Skip to main content

Full text of "Hierosolymitikē bibliothēkē"

See other formats 


Οοϋ^Ι^ 


Ήιίκ  ίκ  Ά  (3ί§ίΐ3ΐ  οορ^  οΓ  ά  Ιχ>οΚ  ιΐι^ι  \ν3κ  ρΓθκοΓνθ(3  Γογ  §οηοΓ3ΐίοηκ  οη  ΗΙ^γ^γ^  κΐιοΐνοκ  ΙίοΓοΓΟ  ίι  \ν3κ  οω-οΓιιΠ^  κο3ηηο(3  Ιί^  Οοο§1ο  3Κ  ρω-ι  οΓ  ά  ρΓοροι 

Ιο  ιη3ΐ:6  ϋιε  \νοΓΐ»1'5  Ιχ>οΙ:5  ϋϊκοϊνεΓΒΐιΙο  οηΐϊηο. 

Ιι  1ΐ35  κιίΓνϊνβϋ  1οη§  βηοιι^  ίοΓ  Λε  ςορ>τϊ§1ιΙ  Ιο  οχρϊτο  3ΐΐ(3  ΐΗο  Ιχ)ο1;  Ιο  οηΙΟΓ  ΐΗο  ριιΒΠς  »1οπΐ3Ϊη.  Α  ριιΙιΗς  »1οπΐ3Ϊη  Ιχ>οΙ:  ϊκ  οηε  (]ΐ3ΐ  \ν35  ηενβΓ  5ΐιΒ]οοι 

(ο  ςοργΓΪ§1ιΙ  ΟΓ  \ν1ΐ056 16§31  ςορ>τϊ§1ιΙ  Ιεηη  Ιιβκ  εχρϊταί.  \νΗοΙ1ιθΓ  3  Ιχ)ο1;  ϊκ  ϊη  ΐΗο  ριιΐιΐϊς  »1οπΐ3Ϊη  πΐΒγ  νΒτγ  ςοιιηΐτγ  Ιο  ςοιιηΐτ^.  ΡιιΒΗο  (3οπΐ3Ϊιι  Ιχ»οΚκ 

3Γ6  οιΐΓ  §3ΐ6\ν3γ5  Ιο  (1ΐ6  ρ35ΐ,  Γ6ρΓ656ηΙϊη§  3  \ν63ΐ(1ι  οΓ  ΙιϊκΙΟΓγ,  ςιιΐΐιικ  ίοιύ  ΐ3ΐο\νΐ6»1§6  (ΙΐΒΐ'κ  οΓίδο  (Ιϊίϊϊςιιΐΐ  Ιο  ϋϊκοονοΓ. 

Μ3γΙ:5,  ηοΐΒΐϊοηκ  ίΐηύ  ο(1ι6γ  ιηω^ϊηΒΐΪΒ  ρτεκεηΐ  ϊη  (Ιιε  0ΓΪ§ϊη3ΐ  νοίιιιηε  \νϊ11  3ρρε3Γ  ϊη  (Ιιϊκ  ήΐε  -  3  Γ6ΐηϊη»ΐ6Γ  οΓ  Ιΐιϊκ  Ιχ)οΚ'κ  Ιοη§  ιουΓηο^  Γγοιώ  ιΗο 

ρΐΐΒΙΪκΗΟΓ  Ιο  3  1ΪΒΓ3ΓΥ  311(3  Γιιΐ3ΐ1γ  Ιο  γοιι. 

υ83§6  §ΙΐΜ6ΐίη68 

(Ιΐοο§1ο  15  ρτοιιά  Ιο  ρ^τΙηοΓ  \νϊΙΙι  1ϊΙΐΓ3ηβΒ  Ιο  άϊ$ϊύ2β  ριιΙιΗς  »1οπΐ3Ϊη  πΐΒίεΓΪΒΐκ  ίΐηύ  π\ίΛ:&  Λέπι  \νϊ»ΐ6ΐγ  Βςςεκκϊΐιίε.  ΡιιΙιΗς  »1οπΐ3Ϊη  Ιχ)οΙ:κ  1>ε1οη§  ιο  ιΗο 
ρυΐίΐίο  311(3  \νο  3γο  πιογοΙ^  ΙΗοϊγ  οιΐ5(θ(3Ϊ3ηΒ.  ΝβνβΠΐιβΙεκκ,  Οιϊκ  λνοΓΐ:  ϊκ  «χρεηκϊνε,  κο  ϊη  ογ(36γ  (ο  Ιιεερ  ρΓονϊ(1ϊη§  Ιΐιϊκ  τεκοιιτί^,  \ν6  Ιΐβνε  Ι2ΐ:εη  κίορκ  ιο 
ρΓονοηι  3Βιικο  Β)-  0Ο1Ϊ11Ϊ1ΟΓ0Ϊ31 Ρ3ΓΙΪ0Κ,  ϊιιο1α(3ϊιι§  ρΐ3θϊιι§  Ιθ£;Ιιιιϊθ3ΐ  ΓοκίΓΪοΙϊοηκ  οη  3ΐιΙοΐϊΐ3ΐα3  ςιιοΓ^ϊιΐξ. 
\νο  3ΐκο  3κ1^  Ιΐΐ3ΐ  )Όυ: 

+  Μαίβ  ποη-ϋοηιηΐβΓϋϊαΙ  ιΐ5β  ο/ίΠεβΙεί  \νο  (3οκί§ηθ(3  Οοο§1ο  Βοοΐ^  5θ3ΓθΙι  Γογ  ιικο  Β^  ίιΐ(3ίνί(3ιΐ3ΐ5,  3ΐΐ(3  \νο  Γθ(}ΐιθ5ΐ  Ιΐΐ3ΐ  ^οιι  ιικο  ΐΗοκο  Γιΐοκ  Γογ 
ρεΓΚοηΒΐ,  ηοη-(Χ)ΐηιη6Γςϊ3ΐ  ριιτροκεκ. 

+  Κε/ΓαϊηβΌηι  ακίοιηαίεά  ^κεΓγϊη§  Όο  ηοΐ  56η(3  3ΐι1οιη3ΐθ(3  (^ιιογιοϊ  οΓ  3η^  κοΠ  Ιο  Οοο§1ο'5  κ^κίοπι:  ΙΓ  ^οιι  3γο  οοιΐ(3ιιοΙϊιι§  γοϊο^γοΙι  οη  ηΐ3θ1ιίηο 
ΐΓΒΠκΐΒΰοη,  ορΙΚ3ΐ  ς1ΐ3Γ3ς(6Γ  Γ6(Χ)§πϊ(ϊοη  ΟΓ  ο(1ΐ6Γ  3Γ635  \ν1ΐ6Γ6  3(Χ^55  (Ο  3  ΐ3ΐ§ο  3πιοιιηΙ  οΓ  ΙοχΙ  15  ΗοΙρΓιιΙ,  ρ1θ35θ  οοηΐ3θΙ  115.  \νο  οηοοιΐΓ3§ο  ιΗο 
1156  οΓ  ριιΙιΗς  (3οπΐ3ϊπ  πΐΒίεΓΪΒΐκ  Γογ  Λεκέ  ριίΓροκεκ  3η(3  πΐ3γ  1>ε  Βΐιΐε  Ιο  Ιιείρ. 

+  Μαϊπίαϊη  αίίηΙ>κίϊοηΎΙ\&  Οοο§,\&  "\ν3ΐ6ηη3Γΐ:"γοιι  κεε  οη  63ς1ι  ήΐε  ϊκ  εκκεηΙϊ^Ι  ΓθΓίηΓθΓηιίη§ροορΙθ3ΐίουΐ  ιΐιίκ  ρΓοίιχιΐ  3η(3  ΙιοΙρίη§  ώοηι  ί]ηά 
3(3(3ϊΙϊοη3ΐ  πΐ3ΐ6ΓΪ3ΐ5  (]ΐΓ0ΐι§1ι  Οοο^ΐε  ΒοοΙ:  863Γς1ι.  ΡΙβΒκε  ύο  ηοΐ  Γβπιονε  ϊ(. 

+  Κεερ  ίί  Ιβ^αΙ  \νΐΐ3ΐονοΓ  ^οιΐΓ  ιΐ50,  ΓοηιεπιΙιεΓ  (]ΐ3ΐ  γοιι  3Γ6  Γεκροηκϊΐιΐε  Γογ  εηκιΐΓϊη^  Ιΐΐ3ΐ  \ν1ΐ3ΐ  ^οιι  3Γ6  (3οϊη§  ϊκ  16§31.  ϋο  ηοΐ  Βκκιιπιε  (]ΐ3ΐ  ]ιΐ5ΐ 
Β(χ;3ΐΐ50  \νο  ΙκΗονο  3  Ιχ>ο1;  Ϊ5  ϊη  ΐΗο  ριιΐιΐϊς  (3οπΐ3Ϊη  Γογ  ιικβΓΚ  ϊη  Οίε  υηϊΐ6(3  8θ(65,  (1ΐ3ΐ  (Ιιε  \νοΓΐ:  ϊκ  βΙβο  ϊη  Λβ  ριιΐίΐϊς  (3οπΐ3Ϊη  Γογ  ιΐΒβΓΒ  ϊη  ο(1ι6γ 
οοιιηίποϊ.  \νΐιοΙΙιθΓ  3  Βοολ  ϊκ  κΐϊΐΐ  ϊη  (Χ)ργΓΪ§1ιΙ  νΒΓΪεκ  Γγοπι  (Χ)ΐιη(Γγ  Ιο  (Χ)ΐιη(Γγ,  ίΐηά  \νο  03ηΊ  οΓΓβΓ  §υϊ(33ης6  οη  \ν1ΐ6(]ΐ6Γ  3ηγ  κρεςϊίΐς  ιικο  οΓ 
3ηγ  κρεςΐής  13(Χ)1:  ϊκ  3ΐ1ο\ν6(3.  ΡΙεΒκε  ύο  ηοΐ  Βκκιιηιε  (]ΐ3ΐ  3  ΙιοοΙ:'5  3ρρε3Γ3ηοο  ίη  Οοο§1ο  ΒοοΚ  5ο3γοΙι  ηιο^ηκ  ίι  03η  Βο  ιικο(3  ίη  ^η^  ηι^ηηοΓ 
αηγ\ν1ΐ6Γ6  ϊη  (Ιιε  \νοΓΐ(3.  €ορ>τϊ§1ιΙ  ϊηΓΓϊη^εηιεηΐ  ΗβΙιϊΗ^  ς3η  1>ε  ς|ΐιϊΐ6  κενεΓε. 

ΑΙ)ου(  0οο^6  ΒοοΙί  ^^γοΗ 

(Ιΐοο§Ιο'κ  ηιίκκίοη  ίκ  ιο  θΓ§3ηίζο  ΐΗο  \νθΓΐ(3'κ  ίηΓοΓηι^ϋοη  3η(3  ιο  ηι^Ι^ο  ίι  υπίνοΓΚ^ΙΙ^  ^οοοκκίΐίΐο  3η(3  υκοΓυΙ.    Οοο§1ο  Βοοΐ^  3θ3ΓθΙι  ΗοΙρκ  [ΰ3(3θΓΚ 
(3ίκοονθΓ  Ιΐιο  \νθΓΐ(3'5  ΙχιοΚκ  \νΙιί1ο  Ιιο1ρίη§  3ΐιΐΗθΓΚ  ύηά  ριιΜίκΙιΟΓΚ  γοβοΗ  ηο\ν  3υ(3ίοηοοκ.  Υου  ο^η  κοβγοΗ  ΐΙΐΓθυ§Ιι  ΐΗο  ΓυΙΙ  ΐοχΐ  οΓ  ΐΐιίκ  ίχ)θ1^  οη  ΐΗο  \νοΙί 

^|||11I1Iρ://130ο]ΐΒ■^ίοο^ί16■^οτα/| 


^  ί^ΐί.*^.  ν 


ι 


/ 


/ 


\^^^^^<^^,^.    '?^α^^*.^,^^^(,.Γ    Οΐ-Ο^,^^υΐαί^  . 


ΙΕΡΟΙΟΛΤΙΙΤΙΚΗ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 

ΗΤΟΙ 

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΤΩΝ  ΕΝ  ΤΑΙΣ  ΒΙΒΑΙΟΘΗΚΑΙΣ 

του  άγίωτάτοο  άποστολεχοϋ  τε  χαΐ  καθολιχου  όρθοδόξοο  πατριαρχικοδ 
θρόνοο  των  Ιεροσολύμων  χαι  πάσης  Παλαιστίνης  άποχείμένων 

ΕΑΑΗΝΙΚΩΝ    ΚΩΔΙΚΩΝ 

ΣΥΝΤΑΧΘΕΙΣΑ  ΜΕΝ  ΚΑΙ  ΦΩΤΟΤΪΠΙΚΟΙΣ  ΚΟΣΜΗΘΕΙΣΑ  ΠΙΝΑ2ΙΝ 


οπό 


Α.  Ιί  ΑΙΙΛΛΟΠΟΪΛΟΓ  -  ΚΕΡΑΜΕΩΣ 
τόποις   δ'  έχδοθβΤσα  άναλώμασι  του 

ΑΠΌΚΡΑΤΟί^ΙΚΟΤ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ  ΓΙΛΛ  ΑΙΣΤΙΝΟΓ  ΣΥΔΑΟΓΟΤ 


ΤΟΜΟΣ   ΤΕΤΑΡΤΟΣ 


•  •  ■  « 


ΕΝ  ΠΕΤΡΟΓΠΟΔΕΙ 

Έχ   του   τυπογραφείου  Β.  Κφσβάουμ. 

1899 


/ 


•ι 


57 


ΙΕΡΟΣΟΔΪΜΙΤΙΚΗ   ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 

ΗΤΟΙ 

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΤΩΝ  ΕΝ  ΤΑΙΣ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙΣ  ΤΟΓ  ΑΓΙΩΤΑΤΟΓ 
ΑΠΟΣΤΟΔΙΚΟΪ  ΤΕ  ΚΑΙ  ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΓ 

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΙ  ΘΡΟΝΟΙ 

ΤΩΝ  ΙΕΡΟΙΟΔΪΜΩΝ  ΚΑΙ  ΠΑΣΗΣ  ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ 

ΑΠΟΚβΙΜΕΚΩΝ 

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ     ΚΩΔΙΚΩΝ 


/ 


ΠΡΟΛΟΓΟΣ. 


Έν  τώδε  περιέχεται  τω  τόμω  447  χωδίχων  της  έν  τω  Με- 
τοχίω  του  Παναγίου  Τάφου  βιβλιοθήκης  ακριβής  όπωσουν  ανα- 
γραφή, ης  έγώ  την  σύνταξιν  έν  Κωνσταντινουπόλει  (έν  η  τό 
ευκλεές  έκεΐνο  ϊδρυται  μετόχιον)  έτει  ήρζάμην  1886-ω'  ό  γαρ  τότε 
του  μετοχίου  τούτου  χαθηγουμενος  Δαμιανός  αρχιμανδρίτης  ό 
Σάμιος,  φιλοτιμία  νυγεις  έιςαινετη,  τήν  έκεΓ  πρότερον  κακώς 
εχουσαν  βιβλιοθήκην  ένι  δώματι  μεγεθύνας  εύρεΤ,  καιναΐς  τε  τοΰτο 
θήχαις  περικοσμήσας,  καλέσας  5στερον  έμέ  προετρέψατο  πάντα 
τα  τότ'  έν  εκείνη  γρατυτά  τε  διατάξαι  καΐ  έντυπα  βιβλία,  ταυτά  τε 
περιγράψαι,  ώς  αν  έγώ  κρίνω,  και  τους  αύτοΐς  αρμόζοντας  αριθ- 
μούς έπιθεΤναι,  οϋτως  ειπών  άζιώσαντός  τε  και  βουλευσαμένου 
του  μακαριωτάτου  των  Ιεροσολύμων  πατριάρχου  Νικόδημου.  Έγώ 
μεν  ουν  τη  ούτως  εύμενεΐ  δούς  έμαυτόν  άζιώσει  παντάπασιν  άμισθι 
.την  αίτηθείσαν  έτέλεσα  τότε  διάταζιν,  από  των  έντυπων  άρξάμενος 
βιβλίων  ου  δή  γενομένου,  νεανίας  μεν  τις  ατυχώς  εύμαθείας 
ενδεής  τους  τίτλους  ύστερον  έν  ιδίοις  αντέγραφε  δελτίοις,  ι'ν'  έξης 
εντεύθεν  6  καθόλου  μετ'  έλεγχου  των  έντυπων  συνταχθείη  κατά- 
λογος ^•  έγώ  δ'  αυτός  άζιώσει  Δαμιανού  του  καθηγουμενου  περι- 
έγραφον  έν  λεπτω  τα  του  μετοχίου  κειμήλια,  τουτέστιν  εικόνας  τε 
και  λείψανα  παντοδαπών  αγίων,  αμφιά  τε  λειτουργικά,  σταυρούς  τε 

*  Οοτος  ό  χατ!χ)α>γος  ούχ  έγένβτο  ρ^έχρι  τοοδε,  των  δελτίων  αυτών  ουπω  διορ- 
^«αθέντον  ύπ'  έμιου  αύτοο,  ή  ύπ'  άλλου  τινός  πολυγλώττου  χαΐ  της  βιβλιολογίας  πεϊραν 
έχοντος•  δν  δέ  ό  νεανίας  έχεΐνος  ύστερον,  έμοΰ  αύτοΟ  διαριένοντος  έν  Ίεροσολύ|Αθΐς, 
αυνέταςεν  έν  Ιδίφ  βιβλίω  χατάλογον  των  έντυπων,  τούτον  έγώ  παντελώς  άσύστατον 
όνομάζω'  έστι  γάρ  ά(χαρτητιχ6ς  άμα  χαι  πάνυ  άριέθοδος. 


/ 


,/ 


καΐ  δισχοπότηρα,  χρυσά  τε  παντοία  χαΐ  άργυρα  σκεύη,  απερ  έν 
τάξει  τοις  οίχείοις  έταττεν  άριθμοΐς  έν  ίδίω  δώματι  Γερμανός 
πρωτοσύγχελλος  ό  Κωνσταντενίδης,  8ς  ήν  αύτοΰ  δη  τούτου  του 
μετοχίου  |9ιβλιοφύλαζ  αμα  καΐ  καμαράσης.  Τελεσθείσης  μεν  ουν 
τότε  καΙ  της  των  κειμηλίων  απάντων  αναγραφής  ^,  ήρζάμην  έζης 
έγώ  της  έν  λεπτω  περιγραφής  των  αύτοχειρί  κατά  σχήμα  έν  ίδίω 
προδιατεταγμένων  τόπω  γρατττών  βιβλίων,  τουτέστι  των  κωδίκων, 
οϊπερ  ευρέθησαν  είναι  τότε  οκτακόσιοι  που  και  πεντήκοντα*  της 
μέντοι  περιγραφής  δχρι  του  167-ου  προβάσης  αριθμού,  προσε- 
κλήθην  έγώ  δι'  £λλας  τι^>άς  εργασίας  εις  Ιεροσόλυμα,  και  ούτως 
άκοντος  μου  διεκόπη  προσκαίρως  ό  των  κωδίκων  κατάλογος•  άλλ' 
ετει  189 1-ω  περιέγραψα  τούτων  πλείονας,  άναβιβάσας  τήν  περι- 
γραφήν  αυτών  άχρι  που  του  400-ου  αριθμού•  καΐ  πάλιν  άχρι  του 
447-ου  έτει  1892-ω,  δτε  και  συνεργοΰντος  Ιακώβου  διακόνου 
του  Άρχατζικάκη  πέρας  έθέμην  άπάση  τη  προγεγενημένη  των  βι- 
βλίων διατάζει,  ως  είναι  νυν  τήν  έν  τω  μετοχίω  βιβλιοθήκη  ν  ευ- 
τακτον  και  τήν  δψιν  καλήν  ^,  "Οτε  δε  ταΰτα  έγίγνοντο,  πατριάρ- 
χης μεν  Ιεροσολύμων  ό  μακαρίας  ην  μνήμης  Γεράσιμος,  ό  του 
Νικόδημου  διάδοχος,  αύτου  δέ  του  μετοχίου  καθηγούμενος  ό  τουτ' 
αυτό  μέχρι  τοΰδε  κυβερνών  Γερμανός  αρχιμανδρίτης  ό  Άποστο- 
λατος,  ωπερ  έγώ  χάριτας  νυν  ομολογώ  έφ'  αΤς  ένεπόρισε  μοι  τότε 
πατρικαίς  εύμαρείαις.  Άπό  μεν  ουν  του  1892-ου  έτους  διά  τινας 
αιτίας,  ών  ή  φανέρωσίς  έστι  παντάπασιν  αλυσιτελής,  ούδένα  τών 
έπιλοίπων  άχρι  τούδε  τετρακοσίων  που  περιέγραψα  κωδίκων  άλλ'  άν 
θεός  διδώ,  και  τούτων  ή  περιγραφή  ποτέ  αύτοχειρι  γενήσεται,  IV 
ούτω  πέρας  τώμώ  δοθείη  πόνω,  αυτός  δ'  αύ  ό  τών  Ιεροσολύμων 
πατριαρχών  προφορικός  αμα  και  γραπτός  έξ  αρχής  μοι  δηλωθείς 
έν  τη  συντάξει    του  καταλόγου  μου    πόθος  έκπληρωθείη    τελείως 

^  Ό  τούτων  χατάλογος  έγένετο  διπλούς•  τό  οέ  ::ρωτότϋπον  αύτοΟ,  διτερ  ιδία  έγώ 
συνέταξα  χεφί,  υπάρχει  νυν  έν  τω  Πατριαρχείω  τών  'ίεροιολάμων.  —  *  Έν  τούτω 
τω  χρόνω  άνεΰρον  έγώ  έν  ίδίω  της  βιβλιοθήκης  τόπω  δελτία  πάνυ  πο)λά,  ών  ή  μη 
συνένωσις  έχ  λήθης  τοις  έτέροις  δελτίοις,  τοις  ες  αρχής  άποτελέσασι  τον  δήθεν  χαθόλου 
τών  εντύπων  χατάλογον,  έγένετο  πρόξενος  άδίχου  τινός  δλως  χαι  θορυβώδους  μομιφής 
Υ.ΊΧΊ  τών  χυβερνησάντων  το  μιετόχιον  έτει  1887-ω. 


/ 


εις  Οφελος  των  έλληνΕχών  χαδόλου  γραμιμάτων.  Πέρας  δε  νυν 
τα>  βραχεί  τούτω  δίδοός  προλόγω,  είλιχρινεστάτας  έ|χοΙ  πάρεστιν 
εύχαρεσπας  όμ,ολογησαι  Δαμιανω  τω  ιχαχαρεωτάτω  [χοι  πατρί  χαΐ 
δεσπότη,  έφ'  οΤς  έξ  άρχης  υπέρ  τε  του  χαταλόγοο  τούτου  και  της 
έν  τω  μετοχίω  βιβλιοθήκης  έπαινετοΐς  επραξεν  Ιργοις•  δν  έκτοτε 
ή  θεία  χάρις  τάς  άρετάς  αύτοδ  ά[ΐειψασα  προήγαγε  πρώτον  (χέν  εις 
τό  άρχιεπισχοπικόν  άζιωμα  Φιλαδέλφειας  της  Παλαιστίνης,  είτα  δε 
ε?ς  τον  άποστολικόν  των  Ιεροσολύμων  πατριαρχικόν  θρόνον. 

Έγραφον  έν  Πετροοπόλει  μηνΐ  φεβρουαρίω  τοδ  ^αωπθ'  έτους. 

Α.  ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ -ΚΕΡΑΜΕΓΣ. 


ί 


ΜΕΡΟΣ   ΤΕΤΑΡΤΟΝ. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ 

κωδιχων  βύρισκομιένων  έν  τη  βφλιοθήχτ]  τοδ  εν  Κωνσταντινουπόλει 

Μετοχίου  τοϋ  Παναγίου  Τάφου. 


1.  Δύο  τευχών  λείψανα  και  εν  έτερον  τεύχος  εντελές•  δπαντα 
δ'  όμου  συ^>αποτελοΰσι  κώδιχα  79  φύλλων  έκ  χάρτου,  καΐ  το  (χέν 
πρώτον  άριθμεΤ  φύλλα  34  (0,33X0,19),  ών  τά  πέντε  τελευταία 
παντάπασιν  δγραφα•  το  δεύτερον  αριθμεί  φύλλα  38  (0,365Χ 
0,235),  το  δε  τρίτον   επτά  (0,377X0,257). 

Α'.  Αύτόγραφον  Γεωργίου  Κορεσσίου.  ιΒφλίον  δ'.  Περί  τών 
άπ^  Δαβίδ  §ως  αποικίας  Εβραίων  από  Βαβυλώνος.  Τμϊ)[Αα  α®^. 
Περί  βασιλέως  Δαβίδ  και  βασιλέως  Σολομών  και  τών  έκ  διάδοχης 
έπιγεγενημένων  βασιλέων  Ιούδα».  Άρχ.  «Της  μέχρι  γεννήσεως 
Χρίστου  του  σεσωκότος  ήμας»  κτλ.,  φ.  1-26  και  29-31.  Το 
κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  δν  άρι&μεΤ  γραμ- 
μάς  τριάκοντα•  εστί  δε  τούτο,  καθά  φαίνεται,  Γεωργίου  του  Κο- 
ρεσσίου λείψανον  συγγραφής  τίνος,  τ)  τήν  ίστορίαν  έπεξέρχεται 
τών  Εβραίων. 

Β'.  Αύτόγραφον  Γεωργίου  Κορεσσίου.  ιΠερι  του  βιβλίου  του 
** Ασματος  τών  'Ασμάτων».  Άρχ.  «Τούτο  το  βιβλίον  'Ασιριμ  έβραϊ- 
στί  λέγεται»,  φ.  1  μέχρι  φ.  38-ου,  εν9α  γέγραπται  το  «'Αλλά 
πέρας  λαβέτω  ή  επιτομή  τών  Ασμάτων  έμοι  Γεωργίω  Κορεσσίω 
θεολογώ  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  και  άκε'στορι».  Τό  κείμενον 
δίστηλον  έκ  γραμμών  δύο  και  τριάκοντα.  χ^—^/; 


1 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Γ'.  Αείψανον  σεφας  τίνος  ερμηνευτών  εις  τα  οκτώ  πρώτα  βι- 
βλία της  Παλαιάς  Δ'.α&ήχης.  α')  Ακέφαλος  σειρά  παλαιών  ερμη- 
νευτών του  βιβλίου  τών  Κριτών,  δπερ,  ώς  νυν  έχει  έν  τώ  κώδικι, 
άπό  του  ογδόου  άρχεται  κεφαλαίου.  Έρμηνευταί:  Βίκτωρ,  θεο- 
δώρητος,  Ώριγένης,  Ιωάννης  ό  Χρυσόστομος,  Ειρηναίος,  Σε- 
βήρος, Θεόδωρος  ό  Μοψουεστίας,  φ.  1  μέχρι  φ.  4-ου,  εν&α  τό 
«Τέλος  συν  θεώ  της  τών  Κριτών  Ισραήλ  αγιογράφου  βίβλου• 
αψμγ-φ  [1743]  σεπτεμβρίω  ς'Ί  αμήν.  Μακάριος  Χίος».  — 
β')  «Βίβλος  της  Τού&>  μ^τά  σειράς  παλαιών  ερμηνευτών,  οίον 
θεοδωρήτου,  Ιωάννου  Χρυσοστόμου,  Ώριγένους,  Κυρίλλου  Αλε- 
ξανδρείας καί  τίνων  ανωνύμων,  φ.  5-6.  Τό  κείμενον  δίστηλον. — 
γ')  «Πόσαι  εκδόσεις  ε?αι  της  θείας  Γραφής  εϊτουν  άπό .  του 
εβραϊκού  ε?ς  τό  έ)Αηνικόν  έρμηνεΐαι,  και  τίνες  οι  ταύτην  έρμη- 
νεύσαντεςι.  Άρχ.  «Πρώτη  εστίν  ή  τών  οβ'  ερμηνευτών»,  φ.  7". 
'ϊπό  δέ  τούτο  τό  κείμενον  γέγραπται  τό  σημείωμα  τόδε'  «Της 
παρούσης  όκτατεύχου  βίβλου  ή  μεν  Πεντάτευχος  εκ  τίνος  αντι- 
γράφου παλαιού  άναγέγραττται,  έλλειπους  μεν  την  αρχήν,  έν 
τω  τέλει  δε,  ούτε  τον  γράψαντα,  ούτε  τόν  χρόνον  χαθ'  δν  γέγρα- 
πται έχοντος•  ή  δέ  λοιπή  τρίτευχος,  άναγέγραπται  εκ  τίνος  όμοιου 
τώ  πρώτω  αντιγράφω,  γεγονότος  έπΙ  βασιλείας  του  κραταιωτάτου 
καΐ  ευσεβέστατου  βασιλέως*  καΐ  αυτοκράτορος  'Ρωμαίων  Αλεξίου 
του  Κομνηνού•  καΐ  Ιωάννου  του  βασιλέως  του  πορφυρογέννητου* 
εκτελεσθέντος  μηνι  νοεμβρίω  ιβΤ  νυκτός  ώρα  θΐ'  κατά  τό  ,^χιβ*?• 
έτος  άποκτίσεως  κόσμου  [=  1103]•  ίνδικτιώνος•  ψ,  διά  προσταγής 
του  έκλαμπροτάτου  Δέοντος  πρωτονοβολησίμου*  και  οίκειοτάτου 
τω  άοιδίμω  βασιλεΤ*  και  διά  χειρός  γραφέντος  Ιωάννου  του  Ξέ- 
νου* και  Κούλικος  [δίο].  Έκ  τούτων  ουν  άναγραφεΤσα  καΐ  αυτή 
διά  χειρός  Μακαρίου  ιεροδιακόνου  Βούρου•  έκ  νήσου  Χίου*  κατά 
τό  ,αψμγ  [1743]  άπο&Σογονίας  έν  μηνι  σεμπτεμβρίω  η^  ήμερα 
ζ^Ά'   ινδικτιώνος  Ι^ϊ » . 

2.  Ή  περιώνυμος  Δοσι&έου  Ιεροσολύμων  πατριάρχου  Νομική 
Συναγωγή,  ης  εκτενή  περιγραφήν,  υπό  Γεωργίου  Κωνσταντινίδου 
γεγενημένην,  τυποις  έζέδωκε  Κωνσταντίνος  6  Σάθας  [Μεσαιωνική 


ΠΑΤΡΙΑ ΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


Βιβλιο&ήχη.  Έν  Βν^ζτί<x  1872,  τ.  III,  σ.  ^ια'-πγ'  χαι  547- 
604].  Ή  Νομιχή  Συναγωγή  σήμερον  ως  εχεε  τεύχος  αποτελεί 
έκ  φύλλων  χάρτου  στιλπνού  και  παχέος  7  +  451,  μήκους  0,412, 
πλάτους  0,285,  ένδον  τής  πρώτης  πινακίδος  έχον  δγραφα  φύλλα 
επτά,  ων  το  πρώτιστον  μόνον  έν  τί]  προαϋίω  φέρει  σελ(δι  το 
σημείωμα  τουτο'  «Το  παρόν  συνέλεξεν  επιμέλεια  και  έςόδοις, 
ό  Ιεροσολύμων  πατριάρχης  Δοσί&εος  έν  Κωνσταντινουπόλει,  και 
ώνόμασεν  αυτό  Νομικήν  Συναγωγήν.  ,αχπ'  [=1680]:  —  Εϊη  δε 
τω  αιωνίω  άναδέματι  υπόδικος  καΐ  άφορισμω  άλύτω  υπεύθυνος 
ό  τούτο  ποτέ  έκ  της  δεσποτείας  του  Παναγίου  Τάφου  άφαιρεθη- 
σόμΓ^ς  χαΐ  τό  φύλλον  τεμών  ως  μή  ώρωη  τάς  γραφείσας  αράς: 
Ό  Ιεροσολύμων  Πάρι)ένιος  αποφαίνεται».  Τα  πρώτα  ήριθμημένα 
64  φύλλα  καλλιγραφικώς  εγραψεν  Ιωάννης  Βυζάντιος,  ιερεύς  καΐ 
μέγας  σακελλάριος  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  ^•  τα  δε  λοιπά  φύλλα 
καλλιγράφος  τις  έτερος  εγραψεν,  έπιτηδεύσας  γραφήν  καθαράν  και 
λίαν  εύανάγνωστον  ά^^αγράφω  δ'  έκ  τών  έν  τω  κώδικι  τούτω  κει- 
μένων κατ'  έκλογήν  τάδε• 

1.  «Εκλογή  του  παρά  θεού  διά  Μωσέως  (κώδ.  διαμωσέως) 
δο&έντος  νόμου  (κώδ.  νόμων)  τοΤς  Ίσραηλίταις•  έν  κεφαλαίοις 
πεντήκοντα*.  —  «Πιναλία  [δίο]  τών  εγκληματικών  κεφαλαίων». 
Άρχ.  «Μηδεις  τών  έν  εκκλησία  προσφύγων»  κτλ. —  «Ερωτήσεις 
τινών  μοναχών»  κτλ.  (έκ  του  Νομοκάνονος). — Νικολάου  πατριάρχου 
του  Γραμματικού,  «δτι  ουκ  εςεστιν  άφαιρεΤσ&αι  τάς  έπισκοπάς 
από  τών  μητροπόλεο>ν». — Φωτίου  πατριάρχου  συναγωγαι  καΐ  άπο- 
δείςεις  ακριβείς  περί  επισκόπων  και  μητροπολιτών  κτλ.,  φ.  1-64. 
Αί  σελίδες  64?-70ί^  αφέθησαν  άγραφοι. 

2.  Συλλογή  πράξεων,  σιγιλλίων  καΐ  γραμμάτων  πολυαρίθμων 
οικουμενικών    πατριαρχών    από  του   1538-ου  μέχρι  του   1684-ου 

^  Το  δνοαα  *Ιω3ννου  του  Βυζαντίου  ούχ  ευρίσκεται  έν  αύτω  τω  κώοικ:•  τήν  έν 
τούτω  μέντοι  γρα-^ήν  ούτου  βέβαιοι  ό  τή;  μονής  Κοαινίτζης  χειρόγραφος  νομοκάνων, 
ω  τινι  εγώ  έν  τω  τιονη^έντι  μ.ο•.  τύπΌΐς  (τνεχδότω  καταλόγω  τών  έν  ττ)  [Αοντ}  ταύττ^ 
χωοίκων  άριί)|χόν  εοωκα  τον  πρώτον.  "Ορα  *Α.  Π.  Κερα|Αέως,  Έκ•)εσις  -αλαιογραφικών 
ερευνών  έν  Θράκη  και  Μακεοονία.  Έν  Κωνσταντινουττόλεί  1886,  σ.  35.  Πρβλ.  Βυζαν- 
τρ^ί  Χρονικά.  Έν  Πετρουζόλει  1894,  τ.  Ι,  σ.  744. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έτους,  φ.  71-352,  εξω  του  170-οίί  φύλλου,  δπερ  αγραφον  υπάρ- 
χει* λεπτομερή  δέ  της  συλλογής  ταύτης  άναγραφήν  δρα  έν  τη 
Μεσαιωνική  Βιβλιοθήκη  του  Σάδα,  τ.  III,   σ.   547-604. 

3.  «^σον  του  ευρεθέντος  κατά  το  ,αφπ'  [1580]  έτος  άπο 
Χρίστου  εις  την  χώραν  "Ακυλλαν.  Έκομίσθη  το  παρόν  και  ενε- 
φανίσθη έν  Κωνσταντινουπόλει  κατά  το  ^ζπθ'  έτος  μηνι  άπριλλίω 
χ"^  ίνδ.  θ'.  Το  ίσον  της  κατά  του  σωτηρος  Ίησου  Χρίστου  του 
υιού  της  άειπαρθένου  Μαρίας  δοθείσης  αποφάσεως  υπό  Ποντίου 
Πιλάτου  ήγεμόνος  της  Ιουδαίας,  κατά  το  ιζ°^  έτος  της  άρχης 
Τιβερίου  καίσαρος  βασιλέως  Τωμαίων,  κατακρινάσης  αυτόν  εις 
θάνατον  σταυρικόν  έν  μέσω  δύο  ληστών  χβ^  του  μαρτίου•  ηπερ 
ευρέθη  πρό  ολίγων  ήμερων  τίνων  παρ'  ελπίδα  εις  τήν  χώραν 
"Ακυλλαν  εντός  πέτρας  ωραιότατης,  έν  σιδηρώ  κιβωτίω,  ου  ένδον 
ην  δτερον  κιβώτιον  μαρμάρινον  θαυμαστόν,  έχον  κεκλεισμένην  τήν 
αυτήν  άπόφασιν  γράμμασιν  έβραϊκοΐς  γεγραμμένην  έν  μεμβράναις 
εχουσαν  οϋτως. — Έτους  έττυακαιδεκάτου  Τιβερίου»  κτλ.,  φ.  332 
και  έξης•  τω  δέ  κειμένω  τούτω  δπεταί  τίνα  γράμματα  του  τε  πα- 
τριάρχου Ιερεμίου  του  δευτέρου  καί  τίνων  ετέρων  πατριαρχών 
άχρι  του   3 52 -ου  φύλλου. 

4.  «Τόμος  ζητημάτων  τινών  αναγκαίων,  ων  αΐ  λύσεις  έγέ- 
νοντο  παρά  τών  άγιωτάτων  και  μακαριωτάτων  τεσσάρων  πατρι- 
αρχών καί  έξεδόθησαν,  δοκιμασθεΓσαι  κατά  τους  δρους  και  κα^^ό- 
νας  της  καθολικής  καΐ  αποστολικής  Ανατολικής  Εκκλησίας  έν 
είδει  ερωτήσεως  και  άποκρισεως,  κατά  τό  σωτήριον  έτος  ,αχξγ"^^ 
[1663],  κατά  μήνα  [δίο]».  Άρχ.  «Έκ  θεού  άρχεσθαι>  κτλ•, 
φ.   353-358^  "Έκδοσις  έκ  του  πρωτοτύπου:  ΟοδρΛΗίθ  ΓοογΑΛρ- 

ΟΤΒβΗΗΗΧΧ  ΓρΑΜΜΟΤΈ  Η  ΛΟΓΟΒΟρΟΒΈ,  Χρ&ΗΛυΐ^ΗΧΟΛ  ΒΧ  Γοογ^ΛΡ" 
ΟΤΒβΗΗΟβ     ΚΟΛΛΘΓΪΗ     ΗΗΟΟΤρ&ΗΗΗΧ•Β     ^Ι,ΊλΈ.     ^αΟΤΒ     ίβΤΒβρΤΒΛ. 

ΜοοκΒα  1828,  σ.  84-116.  Μανουήλ  ό  Γεδεών.  άγνοήσας  τήν 
πρώτην  έκδοσιν  τούτου  του  τόμου,  κατεχώρισεν  αυτόν  ώς  δήθεν 
τύποις  άνέκδοτον  έν  ταΐς  συλλεγείσαις  υπ'  αύτου  Κανονικαΐς  Δια- 
τάξεσι,  τ.  Ι,  σ.   341-368. 

5.  «Έκθεσις    τών    πραχθέντων    έπΙ   τη  ζητήσει  τής  έξηγή- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


αεως  του  έν  τώ  άγίφ  Εύαγγελίω  έμφερομένου  ρητού  του  αληθινού 
θεού  καΐ  σωτηρος  ημών  Ίησου  Χρίστου,  το  "  Ό  πατήρ  μου 
μείζων  μου  έστε ",  δηλουσα  χαΐ  τα  προτερον  μεν  λαληθέντα  παρά 
των  το  τοιούτον  ρητόν  διαφόρως  έρμηνευόντων,  τάς  προσχομεσ&ει- 
σας  τε  γρήσεις  των  άγιων  πατέρων  και  τά  μετά  ταύτα  κυρω- 
θέντα, άλλα  και  μετά  τήν  κυρωσιν  της  άληθοί5ς  ερμηνείας  συνε- 
νεγθέντα,  και  έπι  τούτοις  το  του  κραταιού  και  αγίου  ήμων  βα- 
σιλέως πορφυρογέννητου  και  αύτοκράτορος  Τωμαίων  του  Κομνηνού 
κυρι  Μανουήλ  ευσεβέστατου  ϊδικτον».  Άρχ.  «*Ηδη  του  έπι  τω 
εικοστω  της  αυτοκρατορίας  τρίτον  χρόνον  άνύοντος»  κτλ.,  φ.  350- 
367^  Αη§.  Μαϋ,  8οπρίοηιιη  νβίβηιπι  ηον&  οοΐΐβοΐίο  β  ΥαϋοΛπίδ 
€0(ϋ€ϋ)α8.  Κοιηα  1831,  τ.  IV,  ραΓ8  Ι,  σ.  1-96.  Μί§ηβ  τ.  140, 
σ.  201.  Έκ  δε  βατοπεδινου  χώδικος  εκδοσις  ατελής  έν  τη  Εκκλησια- 
στική Άληθεία,  τ.  IV,  1884,  σ.  457-460,  473-477,  605-607, 
635-636.  Τόμ.  V,  1884,  σ.  74-76,  92-94*  ταύτην  δε  τήν  έκδοσιν 
έποίησε  Μανουήλ  ό  Γεδεών,  άγνοήσας  και  τήν  πρό  66  ετών  υπό 
του  ΜαΓου  γεγενημένην  καΐ  τήν  έτέραν  του  Μί^ηβ  μετατυπωσιν. 
6•  Κανονικά!  ερωτήσεις  καΐ  αποκρίσεις,  ων  ή  αρχή•  ι'^Ηρε- 
τό  τις,  δεΤ  τόν  μοναχόν,  μήπω  σφραγισθέντα  είς  άναγνώστην, 
ψάλλειν  έπ'  αμβωνος  ή  άναγινώσκειν >   κτλ.,  φ.   368^. 

7.  «Πίστις  καΐ  διδασκαλία  έκτεθεΤσα  πΛρά  των  έν  Νικαία 
τιη'  θεοφόρων  αγίων  πατέρων»,  φ.   372^. 

8.  <Έκ  της  προς  τόν  Ιερομόναχον  Παυλον  επιστολής»  του 
αγίου  Γρηγορίου  του  Παλαμά.  Άρχ.  €Τουτό  έστι  τό  μεγάλον» 
κτλ.,  φ.  374".  —  Ισιδώρου  θεσσαλονίκης  του  Γλαβα  υπόμνημα 
περί  του  Ουγγροβλαχίας  Ανθίμου.  Άρχ.  «Έπι  των  ημετέρων 
ήμερων»  κτλ.  Παράρτημα  της  Εκκλησιαστικής  Αληθείας.  Κανο- 
νικαί  διατάςεις.  Έν  Κωνσταντινουπόλει  1888,  τ.  Ι,  σ.  21-23. — 
^Ετερον  του  αύτου  Ισιδώρου  περί  της  μνηστείας  Γεωργίου  του 
Ευγενικού.    Κα^^ονικαΙ  διατάζεις,  τ.  Ι,  σ.   24-26. 

9.  «Περί  του  αγίου  βατττίσματος•  το  είς  τόν  Ταρχανειώτην 
πατριαρχικών».  Άρχ.  «'Ιερώτατε  μητροπολΤτα  Φιλαδέλφειας»,  φ. 
375.   Σύνταγμα  των  θείων  και   ιερών  κανόνων,  τ.  V,  σ.  138. — 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


"Ετερον,    οϋ  ή  άρχή'    «Τώ  παρόντε  κανόνε    χρησάμενος  ό  άγιώ- 
τατος  έχεΐνος  πατριάρχης  Πολύευχτος»   κτλ• 

10.  «Δύσις  συνοδικού  έπΙ  ταΐς  έρωτήσεσιν,  ας  προέτεινεν  ό 
επίσκοπος  του  Σαράη».  Άρχ.  «ΜηνΙ  αυγούστω  φ',  ήμερα  δ', 
Ινδ.  δ',  προχα {ψημένου  του  παναγιωτάτου  ημών  δεσπότου  Κωνσταν- 
τινουπόλεως, Νέας  Τώμης,  κυροΰ  Ιωάννου»  (του  Βέκκου)  κτλ., 
ετει   1276-ω,  φ.   375ί^.  ΚανονιχαΙ  Διατάςεις,  τ.  Ι,  σελ.  16-20. 

11.  «"Ορος,  ήτοι  τόμος  της  ίερας  συνόδου,  της  συγκροτη- 
θείσης  εν  τξ  θεοφυλάκτω  βασιλευούστ^  μεγαλοπόλει  Μοσχοβία» 
ετει  1666-ω.  Άρχ.  «Συνέχει  δε  έν  πρώτοις»,  φ.  376?.  ΚαΙ 
τά  πρακτικά  καΐ  οι  κανόνες  ταύτης  της  συνόδου. 

12•  Κατάλογος  τών  ονομάτων  των  έν  τη  πρώτη  οικουμενική 
συνόδω  τιη'  πατέρων,   φ.   388^. 

13.  «Περί  του  άντιμινσίου,  δπερ  έποίησε  κυρ  ΚεΤλος  ό  πα- 
τριάρχης Κωνσταντινουπόλεως,  ό  έκ  του  Χαρσιανι'του,  ό  Κερα- 
μεύς».  Άρχ.  «Πολλάς  ήμΤν  εδωκεν  οδούς»  κτλ.,  φ.  389^.  Σύν- 
ταγμα τών  θειων  και   ιερών  κανόνων,  τ.  Λ'",   σ.    141. 

14,  «Νεαρά  του  άγιωτάτου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως 
κυρ  Αθανασίου  και  τών  έν  αυτή  γεγραμμένων  αρχιερέων,  της 
ιεράς  συνόδου  αύτου».  Άρχ.  «Ει  καί  τινι  τών  δικαιω&έντων > 
κτλ.,  φ.  389^-3903.  Σύνταγμα,  τ.  V,  σ.  121-126.  Μετά  τό  πέρας 
της  νεαρας  υπάρχει  ΈφραΙμ  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  (23  άπρι- 
λίου  1767)  ιδιόγραφος  άρά  κατά  τών  βουλομένων  άποζενώσαι 
τόδε  τό  τεύχος  άπό  της  κυριότητος  του  Παναγίου  Τάφου*  μετά 
δε  την  άράν  ευρίσκεται  τίνα  φύλλα  παντάπασιν  άγραφα  (391- 
434),  έςω  του  έσχατου,  δπερ  έχει  το  σημείωμα  τόδε*  ''  Ή  απέ- 
ναντι συνοδική  εκθεσις,  καθώς  καί  ή  όπισθεν  αυτής  νεαρά  του 
Κωνσταντινουπόλεως  πατριάρχου  Αθανασίου  .  εύρεθείσαι  έν  τω  του 
Γραφείου  άρχείω  κατά  τό  σωτήριον  έτος  1880,  προσετέθησαν 
έν  τή  παρούση  Νομική  Συναγωγή  του  άοιδίμου  πατριάρχου  Δο- 
σιθέου,  έπιμελεία  του  βΐ|3λιοθηκαρίου  Σωφρονίου  ιεροδιακόνου  Λε- 
σ|3ίου».  Έπεται  τώ  σημειώματι  τούτω  συνοδική  τις  έχθεσις  (φ.  435- 
441),  αυτή  εκείνη  ή  περιεχόμενη  καΐ  έν  τοΤς  φύλλοις  359-367* 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ. 


μετά  δε  φυλλον  εν  δγραφον  (442)  υπάρχει  νεαρά  του  πατριάρχου 
Αθανασίου  (φ.  443*-444°'),  αυτή  έζείνη  ή  καταχεχωρισμένη 
και  έν  τοις  φυλλοες  389-390. 

15.  «Του  άγιωτάτου  πατριάρχου  Αντιοχείας  (Θεοδώρου  του 
ΒαΧσαμώνος)  επιστολή  χάριν  των  όφειλουσών  τελεΤσθαι  ε'  νη- 
στειών». Άρχ.  «Ήρωτήσατε  μαθεΐν  εξ  ημών»  κτλ.,  φ.  444- 
448*  [Σύνταγμα,  τ.  ΙΥ,  σ.  566-577].  ΕΤτα  διάφορα  κείμενα 
κανονικά  καΐ  τρεις  σελίδες  δγραφοι  (448?-449^),  μεθ'  ας  ετέθη 
κόλλα  δίφυλλος  (450-451),  εμπεριέχουσα  Κυρίλλου  ε',  πατριάρ- 
χου Κωνσταντινουπόλεως,  συνοδικον  έγζύζλιον  γράμμα,  δι'  ου  συ- 
νίσταται περιοδεύων  Παρθένιος  ό  πατριάρχης  Ιεροσολύμων  εις 
συλλογήν  ελεών  υπέρ  βοηθείας  του  Παναγίου  Τάφου*  έγράφη  δε 
το  γράμμα  τούτο  μηνΐ  άπριλίω  του   1749-ου  έτους. 

3.  Τεύχος  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων  χάρτου  140; 
μήκους  0,405,  πλ.  0,26,  περιέχον  δύο  ανωνύμων  ιεροκηρύκων  αυτό- 
γραφα τίνα  σχέδια  ομιλιών  καΐ  του  μεν  τζρωτοο  ίεροκήρυκος  ό  κώδιζ 
έχει  σχέδια  ομιλιών  ρηθεισών  έτει  1626•ω,  1629-ω,  1630-ώ, 
1633-ω  και  1635-ω•  του  δε  δευτέρου  ίεροκήρυκος  έχει  σχέδια  ωσαύ- 
τως ομιλιών,  ρηθεισών  έτει  1678-ω,  1679-ω,  1680-ώ,  1682-ω, 
1685-ω  και  1691-ω•  πλην  άλλ'  αϊ  μεν  τών  ετών  1678  και  1682 
όμιλίαι  έρρήθησαν  έν  τω  Μετοχίω  του  Παναγίου  Τάφου,  τω  έν 
Κωνσταντινουπόλει,  δλλαι  δέ  τίνες  (1682,  1685  και  1691)  έν  τω 
Πατριαρχείω  Κωνσταντινουπόλεως•  έτερα  δέ  τις  ομιλία  έρρήθη  τη 
3ϋ-η  μαίου  μηνός  έτους  1680-ου  έν  τω  μοναστηρίω  Τζετατζούιας. 
Ό  πρώτος  ίεροκήρυξ  έχει  και  παρατηρήσεις  και  σημειώσεις  τινάς 
λατινικάς. 

4.  Συνοδικός  του  Πατριαρχείου  Κωνσταντινουπόλεως  κώδιζ, 
ου  πεντήκοντα  και  τέσσαρα  μόνον  έσώθη  φύλλα,  περιέχων  τα  πρω- 
τότυπα ποικίλων  συνοδικών  και  πατριαρχικών  γραμμάτων  και  πρά- 
ςεων  έστι  δέ  μήκους  0,39,  πλ.    0,265. 

1.  Κυρίλλου  του  έκ  Βερροίας  άκέφαλον  καΐ  σφόδρα  κεκολο- 
^ωμένον  σιγίλλιον,  δοθέν  τη  μονή  τών  Αγίων  Πάντων,  τη  λεγομένη 
του  Βαρλαάμ,  φ.  1.  Συνετάχθη  δέ  τούτο  μηνι  άπριλίψ  έτους  1636-ου 


3  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


χαΐ  συνυπεγροίφη  υπό  Ιερεμίου  Ήρα•/)νείας,  Λαυρεντίου  Άγκυρας, 
Ανθίμου  Κυζίκου,  Λαυρεντίου  Ναυπάκτου,  Παρθε^^ίου  Μιτυλήνης, 
Κορνηλίου  Μηθύμνης,  Ιακώβου  Σμύρνης  και  Δανιήλ  επισκόπου 
Διαυλείας  καΐ  Ταλαντίου•  έπεκυρώθη  δε  μηνΐ  δεκεμβρίω  ΐνδι- 
κτιώνος  6-ης=ετους   1637. 

2.  Τιμοθέου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  συνοδική  πραζις  ψήφων 
έπι  τη  έκλογη  του  πρώην  επισκόπου  Πολυανή;  Ιακώβου  ως  μητρο- 
πολίτου Σηλυβρίας•  ό  γαρ  της  μητροπόλεως  ταύτης  άρχιερεύς 
Θεοφάνης  έτεθνήκει  φυσικω  θανάτω  (φύλλ.  3").  Ή  πραξις  αυτή 
έγένετο  τη  1 8-η  νοεμβρίόυ  μηνός  του  161 8-ου  έτους  καΐ  συνυπε- 
γράφη  υπό  οκτώ  αρχιερέων,  οΤον  Κλήμεντος  Προικονήσου,  Ίγ^>α- 
τίου  Τραπεζουντος,  Γρηγορίου  Φιλαδέλφειας  και  λοιπών  συνυπο- 
ψήφιοι δ'  έν  τη  πράξει  φέρονται  ό  εν  τω  Γάλατα  ιερομόναχος 
ΙΙαΰλος  και. 6  έν  τω  ναω  της  αγίας  Παρασκευής  (Χάσκιοϊ)  ιερο- 
μόναχος Λαυρέντιος. 

3.  Τιμοθέου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  πραςις  ακυρώσεως  της 
μεταθέσεως  του  επισκόπου  Πολυανής  Ιερεμίου  εις  την  έπισκοπήν 
Κίτρους  (νοεμβρ.  1617),  φ.  3?.  Ανάλεκτα  'Ιεροσολ.  Σταχυολο- 
γίας,  τ.  IV,  σ.  90-92. 

4.  "^Εγγραφον  ένσφράγιστον  του  ΙΙο)γωνιανής  αρχιεπισκόπου 
Συμεών,  δι'  ου  ούτος,  όνομάζων  εαυτόν  άνίκανον  είς  έξοικονόμησιν 
των  πραγμάτων  της  αρχιεπισκοπής  αύτου,  δίδωσι  δικαίωμα  τω 
πατριάρχη  Τιμοθέω  του  χειροτονήσαι  κανονικώς  έτερον  άρχιεπί- 
σκοπον  Πωγωνιανής-  τούτο  δε  τό  εγγραφον,  ώς  έχει,  γραφέν  καΐ 
υπογραφέν  τη  23-η  του  φεβρουαρίου  μηνός  έτους  1620-ου  έπΙ 
της  πρώτης   ετέθη   σελίδος   του  4 -ου  φύλλου  του  κωδικός. 

5.  Συνοδική  πραςις  ψήφων  έπ'  εκλογή  μητροπολίτου  Λαρίσ- 
σης,  του  τέως  άρχιερατεύσαντος  έν  ταύτη  τη  πόλει  «θανάτω 
φυσικω  τό  ζην  άποβαλόντος»,  φ.  5*.  Πρώτος  υποψήφιος  ετέθη 
Γρηγόριος  ό  πρώην  Βοδενών,  δεύτερος  ΉσαΓας  Ιερομόναχος 
και  τρίτος  Ίωάσαφ  ιερομόναχος.  Ή  πραςις  αδτη  γενομ^νη  μηνΐ 
μαίω  του  1620-ου  έτους  υπεγράφη  υπό  Νεοφύτου  Νικομηδείας, 
Αθανασίου  Κορίνθου,  Διονυσίου  Λακεδαιμόνιας,   Κωνσταντίου  Μι- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΧΜΩΝ.  9 


τυλήνης,    Νεκταρίου    Χριστιανουτυόλεως,    Κλήμεντος    Προιχονήσου 
χαί  Μαχαρίοϋ  πρώην  Γάνου  χαΐ  Χώρας  άρχεερέως. 

6.  "Εγγραφον  Τιμοθέου  μητροπολίτου  Χαλκηδόνος  (μηνΐ  μαΓφ 
1620),  παραιτησιν  δίδοντος,  «ώς  ύποπεσόντος  ε?ς  χρέη  βαρύτατα 
άπό   των    πολλών    ασθενειών    καΐ    των    του  καιρού  ανωμαλιών», 

7.  Συνοδική  πραξις  ψήφων  έπ'  έχλογη  μητροπολίτου  Χαλκη- 
δόνος, γραφεΐσα  μηνΐ  ίουνίω  έτους  1620-ου,  φ.  6*.  Συνυποψή- 
φιοι• α')  Ιωσήφ  ιερομόναχος,  β')  Άί3έρκιος  ιερομόναχος,  γ')  Λαυ- 
ρέντιος ιερομόναχος  και  πρωτοσυγκελλος  Κορίνθου.  Τπεγράφη  οέ 
της  πράςεως  ταύτης  τό  πρωτότυπον  υπό  Νεοφύτου  Νικομηδείας, 
(Διονυσίου)  Λακεδαιμόνιας,  Γρηγορίου  Λαρίσσης,  Κωνσταντίου  Μι- 
τυλήνης,  Κλήμεντος  Προικονήσου  καΐ  Μακαρίου  πρώην  Γάνου  καΐ 
Χώρας  άρχιερέως. 

8.  "Εγγραφον  Σωφρονίου  μητροπολίτου  Βιδύνης  (16  ιουν. 
1620),  παραίτησιν  δίδοντος,  «ώς  μη  δυναμένου  ύποφέρειν  και 
κυβερνάν  και  ποιμαίνειν  την  έπαρχίαν  Βιδυνης>,  φ.    6. 

9.  Συνοδική  πραςις  ψήφων  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου  Βιδύνης, 
γραφεΤσα  μηνι  ιουνίω  έτους  1620-ου  και  κυρωθείσα  μηνΐ  αύγου- 
στω  του  αύτου  Ιτους,  φ.  7*.  Συνυποψήφιοι•  α')  Ευθύμιος  πρω- 
τοσιίγχελλος  της  Μεγάλης  Εκκλησίας,  β')  Ά^έρκιος  ιερομόναχος, 
γ')  'Λβ^ακούμ  ιερομόναχος.  Ή  πραξις  υπεγράφη  υπό  Νεοφύτου 
Νικομήδειας,  Νεκταρίου  Χριστιανουπόλεως,  Κλήμεντος  Προικονή- 
σου και  Μακαρίου  Ράνου  και  Χώρας. 

10.  Συνοδική  πρδζις  ψήφων  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου  Βερ- 
ροίας  (12  αυγ.  1618),  φ.  8^  Συνυποψήφιοι•  α')  Κύριλλος  ιερο- 
μόναχος, β')  'Άνθιμος  μέγας  αρχιμανδρίτης,  γ')  ΙΙαχώμιος  μονα- 
χός. Ή  πραςις  υπεγράφη  υπό  πέντε  αρχιερέων,  οίον  θεοφάνους 
Παλαιών  Πατρών,  Μητροφάνους  Δρύστης,  Ιωακείμ  πρώην  Δρύ- 
στης  κτλ. 

11.  Πραςις  ψήφων  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου  Καφα  και  Φουλ- 
λων  (αύγ.  1618),  φ.  9°^.  Συνυποψήφιοι•  α')  Γεννάδιος  ιερομόνα- 
χος, β')  Νεκτάριος  ιερομόναχος,  γ')  Μελέτιος   ιερομόναχος.  Τπο- 


10  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ,    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


γραφαΐ  επτά  άρχεερέων,    οίον  θεοφατ^ους  Παλαιών  Πατρών,    Μη- 
τροφάνοί);  Δρύστης,  Κυρίλλου  Βερροιας,  Ιερεμίου  Κίτρους  κτλ. 

12.  Πραςες  ψήφων  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου  Συνάδων,  ώζ 
της  πόλεως  ταύτης  «προ  πολλών  χρόνων  άνευ  γνησίου  μητροπο- 
λίτου υπαρχούσης»  (6  μαίου  1618),  φ.  10".  Συνυποψήφιοι• 
α')  ΛογγΤνος  Πάτμιος  ιερομόναχος,  β')  Ίωάσαφ  πρωτοσύγκελλος, 
γ')  Γρηγόριος  πρωτοσυγκελλος  θεσσαλονίκης.  Υπεγράφη  ύπο  πέντε 
αρχιερέων,  οίον  Νεοφύτου  Νικομηδείας,  Πορφυρίου  θεσσαλονί- 
κης (?),  Μαχαρίου  Γάνου  καΐ  λοιπών. 

13.  Πραξις  ψήφων  έπ'  έκλογη  αρχιεπισκόπου  Ζητουνίου  (μηνι 
ιουνίω  1619),  ην  υπέγραψαν  άρχιερεΓς  τέσσαρες,  οίον  Ιερεμίας 
Σηλυ[3ρίας,  Κλήμης  Προικονήσου  κτλ.,  φ.  10^.  Συνυποψήφιοι* 
α)  Ίωάσαφ  επίσκοπος  θαυμακου,  β')  Παχώμιος  πρωτοσύγκελλος, 
γ')  ^Ανθιμος  πρωτοσύγκελλος. 

14.  "Εγγραφον  παραιτήσεως  οίκειο&ελους  του  επισκόπου  Ζη- 
τουνίου Νεοφύτου,  λόγω  ποδαλγίας,  γήρατος  και  χρεών,  γραφεΐσα 
καΐ  υπογραφείσα  τη   26-η  του   Ιουνίου  μηνός  έτους   1619-ου. 

15.  Τιμοθέου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα  συνοδικόν,  δι' 
ου  ή  επισκοπή  Ζητουνίου  καΐ  Πτελεου,  γνώμη  του  μητροπολίτου 
Ααρίσσης  Τιμοθέου,  προ3ΐ[3άζεται  εις  άρχιεπισκοπήν  (μηνι  ίουνίω 
ίνδικτ.  [ι]ε'  =  1617),  φ.  11^.  Ανάλεκτα  'Ιεροσολ.  Σταχυολογίας, 
τ.  IV,  σ.   88-90. 

16.  Συνοδική  πραςις  (4  νοεμβρ.  1620),  δι'  ης  ό  πατριάρχης 
Αλεξανδρείας  Κύριλλος  ό  ιΥούκαρις  αναγορεύεται  πατριάρχης  οικου- 
μενικός, φ.  12''.  "Ορα  £.  Σβ^Γαηά,  Βί1)Ηο§Γ8,ρ1ιίβ  ΙιβΠέηίίΐαβ,  οιι 
άβδοηρίίοη  Γ»ί80ΐιηέβ  άβδ  οαντΗ^βδ  ρυΙ)1ΐέ8  ραΓ  άβδ  Ορβοδ  αυ 
(Ιίχ-δβρΙίέΐΏβ  δίέοΐβ.  Ρίΐηδ  1896,  τ.  IV,  σ.  340-342.  Άνάλ. 
Ίεροσολ.   Σταχυολογίας,  τ.  IV,  σ.   92-93. 

17.  Συνοδική  πραςις  ψήφων  έπ'  εκλογή  πατριάρχου  Άλεζαν• 
δρείας  (30  νοεμβρ.  1620),  φ.  13".  £.  Ι^θβΓδίηά  ενθ.  ά^^ωτ. 
σ.   342-343. 

18.  Όμολογία  πίστεως,  αυτόγραφος,  του  υποψηφίου  πατριάρ- 
χου Άλεςανδρείας  Γερασίμου  α',  φ.   13?. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  11 


19.  ΣυνοοΓ/ή  πράςις  περί  των  χρεών   της  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας   (1   δεκ.    1620),  φ.    15^.    Ανάλεκτα  Ίεροσολ.  Σταχυολογίας, . 
τ.  IV,  σ.   93-9δ.  £•  Ι^β§Γ&ηΛ  εν».  ά^>ωτ.  σ.   346-345, 

20.  "Έγγραφον  του  μητροπολίτου  Μηθύμνης  Γαί3ριήλ,  δι'  ου- 
δίδωαιν  ούτος  παραίτησιν  οίκειο&ελη   €δίά  το  μη  δύνασ&αι  ύποφέρειν 
τά  συνεχώς  επερχόμενα  (αύτω)  αλλεπάλληλα  ακά^^δαλα  καΐ  τους  κατά^ 
τόπον  συνεχείς  και  κίνδυνους  και  πειρασμούς  τους  υπό  των  δυνα- 
στών», φ.  16?.  Έγράφη  καΐ  υπεγράφη  ττ^  24-η  του  φε^ρουαρίου- 
μηνός  έτους   1621 -ου. 

21.  Πραξις  ψήφων,  γραφεΤσα  μηνΐ  ιανουαρίω  έτους  1622-ου,- 
έπ'  εκλογή  μητροπολίτου  Μεσημβρίας,  «ώς  του  έν  αυτ'η  άρχιε- 
ρατεύοντος  Κυριάκου  θανάτω  φυσικω  τό  ζην  άπολιπόντος » , 
φ.  17'.  Συνυποψήφιοι*  α')  Άκάκιος  ιερομόναχος,  β')  Παΐσιος 
ιερομόναχος,  γ')  Ευθύμιος  ιερομόναχος.  Παρόντες  αρχιερείς-  Θεο- 
φάνης Παλαιών  Πατρών,  Παρθένιος  Αίνου,  Παρθένιος  Βάρνης, 
Ευθύμιος  Φαναριού  και  Γρηγόριος  "Άνδρου. 

22.  'Έτέρα  μηνι  φε|3ρουαρίω  έτους  1622-ου,  έπ  εκλογή  μη- 
τροπολίτου Ήρακλείας,  ιάτε  του  έν  αύτη  άρχιερατεύοντος  Τιμο- 
θέου ήδη  τον  βίον  ύπεΕελθόντος>,  φ.  19^.  Συνυποψήφιοι*  α')  Νεό- 
φυτος ιερομόναχος  και  ττ^ευματικός,  αρχιμανδρίτης  της  Μεγάλης 
Εκκλησίας-  β')  Δανιήλ  ιερομόναχος,  γ')  χ\αυρέντιος  ιερεύς.  Πα- 
ρόντες άρχιερεΓς•  θεοφά^/ης  Παλαιών  Πατρών,  Τιμόθεος  Σερρών^. 
Παρθένιος  ΑΤνου,   Παρθένιος  Βάρνης,  Άκάκιος  Μεσημβρίας. 

23.  Όμολογία    πίστεως    του    υποψηφίου    μητροπολίτου    Ήρα- 
χλείας  Νεοφύτου,   φ.   19?. 

24.  "Έγγραφον  παραιτήσεως  του  Παροναξίας  Ιωσήφ  (1  φεβρ. 
1622),  φ.   2θ3. 

2δ.  Πραςις  ψήφων  έπ'  εκλογή  άρχιερέως  Παροναςίας  (1622), 
?.  21^.  Συνυποψήφιοι•  α)  Ιερεμίας  λογιώτατος  ιερομόναχος, 
^3')  Παΐσιος  ιερομόναχος,  γ')  Νεόφυτος  ιερομόναχος.  Παρόντες. 
άρχιερεϊς-  Θεοφάνης  Παλαιών  Πατρών,  Τιμόθεος  Σερρών,  Παρ- 
θένιος  ΑΤνου,  Άκάκιος  Μεσημβρίας,  Ευθύμιος  Φαναρίου  και 
3Ιελχισεδέκ  'Ραιδεστου. 


12  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


26.  Πατριαρχιχόν  καΐ  συνοοιχόν  σημείωμα,  έχον  οΰτως* 
«Έπεώή  ό  προ  ολίγου  χα&αφέσει  τελεία  καθυποβληθεις  έττίσχο- 
πος  Ζητουνίου  -  -  οΓ  δπερ  έτόλμησεν,  ως  φαίνονται  κατ'  εΤοος 
εν  τη  κα&αιρέσει  αύτοΰ,  συ^/οδεκω  γράμματι,  ουχ  υπετάγη  ούτε 
έπείσ&η  τη  συνοδική  ημών  άποφάσεε,  άλλ'  έχων  συνήγορον  καΐ 
συμ|3οηθ6ν  τον  συν  αύτω  καθαιρεθέντα  παπα  Παυλον,  τον  οίκονό- 
μον  αύτου,  καΐ  άλλους  τινάς,  προσέδραμεν  τη  εζω  δυνάμει  και 
ένέί^αλεν  ήμΤν  τε  καΐ  τω  ίερωτάτω  αότοΰ  γέροντι  άγίω  Λαρίσ- 
αης  -  -  κυρ  Γρηγορίω  -  -  εις  σκάνδαλον  και  ταραχάς,  δι'  ων 
έμελλε  προβηναι  μεγάλη  ζημία,  τούτου  χάριν  διασκεψάμενοι  το 
περί  τούτου  συνοδικώς  έκρίναμεν  κοινή  γνώμη  ειρηνεΰσαι  το  αύτο 
σκάνδαλον  και  οικονομικώς  συμπεραναι.  Και  δή  γράφομεν  και  λέ- 
γομεν,  ϊνα,  τό  γε  νιίν  έχον,  δο&η  προς  αυτόν  τον  ποτέ  έπίσκοπον 
Ζητουνίου  -  -  γράμμα  άι)ωώσεως  και  συγχωρήσεως  εις  τό  άπελθεΐν 
εις  την  έπισκοπήν  αύτου  και  άρχιερατεύειν,  ομοίως  και  προς  τον 
παπα  Παυλον  εις  τό  ίερατεύειν,  δως  ου,  ευκαιρίας  (δοθείσης)  και 
διορ&ώσεως  και  απαλλαγής  της  κατεπειγούσης  βίας  και  μεσιτείας 
(γενομένης),  βεβαιώσωμεν  και  έπικυρώσωμεν  πάλιν  τάς  προγεγονυίας 
αυτών  καθαιρέσεις,  καΐ  έλέγςωμεν  και  παιδεύσωμεν  αυτούς  αμφό- 
τερους ώς  άπειθεΤς  της  συνοδικής  ημών  αποφάσεως  και  κάτα- 
φρονητάς  της  εκκλησιαστικής  τάξεως  και  καταστάσεως.  "Οθεν  και 
είς  δήλωσιν  έγένετο  και  τό  παρόν  ημών  πατριαρχικόν  και  συνοδι- 
κόν  σημείωμα  έν  έτει  ζ"ί*ρ*ί»λ"Η*  [=  1622],  έν  μηνι  ίουνίω,  ινδ.  ε'. 
Ό  Κυζίκου  Παρθένιος,  ό  *Αθηνών  Θεοφάνης,  ό  Παλαιών  Πατρών 
Θεοφάνης,  ό  Ναυπάκτου  και  "Αρτης  Γαβριήλ»,  φ.   21^. 

26.  Πραξις  ψήφων  (μηνι  ίουνίω  1622)  έπ'  εκλογή  μητροπολίτου 
της  επαρχίας  Ευρίπου,  €ατε  του  έν  αύτη  άρχιερατεύοντος  Ίωάσαφ 
ήδη  τον  βίον  ύπεςελθόντος»,  φ.  22".  Συνυποψήφιοι•  α')  Ίωάσαφ 
ιερομόναχος,  β')  Άκάκιος  ιερομόναχος,  γ')  Συμεών  ιερομόναχος.  Άρ- 
χιερεΓς  παρόντες•  Παρθένιος  Κυζίκου,  Θεοφάνης  Παλαιών  Πατρών, 
Γαβριήλ  Ναυπάκτου  και  "Αρτης,  Ιγνάτιος  Χίου,  -  -  Τζίας  και 
θερμίων,  Μελχισεδέκ  Τάιδεστου,  Γρηγόριος  ^Ανδρου,  Ζαχαρίας 
Πρεσπών. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  13 


27.  Πραςίς  ψήφων  (μηνΐ  μαΐω  1622)  έπ'  έχλογη  μητροπολίτοι> 
της  επαρχίας  Κορίνθου,  «ατε  του  έν  αύτη  άρχιερατεύσαντος  Άν&ίμου 

^ 

δι'  ψ  αιτία^;  καταντικρύ  φαίνεται  εύλόγω  τρόπω  ταύτης  στερη&έν- 
τος^,  φ.  23".  Συνυποψήφιοι*  α')  Νεόφυτος  ιερομόναχος  χαί  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας  εφημέριος,  β')  Χριστόφορος  ιερεύς,  γ')  Διο- 
νύσιος ιερεύς.  Αρχιερείς  παρόντες  οκτώ,  οίον  ΠαρΟένιος  Κυζίκου, 
Ίωάσαφ  Προύσης,  Θεοφάνης  Αθηνών,  Γρηγόριος  Αϊνου,  Γρηγό- 
ριος  ^Ανδρου  και  λοιποί. 

28.  Συνοδική  πραςις  περί  των  χρεών  της  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας (μηνι  ίουλίω  1624).  Άρχ.  «Ή  κατά  τον  καιρόν  τούτον  συ- 
ναχθεΤσα>  κτλ.,  φ.  24^.  Ανάλεκτα  Ίεροσολ.  Σταχυολογίας,  τ.  IV, 
σ.  95-97.  β.  I^θ^^ΓΛηά  ενθ.  άνωτ.  σ.   345-347. 

29.  Κυρίλλου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα  πρύς  τους  χρι- 
στιανούς της  μητροπόλεως  Κορίνθου  συνοδικόν  (ιουλ.  1624),  άγγέλ- 
λον  αύτοΤς  τήν  καθαίρεσιν  του  μητροπολίτου  Κορίνθου  Νεοφύ- 
του {πρ^λ.  αριθ.  27),  φ•  25.  £.  Ιίβ^ΓΛηίΙ  ενθ.  άνωτερ.  σελ. 
347-348. 

30.  Πραζις  ψήφων  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου  Κορίνθου  (σετττ. 
1621),  φ.  26^  Συνυποψήφιοι•  α')  Δανιήλ  πρωτοσύγκελλος  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας,  β)  ΙΙαχώμιος  ιερομόναχος,  γ')  Άκάκιος 
ίδρομόναχος  και  πατριαρχικός  πρωτοσύγκελλος.  Παρόντες  άρχιε- 
ρδΤς•  Θεοφάνης  Παλαιών  Πατρών,  Ίωάσαφ  Λακεδαιμονίας,  Ιερε- 
μίας Παροναςίας,   Κλήμης  Προικο^/ήσου. 

31.  Δανιήλ,  υποψηφίου  μητροπολίτου  Κορί^^ου,  πίστεως  ομο- 
λογία, φ.    26?. 

32.  Πραςις  ψήφων  (18  άττριλ.  1626)  έπ'  εκλογή  μητροπο- 
λίτου της  επαρχίας  Τορνόβου,  του  τέως  αυτής  άρχιερέως  Γαβριήλ 
άχοΟανόντος,  φ.  27^.  Συνί>ποψήφιοι•  α')  Μακάριος  άρχιδιάκονος  τής 
Μεγάλης  Εκκλησίας,  β')  Γρηγόριος  πρωτοσύγκελλος  της  Μεγάλης 
Έχκλησίας,  γ')  Λαυρέντιος  πρωτοσύγκελλος.  Παρόντες  αρχιερείς* 
Θεοφάνης  Παλαιών  Πατρών,  Κλήμης  Προικονήσου,  Δανιήλ  Κο- 
ρίνθου, 'Ιωάσαφ  Ευρίπου,  Νεόφυτος  Νέων  Πατρών,  Μελχισεδέκ 
Ραιδεστού,  Μητροφάνης   θη^ν,  Δανιήλ  -  -  - 


14  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


33.  Μακαρίου,  υποψηφίου  μητροπολίτου  Τορνό|3ου,  ομολογία 
πίστεως,  φ.  28*. 

34.  Πραςις  ψήφων  (26  άπρελ.  1626)  έπ'  έχλογη  μητροπολί- 
του της  έτταρχίας  Σερρών,  του  τέως  εν  αύτη  μητροπολίτου  Τιμο- 
θέου «το  ζην  άπθ|3αλ(>ντος » ,  φ.  28?.  Συνυποψήφιοι•  α)  Αχίλλειο; 
ιερομόναχος  χαί  πρωτοσύγχελλος  Παλαιών  Πατρών,  β')  Δοσίθεο; 
προηγούμενος  της  μονής  του  Μεγάλου  Σπηλαίου,  γ')  Ιεζεκιήλ 
πρωτοσύγκελλος  της  Μεγάλης  Έχκ)νηαίας.  Αρχιερείς  παρώ/τες• 
Μακάριος  Τορνό|3ου,  Θεοφάνης  Παλαιών  Πατρών,  Δανιήλ  Κορίν- 
θου, Ίωάσαφ  Ευρίπου,  Νεόφυτος  Νέων  Πατρών,  Κλήμης  Προ^- 
κονήσου,   Μητροφάνης   Θηβών. 

35.  Πραςις  ψηφούν  (μηνΐ  ίουλίω  έτους  1641)  έπ'  εκλογή 
μητροπολίτου  Μεσημβρίας,  φ.  29*.  Συνυποψήφιοι*  α')  Δαμασκη- 
νός μητροπολίτης  Βιζύης,  β')  Ιγνάτιος  πρώην  μητροπολίτης  Σο- 
φίας,  γ')  Θεοδόσιος  πρώην  μητροπολίτης  Μηδείας.  Αρχιερείς 
παρόντες•  Πα•/ώμιος  Χαλκηδόνος,  Γρηγόριος  Λαρίσσης,  Νεόφυτος 
Μον^εμβααίας,   Δανιήλ  Αθηνών. 

36.  Ίωαννικίου  β'  Κωνσταντινουπόλεως  επιστολή  συνοδική 
(μηνΐ  δεκ.  1646)  προς  τους  κατοίκους  της  έπισκοττης  Σκύρου 
περί  του  τρόπου  και)'  δν  ή  πατριαρχική  λαμβάνεται  ζητία  κα; 
περί  του  οτι  ό  της  Σκύρου  επίσκοπος  Γαβριήλ  ές  έαυτου  τό  βα- 
σιλικόν  μόνον  οφείλει  διδόναι  χαράτζιον,  φ.  30°^.  Τπογραφαί•  "Άν- 
θιμος Κυζίκου,  Κύριλλος  Νικομήδειας,  Παχώμιος  Χαλκηδόνος. 
Δανιήλ  Σε^^ρ&Ί,  Νεόφυτος  Άδριανουπόλεως,  Διονύσιος  Τορνόβου, 
Λαυρέντιος  Τραπεζούντος,  Κορνήλιος  Μηθύμνης,  Παρθένιος  Μιτυ- 
λήνης,  Μελέτιος  Σηλυβρίας,  Νείλος  επίσκοπος  Ντζίας  και  Θερ- 
μίων,   Σωφρόνιος   Γαρδίκίου. 

37.  Συνοδικόν  έ'γγραφον,  δι'  ου  Κύριλλος  β'  ό  έκ  Βερροίας 
υποβάλλεται  κα&αιρέσει  τελεία.  Άρχ.  «Και  τούτο  παρά  της  αγίας» 
κτλ.,  φ.  31^-32?.  Το  πέρας  τούτου  του  ί-^^ράζ^οο  ελλείπει  τώ 
κώδικι.  "Ορα  Ανάλεκτα  Ίεροσολυμιτικής  Σταχυολογίας,  τ.  IV. 
σ.   97-102. 

38.  Πραςις  συνοδική,   δι'  ης  τη    1-η  του   ϊουλίου  μηνδς  έτους 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΤΜΩΚ.  15 


1639-0•^  πατριάρχης  ΟΓ/ουμενιχός  άνεκηρύχθη  Παρ&ένιος  α'  ό  άπό 

Άοριανουτϋόλεως,    φ.   33^   Άνάλ.  Ίεροσολ.  Σταχυολογίας,  τ.  IV, 

α  103. 

39.  Έγγραφον  έχον  ούτως  αύτολεςεί  (φ.  36^)•    «Επειδή  καΙ 
έφθασε  χαΐ  έγένετο  ψήφω  χανονικη  μητροπολίτης  Σοφίας  ό  πρώην 

Κορίνθου  κυρ  Ιεζεκιήλ,  καΐ  έλαβε  την  μητρόπολιν  αυτήν  Σοφίας 
ίηλαδή  παρ'  έμου  του  Ιγνατίου,  δίά  το  ειρηνικόν  και  άσκανδάλι- 
στον  και  άτάραχον  και  άζήμιον  της  μητροπόλεως,  αυτός  μεν  ό 
κυρ  Ιεζεκιήλ  οικεία  βουλή  και  προαιρέσει  και  θελήσει  ύπέσχετο 
πληρωσαι  το  έν  τη  μητροπόλει  αύτη  χρέος  του  έκλαμπροτάτου 
ζβΐ  περιφανέστατου  Τετζέπ-άγα  άσπρων  χιλιάδας  εκατόν  τριά- 
κοντα τεσσάρας,  του  ένδοζοτάτου  καδή  καπιτζή  Μουσταφα-άγά 
ρΕά).ια  τρεις  και  έννεακόσια  καΐ  δτερα  χίλια  γρόσια  της  ζητίας. 
τΓοσουμενα  τα  πά">τα  δηλαδή  (εις)  τεσσάρας  χιλιάδας  και  έννεακό- 
σια, του  Άλή  τζελεπή  Σοφ^αλή  και  του  γιασακτζή  Άλή-πασία 
*/αί  του  σερασερτζή  Άλή  τζελεπή,  των  τριών,  γρόσια  χίλια  εκα- 
τόν, και  του  Σαλιχ  τζελεπή  γρόσια  οκτακόσια,  και  άπαλλάίαι  έμέ 
ζαι  τους  έγγυητάς  μου  της  ένοχης  του  αύτου  χρέους,  έγώ  δε 
εκουσίως  και  οικειοθελώς  ποίώ  παραίτησιν  του  αύτου  θρόνου  μου 
Σοφίας  προς  τον  κυρ  Ιεζεκιήλ  τουτοΊ  έμπροσθεν  του  παναγιωτά- 
του  μου  και  λογιωτάτου  αύθέντου  και  δεσπότου  του  οικουμενικού 
πατριάρχου  κυρίου  κυρίου  Παρθενίου,  συνοδικώς  προκαθημένου,  ου 
μήν  δε  της  άρχιερωσύνης  μου,  και  άπό  τανυν  εΐημι  [δΐο]  μακράν 
τη;  αυτής  επαρχίας  καΐ  μηδεμίαν  μετοχήν  έχων  έτι  έν  αύτη, 
ί)Λ'  έστω  κύριος  της  αυτής  επαρχίας  Σοφίας  ό  κυρ  Ιεζεκιήλ 
ούτος,  παρέχων,  ως  ύπέσχετο,  το  άνώτερον  χρέος•  εις  ένδειςιν  δέ 
καΐ  άσφάλειαν  έγένετο  και  ή  παρούσα  μου  οικειοθελής  και  αβία- 
στος παραίτησις  και  κατεστρώθη  έν  τω  ίερω  τούτω  κώδικι  της 
του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας:  —  έν  έτει  .αχμ^^'  [=1640], 
μηνι  σεπτεμβρίω  ιθ"Ώ,  [νδ.  θ-^».  -{•  Ό  πρώην  Σοφίας  Ιγνάτιος 
στέργω  ώ(ς)  άνοθεν  [δίο].  —  (Μάρτυρες).  -{•  Ό  Χαλκειδόνος  [δϊο] 
Πτχώμιος.  —  ψ  Ό  Μονεμβασίας  Νεόφυτος. —  -{•  Ό  Βιδύνης  Σω- 
φ^νιος. — ψ  Ό  Φιλίππων  και  Δράμας  Γεράσιμος.  —  -|•  Ό   Βάρ- 


16  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


^^ς  Μελέτιος  >.  Διά  δε  πατριαρχικής  χεφί»ς  έπεκυρώθη  τούτο  τ^ 
εγγραφον    «έν  μψΐ  αύγούστω,   ίνδ.    ΐ|3'». 

40.  Παρ&ενίοο  α'  Κωνσταντινουπόλεως  πραςις  συνοδική,  ης 
το  πέρας  ελλείπει  τω  χώδικι,  φ.  37?.  Κα&α'.ρεΐται  δια  ταύτης 
6  Τραπεζουντος  μητροπολίτης  **Άνθιμος,  ώς  προφανώς  άδιχών 
τους  χριστιανούς  της  αυτού  επαρχίας,  προδιδούς  τε  αυτούς  €τοΤς 
χατά  τόπον  κρατοΰσι»  Τουρκοις  καΐ  μέ&τ^  και  κραιπάλη  σχολάζων 
«από  πρώτης  ώρας  της  ημέρας  μέχρι  της  εσχάτης»,  καΐ  ώς 
άμελώς  διακείμενος  περί  την  έκκλησιαστικήν  άκολουθίαν  κτλ. 

41.  Παρθενίου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  πραςις  συνοδική  (φ. 
38?),  δι'  ης  ό  προχρηματίσας  Κορίνθου  μητροπολίτης  Ίωάσαφ, 
ώς  ουκ  άποδούς  την  όρισθεΐσαν  αύτω  πατριαρχικήν  ζητίαν  και  τα 
χρέη  του  Ιεζεκιήλ,  δν  διεδέξατο  έν  τη  μητροπόλει  Κορίνθου, 
καθαιρέσει  τελεία  υποβάλλεται.  Ή  πραςις  αυτή  έγένετο  παρόντων 
αρχιερέων  δώδεκα,  του  Ήρακλείας  Ίωαννικίου,  του  Λακεδαιμόνιας 
Ίωάσαφ,  του  Χαλκηδόνος  Παχωμίου,  του  Νικομήδειας  Κυρίλί,ου, 
του  Ευρίπου  Ιεζεκιήλ,  του  Χίου  Ιερεμίου,  του  Νικαίας  Πορφυ- 
ρίου,  του  Άδριανουπόλεως  Παρθενίου,  του  Μονεμβασίας  Νεοφύτου, 
του  Βάρνης  Παρθενίου,  του  Άμασείας  Μητροφάνους  κτλ. 

42.  Πραςις  ψήφων  (φεβρ.  1641)  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου  Πα- 
λαιών Πατρών,  του  τέως  τοιούτου  καθαιρέντος,  φ.  39*.  Συνυποψήφιοι* 
α')  Θεοφάνης  πρώην  Φαναρίου  και  Νεοχωρίου,  β')  Ιάκωβος  πρώην 
Γάνου  και  Χώρας,  γ')  Θεοφάνης  πρώην  Μηδείας.  Αρχιερείς  πα- 
ρόντες* Ίωαννίκιος  Ήρακλείας,  Παχώμιος  Χαλκηδόνος,  Παρθενιος 
Άδριανουπόλεως,  Κύριλλος  Νικομηδείας,  Νεόφυτος  Μονεμβασίας, 
Πορφύριος  Νικαίας,  Ίοοάσαφ  Λακεδαιμόνιας,  Τραπεζουντος  -  -  , 
Ευρίπου  Ιεζεκιήλ,  Βάρ^/)τ]ς  Παρθένιος,  Κορίνθου  Γρηγόριος,  Χίου 
Ιερεμίας,  Βιζύης  Δαμασκηνός. 

43.  Παρθενίου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  συνοδική  πράξις  (όκτ. 
1643),  δι'  ης  ό  μητροπολίτης  Ιωαννίνων  Καλλίνικος  ώς  άπειθής 
και  ανυπότακτος  υποβάλλεται  καθαιρέσει,  φ.  40°'.  Τπογραφαί• 
Ίωαννίκιος  Ήρακλείας,  Γρηγόριος  Λαρίσσης,  Παχώμιος  Χαλκη- 
δόνος, Παρθένιος  Άδρια^>ουπόλεως,  Γαβριήλ  Λακεδαιμόνιας. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  17 


44•  Κυρίλλου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  έγκύχλιον  γράμμα  (φ. 
41^),  ου  τό  τέλος  έλλειττει  τω  κώδιχι*  παραδίδωσι  δε  τοΰτο  εις 
ζοινόν  ανάθεμα  τον  Άθανάσιον  Πατελάρον,  πατριάρχην  έττίβάτην, 
χαΐ  τους  συν  αύτω  πάντας  (Πρ|9λ.  «Ημέρας»  αριθ.  874).  Τό  πρώτον 
μέρος  του  γράμματος  έχει  ώδε*  *Γνώρ!μον  εΤναι  χαι  φανερόν  εις 
δλους  τους  εύσε^εΓς  χριστιανούς,  δτι  ή  εκκλησία  του  Χρίστου  πολ- 
λαΤς  φοραΤς  έταράχθη  και  έσυγχυσθη  άπό  κάποιους  κακούς  ανθρώ- 
πους και  όπου  φόβον  θεού  δεν  έχουν,  ούτε  κρίσιν  και  άνταπό- 
δοσιν  προσδοκούν,  και  πολλαι  ζημίαι  και  εςοδα  προεςενήθησαν 
και  χρέος  βαρύτατον  -/αι  άνυπόφορον,  και  πάντα  ό  παναγιώτατος 
και  σοφώτατος  ημών  αύθέντης  και  δεσπότης  ό  οικουμενικός  πα- 
τριάρχης και  οι  ευρισκόμενοι  αδελφοί  ημών  εΤχον  μεγάλαις  πεί- 
ραςαις  και  ταραχάς-  δια  τό  όποιον  βαρύτατον  χρέος  με  σκέψιν 
συ*>οδικήν  έσυνάχθημεν  δλοι  οί  αρχιερείς  και  έμελετούσαμεν  του 
αύτου  χρέους  τήν  διόρθωσιν,  και  έν  τω  μεταξύ  τούτω  μελετουντες 
συνέβη  έκεΤνο  τό  πολύ  καΐ  μεγάλον  σ/άνδαλον  κατά  τό  φθινόπω- 
ρον,  καθώς  δλοι  σας  τό  ήξεύρετε,  και  πάλιν  με  τήν  δύναμιν  του 
θεού  ειρηνεύσαμεν  τα  πράγματα,  άλήδεια  με  πολλάς  έςόδους• 
και  επάνω  δπου  δρχισεν  ή  Εκκλησία  του  Χρίστου  να  διορθώνετε 
μέ  τήν  δύναμιν  του  θεού  και  να  εύρίσκη  όλίγην  άνεσιν  και  ό  πα- 
^>αγιώτατος  και  σοφώτατος  ημών  αύθέντης  και  δεσπότης,  και 
ήμεΤς  και  οί  λοιποί  πάντες  αρχιερείς  να  είρηνεύωμεν,  έπανέστη 
ό  Πατελάρος  Αθανάσιος  θεσσαλονίκης,  παρακινούμενος  άπό  τα 
έργα  του  πατρός  του,  του  πονηρού  Διαβόλου,  και  χωρίς  άφορμήν 
ετάραζε  τήν  Έκκλησίαν  του  Χρίστου,  έχων  όμογνώμονας  ε?ς  τό 
κακόν  αύτου  επιχείρημα  τον  τρισκατάρατο,ν  άνεψιόν  αυτοο  Νεό- 
φυτον  ίερομόναχον  και  τόν  άπό  θεού  ώργισμένον  Σπανόν  γούναρην 
και  άλλους  πολλούς,  και  ληστρικώς  και  έπιβατικώς  τόν  πατρι- 
αρχικόν  τούτον  θρόνον  έπηρε  και  έζημίωσε  τήν  Έκκλησίαν 
του  Χρίστου  περισσότερον  τών  έζήκοντα  φορτίων  άσπρων,  και 
έκαμε  φθοράν  και  καταδίκην  μεγάλην  ε?ς  τήν  Έκκλησίαν  του 
Χριστού.    Δια  τοΰτο,   κοντά  εις  τήν  έκφωνη?>εΤσαν  κατ'  αοτο^^  συ- 

νοδικήν   καθαίρεσιν,   εχομεν   καΐ  ήμέΐς  αυτόν  τόν  έπιβάτην  Άθα- 

2 


η 


18  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


νάσιον  Πατελάρον,  τον  καχώς  χαΐ  παρά  κανόνας  λογισθέντα  τάχα 
πατριάρχην,  ή  μάλλον  ειπείν  μανδριάρχην,  μετά  του  παράφρονος 
καΐ  ασυνειδήτου  αύτου  ανεψιού  κακο-Νεοφύτου  και  του  ώργισμένου 
Γεωργίου  Σπανού  και  αλ).ων  θεοκαταράτων  και  συνεργών  αύτοΤς 
άφωρισμένους  παρά  της  αγίας  και  ομοουσίου  και  ζωοποιού  και 
αδιαιρέτου  τριάδος,  του  ενός  τζ  φύσει  μόνου  θεού,  εν  τε  τω  νυν 
αίώνι  και  έν  τω  μέλλοντι,  και  καταραμένους  και  ασυγχώρητους 
και  μετά  θάνατον  άλυτους,  και  νά  ευρουν  και  τον  θεόν  μαχόμενον 
έν  ήμερα  της  κρίσεως,  καΐ  νά  σχίσγ]  ή  γη  και  νά  καταπίη  αυ- 
τούς, ώς  τον  Δα&άν  και  Άβειρών,  και  νά  κληρονομήσουν  την 
λέπραν  του  Γιεζή  και  την  άγχόνην  του  Ίουδα^  στένοντες  και  τρέ- 
μοντες,  ώς  τον   Κάιν,   έπι  της  γης»   κτλ. 

45.  Κυρίλλου  β'  του  έκ  Βερροίας  ύποσχετικον  προς  την  συ- 
νοδον  της  εκκλησίας  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα,  ου  το  πέρας 
μόνον  έσώθη  (φ.  22^)'  έχει  δε  τούτο  ώδε*  «-  -  φυλάςαι  και  στέρςαι 
ταΰτα  άπαρασΛλεύτως  και  άμετατρέπτως,  και  έπικυρώσαι•  έν  πολλτ] 
τη  άσφαλεία  και  βεβαιώσαι  και  μη  κατά  τι  έναντιηθήναι  [βίο]  εις 
ταύτα  πάντα,  συμφέροντα  δντα  και  χρειώδη  ε[ς  τά  της  ειρήνης  και 
καταστάσεως  της  ημών  μετριότητος  καΐ  της  άδελφότητος  τών  ίε- 
ρωτάτων  αρχιερέων,  και  της  διορθώσεως  της  Μεγάλης  Εκκλησίας 
και  τών  βαρύτατων  αυτής  χρεών  και  έάν  όψέποτε  εξέλθω  τών 
τοιούτων  και  αθετήσω  τι  ε;  αυτών  και  παραβλέψω,  υπόδικος 
εϊημι  [δίο]  παντός  δεσμού  καΐ  άρας  συνοδικής.  "Οθεν  εΙς  βεβαίωσιν 
και  ενδειξιν  πάντων  έπέδωκα  τοΤς  ίερωτάτοις  αύτοΓς  συναδέλφοις  μου 
άρχιερευσι  τό  παρόν  εκδόσεως  γράμμα  έν  έτει  ,αχλε',  μαΐω,  ίνδ. 
γ'.  ψ  Κύριλλος  ό  έκ  Βερροίας». 

46.  Κυρίλλου  β'  του  έκ  Βερροίας  συνοδική  πραςις  (μηνι  μαΐω 
1635),  εμπεριέχουσα  τόμον  έ;  οκτώ  άρχ^ρω^^^  φ.  40°'-43'^.  Άρχ. 
«Τό  έν  ταΤς  μεγάλαις  τών  διοικήσεων  συνεργούς  άμα  και  συναν- 
τιλήπτορας  τοις  ήγεμόσι  προχειρίζεσ&αι»  κτλ.  Ύπογραφαί"  Νεό- 
φυτος Ήρακλείας,  "Ανθιμος  Κυζίκου,  Νεόφυτος  Νικομήδειας,  Πορ- 
φύριος  Νικαίας,  Μακάριος  Τυρνόβου,  Γρηγόριος  Λαρίσσης,  Παρ- 
θένιος  Ιωαννίνων^  Χριστόφορος  Φιλιππουπόλεως,   Σερρών  Δανιήλ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  19 


47.  Κυρίλλου  β'  το5  εκ  Βερροίας  συνοοΓ/ή  πρδςις  (1636) 
-ερί  των  χρεών  της  Μεγάλης  Εκκλησίας.  Άρχ.  «Πολλάκις  ή  του 
Χρίστου  Μεγάλη  Εκκλησία  έδεή&η  συνόδου  αρχιερατικής»  κτλ., 
7^λλ.    44«. 

48.  Πραςίς  ψήφων  (δεκ.  1625)  έπ'  έκλογί)  μητροπολίτου 
Τόδου,  του  τέως  τοιούτου  Φιλόθεου  το  ζην  έκμετρήσαντος,  φ. 
4δ*.  Συνυποψήφιοι*  α')  Παχώμιος  ιερομόναχος,  β')  Μάζιμος  ρερεύς, 
γ')  Γρηγόριος  μέγας  πρωτοσύγκελλος.  Αρχιερείς  παρόντες•  Νεό- 
φυτος Νικομήδειας,  Δανιήλ  Κορίν&ου,  Μητροφάνης  Μονεμβασίας. 
Θεοφάνης  Παλαιών  Πατρών,  Μιτυλήνης  Κωνστάντιος,  Προικονήσου 
Κλήμης,  *Έλους  (?)  Διονύσιος,   Πρεσπών  Ζαχαρίας. 

49.  Πραςις  ψήφων  (ιαν.  1625)  έπ'  έκλογη  μητροπολίτου 
Φιλίππων  και  Δράμας,  φ.  45^.  Συνυποψήφιοι•  α')  Άβέρκιος  ιερο- 
μόναχος και  πρωτοσύγκελλος  της  Μεγάλης  Εκκλησίας,  β')  Άκά- 
κιος  7Γ>ευματικός,  γ')  Παχώμιος  ίερεος.  Παρόντες  αρχιερείς  οκτώ. 

50.  Κυρίλλου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  συνοδική  πραξις  (μηνΐ 
μαΓω  1625),  δι'  ης  καθαιρείται  ό  Χαλκηδόνος  Ίωάσαφ,  «ό  παρανό- 
μως δραςάμενος  της  άρχιερωσύνης  και  άναςίως  -  -,  δς  συνωμόσατο 
και  συνεφώνησε  μετά  του  τρισκαταράτου  και  αναθεματισμένου  στρα- 
|5ο-Αμασείας  Γρηγορίου  έν  απασι  τοις  άθεμίτοις  εκείνου  εργοις» 
^*λ.,  φ.  46^.  ΤπογραφαΙ  οκτώ  αρχιερέων  Νεόφυτος  Ηράκλειας, 
Παλαιών  Πατρών  Θεοφάνης  «καΐ  επίτροπος  της  συνόδου»,  Κο- 
|)ίνθου  Δανιήλ,  Κλήμης  Προικονήσου,  Εύριπου  Ίωάσαφ,  Θηβών 
Μητροφάνης,  Ταιδεστου  και  Πανίου  Μελχισεδέκ   κτλ. 

51.  Πραςις  ψήφων  (μηνΐ  μαΐω  1625)  έπ'  εκλογή  μΎίτροτζοΚίτο^) 
Χαλκηδόνος,  του  τέως  τοιούτου  Ίωάσαφ  καθαιρεθέντος,  φ.  46^.  Συνυπο- 
ψήφιοι• α')  Γρηγόριος,  λογιώτατος  ιερομόναχος  και  πνευματικός  και 
μέγας  πρωτοσύγκελ}νθς  της  Μεγάλης  Εκκλησίας•  β')  Κύριλλος,  λογιώ- 
ΤΛτος  ιερομόναχος,  6  έν  τη  Καστελιωτίσση  ιερουργών  γ')  Θεοδό- 
σιος ό  θεοφιλέστατος  επίσκοπος  του  Γολγοθά.  Αρχιερείς  παρόν- 
τες- Θεοφάνης  Π.  Πατρών,  Δανιήλ  Κορίνθου,  Ίωάσαφ  Εύριπου, 
Κλήμης*  Προικονήσου,  Μελχισεδέκ  Ταιδεστου,  Μητροφάνης 
Θηβών . 


* 


Γϊ 


20  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΝ 


52.  Κυρίλλου  |3'  του  έχ  Βερροίας  συνοδική  πρδζις  (1636), 
δι'  ης  καθαιρείται  ό  Έλασσώνος  Ίωάσαφ,  φ.   47^. 

53.  Πραξις  ψήφων  (μαρτ.  1636)  έπ'  έκλογη  άρχιερέίΐ>ς 
Έλασσώνος,  φ.  47^.  Συνυποψήφιοι•  α')  Κάλλιστος  ιερομόναχος^ 
|3')  Γρηγόριος   Ιερομόναχος,  γ')  Σωφρόνιος  ιερομόναχος. 

54.  Όμολογία  πίστεως  άρχιερέως  τινός,  φ.   48. 

55.  «Ψήφος  της  εν  Κωνσταντινουπόλει  συνόδου  κατά  των 
αιρετικών  κεφαλαίων  Κυρίλλου  του  Αουκάρεως,  του  παραχωρήσει 
θεού  πατριαρχεύσαντος  έν  Κωνσταντινουπόλει»,  φ.  49.  Τά  πέρας 
έλ)νείπει  τω  κώδικι.  Άρχ.€  Πάντων  μεν  των  κοινή  συντελούντων» 
κτλ.  Ιι.  ΑΠαΙϋ,  ϋβ  βοοίβδία  οοοίάβηίαϋδ  ^ίημ^  οηβηίαΐίβ  ρβΓ- 
ρθΙιΐ8.  οοηδβηδίοηβ.  Οοΐοηί&β  1648,  σ.   1061-1065. 

56.  Κυρίλλου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  έγκυκλιον  γράμμα 
(1634),  ου  ή  αρχή•  «Γνώριμον  καΐ  φανερόν  εις  δλους>  κτλ.,  φ.  50*. 

57.  «Το  παρόν  άνεγνώσθη  έπ'  εκκλησίας»  1634.  Ανάθεμα- 
τισμός,  ου  ή  αρχή*  €  Επειδή  καΐ  ό  παραβάτης  Αθανάσιος  ό  Πα- 
τελάρος,  ό  ποτέ  θεσσαλονί•/ης,  έχοντας  συμβούλους  και  συνεργούς 
αύτου»   κτλ.,  φ.   51*. 

58.  Τό  πέρας  ομολογίας  πίστεως  Καλλίστου,  υποψηφίου  μη- 
τροπολίτου Λήμνου,  γραφεΐσα  μηνι  μαΓω,   φ,    52*. 

59.  Τιμοθέου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  συνοδική  πραξις  (δεκ. 
1616),  δι'  ης  αποκαθίσταται,  κηρυχθείς  άθωος,  εις  τον  αύτο5 
θρόνον  δ  Λήμνου  μητροπολίτης  Κλήμης,  φ.  52^.  Τπογραφαί• 
Πορφύρίος  Νικαίας,  ΠαΓσιος  θεσσαλονίκης.  Γαβριήλ  Νικομήδειας, 
Τιμόθεος  Χαλκηδόνος,  Γαβριήλ  Τορνόβου,  Θεοφάνης  Αθηνών, 
θεοφά^^ης  Παλαιών  Πατρών  (έχων  και  τήν  γνώμην  Άνθιμου  Κο- 
ρίνθου), Μητροφάνης  Μονεμβασίας,  Τιμόθεος  Σερρών,  Γαβριήλ 
Γαγγρών,  Γρηγόριος  Τζερβενου,  ανώνυμος  άρχιερεύς  Πρεσλάβας, 
Ιερεμίας  Κίτρους,  Λαυρέντιος  πρώην  Βιζύης,  ανώνυμος  πρώην 
μητροπολίτης  Μονεμβασίας,  Νεόφυτος  Μετρών,  6  μέγας  λογοθέτης 
(έχων  και  τάς  γνώμας  του  Ιεροσολύμων  θεοφάνους,  του  Λαρίσ- 
σης  Τιμοθέου,  του  Θηβών  επισκόπου,  του  Προυσης  Ίωάσαφ,  τοδ 
Παροναςίας    Νικηφόρου  και  του  "Ίμβρου  Μακαρίου),   ό  μέγας    ρή- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  21 


τωρ  (έχων  καΐ  τάς  γνώμας  του  Εφέσου  Γα^ϊρίήλ,  το5  Ναυπάκτου 
καΐ  ^Αρτης  Γαβριήλ,  τοδ  Μυτιλήνης  Κωνσταντίου,  του  Βιδύνης 
Σωφρονίου  και  του  Διδυμοτείχου). 

60.  Τιμο&έου  α'  Κωνστα^>τινουπόλεως  συνοδική  πραςις  (σεπτ. 
1615),  δι'  ης,  γνώμη  και  του  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  θεοφά- 
νους,  καθαιρείται  ό  μητροπολίτης  Ουγκροβλαχίας  Λουκάς,  επειδή 
ούτε  «τό  νενομισμένον  (εδωκεν)  έτήσιον  ή  άλλην  τινά  βοήθειαν 
εις  τάς  αναγκαίας  χρείας  της  καθ'  ήμας  εκκλησίας,  ώς  και  οι 
λοιποί  συνάδελφοι  αύτου  αρχιερείς,  ούτε  δλως  ύποδοχήν  και  δε- 
ςίωσιν  ένεδε'^ατο  προς  ανθρώπους  εκκλησιαστικούς,  άλλα  κατε- 
φρόνησε  και  εις  ουδέν  έλογίσατο,  και  ταΰτα  γινώσκων  καλώς  ώς 
επι^3ατικώς  εγκρατής  έγένετο  του  θρόνου  αΐίζοΐ^  και  εις  αλλάς  μυ- 
ρίας  παρανομίας  και  άτοπίας  ενοχος>,  φ.  53^.  Τπογραφαι  επτά, 
οΤον  Ιερεμίου  Κίτρους,  Άχιλλείου  Μονεμβασίας,  Γαβριήλ  Γαγ- 
γρών,  Νεοφύτου  Κερασούντος  κτλ.  Ή  αυτή  πραςις  και  εν  τη 
οπισθίω  σελίδι  του   5 3 -ου  φύλλου. 

61.  Πράζις  ψήφων  (2  σεπτ.  ^ζρκε',  ίνδ.  ιε')  έπ'  έκ)νθγη  μητροπολί- 
του διά  τήν  χηρεύουσαν  μητρόπολιν  Ούγκροβλαχίας,  φ.  54^.  Συνυπο- 
ψήφιοι* α')  Μακάριος  πρώην  μητροπολίτης  Γάνου  και  Χώρας, 
β')  Ιγνάτιος  πρωτοσύγκελλος,  γ')  "Ανθιμος  πρωτοσύγκελλος•  Τπο- 


γραφαι αρχιερέων  Ις 


62.  Τιμοθέου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  περί  της  επισκοπής 
Κασσα^Λρείας  συνοδική  πραςις,  ης  το  τέλος  ελλείπει  τω  κώδικι, 
φ.  54?•  Ή  πραςις  αυτή,  καθά  φαίνεται,  έγένετο  έ'τει  1612-ω' 
ή  δε  ύποθεσις  αυτής  έστι  τοιαύτη,  δτι  ό  παραίτησιν  οικειοθελή 
δους  άπό  του  πατριαρχικού  θρόνου  Νεόφυτος  β'  εΤχεν  άποσπάσας 
αδίκως  άπό  της  μητροπόλεως  θεσσαλονίκης  τήν  έπισζοπήν  Κασ- 
αανδρείας,  προβιβάσας  αυτήν  είς  τάςιν  αρχιεπισκοπής,  και  δτι  νυν 
άςιώσει  Παϊσίου  μητροπολίτου  θεσσαλονίκης  ή  επαρχία  Κασσαν- 
δρείας  είς  τήν  έπισκοπικήν  αυτής  επανέρχεται  τάςιν,  όφείλουσα  διά 
παντός  εντεύθεν  εΤναι  τη  μητροπόλει  θεσσαλονίκης  ύποτεταγμένη. 

5.  Κώδιζ  του  πνευματικού  δικαστηρίου  της  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας Κωνσταντινουπόλεως,  γραφείς  τή   έπτακαιδεκάτη    έκατονταε- 


22  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τηρίδι  χαι  συνιστάμενος  έχ  φύλλων  χάρτου  στιλπνού  καΐ  παχέος 
είκοσι  και  οκτώ,  μήκους  μεν  0,415,  πλάτους  δε  0,288.  Τό  κεί- 
μενον-έγράφη  ύπο  δύο  διαφόρων  χειρών  άγραφα  δ'  αφέθη  τα 
τρία  έσχατα  φύλλα. 

1.  «Άνακεφαλαίωσις  των  άγιωτάτων  πατριαρχών,  τών  όρο- 
θεσιών,  και  συναρίθμησις  τών  αποστολικών  θρόνων»,  ετι  δε  τάξις 
προκαθεδρίας  τών  άγιωτάτων  πατριαρχών,  ης  τό  πέρας  έχει  τό 
σημείωμα  τόδε*  «Ή  παρούσα  εκθεσις  έγεγόνη  [δίο]  έν  ετει  ^ςτκα'^ 
[δίο],  έπΙ  της  βασιλείας  Λέοντος  του  Σοφού  και  Φωτίου  πατριάρ- 
χου», φ.  1-12.  Πρβλ.  (τ.  Ρβ,ΓΛβγ,  ΗίβΓΟοϋδ  Βγηβοάθΐηαδ^ 
σ.   56-94  χαΐ  138-145. 

2.  Πράςεις  τών  οικουμενικών  πατριαρχών  Διο^>υσίου  γ'.  Παρ- 
θενίου δ',  Διονυσίου  δ',  Γερασίμου  [3'  και  Ιακώβου  (1662-1685) 
περί  γάμων  διαλυθέντων,  διαζυγίων  και  λοιπών,  φ.  13-25.  Έ> 
ταίς  πράςεσι  ταύταις  ό  φιλίστωρ  ευρίσκει  πολλών  οικογενειών  ονό- 
ματα καΐ  χρησιμωτάτην  υλην  εις  άναπαράστασιν  του  περί  διαζυ- 
γίων κανονικού  δικαίου,  ως  τούτο  ήρμηνεύετο  και  παρά  τοις  όρθο- 
δόςοις  έφηρμόζετο  τη  έπτακαιδεκάτη  έκατονταετηρίδι. 

6.  Τεύχος  της  τεσσαρεσκαιδεκάτης  εκατονταετηρίδας  εκ  φύλ- 
λων χάρτου  παχε'ος  409,  μήκους  0,38,  πλ.  0,28"  ου  τό  κείμε- 
νον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  εκ  γραμμών  3& 
(0,32  Χ  0,20).  Έν  τω  έσχάτω  φύλλω  σημείωμα  παλαιόν•• 
€•|•  ίτοότο""^  τό  χαρτήν  ενε  του  Μπέλτζου•  έ'χη  Πραςαπόστολον  του 
μοναστηρίου,  να  έπάρη  τό  χαρτήν  του»•  έγραψε  δε  τοΰτο  τό  ση- 
μείωμα ούτως  ως  έχει  πιθανώς  αυτός  ό  του  κωδικός  γραφεύς.  Είτα 
σημείωμα  §τερον  της  ιζ'  εκατ.  €•|•  Ή  παρούσα  βίβλος  υπάρχει 
κτήμα  μονής  του  κυρ  Διονυσίου»,  της  έν  τω  Άγίω  "Όρει.  — 
Γρηγορίου  του  θεολόγου  όμιλίαι  δέκα  μετά  της  εις  αύτάς  ερμη- 
νείας Νικήτα  Σερρών,  ης  ή  αρχή•  €[Εί]κοστώ  δευτέρω  άριθμα> 
τών  του  μεγάλου  πατρός  ημών  Γρηγορίου  του  της  θεολογίας  φε- 
ρωνύμου  >    κτλ. 

7.  Τεύχος  εκ  φύλλων  χάρτου  7  +  206  +  6  (μήκους  0,38^ 
πλ.   0,258),    γραφέν  περί  τό  τέλος   της    έπτακαιδεκάτης    εκατόν- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ  Γ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  23 


ταετηρίδος•  τούτων  δε  των  φύλλων  τά  μεν  επτά  πρώτιστα  καΐ  τά 
ες  έσχατα  παντάπασιν  άγραφα,  πλην  άλλ'  ύστερον  έπΙ  της  όπισ&ίου 
σελίδος  του  7-οΐ)  των  τοιοότων  φύλλων  έγράφη  το  σημείωμα  τόδε* 
«Κα!  τόδε  των  άφιερω&έντων  τη  σεβάσμια  αυθεντική  μονή  της 
Πτ^αγίας  Τριάδος,  τοδ  Βακαρεστίου,  παρά  το5  υψηλοτάτου  και 
σοφωτάτόυ  αύθέντου  καΐ  ήγεμόνος  πάσης  Ούγγροβλαχίας  κυρίου 
κυρίου  Ίω(άννου)  Νικολάου  Αλεξάνδρου  βοεβόδα.  ^αψκζ"*?  ιαννουα- 
ρίου»  [=1727].  Τό  τεύχος  τούτο  έπι  της  ράχεως  έχει  το  «Άλε- 
;ά^/δρου  Μαυροκορδάτου  Τωμαϊκή  ιστορία»*  ταύτης  δε  της  ιστο- 
ρίας εν  αύτω  τω  τεύχει  περιέχεται  τό  *Βιβλίον  δ'.  Περί  των 
γεγενημένων  Τωμαίοις  από  μοναρχίας  Γαΐου  Ιουλίου  Καίσαρος 
εως  πρώτου  φιλοχρίστου  και  ευσεβέστατου  βασιλέως  του  μεγάλου 
Κωνσταντίνου*.  Άρχ.  €Ή  "Ρωμαίων  αυτοκράτωρ  αρχή  γεννάται 
της  πόλεως  ετει  ψε',  εκκλησιαστικής  περιόδου  ^ευξα',  από  Αβραάμ 
αΦπ&',  Τρκανου  άρχιερατεύοντος >  κτλ.  Τέλος*  «και  Βιταλιανόν 
έπάρχοντα  προς  Μαξιμίνου  άπέκτειναν,  έκείνοις  δε  τάς  βασιλικάς 
ευφημίας  ανέπεμψαν».  Τό  κείμενον  άριθμεΤ  φύλλα  206*  εστί  δε 
κατά  μία^^  έκάστην  των  σελίδων  μονόστηλον  έκ  γραμμών  27 
(0,27X0,16). 

8.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  σελίδων  ήριθμημένων  223,  γραφέν 
περί  την  αρχήν  της  έννεακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος*  τούτου  δε 
τά  φύλλα  μήκους  μέν  έστι  0,375,  πλάτους  δε  0,258. 

«Άπαν&ίσματα  διαφόρων  αγίων  πατέρων  της  ανατολικής  κα- 
θολικής και  αποστολικής  αγίας  του  Χρ'.στοΰ  εκκλησίας».  Άρχ. 
«Περί  Αγγέλων.  "Άγγελος  έστιν  ουσία  Ίοερόί  ακίνητος»  κτλ. 
Ταύτα  δε  τά  απανθίσματα  ουδέν  άλλο  εστίν,  ή  μέρη  τινά  συγ- 
γραφών Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου,  Νείλου  του  μεγάλου,  Γρη- 
γορίου  του  Νύσσης,  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου,  Αντωνίου  του 
μεγάλου,  Αθανασίου  του  Άλεςανδρείας  και  Συμεών  του  Νέου 
θεολόγου,  και  ταύτα  διττώς,  πρωτοτύπως  τε  καΐ  παραπεφρασμέ- 
νως•  μεθ'  α  φύλλα  τό  τεύχος  έχει  τρία,  ων  δύο  μέν  εμπεριέχει 
τον  πίνακα  των  απανθισμάτων,  τό  δε  προ  τούτων  απλώς  έγκρύπτε'. 
τόδε    μόνον    τό    σημείωμα*    «1811    ίουνίου  α':    Κωνσταντινούπο- 


24  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


λις: —  Ι  ΚαΙ  τόδε  ξύν  τοις  άλλοις,  χτήμα  έμόν  τυγχάνει.  Νικήτα 
Χατζή  Γεωργίου  του  έχ  Σύμης: —  |  Αγορασθέν  ύπ'  έμου  δι* 
όβολών  τετραχοσίων,  δστις  δε  τούτο  ήθελε  συλήσει  περιφερών  εν 
τή  ψυχή  του  τάς  αράς»   χτλ. 

9,  Τό  πρωτότυπον  επισήμου  γράμματος  ένσφραγίστου  της 
Άγγλικανής  Έχχλησιας  προς  τήν  Καθολιχήν  Όρθόδοξον  Άνατο- 
λιχήν  Έχχλησίαν,  άποσταλέν  αυτή  ετει  1722-ω•  τούτο  δε  τό 
γράμμα,  ώς  έχει,  φύλλ'  αριθμεί  δέχα  (μήχους  0,37,  πλ.  0,248), 
του  πρώτου  μόνου  παντάπασιν  δντος  άγραφου•  των  δε  γεγραμμέ- 
νων  τό  κείμενόν  έστι  μονόστηλον  έχ  γραμμών  τριάκοντα  ή  δύο 
και  τριάκοντα  (0,268X0,165).  Επιγραφή*  «Τοις  παναγιωτάταις 
καΐ  σοφωτάτοις  τής  Άνα|τολικής  ορθοδόξου  Εκκλησίας  Πατριάρ- 
χαις,  |  τω  Κωνσταντινουπόλεως  Κυρίω  Ιερεμία,  τω  Αλεξανδρείας 
Κυρίω  Σαμουήλ,  |  τίο  Αντιοχείας  Κυρίω  Άθανασίω,  |  χαΐ  τω 
Ιερουσαλήμ  Κυρίω  Χρυσάνθω,  |  τοις  τε  πανιερωτάτοις  Μητροπο- 
λίταις,  και  τοΐς  |  άγιωτάτοις  Έπισκόποις,  τω  εύαγεΐ  Κλήρω,  χαΐ 
πασι  τοΤς  Ελλήνων  όρθοδόξοις*  Ή  των  έν  Βριταννία  Καθολικών 
λειψάνων  |  αμοιβή  τή  Ανατολικών  Όρθοδόξων  άποκρί|σ8ΐ  έπι  τήν 
μετ'  αλλήλων  συμφωνίαν  |  πεποιημένη».  Άρχ.  €Πριν  ίρχεσθαι 
τα  τής  παλαιάς  έν  Βριταννία  ορθοδοξίας  λείψανα  ι  κτλ.  Τέλος• 
«Τούτο  δε  πράγμα  συνοδικώς  έγένετο  παρ'  ήμΐν  τοις  καθολικής 
έν  Βριταννία  εκκλησίας  Έπισκόποις,  παρόντων  έκ  του  Κλήρου 
πολλών,  και  ταύτη  τή  δι'ατάξει  συμφωνούντων. —  |  Γέγραπται  έν 
χ\ονδίνω  έν  έτει  σω|τηρίω  ^αψκ|3-Ψ,  έν  μηνΐ  μαΓου  χθ"Ώ: — Ό 
Σκοτο-Βρεταννίας  επίσκοπος  ΆρχΙβάλδος  (%αι  τύπος  τής  βύτοΰ  σφρα- 
γΐδος). — Ό  Άγγλο -Βρεταννίας   πρώτος  επίσκοπος  Ιερεμίας  (χαΐ  τύ-ος 

της  αύτοΰ  σφραγΐδος). Ό  ΣκοτΟ-Βρεταννίας  έπίσΧΟπος  Ιάκωβος  (ωσαύ- 
τως).— Ό  Άγγλο-Βρεταννίας  επίσκοπος  Θωμάς  (ωσαύτως). — Ό  μέγας 
χαρτοφύλαξ  Θωμάς  ό  του  Διακόνου». 

10.  «Τύπος•  τής  Λειτουργίας  Δείπνου  του  Κυριάκου,  ή  τής 
παναγίας  Συνάξεως>,  ώς  αϋτη  τελείται  έν  τή  Άγγλικανή  Εκκλη- 
σία. Άρχ.  «Σπουδαίως  έπιμελήσει  άπας  ιερεύς»  κτλ.  Φύλλα  12, 
μή/ους  0,37,  πλ.  0,248,  γραφέντα  και  συναποσταλέντα  έτει 
1722-ω  τώ  προδεδηλωμένω  άγγλικανώ  γράμματι  (αριθ.  9). 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  25 


11.  Λειτουργικον  Εύαγγέλιον  της  ενδέκατης  έκατονταετηρίδος, 
χομ^α&έν  έκ  Σμύρνης,   άκέφάλον    καί    κολοβόν,    αριθμούν  δε,    ώς 
Ιχεί,    φύλλα   μεμ[5ράνινα  369,    μήχους   0,385,    πλ.   0,285.  Το 
χείμενον  αύτου  έν  μια  των  σελίδων  έζάσττ]  σχήμα  σταυροειδές  έχει, 
ούτως  ώστε  πάσα  σελίς  (ϊτ^απαρίστησι  σταυρόν,    ου    το    μεν    ανω 
κέρας  άριθμεΤ  γραμμάς  επτά,    το  δε  κάτω  γραμμάς  όζτώ,    το  δε 
μεσαΓον  γραμμάς  δέκα  (0,235  Χ  0,175)  ^•  καΐ  δια  τό  τοιόνδε  των 
σελίδων   σχήμα  και  δια   τον   πολύν  του    κειμένου    κόσμον,   εστί  τό 
τεύχος  τούτο  καλλιγράφημα  πολλού  λόγου  άςιον     περιέχει   γαρ  έν 
έαυτω  καΐ  χρυσας  έπιγραφάς,  και  γράμματα  τίνα  κεφαλαιώδη  με- 
γάλου σχήματος  έγκαλλώπιστα,  κεχρυσωμένα  τε  και  πολυχρώματα, 
και  πορφυρά  πανταχού  σημαδόφωνα.    Τον  κώδικα    τούτον  προπε- 
ριέγραψεν  δλλως  Εμμανουήλ  Ίωαννίδης,    δς    ευρεν    έν    αύτω  καΐ 
σημείωμα  τοιόνδε*    «ψ  Το  παρδν  Εύαγγέλιον  υπάρχει  της  Πανα- 
γίας μου  της  Καλαμιώτισσας  μητροπόλεως    θύρας,    δνπερ    άφιέ- 
ρωσεν  αυτόν,    ό    Μαστροϊωάννης    ό    τό    έπικλην    Χαντζής•    δνπερ 
άγοράσας  αυτό  άπό  τον  παπα  κυρ  Γερμανόν  άσπρα  ρνε'  και  δστις 
τό  υστερήσει  άπό  τόν  ναον  της  Παναγίας  μου  της    επονομαζόμε- 
νη; Καλαμιώτισσας  μητροπόλεως  θυρών  ^ζει  θεόν  μαχόμενον  έν 
τ^  φρίκτζ  και  φοβέρα  ήμερα  της  παρουσίας  αύτου,  και  τήν  αύτου 
]ΐψζοα  και  άειπάρθενον  θεοτόκον  Μαρίαν  και  τάς  αράς  των  τρια- 
χοαίων  δέκα    και    οκτώ  θεο'^όρων  τζατέρωΊ    των    έν    Νικαία    και 
ζτηα>Ί  των  αγίων  αμήν.    έτους    ^ζοθ'    [=1561]    μηνΐ    μαρτίου 
Ινδικτ.  ιδ'»   [Ό  έν  Κωνσταντινουπόλει  Έλλην.  Φιλολογ.  Σύλλογος, 
"•  Π,   1864,   σ.   64].    Σημειωτέον,   δτι  ένδον  της  δευτέρας  πινα- 
ζίδος  ευρον  έγώ  φύλλον  μεμ^ράνινον    (μήκους  0,275,  τυλ.  0,265), 
οϋτινος  ή  γραφή   μεγάλη    και    τρόπον    τινά  παρεμφερής  προς  τήν 
ούτω  μεγάλην    καΐ   άραιάν  γραφή  ν  των  παλαιτάτων  χρυσοβούλλων 
λόγων    πάσα    δε    σελις    αύτου    τό    κείμενον    έχει•  μονόστηλον    έκ 
7ραμμών   15   (0,165X0,155)•   αυτό  δε  τούτο  τό  κείμενον,  γρα- 

*  Πρβλ.  Ο.  Κ.  Ογθ^ογυ,  ΡΓοΙθβοιηβηα,  σ.  708,  άοιθ.  792,  ένΒι  ούν,  ορθώς 
ό  χώδίξ  ούτος  λέγεται  ζα)λίγράφηα2  τη;  τρίτης  εινα:  '/.ι\  δεχάτης  ή  τη;  χατόττίν 
εχιτονταετηρίδος. 


26  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


φέν  περί  το  τέλος  της  ένατης  έχατονταετηρίδος  καΐ  μέρος  ίχανόν 
αποτελούν  της  η^'  διατάςεως  Λέοντος  του  Σοφού,  άνέγνων  ώδε• 
«-  -  -  τοίαυτηι  συμφορδι  και  βαθεϊ  ου\τω  σκότωι  [δίο]  εκ  των  πόνων 
κεκτη|σ&αι  του  τό  σκότοσ  αύτώ  δημίουρ|γήσαντοσ.  Άλλα  γαρ  ει  και  | 
ούτω  κέκριταε,  ουκ  ην  ώσπερ  εΓπον  |  γνώμη,  τό  κριθέν  ποιεΐν  νομο- 
θέτημα. Επειδή  δέ  ώ  [δίο]  των  εντοΐσ  θε{|θ!σ  ημών  αποφερόμενοσ. 
όυ  ε|γώ.  πώσ.  αν  αποπέμψαεμι  την  |  άξίωσεν.  εισ  νόμουσ  αςιοΰν 
[δίο]  την  Ι  τοίαύτην  κρίσιν  δ'ίασκεϋασ&ηναι.  |  δια  το  τήσ  διαθέσεωσ 
φιλάν|θρωπον.  ώσ  άν  απο  γε  του  νυν,  |  ει  ποτέ  τι  συμπέσοι  τοιού- 
τον. τοι|αϋτησ.    επιτεύξεται  διακρίσεωσ  |  οΓα  καν  τώι  παρόντι  τώι 


αοι 


κήσαντι  ώρισται  ή  ζημία,  πει&ό  |  με&ά  τε  τηι  προτροπηι.  και 
τό  Ι  δόγμα  όρίζομεν.  |  Τοιγαροδν.  ει  τισ  ποτέ  εισ  όφθαλ|μοί)σ  επε- 
νέγκοι  τινι  ζημίαν.  |  τούτον  κελεύομεν.  ει  μέν  ενα.  |  τώι  ένι  καΐ 
αυτόν  ζημιουσΟαι  |  την  ισην  υπέχοντα  δίκην.  ει  δέ  |  κατά  τών  δυο 
τάσ.  κακουργούσ  |  επιβάλοι  χεΓρασ.  επειδή  περ  |  ενταύθα  τό  ϊσον 
τησ  ζημίασ  |  ούτε  τώι  αδικηθεντι  προσδνη|σιν.  τίσ  γάρ  ό'νησισ• 
τώ  εν  σκότρ.ι  |  ζώντι.    ει    και    άλλον  τό  ϊσον  έχοι  σκό  -  -  -    > . 

Ζαοΐιαηδίβ,  ^αδ  ΟΓαβοο-Κοιηαηαιη,  τ.  III,  σ.  188. 

12•  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  ομιλιών  εις  την  μωσαϊκήν 
Γένεσιν  μέρος  πρώτον.  Τεύχος  τής  ενδέκατης  έκατονταετηρίδος 
έκ  φύλλων  μεμβρανίνων  303  (μήκους  0,365,  πλ.  0,26),  ων  τό 
κείμενον,  βεβλαμμένον  πολλαχου  ύφ'  ύδατος,  εστίν  έν  μια  τών  σε- 
λίδων εκάστη  δίστηλον  (0,255X0,085).  Ό  τούτου  δέτης  ένδον  της 
πρώτης  πινακίδος  έθετο  δύο  φύλλα  ετέροο  τινός  μεμ[ϊρανίνου  κω- 
δικός τής  δυοκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  ου  τό  κείμενον  ήν  έν 
μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  έχει  δέ  και  ταύτα  τα  φύλλα, 
κα&ά  φαίνεται,  μέρος  ομιλίας  τινός  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου. 
Του  τεύχους  τούτου  την  ιστορίτ^  διδάσκει  τα  σημειώματα  τάδε. 
Φύλλ.  293  «Εκ  τις  ν  ίσου  Κίπρου  ηφερα  το  παρόν  βιβλίον  απο 
την  κ6|3εριαστοι  (?)  και  τιχα  (?)  του  ΑγΓ(ου)  Τάφου  σ'τόν  μεγαλον 
μαρτίρων  Γεωργίου  αμήν*.  —  Φύλλ.  210°^  «Έτος  σριον  1646 
Παίσιος  πριάρχης»  (Ιεροσολύμων".  —  Φύλλ.  ΙΤ^'  «Τόν  παρών 
|3ι^3λίων    ηπάρχη    του  Αγιου  Τάφου»   κτλ.    Είτα•    «Δανηηλ   ιερό- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  27 


μονάχος  οοΰλως  του  Αγοο  Τάφου  ι.  ΚαΙ  πάλιν  ιΤω  παρών 
^3εβλίων  ηπαρχι  τις  ιεράς  μονις  του  άγιου  Γεωργίου»  κέ,  τουτέστι 
του  έν  Κωνσταντινουπόλει  Μετοχίου  του  Πανοτγίου  Τάφου.  ΚαΙ  έν 
τζ  δευτέρα  σελίδι  του  206-ου  φύλλου  σημείωμα  έστιν  ΈφραΙμ  υίου 
Μαργαρίτου  ιερέως,  γραφέν  και  χυρωθέν  υπδ  Σωφρονίου  πατριάρ- 
χου Ιεροσολύμων  έτει  ^ζ^ζ'  [1588-1589]"  τω  δε  σημειώματι 
τούτω  δηλοΤ  ό  ρηθεις  Έφραίμ,  δτι  δώρον  εδωχε  τω  Παναγίω 
Τάφω  τόνδε  τον  κώδικα*  διό  και  συνίστησι  την  εις  Ιεροσόλυμα 
τούτου  άποστολήν. 

13.  Τεύχος  άκέφαλον,  κεκολοβωμενον  και  βεβλαμμένον  ύφ' 
ύδατος,  γραφέν  δε  τη  ενδέκατη  έκατονταετηρίδι*  φύλλα  δε  μεμβρά- 
νινα  άρι&μεΤ  162  (μήκους  0,345,  πλ.  0,27),  ων  το  κείμενόν 
έστι  δίστηλον  εκ  γραμμών   33  (0,235  Χ  0,18). 

Συμεώνος  του  Μεταφράστου  βιβλίον  άγιολογικόν  του  νοεμβρίου 

μ^ός- 

1.  Μαρτύριον  άκέφαλον  των  αγίων  άναργύρων  Εοσμα  και 
Δαμιανού.  Άρχ.    ι να  μόνον  άπορρίψαι  τον  δεύτερον  ι,  φ.  1. 

2.  Μαρτύριον  των  αγίων  μαρτύρων  Ακίνδυνου,  Πηγασίου. 
Ανεμπόδιστου,  Άφ&ονίου  και  Έλπιδηφόρου.  Άρχ.  «Ει  και  πρώτοι 
Πέρσαι»,  φ.  3?.  Μί^ηβ  τ.   116,  σ.  9. 

3.  Βίος  του  οσίου  Ίωαννικίου,  ου  ή  αρχή•  «Τήν  προς  αρετή  ν 
όδον  φέρουσαν»,   φ.   18«λ  Μί§ηβ  εν&.  άνωτ.   σ.   36. 

4.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Γαλακτίωνος  και  της  συμβίου 
οώτου  Επιστήμης.  Άρχ.    «Της  προς  τω  Αιβάνω  δρει»,   φ.   43?. 

Μί§ηθ  ενθ.  άνωτ.  σ.   93. 

δ.  Μαρτύριον  Ιέρωνος  και  των  συν  αύτω  έν  Μελιτηνη  ά&λη- 
αάντων.  Άρχ.    «'Ιέρωνι  τω  γενναίω>,  φ.   48^.  Μί^ηβ  ενθ.  άνωτ. 

ιελ.   109. 

6.  Βίος  και  πολιτεία  της  όσίας  Ματρώνης.  Άρχ.  «Τους  σώ- 
φρονας  τόν  βίον»,  φ.   53*.  Μίβηβ  ένθ.  άνωτ.   σ.   920. 

7.  Βίος  της  όσίας  θεοκτίστης  της  Αεσβίας.  Άρχ.  «Εικόνες 
και  στηλαι»,  φ.  68?.  Θβο'^ιΚοό  Ιωάννου^,  Μνημεία  αγιολογικά, 
πλ.     18. 


"28  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


8.  Βίος  καΐ  πολιτεία  Ιωάννου  τοΰ  Ελεήμονος.  Άρχ.  ιΤάς 
χών  αγαθών  (3τ^δρώνι,  φ.  80*.  Μί§ηβ  τ.   114,  σ.   896. 

9.  Βίος  ατελής  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου,  ου  ή  αρχή•  <Καί 
πάντων  μεν  των  κατά  θεόν  πολιτευσαμένων»  φ,  106".  Μί^β 
τ.   114,  σ.   1045. 

14.  Τεύχος  της  ενδέκατης  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων  μεμ- 
βρανίνων  293  (μήκους  Ο,  34,  πλ.  0,26),  ων  τό  κείμενον  έν  μια 
των  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών  25  (0,25X0,19)* 
έχει  δε  τάς  έπιγραφάς  χρυσας,  κοσμήματα  τίνα  ταινιοειδή,  και 
πάλιν  έτερον  έν  τω  πρώτω  φύλλω  κόσμημα,  ου  το  σχήμα  πα- 
ρεμφερές προς  τό  γράμμα  Π•  σημείωμα  δε  τι  της  πεντεκαιδε- 
.κάτης  έκατονταετηρίδος  (φ.  1°^)  δήλον  ποιεί,  δτι  τούτο  τό  ιΒι- 
βλίον   Κριτής  [  =  Κρήτης]  της  μονής  Έλεουσης»    ην. 

Συμεώνος  του  Μεταφράστου  βΐ|3λίον  άγιολογικόν  τών  μηνών 
μαΓου,   ιουνίου,   ίουλίου  και  αύγουστου. 

1.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Αρσενίου  του  μεγάλου  (μαΓου 
η').  Άρχ.  «Άλλα  τών  σπουδαίων  αραι,  φ.  1".  ΛατινιστΙ  παρά 
τω   Σουρίω  τη   ιθ'   ιουλίου. 

2.  Μαρτύριον  τών  αγίων  Μανουήλ,  Σαβέλ  και  Ισμαήλ  (ίουν. 
ιζ').    «Οι  μεν    άλλοι    διώκται>,    φ.   35^.  Ακολουθία    τών    αγίων 

Ινδόςων  μαρτύρων  Μανουήλ,   Σαβέλ  και  Ισμαήλ,  έρανισ&εΐσα  -  - 
παρά    Μανουήλ  Μάνου.   Έν  Βιέννη   1803,  σ.   54.  Ακολουθία  ή. 
θεία  καΐ  ιερά  και  μαρτυρική  τών  αγίων  και  πανενδόςων  του  Χρί- 
στου   μεγίστων    αθλοφόρων  τε  και    αύταδέλφων    Μανουήλ,  Σαβέλ 
και  Ισμαήλ.  Έν  Λειψία   1815,  α.   117. 

3.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Σαμψών  του  Ξενοδόχου  (ιουν. 
κζ').  Άρχ.  «"Αμα  μεν  χάριτος  εργον>,  φ.  49^.  Μί^β  τ.  115, 
σελ.   277. 

4.  €Τπόμνημα  διαλαμβάνον  μερικώς  τους  αγώνας  καΐ  άθλα 
και  αποδημίας  και  τελείωσιν  τών  αγίων  και  κορυφαίων  αποστόλων 
Πέτρου  καΐ  Παύλου*  (ίουν.  κθ').  Άρχ.  «Και  τών  τεχνών  ου 
^μόνον  τους  έξ  αρχής»,  φ.  70^.  ΑοίΒ.  δαηοίοπιηι,  Ιαη.  VII,  σ.  374. 

5.  Μαρτύριον    του  αγίου  Προκοπίου    (ιουλ.   η').   Άρχ.    «Διο- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΓΟΣΟΑΤλΙΩΝ.  29^ 


χλητ!ανο5  και  Μαξιμιανου  τήν  βασιλείαν  ιθυνόντων»,  φ.  90^.  ΑοΙβ^ 
δ&ηοίοπιιη,  ^ιι1.  Π,  σ.   556. 

6.  Μαρτύριον  του  άγιου  Παντελεήμονος  (ιουλ.  χζ').  Άρχ. 
«Της  ειδωλικης  άχλύος»,  φ.   123^  Μί^ηβ  τ.   115,  σ.   448. 

8.  Μαρτυριον  του  αγίου  Αρτεμίου  (ίουλ.  κθ').  Άρχ.  €Τϊίς 
είδωλικης  μανίας»,  φ.   144^. 

8.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Ευδόκιμου  (ίουλ.  λα').  Αρχ.. 
€Εύδοκίμου  του  κατά  θεόν»  κτλ.,  φ.  151^.  Βίος  του  αγίου  και 
οικαίου  Ευδοκίμου  έκδ.  υπό  Χρύσανθου  Λοπαρέβου.  Έν  Πετρου- 
-όλει   1893. 

9.  €Διήγησις  Ίωσήπου  εις  τό  μαρτυριον  των  αγίων  και  εν- 
δόξων Μακκα^ίων»  («ύγ.  α').  Άρχ.  <  Φιλοσοφώτατον  λόγον^ 
έπιδείκνυσθαι  μέλ).ων»,  φ.  163^  ΓαΙ)ποη-Η8,Γΐβ8,  ΒίΜ.  βη  τ. 
Χ,  σελ.  272. 

10.  «Λόγος  διαλαμβάνων  τα  άπό  της  σεβάσμιας  γεννήσε<ι)ς 
χαΐ  ανατροφής  της  υπεραγίας  δεσποίνης  ημών  Θεοτόκου,  της  θεο- 
ττρεπους  τε  γεννήσεως  Χρίστου  του  θεού  ημών,  και  δσα  μέχρ^ 
τί|ς  ζωηφόρου  αυτής  συνέδραμε  τελευτής,  προσέτι  και  περί  της 
φανερώσεως  της  τίμιας  αυτής  έσθήτος,  και  δπως  ό  μέγας  ουτας 
πλούτος  χριστιανοΐς  τεθησαύρισται»  (αύγ.  ιε').  Άρχ.  ιΈχρήν 
αληθώς  την  παρθένον»,  φ.  192?.  Ίεροσολ.  Βιβλιοθ.  Ι,  σ.  232, 
239,  461.  II,  σ.  184,  269,  420,  462,  743.  ΟαΙαΙ.  οοά. 
Ια^ίο^Γ.  δΓΛβοοπιιη  1)ίΙ)1ίο11ι.  Ν&ίίοηδίΗδ  Ραηδίβηδίβ.  Βηιχβΐΐίδ 
1896,  σ.   103,  154,   156,  209,  224,  225,  250,  324. 

11.  «Κωνστα^^τίνου  έν  Χριστώ  βασιλεϊ  αίωνίω  βασιλέως  Τω- 
μαίων  διήγησις,  άπό  διαφόρων  άθροισθεΐσα  ιστοριών,  περί  τής 
ίτρδς  Αυγαρον  άποσταλείσης  άχειροποιήτου  θείας  είκόνος  Χρίστου 
του  θεού  ημών,  καΐ  ως  έξ  Εδέσσης  μετεκομίσθη  προς  την  παν- 
εαδαίμονα  ταυτην  τών  πόλεων  Κωνσταντινούπολιν».  Άρχ.  «Ουκ 
άρα  μόνος  αύτδς»   κτλ.,  φ.   234^.  Μί^ηβ  τ.   113,  σ.  422. 

12.  «Λόγος  διαλαμβάνων  τα  περί  τής  γεννήσεως,  ανατροφής. 
και  απότομης  του  αγίου  και  ένδόζου  προφήτου  και  βατττιστοΰ  Ιωάν- 
νου του  Προδρόμου,  και  περί  τής  ευρέσεως  τής  τιμίας  αύτου  χε- 


30  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


φαλης»  (αύγ.  κ&').  Άρχ.  «Ίωάννην,  τό  μέγα  κλέος»,  256^.  Ίε- 
ροσολ.   Βι^3λιο8ήχη,    τ.   II,   σ.   18δ. 

13.  «Τττόμνημα  των  ι^'  προφητών  ι,  υποδιηρημένβν  εις  ίσά- 
,ρι?>μα  ύπομ^/ϊ^ματα,  ών  πρώτιστον  το  εις  τον  προφήτην  Ώσηέ' 
ελλείπει  δε  τω  χώδικο  το  πέρας  του  εΙς  Μιχαίαν  υπομνήματος. 
Άρχ.  <τΤής  του  λάου  διαιρέσεως»  χτλ.,  φ.  281^.  Πρβλ.  Μ5§η6 
τ.   81,  σ.   1552. 

15.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  στιλπνού  18  (μήκους  0,37, 
πλ.  0,232),  ών  τα  ες  έσχατα  παντάπασιν  άγραφα*  έγράφη  δε  τοΰτο 
το  τεύχος  ή  περί  το  τέλος  της  όχτωκαιδεκάτης  ή  περί  την  αρχήν 
της  έννεακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  και  της  πρώτης  μεν  ένδον 
πινακίδος  έχει  σημείωμα  τι,  δπερ  αυτός  ό  του  τεύχους  έγραψε 
καλλιγράφος•  πραγματεύεται  δε  τοΰτο  €ΠερΙ  των  κατά  Μολδθϊ3λαχίαν 
ιερών  μοναστηριών  του  παναγίου  καΐ  ζωοδόχου  Τάφου,  τίνες  οί 
ταύτα  οικοδομησάμενοι  και  έπι  τίνος  αγίου  μνήμη  εκαστον  τούτων 
δοξάζεται»  [Άναλ.  Ίεροσολ.  Σταχυολογ.  τ.  ΙΥ,  σ.  63]*  ένδον 
δέ  της  ετέρας  πινακίδος  ό  αυτός  καλλιγράφος  έγραψε  τάδε•  €•{•  Σέρ- 
γιος παΤς  ών  ^,  έμα&ήτευσε  παρά  τω  σοφωτάτω  θεοφάνει  έν  τγι 
πατρίδι  αύτοΰ•  εκείθεν  δέ  μετέβη  εις  το  δρος  του  "Άθωνος,  και 
έμαθήτευσε  παρά  τω  μεγάλω  Εύγενίω  Βούλγαρι*  αύτου  δέ  άνα- 
χωρήσαντος  άπ'  '^^4&ωνος  προέστη  προς  καιρόν  της  έκει  σχολής• 
κατά  δέ  το  ^αψνθ-^^:  σωτήριον  έτος  [=1759],  άνέ|3η  εις  Κων- 
σταντινούπολιν,  και  άναδεξαμένου  του  μεγάλου  Ευγενίου  τήν  αυ- 
τόθι σχολήν  κατά  τό  ^ίψΕ^' :  έτος  [=1760],  ήκροάσατο  παρ'  αύτου 
τά  θεολογικά  κατά  τό  ,αψξα°^ :  έτος  [=1761].  "ΐίκμαζεν  ουν  κατά 
τό  ,αψο^^  [=1770]:  και  κατ'  αυτό  άνεδέξατο,  μάλλον  δέ  συνε- 
στήσατο    τήν  άμεληθεΐσαν    πατριαρχικήν    σχολήν,  ην  και  προήγε 

*  Σέργιο;  ούτος  ό  Μακραΐος,  ττερι  ου  άνάγνωι^ι  Κωνσταντίου  δ'  του  άτζό  Σινοίου 
πατριάρχου  Κωνσταντινουίΐόλεω;,  του  Βυζαντίου,  βιογραφίαν  χα\  συγγραφάς  τάς  ελάσσονας. 
Έν  Κωνσταντινουπόλει  1866,  σ.  300.  Κ.  1άι>α,  Μεσαιωνική  Βι^λιο<)ήκη,  τ.  III,  σ.  ογ'- 
πε'.  Τό  γεγρα|/.ρ.ένον  υπό  Μανουήλ  Γεδεών,  οτι  τη;  πατριαρχική;  σχολή;  Σέργιο;  ό 
'  Μακραΐο;  «διωρίσ^Υΐ  βχολάρχη;  άζό  του  1777»  [Χρονικά  τή;  ττατριαρχ.  άκαδηαία;, 
έν  Κωνσταντινουπόλει  1883,  σ.  15δ  και  178]  ψευδέ;  άποδείκνυσιν  ό  γράψα;  τό  έν  τω 
ήμ.ε-^ρω  κώδικι   σ•Γ|»Λε{ω[Αα. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  31 


{ΐέχρι  του  ,αψπγ^'^:  ετοος  [=1793],  χαΐ  έν  αύτη  παρεδωχε  μα- 
θήματα, ποιητικά,  ρητορικά,  λογικά,  φυσικά,  ή&ικά,  πολιτικά  εκ 
του  Αριστοτέλους,  θεολογικά  εκ  του  θείου  Δαμάσκηνου  και  των 
σχολαστικών  θεολόγων,  αριθμητικά,  στοιχεία  άλγεβρας,  στοιχεΤα 
γεωμετρίας,  γεωγραφίαν>.  Και  ταύτα  μεν  ένδον  των  πινακίδων 
Ιχει  τούτο  το  τεύχος,  αυτό  οέ  τό  τεύχος  έν  έαυτω  περιέχει  τάς 
έφεςης    εύχάς. 

1.  «ΕύχαΙ  του  μεγάλου  αγιασμού»,  ων  ή  δευτέρα  €  ποίημα 
Σωφρονίου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων»,  φ.    2  κέ. 

2.  Εύχαι  τη  Κυριακή  της  Πεντηκοστής,  άναγινωσκόμενδι  το 
εστεέρας  μετά  την  εΐσοδον,   φ.   5°^. 

3.  «Ευχή  Ανθίμου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  εις  γυναίκα 
έγκύμονα».  Άρχ.    «Άνείκαστε,  φιλάνθρωπε»   κτλ,  φ.   10*. 

4.  Ευχή  του  αγίου  Τρύφωνος  εις  αμπέλους,  άναγινωσκομένη 
τη  1-η  του  φεβρουαρίου  μηνός.  Άρχ.  «Κύριε  ό  θεός  ημών»,  φ.  11°^. 

5.  «Ευχή  υπέρ  των  άπαιρόντων  εις  τον  Πανάγιον  Τάφον 
προσκυνητών».  Άρχ.  «Κύριε  Ίησου  Χριστέ  ό  μόνος  έν  έλέει> 
^λ.,   φ.    12^.  ^ 

16.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  419  (μήκους  0,368,  πλ. 
0,255),  ών  τά  οκτώ  πρώτιστα  και  τά  έσχατα  είκοσι  και  εννέα 
παντάπασιν  άγραφα*  ή  του  τεύχους  τούτου  γραφή  όμοία  έστι  τη  το\> 
7-ου  τεύχους,  τό  δε  κείμενον  αύτοΰ  έν  μια  τών  σελίδων  έκαστη 
μονόστηλον  έκ  γραμμών  29  (0,26X0,16).  Πρώτη  επιγραφή  έν 
τξ  προσ&ίω  σελίδι  του  9 -ου  φύλλου•  «Αλεξάνδρου  Μαυροκορδά- 
του Ι  Έπιτομαί  |  Παντοδαπής  ιστορίας».  Έτερα  επιγραφή  έν  τη 
προσ&ίω  σελίδι  του  10-ου  φύλλου*  » Επιτομών  |  Παντοδαπής 
Ιστορίας  |  Ά)νεςάνδρου  Μαυροκορδάτου  |  Τόμος  πρώτος  |  Τά  Ίου- 
δ2ίκά>. — Φύλλ.  1  πρόλογος,  ου  ή  επιγραφή*  «Ό  της  ςυγγραφής 
σκοπός». — Φύλλ.  14^  «Επιτομής  Ιουδαϊκών  βι[5λίον  πρώτον.  Τά 
άπό  κατα^3ολής  κόσμου  ^ως  Ά;3ραάμ.  Τήν  κα&όλου  του  παντός 
ιστορίαν»  κτλ.  Ή  ούτως  έπιγραφομένη  βί|3λος  έΕεδόθη  τύποις  έν 
Βουκουρεατίω  έτει  1716-ω•  τήν  δε  της  εκδόσεως  ταύτης  έπι- 
γραφήν    ορα    έν    τω    βι^3λιαρίω    τω  έπιγραφομένω:    Κατάλογος  |3' 


32  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ. 

σπανίων  βιβλίων  της  νεοελληνικής  φιλολογίας,  πωλουμένων  έν 
Αθήναις  παρά  Π.  Λάμπρω.  Άθήνησι  1864,  σ.  14,  αριθ.  34. 
17,  Τεύχος  της  τετάρτης  χαι  δεκάτης  έκατονταετηρίδος,  συ- 
νιστάμενον  εκ  φύλλων  ήριθμημένων  442  (μήκ.  0,3 δ,  πλ.  0,275), 
ών  το  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  εκάστη  μο^/όστηλον  (0, 2 δ  Χ 
0,185). — Φύλλ.  1°^  Σειρά  ερμηνειών  εις  τόν  προφήτην  Ώσηέ, 
ης  ή  αρχή•  «Εικών  της  των  Ί[ουδαίων]  συναγωγής  έςής»  κτλ. — 
Φύλλ.  [3*  «Εις  τους  προφήτας  και  εις  τάς  εκδόσεις  δι'  ην  αΐτίαν 
έκδέδονται  ύπό  των  έβδομήκοντα,  ετι  τε  υπό  Ακύλα,  θεοδοτίονος. 
Συμμάχου  και  του  άγιου  Λουκιανού,  Ίωσήπου  τε  και  των  δύο 
ανωνύμων,  και  έν  ποίοις  χρόνοις  έκδέδονται  καΐ  ευρηνται  αυτών 
εκδόσεις».  Άρχ.  «Την  του  άνθρωπου  άεΙ  θέλων>  κτλ. — Φύλλ. 
9^  «Προθεωρι'α  τών  προφητών*.  Άρχ.  «Οί  δώδεκα  προφήται» 
κτλ. — Φύλλ.  233-95?  Σειρά  ερμηνειών  εις  τους  προφήτας  Ίωήλ, 
Άβδιου,  Ίωναν  κτλ. — Φύλλ.  96^  «θεοδωρήτου  επισκόπου  Κύρου 
ερμηνεία  εις  τον  προφήτην  Ήσαΐαν».  Άρχ.  «Ει  μεν  την  έμαυ- 
του»  κτλ. — Φύλλ.  186"  Του  αύτου  εις  τον  προφήτην  Ίερεμίαν. 
Άρχ.  «Χρή  καθά  και  έν  ταΤς  προλα^ούσαις  βίβλοις»  κτλ.  — 
Φύλλ.  315"  Του  αύτου  ε?ς  τον  προφήτην  Ιεζεκιήλ.  Άρχ.  «Οί 
μεν  του  σώματος»  κτλ.  Τρία  φύλλα  τούτου  του  τεύχους  ην  ές  αρχής 
άγραφα  (φ.  312-314),  άλλ'  ύστερον  έ'γραψέ  τις  έν  αύτοΐς  τά  ση- 
μειώματα ταΰτα  ^•  <"{- Ένετ(ει)  ^ςΦι' [=1402]'  ήλθεν  ό  Τεμιρ  χά- 
νης•  και  έπολέμισεν  μετά  τόω  Παγηάζητ  πεει  ής  την  Λνγηραν.  μηνΐ 
ήουλήο  κη  ήμερα  Παρασκεβι.  και  έτζακισεν  τον  ολοκρατος.  και  έπια- 
σεν  αυτόν,  και  ετεθνικεν.  μεταταυτα  έβασιλευσεν  ηός  αυτού.  έμΓρ- 
σουλμαν  πεεις.  έν  τη  είμερα  βασιλεύοντος,  του  εύσεβεςστάτου. 
και  φηλοχρΓστου  βασιλεος  ημον,  Μανουήλ.  του  Παλεολόγου:  — 
Μετά  δε  έτους  ,ς^ϊη  ήλθεν  ό  αδελφδς  αυτού  του  εμΐρ  Σουλμαν 
πεει.  ο  Μουσιπεεις  άπο  την  Βλαχιαν.  αφέντεβοντος  βοήβοδα  του 
Μίρτζου.  και  έτζακοσεν  τον  Σαρουτζά  πασια  ης  την  Διανπολην. 
μινή    φευρουαρήω.     ιγ    ήμερα    παρασκε[3ή.    και    έπρόςκΤνισαν    τα 

*   ΠαρατίΟεμοι  οέ  τά  σημειώματα  ταΰτα  σχεοόν  ακριβώς,  ώ;  ζί  τώ  7.ώοι%ι   υπάρ- 
χει• το  [χέντοι  ιώτα  σ^/εοον  απανταχού  ό'αοιόν  έστι  τω  λατινικώ  ί. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  33 


χαστρη  της  Ρομανηας.  σιν  τον  τοττον  όλον.  Ελθδν  δε  6  άδελφδς 
του  ό  ήμιρ  Σουλμανης.  βπερασεν  αυτόν  βασκλευ  Μανο?]λ  ο  Πα- 
λεολόγος.  χαΐ  έπολεμισαν  ης  την  Πόλη  ν.  απανο  ?]ς  το  Κοσμίδην 
μιν  ήοουνκω.  ϊβ.  ήμερα  Κερηαχϊ.  χαι  ετζαχεσεν  τον  Μοσίπεειν. 
χαΐ  εδιοζεν  αυτόν.  αΐΊοτ/ΡΙς  δε  πάλην  Μοσίπεεες  μετά  τον  εζο 
Τδυρϊβν.  ήλθεν  ής  την  Ανδρίο^^ούπόλην.  χαΐ  επολεμϊσα^/  αναμεσον 
του  Κρηβητζήου  χαΐ  τήν  Διχαλην  Το  -  -  παν.  μινή  ήουλήο.  7ά 
ήμερα  Παρασχεβη.  χαΐ  έτζαχησεν  τον  παλην:  —  Κέ  έφηγ(εν)  ης 
τον  τόπον  Ουλγαρ(ίας)  τα  μέρη  Βηδηνας.  χάστρον  ης  τόπο  Κολ- 
τζου.  προς  τα  μέρη  Σερβή(ας)  χαΐ  εσιτάρχισεν  αυτ(όν)  χνεζης 
δεσπότης  υος  Λαζάρου.  —  Μετά  δε  έτ  (^ςΦ)ιθ®"  έτους  παλην 
ελθων  Μουσιπεεες  εις  τα  μέρη  Μακεδονίας  κε  χαταβάς  ης  την 
Διανπολ(ιν)  ης  βουνην  τους  Βυ'ρλονχουσ  έπλημεληεν  μετά  τους 
Μουσούλμά'/ους.  χε  άπο  χάστρον  ής  αλον  χαστρον.  ανθροπος  του 
ήμίρ  Σουλμο'/πεεκ  ουδέν  εδιαβενεν  άκουσας  δε  ήμίρ'  Σουλμαν- 
ττεεις  έλθόν  μετά  πλήθους  τον  στρατόν  κε  αρχόντον.  ής  την 
Ανδρηα^/ου  πόλ(εν).  κε  έκίνησεν  μφαζεν  ρογαν  προς  τα  φουσάτα 
οπός  παλην  διοκυν  αυτόν,  ήμίρ  Σουλμαν  ος  πεσών  ής  τους  λεο- 
τρους  χε  πινον  χΰΙ  περησοΰς.  γανεκτησας  ή  άρχοντες  κε  ή  με- 
γηστανη  έφηγαν  τα  φουσάτα  κε  εκηνεσαν  φευγον  προς  τον  Μου- 
σιπεεκ.  αχουσας  δε  ήμΙρ  Σουλμαν  πεεις  έδιληασεν  κε  κινησας.  ής 
εντροπιν  φηγϊς  έπιασα^^  αυτόν,  ής  τα  μερί  τις  Βρησις  κε  επνιζαν 
τον.  εν  μίνι  φερουαρηο  ιζ  ήμερα  Τρητη». 

13.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  ήριθμημένων  191  (μήκους 
0,36,  πλ.  0,12δ),  ων  ουκ  ολίγα  παντάπασιν  δγραφα'  περιέχει 
δέ  έν  έαυτω  πατέρων  τινών  εκκλησιαστικών  αποσπάσματα  ποικίλα 
και  «Εις  τάς  του  αγίου  Ισιδώρου  του  Πηλουσιώτου  έπιστολάς 
ανακεφαλαιώσεις»  (φ.  142-152)*  ένδον  δέ  της  πρώτης  πιναχίδος 
άναγρ/ώσκεται  τδ  σημείωμα  τόδε*  «1627  αύγουστω  α'  —  •}•  Τω 
παρόν  χαταστηχον  έπροσηλοθη  πάρα  Διμητρίου  Ρω^  εις  τήν  χω- 
ράν της  επονομαζόμενης  Παλαιάς  Πάτρας•  εχη  δέ  φύλα  199  — 
τ]τοι    εχατδν    ένενη^^α    ένέα.    Και  δπιος  ή&ελεν  κόψει  φυλον.  να 

έχει  τήν  καταραν  του  δεσπότη». 

IV.  3 


34  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

19.  ΜηναΓον  του  μηνός  Ιανουαρίου  ^χάρτενον,  συνιστάμενον  έχ 
φύλλων  200  (μή^ί.  0,31,  ττλ.  0,21),  ου  τό  χείμενον  έν  μια  των 
σελίδων  έκαστη  δίστηλον  έκ  γραμμών  35  (0,225X0,155)*  μετά 
δε  το  πέρας  δλου  του  κειμένου  σημείωμα  υπάρχει  του  καλλιγρά- 
φου τοιόνδε*  €Έτελειώθη  το  παρόν  μηναΐον  ό  Γεννάριος  δια 
χειρός  έμου  Αμβροσίου  ιερομόναχου  υπό  την  μονήν  Ανδρείων 
'έχρονίας  ^αφλ  Χ(ριστο)υ  [=1530].  και  κατετέθη  ε?ς  την  μονήν 
της  υπερ(αγίας)  θ(εοτ6)κου  των  Άψιθίων.  δόςα  σοι  αγία  τριάς 
και  ό  πανάγαθος  θ(εό)ς  να  άξιώσ(η)  της  βασιλείας  των  ού(ρα)- 
νών  εϊ  τις  ήτον  ή  άρχει  να  γίνουν  τούτ(α)  τά  βιβλία».  Τούτο 
δε  τό  μηναΤον  ετει  1594'*Ρ  κτήμα  ην  Κωστάκη  τινός  (δρα 
φ.  200^). 

20.  Τεύχος  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων  60,  μή- 
κους 0,30,  πλ.  0,21,  δπερ  ήν  €Έκ  των  του  Χρύσανθου  ιερο- 
διακόνου» του  Νοταρά•  βιβλίων  άτυετελέσθη  δε  τούτο  τό  τεύχος 
πρώτον  έκ  φύλλων  τριάκοντα  και  πέντε,  και  δεύτερον  έκ  τετρα- 
δίων τινών  τεσσάρων  διαφόρων  αντιγραφέων. 

Α'.  Τέσσαρες  τύποις  ανέκδοτοι  συγγραφαΐ  Παϊσίου  του  Λιγα- 
ρίδου  (δρα  £.  Ιιβ^Γ&ηά,  ΒϊΜίο^&ρΙιίβ  Ιιείΐέπίςαβ  οα  άββΟΓΪρΙϊοη 
Γ&ίδοηηββ  άβδ  οανΓβ^βδ  ριιΙ)1ίέ8  ρ&Γ  άβδ  6γθ€8  λπ  άίχ-δβρίίόιηβ 
δίέοΐβ,  τ.  IV,  1896,  σ.  49).  α')  «Παησίου  μητροπολίτου  Γαζέων 
τςτάρτη  νουθεσία,  εΐτ'  ουν  και  διάλεςις,  προς  τους  λουτεροκαλβι- 
νίσαντας  Βλάχους  έν  τη  Έρδελία».  Άρχ.  €Ήκούσαμεν  την  διδα- 
χήν  του  διδακτή  σας»  κτλ.,  φ.  1°^.  Διάλογος  μεταξύ  Βλάχου  μα- 
θητού και  διδασκάλου  όρ^ο^οςοο.  —  β')  «Παησίου  μητροπολίτου 
Γαζέων,  παραίνεσις,  εϊτ'  ουν  διδασκαλία,  περί  της  λειτουργίας 
και  τών  άχραντων  μυστηρίων,  προς  του;  καλβινολουτερανίσαντας 
σπουδαίους  Βλάχους».  Άρχ.  «Έλυπήθημεν  πώς  εχθές»  κτλ., 
φ.  15°*. — γ')  «Παησίου  μητροπολίτου  Γαζέων  διάλεξις,  εΐτ'  ουν 
παραίνεσις  προς  τους  αιρετικούς,  καΐ  μάλιστα  προς  τους  λουτερο- 
καλβ'.νίσα^^τας  Βλάχους*.  Άρχ.  «Έττηγαινα  μέσα  μου  θεωρώντας» 
κτλ.,  φ.  22^.  —  δ')  Του  αύτου  προς  τους  αυτούς  «β'  νουθεσία, 
ήτοι  παραίνεσις»,  φ.   28°^. 


Ι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  35 


Β'.  Τό  πρωτότυπον  έλληνιχου  γράμματος  άγγλεκανου  τίνος 
θεολόγου  (ίτει  1630-ω)  προς  τόν  Άλεζανδρεεας  πατρεάρχην  Γε- 
ράσιμοι, φ.   36-49.  Τό  τέλος  Λυτού  ελλείπει  τω  χώδκχι. 

Γ'.  Άδηλου  ζητημάτων  τινών  θεολογικών  λύσεις  προς  τίνα 
Ιερομόναχον.     Άρχ.     «Διδωμί    σοι    τών    ζητημάτων*    κτλ.,     φ. 

δΟ-52. 

Δ'.  Τύποι,  καθ*  ους  δέον  έπιγράφειν  τάς  έκπεμπομένας  προς 
διαφόρους  έπιστολάς,  φ.  53-56. — «Διάφοροι  έρωταποκρίσεις>,  ων 
ή  αρχή•  €ΐΙοΐα  φαίνεται  παράλογα  πεπραχέναι  τοΐςΤωμαίοις; 
Άπόκρ.  ΈπΙ  της  βασιλείας»   κτλ.,  φ.  56-58. 

Ε'.  Άδηλου  παράφρασις  χρησμού  τίνος  του  Λέοντος,  ου  ή 
αρχή•     «Άρα    τις    γήθεν     άείρας    έν     συστροφ^    με    ζέφυρου >, 

φ.  57-60. 

21•  Τεΰχος  της  έτυτακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 

χάρτου  38  (μήκ•  0,315,  πλ.  0,215),  ων  δγραφα  αφέθη  τά  πρώ- 
τιστα τρία  και  τα  ισάριθμα  έσχατα  φύλλα•  περιέχει  δε  τούτο  το 
τεύχος  έν  έαυτώ  μετάφρασιν  αύτόγραφον  Ιερεμίου  Κακαβέλα 
συγγραφής  τίνος  ιταλικής,  ίστορούσης  την  υπό  τών  Τούρκων  γενο- 
μν^ψ  ετει  1682-ω  πολιορκίαν  τής  πόλεως  Βιέννης  (φ.  6-35), 
χαΐ  πρό  μεν  τής  συγγραφής  αυτής  υπάρχει  του  καίσαρος  Λεοπόλδου 
χεχρωματισμένη  τις  εικών  (φ.  5^),  μετά  δε  ταύτην  του  μετα- 
φράστου  προσφώνησις  Ιωάννη  Σερβάνω  βοεβόδα  τω  Καντακου- 
ζηνώ,  ήγεμόνι  τής  Ούγκροβλαχίας•  οπόθεν  δήλον,  δτι  την  αύτου 
μετάφρασιν  6  Ιερεμίας  έποίησε  μεταξύ  του  1682-ου  και  του 
1688-ου  έτους. 

22.  Τεύχος  αύτόγραφον  ιερομόναχου  Παρθενίου  Γερένη  του 
ές  Αθηνών,  συνιστάμενον  έκ  φύλλων  χάρτου  48  (μηκ.  0,308,  πλ. 
0,215),  ων  τα  πέντε  πρώτιστα  καΐ  τα  επτά  έσχατα  παντάπίσιν 
άγραφα*  άγραφον  δε  παντάπασιν  αφέθη  και  τό  10-ον  καΐ  τό  11 -ον 
του  τεύχους  φύλλον.  Έν  τή  προσθία  σελίδι  του  5 -ου  φύλλου  γέγραν 
πτα  του  τεύχους  ή  επιγραφή,  έχουσα  ούτω•  «Χρύσανθου  πατρι- 
άρχου Ιεροσολύμων  άντίρρησις  εις  τά  δσα  κακώς,  ψευδώς  και 
ώ^ρμόστως  λέγονται  εις  τό  Προσκυνητάριον  του  αγίου  όρους  Σινα>• 


36  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έν  τω  χατόπι  φόλλω  χεΐται  της  τοιαύτης  άντφρήσεως  ό  πρόλο- 
γος, μετά  δέ  τούτον  (φ.  8-9)  δ  χαλλκγράφος  έγραψε  τεμάχη 
τινά  συγγραφών  Παύλου  το5  αποστόλου,  θεοδα)ρήτου  του  έπισχό- 
που  Κυρρου  χαΐ  ετέρων,  προς  δέ  τούτοις  €  Επίγραμμα  διά  στί- 
χων ήρωελεγείων  προς  τον  μαχαριώτατον  πατριάρχην  της  άγιας 
πόλεως  Ιερουσαλήμ,  τον  σοφώτατον  της  παρούσης  βίβλου  συγ- 
γραφέα >'  εστί  δέ  ποιητής  του  επιγράμματος  αυτός  6  καλλιγράφος 
«Παρθένιος  ιερομόναχος  Γεργένης  [βίο]  ό  έζ  Άθηνων».  Τό  δέ 
χείμενον  της  είρημένης  του  Χρυσάν&ου  αντιρρήσεως  ευρίσκεται  με- 
ταξύ του  12•ου  χαΐ  του  31-ου  φύλλου*  μεθ'  δ  (φ.  32-41)  κείται 
€Έκ  της  ιστορίας  Δοσιθέου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  περί  του 
όρους  Σίνα  βιβλίου  ογδόου  κεφάλαιόν  πρώτον  τυερί  τών  προσκυ- 
νουμένων  τόπων».  Σημειωτέον,  8τι  τό  κείμενον  της  αντιρρήσεως 
έζεδόθη  τύποις  Ένετίησιν  ετει  1732-ω  ^,  τό  δέ  του  Παρθενίου 
επίγραμμα,  κατά  τό  άντίγραφον  του  5 9 -ου  κωδικός,  κατεχωρίσδη 
έν  τοΐς'ύπό  Δημητρίου  Γρ.  Καμπουρόγλου  συλλεγεΤσι  Μνημείοις 
της  Ιστορίας  τών  Αθηναίων,  τ.  Π,  σ.   232-233. 

23.  Τεύχος  χάρτινον,  γραφέν  περί  την  αρχήν  της  όκτωκαι- 
δεκάτης  έκατονταετηρίδος  και  συνιστάμενον  έκ  φύλλων,  ώς  ή 
τούτων  άρίθμησις  έχει,  ένενήκοντα  καΐ  τεσσάρων  (μήκ.  0,305, 
πλ.  0,21),  ών  τα  δύο  έσχατα  παντάπασΓ^  άγραφα*  ήν  δέ  κτήμα 
Νικηφόρου  μητροπολίτου  Τορνόβου. 

1.  €  Χρησμολόγιον  Κωνσταντινουπόλεως,  Νέας  Τώμης,  παρω- 
χημένον,  ένεστώς  καΐ  μέλλον,  έκ  διαφόρων  συγγραφέων  συλλεχθέν 
και  συναρμοσθέν  παρά  του  πανιερωτάτου  καΐ  σοφωτάτου  μητρο- 
πολίτου Γάζης  κυρίου  Παϊσίου,  ύπερτίμου  και  έξάρχου  πάσης  γης 
Επαγγελίας,  Άσ/άλωνος,  Μαϊμα  και  Μαγδάλων,  καΐ  τον  τόπον 
επέχοντος  Καισαρείας  Φιλίππου.  1668»,  φ.  1-38.  Ίεροσολυμ. 
Βιβλιοθ.  Ι,  σ.   255-257.  ΠΙ,  σ.  327. 

^  Χρύσανθου  ιτατριάρχου  Ιεροσολύμων  άντίρρησις  εις  τα  δσα  χαχώς,  ψευδώς,  χαι 
αναρμόστως  λέγονται  εις  τό  Προσχυνητάριον  του  Αγίου  *Ορους  Σίνα.  Έτ:ανορί)οΰντος 
Αλεξάνδρου  Καγχελλαρίου.  '£νετίΐ[;σι,  1732.  Παρ*  Άντωνίω  τω  Βόρτολι.  Οοη  1]'ΰ6ηζ& 
άβ'  βαρβήοΠι  6  ρπγΐΐ6£;ίο.  Σελίδες  119.  4-ον. 


^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΤ  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩϋί.  37 

2.  «Ιστορία,  ήτοι  δεήγησις  πδρΐ  της  άρχης  των  Τωσσών 
πό&$ν  χατάγονται  οι  ίρ^γοί  αυτών  χαΐ  π$ρΙ  του  πότε  χαΐ  πώς 
ελαβον  το  αγιον  βάπτισμα*  χαΐ  περί  του  αγίου  αποστόλου  "Ανδρέου 
ότϋου  ήλθε  σωματιχώς  εις  τήν  Τωσσίαν,  χαΐ  έχήρυζε  τό  θεΤον 
χήρυγμα-  μεταφρασθέν  δε  χαΐ  συλλεχθέν  έν  συντομία,  έχ  των  σλα- 
^ΐχων  βιβλίων,  παρά  Διονυσίου  ραχενδυτου,  χαι  άρχιμανδρίτου 
μέγα  των  Ιβήρων,  εις  τήν  ήμετέραν  διάλεχτον,  χατά  τό  ^αχζη'», 

φ.  38Μ2. 

24.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  97  (μήκ.  0,308,  πλ.  0,218), 
γραφέν  περί  τό  τέλος  της  επταχαιδεχάτης  έχατονταετηρίδος.  Επι- 
γραφή- «Κυρ  Νιχήτα  του  Σερρών  πολλών  χαΐ  διαφόρων  αγίων 
διδασχάλων  εις  την  του  Ίώβ  βίβλον».  *Αρχ.  «Ύπόθεσις  μεν 
ήμΐν  χαι  σχοπός  του  λόγου»  χτλ.  .0&1;βη&  βΓΕβοοηιιη  ρ&Ιηπη 
πι  1)6&(πιη  3ο\>  οοΙΙβοΙΟΓβ  ΝίοοΙια  ΗβΓ&οΙβ&β  ιηβίΓορ.  Έχδ.  Ρ. 
^αη^^,  Ιιοηάίηί  1637. 

25•  Νομοχάνων  άχέφαλος  έχ  φύλλων  χάρτου  261  (μήχ• 
0,312,  πλ•  0,225),  γράφεις  περί  τό  τέλος  τής  τετάρτης  χαι 
οεχάτης  έχατονταετηρίδος,  χαΐ  ένδον  μεν  της  πρώτης  πιναχίδος 
χάρτου  τεμαχος  έχων  συν  τ^  επιγραφή  «Μανουήλ  του  Κομνηνού 
|3ιβλίον»,  έν  δέ  τζ  χάτω  ω?  '^^  προσθίας  σελίδος  του  1-ου  φύλ- 
λου τό  «Ό  Ιεροσολύμων  πατριάρχης  Χρύσανθος  τω  έν  *Αδρια- 
νοοπόλει  Μετοχίω  του  Παναγίου  Τάφου.  1717.  μηνΐ  άπριλλίω». 
συνίσταται  δ'  έχ  τών  χειμένων  τώνδε* 

1.  Κείμενον  άχέφαλον,  ου  ή  άρχή'  €  -  -  -  μνυμι  έγώ  τον 
θεον  παντοχράτορα >  χτλ.,  φ.   1». 

2.  Νομιχών  τίνων  λέςεων  ερμηνεία•  τούτων  δέ  τών  λέζεων 
άνβπιγράφων  έν  τώ  χώδιχι  εύρισχομένων,  προτίταχται  χολιαμβικόν 
έτττάστιχον  επίγραμμα,  δηλουν  δτι  συγγραφεύς  της  ερμηνεία;  έστΙ 
Γεώργιος  ό  Φοβηνός.  *Αρχ.  «Παραγχαρεία  λέγεται,  δταν  άπερ- 
χόμενον»  χτλ.,  φ.  2?.  Πρβλ.  ΓΕΐ)Πθϋ-ΗαΓΐβ88,  ΒίΜ.  Ογαθοε, 
τ.  ΧΠ,  σ.  69. 

3.  «Του  αγίου  Μαξίμου  χατά  πόσους  τρόπους  ή  δνοοσις  λέγε- 
ται». *Αρχ.   «Κατ'  ούσίαν  ένωσις»  χτλ.,  φ.   30". 


38  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

4.  «Διατάζεις  Λέοντος  του  ευσεβέστατου  χαΐ  είρηνιχωτάτου 
βασιλέως  Τωμαίων  περί  των  πολιτικών  σωματείων,  δπως  έχαστον 
αύτων  οφείλει  πολιτευεσ&αί  τε  και  διαπράττεσ&αι,  έκφωνηθεΓσαι 
έπΙ  της  ηγεμονίας  Φιλο&έου  πρωτοσπαθαρίου  καΐ  έπαρχου  εν  τω 
ετει  ^ςυκ'  [=911-912],  έττταετοΰς  τηνικαΰτα  Κω(νσταντίνου)  τοδ 
πορφυρογέννητου  τυγχάνοντος:  Τό  έπαρχιακόν  βιβλίον:  Προοίμιον: 
Την  των  δντων  ό  θεός  συστασιν  δημιουργησας »  κτλ.,  φ.  3 Β**.  Ό  του 
Επαρχιακού  Βιβλίου  τίτλος,  ως  εν  τούτω  φέρεται  τω  κώδικι,  ελλεί- 
πει τω  Γενεβαίω  αντιγράφω,  έζ  ου  ή  του  Νίοοίθ  τύποις  εκδοσις  έγέ- 
νετο.  "Ορα  Ι^β  ΙίνΓβ  άα  ΡΓβίβΙ  ου  Γέάίΐ;  άβ  ΓβιηρβΓβυΓ  Ιιβοη  1β 

8αββ  8ϋΓ  Ιβ8  οοΓροΓΕίίοηδ  άθ  ΟοηδΙ&ηΙίηορΙβ.  ΤβχΙβ  ^Γβο  άα 
Οβηβνβηδίδ  23  ρυΙ)1ίβ  ροαΓ  Ι»  ρΓβιηίβΓβ  ίοί»  ραΓ  ^π1β8  Νίοοίβ. 
ββηβνβ  1893,  σ.  4  και   13. 

5•  «Νεαρά  του  κυρου  Δέοντος  ρι'».  *Αρχ.  «Περί  του  την 
γυναίκα  άπογραφήν  ποιεΐσ&αι>  κτλ.,  φ.  36^.  Ζ&6ΐΐ8.Γί86,  ^υ8 
6Γ&βοο-Κοιη2ΐηϋΐη,  τ.  III,  σ.  212. 

6.  Δεξικόν  έλληνολατινικόν.  Άρχ.     «"Άβετ,  έχει»,  φ.  37". 

7.  «Μοσχίωνος  ύποθηκαι».  — Είτα  περί  του  *Ιστρου  ποταμού. 
Άρχ.  «"Οτι  ό  "^Ιστρος  ποταμός  λεγόμενος  Φεισών*  κτλ.,  φ.  41". 
Είτα  περί  του  Νείλου  ποταμού  κείμενον  ατελές,  φ.  41  Ρ. 

8.  «Κανών  εις  τήν  υπεραγίαν  θεοτόκον,  ου  ή  άκροστιχίς• 
Τστατος  ήχος  υστατον  πλέκει  με  λόγος.  Ιωάννου  μονάχου  πρω- 
τασηκρήτις  του  Ζωναρα>,  φ.  42°^. 

9.  «Δέζεις  κατ  έκλογήν  των  νομικών  βιβλίων:  Αρχή  τοδ 
α>.  Άρχ.  «Αγωγή  παρά  τό  αγειν  τους  αγομένους»   κτλ.,  φ.  43*- 

10.  Ιωάννου  Πεδιασίμου  περί  συγγενείας.  Άρχ.  «Ή  συγγένεια 
ή  φύσει  έστιν  ή  θέσει»  κτλ.,  φ.  46^.  Τό  50-ον,  τό  51-ον  καΐ 
τό  52-ον  φύλλον  αφέθη  παντάπασιν  άγραφα. 

11.  Νεαρά  Μανουήλ  του  Κομνηνού  μετά  σχολίων  έν  ταΐς 
ωαις,  «περιέχουσα  πολλών  αμφιβολιών  λύσεις».  Άρχ.  «Έννομον 
έπιστασίαν»  κτλ.,  φ.  53».  Ζαοΐι&η&β,  ^ιι8  (χΓ&βοο-Κοιηωιιιιη, 
τ.  III,  σ.    460. 

12.  Έτερα    νεαρά    του  αύτου,    ης  ή  άρχή'    «Παρά    πολλών 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  39 


όχληθείσα  ή  βασιλεία  μου»  κτλ.,  φ.  55^. — ΕΤτα  χρυσόβοολλον 
το5  αυτοΰ,  ού  ή  αρχή•  €Άδιχίαν  έμίσησα».  ΖλοΙιλπ&θ  ενθ.  άνωτ. 
σ.  455  χαΐ  499. 

13•  «Νεαρά  Νικηφόρου  βασιλέως,  ην  κατά  τό  πρώτον  έτος 
της  βασιλείας  αύτου,  ήτοι  κατά  την  ζ'  ?νδ.  του  ^ςυοβ'  έτους  ύττη- 
ρρευσε  Συμεών  πατρίκιος»  κτλ.  Άρχ.  «Ό  του  θεού  πατρός 
λόγος»,  φ.   56^.  ΖλοΗληλθ  Ινί).  άνωτ.  σ.    ϋ92. 

14.  €Νεαρά  του  ευσεβούς  βασιλέως  Βασιλείου  του  νέου,  την 
κατά  των  εκκλησιών  και  των  ευαγών  οϊκων  νομοθεσίαν  Νικηφόρου 
βασιλέως  τέλεον  αναιρούσα».  Άρχ.  «Ή  έκ  θεού  βασιλεία  ημών», 
φ.  57?.  Ζαοΐιαπ&β  ενθ.  άνωτ.  σ.  303. 

15•  «Εκλογή  καΐ  σύνοψις  τών  βασιλικών  ξ'  βιβλίων  συν 
παραπομπαΤς  κατά  στοιχεΐον,  του  περί  πίστεως  μόνου  τίτλου  προ- 
τεθέντος  πάντων  τών  στοιχείων,  διά  τό  τίμιον>.  Άρχ.  «Περί 
της  ορθοδόξου  πίστεως»•  προτέτακται  δε  πίναξ  λεπτομερής  τών 
μερών  έζ  ων  ή  εκλογή  καΐ  σύνοψις  συνίσταται,  φ.  68^. — Φύλλ. 
219*   «Τέλος  συν  θεώ  τών  βασιλικών  ζ'  βιβλίων  κατά  στοιχεΐον*. 

ΖμΙι&πεθ,  ^α8  θΓ&βοο-Κοιη&ηυιη,  τ.  V,  σ.   3  κέ. 

16.  «Αι  νεαραΐ  του  κυρου  Τωμανου  του  βασώ^^ος».  Άρχ. 
«Άνθρώποις  έστΙ  ζηλωτόν  καΐ  περισπούδαστον»,  φ.  21 7?.  ΖαοΙίΛ- 
ΠΛβ  ενθ.   άνωτ.,  τ.  III,  σ.   244  κ^. 

17.  «Α?  νεαραί  του  κυρου  Κωνσταντίνου  του  βασιλέως ».  Άρχ. 
«Παρά  πολλών  άνεμάθομεν>,  φ.  22 1?  [Ζ&οΙίΕΓίαβ  ενθ.  άνωτ.  σ.  253 
κέ].  Είτα  νεαραί  τίνες  Τωμανου  του  Αακαπηνου  καΐ  μία  Αέον- 
τος  του  Σοφού. 

18.  Σισιννίου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  τόμος,  ου  ή 
άρχή'  «Και  ιατρός  ήδίων  εκείνος»,  φ.  253^.  Τάλλη  και  Ποτλή, 
Σύνταγμα  ,  τ.  V,  σ.   11. 

19.  Ιωάννου  ΙΙεδιασίμου  περί  συγγενείας.  Άρχ.  «Ή  συγγένεια 
γΓΛκόν  έστιν  δνομα»,  φ.   259". 

2Θ.  Τεύχος  χάρτινον,  μήκους  0,298,  πλ.  0,205,  γραφέν 
τ^  όκτωκαιδεκάτΐ[]  έκατονταετηρίδι  και  συνιστάμενον  έκ  σελίδων 
385  (0,238X0,155)  καί  τίνων  φύλλων  άσελιδώτων.  Επιγραφή* 


40  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

€Τό  παρόν  βε^ίον  έσύν&εσεν  εις  έ)Λην«ήν  γλώτταν  ό  φιλόχρι- 
οτος  ββοιλεύς  ημών  κύριος  Ιωάννης  Καταχοοζηνός,  ό  ότιοΤος  δστε- 
ρον  οκά  του  θείου  χαΐ  αγγελικού  σχήματος  ώνομάσθη  Ίωάσαφ 
μοναχός,  εΙς  τους  ^ατζ'  χρόνους  [=1360]  άπό  την  ενσαρκον 
οίκονομίαν  μετεφράσθη  δε  εις  τήν  ήμετέραν  άπλην  διάλεκτον 
υπό  Μελετίου  του  Συριγου,  δια  παρακινήσεως  του  έκλαμπροτάτου 
χαΐ  θεοσεβεατάτου  αύθέντου  πάσης  Μολδοβλαχίας  κυρίου  Ιωάννου 
Βασιλείου  ^ζ^^α,  έν  ετει  σωτηρίω  ^αχλε^  δεκεμβρίου  "α^».  Έν 
τοις  άσελιδώτοις  φυλλοις  υπάρχει  πίναξ  αναλυτικός  του  κειμένου* 
εστί  δε  τούτο  το  κατά  Μωαμεθανών  έκ  δ'  βιβλίων  συνιστάμενου 
πόνημα  Ίωάτ^ου  του  Καντακουζηνού,  μεταπβφρασμένον  δμως  υπό 
Μελετίου  του  Συρίγου  εις  γλωσσαν  άφελη*  ταύτης  δε  της  με- 
ταφράσεως δτερον  άντίγραφον  δρα  παρά  Ιωάννη  τω  Σακκελίωνι, 
Πατμ.  Βιβλιοθ.  σ.   167. 

27.  Τεύχος  έκ  χάρτου,  γραφέν  ετει  1647-ω  (μήκ.  0,31,  πλ. 
0)215)  χαΐ  συνιστάμενον  πρώτον  έξ  οκτώ  φύλλων  άσβλιδώτων, 
είτα  έκ  σελίδων  ήριθμημένων  492  (α'-υ"4β')  και  τέλος  έκ  τριών 
έτερων  φύλλων  άσελιδώτων'  τούτων  δε  τών  τελευταίων  ή  γραφή 
διάφορος  έαιτι  της  τών  έτερων  φύλλων  γραφής.  Και  τών  μεν 
πρώτων  οκτώ  φύλλων  ή  δευτέρα  του  $•οο  φύλλου  σελίς  εμ- 
περιέχει στίχους  είκοσι,  τήν  έξης  άποτελουντας  ακροστιχίδα* 
€  Ιωακείμ  άρχήμανδρήτής»•  ούτος  δέ  6  Ιωακείμ  έστι  συγγρα- 
φεύς αύτου  τούτου  του  τεύχους,  δπερ  έγρΛψεν  έν  τη  πόλει  Δρύ- 
στρα,  «έν  μηνΐ  σεπτευρίω  ίρ»  ,αχμζ'».  Κύπριος  ων  το  γένος 
και  μέλος  της  'Αγιοταφιτικής  Άδελφότητος  (δρα  σ.  σ^β').  Μετά 
μεν  ουν  τους  είρημένους  στίχους  υπάρχει  πρόλογος  και  πίναξ  αναλυ- 
τικός τών  έν  αύτώ  τω  τεύχει  περιεχομένων,  ένδον  δέ  της  πρώτης 
πινακίδος  ό  συγγραφεύς  έγραψε  «Περί  τοπώς  έγινεν  χριστιανός  ό 
Νεσιμής,  μουλλάς  δν,  και  έμήρης  και  πώς  έμαρτύρησεν  διατό 
δνομα  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου,  ένδον  εΙς  τό  Χαλέπ: 
μερικοί,  κάποιοι  στίχ(οι),  άποταπολλά  όπου  βρίσκονται  γραμμένα 
εις  τό  βιβλίον  της  μαρτυρίας  αύτου,  τουρκικώτερα» .  Έκ  δε  του 
προλόγου  μανθάνομεν,  δτι  έν  τώδε  τω  τεύχει  συνήρμοσεν  ό  συγ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  41 

γραφευς  «Μεραά  άΐϋανι^ισματα  έχ  της  θείας  Γραφής  χαΐ  τών 
Πατέρων  της  Έχχλησίας,  εεροχήροζί  συμβάλλο'>τα  καΙ  τοΓς  ΐΓ>ευ- 
ματιχοΐς».  Έν  δε  τ6?ς  τρ(σ1ν  έαχάτοις  μεν  άσελκδώτοις  δε  φύλλοκς 
εμπεριέχεται  χρώτον  μεν  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  εϊς  τι 
ρητόν  Παύλου  του  αποστόλου,  εΤτα  δέ  τεμάχη  τινά  ετέρων  τινών 
λόγων  του  αύτου  Χρυσοστόμου-  πάντα  μέντοι  ταύτα  παρεΟ.ητΐται  έζ 
έντυπου  τινός  έχδόσεως  των  αύτου  συγγραμμάτων. 

28.  Τεύχος  της  όχτωχαιδεχάτης  έχατονταετηρίδος  εκ  φύλλων 
χάρτου  ήριθμημένων  226  (μήκ•  0,31,  πλ•  0,21),  ών  εννέα,  τά 
έσχατα,  παντάπασιν  άγραφα. 

1.  €Του  μακαρίου  Νιχν]φόρου  του  Βλεμμύδου  έκ  των  χατ' 
βύτόν,  έν  οΐς  χαΐ  τάδε  φησι: — Τά  περί  την  Έφεσον  άπρακτους» 
χτλ.,  φ.  1.  Νίο^Ικ  Βίβιηιηγά&β  οαΓΓί6ΐι1ηιη  νΚαβ  Βί  6&ηιιίη& 
εά.  Α.  Ηβίη86ηΙ)6τ^.  Ι.ίρδί&6  1896,  σ.  63,  4  χέ. 

2.  Τεμάχη  περί  του  αγίου  ττνεύματος  έχ  συγγραφών  Γρη- 
γορίου  Νύσσης,  θεοδωρήτου,  Βασιλείου  Καισαρείας,  Ιωάννου  Χρυ- 
σοστόμου, Σωφρονίου  Ιεροσολύμων,  Κυρίλλου  Αλεξανδρείας^  Γρη- 
γορίου  Ναζιανζηνοδ  χαΐ  έτερων,  φ.   4-66«. 

3.  «Προς  τον  βασιλέα  χυριν  'Αλέζιον  τ&ν  Κομνηνον  ως  έχ 
τών  Λατί^Μον  παρά  του  έλλογίμου  [= Πέτρου]  επισκόπου  Μεδιο- 
λάνων,  περί  της  έκπορεύσεως  του  αγίου  πνεύματος».  Άρχ.  «"Άκου- 
σον και  νόησον,  δ  έγώ*  κτλ.,  φ.  66^  Μί^β    τ.   127,  σ.  911. 

4.  «Του  Μεθώνης  κυρου  Νικολάου  περί  του  έκπορεύεσθαι  το 
πανάγιον  πνεύμα  έκ  του  πατρός  μόνου».  Άρχ.  «Βασιλευ  ουράνιε», 
φ.  7θβ.  Τούτο  δέ  το  πονημάτιον  έζ  έτερων  τινών  αντιγράφων  έξέ- 
δωκε  τύποις  6  περιβόητος  πλαστογράφος  Κωνσταντίνος  ό  Σιμωνίδης, 
έπιγράψας  αυτό  οδτω•  €  Νικολάου  του  άγιωτάτου  επισκόπου  Με- 
θώνης λόγος  προς  τους  Λατίνους  περί  τοδ  αγίου  πνεύματος,  δτι 
έκ  του  πατρός  ου  μην  καΐ  έκ  του  υίου  εκπορεύεται,  πρώτον  ήδη 
εκδιδόμενος -- Έν  Λόνδίνω  τυποις  Γιλβερτου  καΐ  Τιβινγτώνος. 
^αωνη'» . 

5.  «Του  αύτου  κεφαλαιώδεις  έλεγχοι  του  παρά  Αατίνοις  και- 
νοφανούς   δόγματος,    του  δτι  το  τυνευμα    τό  άγιον  έκ  του    πατρός 


42  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


καΙ  έχ  του  υίου  εκπορεύεται,  όμ.ολογουμένοϋ  του  δτι  το  έκπορευε- 
σθαι.  ιδίωμα  του  πνεύματος  έστι,  παραστατικά  της  υποστατικής 
εϊτουν  προσωπικής  αύτου  υπάρξεως  έστιν»  [βίο].  Άρχ.  «α'.  Ει  το 
ττνευμα  εκ  του  πατρός»  κτλ.,  φ.  80^.  *Α.  Δημητρακοπούλου, 
Εκκλησιαστική  βιβλιοθήκη.   Έν  Λειψία  1866,  τ.  Ι,  σ.  360  χέ. 

6.  «Γεωργίου  καΐ  μεγάλου  λογοθέτου  του  Άκροπολίτου  λόγος 
πρώτος  περί  της  εκ  του  πατρός  του  αγίου  πνεύματος  έκπορεύσε- 
ως>.  Άρχ.  «Άνδρες  ΤωμαΓοι  οι  της  πρεσβυτέρας  Τώμης>,  φ. 
85".  Ά.  Δημητρακοπούλου,  Έκκλησ.  βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  395  χέ. 

7.  Του  αύτου  λ(5γος  δεύτερος  περί  του  αύτου  θέματος.  Άρχ. 
«Επειδή  τον  πρώτον  λόγον»  κτλ.,  φ.  89^.  Του  τύποις  ανεκδό- 
του τούτου  λόγου  αντίγραφα  τίνα  δρα  παρά  τώ  αρχιμανδρίτη  Βλα- 

δίμίρω,    ΟηΟΤΘΜ.    ΟΠΗεαΗΪβ  ργΚΟΠΗΟββ  ΜοΟΚΟΒΟΚΟΒ  ΟΗΗΟΑ&ΛΒΗΟβ 

ΒΗ6.ιίοτβΚΗ.  ΜοοκΒΛ  1894,  τ.  Ι,  σ.  317  χαΐ  330. 

8.  «Φωτίου  του  άγιωτάτου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως, 
περί  του  αγίου  ττ^ευματος  μυσταγωγία,  και  δτι  ώσπερ  6  υιός  εκ 
μόνου  του  πατρός  Εερολογεΐται,  ούτω  και  τό  αγιον  τυνευμα  εκ 
μόνου  του  αύτου  αιτίου  θεολογεΐται  έκπορεύεσθαι,  λέγεται  δε  του 
υίου  εΤναι,  ως  όμοούσιον  καΐ  άποστελλόμενον  δι'  αύτου».  Άρχ. 
«[Έν]  πολλοίς  μεν  είσιν  οΕ  έλεγχοι»  κτλ.,  φ.  97".  Ρΐιοίϋ 
0/ρο1ίΐ2ΐηί  ΗΙ)βΓ  άβ  δρίήΐαβ  δ&ηοίί  ιηγδίδ^ο^ίθ,  βά.  ^.  ΗβΓ^βη- 
ΓΟβΛβΓ.  Κα1;ί8ΐ)οηαβ  1857,  σ.  3  κέ.  Μί^ηβ  τ.   102,  σ.  280  κέ. 

9.  Κα^Λίνες  εκτεθέντες  παρά  της  έν  Κ/πολει  α'  καΐ  β'  συνό- 
δου, της  σύστασης  έν  τω  ναώ  τών  Αγίων  Αποστόλων.  Άρχ. 
«Κανών  α'.  Πράγμα  σεμνόν  ούτω  και  τίμιον»,  φ.  107.  Σύνταγμα 
του  θείων  καΐ  ιερών  κανόνων,  τ.   II,  σ.   648  χέ. 

10.  «Κανόνες  εκτεθέντες  παρά  της  αγίας  συνόδου  τής  έν  τώ 
περιωνύμω  ναώ  της  του  θεού  Λόγου  Σοφίας  σύστασης  καΐ  τήν 
έβδόμην  καΐ  οίκουμενικήν  συνοδον  βεβαιωσάσης,  πασαν  δε  σχισμα- 
τικήν  καΐ  αίρετικήν  πλάνη  ν  άπελασάσης».  Άρχ.  «Κανών  πρώ- 
τος. "Ωρισεν  ή  αγία  και  οικουμενική  σύνοδος»  κτλ.,  φ.  112. 
Σύνταγμα,  τ.  Π,  σ.  705  κέ.  Φωτίου  τό  περί  του  τάφου  του 
κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου  ύπομνημάτιον   καΐ    άλλα    τινά  πονη- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  43 

γάζια   του  αύτου  έκδ.    υπό   Ά.'   Π.  -  Κεραμέως.    Έν    Πετρουπό- 
λεκ  1892,  σ.    170   [ΙΙρ&606α[.    Πωβοτ.   ΟΰορΗΗΚΐ,   τρΗ'Β  XI, 

ΒΙΙΠ.    1]. 

11,  ΈπιστολαΙ  χανονεχαΐ  Διονυσίου  Αλεξανδρείας,  Πέτρου 
Αλεζο'^δρείας,  Γρηγορίου  Νεοχαισαρείας,  Βασιλείου  Καισαρείας 
χαΐ  Γρηγορίοϋ  Νυσσης,  φ.    113-151. 

12•  Άποχρίσεις  κανονικαΐ  Τιμο&έου  Αλεξανδρείας  προς  τάς 
προσενεχθείσας  αυτω  ερωτήσεις  κτλ.,  φ.  152.  Σύνταγμα,  τ.  IV, 
σ•  331  κέ. 

13.  Θεοφίλου  Αλεξανδρείας  προσφώνησες,  Κυρίλλου  Αλεξαν- 
δρείας κα^^όνες  προς  Δόμνον,  Γενναδίου  Κωνσταντινουπόλεως  εγκύ- 
κλιος επιστολή  προς  τους  μητροπολίτάς  καΐ  τον  πάπαν  Τώμης, 
και  προς  Μαρτύριον  έπίσκοπον  άπό  Κωνσταντινουπόλεως  έτερα 
επιστολή  συνοδική,  φ.   154^-162. 

14.  (Γράψιμον  έτερον).  Χρύσανθου  Νοταρά  άρχιμα^^δρίτου, 
Κιταΐα  δουλεύουσα,  φ.  163^-219^,  ένθα  το  «1726  ΒυζαντιαΓος 
Δημήτριος  εγραψεν».  £.  Ιιββτ&ηά,  ΒίΙ)ΙίοΛέ(ΐαθ  §Γβθ(ΐιιβ  ταΐ^αίτβ, 
τ.  III,  σ.   337-441. 

15.  «"Έκθεσις  σύντομος  και  κεφαλαιώδης  των  ιερών  δρων 
τε  και  δογμάτων  της  Ανατολικής  του  Χρίστου  Εκκλησίας,  ήτοι 
ή  ορθόδοξος  ομολογία  της  ευσεβούς  καΐ  άμωμήτου  πίστεως  των 
χριστιανών,  καθώς  ομολογεί,  και  φρονεΤ,  και  δοξάζει  αυτήν  ή 
Ανατολική  του  Χρίστου  Εκκλησία*  ην  τίνα  όφείλουσι  πάντες  οι 
απανταχού  χριστιανοί,  δσοι  της  Ανατολικής  Εκκλησίας  εισΐ  γνή- 
σια τέκνα,  άποδέχεσθαι  και  πιστεύειν  και  όμολογεΐν  άπαραλλά- 
κτως,  καθώς  ενταύθα  εκτίθεται».  Άρχ.  «Προοίμιον.  Τοις  διαπλέ- 
ουσι  του  τηδε  βίΟυ  το  πολυτάραχον»  κτλ.,  φ.  212^-217.  Ή  τοι- 
αύτη ορθόδοξος  ομολογία  συνετάχθη  συνοδικώς  έν  Κωνσταντινου- 
πόλει  μηνι  φεβρουαρίω  Ιτους  1727-ου•  συνυπεγράψαντο  δε  ταύ- 
την  τρεις  πατριάρχαι,  ο  Κωνσταντινουπόλεως  Παισιος,  ό  Αντι- 
οχείας Σίλβεστρος  καΐ  ό  Ιεροσολύμων  Χρύσανθος,  ετι  δε  δυοκαί- 
δεκα  μητροπολΐται*  έξέδωκε  δε  ταύτην  τύποις,  ως  δήθεν  Ιερεμίου 
Κωνατα^^Γίνουπόλεως    έγκυκλιον    έπιστολήν,    Μανουήλ    6   Γεδεών, 


V 


44  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έπιγράψας  αυτήν  ωδδ'  «Άνέκϊοτος  έγκύχλιος  τ^δ  ΟΙκοαμενι- 
κοϋ  Πατριάρχου  Ίςρβμίοο  (1727)  έζ  ανεκδότου  χώδηχος  [βίο] 
του  Κριτιου  νυν  πρώτον  εκδίδοντος  Μανουήλ  '1•  Γεδξών.  .  Έν 
Κίονσταντινουπόλει  1872»,  σελ.  23-30.  "Οτι  δε  της  εγκυ- 
κλίου ταύτης  επιστολής  ή  σύν&εσις  έγένετο  έπί  του  πατρι- 
άρχου Κωνσταντινουπόλεως  Παΐσίου^  καλώς  εΤκασεν  έκ  πολλού 
Μήνας  ό  Χαμουδόπουλος  [Έκκλησ.  'Αλήθεια,  1882,  σ.  491-492]* 
βέβαιοι  γάρ  νυν  την  αυτού  είκασίαν  αυτό  τούτο  τά  τεύχος,  δπερ 
ήδη  περιγράφω*  Μανουήλ  δμως  ό  Γεδεών,  ει  και  τό  αυτού  κα- 
λώς άνεγνώρισεν  αμάρτημα,  ουκ  οΤδ'  δπως  επιμένει  την  όμολο- 
γίαν  έκείνην  έπιγράφειν  ετι  και  νυν  Ιερεμία  τω  πατριάρχη, 
πεισμένως  ούτω  περιπτύσσων  ήμαρτημένον  αυτού  πόνημα.  "Ορα 
Μ.  Γεδεών,  Αναγραφή  συγγραφών  και  εκδόσεων  εικοσιπενταετίας, 
Έν  Κ/πόλει  1896,  σ.  5,  άρι».   1-2. 

29.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  370  (μήκ.  0,313,  πλ. 
0,21),  ων  τό  κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον 
έκ  γραμμών  31  (0,222X0,145)*  έγράφη  δε  περί  τάς  πρώτας 
δεκάδας  της  έτυτακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος. 

Κυριακοδρόμιον  Μαξίμου  του  Πελοποννησίου. — Φυλλ.  1-24 
πρόλογος.  — Φυλλ.  25-26  Πίναζ  τών  ομιλιών,  έξ  ων  τούτο  συ- 
νίσταται τό  Κυριακοδρόμιον,  έχων  εις  τό  πέρας  αυτού  τό  σημεί- 
ωμα τόδε•  €  -[-  Τό  παρόν  βιβλήον  έπριάμην  παρά  του  μεγάλου 
ρήτορος  θεσσαλονίκης,  του  ημετέρου  υιού  κατά  τίνευμα,  κυρ 
Άσάνη.  ,αχνα*?  [=1651].  ίαννουαρ.,  ίνδικτ.  δ.  -|-  Ό  Σερρών 
Δανιήλ»  ^— Φυλλ.  27-344  ΔιδαχαΙ  Μαξίμου.  —  Φυλλ.  347- 
358  Του  αύτου  €  λόγος  στηλιτευτικός  κατά  Διονυσίου  και  τών 
συναποστατησάντων  αυτώ»,  έχων  εΙς  τό  πέρας  αυτού  τό  σημείωμα 
τόδε*  «,αχια'  [=1611].  σεπτεβρίου  κδί  γέγραπται»•  περί  δέ 
του  λόγου  τούτου  κατ'  Ικτασιν  δρα  Ά.  Π.  -  Κεραμέως,  Έκθ.  πα- 
λαιογρ.  καΐ  φιλολογ.  ερευνών  έν  Θράκη  και  Μακεδονία.  Έν 
Κ/πόλει  1886,  σ.  44-47.  — Φυλλ.  358?-370β   «Του  αυτού  περί 

*  Περί  το(ίτθΌ  τοΰ  Δανιήλ  δρα  τό  βι^λίον  Π.  Παπαγεωργίοο:  Αι  Σέρραι  ριβτά  τών 
ζροββτείων.  Έν  Λιψία  1894,  σ.  38. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  45 

των  πολλά  λυπουμένων  έν  τοΐς  τεθνεώσιν,  δτε  ου  χρή  λυπεΐσθαε, 
αλλά  μάλλον  χαίρειν».  Άρχ.  «Ό  μαχάριος  Παυλος>  κτλ.  Σημει- 
ωτέον, δτι  έπΙ  χεφαλης  της  πρώτης  διδαχής  υπάρχει  το  σημεί- 
ωμα τουτο•  €Κάπιος  απαίδευτος  άπό  τον  φδόνον  του  έχάλασε  καΐ 
εσβυσε  το  δνομα  του  τζοιτιτοΐ}  του  παρόντος  β(|3λ{ου•  καΐ  έγώ  δια 
πήσματου  [=πεΐσμά  του]  το  έγραψα  πώς  είναι  του  Μαζίμου». 
30.  Τεύχος  έκ  φύλλων  άσελιδώτων  22  καΐ  φύλλων  πάλιν 
ήριθμημενων  χάρτου  στιλπνού  468  (μή^^.  0,312,  πλ.  0,215), 
ων  τό  κει'μενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  έκ  γραμμών  30-33 
(0,235X0,145)•  έγράφη  δέ  ετει  1681-ω  καΐ  έν  τη  επάνω  ώα 
του  1-ου  φύλλου  του  πίνακος  έχει  τό  σημείωμα  τόδε*  ιΌ  Ιεροσο- 
λύμων Χρύσανθος  τω  Παναγίω  Τάφω•  έχέτω  δέ  τδ  ανάθεμα  ό 
τούτο  ποτέ  έκ  της  δεσποτείας  αύτου  άφαιρήσων».  Τα  πρώτιστα  22 
φύλλα  τούδε  του  τεύχους  ό  καλλιγράφος  έπλήρωσε  πίνακί  τινι 
λετΓΓομερεστάτω  του  νομοκα'^όνος  Ίακώ^3ου  άρχιμανδρίτου  Ίωοιννί- 
νων,  δν  ούτος  ώνόμασε  «Βακτηρίαν  των  Αρχιερέων  >•  τούτον  δέ 
τον  πίνακα  συν  τοΐς  προλόγοις  του  συγγραφέως  έξ  αθηναϊκού  τίνος 
αντιγράφου  τύποις  έςέδωκεν  Αντώνιος  ό  Μομφερρατος  [Δελτίον 
της  ιστορικής  και  έθ^^ολογικ^ς  εταιρίας  της  Ελλάδος,  τ.  ΙΠ,  σ. 
129-218].  Το  μέντοι  ήμέτερον  άντίγραφόν  έστι  σφόδρα  παλαί- 
τερον  του  αθηναϊκού  καΐ  μετ'  έκεΤνον  έχει  τον  πίνακα  γράμμα  του 
συγγραφέως  προς  τον  Κωνσταντινουπόλεως  πατριάρχην  Παρθένιον 
τον  β'  άφιερωτικόν,  μετά  δέ  τούτο  €λόγον  προοιμιακδν  της  παρούσης 
βί^ου  προς  πάντας  τους  αρχιερείς  πασών  των  πόλεων»,  καΐ  μετά 
τούτον  «πρόλογον  της  παρούσης  βίβλου  της  συντασσόμενης  ύπ'  έμου 
του  ελαχίστου  Ιακώβου >  κτλ.  Μετά  δέ  τό  πέρας  του  μετά  τον  πρό- 
λογον ε!σαγωγικου  λόγου  γεγραπται  τούτο  (φ.  15")'  «Έγράφη  μεν 
καΐ  συ^/τέτακται  διά  χειρός  έμου  έμου  [δίο]  ελαχίστου,  Ιακώβου 
ιερομόναχου  καΐ  άρχιμανδρίτου,  καΐ  επιτρόπου  Ιωαννίνων,  έν  τω 
ναω  του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Αθανασίου  του  μεγάλου,  έν  ετει 
από  Χρίστου,  ,αχμε'  έν  μηνή  [δίο]  σεπτεβρίω,  Ινδικτιώνος  ιδ'». 
Όμως  δέ  τόδε  τό  τεύχος  ουκ  έστι  ν  αύτόγραφον  αύτου  του  Ιακώ- 
βου, άλλ'  έτερου  τινός*  μετά  γάρ  τό  κείμενον  δλον  έτερον  ύπάρ- 


\ 


46  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


χει  σημείωμα  χοκκίνοες  γράμμασιν,  έχον  ώδε  (φ.  468^)"  «Τω 
[βίο]  παρόν  βφλίον  το  λεγόμενον  Βακτηρία  των  Αρχιερέων  έγράφη 
δι'  έμου  του  ταπεινού  καΐ  ελαχίστου  και  αμαρτωλού,  Παρθενίου  ιερο- 
μόναχου, του  Βύζαντος,  διά  συνδρομής  και  εξόδου  του  όσιωτάτου 
έν  ιερομόναχοι;  και  πρωτοσυγγέλου  [βίο]  της  άγιωτάτης  μητροπό- 
λεως Νικομηδείας  κυρίου  παπα  κυρ  Άνθιμου,  ένέτει  σωτηρίω. 
,αχπα*!*,   ίνδικτ.   ^¥   έν  μηνΐ  άπριλλίω». 

31.  Τεύχος  του  1687-ου  έτους,  μήκους  0,313  καΐ  πλ.  0,208, 
συνιστάμενον  πρώτον  έκ  φύλλων  άσελιδώτων  49  και  είτα  έκ  σε- 
λίδων ήριθμημένων  862*  ενιαι  δε  των  σελίδων  είσι  διπλαΤ 
(451-459)"  των  δε  φύλλων  των  άσελιδώτων  τα  μεν  πρώτα  τέσ- 
σαρα περιέχει  πίνακα  των  έν  αύτω  τω  τεύχει  κατακεχωρισμένων 
συγγραφών,  τα  δε  λοιπά  πάντα  κατέλιπεν  6  του  τεύχους  καλλι- 
γράφος παντάπασιν  άγραφα. 

1.  «Γεωργίου  Κορεσσίου,  θεολόγου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας 
και  ιατρού,  περί  της  αρχής  του  πάπα*  κατά  τών  αντιρρητικών 
του  Βιλλαρμίνου».  Άρχ.    «Εισβάλλων  ό  Βιλαρμΐνος»  κτλ.,  σελ.  1. 

2.  Του  αύτου   «κατά  Καρυοφύλλου»,  σελ.  47. 

3.  Του  αύτου  «περί  της  τελειότητος  του  μυστηρίου».  Άρχ. 
«Ένίστανται  οι  Λατίνοι»,  σελ.   56. 

4.  «Όλίγαι  έκλογαι  συλλεγεΐσαι  υπό  του  μακαρίου  Παύλου  εις 
τον  μακάριον  βίον  διά  πολλών  διδασκάλων,  ους  Κορέσιος  άνέγνω». 
Άρχ.  «Ή  μακαρία  ζωή»  κτλ.,  σελ.  65-100*  εΤτα  φύλλα  δύο  άγραφα, 

5.  «Του  αύτου  Γεωργίου  Κορεσσίου,  άκρου  θεολόγου  και  ιατρού, 
εις  την  Γένεσιν»,  σελ.   101. 

6.  «Του  αύτου  θεολόγου  εις  την  Έξοδον»,  σελ.   139. 

7.  «Του  αύτου  θεολόγου  εις    τό  Δευιτικόν»^   σελ.  161. 

8.  <Του  αύτου  θεολόγου  εις  τους  Αριθμούς»,  σελ.    167. 

9.  «Του  αύτου  θεολόγου  είς  το  Δευτερονόμιον»,  σελ.   178. 

10.  Του  αύτου  εις  τον  Ίώβ,  σελ.  181-320.  ΕΤτα  φύλλα 
δύο  άγραφα. 

11.  Του  αύτου  «έςήγησις  τών  ψαλμών  του  Δαβίδ  >,  σελ. 
321-386.  ΕΤτα  φύλλα  δύο  άγραφα. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕίΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  47 

* 

12.  «Εις  το  '^^ομα  των  '^^σμάτων»,  σελ.  387-501,  ένθα 
το  σημείωμα  τόδε•  €Άλλά  πέρας  λα^έτω  ή  επιτομή  των  '^^σμά- 
την  έμοί  Γεωργιω  Κορεσσίω*  θεολογώ  της  Μεγάλης  Εκκλησίας, 
και  άκέστορι.  Έκ  προτροτυης  τε  και  δαπάνης,  τοδ  σοφωτάτου, 
και  λογιωτάτοϋ  αγίου  άρχιδιακένου  κυρίου  κυρίου  Χρύσανθου: 
Έγράφη  και  το  παρόν:  Κατά  τό  ,αχϊτζ®^:  σεπτεμβρίω  28».  Είτα 
φύλλον  εν  δγραφον. 

13.  Γεωργίου  Κορεσσίου  «εις  την  του  Ιωάννου  άποκάλυψιν», 
σελ.   503. 

14.  Του  αύτου  «εις  τόν  Δανιήλ  τόν  προφήτην»,    σελ.   548. 

15.  Του  αύτου   «εις  τους  θρήνους  του  Ιερεμίου»,  σελ.  588. 

16.  Του  αύτου   «ε?ς  τόν  προφήτην  'Ιερεμίαν»,  σελ.  591. 

17.  Του  αύτου   «ε?ς  τόν  προφήτην  Ήσαιαν»,  σελ.   622. 

18.  Του  αύτου   «εις  τόν  Ιεζεκιήλ»,  σελ.  652. 

19.  Του  αύτου  εις  τόν  Ώσηέ  (σελ.  674),  εις  τόν  Ίωήλ 
(σ.  688),  εις  τόν  Άμώς  (σ.  690),  εις  τόν  Άβδιου  (σ.  695), 
εις  τόν  Ιωναν  (σ.  696),  εις  τόν  Μιχαίαν  (σ.  697),  εΙς  τόν  Άβ- 
βακουμ  (σ.  706),  εΙς  τόν  Σοφονίαν  (σ.  709),  είζ  τόν  Άγγαΐον 
(σ.  711),  εις  τόν  Ζαχαρίαν  (σ.  713)  και  εις  τόν  Μαλαχίαν 
(σ.   721). 

20.  Του  αύτου  διάφοροι  θεολογικαι  ζητήσεις,  σ.  725-862. 
Είτα  τρισκαίδεκα  φύλλα  άγραφα,  ων  τό  10-ον  μόνον  εμπεριέχει 
μέρος  ομιλίας  άναγνωσθείσης  έν  τω  Μετοχίφ  του  Παναγίου  Τάφου, 
τω  έν  Κωνσταντινουπόλει,  μηνι  σετυτεμβρίω  έτους  1685-ου,  τη 
Κυριακή  πρό  της  Υψώσεως  του  Σταύρου,  πιθανώς  υπό  του  τότε 
διακόνου  Χρύσανθου  Νοταρά. 

32.  Τεύχος  της  πεντεκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  συνιστά- 
μενον  έκ  φύλλων  χάρτου  296,  μήκους  0,317,  πλ.  0,215,  καΐ 
ιών  αύτου  πινακίδων  ένδον  έχον  φύλλα  τέσσαρα  χάρτινα  έτερου 
"κνό;  της  αύτης  έκατονταετηρίδος  χειρογράφου  βΐ|3λίου,  ως  δε 
φαίνεται,  Παρακλητικής. — Παύλου  του  Εύεργετηνου  συ^^γωγή  των 
θεοφθό'ι^ων  ρημάτων  και  διδασκαλιών  τών  θεοφόρων  πατέρων,  εις 
'ΖΊ^Λροί  διηρημένη  βΐ|3λία•  τούτων  δ'  ενός  εκάστου  προτέτακται  πίνα; 


48  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

χεφαλαίων,  ^  ών  δκαστον  βίβλίον  σύγχειται•  πλην  αλλά  τα  τέταρ- 
τον βίβλίον  ελλείπει  τω  χώδ(χι,  του  τζί^ατίος  μόνου  τών  αύτου 
κεφαλαίων  έν  αύτω  περισωθέντος  (φ.  295)'  μετά  μέντοι  τον 
πίνακα  τούτον  ό  δέτης  ένέταξεν  έν  τω  χώδικι  φυλλον  εν  της  πέντε- 
καιδεχάτης  ωσαύτως  έκατονταετηρίδος,  δπερ  εμπεριέχει  α')  Ιω- 
άννου του  Δαμάσκηνου  τό  €περι  τών  έν  τη  αγία  προ &έσει  τελου- 
μένων» και  β')  €  Μάρκου  του  Εφέσου  προς  τίνα  Ιωακείμ  ΣιναΓ- 
την»  έπιστολήν,  ης  ή  αρχή•  «Εύχομαι  τω  θεω  δπως  υγιαίνεις»• 
άλλα  καΐ  πρ6  του  πίνακος  του  πρώτου  βιβλίου  ένέταξεν  6  δέτης 
τούτου  του  κωδικός  δτερον  φυλλον,  ούτινος  ή  μεν  προσθία  σελίς 
εμπεριέχει  μέθοδον  του  ευρίσκειν  τό  νομικόν  πάσχα,  ή  δ'  δπι- 
σθία  Μανουήλ  Κορέση  τινός  αύτόγραφον  ύπόμ'Λ]μα  (1686)  περί 
του  δτι  τόνδε  τον  κώδικα  δώρον  αυτός  άφιερώσας  έδωκε  τοις 
*Αγίοις  Τόποις. 

33.  Τεύχος  της  έκκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  συνιστάμε^^ον 
έκ  τετραδίων  ήριθμημένων  κε',  τουτέστι  φύλλων  χάρτου  200 
(0,258X0,21),  ων  τό  κείμενόν  έστιν  έν  μια  τών  σελίδων  έκα- 
στη μονόστηλον. — Ματθαίου  Βλαστάρεως  σύνταγμα  κατά  στοιχεΐον 
τών  έμπεριειλημμένων  άπασών  υποθέσεων  έν  τοις  ίεροΓς  και 
θείοις  κανόσι. 

34.  Τεύχος  της  έπτακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος  έκ  χάρτου, 
μήκους  0,298,  πλ.  0,204,  περιέχον  έν  έαυτω  μετά  του  κειμέ- 
νου και  σχήματα  γεωμετρικά  και  πίνακας  ειδικούς, —  «1699  μαρτίου 
27  καθ'  ήμας.  ΟβοιηβΙπα  θΓΛ8ΐίο&  Αά  ιηοάαιη  ΚβνβΓβηάί  ΡλΙγιβ 
Μα^δίη  Εν&η^βΙίδίΛβ  Νοηί  ΟΓάίηί»  ΕΓβιηίΙ&πιιη  8.  Αυ^ιΐδΙίηι  > . 
Έν  τη  κάτω  ωα  της  πρώτης  σελίδος•  <Εχ  ΙίίΙ):  Οΐι:  Ηί:  ΑγοΙιϊ:* 
=  Έχ  ϋΙ)Γί8  ΟΙίΓΥδδδίηίΙιί  ΝοΙβΓΛβ  ΗίβΓΟδοΙ^ιηίΙ&ηί  &Γθ1ιϊιη»η- 
άηϋαβ. 

35.  Τεύχος  έκ  χάρτου  της  έιττακαεδεκάτης  έκατονταετηρίδος, 
μήκους  0,30,  πλ.  0,215,  συνεστάμενον  έκ  σελίδων  ήρεθμημένων 
734  καΐ  φύλλων  δλως  άγραφων  36.  Έν  τη  άνω  ωα  της  1-ης 
σελίδος  γέγραττται  τούτο*  €Είς  χρήσιν  ΔοσιΟέου  Ιεροσολύμων 
πατριάρχου   1672». 


ΠΑΤΡΓΑΡΧΕΙϋΤ    1ΕΡ010Λ  ΓΑΙΩΝ.  49 


1.  Άδηλου  περί  των  «α  δεΤ  τόν  αρχιερέα  έ;  ά^^άγχης  έπί- 
αΓασ&αι  και  τοό;  άλλους  διδάσκείν».  Άρχ.  «Τον  αρχιερέα  μέσον 
έστηχότα   θεού  ζαι  άν&ρώ-ων»,   σελ.   1. 

2.  «Έκ  των  πράςεων  της  οικουμενικής  ογδόης  συνόδου*  έχει 
δέ  ούτως.  Βασιλεύοντες  οι  εύσε^3έστατοι  βασιλείς  Βασίλειος,  Λέων 
και  Άλέςανδρος»   κτλ.,  σελ.   9. 

3.  «Του  ορθοδόξου  θεοφάνους  διάλεςις  προς  τον  άπδ  Βαρλα- 
αμιτών  έπιστρέψαντα  θεότιμον.  Θεοφάνης  η  περί  θεότητος  και 
του  κατ'  αυτήν  άμεθέκιου  τε  και  μεθεκτου».  Άρχ.  «Έπεσκέψω 
κατά  σεαυτόν  γενόμενος»   κτλ.,  σελ.  19.  Μί^ηβ  τ.  150,  σ.  909. 

4.  «Νικηφόρου  μονάχου  του  Γρήγορα  διήγησις  περί  της  δια- 
λεςεως,  ην  έποιήσατο  προς  τον  Παλαμαν  ενώπιον  του  βασιλέως 
κυρίου  Ιωάννου  του  Παλαιολόγου*  εισάγεται  δέ  ή  διήγησις  ως  έζ 
έτερου  προσώπου».  Άρχ.  «θεότιμος.  Άλλ'  ω  φίλε  Άγαθόνικε, 
συ  μοι  πάντως»  κτλ.,  σελ.  54.  Νίοβρίιοπ  6Γβ§0Γ&β  Ιιίδΐ;.  1)γζ3.η- 
Ιίηββ  ΙΛη  ροδίΓβιηί  ύ,\)  Ιιη.  ΒθΙίΙίΟΓο  ηηηο  ρπηιυιη  βοΗΙί.  Βοηηδθ 
1854,  σ.    26(;  κέ. 

δ.  «Φακραση  του  πρωτοστράτορος  ίτζίτομος  κατά  το  δυνατόν 
διήγησις,  παρόντος  και  αύτηκόου  γεγονότος  της  έπί  του  παλατιού 
ενώπιον  του  βασιλέως  γενομένης  διαλέςεως  του  θεσσαλονίκης  κυρ 
Γρηγορίου  και  Γρήγορα  φιλοσόφου».  Άρχ.  «Όρισθεις  παρά  του 
αγίου  ημών  αύθέντου  και  βασιλέως  ήρςατό  ό  θεσσαλονίκης  λέγειν» 
κτλ.,  σελ.  99.  'Έτερά  τίνα  της  αυτής  διαλέςεώς  αντίγραφα  δρα 
παρά  τω  άρχιμ.  Βλαδιμίρω,  Οηοτθμ.  οπποδ-πίβ  ργκοπ.  Μοοεοβ. 
Οηηοα-  ΒΗδΛΪοτβκΗ,  τ.  Ι,  σ.  310,   333,  347. 

6.  «Κωνσταντίου  ιερομόναχου  Άγιορείτου  περί  της  του  Γρήγο- 
ρα ψευδογραφίας  όμου  και  δυσσεβείας  λόγος  α'»,  ου  ή  αρχή•  <Μετα- 
λαχεϊν  άθλίως  τον  Γρηγόραν  των  του  Βαρλαάμ  και  Ακίνδυνου  κα- 
κοδόξων  δοςών»  κτλ.,  σελ.  111-134.  Σελίδες  άγραφοι:  135-140. 
"Έτερα  αντίγραφα  παρά  τω  Βλαδιμίρω,  Οηοτθμ.    οΰποαπίβ  κ*λ., 

σ.  310  χαΐ  347. 

7.  «Του  σοφωτάτου  και  άγιωτάτου  κυρ  Γενναδίου  τω  βασιλεϊ 
Κωνσταντίνο)  έπι  τή  κοιμήσει  τής  άοιδίμου  δεσποίνης    της    αύτου 

IV.  4 


50  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ   ΕΑΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


μητρός  παραμυθητιχός».  Άρχ.  «Ή  μαχαρία  και  άοίδ^μος  μήτηρ 
του  χράτοϋζ  σοι>•,  σελ.  141.  ΓΛποί-Η&Γΐβδ,  ΒίΜ.  (τΓΛβΟΕ,  τ. 
XI,  σ.  381,  αριθ.   51. 

8.  Γενναδίου  Σχολαρίου.  ιΤουτο  έγράφη  τω  πνευματιχω  κυρ 
Σαββατίφ  τω  από  του  Σίνα  έλθοντι  εΙς  ήμας.  Περί  των  των  ψυ- 
χών μετά  .την  έζ  των  σωμάτων  άνάλυσιν  δια&έσεων  έπφεβαιωτικόν 
συγγράμματος,  δπερ  έχόμισεν  αυτός  ό  Σαββάτιος,  του  μακαρίου 
θεσσαλονίκης  κυρ  Συμεών».  'Αρχ.  ιΌσιώτατε  πάτερ  Σα^βάτιε, 
έττήλθομεν  ακριβώς  την  περί  τών  ανθρωπίνων  ψυχών  του  μακα- 
ρίτου  Συμεών  άρίστην  διάκρισιν»  κτλ.,  σελ.  149.  ΓΛΐ)ηοϋ-ΗΛΓ- 
Ιβδ  XI,  σ.  381,  αριθ.  47. 

9.  «Γεννάδιος  Ιωάννη  ίαν.  ιθ'  έν  τη  μονή  του  Προδρόμου, 
έν  τω  δρει  του  Μενοικέως».  Άρχ.  «"Ηδιστα  μέν  σοι  άποκρινό- 
μεθα»,  σελ.  166.  ΡΛΐ)ποη-Η8.Γΐβ8,  XI,  σ.   381,  αριθ.  48. 

10.  Γενναδίου  Σχολαρίου.  «Τω  έντιμοτάτω  κυρ  Ιωάννη  τω 
δικαίω  (κωδ.  δικαίως)  του  θεσσαλονίκης  ό  Γεννάδιος  χαίρειν. 
Περί  καθαρτηρίου•.  Άρχ.  «Αυτοσχεδιάζω  σοι,  λογιώτατε  και 
δριστε  φίλων,  περί  του  παρά  Λατίνοις  πουργατορίου,  εΐτουν  κα- 
θαρτηρίου» κτλ.,  σελ.  177. 

11.  «Γενναδίου  μο'^αγοο  του  Σχολαρίου  περί  του  καιροδ  και 
τρόπου  της  υπάρζεως  τών  νοερών  ψυχών,  τουτέστι  τών  ανθρωπί- 
νων, φίλω  τινι  ζητήσαντι  έκδεδομένου•  έγράφη  (κώδ.  έγράφει) 
έν  τω  δρει  του  Μενοικέως».  Άρχ.  «Επειδή  τυυνθάνη,  τιμιώτατει 
κτλ.,  σελ.    186.  Ρ8ΐ)ηοϋ  -  Ηλγ1θ8,  XI,  σ.   381,  αριθ.   46. 

12.  «Γενναδίου  περί  της  σιμωνιακης  αφέσεως».  Άρχ.  <Τάς 
έκ  τών  άθεων  τούτων  βαρβάρων  έπελ&ουσας  ήμΤν  συμφοράς»  κτλ. 
Προτέτακται  γράμμα,  ου  ή  αρχή*  «Λόγον  άρτίως  μοι  περί  της 
σιμωνιακης  συντεθειμένον  αίρέσεως  αναπέμπω  σοι,  κάλλιστε  βα- 
σιλευ>,  σελ.  202  [δρα  Μί^ηβ  τ.  160,  σ.  731].  Έν  τη  ώα  της 
203-ης  σελίδος  γέγραπται  τό  σημείωμα  τόδε•  «Ό  παρών  λδγος, 
ει  και  τετυπωται  παρά  Δοσιθε'ω  έν  τω  Τδμω  της  Αγάπης,  άλλ' 
ουν  ελλείπει  έν  τω  μεταξύ  πολλά,  ετι  δε  και  ή  κατ'  αρχάς  τού- 
του επιστολή  προς  τον  βασιλέα». 


^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   1ΕΡ0Σ0ΑΪΜΩΝ.  51 

13.  «Γε^^^αδίοο  μοναχοίϊ  έπΙ  τη  Ι^νήμτ^  χής  απότομης  του 
τιμίου  προφήτου  χαΐ  προδρόμου  καΐ  βοπττ&στοδ».  Άρχ.  «Ό  μέν 
μαχάριος  Ί<ί>άννης»  κτλ.,  σβλ.  215.  Γ»1)η€ϋ -  ΗΛΓίβδ,  ΧΙ^  σ. 
373,  αριθ.  7. 

14.  «Του  αύτου  ττερί  του  ενός  εν  τριάδι  θεού  ημών  καΐ 
πά*;των  *ών  δντων  δημιουργού"  και  κατά  άθεων,  ήτοι  αύτοματι- 
στΑ\  καΐ  κατά  πολυδέων».  Άρχ.  €θΐεσθαι  μέν  μη  είναι  θεόν» 
κτλ.,  σελ.  229.  Μίβπβ  τ.  160,  σελ.  568. 

15-  «Γενναδίου  μονάχου  καΐ  πατριάρχου  των  του  Χρίστου  πε- 
νήτων περί  της  μόνης  όδου  προς  την  σωτηρίαν  των  ανθρώπων  εξε- 
δόθη δε  τω  σουλτάνω  αίτήσαντι  μετά  τάς  ενώπιον  αύτου  διαλέ- 
ξεις εν  τω  Πατριαρχεία)  τότε  γεγενημένας•  και  μετά  τοί^το  άλλο  συν- 
τομώτερον  εξεδόθη*  έρμηνεύθησαν  δέ  αμφότερα  άραβικώς  και  οδτως 
εδόθησαν».  Άρχ.  «Ή  οδός  της  των  ανθρώπων  σωτηρίας >,  σελ. 
247.  Τό  κείμενον  χοοτο  τυποις  έξ  αυτού  τούτου  του  κωδικός  έξέ- 
δωκε  Χρήστος  ό  Παπαϊωάννου•  δρα  Έκκλησ.  Αληθείας  τ.  XVI, 
1896,  σελ.  194-195,  203-206,  210-212,  219-222  χαΐ 
227-229. 

16.  «Επιτάφιος  τω  μακαρίω  θεοδώρω  τω  Σοφιανω,  έν  τη 
ίερδ  μονή  του  Βατοπεδίου  ταφέντι,  δν  εΤπεν  έξ  ύπογυίου  ό  θείος 
αύτου  Γεννάδιος  μοΊαχ6ζ  έπΙ  τω  τάφω  σεπτ.*ί*  ίηΠ»  ^ςΙΡξε'  έτους». 
Άρχ.  «Άλλα  ζώ'^τος  μέν.ετι»  κτλ.,  σελ,  267.  Γ&1)ποϋ-ΗαΓΐβ8, 
XI,  σ.  382,  αριθ.   54. 

17.  «Του  αύτου  Γενναδίου  εις  την  κατά  σάρκα  γέννησιν  του 
κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.  «Οι  λαμπρότατοι  της  εκκλη- 
σίας φωστήρες >,  σελ.  275.  Ρ8.1)Γίοϋ-Η»Γΐβ8,  XI,  σ.  373,  αριθ.  8. 

18.  «Έκ  τών  ομιλιών  ας  ώμιλουμεν  έν  τω  δυστυχεί  παλα- 
τίφ  κατά  Παρασκευήν  έν  τή  Μεγάλη  Τεσσαρακοστή,  εύρημένων 
μετά  την  αλωσεν  έγράφοντο  δέ  μετά  τό  άγράφως  όμιληθήναι  πα- 
ρχχλήσει  φίλων  ώμιλήθη  δέ  αυτή  έν  τή  Παρασκευή  του  Λαζά- 
ρου. Όμιλία  περί  του  μυστηριώδους  σώματος  του  κυρίου  ημών 
Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.  «Επειδή  τή  δίά  τών  ημερών  τούτων 
έρφατεία»,  σελ.   289.  Μί^ηβ  τ.  160,  σ.   352. 


52  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

19.  €  Γενναδίου  του  άγιωτάτου  πατριάρχου  Κωνσταντινου- 
πόλεως, του  Σχολαρίου,  τω  τ'.μιωτάτω  καϊ  όσιωτάτω  έν  μοναχοΤς 
γενναίω  Ιωσήφ  τω  έν  θεσσαλονίκτ]  Γεννάδιος  μοναχός•  περί  προ- 
ορισμού». Άρχ.  €Κλινοπετής  έδεζάμην  σου»  κτλ.,  σελ.  303• 
Μί^ηβ  τ.   160,  σ.   540. 

20.  «Τω  αύτω  τιμιωτάτω  έςάρχω.  και  όσιωτάτω  πατρι  Γεν- 
νάδιος μοναχός  ό  Σχολάριος,  περί  του  θείου  προορισμού  γ^^  > . 
Άρχ.  «Πολλήν  ο?δά  σοι  χάριν»  κτλ.,  σελ.  317.  ΓΕΐ)ποη  -  ΗαΓίθδ, 
XI,  σ.   379,  αριθ.   29. 

21.  «Περί  του  θείου  προορισμού  δ°*  τω  μεγάλω  οικονομώ 
κυρίω  θεοδώρω  τω  Άγαλλιανω».  Άρχ.  «Συ  μεν  καλώς  ποιών» 
κτλ.,  σελ.  329.  ΓΛΐ)Π€ϋ  -  ΗαΓίθδ,  XI,  σ.   379,  αριθ.   30. 

22.  «Του  αύτοΰ  έκ  του  λόγου  του  περί  θείας  προνοίας  και  προ- 
ορισμού, ου  ή  άρχή'  Τήν  εξ  άϊδίου  περί  των  δντων».  Άρχ.  «Ό 
παρών  ούχ  ευρέθη»,  σελ.  341.  ^Έτερον  τεμάχιον,  ου  ή  αρχή•  «Της 
μεν  ψυχής  του  άνθρωπου  πρόνοιαν  ποιούμενος»  κτλ.,  σελ.  342-343. 

23.  «Του  άιύτου  περί  της  δευτέρας  παρουσίας  του  Κυρίου 
ημών  και  περί  της  τών  σωμάτων  αναστάσεως».  Άρχ.  «Επειδή 
τάς  περί  της  δευτέρας  παρουσίας»  κτλ.,  σελ.  350.  Γ&1)Γίοϋ- 
ΗαΓίβδ,  XI,  σ.   374,  αριθ.   10. 

24.  «Γενναδίου  μονάχου  του  Σχολαρίου  λύσεις  αποριών  τίνων 
έπι  τη  θεία  Γραφή  περί  τών  έν  τω  Παραδείσω  ξύλων,  του  της 
ζωής  ξύλου  και  τής  γνώσεως».  Άρχ.  «Περί  των  έν  Παραδείσω 
ξύλων»   κτλ.,  σελ.   344. 

25.  Του  αύτου  «περί  της  αρνήσεως  Πέτρου  και  τής  του 
άλέ'λχορος  φωνής».  Άρχ.  «Οί  τών  ιερών  Ευαγγελίων  έξηγηται» 
κτλ.,   σελ.    357. 

26.  «Του  αύτοΰ  περί  τής  αφής  του  Κυριάκου  σώματος,  δπως 
τη  μεν  Μαγδαληνή  έ/ωλύετο,  επετράπη  δε  τω  Θωμά».  Άρχ. 
«Πολλοί,  μεν  τών  διδασχάλων»   κτλ.,  σελ.   362. 

27.  «Του  αυτού  περί  τής  ώρας,  και^'  ην  έσταυρώθη  ό  κύ- 
ριος ημών  Ιησούς  Χριστός».  Άρχ.  «Περί  του  πάθους  και  τής 
σταυρώσεως»,  σελ.    365. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   ΙΕΡΟΙΟΑΥΜΩΝ.  53 


28.  «Περί.  του  βιβλίου  του  Γεμιστού  και  χατά  της  ελληνικής 
ζολυθειας"  έγράφη  έν  τω  δρει  του  Μενοικέως,  τω  προς  ταΤς 
Φερραΐς.  Γεννάδιος  ό  Σχολάριος  χαΐ  τά  λοιπά  θεία  χάριτι  τω 
τιμιωτάτω  καΙ  πάντα  άρίστω  κυρίω  Ίωάννττ)  τω  έςάρχω  χαίρειν», 
Άρχ.  «Έπαινοΰμέν  σου  την  περί  τά  βελτίω»  κτλ.,  σελ.  370. 
Πλ-ηθωνος  νόμων  συγγραφής  τά  σωζόμενα,  έκδ.  0.  ΑΙβΧίΐηίΐΓθ. 
Ρεπ8  1858,  σ.  412-441.  Μί^ηβ  τ.   160,  σ.   633. 

ι 

29.  «Περί  διαφοράς  των  συγγνωστών  καΐ  θανάσιμων  αμαρτη- 
μάτων σύντομον  και  σαφές». . Άρχ.  «Ό  μεν  ακριβέστερος»  κτλ., 
σελ.   388.  ΓαΙ)ηαϋ-Η»Γΐβ8,  XI,  σ.   375,  αριθ.  19. 

30.  «Του  αυτού  άγιωτάτου  πατριάρχου  κυρίου  Γενναδίου  εις 
τον  κύριον  ημών  Ίησουν  Χριστόν,  και  δουλον  λεκτέον  θεού»  [δίο]. 
Άρχ.    «Ό  θείος  απόστολος  Παύλος»,  σελ.   399. 

31.  «Του  Μηδείας  θεοφάνους  λόγος  άποδεικνύων,  .δτι  του 
ά^^θρωπείου  σπέρματος  άψυχου  διαβληθέντος,  τη  δε  σπερματική 
αύτου  δυνάμει  συμιτήςαντος  έν  τη  μήτρα  τό  εμβρυον,  ένίησιν 
αυτω  την  φυχήν  ό  θεός».  Άρχ.  <Τής  ψυχής  του  τί.  ην  εΤναι» 
κτλ-,  σελ.  404.  Συνεςετυπώδη  τη  Λογική  του  Νικηφόρου  Βλεμ- 
μυδου  έν  Λειψία,  έτει   1784-ω,  σελ.   49-η  του  τρίτου  βιβλίου. 

32.  «ΟΤμαι  τουτ'  είναι  τοί5  Γενναδίου»•  ούτως  έν  τω  κώδικι. 
Κείμενον  άνεπίγραφον,  ου  ή  ά^οχή•  ^τΈδεςάμεθά  σου  τό  σύγγραμ- 
μα και  καλώς  έπιστήσαντες »  κτλ.,  σελ.  424.  Έν  τω  6-ω  κώ- 
δικι της  έν  τ-η  πόλει  Μιτυλήνη  γυμνασιακής  βιβλιοθήκης  ή  του 
κειμένου  τούτου  έτυιγραφή  έχει  ώδε*  «Του  μακαριωτάτου  και  άγιω- 
τάτου πατριάρχου  κυρου  Γενναδίου  προς  τον  μητροπολίτην  Μή- 
δειας θεοφάνην  περί  της  λογικής  και  άνθρωπίνης  ψυχής,  έπιστή- 
οτηος  τό  προηγησάμενον  ενταύθα  τούτου  σύγγραμμα  περί  τής 
αυτής  υποθέσεως».  "Ορα  Ά.  Π.-Κεραμέως,  Μαυρογορδ.  Βιβλιο- 
θήκης τ.   Ι,  σ.  135. 

33.  Γενναδίου  άνεπίγραφον,  ου  ή  αρχή"  «Περί  δε  του  μακα- 
ρίου Νύσσης»,  σελ.  443.  Και  τούτο  τό  κείμενον  έν  τω  ρηθέντι 
Μιτυληναίω  κώδικι  έπιγέγραπται  ώδε*  «Του  αύτου  όπως  ό  άγιος 
Γρηγόριος     ό     Νύσσης     ου      συμφωνεί    τοις     λόγοις     τούτοις    και 


54  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ΕΑΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


των    λοιπών    αγίων  έπΙ  τη  τοιαυτ'^    υποθέσει,  χαΐ    κατά   Άτυολ- 
λιναρίου  >  • 

34.  «ΚαΙ  τοΰτ'  οΤμαι  τοδ  Γενναδίου  εΤναι».  Κείμενον  άνε- 
πίγραφον,  ου  ή  αρχή•  €  Ουκ  εστίν  άνάγχη  διότι  6  άγιος  Αυγού - 
στΓνος  ούτως  είπε»  χτλ.,  σελ.  449.  Άλλα  χαι  τούτο  τό  χείμενον 
εν  τω  Μιτυληναίφ  χώδιχι  έπιγεγραττται  οδτω•  ιΤου  αυτού  έκ  του 
των  θεολογικών  τρίτου,  δτι  εΐ  και  τίνες  έξηνέχθησαν,  ή  έχοντες 
ή  άκοντες,  άσυμφωνέν  τι  τη  όρ,θη  της  Εκκλησίας  είπεΐν  δόζη 
προ  του  θαυμασθήναι  καλώς,  ου  δει  προσέχειν  τούτω». 

35.  «Οίμαι  και  τούτο  εΤναι  τοδ  Γενναδίου».  Κείμενον  άνεπί- 
γραφον,  ου  ή  αρχή*  «Δυο  ούσών  λατρειών  και  θεραπειών  του 
θεού»,  σελ.  451-480•  αϊ  κατόπι  δύο  σελίδες  (481-482)  αφέ- 
θησαν άγραφοι. 

36•  «Του  μακαριωτάτου  και  έν  άληθεία  σοφωτάτου  κυρίου 
Νικολάου  του  Καβάσιλα,  περί  της  έν  Χριστώ  ζωής  λόγος  πρώ- 
τος, δτι  διά  τών  θείων  συνίσταται  μυστηρίων,  του  βαττϋίσματος,  του 
μύρου  καΐ  της  ίερας  κοινωνίας».  Άρχ.  «Ή  έν  Χριστώ  ζωή 
φύεται»  κτλ.,  σελ.   483.  Μί^ηβ  τ.   150,  σ.  493. 

37.  Του  αυτού  «περί  της  έν  Χριστώ  ζωής  λόγος  δεύτερος" 
τίνα  συντέλειαν  τό  θείον  παρέχεται  βάπτισμα».  Άρχ.  «Τό  μέν 
ουν  έν  τοις  ίεροΐς  μυστηρίοις»  κτλ.,  σελ.  496•  Μί§ηβ  ενθ.  άνωτ. 
σ.   521. 

38.  «Περί  της  έν  Χριστώ  ζωής  λόγος  τρίτος  και  τίνα  συν- 
τέλειαν αύτη  παρέχεται  τό  θείον  μύρον».  Άρχ.  €θυτω  δε  ττνευ- 
ματικώς  συστάντες»,  σελ.   521.  Μί^β  ενθ.  άνωτ.  σ.    569. 

39.  «Περί  της  έν  Χριστώ  ζωής  λόγος  τέταρτος•  τίνα  συντέ- 
λειαν αύτη  δίδωσιν  ή  Ιερά  κοινωνία».  Άρχ.  «Μετά  δε  τό  μύρον» 
κτλ.,  σελ.   527.  Μί^β  ενθ.  άνωτ.  σ.   581. 

40.  «Περί  τής  έν  Χριστώ  ζωής  λόγος  πέμπτος*  τίνα  συντέ- 
λειαν παρέχεται  ή  καθιέρωσις  του  ίερου  θυσιαστηρίου».  Άρχ. 
«Τών  μέν  ιερών  μυστηρίων>,  σελ.  552.  Μί^β  2νθ.  άνωτ. 
σ.   625. 

41.  «Περί  τής  έν  Χριστώ    ζωής    λόγος    Εκτος•    πώς    αυτήν 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕ1ΌΣ0ΑΥΜΩΝ.  55 


από  των  μυστηρίων  λαβόντες  φυλάξομεν».  Άρχ.  <ΑΕ  μέν  ουν 
της  έν  Χριστώ  ζωής  ι   χτλ.,  σελ.  558.  Μί§ηβ  ενθ.  άνωτ.  σ.  637. 

42.  Άδηλου  ιδτι  σφόδρα  λυσιτελής  και  ή  τοιαύτη  μελέτη, 
ζαι  δτι  τα  παρά  Χρίστου  μαχαριζόμενα  ποιεϊ  χατορθουν».  Άρχ. 
€Πρα>τον  μέν  γάρ  το  ταΤς  ΟΓ[α^αΧς  έννοίαις>,  σελ.   568-581. 

43.  (Γράψιμον  έτεροΤον).    ιΤοΰ  αύτου    φιλοσόφου  Θωμά  του 

Αχίνου    (=Άχουίνου)    λόγος  δτερος,    πώς  έστιν  ό  εΙδικός  τόπος, 

> 

Ινθα  αι  φυχαί  καθαίρονται  πρΙν  άπβλθεΐν  εΙς  τόν  Παράδεισον, 
χαΐ  δτι  μετά  την  τελευτήν  άπαντες  των  ανθρώπων  οι  μέν  παρα- 
χρήμα της  αιωνίου  άνταποδόσεως  τά  "^έρα  κομίζονται,  ο?  δε  πα- 
ραχρήμα ταΐς  αίωνίαις  τιμωρούνται  βασάνοις,  οι  δέ  καθαίρονται 
διά  καθαρτηρίου  πυρός  καΐ  ούτως  εΙς  την  βασιλείαν  εισέρχονται• 
ου  και  προς  ταύτα  άντίθεσις  Ματθαίου  κοιαίστορος  του  Παναρέτου». 
Άρχ.  €θωμας.  Νυν  λείπεται  θεωρησαι  περί  δόξης»  κτλ.,  σελ. 
583-638  [αί  λοιπαι  σελίδες  639-642  άγραφοι].  Ρ.  Ι.8πιΙ)β€ϋ 
οοιηιηβηΐ.  άβ  λπ^.  1)ϋ)1ίο1;1ι.  ο&βδ.  νίη(1ο1)οηβη8ί  1ίΙ)βΓ  V,  1672, 
σ.   176. 

44.  «Μάρκου  Ευγενικού  προς  Λατίνους  άπόκρισις».  Άρχ. 
«Επειδή  μετά  αγάπης  άποκρίνασθαι»,  σελ.   643. 

45.  «Του  αοτοο  προς  τους  αυτούς  Λατίνους».  Άρχ.  «Πολ- 
λής μέν     ως  αληθώς  έρεύνης:»,   σελ.   655. 

46.  «Του  αυτού  προς  αυτούς».  Άρχ.  «Επειδή  σαφέστερον 
ήμας  απαιτείτε»,  σελ.   682. 

47.  «Πόνημα  Ίσα(α)κίου  σεβαστοκράτορος  περί  προνοίας  άπο- 
ρημάτων»   (άπορήματα?).  Άρχ.  «ΕΙ  πάντων  έστΙ  πρόνοια>,  σελ. 

695-739. 

3β•  Τεύχος  της  τετάρτης  καΐ  δεκάτης  έκατονταετηρίδος  έκ 
φύλλων  χάρτου  292,  μήκους  0,303,  πλ.  0,21,  ων  μία  εκάστη 
των  σελίδων  αριθμεί  γραμμάς  30  η  31  (0,215X0,115). — Με- 
λετίου του  Γαλησιώτου  συγγραφή  δια  στίχων  πολιτικών,  ης  ή  επι- 
γραφή «Μελέτη»,  διηρημένη  εις  λόγους  έτττά,  ποικίλην  έχοντας 
υπόθεσιν,  θεολογικήν,  άσκητικήν,  ίστορικήν  ό  τρίτος  λόγος  έστΙ 
«κατ*  Ιταλών >,    αναγραφών    και    τά  πολιτικά    και    τά    θρησκευ- 


56  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τικά  τούτων  έθιμα.  Περί  του  συγγραφέως  ορά  ββΟΓ^ϋ  Ραοΐινιηβ- 
Π8  άβ  Μίοΐιαβίβ  εΙ  ΑιιάΓΟπίοο  Ρ8ΐΕβο1ο§ί8  έκδ.  ΒβΙίΙίθΓ,  τ.  II, 
σ.  17.  Ά.  Δημητρακοπούλου,  Όρθοδοςος  Ελλάς,  σ.  60.  Ή  του 
Μελετίου  συγγραφή  άρχεται  άπό  των  έςής  στίχων. 

Ί^  Αγνή,  ττροηγου  των  έμών  πονημάτων  ■)•.  ' 

Βί|3λος  παρά  τοΰ  ταπεινού  γραφεϊσα  Μελετίου 

διά  τον  λόγον  τον  ο[>ί)όν  εν  Σκύρω  καδειργμένου, 

τά  πρώτα    δέ  και  τοΙς  δεαμοΤς  εΐ;  'Ρώμην  άπαχ&έντο; 

και  διετίαν  παντελή  πληρώααντος  έκεϊσε' 

έγράφη  δέ  στιχουργικώς  μετά  θεον  προς  φίλον 

άδελφιδοΰν  και  φοιτητή  ν  και  γνήσιόν  μοι  τεκνον, 

δν  ώδινα  πνευματικώς  εκ  πρώτης  ηλικίας, 

και  συν  αύτώ   καΐ  προς  λοιπούς  αγαπητούς  μου  μύστα;" 

επέχει  δέ  το  σύγγραμμα  προ;  τύπον  της  έ|3δόμης 

λόγους  επτά  τον  άρι&μον  εύτάκτως  γεγραμμένους, 

ους  δή  καΐ  μετερχόμενος  άνερευνήσας  ευρης 

τάς  ύπο&έσεις  δέκα  τε  προς  ταις  διακοσίαις* 

συν  αίς  και  τά  κεφάλαια,  /ωρίς  τών  δύο  λόγο>ν, 

επτά  προς  τοις  έςή κοντά  και  τοις  έπτακοσίοις 

ό  δ'  άριί)μδς  έκμετρηΟεΙς  απταίστως  ό  τών   στίχων 

συμποσο)ί>είη   σοι  καλώς  εΙς  μυριάδας  δύο. 

ΕΙ  δέ  τής  [βίβλου  τον  σκοπον  ώς  νουνεχής  σκοπήσεις 

και  κατά  νουν  θεοφιλή  τοις  εν  αύτη  προσεξοις, 

άπαν&ισμον  και  συλλογήν  τής  Παλαιάς  καΐ  Νέας 

καΐ  πάντων  τά  καλλίονα  και  κρείττονα  μαί)ήση, 

και  σύμπαν  ει  τι  καίριον  καΐ  βέλτιστον  εύρήσει;, 

συντεΟειμένα  προσφυώς   κατά  βαίΙμον  καΐ  τάςΐν 

καΐ  καί>'   ε'ιρμον   άρμόοιον  εύρύί)μως  άραρότως, 

και  παγκαρπίαν  άληι>ώς  ώς  εκ  λειμώνος  ι)είου 

εύρήσεις  και  τρυφήσεια;  τρυφήν   αθανασίας 

και  τώ  τών  λόγων  χορηγώ  τήν  δόςαν  αναπέμψεις, 

τώ  παντουργώ  καΐ  ποιητή  και  κτίστη  τών  απάντων* 

εΐ  δ  ε  προ;  τήν  άφέλειαν  τών  λόγων  άπο|5λέψεις, 

συγγνώμων   έσο  τώ  γραφεί  τής  άμαίΙίας  χάριν. 

Άλλα  καΐ  τούτο,  φίλτατε,  μηοόλως  παραοράμης* 

επταετία  παντελής  ήμιν  εν  έςορία, 

ύπερμαχοϋσι  τών   σεπτών  δογμάτων,  έπληρώΟη, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡ010ΑΥΜΩΝ.  57 


συν  ττασ».  τοΤς  χρειώοεαι  χαΐ  βίβλων  στερουμβνοι;, 
δ  προς  συγγνώμην  ου  |ΐικρόν  κριταις  ευσυνείδητοι;, 
θεώ  δε  δόςα  τω  σο'^ούς  ποιοΰντι  τους  άσό'^ους. 


Αινιγματώδεις  εννοιαι  μελέτης  Μελετίου, 

ε/ουσαι  ρήσιν  εκφορον,  ως  δστρακον  συνέχειν 

μάργαρον  ένδον  τιμαλφή,  τταιδείαν  κρυφιώδη 

καΐ  μυστιχήν  τταραίνεσιν  πνευματικών  αγώνων 

προς  ύπηρέτην  άδελφον  και  φοιτητήν  και  φίλον. 

Επτά  τα  γράμματα  λοιπόν  είσι  τα  της  μελέτης 

καΐ  προς  αυτά  τον  αριθμόν  σώζοντα  της  έπτάδος 

και  κόμματα  νουΟετικά  γεγόνασι  προσφόρως, 

στί)τοις  επτά  την  εννοιαν  κεφαλαιοΰντα  πάσαν, 

και  πάλιν  ώς  έ£  ύπαρχής  ετέρου  κεφαλαίου 

προς  άλλην  μεταβαίνοντα  στιχόπλοκον  έτΓτάδα• 

όμοΰ  δ'  ή   σύμπασα  πλη&υς  τών  ρη&εισών  έπτάδων 

ώς  προς  ενός  άπαρτισμον  συμποσούμενη  λόγου 

οκτώ  συν  όγδοη  κοντά  μετά  πεντακοσίων" 

ει  γάρ  ψηφίσεις  ακριβώς  μελέτης  τά  στοιχεία 

καΐ  συναγάγης  εν  ταύτω,  προς  τόσον  συμποσώσεις. 

Και  τοίνυν,  φίλε,  συνετώς  πρόσχες  τοις  λεγομένοις  κτλ. 

3Τ.  Τεύχος  έχ  χάρτου  διμερές  (μήκους  0,294,  πλ.  0^21), 
δττερ  ην  Ευθυμίου  τινός  ΈφραΙμ  μετονομασ&έντος.  Το  πρώτον 
μέρος  άρίθμεΓ  φύλλα  28,  ων  τά  οχτώ  ττρώτα  χαΐ  τά  τρία  έσχατα 
τταντάπασιν  άγραφα*  τά  δέ  λοιτζά,  γεγραμμένα  τι],  όχτωκαιδεκάτη 
έχατονταετηρίδι.  περιέχει  εν  έαυτοΐς  τά  κείμενα  ταΰτα*  1)  «Έκ 
του  Ματ&αίου  χοιαίατορος  Αγγέλου  του  Παναρέτου  κατά  Λατίνων» 
απόσπασμα,  ου  ή  αρχή*  «Γρηγόριος  λέγει  ο  Νύσσης>  κτλ.,  φ. 
9?.  2)  <Έκ  της  χειρογράφου  |3ί|3λου  της  έν  μεμ^^ράναις  του  όμο- 
λογητου  Μαξίμου,  ήν  ευρον  έν  τώ  Σινα>  τεμάχη  τινά'  εΤτα  «Περί 
τών  πέντε  τρόπων  της  φυσικής  θεωρίας  σύντομος  έςήγησις». 
€Έχ  τών  έπΛύσεων  τινών  αποριών  >,  €Έκ  τών  του  Ιωάννου  του 
Νηστευτου»,  «Έκ  τών  του  Ιωάννου  μονάχου  και  διακόνου,  μα- 
θητού του  μεγάλου  Βασιλείου,  ούτινος  ή  επωνυμία  Τέκνο  ν  'Γπα- 
κοης»,  «"^Εκ  τίνος  ανωνύμου»  περί  του  ςύλου  της  ζωής,  φ.  10^-14^. 
3)    «Μαςίμου  του  όμολογητου  έςηγήσεις  τινών  ρητών  του  \^εολό^[θΌ 


58  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Γρηγορι'θϋ>.  ΚλΙ  ταύτα  μέν  έχει  το  τεύχος  εν  τω  πρώτω  αύτου 
μερεί'  το  δε  λο^πόν  μέρος,  αυνεστάμενον  έχ  φύλλων  ήρι&μημένων 
413,  περιλαμβάνει  έν  έαυτω  ι  Πίνακα  τηςέν  τη  βφλω  ταύτη 
ϋλης  των  λόγων,  ή  και  διδασκαλίας»  και  το  κείμενον  αυτών  τού- 
των των  λόγων  ή  διδασκαλιών,  ΟΓ>ερχομένων  εις  τον  83-ον  αρι- 
θμόν πάντες  δέ  ούτοι  οί  λόγοι,  προσήκοντες  άνωνύμω  τινι  ίερο- 
κήρυκι,  συντε&ειμένοι  είσιν  εις  φράσιν  δημοτικήν,  έν  δέ  τω  τεύ- 
χει  τούτω  εγράφησαν  τη  έτττακαιδεκάτη  έκατονταετηρίδι,  δτε  και 
προσετέθη  αύτω  το  «Έπιτάφιοΐτ  λόγοι  τίνα  μεθόδω  γίνονται» 
(φύλλ.  406-408),  ου  ή  άρχή'  €Ό  επιτάφιος  λόγος  τρία  μάλιστα 
άπαιτεΓ»   κτλ. 

33.  Τεύχος  έκ  χάρτου,  γραφέν  περί  την  αρχήν  της  έννεα- 
καιδεχάτης  έκατονταετηρίδος  καΐ  έπι  μέν  της  ράχεως  αυτού  εντυ- 
πον  έχον  έπιγραφήν,  τά  «Χρονικόν  Μολδαβίας  τ.  2>,  άρχόμενον  δέ 
από  σελίδος  595•ης•  λήγει  δέ  τό  δλον  τεύχος  ε?ς  σελίδα  1158-ην' 
και  άπό  μέν  της  595-ης  σελίδος  άρχεται  «διήγησις  της  αυθεντίας 
του  Άντιόχου  βόδα,  υίου  του  Καντεμιρ  βόδα»,  ής  ή  άρχή'  €Εις 
αυτόν  τον  χρόνον  ήλθεν  αύθέντης  της  τζάρας»  κτλ.  Έν  δέ  τω 
πέρατι  της  1158-ης  σελίδος  γέγραπται  τό  σημείωμα  τούτο•  €Και 
ταύτα  μέν  έπΙ  του  παρόντος  πρώτου  τόμου,  τά  δέ  έναπολειφθέντα 
καΐ  ακόλουθα  της  ί^χαυ^α  τριχρονίας  του  Ματαίη  βόδα  επιγρά- 
φονται εις  τό,ν  δεύτερον  τόμον.  Τέλος  του  πρώτου  τόμου  της 
Μολδαβικής  ιστορίας».  ΕΤτα  προσετέ&η  τω  κώδικι  κείμενον  εμ- 
μετρον,  άνώνυμόν  τε  και  άνεπίγραφον,  έκ  στίχων  δεκαπεντασυλ- 
λάβων 230,  δι'  ών  περιγράφεται  ή  περίζωσις  της  σπάθης  του 
σουλτάνου  Αχμέτ  του  τρίτου  και  ή  έν  τω  σουλτανάτα)  διαδοχή 
Μαχμούτ  του  πρώτου*  έχει  δέ  των  στίχων  τούτων  ή  αρχή 
ούτω•  «Μέ  τους  παρόντας  στίχους  μου  θέλω  νά  εύφημήσω  | 
τήν  μείζονα  των  αρετών  και  νά  παρακινήσω»  κτλ.  Τό  δέ  τέλος 
αυτών  ούτω"  €  ταύτα  δέ  εις  ένθύμησιν  μέ  στίχους  σημειουν- 
ται  Ι  και  δσοι  τους  διαβάζουνε,  δν  θέλουν,  δς  μ'  εύχουνται». 
Σημειωτέον  δέ  καΐ  τοοτο,  δτι  έν  τη  επάνω  ώα  της  δ95-ης  σε- 
λίδος υπάρχει  τό  σημείωμα    τόδε•    «ΚαΙ  τόδε    άφιερώθη  εις  τήν 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  59 

βιβλιο^χην    τοΰ    Π:  Τάφοα    παρά  του  άρχψ-ΐ    χ.  Γερμανού   το5 
*Αφθον£δοο  έν  ετει  ^αωπ'  [=1880],  όχτωβρίου  γ'>. 

3Θ.  Κώδις    χάρτινος,    μήχους  0,297,  πλ.  0,195.    «Τόμος 
γΊ.  ομιλιών    καΐ   διδαχών    αυτογράφων  Κυρίλλου  του  Λουκάρβως, 
πατριάρχου  Αλεξανδρείας  και  είτα  Κωνσταντινουπόλεως•  διίβρηται 
06  εις  μέρη  δύο.  Ό  δέτης  τούτου  του  κωδικός  Ιθετο   ένδον    της 
πρώτης  αύτου  πινακίδος  φύλλα  14,  ων  τρία  μόνα  γεγραμμένα  (3-5), 
περιέχοντα  έν  έαυτοΐς  άναγραφήν  τών  έν  αυτώ  τούτω  τω  κώδικι 
διδασκαλιών*  μετά  δε  τά  τοιαύτα  φύλλα  υπάρχει  τό  κύριον  τεύχος 
δπερ  συνίσταται    έκ    φύλλων    567*    τούτων  δέ    τά    μέν  δύο   πρώ- 
τιστα πεπληρωμένα  έστι  πίνακός  τίνος,  έξαριθμοδντος  τάς  έν  αυτώ 
τούτω  τω  τεύχει  διδαχάς  Κυρίλλου  του  Λουκάρεως,  τά  δέ  τελευ- 
ταία τριάκοντα  και  τέσσαρα  φύλλα  παντάπασιν  άγραφα.    ΑΕ  μέν- 
τοι  πλείους  τών  διδαχών  ουκ  είσίν,   ως  φαίνεται,  τέλειαι*  σχέδια 
γαρ  μάλλον    εοιχεν    ε?ναι    διδαχών,    καΐ    διά    τούτο    πετυληρωμένα 
έστΙ   και    διαγραφών    και    μεταλλαγών,    και    σημειώσεων  ύτυομνη- 
στικών,    ων    ούκ    όλίγαι    λατινικαί.    Πάσαι    δ'    ομού    αϊ    διδαχαί 
είσι  53*    τούτων  δ'  ή  πρώτη  (φ.   2")  έπιγραφήν  έχει  τοιαύτην 
«1615  ιαννουαρ.   29.  αρχή  συν  θεώ  άγίω.  Έν  Τριγοβίστω.  Εις 
τόν  Τελώνην  και  εΙς  τον  Φαρισαΐον».  Του  αύτου  έτους  ετέρα  ομι- 
λία έρρήθη  έν  Τριγοβίστω  τη  2-α  μηνός  άπριλίου  (φ,  1 6),  ετέρα 
δέ  τη  29-η  μηνός  ίουνίου  (φ.  20).  "Επονται  ταύταις  όμιλίαι  είκοσι 
και  τώντε  ρη&εΐσαι  έν  ΑΙγύπτω  [=Καΐρω],  ων  ή  πρώτη  «,αχιε' 
Οκτωβρίου  22  έν  Αίγύτυτω,  δταν  ήλθα  από  την  Βλαχίαν»   (φ.  25), 
ή  δέ  τελευταία  τη  23-η  μαρτίου  μηνός  έτους  ΙβΠ-οο  (φ.  179^)* 
ταύταις  Επονται  όμιλίαι  δύο,    ρηθεΤσαι    έν  Άλεξανδρεία    τω  αυτώ 
έτει  (φ.   193  καΐ  206),  χαι  έτερα  τις  έπιγραφήν  έχουσα  τό  «περί 
θεού».  'Ώδε    λήγει    τό    πρώτον    μέρος    του  γ'    τόμου    τών    ομι- 
λιών του  πατριάρχου  Αουκάρεως•  τό  δ'  έτερον  μέρος  άρχεται  άπό 
ομιλίας  τινός  εις  τήν  περιτομήν  του  Ιούδα,  ρηθείσης  έτει  1621-ω 
(φ.  289)•  ταύτη  δέ  έπονται  όμιλίαι  τινές  ρηθεΐσαι  έν  Κωνσταν- 
τινουπόλει  μεταξύ  τών  ετών  1623  καΐ   1626*  τούτων  δέ  μία  έρ- 
ρήθη ετει   «1624  έν  τω  Πατριαρχείω,  εις  τήν  γέννησιν  του  Χρι- 
στού»  (φ,  349). 


60  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΛΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


40.  Τείχος  έχ  φύλλων  ιάρζο':>  228  (μήκους  0,298,  πλ. 
0,21),  ων  τα  πρώτίστα  εννέα  χαΐ  τα  έσχατα  πεντεκαίδεχα  ποτ;- 
τάπααίν  άγραφα*  περεέχε!  δέ  τοΐ>το  έν  έαυτω  Ευγενίου  του  Βουλ- 
γάρεως  έλληνίχήν  αύτόγραφον  έρμηνειαν  τινών  «Στοιχείων  γεωμε- 
τρίας >,  ως  08  φαίνεται  των  υπό  Ά.  Τακουετίου  λατινιστί  συγγεγραμ- 
μένων  τούτων  δέ  των  στοιχείων,  εις  πέντε  δη[]ρημένων  |3ι[3λία,  προ- 
τέταχται  «Άφήγησις  ίστοριχή  περί  άρχης  και  προόδου  των  μαθη- 
ματικών επιστημών» .  Ό  μεταφραστής  ενέγραψε  το  εαυτού  δνομα 
μετά  το  πέρχς  του  πρώτου  τών  στοιχείων  (3ΐ|3λίου  (φ.  56").  Τού- 
τοις δέ  πάλιν  τοις  στοιχείοις  έπεται  συγγραφή  έτερα  (φ.  108 --2 13), 
διηρημένη  εις  επτά  βιβλία,  ήτις  πραγματεύεται  ωσαύτως  περί  γεω- 
μετρίας• προτέτακται  δέ  και  ταύτης  €'Γπ(ίμνησις  τοις  τήν  γεωμε- 
τρίαν  διδασκομένοις». 

41.  Τεύχος  χάρτινον  της  όκτωκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος, 
συνιστάμένον  έκ  φύλλων  ιζζρίτ^ου  970,  εν  οις  περιέχεται,  συλ- 
λογή διδαχών  ηθικών  και  ομιλιών  έκκ}νησιαστικών  ουκ  ολίγων, 
εις  άλφαβητικήν  τεταγμένων  τάςιν  έχουσι  δέ  αύται  και  συμπλη- 
ρώματα, γεγραμμένα  έπι  χαρτίων  παντοίας  εκτάσεως,  προσκεκολ- 
λημένων  τοις  οικείοις  του  τεύχους  φύλλοις.  Ό  αρχιμανδρίτης 
ΆντωνΤνος  έν  τω  οίκείω  τύποις  άνεκοότω  καταλόγω  της  του  Με- 
τοχιουτου  Παναγίου  Τάφου  βιβλιοθήκης  εγραψεν,  οτι  .τούτο  το 
τεύχος  πρότερον  έπι  της  αύτου  ράχεως  εΤχεν  έπιγραφήν  τοιαύτην 
«Καθαρά  διδασκαλία  της  Εκκλησίας». 

42.  Τεύχος  χάρτινον  της  πεντεκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος, 
άκέφαλόν  τε  καΐ  ατελές,  συνιστάμένον  έκ  φύλλων  283,  μήκους 
ΰ,29δ,  πλ.  0,2 15'  περιέχονται  δ'  έν  αύτοΤς  όμιλίαι  κατά  το 
πλείστον  ανώνυμοι,  προς  άνάγνωσιν  έν  ταΐς  Κυριακαΐς  εκά- 
στου ένιαυτου.  Άρχ.  «  -  -  -  όμοτρόπως  κολάζονται  έδειςεν  ό 
Φ:χρισαΤος  και  τώ  σχήματι  αυτού»  κτλ.  —  Φύλλ.  3^  «Κυριακή 
του  Άσωτου»  λόγος  β',  ου  ή  αρχή•  «Άγαμος  μέν  ό  θεός» 
κτλ.  — Φύλλ.  19^  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  Κυριακΐ)  ,α' 
τών  Νηστειών,  ου  ή  αρχή*  «Ή  τεσσαρακονθήμερος  αϋτη  νη- 
στεία»  κτλ.  —  Φύλλ.   269»^   «Έςήγησις    του  θεοφιλέστατου  άρχι- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟϊΟΑΪΜΩίί.  61 


εττεσχΰττου  Βουλγαρίας  χυρου  θεοφύλακτοι)  ει;  το  κατά  Ίωάν- 
νην  ευαγγέλιον,  ήτοι  το  Έν  άρχη  ήν  ο  Λόγος».  Άρχ.  «Του 
7:νεύ[ΐατος  ή  δύναμες  έν  άσ&ενεία», — Φύλλ.  230^  «Ερμηνεία 
του  αύτου  χυρου  θεοφύλακτου  Βουλγαρίας  εις  τα  έωθινά  ευαγ- 
γέλια. Κατά  Ματ&αΤον  εύαγγέλιον  α».  Φυλλ.  281^^  «Του  αύτοΰ 
3ίς  τό,  β'  έω&ινόν  του  κατά  Μάρκον.  Εύαγγέλιον  β'*.  — Φύλλ. 
282?   <Του  αυτού  εις  το  τρίτον  >. 

43.  Τεύχος  εκ  φύλλων  χάρτου  342  (μήκους  0,282,  πλ. 
0,21),  γραφέν  περί  το  μέσον  της  ττεντεκαιδεκάτης  έκατονταετηρί-^ 
οος•  εστί  δέ  το  κείμενον  αύτου  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  μο- 
νόστηλον  έκ  γραμμών  36  (0,21x0,14).  —  «Έτϋμολογικόν  του 
Σουΐδα.•.  Τό  α  μετά  του  5":  ^Ααπτος,  ό  απροσπέλαστος*  παρά  το 
απτω    απτός»     κτλ.    Τέλος•    «ει  δέ    ένι    φωνήεντι    παραλήγεται, 

εκτείνει  το  ^,  οΓον  χώρα*  οϋτω  και  ώρα.•.  -| 1-».   "Ανω&εν  της 

επιγραφής  έρυδρον  υπάρχει  κόσμημα  ταινιοειδές,  τούτου  δέ  ύπέρ- 
κειται  το  σημείωμα  τόδε•  «Και  τόδε  προς  τοις  άλλοις  Χρύσανθου 
ιεροδιακόνου,  και  δι'  αύτοΰ  τώ   Παναγίω  Τάφω.    1688». 

44.  Τεύχος  χάρτινον  μεγάλου  σχήματος,  ου  προέταςεν  ό 
δέτης  φύλλα  τεσσαράκοντα  παντάπασιν  άγραφα,  οΓς  έπεται  τετρά- 
δια ήριθμημένα  ζθ'  και  φύλλα  πάλιν  οκτώ  παντάπασιν  άγραφα. — 
«Του  σοφωτάτου  ιατρού  και  θεολόγου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας 
κυρίου  Γεωργίου  Κορέσση  του  Χίου  σημειώσεις  εις  την  μεταφυ- 
σικήν  του  Αριστοτέλους».  Άρχ.  «Α"°^•  Ζητήσεις,  τί  δή ποτέ  τοι- 
ούτον προοίμιον  ό  Αριστοτέλης  προτείνων,  πάντες  άνθρωποι  φησι 
και  τά  εξής»;  Μετά  το  κείμενον  «"Απαντα  είσι  τετράδια*  το  δέ 
ϊ'"  και  χ&^^  έξάδιον,  και  το  "δ.  1.  ς.  οκτάδια:  ειληφε  τέλος  κατά 
το  ^αχπθ®^  [=1689]  έν  μηνι  δεκεμ|3ρίω  "γΤΙ,  ώρα"ζΤι  της  νυκτός». 
Άνωθεν  της  επιγραφής•  «Μετεγράφη  ή  παρούσα  βίβλος  έν  Χίω 
δια  γροσίων  τριάκοντα  και  τριών,  ατινα  δέδωκα  έγώ  Χρύσανθος 
ό  άρχιδιάκονος  του  αποστολικού  τών  Ιεροσολύμων  θρόνου,  και 
έστω  κτήμα  αιώνιον  τω  παναγίω  και  δεσποτικώ  Τάφω». 

45.  Τεύχος  μεμβράνινον,  βεβλαμμένον  ύφ'  ύδατος,  γραφέν 
δέ  ετει    1072-ω    ή    1073-ω•    εστί    δέ    τούτο    το  τεύχος  μήκους 


62  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

0,28,  πλάτους  0,225,  χαΐ  των  σελίδων  αύτοΰ  διστήλων  ούσών  έχ 
γραμμών  32,  ό  του  κϊΐμενου  χώρος  έν  μια  τούτων  έκαστη  έστιν  ώς 

ι 

0,223X0,17.  "^Ενδον  της  πρώτης  πινακίδος  6  δέτης  έσημειώσατο 
το  7092-ον  Ιτος  [=1583-1584],  καΐ  σημείωμα  τι  περί  τουδτι 
μοναχός  ων  αυτός  έγένετό  που  ηγούμενος  τη  2 -α  μηνο;  άπριλίου 
του  αύτου  έτους•  προ  δε  της  άρχης  του  κειμένου  ευρίσκεται  φύλλον 
Εν  χάρτινον,  δπερ  εμπεριέχει  τινά  σημειώματα  Αχίλλειου  τινός  περί 
του  δτι  αυτός  ούτος  ό  Αχίλλειος  Ιτει  ^ζπε'  [=1586-1587]  προήχθη 
είς  τόν  βαθμόν  ιερομόναχου  και  πρωτοσυγκέλλου  πατριαρχικού, 
χειροτονηθείς  οδτως  υπό  του  Γοτθίας  μητροπολίτου  Καλλινίκου. 

1.  ιΠερι  του  έν  άγίοις  άββά  Δωροθέου».  *Αρχ.  ιΊστέον  δτι 
δύο  γεγόνασι  Δωρόθεοι»,  φ.   1«•  Μίριβ  τ.  88,  σ.   1612. 

2.  €  Επιστολή  προς  άδελφ<ίν,  αίτήσαντα  πεμφθήναι  αύτω 
τους  εύρεθέντας  λόγους  του  οσίου  πατρός  ημών  άββα  Δωροθέου». 
Άρχ.  «Επαινώ  της  προαιρέσεως»  κτλ.,  φ.  ΐΚ  Μί^ηβ  Ινθ. 
άνωτ.  σ.    1613. 

3.  Του  άββα  Δωροθέου  συγγραφαι  κγ'  μετά  του  πίνακος 
αυτών,  δν  ό  καλλιγράφος  Ιταξε  πρό  του  κειμένου,  φ.  3^-81 
[Μί^β  ενθ.  άνωτ.  σελ.  1617-1836].  Τό  39-ον  φύλλον.  Εν  δλον 
τετράδιον  (φ.   40-48)    χαΐ  τό  66-ον  φύλλον  ελλείπει  τω  κώδικι. 

4.  «Διήγησις  Αμμωνίου  μονάχου  περί  τών  έν  Σινά  και  Ταϊ- 
θου  ά^>αιρεθέντων  αγίων  πατέρων».  Άρχ.  «Έγένετό  μοι  ποτέ 
καθεζομένω»  κτλ.,  φ.  82".  ΟοιηΙ)ββ8ϋ,  ΙΠιΐδίΓ.  Οΐιπδίί  ιηαΓί.  ΙβοΙί 
ΐΓίυιηρΙιί,  σ.   88.  Παλαιά  σλαβική  μετάφρασις:  Αμμοηϊη    μηηχ& 

ΠθΒ•6θΤΒ  ο  γβίβΗΗΗΧ'Β  ΟΒ.  ΟΤΙ^ΛΧ-Β  ΒΤ.  ΟϋΗΔ^  Η  Ρ&Ηθΐ  ΠΟ  ργ- 
ΚΟΠΗΟΗ    XIV    Β.    ΗΒΛΜ'Β    Η.    ΠΟΜΗΛΟΒΟκίβ.    Ο.-ΠβΤβρβγρΓΒ    1890. 

5.  «Νείλου  μονάχου  περί  κενοδοξίας».  Άρχ.  «Κενοδοξία  πά- 
θος» κτλ.,  φ.  91"  [Μί^β  τ.  79,  σ.  1160].  'Γπό  τό  κείμενον 
(φ.  91  β)•  «^•  Έτελειώθ(η)  ή  βίβλος  αυτ(η)  ίνδι.  ια'  έτους  ^ςφπα: 
οι  άναγιν(ώσκοντες)  ευχ(εσ)&ε  τόν  γράψ(α^;τα)   +»• 

6.  «Του  οσίου  πατρός  ημών  Μάρκου  μονάχου  περί  μετανοίας 
της  πασι  πάντοτε  προσηκούσης  είς  τήν  δύναμιν».  Άρχ.  «Ό  κύ- 
ριος ημών  Ίησους  Χριστός»,  φ.   92".   Μι^β  τ.  65,  σ.  965. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΤΜΏΝ.  63 

7•  «Τοδ  αύτο5  περί  των  οίομένων  ές  έργων  δίχαιουσ&αί » . 
Άρχ.   «Ή  των  άνωθεν  χαχοπεστια  (χώδ.   χαχοττιστεία)»   χτλ..  φ. 

99?.  Μίβηβ  τ.  65,  σ.  929. 

8.  «Διαδόχου,  έπίσχόπου  Φωτιχης  της  Ηπείρου,  λόγος 
άαχηχιχός»     έκ    §§     πθ'.     Άρχ.     «Πάσης     π^^ευματιχής»     χτλ., 

φ•  110?. 

46.  Τεύχος  χάρτινον  της  πεντεκαιδεχάτης.  έκατονταετηρίδος 
(μήκους  0,278,  πλάτους  0,21),  ου  το  κύριον  χείμενον  έν  μιδ 
των  σελίδων  έκαστη  δίστηλον  έκ  γραμμών  33. 

1.  Πίνακες  μηνών  Αθηναίων,  Ελλήνων,  Εβραίων,  Αιγυ- 
πτίων, Τωμαίων  εΤτα  «αϊ  ώραι  της  ηλικίας»,  «τά  τών  δακτύ- 
λων όνόματΛ>  καΐ  «περί  μέτρων»,  φ.  1«.  Το  περί  μέτρων  έχε  ε 
ωδε'  «Ό  παλαιστής  έχει  δακτύλους  δ'*  ή  σπιθαμή  παλαιστάς  γ', 
ήτοι  δακτύλους  ιβ'•  ό  πους  παλαιστάς  δ'*  το  βήμα  πόδας  β  ^ 
ό  (κωδ.  ή)  πήχυς  παλαιστάς  η'*  ή  όργυιά  πήχεις  γ'•  ό  κάλαμος  πήχεις 
ε'•  τό  πλέθρον  όργυιάς  ε'"  το  στάδιον  όργυιάς  ρ',  ήτοι  πήχεις  τ',  πό- 
δας χ',  βήματα  σμ'•  ό  δάκτυλος  στάδια  β'•  τό  μίλιον  στάδια  ζ  ^, 
ήτοι  όρριάς  ψγ'.  Άπό  Ιερουσαλήμ  μέχρι  Βηθανίας  στάδια  ιε', 
ήτοι  μίλια  β'». 

2.  «Περί  σταθμών.  Τό  τάλαντον  λίτραι  ρκε'*  τό  άσσάριον 
λεπτά,  ήτοι  νουμία  ζ'*  τό  δηνάριον  άσσάρια  ς'•  τό  άργύριον  δη- 
νάρια ρ',  και  πέπραται  ό  Κύριος  εις  λ'  αργύρια,  απερ  γίνονται 
δηνάρια  ιγ',  ήτοι  χρυσά  νομίσματα  ρ'.  Ή  ούγγία  στατήρες  δύο* 
ό  (κωδ.  ή)  στατήρ  δίδραχμα  δύο•  ή  δραχμή  τό  ^  της  ούγγίας• 
ή  ούγγία  έξάγια  έξ'  ή  λίτρα  ούγγίας  ιβ'•  ό  όβολός  κεράτια  γ'• 
ό  κονδράντης,  δ(ς)  καλείται  καΐ  σίκλος,  τό  δ"  έστΙ  της  ούγγίας• 
το  σάττον  μόδιον  κούμουλον  τό  τάλτηοΊ  ποιεί  μνας  ε'•  ή  μνα 
δραχμάς  ρ'*  ή  δραχμή  όβολών  ς'»,  φύλλ.  2".  ΕΤτα  «Εξελληνι- 
σμός τών  προφητικών  θείων  ονομάτων»  και  «Έξε)<ληνισμός  τών 
άτΓοστολικών  ονομάτων». 

3.  «Σύνταγμα  κατά  στοιχεΤον  τών  εμπεριεχομένων  άπασών 
υποθέσεων  τοις  ίεροΤς  και  θείοις  κανόσι,  πονηθέν  τε  άμα  και 
συντεθέν    τώ    έν    ίερομονάχοις    έλαχίστω    Ματθαίω».  Άρχ.    «Τό 


64  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


των  ιερών  καΐ  θείων  χρήμα»  -/τλ.,  φ.  3^.  Τώ  συντάγματι  τούτω 
προσετέθησαν  οι  κανόνες  Ιωάννου  του  Νηστευτοΰ,  Νικήτα  Ηρά- 
κλειας αποκρίσεις  ττρός  τίνα  Κωνσταντΐνον  έπίσκοπον,  κανόνες 
Νικηφόρου  του  6μολοΐ[ΎΐχοΌ^  κανονικά!  αποκρίσεις  ΊωθΓ>νου  του  Κί- 
τρους, πίνας  όφφικίων  της  Μεγάλης  Εκκλησίας,  τάςις  προκαθε- 
δρίας  μητροπόλεων  καΐ  αρχιεπισκοπών,  νομικαΐ  λατινικαι  λέςεις, 
τα  κατά  Νεστορίου   ι^3'  κεφάλαια  Κυρίλί.ου  Άλεςανδρείας  κτλ. 

4.  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Γρηγορίου  αρχιεπισκόπου 
θεσσαλονίκης,  του  πίκλην  Παλαμά,  επιστολή,  ην  έ;  Ασία;  αιχ- 
μάλωτος ων  προς  την  έαυτου  έκκλησίαν  άπέστειλεν».  Άρχ. 
«"Αβυσσον  μεν  είναι  πολλήν  τα  του  θεού  κρίματα»  κτλ.,  φ.  205^. 

5.  «Του  λογιωτάτου  και  ρητορικωτάτου  κυρου  Νικολάου  του 
Καβάσιλα  θεωρία  εις  την  καθιέρωσιν  του  ναού».  Άρχ.  «Τών 
μεν   ιερών  μοναστηριών»    κτλ.,   φ.    210^. 

6.  «Του  άγιωτάτου  Γρηγορίου  αρχιεπισκόπου  θεσσαλονίκης 
του  Παλαμά,  διάλεςις  προς  τους  άθεους  Χιόνας,  συγγραφεΐσα 
παρά  ιατρού  του  Ταρωνίτου,  παρόντος  καΐ  αύτηκόου  γεγονότος, 
έν  τη  Άνατολτ|».  Άρχ.  «^Ηλθον  οι  Χιόναι  φησιν  όρισμώ  του 
άμηρα»  κτλ.,  φ.  213^.  Έ;  ετέρου  κωδικός  έςεδόθη  τύποις  επιμέ- 
λεια Άλκιβιάδου  Σακκελίωνος.   Σωτήρ,  XV,  1892,  σ.  236-246. 

7.  Κανόνες  ακέφαλοι  τών  αγίων  αποστόλων,   φ.    216°^. 

8.  Κανόνες  της  α'  οικουμενικής   συνόδου,   φ.    219^. 

9.  Κανόνες  της   β'  οικουμενικής   συνόδου,   φ,   221°^. 

10.  Κανόνες  τής  δ'  οικουμενικής  συνόδου,  φ.  222^.  Το  τέ- 
λος αυτών  ελλείπει  τω  κώδικι. 

11.  Τεμάχιον  έκ  δυο  φύλλων  ετέροο  τινός  κωδικός  τής  ιε' 
έκατονταετηρίδος,  έμπεριέχον  μέρος  πίνακος  τίτλων  νομοκάνονός 
τίνος,  φ.   224-225. 

12.  Είκοσι  φύλλα  γραπτού  τίνος  [3ι[3λιαρίου  τής  ιδ'  εκατ., 
ου  το  κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  δίστηλον.  «Έκθεσις 
δπως  γράφει  ό  Κωνσταντινουπόλεως  πατριάρχης  τω  πάπα  και 
τοις  λοιποΤς  πατριάρχαις  και  άρχιεπισκόποις,  ναι  μην  καΐ  τοΤς 
μητροπολίταις  και   [ϊασιλευσι  καΐ  τοΤς  κοσμικάς  αρχάς    διιθυνουσιν, 


ΠΑΤΡΙΔΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  65 


οπακ  τε  νυν  εχουαι  τάζεως  οι  υποκείμενοι  θρόνοι  τώ  πατριάρχη 
Κω^^τα^/τινουπόλεως  χαΐ  ποΤαι  άρχιεπισκοπαΐ  καΐ  έπισκοπαΐ  έτι- 
μήθησαν  εις  μητροπόλεις,  δπως  τε  οι  μητροπολΤται  γράφουσι 
προς  τε  αυτόν  τον  πατριάρχην  και  προς  τους  λοιπούς  πατριάρχας, 
ετι  τε  προς  τους  βασιλείς  και  προς  έτερους  τινάς•  έγράφη  δε  ή 
παρούσα  εκθεσις  σεπτεβρίω  α'  έν  ετει  ,^*?  ω*ί'  η***  "ε*?  [=  1386], 
ίνδ.  δεκάτης». — Έπεται  τη  τοιαύτη  εκθέσει  κεφάλαιον  ιΠερι 
των  φορεμάτων  έκαστου  των  τε  άςιωμάτων  και  των  όφφικίων, 
περί  της  υπηρεσίας  έκαστου  των  όφφικίων,  περί  της  των  δε- 
σποτικών εορτών  τάςεως  και  των  κατ'  αύτάς  τελουμένων  εθίμων, 
έν  αΤς  διαλαμβάνονται  και  περί  της  του  μεγάλου  δομεστίκου  υπη- 
ρεσίας, του  τε  πιγκέρνη,  του  δομεστίκου  της  τραπέζης  και  του 
έ"ί  της  τραπέζης»  κτλ.,  φ.  226-245".  Ή  όπισθία  του  245-ου 
φύλλου  σελίς  έστι  κεκαλυμμένη  λεπτώ  τινι  φύλλω  χαρτίνω,  επί- 
τηδες έκεΐ  κολληθέντι,  προς  κάλυψιν  παλαιού  τίνος  σημειώματος• 
τούτου  μέντοι  του  σημειώματος  άνέγνων  έγώ  την  άρχ-ψ^  ούτως 
ε/ουσαν  €•[-  Ό  παρών  Ματθέως  νόμως  υπάρχει  της  ίερας  καΐ 
σε^ασμίας  μονής  της  Νέας,  της  έν  [Χίω] ». 

47.  Τεύχος  χάρτινον  της  τεσσαρεσκαιδεκάτης  εκατονταετη- 
ρίδας, συνιστάμενον  εκ  φύλλων  305,  μήκους  0,275,  πλ.  0,20. — 
ΜηναΓα  των  μηνών  δεκεμβρίου,  ίανουαρίου  και  φεβρουαρίου,  ών 
το  κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
32  (Ο,  204X0,135).  Τα  πρώτιστα  του  τεύχους  τουτοο  φύλλα 
βεβλαμμένα  έστι  μεγάλως  έκ  πολλής  αύτου,  καθά  φαίνεται,  χρή- 
σεως* ένδον  δε  της  δευτέρας  αύτου  πινακίδος  υπάρχει  τό  σημείωμα 
τόδε•  «•{-  *Ανακαινίσθη  τώ  παρόν  βϊβλίω  δϊά  χειρός  έμου  ταπεινού 
γραμματικού  Μυχαήλ  έκ  της  Μεγάλης  Δίβρεως  Μωρέου  και  έκ 
Πελωπω^/ύσσου  Παλεών  Πατρών  και  οι  ψάλλοντες  και  άναγϊνώσκον- 
τες  σΰγχωρίσετέ  μου  δϊά  τόν  χν'.  δτι  πολλά  ήτον  δϊασκορπϊσμέ- 
νον  και  υπό  τών  πολλών  σφαλμάτων  μόλης  τό  έσυνήμφερα.  •{•  άνα- 
καινίσθη  έπϊέτους  ^ζμα'»    [=1532-1533]. 

4β.  Πανηγυρικόν  άκέφαλον,  γραφέν  περί  την  αρχήν  της 
πέμπτης  και  δεκάτης  εκατονταετή ρίδος    και  συνιστάμενον  έκ  φύλ- 


IV. 


66  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


λων  ήριθμημένων  ς'  +  φμγ',  μήκους  0,285.  Τά  εν  αύτώ  περιε- 
χόμενα κείμενα  έγράφη  υπό  δύο  χαλλιγράφων,  τούτων  δε  ό  εΤς  ώνο- 
μάζετο  Μιχαήλ•  ενια  δε  των  χειμένων  έστΙ  δίστηλα•  πάντων  δμως 
των  εν  τω  πανηγυρικω  τούτω  βφλίω  κειμένων  προυτάχδη  πίναξ 
ίδιος,  εξ  άπαριθμών  φύλλα.  Ένδον  της  πρώτης  πι^^κίδος  ό  δέτης 
εθετο  φύλλα  δύο,  ων  το  πρώτον  εμπεριέχει  σημείωμα  τι  της 
έκκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος•  τούτου  δε  ή  αρχή  §χει  ώδε*  €  Γα- 
βριήλ Δωροθείδης  ό  και  πριμμικύριος  εκ  της  αγέλης  κληρικών 
Μεγάλης  Εκκλησίας  λόγους  τινάς  εκ  του  παρόντος  βιβλίου  πανη- 
γυρικούς μεταγράψας  καΐ  προς  το  κοινή  συμφέρον  ταΤς  κατά  Μι- 
κράν Τωσσίαν  -  -  -  έξήγησεν  (έκ)  τή(ς)  Έλλή^/ων  μετήνεγκε 
φωνής  εις  σλθί3αΓδα,  ήτοι  ρωσσικήν  διάλεκτον.  περί  ής  έςηγήσεως> 
κτλ.  Και  της  δευτέρας  πινακίδος  ένδον  ό  δέτης  εθετο  φύλλον  §ν. 
έν  ω  γέγραπται  το  σημείωμα  τούτο•  €•|•  Ε!ς  τους  χιλίους  έζα- 
κοσίους  πενήντα  εις  ταΓς  ήμέραις  του  έκλαμπρωτάτου  αύθεντός 
κυρίου  Ίω(άνν)ου  Βασιλείου  βοεβόνδα  μηνι  μαρτίω  έπουλίθη  το 
ψωμί  ήκοσι  δράμοια  εις  τό  Μπάνη  και  έγραψα  αύτου  εις  έν&ή- 
μισιν».  Έτερον  σημείωμα  έν  τω  ρμβ'  φύλλω•  «•|•  Έτουτο  τω 
παρόν  πανιγυρικδν  υπάρχει  του  άγιου  Σάββα*  και  είναι  άφηέρω- 
μένον  εΙς  τω  μετόχειον  τής  Μπουγδανοίας,  εις  τό  Γιάσιν». 

1.  [Νικηφόρου  Καλλίστου  του  Ξανθοπούλου]  συναξάριον  άκέ- 
φαλον  του  Τριωδίου  και  του  Πεντηκοσταρίου.  Άρχ.  «-  -  πόλεις 
πολλάς•  είς  Συχάρ  δε  παραγίνεται»  κτλ.,  φ.  α'.  Έν  τω  ια'  φυλλω 
τό    «Τέλος  των  του  Τριωδίου  συναςαρίων  δλων  όμου  λ». 

2.  Του  αύτου  «συναξάριον  τών  αγίων  τριών  ιεραρχών»,  Ιωάν- 
νου του  Χρυσοστόμου,  Γρηγορίου  του  θεολόγου  και  Βασιλείου 
του  μεγάλου.  Άρχ.    ιΈν  ταΤς  ήμέραις  τής  βασιλείας»  κτλ.,  φ.  ιβ'. 

3.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  *  λόγος  είς  τον  εύαγγελισμόν 
τής  ύπεραγίας  Θεοτόκου».  Άρχ.  «Πάλιν  χ-:ρας  ευαγγέλια»,  φ.  ιδ'. 

4.  «Όμιλία  οη'  έκ  του  αγίου  ευαγγελίου  του  κατά  Ματθαίον». 
Άρχ.    «Καί  τίνες  μωραι  ουκ  ελαβον>    κτλ.,   φ.    ιη'. 

5.  Λόγος  εις  τήν  έρώτησιν  του  Πιλάτου,  ή  νίκα  εΐπεν,  «Συ 
εΤ  ό  βασιλεύς    τών  Ιουδαίων»;  Άρχ.    «Όρας,   δτι    πρώτον  έξετά- 


ΠΑΪΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  67 

ζβται»   χτλ.,  φ.   κδ'.  Ή  του  λόγου  τούτου   ακολουθία  ελλείπει  τω 
χώδίχι,  τουτέστι  το  χε'  φύλλον. 

6.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τόν  τελώνη  ν  καΐ  τον 
Φαρισαΐονι  Άρχ.  «Οι  πόρρω&εν  τους  λειμώνας»  κτλ.,  φ.  κς'-κδ'. 
Τά  κζ'  φυλλον  ελλείπει  τω  κώδικι. 

7.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τόν  ασωτον  υίόν»,  ου  ή  αρχή• 
«ΆεΙ  μεν  τήν  του  θεού  φιλανδρωπίαν»   κτλ.,  φ.  λ'. 

8.  ^Ανδρέου  Κρήτης  «λόγος  εις  τόν  άνθρώπινον  βίον  και  εις 
τους  χοιμηθέντας».  *Αρχ.    «Ουδέν  ώς  αληθώς»   κτλ.,  φ.   λς'. 

9.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «περί  του  μη  έπαισχύνεσθαι 
όμολογεΐν  τόν  τίμιον  σταυρόν,  και  ώς  δι'  αύτοδ  εσωσεν  ήμας  ό 
Χριστός  καΐ  δει  εν  αυτώ  καυχβίσθαι,  και  περί  αρετής,  και  δπως 
έφίεται  της  σωτηρίας  της  ημετέρας,  και  περί  ελεημοσύνης  ι.  Άρχ. 
«Τουτό  έστιν,   αδελφοί,  το  σημεϊον»   κτλ.,  φ.  νς'. 

10.  Του  αύτου  λόγος  ακέφαλος  εις  την  ξηρανθεΐσαν  συκήν,  φ.  ζ'. 

11.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τήν  προδοσίαν  του  Ίουδα  και  εις 
την  παράδοσιν  τών  μυστηρίων,  και  περί  του  μη  μνησικακεΤν». 
Άρχ.    «Όλίγα  ανάγκη»   κτλ.,  φ.  ζζ'. 

12.  Κυρίλλου  Αλεξανδρείας  λόγος  εΙς  τήν  άγίαν  του  Χρίστου 
μεταμόρφωσιν,  ου  ή  αρχή•  «Οι  μεν  ευ  ειδότες  άθλεΤν»   χτλ.,  φ.  οζ'. 

13.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  έγκώμιον  εις  τήν  κοίμησιν  της 
Θεοτόκου.  Άρχ.    «Μνήμη  δικαίου»   κτλ.,  φ.   οθ'. 

14.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τήν  Ήρωδιάδα  και 
περί  πονηρών  γυναικών».  Άρχ.    «Πάλιν  Ήρωδίάς»   κτλ.,  φ.  πζ'. 

15.  Γερμανού  Κωνσταντινουπόλεως  «λόγος  εις  τήν  προσκύ- 
νησιν  της  τίμιας  ζώνης  της  ύπεραγίας  Θεοτόκου  και  είς  τήν  κα- 
τάθεσιν  τών  αγίων  σπάργανων  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου». 
Άρχ.   «Δεδοξασμένα  έλαλήση  περί  σου»,  φ.   πβ'. 

16.  Γρηγορίου  Κυσσης  «έγκώμιον  εις  τόν  αγιον  μεγαλομάρ- 
τυρα θεόδωρον  τω  Σα^βάτω  της  πρώτης  εβδομάδος».  Άρχ. 
«ΎμεΤς  ό  του  Χρίστου  λαός»,  φ.  πζ'. 

17.  Ανδρέου  Κρήτης  «λόγος  είς  τήν  άποτομήν  του  τιμίου 
Προδρόμου».   Άρχ.    «Πήδα  και  γήρας»,  φ.  ργ'. 


68  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

18.  Τπόμνημα  εις  τόν  άγιον  το5  Χρίστου  άπόστολον  θωμαν. 
Άρχ.   «Πάλαι  μεν  τάς  κατά  γήν>   κτλ.,  φ.  ριδ'. 

19.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  λόγος  εις  τήν  κοίμησιν  ττ^ς 
Θεοτόκου,  ου  ή  αρχή•    «Έθος  έστΙ  τοις  ερωτικώς»   κτλ.,  φ.  ρώ\ 

20.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  €  λόγος  εις  τήν  δρχησιν  της 
ΉρωδιάΒος  καΐ  εΙς  τήν  άπατομήν  του  άγιου  ενδόξου  προφήτου  προδρό- 
μου καΐ  βαπτιστου  Ιωάννου» .  Άρχ.  €'Ώσπερ  τις  ά^;ήρ»  κτλ.,  φ.  ρκδ'. 

21.  «Αναστασίου,  μονάχου  του  άγιου  δρους  Σίνα,  ερμηνεία 
εις  τον  έκτον  ψαλμόν  έρρέθη  δε  εις  τήν  παρείσβασιν  των  άγιων 
νηστειών».   Άρχ.    «Πρέπουσαν  τη  των  νηστειών»   κτλ.   φ.  ρκη'. 

22.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τήν  προδοσίαν  του 
Ιούδα».  Άρχ.    «Δεΰρο  τοινυν  αγαπητέ»,  φ.  ρμ'. 

23.  Ανδρέου  Κρήτης  λόγος  εις  τον  εύαγγελισμδν  της  Θεο- 
τόκου,  ου  ή  αρχή•    «Επέστη   σήμερον»,  φ.  ρμβ'. 

24.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τήν  στείρωσιν  της 
Έλισά|3ετ  καΐ  εις  τον  Ζαχαρίαν».  Άρχ.  €  Ουδέν  τοΤς  οεσποτικοΤς 
άνυπότακτον » ,  φ.  ρνα'. 

25.  Του  αυτού  €έγκώμιον  εις  τόύς  αγίους  και  κορυφαίους 
τών  αποστόλων  Πέτρον  και  Παΰλον».  Άρχ.  «Ουρανού  και  γης 
άμιλλαν»,  φ.   ρνγ'. 

26.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τους  αγίους  δώδεκα  αποστόλους  εν 
τω  ροδισμώ».   Άρχ.    «Είκότως  και  σήμερον»,  φ.  ρνς'. 

27.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  «υπόμνημα  εις  τον  προφήτην 
Ήλίαν.»   Άρχ.    «Άρτι  μεν  αϊ  δώδεκα»   κτλ.,  φ.   ρνη'. 

28.  Μαρτυριον  του  αγίου  Δημητρίου.  Άρχ.  «Είχε  μεν  τα 
"Ρωμαίων »    κτλ.,   φ.   ρξη'. 

29.  Γερμανού  Κωνσταντινουπόλεως  «λόγος  εις  τήν  παναγίαν 
^εοτόχο'ί  Μαρίαν,  δτε  άπεδόθη  εν  τω  ναώ  τριετίζουσα  υπό  τών 
αυτής  γονέων».   Άρχ.    «Ιδού  και  πάλιν  έτερα»    κτλ.,  φ.  ροδ'. 

30.  Σωφρονίου  Ιεροσολύμων  βίος  και  πολιτεία  της  όσίας  Μα- 
ρίας της  Αιγυπτίας.   Άρχ.    €Μυστήριον  βασιλέως»,   φ.  ροζ'. 

31.  Κυρίλλου  Ιεροσολύμων  λόγος  εις  τήν  υπαπαντήν  του 
Σωτήρος,   ου  ή  αρχή•    «ΧαΓρε  σφόδρα  θύγατερ»,  φ.   ρ^'. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  69 


32.  Ιωάννου  το5  Χρυσοστόμου  λόγος  εις  τον  τετραήμερον  Αά- 
ζαρον.  'Δρχ.  «Αγαπητοί,  ώσπερ  μήτηρ  φιλόστοργος»  κτλ,  φ.  ρπε'. 

33.  «Του  αύτου  εΙς  τον  Λάζαρον».  Άρχ.  «Προ  εξ  ήμερων 
του  πάσχα>,  φ.  ρ^ζ'. 

34.  Του  αύτου  «εις  τά  Βαία»,  '-Α.ρχ.  «"Ήδη  της  δεσποτικής 
πανηγύρεωςι  κτλ.,   φ.  ρ^θ'. 

3 δ.  Μαρτύριον  του  αγίου  Γεωργίου,  ου  ή  αρχή*  «Διοκλητια- 
νός  6  Τωμαίων»  κτλ.,  φ,  σγ'.  Ελλείπει  τω  κώδικι  το  τέλος 
τούτου  του  μαρτυρίου*  τούτο  δε  τό  τέλος  ευρίσκετο  εν  τω  σιο' 
φυλλω,  δπερ  εκ  παλαιού  έςέπεσεν  άπολεσ&έν. 

36.  Νεκταρίου  Κωνσταντινουπόλεως  «λόγος  τω  πρώτω  Σα(3- 
^τω  (κωδ.  πρώτον  σάβ[3ατον)  της  αγίας  Τεσσαρακοστής,  περί  του 
θαύματος  των  κολύβων,  του  γενομένου  παρά  του  μεγαλομάρτυρος 
Θεοδώρου,  και  περί  ελεημοσύνης».  Άρχ.  «Ώς  πολύ  τό  πλή- 
θος>,  φ.  σιε'. 

37.  Πρόκλου  Κωνσταντινουπόλεως  λόγος  εις  την  μεταμόρφω- 
σιν  του  Ίησου  Χρίστου.  Άρχ.  «Δεύτε,  φιλέορτοι,  και  σήμερον», 
φ.  σκγ'. 

38.  Ανδρέου  Κρήτης  λόγος  εις  τήν  κοίμησιν  τής  Θεοτόκου. 
Άρχ.    «"Οσοι  τό  σεπτόν»   κτλ.,  φ.  σ/ς'. 

39.  Θεοδώρου  Στουδίτου  έγκώμιον  εις  τό  γενέσιον  του  αγίου 
Ιωάννου  του  Προδρόμου.  Άρχ.  «Αηδόνι  τινι  πολυφώνω»  κτλ.,  φ.  σλς' 

40.  Ίωάν^;ου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τήν  αρχήν  τής  ιν- 
οίκτου».  Άρχ.    «θαυμασται  των  ορθοδόξων»,  φ.  σμγ'. 

41.  Ανδρέου  Κρήτης  «λόγος  εις  τό  γενέσιον  τής  ύπεραγίας 
Θεοτόκου».  Άρχ.  «Αρχή  μεν  ήμΐν  εορτών »,  φ.  σμε'.  Κείμενον 
κεκολοβωμένον,  δια  τήν  έκ  παλαιού  φύλλων  τινών  άπώλειαν  (σμη', 
σμθ',  σ^/,  σνβ',  σνη',  σνθ'),  ην  δείκνυσι  χάρτης  άγραφος,  τόν  τόπον 
αυτών  κατέχων. 

42.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «έγκώμιον  εις  τόν  τίμιον  καΐ 
^ωοποιόν  σταυρόν».  Άρχ.   «Τί  εΤπω,   ή  τί  λαλήσω»  κτλ.,  φ.  σςε'. 

43.  «Μηνι  τω  αύτω  εις  τάς  κς'.  Νικηφόρου  μοναχού  καΐ 
πρεσβυτέρου    του  Βλεμμίδους,  λόγος    εγκωμιαστικός  εις  τόν  άγιον 


70  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

άπόστολον  του  Χρίστου  καΐ  ευαγγελιστή  ν  'Ιωάννην  τόν  θεολόγον». 
Άρχ.   € ΕύοΕγγελιστξ  θεολογώ  προσήκει»,  φ.  σζη'. 

44.  Λέοντος  του  Σοφού  έγχώμιον  εΙς  τόν  (χεγαλομάρτυροί  Δη- 
μήτριον,  ου  ή  αρχή•    ι  θαυμαστός  6  θεός»   κτλ.,  φ.  σοθ'. 

45.  Μιχαήλ  συγκέλλου  «έγκώμιον  ε2ς  τους  αγίους  του  θεού 
Αρχαγγέλους  και  Αγγέλους  και  εις  πάσας  τάς  επουρανίους  Δυ- 
νάμεις» •  *Αρχ.  ιΤόν  μεν  λ6γον>  κτλ.,  φ.  σπε'.  Το  τέλος  τούτου 
του  εγκωμίου  ελλείπει  τω  κώδικι,  διά  τήν  έκ  παλαιού  του  τα' 
φύλλου  άπώλειαν,  ήν  δείκνυσι  χάρτης  δγραφος,  τόν  εκείνου  κατέ- 
χων τόπον. 

46.  Βίος  και  πολιτεία  του  αγίου  Κωνστα^/τίνου  καΐ  της  μη- 
τρός αύτου  Ελένης.  Άρχ.  €Τόν  του  μακαριωτάτου  και  άγιωτάτου» 
κτλ.,  φ.  τβ'. 

47.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τόν  τελώνη  ν  καΐ 
είς  τόν  Φαρισαΐον>•  Άρχ.   «Της  φιλαργυρίας  τό  πάθος>,  φ.  τκγ'. 

48.  Του  αυτού  €  λόγος  εις  τόν  δσωτον  υίόν».  Άρχ.  ι  Πάλιν 
οι  κόλποι  του  Χρίστου»,  φ.  τκζ'. 

49.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  ι  λόγος  περί  των  έν  πίστει  κε- 
κοιμημένων,  καΐ  δπως  αϊ  υπέρ  αυτών  λειτουργίαι  και  αϊ  εύποιίαι 
τούτοις  όνίνησιν».  Άρχ.    ιΤά  τών  βρωμάτων  ήόέα»,  φ.  τ/θ'• 

50.  €Διήγησις  διαλαμβάνουσα  περί  τών  αγίων  καΐ  σεπτών 
εικόνων,  και  όπως  και  δι'  ήν  αιτίαν  παρέλαβε  τήν  όρ&οδοζίαν 
ετησίως  (κώδ.  αΐτησίως)  τελεΤν  τη  πρώτη  Κυριακή  τών  αγίων 
Νηστειών  ή  αγία  του  θεού  Καθολική  καΐ  Μεγάλη  Εκκλησία». 
Άρχ.    ιΤου  βασιλέως  Θεοφίλου»,  φ.  τλζ'. 

51.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  ιέξ  άγρου  αύτου  διά 
χρόνου  έλθόντος,  καΐ  περί  μετανοίας».  Άρχ.  «"^ Αρα  έμέμνησθε 
ημών»,  φ.  τμε'. 

52.  Του  αύτου  €λόγος  εις  τήν  προσκύνησιν  του  τιμίου  σταυ- 
ρού». Άρχ.   ιΤί  εϊπω,  ή  τί  λαλήσω»,  φ.   τνα'. 

53.  Του  αύτου  €  λόγος  της  Μεσονηστίμου».  Άρχ.  €  Πολλούς 
εΐδον  χαίροντας»,  φ.  ρ>δ'.  Ελλείπει  και  τούτω  τω  λόγω  φύλ- 
λον  δν,  τό  τνη'. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡ0Σ0ΛΪΜ2Ν.  71 


54.  Του  αυτοϋ  ιλόγος  περί  μετανοίας  καΐ  κατανύζεως,  και 
δτι  ταχύς  ό  θεός  εΙς  σωτηρίαν  και  βραδύς  εις  τιμωρίαν  έν  ώ 
και  πρ.ρΐ  της  Ταάβ  παράδοξος  ιστορία».  Άρχ.  «Πάντοτε  μεν  ό 
ΟεΤος  απόστολος»,  φ,  τξδ'. 

55.  Αναστασίου  του  Σιναΐτου  €  λόγος  περί  της  αγίας  συνά- 
ςεως».  *Αρχ.    ιΆεΙ  μεν  ή  του  αγίου  πνεύματος  ι   κτλ.,  φ.  τοε'. 

56.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  €  λόγος  εΙς  τόν  πλούσιον  καΐ 
εις  τόν  Αάζαρον».  Άρχ.    €Μέγιστόν  έστι  διδασκαλεΐον > ,  φ.  τπβ'. 

57.  Ανδρέου  Κρήτης  «λόγος  εις  τόν  τετραήμερον  Λάζαρον». 
Άρχ.    «Λάζαρος  τόν  παρόντα»   κτλ.,  φ.   τπε'. 

58.  Του  αύτου  «λόγος  είς  τά  Βαία».  Άρχ.  «Χθες  ήμας 
μετά    του  δεσπότουι,  φ.   τπε'. 

59.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  ομιλία  περί  νηστείας,  ης  ή 
αρχή•    «Διηνυσαμεν  λοιπόν»   κτλ.,  φ.   υε'. 

60.  Του  αύτου  «λόγος  είς  τάς  δέκα  παρθένους,  και  περί  με- 
τανοίας και  ελεημοσύνης».  Άρχ.  «^Αρα  οίοατε  πόθεν»  κτλ.,  φ.  υιγ'. 

61.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τάς  δέκα  παρθένους»,  ου  ή  αρχή• 
ι'Όταν  τό  εύδαπάνητον»,  φ.   υιθ'. 

62.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τήν  πόρνην  και  εις  τόν  Φαρισαΐον». 
Άρχ.   €  Πάντοτε  μεν  6  θεός»   κτλ.,  φ.  υκβ'. 

63.  «Του  αύτου  έτερος  λόγος»,  ου  ή  αρχή•  «Ή  γυνή  αυτή 
δοκεΐ  μεν  είναι»   κτλ.,  φ.   υκς'. 

64.  Λόγος  εις  τό  «Έσθιόντων  δε  αυτών,  λαβών  ό  Ίησους» 
κτλ.  Άρχ.   <Βαβαί,  πόση  πώρωσις»,  φ,  υλ'. 

65.  Γεωργίου  Νικομήδειας  λόγος  εΙς  τό  Είστήκεσαν  δε  παρά 
τω  σταυρω  κτλ.  Άρχ.  «Προς  ύψηλοτάτην  ήμΐν  άναδραμών».  κτλ., 
φ.   υλδ'. 

66.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  εις  τήν  θεόσωμον  τα- 
φήν  του  Κυρίου.  Άρχ.    «Εϊδετε  χ&ές  ληστου»   κτλ.,  φ.  υμς'. 

67.  Γρηγορίου  Αντιοχείας  <λόγος  είς  τήν  θεόσωμον  ταφήν 
του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου,  και  εις  τόν  Ιωσήφ  τόν  άπό 
Αριμαθείας,  και  είς  τήν  τριήμερον  άνάστασιν».  Άρχ.  «Επαινετός 
και  ούτος  της  εκκλησίας  ό  νομός»,  φ.   υνα'. 


72  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

68.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εΙς  την  άπιστίαν  του 
θα)[ΐδ».   Άρχ.   «Ήχω  το  χρέος  άποδώσων»,  φ.   υοα'. 

69.  «Ιωσήφ  θεσσαλονίκης  του  ποιητου  λόγος,  δτι  ουδέ  μία 
διαφωνία,  ουδέ  έναντίωσις,  έν  τοΓς  εύαγγελισταΤς  περί  της  ανα- 
στάσεως».  Άρχ.    €Κα8ώς  ένεχώρεε  δίεσαφήσαμεν»,  φ.  υοε'. 

70.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  είς  τον  τταράλυτον,  ου 
ή  αρχή*    «Ευλογητός    ό  θεός,    δτι  και)'  έχάστην>    κτλ.,  φ.  υπδ'. 

71.  Του  αί)τοο   «λόγος  είς  το  λέγειν  τους  Ιουδαίους  δαιμόνιον 
έχεις».   Άρχ.    «*Ώσπερ  ή  φαεσφόρος»,  φ.  υπα'. 

72.  Του  αύτου  «λόγος  6?ς  τήν  Σαμαρεΐτιν,  καΐ  περί  του  τί 
ερμηνεύεται  ό  Μεσσίας».  Άρχ.  «Σήμερον  ήμΤν  ό  Χριστός^, 
φ.  υπδ'. 

73.  Του  αύτου  «λόγος,  δτε  έθεράπευσεν  ό  σωτήρ  τον  έκ 
γενετής  τυφλόν,  και  ζΐς  τόν  Ζακχαΐον,  και  περί  κρίσεως  και 
ελεημοσύνης».  Άρχ.  «Πολλαι  και  διάφοροι  των  αγίων»  κτλ., 
φύλλ.  φ'. 

74.  Του  αύτου  €  λόγος  εις  τήν  άνάληψιν  του  κυρίου  ημών 
Ιησοΰ  Χρίστου».   Άρχ.    «Επειδή  χάριτι  θεού»,  φ.  φια'. 

75.  «Λόγος  ιστορικός  περί  τών  πραχθέντων  έν  Νικαία  παρά 
της  συνόδου,  επί  καθαιρέσει  Αρείου•  έν  ω  και  μερική  διήγησις 
περί  του  βίου  του  αγίου  Κωνσταντίνου  του  μεγάλου  βασιλέως». 
Αρχ.  «"Εννα  [8ίο]  και  δεκάτω  §τ(ε)ι  της  Διοκλητιανου  βασι- 
λείας»,  φ.   φιδ'. 

76.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τήν  άγίαν  ΓΙεν- 
τηκοστήν».  Άρχ   ♦  Μεγάλα,  άγαττητοί,  και  πάντα»   κτλ.,   φ.   φκ'. 

77.  Του  αύτου  «έγκώμιον  εις  τους  αγίους  πάντας»,  ου  ή 
άρχή'  <Ές  ου  τήν  ιεράν  πανήγυριν»,  φ.  φκε'.  Το  τέλος  τούτου 
του  εγκωμίου  υπάρχει  έν  τη  δευτέρα  σελίδι  του  φκθ'  φύλλου,  ένθα 
και  το  σημείωμα  τόδε•  «•|•  Μέμνησο  ψ'^χής,  ιερέ  θύτα,  κά- 
μου  Μιχαήλ  τάλανός,  τρισα&λίου,  του  έκ  πόθου  γράψαντος,  τον 
τίδε  [δίο]  τόμον». 

78.  Ιωάννου  Εύχαίτων  «λόγος  εις  τους  αγίους  μεγάλους 
τρεις   ιεράρχας,   Βασίλειον  τον  μέγαν^   Γρηγόριον  τον   θεολό-γοΊ  και 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  73 

'ι^ύ^^^*'ψ  τον  Χρυσόστομονι.  Άρχ.   «Πάλιν  Ιωάννης»,   φ.  φλ-φμγ'. 
Το  τέλος  τούτου  του  λόγου  ελλείπει  τω  κώοεχι. 

49.  Αι  θεΐαι  λειτουργίαι  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  καΐ 
Βασιλείου  του  μεγάλου,  ετι  δε  ή  λειτουργία  των  προηγιασμένων. 
Τεύχος  της  έττταχαιδεχάτης  έκατονταετηρίδος,  συνιστάμενον  εκ  φύλ- 
λων χάρτου  50,  μήκους  0,273,  πλ.  0,195.  Τό  κείμενον  των  ιερών 
τούτων  λειτουργιών  έκαλλώττισεν  ό  καλλιγράφοις  πολλοίς  μεγάλοις 
χεχρωματισμένοις  κεφαλαιώδεσι  γράμμασι,  πολυτρόπως  περικεκο- 
σμημενοις,  ων  τίνα  παρίστησιν  εικόνας  αγίων  ανδρών.  Τό  πρώ- 
τιστον  φύλλον  έζ  άρχης  αγραφον  υπό  του  καλλιγράφου  μεΤναν 
έμπεριέλαβε  κατόπιν  έν  έαυτώ  δύο  σημειώματα,  ατινα  έχει  κατά 
λεςιν  ώδε*  «ί^  παρόν  λιτουργία  ηπάρχι  του  προτοσύγγελου  του  πανα- 
γίου και  ζωοδόχου  Τάφου  έπωνόματι  Άνανία». — ιΤήν  παρόν  λει- 
τουργίαν  μας  την  άφιέροσεν  ό  χαντζή  Μα&ιώς,  όπου  την  ευρεν  άπό 
τον  άδελφόν  του  τόν  μακαρίτη  ν  τόν  πανοσιώτατον  παπά  κυρ  Ίσαΐαν> 
χτλ.  Και  πάλιν  δτερον  σημείωμα  έν  τω  έσχάτω  φύλλω•  «ή  παρόν 
λειτουργίαι  εΤναι  του  αίδεσιμωτάτου  παπά  Κωνσταντίνου  Κακά- 
ρια»   κτλ, 

50.  Αι  θεΓαι  λειτουργίαι  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  καΐ 
Βασιλείου  του  μεγάλου,  ετι  δε  τάςεις  χειροτονιών,  ευχή  άναγι- 
νωσκομένη  παρά  άρχιερέως  έπΙ  τους  μέλλοντας  μεταλα^εΤν,  και 
πίνας  τετράστηλος,  περιέχων  έν  έαυτώ  ονόματα  τίνα  μνημονευτέα  έν 
τη  ίερα  προσκομιδή. — Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  59,  μήκους 
0,275,  πλ.  0,20,  γραφέν  φιλοκάλως  έτει  1691-ω'  εστί  δε  κε- 
/οσμημέ'*Λ)ν  μεγάλοις  τισΐ  κεφαλαιώδεσι  γράμμασι  κεχρωματισμέ- 
νοις,  κεχρυσωμένοις  τε  καΐ  πολυτρόπως  περικεκοσμημένοις,  ων 
ουκ  ολίγα  παρίστησιν  εικόνας  αγίων.  Έν  δε  τών  τοιούτων  γραμμά 
των,  τό  έν  τω  14-ω  φύλλω  Τ,  έχει  έν  έαυτώ  τά  ονόματα  ταύτα* 
'ίΛα'ηήλ  άρχιερέως.  Ά|3ερκίου  ιερομόναχου.  Χουρμουζίου  πρε- 
σβυτέρου».— ^Έτερον  Τ  (φ.  37?)  έχει  έν  έαυτώ  τήν  έπιγραφήν  ταύ- 
την  €  Πολυκάρπου  άρχιερέως  και  τών  γονέων».  Έν  δε  τή  όπισ&ία 
σελίδι  του  1-ου  φύλλου  υπάρχει  πίνας  ολοσέλιδος,  άπεικάζων  έπΙ 
χρυσού     δαπέδου     Ίωάννην  τόν     Χρυσόστομον    ε':ε^^οζ    δέ     πίνα; 


74  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

(φ.  20^),  ολοσέλιδος  ωσαύτως,  άπεικάζει  τον  μέγαν  Βασίλειο,^ 
ύπό  κοϋ|3ούχλΕον  ίεροΰ  θυσιαστηρίου  την  ίεράν  έπιτελουντα  λει- 
τουργίαν  γράμμασι  δε  πρασίνοις  ό  πιναζ  ούτος  έχει  χάτω  την 
έπιγραφήν  ταύτην  €•|•  ΚαΙ  τόδε  συν  τοΤς  άλλοις  "Ανανίου,  αρχιε- 
πισκόπου της  Α-ης  Ίουστινιανης  Άχριδών,  του  Βυζαντίου».  Ό 
δε  του  δλου  τεύχους  καλλιγράφος  χρυσοΐς  έγραψε  γράμμιασιν 
έν  τη  οπίσθιοι  σελίδι  του  45 -ου  φύλλου  το  σημείωμα  τόδε* 
<•{•  Έγράφη  αυτή  ή  θεία  λειτουργία,  δϊά  χειρός  έμου  του  άμα- 
θους χαΐ  κακογράφου,  Άβερκίου  ιερομόναχου,  και  προτοσυγγελου, 
μροπόλεως,  Μελενίκου,  άρχιερατεύοντος,  δε  ημών  αύθεντός  καΐ 
δβσπότου,  κυρίου,  κυρίου.  Μακαρίου.  ΈπΙ  έτους,  μχπα'  έν  μηνή 
μαρτίω  κζ'.  έν  τη  πόλ(ει)  Μελενίκου:  -  -  -  τανυν  δε  υπάρχει 
καμου  του  έλλαχίστου  Χουρμουζίου  πρεσβυτέρου». 

51•  Τεύχος  της  δυοκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  συνιστάμε- 
νον  έκ  φύλλων  βαμβακερού  χάρτου  71  (μήκους  0,252,  πλ.  0,17), 
ου  τό  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  μονόστηλόν  έστιν 
έκ  γραμμών  48  (0,215X0,13).  ΈπΙ  της  κάτω  ώας  της  προ- 
σθίας  σελίδος  του  πρώτου  φύλλου  γέγραπται  τό  σημείωμα  τόδε• 
ιΕις  χρησιν  Χρύσανθου  ιεροδιακόνου*    του  Νοταρά. 

1.  «Του  αγίου  Ίουστίνου,  φιλοσόφρυ  και  μάρτυρος,  Ικθεσις* 
όρθης  πίστεως  ομολογία,  έν  η  έμπεριείληπται  τά  κεφάλαια 
ταύτα»,  φ.  1-7^.  Καταγραφή  κεφαλαίων  κγ'  και  τούτων  τό  κεί- 
μενον, ου  ή  αρχή.  «Ίκανώς  τόν  κατά  Ιουδαίων >  κτλ.  Μί^ηβ 
τ.   6,  σ.   1208. 

2.  €Του  αγίου  Βασιλείου  Γρηγορίω  τω  άδελφω,  δτι  ου  ταυ- 
τόν  ουσία  και  υπόστασις,  και  της  αγίας  τριάδος  θεολογία».  Άρχ. 
< Επειδή  πολλοί  τό  κοινόν»  κτλ.,  φ.  7^-1 0".  Μί^β  τ.  32, 
σ.   325. 

3.  «Τπόθεσις  είς  τάς  Παροιμίας».  Άρχ.  «Σοφώς  μεν  ό 
Δαυίδ  καί  πεπαρρησιασμένως»   κτλ.,  φ,    10°^- 11^. 

4.  «Παροιμίαι  Σολομώντος»  μετά  τεμαχίων  ερμηνευτικών 
άποσπασθέντων  έκ  συγγραφών  Διόδωρου,  Βασιλείου,  Ιωάννου  του 
Χρυσοστόμου,  Πολυχρονίου,   Εύαγρίου,    Διδύμου,   Γεωργίου,  Ευσε- 


ΠΑΪΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  75 

^ίοϋ,  Άιυολλω(νίοϋ?),  Όλϋμπιοδώρου,  Ευσταθίου,  Γρηγορίοο  θεο- 
λ(ίγοο    χαΐ  έτερων. 

52.  Τεύχος  χάρτινον  της  όχτωκαιδεχάτης  έκατονταετηρίδος, 
σανιστάμενον  έκ  φύλλων  54,  μήκους  0,278,  πλ.  0,1 14•  Τό  έν 
ούτω  κείμενον  μον<5ατηλον  έκ  γραμμών  31  (0,20  Χ  0,12)•  τούτου 
δε  ή  επιγραφή  διεφθαρμένη•  άλλ'  έπΙ  της  ράχεως  του  τεύχους 
αναγιγνώσκεται  έτερα  επιγραφή,  έχουσα  ώδε•  €  Χρύσανθου  σύ^/ταγμα 
και  απλή  διασάφησις  ε  [ς  τάς  Σολομώντος  παροιμίας».  Άρχ.  ι'Ανί- 
σι»ς  και  θάυμάζωντας  έκεΐνοι»   κτλ. 

53.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  64,  μήκους  0,27,  πλ,  0,19, 
γραφέν  περί  τήν  αρχήν  της  όκτωκαιδεκάτης  έκατονταετι^ιρίδος  και 
χείμενον  έμπεριέχον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  24  (0,175x0,125). 
—  [Νικήτα  Σερρών  ?]  ερμηνεία  του  εΙς  τα  γενέθλια  του  Σωτή- 
ρος  λόγου  και  του  εις  τήν  Πεντηκοστήν  λόγου  Γρηγορίου  του  θεο- 
λόγου• προ  δε  της  ερμηνείας  ταύτης  6  του  τεύχους  δέτης  Ιθετο  παν- 
τάπασιν  άγραφα  φύλλα  πέντε,  ων  τό  εσχατον  μόνον  έμπεριέλαβεν 
ετει  17 70 -ω  σημείωμα  τι,  ου  ή  αρχή•  «Έκ  τών  του  διδασκάλου 
Ά^^ανίου.  άφιερώθη  τώ  Παναγίω  Τάφω.  κατά  το  ^αψο-ον  έτος» 
κτλ.  "Ετερα  δε  πέντα  φύλλα  παντάπασιν  άγραφα  υπάρχει  μετά  τό 
χείμενον  του  δευτέρου  λόγου. 

54.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  182,  μήκους  0,268,  πλ. 
0,195,  γραφέν,  ετει  175θ-ω•  ου  τά  πρώτα  εννέα  φύλλα  περιέχει 
πί^^αχα  λεπτομερή  τών  έν  αύτώ  τω  τεύχει  ευρισκομένων  κειμένων 
χαΐ  έπΙ  μεν  της  κεφαλίδος  τούτου  του  πίνακος  γέγραπται  τό 
€Έκ  τών  της  μητροπόλεως  Νέων  Πατρών  ^αψνζ•^»,  μετά  δε 
τό  τέλος  αύτου  ευρίσκεται  σημείωμα  τι,  δήλον  ποιούν,  δτι  τούτο 
τό  τεύχος  τη  23-η  του  μηνός  Ιουνίου,  έτους  1792-ου,  δώρον 
εδωκεν  €είς  τόν  "Αγιον  Τάφον»  Ιγνάτιος  προηγούμενος  Ίβηρίτης. 

1,  Ματθαίου  νομοκά'/ων  έκ  κεφαλαίων  τμξ',  ήρμηνευμένος  εις 
δημώδη  φωνήν.  Άρχ.  «Περί  του  κριτου  -  -  -  Πρέπει  τόν  κρι- 
τής;» κτλ.,  φ.  10-95",  ένθα  τό  €  Τέλος  του  θείου  και  αρχιερατι- 
κού νομίμου  του  σοφωτάτου  Ματθαίου». 

2.  Ίωάνου  Ζωναρά  νομοκάνων  έκ  κεφαλαίων  σνε',  ήρμηνευμέ- 


76  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ,   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

νος  είς  δημώδη  φωνήν.  Άρχ.  ιΠερΙ  των  διόΕχόνων  χαΐ  ιερέων  -  -  - 
Ό  εικοστός  κανών  των  άγιων  αποστολών»  κτλ.,  φ,  95^-182.  Έν 
τη  δευτέρα  σελίδι  του  1ϋΟ-όυ  φύλλου  γέγραπται  τούτο•  «Τ^υ  τα- 
τυεινου  μητροπολίτου  Νέων  Πατρών  Νεοφύτου».  Μετά  δε  το  τέ- 
λος του  νομοκάνονος  υπάρχει  τό  σημείωμα  τόδε*  ιΈως  τό  παρόν 
ώδ'  εϊληφε  τέρμα*  δια  χειρός  έμου  Νικολάου  ιερέως  εκ  της  θεο- 
φρουρήτου  πολιτείας,  λεγομένης  Μοαχοπόλεως'  πλην  των  δ*"^ 
φύλλων  ώνπερ  είσιν  έν  τω  τέλει,  ^αψν^  Ιουνί,  9>.  Και  ένδον 
της  δευτέρας  πινακίδος  δτερον  σημείωμα,  τόδε*  «•|•  Έκ  των  του 
Παναρέτου  Τοδίου  και  ^Αγιωταφίτου  πρωτοσυγκέλλου». 

55«  Μαθηματάριον  έκ  Πάτμου  χάρτινον  έκ  φύλλων  396, 
μήκους  0,268,  πλ.  0,185,  ου  φύλλα  παντάπασιν  άγραφα  τάδ' 
εστίν:  83-85,  196-202,  257,  258,  268-275.  Έγράφη  δε  τοΰτο 
ετει  1801 -ω. 

1.  «[Έ]ζηγήσεις  των  του  Συνεσίου  επισκόπου  Κυρήνης  επι- 
στολών, έρμηνευθεΤσαι  παρά  του  έν  διδασκάλοις  σοφολογιω- 
τάτου  και  αρίστου  έν  πάση  ελληνική  μαθήσει  Δανιήλ  μονάχου 
Κεραμέως  του  Πατμίου  έν  τη  κατά  Πάτμον  πατριαρχική  σχολή» ', 

φ.    1-195. 

2.  «Εις  τον  αυτοκράτορα  Άρκάδιον  περί  βασιλείας•  λόγος  του 

Συνεσίου.   Έςήγησις   του  Δανιήλ»,   φ.  203. 

3.  [Δανιήλ  Κεραμέως]  «έγκώμιον  τών  ταξιαρχών  Μιχαήλ  και 
Γαβριήλ».   Άρχ.    «Χαρά  εις  τον  ούρανόν»   κτλ.,  φ.   253. 

4.  [Του  αυτού]  «εξηγήσεις  τοδ  σοφωτάτου  Πλουτάρχου  περί 
της  τών  παίδων  αγωγής»,  φ.    259• 

5.  [Δανιήλ  Κεραμεως]  «εις  τήν  άνάστασιν  του  Χρίστου  έγκώ- 
μιον», ου  ή  αρχή•    «^Ω  φαιδρότατη  εορτή»   κτλ.,  φ.  267^. 

6.  «Έξήγησις  του  περί  ίερωσύνης  λόγου  του  έν  άγίοις  πα- 
τρός ημών  Γρηγορίου  του  θεολόγου,  έρμηνευθεΤσα  Τϋαρα  [του] 
αρίστου  έν  διδασκάλοις  κυρίου  Δανιήλ  Πατμίου  Κεραμέως  κατά 
τό  ^αωα^^'  » ,  φ.  279-ον  άχρι  τοΰ  339-ου  φύλλου,   έν  ω  και  τό  ση- 

^  Περί  τοΰ  βίου  α,αι  τών  τέως  εγνωσμ.ένων  ζονημ,άτων   ούτοΰ  ορΛ  Α.  ^ΜΗΤρίβΒ- 
€ΐιί&,  ΠατΜοεοκΐβ  ΟΊβρκΗ.  Έν  Κιέβω  1694,  σ.  128-140. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  77 

μ«!α>μα  τόδε•  «Έγράφη  δδ  υπό  χειρός  του  έν  ιβροδεακόνοις  -  -  - 
Κϋτυραίου  του  έκ  κώμης  Γουμέντζας  έν  ετει  χιλιοστω  όκτακοσίο- 
ατω  πρώτα),  πέρας  δε  ληφθείς  κατά  τον  του  μαρτίου  μήνα, 
ήμερα  ε'». 

56.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  196,  οΤς  ουκ  ολίγα  συνέρ- 
ραπταε  καΐ  συγκεκόλληται  χαρτία. 

1.  Πολυκάρπου,  πατριάρχου  Ιεροσολύμων,  έπιστολαΐ  (1822- 
1327)  προς  διαφόρους  περί  των  πραγμάτων  του  Κοινού  του  Πα- 
ναγίου  Τάφου,  φ.   1-189. 

2.  Τεμάχιον  ζτέροί)  τινός  κωδικός  της  ιη'  έχατ.,  ου  ή  ακο- 
λουθία κείται  έν  τω  58-ω  κώδικι.  <Διδαακαλία  περί  του  ακραι- 
φνούς τρόπου  του  διδάσκειν  τό  θείον  και  ιερόν  Εύαγγέλιον,  εκδο- 
θείσα παρά  Γερασίμου  Βλάχου  του  Κρητός»,  φ.  190-196. 

5  Τ.  Τετράδια  Σωφρονίου  Λεσ^3ίου,  χρηματίσαντος  καμαράση 
και  βι^λιοφύλακος  της  έν  τω  Μετοχίω  του  Παναγίου  Τάφου  βι- 
βλιοθήκης. 

1.  Παράφρασις  του  περί  ίερωσύνης  λόγου  Γρηγορίου  του  θεο- 
λόγου, γραφεΐσα  υπό  του  Σωφρονίου,  ιεροδιακόνου  ό'ντος,  έν  Χάλκη, 
τη  6-η  του  μηνός  αυγούστου  του   1864-ου  έτους. 

2.  «Σημειώσεις  εις  τόν  Φαίδωνα  Πλάτωνος,  ή  διάλογον  περί 
ψυχης>,   φ.   25. 

3.  Διονυσίου  Κλεόπα  «θεολογική  εγκυκλοπαίδεια». Άρχ.  «Συμ- 
πάς ό  κόσμος  και  δλον  τό  άθροισμα  πασώντών  επιστημών»  κτλ., 
φ.  67-89.  Τό  όλον  κείμενον  άριθμεΓ  σελίδας  42,  τούτων  δ'  ή 
εσχάτη  περιέχει  τό  σημείωμα  τόδε*  «Μηνι  Ιανουαρίου  ισταμένου 
5ϊ  τω  ^αωξε  σωτηρίω  ετει  [=1865]  υπό  Σωφρονίου  ίεροδ.  Λε- 
σβίου έν  τη  κατά  Χάλκην  θεολογική  Σχολή  έγράφη». 

4.  «Λύσις  των  έν  τή  Άλγεβρα  του  Σ.  Π.  Μανάρη  προβλη- 
μάτων, σελ.   50-53»,  φ.  91-102. 

5.  Μέρος  της  εκκλησιαστικής  ιστορίας  Φωτίου  Άλεξάνδρίδου 
(φ.  106-132),  γραφέν  έν  τή  θεολογική  Σχολή  των  Ιεροσολύμων 
υπό  Σωφρονίου  ιεροδιακόνου    ετει   1869-ω,   μηνι  δε/,εμβρίω. 

6.  «Εγκυκλοπαίδεια  τής  θεολογίας»,  φ.  134-161.   Μετά  το 


78  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

πέρας  αύτης  υπάρχει  το  σημείωμα  το5το•  «Έκ  τοδ  γερ(ΐανιχου 
μετεφράσθη  υπό  του  διδασκάλου  χ.  Λυκούργου.  "Έγραφον  έν  τη 
θεολογική  Σχολή  των  Ιεροσολύμων  του  Τίμιου  Σταύρου.  Σωφρό- 
νιος ίεροδ.  Λεσβίος  αύγούστου  7.  1869».  *Αρχ.  €  Καθόλου  έγκυ- 
κλοπαιδείαν  όνομάζουσιν  οι  νεώτεροι»   κτλ. 

7.  «Ιστορία  της  φιλοσοφίας  ύπο  Φωτίου  όρχιδιακόνου  καΐ 
σχολάρχου  της  θ.  Σχολής  των  Ιεροσολύμων».  Άρχ.  ι  Φιλοσοφία 
έστΙ  σκέψις  ή  μετά  σ/έψεως  παρατήρησις  των  πραγμάτων»   κτλ., 

φ.    166-226. 

8.  'Λδήλου  «λογική»,  ης  ή  αρχή•  « Τελειώσαντες  τάς  ψυχο- 
λογικάς  έρευνας»   κτλ.,  φ.  234-258. 

9.  «Γραμματική  Όμηρου».  'Λρχ.  «Όλίγας  μόνον  ειδήσεις 
παρέδωκεν»   κτλ.,  φ.   266-276. 

10.  «Βίος  του  Πλάτωνος».  'Λρχ.  «Ό  ευφυέστατος  των  μα- 
θητών», φ.   277. 

11.  «Μεθερμηνεία  του  έκατονταετηρικου  άσματος  (ο&πηίηίδ 
δβοϋίαπδ)  του  Όρατίου  εις  τήν  έλλάδα  φωνήν,  κατά  τό  μέτρον 
του  πρωτοτύπου,  ήτοι  τό  σαπφικόν,  υπό  Περικλέους  Γρηγοριά- 
δου»ι,  φ.   283. 

12.  Στίχοι  «εις  τάς  τελευταίας  στιγμάς  του  πλοίου  'Λρκα- 
δίου»,  ων  ή  αρχή•  «Ές  εδρών  τών  κατωτάτω  ή  Μεσόγειος  μυ- 
καται»  κτλ.,  φ.   285°^. 

13.  €'Ωδή  ε?ς  πολιτικούς  στίχους  είς  τον  μακαριώτατον  πα- 
τριάρχην  Ιεροσολύμων  Κύριλλον  τον  β'».  'Λρχ.  ι'Ώ  τί  γλυκεία 
καΐ  θεία  μέθη»   κτλ.,  φ.   28δΡ. 

14.  Επιγράμματα  τρία,  α')  εις  ΚωνσταντΤνον  Οίκονόμον  ^,  β) 
εις  'Λθανάσιον  μητροπολίτην  Λι3ύης,  γ')  εις  Πίνδαρον,  φ.   286?. 

15.  «Ιαμβικά     είς  τον  σεβαστόν    αγιον    Φιλαδελφείας    κύριον 


*  Ούτος  σονέγραψε  και  βιβλίον,  ου  ή  επιγραφή*  «Ή  ιερά  [Αονή  του  Σινά  χοτά 
τήν  τοτΓογροφικήν,  ίοτοριχήν  και  διοικητιχήν  αυτής  εποψιν  υπό  Περικ>.έους  Γρηγοριάδου, 
καί)ηγητοΰ  έν  τή  θεολογική  Σχολή  του  Κοινού  του  Παναγίου  Τάφου.  Έν  'Ιεροσολύ- 
|χοις  1875». 

'  Κ.  Σά&α,  Νεοε>ν).ηνική  φιλολογία,  σ.  781-736. 


> 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΓΟΙΟΛΥ^ΙΩΝ.  79 

Ίωάσαφι,  φ,    287^  Εις  δτερον  Ίωάσαφ  χαΐ  «έπιτύμβιον  εις  τον 
άοίδκμον  Άθανάαιον  τον  Λψύης». 

16.  ΉρωελεγεΤα•  α)  εΙς  την  είκόνα  της  μονής  του  Τιμίου 
Σταύρου•  β')  εις  την  έν  τξ  νήσω  Κρήτη  μονήν  Άρχαδίου*  γ') 
έτΓίτύμβιον  εις  τους  υπέρ  της  Κρήτης  ανδρείως  πεσόντας•  δ')  εΙς 
τον  Οιδίποδα  τυραννον  του  Σοφοκλέους•  ε')  ε2ς  τον  Γάλλον  χαλολόγον 
Βιλλεμαΐνον,  φ.   287 ?. 

17.  Άναπαιστικον  είς  θεόχλητον  Φαρμακίδην  ^,  φ.   288. 

18.  «Εύαγγέλιον  της  του  Χρίστου  γεννήσεως  διά  στίχων 
ηρωικών  έζαμέτρων,  ποιηθέν  έν  Ιερουσαλήμ  υπο  χ:  Κ.  Κοκκινάχη 
τη  23  δεκεμβρίου   1841  >,  φ.    292. 

19.  «Τό  Ούσης  όψί ας  διά  στίχων  ιαμβικών  τριμέτρων 
άκαταλήχτων,  ποιηθέν  υπό  χ:  Κ.  Κοκκινάκη  τη  15  άπριλίου 
1840  έν  Ταταούλοις»,  φ.   293?. 

20.  «Έν  τη  ευτυχέστατη  περιστάσει,  έν  η  ή  Α.  Β.  Μ. 
Φραγκίσκος  Ιωσήφ  Α',  αυτοκράτωρ  της  Αυστρίας,  βασιλεύς  της 
Ουγγαρίας  Βοεμίας  και  Ιερουσαλήμ  κτλ.  κτλ.  ήξίωσε  νά  έπι- 
τ/εφθη  τό  τυπογραφεΤον  των  φραγκισκανών  πατέρων  της  αγίας 
πόλεως  Ιερουσαλήμ,  έν  τη  10  νοεμβρίου  1869  ('/αθ'  ήμας  30 
Οκτωβρίου) — ωδή:  —  Σαλήμ,   χαϊρέ  και  αι  ώραΤαι  οδοί  σου»   κτλ., 

φ.  296. 

5β.  Συ)Λογή  χαρτίνων  τετραδίων,  α')  Σελίδες  98.  ^1813 
μαιοϋ  27  έχειρογραφήθη  τό  παρόν  ίδόχειρόν  μου  βιβλίον  παρ' 
έμου  του  ταπεινού  Γιάγκου  Δημητρίου  Λαμπίκη,  περιέχον  μέσα 
εύχάς  εις  τήν  ύπεραγίαν  δέσποιναν  θεοτόκον  και  μετάληψιν,  και 
ζάποια  άλλα  χρειαζόμενα  εις  κάθε  χριστιανόν».  —  β')  Φύλλα  130, 
γραφέντα  περί  τό  τέλος  της  ιη'  και  περί  τήν  αρχήν  της  ιθ'  εκατ. 
Τετράδια  μα&ηματαρίων,  ων  εν  ην  Παναγιώτου  Άριτζιανου^. — 
γ')  Φύλλα  6,  ων  τό  εσχατον  εμπεριέχει  του  μεγάλου  πρωτοσυγ- 
κέλλου  της  Μεγάλης    Εκκλησίας  προσφώνησιν,  έν  τω  ναω  γενο- 

*  Κ.  Σάθα,  Ιίεοελληνιχή  φιλολογία,  σ.  744-746. 

*  Ούτος  ην  ίσως  6  χαλούαενος  Μάντζβρ'.ς.  Μ.  ΙΙαρανί•Λο  σχεοίασμα  ττερι  της  έν  τω 
ϋίψιχω  εθνει  καταστάσεως  των  γρα[λμ.άτων  χτλ.  Έν  ΚωνσταντΕνουττόλεί  1867,  σ.  113. 


80  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦίίΝ 

μένην  του  αρμένικου  ττατριαρχείου  τη  9-Τ[3  μηνός  άπριλίου  του 
1873  ου  έτους.  — δ')  Συνεσίου  έπιστολαΐ  μετά  ψυχαγωγικής  αυ- 
τών ερμηνείας.  Φύλλα  75,  γραφέντα  περί  το  τέλος  της  ιη' 
εκατ. — ε')  ιΈςηγήσεις  Δημοσθένους»,  τουτέστι  παραφράσεις  ένίων 
αύτου  λόγων,  ών  εις  ακολουθείται  τω  σημειώματι  τωδε'  «Τέλος 
{χ(ί)ΐ-'  [==1816]  ίουνιου  ιδ'  έν  Χίω,  υπό  διδασκάλου  κυρίου  Βαρ- 
δαλάχου>-.  ϊτεροΊ  δέ  τίνα  των  λόγων  τούτων  «ιδιώτισε  κυρ  ΠαΓ- 
σιος  Καραπάνος». — ς')  ιΈςηγήσεις  του  θουκυδίδου»,  γενόμεναι 
περί  την  αρχήν  της  ιθ'  έκατονταετηρίδος.  Φύλλα  56. — ζ)  Έςη- 
γήσεις  των  απομνημονευμάτων  Ξενοφώντος»,  γενόμεναι  ωσαύτως 
τη  ι&'  εκατ.  Φύλλα  16. — η')  «Ισοκράτους  περί  τών  δοκησισό- 
φων»•  παράφρασις  της  ιη'  έκατονταετηρίδος.  Φύλλα  2. — θ')  Αγα- 
πητού διακόνου  εκ&εσις  κεφαλαίων  παραινετικών  προς  τόν  αυτο- 
κράτορα Ίουστινιανόν  παράφρασις,  γενομένη  περί  την  αρχήν  της 
'.»)'  εκατ.  Φύλλα  8. — Ο  Ισοκράτους  προς  Δημόνικον  και  Νικο- 
κλέα.  Φύλλα  20. — ια')  Πλουτάρχου  περί  πολυπραγμοσύνης  και 
περί  άδολεσχίας•  παράφρασις.  Φύλλα  21. — 1;3')  «Έςήγησις  του  περί 
άδολεσχίας  λόγου  του  Πλουτάρχου».  Τπό  το  τέλος  αύτοΰ'  «^αωιε' 
[=1815]  μαρτίου  α'  έν  τη  Πάτμω•  έςηγήθη  δέ  ό  παρών  (λόγος) 
υπό  τίνος  μαθητού  Σταυρή,  μαθητευομένου  έν  τη  σχολή  τή  χατά 
τόν  Κουρούτζεσμεν».  "Επεται  Ευστρατίου  διδασκάλου  παράφρασις 
του  προοιμίου  της  Ήρωδιανου  ιστορίας.  Φύλλα  12,  ών  τα  τρία 
έσχατα  παντάπασιν  άγραφα. — ιγ')  Παράφρασις  του  περί  του  στε- 
φάνου  λόγου  του  Δημοσθένους.  Φύλλα  40. — ιδ')  Δημοσθένους 
κατά  Κτησιφώντος  υπέρ  του  στεφάνου.  Κείμενον  άπλουν,  άντιγραφέν 
έτει  1816•ω  έν  τή  νήσω  Χίω  υπό  τίνος  Παναγιώτου.  Φύλλα  43. — 
ιε')  Έκ  τών  απομνημονευμάτων  Ξενοφώντος•  παράφρασις.  Φύλλα 
38.  —  ις')  Άδηλου  €περι  ποιήσεως».  Άρχ.  <Κεφάλαιον  πρώτον 
περί  αρχής  και  προόδου  της  ποιήσεως  και  περί  στιχουργίας. 
Άφ'    ου    έτελείωσα    τάς    παρατηρήσεις    μου    περί  τών    διαφόρων 

*  Περί  Κωνσταντίου  του  Βαροα/,άχου  ορα  Κ.  -άΟα  νεοε/Λ.  οι^^οΧο*^,  σ.  601,  χαι 
το  |3ι,3λίον,  ου  ή  έττιγριφή*  «Πρώτη  "εντηλοντίδτηρΐ;  της  έν  'Οδησσω  Έ)ληνε|χτ:ορι-Λής 
Ιχολής  1817-1867.  Έν  'Οοησαώ  1872,  σ.  27,  29,  130-137,  142-151,  163-169. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  81 


ειδών  της  πεζής  συνθέσεως»  κτλ.  Φύλλα  54 — ιζ')  Ακολουθία 
της  έν  τω  56-ω  κώδικι  ρητορικής  Γερασίμου  Βλάχου.  Φύλλα  11, 
ων  τά  πέντε  έσχατα  παντάπασιν  έιγραφα. — ιη')  Νεοελληνικής 
τίνος  συγγραφής  τεμόχιον  έκ  13  φύλλων.  — 1&')  "Αδηλου  «ζητή- 
ματα εις  την  φιλοσοφίαν  και  την  ίεράν  έρμηνευτικήν>.  Τπό  τό 
χέρας  αυτών  «^αωξθ'  [=1869]  ίουνίου  16*  εγραφον  εν  τη 
θεολογική  Σχολή  τών  "Ιεροσολύμων.  Σωφρόνιος  ίεροδ.  Δέσ|3ιος>. — 
κ')  «Έξήγησις  της  Χρηστοηθείας  Αντωνίου  του  Βυζαντίου•  του 
διδασκάλου  κυρίου  Κυρίλλου*.  Φύλλα  4.— χα')  Σωφρονίου  Λεσβίου 
«περιγραφή  της  πόλεως  Βάρνης»,  συνταχθείσα  έν  τη  θεολογική 
Σχολή  τών  Ιεροσολύμων  (20  ίαν.  1867).  Φύλλα  4.  — λβ')  «Σαλ- 
λουστίου  εξηγήσεις».   Φύλλα  8. 

5Θ.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  58  (μήκους  0,245,  πλ. 
0,158),  ων  Εζ  έστι  πτ^τάπασιν  δγραφα  (φ.  8,  40,  41  χαΐ 
δ6•;58)-^ — «Χρύσανθου,  πατριάρχου  Ιεροσολύμων,  άντίρρησις  εις 
τά  &ΚΤ  κακώς,  ψευδώς  καΐ  άναρμόστως  λέγονται  εις  τό  Προσκυ- 
νητάριον  του  άγιου  δρους  Σίνα».  Κατά  τον  πρόλογον  αυτής  ή 
τοιαύτη  άντίρρησις  έγράφη  «έν  Κωνσταντινουπόλει.  1731.  χατά 
μήνα  ία^^νουάριόν».  Έν  τη  προσθία  σελίδι  του  4-ου  φύλλου  γέ- 
γραπτά  ι  « επίγραμμα  δια  στίχων  ήρωελεγείων  προς  τόν  μακαρι'ώ- 
τατον  πατριάρχην  της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ,  τον  σοφώτατον 
της  παρούσης  βίβλου  συγγραφέα»•  έστι  δε  τούτου  ποιητής  «Παρ- 
δέν.ος  ιερομό'>αχος  Γερένης  6  ές  Αθηνών».  "Ορα  Δ.  Γ.  Καμπουρό- 
γλου,  Μνημεία  της  ιστορίας  τών  Αθηναίων,  τ.   II,   σ.  232*233. 

ΘΟ.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  36  (μήκους  0,248,  πλ. 
0,165),  γραφέν  περί  τό  τέλος  της  πεντεκαιδεκάτης  ή  περί  τήν 
αρχήν  της  έκκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος•  μία  δ'  εκάστη  τών  σε- 
λίδων αοτοο  κείμε^Λ)ν  έχει  μονόστηλον  έκ  γραμμών  29  (0,183  Χ 
0,115). —  «Κλέομήδους  κυκλικής  θεωρίας  πρώτον»  (φ.  1-17) 
Ατ,  «δεύτερον»  βιβλίον  •(φ.  19  κέ)  μετά  σχολίων  έν  ταις  ωαις 
τών  σελίδων.  Άρχ.    «Του  κόσμου  πολλαχώς  λεγομένου»  κτλ.  Έκδ. 

ΖίβδΙβΓ,  σ.    3. 

61.  Τεύχος  της  όκτωκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος  έκ  φρλλο)ν 

ιτ.  6 


82  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  £ΛΑ.  ΖΕΙΡΟΓΡΑΦϋΝ 

χάρτου  40  (0,227X0,16),  ου  μία  τών  σελίδων  έχάσπ]  γραμ|Αας 
δρ^θ|^£ΐ  19. — *^αματιχή  άχολο^θία  9ίς  τόν  δσκον  Σάβαν,  ης  ποιη- 
τής Ία>στ]φ  ΣαβαΙτης.  Άρχ,  «Ψάλλομβν  στιχηρά  προσόμοια•  ήχος 
α'.  Τών  ουρανίων  ταγμάτων.  Ό  υπερόπτης  των  κάτω»  χτλ•  Μβτά 
τους  χανόνας*  «1814  Σαμουήλ  ιερομόναχου  Κυπραχου».  Προς 
τφ  τέλει  του  τεύχους  έγράφη  περί  την  αρχήν  της  ιθ'  έχατ. 
μεγαλυνάριά  τίνα  προς  τον  δσιον  Σάβαν,  ων  ποεητής  Νεόφυτος 
ιερομόναχος. 

62•  Τεύχος  χάρτινον  (μήχους  0,237,  πλ  0,167)  έχ  σελί- 
δων 132,  γραφέν  περί  το  τέλος  της  όχτωχαιδεχάτης  έχατονταετη- 
ρίδος. — Άδηλου  «Γραμματιχή  περί  σχηματισμού  των  στοιχείων 
και  συλλαβών  χαΐ  των  οχτώ  μερών  του  λόγου».  Άρχ.  «"Ορος. 
Γραμματιχη  έστι  τέχνη  περί  τόν  προφοριχόν  λόγον  χαταγινομένη  > 
χτλ.  Πρό  της  αρχής  της  τοιαύτης  γραμματικής  έπΙ  σελίδος  τινός 
ές  αρχής  άγραφου  προσετέθη  τ6  σημείωμα  τόδε*  «Ό  Ιεροσολύμων 
Αθανάσιος.  Τής  του  Παναγίου  Τάφου  βιβλιοθήκης,  ό  δ'  άφελόμένος 
επάρατος » . 

Θ3.  Τεύχος  χάρτινον  τής  όκτωκαιδεχάτης  έχατονταετηρίδος 
έκ  φύλλων  63  (μήχους  0,225,  πλ.  0,165),  ων  μία  έχάστη  των 
σελίδων  αριθμεί  γραμμας  28  (0,18X0,115). — α')  [Νικηφόρο^/ 
Καλλίστου  του  Ξανίοπούλου  ερμηνεία  εις  τους  αναβαθμούς  τής 
όκτωήχου]  άνεπίγραφος.  Άρχ.  «Δει  μεν  ουν  πρό  τής  έςηγήσεως» 
κτλ. — β')  «Νικηφόρου  του  Ξανθοπούλου  έζήγησις  εις  Την  τι- 
μιωτέραν,  προς  τον  άπό  τής  Όδηγητρίας  ίερομόναχον  χαί  έχ- 
κλησιάρχην  χύριον  Νεόφυτον».  Άρχ.  «Ούτε  σε  του  θάρρους  έπαι- 
νειν  εχω»   χτλ. 

Θ4.  Τεύχος  χάρτινον  τής  όκτωχαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος 
έκ  φύλλων  111  (μήκ.  0,233,  πλ.  0,175). — α')  Φύλλ.  2  κέ. 
Άδηλου  «Εις  άπασαν  την  λογικήν  Αριστοτέλους  μέθοδον  προ- 
διοίκησις,  ήτοι  εισαγωγική•  τί  έστιν  λογ«κή,  και  περί  τών  τριών 
του  νοός  ενεργειών».  Άρχ.  «[Ή]  περί  τήν  φιλοσοφίαν  σπουδή» 
κτλ. — β')  Φυλλ.  33^  «Τεχνολογία  τής  μικρας  λογικής»,  ης  ή 
άρχή•#  «Δ(ιδάσκαλος).    Τί  έστι    λογική;  Μ(α8ητης).  Λογική    έστιν 


^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΒΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜβϊ.  83 

ϊςις  έπί»Ρΐίτοςϊ  χτλ.— γ')  Φύλλ.  45".  Άνεχίγροφος  βΕσαγιογή  *•ί 
τήν  λογιχήν.  Άρχ•  «"Ηντινα  νδν  φιλοσοφιαν  λέγομ&ν,  βοφίαν  οί 
άρχβΐοι  χροοηγιίρβοον,  γν&σιν  δηλβδή  θδίων  χαϊ  ανθρωπίνων 
πραγ}ΐάΐων »  χτλ. — δ')  φόλλ.  50α.  <5ύνοψί;  τη;  λόγκος » » ' ης 
ί]  άρχη•  «Ή  λογαή  όρ£ζ«ο!  επιστήμη  ϊ5  τέχνη»  χτλ.— δ')  Φύλλ. 
61-104.  «Συνββίοίΐ  ε!ς  τδν  αύτοχρότορα  Άρχάδίον  ιτερί  βαοι- 
λίίας».  Κεί[ίε>ι<ον  χαΐ  τούτου  ψοχαγωγίχή  ερμηνεία. — ■ς')  Έπτλ 
φύλλα  άγραφα,  ων  τίνα  περιέχει  έν  έαυτοΐς  βτΐοραδίχά  τίνα 
γνωμϋΐά  κβΐ  άποφ&έγμοτα. 

β&.  «Κανών  έγχωμιαστιχός  εί;  τήν  χοίμησιν  τ^ς  ύτηραγί<χς 
θεοτόχου  χαΐ  ιίεΐπαρδένου  Μαρίας,  ποιηθεί;  παρά  Προχοπίου  ίερο- 
διδασκάλου  Πελοπον{ν)η<κΌυ  χαϊ  χοθηγητοά  χρηματίζοντο;  τ^  έν 
Ιερουσαλήμ  σχολή;,  προτροπή  τοϋ  μαχαριωτάτο»  πατριάρχου 
Ίερβσβλύμιβν  χορίου  χορίοο  Άβραμίου-  δστις  ψάλλετβι  έν  τω  τής 
ά^ίας  Γβθσιμανή;  σε^σμίω  ναω  τή;  θεοτόχου  χατά  τήν  τάξιν 
το5  κανόνος  τοϋ  Μεγάλοο  Σαββάτου,  παρισταμένων  των  ιερέων 
κύχλίρ  του  επιτάφιου  τής  Θεοτόκου,  έν  ω  υπάρχει  τείίειμενη  ή 
ειχων  τη;  κοιμήσεως  αυτής,  ένδεδυμένων  τήν  ίκρατΐχήν  στολήν. 
Ό  ουν  πρώτος  των  ιερέων  λαβών  θυμιατήριον,  μετά  τήν  ενάτην 
ώδήν,  θυμιά  σταυροειδώ;  τδν  έπιτάφιον  χαϊ  άρχεται  ψάλλειν  το 
πρώτον  τροπάριον  βϊ;  ήχον  πλάγιον  α':  —  Ή  αγνή  έν  τάφω  κα- 
τετέθη» χτλ.  ΤβΟχος  έκ  φύλλων  χάρτου  22,  μήκου;  0,23,  πλ. 
0,165"  (ω  τό  κείμενον  έν  μιδ  των  σελίδων  έχάστη  μονόστηλον 
έχ  γραμμών  εϊχοσι  (0,165X0,11)"  έγράφη  δε  έτει  1783-ω. 
Και  έν  μεν  τώ  1-ω  φύλλω  κειΐαι  τδ  πρωτότυπον  επιστολή; 
Προκοπίου  τοϋ  Πβλοτυοννησίου  προ;  Νεόφυτον  μητροπολίτην  Να- 
^ίφέτ  (χβ*  ίουλ.  ,αψπγ')  περί  τής  συντάξεως  τοϋ  έν  τώ  τβύχει 
τούτω  χονόνος-  έν  δέ  τω  20-ώ  φύλλω  γέγραπται  τό  σημείωμα 
τοϋτο•  «Το  παρόν  βιβλίον  εγράφθη  ττορ'  έμοδ  Παησίου  ιερομόνα- 
χου τοϋ  Άγίω  όρίτϊ],  δ  έκ  τής  Βουλγαρία;•  καϊ  παρακαλώ  έάν 
εΰρηται  ανορθογραφίας,  ή  και  άλλα  σφάλματα,  μη  με  μεμφεσθε, 
δτι  βίμΐ  αμέτοχος  τής  ελληνικής  φράσεως,  άίΛά  διορθώσατεται; 
συγχωρήσατε  μοι,    χαϊ    ευχεσίϊε    υπέρ    έμοΰ.   έν  Ιτο;,  ,αψπγ'.  έν 


84*  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ϊ ( 

μην{,  ΙοοΚίοο.  κβ'».  Μετά  τό  τοιοδτον  σημείωμα  τό  τευχός  έχει 
φύλλα  δύο,  δπερ  ή  ν  ές  άρχης  άγραφα*  τούτων  δε  τό  πρώτον 
έμπεριέλα^εν  δστερον  τό  σημείωμα  τόδε•  *Τό  τζαρ^Ί  βιβλίον  συνε- 
τέδη  χαΐ  άφιέρώ&η  τω  της  αγίας  Γεθσεμανης  σε|3ασμίω  ναω  της 
ύπεραγίας  -Θεοτόκου  παρά  Προκοπίου  ίεροδίδασκάλου  ΙΙελοποννη• 
σίου,  έν  τω  ^αψπρΗ»  έν  μηνΐ  ίουλίου,  ήγουμενευοντος  Αγαπίου  του 
έξ  Αθηνών».  ^Ορα  Ίεροσολ.  Βιβλίοθ.  III,  σ  179-181. 

66•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  60  (μήκους  0,222,  πλ. 
0,175),  πίναζι  τριάκοντα  καΐ  τέσσαρσι  κεκοσμημενον,  γραφΓ>  δε 
ετει  1844-ω.  —  Άντίγραφον  εντύπου  βιβλίου,  ου  ή  επιγραφή• 
«Σιωνίτης  υμνωδός.  Μελωδικοί  καΐ  θείοι  δμνοι,  ους  ψάλλομεν 
περιερχόμενοι  και  λιτανεύοντες  είς  τά  εντός  του  πάνιέρου  ναού 
της  Αναστάσεως  πανσέβαστα  προσκυνήματα. και  θεΤα  παρεκκλήσια». 
Μετά  τό  κείμενον  ιΈτελειώθη  εΙς  τους;  ^αωμβ'.  ςΐ^θ  υεπ^λώ 
Ήθπσ'ηλχ  ξλνθυλχ.  Ηθψλκθ^(:Ηνλ"'χ»  =  <διά  χειρός  Ιακώβου  μο- 
ναχοδ  Βατοπαιδινου».  Ή  εσχάτη  του  βιβλίου  τούτου  τύπωσις  έπε- 
γράφη  οϋτω•  ιΣιωνίτης  υμνωδός,  ή  μελφδικοι  και  θείοι  δμνοι,  ους 
ψάλλομεν  περιερχόμενοι  και  λιτανεύόντες  έίς  τά  εντός  του  πάνιέρου 
Ναού  της  Αναστάσεως  πανσέβαστα  Προσκυνήματα  καΐ  θεία  Πα- 
ρεκκλήσια. Έκδίδοται  ήδη  τό  τέταρτον  έγκρίσει  του  μάκαριωτάτου 
και  θειοτάτού  πατριάρχου  της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ  και  πά- 
σης Παλαιστίνης  κυρίου  κυρίου  Νικόδημου  του  Α'.  Έν  Ίερέσολύ- 
μοις  εκ  του  τυπογραφείου  του  Π.  Τάφου.  1883».  8-ον,  σε- 
λίδες   120.  ^ 

67.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  70  (μήκους  0,225,  πλ. 
0•,165),  ων  τριάκοντα  και  τρία  μόνα  γεγραμμένα,  και  ταύτα  περί  τήν 
αρχήν  της  ιθ'  έκατονταετηρίδος.  Επιγραφή*  ιΛειτουργίαι  τών  αγίων 
πατέρων.  Ιακώβου  του  αποστόλου  καί  άδελφοθέου.  Βασιλείου  του 
μεγάλου.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου.  Περί  τών  έν  τη  λειτουργία. 
Διονυσίου  του  Αρεοπαγίτου.  Ίουστίνου  του  φιλοσόφου  κάί  μάρ- 
τυρος, Γρηγορίου  του  Νύσσης  αρχιεπισκόπου.  Ιωάννου  του  Δαμα- 
σκΐ)νου.  Νικολάου  του  Με8ώ^π]ς  επισκόπου.  Σαμωνα  του  Γάζης 
αρχιεπισκόπου.  Μάρκου  του  Εφέσου  αρχιεπισκόπου.    Γερμανού  του 


ΠΑΪΡΙΑΡΧΕΙΟΪ  ΙΕΡ0Σ0ΑΥΜ9Κ.  85 

Κοι>νσ;ανΐινουΐ?6λεως  άρχι^πισχόπου.  Πρόκλου  Κωνσταντινουπό- 
λεως αρχιεπισκόπου  κ.  Έν"τω  ούτως  έπιγεγραμμένω  βφλίω  πε- 
ριέχεται μόνον  ή  του  ^Ιακώβου,  λειτουργία. 

68•  Τεύχος  χάρτ^>ον  τ^ς  έττταχαιδεχάτης  έκατονταετηρι'δος 
έκ  φύλλων.  122-  μήκους  0,225,  πλ.  0,16.  Τό  κείμενον  έν  μια 
των  σελίδων;  έκαστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών  32(0,164X0,11). 
Σελίδες  δγραφοι:  41-44.  Έν  τη  κάτω  ωα  της  1-ης  σελίδος• 
€Έκ  των  τοδ  Παναγίου  Τάφου». 

1."  «Μάρκου  Έφέότου  του  Ευγενικοί  κεφάλαια  συλλογιστικά 
της  αίρέσεως  των  Άκινδυνιαστών,  περί  διακρίσεως  θείας  ουσίας 
και  ενεργείας».  Άρχ.  «α'.  Εί  και  ταύτόν  έπΙ  θεού  ουσία»  κτλ., 
σελ.   1.  ΓΛΐ)ποη  -  ΗαΓίβδ,  ΒίΜ.  ^Γαβεα,  τ.  XI,  σ.  676. 

2.  «Του  αυτοΰ  Μάρκου  του  άγιωτάτου  πατρός  ήμων,  αρχιε- 
πισκόπου Έφεσου,  του  νέου  θεολόγου,  συλλογιστικά  κεφάλαια  προς 
Αατίνους».  Άρχ.  €Τό  πνεύμα  τό  δγιον  έκ  πατρός  καΐ  υ  ίου»  κτλ., 
σελ.  40.  Περί  των  εκδόσεων  τών  κεφαλαίων  τούτων  δρα  Ά.  Δη- 
μητρακοπούλου Όρθόδοξον  Ελλάδα,  σ.    100. 

3.  «'Ιδιόμελον  ήχος  β'»  προς  τόν  αγιον  Μαρκον  τόν  Ευγε- 
νικόν.  Άρχ.  «Τών  όρθοδόςων  τό  σύστημα  [  ευσεβώς  μακαρίζει 
σε,  Ι  Μάρκε  της  Εφέσου  πρόεδρε,  |  ως  εύσεβείας  στυλον  στερεόν» 
κτλ.,   σ.  40. 

4.  Μελετίου  του  Πήγα  διάλογος  μετά  προλόγου,  άφιερώσεως 
καΐ  όκταστίχου  επιγράμματος,  σ.  45-244.  Ό  πρόλογος  έγράφη 
ετει  1583-ω,  τό  δ'  επίγραμμα  δρχεται  ώδε*  «ΟΤς  πόθο;  άργα- 
λέης  υπαλυξαι  αρκεα  υλας»  κτλ.  Περί  της  πρώτης  εκδόσεως  τού- 
του του  διαλόγου  δρα  £.  Ι.θ§Γαη(1,  ΒίΜίο^ΓΛρΙιίβ  ΙιβΠέηίςαβ, 
(Ηί  άβδοήρΐίοη  ΓΕΪδοηηέβ  άββ  οανΓΕ^βδ  ριιΜίέ»  βη  §γθο  ρ&Γ  άθδ 
βΓβ€5  βΰ  Χν«  βί  ΧνΡ  δίέοΐβδ.  Ρεπ8  1885,  τ.  Π,  σ.  115-119. 

.69.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  17  (0,227x0,167),  γρα- 
φέν  περί  τό. τέλος  της  έπτακαιδεκάτης  ή  περί  την  αρχήν  της 
οκΐωκάιδεκάτής  έκατονταετηρίδος.  —  «Χρύσανθου,  πρεσβυτέρου 
και  άρχίμανδρίτου  του  αποστολικού  τών  Ιεροσολύμων  άγιωτάτου 
πατριαρχικού    θρόνου,    περί    αφορισμού,  κατ'  αιτησιν  του  γαληνό- 


ββ  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   Χ'ΕΗ»ΟΓΡΑΦβΚ 

χάτο^  καΐ  θεο^ββστάτου  αύ&εντο»  χαΐ  ήγβμ^ίνος  πάοης  Ούγγρο- 
βλαχι^ς  Κυρίου  χορίου  Ί4ΐ>ήννοο  Κωνοτ^τίνου  Βααααράβα  Πραγχο- 
ράνοο  βθ8β6δα>.  Άρχ.  <Τό  ^φορίζω^  έζ  ου  χαΐ  ό  «φορκβ(£Ος^ 
«Γνα^  φωνή  4{Μ{»νυ|λος•  κτλ.  Ί^ροαολ.  Βφλίοθ.,  τ.  Ι,  α.   301. 

ΤΌ^  Αυτόγραφον  Χρύσανθου  τοδ  Νοταρά,  γενόμ^ενον  περί 
τ6  τέλος  της  έπτ^αι^ΤΛάτης  ι)  ΐΰβΓρΙ  την  αρχήν  της  όχτωχαι&ε- 
χάτης  έχατονταβτηρίδοζ,  χαΐ  αυνιατάμενον  έχ  φύλλων  χάρτου  80, 
μήκους  0,225,  πλ.  0,17. — α')  «Διδαοχαλία  ώφβλίμος  τϊερί  μετα- 
νοίας χαΐ  έζομολογήαεως,  σολλεχθεΐσα  ιυαρά  Χρύσανθου  πρ€σ|3υ• 
τέρου  χαί  ό^ρχψα^Ιριτ4ίο  του  άγκωτάτου  άποοτολίχου  χαΐ  ^π:ατρι«ρ- 
χίχου  θρόνου  των  *Ιβροαολυμων».« — ψ)  «Ιχνογραφία  των  τταλαιών 
χαΐ  αρχαίων  θείων  ναών  κ — γ')  «Τρόπος  ^υχολος  χαΐ  χοττανυχτιαος 
θιά  νά  αΛοκ^θ^  ή  συχνή  τοδ  θεού  παρουσία,  δχ<  *  μόνον  βταν 
ή  ψυχή  προσεύχεται,  άλλα  τίαΐ  πάντοτε,  €ίς  κάθε  καφόν  καΐ 
είς  κάθ^  τό^ον*  περιέχων  συντομωτάτους  )(ανόνας  δια  νά  κάμΊ[2 
τινάς  ΐϊροσευχήν  νοερά^>,  διά  να  ;μή  χάν^β  δνωφελώς  τόν  'Ααίρό^Φ^ 
δια  να  άναβαίνη  προς  τόν  θεόν,  διά  να  άνάτίτεται  άείποτε  πλέον 
εΙς  τόν  θείον  αυτού  πόθον,  και  κατ'  ολίγον  νά  ενώνεται  μέ  ευ- 
χολίαν  διά  μέσου  των  χριστιανικών  άρετων,  κατά  τήν  ένδοτέραν 
συλλογήν  θεωρίαν  καΐ  δνωσιν,  με  τόν  θεόν.  Συ^Λαγμάτιον  ^ρός 
πάντας  χρήσιμον  και  επωφελές». 

71.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  41  (μήκους  0,227,  πλ. 
0,17),  γραφέν  περί  τήν  αρχήν  της  όκτω-<^αιδεκάτης  έκατονταετη- 
ρίδος•  ου  τό  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  29  (0,18  Χ  0,145).— [Νικολάου  Μαυροκορδάτου]  «Φι- 
λοθέου  πάρεργα».  Άρχ.  «Τμήμα  α'.  Ή  μεν  παροιμία  σιωπής» 
κΐλ.  Τέλος*  «αηδίας  γενόμενα  πρόζενα,  τό  σιωπαν  ήμΤν  επιτά- 
ξει». "Ορα  £.  I^β8ΓΛ11(^,  β6η6»1ο§ίβ  άβ8  ΜααΓοοοΓά&ίο  άβ  Οοη- 
βίΛηίίπορΙβ.  ΡέΤΓΪδ  1886,  σ.  15.  Ά.  Π.-Βρετου,  Νεοελληνική 
φιλολογία.   Έν  Αθήναις   1857,  τ.  II,  σ.  112-113. 

72.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  80  (μήκους  0,225,  πλ. 
0,165),  γραφέν,  ως  φαίνεται,  έτει  1812-ω.  Φύλλα  άγραφα:  1- 
10,  44-49  και  56-80. 


ΠΑΤΡΙΑΡ1ΕΙ0Γ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  87 

1.  €Δ(ήγηβις  σα^πτιχί^  διά  στίχων  ΐΓολιτ^χίΜν  όμοιοκαταλή- 
χτων  περί  της  έν  Ιερουσαλήμ  έπκαυμβάαης  πυρχαΐβς  του  παν^έ* 
ρου  ναοο  της  Αναστάσεως  του  Κυρίου  ημών,  χαί  περί  των  έν 
τη  βασιλευούση  των  πόλεων  γενομένων  μουραφάδων  μετά  των 
Αρμενίων,  χαι  περί  των  έν  Ιερουσαλήμ  διαφόρων  αποστασιών 
χαι  χαταδρομών-  συντεθεΐσα  παρά  τίνος  ζηλωτου  Άγιοταφίτου 
[ββ  Προχοπίου  Ναζιανζηνου  του  ^Αράβογλου],  χάριν  του  ορθοδόξου 
γένους  των  "Ρωμαίων*  προσετέθη  δε  εν  τω  τέλει  χαΐ  έγχώμιον 
εις  τήν  άγίαν  πόλιν  Ιερουσαλήμ/  χαΐ  -εις  τους  ταύτης  πατριάρχας, 
χ^Ι  είς  ττάντας  τους  λοιπούς  ευσεβείς  συνδρομητάς  των  έχεΐσε 
παναγίων  προσκυνημάτων».  Άρχ,  «θέλω  χαΐ  είς  τους  μετ'  έμέ» 
κτλ.,  φ.  11-43.  Ά.  Π.-Κεραμέως,  Άνάλεχτα  ίεροσολυμιτιχής  στα- 
χυολογίας,  τ.  III,  σ.  334-381. 

2.  «Προσφώνημα  συνοπτιχόν  του  έχθέτου  πρόί  τους  φιλανα- 
γ^^ώστας  της  δλης  δραματιχής  ιστορίας•  ου  ή  άχροστιχίς:  Προκόπιος 
Καισαρειεύς  τω  εύσεβούντων  γένει  }  πυρχαϊάν  ναού  Χρίστου  στι- 
χουργιχώς  υφαίνει»,  φ.   50-53.  Ανάλεκτα,  τ.  III,  σ.   381-886. 

3.  «Προφητεία  του  μαχαρίτου  ιερομόναχου  Άγαθαγγέλου» 
ατελής,  φ.  54. 

73.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  120  (μήχους  0,23,  ΐϊλ. 
0,17),  ούτινος  έγράφη  μόνα  τα  πρώτα  84  φύλλα  ετει  1781•ω.— 
«Στοιχεία  της  αριθμητικής».  Άρχ.  «Κεφ.  α'.  Περί  άρχων  της 
αριθμητικής.  Όρισμός  α'.  Α"°^  §  Αριθμητική  έστιν  ή  τών  αριθ- 
μών επιστήμη»  κτλ.  Φύλλ.  85  «Τέλος  της  του  Όλφίου  αριθ- 
μητικής χατά  τό  ^αψπα®^:  Τί  όρας  με  φίλε;  Ιακώβου  και  τών 
συνήθων  χτήμα  ττελω». 

74.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  3  +  95  (μήκ.  0,227,  ίτλ. 
0,17),  γραφέν  Ιτει  1720-ώ.  Τά  τρία  πρώτιστα  φύλλα,  μή  ήριθ- 
μημένα  συν  τοις  λοιποΤς  του  τεύχους  φύλλοις,  περιέχει  έν  έαυτοΐς 
αυλλογήν  αποφθεγμάτων  τινών. 

1.  «Λΐ|3ανίου  έπιστολιμαΤοι  χαρακτήρες».  Άρχ.  «Ό  μεν  έπισταλ- 
τικός  χαρακτήρ  ποικίλος»  κτλ.,  φ.  1.  Έν  τή  ανω  ώα  τούτου  του  φύλ- 
λου γέγραπται  τό  «Και  τόδε  Παρθενίου  άδελφιδοΰ;  [δίο]  Μακαρίου». 


88  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ι 

2.  €  Γνωμικών,  μύθων  καΐ  παροιμιών  συλλογή  έχ  τών  του 
Πλουτάρχου  καΐ  αποφθεγμάτων  ι,  φ.   10. 

3.  Θεοφίλου  Κορυθαλλέως  περί  επιστολικών  τύπων  μετά  ψυ- 
χαγωγικής ερμηνείας,  μετά  της  προς  Παχώμιον  τόν  Δοξαρδν 
προσφωνήσεως  του  πρώτου  τών  τύπων  τούτων  έκδοτου  Νικόδημου 
του  Μεταζα,  καΐ  μετά  πασών  τών  έν  τη  έκδόσει  αύτου  επιστο- 
λών (φ.  17-95).  Περί  δε  της  έκδ($σεως  αύτου,  γενομένης  £τει 
1625•ω,  δρα  £.  Ιιβ^αηά,  ΒίΙ)1ιο^Γ8,ρ1ιίβ  Ιιβίΐέηίςαβ  (XVII  8.). 
ΡλΗβ  1894,  τ.  Ι,  σ.  194•200."Εν  τω  95-ω  φύλλω  σημείωμα - 
ιΤετέλεσται  παρ'  έμου  Παρθενίου  Μακαρίου  καΐ  νοταρίου  της 
βασιλικής    μονής    Πάτμου     ήμερα    Πέμπτη,    ώροί    η',    κατά    τό 

75.  Συνερραμμένα  ^χάρτινα  τετράδια  καΐ  φύλλα  διάφορα, 
προερχόμενα,  κάθά  φαίνεται,  εκ  τών  αρχείων  του  πάλαι  ποτέ  έν 
Βουκουρεστίω  υπάρχοντος  Ελληνικού  Μουσείου. 

α')  ιΑεξικόν  έλληνορωμαΐκόν  πρ<5χειρον>.  Άρχ.  €ΠερΙ  θείων 
πραγμάτων.  Ό  θεός.  Ό  θεός,  6  ών>  κτλ.  Φύλλα  4,  γραφέντα 
τυερι  την  αρχήν  της  ιθ'  έκατονταετηρίδος. 

β')  Διάλογος  έλληνορρωμαϊκός  άνεπίγραφος.  'Δρχ.  €Δ(ιδάσκα- 
λος)..  Έλα  ένας  εδώ  από  τους  μαθητάς.  Δ(ιδάσκαλος).  "Αγε  εις 
ενταύθα  τών  μαθητών».  Φύλλα  4,  γραφέντα  περί  την  αρχήν 
της  ιθ'  έκατονταετηρίδος. 

γ')  θέματα,  προγυμνάσματα  ρητορικά  καΐ  τύποι  επιστολών. 
Φύλλα  47,  γραφέντα  περί  τήν  αρχήν  της  ιθ'  εκατ. 

δ')  «Έγκώμιον  Γεωργίου  Κορεσσίου»  (υπό  Αλεξάνδρου  του 
Τυρναβίτου).  'Αρχ.  «Τους  μεν  άλλους,  τους  τ'  έπΙ  θεολογία  και 
φιλοσοφία»  κτλ.  Φύλλα  δύο  της  ιη'  έκατ•  Αύτόγραφον  περί  δε 
του  Άλεςάνδρου  Τυρναβίτου  δρα  Κ.  Σάθα,  Νεοελ.  φιλολογ.  σ. 
480.  Μεσ.  βφλιοθ.  III,  σ.  182  καΐ  504.  Μ.  Χαμουδοπούλου, 
Μνημείων  γραπτών  συναγωγή  έν  τη  Εκκλησιαστική  Άληθεία, 
τ.  Ι,  σ.  3. 

ε')   «"Ετερον  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου».  Φύλλίχ  2. 

ς')   «Έγκώμιον  Γρηγορίου  του  θεολόγου».  Φύλλα  4. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩ».  89 

ζ,')  Γυμνάσματα  λογιχ^ς  του  έν  Βουχουρεστίω  μαθητοδ  (7 
φεβρ.  1748)  Νεκολάου  τοδ  'Αλβανοχωρίτου. 

η')  «Διήγημα  τό  χατά  την  άποτομήν  τοδ  Προδρόμου»  χαΐ 
«Ανασκευή,  Άτι  οδ  χαλώς  εΓρηται  τό  Γάμος  γαρ  ά^^θρώποίσιν 
εύχταΤον  χαχόν».  Γυμνάσματα  του  έν  Βουχουρεστίω  μαθητού 
Γεωργίου  Δρυστρίβυ.   Φύλλα  3  της  ιη'  εκατ. 

θ')  *Έτερα  γυμνάσματα  του  μαθητού  Δημητρίου  Άλ^ανιτο- 
χβορίτου.  .Φύλλα  δ  της  ιη'  έχατ. 

ι')  «Διήγησις  πάνυ  συνοτυτική  του  σοφωτάτου  χάΐ  άοιδίμου 
διδασκάλου  κυρίου  Μακαρίου  τοδ  έκ  Πάτμου  νήσου,  συντεθεΐσα 
-αρά  του  σοφολογιωτάτου  διδασκάλου  της  έν  Βουκουρεστίφ  φιλο- 
σοφικής σχολής  κυρίου  κυρίου  Αλεξάνδρου  του  έκ  Τυρνά[3ου  της 
βετταλίας».  Άρχ.  «Έπεί  με  ή  φιλόμουσος  αυτής  καΐ  φιλάρετος 
οιάθεσις»  κτλ.  -Απευθύνεται  προς  τόν  Ουγκρο^λαχίας  ηγεμόνα 
ΚωνσταντΤνον  Νικολάου  Μαυροκορδατον.  Φύλλα  8  τής  ιη'  εκατ. 
Κ.  Σάθα,  Μεσαίων,  βιβλιοθήκη,  τ.  ΠΙ,  σ.   504-514. 

ια')  Τριάκοντα  φύλλα  διαφόρων  γραψιμάτων  τής  ιη'  έκατοντ• 
Διδασκάλων  τής  έν  Βουκουρεστίω  σχολής  ά'^ώνυμοι  εγκωμιαστικοί 
λόγοι  μετά  πολυχρονισμών.  α')  Εις  ά^^ώνυμον.  β')  Εις  άνώνυμον. 
γ')  Είς  τον  Ούγκροβλαχίας  ηγεμόνα  Μιχαήλ  Τακοβίτζαν  και  τήν 
αύτοδ  σύζυγον  "Άνναν.  δ')  Εις  τόν  Ούγκροβλαχίας  ηγεμόνα  Κων- 
σταντΤνον Νικόλαον  Μαυροκορδατον  και  τήν  αύτου  σύζυγον.  ε')  Εις 
τον  Ούγκροβλαχίας  μητροπολίτην  Νεόφυτον.  ς')  ΕΙς  τον  άρχοντα 
μέγα^;  πιττάρην  και  μέγαν  ποκόβνικον  Κωνσταντΐνον.  ζ')  Εις  άνω 
νυμον  ηγεμόνα  Ούγκροβλαχίας  εγκωμιαστικός  λόγος  και  επίγραμμα 
ές  είκοσι  στίχων  εις  τον  ηγεμόνα  Κωνσταντΐνον  Νικολάου  Μαυ- 
ροκορδατον. η')  ΕΙς  τόν  Ούγκροβλαχίας  ηγεμόνα  Γρηγόριον  Γκί- 
καν.  θ')  Εις  τόν  Ούγκροβλαχίας  μητροπολίτην  Νεόφυτον.  ι')  Είς 
τον  ηγεμόνα  Μιχαήλ  Τακοβίτζαν.  ια')  Ε?ς  ηγεμόνας  ανωνύμους 
λόγοι  δύο. 

ιβ')  Άντίγραφον  ανωνύμου  τινός  χρυσοβούλλου  λόγου,  δι'  ου 
ορίζεται  τω  Ούγκροβλαχίας  μητροπολίτη  Νεοφύτω,  ιϊνα  έπισκέπτη- 
τα:»   τά  έν  Βουκουρεστίω  σχολεία  και  περί  των  χρηζομένων  αύ- 


90  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ,  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΚ 


Ύοΐς  φροντίζη  χαΐ  ένΐ  τ£ν  διδασχ^α)ν  αύτων  έχάστω  παρέχη  τον 
προσηχοντα  μια&ον.  ιΤοδ  πρώτο»  ^ιοβοχάλοο  των  έ7Γ(ατΥ]μον€χ6ν 
|ΐ.β^(ΐάταιν  "τοα  Έλληνιχου  ΚΙουαείοο»  ό  χατά  |Μ^να  μίφθός  γρό- 
σια 45,  του  ΒΕ»τέροο  διοασχάλο«ι  ιτων  γρα|&ματ(χων  γιαθηρ^ων 
του  αύτου»  Μουσβίου  γρέαια  20,  ιτου  δέ  σλαβονιχοΰ  σχολεέου 
των  δυο  διδασχάλων  ο  ρικαθύς  έστι  γρόσκα  -  ->,  Φάλλον  Ιν  της 
ιη'  έκατονταβτηρίδος-  Περί  του  μητροπολίτου  Νεφύτου  δρα  ί^  Ι,^• 
βΓ»η(1,  Ερ1ι6ιηέηάβ8  ϋ»€β8•  Ρωτβ  1881,  σ.  Π,  43,  103,  1€8, 
169,  17β,  Κ.  Σάθα,  ΜΒααιων.   βιβλιοθ,  τ.  III,  σ.   103. 

Γ]^')  €  Σχόλια  τκνα  ή  σημειώματα  της  του  Ευγενίου  (του  Βουλ- 
γάρβως)  λογικής».  Φύλλα  22  της  ιη'  έκατ, 

ιδ')  Θέματα  (τχολειακά.   Φύλλα  14  της  ιη'  έχατ. 

ιε^)  Διαθήκη  της  μητράς  Ιωάννου  Σερβάνου  Καντακουζηνού 
βοεβόδα,  γραφεΤσα  τη  ΙΒ-η  νοεμβρίου  μηνός  του  1681 -ου  έτους. 

ις')  Ψυχαγωγική  ερμηνεία  άσματιχου  τίνος  ιαμβικού  κανόνος. 
Φύλλα  8  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος^ 

7β•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  138  (μήκους  0,227,  πλ. 
0,17),  γραφέν  περί  το  τέλος  της  όκτωκαιδεκάτης  έκατονταετη^ρίδος. 

1.  Τριγωνομετρία  Φιλι'τπυου  Αανσβεργίου,  φ.    1. 

2.  «Περί  της  άατρονομικής  χρονολογίας».  Άρχ.  «Ή  χρονο- 
λογία ολικώς  έκλαμβα'^ομένη»   κτλ.,  φ.  87. 

3.  <ΠερΙ  της  πρακτικής  αριθμητικής  της  οιά  χαρακτήρων  λα- 
τινικών έν  χρήσει  ούσης  χατά  τους  συγχρόνους*.  Άρχ.  «Ή  αριθ- 
μητική επιστήμη  έστι»   κτλ•,  φ.  98. 

4.  «Εισαγωγή  εις  τάς  μαθηματικας  έπιστήμας».  Άρχ.  «Ή 
μαθηματική  μέρος  έστΙ  τής  φιλοσοφικής  έγκυκλοπαιδείας»,  φ.  127. 

77.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  80  (μήκους  0,222,  πτλ. 
0,165),  γραφέν  περί  το  τέλος  τής  έπτακαιδεκάτης  έκατονταετη- 
ρίδος.  Τό  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  21  ή  22  (0,17X0,105).—  «Χριστός  ήγείσθω.  Νε- 
κταρίου Ιεροσολύμων  πατριάρχου,  ένοχλουμένου  παρά  τών  έν  Ίε- 
ροσολύμοις  Φρατόρων,  προς  άσπερ  προτείνουσι  διδάσκοντες  καινάς 
διδασκαλίας».  Άρχ.    «Τάς  τών  μεγίστων  πολέμων  άφορμάς»  κτλ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  "91 

78.  Χυνβρραμμέ'/α  χάρτρ/α  τετράδια  μήχόυς  0,226)  τά^ά- 
τους  0,1 7 &. 

α')  Φύλλα  16  της  ιζ'  εκατ.,  ων  τά  δυο  έσχατα  παντάίτασιν 
άγραφα.  Ίατροαόφ«ο>/.  'Αρχ.  ιΤω^ιαΐχά.  λ6ξ(χ(ίν.  καΙ  τοί>ρ%(χα. 
Τήν  όλαγκά.  χαυλιτζάν.  χανέλα.  ταρτζήν.  πόδίονι   κτλ• 

β')  Άδηλου  «λόγος  βίς  τον  εύαγγβλίσμόν  τί}ς  θε(ίαΙκου».. 
Άρχ.  «Άνκαλά  χαΐ  υψηλής  ααΐ  βα&υτάτηςι  κτλ.  Φύλλα  8  της 
ιζ'  έκατονταετηρίδος. 

Υ)  Άδηλου  τινός  λόγος  είς  το  β'  κεφάλαιον  του  κατά  Αουκαν 
εύαγγ^^ου.  Άρχ.  «Έφκλονείκα  μέ  τον  βασιλέα  των  ΑΙθιοπων»  κτλ. 
Φύλλα   10  της  ιη'  εκατ.  Το   1-ον  φυλλον  δγραφον. 

δ')  €Συ'/τάγματα  πολλών  άγιων  αποστόλων,  προφητών  καΐ 
φιλοσόφων,  ι:ά>/υ  ώρα?α  περί  της  έκπορίεύσεως  του  άγιου  πνεύ- 
ματος* δει  γαρ  Ιχειν  ό  ορθόδοξος  χριστιανός  της  Άνατ€(λικης  Εκ- 
κλησίας. Αατίνου  καΐ  ορθοδόξου  διάλεξις.  Νυν  άρχεται  ΑατΤνος: — 
ΑανΤνος.  Ό  κύριος  ημών  Ίησους  Χριστός*  κτλ.  Φύλλα  8,  ων  τό 
εσχατον  άγραφον.  Έν  τω  7-ω  φύλλω-  «Τό  παρόν  πόνημα  υπάρ- 
χει του  κυρ  Σά^^α  όπου  πραγματεύεται  εΙς  τό  Ίαροσλά^Βη*  και 
έγράφη  έξ  ημών  έν  κάστρω  Λιοβίω  της  Πολλω'^ίας*  εις  τους 
αψλβΤ*»*  [=1731]  ίουλίου  γ1.   Γερμανού  άρχιμανδρίτου». 

ε')  «Σημειώματα  εις  τήν  ε'  Κυριακήν  τών  Νηστειών».  Άρχ. 
«"Ενα  πρδγμα  τό  07:οΐο>>  μήτε  τό  θέλομεν»  κτλ.  Φύλλα  24  της 
ιη'  έκατονταετηρίδος. 

79.  Τεύχος  χάρτινον  της  έπτακαιδεκάτης  έκατονταετηρι'δος 
εκ  φύλλων  84  (μήκους  0,24,  "ϊ^λ.  0,16),  ών  τα  πρώτιστα  πέντε 
χαι  τα  έσχατα  δέκα  καΐ  τέσσαρα  παντάπασιν  άγραφα.  Τό  κείμενον 
ιών  γεγραμμέ'/ων  φύλλων  μονόστηλον  έκ  γραμμών  21  (0, 1 7  Χ 
0,11),  Ή  επιγραφή  δι'  ετέρας  ή  της  του  καλ)αγράφου  χειρός. — 
«Του  αοφωτάτου  Μαξίμου  του  Πβλοποννησίου  πόνημα  κατά  Αα- 
τίνων  εις  άπλήν  διάλεκτον  διά  τους  απλούστερους,  ϊνα  εχη  Εκα- 
στος πρόχειρον  τήν  προς  εκείνους  διάλεξιν  καΐ  μή  άπαταται  (κώδ. 
άπατάσθαι)  εις  τά  ά'^ωφελή  πράγματα  εκείνων».  Άρχ.  «Πρέπον 
χαΐ    δίκαιον    κατφ    άλήθειαν»   κτλ.  ΆντΙ  του  ονόματος    «Μαξίμου 


92  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

του  Πβλοποννηαίου»  πρότερον  ήν  γβγραμμένον  το  ονο|ΐα  «Κορυ- 
δαλέως  χυρ  Θεοφίλου».  Την  έπιγραφήν  της  πρώτης  έχδόαεως  δρα 
παρά  τω  £.  Ιι6§Γ&ηά,  Βίϋϋο^&ρΐιίβ  Ιιείΐέηίςαβ  θα  άβδοηρϋοη 
Γ&ίδοηηέβ  άβδ  οιιντ&ξβδ  ρυΙ)1ίέδ  ρΛΓ  άββ  (ΪΓβοβ  »α  ΧΥΙΙ-β  δίέοΐβ, 
τ.  II,  σ.  475-478. 

βΟ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  78  (μήχοας  0,221,  πλ. 
0,175),  γραφέν  έν  τη  πόλει  Μόσχα  απερμεσούσης  της  έπτακαι- 
δεκάτης  έκατο^/ταετηρίδος. — Αρχιερατικών,  ου  ή  επιγραφή"  €  Ερ- 
μηνεία της  θείας  λειτουργίας,  δταν  Ιερουργη  ό  άρχιερεύς  κατά 
την  τάξιν  και  σΰνήθειαν  της  Ανατολικής  Εκκλησίας: — Άθα^/άσιος 
ό  πρώην  οικουμενικός  πατριάρχης  έν  Μοσκοβία  ούτος  άζιωθείς 
{έςωσθεις?)  κατά  τό  ,αχνζ'  έτος  τό  σωτήριον,  μηνι  ίουλλίω>. 
Άρχ.  €'Όταν  μέλλει  6  άρχιερεύς»  κτλ.  "^Ην  δε  τούτο  το  τεύχος 
«Χρύσανθου  ιερομόναχου»  του  Νοταρδ.  Έν  ταΤς  έν  αύτω  λει- 
τουργικαΐς  έκφωνήσεσιν  6  λειτουργών  δέεται  και  υπέρ  «του  ευσε- 
βέστατου και  θεοστέπτου  αγίου  βασιλέως  ημών  ελέω  θεού  Αλε- 
ξίου Μιχαηλοβίτζη»  καΐ  υπέρ  της  αύτου  συζύγου  Μαρίας-  αυτό; 
δε  ό  λειτουργών  κοινωνών  τών  μυστηρίων  λέγει*  «μεταλαμβάνω  έγώ 
Νίκων  άρχιερευς  και  άνάςιος  δούλος»   κτλ. 

31•  Τεύχος  χάρτινον  της  όκτωκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος 
έκ  φύλλων  115  (μήκους  0,221,  πλ.  0,165),  ου  τό  κείμενον  έν 
μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών  2δ  (0,158  Χ 
0,102). — 'Αδήλου  τινός  λογύδρια  ν'  εις  περικοπάς  τινας  του  Ίώβ. 
Άρχ.  «Λογίδιον  α'  -  -  ω  πό'σον  ύπερήδιστον  καΐ  γλυκυι  κτλ. 

82.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  31  (μήκους  0,22,  πλάτους 
0,163),  φιλοκάλως  γραφέν  ετει  1705-ω.  Τό  πρώτον  φύλλον  εμ- 
περιέχει «Επιγράμματα  ήρωελεγεία  προς  τόν  έκλαμπρότατον  καΐ 
σοφώτατον  υίέα  του  ευσεβέστατου,  γαληνότατου  καΐ  φιλοχρίστου 
ήγεμόνο^  πάσης  Ούγκροβλαχίας  κυρίου  κυρίου  Ιωάννου  Κωνσταν- 
τίνου Μασσαράμπα  βοεβόδα  του  Πραγκοβάνου,  κύριον  κύριον  Στέ- 
φανον».  Επιγράμματα  5,  τέσσαρα  μεν  αύτω  τούτω  τω  Στεφ'ά^^ω, 
τό  δε  πέμτττον  ως  άπό  της  βίβλου  τοΤς  έντευξομένοις  αύτη. 
έποιήθη  δέ  ταύτα  πάντα  υπό  του  «της  έν  Κωνσταντινουπόλει  άκαδη- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  93 

μίας  φοιττ^τοδ  Χοαρμουζίοα  Μάρκου  Βυζαντίου».  Έν  τω  2 -ω  χαΐ 
εν  τω  3-φ  φύλλω  περιέχεται  γράμμα  του  αύτου  Χουρμουζίου 
άφιερωτίχέν,  δπερ  έγράφη  μεσουντος  σκιρροφοριώνος  του  1705-ου 
έτους•  άπό  δε  του  4-ου  μέχρι  του  31 -ου  φύλλου  κείται  συγγραφή, 
ης  ή  επιγραφή•  €Του  άοιϊίμου  βασιλέως  κυρίου  Δέοντος  του  σο- 
φού περί  αρετών,  γεωργίας  καΐ  μοναχικής  κυβερνήσεως,  πολιτείας 
τε  και  διαγωγής  και  υποτυπώσεως  κεφάλαια  εκατόν  ένενήκοντα• 
ήξιώθη  δέ  ταύτα  έκθέσδαι  παρά  του  όσιωτάτου  καΐ  άρεταΐς  κεκο- 
σμημένοϋ.  κυρίου  κυρίου  Ευθυμίου,  ηγουμένου  τής  βασιλικής  αύτου 
μονής^  διά  τό  πολλάκις  ώφεληθήναι  τόν  τοιούτον  εκ  τής  ομιλίας 
του  βασιλέως,  καθώς  περιέχει  και  παραδηλοΓ  καΐ  των  κεφαλαίων 
αυτό  τό  προοίμιον  καλούνται  δέ  τα  τοιαύτα  κεφάλαια  Οίακιστική 
Ψυχών  'Γποτυπωσις»..  Άρχ.  «Ίσχυρόν  ή  φιλία  βιάζεσθαι*  κτλ. 
Μετά  τό  τέλος  του  κειμένου  γέγραπται  διά  χειρός  Χρύσανθου, 
μητροπολίτου  Καισαρείας  Παλαιστίνης,  τό  σημείωμα  τόδε'  €Ευ- 
ρηνται  καΐ  αλλαι  παραινέσεις  του  σοφού  τούτου  άνακτος  προς 
μοναχούς  ετι  ανέκδοτοι,  ας  ϊδον  έν  τή  βιβλιοθήκη  τής  αριστοκρα- 
τίας τών  Ενετών,  τό  γ'  έμοι  μέντοι  δοκούν  αύται  πάντων  ύπερέ- 
χουσιν,  ας  μετιτέον  είναι  συνεχώς  παραΐ'Αο  δτω  σωτηρίας  φροντίς»-, 

83.  Τρία  χάρτινα  βιβλιάρια  (μήκους  0,116,  πλ.  0,155), 
γραφέ'^/τα  ύπό  τριών  διαφέρων  αντιγραφέων  τής  έπτακαιδεκάτης 
εκατονταετή  ρ  ίδος . 

α')  «Ανωνύμου  εισαγωγή  ανατομική»  εκ  κεφαλαίων  ξ'.  Άρχ. 
«Τών  έν  τοΤς  ά'^θρώποις  μορίων  τά  μέν  έστιν  άσύνθετα»  κτλ. 
Φύλλα  36|  ων  τά  δύο  έσχατα  παντάπασιν  άγραφα;  "Ορα  Ανω- 
νύμου είσαγ.  άνατομικήν  οαιη  ίηίβΓρΓβί.  ΡβίΓΪ  Ι,ΛΐΐΓβιηΙ)βΓ8ί  -  - 
βά.  Ι.  ΜοΓδί.  Ιιΐΐβάαηί-ΒαΙ&νοΓαιη  1618,  σ.   1  κέ. 

β')  «Τούφου  Έφεσίου  περί  τών  έν  κύστει  καΐ  νεφροΐς  πα- 
θών, περί  τών  φαρμάκων  καθαρτικών,  περί  θέσεως  και  ονομασίας 
τών  του  άνθρωπου  μορίων».  Άντίγραφον  έξ  έντυπου  τινός  βιβλίου. 
Σελίδες  92  καΐ  φύλλα  δξ,  έν  οΓς  ύπάρχουσιν  «αί  διάφοροι  γρα- 
φαί»,  «οοΓτί&βηάΛ»  και  πίναζ  αλφαβητικός  τών  παρά  τω  Τούφω 
πραγμάτων. 


94  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

γ')  Φαρμαχοποιητικαι  σονταγαί.  Άρχ.  «Χ^ίλη  χατεαχκ(ΐ|ΐ4να. 
Την  τζίτταν  των  όστέων  των  φοινίχων  έπικόλλησον»  κτλ.  Φύλλα  8. 

84.  Τεύχος  χάρτινον  άχέφαλόν  τβ  χαΐ  ατελές  έχ  φύλλων  5^4 
(μήκους  0,218,  πλ.  0,17),  γραφέν  πβρί  την  αρχήν  της  έπτα- 
καιδεκάτης  έχατονταβτηρίδος.  *Αρχ.  ιΈρώτησχς  ο&'.  Τί  το  επτά- 
κι;  της  ημέρας  ηνεσά  σε»   κτλ. 

85.  Τεύχος  χάρτινον  της  όκτωχαιδεκάτης  έκατονταβτηρίδος 
εκ  φύλλων  107  (μήκους  0,215,  πλ.  0,16),  ων  μ{α  των  σελίδων 
έκαστη  κείμενον  έχει  μονόστηλον  έκ  γραμμών  24  (0,15X0,112). — 
[Μάρκου  Πορφυροπούλου  του  Κυπρίου]  «Παράφρασις  του  θ'  βι- 
βλίου των  ιστοριών  του  Προκοπίου  του  Καισαρέως  ιλλουστρίου^ 
έπιγραφομένου  Άνεχδοτα'  τό  όποιον  ιΛριέχει  ψ<5γους  και  κατη- 
γορίας του  βασιλέως  Ιουστινιανού  καΐ  της  γυναικός  αύτου  Θεο- 
δώρας, όμου  και  του  Βελισσαρίου  του  στρατηγού  του  και  πατρι- 
κίου και  της  γυναικός  αύτου  *Αντωνίνης».  Της  τταραφράαβως 
ταύτης  ηγείται  πρόλογος  (ου  ή  αρχή•  «Ό  ιστοριογράφος  Προκό- 
πιος εχωντας  σκοττόν  εΙς  τό  παρόν  έννατον  βιβλίον»  κέ)  καί  αφιε- 
ρωτική επιστολή  τω  ιμεγάλω  ττοστελνίκω  κυρίω  Στεφάνω  τω 
Καντακουζηνών,  ου  τη  προστάζει  έγένετο  ή  παράφρασις•  ταύτης 
δε  ποιητής  Μάρκος  Πορφυρόπουλος  ό  Κύπριος,  περί  ου  δρα  Κ. 
Σάθα,  Μεσ.  βιβλιοθ.  II,  σ.  192,  491,  528.  Σοφοκλέους  Οικο- 
νόμου, Περί  Μάρκου  του  Κυπρίου.  Έν  Αθήναις  1848.  Ά.  Δη- 
μητρακοπούλου, Προσθήκαι  και  διορθώσεις  εις  τήν  νεοελληνικήν 
φιλολογία^/  Κ.  Σάθα.  Έν  Λειψία  1871,  σ.  100.  Ά.  Π.-Κερα- 
μέως.  Κατάλογος  των  χειρογράφων  της  έν  Σμύρνη  βιβλιοθήκης  της 
Ευαγγελικής  Σχολής.  Σμύρνη  1877,  σ.  47.  Αλήθεια*  σύγγραμμα 
εκκλησιαστικών.  Έν  Κωνσταντινουπόλει  1880,  σ.   206•  207. 

8Θ•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  160,  γραφέν  έτει  1683-φ. — 
«Λογικής  απανθίσματα  και  προοίμιον  του  Κορυδαλέως».  'Λρχ. 
«"Οσα  δνεκά  του  κινείται*  κτλ.  Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου* 
«,αχπγ':  κατά  μήνα  σεπτέμβριον.  Εξεδόθη  έν  Κωνσταντινουπόλει. 
Ό  πρώην  Λακεδαιμόνιας  Γεώργιος»   (?). 

87.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων   110  (μήκους  0,215,  πλ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  95 

Μ_.     Ι — 

0,16),  00  το  χείμβνον  έν  μιί  τ&ν  σελίδων  έχάστη  μονόστηλον 
έχ  γραμμών  21  (0,142X0,088).  Αυτόγραφος  χώδιΕ  Γεαιργίου 
το5  Σοαγδθ{>{λη'  έν  τ^  ^ΡΧ^  αύτου  χόαμημά  τι  υπάρχει  φιλόχαλον, 
το  δέ  τούτο  τεερζέχον  έν  έαυτω  φύλλον  Ιγζι  χαΐ  τό  σημείωμα  τόδε* 
<Έκ  των  του  δ'.δασχάλου  Ά(να)ν{ου  άφιερώ^  τω  Παναγέω  Τάφω 
χατα  το  ^αφο'<>^  [:==  1770]  έτος,  χαΐ  πας  τες  τάς  προγεγραμμένας 
θύραθεν  αράς  άναγνώτω».  Έταγραφή*  «Είς  τα  του  φιλοσόφου 
περί  γενέσεως  χαΐ  φθοράς  διάλεζις».  Άρχ.  €Έπε1  μεν  ό  της 
φάσεως  μυστηςι  χτλ.  Έν  τη  ωα  του  1-ου  φύλλου*  «Γεγρατυταε 
υτΓΟ  του  διδασχάλου  Γεωργίου  Ιερέως  ΣουγδουρΎί>.  Μετά  τό  πέρας 
του  χεψενου*  «Γεώργιος  ιερεύς  Σουγδουρης  έχ  πόλεως  Ιωαννίνων. 
1674  φευρουαρίου  16  εν  τη  των  Ένετιών».  Κ.  Σάθα,  Νεοελ- 
ληνική φιλολογία,  σ.  393. 

88»  Άνεπίγραφος  έχ  της  Παλαιάς  Διαθήχης  Ιστορία,  ης  τό 
τέλος  ελλείπει  τω  χώδιχι*  αριθμεί  δέ  φύλλα  84  (μήχους  0,224 
πλ.  0,17),  γραφέντα  ττερί  τήν  αρχήν  της  έχχαιδεχάτης  έχατον- 
ταετηρίδος.  Άρχ.  «Χρή  τον  αληθή  χριστιανόν  έπίστασθαι  τί 
θεός»  χτλ.  Πρβλ.  Α.  νΛδδίϋβν,  Ληβεάοϊα  §Γ&8βο*1)γζ&η(ίη8.. 
Μοβ(ΐη3.6  1893,  σ.  188. 

8Θ•  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  14  (μήχους  0,218  πλ. 
0,145),  γραφέν  περί  τήν  αρχήν  τής  πεντεχαιδεχάτης  έχατονταε- 
τηρίδος•  τούτου  δε  τό  χείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έχάστη  μονό- 
στηλόν  έστιν  έχ  γραμμών  27  (0,18X0,08). — «Του  έν  άληθεία 
τζΟ'ηό'^οο  χαΐ  παμμάχαρος  χυρου  Νιχολάου  του  Καβάσιλα  λόγος  εις 
τα  άγια  χαΐ  σωτήρια  πάθη  του  χυρίου  χαΐ  θεού  χαΐ  σωτήρος 
ημών  Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.  «"Αχουε  ουρανέ  χαΐ  ό  τών  Αγ- 
γέλων άπας  χύχλος».  Γ&1)ποη  -  Η&Γΐβδ,  Βί1)1.  §ΓΕβο»,  τ.  Χ,  σ. 
2δ  χαΐ  244. 

ΟΟ.  Τεύχος  χάρτινον  τής  έπταχαιδεχάτης  έχατονταετηρίδος 
έχ  φύλλων  32,  μήχους  0,217,  πλ.  0.155. 

1.  ♦"Ορος,  ήτοι  τόμος  τής  ίερας  συνόδου  τής  συγχροτηθείσης 
έν  τη  θεοφυλάχτω  βασιλευούση  μεγαλοπόλει  Μοσκθ[3ία  έν  ετει 
άπό    χτίσεως    χόσμου  ^ζροδ'  έν  μηνΐ   ιαννουαρίω    ινδ.   δν>.   Άρχ. 


96  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

€  Συνέχει    δέ  έν  πρώτοις    δι'  ί)ν  αίτίαν    συνηθροίσθη    ή  ιερά  σύ- 
νοδος»   χτλ. 

2.  «Κανόνες,  τους  όποιους  έπρόβαλοη;  εις  τήνιεράν  σύνοδον 
οι  {ΐακαριώτατοι,  δ  τε  χύρ  Παιαιος  πάππας  καΐ  πατριάρχης  Αλε- 
ξανδρείας καΐ  πάσης  γης  Αίγύτττου,  δ  τε  κυρ  Μακάριος  πα- 
τριάρχης Αντιοχείας  και  πάσης  Ανατολής,  περί  τίνων  αναγκαίων 
εκκλησιαστικών  υποθέσεων».  Άρχ.  <Κα^;ών  α'.  Γνωστόν  γέγονεν 
ή[χΐν,  ώς  τινές  των  αρχιερέων»   κτλ.  Κανόνες  νδ'. 

3.  «Ζητήματα  διάφορα  νά  τά  λύσουν  οι  δύο  μακαριώτατοι 
πατριάρχαι,  8  τε  κυρ  ΠαΓσιος  πάππας  καΐ  πατριάρχης  της  μεγά- 
λης πόλεως  Αλεξανδρείας  και  κριτής  της  οικουμένης,  και  8  τε  κύριος 
Μακάριος  (πατριάρχης)  της  μεγάλης  θεουπόλεως  Αντιοχείας  και 
πάσης  Ανατολής».  Άρχ.  «α'.  Ό  Νίκων,  ό  νυν  μοναχός,  οπόταν 
ήτον  εις  τον  πατριαρχίκόν  θρόνον  έπηγε»  κτλ.  Το  κείμενον  τούτο 
συνεπεγράφη  ύπο  τριών  πατριαρχών,  του  Αλεξανδρείας  Παϊσίόυ, 
του  Αντιοχείας  Μακαρίου  και  του  Μοσκοβίας  Ίωάσαφ,  και  υπό 
73  ετέρων  ατόμων,  οΓον  μητροπολιτών,  αρχιεπισκόπων,  επισκό- 
πων, άρχιμα^>δριτών  μοναστηριών  και  πρωτοπαπάδων. 

Θ1.  Τεύχος  χάρτινον  της  όκτωκαΐδεκάτης  έχατονταετηρίδος 
εκ  φύλλων  38,  μήκους  0,215,  πλ.  0,168.  —  «Χριστός  ήγείσθω. 
Του  μακαρίου  Αυγουστίνου,  επισκόπου  Ίππώνος,  εύχαι  θεωρητι- 
•/.αΐ  και  έρωτικαί,  αί  καλούμεναι  μονόλογοι*  έρμηνεύθησαν  δέ  προς 
τήν  έλλάδα  γλώτταν  παρά  Δημητρίου  του  Κυδώνη  άπό  της  τών 
λατίνων  διαλέκτου». 

92.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  46  (μή^•  0,212,  πλ.  0,16), 
γραφέν  ετει  1715-ω, —  «Περί  της  τών  συμβουλίων  ματαιότητος  β:- 
βλίον  §ν,  έν  ω  ή  ματαιότης  και  ή  ά)νήθεια  τών  ανθρωπίνων 
πραγμάτων  πολιτικοΐς  και  ήθικοΐς  λόγοις  καθαρώς  αποδείχνεται  και 
διαλογικώς  παραδίδοται».  Άρχ.  «Συμβουλία  πρώτη.  Περί  συμ• 
βουλίας  καΐ  συμβουλευτών.  Α-ον.  Ματαιότης,  τό  ώραιότατον  τών 
πραγμάτων»  κτλ.  Μετά  τό  πέρας•  ιΔημήτρ:  Νωταράς  ίατροσο- 
φιστής  έμεταγλώττισε  τό  της  εβδόμης  Μούσης  του  Ηροδότου* 
(τό)  έπι  της  αρχής  προς  τόν  βασιλέα    κείμε^;ον    δεν  τό  έλλήνισα, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΙΟΛΥΜΩΝ.  97 


δτι  μου  λείπει  χαΐ  ή  αύτου  έννάτη  Μουαα,  καΐ  τι  ανάγκη  καΐ 
εις  τόσον  ολίγον  νά  βαρβαρίσωμεν.  Επετέθη  κορωνίς  τωδε  12 
αύγούστοϋ  1715  εν  Βουκουρεστίφ».  Περί  Δημητρίου  του  Νοταρά 
δρα  Κ.  Σάθα,    Μεσαίων,  βιβλιοθ.  τ.  Π,  σ.    199,   500  και  531. 

Θ3.  Τεύχος  χάρτινον  (0,208X0,155),  ου  ή  επιγραφή• 
€  Κατάλογος  μερικών  βιβλίων  της  βιβλιοθήκης  του  Μετοχίου  του 
Άγίοϋ  Τάφου,  άπερ  ουκ  έγραψα  εν  τω  παρόντι  καταλόγω  τότε* 
νυν  δέ  ευρεθέντων  σημειοΰμεν  ενταύθα"  καΐ  αυτά,  ως  και  τά  λοιπά, 
διαιρούνται  εις  τρία  μήκη,  α°^,  ^°^  καΐ  ^°^,  κατά  στοιχίων  πρασί- 
"Μΐ>ν  με  αριθμούς•  ο  αριθμός  του  καθ'  ενός  βιβλίου  όπου  είναι  ση- 
μειωμένος εις  τον  κατάλογον,  είναι  σημειωμένος  έξωθεν  και  εις  το 
Τδιον  βιβλίον».  Μετά  την  επιγραφή  ν  ταύτην  και  τήν  προσθήκην 
των  δι'  αύτης  δηλουμένων  βιβλίων  ευρίσκεται  έν  τούτω  τω  τεύχει 
και  ό  ιδία  της  βιβλιοθήκης  κατάλογος,  ου  ή  επιγραφή*  €  Κατά- 
λογος πάντων  των  βιβλίων  των  έν  τη  ίερα  βιβλιοθήκη  του  έν  τη 
Κωνστα^^τι^^υπόλει  θείου  και  ίερου  Μετοχίου  του  Παναγίου  και 
Ζωοδόχου  Τάφου,  έπι  Μελετίου  του  μακαριωτάτου  και  θειοτάτου 
πατριάρχου  των  Ιεροσολύμων,  ετει  .  άπό  της  ένσάρ•/ου  οίκονομίας 
^αψλα'  [=  1731],  κατά  μήνα  μάρτιον». 

94.  Τεύχος  χάρτινον,  πιθανώς  αύτόγραφον  Δοσιθέου  πατριάρ- 
χου Ιεροσολύμων,  συνιστάμενον  έκ  φύλλων  83  (μή^'ί-  0,205,  πλ.  0,16)• 
έγράφη  δέ  περί  το  τέλος  της  έπτακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος. 

1.  €  Κεφάλαια  κατά  Λατίνων,  με  τά  όποια  λογιάζουσι  νά 
άποδείςωσι  πώς  τό  πνεύμα  το  αγιον  εκπορεύεται  και  έκ  του  υίου* 
και  προς  ταύτα  λύσ(ε)ις  τών  Γραικών,  με  τάς  οποίας  άναιροΰσι 
τά  δσα  οι  Δατϊνοι  λεγουσιν».  Άρχ.  «Τών  Ιταλών  πρότασις 
πρώτη.  Ό  Χριστός  λέγει>  κτλ.,  φ.  1-47.  Τό  κατόπι  48-ον 
φυλλον  έστιν  άγραφον. 

2,  €  Ναθαναήλ  του  Χΐκα  κατά  της  αρχής  του  πάπα  έγχει- 
ρίδιον».  Άρχ.  «Κεφάλαιον  πρώτον.  Περί  τών  πρωτείων  του  πάπα> 
3ΐτλ.,  φ.  49-74.  Τά  κατόπι  δύο  φύλλα  (75  και  76)  παντάπασιν 
δγραφα.  Του  κείμενου  τούτου  προτέτακται  Δοσιθέου  πατριάρχου 
Ίερσολύμων  επιστολή   «τοις  έντευξομένοις>,  έν  η  καΐ  ό  του   Χΐκα 

ιτ.  7 


98  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ή  Χύκα  περιγράφεται  βίος,  του  Δοσ&έοα  λέγοντος  έν  αύτη  συν  άλ- 
λοις, δτι  ούτος  ό  Χύκας  «έγραψε  κατά  Λατίνων  τόμους  δύο,  ων  τον 
2τερον  ήμεΤς  εύρόντες  κατετάςαμεν  ενταύθα  εις  ώφέλειαν  των  όρθο- 
δόςων».  Τό  κατά  της  άρχης  του  πάπα  έγχειρίδιον  αύτου,  ληφ&έν  έχ 
του  7  6 -ου  κωδικός  της  του  Δουγδούνου  των  Βαταυων  βιβλιοθήκης, 
εξεδόθη  τύποις  συν  τξ  επιγραφή  ταύτη•  €  Ναθαναήλ  Χύχα  του 
Αθηναίου  έγχειρίδιον  περί  του  πρωτείου  του  πάπα.  Έκδίδοται 
νυν  πρώτον  έκ  χειρογράφου  της  του  Λουγδούνου  των  Βαταβών 
βιβλιοθήκης  υπό  Άνδρονίκου  Κ.  Δημητρακοπούλου  άρχιμανδρίτου. 
Έν  Λειψία  τύποις  Γέϊσεκε  και  Δεβριέντ.    1869». 

3.  €Άντίρρησις  εις  τό  τρίτον.  Αποκρίσεις  εις  τρεις  απορίας, 
τάς  οποίας  έπρόβαλον  ζητουντες  τάς  λύσεις  τινές  των  εις  τά  Δω- 
δεκάνησα ευρισκομένων  ορθοδόξων,  και  πρώτη  μεν  έστιν,  δν 
είναι  εύλογον  νά  δίδουν  τά  παιδία  τους  οι  ορθόδοξοι  εις  τους 
Γιεζουβίτας  και  λοιπούς  Φραγκοκαλογήρους  διά  νά  μανθάνωσι 
γράμματα,  επειδή  τά  διαβάζουσι  χωρίς  να  πέρνωσι  πληρωμήν  ή 
δευτέρα  εστίν,  δν  είναι  συγχωρημένον  νά  γίνονται  υπανδρείαι 
[δίο]  των  ορθοδόξων  με  τους  λαϊκούς  [γρ.  Λατίνους]•  ή  τρίτη 
εστίν,  δν  εΤναι  ώφέλιμον  νά  εξομολογούνται  οι  ορθόδοξοι  εις  τους 
Φραγκοπαπάδες > .  Άρχ.  «Εις  τήν  πρώτην  είτε  άπορίαν  είτε  έρώ- 
τησιν»  κτλ. 

95.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  46  (μήχ.  0,215,  πλ.  0,158), 
ων  τά  τέσσαρα  έσχατα  παντάπασιν  άγραφα*  έγράφη  περί  τό  τέ- 
λος της  έπτακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  και  έν  μεν  τοις  τέσ- 
σαρσι  πρωτίστοις  φύλλοις  υπάρχει  Σεβαστού  του  Κυμινήτου  γράμμα 
προς  Κωνσταντΐνον  τον  Μπασσαράμπαν,  έν  δε  τοις  κατόπι  πέντε 
φύλλο  ις  πρόλογος  του  αύτου  Σεβαστού,  έν  δε  τοις  λοιποΐς  φύλ- 
λοις  τοις  δχρι  του  42 -ου  συγγραφή  τις  αύτου  τούτου  του  Σεβαστού 
σύν  τη  επιγραφή  ταύτη•  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  θεοφύλακτου, 
αρχιεπισκόπου  Βουλγαρίας,  παιδεία  βασιλική  προς  (τόν)  πορφυρο- 
γέννητον  Κωνσταντΐνον,  μεταφρασθείσα  μεν  εις  πεζήν  φράσιν  υπό 
Σεβαστού  Τραπεζουντίου  του  Κυμινήτου,  άφιερωθεΓσα  δε  εις  τόν 
εύσεβεστατον,    ένδοξότατον,    έκλαμπρότατον    και    θεόστεπτον  ημών 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  99 

αύθέντην  και  ηγεμόνα  πάσης  Ούγχροβλαχίας  κύρεον  κυριον  Ίωάννην 
Κωνστα^/τΐνον  Μπασσαράμπα  βοεβόνδα  τον  Μπραγκοβάνον. 

9β.  Τεδχος  χάρτινον  μήκους  0,205,  πλ.  0,155. 

α')  Σελίδες  52  μονόστηλοι  έκ  γραμμών  30  (0,163X0,105). 
Αυτόγραφος  έπιστολιμαία  διατριβή  Σεβαστού  του  Κυμίνήτου  προς 
Χρύσανθον  Νοταραν,  όρχιδιάχονον  του  Ιεροσολύμων  πατριάρχου 
Δοσιθεου,  €Περι  του  μυστήριου  της  ευχαριστίας»•  ί]ς  ή  άρχή' 
«Τττέρ  μεν  ούν  ων  προ  σκοπού»  κτλ.  Ή  τοιαύτη  επιστολή 
εστάλη  εις  Κωνστα^>τινούπολιν  έτει  1687 -φ,  ένθα  τότε  διέτριβεν 
ό  Χρύσανθος,  καθά  δηλοΐ  ή  του  στείλαντος  υπογραφή,  έχουσα 
οδτω  (σ.  52)*  «Ό  ελάχιστος  εν  σπουδαίοις  καΐ  σος  ποτέ  χρη- 
ματίσας,  εί  καΐ  ευτελής,  δμως  εΐπω  καθηγητής.  Σεβαστός  Τραπε- 
ζού^/τιος  6  Κυμινήτης.  ^αχπζ"*?  νοεμβρίου  κε'.  Άπό  Τραπεζουντος  ' 
εις  Κωνσταντινούπολιν».  Εξεδόθη  τύποις  υπό  Βασιλείου  μητρο- 
πολίτου Αγχιάλου,  είτα  δε  Σμύρνης.  Έκκλησ.  Άλήθεκα,  1881, 
σ.  243-246  χαΐ  253-255. 

β')  Φύλλα  πέντε,  περιέχοντα  εν  έαυτοΐς  πρώτον  άπόκρισιν 
(1689  σκιρροφοριώνος  ι'  ισταμένου)  Σζ^αατοΐί  του  Κυμίνήτου  προς 
έπιστολήν  του  Χρύσανθου  περί  της  μετουσιώσεως  του  άρτου  καΐ 
του  οϊνου,  εΤτα  δε  ενστασιν  του  Χρύσανθου  προς  την  έρμηνείαν  του 
Σεβαστού,  και  τούτου  πάλιν  άπόκρισιν  προς  τόν  Χρύσανθον.  Τοις 
κείμενοι^  τούτοις  έπεται  φύλλα  οκτώ  παντάπασιν  άγραφα. 

97.  Τεύχος  χάρτινον  εξ  28  φύλλων  (0,204X0,17),  γρα- 
φέν  ύπερμεσούσης  της .  έτττακαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος.— ^«Χρο- 
νολογία καΐ  αρχή  των  κνέζιδων  καΐ  βασιλέων  της  Τωσσίας  έν 
συνόψδΐ»  μέχρι  του  1648του  έτους.  Άρχ.  «"Έτει  άπό  κτίσεως 
^ςτοε'  βασιλευόντων»  κτλ.  Κατά  τόν  τύπους  άνέκδοτον  κατάλογον 
Άντωνίνου  ύπήρχεν  έν  τούτω  τω  τεύχει  χαΐ  €προσφωνητικόν  άφίε- 
ρωθέν  εις  τόν  αυτοκράτορα  Τωσσίας  Άλέξεον,  ου  ή  αρχή:  Είς 
τήν  πρώτην  αρχήν  της  ?νδίκτου>•  τοιίτο  μέντοι  τό  προ^^^ύ-- 
νημά  τις,  ως  φαίνεται,  μετά  τόν  Άντωνΐνον  έςέσπασεν  εκ  του 
τεύχους. 

98.  Άντίγραφον  έντυπου  βιβλίου,   ου  ή  επιγραφή*  «Γνωμο- 


100  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


λογιχόν  περιέχον  τά  χατά  άλφάβητον  γνωμικά  μονόστιχα  του 
Χρυσολωρδ.  Ίάχωβος  Ιβροδιάκονος.  Ένετίησι,  1771.  Παρά  Δημή- 
τρια) Θεοδοσίου  τω  έζ  Ιωαννίνων».  Φύλλα  χάρτινα  33  (μή^- 
0,207,  πλ.  0,148),  ων  το  προτελευταΐον  εμπεριέχει  στίχους  τινάς 
του  άντιγραφέως  Ίαχώβου  ιεροδιακόνου  του  εκ  Μυριοφυτου. 

99,  Τεύχος  χάρτινον  της  έπτακαιδεχάτης  έκατονταετηρίδος 
έχ  φύλλων  56  (μή'^ους  0,209,  πλ.  0,158),  ων  μία  των  σελί- 
δων έκαστη  κείμενον  εμπεριέχει  μονόστηλον  εκ  γραμμών  33 
(0,162X0,11). — Γερασίμου  πατριάρχου  Αλεξανδρείας  όμιλίαι  ζ'. 
1)  Τη  Κυριακή  της  ορθοδοξίας.  2)  Τη  β'  Κυριακή  των  νηστειών. 
3)  Τη  γ'  Κυριακή  των  νηστειών.  4)  Τη  δ'  Κυριακή  των  νηστειών. 
5)  Τη  ς'  Κυριακή  των  νηστειών.  6)  Τη  Κυριακή  τών  Βαίων.  7) 
Εις  την  Άνάληψιν. 

100•  «Φιλόθεου  πάρεργα».  Καλλιγραφικόν  άντίγραφον,  γενό- 
μενον  περί  την  αρχήν  της  όκτωκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος  καΐ 
συνιστάμενον  έκ  φύλλων  χάρτου  62  (μήκους  0,21,  πλ.  0,155)), 
ων  το  κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  έκ  γραμ- 
μών 22  (0,133X0,09). 

101•  «Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  πατριάρχου,  ένοχλουμένου 
παρά  τών  έν  Ίεροσολύμοις  φρατόρων,  προς  άσπερ  προτείνουσι  δι- 
δάσκοντες καινάς  διδασκαλίας».  Δόγοι  γ',  ων  ή  άρχή'  «Τάς  τών 
μεγίστων  πολέμων»  κτλ.  Συνεγράφη  το  πόνημα  τούτο  έτει  1674-ω 
(δρα  φύλ.  84-ον)  και  συνίσταται  έκ  φύλλων  χάρτου  89,  μήκους 
0,211,  πλ.  0,16.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  23 
(0,158X0,11). 

102.  «Πίναξ  χρονολογικός  τών  αυτοκρατόρων  της  Κωνσταν- 
τινουπόλεως».   Άρχ.     «306.    Άφ'    ου    άπέθανεν    ό .  αυτοκράτωρ 

Κώνστα;>   κτλ.    Τέλος*     «1455 ό  Δούκας    φέρει  §να  τέλος, 

ήτοι  δόσιμον  έκ  μέρους  του  πρίγγιπος  της  Λέσ^ϊου,  ήτοι  της  Μι- 
τυλήνης  της  νήσου.  Κεφ.  Μδ  Μ*:  Τέλος  του  πίνακος  τών  αυτο- 
κρατόρων της  Κωνσταντινουπόλεως. — χ.  Ι.  Γ.  Μ.  Μ.  Μ».  Τεύ- 
χος χάρτινον,  γραφέν  περί  το  τέλος  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  και 
συνιστάμενον  έκ  φύλλων  100,  ων  τά  έτττά  πρώτιστα  και  τά  δυο- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  101 

χαίδεχα  έσχατα  παντάπασιν  δγραφα*  εστί  δε  μήκους  0,216, 
πλ.  0,16.  Τό  χειμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  εΤχοσι  (0,155 
Χ  0,10). 

103•  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  52  (μήκους  0,216,  πλ. 
0,155),  ών  τά  τέσσαρα  πρώτιστα  χαΐ  τα  δύο  έσχατα  πα^ηάπασιν 
άγραφα.  Έγράφη  τη  ις'  εκατονταετηρίδα  και  περιέχει  έν  έαυτω 
τά  κείμενα  ταύτα*  α')  «Έκ  της  άποσταλείσης  εκθέσεως  της  λα- 
τινικής πίστεως  παρά  του  πάπα  Γρηγορίου  προς  τόν  άγιώτατον 
πατριάρχην  Κωνσταντινουπόλεως  Γερμανόν».  Άρχ,  €  Πατήρ  έστι 
πλήρης  θεός»  κτλ. — 13')  «Περί  Λατίνων».  Άρχ.  ιΟυτοι  δε  συγ- 
χοινωνουσι  πασιν  αίρετικοίς». — γ')  Κανόνες  τινές  συνοδικοί. — δ') 
«Περί  των  αγίων  και  οικουμενικών  ζ'  συνόδων».  Άρχ.  «Πρώτη 
σύνοδος  γέγονεν  έν  Νικαία». — ε')  «Έκ  του  Ευχολογίου  του  Πα- 
τριαρχικού, πώς  χρή  δέχεσ&αι  τους  άπό  αιρέσεων  έν  τη  αγία 
του  θεοΰ  χαι  αποστολική  εκκλησία».  Άρχ.  «Άρειανούς  μεν  και 
Μαχεδονιανούς»  κτλ. — ς)  «"Εκ&εσις  ακριβέστατη  περί  του  πώς  δει 
δέχεσθαι  τους  ές  Εβραίων  τη  τών  χριστιανών  πίστει  προσερχο- 
μέ^/ους».  Άρχ.  «Έζαγορεύειν  αυτόν  χρή»  κτλ.  —  ζ')  «Τάζις  γινο- 
μένη έπΙ  τοις  άπό  Σαρακηνών  έπιστρέφουσιν  προς  τήν  καθαράν 
χαΐ  άληθινήν  πίστιν  τών  χριστιανών».  Άρχ.  «Προηγουμένων 
μέν»   κτλ, 

104.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  65  (0,216 
Χ  0,158),  ων  τό  πρώτιστον  και  τό  εσχατον  δγραφον.  Τό  κείμε- 
νον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  18  (0,155  Χ  0,093).— α')  «Ακολου- 
θία του  είς  τήν  υπεραγίαν  θεοτόκον  άκαθίστου  ύμνου.  Τω  Σαβ- 
βάτω  της  τζέμπτης  εβδομάδος  της  Μεγάλης  Τεσσαρακοστής  παν- 
νυχίδος  τελούμενης»  κτλ. — β')  «Ακολουθία  της  αγίας  μεγαλο- 
μάρτυρος  του  Χρίστου  Κυριακής».  Άρχ.  «Μάρτυς  αθλοφόρε  του 
Χρίστου»  κτλ. — γ')  «Ακολουθία  του  τε  οσίου  και  θεοφόρου  πα- 
τρός ημών  Αντωνίου  του  μεγάλου  και  τών  οσίων  τζοίτέρωΊ  Συ- 
μεών και  Σάββα  του  υίου  αυτού,  τών  έκ  τής  Σερβείας  όρμω- 
(ΐένων  και  έν  τω  του  Άθωνος  άγιωνύμω  δρει  έν  ασκήσει 
λαμψά'/των  » . 


102  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

105.  Αύτόγραφον  τεύχος  Μαξίμου  του  Μαργουνέου,  συνιστά- 
μενον  έκ  φύλλων  χάρτου  4  +  71  (μήκους  0,215,  πλ.  0,155). 
Τα  πρώτιστα  τρία  φύλλα  περιέχει  έν  έαυτοΤς  σχήμα  τι  γεωμβ- 
τρικόν  περί  της  έκ  πατρός  έκπορεύσεως  του  άγιου  π^^εύματος  και 
πίνακα  των  έν  αύτω  τούτω  τω  τευχει  μνημονευομένων  συγγραφέων 
το  06  κατόπι  4-ον  φύλλον  εμπερικλείει  Μαξίμου  του  Μαργουνίου 
έπιστολήν  προς  τον  Κωνστα^^τινουπόλεως  πατριάρχην  Ίερεμίαν 
(1583),  ής  ή  αρχή•  «Ουδέν  αγάπης»  κτλ.  Έν  τη  2-α  σελίδι 
του  3 -ου  φύλλου  γέγραπται  τό  σημείωμα  τόοε•  «Σύγγραμμα  των 
τριών  λόγων  είς  δόξαν  της  υπερουσίου  τριάδος  εις  την  πρώτην 
μαΐου  μηνός  κατά  τό  ,αφττγ'  [=1583],  και  έφερα  το  σιμά  εΙς 
τό  τέλος  είς  τάς  ιε'  του  αύτου».  —  α')  «Μαξίμου  ελαχίστου  ιερο- 
μόναχου Μαργουνίου  του  Κρητός  δογματικός  λόγος,  ήτοι  περί  της 
του  πα^/αγίου  πνεύματος  έκπορεύσεως».  Άρχ.  «Τίς  μέν  αν  εΐη» 
κτλ.,  φ.  1-30. — β')  «Του  αύτου  Μαξίμου  ελαχίστου  ιερομόναχου 
Μαργουνίου  του  Κρητός  λόγος  β-^^  ενωτικός,  ήτοι  τζερί  της  του 
πα^^αγίου  π^>εύματος  έκπορεύσεως».  Άρχ.  «Ουδέν  υπερηφάνειας 
όλεθριώτερον>  κτλ.,  φ.  31-50. — γ')  «Του  αύτου  Μαξίμου  ελα- 
χίστου ιερομόναχου  Μαργουνίου  του  Κρητός  λόγος  τρίτος  ενωτι- 
κός, ή  περί  της  του  αγίου  πνεύματος  έκπορεύσεως».  Άρχ.  «Τριάς 
ή  παντουργός»  κτλ.,  φ.  51-65,  ένθα  τό  σημείωμα  τούτο*  «Δόξα 
τω  φωτοδότη  και  παναγά&ω  θεώ.  Εύχαισθέ  μοι  οι  ά^>αγινώ- 
σκοντες  τω  τε  συντάξαντι  άμα  και  συγγράψαντι  τό  ταρόν  σύγ- 
γραμμα: συγχώρησιν  αμαρτιών  παρά  Κυρίου  δέομαι». — δ')  Από- 
σπασμα «έκ  των  Γεωργίου  του  Παχυμέρου».  Άρχ.  «Προς  τους 
λέγοντας  8τι  δια  τούτο»  κτλ.,  φ.  65'?  66.  Τά  κατόπι  φύλλα 
(67-71)  παντάπασιν  άγραφα. 

10Θ.  Χρυσάν&ου  Νοταρά  «ά^^τίρρησις  είς  δσα  κακώς,  ψευ- 
δώς και  άναρμόστως  λέγονται  εις  τό  Προσκυνητάριον  του  Σίνα». 
Άντίγραφον  επιμελές,  γενόμενον  περί  τό  τέλος  της  ιζ'  εκατ.  καΐ 
συνιστάμενον  έκ  φύλλων  χάρτου  80  (0,215X0,16),  ων  τά  πρώ- 
τιστα εξ  και  τά  έσχατα  εξ  παντάπασιν  άγραφα.  Τό  κείμενον  μο- 
νόστηλον  έκ  γραμμών   22  (0,157X0,102). 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΛΙΩΙί.  103 

10Τ.  Σεβαστού  Κυμινήτου  περί  του  μυστηρίου  της  ευχαρι- 
στίας επιστολή  προς  Χρύσανθον  άρχιδιοτχονον  του  Ιεροσολύμων  πα- 
τριάρχου Δοσι&έου.  Άρχ.  «'ϊπέρ  μεν  ούν  ών  πρό  σκοπού  γρά- 
φεις* κτλ•  Τεύχος  χάρτινον,  γραφέν  περί  το  τέλος  της  ιζ'  εκατ. 
και  συνιστάμενον  έκ  φύλλων  64,  μήκους  0,214,  πλ.  0,16. 
"Ορα  αριθ.   96. 

103•  Τεύχος  χάρτινον,  γραφέν  τη  όκτωκαιδεκάτη  έκατον- 
ταετηρίοι  και  συνιστάμενον  έκ  φύλλων  72,  *  μήκους  0,21,  πλ. 
0,165•  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  22  (0,156X0,11). 

1.  «Βίος  κα(ΐ  πολιτεία  του  οσίου  και  θεοφόρου  πατρός  ημών 
θεοοοσίου  ηγουμένου  τών  Πετζερσκιωτών,  του  αρχηγού  τών  μο- 
ναχών της  Τωσσίας,  τών  έναρζάντων  κατά  το  τυπικον  άγωνίζε- 
σθαι  έν  τοις  μοναστηρίοις•  δστις  τήν  μοναδικήν  τελείαν  πολι- 
τείαν,  όπου  ο  δαιος  Αντώνιος  έφύτευσεν  εις  τήν  Τωσσίαν,  έπλή- 
θονβν  από  της  σπηλαίας  (καΐ)  εις  το  μοναστήριον  έμετάφερε, 
χαι  μέ  τήν  τάζιν  της  αγίας  μονής  τών  Στουδίων  έδιόρ&ωσε  [δίο], 
τήν  δε  άγίαν  Πετζέρσκαν  λαύρα^^  είκοδόμησεν  [βίο]  άνεκδιηγήτοις 
άρεταΐς  και  θαύμασιν».  Άρχ.  «Μηνί  μαΐου  γ'. — Δεύτερον  έκ 
της  Τωσσίας  μέγα  φωστήρα  του  ουρανού»   κτλ.,  φ•   1-52. 

2.  «Διήγησις  περί  της  ά^^ακομιδής  τών  τιμίων  λειψάνων  του 
όσίοο  καΐ  θεοφόρου  πατρός  ημών  Θεοδοσίου  του  Πετζερσκιώτου 
και    τών    μετά    τήν    ά'^ακομιδήν    έπιλοίπων     αύτου    θαυμάτων», 

φ.  53-63^ 

3•  «Έγκώμιον  εις  τόν  δσιον  και  θεοφόρον  πατέρα  ημών 
θεοδόσιον  τόν  ήγούμενον  της  Πετζέρσκας,  τόν  άρχηγόν  του  τυ- 
πικού τών  μοναχών  της  Τωσσίας».  Άρχ.  «Έγκωμιαζομένου  δι- 
καίου»  κτλ.,  φ.   63?-72?. 

10Θ.  Μαθηματάριον  Βασιλείου  υίου  Αυγερινού,  χάρτινον,  έκ 
φύλλων  70  μήκους  0,217,  πλ.  0,161.  —  α')  Αντωνίου  Βυζαντίου 
χρηστοήθεια,  ην  έγραψε  «Βασίλειος  του  ποτέ  Αυγερινού  υιός». — 
^)  Ή  αυτή  χρηστοήθεια  μετά  ψυχαγωγικής  ερμηνείας. — γ')  «Δου- 
χίονου  Σαμοσατέως  περί  του  ένυττ^ίου,  ήτοι  βίος  Αουκιανου».  —  δ') 
θέματα    συντάςεως. — ε')    Αγαπητού    διακόνου    τά  προς    'Ιουστι- 


104  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

νιανόν  παραινετικά  κεφάλαια•  μεθ'  δ  τό  σημείωμα  τούτο•  «Χρη- 
στοήθεια  τό  παρόν  βΐ|3λίον  ονομάζεται  και  έστω  εις  εϊδισιν  δτι 
υπάρχει  του  Βασιλείου  υίου  Αυγερινού.  -  -  -  ίξεύρεται  και  τούτο 
εις  τους  ^αφνζ'  [=1757]  ήλθα  εις  τόν  μακαριότατον  εν  μίνι 
σεπτεμβρίου  κ',  ήμερα  Σάββατον». 

110•  Άντίγραφον  έντυπου  βιβλίου  εκ  σελίδων  108,  γενό- 
μενον  ττ^  ιη'  έκατονταετηρίδι.  Μήκους  0,208,  πλ•  0,153. — 
Επιγραφή•  «*Ανθος  της  εύσεβείας,  ήτοι  συνταγμάτιον  περί  άνα- 
βαπτισμου,  διηρημένον  εις  λβ'  κεφάλαια.  Συντεθέν  παρά  του  έξο- 
χωτάτου  ιατροφιλοσόφου  Ευστρατίου  Άργέ^Γτου  και  τυπωθέν  πρώ- 
τον έν  Κωνσταντινουπόλει,  προτροτυη  του  παναγιωτάτου  οίκουμε- 
νικου  πατριάρχου,  κυρίου,  κυρίου,  Κυρίλλου.  Δεύτερον  δε  τυποις 
εκδοθέν,  διά  δαπάνης  του  ευγενέστατου  άρχοντος  κυρίου  Σκαρλάτου 
του  Μαυροκορδάτου  Κωνσταντίνου,  του  εκ  Χίου,  κινηθέντος  έκ 
θείου  ζήλου  εις  ώφέλειαν  των  χριστια^>ών,  και  άφιερωθέν  τη  ιερά 
μονξ  του  Κύκκου,  τη  κατά  Κύπρον,  επιμέλεια  του  τιμιωτάτου 
κυρίου  Νικολάου  Ιωάννου».  Ή  έκδοσις  αυτή  έγένετο  έν  Λειψία 
έτει  1757-ω.  "Ορα  Ά.  Π.-Βρετου,  Νεοελλην.  φιλολογία,  τ.  Ι, 
σ.  78,  αριθ.  216. 

111.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  60  (μήκους  0,203,  πλ. 
0,15),  λατινιστι  γραφέν,  ως  φαίνεται,  περί  τό  τέλος  της  έπτα- 
καιδεκάτης  έκατονταετηρίδος•  ην  δε  «έκ  των  του  Δρύστρας  Ιερο- 
θέου» του  Κομνηνού,  δς  προ  της  εις  αρχιερέα  χειροτονίας  έτυηγ- 
γέλλετο  δημοσία  τήν  ίατρικήν  τέχνην.  Επιγραφή•  «Αρίιοχ:  ρ®! 
νίΐ8, 1)Γβνϋ,  »Γ8  1οη§8.  βίο.*.  Περί  δέ  του  Ιεροθέου  δρα  ήμέτερον 
πονημάτιον,  ου  ή  επιγραφή•  «Ό  τελευταίος  Κομνηνός  κατ*  εγ- 
γραφον  έπίσημον  του  μητροπολίτου  Ήρακλείας  Νεοφύτου»  [Δελ- 
τίον  της  ιστορικής  και  εθνολογικής  εταιρίας  τής  Ελλάδος,  τ.  II, 
σ.  667-678]. 

112.  Τεύχος  χάρτινον  τής  έπτακαιδεχάτης  έκατο^^αετηρίδος 
έκ  φύλλων  40,  μήκους  0,205,  πλ.  0,165.  —  α')  «Μερικά  τίνα 
τής  ματαιόφρονος  κακοδιδαχής  και  έσχατης  πλάνης  των  αγραμ- 
μάτων και  ά^^αλφαβήτων  σχισματικών  Καπητόνων,  και  μέρος  των 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  105 

■         -■  ■       .  -  ■  ■ 

χαθ'  ήμων  κατηγοριών  αυτών  τών  βέβηλων  και  μεμιασμένωνι^ 
φυλλ.  1-30.  Τα  κατόπι  δύο  φύλλα  (31  'μΙ  32)  παντάπασιν 
άγραφα.  —  β')  ιΉ  προς  τους  μεγάλους  βασιλείς  τών  Κατυητόνων 
ψεοδής  τζελομπιτιά».  Άρχ.  ιΤύπτουσι  τώ  μετώπω  οι  της  αγίας 
του  Χρίστου  Ανατολικής  Εκκλησίας»  κτλ.  Τέλος*  «δτι  οΕ  αρχιε- 
ρείς τάς  δύο  χεΤρας  σταυρώσαντες  εύλογουαι  τόν  λαόν  λατινικώς 
(ηο  οηλαοκη)  και  δτι  τούτο  ό  πατριάρχης  έποίησε  Νίκων.  Τέλος 
τών  κεφαλαίων  τών  Καττητόνων».  Φύλλα  οκτώ. 

113.  Όμιλίαι  τινές  του  άγιου  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου. 
Φύλλα  χάρτου  83  (μήκους  0,217,  πλ.  0,155),  γραφέντα  τη 
ις'  έκατονταετηρίδι. 

114.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  εκ  φύλλων  97  (μήκους 
0,21,  πλ.  0,16),  ών  άγραφα  τα  επτά  πρώτιστα  και  τα  έσχατα 
είκοσι  και  τέσσαρα  φύλλα.  Έν  τη  όπισθία  σελίδι  του  8-ου  φύλ- 
λου γέγραττται  το  σημείωμα  τούτο•  «Μή  τις  τών  έντυγχανόντων 
τα  έν  τη  παρούση  δέλτω  έπΙ  ματαίω  εΤναι  έκ}νάβη•  8  γάρ  άνέ- 
γνων  μετ'  επιμονής,  τούτου  καΐ  έΐς  πεΐραν  ήλθον  αυτοψί,  και 
θαυμάσας  του  έργου  το  αποτέλεσμα,  απένειμα    τώ  θεώ  -  -  ». 

1.  «Στεφάνου  Άλεξανδρέως  οικουμενικού  φιλοσόφου  και  διδα- 
σκάλου περί  πράζεως  συν  θεώ  Α"^>.  Άρχ.  «θεόν  τών  πάντων 
αγαθών  αίτιον»  κτλ.,  φ.  9.  Είτα  (φ.  11)  πραξις  δευτέρα•  μεθ' 
τ) ν  «επιστολή  προς  θεοδόσιον»  (φ.  15)  και  ούχι  «προς  θεόδω- 
ρον>,  ως  παρά  τω  ΗβΙβΓ  [ΡΙιγδίοί  βΐ  ιηβάίοι  §Γαβοί  ιηίηοΓβδ, 
τ.  II,  σ.  208]*  και  μετά  ταύτην  δτεραι  πράξεις  άχρι  συμπλη- 
ρώσεως του  ένατου  αριθμού  (φ.  15^-43)  ^ 

2.  «Ζωσίμου  του  θείου  περί  αρετής».  Άρχ.  «θέσις  υδάτων 
καΐ  κίνησις»,  φ.  44.  Μέσον  του  νυν  46-ου  και  του  47-ου  φύλ- 
λου εκείτο  πρότερον  Ετερον  υπόμνημα,  ου  ή  επιγραφή•  «Του  κυ- 
ροδ  Μιχαήλ  του  Ψελλού  προς  τον  πατριάρχην  Μιχαήλ  περί  της 
χημικής  τέχνης».  Τούτο  μέντοι  άφείλετό  τις  απόσπασες  έζ  τούτου 
του  κωδικός•    ό  δε   τήν  άφαίρεσιν    έξακριβώσας    καμαράσης    Σω• 

'  Περί  Στεφάνου  του  Άλεςανδρέως  %α\  τών  αύτοΰ  τ:ονη}χάτων  ορα  ϋβ  δίβρίΐαηο 
ΑΙβχΑΐλάΓίηο  Ηβπηληηί  ϋδβηβή  οοιηιηβηί&Ιίο.  Βοηη&6  1880. 


106  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΑΛ,   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

φρόνιος  ό  Αέσβιος  εγραψεν  έν  τω  χεφογράφω  χαταλόγω  του  *Αν- 
τωνίνοϋ  τάδε•  «Βέβηλος  χειρ  όπεξηρεσεν  δί'  εγχειριδίου,  προ 
έμου  ετέρου  έπιστατουντος  > . 

3.  «Ηλιοδώρου  φιλοσ(ίφου  προς  θεοδόσιον  τον  μεγαν  βασι- 
λέα περί  της  των  φιλοσόφων  μυστικής  τέχνης  δΓ  ιάμβων  στίχων  >. 
Άρχ.  «Σχηπτρα  γαίης  μέδοντες»  κτλ.,  φ.  47^-  Γ&1)Π€ϋ  -  ΗΕΓΐβ8, 
ΒίΜίοίΙιβΟΑ  §Γαβοα,  τ.  VIII,  σ.  119-126. 

115»  Θεοφίλου  Κορυδαλλέως  «υπόμνημα  συνοπτικόν  καΐ 
ζητημριτα  εις  τό  περί  ουρανού»  βιβλίον  Άρστοτέλους.  Άρχ.  «Οΐόν 
τις  νέηλυς  εΙς  πόλιν>  κτλ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλ- 
λων 97  (μήκους  0,22,  πλ.  0,163)"  ην  δε  «ΚαΙ  τόδε  έκ  των 
του  Μιχαήλ  ιερέως  Μήτρου». 

116.  «Όρθόδοξος  ομολογία  της  Καθολαής  και  Αποστολικής 
Εκκλησίας  των  Ανατολικών».  Κείμενον  Βλαχικόν  δια  σλαβικών 
γραμμάτων,  γραφέν  έ'τει  1672-ω.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων 
118,   μήκους  0,212,  πλ.   0,156. 

117.  Άδηλου  τινός  υπόμνημα  θεολογικόν  άνεπίγραφον  εις 
κδ'  διηρημένον  κεφάλαια,  ων  τό  πρώτον  «περί  της  εις  θεόν  πί- 
στεως»• προτέτακται  δε  του  υπομνήματος  τούτου  επιστολή  του 
συγγραφέως  προς  άνώνυμον  ηγεμόνα,  γραφεΤσα  «από  τήν  Χρυσο- 
πηγήν  του  Γάλατα  της  Κωνσταντινουπόλεως:  κατά  τό  ^αχλε*^^  [== 
1635]  έτος  της  σωτηρίας,  μαρτίω  πρώτη».  Τεύχος  χάρτινον 
της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  55'  ην  δε  τούτο  «Έκ  τών  του  Δρύ- 
στρας  Ιεροθέου». 

118.  Κώδις  αυτόγραφος  Σεβαστού  Κυμινήτου,  ου  τα  φύλλα 
μήκους  0,21,  πλ.  0,155*  τό  δε  κείμενον  μονόστηλον  δν  έκ  γραμ- 
μών ήριθμημένων  εις  τριάκοντα  έν  μια  τών  σελίδων  έκαστη 
χώρον  έχει  ως  0,165X0,105. 

α')  «Πόνημα  Ίσαακίου  του  σεβαστοκράτορος  περί  προνοίας 
άπορημάτων».  Άρχ.  «Ε{  πάντων"  έστι  πρόνοια  >  κτλ.  Σελίδες 
ήριθμημέναι   59,  μεθ'  δς  άγραφα  φύλλα  έτττά. 

β')  Σεβαστού  Κυμινήτου  «περί  προνοίας  λόγος»,  διηρημένος 
εις  πρόλογον  και  δυο  διακεκριμένα  τμήματα.   Άρχ.    «Επειδή  τοι- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  107 

γαροον  περί  προνοίας  ήμΤν  έπΙ  τοδ  παρόντος»  κτλ.   Σελίδες  ήριθ- 
μημέναι  81,  μεθ'  δς  φύλλα  τρίοΓ  άγραφα. 

γ')  Κανόνες  της  έν  Κωνσταντινουπόλεί  ε'  οίχουμενικης  σονόδοα. 
Φύλλα  δυο  χαΐ  εΤτα  φύλλον    εν  αγραφον. 

δ')  Σεβαστού  Κυμινήτου  «έςήγησις  εις  την  σύντομον  του  Αρι- 
στοτέλους περί  αρετών  χαΐ  χαχιών  πραγματείαν > .  Φύλλα  ένδεκα. 
Μετά  τό  τέλος  της  έξηγήσεως  ταύτης  άναγινώσκεται  το  «Παρφασίην 
αρετών  κακιών  τ'  αγε  πασιν  άρίστην,  Σεβαστός  πονέσας,  του  γε 
Αριστοτέλους».  ΕΤτα  φύλλα  δύο  άγραφα. 

ε')   «Εις  τάς  μονάζουσας  εύλαβεστάτας  και  όσιωτάτας  έν  Χρι- 
στώ άδελφάς    έν  τη  σεβάσμια  καΐ  βασιλική  μονή  της  κυριωνύμου 
δεσποίνης  ημών  θεοτόκου  και  άειπαρθένου  Μαρίας,  τη  επικαλού- 
μενη θεοσκεπάστω,  παραίνεσις  και  νου&εσία  π'^ευματική  περί  μο-  « 
ναδικης  πολιτείας,  σχεδιασθείσα  κατά  την  αυτών  'αιτησιν  ύπό  Σε- 
ιστού Τραπεζουντίου  του  Κυμινήτου  κατά  την  κοινήν  διάλεκτον 
χαι  άπλην  φράσιν,  διά  το  ευληπτον  ήτις  τά  μέγιστα  συμβάλλεται 
χοινότερον    έκλαμβανομένη    και    εις    την  κοσμικήν  τών  όρ&οδόξων 
ζατά    θεόν    πολιτείαν».   Άρχ-    «Περί  μοναδικής    πολιτείας  -   -  - 
Ό  σκοπός  της  μοναδικής  πολιτείας»   κτλ.    Τέλος*   <Έν  Ιτει    αριφ 
(τ/Η^*^  [=1699],  σεπτεμβρίου  λ-Ώ.  έν  Βουκουρεστίω,  έν  τη  μονή 
του  αγίου  Σάββα,   μετοχίω  του  αγίου    και  ζωοδόχου  Τάφου».  Σε- 
λίδες ήριθμημέναι  4δ. 

11Θ•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.,  διμερές,  έκ  φύλλων 
70,  μήκους  Ο,  207,  πλ.  0,155.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έν  μέν 
τώ  πρώτω  μέρει  έκ  γραμμών  25  (0,165X0,111),  έν  δε  τώ 
δευτέρω  μέρει•  έκ  γραμμών  έκκαίδεκα   (0,155X0,10). 

α')  [Μακαρίου  του  Πατμίου]  «περί  του  πώς  δει  όμιλίαν  συγ- 
γράφειν».  Άρχ.  ιΜέλλοντι  όμιλίαν  γράφειν»  κτλ.,  φ.  1-32.  Ε7τα 
φύλλα  τρία  άγραφα. 

β')  Άδηλου  €παρατηρήματά  τίνα  επάνω  εις  ταΐς  λοιμικαΐς 
θέρμαις,  ή  πυρετούς,  και  επάνω  εις  ταΐς  θέρμαις  όπου  γίνονται 
άπό  αίτίαν  του  μεσεντερίου».  Άρχ.  «Άπατώνται  και  ό  λαός  και 
πολλοί  ιατροί,  όνομάζοντες  λοιμικαΐς»  κτλ.,  φ.  36/70. 


108  ΚΑΤΑΑΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

120.  Τεύχος  χάρτινον,  μήκους  0,208,  πλ.  0,166,  γραφέν 
περί  τό  μέσον  της  ιη'  έχατ.  χαΐ  συνιστάμενον  έκ  σελίδων  ήρι&μη- 
μένων  133*  τούτων  δε  μία  έκαστη  πλήρης  ούσα  γραμμάς  αριθμεί 
25  (0,175X0,12).  —  Επιγραφή-  €Βιβλ{ον  κατά  Μωάμεθ  καΐ 
Αατείνων,  συντεθέν,  ώς  βε|3αιθϋσίν  οΐ  είδότες  παρά  του  σοφωτάτου 
ίεροδιδασκάλου  ^Α'^α(τ:αοίο^  Γόρδιου  του  ές  Άγραφων  ^•  καΐ  ή  ν 
μέχρι  της  εκείνου  μακαρίας  τελευτής  πεφυλαγμένον  έν  άπορρή- 
τοις,  δί'  αΐτίαν  ην  ή  μακάρια  εκείνη  οΐδε  ψυχή*  έφανερώ&η  δε 
καΐ  εδόθη  τοΤς  αφουμενοις  μεταγράψαι  παρά  των  προσηκόντων 
έκείνω  μετά  την  εις  θεόν  έκδημίαν  αυτού•  περιέχει  δε  θαυμαστά 
τίνα  και  αξιομνημόνευτα,  φρικώδη  τε  και  δέος  ου  τό  τυχόν  έμ- 
ποιουντα  τοις  έσκεμμενως  έντυγχάνουσιν,  άτε  τά  της  καθ*  ήμας 
ελεεινής  γενεάς  θρηνώδη  τορώς  διηγούμενον  και  παριστών  σαφέ- 
στατα ταύτας  είναι  τάς  της  αποστασίας  ημέρας.  —  ^Ισον  άπαράλ- 
λακτον  της  διαθήκης  και  θεολογικής  ομολογίας  του  σοφωτάτου 
και  άοιδίμου  φωστήρος  και  μεγάλου  διδασκάλου  κυρου  Αναστασίου 
Γορδίου  του  έξ  Αγράφων,  έκ  κώμης  Μεγάλων  Βρανιανών,  δστις 
εξέλιπε  της  παρούσης  ζωής  εβδόμη  του  Ιουνίου  μηνός  έν  ημέρα 
Σαββάτω,  ώρα  πέμπτη,  και  ετάφη  έν  τη  γη  το  ιερόν  και  καθα- 
ρώτατον  αύτου  σώμα  τη  έννάτη  ώρα  της  Κυριακής  έν  τη  μονή  τής 
άγιας  όσιομάρτυρος  Παρασκευής,  τη  καΐ  σχολή  αύτου,  τή  κειμένη 
είς  την  τοποθεσίαν  τής  ρηθείσης  κώμης,  έν  τω  νάρθηκι,  έν  τω 
μνημείω  του  μακαριωτάτου  καΐ  γέροντος  αύτου  κυρίου  Ευγενίου, 
πολλών  πάτερων  καΐ  ιερέων  και  πλήθος  χριστιανών  άναδραμόντων 
και  πάντων  όδυρομένων  την  άποδημίαν  και  στέρησιν  του  κάλου 
πατρός  και  φωστήρος,  8τι  πάντων  προΓστατο  ευεργετών  και  νου- 
θετών  ό  αείμνηστος,  ώς  άλλος  ούδεις  τών  κατά  καιρόν  τούτον 
ην  δε  ώς  ετών  έβδομήκοντα  πέντε».  Ή  ούτω  έπιγεγραμμένη  δια- 
θήκη έγράφη  ετει   1729-ω.  'Έτερα  δε  ταύτης  αντίγραφα  δρα  παρά 


^  ΙΙερΙ  'Ανιστασίοϋ  του  Γορδίου  δρα  Κ.  Σάθα,  Νεοε>Χ  φιλολογ.  σ.  437  -  439. 
Μεσ3ΐων.  Βι3λίθ»>ήκη,  τ.  III,  σ.  423-479.  Έν  τη  μητροπόλει  του  Ιασίου  χεΤται  χει- 
ρόγραφος €*Αναστασίου  ίερο}Αθνάχου  του  Γορδίου  τέχνης  ρητοριχής  είσαγωγιχή  διδα- 
σκαλία αετά  ττράςεως  έν  δέκα  τριή[Αασ{  δΐ7)ρημ.ένη»,  Κβν.  Τβοΐ.  τ.  III,  σ.  81  -  82. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΑΥΜΩΝ.  109 


τω  Ά.  Π.-ΚεραμεΤ,  Αναστάσιος  Γόρδιος  [Όμηρος,  τ.  V,  1877, 
σ.  76-78],  Κατάλογος  των  χειρογράφων  της  εν  Σμύρνη  βιβλιο- 
θήκης της  Ευαγγελικής  Σχολής.  Σμόρνη  1877,  σ.  28-29.  Ά. 
Δημητρακοπούλου,  Προσθηκαι  καΐ  διορθώσεις  ε?ς  την  Νεοελληνι- 
χήν  Φιλολογίαν  Κωνσταντίνου  Σάθα.^  Έν  Λειψία  1871,  σ.  73. 
Σακελλίωνος,  Κατάλογος  των  χειρογράφων  της  Εθνικής  Βιβλιο- 
θήκης της  Ελλάδος.  Έν  Αθήναις  1892,  σ.  72,  83.  Πατμιακή 
βιβλιοθήκη,   σ.   152. 

121.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατονταετηρίδας  (μήκους 
0,213,  πλ.  0,157),  ου  το  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη 
μο^Λίστηλον  εκ  γραμμών  22  (0,153  Χ  ϋ,10)'  ην  δε  τούτο  τό  τεύ- 
χος   «έκ  των  του  Χρύσανθου  ιερομόναχου»   βιβλίων. 

1.  Θεοφίλου  Κορυδαλλέως  «επιστολή  πρωσφωνητική  προς 
τον  βυγενέστατον  καΐ  τιμιώτατον  άρχοντα  κύριον  Σκαρλάτον».  Άρχ. 
«Δόγμα  σοφόν  ούχ  ήττον»  κτλ.,  φ.  1^.  Είτα  του  αύτου  Κορυ- 
δαλλέως σφαιρική  κατά  ΠτολεμαΙον  γεωγραφία  (φύλλ.  3-21), 
γραφεισα  εις  Ιδίωμα  δημώδες  έλληνικόν  ετει  1626-<!>,  ^°^'^  πίνα- 
κες τίνες  μαθηματικοί  προσήκοντες  ή  τη  γεωγραφία  ταύτη  ή  τη 
έξης  Ισαάκ  του  Αργυρού  συγγραφή  (φύλλ.   25-29). 

2.  «Ισαάκ  μονάχου  του  Αργυρού  μέθοδο;  κατασκευαστική 
άστρολαβικου  οργάνου,  έτι  δε  άπόδειξις  λογική  τών  έν  αύτω  κα- 
ταγραφομένων  μεταφορικώς  άπό  τών  έν  τη  σφαιρική  έπιφανεία 
είς  έπίπεδον».  Άρχ.  «ΈπεΙ  καθάπερ  τινές  αρχέτυπους  πίνακας», 
χτλ.  Ρ8,1)Γίοϋ-Η&Γΐβ8,  ΒϊΜ.  ^ΓαεοΛ,  τ.  XI,  σ.  128.  Η.  Οοχβ, 
ΟαΙαΙ.  οοάίοππι  Μ88.  1)ίΙ)1ίο11ΐθ€&θ  ΒοΙάβίαπΛβ,  τ.  Ι,  σ.  282. 

122.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  120,  μήκους  0,215,  πλ. 
0,16. — [Αλεξάνδρου  Μαυροκορδάτου]  «σύνοψις  τέχνης  ρητορικής 
κατά  πευσιν  και  άπόκρισιν».  Άρχ.  «Τί  έστι  ρητορική;  Τητορική 
έστι  τεχνική  δύναμις  λόγων»  κτλ.  Μετά  τό  τέλος  του  κειμένου 
(φ.  118^)  διά  της  χειρός  του  καλλιγράφου•  «1696  νοεμβρίου 
18  εις  Ιωάννινα».  Άνωθεν  της  επιγραφής*  «Ή  του  μακαρίτου 
ές  απορρήτων  ρητορική•  κτήμα  δε  Ανταίου  .  .  .  ^αψιε'  έτος 
σωτήριον » . 


110  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

123.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  ήριθμημενων  90  (μήχους 
0,215,  πλ.  0,157),  ων  τριάκοντα  και  έτυτά  τταντάπασιν  δγραφα. — 
€  Κατάλογος  των  βι^3λίων  ττ)ς  σεβάσμιας  καΐ  -  -  μονής  της  Πανα- 
γίας Τριάδος  του  Βακαρεστίου.  Έτει  1723,  μηνΐ  ιουνιω•.  Τα 
της  μονής  ταύτης  εντυπά  τε  και  χειρόγραφα  βιβλία  μετηνέχθη 
εις  την  έν  τη  Κωνσταντινουττόλει  βιβλιοθήκην  του  Μετοχίου  του 
Παναγίου  Τάφου. 

124.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 
ήριθμημένων  77,  μήκους  0,215,  πλ.  158*  ην  δε  καΐ  τούτο  «έκ 
των  του  Χρυσάνδου  άρχιμανδρίτου  του  Παναγίου  Τάφου». — Επι- 
γραφή• «Του  μακαριωτάτου,  και  σοφωτάτου,  πάπα  και  πατριάρ- 
χου τ7^ς  μεγάλης  πόλεως  Αλεξανδρείας,  κυρίου  κυρίου  Γερασίμου. 
Έχθεσις  της  άπάσης  ρητορικής  τέχνης,  άφιερω&εΓσα  τω  θεώ  και 
κυρίω  ημών  Ίησου  Χριστώ».  Άρχ.  «Οι  τής  σοφής  τεθραμμένοι 
παιδεύσεως*  κτλ.  Άπό  του  1-ου  μέχρι  του  3  3 -ου  φύλλου  6  πρό- 
λογος• εΤτα  τό  τής  ρητορικής  πρώτον  μόνον  βιβλίον,  δ  πραγμα- 
τεύεται  «περί  ευρέσεως». 

125.  Τεύχος  χάρτινον,  γραφέν  περί  την  αρχήν  τής  ιη'  έκα- 
τονταετηρίδος• εστί  δε  μήκους  0,21,  πλ.  0,16.  —  [Αλεξάνδρου 
Μαυροκορδάτου]  «προς  Γερμανούς  υπέρ  ειρήνης  λόγος•.  Άρχ. 
«Έπειδάν  ό  λόγος  έμοί»  κτλ.  Κατεχωρίσθη  έν  τω  Έπιστολαριω 
τω  τύποις  έκδοθέντι  έν  Κωνσταντινουπόλει  έτει   1804-ω. 

126.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιη'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 
16,  μήκους  0,215,  πλ.  0,155.  —  «Δόγος  έβδομος  Αναστασίου, 
μονάχου  του  Σίνα  δρους,  περί  τής  άγιας  συνάξεως,  τουτέστι  τής 
ακολουθίας,  και  περί  του  μή  κατακρίνειν  και  μνησικακεΐν».  Άρχ. 
«Πάντοτε  ή  χάρις»   κτλ.    Παράφρασις. 

127.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ις'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλ)νων 
281,  μήκους  0/21,  πλ.  0,155.  —  α')  «Περί  του  ιερέως  όπου 
έπόρνευσεν  μετά  ^ής  παρακόρης  του.  Λόγος  α'»,  ου  ή  άρχή'  «Έν 
τοΤς  χρόνοις  δπερ  έμαρτύρησεν  ό  άγιος  Μερκούριος»  κτλ.,  φ.  2. — 
β')  Λόγος  β'  τή  μ'^ήμη  τοί5  αγίου  μάρτυρος  Νικήτα.  Άρχ.  «Ό 
τής  άλη&είας  λόγος  προσκαλεί»  κτλ.,  φ.   8. — γ')    «Περί  του  προ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  111 

φήτου  Δανιήλ  το  πρώτονι.  Άρχ.  «Έν  ταΤς  ήμέραις  βασιλέως  Ίωα- 
χειμ»  κτλ.,  φ.  15Ρ. — δ')  €ΐΐ6ρΙ  του  προφήτου  Δανιήλ  το  δεύ- 
τερον λόγος  δ'».  Άρχ.  «ΚαΙ  πάλαι  Ναβουχοδονόσορ»,  φ.  27^. — 
ε')  «Περί  του  άγιου  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  ε'».  Άρχ. 
«Έν  ταΓς  ήμέραες»  κτλ.,  φ.  31?.  —  Ο  Μαρτύριον  του  αγίου 
Χαραλάμπους.  Άρχ.  «Εις  τον  καιρόν  όπου  έβασίλευσεν»  κτλ., 
φ.  46• — ζ')  Μαρτύριον  της  αγίας  Μαρίνης.  Άρχ.  «Αυτή  ή  αγία 
ήτον»  κτλ,,  φ.  56.  —  η')  Μαρτύριον  του  άγιου  Παντελεήμονος. 
Άρχ.  «Εις  τον  καιρόν  όπου  έβασίλευσεν»  κτλ.,  φ.  67^.  —  θ') 
«Περί  του  γεωργού  όπου  ευρεν  του  πραγματευτή  ^αφ'  φλωρία  και 
τα  εδοσεν».  Άρχ.  «Και  δλλην  μίαν  διήγησιν  ακούσατε»,  φ.  80^. — 
ι')  Μαρτύριον  του  άγιου  Κλήμεντος  καΐ  του  αγίου  Άγα&αγγέλου. 
Άρχ.  «Ούτος  ό  έν  άγίοις  πατήρ  ημών  Κλήμης»,  φ.  84.  —  ια') 
Βίος  του  οσίου  Αουκα  του  νέου.  Άρχ.  «Ούτος  ό  όσιος  πατήρ 
ημών»,  φ.  97^. —  ιβ')  «Διήγησις  φανερά  και  ωφέλιμος,  δτι  με- 
γάλως  ωφελούνται  οΐ  χριστιανοί  οί  προκοιμηθέντες  από  τάς  λει- 
τουργίας και  έλεημοσύνας  όπου  γίνονται•  λόγος•.  Άρχ.  «Μονα- 
χός τις  έδιηγήθη  καΐ  εΤπεν»  φ.  111. — ιγ')  Βίος  της  όσίας  Ευ- 
γενίας. Άρχ.  <Τόν  βίον  και  τήν  πολιτείαν»  κτλ.,  φ.  125^.  — 
ιδ')  «Περί  του  αδελφού  όπου  έζήτησεν  ψυχήν  άνθρωπου  ϊνα  ίδη 
πώς  εύγαίνει  άπό  το  σώμα».  Άρχ.  «Αδελφός  τις  έπε&ύμει  να 
ϊδτ)  ψυχήν  αμαρτωλού»,  φ.  145^.  —  ιε')  «Λόγος  και  διήγησις  του 
πάγκαλου  Ιωσήφ».  Άρχ.  «Βίον  καλόν  και  θεάρεστον  βούλομαι 
να  διηγηθώ  σήμερον»,  φ.  147^. — ι^τ')  θαύμα  γενόμενον  έν  Έδέσση 
υπό  Σάιμωνά,  Γουρίου  και  Άβίβου.  Άρχ,  «Μέγα  θαύμα  και  πα- 
ράδοζον  βούλομαι»  κτλ.,  φ.  168.  —  ι^)  «ΈκλογαΙ  διάφοροι  των 
θείων  προφητών  περί  της  ενανθρωπήσεως  του  κυρίου  ημών  Ίησου 
Χρίστου  και  περί  του  πάθους  αύτοΰ,  και  ότι  θέλει  έλθη  ό  Αντί- 
χριστος προτήτερα  της  δευτέρας  παρουσίας  αύτοΰ  του  Κυρίου* 
τά  όποια  έμετεγλωττίσθησαν  έκ  της  ελληνικής  διαλέκτου  εις  κοινήν 
γλώτταν  έν  έτει  ^ζνγ'  [=1545],  μηνΐ  άπριλλίω».  Ελλείπει  τό  πέρας- 
τελευταΤαι  λέζεις•  «ϊδε  ότι  ό  βασιλεύς  σου  έ'ρχεται  εις  εσένα  -  -  ». 
123.  Πανηγυρικόν  χάρτινον  έκ  τετραδίων  λζ'  (μήκους  0,228, 


112  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ι  *-  ι  .1  -  -  —     . 

πλ.  0,146),  γραφέν  περί  το  μέσον  της  τετάρτης  καΐ  δεκάτης 
έχατονταετηρίδος•  ου  τό  χείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έχάστη  μο- 
νόστηλον  εκ  γραμμώιτ  25  (0,152X0,095).  Τό  1-ον  φύλλον 
του  α'  τετραδίου  ελλείπει•  άλλα  χαΐ  τω  έσχάτω  τετραδϊω  ελλεί- 
πει τα  δυο    έσχατα  φύλλα. 

1.  Βίος  ακέφαλος  του  αγίου  Νικολάου.  Άρχ.  <  -  -  τοίνυν 
και  διηγητε'ον  ήμΐν  καΐ  τω  λόγω  περιληπτέον»   κτλ.,  φ.   1. 

2.  Υπόμνημα  εις  τον  προφήτην  Δανιήλ  και  εις  τους  αγίους 
τρεΤς  παΐδας.  Άρχ.    «Άρτι  Ναβουχοδονόσορ » ,  φ.  32. 

3.  Γρηγορίου  Ναζιανζηνου  λόγος  εις  τα  άγια  θεοφά^^ια.  Άρχ. 
€  Χριστός  γεννάται»,  φ.   56. 

4.  Γρηγορίου  Νύσσης  λόγος  εις  τόν  εαυτού  άδελφόν  Βασίλειον 
τόν  μέγαν.  Άρχ.    «Καλήν  έπέ&ηκεν  ό  θεός»   κτλ.,  φ.  65^. 

5.  Γρηγορίου  Ναζιανζηνου  λόγος  είς  τά  άγια  Φώτα.  Άρχ. 
«Πάλιν  Ίησους  ό  έμός»   κτλ,   φ.   80. 

6.  '^^σματική  ακολουθία  εις  τους  τρεις  ίεράρχας,  Ίωάννην 
τόν  Χρυσόστομον,  Γρηγόριον  τόν  θεοΚό-^οΊ  και  Βασίλειον  τόν  μέ- 
γαν.  Άρχ.    «Ποίοις  εύφημιών»    κτλ.,   φ.    89?. 

7•  Ιωάννου  ΕύχαΓτων  λόγος  είς  τους  τρεις  ίεράρχας,  ου  ή 
αρχή•    «Πάλιν  Ιωάννης»,  φ.   102^. 

8.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  είς  τήν  Υπαπαντή  ν. 
Άρχ.    «Φαιδρόν  ήμΐν  τήμερον»   κτλ.,  φ.    115. 

9.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  περί  της  φοβέρας  μελ- 
λούσης του  θεού  ημών  κρίσεως,  καΐ  περί  εξόδου  ψοχής».  Άρχ. 
«"Οσοι  τά  του  βίου  μάταια»,  φ.  121. 

10.  Ανδρέου  Κρήτης  λόγος  είς  τήν  υψωσιν  του  τιμίου  Σταυ« 
ρου.   Άρχ.   «Κινήσωμεν,  αγαπητοί,   σήμερον»    κτλ.,  φ.    126. 

'  11.   Γρηγορίου    Ναζιανζηνου     €είς  τους  λόγους    και    είς    τόν 
έξισωτήν  Ίουλιανόν».   Άρχ.    «Τις  ή  τυραννίς>,  φ.    130. 

12.  Γερμανού  Κωνσταντινουπόλεως  έγκώμιον  είς  τά  είσόδια 
της  Θεοτόκου.   Άρχ,    «Ιδού  πάλιν  έτερα»    κτλ.,   φ.   137. 

13.  Ανδρέου  Κρήτης  έγκώμιον  είς  τήν  κοίμησιν  της  Θεο- 
τόκου. Άρχ.    €Μυστήριον    ή  παρούσα  πανήγυρις»   κτλ.,  φ.   141. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  113 

14.  'Ιωάννοϋ  τοΰ  Χρυσοστόμου  «λόγος  εΙς  τόν  τίμίον  χαΐ 
ζο>οποιόν  σταυρόν  και  ώς  δι'  αυτού  εσωσεν  ήμας  6  Χριστός  καΐ 
δει  έν  αυτω  καυχασθαι,  χαΐ  περί  άρετης,  καΐ  δπως  έφίεται  της 
ημετέρας  σωτηρίας».  Άρχ.  «Τουτό  έστιν,  αδελφοί,  το  σημεΓον» 
χτλ.,  φ.    149. 

15.  «Διήγησις  διαλαμ^3άνουσα  περί  των  αγίων  καΐ  σετττών 
εικόνων,  καΐ  δπως  και  δι'  γ^ν  αΐτία^  παρέλαβε  την  όρ&οδοξίαν 
ετησίως  τελεΐν  τη  πρώτη  Κυριακή  των  νηστειών  ή  αγία  του 
θεού  Κα&ολική  Εκκλησία  καΐ  αποστολική  Μεγάλη  Εκκλησία». 
Άρχ.    «Του  βασιλέως  Θεοφίλου»  κτλ.,  φ.   154. 

16.  «Διήγησις  ωφέλιμος  εκ  παλαιάς  ιστορίας  συλλεγεΤσα  καΐ 
άνάμνησιν  δηλουσα  ,  του  παραδόξως  γενομένου  θαύματος,  ήνίκα 
Πέρσαι  καΐ  Βάρβαροι  την  βασιλίδα  ταύτην  πολέμω  περιεκύκλω- 
σαν»   κτλ.   Άρχ.    «Έν  τοις  χρόνοις  Ηρακλείου»,  φ.    166. 

17.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  εις  τον  ευαγγελισμόν 
της  Θεοτόκου.  Άρχ.    «Πάλιν  χαράς  ευαγγέλια»,  φ.   176. 

18.  «Άνάμνησις  του  τελεσθέντος .  θαύματος  έν  ταύτη  τη  Βα- 
σιλίδι  των  πόλεων  παρά  του  ένδοξου  μάρτυρος  Θεοδώρου  του 
Τήρωνος,  συγγραφεΤσα  παρά  του  πανσό^^οο  Κωνσταντίνου  του 
Άκροπολίτου » .  Άρχ.  «Συ  μεν  άγα&έ»  κτλ.,  φ.  180^.  Μ.  Τγθιι, 
Νέος  κωδιξ  των  έργων  του  μεγάλου  λογοθέτου  Κωνσταντίνου  του 
Άκροπολίτου  έν  τω  Δελτίω  της  ιστορικής  καΐ  εθνολογικής  εται- 
ρίας τής  Ελλάδος,  τ.  IV,  σ.   38. 

19.  «Διήγησις  θαυμαστή  περί  του  γενομένου  θαύματος  έν 
Βηρυτω  τη  πόλει  παρά  της  αγίας  εικόνος  Χρίστου  του  αληθινού 
θεού  ημών,  καΐ  περί  ^/ηστείας  καΐ  ελεημοσύνης».  Άρχ.  «Βηρυ- 
'τος  τις  έστι  πόλις»,  φ.   186? 

20.  Βίος  και  πολιτεία  τής  όσίας  Μαρίας  τής  Αίγυπτίας  υπό 
Σωφρονίου  Ιεροσολύμων.  Άρχ.    «Μυστήριον  βασιλέως»,  φ.    197. 

21.  Ιωάννου  Χρυσοστόμου  «ομιλία  εις  τάβαΓα».  Άρχ.  «Έκ 
θαυμάτων  έπι  θαύματα»,  φ.   219. 

22.  Έπιφανίου    αρχιεπισκόπου    Κύπρου  λόγος  εις  τήν  ταφήν 

του  Κυρίου.  Άρχ.    «Τί  τοοτο  σήμερον»,  φ.   224. 

ιγ.  8 


114  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


23.  Γρηγορίου  Ναζιανζηνου  «λόγος  ε?ς  τό  άγεον  Πάσχα  χαΐ 
εις  την  βραδύτητα».   Άρχ.    «Αναστάσεως  ήμερα»,  φ.   239?. 

24.  «Του  αυτού  εις  τό  αγιον  Πάσχα».  Άρχ.  «ΈπΙ  της  φυ- 
λαχης»,  φ.   242. 

25.  Μαρτυριον  του  αγίου  Γεωργίου,  ου  ή  αρχή*  «Διοχλητια- 
νός  ό  Τωμαίων»,   φ.   260»^. 

26.  «Ευχή  ίκετήριος  εις  τήν  ύπεραγίαν    θεοτόχον»,    ατελής. 
Αρχ.    «Φιλάγαθε  μήτερ  του  φιλαν&ρώπου»,  φ.  291. 

12Θ.  Τεύχος  διμερές  της  όχτωκαιδεκάτης  έκατονταετηρίδος 
έκ  φύλλων  χάρτου   141,   μήκους  0,215,  πλ.   0,163. 

α')  [Αλεξάνδρου  Μαυροκορδάτου  του  ές  απορρήτων  εφημερί- 
δες]. Συγγραφή  ά^>επίγραφος,  εν  η  περιέχεται  πολιτικον  ήμερολό- 
γιον  άπό  του  1682-ου  μέχρι  του  1687-ου  έτους.  Φύλλ.  1-78. 
Τό  79-ον  φύλλον   αγραφον. 

β')  «Ιστορία  μερική  μέν,  άςιόλογος  δέ,  περιέχουσα  εν  συνό- 
ψει  τα  συμβάντα  τω  ρηγΐ  Σβέκω,  ονόματι  Καρόλω,  μετά  τήν  εν 
τω  Προυτω  άποτελείωσιν  της  αγάπης  των  Όθωμανών  μετά  των 
Μόσχων,  διατρίβοντι  ετι  έν  Μπεντερίω  καΐ  μή  βουλομένω  διά  της 
βοηθείας  και  δυνάμεως  του  Όθωμανικου  κράτους  άποδημήσαι  ε!ς 
τήν  αυτού  έπικράτειαν  διά  Λεχίας•  τάς  τε  παρά  του  αύτοκράτορος 
των  Όθωμανών  κατά  καιρούς  πεμφθείσας  έπιστολάς  τω  ρηγί 
Σβέκω  καΐ  τω  έκεΐσε  σερασκέρη  Ισμαήλ- πάσα  καΐ  Δοβλέτ-Γκε- 
ράϊ-χά^^η,  και  τάς  παρ'  εκείνων  τω  βασιλεΐ  των  Όθωμανών  εγ- 
καίρους καΐ  αμοιβαίας  ανταποκρίσεις  καΐ  χρειώδεις  ειδήσεις  και 
δσ'  άλλα  έμεσολάβησαν  σημειώσεως  άςια,  ό  ερχομός  δηλαδή  του 
Μοσχικου  στρατεύματος  εις  τον  Προυτον,  6  συγκροτηθείς  εκατέ- 
ρωθεν πόλεμος,  ή  ποσότης  αμφοτέρων  τών  στρατευμάτων,  του  τε 
Όθωμανικου  καΐ  Μοσχικου,  ή  γεγονυΐα  φθορά  τών  Μοσχόβων,  και 
τελευταΐον  ή  μετά  τών  Όθωμανών  είρηνοποίησις  και  αϊ  συνθήκαι 
αυτών,  καθώς  έν  τω  παρόντι  φαίνονται.  Συγγραφεϊσα  μετ'  αύτό- 
ΤΓΓου  και  αυτουργού  επιμελείας  και  εις  διεσκεμμένην  τάζιν  τέθεΐσα 
παρ'  Άφεντούλη  κλουτζάρη  άπό  του  έν  Κωνσταντινουπόλει  Κα-  . 
τοί(Γ:έ'^οο  χωρίου  θεραπεία  7ίάΚου\ιέ'^οο^  δντος  αύτοΰ  τηνικαυτα  έν 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  115 

Μττεντηρίω  χαττ^-χεχαγιδ  του  φιλοχρίστοο  αύθέντου  Ούγγροβλα- 
-χίας  κορίοα  κυρίου  Ιωάννου  Κωνσταντίνου  βοεβόδα  Μπραγκοβάνου 
παρά  τω  ρηθεντι  σερασκέρτ)  Ίσμαήλ-πασα:  —  Έν  ετει  ,αψιβ-ω 
[=1712]  μαΐου  κα^»,  φ.  80-141.  Αύτόγραφον  Άφεντουλη  του 
έκ  θεραπειών,  δπερ  έγώ  προς  τύποις  εκδοσιν  έτοΐμιον  εχω. 

130.  Τεύχος  χάρτινον,  γραφέν  περί  το  τέλος  της  έκκαιδε- 
κάτης  έκατονταετηρίδος  (μήκους  0,213,  πλ.  0,15)*  ου  το  κείμε- 
*/ον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών  18 
(0,162x0,10).  Ό  δέτης  αύτου  προέταξεν  επτά -φύλλα  παντάπα- 
σιν  άγραφα,  ων  τό  δ^3δομον  μόνον  έμπεριέλαβεν  ύστερον  το  σημείωμα 
τούτο•  «1694  σεπτέ.  20  Ινδικτιώνος  ^^ί«  ήλθεν  βέβαιος  λόγος  πώς 
έττηρεν  ή  άρμάδα  τών  Βενετζιάνων,  ό  τζενεράλης,  την  Χίον  και 
Ιγινεν  μεγάλη  αιματοχυσία•  τον  μουφτή  όπου  ήτον  έκεΐ  έςόριστος, 
ονόματι  Φεΐζουλάχ-έφέντης,  και  τόν  Χασάν-πασίαν  όπου  έφύλαγεν 
έχει  όμοΰ  με  τόν  μουφτή  τους  έπεΐραν  [βίο]  ζώντας». 

1.  «"Οτι  τό  έν  τω  θύτβωρίω  φως  χτιστόν»  υπό  Προχόρου 
του  Κυδώνη,  μετά  προοιμίου  «εις  τό  περί  του  φωτός  ζήτημα». 
'Αρχ•  «Περί  μεν  ουν  τών  της  ενεργείας  τοί5  θεοΰ  ειδών•  κτλ., 
σελ.   1-38. 

2.  «Του  ευσεβέστατου  και  φιλοχρίστου  βασιλέως  και  αυτοκρά- 
τορος  *Ρωμαίων  Ιωάννου  του  Καντακουζηνού,  του  διά  του  θείου 
καΐ  μοναχικού  σχήματος  μετονομασθέντος  'ίωάσαφ  μονάχου,  αντιρ- 
ρητικά κατά  του  Προχόρου  του  Κυδώνη,  γράψαντος  κατά  του  έν 
τώ  θαβωρίω  λάμψαντος  φωτός  έν  τω  προσώπω  του  Κυρίου  ημών 
Ίιροΰ  Χρίστου  και  κτίσμα  τοΰτο  καλούντος».  'Αρχ.  <Δόγοι  άνο- 
μων•,  σελ.  39-20 1\ 

3.  «Του  αυτού  Ιερομόναχου  Προχόρου,  προσάγοντος  ρητά  θεο- 
λόγων αγίων,  ως  δήθεν  φάσκοντα,  δτι  τό  αυτό  έστιν  ο\}αία  και 
ενέργεια  έπι  θεού•  άτινα  καΐ  άντιλέγων  ό  βασιλεύς  ό  Καντακου- 
ζηνός δείκνυσιν,  δτι  οι  μεν  άγιοι  ορθώς  και  αληθώς  θεολογουσιν, 
ό  δε  καΐ  οι  μετ'  αύτου,  αλλά  δή  και  οί  πρό  τούτου  αύτου  διδά- 
σκαλοι, βλασφήμως  τά  τών  θεολόγων  ρητά  έξελάβοντο».  'Αρχ. 
«"Οτι  ή  γέννησις  ενέργεια  ούσα»   κτλ.,   σελ.   202-295. 


116  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΑΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

4.  'Ιωάννοϋ  του  Καντακουζηνού  έπιστολιμαία  πραγματεία  περί 
του  θείου  φωτός  προς  τόν  λατΐνον  αρχιερέα  Παυλον.  Άρχ.  ιΕί- 
ρή>Λί]ς  ουδέν  χρησιμώτερον»,  σελ.  297-  400.  Της  επιστολής  ταύ- 
της ή  υπό&εσις  έχει  ούτως•  «Έτους  ένεστηκότος  εβδόμου  καΐ 
εβδομηκοστού  έπΙ  τοις  όκτακοσίοις  και  έζακισχιλίοις[=  1368-69] 
ήκεν  έζ  Ιταλίας  έπΙ  Βυζάντιον  άνήρ  λόγιος,  Παύλος  δνομα'  ος  δή 
πατριάρχην  Κωνσταντινουπόλεως  έπεφήμιζεν  εαυτόν  ^,  πρεσβείαν 
ποιούμενος  προς  βασιλέα  Ίωάννην  τόν  Παλαιολόγον  εκ  του  πάπα 
Τώμης  Ούρβανου,  δημοσίων  τινών  χρειών  Ενεκα.  Ούτος  δή  6 
Παύλος  πολλά  καΐ  βλάσφημα  παρά  τών  τά  του  Βαρλαάμ  καΐ  *Ακιν- 
δύνου  φρονούντων  άκηκοώς,  συκοφαντικώς  επειγόντων  τη  της 
Κωνστα^^τινουπόλεως  αγία  εκκλησία,  έπεζήτει  μετά  σπουδής  παρά 
τίνος  τών  του  μέρους  της  εκκλησίας  μαθεΐν,  ει  δρα  άληθη  εϊη 
τά  περί  αυτών  λεγόμενα,  ή  μη.  Τούτο  δή  μαθών  βασιλεύς  ό 
Καντακουζηνός,  μετάκλητον  έποιήσατο  τόν  Παυλον  έν  τω  παλατίω, 

ι 

και  δις  καΐ  τρις  και  πολλάκις  αύτω  περί  τών  ζητουμένων  διαλεχθείς, 
άπέδειζε  τους  μεν  τά  Ακίνδυνου  καΐ  Βαρλαάμ  φρονουντας  κακώς 
φρονουντας,  προς  τούτοις  δε  και  συκοφάντας  καΐ  ύβριστάς  ου  της 
Κωνσταντινουπόλεως  μόνης  εκκλησίας,  άλλα  καΐ  τών  αγίων  διδα- 
σκάλων, την  δέ  άγίαν  της  Κωνσταντινουπόλεως  έκκλησίαν  όρ&ά 
φρονούσαν  καΐ  σύμφωνα  πασι  τοΐς  άγίοις'  αϊ  δή  διαλέξεις  καΐ 
κατά  μέρος  έκτέθεινται  έν  τώ  παρόντι  βιβλίω,  περί  πάντων  άπο- 
δεικνΰσαι  τών  ζητουμένων  κεφαλαίων  έφεςής*, 

131.  Τεύχος  έκ  φύλλων  χάρτου  367  (μήκους  0,223,  πλ. 
0,165),  γραφέν  περί  τό  τέλος  της  έπτακαιδεκάτης  έκατονταε- 
τηρίδος. 

1.  €Όρθόδοζος  ομολογία  της  πίστεως  της  καθολικής  καΐ 
αποστολικής    εκκλησίας    της    ά^^ατολικής,    εκδοθείσα  παρά  Βησσα- 

*  Ουτός  έστιν  6  διαβόητος  τϋχοδιώχτης  Παύλος  6  Τάγαρις,  δστις  εις  την  όρθόδοξον 
έχχληαίαν,  εφ*  οις  έπραξε  παράνομοι;  «τράγρ-ασι  πρότερον  {χετανοήσας,  έΐΐέστρεψε,  δους 
ε"|γραφον  έπΙ  σονόδοο  τών  έιτταισμιένων  έξθ[χολόγησιν,  *  Αντωνίου  ττατριαρχουντος  έν 
Κωνσταντίνοοπόλει  (1889-1390).  "Ορα  ΑοίΛ  Ρ&ίιΙ&ΓεΙι&Ιαβ  0οη8(&ηϋηορο1ί(;&ιιί,  τ. 
Ι,  σ.  687.  II,  σ.  224-280.  Ιι.  άβ  Μαβ  Ιι&ΐΓΐβ,  Ρ&ίΓί&Γε1ΐ68  Ι^&Ιίηβ  άβ  ΟοηβίΑηϋ- 
ηορίβ  έν  τη  Κβντιβ  άβ  ΓΟηβηΙ  Ι(Λΐίη.  Ρλγϊβ  1895,  τ.  III,  σ.  440. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ .  117 


ρ{α>νος  ιερομόναχου  Μαχρη  του  έζ  Ιωαννίνων».  Διάλογος  διδασκάλου 
χαΐ  μα&ητου.  Άρχ.  €Δίδάσχαλος.  Ό  δνθρωπος  6  χριστιανός»  χτλ., 
φ.  1-278  (τό  279-ον  φύλλον  δγραφον).  Έζεδόθη  τυποις  έτει 
1799-ω,  '-ίατά  Μελέτιον  των  Αθηνών  [Έχχλησ.  ιστορία,  τ.  III, 
έν  Βιέννη  1784,  σ.  486]•  την  δε  της  τυπώσεως  έπιγραφήν  δρα 
παρά  τω  ίιηίΐβ  Ρίοοί,  Νοίίοβ  1)ίο§Γ.  βί•  ΜΜίοβΓ.  8ΐΐΓ  ΓίιηρΓί- 
ιηθΠΓ  Αηΐΐιίιηβ  άΊνΪΓ  έν  τοις  Νουναηχ  χηέίΛηββδ  οηβηίΕυχ. 
Ρ&ή8  1886,  σ.  53δ. 

2.  Μάρκου  του  Εύγενιχου  «κεφάλαια  προς  Λατίνους  συντε- 
θέντα».  Άρχ.  «α'.  Τό  πνεύμα  τό  δγιον  εκπορεύεται»  κτλ.,  φ. 
280.  Ά.  Δημητρακοπούλου,  Όρθόδοζος  Ελλάς,   σ.   100. 

3.  «Του  αύτου  επιστολή  προς  τόν  Σχολάριον»,  ης  ή  άρχή' 
«Ενδοξότατε,  σοφώτατε»  κτλ.,  φ.  307?.  Μί^ηβ  τ.  160  σ.  1092. 

4.  Του  αύτου  τοΓς  απανταχού  επιστολή  εγκύκλιος,  ης  ή 
αρχή"  «Οι  τήν  κακήν  ήμας  αίχμαλωσίαν»  κτλ.,  φ.  309^.  Ά. 
Νώροβ,  Μάρκου  του  Έφεσίου  καΐ  Γεωργίου  του  Σχολαρίου  ανέκ- 
δοτα. Έν  Παρισίοις  1859,  σ.   23-42. 

5.  Του  αύτου  «απολογία  ρηθείσα  έπΙ  τη  τελευτη  αύτου». 
Άρχ.  «Βούλομαι  πλατύτερον»  κτλ.,  φύλ.  316.  Ά.  Νώροβ, 
σελ.   6δ. 

6.  Του  αύτου  «προς  τόν  δρχοντα  τόν  Σχολάριον».  Άρχ. 
«Είσί  τίνες  υλαι»   κτλ.,  φ.   317. 

7.  «Άπόκρισις  του  Σχολαρίου  προς  αυτόν».  Άρχ.  «Έγώ, 
δέσποτα  μου  άγιε»   κτλ.,  φ  318?.  Ά.  Νώρο^,  σ.   60. 

8.  «Μάρκου  του  Ευγενικού,  μητροπολίτου  Εφέσου,  προς  Λα- 
τίνους άπόκρισις  περί  του  καθαρτηρίου  πυρός».  Άρχ.  «Επειδή 
μετά  αγάπης»,  φ.  319^.  Αλήθεια•  σύγγραμμα  έκκλησιαστικόν 
ιτεριοδικόν,   1880,  σ.  5,   18,  34,   50. 

9.  «Του  αύτου  προς  τους  αυτούς  Λατίνους  περί  της  άπολαύ- 
σεως  των  αγίων».  Άρχ.  «Πολλής  μεν  ως  αληθώς»  κτλ.,  φ.  331. 
Αλήθεια;  1880,  σ.  67,  106,  120,  135,  151,  201,  217,  269. 
'Εκκλησ.   Αλήθεια  1831,  σ.   158. 

10.  «Του  αύτου  προς  αυτούς    περί  της  των  αγίων   μακάριο- 


118  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

» 

τητος».  Άρχ.    «Επειδή  σαφέστερον  ήμας»   χτλ.,  φ.   356^.  Γλ- 

1)η€ϋ-Η&Γΐβ8  XI,  σ.  676. 

11.  «Μάρχου,  μητροπολίτου  Εφέσου,  του  Ευγενικού,  δμολο* 
για  της  πίστεως».  Άρχ.  «Έγώ  τη  του  θεού  χάριτι»,  φ.  365• 
Ρ2ΐΙ)ηοϋ-ΗΛΓΐβ8,  XI,  σ.  676. 

132.  Τεύχος  έχ  φύλλων  χάρτου  238  (μήκους  0,213,  πλ. 
0,162),  γραφέν  τη  όκτωχαιδεκάτη  έκατονταετηρίδι. —  «Διαταγαι  των 
Αποστόλων  δια  Κλήμεντος  του  Τωμαίων  επισκόπου  τε  χαΐ  πολί- 
του• καθολική  διδασκαλία».  Άρχ.  «Βιβλίον  α°^.  Περί  λαϊκών» 
Οί  απόστολοι  και  πρεσ^3υτεροι>  κτλ.  Μετά  το  κείμενον  ό  καλλι- 
γράφος έγραψε  τοΰτο•  «4-ΚΡΦΕΟΡΜΕΟΦΓΘΟΕΝΩΩΚΗΡΜΖ». 

133.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  243  (μήκους  0,215,  πλ. 
0,16),  γραφέν  περί  το  τέλος  της  ιζ'  έκατονταετηρίοο;•  ην  δε 
τούτο  πρότερον,  ετει  1728-ω,  της  έν  Βουκουρεστίω  ελληνικής  σχο- 
λής έζ  άφιερώσεως  Χρύσανθου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων. — Γερα- 
σίμου πατριάρχου  Αλεξανδρείας  διδαχαι  ιθ',  ών  ή  πρώτη  ιΤ•^ 
πρώτη  Κυριακή  των  νηστειών», 

134.  Εύχολόγιον  και  Ώρολόγιον  χάρτινον  τής  ις'  εκατ.  έκ 
φύλλων  375  (μήκους  0,215,  πλ.  0,162),  ου  τό  κείμενον  έν  μια 
των  σελίδων  έκαστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30  (0,15X0,10). 
Έν  τη  όπισθία  σελίδι  του  138-ου  φύλλου,  δπερ  ην  έξ  αρχής 
άγραφον,  υπάρχει  σημείωμα  Μωϋσεως  τινός  ιερομόναχου  και 
ΤΓ^ευματικου  πατρός,  του  έκ  τής  μονής  Πα^^τοκράτορος  τής  έν  τω 
Άγίω  "Όρει,  καΐ  τοΰτο  ένσφάγιστον,  δήλον  δε  ποιούν,  8τι  έν  τω 
χωρίω  Τζάνχα  κτήμα  τι  ην  Χωτζία  Θεοδοσίου  του  Άρνιαγούτίου), 
υίόν  έχοντος  θεόδωρον  ονόματι  και  έγγόνου  δντος  €του  έκλαμ- 
προτάτου  Χωτζία  κυρου  Ελευθερίου»  του  και  τής  μονής  Πο'^το- 
κράτορος  επιτρόπου.  Έν  τω  αύτω  τεύχει  μονοκονδυλικώς  έγραψε, 
τό  έαυτου  δνομα  ΠαΓσιος  ό  πατριάρχης  Ιεροσολύμων  υπάρχει 
δε  καΐ  σημείωμα  περί  του  δτι  τουτ'  αυτό  τό  τευχός  έστι  το?> 
Ζωοδόχου  Τάφου,  καΐ  περί  του  δτι  ετει  1654-ω,  μηνί  αύγού- 
στω,  Παρασκευας  τις  ιερεύς  μετά  του  μονάχου  Συμεών  μετέβγ^ 
εις  Μουντανιά. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  119 

135.  Μανοϋήλ  Μαλαζου  νομοχάνων  έκ  κεφαλαίων  (Τίε'.  — 
Τεύχος  χάρτινον  της  εζ'  έχατονταετηρίδος  έχ  φύλλων  195  (0,22  Χ 
0,15),     ών    τό    χείμενόν     εατι    μονόστηλον    έκ    γραμμών    είκοσι 

(0,153X0,085). 

136.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  298  (μήκους  0,212,  πλ. 
0,15),  ων  τό  κείμενόν  εστί  μονόστηλον  έκ  γραμμών  2  Γ  ήν  δέ 
τούτο  πρότερον  Κλήμεντός  τενος  έκ  Κρήτης  ιερομόναχου,  δς  έδω- 
ρήσατο  κατόπιν  αυτό  Τιμοθέω  μοΊαχω  (φ.  3^  καΐ  297^)*  ετει 
δέ  1707-ω  κτήμα  έγένετο  Παύλου  τινός  (φ.  298^),  καΐ  πάλιν 
ετει  1777-ω  ναού  τίνος  του  αγίου  Γεωργίου•  ό  δέ  ναός  ούτος 
ώνομάζετο  Μπόρνοβας. 

1.  €Ή  άπόφασις  του  Πιλάτου  κατά  του  Ίησου  Χρίστου.  Τό 
Τσον  της  αποφάσεως  της  δοθείσης  υπό  του  Πο^^τίου  Πιλάτου,  ηγε- 
μόνας της  Ιουδαίας».   'Δρχ.    «"Έτους  επτά  και  δέκα>  κτλ.,  φ.  ΐΚ 

2.  Νομοκάνων  έκ  κεφαλαίων  τξα',  φ.  4-298.  Επιγραφή  έν 
τώ  2  6 -ω  φύλλω*  €Νομοκανονον  έκλελεγμένον,  υπό  πωλλών  θεό- 
φδρων  πατέρων  καΐ  ά^/αγγέα  καιφάλαια  τών  θείων  νόμων  τά 
πλέον  εκλεκτότερα».  Άρχ.  «Πνευματικέ  βάλε  είς  τονουσου»  κτλ. 
Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου•  «Έτελειωθει  τό  παρόν  νόμιμον  έκ 
χειρός*  έμου  του  ελαχίστου  Αναστασίου*  ιερομόναχου•  έκ  νήσου 
Κριτ(ης)•  Σιναήτου'  έν  τώ  βρει  Σίνα•  έν  έτει*  ^ζρλα«»  [=1622]• 
έν  μηνι  δεκεμβρίω»   κτλ. 

137.  Μανουήλ  Μαλαςου  νομοκάνων  έκ  κεφαλαίων  σΐιγ'. 
Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έ/ατ.  έκ  φύλλων  263,  μήκους  0,215, 
πλάτους  0,153. 

133.  Πράξεις  καΐ  έπιστολαι  τών  Αποστόλων  εις  γλώσσαν 
τουρκικήν,  γραφεΤσαι  διά  γραμμάτων  ελληνικών  ετει  1751 -ω  έν 
τξ  πόλει  Καισαρεία  της  Καππαδοκίας.  Τεύχος  χάρτινον,  μήκους 
0,213,  πλ.  0,16,  έκ  σελίδων  492,  ων  εκάστη  πλήρης  ούσα 
γραμμάς  άριθμεΤ  είκοσι  (0,15X0,11). 

13Θ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  104,  μή- 
χους  0,215,  πλ.  0,163. — «Πίναξ  περιέχων  έν  συντομία  καΐ  κατά 
άλφά^ητον  τά  περιεχόμενα  έν  ταΐς  θείαις  Γραφαΐς,  μεταφρασθείς 


120  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έκ  τη;  λατινίδος  εις  τήν  έλλάδα  φωνήν  παρά  του  σοφολογιωτάτου 
χυρίοϋ  χορίου  Νίχηφόρου  του  έχ  Σμύρνης,  προς  χρησιν  χαΐ  ώφέ- 
λειαν  των  έντυχανόντων  ίεροκηρύχωνι. 

140.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  87  (μήχους  0,215,  πλ. 
0,142),  ων  το  κείμενόν  έστι  μονόστηλον  έχ  γραμμών  21  (0,146Χ 
0,10)'  ην  δε  τοΐίτο  τό  τεύχος  Δαμάσκηνου  τίνος,  ζήσαντος,  ώς 
φαίνεται  τη  ιη'  έκατονταετηρίδι. —  €  Μετάφρασες  εις  χοινήν  γλώσ- 
σαν  άπό  της  ελληνικής  του  περί  παρθενίας  λόγου  του  μεγάλου 
Βασιλείου•  μετεφράσθη  δε  υπό  Μαςίμου  άρχιδιακόνου  Αλεξαν- 
δρείας χάριν  ωφελείας  των  την  μοναχικήν  μετιόντων  πολιτείαν». 
Άρχ.  €  Πολλοί  άπ'  εκείνους  όπου  υπηρετουσι»  κτλ.  Μετά  τό  κεί- 
μενον  «Μάξιμος.  Έν  Αιγύπτω.  ^^  [=1603].  άπό  της  ένσάρ- 
κου  οικονομίας  Χρίστου,  ^ζρια',  χοσμογενείας:   μαίου  ιθ'», 

141.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιδ'  έκατονταετηρίδος,  άκέφαλον 
(μήκους  0,22,  πλ.  0,15),  βλαβέν  ύφ'  ύδατος  και  πολλής  χρή- 
σεως. Τό  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  εκάστη  μονόστηλον  έκ 
γραμμών    27  (0,155X0,09). 

1.  «Του  αύτου  (?)  εκλογή  άπό  διαφόρων  βιβλίων  κεφάλαια 
ρ'».  Άρχ,  «Άναγινώσκετε  τάς  του  σωτήρος  διδασκαλίας  >,  φ.  ΐΡ. 

2.  «Εκλογή  άπό  διαφόρων  βιβλίων  και  άπό  διαφόρων  ποιη- 
τών πάνυ  ψυχωφελής•  κεφάλαια  ρ'».  Άρχ.  «Αρχή  σοφίας»,  φ.  17?. 

3.  «Αόγος  ψυχωφελής  έν  έπιτόμω  έκ  των  αγίων  προπατόρων 
και  άλλων  τινών  διαφόρων  ποιητών  κεφάλαια  ρ'».  Άρχ.  «Ό 
βαπτισθείς  αλλότριος»,  φ.   29. 

4.  «Εκλογή  έτερα  ψυχωφελής•  κεφάλαια  ρ'>.  Άρχ.  «Ό  παντο- 
δύναμος και  ελεήμων»,  φ.    37. 

5.  «Κεφάλαια  κ'  περί  προσευχής  πάνυ  ψυχωφελή  χαι  ώραΤα». 
Άρχ.  «Ή  προσευχή  ομιλία  έστι»  κτλ.,  φ.  65^.  Ελλείπει  τω 
κώδικι  τούτω  τά  έσχατα  τέσσαρα  κεφάλαια. 

6.  Αναστασίου  του  Σιναίτου  «εις  τήν  αρχήν  τών  νηστειών». 
Άρχ.    «Πρέπουσαν  της  τών  νηστειών»   κτλ.,   φ.   73. 

7.  Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου  «λόγος  εις  τήν  γένναν  του 
κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.    «Χριστός  γεννάται»,  φ.  88. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  121 

8.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  τά  άγεα  Θεοφάνια». 
Άρχ.   «Ή  πηγή  των  ευαγγελεχών » ,  φ.    96^. 

9.  Άμφελοχίου  του  Ίχονίου  λόγος  εις  την  Τπαπαντην.  Άρχ. 
«Πολλοί  των  μεγάλων»,  φ.   100. 

10.  Βίος  του  οσίου  Συμεών  του  Στυλίτου.  Άρχ.  «Αγαπητοί, 
ξέ^Λν  καΐ  παράδοξον>,  φ.   ΙΟβΡ. 

11.  Βίος  χαΐ  πολιτεία  της  όσίας  Θεοδώρας.  Άρχ.  «Έν  ταΐς 
ήμέραις  Ζήνωνος»,  φ.  118?.  Κ•  λΥβδδβΙγ  έν  τω  ΡϋηίζβΙιηίβΓ 
^ώΓβ8ι)β^^^11ί  άθβ  ΚΚ.  δίαβίδ^γιηηίΐδίιιιηδ  ίη  ΗβπίΛΐδ•  ^ίβη 
1889,  σ.   25-44. 

12.  Τιμοθέου  Αλεξανδρείας  διήγησις  περί  των  μεγίστων  θαυ- 
μάτων του  μεγαλομάρτυρος  Μήνα.  Άρχ.  «Έγένετο  μετά  τήν  τε- 
λευτήν»  χτλ.,  φ.  128.  Ο&ΙλΙ.  οοάίοαιη  Ιια^ίο^Γ&ρΙιΟΓίιιη  ^Γ&βο. 
ΒΛΗοΛβοαβ  ΝΛίίοη&Ιίβ  Ραπδίβηδίδ,  σ.  127,   146. 

13.  Βίος  χαΐ  πολιτεία  της  όσίας  Ευφροσύνης.  Άρχ.  «Έγέ- 
νετο έν  τη  Άλεςανδρέων•  χτλ.,  φ.  147.  Απαΐβοΐα  Βο11αηάί&η&, 
τ.  II,  σ.    196-205. 

14.  «θαύμα  γενόμενον  υπό  του  αρχιστρατήγου  Μιχαήλ  έν 
ταΤς  Χώναις».  Άρχ.  «Ή  αρχή  των  ίαμάτων»,  φ.  154^.  Αηα- 
Ιβοΐα  ΒοΠωιάί&ηα,  τ.  VIII,  σ.  289-307. 

15.  «Λόγος  ιστορικός  εις  τό  γενέσιον  της  ύπεραγίας  θεοτό- 
χου,  συγγραφεΤσα  παρά  Ιακώβου  του  αδελφού  του  Κυρίου».  Άρχ. 
«Έν  ταΐς  Ιστορίαις  των  δώδεκα»  κτλ.,  φ.  160^.  ΤίδοΙιβηάοΓί, 
ΕνωβοΙίΛ  ΕροοΓ7ρ1ι&.  Ιιίρδίαβ  1876,  σ.   1  χέ. 

16.  Ανδρέου  Κρήτης  «λόγος  εις  τήν  δψωσιν  του  τιμίου  και 
ζωοποιού  σταυρού».  Άρχ.    «Σταύρου  πανήγυριν  αγομεν»,  φ.  167?• 

17.  «Βίος  καΐ  μετάνοια  της  όσίας  Πελαγίας  της  ποτέ  πόρ- 
νης». Άρχ.  «Τό  γεγονός  πράγμα»,  φ.  171^  Γ&1)ηοϋ -  Η&Γΐθδ, 
ΒίΜ.  ζΤΒ,βΟί^  Χ,  σ.  307. 

18.  Βίος  και  πολιτεία  του  όσιου  Ξενοφώντος  του  συγκλητι- 
κού. Άρχ.  «Διηγήσατό  τις  γέρων»,  φ.  177?.  ΓαΙ)Γίοη-ΗαΓΐθ8, 
τ.  Χ,  σ.   344. 

19.  «Διήγησις  ΈφραΙμ    επισκόπου  Χερσώνος  περί  του  θαύ- 


122  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ματος  το5  εις  τον  παΐδα  γενομένου  παρά  του  αγίου  Ιερομάρτυρος 
Κλήμεντος».  'Δρχ.  < θαυμαστός  ό  θεός»  κτλ.,  φ.  184.  Μί^β, 
Ρ&ΙΓ.  ^.,  τ.  Π,  σ.  633. 

20.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Ιωάννου  του  Εαλυβίτου. 
Άρχ.    ι'Ήν  τις  έν  τη  Τωμαίων»   κτλ.,  φ.  188. 

21.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εΙς  τον  μάταιον  βίον 
του  κόσμου  τούτου  και  εις  ώφέλειαν  ψυχών,  άναγινωσκόμενος  τω 
Σαββάτω  της  Απόκρεω».  Άρχ.  «"Οσοι  τα  του  βίου  μάταια> 
κτλ..,  φ.  192.  Έπ'  ονόματι  ΈφραΙμ  του  Σύρου  παρά  τω  Αδδβ- 
ιη&ηι,  τ.  III,  σ.  308. 

22.  «Του  αύτου  λόγος  εις  την  παραβολήν  του  άσωτου».  Άρχ. 
«ΆεΙ  μεν  τήν  του  θεού»   κτλ.,  φ.   196.  Μί^β  τ.  60,  σ.  723. 

23.  «Του  αύτου  λόγος  εις  την  αρχήν  της  Τεσσαρακοστής 
χαί  εις  την  έξορίαν  του  Αδάμ»  κτλ.  Άρχ.  «Πρόκειται  ήμΤν»,  φ, 
203.  Μί^β,  τ.  56,  σ.  525. 

24.  «Νεκταρίου,  αρχιεπισκόπου  Κωνσταντινουπόλεως,  διήγη^ 
σις  δι'  ?)ν  αίτίαν  τω  πρώτω  Σαββάτω  των  αγίων  νηστειών  έορτά- 
ζομεν  τήν  μνήμην  του  αγίου  μεγαλομάρτυρος  Θεοδώρου,  και  περί 
νηστείας  καΐ  ελεημοσύνης».  Άρχ.  «Ώς  πολύ  τό  πλήθος»  κτλ., 
φ.  22ΐβ.  Μί§ηβ  τ.  39,  σ.   1821. 

25.  Μαρτύριον  τών  αγίων  Τεσσαράκοντα  μαρτύρων  τών  έν 
Σεβαστεία.  Άρχ.  «Κατά  τους  καιρούς  Λικινίου»,  φ.  230^.  Ρ&- 
1)ηοϋ,  τ.  Χ,  σ.  289. 

26.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Άλεςίου,  φ.   235. 
142.    Αύτόγραφον    Σεβαστού    Κυμινήτου•    τεύχος    χάρτινον 

(μήκους  0,22,  πλ.  0,155),  γραφέν  περί  το  τέλος  της  ιζ'  εκατ. 
καΐ  συνιστάμενον  έκ  σελίδων  307,  ων  εκάστη  πλήρης  ούσα  γραμ- 
μάς  αριθμεί  τριάκοντα  (0,163x0,105). — Σεβαστού  Κυμινήτου  ερ- 
μηνεία της  ι  θεωρητικής  γραμματικής  του  δεινού  Άπολλωνίου»  μετά 
πίναχος  αναλυτικού  τής  ερμηνείας  καΐ  μετά  προοιμίου.  Έτερον 
άντίγραφον  δρα  παρ'  έμοι  έν  τη  Εκθέσει  περί  τών  έν  τη  βιβλιο- 
θήκη τής  Παλαιάς  Φωκαίας  ελληνικών  χειρογράφων.  Σμύρνη 
1876,  σ.  6. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  123 

143•    Σονερραμμένα  χάρτινα  τετράδια  διαφόρων  σχημάτων• 

α')  Φύλλα  8  της  ιη'  εκατ.,  εμπεριέχοντα  γραμματικά  τίνα 
σν2μειώματα,  γνωμικά  τίνα  καί  τίνα  των  επιγραμμάτων  Γρηγο- 
ρ(ου  του  θεολόγου. 

^)  Φύλλα  147  της  ιη'  εκατ.  Εύριπίδου  Εκάβη  (φ.  9-51) 
χαΐ  Όρέστης  (φ.  52-108)  και  Σοφοκλέους  Αϊας  ό  μαστιγοφόρος 
(φ.  109-156)  μει>' ερμηνείας  ψυχαγωγικής. 

γ')  Φύλλα  16  της  ιζ'  εκατ.  (φ.  157-172)•  αϊ  τρεις  πρώται 
αελίδες  έμπεριλαμβάνουσι  ταύτα*  1)  Άδηλου  περί  συμφωνιών  της 
συπάςεως.  Άρχ.  ιΉ  ονομαστική  μετά  του  ρήματος»  κτλ.^ 
^)  Άδηλου  «περί  μέτρων  εποποιίας».  Άρχ.  «Εποποιία  έστι  τέ- 
χνη ελευθέριος»  κτλ. — Αί  λοιπαι  σελίδες  έμπεριέχουσιν  έξ  κ'  κεφα- 
λαίων «Έγχειρίδιον  της  μετρικής  τέχνης  παρά  Γερασίμου  Βλάχου 
τ&υ  Κρητός,  του  των  επιστημών  κατ  (κώδ.  καθ')  άμφοτέρας  τάς  δια- 
λέκτους καθηγητού  και  του  ίερου  Ευαγγελίου  κήρυκος».  Άρχ.  «Ή 
μελιτόρρυτος  των  Αίουσών  κιθάρα»  κτλ.  Ίεροσ.  Βιβλ.,  τ.  Ι,  σ.  403. 

δ')  Φύλλα  10  της  ι^'  εκατ.  (φ.  175-184).  «Θεοφίλου  του 
Κορυδαλέως,  διαίρεσις  της  ποιητικής  κατά  τά  είδη  αυτής  καΐ 
τίσιν  εκαστον  τούτων  διαφέρει».  Άρχ.  «Έοικε  τοιγαρο5ν  τών 
θειοτάτων  είναι  ή  ποίησις».  Ίεροσολ.  Βιβλιοθήκη,  τ.  III,  σ.  123• 

ε')  Φύλλα  22  τής  ιζ'  εκατ.  (φ.  186-207).  «Γνώμαι  μονό- 
.στίχοι  κατά  στοιχεΐον  έκ  διαφόρων  ποιητών». 

ς')  Φύλλα  20  τής  ιζ'  εκατ.  (φ.  209-228).  Κάτωνος  γνώμαι 
ές  ερμηνείας  Μαξίμου  του  Πλανούδη  (φ.  209-222).  Μετά  το 
ζέρας  του  κειμένου•  «Έγράφει  [βίο]  και  άνέγνωται  διά  χειρός 
Αγαπίου  ιεροδιακόνου».  ΕΤτα  Πυθαγόρου  χρυσά  επη  μετά  παρα- 
φράσεως  και  του  σημειώματος  τούτου•  «Έγράφοι  [δίο]  διά  χειρός 
'λ^απίοο  ιεροδιακόνου  καΐ  άνέγνωται  ύπ'  αύτου»  (φ.  223-227). 
ΕΤτα  (φ.  227^-228")  «Γρηγορίου  του  θεολόγου  γνώμαι  μονό- 
στίχοι  κατά  άλφά3ητον>  μετά  ψυχαγωγικής  ερμηνείας. 

ζ')  Φύλλα  8  τής  ιζ'  εκατ.  (φ.  229-236).  Τινά  τών  αρχαίων 
επιγραμμάτων  καΐ  στίχοι  Σιβύλλης  τής  Ερυθραίας•  άπαντα  ταυτ& 
μετά  ψυχαγωγικής  ερμηνείας. 


124  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

η')  Φύλλα  50  (φ.  237-287).  «1671  δχτ.  19.  Θεόκριτου 
βουκολικά»•  παράφρασις.  'Δρχ.  «^Ω  αίπόλα,  ό  ήχος  των  φύλλλων 
εΤναι  ένα  γλυκόν  πράγμα»  κτλ.  ΕΓτα  παράφρασις  της  Αυκέφρονος 
Αλεξάνδρα;. 

θ')  Φυλ.  290-401. —  1)  «Σοφοκλέους  Αϊας  μαστιγοφόρος» 
μετά  ψυχαγωγικής  ερμηνείας.  2)  «Ησιόδου  του  Άσκραι'ου  έργα 
καΐ  ήμέραι»  μετά  ψυχαγωγ.  ερμηνείας.  3)  «Πινδάρου  'Ολυμπια» 
μετά  σχολίων  και  ψυχαγ.  ερμηνείας•  μετά  δε  τό  πέρας  αυτών 
υπάρχει  τό  σημείωμα  τούτο*  ιΕϊληφεν  τέρμα  όκτωβρίω  17"'5. 
Έν  Κωνσταντινουπόλει  κατά  το  ^αχος°^  [=1676]  έτος  τό  σω- 
τηριον». 

ι')  Φύλλα  36  της  ιζ'  εκατ.  (φ.  403-438).  «Αριστοφάνους 
κωμωδοποιών  αρίστου  Πλούτος»  μετά  ψυχαγωγικής  ερμηνείας, 
γεγραμμένης  διά  γραμμάτων  ερυθρών. 

ια')  Φυλ.  439-510.  Γρηγορίου  του  θεολόγου  «τραγωδία, 
Χριστός  πάσχων»,  μετά  ψυχαγ.  ερμηνείας,  και  τετράστιχα  του 
αυτού  μετά  ψυχαγ.  και  πυκνών  σχολίων. 

ΐ|3')  Φύλλ.  511-589.  'Γπόθεσις  εις  τά  επη  Γρηγορίου  του 
θεολόγου  υπό  <του  διδασκάλου  ημών  Σεβαστού  του  λογιωτάτου», 
ης  ή  αρχή"  «Βουλόμενος  ό  μέγας  λεληθότως»  κτλ.  ΕΤτα  Γρη- 
γορίου τά  καθ'  εαυτόν  επη,  τό  παρθενίας  έπος  μετά  ψυχαγωγ. 
ερμηνείας,  ό  «θρήνος  περί  τών  της  έαυτου  ψυχής  παθών»,  μετά 
ψυχαγ.  ερμηνείας,  και  τό  « σχετλιαστικόν  υπέρ  τών  έαυτου  πα- 
θών». Είτα  πολυάριθμα  επιγράμματα  μετά  σχολίων  και  ψυχα- 
γωγικής ερμηνείας. 

ιγ')  Φυλ.  691-758.  Ποιητών  τίνων  αρχαίων  αποσπάσματα. 
Γράψ.   της  ιζ'  έκατονταετηρίδος. 

ιδ')  Φυλ.  769-859  Όμηρου  Ίλιάδος  α-ε  μετά  ψυχαγωγ,  ερ- 
μηνείας.  Γράψ.  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος. 

ιε)  Φύλλα  3  της  ιζ'  εκατ.  (φ.  860-862).  «Του  μακαριω- 
τάτου  και  σοφωτάτου  αρχιεπισκόπου  Κύπρου  κυρίου  'Καρίωνος 
Κυγάλα,  της  του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας  θεολόγου  μεγάλου, 
περί  του  πάσχα  και  τών  κύκλων   του  ηλίου  καΐ  της  σελήνης  και 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  125 

της  του  έτους  διορθώσεως  καΐ  έπαζτών  μηνών  καΐ  βισέκτων  καΐ 
έτερων  τούτοις  έχομένων  πλείστων».  Άρχ.  «Περί  της  ευρέσεως 
του  τυάσχα,  Ήελίου  νομόπασχα  κύκλους  ευροις  τε  σελήνης». 

ις')  Φύλλα  12  της  ιζ'  εκατ.  (φ.  866-877).  Θεοδώρου  Προ- 
δρόμου γαλεωμυομαχία  μεθ'  υποθέσεως  και  μετά  ψ^χαγ.  ερμη- 
νείας. Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου*  <Έδόθι  [βίο]  μοι  παρά  Βησ- 
σαρίωνος Μάκρη  του  έζ  Ίωα^>νίνων. — •}•  Έγράφει  [βίο]  διά  χειρός 
Αγαπίου,  και  άνέγνωται  ύπ'  αύτου. 

ίζΤ)  Φύλλα  41  της  ις'  εκατ.  (φ.  879-919).  Αισχύλου  Προ- 
μηθεύς δεσμώτης,  μετά  ψυχαγ.  ερμηνείας  και  μετά  σχολίων,  ών 
ή  αρχή"  «Σκύθην  έστι  τόπος,  και  έτυμολογεΤται  από  του  σκύθω 
τό  ορέγομαι•   ές  ου  και  σκυθρωπός*  όργίλον    καΐ  τό  έθνος». 

ιη')  Φύλλα  20  τη;  ιζ'  εκατ.  Ανώνυμος  προς  τον  θεόν  έπί- 
χλησις,  ής  ή  αρχή•  «'^Ω  Χριστέ  βασιλευ,  δς  ετρεψάς  ποτέ  τόν 
Άμαλήκ»  κτλ.  (φ.  290-936).  ΕΤτα  (φ.  936-938)  «Ίσαακίου 
Τζέτζου  προλεγόμενα  εις  τους  ποιητάς».  Άρχ.  ι  Τοις  των  ποιη- 
τών ^'.^λίων  κατάρχεσθαι  μέλλουσι»   κτλ. 

144.  Μαθηματάριον  της  ιη'  εκατ.  έκ  σελίδων  898  χαΐ 
φύλλων  ήριθμημένων  33*  εστί  δε  μήκους  0,211,  πλ.  0,155, 
και  περιέχει  εν  έαυτω  μετά  ψυχαγωγικής  ερμηνείας  τα  επόμενα 
κείμενα,  α')  θεοδωρήτου  Κύρρου  λόγοι  περί  προνοίας  δύο  (σ.  1 
χέ). — ^  Ιωάννου  τοίϊ  Χρυσοστόμου  λόγος  εις  Εύτρόπιον  (σ.  74). — 
γ')  Βασιλείου  Καισαρείας  λόγοι  τρεΤς,  τουτέστι  προς  τους  νέους 
(σ.  100),  εις  την  παραβολήν  του  άσωτου  (σ.  197)  '^Οίΐ  περί  δυυ- 
κόλου  ανδρός  (σ.  237). — δ')  θουκυδίδου  ιστορίας  τό  πρώτον  βι- 
βλίον  (σ.  278). — 8*)  Δημοσθένους  λόγοι  ολυνθιακοί  μετά  της  Αι- 
Ρανίου  υποθέσεως  (σ.  462). — ς')  Ησιόδου  έργα  καΐ  ήμέραι  (σ. 
512)  μετά  του  σημειώματος  τούτου•  «Έζηγηθέν  μοι  παρά  τω 
λογιωτάτω  καΐ  σοφωτάτω  και  έν  σπουδαίοις  άρίστω  διδασκάλω 
^^ρία)  κυρίω  κυρ  Άντωνίω  έν  τω  του  Βακαρεστίου  φροντιστηρίω 
1723  φευρουαρίου  β^». — ζ')  Όμηρου  Ίλιάδος  α  καΐ  β  μετά  του  ση- 
μειώματος (σ.  518)•  €Ήρζάμεθα  έν  τω  ^αψκζ<ί»  έτ(ε)ι  [=1727]  έν  τω 
του  Βακαρεστίου  φροντιστηρίω  [κατά]  μήνα    φε([3ρουάριον)  > .  —  η') 


126  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Επιγράμματα  έκ  της  Πλανουδείου  ανθολογίας  (σ.  596). — θ')  Γρη- 
γορίου  του  Ναζιανζηνου  τραγωδία,  Χριστός  πάσχων  (σ.  628). — 
ι')  Του  αύτου  τετράστιχα  (σ.  720).  —  ια')  Βασιλείου  Καισαρείας 
ομιλία  κατά  των  όργιζομένων  (σ.  736  χαί  763). —  ιβ')  θεμιστίου 
περί  φιλίας  (σ.  779). — ιγ')  Ησιόδου  έργα  και  ήμεραι•  φύλλα  33. 
145.  Τεύχος  χάρτινον'  συνιστάμενον  έκ  ποικίλων  τετραδίων, 
γραφέντων  των  πλειόνων  όπερμεσουσης  της  ις'  εκατ.,  και  έζ  ενός 
έτερου  βομβυκίνου  τετραδίου  της  ιδ'  έκατονταετηρίδος  (φ.  544- 
551)•  εστί  δέ  μήκους  0,216,  πλ.  0,15.  Φύλλα  παντάπασιν  άγραφα: 

225-230,  498,  512,  558,  559,  598-600. 

1.  Πραζις  ανώνυμος  εις  πρθ|3ολήν  αρχιεπισκόπου  της  'Δχρί- 
δος.  'Λρχ.    «Ό  μεν  θαυμάσιος  Σολομών  εκείνος»,    φ.    1». 

2.  Πιττάκιον  πατριαρχικόν,  δι'  ου  6  τέως  νοτάριος  της  Με- 
γάλης Εκκλησίας  Ιάκωβος  ό  Μπονάτζης  ορίζεται  εξαρχος  της 
ενορίας  €Μεσσαρίας  δλης,  συν  τοΓς  χωρίοις  δηλονότι  αύτης,  του 
τόπου  δλου,  λεγομένου  Λογγο^3ικεΙς  Πρεδρουμι,  δπως  συνάγη  τα 
δικαιώματα  της  Μεγάλης  Εκκλησίας,  κανονικά  τε  και  συνοικέσια, 
ώς  εςαρχος  και  όμου  ύτυηρέτης,  ?να  καρπουται  και  εχη  και  νέμε- 
ται αυτά,  §ως  δπου  ευρίσκεται  ώδε,  την  καθ'  ήμας  έκκλησίαν 
υπηρετών»   κτλ.,  φ.   ΐΡ. 

3.  Πρόλογος  ακέφαλος  Ίουστίνου  του  Δεκαδυου  εΙς  τό  Ψαλτή- 
ριον,  και  στίχοι  εις  τον  Δαυίδ,  ών  ή  αρχή•  «Σίγησον,  Όρφεΰ»,  φ.  3". 
£.  I^β§^&ηά,  ΒίΙ)Πο§Γ.  Ιιβίΐέηίςαθ.  Ρηπ8  1885,  τ.  Ι,  σ.  23-25. 

3.  ^ΕύχαΙ  θεωρητικά!  και  έρωτικαί,  καλούμεναι  μονόλογοι• 
έρμηνεύθησαν  προς  την  έλλάδα  γλώτταν  παρά  Δημητρίου  του  Κυ- 
δώνη.   Του  μακαρίου  Αυγουστίνου  Ίππώνος»  κτλ.,  φ.  6°^. 

5.  Συμεών  του  Νέου  θεολόγου  ι  περί  νοητής  άποκαλύψεως 
των  ένεγειών  του  θείου  φωτός  καΐ  εργασίας  νοερας  τε  καΐ  θείας 
της  ενάρετου».  Άρχ.    ιΈάσατε  τη  κέλλη  μου»,  φ.    32. 

6.  Πρακτικά  της  έν  Φλωρε>/:ία  συνόδου.  Άρχ.  «[Τ]ήν  μεν 
άπό  Κωνσταντινουπόλεως  ές  Ίταλίαν  περίοδον»  κτλ.,  φ.  40.  Έκδ. 
Φρ.  Ζανέτου,  έν  Τώμτ]  1577,    σ.   1-231. 

7.  Αόγοι  δυο  υπέρ  ειρήνης  και  ι3οη8είας    τη  πατρίδι•   παρά- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΰΝ.  127 


χλησις  προς    την    έν  Φλωρεντία    σύνοδον.    Άρχ.     «Τη  θεία  καΐ 
•ερα   αυνόδω»  κτλ.,  φ.   231.  Ζανέτοο  σ.  233-270. 

8.  «Επιστολή  προς  Γραικού;  Βησσαρίωνος  καρδιναλίου,  του 
και  Νικαίας».  Άρχ.   «Έ^^ουλόμην  μεν  αν  έν  θεω>  κτλ.,  φ.  279. 

9.  Γρηγορίοϋ  Νύσσης  «έκ  της  ερμηνείας  του  Πάτερ  ημών 
εις  το  Έλθέτω  ή  βασιλεία  σου».  Άρχ.  «[Ό]  την  βασΛείαν  του 
θεού  έλθεΐν  άςιών»,  φ.   285Ρ. 

10.  Άδηλου  «λόγος  άνατρέπων  τάς  του  Βλεμυδου  έρεσχε- 
λίας».  Άρχ.  «Άλλ'  άπαντητέον  είσέτι  και  προς  τάς  του  τετυφω- 
μένου»   κτλ.,  φ.   291. 

11.  Πραςις  τοπικής  συνόδου,  γενομένης  ετει  ,ςψπς'.  Άρχ. 
«*Εδει  μεν  την  άγίαν  του  θεού  έκκλησίαν»  κτλ.,  φ.  356. 
Ά.  Π.-Κεραμέως,  Ανάλεκτα  ίεροσολυμ.    σταχυολογίας,    τ.  Ι,  σ. 

471-474. 

12.  «Του  οσίου  πατρός  ημών  Μαζίμου  περί  τών  δύο  φύσεων 
του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου,  χαΐ  8τι  "Άρειος  καΐ  Νεστόριος 
τον  της  θεολογίας  λόγον  και  της  οικονομίας,  Σαβέλλιος  και  Ευ- 
τυχής απεναντίας  τούτων  συγχέουσι*  κεφάλαια  ε'».  Άρχ.  «"Άρειος 
τάς  τρεις  υποστάσεις»   κτλ.,  φ.    357^. 

13.  «Του  λογιωτάτου  και  σοφωτάτου  Φωτίου  κεφάλαια  κατά 
Λατίνων».  Άρχ.  «[Ε]ι  απλούν  τό  πνεύμα  έκ  το5  πατρός  και  του 
υίου  το  ττνευμα  εκπορεύεται»,  φ.   359. 

14.  Άδηλου  έπιστολιμαία  περί  άζύμων  άνεπίγραφος  διατριβή. 
Άρχ.  «[Ό]  περί  τών  άζύμων  λόγος,  ω  θεία  και  ιερά  κεφαλή, 
και  πολλοίς  έφθασε  πρότερον»  κτλ.,  φ.   367. 

15.  «Μητροφάνους  του  άγιωτάτου  μητροπολίτου  Σμύρνης  καΐ 
μάρτυρος  περί  της  του  πα^^αγίου  πνεύματος  μυσταγωγίας,  και  δτι 
ώσπερ  ό  υιός  έκ  μόνου  του  πατρός  ίερολογεΐται  γεννασθαι,  ούτω 
χαι  το  ΤΓ^ευμα  το  άγιον  έκ  μόνου  του  πατρός,  του  αύτου  αιτίου, 
θεολογεΐται  έκπορεύεσ&αι*  λέγεται  δε  του  υίου  είναι  όμοούσιον  καΐ 
άποστελλόμενον  δι'  αύτου».  Άρχ.  «Έν  πολλοίς  μεν  εισιν  οι  έλεγ- 
χοι», φ.  391.  Πόνημα  του  πατριάρχου  Φωτίου,  ούχι  δέ  του 
Μητροφάνους,  ώς  ενταύθα  και  έν  άλλοις  τισι  κώδιςι,  περί  ών  δρα 


128  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

τόν  πρόλογον  3.  ΗβΓ^θΓϋΛβΓ,   ΡΙιοΙη   1Π)6Γ  άβ    δρίπίαδ   δηηοϋ 
ιη^δία^ο^ία.  ΙΐΑ(;ίδΙ)οη&6  1857. 

16.  «Του  άγιωτάτοϋ  πατριάρχου  κυρου  Θεοδοσίου  λόγος  προς 
"Ρωμαίους  με&'  ίχανήν  άπολογητικήν  διάλεζιν  άποδεικνυς  καΐ  θεο- 
φόρων  ανδρών  χρήσεσιν,  δτι  σφαλερώτατον  καΐ  έκ  του  υιού  δοζά- 
ζειν  τό  ΐΓ;ευμα  τό  δγιον  παρά  την  Γραφήν  έκπορευεσθαο.  Άρχ. 
«ρΈ]δει  μέν  ύμας,  ώ  άνδρες»   κτλ.,  φ.  417. 

17.  «Άποσημειώσεις  τινών  θείων  ρημάτων  κατά  Λατίνων». 
Άρχ.    €Έν  άρχη  ήν  ο  Λόγος >   κτλ.,  φ.   465. 

18.  Κανών  άσματικός  εΙς  τους  τρεΓς  ίεράρχας.  Άρχ.  «[Μ]α- 
καρίζομέν  σε,  διδασκάλων  τριάς»,  φ.   470. 

19.  «'Λπόδειζις  δτι  μείζων  ό  μέγας  Παύλος  πάντων  τών 
αγίων».   Άρχ.    ι^Ιδετε  πηλίκοις  φησίν  ύμΐν>,  φ.  474. 

20.  «Περί  του  αγίου  ττ^εύματος  έκ  τών  δια  Κλήμεντος 
βιβλίων».  Άρχ.    ιΤί  δε  κεκίνηκεν  αυτούς»   κτλ.,  φ.  476. 

21.  Τεμάχη  Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου,  Βασιλείου  Καισα- 
ρείας, Έφραιμ  του  Σύρου,  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου,  Πρόκλου 
Κωνσταντινουπόλεως,  Αναστασίου  Αντιοχείας,  Κλήμεντος  Τώμης, 
Ειρηναίου,  Αθανασίου  Αλεξανδρείας,  Κυρίλλου  Αλεξανδρείας, 
Καισαρίου,  Κυρίλλου  Ιεροσολύμων,  Ιππολύτου  Τώμης,  Θεοδώρου 
Καρών,  Μαξίμου,  Ίουστίνου,  φ,   478  κέ. 

22.  «Απορία ι  συν  θεώ  κατ'  έπιτομήν  κατά  τών  άθεων  αιρε- 
τικών Αναστασίου,  έν  κεφαλαίοις  ιε'».  Άρχ.  ιΑυτη  ή  μία  του 
Λόγου  φύσις >,  φ.  487.  Πρώτη  καΐ  δευτέρα  «απορία  αιρετική 
παρά  Θεοδώρου  διακόνου».  Άρχ.  «[Ε]ί  μη  κατά  τόν  αυτόν  τω 
θελήματι  λόγον»   κτλ.,  φ.   488. 

23.  «Έκ  τών  πονημάτων  Ιωάννου  κατά  τών  'Ιακωβιτών». 
Άρχ.   «[Ε]ί  τό  λέγειν  δύο  φύσεις  διαιρεί  τόν  Χριστόν»,  φ.  488. 

24.  Γρηγορίου  Νύσση;   «περί  θελημάτων»,  φ.   493". 

25.  «'Επερώτησις  ελέγχουσα  τους  θεοπασχίτας».  Άρχ.  «'Όν 
λέγεται  σταυρωθέντα»,  φ.  493^.  —  «Προφοραι  τών  θεοπασχιτών». 

26.  «'Επαπόρησις  ορθοδόξων  προς  τόν  μίαν  πρεσβεύοντα  έπΙ 
Χρίστου  φύσιν».  Άρχ.    «Ει  μιας  φύσεως»   κτλ.,  φ.  494. 


ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  129 


27.  «Κοτχον  εις  τήν  ύπεραγίαν  θεοτόχον'  ποίημα  κυρου 
Ίβ>0ΓΓ>ου  μονάχου  του  Ζωναρά  κατά  ποτ/των  σχεδόν  των  αίρε- 
τ!ζών>.  Άρχ.  «Ώδή  α*  ήχος  πλ.  δ'.  Άρματηλάτην: — "Δρειος. 
'Γττεραγία    ή    θεόν    κυήαασα    *    τον    συμφυή    τω    πατρί»    κτλ., 

φ.   49δ?. 

28.  Μιχαήλ   αύτοκράτορος  του  Παλαιολόγου  τυττικόν    της    ϊτζΧ 
του  βουνού  του  ΑύςεντιΌυ  μονή;  Μιχαήλ  του  Αρχαγγέλου.   Άρχ. 
«Στίχοι  ευχαριστήριοι  ως  από  του  βασ;λέως   προς    τον  άρχιστρά- 
τηγον  Μιχαήλ: — "Άμμον  θαλασσών  υετών  τε  σταγόνας»    κτλ.,  φ. 
499**.  Ε?τα   <Ό  πρόλογος,  διήγησιν  έχων  εύχαριστήριον   ως  άπό 
του  βασιλέως  προς  τόν  θεόν»,  φ.   499^-   Κατόπι    τό  τυπικόν,  ου 
το  πρώτον  κεφάλαιον    πραγματεύεται    «περί    του    έλευθέραν  είναι 
καΐ  αύτοδέσποτον  τήν  μονήνι,   φ.    50*.  Σημειωτέον,   8τι  τό  τυπι- 
κόν τούτο  εν  τώδε  τω  κώδικί  έστιν  ατελές,  του  καλλιγράφου  σε- 
λίδας έν  αύτώ  άφέντος  άγραφους  σχεδόν    τρεις    (φ.   511?-512'')" 
άλλ'  ώς  έν  τω  κώδικι  ευρίσκεται,    ετει   1881  ω  έζεγραψάμην  έγώ 
τούτο  και  προς    τύποις    έκδοσιν    έτοΤμον    εΤχον  άχρι  του  1895-ου 
έτους,    δτε  Μανουήλ    ό    Γεδεών    ένεφάνισε    τήν    εαυτού    εκδοσιν, 
ήτις  δμως  ατυχώς  έστιν  εσφαλμένη  έν  πολλοίς  του  κειμένου  τόποις* 
έπιγέγραπται  δε  ή  τοιαύτη  έκδοσις  ούτω•  «Μιχαήλ  του  Παλαιολόγου 
τυπικόν  της  έπι    του  Βουνού  του  Αυξεντίου  σε[3ασμίας   μονής  του 
Αρχαγγέλου,    εκδίδοντος   τό  πρώτον    Μανουήλ    Ίω.    Γεδεών.    Έν 
Κωνσταντινουπόλει   1895  >.   Τήν  εκδοσιν  ταύτην  έπέκρινεν  Ά.  Δη- 
μητριέ|ϊτ/.ης.  'Όρα   Βυζαντ.  Χρονικών  τ.    III,   σ.  150-154. 

29.  «Περί  τής  τάζεως  τών  τε  ά;ίωμάτων  και  τών  δφφ•.- 
κίων».  Άρχ.  «Αυτοκράτωρ.  Οί  του  βασιλέως  υιοί,  οί  δεσπόται. 
ζροΓστανται  τών  αδελφών»   κτλ.,  φ.   512?. 

30.  Πίνας  χρονολογικός  βασιλέων  Ιουδαίων,  'Ασσυρίων,  Τω- 
μαίων,  Χριστιανών,  και  πίνας  χρονολογικός  τών  πατριαρχών  Τώ- 
μης,  Κωνσταντινουπόλεως,  'ΑλεςτΛρείας,  Αντιοχείας  και  Ιερο- 
σολύμων, φ.   532. 

31.  «Έπικυρωτικόν  χρυσοβουλλον  του  άοιδίμου  βασιλέως  κυ- 
ρου Κωνσταντίνου  του  Μονομάχου  περί  τής  έ;κουσσείας  του  κτή- 

IV.  9 


130  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΚ 


ματος    των    Καλο&ηκίων»  ^.     Άρχ.     €θύδέν    ούτως    εύφραίνειν* 
κτλ.,  φ.   536^.  Έχκλησ.  Αλήθεια,   IV,  σ.  405. 

32.  « Χρυσ(>^3θϋλλον  του  αύτου  μακαρίτου  βασιλέως  κυρου 
Κωνσταντίνου  του  Μονομάχου  περί  του  παρά  μόνης  της  [βασιλι- 
κής μεγαλειότητος  κρινεσ&αι  την  (έν  Χίω  Νέαν)  Μονήν>.  Άρχ. 
«Άλλα  τίνων  άλλων»  κτλ.,  φ.  537^.  Γρηγορίου  Φωτεινού  τα 
Νεαμονήσια.  Έν  Χίω  1864,  σ.  179.  Έκκλησ.  Αλήθεια, 
IV,  σ.  411. 

33.  « Χρυσόί3ουλλον  του  αύτου  άοιοίμοο  και  ευσεβούς  βασιλέως 
καϊ  κτήτορος  περί  του  ένίίρονισμοΰ  του  ^^αοιί  της  Θεοτόκου  καΐ 
του  χειροτονεϊσ&αι  διάκονον  και  πρεσβύτερον  έκ  των  αδελφών  παρά 
μητροπολιτών  ή  επισκόπων,  πρ6ς  ους  αν  άποστέλλωνται'  το  αύτδ 
δε  περιέχει  και  περί  της  τών  ένταυ{)α  Εβραίων  δόσεως».  Άρχ. 
<ιΤόν  παλαιόν  Ισραήλ»  κτλ.,  φ.  539^.  Γρ.  Φωτεινού  τά  Νεαμο- 
νήσια,  σ.  90.  Εκκλησιαστική  Άλή&εια,  IV,   σ.   412. 

34.  «"Ετερον  έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  του  αύτου  άοιδίμου' 
βασιλέως  περί  τών  Καλοι)ηκίων».  Τεμάχιον.  Άρχ.  «"^Ηρκει  μεν 
ττ|  μονή  της  οτζεροίγ,οίζ  θεοτ>/ου  τη  Νέα>  κτλ.,  φ.  540*.  Έκκλησ. 
Αλήθεια,  IV,  σ.   428. 

35.  <  Του  αύτου  χρυσόβουλλον  περί  τών  χιλίων  μοδίων  του 
σίτου,  του  άπδ  τών  Βησσών».  Άρχ.  «Αρετής  άντιποιουμένοις 
άνδράσι»,  φ.  540*.  Γρηγορίου  Φωτεινού  τά  Νεαμονήσια,  σ.  179. 
Έκκλησ.   Αλήθεια,  IV,  σ.   429. 

36.  «Έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  του  αύτου  βασιλέως  [περί] 
του  μή  τίνα  έςόριστον  π£μπεσ{)αι  εις  τήν  μονήν».  Άρχ.  «Έποι- 
κοδομεΤν  έπί  τώ  θεμελίω»  κτλ.,  φ.  540?.  Έκκλησ.  Αλήθεια, 
IV,   σ.    429. 

37.  «Έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  του  αύτου  βασιλέως  περί 
του  μετογίου  του  Ά^^ο'ύρίοο»,  Τεμάχιον.  Άρχ.  «Έπει  ή  έν 
τη  Χίω  Νέα  Μονή>  κτλ,  φ.  54Ρ.  Πρβλ.  Γρηγορίου  Φωτεινού 
τά  Νεαμονήσια,   σ.    93. 

*  Το  χρυσόβουλλον  τοΟτο  ν.7.\  τά  Γλείο^    τών    -λ^τογ•.  χρυσοβούλλων  έςετύτΓωαεν  ό 
1  εοΐϋ^ν. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!"   ΙΕΡΟΣΟΑΥΜΩΝ.  131 


38.  ιΈπίχορωτικόν  χρυσόβουλλον  του  αύτου  περί  του  άκλι- 
χεύειν  εν  τω  βασιλιχώ  οίκω,  ένθα  χαΐ  οί  ΌλυμττΓται  άκληχεύονται > . 
Τεμάχιον.  Άρχ.  ι^Αμα  μεν  χαΐ  άρετήν  οσίων»  χτλ.,  φ.  54Ρ. 
Γρηγοριου  Φωτεινού  τά  Νεαμονήσΐίζ,  σ.    180. 

39.  *Σ»γιλλιον  του  αύτου  εν  τύπω  χατ'  δνομα  ττερί  των  εικο- 
σιτεσσάρων  παροιχων*.  Τεμάχιον.  Άρχ.  «ΈπεΙ  ή  βασιλεία  μου 
-ρώτην»   χτλ.,   φ.   541^. 

40.  «Άπο  του  |3ασίλιχου  πιτταχίου  προς  Ευστά&ιον  βεστάρχην 
έπ:  του  χοιτώνος  καΐ  ειδικού,  κατά  την  κβ'  φευρ.  ΐνδ.  ιγ'».  Άρχ. 
«Την  εν  τη  Χίω  συστασαν»  κτλ.,  φ.  541^.  Έκκλησιαστ.  Αλή- 
θεια,   IV,  σ.   430. 

41.  «Το  ϊσον  του  τιμίου  και  τζροα'κο^^Ύΐτοΐ>  |3ασιλικου  πιττακίου, 
του  καταστρωθέντο;  εις  το  σέκρετον  του  ειδικού:  κατά  την  ιγ^<^». 
Άρχ.  «Ή  βασιλεία  μου  έτύπωσε  ρογεύεσθαι»,  φ.  54 ΐί^.  Έκκλ. 
Αλήθεια,  IV,  σ.   431. 

42.  «Το  έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  του  άόιδίμου  βασιλέως 
κυρου  Κωνσταντίνου  του  Δούκα,  περί  των  χρυσοβούλλων  των 
προβεβασιλευκότωνι.  Άρχ.  «Το  ταΐς  θεοφιλέσι»  κτλ.,  φ.  541^. 
Έζκ).ησ.   Αλήθεια,   IV,   σ-  431. 

43.  «Το  πρωτότυπον  χρυσόβουλλον  του  άοιδίμου  βασιλέως 
χυρου  Κωνσταντίνου  του  Δούκα,  το  έπικυρουν  το  του  Μονομάχου 
'/Ρ'^σόβουλλον,  το  περί  των  χιλίων  μοδίων  του  σίτου».  Αρχ. 
<Πολ)χαι  μοναί  παρά  τω  θεω»,  φ.  54 1?.  Έκκλησ.  Αλήθεια, 
IV,  σ.   444. 

44.  «Του  αύτου  έπικυρωτικόν  περί  της  έπαυςήσεως  των  ιε' 
φαμελιών  Ιουδαϊκών».  Άρχ.  *  Ανδρών  ιερών  και  θείων»,  φ. 
542".  Γρηγορίου  Φωτεινού  τά  ϊϊεαμονήσια,  σ.  182.  Έκκλησ. 
Αλήθεια,  IV,  σ.   445. 

45.  «Το  έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  Διογένους  περί  του  μη 
υπάγεσθαι  την  μονήν  δημοσιαχοΐς  δικαίοι;  ή  βασιλική  έςουσία». 
Άρχ.  «Τω  μεν  άκρατεΓ  και  άχαλίνω  κεχρησθαι»  κτλ.,  φ.  542?. 
Έζκλησ.  Αλήθεια,  IV,  σ.   445. 

46.  «Έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  του  βασιλέως  κυρού  Μιχαήλ 


132  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


του  Δούχα».  Άρχ.   ιΚαΙ  πάσα  μεν  πρδζις»   κτλ.,  φ.  542^.  Έκ- 
κλησ.  Αλήθεια,   IV,  σ.  446. 

47.  «Τό  έπικυρωτικόν  χροσόβουλλον  του  άοιδίμου  βασιλέως 
κυρου  Νικηφόρου  του  Βοταν6ιάτου^  (Ιτει  ^ςφπζ').  Άρχ.  «[-]ει  των 
προηγησαμένων  άοιδίμων»   κτλ.,  φ.   543", 

48.  «Του  αύτου  περί  του  σολεμνιου  των  εκατόν  ισταμένων 
νομισμάτων».  Άρχ.  «Οι  τ£>  ίερω  φροντιστήρια) > ,  φ.  543.  Έκ- 
κλησ.  Αλήθεια,  IV,  σ.   446. 

49.  «"Ετερον  έπικυρωτικόν  χρυσόβουλλον  κυρου  Άλβζιου  του 
Κομνηνού».  Τεμάχιον.  Άρχ.  €Και  τούτο  φιλόθεου  7Γάντως>, 
φ.    543.  Έκκλησ.  Αλήθεια,  IV,  σ.   447. 

50.  ^"ΕτζροΊ  Ανδρόνικου  Δούκα  Αγγέλου  Κομνηνού  του  Πα- 
λαιολόγου». Άρχ.  «Πάλαι  μεν  ουν»  κτλ.,  φ.  54 3?.  Μετά  το  πέ- 
ρας του  κειμένου  γέγραπται  το  σημείωμα  τούτο*  «•}•  Τττηρχε  και 
δτερος  χρυσόβουλλος  λόγος  του  άοιδίμου  βασιλέως  κυρου  Ιωάννου 
του  Παλαιολόγου,  απολυθείς  κατά  μήνα  νοέμβριον  της  νυν  τρε- 
χούσης, ως  έλεγε,  ι'  ίνδικτ.  ^^^  έτους».  Έκκλησ.  Αλήθεια, 
IV,  σ.   447. 

51.  (Τετράδιον  της  ιδ'  εκατ.  εκ  χάρτου  βαμβακερού).  «Κυ- 
ριακή μετά  τά  Φώτα.  Του  άγιου  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λό- 
γος περί  του  άγιου  π^^εύματος».  Άρχ.  «Χθες  ήμΤν,  ω  φιλόχρι- 
στοι,   ή  του  αγίου»   κτλ.,  φ.   544-551. 

52.  «Τήματα  και  λόγοι  του  φρα  Φρασύσκου,  καθώς  εκείνος 
έγραψε  προς  τον  μέγαν  ρήτορα»  Μανουήλ  τον  Κορίνθιον.  Πρώ- 
τον αί  του  Φραγκίσκου  ερωτήσεις,  είτα  ή  τούτων  άναίρεσις  υπό 
του  Μανουήλ  εν  ειδει  επιστολής,  έπιγεγραμμένης  ώδε*  «Απολο- 
γία και  ανατροπή  τών  κεφαλαίων  του  φρα  Φρασύσκου».  Άρχ. 
«Το  έπιστολιμαΤόν  σου  προς  ήμας>  κτλ.,  φ.  552-557*  (σελίδες 
άγραφοι:  557^  558^  558^,  559»,  559^).  δίβρίιβηί  1.β  Μογηβ, 
ναπΕ  δαοΓΛ.  Ιιυςά.  Β»1;8.νοΓαπι   1685,  σ.  268-293. 

53.  «Πραςις  εις  αρχιερέα»,  δι'  ης  ό  ιερομόναχος  Μάρκος  χει- 
ροτονηθείς άρχιερεύς  εγκαθίσταται  μητροπολίτης  έν  Άδριανουπόλει 
ίνδικτιώνι  ιγ',  ετει  ^ς^ογ' [=1464-1465],  φ.  560°^.  Τό  κείμενον 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  133 


αύτης  άντιγραφέν  έχ  τούτου  του  κώδιχος  κατεχωρίσδη  ύττο  Μ.  Γε- 
δεών   έν  τοις   Μνημείοις  της  ιστορίας    των    Αθηναίων,  τ.  II,   σ. 

358-360• 

54.  Γράμμα  πατριάρχου  τινός  Κωνσταντινουπόλεως,  πιθανώς 
Μάρκου  του  Ξυλοκαρά^3η,  προς  τους  κληρικούς  της  μητροπόλεως 
Δέρκου  και  της  επισκοπής  Μέτρων,  μηνΐ  μαίω,  ίνδικτιώνι  ιδ' 
[=1465],  φ.  560^.  Δ.  Γρ.  Καμπουρόγλου  Μνημεία  της  ιστο- 
ρίας των  Αθηναίων,  τ.  II,   σ.   354. 

55.  Επιστολή  Ματθαίου    Καμαριώτου  έκ  θεσσαλονίκης  άπο- 
σταλεισα  προς  Μάρκον    τον   Ξυλοκαρά^ην,    πρώην    Κωνσταντινου- 
πόλεως άρχιεπίσκοπον,  νυν  δε  πρόεδρον  Άχριδών  έγράφη  δε  αυ- 
τή, καθώς  εικάζω,  ετει  1466-ω,  δτε  δηλαδή,  του  Άχριδών  αρχιε- 
πισκόπου Δωροθέου  αποθανόντος,  Άχριδών  έγένετο  πρόεδρος  αυ- 
τός ό  άπο    Κωνσταντινουπόλεως    Μάρκος    [δρα    Α.    ΒΒΕΤορΟΒΈ, 
Οοδραοίβ   ργκοπΗΟββ    Β.    Η.    ΓρΗΓοροΒοπα.  ΜοοΒΒα  1879,  σ. 
20].  Το  κέίμενον  της  επιστολής  ταύτης  άντιγραφέν  εντεύθεν  υπό 
Μ.  Γεδεών  κατεχωρίσθη  μετά  σφαλμάτων  τινών  ανακριβούς    του 
χειρογράφου    αναγνώσεως  εν  τοις    Μνημείοις    τής    Ιστορίας    τών 
Αθηναίων,  τ.  II,  σ.   355.  Άρχ.    «Παναγιώτατε  δέσποτα  και  οι- 
κουμενικέ πατριάρχα  καΐ  του  κατ'  Άχρίδας  ποιμνίου  έκ  βασκανίας 
πρ(5εδρε^   κτλ.,  φ.   566"^. 

56.  «Προικοσύμφωνο ν»  ατελές,  συνταχθέν  εν  τή  αρχιεπισκοπή 
Άχρίδος  έπι  το3  ταύτης  προεδρεύοντος,  ως  εικάζω,  Μάρκου  του 
ΞΆο/αράβη,  φ.  567°^.  Το  προικοσύμφωνον  τοι>το  κακώς  άντιγρά- 
ύοίς  έκ  τούτου  του  κωδικός    Μανουήλ    ό  Γεδεών  κατεχώρισεν    έν 

"^  βγζδΐη1ίηί8€ΐιβ  ΖβίΙδοΙιπΛ,  τ.  Λ^,  σ.   114-115. 

57.  Επιστολή  προς  πρώην  πατριάρχην  άχρονολόγητος,  πιθα- 
νώς προς  Μάρκον  τον  Ξυλοκαράβην,  ης  ή  αρχή*  «Την  δ'  επιστο- 
λών μεμνημένοι»,   φ.    568?. 

58.  "Έκθεσι;  περί  τής  αρχιεπισκοπής  Άχρίδος  και  περί  τών 
ϋ•ό  Βασιλείου  του  Βουλγαροκτόνου  δοθέντων  αυτή  θεσπισμάτων. 
Άρχ.  ιΉ  περί  τους  αγαθούς  τών  βασιλέων  μετά  τέλος  ευλάβεια», 
ν•  569^.  Σύνταγμα  τών  θείων  και  ιερών  κανόνων,  τ.  Υ,  σ.  266. 


134  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


59.  Βασιλείου  του  Βουλγαροκτόνου  θέσ-ϊτισμα  πβρί  των  ορίων 
της  Άχριδών  άρχιεπισχοπης.  Άρχ.  €  Πολλών  δντων  καΐ  μεγάλων» 
κτλ.  Τέλος•  €εις  αυτήν  την  Τριάδιτζαν  και  τον  Πέρνικον  -  -  ». 
Σύνταγμα,  τ.  V,  σ.  268.  Ζ&οΙΐ3,π2ΐβ,  ΝονβΠαβ  οοηδίίίυΐίοηβδ, 
σ.  319. 

60.  €  Διαιρέσεις  μετά  συλλογισμών  θεολογικών  κατά  την 
ΟεοπΛράδοτον  ημών  θεοσοφιαν  της  πίστεως,  καθώς  περ  οι  της 
ημετέρας  εκκλησίας  ττνευματο'^όροι  διδάσκαλοι  τταρέδωκαν  συντε- 
θέντα  παρά  Θωμά  Έλεαβούρκου  του  Νοταρά».  Άρχ.  «Περί  της 
ύττέρ  φύσιν  καταλήψεως  κατά  το  δυνατόν  άνθρώττω,  ήτις  έστιν 
αυτό  το  τέλος,  δηλονότι  ή  θεία  μακαριότης.  Τών  δντων  τά  μεν 
κτιστά,  τά  δε  δκτιστα»  κτλ.,  φ.  568-609.  Αί  σελίδες  597»^- 
60θ3  αφέθησαν  άγραφοι.  Δεύτερον  άντίγραφον  παρά  τώ  αρχιμαν- 
δρίτη Βλαδιμίρω,  Οηοτθμ.  οπΗοηπίβ  ργκοπ.  ΜοοκοβοκοΒ  οιιπο- 
ΛίίΛΒΗοβ  δΗδ^ίοτοκΗ,  τ.  Ι,  σ.   325. 

61.  Άδηλου  περί  θεολογίας  άνεπίγραφον.  Άρχ.  «Τά  πράγ- 
ματα του  κόσμου  πέντε  εισί,  υλη,  συμ^3εβηκότα »  κτλ.,  φ.  610- 

62.  Τητορικά  γυμνάσματα  και   μαθήματα  λογικής. 

14Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έ;  121  φύλλων  (μήκ.  0,21,  πλ. 
0,157),  δπερ  ην  τζρότεροΊ  μονής  «Τής  αγίας  Αναστασίας».  Τά 
πρώτα  δώδεκα  και  τά  έσχατα  δέκα  φύλλα  μέρος  έστι  Παρακλη- 
τικής, γραφείσης  τή  ιε'  έκατονταετηρίδι•  πάντα  δε  τά  λοιπά  φύλλα 
διανεμημένα  εις  ιβ'  τετράδια  κώδικα  συναποτελεΤ  τής  έκκαιδεκάτης 
έκατονταετηρίδος,  ύπο  μιας  και  τής  αυτής  γραφέντα  χειρός. 

1.  (Πρόσθετα    φύλλα).   Παρακλητικής    τεμάχιον^  φ,    1-12  καΐ 

112-121. 

2.  «Αριστοτέλους  φυσικής  ακροάσεως  α'>.  Άρχ.  «Έπει  το 
είδέναι  και  τό  έπίστασί)αι > ,  φ.    14-20. 

3.  «Του  σοφωτάτου  καΐ  λογιωτάτου  κυρου  ,θεοφάνους  του 
Άναστασιοηου  επιτομή  εισαγωγικής  κεφαλαιωδώς » .  Άρχ.  «Τάς 
του  λόγου  αιτίας  άπδ  πρώτης  ως  ειπεΤν  γραμμής»  κτλ.,  φ.  21-28. 

4.  «Διδασκαλία  σύντομος  και  σαφέστατη  περί  τών  δέκα 
κατηγοριών    και  τών    προτάσεων    και  τών  συλλογισμών,    περί  ων 


11ΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Ϊ    ΙΕΡΟίΙΟΛΥΜϋΧ.  135 


τ'.ς  προδεδαχι)εΙς  εις  έίττασαν  μεν  και  δλλην  έπιστήμγ^ν  χαΐ  τέ• 
7/^ην,  έςαιρέτως  δε  εις  ρητορειοη^,  εύχόλως  έκπορεύσεταΐ'  του  ύπερ- 
τίμοϋ  χαΐ  όπάτοο  των  φιλοσόφων  κυρου  Μιχαήλ  του  Ψελλού». 
Άρχ.  €  Επειδή  τισιν  ουκ  οΤδ'  δθεν»  κτλ.,  φ.  29  κέ.  Σελίδες 
άγραφοι-   39ί^-44?. 

5.  «Τήσεις  των  άγιων  πατέρων,  αϊ  εκ  του  ττατράς  λέγουσαι 
το  -ττ^ζομα  το  αγιον>.  Άρχ.  «Αθανάσιος.  Ό  μέγας  της  άλη&είας 
ζήρυς  Άθα^^άσιος»,   φ.   4δ.  ' 

.    Αοήλου    «περί    του  αί,υμου».     -Αρχ.     » χί^ςής    ο     αν    ειη 
θεωρητέον»  κτλ.,  φ.   63-89.  Το  90ον  φύλλον  αγραφον. 

7.  Προγυμνάσματα  ρητορικής  εκκλησιαστικής,  φ.  91-98.  Φύλλα 
άγραφα•  99-103. 

8.  «Πυθαγορικά  επη  τα  λεγόμενα  χρυσά,  στοιχείωσιν  περιέ- 
χοντα των  Πυθαγορείων  φιλοσοφίας  και  τελειότητος » ,  φ.  104. 
Κε(με^Λ)ν,  σχόλια  και  παράφρασις. 

9.  «'Έτεροι  στίχοι  προς  τον  ΙΙυθαγόραν»  τρισκαίδεκα.  Άρχ. 
«Σοφώς  τέτευχας,  ω   Πυθαγόρα,  τάδε»,  φ.  106*. 

10.  «Φωκυλίδου  (κωδ.  φωκιλλίδου)  σοφωτάτου  ποίημα».  Άρχ. 
ιΤαυτα  δίκης  όσίησι  θεοΰ  βουλεύματα  φαίνει»,  φ.    106°^. 

11.  «Στίχοι  εις  τον  Φωκυλίδην»  πέντε.  Άρχ.  «Ό  Φωκυλί- 
δης ευπρεπή  ζήσας  [3ίον»  κτλ.,  φ.  110*.  Το  111-ον  φυλλον 
τ,φιφον. 

147.  Συνερραμμένα  ποικίλων  σχημάτων  και  γραφών  τετρά- 
5'•2  της  ις'  και  τής  ιζ'  εκατ.,  συναποτελοΰντα  φύλλα  341,  εν 
οίς  υπάρχουσιν  όμιλίαι  έκκλησιαστικαί,  λόγοι  τινές  πανηγυρικοί 
'/.τ,  ετερά  τίνα  κείμενα,  ές  ών  έγώ  τάδ'  έσημειωσάμην  α')  «Του 
μακαρίου  Αυγουστίνου  περί  των  δώδεκα  βαθμών  τ7^ς  παραχρή- 
σ2ω;•  μετεγλωττίσθη  δε  εκ  τής  Λατίνο^ν  διαλέκτου  εις  την  ελ- 
ληνίδα παρά  του  σοφωτάτου  έν  μοναχοΤς  κυρου  Μαςίμου  του 
Πλτ>ούδη>.  Άρχ.  «Πρώτος  βαθμός  παραχρήσεως>,  φ.  133. — 
^')  «Του  μακαρίου  Αυγουστίνου  παράλληλα  των  δέκα  νομικών 
παραγγελμάτων  και  τών  δέκα  αιγυπτιακών  πληγών,  τίνι  πληγή 
ττλήσσεται    ό  τινά    εντολή  ν    παραβάς*     μετεγλωττίσδη    δε  έκ  τή; 


136  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Λατίνων  φωνής  εις  την  ελληνίδα  δίάλεζτον  τζαρά  του  σοφωτάτου 
ζαΐ  λογιωτάτοϋ  έν  ίερομονάχοις  κυρίου  Προχώρου  του  Κυδώνη». 
Άρχ.  «Ουκ  εΙκη,  ουδ'  ώς  ετυχεν»  κτλ.,  φ.  14δ?.  Μετά  το  κεί- 
|Α3νον  ό  των  αυγουστινείων  τούτων  πονηαάτων  άντιγραφευς  έγραψε 
ταύτα•  «Έν  ετει  ^ζρε'  ίνδ.  "ι^•  σεπτεμβρίου  Ία^^  [=1596].  Έν 
Μοσχοβία.  Ιερόθεος  ό  Μονεμβασίας  κυρίω  Δαμασκηνω  τω  ίερο- 
μονάχω  και  αρχιμανδρίτη  της  αγίας  πόλεως  Ιεροσολύμων». — γ') 
«Αγγέλου  του  Μπενιζέλου  είς  τον  κύριν  Νικόδημον  τόν  Μεταςά*^ 
έγκώμιον»,  Άρχ.  «Και  τούτο  τί,  ώ  πανιερώτατε>  κτλ.,  φ.  250. 
Κείμενον  ατελές.  Περί  του  Μπενιζέλου  δρα  Κ.  Σάθαν  έν  τη 
Νεοελλ.  φιλολογία,  σ.  351,  και  Ε.  ΙιββΓΕπά  έν  τη  Β^ι)I^οΛέςυ^ 
5Γβθ(ΐαβ  ναΙ^αΪΓβ,  τ.  II,  σ.  ι^χπ.  Περί  του  Μεταξά  δρα  ωσαύ- 
τως Κ.  Σάθαν  ενθ.  άνωτ.  σ.  274-287.  £.  Ιιβ^ηιηά,  ΒίΜίο^Γα- 
ρΜβ  Ιιβίΐέηί^αβ.  Ραπδ  1894,  τ.  Ι,  σ.  197,  199,  200,  234, 
237,  238,  243*  ο  δε  Μπενιζέλος  έν  τω  έγκωμίω  Νικόδημου 
του  Μεταζα  λέγει  περί  τούτου  συν  δ)νλοις  ταΰτα*  «"Ας  ίδουμεν 
το  λοιπόν  εις  ποίον  έσυνδράμασιν  οι  άρεταΤς  έτούταις  περισσότε- 
ρον  παρά  εις  τόν  σοφώτατον  καΐ  θειότατόν  μας  δεσπότην  δσον 
οιά  την  σοφίαν  (επειδή  δια  την  πολιτικήν  δύναμιν  άμφιβάλλεται) 
δεν  θέλω  να  ειπώ  άλλο,  μδνον  πώς  εις  δλην  την  Ελλάδα  και 
εις  δλον  μας  τό  γένος  δεν  εχομεν  σοφώτερον  αρχιερέα  από  λόγου 
του.  Ποιος  τό  λέγει  τούτο;  δσοι  τόν  έπειράθησαν  τό  μαρτυρουσι 
τα  συγγράμματα  του,  τό  κράζουν  μεγαλοφώνως  τα  φροντιστήρια 
δλα  της  Ευρώπης  και  Έγγλιτέρας  και  της  ίερας  Αθήνα;  της 
έμής  πατρίδος,  της  ελεεινής  έμοί  και  μέχρι  προσκλήσεως  του 
τιμαλφεστάτου  έμοί  και  πράγματος  και  ονόματος•  ή  οποία  εις  ταΤς 
δυστυχίαις  της  ταΤς  άκραις,  εις  τάς  οποίας  αν  είναι  καταβεβυθισμένη 
τώρα  διά  την  σκυθικήν  τυραννίδα,  απόλαυσε  τούτην  την  παραμυθίαν, 
τό  να  άςιωθη  τών  απαρχών  της  παιδεύσεως  του  σοφωτάτου  τούτου 
ανδρός»  κτλ.,  φ.  253.  ΚαΙ  πάλιν  «Τό  μαρτυρούσιν  οι  κίνδυνοι  όπου 

ΖΊζέρασε  κατά  γήν  και  κατά  θάλασσαν και  τούτος  ηθέλησε  να 

ύπερβή  τάς  Ηρακλείους  στήλας,  δχι  δι'  άλλο  τέλος,  παρά  διά  ώφέ- 
λειαν  του  γένους  (του  ελληνικού)•  και  τούτο,  αν  τό  ιςεύρη  άλλο;  τινά;, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΙΟΛΓΜΩΝ.  137 


*   ί••    »  ^    »    \ 


ΤΟ  ί;ευρω  χα:  εγω  εις  τον  οποίον  τετοιον  μυστηριον  την  αρχήν  απε- 
χάλυψε.  Βλέποντας  πώς  ή  Εκκλησία  μας  εΤναι  έρημη  από  έχείνο 
όπου  έμελλε  να  διαφεντέψη  τα  δόγματα  της,  καΐ  δν  τινάς  έγραψε 
^ι^λία,  ήτο  βυ&ισμένα  εις  τον  βυθόν  της  λήιίης,  ή8έλησε  νά  τολ- 
μήσ73  τόσα  πελάγη  δια  να  ήμπορέσττ)  να  εϋρη  μέσον  να  φέρη  εις 
φως  εκείνα  όπου  εγράφησαν  εις  βοήθειαν  των  δογμάτων  της  Ανα- 
τολικής Εκκλησίας•  τό  όποΓον  δεν  ήτονε  άλλο  παρά  τύπος.  Τούτον 
φέροντας  τον  άπό  την  Έγγλιτέρα^;  με  οατζάνψ  τόσην,  όπου  άπλως 
άχούο^/τάς  την  τι^/ας  ήθελε  θαυμάαη,  δχι  μόνον  κάμνοντας  την 
ήλθεν  εις  την  πατρίδα  του,  άλλα  δεν  έστάθη  ουδέ  καν  μικρόν  νά  άνα- 
παυθη  εις  την  φιλτάτην  πατρίδα  του•  άμή  ωσάν  §νας  όπου  νά  έχη 
μεγαλοτάτην  και  σφοδροτάτην  δίψα^ν  δέν  πλάττει  άλλο  με  την  φαντα- 
αίαν  του  παρά  ποταμόν  και  βρύσαις,  κρουνηδάν  αναβλύζουσας,  καΐ 
δέν  ησυχάζει  προτητερα  παρά  νά  την  αναπλήρωση,  ετζη  ετού- 
τος ό  θειότατος  άνδρας  δντας  βεβυδισμένος  εις  την  φλόγα  της  δί- 
ψης,  εις  τό  νά  ώφελήση  τό  γένος,  δέν  εΤχεν  άλλο  τέλος  παρά  νά 
είδί)  τελειω^:.ένον  έκεΤνο  όπου  έπεδύμα.  Διά  τούτο  πάλιν  νέαι 
έπιδημίαι,  πάλιν  νέα  πελάγη,  πάλιν  νέοι  κίνδυνοι.  Άφίνοντας  την 
πατρίδα  του  πάγει  είς  την  Κωνσταντίνου,  όπου  έφαίνετον  διά 
μέσου  της  έςουσίας  της  πατριαρχικής  χειρός  νά  συνάξη  δλα  τά 
βιβλία,  δσα  εγράφησαν  είς  συστασιν  των  δογμάτων  της  Εκκλησίας 
μας.  Έντευ&εν  άρχεται  νέος  πόλεμος,  ή  σφοδρά  μάχη*  μέ  ποίους; 
μέ  τους  κηφήνας,  μέ  τους  άπαταιώνας  του  αιώνος  τούτου,  εκεί- 
νους όπου  φ&ονουσαν  δχι  μόνον  τό  γένος  τό  έδικόν  μας,  αλλά 
και  απλώς  πασαν  υπεροχήν  καΐ  αρετής  ϋψωσιν  οι  όποιοι  διά  δέ- 
λεαρ έμεταχειρισΟήκασι  την  αρχήν  τό  δνομα  του  Ίησου  -  -  -  -  - 
Τούτο  λέγω  τό  μιαρόν  και  άτάσ&αλον  γένος  [  =  οί  Ίησουΐται]  φθο- 
νώντας είς  την  ώφέλειαν  του  γένους  μας»  ή&έλησε  νά  κίνηση  πό- 
λεμον  ένα^^τίον  και  εις  αυτήν  την  ζωήν.  Εις  τούτον  τόν  πόλεμον 
ήτον  αναγκαία  δχι  βοή&εια  Ιολάου,  άλλα  προστασία  αυτοκρατορικής 
χειρός.  Τοιαύτη  εύδόκησεν  ή  μακαρία  πρόνοια  του  θεού  νά  φανή 
εις  καιρόν  ή  βοή&εια  του  γαληνότατου  μας  πρίντζιπε,  ό  όποΤος 
ωσάν  εις  τό  πρόσωπον  του  αύτου  πρίντζιπε  εικονίζε  τότε  ό  συ- 
νετώτατος  και  ύπεροχικώτατος  Σεβαστιανός  ό  Βενιέρης»   κτλ. 


138  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


143.  θεοφάνους  Νικαίας  λόγοι  ς'  χατά  Ιουδαίων. — Τευχο; 
χάρτινον  έχ  φύλλων  200  (μήχου;  0,21,  κλ.  0,155),  ων  το  χει- 
μενόν  έστιν  εν  μια  των  σελίδων  έχάστη  μονόστηλον  έχ  γραμμών  21 
(0,14X0,085)*  γραφέν  δε  τούτο  περί  το  τέλος  της  ις'  έχατ. 
έγένετό  ποτέ  χτήμα  «Θεοφάνη  ιερομόναχου  του  Καλογηρα  χαΐ  των 
όντων  φίλων  >. 

14Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  116  (μήκους  0,217,  πλ. 
0,15),  ών  το  χείμενόν  έστι  μονόατηλον  έχ  γραμμών  23  (0,16  Χ 
0,08 5)'  έγράφη  περί  το  τέλος  της  ιτ'  έχατ.  Άχέφαλον  χαΐ 
χολοβόν. 

1.  Το  πέρας  βίου  τινός  τοί5  αγίου  Κωνσταντίνου  του  μεγάλου. 

Άρχ.    < ημείς  σε[3(5μει)α,   άλλα  δύναμις  του  επουρανίου  θεού 

υπάρχει»,  φ.    1. 

2.  «Ευρεσις  χα:  άνάδ(ε)ις'.ς  του  τιμίου  ζαι  ζωοποιού  Σταύ- 
ρου». Άρχ.    «Έτους  διαχοσιοστώ  τριαχοστώ»,   φ.    1^. 

3.  «Βίος  χαΐ  πολιτεία  χαι  αγώνες  χαΐ  μεριχή  θαυμάτων  διή- 
γησις  του  έν  θαύμασι  περιωνύμου  πατρός  ημών  Άδανασίου  του 
έν  τω  "Αθωνι».  Άρχ,  «Οι  τών  αρίστων  ανδρών»,  φ.  12.  Τέ- 
λος*   «ετέρους  έςεριασώμεθα  (?)  χαι  μετά  τούτο  πα ». 

150.  Τεύχος  χάρτινον,  μήχους  0,21,  πλ.  0,15,  γραφέν 
ετει  1787-ω  χαι  συνισιάμενον  ες  επτά  φύλλων  άσελιδώτων  χαι  σε- 
λίδων ήριθμημένων  322,  ών  μία  εκάστη  τελεία  ούσα  γραμμάς 
άρι&μεΐ  20  (0,15x0,105). 

1.  «Νομοχάνονας  έκ  τών  αγίων  αποστόλων  χαι  τών  αγίων 
καΐ  οικουμενικών  επτά  συνόδων^  χαι  έχ  τών  αγίων  και  θεοφορων 
πατέρων  της  Ανατολικής  και  Όρ&οδόςου  Εκκλησίας  (άντεγράφη 
έκ  του  νομοκάνονος  του  ευρισκομένου  είς  την  λαύραν  του  αγίου 
Σά|3[3α  έν  Παλαιστίνη  άπαραλ(λ)άκτως),  περιέχων  άπαντα  τά  αναγ- 
καία περί  πνευματικής  διαγωγής».  Άρχ.  «Πρέπει  τόν  κριτην, 
τουτέστι  τόν  αρχιερέα»    κτλ.,   σελ.   1-95. 

2.  «Συναγωγή  έκ  τών  θεοφθόγγων  ρημάτων  και  διδασκαλιών 
τών  θεοφόρων  αγίων  πατέρων,  άπό  πάσης  γραφής  θεοπνεύστου  συνα- 
ί)ροισι)εΐσα  έκ  τών  τυγχανόντων  πατερικών  ί3ΐ|3λίων  έν  τη  ιερά  και 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  139 


Τζια  λαύρα  του  οσίου  ^τατρός  ημών  Σά|33α  του  ήγιασμένου  έν  ττ| 
Παλαίστίνη»  κτλ.  Άρχ.  «Παλλαδίου.  Ό  όσιος  ιτατήρ  ημών  ό  έν 
Λυ/ώ»  χτλ.,   σελ.   97-293. 

3.  «Δίήγησίς  των  'Ρωσσωτούρχωλέγων  (=Τωσοτουρχολεχων) 
-ερί  του  πολέμου  αυτών  ή  δε  αρχή  της  αιτίας  έστάδη  δια  την 
Όρ&οδοςίαν».  Άρχ.  «Κατά  το  έτος  1759:  ετυχον  εγώ  να  άττε- 
ράσω»  κτλ.,  σ.  293  Έζ  έτερου  αντιγράφου  τταρα  τώ  Έ.  Σταμα- 
τιάδτ],  Εκκλησιαστικά  σύλλεκτα.   Έν  Σάμω   1891,  σ.   52-57. 

4.  Κεφάλαια  κατά  Λατίνων,  στιχουργήματα  νεογραικικά  ττερί 
του  ιτροφήτου  Δαυίδ,  ττερι  του  ελαίου  της  χρίσεως,  και  ευχή 
•/ατανυκτική.  Έν  τϊ]  έσχατη  322-α  σελίδι•  «Έγράφη  δε  κατά 
το  ετος  1787  μηνί  σετττεμιίρίου  30,  εις  τον  τζόρ-^ζΟΊ  του  αγίου 
Συμεώ^ί.  του  Στυλίτου,  έξω  κειμένου  της  αγίας  λαύρας  του  οσίου 
ιτατρός  ημών  Σάβ^α  του  ήγιασμένου  έν  Παλαιστίνη•  έσταχώθη  δε 
διά  χειρός  του  πανοσιωτάτου  'ϊτατρός  και  πνευματικού  ημών  κυρ 
Ίωαννικίω  [δίί'],  ές  ιδίας  αύτοΰ  καλής  προαιρέσεως  και  άναλωμά- 
των>.  ΕΤτα  διά  χειρός  ετέρας*  «και  τόδε  άρχιμανδρίτου  Άγιοτα- 
φίτου,  του  εκ  Τύρνα[3ον>. 

151.  Τεύχος  |3ομ|3υκινον  έκ  φύλλων  157  (μήκους  0,21,  ιτλ. 
0,155),  γραφέν  περί  τήν  αρχήν  της  ιδ'  έκατονταετηρίδος•  ου  το 
ζείμενόν  έστιν  έν  μια  τών  σελίδων  έ/άσττ)  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
26  (0,187  Χ  0,12).-— Τεμάχιον  ασκητικής  |3φλου,  πι&ανώς  Παύλου 
του  Ευεργετηνου.  Άρχ.  «  -  -  -  ώνιον.  μή  ουν  τη  γλυκύτητι»  κτλ. 
Έν  τω  22-ω  φύλλω'  «Τττό&εσις  κ|3'•  τί  τό  της  άττα&είας  μέτρον, 
ζαι  τίνα  ταύτης  τά  ιδιώματα,  και  πόθεν  τω  άνθρώπω-  τζροαγ,- 
νονται».  Άρχ.  «Έν  τω  Γεροντικώ.  Γέρων  τις  έποίησε  πεντή- 
κοντα ετη»   κτλ. 

152.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  μήκους  0,21, 
"λ,  0,155. — Συλλογή  διδαχών  εκκλησιαστικών  ανωνύμων,  ων  ή 
πρωτίστη  έςεφωνήί^η  εορτή  του  αγίου  Νικολάου.  Άρχ.  «Καδ'  ον 
τρόπον  τό  άστρον  έκεινο  όπου  κράζεται  αυγερινός»  κτλ. 

153.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  163,  μή- 
κους 0,208,  ττλ.   0,16. 


140  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


1.  €Εις  άπασαν  τήν  λογικήν  του  Αριστοτέλους  μέθοδον  προ- 
οίοίχησις,  ήτοι  βίσαγωγή,  συντεΟεΤσα  τταρά  Γεωργίου  ιερέως  του 
Σουγδουρη,  του  έ;  Ιωαννίνων».  Άρχ.  «Ή  περί  τήν  σοφια^>  σπου- 
δή» κτλ.,  φ.  1.  Έςετυπώθη  ετει  1792-ω  υπό  Ιωάννου  Κα- 
ρατζά. Ά.  Π.-Βρετου,  Νεοελληνική  φιλολογία,  τ.  II,  σ.  90, 
άρι».  225. 

2.  «Πρόκλου  σφαίρα».  'Δρχ.  «Περί  αςωνος  καΐ  πόλου.  "^Αξων 
καλείται»   κτλ.,  φ.  81. 

3.  «Σύνοψις  της  ρητορικής»  άδηλου.  Άρχ.  «Κεφάλαιον  ~'α^ 
καδόλου  περί  ρητορικής.  Διαφόρως  οι  πάλαι  τήν  ρητορικήν  ώρί- 
σαντο»   κτλ.,  φ.   90. 

154.  Μα^ματάριον  χάρτινον  έκ  φύλλων  203  (μήκους  0,21, 
0,15),  γραφέν  μεταςύ  των  ετών  1716  και  1718.  Το  κείμενον 
μονόστηλον  έκ  γραμμών  24  (0,18X0,115). 

1.  «1718  άπριλ}νίου  22.  Εις  τους  επιστολικούς  τύπους  γυ- 
μνάσιον».   Άρχ.    «ΚαΙ  ή  δοκιμή  το  βεβαιώνει»   κτλ.,  φ.  1. 

2.  «1716  αύγούστου  22.  θέματα  της  γραμματικής  του  έ; 
απορρήτων»  Αλεξάνδρου  Μαυροκορδάτου.  Άρχ.  «Κεφάλαιον  α' . 
Άπό  τόσον  μεγάλον  σκότος»   κτλ.,  φ.  70. 

3.  «Έγχειρίδιον  άπάσης  τής  μετρικής  τέχνης  παρά  Γερασί- 
μου Βλάχου  του  Κρητός  συντεθέν».  Άρχ.  «Προοίμιον.  Ή  μέλι- 
τόρρυτος  των  Μουσών  κιθάρα»  κτλ.,  φ.  132.  'Ιεροσολ.  βΐί3λιο- 
})ήκη,  τ.  Ι,  σ.   403.  Π,  σ.   647. 

4.  «Εις  το  ^°^  κεφάλαιον  της  γραμματικής  του  Αλεξάνδρου 
(Μαυροκορδάτου)  θέματα  καί  τίνες  κανόνες».  Άρχ.  «Κοινόν. 
Επειδή  καί  ό  λόγος  μας>   κτλ.,  φ.    148. 

155.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  153  (μήκους  0,204,  πλ. 
0,16),  γ^οίψ,Ί  περί  το  μέσον  τής  ιη'  εκατ.  Το  κείμενον  μονό- 
στηλον   έζ  γραμμών  21   (0,17x0,11).    Φύλλα  άγραφα•   12-14, 

32,  33,  35,   104-139,  147,   148. 

1  Άδηλου  γραμματικά,  οΤον  περί  συμφωνιών,  τεχνολογία  τών 
διαφόρων  πτώσεων  κατά  τάς  διαφόρους  αυτών  σημασίας,  περί 
δοτικής  καΐ  αιτιατικής,  περί  τών  σημαινόμενων  του  ρήματος  βάλλω 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  141 


ζτλ.  Άρχ.    «ΑΕ  συμφωνίαι    εισΐ    τρεις•    ή  όνομΛστιχή    μετά    του 
ρήματος»,  φ.    1-11. 

2-  «Θεοφίλου  του  Κορυδαλέως  διαίρεσες  της  ποιητικής  χατά 
τα  είδη  αύτης  χαΐ  τίσιν  δχαστον  τούτων  διαφέρει».  Άρχ.  «^Εοικε 
τοιγαρουν  των  θειοτάτων  είναι  ή  ττοίησις»,  φ.  15-31.  Ίεροσολ. 
^:^5λιο9ήκη,  τ.  III,  σ.   123. 

3.  Άδηλου  τεχνολογία  γραμματική.  Άρχ.  «ΠοΤα  των  ονομά- 
των  ττερισπώνται    χαΐ    ποΤα  όςύνονταΐ;  πάν  μονοσύλλαβον»  κτλ.. 

φ.  34,  36-103. 

4.  Αντωνίου  Βυζαντίου  έπιστολιμαία  γραμματική  διατριβή 
χρός  τίνα  των  αύτου  φίλων.  Άρχ.  «Ό  μεν  μυ&ος  Ήφαίστω  συν- 
οικίζει τάς  Χάριτας»  κτλ.,  φ.  140.  "Ετερον  οτηίγραφον  δρα  έν 
τη  έμη  Εκθέσει  περί  των  έν  τη  βιβλιοθήκη  της  Παλαιάς  Φω- 
χαίας  ελληνικών  χειρογράφων.   Σμύρνη,    1876,  σ.   6. 

δ.  Άδηλου  «περί  του  εΤμι  τό  πορεύομαι>  και  «περί  του  ?ημι 
του  δασυνομένου  και  ψιλουμένου».  Άρχ.  «Ένεστώς.  ΕΤμι,  εις. 
δΤσι»   κτλ.,  φ.    149-153. 

156.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  102,  μή- 
χους  0,207,  πλ.   0,15.    Φύλλα  άγραφα•   45-52,   102. 

1.  «Εις  τήν  του  Πορφυρίου  και  φιλοσόφου  εισαγωγήν  πάρα- 
φράσεις  τε  καΐ  ζητήματα,  εκδοθέντα  παρά  Γερασίμου  Βλάχου 
χαθηγουμένου  του  Κρητός».  Άρχ.  «Κεφάλαιον  α'-"^ .  Σκοπός  έσ:ιν 
ενταύθα»  κτλ.,  φ.  1-44,  έ'νθα  τό  «Τέλος  των  του  Πορφυρίου 
"έντε   φωνών  1. 

2.  «Εις  τάς  του  Αριστοτέλους  κατηγορίας  παραφράσεις  τε 
χαΐ  ζητήματα,  εκδοθέντα  παρά  Γερασίμου  Βλάχου  του  Κρητό:. 
•/αϊ  διδάσκαλος  [βίο]  του  ημετέρου  διδασκάλου >•  Άρχ.  «Προοί- 
μιον.  Σκοπός  έστιν  ενταύθα»  κτλ.,  φ.  53-101,  ένθα  τό  «Τέλο: 
άπάσης  της  λογικής  πραγματείας». 

157.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  163,  μήκους 
0,203,  πλ.  0,155.  Τό  κείμενον  μονόστηλον.  Έν  τη  όπισθία  σε- 
λίδι  του  1-ου  φύλλου*  «Έκ  των  του  διδασκάλου  Άνανίου'  άφιε- 
ρώθη  τω  Παναγίω  Τάφω  κατά  τό  μ']^ο'  [==1770]  έτος»  κτλ.  -- 


142  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

«Εις  τά  όζτώ  |3ΐ|3λία  της  φυσιζγ^ς  ακροάσεως  παραφράσεις  τε  καΙ 
ζητήματα,  έχδο&έντα  παρά  Γερασίμου  ιερομόναχου  Βλάχου  του 
Κρητός,  του  των  έτζιστημών  κατ'  άμφοτέρας  τάς  διαλέκτους  κοι- 
νού διδασκάλου  και  του  ίερου  Ευαγγελίου  κήρυκος.  Τόμος  Α'^•». 
περιέχων  έν  έαυτω  τα  τρία  πρώτιστα  βιβλία.  Άρχ.  «Ή  φιλο- 
σοφία, το  μέγα   τοΤς  άνι)ρώποις>   κτλ. 

158.  Τεύχος  χάρτινον  έζ  φύλλων  99  (μήκους  0,201,  ^λ. 
0,145),  γραφέν  ετει  1672-ω.  Το  κείμενον  μονόστηλον  εκ  γραμ- 
μών 26  (0,158X0,115).  —  «Περί  ρητορικής  τέχνης  σύντομος 
παράδοσις  παρά  Γερασίμου  Βλάχου  του  τών  επιστημών  ύφηγητου 
εκδοθείσα.  Βιβλίον  πρώτον.  Εις  1072  μαίω  13  ήρςάμην  τών 
της  ρητορικής  βιβλίων».  Διαιρείται  εις  τρία  βιβλία.  Άρχ.  «Το 
τής  ρητορικής  όνομα  >. 

15Θ.  Τεύχος  χάρτινον.  της  ιγ'  έκατονταετηρίδος  εκ  φύλλων 
110    (μήκους  0,204,    πλ.   0,155).    Το  κείμενον    μονόστηλον  έκ 

γραμμών  21  (0,15X0,10). — «'-^Ρχή  ^'^''  ^^Ψ  ^Τ-^  "^^""^  ^Ρ^" 
τημάτων    τής    γραμματικής    τέχνης,   διορι)ωι)έντων    παρά  του  σο- 

φωτάτου  κυρου  Μανουήλ  Μοσχοττούλου  του  Κρητός».  Άρχ.  «Τί 
έστι  προσωδίας  Ποια  τάσις  εγγραμμάτου  φωνής».  Μετά  το  κεί- 
μενον ή  του  καλλιγράφου  υπογραφή•  «Φώτιος  ιερεύς  αμαρτωλός 
και  σφόδρα  αμαθής».  Έπονται  βλάχικα  τίνα  σημειώματα  καί  τίνα 
ελληνικά  περί   μέτρου   ιαμβικού. 

160.  Τεμάχιον  του  νομοκάνονος  Μανουήλ  Μαλαςου  έκ  φύλ- 
λων χάρτου  90,  μήκους  0,208,  πλ.  0,155.  Το  κείμενον  μονό- 
στηλον έκ  γραμμών  18  (0,146x0,092).  'Εν  τώ  τεμαχίω  τούτω 
περιέχεται  μέρος  του  πίνακος  τών  κεφαλαίων,  οΤς  ό  νομοκάνων 
διήρηται,  και  αυτός  ό  νομοκάνων  άπό  του  α'  μέχρι  του  σιζ'  κε- 
φαλαίου. 

1Θ1•  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιη'  εκατ.  έζ  φύλλων  50,  μήκους 
0,202,  πλάτους  0,145.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  24 
(0,153x0,10). —  «Κωνσταντίνου  Γορδάτου  περί  τής  τών  σφαι- 
ρών χρήσεως».  Άρχ.  «ΚαΙ  πάντα  μέν  οσα  ήμΤν»  κτλ.  Έ;εδόί)η 
τύποις  άναλώμασι  τής  Άδελφότητος  τών  Άγιοταφιτών  Ένετίγ;σιν 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  143 

ετει  1730-ω.  Ά.  Π. -Βρετου,  Νεοελληνεχή  φιλολογία,  τ.  II, 
σελ.  46,  άρι&.   90. 

162.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατ.  έχ  σελίδων  ήρί&μημέ- 
νων  71.  Μήκους  0,202,  πλ.  0,15.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  38  (0,155X0,097). —  «Χριστός  ήγείσδω.  Του  αύτοΰ 
Κορυδαλέως  εις  τα  υστέρα  του  Αριστοτέλους  αναλυτικά».  Άρχ. 
ιΤό  άναγκαιότατον  εις  θήραν»    κτλ. 

1Θ3.  Πανηγυρικό  ν  της  ις'  εκατ.  έκ  φύλλων  χάρτου  ήριδ- 
μημένων  74,  μήκους  0,206,  πλ.  0,152.  Τό  κείμενον  μονόστη- 
λο^  έκ  γραμμών   19   (0,143X0,105). 

1.  Ανδρέου  αρχιεπισκόπου  Κρήτης  «έγκώμιον  εις  τόν  δσιον 
"ατέρα  ημών  και  θαυματουργόν  Νικόλαον,  άρχιεπίσκοπον  Μύρων 
ττ^ς  Λυκίας».   'Αρχ.    «"^ Ανθρωπε  του   θεού  καΐ  πιστέ >  κτλ.»  φ.  α'. 

2.  Έφραΐμ  του  Σ6ρο'^  «λόγος  εις  τόν  Ά^ραόίμ  και  Ισαάκ». 
'Αρχ.    «Ισαάκ  έζ  ε[^Ύιμοι}>  κτλ.,  φ.  η'  (σελις  όπισθία). 

3.  Αθανασίου  αρχιεπισκόπου  Άλεςανδρείας  «εις  την  άπογρα- 
φήν  της  υπεραγίας  Θεοτόκου  και  εις  τόν  Ιωσήφ.  Τη  Κυριακή 
ι:ρό  της  Χρίστου  γεννήσεως».  'Αρχ.  «"Ωσπερ  οί  την  χρυσϊτιν» 
χιλ.,  φ.   ιζ'. 

4.  Γρηγορίου  επισκόπου  Νύσσης  «εις  την  άγίαν  του  Χρίστου 
γέννησιν  και  εις  τόν  Ήρώδην  και  εις  τα  βρέφη».  Αρχ.  €  Σαλ- 
πίσατε έν  νεομηνία»,  φ.   κδ'. 

δ.  Πρόκλου  Κωνσταντινουπόλεως  «έγκώμιον  εις  τα  όίγια  νή- 
πια τα  υπό  του  'ϊίρωοοΐ)  άναιρεθέντα».  'Αρχ.  «"^Ηθελον  μέν  άει 
χαΐ  πάντοτε»,  φ.  λς'. 

Ι).  Ιωάννου  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  την  ύπαπαντήν  του  Κυ- 
ρίου».  'Αρχ.    «Ου  μόνον  φορεΓ  σάρκα»,   φ.    λθ'. 

7.  Βασιλείου  Καισαρείας  «έγκώμιον  εις  του;  αγίους  τεσσα- 
ράκοντα  μάρτυρας  τους  έν  Σεβαστεία».  'Αρχ.  «Μαρτύρων  οε 
μνήμης >^   φ.   μγ'   (σελίς   όπισθία). 

8.  Πρόκλου  Κωνσταντινουπόλεως  «εις  την  στείρωσιν  τ?ίς  Ελι- 
σάβετ, και  εις  την  σιγήν  Ζαχαρίου,  καΐ  εις  την  γέννησιν  του 
Προδρόμου».   'Αρχ.    «Ουδέν  τοΤς  δεσποτικοΤς»,  φ.  να'. 


144  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


9.  Ιωάννου  Χρυσοστόμου  €έγχώμιον  εις  τους  άγίου;  καΙ  κο- 
ρυφαίου; των  άτΓοστόλων  Πέτρον  γ,άί  Παυλον».  Άρχ.  «Ουροτ^ου 
'/.α\  γης  αμιλλαν»,  φ.  νγ'  (σελίς  οττισΟία). 

10.  Πρόχλου  Κωνσταντινουττόλεως  λόγος  εις  την  μεταμόρ- 
φωσαν του  Κυρίου.  Άρχ.    «"Ατε  τοίνυν  χαΐ  τήμερον»,  φ.  νζ'. 

11.  Κυρίλλου  Άλεςανδρείας  λόγος  εις  την  μεταμόρφωσαν  του 
Κυρίου.  Άρχ.   €θί  μεν  ευ  ειδότες»,  φ.  ξα'. 

12.  Ανδρέου  Κρήτης  λόγος  εις  τον  εύαγγελισμόν  της  Θεο- 
τόκου. Άρχ.    «Επέστη   σήμερον»,   φ.  ςδ'. 

1Θ4.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 
63,  μήκους  0,203,  -^λ.  0,152.  Έν  τω  1-ω  φύλλω  Δοσίδεος 
ό  πατριάρχης  Ιεροσολύμων  έγραψε  τό  σημείωμα  τούτο*  *1692 
νοεμβρίου  ε;  εγινεν  ό  γάμος  του  μπεϊζατέ  Τάδουλ  του  Ήλιάσκου 
μετά  της  θυγατρός  του  αύ8 εντός  Κωνσταντίνου  βοεβόνδα  πά- 
σης Ούγκροβλαχίας.  Έτύχομεν  και  ήμεΓς  εδώ  και  έγίναμεν  σύν- 
τεκνοι,  και  ετυχεν  και  ό  δραγουμάνος  κυρ  Αλέξανδρος  (Μαυρο- 
κορδάτος) εδώ  γυρηζάμενος  άπδ  τό  Μπελιγράδι.  Έστω  εις  μνή- 
μην». Έν  τη  όπισδία  σελίδι  του  2-ου  φύλλου•  €Είς  χρήσιν  Νεο- 
φύτου Φιλάρετου,  μητροπολίτου  Άδριανουπόλεως,  του  έκ  της  Πα- 
λαιάς Ηπείρου,   και  των  φίλων». 

1.  Άδηλου  πέντε  τροπάρια  ιπερι  της  προσ&ήκης  τών  Λατί- 
νων. ^Ηχος  πλάγιος  δ'  ώς  κάθισμα  προς  τό  Την  ούράνιον  πύλην 
και».   Άρχ.    «Οι  Λατίνοι  τάς  μέμψεις  διαφυγεΤν»,  φ.  1. 

2.  Άδηλου  «περΊ  τών*  αιτίων  άρχηθεν  του  σχίσματος  τών 
Λατίνων  καΐ  περί  τών  πέντε  διαφορών  αυτών  προς  τους  Γραι- 
κούς έν  συντόμω  και  έν  σχήματι  κανόνος.  Ώδή  α'.  ^Ηχος  πλ.  δ'. 
'Γγράν  διοδίύσας  ώσει  ξηράν».  Άρχ.  «Τό  σχίσμα  Λατίνων >,  φ. 
2.  Τα  φύλλα  6-8  παντάπασιν  άγραφα. 

3.  «Έρώτησις  'Ιτοιλου  προς  ΓραΓ/όν>.  Άρχ.  «Ει  ουν  έκπα- 
λαι>   κτλ.,   φ.   9-3. 

4.  Άδηλου  «περί  της  άρχης  του  πάπα  και  περί  της  έκπο- 
ρεύσεως  του  αγίου  πνεύματος».  Άρχ.  «Μη  ταραττέτω  τινά» 
κτλ.,  φ.    14-27. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΥΑΙΩΝ.  145 


5.  «Επιστολή  σταλεΓσα  παρά  των  Γραικών  προς  τόν  πάπαν 
Τώμης»,  ή  έςή;•  «Τήν  ισχύν  σου  τήν  αχραν  προς  τους  σους 
υπηκόους  ίσχυρώς  πιστεύομεν  την  υπερηφανειών  σου  φέρειν  ου 
ου^ΛτμεθΛ•  την  φιλαργυρίαν  σου  χορέσαι  ουκ  ίσχύομεν  ό  Διάβολος 
μετά  σου,  δτι  ό  Κύριος  μεθ'  ημών»,  φ.   30. 

6.  Επιστολή  θεοφάνους  Ιεροσολύμων  εγκύκλιος  προς  τους  εν 
ΙΙαλαιστίνη  όρ&οδόξους  κατά  των  λατινικών  δογμάτων  και  εθίμων, 
οιηρημένη  ει;  κεφάλαια  ις'  (εκ  Μολδαβίας  τη  6-η  μαρτίου  1630). 
Άρχ.  €Τάς  διατριβάς  ετι  έν  Μολδαβία  ποιούμενοι  και  γράμματα 
κολλών  υμών  δεςάμενοι»,  φ.  31-58.  Τά  κατόπι  φύλλα  (59-65) 
"αντάπασιν  άγραφα. 

165.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  44,  μήκους 
0,222,  πλ.  0,152. —  «Εύκλείδου  στοιχεΐον  πρώτον  έκ  τών  του 
θέωνος  συνουσιών».  Άρχ.  «'Όροι.  ΣημεΤόν  έστιν,  ου  μέρος» 
/.τλ. — Φύλλ.   31    «Εύκλείδου  στοιχεΐον  δεύτερον». 

1ΘΘ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  εκατ.  έκ  σελίδων  72'  εστί 
δε  μήκους  0,207,  πλ.  142.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
28  (0,14X0,095). — Άδηλου  «περί  ά^^τι&έτων  παθών»  κεφάλαια 
νη'.  Άρχ.  «Περί  βίου  αρετής  καΐ  κακίας*  κεφάλαιον  πρώτον.  Ό 
Κόριος  έν  Εύαγγελίοις  φησι»   κτλ. 

1ΘΤ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  17,  μή- 
^'^'^;  0,20,  πλ.  0,146.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  25 
(0,156X0,106).  Έγράφη  δε  «και  τούτο  προς  τοΤς  άλλοις  επι- 
τελεία Νικολάου  του  Κεραμέως  ιατροφιλοσόφου»^.  —  «Ερμηνεία  εις 
*Χ2χαρτισμόν  τών  λειψάνων  του  θείου  έγκαινιασμου*.  Άρχ.  «Κα- 
ταρτίζων  πάντα  ό  άρχιερεύς  εις  μερίδας  τρεΓς  καΐ  τεθέντων  τού- 
των ένδον  του  δισκαρίου»   κτλ. 

168.  Χάρτινου  τινός  τεύχους  της  ιδ'  εκατ.  εν  τετράδιον,  ου  τά 
φ?ίλλα  τους  αριθμούς  φέρει  84-ϋΓ  περιέχει  δ'  έν  έαυτώ  σχέδη 
*'.νά  γραμματικά,  πιθανώς  Μανουήλ  του  Μοσχοπούλου,  εις  κανόνας 

*  Έτερον  αύτόγραφον  αύτοΰ  ζόνημα  ορα  έν  τ^  έμι•^  '£χί)έσει  -αλαιογρ^φι-Λων  καΙ 
φι/Λλογιχών  ερευνών  έν  θράν-τ^  χαι  Μαχεοονία.  Έλλην.  Φιλολογ.  Ιύλλογο;"  τιαρίρτ.  ιζ' 
τό'χοϋ,  σ.  9. 

IV.  10 


146  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ. 

ίαμβιχούς.   Άρχ.    €Άκροστιχ1ς  εις  τα  Φώτα.  Σήμερον    άχράντοιο 
βαλών»  κτλ.  Κανών  ιαμβικός    Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου. 

ΙβΘ.  Τεύχος  χάρτινον,  έμπεριέχον  ομιλίας  εκκλησιαστικός 
77  μετά  προοιμίου  του  τούτων  συλλογέως,  δς  υπεγράψατο  το  εαυ- 
τό"» δνομα  οϋτω*  «1644  ιαννουαρίω  26  έτελ(ε)ιώθην  παρεμου 
Ιεροθέου  ιερομόναχου  έκκλησιάρχου».  Ή  εις  την  Τπαπαντήν 
ομιλία  (φ.  10-29)  συνετέδη  ετει  «,αχμ'  [  =  1640].  φεβρουαρίω. 
β'.  ελέχθη  εν  τω  ναω  τϊίς  ύπεραγιας  δεσποίνης  ημών  Θεοτόκου 
της  Έλεούσας  εν  τη  ημέρα  της  Τπαπαντής».  Έτερα  ομιλία  (φ. 
206-208)  συνετέθη  ετει  «,αχλ'  [=1630]  μαίω  λ'.  ελέχθη  εν 
τω  ναω  της  Άδελφότητος  παρ'  έμου  Κωνσταντίνου  άναγνώστου 
Μαϊνέτα » . 

170.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  3  +  234,  μήκους  0,21, 
πλ.  0,147,  γραφέν  ετει  1682-ω•  ήν  δε  τούτο  τυρότερον  Γενναδίου 
μητροπολίτου  Δρύστρας  και  είτα  Χρύσανθου  πατριάρχου  Ιεροσο- 
λύμων. Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  21  (0,16  Χ  0, 105). — 
Μαςίμου  Πελοποννησίου  διδαχαι  38,  ων  προτέτακται  προοίμιον  και 
πίναξ  άναγραφικός  αυτών  τούτων  τών  διδαχών  μετά  δε  το  πέρας 
του  κειμένου  υπάρχει  το  σημείωμα  τούτο•  «Τέλος  και  τω  θεώ  δόξα* 
έτους  ^αχπβ'  [=1682]  μηνί  νοεμβρίω  θ'  ημέρα  "β ^.  Έτελ(ε)ιώθη 
το  παρόν  βιβλίον  παρά  κάμου  Ζαχαρίου  έκ  νήσου  Κώ  εν  τη  Δρύστρα». 

171.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  149  (μήκους  0.217,  πλ. 
0,16),  γραφέν  περί  την  αρχήν  της  ιθ'  εκατ.  —  «Εραστής  σοφία.: 
υπό  τών  θείων  Γραφών  οδηγούμενος,  εϊτ'  ουν  είσήγησις  δογμα- 
τική εκτεθείσα  παρά  του  διδασκάλου  Σεργίου  Μακραίου».  Εξε- 
δόθη τύποις  έν  Κωνσταντινουπόλει  ετει  1816-ω.  Κ.  Σάθα,  Με- 
σαιωνική  βΐ|3λιοθήκη,  τ.  III,  σ.  πβ'. 

172.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλων  121  (μήκους 
0,207,  πλ.  0,16),  όπερ  ήν  πρότερον  Σεργίου  διδασκάλου  του 
Μακραίου.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  (0,168  Χ  0,115).  — α')  «Έξη- 
γησις  εις  τό  "^Ασμα  τών  '^^σμάτων•  του  ευσεβέστατου  βασιλέως 
Ματθαίου  του  Καντακουζηνού».  Άρχ.  «Προοίμιον.  Ου  πάνυ  μοι 
δοκεΓ»   κτλ.  Μίςηβ  τ.  152,  σ.   997  κέ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  147 

173.  Τεύχος  χάρτινον  της  εη'  έχατ.    έχ  φύλλων    196  (μή- 

* 

χους  0,209,  ττλ.  0.16),  όπερ  ην  πρότερον  Γερβασεοϋ  Τραπεζουν- 
ν.οο  καΐ  πρωτοσογχέλλου  Άγεοταφίτου.  Τό  χείμενον  μονόστη^ον 
(0,146X0,095). —  Θεοφίλου  Κορυδαλλέως  €  υπόμνημα  συνοτττι- 
7.όν  χαΐ  ζητήματα  εις  την  περί  ουρανού  πραγματει'αν»  Αριστοτέ- 
λους. Άρχ.    <ΟΙόν  τις  νέηλυς  εις  πόλιν»    χτλ. 

174.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έχ  σελίδων  ήριθμημένων 
438*  ην  δε  τούτο  πρότερον   <  Χρύσανθου  άρχιμανδρίτου  Ίεροσολυ- 
μίτου»     του  Νοταρά,    χαί    μήκους  μεν    έστι    0,214,    πλάτους    δέ 
0,16*  το  δ'  εν  αύτω  κείμενον  μονόστηλον  δν  χώρον  εν  μια  των  σελί- 
δων έκάσττ]  κατέχει  ως   0,155  Χ  0,105. —  «Εις  το  πρώτον  βιβλίον 
της  ίερας  σχολαστικής  θεολογίας    παραφράσεις  τε    και  ζητήματα, 
έχδοθέντα  έν  τω  α*!*   βΐ|3λ:ω  περί  όρθοδόςου  πίστεως  του  εν  άγίοις 
"ατρος    ημών    Ιωάννου    του  Δαματκηνου    παρά  Γερασίμου    ιερο- 
μόναχου Βλάχου  του  Κρητός,  του  τών  επιστημών  κατ'  άμφοτέρας 
τις  διαλέκτους  '/.οι\οΐί  διδασκάλου    καΐ  του  ίερου    Ευαγγελίου    κή- 
ροχος.   Τόμος  δεύτερος».  Άρχ.    €ΐΙροθεωρία  τών  ζητημάτων.    Ή 
"ϊτερΊ  θεού  θεωρία»   κτλ. 

175.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  188,  μή- 
'/οϋς  0,217,  πλ.  0,16. 

1.  Νεοφύτου  Τοδινου  διδαχαί,  φ.  1-125.  Έςετυπώθησαν 
έν  Τώμη  ετει  1636-ω.  £.  1<β§Γαηά,  ΒίΜίο^ΓαρΜβ  1ιβ11έηί(ΐιιβ 
(XVII  δϊέοΐβ),  τ.  Ι,  σ.   339,  αριθ.   251. 

2.  «Ερμηνεία  του  σοφωτάτου  υπερτίμου  Ψελλού  εις  το  ^Ασμα 
τών  '^σμάτων  δια  στίχων  πολιτικών,  προς  τον  βασιλέα  κυρ 
Νιχηφόρον  τον  Βοταν(ε)ιάτην».  Άρχ.  «Έπείπερ  τό  φιλομα- 
θέςι  χτλ.,  φ.   126-160.  Μϊ^ηβ  τ.   122,  σ.    540. 

3.  «^ΑψχηΏ  [ουλίου  7ΐ  άντεγράφθη  έν  Βουκουρεστίω.  Διήγησις 
^ντομος  περί  τε  του  Σερμπτ^ου  [ϊοεβόδα.  του  και  Τάδουλου,  παρ'  ελ- 
πίδα της  ηγεμονίας  έκπεσόντος,  και  Ταδουλ|3οε|3(>δα  υίου  Μίχνα  |3οε(3(>- 
δαέντη  Ούγγρθ|3λαχία  εισελθόντος>,  συγγραφεΤσα  ύπο  Ματθαίου  μη- 
τροπολίτου Μυρέων  και  άφιερωθεΤσα  τω  ^οε^άοα  Τάδουλ,  φ.  161  κέ. 
Πρ|3λ.  ί]  Ι,θ^Γαηά,  ΒίΜϊοΙΙιβςυβ  ^^^β^^β  νυΙ^αΪΓβ,  τ.  II,  σ.  ι,χχχγ. 


148  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

4.  «Στίχοι  πολιτιχοί  του  αυτού  εις  τον  αυτόν >.  Άρχ.  «Ταύτα 
μεν,   ώ  δούξ,  παρ'  έμου  προς  σε  πόθω»  χτλ.,  φ.  179-180. 

5.  Επιστολή  Ματθαίου  μητροπολίτου  Μυρέων  προς  Κύριλ- 
λον  (τον  Αούχαριν).  Άρχ.  < Εναγών ιον  άχήχοα  εΤναί  σου»  χτλ.. 
φ.   181-188. 

17 β.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  265  (μήχους  0,21,  πλ. 
0,16δ),  γραφέν  ετει  1693-ω.  Φύλλα  άγραφα•  139-142,  165- 
166,   195,  227,  247. 

1.  «Βίβλος,  εν  η  γέγραπται  ή  όδοιπορία  της  βασιλείας  του 
Σημττηρίου,  από  της  πόλεως  Τομπόλσχης,  μέχρι  χαΐ  των  ορίων 
του  βασιλείου  της  Χήνας,  έν  ετει  7183-ω:  μηνός  μαΐου  Β-η*. 
Έγράφη  δε,  αυτή  ή  βίβλος,  3ταν  χατά  προσταγήν  του  μεγάλου 
αύθεντός,  βασιλέως,  χαΐ  μεγάλου  κνέζου  Αλεξίου  Μιχαηλοβήτζου, 
πάσης  Μεγάλης,  Μιχρας  τε  και  Λευκής  Τωσσίας  αύτοκράτορος, 
έπέμφθη  από  της  Μόσκβης  μετά  Λρεσβείας  εις  τό  βασίλειον  της 
Χήνας  Νικόλαος  ό  Σπαδάριος,  έν  ετει  από  Αδάμ  7183  μαρτίου 
3-η».  Άρχ.  «Έν  ετει  7183-ω  μαιου  3Τί  έμισεύσαμεν  έν  τρισΐ 
πλοιαρίοις»  κτλ.  Μετά  τό  κείμενον  (φ  1383)*  «Μετεφράσ&η  έν 
ετει  1693-ω  από  Χρίστου  γεννήσεως,  έν  μηνΐ  όκτωβρίω,  έν  τη 
μεγίστη  βασιλευουση  πόλει  Μοσκβα,  προστάξει  του  πανοσιωτάτου 
και  λογιωτάτου  αγίου  άρχιμανδρίτου  της  αγίας  και  Χριστοβαδίστου 
πόλεως  Ιερουσαλήμ,  παρόντος  και  αοτοΐ^  έν  τή  μεγίστη  και  λαμπρά 
πόλει  ταυτη>.  Κ.  Σά&α,  Νεοελληνική  φιλολογία,  σ.  399-400. 
£.  Ιιβ^Γ&ηά,  ΒΛϋοΙΙιβςιΐθ  ^Γοοςαβ  νηΙ^&ΐΓβ,  τ.  III,  σ.  χχχιν. 
Κ.  Παλαιολόγου,  Έλληνες  διπλωμάται  έν  Τωσία.  ΠαρνΛσσός,  τ 
Χ,  1886,  σ.  35-39,  388-391. 

2.  <^Ή  του  Σημττηρίου  άπό  Μόσκβης  χειμέριος  οδός  μέχρι 
του  Τωμπόλ(ίκη>.  Άρχ.  «Άπό  της  Μοσκβας  έως  της  μονής  τής 
αγίας  Τριάδος»  χτλ.,  φ.  143.  Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου  (φ. 
158^)•    «Έν  ετει   1693-ω  ιουνίου   15-η». 

3.  «Περιγραφή  τής  Κασπίας  θαλάσσης».  Άρχ.  «Περιγραφή 
διαβάσεων  ιππικής  άπό  τό  πέτρινον»,  φ.  159-164. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  149 


4.  Θεοδώρου  Ίσαάχου  Μπάιχοβου  περιοδεία  έν  τη  ΚιταΓα  έτει 
7183-ω,  φ.    167-194. 

5.  Περιγραφή  της  αύθεντείας  της  Σημπηρίας,  φ.  196-210. 

6.  «Διήγησις  περί  της  άρχης  της  της  μεγίστης  ορθοδόξου  αυ- 
θεντειας  βασιλευούσης  πόλεως  Μόσχβης,  πώς  χαΐ  εις  ποίον  χαφόν 
ν.'ή  τίνι  τύχη  τό  τοιοΟτον  μεγάλον  βασίλειον  ήρξατο  καΐ  τοσούτον 
ηυξησε  χαΐ  έδο$άσ&η>,  φ.   212-226. 

7.  «Περί  ειδεισεως  [δίο]  της  γης  Κιταΐας  χαι  περί  βαθύτατης 
Ινδίας  έν  ετει  Οζ)ροζ  Η*  εις  τό  Σιμτϋήρι  Τομπόλσχι  διά  έςετάσεως 
το•5  στόλνικου  και  βοεβόδα  Πέτρου  του  Ί<οαννοβίτΙ|ι  το  πίχλην  Γο- 
οούνθ|3  (Γ>τάμα  με  τους  συντρόφους  αύτου  περί  της  βασιλείας  της 
Κιταίας  εΐδησις  -/αδολική  έστάθηκε».  Άρχ.  «Εις  τό  βασίλειον 
της  Κιταίας»   κτλ.,  φ.    228-246. 

8.  «Κυρίλλου  φιλοσόφου  του  Τωμαίου  ομιλία  ευσεβούς  διδαχής 
Γ^οος  τόν  εύσεβέστατον  κνέζην  Βλαδημήρην>.  Άρχ.  «Μετά  ταύτα 
έστειλαν  οί  Τωμαϊοι*   κτλ.,  φ.  248-265. 

177.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  269  (μήκους  0,21,  πλ. 
0,16),  γραφέν  περί  τό  τέλος  της  ιζ'  εκατ.,  ως  δε  φαίνεται,  υπό 
Χροαχ^&ου  Νοταρά. 

1.  «Περί  πρακτικής  γεωμετρίας».  Άρχ.  «"Ες  είσι  τα  της  πρα- 
κτικής»  κτλ.,  φ.   1. 

2.  Γεωμετρία  κατά  τόν  Εύκλείδην.  Άρχ.  «Έπι  της  δοθείσης 
2^δείας>  κτλ.,  φ.   17-148.  Φύλλα  άγραφα*  112-140. 

3.  «Εύκλείδου  στοιχεΐον  πρώτον  έκ  των  θ έωνος  συνουσιών». 
Αρχ.   «ΣημεΤόν  έστιν,   ου  μέρος  ού&έν»,   φ.    149. 

4.  Τριγωνομετρία,  αστρονομία  και  αριθμητική  ίταλιστι  και 
μετά  πολλών  πινάκων,  φ.    166-269. 

173.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  95  (μή- 
'^θί>;  0,208,  πλ.  0,152),  δπερ  ετει  1767-ω  κτήμα  ην  Μακα- 
ρίου τινός.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  (0,267  Χ  0,115).— α')  «Εις 
"2  τετράστιχα  του  αγίου  Γρηγορίου  του  θεολόγου  έςήγησις  κατά 
λέ;ιν>.--β')  Έζήγησις  κατά  λέςιν  τών  άσματικών  ιαμβικών  Ιωάννου 
του  Δαμάσκηνου  κανόνων  καΐ  τών  τριωδίων  της  Μεγάλης  Εβδομάδος. 


150  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


17Θ.  Τεύχος  χάρτινον  τη;  ιε'  εκατ.,  μήκους  0,213,  πλ. 
0,155.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  21  (0,147  Χ  0,095). 

1.  Έπεφανίου  Κύπρου  λόγος  €ε1ς  την  τετραήμερον  εγερσιν 
του  Λαζάρου».  'Αρχ.    «Προς  ύψηλοτάτην  ήμΐν>   κτλ.,  φ.  1. 

2.  Του  αυτού  «λόγος  εις  την  ήμέραν  του  Μεγάλου  Σα^^ά- 
του».  'Αρχ.    «Τί  τούτο  σήμερον»,  φ.    25.  ' 

3.  «Γρηγεντίου  λόγος  κατά  των  τα  αζυμα  φρονούντων».  'Αρχ. 
«Ό  περί  των  άζυμων  λόγος»,   φ.   44?. 

4.  «Δόγος  κατά  Ιουδαίων,  πώς  δει  αυτοΤς  διαλέγεσ&αι, 
δτε  θέλουσιν  έκεΓνοι  καταστρέφειν  τδ  κοιτά  Χριστδν  μυστή- 
ριον».  'Αρχ.  «Τοιούτον  τοι  πάσχειν  εοικας,  όσιώτατε  άνερ»,  φ.  79. 

5.  Άσκητικαί  τίνες  διηγήσεις  έκ  του  Γεροντικού,  φ.  108. 

6.  «Σύντομος  διδασκαλία  του  θαυμασιωτάτου  Γαληνού  του 
σπεύσαντος  γράψαι  εις  τά  τών  μορίων  πάθη,  ανίατα  και  δυσίατα. 
ώστε  εύίατα  γενέσθαι>.  'Αρχ.  «Και  πρώτον  μεν»  κτλ.,  φ.  202. 
Μέχρι  του  ρμβ'  κεφαλαίου 

180.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιε'  εκατ.  έκ  φύλλων  198  (μή- 
κους 0,207,  πλ.  0,15).  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
19  (0,135X0,092).— Ώριγένους  φιλοκαλία. 

181•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιε'  εκατ.  έκ  φύλλων  119,  μήκους 
0,208,  πλ.  0,143.  Το  κείμενον  μονόστηλον  (0,145X0,08).— 
α')  Κανόνες  άσματικοί  εις  τον  αγιον  Δημήτριον.  'Αρχ.  «Κανών 
του  αγίου,  φέρων  ακροστιχίδα•  Δημητρίω  νυν  πρώτον  δμνον  εισ- 
φέρω».—  β')  «Τριώδια  προσόμοια  της  Μεγάλης  Εβδομάδος,  ψαλ- 
λόμενα  καθ'  ήμέραν  εις  τον  αγιον  Δημήτρίον,  ποιηθέντα  παρά 
του  πα^^αγιωτάτου  αρχιεπισκόπου  θεσσαλονίκης  κυρου  Συμεών». 
'Αρχ.  «Τριωδιον,  ου  ή  άκροστιχίς•  Τη  δευτέρα  -  -  -  Τω  την 
άθεον  έγειρομένην»  κτλ.  Έν  τη  τελευταία  σελίδι  πίναξ  άναγραφι- 
κός  υπάρχει  γραπτών  τίνων  βιβλίων. 

182.  Εύχολόγιον  άκέφαλόν  τε  και  κολοβόν,  συνιστάμενον  έκ 
φύλλων  202  (μήκους  0,219,  πλ.  0,145),  ων  τά  μεν  πρώτιστα 
77  έγράφη  τη  ιδ'  έκατονταετηρίδι,  τά  δέ  λοιπά  τη  πεντεκαιδε- 
κάτη.   Το  κείμενον  μονόστηλον.  —  Ακέφαλος  ακολουθία  της  γονυ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  151 


κλισίας,  φ.   1-2^.  Άρχ.    €  -  -  -  προσώπου  αύτου  δτι  μ. είμΙ 

του  έξαιρεΓσθαί  σβ  λέγει  Κύριος:-  Ιερεμίου:-  Έγένετο  λόγος  Κυ- 
ρίου προς  με  λέγων  τι  συ  ορδς,  *Ιερεμία;   καΐ  εΓπον»  χτλ. — Φύλλ. 
2  Ευχή,  ης  ή  άρχή'  «"Αχροτπε,  αμίαντε,  άναρχε,  αόρατε»  χτλ. — 
Φϋλλ.   4    Ευχή    έτερα.  Άρχ.    €  Κύριε  ο  θεός  ημών,    ό  τήν  σήν 
Είρήνην»   κτλ. — Φύλλ.  7  Ευχή  ετέρα.  Άρχ.  «Ή  άεννάως  βρύουσα 
!|ωτιχή  καΐ  φωτιστική  πηγή»   κτλ. — Φύλλ.   10   «Ευχή  της  κεφα- 
λοχλισίας».  Άρχ.    «Κύριε  ό  θεός  ημών,  ό  κλίνας  ουρανούς»  κτλ. 
ΕΓτα  στιχηρόν  ίδιόμελον  ε?ς  ήχον  γ',  ου  ή  αρχή•    «Νυν  είς  ση- 
[ΐεϊον  τοις  πασιν  εμφανώς»   κτλ. — Φύλλ.  12^-25   «Ακολουθία  του 
αγιασμού    τών  αγίων    θεοφανείων  γίνεται    δε    ούτως:  -  Μετά   το 
ειπείν    τόν   ιερέαν  τήν  όπισθάμβωνον    εύχήν    έζερχόμεθα    πάντες 
έν  τω  λοατηρι,    προπορευόμενου    του  ιερέως    μετά  λαμπάδων  και 
ι^)υμιατοΰ•  ημείς  δε  ψάλλομεν  τροπάριον  έκ  γ''  ήχος  πλ.'δ':  Φωνή 
Κυρίου    έπι  τών    υδάτων»   κτλ.  —  Φύλ.   25   «Ευχή  εις  τό  κατα- 
σφραγΐσαι  παιδίον,  λαμβάνον  δνομα    τη  ογδόη  ημέρα  της  γεννή- 
σεως   αύτου».  Άρχ.    «Ίστέον    δτι    τη  μετά    τήν  γέννησιν   ογδόη 
ήμερα  προσάγεται  τω  ναώ  παρά  της   μαίας  τό  βρέφος  κτλ.    Κύ- 
ριε ό  θεός  ημών,  σου  δεόμε&α  και  σέ  ίκετεύομεν»    κτλ. — Φύλ. 
25^   «Ευχή  έτερα  προς  ταύτην».  Άρχ.  «Ό  θεός  ό  παντοκράτωρ, 
ό  διά  του  μεγαλοφωνοτάτου»   κτλ. — Φύλ.  27?   «Ευχή  είς  γυναίκα 
τεσσαράκοντα    ημερών    της  γεννήσεως  αυτής».   Άρχ.    «Εύλογε!  ό 
ιερεύς-   τρισάγιον  -  -  ΔεΓ  γινώσκειν    δτι  τη  τεσσαρακοστή  ημέρα 
προσάγεται  -  -  Κύριε  ό  θεός  ημών,    σου  δεόμεθα  και  σέ  παρα- 
χαλουμεν»   κτλ.  —  Φύλ.   29    «Δβΐ  δέ  γινώσκειν,    δτι  τό  γεννηθέν 
ι^ρέφος,  έάν    άρα    άσθε^/η    και    ού  θηλάζει,  αλλά    προς  θάνατον 
άφορα,   ού  χρή  περιμένειν»   κτλ. —  «Νομικόν  έκ  τών  τιη'  θεοφό- 
ρων  πατέρων    τών  έν  Νικαία.    Χρή    γινώσκειν,    δτι    ει    αϊ  πέντε 
μήνας  έγκυμονοΰσαι,   ει  τύχη  ύπό  τίνος  πληγής»  κτλ. — Φύλ.  29^^ 
«Ευχή    εις  τό  ποιήσάι    κατηχούμενον.    Άποδύει    αυτόν  και  ύπο- 
λύει  και  ιστησιν    αυτόν    κατά   ανατολάς  καΐ  εμφυσά    αύτώ  τρίτον, 
σφραγίζω  ν    τό  μέτωπον  αύτου    και  τό  στόμα  και  τό  στήθος,  και 
λέγει.  Έςορκισμός  ^^^ .  Έπι  τω  ονόματι  σου,  Κύριε  ό  θεός  άλη- 


152  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

θείας»  κτλ.  Φύλ.  30?  Εξορκισμό;  β'.  Φυλ.  31?  Έςορκισμός  γ  . 
Φϋλ.  32?  Έςορκισμός  δ'.  —  Φύλ.  33*  «Ευχή  μετά  το  τζοίψαι 
κατηχούμενον  τον  προς  ώρρίν  βατυτεζόμενον.  Ό  ων,  δέσποτα  Κύ- 
ριε, ό  ποιήσας  τόν  άν&ρωπον  κατ'  εικόνα  σου»  κτλ.  —  Φύλ.  41" 
«Ευχή  εις  το  άπολουσαι  τόν  νεοφώτιστον  τη  όγδόιτ]  ήμερα  τζ 
μετά  τό  βάττϊΐσμα».  Άρχ.  «Ό  λύτρωσιν  αμαρτιών  δια  του  άγιου 
σου  βαπτίσματος  τω  δούλω  σου  δωρησάμενος»  κτλ.  —  Φύλ.  41»^ 
«Ευχή  εις  τό  άπολουσαι  τόν  νεοφώτιστον».  Άρχ.  «Δέσποτα  Κύ- 
ριε ό  θεός  ημών  ό  δια  της  κολυμβήθρας»  κτλ. — Φύλ.  42*  «Ευχή 
εις  τό  άποκουρευσαι  παιδίον».  Άρχ.  «Δέσποτα  Κύριε  ό  θεός 
ημών,  ό  τη  εικόνι  σου  τιμήσας  τόν  ανθρωπον»  κτλ. — Φύλ.  43»^ 
«Άκολουι)ία  εις  μνήστρα•  αρχή  του  άρραβώνος.  ^Ίσταται  ό  μεν 
πρεσβύτερος  έν  τω   ίερατ(ε)ίω,  οί  δε  άρμοζόμενοι  πρό  τών  θυρών» 

κτλ. — Φύλ.  56*  «Ακολουθία  είς  άδελφοποίησιν».  —  Φυλ.  58* 
«Ακολουθία  εάν  συμβη  προσφάτως  έμπεσεΤν  έκ  τών  ακαθάρ- 
των είς  άγγεΤον  ο'ίνου  και  ελαίου.  Χρή  τό  έμπεσόν  άκάθαρ- 
τον  παραχρήμα  ρίτυτεσθαι  ε;ω»  κτλ. — Φύλ.  59^  «ιΕύχή  έπι 
παντός  σκεύους  μιαν&έντος».  Άρχ.  «Δέσποτα  καρδιογνώστα 
Κύριε,  ό  επισταμένος  τα  πάντα  πριν  γενέσεως»  κτλ. — Φύλ.  60* 
«Ευχή  έπι  ανορύξει  φρέατος».  Άρχ.  «Κύριε  ό  θεός  6  πα'^/τοκρά- 
τωρ  και  παντοδύναμος»  κτλ. — Φύλ.  61  «Ευχή  έπΙ  και^αρισμου 
φρέατος»,  Άρχ.  «Κύριε  ό  θεός  ημών,  ό  πάντα  καλά  λίαν  ποιή- 
σας>  κτλ.  —  Φύλ.  62*  «Ευχή  έπι  φρέα(τος)  μιανθέντος»  (κώδ.  μιαν- 
θέντα).  Άντλησον  έ;  αύτου  κάδους  μ'  και  βάλε  ύδωρ  τών  αγίων 
Θεοφανίων,  και  θυμιάαας  -  -  Κύριε  ό  θεός  ημών  ό  δι'  οπτασίας 
σου  και  φωνής  νομο&ετήσας»  κτλ. — Φύλ.  63*  «Ευχή  έπι  μιαροφα- 
γησάντων».  Άρχ.  <  Δέσποτα  κύριε  ό  θεός  ημών,  ό  έν  ύψηλοΤς 
κάτοικων»  κτλ. — Φύλ.  63?  «Ευχή  έπι  παντός  είδους  μιανθέντος». 
Άρχ.  «Κύριε  ό  θεός  ό  μόνος  άγιος»  κτλ. — Φύλ,  64*  «Ευχή 
έπι  τών  έν  βρώμασι  σκανδαλισ&έντων » .  Άρχ.  «Κύριε  ό  θεός 
ημών,  ό  τω  κορυφαίω  τών  αποστόλων  σου»  κτλ. — Φύλ.  64^  «Ακο- 
λουθία έπι  τεκνοποιητών > .  Άρχ.  «Εισέρχεται  ό  μέλλων  υιο- 
θετεΓσ&αι»   κτλ.    —  Φύλ.   66^  €Εύχή  είς  ευλογίαν  οίκου  νέου». 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜδΝ.  153 


Αρχ.    €'Ά7Γτουσί  χήρου;  δ'  -,  -  Ό  θεός  ό  σωτήρ  ημών»  κτλ. — 
Φύλ.   67^    «Ευχή    ζΐς  εΐσοδον    οϊκου».   Άρχ.   «Δέσποτα    κύριε  ό 
θεός  ημών  ό  εύλογήσας>   κτλ.  —  Φύλ.   67»^  *Ε'^χή  ^^^  θεμελίου 
έζκλησίας>.   Άρχ.    €  Κύριε    ό  θεός    ημών    ό  άρεαθείς»   κτλ.    — 
Φύλ.   673  ιΕύχή  εις  άπαρχήν   απόρου».  Άρχ.   «Ό  ων  δέσποτα 
ζυριε»    κτλ.  — Φύλ.   68^  €Εύχή  έπΙ  θέρους».— Φύλ.    69^  «Ευχή 
3•ς  άλωνα,   δταν  θέλ(7]ς)  μετρήσεων».  —  Φύλ.   70*  «Ευχή  προς  το 
ρτευααί  δμπελον».  —  Φύλ.   70^  «Ευχή.  εις  τάς  σταφυλάς».  — 
Φύλ.   71°^  *Εύχή    έπΙ  τρύγους». — Φύλ,   71^^  «Ευχή  εις  εύλογίαν 
οίνου». — Φύλ.  71?  «Ευχή  έπι  τρύγους». — Φύλ.   71?  «Ευχή  ε?; 
ευλογίαν  οίνου». — Φύλ.    71?  «Ευχή  εις  θυσιαστήριον  μιαν&έν  υπί^ 
έι)νικών>. — Φύλ.    73°'  «Ευχή  εις  υψωσιν  σταυρού».  —  Φύλ.   73" 
ιΕύχή  εις  σεισμόν». — Φύλ.   741^  «Ευχή  εις  φό^ίον». — Φύλ.  74* 
«Ευχή  έπι  άνομ^3ρίας».  —  Φύλ.   74?  «Ευχή  έτερα». — Φύλ.   75»^ 
«Ευχή  λεγομέ^>η  υπό  του  ιερέως,  δταν  μέλλει  μεταλαβεΐν  ό  λαδς». — 
Φύλ.  76*  «Ευχή  συγχωρητεκή  υπό  πνευματικού». — Φύλ.  76?  «Ευ- 
χή έπι  προπετώς  ομνυόντων». — Φύλ.   77*  «Ευχή  έπι  χειμαζό- 
μενων υπό  πνευμάτων  ακαθάρτων >.    —   Φύλ.  77»^  «Ευχή  εν  τω 
μέλλειν  άρισταν». — Φύλ.  77^^  *Εύχή  μετά  του  άριστου»  (  =  τό  δρι- 
ατον).  —  Φύλ.   78*  «Ευχή  εις  εύλογιαν  οίνου  νέου».  —  Φύλ.   78»^ 
«Ευχή  εις  τό  πλευσαι.  πλοΓον». — Φύλ.    79'^  *Εύχή  έπι  προσφε- 
ρόντων  άπαρχάς».  —  Φύλ.    80*  «Ευχή  εις  πόλεμον  πορνείας». — 
Φ^λ.  81^  «Ευχή  λεγομένη  εις  κάμινον  άσ[3έστου».  —  Φύλ.    82* 
«Ευχή  εις  αυπνον».  —  Φύλ.   82*  «Άκολουί)ία  εΙς  πτώσιν  προ^3ά- 
των».  —  Φύλ.  83^  Άποστολοευαγγέλια  εις  λιτάς  και  έορτάς.  — 
Φ>λ.  101*  «Ή  θεία  λειτουργία  του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Ίωτ/- 
νου  αρχιεπισκόπου  Κωνσταντινουπόλεως  του  Χρυσοστόμου».  Άρχ. 
<Ό  θεός  ό   θεός  ημών,  ό  τόν  ούράνιον  αρτον»  κτλ. — Φύλ.  113ι^ 
«Ή  θεία  λειτουργία  των  Προηγιασμένων  » . — Φύλ.  117»^  €  Ευαγγέ- 
λια έω&ινά».— Φύλ.  12δ?  Άποστολοευαγγέλια.  — Φύλ.  129*  «Έϊο- 
διαατικόν  περιέχον  τήν  άπασαν  άκολουθίαν  τών  τεθνεώτων».  Άρχ. 
«Άπο&ανόντος    του  άν&ρώπου    έρχεται    ό  ιερεύς»   κτλ.   —  Φύλ. 
157*  «Τάζις  γινομένη  έπι  τελευτήσαντος  μονάχου».  Άρχ.  «Μετά 


154  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τό  άποσπογγισθηναι  αυτόν»  χτλ.— Φύλ.  167?  €Άποατολθ6ϋαγγέλιαί 
νεχρώαιμα». — Φύλ.  174*  €Άκολουθία  του  άγιου  ελαίου». — Φύλ. 
199β  «Ευχή  συγχωρητική  άπό  πατρός  πνευματικού.  Κειμέ^^  ή 
οεξιά  χειρ  αύτου  επάνω  της  χεφαλης  του  έξομολογουμένου »  κτλ. — 
Φύλ.  20 1?  Εις  ευχέλαιον  κανών  ασματικός  εις  ήχον  πλάγιον  β'. 
Κεκολθ|3ωμένος. 

183.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκους  0,222,  πλ.  0,158),  γρα- 
φέν  ετει  1085-ω.  Έν  τ^  άνω  ώα  της  1-ης  σελιδος*  €1778 
εις  τον  καιρόν  του  Ιεροθέου  ήνι  άφηέρομα  του  Δαακαλάκυ  Τζόρ- 
τζη  ^  φευρουαρίου  εις  τό  Μετόχι  του  Άγιου  Τάφου».  Και  πά- 
λιν έν  τη  κάτω  ωα•  €νυν  δέ  Καλλινίκου  του  Ηράκλειας-  νυν  δ' 
αύθις  ώνήθη  παρά  του  Γεωργίου  Άδριανουπολίτου». 

1.  ιΣύνοψις  της  λογικής  του  Αριστοτέλους,  ποιηθεΤσα  κατά 
πευσιν  και  άπέκρισιν  παρά  του  αοφωτάτου  και  λογιωτάτου  κυρίου 
Θεοφίλου  του  Κορυδαλέως».  Άρχ.  «Ουδέν  ούτω  τοις  α^^θρώποις 
τίμιον»  κτλ.,  σελ.  1-52,  ένθα  τό  «Τέλος  των  πέντε  του  Πορ- 
φυρίου  φωνών».  Είτα  δύο  φύλλα  άσβλίδωτα,  παντάπασιν  άγραφα. 

2.  «Σύνοψις  του  περί  κατηγοριών  βιβλίου»  κατά  πευσιν  και  άπό- 
κρισιν,  σελ.   53-96. 

3.  «Σύνοψις  τών  μετά  τάς  κατηγορίας»,  κατά  πευσιν  και 
άπόκρισιν,  σελ.  97-102.  ένθα  τό  «Τέλος  τών  κατηγοριών  και 
τω  θεώ  δόςα:  —  1685  έν  πόλει  του  Γιασίου  έν  Ουγκροβλαχία 
όκτωμβρίου  > . 

4.  «Σύνοψις  του  περί  ερμηνείας  βιβλίου»  κατά  πευσιν  και  άπό- 
κρισιν, σελ.   103. 

5.  «Σύνοψις  τών  προτέρων  ά'^αλυτικών  κατά  πευσιν  και  άπό- 
κρισιν», σελ.  130-173. 

6.  «Σύνοψις  τών  περί  αποδείξεως  βιβλίων  τών  υστέρων  ανα- 
λυτικών», σελ.  174-192,  ένθα  τό  «1685  έν  πόλει  της  Βλαχίας 
Βουκουρεστίω  έταχυγράφη>•  εΤτα*  «Και  τόδε  Καλλινίκου,  νυν  δέ 
Γεωργίου  και  της  τύχης». — Σελ.  193-196  ποικίλαι    σημειώσεις. 

184.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκους  0,215,  πλ.  0,16),  συνα- 
παρτισθέν  έκ  ποικίλων  χειρογράφων  υπό  λογίου  τινός  ανδρός  της  ιη^ 


ΠΑΪΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡ0ί:0ΛΪΜΩΝ.  155 


έχατ.,  δστις.πρό  έ^>ος  έκαστου  των  χεφογράφων  έχείνων  -κροέταξε  γρά- 
ψας  έν  ιδίοις  φυλλοις  δ  τι  περί  τών  εν  αύτοΐς  έγίνωσ/β  συγγραφέων. 

α')  Φύλλα  10  της  ιη'  έχατ.,  ων  το  μεν  εσχατόν  έστιν  αγρα- 
φον,  το  δέ  πρώτιστον  εμπεριέχει  τάς  έπιγραφάς  τών  έν  αύτω 
τούτω  τω  τεύχει  περιεχομένων  συγγραφών  τα  δέ  λοιπά  τών  φύλ- 
λων τούτων  περιέχει  έν  έαυτοΤς  τάδε* — α')  Φύλλ.  2  Μαρτυρίαι  περί 
Θεοφίλου  του  Κορυδαλλέω;  έχ  της  Δωδεχαβΐ|3λου  του  ΔοσιΟέου 
(^ιβλίον  ι[3'),  έκ  της  Μελετίου  εκκλησιαστικής  ιστορίας  (βιβλ.  ιζ', 
χεφ.  η',  §  β),  έκ  του  Περιηγηματικου  Πυκτακίου  Αναστασίου  του 
έκ  Ναούσης  (σελ.  56),  έκ  του  Καταλόγου  Δημητρίου  Προκοπίου 
χαί  έκ  της  προσφωνηματικης  επιστολής  Αντωνίου  Βόρτωλι  του 
τυπογράφου,  της  έν  τη  γραμματική  του  Σουγδουρή  (Ένετίησι 
αφνβ'). — β')  Φύλλ.  3  «Ιωάννου  του  Καρυοφύλλου  επιγράμματα  εις 
τον  σοφώτατον  και  θεολογικώτατον  κύριον  θεόφιλον  Κορυδαλλέα»  ^ — 
/)  Φυλλ.  3?  «Περί  Αλεξάνδρου  του  Μαυροκορδάτου»  μαρτυρίαι  έκ 
της  Μελετίου  εκκλησιαστικής  ιστορίας,  «έκ  τών  του  Δοσι&έου  Ιερο- 
σολύμων άποσημειώσεων  κατά  του  Καρυοφύλλου»,  «έκ  του  βίου  Ευγε- 
νίου Αιτωλού  κατά  Γόρδιον»,  <έξ  επιστολής  Αναστασίου  Γορδίου 
ζρός  τον  αύθέντην  Νικόλαον  βοεβόδανι,  ιέκ  της  ιστορίας  Μητροφά- 
νους  Γρήγορα  περί  τών  συμβάντων  τη  Βλαχία >  καΐ  «έκ  του  περί 
λογίων  Γραικών  σχεδιάσματος  Δημητρίου  Προκοπίου >. — δ')  Φύλλ,  7 
•Έλεγχος  τών  έν  τη  ρητορική  του  Κορυδαλλέως  περιεχομένων». 

Ρ')  Φύλλ.  11-22.  Χεΐ|5όγραφον  της  ιζ'  εκατ.,  ου  μόνα  τά  εξ 
πρώτιστα  φύλλα  περιέχουσιν  έν  έαυτοΓς  τά  (Θεοφίλου  Κορυδαλλέως) 

*  Τό  έν  τω  χώοιχι  τούτω  κείμενον  τών  έτ:ιγρα•λ|χάτων  έχε:  άλ'ί.  λές•.ν  ούτως: 
Ει  τις  έην  τετράγωνον  έχων  στεφάνην  άρετάων, 

εύσεβίης,  βοφίης,  ΓαρΗενίης  τ*  άγαί)•Γ,ς, 
σεμ.νο::ρεπείν;ς,  τοιον  Άχαιοΐς  φέρτατον  ισι)ι 

θεύφιλον  εύχ}.εέ3,  τάνο  Κορυοαλέα. 

'Ιχελον  ύψιμέοων  ν03  ώνας  ώπα^ε  θειο; 

λααττρόν,  σοΐο  φοη,  αΐίτα^  έ-ή  γενεη 
βεύφ[}.£  Ιχνος  εϋ/λεές  όλβίότεοκτε  οοφίης, 

θευλογίης  ίερής,  ήοέ  τε  ρητορίης• 
σζσι  τέως  τττερύγεισιν  έτταυχέι  τ.ας  λϊός  ευφρων 

όλβιος  εύσεβέων  ήδέ  τε  πρεσβυτέρων. 


156  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


«Προλεγόμενα  της  ρητορικής»,  ων  ή  αρχή*  «Την  εμφυτον  έπι- 
έπιθυμίαν  και  εφεαιν»  κτλ. 

γ')  Φύλλ.  23-120.  Χειρόγραφον  λογίου  τι^^ός  ανδρός  της  ιη' 
έ/.ατ,,  έμπεριέχον  άνωνύμως  τε  και  άνεπιγράφως  πλήρες  σύστημα 
ρητορικής  τέχνης  μετά  των  προλεγομένων  Θεοφίλου  του  Κορυδαλ- 
λέως.  Τα  κατόπι  τέσσαρα  φύλλα  (121-124)  άγραφα. 

δ')  Φυλλ.  125-^67.  Χειρόγραφον  της  ιζ'  εκατ.  (Άλεςάνδρου 
Μαυροκορδάτου)  «σύνοψις  τέχνης  ρητορικής  κατά  πευσιν  και  άπόκρι- 
σ'.ν>.  'Δρχ.  «Τί  έστι  ρητορική;  Τητορική  έστι  τεχνική  δύναμις 
λόγων»  κτλ.  Τά  κατόπι  τέσσαρα  φύλλα  (268-271)  άγραφα. 

ε')  Φύλλ.  272-282.  Αύτόγραφον  Κοσμά  ιερομόναχου,  γραφέν 
ετει  «,αχο'  [=1670]  Ιουνίου  κζ'  έν  Σκεπαστώ  χωρίω».  Του 
αύτου  Κοσμά  «περί  ρητορικής  ιός  έν  συντομία >  μετά  προλόγου, 
ου  ή  αρχή•  «Πάντα  έστά&ηκεν  ή  ρητορική  αληθινά  εμπρός  εις 
δλα  τά  εθνη>  κτλ.  Έν  τω  αύτω  προοιμίω  λέγει  ό  Κοσμάς  ταύτα 
(φ.  273")•  «κάγώ  ό  άνάςιος,  αδελφέ  μου  έν  άγίω  πνεύματι,  του 
πανιερωτάτου  ημών  και  λογιωτάτου  πατρός,  αύθεντός  καΐ  δεσπότου 
αγίου  Άδριανουπόλεως  άρχιδιάκονε  φίλτατέ  μοι  καΐ  περιπόθητε,  δχι 
πώς  χάριτι  Χρίστου  είμαι  άμοιρος  πάντως»  κτλ.  Και  παρά  ταύτα 
έν  τη  ωα  άναγινώσκεται  τό  σημείωμα  τούτο*  «Έν  ετει  ,αχμδω 
[=1644]  μηνι  σεπτεμβρίω,  ινδικτ.  ΐγ^^»•,  έχειροτονήθη  ό  Άδριανου- 
πόλεως  Νεόφυτος,  ου  άρχιδιάκονος  έχρημάτισε  Κύριλλος  ό  Κυζίκου 
και  μετά  ταύτα  πατριάρχης  Κωνστα^/τινουπόλεως»  ^  Και  τούτο  μέν 
τό  σημείωμα  έγραψεν  ό  αύτου  τούτου  του  κωδικός  λόγιος  κατασκευα- 
στής, αυτός  δε  ό  Κοσμάς  μετά  τήν  εαυτού  ρητορικήν  εγραψεν  είκοσι 
και  ες  στίχους  προς  τήν  θεοτόκον,  ων  ό  πρώτος  έχει  ούτω•  «Χαίρε 
και  ήνορέης  έρικυδέος  ά^;δράσι  ττηγή»  κτλ.  Τό  283-ον  φύλλον 
άφέ&η   άγραφον. 

ς)  Φύλλ.  284-291.  Τετράδιον  της  ιζ'  εκατ.,  ου  μόνα  τά  τρία 
πρώτιστα  φύλλα  έστι  γεγραμμένα.  Άδηλου  «περί  τών  σχημά- 
των τών   ρητορικών  και  ποιητικών».   Άρχ.    «Σχήμα  α.  Ή  παλιλ- 

^  Ουτό;  έστι  Κύρι).).ο;  ό  δ',  ό  ετει  171 1-ω  γενόξχενο;  πατριάρχη;  οΊχουμενικός. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  157 


λογία  λέγεται  και  έπίζευξις,    οίον  το  του    Δημοσ&ένους  μιαρόν 
[ΐιαρόν  θηρίον,   ώ  άνδρες  Ά&ηναΤοι>  κτλ. 

ζ')  Φυλλ.    292-297.    Γράψιμον    της   ιη'  εκατ.    Έν  τη  άρχη 
περί  Νικηφόρου  του  Βασιλάκη  έκ  του  Συνταγματίου  του  πατριάρ- 
χου Χρυστ;θου  του  Νοταρά  (σελ.    32). — «Ήθοποιίαι    κυρου  Νι- 
χηφόροϋ  του  Βασιλάκη».    1)    €Τίνας  αν    εΐποι  λόγους  ό  Σαμψών, 
αυςηθείσης  της  τριχός  αύτου,  και  μέλλων  έπικατασεϊσαι  τον  οΤζον 
τοΤς  άλλοφύλοις,  μετά  της  Δαλιδας  συμποσιάζουσι  > .    '-Α^ρχ-     «^Ω 
χεΤρες,  εις  οΤον  ήμΤν  πέρας»   κτλ.  ΨβΛζ,  ΚΙιβί.  ΟΓΛβοί,  τ.  Τ,  σ. 
480.  2)   «Τίνας  άν  εΐποι    λόγους  ό  έκ  γενετής    τυφλός    άναβλέ- 
ί^ας».  Άρχ.    €''ϊπαρ  εστί  μοι  τα  της  δψεως»,    φ.   293^.  ^αΐζ, 
<3.  501.   3)    «Τίνας    αν  εΐποι    λόγους  ό  "Αδης    τετραημέρου    του 
Λαζάρου  άναστάντος».   Άρχ.    «"Ω  πάντα  πρότερον    ίδεΐν  τε    και 
-αθεΤν»,  φ.  293?.  ^αΐζ,  σ.   466.    4)   «Τίνας  δν  εΐποι    λόγους 
ό  πατήρ  του  αγίου  Ιωάννου  του  Προδρόμου    μετά    το  γεννηθήναι 
τον  πρόδρομον  και  αυτόν  άπολυθήναι  της  αφωνίας».  Άρχ.  «Έπα- 
νηκέ  μοι  μετά  παιδός»   κτλ.,    φ.   294^.  ΨβΙζ^  σ.   483.   5)   «Τί- 
νας αν  εΐποι    λόγους  ή    Θεοτόκος,  8τε    μετέ|3αλεν    ό  Χριστός    το 
ϋδωρ  είς  οΙίοί  έν  τω  γάμω».  Άρχ.  «Ώς  παΐδά  σε  περιπτύξου,αι», 
φ.  295*.  λν&ΐζ,  σ.  499.    6)   «Τίνας    αν  εΐποι  λόγους    ό  δούλος 
του  άρχιερέως    αποκοπείς    το  ώτίον    πάρα  του  αγίου    Πέτρου  και 
ίαθδίς  παρά  του  Χρίστου».   Άρχ.    «Τον  μαθητήν  κατηγορήσω  του 
!>ράαους»,  φ.  295^.   λΥαΙζ,  σ.   504.  Είτα  7)  «Ανωνύμου.  Τί- 
να; δν  εΐποι  λόγους  Πέτρος  έν  τή  μετά  τήν  άρνησιν  του  Κυρίου 
μετανοήσει  και  επιστροφή».  Άρχ.     «"^Ω  δείλαιος    έγώ,    ούαί  μοι 
το•)  δεινότατου  πτώματος»,  φ.   279°^. 

η)  Φυλλ.  298-311.  Γράψιμον  τής  ιη'  εκατ.  Τά  φύλλα  303- 
313  άγραφα. — «Ίωάνου  διακόνου  νομοφύλακος  του  Ευγενικού  εκ- 
?ρασις  τάπητος  Βρεττανικου.  Τήγες  έν  παραδείσω».  Άρχ.  «Της 
εν  λειμώνι  και  ή  βασιλίς  παρά  τόν  ρήγα  και  ροδωνιά  περί  αυτούς» 
'^•λ.  ΒοίδδΟΜάβ,  ΑηβοάοΙα  ηονα,  τ.  Ι,  σ.  340,  ΕΤτα  (φ.  301) 
«Ό  νομοφύλαξ  τω  δεσπότη.  Πλάτανος».  Άρχ.  «Και  άλλα  μεν 
σμικράττα»   κτλ.  Βοίδδοηαάβ  έ'νθ.  άνωτ.  σ.   331. 


158  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ    ΕΑΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


θ')  Φυλλ.  312-341.  Γράψιμον  τη;  εζ'  έζατ.  Άδηλου  τ.ζρΐ 
ρητορί/.ών   σημάτων  άχέφαλον    υπόμνημα.  -Άρχ.    «  -  -  ώς  δυοκΟί- 

ράδεχτον  τοίς  άκροαταΓς,    οίον  τολμά Έ-ίδιόρΟωσίς    έστ'.ν 

τη  μεν  χρεία  ταύτην    τη  προδιορ&ώσε!•    διαφέρει  δέ  Ζτι  την  του 
λόγου  θεραττείαν  ύστερον  τί&ησιν»   κτλ. 

ι')  Φυλλ.  342-345.  Γράψιμον  της  ιη'  έχατ.  Μαρτυρία»,  «ττερί 
Γερασίμου  Βλάχου  του  Κρητό;»  έκ  διαφόρων  ^3ΐ(ϊλίων.  —  Φ.  343 
«Επίγραμμα  (στίχοι  18)  τ:ρο;  τον  πανιερώτατον  καΐ  σοφώτατον 
δεσπότην  Γεράσιμον  τον  Βλάχον  έκ  Κρήτης,  μητροπολίτην  Φίλα- 
δελφείας»  κτλ.  Άρχ.  «"ΟρίΙριος  άντέλλων  τεθρίππω».  Ποίημα  Νικο- 
λάου Βου^^ουλίου  του  [ατροσοφιστου. — Φ.  344  «Πίνας  των  κεφα- 
λαίων του  έηστολ'.μαίου  χαρακτηρος»  καΐ  «Πίνα;  των  κεφαλαίων 
του  εγχειριδίου  της  μετρικής  τέχνης». 

ια')  Φυλλ.  346-404.  Χειρόγραφον  της  ι^'  εκατ.,  δπερ  ην 
«Έκ  των  του  Βησσαρίωνος  Μακρή  του  έξ  Ιωαννίνων»  ^ — 1)  «Περί 
έπιστολιμαίου  χαρακτηρο;,  συντεθέντρς  παρά  Γερασίμου  ιερομόνα- 
χου Βλάχου  του  Κρητός,  κήρυχος  του  Ιερου  Ευαγγελίου  και  δι- 
δασκάλου πασών  των  επιστημών  κατ'  άμφοτέρας  τάς  διαλέκτους». 
Άρχ.  «Κεφάλαιον  α'.  Περί  επιστολή;  και  της  αύτη;  συνθέ- 
σεω;.  Επιστολή  μέν  ούν  έστιν  άπόντο;  άνθρωπου  προς  απόντα 
διάλεςις»  κτλ.  Κεφάλαια  λς'. — 2)  Φ.  384  «Έπιστολαι  διάφοροι 
προς  διαφόρους»•  μία  και  μόνη  επιστολή  Αρσενίου  Καλούδη  Βαρ• 
θολομαίω  ΊερεΓ  τω  Συροπούλω,  έκ  Βε^;ετίας  1656. — 3)  Φ.  385 
«Περί  μέτρων  εποποιίας». — 4)  Φ.  386-404  «Έγχειρίδιον  τη; 
μετρικής  τέχνης  παρά  Γερασίμου  ιερομόναχου  Βλάχου  του  Κρη- 
τός»  κτλ.  Άρχ.  «Ή  μελιτόρρυτος  των  Μουσών  κιθάρα»  χτλ.  Κε- 
φάλαια κ'. 

ί^')  Φυλλ.  405-409.  Γράψιμον  της  ιη'  εκατ.  €Άπό  Ιδιοχεί- 
ρυο  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων.   Του  αγίου  Γρηγορίου  του  θεολόγου 


*  Περί  του  Βησσαρίωνος  τούτοϋ  ορα  τήν  έΐΑ^ν  *Εκ^)ειιν  τταλχ'.ογραφιχών  ερευνών 
(εν  τω  Έλλην.  Φιλολογ.  Συ>7Λγω•  πιράρτηαα  τ.  ιζ'),  σ.  10,  χαι  ιδία  τήν  Συμβο- 
λήν  Β.  Μυστα-Λ'δοϋ  ει;  τήν  ίστορίαν  των  εν  *Ιωαννίνοις  σχολείων  (*Αί)ήν.  1886). 
σ.  8-12. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΓΟΓ    ΙΕΓΟϊΟΛΥΜΩΝ.  159 


γνώμαι  τετράστιχο:»   μετά  σχολίων  έν  ταΐς  ώαες.  —  Φύλλ.   409 
«Διάγραμμα  των  ποδών»   των  μέτρων. 

185.  Τεύχος    χάρτινο  ν    της  ιζ'  έχατ.  έκ  φύλλων  21,  μή- 
χο'^ς  0,218,  πλ.   0,17.    Δίπτυχα  καΐ  τακτικόν   του  Πατριαρχείου 
της  Ιερουσαλήμ.  —  α')  Δίπτυχα,  άντιγραφέντα   «εχ  τίνος  παλαιού 
χειρογράφου    βι^3λίου,    κείμενου    έν  τη  βι[3λιο&ήκη    του  άγιωτάτου 
-ατριαρχικου    θρόνου    των  Ιεροσολύμων».   Άρχ.    €ΕΤτα    άρχονται 
της  θείας  εκτενούς  ικεσίας»  κτλ.,  φ,    1-5.  —  [3')   «"^Εκ  τίνος  πα- 
λαιού νομίμου  και  τακτικού,  κειμένου  έν  τη  βιβλιο&ήκτ]  του  άγιω- 
τάτου   πατριαρχικού    θρόνου    των  Ιεροσολύμων».  Τακτικόν,   ου  ή 
αρχή•    €  Επαρχία  Παλαιστίνης  α'.  Αιλία  (Ιεροσόλυμα,  Άγια  Πό- 
λις,  θρόνος  πατριαρχικός),  Καισαρεία  μητρόπολις»  κτλ.,  φ.  6-7. — 
/)  «Τακτικόν    της  ενορίας    των  μητροπόλεων  καΐ  επισκοπών  της 
ηίας    πόλεως  Ιερουσαλήμ»  ^    '-^ΡΧ•    «Παρά    της  πέμπτης  οικου- 
μενικής   συνόδου»    κτλ.,    φ.   8-13.  —  δ')   «Έκ  του  τακτικού  του 
δευτέρου  τόμου  των  Πανδεκτών  έν  ταΐς  σημειώσεσι,  σελίδι   146*. 
Αρχ.   «Επαρχία   Παλαιστίνης  α'»,  φ.    13ί^.  —  ε')   «Έκ  τίνος  νο- 
μίμου   παλαιού    έν  τ^  βιβλιο&ήκη    του  πατριαρχικού  θρόνου  των 
Ιεροσολύμων    κειμένου.   Λεοντίου    αρχιεπισκόπου    Βουλγαρίας    έκ 
των  τριών    επιστολών    περί    άζύμου».   Άρχ.    «Άπό  της  πρώτης. 
Ο'.  τα  Σά^ατα»   κτλ.,  φ.  14-17. — ς')  Άσματική  ακολουθία  της 
τελετής  του  Αγίου  Φωτός.  Άρχ.    «Ή  ακολουθία  ούτως*  τό  εσπέ- 
ρας, δτα^^  γίνεται  ώρα  θ',  κατεβαίνει  ό  πατριάρχης  συν  τω  κλήρω 
άλλοΓί'μένοι    άσπρα»   κτλ.,    φ.    18-21.    Ανάλεκτα    ίεροσολυμιτικης 
«ϊΐαχυολσγίας,  τ.  Π,    σ.   179. 

186.  «Ιατρικά  οικιακά  καΐ  εις  τάς  όδοιπορίας  αναγκαία». 
Κεφάλαια  λς',  Άρχ.  «ΕΙς  κά&ε  οίκίαν  ευρίσκονται  πρόχειρα  πολλά 
έςαίρετα  ιατρικά»  κτλ.  Χάρτης.  Σελίδες  25,  γραφεΐσαι  περί  την 
αρχήν  της  ιθ'  έκατονταετηρίδος. 

18Τ.  Τεύχος  χάρτινον  της  εε'  έκατοντ.  άκέφαλον,  έκ  φύλλων  82, 
μήκους  0,25,  ττλ.Ο,  148.  Τό  έν  αύτώ  κείμενον,  άντιγραφέν  υπό  λο- 
γίου τΐ'Λίς  ά^^δρός  ές  αντιγράφου  έφ&αρμένου  έν  τζολλοΧς   τόποις,  ως 

*  Κατεχωρίσδη  ές  έτερου  -/ώοΓΛΟ;  έν  τ-^  Ίεροσολυαιάδι  Γρ.  Παλα|ΐα,  σ.  το^'-ΤΓ^'. 


160  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έ'στιν  είχάσαί  έκ  των  εν  τώ  /.ώδι*/α  τούτω  χασματίων,  όπάρχεε 
•/.ατά  μίαν  έχάστην  των  σελίδων  μονόστηλον  έκ  γραμμών  τριάκοντα 
(0,142X0,085). —  [Πρόκλου  νεοπλατωνικού]  ακέφαλος  ερμηνεία 
εις  τόν  Πλάτωνος  Άλκΐ[3ιάδην  α'.  Άρχ.  €  -  -  -  του  νεανίσκου  τήν 
άμαδίαν  δλως  δέ  αυτό  τούτο  ζητητέον  άττό  ποίας  αιτίας  ό  Αλ- 
κιβιάδης το  άνενδεές  τούτο  στο:χεΐον  έτί&ετο  της  εύδαίμονος  ζωης> 
κτλ.  Τέλος•  «ει  γαρ  το  καλόν  και  το  αγαθόν  αντιστρέφει,  και  τα 
αντικείμενα  αυτοΐς  τό  κακόν  και  τό  αισχρόν.  Τω  θεω  δόξα». 

18β.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  εκατ.  έκ  φύλλων  257,  μή- 
κους 0,205,  τϋλ.  0.155. — α')  Χριστόφορου  Αλεξανδρείας  λόγος, 
ου  ή  αρχή•  «Πάντες  μέν,  αγαπητοί,  τους  κατά  καιρόν  άρχιερεΓς> 
κτλ.,  φ.  1. — β')  Ιωάννου  Χρυσοστόμου  λόγος  προς  τους  εις  τάς 
ιπποδρομίας  αναβαίνοντας.  Άρχ.  «Βούλομαι  της  συνήθους  πάλιν 
άψασ&αι>  κτλ.,  φ,  11, — γ')  Του  αύτου  εις  τον  εύαγγελισμόν  της 
Θεοτόκου  καΐ  κατά  Αρείου.  Άρχ.  «Τη  πρότερα  Κυριακή»  κτλ.. 
φ.  26.  —  δ')  «Διήγησις  ψυχωφελής  πάνυ  περί  της  του  κυρίου 
ημών  Ίησου  Χρίστου  τιμίας  και  αγίας  εικόνος  των  Χαλκοπρα- 
τείων>  κτλ.  Άρχ.  «Αδελφοί,  διήγησίν  τίνα  βούλομαι»  κτλ.,  φ 
36.  —  ε')  Έφραίμ  του  Σύρου  «ομιλία  εις  τήν  πόρ^/ην  τήν  άλεί- 
όασαν  τόν  Κύριον  μύρω  έν  τω  δείπνω,  τη  αγία  και  μεγάλη  Τε- 
τάρτη». Άρχ.  «Πολλών  τοίνυν  όντων»,  φ.  54^.  —  Ο  Ιωάννου 
Χρυσοστόμου  λόγος  εις  τόν  δεΤπ^^ον  του  Σωτήρος.  Άρχ.  «Έβου- 
λόμην,  αγαπητοί,  της  κατά  τόν  πατριάρχην  πάλιν»  κτλ.,  φ.  68. — 
ζ')  «Λεοντίου  πρεσβυτέρου  Ιεροσολύμων  λόγος  εις  τήν  άγίαν  έορ- 
τήν  τών  Βαΐων».  Άρχ.  «"Ηδη  της  δεσποτικής  πανηγύρεως»  κτλ. 
φ.  90^.  —  η')  Ιωάννου  Χρυσοστόμου  λόγος  εις  τήν  ξηρανθεΤσαν 
συκήν.  Άρχ.  «Όφθαλμός  μέν  ορών»  κτλ.,  φ,  97^.  Παρέπονται 
πολλαι  έτεραι  όμιλίαι  του  αύτου  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  μέχρι 
του  227-ου  φύλλου.  —  θ')  Έφραΐμ  του  Σύρου  λόγος  εις  τήν  με- 
ταμόρφωσιν  του  Κυρίου.  Άρχ.  «Έκ  της  χώρας  θέρος»  κτλ., 
φ.  229.  — Ο  «Βίος  έν  συντόμω  του  αγίου  πατρός  ημών  Ευφρό- 
συνου του  Μαύρου».  Άρχ.  «Ούτος  ό  έν  άγίοις  πατήρ  ημών  Ευ- 
φρόσυνος»  κτλ.,  φ.  237.   Ελλείπει  τω  κώδικι  τό  τέλος  τούτου  του 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  161 


^ίοο, — ια')  Μαρτύριον  της  άγιας  Αικατερίνης.  Άρχ.  ι  Έτους  τρια- 
κοστού πέμπτου  βασιλεύοντος  του  άσεβους  Μαζεντι'ου*  χτλ.,  φ. 
241-257.  Κείμενον  ατελές. 

18Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  229,  μήκους  0,205,  πλ. 
0,148.  Έγράφη   περί  την  αρχήν  της  ιη'  έκατονταετηρίδος. 

1.  «Του  σοφωτάτου  καΐ  λογιωτάτου  κυρίου  κυρίου  Θεοδοσίου 
του  Κορυδαλλέως,  πρώην  μητροπολίτου  Ναυπάκτου  καΐ  "^Αρτης, 
Ιχθεσις  συνοπτική  της  δλης  συλλογιστικής  πραγματείας».  Άρχ. 
«"Οσα  §νεκά  του  κινείται»,  φ.    1. 

2.  «Του  σοφωτάτου  Κορυδαλλέως  συνοπτικαΐ  άποσημειώσεις 
είς  το  περί  ερμηνείας  του  Αριστοτέλους».  'Αρχ.  «ΈπΙ  πάσης 
διδασκαλίας  και  τέχνης»,  φ.    118. 

3.  «Του  αύτου  σοφωτάτου  Κορυδαλλέως  σύ^/τομοι  σχολαστικαΐ 
έρμηνεΐαι  εις  τα  του  Αριστοτέλους  πρότερα  αναλυτικά».  Άρχ. 
ιφωναί  μεν  ή  πάσα  της  λογικής  πραγματείας  υλη»,  φ.   151. 

4.  «Του  αύτου  Κορυδαλλέως  είς  τά  υστέρα  του  Αριστοτέλους 
ίτ^αλυτικά».  Άρχ.  «Τό  ά'^αγκαιότατον  εις  θήραν  του  αληθούς», 
φύλ.   129. 

5.  «Έτυτά  ήλικίαι  των  ανθρώπων,  κατά  τον  Ίττποκράτην», 
φύλ.   299. 

190.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  198,  μή- 
κους 0,20,  πλ.  0,15.  Το  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη 
μονόστηλον  έκ  γραμμών  23  (0,155  Χ  0,10).  Φύλλα  άγραφα•  123- 
126,  142. 

1.  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Κυρίλλου,  αρχιεπισκόπου  Αλε- 
ξανδρείας, περί  της  αρχαιότητος  Μωσέως  καΐ  των  παρ'  Έβραίοις 
"ροφητών,  έκ  του  προς  τά  του  έν  άθέοις  Ιουλιανού  λόγου  α'».  Άρχ. 
<Ό  τοίνυν  Μωσής  6  θεσπέσιος»,  φ.  1. —  «Περί  του  αύτου  άπό 
των  Εύσεβίου  του  Παμφίλου».  Άρχ.  «Μωσέως  πέρι  καΐ  της  τών 
μετ'  αυτόν  προφητών  αρχαιότητος»  κτλ.,  φ.  6^.  —  «Άπό  του 
"ρίτου  τών  Αφρικανού  χρονογραφιών».  Άρχ.  €  Μέχρι  μεν  όλυμ- 
πάδων  ουδέν  ακριβές  ίστόρηται»,  φ.  10°^. — «Άπό  του  προς  Έλ- 
ληνας Τατιανοΰ    περί    του  αύτου».  Άρχ.    «Νυν  δε  προσήκειν  μοι 

IV.  11 


162  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


νομίζω  παραστησαι»  χτλ.,  φ.  12*. — €Άπό  του  πρώτου  των  Κλή- 
μεντος  στρωματέων  περί  του  αύτου».  Άρχ.  ^ΈΙρτμαι  μεν  ουν 
αχρεβως  Τατιανω»,  φ.  16". —  «Άπό  του  πρώτου  των  ΦλαυιΌυ 
Ίωσήπου  περί  της  των  Ιουδαίων  αρχαιότητος».  *Αρχ.  €Άρξομαι 
δε  πρώτον  άπό  των  παρ'  Αιγυπτίους  γραμμάτων»,  φ.  18Ρ. — «Ώς 
άπάσης  της  παρ'  Έβραίοις  ιστορίας  νεώτεροι  τυγχάνουαι  των  παρ' 
^Έλλησι  φιλοσόφων  οί  χρόνοι».  Άρχ.  €Άλλά  τί  δεΓ  πλήθος  ταΐς 
άποδείζεσιν»  χτλ.,  φ.  20". — «Ώς  τά  πάντα  παρά  Βαρβάρων  "Έλ- 
ληνες ώφέληνται».  Άρχ.  €  Πρώτος  τοιγαρουν  6  τά  χοινά  γράμ- 
ματα» χτλ.,  φ.  22^. —  «Περί  του  αύτου  άπό  των  Κλήμεντος»•  Άρχ. 
«Ίατρικήν  δε  ^Απιν  Αίγύπτιον»  χτλ.,  φ.  23Ρ. —  «Ίωσηπου  περί 
του  αύτου».  Άρχ.  €  Πρώτον  ουν  έπέρχεταί  μ  οι  πάνυ  θαυμάζειν» 
χτλ.,  φ.  24Ρ. —  €Έτι  περί  του  αύτου  άπό  τών  Διόδωρου».  Άρχ. 
«Τούτων  δ'  ημών  διευχρινημενων,  ρητέον  δσοι  τών  παρ  "Έλλησι 
δεδοζασμενων »  κτλ  ,  φ.  26?.  —  «Δημητρίου  περί  του  Ίαχώβ». 
Άρχ.  «Άπίωμεν  δέ  πάλιν  έπΙ  τόν  πολυίστορα.  Δημήτριος  φησι 
τον  Ίαχώβ  γενόμενον»   χτλ.,  φ.   28?. 

2.  «Βίο;  του  αγίου  εύαγγελιστου  Ματθαίου,  χατά  Σωφρόνιον». 
Άρχ.  «Ματθαίος  ο  και  Αευις  άττόστολος»,  φ.  31^ — «Του  θεοφι- 
λέστατου αρχιεπισκόπου  Βουλγαρίας  κυρίου  θεοφύλακτου  προοίμιον 
δις  τό  κατά  Ματθαίον  εύαγγέλιον».  Άρχ.  «Οι  μεν  ουν  προ  του 
νόμου  εκείνοι  θείοι  άνδρες»,  φ.  31^.  —«Του  κατά  ΜατθαΤον  ευαγ- 
γελίου τά  κεφάλαια»,  φ.  32^.  —  «Βίος  του  Μάρκου,  κατά  Σωφρό- 
νιον». Άρχ.  «Μάρκος  μαθητής  καΐ  ερμηνευτής»  κτλ.,  φ.  33^. — 
«Βίος  του  Μάρκου  εκ  της  του  Δωροθέου  μάρτυρος  καΐ  Τυριών 
επισκόπου  συνόψεως».  Άρχ.  «Μάρκος  ό  ευαγγελιστής  καΐ  πρώτος 
Αλεξανδρείας  επίσκοπος»,  φ.  34*. — « θεοφύλακτου  αρχιεπισκόπου 
Βουλγαρίας  ύπόθεσις  είς  τό  κατά  Μάρκον  εύαγγέλιον».  Άρχ.  «Τά 
κεφάλαια  του  κατά  Μάρκον  ευαγγελίου»,  φ,  35^, —  «Βίος  του 
Αουκα,  κατά  Σωφρόνιον».  Άρχ.  «Αουκας  ιατρός  Άντιοχεύς»,  φ. 
35^. — «Βίος  Αουκα  του  εύαγγελιστου  έκ  της  Δωροθέου  μάρτυρος 
Τυρίων  επισκόπου  συνόψεως».  Άρχ.  «Αουκας  ό  ευαγγελιστής 
Άντοχεύς    μεν  τό  γένος  ήν»,    φ.    36*. —  «θεοφύλακτου  άρχιεπ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟϋΟΑΪΜΩΝ.  163 


Βουλγαρίας  υπόμνημα  εις  το  κατά  ΛουχβΙν  βύαγγέλιον».  Άρχ.  «Δοο- 
χας  ό  θείος  Άντιοχεός  μεν  ήν»  κτλ.,  φ.  36^.  —  «Τά  κεφάλαια 
του  κατά  Αουκαν  ευαγγελίου»,  φ.  36^. — «Βίος  του  Ί<ι>άννου  έκ 
του  Σωφρονίου».  Άρχ.  «Ιωάννης,  δν  Ίησους  πάνυ  ήγάπησεν», 
φ.  37^. — «Βίος  Ιωάννου  του  εύαγγελιστου  έκ  της  του  Δωρο&έου 
μάρτυρος  και  Τυρίων  επισκόπου  συνόψεως».  Άρχ.  €  Ιωάννης  ό 
αδελφός  αυτού»,  φ.  38°^.  —  «θεοφύλακτου  άρχιεπ.  Βουλγαρίας 
υπόμνημα  είς  το  κατά  Ίωάννην  εύαγγέλιον».  Άρχ.  «Ή  του  άγιου 
πνεύματος  δύναμις»,  φ.  38^. —  «Τά  κεφάλαια  του  κατά  Ίωάννην 
ευαγγελίου»,  φ.  39β. — «Αποδημία  Παύλου  του  αποστόλου».  Άρχ. 
«Άπό  Δαμασκού  ήρξατο»,  φ.  40*.- — «Εύθαλίου  διακόνου  περί 
των  χρόνων  του  κηρύγματος  του  αγίου  Παύλου  και  περί  της  διά 
μαρτυρίου  αύτου  τελειώσεως».  Άρχ.  ιΆναγκαΐον  ήγησάμην»,  φ. 
40^. —  «"^Εκθεσις  κεφαλαίων  των  Πράζεων  των  Αποστόλων»,  φ. 
42". — «Των  δώδεκα  αποστόλων  τά  ονόματα  και  που  έκήρυζαν  το 
Εύαγγέλιον  του  Χρίστου  και  πώς  έτελειώθησαν».  Άρχ.  «Πρώτος 
Σίμων  Πέτρος  ό  τών  αποστόλων  κορυφαίος»,  φ.  45°^. — Ίαμβεΐον 
άνεπίγραφον  εΙς  τόν  άπόστολον  Παυλον  έκ  στίχων  120.  Άρχ.  «Ό 
Παύλος  ό  άυλος  έκ  τών  πραγμάτων  |  ή  γραμμάτων  πέφηνε  τη 
διαστάσει»  κτλ.,  φ.  47*.  Είτα  αΙ  υποθέσεις  καΐ  τά  κεφάλαια  τών 
επιστολών  Παύλου  και  τών  καθολικών  επιστολών. 

3.  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Γερμανού,  οικουμενικού  πα- 
τριάρχου, προς  ^Ανθιμον  τον  θεοφιλέστατον  διάκονον  της  του  θεού 
Μεγάλης  Εκκλησίας,  λόγος  δογματικός  περί  τε  τών  αγίων  συνόδων 
χαΐ  τών  κατά  καιρούς  ανέκαθεν  του  αποστολικού  κηρύγματος  άνα- 
φανεισών  αφέσεων».  Άρχ.  ιΣοφών  ανδρών  αϊ  ερωτήσεις»,  φ.  67^. 
Μί^β  τ.  97,  σ.  40. 

4.  «Έκθεσις  τών  αγίων  πασών  συνόδων  κατά  την  τάζιν  τών 
χρόνων,  καθ'ους  συνέστησαν».  Άρχ.  «Έν  τοις  χρόνοις  Αύρηλια- 
^/οδ»,  φ.   90*. 

5.  Ανώνυμα  ιαμβικά  ποιήματα,  φ.  98^-122^. — α')  «Εις  τά 
εισόδια  της  ύπεραγίας  Θεοτόκου»  στίχοι  35.  Άρχ.  «"Ώ  τών  υπέρ 
νοδν  δεσποτικών  θαυμάτων»,  φ.  98**.— β')    «"Ετερον  ε?ς  τον  εύαγ- 


164  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


γβλισμόν  της  υπεραγίας  θβοτέχοϋ»  εκ  στίχων  49.  *-λρχ•  «*Ω 
θαύμα  χαινόν,  πώς  βροτούς  ξενοτρόπως»  κτλ.,  φ.  98*. — γ')  «Εις 
το  γενέθλιον  του  κυρίου  ημών  Ίηαου  Χρίστου»  στίχοι  29.  Άρχ. 
ιΓενάρχας,  ους  πριν  δυσκλεώς»,  φ.  98Ρ. — δ')  «Έτερον  εις  το 
γενέθλιον  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου»  έκ  στίχων  68.  *Αρχ. 
«ΚαΙ  τίσι  καλοΐς  δεζιωθώμεν  πλέον»,  φ.  99".  —  ε')  «Εις  την 
Τπαπαντήν»  στίχοι  55.  Άρχ.  «Σώφρον  Συμεών,  πρεσβυτική  καρ- 
δία», φ.  100". — ς')  «Εις  τό  δγιον  βάπτισμα»  στίχοι  14.  'Δρχ. 
«Χιτώνας,  ους  πριν  ένδιδύσκει»  κτλ.,  φ.  ΙΟΟΡ.  —  ζ')  «Είς  τά 
βαία»  στίχοι  39.  Άρχ.  «Αινουσι  τό  πριν  Αγγέλων  στρατηγίαι>,  φ. 
ΙΟΟΡ. — Είτα  στίχοι  εις  τήν  Μεταμόρφωσιν,  εις  τόν  Σταυρόν,  εις 
την  Άνάστασιν,  είς  τήν  Πεντηκοστήν,  είς  *ίωάννην  τόν  θεολόγον, 
είς  τόν  μέγαν  Βασίλειον,  εις  την  άποτομήν  Ιωάννου  του  Προδρό- 
μου,  εΙς  τόν  δγιον  Δημήτριον,  είς  τόν  αυτόν  αγιον  Δημήτριον,  εις 
τόν  αγιον  Γεώργιον,  είς  τήν  βίβλον  τών  μη  όναγινωσκομένων  λέγων 
Γρηγορίου  του  θεολόγου,  είς  τήν  βίβλον  του  αγίου  Διονυσίου  του 
Αρεοπαγίτου,  εις  τήν  χρονικήν  βίβλον  Ιωάννου  του  Ζωναρά,  είς  τήν 
δευτέραν  του  Χρίστου  παρουσίαν,  εις  τό  περί  ψυχής  του  Αριστοτέ- 
λους υπόμνημα,  εις  τήν  φυσικήν  άκρόασιν  του  αύτου,  εις  Κλεομήδην, 
εις  τόν  άπόστολον  Παυλον,  εις  τόν  μέγαν  Άθανάσιον,  εις  τά  ασκη- 
τικά του  μεγάλου  Βασιλείου  (δίς),  είς  τήν  Έξαήμερον  του  αύτοΰ, 
εις  τό  έπίλοιπον  της  Εξαημέρου,  εις  τήν  βίβλον  του  αγίου  Γρη- 
γορίου Νύσσης,  εις  τήν  υπό  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  έξηγηθεΐ- 
σαν  βίβλον,  εις  τήν  τών  Πράξεων  τών  ^Αποστόλων  βίβλον,  εις 
τάς  ιδ'  έπιστολάς  του  Παύλου,  είς  τήν  κατηχητικήν  βίβλον  Θεο- 
δώρου του  Στουδίτου  (δίς),  εις  τήν  Έλληνικήν  κακομύθειαν  τήν 
έλεγχομένην  υπό  Γρηγορίου  του  θεολόγου,  εις  τήν  Δογματικήν 
Πανοπλίαν,  εις  τό  αγιον  Εύαγγέλιον,  ε?ς  τήν  του  αγίου  Ισαάκ 
βίβλον,  είς  τήν  του  αγίου  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  βίβλον,  «προς 
τόν  αυτοκράτορα»,  εις  βασκανίαν,  «εις  τόν  έμπρησμόν  τόν  εν  τή 
Πόρτη»,  εις  τόν  δγιον  Όνούφριον,  «τω  οίκουμενικώ  πατριάρχη 
(Νήφωνι)  είς  τόν  παραλυτικόν » ,  ε!ς  τόν  αγιον  Νικόλαον,  εις  τόν 
αυτοκράτορα,   εις  τόν  άρχάγγελον  Μιχαήλ.  Είτα  πάλιν  δλως  άνε- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  165 


ιτιγραφα  ίαμβίχά  ποκημάκα  (λέχρι  του  122-ου  φύλλου.   Τά  κατόπι 
τούτου    τέσσαρα    φύλλα    (123-126)  δλως  $γραφα. 

6.  «Βλαστάρεως  πβρί  του  αγίου  Πάσχα»  χβφάλακα  ιδ'.  Άρχ. 
«Είτα  τάς  μέν  αλλάς  των  υποθέσεων,  δς  τό  προχείμενον  άπαε- 
τεΓ  σύνταγμα»  κτλ.,  φ.  127*.  Σύνταγμα  των  θείων  χαΐ  ιερών 
κανόνων,  τ.  VI,  σ.  404. 

7.  «Κανόνιον  δεικνύον  έν  ποίοις  Ιτεσιν  ή  κατά  τό  Πάσχα 
πα^Λεληνος».  Σύνταγμα,  τ.  VI,  σ.   420. 

8.  Ματθαίου  Βλαστάρεως  ι  περί  του  Νομικού  Πάσχα  και  της 
περί  την  πανσέληνον  διαφωνίας».  Άρχ.  «"Άριστα  μέν  πάντων», 
φ.    137^  Σύνταγμα,  τ.   VI,  σ.  419. 

9.  «Του  σοφωτάτου  Βλεμμίδους  περί  ουρανού  και  δτι  ό  κό- 
σμος ουκ  εστίν  άίδιός».  Άρχ.  «Τόν  ούρανόν  δρον  άνω  εΤναι  ή 
άνάπτυξις  δηλοΐ  του  ό^^ίματος»,  φ.   147-191. 

10•  Στίχοι  δύο  έχοντες  ούτως•  «Άβροχίτων  δ'  ό  φύλαζ  θηροζυ- 
γοχαμψιμέτωπος.  Αβρός  δ'  έν  προχοαΤς  Εύκλωψ  φθογγάζετο  μύρμηζ» 
(κωδ.  μόρμυς),  φ.   19 ΐΡ.  ΑηΛοΙ.  ΡλΙλϊ.  IX,  538,  539.— *« Παύ- 
λου Σιλεντιαρίου  είς  τά  έν  Πυθίοις  θερμά  ήμιάμβια  δίμετρα  κατα- 
ληκτικά». Άρχ.    «Βούλει  μαθεΐν,    άνθρωπε»    κτλ.,  φ.   192*.  Ε. 
Οουςηγ,  Ερί^αιηΐΏ&Ιυιιι   Αη(1ιο1ο^ί&   Ρα1&1ίη&,  τ.  III,  σ.   408, 
αριθ.  75. — «Εύκλείδου  γεωμετρικόν » .  Άρχ.  «Ήμίονος  και  δνος», 
φ.    194".    ΟοΜξηγ    ενθ.  άνωτ.  σ.   563,  αριθ.   2.  —  «Άνά  τρία 
μέτρων    δοκουσι  φέρειν.    Είς  τους  επτά  πλανήτας  και  εΙς  τάς  έν 
ήμΤν  δυνάμεις  και  πάθη».  Άρχ.   «Επτά  πολυπλανέες»,  φ.  194. 
Οοα^ηγ    σ.   315,  αριθ.   147.  —   «Είς  τόν  ΠτολεμαΤον».  Άρχ. 
«Γαίης    έν  νώτοισιν»,  φ.   194.  Οοα^γ  σ.   314,  αριθ.   146.  — 
«Έρμου    του    Τρισμεγίστου    περί    σεισμών*    έν  αλλω  Όρφέως». 
Άρχ.    «Φράζεο   δη  και  τόνδε  λόγον»,  φ.   194.  Οοα^ι^γ  σ.  400, 
4ριθ.   47.  —  "Ετερα  επιγράμματα  έκ  του  α'  τμήματος  της  Πλα- 
νουδείου  Ανθολογίας    είς  τους  πλανήτας,  είς  τους  μήνας  και  είς 
τΑ  εαρ,  φ.    194^.  —  «θέωνος  μονόστιχον  είς  τήν  εβδομάδα»,  φ. 
197«.  ΑηΛοΙ.  ΡλΙλΙ.  IX,   491. — Άνεπίγραφον.  Άρχ.   «Μέλπω- 
μεν  βασιλήα»,  φ.   197^  ΑηΛοΙ.  ΡλΙλ*.  IX,  524.— "Ετερον  άνε- 


Ιββ  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦβ^ 


πίγραφον.  *Α|)χ.  «'Γμνβίω  παιδηία  μέγατ>  θβόν»,  φ.  197^.  Απίΐιοΐ. 

ΡλΙλ*.  IX,  525. 

191.  Τβδχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  101  (μήχ.  0,197,  πλ. 
0,145),  θπβρ  έγράφη  δτβι  1615-ω.  Τό  χείμενον  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  25  (0,162X0,105). — ΣυγγραφαΙ  λβτινιχαΐ  τοδ  ΑνβΓ- 
Γοίβ  καΐ  του  ΟΓβιηοηίηί. 

1Θ2•  Μανουήλ  του  Μαλαζου  νομοχάνων  έχ  κεφαλαίων  σπε'. 
Έγράφη  ετει  1634-ω.  Τεύχος  χάρτενον  έχ  φύλλων  244  (μήκους 
0,195,  πλάτους  0,142).  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  18 
(0,14x0,09).  Έν  τη  πρώτη  σελίδι  του  242-ου  φύλλου•  ιΓέ- 
γραπται  ή  δέλτος  αδτη  έν  Ιτει  ^αχλδ<Ρ». 

193.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  100  (μήκους  0,19,  πλ. 
0,145).  Τό  κε{μενον  μονόατηλον.  Έν  τη  άρχη  κείται  χαλκότυπος 
ολοσέλιδος  εΐκών  του  Καίσαρος  βΓβιηοηίηί  μετά  χειρογράφου  τινός 
σημειώματος,  έχοντος  ώδε*  ιΈκ  τών  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  καΐ 
δι'  αύτου  του  Αγίου  Τάφου  1673».  Έγράφη  δε  τούτο  τ6  τεύχος 
περί  ίήν  αρχήν  τής  ιζ'  εκατ. — ΟαβδΛΠβ  Οβιηοηίηί  ζητήματα  είς 
τα  τρία  πρώτα  βιβλία  τών  φυσικών  του  Αριστοτέλους. 

194.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  άσελιδώτων 
14  καΐ  σελίδων  ήριθμημένων  220*  έστι  δε  μήκους  0,205  και 
πλ.  0,165.  Τό  κείμενον  μονόστηλον.  Έν  τη  άρχ^  κείται  πίναζ 
ά^;αγραφικός  τών  κεφαλαίων,  έζ  ών  σύγκειται  τό  έν  τω  κώδικι 
τούτω  περιεχέμενον  βιβλίον  μετά  δε  τρία  παντάπασιν  άγραφα 
φύλλα  υπάρχει  τίτλος  απλώς,  έχων  ούτως*  €Έγχειρίδιον  τυνευμα- 
τικόν  τών  λογιωτάτων  και  σοφωτάτων  ιερομόναχων  τε  καΐ  διδα- 
σκάλων 'Ιωαννικίου  χοά  Σωφρονίου  αύταδέλφων  ^,  τών  έκ  της  πε- 
ρίφημου νήσου  Κεφαλληνίας,  προς  ύπεράσπισιν  της  αγίας  του 
Χρίστου  Ανατολικής  Εκκλησίας,  εκδοθέν  έν  τη  Μοσχοβία  έπΙ  του 
μακαριωτάτου  και  άγιωτάτου  πατριάρχου  της  Μοσχοβίας  και  πάσης 

^  *Αλεξάνξρου  Λασχάρεως  ίατοριχή  εποψίς  περί  της  έν  Μό^γα  '£>νλην{χής  *Αχα- 
οημίας  χατά  τον  ιζ'  χαι  ιη'  αιώνα,  ήτοι  περί  τών  αδελφών  Αειχουδών  Ίωαννιχίοο  χιι 
Σωφρονίου.  Ό  έν  Κωνσταντινοοπόλει  Έλληνιχός  Φιλολογιχός  Σύλλογος,  1864)  τ.  II, 
σ.  24-44.  Κ.  Σά»α  Νεοελληνίχή  Φιλολογία,  σ.  358-371. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  167 


«Ρωσσίας  χαΐ  πάντοιιν  των  βορ€(ων  μέρων  χύρ  ΊωαχεΙμ  ετει  άτζ6 
θ«ογονείας  Χρίστου  ^αχ^Φ  [=1690],  έπΙ  δε  του  μετ' αυτόν  μαχα- 
ριωτάτου  χαΐ  αγιωτάτου  πατριάρχου  κυρ  Αδριανού  διορθωι^έν  εν 
τ^  σλαβανιχ^  διαλεχτώ  χατά  το  αυτό  έτος  έν  μηνΐ  φευρουαριω». 
Κάί  ούτος  μέν  ό  τίτλος  ευρίσχεται  έπΙ  της  πρόσθιας  σελίδος  ενός 
δλοΌ  φύλλου,  μεθ*  8  χεΐται  «Ύπόθεσις  των  έν  τωδε  τω  βιβλίω 
εόρισχομένων  διαλόγων»,  ής  ή  αρχή*  «Έστοντας  και  ό  άνθρωπος 
ολίγον  ύστερον»  χτλ.  Αυτή  δε  ή  υπόθεσις  περιέχεται  εν  τέσσαρσι 
φόλλοις*  μεθ'  α  πάλιν  ίτερα  τρία  φύλλα  παντάπασίν  άγραφα  χαι 
μβτά  ταύτα  πάλιν  δτερα  δύο,  περιέχοντα  έν  έαυτοΤς  €'^Ισον  άπα- 
ράλλαχτον  του  συνοδιχου  συστατιχου  γράμματος » .  Μετά  δε  τούτο  τό 
γράμμα  σελίδες  άπαντωσιν  ήριθμημέναι  220,  ων  ή  μέν  πρώτη 
κατέχεται  υπό  προλόγου  (ου  ή  αρχή*  €  Ούτοι,  οι  διάλογοι,  ω  φιλο- 
μαθέστατοι άναγινώσχοντες,  λατινιστι  εγινον  με  έχείνους»  χέ),  αϊ 
δβ  λοιπαι  πδσαι  περιέχουσιν  έν  έαυταΐς  έχτενεστατόν  τι  βιβλίον, 
ταύτης;  έπΙ  χεφαλης  έχον  την  δηλωσιν*  €ΕΓσοδο;  των  διαλόγων  των 
έν  προοιμίοις  ρηθέντων  διδασκάλων  Ίωαννιχίου  και  Σωφρονίου  αύτά- 
δέλφων  Αειχουδων  των  Κεφαλληνέων  μετά  του  Τούτκα  Ίησουΐτου 
καί  τίνων  άλλων  του  λατινικού  δόγματος  έν  τη  Πολωνία*  έν  σχήματι 
ά'^ωνύμως  Γραικού  διδασκά)νου  και  ΊησουΓτου».  Άρχ.  «Ιησουίτης. 
^Ω  φίλε,  επειδή  και  έλάχομεν  εις  ταύτην  τήν  κατοικίαν  ξενοδόχου- 
μενοι»  κτλ.  ^  Τό  δε  προρρηθέν  πατριαρχικόν  γράμμα,  προς  τους 
αδελφούς  άναφερόμενον  Λειχούδας,  έχει  κατά  λέξιν  ούτω*  «Διο^ 
νύσιος  ελέω  θεού  αρχιεπίσκοπος  Κωνσταντινουπόλεως,  Νέας  Τώ- 
μης,  καΐ  οικουμενικός  πατριάρχης. — Ίερώτατοι  μητροπολΓται  καΐ 
ύτεέρτιμοι,  καΐ  θεοφιλέστατοι  αρχιεπίσκοποι,  έν  άγίω  πνεύματι 
άγαττητοί  αδελφοί  καΐ  συλλειτουργοί,  θεοφιλέστατοι  επίσκοποι,  έχ- 
λαμπρότατοι  και  ευσεβέστατοι  αύθένται  καΐ  τοττάρχαι,  υίοι  έν  Κυ- 
ρίω  αγαπητοί  της  ημών  Μετριότητος,  εντιμότατοι  κληρικοί  πασών 
ιών  επαρχιών,  αίδεσιμώτατοι  καθηγούμενοι  των  σεβασμίων  μονα- 

*  Ούτοι  οί  διάλογοι  ηραγμιατιύονται  περί  της  αρχή;  του  πάπα,  περί  του  βαπτί- 
9\ιατος,  περί  του  ένζυμου  χαι  τοΰ  άζύριου  άρτου,  περί  της  των  αγίων  άπολαύσεως, 
περί  του  χα))αρτηρΙου  πυρ<5;,  περί  το{5  γά,αου  των  ιερέων,  περί  της  του  1α|3|3άτου  νη- 
στείας χτλ. 


168  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

στηρ(ων  χαΐ  άρχιμανδρΐται,  ευλαβέστατοι  ίβρβΤς,  όαιώτατοι  ίερο-' 
μοναχοί,  ευγενέστατου  δρχοντες  χαΐ  λοιποί  χριστιανοί,  τέκνα  έν 
Κυρ{φ  αγαπητά  ημών,  χάρις  εϊη  ύμΓν  δπασι  χαΐ  ειρήνη  χαι  έλεος 
παρά  θεοδ  κυρίου  παντοχράτορος  και  παρά  της  ημών  μετριότη- 
τος  ευχή,  ευλογία  χαι  συγχώρησις. — Το  μεν  δένδρον  έκ  του  ιδίου 
καρπού  πέφυκε  γινώσκεσθαι,  οποίας  5ν  εΤη  φύσεως,  6  δε  δνθρωπος 
έκ  τών  ίδίων  επιχειρημάτων  τε  χαΐ  ενεργειών.  Άλλα  τό  δένδρον 
προσεχώς  έκ  του  καρπού  γνωριζόμενον  άμεριμνίαν  υποτί&ησι  της 
αύτου  εύκαρπίας*  ό  δε  5νθρωπος  φρέαρ  βαθύτατον  ών  ουκ  αθρόως 
άποδίδωσι  τάς  ενεργείας  τών  αυτού  πράζεων,  τεκμήρια  σαφή  καΐ 
αναμφισβήτητα  της  αυτού  διαθέσεως,  άλλα  και  χρόνου  καΐ  πείρας 
δεΐται  προς  κατάληψιν  της  αύτου  γνώμης  τε,  καΐ  καταστάσεως  καΐ 
ουκ  ευχερώς  καταδηλουται  ή  ένδομυχουσα  τούτω  προαίρεσις.  Ήνίκα 
δε  και  πείρα  και  χρόνω  καΐ  έρεύνη  ουκ  αγενή  τα  της  διαθέσεως 
κρίνεται,  ου  μην  άλλ'  εί  και  αι  φήμαι  διατρέχουσιν  άγαθαΐ  αγα- 
θοεργιών πέρι  και  μαρτυρίαι  διασωζουσι  τήν  λαμπρότητα  της  εύ- 
καρπίας τών  ενάρετων  πράζεων,  λαμπρώς  διατρανουσι  τήν  άγαθήν 
προαίρεσιν  και  τήν  ένδομυχουσαν  κατάστασιν  ως  άγαθήν  άνακη- 
ρύττουσιν.  "Οθεν  καΐ  οι  έπιφέροντες  τό  παρόν  λογιώτατοι  διδά- 
σκαλοι καΐ  κήρυκες  του  Ευαγγελίου  καΐ  όσιώτατοι  ιερομόναχοι  και 
πνευματικοί,  κυρ  Ίωαννίκιος  καΐ  κυρ  Σωφρόνιος,  άπό  της  τυερι- 
φήμου  πολιτείας  της  Κεφαλληνίας  ορμώμενοι,  αδελφοί  και  τοις 
σώμασι  και  ταΐξ  ψυχαΐς  καΐ  τοις  μαθήμασι,  σχολάσαντες  έν  τη 
ίερα  σπουδή  ίκανώς  και  εγκρατείς  γενόμενοι  φιλοσοφικών  τε  και 
θεολογικών  μαθημάτων,  ώστε  δύναμιν  έσχηκέναι  αρκούσαν,  μα- 
θητάς  τε  διδάσκειν  καΐ  τό  ιερόν  Εύαγγέλιον  κηρύττειν  τοις  εύσε- 
βέσιν  όρθοδόζως  και  εύσεβώς,  έμπειρίαν  τε  ούκ  όλίγην  έκ  τών 
Γραφικών  βιβλίων  άναλεζάμενοι  και  πανταχόθεν  ίεροΐς  κοσμήμασιν 
ίερώς  κατακοσμηθέντες,  δεΐν  έγνωσαν  έξελθεΤν  τής  σφών  πατρίδος 
και  περιελθεΐν  και  έν  άλλοδαπαΐς  ού  μόνον  περιηγήσεως  χάριν, 
αλλά  και  πολλαπλασιασμού  του  έν  αύτοΤς  διδασκαλικού  ταλάντου 
και  ωφελείας  τών  χριστιανών.  Και  δή  χρόνον  ίκανόν  έν  τη  Βα- 
σιλευούση    διατρίψαντες    καΐ    γνωσθέντες,  δτι  της  αγαθής  μερίδος 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  169 

8?σΙ  χαΐ  υπέρμαχοι  των  δογ|ΐάτων  τε  χα  Ι  διδαγμάτων  της  ^Α^ατο- 
λιχης  Αποστολικής    χαΐ    Εαθολιχης  Έχχλησίας,    ουχ  έπΙ  θάτερα 
αποκλίνοντες,  άλλα    τήν  μέαην  χαΐ  βααιλιχήν  όδόν  όρθοδόξως  βα- 
δίζοντες, άποχυήματα  γνήσια  της  πρωτοτύτυου  *Ανατολιχης  Έχχλη- 
σίας,    ρύπου    δογμάτων    παντελώς    χα&αρεόοντες,    αγνοί  χαΐ  ταΓς 
ψυχαΐς  χαΐ  τοΐς  δόγμασι,  χα&αράς    τάς  έμφάσεις  ώς  δι'  έσόιτυρου 
των  αυτών  έργων  τε  χαΐ  διδασχαλιων  των  έν  ταΓς   ψυχαΐς  αυτών 
έγχεχολαμμένων    αρετών    της  άμωμήτου    ημών    πίστεως  παρεχό- 
μενοι, προφθανουσης  προς  τούτοις  χαΐ  της  εύφημου  φήμης  αυτών 
χαι  πιστουμένης    8σα    χαΐ    διά    τών  αυτών    πράζεων  ήμΐν  έπεπί- 
στευτο,  οία  και  πρόχεινται  τοις  όφθαλμοΐς  τών  όρώντων  έν  σεμνώ 
ψυχή;    καταστήματι    και    έν  ίματισμώ    και  σχήματι  θεοκηρύκων 
ανδρών.    Διά  ταύτα    και    ενώπιον  ημών  καΐ  του  χορού  τών  ίερω- 
τάτων    αρχιερέων    καΐ    τών  σοφωτάτων    κληρικών    έπΙ  του  ίερου 
άμβωνος    τά  Ιερά    ά^>έθεντο    λόγια    τοΐς  χριστιανοΐς  καΐ  πείρα  τε 
και  χρόνω  καΐ  έρεύνη  ούκ  άγενεΐ  δοκιμασ&έντες  ακτίνας  ακραιφνείς 
της  ορθοδοξίας    διαπρυσίως  έζελάμψαντο'    καΐ    κατά    μίμησιν  τών 
ίερών    θεοκηρύκων    άποστολικοΐς  Τχνεσιν  έζακολουθεΐν  πειρώμενοι, 
και  άπό  τής  Βασιλευούσης  εξερχόμενοι    και  είς  άλλοδαπάς  απερ- 
χόμενοι, χαΐ  νόμοις  άρχαίοις  πειθόμενοι,  συστατικά  παρ'  ημών  έζη- 
τΓίαα^ηο  γράμματα,  χρήμα  άναγκαιότατον  ύτυερ  τι    άλλο  τών  καθ* 
ήμας,  διασαφούν  δηλονότι  την  έν  προοιμίοις  μη  κατάδηλον  άρετήν 
τών  ανδρών,    έφ'  ω    άπό    πρώτης    αφετηρίας  τό  καλόν  ως  κάίλόν 
χαι    υπολαμβάνοιτο    και    καταλαμβάνοιτο,    κάντευθεν    τήν    προσή- 
χουσαν    τιμήν    άποδρέποιντο  παρ'  ων    και    εισέρχονται    και  έξέρ- 
χο^/ται.    ΚαΙ    δή    γράφοντες    συνοδικώς    συνιστώμεν    διά    του  πα- 
ρό'ηος  δπασι  τοις  εύσεβέσι  τούτους  τους  διαληφθέντας  διδασκάλους, 
άρχικοΐς  τε    καΐ    μή    τοιούτοις,    και    καταδήλους    αυτούς    τοΐς    τε 
πόρρω  και    εγγύς    άποκαθιστώμεν   και    διαμαρτυρούμεθα    ορθοδο- 
ξία; έχομένους    καΐ    αρετής  καΐ  διδασκαλικού  χαρίσματος,   ικανούς 
'ϊτρό;  τε  μαθημάτων  έκδοσιν  και  του  ίερου  Ευαγγελίου    όρθόδοζον 
διαχήρυζιν,  καΐ  προς  άποδοχήν  λογισμών  τών  προσερχόμενων  αυ- 
τοί; χάριν    έξομολογήσεως    χριστιανών,    ικανούς  διόρθωσίν  τε  και 


170  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


διαίτηβιν  των  πλημμελώς  διαπραχθέντων  έχείνοις*  χαΐ  δεδώχαμβν 
δδειαν,  δπου  δν  ώσι,  μετ'  είδήαεως  του  χατά  τόπον  έχχλησιασπ- 
χως  προϊσταμένου  πράττειν  τά  της  ίερωσυνν]ς  χαΐ  ένεργεΐν  χαΐ  τόν 
λόγον  του  θεού  χηρύττειν  έπ'  έχχληαίας  χαΐ  τους  λογισμούς  δέ- 
χεσθαι  των  χριστιανών^  χαΐ  οίχο'^ομεΐν  έν  χρίσει  χαΐ  άτεολαμβάνειν 
της  προσηχουσης  τιμής  παρά  πάντων,  ιερωμένων  χαΐ  διδασχάλων 
(φησί  γάρ  ό  θείος  απόστολος•  '*  μάλιστα  οΐ  χοπιώντες  έν  λόγω  χαΐ 
διδασχαλια  διπλής  τιμής  άζιουσθωσαν '"),  χαΐ  χαρπουσθαι  της  παρ' 
υμών  των  φιλελεημόνων  ευσεβών  ελεημοσύνης  χάριν  τ&ν  προς 
σωματιχήν  αυτών  περίθαλψιν  άναγχαίων  (φησΙ  γάρ  ό  αύτος  θείος 
απόστολος•  **ού  μέγα,  ει  ήμεΓς  ύμΐν  έσπείραμεν  τά  ττνβυματιχά• 
θερίσωμεν  έζ  υμών  τά  σωματιχά "),  συμβοηθούμενοί  τε  χαΐ  συντρε- 
χόμενοι  παρ"  υμών  πάντων,  εισερχόμενοι  τε  χαι  εξερχόμενοι  ε!ς 
τά  συντείνοντα  πρύς  περίθαλψιν  αυτών  χαΐ  άνάπαυσιν  χαι  τιμήν, 
ϊνα  ό  μεν  θεός  δοξάζοιτο  διά  της  αγαθοεργίας  υμών  πρύς  τους 
αύτου  χήρυχας,  ύμεΤς  δε  πλουσίους  παρ"  αύτου  του  άζίου  μισθα* 
ποδότου  τους  μισθούς  άντιλάβοιτε,  ως  φιλάρετοι  χαι  φιλόχριστοι• 
ου  ή  χάρις  χαι  τό  άπειρον  έλεος  χαΐ  ή  ευχή  χαΐ  ώλογα  της  ημών 
μετριότητος  εΤη  μετά  πάντων  υμών.  ,Αχπγ'[=β1683],  έν  μηνΐ  ίουνίω 
ίνδιχτιώνος  ^^^,  (ΤπογρΛφαί).  Ό  Αλεξανδρείας  πατριάρχης  Παρ- 
θένιος. — Ό  πατριάρχης  πρώην  Κωνσταντινουπόλεως  Διονύσιος. — 
Ό  ελέω  θεού  πατριάρχης  Ιεροσολύμων  Δοσίθεος  συναποφαίνεται 
χαΐ  συμμαρτυρεΐ.  —  Ό  Ήραχλείας  Βαρθολομαίος.  —  Ό  Κυζίχου 
Κύριλλος. — Ό  Χαλχηδόνος  ^Ιερεμίας,  — Ό  Προύσης  Καλλίνιχος. — 
Ό  Λαρίσσης  Μαχάριος. — Ό  Σοφίας  Αυξέντιος.  —  Ό  Τόδου  Παρ- 
θένιος.  —  Ό  Διδυμοτείχου  Γρηγόριος. — Ό  Τοδοστοΰ  Θεόφιλος. — 
Ό  Δρύστης  Γεννάδιος. — Σημείωσαι  δτι  ό  οικουμενικός  πατριάρχης 
άντΙ  του  ονόματος  αύτου  Ιδία  χειρί  υπογράφει  τόν  μήνα  χαι  τήν 
ίνδιχτιώνα  μόνον,   ώς  άνωθεν». 

195.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έχ  φύλλων  185  (μή- 
κους 0,196,  πλ.  0,138),  ών  τό  κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων 
εκάστη  μονόστηλον  έκ  γραμμών  15  (0,112X0,075).  —  Ώρολό- 
γιον  του  θηκαρα  μετά  της  επιγραφής•  «Ακολουθία  του  Θ ικαρά>. 
Άρχ.   ιΜετά  τό  (χώδ.  τώ)  Εύλογητός  Βασιλεΰ  ουράνιε»   κτλ• 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  171 


19β•  Τεδχοζ  χάρτινον  εκ  φύλλων  212  (μήχους  0,20,  πλ. 
0,145)•  έγράφη  Ιτβι  1673-^•  εδόθη  δε  χαΐ  τοδτο  €διά  Χρύσαν- 
θου πρεσβυτέρου  (του  Νοταρδ)  τω  Παναγίω  Τάφω>.  Έν  τζ 
προσθίοί  σελίδ(  του  1-ου  φύλλου  περιέχεται  αόσμημά  τι  πιοειδές 
χαι  ή  του  τεύχους  επιγραφή,  ήτις  έχει  οδτω•  «Τό  παρ6ν  βι- 
βλίον  εσήνθεσεν  είς  εληνικήν  γλώτταν  ό  φιλόχριστος  βασιλεύς 
ημών  κύριος  Ιωάννης  6  Καντακουζηνός,  όπου  ύστερον  ονομάσθη-τ 
κεν  διατουθείου  καΐ  αγγελικού  σχήματος  Ιωδσαφ  μοναχός,  εις 
τους  ^ατξ'  χρόνους  άπό  την  ενσαρκον  οίκονομίαν.  μετεφράσθη  δε 
ε?ς  κοινήν  γλώτταν  ύπο  Μελετίου  Συρήγου.  ^αχλε'.  δεκεμβρίου  α^  εις 
Μολδοβλαχίαν  με  παρακίνησι  του  έκλαμπροτάτου  αύθεντός  πάσης 
Μολδοβλαχίας  κυρίου  Ιωάννου  Βασιλείου  βεωβόνδα».  Έν  δέ  τη 
προσ&ία  σελίδι  του  212-ου  φύλλου  υπάρχει  το  σημείωμα  τούτο* 
ιΈγράφι  ή  παρούσα  βίβλος  ύποχειρός  καμου  Κωνσταντηνου  του 
ταπεινού  άναρόστου,  άπό  επαρχίας  Χαλκηδόνος  καΐ  έκ  χώρας 
Χρισοπόλεως.  μεπαρακήνησιν  και  έζοδον  του  οσιότατου  Μαναση  μο- 
νάχου υιός  Κυριακή  του  Πέγιου.  άπο  επαρχίας  Χήμαρας  καΐ  Δελ- 
βίνου  καΐ  έκ  χώρας  "Άγιος  Ανδρέας,  εγράφι  δέ  είς  Μο(λ)δοβλα- 
χίαν.  αυθέντέβοντος  του  έκλαμπροτάτου  αύθεντος  κυρίου  κυρίου 
Ιωάννου  Στεφάνου  βεωβόνδα.  είς  το  μοναστήριον  του  αγίου  Γεωργίου 
του  Χλήντζα  άρχιερατεύωντος  εν  Μολδοβλαχίαν  κυρίου  Δοσιθέου:- 
καΐ  άνεστίν  καΐ  τινάς  λόγος  εσφαλμένος  είσυγχώρησιν  εστω'  δι(α)τή 
δεν  ήμουν  τόσον  μαθηματικός  εις  την  μάθησιν  τών  γραμμάτων. 
επιίτους  ,αχ**ογ  έν  μηνΐ  άπριλλίω  κβ'». 

1ΘΤ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  184  (μήκους  0,20,  πλ. 
0,145),  ων  τά  μεν  πρώτα  178  έγράφη  περί  το  τέλος  της  πεντε- 
καιδεκάτης  έκατονταετηρίδος,  τά  δέ  έσχατα  ε;  φύλλα  περί  το  μέ- 
σον της  όκτωκαιδεκάτης•  πρότερον  δμως  ήρίθμει  τούτο  το  τεύχος 
πολλώ  πλείω  τών  184  φύλλων,  ως  εστίν  είχάσαι  έκ  τών  φανε- 
ρών ελλειμμάτων  τών  υπαρχόντων  μετά  τό  69-ον,  το  87-βν  και 
τό  132-ον  φύλλον  γραφεύς  δέ  του  τεύχους  εστίν  (φ.  1-89)  άνήρ 
έλλόγιμος,  Μάζιμος  ονομαζόμενος  (δρα  φύλλ.  82°^),  ϊσως  δέ  6  πα- 
τριάρχης γενόμενος  οΙκουμενικός  έτει  1476 -ω. 


172  ΚΑΤΑΑΟΓΟΪ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


1•  €  Θεοδώρου  του  Γαζη»  άνβπίγραφον,  ου  ή  αρχή•.  «Περί  δέ 
έχουσίου  χαΐ  όχουαίοϋ  άπορήαβιεν  $ν  τις  εις  τά  χα^'  ίχαστα»  χτλ., 
φ.   1".  Τέλος•   ιδμφω  γάρ  τω  δνδρε  σοφώ  χαΐ  αΐδους  ^{ω>. 

2.  Άνεπίγραφον  άλλ'  έν  τη  ώα  του  χώδιχος  6  xαλλ^γράφος 
έγραψε  τό  αημείω|ΐα  τούτο•  «ΟΓμαι  Γεωργίου  του  Σχολαρίου 
εΤναι  τό  σύγγραμ(ΐα  χατά  Πλήθωνος».  Άρχ.  ^Σκοπουντί  μοι, 
χράτιστε  χαΐ  γαληνότατε  ηγεμόνων  ΚωνσταντΓνε,  τί  δν  δέοι  με 
προσφέρειν»  χτλ.,  φ.  4-69.  Τέλος•  €ταυτ'  έν  ένΐ  συμφορέσαι  βι- 
βλ(ω  συνέθηχέ  τε  χαι  άπεριμερίμνως  έχδέδωχε». 

3.  ιΠλή&ωνο;  εΙς  τήν  βασιλίδα  Έλένην  έπιχήδειος».  Άρχ. 
€Τ^  των  ημετέρων  βασιλέων  τε  χαΐ  ηγεμόνων  μητρί»,.    φ.   ΤΟ^'. 

4.  (Πλήθωνος)  €7Γ8ρι  τοΐν  δυοΐν  έναντίοιν  λόγοιν  του  τε  Πρω- 
ταγορείου  χαΐ  του  Πυρωνείου».  Άρχ.  «Λόγω  δέ  δή  έχείνω  άλ- 
λήλοιν  μεν  έναντιωτάτω»  χτλ  ,  φ.  71^•  Πλήθωνος  νόμων  συγγρα- 
φής τά  σωζόμενα  ρΕΓ  Ο.  ΑΙβχΕηάΓβ.  Ρλπ8  1858,  σ.   36  χέ. 

5.  (Πλήθωνος)  «ευχή  εις  θεούς  τους  λογίους».  Άρχ.  «'Άγετε 
δή,  ω  θεοί  λόγιοι»,  φ.  72^.  0.  ΑΙβχβ,ηάΓβ  σ.  44. 

6.  Πρόλογος  χαΐ  πίνας  των  κεφαλαίων  της  Πλήθωνος  νόμων 
συγγραφής,  διηρημένης,  χατά  τούτον  τόν  χώδιχα,  εις  Ηγ'  συνεχή 
χεφάλαια.  Άρχ.  ιΉ  βίβλος  ήδε  θεολογίαν  μεν  τήν  χατά  Ζω- 
ροάστρην»  χτλ.,  φ.  72^.  Είτα  το  €ΠερΙ  διαφοράς  των  περί  των 
μεγίστων  άνθρώποις  δοξών»  χεφάλαιον  (φ.  74^),  δπερ  έστι  τό 
α'  του  πρώτου  βιβλίου  των  νόμων  χαΐ  μετά  τούτο  τό  €Περι  μέ- 
τρου τε  καΐ  συμμετρίας»  ιοί'  χεφάλαιον  του  τρίτου  βιβλίου  (φ.  74^). 
Ο.  χ\1βχ&ηάΓβ  σ.   214,  36-42,  84-86. 

7.  «Βησσαρίων  χαρδινάλις  τω  σοφω  χαΐ  διδασχάλω  Γεωργίω 
τω  Γεμιστώ  ευ  πράττειν»•  επιστολή,  ης  αρχή•  «Κοινής  πασιν  ένε- 
σπαρμένης  εννοίας»,  φ.    76°^. 

8.  «Ό  Πληθών  τω  Βησσαρίωνι».  Άρχ.  «Ου  πάντας  οΤεσθαι 
χρή  τους  άνδρας  τούτους»  χτλ.,  φ.  77^.  ΓΛΐ)ηοϋ-ΗΛΓΐβ8,  ΒίΜ. 
ΟΓΛβΟΛ,  τ.   XII,  σ.   95. 

9.  «Γεώργιος  ό  Γεμιστός  τω  αίδεσιμωτάτω    χαρδινάλει  Βησ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  173 


σαρίωνι».  Άρχ.  €Έπ6Λή  χαΐ  μαρτυριών  δέη  προς  τα  προγεγραμ- 
μένα  σοι»,  φ.  80^.  ΡΛΐ)ηοη-ΗΛΓΐβ8,  τ.  XII,  σ.  95. 

10.  €Άδήλου»  περί  ειμαρμένης  άνεπίγραφον  άλλ'  έν  τη  ώα 
γέγραπται  τό  «ΟΤμαι  χαΐ  τοδτο  του  Πλήθωνος  είναι.  Μάξι(μ)ος>. 
Άρχ.  «Πρότερα  δέ  ώριαταί  τε  καΐ  εϊμαρται»  χτλ.,  φ.  82°*.  Ο. 
ΑΙβχαηάΓβ  α.  64. 

12.  «Διόρθωσις  ένίων  τών  ουκ  ορθώς  υπό  Στράβωνος  λεγο- 
μένων». Έν  τη  ωα•  «Του  αύτου  Πλήθωνος  οΓμαίι.  Άρχ.  <Ουτε 
την  θάλατταν  την  Κασπίαν  ορθώς  οΤεται  Στράβων  τω  Ώχεανώ 
συμβάλλειν»   χτλ.,  φ.   83•^.  ΡΛΐ)Π€ϋ-Η&Γΐβ8,  τ.  XII,  σ.  91. 

12.  «Άδηλου»•  ούτως  έν  τη  ώα.  —  «Πώς  οι  πλείους  χαχοί, 
της  άρετης  χατά  φύσιν  ήμΤν  ούσης,  χαι  πώς  έπι  τό  άμαρτάνειν 
ούτω  ραδιως  πάντες  ύποφερόμεθα;  Λυσις>.  Άρχ.  «Προς  δή  τοΰτο 
πάλιν  έρουμεν,  δσον  γε  ήμιν  έφιχτόν»   χτλ.,  φ.   85?. 

13.  Άνεπίγραφον,  ου  ή  αρχή•  «Αριστοτέλης  τριττώς  τόν  νουν 
διαχρίνει  τόν  περί  τα  άπλα  χαταγινόμενον»   χτλ.,  φ.   86°^. 

14.  «Πλήθωνος  προσφωνημάτιον»,  ου  ή  αρχή•  «Ούχ  ήν  πα- 
ραπλήσια, ω  θειότατε,  τά  τών  πολέμων»  χτλ.  φ.  86^.  ΓΛΐ3η€Π- 
Η»Γΐβ8,  τ.  XII,  σ.   92. 

Ιδ.  «Γεωργίου  Γεμιστού  προς  τάς  του  Σχολαρίου  υπέρ  Αρι- 
στοτέλους αντιλήψεις»•  Άρχ.  «Έγώ  μεν  ουχ  όψέ,  ως  γε  συ  φής, 
άλλ'  δτε  τό  πρώτον  'ήτήθην,  ευθύς  έπεμψα»  χτλ.,  φ.  88-89•  0. 
Αίθχ&ηάτβ  σ.  293. 

16.  Φύλλον  90-όν  μέχρι  του  132-ου  φ.  "Ετερον  χειρόγρα- 
φον  της  ιε'  έχαι.,  άχέφαλον,  ω  ελλείπει  τά  τρία  πρώτιστα  φύλλα 
έχ  παλαιού;  Τό  χείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  25.  Άχέ- 
φαλον  υπόμνημα  χατά  Αριστοτέλους  χαι  υπέρ  Πλάτωνος.  Άρχ. 
<  -  -  -  αύτοΰ  διαχηχέεσαν  άναλαμβάνειν  άλλ'  Αριστοτέλης  φοι- 
τητής γεγονώς  Πλάτωνι  χαι  έπειτα  ύπό  προσχήματι  φιλοσοφίας 
σοφιστιχήν  μετελθών»  χτλ.  Τέλος*  «ήμΐν  δέ  σου  τά  τοιαύτα  ϊσα 
ζιΐ  χυνιδίου  Μελιταίου  τινός  ύλαχαΓς  λελόγισταί  τε  ήδη  χαι  αύθις 
λογισθήσεται». 

17.  «Παράφρασις    εις  τά  Ήθιχά  του    Αριστοτέλους».    Άρχ. 


174  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ΛΪά  μέν  θβωρητιχά,  ών  τό  τέλος  άλήθβ(α,  ιτέρας.  εχβι»   κτλ.,  φ. 

133-178. 

18.  Φόλλον  179-ον  μέχρι  του  184-οϋ  φ.  Γράψιμον  της  ιη' 
εκατ.  Τεμάχη  €  Ευτυχίου  Αλεξανδρείας  παρά  τη;  Αράβων  φωνής  εις 
τήν  λατινίδα  καΐ  έκ  ταύτης  είς  την  ελληνίδα  μετενεχθέντα » . 

198.  Τετράδια  συνερραμμένα  λίαν  ατάκτως,  φύλλα  συναπο- 
τελουντα  149*  έγράφη  δε  ταύτα  ετει  1557-ω  (δρα  φ.  118^) 
καΐ  συνεδέθη  βιβλίω  τινί  Ιντυπφ,  ου  ή  επιγραφή•  «Κλαυδίου 
Πτολεμαίου  Πηλουαιέως  τετράβφλος  σύνταζις,  προς  Σύρον  άδελ- 
φόν.  Του  αύτου  Καρπός,  προς  τον  αυτόν  Σύρον.  Νοηιη1)βΓ5Λβ 
ΜΒΧΧχν».  Ό  κώδιζ  ούτος,  ώς  έχει,  πρότερον  ήν  «Χρύσανθου 
ιεροδιακόνου»  του  Νοταρά.  Έν  τοις  γραπτοΐς  τετραδίοις  περιέχε- 
ται ελληνιστί  βιβλίον  αστρονομικών  του  Άπομάσαρ. 

1ΘΘ.  Πέντε  διάφορα  τεύχη  συνερραμμένα,  μήκ.  0,195,  πλ• 
0,143. 

α')  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Κυρίλλου  Αλεξανδρείας  ερμη- 
νεία εις  τόν  προφήτην  'Δβδιου»  Άρχ.  «Άβδιοΰ  δή  πάλιν  προφη- 
τεύειν>  κτλ.,  φ.  1-2  καΐ  56-58-  Κείμενον  ατελές,  γραφέν  τξ  ιζ'  εκατ. 

|3')  «Ερμηνεία  εΙς  τήν  Σοφίαν  του  Σολομώντος,  ώς  φασιν  παρά 
του  Ώριγένους  έρμηνευθέντος».  Άρχ.  «θείος  ήμΓν  ό  λόγος  καΐ 
συμπάσης  ώς  είπεΓν  ανώτερος  κτίσεως»  κτλ.,  φ.  3-54.  Έγράφη 
τξ  ις'  εκατ.  Γράψιμον  λεπτότατον  κανονικώτατον  καΐ  μετά  πολλών 
συγκεκομμένων  λέξεων*  μία  δ'  έχάστη  των  σελίδων  έστΙ  μονόστηλος 
έκ  γραμμών  35.  Έν  τη  ώα,  παρά  τόν  τίτλον,  άναγινώσκεται  τό 
«Και  τούτο  συν  άλλοις  Δημητρίου  πρωτοκανονάρχου > . 

γ')  Φύλλ.  59-66.  Τετράδιον  της  ις'  εκατ*  Τό  κείμενον  μονόστηλον 
έκ  γραμμών  28.  — 1)  Έρωταποκρίσεις  κανονικαι  νγ',  ων  ή  αρχή  ελ- 
λείπει. Άρχ.  «Δέκατον,  εί  χρή  λούεσ&αι  τόν  ιερέα  πρό  της  λει- 
τουργίας» κτλ.,  φ.  59-63. — 2)  «Του  σοφωτάτου  Γαληνού  δίαιτα 
ακριβής  περί  τών  τεσσάρων  στοιχείων  του  χρόνου  και  περί  κατα- 
στάσεως υγιεινής  του  άνθρωπου  και  της  κατασκευής  αύτου».  Άρχ. 
«Πασι  τοΤς  έ&έλουσιν  ύγιεινώς  διάγειν»   κτλ.,  φ.   64^. 

δ')  Φύλλ.  67-82.  Δύο  τετράδια  της  ις'  εκατ.  —  1)  «Παράκλη- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ  Γ    ΓΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  175 


σις  χαΐ  παρηγοριά  εις  θλημένους  (γρ.  θλιμμένους)•  πόνημα  κυ- 
ρου  Μανουήλοϋ  Σαμίου  χαΐ  πρωτοψάλτοϋ  Χάνδακος».  Άρχ. 
ιΟύδέν  έστι  των  όττό  τόν  ήλιον  χτισμάτων»  χτλ. — 2)  Άλφάβη- 
τος  άνβπίγραφος,  οδ  ή  αρχή•  €  "Ανθρωπε  χάμνης  χαι  θαρής•  το 
χάμνης  νά  χερδήαης'  χαχοπαθης  χαι  μάχαισε  τόν  χέσμον  νά  τόν 
Ιχεις»  χτλ.,  φ.  72°*. — 3)  «Μαξίμου  μονάχου  του  Μάζαρι  χανών 
περί  πνευμάτων  χαι  αντίστοιχων  χατά  άλφάβητον.  ^Ηχος  β'.  Έν 
βυθω  χατέστρωσες » .  Άρχ.  «Άναφής  χαι  άχτιστος»  χτλ.,  φ.  75^. 
Αηηη&ίτβ  άβ  Γ&δβοοίλΙίοη  ροιίΓ  Γβηβοητ.  άβδ  έΐιιάβδ  ^Γβοςπβδ, 
τ.  Χ,  σ.  131• — 4)  *Ή  των  Λατίνων  λειτουργία  μεταγλωττισθεΐσα 
εις  έλληνιχήν  έχ  του  λατινικού  παρά  του  σοφωτάτου  χυρου  Μάρ- 
κου Κ  ρητός  του  Μουσούροο».  Άρχ.  «Ό  μέλλων  ίερουργήσειν 
ιερεύς  ενδύεται»  χτλ. 

έΓ)  Φύλλ.  83-151.  Γράψιμον  της  ιε'  εκατ.  «Βίος  του  αγίου 
ίερομάρτυρος  Κλήμεντος  επισκόπου  Τώμης,  μαθητού  του  άγιου 
αποστόλου  Πέτρου».  Άρχ.  «Κλήμης  Ίαχώβω  τω  κυρίω»  κτλ.  Τέλος* 
«και   ίστορήσας  ακολούθως  τάς  πράξεις  απετέλεσε  -  -  -  ». 

200.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  80  (μήκ-  0,205,  πλ. 
0,145),  δπερ  έγράφη  ετει  1680-ω.  Αύτόγραφον  Χρύσανθου  του 
Νοταρά. — α')  «Ερμηνεία  καΐ  καταγραφή  του  τεταρτημορίου  της 
σφαίρας,  δπερ  και  ρουπ-νταγιρέ  λέγεται  άραβικως,  γεγονυΐα  παρά 
Χρύσανθου,  άρχιδιακόνου  του  μακαριωτάτου  και  σοφωτάτου  πα- 
τριάρχου της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ  κυρίου  κυρίου  Δοσιθέου». 
Άρχ.  ιΤό  τεταρτημόριον  πρώτον  μεν  έχει  δύο  γραμμάς  από  του 
χέντρου  ήγμένας»  κτλ.,  φ.  1°^. — β')  «Καταγραφή  και  ερμηνεία  του 
οργάνου,  ονομαζόμενου  τζέιπ».  Άρχ.  «Τό  τζέιπ  δργα^^όν  έστι»  κτλ., 
φ.  25*. — γ')  «Προβλήματα  τίνα  άστρολαβικά».  Άρχ.  «Εύρίσκο- 
μεν  χαι  διά  του  αστρολάβου  τό  δειλινόν»  κτλ.,  φ.  57. — δ')  «Προ- 
λεγόμενα τίνα  εις  τήν  γεωμετρίαν  συντείνοντα».  Άρχ.  «Τί  έστι 
γεωμετρία;  Γεωμετρία  έστιν  επιστήμη  συμμετρίας»  κτλ.,  φ.  71. — 
ε')  «θέματος  καταγραφή».  Άρχ.  «"Εστω  ή  σύστασις  του  θέματος 
κατά  τό  ^αχτϋ'  ετος>  κτλ.,  φ.  75. — ς')  «'Ονόματα  αραβικά  εις  χρή- 
σιν  αστρολάβου».  Άρχ.  «Δοχεΐον,  χοντζιερέ.  Διόπτρα,  ούζαντέ»  κτλ. 


176  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


201.  ΑΕ  τρεις  ίεραΐ  λειτουργία  ι,  ή  του  Χρυσοστόμου,  ή  του 
Βασιλείου  χαΐ  ή  των  Προηγιασμένων .  Τεύχος  χάρτινον  της  ις' 
εκατ.  έκ  φύλλων  33  (μήκους  0,193,  πλ.  0,138),  βπερ  έστΙ  χεκο- 
σμημε'νον  τεσΐ  χοσμήμασιν  έρυθροΐς  και  πολλοίς  μεγάλοις  έρυθροΐς 
κεφαλαιώδεσι  γράμμασι.  Τό  κείμενον  μονόστήλον  έκ  γραμμών  20 
(0,14X0,09).  Μετά  το  2-ον  φύλλον  υπάρχει  τεμάχιον  χάρτου,  έν 
ω  περιέχεται  ευχή,  ής  ή  αρχή•  €Έλλαμψον  έν  ταΐς  καρδίαις 
ήμώνι    κτλ. 

202.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  80ι  μή- 
κους 0,19,  πλ.  0,143.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30 
(0,151X0,105).  —  α')  Ο.  ΟΓβιηοηίιιί  βχρΠοΛϋο  ίη  ρπιηπιη 
1ίΙ)Γαιη  άβ  λπιπιλ,  φ.  2.  —  β')  0.  ΟΓβιηοηίηί  ΐΓΛΟΐΛΐιΐδ  άβ  ορί- 
ηίοηίϋαδ.  Τήν  αρχήν  τούτου  του  τεύχους  κοσμεΓ  πίναξ  χαλκο- 
γραφικές,  δστις  άπεικάζει  τόν  Καίσαρα  Κρεμονίνην  έν  δε  τι)  ωα 
του  αύτου  πίνακος  άναγινώσκεται  τόδε*  €Έκ  των  Δοσιθέου  Ιερο- 
σολύμων καΐ  του  Αγίου  Τάφου  1675». 

203.  Δύο  τεύχη  της  ιη'  εκατ.  συνδεδεμένα,  μήκους  0,197, 
πλάτους  0,153. 

α')  «Του  σοφωτάτου  Κωνσταντίνου  Κορδάτου  [βίο]  διδασκαλία 
περί  ρητορικής  τέχνης».  Άρχ.  «Ή  ρητορική  έκ  της  φυσικής  εύ- 
γλωττίας»,  φ.  1-96.  Έν  τη  ωα  του  1-ου  φύλλου*  «1729:  φευ- 
ρουαρίου..  ήρζάμεθα  της  διδασκαλίας». 

Ρ')  «Τιβερίου  ρήτορος  περί  των  παρά  Δημοσθένει  σχημάτων»; 
Άρχ.  ιΜέλλοντι  τήν  των  σχημάτων  θεωρίαν»  κτλ.,  φ.  97-106- 
Έγράφη  ετει  ,αψνη'=1758-ω. 

204.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  452  (μήκους  0,203, 
πλ.  0,148).  Έγράφη  έτει  1598-ω.  Έν  τ^  ωα  του  1-ου  φύλλου • 
«Ιερεμίου  ιερομόναχου  του  Τζανκαρέλου•  νυν  δε  Δημητρίου  Ιου- 
λιανού». 

1.  «Φωτίου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  εγκύκλιος  επι- 
στολή προς  τους  της  Ανατολής  αρχιερατικούς  θρόνους,  Αλεξαν- 
δρείας φημι  και  των  λοιπών  έν  η  περί  κεφαλαίων  τινών  διά- 
λυσιν    πραγματεύεται    και    ως  ου  χρή  λέγειν  έκ  του  πατρός  καΐ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  177 

του  υίοϋ  το  ττ^ευμα  έκττορεύεσ&α:,  άλλ'  έχ  του  πατρός  μόνον». 
Άρχ.  ιΟύκ  ην  δρα,  ώς  εοΓ/ε,  χόρος  τω  πονηρω»  κτλ.,  φ.  1?. 
Έχο.  Βαλέτα  σ.   16δ. 

2.  (Προσθήκη  διά  της  χεφός  Τζανκαρέλου).  Σημείωσις  περί 
συνόδων  ά^^επίγραφος.  Άρχ.  «Εις  εξακόσιους  ένενήκοντα  τεσσάρας 
χρόνους»  κτλ.,  φ.  14.  Μετά  τοΰτο  το  φύλλο•  υπάρχουσιν  άκραί 
δυο  φύλλων  άποκεκομμένων. 

3.  «Μάρκου,  αρχιεπισκόπου  Εφέσου,  ομιλία  ρηι)εΤσα  έν  Φε- 
ραρία  πόλει  της  Ιταλίας  προς  τους  καρδιναλίους  και  ετέρους  των 
Λατίνων  διδασκάλους  περί  του  παρ'  αύτοΤς  δοςαζομένου  κα&αρσίου 
πυρός».  Άρχ.    «Επειδή    μετά  άγάτυης»   κτλ.   φ.    1δ*.   Αλήθεια, 

1880,  σ.  5-6,  33-3δ,  δ1. 

4.  «Του  αύτου  προς  τους  αυτούς  ομιλία  β'  περί  του  αύτου 
καθαρσίου  πυρός».  Άρχ.  «Πολλής  μεν  ώς  αληθώς  έρεύνης»  κτλ.,  φ. 

.813.  Αλήθεια,  1880,  σ.  67-68,  106,  120-121,  13δ•137,1δ1  χέ. 

5.  «Του  αύτου  αποκρίσεις  προς  τάς  έπενεχθείσας  αύτώ  απορίας 
και  ερωτήσεις  έπι  ταΐς  ρηθείσαις  όμιλίαις  παρά  των  καρδιναλίων  και  τών 
άλλων  λατινικών  διδασκάλων».  Άρχ.  «Επειδή  σαφέστερον»  κτλ., 
φ.  69.  Αλήθεια,  1880,  σ.  270.  Έκκλ.  Άλή».  τ.  Ι,  σ.  1δ8-162. 

6•  «Ζωναρά  και  δρουγγαρίου  της  βίγλης  και  πρωτασυγκρίτου 
[δίο]  τω  τιμιωτάτω  μοναχώ  Ήσαία  κυρω  Δομεστίκω  περί  τοδ 
όποιον  άπαντα  τέλος  ταΤς  ψυχαΤς  χωριζόμενα ις  τόυ  σώματος  χαι 
θί:οοπερ  αύται  απέρχονται».  Άρχ.  «Και  περί  μεν  τών  δικαίων 
"ί  χρή  "'^αί  λέγειν»   κτλ.,  φ.  82. 

7.  «Του  αύτου,  ει  χρή  προσέχειν  τοΤς  λέγουσιν,  δτι  αϊ  έπελ- 
&ο5ααι  ψυχαί  κατά  τίνα  τόπον  άναπαυόμεναι  ούτε  δέονται  υπέρ 
ψΆ'*^  αυτοπροσώπως  τω  Χριστώ  παριστάμεναι,  ούτε  τοΐς  ενταύθα 
όλως  έφίστανταΐ'  καΐ  περί  ψυχής».  Άρχ.  «Οι  απελθόντες  άγιοι» 
*^τλ.,  φ.   86.  Μί^ηβ  τ.  1δ8,  σ.   913. 

8.  «Του  αύτου  τω  τιμιωτάτω  μοναχώ  κυρω  Νεκταρίω,  ει 
ΖΡή  προσέχειν  τοϊς  λέγουσιν,  οτι  άποφάσει  μόνον  και  ούκ  άλη- 
ίίεία  εισήλθεν  εις  τόν  ΙΙαράδεισον  ό  ληστής».  Άρχ.  «Του  Παύ- 
λου τινές  άκούσαντες»   κτλ.,  φ.   92»\ 

IV.  12 


178  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    Ε  Α  Α.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

9.  €  Επιστολή  αντίγραφο;  Πέτρου,  ττατριάρχου  θεουπόλεω; 
μεγάλης  Αντιοχείας,  προς  τον  αρχιεπίσκοπο  ν  Άχυλίας,  ήτο:  Βε- 
νετίας, περί  τε  του  μη  εαυτόν  οΐεσ&αι  πατριάρχην  χαΐ  περί  άζύ- 
μων>.  Άρχ.  «Πολλής  ήμΤν  ευφροσύνης»  κτλ.,  φ.  96.  Ο.  ^ΠΙ, 
Αοϋι  βΙ;  δοηρΐ»,  σ.  208  χέ. 

10.  «Του  τ^  «θεού  χάριτι  εύσε^ίους  νομοφύλαχος  Ίωατ>νου 
Ο'.ακόνου  του  Ευγενικού  αντιρρητικός  του  βλάσφημου  και  ψευδούς 
δρου  του  έν  Φλωρεντία  συντεθέντος  κατά  την  προς  Λατίνους  συ- 
νοδον>.  Άρχ.  «Το  μεν  πάντας  ανθρώπους»  κτλ.,  φ.  108.  Κα- 
τεχωρίσθη  έν  τώ  Τομω  Καταλλαγης,  έν  Γιασίω   1692-1694. 

11.  «Συναχθέντες  οί  έν  Κωνστα'^τινουπόλει  ευρισκόμενοι  αρ- 
χιερείς, καθηγούμενοι  και  πνευματικοί,  ταύτην  έςέθηκαν  προς  τον 
βασιλέα  την  άπόκρισιν».  Άρχ.  «ΈπεΙ  ώρίσθημεν  παρά  της  χρα- 
ταιας»  κτλ.,  φ.  208.  Το  κείμενον  τούτο  έν  τω  πινάκι  του  κωδικός 
έπιγέγραττται  οϋτως'  «Απολογία  των  έν  Κωνσταντινουπόλει  ευρεθέν- 
των αρχιερέων,  καθηγουμένων  και  πνευματικών,  προς  τον  βασιλέα 
τίνος  χάριν  ου  παραδέχονται  τα  έν  τη  Φλωρεντία  γεγονότα  συνο- 


δικά». 


12.  «Του  αγίου  Μαςίμου  περί  των  δύο  φύσεων  το5  κυρίου 
καΐ  θεού  καΐ  σωτήρος  ημών  Ίησου  Χρίστου,  και  δτι  "Αρειος  μέν 
καΐ  Νεστόριος  τον  τε  της  θεολογίας  και  της  οικονομίας  λόγον 
διαιρουσι,  Σαβέλλιος  δέ  και  Ευτυχής  απεναντίας  τούτων  συγχέου- 
σιν».  Άρχ.    «"Άρειος  τάς  τρεις  υποστάσεις»   κτλ.,  φ.   224. 

13.  «Αμαρτωλού  διακόνου  και  ίερομνήμονος  της  ορθοδόξου 
των  Γραικών  εκκλησίας  Θεοδώρου  του  Άγαλλιανου  συλλογή  έκ 
τών  αγίων,  δτι  προς  ταύτα  τα  δογματικά  κεφά}^αια,  σύμφωνα 
όντα  καΐ  τοΤς  λοιποΓς  άγίοις,  άντιπαρεςετα^ομένη  ή  τών  Λατίνων 
δό;α  ούχ  ευρίσκεται  σύμφωνος  αύτοΤς,  άλλα  μάλλον  παντοία  αϊ- 
ρέσει  σύμφωνος  και  εςω  τών  ορθών  δογμάτων  της  εύσεβείας » . 
Άρχ.  «Και  ό  Λατίνος  τάς  τρεις  υποστάσεις  ομολόγων»  κτλ.,  φ. 
224^.   Κατεχωρίσθη  έν  τώ  Τόμω  Καταλλαγής. 

14.  «Μέρος  εκ  τίνος  λόγου  κατά  Λατίνων  περί  της  έκπορεύ- 
σεως  του  αγίου  πνεύματος*    ου    ή   αρχή    λείπει».   Άρχ.    «Τί   δέ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!    ΙΕΡΟϊΟΑΥΜΩΚ.  179 


-/δχίνηχεν  Ιταλού;  προς  τήν  κατά  του  άγιου    πνεύματος    βλαβφη- 
μίαν»  χτλ.,  φ.  234. 

15.  *Έχ  του  β°"  βιβλίου  του  Βλαατάρβως  μέρος  κατά  Λα- 
τίνων». Άρχ.  «Άλλα  γε  τοις  ειρημένοες  αυτών  νεανιβύμασι» 
χτλ.,  φ.   2373. 

16.  <Περι  τών  επτά  άγιων  χαΐ  οίχουμενιχών  συνόδων  χαι 
των  έν  αύταϊς  διαλαμψά'^των  άγιων  πατέρων  έτι  καΐ  περί  της 
συναδροισ&είσης  συνόδου  έπι  Κωνσταντίνου  βασιλέως  του  Μονο- 
μάχου χαΐ  Μιχαήλ  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  του  Κτ^ρουλα- 
ρίου,  ?|τις  χαΐ  έςέτεμε  της  Καθολικής  Εκκλησίας  ψήφω  χοιν^  τους 
Λατίνους».  Άρχ.  «Άλλ' ϊδωμεν,  ει  δοκεΤ  και  τους  τών  επτά»  κτλ., 

φ.  242?. 

17.  Αποκρίσεις  κανονικαι  προς  ερωτήσεις  τινάς  Μάρκου  Αλε- 
ξανδρείας, φ.   254. 

18•  «Του  σοφωτάτου  και  λογιωτάτου  και  όσιωτάτου  έν  ιερο- 
μόναχοι; κύρ  Μακαρίου  του  κατά  κόσμον  Μακρή  προς  Λατίνους, 
δτι  το  λέγειν  και  έκ  του  υ  ίου  το  πνεύμα  το  άγιον  έκπορεύεσθαι  ούτε 
ά^/αγκαΤόν  έστι,  άλλα  καινοτομία  της  ορθοδόξου  πίστεως"  διηρηται 
δέ  ό  λόγος  έν  ι'  κεφαλαίοις».  Άρχ.  «Τά  θεΤα  τών  χριστια^>ών 
δόγματα  1  κτλ.,  φ.  260^  [Τόμος  Καταλλαγής,  σελ.  412-420].  Περί 
Μακαρίου  του  Μακρή  και  τών  πονημάτων  αύτου  δρα  ήμετέραν 
πραγματεία^^  έν  τω  Δελτίω  της  ιστορικής  και  εθνολογικής  εταιρίας 
τής  Ελλάδος,  τ.  III,  σ.  458-467.  Τοίς  έν  τω  Δελτίω  καταγε- 
γραμμένοι; του  Μακρή  πονήμασι  προσθετέον  ταύτα*  α')  «Μηνί 
όκτωβρίω  μετά  τήν  ια'  λόγος  ε'.  Λόγος  εις  τους  έν  άγίοις  θεο- 
φόρους  πατέρας  ημών  και  οικουμενικούς  διδασκάλου;,  τους  έν  ταΤς 
έτττά  θείαις  και  οίκουμενικαΤς  συνεληλυθότας  συνόδοις,  συγγράφεις 
παρά  του  σοφωτάτου  έν  ίερομονάχοις  κυρού  Μακαρίου  του  Μακρή». 
Κώδις  Βατοπεδίου  546-ος,  έτους  1422-ου,  φύλλ.  109-130.  β')  Βίος 
του  αγίου  Ανδρέου  Κρήτης,  γνωστός  έκ  παραφράσεως  του  Νικόδη- 
μου. Νέον  Έκλόγιον.  Έν  Κωνσταντινουπόλει   1863,  ο,  151-155. 

19.  «Βαρλαάμ  μοναχού,  δτι  ούχ  απλώς  ύπόθεσις  το  νομί- 
ζειν  έκ  μόνου    πατρός    έκπορεύεσθαι    το  πνεύμα    το    άγιον,    άλλ' 


180  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ανάγκη  πδσα  τοίς  εϋσεβεΐν  αίροϋμένοις  έκ  μόνου  του  πρώτου  αι- 
τίου τά  έκεΤθεν  άχρόνως  έκλάμψαντα'  καΐ  κεφαλαιώδης  εκ&εσις 
του  ημετέρου  δόγματος».  Άρχ.  €Ότι  μέν  ουν  υποκειμένου»  κτλ.^ 

φ.   273?. 

20.  «Του  αύτου,  δτι  υποκειμένου  έκ  μόνου  πατρός  έκπορεύε- 
σθαι  το  πνεύμα  το  ίίγιον  ουκ  αναιρούνται  τά  περί  θεολογίας 
ρητά».  Άρχ.  «"Ισως,  ά  δνδρες  ΛατΤνοι,  ύπολαμ|3άνοντες »  κτλ., 
φ.  276.  Έν  τη  ωα•  «Έν  έτέρω  βι^λίω  ευρον  τούτον  τό^>• 
λόγον  3  <^  » . 

21.  «Του  αύτου,  δτι  υποκειμένου  και  έκ  του  υίου  έκπορεύε- 
σί)αι  το  ττ^ευμα  τό  όίγιον  πολλά  των  όμολογουμένων  αναιρείται 
και  πολλοίς  ρητοΐς  των  αγίων  άναιτίως  έχει  ή  τοιαύτη  ύπόθε- 
σις».  Άρχ.    «"Οταν  εις  λόγους  άλλήλοις»   κτλ.,  φ.   290?. 

22.  «Του  αυτού  προς  τον  άρχιέπίσκοπον  Νικόλαον  περί  της  τοϋ 
πάπα  άρχης».  Άρχ.  «Φης,  δτι  των  αδυνάτων  έστΙ»  κτλ;,  φ.  303. 

23-  «"Εγγραμμα  (γρ.  σύγγραμμα)  Άνδρονίκου  και  μεγάλου• 
δρουγγαρίου  της  βίγλης,  του  πατρόθεν  μέν  [Καματηρου],  μητρό- 
θεν  δε  Δούκα,  συλλεγέν  και  συντέθέν  υποθήκη  και  κελεύσει  τοί> 
άοιδίμου  βασιλέως  πορφυρογέννητου  κυρου  Μανουήλ  του  Κομνηνού, 
κατά  των  δογματιζόντων  έ'χειν  τό  έκ  του  πατρός  έκπορευόμενον 
πνεύμα  πανάγιον  την  υπαρκτικήν  έκπόρευσιν  και  έκ  του  υίου,  ώστε 
δύο  εισάγειν  αρχάς  καΐ  αίτια  δύο  έπΙ  της  θεαρχικης  καΐ  θείας  τριά- 
δος», φ.  310.  Ά.  Δημητρακοπούλου    Όρθόδοςος  Ελλάς,  σ.  25  "χέ. 

24.  «Του  άγιωτάτου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  'λοζίΟ'^ 
Γερμανού,  του  κατά  την  Νίκαιαν,  έκ  του  αντιρρητικού  αύτου  λόγου 
προς  τους  Λατίνους,  τους  το  προγραφέν  του  Νύσσης  ρητόν  προσβάλ- 
λοντας». Άρχ.  «Άποκρίθητι  ουν  μοι  ό  έ;  εναντίας»  κτλ.,  φ.  338. 

25.  «Φωτίου  πατριάρχου  συλλογισμοί»,   φ.   358?. 

26.  Φωτίου  πατριάρχου  τεμάχιο  ν  μετά  εκτενούς  ερμηνείας, 
φ.   359. 

27.  «Τω  άγίω  μου  δεσπότη,  τω  σε^3αστοκράτορι  κυρω  Μα- 
νουήλ τω  Κομνηνω,  ει  χρή  προσέχειν  τοις  λέγουσιν  το  πνεύμα 
το  άγιον  και  έκ  του  υίου   έκπορεύεσι)αι,   και  δτι  ού  ταύτόν    άπο- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  181 


στολή  καΐ  έκπόρευσις.  Ί<ι>άνντ]ς    Ζωναράς  δρουγγάρίος    της  βίγλης 
γ^αίρειν».  Άρχ.   «Εί  δε  σοι  καΐ  περί  της  άρρητου*  κτλ.,  φ.  374. 

28.  «Του  άγιωτάτοϋ  μητροπολίτου  Εφέσου  κυρου  Μάρκου  του 
Ευγενικού  ομολογία  της  όρ&ης  πίστεως,  εκτεθείσα  έν  Φλωρεντία 
κατά  την  προς  Λατίνους  γενομενην  συνοδον>.  Άρχ.  ι'Εγώ  τη  του 
θεού  χάριτί»  κτλ.,  φ.  386?.  Κατεχωρίσθη  υπό  Δοσιθέου  πατριάρχου 
^Ιζ^οαολομω-^*  έν  τω  Τόμω  της  Άγάτυης,  μετά  δε  της  δήθεν  αναι- 
ρέσεως Γρηγορίου  του  Μαμμη  έν  τω  160-ω  τόμω  της  συλλογής 
του  Μί^ηβ,  σ.  16,  24,  29,  31,  41,  57,  64,  69,  73,  76,  77,  80, 
84,  85,  98,  100,  101,  105. 

29.  «Του  αύτου  άγιωτάτου  μητροπολίτου  Μάρκου  Εφέσου 
επιστολή  πεμφθεΐσα  έν  τοϊς  απανταχού  της  οικουμένης  οικουσιν 
όρθοδόςοις  χριστιανοΤς  περί  των  λατινικών  άθέσμων  έθών  και 
δογμάτων».  Άρχ.  ιΟί  τήν  κακήν  ήμας  αίχμαλωσίαν»  κτλ.,  φ. 
391?-399?,  ένθα  γέγραπται  το  σημείωμα  τούτο•  €Νύσ(ου)  Κρή- 
τ(ης)  έν  πόλ(ει)  Κυδωνίας  μέρη  |  τέλος  εΓληφε  τό  παρόν  βιβλίον  |  έν 
τη  μονή  τής  Κυρίας  των  Αγγέλων  |  του  Γδερνέτου*  έν  μηνι  μαιω 
ια',  ετει  έκ  τής  προς  ήμας  του  θεού  Λόγου  αρρήτου  συγκαταβά- 
οεως  ^α*^  φ*"  ι^«*  η^  ,  έκ  δε  τής  κοσμοποιίας  ^ζ^  λς«  >   [=1598]. 

30.  «Περί  τής  έκπορεύσεως  του  αγίου  πνεύματος».  Άρχ. 
«Πώς  αν  λυθείη    το  του    τής  Εφέσου    προς    Λατίνους»   κτλ.,  φ. 

339?. 

31.  €  Επιστολή  Νικολάου  πέμτττου  Τώμης  άρχιερέως  μεγί- 
στου προς  Κωνσταντινον  βασιλέα  Τωμαίων,  έκ  τής  Λατίνων  με- 
θερμηνευθεΐσα  φωνής  υπό  Θεοδώρου  του  Γαζή>.  Άρχ.  «Άνδρόνικον 
βριένιον  Λεοντάριον»,  φ.   400.  Μί^ηβ  τ.   160,   σ.   1201. 

32.  «Έτερα  επιστολή  καθολική  προς  Γραικούς  του  σοφωτά- 
του  κυρ  Βησσαρίωνος,  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως,  καρδηνα- 
λίου  Τωμαίων,  του  κοινώς  λεγομένου  Νικαίας»  1463,  φ.  406. 

33.  «"Ορος  ορθοδοξίας  συνοδικός  εις  τήν  έκπόρευσιν  του 
αγίου  πνεύματος.  Γερμανού  πατριάρχου».  Άρχ.  «Ό  μονογενής 
υιός»  κτλ.,  φ.  418.  Ά.  Π.-Κεραμέως  Ανέκδοτος  δρος  θεσπι- 
σι)είς  υπό  τής  έν  Νυμφαίω  συνόδου.  Έν  Κωνσταντινουπόλει  1881. 


182  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Ή  ήμβτέρα  ίχδοσις  έγένετο  χατά  τό  έν  τώ  3 -ω  χώδιχι  του  Έλλην. 
ΦΑολογ.  Συλλόγου  ίτ/τίγρ«φον•  τούτου  δέ  του  χώδιχος  την  ττδρι- 
γραφήν  βρα  έν  τώ  ήμετέρω  Καταλόγω  των  έν  τω  Έ.  Φ.  Σ.  χει- 
ρογράφων βιβλίων.  Έλλ.  Φίλ•  Συλλ.  παράρτημα  τ.  Κ'•ΚΒ',  ο.  77-78- 
34*  «Μιχαήλ  συγχέλλου  Ίεροοολυμων  ουμβολον  χαι  όμολογιχ 
της  άγιας  χαί  όρ&ί)ς  χαι  άμωμήτου  πισίίεως  εις  την  άγιν^  τριάδα*^ 

φ.  420ί*. 

35.  €Μαρτυρίαι  χαί  έςηγήσεις  διαφόρων  διδααχάλων  ττερι  του- 

αγιασμού  των  δώρων  χαΐ  της  προ  τούτων  ευχαριστίας.  Του  σο- 
φωτάτου  χαΐ  λογιωτάτου  χυρου  Νιχολάου  του  Καβάσιλα  έζήγη- 
σις  εΙς  τον  άγιασμδν  των  δώρων  και  της  προ  τούτων  ευχαρι- 
στίας» (χεφ.  χζ',  κη'  και  χ&').  Άρχ.  €θϋτω  δέ  κάλ)αστα  και  ίε- 
ρώτατα»   κτλ.,  ζρ.   425. 

36.  Τεμάχη  ι  του  μακαρίου  Αυγουστίνου  επισκόπου  Ίππώ- 
νος»,  φ.  431. 

37.  Μαρτυρίαι   ι  περί  άμφοτέρου  του  είδους    της  κοινωνίας»^ 

φ.   434β. 

38.  «Του  άγιωτάτου  αρχιεπισκόπου  Εφέσου  κυρ  Μάρκου  του^ 
Ευγενικού,  δτι  ου  μόνον  άπδ  της  φωνής    των  δεσποτικών    ρημά- 
των αγιάζονται    τα  θεΤα    δώρα,    άλλ'  έκ  της    μετά    ταύτα  εύχης 
και    ευλογίας  του  ιερέως».  Άρχ.  <ΉμεΤς    έκ  τών    ιερών    άποσΓο• 
λων»  κτλ.,  φ.  435.   Μί^ηβ  τ.  160,  σ.  1080-1089. 

39.  Τεμάχη  συνοδικών  πρακτικών,  κανόνες  τινές  αποστολικοί 
καΐ  συνοδικοί  και  τεμάχη  τινά  της  Πεντατεύχου,  φ.  443  κέ. 

40.  «Φωτίου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  τίνος  χάρι> 
τί!)εται  τό  άγιον  Εύαγγέλιον  τη  κεφαλή  του  χειροτονουμένου  άρ- 
χιερέως»;  Άρχ.  «Διατί  έπι  της  κεφαλής  έφερε  ν  ό  ιερεύς  τιά- 
ριον»   κτλ.,  φ.   445. 

41.  «Αϊ  τάξεις  της  Εκκλησίας».  Άρχ.  «Α'  οι  πατριάρχαι  μετά 
τών  προνομίων  αυτών,  β'  οί  μητροπολΐται»   κτλ.,  φ.  445^. 

42.  «Έκ  του  ^ίου  του  μεγάλου  Κωνσταντίνου».  Άρχ.  «'Ο 
ουν  την  Κωνσταντινούπολη;  Τώμην  Νέαν  χρηματίζειν  έθέσπισε> 
κτλ.,  φ.  446. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜίϊΝ.  183 

43.  «Πίναζ  άχρφής  του  παρόντος  βοβλίου»,  φ.  447. 

44.  Δοσεθέου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  σημείωμα  περί  του  ίε- 
ρομνήμονος  Άγαλλιανου,  φ.  448. 

45.  «Τά  της  πίστεως  £ρθρα,  α  πας  τις  όρ&ως  φρονών  χαΐ 
σω&ηνακ  θέλων  οφείλει  όμολογεΐν».  Άρχ.  «Πρώτον  μέν  των  κε- 
φαλαίων, δτι  εν  το  θείον  τη  φύσει»  κτλ.,  φ.  451. 

205.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  69  (μηχ.  0,193.  πλ. 
0,143).  Τό  κείμενον  μονόστηλον  εκ  γραμμών  30.  Την  αρχήν 
τούτου  του  τεύχους  κοσμεί  πι'ναζ  χαλκογραφικός,  δστις  άπεικάζει 
τον  Καίσαρα  Κρεμονίνην  αυτόθι  δ'  εστί  καΐ  το  σημείωμα  τούτο* 
«Και  τόδε  δια  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  του  Άγ(ου  Τάφου  1675». — 
1)  Οαβδ&ηδ  ΟΓβΐΏοηίηί  ββηίβηδίδ  βχρΗοΑϊίο  ΙθΓΐίί  6&ρίϋδ  δβ- 
€ηηάί  1ίΙ)π  άβ  §ΘηβΓΛΐίοηβ  ΒηίηΐΛΐίιιιη,  φ.  1-32.  Έγράφη  «άίβ 
10  ίϋΐιϋ  1631».  — 2)  Οαβδβπδ  ΟΓβιηοηίηί  ΟβηΙθηδίδ  βχρΙίοΛ- 
Ιίο  δΐιρβΓ  ρητηιιιη  οαρυΐ;  ρηιηί  ϋύη  άθ  ραΓϋΙ)ΐΐδ  αηίιηαΐίυιη,  φ. 
34  /έ. 

206•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  139,  μήκ. 
0,195,  πλ.   0,142.     Το  κείμενον    μονόστηλον    έκ    γραμμών    27 

(0,162  Χθ,095).— «Ερίΐοβο  άί  ςυβίοΐιβ  άβΠα  ηαΐυΐ'ίΐ  άβΠβ  008θ 
Η  ίιΙοδοίΛίο  θΐ  άίδριιΐΛίο  Γγλ  ΤΙιοπίΛδο  0Ληιραηβ1ΐ8,  δβηο  άί  ϋίο>. 

207.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  58.  Έν 
τη  άρχη  τούτου  του  τεύχους  υπάρχει  εν  δοηθΙΙο'  εΤτα  μετά- 
φρασις  ιταλική    του  πέμπτου    βιβλίου  τών  ελεγειών  του  'Οβιδίου. 

20Β.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.,  μήκους  0,193,  πλ. 
0,14.  Τό  πρώτον  αύτου  φύλλον  πρόσδετον  δν  περιέχει  έν  έαυτώ  δοκί- 
μια τίνα  λατινικής  τε  καΐ  ιταλικής  θεματογραφίας  μετά  του  σημειώ- 
ματος τούτου•  «Αρχήν  απάντων  και  τέλος  ποίου  θεόν  τώ  ^αψμζ"*!* 
[=1747]  άνθεστηριώνος  α'  ισταμένου  ήρξάμην  της  λατινίδος  θε- 
ματογραφίας». ΕΓτα  φύλλα  ήρΐι)μημένα  α' — ρλς',  έν  οΤς  περιέχεται 
ανώνυμος  €  Τέχνη  της  ρητορικής»•  ταύτης  δε  τό  προοίμιον  άρχεται 
ούτως•  ιΕΤναι  συνήθεια  εις  δλους,  όπου  γράφουν  βιβλία,  να  φα- 
νερώσουν πρώτα»  κτλ.  Και  πάλιν  έτερα  45  φύλλα,  έν  οΤς  περιέ- 
χεται ανώνυμος  τις  «θεολογική  επιτομή»,  διηρημένη  εις  κεφάλαια 


184  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ις'.  Άρχ.  «Της  θεολογίας  τό  δνομα  κατά  τους  θείους  ημών  πα- 
τέρας» χτλ. 

20Θ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατ.  έχ  φύλλων  75,  ν-ψ- 
0,195,  πλ.  0,143.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30 
(0,15X0,108). — ΟαθδΛΓίδ  ΟΓβιηοηίηί  βχροΒΪΙίο  ίη  1ί1).  άθ  8βι;ΐ8ΐι 
6(  δβηδίΙίΙ)υ8. 

210.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ,'  εκατ.  έχ  φύλλων  84,  μήκ. 
0,193,  πλ.  0,138.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30.-- 
Ο&βδΛΓΪδ  ΟΓβιηοηίηί  βχρΙίοΛίίο  Ι  ϋΐ).  ιηβίβΟΓΟπιιη. 

211-  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  83,  μήκ. 
0,195,  πλ.  0,144.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30. — 
ΟβδΛΠδ  ΟΓβιηοηίηί  βχρΙίοΛίίο  II  βΐ  III  ϋΐ).  πιβΙβΟΓοηιπι. 

212.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  126,  μήχ.  0,193,  πλ. 
0.144.  —  Ο.  ΟΓβπιοηίηί  βχρϋοαίίο  ίη  Ι  II  &ί  III  ΙίΙ).  ρΐιγδί- 
οοηιηι.  Το  2όί  βιβλίον    έγράφη   «άίβ    23    ^ιιηί^    μοοχχχι»   [= 

1631]. 

213•  Ποικίλα  διαφόρων  εποχών  τετράδια  συνερραμμένα  υπό 
Σωφρονίου  του  Λεσβίου 

1)  Φύλλ.  1-13.  Τεμάχιον  συναξαρίου  λειτουργικού  τίνος  Ευαγ- 
γελίου της  ις'  έκατονταετηρίδος. 

2)  Τετράδιον  νεώτατον,  εν  ω  καΐ  περί    Ευμενούς    του  Καρ- 


διανου. 


3)  Επτά  φύλλα,  έν  οΤς  περιέχονται  ταύτα*  α')  €Έπιτύμβια 
εις  τον  άείμνηστον  Άγαθάγγελον  Τυπάλδον  εις  ήρωελεγεΤον  μέ- 
τρον». —  β')  «*Ετερον  εις  τον  αυτόν  εις  μέτρον  ιαμβικόν». — γ') 
€  Επιγράμματα  εις  ήρφελεγεΐον  μέτρον  εις  τον  άξιότιμον  σχο- 
λάρχην  της  θεολογικής  Σχολής  Φώτιον  Άλεξανδρίδην,  άρχιδιά- 
κονον  του  'Ιεροσολυμικου  θρόνου».  —  δ')  «"Ετερον  εις  μέτρον 
ίαμβικόν,  εις  τόν  ιατρόν  Χαραλάμπην  Ματζαράκην». — ε')  «Έπι- 
τύμβιον  εις  τόν  έπίσκοπον  Γάζης  Φιλήμονα,  τόν  ποτέ  γέροντα 
του  κ.  Ματθαίου,  εις  μέτρον  ήρωελεγεΤον». — ς')  «"Ετερον  έπι- 
τύμβιον  εις  Κρήτά  τίνα,  όστις  έπεσεν  έν  Κρήτη  υπέρ  της  ελευ- 
θερίας μαχόμενος*   εις  μέτρον  ίαμβικόν». — ζ')  «"Ετερον  εις  Κρήτα 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  185 


χατά  τον  υπέρ  ελευθερίας  αγώνα  πεσόντα*  εις  μέτρον  ήρωελε- 
γεΤον». — η')  €  Επίγραμμα  εις  τον  σεβάσμίον  γέροντα  Σεραφείμ  τον 
<ιχευοφύλακα•  εις  μέτρον  ήρωελεγεΓον». — θ')  €  Επίγραμμα  έπιτυμ- 
βιον  εις  Δέσβιόν  τίνα  έν  τω  σεισμω  υπό  τα  ερείπια  της  οικίας 
αύτου  αποθανόντα*  εις  μέτρον  ίαμβικόν*.  — 1')  €Είς  τόν  άοίδιμον 
οιδάακαλον  Κ.  Οίχονόμον*  εννέα  επιγράμματα  χαι  είς  τόν  αυτόν 
«έτερον  Λεάνδρου  Άρβανιτάκη».  —  ια')  «"Έτερα  επιτύμβια  εις 
Δημήτριον  τόν  Χοϊδαν  > .  —  ιβ')  «Έπιτύμβιον  εις  τόν  έν  μα/αρία 
τη  λήξει  δρχοντα  μέγαν  λογοθέτην  Νιχόλαον  Άριστάρχην». — ιγ') 
<Ευχή  υπέρ  του  μαχαρ.  πατριάρχου  των  Ιεροσολύμων  Κυρίλλου 
του  Β^"  υπό  Λεάνδρου  Άρβανιτάχη».  —  ιδ')  «"Ετερον  υπό  Γρη- 
γορίου  Παλαμά».  —  ιε')  «"Ετερον  υπό  Κωνσταντίνου  πρωτοπαπά. 
Κυπρίου». — ις')  «Σωφρονίου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  εις  τόν 
Κρα^ηου  Λίθον  έν  Ιερουσαλήμ».  —  ιζ')  «Εις  τόν  ίερολογιώτατον 
χ.  Βενιαμίν  Ίωαννίδην,  χαθηγητήν  της  θεολογίας•  μέτρον  ήρωε- 
λεγεΤον  υπό  χ.  Λεάνδρου».  —  ιθ')  "Ετερον  προς  τίνα  θεοφάνην. 
"Απαντα  ταύτα  ά^^τέγραψε  Σωφρόνιος  ό  Λεσβίος  έτει  «^αωξθ',  [= 
1869]  χατά  μήνα  δεχέμβριον». 

4)  Σελίδες  ςζ'.  Γράψιμον  τής  ιθ'  έχατ.  «Έςήγησις  του  μα- 
ί)ήματος  Περί  του  άχούειν»  του  Πλουτάρχου. 

5)  Φύλλα  20.  Γράψιμον  τής  ιθ'  έχατ.  Προβλήματα  μαθη- 
ματικά. 

6)  Φύλλα  24.  Γράψιμον  τής  ιθ'  έχατ.  Έζήγησις  του  περί 
ίδρωσύνης  α    λόγου  Ίωάνου  του  Χρυσοστόμου. 

7)  Φύλλα  16.  Δύο  νεώτατα  τετράδια  μαθημάτων. 

8)  Φύλλα  11.  «Λόγος  Κιχέρωνος  υπέρ  Άρχίου•  (μετάφρα- 
οι;)  Σωφρονίου  ιεροδιακόνου  Λεσβίου». 

9)  Φύλλα  3.  Τεμάχιον  τετραδίου  τής  ιθ'  έχατ.  «Λί  συνο- 
μιλίαι  όπου  έγιναν  εις  τόν  Παράδεισον  μετά  Ήλιου  και  ληατου>. 
Άρχ.   «"Άνθρωπε,  ποίος  εΤσαι  έσύ  και  ποΤος  έστειλε  σε»   κτλ. 

10)  Φύλλα  20.  Τετράδια  τής  ιη'  και  τής  ιθ'  έχατ.  Έχκλη- 
οιαατικής  μουσικής  μαθήματα 

214•  Μανουήλ  Μαλαςου  νομοκάνων  έχ  κεφαλαίων  τζ',  γρα- 


186  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


φβίς,  ώς  φαίνεται,  ετβι  ^ζρχ'  [=1611-1612].  Τβυχος  χάρχίνον 
έκ  φύλλων  199  (μήκ.  0/20,  πλ.  0,1  δ  δ),  ων  το  χείμενον  έν  μια 
των  σελίδων  έχάστη  μονόστηλον  έχ  γραμμών  18  (0,152  Χ  0,085). 
Έν  τη  προσ&ία  σελιοι  του  Ι-ου  φύλλου  υπάρχει  τύπος  σφραγΓ- 
δος  της  ιζ'  έχατ.,  έν  ω  άναγινώσχεται  το  «ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ  ιερομό- 
ναχος ΑΝΑ  τ(ασ)ΙΤ(ης)»•  χαΐ  πάλιν  Ιτερος  τύπος,  έν  ώ  το  «ΜΕ- 
ΛΕΤΙΟΣ ιεροδιάκονος    ΑΓ10ΤΑΦΙΤΗΣ>. 

215.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχ»ι.  έκ  φύλλων  γεγραμμενων 
232  καΐ  πολλών  έτερων  άγραφων  εστί  δε  μήκους  0,193,  πλ. 
0,143.  ^Ενδον  της  πρώτης  πιναχίδος  υπάρχει  το  σημείωμα  τουτΟ* 
«1691.  ^•  έσταχώθη  τώ  παρών  βιβλίον  διαχειρός  Σπυρίδων  ιερέως 
εκτής  επαρχίας  Δρύνου  πόλεως  και  Αργυροκάστρου*.  Το  τεύχος 
τούτο,  γραφέν  υπό  διαφόρων  χειρώ'^,  περιέχει  έν  έαυτώ  τα  έπο- 
μένα   κείμενα* 

1.  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Γρηγορίου  αρχιεπισκόπου  γε- 
νομένου Τεφρών,  ήτοι  Αί&ιοπίας,  διάλεζις  μετά  Ιουδαίου  Έρ(}άν 
του  νομοδιδασκάλου».  Άρχ.  «Τελεσ&είσης  ήδη  της  προδεσμίας» 
κτλ.,  φ.    1-86. 

2.  «Περί  άζύμων  διάφορα  χρησιμώτατα  κατά  διάλεςιν.  ΛατΓνος 
μετά  Γραικού».  Άρχ.  «Ό  Λατίνος.  "Άζυμος  ην  ό  παρά  του 
Κυρίου  τοΓς  άποστολοις  δο&εις»  κτλ.,  φ.  89-98. 

3.  «Επιστολή  Ιωάννου  μητροπολίτου  Κλαυδίας  (γρ.  Κλαυ- 
διουπόλεως)  περί  άζύμων  και  πνιχτών  και  ετέρων».  Άρχ.  «Επει- 
δή σοι  μα&εΤν  έρως»  κτλ.,  φ.  99.  Τεμάχη  τινά  συγγραφής  Ιωάννου 
του  Κλαυδιουπόλεως  περί  τών  άζύμων  απλώς  δρα  παρά  τώ  Άλ- 
λατίω  [Οβ  βοοίβδΐαβ  ΟοοίάβηΐΕϋδ  αίςαβ  ΰηβηΐΕΐίδ  ρβΓρβΙυα  οοη- 
δβηδίοηβ,  σ.  1400  και  1544]  και  παρά  τώ  κα&ηγητη  Άλεξίω  ίΐαύ- 
λωβ  [ΚρΗΤΗίθΟκίβ  οπΗτω  ΓΙΟ  ΗΟτορίΗ  ;ιρβΒΗ•6Βιπθβ  ΓρβΕΟ-Ρνο- 
οκοβ  ποΛβΜΗΚΗ  προτΗΒΊ»  Λλτηηηπ'β.  0Π6.  1878,  σ.  189-191]. 

4.  «Έρώτησις  Λατίνου  Βενετίας  περί  του  ζέου  προς  πατρι- 
άρχην  Κωνσταντινουπόλεως•  διατί  μή  άρκεΤσ&αι  (  =  ε)  έν  τη  ενώ- 
σει τώ  ϋδατι  και  τώ  οΤνω,  αλλά  θερμόν  προσλαμ^ίάνεται  (  =  ε); 
ου  πείθομαι•  καΐ  γάρ  και  τούτο  σύμ^Βολον  ειναί  τίνος  τών  εις  τήν 


ΠΑΤΡΙΑ ΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  187 


Ενωσιν  σαμπληρωτιχόν».  Άρχ.  «Άπόχρισις.  Ού  μόνον  τύιτοι  τύτ:ο)ν 
τρτ^  τα  παλαϋά>   κτλ.,  φ.  122?. 

δ.  «Έτερα  ύπό&£σις  περί  τοδ  ζέοϋ>.  Άρχ.  «Το5  ζέου  ή  είσ- 
έλεοοις  (κώδ.   σέλευσις)  έν  τοΤ;  θείους  μυστηρίοις»  κτλ.,  φ•  123". 

6.  «Έτερα  υπό&εσίς  όμο{α>ς>,  ης  ή  άρχή'  «Εύλόγησον,  δέ- 
σποτα, το  δγιον  ζέον  ήτοι  6  διάκονος  καΐ  ό  ιερεύς  σφραγίσας 
(ζύτό  (κωδ.  αότω)  εμβάλλει  (χώδ.  επιβάλλει)  έν  τω  άγίω  πότη- 
ρ(φ,  ως  εατι  παράδοσις»   κτλ.,  φ.   123^. 

7.  <Περι  του  ^έου  Νικήτα  πρεσβυτέρου  μονάχου  του  Στου- 
οίου».  Άρχ.  «Όπηνικα  τό  αίμα  και  το  ύδωρ  έκ  της  πλευράς 
αυτού  ερρευαε»   κτλ.,  φ.  124. 

8.  «Έρώτησις.  Άκίνδυνόν  έστι  γενέσθαι  τήν  των  θείων  αγια- 
σμάτων διάδοσιν  και  μετάληψιν  μετά  ψυχροδ  οίνου  καΐ  ύδατος,  η 
άπαραιτητόν  έστι  καΐ  ζέον  ύδωρ,  κατά  τον  της  μεταλήψεως  και- 
ρόν, εις  τα  άγια  βάλλεσθαι»^  '^ΡΧ•  «Άπόκρισις.  Του  τριακοστού 
δευτέρου  κα^>όνος•   κτλ.,  φ.    124^. 

9.  Ανωνύμου  €π8ρί  άζύμων».  Άρχ.  «Έν  τοις  άζυμοις  ουδε- 
μία έστι  ζωτική  δύναμις»   κτλ.,  φ.    125. 

10.  «Του  άγιου  Έπιφανίου  επισκόπου  Κύπρου  έτερος  λόγος», 
ου  ή  αρχή•    ιΈπι  δε  Μωϋσέω;   καλέσατε»   κτλ.,  φ.    125^^. 

11.  «Ερμηνεία  του  στίχου  του  Κύριε  Ίησου  Χριστέ  ό  θεός 
ημών  έλέησον  ήμας».  Άρχ.  «Έκαστη  λέξις  πεπληρωμέ^/τ^  δογμά- 
των» κτλ.,  φ.    126". 

12.  Ανωνύμου  «περί  άζύμων».  Άρχ.  «Έν  τρισιν  ύλαις  έτέ- 
λουν  οι  ΊουδαΤοι  τό  πάσχα»   κτλ.,  φ.   126^. 

13.  «Επιστολή  Δομηνίκου,  πατριάρχου  Βενετίας,  προς  τον 
^ττριάρχην  Ά^/τιοχείας  κυρόν  Πέτρον  περί  των  άζύμων».  Άρχ. 
«Τω  της  υψηλοτάτης  αγίας  καθέδρας»  κτλ.,  φ.  127.  0.  ΛΥΠΙ^ 
Αοΐ&  Βί  δοηρΐ»  άβ  οοηίΓονθΓδίίδ  βοοίβδί&β  ^Γ&βοαβ   βΐ  Ιίΐϋηίΐθ^ 

<ϊ.  20δ. 

14.  Πέτρου  Αντιοχείας    άπόκρισις.   Άρχ.    «Πολλής  ήμΓν  ευ- 

φοοσύ^λης»   κτλ.,  φ.   1283.  0.  ΛΥί!!,  ΑοΙα  βΐ  δοηρία,   σ.    208. 

15.  Άκέφαλον  κατά  Λατίνων.  Άρχ.    <  -  -  εκκλησίας  καΐ  τώ> 


188  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


διαρρήδην    ειρημένων   παρά    των  πνευματοφόρων  [εροδιδασκάλων» 

χτλ.,  φ.   137-219. 

16.  Άνεπίγραφον,  ου  ή  αρχή•  «Πρόσεχε  σεαυτόν,  ω  ίερεδ 
άριστε,  ως  λόγον  ύφέςτί]ς  έν  ήμερα  κρίσεως»  κτλ.,  φ.  223-230. 

17.  Βασιλείου  Καισαρείας  «παραγγελία  υπέρ  της  θείας  λει- 
τουργίας προς  τον  ιερέα >.  Άρχ.  «Πρόσεχε  σεαυτόν,  ώ  ίερευ,  χαΐ 
^3λέπε  πώς  οφείλεις»   κτλ.,  φ.    231. 

18.  Γενναδίου  Κωνσταντινουπόλεως  «εγκύκλιος  επιστολή  προς 
τον  πάπανΤώμης».  Άρχ.  «Ό  δεσπότης  ημών  και  πατήρ»  κτλ., 
φύλλ,  233. 

19.  Άδηλου  «περί  των  έν  τ^  αγία  προθέσει  τελουμένων».  Άρχ. 
«"Οτι  κατά  τήν  των  αγίων  πατέρων  παράδοσιν  προσφέρει  μέν  πρώ- 
τον τον  αρτον  ο  ιερεύς»   κτλ.,  φ.   235»^. 

20.  «"Οτι  τελεώτερον  τοΤς  κεκοιμημένοις  ό  αγιασμός  γίνεται». 
Άρχ.   «Έχουσι  δέ  τι  πλέον  εις  άγιασμον»  κτλ.  φ.  236-237. 

216.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  79,  μήκους 
0,191,  πλ.  0,143'  εστί  δέ  «Και  τόδε  διά  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων 
του  Αγίου  Τάφου  1675»,  και  τό  μέν  πρώτον  αυτού  φύλλον  ενέ- 
χει τήν  είκόνα  του  ΟΓβιηοηίηί,  τά  δέ  λοιπά  φύλί^α  περιέχουσιν 
έν  έαυτοΓς  δύο  τούτου  πονήματα,  το  ΤΓΛΟΐβΙιΐδ  άβ  ίαειιΗ&Ιβ  »ρρβ- 
ύύΥΒ.  και  το  ΤΓαοΙαΙαδ  άβ  δβιΐδΛιΐδ  βχΐβπιίδ. 

217.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έ/ατ.  έκ  φύλ).ων  210,  μήκ. 
0,195,  πλ.  0,14. — Άδηλου  «ΤΓίίοΙαΙίο  άβ  ροβία  οηιηίηβ  ΟΙιπδΙο 
ΓβάβιηρΙ;θΓβ  ηοδίτο». 

218.  Τετραευαγγέλιον  μεμβράνινον  έκ  φύλλων  214.  ών  πέντε 
μόνα  χάρτινα  (φ.  10,  11  και  60-62).  Έγράφη  μεταξύ  της  ι(3' 
καΐ  της  ιγ'  εκατ.  και  μήκους  μέν  έστι  0,205,  πλάτους  δέ  0,1  55' 
το  δέ  κείμενον  αύτου  μονόστηλον  δν  κεκόσμηται  πολλαχου  κεκαλλω- 
πισμένοις  τισι  μεγάλοις  κεφαλαιώδεσι  γράμμασι,  τέσσαρσί  τε  είδικοΤς 
κοσμήμασι,  ταινιοειδές  εχουσι  σχήμα  (φ.  4,  69,  109,  172),  και 
τοις  συνήθεσι  κανονίοις  (φ.  1•3)•  το  μεντοι  κατά  Ίωάννην  εύαγ- 
γέλιόν  έστι  κεκολο^ωμένον  λήγει  γάρ  ε[ς  τάς  λέζεις  «έπι  το 
στη&ος  αυτού»     (κα',   20).  ^Ην  δέ  τούτο    το  τετραευαγγέλιον   της 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  189 

λαύρας  του  όσιου  Σά^α,  χαθάπερ  έστΙ  δηλον  έκ  του  έν  προσ&ετω 
τινί  χαρτίνφ  φύλλω  σημειώματος  της  ιζ'  έχατ.,  ου  ή  αρχή  ούτως 
έχει•  «Ί-  Τό  παρών  βηβλήων  Ϋ]νε  της  μεγάλης  [3ασηληκεΤς  λαύ- 
ρας τον  ηεροσολείμων  του  οσίου  και  θεοφόρου  πατρός  ημών  Σά^^α 
του  ήγιασμένου>. 

21Θ•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  199  (μήκους  0,19,  πλ. 
0,157),  δπερ  έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιη'  εκατ. —  Ψαλτήριον 
παραπεφρασμένον.  'Δρχ.  «Καλότυχος  ε?ναι  ό  αν&ρωπος  εκείνος  όπου 
δεν  έπήγεν>  κτλ.  Ελλείπει  τω  κώδικι  τούτω  τό  τέλος  του  ρν'  ψαλμού. 

220.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,19,  πλ.  0,139),  «περ  «έγρά- 
φη  έν  Κωνσταντινουπόλει  κατά  τό  σωτήριον  έτος  ^αχο'  [  =  1670-όν] 
αύγούστω  ιε'»  (δρα  φύλλ.  171^)'  ην  δε  τούτο  τη  ιζ'  εκατ.  Παύλου 
Βλαστάρη  Μυτιληναίου  (δρα  φ.  17ΐί^),  ετει  δέ  1770-ώ  Τήγα  Ζα- 
γορια">ου,  καθάπερ  έστι  δηλον  έκ  του  έν  τη  άρχη  του  κωδικός  προσ- 
θέτου   φύλλου,  έν  ω  τόδε  υπάρχει    τό  σημείωμα•    €Τό  παρόν  βι- 

^3λίον  υπάρχει  καμου  Τήγα  Ζαγουριανώ  έκ  χορίου  Μακρηνίτζα 

και  τό  αγόρασα  παρά  το  Γιάνη  Τροχάνη  Μωραΐτη  αΚεορα  δια  μαϊ- 
διά  320.  1770  αύγούστου  5  άγουράσ&η  διά  μαϊδιά  320».  Σύγκειται 
δ' έκ  φύλλων  172,  οΐς  εΤτα  προσετέθη  τετράδιον  εν  έτερου  τινός 
τεύχους•  διό  και  τό  τεύχος  δλον,  ως  έχει,  σύγκειται  νυν  έκ  φύλ- 
λων 188,  ων  δμως  τό      119-ον  δΙς  ήρίθμηται. 

1,  ιΤό  κανόνιον  του  Πυθαγόρα»,  φ.   1?. 

2.  «Έν  ονόματι  του  πατρός  καΐ  του  υίου  και  του  αγίου  πνεύ- 
ματος νυν  ααΐ  αεί.  Βιβλίον  όνειροκριτικόν,  τό  οτζοΧοί  τό  έμάζωςεν 
'/αι  τό  εκαμεν  Άχαέτ  [δίο]  ό  υιός  Σειρήμ  ό  όνειροκρίτης  του 
"ρωτοσυμβούλου  Μαμουν  καΐ  πρόλογος  του  όνειροκρίτου  αληθέ- 
στατος». Άρχ.  «Πολλά  κοπιάσας  να  ευρω  του  αύθεντός  μου  τήν 
άχρΐ|3ή  έρμηνείαν  τών  όνειράτων»  κτλ.,  φ.  3-125.  Δημώδης  πα- 
ράφρασις,  ης  τό  πρωτότυπο  ν  ελληνικό  ν  κείμενον  έςέδωκεν  ό  Ν. 
Κί^ααΐΐ;,  ΑΓίβιηίάοη  ΟΛίάί^ηι  βΐ  Αοΐιπίθΐίδ  δθΓβίιηί  Γ.  ΟηβίΓΟ- 
ΟΓίΙίοδ.  ΡΛΠδϋδ  1603.  "Ορα  ΓαΙ)ποϋ  -  ΗίΐΓΐβδ,  ΒΛΙ.  §Γ£ΐθθίΐ,  τ. 
V,  σ.  266-268•  Κ.  ΚΓυιηΙ)Εθ1ΐθΓ.  Οθδοΐι.  (ΙβΓ  1)γζ.  ΙίίΙί;βΓ8.ί;υΓ. 
ΜΟηοΙιβη  1897,  σ.  690. 


190  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΑΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


3.  «"Ετβρο;  όνεφοχρίτης  σύντομο;  και  αληθινός  ζαταπο)^%ά• 
το  άνθιβόλιον  όττου  το  αντίγραψα  ϊλεγεν  πώς  έτοδτο  τό  όν^ερο- 
χριτιχόν  είναι  του  αγίου  ττατρός  ημών  Γερμανού  άρχιεπισχόπου 
Κωνσταντινουπόλεως  ποίημα*  άμή  δεν  ίςευρω  το  βέβαιον».  Άρχ. 
«Έάν  ιδης  πώς  σεβαίνεις  εις  χάρβουνα  αναμένα»  χτλ  ,  φ.  126- 
133.  Έν  τινι  μεμβρανίνω  χώδιχι  της  Βιενναίας  βιβλιο&ήχης  υπίρχει 
τωόντί  «Όνειροκριτιχόν  του  πατριάρχου  Κωνστα'^τινουπόλεως  χυρου 
Γερμανού»,  κατά  τάςιν  άλφαβητιχην.  Ιι&ιηΙ)6βϋ  βοπιπιβηΙ;*  άβ  Λα§. 
1)ίΙ)1.  0Εβ8.  νίηάοϋοηβηδί  Ιοιηαδ  V,  1672,  σ.  237.  Το  έν  τω 
ήμετέρω  τούτω  τεύχει  κείμενον  ήριθμηται  ώς  κεφάλαιον  σβ'. 

4.  «Έκ  της  αποτελεσματικής  βίβλίυ  της  γενεθλιακής  Πτολε- 
μαίου μερική  περί  ά:'ί^ρ&Ί  και  γυναικών»  (κεφ.  σγ'-σς').  Άρχ. 
<Μαρτίω  κ'  εισέρχεται  ό  ήλιος  είς  τον  Κριόν  και  λέγεται  πρώτη» 
κτλ.,  φ.   131-141. 

5.  «Ηρακλείου  του  βασιλέως  βροντολόγιον >  (κεφ.  σζ').  Άρχ. 
«Μάρτιος•  εάν  βροντήση  εις  την  αυξησιν  της  σελήνης»  κτ>.., 
φ•   14ΐβ. 

6.  «Βροντοσεισμολόγιον  Πτολεμαίου  και  του  Δέοντος  του  Σο- 
φού» (κεφ.  ση'-σιβ').  Άρχ•  «'Εάν  έν  Κριώ  βροντήση»  κτλ.  φ.  143?. 

7.  «Προγνωστικόν  της  σελήνης  και  τών  δώδεκα  ζωδίων  > 
κτλ.,  φ.    ΙδΟ^'. 

8.  (Τετράδιον  ετέρου  τινός  τεύχους  της  ιη'  εκατ.  από  της 
37-ης  άχρι  της  δ2-ας  σελίδος).  Λείψανον  προγνωστικού.  Άρχ. 
«  -  -  -  μήνας  τρεΐς,  άπρίλλιον,  μάιον  και  ?ούνιον».  Τέλος•  «Περί 
λαύρας  της  άπ'  ουρανού.  Έάν  έν  τω  παρόντι  μηνΐ  λαύρα  και 
ι>εΓον  άπό  του  ουρανού    διέλθη  -  -  -». 

221.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιτ'  εκατ.  έκ  φύλλων  401,  μήκ. 
0,19,  πλ.  0,115.  Το  401•ον  φύλλον  έστι  πρίσ&ετον.  Τό  κείμενον 
μονόστηλον  έκ  γραμμών   19   (0,14X0,08). 

1.  «Του  σοφωτάτου  και  ρητορικωτάτου  αρχιεπισκόπου  Ταυ- 
ρομενίας  της  Σικελίας  κυρίου  Ίωάν^>ου  [βίο]  του  έπίκλην  Κέρα- 
μέως»  όμιλίαι,  ων  ό  πίνας  ευρίσκεται  έν  τοΤς  δυσΐ  πρώτοις  φύλ- 
λοίς.   Άρχ.    «Εύλογητός  ό   θεός  ό  καταςιώσας>    κτλ.,  φ.    1   κέ. 


ΗΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΤ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  191 


2,  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  €  λόγος  εις  την  δραγμήν  χαΐ 
ει;  το  Άν&ρωπός  τις  εΤχβ  δυο  υιούς»  χτλ.  Άρχ.  €  Πάλιν  οΐ  χόλ- 
χοι  του  Χρίστου»   χτλ.,  φ.   396-401. 

222•  Τα  πρωτότυπα  τετράδια  της  συλλογής  Παύλου  Νεο- 
χλέους,  ης  ή  επιγραφή•  €Τό  κανονιχόν  δίχαιον  του  πατριαρχικού 
θρόνου  των  "Ιεροσολύμων  έπΙ  της  αρχιεπισκοπής  Σίνα,  έπιμαρτυ- 
ρούμενον  υπό  επισήμων  έχχλησιαστιχών  εγγράφων».  Εξεδόθη  έν 
Κωνσταντινουπόλει  ετει   18Π8-ω. 

223•  Συλλογή  νεωτάτων  τετραδίων  διαφόρων  σχημάτων. 
Έχ  των  έν  αυχοΧς  περιεχομένων  πραγμάτων  άξια  μνήμης  έστι  ταύτα* 

1.  Φύλλα  24.  Τετράδια  Φωτίου  Άλεζανδρίδου,  έν  οΐς  άσχο- 
λίαστον  ευρίσκεται  το  κείμενο  ν  τεσσάρων  προς  τους  φωτιζόμενους  (ι', 
ια^  ι^'  και  ιγ')  κατηχήσεων  του  αγίου  Κυρίλλου,  αρχιεπισκόπου 
^Ιεροσολύμων  ή   ι'  κατηχησις  άρχεται  άπο  του  ς'  κεφαλαίου. 

2.  Φύλλα  6.  «Διατρΐ[3ή  περί  της  καταγωγής  του  ίερου  βαθμού 
τών  διακόνων  της  εκκλησίας,  ήτοι  δτι  ό  ιερός  βαθμός  των  δια- 
χό'/ων  έχει  την  αρχήν  του  άπό  τών  έττΐά  εκείνων  διακόνων  τών 
Πράςεων  τών  Αποστόλων.  Σωφρονίου  ιεροδ.  Λεσβίου».  Άρχ.  «Εκ- 
κλησιαστικής ιστορίας  θέσις»  κτλ.  Έν  τω  6-ω  φύλλω•  «*Εγρα- 
φον  έν  τή  θεολογική  Σχολή  τών  Ιεροσολύμων  τω  ^αωο'  [=1870^*] 
Ιτει  ίουνίου  θ'.  Σωφρόνιος  ίεροδ.  Λεσβίος». 

3.  Φύλλον  1.  «"Έμμετροι  συνθέσεις  του  Ε <^^  έτους»,  γραφεΤ- 
οαι  τή  5-Τ3  του  μηνός  ίουλίου,  έτους  1869-ου.  Επιγράμματα* 
α)  ΉρωελεγεΤον  εις  "Λνθιμον,  ταμίαν  της  Άγιοταφιτικής  'Λδελ- 
?ότητος.  β')  Ίαμβικόν  εις  Άντωνινον,  άρχιμανδρίτην  τής  έν  'Ιε- 
ροσολύμοις  Τωσικής  Κοινότητος,  γ')  Έπιτύμβιον  εις  Πορφύριον, 
Ιΐΐ)τρο7:ολίτην  πρώην  Βάρνης.  δ')  Έπιτύμβιον  εις  ΚωνσταντΓνον 
Τϋπάλδον,  μητροπολίτην  Σταυρουπόλεως,  ε')  'Έτερον  εις  τόν 
αυτόν. 

4.  Φύλλα   6.   Έπανάληψις  του  2-ου  κειμένου. 

5.  Φύλλα  8.  «θέσις:  τά  κατά  την  άνεςαρτησίαν  τής  Εκκλη- 
σίας τής  Ελλάδος». 

6.  Φυ)λα  5.    «Τή  β'  Κυριακή    τών    Νηστειών  λόγος    ηθικός 


192  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


περί  φ&όνου»,  δστις  <διωρθώι)η  υπό  του  άρχψανδρίτου  κ.  Βενια- 
μίν, κα&ηγητο5  της  θεολογίας  έν  τη  θεολογική  Σχολή  των  Ιε- 
ροσολύμων.   1870  φδ|3ρ.   9».   Σύνθεσις  Σωφρονίου  του  Λεσβίου. 

7.  Φύλλα  2.  Σωφρονίου  Λεσ3ίου   «δτι  ολίγοι  οι  εκλεκτοί». 

8.  Φύλλα  11.  «Αόγος  περί  προσευχής  και  ελεημοσύνης,  ήτοί 
περί  αληθούς  ευσέβειας»,  και   «ιστορικόν  της  Τιμίας  Ζώνης». 

9.  Φύλλα  11.  χΐόγοι  τρεις,  ων  ό  πρώτος  περί  φιλαυτίας,. 
έκ-^ωνηθεις  ετει   1864-φ 

10.  Φύλλα  2.  Κοκκινάκη  ι  επιγράμματα  ήρωελεγεΐα  εις  τή> 
νεόδμητον  του  Γένους  Μεγάλην  Σχολήν»,  συντεθέντα  τζ  Ιδ-τβ  ιουλ. 
1881.  Εννέα  επιγράμματα. 

11.  Φύλλα  19.  Μέρος  ά^^επιγράφου  τινός  εγχειριδίου  περί  της 
ηθικής  φιλοσοφίας,  ου  ή  άρχή'  «Ή  ηθική  εΤναι  φιλοσοφική  επι- 
στήμη»   κτλ. 

12.  Φύλλα  6.    «Περί  έπιγραμματοποιίας » . 

13.  Φύλλα  4.  Αόγος  έκφω^/ηθεις  έν  τή  σχολή  τών  Ίερο- 
λύμων. 

14.  Φύλλα  7.  «Περί  του  κατά  θεόν  πολιτεύεσθαι  και  εις 
τό  Στενή  ή  πύλη  κέ,  και  ερμηνεία  τής  προσευχής  του  Πάτερ- 
ημών». 

15.  Φύλλα  5.  Παράφρασις  μέροοζ  του  ένυττη'ου  του  Λουκιανού 
καί  τίνων  χαρακτήρων  του   Θεοφράστου. 

16.  Φύλλα  4.  Λόγος  ε[ς  τό  «Ούτως  ό  θησαυρίζων  εαυτοί»,, 
γράφεις  τη  10-η  νοεμβρ.  1873  έν  τω  Άγιοταφ.  Μετοχίω  ύπα 
Σωφρονίου  ίεροδ.  Λεσβίου. 

17.  Φύλλα   7.  «Λόγος  πανηγυρικός  εις  τόν  αγιον  Σπυρίδωνα». 

18.  Φύλλα  4.  « Πατρολογικόν  γύμνασμα»  περί  του  Άθη- 
ναγόρου. 

19.  Φύλλα  8.  Λόγοι  δύο,  δ  μεν  εις  τό  Άνθρωπος  έποίησε^ 
δειπνον  μέγα  (Λουκά  ιδ',  16),  δ  δέ  άνεπίγραφος  μέν^  άλλ'  «εκφω- 
νηθείς έν  τω  πατριαρχικώ  ναώ  τη  β'  Κυριακή  τής  αγίας  νηστείας 
τών  Χριστουγέννων». 

20.  Φύλλα   2.   Επιγράμματα-  α')  Εις  τόν  σχολάρχην  Φώτιο> 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΑΤΜΩΝ.  193 


Αλεξανδρίδην  β')  Εις  Χαράλαμπον  Ματζαράχην.  Είτα  «προσφώ- 
νησες, προσφωνη&εΤσα  κατά  τήν  χγ'  όχτωβρίου  υπό  Κυρίλλου  άρ- 
χΐ[ΐανδρίτου,  καθ'  ί^ν  έχβιροτονήθη  ιερεύς». 

224.  Τεύχος  μεμβράνινον  της  ενδέκατης  έχατ.  έχ  φύλλων 
73  (μήίί.  0,35,  πλ.  0,27).  Το  χείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών 
34  (0,265  Χ  0,20). — Σειρά  ερμηνειών  όχέφαλος  χαΐ  κολοβή  εις 
τήν  Γένεσιν,  ης  το  χείμενον  άρχεται  άπό  του  €χαι  έφύτευσεν  ό 
θεός  παράδεισον>,  λήγει  δε  εις  τό  «Δαν  χρινεΓ  τον  εαυτού  λαόν 
ως  ει  χαΐ  μία  -  -  -  ».  Έρμηνευταί•  θεοδώρητος,  Διονύσιος  Αλε- 
ξανδρείας, Θεόφιλος  επίσκοπος,  Ιωάννης  Χρυσόστομος,  Θεόδωρος 
Ήρακλείας,  Διόδωρος  Ταρσού,  Έπιφάνιος  Κύπρου,  Σευηριανός 
Γαβάλων,  Εύσέβιος  Έμέσης,  Μεθόδιος  επίσκοπος  και  μάρτυς, 
Άκάκιος  Καισαρείας,  Ώριγένης,  Βασίλειος  Καισαρείας,  Άπολλι- 
νάριος,  Γεννάδιος  Κωνσταντινουπόλεως,  Σευήρος  Αντιοχείας,  Σε- 
ραπίων  θμούσεως,  Κύριλλος  Αλεξανδρείας,  Ιππόλυτος,  Δίδυμος, 
Αθανάσιος  Αλεξανδρείας,  Γρηγόριος  Νύσσης,  Εύσέβιος  Τώμης, 
Φίλων  επίσκοπος,  Σούκενσος  επίσκοπος,  Έφραιμ  Σύρος,  Ευστά- 
θιος επίσκοπος,  Ισίδωρος  Πηλουσιώτης,  ΕίρηναΓος  Αουγδούνων, 
Μελίτων  Σάρδεων,   Βασίλειος  Σελευκείας,  Φίλων  ό  ΈβραΤος. 

225.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,345,  πλ.  0,23),  γραφέν  περί 
τήν  αρχήν  της  ιθ'  εκατ.  καΐ  συνιστάμενον  έκ  σελίδων  ήριθμημέ- 
νων  1185.  Έν  τζ  2-α  σελίδι  γέγραπται  τοΰτο*  «Έδώκαμεν  εις 
μεταγραφήν  της  παρούσης  βίβλου  γρόσια  πενήντα,  καΐ  άφιερώσαμεν 
τω  Παναγίω  Τάφω,  και  δστις  ποτέ  τολμήσει  αποξένωσα  ι  ταύτη  ν 
έχ  της  δεσποτείας  αυτού,  έστω  κτλ.  -|•Ό  Ιεροσολύμων  Χρύσαν- 
θος αποφαινόμεθα > . — Σελ.  3-1153  Εκκλησιαστική  ιστορία  Μελε- 
τίου μητροπολίτου  Αθηνών  άχρι  το3  1687-ου  έτους,  κατά  το  πρω- 
τότυπον  κείμενον.  —  Σελ.  1154  Οι  υποκείμενοι  μητροπολΐται  τώ 
Μοσχοβίας  πατριάρχη.  —  Σελ.  1155  Πίναξ  της  εκκλησιαστικής 
ιστορίας. — Σελ.   1156-1185  Συμπλήρωμα. 

226•  Δύο  χάρτινα  τεύχη  συνδεδεμένα,  γραφέντα  περί  τήν 
αρχήν  της  ιη'  εκατ.  Του  πρώτου  τεύχους  εξέπεσε  το  1-ον  φύλλον, 
του  δε  έτερου  το  τέλος. 

IV.  13 


194  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


1.  Πίνακες  άχέφαλοι  τυεριλητϋχικοί  της  ιστορίας  της  Παλαιάς 
Διαθήκης,  φ.   2-20. 

2.  Άνεπίγραφος  ερμηνεία  εις  την  Σοφίαν  Σειράχ,  ης  ή  άρχή' 
«Ή  σοφία,  την  οποίαν  τόσον  έπαινα*  κτλ.,  φ-  1-528.  Τέλος* 
«τόσον  βαθυτέρας  μάχας  και  πολέμους  έκ  των  έχθρων  φέρει. 
δθεν  -  -  -   >. 

227•  Συλλογή  δογματικών  έπεστολών. 

1.  Φύλλα  16  (μήχ.  0,34,  πλ.  0,225),  γραφέντα,  καθά  φαί- 
νεται, ετει  1723-ω.  —  «ΌρθόδοΕος  ομολογία  της  του  Χρίστου  Απο- 
στολικής Καθολικής  και  Ανατολικής  Εκκλησίας».  Ή  τής  ομο- 
λογίας ταύτης  επιγραφή  κείται  έν  τω  2-ω  φύλλω•  έν  δε  τω  1-ω 
φυλλω  υπάρχει  συνοδική  των  πατριαρχών  Κωνσταντινουπόλεως, 
Αντιοχείας  και  Ιεροσολύμων,  επιστολή  προς  τήν  Άγιωτάτην 
Τωσικήν  Σύνοδον  ήτις  έγράφη  μηνΐ  σετηεμβρίω  του  17 23 -ου 
έτους•  άρχεται  δε  οδτω•  «Περί  τών  προβαλλομένων  και  ζητου- 
μένων παρά  τών  έν  τή  Μεγίστη  Βρετανία»  κτλ.  Το  δέ  κείμενον 
τής  ομολογίας,  συνταχθέν  ωσαύτως  μηνΐ  σεπτ.  του  1723-ου  έτους 
και  περιεχόμενον  έν  απασι  τοΤς  λοιποΐς  φύλοις  (3-16),  δρχεται 
οίίτω•  «Τό  άνταποκριτικόν  καΐ  άνταμειτυτικόν  προς  τάς  πεμφθείσας 
παρ'  ημών  αποκρίσεις  γράμμα  υμών  έν  ειδβι  βιβλίου»  κτλ.  Συνυ- 
πεγράψαντο  δέ  έν  ταύτη  τή  ομολογία  πατριάρχαι  τρεις  (Ιερε- 
μίας Κωνσταντινουπόλεως,  Αθανάσιος  Αντιοχείας,  Χρύσανθος  Ιε- 
ροσολύμων) και  μητροπολΐται  εννέα  (Καλλίνικος  Ήρακλείας,  Αυ- 
ξέντιος Κυζίκου,  Παίσιος  Νικομηδείας,  Γεράσιμος  Νικαίας,  Παρ- 
θένιος  Χαλκηδόνος,  Ιγνάτιος  θεσσαλονίκης,  Κύριλλος  Προύσης, 
θεόκλητος  Φιλιττπουπόλεως,  Καλλίνικος  Βάρνης). 

2.  Φύλλα  8,  ων  άγραφα  δύο,  τα  έσχατα*  μήκ.  0,23,  πλ. 
0,168. —  «Προθέσεις  τινές  εις  τήν  τών  καθολικών  και  ορθοδόξων 
τής  Εκκλησίας  Βρεττανικής  λειψάνων  μετά  τής  *Ανατολικής  Καθο- 
λικής και  Αποστολικής  Εκκλησίας  συμφώνησιν».  Άρχ.  «α'.  Ή  τών 
Ίεροσολυμιτών  Εκκλησία  γνωριζέσδω  είναι»  κτλ. — Είτα  φύλλα  32, 
περιέχοντα  έν  έαυτοΐς  «Αποκρίσεις  τών  Ανατολικών  Όρθοδόξων 
προς  τάς  άπό  Βρεττανίας  άποσταλείσας  υπέρ  ενώσεως  καΐ  ομονοίας 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡ010ΑΓΜΩΝ.  195 

μετά  της  Ανατολικής  Εκκλησίας  προθέσεις».  Άρχ.    «Επειδή  πάν- 
τες οι  Όρθόδοξοι»  κτλ. 

3.  Το  πρωτότυπον  επιστολής  έκ  δύο  φύλλων,  γραφείσης  τη 
6-η  του  σετττ.,  ετει  1725-ω,  και  κηρίνη  σφραγΐδι  κεκυρωμένης. 
Άρχ.  <  8ωΐ€ΐί88ίιηο  βΐ  ΚβνβΓβηάίδβιιηο  ίη  ΟΙΐΓίδΙο  Ρ&Ιή  βΐ  ϋο- 
ιηίηο  ϋοιηίηο  ΟΙίΓγβΛπΛο  ιηίδβΓίοοΓάίλ  άίνϊηα  Ρ&ΐΓΪΕΓοΙιβ,β  ΗίβΓΟ- 
δοΐγιηίΐ&ηο,  Θιιΐίβΐιηιΐδ  β&άβιη  ρΓονίά6η(ΐ&  Ο&ηΙτι&ηβηδίδ  ΑΓβΙιίβ- 

ρίδοοριΐδ,  Ιοϋυδ  Αη^Ηαβ  ΡΓίιη»δ  βΐ  ΜβίΓοροΙίΙβηιΐδ Ιϋ^ΓΟδ 

άαοδ  Β,ά  ιηβ  ιηίΙΐ6Γβ>  κτλ. 

4.  Δύο  αυτόγραφα  φύλλα  Χρύσανθου  πατριάρχου  Ιεροσολύ- 
μων. Μετάφρασις  ελληνική  του  γράμματος  Γουλιέλμου,  αρχιεπισκό- 
που Καντουαρίας,  και  άπόκρισις  του  Χρύσανθου  προς  αυτό  τούτο  το 
γράμμα  (19   ίαν.    1727). 

223.  Αυτόγραφος  χάρτινος  κώδιξ  Χρύσανθου  πατριάρχου 
Ιεροσολύμων  έκ  σελίδων  87  μεγάλου  σχήματος,  έν  ω  περιέχεται 
τό  πρωτότυπον  κειμενον  του  περί  των  όφφικίων  και  κληρικάτων 
και  άρχοντικίων  της  του  Χρίστου  'Αγίας  Εκκλησίας  συνταγματίου, 
του  τύποις  εκδοθέντος  Ένετι'ησιν  ετει  1715-ω.  Άρχ.  €Τά  όφφι- 
χια  και  εκκλησιαστικά  άρχοντίκια>  κτλ.  Τέλος•  €0  πατριάρχης  δε 
γράφων  προς  άπλως  έπίσκοπον,  δεν  τον  λέγει  άδελφόν,  άλλα  μό- 
'*0Ί  απλώς  θεοφιλέστατον,  ήτοι  Τω  θεοφιλεστάτω  επισκοπώ  'Αμυ- 
χλων  κυρ  Μακαρίω  τω  ε  ν  άγίω  πνεύματι  άγαττητω  > . 

22Θ.   Συλλογή  χάρτινων  τετραδίων. 

1.  Φύλλα  12  χάρτου  κυανόχρου,  ων  ένια  μόνον  έστι  γεγραμ- 
μένα.  "Υμνος  εις  τήν  θεοτόκον  και  €μεγαλυνάρια  ψαλλόμενα  έν 
'αΐς  έορταΐς,  μετά  το  τέλος  του  πολυελέου,  μετά  των  στίχων 
βοτών». 

2.  Φύλλα  δύο  της  ιη'  εκατ.  Μέρος  άνεπιγράφου  τινός  πραγμα- 
^ίας  περί  της  ιατρικής  επιστήμης.  Άρχ.  ι  Ιατρική  έστιν  2ςις  περί 
τα:  σώματα  καταγινομένη >  κτλ. 

3.  Φύλλα  25.  Αύτόγραφον  *Ιεροθέου  αρχιεπισκόπου  θα^ωρίου, 
περιέχον  έν  έαυτω  «ά^;τίγραφα  διαφόρων  επιστολών»  (1836-1839) 
αότου  τούτου  του  Ιεροθέου,  εΤτα  Αθανασίου    πατριάρχου  'Ιεροσο- 


196  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


λόμων,  Μισαήλ  μητροπολίτου  Πέτρας  Αραβίας,  Φιλάρετου  μητρο- 
πολίτου Μόσχας,  Ανδρέου  Μουραβιέφ,  χαΐ  σημειώσεις  τινάς  του 
Ιεροθέου     περί  αυτών  τούτων  τών  επιστολών. 

230•  Δοσιθέου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  ιστορία  τών  πα- 
τριαρχών της  Ιερουσαλήμ.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,332,  πλ. 
0,225)  εκ  σελίδων  ήριθμημενων  1163"  έλλείπουσι  μέντοι  νυν  αϊ 
σελίδες  1-20,  185-194,  241-242,  458-464,  625-636,  καΐ 
πολλαΐ  δτεραι,  αϋτινες  ύπηρχον  μετά  τήν  1163-ην  σελίδα.  Έγράφη 
δε  τούτο  τό  τεύχος  λίαν  επιμελώς  περί  τό  τέλος  της  ιζ'  εκατ., 
δτε  καΐ  αυτός  ό  Δοσίθεος  έπιθεωρήσας  αυτό  ίδία  χειρί  Ιγραψεν 
έν  αύτώ  ίχανάς  προσθηκας,  διορι)ώσας  5μα  πολλαχου  και  αυτό 
τό  κείμενον.  Άρχ.  «  -  -  -  από  τους  πρεσβυτέρους  του  λάου, 
είπε  μας,  ώ  δίκαιε,  του  οποίου  δλοι  μας  χρεωστουμεν  να  πιστεύω- 
μεν,  ποία  είναι  ή  θύρα  του  Ίησου  του  εσταυρωμένου»  κτλ.  Ένδον 
της  πρώτης  πινακίδος  ό  Δοσίθεος  έγραψε  τό  σημείωμα  τουτο"  ιΝά 
μεταγραφή  τό  ιστορικόν  της  Κίνας•  νά  δοθη  τώ  κυρίτζη  Μιχαλάκη». 

231.  Χρυσόδετον  περσικόν  χειρόγραφον  εκ  φύλλων  156 
στιλττνοΰ  χάρτου  καΐ  χονδρού  (μήκους  0,34,  πλ.  0,24),  δπερ 
έγράφη  Ιτει  1789-ω.  Έν  τη  προσθία  σελίδι  του  156 -ου  φύλλου* 
«Περσικόν  εύαγγέλιον  έκ  του  Παναγίου  Τάφου  ^αωμ*Ρ». — Λειτουρ- 
γικόν  Εύαγγέλιον,  ου  ή  επιγραφή* 


^   - 


232.  Χρυσόδετον  χάρτινον  τεύχος,  ου  τό  περικάλυμμα,  φέ- 
ρον  κεχρυσωμένως  έν  έκτύπω  τά  της  Ούγκροβλαχικης  ηγεμονίας 
σήματα,  εστίν  έκ  δέρματος  ερυθρού*  τά  δέ  σήματα  έκεΓνα  ιυερι- 
στέφονται  τοΤς  έξης  γράμμασιν 

ϊϊϋ       ΗΙ 
'Μ       ΒΒό 

δπερ  άναγνωστέον  ώδε*  €Ίω(άννου)  Νι(κολάου)  Άλ(εξάνδρου  Μαυ- 
ροκορδάτου) Β(οε)βό(δα  πάσης  Ούγκροβλαχίας) » .  Τό  οδτω  πολύ- 
τιμον  τουτο  τεύχος  συνίσταται  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  233  (μήκ. 
0,23,  πλ.   0,22),  ευρείας  εχόντων  ωας  άπανταχόθεν  μία  δ'  έκά- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΚΡ0ΐΌΛν>Ι9Ν.  197 


στη  των  σελίδων  αύτοδ  δίστηλος  έστι  (0,20X0,122),  χαΙ  έν  μεν 
τ^  πρώτη  στήλη  περιέχεται  κείμ,ενον  έβραΓκοΤς  γεγραμμένον  γράμ- 
μασι  χαΐ  τούτου  δια  γραμμάτων  ελληνικών    ή  προφορά,  έν  δε  τη 
έτερα    οτηλη    δημώδης    υπάρχει    ελληνική   του  εβραϊκού  κειμένου 
μετάφρασις.  Ή  μέντοι  του  κειμένου  καΐ  της  ερμηνείας  μεταγραφή 
έγένετο  έζ  αριστερών  προς  τά  δεζιά,  ώς  εΤναι  τήν  αρχήν  εκείνων  καΐ 
την  έπιγραφήν  έν  τώ  έσχάτω  καθ'  ήμας  φύλλω  του  κωδικός*  τούτο  δε 
πάλιν  το  φύλλον  έστΙν  έβραϊκώ  τω  τρόπω  κοσμήμασί  τισι  περικεκο- 
σμημένον,  περιέχον  δμα  έν  έαυτώ  και  της  μεταφράσεως  τήν  έπιγρα- 
φήν, ούτως  εχουσαν  €Βιβλίον  πέντε:  Πεντάτευχον  της  ερμηνείας». 
Άλλ*  έν  τωδε  τω  τευχει  κεϊται  μόνον  τό  έβραϊκόν  της  Γενέσεως  κεί- 
μενον,  ή  τε  τούτου  προφορά  και  ή  δημώδης  ελληνική  μετάφρασις, 
ο!αν  αυτήν  δια  γραμμάτων  εβραϊκών  έ(3ραΐος  έξετύπωσεν  έκδοτης, 
Έλιέζερ  6  Σονσΐνος,  έν  Κωνσταντινουπόλει  ετει  1547-ω  [δρα  £. 
Ιιθ^Γ&ηά,  ΒίΙ)1ίο§Γίΐρ1ιίβ  Ιιβίίβηίςτιβ;  ΧΥ-β  βΐ  ΧΥΙ-β  βίέοΐβδ,  τ.  Π, 
3.  159-161]•  ταύτης  δε  της  μεταφράσεως   τήν  μετατροπήν   έν  αύ- 
τω  τούτω  τω  τεύχει  διά  των  συνή&ων  ελληνικών  γραμμάτων  έποίη- 
(3ε  φιλοκάλως  Νικόλαος  ό  Μαυροκορδάτος,  πιστώς  μεν  έκ  λεκτικής 
έττόψεως,   έκ  δε  φωνητικής  ουδαμώς•  της  γάρ  μεταφράσεως  εκείνης 
[ης  τήν  άκριβεστάτην  άνάγνωσιν  έζέδωκε  τύποις  εσχάτως  ό  ϋ.  0. 
Ηβ3δβ1ίη§.  Ιιβ8  οίης  ΗνΓβδ,  άβ  Ια  Ιιοί;  ΐΓαάαοΙίοη  βη    ηέο-βΓβο 
ραΜίέβ   βη  ο&Γ&οΙθΓβδ   1ι61)Γ&ϊ(ΐαβ8  ίι  Οοηδίίΐηΐίηορίβ   βη  1547, 
ίΓΗΠδοπΙβ   βΐ  αοοοιηρ&^έβ   ά'ααβ  ίηίΓοάαοΙίοη,    ά'αυ  βΙοβδΛίΓβ 
βΐ  ά'αη  ίαο-δίιηίΐβ.  Εθίάβ  1897]  τα  φωνητικά  περιφρονήσας  έν  πολ- 
λοίς ό  Μαυροκορδάτος  φαινόμενα  προσήρμοσε  ταύτα  τη  προφορά  της 
ηί  χρησιν  έποιου^;το  καθαρευούσης  ελληνικής  γλώσσης  οί  της  όκτω- 
ζαιδεχάτης  έκατονταετηρίδος  έλλογιμώτατοι    "Ελληνες"  και    ου  της 
Γενέσ3(ΐ)ς  μόνης  οϋτω  τήν  άνάγνωσιν  έζεπόνησεν  ό  Μαυροκορδάτος 
^|ς  δημώδους  εκείνης  παλαιάς  ελληνικής  μεταφράσεως,  άλλα  καΐ  της 
Έςόδοί),  και  του  Αευιτικου,  καΐ  τών  Αριθμών,  τέλος  δε  καΐ  του 
Δδ'περονομίου,  σχηματίσας    ούτω    κεχωρισμένα  τε    και  χρυσόδετα 
οίγλωασα  τεύχη,  ων  τέσσαρα  μεν  αυτή  νυν  αυτή  έ'χεί  έν  έαυτη  ή 
'^οδ  Μετοχίου  του  Παναγίου  Τάφου   βΐ|3λιοθήκη,  εν  δε  πάλιν,  τό  τρί- 


198 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τον  έν  έαυτω  περεεχον  της  Πεντάτευχου  βιβλιΌν,  τό  Λευιτικόν,  ευρον 
εγώ  αυτός  ετεε  1884-ω  έν  τη  μονή  της  Γουμερας  (αριθ.  3  της  έν 
αύτη  βιβλιοθήκης).  "Οτι  δε  της  παλαιάς  έχείνης  καΐ  ου  τίνος  δλλης 
δημώδους  μεταφράσεως  ό  Μαυροκορδάτος  έν  πααι  τούτοις  χατεχώ• 
ρισε  τοις  τεύχεαι  το  χείμενον,  δήλον  έκ  τώνδε  των  παραδειγμάτων* 

Ηβδββίίη^  σ.   1.  Ν.   Μαυροκορδάτος. 

Εις  αρχή  επλασεν  ό  θεός  τον  Ε  {ς  τήν  αρχήν  επλασεν  ό  θεό; 

ουρανό  χαΐ  τήν  ήγή. — ΚαΙ  ήγής  τόν  ούρανόν  καΐ  τήν  γην.  —  Και 

ήτον  άβυσσος  χαΐ  άφανιασμός,  και  ή  γης  ήτον  άβυσαος  καΐ  άφανι- 

σκότος  ίπΐ  πρόσωπα  δβυσσο*  καΐ  σμός    και    σκότος   έπΙ  πρόσωπα 

δνεμος    του  θεού  άναπετάει  ΙπΙ  αβύσσου•    και    δνεμος   του  θεού 

πρόσωπα  των  νερών.  Και  εΐπεν  άναπετάει  έπΙ  πρόσωπον  των  νε- 

6  θεός•  δς  εΤνε  φως  κάΙ  ήτον  ρών.  Και  εΤπεν  ό  θεός•  ας  είναι 
φώς. 

Ηβδδβΐίη^  σ.   197. 
Και  εχραζεν   προς  τόν  Μοσε 


φώς  και  ήτον  φώς. 


Ν.  Μαυροκορδάτος. 

"Εκραξεν  προς  τόν  Μωσέ  και 

καΐ  έσύντυχε    6  κύριος  προς  αύ-  έσύντυχεν    ό  κύριος  προς  αυτόν 

τόν  άπό  τήν  τέντα  του  τάρωμα  άπό  τήν  τένταν  ίου  τάρωμα  (= 

του  ειπεί*  σύντυχε  προς  τα  παι-  διορίσματος)    του    εϊπεΐν    σύν- 

δια  του  Ισραελ  και  να  πης  τζρος  τύχε  προς  τά  παιδία  του  Ίσραέλ 

αύτουνους•  άθρωπος  δτι  νά  προσ-  και  να  είτυης  προς  αύτουνούς•  δν- 

φέρη  κτλ.  θρωπος  δταν  νά  προσφέρη  κτλ. 

233.  Συλλογή  διαφόρων  χειρογράφων  της  ιη'  και  της  ιθ'  εκατ. 

1.  Φύλλα  229.  Άδηλου  στοιχεία  γεωμετρίας  μετά  ποικίλων 
γεωμετρικών  σχημάτων.  Άρχ.  €Τών  στοιχείων  της  γεωμετρίας 
βιβλίον  πρώτον.  Επιστήμης  έργον  τό  έζ  εννοιών  τίνων  απλού- 
στερων»  κτλ. 

2.  Φύλλα  44.  Ίνδου  καΐ  φιλοσόφου  διάλεξις  ακέφαλος  τε  και 
κολοβή  περί  της  χριστιανικής  θρησκείας  εις  γλωσσαν  έλληνιχήν 
δημώδη.   Έγράφη  περί  τό  μέσον  της  ιη'  εκατ. 

3.  Φύλλα  40.  Μέρος  αντιγράφου  τινός  τών  έπ'  ονόματι  Ιωάν- 
νου του  Ζωναρά  φερομένων  έν  τισι  κώδιζι  θεολογικών    έπιστολι- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   1ΕΡ0Σ0ΑΪΜΩΝ.  199 


(ΐαιων  διατριβών  Μιχαήλ  τοδ  Γλυκά*  δπερ  έγράφη  περί  τό  μέ- 
σον της  ιη'  εκατ.  Άρχ.  €  -  -  -  τα  μ(6)ίζω  τών  αμαρτημάτων 
χαι  τα  έλάττονα  άπαλείφειν»  κτλ.  Μετά  τούτο  τό  άκέφαλον  κεί- 
μενον  υπάρχει  «Ζωναρά  καΐ  δρουγγαρίου  της  βίγλης  και  πρωτα- 
συγκρίτου  τω  τιμιωτάτω  μοναχω  ΉσαΓα  κυρω  Δομεστικω  περί 
του  όποΓον  άπαντα  τέλος  ταΐς  ψυχαΐς,  χωριζομέναις  του  σώματος, 
και  δπουπερ  αύται  απέρχονται».  Άρχ.  «Και  περί  μεν  τών  δι- 
χαίων»  κτλ. — ΕΤτα*  «Του  αύτου,  ει  χρή  προσέχειν  τοις  λέγουσιν, 
δτι  αϊ  άπελθουσαι  ψυχαι  κατά  τίνα  τόπον  άναπαυόμεναι>  κτλ. — 
ΕΤτα•  «Του  αύτου  τώ  τιμιωτάτω  μοναχω  κυρω  Νεκταρίω,  ει  χρή 
προσέχειν  τοις  λέγουσιν,  δτι  άποφάσει  μόνον  και  ουκ  άληθεία 
εισήλθεν  εις  τον  Παράδεισον  ό  ληστής». — Είτα  κείμενόν  τι  άκέ- 
φαλον Μάρκου  του  Ευγενικού,  καΐ  μετά  τούτο  «Του  αύτου  απο- 
κρίσεις προς  τάς  έπενεχθείσας  αύτω  απορίας  και  ερωτήσεις  έπι 
ταΐς  ρηθείσαις  όμιλίαις  παρά  τών  καρδιναλίων  καΐ  τών  άλλων 
λατινικών  διδασκάλων».  Άρχ.    «Επειδή  σαφέατερον  ήμάς>   κτλ. 

4.  Φυλλον  1.  «Άπόδειξις  του  πυθαγορείου  θεωρήματος»,  άν- 
τιγραφεΤσα  υπό  Σωφρονίου  του  Λεσβίου. 

5.  Φύλλα  2.  [Ανθίμου  μονάχου  του  έξ  Αγχιάλου]  λογύδριον, 
ου  ή  αρχή•   «Φαιδρά  καΐ  πανεύσημος  ή  δι'  έτους»   κτλ. 

6.  Φύλλα  14,  γραφέντα  τη  ιη'  εκατ.  Άδηλου  «λόγος  εγκω- 
μιαστικός εΙς  ιεροδιακόνου  χειροτονίαν>  και  «λόγος  είς  τήν  γεννησιν 
τοδ  Χρίστου». 

234.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,327,  πλ.  0,22)  έκ  σελί- 
δων ήριθμημένων  91*  δπερ  έγράφη  περί  τό  τέλος  της  ιη'  εκατ. 
Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών   30  (0,265X0,135). 

1,  «Τω  εύλαβεστάτω,  Εερολογιωτάτω,  άγχινουστάτω  και  κατά 
'ΐ:τηα  μοι  έν  Χριστώ  έρασμιωτάτω  κυρίω  Χρυσάνθω,  άρχιδιακό- 
νφ  του  μακαριωτάτου  ημών  αύθεντός  καΐ  δεσπότου  κυρίου  κυρίου 
Δοσιθέου,  παν  έν  Χριστώ  καταθυμιον.  Περί  του  μυστηρίου  της 
ευχαριστίας  >.  Άρχ.  «Τπέρ  μεν  ούν  ων  προς  σκοπού  γράφεις 
ήμΐν»  κτλ.  Τέλος'  «Ό  ελάχιστος  έν  σπουδαίοις  και  σός  ποτέ 
χρηματίσας    ει    καΐ    ευτελής    δμως    ειπώ    καθηγητής,    Σεβαστός 


200  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΑΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ΤραπεζούντΕος  δ  Κυμρ/ήτης•   ,οίγτζζ^  νοεμβρίθί>  χε',  άπό    Τραπε- 
ζοδντος  εις  Κωνσταντινούπολιν>,  σελ.  1-68. 

2.  «Ένστασης  του  μαχαρεωτάτου  μοο  αυθεντός  χαΐ  δεσπότοϋ 
χορίου  χυρίου  Δοαιθέου  προς  δύο  τίνα  των  έμφερομένων  έν  τω 
ημετέρα)  σχεδίω,  χαΐ  άπάντησ&ς  προς  αυτήν».  Ή  της  ενστάσεως 
αρχή•  <ΈΙζ  το  σχέδιόν  σας  δεν  εΓναι  καλά  δύο  πράγματα»  χτλ. 
Ή  της  άποκρίσεως  αρχή•  €* Απλώς  μέν  ουν  ειπείν  το  αυτό»  κτλ., 
σελ.   69-82. 

3.  Σε^^αστου  Κυμινήτου  λύσις  απορίας  τινός  του  Δοσι&έου  περί 
τών  έν  τω  ι'  κεφαλαίω  της  πρώτης  προς  τους  Λουθηρανούς  επιστο- 
λής του  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  ^Ιερεμίου  β'  λεγομένων 
περί  μυσταγωγίας.  Άρχ.  «Έν  τοις  προσεσημειωμένοις  ήμΐν  προς 
τον  ίερολογιώτατον    άρχιμανδρίτην    κύριον    Χρύσα^^θον»   κτλ.,  σελ. 

83-91* 

235.  Συλλογή   διαφόρων  χάρτινων  χειρογράφων  της  ιζ'  κα'; 

της  ιη'  έκατονταετηρίδος. 

1.  Φύλλα  7  της  ιη'  εκατ.,  ών  πέντε  μόνα  γεγραμμένα.  < Απο- 
λογία της  έν  Φλανδρία  θεολογικής  συνόδου  δι'  Αντωνίου  Σεγήρου 
συναριθμίου».  Άρχ.  «Επειδή  ή  της  μετουσιώσεως  προς  ημάς 
άντιλογία»  κτλ.  Έν  τω  7-ω  φύλλω*  «Έκ  τών  του  Ιεροσολύ- 
μων πατριάρχου  Χρύσανθου,  δηλαδή  έκ  τών  του  Παναγίου  Τάφου». 

2.  Φύλλα  8  της  ιζ'  εκατ.  Άνεπίγραφον,  ου  ή  αρχή•  «Δίκαιος 
Κύριος  καΐ  δικαιοσύνας  ήγάτυησεν  -  -  -  φησί  που  τών  θεοπνεύ- 
στων  λογίων  ό  ^εοτζάτωρ  Δαβίδ,  μάλλον  δέ  το  έν  αύτω  φθεγςά- 
μενον  αγιον  πνεύμα»   κτλ. 

3.  Φύλλα  44  της  ιη'  εκατ.  [Ηλία  Μηνιάτη]  «αρχή  καΐ 
αιτία  του  σχίσματος  τών  δύο  εκκλησιών,  Ανατολικής  και  Δυτικής». 
Άρχ.  «Έζήτησας  παρ'  έμου,  αρχον  ενδοξότατε  και  ευσεβέστατε, 
να   μάθης  καταλεπτώς»    κτλ. 

4.  Φύλλα  6  της  ιη'  εκατ.  «Ζητημάτων  θεολογικών  λύσεις, 
έκδοθεΓσαι  παρά  Άλεςάνδρου  Μαυροκορδάτου  του  μεγάλου  ρήτορο; 
τής  Μεγάλης  Εκκλησίας,  του  Κωνσταντινουπολίτου,  κατά  τό  ^αχο' 
έτος  το  κοσμοσωτήριον  άπο  Χρίστου  γεννήσεως,    προς  τους  λεγο- 


ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  201 

[ΐένους  Εγγλέζους,  δς  εκείνοι  άπορήσαντες  έζήτησαν  παρά  του 
οίχουμ£νιχου  πατριάρχου  της  Ανατολικής  Εκκλησίας  >  κτλ.  Άρχ. 
<0ϋ  πάλαι  μόνον,  άλλα  και  νυν  ούχ  ήκιστα  περιίαταται»  κτλ.  Των 
ζητημάτων  τούτων  μνείαν  άπλήν  έποιήαατο  Ανδρόνικος  ό  Δημη- 
τρακόπουλος έν  τω  87 5 -φ  άριθμω  της   «Ημέρας». 

236.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,333,  πλ.  0,213)  έκ  σε- 
λίδων 18  και  φιλοκάλως  έρυθρω  περικεκαλυμμένον  δέρματί'  έγρά- 
φγ)  δε  περί  τήν  αρχήν  της  ιη'  εκατ.  Τό  κει'μενον  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  21  (0,222X0,135). —  «Αλεξάνδρου  Μαυροκορδάτου  του 
μεγάλου  λογο&έτου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  καΐ  γενικού  έρμηνέως 
της  κραταιάς  των  Ό&ωμανών  αυταρχίας  ό  προς  Γερμανούς  υπέρ 
ειρήνης  λόγος».  Άρχ.  «Έπειδάν  ό  λόγος  έμοι  περί  της  ειρήνης»  κτλ. 

237.  Τεύχος  χάρτινον,  ου  φύλλα    γεγραμμένα    61*  έγένετο 
δε  τούτο  μεταξύ  του   1720-ου    και  του   1725-ου    έτους.  —  [Χρύ- 
σανθου πατριάρχου  Ιεροσολύμων]  ά^^επίγραφον  όδοιπορικόν  (1720- 
1725),    έν    ω    περιέχονται    σημειώσεις    όδοιποριών,    καταγραφαι 
αδελφάτων,  άφιερωτών  πραγμάτων  τε  και  νομισμάτων,  καΐ  σημειώσεις 
ϋίτομνηστικαι  χρηματικών  τίνων  λήψεων  και  δόσεων.  Άρχ.  «1720 
μαρτίου  14  ήλθομεν  εις  τό  Παζαρτζήκι,  κινήσαντες  άπο  Φιλιτπτου- 
πόλεως»   κτλ.   Ήτοιμάσ&η    προς    τύποις    έκδοσιν    άλλ'  έξαιρέτως 
6^^:αυδα  μεταγράφω  τά  σημειώματα  ταύτα•   α')  Φύλλ.   3*   «Έσυ- 
στήααμεν  (1722)  εις  το  Γιάφφα  σχολειον  έλληνοαρα^ικόν.  Ή  αρχή 
άπδ  τήν    πρώτην    του  ίαννουαρίου    (1723).    Διδάσκαλος    ό    παπα 
Μοϋοα;•  νά  πέρνη  τον  χρόνον  ζολόταις  30,  τό  δέ  χαράτζι  του  να 
"ληρώνη  ή  χώρα.  Έκάμαμεν  και  σπήτι  διά  σχολεΐον.   Έβάλαμεν 
5Μ(ΐ  χουτί  εις  τήν  έκκλησίαν  του  αγίου  Γεωργίου,  του  όποιου  επί- 
τροπος εΤναι    ό  Γδιος    επίτροπος    της    εκκλησίας,    ήτοι    ό  Μάλεμ 
Σάλεχ   και  ό  Ηλίας  αμπου-Μιχαήλ•    του  δέ    σχολείου    επίτροποι 
έ  χοιίρη  Γεώργιος  και  ό  Ηλίας  αμπου-Μιχαήλ». — 13')  Έν  ταΤς 
ημειώσεσι  του   1722  ου  έτους  ό  Χρύσανι%ς  (ευρίσκετο  δέ  τότε  έν 
Ίεροσολύμοις)  λέγει'    «Έπληρώσαμεν    εις    δέσίμον    και    διόρθωσιν 
"ων  βφλίων  της  βιβλιοθήκης  γρόσεα   37».  —  γ)    Επανερχόμενος 
δ;  Ιεροσολύμων  ό  Χρύσανθος   είς  Κωνσταντινούπολιν  έτει  1724-ω 


202  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

εφθααεν  εις  Παντίχι  τη  4-Τ3  του  μηνός  ίουνίου•  έχεΐθεν,  λέγεκ,  €Τη 
επαύριον,  ήτοι  τη  ζ^  του  αύτου,  ήλθομεν  εις  τό  μοναστήριον  της 
Παναγίας  'Αχρήτα  [βίο]  λεγομένης  (ηγούμενος  της  σεβάσμιας  μο- 
νής 6  Σέργιος  ιερομόναχος),  εν&α  άριστευσαντες,  άπήλθομεν  εις 
τήν  χώραν  Τουσλα,  δπου  ούδεμι'αν  περιποίησιν  έποιήσαντο  ήμΤν 
οι  έχεΐσε•  δια^^υχτερεύσαντες  δέ  έχει,  τη  επαύριον,  ήτοι  τη  ς'ϊ  του 
αύτου  μηνός  άπήλ&ομεν  εις  τό  Άριτζου». — δ')  Έν  τη  πολίχνη 
ΚατιρλΙ  (8  ίουν.  1724)  ευρεν  ό  Χρύσανθος  δύο  ναούς,  τόν  μεν 
έπ'  ονόματι  της  αγίας  Παρασχευής,  τόν  δ'  έπ'  ονόματι  του  αγίου 
Ιωάννου  (του  Προδρόμου).  Εις  Μουντανιά  (9 -η  Ιουνίου)  προϋπήν- 
τησε  τόν  Χρύαανθον  Κύριλλος  6  Προύσης  μητροπολίτης.  Τη  20-η 
του  ίουλίου  μηνός  εφθασεν  εις  Έλεγμούς  και  ήγούμενον  του 
έχει  μοναστηρίου  του  αγίου  Άβερχίου  εύρε  Μελέτιον  ίερομόναχον. 
«Κίος.  1724  τη  30  του  ιουλίου  έξήλθομεν  άπό  Έλεγμούς 
και  ήλθομεν  τη  αύτη  ήμερα  είς  Κίον.  Έγένετο  τό  κατάλυμα 
ημών  εις  τό  στυητι  του  χατζή  κυρ  Πλουμή.  Έβάλαμεν  κουτία  ε?ς 
τήν  άγίωτάτην  μητρόπολιν,  ήτις  τιμάται  έπι  τη  Κοιμήσει  τής 
Δεσποίνης  ημών,  καΐ  είς  τάς  λοιπάς  σεβάσμιας  εκκλησίας  τών 
ενοριών,  ήτοι  είς  τήν  Παναγίαν  θεοσκέπαστην,  είς  τόν  "Αγιον 
Γεώργιον,  είς  τόν  Ταξιάρχην,  είς  τήν  Παναγίαν  τής  Γοργοϋττηχόου, 
είς  τόν  "Αγιον  Ίγνάτιον,  είς  τόν  "Αγιον  Γεώργιον  τής  Κφίζου 
[δίο]  και  είς  τόν  Δεσπότη  ν  Χριστόν». — ε')  Έν  τη  πολίχνη  Με- 
νεμέν  (εγγύς  τής  πόλεως  Σμύρνης)  εύρε  μηνι  άπριλίω  του  172δ"θυ 
έτους  διδάσκαλον  Άγκυρανόν,  όνομαζόμενον  Διαμαντήν  μηνι  δε 
μαΓω  (12)  του  αύτου  έτους  εΤδεν  έν  τη  πρωτευούση  πόλει  τής 
νήσου  Χίου  διδασκάλους  τεσσάρας,  Ιωακείμ  ίερομόναχον  Κα^άχον, 
Γρηγόριον  ίερομόναχον  Κονταράτον  τόν  και  Αύγουστήν,  Συμεών 
ίερομόναχον  Μιταράκην  καΐ  Κωνσταντΐνον  Αίλαν  λαΐκόν  γράφει 
δέ,  δτι  «Έγένετο  τό  κατάλυμα  μας  είς  τήν  σεβασμίαν  μονήν  τής 
Κεχαριτωμενης,  ης  κτήτωρ  6  τιμιώτατος  μισέρ  Κουζής  Βουρος, 
ό  καΐ  επίτροπος  του  Παναγίου  Τάφου•  μερίζεται  δέ  ή  πόλις  είς 
τέσσαρα  αδελφάτα,  ήτοι  άδελφοσύνας.  Ή  πρώτη  καΐ  παλαιοτέρα 
Οι  "Αγιοι  Ανάργυροι,    ήτοι    ό    Κρημνός•    ή    δευτέρα    01  "Αγιοι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   ΙΕΡΟΣΟΑΥΜΩΝ.  203 

Απόστολοι,  ήτοε  το  Παλαεοχαστρον*  ή  τρίτη  χατά  τήν  τάζιν,  πρό- 
τερα δμως  κατά  τήν  στάσΓ^  των  εύγβνών,  Ό  'Άγιος  Βίκτωρ,  ήτοι 
ή  Άπλωταρία,  ένθα  καΐ  ή  Κβχαριτωμένη,  δττου,  ως  εϊπομεν,  έγέ- 
νετο  καΐ  το  ήμέτερον  κατάλυμα». — ς')  Έπεσκέψατο  ό  Χρύσανθος 
χαΐ  τήν  έν  τη  νήσω  Χίω  Νέαν  Μονήν,  ήν  και  περιέγραψεν  ο&τω 
(φ.  60)*    «1725  σετττεμβρίου  4.  Άπηλθομεν  εις  τήν  Άγίαν  Μο- 
νήν,  τιμωμένην    έπ'  ονόματι    της  Δεσποίνης    ημών.    Τη  επαύριον 
ίεροοργήσαμεν  ώμιλήσαμεν*  Ιπεσε  δε  ή  ΐς^   Κυριακή    του  Ματ- 
θαίου.  Κτίτωρ  του  μο^/αστηρίου  Κωνσταντίνος  6  Μονομάχος.    Αί- 
τιοι οι  έν  έχείνω    τω  μέρει    ασκούμενοι    τρεις  μοναχοί,  Νικήτας, 
Ιωάννης  καΐ  Ιωσήφ  μοναχός,  οϊτινες  ήσαν  έπΙ  της  βασιλείας  Μι- 
χαή)ν  του  Παμφλαγώνος  [βίο]  και  του  Καλαφάτου  καΐ  του  ρηθέντος 
Κωνσταντίνου    του  Μονομάχου,  καΐ  των  βασιλίδων  Θεοδώρας  και 
Ζωής.   Ηγούμενος  του  μοναστηρίου  Νικηφόρος  ιερομόναχος.  *Εκα- 
μαν  βοήθειαν  κοινώς  του  Αγίου  Τάφου  γρόσια  400.  Αφιέρωσα- 
μεν  και  ήμεις    τη  ίερα  εκκλησία    σταυρόν    Βηθλεεμίτικον    ευμε- 
γέθη. —  Περιγραφή  της  εκκλησίας.   Τό  μήκος  του  αγίου  βήματος 
αυτής  άπό  τό  σύνθρονον  Ιως  τα  άγια  θυρίδια  τυήχαις   5^,  τό  δε 
χλάτος  πηχαις  1 1 .  Τό  μέσον  του  βήματος  ήμικύκλιον,  παρ'  έκά- 
τερα  δε  τα  μέρη  αύτου  έχει  δύο  τούρλαια  [δίο]  μικρά•  έχει  πα- 
ράθυρα 5.  Όρθομαρμάρωσις  πορφυρά  Εως  τό  ήμισυ,  τό  δε  άνώ- 
ιερον    δια    μοσσείου  [βίο].  Τό  έδαφος  έκ  μαρμάρων.  —  Ό  ναός, 
ήτοι  τό  χαθολικόν,  έζ  ενός  τουρλαίου  μεγάλου  διά  μωσσείου  [βίο]* 
το  μήκος  πήχ.  11*  ομοίως  καΐ  τό  πλάτος.  Ή  ωραία  πύλη  αύτου, 
ήτοι    τό  μήκος    του  εδάφους    αυτής,  πήχυς   1*  τά  πλάγια    αυτής 
ΐΓορφυρα*   κάτωθεν  §ως  τό  ήμισυ  του  ϋψους  όρθομαρμάρωσις  πορ- 
^ορα'  εΤτα  τό  άνωθεν  δλον  κυκλικώς  διά  μοσσείου*  έχει  κολόναις 
32,  16  χάτω  μείζονες,  καΐ   16  επάνω  αυτών   έλάττονες•  αϊ  βά- 
οεις  τών  κάτωθεν  πορφυραΤ.  Τό  Ιδαφος  έκ  μαρμάρου  πορφυρού. 
Έχει  παράθυρα    άνω  καΐ  κάτω  καΐ  κύκλω  36.  Ή  δευτέρα  στά- 
βις,  ήτοι  ό  πρόναος,  τό  μήκος  πήχ.  5^,  τό  πλάτος  12?.*  τό  κάτω 
δχρι    του    ήμίσεος    όρθομαρμάρωσις    πορφυρά*   τό    άνω  διά  μωσ- 
σείου- ή  στρώσις  διά  μαρμάρων*  έν  τω  μέσω  τούρλα  μείζων*  παρ' 


204  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έχάτερα  δε  αύτης  δύο  έλάττονες.  Εις  τά  έζω  της  αύλης,  χατά  το 
βόρρειον  [βίο]  μέρος,  τούρλαιον  ήμιχύχλιον  ζωγραφίσμένον.  Ή  τρίτη 
στάσις  του  αυτοδ,  ήτις  χαΐ  μεταγενέστερα,  ήτοι  ό  νάρθηζ,  το  πλά- 
τος πήχ.  8,  το  μήκος  17?_.  ϊούρλαια  τρία•  τό  μέσον  μείζον  των 
δύο*  χολόναι  πορφυραΤ  δύο  χαΐ  δύο  έχ  μαρμάρου  λευχου.  Μέρος 
όρθομαρμάρωσις  πορφυρά,  ήτοι  ή  άνατολιχή  πόρτα  χαΐ  τά  πλάγια 
αύτη;•  τό  λοιπόν  δλον  ζωγραφιά.  Ή  στρώσις  έχ  μαρμάρου•  τά  πλάγια 
τής  πόρτας  έχ  μαρμάρων.  Έν  τούτω  χαΐ  τό  μνήμα  των  τριών 
πατέρων  χτιτόρων,  πορφυρουν.  Τετάρτη  στάσις  τό  χαμπαναρεΐον 
τά  πλάγια  τής  πόρτας  πορφυρδ*  μεταγενέστερα  αδτη  τής  τρίτης 
στάσεως*  δθεν  χαΐ  άκαλλής*  έχει  δύο  θύρας  εις  τά  προαύλια,  νό- 
τιον  και  βό^ρειον.  —  "Αγια  λείψανα  δείκνυνται  έν  ταύτη  πολλά* 
δμως  τά  έςαίρετα  είσΐ  ταύτα*  τό  επάνω  χρανίον  Ευθυμίου  του 
μεγάλου*  τό  μεγάλον  δάκτυλον  τής  δεζιας  του  Προδρόμου*  μέρος 
του  αγίου  Θεοδώρου  του  τύρωνος  [δίο]*  ή  κάρα  του  ά^ίου  Ευ- 
σταθίου• ή  κάρα  του  αγίου  Φιλίππου,  ενός  των  έτττά  διακόνων 
ή  κάρα  Τιμοθέου  του  αποστόλου*  προσέτι  και  δύο  τμήματα  τιμίου 
ξύλου  εντός  ιερών  σταυρών»  ^ 

238.  Τεύχος  χάρτινον  τής    ιζ'  έκατονταετηρίδος. 

1.  Φύλλα  56,  γεγραμμένα  υπό  τών  πατριαρχών  Χρύσανθου 
και  Δοσιθέου.  Περιλήψεις  έκ  του  κατά  Γραικών  συγγράμματος  του 
παπιστου  Νικολάου  Κομνηνού  Παπαδοπούλου.  Άρχ.  «1.  Σύνοψις. 
Αρχόμενος  του  συγγράμματος  διαλέγεται  προς  τόν  Φιλαδέλφειας 
Μελέτιον,  και  πρώτον  θαυμάζεται  πώς  τό  Έλληνικόν  γένος»  κτλ. 

2.  Φύλλα  41.  «Έκ  τής  τών  εκκλησιαστικών  συγγραφέων  ιστο- 
ρίας Γουλιέλμου  Καυί,  θεολόγου  Βινδενσοριένσης » ,  και  σημειώ- 
ματα διά  τινας  συνοδικούς  κανόνας. 

239.  Τεύχος  χάρτινον,  μήκους  0,34,  πλ.  0,22δ.  Άντί- 
γραφον  έπιμελέστατον,  γενόμενον  έν  Παρισίοις  ετει  1716-ω.  Σελί- 
δες 178  και  πολλοί  χαλκότυποι  πίνακες.  «Χρύσανθου  Νοταρά, 
πρεσ|3υτέρου,    και    άρχιμανδρίτου    του  άγιωτάτου  πατριαρχικού  και 

*   Περί  τή;  νυν  καταστάαεω;  του  ν2ου  τη;  Νέί;  Μον?^;  ορα  Τά  Νεαμονήβια  Γρη- 
γορ'.ου  του  Φωτεινού.  Έν  Χίω  1865,  σ.  76-84. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕ10Γ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  205 


άποστολιχου  θρόνου  των  Ιεροσολύμων,  εισαγωγή  εις  τά  γεωγραφικά 
χαΐ  σφαιρικά,  βιώσει  του  έκλαμπροτάτου  χαι  περιβλέπτου  κυρίου 
Σχαρλάτου  Μαυροκορδάτου^  υίου  αξιοπρεπέστατου  του  υψηλοτάτου, 
ευσεβέστατου  και  σοφωτάτου  κυρίου  κυρίου  Ιωάννου  Νικολάου  Αλε- 
ξάνδρου Μαυροκορδάτου,  αύθέντου  και  ήγεμόνος  πάσης  Ούγγροβλα- 
/(ας.  Έν  Παρισίοις  1716». 

240.  ΓΕτει  1890-ω  καΐ  1892-ω,  δτε  συνεπληρώθη  τό 
ψισυ  τούτου  του  καταλόγου,  6  240-ος  ούτος  κώδιζ  ούχ  ευρέθη 
έν  τ^  βιβλιοθήκη,  προκλαπεις  ίσως,  ί]  παρατοπισθείς,  ή  και  δα- 
νεισθείς τινί  ποτέ  προ  του  1890-ου  έτους]. 

241  Τεύχος  χάρτινον  του  1716-ου  έτους  έκ  φύλλων  566, 
μήκους  0,335,  πλ.  0,225.  Έν  τη  2-α  σελίδι  του  1-ου  φύλλου  γέ- 
γρατυται  τόδε*  «Έκ  των  άφιερωθέντων  τω  Παναγίω  Τάφω  παρά 
Χρύσανθου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων-  6  δε  τούτο  ποτέ  άφαιρησό- 
μένος  έκ  της  δεσποτείας  αύτου,  έστω  άφωρισμένος  και  άναθεμα- 
τισμέ^Λ)ς  παρά  θεού  κυρίου  παντοκράτορος  και  έν  τω  νυν  αιώνι 
χαι  έν  τίϋ  μέλλοντι.  Έν  Βουκουρεστίω  ,αψκηπ»  [=1728],  μηνι 
απριλλίω.  •{- Ό  Ιεροσολύμων  πατριάρχης  Χρύσανθος. — Μετεγρά- 
ψαμεν  πρό  του  τυπωθηναι  διά  άσλανία  πενήντα».  —  Ή  του  κώ- 
διχος  τούτου  επιγραφή  έχει  οδτω•  €  Μελετίου:-  Γεωγραφία  παλαιά 
χαΐ  νέα,  συλλεχθεΐσα  έκ  διαφόρων  συγγραφέων  παλαιών  τε  καΐ 
^ων,  και  έκ  διαφόρων  επιγραφών  τών  έν  λίθοις  και  εις  κοινήν 
διάλεκτον  εκτεθείσα,  χάριν  τών  πολλών  του  ημετέρου  γένους,  άφιε- 
ρωθεΐσα  δε  τω  μακαριωτάτω  καΐ  σοφωτάτω  πατριάρχη  της  αγίας 
ιτόλεως  Ιερουσαλήμ  καΐ  πάσης  Παλαιστίνης,  κυρίω  κυρίω  Χρυ- 
σάνδω,  σοφία  διαπρέποντι  ές  τά  μάλιστα  τη  τε  ημετέρα  και  τη 
θόρα^εν.  Έν  έτει  σωτηρίω  ^αψίς"^  νοεμβρίου  ιαΤ».  Προ  του  κει- 
μένοο  τησδέ  της  γεωγραφίας  υπάρχει  έν  τω  κώδικι  α')  Αναστα- 
σίου ιερέως  Βασιλείου  ιερέως  του  έζ  Ιωαννίνων  καΐ  Αλεξίου  Σπα- 
^δ  του  έζ  Ιωαννίνων  επιστολή  προς  τόν  Χρύσανθον  αφιερωτική 
(φ.  2-3*),  γραφεΐσα  έν  Ίωαννίνοις  τη  11 -η  μηνός  νοεμβρίου  του 
1716-ου  έτους.  'Δρχ.  €  Παύλος  6  μέγας  >  κτλ.  *Όρα  Δ.  Εαμπου- 
ρίγλοϋ  Μνημεία   της  ιστορίας    τών    Αθηναίων,    τ.    II,    σ.    364- 


206  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


367. — Είτα  β')  €  Αναστασίου  ιερέως  Βασιλείου  ιερέως  του  εξ 
Ιωαννίνων  επιγράμματα  (τρία)  εις  τον  μαχαρίτην  κυρ  Μελέτιον* 
(φ.  3Ρ). — Υ)  «Εις  τόν  μαχαριώτατον  καΐ  σοφώτατον  πατριάρχην 
της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ  καΐ  πάσης  Παλαιστίνης,  κύριον 
κυριον  Χρύσαν&ον,  επιγράμματα  (τρία)  σαπφικά  μετά  του  αθωνι- 
κού. Αλεξίου  Σπανού  του  έξ  Ιωαννίνων»  (φ.  4).  —  δ')  Το  πρω- 
τότυπον  επιστολής  Αναστασίου  ιερέως  καΐ  Αλεξίου  Σπανού  προς 
τόν  Χρύσανθον  (φ.  5),  γραφείσης  ετει  171  δ-ω,  τη  28-γΐ  του 
μηνός  Οκτωβρίου.  Άρχ.  «Έσκοτισμένοις  ήμΐν  ετι  ουσιν»  κτλ.  Δ. 
Καμπουρόγλου  ΜνημεΓα,  τ.  II,  σ  367.  —  ε')  Τό  πρωτότυπον 
ετέρας  επιστολής  Αναστασίου  ιερέως  προς  τόν  Χρύσανθον  (φ.  6), 
γραφείσης  ετει  1716-ω,  τη  8-η  του  μηνός  Οκτωβρίου.  Άρχ. 
«Δια  του  παρά  της  υμετέρας»  κτλ.  Μνημεία,  τ.  II,  σ.  368. — 
ς')  Το  πρωτότυπον  ετέρας  επιστολής  του  αύτου  Αναστασίου  προς 
τόν  Χρύσανθον  (φ.  7-8),  γραφείσης  τω  αύτω  ετει.  Άρχ.  «Του 
ηλίου  εις  τόν  υπέρ  γης  ορίζοντα  πλησιάζοντος»  κτλ.  Μνημεία,  τ. 
Π,  σ.  369-371. — ζ')  Το  πρωτότυπον  ετέρας  επιστολής  του  αυ- 
τού ΆνΑστασίου  προς  τόν  Χρύσανθον  (φ.  9),  γραφείσης  τη  πρώτη 
ημέρα  του  1717-ου  έτους.  Άρχ.  «Τό  υψος  της  υμετέρας  μεγα- 
λοπρεπούς» κτλ.  Μνημεία,  τ.  II,  σ.  372-374. — ΕΤτα  τό  κείμε- 
νον  της  γεωγραφίας,  εις  τέσσαρα  μέρη  διηρημένον  (φ.  10-511), 
και  πίναξ  αύτ^ς  αλφαβητικός  (φ.  512-566)*  εξεδόθη  δέ  τύποις 
αυτή  ή  γεωγραφία  Ένετίησιν  ετει  1728-ω,  και  πάλιν  αυτόθι, 
επιμέλεια  Ανθίμου  του  Γαζη,  ετει  1807-ω•  ^Ορα  Ά.  Π-Βρετου 
Νεοελλ.  Φιλολογ.  τ.  II,  σ.  46  χαΐ   144. 

242.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,323,  πλ.  0,22),  ου  ή  γραφή 
εληξεν  Ιτει  1703-ω.  Τά  πρώτιστα  αύτου  φύλλα  έστΙν  αφηρημένα• 
σώζει  δέ  σήμερον  δ  κώδιξ  άσελίδωτα  φύλλα  12  χαι  σελίδας  ήριθ- 
μημένας  2104,  ών  τό  κείμενον,  επιμελώς  γεγραμμένον,  εστί 
μονόστηλον.  —  «Δοσιθέου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  περί  των  έν 
'Ιεροσολύμοις  πατριαρχευσάντων»  βιβλία  δέκα  καΐ  τρία,  έπιθεω- 
ρηθέντα  μετά  την  αυτών  έν  τω  κώδικι  τούτω  μεταγραφήν  ύπ' 
αύτου  του  Δοσιθέου,  προσθέντος  οίμα  ίδία  χειρί  καΐ  τό  του  κειμέ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  207 

νόί>  τέλος-  έχει  δε  τοΰτο  ώδε*  «ΚαΙ  ^αψδ'  μαΐου  κα'  άπεδημήσα- 
μεν  Κωνσταντινουπόλεως  καΐ  άπήλθομεν  ε?ς  Βλαχιαν  έπί  το5  αυ- 
τού Κωνοταντίνρο  βοε^όδα,  8τε  άνοιχοδομήθη  και  ή  εκκλησία  του 
άγίοϋ  Γεωργίου  παρά  του  αυτοί)  έκλαμπροτάτου,  δώ  την  άγάπην 
του  *Αγίθϋ  Τάφου.  Τω  αυτω  ετει  μηνΐ  αύγουστω  άπεδημήσαμεν 
εις  Μολδοβλαχίαν,  και  μηνι  ίαννουαρίω  ^αψε'  άτυεδημήσαμεν  εκεί- 
θεν πάλιν  είς  Ούγκροβλαχίαν,  και  μαρτίω  μηνι  ήλθομεν  εις  Κων- 
σταντινούπολιν » .  Έν  τοις  άσελιδώτοις  φύλλοις  υπάρχει  πρώτον 
λείψανον  επιγράμματος  ε[ς  τον  Δοσίθεον,  εΤτα  τέλειον  έξάστιχον 
επίγραμμα  και   €πίναζ  κα&ολικώτερος  της  βίβλου  ταύτης». 

243.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.   0,325,  πλ.   0,222)  έκ    φύλ- 
λων επτά  και  σελίδων  ήριθμημένων  369,  ων  μία    εκάστη    πλή- 
ρης ούσα  γραμμάς    περιέχει    έν  έαυτη    μονοστήλου    κειμένου    34 
(0,226X0,14)*  έγράφη  δε  τούτο  περί  τήν  αρχήν  της  ιη'  εκατ. — 
Άδηλου  θεολογικόν    άνεπίγραφον    λεζικόν,    ου  6  κατ'    άλφάβητον 
πίναξ  ευρίσκεται  έν  τοις  πρώτοις    άσελιδώτοις   φύλλοις'    διτ^ρηται 
δε  εις  κεφάλαια  ρκα'.  Άρχ.   «Στοιχεΐον  άλφα.  Περί    δημιουργίας 
Αγγέλων.   Πάντες  σχεδόν  οι  κατά  τήν  οίκουμένην    της    εκκλησίας 
διδάσκαλοι»   κτλ,  Έν  τούτω  τω  λεζικω  ευρίσκονται  και  πολλά  τε- 
}ΐάχη  συγγραφών  των  αγίων  πατέρων  και  μικρά  τίνα  πλήρη   κεί- 
μενα διαφόρων    συγγραφέο)ν•  οΤον    «του    Ψελλού    περί    ήλεκτρου» 
(αελ.  368)  καΐ   «του  Μανασσή    περί  φ&όνου  διά    στίχων    πολιτι- 
•/ών»,  ών  ή  αρχή•    «Φ&όνε,   θηρίον  χαλεπόν,   ληστά,  φονευ,  διώ- 
ηαι  κτλ.  Κάί    πάλιν  (σελ.     369)   *του    αύτοΰ    [Μανασσή]    περί 
χροσοϋ  στίχοι»,  ών  ή  αρχή*    «Χρυσέ,  διώκτα,  τύραννε»   κτλ. 

244•  Τεύχος  μεμβράνινον  της  ιδ'  εκατ.  έκ  φύλλων  312 
(Ρ^%.  0,323,  πλ.  0,265),  οΤς  ό  δέτης  συνήψε  τέσσαρα  περιπλέον 
μεΐι^ρίνινα  φύλλα  (φ.  313-316)  ετέρου  τινός  κωδικός  της  θ'  εκατ. 
Τόχείμενόν  έστι  δίστηλον  έκ  γραμμών  28  (0,23X0,165).  Έν  τω 
312-(!)  φύλλω,  ένθα  τ6  πέρας  έστι  του  κυρίου  τεύχους,  έγράφη  τη 
'<γ'  εκατ.  τετράστιχόν  τι,  ες  ου  δήλον  γίνεται,  δτι  τοΰτο  το  τεύχος 
ψ  της  έν  τη  νήσω  Χάλκη  μονής  της  Αγίας  Τριάδος*  έχει  δ' 
έχδΐνο  ούτως•    «+Ή  βί|3λος  αύτη  πέφυκε    της  παντουργου    Τριά- 


208  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

δος,  Ι  της  έν  τη  νήσω  Χάλκη  τε  μονής  τε  του  Έσόπτροο,  |  καΐ 
ει  τις  βουληθη  ποτέ  ταυτην  άποστερησαι  |  χεχωρισμένος  Ισεται 
Τριάδος  της  άγιας  |  νυν  τω  αίώνι  τούτω  γε  και  τω  έλευσομένω»^. 
Είτα  μονοκονδυλιά•  €+Ό  ταπει^^ός  μητροπολίτης  της  άγιωτάτης 
μητροπόλεως  Εφέσου  Αθανάσιος,  υπέρτιμος  καΐ  εξαρχος  πάσης 
Ασίας  ^.  έτους  ^ζ  «^,  ο  *^,  ς  *^  μηνΐ  ία^/νουαρίω,  α^  ίν(δικτιών)ος 
φας»  [=1568]. 

1.  €ΐΙίναξ  αληθής  των  λόγων  του  βιβλίου»,  φ.    1». 

2.  «Λόγος  ιστορικός  εις  τό  γενέσιον  της  Θεοτόκου,  συγγρα- 
φείς παρά  Ιακώβου  του  αδελφού  του  Κυρίου».  Άρχ.  <Έν  ταΐς 
ίστορίαις  των  δώδεκα  φυλών»  κτλ.,  φ.  3^-  0.  ΤίδοΙιβηάοΓί,  Εναη- 
5β1ί&  ΛροθΓ7ρ1ι&,  σ.   1. 

3.  «Ανδρέου,  αρχιεπισκόπου  Κρήτης,  του  Ίεροσολυμίτου,  λό- 
γος εις  την  γενέθλιον  ήμέραν  της  παναμώμου  δεσποίνης  ημών 
θεοτόκου  καΐ  άειπαρθένου  Μαρίας,  και  άπόδειζις  έκ  παλαιάς  ιστο- 
ρίας καΐ  διαφόρων  μαρτυριών,  δτι  έκ  σπέρματος  κατάγεται  του 
Δαυίδ».  Άρχ.  «Πάλιν  εορτή»  κτλ.,  φ.  12*.  Μί^ηβ  τ.  97,  σ.  844. 

4.  «Του  οσίου  πατρός  ημών  Θεοδώρου,  ηγουμένου  του  Στου- 
δίου,  έγκώμιον  εις  το  γενέθλιον  της  παναγίας  ένδοξου  θεοτόκου 
καΐ  άειπαρθένου  Μαρίας,  εν  ω  τό  έζηκοντάχαιρε».  Άρχ.  «Λαμπρώς 
πανηγυρίζει  ή  κτίσις  απασα»,  φ.  19".  Έπ'  ονόματι  Ιωάννου  του 
Δαμάσκηνου  παρά  τω  Μί^β  τ.   96,  σ.   680• 

5•  «Ιωάννου  μονάχου  καΐ  πρεσβυτέρου  του  Δαμάσκηνου,  λό- 
γος εις  τήν  γέννησιν  της  υπερενδόξου  δεσποίνης  ημών  θεοτόκου 
καΐ  άειτυαρθένου  Μαρίας».  Άρχ.  «Δεύτε  πάντα  τά  έθνη»,  φ.  27". 
Μί^ηβ  τ.   96,  σ.   661. 

6.  Ανδρέου,  αρχιεπισκόπου  Κρήτης,  «λόγος  είς  τήν  γενέθλιον 
ήμέραν  της  δεσποίνης  ημών,  της  αγίας  Θεοτόκου».  Άρχ.  «Αρχή 
μέν  ήμΐν  εορτών»   κτλ.,  φ.   34".  Μίβηβ  τ.  97,  σ.  805. 

*  Συνέταξε  τούτους  τους  στίχους  6  πατριάρχης  Μητροφάνης  6  γ'.  ίΐ.  Ιιβ^^Γ&ηά^ 
ΝοΙίεβ  1)ίθ{ρ:&ρ1ιίςΰ6  βαΓ  Ιβλπ  βΐ  Τ1ιέοάθ86  Ζ^β^οιη&Ι&β.  Ραγϊβ  1689,  σ.  142. 

'  Ιιβ  ^α^6η,  Οηβηβ  ο1ΐΓί8(ίαηαβ,  τ.  Ι,  σ.  693.  Όρα  χαΐ  τήν  ήμιετέραν  ΜαυρογορΒ. 
Βιβλιοθήχην,  τ.  Γ,  σ.  106  χαΐ  158. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΚ.  209 

7•  Του  αυτού  «λόγος  βίς  τό  γενέ&λιον  της  αγίας  Θεοτόκου, 
μετά  άποδείζεως,  δτι  έχ  σπέρματος  κατάγεται  του  Δαυίδ».  Άρχ. 
«"Αλλοι  μεν  αλλάς  εορτών»  χτλ.,  φ.  4θΡ.  Μί^ηβ  τ.  97,  σ.  820. 

8.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τό•  γενέθλιον  της  υπερενδόζου  δε- 
σποίνης  ημών  θεοτόχου  χαΐ  άειπαρ&ένου  Μαρίας».  Άρχ.  «Ει  με- 
τρείται γη  σπιθαμή»,  φ.  50"  [Μί^β  τ.  97,  σ.  861].  Τό  53-ον 
φύλλον  έστι  χάρτινον. 

9.  «Κοσμά  βεστήτορος  έγκώμιον  εις  τους  αγίους  χαΐ  ένδοξους 
ΊωαχεΙμ  και  *Αν^>αν».  Άρχ.  «Ή  χθες  της  θεοτόχου  γενεθλιαχή  πα- 
νήγυρις»,  φ.   57.   Μί^ηβ  τ.    106,  σ.  1005. 

10.  ΈφραΙμ  του  Σύρου  «λόγος  περί  της  αναστάσεως  έν  τοις 
έγχαινίοις,  και  περί  του  αγίου  μνήματος».  Άρχ.  «Πολλά  κατ'  οι- 
κονομία"^ έν  άρχη  δοκουντα»   κτλ.,  φ.   60*. 

11.  «Του  αύτου  έν  τώ  Σταυρώ  έπι  τών  εγκαινίων,  και  περί 
του  άγιου  ζύλου  του  Σταύρου».  Άρχ.  «Έν  τοις  Άγίοις  Τόποις 
οδτως  έστιν  ό  Σταυρός,  αδελφοί»,  φ.    63". 

12.  «Σευηριανου  επισκόπου  Γαβάλων  εις  τα  εγκαίνια  του  τι- 
μίου καΐ  ζωοποιού  Σταύρου».  Άρχ.  «Πάλιν  εορτή  τη  εκκλησία» 
χτλ.,  φ.   65^ 

13.  Ανδρέου,  αρχιεπισκόπου  Κρήτης,  «λόγος  σχεδιασθείς  είς 
την  παγχόμιον  ϋψωσιν  του  τιμίου  και  ζωοποιού  Σταύρου».  Άρχ. 
«Σταύρου  πανηγυριν  άγομεν»,  φ.   72^•  Μί^β  τ.   97,  σ.    1017. 

14.  Του  αύτου  «λόγος  δεύτερος  είς  τήν  παγκόσμιον  ύψωσιν 
του  τιμίου  χαΐ  ζωοποιού  Σταύρου».  Άρχ.  «Κινήσωμεν,  άγαττητοί, 
σήμερον»   κτλ.  Μίβΐιβ  τ.  97,  σ.    1036. 

15.  « Παντολέοντος,  πρεσβυτέρου  μονής  τών  Βυζαντίων,  λόγος 
πανηγυρικός  είς  τήν  παγκόσμιον  δψωσιν  του  τιμίου  και  ζωοποιού 
Σταύρου».  Άρχ.  «Πάλιν  ύψουται  σταυρός»  κτλ.,  φ.  8 2 Ρ.  Μί^β 
τ.  98,  σ.   1265. 

16.  «Αλεξάνδρου  μονάχου  λόγος  ιστορικός  περί  της  ευρέσεως 
"οδ  τιμίου  και  ζωοποιού  Σταύρου  προς  τινας  πατέρας,  προτραπεις 
'^π'  αυτών  έν  ω  έστι  θεολογία  αληθής•  και  περί  της  θείας  οικο- 
νομίας απλανής  ομολογία,  και  έγκώμιον  είς  τον  άγιον  και  προσκυ- 

ιτ.  14 


210  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦβΝ 


νητόν  καΐ  ιτανσέβαστον  Σταυρόν».  Άρχ.    €Τήν  χθλβυσιν  της  ύμβ- 
τέρας»  κτλ.,  φ.   85».  Μί^β  τ.  87,  σ.   401^. 

17.  «Γβρμβνβϋ  του  άγιωτάτου  πατριάρχου  λόγος  είς  την  εΓ- 
σοδον  της  υπεραγίας  δεσποίνης  ήμΰν  θβοτόχου  κοίί  άειπαρθένου 
Μαρίας,  δτε  προσηνέχδη  έν  τω  ναα>  υπό  τΑν  γονέων  αύτης  τριε- 
τίζουσα».  Άρχ.  «Ιδού  (και)  πάλιν  (έτερα)  πανήγυρις»,  φ.  111». 
Μι^ηβ  τ.  98,  σ.   309. 

18.  «Γεωργίου  έπΐ(3χόπου  Νικομηδείας  λόγος,  δτε  προ^ιηνεχθη 
έν  τω  ναω  ή  αγία  Θεοτόκος  τριετίζουσα  υπό  των  αυτής  γονέων», 
Άρχ.  «Καλάς  ήμΐν  υποθέσεων  αρχάς»  κτλ.,  φ.  115^.  Μί^β 
τ.    100,  σ.   1420. 

19.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  εις  την  σύλληψιν  του 
άγιου  Ιωάννου  του  προδρόμου  καΐ  βατητιστου».  Άρχ.  «Εύκαιρος 
ήμερα»   κτλ.,   φ.   124.   Μί^β  τ.   61,  σ.   757. 

20.  <  Βίος  καΐ  πολιτεία  του  οσίου  πατρός  ημών  θεοφάνβυς 
του  όμολογητου  και  του  αύταδέλφου  αύτου  Θεοδώρου,  συγγράφεις 
παρά  Θεοδώρας  Ταουλαίνης  Κα(ν)τακουζηνης  της  Παλαιολογίνης». 
Άρχ.  «Άλλα  πώς  δν  τις  τους  υπέρ  Χρίστου  καλώς  άγωνισαμέ- 
νους»  κτλ.,  φ.  130".  Ά.  Π.-Κεραμέως,  Ανάλεκτα  ίεροσολ.  στα- 
χυολογίας,  τ.   4,  σ.    185  κέ.  Τόμ.   5,  σ.   397-399. 

21.  «Του  σοφωτάτου  κυρου  Κωνσταντίνου  λογοθέτου  του  Άκρο- 
πολίτου  λόγος  είς  τον  άγιον  Ίωάννην  τον  Δαμασκηνόν».  Άρχ.  «Τω 
Ιωάννη  τον  λόγον»,  φ.  154.  Ίεροσολυμ.  Βιβλιοθήκη  τ.  Ι,  σ.  122• 

22.  Ανδρέου  αρχιεπισκόπου  Κρήτης  «έγκώμιον  είς  τον  δσεον 
πατέρα  ημών  Νικόλαον,  άρχιεπίσκοπον  Μύρων  της  Λυκίας».  Άρχ. 
«Άνθρωπε  του  θεού»,  φ.    204.  Μί^ηβ  τ.   97,  σ.    1192. 

23.  «Γεωργίου  μητροπολίτου  Νικομηδείας  λόγος  εΙς  την 
σύλληψιν  της  παναγίας  Θεοτόκου».  Άρχ.  «Ούρανόν  ή  γη  ταΤς 
της  χάριτος  μαρμαρυγαΤς»  κτλ.,  φύλ.  209.  Μί^β  τ.  100, 
σελ.    1376. 

24.  Όράσεις  του  προφήτου  Δανιήλ.  Άρχ.  «"Ορασις  πρώτη  του 
προφήτου  Δανιήλ.   Και  ην  άνήρ  οίκων  έν  Βαβυλώνι»,  φ.  218. 

25.  «Ανδραγαθήματα  και  δθλησις  τών  αγίων  τριών  παίδων». 


ΠΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Γ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  211 


Άρχ.    €Βοόλομαι  τοίνον  ύφηγησιν»    5αλ.,  φ.    225.  Ίβροαολ.    Βι- 
^Εο».   τ.   Ι,   σ.   25. 

26.  ΈφραΙμ  του  Σύρου  λόγος   <εΙς  τόν  προφήτης  Δανιήλ  χαΐ 
εις  τους  άγίοος    τρεις   παΐδας,  χαΐ   προς  τους  λέ-^ιοντας  Ό  χαφός     ' 
πονηρός  έστι-  σωθηναι  ού  δυνάμεθα».  Άρχ.  «Φέρε  δή  διασχεψώ- 
μεθα»   κτλ.,  φ.   229.  Α88βπι.  Π,  σ.   319. 

27.  Του  αοτοο  «λόγος  ε(ς  τόν  Αβραάμ  και  Ισαάκ».  Άρχ. 
«Αποικίζει  ό  ^εός»   κτλ.,  φ.   230^.  Α88βηι.  II,  σ.   312. 

28.  Αθανασίου  Αλεξανδρείας  <λόγος  εις  την  άπογραφήν  και 
εις  την  άγίαν  παρθένον  καΐ  θεοτόκον  Μαρίαν^  και  εις  τόν  Ίωσηφ». 
Άρχ.  €''Ωσπερ  οι  την  χρυσΤτινγην»,  φ.  235.  Μί^β  τ.  28,  σ.  944. 

29.  Ίωά^/νου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  εις  τόν  μακάριον  Φιλογό- 
νιον.  Άρχ.  «Έγώ  μέν  και  σήμερον»,  φ.  241.  Μί^β  τ.  48,  σ.  747. 

30.  Του  αύτου  «λόγος  εις  τό  γενέθλιον  του  σωτηρος  ημών 
Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.  <2:Μυστήριον  ζένον»,  φ.  248.  Μί^ηβ  τ. 
56,  σ.   385. 

31.  Του  οώτοο  λόγος  εΙς  τήν  Χρίστου  γέννησιν,  ου  ή  αρχή•  «Ά 
πάλαι  πατριάρχαι  μέν  ώδινον»  κτλ.,  φ.  254.  Μί^ηβ  τ.  49,  σ.  351• 

32.  «Κυρίλλου  Αρχιεπισκόπου  Αλεξανδρείας  έγκώμιον  εις  τήν 
ϋττεραγίαν  θεοτόκον  και  εις  τήν  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου 
γέννησιν».  Άρχ.  «Λαμπρά  και  παράδοξος»,  φ.  263.  Μί^β  τ.  77. 
«.   1349,  βνθα  έπ'  ονόματι   θεοδότου  Άγκυρας. 

33.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  περί  της  ενανθρωπί- 
σεως του  Κυρίου  και  βτι  θεοτόκος  εστίν  ή  αγία  παρθένος  Μα- 
ρίας». Άρχ.  «Τί  τούτο;  σημειον  άντιλεγόμενον » ,  φ.  265.  Πρβλ. 
Μίβηβ  τ.   64,  σ.  1333. 

34.  Γρηγορίου  Νύσσης  «λόγος  εις  τήν  γέννησιν  του  κυρίου 
ημών  Ίησου  Χρίστου  καΐ  εις  τά  νήπια  τά  εν  Βηθλεέμ  άναιρε- 
θέντα  υπό  Ήρώδου».  Άρχ.  «Σαλπίσατε  εν  νεομηνία»,  φ.  273^^. 
Μί^ηβ  τ.  46,  σ.  1128. 

35.  ΈφραΙμ  του  Σύρου  «έγκώμιον  εις  τόν  σώφρονα  Ιωσήφ». 
Άρχ.    «Ό  θεός  του  Αβραάμ»   κτλ.,   φ.   283. 

36.  Γρηγορίου    Νυσσης    «έγκώμιον   ε(ς  τόν  άγιον  πρωτομάρ- 


212  ΚΑΪΑΔΟΙΌΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τυρά  χαί  άρχιδιάκονον  ΣτεφαΓ>ον>.  Άρχ.  €'ΰς  χαλή  των  άγαθων» 
κτλ.,  φ.   297^.  Μί^ηβ  τ.  46,  σ.   701. 

37.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  ι  λόγος  εΙς  τον  Ήρώδην  καΐ 
δίς  τά  βρέφη».  Άρχ.  «"Ηθελον  μεν  άεΐ  καΐ  πάντοτε>,  φ.  305^• 

38.  Βασιλείου  επισκόπου  Ίσαυρίας  €  λόγος  εις  τά  νήπια  τά  έν 
Βηθλεέμ  άναφεθέντα».  Άρχ.  €  Πάλιν  ό  γέρων  έγώ>  κτλ.,  φ.  308. 

39.  Τέσσαρα  φύλλα  μεμβρανινου  τινός  κωδικός  της  θ'  εκατ. 
Το  κείμενον  δίστηλον  εκ  γραμμών  33. — α')  Αόγος  ακέφαλος  εις 
την  γέννησιν  του  Χρίστου.  Άρχ.  €  -  -  -  ακιμ  γάρ  έν  τω  δρει 
προσηύχετο,  και  "^Αννα  έν  τω  παραδείσω  αύτης•  κυοφορήσασα  δε 
"Άννα»  κτλ. — β')  Αόγος  κζ'.  ι  Ανδρέου  του  άγιωτάτου  αρχιεπι- 
σκόπου Κρήτης  του  'Ιεροσολυμίτου  λόγος  εις  τον  εύαγγελισμόν 
της  δεσποίνης  ημών,  της  αγίας  Θεοτόκου*.  Άρχ.  €Έπέστη  σή- 
μερον» κτλ.  Τέλος•  ι  του  αγγέλου  Γαβριήλ  έζ  ύψους  άποσταλέντος 
εις  διακονίαν  του  -  -  -   ». 

245•  Τεύχος  μεμβράνινον  της  δεκάτης  εκατ.  άκέφαλον,  κεκο- 
σμημενον  ταινιοειδέσι  κεχρωματισμένοις  κοσμήμασι  καΐ  συνιστάμενον 
έκ  φύλλων  210  (μήκ.  0,32,  πλ.  0,24),  ων  το  μέν  πρώτον  έκ  πα- 
λαιού τόν  131-ον  φέρει  αριθμόν,  το  δ'  έσχατον  τόν  413-ον•  τό  δ'  έν 
αύτοΐς  κείμενόν  έστι  δίστηλον   έκ  γραμμών  31  (0,26X0,17). 

1.  Άνεπίγραφον  περί  του  αποστόλου  Ανδρέου,  ου  ή  αρχή* 
€Τών  μακαρίων  αποστόλων  του  σωτήρος  ημών  Ίησου  Χρίστου 
μετά  την  άνάληψιν  αύτου  καθήμενων  έν  Ιερουσαλήμ»  κτλ.,  φ.  1«. 

2.  Ανδρέου  Κρήτης  έγκώμιον  εις  τον  βσιον  Νικόλαον,  ου  ή 
αρχή•    «"Άνθρωπε  του  θεού»   κτλ.,  φ.  8°^. 

3.  Μαρτύριον  του  αγίου  Ευστρατίου  και  τών  συν  αύτώ.  Άρχ. 
€  Βασιλεύοντος  Διοκλητιανου  και  Μαζιμιανου»,  φ.   14^. 

4.  Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου  λόγος  «εις  τά  Χριστούγεν(ν)α>. 
Άρχ.   €Χριστός  γεννάται»,  φ.  33^  Μί^ηβ  τ.  36,  σ.  312. 

5.  Βασιλείου  Καισαρείας  λόγος  εις  τήν  γέννησιν  του  Χρίστου. 
Άρχ.   «Χρίστου  γέννησις»,  φ.  42^.  Μί^ηβ  τ.   31,  σ.   1457. 

6.  Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου  λόγος  εις  τόν  άγιον  Βασίλειον. 
Άρχ.  «Έμελλεν  αρα»  κτλ.,  φ.  50^.  Μί^β  τ.   36,  σ.  493. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  213 


7.  Του  αότοδ  €βις  τα  δγια  Θεοφάνια».  Άρχ.  €  Πάλιν  Ίησοδς 
ό  έ|ώςι  χτλ.,  φ.  97*.  Μί^ηβ  τ.  36,  σ.   336. 

8.  Βασιλείου  Καισαρείας  €είς  τά  δγια  Φώτα».  Άργ.  «Ό  [ΐέν 
σοφός  Σολομών»  χτλ.,  φ.   107^.  Μι^ηβ  τ.   31,  σ.  424. 

9.  Γρηγορίου  του  ΝαζιανζηνοΟ  «λόγος  είς  την  των  έπισχόπων 
παρουσίαν».  Άρχ.  «Πώς  ύμιΐν»  χτλ.,  φ.  118^.  Μί^β  τ•  36,  σ.  457. 

10.  «Μεθοδίου  έπισχόπου  Μύρων  της  Λυχίας  λόγος  είς  την 
Τπαπαντήν  χαΐ  είς  την  θεοτόκον  χαι  Συμεω'^  χαΐ  Άνναν».  Άρχ. 
«Πάλαι  ίχανώς»   κτλ.,  φ.   128^  Μί^β  τ.    18,  σ.   348. 

11.  Βασιλείου  Καισαρείας  λόγος  περί  νηστείας,  ου  ή  αρχή* 
«Παρακαλείτε  φησίν  ίερεΐς»  χτλ.,  φ.  146^  Μί^β  τ.  31,  σ.  185. 

12.  Του  αύτου  δτερος  λόγος  περί  νηστείας,  ου  ή  αρχή•  «Σαλ- 
πίσατε φησιν  έν  νεομ,ηνία»,  φ.   153.  Μί^ηβ  τ.  31,  σ.   164. 

13.  «Ό|χιλία  Αναστασίου  μονάχου  του  Σίνα  ζροος  εις  τόν 
τ'  ψαλμόν,  ρηθείσα  εις  τάς  παρεχ^σεις  των  αγίων  νηστειών,  καΐ 
περί  μετα^;οίας•  άναγινώσκεται  δε  τξ  Κυριακή  του  Άσωτου». 
Άρχ.  «Πρέπουσαν  της  των  νηστειών»  κτλ.,  φ.  162^.  Μί^β  τ. 
89,  σ.    1077. 

14.  Βασιλείου  Καισαρείας  «έγκώμιον  εις  τους  αγίους  μ'  μάρ- 
τυρας», φ.   178^  Μί^ηβ  τ.  31,  σ.   508. 

15.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «λόγος  είς  τον  ευαγγελισμό  ν 
της  ΰπεραγίας  Θεοτόκου».  Άρχ.   «Πάλιν  χαράς  ευαγγέλια»    κτλ., 

φ.  186^  Μί^ηβ  τ.  49,  σ.  791. 

16.  Του  αύτου  λόγος  εις  την  προδοσίαν  του  Ιούδα  κτλ.  Άρχ. 
«Όλίγα  ά^/άγκη  σήμερον»  κτλ.,  φ.    190^  Μί^ηβ  τ.   49,  σ.  373. 

17.  «Του  αγίου  Γρηγορίου  επισκόπου  Αντιοχείας  τω  Μεγάλω 
Σα^^ω,  εις  τήν  τριήμερον  άνάστασιν  του  σωτήρος  ημών  και 
θεού  και  κυρίου  'ΙησοΕ)  Χρίστου».  Άρχ.  «Επαινετός  και  ούτος» 
^λ.,  φ.   200β.  Μί^β  τ.   88,  σ.   1848. 

246*  Τεύχος  χάρτινον  της  ιε'  εκατ.,  άκέφαλόν  τε   και  κο- 
λοβίν,  συνιστάμενον  έκ  φύλλων    390  (μήκους  0,313,  πλ.  0,22) 
^^  το  κείμενον    έν  μια  τών   σελίδων    εκάστη    δίστηλόν  έστιν    έκ 
ΤΡ«μμών  32  (0,213X0,147). — Μηναία   Μαίου,  Ιουνίου,  Ιουλίου 


214  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡ0ΓΡΑΦί2Ν 

χαΐ  Αυγούστου.  'Λρχ.  <  -  •  ημάτων  απάντων,  ώ  δέσποινα  — 
Έτερος  κανών  του  οσίου*  ήχος  α'.  Αναστάσεως  ημέρα: — *Α^^αστά- 
σεως  ημέρα*  Μιχαήλ  του  σοφού  *  μ'^ήμη  συντελείται»  κτλ. — Φύλ. 
2β-4*  Βίος  «του  οσίου  πατρός  ημών  και  θαυματουργού  Μιχαήλ». 
Άρχ.  «Οδτος  Ό  διαφανής  αστήρ,  ό  αείμνηστος  και  (ΐ^ας  πατήρ 
ήμων  Μιχαήλ  ό  θαυματουργ(ίς,  εφυ  μεν  έξ  Ανατολών,  έκ  χώρας 
λεγομένης  Κάπους,  τελούσης  υπό  τον  μητρόπολιν  Χαλκηδόνα»  κτλ. 
247.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  65,  μήκ.  0,30?  ^λ.  0,21. 
Έγράφη  περί  τό  τέλος  της  ιζ'  εκατ.  ^  Φύλλα  δγραφα*  5,  6,  14, 

24,  44β,  45,  46. 

1.  ϊ^ικολάου  Κομνηνού  Παπαδοπούλου  επιστολή  προς  Χρύσαν- 
θον  τον  Νοταραν  περί  της  λεγομένης  και  ουδέποτε  γεγονυίας  ύστα- 
της εν  τη  *Αγία  Σοφία  συνόδου.  Άρχ.  «Αίδεσιμώτατε  και  άγιε 
όρχιμανδρΐτα  του  Αγίου  Τάφου,  σοφώτατέ  και  εντιμότατε  ημών  μεν 
έν  τοις  λατινικοΐς  μαθητά,  ειθ'  έζής  δε  και  δέσποτα  και  διδάσκαλε 
κυρ  Χρύσανθε  Νοταρά.  Περί  της  λεγομέ^/ης  έν  τη  Αγία  Σοφία 
συνόδου  ταύτα  εχω  ειπείν»   κτλ.,  φ.   1-4. 

2.  Του  αύτοΰ  άπόκρισις  εις  έρώτησιν  τόυ  Χρύσανθου  περί  του 
«πώς  νοούνται  άπό  τον  θεόν  τα  κτίσματα  και  πώς  6  θεός  έπί- 
σταται  τά  εξω  αύτου».  Άρχ.  «Σοφολογιώτατε  διδάσκαλε  μου  άγιε 
άρχιμανδρΤτα  Χρύσανθε,  πήδα  ή  ακόρεστος  σας  επιθυμία  άτυό  τό 
θελητικόν    του  θ€ου  εις  τό  νοητικόν»  κτλ.,  φ.   7-13. 

3.  Του  αύτοΰ  άπόκρισις  προς  ερωτήσεις  περί  τών  διδομένων 
υπό  του  πάπα  συγχωροχαρτίων.  Άρχ.  «Τω  σοφολογιωτάτω  -  -  - 
Χρυσάνθω  -  -  Παν  ο  τι  κομψόν  και  ευγλωττον»  κτλ.  Έγράφη 
«έν  Παταβίω  μηνός  μαΓω  κγ'  ,αχ^η'  [=  1698]  κατά  τό  ορθόν 
μηνοδρόμιον » .  Τό  πέρας  του  προοιμίου  έχει  ούτω•  «Τοΰτο  δή  βέ- 
βαιον ήμΤν,  εσται  δε  και  τοις  έξης  βεβαιότατον,  εΐποτε  χριστιανόν 
βασιλέα  δψεται  ή  Πόλις,  δν  ήμΓν  δώη  ό  μέχρι  τούτου  ίκανώς 
τιμωρήσας    ήμας    θεός•    δώη    δε    ζώντος    του    μεγάλου    Δοσιθέου 

^  Τοΰτο  τό  τεύχος  έγρφη  δια  της  χεφός  Νιχολάου  Κομνηνού  Παπαδοπούλου  |χέ- 
χρι  του  38-Οϋ  φύλλου.  Τά  λοιπά  φύλλα  εγραψεν  ετερός  τις,  αλλ*  6  αυτός  Νικόλαος 
έπεθεώρησε  καΐ  ταύτα. 


[=5  του.  'ΐΒβϋοσολύμων],  δστις  καΙ  νυν  ήμΐν  έαχιν  έρεισμα  ορθοδο- 
ηας'  εατοκ  δέ  τότε  λίθος  άχρογω^ΜοΖος  ενώσεως,  περί  ής,  ώς  μό- 
νης δυνάμενης  έγεΤραι  τα  ημέτερα  ελαττώματα,  χαΐ  ήμεΤς  οι  ελά- 
χιστοι σπουδάζο'/τες,  ώς  θέμις,  όπλίζομέν  σου  τον  έλλαδιχώτατον 
νουν  (ε:ί  και  νυν  φωτιανίζει  και  φα>τιανίσειν  ά&ί  εύχεται)  θεολο*^ 
γιχαίς  άρχαΐς^  δι'  ων  κα;  των  πρατεθειμένων  ήμιν  ίττοριων  την 
λυαιν  όνάγομεν.• . 

4.  Του  αύτου  επιστολή  περί  του<  θΰίου  καΐ  ελευθέρου  θελή- 
ματος. 'Αρχ.  €  Σοφολογιώτατε  διδάσκαλε  μου  Αγιε  άρχιμανδρΐτα 
Χρύσανθε,  τδ  απόρρητον,  τό  μυστικδν  και  απλώς  μυστήριον  εν  τη 
δεολογία*  κτλ.,  φ.   19-23. 

δ.  Του  αύτου  «κοινοβιτικά  τάγματα  της  αγίας  Δυτικής  Εκ- 
κλησία; >.  Άρχ.  ιΔιά  να  όρίσωμεν  μέ  σαφήνειαν  τήν  παρουσαν 
ύπόθεσιν*,  φ.  25-^. 

6.  Του  αύτου  προς  Χρύσα^/θον  περί  της  θειας  χάριτος  και 
περί  του  αύτεςουσίου  του  άνθρωπου.  Άρχ.  «Σοφολογιώτατε  άγιε 
άρχιμανδρΐτα,  τρεις  εΤναι  ή  γνώμαις  περί  της  χάριτος»  κτλ.,  φ. 
35-38.  Τέλος•  «Ταύτα  άρκετώς  προς  τόν  άσθενουντα  άρχιμανδρί- 
την  Χρύσανθον  ό  'Έλλην  άλλ'  ου  φωτιανδς  Νικόλαος». 

7.  Τοδ  αύτου.  «Αϊ  τοΰ  Μολίνου  προτάσεις,  δς  έν  τη  'Ρώμη 
άνεθεμάτισαν » .  68  προτάσεις.  Άρχ.  «Χρή  τον  ανί)ρωπον  έξου- 
οενεΐν  τάς  δυνάμεις»   κτλ.,  φ.  39-44". 

8.  Τοδ  αύτου  «περί  της  πλάνης  των  έν  Ιταλία  ήσυχαστών». 
Άρχ.  «Ή  πλάνη  των  έν  Ιταλία  ήσυχαστών  πολλής  έτυχε  τής 
έπονομασίας»   κτλ.,  φ.   47-52. 

91  Του  αύτου  «περί  των  αυτών  ήσυχαστών,  ίίπως  άπεπλα- 
'^θησαν  και  τής  ευθείας  έξέπεσον  όδου».  Άρχ.  «Συμ^ίάλλει  ού 
|λΐχρδν   νά  έςετάσωμεν»    κτλ.,   φ.   53-58. 

10.  Του  αύτου  €  τρόπος  τής  αληθούς  προσευχής».  Άρχ.  «Ή 
Νέα  Διαθήκη  δέν  ερμηνεύει»   κτλ.,  φ.    59-62. 

11.  Του  αύτου  «σύντομος  δίήγησις  περί  τών  ήσυχαστών». 
Αρχ.  «Δέν  λείπουσι  κάποιοι»   κτλ.,  φ.   63- 6ό. 

\.    Τεύχος    χάρτινον    τής  ιζ'  εκατ.,  μήκους  0,305,  πλ. 


216  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΔ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


0,215.  Σελίδες  196.  Τό  κεψενον  μονόστηλον  εκ  γραμμών^  34 
(0,24X0,16).  Έν  τη  ώα  της  Ι-ης  σελίδος-  €ΚαΙ  τόδε  προς 
τοις  ίλλοις  Χρύσανθου  ιεροδιακόνου  Πελοποννησίου,  καΐ  των  φί- 
λων». Επιγραφή•  €  Μιχαήλ  του  Έφεσίου  σχόλια  εις  τα  μετα- 
φυσικά Αριστοτέλους,  αρχομένων  των  σχολίων  από  του  Ε>•  λή- 
γουσι  δε  ταύτα  εις  το  Ν.  'Δρχ.  €  Πολλάκις  τήν  προκειμένην  επι- 
στήμη ν»  κτλ.  Χρύσανθος  ό  Νοταράς  εγραψεν  έν  ταΤς  ωαις  ικανά 
σχόλια  κα(  τίνα  σημειώματα,  οΤον  το  έν  τη  51 -η  σελίδι*  €1683 
νοεμβρίου  30  έν  Χαυσα»•  και  πάλιν  τό  έν  τη  97-η  σελίδι•  €Άνε- 
γνώσδη  και  τό  παρόν  έν  Αδριανού  μηνΐ  φεβρουαρίω,  κατά  τό 
αχπθ'  έτος  τό  σωτήριον».  Και  πάλιν  έν  τη  111-η  σελίδι,  ένθα 
λήγει  τό  Κ•  €Τό  παρόν  βιβλίον  περαιουται  έν  δλαις  δώδεκα  κε- 
φαλαίοις.  Έρμηνεύσας  ουν  ό  συγγραφεύς  μέχρι  του  Η®",  ταλλα 
έάσας,  άξιοΤ  ήμας  πορίσασθαι  τήν  τούτων  σαφήνειαν  έκ  των  Φυ- 
σικών δ  γαρ  από  του  9  κεφαλαίου  μέχρι  του  12  ενταύθα  ποιεί- 
ται άπαραλλάκτως,  εϊρηται  έν  τη  Φυσική  Άκροάσεΐ'  και  γαρ  εν- 
ταύθα έπΙ  του  έννάτου  ττερί  κινήσεως  διαλαμβά^νει  κατά  ταυτά  τοις 
έν  τω  γ'  των  Φυσικών  έπι  δέ  του  δεκάτου  περί  απόρων  δια 
λαμβάνει  κατά  ταύτα  τοΓς  έν  τώ  αύτώ  γ'•  έπΙ  δέ  του  ενδεκάτου, 
ναΙ  μην  και  ιβ',  περί  τών  ειδών  της  κινήσεως  καΐ  μεταβολής 
διαλαμβάνει,  προς  δέ  και  περί  του  αμα  καΐ  χωρίς  και  ατττεσιίαι 
και  μεταξύ  και  εναντίον  κατά  τόπον  και  έφεζής  και  έχόμενον  και 
συνεχώς,  και  δτι  ή  σύμφυσίς  έστιν  έν  οΤς  ή  αφή,  κατά  ταύτα  και 
άπαραλλάκτως  τοις  έν  τώ  Ε  τών  Φυσικών.  Έν  Αδριανού  άνε- 
γνώσθη  φεβρουαρίου  27-η,    168  ί». 

24θ•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  3  +  108,  μήκ.  0,2οδ, 
πλ.  0,20.  Έγράφη  περί  τό  τέλος  της  ις'  εκατ.  Τό  κείμενον  μο- 
νόστηλον  έκ  γραμμών  24  (0,195x0,125).  Έν  τω  1-ω  φύλλω• 
«Έκ  τών  του  Χρύσανθου  ιερομόναχου»  του  Νοταρά.  Έν  τώ  έτέρω 
ι -ω  φύλλω•  «Έκ  τών  του  Γρηγορίου  ιερέως  του  Μαρα>.  — Ή- 
επιγραφή•  «Μαςίμου  ελαχίστου  ιερομόναχου  Μαργουνίου  του  Κρη- 
τός  δογματικός  λόγος  Α"®».  Περί  της  του  παναγίου  πνεύματος  έκ- 
πορεύσεως  βιβλίον  Α"°^>,  ου  ή  αρχή•    «Τίς  μέν  δν  εΐη  ή  μέχρι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  217 


του  νυν  διαχρατησασα»  κτλ.  Το  δλον  πόνημα  σύγκειται  εκ  τριών 
βιβλίων,  ων  τον  σκοπόν  δείκνυσιν  ή  του  συγγραφέως  προς  τον  οί- 
κουμενικόν  πατριάρχην  Ίερεμιαν  επιστολή  (φ.  1-3*)*  αυτή  δε 
συνετάχθη  ετει  1583-ω.  Έν  τοΓς  τρισΐ  πρωτίστοις  φύλλοις  περι- 
έχεται ό  πίναξ  του  πρώτου  βιβλίου  καΐ  ό  πίναξ  των  ύπο  του 
Μαργουνίου  μνημονευθέντων  συγγραφέων. 

250.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  33,  μήκους  0,303,  πλ. 
0,219.  Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ΐι^'  εκατ.  υπό  Προκοπίου 
του  Ναζιανζηνου.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  25  (0,24  Χ 
0,157).  Φύλλα  άγραφα•  1,  2  και  30-33.  Έν  τω  1-ω  φύλλω• 
€Έκ  των  του  Παναγίου  Τάφου». 

1.  Ιωάννου  (Μαυροκορδάτου  ?)  κανόνες  άσματικοί  οκτώ  προς 
τον  μεγαλομάρτυρα  Γεώργιον,  φ.  3  κέ.  Ή  του  1-ου  κανόνος  άκρο- 
στιχίς•    €Τό  δή  [βίο]  δγει  σοι  νυν  Ιωάννης  πόθω», 

2^  Του  αύτοΐ}  «στίχοι  ιαμβικοί  (6)  προς  τόν  αγιον»,  δτεροι 
ήρωϊκοί  δύο  καΐ  πάλιν  δτεροι  τέσσαρες,  φ.    23. 

3.  «Κανών  παρακλητικός  εις  τόν  μέγαν  Γεώργιον  κατά  πανώ- 
λους  και  εις  πασαν  νόσον  ποίημα  του  αύτου»  φ.  24.  Ή  άκριστιχίς* 
<'Άγεί  τόδε  νυν  σοι  Ιωάννης  πόθω».  Έν  τω  27-ω  φύλλω•  «Δια 
χεφοζ  Προκοπίου  μονάχου  Άγιοταφίτου  Ναζιανζηνου,  της  προς 
τον  δγιον  ^νεκα  εύλαβείας». 

4.  (Προσθήκη).  Ιωάννου  Μαυροκορδάτου  άνεπίγραφοι  42  στί- 
χοι προς  *Ανθιμον,  μητροπολίτην  Καισαρείας,  φ.  27'^.  Άρχ. 
<Τήν  σεΐο  καΐ  νυν  ύμνέω  ευσπλαγχνίαν,  |  φωτός  χορηγέ,  και  σέ- 
^ε>  φβραυγίαν».   Τέλος•    «Ιωάννης  τάχιστα  απερ  νυν  θέλω>. 

δ.  (Έτερα  προσθήκη).  «Έκ  των  κατ'  άλφάβητον  στίχων  του 
δχλαμπροτάτου  πεϊζαδέ  κυρίου  Ιωάννου  Μαυροκορδάτου»,  φ.  28^. 
Στίχοι  48.  Άρχ.  «^Ανθρωποι,  τί  ματαιότης  εις  έσας  εΤναι 
^τη,  Ι  νά  προκρίνετε  τό  ψευδός  τόσον  άπ'  τήν  αρετή»; 

251.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  252  (μήκ.  0,30,  πλ.  0,21), 
δπβρ  εγραψεν  ετει  166ϋ-ω  και  166 1-ω  Γρηγόριος  Μελισοηνό; 
^  Κρής,  ιερομόναχος  Σιναΐτης.  Φύλλα  άγραφα-  3,  38-41,  124, 
125,  2Θ1,   203,  221,  227-229. 


21β  ΚΑΤΑΛΟΓΟϋ^  ΈΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦ&Κ 


ι.  ιΣά'^οψίς  έκ  της  ι^ολογίας  του  αοφωτάτοο  χαΐ  λογιωτά- 
ταυ  ΖαβροΜου.  Οβρί  θβολογίας,  χβτά  τα  ^α^^,  χ®^  5»°^  έτος.  Έχ 
τών  του  Γρηγορίου  {βρ•|Μμάχου  του  Κρητος»,  φ.  1*.  Μβριχώ- 
τβρβς  τίτλος  (φ.  !?)•  «Βιβλίον  πρώτον  της  θεολογίας  και  περί 
οόρα^/βα,  χατα  [τά  μ^^^  χ^^  ζα°''.  Έχ  τ&ν  τοϋ  Γρηγαρίου  ίερο-^ 
(Λονάχου  Μελεσσηνου  του  Κρητος  χαΐ  Σκναίτου^  χαΐ  των  φίλων». 
Φύλλ.   2   ιΠ^^αζ  του  παρόντος  βιβλίου-». 

2.  «Εις  την  τοο  Αριστοτέλους  πβρχ  ουρανού  Οεωρίαν  υπό- 
μνημα». Άρχ.  «*£δ£ΐ  μεν  μετά  την  παρά^οσιν  των  τφώτων  άρ- 
χων» κτλ.,  φ.  126-194,  ένθα  το  €Έχ  των  του  Γρηγορίου  ιερο- 
μόναχου Μελισσηνου  του  Κρητός  χαΐ  Σιναιτου,  κατά  το  α^^  χ®^ 
ζ^^,  ιαννοοαρίου  χβ^  ».  Έν  τη  οπίσθια  σελιδι  του  140-οΰ  φύλ- 
λου* «"Εως  ώδβ  τα  χωρία  εισίν  σωα  και  άχέραια'  τά  μετέπειτα 
δέ  λείπουσιν  δως  του  ^^^  χωρίου•  έχεΓθεν  δε  άρχομαι  έκ  κεφα- 
λαίου έννάτου,  χωρίου  ν^®^   διά  το  έμόν  ασθενές», 

3.  «Έκ  της  των  Λατίνων  φωνής  είς  την  των  Ελλήνων  εισα- 
γωγή και  περιγραφή  περΊ  σφαίρας  καΐ  του  αυτής  κέντρου».  Άρχ. 
<Ή  γνώσις  της  ουρανίου  σφαίρας»  κτλ.,  φ.  195. 

4.  «'Εκ  της  Φιλοκαλίας  του  Ώριγέ^*ους  περί  του  θεοττνεύστου 
της  θείας  Γραφής  και  πώς  ταύτην  άναγ^^ωστέον,  τίς  τε  ο  τής 
έν  αύτ^  άσαφείας  λόγος  και  του  κατά  το  ρητάν  εν  τισιν  αδυνάτου 
ή  αλόγου»,   φ.   205. 

5.  «Αναστασίου  Σιναΐτου  πρεσ^υτέροα,  του  έν  τω  Σίνα  δρει, 
περί  του  κατ'  εικόνα  καΐ  καθ'  όμοίωσιν  τής  του  άνθρωπου  ύιυο 
θεού    κατασκευής».    Άρχ.    «Έκτελέσας    ό    κτίστης    τον     απλούν» 

κτλ.,  φ.   222-226. 

6.  «Έκ  των  Ζαχαρίου  σχολαστικού  χριστια^^οΰ  του  γ^νομέ^/αο 
μετά  ταύτα  επισκόπου  Μιτυλήνης,  διάλεζις».  Άρχ.  «Άφθαρτος  αρα 
ό  κόσμος;  ει  άφθαρτος  και  άγέννητος  κατά  χρόνον»  κτλ.,  φ.  230• 

7.  «Δόζα  περί  ψυχής.  Γρηγορίου  ιερομόναχου  του  Μελισση- 
νου». Άρχ.  ι'Ότι  των  ψυχικών  δυνάμεων  αί  μέν  εισιν  άλογοι» 
κτλ.,  φ.   235-252. 

Ι.  Τεύχος  έκ  φύλλων  516  στιλπνού  χάρτου  (μήκ.  0,302, 


ΙΙΑΤΡΙ^ΑΡΧΙΒΙΟΪ   1ΕΡ0Σ0ΛΥΜ&ΪΙ.  21& 


πλ.  0,2^12),  ου  τα  κβίμβνον  εν  μιιδ  των  σβλι'δων  ν/άστ^  [ΐονό- 
στηλον*  έγράφη  δε  ετει  156&-ω  (υτώ  Ίβροθέου  του  γβ^νομένοο 
Μητροπολίτου  Μονεμβαοίας). 

1.  'Δνεπίγροφον  περί  τ&^  άζ(<0|ΐάτων  χαΐ  των  όφφκχιαλίων 
του  τυαλατίου  Κωνατανπνουπόλβως.  Άρχ.  ι  Οι  του  βασιλέως  υιοί, 
οι  δεσπότοί,  προίατανται  των  αδελφών  χαΐ  των  γα|ΐ^ων  του  βα- 
οίλέως»  χτλ.  Τελευταΐον  χεφάλαιον  τα  ιπερί  των  παρδοβαγίλλων >  ^ 
ου  το  πέροίς  ϊτ/ζι  ούτω*  €χαΙ  ως  φυλαχή  έν  νυκτί,  τουτέστιν  ώραι 
τρεΓς  ή  τέσσαρες*  τι  δν  εϊη  χρόνος  ενός  ανθρώπου»,  φ•  1-18• 
ΕΤτα  δυο  φύλλα  (19,  20)  πα^/τάπασιν  άγραφα. 

2.  «Τά  άμφιλόχια  ταύτα,  ή  λόγων  ίερών  χαΐ  ζητημάτων  ίερο- 
λογίαι.  Φωτίου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  διαφόρων  των 
άπό  της  Γραφής  ζητημάτων  κοώ  αποριών  λύσεις  χαι  έρμηνεΤαι, 
έτταίνου  γέμουσαι: — προς  Άμφιλόχιον  τον  ίερώτατον  μητροττολίτην 
Κυζίχου.  έν  τω  καιρώ  των  πειρασμών  ζητημάτων  διαφόρων  εις 
αριθμόν  τριακοσίων  συντεινόντων  έπίλυσιν  αίτησάμενον  προς  τόν 
ιερόν  διδάσχαλον,  σχετικώς  και  έτοίμως  λαβόντα  (το)  πρόθυμον». 
Άρχ.  €Τ5ίς  σπουδής  σου  τό  γνήσιον»  κτλ.,  φ.  21-124*.  Τα  έν 
τούτω  τώ  χώδικι  ζητήματα  πέντε  τόν  αριθμόν  έστι  και  εκατόν,  ων 
εσχατον  τό  «Τί  δηλοΓ  τό  παρά  του  Κυρίου  τοΤς  μαθηταΐς  έν  το> 
Ευαγγελίφ  ειρημένον  ΤμΤν  δέδοται  γνώναι  τα  μυστήρια  της  βασι- 
λείας» κτλ.  Άρχ.  ιΤό  ρητόν,  ου  μαθεΐν  τήν  διάνοιαν  ητησας»  χτλ. 
[Έχδ.  Οικονόμου  σ.  176].  Είτα  τρεις  σελίδες  (124^-1 26^)  άγραφοι. 

3.  Άδηλου  €  τίνος  τύπον  και  εικόνα  έχει  ή  Καθολική  Εκ- 
κλησία»; '-^ΡΧ•  *Ή  "^^^  θβου  εκκλησία  τύπος  έστΙ  του  νοητού 
κόσμου»,  φ.    127*. 

4.  ι'Ισιδώρου  έκ  τών  επιστολών».  Άρχ.  «Είρήνην  ό  ιερεύς 
από  του  δψους    της    καθέδρας    της    εκκλησίας    έπιφθέγγεται»,  φ. 

127*. 

δ.  θεοδωρίτου  επισκόπου  Κύρου  εις  τα  άπορα  της  Γραφής ► 
Άρχ.  «Και  άλλοι  μεν  φιλομαθείς  άνδρες»  κτλ.,  φ.  130-201*, 
ένθα  τό  πέρας  της  εις  τό  Δευτερονόμιον  ερμηνείας  και  τό  έξης 
του  καλλιγράφου  σημείωμα*   «Έν  ετει  ^ζοδπ»   {ν(δικτιών)ος  θ-η«  έν 


220  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


μηνΐ  άπρίλίφ  χ&Ί  δτε  χαΐ  ταδτα  Ιγραφον  έστρατοπέδευσεν  κατά 
των  Οδγκρων  6  σουλτάν  Σουλεϊμάν,  γέρων  ων  καΐ  χαχώς  έχων 
τω  σώματι*   ήν  δε  τούτω    άντκστρατοπεδεόων    ό  ρηζ  ΜαζιμΤνος». 

6.  €θεοδωρίτοϋ  έπισχόπου  Καροα  προς  Τπάτιον  ε?ς  τά  ζη- 
τούμενα άπορα  των  Βασίλειων  >.  *Αρχ.  ι  Επειδή  της  θείας  χά- 
ριτος άπολαύσαντες >   χτλ.,  φ.  216^.  Έχδ.  δοΐιαίΐζβ  τ.  Ι,  σ.  353. 

7.  Του  αύτοδ  θεοδωρίτου  ε?ς  την  α'  των  Παραλειπομένων. 
Άρχ.  €Της  βφλου  των  Παραλειπομένων  τήν  ϋπ()θεσιν>  κτλ.,  φ. 
264Ρ.  Έχδ.  δοΐιαίΐζβ  τ.  Ι,  σ.  554.  Έν  τη  προσ»ία  σελίδι  του 
277-οα  φύλλου•  €Έτελ8ΐώθη  έν  ετει  ^ζοδ<Ρ  μηνΐ  ίου^'  κδ-Ώ  ιν- 
(δικτιών)ος  θ-^•'  έν  ή  δε  άντέγραφον  βφλω,  ήν  τελειωθεϊσα  ,ςχκε' 
έν  μηνΐ  ιουνίω  ς'   ίν(δικτών)ος   ι^>. 

8.  «Συλλογισμοί  δέκα  δεικνύοντες  δτι  ουκ  έστι  πυρ  καθαρ- 
τηριον».  Άρχ.  «Των  τήν  του  θεού  δόζαν  όρώντων  δτερος  έτερου 
τελεώτερον  όρα^   κτλ.,  φ.  277^. 

9.  «Του  σοφωτάτου  Βλεμμίδου  κυρου  Νικηφόρου  έχ  του  τρί- 
του αύτου  βιβλίου  περί  πίστεως  λόγος  πρώτος».  Άρχ.  «Τοις 
όσίοις  του  δεσπότου  Χρίστου  δντος>  χτλ.,  φ.  279^.  "Ορα  ^,  ΗβΓάΙ, 

ΟλΙλΙ.  οοά.  Μ88.  ^ΓΛβοοηιιη  ΜΜ.  Γββ.  ΒΛνΛΠΟΛβ,  τ.  Π,  σ.  471. 

10.  «Του  αύτου  περί  άρετης  χαΐ  ασκήσεως».  Άρχ.  «*Ηδη 
τη  πρώτη  και  δευτέραν  ύμΐν  ύπόμνησιν»  κτλ.*  φ.  233°^.  Συνε- 
ςεδόθη  μετά  της  λογικής  του  αύτου  Βλεμμίδου  έν  Λειψία  έτει 
1784-ω.  Πρβλ.  Νίο.  ΒΙβιηιηγάΕβ  οπΓποαΙαιη  νίΐΕβ  βά.  Α.  Ηβί- 
8βηΙ)βΓ8.  Ιιίρβί&β  1896,  σ.  Μν-ι^νι. 

11.  «Γρηγορίω  άδελφω  Βασίλειος,  περί  διαφοράς  ουσίας  και 
υποστάσεως».  Άρχ.  «Επειδή  πολλοί  το  κοινόν  της  ουσίας»  κτλ. 
φ.  290«.  Μί^ηβ  τ.  32,  σ.  325. 

12.  1^^      ^^^     ^    (έν  τη   ωα).  «Δόγος  περί  πίστεως»,  ου  ή 
^^  αρχή•   «Επειδή    περί  σώματος  ήμΐν  ό  λό- 


Ο 


^  γος»   κτλ.,  φ.   293^. 

13.   «Του  αύτου  περί  πίστεως».  Άρχ.  «Ή  μεν  ουν  ορμή  του 
λόγου  διαλαβδΓν  περί  πάσης»  κτλ.,  φ.  303^. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  221 


14.  <ΚανονιχαΤς.  Βασιλείου  περί  του  όμοούσιον  βΓναι  τόν  υίόν 
τώ  πατρί>.  Άρχ.  «"Οσον  ήνίασεν  ήμδς  πρότερον»  κτλ.,  φ.  310*. 
Μί^ηβ  τ.   32,  σ.   392. 

Ιδ.  Έκλογαί  τίνες  θεολογΓ/αί,  φ.   31 1'. 

16.  «Φωτίου  πατριάρχου  κατά  των  της  ΠαλαιοΙς  Τώμ,ης,  δτι 
έκ  του  πατρός  μένου  εκπορεύεται  το  άγιον  πνεύμα,  άλλ'  ουκ  έκ 
του  υΙου».  Άρχ•  «Ει  απλούν  μεν  το  πνεύμα»  κτλ.,  φ.  31 1^- 
313*  [Μί^ηβ  τ.  102,  σ.  392).  ΕΤτα  πολλαι  σελίδες  (313Ρ-319Ρ) 
άγραφοι. 

17.  «Πίναξ  των  κεφαλαίων  του  γραμματικού  κυρου  Μιχαήλ 
Γλυκά».  Έν  τξ  ωα•  «Έν  αλλω  Ίωά^^νου  του  Ζωναρά  και  πρω- 
τασηκρίτου  και  δρουγγαρίου  της  βίγλης».  Φύλ.  320*-321*.  Κε- 
φάλαια μς',  φύλ.  321^-340.  Του  πρώτου  κεφαλαίου  ή  επιγραφή• 
«Τω  τιμιωτάτω  (μον)αχ(ω)  και  στυλίτη  κυρω  Ιωάννη  τω  Σιναίτη, 
ει  χρή  συγκαταβαίνειν  τοις  πταίουσι  και  μή  κατά  λόγον  έπιτιμαν 
αύτοΐς  τα  προσήκοντα:».  Άρχ.  «Και  τούτο  μετά  των  άλλων»  κτλ., 
φ.  321 Ρ  κέ.  Τελευταΐον  κεφάλα ιον  «Άνταπολογητικόν  έκ  μέρους 
προς  την  έγχειρισθεΐσαν  αύτω  γραφήν  του  κραταιού  και  αγίου 
ημών  βασιλέως  κυρου  Μανουήλ  του  Κομνη^^ου,  την  άπολυθεΐσαν 
προς  τι^^  μοναχόν,  έπιμεμψάμενον  ου  μικρως  αύτω  διά  γε  τό  της 
αστρολογίας  μάθη|ία  καΐ  φιλονεικουσα^>  τό  τοιούτον  συστήσαι  μά- 
θημα φυσικαΐς  καΐ  γραφικαΤς  άποδείζεσι». 

18.  «Τά  λαληθέντα  ιδίως  τε  καΐ  συνοδικώς  και  άμφισβητη- 
θέντα  παρά  τε  Λατίνων  καΐ  των  ημετέρων  καΐ  τήν  λύσιν  κατα- 
σχ<5^>τα.  Εύγενίω  τω  μακαριωτάτω  πάπα  της  πρεσβυτέρας  Τώμης 
Μάρκος  επίσκοπος  της  Έφεσίων  μητροπόλεως».  Άρχ.  «Σήμερον 
της  παγκοσμίου  χαράς  τά  προοίμια>  κτλ.,  φ.  431*.  Σχόλια  τίνα 
έν  τα?ς  ωαις. 

19.  «Του  αύτοΰ  συλλογιστικά  κεφάλαια  προς  Λατίνους».  Άρχ. 
«Τό  πνεύμα  τό  δγιον  έκ  πατρός  και  υίου  έκπορευόμενον»  κτλ., 
φ.  43 1?.  Περί  των  εκδόσεων  δρα  Ά.  Δημητρακόπουλον  έν  τη 
Όρθοδόζω  Ελλάδι,  σ.  100. 

20.  «Του  αύτου    κεφάλαια    συλλογιστικά    κατά  της  αίρέσεως 


222  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΈΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τών  Άκινδυνιστών  χαΐ  προ;  Δατίνοας  περί  ουσίας  χαΐ  ένεργβιας». 
Άρχ.  λΕΙ  ταύτόν  έπΙ  ^8θ5  ούαία  χαι  ενέργεια»  χτλ.,  φ.  440°^. 

21.  «Του  αύτου  προς  τους  έν  τη  συνόδω  τότε».  Άρχ.  «Τοδτο 
το  αγεον  συμ^ΐολον  άτϋαιτουμεν »   κτλ.,  φ.  443^. 

22.  «Γρηγορίου  πατριάρχου»  όνεπίγραφον,  ου  ή  άρχη*  «Ούχ 
έγωγε  θαυμάζω,  φιλοτης»,  φ.   446^. 

23.  *Αδήλου.  ιΕϊ  τις  προυτεινεν  οτι  το  πνεύμα  το  άγιον  έχ 
πατρός  δΓ  υίου  εκπορεύεται,  καθά  τιακ  των  άγιων  εύσεβως: — ΕΤ- 
χεν  αν  ειπείν  ό  τω  εύσεβεΐ  λογισμω»   κτλ.,  φ.   452^. 

24.  «"Έκθεσις  Σχολαρίου  έν  Φλωρεντία,  ?]τις  παρρησία  άνε- 
γνώσ&η».  Άρχ.  €  Επειδή  υπελαμβάνομεν  πρότερον  ημείς  οί  Γραι- 
κοί»  κτλ.,  φ.  456^. 

25.  €  Νείλου  θεσσαλονίκης  του  Καβάσιλα  κατά  Λατίνων  προ- 
χείρον».  Άρχ.    €Τών  έν  τη  θεολογία  δογμάτων»   κτλ.,  φ.  465Ρ. 

26.  «Σχολαρίου»  περί  ουσίας  και  υποστάσεως,  «δτι  αρχαία 
έστΙν  ή  διαφορά  αυτή  και  άπό  της  γ'  αγίας  (συνόδου)  και  τί  πε- 
φρονήκασι  περί  ταύτης  οί  της  συνόδου  πατέρες  εκείνοι*  ου  μην 
άλλα  και  άπό  της  α'  συνόδου».  Άρχ.  ι  Περί  ουσίας  τε  και  υπο- 
στάσεως» κτλ.,  φυλ.  467^-471.  Είτα  δυο  φύλλα  (472-473) 
άγραφα. 

27.  «Έκ  της  οίακιστικης  υποτυπώσεως  του  βασιλέως  κυρου 
Δέοντος  του  φιλοσόφου».  Άρχ.  ι  Εύτακτος  ήμων  ή  ζωή»  κτλ., 
φύλ.  474*. 

28.  «Του  αγίου  Μαςίμου  προς  θαλάσσιον  πρεσβυτερον>. 
Άρχ.  «Τρία,  καθώς  φασιν,  ύπάρχουσι  τά  τον  άνθρωπον  άγοντα» 
κτλ.,  φ.   47  δ*^. 

29.  Άδηλου  «περί  άζύμων»  μετά  σχολίων  τινών.  Άρχ. 
<Έζης  δ'  δν  εϊη  θεωρητέον  τά  της  τελούμενης»   κτλ.,   φ.  47 5?. 

30.  "Ίαμβοι  άνεπίγραφοι.  Άρχ.  «Ώς  ήζίωσας,  ως  νοώ  ρη- 
σιν  νάω,  |  στοργήν  προσδεικνύς  συγγενούς  συμψυχίας»  κτλ.,  φύλ. 
480^.  Παρά  τοις  στίχοις  τούτοις  μονοκονδυλιά*  <•{•  Ό  Μονεμβα- 
σίας Ίωάσαφ  και  αυτόχθων  εστίν». 

31.  «Μάρκου  Εφέσου»     δύο    άνεπίγραφα    τεμάχη    περί    του 


ΠΑτΡΙΑΡ££ΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΑΥΜΟΧ.  223 

άγιου  πνβ^ρ^χος.  'Αρχ.    «Ή  το5  υΐβδ  πρ©σηγ©ρί«    δύο  ταδτκ  ση- 
μαίνει»  κτλ.,  φ.  48  Ρ. 

32.  «Αατίνων  ενστασις  μετά  ρωμαϊχων  λύσεων».  Άρχ.  «Ό 
τϋάπας  Πέτρου  του  άιτοστόλου  διάδοχος  χαΐ  έστι  χαΐ  ^ομάζεται; 
Ου  μόνος  αυτός,  άλλ' δσοι  ύπ'  έχε6Λυ  χεχειροτόνηνται»,  φ.  481»^. 

33.  «Σχολαρίου  προς  Θβοφάνην,  μ.ητροτΓθλ{την  Μήδειας,  έρω- 
τήσαντα  περί  ψοχης.  Ταπεινός  Γε^;νάδιος  τω  πβίνιερωτάτω  καΐ 
πανταρίστφ  μητροπολίτη.  Έδεζάμεθά  σου  το  σύγγραμμα  χαι  χα- 
λώς  έπιστήσαντες  >  χτλ.,  φ.  482°^.  Κείμενον  ατελές.  Είτα  τέσ- 
σαρα φύλλα  (483-486)  άγραφα.  Τό  όλον  χείμενον  συνεζβδόθη 
τξ  επίτομη  λογιχης  Νιχηφόρου  του  Βλεμμίδου  έν  Αειψία,  Ιτει 
1780-ω,  βφλ.  γ'  σ.   49. 

34.  Άχέφαλος  του  συμβόλου  της  πίστεως  ερμηνεία.  Άρχ. 
€Ή  δέ  τριάς  αριθμός  ήδη  καΐ  τέλειος  πρώτος,  μονάδος  μεν  κι- 
νηθείσης, ή   θεολόγος  φησί  φωνή,  δια  τό  πλούσιον>  χτλ.,  φ.  487*. 

35.  «Περί  του  Πάτερ  ήμων».  Άρχ.  «Έν  τω  ονόματι  χαΐ 
δυνάμει  χαι  χάριτι  του  έν  προσκυνητή  τριάδι  δοζαζομενου  κτλ. 
Ή  θεοπαράδοτος  ευχή  ευρίσκεται  πρώτον  εις  τό  Εύαγγέλιον»  κτλ., 
φ.  495"-4993.  Τό  500-όν  φύλλον  άγραφον. 

36.  «"Έκθεσις  χρονική  συντομωτέρα,  συντεθεΐσα  έν  άπλότητι 
λέζέων,  κοινώς  διηγουμένη  τά  προγεγονότα».  Άρχ.  «Βασιλεύων  κυρ 
Μανουήλ  ό  Παλαιολόγος  εσχε  καΐ  άδελφόν  ΆνδρόνιχοΛ;,  βνπερ  έτύφλω- 
σεν  ό  πατήρ  αύτου»  κτλ.,  φ.'δ01°'-δΐ4'*.  Τέλος•  *Ούχ  εϊδαμεν  τοιαύ- 
την  ^οχήν  έν  ταΤς  ήμέραις  ημών,  ούτε  οι  πατέρες  ημών  άνήγγει- 
λ(Γ>  ήμΓνι.  Κ.  Σάθα,  Μεσαιωνική  βιβλιοθήκη,  τ.  ΥΠ,  σ.  557-610. 

37.  «Ταύτα  τά  γράμματα  ευρέθησαν  έν  τη  σορώ  του  άοιδί- 
ΐιοϋ  ^σιλέως  κυρου  Νικηφόρου  του  Φωκά,  έν  τη  μονή  της  Πα- 
βίας μου  της  Περιβλέπτου*  τανυν  δέ  καλείται  παρά  των  αυτήν 
οίχούντων  Αρμενίων  Σουλουν-μοναστηρι».  Άρχ.  «Ιωάννου  μητρο- 
τεολίτου:-  '^Ος  άνδράσι  πριν  και  τομώτερος  ξίφους»  κτλ.  Ι^βοηίδ 
^ίαοοιή  ΙήβΙοήαβ  β  Γβο.  Ο.  Β.  ΗΑδϋ.  Βοη&β  1828,  σ.  453. 

253•  Τεύχος  χάρτινον,  μήκ.  0.305,  δπερ  σύγκειται  πρώτον 
εχ  φύλλων  άσελιδώτων    73,  εΤτα  έκ  σελίδων    ήριθμημένων  854, 


224  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


καΙ  πάλιν  έκ  φύλλων  άσελιδώτων  14'  έγράφη  δε  τοΰτο  το  τβυχος 
ύπερμεσούσης  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος. 
α)  Άσελίδωτα  φόλλα. 

1.  Φύλλ.  1-ον.  Επιγράμματα-  α')  <  Επίγραμμα  (τετράστιχον) 
Αθανασίου,  πατριάρχου  Κωνστα^/τινουπόλεως,  προς  τόν  Ιεροσο- 
λύμων χύρ  Νεχτάριον,  δτε  ή  ν  ιερομόναχος».  ^')  Όκτάστιχον 
€Χϋροδ  Νεκταρίου  πατριάρχου,  δτε  ην  ιερομόναχος,  προς  τον  πα- 
τριάρχη ν  Άθανάσιον».  γ')  Τετράστιχον.  €  Αθανάσιος  τω  κυρω 
Νεκταρίω  καρκινικόν».  δ')  «"Άλλο  εις  τόν  αυτόν  του  αύτου»  τε- 
τράστιχον. ε')  Δεκάστιχον  ι  Νεκταρίου  Ιερομόναχου,  του  ύστερον 
πατριάρχου,  προς  τον  Νικαίας  Ναθαναήλ>.  ς')  Δεκαπεντάστιχον, 
ου  ή  επιγραφή•    «'Όσα  επτά  ευρηνται  έν  τξ  Γραφή». 

2.  «Ζητήσεις  προλαμβανόμεναι  εις  θεολογίαν».  Άρχ.  <Τό  της 
θεολογίας  πρόσρημα»,  φ.  2*.  Το  κατόπι  3-ον  φύλλον  αφέθη 
άγραφον. 

3.  «Έκθεσις  πίστεως  του  υπογεγραμμένου  (Λέοντος  διακόνου 
και  νομοφυλακος  της  Μεγάλης  Εκκλησίας),   ήτις  ευρέθη  έν  Κων- 

^σταντινουπόλει  σεσαθρωμένη,  και  μόλις  άναγνωσθεΐσα  έγράφη  εν- 
ταύθα εΙς  μνήμην,  προσταγτ]  του  μακαριωτάτου  πατριάρχου  Ιερο- 
σολύμων κυρ  Νεκταρίου».  Άρχ.  «Έν  τη  κατά  Φλωρεντίαν  γενο- 
μένη συνόδω»  κτλ.,  φ.  4.  'Όρα  Νεκταρίου  περί  της  αρχής  του 
πάπα.  Έν  Γιασίω  1682,  σ.  231.  Μετά  το  πέρας  της  εκθέσεως 
ό  άντιγραφεύς  έσημειώσατο  ταύτα*  «^Οπισθεν  δέ  τής  ομολογίας 
ταύτης  έν  τω  ανωτέρω  μέρει  ην  ταύτα  τά  κάτωθεν  γεγραμμένα 
τη  ιδία  χειρι  του  υπογεγραμμένου  μητροπολίτου*  ατινα  έστι  τάδε: — 
Έγώ  ό  ταπεινός  μητροπολίτης  Νικομήδειας  Μακάριος  συγχώρησιν 
αίτήσας  έκ  του  παναγιωτάτου  ημών  δεσπότου  του  οικουμενικού 
πατριάρχου  και  τής  Καθολικής  Έκκ).ησίας,  έφ'  οΓς  εδοξα  κατά 
τους  παρελθόντας  χρόνους  άμαρτεΤν  εις  αυτήν,  καΐ  απαιτηθείς 
όμολογίαν,  ευρέθη  δέ  ενταύθα  εκτεθειμένη  όπισθεν,  ταύτην  στέργω 
και  ασπάζομαι  καΐ  αυτός  δλη  ψυχή  και  παραδίδωμι  (τω)  πανα- 
γιωτάτω  μου  δεσπότη  τω  οίκουμενικω  πατριάρχη  και  δι'  αύτου 
τη  Όρθοδόζω  και  Καθολική  Μεγάλη  Εκκλησία  των  Γραικών,  ήν 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  225 

χαΐ  υπογράφω  οίχειοχείρως  δια  το  βέβαιον  μψ\  φεβρουαρίω  ίν- 
(διχτιών)ος  ιβ'  το5  ς»  1Ρ»  ο«  β«  έτους  (=1464):-  +  Ό  ταπει- 
νός μητροπολίτης  Νικομήδειας  Μακάριος  τα  άνωθεν  γεγραμμένα 
στέργων  υπέγραψα*.  Ή  του  Λέοντος  ομολογία  συνετάχθη,  καθά 
χαι  ή  του  Μακάριου  Νικομηδείας,  πιθανώς  έπΙ  του  οικουμενικού 
πατριάρχου  Σωφρονίου  του  α'. 

4.  «Περί  διαφορδς  θείας  ουσίας  και  θείας  ενεργείας  κατά  Λα- 
τίνων». Άρχ.  «Οί  Λατίνοι  φεύγοντες  την  έπΙ  θεού  συνθε- 
σιν»  κτλ.,  φ.  5-13.  Είτα  φύλλα  δνδεκα  (14-24)  παντάπασιν 
ίγραφα. 

5.  «Πί^/αζ  συν  θεώ  της  παρούσης  βίβλου»,  φ.  25  κέ.  Πίναξ 
αλφαβητικός,  άλλ'  ατελής.  ΕΤτα  πολλά  φύλλα  (φ.  26,  27,  29, 
31,  32,  34-39,  41,  43,  45,  47,  49-54,  58,  60,  62,  64, 
66,  70-72)  άγραφα. 

7.  Κυρίλλου  β'  του  έκ  Βερροίας  επιστολή  προς  Γεώργιον  τόν 
Κορέσσιον  (26  φεβρ.  1637).  Άρχ.  «Έχρονίσαμεν  γράψαι  σοι» 
κτλ.,  φ.  73\  Έξ  έτερου  αντιγράφου  έζβδόθη  ύπ'  έμου.  Ιωνία, 
1874,  αριθ.   12.  Ί.  Σακκελίωνος,  Πατμ.  βιβλιοθήκη,  σ.  154. 

7.  Άνώνυμον  επίγραμμα  εις  Γεώργιον  Κορέσσιον,  ου  ή  αρχή* 
€  Ουρανός  έτττάζωνος»  κτλ.,  φ.  73^.  "Ορα  Ίεροσολυμ.  Βιβλιοθ. 
τ.  Ι,  σ.   219. 

8.  Τετράστιχον  €είς  τόν  αυτόν  (Κορέσσιον)  Νεκταρίου  Ιερομό- 
ναχου του  Σινάΐτου».  Άρχ.  ι Πνευματορρύτων  έκ  φρεάτων»,  φ.  73^. 

β')  Φύλλα  σεσελιδωμενα' 

1.  Γεωργίου  Κορεσσίου  περί  της  έζοχής  της  θεολογίας.  Άρχ. 
€Ή  θεολογία,  κατά  τόν  θεΐον  Διονύσιον»  κτλ.,  σελ.  1.  Είκοσι 
και  τρεΓς  σελίδες  (104-126)  άγραφοι. 

2.  Του  αύτοΰ  περί  έκπορεύσεως  του  αγίου  πνεύματος.  Άρχ. 
€Έντυχ<}ντι  τοις  σοΐς  γράμμασιν»  κτλ.,  σ.  127.  Σελίδες  άγρα- 
φοι•  172-190. 

3.  Του  αύτου  περί  της  έ^^άρκου  του  θεού  οικονομίας.  Άρχ. 
€Π€ρΙ  άντιδέσεως.  Επειδή  ή  άντίδοσις»  κτλ.,  σ.  191.  Σελίδες 
άγραφοι•  343-344. 

ιτ.  16 


226  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


4•  Του  αύτοΰ  περί  προορισμού  καΐ  χάριτος.  Άρχ.  «Ό  αγα- 
θός χαΐ  ύπεράγαθος»   κτλ.,  σ.   345.  Σελίδες  δγραφοι•   454-456. 

5.  Του  αύτοϋ  περί  Αγγέλων.  Άρχ.  ι  Ό  μεν  ουν  θεόπτης» 
κτλ.,  σ.   457.  Σελίδες  δγραφοι•   515-524. 

6.  Του  αύτου  περί  μυστηρίων.  Άρχ.  «Επειδή  και  6  θεός 
τήν  έκκλησίαν»   κτλ.,  σ.  525. 

7.  Του  αύτου  περί  μυστηρίων.  Άρχ.  ι  Τινές  το  μυστήριον 
βούλονται  εΤναι»  κτλ.,  σ.  638.  Σελίδες  άγραφοι•  796-804.  Έν 
τη  638-η  σελίδι  σημείωμα  Δοσιθέου  του  Νοταρά*  ιΤριών  εκδό- 
σεων περί  μυστηρίων  κειμένων  έν  τη  παρουση  πραγματεία,  αυτή, 
Ι^τις  τρίτη  έστΙ  τη  τάξει,  έντελεστέρα  εστί». 

8.  Του  αύτοΰ  «ιτερί  εΙκόνων  και  περί  της  των  αγίων  άπο- 
λαύσεως».  Άρχ.  «Ου  βουλονται  οι  αίρετικοι  ήμας  μεσίταις  άγίοις 
κεχρησθαι»   κτλ.,  σ.   805-854. 

γ')  Φύλλα  13  άσελίδωτα,  ων  άγραφα  τα  τρία  πρώτα.  Άδη- 
λου €  Ζήτημα  β"^  περί  του  αντικειμένου  τ^  έκφαντορικη  θεολο- 
γία». Άρχ.  « Σεσαφηκότες  τό  υπερβάλλον  της  γνώσεως»  κτλ., 
φ.  4-13. 

254.  Τεύχος  χάρτινον,  γραφέν  περί  τό  τέλος  της  ιζ'  εκατ. 
και  συνιστάμενον  έκ  πολλών  άσελιδώτων  μεν  άγραφων  δε  πάντη 
φύλλων,  καΐ  σελίδων  ήρι&μημένων  1175"  εστί  δέ  μήκους  0,305, 
Ίτλ.  0,21*  τό  δέ  κείμενον,  επιμελώς  γεγραμμένον,  έν  μια  των 
σελίδων  έκαστη  μονόστηλόν  έστιν  έκ  γραμμών  32  (0,232X0,15). 
Έν  τη  ωα  της  1-ης  σελίδος  υπάρχει  τό  σημείωμα  τούτο*  «•{•  Ό 
^Ιεροσολύμων  Χρύσανθος  άφιεροΐ  τώ  Παναγίω  Τάφω,  έχέτω  δέ 
το  αίώνιον  ανάθεμα  ό  τούτο  ποτέ  έκ  της  δεσποτείας  αύτου 
άφαιρήσων». 

Συλλογή  διδαχών,  ων  ό  πίναζ  ευρίσκεται  έν  τη  άρχη  του 
κωδικός  έπΙ  φύλλων  τινών  άσελιδώτων.  Δοσίθεος  ό  Νοταράς  οικεία 
χειρί  παρεπέγραψε  πολλαχου  του  κωδικός  το  δνομα  τών  συγγρα- 
φέων, ύφ'  ων  αί  διδαχαΐ  συνετάχθησαν. 

1.  «Τω  πανοσιωτάτω  και  λογιωτάτω  πατρι  κυρίω  κυρίω  Νε- 
κταρίω,    προσκαλούμενα)    έπι  τήν  "Ιεροσολύμων  πατριαρχείαν,  Ν  ι- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  227 

χόλαος  Κεραμευς,  ιατροφιλόσοφος,  ήντιναουν  ευπραγίαν  θεοκινητβν 
χαΐ  προθεσμίαν  επαγγελίας  γονυπετώς  υπό  της  τελεταρχίας  των 
δλων  θεοδ  δέεται».  Προαφώνησις,  ής  ή  άρχή'  «*Ανηκες  ήμΐν 
πρέτερον  έχπρό&εσμος»   χτλ.,  σελ.   1. 

2•  Νεχταρίοα  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  εΓχοσι  χαΐ  οχτώ  διδα- 
χαί,  σ.    14-303.  —  α')  Ε(ς  τον  Ιερόν  νιτυτηρα.  Άρχ.   ι'Αναγινώ- 
σ/ομεν  εις  τήν  θείαν»   χτλ.,  σ.  14. — β')   «Έρρέθη  εις  τάς  Αθή- 
νας, μαθητεύοντι    παρά    τω  Κορυδαλλέ!,  τη  Μεγάλη  Παρασχευη, 
^αχμε'».  Άρχ.    ιΦυλάττοντας  τό  άζίωμα»   χτλ.,  σ.   23. —  γ')  ΕΙς 
τήν  άνάστασιν    του    Χρίστου.   Άρχ.    €'*Δριστος  χαί  σβφωτάτη  δι• 
οασχαλία»,    σ.  40.   —   δ')  Εις  τήν  Κυριαχήν   του  Θωμά.  Άρχ. 
ι'Οχι  μόνον  άχριβέστατος»,  σ.   46.  —  ε')  "Ετερος  λόγος  εις  τήν 
αυτήν    Κυριαχήν.  Άρχ.    «Έταράττετο    με    μεγάλην    φουρτούνα», 
σ.   59. —  ς')  Τη  Κυριαχη  των  Μυροφόρων.  Άρχ.    «Δεν  ήξευραν 
τό  άποβησόμε^>ον>,  σ.   70.  —  ζ')  ΕΙς  τήν  Μεταμόρφωσιν.   Άρχ. 
€Άνισως  χαί  οπόταν»   χτλ.,  σ.   84.  —  η')  Εις  τήν  χοίμησιν  της 
θεοτόχου.   Άρχ.    «Δεν  έλειψε  ποτέ»   χτλ.,    σ.   101.  —  θ')  Εις  τό 
Τίνα    μέ    λέγουν    οί  άνθρωποι»    χτλ.   Άρχ.   «"Ήτο^/ε    τόσον  δυσ- 
παράδεχτον»,  σ.    120.  — Ο  Εις  τήν  έορτήν   της   θεοτόχου.  Άρχ. 
«Διαβιβάζοντας  χαΐ  περνώντας»,  σ.   129. —  ια)  Είς  τήν  άποτο- 
μήν    του    Προδρόμου.  Άρχ.    «Άνίσως    και    έχείνη    ή  δεσποτιχή» 
χτλ.,  σ.   142.  —  εβ')  Εις  τήν  δ'  Κυριαχήν  του   Ματθαίου.  Άρχ. 
«'Οπότα^^  εκείνος  ο  μέγας»   χτλ.,  σ.    151.  —  ιγ')   «Περί  του  υίου 
της  χήρας,  περί  "Αδου  χαι  κατά  του  καθαρτηρίου  πυρός.  Έρρέθη 
έν  Κωνσταντινουπόλει  είς  τό  Μετόχιον   1668>.  Άρχ.  ιΆτυέθανε 
Ινα  καιρόν»   κτλ.,  σ.    162.  —   ιδ')  Τη  β'  Κυριακή   του  Μάρκου. 
Άρχ.   «"Οτι  πά^/τοτε  οί  Εβραίοι»  κτλ  .  σ.    174.  —  Είτα  δτεραι 
ιδ'  διδαχαί,  ών  ή  έσχατη    περί   των  εικόνων.  Άρχ.    «Ώς  καθώς 
ένας  αντάρτης»   κτλ.,  σ.    300. 

3.  «Ανωνύμου  διδασκαλία  και  διδαχή  εις  τήν  ε'  Κυριακήν 
τα>ν  Νηστειών,  είς  τήν  αϊτησιν  τών  δύο  υιών  του  Ζεβεδαίου». 
Άρχ.   «Καθώς  Ινας  στρατιώτης»   κτλ.,  σ.   309. 

4.  Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  όμιλίαι  τέσσαρες,  σ.  324-361. — 


228  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


α')  Περί  ελεημοσύνης.  Άρχ.  ιΔέν  εΐναι  χαμμία  αμφιβολία»,  σ. 
324. — β')  «Είς  Διονύσιον  τόν  πρώην  Κωνσταντινουπόλεως,  6πο5 
έπηγεν  εις  Ιερουσαλήμ  δια  προσκυνησιν».  Άρχ.  «Ήμπορουμεν 
λέγω  χαΐ  ήμεΤς  σήμερον»  κτλ.,  σ.  339.  Άνάλεχτα  ίεροσολ.  στα- 
χυολογίας,  τ.  IV,  σ.  1  κέ. — γ')  Εις  χεχοιμημένους.  Άρχ.  «ΈχεΤ- 
νος  6  πολύαθλος  χαΐ  πολύπαθης»  χτλ.,  σ.  347. — δ')  Εις  χεχοι- 
μημένους.  Άρχ.    €  Αυτός  έχείνος  ό  Τδιος»   χιλ.,  σ.    356. 

5.  «Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  τξ  Κυριαχη  του  Άσωτου».  Άρχ. 
«Έφθασεν  ή  ευαγγελική  φιλοσοφία»,  σ.  362. — Του  αύτου  ιεις 
τά  θεοφάνεια».  Άρχ.   ιΦαιδράν  χαΐ  λαμπράν»   κτλ.,  σ.   369. 

6.  Νεκταρίου  πάλιν  όμιλίαι  τρεις,  σ.  381-412. —  «')'  «Νε- 
κταρίου Ιεροσολύμων,  δτε  πρώτον  ήλθεν  είς  Κωνσταντινούπολιν 
χειροτονηθείς  ώς  Ιεροσολύμων  πατριάρχης•  ήν  δε  δτε  έλέγετο  ό 
παρών  λόγος  πατριάρχης  [= Κωνσταντινουπόλεως]  Διονύσιος  ό  έξ 
"^Ανδρου».  Άρχ.  «Τί  τούτο,  παναγιώτατε » ,  σ.  381. — β')  Εις  το 
Δεύτε  προς  με  πάντες  οι  κοπιώντες  κτλ.  Άρχ.  «Άν  καλά  και 
δχι  τόσον»  κτλ.,  σ.  387. — γ')  Τη  έορτη  του  αγίου  Αθανασίου. 
Άρχ.    «"Ητονε  κατά  όλήθειαν»   κτλ.,  σ.   402. 

7.  «Του  Κορυδαλλέως  εις  κοιμηθέντας».  Άρχ.  «"Οσα  ό  με- 
γάλος ετούτος»   κτλ.,  σ.   413. 

8.  Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  όμιλίαι  δέκα,  σ.  424-505. — 
α')  «1660  δεκ.  6.  Έρρέθη  έν  Αίγύτττω  [=  ΚαΓρω],  εν  τω  ναω 
του  αγίου  Νικολάου,  εις  τό  ρητόν  Έγώ  είμι  6  ποιμήν  ό  καλός». 
Άρχ.  «Εκείνη  ή  μέλισσα»  κτλ.,  σ.  424.  —  β')  Άνεπίγραφος. 
Άρχ.  «Άν  καλά  και  ή  πίστις»,  σ.  438. — γ')  Αόγος  «είς  τόν 
αγιον  Διονύσιον  εκδοθείς,  ει  και  μή  κατά  πάντα >.  Άρχ.  «Εκεί- 
νοι όπου  ίστορουσι»  κτλ.,  σ.  452.  —  δ')  Είς  Γεώργιον  τόν  Κο- 
ρέσσιον.  Άρχ.  «Δεν  ελειψεν  ποτέ»  κτλ.,  σ.  463.  Έζ  ετέρου  αντι- 
γράφου έδημοσιεύθη  υπ'  έμου.  Δελτίον  της  ίστορ.  καΐ  έθνολογ. 
εταιρίας  της  Ελλάδος,  τ.  III,  σ.  521-528. — ε')  Αόγος  άνεπίγραφος. 
Άρχ.  «Τίς  ό  σταυρός,  ον  αΐρειν  και  άκολουθεΓν»  κτλ.,  σ.  468.- — 
ς')  "Ετερος,  ου  ή  αρχή•  «Διά  νά  δείξη  ό  θεός  τό  μεγαλεΐον» 
κτλ.,  σ.   471. — ζ')  "Ετερος,  ου  ή  αρχή•    «Άλλα   με  τίνα  άλλον 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΚΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  229 


τρόπον»,  σ.  482. — η')  «Εις  τήν  του  σπόρου  παραβολήν>.  Άρχ. 
«Άνίσως  χαΐ  οι  αν&ρωποι»,  σ.  484.  —  θ')  «Εις  αρραβώνας  έν 
Κω'^αταντινουπόλει».  Άρχ.  «ΚαΙ  αυτή  ή  φύσις»  κτλ.,  σ.  495. — 
ι')  Άνεπίγραφος .  Άρχ.  «Γλυκύ  πράγμα  βΤναι  ή  νηστεία»  κτλ., 
σελ.   499. 

9.  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  ομιΚίοα  δύο,  σ.  506-510. — Οί')  Εις 
τον  Πρόδρομον.  Άρχ.  «Καλώτατα  έφήρμοσεν»  κκλ.,  σ.  506. — 
Ρ')  Άνεπίγραφος.  Άρχ.  «"Ολα  τά  πράγματα  έδω  ε(ς  τον  κό- 
σμον>,  σ.   509. 

10.  Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  ομιλία  άνεπίγραφος,  ης  ή  αρχή* 
«Ευρισκόμενος  έκεΤνος  ό  πατριάρχης  Ιακώβ»  κτλ*,  σ.  511.  Είτα 
οτ/ώνυμοι  όμιλίαι  οκτώ  και  δέκα  (σ.  527-801)  καί  τίνες  σελίδες 
(802-806)  άγραφοι. 

12.  «ΔιδαχαΙ  Μελετίου  ιερομόναχου  Κρητός  του  *  *  ^,  ας  ελε- 
ξεν  εις  τον  Χάνδακα».  Όμιλίαι  18,  σ.  807-1076.  Ή  πρώτη 
έρρήθη  «τη  α'  Τετάρτη  της  πρώτης  εβδομάδος».  Άρχ.  «"Ολοι 
ήθέλαμεν  καταφρονέσει»   κτλ. 

13.  «ΔιδαχαΙ  Μελετίου  πατριάρχου  Αλεξανδρείας»  οκτώ,  ων 
ή  πρώτη  έρρήθη  τη  «Κυριακή  προ  της  Χρίστου  γεννήσεως». 
Άρχ.  «Των  απείρων  καΐ  ύπερφυών»  κτλ.,  σ.  1077-1175.  Ή 
τελευταία  διδαχή  είς  το  «"Όστις  θέλει  οπίσω  μου  άκολουθεΐν» 
κτλ.  Άρχ.  «Ταύτα  ήμΐν  σήμερον  ό  σωτήρ»   κτλ. 

255.  Τεύχος  εκ  χάρτου  στιλπνού,  μήκ.  0,305,  πλ.  0,208. 
Σύγκειται  πρώτον  έζ  οκτώ  φύλλων  άγραφων,  είτα  έξ  ενός  φύλλου 
πίνακος  καί  κατόπιν  έκ  σελίδων  ήριθμημένων  454*  έγράφη  δε  τούτο 
το  τεύχος  επιμελέστατα  υπό  Κυριάκου  μονάχου  Τώσου  ετει 
1614-ω.  'Όρα  τήν  430-ήν  σελίδα,  έν  η  γέγραπταί  τό  σημείωμα 
τουτο'  «ΕΤληφε  τέρμα  ή  παρούσα  νυν  βίβλος:-του  αντιγράφου 
ήγουν  άμφιβολαίου  έτος  '' έτους  ς^ω^οζ'  υπάρχοντος,  μηνΐ  ιουλίω 
ιν(διχτιών)ος  ζ"*  [=1369]  ^:-  τό  δέ  νυν  έτος  ,ζρκβ'  Ιν(δικτιών)ος 
ιβ'  [==  1614],  μηνι  μαρτίω  κ'.  καδ'  δ  μετεγράφη    τό  παρόν  βι- 

*  Πι&οΓΜος  Μελετίου  του  Βλαστοΰ. 

•  Κώ^ιζ  147-ος  τη;  μονή;  τοΟ  Διονυσίου*  ορα  Σ.  Λάμττρου  χατά)..  σ.  344,  αριθ.  3681. 


230  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


βλίον  δι'  έμο5  του  έν  μοναχοΐς  ελαχίστου  Κυριαχου  του  έχ  της 
Μιχρας  Ρουσίας,  έν  τ^  εύαγεστάτη  μονή  του  άγιου  Διονυσίου,  τ^ 
υπό  του  Μεχροΰ  "Άθωνος».  Τά  χείμβνόν  έστι  μονόστηλον  έχ  γραμ- 
μών 28  (0,195X0,125).  Έν  τη  Ι-η  σβλίδι•  ιΝδχτάριος  έλέα> 
θεού  πατριάρχης  Ιεροσολύμων». 

1.  ιΤου  άγιωτάτου  χαΐ  μαχαρίου  πατρός  ημών  Νείλου,  αρχιε- 
πισκόπου θεσσαλονίκης,  λόγος  αποδειχνύς  μή  άλλο  τι  το  της  δια- 
στάσεως της  Αατινων  εκκλησίας  και  ημών  μέχρι  του  παρόντος 
αίτιον  εΤναι,  ή  τό  μή  βούλεσ&αι  τόν  πάπαν  οίκουμενιχΐ]  συνόδω 
την  του  αμφισβητουμένου  διάγνωσιν  έπιτρέψαι,  άλλ'  αυτόν  μόνον 
διδάσκαλον  έθέλειν  του  ζητουμένου  χαθέζεσθαι,  τους  δέ  άλλους  έν 
μαθητού  μοίρα  υπακούοντας  Ιχειν  χαι  δτι  τό  τοιούτον  ά)^ότριον 
των  αποστολικών  τε  και  πατρικών  και  νόμων  καΐ  πράςεων».  Άρχ. 
«Ηγούμεθα  δεΓν  προς  Αατίνους»  κτλ.,  σελ.  1.  Μί^β  τ.  149, 
σ.    684  κέ. 

2.  <8:ϊου  αύτου  περί  της  του  πάπα  άρχης>.  Άρχ.  «Φασιν  οι 
Λατίνοι  τόν  μακάριον  Πέτρον»  χτλ.,  σ.   8.  Μί^ηβ  τ.    149,  σ.  700. 

3.  «Του  αύτου  άπάντησις  σαφής  τε  και  σύντομος  προς  Δα- 
τί^^ους,  ώσπερ  έγχειρίδιόν  τι  προκείμενον  τοις  βουλομένοις  άγωνί- 
ζεσθαι  προς  εκείνους».  Άρχ.  «Τών  έν  τη  θεολογία  δογμάτων > 
κτλ.,  σ.   24. 

4.  Του  αύτου  «λόγοι  Αατίνων,  έξ  ων  οϊονται  δειχνύναι  τό 
πνεύμα  τό  δγιον  και  έκ  του  υίου  έκπορευόμενον».  Άρχ.  «Πρώτον 
μεν  αρχαία  τίς  έστι»  κτλ.,  σ.  29. 

5.  «Του  αύτου  έκ  του  ένα^>τίου  προς  τό  συμπέρασμα»•  λόγοι 
πέντε,  ων  ή  αρχή*  «Και  ταύτα  μεν  ή  τών  Αατίνων  εκκλησία»,  σ.  48. 

6.  Του  αύτου  «λύσεις  τών  προτάσεων  τών  Αατίνων,  ές  ων 
συνάγειν  οϊονται  τό  πνεύμα  τό  αγιον  έκ  του  υιού  έκπορεύεσθαι», 
σ.   165. 

7.  «Του  αύτου,  δτι  ούκ  εστί  Αατίνοις,  συλλογισμοΐς  χρωμε'- 
νοις,  άποδεΐζαι  τό  πνεύμα  τό  αγιον  έκ  του  υίου  έκπορευόμενον». 
Άρχ.  «Αοιπά  δέ  οι  συλλογισμοί»,  σ.   301. 

8.  «Άπό  της  επιστολής  του  πάπα  Ιωάννου  προς    τόν  άγιώ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟ^.ΟΑΪΜΩΝ.  231 


ταηον    Φώτιον,    ποκτριάρχην    Κωνσταντινουπόλεως».    Άρχ,    ιΚαΙ 
γαρ  ή  ση  άδελφ(5της  έπίσταταο,  σ.   388. 

9.  «Βαρλαάμ  του  εκ  Καλαυρίας,  του  αιρετικού».  Άρχ.  «Οι 
περί  τάς  έπιστήμας  δεινοί»,  σ.   389. 

10.  «Περί  της  αγίας  και  οικουμενικής  συνόδου,  ί]τις  αποκατέ- 
στησε Φώτιον  τόν  άγιώτατον  πατριάρχην  εις  τον  θρόνον  Κωνσταν- 
τινουπόλεως και  διέλυσε  και  τα  σκάνδαλα  των  δύο  εκκλησιών, 
της  τε  Παλαιάς  και  Νέας  Τώμης»,  σ,  403.  Του  αντιγράφου 
τούτου  χρησις  έγένετο  έν  τη  ημετέρα  έκδόσεΐ'  δρα  Πρ&ΒΟΟΛ&ΒΗωΚ 
Π£υ6€ΤΗΗ€κίβ  ΟδορΗΗΚΊ»,  τ.  XI,  τευχος  α,  σ.  ιχ-χι  καΐ  141-177. 

11.  «Αγιορείτικος  τόμος  υπέρ  των  ίερώς  ήσυχαζόντων  δια 
τους  έζ  ιδίας  απειρίας  και  της  προς  τους  αγίου;  απείθειας  άθε- 
τουντας  τάς  του  πνεύματος  μυστικάς  ενεργείας,  κρεΤττον  ή  λόγος 
έν  τοις  κατά  πνεύμα  ζώσιν  ένεργουμένας  και  δι'  έργων  φανερου- 
μένας,  άλλ'  ου  διά  λόγων  άποδεικνυμένας».  Άρχ.  «Τά  μεν  άρτίως 
χαθωμιλημένα»  κτλ.,  σ.  431.  Πορφ.  ΥοπβΗΟκίβ,  Ηοτ.  Αθοη&. 
Ϊ&ΟΤΒ  ΙΠ,  σ.  683. 

12.  «Συνοδικός  τόμος  γεγραμμένος  έπι  ταΐς  έλεγξάσαις  και 
άποβαλλομέναις  την  του  Βαρλαάμ  καΐ  Ακίνδυνου  δυσσέ^ειαν  μεγά- 
λαις  συνόδοις,  έν  αΐς  ούχ  ή  εκκλησία  μόνον,  αλλά  και  ή  σύγκλητος 
χαι  οί  κα&ολικοί  παρησαν  των  Τωμαίων  κριταί,  προκαθημένου 
χαι  του  θειοτάτου  βασιλέως,  δως  ου  περιην>.  Άρχ.  «Επαινετός 
αληθώς»  κτλ.,  σ.  437•  ΤΪΒοΙιβηάοΓί,  Αη6θ(1ο(;&  δΛΟΓα  β!;  ρΓΟ&ηα. 
Ιιίρδίαβ  1855,  3.  44.  Πορφ.  ΥοπβΒΟκίβ,  Πβτ.  Αθοηβ,  ?&οτι> 
ΠΙ,  σ.   691-704. 

256.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  ήριθμημένων  175,  μήκ. 
0,30,  πλ.  0,212.  Έγράφη  ετει  1684-ω•  το  χείμενον  μονόστη- 
λον  εκ  γραμμών  26  (0,205X0,14).  Σημείωμα  του  άντιγραφεως 
«Έτελειώθει  διαχειρός  Κλήμεντος  ιερομόναχου  το  'πίκλην  Κουζίνου, 
κατά  το  ^αχπδ^^'.  ίουνίου  κα^,  ημέρα  Σα|3|3άτω  ώρα  θΐ».  — Επι- 
γραφή* «Ευθυμίου  μονάχου  του  Ζυγαβηνου  έςήγησις  εις  το  Ψαλτή- 
ριον>.  Άρχ.  «Τις  ό  πονήσας  τό  παρόν  Ψαλτήριον;  Πατήρ  του  πα- 
ρόντος ^φλίου»  κτλ.   Μί§ηβ  τ.   128,  σ.  41  κέ. 


232  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΑΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


257.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατ.  έκ  φύλλων  54.  *  Αγραφα 
φύλλα•   6-8,   23-24  χαί  34-42. 

1.  «Περί  των  άπό  χτίσεω;  κόσμου  ετών  μέχρι  της  βασιλείας 
του  μεγάλου  Κωνσταντίνου,  καΐ  περί  των  βασιλευσάντων  έν  αύτη 
τη  βασιλίδα  των  πόλεων,  μέχρι  καΐ  αύτης  της  παρά  των  *Αγα- 
ρηνών  ταύτης  αλώσεως».  Άρχ.  ι  Άπό  'Αδάμ  §ως  του  κατακ)^υ- 
μου  ετη  ,βσμβ'>,   φ.    1. 

2.  Συγκρίσεις  των  άπό  της  γενεάς  Φαλέχ  και  έξης  ετών,  κατά 
τον  'Αφρικανόν  και  τον  Εύσέβιον.  'Αρχ.  «Έ^ρ  γενεά  ιε'.  Έβερ 
γενόμενος  ετών  ρλδ'  έγέν^/ησε  τόν  Φαλέκ»   κτλ.,  φ.  9. 

3.  «Έκ  των  σημειώσεων  του  δευτέρου  τόμου  του  Ζωναρά 
σελίδι  149»,  φ.   21. 

4.  Νικηφόρου  Κωνσταντινουπόλεως  «χρονογραφία  σύντομος 
άπό  'Αδάμ  μέχρι  χρόνων  Μιχαήλ  και  Θεοφίλου  αύτου»,  φ.    25. 

5•  Κατάλογος  βασιλέων,  Ιουδαίων,  'Ασσυρίων,  Ελλήνων,  'Ρω- 
μαίων,  Βυζαντίου,  καΐ  κατάλογος  πατριαρχών  μέχρι  τοδ  1636  έτους. 

258.  Τευχο;  χάρτινον  έκ  φύλλων  58,  μήκ.  0,305,  πλ. 
0,207.  Έγράφη  περί  τό  τέλος  της  ιζ'  εκατ.  Τό  κείμενον  μονό- 
στηλον  έκ  γραμμών  32  (0,232X0,142). — «Έγχειρίδιον  έλέγχον 
την  καλβινικήν  φρενοβλάβειαν,  συκοφαντούσαν  τήν  άνατολικήν 
άγίαν  καθολικήν  καΐ  άποστολικήν  έκκλησίαν  φρονεΤν  έν  τοις  περί 
θεοΰ  και  τών  θείων  ως  αύτοι  ούτοι  οί  Καλουινοι  δηλονότι  κακό* 
φρονούσι,  προβάλλοντες  εις  πίστιν  δήθεν  τών  λεγομένων  αύτοΐς  τά 
λεγόμενα  Κυρίλλου  του  Αουκάρεως  κεφάλαια '  συντεθέν  παρά  Δο- 
σιθέου  πατριάρχου  της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ,  κατά  τό  χιλιο- 
στόν  έςακοσιοστόν  έβδομηκοστόν  δεύτερον  έτος  της  του  Χρίστου  καΐ 
θεού  ημών  ένσάρκου  επιφανείας».  'Αρχ.  «Καιρός  του  λαλεΓν»  κτλ. 
Συνετυπώθη  τη  «κατά  τών  καλβινικών  κεφαλαίων  και  ερωτήσεων 
Κυρίλλου  του  Αουκαρέως  άντιρρήσει»  Μελετίου  του  Συρίγου  έν  τη 
πόλει  Βουκουρεστίω,  ετει  1690-ώ.  Ά.  Π.-Βρετου  Νεοελλ.  Φι- 
λολογία, τ.  Ι,  σ.  41,  αριθ.   119. 

25Θ•  Τεύχος  χάρτι^^ν  έκ  φύλλων  162,  μήκ.  0,305,  πλ. 
0,215.  Έγράφη  περί   τήν  αρχήν  της  ιζ'  εκατ.    Τό  κείμενον  μο- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  233 


νόστηλον  έχ  γραμών  27-28  (0,21X0,108). — Μανουήλ  το5  Μα- 
λαςοδ  νομοχάνων  έχ  χεφαλαίων  σ^ιγ',  λήγων  εις  «εύχήν,  ην  λέγει 
ό  άρχιερευς  εις  πνευματιχόν,  ή  ιερεύς  έπι  την  χεφαλήν  του  μέλ- 
λοντος μεταλαιΒεΤν  » . 

260.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  όαελιδώτων  14  χαί  1225 
αελίδων  ήριθμημένων.  Έγράφη  ετει  1531-ω  χαί  μήχους  Ιστι 
0,29,  πλάτους  δε  0,20.  Τό  χείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  28 
(0,22x0,14).  Έν  τω  πρώτω  των  άσελιδώτων  φύλλων  υπάρχει 
το  σημείωμα  τούτο•  ιΤό  παρόν  ήγόρασα  διά  δε'χα  άαλανία  παρά 
του  άρχιδιαχένου  του  ποτέ  παναγιωτάτου  πατριάρχου  Κωνσταντι- 
νουπόλεως χύρ  Διονυσίου  Βυζαντίου  έν  Βουχουρεστίω,  εσεται  δε 
μετά  την  έμήν  τελευτήν  χτήμα  αίώνιον  τω  Παναγίω  Τάφω.  Χρύ- 
σανθος ό  χαι  αρχιμανδρίτης  του  Παναγίου  Τάφου  αποφαίνεται:- 
νυν  δέ  προσέτι  λέγομεν,  ό  άφαιρησόμενος  τούτο  ποτέ  έχ  της  δε- 
σποτείας  του  Πα^^αγίου  Τάφου  έστω  τω  αίωνίω  άναθέματι  ύπο- 
διχος.  •{•  Ό  Ιεροσολύμων  Χρύσανθος».  — Φύλλ.  2-6  Γεωργίου 
Νιχομηδείας  λόγος  εις  τό  Είστήχεισαν  δέ  παρά  τω  σταυρω  κτλ. 
Άρχ.  «Προς  υφηλοτάτην  ήμΐν»  χτλ.. — Φύλλ.  9-13  Πίνας  διπλούς 
τών  έν  τω  χώδιχι  τούτω  περιεχομένων  ομιλιών,  λήγων  εις  τό 
<ΕΛ)χεσθαι  [δίο]  υπέρ  του  ποιήσαντος  τόν  πίναχα  της  βίβλου  ταύ- 
της Διονυσίου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως».  Έν  τη  12 24 -η 
σελίδΐ'  ιτό  γε  νυν  πέλει  Ααρίσσης  Διονυσίου*  αύριον  πά)αν  ετέρου 
χαι  ουδέποτε  τίνος».  Έν  τη  1225-η  σελίδι  «στίχοι»  τέσσαρες,  έχον- 
τες ούτως•  €-{•  Ου  μωσαϊχως  προς  σχιάν  μό^Λ)ν  βλέπει  |  τάδε  τά  ρητά 
του  σοφού  Ξιφιλίνου'  |  υψοΐ  δέ  τόν  νουν  μυστιχαΤς  θεωρίαις,  |  ευαγ- 
γελική ν  άποδισχεύων  χάριν».  ΚαΙ  μετά  τους  στίχους  τούτους  αμέ- 
σως 2  του  τεύχους  καλλιγράφος  έγραφε  τό  €  Έγράφη  παρά  του  Ίε- 
ρισου  Μητροφάνους  •|- ^αφλα  *?»   [=1531]. 

1.  θεοφάνους  Κεραμέως  ομιλίαι  τεσσαράχοντα,  σελ  1-252. 

2.  «Αρχή  του  Χαλκηδόνος».  Διά  χειρός  του  Δοσιθέου  προ- 
σετέθη τό  δνομα  Νικήτα.  Όμιλίαι  εννέα,  ων  ή  α',  ρη&εΐσα  τη 
μετά  τήν  Χρίστου  γέννησιν  Κυριακή,  άρχεται  από  τών  λέςεων 
€'Έναγχος  μέν  ώ  φιλότης»   κτλ.,  σ.   253-326. 


234  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


6.  θεοφάνους  Κεραμέως  όμιΚίαι.  εΤχοσι  και  τρεις,  ών  ή  α' 
εΙς  τον  εύαγγελισμόν  της  Θεοτόκου.  Άρχ.  «Σήμερον  ή  έχχλησία 
δαδουχεΐται»,  σ.  326-433. 

4.  Ιωάννου  Ξεφιλίνου  όμιλίαι  ί^',  ών  ή  α'  έρρήδη  Κυριακή 
προ  της  Χρίστου  γεννήσεως.  Άρχ.  «Άπροοιμιάστως  αγαπητοί», 
σ.  434-1224. 

261.  Τεύχος  χάρτενον,  τριμερές,  έκ  φύλλων  469,  μήκους 
0,295.  Τό  τρίτον  μέρος  (φύλλ.  317-468)  έγράφη  υπό  Χρυσοτ;- 
θου  του  Νοταρά•  τό  δεύτερον  (φ.  49-316)  ύπ'  δλλου  τινός  ετει 
1682-ω  (δρα  φύλλ.  114).  Φύλλα  άγραφα•  268,  304,  305.  Έν 
τη  ώα  του  1-ου  φύλλου*  ιΧρυσάν&ου  καΐ  τόδε  άρχιδιακόνου,  χαΐ 
δι'  αύτου  τω  Παναγίω  Τάφω  κτήμα  αΐώνιον.  1680,  μηνΐ  αυ- 
γούστω  > . 

Α'.  Άδηλου  «περί  τέχνης  ρητορικής  βιβλίον  τέταρτον».  Άρχ. 
«Τό  τέταρτον  τούτο  |3ιβλίον  τήν  καλλι'στην  εμπεριέχει  πραγμα- 
τει'αν,  τήν  των  επιδεικτικών  διαίρεσιν,  και  μέ&οδόν  τίνα  βραχεΤαν, 
πώς  δκαστον  επαινείται»  κτλ.,  φ.  1-16. —  «Βραχεία  μέθοδος  πώς 
δει  συντάττειν  έπιστολήν».  Άρχ.  «Φιλεΐ  τό  σοφόν  ζωον,  ό  άν- 
θρωπος, λόγω  και  τέχνη»   κτλ.,  φ,    16-48. 

Β'.  «Σύντομος  παράδοσις  της  ρητορικής  τέχνης,  εκδοθείσα 
παρά  Γερασίμου  ιερομόναχου  Βλάχου  του  Κρητός».  Άρχ.  «Τό 
τής  ρητορικής  όνομα  προσήκουσαν  τήν  ετυμολογία  ν  κέκτηται»,  φ. 
49-114,  ένθα  καΐ  τό  «1682  εν  μηνΐ  μαρτίω  κ4».  -  [Άλεςάνδρου 
Μαυροκορδάτου  «σύνοψις  τέχνης  ρητορικής,  κατά  πεΰσιν  καΐ  άπό- 
κρισιν»,  είτα  «περί  ρητορικών  σχημάτων»,  «περί  τών  σχημάτων 
τής  του  λόγου  συντάςεως»,  «περί  τών  τής  διανοίας  και  τών  της  λέ- 
ςεως  σχημάτων»,  φ.  115-267. — «Διδασκαλία  περί  του  ακραιφνούς 
τρόπου  του  διδάσκειν  τό  θεΤον  καΐ  ιερόν  Ε]ύαγγέλιον,  εκδοθείσα 
παρά  Γερασίμου  Βλάχου  του  Κρητός».  Άρχ.  «Πορευθέντες  είς 
τόν  κόσμον»,  φ.  269.  —  «Περί  διαλεκτικού  συλλογισμού».  Άρχ. 
«Τριττόν  τό  τών  συλλογισμών  εΤδος»,  φ.  287. —  «Τόποι  και  άφορ- 
μαι  καθ'  δσους  δςομεν  τό  προκείμε^/ον  διελεΐν  τε  και  γνωρίζειν, 
31  πλεοναχώς,  εΐ  μοναχώς  λέγεται».  Άρχ.  «Τόπος  άπό  τών  ένα^;- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΚ.  235 

τίων  έπικριτέον»,  φ.  29 1^ — Αριστοτέλους  ι^φλίον  τοπικών  τό  η'» 
έν  παραφράσ8ΐ>.  Άρχ.  ιΜετά  την  εκθεσιν  των  γενών  τών  προβλη- 
μίτων>,  φ.  306. 

Γ'.  €Παράφρασις  εις  τά  του  Αριστοτέλους  τοπικά"  ήκρόαμαι 
οέ  τούτων  παρά  του  λογιωτάτου  διδασκάλου  κυρ  Σεβαστού  (ούτι- 
νος και  πόνημα)  έν  Κωνστχ/τινουπόλει  1681,  μηνΐ  σ8πτεμβρίω>. 
Άρχ.  «Τέτταρά    είσι  τά  γένη  τών  επιχειρημάτων»,  φ.  317-468. 

262•  Αύτ(ίγραφος  κώδιζ  Κυρίλλου  του  Αουκάρεως  (1603- 
1607),  χάρτινος,  μήκους  0,295,  πλ.  0,205.  ΔιδαχαΙ  του  αύτου 
Κυρίλλου,  σημειώματα  και  σχέδια  διδαχών.  Έν  τη  άρχη  κείται 
"ρόσθετον  φύλλον,  έν  ω  Χρύσανθος  ό  Νοταράς  κατεχώρισε  περί- 
ληψιν  τών  έν  αύτώ  τούτω  τω  κώδικι  πραγματευομένων  υπό  του 
Αουκάρεως  υποθέσεων  εΤτα  φύλλα  ήριθμημένα  595,  ων  ατυχώς 
2φείλετ(5  τις  ουκ  ολίγα  (φ.  1,  2,  89-102,  113-115,  122-124, 
127-129,  132-135,  159-161)•  τό  203- ον  φύλλον  έζ  άρχης  ουκ 
έσημειώθη,  τό  212-ον  ήριθμήθη  δίς*  οϋτω  δε  και  τό  395-ον 
χαί  τό  396-ον  φύλλον.  Έν  τω  3-ω  φύλλω  γέγραπται  τό  «Ιηάβχ 
6οηιιιι  (}α&6  βοηϋηβηΐ  Μδοβ  άαοϋαδ  Ιοιηίδ.  Ριίιηαδ  Ιοιηαδ 
ίηοιρΗ  ίι  ρ&§ίη&  44^  δβοαηάιΐδ  ^  ρ&§ίη&  400».  Φύλ.  44-65 
«Κ(ύρι)ε  Ί(ησο)υ  Χ(ριστ)έ.  Τοιηαδ  ρήιηαδ.  τόμος  α'^-.  δοηρΙαΓΛ 
$&0Γ&»  κτλ.  Έν  τοις  φύλλοις  τούτοις  περιέχονται  ως  έπΙ  τό  πολύ 
λατινικά  του  Αουκάρεως  σημειώματα,  τουτέστιν  ύλαι  ποικίλαι 
χρήσιμοι  προς  σύνταζιν  ομιλιών  εκκλησιαστικών  Έν  τω  66-ω 
φύλλιρ  περιέχεται  υλη  διδαχής  ελληνικής  €ίη  η&ϋνίΙ&Ιβ»;  ης 
ή  άρχη•  <0ί  σχολόζοντες  έν  γάμοις  καΐ  χαραΐς  και  ούδενός  ετέ- 
ρου φροντίζοντες,  δταν  άκούσωσι  γίνεσθαί  πόθεν  χαράν,  τρέχου- 
3ΐν»  κτλ.  Φύλλον  85-ον  και  έξης•  υλαι  και  προοίμια  διδαχών. 
Φύλλ.  111-ον•  διδαχή  έπΙ  τη  θ'  Κυριακή  του  Ματθαίου.  Άρχ. 
«Της  μεν  εκκλησίας  ή  μέλλουσα,  του  δε  κ($σμου  ή  παρούσα  ζωή» 
χτλ.  Φύλ.  116•ον•  διδαχή  τη  ι  Κυριακή  του  Ματθαίου.  Άρχ. 
<Έκ  της  γής  τω  λογισμώ  εις  τήν  τής  σελήνης  σφαΤραν  άναβαί- 
>6ΐ>  κτλ.  Φύλ.  126-ον•  €1607.  Κυρ.  ιγ'  Ματθαίου>.  Άρχ. 
(Χρέος  έχετε  νά  ακούσετε  και  νά  καταλάβετε»  κτλ.  Φύλλ.  126-ον• 


236  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


«1607.  Κυρ.  ώ'  Ματθαίου».  Άρχ.  «Το  χαλον,  δπβρ  έχει  άπο- 
κτημένον»  χτλ.  Φυλλ.  137-ον•  «1607  Κυρ.  προ  της  Τψώσεω;>. 
Άρχ.  «Τα  της  επαγγελίας  ρήματα>  χτλ.  Φυλλ.  141^•  «1607 
σεπτ.  20.  Κυρ.  μετά  την  "ϊψωσιν  εν  Αίγυπτω».  Άρχ.  «"Οτι 
οϋχ  έδυνετο  ό  ημέτερος  νους»  κτλ.  Φυλλ.  150-όν'  «ϋβ  ρΛΟβ  1* 
ΟοιηβηίοΛ  ροβΐ  Ρ»8θ1ι&;  ιηοΓαΙβ».  Φύλ.  188-ον  «ϋοιηβηίοΛ  XII 
ίηοίάίά  15  (Ιίβδ  Λα^υδ^ί:  &88αιηρΙίο  Β.  V».  Άρχ.  «Συνή&εια 
εΤναι  χαΐ  δταν  ένας  βασιλεύς >  κτλ.  Φυλλ.  272  «Κυρεακη  της 
Όρ&οδοζίας>.  Άρχ.  «Καθώς  ό  ?]λιος  ετούτος  ό  αισθητός  έχει 
τόσην  δύναμιν  εις  τα  πράγματα  του  κόσμου  τούτου»  κτλ.  Φυλλ. 
290**  «Έν  τη  μνήμη  του  μεγαλομάρτυρος  Γεωργίου•  ^αχγ'  [= 
1603].  Ένπέπτωκεν  τώ  άγία>  καΐ  μεγάλω  Σαββάτω,  ήμεΤς  δέ 
μεταθέσαμεν  αυτήν  τη  όγδοη».  Άρχ.  «Βασιλική  τάςις  είναι  και 
οπόταν  δνας  βασιλεύς»  κτλ.  Φυλλ.  346  «1η  ν&ώϋ  υγρή  ίηδα- 
Ιδίβ  νίοΛ  1605  έν  τη  των  Εισοδίων».  Άρχ.  «"Οταν  θέλεις  να  γνω- 
ρίσης  τήν  μεγαλειότητα  του  άνθρωπου»  κτλ.  Φυλλ.  347^  «1607 
14  3ΐιηϋ,  ίη  Ολίγο».  Κυρ.  γ'  του  Ματθαίου.  Άρχ.  «Καθώς  εις 
Ενα  τόπον  σκοτεινον»  κτλ.  Φυλλ.  355-375  δλαι  και  σχέδια  ομι- 
λιών λατινιστί.  Φυλλ.  376^  «Περί  της  αγίας  τριάδος  διάφορα  θεω- 
ρήματα». Άρχ.  «Πολλοί  ευρίσκουνται  σφαλτοι  εις  τα  περί  θεού, 
διατί  άλλοι  θέλουσι  να  γνωρίσουν  τόν  θεύν  σωματικώς»  κτλ. 
Φυλλ.  396°^  «1607  7  (ϋ  3αηϋ,  β^'  Κυρ.  Ματθαίου».  Άρχ.  «θαυ- 
μάζεται ό  δνθρωπος,  δταν  όρα  γίνεσθαι  ά  ου  καταλαμβάνει  ή  διά- 
νοια του»  κτλ.  Φυλλ.  398-408^  υλαι  και  σχέδια  διδαχών  λατι- 
τιστί.  Φυλλ.  400^  «Τοιηαδ  2^*^,  ρΓΟ  βνΕΠββΙϋδ  ίοΐίυδ  »ηηί.  Περί 
του  Ζακχαίου.  Λου:  ιθ'».  Άρχ.  «Ζακχαΐε  σπεύσε  κατάβηθι.  βχ 
(Ιΐιί1)α3  νβΓΐ)ί8  ταύτα  συλλέγεται:  α-°^  δτι  το  θεΓον  τοις  καλόν  τι 
ποιησαι  προελομένοις  βοηθεί»  κτλ.  Φυλλ.  422^  «Έν  τη  Μετα- 
μορφώσει 1604».  Άρχ.  «Ένα  σπίτη  και  παλάτι  δσον  θέλει  να 
είναι  ώραΐον  και  ευμορφον»  κτλ.  Φυλλ.  454?  «Εις  τήν  Πεντη- 
κοστήν  1607,  24  μαιου,  έν  Αίγύπτω».  Άρχ.  «Διατι  σας  θεωρώ 
πάντοτε»  κτλ.  Φυλλ.  467°^  «Έν  τη  Κυρήνη  ^αχε  ίαννου.  ιε'»• 
διδαχή  λατινική. — Φύλλα  τινά  τούτου  του  κωδικός  ήσαν  ές  αρχή; 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  237 

άγραφα•  άλλ*  ό  πατριάρχης  Δοσί&εος  εγραψεν  έν  αύτοΤς  τα  σχε- 
δία πολ}ν5>ν  των  ίδιων  αύτου  ομιλιών  οίον  φύλλον  67*  «1672  δ[ς 
την  Χρίστου  γέννησιν».  Άρχ.  «Κα^ώ;  έχεΤνο  το  παλαιόν  τυταί- 
σιμον»  κτλ.  Φύλλ.  69^  Κυρ.  πρό  της  Χρίστου  γεννήσεως.  Άρχ. 
ιΌ  καλός  και  τέλειος  τεχνίτης»  κτλ.  Φύλλ.  7ΐΡ  •1680  έπΙ 
Σερμπάν  βοηβόνδα  εις  Μπουκουρέστη  του  Ευαγγελισμού*.  Άρχ. 
«Φυσικόν  πράγμα  εΤναι  ό  άνθρωπος  νά  χαίρεται»  κτλ.  Φύλλ. 
72Ρ  «Εις  τον  Νιπτήρα  1675  άπριλλίου  α'  έν  Άδριανουπόλει » . 
Άρχ.  €  Εγείρεται  έκ  του  δείτυνου  ό  Κύριος»  κτλ.  Φύλλ.  73? 
«1673  Ιουνίου  29  έρρέθη  εις  τό  μοναστηριον  του  Δούκα  βόντα 
εις  Γιάσιον,  παρούσης  τής  δέμνας  του  Στεφάνου  βόντα  Πετρου- 
τζέσκου,  οτε  ήν  6  Χουσεήν  πάσας  εις  τό  Χωτίνη  και  ό  αφέντης». 
Άρχ.  «Των  αποστόλων  ή  μνήμη  χαράν  προξενεί»  κτλ.  Φύλλ. 
73^  «1675  όκτ.  26  του  αγίου  Δημητρίου  έν  Άδριανουπόλεΐ'  ή 
περίληφις  του  λόγου,  δν  άπαντα  εις  πλάτος  έσυντύχαμεν  τούρ- 
κικα». Άρχ.  ιΔημιουργών  ό  θεός  τόν  κόσμον»  κτλ.  Φύλλ.  74^ 
«1686  όκτ.  7  έν  Βλαχία  και  έν  Κοτρεζάνη>.  Φυλλ.  80°^  «1691 
εΙς  τό  Πατριαρχεΐον,  εις  τά  άγια  θεοφάνεια».  Άρχ.  «ΕΤς  σοφός 
των  περίφημων»  κτλ. 

263.  Αυτόγραφος  κώδιξ  Κυρίλλου  του  Αουκάρεως  (1607- 
1615),  χάρτινος,  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  623  (μήκοί>ς  0,295,  πλ. 
0,205),  ων  δμως  άφείλετό  τις  ουκ  ολίγα  (φ.  1-15,  42,  44,  61-72, 
345-354,  500).  Τό  κείμενον  μονόστηλον.  Έν  τη  άρχη  τούτου  του 
κωδικός  υπάρχουσι  δύο  πρόσθετα  φύλλα,  έν  οΐς  γέγραιτται  «πί- 
ναξ  των  περιεχομένων  έν  τη  παρούση  βίβλω  διδαχών  Κυρίλλου 
του  Αουκάρεως,  πατριάρχου  Άλεςανδρείας  καΐ  μετά  ταύτα  Κων- 
σταντινουπόλεως » ^. 

1.   «1615    φευρου.   6  έν  Τριγοβίστω    της  Βλαχίας,    τη  Κυ- 

*  Αί  έν  τω  10  χώ^ιχι  του  έν  Κωνσταντινουπόλει  Έλλην.  Φιλολογ.  Συλλόγου 
περι^χό{^ι(ναί  39  πρώτακ  του  Αουχίρεως  έ^τιστολαι  πηγάζοοσιν  ά\ιίαως  έχ  του  νυν  2β8-ου 
τούτου  χώδ(χος  του  Μετοχίου,  φ.  24-54.  Τάς  έν  τω  χώδιχι  του  Συλλόγου  έπιστολάς 
άπηρίθμησ^  >ν£πτομερώς  έν  τφ  άρχαιολογιχω  του  Συλλόγου  παραρτήματι  (τ.  Κ'-ΚΒ', 
1892,  σ.  87-88),  τά  δέ  τούτων  αντίγραφα  μκίυ  χατεχώρισεν  ό  έ.  Ιιβ^&ηά  έν  τ^  Βί- 
1>Ιίο^&ρ1ιί6  1ΐ6ΐ1έηίς[ΐιβ. 


238  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ριαχτ|  της  Όρθοδοζίας».  Άρχ.  «Ή  σημερινή  ημέρα  έχει  μέγα 
καύχημα  είς  ταϊς  ήμέραι;  όπου  μετρούνται  αναμεταξύ  της  αγίας 
τεσσαρακοστής»   κτλ.,  φ.   16*. 

2.  «1615,  5  πΐίΐΓίϋ  ίη  Τη^ονίβΙο».  Κυριακή  β'  της  τεσ- 
σαρακοστής, φ.   18*. 

3.  Σημείωμα,  έχον  οδτω•  «ΟοΓΠθΙίαδ  Η&§&^  ΟΓΕίΟΓ  ΡΙαηάβΓ. 
ΡΛυΙαδ  ΡίηάβΓ,  ογλΙογ  Αηςίνδ.  ΟβοΓ^ίοδ  Α1)1)Ε8  ΑΓοΙιίθρ•  Οαη- 
(α&ηβηδίδ  ίη  Αη§1ί&.  ^ο&ηη68  νίί;βη1)θΓ8Ηΐ  ιηίηίδίβΓ  νβΓΐ)ί  ϋο- 
ιηίηί  ίη  &α1&  ρηηοίρίδ  Μ&ιΐΓΪϋί•  Εάα&Γάαδ  Α1)1)&δ  Αη^ΐυδ.  ΑοΙιί- 
Ιβδ  Ηθ,Γΐθγ  Β&νο  ΟΓ&ΙοΓ  ΟαΐΏδ.  δγηιοη  0οη(ΑΓ6ηαδ  ϋ&ίΐυδ,  βι^ηβδ. 
ΟΙΐΓίδΙοίοπίδ  Λ^ΛϋβΓ  1)&ί1ιΐ8.  ΙιΟΓβηζο  ΜοΓβδίηί  οοηβαΐ  ίη  Αβ^γρΙο. 
Μ&ΐΐιβιΐδ  Ο&δβοηί  ηιβάίοαδ.  Μ&Γοηδ  Ρ&Γα(;&  οοηδίιΐ  ίη  Αβ^γρίο». 

4.  Αλφάβητα  κρυπτογραφικά  του  Αουκάρεως,  δι'  ών  ούτος 
έγραφε  προς  τινας  έπιστολάς,  φ.  22*-22β.  Επιγραφή•  «ΌίνβΓδθ 
ζίβ^Γβ  ηιίβ.  ^α6δ(Α  Ιιο  Ι&δοίΑίο  &1  ηιίο  ρ&ρ&  ΟβΓ&δδίπιο,  ςα&ηάο 
ρΛδδί  άί  Ο&ίΓΟ  1611».  Είτα  δτερον,  ου  ή  επιγραφή•  «^ΰ6δ(& 
Ιιο  Ιοδοί&ΐο  ε1  ηιίο  ΟΙίΓγδΙοίοΓΟ  ρ&δΙβΓβάο  άί  ΟοηδΙ**  1613». 
Και  πάλιν  Ιτερον,  ου  ή  επιγραφή•  €^αβδί;2ι  Ιιο  Ι&δοίΛίο  λ1  111°^^ 
ΟοΓηβΙίο  Η8ΐ§&  Επι1)ΛδθίΛΐθΓβ  άί  ΡίΛηάΛ».  ΚαΙ  πάλιν  δτερον  €&! 
ρ&ρα  Τΐιβοβίο». 

δ.  «Κύριλλος  *Αλεςανδρβίας  Ταφαήλ  Κωνσταντινουπόλεως  πα- 
τριάρχη».  Άρχ.  ιΑα&εΐν  ήμας  έδυνήθη»,  φ.  24*.  £.  Ι,β^ΓΛηά, 
Βί1)1ίθ8Γ8,ρ1ιίθ  ΙιβΠέηίηηβ;  ΧΥΙΡ  δίέοΐβ,  τ.  IV,  σ.  234. 

6.  «Κύριλλος  τοις  κληρικοΓς  του  Οικουμενικού  θρόνου».  Άρχ. 
«Απολογία  ου  χρήσομαι»,  φ.  24^.  I^β6^^,ηά  σ.   235. 

7.  «Κύριλλος  Μελετίω  τω  Βλαστω,  τω  έν  τξ  Κρήτη».  Άρχ. 
ιΉ  των  σων  ρημάτων  δυναμις»,  φ.  26^.   I^6§^Αηά  β.  233. 

8.  «Κύριλλος  Μελετίω  τω  μικρω  λογοθέτη  της  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας». Άρχ.  «ΤυραννΙς  μεν  ην  ου  μικρά»  κτλ.  φ.  27*.  1<β^αηά  σ.  237. 

9.  «Ό  αυτός  Ίέρακι  τω  μεγάλω  λογοθέτη».  Άρχ.  «Και  σου 
μεν  ή  λογιότης»,  φ.  27*.  Ι,β^Ληά  σ.  238. 

10.  «Κύριλλος  τω  Ήρακλείας  Διονυσίω».  Άρχ.  «Εί  μεν  αυτός 
αφειδώς»   κτλ.,  φ.   27?.  I^β§^ί^ηά  σ.  238. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕίΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  239 


11.  €  Κύριλλος  Γαβρά  τώ  μεγάλω  σχεαοφϋλαχι » .  Άρχ.  ιΟύχ 
δτι  σχολάζομεν»,  φ.  29".  Ιίβ^Γαηά  σ.  241. 

12.  «Κύριλλο;  Γεωργία)  τω  μεγάλω  ρήτορο.  Άρχ.  «Ούχ 
άλλως>   κτλ.,  φ.   241.   ί•β§ΓΕηά  σ.   241. 

13.  «Κύριλλος  τω  Σοφιανω».  Άρχ.  «'^Ητησας  εντεύθεν  απο- 
δήμων», φ.   30^  Ι,ββΓΒ,ηά  σ.  242. 

14.  «Κύριλλος  Γαβριήλ  Παντογάλω  τω  ίεροδιαχόνω  έχ  Σιτείας 
της  Κρήτης».  Άρχ.  «Διττά  τά  παρά  σου»  κτλ.  Ιιβ^ΛΤίά  σ.  243. 

15.  «ΙΙΡ^  81^^®  ίη  Οβδοί&Ιο  Αη^ΐο,  ΤΙιοιπΛδο  ΟΙονβΓ».  Άρχ. 
«Ιιβ  ιηοΐΐο  ίι  ηοί  ^Αΐβ>  κτλ.,  φ.  31°^.  Έγράφη  «ίη  Ολίγο  1608, 
αΐΐί  24  πιαςςίο». 

16.  «Κύριλλος  τω  Ήρακλείας  Διονυσίω».  Άρχ.  «Όλίγας  μέν 
ή  παρούσα»,  φ.   3ΐΡ.  Ι,ββΓαικΙ  σ.  244. 

17.  «Κύριλλος  Άνθίμω  μΐ]τροπολίτη  Άδριανουπόλεως».  Άρχ. 
«Το  του  τόπου  διάστημα»,  φ.  32^  ΙίββΓΛπά  σ.  250. 

18.  «Κύριλ}.ος  Μαςιμω».  Άρχ.  «Απήλθες  ημάς  έν  ασφά- 
λεια καταλιπών>,  φ.   32?.  Ιιθ^&ηά  σ.  251. 

19  «Κύριλ)νθς  τω  κυρ  Νεοφύτω  τω  οίχουμενιχω  πατριάρχη». 
Άρχ.  «Ήξίωσεν  ήμας  ό  Κύριος»,  φ.   33".  I^^8ηιηά  σ.  244. 

20.  «Κύριλλος  Μιχαήλω  τω  έχκλησιάρχη » .  Άρχ.  «Χάριτος 
ην  (Γ^άπλεω»,  φ.  34".  Ιιθ^αικί  σ.  246. 

21.  «Τοις  απανταχού».  Άρχ.  «Ή  του  φιλάνθρωπου  θεού 
πρ4ς  ήμας  κηδεμονία»,  φ.  34^.  Ιιβ^ΤΛπά  σ.  247. 

22.  Μαξίμω.  Άρχ.  «Όσιώτατε  παπα  κυρ  Μάξιμε»,  φ.  35^ 
Ι^βρ•ωιά  σ.   251. 

23.  «Κύριλλος  Άββακούμ».  Άρχ.  «Άγαθων  ουχ  όποιωνοΰν» 
Χ^λ.,  φ.   37*.  Ιιβ^ΓΕπά  σ.   248. 

24.  «Νεοφύτω  τω  οίκοομενικω  πατριάρχη  Κύριλλος».  Άρχ. 
«Ήνίασεν  ήμας»,  φ.  38".  Ιιβ^ΕΐκΙ  σ.  253. 

25.  «Άββακούμ  τω  ίερομονάχω  Κύριλλος».  Άρχ.  «Ουδέ  σε 
4?06ΐν»,  φ.   38^.  ΙιββΓΛηά  σ.  254. 

26.  «Μιχαήλω  τω  μεγάλω  έκκλησιάρχη » .  Άρχ.  «Δικαίαν 
^[Αίδΐς  άποίσειν»  κτλ.,  φ.  39.  Ιιβ^Γ&ικΙ  σ.  255. 


240  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΚ 


27.  «Κύριλλος  Μαζιμω  τώ  Ιβρομονάχω».  Άρχ.  «Ούχ  οΤμαι 
δεΐν  σε  πάντως  διδαχθηναι»,  φ.   39^.  I^β§Γ8ηά  σ.  256. 

28.  «Διονυσία)  Ηράκλειας  Κύριλλος».  Άρχ.  «θεραπεύεις,  δι* 
ων  γράφεις  τεχνηέντως»,  φ.  41*.  Ι^β^&ηά  σ.   257. 

29.  Ακέφαλος  επιστολή,  ης  ή  αρχή•  €  -  -  -  καχουχούμενοι 
καΐ  πλεΐσδ'  Ετερα»,  φ.  43°^.  Ι^θ^Γθηά  σ.  258. 

30.  «Νεοφύτω  τω  Άρκολέω,  τω  ίερομονάχω,  τω  έκ  Τεθύμνης». 
Άρχ.  «^Ηδη  σου,  τάλη&ές  γαρ  λέγειν  έξέστω  » ,  φ.  43?.  Ιίβ^ΓΛηά  σ.  259. 

31.  Μέρος  επιστολής,  δπερ  άρχεται  από  των  λέξεων  « 

δι'  δτι  το  δοθέν  σοι  παρά  θεού  τάλαντον»,  φ.  45*.  Έγράφη   έν 
Αίγύτττω  (^ζριζ',   μεταγειτνιώνος  ι'). 

32.  «Νεοφύτω  τω  οίκουμενικω  πατριάρχη».  Άρχ.  «Όσάκις 
ημέτερος  άφικνεΐται»,  φ.  45*.  Ιιβ^ΓΛηά  σ.   260. 

33.  «Γράμμα  σταλέν  εις  την  Αίνδον».  Άρχ.  «Έκ  της  άνε- 
νεχθείσης  ήμΤν  αναφοράς»,  φ.  45^.  I^6^&ηά  σ.  260. 

34.  «Ιωάννη  τω  χαρτοφύλακι,  τω  ίατρω,  έν  Κυδωνιά  της 
Κρήτης».  Άρχ.  «Τίμα,  φησίν  ή  Γραφή>,  φ.  46^.  Ιιβ§ΓΑηά  σ.  261. 

35.  «Ίλαρίωνι  τω  σοφωτάτω  ιερομόναχο».  Άρχ.  «Βραχέως 
πάνυ  και  οΐά  τις  χΐάκων»,  φ.   47*.  ΙίββΓ&ηά  σ.  262. 

36.  «Ήσαία  τω  Μπαλαμπάνω,  τω  έν  Πολωνία».  Άρχ.  ι  Ιδού 
σοι  έγένετο»,  φ.  47*  Α.  Ρ.-ΚέΓΕΐηβιΐ8,  ΟοιηιηαηίοαΙίοηδ  ίΛΐΙβδ 
Λα  νΡ  οοη^τόδ  ίίΓοΙιέοΙ.  ίβηυ  ^  ΟάβββΗ.  ΟάβδδΑ  1888,  II,  σ.  3. 
ΤργΛΗ  VI  β,ρχβΟΛΟΓ.  θ'ΐ>Ϊ3ΑΛ  ΒΈ  Ο^βοοΐ.  0^600»  1888,  τ.  II, 

σ.   179.  Ιι€8Γ»η<1  ^•  263. 

37.  « Ένταλτήριον  ,αχι'»,  ου  ή  αρχή•  «Παρά  πολλών  των 
έπΙ  ίερωσύνη»   κτλ.,  φ.  48*. 

38.  «Περί  Ήσαΐου,  κατά  Τισαροβίου  την  έπισκοπήν  κρατούν- 
τος της  Αεοντοπόλεως  έν  Πολονία».  Άρχ.  «Ή  των  νόμων  Ισχύς», 
φ.  48?.  Α.  Ρ.-ΚέΓ8,ιηβα8,  ϋοοτιιηβηΐδ  ρΛίπΕΓοΙίΕΐιχ  έν  τοΓς  'ΓργΛΗ 
VI  ΛρχβΟΛ.  ο•Β•63ΛΛ,  '^'  ΙΙ>  σ.  180.  ΙίββΓΕπά  σ.  263. 

39.  «Ααυρεντίω  τω  Μαρίνω  τω  έν  τη  Κρήτη  ίερομονάχω 
καΐ  καθηγουμένω  της  μονής  του  αγίου  Αντωνίου  του  Βροτισίου». 
Άρχ.   «Αύπης  ην  εμπλεως»,  φ.  49Ρ.  Ιιβ^ΓΛηά  σ.    265. 


ΠΑΪΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    Ι£Ρ0>:0Λ ΓΑΙΩΝ.  241 

40.  «Μελετίω  τώ  Βλαστώ,  τω  ίερομονάχω  χαΐ  διοασχάλιο». 
Άρχ.   «Το  πάνυ,  δσον  αν  ειποι  τες»,  φ.    50.   Ι/θ^ΓΛηά  σ.  206. 

41.  ϋοϋΟΓβ  ^ο&ηη^  Μυηηιιη.  Άρχ.  «Βί  ιηοϋα  οοηδοΐβ,- 
Ιίοηβ  €1  β  δΐ&ΐο  Ιι&νβΓθ  ρβΓ  Γθίδΐΐίοηβ  ά'αΐοαηί»  κτλ.,  φ.  51  Ρ. 
Έγράφη   «ίη  Αίθδδί&ηάηίΐ)   1611,  δθρί.   28». 

42.  «Ρβί;Γ0  ΟαΓβΓθο  άοίίοΓβ  ίη  ιηβάίοίηίΐ».  Άρχ.  «Γοδίοπηβ 
Ια  ΓθΙ&Ιίοηβ  Ιι&νυΙο»  χτλ.,  φ.  52.  Έγράφη  «ίη  Αΐβδδαηάηίΐ 
1611,  δβρί.   28  >. 

43.  «8ίηιοη  ΤΓ&ηιίηί  (?)  ά*"  βί  ΟΕνβ,ΙίβΓ».  Άρχ.  « Η&1)1)ί8,ηιο 
οοη  3ΐ8δΕί>   χτλ.,   φ.   52^.  Έγράφη    ίη    ΑΙΙβδδ.    1611,   28  δθρί. 

44.  «01™<>  Ζυαηηβ  ΟαΙΙβΓβί».  Άρχ.  «8β  άορρο  ί1  πίοΓηο> 
χτλ.,  φ.   53«.  Έγράφη  ίη  Αίθδδ.    1611,   28  δβρΙ. 

45.  «0Γ«  Μίοΐιίθΐ  0»11βΓ§ί»,  φ.  54^  Ιη  Αίθδδ&ηάπα  1611, 
28  δβρί. 

46.  «Μελετίω  τώ  Βλαστω».  Άρχ.  <'Όσον  ηΰφρανας  χαΐ  αυ- 
!>'.ς>,  φ.  54?.  Ι,θ^Γδίηά  σ.   268. 

47.  «Ένταλτήριον  έμόν»  (1612),  ου  ή  άρχή'  «Ή  του  κυ- 
ρίου Ίησου  Χρίστου  πρόνοια»,   φ.  5δ°*. 

48.  «"Ετερον  έ^/ταλτήριον  ούχ  έμόν>.  Άρχ.  «Ό  του  θεού 
θεός  Λόγος»,   φ.   55^^. 

49.  «Γράμμα  δια  όφφίχιον  έμόν».  Άρχ.  «Ή  ευπρεπής  της 
'/αθ'ήμας  των  ορθοδόξων  χριστιανικής  έχχλησι'ας  συνήθεια»,  φ.  56^. 

50.  «Τόμος  γεγονώς  παρά  Νεοφύτου  Κωνσταντινουπόλεως 
^ρ1  του  δυο  αδελφούς  δυο  άδελφάς  εχειν  εις  γυναίκας».  Άρχ. 
«Τής  ημών  μετριότητος  συνοδικώς  προκαθημένης >,  φ.  δΤ**.  Σύν- 
ταγρίΛ  των  θειων  και   ιερών  κανόνων,  τ.   V,   σ.    156. 

51.  «Τω  μεγάλω  σκευοφύλακι  τω  Λασκάρει  τω  Τουσαίτω». 
Αρχ.  «Ουκ  έδύνατο  ή  και  άλλοτε»  κτλ.,  φ.  58?.  1/θ§Γ3,ηά  σ.  289. 

'  52.  «ΡοΙ;βηϋδδίηιίδ  αο  οΐιπδΐίαηίδδίπιίδ  άοπιίηίδ  8ίαί;ί1)ΐΐδ  ^ηα- 
ΚΙ)α8  οοηίβάβΓ.  ρΓονίηοί&Γαπι  Ρΐαηάηαβ»,  φ.  59'^-60?.  Έγράφη 
*ίη  ΥλΙεοΙι!»  1613,  9  δθρί.  δίγΐο  ηυονο». 

53•  Δυο  όμιλιαι  ρηθεΐσαι  έν  Τριγοβίστω  έτει  1614-ω,  φ.  74?. 

54.    «1614  ίη  Υαΐ&οΐιίβ,   Κυριακή    προ  της  Χρίστου  γεννή- 

IV.  16 


242  κατάλογοι:  ελλ.  χειρογράφων 


σεως>.   Άρχ.    ιΌ  λογαριασμός  είναι  και  Ενας  ανί^ρωττος  όπου  νά 
έχει  μίαν  άσ&ένειαν  κτλ.,  φ.   8δ". 

55.  «,Α/^^  ^^  Τριγθ|3ίσιΐϋ  της  Βλαχίας.  Ε:ς  την  γέννησ&ν 
του  Σωτηρος».  Άρχ.  «Μία  πόλις  όπου  νά  εΤναι  εις  την  έςου- 
σίαν»   κτλ.,  φ.   89^.  ΕΧτα  Ετεραι  διδαχαΐ  του  αύτου  έτους. 

56.  «Τα  τη  ημετέρα  χρεία  αρμόζοντα  εκ  των  περί  ψ«χής>, 
φύλ.  10Ρ. 

57.  «1614  ίη  ΒαοοοΓθδΙί  έν  Μπουκορέστι,  εις  τα  εγκαίνια 
του  μοναστηρίου  της  Αγίας  Τριάδος»  Άρχ.  «Αναπαυμένος  ην 
ό  θεός»   κτλ.,  φ.  115*. 

58.  «1613,  28  ηονθΐηΙ)Π8  ίη  6ί&8δί.  Κυριακή  Λουκά  ιγ'». 
Άρχ.  «Ή  μεγάλη  πλάνη  από  την  οποίαν  νικαται  ό  άνθρωπος» 
κτλ.,  φ.    120'*.  Έπονται  ετεραι  όμιλίαι  του  αύτου  έτους. 

59.  «1614  ίη  6ί888ί  ιη&Γΐϋ  13,  Κυριακή  της  Όρθοδοζίας>. 
Άρχ.  «Ειχεν  σχεδόν  τον  κέσμον  δλον  νικημένον»,  φ.  171*  κέ. 
ΕΓτα  Ετεραι  όμιλίαι  του  αύτου  έτους. 

60.  «1609,  Κυρ.  β^  κατά  ΜατδαΤον>.  Άρχ.  «"Οταν  όνους 
του  άνι^ρώπου»  κτλ.^  φ.  200.  Είτα  (μέχρι  φ.  297)  Ετεραι  όμι- 
λίαι του  αύτου  έτους,   ρη&εΐσαι  έν  Αιγύπτω. 

61.  Έκλογαί  από  τοο  παιδαγωγού  Κλήμεντος  Άλεςανδρέως, 
φ.    300  κέ. 

62.  «1610  αΐΐί  4  πιβ,ηίο  ίη  Αε^γρΙο,  Κυρ.  β'  της  μ'». 
Άρχ.  «Καθώς  δταν  έχει  τινάς  άνθρωπος  ένα  άκρφό  πράγμα» 
κτλ.,  φ.  304°^.  Είτα  έτεραι  διδαχαΐ  του  αύτου  έτους  (μέχρι  φ. 
437),  ρηθεΤσαι  έν  Καΐρω. 

63.  «1611,  3  πιβ,Γϋί  ίη  Αβ^γΡ^ο,  Κυρ.  δ'  της  μ'».  Άρχ. 
€  Καθώς  άνάμεσον  εις  έκεΤνα  όπου  ό  θεός  έκαμεν»  κτλ.,  φ.  438. 

64.  «,Αχια'  έν  Άλεξανδρεία.  Κυριακή  πρό  της  Τψώσεως». 
Άρχ.  «Μετρουντες  και  κοιτάζοντες  την  φύσιν  των  πραγμάτων», 
φ.  444.  Είτα  (μέχρι  φ.  490)  όμιλίαι  διάφοροι  του  αύτου  έτους, 
ρηθεΐσαι  έν  Άλεςανδρεία.  Ή  έσχατη  έρρήθη  τη  ΙΟ-Τβ  του  μη- 
νός νοεμβρίου. 

65.  «1611,   19  ίίΐηηυαηί,  ίη  ΡθΓίΐ  άί  ΟοηδΙ&ηΙίηοροΙί,  Κυ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  243 


ρίοχή  περί  των  δέκα  λεπρών.  Αουχ.    17  >.  Άρχ.    €'^Αν  ?σως  καΐ 
ό  δν&ρωπος  όπου  στέκεται  εμπρός  τόν  ηλιον»   κτλ.,  φ.   491®. 

66.  «1611  ί&ηηααηί  26  ίη  Οοηδί&ηίίηοροϋ.  Κυριακή  Ζακ- 
•/αίοϋ>.  Άρχ.  €Διατί  ό  θεός  από  τα  καλά  όπου  ζήτα»  κτλ.,  φ. 
498".  Ε7τα  όμιΚίαι  διάφοροι  του  αύτου  έτους. 

67.  «1612  μαρτίου  α  ίη  ΟοηδίΛηϋηοροΗ.  Κυριακή  της  Όρθο- 
δοξίας».  Άρχ.  €Διατί  ή  σήμερον  ήμερα  είναι  ήμερα  χαρμόσυνος; 
επειδή  καλείται  ήμερα  Όρθοδοςίας,  όπου  ορθοδοξία  δεν  λέγεται 
5λλ•,  παρά  εκείνη  ή  αληθινή  πίστιςι   κτλ.,  φ.   521^-531^. 

68.  «1612  μαρτίου  η'  εν  Γάλατα.  Κυριακή  β'  της  αγίας  μ'>. 
Άρχ.  €Άν  ϊσως  καΐ  άπό  άλλα  πολλά  και  θαυμαστά  σημεΐα»  κτλ., 
φ.  532-539.  Είτα  διάφοροι  όμιλίαι  του  αύτου  έτους  (φ,  540-623), 
ρηθεΐσαι  έν  Κωνσταντινουπόλει.  Σημειούσθω  δέ,  δτι  πάσαι  αϊ  εν 
τούτω  τω  τεύχει  διδαχαί    του  χ\ουκάρεως  εισίν    έν  συνόλω   103. 

264.  Τεύχος  χάρτινον,  δπερ  ήν  πρότερον  της  μονής  «Της 
Αγίας  Αναστασίας» ^  Τα  φύλλα  1-219  έγραψε  χειρ  της  ιε'  έκα- 
τονταετηρίδος•  ωσαύτως  ετέρα  της  αυτής  εποχής  τά  φύλλα  216- 
280  και  294-295"  και  πάλιν  έτερα  τά  φύλλα  281-293"  τά  δέ 
φύλλα  286-287  προσήκουσιν  έτέρω  τινί  τεύχει*  καΐ  τά  κατόπι 
ο6ο  φύλλα  (298,  298)  προσήκουσι  πάλιν  έτέρω  τινΙ  τεύχει  της 
ιο'  εκατ.   Τό  κείμενον  μονόστηλον. 

1.  €Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Νείλου  λόγοι  ασκητικοί, 
"ρος  ώφέλειαν  ψυχής  και  άσφάλειαν».  Άρχ.  €  Φιλοσοφείν  έπετή- 
οδϋσαν»,  φ.   1-37.  Μί^ηβ  τ.  79,  σ.   720. 

2.  «Του  αυτο\)  προς  Μαγνησίαν  τήν  διάκονον  Άγκυρας  περί 
άχημοσύνης » .  Άρχ.  «Πρώην  μέν  προς  τούς  άμελέστερον»,  φ.  37. 
Μίριβ  τ.  79,  σ.  968. 

3.  «Του  αύτου  λόγος,  έν  ω  νουθεσίαι  πνευματικαί,  ηθικός 
χαί  πολυμερής».  Άρχ.  «Πολυμερώς  καΐ  πολυτρόπως»,  φ.  7 2 Ρ. 
Μίρβ  τ.  79,  σ.   1280. 

^  ΙΙερι  της  μονής  τούτης  ορα  Π.  Πατταγεωργίοο  «Έχορο|Αήν  ει;  τήν  βασιλιχήν 
XII  -βτριαρχίχήν  μονήν  της  αγίας  Αναστασίας  της  Φαρ|ΐ.αχολϋτρ•.ας  τήν  έν  τη  Χαλ- 
««χτ^».  ΒνζΛηΙίηίδοΙιβ  ΖβίίδοΙίΓίίΙ,  τ.  ΥΠ,  σ.  57-82. 


244  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

4.  «Του  αοτο\),  ήνίκα  ην  έν  Κωνσταντινουπόλει  μετά  το& 
μακαρίου  Ναζιανζηνόυ,  επιστολή  δογματική,  περί  της  άγιας  τριά- 
δος, προς  τους  έν  τη  πάτριοι  μονάζοντας».  Άρχ.  «Πολλάκις  έ&αύ- 
μασα»,  φ.   75^ 

5.  <Τοΰ  αύτου,  οτι  διαφέρουσι  τών  έν  πόλεσιν  ασκουμένων 
οί  έν  έρήμοις  ήσυχάζοντες,  κδν  πολλοίς  τών  απείρων  το  εναντίον 
δοκη».  Άρχ.  «Τέχνης  μεν  άπάσης  τα  τεχ^/ητά  κρίνοντες*.  Μί^ηβ 
τ.  79,  σ.  1061. 

6.  «Του  αύτου  λόγος  προς  Ευλόγιον  μοναχόν».  Άρχ.  «Οί  τον 
ουράνιον  χώρον  τοις  πόνοζς  νεμόμενοι»,  φ.  96**.  Μί^ηβ  τ.  79, 
σ.    1093. 

7.  «Του  αύτου  λόγος  προς  τον  αυτόν  περί  τών  άντιζύγων  τών 
αρετών  κακιών».  Άρχ.  «Άναγκαΐον  δε  ηγούμαι»,  φ.  113?.  Μί^ηβ 
τ.  97,  σ.  1140. 

8.  «'ϊποτύπωσις  ακριβής  και  πάνυ  ωφέλιμος  τοις  μοναχοΐς, 
πώς  δεΤ  εΤναι  και  τί  ποιεΤν  διεςιουσα».  Άρχ.  «Πας  αν&ρωπος  ό 
άρτι  τώ  κόσμω»   κτλ.,   φ.    116°^. 

9.  «Στίχοι  του  μονάχου  κυρου  Ιωσήφ  του  Στιλβή,  ών  ή 
άκροστιχίς•  Κύριε  Ίησοΰ  Χριστέ  ό  θεός  ημών,  έλέησον  ήμάς>. 
Άρχ.    «Κόσμον  μισήσας,   μή  τρυφήν  τούτου  θέλε»,   φ.    12 Ρ. 

10.  «"Έκθεσις  άπασών  τών  αγίων  συνόδων,  τοπικών  τε  και 
οικουμενικών,  ως  έγέ">οντο  κατά  καιρόν  καΐ  χρόνον  και  τόπον» 
κτλ.  Άρχ.   «Έν  τοις  χρόνοις  Αύρηλιανοΰ»,  φ.   122**. 

11.  «Επιστολή  του  αγίου  Γρηγορίου  του  Σιναίτου,  πεμφθει- 
σα  προς  τίνα  γέροντα  ήσυχαστήν,  αίτήσαντα  γράψαι  αύτώ  περί 
του  πώς  δεΤ  καθίσαι  έν  τω  κελλίω,  και  περί  άλλων  πολλών  υπο- 
θέσεων».   Άρχ.     «Ποτέ    μεν    έπι    σκάμνου    τό    πλείστον»    κτλ., 

φ.    126?. 

12.  «Διδασκαλία  του  μεγάλου  Μακαρίου  του  Αιγυπτίου»  Άρχ. 
«Όλος  ό  άγων  του  αντικειμένου»   κτλ.,   φ.    135^. 

13.  «Λόγος  ωφελείας  μεστός,  περί  φυλακής  καρδίας  και  περί 
προσοχής  νοός.  Νικηφόρου  μονάχου  και  πρεσ[5υτέρου  του  Βλεμί- 
δο(υ)ς».   Άρχ.    «Έν  τω  ονόματι  του  κυρίου  ημών»,   φ.    136^. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΝ.  245 


14.  «Του  οσίου  πατρός  ημών  Συμεών  του  Νέου  θεολόγου, 
::ρ6σ^υτέρου  καΐ  ηγουμένου  μονής  του  αγίου  Μάμαντος  της  Ξη- 
ροζε'ρχου,  στίχοι  της  '.ερας  προσευχής».  Άρχ.  «'Όστις  βούλεται 
το  φώς>,   φ.    137^. 

15.  «Περί  προσοχής•.  Άρχ.  «Χρή  τον  έντυγχάνοντα  την  πα- 
ροϋίσαν  πυχτίδα»,  φ.   138°^. 

16.  «Εΐδησις  μιχρά  περί  ησυχίας  Γρηγορίου  μονάχου  του 
Σιναΐτου  προς  τον  χατεπώνυμον  άδελφόν  του  αύτου  δρους  Σίνα,  αιτή- 
σαντα  μετά  πίστεως».  Άρχ.  «Ιδού  χατά  την  χέλευσίν  σου»,  φ.  143ί^. 

17.  «Προοίμιον  περί  τών  ενεργειών  της  χάριτος,  των  έχ  της 
εϋχης  γινομένων  χαΐ  τών  εκ  της  πλάνης  ιδιωμάτων*  του  αγίου 
Γρηγορίου     του    Σιναίτου».    Άρχ.     «*Εδει     μεν     ήμας     είπεΓν», 

φ.  1δΟ?. 

18.  «Νουθεσίαι  γέροντος  προς  ^εωτεροΊ  άδελφόν».  Άρχ.  «Γέ- 
ρων τ'.ς  έκά&ητο  εις  τον  κόλπον  του  μακαρίου  Αντωνίου»,  φ.  155Ρ. 

19.  Συμεών  του  Νέου  θεολόγου  «κεφάλαια  πρακτικά  και 
δεολογικά  ρ'».   Άρχ.  «θεός  τοΤς  μεν  σωματικώς  όρώσιν»,  φ.  171. 

20.  «Του  αυτού  δτερα  κεφάλαια  πρακτικά  ρ'».  Άρχ.  «Απαρχή 
Χριστός,   μεσότης»    κτλ.,   φ.    185". 

21.  «Διάλογος  σχολαστικού  τίνος  προς  Συμεών  τον  Νέον 
θεολόγον».  Άρχ.  «Τί  ην  έν  τω  κόσμω  προ  του  κόσμου»,  φ.  199''. 

22.  Του  αύτου  περί  του  φεύγειν  τους  λοιμούς  και  φθορο- 
ποιούς τών  ανθρώπων.  Άρχ,  «Πας  δστις  τον  θεόν  εύρεΓν  ^ου- 
λεται»,  φ.    200?. 

23;  Τόυ  αύτου  «έτερος  λόγος,  πώς  ψυχή  διά  πίστεως  και 
"^ς  τών  εντολών  του  Χρίστου  εργασίας  καθαίρεται  και  τήν  έ; 
ουοϋς  του  παναγίου  πνεύματος  ενδύεται  δύναμιν  και  θεόν  κατα- 
ί'-οϋται  ιδεΐν  και  οτι  δεΤ  τους  θέλοντας  τών  του  θεού  αγαθών 
ΐί^ιτ^^χεΤν  μετά  χαράς  ύπομένειν  πάσαν  θλΤψιν  και  κακοιτάθειαν 
'^ι  "ειρασμόν  έπερχόμενον  πώς  δε  δεΓ  §καστον  εαυτόν  έπισκέπτε- 
^^«ι,  ει  αςιός  έστιν  εις  βασιλείαν  θεού  είσελθείν».  Άρχ.  «Ξένα 
'>2άματα  όρα  νους»,  φ.    208ιΙ 

24.    «Έκ  της  συγγραφής  του  οσίου  πατρός  ημών  Συμεών  του 


246  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡίϊΓΡΑΦΩΝ 

Νέου  θβολόγοα  τυερί  γνώσεως  πνευματιχης»   χτλ.  Άρχ.  «"Έοιχεν 
ή  ΤΓ^ευματιχή  γνώσις»,  φ.  212". 

2δ.  «Του  οσίου  πατρός  ημών  Δωροθέου  λόγοι  ψυχωφελείς 
διάφοροι,  έν  οΤς  και  περί  του  άβ|3α  Δοσιθέου>,  φ.  216".  —  «Του 
έν  άγίοις  πατρός  ημών  άβ^δ  Δωροθέου  διδασχαλίαι  διάφοροι  προ; 
τους  αύτου  μαθητάς,  άναχωρήσαντος  αύτου  έκ  της  του  άβ[3ά  Σε- 
ρίδου  χαι  τό  Τδιον  συν  θεώ  συστησαμένου  μοναστήριον  μετά  την 
του  ά|3βδ  του  προφήτου  Ιωάννου  τελευτην  χαι  τελειαν  σιωπήν,  του 
ά|3βα  Βαρσανουφίου».  Άρχ.  «Περί  άποταγής  λόγος  |3'.  Έν  άρχη, 
δτε  έποίησενι  χτλ.,  φ.  220  [Μί^ηβ  τ.  88,  σ.  1617  χέ].  Φύλ.  280? 
«Του  αύτου  επιστολή  προς  άδελφόν,  έπερωτήσαντα  αυτόν  περί  αναι- 
σθησίας ψυχής  και  περί  ψύζεως  αγάπης,  λόγος  ιθ°«:-  ζήτει  αυτόν  εις 
τό  τέλος  του  βι3λίου  (φ.  294-295),  τόν  περί  αναισθησίας  λόγον*. 

26.  [Του  οσίου  Νίκωνος  παγχόσμιον],  «Ερμηνεία  των  έ^/το- 
λών  τοδ  κυρίου  ημών  Ίησοΰ  Χρίστου*  λόγος  διαλαμβάνων  περ: 
της  υποθέσεως  του  βφλίου».  Άρχ.  «Αϋτη  ή  βίβλος  τάς  του  Κυ- 
ρίου ημών  έντολάς  χαι  τάς  τούτων  ερμηνείας  περιέχει»,  φ.  281- 
293.  Κείμενον  ατελές.   Πρβλ.  Ίεροσ.   Βιβλιοθ.  τ.  II,  σ.   481. 

27.  Δύο  μεμονωμένα  φύλλα,  φ.  296-297.  Άρχ.  «  -  -  -  ή 
μέν  γαρ  μη   βουλομένων  εστίν  είδέναι  τί  ή  των  αγαθών»   κτλ. 

28.  Δύο  φύλλα  της  ιδ'  εκατ.,  φ,  298-299.  «Γρηγορίου  Νύσ- 
σης,  αδελφού  του  μεγάλου  Βασιλείου,  περί  τών  άπιόντων  εις  τά 
Ιεροσόλυμα».  Άρχ.  «Επειδή  περ  ήρώτησας»  κτλ.  Σιωνίτης  προσ- 
κυνητής, ήτοι  -  -  Γρηγορίου  έπ.  Νύσσης  αι  περί  τών  Ιεροσο- 
λύμων διαλαμβάνουσαι  δύο  έπιστολαί,  μετά  σημειώσεων  -  -  Κων- 
σταντίνου του  έζ  Οικονόμων.   Άθήνησι   1850,    σ.    1. 

29.  Κανών  σεληνοδρομίου,    φ.    300. 

265.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.,  μήκ.  0,285,  πλ.  0,208. 
Σελίδες  ήριθμημέναι  1050*  προ  δέ  τούτων  υπάρχει  «πίνας  γενικός 
χαΐ  οίον  περίληψις  κεφαλαιώδης  της  παρούσης  βίβλου,  κατά  τάς  έπι- 
γραφάς  του  συγγραφέως»*  εΤτα  Κυρίλλου  του  έκ  βερροίας  επιστολή 
προς  Γεώργιον  τον  Κορέσσιον  καΐ  επιγράμματα  προς  τον  αυτόν, 
άπερ  ες  αντιγράφου  πατμιαχου  τύποις  έςέδω/εν  Ιωάννης  ό  Σαχκελίων. 


ΙΙΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Ϊ    ΙΕΓΟΣΟΑΥΜΟΝ.  247 


Πατμιακή  ^ι^λιο^ήκη,   σ.  154-155. — <^Ίου  σοφωτάτου  καΐ  λογιω- 
τάτοϋ   κυρίου    Γεωργίου   Κορέση,  θεολόγου    της   Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας κρί   ί'ατροΰ,  περί  της  έξοχης  της  θεολογίας».  Άρχ.  «Ή  θεο- 
λογία κατά   τον  θείον  Διονύσιον»,   σ.    1.    —    «Περί  των   φυσικών 
ιδιωμάτων  του  θεου^.  Άρχ.  «Ό  ίερομύστης  Διονύσίος»,  σ.  73. — 
ιΠερΙ  προορισμού    καΐ  χάριτος».  Άρχ.    «Ό    αγαθός    και    ύπερά- 
γαθος>,  σ.   271.  —  «Του  αύτου  Γεωργίου  Κορεσσίου  -  -  περί  της 
έκπορεύσεως  του  αγίου  πνεύματος».  Άρχ.    «Έντυχόντι    τοΤς  σοΤς 
γράμμασι»,  σ.   385. —  «Περί  Αγγέλων».  Άρχ.  «Ό  μεν  ουν  θεό- 
Γτης»,  σ.   459. —  «Περί  της  προπατορικής  αμαρτίας,  δτι  τω  θα- 
νάτω  του  Χρίστου  διελύθη'  κατά  του  αίρετικοδ  Ευτυχούς».  Άρχ. 
«Μέγα  δντως  και  ά^;τίθετον>,  σ.  517. — «Περί  της  ένσάρκου  οικο- 
νομίας». Άρχ.   «Περί  ένααρκώσεως  ήμΐν  ό  λόγος»,   σ.    524.   — 
«Περί  άντιδόσεως».  Άρχ.   «Επειδή  δ'  ή  άντίδοσις»,  σ.   615. — 
Περί  των  μυστηρίων  τρία  διάφορα    πονήματα,   σ.   643  κέ. — Περί 
Είχόνων  και  της  των  αγίων  άπολαύσεως.  Άρχ.  «Εγκαίρως  ήδη  και 
χέρι  της  των  αγίων  προσκυνήσεως >  κτλ.,  σ.  875.  —  «Περί  της  θείας 
δεωρίας».  Άρχ.  «Επειδή  ό  ύστατος  των  προορισμών»,  σ.  899. — 
«Έκλογαί  περί  της  Παρί^ένου».  Άρχ.  «Τα  μεν  ουν  της  πανυπερτά- 
της>  κτλ.,  σ.  927.  —  «Περί  των  έφ'  ήμΐν  καΐ  περί  αμαρτίας».  Άρχ. 
€  Επειδή   αυτεξουσιον»   κτλ.,  σ.   959  κέ.   ΕΤτα  περί   πίστεως. — 
«Περί  αθανασίας  ψυχής  και  άλλων  πολλών».  Άρχ.  «Είσιόντι  εις 
τήν  περί  αθανασίας  ψυχής  δόςαν»,  σ.  1003. — «Περί  έμμεσου  έςομο- 
λογήσεως».  Άρχ.  «Δει  δε  τον  ττ^ευματικόν»  κτλ.,  σ.  1021.  —  «Περί 
ομοιοτήτων   ιατρικών  προς  τάς  πνευματι/άς  θεραπείας»,  σ.  1028. 

266.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  96,  μήκ.  0,305,  πλ.  0,215. 
Έγράφη  ύπδ  δύο  διαφόρων  χειρών  περί  τήν  αρχήν  της  ιθ'  εκατ. — 
Άδηλου  (πιθανώς  Βενιαμίν  του  Λεσβίου)  αριθμητική  και  άλγεβρα. 
Αρχ.  «Της  καθόλου  αριθμητικής  τινά  προλεγόμενα.  Ι  Πάν  δ  τι 
δΤί'.ίεικτικόν  αύςήσεως  ή  μειώσεως^  καλείται  ποσόν  ή  μέγει)ος»  κτλ. 

267.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,285,  πλ.  0,198),  δπερ 
εγράφη  περί  το  τέλος  της  ιη'  έκατονταετηρίδος*  ήρίί)μει  δ' ες  αρχή; 
^λιδας   352,  ων  έλλείπουσι  νυν  αι'δε•  1-4,  323,  324. — Ανωνύμου 


248  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

διδαχαί.  Άρχ.  «  -  -  χάριν  του  άγιου  -  -  -  ζηλον  διαμοιράζουν 
συναλλήλω;»  χτλ.  Τινές  των  διδαχών  τούτων  εχουσιν  έπιγραφάς 
τοιαύτας•  «Λόγος  ιτανηγυριχος  εις  την  μετάστασιν  της  Θεοτόκου» 
(άρχ,  «Είναι  τόσον  υπερι^ολικά  χέ.  ♦,  σ.  281),  «Λόγος  πα^Λ]γυ- 
ρικός  εις  τον  μέγαν  Άλύπιον >  (άρχ.  «Είναι  τόσον  θαυμαστά»  χέ.,  σ. 
298),  <^ΠερΙ  ίερωσύνης*  λόγος  εγκωμιαστικός  εις  ιεροδιακόνου  χει- 
ρο•Βον{αν»  (άρχ.  «Το  λοιπόν  εσύ  πανάγιον»  κέ.,  σ.  308),  «Έγ- 
κώμιον  εις  τους  κορυφαίους  των  αποστόλων  Πέτρον  και  Παυλον>. 
'Λρχ.    «Δεν  εύχαριστήι)η  ή  θεϊκή»   κτλ.,  σ.  289. 

268.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  170  (μήχ.  0,28δ,  πλ. 
0,205),  δπερ  έγράφη  υπό  δύο  διαφόρων  χειρών  (α'  φύλλ.  1-67, 
β'  69-160). — α')  [Βενιαμίν  τοί5  Λεσ(3ίου]  «τριγωνομετρία  εύμέθο- 
δος  πάνυ,  συνερανεσθείσα  [δίο]  παρά  πολλών  συγγραφέων,  μάλιστα 
δε  παρά  του  ά|3[3ά  Μαρία».  Άρχ.  «Ή  τριγωνομετρία  μερική  έστι 
γνώσις»  κτλ.,  φ.  1-67.  Διαιρείται  εΙς  §§  338.  Πρ^3λ.  Ά.  Π.-Κε- 
ραμέως  Μαυρογορδ.  βφλιοΟ.  τ.  Ι,  σ.  13ϊ:',  άρΐι).  12.  — β')  «Αριθ- 
μητική κυρου  Βενιαμίν».  Άρχ.  «Κάθε  πράγμα  όπου  ενεργεί 
επάνω  εις  τάς  αισί)ήσεις»  κτλ,,  φ.  69-102.  Κεφάλαια  ρκ',  ων  ή 
αντιγραφή  έπεραιώθη  ετει  «^αωε'  [=1805-ω]:  σετττεβρίου  ι^': 
εις  ΚυδωνιαΤς.  Τέρμ'  λά|3ε  τουτί  μηνι  μαιμακτηρίου  |  παρ'  μεΤο 
ίρτρ  Διονυσίοιο  |  Νικολαϊάδοιο  υίέοιο  |  πάντ'  έπ'  οκτώ  ετεσι  και 
χιλίοιο».  Ή  του  Βενιαμίν  αριθμητική  εξεδόθη  τύποις  έν  Βιένντ]  ετει 
1818-ω — γ)  [Βενιαμίν  του  Λεσ|5ίου]  «στοιχεία  άλγεβρας».  Άρχ. 
«Ποσότης  ονομάζεται  εκείνο  του  οποίου  δύναταί  τις  νά  λάβτ)  το 
ήμισυ»  κτλ.,  φ.  103-170.  '^Ετερον  άντίγραφον  δρα  έν  τη  ημε- 
τέρα Μαυρογορδ.  βιβλιοθήκη,  τ.  1,  σ.  144,  αριθ.  42*  περί  δε 
του  συγγραφε'ως  δρα  Γ.  Α.  Αριστείδου  βιβλίον,  ου  ή  επιγραφή• 
«Βενιαμίν  ό  Λεσβίος,  ήτοι  βίος  αύτου*  ω  συνεκδίδονται  και  τρεΤς 
έπιστολαι  του  αύτου  μετά  δύο  λόγων,  του  έτερου  ανεκδότου.  Άθή- 
νησι  [γρ.   Έν   Κωνσταντινο':πόλει]    1880»,   σ.   21-111. 

2βθ.  Τεύχος  χάρτινον  τ7^ς  ιη'  εκατ.,  μήκ.  0, 2 7 δ,  πλ.  0,19. 
Συνίστατο  ες  αρχής  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  274*  αλλά  τά  πρώ- 
τιστα έτττά  φύλλα,  το   32-ον   και  ετερά   τίνα  έλλείπουσι. — Άνθο- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  249 

λογία  έκχλησίαστεχης  μουσιχης,  έν  η  περιέχονται  συν&έσεις  Άγιο- 
ρειΧΓ/αί,  δτεραι  Κωνσταντίνου  του  Μάγουλα,  Μπαλασίου,  Πέτρου 
Μπερεχέτη,  Αθανασίου  θετιαλου,  Χρυσαφή  του  Νέου,  Ιγνατίου 
μονάχου,  Ιωάννου  Γλυχέω;,  Με)νχισεδέχ,  Γα|3ριήλ,  Γερμανού  Νέων 
Πατρών,  Κοσμά  Ί|3ηρίτου,  Δαμιανού  μονάχου,  Ιωάννου  Κορώνη, 
Θεοδούλου  μονάχου,  θεοφά^^υ;  Καρύχη,  Αθανασίου  Κωνσταντι- 
νουπόλεως, Μανουήλ  Χρυσάφου  πρωτομαιστορος,  Αρσενίου  του 
Μιχρου,  Ξένου  Κορώνη,  Ιωάννου  Λαμπαδαρίου,  Ιωάννου  Κουκου- 
ζέλη,  Αρσενίου  ιερομόναχου,  Γαζη  χαΐ  «Παύλου  ιερέως  εμού 
διδασκάλου»,  τουτεστι  του  καλλιγράφου*  ην  δέ  καΐ  ούτος  μουσι- 
κός* έχει  γάρ  ό  κώδιξ  ούτος  έν  έαυτω  καί  τινας  συνθέσεις,  ων  ή 
μεν  έπιγραφήν  έχει  το  «έσμικρύνθη  παρ'  έμού>,  ή  δέ  το  «έτο- 
νίσθη  παρ'  έμου>,  ή   δέ  το    ι  Ετερον  ήμέτερον». 

270•  Τεύχος  μεμ|3ράνινον  της  τρίτης  και  δεκάτης  έκατονταε- 
τηρίδος,  μήκ.  0,275,  πλ.  0,205.  Σύγκειται  έκ  φύλλων  198,  ων  τα 
πρώτιστα  25  χάρτινα,  προστεθέντα  τη  ιη'  εκατ. — Στιχηράριον  τετονι- 
σμένον,  ου  των  ποιητών  καΐ  τών  μελουργών  τα  ονόματα  γεγραμμένα 
εστίν  έν  ταΤς  ωαις•  οίον  ΆΊορέοο  Ίεροσολυμίτου,  Θεοδώρου  Στουδί- 
του,  Άνατολίου,  θεοφάνους.  Γερμανού,  Λέοντος  μαίστορος,  Συμεών 
θαυμαστοορείτου,  Ιωάννου  μοναχού,  ΈφραΙμ  Καρίας.  Βύί^αντος,  Βα- 
σιλείου μονάχου,  Σωφρονίου  Ιεροσολύμων,  Κοσμά  και  ετέρων  έν  δέ 
τοις  χαρτίνοις  φύλλοις  ύπάρχουσι  μελουργίαι  μόνον  Ξένου  του  Κορώνη. 

2 ΤΙ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  219,  μήκ. 
0,26),  πλ.  0,19.  Τα  πρώτα  56  φύλλα  εγράφησαν  τη  ις'  έκατον- 
ταετηρίδι,  τα  κατόπι  μέχρι  του  209-ου  φύλλου  τη  ιε'  εκατ.. 
τά  δέ  τελευταία  δέκα  τη  ιζ'  εκατ.  Έν  τη  άρχη  τούτου  του  τεύ- 
χους υπάρχει  και  τών  έν  αύτώ  περιεχομένων  υπομνημάτων  ανα- 
γραφή λετΓΓομερής  έν  δυσΐ  φύλλοις  ιδίοις  ουκ  ήριθμημένοις.  Έν 
τη  ωα  του  πρώτου  ήρ:θμημένου  φύλλου  γέγραπται  το  σημείωμα 
τούτο*  «Χρύσανθου  ιεροδιακόνου,  καΐ  δι'  αυτού  τώ  Παναγίω  Τάφω 
κτήμα  αΐώνιον». 

Α'.  ιΔιδασκαλίαι  άπο  διαφόρων  έλλογίμων  ανδρών,  άπο  του 
Χρυσοστόμου    και   ετέρων,   εις  τα  κατά   Κυριαζήν  άναγινωτ/όμενα 


250  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Ευαγγελία,  σολλεγεΐσαι  παρά  χυρου  Φιλόθεου  Κωνσταντινουπό- 
λεως». Άρχ.  «Ή  εις  τον  τελώνην  και  τον  ΦαρισαΤον  παρα|3ολή» 
κτλ.,  φ.  1-43.  Όμιλίαι  ένδεκα.  ΕΤτα  (φ.  44-56)  «Βίος  και  πο- 
λιτεία του  οσίου  πατρός  ημών  και  οτ^θρώπου  του  θεού  Άλεςίου. 
Γρηγορίου  του  Νύσσης».  Αρχ.  «Έχρην  ως  αληθώς»  κτλ.  ΕΤτα 
φύλλα  τινά  άγραφα  (563-60?). 

Β'.  Άμφιλοχίου  επισκόπου  Ικονίου  λό^ος  εις  την  άνάστασιν 
του  Χρίστου,  ου  ή  άρχή'  €  Χαράς  ημέρα  και  ευφροσύνης*,  φ. 
61. — Είτα  οκτώ  ανώνυμοι  όμιλίαι,  ών  ή  πρώτη  εις  την  Καινήν 
Κυριακήν.  Άρχ.  «Έπι  τη  λαμπροφόρω  Κυριακή»  κτλ.,  φ.  65^. — 
Είτα  «του  άγιωτάτου  Φιλόθεου,  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως», 
όμιλίαι  λζ'  (φ.  92-209),  ων  ή  μεν  πρώτη  έρρήθη  Κυριακή  των 
Αγίων  Πάντων  (άρχ.  «Εις  μαρτύριον  προτρέπει»  κέ),  ή  δέ  τε- 
λευταία πραγματεύεται  περί  της  Θεοτόκου•  ταύτης  δε  της  ομι- 
λίας ή  αρχή  έχει  ούτως*    «"Ωσπερ  παράδεισος  άλλος  :<    κτλ. 

Γ'.  Δύο  όμιλίαι  Φιλόθεου  Κωνστα^/τινουπόλεως.  Φύλλ.  210^ 
«Κυριακή  προ  της  Τψώσεως».  Άρχ.  «Και  πρότερον  μεν  παρά 
τη  Πάλαια  Γραφή»  κτλ. — Φύλλ.  214?  «Τη  Κυριακή  των  Προ- 
πατόρων».  Άρχ.  «Ο'.  μεν  παλαιοί  εκείνοι»  κτλ.  Τέλος•  «ό  γάρ 
αγαθός  θεός  πασιν  άπλοΤ  τάς  άκτΤνας  της  αύτου  άγαθότητος  -  -  -  ». 

2Τ2•  Λειτουργικόν  εύαγγέλιον  της  ιβ'  έκατονταετηρίδος  έκ 
φύλλων  μεμ[5ρανίνων  257,  μήκους  0,27,  πλ.  0,218.  Ελλείπει  τό 
εσχατον  φύλλον.  Τό  κείμενον  δίστηλον  έκ  γραμμών  24  (0,19  Χ 
0,15)  χαΐ  τετονισμένον  διά  μουσικών  σημαδοφώνων.  Τό  συναζά- 
ριον  άρχεται  άπό  του  221-ου  φύλλου.  Τη  κδ'  δεκεμβρίου  ση- 
μειουται  μνήμη  <:τής  ύπεραγίας  θεοτόχοο  εν  τη  Πέτρας»,  τη  φ' 
φεβρουαρίου  «τών  αγίων  πατριαρχών  Μελετίου  Αντιοχείας  καί 
Αντωνίου  Κωνσταντινουπόλεως»,  τη  κ[3'  του  αύτου  μηνός  μνήμη 
«του  οσίου  πατρός  ημών  Θωμά,  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως, 
και  Προτερίου  Άλεςανδρείας»,  τη  ιζ'  άπριλίου  μνήμη  «του  οσίου 
πατρός  ημών  Κοσμά  Χαλκηδόνος».  Συντομωτάτην  περιγραφήν 
τούτου  του  κωδικός  δρα  παρά  τώ  Έμμ.  Ίωαννίδη  εν  τω  βιβλίω* 
€Ό  εν  Κωνσταντινουπόλει  Έλλ.  Φιλολογ.  Σύλλογος»,  τ.  Π,  1864, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΙΟΛΪΜΩϋί.  251 


Ο.  63,  άρ^θ.  7.  Οαδρ&Γ  ο  Οτβ^οτγ  ήμοχρτημένως  λέγει,  δτι  ό 
κώδις  ουτός  έστεν  «δαβο.  XIII  νβΐ  XIV».  ΡΓοΙβ^οιηβηα,  σ.  768, 
άρι».  795. 

273.  Τεύχος  μεμ^ράνενον  της  δεκάτης  έχατονταετηρίδος  έκ 
φύλλων  20δ,  μήκοας  0,25δ,  ~λ.  0,19δ.  Το  κείμενον  μονόστη- 
λον  έκ  γραμμών  30  (0,20X0,13).  Φύλλα  προσθετά  της  ιδ'  εκατ. 
186-205.  Έν  τω  έσχάτω  φύλλω  γέγραπται  σημείωμα  άπεσβε- 
σμένον,    τοιούτον    «  -  -  -  Ιεροσολύμων    κυρίω    κυρίω    Χρυσάν&ω 

προς  ά^^άγ^^ωσιν ως  κτήμα  της  αυτής  μονής•  ,αψίς'  [=  1716], 

ίουλίου.  -|-  Ό  προηγούμενος  καΐ  σκευοφύλαξ  της  -  -  -  μονής  του 
αγίου  Διονυσίου  Ιωάννης  ιερομόναχος». 

1.  Πίνας  πρόσθετος  των  αποκρίσεων  Αναστασίου  Αντιοχείας, 
ου  ή  επιγραφή•    «Τάδε  ενεστιν  έν  τήδε  τη  βί|3λω>,   φ.    1. 

2.  «Του  αγίου  Αναστασίου,  πατριάρχου  Αντιοχείας,  αποκρί- 
σεις προς  τας  έπενε^^θείσας  αύτω  επερωτήσεις  παρά  τίνων  όρθο- 
δόςων,  περί  διαφόρων  υποθέσεων».  Κεφάλαια  κ|3'.  Άρχ.  «Έρ. 
Τί  έστι  το  σημεΐον  του  τελείου  χριστιανού;  Άπόκρισις.  Πίστις  ορθή 
καΐ  έργα  ευσεβή >,  φ.   2-89.  Μί^ηβ  τ.   89,  σ.   329. 

3.  Πίναξ  αποκρίσεων  θεοδωρήτου  επισκόπου  Κύρρου  προς  τίνα 
των  εξ  Αιγύτυτου  επισκόπων,   φ.   90-98^. 

4.  «θεοδωρήτου  επισκόπου  πόλεως  Κύρου,  ενός  των  έν  Χαλ- 
κηδόνι  χλ'  αγίων  πατέρων,  προς  τάς  έπενεχθείσας  αύτω  επερω- 
τήσεις παρά  τίνος  των  ές  Αιγύπτου  επισκόπων»  αποκρίσεις.  Άρχ. 
«Έρώτησις.  Ει  εις  έστι  θεός»  κτλ.,  φ.  98^-180^.  Έξεδόθησαν 
ύπ'  έμου  έν   Πετρουπόλει   ετει   189 5 -ω. 

5.  Άδηλου  «έπαπορητικά  κεφάλαια  κατά  Ιουδαίων»  κδ'.  Άρχ. 
«α'.  Ει  καθολικόν  αγαθόν  ό  νόμος,  διατί  παντι  εθνει  ουκ  εδόθη, 
άλλ'  ένί  μόνω>   κτλ.,   φ.    170?-173^ 

6.  *  Αναστασίου,  πατριάρχου  Αντιοχείας,  θεωρία  περί  του 
κατ'  εικόνα».  Άρχ.  «Ού  μίαν  τινά  εικόνα  και  όμοίωσιν  ό  άνθρω- 
πος κέκτηται»,  φ.  173°^.   Μίί?ηβ  τ.  89,  σ.  1144. 

7.  «\4.λλη  \^ζο}^^^οί:»,  ής  ή  αρχή•  €Όραται  πάλιν  ως  έν  εί- 
κόνι  τινί  και  τύπω»  κτλ.,  φ.  175?.   Μίίξηθ  τ.  89,  σ.  1148. 


252  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


8.  «Κατά  πόσους  τρόπους  το  κατ'  ειχόνα;  Κατά  ζ'».  Άρχ. 
«Κατά  το  νοερόν  και  λογεχόν  χαΐ  αύτεξούσίον»   κτλ.,  φ.  176^. 

9.  «Μαςίμου  μονάχου  τι  έστιν  οργή  θεου>;  Άρχ.  «Όργή 
θεού  έστι  κατά  μίαν  έπΐ|3ολήν}>   κτλ.,  φ.  176^. 

10.  «Αναστασίου,  πατριάρχου  Αντιοχείας,  περί  της  έορττ^ς 
του  Πάσχα».  Άρχ.  «Των  μετά  τήν  ακτιστον  και  ατρετττον  φύσιν 
πραγμάτων  εχόντων  το  τρεπτόν»    κτλ.,  φ.  178^-181^. 

11.  «Άνατόλιος  ό  της  Λαοδικέων  Συρίας  επίσκοπος  γενόμε- 
νος εΤπεν:   Πάσης  έννεακαιδεκαετηρίδος  αρχήν  μάρτιον  εΤναι*  κτ).., 

φ.   181?-182ιΙ 

12.  «Περί  φύσεως  άνθρωπου  λόγος  κεφαλαιώδης  Νεμεσίου 
επισκόπου  Έμεσηςι.  Άρχ.  «Τον  άνι>ρωπον  έκ  ψυχής  νοερας  και 
σώματος  1  κτλ.,  φ.  182?-185?.  Τέλος•  «αθάνατοι  διέμειναν,  αλλην 
των  ήμαρτημένων  άπεκδεχόμε  -  -  -  »,  Πρβλ.  Μί^ηβ  τ.  40, 
σ.   504  κέ. 

13.  «Περί  εκκλησιαστικής  μυσταγωγίας•  περί  του  τίνων  σύμ- 
(?ολα  κατά  ττ|ν  άγίαν  έκκλησίαν  έπι  της  θείας  συνάςεως  καθέστηκε. 
Κυρίω  θεοχαρίστω  Μάςιμος  ταπεινός  μοναχός».  Άρχ.  «Πώς  σο- 
φώτερος  γίνεται»   κτλ.,  φ.  186«-199Ρ.   Μίβτΐθ  τ.  99,  σ.  657  κέ. 

14.  «Αναστασίου,  πρεσ|5υτέρου  και  όμολογητοΰ,  ερμηνεία  των 
εορτών  έν  συντόμω».  Άρχ.  «Και  ϊνα  άπό  τών  παλαιών  εορτών 
αρςωμαι»   κτλ.,  φ.    19 9^-2 Ο 5»^. 

274.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιδ'  εκατ.  έκ  φύλλων  513,  δπερ 
ην  πρότερον  «Της  Άγιας  Αναστασίας». — 'ίερά  Παράλληλα  από 
του  Α  μέχρι  του  Ε.  Κείμενον  άκέφαλον  και  έλλιπέστατον  οϋτως  έ; 
αυτής  τής  αρχής  του  τεύχους  προαπεκόττησαν  3  φύλλα*  έτερον  πά- 
λιν έ'λλειμμα  έκ  2  φύλλων  υπάρχει  μεταςύ  του  26-ου  και  του  27-ου 
φύλλου*  έτερον  αύί)ις  ές  8  φύλλων  μεταςύ  του  3 2 -ου  και  του  33 
φύλλου•   έτερον  πάλιν  έξ   8  φύλλων  μετά  τό   263-ον  φύλλον,    ζαΐ 

πάλιν  έτερον  έκ   4  φύλλων  μετά  τό  511-ον.  Άρχ.  « λίστα  δέ 

έςεύρηνται  διά  τά  ομοιότροπα,  ήγουν  τά  έπι  ενός  πράγματος  πολ- 
λαχώς  λεγόμενα*  διάφοροι  γάρ  εισι  τίτλοι  έν  έκάστω  βιβλίω»  κτλ., 
φ.  1^.   ΕΤτα    «πρόλογος  τών   Παραλλήλων >,   ου  ή  αρχή*    «Κτήμα 


'Π 


'^1 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    1ΕΡ0Σ0ΛΪΜΩΚ.  253 


τίμιον  ή  αρετή»  κτλ.,  φ.  1°^.  Είτα  πίνας  άναγραφιχός  των  βι- 
βλίων χαΐ  των  τίτλων  από  του  Α  μέχρι  του  Ω,  φ.  2ί^-2().  Καί 
ό  πρόλογος  καί  ό  πίναξ  έγράφη  τη  ις'  έκατονταετηρίδι.  Των  Πα- 
ράλληλων ή  αρχή  ακέφαλος  οδαα  έχει  νυν  ώδε  (φ.  7°^)*  «  -  -  - 
άςίωμα'  ή  φυσική,  άγαθότης  πατήρ,  ή  πάντων  αρχή•  ή  αιτία  του 
εΤναι  τοις  ουσιν  ή  ρίζα  των  ζώντων  όθεν  προήλθεν  ή  πηγή  της 
ζωής»  κτλ.  Φύλλ.  507 ί*  «ΣτοιχεΤον  Ε  του  δ'  βιβλίου.  Κεφάλαιον 
πρώτον.  Πολλοί  ένόμισαν  δτι  το  εμφύσημα  αυτό  ην  ή  ψυχή,  καΐ 
δτι  έκ  της  ουσίας  του  θεού  μετεδόθη  τω  σώματι  ή  ψυχή»  κτλ. 
Τέλος  (φ.  513^)*  «ουκ  επειδή  χαλκός  εισιν,  άλλ'  επειδή  είκών 
του  βασιλέως  είσίν  ούτω  δή  και  το  αίμα  -  -  -  >.  Των  έν  τοις 
Παραλλήλοις  τούτοις  αποσπασμάτων  οι  συγγραφείς  έδηλώθησαν 
υπό  του  καλλιγράφου    έν  ταΐς  ωαις  του  κωδικός.. 

275.  Τετραευαγγέλιον  μεμβράνινον  της  ενδέκατης  έκατον- 
ταετηρίδος,  μήκους  0,25,  πλάτους  0,19*  σύγκειται  δ'  έκ  φύλ- 
λων 304,  ών  τό  κείμενον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  δίστηλον 
έκ  γραμμών  25  (0,16X0,115).  Έν  τη  ώα  της  προσί)ίας  σε- 
λίδος  του  8 -ου  φύλλου  γέγραπται  τό  σημείωμα  τούτο*  €Τό 
παρόν  θεΤον  και  ιερόν  Εύαγγέλιον  έλαβεν  άναγνώναι  ό  ταπεινός 
και  ανάξιος  δούλος  τούδε  θείου  και  Ίεροΰ  Ευαγγελίου  Μάξιμος 
ιεροδιάκονος-  ην  δε  γεγραμμένον  (κατά)  τό  ατπ'  [=  1390  !]  έτος 
από  Χρίστου,  έπΙ  δε  του  παρόντος  ^αψοε^  [ι=ΐ775]  κατά  μήνα 
?α^;''^υάριον».  'Έτερόν  τι  σημείωμα  Σωφρονίου  πατριάρχου  Ίερο- 
λύμων  (23  μαρτίου  αφκβ'=  1522)  δήλον  ποιείται,  δτι  ούτος  ό 
κώδιζ  έστι  ιτου  Αγίου  Τάφου»  (δρ^  φ.  87?)•  —  α)  «'ϊπόθεσις 
κανόνων  της  των  ευαγγελιστών  συμφωνίας».  Άρχ.  «Εύσέβιος 
Καρπιανω»  κτλ.,  φ.  1^-2^.  Κείμενον  χρυσόγραφον. — β')  Δέκα  πί- 
νακες των  ευαγγελικών  κανονίων,  κοσμήμασί  τε  και  χρώμασι  ποικί- 
λοις  και  χροσώ  περικεκοσμημένοι,  φ.  2'^-7*. — γ')  Πίναξ  τών  κεφα- 
λαίων του  κατά  Ματθαίον  ευαγγελίου,  φ.  7ί^-8^.  — δ')  Είκών  ολοσέλι- 
δος του  εύαγγελιστου  Ματθαίου  (φ.  9^\),  άπεικάζουσα  αυτόν  καθήμε- 
^/ον  έπι  σκίμποδος  προ  άναλογείου,  φέροντος  είλητόν  άνεπτυγμένον,  και 
γράφοντα  τό  κατ'  αυτόν  εύαγγέλιον.  Ή  είκών  αύτη    περιβέβληται 


254  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


πλαισίω  πορφυρώ, — ε')  Κόσμημα  τετράγωνον,   έν  ώ  ή  επιγραφή* 
€Εύαγγέλίον  κατά  ΜατθαΓον»•  εΤτα  το  κέίμενον  αύτου,  φ.  10^ χέ. — 
^')  Κόσμημα  τετράγωνον  καΐ  μετά  τούτο  «Κοσμά  Ίνδίκοπλεύστου» 
ύπομνημάτίον    περί    του    Ματθαίου,  ου  ή  αρχή•    «Ούτος  πρώτος 
των  ευαγγελιστών»   κτλ.,  φ.  82°'-84. — ζ')  'ϊπόθεσις  χρυσογραφής 
εις  τό  κατά    Ματθαίον    εύαγγέλιον,    ης    ή  αρχή•    «Ίστέον  δτι  το 
κατά    ΜατθαΓον    εύαγγέλίον    εβραίοι    διαλέκτω>   κτλ.,  φ.    85.  — 
η')  Πιναξ  χρυσογραφής  των  κεφαλαίων  του  κατά  Μαρκον  ευαγγε- 
λίου, φ.   86.  —  θ')  Επίγραμμα    εις  τον  Μαρκον  (φ.   87^),   έχον 
οδτω•    «Λόγων  ό  Μάρκος  τήν  άείρρυτον  χυσιν  |  εις  πλήθος  έκκέ- 
νωσεν  άντλήσας  δπως  |  κόσμος  παρηγόρημα  του  δίψους  λάβη». — 
ι')  Έτερον  επίγραμμα  εις  τον  Μαρκον  (φ.  87)'   «"Οσσα  περ  Χρι- 
στοΤο  θεηγόρος    εθνεα  Πέτρος  |  κηρύσσων  έδίδασκεν    από    στομά- 
των Ι  έρετίμων,   ένθάδε  Μάρκος  αγειρε  και  |  έν  σελίδεσσιν  εθηκε* 
τουνεκα  και  |  μερόπεσσιν  εύάγγελος  άλλος  έδείχθη » .  —  ια')  Σελις 
άγραφος    πορφυροβαφής,  φ.  83".  —  ιβ')  Είκών    του  Μάρκου,    φ. 
88ί^. — ιγ')  Κόσμημα  τετράγωνον  και  το  κατά  Μαρκον  εύαγγέλίον. 
φ.   89°'-135Γ^  —  ιδ')    «Κοσμα'  Ίνδικοπλεύστου»   περί  του  Μάρκου. 
Άρχ.    «Ούτος    ό  δεύτερος*   κτλ.,  φ.    136°^.  —  ιε')   Πίναξ  χρυσο- 
γραφής   των    κεφαλαίων    του    κατά    Μαρκον    ευαγγελίου,  φ.   137- 
138. — ις')  Επίγραμμα  είς  τον  Λουκαν  (φ.  138^)"    «Λουκά  πάρ- 
ελθε και  ξένην  φάνον  τρίβον  |  τοις  ασκόπως  τρέχουσιν  εις  τρί|3ον πλά- 
νης, Ι  λαοΤς  δε  δεΐξον  έν  σκότω  καθημένοις,  |  οίον  βλέπειν  έδειξε 
φως   Θεοφάνης*.  —  ιζ')  "Ετερον  επίγραμμα   εις  τον   Λουκαν    (φ. 
138Ρ),  01)  ή  αρχή*  «Λουκάς  ήπιόθυμος  άκεστορίης  έπιΐστωρ  |  αθα- 
νάτου ΧριστοΤο  γένος*   κτλ. —  ιη')  Σελις  πορφυροβαφής  άγραφος, 
φ.   139". — ιθ')  Εικών  του  εύαγγελιστού  Λουκά,  φ.  139^. — /')  Το 
/ατά  Λουκαν  εύαγγέλίον,  φ.  140".  —  χα')  «Κοσμά  Ίνδικοπλεύστου» 
περί  του  Λουκά.  'Λρχ.  «Ούτος  ό  Λουκάς  ό  τρίτος»  κτλ.,  φ.  216»^. — 
κβ')  Πίναξ   χρυσογραφής  των  κεφαλαίων  του  κατά  Ίωάννην  ευαγ- 
γελίου, φ,   218".  —  χγ')  Χρυσογραφές  επίγραμμα    εις  τον  εύαγγε- 
λιστήν  Ίωάννην,   φ.   218»^.    «Βροντής  γόνε,  βρόντησον  ύψόθεν  μέ- 
γα Ι  και    σήμανον    πώς   ή  προάρχιος  φύσις  |  θεδς  βροτός  τε  και 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΚ.  255 


θεός  πάλιν  μένεε,  |  δίδου  δέ  λύσιν  των  όφλημάτων  βίου  |  Μα- 
νοϋήλ  κοσμουντι  τον  χρόνου  χύχλον  |  ευαγγελιστών  των  σοφότατων 
λόγοις>. — χδ')  Σελις  πορφυροβαφής  άγραφος,  φ.  219". — χε')  Εί- 
ζών  του  εύαγγελιστου  Ιωάννου,  φ.  219»^• — χς')  Κόσμημα  τετρά- 
γωνον  χαΐ  το  κατά  Ίωάννην  εύαγγέλιον,  φ.  220  χέ. — χζ')  Κοσμά 
Ίνδίχοπλεύστου  περί  του  Ιωάννου.  Άρχ.  «Ούτος  ό  θεολόγος  Ιωάν- 
νης» κτλ.,  φ.  275?.  —  χη')  Κόσμημα  πιοειδές  χαΐ  επιγραφή, 
έχουσα  οϋτως  (φ.  277**)*  «Έχλογάδιον  των  τεσσάρων  ευαγγελι- 
στών διά  τε  της  άρχης  και  του  τέλους  την  περιχο7Π]ν  εκάστου 
εύαγγελιστου,  άμα  δέ  και  την  τών  κεφαλαίων  παρασημείωσιν  άχρι- 
|3<ος  διαγορεΰον  περιέχει  δέ  την  αρχήν  άπδ  τώ  άγίω  [δίο]  Πά- 
σχα, τελειουν  έν  τώ  μηνολογίω».  —  χθ')  <Συναξάριον  συν  θεώ 
άρχόμενον  άπδ  μηνός  σεπτεμβρίου,  μέχρι  μηνός  αύγούστου»,  φ. 
292-304.  Κατά  τό  συναςάριον  τούτο  τη  15-η  σεπτ.  έτελεΐτο  και 
μνήμη  της  ς'  οικουμενικής  συνόδου*  τη  17-')[]  σετυτ.  μνήμη  του 
μάρτυρος  Εύλαμπίου  και  τών  συν  αύτώ•  τη  30-η  όζτωβρ.  μνήμη 
του  αγίου  Κυριάκου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως•  τη  19 -η 
όκτ.  Μνάσωνος  και  τών  συν  αυτώ*  τη  27-η  όχτ.  άθλησις  Αρτε- 
μιδώρου και  τών  συν  αύτώ*  τη  29-η  Η-^ήΐ^^η  '^^δ  οσίου  Θεοδού- 
λου* τη  8-η  ίαν.  δθλησις  Ιππολύτου  Τώμης•  τη  30-η  του  αυ- 
τού μηνός  μνήμη  του  οσίου  Ξενοφώντος*  τη  8  φεβρ-  του  οσίου 
Μακαρίου-  τη  2-α  μαρτ.  δί)λησις  Άμφία  και  Έδεσίου•  τη  2 -α 
αύγ.  μ'^ήμη  τών  έν  Έφέσω  επτά  παίδων*  τη  21  αύγ.  και  μνήμη 
του  μάρτυρος  Λουκίου. — Του  κωδικός  τούτου  βραχεΤαν  περιγραφή  ν 
Έμμ.  Ίωαννίδου  δρα  έν  τω  Έλλην.  Φιλολογ.  Συλλόγω,  τ.  II, 
1864,  σ.   62,  αριθ.   3. 

27Θ.  Τεύχος  μεμβράνινον  έκ  φύλλων  94  (μήχους  0,258, 
πλ.  0,175),  δπερ  ην  €Έκ  τών  του  Χρύσανθου  'Ιεροσολυμίτου». 
Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιδ'  έκατονταετηρίδος.  Τό  χείμενον 
μονόστηλον  έκ  γραμμών   23  οίχρ^ς  26. 

Νικηφόρου  του  Χούμνου  συγγραφαΐ  εννέα,  ων  αϊ  τρεΤς  πρώ- 
ται  έλλείπουσιν. 

1.  Τό  πέρας    της    γ'  συγγραφής.  Άρχ.    €  -  -  ό'ντων    άγαγεΤν 


256  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

και  συστήσασι>αί    δεδυνημένου    και    σώματα    καΐ  τόπους,   καΐ  εϊτι 
κατ'  αυτά  και  περί  αυτά  έτερον  έπινενόηται>    κτλ.,   φ.   1^. 

2.  €"Οτι  μήτε  ή  ϋλη  προ  των  σωμάτων,  μήτε  τά  εΤδη  χω- 
ρίς, άλλ'  όμου  ταύτα».  Άρχ.  «Τλης  γε  μην  εϊνεκα»  κτλ.,  φ.  1?. 
Βοίδδοηαάβ,  ΑηβοάοίΕ  ηονα.  Ραπδϋδ  1845,  σ.   191-201. 

3.  «Αντιθετικός  προς  Πλωτινον»  κτλ.  '-Αρχ.  «ΈμοΙ  το  πα- 
ρόν σπούδασμα»,   φ.    11?.  Μί^β  τ.    140,  σ.    1404. 

4.  «Προ&εωρία»  εΙς  την  5-ην  συγγραφήν.  Άρχ.  «Σκοπός  έν 
τω  παρόντι  λόγω>   κτλ.,  φ.  33*. 

5.  «Περί  της  θρεπτικής  και  αισθητικής  ψ^χής  και  των  κατά 
ταύτην  κινήσεων  και  περί  της  λογιστικής  ίκα^^^ος  έσμεν  πρότερον 
και  έπισκεψάμενοι  και  εύρηκότεςι^.  Άρχ.  «Του  συνήθους  έμοι  δει- 
νού»,  φ.   36?. 

6.  «Περί  του  δτι"*  μηδέν  αδύνατον  ουτ'  απορον  ουδέν,  ουδέ 
κατά  λόγους  τους  φυσικούς,  ύδωρ  επάνω  του  στερεώματος  κατά  την 
του  κόσμου  γένεσιν  άποτετάχθαι  και  μέχρι  πα^^τός  διαμένέιν  και 
εΤναι».  Άρχ.  «Πολλής  δή  τίνος  περί  του  ουρανίου  σφαιρικού  σώ- 
ματος»  κτλ.,   φ.   71**. 

7.  «Περί  του  αέρος,  τίνι  λόγω  καΐ  αιτία  θερμός  ων  την  φύ- 
σιν,  ψυχρός  ριπιζόμενος  γίνεται*  και  περί  γενέσεως  χαλάζης,  και 
περί  φύσεως  ανέμων  και  της  λοζής  τούτων  φοράς  καΐ  κινήσεως». 
Άρχ.  «Απορείς  και  γνώναι  ζητεΤς>,  φ.  85^.  Βοί88θηΕάβ,  Αηβο- 
άοΐΒ.  ^Γ&βΟΕ,  τ.  III,   σ.   392-397. 

8.  «Αντιθετικός  προς  τους  πάλαι  σοφούς  περί  του  αύτου  και 
της  αυτής  απορίας,  έτέρως  και  μή  ταύτα  είρηκότας » .  Άρχ.  «Ά 
μέν  έγώ  περί  αέρος  πληττομένου»  κτλ.,  φ.  89".  ϋοίδδΟΐιαάθ, 
ΑηθοάοίΕ  ί?Γ8,βοα,  τ.  ίΙΙ,  σ.  398-406.  Έν  τω  έσχάτω  φύλλω 
(94'^)  ό  των  συγγραφών  του  Χούμνου  καλλιγράφος  έγραψε  το 
«*Οντος  βαθέος  του  Νικηφόρου,    βαθέα  υπήρξε  και  τά  νοήματα». 

277•  Τεύχος  χάρτινον  (μήκους  0,248,  πλ.  0,176)  εκ  φύλ- 
λων  122.   Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιθ'   έκατονταετηρίδος. 

1.  «Του  έν  ίεροδιακόνοις  Βενιαμίν  Μιτυληναίου  αριθμητική». 
Άρχ.    «Κάθε  πράγμα  όπου  ενεργεί»   κτλ.,  φ.  1. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  257 

2.  [Του  αύτου]  €  γεωμετρία;  Εύ/λείδου  στοιχεία».  Άρχ.  €Ση- 
μεΤον  είναι  πράγμα  χ«>ρ'ΐί  χαμμίαν  εχτασιν»,  φ.  37. 

273.  Τεύχος  μεμ[3ράνίνον  της  ιγ'  εκατ.  έχ  φύλλων  225, 
μήχους  0,2δ,  πλ.  0,193*  ην  οζ  τούτο  έχ  παλαιού  του  *Αγίο•> 
Τάφου.  Το  χείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  40  ή  41  (0,17  Χ 
0,135). —  «Ευθυμίου  του  μαχαριωτάτου  (μον)αχ(ου)  του  Ζυγαβη- 
νου  πόνημα.  Έξήγησις  άχριβεστάτη  χαΐ  σύντομος  των  ρν'  ψαλμών 
του  προφήτου  Δαυίδ  χαΐ  τών  ωδών^  ήγουν  το  Ψαλτήρεον  ήρμη- 
νευμένονι.  Άρχ.  €ΐΙροοίμιον  της  έζηγήσεως  τών  ωδών,  ήτοι  του 
Ψαλτηρίου.  Έγχώμιον  του  Δαυίδ.  Πατήρ  του  παρόντος  βφλίου 
το  μεν  δλον  είιτειν»  χτλ.  Τέλος*  €τό  χαθόλου  άντΙ  του  όλως.  Εύ- 
λογιτδς  εΤ  κύριος  ό  θεός  τών  πατέρων  ημών  ύπερο >. 

27Θ.  Τεύχος  μεμβράνινον  της  ιβ'  εκατ.  έκ  φύλλων  232, 
μήκους  0,25,  πλ.  0,185.  Το  χείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
24  (0,165X0,11).  Έν  τω  έσχάτω  φύλλω  δυο  σημειώματα* 
α)  €Ϊό  αυτό  τι^οράο'^Ύΐ  δια  άσπρα  280  ίουνίω  5  1628  ήμερα 
γ••  β)  ^'^'^  Τή^  μετέστη  προς  ούρανόν  ό  δούλος  του  θεού  Κύ- 
ριλλος (μον)αχ(ός)  ετει  ,αχκγν  [=  1623],  τη  ε'  νυκτί,  της  Δια- 
κίϊΓ^^σίμου.  Αιωνία  ή  μνήμη  γ'». 

1.  €  Ιωάννου  μονάχου  Δαμάσκηνου  λόγος  περί  πώς  δεΤ  προσ- 
κϋνεΤν  τάς  αγίας  και  σεπτάς  εικόνας,  και  όποιον  σέβας  και  τιμήν 
άπονέμειν  ταύταις  χρή».  Άρχ.  «Έχρήν  μεν  ήμας  άει  της  εαυτών 
συναισθανόμενους  χ^αζιότητος»   χτλ.,  φ.  Ρ. 

2.  €  Κεφάλαια  του  οσίου  πατρός  ημών  Ιωάννου  του  Δαμά- 
σκηνου:- Τω  όσιωτάτω  καΐ  θεοτιμήτω  πατρι  Κοσμά,  τω  άγιωτάτω 
επισκοπώ  του  Καϊουμα,  Ιωάννης  μοναχός».  Άρχ.  «Τό  μεν  στε^>όν 
της  διανοίας»  κτλ.,  φ.  3°^.  Είτα  (φ.  5)  «πίνας  άριστος  της  γρα- 
φής του  βΐ|3λίου.  αμήν».  Κεφάλαια  ρνα',  ων  το  α'  «περί  του  δν- 
τος,  ουσίας  τε  και  συμβεβηκότος > ,  τό  δ'  έσχατον  (φ.  223^)  «περί 
(Γ/αστάσεως » ,  Ή  «έκδοσις  ακριβής  της  ορθοδόξου  πίστεως»  άρχε- 
ται άπό  του  να'  κεφαλαίου  (φ.  53*). 

3.  «'Ανδρονίκου  περιπατητικού  περί  πάθους».  Άρχ.  <Τί  έστι 
πάθος;  Πάθος  έστιν  δλογος  ψυχής  κίνησις»  κτλ.,  φ.  228•*.  Τέλος 

ιτ.  17 


258  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


(φ.  230?)'  «5]  επιθυμία  αφροδισίας  άμετρου».  ΕΤτα  περί  των 
ειδών  της  ηδονής,  ευπάθειας,  βουλήσεως,  χαρδς  και  αρετών. 
Άρχ.  «Ήδονης  είδη  πέντε*  άσμενισμός,  τέρψις,  κήλησις,  έπιχαι- 
ρεχαχία,  γοητεία.  Τί  έστιν  άσμενισμός;  Άσμενισμός  έστιν  ηδονή 
έπΙ  απροσδόκητους  άγαθοΤς»  κτλ.,  φ.  230?-231?.  Πρβλ.  ΜυΙΐΛοίι, 
ΡΓΛ8ΐηβηΙ&  ρΐιίΐοβορίιοηιιιι  6Γαβ€θπιηι,  τ.  III,  σ.  570  κέ.  Βηιηο 
ΒοβδβηβΓ,  ΒβιηβΓίπιη^οη  ΰΙ)6Γ  άίβ  άβιη  ΑηάΓοηί1ίθ8  γοη  Κΐιοάοδ 
ιηίΐ  ϋηΓβοΙιΙ;  ζα^β^ίβδβηβη  δοΙίΓίΛβη.  IV  Τβϋ.  δΛ^βίάηίΙζ 
1893,  σ.  7  χέ. 

4.  «Αί  διαγνωσθεΤσαι  έπαρχίαι  της  γης,  ήτοι  σατραπίαι  εισίν 
αύται:  -  Ευρώπης  μεν  έπαρχίαι  τριάκοντα  τέσσαρες  -  -  -»,  φ.  231?. 
Οδτω  λήγει  ό  κώδιί. 

280.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  εκ  φύλλων  88,  μήκ. 
0,24,  πλ.  0,172.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  28  (0,1 8χ 
0,108).  Έγράφη  υπό  Καλλινίκου  του  Φυτιάνου.  Έν  τη  ώα  του 
1-ου  φύλ)νθυ•  €Κα1  τόδε  Καλλινίκου  ιερομόναχου  του  Φυτιάνου > . 
Και  πάλιν  έν  τω  88 -ω  φύλλω•  €Έκ  τών  του  Καλλινίκου  ιερο- 
μόναχου του  Φυτιάνου»•  Έν  τη  ώα  του  1-ου  φύλλου  υπάρχει  και 
τύπος  σφραγΤδος,  έν  η  κεχάρακται  τό  €-{•  Ευγενίου  ιερομόναχου 
Σουμελιώτου•  ^αψς'»  [=  1760]. —  €Του  σοφωτάτου  και  λογιωτάτου 
κυρίου  Θεοφίλου  του  Κορυδαλέως  εκθεσις  κατ'  έπιτομήν  της  λο- 
γικής πραγματείας!.  Άρχ.  €  Ουδέν  οϋτω  τοις  άνθρώποις  τίμιον»  κτλ. 

281.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  406,  μήκους  0,235,  πλ. 
0,18.  Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιη'  εκατ.  υπό  χειρός  καλλιγρά- 
φου, κατασκέυάσαντος  έν  αύτώ  και  πολλά  περικεκοσμημένα  κεφα- 
λαιώδη γράμματα. —  «Στιχηράριον  καλέφωνον,  ποιηθέν  παρά  κυρ 
Γερμανού,  άρχιερέως  Νέων  Πατρών».  Έν  τη  ώα  της  πρώτης  σε- 
λίδος  υπάρχει  τό  σημείωμα  τουζο'  «Τό  παρόν  εις  τόν  καιρόν  της 
αιχμαλωσίας  του  Δοβλετίου  έχάδη,  και  έπειτα  ήγοράσδη  παρ'  έμου 
Αθανασίου  άρχιμανδρίτου  Άγιοταφίτου  Ταιδεστηνου  1804».  'Έτε- 
ρον  δε  σημείωμα  δήλον  ποιείται,  δτι  π^^ότεροΊ  ό  κώδις  ούτος  ην 
Βενεδίκτου  ιεροδιακόνου  Άγιοταφίτου. 

Ι.  Τετραευαγγέλιον  μεμβράνινον  της  ιβ'  έκατονταετηρίδος 


ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  259 


έχ  φύλλων  227,  μήκους  0,2δ,  πλ.  0,18.  Το  κείμενον  μονόστη- 
λον  έκ  γραμμών  23  (0,168X0,10  —  0,158X0,105).  Έν  τω 
ι -ω  φυλλω  υπάρχει  πίναξ  των  κεφαλαίων  του  κατά  Ματθαίον 
ευαγγελίου,  ου  ή  αρχή  έν  τω  2 -ω  φυλλω•  ενταύθα  δε  υπάρχει 
/αϊ  κόσμημα  τι  πιοειδές,  δλως  άχρωμάτιστον.  Ό  κώδι;  ούτος 
ΰττεστη  φθοράς  σπουδαιοτάτας  ές  αφαιρέσεως  πολλών  αύτου  τετρα- 
δίων, και  δή  μεταξύ  των  φύλλων  79-80,  119-120,  143-144, 
166-167,  182-183  και  206-207.  Φύλ.  220^227^  «Σί^ναςά- 
ριον  άρχέμενον  από  μηνός  σετυτεβρίου  μέχρι  μη'>ος  αύγούστου». 
283•  Τεύχος  χάρτινον,  συναπαρτισθέν  έκ  τετραδίων  της 
ιη'  και  της  ιθ'  εκατ.,  άνισου  μεγέθους  και  σχήματος•  ην  δε  «κτήμα 
τόδβ  σύν  τοΤς  άλλοις  του  Πτολεμαίδος  Σωφρονίου»  (δρα  φ.  3743). 

1.  [Διαμαντή  του  Τυσίου?]  διδαχαΐ  (φ.  1-342),  γραφεΓσαι  δια 
χειρός  Ιωακείμ  ιερομόναχου  Προικονησίου  μεταζύ  των  ετών  1714 
χαι  1751.  Φύλ.  34  Κυριακή  α'  τών  Νηστειών.  *Αρχ.  <Μου  ήλθε  ν 
"ολλαΐς  φοραΤς  νά  παραπονεθώ»  κτλ.  Φύλλ.  325  «Εις  τον  μέγαν 
Άθανάσιον  ,αψμη'».  *Αρχ.  «Τούτο  εΤναι  τό  μέγα,  το  πολυπό- 
!)ητον»  κτλ. — Έν  τη  δευτέρα  σελίδι  του  171-ου  φύλλου  γέγρα- 
ττται  τό  σημείωμα  τούτο•  «Σημειώ  ενταύθα,  δν  χαι  δεν  πρέπη, 
δτι  έξεφώνησα  §;  και  πεντήκοντα  λόγους  άπό  του  1832  έτους 
Ιουνίου  λ':  30:  §ως  του  τρέχοντος  ήδη  ωλς'  [=1836]  μαρτίου  ίε, 
εις  Κωνσταντινούπολιν,  Κατάστενον,  Γαλαταν,  Προυσαν  και  Τρι- 
γλίαν•  γράφω  δε  ταύτα  χάριν  περιέργειας  τε  και  παρακινήσεως 
τών  μετ'  έμέ  άναγνωσόντων  τό  παρόν,  Γνα  μή  όκνώσιν  εις  τό 
})ε?ον  και  ιερόν  τούτο  έργον,  1836  μαρτίου  25.  Ό  έκ  Πηλίου 
πρωτοσυγκελλος  Πλάτων». 

2.  «Του  λογιωτάτου  διδασκάλου  κυρίου  Διαμαντή  λόγος  έπιθα- 
λάμιος,  προσφωνηθείς  ύπ'  αύτου  εις  τόν  γάμον  της  αύτου  θυγατρός 
έν  Σμύρνη».  Άρχ.  «Ώς  καλόν  όπου  μου  φαίνεται»  κτλ.,  φ.  343. 

3.  «Δοσιθέου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  εΙς  κεκοιμημένον». 
Άρχ.   «Πολλάκις  ήκουσα  πολλούς»    κτλ.,  φ.  347. 

4.  «Του  αύτου  εις  τεθνεώτα  έτερος».  Άρχ.  «Συλλογίζονται 
οΐ  περισσότεροι»   κτλ.,  φ.   350^^. 


260  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


δ.  «Προοίμια  του  πρώτου  τρόπου  τών  έζ  υπολήψβως  έπΙ 
χρηστού  πράγματος,  ωλα'  [=1831]  νοεμβρίου  ζ'  ήμερα  ε'». 
Πρόσί^ετον  χβφόγραφον  του  άρχιμανδρίτου  Πλάτωνος  έκ  φύλλων 
47,  εν  ω  περιέχονται  προοίμια  των  αύτου  διδαχών.  Άρχ.  «"Έπρε- 
πε ^3έ|3αια,  ω  φιλέορτον»  κτλ.,  φ.  375-398. 

284.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,222,  πλ.  0,17)  έκ  σελί- 
δων 770,  ών  το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  24  (0,158  Χ 
0,092). — «Αλεξάνδρου  του  Μαυροκορδάτου  εις  τό  περί  γενέσεως 
καΐ  φθοράς  ζητήματα»  μετά  πυκνών  εν  ταΤς  ωαις  σχολίων.  Άρχ. 
<Περι  τοιαύτην  άρα  καταγίναμε  θα»  κτλ.  Σελ.  770  «Τέλος  του 
περί  γενέσεως  και  φθοράς  του  Σταγειρίτου:-  -|-  Κατά  τό  ^αψμδ''^' 
[  =  1744]  και  κοσμοσωτήριον  έτος  φευρουαρίου  κδΐ>. 

285.  Τεύχος  χάρτινον  άκέφαλον,  έκ  φύλλων  237,  μήκ. 
0,23,  πλ.  0,168.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  22  (0,16  Χ 
0,095).  Έγράφη  ετει  1548-ω•  δρα  φύλλ.  237-ον•  ιΈτελειώθη 
τό  παρόν  βιβλίον  ό  Δαματ/η'^ς  έν  τη  Άδριανουπόλει,  διά  χει- 
ρός ελαχίστου  ταπεινού  Δημητρίου  νοταρίου  θεσσαλονίκης•  και  οι 
άναγινώσκοντες  ταύτην  τήν  βίβλον  ευχεσθαι  [δίο]  καΐ  μη  καταρά- 
σθε.  έν  ετει  ,ζκ***,  έν  μηνί  ιουνίω  α^>.  Άντίγραφον  άγνωστου  μοι 
εκδόσεως  έργων  τινών  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου,  α')  €Ό  αυτός 
τοΤς  φιλέλλησι».  Άρχ.  «"Οπερ  ήδη  έμπροσθεν  έπι  της  άλλης 
τών  Ελλήνων  παιδείας  έποιήσατε>  κτλ.,  φ.  1*.  β')  «Έκ  τών  του 
Σουίδα»  περί  του  Δαμάσκηνου,  φ.  3^.  γ')  «Τω  όσιωτάτω  καΐ 
θεοτιμήτω  Κοσμά,  άγιωτάτω  επισκοπώ  Μαϊουμα,  Ιωάννης  χαί- 
ρειν»,  Άρχ.  <Τό  μεν  στενόν  της  διανοίας»  κτλ.,  φ.  4*.  δ')  €Του 
μακαριωτάτου  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  εκδοσις  ακριβής  της  ορ- 
θοδόξου πίστεως >,  φ.  53^.  ε')  «Ιωάννου  ταπεινού  μονάχου  και 
πρεσβυτέρου,  του  Δαμάσκηνου,  περί  τών  έν  πίστει  κεκοιμημένων, 
δπως  αϊ  ύττέρ  αυτών  γινόμβναι  λειτουργίαι  και  εύποιίαι  τούτους 
όνίνησιν».  Άρχ.  <Τά  τών  βρωμάτων  ηδέα»,  φ.  221. 

286•  Τετράδια  Σωφρονίου  ιεροδιακόνου  του  Δβσβίου.  —  α') 
Φύλλα  30+12.  Φωτίου  Άλεςα^Λρίδου  «εκκλησιαστική  ιστορία 
της  Παλαιάς  Διαθήκης•. — β')  Φύλλα  6.  Έπιστολαι  προς  άνωνύ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  261 


μου;  άρχαεστί  γεγραμμέναι. — γ')  Φύλλα  63+71.  *Ή  ιερά  έρ- 
μψευτική  6x6  του*  ίεροδ^δαοχάλου  κ.  Έπεφανίου  Ματτέου»,  ην 
ατ/τέγραψεν  ετει  «1869  Ιανουαρίου  18  Σωφρόνιος  ίεροδ.  Αέο^ιος». 
Άρχ.  «Ιερά  ερμηνευτική.  Έάν  το  ετυμον  της  λέςεως  παρατη- 
ρήσωμεν»  κτλ.  —  δ')  Φύλλα  30.  «Έκκλησιαστι/.ή  ρητορική  ύπό 
του  ιεροδιάκονου  κ.  Βενιαμίν  (Ίωαννίδου).  1868.  Σωφρόνιος  ίερο- 
διάκο^^ος».  Άρχ.  «Τπό  το  δνομα  λόγος  εν  τη  ρητορική»  κτλ. — 
ε')  Φύλλα  5.  «Δόγος  έκφωνη&ε'ις  υπό  του  έλλ.  άρχ'-δ.  και  σχο- 
λάρχου  της  θεολογικής  Σχολής  των  Ιεροσολύμων  κ.  Φωτίου 
Λεσβίου  κατά  τήν  έορτήν  Αθανασίου  και  Κυρίλλου,  ίαν.  18, 
αωξθ'ι.  Άρχ.  «Ααμπράν  καΐ  πάλιν  έορτήν»  κτλ.  —  ς')  Φύλλα 
91.  ιΈγχειρίδιον  εκκλησιαστικού  δικαίου»•  Άρχ.  «Ή  έννοια  της 
έΓ/λησίας»  κτλ. — ζ')  Τής  εκκλησιαστικής  ιστορίας  Φωτίου  Άλε- 
ςανδρίδου  τετράδια  τέσσαρα  (16-19). — η')  Φύλλα  18.  Σημειώσεις 
εις  τόν  Ήρόδοτον,  εις  τόν  Πλάτωνος  Φαίδωνα  και  εις  τον  θου- 
χυδίδην. 

237.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  287,  μήκ. 
0,218.  πλ.  0,262.  Έν  τω  266-ω  φύλλω  Μελέτιος  ό  πατριάρχης 
Ιεροσολύμων  εγραψεν  ίδία  χειρί  τήν  αύτω  συνήθη  άράν,  προς 
διάσωσιν  και  τούτου  του  τεύχους. 

1.  Ισαάκ  του  Σύρου  πονημάτια  εννέα,  α')  «Περί  αλλοιώσεως 
τής  έν  τη  ψ^χη  γινομένης  έν  παντί  καιρώ  του  φωτός  καΐ  του 
σκότους,  και  έκ^3:ασμός  έν  τοΤς  δεξιοΤς  και  άριστεροΤς  γενόμενος• 
λόγος  προσευχής  δεόμενος:  έκ  του  μζ**  λόγου  του  αγίου  Ισαάκ 
Σύρου».  Άρχ.  «"Ίδωμεν,  ω  αγαπητοί,  έν  τη  ψυχή  ημών»,  φ.  Ρ. 

β')  «Κεφάλαια  μικρά,  έν  οΤς  ύπάρχουσι  νόες  παρηλλαγμένοΐ' 
έν  οΓς  διδάσκει  τήν  βλά^3ην  του  ζήλου  του  μωρού,  του  ώς  έν 
τζροοωτζψ  του  θεού  τον  φό^3ον  τε  και  τήν  βοήθειαν  τήν  έκ  τής 
πραότητος  συν  άλλοις  τρόποις.  Του  αύτου  αγίου  Ισαάκ  λόγος 
μη'».  Άρχ.    «"Άνθρωπος   ζηλωτής»   κτλ.,  φ.   3^. 

γ')  «Περί  λογισμών  ακουσίων  πονηρών,  τών  έκ  τής  λύσεως 
και  αμελείας  τής  προς  αυτόν  τόν  λογισμόν  τικτομένης•  λόγος  μθ'». 
Άρχ.  «Είσί  τίνες  οι  έρείδοντες»  κτλ.,  φ.  14. 


262  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


δ')  €  Ερμηνεία  των  τρόπων  τ^ς  άρβτης,  και  τις  έστιν  ή  ισχύς 
έκαστου  αυτών,  καΐ  τις  έστιν  της  διαφοράς  έκαστου  αυτών  του 
αύτου  αγίου  Ισαάκ  λόγος  ν'ι.  Άρχ.   ι  Ή  άρετη  ή  σωματική  ι  κτλ., 

φ.  ίΐΚ 

ε')  «Περί  καθάρσεως  σώματος  και  ψυχής  και  νοός•  λόγος  να'». 
Άρχ.    «Ή  καθάρσις  του  σώματος»,  φ.  26^ 

ς')  «Λόγοι  αντιληπτικοί  και  υποθέσεις  ωφέλιμοι,  πεπληρωμέ- 
νοι  της  σοφίας  του  αγίου  πνεύματος•  ών  ή  αρχή  περί  πίστεως* 
του  αύτου  λόγος  ν|8'»•  Άρχ.  «Ή  πίστις  έστιν  ή  Ούρα  τών  μύστη- 
ρίωνι,  φ.  26^. 

ζ')  «Περί  μετανοίας•  του  αύτου  λόγος  νγΊ.  Άρχ.  «Χάρις  μετά 
χάριν  1,   φ.  27?. 

η')  «Πόσον  γίνεται  το  μέτρον  της  γνώσεως,  και  πώς  τά  μέτρα 
της  όρ&οδόξου  καθαρας  και  άμωμήτου  ημών  πίστεως•  λόγος  νδ'». 
Άρχ.    «^Εστι  γνώσις  προηγουμένη  της  πίστεως»,  φ.   31". 

θ')  «Του  αύτου  αγίου  Ισαάκ  περί  του  πώς  δει  ψάλλειν  άσυγχύ- 
τως'  λόγος  νς'».  Άρχ.  «θέλεις  τρυφήσαι  έν  τη  στιχολογία»,  φ.  35°^. 

2.  «Βαρλαάμ  μονάχου  και  φιλοσόφου  σύντομος  και  ακριβής 
θεολογία  περί  της  αγάς  τριάδος.  Έρωταποκρίσεις  ώραΐαι  περί 
της  ορθοδόξου  πίστεως».  Άρχ.  «Έπί  της  θεολογίας»  κτλ.,  φ.  36^. 

3.  «Ή  δίδυμος  εκ  πατρός  άκτίς>,  ήτοι  περί  της  έκ  πατρός 
έκπορεύσεως  του  αγίου  -πνεύματος,  φ.    39^. 

4.  Συλλογή  συμβόλων  της  πίστεως,   φ.  44?. 

δ.  «Περί  τών  θείων  μυστηρίων,  και  δτι  ού  δι'  άζύμου  το 
μυστήριον  έποίησβν  ό  Χρίστος  και  οι  αύτου  μαθηταί,  άλλα  δι'  έν- 
ζυμου* πόνος  καΐ  συλλογή  έκ  τών  θείων  Γραφών  Αγγέλου  Γρη- 
γορίου».  Άρχ.  «Έγώ  είμι  ό  άρτος»,  φ.  52\  Έν  ταΤς  μαρτυ- 
ρίαις  φέρεται  καΐ  «Νικηφόρου  Καλλίστου  του  Ξανθοπούλου  περί 
άζύμου  και  ένζυμου  συλλογιστική  άπόδειζις».  Άρχ.  «ΦησΙ  γαρ  ό 
της  νίκης  φερώνυμος»,  φ.  62?.  ΕΤτα*  «Προς  τους  λέγοντας,  δτι 
διά  τήν  δσπορον  του  Χρίστου  γέννησιν  δει  προσφέρειν  αζυμον». 
Άρχ.   «Άλλα  καΐ  τούτο  φασί  τίνες  αυτούς  λέγειν»,  φ.  78^. 

6.   «Άπόδειξις  δτι  ούκ  άπέλαβον  οι  άγιοι  τήν  βασιλείαν   τών 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡ010ΑΓΜΩΝ.  263 


ουρανών,  ουτβ  οι  αμαρτωλοί  την  χόλασιν,  άλλ'  έστΙ  τούτο  χαιρου 
μέλλοντος,  χατα  τάς  θείας  Γραφάς•  πόνος  χαι  συλλογή  έκ  των 
θείων  Γραφών  Αγγέλου  Γρηγορίου».  Άρχ.  «Δίκαιος,  έάν  ζ^θάστ) 
τελευτησαι*   κτλ.,  φ.  88*. 

7•  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Μάρκου,  μητροπολίτου  Εφέ- 
σου, λόγος  και  άκρΐ|3ής  διάλεςις».  Άρχ.  «Επειδή  μετά  αγάπης 
άποκρίνασθαι»   κτλ.,   φ.    117?. 

8.  Του  αύτου  άνεπίγραφον,  ου  ή  αρχή•  «Ζήτημα  α'.  Επειδή 
σαφέστερον  ήμας  απαιτείτε»  κτλ.,  φ.  194*. 

9.  Αθανασίου  Άλεξα^^δρείας  «έρωταποκρίσεις».  Άρχ.  «Τό 
αυτόχρημα  έστιν  ή  ψυχή»   κτλ.,  φ.   214. 

10.  «Συνοτυτική  έξήγησις  της  θείας  καΐ  ίερας  λειτουργίας  παρά 
του  έν  διδασκάλοις  κυρίου  Μελετίου  Τζηρίγου  θεολόγου  καΐ  του 
ίερου  Ευαγγελίου  κήρυκος,  αίτηθεΐσα  υπό  του  έν  Μοσχοβία  πα- 
τριαρχεύοντος  Νίκωνος».  Άρχ.  «Πολλήν  εύχαριστίαν  έδώκαμεν>, 
φ.   225-266.  Τά  κατόπι  τέσσαρα  φύλλα  (267-270)  άγραφα. 

11.  «Διάλογος  μαθητού  καΐ  διδασκάλου,  αμφοτέρων  ευσεβών, 
ττερί  τίνων  αναγκαίων  και  χρησίμων  ές  τά  μάλιστα  πασι  τοις 
όρθοδόξοις».  Άρχ.  «Δ(ιδάσκαλος).  Τίνος  χάριν,  ω  παΐ,  ώδε  παρα- 
γέγονας»,  φ.   271-286. 

12.  «"Οτι  ούκ  εστίν  6  πάπας  κεφαλή  της  του  Χρίστου  έκ- 
χλησίας».  Άρχ.  €  Ζώντων  του  τε  Πέτρου  και  Κλήμεντος»,  φ.  287. 

288.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  ήριθμη- 
μένων  517,  μήκ.  0,22,  πλ.  0,162.  Χρυσόδετον  και  λίαν  φιλο- 
'/άλως  γεγραμμένον,  κεκοσμημένον  δε  ταινιοειδέσι  τισΐ  κοσμήμασι 
χαι  πολλοίς  κεφαλαιώδεσι  πεφχ^τασμένοις  γράμμασι.  Το  κείμενον 
μονόστηλον  έκ  γραμμών  19  (0,165X0,102).  Έν  τη  άρχη  του 
χώδικος  υπάρχει  φύλλον  πρόσθετον-,  έν  ω  γέγραττται  το  σημείω- 
μα τούτο•  «•{*  Έκ  της  βΐ|3λιοθήκης  και  τόδε  του  Παναγίου  Τάφου, 
ζαΐ  ό  άφαιρησόμενος  ή  6  έκ^^αλών  εζω  της  θύρας  του  Μετοχίου, 
νΛΐ  ό  δούς  και  ό  λαβών  άφωρισμένος  εΐη  παρά  θεού  κυρίου 
"αντοκράτορος.  φ  Ό  Ιεροσολύμων  Μελέτιος». —  €θέατρον  πολι- 
τιχόν,  έν  ω  επιμελώς    διατάττεται  τί  πρέπει    νά    κάμη    χαι    άπό 


264  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦίίΝ 


τί  να  άτ^έχη  ό  ήγεμών»•  έρμηνευ&έν  έκ  της  λατινίδος  ύττό  Νι- 
κολάου του  Μαυροκορδάτου  καΐ  τύποις  εκδοθέν  το  πρώτον  έν 
Λεεψία  έτει  1756-ω,  είτα  πάλεν  αύτόι)ι  ετει  1766-ω  καΐ  κα- 
τό-'.  δΙς  έν  Βενετία  ετει  1776-ω  και  1802-ω.  "Ορα  Π.  Λάμ- 
πρου Κατάλογον  β'  σπανίων  βιβλίων.  Άθήνησι  1864,  σ.  19. 
25  καΐ  38. 

28Θ.  Τευχο;  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  403,  μή- 
κους 0,22,  πλ.  0.26.  Κακογεγραμμένον  εν  τινι  φύλλω,  δπερ  ην 
ές  άρχης  αγραφον,  άναγινώσκεται  το  «ψ  Ό  Καισαρείας  Παρθέ- 
νιος». — α')  €Άπτ>}>ίσματα  έζ  απρόοπτου  τινός  διαθέσεως  εις  τας 
έπιστολάς  του  μακαρίου  Παύλου,  συλλεγέντα  ώς  ήν  ήμΤν  έφι- 
κτ<5ν».  —  β')  Τεμάχη  ερμηνευτικά  είς  τό  Έζαημερον. — γ')  Βασι- 
λείου Καισαρείας  όμιλίαι. 

2Θ0.  Μαθηματάριον  χάρτινον  έκ  φύλλων  630,  μήκους  0,22. 
πλ.   0,16.  Έγράφη  περί  το  τέλος  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος. 

1.  ΈκλογαΙ  έκ  των  του  Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου,  φ.  1-17. 
Έν  τη  όπισθία  σελίδι  του  1-ου  φύλλου  έγράφη  τη  ιη'  εκατ.  το 
«8&ρί6ηΙί88ίιηο,  Β,ά  αάιηοίΐυιη  ΓβνβΓβηάο  βΛοη  οοηοίοπΗίΟΓυτη 
ΟΓάίηίδ  ρΓβ8ΐ)7ΐ;€Γ0  Γ.  Μίο1ι»β1ι  Ιίβςυίβη.  ΙιαΙβΙίββ  ΡΛΓΪδίοΓυηι. 
Ό  της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ  πατριάρχης  Χρύσανθος,  τω  α(- 
δεσιμωτάτω,  τιμιωτάτω  καΐ  σοφωτάτω  διδασκάλω  κυρίω  φρά  Μι- 
χαήλ Λεκουϊέν,  έκ  της  των  κηρύκων  τάςεως,  άποστολικήν  εύλογίαν 
και  έν  Χριστώ  άσπασμόν  μετά  και  της    θείας  χάριτος». 

2.  Γρηγορίου  του  Ναζιανζηνου  απολογητικός  της  εις  τον  Πόν- 
τον  φυγής  δνεκεν,  και  σχόλια  και  κατά  λέςιν  ερμηνεία  ε?ς  τον 
αυτόν  άπολογητικόν  λόγον  υπό  Σεβαστού  του  Κυμινήτου,  φ.  20- 
64.  Μετά  το  κείμενον  γέγραπται  το  €Έτελειώ&ει  [δίο]  έν  Κων- 
σταντινουπόλει  παρ'  έμου  Αμβροσίου  του  ευτελούς*  έςηγήθη  δε 
παρά  Σεβαστού,   εϊληφε  τέρμα  έν  μηνι   ιωνίω  [βίο]  ια'».. 

3.  Γρηγορίου  του  Ναζιανί^ηνου  €  ίαμβοι  παραινετικοί  μονό- 
στιχοι,  κατά  στοιχεΤον»,  μετά  της  ψυχαγωγικής  αυτών  ερμηνείας 
του  Σεβαστού,  φ.  65. 

4.  Γρηγορίου    του  Ναζιανζηνου    λόγοι    ες    συν  τοΤς  σχολίοις 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟϊΟΛΓΜΩΝ.  265 


χα•  τη  κατά  λέςιν  ερμηνεία  τοϋ  Σε^3αστου,  φ.  66-187.  α')  Λό- 
γο; ει;  την  βραδύτητα,  φ.  66.  β')  Εις  την  Καινήν  Κυριαχήν  χαι 
είς  τον  μάρτυρα  Μάμαντα,  φ.  87.  γ')  Εί;  την  Πεντηκοστην,  φ. 
93.  δ')  Εις  τα  Φώτα,  φ,  106.  ε')  Εις  το  αγιον  βάπτισμα,  φ. 
120^  Ο  ΕΊς  τον  μέγαν  Βασίλειον,  φ.  160^•  Ελλείπει  το  τέλος. 

5.  <  Συναγωγή  και  έςήγησις  ων  έμνήσι^η  ιστοριών  ό  έν  άγίοις 
ττατήρ  ημών  Γρηγόριο;  ό  θεολόγος»  έν  τω  1-ω  και  έν  τω  2-ω 
στηλιτευτικω  λόγω,  φ.   188-228.  Ίστορίαι  ^η'+'^^-^'. 

6.  «Περί  επωνυμίας  πόλεων  καΐ  τόπων».  Άρχ.  ι'ΑμαΙ  πό- 
λις,  ή  νυν  Χρυσούπολις.  Απολλωνία,  ή  νυν  Ιερισσός,  ήτις  και 
Όλυνι)ος  έλέγετο»   κτλ.,  φ.  229-231. 

7.  Συνεσίου  έπιστολαι  συν  τοΤς  σχολίοις  και  τξ  κατά  λέςιν 
ερμηνεία  του  Σεβαστού,  φ.   232-356. 

8.  Λουκιανού  διάφορα  πονημάτια  μετά  ψυχαγωγικής  ερμη- 
νείας, φ.  357»^  κέ. 

9.  «Συνεσίου  εΙς  τον  αυτοκράτορα  Άρκάδιον  περί  βασιλείας* 
έ^ήγησις  κατά  σύνταςιν»,   φ.   404. 

10.  Ισοκράτους  λόγοι  τινές  μετά  ψυχαγωγίας,  φ.  444. 

11.  «Ισοκράτους  προς  Δημόνικον  παραίνεσις,  λόγος  α'.  Έξή- 
γτρίζ  παρά  Βησσαρίωνος  Μακρή  του  ές  Ίωα^/^/ίνων  και  ημετέρου 
οιδασκάλου   εκδοθείσα»,  φ.    519. 

12.  «Τίμων  ή  μισάν&ρωπος  Τίμων  έςήγησις  του  ημετέρου 
διδασκάλου»,  φ.  530?. 

13.  «Προλεγόμενα    διά    τον    χάτμανον    της  Τωσίας».  Άρχ. 
«Τόσον  δηλοΤ  χάτμανος  και  βοϊβώνδας,   όσον  ήγεμών  και  στρατη- 
λάτης»,   φ.   551.   Τέλος•   «διά  νά  λέγωμεν    πώς    έςαναγύρισεν  ή 
χρυσή  γενεά  εις  τους  υστέρους  τούτους  καιρούς  μας,  εις  τον  δγδοον 
εσχατον  τούτον  αιώνα,  ηγεμονεύοντος  καΐ  έπιστατοΰντος  τής  Μολ- 
δοβλαχίας   του    ένδοςοτάτου    και    ευλαβέστατου  και  έκλαμπροτάτου 
^οϊ^ώ"^^  κυρίου  κυρίου  Ιωάννου  Ευστρατίου  λ'ταμπίζα,  δν,  Κύριε, 
φύλαττε  συν  τω  στρατοπέδω  του  εις  ετη  πολλά  και  σωτήρια•  ή  μήν 
αμήν,  γένοιτο». 

14.  Περί  συντάςεως  ρημάτων,   φ.  557. 


266  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

15.  θεματογραφία,  φ.   565. 

16.  Λοϋχιανου  διάλογοι  νεχριχοί  χαΐ  τούτων  ερμηνεία  χατά 
λέςιν,  φ.    605-630. 

2Θ1.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  310,  μήχους  0,215,  ~λ. 
0,164.  Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιη'  έχατ•  Τό  χείμβνον  μο- 
νόστηλον  έχ  γραμμών  23  (0,16x0,12).  Έν  τη  ώα  του  1-οι> 
φύλλου•  ιΚαΙ  τόδε  πρδς  τοις  άλλοις  κτήμα  του  ευτελούς  Σωφρο- 
νίου Πτολεμαΐδοςι. 

1.  Ιωσήφ  του  Βρυεννίου  λόγοι,  φ.  1-237.  Λόγος  πρώτος, 
ου  ή  επιγραφή•  «Ιωσήφ  (μον)α(χου),  ω  όνομα  Βρυένν.ος  το  έπώ- 
νυμον,  όιάλεξις  πρώτη  περί  της  του  αγίου  ττ^εύματος  έχπορεύσεως 
μετά  του  λατινόφρονος  Μαξίμου,  της  τάςεως  των  κηρύκων  γέγονε 
δε  περί  τή^^  περίφημον  Κρήτην  έπ'  άκροάσει  πάσης  της  έκε?  μη- 
τροπόλεως ν.  Άρχ.  «Χαίροις,  Ιωσήφ.  Εϊθε.  Μάςιμος.  Πώς  έχεις > 
κτλ• — Φύλ.  227  «Του  αύτου  λόγος  κα'•  περί  της  θείας  τριάδος> 
κτλ.  Άρχ.  «Προ  τριών  ωρών  ήκουσταί  μοι>  κτλ.  "Αγραφα  φύλλα• 

238,  239. 

2.  «Συναγωγή  τών  άναγωγικώς  έρμηνευομένων  ρητών  της  πα- 
λαιάς αγίας  Γραφής,  έρανισθείσα  κατά  συνοψιν  και  σαφεστέραν 
άπαγγελίαν  εκ  τε  τών  του  θεσπεσίου  Κυρίλλου  και  τών  του  με- 
γάλου Μαςίμου  καΐ  λοιπών  εξηγητών  αγίων  πατέρων»,  φ.  240- 
300.  Φύλλα  άγραφα•   301-304. 

3.  «Έκ  τών  Βριγενίου  ρΐ|3λίων  περί  τών  κατά  Λατίνους  αι- 
ρέσεων -/εφάλαια  λε'>,  φ.  305-310. 

2Θ2•  Χάρτινα  τετράδια  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  αποτε- 
λούντα φύλλα  ήριθμημένα  24 Γ  οΤς  προσετέθησαν  Ιτερ»  δυο, 
περιλαβόντα  έν  έαυτοΤς  πίνακα  λεπτομερή  τών  έν  αύτοΐς  τούτοις 
τοις  τετραδίοις  υποθέσεων.  —  Ανωνύμου  διδαχαί,  ων  ή  πρώτη 
έρρήθη  Κυριακή  του  Πάσχα.  Άρχ.  «Δεσποτικήν  και  βασιλικήν 
πανήγυριν  έορτάζομεν  σήμερον»  κτλ.  —  Φύλ.  27  Λόγος  εις  τον 
άγιον  Νικόλαον,  ρηθείς  ετει  1612-ω.  Άρχ.  «Αδελφοί,  εκείνοι 
οί  τεχνΐται  και  οι  πραγματευτάδες»  κτλ.  —  Φύλ.  87  Επιστολή 
νουθετική  προς  τίνα   Μαρκον  μοναχόν.  —  Φύλ.   88  Διδαχή  περί 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  267 

τών  δέκα  λεπρών,  ης  αρχή*  «Καλά  πώς  6  αστέρας  ό  αυγερινός» 
χιλ.  Έρρή»η  τη  19  ίαν.  1517.  —  Φύλ.  161  Διδαχή  λεχθεΤσα 
έν  τζ  μονή  του  δρους  Σινδ.  'Δρχ.  €  Αδελφοί,  τα  γαρ  χαλά  έργα» 
χτλ. —  Φύλ.  213  Έγκώμιον  εις  τον  "Αγιον  Τάφον,  ου  ή  αρχή• 
«θαυμαστόν  χαι  ώρακίμορφον  παράδεισον>  χτλ. — Φύλ.  217  Έγ- 
χώμιον  ε?ς  τήν  άγίαν  πόλιν  Ιερουσαλήμ,  ου  ή  αρχή*  €'Ώ  πόλις 
Ιερουσαλήμ  θαυμαστή»  χτλ.  —  Φύλ.  204  Διδαχή  γενομένη  έν 
τζ  λαύρα  του  οσίου  Σά|3α. 

2Θ3.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος  εκ  φύλλων 
596,  μήκους  0,215,  πλ.  0,162.  Έγράφη  υπό  διαφόρων  χειρών. 
Έί  τη  άρχη  κείται  πίναξ  άναγραφικός  τών  έν  αύτώ  τούτω  τω 
τεύχει  περιεχομένων  υποθέσεων,  χαι  τό  σημείωμα  τούτο*  ι'Αφιε- 
ρώδη  τό  παρόν  παρ'  ημών  τω  Παναγίω  Τάφω•  έχέτω  δε  τό  αίώ- 
νιον  ά'/άθεμα  κτλ.  •{*  Ό  Ιεροσολύμων  πατριάρχης  Χρύσανθος». 
Έν  τη  ωα  του  1-ου  φύλλου•  «Και  τόδε  συν  τοις  άλλοις  υπάρχει 
του  διδασκάλου  Μάρκου». —  Γερασίμου  του  Παλ)^αδά,  πατριάρχου 
Αλεξανδρείας,  διδαχαΐ  καΐ  λόγοι  πα^>ηγυρικοι  81.  Άρχ.  ιΤου 
αυτού  Γερασίμου  εις  τόν  πλούσιον  και  Λάζαρον.  Καταισχύνουσι 
τα  χαυστιχά  υψώματα»  κτλ. 

234.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  εκ  φύλλων 
198,  μήκους  0,218,  πλ.  0,162.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  23-24.  Έν  τη  άρχη  του  τεύχους•  €Έκ  τών  του  διδα- 
σχάλου  Άνανίου  άφιερώθη  τω  Πα'^αγίω  Τάφω  κατά  τό  ,αψο' 
[=1770]  έτος»  χτλ. 

1.  Άρριανου    ιστοριών    αναβάσεων    Αλεξάνδρου    βιβλία    ζ', 

φ.  Μ40. 

2.  «Άρριανου  Ίνδικά'  ή  και  ούτως•  Άρριανου  Αλεξάνδρου 
ατ^Ράσεως  ιστοριών  ογδόη»,  φ.   141-167^ 

3.  ιΦωτίου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  έκ  τών  Άρρια- 
νου συγγραμμάτων  έκλογαί»,  φ.  167^. 

4.  «Άρριανου  επιστολή  προς  Άδριανόν,  έν  η  και  περίπλους 
Εί^εινου  Πόντου»,  φ.   176". 

5.  «Εές  τόν  του  Άρριανου    περίπλουν  του  Ευξείνου  Πόντου, 


268  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


λίτινεστί  με&ερμηνευθέντα  χαί  έςηγηΟέντα  υπό  Γουλιέλμου  του 
Στουκίου»,  επίγραμμα  Φραγκίσκου  Πόρτου  του  Κρητός.  Άρχ. 
«Άρρίτ^ός  βααιλευσεν  έγραψε  ποτ'»   κτλ.,  φ.   184»^. 

6.  Φραγκίσκου  Πόρτου  Ετερον  επίγραμμα  εί;  τον  αυτόν  Στου- 
κιον.  Άρχ.    «ΔΤε  Λαερτιάδη»   κτλ.,  φ.  187^. 

7.  «Άρριανου  περίπλου;  της  Έρυι)ρας  θαλάσσης».  Άρχ. 
«Των  αποδεδειγμένων  δρμων»,  φ.   188-198. 

2Θ5.  Τετράδια  χάρτενα  διαφόρων  γραφών  της  εζ'  έκατοντ. 
Φύλλα  639.  ΔιδαχαΙ  66,  ων  αϊ  πλείους  αυτόγραφοι  Παϊσίου  του 
Λιγαρείδου.  Άρχ.  «Τριών  λογιών  δούλοι  ευρίσκονται  εις  την  φυ- 
σιν  τών  όντων»  κτλ. — Φύλ.  225  Λόγος  ανώνυμος  εις  τον  τελώ- 
νην  και  τον  ΦαρισαΓον,  ρηθεις  ετει  1681 -φ. —  Φύλ.  468  Άδη 
λου  «έγκώμιον  εις  την  άγίαν  Παρασκευήν  ,αχνδ'  [=  1654]  εν 
Τρίκκη».  Άρχ.  «Φαίνεται,  τιμιώτατοι,  πώς  ή  μεγαλόπολΐς  Τώμη» 
κτλ.  —  Φύλ.  526  κε  Παράφρασις  βίου  του  αγίου  Γρηγορίου  του 
θαυματουργού,  συγγραφέντος  υπό  Γρηγορίου  του  Νύσσης. 

2θβ•  Χάρτινα  τετράδια  της  ιζ'  καΐ  της  ιη'  εκατ.  Φύλλα 
240.  Συλλογή  διδαχών  αυτογράφων,  ων  τίνες  Λαυρεντίου  του 
Κα|3βάκου.  Έν  τη  άρχη,  μετά  τον  πίνακα  τών  διδαχών,  υπάρχει 
ομιλία  τις  άνεπίγραφος,  ης  ή  αρχή•  «Όταν  λογιάσω*  κτλ. — Φύλ. 
80-83  Όμιλία  ρηίΙεΤσα  τη  Κυριακή  τών  Αγίων  Πατέρων  (20 
ίαν.  1658).  Άρχ.  «Κα&'  δν  τρόπον  ή  θερμότης  του  ηλίου  συρ- 
νει  το  ήλιοτρόπιον»  κτλ.  —  Φύλ.  84  «Όμιλία  ετέρα  εΙς  την  ια' 
Κυριακήν  του  Λουκά».  Άρχ.  «Εις  τα  της  άλλης  όμϋα'ας  απόρ- 
ρητα ζητήματα  έκαταλά|3αμενι  κτλ.  Μετά  το  κείμενον  «1660 
δεκεμβρίω  18  εν  Κωνσταντινουπόλει.  •{*  Λαυρέντιος  ιερομόναχος 
Κα|3[3άκος>.  —  Φύλ.  10  Διδαχή  ανώνυμος,  ρη&είσα  ετει  «1708 
δεκεμβρίω  13  εις  τόν  "Αγιον  Φώτιον»,  Άρχ.  «Δεν  εΤναι  τόσον 
&αυμα  νά  &αμπώση>  κτλ. — Φύλ.  120  Άνεπίγραφος  όμιλία,  γρα- 
φείσα  ετει  «1693  φευρουαρίω  5*.  Άρχ.  «Δύο  καράβια  βλέπεις 
και  αρμενίζουν»  κτλ. — Φύλ.  190  «1632  όμιλία  εις  τον  τελώνην 
και  ΦαρισαΤον».  Άρχ.    «Πολλά  μεγάλον  και  φαρμακερόν»   κτλ. — 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟίΟΛΪλΙΩΝ.  269 


Φλ  221   Διδαχή  ανώνυμος  τη  Κυριαχη  της  Χαναναίας,  ρη&εΐσα 
ετ2ί  «1708  νοεμ^ρίο)  7,  εις  τον  Σωτήρα ». 

2Θ7.  Χάρτινα  τετράδια  της  ιζ'  χαΐ  ιη'  εκατ.  Φύλλα  324. 
Σ'^λλογή  διδαχών  αυτογράφων,  ων  αί  πλείους  Λαυρεντίου  του 
Κα^|3άχου.  —  Φύλ.  1°*  «Λόγος  εις  τήν  α'  Κυριακήν  των  Αγίων 
Πάντων.  Ανθίμου  Κυπρίου».  Άρχ.  «θεωρώ  τήν  πρόθυμον  δρε- 
;ίν>  κίλ.  —  Φυλ.  11-39  Γράψιμον  του  Κα|3βτ/ου.  Άπό  φ.  11 
ομιλία  τη  Κυριακή  της  Όρθοδοξίας,  ης  ή  αρχή•  «Τά  θνητά  προς 
τά  άφθαρτα»  κτλ.  Μετά  το  κείμενον  «1661  εν  Κωνσταντινου- 
τΛιι  Λαυρέ^/τιος  ιερομόναχος  Καββάκος  ΧΤοςι.  Άπό  φ.  32  ομι- 
λία εις  τήν  α'  Κυριακήν  τών  Νηστειών,  ης  ή  αρχή*  «Μεγάλην 
"αραμυθίαν  έρχομαι  σήμερον  νά  σου  φέρω»  κτλ.  Μετά  το  πέρας 
το5  κειμένου•  «1661  μαρτίω  3  εν  τω  Πατριαρχείω  της  Κων- 
σταντινουπόλεως, •}-  Λαυρέντιος  Ιερομόναχος  Καβ|3άκος  6  Χίος». — 
Φύλ.  51-89  Γράψιμον  άδηλου•  όμιλίαι  τών  ετών  1700,  1707, 
1709. — Φύλ.  90-97  Λαυρεντίου  Καββάκου  ομιλία  εις  τήν  β'  Κυ- 
ριαχήν  τών  Νηστειών,  ρηθείσα  έν  τω  Γάλατα  μηνι  φεβρουαρίω 
το5  1661-ου  έτους.— Φύλ.  203-219  Δύο  όμιλίαι  του  αύτου  Καβ- 
^ου•  τούτων  μία  έρρήθη  ετέι  «1661  μαρτίω  17,  έν  τω  ναώ 
το3  Σωτηρος  Χρίστου  τών  Μπουστανίων  έν  Γάλατα». 

2Θ8•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 
154,  μήκους  0,218,  πλ.  0,168.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ 
Τραμμών  21  (0,162X0,118).  Ά^^τίγραφον  έπίσημον  έν  συνόδω 
χορωθέν.  Ένδον  της  πρώτης  πινακίδος  τ^αγινώσκεται  το  «Τω 
μαχαριωτάτω  και  άγιωτάτω  πατριάρχη  Ιεροσολύμων  κυρίω  Παρ- 
θενία) έπιδοθείη». —  Πραζις  τοπικής  συ^/όδου,  γε^^ομένης  έν  Κων- 
οτα^;τΓ;ουπόλβι  (1756),  κατακρινάσης  το  λατινικδν  [Βάτττισμα  κοΐΐ 
οογματισάσης  δτι  δεΓ  άναβαπτίζεσθαι  τους  έκ  Λατίνων  προσερχό- 
μενους εις  τήν  Όρθόδοζον  Καθολικήν  Έκκλησίαν  διαιρείται  δε 
ή  ^ράςις  αδτη  εις  κεφάλαια  οβ',  κατά  τον  προτεταγμένον  αυτών 
τείναχα  (φ.  1-19),  ων  το  α'  άποδείκνυσιν,  δτι  «τδ  βάπτισμα,  ω 
«χρηται  ή  καθ'  ήμας  Εκκλησία  εις  κάθαρσιν  αμαρτιών  ημών 
οοκ  έζ  ανθρώπων,  άλλ'  έκ  θεού  έστι*   πας    δε   δς  δν  το  θεόθεν 


270  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


δο&έν  μυστήριον  του  βατυτίσματος  άδετήσα;  άνθρωπίνην  κατα- 
σκευήν μυστηρίων  άντΙ  θείου  |9απτ{σματος  λά^η,  ου  δύναται  εισ- 
ελθεΤν  ε?ς  τήν  βασΛεία^;  των  ουρανών».  Την  πραςιν  ταυτην  έχυ- 
ρωσεν  ιδία  χεφΐ  (δρα  φ.  1  χαΐ  154)  «Κύριλλος  έλεω  θεού  αρ- 
χιεπίσκοπος Κω^>σταντινουπ(ίλεως,  Νέας  Τώμης,  και  οικουμενικός 
πατριάρχης»,  και  €Ματ&αΓος  ελέω  θεού  πάπας  και  πατριάρχης 
Αλεξανδρείας». 

2ΘΘ•  Χάρτινα  τετράδια  της  ιζ'  και  της  ιη'  έκατονταετηρί- 
δος.  Φύλλα  293.  —  Τύποι  διαφόρων  επιστολών.  Άρχ.  ιΟί  μεν 
χυδαΓοι  και  άγελαιοι  σας  πλέκουν  εγκώμια»,  φ.  1-7.  —  «1708 
μαρτίου  έν  Πάτμω,  έκ  του  Γαβριήλ  Σε^-ηροο  έκ  Μονεμβασίας, 
μητροπολίτου  Φιλαδέλφειας»,  έκλογαί,  φ.  11  κέ.  —  θέσεις  περί 
συντάξεως. — Όμιλίαι  Σεβαστού  του  Κυμινήτου. — Γρηγορίου  του 
Νάζια νζηνου  διάφορα  πονημάτια  ήρμηνευμένα  υπό  Σεβαστού  του 
Κυμινήτου. — Φύλ.  126  Σεβαστού  Κυμινήτου  λόγος,  δς  «εϊρηται 
^αχπη'  [=1688]  ίανν.  α'  ε?ς  τον  αγιον  Βασίλειον,  ήμερα  Κυ- 
ριακή». Άρχ.  ιΌταν  αποβλέπω  και  συλλογίζωμαι >  κτλ. — Φύλ. 
192  Σεβαστού  Κυμινήτου  ή  περί  μετουσιώσεως  έπιστολιμαία  προς 
Χρύσαν&ον  διάλεςις,  ης  ή  αρχή•  «Υπέρ  μέν  ουν  ων  προς  σκο- 
πού γράφεις»  κτλ. — Φύλ.  220  Σεβαστού  «έκλογαι  έκ  των  θεο- 
φάνους  μητροπολίτου  Νικαίας  περί  του  θαβωρίου  φωτός  έν  πέντε 
λόγοις  είρημένων».  —  Φύλ.  229  «Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών 
θεοφύλακτου  αρχιεπισκόπου  Βουλγαρίας  παιδεία  βασιλική  προς  τον 
πορφυρογέννητον  Κωνσταντΐνον,  μεταφρασθεΐσα  μέν  εις  πεζήν 
φράσιν  διεςοδικώτερον,  εστίν  οτε  όμου  και  πληρέστερον,  υπό  Σε- 
βαστού Τραπεζουντίου  του  Κυμινήτου,  άφιερω&εΐσα  δε  εις  τον  έκ- 
λαμπρότατον  κ.»  [δίο]. — Φύλ.  252  Σεβαστού  λόγος  εις  το  αγιον 
Πάσχα.  Άρχ.  «Άνάστασιν  Χριστού  έορτάζομεν  οημεροΊ^  έκλαμ- 
τζρότατζ,  θεοτίμητε  και  θεοδόξαστε  ημών    αύθέντα»   κτλ. 

300.  Χάρτινα  τετράδια  της  ιζ'  και  ιη'  έκατονταετηρίδος. 
Φύλλα  306.  Διδαχαί  ανώνυμοι,  ών  τίνες  έδιδάχδησαν  μεταξύ  τών 
ετών  1705-1708. 

301.  Χάρτινα  τετράδια  διαφόρων  γραψιμάτων  της   ιη'   εκατ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΑΥΜΩΝ.  271 


Φϋλλβ  389,  μήχους  0,21  δ,  πλ.  0,16.— Άνώνυμο^  διδαχαΐ  (171δ- 
1735),  ων  ή  πρώτη  €είς  τήν  Κυρεαχήν  του  τελώνου  χαι  Φαρ»- 
σβίοϋ*.  Άρχ.  ι  Τώρα  χαταλαμβάνω  τήν  οξύτητα  του  νοός*   χτλ. 

302.  Τεύχος  χάρτινον,  εκ  φύλλων  7  χαΐ  σελίδων  ήρεθμη- 
μδ'νων  1052,  δττερ  έγράφη  εις  χάλλος  έν  Κίέ^ω  προνοί'α  Χρύ- 
σανθου του  Νοταρά  περί  το  τέλος  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος,  προ- 
τίξατ^τος  ύστερον,  πατριάρχου  γενομένου  Ιεροσολύμων,  έν  αύτω 
τοότω  τω  τεύχει  καΐ  το  άντίγραφον  έπεστολης  αύτου  διγλώσσου 
€"ο:ς  έχλαμπροτάτοις,  αιδεσιμωτάτοις  χαΐ  σοφωτάτοις  διδασχάλοις 
ζαΐ  θεολόγους  της  έν  'Ωζον(α  άχαδημιας».  ΚαΙ  ταύτης  μεν  της 
έτΓίστολης  τό  έλληνιχόν  χειμενον  χατεχωρίσ&η  έν  τοΤς  έμοΤς  Άνα- 
λέχτο'.ς  ίεροσολ.  σταχυολογίας  (τ.  IV,  σ.  72-76),  αυτό  δέ  τούτο  τό 
τήχος  περιλαμβάνει  έν  έαυτω  λατινιστι  τό  περί  έχπορεύσεως  του 
ά|ίθ!)  π^;εύματος  υπόμνημα  Αδάμ  του  Ζοιρνιχαβίου,  δπερ,  ως 
γνωστόν,  Ευγένιος  ό  Βουλγάρες  έ;  δλλου  τινός  αντιγράφου  μεθηρ- 
μήνευσε  χαι  τύποις  έςέδωχεν  έν  Πετρουπόλει  ελληνιστί.  "Έστι  δέ 
τοϋχο  τό  τεύχος  μήκους  0,21,  πλ.  0,165,  τό  δέ  χειμενον  αύτου 
μονόστηλον  έν  μια  των  σελίδων  έκαστη  έκ  γραμμών  24-29 
(0,16x0,12).  Άρχ.  «ΤΓαοΙαΙϋδ  Ι,  ίη  ςυο  άβιηοηδίΓΛίαΓ  8»η6(;ο3 
ρ»ΐΓβ8  οηβηΐΛίβδ  ρπιηί8  άβοθΐη  βθοαίίδ  αηΛηίιηί  ΟΓβάίάίδδβ  οοη- 
δθΠΒα  δρίηίαιη  δΛηοΙαιη  βχ  δοΐο  ρΓΟΟβάβΓβ  ρΛίΓβ».  Τέλος•  €8ί€ 
ΟΓ^ο  ΓΙοΓβηϋη&ιη  δγηοάαιη  ίΓ&αάαΙβηΙ&ιη  ίΓΛαάβ  βΐί&ιη  8.1)1ιίηο 
]αν&Γβ  νοΙαβΓ&ηΙ;  ΙιΛίίηϊ.  Εΐ  Ιαηάαιη  άθ  δγηοάο  ΡΙοΓβηΙίηΛ*. 

303•  Κώδις  χάρτινος  ανάμικτος,  μήκους  0,205,  συναπηρ- 
"ΐσμένος  έκ  τετραδίων  της  ιδ',  της  ιε'  και  της  ις'  έκατονταετηρί- 
ίος•  ου  φύλλα  ήρΐι)μημένα  άπό  του  α'  μέχρι  του  αριθμού  τι^α' 
γ^ίΧοί  δέ  τίνα,  απερ  εφερον  έκ  παλαιού  τους  αριθμούς  ρ'-ρλς',  έ)νλεί- 
"ϊ^οσιν.  Πρό  των  ήριθμημένων  φύλλων  ύπάρχουσιν  οκτώ  Ετερα  φύλλα, 
<«^'' τό  πρώτον  περιέχει  έν  έαυτω  τό  στιχηρόν  €Τών  αγγέλων  ό  δή- 
Ρ•ο?*,  εΤτα  στίχους  τινάς  άνεπιγράφους,  εν  έπτάστιχον  αίνιγμα  (ου 
η  αρχή•  «Έν  γράμμασιν  ες  συλλα^3άς  τρισι  φέ(:ιω•  |  ψυχών  με- 
σίτης ειμί  τυρός  τόν  δεσπότην*  κέ),  σημειώματα  τίνα,  ίσόψηφα 
και  πάλιν  εν  αίνιγμα.  Τα  λοιπά  επτά  φύλλα  περιέχουαιν  έν  έαυ- 


272  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

τοις  τάδε.  α')  ιΠερΙ  της  οίχοοομης  της  άγιωτάτης  του  θεού  Με- 
γάλης Έχχλησίας».  Άρχ.  ιΤαύτην  την  του  θεού  Μεγάλην  Έχ- 
χλησίαν,  την  νυν  όνομαζομένην  Άγίαν  Σοφίαν,  πρώτον  μεν  άνή- 
γειρεν  6  μέγας  Κωνσταντίνος»  κτλ.  β')  Βασιλείου  Καισαρείας  τε- 
μάχιον.  γ')  Σημείωμα,  έχον  αύτολεζεί  ούτως•  €  "Άσπιλε,  αμόλυντε, 
αφθορε,  άχραντε:  ποίημα  Παύλου  μονάχου  μονής  της  Εύεργέτιδος. — 
Δος  ήμΤν,  δέσποτα,  προς  υττ^ον:  ποίημα  Άντιόχου  μονάχου  του 
ΙΙανδέκτου.  —  Πολλοίς  συνεχόμενος  πεφασμοΐς:  ποίημα  θεοστηρί- 
κτου  μονάχου».  ΚαΙ  ταύτα  μέν  περιέχονται  έν  τοις  προσ&έτοις 
οκτώ  φύλλοις,  έν  αύτοΐς  δε  τοΓς  παλαιοΓς  και  ήρι&μημένοις  φύλ- 
λοις  ύπάρχουσι  και)'  είρμόν  τα  κάτωθι  κείμενα. 

1.  «Διάλεςις  τών  αγίων  Βασιλείου  και  Γρηγορίου  του  θεολό- 
γου». Άρχ.  ιί Βασίλειος.  Τί  έστιν  αρχή;  Γρηγόριος.  Το  πρώτον 
αίτιον  του  δευτέρου  αιτίου 3>   κτλ.,  φ.   α'. 

2.  «Άποκάλυψις  Ιωάννου  του  θεολόγου,  ην  έν  Πάτμω  έ&εά- 
σατο».  Άρχ.  «Άποκάλυψις  Ίησου  Χρίστου,  ην  έδωκεν  αύτώ  ό 
θεός  δεΐςαι  τοις  δούλοις  αύτου  δ  δεΤ  γενέσδαι  έν  τάχει»  κτλ., 
φ.  ζ'.   Σε}ας  όπισ&ία. 

3.  «ϊών  αγίων  πατέρων  εκ  τών  ιερών  Γραφών  διάλυσις  πάνυ 
ωφέλιμος».  Άρχ.  «"Εξεστι  πάντα  δνθρωπον  χριστιανόν  την  άγίαν 
Κυριακήν  συν  ταΐς  λοιπαΤς  έορταΤς  ακριβώς  φυλάττειν»  κτλ.,  φ. 
κς'.   Σελις  όπισ&ία. 

4.  «Είς  τάς  αγίας  εικόνας  τών  αγίων  ιτατέρων».  Άρχ.  «Εί- 
ρήκασι  πασαι  αί  αγιαι  σύνοδοι  και  οι  τίμιοι  πατέρες»  κτλ.,  φ.  κς'. 
Σελις  όπισθία. 

5.  «Τών  αγίων  πατέρων  εκ  τών  ιερών  Γραφών  διάλυσις». 
Άρχ.  «Αδελφοί  μου  άγαττητοί,  δύο  είσΐ  λογισμών  είδη,  προσβολή 
και  συγκατά&εσις »   κτλ.,  φ.  κζ'.   Σελις  όπισ&ία. 

6.  «Ερωτήσεις  διαφόρων  κεφαλαίων  ώδε*  του  άββα  Αναστα- 
σίου», φ.   κη'. 

7.  «Του  αγίου  Γρηγορίου  του  θεολόγου  απερ  ήκουσεν  παρά 
Ιωάννου  του  θεολόγου».  Άρχ.  «ΕΤς  θεός  πατήρ  Δόγου  ζώντος, 
σοφίας  υφεστώσης  και  δυνάμεως»  κτλ.,  φ.  λα .   Σελίς  όπισθία. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  273 


8.  «Έκ  των  Άντιόχοϋ  του  Πανδέχτου»  χεφάλαιον  η'  χαΐ  έζης 
αχριχεφ.  ρλ'.  Άρχ.  «Κεφ.  η'.  Περί  γογγυσμου:  ό  γογγυζειν  εϊτε 
μετά  ευλόγου  προφάσεως,  εΤτε  χλΙ  δ(χα  προφάσεως»  χτλ.,  φ. 
ψ-^π'.  Έν  τη  ώα  της  οπίσθιας  σελίδος  του  ξγ'  φύλλου  γέγρα- 
τται  εν  αίνιγμα. 

9.  «Του  όσιου  άββα  Ιωάννου  πρεσβυτέρου  του  Δαμάσκηνου 
εχδοσις  άχριβής  της  ορθοδόξου  πίστεως».  Άρχ.  ιθεόν  ουδείς 
έώραχε  πώποτει   χτλ.,  φ.   ρλζ'-ρνα'. 

10.  «Του  άγιου  Σισόη  πεντάστιχον  ίαμ|3ιχόν»,  ου  ή  αρχή• 
«Όρώ  σε,  τάφε,  δειλιώ  σου  την  θέαν»,  φ.  ρνα'.  Σελις  όπισθία 
έν  τη  ώα. 

11.  Άνώνυμον  και  άνεπιγραφον  έξάστιχον  ίαμβεΐον,  ου  ή 
ίρχή'  *ΑΙ  αΐ  πολυστέναχτε  του  βίου  πλάνη»,  φ.  ρνα'.  Σελις 
^"'.σδία  έν  τη  ώα, 

12.  «Στίχοι  του  Ψελλού  εις  τους  ιβ'  αποστόλους•  περιέχει 
^^  είς  Εκαστος  αυτών  το  τέλος,  τό  δνομα,  τόν  φονεύσαντα  ή  τόν 
τόπον».   Άρχ.    €  Σταυροί    Πέτρου    χύμβαλον    έν    Τώμη    Νέρων», 

13.  «Στίχοι  του  αγίου  Θεοδώρου  του  Στουδίτου  εις  την  χέλ- 
λαν>.  Άρχ.  «θρηνεί  με,  χέλλα,  σχουσα  . νωθρόν  έργάτην»  κτλ., 
φ.  ρν^'.  Ε7τα  β')  «στίχοι  του  αύτου  εις  άποτασσομένους»,  γ') 
δις  ηγουμένους,  δ')  εις  υποτακτικούς.  Έν  τη  ώα  του  αύτου  φύλ- 
λου στίχοι  τινές  άνεπίγραφοι,  ών  ή  αρχή•  «Βλέπω  σε,  κλίνη,  και 
προ  του  τάφου  τάφον». 

14.  «Στίχοι  του  σοφωτάτου  Ψελλού*  έπαινος  εις  την  εύχήν», 
δ^  ή  αρχή•  «Ευχή  διιστα  τους  βροτούς  των  έν  βίω»,  φ.  ρνβ'. 
-δλΐς  όπισθία.  Αυτόθι  α')  «Στίχοι  εΙς  βίον  μοναχών».  Άρχ. 
«ΜονασταΤς  κόσμος  μέγας  ή  άκοσμία».  β')  «Στίχοι  εις  την  εικόνα 
"εών  Ασωμάτων».  Άρχ.  «Μορφήν  άυλον»  κέ.  γ')  «Στίχοι  εις  τους 
^ίοος  αποστόλους  Πέτρον  και  Παΰλον».  Άρχ.  «Εις  ην  άπαντα 
^ήν  του  σώματος»,  δ')  Στίχοι  εις  τάς  τεσσάρας  Δαλιδάς.  Άρχ. 
«Τε&ριππον  δρμα  του  Σατάν,  |  Ευδοξία,  Ήρωδιάς  τε  Δαλιδάς  Ίε- 
ζά^δλ»  κτλ. —  Φύλ.  ρνγ'.  ε')  Στίχοι,  ών  ή  επιγραφή•  «Συμβουλία». 

IV.  18 


274  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ    ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Άρχ.  «"Αν&ρας  ό  Χριστό;,  ή  λαβις  ή  παρθένος»  κτλ.  Έτεροι 
€εις  ριπίδιον».  ων  ή  αρχή•  «Ζέφυρον  τερπνόν  δορά  προβάτου 
πνέει»  χτλ.  "Ετεροι  «στίχοι  θεολογικοί  δίστιχοι».  'Αρχ.  «Άρχης 
χαλδν  χάλλιστον  εΤναι  τό  τέλος»   κτλ. 

15.  «Παραινέσεις  έγκωμιαστικαΐ  /ατά  άλφάβητον,  μονόστιχοι 
και  γλϋκύταται».  Άρχ.  «Αγαθά  προθύμως  καΐ  λάλει  καΐ  μάν- 
θανε*  1  άκουε  πάντων,   έκλέγου  δ'  α  συμφέρει»    κτλ.,  φ.   ρνδ'. 

16.  «Στίχοι  του  άγιωτάτου  μητροπολίτου  θη^ών  κυρου  Ιωάν- 
νου του  Κοσίφη  εις  την  ύπεραγίαν  ημών  δέσποιναν  θεοτόκον 
την  Μακαριώτισσαν».  Άρχ.  «θρόνος  συ,  παντάνα?ισα  του  θεού 
Λόγου•  Ι  θύρα  συ,  πανύμνητε,  των  σεσωσμένων  |  αίτώ^  θύραν 
ανοιζον  εις  σωτηρίαν  |  θύρα  γενου  μοι  προς  καλών  έργασίαν  [ 
ναί,  ναί,  θύρα  φάνηθι  προς  τό  συμφέρον»  κτλ.,   φ.  ρνε'. 

17.  «Του  μα/αριωτάτου  αρχιεπισκόπου  πάσης  Βουλγαρίας 
κυρου  θεοφύλακτου  στίχοι  εις  την  αυτήν».  Άρχ.  «"Άχραντε  μητερ 
του  φιλάνθρωπου  Λόγου»   κτλ.,  φ.  ρνε'. 

18.  Ανώνυμοι  «στίχοι  είς  τήν  εορτψ  τών  Χρίστου  γεννών». 
Άρχ.  «Χριστός  βροτωθείς  σήμερον  καινοτρόπως»  κτλ.,  φ.  ρνε'. 
ΣελΙς  όπισθία. 

19.  Ανώνυμοι  «στίχοι  εις  τήν  Λαμπράν»,  ών  ή  αρχή*  «Έλαμ- 
ψεν  ήμΤν  τό  πρό  ηλίου  σέλας»,   φ.   ρνξ'. 

20.  «Στίχοι  εις  τόν  αγιον  Άνδρέαν  τον  άπόστολον».  Άρχ. 
«Έχρήν  μεν  ήμας  τω  χρυσαυγεΤ  φωσφόρω»    κτλ.,  φ.  ρνς'. 

21.  Στίχοι  εις  τόν  άγιον  και  θαυματουργόν  Νικόλαον».  Άρχ. 
«Τόν  Μυρέων  πρόεδρον  ϋμνοις  στεπτέον»,  φ.  ρνς'.  Σελις  όπισθία. 

22  «Ώδάριον  κυρου  Λέοντος  του  σοφωτάτου  και  βασιλέως». 
Άρχ.    «"'^Αρα  τίς  γήθεν  άείρας»   κτλ.,  φ.  ρνζ'. 

23.  «Επιστολή  Ποντίου  Πιλάτου  προς  βασιλέα  Τιβέριον, 
περί  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου*  ης  ή  επιγραφή  έχει  ούτως. 
Αναφορά  Ποντίου  Πιλάτου»    κτλ.,   φ.   ρνη'. 

24.  «Τά  άντιγραφέντα  παρά  Καίσαρος  Αυγούστου  και  πεμ- 
φθέντα  προς  Πιλατον  Πόντιον,  τήν  Άνατολικήν  έτυεχοντα  αρχήν 
γράψας  δέ  και  τήν  άπόφασιν  και  στείλας  τοιαύτην   μετά  κουρσού- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  275 


ροςΤαχαάβ,  δούς  αυτω  καΐ  στρατιώτας  τόν  αριθμόν  δισχιλίους». 
Άρχ.  «Επειδή  ττερ  β{αιον>   χτλΐ,  φ.  ρν&'.  ΣελΙς  όπισ&ία. 

25.  Βασιλείου  Καισαρείας  «λόγος  εις  τό  Πρόσεχε  σεαυτόν». 
Άρχ.  €Το5  λόγου  την  χρησιν  δέδωχεν  ήμΐν»  χτλ.,  φ.  ρξ'.  Σε- 
λίζ  έπισθία. 

26.  «Γνώ|χαι  Μενάνδρου  και  Φιλιστίωνος»  38.  *Αρχ.  €Φιλι- 
ατίωνος.  Ει  πασιν  ήμΐν  ην  φρενών  κοινωνία >  κτλ.,  φ.  ρςς'.  Τέ- 
λος• «Αόγος  κατάγει  ταρτάρου  κατώτερον  λόγος  δε  αύθις  εις  υψος 
χβτάγει».  Έν  ταΐς  ώαις  της  οπίσθιας  σελίδος  του  αύτου  φύλλου 
υπάρχουσι  γνώμαι  του  αγίου  Γρηγορίου  του  Παλαμά. 

27.  «Έκ  του  ε'  βιβλίου  των  Διατάζεων.  Κατάλογος  των  του 
•  Κορίοϋ  εορτών,  ας  δεΐ  φυλάττειν,  καΐ  πότε  τούτων  ξκαστον  οφεί- 
λει γίνεσθαι».  Άρχ.  «Τάς  ημέρας  των  εορτών  φυλάσσετε*  κτλ., 
?•  ρϊζ'. — Φύλ.  ρςθ'  «Έκ  του  αύτου,  δπως  οφείλει  το  πάσχα  γί- 
νεσδαι  και  πότε,  και  δτι  ο6  δεΐ  αύτδ  μετά  Ιουδαίων  έορτάζειν*. 
Άρχ.  ιΔει  ουν  ύμας,  αδελφοί,  τους  τω  Χριστώ»  κτλ.  —  Φύλ. 
ροα'•  σελις  όπισθία*  «Έκ  τών  αυτών,  βιβλίου  εβδόμου,  δπως  χρή 
'οίίς  κατηχουμενους  στοιχειουσθαι».  Άρχ.  «Ό  μέλλων  το ίνυν  κα- 
"^ΐχεΐν»  κτλ. 

28.  «^Εκθεσις  τών  αγίων  και  οσίων  θεοφόρων  πατέρων  ημών 
Βασιλείου  του  Μεγάλου  και  Γρηγορίου  του  θεολόγου,  περί  της 
^ΐίας  και  ορθοδόξου  πίστεως >.  Άρχ.  <0ί  πιστεύειν  καταςιωθέν- 
τδς»  κτλ.,  φ.   ροδ'. 

29.  «Έκθεσις  πίστεως,  ην  ό  δγιος  απόστολος  Ιωάννης  καΐ 
^^3(]0[ελιστης,  κατ'  έπιτροπήν  της  παναγίας  Θεοτόκου,  τω  άγίω 
Ι'ρηγορίω  τω  θαυματουργώ  ύτυηγόρευσεν».  Άρχ.  €ΕΤς  θεός,  πα- 
*ήρ  Δόγου  ζώντος»  κτλ.,  φ.  ροε'.  Σελις  όπισθία. — Αυτόθι•  «Όμο- 
λογία  της  είς  Χριστόν  πίστεως.  Φωτίου >.  —  Είτα  ιΈρωταποκρί- 
^'δίς  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  περί  της  .ουσίας  του  θεού  Λόγου 
'^^^  της  ά^^θρωπίνης  > .  Άρχ.  «Έρώτησις.  Ή  φύσις  του  Λόγου 
ίοαρχώθη,   ή    ου»  ; 

30.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  «έρμηνεΐαι  εις  τό  αγιον  Εύαγ- 
Τέλιον»,  φ.   ρος'. 


276  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΜ 

31.  «Διήγησις  ττβρϊ  το5  άν&ρώπου  και  τοϋ  δφεως>,  φ.  ροζ'. 

32.  ϊΠερΐ  τών  αγίων  εΐχόνων,  τών  λίαν  οΙβθθρ«)μίν<ι>ν ,  τί 
έφείλομεν  ταύτας  ποκΤν».  Άρχ-  «Γέρων  τις  ήν  εν  έρήμω>  χτλ., 
φ.  ρο&'.   ΣελΙ;  όπίο&ία. 

33.  Άθανσοίοϋ  Άλεζανδρδίας  «λόγος  διά  χεφαλαίων  προς  τας' 
έντολάς  τοϋ  θεοϋ  πίίσί  τοις  άποτ:^αμένο(ς  χαί  θέλουσι  σω^Γ^ναί  >  .*Αρχ. 
«Άδελφο!  μοο  άγαττητοί,  φροντίσωμεν  της  σωτηρίας  ημών*,  φ.  ριτ*. 

34.  Ιωάννου  Δαμασχηνοό  «λόγος  ψυχωφελής  χα!  θαυμάσιος 
(προς)  τους  την  άσχητιχήν  μετερχομένους  πολιτείαν>.  Άρχ.  «Ίστέον 
δτι  διπλοΰς  έοτιν  ό  δνδρωπος»,  φ.  ρπδ'.    Σελ;;  δπισθία. 

35.  *θα5μα  της  ΰπεραγίας  δεσποίνης  ημών  θεοτόχου>.  Άρχ. 
*Έν  τοις  μέρεοί  της  Ανατολής  μοναστήριον  όπηρχεν,  έτεονομα- 
ζόμενον  Ή  Μεγάλη  Άντίληψις»,  φ,  ρπζ',  Σελϊ;  όπισθίο. 

36.  «Διήγησις  ωφέλιμος»,  ^ί  ή  άρχή'  «Αναχωρητής  τις 
ήν  έν  τοις  χστω  μέρεοί  της  ΑΕγύπτοϋ»,   φ.  ρπη', 

37.  Τεμάχη  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  χοΐ  Βσσιλείοτ  τοϋ 
Μεγάλου,  φ.  ρΐτη'.  Σελίς  όπισ&ία. 

38.  «Κεφαλαία  τών  αγίων  πατέρων  χατ'  έζλογήν».  Άρχ. 
«Πάσα  ποίχιλία  τών  θεοττνεάστων  Γραφών»   κτλ.,  φ,  ρν. 

39.  «Έχ  τών  επιστολών  τοΰ  οσίου  χοτρός  ημών  Νείλου  πρε- 
σβυτέρου». Άρχ.  «Εύ'/ομίω.  Λανθάνει  χαί  ίππου  δξύτης»,  φ.  ρι^β'. 

40.  Διήγησις,  ης  ή  άρχή'  «Διηγήσατο  ήμΐν  ό  ά^βας  Πίωρ, 
δτι  "Οντος  μου  νεωτέρου  παρεβάλομεν  έγώ  τε  χαΐ  ό  άββας  μου 
προς  τον  σημαιοφόρον  ΛογγΓνον»   χτλ.,  φ.  ρπα'.  Σελϊς  άπισθία. 

41.  Ιωάννου  τοϋ  Χρυσοστόμου  «λόγος  είς  τόν  μάταιον  βίον 
χαΐ  είς  χοιμηδέντας».  Άρχ.  «"Οσοι  τά  τοΰ  βίου  μάταια»  χτλ., 
ρπγ'.   ΣελΙς  δησθία, 

42.  «Έχ  τών  χεφαλαίων  τοϋ  αγίου  Γρηγορίου  θεσσαλονίχης 
τοϋ  Παλαμά».  Άρχ.  «Ό  θεω  συγχραθεις  δια  πίστεως»,  φ.  ρπβ'. 
Σελϊς  όπισθία. 

43.  Γρηγορίου  Νύσσης  απόσπασμα,  ου  ή  άρχή'  <0ί  γαρ  έν 
άνέσει  ζώντες  χαϊ  τρυφη,  ΰποκρινόμενοι  δέ  τόν  χριστιανισμδν» 
χτλ.,  φ,   ρκζ'. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕίσΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  277 


44.  «Έχλογή  των  θεοπνβύστων  Γράφων  πάνυ  σύντομος  κα: 
ωφέλιμος».  Άρχ.  «Αέγα,έν  τοις  "Ασμασιν  ό  Σολομών»  κτλ.  φ.  ρπζ'. 

45.  «Τοϋ  άγίοϋ  Αθανασίου  μαρτυρίαι  έκ  της  Γραφής  κατά 
τήν  της  φύσεως  χοινωνι'αν  έκ  τοδ  ομοίως  βΤναε  τον  πατέρα  καΐ 
τον  ϋΐόν  καΐ  το  αγιον  ιτ/ευμα  ττρός  θεωρίαν  δοσέφικτον » .  'Αρχ. 
«ΠβρΙ  πατρός  άναμφίβολον»   κτλ.,  φ.  σ•. 

46.  «Του  Δαμάσκηνου  ιυερί  του  εν  ποίοες  ονόμασε  τιμάται  Ιν 
§χαστον  πρόσωπον  της  αγίας  Τριάδος».  *Αρχ.  «Τιμάται  ό  πατήρ 
έν  τούτοις»   κτλ.,  φ.   σε'. 

47.  Έπιφανίου  Κύπρου  περί  της  πίστεως  των  χριστιανών. 
'Αρχ.  «Πατήρ,  υιός,  πνεύμα  αγιον,  τρεις  υποστάσεις*,  φ.  σε'. 
Σ$λίς  οπίσθια. 

48.  «θεολογία  διά  στίχων  του  φιλοσοφωτάτου  κυρου  Θεοδώ- 
ρου του  Πτωχοπροδρόμου  κατά  άλφάβητον».  'Αρχ.  «* Αναρχος  αρχή 
παντός  α?τία»   κτλ.,  φ.  σε'.   ΣελΙς  όπισθία. 

49.  *"Οροι  διάφοροι  συν  θεω  κατά  παράδοσιν  και  πίστιν  της 
ηίας  και  καθολικής  εκκλησίας  λεγόμε^>οί,  έκβληθέντες  έκ  του  βι- 
βλίου του  αγίου  Αναστασίου  του  Σιναίτου,  ου  ή  επωνυμία  Όδη- 
γίς>.  'Αρχ.    «Τί  θεός  και  κατά'  τί  εϊρηται»,  φ.  σς'. 

50.  «Του  αύτου  οσίου  πατρός  ημών  Αναστασίου  του  Σιναί- 
τοϋ  συν  θεω  προθεωρία  της  υποθέσεως  των  δρων  της  βίβλου, 
ής  ή  επωνυμία  Όδηγός».  'Αρχ.  «Της  καθ'  ήμας  πάντας  βροτού; 
ουσίας»,  φ.   ση'.  Σελΐς  όπισθία. 

51.  «Έκθεσις  της  αγίας  και  οικουμενικής  συνόδου  τής  έν 
ίίιχαία  περί  πίστεως  κατά  συντομίαν,  και  πώς  δεΓ  πιστεύειν  τον 
αληθή  χριστια^ιίόν».  'Αρχ.  «ΕΓ  τις  βούλοιτο  σωθήναι»,  φ.  σιδ'. 
Σδλίς  όπισθία. 

52.  «Σύντομος  και  σαφής  διάγνωσις  τής  πίστεως  ημών  των 
χριστιανών».  'Αρχ.  «Όφείλομεν  πιστεύειν,  ως  έβαπτίσθημεν»  κτλ., 
?•  σις'.  ΣελΙς  όπισθία. 

53.  Γρηγορίου  του  θεολόγου  «λόγος  περί  θεότητος  προς  Εύά- 
ΐριον  μονάζοντα».  'Αρχ.  €  Σφόδρα  σε  θαυμάζω»,  φ.  σιζ'.  ΣελΙς 
όπισθία. 


278  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


54.  «Στίχοι  εις  τήν  άγίαν  τριάδα*  τοδ  αγίου  Γρηγορίου  τοί> 
θεολόγου»•  και  τις  ανώνυμος  επιστολή  τους  αυτούς  έρμη νβύουσα 
στίχους.  Άρχ.    «θεός  τόν  διττόν  ούχ  έχων»  κτλ.,  φ.  σιθ'. 

55.  Κυρίλλου  Αλεξανδρείας  «κατά  του  δυσσεβους  Νεστορίοο 
κεφάλαια  ιβ'».Άρχ.  «Ει  τις  ούχ  ομολογεί  θεόν  είναι»  κτλ.,  φ.  σκ\ 

56.  Μαζίμου  του  όμολογητου  «περί  των  δύο  φύσεων  του  -  -  - 
Ίησου  Χρίστου  κεφάλαια  δέκα».  Άρχ.  «Ό  "Αρειος  τάς  τρεις  υπο- 
στάσεις»  κτλ.,  φ.  σκα'. 

57.  «Του  αύτου  κεφάλαια  δέκα  περί  ουσίας  καΐ  φύσεως,  υπο• 
στάσεως  τε  και  προσώπου».  Άρχ.  «"Οτι  ουσία  μεν  αυτό  τό  εί- 
δος»  κτλ.,  φ.   σκα'.  ΣελΙς  όπισθία. 

58.  «Του  σοφωτάτου  και  λογιωτάτου  και  τιμιωτάτου  κυρου 
Γενναδίου  του  Σχολαρίου  και  πατριάρχου  Κωνσταντίνουπόλεως 
ομιλία  ρηθείσα  περί  της  όρθης  και  άμωμήτου  ημών  πίστεως  των 
χριστιανών  προς  τους  Άγαρηνούς•  ερωτηθείς  γαρ  παρά  του  άμηρ3 
σουλτάν  Μεχέμετι — "  Τί  πιστεύετε  ύμεΤς  οι  χριστιανοί ";  —  άπε- 
κρί^Λίτο  ούτως: — ^Πιστεύομεν  δτι  εστί  θεός»   κτλ.,  φ.   σκβ'. 

59.  «Περί  του  πώς  δει  πιστεύειν  εις  την  άγίαν  τριάδα»,  κατ' 
έρώτησιν  και  άπόκρισιν.  Άρχ.  «Τί  έστι  θεός;  Άπόκρισις.  θεός 
έστιν  ουσία  νοερά»  κτλ,,  φ.  σκδ'. 

60.  «Έκθεσις  αναγκαιότατη  του  άγίωτάτου  κυρού  Συμεών^ 
μητροπολίτου  θεσσαλονίκης,  περί  τών  ίερωτάτών  του  συμβόλου  λέ- 
ξεων δθεν  συνελέγησαν  και  κατά  τίνων  αύται  συγκείμεναί  είσι» 
κτλ.,  φ.  σκζ'.  Σελις  όπισθία.  Μετά  τήν  έρμηνείαν  του  συμβόλου 
της  πίστεως  υπάρχει  ή  της  Κυριακής  προσευχής  ερμηνεία. 

61.  Αναστασίου  του  ΣιναΓτου,  «δτι  απερίγραπτος  ό  κύριος 
ημών  Ίησους  Χριστός  κατά  την  θεότητα»  κτλ.,  φ.  σλ'.  Σελις 
όπισθία. 

62.  «Μαρτυρίαι  προφητικαΐ  περί  της  σαρκώσεως  του  θεού 
Λόγου,  ταύτόν  δε  εΙπεΤν  περί  της  θεότητος  του  κυρίου  ημών 
Ίησου  Χρίστου  καΐ  περί  τών  θεοπρεπώς  άμα  καΐ  άνθρωπροπρε- 
πώς  έν  αύτώ  και  δι'  αύτου  οικονομηθέντων»,  φ.  σλα-σλγ'.  Είτα 
φύλλα  δύο  (σλδ',  σλε')  άγραφα. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΚ.  279 


63•  «Διάλβξις  μητροπολίτοα  θεσσαλονί/ης,  γενομένη  προς  τίνα 
Ίταλόν,  περί  το5  αγίου  ττνβύματος.  Επιχείρημα  α°^ :  Έχ  της  δια- 
λεξεοος  της  κατά  πρόσταξιν  τοΓ>  βασιλέως  χυρου  Μανουήλ  του  πορ- 
φυρογέννητου γενομένης  παρά  του  ίερωτάτου  μητροπολίτου  θεσ- 
σαλονίκης κυρου  Βασιλείου  του  Άχριδηνου  προς  τόν  από  Ιταλίας 
έλ&όντα  κατά  πρόσταςιν  και  θέλησιν  του  πάπα  Τώμης  εις  τούτο 
αυτό'  διαλεχθέντες  γάρ  πρότερον  περί  τίνων  έτερων,  οϋτω  καΐ 
περί  της  έκπορευσεως  του  αγίου  πνεύματος  τήν  διάλεζιν  έποιή- 
αατηο».  Άρχ,  «Λατίνος.  "Άρα  ή  έκ  του  πατρός  του  υίου  αύτου 
γΓ/νησίς  έστιν  ουσιώδης >,  φ.  σλς'.  "Ορα  Ά.  Δημητρακόπουλον  έν 
τη  Όρθοδόξω  Ελλάδι,  σ.  22-23. 

64.  Τεμάχη  Διονυσίου  Αρεοπαγίτου,  Ίουστίνου,  Βασιλείου 
Καισαρείας,  Ιωάννου  Χρυσοστόμου  καΐ  Γρηγορίου  θεολόγου, 
φ.  σλζ'. 

6δ.  «Σχόλια  από  φωνής  Θεοδώρου  του  θεοφιλέστατου  Άβου- 
χαρδ  και  σοφωτάτου  και  φιλοσόφου,  τήν  τε  θείαν  και  έξωτερικήν 
ώζ  χρή  φιλοσοφήσαντος  γραφήν».  Άρχ.  «Άναγκαΐόν  έστι  μέλ- 
λοντας ήμας»  κτλ.,  φ.  σλθ'.  Σελις  όπισθία. 

66.  «Ερωτήσεις  τινός  σχολαστικού  προς  Συμεώνην  τόν  έν 
ηίοις  θεολόγον».   Άρχ.    «Τί  ην  έν  τω  κόσμω»   κτλ.,   φ.   σμ|3'. 

67.  «Πρθ|3λήματα  κατά  συλλογισμόν  του  άγιωτάτου  πατριάρ- 
χου Κωνσταντινουπόλεως  Φωτί(ίυ  περί  της  αγίας  και  ομοουσίου 
τριάδος,  και  8τι  τό  ζωοποιόν  πνεύμα  έκ  μόνου  του  πατρός  εκπο- 
ρεύεται». 'Δρχ.  «Εΐπερ  ό  υιός  τω  πατρί  κοινωνεί»  κτλ.,  φ.  σμδ'. 
Σελίς  όπισθία. 

68.  «Έκ  της  πρώτης  συνόδου  περί  της  αγίας  τριάδος  έκδή- 
λωσις».  Άρχ.  «Γράφουσιν  οι  άγιοι  πατέρες  περί  πηγής»  κτλ.  φ.  σμς'. 

69.  Πέτρου  Δαμάσκηνου  «περί  πνευματικών  θεωριών».  Άρχ. 
«Αϊ  δε  πνευματικά!  θεωρίαι,  ώς  οΐμαι,  οκτώ  είσιν»  κτλ.  φ.  σνζ'- 
σς|ί1'.  Είτα  δύο  φύλλα  (σςγ',  σξδ')  άγραφα. 

70.  «θεοφάνους  μονάχου  του  νέου  και  φιλοσόφου  περί  του 
πώς  δει  πιστεύειν  τόν  άληθινόν  χριστιανόν».  Άρχ.  «Πρώτον  πρέ- 
ιτει  τω  άληθινώ  χριστιανώ»   κτλ.,   φ.   σςε'. 


280  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


71.  €  Αποφθέγματα  αγίων  ανδρών».  Άρχ.  ιΤό  έσθίβιν  καΐ 
πίνειν  άμέτρως»   κτλ.,  φ.   σπς'. 

72.  «Τμνοζ  εις  την  όπεραγι'αν  θεοτόκον  κατά  άλφάβητον». 
Άρχ.    €  Ανυμνώ  σου  τήν  χάριν»,  φ.   σπζ'.  ΣελΙς  όπισ&ία. 

73.  Βασιλείου  Καισαρείας  περί  του  πώς  δεί  εΤναι  τους  μο- 
ναχούς. Άρχ.  «Ακούσατε  αδελφοί  μου  ευλογημένοι»,  φ.  σπθ'. — 
Είτα  διατάξεις  περί  νηστειών,  γνωμικά  και  τεμόχη  ποικί).α. 

74.  Άκέφαλον  περί  του  αγίου  ττ^εύματος.  Άρχ.    € του 

προκειμένου  διανοίας,  θαρρούντως  ήδη  αποφαίνεται  βτι  το  ττνευμα 
τό  αγιον  έκ  του  υίοΰ  ου  λέγομεν»   κτλ.,   φ.  τα'. 

75.  «Του  αύτου  [?]  σύντομος  και  ακριβής  θεολογία  περί  της 
αγίας  τριάδος».  Άρχ.  «Έπι  της  θεολογίας  πόσας  φύσεις  ομολο- 
γείς», φ.  τα'.  Σελις  όπισθία. 

76.  Μαρτυρίαι  περί  της  έκ  πατρός  έκπορεύσεως  του  αγίου 
πνεύματος,  φ.   τδ'. 

77.  €Άπ6δειξις  εναργής  προς  Λατίνους  όμολογήσαι  τό  πνεύμα 
τό  έκπορευτόν  του  πατρός  και  ουκ  έκ  του  υίου,  κατά  τόν  λόγον 
του  κυρίου  καΐ  θεού  και  σωτήρος  ημών  Ίησου  Χρίστου,  Αθανα- 
σίου ταπεινού  και  ιερομόναχου  διά  της  χάριτος  της  ύπεραγίας 
Θεοτόκου  και  ουκ  άπό  μαθήσεως»,  φ.  τζ'. 

78.  Τεμάχη  ποικίλα,  οΤον  Ιππολύτου  Θηβαίου,  Διονυσίου 
Αρεοπαγίτου  κλπ.,   φ.  τθ'. 

79.  Διηγήσεις  άσκητικαΐ  καί  τίνα  τεμάχη  ανώνυμα,  φ.  τιβ'. 

80.  Έφραιμ  του  Σύρου  «κατήχησις  περί  εργασίας  αγαθών 
έργων  και  περί  της  του  θεού  ανοχής».  Άρχ.  «"Ήδη  καιρός  επεί- 
γει ήμας»   κτλ.,  φ.   τιη'. 

81.  Τεμάχη  Μαξίμου  του  όμολογητου,  Ιωάννου  του  Χρυσο- 
στόμου κτλ.,  φ.   τιθ'. 

82.  «Ώδάριον  κατανυκτικόν  Λέοντος  του  φιλοσόφου».  Άρχ. 
«"^Αρα  τίς  γήθεν  άείρας»,  φ.  τκβ'. 

83.  "Ετερον  κατ'  άλφάβητον.  Άρχ.  «Άνανδρε  μήτερ,  πώς 
άπάτορα  φέρεις»    κτλ.,  φ.  τκγ'.  Σελίς  όπισθία. 

84.  Διάταςις  ανώνυμος  και  ακέφαλος  της  θείας  λειτουργίας,  φ.  τκε'. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   1ΕΡ0Σ0ΑΪΜ2Ν.  281 


85.  Ανώνυμος  χαΐ  άχέφαλος  ερμηνεία  των  κατά  τήν  θείαν 
λειτοοργιν^  Άρχ.  «Τα  δισχοποτηροκαλύμματά  ζίοι  το  σουδάριον, 
δ  ην  έπΙ  της  χεφαλης  αότου  εν  τω  αυτόν  ένταφιάζεσθαο  κτλ., 
φ.  τχζ'.  Έν  τη  όπισ&ία  σελίδε  του  τκη'  φύλλου  υπάρχει  κεφά- 
λοιον  περί  του  ζέου,  ου  ή  αρχή  έχει  ούτως•  «Είς  δέ  τον  θείον 
χρατηρα  τίθωμεν  τον  ?σθμ(5ν,  βάλλοντες  τον  οΤνον,  του  γενέσθαι 
δχό  πάσης  της  λειτουργίας  θείον  αίμα,  βάλλοντες  και  σταλαγμόν 
δδατος•  και  δταν  θέλωμεν  κοινωνεΓν,  τίθωμεν  καΐ  θερμόν  το  άρ- 
χοίν  έν  τω  οΤνω,  τυπουντες  το  θεΤον  δδωρ  τό  εξελθόν  έκ  της 
πλευράς  της  άχραντου•  δύο  γάρ  κρουνοί  έξηλθον,  αϋματος  και  δδα- 
τος,  τω  αϊματι  δεικνύων  την  νέκρωσιν  του  σώματος^   κτλ, 

86.  Άνεπίγραφον  περί  των  αιρέσεων  των  Φραγγών.  Άρχ. 
«α.  Εναντία  τοΤς  άγίοις  πατράσι  και  διδασχάλοις»,  φ.  τλε'.  Σε- 
λίς  οπισθία. 

87.  «Ποίημα  του  Στρυμβάγγονος > •  τροπάρια,  ων  ή  αρχή* 
«Άπό  καρδίας,  άθλητά,  των  αγαθών  χηρευούσης  των  έμών  ίκε- 
τηρίων  ρημάτων  τήν  προσφοράν  ταύτην  δέχου»   κτλ.,  φ.  τλθ'. 

88.  «Γρηγορίω  έταίρω,  ήγουν  τω  θεολογώ».  Άρχ.  «Έπέ- 
γ^ων  σου  τήν  επιστολή  ν  >   κτλ.,  φ.   τμ'. 

89.  Άνώνυμον  έγκώμιον  εις  τόν  αγιον  Δημήτριον,  ου  ή  αρχή* 
«Τρισαριστευ  ά^^τιλήτττορ  ημών»,  φ.  τμδ'. 

90.  «Τυπικόν  της  προηγιασμένης  λειτουργίας».  Άρχ.  «Λέγει 
ό  διάκονος-  Εύλόγησον,  δέσποτα»,  φ.  τμδ'.   ΣελΙς  όπισθία. 

91.  «Φωτίου,  αρχιεπισκόπου  Κωνσταντινουπόλεως,  λόγος  περί 
των  αιρέσεων  τών  Φραγγών».  Άρχ.  «Επειδή  ό  βροτοκτόνος  Βε- 
λίαρ  και  σοφιστής  της  κακίας»   κτλ.,  φ.  τμς'. 

92•  «Εγκώμια  ψαλλόμενα  εις  τόν  μέγαν  ίεράρχην  Νικόλαον 
τον  μυροβλύτην».  Άρχ.  «Μακαρίζομέν  σε,  μυροβλύτα  Χρίστου, 
5ΐαΙ  τιμώμέν  σου  τών  μύρων  τήν  πρόσχυσιν»  κτλ.,  φ.  τνα'.  Σε- 
λίς  όπισθία. 

93.  Στιχηρά  εις  τά  εγκαίνια  του  ναού  της  Αναστάσεως,  εις 
ήχον  δ',  προς  τό  Έδωκας  σημείωσιν.  Άρχ.  «Σήμερον  ό  ενθεος  * 


282  ΙνΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ζα'.  ιερός  χαΐ  σεβάσμιος*  της  Χρίστου  Αναστάσεως*  φαιδρώς  έγκαι- 
νίίΙεταΐΛ   κτλ.,  φ.  τ)^'„  ΣελΙς  όττίσδία. 

94.  Τεμάχιον  άκέφαλον  τάξεως  τίνος  εις  κατασκευήν  του  άγίοι> 
μύρου.  Άρχ.  «  -  -  -  ό  δέ  ταχθείς  υπηρέτης  έν  τούτοις,  εΤτε  ό 
ίερομνήμων,   εϊτε  ό  άρχιδιάκονος»   κτλ.,   φ.   ^>γ'. 

95.  «Άκολου&ια  έπΙ  φαντασίας  καΐ  όνεφώξεως*,  φ.  ρ>δ'. 
ΣελΙς   όπισ&ία. 

96.  «Ευχή  έξομολογήσεως  ε?ς  τον  κύριον  ημών  Ίησουν  Χρι- 
στόν.  Νικηφόρου  Καλλίστου  του  Ξανθοπούλου».  Άρχ.  €  Εξομο- 
λογούμαι σοι,  πάτερ  κύριε,  ποιητά  ουρανού >   κτλ.,  φ.  τνζ'. 

97.  «Κανών  χαιρετισμός  εις  τήν  ύπεραγίαν  θεοτόκον  ποίημα 
του  ευσεβέστατου  βασιλέως  κυρου  Θεοδώρου  του  Λάσκαρι».  Άρχ. 
«Χαίροις,   ίλαστήριον  ψυχών»,  φ.  τξβ'.   Σελις  όπισ&ία. 

98.  «Ευχή  έπί  χειμαζόμενων  ύπό  ττ^ευμάτων  ακαθάρτων». 
Άρχ.  «Ό  θεός  ό  αιώνιος,  ό  ρυσάμενος  έκ  της  αιχμαλωσίας  του 
Διαβόλου»   κτλ.,  φ.   τξς'. 

99.  Ανώνυμος  δια  στίχων  ευχή  προς  τήν  θεοτόκον  εΤτα 
στίχοι  Νεοχωρίτου  γραμματικού,  Διονυσίου  μονάχου,  Γαλακτίωνος 
μονάχου,  Φιλή,  Μητροφάνους  μονάχου,  Χαρσιανίτου  και  Σταφί- 
δου.    Φύλ.   τξς'. 

100.  «Κανών  έπΙ  ανομβρίας,  ου  ή  άκροστιχίς•  Δίδου  ύετόν 
τη  γη  διψώση,  σώτερ•  έν  δέ  τοΤς  θεοτοκίοις•  Φως  πιστών»,  φ. 
τξζ'.  ^Ηχος  β'. 

101.  «ΕύχαΙ  ίκετηριοι,  συντεθεΐσαι  έπι  τη  φοβέρα  και  παγ- 
κοσμία) πληγή  του  θανάτου,  και  άναγινωσκόμεναι  έν  ταΤς  λιταΓς». 
Άρχ.  «Ήμάρτομεν,  ήνομήσαμεν,  ήδικήσαμεν  ενώπιον  σου»  κτλ., 
φ.   τοα'.   Σελις  όπισθία. 

102.  «Κανα^ν  εις  τον  εύαγγελισμόν  της  παναγίας  Θεοτόκου* 
ποίημα  μεν  ων  του  αγίου  μεγάλου  ποιητου  Κοσμά  εις  τήν  των 
Βαΐων  έορτήν,  μεταποιηθείς  δέ  άπό  μέρους  εΙς  ταύτην  τήν  ίεράν 
έορτήν  ύπό  του  άγιωτάτου  και  οικουμενικού  πατριάρχου  κυρου  Φι- 
λόθεου* ου  ή  άκροστιχίς•  Ωσαννά  Χριστός  ευλογημένος  θεός». 
^Ηχος  δ'.  Άρχ.    «"Ωφθησαν  αϊ  πηγαι  της   αβύσσου  σου»,  φ.  τπ'. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  283 


103.  «Του  άγιου  Εερομάρτυρος  Πατρικίου,  επισκόπου  Πρου- 
σης,  διήγησις  περί  κρίσεως  μελλούσης  καΐ  των  έπΙ  γης  κολάσεων». 
Άρχ.  «Ούτος  ό  άγιος  ίερομάρτυς  Πατρίκιος  λέγει,  οτι  δυο  τόπους 
ήτοίμασεν  ό  θεός>   κτλ.,  φ.   τπς'. 

304.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  208,  μήκους  0,21,  πλ; 
0,15.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  19  (0,155X0,105). 
Έγράφη  έτει  1615-ω•  δρα  τό  εσχατον  φύλλον,  έν  ω  γέγραπται 
το  σημείωμα  τουτο'  .«-}-  Κτήμα  καΐ  πόνος  Μελχισεδέκ  επισκόπου 
Ταιδεστου  πέλει  τό  παρόν  έγράφη  έν  έτει  ^αχιε  ^,  οΐ  δ'  άναγι^ 
νώσκοντες  ευχεσθαί  μοι  [βίο]  δια  τόν  Κυριον>,  Αυτόθι*  «Έκ  των 
του  Δούκα  Άποστόλ(ου)  Μυτιληναίου»  καΐ  λογοθέτου  Σμύρνης», 
Και  ένδον  της  πρώτης  πινακίδος  έτερον  σημείωμα*  «1690  *!•  τω- 
παρών,  γεομετρικώ,  βιβλήον,  πέλει  και  ειπάρχη,  Γαβριήλ  θητου, 
και  Ίβερίτου•  πατρίς  δε  αύτου,  Χίος  λίαν  περίφημος».  Και  έν  τη 
ώα  του  1-ου  φύλλου•  «Περιήλθε  τω  παναγίω  και  ζωοδόχω  Τάφω 
δια  Χρύσανθου  πατριάρχου».  Και  πάλιν  «ΚαΙ  τόδε  Καισαρίου 
του  Πελοπον^^ησίου  κτήμα». 

1.  «Του  σοφωτάτου  Νικηφόρου  του  Βλεμίδους  περί  τε  μετεώ- 
ρων και  ουρανού  και  έτερων  αναγκαίων  θεωρημάτων».  Άρχ.  «Περί 
τών  φαινομένων  φλογών,  καιομένων  περί  τόν  ούρανόν,  καΐ  των 
καλουμένων  αιγών  καΐ  δαλών  καΐ  διαθεόντων  αστέρων.  Κεφάλαιον 
ϊ^'^^'.  "Ανωθεν  μεν  από  τής  αρχής  του  στερεώματος»  κτλ.,  ψ,  1- 
102.  Τελευταΐον  κεφάλαιον  τό  λα',  δ  περί  κενού.  Είτα  απόσπασμα 
«έκ  τής  εις  τόν  η'  ψαλμόν  έζηγήσεως». 

2.  «Ή  παρούσα  σύνοψις  περί  φύσεως  ανθρώπου  έπενοήθη 
καΐ  συνελέγη  καΐ  συνετέθη  παρά  Μελετίου  μονάχου,  θέματος  του 
Όψικίου,  βάνδου  'Ακροκου,  χωρίου  Τιβεριουπόλεως,  μονής  λε- 
γομένης τής  Άγιας  Τριάδος»  κτλ.  Άρχ.  «Τα  περί  τής  του  άν- 
θρωπου κατασκευής»  κτλ.  φ.  103^-196°".  Ι.  Α.  ΟΓαπίθΓ,  Αηβοά. 
Οχοη.  ΠΙ,  σ.    Ι   κέ. 

3.  «'Όροι  και  ύπογραφαΐ  κατά  στοιχεΐον  χρή  δε  γινώσκειν, 
δτι  δσοις  πρόκειται  Β  του  αγίου  Βασιλείου  δροι  εισίν  έν  οΤς.δέ 
Γ  και  Ν  Γρηγορίου  Νυσσης-   ένθα  δέ  Α  και  Ν  Αναστασίου  Άν- 


284  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τίοχείας,  ν-αΐ  έν  οΤς  έστι  Κ  καΐ  Τι  Κλήμεντος  του  Στρωματέως^ 
το  Μ  Μαξίμου,  τό  Α  Δεοντίου  μονάχου  του  Βυζαντίου,  τό  Τ  χαΐ 
Σ  Ισίδωρου  πρεσβυτέρου  Αλεξανδρείας,  τό  Α  χαΐ  Μ  Αμμωνίου 
φιλοσόφου,  τό  θ  Θεοδώρου  της  Ταϊθου,  τό  ΐϊ  χαΐ  Α  Ηλία  φι- 
λοσόφου», φ.   196?-208?. 

305•  Αυτόγραφα  τετράδια  διαφόρων  ίεροχηρυχων  της  ιζ' 
έχατονταετηρίδος  (1628-1634).  Φύ>.λα  317.  Έν  τξ  άρχ^  προσ- 
ετέθη πίνας  των  έν  αύτοΤς  ομιλιών.  Σημειωτέα*  α')  Διδαχή  άνε- 
πίγραφος  (φ.  1-22),  ης  ή  αρχή•  €Ευρίσχεται  ή  υλη  άνείδεος  και 
ασχημάτιστος,  καθώς  λέγουσιν  οί  φιλόσοφοι»  κτλ.  Μετά  τό  πέρας 
της  διδαχής*  «^αχκη'  [=1628]  ελέχθη  έν  τω  ναω  του  άγιου 
αποστόλου  Θωμά,  όκτοβρίω  ς',  παρεμου  Κωνσταντίνου  άναγνώστου 
Μαϊνέτα». — β')  Διδαχή  εις  τήν  έορτήν  της  *Γπαπαντής  (φ.  52- 
66).  Άρχ.  «Μεγάλη  και  θαυμαστή  χαρά  σήμερον»  κτλ.  Μετά 
τό  πέρας  της  διδαχής•  «,αχλα'  [=1631]  φευρουαρίω  β'  ελέχθη 
έν  τώ  ναώ  της  Νέας  Μονής  -  -  -  παρεμου  Κωνσταντίνου  άνα- 
γνώστου Μαίνεται. — γ')  ΔιδαχαΙ  των  ετών  1664  (φ.  146),  1668 
(φ.  162)  και  1683  (φ.  67).— δ')  Τύπος  ομολόγου  του  1682-ου 
έτους,  φ.  168.  — ε')  «Του  μακαριωτάτου  και  σοφωτάτου  πατρός 
ημών  χαΐ  πατριάρχου  Αλεξανδρείας  κυρίου  Γερασίμου  του  Πα- 
λαδα  λόγος  εις  τήν  περιτομήν».  'Δρχ.  «Ανάμεσα  εις  ταΤς  τυολ- 
λαΤς  διαφοραΐς»  κτλ.,  φ.  197.  —  ζ')  Ακέφαλος  λόγος  εις  τήν 
άγίαν  Φωτεινήν»,  φ.  296-299.  Μετά  τό  πέρας  αύτου•  «1639 
μαΐω  13  έν  Σμύρνη,  ιερεύς  Αντώνιος  (?)  Καλλιάρχης»^. — ^')  «Περί 
του  ύδατος  του  α?σθητου  και  νοητού».  'Δρχ.  «Νά  ευρης  αυτόν 
όπου  είναι  όλον  φως»  κτλ.,  φ.  300.  Μετά  τό  κείμενον  «1684 
έν  τώ  ναώ  του  πατρός  μου.  Ιερεύς  -   -   -   Καλλιάρχης». 

30Θ•  Διάφορα  χάρτινα  τετράδια  της  ιη'  και  της  ιθ'  εκατ. 
Σημειωτέα•  α')  «Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  λόγος  περί  προσευχής. 
Έξήγησις  του  διδασκάλου  κυρίου  Κυρίλλου»,  φ.  23.  Μετά  τήν 
έξήγησιν    €^αωιε'  [=1815]  ιουλίου  ι^ί.   Πάτμος». —  β')    «Νικη- 

^  Εις    Αντώνιο;    ιερεύς    Κα>Λίαρχος,    ττνευιχατιχο;    χα»     -ρωτέχ^ίίχος    Χίου  Ιτει 
1590-ω,  αναφέρεται  παρά  τω  Κατραμη.  Φιλολογικά    ανάλεκτα  Ζαχύνθου,  ο.  19Ό-193. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  285 


φόρου  του  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως  όνεφοχριτικόν  κατά 
άλφάβητον  δια  στίχων  ιαμβικών».  Άρχ.  «"^Αρχε  προ  πάντων  και 
παδών  και  κοιλίας».  Έκδ.  ΚίβΕΐΙϋ  σ.  10. — γ')  «Στίχοι  ηρωικοί 
εν  εΤδει  εγκωμίου  πρσσφωνηματικοΰ  εις  τον  παναγιώτατον,  θειότα- 
τον,  σοφώτατον  και  οίκουμενικόν  πατριάρχην  κ.  κ.  Κωνστάντιον». 
Άρχ.  «Τίς  δήπου  σ'  δχ  άριστε  ιεραρχών»  κτλ.  Ποιητής  τών  στίχων 
τούτων  έστι  Φιλήμων  τις. — δ')  «Επίγραμμα  ήρωελεγεΐον  προς  τον 
παναγιώτατον  και  θειότατον  οίκουμενικόν  πατριάρχην  κ.  κ.  Άγαθάγ- 
γελον»^  Και  τούτου  ποιητής  6  αύτδς  Φιλήμων. — ε')  «Επίγραμμα  δι' 
ιαμβικών  στίχων*  τριμέτρων  άκαταλήκτων  προς  τό^  ιεροδιδάσκαλον 
ημών  κ.  κ.  Σαμουήλ»^.  Άρχ.  «Αστήρ  συ  φαιδρός»  κτλ.  —  ς) 
€Έγκώμιον  εις  τόν  ήμετερον  ιεροδιδάσκαλον  κ.  κ.  Σαμουήλ».  Άρχ. 
«Πράγμα  πολλά  δίκαιον  και  ώφέλιμον»  κτλ. — ζ')  «θεματογραφία  του 
σοφωτάτου  διδασκάλου  της  έν  Κωνσταντινουπόλει  σχολής,  του  έκ 
Μιτυλήνης  Δωροθέου»  Μετά  τό  πέρας*  «Πάτμος  1815  σεπτ. 
29»^. — η')  «Σημειώματα  περιέργειας  χάριν  του  σοφολογιωτά- 
του  κυ  χο  Φωτίου». 

307.  θεματογραφία  και  λείψα^^ον  εκτενούς  τίνος  μεταφυσι- 
κής. Συνερραμμένα  χάρτινα  τετράδια  δύο  κωδίκων  της  ιη'  έκατοντ. 

308•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος  (μήκους 
0,225,  πλ.  0,172)  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  154"  ου  αϊ  πινα- 
κίδες είσι  περικεκαλυμμέναι  υπό  δύο  μεμβρανίνων  φύλλων  τής 
ια'  εκατ.  Έν  τη  αρχή  υπάρχει  πίναζ  τών  έν  αύτώ  τούτω  τω  τεύ- 
χει  περιεχομένων  υποθέσεων.  Επιγραφή*  «Έκ  τών  του  Ίουγλάρι. 
Μεταγλώττισις  Μανουήλ  Λαμενίτου  του  Κρητός».  Λόγοι  δέκα,  ών 
ό  πρώτος  επιγραφή  ν  έχει  τό  «Ό  συνήγορος  τών  πτωχών».  Άρχ. 
«Ά*/αμεταΕυ  τών  πολλών  δυστυχιών»   κτλ. 

*  Όρα  περί  τοότου  σημείωσιν  θεοδ.  ^Αριστοκλέους:  Κωνστάντιου  α!  τοΰ  άπό 
Σιναίου  -  .  βιογραφία  χαΐ  αί  ελάσσονες  συγγραφαί.  Έν  Κωνσταντινουπόλει  1866|  σ.  63. 

"  Περί  Σαμουήλ  τοΰ  Κυπρίου•  έν  τοΐς  τοΰ  Μ.  Γεδεών  χρονιχοΐς  της  πατριαρχικής 
άχαδημίας  (έν  Κωνσταντινουπόλει  1883),  σ.  194-  χέ. 

'  Περί  Δωροθέου  τοΰ  Πρωΐου  ορα  Κωνσταντίου  τοΰ  από  Σιναίου  βιογραφίαν, 
σ.  162-163.  Έ>λην.  Φιλολογ.  1ύ>Α.  Κωνσταντινουπόλεως,  τ.  XIII,  σ.  203-253.  Μ. 
Γεδεων  χρονιχά  της  πατρ.  άχαδ.  σ.  179-181.  Ά.  Π.-Κεραμέως  εχθ.  παλαιογρ.  ερευ- 
νών, σ.  44. 


286  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


30Θ.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,215,  πλ.  0,155)  εκ  σελίδων 
ήριθμημένων  165,  ων  έλλειπουσιν  αΐ  σελίδες  65-86,  125-132 
καΐ  139-150'  αλλαι  δε  .τίνες  (87-123)  αφέθησαν  ες  άρχης  άγραφοι. 

1,  Κωνσταντίνου  Τριαντάφυλλου  διδασκάλου  του  έκ  Ζαγορά; 
επιστολή  προς  αρχιερέα,  ης  ή  άρχή'  «Επειδή  ου  τό  μανθάνειν 
αμάρτημα»  κτλ.,  σ.  1.  Περί  του  Κωνσταντίνου  τούτου  δρα  Ν.  Ι. 
Μάγ^>ητος  περ:γραφήν  ή  τοπογραφίαν  της  Θεσσαλίας  και  θεττα- 
λικής  Μαγνησίας  (έν  Άθ.    1860),  σ.   86. 

2.  «Του  Καλλινίκου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως,  ιδιω- 
τεύοντος  έν  Ζαγορδ  τ^  πατρίοι  αύτου  της  Δημητριάδος»^,  επιστολή 
προς  τον  οίκουμενικόν  πατριάρχην  Σωφρόνιον  α'  άχρονολόγητος 
(σελ.  4-9),  δι'  ης.  εκφράζει  αύτω  χαράν  ?δίαν  έπι  τη  εις  τον 
πατριαρχικόν  θρόνον  άνα^άσει*  λέγει  δε  συν  άλλοις  αύτω  και  ταυτα' 
«έγώ  δε  τήν  σήν  καλοκάγαθίαν  είδώς,  θαρρών  ποιούμαι  και  παρά- 
κλησιν  έν  τοις  γράμμασιν^  αιτών  τα  τών  φίλων,  καί  μοι  μηδέν 
άχθεσθης  άπό  πρώτης  φορτικώ  σοι  δοκουντι  -  -  -  Ούκ  οΤμίχι  τούτο 
λανθάνειν  τήν  σήν  μεγαλόνοιαν,  ως  ώριστό  μοι  πάρα  του  Κοινού 
έτήσιόν  τι  έν  λόγω  σιτηρεσίου  δίδοσθαι*  δ  δή  ϋνα  λαμβάνειν  εχοιμι 
έφ'  οΤς  τούτο  προστέτακτο,  έπέμποντό  μοι  αύτόθεν  κατ'  έτος  τα 
της  αποδείξεως  καλούμενα  γράμματα*  ων  δή  εις  χείρας  ήκόντων 
τάς  εμάς  και  πεμπομένων  προς  ους  ταυτ'  έγέγραπτο  έκομιζόμην 
τό  έτήσιον,  καθ'  ήσυχίαν  έμαυτώ  συγγινόμενος  καί  τοΤς  νεκροΐς, 
ώς  δν  είποιμι,  συγχρωτιζόμενος.  Πέρυσι  δε  καί  τητες  ούκ  οΤδα  τί 
παθών  ό  γεννάδας  εκείνος  και  άλαζών  Σαμουήλ,  ό  πάντα  εαυτού 
διά  φιλοτιμίαν  ποιούμενος,  πέμψαι  μοι  τα  αποδεικτικά  ούκ  ήξίωσε. 
Καίτοι  πολλά  έπιστείλας  άλλοις  τε  και  αύτω  γε  έκείνω,  άλ)^'  ούν 
ουδέν  ήνυσα,  καί  πώς  άν  δυναίμην  σιωπαν  ή  ήρεμεΤν  οϋτω 
παρεωραμένος  > ;  "Ολον  τό  κείμενον  της  επιστολής  ταύτης  έκ  του 
αύτου  κωδικός  κατεχώρισε  Βασίλειος  ό  Γεωργιάδης  έν  τη  Έκκλησ. 
Άληθεία,  τ.  III,  σ.  633-634. 

^  Περί  του  οικοϋϊΑενικοΰ  πατριάρχου  Καλλίνικου  ο'  δρα  Ζωσιμά  του  Έσφιγμενίτου 
Προ^η&έα  (έν  Βόλω  1895),  τ.  VII,  σ.  707-711,  713-717,  %α\  τ.  ΥΙΙΙ,  σ.  79-80  χαΐ 
88.  Β.  Γεωργιάδου  Γραγ|χατεία  έν  τ^  '£κχ>.ησ.  Αλητεία  (1883),  τ.  III,  σ.  617-621. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  287 


3.  €Λ(5γος  α'  εις  τον  α'  ψαλμον  το5  Δαβίδ,  εκπονηθείς,  χα- 
θώ; χαΐ  οΕ  έμπροσθεν,  παρά  παχαρνίχου  Ζήσου  θεοδοσιάδου  έ; 
επαρχίας  Δημητριάδος,  έχ  χώρας  Άγίοϋ  Λαυρεντίου,  χειμένης 
δπό  το  ΙΙήλιον  δρος».  'Δρχ.  ι^^Ω  πόσην  χαράν,  ευλογημένοι  αδελ- 
φοί» κτλ.,  σ.  11  κέ.  "Επονται  τρεις  ετι  λόγοι  του  αύτου  Ζήσου  εις 
τοος  ψαλμούς  β',  γ',  δ'.  Ειδήσεις  περί  του  θεοδοσιάδου  χαΐ  πολλά 
αύτοδ  στιχουργήματα  χατεχώρισεν  ό  Ν.  Σταυρίδης  έν  τω  Ήμε- 
ρολογίο)  Ή  Φήμη,  τω  έκδοθέντι  υπό  Ζωσιμά  Έσφιγμενίτου  έν 
Βώλω  ετει  1886,  σ.    33-54. 

4.  €Ευχή  δευτέρα  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου».  Άρχ.  €  Κύ- 
ριε ό  θεός  μου,  ό  μέγας  καΐ  φοβερός»,   σ.   5. 

5.  «Άποκριτικον  παρά  του  έχλαμπροτάτου  πεγζαδέ  Νικολάου 
Μουρούζη  προς  τόν  πρώην  παναγιώτατον  οίκουμενικόν  πατριάρχην 
Κύριλλον,  ευχαριστήριον  περί  της  διερμηνείας  αύτου»  εις  την  βα- 
σιλαψ  ναυαρχίαν  ^αωιθ*?  ιαννουαρίω>.  Σελις  124  κέ. 

6.  €Πρός  την  έκλαμπροτάτην  δόμναν  κ.  χ.  Ζωήν  Μουρούζη 
παρά  του  υψηλοτάτου  αύθέντου  Ούγγροβλαχίας  χ.  χ.  Αλεξάνδρου 
Νικολάου  Σούτζου,  ^αωιθ'  (αννουαρίου  χγ'».  Σελις   133  κέ. 

7.  «Άποκριτικον  της  έκλαμπρότητός  της»,  σ.    135. 

8.  €  Άποκριτικον  της  έκλαμπροτάτης  δόμνης  Ούγγροβλαχίας 
χ.  χ.  Ευφροσύνης  Καλλιμάχου,  συζύγου  της  ύψηλότητός  του  του 
ίΐοθέντου  Σούτζου  περί  της  αύτης  υποθέσεως».  Σελις   136  κέ. 

9.  Άποκριτικον  έτερον  γράμμα,  σ.    138. 

10.  «Έκ  των  του  σοφολογιωτάτου  διδασκάλου  κυρίου  Νικο- 
λάου Βάρχοση  αρίστων  επιγραμμάτων,  δεδοχιμασμένων  και  παρα- 
δομένων, πληθύς»   (?),  σ.  153. 

310•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έχατονταετηρίδος  έχ  φύλλων 
γεγραμμένων  134,  μήκ.  0,212,  πλ.  0,181.  Τό  κείμενον  μονό- 
(ΐΠ)λον  εκ  γραμμών  22-23  (0,157  Χ  0,125).  —  α)  €Χρυσάνθου 
του  μαχαριωτάτου  πατριάρχου  των  Ιεροσολύμων  ιστορία  και  περι- 
γραφή της  Αγίας  Γης  και  της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ,  έν  η 
χαΐ  περί  της  αρχαίας  οικοδομής  της  έν  αύτη  μεγάλης  εκκλησίας, 
ήτοι  του  σεβασμίου    καΐ   θείου  ναού  της  του  Κυρίου  ημών  Άνα- 


288  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΑΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


στάσεως,  χοινως  ήδη  λεγομέ^Λ]ς  του  Άγίοο  Τάφου,  χΛι  των  μετά 
ταύτα  αναχαινισμων  του  αύτου  κατά  διαφόρους  καιρούς».  —  β')  Νε- 
κταρίου πατριάρχου  Ιεροσολύμων  έγκώμιον  είς  τήν  άγίαν  πέλιν 
Ιερουσαλήμ  καΐ  τόν  μακαριώτατον  πατριάρχην  Ιεροσολύμων  κυρ 
Παίσιον».  'Δρχ.    €'^Αν  είναι  δίκαιον  νά  θαυμάζωνται>   κτλ. 

311•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  122,  μήκους  0,208,  πλ. 
0,155.  Έγράφη  ετει  1709-ω•  δρα  τό  122-ον  φύλλον,  έν  ω  γέ- 
γραΐΓται  τό  σημείωμα  τούτο*  ιΟί  άναγινώσκοντες  μέμνησδε  του 
γράψαντος  Μακαρίου  ιερομόναχου  του  Μιτυληναίου:-  ^αψθ*?:  έν  μηνΐ 
δεκεβρίω». 

1.  ιΆφθονίου  σοφιστου  προγυμνάσματα».  Άρχ.  €Ό  μύθος 
ποιητών  μεν  προήλθεν»   κτλ.,  φ.    1-18. 

2.  «Σύνοψις  τέχνης  ρητορικής  κατά  πευσιν  καΐ  άπόκρισιν^ 
συντεθεΓσα  παρά  του  σοφωτάτου  και  λογιωτάτου  μεγάλου  ρήτορος 
της  Μεγάλης  Εκκλησίας  κυρίου  Αλεξάνδρου,  ιατρού  τε  αρίστου, 
του  έκ  Κωνσταντινουπόλεως».  Άρχ.  €Τί  έστι  ρητορική;  'Ρητο- 
ρική  έστι  τέχνη»  κτλ. 

312.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  273,  μήκους 
0,208,  πλ.  0,15.  Αύτόγραφον  Γερασίμου  Βλάχου  του  Κρητός. 
Έν  τη  άρχη  κείνται  φύλλα  ε;  πρόσθετα,  έν  οΤς  άναγέγραπται 
πρώτον  πίναζ  λειττομερής  τών  έν  αύτώ  τούτω  τω  τεύχει  περιε- 
χομένων υποθέσεων,  εΤτα  ή  επιγραφή  και  τέλος  ή  προθεωρία, 
ήτις  έγράφη  «Έν  τη  της  Παλαιοπόλεως  μονή.  1671  Οκτωβρίου 
26».  Επιγραφή•  «Εις  τό  πρώτον  βιβλίον  της  ίερας  σχολαστικής 
θεολογίας  παραφράσεις  τε  και  ζητήματα  εκδοθέντα  έν  τω  Δ*ρ  βι- 
βλίω  περί  ορθοδόξου  πίστεως  του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Ιωάν- 
νου του  Δαμάσκηνου,  παρά  Γερασίμου  ιερομόναχου  Βλάχου  του 
Κρητός,  του  τών  επιστημών  κατ'  άμφοτέρας  τάς  διαλέκτους  κοινού 
διδασκάλου-  και  του  ίερου  Ευαγγελίου  ταπεινού  κήρυκος.  Τόμος 
δεύτερος».  Άρχ.  «Προθεωρία  τών  ζητημάτων.  Ή  περί  θεού  θεω- 
ρία, εΐ  καΐ  καθ'  αυτό  πέφυκε  γνώριμος»  κτλ.  Έν  τω  273-ω  φύλλω• 
«Τέλος  συν  θεώ  του  ά°"  βιβλίου  1672.  φευρ.  28.  έν  τή  της 
Παλαιοπόλεως  μονή,  ήτοι  έν  Κέρκυρα». 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  289 


313.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  184,  μήχοος  0,207,  πλ. 
0,153.  Τό  χείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  23  (0,148  Χ  0,095). 
Έγράφη  ετει  1580-φ•  δρα  τό  184-ον  φυλλρν,  εν  ψ  γέγραπται 
τό  ημείωμα  τούτο •  €•|•  Έγράφη  εν  Μεσσήνη  τ^ς  Σικελίας  δια 
χέφών  του  ευτελούς  ιερέως  Ίωοτ/'^ου  Ε&ριπιώτου  έιηχεκλημενοο, 
τοδ  άπό  Χίου.   εν  ετει  μ^  φ  ν  πΦ.  μηνΐ  φευροοαρίω». 

1.  ιΠερι  άρχων  της  μαθηματικής,  και  περί  γενών  και  ε{δων 
αδτης,  και  έν  ποία  κατηγορία  αναφέρεται  >,  φ.   1-5. 

2.  Ευκλείδοο  έκ  των  θέωνος  σο'>ουσιών  βιβλία  ζ'  μετά  ποι• 
χίλων  γεωμετρικών  σχημάτων,  φ,    6-156. 

3.  €  Κλαυδίου  Πτολεμαίου  αρμονικών  πρώτον^  περί  των  άρμο- 
νιχης  κριτηρίων».  Άρχ.  ι  Αρμονική  μέν  έστι  δόναμις  καταλη- 
πτιχή>  κτλ.,  φ.   157-184. 

314.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  47,  μήκους 
0,207,  πλ.  0,155.  Τό  κείμένυν  μονόστηλον  έκ  γραμμών  24 
(0,172x0,11). —  «Γραμματική  συντεθεΤσα  παρά  του  σοφωτάτου 
Θεοδώρου  τουπίκλην  Πτωχοπροδρόμου  > .  Άρχ.  «Καθάπερ  τό  άν- 
θρώπινον  σώμα,  φιλολογωτάτη  μοι  βασιλίδων»  κτλ.  Τέλος*  «τέως 
δέ  *Λν  έχεις  παρ'  ημών  περατωθε?σάν  σοι  τήν  έπιταγήν». 

315.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος  (μήκ.  0,21, 
πλ.  0,154)  έκ  σελίδων  ήριθμημένων  286,  ων  τίνες  άγραφοι 
(116-120  καΐ  250-252)*  Ιστι  δε  τούτο  αύτόγραφον  Μάρκου  Πορ- 
^οροπούλου  του  Κυπρίου. 

1.  «Νικηφόρου  περί  ούρα'/ου  καΐ  δτι  ό  κόσμος  ουκ  .εστίν  άΓ- 
ίιος».  Άρχ.  «Τόν  ούρανόν  8ρον  άνω  εΤναι  καΐ  ή  άνάπτυςις  δή- 
λοι» κτλ.,  σελ.  1-88. 

2.  «Νικηφόρου  μοναστου  και  πρεσβυτέρου,  του  κτήτορος,  ει- 
σαγωγικής επιτομής  περί  των  φυσικών  άρχων  καί  αιτιών  καΐ  με- 
τεώρων» κεφάλαια  λ'.  Άρχ.  «Παν  τό  αίτιον  και  αρχή»,  σ.  89-115. 

3.  «Συμεών  μαγίστρου  του  Σήθ  συνοψις  τών  φυσικών,  μετά- 
φρασθεΐσα  υπ'  έμου,  εις  κοινήν  γλώτταν,  του  έν  έλαχίστοις  σπου- 
δαίου Μάρκου  του  Πορφυροπούλου,  του  έκ  Κύπρου,  και  νοταρίου 
της   του  Χρίστου    Μεγάλης  Εκκλησίας,  δια    παρακλήσεως    τινός 

ιτ.  19 


290  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

των  έμοί  συνήθων».  Άρχ.  ιΌ  Πλούταρχος,  ώ  μέγιστε  καΐ  θειό- 
τατε  βασιλευ»,  σελ.  121-196. 

4.  ^Πρέχλου  σφαίρα  >•  Άρχ.  €*Αζων  χαλεΐτακ  του  χ(ίσμου 
ή  διάμ8τρος>,  σελ.   197-210. 

δ.  «Του  σοφωτάτου  Κορυοαλλέω;  περί  αστρολογίας».  *Αρχ. 
«Πλάττει  ταΐς  Μοόσαις  ό  φυσιχός  μύθος»,  σελ.   213-245. 

6.  «Άστραμψύχου  όν8φοχριτιχ(ίν>.  Άρχ.  ΑαλεΓν  χαθ' ύπνους 
νητρεχές  τουναρ  τόδε>  χτλ.,  σελ.  246-249.  Έχδ.  Κί^&ΐΐϋ  σ.  5. 

7.  «Περί  εις  ποίον  ζωδιον  άνεβαίνεκ  χαΐ  xατεβα^^ε(  ό  ί^λιος  τον 
χάθε  μηνα>.Άρχ.  «'Απο  τάς  ιδ'του  μαρτιΌυ  μψος»  χτλ.,  σ.  253-271. 

8.  «Περί  θέσεως  χόσμου,  ουρανού  τε  χαΐ  γης  χαΐ  αστέρων, 
χαΐ  του  Άράτου  τά  φα(ν(}μενα».  Άρχ.  ιΌ  ουρανός  σφαιροειδής 
έστι  χυχλω»   χτλ.,  σελ.   273-286. 

31β•  Άχανόνιστα  χάρτινα  τετράδια,  ων  τα  πλείω  Ιγραψεν  ό 
Ιεροχηρυξ  Γρηγ<$ριος  ίερομ(5ναχος  μεταξύ  των  ετών  1629  ^0ί\  1641, 
§τερα  δέ  τίνα  πάλιν  έγραψεν  έτερος  ανώνυμος  ίεροχηρυξ  μεταζύ 
των  ετών  1664  χαΐ  1666.  Φύλλα  297,  περιέχοντα  έν  έαυτοίς 
διαφόρων  ίεροχηρύχων  διδαχάς-  τούτων  δέ  ό  πίναζ  εστί  χατε* 
στρωμμένος  έν  τ^  άρχη  του  τεύχους,  δπερ  δρχεται  από  τίνων 
«συλλογισμών  περί  της  έχπορεύσεως  του  άγιου  πνεύματος >*  μετά 
δέ  τούτους  υπάρχει  τις  άνώ'/υμος  πραγματεία  «ττερί  τών  εντολών 
πασών,  χαι  περί  έζομολογήσεως  πώς  πρέπει  ό  πνευματιχός  να 
έξομολογη  τους  ανθρώπους». 

317.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  έχατ.  έχ  φύλλων  149,  μήχ. 
0,21,  πλ.  0,155*  ην  δέ  τούτο  πρότερον  «Δοσιθέου  πατριάρχου 
Ιεροσολύμων».  Πιθανώς  αύτόγραφον  Δαμάσκηνου  του  Στουδίτου. 
Φύλλα  άγραφα•  17-34.  Μετά  τό  15-ον  φύλλον  υπάρχει  Ιλλειμμα' 
χατά  δέ  τόν  χατάλογον  Άντωνίνου  χαι  Ίωαννίδου  υτυηρχεν  ε  ν  τω 
τόπω  τούτω  «Ίσαάχ  μονάχου  του  Αργυρού  μέθοδος  χατασχευης 
άστρολαβιχου  οργάνου,  ετι  δέ  άπόδειξις  λογιχης  τών  έν  αύτω 
χαταγραφομένων  μεταφοριχώς,  άπό  τών  έν  τη  σφαιριχ^  επιφά- 
νεια ως  έπίπεδον:  αρχή:  ΈπεΙ  χαθάπερ  τινας  αρχέτυπους  πίνα- 
χας».  Έλλειμμα  υπάρχει  χαΐ  μετά  τό  68-ον  φύλλον. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  291 


1.  €Άρχυτου  του  Μαζίμοο  χοχλιχης  θεωρίας  μετεώρων  των 
εΐζ  τέσσαρα  τό  πρώτον»,  εΤτα  τό  β',  τό  γ'  χαΐ  τό  δ'.  Άρχ.  ιΜε- 
ηέναι  δή  τά  περί  της  σφαίρας  βοολόμενοο  χτλ.,  φ.    1-15. 

2.  Προσθήχη  της  ιζ,'  έχατ.  ι  Περί  πολλαπλασιασμού  μοφων 
χαΐ  λεπτών  χαΐ  δευτέρων  προς  μοίρας  χαΐ  λεπτά»,  φ.   16. 

3.  Άχέφαλον  άστρονομιχόν  πόνημα,  ου  αι  πρώται  λέζεκς  εχου- 
σιν  ώδε•  €  -  -  -  ενίοτε  δε  δεύτερον,  δταν  δηλαδή  άπλα  ετη  ουχ 
ώρεθώσιν,  ως  εΤρηταε*  χαΐ  μετά  ταύτα  είσαγαγόντες  τήν  ύποχει- 
μένην  πόλιν  είς  τό  χανόνιον  του  μήχους  τε  χαΐ  πλάτους  των  επι- 
σήμων πόλεων,  χατά  τό  σελίδιον  αυτού  τό  έπιγραφόμενον  Πόλεις» 
χτλ.,  φ.  35  χέ. 

4.  «θέωνος  έχ  του  είς  τό  πρώτον  της  μαθηματιχης  συντά- 
ξεως Πτολεμαίου  περί  μερισμού».  Άρχ.  «Τά  πρώτα  έξηχοστά 
7Ε$ρΙ  μεν  μοίρας  μέριζόμενα»   χτλ.,  φ.   40-41°^. 

5.  Δαμασχηνου  του  Στουδίτου  άνεπίγραφον  συμτυλήρωμα  εις 
τά  χανόνια  Μιχαήλ  του  Χρυσοχόχχη  (φ.  41^-68),  μβτά  προλόγου 
Ιχοντος  οδτως•  «Ό  έν  έπισχόποις  ελάχιστος  Δαμασχηνός  τοις  έν- 
τευζομένοις  χαίρειν.  Επειδή  πρό  ημών  ό  σοφώτατος  Μιχαήλ  6 
Χρυσοχόχχης  πολλήν  είς  τήν  του  Ίουδαϊχου  έξαπτερυγου  έρμηνείαν 
φροντίδα  χατεβάλετο  χαΐ  ως  ένήν  άριστα  τήν  περί  τούτου  διδα- 
σχαλίαν  ήμΐν  έσαφήνισεν,  ο6  μήν  δε  τόν  τών  έννεαχαιδεχαετηρί- 
δων  χρόνον  παρηύζησεν  έν  τοις  παρ"  αύτου  συντεθεΐσι  χανονίοις, 
ώστε  διαρχεΤν  εις  μήχιστον  —  χαΐ  γάρ  μέχρι  της  σπδ'^  συνεγρά- 
ψβτο,  ώς  εντεύθεν  μικρού  δεΐν  δχρηστον  εΤναι  τήν  τούτου  μάθη- 
σιν  εις  τόν  έπιόντα  χρόνον — ,  Ιδοζε  χάμοΙ  παρεχτεΐναι  τάς  ϊθετη- 
ρίδας  είς  τό  αυταρχες,  ώς  άν  μή  τελειωθέντων  τών  παρ'  έχείνου 
σογγεγραμμένων  ϊ^ετηρίδων  άχρηστος  ή  τοσαύτη  χαΐ  τηλιχαύτη 
της  μαθήσεως  ωφέλεια  γένηταΐ'  8τι  δε  ου  μιχράν  περί  τούτων 
σπουδήν  άνεδεζάμην,  ώστε  μή  παρατραπήναι  της  ευθείας,  άλλ'  ες 
τό  άχριβές  συνθε?ναι  τάς  τε  ημέρας  χαΐ  ώρας  χαι  τά  τούτων  λε- 
πτά, ωσαύτως  χαΐ  τά  ζώδια  χαΐ  τάς  μοίρας  χαΐ  τά  τούτων  λεπτά, 
(ΐαρτυρήσουσιν  οι  της  τοιαύτης  επιστήμης  ειδήμονες•  ου  γάρ  έχ 
του  παραχρήμα  τοΐς  σπουδαίοις  ή  περί  τούτων  θεωρία,  ώς   Τσα- 


262  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΓΛΦΰΙΙ 

ΟΜ  οί  μβμοημ^νοΕ,  έγγίνεται.  "Οδεν  ύμβΐς  βύτοϊ  τόν  τής  ο4 
μ(ΐ>[ΐτ]τ^;  ίσως  σπουδή;  τε  χαί  μελέτης  πένον  άτΐΐίνως  χαρπούμε:«( 
τ^ς  ημετέρας  σωτηρίας  ΰπΕρεύχεσ&αι.  ,ζπβ"  [=  1574]  φεορ.  ιε', 
([^*,  ΈΤτα  τά  χανόνία  Δαμασχηνοΰ  τοΰ  Στουδίτοί). 

6.  Λίίψανον,  ό>ς  φοίνετοί,  φυσιολίγου  τινός,  ίδίβ  ίέ  πβρϊ  της 
άρίχνης,  φ.  69-75. 

7.  €Ίνάννου  γραμματιχοΰ  ^Αλεξανδρέως,  τοΰ  Φιλοπύνο»,  περί 
της  τοΰ  αστρολάβοι)  χρήσβ«>;».  Άρχ.  *Τήν  έν  τω  άστρολάβω 
της  επιφανείας  της  σφαίρας  ^άπλωσινι   χτλ.,  φ.  75^. 

8.  (Έτερα  μέθοδος  άνωνύμο»  περί  τοΰ  ίατρολάρου*.  *Αρ^. 
<Εί  βο6λε[  γινώσχειν  την  τοΰ  αστρολάβου  μέθοδον»  χτλ.,  φ.  86^. 

9.  <Μάρχοι>  τοΰ  άγιωτάτου  άρχιεπισχιίπου  Έφέσο»  μέθοδο; 
εί;  τού;  χανόνας  τους  προχείρους,  οΤς  ή  επιγραφή  Κύχλοο.  Άρχ, 
ιΉ  τ£ν  χοηιόνων  τούτων  αϋσταβις  γέγονε  μεν  παρά  τινο;  των  έν 
Ιταλία  μιαθηματιχών,  χατή  το  χιλιοστόν  τρηχοσΕοστον  έζηχοστύν 
πρώτον  έτος»   χτλ.,  φ.  90-115. 

10.  «Μέθοδος,  δί'  ής  εΰρίοχονται  αί  χα&'  έχίστην  νύχτα  ΰπό 
τη;  σελήνης  φωτι^όμεναι  της  νυχτάς  ώραο.  'Δρχ.  <Ή  σελήνη 
γεννηθίΐοβ  σΰξεί  χαθ'  έχάστην»   χτλ.,  φ.    116". 

11.  ιΤοϋ  φιλοσοφωτάτου  χυροΰ  Μαξίμου  μονάχου  τοΰ  Πλα- 
νούδη έχ  της  ψηφοφορίας  χατ'  Ινδού;  της  λεγομένης  μεγάλης, 
περί  τε  συνάψεως  χαΐ  πολλαπλασιασμοΰ  χαΐ  δφαιρέσεω;  χαΐ  μερι- 
σμοΰ  μο^ρών  χαί  λεπτών  πρώτων  και  δευτέρων,  ή  χαί  τρίτων,  των 
έν  τ^  αστρονομία  εΰρ(αχομένων>,  Άρχ.  «'Ρητέον  ήμΐν  ^δη  χαΐ 
περί  ζωδίων  χοΐ  μοιρών.,  φ.  116Ρ-119Ρ.  0.  Ι.  ΟβΛίΐηΙΙ,  Βμ 
ΚβΰΙίθηΙιπΰΗ  άβ3  Μ{ΐχίιιιη3  Ρ1&ηιιάεδ.  Η&Πβ  1865,  σ.  23. 

12.  Κανίνια  των  ωρών  έχάστη;  ημέρα;  τοΰ  ένίακτοΰ,  φ.  120-124. 

13.  <ΠερΙ  έπιαημασιών  τών  ε'  πλανωμένων  αστέρων >.  Άρχ. 
ί'Ο  μέν  Η°*  ά™  πρώτης  μοίρας  δοβς  ΪΖ^' >  κτλ.,  φ.  126  χέ. 

14.  «Πρίχλοΐί  διαδιίχου  ττερί  της  τών  πλανωμένων  αστέρων 
δυνάμεως».  'Αρχ.    <Ό  τοΰ  Κρόνου  αστήρ  ψύχει*,  φ.  126  χέ. 

15.  «Τά  του  ζωδιαχοΰ  δωδεχατημόρια^  κατά  ΠτολεμαΤον». 
Άρχ.    <Ό  Κριός  ζώδιιίν  εστίν  ίσημερινόν»   κτλ.,  φ.   132  κέ. 


Χ 


ίΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  293 


16.  «ΙΙρόχλοί)  διαδόχου  πβρί  τριγώ^Λον».  Άρχ.  «Ή  προς  τά 
τρηω'Ηχ  συνοιχεεωσις»  χτλ.,  φ.   134. 

17•  «Των  φώτων  χαΐ  αστέρων  αυνοιχειώσεις  προς  τά  δωδε- 
χατημόρια,  κατά  ΠτολεμαΤον»^  φ.    135. 

18-  *Αί  των  απλανών  φύσεις  χατά  το  ιδίως  αυτών  ποιη- 
τιχόν,  δπως  της  φύσεως  τών  πλανωμένων  συγκέκραντακ.  Πτολε- 
μαίοι) έχ  της  τετραβφλου » ,  φ.    136. 

19.  «Τοΰ  αύτου  περί  τών  γι^Λ^μένων  σημείων  περί  τε  τον 
ηλιον  και  την  σελήνην  και  τους  λοιπούς  αστέρας»,  φ.    187^. 

20.  €  Πρόκλου  περί  τροπικών  καΐ  ισημερινών  καΐ  στερεών  και 
δισώμων  ζωδίων».  Άρχ.  «Τών  ιβ'  ζωδίων  τά  μέν  λέγεται  τρο- 
πικά» κτλ.,  φ.  138^. 

21.  ιΠερΙ  ωροσκοπίας*  γέγραπται  δε  τέχνης  δνεκα,  ούχΙ  δε  και 
πιστεύειν  ταύτα  χρή,  ως  ούκ  άληθεύουσιν  έπΙ  πασι  χαΐ  πάντοτε». 
Άρχ.   «Τη  Κυριακή^  εν  αΤς  ώραις  ό  ?)λιος  διέπει»  κτλ.,  φ.  140. 

22.  «"Ετει  ^ζπρΗ>  [=1574]  +  Του  τατυεινου  μητροπολίτου 
Ναυπάκτου  και  "Αρτης  Δαμάσκηνου  έζάπλωσις  και  τεχνολογία  είς 
χο  του  έξαπτερύγου  υπόδειγμα  του  Χρυσοκόχκη»,  φ.    142-149. 

318•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  208,  μήχ. 
0,205,  πλ.  0,147.  Τό  χείμενον  μονόστηλον. — α')  Θεοδώρου  του 
Στοϋδίτου  κατηχήσεις  έν  παραφράσει,  φ.  1-91.  —  β')  €Διήγησις 
του  αγίου  Μακαρίου  του  ΑΙγυτττίου  πάνυ  ωφέλιμος».  Άρχ.  «Πο- 
ρδϋόμενος  ποτέ  τις  τών  αγίων  πατέρων»,  φ.  91^.  —  γ')  Ιωάννου 
τοδ  Χρυσοστόμου  €  λόγος  περί  της  αιωνίου  καΐ  ατελεύτητου  κολά- 
σεως,  και  φοβέρας  και  δικαίας  κρίσεως».  Άρχ.  «"Οσοι  τά  του 
ρίου  μάταια»,  φ.  101?.  —  δ')  «θαύμα  γενόμενον  παρά  του  έν 
ηίοις  πατρός  ημών  άρχιεράρχου  και  θαυματουργού  Νικολάου». 
Άρχ.  ι'Εγένετο  έν  τοις  καιροΐς  έκείνοις»,  φ.  109. — ε')  «"Ετε• 
ρον  θαύμα  του  αγίου  πατρός  ημών  Νικολάου».  Άρχ.  «Εις  την 
Κω^χπα^^ινούπολιν  ήτόν  τις  άνθρωπος»,  φ.  113.— ς')  «Βίος  και 
τΓολιτεία  της  όσίας  μητρός  ημών  Εύπραξίας,  μεταφρασθείς  εις 
τήν  κοινήν  γλώτταν  παρά  Ιγνατίου  του  έν  ίερομονάχοις  ελαχίστου». 
Άρχ.   «"Αλλο  δεν  είναι  ποθεινότερον >   κτλ.,  φ.   123. — ζ')  Ίωάν- 


202  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ•  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


σβν  οΐ  μβμοημένοκ,  έγγίνβται.  "Όθεν  υμεϊς  αυτοί  τον  της  ού 
μωμτ^της  ίσως  σπουδής  τε  χαΐ  μελέτης  πένον  άπένως  χαρπουμε^>ο( 
της  ημετέρας  σωτηρίας  υπερευχεσθαι.  ,ζπβ***  [=  1574]  φευρ.  ιε', 
([  Τ« » .  ΕΤτα  τά  κανόνια  Δαμασχηνου  του  Στουδίτου. 

6.  Λείψανον,  ως  φαίνεται,  φυσιολόγου  τινός,  ιδία  δε  περί  της 
αράχνης,  φ.  69-75. 

7.  €  Ιωάννου  γραμματικού  Άλεζα^^δρέως,  του  Φιλόπονου,  περί 
της  του  αστρολάβου  χρήσεως  >.  Άρχ.  ιΤήν  εν  τω  άστρολάβω 
της  επιφανείας  της  σφαίρας  έζάπλωσιν>   χτλ.,  φ.  75^. 

δ.  «Έτερα  μέθοδος  ανωνύμου  περί  του  αστρολάβου  ι.  Άρχ. 
«Ε!  βούλει  γινώσχειν  την  του  αστρολάβου  μέθοδον»  χτλ.,  φ.  86^. 

9.  «Μάρχου  του  &γιωτάτου  αρχιεπισκόπου  Εφέσου  μέθοδος 
είς  τους  χανόνας  τους  προχείρους,  οΤς  ή  επιγραφή  Κυχλοι».  Άρχ. 
ιΉ  των  χανόνων  τούτων  συστασις  γέγονε  μεν  παρά  τίνος  των  έν 
Ίταλίοι  μαθηματικών,  κατά  το  χιλιοστόν  τριακοσιοστον  έζηχοστόν 
πρώτον  ετος>   κτλ.,  φ.  90-115. 

10.  «Μέθοδος,  δι'  ής  ευρίσκονται  αϊ  καθ*  έκάστην  νύκτα  υπό 
της  σελήνης  φωτιζόμεναι  της  νυκτός  ώραι».  Άρχ.  «Ή  σελήνη 
γεννηθεΤσα  αυξει   καθ'  έκάστην»   κτλ.,  φ.    116". 

11.  «Του  φιλοσοφωτάτου  κυρου  Μαζίμου  μονάχου  του  Πλα- 
νούδη έκ  της  ψηφοφορίας  κατ'  Ίνδους  της  λεγομένης  μεγάλης, 
περί  τε  συνάψεως  καΐ  πολλαπλασιασμού  και  αφαιρέσεως  και  μερι- 
σμού μοιρών  καΐ  λεπτών  πρώτων  καΐ  δευτέρων,  ή  και  τρίτων,  τών 
έν  τη  αστρονομία  ευρισκομένων».  Άρχ.  «Τητέον  ήμΐν  ήδη  και 
περί  ζωδίων  καΐ  μοιρών»,  φ.  116Ρ-119Ρ.  Ο.  Ι•  ΟθΓΐιαΓάΙ,  ϋ»8 
Κβοΐιβηϋιιοΐι  άβδ  Μαχίιηαδ  ΡΙαηηάβδ.  ΗαΙΙβ  1865,  α.  23. 

12.  Κανόνια  τών  ωρών  έκαστης  ημέρας  του  ένιαυτου,  φ.  120-1 24. 

13.  «Περί  έπισημασιών  τών  ε'  πλανωμένων  αστέρων».  Άρχ. 
«Ό  μέν  Η®^  άπό  πρώτης  μοίρας  δως  ΪΖ^«  >  κτλ.,  φ.  125  κέ. 

14.  €  Πρόκλου  διαδόχου  περί  της  τών  πλανωμένων  αστέρων 
δυνάμεως».  Άρχ.    «Ό  του  Κρόνου  αστήρ  ψύχει»,  φ.  126  κέ. 

15.  «Τά  του  ζωδιακού  δωδεκατημόρια^  κατά  ΠτολεμαΤον». 
Άρχ.    €Ό  Κριός  ζωδιόν  εστίν  Ισημερινόν»   κτλ.,  φ.   132  κέ. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  293 


16.  «Πρόχλοϋ  διαδόχου  περί  τριγώνων».  'Δρχ.  «Ή  προς  τα 
τρίγω^^α  συνοιχειωσις»   κτλ.,  φ.    134. 

17.  <Τών  φώτων  χαΐ  αστέρων  συνοιχειώσεις  προς  τα  δωδε- 
κατημόρια, χατά  Πτολεμαΐον»,  φ.    135. 

18.  *Αί  των  απλανών  φύσεις  χατά  τό  ίδιως  αυτών  ποιη- 
τιχόν,  δπως  της  φύσεως  των  πλανωμένων  συγχέχρανται.  Πτολε- 
μαίου έχ  της  τετραβφλου»,  φ.    136. 

19.  «Του  αύτου  περί  τών  γι^Λ^μένων  σημείων  περί  τε  τόν 
ηλιον  και  την  σελήνην  χαΐ  τους  λοιπούς  αστέρας»,  φ.    137^. 

20.  «Πρόκλου  περί  τροπικών  και  ισημερινών  καΐ  στερεών  και 
ίίσώμων  ζωδίων».  Άρχ.  «Τών  ιβ'  ζωδίων  τα  μέν  λέγεται  τρο- 
πικά» κτλ.,  φ.  138Ρ. 

21.  «Περί  ωροσκοπίας*  γέγραπται  δέ  τέχνης  δνεκα,  ούχΙ  δε  και 
πιστεύειν  ταύτα  χρή,  ως  ούκ  άληθεύουσιν  έπΙ  πασι  και  πάντοτε». 
Άρχ.    «Τ-^  Κυριακή,  έν  αΤς  ώραις  ό  ήλιος  διέπει»  κτλ.,  φ.  140. 

22.  «"Έτει  ,ζπ^ν  [=1574]  ^•  Του  ταπεινού  μητροπολίτου 
Ναυπάκτου  και  "Αρτης  Δαμάσκηνου  έζάπλωσις  και  τεχνολογία  είς 
τό  του  έζαπτερύγου  υπόδειγμα  του  Χρυσοκόκκη»,  φ.    142-149. 

318•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  εκ  φύλλων  208,  μήκ. 
0,205,  πλ.  0,147.  Τό  κείμενον  μονόστηλον. — α')  Θεοδώρου  του 
Στουδίτου  κατηχήσεις  έν  παραφράσει,  φ.  1-91.  —  β')  «Διήγησις 
τοδ  αγίου  Μακαρίου  του  Αίγυτττίου  πάνυ  ωφέλιμος».  Άρχ.  <Πο- 
ρεοόμενος  ποτέ  τις  τών  αγίων  πατέρων»,  φ.  91^. —  γ')  Ιωάννου 
του  Χρυσοστόμου  «λόγος  περί  της  αιωνίου  καΐ  ατελεύτητου  κολά- 
αβως,  και  φοβεροίς  και  δικαίας  κρίσεως».  Άρχ.  «"Οσοι  τά  του 
ρίου  μάταια»,  φ.  101^.  —  δ')  «θαύμα  γενόμενον  παρά  του  έν 
άγίοις  πατρός  ημών  άρχιεράρχου  και  θαυματουργού  Νικολάου». 
Άρχ.  «Έγένετο  έν  τοις  καιροΤς  έκείνοις»,  φ.  109. — ε')  «"Ετε• 
ρον  θαύμα  του  αγίου  πατρός  ημών  Νικολάου».  Άρχ.  «Εις  την 
Κω^^στα^/τινούπολιν  ήτόν  τις  άνθρωπος»,  φ.  113. — <:')  «Βίος  καΐ 
πολιτεία  της  όσίας  μητρός  ημών  Εύπραξίας,  μεταφρασθείς  εις 
την  κοινήν  γλώτταν  παρά  Ιγνατίου  του  έν  ίερομονάχοις  ελαχίστου». 
Άρχ.   «"Αλλο  δεν  είναι  ποθεινότερον»   κτλ.,  φ.   123. — ζ')  Ίωάν- 


294  ΚΑΤΑΑΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

'^α  τοϋ  Χρυαο9τ<$μοο  €λ<$γος  ιυερί  νηστείας».  Άρχ.  «Σήμερον, 
αγαπητοί  αδελφοί,  τον  Ιατρόν  προαχϋνήσο>|ΐεν>,  φ.  190. — η')  «Περί 
χαταχρίσεως  του  μη  χαταχρΐναι'  τίνα».  Άρχ.  €Άχοόαωμεν  του  Κυ- 
ρίου», φ.   194. 

31θ•  Τεύχος  χάρτ^Λν  της  ντ(  έχατ.  έχ  φύλλων  168,  μή- 
κους 0,21,  πλ.  0,158.  Το  χείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  20 
(0,162X0,11). 

1.  Συνόψεις  των  Αριστοτέλους  πολιτκχών.  'Δρχ.  «Κοινωνιχόν 
ζωον  ό  ίνθρωπος»,  φ.   1-144. 

2.  «Έχ  των  του  Κυριαχου  του  Στρωζα  χατ'  *Αριστοτέλην 
πολιτιχων  το  χ,  ήτοι  βιβλίον  θ°^>.  Άρχ.  «Προς  δέ  τοΤς  είρη- 
μένοις  πολιτιχου  διελθεΓν  έστι»   χτλ.,  φ.    145. 

3.  «Του  αύτου  Στρώζα  έπΙ  τοϊς  θ'  των  Αριστοτέλους  πολι- 
τιχών  το  κ,  ήτοι  βιβλίον  ι'».  Άρχ.  «Νυν  δε  περί  βασιλείας  λέ- 
γειν»  χτλ.,  φ.   159. 

320.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έχίχτονταετηρίδος,  μήχους 
0,21,  πλ.  16.  Σελίδες  ήριθμημέναι  226,  ων  έλλείπουσιν  ή  1*η 
χαΐ  ή  2-α. 

1.  Ανώνυμος  βίος  του  μεγάλου  Πέτρου.  'Δρχ.  «Πέτρος  Άλε- 
&άδης  ό  δεδοζασμένος  αυτοκράτωρ  της  Μοσχοβίας.  "Αρχόμενοι  να 
γράψωμεν   διήγησιν»   χτλ.,  σ.  3. 

2.  «Σύντομος  διήγησις  διά  βσα  έσυνέβησαν  ε?ς  την  Μοσχο- 
βίαν  άπό  του  1540"®^  έτους  δως  του  νυν  αύτοχράτορος,  έτους 
δε  1698»,  σ.  57. 

3.  Σύντομον  ρωσεχόν  χρονιχόν  άπό  του  1360*οί>  Η-^χΡ^  "ε®*^ 
1700-ου  έτους,  σ.   219. 

321.  Τεύχος  χάρτινον  (μήχ.  0,21,  πλ.  0,15)  έχ  σελίδων 
ήριθμημένων  183,  δπερ  έγράφη  περί  το  τέλος  τής  ις'  έχατοντ. 
Έν  τη  ώα  τής  1•ης  σελίδος•  «Και  τ<5δε  συν  τοις  άλλοις  Ιωα- 
κείμ πρωτοσυγχέλλου  του  μαχαριωτάτου  πατριάρχου  χυρίου  Χρύ- 
σανθου των  Ιεροσολύμων,  έν  τη  Σμύρνη  ^αψχς-^  [=1726]  μηνΐ 
μαρτίω  > . 

1.  Κανών  λβ'  τής  έν  τω  Τρούλλω  συνόδου,  σ.  1. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΒΡΟΣΟΛΥΜΩΙϊ.  295 

2.  Πρόκλου  Κωνσταντινουπόλεως  «περί  παραδόσεως  της  θείας 
λειτουργίας!.  Άρχ.  «Πολλοί  μέν  τινβς  χαΐ  δλλοι  των  τους  ιερούς 
αποστόλους  διαδεζαμένων  >  χτλ.,  σ.  3. 

3.  «Ή  θεία  λειτουργία  του  αγίου  αποστόλου  χαι  άδελφοθέου 
Ίαχώβου».  Άρχ.  <Έν  πλήθει  αμαρτιών  μεμολυσμένον  με>,  σ.  5-41. 

4.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου,  ιδτι  ό  ίερουργουμενος  άρτος  χαι 
οίνος  ουκ  εστί  τύπος  του  χυριαχου  σώματος,  άλλ'  αυτό  έκεΤνο  αλη- 
θώς το  ϊδιον  σώμα  του  κυρίου  ήμων  Ίησου  Χριστου>.  Άρχ.  «Ό 
αγαθός   και  πανάγαθος»,  σ.   42. 

5.  €  Νικολάου  του  μακαριωτάτου  επισκόπου  Μεθώνης  προς 
τους  διστάζοντας  και  λέγοντας,  δτι  ό  ίερουργούμενος  άρτος  καΐ 
οίνος  ούκ  έστι  σώμα  και  αίμα  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρί- 
στου»• Άρχ•  «Την  μυστικήν  ταύτην  και  άναίμακτον  ίερουρ- 
γίαν»,  σ.  49. 

6.  «Του  μακαρίου  Σαμουήλ  αρχιεπισκόπου  Γάζης  διάλεξις 
ιυρός  Άχμέδ  τόν  Σαρακηνόν,  άποδεικνύουσα  τόν  ύπό  του  ιερέως 
ίερουργούμενον  άρτον  και  οΐνον  σώμα  καΐ  αΤμα  άληθινόν  και  έλό- 
χληρον  είναι  του  κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.  «Έτυγχά- 
νομέν  ποτέ  πορευόμενοι  τήν  εις  "Έμισσαν»,  σ.   56. 

7.  €  Μάρκου  αρχιεπισκόπου  Εφέσου,  δτι  ου  μόνον  από  της 
^ωνης  τών  δεσποτικών  ρημάτων  αγιάζονται  τά  θεία  δώρα,  άλλ' 
έχ  της  μετά  ταύτα  εύχης  και  ευλογίας  του  ίερέως,  δυνάμει  του 
αγίου  7Γ/ευματος».  Άρχ.  ιΉμεΐς  έκ  τών  ιερών  αποστόλων» 
χτλ.,  σ.  66. 

8.  «Έκ  της  Ίουστίνου  του  φιλοσόφου  και  μάρτυρος  απολο- 
γίας υπέρ  χριστιανών,  περί  λειτουργίας».  Άρχ.  «ΉμεΤς  δε  μετά 
το  ούτως  λούσα  ι  >   κτλ.,  σ.   77. 

9.  Γρηγορίου  Νύσσης,  «δτι  ό  άγιαζόμενος  άρτος  εις  σώμα 
του  θεού  Λόγου  μεταποιείται»  κτλ.  Άρχ.  «"Ωσπερ  οί  δηλητηριον 
δι'  επιβουλής  λα^όντες»,  σ.   80. 

10.  Γερμανού  Κωνσταντινουπόλεως  «ιστορία  εκκλησιαστική 
χαι  μυστική  θεωρία».  Άρχ.  «Εκκλησία  έστΙ  ναός  θεού»,  σ. 
84-150. 


296  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΑΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


11.  Ιωάννου  του  Δαμασχηνοδ  περί  τφν  έν  πίστβι  χδχοιμη- 
μένων.  Άρχ.    «Τα  των  βρωμάτων  ηδέα»,  σ.   150. 

12.  «Του  αύτου  περί  χτίσεως  όρατης»  χαΐ  πάλιν  «του  αύτου 
περί  ουρανού»,  α.   182  χέ. 

322•  Τεύχος  χαρτινον  έχ  φύλλων  20δ,  μήκ.  0,21,  πλ. 
0,155.  Έγράφη  μεταξύ  των  ετών  1690  χαΐ  1691.  Φύλλα  δγραφα• 
38-40  χαί  62-64. 

1.  «ΚαΙ  τόδε  προς  χρηαιν  Γεωργίου  Τραπεζουντίου  του  Υπό- 
μενα:— Σχόλια  παλαιά  των  πάνυ  δοχίμων  εις  τάς  αωζομένας  των 
Σοφοκλέους  τραγωδιών.  Εις  ΑΓαντα  τύν  μαστιγοφόρον » ,  φ.  1-36. 
Κείμενον  χαι  σχόλια  μεταζύ  των  στίχων.  Μετά  το  πέρας  του  χειμένου* 
«,ΑχΗ*  [=1690],  μαρτίου  χδ',  γέγραφα  ημέρα  β: — Γερβ(άσιος) 
Έλισα.  Ίω(άννου)  διάχ(ονος):  χάγώι.  Βιτα*  «Έδιαβάσαμεν  άπριλλίου 
χθ' ημέρα  γ'».— Φ.  37"  Επιγράμματα  Σιμωνίδου,  Έρυχίου  χαΐ  Διοαχο- 
ρίδου  εΙς  Σοφοχλέα. — Φ.  37^  Τπόθεσις  Αϊαντος  του  μαστιγοφόρου. 

2.  « ^ Αχ V  άπριλλίου  λ',  ημέρα  δ': — Ησιόδου  έργα  χαι  ήμέραι» 
μετά  σχολίων  χαΐ  ψυχαγωγιχης  ερμηνείας,  φ.  41.  Μετά  τό  κεί- 
μενον «,Αχ^'  μαΓου  β'  γέγραφα  ι.  Είτα-  «Έτελειώσαμεν  τον 
παρόντα  ποιητήν  έν  ετει  ,αχ^Φ  ίουλίου  ια'  ημέρα  ς'».  Και  πάλιν 
«Πόνημα  Γεωργίου  Τραπεζουντίου  του  Τπομενα». 

3.  «Αρχή  ,αχπ',  μηνός  ίουλίου  ιε'  ήμερα  γ':  —  Πινδάρου 
ΌλυμπιονΓχαι >  μετά  σχολίων  χαι  ψυχαγωγικής  ερμηνείας,  φ. 
65.  Μετά  το  κείμενον  «Έν  ετει  ,αχπ***  σετυτεμβρίου  ιβ'  ημέρα  ς'». 

4.  Της  Πλανουδείου  τών  επιγραμμάτων  ανθολογίας  πρώτον 
τμήμα,  μετά  σχολίων  χαΐ  ψυχαγωγικής  ερμηνείας,  φ.  105^  κέ. 
Έν  τή  άρχη•  «,Αχπ'  σεπτεμβρίου  ις'  ημέρα  γ'.  και  εις  τάς  ιζ,' 
ήρθε  ό  κύρ  θεοδωρής  άπο  τό  Σινώπιν.  Γ.  Τ.  Γ».  Μετά  το  πέ- 
ρας του  κειμένου*  «^χ^α'.  έτελειώσαμεν  τό  έπιγραμματάρίον  εις 
δόζαν  θεού  έν  ετει  ,αχπα'  μαρτίου  ιη'  ήμερα  δ'.  θεέ  κύριε  από 
του  νυν  άπελθέτω  άφ'  ημών  ή  νωθρότης  και  φώτισον  τόν  νουν 
ημών  του  συνιέναι  τάς  Γραφάς. — Και  τό  αυτό  διήλθομεν  έν  Βου- 
κουρεστίω  ^αψα'  φευρ.  γ'». 

5.  Συλλογή  έτερων  τινών  επιγραμμάτων,  φ.  202^. 


ΠΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Γ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  297 

323.  Τεύχος  χάρτινον,  μήχ.  0,22,  πλ.  0,165.  Το  κείμενόν 
μονόστηλον  έγράφη  δε  περί  τήν  αρχήν  της  ιη'  εκατ.  καΐ  σελί- 
δας αριθμεί  273.  —  Συνεσίου  έπιστολαί.  Έν  τη  273-τί]  σελίδι* 
<Έχ  των  του  Βασιλείου  πρωτοοστιαρίου  του  Πατριαρχικού  Οικου- 
μενικού   θρόνου». 

324.  Τδδχος  χάρτινον  (μήκ.   0,21,  πλ.  0,16)  εκ   φύλλων 
ξεγραμμένων  187.  Έν  τη  πρόσθια  σελιδι  του  1-ου  φύλλου  υπάρχει 
χόσμημά  τι  χεχρωματισμένον  μετά  της  επιγραφής*  ιΌ  Ζωοδόχος 
Τάφος  του  Κυρίου  ημών  Ίησου  Χρίστου >.   ΕΤτα  έτερα  επιγραφή• 
€^Αψλς«  [=1736]:-Έν  μηνΐ  Ιουλίω  ιβη.•- Έγράφη  τό  παρόν  κατάστι- 
χον  των  ονομάτων  των  ευσεβών  και  ορθοδόξων  χριστιανών,  ταςιδίου 
της  Μαύρης  θαλάσσης,  ήγουν  της  πόλεως  Σινώπης,  Ίνέου,  Κερα- 
σούντος, Τραπεζουντος,  Χαλδιας,  θεοδοσιουπόλεως,  ήγουν  Έρζρού- 
μην,  Τοκατίου,    καΐ  πάντων  τών    έ^>αυταΓς    υποκειμένων    χωρίων, 
χαθώς  περιείχασι  τά  παλαιά  κατάστιχα,  τών  προελθόντων.   κατα- 
ζαφους  πανοσιωτάτων  αγίων    πρωτοσυγκέλλων,  του  παναγίου  και 
ζωοδόχου  Τάφου,  εκάστης  πόλεως  και  χωρίου,  ήτοι  ονόματα  παρ- 
ρηαιών  σαρανταλειτουργιών,  προθέσεων,  σαρανταριών  τε    καΐ  λει- 
τουργιών, έκ  πολλού    προαπερασμένου    χρόνου*  α  εκ  πολλών    άλ- 
λων καταστίχων  παλαιών  έσυλλέχθησαν  έν  τη  άγίοι  πόλει  Ιερου- 
σαλήμ, διά  συνδρομής  και  έζόδου,    του  πανοσιωτάτου  και  αίδεσι- 
μωτάτου  αγίου  άρχιμανδρίτου  του  πατριαρχικού    θρόνου  τών    Ιε- 
ροσολύμων κυρίου  κυρ  Βαρνάβα,  τέκνον  γνήσιον  ^/ηπιόθεν  του  πα- 
'/αγίου  και  ζωοδόχου    Τάφου    του    κυρίου    ημών    Ίησου  Χρίστου, 
δστις  έλθών  εις  τάς  αύτάς  κωμοπόλεις,    διά  βοήθειαν    του   πανα- 
γίου και  ζωοδόχου  Τάφου,  παρά  τους  ευσεβείς    χριστιανούς».  Το 
οίίτως  έπιγεγραμμένον  τούτο  κατάστιχον  άρχεται  πρώτον  από  της 
απογραφής  τής  Σινώπης,  γενομένης  τη  25-η  ίουνίου   1710.  «Τά 
ονόματα  τών   ευσεβών  χριστιανών  τής  πόλεως  Σινώπης».  Έν  τω 
4-ω  φύλλω  (20  σετυτ.  1720)  αναγράφεται  Διονύσιος,  μητροπολίτης 
Άμασείας,  και  ή  μήτηρ  αύτου  Τήγενα. — Φύλλ.  9-22.  ΆπογραφαΙ 
τών  όρθοδ(^ων  χριστιανών    τής  Οινόης,    γενόμεναι  ετει   1698-ω, 
1699-φ,  1705-ω,  1707-ω,  1710-ώ,  1714-ω,  1719-ω,  1723-ω, 


298  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΑ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

1731-ω  καΐ  1734-ω. — Φύλλ.  25*  ιΤοχάτην  1691  ϊεκβμβρίοα  Κ 
"Απαντα  τά  ονόματα  των  ευσεβών  χριστιανών  της  πόλεως  Τ( 
χατίου  αμα  χαΐ  των  περιχώρων  αύτο5>  (ετει  1699,  170( 
1714,  1722,  1724,  1735).-Φύλλ.  32Ρ  «1731  όκτωμβρίου  1 
εις  το  Τοχάτην:  Τά  παρόντα  ονόματα  των  ευσεβών  χριστιανα 
είναι  του  μαχαρίτου  παπα  χύρ  Νεοφύτου  όπου  έπεριπάτησεν  ε 
το  Τοκάτην  καΐ  ει;  τά  περίχωρα  του  Τοκατίου  χάριν  έλεημοσ^ 
νης  του  παναγίου  και  ζωοδόχου  Τάφου•  ό  όποιος  έτελεύτησι 
είς  τά  αυτόθι*  ατινα  δεν  έδιαλάμβαναν  ποία  είναι  σαρανταριά, 
προθέσεις,  ή  σαρανταλείτουργα,  ουδέ  τόν  τόπον,  καΐ  παραχαλ 
μετέπειτα,  δποιος  ήθελεν  υπάγει  εις  τά  αυτόθι,  νά  έξετάσγ]  έπ 
μελώς  νά  τά  διορθώσΊ^,  καΐ  ας  είναι  διά  τήν  άγάπην  του  γλι 
κυτάτου  μας  Ίησου  Χρίστου  και  διά  ψυχικήν  του  σωτηρίαν».- 
Φύλλ.  39°^  ιΤραπεζους  1718.  "Απαντα  τά  ονόματα  τών  εύσεβδ 
και  ορθοδόξων  χριστιανών  της  πόλεως  Τραπεζουντος,  κατά  τάξ 
αυτών.  —  Μαχαλλας  Δαυνουδα:  "Αγιος  Ιωάννης:  1718»  (κ» 
1716). — Φυλλ.  4θΡ  «Τραπεζούντα  μαχαλλδς  του  Αγίου  Βασιλεί< 
1707»  (1713,  1716,  1731).  Είτα  (φ.  44-51)  μαχαλλαδε 
Έζώτοιχα  (1708,  1731),  Φράγγικα  (]700,  1730),  Χριστά 
(1708),  Βασμούλικα  (1707,  1730),  Αγίας  Μαρίνης  (1708 
Ευαγγελιστρίας  (1730),  μητροπόλεως  *  Αγίου  Γρηγορίου  (170' 
1718,  1731),  Αγίου  Γεωργίου  (1708,  1731). -Φύλλ.  52-51 
Χωρία  περί  τήν  Τραπεζούντα:  Πλάτανα  (1717),  Μανδραν< 
(1731),  Κουτάλα  (1731),  Κυθάρενα  (1730),  Χολομόνα  (1730 
Σοούκ - Σουγιου  (1730),  Καλνικά  (1730),  Καπή-κιογή  (1730 
Χώτζη  (1731),  Τζαγκαρίνα  (1731),  Ζέφωνος  (1731),  Σαμ( 
ρουζα  (1731),  Δουρχα  (1731),  Φαντάκ  (1731),  "Ολασα  (1731 
Πραστείος  (1731)  και  (φ.  53*)  «Τραπεζούντα  Περιστεριότι 
1730».  —  Φύλλ.  56*  « Γγιουμισχανάς.  1709.  ιαννουαρίου  Ι 
"Απαντα  τά  ονόματα  τών  ευσεβών  και  ορθοδόξων  χριστιανών  τ< 
Γγιουμισχανά.  Μαχαλλας  του  αγίου  Γεωργίου  έν  Χαλδία».  Άρ; 
«Ό  άγιος  αρχιεπίσκοπος  Χαλδίας  κυρ  Φιλόθεος  εγραψεν  τήν  μτ 
τέρα  του  Σόφίαν»   κτλ. — Φύλλ.    57"  «1715  αύγούστου  29  ματέ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  299 

Σχασχιάνι.  Μαχαλλας    του    αγίου  Γεωργίου».    Ενταύθα  (φ.   57^) 
«ό  άγιος  Χαλδίας  χύρ  Γρηγόριος  (έγραψε)  τον  άδελφον  του  Βενια- 
μίν -  -   -  Ό  άγιος    καθηγουμενος    του    Χουτουρα    κυρ    Ευθύμιος 
τόν  διδάσχαλόν  του  Ιωακείμ». — Φύλλ.  58"  Μαχαλλας  του  Αγίου 
Γδίοργίου    (1700,    1718,   1719,   1725)    και    (φ.   6ΐβ)    «1727 
άπριλλίου  24:  ενορία  του  "Αγίου  Γεωργίου  εν  Χαλδία*  ην  δε  πρω- 
τοαύγκελλος  Βαρνάβας  ιερομόναχος:  Ό  άγιος  Χαλδίας  κύριος  κυρ 
Ίράτιος    τόν  πατέρα    του    Κωνσταντΐνον   καΐ  τήν    μητέρα    αύτου 
Χατουνα»*  και  ό  Σελεϋκείας  Γρηγόριος  υπέρ  Ανδρόνικου  ανεψιού 
αοτου.  —  Φύλλ.   62-79  άπογραφΛί  (1732,    1734)    των    λοιπών 
έν  Χαλδία  ενοριών.  ~  Φύλλ.   8 0°^  χωρίον  Κρώμη   (1705,    1716, 
1726,   1733).— Φύλλ.   8 Ρ  χωρίον  Μόχωρα  (1716,   1733),  και 
•χωρίον  Άληθινόν,  ήγουν  της  Παναγίας  1716». — Φύλλ.  81^  χω- 
ρίον   Χάσερα    (1726,    1733). — Φύλλ.    82^   χωρίον    Χουτουρα 
(1708,   1732)  καΐ  χωρίον    Γκιάρ-τάγ  1718.— Φύλλ.    83«    χω- 
ρίον Πέντε  Έκκλησίαις   1707. — Φύλλ.   83?  χωρίον  "Ατρα  1708 
χαΐ  1733.— Φύλλ.   84?  χωρίον  Τζήτη   1708,   1726,    1733.— 
Φύλλ.   85*  χώρα  Τζήτη,  ματένιον    Καππάνην    1733».  —  Φύλλ. 
85Ρ  χώρα  Άδησαν  (1708,   1733)  και  χωρίον  Αύλίανη  (1708, 
1726,  1733). -Φύλλ.  86^  χώρα  Γήμερα  1718.— Φύλλ.  87«  «Τα 
αφιερώματα    όπου  αφιέρωσαν  είς  τόν    Πανάγιον    Τάφον    άπό    τήν 
έπαρχίαν  του  Χαλδίας,  ενορία  του  αγίου  μεγαλομάρτυρος  Γεωργίου 
της  αρχιεπισκοπής».    "Ορα  Άνάλ.    ίεροσολυμιτ.   σταχυολογίας,  τ. 
Π,  σ.   403.  —  Φύλλ.   90"  <Τά  δσπρα  όπου  συνήχθησαν   άπό  τήν 
έπαρχίαν  Χαλδίας,  του  Αγίου  Τάφου,    άπό    τα    κουτί  α   ΙιαΙ    άπό 
των  εργαστηρίων  τα  ενοίκια,  άπό  ταΓς    ένορίαις    και  ταΤς    χώραις 
και  ματένια  φαίνονται*  οι  επίτροποι  του  *Αγίου    Τάφου    Σουμελί- 
της  προσκυνητής  καΐ  Ιγνάτιος  Σαρασίτης».  Άρχ.  «Έν  ετει  ,αψκβ' 
νοεμβρίου  α'»   κτλ.  —  Φύλλ.    9Ρ  χώρα  Παττα- Αβραάμ    1709, 
1717.  —Φύλλ.  92    χώρα    Ματζαρας    1718,    1726,   1733.— 
Φύλλ.  93°^    χώρα  Ματζαρας,  [ϋΛτέ^^ίΟΊ  "Αργυνη  (1733)  και  χω- 
ρίον Γηρέκ  της  Χαλδίας    1706. — Φύλλ.   93?    χωρίον    Φιταντ^το 
(1726,   1733)  χαΐ  χώρα  Κιουρτουνα,  χωρίον  Σιμηκλή   1717. — 


300  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Φύλλ.  94  χωρίον  Σαραντάρην  1716,  1726,  1733.— Φύλλ.  9 
χώρα  Γαργάγενα  (1733),  χωρίον  Κορονιξία  (1710,  1733)  κ< 
€6ίς  τήν^Αργυνην  Κορώνιζα  1733».— Φύλλ.  95^  χωρίον  Μορτζί 
νή,  δτερον  Αηχοράση  χαΐ  Τζιμπριχά  (1733). — Φύλλ.  96*  χ«>ρί< 
Τρικλονά  1716. —Φύλλ.  96^  χωρίον  Γηράχιον  1733.  —  Φύλ; 
97"  χωρίον  Παλαιοχώρι  1733.  —  Φύλλ.  97^  χωρίον  Καρτζδ 
1716. — Φύλλ.  98"  χωρίον  Αοτζιόνος  (1707),  μαχαλλδς  Έφρα 
μη  (1707)  καΐ  €τόπος  όποδ  ονομάζεται  Κυλία  1707». — Φύλ) 
98Ρ  χωρίον  Τζαμανερά  1706. — Φύλλ.  99"  χωρίον  Άπρικάντ( 
1716.  Είτα  άπογραφαΐ  έτερων  χωρίων. — Φύλλ.  119"  «Κάστρ€ 
Κερασούντος•  τα  ονόματα  των  χριστιανών  1715».  Και  άπογρα 
φαι  των  εν  τοις  περί  τήν  Κερασουντα  χωριοις  όρ&οδόξων  χρ 
στιανών. — Φυλλ.  135"  €Κατάστιχον  της  Άμάσιας  1705»  (^ 
1723,^  1735),  Τριπόλεως,  Νεοχαισαρείας  χτλ.— Φύλλ.  147"  «Κα 
στρον  Άμηνσός  1699»  (χαι  1719,  1722).— Φύλλ.  151"  «θεο 
δοσιούπολις  ήρυν  Έρζρούμην.  Κατάστιχον  συν  θεω  βοηθώ  όπο 
περιέχει  τά  ονόματα  των  ευσεβών  χριστιανών,  έλεούντων  τί 
πανάγιον  καΐ  ζωοδόχον  Τάφον,  της  επαρχίας  του  αγίου  πανιερω 
τάτου  Θεοδοσιουπόλεως  χυρίου  κυρίου  Άζαρία  και  το  αψιθ*Ρ 
1719*Ρ».  ΕΓτα  άπογραφαι  τών  χωρίων  της  επαρχίας  Θεοδοσίου 
πόλεως. — Φύλλ.  167"  «Τα  ονόματα  τών  τιμιωτάτων  πραγματευ 
τών  άμπατζήδων  Φιλιππουπολιτών,  όπου  πραγματεύονται  είς  τ 
ταξείδιον  της  Μαύρης  θαλάσσης  και  μας  ίλεοοοαΊ  δια  νά  εχουο 
άκατάπαυστον  το  μνημόσυνον  εις  τό  αγιον  και  ζωοδόχον  Τάφο 
του  κυ|ίίου  Ίησου  Χριστου>  (1691,  1699,  1707,  1719,  1745 
1752). —  Φύλλ.  175"  αφιερωτικών  εγγραφον  του  Χαλδίας  Ίγνα 
τίου,  υιού  του  Χατζή-Δημητρίου  Κου&ούρ  1747  [Αναλέκτων  τ 
IV,  σ.  56-57].  Και  πάλιν  δτερον  του  προσκυνητου  Φωτίου  Άθα 
νασίου  του  €έκ  γένους  Ζαβεριώτου»  (1748).  Πρβλ.  Άναλέκτω 
τ.  IV,  σ.  54-55. — Φύλλ.  175^  αφιέρωμα  της  έζ  Οινόης  προσκυ 
νητρίας  Χρυσάννης,  γυναικός  Χατζη-Έλευ&έρη.  ΕΤτα  προσ^ηκο 
μεταγενέστερα  ι  μέχρι  του   1767•ου  έτους. 

ι.  Τεύχος    χάρτίνον    της    ιη'    εκατ.,  μήκ.    0, 212,  πλ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  301 

0,163.  Έν  τη  άρχ^  προσετέθη  φύλλον  Εν  γεγραμμένον  διά  χει- 
ρός Χρύσανθου  πατρώρχοο  Ιεροσολύμων  έν  ω  περιέχεται  απογραφή 
των  €άπό  Τόδον  προς  την  *Αττάλιαν»  τόπων  χαΐ  των  «άπό  Άττα- 
Ιίας  προς  την  Κύπρον».  Άρχ.  ι'Αντιχρύ  της  Τόδου  6  χόλπος 
τοί>  Μάρμαρα*  έχει  φρούριον  έπώνυμον  τω  χόλπω»  χτλ.  Ε7τα  13 
φύλλα  δγραφα*  μεθ'  δ  πλήρες  χειρόγραφον  βιβλίον  της  ιη'  έχατ. 
00  τά  τετράδια  ήριθμημένα  εισιν  οδτως'  Α,  Β,  Ο,  ϋ,  Ε,  Γ,  Ο, 

Η,  Ι,  Ι,  Κ,  Ι.,  Μ,  Ν,  Ο,  Ρ,  ς,  Κ,  8,  Τ,  ϋ,  V,  Χ,  Υ,  Ζ, 

Αλ  Β1).  Τούτο  δε  τό  χειρόγραφον  σύγχειται  έχ  φύλλων  ήριθμη- 
μένων  100,  ων  το  πρώτον  χοσμεΐται  άχρωματίστω  τινί  χοσμήματι. 
Έτυιγραφή  ερυθρά-  ιΚρένιχα  ήγουν  χρονογραφία  του  νισσίου  της 
Κ6πρου.  αρχινίζοντας  άπό  των  χαίρων  του  Ν(5ε  Ιως  εις  τους 
1572.  Μετά  γλωττησμενη  άπολατίνων  ε[ς  ρωμαίων».  Άρχ.  «Έν 
ιερώτης  έτουτον  τό  νυσσιν  της  Κύπρου  έχράχθην  άπό  τους  πα- 
λαιοδς»  κτλ.  Μετά  τό  χείμενον  υπογραφή,  έχουσα  ούτω*  «Σίλ^ε- 
οτρος  ελέω  θεού  αρχιεπίσκοπος  Κύπρου  χαι  Νέας  Ίουστινιανής». 
Είτα  4  φύλλα,  έν  οΤς  Χρύσανθος  ό  πατριάρχης  Ιεροσολύμων  αν- 
τέγραψε χείμενον,  ου  ή  επιγραφή*  «Σύντομος  περιγραφή  της  νήσου 
Κόπρου,  πεμφθεΐσα  προς  ήμας  παρά  του  έν  αύτη  προστατεύοντος 
αρχιεπισκόπου  >  [==Σιλβ^στρου].  Άρχ.  «Μαχαριώτατε  δέσποτα, 
«Ε  εύρισχόμεναι  έν  τη  νήσω  ταύτη  κωμοπόλεις,  ήτοι  χασαμπά- 
δβς»  χτλ.  Είτα  φύλλα  τινά  άγραφα. 

32β•  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  142,  μήχ.  0,208,  πλ. 
0,15.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμων  13  (0,13X0,09)" 
έγράφη  δε  ετει  1580-ω.  Έν  τη  ωα  του  1-ου  φύλλου•  «Διά 
Χρύσανθου  ιεροδιακόνου  του  Παναγίου  Τάφου  1688». — Πρόκλου 
Διαδόχου  πλατωνικού  στοιχείωσις  θεολογική:-  Κεφάλαια  σια'. 
Άρχ.  «Παν  πλήθος  μετέχει  πη  του  ενός•  εΐ  γάρ  μηδαμη  μετέ- 
χουσι»  κτλ.  Τέλος*  «μή  κρατεΐν  των  άλλων  δυνάμεων,  κάκεΐνα 
τέλεια  ποιεΤν  πάσα  αρα  ψυχή  κάτεισι:-  •}•  υπό  Ανδρέου  Δαρμα- 
ρίου  του  Έπιδαυρίου  συν  θεώ  τέλος  εϊληφε:  ,αφπ'  ίβ^   ιδ'ϊ>. 

327.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  166,  μήχ. 
0,205,    πλ.  0,152.    ϊό    κείμενον    μονόστηλον    έκ    γραμμών    17 


302  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


(0,145X0,093).  Έν  τώ  166-ω  φυλλω•  «1670  άπό  Χρίστου, 
6  Βηθλεέμ  μητροπολίτης  Νβόφυτος».  —  Επιγραφή•  «Όρθόδοξος 
6μ6Κοΐ[ία  της  πίστβως  της  χα&ολιχης  χαΐ  άποστολιχης  έχχλησίας 
της  Ά^/ατολιχης > .  Διμερής,  έχ  χεψσλαίωΊ   126  +  72. 

328*  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  101  (μήχ.  0,207,  πλ• 
0^148),  ων  τα  πλείω  έγραψε  Μάςιμος  δ  Μαργούνιος*  έγράφη  δε 
μεταξύ  των  ετών  1591  χαΐ   1595. 

1.  Πίναξ  των  έν  τω  τεύχει  τούτω  περιεχομένων  (φ.  1),  δν 
έγραψε  Χρύσα'^&ος  ό  Νοταρδς. 

2.  «Μάξιμος  ταπεινός  έπίσχοπος  Κυ&ήρων  τοις  εύσεβέσι  χρι- 
στιανοΐς  εύσεβώς  διάγειν  εις  σωτηρίαν».  Αύτόγραφον.  *Αρχ.  «Ού 
μίχρόν  τι  τοΓς  πάλαι  ποτέ  γενομένοις  > ,  φ.  2 3.  Έγράφη  Ένετίτ^αιν 
έτει   1591 -ω. 

3.  «Κύριε  Ίησοϋ  Χριστέ  χαΐ  Λόγε  του  θεού  του  ζώντος, 
ελέησαν  με  τόν  άμαρτωλόν  χαΐ  φώτιζε  με  εις  τό  θέλημα  σου 
χαΐ  ε!ς  τήν  άλήθειάν  σου.  Μαξίμου  του  Μαργουνίου,  ταπεινού 
έπισχόπου  Κυθήρων,  έγχειρίδιον  περί  της  του  αγίου  πνεύματος 
έχπορεύσεως » .  Αύτόγραφον.  Άρχ.  «Τήν  τών  θείων  δογμάτων 
άχρίβειαν»  χτλ.,  φ.  3"  -  11".  Έγράφη  «Ένετιησι  Έχατομβαιώνος 
δευτέρα  φθίνοντος,  χατά  τό  ,αφ^α'  [=1591]  έτος  τό  σωτήριον:- 
δ(5ξα  τω  φωτοδίίτη  θεώ>. 

4.  «Μαξίμου  Μαργουνίου,  ταπεινού  έπισχέπου  Κυθήρων,  περί 
του  τίνα  τρόπον  έν  τοΤς  ουσι  παρεχεχώρηται  τά  χαχά,  ώς  έν  εϊ- 
δει  επιστολής  προς  τόν  παναγιώτατον  Κωνσταντινουπόλεως  πα- 
τριάρχην  χυρ  Ίερεμίαν».  Άρχ.  «Έγώ  τό  του  νου  πτερόν»  χτλ., 
φ.  12-16.  Συνετάχθη  «Ένετίησι  Μεταγειτν.  γ'  έπΙ  10  κατά  τό 
,αφπ'»  χτλ.  £.  Ιιβ^ΓΗηά,  ΒίϋΙίο^Γ&ρΙιίβ  ΙιβΠβηίςιιβ;  XV  βΐ 
XVI  8.,  τ.  II,  σ.  ι,χν  χαι  420. 

5•  Του  αύτου  προς  Δαυίδ  Έσχέλιον  επιστολή.  'Αρχ.  <Και 
βασιλεΤ  ποτέ  ϋδωρ»   χτλ.,  φ.   17".  Ιιβ^ΓΛπά  αυτόθι,  σ.   421. 

6.  «Μαξίμου  του  Μαργουνίου,  ταπεινού  επισκόπου  Κυθήρων, 
έγχειρίδιον  περί  της  του  παναγίου  πνεύματος  έκπορεύσεως,  ως  έν 
ειδει  επιστολής».  'Αρχ,   «^Ηκε  καΐ  αύθις  ως  ήμδς  τό  τών  έτησυμ* 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  303 

ράντων  αυτόθι  μήνυμα»,  φ.  17"  -  19^.  Συνετάχθγ^  Ένετίησιν 
ετει  1587-ω  [Ιιβ^Γ&ηά  αύτό&ι,  σ.  421].  Μετά  τό  κείμενον 
€Έγράφετο  τό  παρόν  έν  τη  μον^  του  Σωτηρος  Χρίστου  του 
Αρκαδίου,  μηνΐ  μαρτ.  ιθ',  ^αφ^ε' [=1595],  Ίλαρίων  6  Γραδενί- 
γος>.  Ούτος  έγραψε  καΐ  τά  φύλλα   12-32  και  60-63• 

7.  «Επιτάφιος  λόγος  έν  σύντομη  εις  τόν  όσιώτατον  έν  ίερο- 
μονάχοις  κύριον  ΉσαΓαν,  τόν  κατά  κόσμον  Πισάνον  του  σοφωτά- 
του  επισκόπου  Κυθήρων  Μαξίμου  του  Μαργουνίου».  Άρχ.  «*Εδει 
μεν,  ώ  πανιερώτατε  δέσποτα»  κτλ.,  φ.   20-22• 

7.  Μαξίμου  του  Μαργουνίου  επιστολή  προς  Γαβριήλ  τόν  Φιλα- 
δέλφειας. Άρχ.  € Έπικίνδυνον  των  δεσποτικών  εντολών»  κτλ.,  φ.  23. 

9.  «Όμιλία  σύντομος  τις  καΐ  αυτοσχέδιος  έπΙ  τη  γενομένη 
διαλλαγη  Γαβριήλου  του  πανιερωτάτου  αρχιεπισκόπου  Φιλαδέλφειας 
και  Μαξίμου  επισκόπου  Κυθήρων».  Άρχ.  € Ευφραινέσθωσον  οι 
ούρανοΙ>  κτλ.,  φ.   23-26. 

10.  «Του  σοφωτάτου  επισκόπου  Κυθήρων  Μαξίμου  του  Μαρ- 
γουνίου είς  την  έκλογήν  έν  τη  τών  φροντιστών  του  Αγίου  Μάρ- 
κου των  Ενετών  τάξει  και  αξία  του  έκλαμπροτάτου  κυρίου  Άλοϋ- 
ζίου  τοδ  Γεωργίου  έγκώμιον».  Άρχ.  «Ουκ  δμοιρον  καΐ  τή;  έμής 
όποιασουν  συνεισφοράς»  κτλ.,  φ.  25°^  -  28". 

11.  Μαξίμου  του  Μαργουνίου  επιστολή  προς  Ίερεμίαν  Κων- 
σταντινουπόλεως ετει  1590-ω.  Άρχ.  «Ααυρός  μου  τη  ψυχή» 
χτλ.,  φ.  28^. 

12.  €  Μαξίμου  ταπεινού  επισκόπου  Κυθήρων  μυθική  τις  καΐ 
αινιγματική  τών  καθ'  εαυτόν  διήγησις  κατά  του  και  αύθις  έττη- 
ρεάσαντος,  προσφωνηθεΐσα  τω  παναγιωτάτω  άρχιεπισκόπω  Κων- 
σταντινουπόλεως καΐ  οίκουμενικώ  πατριάρχη  κυρίω  Ιερεμία». 
Άρχ.    «Τήν  Ηλίου  και  Περσηίδος   Πασιφάην»   κτλ.,  φ.   29-31. 

13.  Διαθήκη  του  Μαργουνίου,  ής  ή  επιγραφή*  «*Ετει  άπό 
της  ένσάρκου  οικονομίας  ^αφπδ'  [=1584],  κατά  τήν  ε'  καΐ  είκοστήν 
του  νοβμβρίου,  έν  νήσω  Κυθήρων.  Του  αύτου  διαθήκη:  Μαρ:-  Επειδή 
πασιν  άνθρώποις»  κτλ.,  φ.  32.  Βυζαντινά  Χρονικά,  1894,  τ.  Ι, 
α.  219. 


304  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


14.  Μαξίμου    του    Μαργουνίου    αημβιώματοί    αυτόγραφα,    φ. 

33-34. 

15.  «Συνεσίου  Αίγύτττίοε,  ή  περί  προνοίας  λόγος  Α^.  Προ- 
θεωρία.  Γέγραπται  μεν  έπί  τοις  Ταύρου  παισΐ»  χτλ.  Κείμενον  χαΐ 
σχόλ^α  του  Μαργουνίου  αυτόγραφα,  ών  τό  πρώτον  δρχετακ  ώ?8• 
«Μάξιμος.  Δια  συλλογισμού  γίνεται  τώ  Συνεσίω  ή  του  λόγου  προ- 
χάταρζιςι,  φ.  35. 

16.  «Αιγύπτιοι,  ή  περί  προνοίας  λόγος  β'».  Κείμενον  χαι 
σχόλια  του  Μαργουνίου  αυτόγραφα*  πόνημα  ατελές,  φ.  55•  *Αγραφα 
φύλλα-   57-59. 

17.  «Κιχέρωνος  δόξα  περί  της  ά&ανασίας  της  ψοχης,  ί^τις 
έν  ταύτη  τη  δόξη  της  ψυχής  των  πλατωνιχων  δογμάτων  χαι  μα- 
θημάτων αντέχεται•  έρμηνεύ&η  έχ  της  των  Αατίνων  φωνής  παρά 
Θεοδώρου  του  Γαζη».  Άρχ.  «Τους  τε&νεώτας  έπ'  Ιργοις  άγα- 
θοΐς>,  φ.   60-63.  Άντίγραφον  Ίλαρίωνος  Γραδενίγου. 

18.  Αύτόγραφον  βφλιάριον  Μαξίμου  του  Μαργουνίου  έχ  φύλ- 
λων ήριθμημένων  38.  «Πίναξ  χατ'  άλφάβητον  των  άναγινωσχο- 
μένων  βιβλίων»,  φ.  64-101"  τούτων  δε  τά  έσχατα  δέχα  σχεδόν 
δγραφα.  Άρχ.  «θεολόγων  συγγράμματα.  Αυγουστίνος.  'Ανεγνώ- 
σθη  τα  πεντεχαίδεχα  περί  τριάδος  βιβλία  ♦  χτλ.  Ήτοιμάσδη  προς 
τύποις  έχδοσιν. 

32Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  103,  μηκ.  0,213,  πλ. 
0,152.  Τό  κείμενον  μο^^ίστηλον  έχ  γραμμών  15  (0,135X0,078)• 
Δύο  τετράπλευρα  χοσμήματα  χαι  πολλά  μεγάλα  χεφαλαιώδη  στοι- 
χεία, χεχρμ>ματισμένα  χαΐ  περιχεχοσμημένα.  Έγράφη  έτει  1614-ω* 
δρα  τό  103-ον  φύλλον,  έν  ω  γέγραιυται  το  σημείωμα  τούτο• 
«Ή  άχολου&ία  αυτή  των  τριών  θείων  λειτουργιών,  τούτε  Χρυσο- 
ρήμονος  Ιωάννου,  του  μεγάλου  Βασιλείου  χαΐ  τών  προηγιασμένων, 
αμα  συν  τω  ταχτικό,  εγράφησαν  διαχειρός  οίχτρου  Θεοδοσίου, 
χαΐ  τών  ελαχίστων  ίερο(μον)ά(χων),  έλαχιστοτέρου  έν  τ^  θεία 
χαι  Ιερά  χαΐ  βασιλιχή  πατριαρχική  μονή  του  τιμίου  Προδρόμου 
του  έν  τη  Μαύρη  θαλασσή,  πλησίον  Σωζοπόλεως,  έν  Ιτι,  ,ζρχβ', 
Ινδιχτ.  ιβ**,  μαΓω  ιγ',  ήμερα  ς"». — α')  Αειτουργία  Ιωάννου    του 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  305 


Χρααοστόμοϋ,  φ.  1  χέ.  —  β')  Αειτουργία  του  μεγάλου  Βασιλείου, 
φ.  25  κέ.  Έν  τοΤς  δίπτυχοι;  των  χεχοιμημένων  εγραψεν  ό  καλλιγρά- 
φος το  ιΜνήσ&ητι,  Κύρ^ε,  της  ψυχής  του  δούλου  σου  Θεοδοσίου 
ιερομόναχου,  καΐ  Δεσποινέτας  και  των  γεν^Λ;τόρων  αυτού,  καΐ  άνά- 
παοσον  αυτούς»  χτλ. — γ')  Λειτουργία  των  Προηγιασμένων,  φ.  61 
χέ. — δ')  ιΤαχτιχον»,  ήτοι  τάξεις  χειροτονιών  άναγνώστου,  ύποδια- 
χόνου,  διακόνου,  πρεσβυτέρου  χαΐ  επισκόπου,  φ.  76  κέ.  —  ε') 
«Τάςις  γινομένη  έπι  κα&ιερώσει  άντιμισσίςον  >  [βίο].  Άρχ.  ιΤών  ιε- 
ρέων τιθέντων  τη  τραπέζη  τα  άντιμίνσια»   κτλ.,  φ.   97  κέ. 

330•  Τεύχος  χάρτινον  της   ις'  εκατ.  έκ  φύλλ.  73.  Έν  τω 
έσχάτω  φύλλω*  ι^Αχοθ'  [=ι679]  τωπαρών  Χρυσοστομικον  ήπάρχει 
του  μιτροπολήτου  ίίϊί  ίω  κυρ  θεοδορίτου  του  εξε.Λακεδαιμονείας».  Το 
τεύχος  τούτο  διηρηται  ζΐς  κεφάλαια    ιδ',  ών    ό  πίνας    περιέχεται 
έν  τοις  δυσι  πρώτοις  φύλλοις.  —  α')  Κεφ.  α'  Βασιλείου   Καισα- 
ρείας *έκ  του  λόγου  του  περί  πίστεως»  απόσπασμα,  φ.  3. — β')  Κεφ. 
β'   «Περί    του  μη  χειροτονεΐν    έπι    χρήμασιν    κανόνες    των  αγίων 
αποστόλων  και  του  Χρυσοστόμου  και  του  μεγάλου  Βασιλείου    χαι 
έτερων  αγίων»,  φ.  4^. — γ')  Κεφ.   γ'-ια'•   αποσπάσματα    έκ    συγ- 
γραφών   Ιωάννου    του    Χρυσοστόμου.  —  δ')  Κεφ.    φ'  Βασιλείου 
€έκ  του  λόγου    του    λεχθέντος    τη    έβδομάδι    της    Διακαινησίμου 
κατά  μεθυόντων»,  φ.  51. — ε')  Κεφ.  ιγ'  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου 
€  λόγος  περί  του  μη  όμνύειν»,  φ.   59. — <:')  Κεφ.   ιδ'.   Του  αύτου 
«λόγος  έτερος  περί  του  μη   όμνύειν»,  φ.   66. 

331-  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  3  φύλλων  άσελιδώ- 
των  και  501  σελίδων  εστί  δε  μήκ.  0,21,  πλ.  0,153.  Έν  τοις 
δυσι  πρώτοις  άσελιδώτοις  φύλλοις  υπάρχει  ό  πίναξ  και  έν  τω 
τρι'τω  το  σημείωμα  τούτο '  «Το  παρόν  ήν  Νικολάου  Κεραμέως 
έκ  της  Παλαιάς  Ηπείρου*  ου  κοιμηθέντος  έν  τη  μονή  του  Γάλατα 
έν  Μολδοβλαχία  ,αχξγ'  [=1663]  ο  Ιεροσολύμων  Νεκτάριος  με- 
τεχόμισβν  εκείθεν,  χαι  έστι  του  Αγίου  Τάφου  χτήμα  αίώνιον  ου 
ό  άποζενώσας  εϊη  έπικατάρατος.  1669.  +  Ό  Ιεροσολύμων  Δο- 
σίθεος». — Επιγραφή•  «Ζητήματα  τίνα  Θωμά  του  Άκουΐνου,  δι- 
δασκάλου των  Αατίνων»•   οκτώ  βιβλία. 

ιτ.  20 


306  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Ι.  Τεύχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  1 64  (μήχ.  0,206,  πλ.  0,15), 
δπερ  ην  «Έχ  των  οικονόμου  Τρίκχης  Κωνσταντίνου  ιερέως»  βι- 
βλίων, είτα  δ'  «Έκτων  του  Χρύσανθου»  Νοταρδ.  —  Επιγραφή• 
«^Αχξα'  [=1661]  νοεμβρίω  ιγ'.  Εις  άπασαν  την  της  λογικής  του 
Αριστοτέλους  μέθοοον  εΐ^ιαγωγή.  Προοίμιον.  Ιδού  τανυν  προς  τα 
σα  έκβαίνων  άδυτα  Ίωαννίτας  ως  άπαρχάς  αποστέλλω  σοι.  Παλλάς 
γλυκύτατη  μο»•  και  συ  μεν  έμοί  την  όδόν  ΰτ/θηράν*    κτλ. 

333.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  (μήκους 
0,208,  πλ.  0, 155)  εκ  σελίδων  339.— Επιγραφή•  <Τό  παρόν  βιίϊλίον 
υπάρχει  Ιστορία,  ήτοι  διήγησης  [βίο]  περί  της  αρχής  των  Τώσσων, 
πόθεν  κατάγονται  οι  αρχηγοί  αυτών,  και  περί  του  πότε  και  πώς 
ελαβον  το  άγιον  βάπτισμα  και  έγιναν  χριστιανοί*  και  περί  του 
αγίου  αποστόλου  Ανδρέου  δπως  ήλθε  σωματικώς  είς  τήν  Τωσ- 
σίαν  καΐ  έκήρυζε  το  θείον  κήρυγμα*  μεταφρασθέν  δε  και  συλλεχθέν 
έν  συντομία  έκ  των  σλαβαϊκών  βιβλίων  εις  τήν  ήμετέραν  διάλε- 
κτον  παρά  ελαχίστου  Διονυσίου  άρχιμανδρίτου,  του  έκ  της  ίερας 
καΐ  βασιλικής  μονής  των  Ίβηρών,  της  έν  τω  αγιωνύμω  δρει  του 
"Άθωνος,  δντος  αύτου  ε?ς  τήν  περίφημον  και  βασιλεύουσαν  μεγα- 
λόπολιν  Μοσχοβίαν,  έν  ετει  σωτηρίω  ,αχϊη'»  [=  1668].  Άρχ. 
€  Τίτλος  α'.  Ό  άγιος  και  ένδοξος  απόστολος  Ανδρέας»  κτλ.  Διήρηται 
εις  τίτλους  ιζ'.  Τέλος*  «νυν  δε  βουλομαι  μέ  του  θεού  τήν  βοήθειαν 
να  υπάγω  προς  τον  πατρικόν  μου  και  παπουδικόν  βασιλικδν  θρό- 
νον  της  Μοσχοβίας"  και  λέγοντας  ταύτα  πολλά  δάκρυα  εχυνεν  και 
έάν  τις  ύψηλώτατε  [δίο]  κράλη  άπδ  τους  οούλους  σου  ήθελεν 
άποκτείνη  τον  άδελφόν  σου,  ή  τον  υίόν  σου,  διά  να  όρίση  -  -  -». 
Το  κείμε^ίον  ατελές.  Πρβλ.  Αλ.  ΛΜΗτρίβΒΟΚ&ΓΟ  Π^τβπιβοτβίβ 
πο  Βοοτοκγ  Η  βΓΟ  ΗΛΥ^ΗΗβ  ρβδγ.ΐΒΤΑΤΗ.  Έν  Κιέβφ  1890,  σ.  67. 

334.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  ήριθμημένων  304  και 
δυο  ετέρων  άσημειώτων  φύλλων  έστι  δε  μήκ.  0,21,  πλ.  0,155. 
Έγράφη  έτει  1640-ω.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  24 
(0,152X0,105).  Έν  τή  πρόσθια  σελίδι  του  1-ου  φύλλου•  «Ό 
έρμηνεύς  της  βασιλείας  Παναγιώτης,  Δόσιθέω  Ιεροσολύμων  πα- 
τριάρχη».   ΚαΙ  πάλιν   έτερον  σημείωμα  περί   Κυρίλλου  τβυ  Αου- 


ΠΑΤΡίΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΔνΜΩΙϊ.  307 

χάρεως,  δτι  €έγεννήθη  κατά  το  ,αφοβ'  [1572]  έτος  της  σωτη- 
ρίας, καΐ  τέθνηχεν  κατά  τό  ,αχλη'  [=  1638],  τοδ  βασιλέως  των 
Άγαρηνών  Μουράτοϋ  αύτον  άποχτείνα^^τος,  υποψία  επαναστά- 
σεως». — Επιγραφή*  «Μελετίου  Συρίγοϋ  ιερομόναχου,  άντίρρησις 
προς  την  έκδοθεΤσαν  ό|ΐολογίαν  της  χριστιανικής  πίστεως  υπό  του 
Κωνστα»/τινουπόλεως  Κυρίλλου,  έπιγραφεΐσαν  έν  ονόματι  των 
χριστιανών  απάντων  της  Ανατολικής  Εκκλησίας».  Άρχ.  <*Ηρκει 
μεν  ήμίν  καΐ  προς  δνα  μόνον  άντιπαρατάττεσ&αι»  κτλ.  Έν  τω  30 4 -ω 
φάλλω*  €Έτ8λειώθη  κατά  τό  ^αχμ°^  έτος  της  σωτηρίας,  έν  μηνΐ 
νοεμβρίω  κί  Ινδικτιώνος  η'  έν  Κωνσταντινουπόλει,  έν  τη  Χρυσό- 
χηγη  του  Γάλατα».  Της  συγγραφής  ταύτης  ό  πρόλογος,  γεγραμ- 
μένος  έν  τοις  προτεταγμένοις  δυσίν  άσημειώτοις  φύλλοις,  δρχεται 
ώδε*  «Πολλαΐ  μεν  και  &λλαι  συμφοραί»  κτλ.  Πρβλ.  Κ.  Σάθα 
Νοελλ.  φιλολογίας   σ.   258. 

335.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  (μήκ.  0,21, 
πλ.  0,158)  εκ  σελίδων  ήριθμημένων  741  καΐ  ενός  άσημειώτου 
μεν,  προτεταγμένου  δέ  φύλλου,  έν  ω  περιέχεται  ό  πίνας  και  τό 
σημείωμα  τούτο*  «Και  τόδε  συν  τοΐς  άλλοις  υπάρχει  του  διδασκάλου 
Μάρκου»  [==  Κυπρίου  του  Πορφυροπούλου].  Είτα*  €Νυν  δέ  Ιωακείμ 
πρωτοσυγκέλλου  τοδ  μακαριωτάτου  κυρίου  Χρύσανθου,  δώρον  θείον 
ττίς  αύτου  μακαριότητος » .  Όπίσω  του  αύτου  φύλλου  κεκόλληται  τε- 
μάχιον  χάρτου,  έν  ω  περιέχεται  τό  έζης  σημείωμα*  ι'Αφιερώθη  τό 
παρόν  παρ'  ημών  τω  Παναγίω  Τάφω*  έχέτω  δέ  τό  ανάθεμα  ό  τούτο 
ποτέ  έκ  της  δεσποτείας  αυτού  άφαιρησόμενος.  Έν  Βουκουρέστι. 
1728.  άπριλλίω  μηνί.  •{•  Ό  Ιεροσολύμων  πατριάρχης  Χρύσανθος». 

1,  <Διδαχαι  εΙς  τάς  του  χειμώνος  έορτάς.  Τόμος  δ°••  Είς  ίερο- 
μ,όναχον  επιτάφιος  λόγος».  Άρχ.  €  Είναι  τόσον  φοβερός  ό  θάνα- 
τος», σ.  1. — €Όμιλία  είς  την  άγίαν  Παρασκευήν».  Άρχ.  <Νά 
^λέτυη  τινάς  την  παράταςιν»  κτλ.,  σ.  8.  —  ι'Εγκώμιον  εΙς  την 
κοίμησιν  της  αγίας  Θεοτόκου».  Άρχ.  €Μεγάλον  θρηνον»,  σ.  17. — 
ιΈγκώμιον  εΙς  τον  μέγαν  εύαγγελιστήν  Ματθαίον».  Άρχ.  «Έδο- 
ςάζετο  κατά  πολλά»  κτλ.,  σ.  25.  —  ι'Εγκώμιον  είς  την  γένεσιν 
της  άειπαρθένου  Θεοτόκου».  Άρχ.  ι'Εθαύμασεν  εκείνος  ό  μέγας» 


308  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

κτλ.,  σ.  33. — «Εις  τήν  δψωσιν  του  Σταύρου >.  Άρχ.  «Ένίκησβ 
με  λαμπράν  δόζαν»,  σ.  48. — «Εις  τόν  τροπαιοφόρον  μέγαν  Γβώρ- 
γιονι.  Άρχ.  ιΔέν  λείττει  ποτέ  ό  καλός»  κτλ.,  σ.  59. — Εις  τά 
είσόδια  της  Θεοτόκου.  Άρχ.  ιΈτόλμησε  κατά  άλήθειαν»,  σ.  77. — 
Ε?ς  τήν  μεγαλομάρτυρα  ΑΙκατερίνην.  Άρχ.  €Δέν  λείπει  ποτέ 
εκείνο  τό  μικρ(5τατον  πετεινόν•  κτλ.,  σ.  93.  —  «Εις  τήν  αυτήν 
πάνσοφον  Αίκατερίνην  έγκώμιον  δλλως».  Άρχ.  €φυσικόν  ιδίωμα 
καΐ  προτέρημα»,  σ.  102.  —  «Εις  τόν  μέγαν  καΐ  θαυματουργόν 
Νικόλαον».  Άρχ.  «Κίνα  με  άπειρον  και  μεγάλην  άφορμήν»  κτλ., 
σ.  125. — Έτερον  προοίμιον.  Άρχ.  «Έχει  τόσην  άγάτυην»,  σ. 
126. — Εις  τόν  αγιον  Σπυρίδωνα.  Άρχ.  «Δέν  σκολάζει  ποτέ»  κτλ,, 
σ.  141.  —  Εις  τήν  ι'  Κυριακήν  του  Λουκά.  Άρχ.  «Κίνα  με  άπει- 
ρον και  αμετρον  άφορμήν»  κτλ.,  σ.  158. — «Εις  τήν  άγίαν  με- 
γαλομάρτυρα Άναατασίαν  τήν  Φαρμακολυτριαν » .  Άρχ.  «Ευρίσκε- 
τον  κατά  άλήθειαν»,  σ.  167. —  «Είς  τους  δέκα  αγίους  τους  έν 
τ•^  Κρήτη  μάρτυρας».  Άρχ.  «Είναι  τόση  ή  θλΐψις»,  σ.  183• — 
«^Αχμβ'  [=  1642]  δεκεμβρίου  κε'  είς  τόν  δίκαιον  Ιωσήφ  τόν 
μνήστορα»,  Άρχ.  «Είς  καιρόν  μεγάλης  εκλείψεως»,  σ.  199. — 
«Δόγος  εγκωμιαστικός  είς  τόν  αγιον  Νικόλαον».  Άρχ.  «Πολλοί 
φωστήρες  λάμπουσιν»,  σ.  210.  —  «Λόγος  παραινετικός  είς  τό  Γέ- 
νος». Άρχ.  «Πας  άν&ρωπος,  οποίας  τάξεως  είναι,  μετά  τόν  βεόν 
χρεωστεΐ  τήν  πατρίδα  του  να  δουλεύη,  καΐ  δσον  ημπορεί  δια  τήν 
αυτήν  να  κοπιά.  Έγώ  τόν  θεόν  (θεού  δίδοντος)  γνωρίζω,  και 
φύσει  και  πίστει,  άλλα  τήν  πατρίδα  μήτε  είδα  μήτε  έγνώρισα, 
διατί  έτζη  ήθέλησεν  ή  μοίρα,  δτι  πρώτον  νά  γεννη&ώ  νά  τήν 
χάσω•  δμως  δεν  τό  λυπούμαι  τόσον,  διατΙ  έγεννήθηκα  είς  τούτην 
τήν  γαληνοτάτην  πολιτείαν  υπό  τήν  γλυκυτάτην  σκέπην  εσένα  του 
ένδοςοτάτου  μου  γένους  των  Τωμαίων,  τό  όποΐον  έλόγιασα  πάντα 
καλήν  τύχην  δθεν  και  έκ  γενεθλίων  καυχώμαι  νά  εΤμαι  παιδί  και 
δούλος  της  πανευγενεστάτης  καΐ  χαριτωμένης  σας  αντιλήψεως,  μά- 
λιστα και  υπηρέτης  ελάχιστος  της  αγίας  μας  εκκλησίας  του  μεγαλο- 
μάρτυρος  Γεωργίου.  Τούτος  ό  λόγος  δεν  χρειάζεται  αποδείξεων^ 
διατι  εΤναι  πράγμα    φανερόν,  και  δια  νά  γνωρίζω  λοιπόν  άληθι- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  309 


νήν  και  μόνη  ν  πατρίδα  τούτον  τον    ιερόν  ναόν  χαΐ  τα  στενά  τοΟτα 

δρία,    εΙς    τα    όποια    πολιτεύονται    τα  τιμιώτερα    του  γένους  μας 

λείψανα,  δλος    αφιερώθηκα    εΙς    την    δούλευσίν  σας•   χαΐ  δν  καλά 

εγώ  να  ειμουν  το  εσχατον  δτομον,  το  δστερον  πρόσωπον  του  σπη- 

τισδ  μας    και    γενεάς  μας,    δμως    ηθέλησα    διά  νά  δουλεύσω  τόν 

θεον  χαΐ  εσένα  το  γένος  μοϋ,  νά  εισέλθω,  εΐ  και  άνάζιος,   εις  την 

τάξιν  των  ιερέων,  καθώς  με  βλέπετε,  λογιάζωντας  εόδαιμονεστέραν 

χληρονομίαν  τήν  άγαίτυην  σας  παρά  πασαν  άλλην  γέννησιν,  ή  αυ- 

;τ]σιν  φυσικήν  και  διά  νά  κληρονομήσω    έγώ  μίαν  μικράν  ακτίνα 

των  χαρίτων  σας,  ευχαριστήθηκα  νά  σβύση   με  τόν  θάνατον  μου 

δλη    ή  κληρονομιά,    δλη    ή  γενεά    του    στυητίου  μου.  "Έλαβα   μεν 

πρότερον    τήν  έλεημοσύνην    από    του;  υψηλότατους  ρεφορματόρους 

εις  το  σπουδατήριον  του  μακαρίτου  Φλαγγίνη,  εΙς  το  όποιον  έτε- 

λείωσα  τάς  διατεταγμένας  σπουδάς    των  §ξη  διωρισμένων  χρόνων, 

ήκουσα  άκόμι  καΐ  μερικά  θεολογικά  μαθήματα  εΙς  το  ς — [βίο] — • 

και  μ*  δλον  όπου  ήμπόρουνα  νά  υπάγω  εις  άλλον  τόπον  νά  ζήσω 

τάχα  λυσιτελέστερα  και  καλήτερα  με  τό  μικρόν  τάλαντόν  όπου  ό  θεός 

μου  έχάρισεν,  δμως  εχωντας  σκοπόν  τόσον  έγώ  δσον  και  ό  θεΐός  μου 

^;ά  άποθάνωμεν    εις  τήν  δουλευσίν  σας,  ηθέλησα  νά  απομείνω,   ή 

και  στενοχωρούμενος  καΐ  με  πρόσταγμα  του  νυν  πανιερωτάτου  μας 

δεσπότου,   όπου    τό  πριν  ήτον  διδάσκαλος  του  γένους  μας.    Κατά 

την  πάρτε  του  παντίμου    τούτου  καπίτουλου  επήγα  εις    τήν  Σκο- 

λέτα  καΐ  έδούλευσα,  καθώς  εΙς  τήν  ώραν  δουλεύω,  προθύμως  και 

φιλοπόνως,  8λα  τά  αρχοντόπουλα  καΐ  παιδία  του  γένους  όπου  εύ- 

ρίσκο^/ταν  και  όπου  ήλθον Τώρα  λοιπόν,  επειδή  και  ή  έντι- 

μότης  σας  εΤστενε  διά  νά  κάμετε  νέαν  έκλογήν  διδασκάλου,  έρχο- 
μαι ταπεινά  και  προσπίπτω  εις  τήν  εύχάριστόν  σας  άγάττην  και 
δικαιοσύνην,  δεόμε^/ος  καΐ  Ικετεύων  νά  μήν  αδικήσετε  τους  ιδρώ- 
τας όποο  ώς  τό  παρόν  έχυσα,  και  τάς  ελπίδας  όπου  είχα  είς  τήν 
αγαθότητα  σας•  ψυχαγωγήσετε,  σας  παρακαλώ,  καΐ  έμέ  τόν  πα- 
λαιόν  δουλόν  σας  με  τά  καθαρά  νερά  των  ευεργεσιών  καΐ  χαρίτων 
σας,  καθώς  έκάμετε  και  εις  πολλούς  άλλους,  όποδ  μήτε  έγνωρί- 
ζετε,  μήτε  ένδυμα  δουλείας  έφόρουν,  διά  νά  εχω  άφορμήν  νά  σας 


310  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


εογαριοτω  πάντοτε  χαΐ  νά  παραχαλώ  χύριον  τον  Θεόν  διά  την 
όγείαν  χαΐ  σωτηριαν  σας,  χαΐ  μέ  τούτο  προσχι^νΰντας  έχάστους 
χαΐ  πάντα  δλος  όφ^ερουμαι  εις  την  δούλευσίν  σας». 

2.  €Δ(δαχα>ν  τόμος  δέκατος»,  σ•  227-543.  Άρχ.  «Διδαχή 
τη  α'  Τετάρτη  των  Αγίων  Νηστειών.  Προοιμιον.  Έστοχάσ&τ} 
παλαιά  ό  προφητάναζ»   χτλ. 

3.  <Πίναξ  των  διδαχών  του  παρόντος  βιβλίου»,  σ.   544-545. 

4.  Συλλογή  έτερων  διδαχών,  ων  ή  πρώτη  εις  τον  εύαιγγελι- 
σμόν  της  Θεοτόκου.  *Αρχ.  €  Στοχάζομαι  τους  γεωμέτρας»,  σ,  546  χέ» 

5.  Παΐσίου,  αρχιεπισκόπου  Κωνσταντινουπόλεως,  επιστολή  τω 
Μοσχοβίας  πατρ'-άρχη  Νίκωνι.  Άρχ.  «Άφ'  ου  έδέχ&ημεν  τα 
γράμματα»,  σ.   568. 

6.  Νικολάου  Κεραμέως  €τώ  πανοσιωτάτω  καΐ  λογιωτάτω  πα- 
τρι  κυρίω  κυρίω  Νεκταρίω,  προσκαλούμενα)  έπΙ  την  Ιεροσολύμων 
πατριαρχείαν » .  Άρχ.  «Άνηκεν  ήμΐν  πρότερον»,  σ.  606.  Ελλεί- 
πει τό  τέλος. 

7.  €Εύσεβίου  του  Ποτμφίλου  εις  το  ^-^σμα  τών  '^σμάτων 
έξήγησις».  Άρχ.  €Άσμα  ασμάτων  διά  τούτο  καλείται»  κτλ.,  σ. 
608-697.  Και  τεμάχη  Φίλωνος  Ιουδαίου,  Αθανασίου  και  Θεο- 
φίλου Αλεξανδρείας. 

8.  «Κατά  εικονομάχων  επιτομή  τες  ήκριβωμένη,  άπό  τών 
πρακτικών  της  έβδομης  συνόδου  καΐ  τών  Γερμανού  καΐ  Νικηφόρου» 
τών  πατριαρχών  Κωνσταντινουπόλεως,  καΐ  τών  του  μακαρίου  Θεο- 
δώρου του  Στουδιώτου».  Άρχ.  «Άρχέτυπόν  έστιν  αρχή  και  παρά- 
δειγμα»  κτλ.,  σ.  698-703. 

9.  «Σημειώσεις  επιστολών  διάφοροι»,  σ.  704-717. 

10.  Άποφ&έγματα.  Άρχ.  « Όνειδιζόμενός  ποτέ  Αριστοτέλης,. 
δτι  πονηρώ  άν&ρώπω  έλεημοσύνην  δέδωκεν»   κτλ.,  σ.    718. 

11.  «Περί  πόλεων»  άλφαβητικώς. Άρχ.  «Ασφαλίτης  [βίο],  λίμνη 
μεταξύ  τών  Μωαβιτών  καΐ  Άμορραίων.  Απολλωνία,  τα  Μπεσίκια»,. 
σ.  728-741. 

33Θ.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  222  (μή>^•  0,21,  πλ. 
0,155),  δπερ  εγραψεν  «Αλέξανδρος  ιερεύς  και  σακελίου»  περί  τά^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  311 

ΐδλος  της  ις'  έχατονταετηρίδος.  Τό  κβίμβνον  μονόστηλον  έχ  γραμ- 
μών 20  (0,14X0,105).    Σημειωτέα• 

1.  «Αόγος  χαΐ  διδασχαλεα  περί  της  Άχαθίστοο  χαΐ  περί  τη 
αφορμή  έςουσιάζουν  και  ορίζουν  τά  έθνη  τους  χριστιανούς».  Άρχ. 
«Σήμερον  έορτάζομεν  τόν  άκάθιστον»,  φ.    1. 

2.  «Τη  αγία  και  Μεγάλη  Δευτέρα  λόγος  και  ιστορία  του 
Ίωσηφ  του  Πάγκαλου».  Άρχ.    «Ό  θεός  Αβραάμ»,  φ.  8. 

3.  <Α(5γος  καΐ  διδασκαλία  εις  τάς  δέκα  παρθένους».  Άρχ. 
«Όταν  τό  ευδαπάνητον  της  ζωής»,  φ.  26.  Είτα  δτεροί  τίνες 
λόγοι. 

4.  «Παραίνεσις  αγίων  πατέρων  καΐ  εκλογή  έκ  των  βίων  αυ- 
τών». Άρχ.  «Της  πόλεως  Ιεροσολύμων  κατά  παραχώρησιν  θεού 
δια  τάς  αμαρτίας  ημών  παραδοθείσης  τοις  άθέοις  Πέρσαις»,  φ.  74. 

5.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Αλεξίου.  Άρχ.  «Έν  τοΓς 
χαφοΐς  έκείνοις»,  φ.   92. 

6.  «Περί  του  άββα  Γερασίμου  του  έν  τω  Ιορδάνη».  Άρχ. 
<Ώς  άπό  μιλίου  ενός  της  πόλεως  του  αγίου  Ιορδανού  του  ποτα- 
μού λαύρα  έστΙν  ή  λεγομένη  του  άββα  Γερασίμου.  Έν  ταύτη  τη 
λαύρα  παραβαλουσιν  ήμΤν  διηγήσαντο»   κτλ.,  φ.    100. 

7.  «Περί  της  προσποιούσης  μεθύειν».  Άρχ.  €Άνέβη  ποτέ  ό 
άββας  Δανιήλ»   κτλ.,   φ.    102. 

8.  «Περί  τίνος  αγίας  καΐ  σώφρονος  κόρης».  Άρχ.  «Ό  αυτός 
άββας  Δανιήλ*   κτλ.,  φ.    104^. 

9.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Ιωάννου  του  Καλυβίτου.  Άρχ. 
«Βίον  καλόν  και  άμόλυντον»,  φ.    107^. 

10.  Βίος  και  πολιτεία  του  οσίου  Φιλάρετου  του  ελεήμονος. 
Άρχ.   ιΒίον  θεάρεστον  και  πολιτείαν»,  φ.  117»^. 

11.  Χριστόφορου  Αλεξανδρείας  «λόγος  μεταφρασθείς  είς  τόν 
δφιν».  Άρχ.    «Ώμοιώθη  ή  ζωή  ημών»    κτλ.,  φ.  143. 

12.  «Περί  του  Σαμψών  ιστορία».  Άρχ.  «Ούτος  ό  Μανουέ 
υπάρχει  έκ  φυλής  Άσήρ»,  φ.    149. 

13.  «Περί  της  Ιστορίας  Δεβώρρας».  Άρχ.  €Αϋτη  ή  Δεβώρρα 
ην  (έκ)  της  πόλεως»   κτλ.,  φ.    153^. 


312  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓρΑΦί>Ν 

14.  Μαρτυριον  του  αγίου  Παντελεήμονος.  Άρχ.  «Βασιλεύοντος 
του  άσε3εστάτου  Μαζιμιανου»,  φ.    155^. 

15.  θαύμα  του  αγίου  Θεοδώρου  του  τήρονος  περί  της  μη- 
τρός αύτου.  Άρχ.    <Έν  ταΤς  ήμέραις  έκείναις»,  φ.   173• 

16.  Περί  της  αγίας  Αναστασίας  διήγησις.  Άρχ.  «Κατά  τους 
καιρούς  Διοχλητιανου»,  φ.   179?.' 

17.  Περί  της  αγίας  Βαρβάρας.  Άρχ.  «Έν  τοΓς  καφοΐς  έχεί- 
νοις  βασιλεύοντος  Διοκλητιανου»,  φ.    184^. 

18.  Λόγος  εις  την  υψωσιν  του  Σταύρου.  Άρχ.  «Έτους  δια- 
κοσιοστου  τρίτου»,  φ.    188Ρ. 

19.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  <λόγος  εις  Πέτρον  και  Ήλίαν». 
Άρχ.    «'Ολίγοι  ήμΐν  οι  παρό^^τες  σήμερον»,  φ.   198. 

20.  «Διήγησις  των  αγίων  πατέρων».  Άρχ.  «Αδελφός  τις 
ηττηθείς  υπό  του  δαίμονος»,  φ.  204ί^.  Είτα  έτεραί  τίνες  άσκητικαΐ 
διηγήσεις  χαι  των  αγίων  πατέρων  αποφθέγματα. 

337.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  εκατ.  έκ  φύλλων  241  (μή"/*. 
0,205,  πλ.  0,1Γ))'  εστί  δε  «Και  τόδε  έκ  των  χρησίμων  του 
Αγίου  Τάφου,  δια  Δοσι&έου  Ιεροσολύμων  προστεθέν  αύτω».  Το 
κείμενον  μονόστηλον  (0,142X0,085), 

1.  «Του  μακαριωτάτου  μητροπολίτου  Νικαίας  κυρ  θεοφάνους 
κατά  Ιουδαίων»    λόγοι  επτά,  φ.    1-184. 

2.  «Του  αύτου  κεφάλαια  κε'  περί  της  κατά  Χριστόν  πίστεως». 
Άρχ.  «Φέρε  λοιπόν  ήδη»  κτλ.,  φ.  185  κέ.  Τό  κείμενον  λήγει 
εΙς  τό  ι'  κεφάλαιον. 

338.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  162, 
μήκ.   0,205,  πλ.    0,15.  Συλλογή  πατριαρχικών  γραμμάτων. 

1.  «^Έτερον  άφοριστικόν  γράμμα  μετά  προοιμίου  κατά  τίνων 
αναιδών  έμποδιζόντων  κακθ|3ούλως  τήν  άνάγνωσιν  τών  πατριαρ- 
χικών γραμμάτων».   Άρχ.    «Τό  άτακτον  και  άκατάστατον»,   φ.  1. 

2.  «"Έτερον  άφοριστικόν  γράμμα  κατά  τίνος  λογοθέτου  τ7^ς 
επαρχίας  όδεΐνος,  μή  πεΐι)ομένου  τω  μητροπολίτη  αύτου».  Άρχ. 
«Άνηνέχθη  ήμΐν,   ότι  ό  αυτόθι  λογο&έτης»,   φ.   2^. 

3.  «Έτερον    άφοριστικόν    του  ρουφετίου  τών  σησαμολαδάδων 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  3ΐ3 

χαζά  τίνος  των  συντεχνίτών  αυτών,  μή  φυλάττοντος  τους  βρους 
το5  ρουφετίοϋ  τούτου».  Άρχ.  «Ό  χριστιανοί  σαμολαδάδες,  οΐ  εύ- 
ρίσχόμενοι  καΐ  δουλεύοντες  ενταύθα  έν  Κωνσταντινουτυόλει»,  φ.  2Κ 

4.  «'Έτερον  άφοριστιχόν  γράμμα  χατά  τίνος  συκοφάντου»  (  = 
τοο  δρχοντος  καμινάρη  Ίωαννάκη  Καρυοφύλλη).  Άρχ.  €'Όν  τρόπον 
το  σκολαιόν»   κτλ.,  φ.   3ί^. 

5.  €'Έτερον  άφοριστικόν  περί  κληρονομιάς».  Άρχ.  «Ή  Με- 
λάχρω  άνεφερεν  ήμΐν>    κτλ.,  φ.  5^. 

6.  €  "Ετερον  άφοριστικόν  εις  Φίλιππούπολιν  δια  την  έπισυμ- 
^ασαν  ζημι'αν  τω  μητροπολίτη».  Άρχ.  «Επειδή  ώς  γέγονεν  ήμΤν 
πισίδηλον,  δτι  μετά  θάνατον  του  ένταυθά  κατά  το  Έγιούπιον 
θανόντος  ΉσαΓου  ιερομόναχου,  του  και  επιτρόπου  ποτέ  χρημα- 
τίσαντος,  ώς  μη  ώφελε,  του  ίερωτάτου  μητροπολίτου  και  συνάδελ- 
φου ημών  άρχιερέως  σας  κυρ   θεοκλήτου»    κτλ.,  φ.  6^. 

7.  «"Ετερον  άφοριστικόν  κατά  τών  συγγενών  του  προτελευ- 
τήσα^^τος  μητροπολίτου  Άμασείας,  ώς  ο?κειοποιηθέντων  άμετόχως 
το  ί3ασιλικ6ν  μιρί,  δπερ  έσύναζεν  έκεΐνος  ετι  ζών,  και  εμελλεν 
έπαποστεΐλαι  ενταύθα  εις  τήν  Μεγάλην  Έκκλησίαν,  και  ουκ  έπρό- 
φθασεν,  άτε  θανάτω  προκαταληφθείς,  καΐ  έπλήρωσεν  αυτό  εις 
τήν  Μεγάλην  Έκκλησίαν  ό  νυν  άρχιερατευων  κυρ  Βενιαμίν».  Άρχ. 
«Εντιμότατοι  κληρικοί»   κτλ.,   φ.   8^. 

8.  «"Ετερον  άφοριστικόν  εις  Ιωάννινα  κατά  τίνων  ζητούντων 
άθετησαι  και  άνατρέψαι  διαβήκην  νόμιμόν τίνος  τελευτήσαντος».Άρχ. 
«Ή  Στάμω  γυνή   του  πρό  χρόνων  θανόντος  Γεροφλέβου»,  φ.  11  β. 

9.  «Έτερον  άφοριστικόν  εις  Γρεβενά  περί  συκοφαντίας».  Άρχ. 
«Ό  Πουλιος  συκοφαντηθείς»   κτλ.,  φ.    13. 

10.  «Έτερον  άφοριστικόν  περί  κληρονομιάς».  Άρχ.  «Ό  Κων- 
σταντής  του  Μπαλάση  άνεφερεν,  δτι  μετά  θάνατον  της  νομίμου 
αυτού  γυναικός  Μελισσηνής»   κτλ.,   φ.   14. 

11.  «"Ετερον  άφοριστικόν  του  ρουφετίου  τών  ζερλικτζίδων » . 
Άρχ.    «Επειδή  παραστάντες  έπΙ  συνόδου»,  φ.    15. 

12•  «"Ετερον  άφοριστικόν  κατά  τών  χρωμένων  μαγικά». 
Άρχ.    «Ή  Μιλίτί^α  ανέφερε  μετά  πολλής  ά?)υμίας»,  φ.   16. 


314  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


13.  «Έτβρον  άφορ^στ^xόν  βίς  Φιλιππούπολιν  χατά  τίνος  Κίον- 
ατ(νΜ>ίθ{}  Μαυροϋδόγλοϋ,  τετραγαμίαν  νοσήσαντος,  ώς  μή  ώφελεν». 
*Αρχ.    «Τά  χαλως  χαι  ττρο^Λητιχώς »  χτλ.,  φ.  17. 

14.  «"Ετερον  γράμμα  άφοριστίχόν  εις  Προυσαν».  *Αρχ.  «Ό 
Δημητράκης,  υιός  της  θανούσης  Άσηνές»  κτλ.,  φ.  22. 

15.  «"Ετερον  άφοριστικον  εΙς  την  έπισχοπήν  θαυμακοΰ  περί 
τοΰ  δωρησαμένου  τη  θυγατρί  αύτου,  έκτος  των  ων  έπαφήκεν  αύτη 
κληρονομικών  πραγμάτων,  καΙ  εν  χωράφιον».  Άρχ.  «Ή  Αίκατε- 
ρίνα  άνέφερεν,  δτι  ό  πατήρ  αυτής  Γεωργάκης>  χτλ.,  φ.    23. 

16.  «'Έτερον  γράμμα  περί  κτητορικής  εκκλησίας».  Άρχ. 
€Ίερώτατε  μητροπολΐτα  Παροναςίας  -  -  και  όσιώτατοι  πατέρες  του 
αύτό&ι  πατριαρχικού  και  σταυροπηγιακού  μοναστηρίου  του  έπ'  ονό- 
ματι τιμωμένου  του  'Αγίου  Αντωνίου  -  -  Επειδή  ένεφανίσ&η  ήμΐν 
γράμμα  συνοδικόν  του  πρό  ημών  άοιδίμου  πατριάρχου  κυρ  Γα- 
βριήλ»   κτλ.,  φ.   24^. 

17.  «"Έτερον  γράμμα  περί  κτητορικου  δικαίου  εις  Σχόπελον 
γεγραμμένον » .  'Αρχ.  «θεοφιλέστατε  επίσκοπε  Σκιάθου  και  Σκο- 
πέλου -  -  γνωστόν  ύμΐν  έστω,  δτι  δν  καλά  προλαβόντως  να  έζε- 
δό8η  ήμέτερον  πατριαρχικον  συνοδικόν  γράμμα  δια  τα  αύτόι>ι 
σταυροττηγιακά  μοναστήρια  -  -  -,  τώρα  δμως  ερχόμενος  εις  τα 
ώδε  σωματικώς  ό  χατζή-Στεφανής  Δαπόντες  από  της  αυτής  νή- 
σου» κτλ.,  φ.  25^.  Ό  λόγος  περί  του  έν  τη  νήσω  Σκοπέλω 
μοναστηρίου  Παναγίας  της  Ευαγγελιστρίας.  Περί  του  Στεφάνου 
Δαπόντε  δρα  £.  Ι^ββΓ&ηά,  £ρ1ιέιη6ηάβ8  Όαοβδ,  τ.  III,  σ.  ιχ-χι. 

18.  «Γράμμα  συνοικεσίου  άπό  του  θείου  βαπτίσματος».  'Αρχ. 
ιΈνταυθα  άνηνέχθη  ήμΐν»,   φ.   28^. 

19.  «"Ετερον  γράμμα  συνοικεσίου  περί  δύο  μιλαδέλφων,  εΐ 
δύνανται  συναφθήναι  εις  γάμον>    κτλ.,   φ.   30. 

20.  «"Ετερον  γράμμα  συνοικεσίου  ζ®**  βαθμού  έζ  αίματος  οί- 
κονομη&έν».   Άρχ.    «Επειδή  εγνωμεν»,   φ.    32. 

21.  «"Ετερον  γράμμα  συνοικεσίου  ζ®"  βαθμού  έζ  αίματος  οί- 
κονομηθέν».   'Αρχ.    «Ενταύθα   άνηνέχι^η  ήμΤν»,  φ.   33^. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΙί.  315 

22.  €'Έτ8ρον  γράμμα  συνοικεσίου    περί  του  θείου    βατυτίαμα- 
τοζ>,  φ.   34^. 

23.  «"Ετερον  γράμμα  συνοίχεσίου  πέμπτου    βαθμού  άπό  του 
δδΐΌο  βαπτίσματος».  '-Αρχ.  «Γίνωσχε  δτε  άνηνέχθη  ήμΤν»,  φ.  36?. 

24.  «"Ετερον  γράμμα  συνοίχεσίου  άπό  συντεχνίας >,  φ.   38. 

25.  «"Ετερον    γράμμα    συνοίχεσίου  ε'  βαθμού  άπό  του  θείου 
θειΌο  βαπτίσματος»,  φ.  39?. 

26.  «"Ετερον  γράμμα  συνοίχεσίου    άπό  του  θείου    βατυτίσμα- 
τος  άχώλυτον,  ώς  πλάγεον»,  φ.   41?. 

27.  «"Ετερον  ^(ράμμα  περί  συνοΓ/εσίου    παρανόμου»,  φ.   42. 

28.  «"Ετερον  γράμμα  παρανόμου  συνοίχεσίου,    γενομένου    εις 
Σίφνονι,  φ.  44?. 

29.  Πέντε  γράμματα  περί  διαζυγίων  (φ.  46  ^(έ),  ών  εν  έγράφη 
έχει  1757-ω. 

30.  «Όμολογία  έζοφλητιχή    νέου  άρχιερέως»   (=του  μητρο- 
πολίτου Τορνόβου  Παΐσίου   1770),  φ.   δ.'. 

31.  «Έτερα  έςοφλητιχή  όμολογία  της  Πατριαρχίχής  Αύλης> 

(1765),  φ.  53. 

32.  «Έτερα  όμολογία>   μεταξύ  Αασχαράχη  Μεσελίμη  χαΐ  Δη- 
μτ]τράχη  Βλαστού  (1748),  φ.   δ4?. 

33.  "Ετεραι  όμολογίαι,  φ.   56-67. 

34.  «"Έκδοσες  δ[ά  χειροτονίαν  άρχιερέως»  προς  τόν  Σμύρνης 
μητροπολίτην,  όπως  χείροτονήστ]  έν  τη  έκζλησία  του  αγίου  Ίωάν- 
'ίοο  «εξω  του  Κυνηγού»  τόν  μέγαν  πρωτοσύγχελλον  Ναθαναήλ 
εις  μητροπολίτην  Ξάνθης  χαΐ  Περίθεωρίου,  φ.   68. 

35.  «Έτερα  έκδοσις»  προς  Δωρόθεον,  μητροπολίτην  Γάνου 
κα:  Χώρας,  ϊνα  τέλεση  τό  μνημόσυνον  Γεωργίου  τινός  έν  τώ  ναώ 
Παναγίας  του  Μπαλίνου,  φ.   Γ»  9. 

36.  "Ετερα  εχδοσις  έπΙ  τη  χειροτονία  του  ιερομόναχου  Παρ- 
θενίου εις  μητροπολίτην  Βερροίας  έν  τω  ναω  του  έν  Κωνσταντι- 
νουπόλει  Μετοχίου  του  Αγίου  Τάφου,  φ.  70. 

37.  €'Δπόδειζις  πατριαρχική  δηλωτική  περί  αποκαταστάσεως 
επιτρόπων»  (1747)  έν  τω  ναω  Θεοτόκου  της  Μαγουριωτίσσης,  φ.  7  Ι^. 


316  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


38.  «Γράμμα  πβρί  άποχαταστάσεως  μητροττολίτοϋ»,  προς  τον 
«πρώην  Αντιοχείας  χαΐ  πρόεδρον  της  αρχιεπισκοπής  Κύπρου  και 
τους  αρχιερείς  ταύτης >  (φ.  72-78)"  δι'  ου  άγγέλλεται  αύτοΓς,  δτι 
ό  πρώην  Αντιοχείας  Αθανάσιος  διωρισθη  «εΙς  ϊδιον  προστάτην 
καΐ  άρχιεπίσκοπον  Κύπρου»,  άντΙ  του  τέως  αρχιεπισκόπου  Γερ- 
μανού• €έν  »τω  μεταςύ  δμως,  πρό  της  εις  τά  αυτόθι  επιδημίας 
και  παρουσίας  της  αύτου  μακαριότητας  ήλθον  αύτόθεν  (=  εκ  Κύ- 
πρου) γράμματα,  δηλοποιοΰντα  δτι  να  έχειροτονήθη  άπο  τον  Γερ- 
μανόν  παρά  κανόνας  και  νό]χους  αρχιεπίσκοπος  τάχα  Κύπρου  κά- 
ποιος παπα  Ιάκωβος,  άποκρούσας  την  γυναίκα  αύτου  και  άκουσαν 
τυχόν  και  μη  βουλομένην  του  οποίου  ή  χειροτονία  είναι  άκυρος 
παντελώς  και  άσύστατος,  ώς  παραλόγως  και  παρανόμως  προχω- 
ρήσασα•  6  γαρ  Γερμανός  όπου  τόν  έχειροτόνησε,  καθηρημένος 
ώντας  συνοδικώς,  δεν  είχε  καμμίαν  έξουσίαν  και  χάριν  άρχιερα- 
τικήν  να  χειροτόνηση  αρχιερέα»   κτλ. 

39.  «Έτερον  γράμμα  περί  αποκαταστάσεως  μητροπολίτου» 
προς  τους  έν  τη  νήσω  "Άνδρω  χριστιανούς  (φ.  79),  δι'  ου  άγγέλ- 
λεται, δτι  <  έκρισολογήθη »  ό  "^Ανδρου  αρχιεπίσκοπος  Διονύσιος,  και 
δτι  διά  χοτζετίου  έκωλύθη  ή  εις  την  άρχιεπισκοπήν  αύτου  επά- 
νοδος* διό  καΐ  €έδέησεν  άποστηναι  τοοτοΊ  εκών  άέκοντί  γε  θυμω 
και  άπομακρυνθήναι  του  λοιπού  της  αρχιεπισκοπής  ταύτης,  και 
διά  τό  ειρηνικόν  και  ήσύχιον  παρ'  έκατέρων  των  μερών  άποκατα- 
σταθηναι  άντ'  αύτου  δτερον  άρχιεπίσκοπον»•  ην  δε  ούτος  ό  έκ 
Τήνου  μετατεθείς  αρχιεπίσκοπος  Γρηγόριος. 

40.  «Έτερον  γράμμα  συστατικόν  άρχιερέως».  Άρχ.  «Της 
καθ'  ήμας  αποστολικής»    κτλ.,   φ,   82. 

41.  «"Ετερον  γράμμα  περί  αποκαταστάσεως  νέου  ηγουμένου 
(=  του  Ναί)αναήλ)  ε?ς  τό  μοναστήριον  του  Μπατζκόβου,  έπι  τών 
ημερών  του  έν  μακαρία  τη  λήξει  πατριάρχου  κυρίου  κυρίου  Παϊ- 
σίου»    1749,  φ.   84. 

42.  «Και  έτερον  γράμμα  συστατικόν  του  αύτου  ηγουμένου*. 
Άρχ.  «Γνωστόν  ύμΐν  έστω,  δτι  κατά  την  έπισυμβάσαν»  κτλ.,  φ.  87. 

43.  «Γράμμα  ειδήσεως»    προς  τους  έν  τη   μητροπόλει  Έφέ- 


ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  317 

σοο.  δτι  ό  μητροπολίτης  αυτών  Γαβριήλ  μετετέ&η  8ίς  Χαλκηδόνα, 
χά  δτι  νέος  αυτών  άρχιερεύς  έστιν  ό  άπό  Βερροεας  και  Ναούσης 
ςίς  Έφεσον  μετατεθείς  Ιωακείμ,  φ.   89. 

44.  «"Ετερον  γράμμα  είδήσεως  μετά  προοιμίου»,  φ.   94. 

45.  €  Γράμμα  φιλότιμου»,  ου  ή  άρχή'  «Τάς  καλάς  καΐ  θεα- 
ρε'στους  συνήθειας»,  φ.  99.  Έν  τώ  γράμματι  τούτω  γί^ν8ται  μνεία 
τοϋ  εκπτώτου  μητροπολίτου  Ιωαννίνων  Γρηγορίου. 

46.  «Βοηθείας  γράμμα»,  ου  ή  άρχή'  «Πολυσχιδείς  και  ποι- 
χίλας  οδούς  σωτηρίας»,  φ.  102.  Έν  αύτώ  γίγνεται  μνεία  μετα- 
θέσεως  του  Εφέσου  μητροπολίτου  Διονυσίου. 

47.  «Τύ  τών  Κυπρίων  γράμμα»,   ου  ή  αρχή*  «01  άνά  πασαν 
ην  Κύπρον»   κτλ.,  φ.   105^.  Έγράφη  μηνΐ  ΙοοΊΐω  1745.   Κατά 
τών  λαλησάντων  αδίκως  ί^αΊτίοΊ  Φιλόθεου,  αρχιεπισκόπου  Κύπρου• 
«ου  μόνον  γάρ  οι  κατάρατοι  εκείνοι  ψευδόμενοι  έλάλησαν    αδικίας 
χοΓτά   του  μακαριωτάτου    κύρ  Φιλόθεου,    άλλ'  εύρόντες    κουφόνουν 
χαΐ  τον  έπιβάτην    καΐ   παράνομον  Νεόφυτον,  το  νέον  τω  δντι  του 
Διαβόλου    φυτόν,  παρανόμως    διά    σφοδρας    βασιλικής    προσταγής 
έχεφοτόνησαν    αυτόν    έν  Κωνσταντινουπόλει    άρχιεπίσκοπον  δήθεν 
της  Κύπρου,  καθά  το  υπόμνημα  αύτου  μαρτυρεί,   έχοντα  φανερδν 
τον  ελεγχον  έκ  τής  πατριαρχικής  ημών  έναντιότητος  -  -  -,  έτόλ- 
μψε   νά  μιάνη    και    την  καθαρωτάτην    τών  τοιούτων    παρανομη- 
μάτων  άγίαν  έκκλησίαν    τών  Κυπρίων,  απειλών  δλεθρον  τοΐς  μη 
άποδεχομένοις  αυτόν,  τοΐς  τε  μοναστηρίοις  άφανισμόν  καΐ  τοΐς  ίερω- 
μένοις  ζημίαν,  ως  έκαυχήσατο»•  επειδή  δε    «βία  μάλιστα  και  δυ- 
ναστεία»   καθήρπασε    τον  θρόνον,    «με  μέσον    μερικών  αρχόντων» 
Κυπρίων,  καθηρέθη  και  αί  χειροτονίαι  αύτου    έκηρύχθησαν  άκυ- 
ροι.  Πρβλ.  Φιλίππου  Γεωργίου  Ειδήσεις  ίστορικάς  περί  τής  εκκλη- 
σίας τής  Κύπρου.  Άθήνησιν   1875,  σ.    102-103. 

48.  «Βίαιον  υπόμνημα  του  παραχωρήσει  θεού  γεγονότος  αρ- 
χιεπισκόπου Κύπρου  Νεοφύτου  έπΙ  τής  πατριαρχείας  (του)  κυρου 
Παΐσίου»,  φ.  112.  Άρχ.  «Τους  ύπό  τον  ζυγον  τής  δουλείας  δου- 
λεύοντας και  τελουντας  ανάγκη  πάσα  φέρειν  γενναίως  τα  παρά  τών 
κυρίων  αύτοΐς  προσταττόμενα'  πολλώ  μάλλον   οι  κραταιοτάτω  βα- 


318  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

σιλβΐ  ύποχβίμβνοι  ουδόλως  δύνανται  άντειττεΓν  τοΓς  βασιλιχοΐς  Ηε- 
σπισμασιν.  Επειδή  τοιγαρουν  και  ή  χυριεύουσα  ημών  χραταιά 
βασιλεία  τον  μεν  μακαριώτατον  άρχιεττίσκοτυον  τής  Νέας  Ίοοστινια- 
νη;  και  πάσης  Κύπρου  κύρ  Φιλοθεον  εςωσε  τϊ];  άρχιεπισχοττης 
ταύτης  διά  [ϊασιλικο-ϋ  ορισμού,  ώς  αύτη  εδοςε,  φοί3ερά  δέ  καΐ 
αφεοκτος  |3ασιλική  (προσταγή)  παρ'  αύτης  έγένετο  προς  ήμας, 
έπΙ  τω  προχειρισί^ήναι  ά*;τ'  εκείνου  έτερον  νέον  άρχιεπίσκοπον 
κατά  τήν  έκκλησιαστικήν  ύποτύπωσιν,  τούτου  χάριν  και  ημείς  οι 
παρευρεθέντες  -  -  πρώτον  μεν  έθέμεθα  τον  όσιώτατον  έν  ίερο- 
μονάχοις  κυρ  Νεόφυτον»   κτλ. 

49.  «"Ετερον  πατριαρχικών  έπιτιμητικδν  γράμμα  κατά  τών 
άποκοτυτόντων  τά  διατεταγμένα  και  ανήκοντα  τώ  άρχιερεΓ  (  =  Καλ- 
λίνικα), μητροπολίτη  Προΐλά(3ου  καΐ  Ταμαρόβου)  εισοδήματα  και 
δικαιώματα»,  φ.  113. 

50.  «"Ετερον  γράμμα  κατά  του  προπατριαρχευσαντος  Κυρίλ- 
λου>,  φ,    116?. 

51.  «Γράμμα  σιγιλλιώδες»  διά  το  έν  τη  επαρχία  Λητζα  καΐ 
Αγράφων  μοναστήριον  Παναγίας   της  Προυσιωτίσσης,  φ.    124. 

52.  «Γράμμα  άναιρετικόν  του  είρημένου  σιγιλλιώδους  γράμ- 
ματος»  (1749),  φ.    129?. 

53.  «Γράμμα  του  σοφολογιωτάτου  διδασκάλου  Σπαντωνή  περί 
τριμοιρίας. — Του  σοφολογιωτάτου  διδασκάλου  και  μεγάλου  ρήτορος 
της  του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας  κυρίου  Σπαντωνή  διασάφησις 
της  κατά  τριμοιρίαν  κληρονομιάς  έννομου  υποθέσεως».  Άρχ.  «"Οταν 
άποθάνη  θάτερον  μέρος  του  ανδρογύνου»,  φ.  137.  Κατεχωρίσ&η 
ύπό  του  Μ.  Γεδεών  έν  τη  Έκκλησ.  Άληθεία^  τ.  III,  σ.  172-173. 

54.  «"Ετερον  γράμμα  περί  της  τάςεως  τών  κληρικάτων  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας»,  φ.    138^. 

55.  «Γράμμα  βεβαιωτικδν  (του)  πατριάρχου  Κωνσταντινου- 
πόλεως -  -  Αθανασίου  περί  όφφικίου  του  μεγάλου  διερμηνευ- 
του»,   φ,   141. 

56.  < Γράμμα  κληρονομιάς,  περί  συνεισφοράς  προικιμαίων  πραγ- 
μάτων», φ.  142. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ^•    ΙΕΡ0Ι0ΛΥΜ2Ν.  319 


57.  €  Γράμμα  έκ  μβροος  μητροπολίτου  ζΐς  τους  έπαρχιώτας 
(Ζϋ-θϋ>,  φ.  143. 

58.  «Δόγος  περί  αδικίας».  Άρχ.  €  Ουδέν  οδτως  ώς  άδικίαν 
μεμίσηκβν  ό  θεός»    κτλ.,  φ.    14•4Ρ. 

59.  «"Οτι  ου  δει  τον  έπίσκοπον  ή  πρβσβύτερον  κόσμικάς 
φροντίδας  άναλαμ^ίάνειν  δλως».  Άρχ.  €ΈπΙ  τω  Οβοκήρυκι  Πέ- 
ΐρω>,  φ.    146. 

60.  «Περί  των  υπό  του  αποστόλου  Λουκά  ίστορηθέντων  θεο- 
μητορικών εικόνων».  Άρχ.  «Δεν  είναι  άμφιβαλλόμενον»,  φ.  147^. 

61.  «Όμολογία  της  Πατριαρχικής  Αύλης»   1771,  φ.  148^. 

62.  «Έτερα  αυλική  ομολογία»    1771,  φ.    150^. 

63.  «Γράμμα    άφοριστικόν    ρουφετίου»    (των    χαβιαρτζίδων), 

φ.  152^. 

64.  «"Ετερον  γράμμα  (προς  τον  μητροπολίτην  Προύσης)  περί 
χληρονομίας  εγγόνων  μετά  των  έτερο θαλλών  θείων  αυτών  κατά 
χιφαλήν    και  πρόσωπον,  8σοι  είσΐ  τω  άριί)μώ»    1773,  φ.  153^. 

65.  «Πίναξ  τών  έν  τω  παρόντι  περιεχομένων»,  φ,  156-162. 
33θ•    Τεύχος    χάρτινον    της  ις'  εκατ.  έκ  φύλλων  ήριθμη- 

μένων  ρξη'  (μήκ.  0,21,  πλ.  0,155),  δπερ  έγράφη,  καθά  φαίνε- 
τατ!,  υπό  Αλεξάνδρου  του  Ίέρακος.  Τό  τεύχος  τούτο  ήρίι)μει  πρό- 
τερον  τέσσαρα  φύλλα  περιπλέον,  ών  αι  δκραι  ετι  και  νυν  είσι 
δηλαι.  —  [Άλεζά^^δρου  Ίέρακος]  σημειώματα  γραμματικά,  θεολο- 
γικά, κανονικά,  φιλολογικά,  και  έκλογαί  τίνες  έκ  διαφόρων  εκκλη- 
σιαστικών συγγραφέων  τούτων  δε  πάντων  ό  πίναζ  ευρίσκεται  με- 
ταξύ τώίν  φύλλων  ρξ|3'  και  ρζε'.  Σημειωτέα*  α')  «Ερμηνεία  λέξεων 
έμφερομένων  έν  τη.  θεία  βίβλω  Διονυσίου  του  Αρεοπαγίτου»,  φ. 
μη'.  Σελίς  όπισθία.  —  β')  «Έκφρασις  εΙς  εικόνα  του  αγίου  προ- 
φήτου Ήλιου•  στίχοι  του  Φιλή».  Άρχ.  «Δέχου  παρ'  ήμίν  τον 
πρ:/φήτην  τόν  μέγαν»,  φ.  ρβ'.  ΣελΙς  όπισδία.  ΜΛητίθΙίδ  Ρϋΐαβ 
€&πηίιι&;  βά.  Ε.  ΜίΙΙβΓ,  τ.  Ι,  σ.  46. — γ')  <Του  αγίου  Μαξίμου 
προς  Ίωάννην  τόν  σοφιστήν».  Άρχ.  «Τό  τίμιον  της  υμετέρας» 
κτλ.,  φ.  ρε'.— δ')  Σημείωμα,  ου  ή  αρχή•  «Τω  ζ<«4"»ς"»  [=  1588] 
μηνΐ  ίουνίω  Ητΐ  ήμερα  Κυριακή  του  αγίου  ένδοξου  μεγαλομάρτυρος 
Θεοδώρου    του    στρατηλάτου^  έμαρτύρησε  μοναχός  τις,  δς  ην  άπό 


320  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

Καλαμάτας  περιτετμημιενος•  απήλθε  δε  εΙς  Βενετία^;»  χέ.,  φ.  ρμ'. 
ΣελΙς  όπισ&ία.  Ό  μο^^αχός  ούτος  ώνομάζετο  Θεοφάνης.  —  ε') 
«Έπαενος  εις  το  λουτρόν».  Άρχ.  €  Πολλών  τό  λουτρόν  αίτιον 
δωρημάτων  χυμούς  χατασπα,  φλέγματος  λύει  πάχος,  χολής  πε- 
ριττύν  έχχενοΐ  των  έγχάτων»  χέ.,  φ.  ρζζ'.  Πρβλ.  Βυζαντινά  Χρο- 
νιχά,  τ.  Ι,  σ.  137. — ς')  Επιστολή,  ης  ελλείπει  τύ  πέρας.  «Ιωάν- 
νης Σαμόσχως,  νομοφύλας  χαι  στρατηγός  της  Λεχει'ας,  τω  Ιερε- 
μία άρχιεπισκόπω  Κωνσταντινουπόλεως  ευ  πράττειν.  "Ωσπερ  δια 
των  σων  γραμμάτων  έμέ  παρεχάλεσας»  χέ.,  φ.  ρζη'.  ΣελΙς  οπίσθια. 

340.  Δύο  χάρτινα  τεύχη  συνερραμμένα  άτάχτως,  μήκους 
0,24,  πλ.  0,178.  —  α')  «Ημετέρα  λογιχή  έλάσσων  χαι  μείζων. 
περιπατητική  χαι  σχολαστική,  παρά  του  λογιωτάτου  και  σοφω- 
τάτου  -  -  Βικέντιου  του  Δαμωδου,  έν  φιλοσοφία  χαι  ίερα  θεο- 
λογία και  έν  άμφοτέροις  τοΤς  νόμοις  δαφνοφόρου*  έν  έτει  σωτηρίω 
^αψπδ*?  [=  1784]  κατά  μήναν  Ιούνιονι.  Άρχ.  «Προοίμιον  της  λογι- 
κής. Κεφάλαιον  Α°^.  Τί  έστι  φιλοσοφία  καΐ  διαίρεσις  αυτής.  Πρώτον 
μέρος  της  φιλοσοφίας  έστιν  ή  λογική»  κτλ.  —  β')  «Φυσιολογία 
αιτιολογική  εις  τήν  χοινήν  διάλεκτον,  αριστοτελική,  σχολαστική  καΐ 
νεωτερική•  έν  η  περί  των  φυσικών  σωμάτων  έστΙν  6  λόγος•  συν- 
τεθεΐσα  παρά  του  λογιωτάτου  και  σοφωτάτου  έν  φιλοσοφία  και 
ίερα  θεολογία  και  έν  άμφοτεροις  τοις  νόμοις  δαφνοφόρου  Βικεντίοι> 
Δαμωδου,  έκ  πατρίδος  Κεφαλληνίας*  ,αψλη'  κατά  μήνα  νοέμβριον». 
Τόμοι  δύο•  του  β'  τόμου  έσώθη  ή  επιγραφή.  Έγράφη  υπό  Σταυ- 
ράκη  υίου  Γρηγορίου  έτει   1787-ω. 

341.  Χάρτινα  τετράδια  εκκλησιαστικής  μουσικής  της  ιη'  εκατ. 
Σημειωτέα•  α')  «Ειρμοί  έντεχνοι  τε  και  γλυκύτατοι•  ποίημα  κυρ 
Πέτρου  του  μελωδού». — β')  «ΈΕήγησις  τινών  θέσεων  έκ  του  στι- 
χηραρίου  του  Ιακώβου  πρωτοψάλτου». 

342.  Δύο  χάρτινα  βιβλιάρια  μήκ.  0,21,  πλ.  0,15.  —  α') 
Φύλλα  20  γραφέντα  περί  τό  τέλος  της  ιη'  εκατ.  «Προφητεία  του 
μακαρίτου  Άγαθαγγέλου  ιερομόναχου»  κτλ. — β')  Φύλλα  30  έτους 
1850-ου.  Παραφράσεις  αρχαίων  τινών  ελληνικών  κειμένων  καΐ 
εισαγωγή  εις  τό  περί  του  άχούειν  υπόμνημα    του  Πλουτάρχου. 


1ΙΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Γ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  321 


.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος  (0,21  Χ 
0,153)  έκ  φύλλων  5  χαΐ  σελίδων  ήρ^θμημένων  794.  Έν  τοΤς  άσε- 
λιδώτοις  5  φύλλοις  ύπάρχουσί  τίνα  του  Χρυσάνδου  σημειώματα  χαΐ 
•{να;  των  κεφαλαίων,  έζ  ων  συγκειταί  το  έν  τω  αύτω  τεύχει  περί• 

ι 

Εχόμενον  βιβλίον. — Έπιγραφή'  ιΈκ  των  του  Χρύσανθου  άρχιμαν- 
ορίτου  'Ιεροσολυμίτου :  -  Σύνοψίς  της  ίερας  θεολογίας,  φιλοπονγ^ 
^εΤσα  εις  ώφέλειαν  των  όρθοδόζων  φιλομαθών  παρά  Νικολάου 
Κούρσουλα  του  Ζακυνθίου,  διδασκάλου,  φιλοσόφου  καΐ  θεολόγου». 
Άρχ.  «θεολογία  μεν  κατά  τήν  του  ονόματος  έτυμολογίαν»  κτλ. 
Μετά  το  πέρας  του  κειμένου*  «Έν  δλοις  επτά  μησί  έδιδάχθην 
τήν  παροΰσαν  θεολογίαν  διά  φωνής  του  έμου  διδασκάλου,  του  σο- 
φωτάτου  φημι  κυρίου  Νικολάου  Κομνηνού  (1698  Οκτωβρίου  22, 
έν  Παταβίω),  έν  η  πλείστα  μέν  άληθη  τε  καΐ  ευφυή,  άλλ'  ουν 
χατέσπαρται  και  τινά  τοΓς  Δατίνοις  μάλλον  σύμφωνα  ή  τη  αλή- 
θεια. Χρύσανθος». 

344.  Κατάστιχον  έκ  φύλλων  χάρτου  65  (μή5«.  0,22,  πλ. 
0,16),  έν  ω  περιέχονται  σημειώσεις  ταξειδίων  (1818-1826), 
προς  συλλογήν  βοηθημάτων  υπέρ  του  Αγίου  Τάφου. 

345.  Τεύχος  χάρτινον  χρυσόδέτον  έκ  φύλλων  στιλπνών  144, 

μήχ.   0,209,  πλ.   0,135.  Έγράφη  ετει  1701-ω.   Τά  δύο  πρώτα 

χαΐ  τά  τελευταΓα  τέσσαρα  φύλλα  άγραφα.  ΈπιγραφαΙ  έρυθραι  και 

χεφαλαιώδη  στοιχεία   κεχρωματισμένα    και    περιπεποικιλμένα.   Έν 

τη  ώα  του  4-ου  φύλλου  υπάρχει  τύπος  μικρας  σφραγΤδος  έχων  ούτω* 

κτ 
<Γΐ•  ».   Έν  τω   139-ω  φύλλω  ή  του  καλλιγράφου  υπογραφή•  «Ίά- 

χωβος  ιερομόναχος:-  έν  ετει  σωτηρίω  ,αψα'  άπριλλίω  κγ'».  Και 
έν  τη  όπισθία  σελίδι  του  140-οδ  φύλλου*  «Ή  παρούσα  αυτή 
»^εία  και  ιερά  δέλτος,  τετελείωται  μέν  συνδρομή  δαπάνη  τε  και 
έζόδω  του  θεοφιλέστατου  καΐ  λογιωτάτου  επισκόπου  της  θεοσώ- 
στου  έπισκοτυης  Χερρονήσου  της  έν  Κρήτη,  κο  χο  Νηκηφόρου. 
Βερνίκη.  σπουδή  δε  και  επιμέλεια  του  αιδεσιμωτάτου  έν  ίερομο- 
ναχοις  κϋ  κο  Ιακώβου  Ίβηρίτου,  του  έκ  νήσου  Άστοπαλίας». — 
α')  Πίναξ,  έν  ω  έστιν  εικονισμένος  Ιωάννης  ό  Χρυσόστομος,  ιστά- 
μενος και  τήν  ίεράν  άναγινώσκων  ές  είλητου  λειτουργίαν,  φ.  3'^. — 

IV.  21 


322  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


β')  Κόσμημα  τβτράπλευρον  χαΐ  ή  ιερά  λειτουργία  του  Χρυσοστό- 
μου, φ.  4. — γ')  Πίναζ  άπε^χάζων  τον  μέγαν  Βασίλειον,  φ.  42?. — 
δ')  Κόσμημα  τετράπλευρον  χαΐ  ή  ιερά  λειτουργία  του  Βασιλείου, 
φ.  43.  —  ε')  Πίναζ  άπειχάζων  τόν  αγιον  Γρηγόριον  τόν  Διάλογον, 
φ.  92?.  —  ς')  Κόσμημα  τετράπλευρον  χαΐ  ή  αρχή  της  λειτουρ- 
γίας των  Προηγιασμένων,  φ.  93. — ζ')  Τάζις  έπΙ  χειροτονία  άνα- 
γνωστού,  υποδιαχόνου,  διαχόνου,  πρεσβυτέρου  χαι  έπισχόπου,  φ. 
113Ρ-136.  —  η')  «Ευχή  λεγομένη  έπΙ  του  μέλλοντος  μεταλαβεΤν 
τά  θεία  μυστήρια»,  φ.  137.  —  θ')  <Εύχή  εις  τό  εύλογησαι  τυ- 
ρόν  χαΐ  ώά>,  φ.   139. 

346.  Χρυσόδετον  χάρτινον  τεύχος  της  ιζ'  έχατ.  έξ  137  (α'-ρλζ') 
φύλλων  ήριθμημένων  καΐ  τριών  έτερων,  έν  οΤς  περιέχεται  πρώτον 
μέν  ολοσέλιδος  ειχών  σταυρού,  είτα  δε  πίναξ  λεπτομερής  τών 
έν  αυτώ  τούτω  τω  τεύχει  πραγμάτων  εστί  δε  τούτο  μηχους 
0.205,  πλάτους  0,15.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έχ  γραμμών  21 
(0,16X0,10),  άνορθόγραφον  μέν,  αλλά  γεγραμμένον  εις  χάλλος, 
περικεκοσμημένον  τε  πολλοίς  μεγάλοις  χεχρωματισμένοις  χεφα- 
λαιώδεσι  γράμμαμασιν,  ίδίοις  τισΐ  πάλιν  κοσμήμασι,  καΐ  δυσίν  ει- 
κόσιν  όλοσελίδοις,  ων  ή  μέν  άπεικάζει  τόν  δγιον  Ίωάννην  τόν 
Χρυσόστομον,  έπ*  δμβωνος  ένδον  εκκλησίας  αγορεύοντα,  ή  δε  τόν 
αγιον  Γρηγόριον  τόν  θεολόγον.  —  1)  €ΔΕάταζις  της  θείας  και 
ίερας  λειτουργίας  παρά  του  άγιωτάτου  αρχιεπισκόπου  Κωνσταντι- 
πόλεως,  Νέας  Τώμης,  και  οικουμενικού  πατριάρχου  κυρίου  Φιλό- 
θεου*. Άρχ.  €  Μέλλων  ό  ιερεύς  την  θείαν  έπιτελέΐν  μυσταγω- 
γίαν»  κτλ.,  φ.  α'.  —  2)  Λειτουργία  του  Χρυσοστόμου,  φ.  η'.  — 
3)  Λειτουργία  του  μεγάλου  Βασιλείου,  φ.  κζ',  —  4)  Λειτουργία 
τών  Προηγιασμένων,  φ.  μη'. — 5)  «Ερμηνεία  της  θείας  λειτουρ- 
γίας τών  Προηγιασμένων»,  φ.  νς'.  —  6)  Ευαγγέλια  Σαββατοκύ- 
ριακα, φ.  νθ'. 

347.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  και  της  ιη'  εκατ.  έκ  σελίδων 
ήρι»)μημένων  262  χαι  7  φύλλων  άσελιδώτων,  ών  τό  μέν  πρώτον 
περιέχει  έν  έαυτώ  σημειώματα  τίνα  καΐ  τό  έξης  υπόμνημα•  «Και 
τόδε  συν  τοΤς  δλλοις  υπάρχει  του  λογιωτάτου  Μάρκου  του  Κυπρίου 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡ0Σ0ΑΪΜ2Ν.  323 


Πορφοροποϋλοϋ,  χαΐ  όστιαρίου  της  του  Χριστοδ  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας*. Έν  δέ  τοΤς  λοιποΓς    ες    φυλλοις    εμπεριέχεται  πίνας  άνα- 
γραπταός    των  έν  ταΓς  σελίσιν    υποθέσεων*  αδται  δε  άποτέλοδσιν 
αύτου  του  Πορφυροπούλου  Κοαμα  συλλογή  ν  τίνα  αποσπασμάτων  έκ 
συγγραφέων  εκκλησιαστικών  τε  και  μή  εκκλησιαστικών,  απερ  ό  Κο- 
σμάς ώνόμασε  Περιγράψεις*   οίον  έν  τξ  1-τ[]  σελίδι*   «Παρα- 
δείσου περίγραψις»,  ής  ή  άρχή'  «"Οσοις  μεν  ουν  έν  τω  ζην  δαίμων 
αγαθός    έπέπνευσεν»    κτλ.    Τελευταία   περίγραψίς  έστιν    (έν  σελ. 
193)  ή   «εις  πόρνον  και  πασαν  κακίαν  αίτιον»,  Ικ  τίνος  πονήματος 
Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  άποσπασθεΐσα.   Ταυττ^  δ'  δπονται  δτερά 
τίνα  κείμενα-  οΤον  έν  τξ   194-7]  σελίδι   «πραξις  άρχιερέως  χειρο- 
τοηθέντος  επαρχίας  δίχα»,  συντεθεΐσα  Ιτει  1703-φ•  ης  ή  αρχή* 
«Άναγκαΐον  υπέρ  τι  δλλο  τω  χριστωνύμω  πληρώματι»   κτλ.  Έν 
•η  209-το  σελίδι  περιέχεται  αναγραφή    των  τίτλων  του  αυτοκρά- 
τορος   πασών  τών  Τωσιών.  Είτα  φρασεολόγιον  ελληνικών. 

348•  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  καΐ  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλ- 
λων 105,  μήκους  0,205,  πλ.  0,14.  Τό  κείμενον  μονόστηλον. 
Φύλλα  δγραφα•  45Ρ-46?,   53Ρ-54?,  55,   102-105. 

1.  Μο'^ουήλ  του  μεγάλου  ρήτορος  ακέφαλος  πραγματεία.  Άρχ. 
«  -  -  και  ή  τελειότης  δοκει  συνίστασθαι,  επειδή  ό  αριθμός  ούτος 
'δλείου  στέρεου  λόγον  έσχηκεν  έν  γάρ  τη  μονάδι  ώσπερ  σημεΐον 
λογίζεται»   κτλ.,  φ.    1-5. 

2.  «Του  αύτου  κυρου  Μανουήλ  του  μεγάλου  ρήτορος  εις  δύο 
^ν)λλογισμούς  λατινικούς,  άποδεικνύντας  καΐ  έκ  του  υίου  τό  τυνευμα, 
«νασκευαστικός  μεν  αυτών,  κατασκευαστικό;  δε  δτι  έκ  μόνου  του 
ιατρός•  έρρήθη  δε  προς  κυρ  Γεράσιμον  τον  ένεγκόντα  αυτούς». 
Αρχ.  «Πάλιν,  αϊδεσιμώτατε  πάτερ,  προς  λογικόν  ήμα;  τους  ευτε- 
λείς διεγείρων»   κτλ.,  φ.  6. 

3.  €Του  αύτου  λογιωτάτου  κυρου  Μανουήλ  του  ρήτορος  της 
Μεγάλης  Έκκϊ,ησίας  κατά  του  Πληθωνικου  συγγράμματος,  ου  ή 
ίρχή•  Τό  υπέρ  Λατίνων  βφλίον  τό  ές  ήμδς  ήκον».  Άρχ.  «Μη- 
δέπω  κρίνειν  άνδρας  άδαήμονας»   κτλ.,  φ.    11. 

4.  «Του  αύτου    κυρου    Μανουήλ    του  μεγάλου  ρήτορος  λόΐ[ος 


322  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


β')  Κόσμημα  τετράπλεορον  χαΐ  ή  Ιερά  λειτουργία  τοδ  Χρυσοστό- 
μου, φ.  4. — γ)  Πίναζ  άπειχάζων  τον  μέγαν  Βασίλβίον,  φ.  42?. — 
δ')  Κόσμημα  τετράπλευρον  και  ή  ιερά  λειτουργία  του  Βασιλείου, 
φ.  43.  —  ε')  Πίναξ  άπειχάζων  τόν  δγιον  Γρηγόριον  τον  Διάλογον, 
φ.  92?. —  ς')  Κόσμημα  τετράπλευρον  χαΐ  ή  αρχή  της  λειτουρ- 
γίας των  Προηγιασμένων,  φ.  93. — ζ')  Τάζις  έπΙ  χειροτονία  άνα- 
γνώστου,  ύποδιακόνου,  οιακόνου,  πρεσβυτέρου  χαΐ  έπισχόπου,  φ. 
113β-136. — η')  «Ευχή  λεγομένη  έπΙ  του  μέλλο'^εος  μεταλαβεΐν 
τά  θεια  μυστήρια»,  φ.  137•  —  θ')  €Εύχή  είς  τό  εύλογησαι  τυ- 
ρόν  χαι  ώά»,  φ.    139. 

346.  Χροσόδετον  χάρτινον  τεύχος  της  ιζ'  έχατ.  έζ  137  (α'-ρλζ') 
φύλλων  ήριθμημένων  χαΐ  τριών  ετέρων,  έν  οΤς  περιέχεται  πρώτον 
μεν  ολοσέλιδος  ειχών  σταυρού,  είτα  δε  πίναζ  λεπτομερής  τών 
έν  αύτώ  τούτω  τω  τεύχει  πραγμάτων  εστί  δε  τοΰτο  μήχους 
0.205,  πλάτους  0,15.  Τό  χείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  21 
(0,16X0,10),  άνορθόγραφον  μέν,  άλλα  γεγραμμένον  εις  χάλλος, 
περιχεκοσμημένον  τε  πολλοίς  μεγάλοις  χεχρωματισμένοις  χεφα- 
λαιώδεσι  γράμμαμασιν,  ιδίοις  τισΐ  πάλιν  χοσμήμασι,  χαι  δυσίν  εί- 
χόσιν  όλοσελίδοις,  ων  ή  μέν  άπειχάζει  τόν  δγιον  Ίωάννην  τόν 
Χρυσόστομον,  έπ*  δμβωνος  ένδον  έχχλησίας  αγορεύοντα,  ή  δε  τόν 
δγιον  Γρηγόριον  τόν  θεολόγον.  —  1)  €Διάταξις  της  θείας  χαΐ 
ίερας  λειτουργίας  παρά  του  άγιωτάτου  αρχιεπισκόπου  Κωνσταντι- 
πόλεως,  Νέας  Τώμης,  και  οικουμενικού  πατριάρχου  κυρίου  Φιλό- 
θεου». Άρχ.  «Μέλλων  ό  ιερεύς  τήν  θείαν  έπιτελέΐν  μυσταγω- 
γίαν»  κτλ.,  φ.  α'.  —  2)  Λειτουργία  του  Χρυσοστόμου,  φ.  η'.  — 
3)  Λειτουργία  του  μεγάλου  Βασιλείου,  φ.  κζ'.  —  4)  Λειτουργία 
τών  Προηγιασμένων,  φ.  μη'. — 5)  «Ερμηνεία  της  θείας  λειτουρ- 
γίας τών  Προηγιασμένων»,  φ.  νς'.  —  6)  Εύαγγέλιρί  Σαββατοκύ- 
ριακα, φ.  νθ'. 

347.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  καΐ  της  ιη'  εκατ.  έκ  σελίδων 
ήρίΐ)μημένων  262  ϊΐαΐ  7  φύλλων  άσελιδώτων,  ων  τό  μέν  πρώτον 
περιέχει  έν  έαυτώ  σημειώματα  τίνα  και  τό  έξης  υπόμνημα•  «ΚαΙ 
τόδε  συν  τοΤς  δλλοις  υπάρχει  του  λογιωτάτου  Μάρκου  του  Κυπρίου 


ι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡ0Σ0ΑΪΜ2Ν.  323 


Πορφυροπούλοϋ,  χαΐ  όστιαρίοΐ)  της  τοδ  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας*. Έν  δε  τοΤς  λοιποΓς  ες  φύλλοις  εμπεριέχεται  πίνας  άνα- 
γραπτιχός  των  έν  ταΓς  σελίσιν  υποθέσεων*  αύται  δε  άποτέλοΰσιν 
αύτου  του  Πορφυροπούλου  Κοσμά  συλλογή  ν  τίνα  αποσπασμάτων  έκ 
συγγραφέων  εκκλησιαστικών  τε  και  μή  εκκλησιαστικών,  απερ  ό  Κο- 
σμάς ώνόμασε  Περιγράψεις•  οίον  έν  τη  Ι-η  σελίδι•  <Παρα- 
οείσοϋ  περίγραψις»,  ής  ή  άρχή'  «"Οσοις  μεν  ουν  έν  τω  ζην  δαίμων 
αγαθός  έπέπνευσενι  κτλ.  Τελευταία  περίγραψίς  έστιν  (έν  σελ, 
193)  ή  «εις  πόρνον  καΐ  πασαν  κακίαν  αίτιον»,  εκ  τίνος  πονήματος 
Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  άποσπασθεΐσα.  Ταύτη  δ'  δπονται  δτερά 
τίνα  κείμενα*  οΤον  έν  τη  194-η  σελίδι  «πραξις  άρχιερέως  χειρο- 
το*ηθέντος  επαρχίας  δίχα»,  συντεθεΐσα  ετει  1703-ω•  ής  ή  αρχή• 
«ΆναγκαΤον  υπέρ  τι  άλλο  τω  χριστωνύμω  πληρώματι•  κτλ.  Έν 
•η  209 -η  σελίδι  περιέχεται  αναγραφή  των  τίτλων  του  αύτοκρά- 
τορος   πασών  τών  Τωσιών.  Είτα  φρασεολόγιον  έλληνικόν. 

348•  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  καΐ  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλ- 
λων 105,  μήκους  0,205,  πλ.  0,14.  Τό  κείμενον  μονοστηλον. 
Φύλλα  δγραφα•  45Ρ-46β,   53Ρ-54?,  55,   102-105. 

1.  Μα'^ουήλ  του  μεγάλου  ρήτορος  άτέ^^αλος  πραγματεία.  Άρχ. 
«  -  -  καΐ  ή  τελειότης  δοκεί  συνίστασθαι,  επειδή  ό  άρι&μός  ούτος 
χελείου  στέρεου  λόγον  εσχηκεν  έν  γαρ  τη  μονάδι  ώσπερ  σημεΐον 
λογίζεται»   κτλ.,  φ.    1-5. 

2.  «Του  αύτου  κυρου  Μανουήλ  του  μεγάλου  ρήτορος  εις  δύο 
^ν)λλογισμούς  λατινικούς,  άποδεικνύντας  καΐ  έκ  του  υιού  τό  πνεύμα, 
«νασχευαστικος  μεν  αυτών,  κατασκευαστικός  δε  δτι  έκ  μόνου  του 
ί^ατρύς•  έρρήθη  δε  προς  κυρ  Γεράσιμον  τον  ένεγκόντα  αυτούς». 
Άρχ.  «Πάλιν,  αίδεσιμώτατε  πάτερ,  προς  λογικόν  ήμας  τους  ευτε- 
λείς διεγείρων»   κτλ.,  φ.  6. 

3.  «Του  αυτού  λογιωτάτου  κυρού  Μανουήλ  του  ρήτορος  της 
Μεγάλης  Έκκ)νησίας  κατά  του  Πληθών ικοΰ  συγγράμματος,  ου  ή 
αρχή•  Τό  υπέρ  Λατίνων  βιβλίον  τό  ές  ήμδς  ήκον>.  Άρχ.  «Μη- 
δέπω  κρίνειν  άνδρας  άδαήμονας»   κτλ.,  φ.    11. 

4.  «Του  αύτου    κυρού    Μανουήλ    του  μεγάλου  ρήτορος  λόγος 


312  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

14.  Μαρτύρίον  το5  αγίου  Παντελεήμονος.  Άρχ.  €Βασιλεύοντος 
του  άσε9εστάτου  Μαξίμιανου»,  φ.    155^. 

15.  θαύμα  του  αγίου  Θεοδώρου  του  τήρονος  περί  της  μη- 
τρός αύτου.  Άρχ.    «Έν  ταΐς  ήμέραις  έχείναις»,  φ.   173. 

16.  Περί  της  άγιας  Αναστασίας  δίήγησις.  Άρχ.  «Κατά  τού; 
καφούς  Διοχλητιανου»,   φ.    179?.' 

17.  Περί  της  αγίας  Βαρβάρας.  Άρχ.  «Έν  τοΓς  χαφοΤς  έχεί- 
νοις  βασιλεύοντος  Διοχλητιανου»,  φ.    184Ρ. 

18.  Δ<5γος  εις  την  δψωσιν  του  Σταύρου.  Άρχ.  €'Έτους  δια- 
κοσιοστου  τρίτου»,  φ.    188Ρ. 

19.  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου  <λόγος  εΙς  Πέτρον  χαΐ  Ήλίαν>. 
Άρχ.    «Όλίγοι  ήμΐν  οι  παρόντες  σήμερον»,  φ.   198. 

20.  «Διήγησις  των  αγίων  πατέρων».  Άρχ.  «Αδελφός  τι; 
ηττηθείς  υπό  του  δαίμονος»,  φ.  204?.  Είτα  δτεραί  τίνες  άσκητιχαΐ 
διηγήσεις  και  των  αγίων  πατέρων  αποφθέγματα. 

337.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  εκατ.  έκ  φύλλων  241  (μη*/•. 
0,205,  πλ.  0,1  ό)•  εστί  δε  «Και  τόδε  έκ  των  χρησίμων  του 
Αγίου  Τάφου,  δια  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  προστεθέν  αυτω».  Το 
κείμενον  μονόστηλον  (0,142X0,085). 

1.  «Του  μακαριωτάτου  μητροπολίτου  Νικαίας  κυρ  θεοφάνοος 
κατά  Ιουδαίων»    λόγοι  επτά,  φ.    1-184. 

2.  «Του  αύτου  κεφάλαια  κε'  περί  της  κατά  Χριστόν  πίστεως». 
Άρχ.  «Φέρε  λοιπόν  ήδη»  κτλ.,  φ.  185  κέ.  Τό  κείμενον  λήγει 
εΙς  τό  ι'  κεφάλαιον. 

338.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  162, 
μήχ.   0,205,  πλ.   0,15.  Συλλογή  πατριαρχικών  γραμμάτων. 

1.  «'^Ετερον  άφοριστικόν  γράμμα  μετά  προοιμίου  κατά  τίνων 
αναιδών  έμποδιζόντων  κακοβούλως  τήν  άνάγνωσιν  τών  πατριαρ- 
χικών γραμμάτων».   Άρχ.    «Τό  ατακτον  και  άκατάστατον»,  φ.  1. 

2.  «"Ετερον  άφορίστικόν  γράμμα  κατά  τίνος  λογοθέτου  τ7^; 
επαρχίας  όδεΐνος,  μή  πει&ομένου  τω  μητροπολίτη  αύτου».  Άρχ. 
«Άνηνέχθη  ήμΤν,   δτι  ό  αυτόθι  λογο&έτης»,   φ.   2°^, 

3.  «"Ετερον    άφοριστικόν    του  ρουφετίου  τών  σησαμολαδάδων 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡ01ΌΛΥΜΩΝ.  325 

ττευσιν  καΐ  άπόκρισιν,  μιοστου  τινός  διαποροδντος  καΐ  πυνθανομιέ^/οϋ 
/.αϊ  μοσταγωγοδ  άποκρινομενου  καΐ  λυοντος.  Προλέγει  ό  μύστης. 
Μϋοτης.  "Ωσπερ  ίλλοτε  πολλάκις»  κτλ.,  φ.  56^-94".  Έτερον  αντί- 
γραφαν δρα  έν  τη  ημέτερα  Μααρογορδ.  βφλιοδήκη,  τ.  Ι,  σ.  135. 
8•  (Ωσαύτως).  ιΈκ  της  βίβλου  του  άγιωτάτοϋ  πατριάρχου 
θεουπόλεως  Μεγάλης  Αντιοχείας  Αναστασίου  του  Σιναίτου  ερω- 
τήσεις τινές  παρά  τίνων  ορθοδόξων,  και  αποκρίσεις  αύτου  προς 
αυτούς»,  φ.  94^-100.  —  Φύλ.  101  «Προθεωρία: — Οι  παρόντες 
λόγοι  φέρονταί  μεν  έπι  τους  σκαιω  φρονήματι  την  παντέφορον 
και  πάνταρχον  του  θεού  πρόνοια  ν  διοικεΤν  καΐ  κυβερνάν  τά  καθ' 
ήμας  άπαντα»  κτλ.  Μετά  τό  101  ον  φύλλον  υπάρχει  έλλειμμα. 

349.  Τεύχος  χάρτινον    (μήκ.  0,207,  πλ.   0,155)  έκ  φύλ- 
λων ήριθμημένων  488.  Έγράφη    περί    την  αρχήν  της   ιη'  εκατ. 
Τό  κείμενον  μονόστηλον.  —  Μελετίου  του  Συρίγου  λόγοι  και  διδα- 
•^(αί,  ών  ή  πρώτη    έπιγέγρατυται    ούτως•    «,Αχξγ'  νοεμβρίω  β'  εΙς 
"Γ0  Κοντοσκάλιον  λόγος  Μελετίου  Συρίγου,   ιερομόναχου   και  διδα- 
σκάλου της  Μεγάλης  Εκκλησίας,    περί  θλίψεων».  Άρχ.    €  Προτί- 
θεται ως  δνας  φιλότιμος  βασιλεύς»   κτλ.,  φ.   α'.   Είτα   «περί  έξο- 
{ΐολογήσεως  σημειώσεις»,  φ.  η'.  Είτα   «1662  εις  τό  Κοντοσκάλι 
^ετττ.  κζ'.  Λόγος  Μελετίου  Συρίγου  -  -  -  περί  μετανοίας»,  ου  ή 
«ίρχή-    «Ευρίσκεται  καμίαν    φοράν»    κτλ.,  φ.   ι'.    Κατόπιν    δτεροι 
-ϊΓολλοι  λόγοι,  ών  εΤς    «εις  την    έζήγησιν    της    θείας  λειτουργίας» 

<φ.   420).      * 

350.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 
"ήριθμημένων  455,  ών  ούκ  ολίγα  έλλείπουσιν  αφαιρεθέντα,  του- 
τέστι  τά  φύλλα  ταύτα•  22,  101-116,  123-134,  141-146,  173- 
206,  225-242,  249,  250,  346-351,  378-380,  415-421, 
427,  428. — *  Ανώνυμοι  διδαχαί,  ών  ή  πρώτη  εις  τό  ζ'  κεφάλαιον 
του  κατά  Λουκαν  ευαγγελίου.  Άρχ.  «Ζητουσι  κάποιοι  άπό  τους 
!)εολόγουςι  κτλ.  Έσχατη  διδαχή  ή  εις  τό  Έγώ  ειμί  τό  φως 
του  κόσμου.  Άρχ.  «Επειδή  και  ό  Χριστός  μας  6  κύριος  και  κα- 
θολικός λυτρωτής»  κτλ. 

351.  Τεύχος    χάρτινον    της  τετάρτης  και  δεκάτης  έκατοντ. 


326  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

έχ  φύλλων  ήριθμημένων  232  καΐ  ενός  έτερου  άσελιδώτου  (φ.  8^")* 
μήχ.  0,21,  πλ.  0,142. — Μανουήλ  του  Φίλη  ποιήματα  χαΐ  επι- 
γράμματα, ων  τό  πρώτιστον  άνεπίγραφον  δν  άρχεται  ώδε*  €Ό 
πύρινος  νους  τόν  θεάνθρωπον  λόγον»  χτλ.,  φ.  1.  "Εσχατον,  ατε- 
λές δμως,  ποίημα,  τό  €Τω  ύπερφυεΐ  πρωτοστράτορι  τω  Γλα^>, 
ου  ή  αρχή•   €'Άν  ήν  δυνατόν  και  ψυχής  δίχα  ττνέειν»,  φ.   231. 

ΜΕηαβϋδ  Ρΐιίΐ&β  β&ηηίη&  βά.  ΜίΠβΓ,  τ.  Ι,  σ.  91.  Έν  τω  κώ- 
διχι  τούτω  περιέχονται  χαΐ  τύποις  ανέκδοτα  ποιήματα  του  Φιλή• 
οίον  α')  « Θεοδώρα)  τω  χαρτουλλαρίω  υπιαχνουμένω  οΤνον  δώσειν 
αύτωι.  Άρχ.  €'^Η  πέμπε  μοι  τόν  οΤνον,  ω;  ύπεσχέθης»  κτλ., 
φ.  77•  β')  «Τω  Κουβαρα  κύρι  θεοδώρωι.  Άρχ.  €  Δριμύς  ό  χει- 
μών,  άλλα  συ  γλυκός  φίλος»,  φ.  81?. 

352.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  187, 
μήχ.  0,21,  πλ.  0,16.  Έν  τω  1-ω  φύλλω  δια  χειρός  του  πα- 
τριάρχου Χρύσανθου  γέγραττται  δ  πίνας  των  έν  αύτω  τούτω  τω 
τεύχει  περιεχομένων  υπομνημάτων.  Έν  τη  ωα  τής  προσθίας  σε- 
λίδος  του  2-ου  φύλλου*  €Έκ  των  του  Χρύσανθου,  πρεσβυτέρου 
Ίεροσολυμίτου > .  Φύλλα  άγραφα*  9,  68,  69,  83  —  85,  107, 
108,  109,  177. 

1.  «Παύλου  τινός  επισκόπου  τής  Λατίνων  Εκκλησίας  επι- 
στολή, ζητήματα  τίνα  δογματικά  έχουσα  προς  τόν  βασιλέα  κύ- 
ριον  Ίωάννην  τόν  Καντακουζηνών,  τόν  δια  του  θείου  και  αγγε- 
λικού σχήματος  μετονομασθέντα  Ίωάσαφ».  Άρχ.  «Υψηλότατε  καΐ 
σοφώτατε  βασιλευ»,  φ.  2".  "Ετερον  άντίγραφον  δρα  έν  τη  ημε- 
τέρα Μαυρογορδ.   βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.   135. 

2.  «Επιστολή  έν  έπιτόμω  δηλουσα    τίνα  δόζαν  έχει    ή  καθ* 
ήμας  Εκκλησία    περί  των    παρά    του    Παύλου    προσενηνεγμένων 
ζητήσεων,  συγγραφεΐσα   παρά  θεοφάνους    επισκόπου    Νικαίας    ώς 
έκ  προσώπου  του  βασιλέως».  Άρχ.    «ΤοΓς  πρό    μικρού  μοι    στα- 
λεΐσΐι  κτλ.,  φ.   2?.  Μαυρογορδ.   βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.   135. 

3.  «θεοφάνους  μητροπολίτου  Νικαίας  επιστολή  διδασκαλική 
προς  τους  ίερεΐς  καΐ  λοίπούς  κληρικούς  τής  κατ'  αυτόν  αγίας  εκ- 
κλησίας, δεικνύουσα  τί  έστι  τό  της  ίερωσύνης  χρήμα,  καΐ  όπο?ον 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ  ΙΕΡΟΣΟΑΤΜΩΝ.  327 


δεΓ  εΤναί  τον  ταύτης    ήζιωμένον».    Άρχ.   €  Θεοφάνης    ελάχιστος  > 
χιλ.,  φ.   10.  Μί^ηβ  τ.  ΙδΟ,  ο.  320. 

4.  Του  αυτού  «λόγος  πρώτος  άποχρινόμενος  προς  ερώτησίν 
τίνα  χαχοόργως  χαΐ  περιέργως  προβεβλημέ^^/ην  παρά  τίνος  κατά 
τοδ  έν  τω  θαβωρ^ω  τοΐς  άποστόλοις  όφθέντος  θειοτάτοί)  φωτός, 
έπκλόων  δέ  χαί  τινας  άναγχαίας  ζητήσεις•  έν  ω  χαΐ  περί  θείας 
ουσίας  χαΙ  χοινωνίας».  Άρχ.  ιΚαί  πα^>τός  μεν  ότουουν  ζητήματος 
ευρεσις»   κτλ.,  φ.  22.  Μαυρογορδ.  βιβλιοθήκη  Ι,  σ.  135. 

5.  Του  αύτου  «άπόδειξις  δι'  επιβολών  τίνων  αναγκαίων  νομι- 
ζομένων,  δτι  δυνατόν  ήν  τόν  έζ  άϊδίου  γεγε^^ήσθαι  τά  δντα,  χαί 
ανατροτυή  ταύτης  χαΐ  έλεγχος  της  άπατης  της  δοκούσης  έκ  των  έπι- 
^(ειρημάτων  ανάγκης».  Άρχ.  4Δόξειεν  αν  τισιν  ίσως»  κτλ  ,  φ.  38. 

6.  «Ματθαίου  του  Καντακουζηνού  γένος,  βίος  καΐ  ήθη».  Άρχ. 
-«Ματθαίος  ό  Κα^/τακουζηνός  έπροήλθεν»  κτλ.,  φ.  62.  "Ορα  και  φ. 
€7*'  <Ό  του  άοιδίμου  και  σοφωτάτου  Ματθαίου  του  Καντακου- 
ζηνού βίος,  γένος  τε  και  ήθη,  μετηνέχθη  έκ  της  Λατίνων  φω- 
^<^ής  ε?ς  τήν  κοι^/ην  των  Ελλήνων  διάλεκτον  παρά  τίνος  Αργυρού 
^ουνομα,  Άθήνηθεν  δε  το  γένος,  επιμέλεια  δε  του  ενδοξότατου 
^<αι  σοφωτάτου  κυρίου  Κωνσταντίνου  του  Καντακουζηνού». 

7.  Παραίνεσίς  προς  βασιλέα,  ήτις  αποτελεί  το  2-ον  κεφάλαιον 
α^/επιγράφου  τινός  υπομνήματος.  Άρχ.  «Άπό  τό  πλευρόν  του 
βασιλέως  να  μήν  μακραίνη  ποτέ  ή  δικαιοσύνη»   κτλ.,  φ.   70. 

8.  «Έρωταποκρίσεις  αναγκαίας  έκάστω  εύσεβεΐ  έρμηνευθείσας 
"ϊταρά  του  σοφωτάτου  καΐ  έξοχωτάτου  έν  διδασκάλοις  μεγάλου  λογοθέ- 
του  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  κυρίου  κυρίου  Ίωάν^κ^υ  Καρυοφύλλου, 
διατρίβοντος  έν  Βουκουρεστίω » ,  φ,  86-106. 

9.  «Ζητήματα  αναγκαιότατα  καΐ  λύσεις  του  αύτου  σοφωτάτου 
και  θεολογικωτάτου  μεγάλου  λογοθέτου  κυρίου  κυρίου  Ιωάννου  Κα- 
ρυοφύλλου».  Άρχ.  <Τά  λεγόμενα  πρόσωπον  και  άπόστασις»,  φ.  110. 

10  [Νικολάου  Κούρσουλα]  «Σύνοψις  της  ίερας  θεολογίας•  διά- 
λεξις  α'».  Άρχ.  «θεολογία  μεν  κατά  τήν  του  ονόματος  έτυμολο- 
γ(α^>»   κτλ.,  φ.   158. 

11.   «Περί  των  θεοπρεπών   ονομάτων*  του  σοφωτάτου  Κορυ- 


328  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


δαλλέως,  ει  έστΙν  έλεος  έπΙ  θεού,  ει  ου».  Άρχ.  «Πρώτο^;  άμφι- 
βάλλουσιν,  ει  όπωσουν  έλεος  έστΙν»   χτλ.,  φ.  166. 

12.  <Τοδ  Βλεμμίδου  κυρου  Νιχηφ<5ρου  προοίμιο^;>.  Άρχ. 
«Ψαλτήριον  κυρίως  οργάνου  εΤδός  έστι»  κτλ.,  φ.  178. — Του  αυ- 
του  ερμηνεία  είς  τόν  α'  ψαλμόν,  φ.   186. 

353.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  εκατ.,  σφόδρα  βεβλαμμένον 
ύφ'  ύδατος  και  παραλελυμένον,  έκ  φύλλων  684.  Έν  τω  Ι-ω 
φύλλω•  «Λεόντιος  ιερομόναχος».  Ειτα'  €  4- ,αφπ'  [=1580]  έν 
μιν(ι)  νοευριω  ήλθεν  ό  τζαούσης  όπου  εύγαλεν  τόν  ευσεβέστατον 
άφέ(ν)την  Τω.  Πέτρον  βοϊβόδαν  άπό  το  Γιάσιον».  Έν  τω  3-ω 
φυλλω•  «Τούτο  το  βιβλίον  του  Άγιου  Σάβα  συν  -  Αρχαγγέλων 
Μιχαήλ  και  Γαβριήλ  της  Ιερουσαλήμ»  κτλ.  —  Φύλλ.  3  κέ. 
«Αρχή  συν  θεω  άγίω  του  Εορτολογίου»,  τουτέστιν  Άνθολόγιον 
των  Μηναίων,   του  Τριωδίου  και  του  Πεντηκοσταρίου. 

354•  Χρυσόδετον  χάρτινον  τεύχος  έκ  φύλλων  266  (μήχ. 
0,20,  πλ.  0,15),  όπερ  έγράφη  πέρι  τήν  αρχήν  της  ιζ'  εκατ. 
Φύ)λα  άγραφα•  110-154,  156,  203,  250,  251,  258,  259. 
Σημειώσεις  της  ιζ'  εκατ.  α')  «Δημητρίου  πρωτοκανονάρχρυ  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας»,  φ.  14^.  β')  «Διονυσίου  και  τόδε  συν  άλ- 
λοις», φ.  157.  γ')  «Δημητρίου  νυν  και  ουδέποτε  τινός».  Έτερα 
σημείωσις  έν  τη  έσχατη  σελίδι  (φ.  266^).  «-{-Έκοιμήθη  ή  άεί- 
μνησθος  [βίο]  έν  μακαρία  τη  λείςει  Αθανασία  μοναχή,  ή  έν  Χρι- 
στώ και  άγίω  τυνευματι  μήτηρ  μου,  έν  ετει  σωτηρίω  ,αχμζ'  [  = 
1647]  μηνί  φευρουαρίω  Ο,  του  αγίου  μεγαλομάρτυρος  και  θαυ- 
ματουργού Θεοδώρου  του  Τήρωνος,  ημέρα  Τετράδι•  ώρα  ην  της 
νυκτός  ώσει  γ^  και  αιωνία  αυτής  ή  μνήμη». 

1.  Λογικής  καΐ  ούρανογραφίας   σχήματα,  φ.  1-13. 

2.  «Νικηφόρου  μοναστου  και  πρεσβυτέρου  του  Βλεμμύδους 
εισαγωγική  επιτομή».  Άρχ.  «Επειδή  περ  ή  λογική  επιστήμη» 
κτλ.,  φ.  14. 

3.  «Πίνας  συν  θεώ  των  φιλοσόφων  του  μακαριωτάτου  Ίωά^/νου 
μονάχου  και  πρεσβυτέρου  του  Δαμάσκηνου»,  φ.  155.  ΕΤτα  το 
κείμενον,  φ.    157  κέ. 


ΠΑΤΡίΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡ0Σ0ΑΓΜ2Κ.  329 


ί .  Τοδ  αότου  €εχδοσίς  άχρφής  της  ορθοδόξου  πίστεως»,  φ.  194^• 

5.  Άνώνομος  ούρανογραφία  χαΐ  στοιχειώδης  θεολογία  έκ  κε- 
φαλαίων ρ'.  'Αρχ.    €  Ουρανός  έστι    περιοχή  ορατών  τε  και  αορά- 
των κτισμάτων»   κτλ.,  φ.   204.  "Έσχατον  κεφάλαιον  το  περί  Αντί- 
χριστου. Άρχ.  «Χρή  γινώτ/ειν  δτι  δεΤ  τόν  Άντίχριστον  έλθεΤν»  κτλ. 

6.  «Αριστοτέλους  περί  ουρανού».  'Αρχ.  «Ή  περί  φύσεως  επι- 
στήμη σχεδόν  ή  πλείστη»  κτλ.,  φ.  252.  Τέλος  (φ.  2δ7)'  «το 
δ'  ελαττον  βάρος  του  έλάττονος  έστι  μέγεθος». 

7.  Λογικών  προ^3λημάτων  σχήματα,  φ.   260-266. 
355.  Τεύχος  μεμβράνινον  έκ  φύλλων  185  (μήχ.  0,195,  πλ. 

0,15),  ών  χάρτινα  μόνα  τα  εννέα  έσχατα  (φ.  177-185)*  χαΐ  ταύτα 
μέν  έγράφη  περί  το  τέλος  της  ις'  έκατονταετηρίδος,  πάντα  δε  τα 
μεμβράνινα  φύλλα  έστι  παλίμψηστα,  ών  τό  μεν  παλαιόν  κείμε- 
νον,  πλήρες  δν  γεωμετρικών  σχημάτων,  ετι  δε  και  λίαν  εύανάγνω- 
στον  πολλαχοΰ,  έγράφη  τη  δεκάτη  έκατονταετηρίδΐ'  τό  δ'  έπι  τού- 
των μεταγενέστερον  κείμενον,  κεκαλλωπισμένον  ένιαχου  μεγάλοις 
χεφαλαιώδεσι  και  κεχρωματισμένοις  γράμμασιν,  έγράφη  τη  τρίτη 
ή  τη  τετάρτη  καΐ  δεκάτη  έκατονταετηρίδι.  "Οπως  δε  γνωσθή 
ό  συντάκτης  του  παλαιού  κειμένου,  μεταγράφεται  νυν  ώδε  τό  μι- 
;«ρόν  τούτο  παράδειγμα* 
Φύλ.  4"  πνραμίς   βάσιν  μεν  ε-  Έαν  περί  κών  -  -  πνρα- 

χονσα   το  τΟ,,ενρον  τρί-         μΙς   περιγραΓρη    ή  έτΐΓ 

γωνον  το  ΑΒΓ  χαΐ  ε-  ψάνεια 

Φυλ.  4β  ΑΗ των         (ρανείας     της    κωνικής 

ΑΗ    Α7/7Ζ    ΕΐϊΖ    τρίγο}-  της   μεταξν    των  ///Δ/// 

νόν  εστί  τετμησΟ^ο)  ή  ΑΒΓ 

Έν  τώ   184-ω  φύλλω  σεσημείωται,  δτι  ό  κώδιξ  ουτός  έστι    €Τής 
λαύρας  του  οσίου  Σάβ^3α>. 

Ευχολόγιο  ν,  ου  ό  πίναξ  υπάρχει  έν  ταΤς  τρισΐ  πρώταις 
σελίσιν. — α')  ιΕύχή  λεγομέ*/ιτ]  εις  τό  εύλογήσαι  τους  άρτους  εις 
τό  αγιον  Πάσχα».  'Αρχ.  «Ό  πλούσιος  και  άφθονος  θεός»,  φ. 
2?.  —  β')  Αειτουργία  ακέφαλος  καΐ  κεκολοβωμένη  Ιωάννου  του 
Χρυσοστόμου.   'Αρχ.    «  -  -  μαρτύρων,    όμολογητών,    διδασκάλων» 


330  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

χτλ.,  φ.  3. — γ')  «Ακολουθία  συν  θεώ  του  "Ορθρου*,  φ.  13. — 
δ')  «Άχολουθία  της  γονυχλισίας  {χωό.  γονοκλησιας)  της  αγίας 
Ιΐ8^/τηκοστης » ,  φ.  18^. — ε')  «Ακολουθία  εις  τό  ύδωρ  των  αγίων 
Θεοφανίων».  Άρχ.  «Μετά  τήν  άπόλυσιν  της  αγίας  λειτουργίας, 
δκαλυομένων  πάντων  των  της  θείας  μεταλαβ^ντων  δωρεάς,  μό- 
νου δε  του  ιερέως»  κτλ.,  φ.  27.  Μεταζύ  των  φύλλων  28  καΐ 
29  παρεμβέμβληται  μικρού  σχήματος  τετράδιον  χάρτινον  της  ις' 
έκατονταετηρίδος,  έν  ω  ττεριέχονται  προσθηκαί  τενες  τη  είρημένη 
ακολουθία. — ς')  «Ευχή  είς  τό  κατασφραγΤσακ  παΐδα,  λαμβάνοντα 
δνομα  τη  η'  ήμεροι  της  γεννήσεως  αύτου»,  φ.  29Ρ. — ζ')  «Ευχή 
εις  τό  έκκλησιάσαι  γυναίκα»,  φ.  30^. — η')  «Ευχή  είς  τό  σεραν- 
ταρήσαι  [βίο]  παΓδα  είσερχόμενον  μετά  τήν  μητέρα  [βίο]  αύτου 
έν  τη  εκκλησία  έν  τεσσαράκοντα  ήμέραις».  Άρχ.  €  Κύριε  δ  θεός 
ημών  ό  έν  τεσσαράκοντα  ήμέραις >  κτλ.,  φ.  31. — η')  «Τάξις  γι- 
νομένη είς  τό  κατηχήσαι  παιδίον».  Άρχ.  «Άποδύει  αυτόν  καΐ 
ύπολύει»  κτλ.,  φ.  31^. — θ')  «Ακολουθία  έπΙ  μνηστείας».  Άρχ. 
«"Ισταται  ό  ιερεύς  εσωθεν  του  ίερατίου,  οι  δε  όρκιζόμτ^οι  προ 
των  θυρών»  κτλ.,  φ.  42. — Ο  «Κανών  εκκλησιαστικός  είς  γάμους», 
φ.  43.  —  ια')  ΕύχαΙ  έπι  μετανοούντων,  έπι  έζομολογου,  έίς  τόν 
έν  έπιτιμίοις  εύρισκόμενον  καΐ  είς  τό  λυσαι  κανόνα,  φ.  50-52. — 
ΐ[3')  «Τάξις  και  ακολουθία  του  αγίου  ελαίου,  ήγουν  έπι  άρρω- 
στους». Άρχ.  €  Συνάγονται  έτττά  πρεσβύτεροι»,  φ.  52. — ιγΟ  «Ευχή 
έπΙ  τών  άλόγως  ύπό  τίνων  άφορι^ομένων  ή  εαυτούς  τους  όρκο- 
δεσμουντας».  Άρχ.  €Ό  θεός  ό  φοβερός  καΐ  δυνατός»  κτλ.,  φ. 
62β. — ιδ')  Φύλ.  65-74.  ΕύχαΙ  ποικίλαι,  οίον  έπι  θεμελίω  εκκλη- 
σίας, έπΙ  εδράσει  θυσιαστηρίου,  είς  σαλευθεΐσα^^  τράπεζαν,  εις  έκ- 
κλησίαν  ύπό  αιρετικών  μιανθεΤσαν,  είς  κεφαλοκλισίαν,  ψυχομα- 
χούντας  καΐ  βιαζομε'νους,  είς  κόλλυβα*  δτεραι  πάλιν  εύχαΐ  έν  τώ 
μέλλειν  άρισταν,  μετά  τό  άναστήναι  έξ  αρίστου,  «είς  θύμα  μνή- 
μης αγίων»,  «εις  θυσίας  άλατος»,  «έπι  θυσίας  είς  βουν»,  «έπΙ 
θνήσιν  βοών»,  «είς  λειτουργίαν  γενομενην  δια  φόβσ^^»,  εΙς  άνομ- 
βρίαν,  «έπι  άρχοσπορίου » ,  έπι  αρχήν  θέρους,  σεισμού,  «έπι  σω- 
ρού»  και  έπΙ  τρυγούντων.  —  ιε')  Τάξις,  εί  συμβη  μιαρόν  ή  άκά- 


ΠΑΤΡΙΑΓΧΕΙΟΪ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  319 


57.  €  Γράμμα  έχ  μέρους  μητροπολίτοα  ζΐς  τους  έπαρχιώτας 
ώτοδι,  φ.  143. 

58.  «Αόγος  περί  άδιχίας».  Άρχ.  ι  Ουδέν  ούτως  ώς  άδιχίαν 
μεμίαηκεν  6  θεός»   κτλ.,  φ.    144^. 

59.  «"Οτι  ου  δει  τόν  έπίσχοπον  ή  πρεσβυτερον  χΟαμιχάς 
φροντίδας  άναλαμβάνειν  δλως».  Άρχ.  «ΈπΙ  τω  θεοκήρυχι  Πέ- 
τρω»,  φ.    146. 

60.  «Περί  των  υπό  του  αποστόλου  Λουχα  ίστορηθέντων  θεο- 
μητορικών εικόνων».  Άρχ.  «Δεν  εΓναι  άμφιβαλλόμενον»,  φ.  147?. 

61.  «Όμολογία  της  Πατριαρχικής  Αύλης»   1771,  φ.  148^. 

62.  «Έτερα  αυλική  ομολογία»    1771,  φ.    150^ 

63.  «Γράμμα    άφοριστιχόν    ρουφετίου»     (των    χαβιαρτζίδων), 

φ.  152?. 

64.  «"Ετερον  γράμμα  (προς  τον  μητροπολίτην  Προύσης)  περί 
χληρονομίας  εγγόνων  μετά  των  έτεροθαλλών  θείων  αυτών  κατά 
χεφαλήν    καΐ  πρόσωπον,  δσοι  είσΐ  τω  άρι!)μώ»    1773,  φ.  153^. 

65.  «Πίναζ  τών  έν  τω  παρόντι  περιεχομένων»,  φ,  156-162. 
33θ•    Τεύχος    χάρτινον    της   ις'  εκατ.   εκ  φύλλων  ήριθμη- 

μένων  ρξη'  (μήκ.  0,21,  πλ.  0,155),  δπερ  έγράφη,  καθά  φαίνε- 
ται, υπό  Άλεζάνδρου  του  Ίέρακος.  Τό  τεύχος  τούτο  ήρίι}μει  πρό- 
τερον  τέσσαρα  φύλλα  περιπλέον,  ων  αϊ  άχραι  ετι  και  νυν  είσι 
δηλα&.  —  [Άλεξά^>δρου  Ίέραχος]  σημειώματα  γραμματικά,  θεολο- 
γικά^ κανονικά,  φιλολογικά,  και  έκλογαί  τίνες  έκ  διαφόρων  εκκλη- 
σιαστικών συγγραφέων  τούτων  δέ  πάντων  ό  πίναξ  ευρίσκεται  με- 
ταξύ τΰΝ  φύλλων  ρζ^  και  ρξε'.  Σημειωτέα*  α')  €  Ερμηνεία  λέζεων 
έμφερομενων  έν  τξ.θεία  ^ίβλω  Διονυσίου  του  Αρεοπαγίτου»,  φ. 
μη'.  Σελίς  όπισθία.  —  β')  «"Εκφρασις  εις  εικόνα  του  αγίου  προ- 
φήτου Ήλιου•  στίχοι  του  Φιλή»,  Άρχ.  €Δέχου  παρ'  ήμΐν  τόν 
πρ^^φήτην  τόν  μέγαν»,  φ.  ρβ'.  Σελίς  όπισ&ία.  Μδίηιιβίίδ  Ρϋΐαβ 
ο&Γΐηίηα;  βά.  Ε.  ΜίΠβΓ,  τ.  Ι,  σ.  46. — γ)  <Του  αγίου  Μαςίμου 
προς  Ίωάννην  τόν  σοφιστήν».  Άρχ.  «Τό  τίμιον  της  υμετέρας» 
κτλ.,  φ.  ρε'.— δ')  Σημείωμα,  ου  ή  αρχή•  ιΤώ  ζ«4*"ς"»  [=  1588] 
μηνΐ  {ουνίω  Ηό  ήμερα  Κυριακή  του  αγίου  ένδοξου  μεγαλομάρτυρος 
Θεοδώρου    του    στρατηλάτου,  έμαρτύρησε  μοναχός  τις,   δς  ην  άπό 


332  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


θεία*  κέ.  Έγράφη  ιάπό  τήν  Χρϋσοτυηγήν  του  Γαλατδ  της  Κων- 
σταντινουπόλεως κατά  το  ,αχλε'  [=  1635]  έτος  της  σωτηρίας, 
μαρτίω  α'>. 

357.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  εκατ.  εκ  φύλλων  ήριθμημέ- 
νων  429,  μήκους  0,195,  πλ.  0,153•  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ 
γραμμών  19  (0,13  Χ  0,19).  Έν  τη  ωα  του  1-ου  φύλλου•  €•[•  Ααο- 
ρεΊχίοο  ιερομόναχου  του  Βισανθηνου  καΐ  τούτο:  —  νυν  δε  διά  Χρυ- 
σάν&ου  ιερομόναχου  κτημΛ  αΐώνιον  του  Παναγίου  Τάφου*.  Έν  τη 
δευτέρα  σελίδε  του  303-οϋ  φύλλου  υπογραφή  του  καλλιγράφου• 
«•[•  θεού  τό  δώρον  και  θεοφάνους   πόνος». 

1.  €  Νικηφόρου  μοναστου  καΐ  πρεσβυτέρου  του  Βλεμμύδους 
εισαγωγικής  επιστήμης»  βι3λ{ον  α'  καΐ  β'.  '-^ΡΧ•  «Επειδή  περ 
ή  λογική»    κτλ.,  φ.    1. 

2.  «Έκ  της  εις  τον  δγδοον  ψαλμόν  έξηγήσεως».  Άρχ.  «Ει- 
πών ό  προφήτης  προς  τόν   θεόν»   κτλ.,  φ.    29 1'^. 

3.  Μελετίου  περί  της  του  άνθρωπου  κατασκευής,  φ.  304-429. 
353•  Τεύχος  χάρτινον  της   ις'  εκατ.   έκ  φύλλων  322,  μήκ. 

0,195,  πλ.  0.15.  Τά  φύλλα  154-332  άποτελουσιν  ίδιον  τεύχος, 
δπερ  έγράφη  ωσαύτως  τη  ις'  εκατονταετηρίδα  Έν  τω  έσχάτω 
φύλλω  δύο  σημειώματα  της  ιζ'  εκατ.  α')  «Γεράσιμος  ιερομόναχος 
/.αι  κα&ηγούμενος  του  αγίου  Νικολάου  του  έν  -  -  ». —  β')  «Καγω 
Νεδφυτος,  προηγούμενος,  της  αυτής  μονής  και  δουλωμενος  εΤσο- 
λημου  τηνζωήν  και  διατω  άσφαλαις  υπέγραψα  ήκυόχεΐρος>. 

1.  Άκέφαλον  υπόμνημα,  διηρημένον  εις  ζ'  κεφάλαια  και  άρ- 
χόνον  νυν,  ως  φαίνεται,  άπό  του  β'  κεφαλαίου,  ου  ή  επιγραφή• 
«"Οτι  ή  αγία  τριάς  εναι  εΙς  τρεις  χαρακτήρας,  πλην  δε  θεός 
§νας  εναι  και  ουχί  τρεις,  και  δτι  ό  άνθρωπος  εναι  κατ'  εΙκόνα 
θεού,  και  δτι  ό  Λόγος  του  θεού,  ήγουν  ό  Χριστός,  έχει  δύο  γεν- 
νήσεις, καθώς  και  ό  λόγος  του  άνθρωπου».  Άρχ.  ιΉ  θεία  και 
αγία  τριάς»  κτλ.,  φ.  1-86. 

2.  « Χρονογραφικδν  έν  συντομία,  τό  όποιον  αρχίζει  άπό  του 
πρώτου  βασιλέως  του  μεγάλου  Κωνσταντίνου,  όπου  έκτισε  τήν 
ίίωνσταντινούπολιν,    και    λέγει    κατ'  δνομα    δλους    τους  βασιλείς, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  333 

όπου  ώρισαν  αυτήν  την  Κωνσταντ'.νούπολιν,  καί  πόσου;  χρόνους 
έβασίλευσεν  ό  καθένας•  και  έρχεται  δως  τήν  σήμερον  το  όποιον, 
δταν  Ικτισεν  ό  αυτός  μέγας  Κωνστα^>τΐνος  τήν  Κωνσταντινούπολιν, 
ήσαν  χρόνοι  άπότις  {κωδ.  άπό  τής)  Ικτισεν  ό  θεός  τόν  κόσμον 
πέντε  χιλιάδες  οκτακόσιοι  τριάντα  οκτώ,  και  §ως  τής  σήμερον, 
όπου  γράφει  ό  χρονογράφος  τους  βασιλείς,  εΤναι  χρόνοι  επτά  χι- 
λιάδες όγδοήντα  δνας»  [=  1572  — 1573].  Άρχ.  ιΌ  θείος  αυτός 
μέγας  Κωνσταντίνος,  ωσάν  ένίκησε  βασιλέα  τόν  Μαξέντιον»  κτλ., 
φ.  87.  Τέλος  (φυλ.  150)*  «εσωσεν  εις  τό  νησί  τής  Κύπρου 
[=ό  σουλτάν  Σελήμ],  εις  τήν  Λεμεσόν,  ώρα  πρώτη  τής  νυκτός 
καΐ  τής  ώρας  -  -  -  ». 

3.  «Άπό  τής  έξηγήσεως  και  διηγήσεως  συν  θεω  άγίω  του 
όρους  Σίνα  του  άγιου  καΐ  των  λοιπών  {χωό.  λοιπόν)  Αγίων  Τό- 
πων πάνυ  ό[=ώ]ραιότατον».  Άρχ.  «Τό  Σίνα  δρος  άγιον  έστι> 
κτλ.,  φ.  151".  Τέλος  (φ.  153^)"  «Άκομι  [βίο]  ε!ς  τό  δγιον  δρος 
Σίνα  άπό  κάτω  εις  τήν  έκκλησιαν  τής  Παναγίας  εϊναι  τά  πυθάρια 
[δίο]  όπου  -   -  -    >. 

4.  Ακέφαλος  ερμηνεία  εις  ρητά  τής  Παλαιάς  Διαθήκης  περί 
τής  εμφανίσεως  του  Χρίστου.  Άρχ.  «  -  -  -  δτι  πώς  εΙς  τήν 
άνάκλησίν  του,  τουτέστιν  εις  τόν  καιρόν  του  πάθους  του,  θέλει 
δώση  εις  αυτόν  ό  νάρδος  τήν  μυρωδίαν  του>   κτλ.,  φ.  154-332. 

35θ•  Τεύχος  χάρτινον  τής  ις'  εκατ.  έκ  φύλλων  140,  μήκ. 
0,20,  *^λ.  0,146.  "Ένδον  τής  πρώτης  πινακίδος  δύο  σημειώματα 
τής  ιη'  εκατ.  α)  ιΈκ  τών  του  Αθανασίου  ιερομόναχου  κυρ  Κον- 
τίλου•  είναι  δώρον  προς  έμέ>. — β')  <•[•  Τό  παρόν  λεςικόν  όπάρχη 
του  ελαχίστου  εν  ίερομονάχοις  Μακαρίου». 

Επιγραφή•  «Λεςικόν  συν  θεώ  άγίω  τών  ε[κοσιτεσσάρων  στοι- 
χείων τής  αλφαβήτου,  έρμηνευθέν  και  διασαφισθέν  εις  κοινήν 
γλώτταν  παρ'  έμου  τλήμονος  Θεοδώρου  "Ίρου,  άλιτρου  έν  κοι///ό- 
λεσιν,  δσον  οΤός  τε  ω,  μάλλον  δε  δσον  κατά  πάντα  καλώς  ευ  μάλα 
και  σοφώς  (ή)  διέπουσα  θεία  πρόνοιΛ  χορηγήσει»  κτλ.  Άρχ. 
«*Αλφα  παρά  τό  αλφειν  τό  ευρίσκειν,  δτι  πρώτον  τών  άλλων  στοι- 
χείων ευρέθη»   κτλ. 


334  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ,  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


3βΟ•  Τβυχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  112  (ρ-ήχ.  0,195,  ιτλ. 
0,158),  δπβρ  έγράφη  δια  χ^^ρ6ζ^  ως  φαίνεται,  Μελετίου  του  Συ- 
ρίγου  ετει  1649-ω. —Επιγραφή•  «ΛΧί^β'  [=  1642]  σετττεμβρίω 
ιε'.  Έχθεσις  πίστεως  της  έν  Τωσσία  τη  Μιχρα  Έχκλησίας  (ην 
καΐ  Κατήχησιν  ών<5μασαν),  έχδο&εΤσα  κατ  έρώτησιν  καΐ  άπόχρι- 
σιν>.  Άρχ.  «Έρώτησις  α'.  Ό  αν&ρωπος  ό  χριστιανός  ό  ορθόδοξος 
καΐ  καθολικός  τί  χρεωστεϊ  διά  νά  κληρονομήστ]  την  ζωήν  τήν 
αίώνιον;  'Απόκρισις.  Πίστιν  όρθήν»  κτλ.,  φ.  1.  Μετά  τό  κείμενον 
(φ.  112)*  «Ή  βίβλος  αυτή  προσηνέχθη  ήμΐν  λατινιστί  πρώτον 
γεγραμμενη  παρά  των  λογιωτάτων  πρέσβεων  Τωσίας  κυρίου 
ΉσαΓου  Τροφημίου  καΐ  Ίρατίου  Όζενοβικίου  καΐ  Ιωσήφ  Κωνω- 
βικίου,  ινα  κύρωσίν  τε  καΐ  διόρθωσιν  λάβη  παρ'  ημών  τών  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας  έζάρχων  τε  καΐ  λεγάτων,  του  τε  πανιερωτάτου 
μητροπολίτου  Νικαίας  κυρίου  Πορφυρίου  καΐ  έμου  Μελετίου  Συ- 
ρίγου,  διδασκάλου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας*  ήν  εις  κοινψ  μετα- 
φράσαντες  διάλεκτον  καΐ  διορθώσαντες  εις  τήν  έν  Κωνσταντινου- 
πόλει  σύνοδον  έζαπεστείλαμεν,  πατριαρχουντος  του  παναγιωτάτου 
ημών  αύθέντου  καΐ  δεσπότου  κυρίου  Παρθενίου  του  οικουμενικού 
πατριάρχου,  έν  μηνΐ  όκτωβρίω  Τΐ  ,αχμθ'  [=1649]  ίνδικτ.  μΪ'ϊ*: — 
Ταύτα  τά  ζητήματα  έπέμφθησαν  ήμΐν  έν  Γιασίω  της  Μολδαβίας 
παρά  του  πανιερωτάτου  μητροπολίτου  Κιόβου  δια  τών  αύτου  πρέ- 
σβεων Ήσαΐου,  Ιγνατίου  και  Ιωσήφ,  τη  χζΤΙ  του  Οκτωβρίου  μη- 
νός, ,αχμβ'.  τάς  αποκρίσεις  αίτουντος  άπό  της  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας». Έν  τω  κώδικι  τούτω  περιέχεται  απλώς  ή  γνωστή  <Όρθό- 
δοςος  ομολογία  της  καθολικής  και  αποστολικής  Εκκλησίας  της  Ανα- 
τολικής»• ήτις  τό  πρώτον  εξεδόθη  έν  Όλλανδία  ετει,  καθά  φαίνεται, 

1667-ω  [£.  Ιίβ^ταηά,  ΒίΜίο^Γ&ρΜβ  1ιβ11έηί(ΐαβ;  ΧΥΠ-β  δίέοΐβ, 
τ.  II,  σ.  202-216]*  ταύτης  δε  της  σπανιωτάτης  εκδόσεως  ίσότυπον 
υπάρχει  έν  τη  ημετέρα  βιβλιοθήκη.  Ή  αυτή  ομολογία  μέτετυπώθη 
υπό  του  δοΙιβΙβίΓαΙβ,  ΑοΙα  ΟΓίβηί&Ιίδ  Εοοίβδίαβ  οοηΐΓΛ  Ι.πΙ;1ιβη 
ΙΐίΐβΓβδίιη.  Κοιη&β  1739,  ρ»Γ8  8βθϋηάα,  σ.  396-633.  Έσχατη 
μετατύπωσις  ή  του  Ί.  Έ.  Μεσολωρα,  Συμβολική  της  Όρθοδόξου 
Ανατολικής  Εκκλησίας.  Έν  Αθήναις   1883,  τ.  Ι,  σ.   362-487. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  335 


3Θ1.  Τβυχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατ.  έχ  φύλλων  132,  μήχ. 
0,192,  πλ.  0,15.  Φύλλα  δγραφα•  77-79,  85-86  χαί  89-91. 

1.  Όμηρου  Ίλιάδος  α-δ  μετά  χοκχινης  ψυχαγωγιχης  ερμη- 
νείας, φ.   1-64. 

2.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  ιχανών  της  αγίας  Πεντηκοστής 
ιαμβικός,  ου  ή  άκροστιχίς  ήρωελεγεΤόν > ,  φ.  65.  Κείμενον  καΐ 
κοχχίνη  ψυχαγωγική  έρμτ^νεία. 

3.  Ρρηγορίου  του  Ναζιανζηνου  τετράστιχα  μετά  κόκκινης  ψυ- 
χαγωγικής ερμηνείας,  φ.   69?. 

4.  Βατραχομυομαχία  μεθ'  ερμηνείας,  φ.  80. 

5.  Άνεπίγραφον,  ου  ή  άχή•  ιΖωοδότειρα  τεκουσα  θεού  Λ6- 
γον>   κτλ.,  φ.   84. 

6.  «Τω  σοφωτάτω  καΐ  λογιωτάτω  άνδρΐ  κυρίω  Παϊσίω  τω 
έν  ίερομονάχοις  Παρθένιος  ό  ελάχιστος  ευ  πράττειν».  Άρχ.  €Ίδού 
στέλλω  προς  τήν  σήν  ακρότητα  ταύτην  τήν  χθαμαλήν  μου  συγ- 
γραφήν»   κτλ.,  φ.  87. 

7.  Ακέφαλος  βίος  του  άγιου  Ιγνατίου  Κωνσταντινουπόλεως. 
Άρχ.  <  -  -  έγνωρίζετο  και  του  προς  τους  πολλούς  μόνον  και  χυ- 
δαιότερους, προς  ους  άδικουντας  τάχα  καΐ  άλλος  άν  παρρησιάσατο » 
κτλ.,  φ.   92-132. 

362•  Έλληνοβλαχική  λειτουργία  του  μεγάλου  Βασιλείου. 
Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων  42,  μήκους 
0,20,  πλ.  0,148. 

363•  Κώδις  χάρτινος  Αλεξάνδρου  Ίέρακος  (μήκους  0,205, 
πλ.  0,128),  δστις  ήρίθμει  πρότερον  φύλλα  220  συν  7  έτέροις 
φύλλοις  άγράφοις•  νυν  δε  αριθμεί  φύλλα  140.  Ό  χάρτης  στιλπνός• 
ή  γραφή  πυκνότατη•  το  κείμενον  δίστηλον  έγράφη  δε  ετει  1596-ω. 
Κατά  τήν  πάλαιαν  των  φύλλων  άρίθμησιν  άπωλέσθησαν  τά  πρώ- 
τιστα 82  φύλλα.  "Ένδον  της  πρώτης  πινακίδος  υπάρχει  κεκολο- 
βωμένη  ιπρός  τον  Αντιοχείας  πατριάρχην»  επιστολή,  γεγραμμένη 
ωσαύτως  διά  χειρός  Αλεξάνδρου  του  Ίέρακος.  Άρχ.  «Διττάς  φι- 
λοσοφίας ό  της  αληθείας  λόγος  έπίσταται>   κτλ. 

1.   Συναγωγή    αποσπασμάτων    έχ  συγγραφέων  εκκλησιαστικών, 


336  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ρητορικών    καΐ    γραμματικών,   καΐ    συναγωγή    πο(κί)νων  γνωμίχών, 

φ.   83-141. 

2.  «Ίέρακος  του  μεγάλου  λογοθέτου  της  Μεγάλης  Έκκ).ησίας 
προς  με  τον  υίόν  αύτου  λογοθέτην  ΚωνσταντΤνον  τον  και  'Αλέ- 
ξανδρον»  ^  Άρχ.  <0Ε  περί  τάς  ιστορίας  πονήσαντες»  κτλ.,  φ.  131^. 

3.  «Χρονικον  σύντομον  Ίέρακος  του  μεγάλου  λογοθέτου  της 
του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας».  Άρχ.  ι  Αρχή  τών  πραχθέν- 
των  υπό  θεού  ποιημάτων  εκ  του  μή  δντος  εις  το  εΤναι»  κτλ., 
φ.  142.  Τέλος  (φ.  183)*  ♦μεθ'  δν  Κωνσταντίνος  ο  Δράγασης, 
ύφ'  ου  έάλω  ή  Πόλις  παρά  του  σουλτάν  Μεεμέτου :  —  Δόξα  τώ 
θεώ  τώ  δόντι  μοι  τέλος  τόδε: — εν  ττ|  οικία  του  γείτονος  Μεεμέτ 
Τζελεμπή,  ευρεθέντι  έκεΓσε  δια  λυπην  πολλήν:  νοεμβρίω  θ^  ινδικτ. 
κατά  τό  ^ζρε^^  έτος»   [=1596]• 

4.  [Ίέρακος  του  μεγάλου  λογο&έτου  θρήνος,  ή]  «Διά  τήν  τών 
Τούρκων  βασιλείαν»,  Άρχ.  «Πρώτον  τώ  παντοκράτορι  κυρίω  τώ 
δεσπότη»  κτλ.,  φ,  183Ρ-191°'.  Στίχοι  740.  Έξ  αντιγραφής  Σ.  Δ. 
Άριστάρχου  έζεδόθη  υπό  Ρ1ι.  ϋέΙΙήβΓ,  Μοη.  Ηιιη§.  ΙιίβΙ.,  τ.  XXI, 
μέρος   1-ον,  σ.   357  κέ. 

5.  «Του  μεγάλου  Μαζίμου  έκ  του  πώς  ένώκησεν  6  θεός 
Λόγος,  και  τί  ένοίκησις»,  φ.  191^ — Τοΰ  αύτου  «προς  Ίωάννην 
τόν  σοφιστήν»,  φ.  192".  —  «Του  αύτου  λόγος  ασκητικός  κατά 
πευσιν  και  άπόκρισιν»,  φ.  193". — «Του  αύτου  λόγος  ασκητικός  κατά 
πεύσιν  και  άπόκρισιν»,  και  ετέρων  συγγραφέων  τεμάχη,  φ.  202-210". 

6.  «Διά  τόν  αγιον  Σπυρίδωνα».  Άρχ.  «Άλλ'  ίνα  μή  τών 
λόγων  τό  νικαν  εΓη,  άλλα  Χρίστου  καΐ  της  αληθείας»  κτλ.,  φ.  210". 

7.  «Έμή  απολογία  τοις  έμέ  άνακρίνουσιν  περί  της  έμής  ευ- 
αγούς πίστεως,  έν  η  και  γεγέννημαι  και  έκτέθραμμαι  και  κατά 
θεού  χάριν  ϊσταμαι,  κατά  τόν  θεΓον  φάναι  άπόστολον,  αυτή  εστί. 
Τό  πιστεύω  εις  ένα  θεόν  παντοκράτορα:  Προς  ταυτοις  αποδέχομαι 
τάς  έτττά  αγίας»   κτλ.,  φ.    211". 

*  Ό  ουτός  *Αλέςανορος  άντέγραψεν  ετει  1593-ω  λόγους  Γρηγορίοο  τοΰ  Νύσσης 
χαΐ  τόν  νομοχάνονα  Μανουήλ  τοΰ  Μαλαζοΰ.  "Ορα  ΟιηοηΙ,  Ο&Ι&Ιο^αβ  (168  πι&ηα8εΓί(8 
^Γβεβ  άβ  1&  1)ίΙ)1ίο11ι6(ΐΰ6  Γογ&ΐβ  άβ  ΒΓαχβΠββ.  Ο&ηά  1ΘΘ5,  σ.  13-43.  8.  ΙιΑΐηΙ)Γ08, 
0&1&1θ£^ιΐ6  ο£  ύιβ  £^Γ66]£  ιηαηα8€ηρ{8  οη  ιηοηΐ  Αΐΐιοδ,  τ.  Ι,  σ.  194,  άρι<)μ.  2277. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΤΜΩΚ.  337 


8.  <Του  σοφωτάτου  Γαληνού  δίαιτα  άχριβής*  περί  καταστά- 
αεως  υγιεινής  του  0Γ>&ρώπου  χαΐ  της  χατασχευης».  Άρχ.  «Πασι 
τοΤς  έ&έλουσιν  ύγιεινώς  διάγειν»,  φ.  211^, 

9.  «Έρώτησις  Πέτρου  διαχόνου  προς  Γρηγόριον  τόν  Διάλο- 
γον,  τόν  εαυτού  διδάσχαλον».  Άρχ.  «Ό  Κύριος  έν  τω  Εύαγγε- 
λίίο  λέγει»,  φ.  2Γ2*. 

10.  €  Φωτίου  Κωνσταντινουπόλεως,  τίνος  χάριν  τίθεται  τό  άγιον 
καΐ  ιερόν  Εύαγγέλιον  τη  κεφαλή  του  χειροτονουμένου».  Άρχ.  ιΔιατί 
έπΙ  της  κεφαλής  εφερεν  ό  ιερεύς  τιάραν»   κτλ.,  φ.   213°'. 

11.  €  Ιστορία  και  σύγγραμμα  κυρου  Συμεών  μαγίστρου  καΐ  λο- 
γοθέτου  περί  του  παν  θαυμαστού  ναού  της  του  θεοΰ  Λόγου  Σοφίας. 
δν  ό  μέγας  ύη^ήγειρεν  Ιουστινιανός,  θείω  ζήλω  κινηθείς,  έν  τω 
δεχάτω  χρόνω  της  βασιλείας  αύτου  άρξάμενος».  Άρχ.  «Ό  μέγας 
Κωνσταντίνος  βασιλεύσας»  κτλ.,  φ.    213^. 

12.  «Περί  πίστεως  ορθοδόξου».  Άρχ.  €Πιστεύειν  δεΤ  τόν  δντα 
χριστιανόν,  ως  αί  αγιαι  και  οικουμενικαΐ  σύνοδοι  έπεκύρωσαν»  κτλ., 
φ.    217?-220.  ΕΤτα  πέντε  φύλλα  άγραφα, 

364.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  εκ  φύλλων  162,  μήκ. 
0,19,  πλάτους  0,135.    Τό  κείμενον  μονόστηλον  εκ  γραμμών   19 

(0,153X0,095). 

1.  [Βικέντιου  Δαμωδου]  ιΣυνταγμάτιον  της  μεταφυσικής». Άρχ. 
<Τί  είναι  ή  μεταφυσική  και  τί  θεωρεί.  Της  επιστήμης  τούτης 
τό  όνομα,  τήν  οποίαν  ήμεΐς  μεταφυσικήν»   κτλ.,  φ.    1-69. 

2.  «Ζητήματα  μεταφυσικά  εις  τήν  κοινήν  διάλεκτον  παρά 
Βικεντίου  του  Δαμωδου,  τα  οποία  προστίθενται  εΙς  τήν  μεταφυ- 
σικήν,  εις  άκρΐ|3εστέραν  ταύτης  άπόκρισιν».  Άρχ.  «Ηθέλησα  νά 
ακολουθήσω  τήν  μέθοδον»   κτλ.,  φ.   70-162. 

365.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
232,  μήκ.  0,198,  πλ.  0,138.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 

ω  ω  ω  ω 

18  (0,142X0,09).— Επιγραφή•  «  Αχλε  [=1635],  δεκεμβρίου 
ά\  εις  Μολδοβλαχίαν.  Τό  παρόν  βιβλίον  έσύνθεσεν  εις  έλληνικήν 
γλώτταν  ό  φιλόχριστος  βασιλεύς  ημών  κύριος  Ιωάννης  Καντακου- 
ζηνός, όπου  ύστερον  ώνομάσθη  διά  του  θείου  και  αγγελικού  σχή- 
IV.  22 


336  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ρητορικών    χαΐ    γραμματικών,  και    συναγωγή    ποικίλων  γνωμικών, 
φ.   83-141. 

2.  «Ίέρακος  του  μεγάλου  λογοθέτου  της  Μεγάλης  Έκκ).ησ•ας 
προς  μβ  τον  υίόν  αύτου  λογοθέτην  ΚωνσταντΤνον  τον  και  'Αλέ- 
ξανδρον»  ^  '^ρχ•  «ΟΕ  περί  τάς  ιστορίας  πονήσαντες»  κτλ.,  φ.  131^. 

3.  «Χρονι/ον  σύντομον  *Ιέρακος  του  μεγάλου  λογοθέτου  της 
του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας».  Άρχ.  €Άρχή  τών  πραχθέν- 
των  υπό  θεού  ποιημάτων  έκ  του  μη  δντος  εις  το  εΤναι»  κτλ., 
φ.  142.  Τέλος  (φ.  183)'  ♦μεθ'  8ν  Κωνσταντίνος  ό  Δράγασης, 
ύφ'  ου  έάλω  ή  Πόλις  παρά  του  σουλτάν  Μεεμέτου :  —  Δόξα  τώ 
θεώ  τω  δόντι  μοι  τέλος  τόδε: — έν  τη  οικία  του  γείτονος  Μεεμέτ 
Τζελεμπή,  ευρεθέντι  έκεΓσε  δια  λυττην  πολλήν:  νοεμβρίω  θΐ  ινδικτ. 
κατά  τό  ^ζρε^^  έτος»   [=1596]. 

4.  [Ίέρακος  του  μεγάλου  λογοι)έτου  θρήνος,  ή]  ιΔιά  την  τών 
Τούρκων  ^ασιλείαν».  Άρχ.  «Πρώτον  τω  παντοκράτορι  κυρίω  τώ 
δεσπότη»  κτλ.,  φ.  183β-191°'.  Στίχοι  740.  Έζ  αντιγραφής  Σ.  Δ. 
Άριστάρχου  εξεδόθη  υπό  Ρ1ι.  ϋέΛίβΓ,  Μοη,  Ηιιη§.  ΙιίδΙ.,  τ.  XXI, 
μέρος   1-ον,  σ.   357  κέ. 

5.  «Του  μεγάλου  Μαξίμου  έκ  του  πώς  ένωκησεν  ό  θεός 
Λόγος,  καΐ  τί  ένοίκησις»,  φ.  191^. — Του  αύτου  «προς  Ίωάννην 
τόν  σοφιστήν»,  φ.  192*.  —  «Του  αύτου  λόγος  ασκητικός  κατά 
πευσιν  και  άπόκρισιν»,  φ.  193°^. —  «Του  αύτου  λόγος  ασκητικός  κατά 
πευσιν  και  άπόκρισιν»,  και  ετέρων  συγγραφέων  τεμάχη,  φ.  202-210*. 

6.  «Διά  τόν  αγιον  Σπυρίδωνα».  Άρχ.  «Άλλ'  ίνα  μή  τών 
λόγων  τό  νικαν  εΓη,  άλλα  Χρίστου  και  της  αληθείας»  κτλ.,  φ.  210*. 

7.  «Έμή  απολογία  τοις  έμέ  άνακρίνουσιν  περί  της  έμης  ευ- 
αγούς πίστεως,  έν  η  και  γεγέννημαι  και  έκτέθραμμαι  και  κατά 
θεού  χάριν  ίσταμαι,  κατά  τόν  θεΓον  φάναι  άπόστολον,  αυτή  εστί, 
Τό  πιστεύω  εΙς  ένα  θεόν  παντοκράτορα:  Προς  ταυτοις  αποδέχομαι 
τάς  έτττά  αγίας»   κτλ.,  φ.    211*. 

*  Ό  αύτο;  'Αλεξανορος  άντέγραψεν  ετει  1593-ω  λόγους  Γρηγ ορίου  του  Νύβσης 
καΙ  τόν  νο[Λθχάνονα  Μανουήλ  του  Μαλαξοΰ.  "Ορα  Οιηοηΐ,  Ο&Ι&Ιο^αβ  (168  Πΐ&ηα8εηΐ8 
^ΓβοΒ  άβ  1&  1)ίΙ)Ηο4ΐι6<ιαβ  γο^λΙθ  άβ  ΒΓαχβΠββ.  ΟλικΙ  1885,  σ.  13-43.  8.  ]^&ιηΙ)Γ05, 
Ο&ΙαΙο^β  ο£  Ιΐιβ  ζτ&έ\ί  ιη&ηαβοηρΐδ  οη  ιηοηΐ  Αΐΐιοδ,  τ.  Ι,  σ.  194,  άρι<)μ.  2277. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  337 


8.  <Του  σοφωτάτοϋ  Γαληνού  δίαιτα  άχριβής*  περί  καταστά- 
3εα>ς  υγιεινής  του  οτ^&ρώπου  χαΐ  της  χατασκευης».  Άρχ.  «Πασι 
τοΤς  έ&έλουσιν  ύγιεινώς  διάγειν»,  φ.  21 1?. 

9.  «Έρώτησις  Πέτρου  διακόνου  προς  Γρηγόριον  τόν  Διάλο- 
γον,  τον  εαυτού  διδάσκαλον».  Άρχ.  «Ό  Κύριο;  έν  τω  Εύαγγε- 
λίίο  λέγει»,  φ.   2Γ2*. 

10.  €  Φωτίου  Κωνσταντινουπόλεως,  τίνος  χάριν  τίθεται  τό  αγιον 
και  ιερόν  Ευαγγέλιον  τ^  κεφαλή  του  χειροτονουμένου».  Άρχ.  «Διατί 
έπΙ  της  κεφαλής  εφερεν  ό  ιερεύς  τιάραν»   κτλ.,  φ.   213°'. 

11.  €  Ιστορία  και  σύγγραμμα  κυρου  Συμεών  μαγίστρου  καΐ  λο- 
γοθέτου  περί  του  παν  θαυμαστού  ναού  της  του  θεοΰ  Λόγου  Σοφίας. 
δν  ό  μέγας  οη^ήγειρεν  Ιουστινιανός,  θείω  ζήλω  κινηθείς,  έν  τω 
δεκάτω  χρόνω  της  βασιλείας  αύτου  άρξάμενος».  Άρχ.  «Ό  μέγας 
Κωνσταντίνος  βασιλεύσας»   κτλ.,  φ.    213°'. 

12.  «Περί  πίστεως  ορθοδόξου».  Άρχ.  ιΠιστεύειν  δει  τον  δντα 
χριστιανόν,  ως  αϊ  αγιαι  καΐ  οικουμενικαΐ  σύνοδοι  έπεκύρωσαν»  κτλ., 
φ.    217^-220.  Είτα  πέντε  φύλλα  άγραφα, 

364.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  εκατ.  έκ  φύλλων  162,  μήκ. 
0,19,  πλάτους  0,135.    Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών   19 

(0,153X0,095). 

1.  [Βικέντιου  Δαμωδου]  ιΣυνταγμάτιον  της  μεταφυσικής». Άρχ. 
«Τι  είναι  ή  μεταφυσική  και  τί  θεωρεΐ.  Της  επιστήμης  τούτης 
τό  δνομα,  την  οποίαν  ήμεΐς  μεταφυσικήν»    κτλ.,  φ.    1-69. 

2.  «Ζητήματα  μεταφυσικά  εις  τήν  κοινήν  διάλεκτον  παρά 
Βικεντίου  του  Δαμωδου,  τα  όποια  προστίθενται  εΙς  τήν  μεταφυ- 
σικήν, είς  άκριβεστέραν  ταύτης  άπόκρισιν».  Άρχ.  «Ηθέλησα  νά 
ακολουθήσω  τήν  μέθοδον»   κτλ.,  φ.   70-162. 

365.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
232,  μήκ.  0,198,  πλ.  0,138.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 

ω  ω  ω  ω 

18  (0,142X0,09).— Επιγραφή•  «,Αχ^^^  [=1635],  δεκεμί3ρίου 
α\  εις  Μολδοβλαχίαν.  Τό  παρόν  βιβλίον  έσύνθεσεν  εις  έλληνικήν 
γλώτταν  ό  φιλόχριστος  βασιλεύς  ημών  κύριος  Ιωάννης  Καντακου- 
ζηνός, όπου  ύστερον  ώνομάσθη  διά  του  θείου  και  αγγελικού  σχή- 
IV.  22 


338  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ματος  Ίωάσαφ  μοναχός,  εις  τους  ^ατς'  χρόνους  άπό  τήν  ενσαρχον 
οίκονομίαν  μετεφράσθη  δε  είς  κοινήν  γλώτταν  ύπό  Μελετίου  του 
Συρίγου  με  παρακίνησιν  του  έκλαμπροτάτου  και  θεοσε^εστάτου  αύ- 
θεντός  πάσης  Μολδοβλαχίας  κυρίου  Ίωχ/νου  Βασιλείου  βοεβόνδα». 

3ΘΘ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  115,  μήκ. 
0,20,  πλ.  0,1 5 δ.  Έν  τη  ττροσθία  σελίδι  του  1-ου  φύλλου•  «Οοη- 
νεηΐιΐδ  ιηοηαδΙβΓϋ  8.  ΜαΓίίηί  ΟΓά.  8.  Ρ.  Ββηβά.  ίη  δαοΓ&ιηβηΙίδ 
Ρ»ηοηί8,β».  —Επιγραφή•  « ΟοιηιηβηΙδίΓίαβ  ίη  Μ&Γοί  Τ.  Ο.  ρ&Γίί- 
Ιίοηβδ  τΙιβΙΟΓίοαδ » . 

3Θ7.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιθ'  εκατ.,  διμερές,  έκ  φύλλων 
124.  —  α')  «Εισαγωγή  εις  τήν  ήθικήν  θεολογίαν».  Άρχ.  «Πας 
άνθρωπος,  δστις  μετά  προσοχής  τίνος  έξηρεύνησε  τα  ενδόμυχα 
της  ψυχής  του»  κτλ.  Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου*  «^αωξζ'  [=^ 
1867]  αύγούστου  15  εγραφον  έν  τη  θεολογική  Σχολή  των  Ιερο- 
σολύμων. Σωφρόνιος  Εεροδ.  Λ(έσβεος)». — β')  €  Απολογητική  χρι- 
στιανική ύπό  του  ίεροδιδασκάλου  Ιερωνύμου  Μυριανθέως».  Άρχ. 
«Δια  των  παρόντων  μαθημάτων»  κτλ. 

3Θ3.  Μαθηματάριον  χάρτινον  της  ιθ'  εκατ.  Έν  τω  έσχάτω 
φύλλω  του  3-ου  τετραδίου*  «Τέλος  και  του  τρίτου  'Ολυνθιακου 
εις  τα  1832  άπριλίου  23,  παρά  διδασκάλου  Γαβριήλ  του  έν  τω 
του  Αγίου  Δημητρίου,  σχολείω  Κανάβη,  γραφθέν  δέ  παρά  του 
κυρίου  Μιχαήλ  Γεωργιάδου». 

369.  Τετραευαγγέλιον  μεμβράνινον  της  τρίτης  και  δεκάτης 
έκατονταετηρίδος,  μήκους  0,19,  πλ.  0,143.  Τό  κείμενον  μονό- 
στηλον  έκ  γραμμών  21.  Φύλλα  χάρτινα  της  ιε'  εκατ.  1,  2,  74- 
80  καΐ  275-278.  Τό  κατά  Λουκαν  εύαγγέλιον  άκέφαλον,  άρχό- 
μενον  άπό  των  λέξεων  €  -  -  σαν  δέ  δίκαιοι  αμφότεροι  ενώπιον 
του  θεού»    κτλ. 

370.  Τεύχος  μεμβράνινον  έκ  φύλλων  223,  μήκους  0,182, 
πλ.  0,152.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  23  (0,157  Χ 
0,09)•  έγράφη  δέ,  καθά  φαίνεται,  περί  τήν  αρχήν  της  τρίτης  και 
δεκάτης  έκατονταετηρίδος.  Τό  τεύχος  τοΰτο  υπέστη  βλάβας  ουκ 
ολίγας,  αφαιρεθέντων  ές  αύτου  και  φύλλων  και  τετραδίων  ικανών, 


ΙίΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟϊ   ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  339 


τά  δε  σωζόμενα  νυν  αύτου  τετράδΕά  έστιν  άτάχτως  εντεταγμένα. 
Ή  πρώτη  σελίς  έκαλύφθη  έτέρω  τινί  χειμέ'/ω,  έν  δε  τη  δευτέρα 
περιέχεται  το  σημείωμα  τοΰτο•  €Έχοιμείθη  ό  έν  βασιλευσιν  άη- 
οημος  και  τρισμακάριστος  και  άγιος  κύρης  Ίω(άννης)  ό  Δούκας 
μηνι  νοευριω  ης  τάς  τρΙς  ήμερα  Τρητη  ίνδ.  ιγ  έτους  ^ςψςγ'» 
[=1254].   Έν  τω   6-ω  φύλλω  κόσμημα  έρυθρόν. 

Νεοφύτου  πρεσβυτέρου  καΐ  εγκλείστου  κατηχήσεων  βιβλία  δύο, 
ων  ό  πίνας  υπάρχει  μεταξύ  του  2-ου  και  του  5-ου  φύλλου  ^•  έλ- 
λείπουσι  δέ.  νυν  του  μεν  τζρώτοο  βιβλίου  αϊ  έπόμε^/αι  κατηχήσεις• 
«ε'  Περί  ακροάσεως  αναγνώσεων,  καΐ  περί  του  θείου  Γαβριήλ  και 
τών  Ευαγγελίων  της  θεομήτορος,  ς'  Κυριακή  πρώτη  των  Νη- 
στειών περί  εργασίας  πνευματικής,  η'  Κυριακή  γ'  τών  Νηστειών 
περί  της  παραβολής  του  άμπελώνος,  και  εις  τον  Σταυρόν  και  την 
Μεσονήστιμον » .  Του  δέ  δευτέρου  βιβλίου  κατηχήσεις  έλλείπουσιν 
«ί  έςής•  1)  «Κυρ.  ιε'  περί  τών  έξης  τών  προρρηι)έντων> .  2)  «Κυρ. 
ις'  άνακεφαλαίωσις  τών  ειρημένων».  3)  «Κυρ.  ιζ'  περί  του  τριμε- 
^>ους  της  ψυχής  κινήματος  >.  Κατηχήσεις  ύπάρχουσαι  νυν  ατάκτως 
πως  έν  τω  κώδικι  τούτω  είσΐν  αϊ  έςής• 

Βιβλίο  ν    πρώτον. 

1.  «Νεοφύτου  πρεσβυτέρου  καΐ  εγκλείστου  πρόλογος  είς  τήνδε 
την  βίβλον  τών  κατηχήσεων,  και  δτι  καλόν  το  καλώς  και  κατά 
θεόν  αρχειν,  και  καλόν  αύθις  τό'  καλώς  αρχεσθαι  και  ύπείκειν)^. 
Άρχ.    «Κατά  τήν  ουσαν  συνήθειαν   του  ασπασμού >,  φ.    6°^. 

2.  Κατήχησις  α'.  «Νεοφύτου  πρεσβυτέρου,  μονάχου  καΐ  εγ- 
κλείστου εις  τήν  Κυριακήν  τών  Αγίων  Πατέρων  περί  της  Χρί- 
στου γεννήσεως,  και  περί  ευχαριστίας  καΐ  όρθοΰ  βίου>.  Άρχ. 
«Αδελφοί  και  πατέρες,  δεύτε  προθύμως  και  είλικρινώς»  κτλ.,  φ.  10. 
Μετά  τό   12-ον  φύλλον  υπάρχει  χάσμα. 

3.  Κατή  χ.  β'.  «Του  αοτοο  περί  της  εορτής  τών  αγίων  του 
Χρίστου    γενεδλίων    και    περί   βίου  μοναχικού».   Άρχ.    «Αδελφοί 


*  "Ετεραί  τινε;    χατηχήσεί;    του  αυτού    Νεοφύτου    ύζάρχουσιν  έν  τώ  287-ω   χοϊ- 
αλινιανώ  κώδιχί.  Μοηΐίααοοη,  ΒίΙ)Ηο11ιβ€»  ΟοίΒΐίηί&ηα,  σ.  404. 


340  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


καΙ  πατέρες,  δέο^;  ηγούμαι  εις  δόζαν>   χτλ.,  φ.   13*•  Χάσμα  καΐ 
μετά  τούτο  το  φύλλον. 

4.  Κατήχ,  γ'.  «Του  αύτου  περί  της  αγίας  περιτομής  τοϋ 
Σωτηρος  ημών,  χαΐ  εις  τον  μέγαν  Βασίλειον,  χαΐ  περί  μετανοίας». 
Άρχ.    «Βασιλέως  δεσπότου  περιτομήν>   κτλ.,  φ.   14". 

5.  Κατήχ.  δ'.  «Του  αύτου  εγκώμια  εις  τήν  άγίαν  Ύπαπαντήν, 
και  περί  μετανοίας  και  άχραντου  και  θείας  κοινωνίας».  Άρχ. 
«Μικρόν  άπειργήσαντες  τους  αΙσθητούς  οφθαλμούς»  κτλ.,  φ.  22". 

6.  «Κυριακή  Ρ'  των  Νηστειών  ζ'  κατήχησις.  Του  αύτου  περί 
δοξολογίας  καΐ  δυνάμεως  θείας,  και  περί  νηστείας  της  κατά  δύ- 
ναμιν».  Άρχ.  «Των  της  πανσέτττου  νηστείας  παρωχηκότων  δύο 
εβδομάδων»,  κτλ.  φ.   42^. 

7.  Κατήχησις  η'  ακέφαλος  τη  Κυριακή  γ'  των  Νηστειών. 
Άρχ.    «    -  -  -  -  φόρω    και    καρποφορώ    ταύτη    άμπέλω»   κτλ., 

φ.   217-219. 

8.  «Του  αύτου  περί  της  ε'  εβδομάδος  και  περί  τών  ε'  του 
σώματος  αΙσθήσεων,  καΐ  γραφικαι  μαρτυρίαι  και  παραινέσεις  ωφέ- 
λιμοι». Άρχ.  «Τήν  σταυρώσιμον  ήδη  περαιώσαντες»  κτλ.,  φ.  200 
και  220-223.  Τέλος•  «άρα  ούν  φησί,  εάν  τις  έμβλέψη  τζ  μη- 
τρι  -  -  -    ». 

9.  «Κυρ.  ε'  τών  Νηστειών  ι'  κατήχησις.  Του  αύτου  περί 
του  που  ή  εκκλησιαστική  παρεικάζεται  ακολουθία,  και  περί  της 
εβδομάδος  τών  Βαίων».  Άρχ.  «*Ιστε  και  ύμεΐς,  δτι  τάς  πέντε 
νηστίμους»   κτλ.,   φ.   47^. 

10.  «Κυρ.  ς'  τών  Βαΐων  ια'  κατήχησις.  Του  αύτου  είς  τήν 
Κυρίακήν  τών  Βαΐων  καΐ  εις  τήν  ξηρανθεΐσαν  συκήν,  καΐ  είς  τήν 
Μεγάλην  Εβδομάδα,  καΐ  παραινέσεις  ωφέλιμοι».  Άρχ.  «Της  χρι- 
στοφύτου  και  θεοσδότου  ήμιν  ταύτης  άμττελου»  κτλ.,  φ.  54^. 

11.  «Τη  αγία  και  μεγάλη  Κυριακή  ιβ'  κατήχησις.  Του  αύτου 
εις  τον  περί  αναστάσεως  λόγον  του  θείου  και  ίερου  Χρυσοστόμοι> 
βραχύτατος  πρόλογος».  Άρχ.    < Δίκαιον  ηγούμαι»,  φ.   58^. 

12.  «Τη  Κυρια/η  της  άγιας  Πεντηκοστής  λόγος  είς  το  άγιον 
πνεύμα».  Άρχ.    «Πνεύμα  θείον  το  ποίησαν  με»,  φ.   61°^. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  341 


13.  «Εις  τήν  Μβσοττεντηκοστήν  ιγ'  χατήχησες.  Του  αυτού  περί 
ταττεινοφροσύνη;  έχ  της  διδαχής  του  Χρίστου».  Άρχ.  «Εί  χαΐ  οι 
πλείστοι  των  αδελφών  ημών»    χτλ.,  φ.   74". 

14.  Κατήχ.  ίδ'.  «Του  αύτου  περί  της  αναλήψεως  του  χυρίου 
ημών  Ίησου  Χρίστου,  χαί  περί  της  ύπερφυώς  τιμηθείσης  ανθρω- 
πινής φύσεως,  χαΐ  περί  τών  ουρανίων  πυλών».  Άρχ.  «Έπεί  παν- 
τός άνθρωπου  χαΐ  φλοθέου»    κτλ.,  φ.  78^. 

15.  «Κυρ.  τών  Αγίων  Πατέρων  ίε'  χατήχησις.  Του  αυτού  περί 
τών  εν  Νίχαία  άγιων  πατέρων  χαΐ  περί  ης  έδογμάτισαν  ορθοδόξου 
πίστεως,  χαΐ  δτι  ή  πίστις  ή  ορθή  χρήζει  χαι  βίου  όρθου».  Άρχ. 
«'ΐδού  μεταςύ  δύο  φωσφόρων»   κτλ.,  φ.   83°^. 

16.  «Κυρ.  της  Πεντηκοστής  ιζ'  κατήχησις.  Του  αύτου  περί 
τής  αγίας  καΐ  ομοουσίου  καΐ  ζωαρχικής  τριάδος,  και  περί  άγάττης 
και  ομονοίας,  και  αύθις  περί  του  αγίου  ττνεύματος».  Άρχ.  «Ή 
χάρις  του  θεού  ή  σωτήριος»,  φ.  87^. 

17.  *Τών  αγίων  Αποστόλων,  ιη'  κατήχησις.  Του  αύτου  εις 
τους  αγίους  και  πανευφήμους  αποστόλους,  και  περί  της  άγιας  και 
δεοτΓ^εύστου  αυτών  διδαχής,  και  περί  του  μη  παρέργως  άκούειν 
τών  σωτηριωδών  τούτων  διδαγμάτων».  Άρχ.  «Ιδού  τής  αγίας 
χαΐ  αθανάτου»   κτλ.,  φ.   91^. 

18.  Κατήχ.  ιθ'.  «Του  αύτου  συνοπτικόν  έγκώμιον  εις  τήν 
άγίαν  και  ενδοξον  μεγαλομάρτυρα  του  Χριστού  Μαρίνα^>,  και  περί 
συγκρίσεως  ανδρών  τε  κα:  γυναικών  εν  τή  ήμερα  τής  κρίσεως». 
Άρχ.    «"Ισμεν  πάντως  άπαντες  τήν  αιτίαν»    κτλ.,   φ.   96\ 

19.  Κατήχ.  ιη'.  «Του  αύτου  περί  τής  αγίας  και  φωτοειδούς 
μεταμορφώσεως  του  θεού  και  σωτήρος  ημών».  Άρχ.  «Ιδού  πά- 
λιν ήμιν  εορτή»   κτλ,,   φ.    101*. 

20.  Κατήχ.  κα'.  «Του  αυτού  περί  τής  αγίας  και  πανσέτττου 
και  μακαρίας  κοιμήσεως  τής  πανάγνου  δεσποίνης  ημών  Θεοτόκου, 
χαΐ  νοητή  αυτής  ομιλία  περί  του  ές  αυτής  άρτου  τής  ζωής».  Άρχ. 
«Ιδού  ή  πάνσεπτος  καΐ  πανσέ^αστος»    κτλ.,  φ.    103^^. 

21.  Κατήχ.  κβ'.  «Του  αύτου  εις  τήν  άγίαν  άποτομήν  τής 
πα^^ολβίου    κάρας    του  τιμίου    προφήτου    προδρόμου  και  βαπτιστοΰ 


342  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ελλ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Ιωάννου,  χαΐ  πβρί  θείας  μαχροθυμίας  καΐ  περί  υπομονής».  Άρχ. 
€^Δρα   θ8ου    καΐ    δβσπότου    πρώτον    υμνήσω  μαχροθυμίατν»  χτλ,^ 

φ.    107«. 

22.  Κατήχ.  χγ'.  «Του  αυτού  εις  τό  πάνσετυτον  χαί  θβΓον  γε- 
νεθλιον  της  πα'/αμώμου  χόρης  χαΐ  θεομήτορος•  έν  ω  σονεπλά- 
χησαν  χαΐ  παραινέσεις  ωφέλιμοι».  Άρχ.  «Ιδού  έτέχθη  ήμΐν  σή- 
μερον»  χτλ.,  φ.  ΙΙΟί^. 

22.  Κατήχ.  χδ'.  «Του  αυτού  εΙς  τήν  εϊσοδον  τήν  έν  τω  ναω- 
της  θεομήτορος,  καΐ  δτι  τους  προεπταιχ<5τας  άπογινώσκειν  ου  χρή,. 
αλλ*  ευελπιστως  οτη'στασθαι».  Άρχ.  «Δεύτε  χαΐ  αύθις  συνήθως 
συνάχθητε»  χτλ.,  φ,  112^.  Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου  (φ.  115^} 
γράμμασιν  έρυθροΤς  υπάρχει  το  σημείωμα  τούτο*  «Τέλος  συν  θεδ> 
βίβλου  πρώτ(ης)  των  κατηχήσεων,  τεσσάρας  χαΐ  είκοσι  φέρουσα 
κατηχήσεις,  ήγουν  εις  έορτάς  καΐ  ει;  τήν  Άγίαν  Νηστείαν  άπό- 
της  Κυριακής  προ  της  Χρίστου  γε^/νήσεως  και  μέχρις  εισόδου  ναοί^ 
της  πανάγνου  δεσποίνης  ημών  Θεοτόκου :  -  "Αρχεται  συν  θεώ  ή 
δευτερεύουσα  βίβλος  άπ'  αυτής  της  Κυριακής  της  των  Άγίω> 
Πάντων  και  μέχρι  Κυριακής  εκείνης  τής  του  Άσωτου,  φέρουσα 
κατηχήσεις  τριάκοντα  και  δύο». 
Βιβλίον    δεύτερον. 

1.  «Κυρ.  α'  των  Αγίων  Πάντων  κατήχησις  α'.  Νεοφύτου- 
πρεσβυτέρου,  μονάχου  και  εγκλείστου,  περί  καρδιών  διαφοράς,  χαί 
δτι  τα  πρόσκαιρα  τά  αίώνια  προεικονίζουσι,  καΐ  περί  τών  Αγίων 
Πάντων  ευσύνοπτα».  Άρχ.  «Ό  καρδιογνώστης  τάς  τών  καρδιών 
ημών  διαφοράς»    κτλ.,  φ.  115^. 

2.  Κατήχ.  β'.  «Του  αύτου  περί  του  αρχαίου  κάλου,  καΐ  αύθις 
περί  του  αρχαίου  κάκου,  εΤτα  περί  του  νέου  κάλου,  και  αυ&ις  πά- 
λιν περί  του  νέου  κάκου».  Άρχ.  «Ει  άσπαστόν  ύμΤν  περί  του- 
άρχαίου  κάλου»   κτλ.,  φ.    120°^. 

α.  Κατήχ.  γ'.  «Του  αύτοΰ  περί  άπατης  και  γαστριμαργίας. 
άφ'  ων  ό  θάνατος  και  άφ'  ών  του  Παραδείσου  πετττώκαμεν,  καΐ 
περί  αγίων  πατέρων».  Άρχ.  «Ει  κατέχετε  περί  ών  τή  "ϊ^βρ^ρχη^ 
κυία»   κτλ.,  φ.    123^. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  343 


4.  Κατήχ•  δ'.  €Τοϋ  αυτού  περί  πορνείας,  ήτις  καΐ  έστΙ  γα- 
στριμαργίας  μεν  θυγάτηρ,  αναισθησίας  δε  μήτηρ  χαι  μολυσμών 
πολυτρόπων  έχροή  χαΐ  έτερων  χαχών».  Άρχ.  ιΜή  φορτιχόν  ύμιν 
έπιφαίνηται»   χτλ.,  φ.   127°^. 

5.  Κατήχ.  ε'.  «Του  αύτου  περί  των  ε'  της  γαστριμαργία; 
χαι  της  πορνείας  άποχυημάτων,  ήγουν  αναισθησίας,  κλεψιάς,  ψεύ- 
δους, έπιορχίας  χαι  φιλαργυρίας > .  Άρχ.  «Επειδή  περί  των  δύο 
Μαινάδων  κτλ.,  φ.   ΙΒΙ^'. 

6.  Κατήχ.  ς'.  €Του  αύτου  περί  δρχου  καΐ  φιλαργυρίας  καΐ 
ΤΓερΙ  τούτων  γραφικαι  μαρτυρίαι».  Άρχ.  «Τριάδος  ύπεραγίου  δεη- 
θωμεν»,  φ.    134°*. 

7.  Κατήχ.  ζ'.  «Του  αύτου  περί  άκηδίας  και  οργής  και  λύττης 
χαι  περί  της  τούτων  διαφοράς».  Άρχ.  «Περί  άκηδίας  και  οργής» 
χτλ.,  φ.    138^ 

8.  Κατήχ.  η'.  «Του  αύτου  περί  τής  η'  Κυριακής  και  περί 
του  Δός  μερίδα  τοις  ζ!  καί  γε  τοΐς  οκτώ».  Άρχ.  «Επειδή  ταΐς 
παρελθούσαις  επτά  ΚυριακαΤς»   κτλ.,  φ.    14 Ρ. 

9.  Κατήχ.  θ'.  «Του  αύτου  εις  τήν  έννάτην  Κυριακήν  καΐ  περί 
τών  εννέα  και  έννενήκοντα  εννέα  παραβολικώς  περί  μετανοίας 
"ροβάτων*,  φ.   145°'. 

10.  Κατήχ.  ι'.  «Του  αύτου  εις  τήν  ι'  Κυριακήν  και  περί 
οεχάδων  τιμής  του  βροτησίου  γένους».  Άρχ.  «Τμεΐς  μεν  ως  φιλό- 
λογοι» κτλ.,  φ.  148^. 

11.  Κατήχ.  ια'.  «Του  αύτου  εις  τήν  εα'  Κυριακήν,  καί  περί 
των  δνδεκα  μα&ητών,  και  περί  των  μετά  τήν  ένδεκάτην  ώραν 
εργατών,  ων  δει  μιμεΤσίΙαι  τήν  πίστιν  και  άδιστάκτως  προστρέχειν 
τή  μετο'^οία».  Άρχ.  «Ή  ένεστώσα  Κυριακή  απαιτεί >  κτλ.,  φ.  153^. 

12.  Κατήχ.  ιβ'.  «Του  αύτου  είς  τήν  δωδεκάτην  Κυριακήν,  καί 
περί  τίνων  δωδεκάδων  διαφόρων,  ων  ή  άνάμνησις  τοΐς  προσέχουσι 
πάνυ  ωφέλιμος».  Άρχ.  «Ουδέν  τω  κωλυσον  ήμας»  κτλ.,  φ.  155^^. 

13.  Κατήχ.  ιγ'.  «Του  αύτου  περί  της  ακολουθίας  τής  άπο- 
χάρσεως  και  τής  του  κόσμου  άποταγής».  Άρχ.  «Προσέχετε  λαό: 
μου  τω  νόμω»    κτλ.,  φ.    159°^. 


344  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΑΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


14.  Κατήχ.  ιδ'.  «Του  αυτού  δίς  τα  έξης  των  ρηθέντων  τξ 
ζαρβλθουση  Κυριαχ^,  καΐ  περί  της  έννοιας  της  άποχάραβως».  *Αρχ. 
€Βούλομαι  συν   θεώ  τα  έξης>    κτλ.,   φ.    161^. 

15.  Κατηχ.  ιη'.  €Του  αυτού  περί  του  έπί&υμητικου  της  ψυ- 
χής, καΐ  τίς  μεν  ή  λογική  έπΐι^υμία,  τίς  δέ  ή  άλογος».  *Αρχ. 
€Μικρά  περί  του  λογικού  διαλεχθέντες»,  φ.    166^. 

16.  Κατηχ.  ιθ'.  €Του  αύτου  περί  του  θυμοειδους  μέρους  της 
ψυχής,  και  δτι  καλώς  και  χρησίμως  προς  θεόν  ήμΤν  ό  θυμός  έπε- 
δόθη».  Άρχ.    ι'Ίστε  δτι  έν  ταΤς  παρελθούσαις»  κτλ.,  φ.  169?. 

17.  Κατηχ.  κ'.  «Του  αύτου  άνακεφαλαίωσις  περί  του  λογικού, 
του  έπι&υμητικου  και  του  θυμοειδους,  και  οροί  περί  των  αυ- 
τών». Άρχ.  «Επειδή  τρία  τα  περί  ψ'->χής  θεωρούμενα»  κτλ., 
φύλ.  172β. 

18.  Κατηχ.  κα'.  «Του  αύτου  περί  των  θείων  και  μεγάλων 
τεσσάρων  αρετών,  σωφροσύνης,  φρονήσεως,  δικαιοσύνης  και  ά^/- 
δρείας,    ών    φησι    χρησιμώτερον  ουδέν  έστιν  έν  βίω  άνθρώποις». 

Αρχ.    «Βούλομαι  συν   θεώ  σήμερον»   κτλ.,   φ.    176^. 

19.  Κατήχ.  κβ'.  «Του  αύτου  περί  φρονήσεως  και  ομόζυγου 
τής  σωφροσύνης».  Άρχ.  «Περί  ης  προδιειλέχθημεν  σωφροσύνης» 
κτλ.,  φ.    180^ 

20.  Κατήχ.  κγ'.  «Του  αύτου  περί  δικαιοσύνης,  και  δτι  μέγα 
και  θεΤον  ή  δικαιοσύνη*  άλλ'  ώσπερ  δι'  αναγεννήσεως  εδόθη  άν- 
θρώποις  τέκνα  γίνεσθαι  θεού,  όυτω  και  δι'  έργων  αγαθών  δέδο- 
ται  αύτοΐς  γίνεσθαι  δίκαιοι».  Άρχ.  «"^Ιστε  δτι  έν  ταΐς  παρωχη- 
μέναις  κτλ.,  φ.  18 3**. 

21.  Κατήχ.  κδ'.  «Του  αύτου  περί  ανδρείας  διττής,  ψ'^χής 
ήτοι  καΐ  σώματος,  και  δτι  έκάτεροι  μεν  χρήσιμοι  έν  καιρώ  αυτών, 
χρησιμωτέρα  οέ  ή  τη-  ψ'->χής>•  Άρχ.  «Τα  δύο  τών  αρετών  θεο- 
σύζευκτα>    κτλ.,    φ.    186°^. 

22.  Κατήχ.  κε'.  «Του  αύτου  εις  τα  έςής  τών  προλεχθέντων 
περί  ανδρείας,  και  άνακεφαλαίωσις  εις  τά  ρηθέντα  περί  τών  δ' 
θείων  αρετών».  Άρχ.    «Ει  και  μηδεις  ές  υμών»   κτλ.,   φ.  189*. 

23.  Κατήχ.   κ-'.    €Του  αύτου  καΐ  αύθις    περί  έτερων  δ'  της 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  345 

άρρητου    σοφίας   δωρεών,  ήτοι  βουλής,  ασφαλείας,  φρονήσεως  χαΐ 
?σχυος>.  Άρχ.  «Επειδή  οι  ασοφοι  ημείς»   κτλ.,  φ.    192°^. 

24.  Κατήχ.  χζ'.  «Του  αύτου  καΐ  αυ&ις  περί  των  της  αγίας 
σοφίας  άποφ&εγμάτων,  δι'  ων  και  απαντάς  προσκαλείται  προς  τήν 
τούτων  άκρόασιν».  Άρχ.  «Ακούσατε  μου  φησιν  ή  σοφία >,  φ.  195ί^. 

25.  Κατηχ.  κη'.  «Του  αύτου  εις  τά  έςής  των  ρηθέντων  τη 
παρελθούση  Κυριακή».  Άρχ.  «Ίστέον  δτι  έλέγομεν»,  φ.  198!^-199Ρ. 

26.  Κατήχ.  κθ'.  «Του  αύτου  βραχέα  περί  υπακοής,  εγκρά- 
τειας τε  καΐ  υπομονής  και  ταπεινώσεως>.  Άρχ.  «Έν  ταΤς  παρ- 
ελθούσαις  ημών  κατηχήσεσι»   κτλ.,  φ.   201°^. 

27.  Κατήχ.  λ'.  «Του  αύτου  περί  προεστώτων,  και  περί  τής 
ευχής  Έζεκίου  του  βασιλέως».  Άρχ.  «Μικρά  τη  παρελθούση 
Κυριακή    περί  αρχομένων»   κτλ.,   φ.    204". 

28.  Κατήχ.  λα'.  «Του  αύτου  εγκλείστου  περί  του  Φαρισαίου 
χαι  του  τελώνου,  καΐ  δτι  ράδιον  ή  μεταβολή».  Άρχ.  «Επειδή 
χάριτι  θεία  διηνύσαμεν»   κτλ.,  φ.   209". 

29.  Κατήχ.  λβ'.  «Του  αύτου  περί  του  άσωτου,  και  δτι  άπο- 
γινώτχειν  ου  δεΓ,  άλλ'  έπιστρέφειν  γνησίως,  και  τι  έστιν  αρχή 
μετανοίας».  Άρχ.  «Καλδν  συν  θεώ  ήδη  τέλος  ό  τελευταίος  ημών 
λόγος»   κτλ.,    φ.   212-216. 

371.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιη'  έκατονταετηρίδος,  εκ  φύλλων 
23,  μήκους  0,195,  πλ.  0,146.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμ- 
μών 19  (0,15X0,095). —  «Διήγησις  τών  συμβάντων  έν  Μολδαβία 
έν  έτε^  1716  έπι  τής  ^^•  ηγεμονίας  του  υψηλοτάτου,  γαληνότατου 
και  θεοφρουρήτου  αύθέντου  και  ήγεμόνος  πάσης  Μολδοβλαχίας 
χυρίου  κυρίου  Ιωάννου  Μιχαήλ  Τακοβίτζα  βοεβόδα».  Άρχ.  «Έν 
έτει  σωτηρία)  1716  πολέμου  γενομένου  μεταξύ  Τούρκων  τε  και 
Γερμανών»   κτλ.  £.  Ιιβ^Γ&ηά,  Έλληνικόν  έπιστολάριον,  σ.  253  κέ. 

372.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
71,  μήκ.  0,195,  πλ.  0,14.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμ- 
μών 24  (0,155X0,105).  —  «Φιλοκαλία  έκ  τών  Ώριγένους  βι- 
βλίων εις  τίνα  τών  άπορων  τής  θείας  Γραφής,  συλλεγεΤσα  παρά 
τών  αγίων  πατέρων  ημών  καΐ  διδασκάλων  Βασιλείου  του  μεγάλου 


346  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


χαΐ  Γρηγορίοϋ  του  θεολόγου».  Έν  τω  έσχάτω  φυλλω  προσετέθτ} 
«Ευχή  εις  αδελφότητα*. 

373^  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  36,  μψ.  0,193,  πλ. 
0,137.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  18  (0,15X0,10). 
Έγράφη  ετει  171 7-ω.  "Ένδον  της  πρώτης  πινακιδος  έπΙ  φύλλου 
τινός  έξ  άρχης  άγραφου  ύπάρχουσι  δύο  σημειώματα*  α')  €Καί  τόδε 
συν  τοις  άλλοις  Παναρέτου  ιερομόναχου  Άγιωταφύτου  > .  β')  «^Αψο' 
[=1770]  άπριλλιου  ιε'  άπηλθε  προς  Κύριον  ό  κοινός  ημών  δεσπότης 
κύριος  ΈφραΙμ,  και  τη  ιζΌ  του  αύτου  μηνός  έλαβε  τον  θρόνον  ό  Πτο- 
λεμαίος κυρ  Σωφρόνιος,  καΐ  τη  δτΐ  του  ιουνίου  έμάθομεν  τον  θά- 
νατον του  άοιδι'μου  παρά  τοΤς  Άρμενίοις•  ούτινος  ή  μνήμη  αιώνιος». 

1.  «Κοσμάς,  ελέω  θεού  πατριάρχης  πρώην  Κωνσταντινου- 
πόλεως, πασι  τοΐς  έντυγχάνουσι  τω  παρόντι»  κτλ.  Άρχ.  «Άνι'- 
σως  και  υπέρ  παντός  αγαθού»   κτλ.,  φ.   1-2. 

2.  «Του  παναγιωτάτου  πατριάρχου  πρώην  Κωνσταντινουπό- 
λεως κυρίου  Κοσμά,  του  χρηματίσαντος  ύστερον  ποιμήν  και  προ- 
στάτης της  των  Άλεςανδρέων  άγιωτάτης  εκκλησίας,  έγχειρίδιόν 
περί  των  πρωτείων  του  πάπα,  δτι  μήτε  οι  κανόνες  των  νόμων, 
μήτε  ό  λογαριασμός  του  δίδει  να  τά  έχη,  καθώς  κρατουσιν  οι 
Τωμάνοι,  άλλα  άρπακτικώς  θέλει  να  τά  χραται».  Άρχ.  «Δεν  εΤναι 
άλλο,  διά  τό  όττοΐον  λέγουσιν  οι  Τωμάνοι»  κτλ.,  φ.  3-36.  Έν 
τω  έσχάτω  φυλλω*  «Συνετέθη  τό  παρόν  έγχειρίδιόν  έν  δρει  τω 
Σιναίω,   έν  έ'τει  σωτηρίω  ^αψιζ*Ρ  κατά  μήνα  άπρίλλιον». 

374.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  112,  μήκ.  0,185,  πλ. 
0,135.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30  (0,151X0,105). 
Έγράφη  περί  τό  πρώτον  τέταρτον  της  ιζ'  εκατ. —  Καίσαρος  Ογθ- 
ΐΏοηίηί  λατινικαί  τίνες  συγγραφαί,  ων  ή  έσχατη  έπιγέγραπται 
ΤΓ&οΙαίιΐδ  άβ  ίοπηίδ  βΙβιηβηΙοΓαιη. 

375.  Τεύχος  μεμ^ράνινον  έκ  φύλλων  100,  μήκ.  0,18,  πλ• 
0,135.  Έγράφη  ετει  1077-ω.  Έν  τη  όπισθία  σέλίδι  του  70-οί^ 
φύλλου  υπάρχει  σημείωμα  τι  της  ις'  έκατονταετηρίδος,  ου  τό  κύ- 
ριον μέρος  έχει  οϋτως•  €-|-  Εσταχωθη  τοπαρόν  βεβλήον  τοϋ 
Προδρόμου    δηα    σηνδρομής  καΙ  έςοδος  του  παπα  κ(υρίο)υ  Πάνα- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  υΕΡΟΙΟΛΧΜΩΙϊ•  347 


ρ]ώτη  του  α'}Όθϋ  σαχηλήον  και  ύτης>   κτλ. — Επιγραφή•    «Διά- 
ταξες   συν    θεώ  γενομένη    παρά  Μιχαήλ  π(α)τρι(κίοϋ)  ανθυπάτου, 
χριτου  έπΙ    του  ίπποδρόμ(ου)    και    του    βήλου,    του  Άτταλειάτου, 
έιτί  τω  παρ'  αύτου    συστάντι    τυτωχοτροφείω    και  τω  [χοναατηρίω. 
ζαθώς    όφείλβι    τελεΐσθαι    τα  έπ'  αύτοΓς  αχρις  αΙώνος,  εις  δόξαν 
ττατρός,  υίου  και  αγίου  π^>(εύ|χατο)ς>.  Άρχ.  €  Χάρις  τω  πτηα  δυ- 
'^μένω»  κτλ.  Το  δλον  χείμενον  της  διατάξεως  ταύτης  έξέδωκε  τύποις 
έξ  αύτου  τούτου  του  κωδικός  Κωνσταντίνος  ό  Σάθας  [Μεσαιωνική 
βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  1-69.  Πρβλ.  \ν.  Νίβδβη,  ϋίβ  ϋίαΐαχίδ  άθδ 
ΜίοΙίΛθΙ  ΑΐϋαΙβί&Ιθδ  νοη  1077.  8βηα  1894],    δστις   καΐ  περιέ- 
γραψεν    αυτόν    ούτω    (σ.  ιζ')•    «Το  πολύτιμον  τούτο    χειρόγραφον 
αποτελείται  έκ  πεντήκοντα  εννέα  όκταδίων  και  ενός  τετραδίου  μεμ- 
βράνης ογδόου  σχήματος,  ή  σελίδων  έν  συνόλω  200.  Έκ  του  δε- 
κάτου   όκταδίου    έλλείπουσι    σελίδες   δώδεκα,  πιθανώς  ως  άγραφο; 
άποχοπεΤσαι,  διότι    ή  συνέχεια    του  κειμένου    δεν  φαίνεται  διακο- 
πτόμενη.  Έκ  του  εικοστού    έλλείπουσι    δύο  φύλλα,  έξ  ων    το  εν 
ϊσως    αγραφον,    το  δ'  Ετερον    γεγραμμένον,    ως  επερχομένου    του 
χάσματος  του  έν  τη  πάρούση  έκδόσει  (σ.  47)  σημειουμένου.  Κα: 
έκ  του  τριακοστού  δε  άφηρέθησαν  δυο  φύλλα,  ίσως  άγραφα.   Τω 
δε  τελευταίο)    έςηκοστω,  τετραδίω  δντι,  επισυνάπτονται  δυο  φύλλα 
άγραφα.  Ό  κώδηζ  [βίο]  γέγραπται  δια  της  αυτής  χειρός  και  φέρει  δύο 
προσεπικυρώσεις  αυτογράφους  του  Άτταλειάτου,  έξ  ων  μιας  συν  τω 
τέλει  του  κειμένου  παρατιθέμεθα  πανομοιότυπον  λιθογράφημα*  αϊ  δέ 
μετά  την  καταγραφήν  των  αφιερωμάτων  προσθήκαι,  τάς  οποίας  όμοίω; 
λιθογραφουμεν,  εγράφησαν  ολίγον  μετά  τήν  θανήν  του  Άτταλειάτου». 
37Θ.    Τεύχος    χάρτινον    της   ιη'  έκατοντ.   έκ  φύλλων   122, 
μήκ.   0,175,  πλ.   0>12.  ^Ην  δέ  τούτο   ιΈκ  των    του  Παναρέτου 
Τοδίου>. — Επιγραφή•   «Έκλόγιον  πάνυ  ώφέλιμον  τοις  τά  του  κό- 
σμου άποταςαμένοις > .    Μεταξύ    των  σελίδων    11ΐβ-113β  ό  αρχι- 
μανδρίτης Νεόφυτος  ό  Τόδεος,  επίτροπος  πατριαρχικός  έν  Ίεροσο- 
λύαοις,  εγραψέ  τινοι    χρονικά    σημειώματα    (1759-1765),    άτινα 
και  έχουσιν  ούτως  ^•  «Έν  ετει  ^αψνθπ»  [=1759]  Οκτωβρίου  Α'^  πα- 

*  Π3ρα)νείπονται  ώδε  τά  γραμμιβτιτ,ά  του  Νεοφύτου  σ^ άλματα. 


338  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ματος  'Ιωάσαφ  μοναχός,  εις  τους  ^ατς'  χρόνους  άπό  τήν  ενσαρχον 
οίκονομίαν  μετεφράσθη  δε  εις  χοινήν  γλώτταν  ύπό  Μελετίου  το5 
Συρίγου  με  παρακίνησιν  του  έκλαμπροτάτου  και  θεοσεβεστάτου  αύ- 
θεντός  πάσης  Μολδοβλαχίας  κυρίου  Ίωχ/νου  Βασιλείου  βοεβόνδα». 

366.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  εκατ.  έκ  φύλλων  115,  μήκ. 
0,20,  πλ.  0,15δ.  Έν  τη  προσ&ία  σελίδι  του  1-ου  φύλλου•  «€οη- 
νβηίαδ  ιηοη&δίβΓϋ  8.  Μ&Γΐίηί  ΟΓά.  8.  Ρ.  Ββηβ(1.  ίη  δίΐΟΓ&ιηβηΙίδ 
Ρ&ηοηί&β».  — Επιγραφή•  « ΟοιηιηβηΙ&παδ  ίη  Μεγοι  Τ.  Ο.  ρ&ιΐί- 
Ιίοηβδ  ΓΐιβΙοηοαδ». 

367.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιθ'  εκατ.,  διμερές,  έκ  φύλ).ων 
124.  —  οί')  «Εισαγωγή  εις  τήν  ήθικήν  θεολογίαν».  Άρχ.  «Πας 
άνθρωπος,  δστις  μετά  προσοχής  τίνος  έςηρεύνησε  τα  ενδόμυχα 
της  ψυχής  του>  κτλ.  Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου*  «^αωζζ'  [= 
1867]  αύγούστου  15  εγραφον  έν  τη  θεολογική  Σχολή  των  Ιερο- 
σολύμων. Σωφρόνιος  Εεροδ.  Λ(έσβιος)». — β')  ιΆπολογητική  χρι- 
στιανική υπό  του  ίεροδιδασκάλου  Ιερωνύμου  Μυριανθέως*.  Άρχ. 
«Δια  των  παρόντων  μαθημάτων»  κτλ. 

3Θ3.  Μαθηματάριον  χάρτινον  της  ιθ'  εκατ.  Έν  τω  έσχάτω 
φύλλω  του  3-ου  τετραδίου•  «Τέλος  και  του  τρίτου  Όλυνθιακου 
εις  τα  1832  άπριλίου  23.  παρά  διδασκάλου  Γαβριήλ  του  έν  τω 
του  Αγίου  Δημητρίου,  σχολείω  Κανάβη,  γραφθέν  δε  παρά  του 
κυρίου  Μιχαήλ  Γεωργιάδου». 

3ΘΘ.  Τετραευαγγέλιον  μεμβράνινον  της  τρίτης  και  δεκάττ]; 
έκατονταετηρίδος,  μήκους  0,19,  πλ.  0,143.  Τό  κείμενον  μονό- 
στηλον  έκ  γραμμών  21.  Φύλλα  χάρτινα  της  ιε'  εκατ.  1,  2,  74- 
80  και  275-278.  Τό  κατά  Λουκαν  εύαγγέλιον  άκέφαλον,  άρχό- 
μενον  άπό  των  λέξεων  €  -  -  σαν  δε  δίκαιοι  αμφότεροι  ενώπιον 
του  θεού»    κτλ. 

370.  Τεύχος  μεμβράνινον  έκ  φύλλων  223,  μήκους  0,182, 
πλ.  0,152.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  23  (0,157  Χ 
0,09)*  έγράφη  δέ,  καί)ά  φαίνεται,  περί  τήν  αρχήν  της  τρίτης  και 
δεκάτης  έκατονταετηρίδος.  Τό  τεύχος  τούτο  υπέστη  βλάβας  ούχ 
ολίγας,  αφαιρεθέντων  ές  αυτού  και  φύλλων  και  τετραδίων  ίκχ/ω^, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  349 


τον  δέ  Προφήτην  Ήλίαν  έκ  βάθρων  εσωθεν  /ΛΪ  εξω&εν  έ|ΐερε}ΐ.έ- 
τ:σα,  χαΐ  τά  δώματα  έπλακόστρωσα,  χαΐ  έν  Ιερουσαλήμ  τον  "Αγιον 
Βασίλεεον  έκ  βάθρων  ανήγειρα•  όμου  καΐ  το  δσπήτιον  το  κατέναντε 
της  Άγιας  Πόρτας  καΐ  άλλα  πολλά  οικήματα  καΐ  μονύδρια  έμερέ- 
μέτισα'  καΐ  υλην  πολλήν  δια  το  μοναστήριον  τοδ  Σταύρου  ετοίμασα. 
ΚαΙ  ταύτα  δια  της  του  παντοδυνάμου  θεού  βοηθείας,  άνευ  ζημίας 
χαί  γογγυσμου  έτελείωσαν    αυτός  γάρ  έστιν  ό  ειπών  "χωρίς  έμου 
οϋ  δύνασθε    ποιεΓν   ουδέν".  Έν  τούτοις  τοΓς  καιροΤς  και  ή  περι- 
|3(ίητος  εκκλησία  της  αγίας  Ναζαρέτ  έκ  βάθρων  ωκοδομήθη,  όμου 
ζαΐ  ό  έν  τη  Νεαπόλει    ναός    του   αγίου    Δημητρίου  άνηγέρθη•  τά 
είοδα  δέ  τούτων    απάντων    εδόθησαν    από    τήν  έλεημοσύνην  των 
φιλελεημόνων  προσκυνητών  του  παναγίου  καΐ  Ζωοδόχου  Τάφου  καΐ 
παρά  των  κοπιώντων  και  διηκονούντων  [δίο]  πατέρων  καΐ  αδελφών, 
ους  ό  Κύριος  ελεήσει  έν  τη  φρικτή  ήμερα  της  άνταποδόσεως.  Εις 
αυτά  δλα  έκοπίασε  και  ό  γέρων  Τιμόθεος,   ως  γνήσιον  τέκνον,  και 
ας   έχει  τήν  ευχή  ν  του  μακαριωτάτου  καΐ  δλης  της  αδελφότητας• 
μόνοι  τινές    φθονεροί    ούτε  έβοήθησαν,   ούτε  ευχαρίστησαν   δμως 
έμειναν  έντροπιασμένοι  και  αμέτοχοι  του  μισθού  τών  κοπιασάντων 
και   βοηθησάντων  αδελφών,  κατά  το  λόγιον  τό  λέγον  *' μόνος  στε- 
νάζει του  σκότους  ό  προστάτης".   Έξωδεύθησαν  δέ  εις  αυτά    δλα 
σχεδόν  εκατόν  πεντήκο^/υα  πουγγεΐα  εις  χρόνους  ολόκληρους  πέντε. 
^αψςεΗ»  [1765],   κατά   μήνα]  ιούλιον.   •{•  Ό  αρχιμανδρίτης  και  επί- 
τροπος   του  μακαριωτάτου    Νεόφυτος  Τόδιος».  — Έν  τώ   114-ω 
φύλλω  υπάρχει  δτερον  σημείωμα    περί  τίνος    έτει   1786-ω  γενο- 
μένης έν  Ίεροσολύμοις  πυρκαϊάς*  τούτο  δέ  τό  σημείωμα  κατεχω- 
ρίσθη  έν  τοις  Άναλέκτοις,  τ.   IV,  σ.    59. 

377.  «Είρμολόγιον  συν  θεώ  άγίω,  περιέχον  πάσας  τάς 
καταβασίας  τών  δεσποτικών  και  θεομητορικών  εορτών,  κατά  τήν 
νέαν  μέθοδον  έξηγηθέν  παρά  Γρηγορίου  πρωτοψάλτου  της  Μεγά- 
λης Εκκλησίας».  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  155,  μήκ.  0,176, 
πλ.   0,118. 

373.  €Κεκραγάρια  κατ  ήχον  παλαιά,  ατινα  έξηγήθησαν 
παρά  του  μακαρίτου  κύρ  Πέτρου  Δαμπαδαρίου».   Τεύχος  χάρτινον 


350  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


έκ  φύλλων  66,  μψ»   0.174,  πλ.   0,122.  Έγράφη  περί  το  τέλος 
τη;  ιη'  έκατονταετηρίδος. 

37Θ.  Άναστασεματάριον  χάρτινον  έχ  φύλλων  110,  μήκους 
0,172,  πλ.  0,118.  Έγράφη  περί  τό  τέλος  της  ιη'  έκαττονταετη- 
;^•δος. —  α')  €Άρχή  συν  θεώ  άγίω  των  σημαδιών  της  μουσικής  τέ- 
χνης» κτλ.,  φ.  1-8.  —  β)  «Αρχή  συν  θεώ  άγίω  του  Άναστα- 
σιματαρίου  έκ  του  παλαιού»,  φ.  9-96. — γ')  «Πολυέλεος  κυρ  Πέ- 
τρου λαμπαδαρίου  του  Πελοποννησίου». 

380.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  105,  μήκ.  0,175,  πλ. 
0,23.  Έγράφη  ετει  1826-ω.  Επιγραφή•  €Είρμολόγιον  το  μέγα 
καΐ  καλοφονικόν  παρά  διαφόρων  ποιητών  παλαιών  ται  και  νέων, 
περιέχον  τους  ειρμούς  απαντάς».  Έν  τω  έσχάτω  φύλλω•  €Και 
τώδε  συν  τοΤς  άλλοις  έκ  τών  του  έμου  διαχειρός  Μιχαήλ  του  ποτέ 

*  Χ  Δημητρίου    πεκριτζΐ    ως  καιαύτου  ηγράφη  έτος  1826  φευρουα- 
ριου   25». 

381.  Άνθολόγιον  εκκλησιαστικής  μουσικής  έκ  φύλλων  240, 
μήκ.  0,17,  πλ.  0,127.  Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιθ'  έ/ατοντ. 
Επιγραφή*  «Αρχή  συν  θεώ  άγίω  της  παρούσης  άν&ολογίας, 
ήτις  περιέχει  άπαντα  τα  νέα  μα  βήματα,  ές  ων  το  παρόν  έστι 
σύνι)εσις  κυρ  ΙΙέτρου  λαμπαδαρίου  της  του  Χρίστου  Μεγάλης 
Εκκλησίας». 

382.  Άν&ολόγιον  εκκλησιαστικής  μουσικής  έκ  φύλλων  64, 
μήκ.  0,17,  πλ.  0,111.  Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ΐιΚ  έκα- 
τονταετηρίδος. — α')  «Έκ  τών  του  Δανιήλ  ιεροδιακόνου  Κυ&ηραίου. 
Λοςολογίαι  συν  θεώ  άγίω  κατήχον,  αϊτινες  συνετέθησαν  παρά  κυρ 
Ίακώ|3ου  πρωτοψάλτου  > . — (3')  «Κεκραγάρια'  σύνθεσις  κυρ  'ίακώ|3ου 
πρωτοψάλτου  κατηχων». — γ')  «Πολυέλεοι  ψαλλόμενοι  εις  τάς  έορ- 
τάς  της  Θεοτόκου•   σύνθεσις  κυρ   Πέτρου  Μπερεκέτη». 

383.  «Αρχή  συν  θεώ  άγίω  του  Άναστασιματαρίου,  συν- 
τ3ί)έν-ος  κατά  το  ϋφος  της  του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας  παρά 
του  μουαικολογιωτάτου  λαμπαδαρίου  κυρ  Πέτρου  του  Πελοποννη- 
σίου  έπ'  ώφελ(ε)ία  τών  χριστιανών».  Φύλλα  χάρτου  75,  μήκους 
0,172,  πλ.    0,117.  Έγράφη  περί  τήν  αρχήν  της  ιθ' έκατοντ. 


^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΙί.  351 


•.  Τεύχος  χάρτενον  τη;  ιη'  έκατονταετηρίδος  (μήχ.  0,17, 
πλ.  0,12)  έχ  σελίδων  107.  —  α')  «Νομοκάνων  συν  θεω  άγίω». 
Άρχ.  «Ό  δεχόμενος  τους  λογισμούς  των  ανθρώπων  οφείλει  εΤναι» 
κτλ.,  σελ.  1. — β')  «Κανόνες  των  αγίων  Αποστόλων,  Βασιλείου  καΐ 
των  Συνόδων»,  σ.  17. — γ')  «Έρωταποκρίσεις  του  άγιωτάτου  πα- 
τριάρχου Αλεξανδρείας  κυρίου  Μάρκου»,  σ.  72.  Μετά  το  πέρας 
του  κειμένου*  «Πληρώσας  εΤπόν  σοι,  Χριστέ*  δόςα  πρέπει.  Το 
^^όμιμον  εΐληφεν  ωδε  νυν  τέρμα.  Κύριλλος  ιερομόναχος  έγραψε 
τοΰτο».  — δ')  Εύχαι  τέσσαρες,  σ.  104. 

335•  «Κανόνες  περί  της  κατά  μέρος  συντάςεως  έκαστου 
των  του  λόγου  μερών».  Άρχ.  «Γραμματική  έστι  τέχνη  του  ορθώς 
λαλεΤν  και  γράφειν  διδακτική».  Σελίδες  178.  Χάρτης  μήκ.  0,168, 
πλ.  0,119.  Έν  τη  172-α  σελίδι*  «Και  τόδε  σύν  τοις  άλλοις 
Παγκρατίου  ιεροδιακόνου  Ίωαννίδου  του  έξ  "Ανδρου.  Έγράφη  διά 
χειρός  αύτου  κατά  το  αω&'  [=  1809]  σεπτεμί3ρίου  ιε',  έν  τη 
σχολή  των  Κυδωνιών  μαθητευομένου». 

386.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκ.  0,165,  "λ.  0,12δ)  έκ  φύλ- 
λων 355,  ων  το  κείμενον  έν  μια  τών  σελίδων  εκάστη  δίστηλον 
έκ  γραμμών  22  (0,105X0,07)*  κατά  δε  το  προς  τω  τέλει  αύτου 
πασχάλιον  έγράφη  έ'τει  1481  ή  148 2 -ω.  "Ένδον  της  πρώτης  πινα- 
κίδος  υπάρχει  φύλλον  έν,  δπερ  εξ  αρχής  ην  άγραφον  τοι^το  δμως 
τη  ιζ'  έκατονταετηρίδι  περιέλαβεν  έν  έαυτώ  το  σημείωμα  τοΰτο• 
«Εκ  τών  του  Δημητρίου  Άρακλεινοΰ  και  κελάρου  της  Μεγάλης 
του  Χρίστου  Εκκλησίας».  Και  πάλιν  έν  τη  προσθία  σελίδι  του 
1-ου  φύλλου•    «"{•  Δημητρίου  του  άπό   Περίνι)ου  πόλεως». 

1.  Ψαλτήριον  άκέφαλον  μετά  καθισμάτων,  τροπαρίων  και  ευ- 
χών άρχεται  δε  νυν,  ως  έχει,  άπό  του  τέλους  ευχής  τίνος  άνα- 
γινωσκομένης  μετά  τον  η'  ψαλμόν  «  -  -  -  του  σου  προσώπου 
το  κάλλος  το  άρρητον  συ  γάρ  εΤ  το  άληθινόν  φώς  το  φωτί^ον 
τά  σύμπαντα»  κτλ.,  φ.    Ρ. 

2.  «Στίχοι  ίαμ|3ικοι  είς  τήν  ύπεραγίαν  ^ζοτόλΟΊ-  ποίημα  του 
έν  άγίοις  πατρός  ημών  κυρου  Μάρκου  του  Ευγενικού,  μητροπο- 
λίτου Εφέσου».  Άρχ.    «Ή  τών  Χερου|3[μ  υπερανωκισμένη »  κτλ., 


352  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


φ.   60?.  Είτα   «εις  τον  μέγαν  'Ονούφριον  του  αύτου»  τετράστιχον, 
ου  ή  αρχή•    €Τήν  των  χαλών  γύμνωσαν  ήμφίεσμενον»    κτλ. 

3.  «Γενναδίου  πατριάρχου  του  Σχολαρίου•  οι  υπόλοιποι  της 
άχολου&ίας  του  ημερονυκτίου  ψαλμοί  ετέθησαν  ενταύθα,  των  ευχών 
μένων  έκλεγεισών>.  Άρχ.  «Έν  ταΤς  έκκλησίαις  το  εθος  το  περί 
ταύτας  κρατείτω»   κτλ.,  φ.   6 Ρ. 

4.  «Ώρολόγιον  συν  θεω  άγίω,  περιέχον  την  άκολουθίαν  του 
νυχθημέρου,  άρχόμενον  συνήθως  άπο  του  Μεσονυκτικου.  Συν  Θε5> 
άνιστάμενος  εκ  του  υττνου  εχε  δια  στόματος  σου»   κτλ.,  φ.  82". 

5.  «Αρχή  συν  θεω  άγίω  των  άπολυτικοκοντακίων  του  δλου 
ένιαυτου»,  φ.    145\ 

6.  «Ακολουθία  εις  την  ύπεραγίαν  δέσποιναν  ημών  θεοτόκον, 
ή  λεγομένη  Ακάθιστος»,  φ.   220. 

7.  «θεόληπτου  Φιλαδελφείας  κανών  εις  τόν  κυριον  ημών 
Ίησουν  Χριστόν>.  Άρχ.  «Ίησου  γλυκύτατε  Χριστέ  >,  φ.   232". 

8.  «Κανών  δεσποτικός•  ποίημα  Δέοντος  του  δεσπότου>  εις 
ήχον    πλάγιον    δ'.  Άρχ.    «Της    μετανοίας    Ιησού    φιλάνθρωπε», 

φ.   235Ρ. 

9.  «Κανών  παρακλητικός  εις  την  ύπεραγίαν  θεοτόκον».  Άρχ. 
«ΠολλοΤς  συνεχόμενος»   κτλ.,  φ.  239?. 

10.  Άνθολόγιον  έκ  τών  δώδεκα  Μηναίων,  φ.  243-352. 

11.  Ευχή  «έν  τω  μέλλειν  κατακλίνεσθαι»,  ής  ή  αρχή• 
«Ύπεραγία  δέσποινα  θεομήτορ  δεόμεθά  σου>   κτλ.,  φ.  353". 

12.  «Περί  εορτών  μεγάλων  και  μικρών  και  μεσέων,  έν  αΤς 
δει  τον  μοναχον  άργεΐν  έκ  του  έργου  και  τών  νηστειών  καταλύειν 
εις  βρώσίν  τε  και  πόσιν».  Άρχ.  «Δει  ειδέναι  ως  τρεις  τάξεις 
κείνται  ενταύθα»   κτλ.,  φ.  354°^. 

13.  Πασχάλιον   τών  ετών  ^ςΦ^'-ςΙΡ^δ',  φ.   35δ'. 

387.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  167,  μήκους  0,168,  ττλ. 
0,117.  Έγράφη  έτει  1746-ω•  ην  δε  «Και  τόδε  προς  τοις  δλλοις 
Ιωάννου  Κωνσταντίνου  Νικολάου  βοεβόδα,  του  ευσεβέστατου  και 
μεγαλοπρεπέστατου  αύθέντου  ήμών>.  Επιγραφή*  «Οί  καρποί  του 
ςύλου    της  ζωής,  ων  πρώτος  εΤναι    ή   μονάς  και  τριάς  του  θεού, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  353 


δεύτερος  ό  έλθών  Μεσίας,  τρίτος  ή  του  Μεσιου  ενσάρκωσες  έν  τη 
γαστρί  Μαρίας  (ήτις  παρθένος  ην  καΐ  πρό  τόκου  καΐ  έν  τόκω  χαΐ 
μετά  τόκον),  τέταρτος  τά  πάθη  του  Μεσίου,  πέμπτος  ή  προσκύ- 
*/ησις  (όπου  γίνεται  παρά  των  χριστιανών  εις  τάς  εικόνας  του 
Χρίστου  και  των  αγίων  αύτου),  δκτος  τά  ύδατα  του  αγίου  βαπτί- 
σματος, όπου  φέρουσι  τον  άνθρωπον  εις  τους  ουρανούς•  συλλε- 
χθέ^/τες  παρά  του  ποτέ  έν  Βενετία  εβραίου  διδασκάλου  Νικολάου 
Στράδα,  μεταφρασθέντες  δε  παρά  ιατρού  Πετράκη  Δεπάστα  έν 
τω  ^αψμςΗ»  ετει  μαιω  η'». 

388.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
175,  μήκους  0,173,  πλ.  0,119.  Φύλλα  άγραφα-   155Ρ-157?. 

1.  «Κωνσταντίνου  Γορδάτου  Χίου  εκθεσις  συ^/οπτική  της  ίερας 
θεολογίας >.  Άρχ.  «Περί  πίστεως.  Ή  πίστις  έστι  θεολογική  αρετή» 
κτλ.,  φ.  Ι-Ιδδ^'. 

2.  «Του  σοφωτάτου  μονάχου  Νικηφόρου  του  Βλεμίδου  διδα- 
σκαλία προς  τους  μοναχούς  του  ανεγερθέντος  παρ'  αύτου  φροντι- 
στηρίου* περί  πίστεως».  Άρχ.  «Τοις  όσίοις  του  δεσπότου  Χρίστου» 
κτλ.,  φ.  158-175. 

38θ•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  72,  μήχ. 
0,132^  πλ.  0,122.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  16 
(0,125X0,08).  —  [Μελετίου  μητροπολίτου  Αθηνών]  «περί  του 
πώς  δεΤ  όμιλίαν  συγγράφειν».  Άρχ.  «Μέλλουσιν  όμιλίαν  γράφειν» 
κτλ.  Τέλος•   «είτα  ότέ  μεν  ούτως,  ότέ  δε  άλλως  έπικουρίαν ». 

3ΘΟ.  Τετραευαγγέλιον  μεμβράνινον  της  ενδέκατης  έκατον- 
ταετηρίδος, έκ  φύλλων  422,  μήκ.  0-168,  πλ.  0,18.  Το  κείμενον 
μονόστηλον  έκ  γραμμών  18  (0,12X0,08).  Μετά  τό  πέρας  του 
κατά  Ίωάννην  ευαγγελίου  γέγρατυται  διά  κινναβάρεως  τό  δνομα 
τουτο'  «Ευθυμίου  (μον)αχ(ου)  του  Βαρύ».  Αϊ  έπιγραφαΐ  χρυσαΤ• 
χρυσά  δέ  έστι  καΐ  τά  κεφαλαιώδη  γράμματα*  τριών  δέ  ευαγγελίων 
ή  αρχή  κοσμείται  ένι  μεγάλω  κεχρυσωμένω  τε  και  κεχρωματι- 
σμένω  πιοειδεΐ  κοσμήματί'  ούτω  δ'  έκοσμεΤτο  πρότερον  και  ή  αρχή 
του  κατά    Ματθαίον    ευαγγελίου*  πλην    αλλά    τό  κόσμημα    τούτου 

ελλείπει  νυν  τω  κώδικι. 

IV.  23 


354  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


3Θ1•  Τεύχος  της  ιγ'  έχατονταετηρίδος  έχ  φύλλων  283  βαμ- 
βακερού χάρτου,  μήχ.  0,155,  πλ.  0,113.  Το  χείμενον  μονόστηλον. 

1.  Ιωάννου  του  Δάμασχηνου  πηγή  γνώσεως  χαΐ  εχδοαις  ακρι- 
βής της  όρ&οδόξου  πίστεως,  φ.   1   χέ. 

2.  €Του  μαχαριωτάτου  Ιωάννου  μονάχου  του  Δαμάσκηνου  κε- 
φάλαια ρ'  περί  των  αιρέσεων*.  Άρχ.  «Χρή  είδέναι  πιστόν  ως 
πασών  αιρέσεων*  κτλ.,  φ.  230  κέ. 

3.  «"Έκθεσες  κατ'  έπιτομήν  του  των  Ίακωβετών  δόγματος,  καΐ 
των  άλλων  ων  ποιουσι,  παρά  Δημητρίου  μητροπολίτου  Κυζίκου, 
έκ  προτροπής  του  φελοχρίστου  Κωνσταντίνου  του  πορφυρογέννητου, 
υίου  Λέοντος  του  Σοφού,  έν  η  (κωδ.  ένΐ)  καΙ  περί  των  Χατζε- 
τζαρίων».  Άρχ.    €  Επειδή  σου    τήν  υπερφυή>    κτλ.,   φ.   270  κέ. 

4.  «Λύσις  του  αγίου  Μαςίμου,  ερωτηθέντος  περί  αναστάσεως». 
Άρχ.    ιΈπειδή  ό  έν  άγίοις  Γρηγόριος*   κτλ.,   φ.   285^. 

5.  «Του  Δαμάσκηνου*  ανάγκη  έστΙ  βίας  αιτία».  Άρχ.  €Στοι- 
χεΐόν  έστι  κοινώς  μεν  ές  ου  τΐ  γίνεται»   κτλ.,  φ.    287^. 

3Θ2.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  100,  μήκους 
0,155,  πλ.  0,112.  Επιγραφή•  «Χο?κα^ηΊ€  Λληιλλ  ηγ^λ\6ΗΛ  αο  οτγο 

Λ\•^ΟΤΛ  ΐ€ρ(γθΛ)ΛΗ.\\Λ    Η  ΑΟ  ΗΗ^ΐυΗΗ  Λ\'^ΟΤΛ.  ΓΑ€  ΓΑ»  ΗΙΙΙΖ    Ιο    Χο    ^ΟΑΗΑ, 
ΗΑ  ΛίΛρΗ  (ηΑΟΧ  ρΛΑΗ?)    ΓρΐΐυΗΓ».  Άρχ.   «Ιί)  ΤΟΑ  Η€Α0αΟ    ΗΟ'ρ»  κτλ. 

3Θ3•  Τείϊχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  82,  μή- 
κους 0,168,  πλ.  0,107.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  19 
(0,13X0,077).  —  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  πηγή  γνώσεως  έχ 
κεφαλαίων  ςς',  ών  το  εσχατον  αποτελεί  το  €  τέλος  τών  φιλοσο- 
φικών του  άγιωτάτου  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου».  Το  τεύχος  τούτο 
πρότερον  ην  Παναρέτου  τινός  Τοδίου. 

3Θ4.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  ήρι&μη- 
μένων  τβ',  μήκ.  0,163,  πλ.  0,103.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ 
γραμμών   26. — Σλαβική  συλλογή  διαφόρων  ασκητικών,  ως  φαίνεται, 

•Ι' 

κειμένων.  Άρχ.   €©  ογίτααϋ»  ώι^Λ  /ΐΛ\Μ0Ηω.  ΗετΗρω  ^€ψΗ  ογ, 
Η  Λψ€  εΑΗΗ^^    κτλ. 

395.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.,  μήκους  0,17,  πλ. 
0,117. — «Επιτομή  έκ  τών  προφητοδαβιτικών    ψαλμών,  παρεκτός 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  355 

χών  της  ημερονυχτίου  ακολουθίας,  εσπερινού  φημί,  άποδείττ^ου, 
^εσονυκτιχου,  έςαψάλμου  τε  χαί  πασών  των  ωρών,  τών  ευχών 
^Αονον  έχλεγεισών  παρά  του  παναγιωτάτου  χαΐ  σοφολογιωτάτου  χυ- 
^δου  Γενναδίου,  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως,  του  Σχολαρίου». 
""^ρχ.  €Έν  ταΤς  έχχλησίαις  το  ε&ος  το  περί  ταύτα»  χτλ.,  φ.  1- 
-4: 4.  "Επονται  τούτοις  πολλά  πρόσθετα  φύλλα,  έν  οΤς  περιέχονται 
^^λογαί  τίνες  ποικίλης  ύλης  και  σημειώματα   Ιατροσοφικά. 

3θβ.  Τεύχος  χάρτινον  (μήκους  0,165,  πλ.  0,108)  εκ  σε- 
λίδων ήριθμημένων   196.  Έγράφη   «εν  ετει  ^αψλε' [=  1735]  ίου - 
Μω  κε':>. — Επιγραφή•    €Γεωργίου  του  Λεκαπηνου  περί  συντάξεως 
τών  ρημάτων».  Άρχ.   «Ή  περί    της    συντάξεως    του  λόγου  διδα- 
σκαλία »   κτλ. 

3Θ7.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.  έκ  δύο  φύλλων  πί- 
^^ακος  και  426  σελίδων  εστί  δε  μήκους  0,168,  πλ.  0,12.  — 
Νικηφόρου  του  Βλεμμύδου  επιτομή  λογΓκής*  μετά  το  πέρας  του 
•/.ςΐμένου•  «Λιταΐς  άχραντου  μητρός  σης,  θεοΰ  Λόγε,  |  δός  π^>εΰμα 
τω  7Γ>οήν  μοι  διδόντι  λόγου  |  διδασκάλω  μοι  κυρίω  Γερασίμω,  |  ευ- 
'/αΤς  δε  τούτου  κάμοι  τω  γεγραφότι  |  Δημητρίω  Βλαστώ».  Μετά 
το  πέρας  του  πίνακος•  <Έκ  τών  του  διδασκάλου  Άνανίου  άφιε- 
ρώθη  τω  Παναγίω  Τάφω  κατά  το  ^αψο'  έτος»   κτλ. 

393.  Εκκλησιαστικής  μουσικής  τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων 
120,  μήκ.  0,162,  πλ.  0,114.  "Ένδον  της  1-ης  πινακίδος  ό  του 
τεύχους  τούτου  γραφεύς  έσημειώσατο  ταύτα*  «Έγράφθη  καμου 
η  παρούσα  βίβλος  είς  τους  1777».  Και  έπι  φύλλου  τινός,  δπερ 
ην  ές  αρχής  αγραφον,  έσημειώθη  κατόπι  τό  σημείωμα  τούτο• 
«Ή  παρούσα  [3ί|3λος  υπάρχει  και  εΤναι  κάμου  Διονυσίου  άρχιμαν- 
δρίτου  Ίβηρίτου  του  έν  Κωνσταντινουπόλει».  —  α')  ι'Αρχή  συν 
θεώ  τών  κεκραγαρίων  μετά  τών  δογματικών  δοξαστικών  και  πα- 
σαπνοαρίων  τών  οκτώ  ήχων».  |3')  «Κοινωνικά  μικρά  της  εβδομάδος 
σύντομα  τε  καΐ  ώραΐα  του  μουσικολογιωτάτου  κυρίου  Πέτρου  λαμπα- 
δαρίου  τής  Μεγάλης  του  Χρίστου  Εκκλησίας,  του  Πελοποννησίου». 
Είτα  δτεραι  συνθέσεις  ετέρων  τινών  εκκλησιαστικών  μελουργών. 
3ΘΘ•  Εκκλησιαστικής  μουσικής  τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων 


356  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

197,  μήκ.  0,164,  πλ.  0,108*  ήν  δε  πρότερον  του  πατριάρχου 
€Ίεροσολύμων  Αθανασίου».  —  Στιχηρά  διάφορα,  ων  το  πρώτον 
€Τ^  παραμονή  των  Χρκιτου  γεννών  εΙς  τάς  ώρας».  Είτα-  «Αρχή 
συν  θεώ  άγίω  καΐ  τών  χαλοφωνικών  καΐ  πανηγυρικών  ειρμών,  ποιη- 
θέντων  δέ  παρά  διαφόρων  ποιητών  καί  σοφωτάτων  ανδρών  τό  δε 
παρόν  ποίημα  κυρίου  Αρσενίου  ιερομόναχου  του  Μικρού*  άρχόμεθα 
δέ  άπό  τον  πρώτον  ήχον.  Ή  κάμινος,  σωτήρ,  έδρόσιζε»  κτλ. 
Προς  τώ  τέλει  του  αύτου  τεύχους  ύπάρχουσι  πολλά  τουρκικά 
^ο^τα  δ ι'  ελληνικών  χαρακτήρων  γεγραμμένα. 

400.  «Όρθόδοζος  ομολογία  τών  ευσεβών  χριστιανών  της 
Ανατολικής  Εκκλησίας».  Άρχ.  «Έρώτησις.  Τίς  εΤσαι  έσύ;  Άπό- 
κρισις.  Χριστιανός.  Έρώτησις.  Εις  τί  πιστεύεις;  Άπόκρ.  Εις  τον 
Ίησουν  Χριστόν»  κτλ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος 
(μήκ.  0,168,  πλ.  0,115),  δπερ  ην  πρότερον  του  πατριάρχου 
«Ιεροσολύμων  Αθανασίου». 

401.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  394,  μήκους  0,16,  πλ. 
0,11.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  18  (0,117X0,065)* 
έγράφη  δέ  έτει  1571-ω.  Έν  τη  προσθία  σελίδι  του  1-ου  φύλλου• 
«Αυτό  τό  χαρτήν  εΤναι  Εύαγγέλιον  έρμηνεμενον  του  Χρυσοστόμου 
έρμηνήα  και  άρχεύει  άπό  ταΐς  εννέα  Κυριακάδες  του  Ματθαίου, 
και  κρατεί  πάσα  Κυριακήν  μέχρι  τηνΚυριακήν  μετατά  Φώτα  καΐ 
τελιώννη». — Φύλλ.  2^  «Ματθαίος,  Κυριακή  θ'.  ΚαΙ  οί  τους  εαυ- 
τών φίλους  σωματικώς  διατρέφειν  βουλόμενοι»  κτλ.  Μετά  τό  πέρας 
του  κειμένου•  «•{•  Τό  παρόν  Εύαγγέλιον  έγράφη  διά  χειρός  έμου 
του  αμαρτωλού,  τάχα  μονάχου  Φιλήμου,  έν  τη  αγία  λαύρα  του  οσίου 
καΐ  θεοφόρου  πατρός  ημών  Σάβα  το!3  ήγιασμένου  και  καθηγητού 
της  έρημου•  έτους  ^ζοθ'  ίνδικτιώνος  ιδ'.  μηνΐ  ίουνίω  ιθ',  ήμερα 
Τρίτη,  καΐ  οι  άναγινώσκοντες  ευχεσθαί  μου  διά  τόν  Κύριον.  δπως 
εύρω  αφεσιν  αμαρτιών  έν  τη  ήμερα  της  κρίσεως  >. 

402•  Τεύχος  χάρτινον  της  ιε'  έκατονταετηρίδος  έκ  φύλλων 
296  (μήίΐ.  0,10,  πλ.  0,11),  οΤς  προσετέθησαν  τξ  ις'  έκατον- 
ταετηρίδι  επτά  μέν  φύλλα  ένδον  της  πρώτης  πινακίδος,  δέκα  δέ 
δτερα  ένδον  της  δευτέρας.  Έν  τω  7- ω  φύλλώ  της  πρώτης  πίνα- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  357 


χίδο;  γέγραπται  τό  σημείωμα  τουτο'  €1674  ίοϋνίω  μηνί,  έλά- 
βομεν  το  παρόν  άπό  της  παρά  τόν  Μελένικον  μο^^ης  τοΟ  Τοζινου 
να  εΤναι  εις  την  περίήγησιν  ήμων  χαΐ  των  μεθημας  πατριαρχών 
Ιεροσολύμων.  •[•  Ό  Ιεροσολύμων  Δοσ{θεος>.  Τα  επτά  πρόσθετα 
φύλλα  περίέχουσιν  έν  έαυτοΤς  εκκλησιαστικά  τίνα  κείμενα,  οΓον 
«θεοτόκια  ψαλλόμενα  καθ'  έκάστην  ήμέραν  συν  τοΓς  τροπαρίοις 
των  έπιλανθανόντων  άγιων,  οι  ουκεορτάζονται»  [8ίθ]'  είτα  Βυο  στι- 
χηρά  8?ς  Ιωάννη  ν  τον  Χρυσόστομον,  εν  δτερον  του  πατριάρχου 
Γερμανού  εις  την  Τπαπαντήν,  πάλιν  του  αύτου  «μεγαλυνάρια  ψαλ- 
λόμενα  εις  την  Τπαπαντήν»,  εν  ίδιόμελον  του  αυτού  Γερμανού 
και  εν  δοξαστικόν  εις  την  θεοτόκον. — Τό  κυρίως  τεύχος  άρχεται 
από  κοκκίνου  τινός  τετραγώνου  παραλληλογράμμου  κοσμήματος  καΐ 
της  έζής  επιγραφής•  «Τυπικόν  τής  εκκλησιαστικής  ακολουθίας  της 
(κωδ.  των)  έν  Ίεροσολύμοις  αγίας  λάβρας  [βίο]  του  οσίου  και  θεο- 
φόρου  πατρός  ημών  Σάβα.  Αδτη  ή  ακολουθία  γίνεται  και  έν  ταϊς 
λοιπαΐς  τών  έν  Ίεροσολύμοις  αγίων  μονών».  Άρχ.  «Εϊδησις  του 
μικρού  εσπερινού.  Πρό  του  δύναι  τον  ήλιον  μικρόν,  ήγουν  περί 
ώραν  δεκάτην»  κτλ.,  φ.  ΐΡ  κέ.  Είτα*  «Μάρκω  άμαρτωλώ  ίερο- 
μονάχω  σύνταγμα  πονηθέν  εις  τά  άπορούμενα  του  τυπικού  τών 
εορτών  τής  Θεοτόκου,  τής  Γεννήσεως,  τής  Είσόδου,  τής  Υπα- 
παντής, του  Ευαγγελισμού  και  τής  Κοιμήσεως»  κτλ.,  φ.  21-37. 
Είτα*  «Ακολουθία  τής  εκκλησιαστικής  ψαλμωδίας  τε  καΐ  συνάζεως 
του  δλου  ένιαυτου,  αρχομένης  άπό  μηνός  σετυτεμβρίου  δως  μηνός 
αύγούστου»,  φ.  38.  —  Τυπικόν  του  Τριωδίου  και  του  Πεντηκοστά- 
ρίου.  «Αρχή  τής  πεφωτισμένης  αγίας  και  μεγάλης  μ',  αρχομένης 
άπό  του  Τελώνου  καΐ  Φαρίσαίου»,  φ.  215. — «Περί  του  πώς  δει 
θυμιάν  τόν  ιερέα»,  φ.  285. — «Περί  του  πάση  σπουδή  φυλάττειν 
τόν  προεσιώτα  και  μή  παρορασθαι  τά  έν  τω  τυπικώ  άπαντα,  και 
τιερι  του  μή  διατρίβειν  τούτον  εςω  τής  μονής  καΐ  άμελεΐν  τών 
πιστευθέντων  αύτω  ψυχών  άνευ  μεγάλης  ανάγκης»,  φ.  286.  — 
«Ακολουθία  τής  δλης  εβδομάδος  τών  προκειμένων  και  άλληλουα- 
ρίων  καΐ  κοινωνικών  τής  θείας  λειτουργίας,  δτε  ουκ  εστίν  έορτα- 
ζόμβνος  άγιος»,  φ.  288. —  «Αρχή  τών  αποκρίσεων  (?)  τής  θείας 


358  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

λειτουργίας»,  φ.  290-292. — ΈΧτα  περί  των  νηστησίμων  ήμερων 
τεμάχη  του  Ιωάννου  Κίτρους,  του  Θεοφίλου  Άλεξα^/δρείας  και  του 
Νικηφόρου  Κωνσταντινουπόλεως*  τούτοις  δε  προσετέθη  επιστολή 
του  Σταυρουπόλεως  μητροπολίτου  και  προέδρου  Κρήτης  Προχόρου 
προς  τίνα  Νεΐλον  ίερομόναχον  (φ.  29δ),  χαί  τι  κεφάλαιον  «περί 
των  απολύσεων  των  δεσποτικών  εορτών  >.  Έν  τοις  κατόπι  δέκα 
προσθέτοις  φύλλοις  ύπάρχουσιν  ασήμαντα  τίνα  κείμενα  και  το  έςής 
της  ις'  έκατονταετηρίδος  σημείωμα*  €•{•  Έγώ  6  κύριος  (?)  6  εν 
μοναχοΐς  έπώλησα  τό  παρόν  τυπικόν,  του  λαμπαδαρίου,  του  κυροί> 
Πέτρου  Παντογάλου  > . 

403.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  περίπου  400,  μήκους 
0,325,  πλ.  0,23.  Έγράφη  έτει  1771-ω•  κεκόσμηται  ποικίλοις 
κοσμήμασι  καΐ  πολλοίς  μεγάλοις  και  πεφαντασμένοις  κεφαλαιώδεσι 
γράμμασι.  Τα  πρώτιστα  πέντε  φύλλα  εισίν  δγραφα*  εΤτα  φύλλα 
14,  έν  οΤς  μετά  κόσμημα  τι  κεχρωματισμένον  περιέχεται  τό  «Αρχή 
συν  θεώ  άγίω  τών  σημαδίων  της  μουσικής  τέχνης  και  επιστήμης, 
τών  τε  ανιόντων  και  κατιόντων,  σωμάτων  τε  και  πνευμάτων  και 
πάσης  χειρονομίας  τε  και  ακολουθίας,  συντεθειμένης  εις  αυτήν 
παρά  τών  κατά  καιρούς  άναδειχθέντων  διδασκάλων  τε  και  ποιητών 
παλαιών  τε  καΐ  νέων».  Μετά  έτττά  άγραφα  φύλλα  ύττάρχει  είκών 
τις  κεχρωματισμένη  της  Αγίας  Τριάδος,  καΐ  είτα  τό  «Αρχή  συν 
θεώ  άγίω  του  μεγάλου  εσπερινού,  ποιηθέντος  υπό  διαφόρων  αρ- 
χαίων διδασκάλων  παλαιών  τε  και  νέων>,  τουτέστι  Μανουήλ  Χρυ- 
σαφή, Χρυσαφή  του  νέου,  Ιωάννου  Κουκουζέλη,  Παναρέτου, 
Ιωάννου  Κλάδα,  Γεωργίου  Κοντοπετρή,  Αρκαδίου  μονάχου.  Ξένου 
Κορώνη,  Αγάθωνος,  Γεωργίου  Σγουροπούλου,  Άμπελοκηπιώτου, 
Χαλίβούρη,  Δημητρίου  Δοκειανου,  Άγαλλιανου,  Αθανασίου  μονά- 
χου, Στυλιανού  ιερέως,  Γεωργίου  Μοσχιανου,  Ξηρού,  Δούκα  Ααο- 
συνάκτου,  Μιχαήλ  Φωκαέως,  Κουκουμα,  Μάρκου  Ευγενικού,  Γεν- 
ναδίου του  έ8  Αγχιάλου,  Γαβριήλ  Ξανθοπούλου,  Χριστόφορου  Μυ- 
στάκωνος.  Γερμανού  Νέων  Πατρών,  Ίωβάσκου  μαθητού  αύτου, 
Μελχισεδέκ  επισκόπου  Ταιδεστου,  Μπαλασίου  ιερέως  και  έτερων. 
Προς  τω  τέλει  του  κωδικός  έν  όγδοήκοντα  και  πλέον  φυλλοις  ύττάρ- 


ι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  359 

χει  το  «Αρχή  συν  θεώ  άγίω  των  απάντων  ποιημάτων  του  μου- 
σιχωτάτοϋ  χυρ  Πέτρου  του  Κωνσταντινουπολίτου,  δστις  τουρχιστί 
ονομάζεται  Μπερεχέτης».  Έν  τω  284- ω  φύλλω  γέγρατυται  τούτο• 
«Εϊληφβ  τέλος  ή  παρούσα  άσματομεληρρυτόφθογγος  βίβλος,  δια 
χειρός  έμου  του  ευτελούς,  χαΐ  ελαχίστου,  χαΐ  άμα&ους  αμαρτωλού 
τε  υπέρ  πάντας  ΣεραφεΤμ:  δήθεν  χαΐ  ψάλτου  της  Μεγίστης  Λαύ- 
ρας έν  ετη  1771  μηνΐ  όχτομβρίου  8»  χτλ.  Έν  τη  χάτω  ωα  του 
6-ου  φύλλου*  ιΚαι  τόδε  προς  τοις  άλλοις  Ιγνατίου  ιεροδιακόνου 
έχ  της  νήσου  Σάμου•  έχει  ή  άγορα  γρόσια  90.  έκαμα  αρχή  κατά 
το  ^αψοζΗ»  Ιανουαρίου  θΐ».  Και  πάλιν  «"Ήδη  δε  ήγοράσθη  παρά 
Γαβριήλ  Άγιοταφίτου  μον(α)χ(ου)  χαΐ  Πρεβεταίου  έν  έτει  ^αωιε' 
κατά  δβκέμβριον». 

404.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  έκατονταετηρίδος,  μήκους 
0,314,  πλ.  0,212.  Συνίσταται  έχ  4  προσθέτων  φύλλων  και  139 
φύλλων  ήριθμημένων.  Έν  τοις  προσθέτοις  ύπάρχουσί  τίνα  σημειώ- 
ματα, τεμάχη  και  γνώμαι  διαφόρων  συγγραφέων,  και  εν  απόσπασμα 
«Άπό  τής  εκκλησιαστικής  ιστορίας  του  μονάχου  Έπιφανίου,  περί 
του  πώς  και  τίνι  τρόπω  έχωρίσθησαν  άφ'  ημών  οι  Λατίνοι  και 
έςεβλήθηστ>  άπό  των  πρωτείων  αυτών  και  τών  δίπτυχων  ι.  'Λρχ. 
€'Ήν  ό  έν  τη  εβδόμη  συνόδω»  κτλ.  ^.  Μετά  τούτο  το  κείμενον  υπο- 
γραφή τοιαύτη•  €•{•  Σωφρόνιος  ελέω  θεού  πατριάρχης  της  αγίας 
πόλεως  Ιερουσαλήμ,    άνάθαμα  τους  έρετοικους  8λλους>. 

1.  €  Νικολάου  του  άγιωτάτου  επισκόπου  Μεθώνης  λόγος  περί 
άζύμων».  *Λρχ.  ιΤόν  μεν  πρώτον  λόγον  έποιησάμην»  κτλ.,  φ.  1°^. 
Έζέδωκε  τόν  λόγον  τούτον    ό    ρώσσος    επίσκοπος  Αρσένιος,    ^^βλ 

ΗβΟδΑ&ΗΗΕΙΔ  Πρ0Η3Β6;^6ΗίΗ  ΉκΚΟΛΒΛ  βΠΙίεΚΟΠα  ΜθθΟΗΟΚ&ΓΟ.  ΗΟΒ* 

ΓοροΑ'^  1897,  σ.   51-115. 

2.  «Του  άγιωτάτου  πατρός  ημών  Λέοντος  αρχιεπισκόπου  Τω- 
σίας  προς  Λατίνους,  καΐ  τά  περί  αυτούς  κατά  πίστιν  όμότροπα 
Ιθνη•  λόγος  περί  τών  άζιίμων  καΐ  λοιπών  κεφαλαίων  διαφόρων». 
Αρχ.  «"Λνδρες  ΤωμαΤοι  ακούσατε»,  φ.   9?.    Α.   ΠαΒ.ιΟΒ'Β,  Κρπ- 

^  "Ορα   ΗβΓ^βΠΓδΙΙΐθΓ,    ΜοηαιηβηΙα   ^Γ&εοα   &(1   ΡΙιοΙίυιη   6^α8ς[αβ   λίδΙΟΓί&ιη 
ρ€ΓΐιηβηΙί&.  Κ&(ί8ΐ)θη&6    1869,  σ.  154  χέ. 


360  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΑΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ΤΗΗβεκίβ    ΟΠϋΤΙιΙ    ΠΟ    ΗΟΤΟρΪΗ    χρβΒΒ'Ι^ΒπίβΒ    ΡρβΚΟ-ρ^ΟΟΚΟΒ  Π0.16- 

ΜΗΚΗ  προτΗΒΈ  ^&ΤΗΗΗΗ'Β.  Έν  Πετροοπολει   1878,  σ.  115-132. 

3.  «Νικολάου  επισκόπου  Άνδίδων  λόγος  κατά  των  αζυμα 
προσφερόντων  έν  τ^  θεία  ιερουργία».  Άρχ.  «θείας  αγάπης  έπό- 
μνΗ>ί  έντολη»  κτλ.,  φ.  14^. 

4.  €  Ιωάννου  του  Φιλόπονου,  8τι  τξ  τρισκαιδεκάτη  της  σελή- 
νης πρό  μιας  του  Πάσχα  τό  μυστικόν  του  Κυρίου  γέγονε  δεΐττνον, 
καΐ  ώς  ου  τόν  αμνό  ν  τότε  μετά  των  μαθητών  εφαγεν  ό  Χριστός». 
Άρχ.    «Έζήτηται  περί  του  δείπνου  του  μυστικού»,  φ.  20*. 

5.  «Νικήτα  μονάζοντος  καΐ  πρεσβυτέρου  μονής  των  Στουδίων, 
του  Στηθάτου,  Τωμαίοις  περί  άζύμων  καΐ  Σαββάτων  νηστείας 
καΐ  γάμων  Ιερέων».  Άρχ.  «Καλόν  ή  προς  τόν  πλησίον  άγάττη», 
φ.  24°^.  Ά.  Δημητρακοπούλου  Έκκλησ.  βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  18-36. 

6.  «Τά  των  Φραγγών  παρατηρήματα  καΐ  σχίσματα».  Άρχ. 
«Και  α  μεν  ιουδαΓζοντες  οί  Τωμαΐοι»   κτλ.,  φ.   29^. 

7.  «Άπαρίθμησις  αίτιων,  δι'  ας  άπείρηται  ή  του  πάπα  Τώ- 
μης  αναφορά,  έκλεγεΤσαι  άπό  τδ  των  επιστολών  του  κυρου  Μιχαήλ 
πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως,  του  Κηρουλάρη,  και  του  μακα- 
ριωτάτου  Πέτρου  Αντιοχείας,  και  εξ  δλλων  τινών».  Άρχ.  «Μέχρι 
μεν  Σεργίου  του  ευσεβούς  πατριάρχου»   κτλ.,   φ.   30". 

8.  «Του  μητροπολίτου  Νικαίας  κυρου  Ευστρατίου  λόγος  πρώ- 
τος προς  τους  λέγοντας,  δτι  έκ  του  πατρός  καΐ  του  υιού  τό  πνεύμα 
τό  αγιον  εκπορεύεται,  κατασκευάζων  8τι  έκ  του  πατρός  διά  του 
υίου  μόνον,  ούχΙ  δε  και  έκ  του  υίου  τό  πνεύμα  τό  αγιον  εκπο- 
ρεύεται». Άρχ.  «Ου  προς  εριν  ό  λόγος»,  φ.  35*  κέ.  Είτα  οί 
λοιποί  τέσσαρες  λόγοι  (β'-ε)  του  αύτου  Ευστρατίου  (φ.  40^-70^), 
ων  δύο  μόνοι  ύπάρχουσιν  έν  τη  Εκκλησιαστική  βιβλιοθήκη  του 
Δημητρακοπούλου,  τ.  Ι,  σ.  47-99. 

9.  «"Έτι  και  ούτος  ό  λόγος  εΤναι  του  αύτου  Ευστρατίου  Νι- 
και'ας,  περί  της  του  αγίου  πνεύματος  έκπορεύσεως•  εστί  δε  πάνυ 
δεινότατος».  Άρχ.    «Τοΐς  φιλολόγοις  βασιλευσι»   κτλ.,  φ.  71*. 

10.  «Διάλεξες  του  μακαριωτάτου  μονάχου  κυρου  Ίωχ^νου  του 
Φουρνή  και  πρώτου  του  Γάνου  όρους  μετά  του  Μεδιολάνων  έπι- 


ΠΑΤΡΓΑΡΧΕΙΟΤ    ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  361 

σχόΐτοϋ  Πέτρου,  περί  τη;  του  άγιου  ττ^εύματος  έ/.πορεύαεως,  ενώ- 
πιον γενομένη  του  βασιλέως  χυρου  Αλεξίου  του  Κομνηνού  χαΐ 
πάσης  της  συνόδου  και  της  συγκλήτου,  Τό  δλον  τούτο  χωρίον  του 
επισκόπου  Πέτρου  Λατίνου».  Άρχ.    €  "Ακουσον  και  νόησον>   κτλ., 

φ.  81".  Μί^ηβ,  Ρ&ίΓοΙ.  §Γ8,Θ0.   τ.   127,  σ.  911. 

11.  «Του  μακαριωτάτου  μονάχου  κυρου  Ιωάννου  του  Φουρνη 
τκφρητική  προς  ταύτα  απολογία,  καΐ  δτι  ουκ  εκπορεύεται  έκ  του 
ϋίοδ το  πνεύμα  τδ  δγιον>.Άρχ.  «Γράψας  απερ  έβούλου»  κτλ.  φ.  84^. 
Ά.  Δημητρακοπούλου  Έκκλησ.  βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  36-47. 

12.  «Περί  της  του  αγίου  πνεύματος  έκπορεύσεως  άριστα  του 
Μοϋ^άλωνος,  του  και  σοφοΰ  διδασκάλου».  Άρχ.  «Δέσποτα  μου 
«ΐΐε>,  φ.  89^.  Έτερον  άντίγραφον  έν  τω  366-ω  κώδικι  της  έν 
Μόσχα  Συνοδικής  βιβλιοθήκης*  δρα  Βλαδίμηρου  Οηοτ.  οαΗΟ&Ηΐβ 
Ρ7Κ0ΠΠ00Β  χτλ.,  σ.  313. 

13.  «Κεφάλαια  μερικά  Νικολάου  αρχιεπισκόπου  Μεθώνης, 
περί  της  του  αγίου  πνεύματος  έκπορεύσεως».  Άρχ.  «"Ετι  βι  τα 
χοινά  ά^^άγκη  κατά  πλειόνων  κατηγορεΐσθαι»   κτλ.,  φ.  100?. 

14.  «Ευθυμίου  μονάχου  του  Ζιγαβηνοί3  κεφάλαια  ιβ',  δτι  έκ 
τοδ  πατρός  μόνου  εκπορεύεται  το  ττνευμα  τδ  άγιον,  ούχι  δε  και 
έχ  του  υιου>.  Άρχ.  «Ει  απλούν  μεν  τδ  ττνευμα»,  φ.  1;  δ.  ΕΤτα 
τεμάχη  τινά  Γρηγορίου  του  Διαλόγου  και  Αυγουστίνου. 

15.  «Νικήτα  ρήτορος  του  Σεΐδου,  δς  ην  έν  χρόνοις  Άλεζίου 
βασιλέως  του  Κομνηνού,  έφ'  ου  και  οί  Λατίνοι  κατά  Κωνσταντι- 
^Λυπολιν  ήλθον,  επισκόπους  μεθ'  εαυτών  Ιχο^/τες,  ων  εις  ήν  ό  Με- 
διολάνων  αδόμε^/ος  έπι  λόγων  ισχύ  •  λόγος  σχεδιασθείς  πρδςΤωμαίους 
και  δυο  ταύτα  άποδεικνύων,  δτι  τε  αιδεσιμώτερα  τά  νέα  των  παλαιών, 
και  δτι  έκ  του  πατρός  μόνου  ουχί  δε  και  έκ  του  υίου,  ως  αύτοι  λέγου- 
σιν^  εκπορεύεται  τό  πνεύμα  τό  άγιον  έγράφη  δε  ό  λόγος  ούτος  έν 
Κωνσταντι^/ουπόλει,  δτε  ένεδήμει  ταύτη  ό  ρηθεις  επίσκοπος  Λατίνος 
έν  ετει  ,<Γχ3«'>.  Άρχ.  «Πολλά  μεν  ύμΐν,  ω  άνδρες  Τωμαΐοι>  κτλ., 
φ.  106*.  "Ορα  Ά.  Δημητρακοπούλου  Όρθοδόζου  Ελλάδος  σ.  14. 

16.  «Έλεγεν  6  άββας  Φιλήμων,  δτι  άνευ  της  τελείας  ησυ- 
χίας» κτλ.,  φ.   124^ 


362  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


17.  Τεμάχίον  Γενναδίου  του  Σχολαρίου,  ου  ή  αρχή*  €θί  περί 
θβου  λόγοι  ουκ  έχ  των  κατ'  αυτόν >   κτλ.,  φ.   124^. 

18.  Ε^χή  του  αγίου  Βασιλείου  του  Μεγάλου,  ής  ή  αρχή" 
ιΈχ  του  υπ^^υ  έςανιστάμενος » ,  φ.   125". 

19.  <Τμ^Λ)ς  α'  του  θγ^χαρα  εις  τό  Μεσονυκτικόν,  εκλεγείς 
άπό  τόν  Διονύσιον  Άρεοπαγίτην».  Άρχ.  «Δόξα  τη  απειροτάτη  καΐ 
άναιτίω»   κτλ.,  φ.   125". 

20.  Τμνος  Νικηφόρου  του  Βλεμμίοου  και  αί  μετά  τάς  ώδάς 
ευχαι  του  Ωρολογίου  του  θηκαρα,  φ.    126  κέ. 

405.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  125,  μήκους  0,323,  πλ. 
0,22.  Φύλλα  άγραφα•  116-120.  Το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμ- 
μών 33  (0,24X0,154)"  άντεγράφη  έν  του  273-ου  κωδικός  ετει 
1717-ω.  "Ορα  φύλλον  115-ον•  <•{•  Ή  παρούσα  βίβλος  έγράφη 
διά  χειρός  έμου  Γαβριήλ  έν  ίερομονάχοις  ελαχίστου  του  έκ  κώ- 
μης Πλησέους,  κατά  τό  ,αψιζ'  έτος  άπό  Χρίστου,   ιουλίου  ζ'>. 

1.  «Του  αγίου  Αναστασίου  πατριάρχου  Αντιοχείας  αποκρίσεις 
προς  τάς  έπενεχθείσας  αύτω  επερωτήσεις  παρά  τίνων  ορθοδόξων 
περί  διαφόρων  υποθέσεων».  Πίναζ  αυτών  και  κείμενον.  Άρχ. 
«Έρώτησις.    Τί  έστι    τό  σημεΓον    του  τελείου  χριστιανού•   κτλ., 

φύλ.   1-50". 

2.  «θεοδωρήτου  επισκόπου  πόλεως  Κύρου,  ενός  τών  έν  Χαλ- 
κηδόνι  χλ'  αγίων  πατέρων,  προς  τάς  έπενεχθείσας  αυτώ  επερω- 
τήσεις παρά  τίνος  τών  ές  Αίγύτττου  επισκόπων»  αποκρίσεις.  Πί- 
ναξ  αυτών  και  κείμενον,  φ.   50^-93". 

3.  «Έπαπορητικά  κεφάλαια  κατά  Ιουδαίων».  Άρχ.  «Εί  κα 
θολικόν  αγαθόν  6  νόμος»   κτλ.,  φ.   93Ρ. 

4.  «Αναστασίου  πατριάρχου  Αντιοχείας  θεωρία  περί  του  κατ 
εικόνα».  Άρχ.   «Ου  μίαν  τινά  εικόνα»   κτλ,,  φ.    95". 

5.  «Μυσταγωγίαι  περί  του  τίνων  σύμβολα  κατά  την  άγίαν  έκ 
κλησίαν  έπι  της  θείας  συνάςεως  καθέστηκε.  Κυρίω  θεοχαρίστα 
Μάζιμος  ταπεινός  μοναχός».  Άρχ.  €  Πώς  σοφώτερος  γίνεται»  κτλ. 

φ.   110". 

6.  «Κατά  πόσους  τρόπους    τό  κατ'  εικόνα;    Κατά  ζ'».  Άρχ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   1ΕΡ010ΛΪΜΩΝ.  363 


«Κατά  τό  νοερόν  καΐ  λογικόν»  χτλ.,  φ.  12°^•   Είτα   «Μαζίμου  μο- 
νάχου τι  έστο  οργή  θεοϋ>;Άρχ.  «Όργή  θεού  έστι  κατά  μίαν»  κτλ. 

7.  €  Αναστασίου  πατριάρχου  Αντιοχείας  περί  της  έορτης  του 
Πάσχα».  Άρχ.  ιΤών  μετά  την  δκτιστον  και  δτρεπτον  φύσιν» 
«λ.,  φ.   122*• 

8.  €ΐΙερι  φρσεως  άνι^ρώπου  λόγος  κεφαλαιώδης  Νεμεσίου  έπι- 
σχ(5που  Έμμεσης».  Άρχ.  ιΤόν  δνθρωπον  έκ  ψυχής»  κτλ.,  φύλ. 
124-125.  Κείμενον  ατελές. 

40Θ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  75, 
μήκ.  0,322,  πλ.  0,225.  —  Φύλλ.  1-28  €'Έκθεσις  πίστεως  της 
Ανατολικής  Εκκλησίας,  ζητηΟεΤσα  παρά  Γερμανών  έν  τω  ^αφογ*? 
αω\•ηρίω  ετει,  πατριαρχεύοντος  τω  τότε  Ιερεμίου  έν  Κωνσταντι- 
^^ϋττόλει,  περιέχουσα  ου  μόνον  δογματικάς  πεύσεις  και  αποφάσεις, 
ίλλά  και  κανονικάς  καΐ  έκκλησιαστικάς  θείων  πατέρων  ιεράς  δια- 
ΐϋϊτώσεις,  έν  άκριβεία  και  πλείστη  δση  έπιμελεία,  ε!ς  έπίγνωσιν 
αυτών  δηλαδή,  διά  μαρτυριών  Παλαιάς  τε  και  Καινής  Διαθήκης». 
Άρχ.  ιΠροοίμιον  φιλόσοφον.  Δεξάμενοι  τα  παρά  της  υμετέρας 
αγάπης»  κτλ.  Είτα  πάλιν  έτερα  σχετικά  γράμματα  του  πατριάρχου 
Ιερεμίου.  ΑοΐΒ  βί  δοήρία  ΛβοΙο^ΟΓίιιη  νίΓΐ;βιηΙ)βΓββη8ίυιη,  βΐ 
ραΐΓίϋΓοΙίΛΘ  ΰοηδίΒηΙίηοροϋΙαηί  ϋ.  ΗίβΓβιηίΛβ.  Λνί11;βΙ)βΓ§86 
1584,  σ.   56  κέ. 

407.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  σελίδων  264'  εστί  δε  μήκους 
0,32,  πλ.  0,22,  χαι  έγράφη  μεταξύ  τών  ετών  1769  και  1783. — 
Συλλογή  Αθανασίου  Καρυδου.  Σημειωτέα: — Σελ.  1  Όμιλία  «εις 
τό  του  Λαζάρου  εύαγγέλιον».  Άρχ.  ι  Τέσσαρα  αινίγματα  εύρί- 
ΤΛΟ^ηαι  ανάμεσα»  κτλ.  <Έτελειώ&η  τη  κ' φευρουαρίου  ^αψξθ*?  υπ' 
ευτελούς  χειρός  μονάχου  Αθανασίου».  Μετά  εν  αγραφον  φύλλον 
υπάρχει  €  πίνας  τών  περιεχομένων  έν  τηδε  τη  βί|3λω  κεφαλαίων»• 
είτα  «Σημειώματα  έκ  λόγων  του  ίερου  Χρυσοστόμου».  Και  πά- 
λιν μετά  εν  αγραφον  φυλλον  ύπάρχουσιν  «Άποσημειώσεις  εις  τήν 
Άγίαν  Άνάστασιν»  και  εις  ετέρας  υπο&έσεις.  Κατόπι*  «Διδασκαλία 
περί  του  ακριβούς  τρόπου  του  διδάσκειν  τό  θεΤον  και  ιερόν  Εύαγ- 
γέλιον, έκδοθεΓσα  παρά  Γερασίμου  Βλάχου  του  Κρητός,  ταπεινού 


364  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


τών  επιστημών  διδασκάλου  καΐ  χήρυχος  του  ίερου  Ευαγγελίου,  χα: 
χαθηγουμένου  του  της  Παλαιουπέλεως  σεβασμίου  μοναστηρίου». 
Άρχ.  « Πορευθέντες  εΙς  τόν  χέσμον»  χτλ. —  €^σον  προσφωνήμα- 
τος,  προσφωνηθέν  τη  μεγάλη  αυτοχρατορίσση  Αικατερίνη  β'  πα- 
σών τών  Τουσσιών  παρά  του  σοφωτάτου  κυρίου  Ευγενίου  τη  ήμερα 
της  αρχιερατείας  του,  κατά  τήν  α'  όκτ.  ^αψος'»,  Άρχ.  ιΚαΙ  τί 
δυναμαι  προς  εύχαριστίαν»  κτλ. — Όμιλία  άνεπίγραφος,  ης  ή  αρχή• 
«Με  τοιούτους  λόγους  πλήρεις  μιας  ευσεβούς  στα&ερότητος»  κτλ. 
Μετά  τό  πέρας  αύτης•  €Αδτη  ή  όμιλία  έζεφωνήθη  παρά  του 
ΊησουΙτου  Αντωνίου  Βιέϊρα  έν  τη  χώρα  Μπρεζιλία  Ιν  τινι  ναώ 
της  πόλεως  Μπαίας,  8ταν  οί  Όλανδέζοι  έπέδραμον  κατά  της  Μπρε- 
^ιλίας-  ήτις  μετεγλωττίσθη  άπό  της  φραντζέζικης  διαλέκτου  εις 
τήν  ήμετέραν  ταύτην  πατά  του  θεοσεβεστάτου  αύθέντου  πρώην 
ήγεμόνος  Ούγγροβλαχίας  κυρίου  κυρίου  Νικολάου  Καρατζά  βοε- 
βοθα>. — Δυο  κεφάλαια  περί  γαστριμαργίας. — Σημείωμα  Αθανα- 
σίου Καρύδου,  έχον  αύτολεζεί  ούτως•  «Έν  ετει  τω  σωτηρίω  ^αψογ' 
μηνΐ  ίαννουαρίω  λ'  κεχειροτόνημαι  ιεροδιάκονος  υπό  του  αγοο 
Κιτιαίων  [βίο]  κυρίου  Μακαρίου  ήμερα  7  έν  χορίω  [βίο]  κάλου- 
μένω  Σκαρίνου,  τή  δε  Κυριακή  τών  Βα^ων  μαρτίω  κδ'  έν  τώ  Ιδίω 
ετει  έσφράγισμαι  παρ'  αυτού  και  τη  τελεία  της  ίερωσύνης  τών 
πρεσβυτέρων  σφραγίδι.  Έγώ  ταπεινός  ιερομόναχος  Αθανάσιος  Κα- 
ρύδης».  ΚαΙ  πάλιν  Ετερον  «Έν  δε  τω  ^αψττγΗ»  ετει  της  σωτη- 
ρίας έν  τη  Βασιλευουση  τών  πόλεων  έχειροτονήθην  υπό  χειρός 
του  αγίου  Νικομήδειας  κυρίου  Γερασίμου  και  του  πρώην  θαύμα• 
χου  κυρ  Ευγενίου,  πρώην  Μογλενών  κυρ  Γεδεών,  μητροπολίτης 
Λιβύης,  κατά  τήν  α'  άπριλλίου,  ήμερα  Σαββάτου,  καθ*  ήν  και  ή 
εορτή  συνέπεσε  του  Άκαθίστου.  Ό  Λιβύης  Αθανάσιος». 

408•  Κυρίλλου  του  Λουκάρεως  αυτόγραφοι  διδαχαί.  Είς 
φ.  4^^  «Δεκεμβρίου  κδ'  ^αφΗη*?  [=1598]  τήν  διδαχήν  ταύτην  πεποί- 
ηκεν  έν  τή  Κρήτη  εις  τήν  άγίαν  Λικατερίνην».  —  Φύλ.  44**  «1598 
εις  Καλλίπολιν»  λόγος  εις  τήν  Μεταμόρφωσιν. — Φύλ.  55*  «Κυριακή 
β'  τών  Νηστειών».  Άρχ.  €Άνίσως  καΐ  §νας  άνθρωπος  περιπατών- 
τας» χτλ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  86,  μήκ.  0,322,  πλ.  0,225. 


ι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΙΌΛΥ^ΙΩΚ.  365 


40Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  15  +  200,  μψ  0,322, 
πλ.  0,205.  Έγράφη  ετει  1694-ω. — Επιγραφή•  < Πάτερ ιχόν  πε- 
ριέχον του;  βίους  των  όσ(ων  χαΐ  θεοφόρων  πατέρων  ημών,  των 
εν  ταΤς  Πεστζέρσχη  λαμψάντων,  διηρημένον  εις  τρία  μέρη*  συν- 
τδθέν  παρά  τριών  αγίων  Πετζερσχιωτών,  Νέστωρος  [βίο]  του  ίστο- 
ριχου  των  Τώσων,  Σίμωνος  επισκόπου  Βλαδημηρίας  καΐ  Σουζδα- 
λίου,  χαΐ  Πολυκάρπου  άρχιμανδρίτου  Πετζέρσκη,  δια  δε  προ(7ταγης 
χαΐ  ευλογίας  του  πα^^οσιωτάτου  εν  Χριστώ  αυθεντός  καΐ  πατρός 
Ίννοκεντίου  του  Γιζιέλα,  ελέω  θεού  άρχιμανδρίτου  της  θείας  μεγά- 
λης και  θαυματουργού  λαύρας  Κιοβοπετζέρσκας*  δπερ  προετυπώθη 
μεν  και  έδιορθώθη  έν  τη  αύτη  λαύρα  της  Πεστζέρας  της  Κιοβίας, 
αταυροτυηγίου  ουση  του  παναγιωτάτου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπό- 
λεως του  οΙκουμενικου,  κατά  τό  7169°^  άπό  κτίσεως  κόσμου  έτος, 
χιλιοστόν  δε  έζακοσιοστόν  έξηκοστόν  πρώτον  της  Χρίστου  γεννήσεως• 
τανυν  δε  θεία  προμυθεία  [βίο]  δια  προσταγής  του  πανοσιωτάτου 
σοφωτάτου  τε  καΐ  λογιωτάτου  αγίου  άρχιμανδρίτου  του  ζωοδόχου 
δεσποτικού  του  Χρίστου  Τάφου,  χ(υρίο)υ  Χρ(υσάν&ου),  μετεφράσθη 
από  της  σλαβα^πκής  γλώττης  των  Τώσσων  εΙς  ήμετέραν  άπλήν 
των  Ελλήνων  διάλεκτον  παρ*  έμου  του  έν  μοναχοΐς  καΐ  διακόνοις 
ελαχίστου  Κοσμά  του  Άγιορίτου,  έκ  μονής  των  Ιβήρων,  του  άπό 
Θράκης,  έν  τη  λαμπρά  και  βασιλευούση  μεγαλουπόλει  Μοσκβα^ 
άναλώμασι  και  δαπάνη  του  διαληφθέντος  αγίου  άρχιμανδρίτου,  Ιερο- 
διακονουντός  μου  έν  τη  σεβασμία  μονή  ημών  του  έν  άγίοις  πατρός 
ημών  Νικολάου  του  θαυματουργού,  κατά  τό  χιλιοστόν  έζακοσιοστόν 
έννε^^κοστόν  τέταρτον  σωτήριον  έτος,  κατά  μήνα  δεκέμβριον». 

410•  Τεμάχιον  παλαιού  τίνος  βομβυκίνου  κωδικός  έκ  φύλλων 
35,  μήκ.  0,325,  πλ.  0,25.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  39 
(0,275X0,19).  Έγράφη  περί  τό  μέσον  ή  περί  τό  τέλος  τής 
τρίτης  καΐ  δεκάτης  έκατονταετηρίδος.  Τεμάχιον  νομοκάνονος,  διη- 
ρημένου  εις  κεφάλαια  ήριθμημένα. 

1.  «Του  Νικαίας*.  Άρχ.  «'Γψώθη  τό  πρόσλημμα  άπ'  Λυτής 
τής  προσλήψεως,  όπηνίκα  δή  προσελήφθη  παρά  του  κτίσαντος» 
χτλ.,  φ.   1^ 


366  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

2.  €ΞΕ'.  Περί  των  άγιων  και  οίκουμενιχών  έτυτά  συνόδων, 
που  καΐ  πότε  καΐ  κατά  τίνων  εκάστη  αυτών  συνήχθη».  Άρχ. 
€Χρή  γινώτ/ειν  πάντα  χριστιανόν»   κτλ.,  φ.   1°^. 

3.  «Ξς'.  Έτι  περί  άπασών  συνόδων  καΐ  κατά  χρόνον  τάζεως 
αυτών».  Άρχ.  «Ίστέον  δτι  ή  Ικθεσις  τών  συνόδων  ου  γέγονε 
κατά  τήν  τάςΐν»   κτλ.,  φ.    3". 

4.  «^ζ'.  Συνοδικόν  εν  επίτομη  άπάσα;  τάς  άπό  τών  άγιων 
και  πανευφήμων  αποστόλων  γεγονυίας  όρθοδόςους  και  αιρετικά; 
περιέχον  συνόδους  μέχρι  τη;  ογδόης  οικουμενικής  μεγάλης  και 
άγιας  δντως  συνόδου».  Άρχ.  «Πρώτη  σύνοδος  θεία  και  ιερά 
συναθροισδεϊσα  έν  Ίεροσολύμοις»  κτλ.,  φ.  5".  Κείμενον  ούνιατι- 
κ6ν  καΐ  κεκολοβωμένον,  έν  ω  6  πάπας  Νικόλαος  6  πρώτος  ονο- 
μάζεται άγιος.  ΡΛΐ)Γίοη  -  ΗΛΓίβδ,  ΒίΜίοΙΙίθΟΛ  §Γίΐβο»,  τ.  XI, 
σ.  360  κέ. 

δ.  Νόμοι  ακέφαλοι.  Άρχ.  «Ό  βιαζόμενος  κόρην  και  φθει- 
ρών αυτήν  ρινοκοπείσθω,  διδούς  αύτη  και  το  τρίτον  της  υποστά- 
σεως αύτοϋ»   κτλ.,  φ.    14°^. 

6.  «Νόμος  Κορνηλ(ίου)  περί  φονευτών  ή  φάρμακων  και  τών 
μαθηματικών  και  τών  ομοίων».  Άρχ.  <Τώ  περί  άνδροφόνων 
νόμω»    κτλ,,  φ.    14^ 

7.  «Νόμος  Ιίορνηλ(ίου)  περί  πλαστών  και  συγκλητικών  θε- 
σπισμάτων».  Άρχ.  «Ό  ποιήσας  έχμαρτύρια  πλαστά >  κτλ.,  φ.  14^. 

8.  «Νόμος  Ιουλίου,  κινούμενος  κατά  αρχόντων,  ή  δικαστών, 
ή  συνέδρων  έν  δίκη  κεκλοφότων».  Άρχ.  «Ή  διάταξις  κελεύει 
τους  άρχοντας»   κτλ.,  φ.   14^. 

9.  «Νόμος  Ιουλίου  κατά  νοσφιζομένων  και  περί  ιερόσυλων 
και  τών  χρήματα  δημόσια  κεκλοφότων».  Άρχ.  <Ή  ποινή  του 
σπεκουλάτου»   κτλ.,   φ.   14^.  Είτα  δτεροι  ποικίλοι  νόμοι. 

10.  «ΗΓ.  Περί  τών  ιβ'  βασιλικών  βι;3λίων».  Άρχ.  «Ό  δε 
μακαρίτης  βασιλεύς  κυρ  Λέων»  κτλ.,  φ.  η?.  Κείμενον  κεκολοτ 
βωμένον. 

11.  Κείμενον  κεκολοβωμένον,  ου  ή  άρχή'  €  -  -  παρέχηται 
εις  τό  μοναστήριον  παρά  τών  συγχωριτών,  το  δε  κτήμα  μένει  παρ' 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΥΜΩΝ.  367 

αοτοΐζ ή  δέ  νεαρά    του  παλαιού   πορφυρογεν^/ήτου  κυρου 

Κωνσταντίνου  έςεφωνήθη  χαί  περί  δλλων>   χτλ.,  φ.   18". 

12.  «ΗΔ'.  Περί  δικαιοσύνης  νόμου,  καΐ  περί  ρημάτων  σημα- 
σίας, και  περί  διαφόρων  κανόνων,  καΐ  περί  δεήσεων  βασιλικών 
προσφερομένων!.  Ά  ρχ.  €  Νόμος  έστΙ  τέχνη  του  καλοΰ»  κτλ.,  φ.  18". 

13.  «^ε'.  Ίστέον  δτι  6  Δούκας  ό  βασιλεύς  λύσιν  έποίησε 
προς  άναφοράν»   κτλ.,  φ.    19". 

14.  «Η(:'.  Έτερα  νεαρά  του  υίου  αύτου  κυρου  Μιχαήλ  του 
βασιλέως»,  ής  ή  αρχή*  «Έπεί  ο?  μέλλοντες  ύποσχεΤν  δρκον» 
χχλ.,  φ.    19». 

15.  <^Ζ'.  Μιχαήλ  του  σοφωτάτου  και  προέδρου  των  φιλο- 
σόφων, του  Ψελλού,  σύνοψις  εν  έπιτόμω  των  νομικών  κεφαλαίων». 
Άρχ.  «Πολύ  και  δυσθεώρητον  το  μάθημα  του  νόμου >,  φ.  20-28- 
Κδίμενον    εμμετρον. 

16.  «ΟΔ'.  Έκ  των  μετά  τόν  κώδικα  θείων  νεαρών  διατάςεων 
το5  της  θείας  λήξεως  Ιουστινιανού  του  ευσεβέστατου  διάφοροι  δια- 
"άςεις,  συνάδουσαι  έξαιρέτως  τοΤς  θείοις  και  ίεροΤς  κανόσι»  κτλ., 
?•  29-35.  Τέλος•  «άρχοντος  του  άμελήσαντος  έκδικήσαι  τά  αυτά 
αράγματα,  της  ζώνης  αφαιρουμένου  και  πρόστιμον  πέντε  χρυ- 
σιοϋ » . 

411.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατοντ.,  ου  ή  επιγραφή• 
<Έχ  των  συμμίκτων  του  μακαριωτάτου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων 
Χρυσά^^θου».  Σύγκειται  έκ  σελίδων  ήριθμημένων  492*  άλλα  προ 
τοότων  προσετέθη  εν  τετράδιον  μικρού  σχήματος,  έν  ω  περιέχεται 
επιστολή  τις  των  Τώσων,  των  ύπο  τόν  κράλην  της  Λεχίας,  των  οΐ- 
χούντων  εν  τη  μονή  Προκόβου,  «προς  τόν  πανιερώτατον  αρχιε- 
ρέα της  Ανατολικής  Εκκλησίας,  τόν  ποιμαίνοντα  τό  ευσεβές  ποί- 
μνιον  άπάσης  της  Μολδοβλαχίας  καΐ  άλλων  μερών,  τόν  τιμιώτα- 
τον  μητροπολίτην  κύριον  κύριον  Άντώνιον>.  Έγράφη  έτει  1730-ώ. 
Άρχ.  «Της  χριστιανικής  άλη&ους  πίστεως»  κτλ.  Μετά  δέ  τό  γράμμα 
τούτο  υπάρχει  τις  «Όρθόδοςος  ομολογία»,  οιηρημένη  εις  ^§  ις'. 
Άρχ.  «Α'.  Πιστεύομεν  και  όμολογούμεν  την  τρισυπόστατον  θεότητα» 
χτλ.  Έν  ταΐς  ήριθμημέναις  σελίσιν  ύπάρχουσι  τά  έφεςής  κείμενα. 


368  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

1.  Μελετίου  Φιλαδέλφειας  επιστολή  έκ  Βενετίας  προς  τόν 
οίχουμενιχόν  πατριάρχην  Καλλίν^χον  (2  σετττ.  1699)  περί  τενων 
εκκλησιαστικών  υποθέσεων  χαΐ  περί  του  Λαυρεντίου  Σωρέντζου, 
ερχομένου  εκ  προσώπου  της  Ένετιχης  άρεστοκρατείας  προς  την 
έν  Κωνσταντινουπόλεε  πατρεαρχικήν  αυλήν,  σελ.    1. 

2.  Μελετίου  Φιλαδελφείας  εγκύκλιος  συστατική  επιστολή  περί 
του  ίεροκήρυκος  Ιωάννου  Στάη  (16  ίουλίου  1697).  Άρχ.  ι'Οφεί- 
λοντες  ημείς  δια  της  χάριτος»   κτλ.,  σ.    3. 

3.  [Καλλινίκου  ^'  Κωνσταντινουπόλεως]  έγκύκλιον  γράμμα 
προς  τους  έν  τη  "Ασπρη  θαλασσή  [^  Μεσογείω]  ορθοδόξους  χρι- 
στιανούς• δι'  ου  όκυρουται  το  υπέρ  Ιωάννου  του  Στάη  συστατήριον 
γράμμα  του  Φιλαδέλφειας  μητροπολίτου  Μελετίου.  Άρχ.  €  Επειδή 
έδηλοποιήθη  ήμΓν»   κτλ.,   σ.   5. 

4.  Ανώνυμος  και  άχρονολόγητος  ομολογία  πίστεως  μητροπο- 
λίτου τινός  Φιλαδελφείας .  Άρχ.  «θεός  ήγείσθω  παντός  έργου  και 
λόγου»,  σ.   7. 

5.  Πατριάρχου  τινός  Κωνσταντινουπόλεως  ά'^ώνυμον  γράμμα 
(1653)  προς  τους  έν  Βενετία  ορθοδόξους,  δι'  ου  έπικυρουται  προ- 
γενέστερον  γράμμα  του  πατριάρχου  Παρθενίου.  Άρχ.  €  Φύσει  τό 
όντως  καλόν»   κτλ.,  σ.    11. 

6.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  «χαθαίρεσις  γεγονυΤα  κατά  του 
ψευδο-Άντιοχείας  Σεραφείμ  και  έτεροδόςου».  Συνετάχθη  έν  Σμύρνη 
μηνΐ  φε|3ρ.  του  172δ-ου  έτους.  Άρχ.  €Τό  πνεύμα  τό  δγιον»  κτλ., 
σ.  14.  —  Μεταξύ  των  σελίδων  18  καΐ  19  προσετέθη  τό  πρωτό- 
τυπον  επιστολής  Κωνσταντίνου  βοεβόδα  προς  τόν  Χρύσανθον,  ήτις 
άφορα  προς  τό  ύπ'  αύτου  τούτου  του  Κωνσταντίνου  συγγραφέν 
ύπομνημάτιον  περί  του  Νομικού  Πάσχα. 

7.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  γράμμα  έπικυρωτικόν  των  γενο- 
μένων υπό  του  μεγάλου  κομίσσου  Γεωργίου  Καστοριώτου  αφιερω- 
μάτων, έπΙ  τω  σκοπώ  της  συντηρήσεως  δύο  διδασκάλων  έν  Κα- 
στορία,  σ.  21.  Έγράφη  μηνι  δεκεμβρίω  του  1715-ου  έτους.  Ανά- 
λεκτα ίεροσολυμ.   σταχυολογίας,  τ.  Π,   σ.  323-326. 

8.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  επιστολή  έζ  Άδριανουπόλεως  (5 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΤΜΩΝ.  369 

δβχ.  1715)  προς  τους  επιτρόπους  του  ρουφετίου  των  γουναράδων^ 
σχβτιχή  προς  τήν  έν  Καστοριά  σχολήν,  σ.  22.  Άνάλεχτα  ίεροσ. 
σταχυολογίας,  τ.  II,  σ.  327. 

9.  Πρδξις  της  αρχιεπισκοπής  Κύπρου,  δοθείσα  τω  χεφοτο- 
νη&έντι  μητροπολίτη  Πάφου  Νεχταρι'ω.  Άρχ.  <Τά  μεγάλα  των 
ανθρωπίνων  πραγμάτων»  χτλ.,  σ.  22.  Ούτος  ό  Νεκτάριος  εξελέγη 
έν  Δεοχωσία,  έν  τω  ναω  Θεοτόκου  της  Φανερωμέ^Λ]ς,  Ινδικτιώνι 
ΐδ',  τξ  28-10  δεχεμβρίου,  εις  διαδοχήν  Μελετίου  του  από  του 
θρόνου  της  Πάφου  παραίτησιν  δόντος.  Έν  τ^  πράξει  ταύτη  ό  Κύ- 
πρου αρχιεπίσκοπος  λέγει*  €  συνεδριάζοντος  ήμΐν  καΐ  του  μακα- 
ριωτάτου  πρό  ήμων  κυρίου  κυρ  Νικηφόρου,  συμψηφίων  γενομένων 
(==τω  Νεκταρίω)  καΐ  άλλοτε  πρότερον  και  των  πανιερωτάτων 
μητροπολιτών,  του  τε  Κυρηνείας  κυρ  Αεοντίου,  του  Άμαθουντος 
χαΐ  Νεμεσου  κυρ  Βαρνάβα,  του  τε  παραιτησαμένου  κυρ  Αεοντίου 
πρώην  Πάφου». 

10.  Άχρονολόγητος  πραξις  αρχιεπισκόπου  τινός  της  Κρήτης, 
δοθείσα  τω  χειροτονηθέντι  επισκοπώ  Κυδωνίας  Άρσενίω,  εις  δια- 
δοχήν του  παραίτησιν  δόντος  Γενναδίου.  Άρχ.  «Έν  τοις  των 
χριστιανών  μυστηρίοις>   κτλ.,  σ.   26. 

11.  Άχρονολόγητος  πραξις  οικουμενικού  τίνος  πατριάρχου,  δο- 
θείσα τω  από  πρωτοσυγκέλλου  Μυτιλήνης  προαχθέντος  εΙς  τήν 
άρχιετησκοττήν  Παροναξίας  Ίωάσαφ,  έπΙ  διάδοχη  του  κοιμηθέντος 
έν  ειρήνη  Νεοφύτου.  Άρχ.  «Άναγκαΐον  κυρίως  έστι»  κτλ.,  σ.  28. 
Παρόντες  αρχιερείς*  Βαρθολομαίος  Ήρακλείας,  Μελέτιος  Νικομή- 
δειας, Σωφρόνιος  Νικαίας,  Ίωάσαφ  Άμασείας,  Καλλίνικος  Πρού- 
σης,  Ιάκωβος  Άθηνων,  Γρηγόριος  Μυτιλήνης,  Μακάριος  Μεθύ- 
μνης,  Κυπριανός  Νεοκαισαρείας,  Γρηγόριος  Χίου,  Μακάριος  Δέρ- 
χων,  Καλλίνικος  Κρήτης,  Αρσένιος  Σηλυβρίας,  Μητροφάνης  Προ- 
χθνήσου. 

12.  Πραξις  ά'^ώνυμος  και  άχρονολόγητος,  δεδομένη  άνωνύμω 
τινί  χειροτονηθέντι  επισκοπώ  ΑΙγίνης  εΙς  διαδοχήν  του  καθαιρε- 
θέντος  Δαμάσκηνου.  Άρχ.    «Πολλά  τά  μέσα»   κτλ.,  σ.    31. 

13.  Ιερεμίου  β'  Κωνσταντινουπόλεως  πρδξις  διά  τόν  εις  δια- 
ιτ.  24 


370  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


δοχήν  του  παραιτησαμένοϋ  Όνησίφόρου  χεφοτονηθέντος  μητρο- 
πολίτου Κιέβου  Χαλιτζίου  καΐ  πάσης  Τωσίας  Μιχαήλ  (1589). 
Άρχ.  ιΤριάς  ή  ύπεράπεφος»,  σ.  32.  Άνάλβχτα  ίεροσολυμιτιχης 
σταχυολογίας,  τ.  IV,  σ.   81-83. 

14.  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  πράξις  έπί  τη  χειροτονία  του  Χρύ- 
σανθου εΙς  μητροπολίτην  Καισαρείας  Παλαιστίνης.  Άρχ.  ιΤψ  έπί- 
γειον  καΐ  κα&'  ήμας  ταύτην  [εραρχίαν>  κτλ.,  σ.  34.  Παρόντες  αρχιε- 
ρείς• Ίωάσαφ  ΠτολεμαΓδος,  Νεόφυτος  Δύδδης,  Φώτιος  Φιλαδέλφειας. 

15.  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  πραςις  έπΙ  τη  χειροτονία  του  Κοσμά 
είς  άρχιεπίσκοπον  Σιναίου,  έπΙ  διάδοχη  του  παραίτησιν  δόντος  Ίωαν- 
νικίου  (1702).  Άρχ.    «Ουδέν  ούτως    άναγκαιότερον»   κτλ.,  σ.   36. 

16.  Γαβριήλ  γ'  Κωνσταντινουπόλεως  πράζις  έπι  τη  χειρο- 
τονία Μαξίμου  τινός  εις  μητροπολίτην  Ίεραπόλεως  (1702).  Άρχ. 
«Άναγκαΐον  ομολογουμένως»   κτλ.,  σ.   39. 

17.  Υπόμνημα  της  εκλογής  Νεκταρίου  του  ΣιναΓτου  εις  πατρι- 
άρχην  ^Ιεροσολύμων  (25  ίαν.  1661).  Άρχ.  «Επειδή  δια  το  μετά- 
στήναι  των  τηδε  τόν  έν  μακάρια  τη  μνήμη  ποτέ  πατριάρχην  Ιε- 
ροσολύμων κυρ  Παίσιον»  κτλ.,  σ.  40.  Ανάλεκτα  ίεροσολ.  στα- 
χυολογίας, τ.  II,  σ.   273. 

18.  «Γράμμα  είδήσεως  περί  της  χειροτονίας  του  Ιεροσολύμων 
κυρ  Νεκταρίου»  προς  τους  έν  Ίεροσολύμοις  Άγιοταφίτας  (1661). 
Άρχ.  «Ίερώτατοι  μητροπολΐται»,  σ.  42.  Ανάλεκτα  ίεροσολυμ. 
σταχυολογίας,  τ.  II,  σ.   275. 

19.  Πραξις  δοθεΓσα  τω  χειροτονηθέντι  πατριάρχη  "Ιεροσολύμων 
Νεκταρίω  (6  άπριλίου  1661).  Άρχ.  €Νόμω  φύσεως  των  τηδε 
μεταστάντος»  κτλ.,  σ.  44.  Ανάλεκτα  ίεροσολ.  σταχ.,  τ.  II,  σ.  278. 

20.  «Πρδςις  διδομένη  προς  έπίσκοπον»,  σ.   46. 

21.  «Επιστολή  πεμφθεΤσα  παρ'  ημών»  [=  Χρύσανθου]  έκ 
Σμύρνης  (φεβρ.  1725)  προς  τόν  Ούγκροβλαχίας  ηγεμόνα  Νικό- 
λαον  Μαυροκορδατον.   Άρχ.    «"Έκλαμπρον  γράμμα»   κτλ.,  σ.  47. 

22.  Τύπος  γράμματος  άθωουντος  άργόν  τίνα  ιερέα.  Άρχ.  «Ή 
εύσυμπαθής  της  του  θεού  εκκλησίας  ευθυδικία»,   σ.    51. 

23.  Δύο  τύποι  αθωωτικών  γραμμάτων,   σ.    55. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  371 

24.  Γράμμα  πατρ^αρχιχόν  καΐ  συγχωρητικόν  (1676)  προς  τους 
έν  τ^  επαρχία  Φιλιππουπόλβως  όρθοδόςους,   σ.   56. 

25.  «Άθώωσις  του  Κύπρου >.  Άρχ.  «Επειδή  ό  άρχιερεύς 
χαΐ  προστάτης  ύμων»   κτλ.,  σ.    57. 

26.  Γράμματα    καθαιρέσεων    ανωνύμων    τίνων    αρχιερέων, 

ο.  58  -  77. 

27.  «Καθαίρεσις  του  [πατριάρχου]  Παρθενίου».  Άρχ.  «Και- 
ρός ήδη  μετά  του  προφήτου»  κτλ.,  σ.   77-85. 

28.  Σεραφείμ  Κωνσταντινουπόλεως  συνοδική  «χαθαίρεσις  του 
Αντιοχείας»  πατριάρχου  Κυρίλλου,  έγγόνου  του  πατριάρχου  Μεθο- 
δίου. Άρχ.  «Ή  ακατάσχετος  ορμή»  κτλ.,  σ.  85.  Ανάλεκτα  ίερο- 
σολ.  σταχυολογίας,  τ.  IV,  σ.  76-80. 

29.  Καθαίρεσις  ανωνύμου  τινός  Παροναζίας  μητροπολίτου. 
Άρχ.    €  Παρανομία  άνδρα  άγρεύουσι>,  σ.   88. 

30.  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  συνοδική  «καθαίρεσις  του  κακώς 
χειροτονηθέντος  ποτέ  Γάζης  λατινόφρονος  Παϊσίου  Λιγαρείδου» 
(άπριλ.  1671).  Άρχ.  «Άνακαθαίρειν  τήν  του  Χρίστου  έκκλησίαν» 
χτλ.,  σ.  90.  £.  Ιιβ^ΓΕπά,  ΒΛΗο^ΓαρΙιίβ  Ιιβίΐέηίςυβ;  ΧΥΙΡ  βίέοΐβ, 
τ.  4,  σ.   58-59. 

31.  Καθαίρεσις  ανωνύμου  τινός  άρχιερέως.  Άρχ.  €  Επειδή 
χαΐ  6  δεΤνας  φαύλως>   κτλ.^  σ.   93. 

32.  Κυρίλλου  δ'  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα  προς  τους  έν 
Κεφαλληνία  και  Ζακύνθω  ορθοδόξους  (ίουν.  1712),  δι'  ου  άγγέλ- 
λεται  αύτοΐς  ή  καθαίρεσις  του  έν  Βενετία  εδρεύοντος  Φιλαδέλ- 
φειας μητροπολίτου  Μελετίου.  Άρχ.  «Πολλά  μεν  εισΐ  και  άλλα» 
χτλ.,  σ.  94-99.  Συνυπογεγραμμένοι  τω  πατριάρχη•  Χρύσανθος 
Ιεροσολύμων,  Αθανάσιος  Ήρακλείας  καΐ  Ταιδεστου,  Παρθένιος 
Νικομηδείας,  Γεννάδιος  Νικαίας,  Κύριλλος  Προύσης,  Ιγνάτιος  θεσ- 
οαλονίκης,  Καλλίνικος  Φίλιππουπόλεως,  Παρθένιος  Σμύρνης,  Νικό- 
δημος Μυτιλή^^ς,  "Ανθιμος  Ικονίου,  Γεννάδιος  Χίου,  Νικόδη- 
μος Δέρκων.  "Ορα  Ιωάννου  Βελλούδου  Χρυσόβουλλα  και  γράμ- 
ματα των  οικουμενικών  πατριαρχών,  ανήκοντα  εις  τους  Φιλαδέλ- 
φειας μητροπολίτας  κτλ.  Έν  Βενετία  1873,  σ.   66-78. 


372  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΚΙΡΟΓΡΑΦβΗ 

33.  Πατριοίρχκχογ  ΤΡ^ΙΜ^  '"^βρ•  '^ι^  έχλογης  άρχιβρέως  τζνός^ 
σβλ.   101. 

34.  Διονααίοα  γ'  Κωνστοτ^τινοαπόλβως  αη^ίλλιογ  περί  του  έν 
Άτταλεί^  ναοδ  των  άγιων  Θεοδώρων.  Άρχ.  ι'Όσα  των  πραττο- 
μένων»  χτλ.,  σ.   103.  Ανάλεκτα    ίεροαολ.   σταχυολογίας,    τ.  ΙΥ^ 

σ.   64-67. 

85.  Σιγιλλιον  περί  του  μονυδρίοο  τίίς  θεοτόχου,  του  έιαχε- 
χλημένου  Φωτεινόν,  δπερ  εχειτο  έπΙ  νήσου  τινός.  *Αρχ.  «Τρισί  τισι 
των  ν<{μων  δοχεΓ»   χτλ.,  α.  105. 

36.  Τύπος  σιγιλλίου,  ου  ή  αρχή•  ιΟύ  μόνον  χρή(κμον>  χτλ.^ 
σελ.  107. 

37.  Σίγίλλιον  περί  τίνος  ναού  εν  τω  Χάνδαχι  της  νήσου  Κρή- 
της. *Αρχ.  €  Πολλών  όντων  των  ένδοξων  εγχειρημάτων»  χτλ.  σ.  108• 

38.  "Ετερον  περί  τίνος  έχχλησίας  έν  Άτταλεία.  Άρχ.  «Έ^ς 
ανέκαθεν  έστι  λόγοις»   κτλ.,  σ.   110. 

39.  «Έπιβεβαιωτήριον  γράμμα»  =κ  Διονυσίου  γ'  Κωνσταντι- 
νουπόλεως σιγίλλιον  περί  της  μονής  του  Κύκκου.  Άρχ.  €Τώνί 
άγαθων  έργων  αγαθότερα»  κτλ.  σ.  112.  "Ορα  το  βιβλίον,  ου  ι^ 
επιγραφή*  €Ή  περιγραφή  της  ίερας  σεβασμίας  και  βασιλικής  μο- 
νής τής  υπεραγίας  Θεοτόκου  -  -  -  του  Κύκκου  έπιφημιζόμένης^ 
κατά  τήν  νήσον  Κύπρον».  Ένετίησιν   1782,  σ.  69-71. 

40.  Τύπος  σιγιλλίου,  ου  ή  αρχή•  €  Πάντα  τά  κατά  μέρος»,  σ.  114• 

41.  "Ετερος  τύπος,  ου  ή  αρχή•  €'Όσον  ή  των  θείων  καΐ 
ιερών  μονών  συντήρησις»  κτλ.,  σ.    116. 

42.  Σιγίλλιον  περί  τής  μονής  του  Σουμελα,  δι'  ου  έπικυ- 
ρου^/ται  δτερα  τής  αυτής  μονής  σιγίλλια,  έκδεδομένα  υπό  τών  οι- 
κουμενικών πατριαρχών  Παχωμίου  α',  Ιερεμίου  β',  Διονυσίου  β^ 
Ίωάσαφ  β',  Ματθαίου,  Νεοφύτου,  Κυρίλλου  α'  καΐ  Διονυσίου,  και  υπ^ 
του  Αλεξανδρείας  πατριάρχου  Σιλβέστρου.  Άρχ.  «Τών  ύττο  χρό• 
νων  πραγμάτων»  κτλ.,  σ.   119. 

43.  Σιγίλλιον  πατριάρχου  τινός  Ιεροσολύμων  περί  του  εις 
Μαρτζινάνι  μοναστηρίου  τών  Ταξιαρχών.  Άρχ.  «Μέγιστα  έν  άν- 
θρώποις  έστΙ  δώρα»   κτλ.,  σ.   121. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜβΚ.  373 


44.  Σιγίλλιον  του  οίχουμενιχου  πατριάρχου  Ίαχώβου  περί  του 
αυτού  μοναστηρίου.  Άρχ.  ιΟυχ  δλλ^ς  ενβστιν  ιύσεβεΤν»  χτλ., 
<ΐ6λ.   12δ. 

45.  "Ετερον  έπικυρωτικον  του  αύτ^υ  σιγελλίου.  Άρχ.  ιΤων 
^αίθρων  αυχημάτων»   χτλ.,  α.    12&. 

46.  "Ετερον  περί  του  αύτου  μοναστηρίου.  Άρχ.  ^Τ&ν  υπό 
χρόνων  πραγμάτων  φύσει  ι   χτλ.,  σ.    132. 

47.  "Ετερον  περί  των  Σιναϊτών  (1693),  ου  ή  άρχή'  «Ου 
δεΤται  λόγων  Ισχυρών»   χτλ.,   σ.    134. 

48.  Έτερον  περί  του  μοναστηρίου  Τιμνίχου.  Άρχ.  «Πδς  φρό- 
νιμος οίχοδεσπότης >   χτλ.,  σ.   135. 

49.  Παρθενίου  α'  Κωνσταντινουπόλεως  σιγίλλιον  περί  του  Άλ- 
βανιτοχωρίου,  του  άποσπασθέντος  έχ  της  έπισχοπής  Τζερ|9ενου  χαΐ 
χηρυχθέντος  τόπου  πατριαρχιχου  τε  χαΐ  σταυροπηγιακού,  σ.  139. — 
ϊό  δλον  σιγίλλιον  έχει  ούτω•  «Παρθένιος  ελέω  θεού  αρχιεπί- 
σκοπος Κωνσταντινουπόλεως,  Νέας  Τώμης,  χαι  οίχουμενιχός  πα- 
τριάρχης. Πατρικοί  τε  καΐ  συνοδικοί  κανόνες  διαταττόμενοι  φαίνονται 
τον  κατά  καιρούς  οίκουμενικόν  πατριάρχην  ού  μόνον  εκκλησίας  χαι 
λοιτεα  ίερά  καταγώγια  λαμβάνειν  των  έκασταχου  μητροπόλεων, 
αρχιεπισκοπών  τε  και  επισκοπών,  κ3ΐ  έν  τξ  Ιδία  αύτου  διαφεν- 
τεύσει  τε  καΐ  δεσποτεία  κατατάττειν  και  ύποτιθέναι  και  σταυρο- 
πήγια  πατριαρχικά  άποκαθισταν  ταύτα,  άλλα  και  αστεα  καΐ  χώ- 
ρας συναριθμεΤν  έν  τη  περιωπή  της  πατριαρχικής  μεγάλε ιότητος, 
χαι  άζιουν  πάσης  ελευθερίας  τε  καΐ  άδουλωσίας  τών  κατά  τόπους 
προϊσταμένων  καΐ  διά  τών  πατριαρχικών  αύτου  γραμμάτων  συνι- 
σταν  αυτά  και  έπιβραβεύειν  δση  δύναμις,  και  πόρρω  άποσοβεΓν 
χαΐ  άποδιώκειν  τόν  θελήσοντά  ποτέ  χεΤρα  αυθάδη  αϊρειν  κατ'  αυ- 
τών καΐ  οίωδήτινι  τρόπω  άνατρέψαι  τα  άποφανθέντα  και  προψη- 
φισθέντα•  τούτου  γάρ  γιγνομένου  διά  παντός,  ταύτα  άμετάπτωτα 
ζαΐ  άδιαλώβητα  μένουσιν.  Επειδή  τοίνυν  της  καθ'  ήμας  του  Χρί- 
στου άγιωτάτης  Μεγάλης  Εκκλησίας  βεβυθισμένης  ούσης  και  κε- 
χορυφωμένης  έν  άπείροις  χρέεσι  και  άνυποφόροις,  καΐ  όσημέραι 
χαι  άεννάως  προσπαλαιούσης   ταΤς  αυτών  δειναΤς  άπαιτήσεσιν  και 


374  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

ένοχλήσβσί,  πβρί  ων  ημείς  ούδέποτβ  ήδανάμεθα  εόρεΓν  ζΐρψψ  τε 
χαΐ  γαλήνην  χαΐ  τρόπον  κυβερνήσεως  αυτών  και  απαλλαγής,  ώς 
γνώριμον  τοις  πασι  καΐ  εμφανές,  6  παντεπόπτης  καΐ  δημιουργός 
των  δλων  θεός  καΐ  προνοητης  πάσης  της  σωτηρίας  της  ανθρω- 
πινής φύσεως,  ώς  τήν  πάλαι  Ιερουσαλήμ,  ήθέλησεν  ά'/αστηλώσαι 
και  έν  ταΤς  ήμέραις  ταυταις  τήν  Έχκλησίαν  αυτήν  του  Χρίστου 
καΐ  στηρίζαι,  οΤς  κρίμασιν  οΤδβν  αυτός,  καΐ  άπαλλάζαι  του  επικει- 
μένου αύτη  κινδύνου  καΐ  της  μελλούσης  φθοροίς*  καΐ  ενευσεν  εις  τήν 
καρδίαν  του  έκλαμπροτάτου  χαΐ  ευσεβέστατου  και  ένδοζοτάτου  καΐ  χρι- 
στιανικωτάτου  αύθέντου  πάσης  Μολδοβλαχίας  κυρίου  κυρίου  Ιωάν- 
νου Βασιλείου  βοεβόνδα,  καΐ  έκινήθη  οίκοθεν  καΐ  έβοήθησεν  αύτί^ 
κατά  το  ενόν,  δείξας  χάριν  μεγίστην  καΐ  άντίδοσιν  ήμΤν  τε  και 
πασι  τοις  άρχιερευσι  καΐ  τοΤς  λοιποΐς,  τοΤς  έκκλησιαστικοΓς,  τή 
αυθεντική  αύτου  χορηγία  καΐ  δυνάμει*  άφ'  ης  πέπαυτσι  πάσα 
άπαίτησις  καΐ  ένόχλησις  της  Μεγάλης  Εκκλησίας,  και  τελεία  έςά- 
λειψις  έγένβτο  της  ριπτομένης  συνεχώς  ταΐς  έπαρχίαις  άπάσαις, 
μητροπόλεσι  δηλαδή,  άρχιεπισκοπαΐς  τε  καΐ  έπισκοπαΤς,  και  της 
λοιτυης  φθοροποιού  πατριαρχικής  ζητείας*  καΐ  συν  θεω  ήδη  δια- 
κείμεθα  ήσύχως  τε  και  κρειττοτέρως  των  προτέρων  έττηρεασμων, 
καΐ  γαληνιώμεν  μικρως,  ιθύνοντες  τήν  Έκκλησίαν  του  Χριστοδ 
και  πάντας  τους  ύπ'  αυτήν  άποστολικώς  τε  καΐ  κανονικώς,  ώς 
Ιξβστι  τοις  έκκλησιαστικοΐς  διαβιούν  και  προς  τη  άκαταπαύστω 
προς  θεόν  ικεσία  καΐ  πρεσβεία,  ηπερ  ποιουμεν  έν  εσπέρα  και 
πρωί  και  μεσημβρία  έν  πάσαις  ταΓς  έκκλησίαις  άπαξάπαντες  υπέρ 
της  μακροζωίας  του  αύτου  ευσεβέστατου  και  έκλαμπροτάτου  αύθέν- 
του καΐ  της  άκρας  υγείας  και  ευδαιμονίας  και  του  στηριγμου  του 
υψηλοτάτου  αύτου  θρόνου,  ήβουλήθημεν  και  ήμεΤς  έπΙ  άμοιβ*^ 
των  πολ).ων  αύτου  ευεργεσιών  και  βοηθειών,  ώς  ανωτέρω  είργρται^ 
καΐ  χάριτι  τήν  του  Άλβανιτοχωρίου  χώραν,  ώς  όραται,  τήν  κει- 
μένην  έν  τοΤς  όρίοις  της  επισκοπής  Τζερβενοΰ,  πατριαρχικήν  άπο- 
καταστήσαι  καΐ  τίμησα»,  καΐ  όνομάσαι  αυτήν  σταυροττηγιακήν,  καΐ 
κατατάζαι  έν  τη  πατριαρχική  εξουσία  και  υποταγή,  και  άφαιρήσαι 
και  άποσπασαι  της  δεσποτείας   του  κατά  τόπον  επισκόπου.  "Οθεν 


λ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  375 

χρίναντβς  τοδτο  ευλογόν  τε  και  δίκαιον  γενέσ&αι,  άποφαινόμεθα 
γνώμη  κοινξ  συνοδική  των  ίερωτάτων  αρχιερέων  καΐ  υπβρτίμων, 
των  έν  άγίω  πνεόματι  άγαττητών  ημών  αδελφών  καΐ  συλλειτουρ- 
γών, καΐ  παρακελευόμε&α  έν  ττ^εύματι  άγίω  διά  τοΰδε  του  πατρι- 
αρχικού σιγιλλιώδους  έν  μεμβράναις  γράμματος,  ϊνα  άπό  του  νυν 
χαΐ  εις  τό  έξης  ή  χώρα  αυτή  του  Άλβανιτοχωρίου  εΐη  σταυρο- 
ττηγιακή,  πατριαρχική,  ελευθέρα,  αδούλωτος,  άκαταπάτητος  και  δλως 
άνετυηρέαστος,  και  μηδενΐ  υπόκοιτο,  ει  μη  τη  καθ'  ήμας  του 
Χρίστου  Μεγάλη  Έκκλησίί^^,  παρέχουσα  αύτη  υποταγής  χάριν  άπό 
τών  εκκλησιαστικών  αύτης  εισοδημάτων  τε  και  δικαιωμάτων  £σπρα 
χιλιάδας  δυο,  μνημονευομένου  έν  αύτη,  ως  είθισται,  του  ημετέρου 
πατριαρχικού  ονόματος  καΐ  τών  μετέπειτα  πατριαρχών,  ως  αύτο- 
νόμω  ουση  καΐ  αύτοδεσπότω  τούντευθεν,  παυσαμένου  του  λοιπού 
του  μ^/ημοσυνου  του  επισκόπου,  δίκαιον  δλως  μη  κεκτημένου  έν 
αύτη,  μή  τολμώ ντος  το  άπο  τούδε  εισέρχεσθαι  του  νυν  επισκόπου 
Τζερβενου  Γαβριήλ,  ή  και  τών  μετ'  αυτόν,  έν  αύτη  τη  πατριαρ- 
χική καΐ  σταυροπηγιακή  χώρα,  καΐ  καταπατεΐν  αυτήν  καΐ  έξου- 
σιάζειν  και  άρχιερατικόν  τι  έκτελεΐν  και  άργεΤν  και  άφορίζειν  τους 
έν  αύτη  ιερωμένους  και  λαϊκούς,  και  άπαιτεϊν  παρ'  αυτών  πολύ  ή 
ολίγον  έκκλησιαστικόν  δικαίωμα,  έν  βάρει  αργίας  άσυγγνώστου  της 
άρχιερωσυνης  αυτών  και  παιδείας  της  προσηκούσης*  όφειλόντων 
και  τών  έν  αύτη  ιερωμένων  και  λαϊκών  γινώσκειν  την  ημών  με- 
τριότητα κύριον  και  προστάτην  αυτών,  και  έν  τη  καθ'  ήμας  του 
Χρίστου  Μεγάλη  Εκκλησία  διδόναι  ετησίως  τήν  άνωτέραν  άποκο- 
τυην,  της  υποταγής  χάριν,  και  παρ'  αυτής  άςιουσθαι  πάσης  έκκ)νη- 
σιαστικής  επισκέψεως,  μηδενός  άδειαν  έχοντος  άλλως  πως  ποιή- 
σαι,  ή  τάναντία  διαπράςασθαι,  έν  αργία  άσυγγνώστω  και  άφορι- 
σμώ  άλύτω  τω  παρά  θεού  παντοκράτορος.  Οδτως  άπεφηνάμεθα• 
εις  διηνεκή  δέ  τήν  άσφάλειαν  καΐ  ένδειξιν  πάντων  έγένετο  καΐ  τό 
παρόν  τής  ημών  μετριότητος  γράμμα  έπιβεβαιωτήριον,  και  έπε- 
δόθη  τη  πατριαρχική  καΐ  σταυροπηγιακή  αύτη  χώρα  του  Άλβα- 
νιτοχωρίου έν  ετει  σωτηρίω  χιλιοστω  έςακοσιοστώ  τεσσαρακοστά) 
δευτέρα),   μηνΐ  άπριλλίω,   ίνδικτιώνος   δεκάτης.  -{•  Παρθένιος  έλε'ω 


376  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


θδοδ  κτλ.  •|•  Ό  Ααρίσσης    Γρηγόριος.  •|•  Ό  Χαλκηδόνος   Παχώ- 
μιος.  -|-  Ό  ϋνλαΐας  Πορφύριος». 

50.  Ιερεμίου  γ'  Κωντυαντινουπόλεως  σιγιλλιον  1ηρ^x8xομ|^ιένον 
ιεβρί  ττ/ς  αρχιεπισκοπής  Διμιτζιάνης  καΙ  Άργαροκάστροο,  σ.  148. — 
Το  κείμ^ον  αυτού  έχει  ούτως*  «Ιερεμίας  ελέω  θεού  κέ.  Ποιμήν 
και  ποίρ-νιον  των  σχετικών  δντα  καΐ  συνυπάρχειν  ανάγκη  κέ. 
Επειδή  τοιγαρουν  και  ή  κατά  την  Πελοπόννησον  επαρχία  Διμι- 
τζιάνης  καΐ  Αργυροκάστρου  υπηρχεν  ά'^έκαί^εν  άρχιειασκοτυή  μετά 
των  πέριξ  αύτης  χωρίων,  τελούντος  εν  αύτ^  κατά  καιρούς  γνη- 
σίου άρχιερέως,  καθώς  τό  προσ/ομισθέν  ήμΐν  Τσον  της  πράξεως 
του  εν  μακάρια  τη  λήξει  πατριάρχου  γέροντος  κυρ  Παρθενίου, 
δοθείσης  τω  κατ  εκείνο  καιρού  άρχιερατεύσαντι  έν  αύτη  κυρ  Κυ- 
ρίλλω,  δηλοποιεΐ  καΐ  παρίστησιν  έπειτα  δε  ουκ  οΤδ'  δπως  εφθασεν 
ένωθήναι  παραλόγως  τη  επαρχία  Δακεδαιμονίας  καΐ  ήν  υπό  την 
έξουσίαν  του  κατά  καιρούς  μητροπολίτου  Λακεδαιμόνιας  μέχρι  του 
νυν  διό  και  οί  έν  αύτη  χριστιανοί  άπαξάπαντες,  μή  φέροντες  έν 
στερήσει  διάγειν  γνησίου  αρχιερέως,  προσέδραμον  τη  ημών  με- 
τριότητι  διά  κοινής  αυτών  αναφοράς,  ζητουντες  χειροτονηθήναι  έν 
τη  επαρχία  ταύτη  γνήσιον  και  νόμιμον  άρχιεπίσκοπον,  συνοδικως 
σκεψαμένη  τά  περί  τούτου  μετά  των  παρευρεθέντων  έν  Κωνσταν- 
τινουπόλει  ίερωτάτων  συνάδελφων  αρχιερέων  και  ύτυερτίμων,  δέον 
έκρινε  κατά  τό  έθος  και  τους  ιερούς  νόμους  της  Εκκλησίας  χει- 
ροτονήσαι  έν  αύτη  γνήσιον  αρχιερέα,  άτε  δή  επαρχία  ουση  ουκ 
όλιγαν&ρώπω  και  δεομένη  αρχιερατικής  επιστασίας,  έκπαλαί  τε  εις 
άρχιεπισκοπήν  τετιμημένη,  δυσι  δ'  έπαρχίαις  ένα  έπίσκοπον  έπι- 
στατείν  προς  τω  άδυνάτω  και  παραλόγου  άναφανέντος.  Και  δή 
δεδώκαμεν  άδειαν  τή  ένδημούση  ενταύθα  ίερα  τών  συνάδελφων 
αρχιερέων  όμηγύρει  ψήφους  έκτελέσαι  κανονικάς  έπι  έκλογη  και 
εύρέσει  αξίου  και  αρμοδίου  προσώπου,  του  άναδεξομένου  τήν  άρ- 
χιερατικήν  προστασίαν  της  αρχιεπισκοπής  ταύτης*  ων  δή  γενομέ- 
νων ύπό  του  Ήραχλείας  καί  Ταιδεστού  κύρ  Καλλινίκου  (έχοντος 
και  τήν  γνώμην  του  τε  Χαλκηδόνος  κύρ  Κωνσταντίου  και  του 
θεσσαλονίκης    κύρ  Ιγνατίου),    του    Κυζίκου    κύρ    Αυξεντίου,    του 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  377 


Ιίιχομηδείας  χύρ  Παϊσίου,  του  Νικαίας  χύρ  Γερασίμου,  του  Άμ.α- 
σείας  κυρ  Διονυσίου,  του  Βερροίας  κυρ  Μακαρίου,  του  Λαρίσσν^ς 
κυρ  Παρθενίου,  του  Τόδου  κυρ  Ιγνατίου,  του  Μιτυλήνης  κυρ  Νι- 
κόδημου, του  Δρυστρας  κυρ  Ιεροθέου  (έχοντος  καΐ  τήν  γνώμην 
τοδ  Κρήτης  κυρ  Κωνσταντίου),  του  Βιζύης  κυρ  Ιωακείμ,  του 
Δέρκων  κυρ  Νικόδημου,  του  Χριστιανουπόλεως  κυρ  Γρηγορίου  καΐ 
του  Έλασσώνος  κυρ  Αθανασίου,  προεκρίθη  καΐ  προεζελέγη  των 
άλλων  των  έν  ταΐς  ψήφοις  μ^/ημονευθέντων  ό  όσιώτατος  έν  ίερο- 
μονάχοις  «ύρ  Παγκράτιος,  άνήρ  Ιεροπρεπής  και  τό  Εερατικόν  σχήμα 
έκ  παίδων  ήμφιεσμενος,  σεμνός  τα  ήθη  και  τον  τρόπον  κόσμιος, 
πραξίν  τε  έκκλησιαστικήν  και  έργα  προσήκοντα  τη  μοναδική  πο- 
λιτεία κεκτημένος,  και  έναρέτως  διάγων  και  έξασκών  εαυτόν  εις 
παν  έργον  αγαθόν  και  ^ωτήριον,  ώστε  και  άξιος  ίτ^εφάνη  ποιμάναι 
ποίμνιον  έν  όσιότητι  και  δικαιοσύνη.  Τούτον  τοιγαρουν  ή  μετριότης 
ημών  τη  δυνάμει  καΐ  χάριτι  καΐ  εξουσία  του  παναγίου  καΐ  τελε- 
ταρχικου  τυνεύματος  αρχιερέα  έχειροτόνησε  καΐ  άρχιεπίσκοπον  ανέ- 
δειξε της  άγιωτάτης  αρχιεπισκοπής  Διμιτζάνης  και  Αργυροκάστρου 
καΐ  τών  υποκειμένων  αυτή  ενοριακών  χωρίων  (του  Στεμνίτζα,  του 
Καρνέσι,  του  Βαλτεσινίκος,  του  Τάδου,  του  Άρτοζίνος,  του  Δραΐνα, 
του  "Αρβιτζα,  του  Κερπινή,  του  Γλίγοί^αν,  του  Τοπόριστα,  του 
Καμενίτζα,  του  Λάστα,  του  Γλανιτζιά,  του  Βιτίνα,  του  Πύργου, 
του  Έπτά-Ψωμίων,  του  Άρκουδόραμα,  του  Ξοβίτζη,  του  Πιά^/α, 
του  Άλονίστενα,  του  Τοϊνόν,  του  Ταβία,  του  Σιλίμνα,  του  Λικού- 
ρεσι,  του  Κερνίτζα  και  του  Ζάτουνα),  δεσπότην  τε  και  εξουσία• 
στην  άπεκατέστησε  πάντων  τών  κτημάτων  και  αφιερωμάτων  αυ- 
τής. 'Οφείλει  τοιγαρουν  ό  θεοφιλέστατος  ούτος  αρχιεπίσκοπος  Δι- 
μιτζάνης  καΐ  Αργυροκάστρου,  έν  άγίω  ττνεύματι  αγαπητός  ημών 
αδελφός  και  συλλειτουργός  κυρ  Παγκράτιος,  άπελθεΓν  δσον  ουπω 
εις  τήν  θεόθεν  λαχουσα^>  αύτώ  άρχιεπισκοπήν  ταύτην  και  έπιλα- 
βέσθαι  αυτής  κέ.  Έν  ετει  σωτηρίω  ^αψιη<ί^  [1718],  μηνΐ  δεκεμ- 
βρίω  ίνδικτιώνο;   ΐ|3^*». 

51.  Ιερεμίου  γ'  Κωνσταντινουπόλεως  σιγίλλιον  περί  τής  αρχι- 
επισκοπής Δαμαλών  καΐ  Πεδιάδος,   σ.   14δ.  "Εχει  δέ  ούτως*  «Ίε- 


368  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

1.  Μελετίου  Φιλαδέλφειας  επιστολή  έχ  Βενετίας  προς  τον 
ο?κοϋμενικόν  πατριαρχών  Καλλίνιχον  (2  σεπτ.  1699)  περί  τίνων 
εκκλησιαστικών  ύπο&έσεων  καΐ  περί  τοδ  Λαυρεντίου  Σωρέντζοο, 
ερχομένου  εκ  προσώπου  της  Ενετικής  άριστοκρατείας  προς  ην 
εν  Κωνσταντινουπόλει  πατριαρχικήν  αύλήν,  σελ.    1. 

2.  Μελετίου  Φιλαδέλφειας  εγκύκλιος  συστατική  επιστολή  περ! 
του  ίεροκήρυκος  Ιωάννου  Στάη  (16  ίουλίου  1697).  Άρχ.  «Όφεί- 
λοντες  ήμεΤς  δια  της  χάριτος»   κτλ.,  σ.    3. 

3.  [Καλλινίκου  β'  Κωνσταντινουπόλεως]  έγκύχλιον  γρά|ΐ|ΐα 
προς  τους  έν  τη  "Ασπρη  θαλασσή  [=  Μεσογείω]  ορθοδόξους  χρι- 
στιανούς• δι'  ου  άκυρουται  τό  υπέρ  Ιωάννου  του  Στάη  συστατήριον 
γράμμα  του  Φιλαδέλφειας  μητροπολίτου  Μελετίου.  Άρχ.  «Έπεώτ; 
έδηλοποιήθη  ήμϊν»   κτλ.,   σ.   5. 

4.  Ανώνυμος  και  άχρονολόγητος  ομολογία  πίστεως  μητροπο- 
λίτου τινός  Φιλαδελφείας .  Άρχ.  «θεός  ήγείσθω  παντός  έργου  χα! 
λόγου»,  σ.   7. 

5.  Πατριάρχου  τινός  Κωνσταντινουπόλεως  άνώνυμον  γράμμα 
(1653)  προς  τους  έν  Βενετία  ορθοδόξους,  δι' ου  έπικυρουται  προ- 
γενέστερον  γράμμα  του  πατριάρχου  Παρθενίου.  Άρχ.  €  Φύσει  το 
όντως  καλόν»   κτλ.,  σ.    11. 

6.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  «καθαίρεσις  γεγονυΤα  κατά  τοϋ 
ψευδο-Άντιοχείας  Σεραφείμ  καΐ  έτεροδόςου».  Συνετάχθη  έν  Σμύρντ; 
μηνΐ  φε|3ρ.  του  172δ-ου  έτους.  Άρχ.  «Τό  πνεύμα  τό  δγιον»  ζιλ., 
σ.  14.  —  Μεταζύ  των  σελίδων  18  καΐ  19  προσετέθη  τό  πρα>τό• 
τύπον  επιστολής  Κωνσταντίνου  βοεβόδα  προς  τόν  Χρύσανθον,  ^^τ•.ς 
άφορα  προς  τό  ύπ'  αύτου  τούτου  του  Κωνσταντίνου  συγγραφέν 
ύπομνημάτιον  περί  του  Νομικού  Πάσχα. 

7.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  γράμμα  έπικυρωτικόν  των  γενο- 
μένων υπό  του  μεγάλου  κομίσσου  Γεωργίου  Καστοριώτου  αφιερω- 
μάτων, έπΙ  τω  σκοπώ  της  συντηρήσεως  δύο  διδασκάλων  έν  Κα- 
στορία,  σ.  21.  Έγράφη  μηνι  δεκεμβρίω  του  1715-ου  έτους.  Ανά- 
λεκτα ίεροσολυμ.   σταχυολογίας,  τ.  Π,   σ.  323-326. 

8.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  επιστολή  έζ  Άδριανουπόλεω;  (δ 


ΠΑΪΡΙΑΡΧΕ10Ϊ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΰΚ.  379 

»  — — 

άσπρων  ποσόσητα,  Ισπευδβν  έζώσαι  αυτόν  της  επισκοπής  παρα- 
λ(ίγως,  χαίτοι  προχεχεφοτονημένον  νομίμως  χαΐ  χανονιχώς,  χαΐ 
στεργόμβνον  χαΐ  άγαπώμενον  παρά  των  έν  αύτξ  χριστιανών,  χαΐ 
δια  τούτο  πολλά  ώμότητος  χαΐ  θρασυτητος  έργα  έπεδείχνυτο  προς 
αυτόν,  αρπάζων  λιτ^στριχώς  χαί  τά  εκκλησιαστικά  εισοδήματα  της 
επισκοπής  αύτου  χαΐ  χατεπεμβαίνων  αύτης  λόγοις  χβνοΐς  καΐ  σα- 
θραϊς  προφάσεσιν,  ώστε  και  χειροτονίας  έν  αύτη  ποιησαι,  άπο- 
δημουντος  αύτου  του  επισκόπου,  μόνον  εαυτόν  προστάτην  καΐ  έξου- 
σιαστήν  της  έπισκοττης  όνομάζο^/υα  και  τυραννικώς  τοις  χριστιανοΐς 
έιακεΐσθαι*  άνθ'  βτου  και  6  ρηθεις  επίσκοπος  Δαμαλών  καΐ  Πε- 
διάδος κυρ  Σωφρόνιος,  μή  φέρων  την  τυραννίδα  αύτου  καΐ  τήν 
παράλογον  έπίβασιν  και  ωμότητα,  προσέδραμέ  τη  ημών  μετριό- 
τητι  χαί  τη  περί  αυτήν  ίερα  συνόδω  έπι  τω  τυχεΐν  βοηθείας  καΐ 
αντιλήψεως•  κάντευθεν  παραστάς  έπΙ  συνόδου  καθυπέδειζεν  ήμΐν 
ένυπόγραφον  ά^^αφοράν  τών  χριστιανών  της  επισκοπής  ταύτης, 
δηλοποιούντων  τά  κατ*  αυτόν  και  δεομένων  καΐ  ικετικώς  και  μετά 
θερμών  παρακλήσεων  τιμήσαι  τήν  έπαρχίαν  αυτών  εις  άρχιεπι- 
σκοττήν,  έπΙ  τω  άπαλλαγήναι  της  υποταγής  αύτου,  του  μητροπο- 
λίτου Κορίνθου.  Ή  γουν  μετριότης  ημών  τότε  μεν  δή  τό  πρώτον 
έπέστειλεν  αύτώ  συνοδικώς  έπιτάττουσα  και  παραινούσα  τά  νόμιμα^ 
έπΙ  τω  ά^^αστεΐλαι  τήν  παράλογον  αύτου  όρμήν  και  τά  ίθεσμα 
επιχειρήματα*  έπει  δε  ουδόλως  έπείσθη,  φρεναπατώμενος  ψευδέσι 
προλήψεσι  και  έπισφαλεΐ  λογισμώ,  και  ήπείθησε  τη  συνόδω,  μή 
άποστάς  της  προτέρας  αύτου  γνώμης  καΐ  του  καταδυναστεύει  ν  πι- 
κρώς  τους  χριστιανούς,  σκέψεως  γενομένης  δευτέρας  και  λογοτριβής 
περί  της  επισκοπής  ταύτης  έκρινε  καΐ  άπεφήνατο  γνώμη  της  περί 
αυτήν  ύπερτελεστάτης  τών  συναδέλφων  συνόδου  τήν  ρηθεΓσαν  έπι- 
σκοτϋήν  ταύτην  τιμηδήναι  εις  άρχιεπισκοπήν,  άφαιρεθεΐσαν  της 
εξουσίας  του  μητροπολίτου  Κορίνθου  διά  τε  τάς  είρημένας  αιτίας 
καΐ  διά  τό  έπιλεΐψαι  τά  σκάνδαλα  και  τάς  λογομαχίας,  ετι  δέ  καΐ 
διά  τό  είναι  τόν  έν  αύτη  άρχιερατευοντα  κυρ  Σωφρόνιον  αςιον  καΐ 
ένάρετον,  πάση  άρετη  καΐ  έναρέτοις  εργοις  κεκοσμημένον,  σεμνού 
τε    βίου    καΐ    ησυχίας    καΐ    άπραγμοσύνης    έραστήν,    γηραλέον  τε 


^ 


380  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  Χ£ΙΡΟΓΡΑΦβΚ 


χοεΙ  αΐδέαιμον,  χαΐ  δεά  ταύτα  προχβχεφοτονημένον  νομίμ«κ  χαί 
χανονοίώς  αιτήσει  χαΐ  προσχλήσβΐ  των  έν  αύτη  χριστιανών,  χαΐ 
δζιον  ήδη  αναφανέντα  αυγχαταλέγβαθαι  τη  όμηγάρει  των  περί 
ήμας  αρχιερέων.  ΚαΙ  δή  τη  δυνάμει  χαι  έζοοσία  χαι  χάριτι  του 
παναγίου  χαΐ  ζωαρχιχου  τη^εύματος,  προβιβάσασα  αυτόν  εις  τάζιν 
άρχιεπισχόπου,  γράφει  χαι  αποφαίνεται  γνώμη  χοιν^  χαι  συνοδιχη 
των  περί  ήμας  ιερωτάτων  μητροπολιτών  χαΐ  υπερτίμων,  των  έν 
άγ(ω  Τϋνεόμιατι  άγατυητών  ημών  αδελφών  χαΐ  συλλειτουργών,  !να 
ή  ρηθείσα  όγιωτάτη  έπισχοπή  Δαμαλών  χαΐ  Πεδιάδος  άπώ  του 
νδν  χαΐ  εις  το  εξής  υπάρχη  χαΐ  λέγηται  άρχιεπισχοπή,  όποτατ- 
τομένη  αμέσως  τω  χαί^'  ήμας  πατριαρχιχω  Οίχουμενιχώ  θρένω, 
χαΐ  σ>ναριθμουμένη  ταΤς  υπό  τούτον  τελουσαις  άρχιεπισχοπαΐς, 
χαΐ  παρ'  αύτου  διεξαγόμενη•  ό  δέ  άρχιερατεύων  έν  αύτη  νομίμως 
χαΐ  χανονιχώς  χύρ  Σωφρόνιος  ύπάρχη  χαΐ  λέγηται  το  όπό  τούδε 
θεοφιλέστατος  αρχιεπίσκοπος•  δς  δή  χαΐ  ο{  μετ'  αυτόν  χειροτο- 
νούμενοι  παρά  των  χατά  χαιρους  πατριαρχών  προς  τόν  χαθ'  ήμας 
ΟΙζουμενιχόν  θρόνον  έχωσι  τήν  άναφοράν  χαι  μνημονεύωσι  του 
πατριαρχικού  ονόματος  έν  πάσαις  ταΓς  ίεραΐς  τελεταΐς,  φέροντες 
χαΐ  άμφιεννυμενοι  μετά  τών  λοιπών  αρχιερατικών  αμφίων  χαι  σάχ- 
χον,  κατά  τό  εθος  τής  εκκλησίας,  κατ'  ουδέν  παρενοχλουντος  αύ- 
τοΓς  του  μητροπολίτου  Κορίνθου.  'Οφείλει  τοιγαροΰν  ό  θεοφιλέ- 
στατος ούτος  αρχιεπίσκοπος  Δαμαλών  χαΐ  Πεδιάδος,  έν  άγίω 
π^/εύματι  κέ.  ^αψιθ*?  [=1719],  μηνι  ίανουαρίω  ίνδιχτιώνος  ΐ|3««>, 

52.  Σιγιλλιώδες  γράμμα  άνώνυμον  και  άχρονολόγητον  περί 
τής  μητροπόλεως  Καφα  και  Φούλλων.  Άρχ.  «Φανερόν  έστιν  ούτως 
και  άριδηλότατον  >  κτλ.,  σ.  147.  Διά  του  γράμματος  τούτου  ή 
μητρόπολις  Καφα  καΐ  Φούλλων  ήνώθη  τη  μητροπόλει  *Αμασείας. 

53.  Άνώνυμον  σιγιλλιώδες  γράμμα  χεκολοβωμένον  καΐ  άχρονο- 
λόγητον, ου  ή  αρχή•  €  Προνοίας  άριστον  έργον»  κτλ.,  σ.  148. 
Τό  ουσιώδες  μέρος  τούτου  του  γράμματος  έχει  ούτως"  ι'Όθεν 
κατά  τό  παρόν  ευρεθείσης  τής  μητροπόλεως  Προΐλά|3ου  ταΐς  του 
καιρού  ξυντυχίαις  δυσπραγούσης  και  εις  ένδειαν  ούσης  τών  αναγ- 
καίων, έπΙ  τώ  θρέψαι    καΐ  περι&άλψαι  και  εΙς  αύτάρχειαν  έξομώ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ  381 


λί^αι  και  τον  προστάτην  αύτης,  χαΐ  χι^^υνβυούσης  όλιγωρηθήναι 
προς  πάντων  χαι  προστασίας  άρχιβρατιχης  άμοερησαί,  τους  τ  έχβΐσβ 
χριστιανούς  έν  στερήσει  χαΐ  όρφαν(^  διάγβιν  της  πνβοριατικής  &οι- 
χήσεως  χαΐ  όνβπισχέπτως  φέρεσθαι  χαΐ  τηνάλλως  τά  χατ'  α&τους 
ψυχιχά  χαΐ  σωτηριώδη  επιχειρήματα  χαΐ  εις  άπωλείας  προχεΐσ^χ 
χρημνους,  μή  χεχτημένους  τόν  άνασώζοντα  χαι  ποδηγετουντα  όσίως 
προς  τάς  της  σωτηρίας  οδούς,  σχέψις  προετέθη  χοινη  περί  της 
αντιλήψεως  ταύτης  χαι  διοικήσεως,  χαΐ  συνοδιχώς  έγνωμοδοτήθη 
χοινη  υπό  της  ενδημούσης  ήδη  ίερας  των  αρχιερέων  συνόδου, 
δπως  τό  ενδεές  αυτής  άναπληρωθη  πάλιν  χαΐ  άπαρτισθη  έχ  τής 
ιδίας  περιουσίας,  χαΐ  θεραπευθ'ξ  ταύτης  το  ασθενές  τοΓς  χατ'  οΓ- 
χον  βοηθήμασι,  χαι  εύφόρως  φέρηται  του  λοιπού  τοις  ιδίοις  άνα- 
χουφίσμασιν  έχει  γάρ  άνέχαθεν  χώραν  αυτής  ένοριαχήν,  Τιμάρω- 
βον  λεγομένην,  ή  χαΐ  Τώνιον,  άρχετως  δυναμένην  παραμυθήσαι 
τήν  ταύτης  ένδειαν,  ήτις  χατά  καιρούς  ανωμάλους  ούχ  οΤδ'  δπως 
άπεχωρίσθη  ταύτης  μικρόν  καΐ  ώνομάσθη  πατριαρχική  εξαρχία, 
χαΐ  αύθις  άντικατέστη  και  ύπετάχθη  αύτη,  (καΐ)  κατά  καιρόν  ήν 
άρχιερατεύων  έν  ταύτη  ό  νυν  Τορνόβου  κυρ  Γεράσιμος,  ωσαύτως 
και  ό  πρό  μικρού  το  ζήν  έκμετρήσας  Κύριλλος,  ό  κατά  προεδρίαν 
τελεσας  (έν)  αυτή.  Ταύτην,  χώραν  γνησίαν  ουσαν  αυτής,  και  νυν 
τ^  έζουσί^  ταύτης  έπφεβαιωθήναι  διέγνωσται,  καθώς  ήν  έζ  αρ- 
χής, και  διά  τής  τοιαυτί]ς  αντιλήψεως  άναζωωθήναί  πως  ταυτην 
και  εις  αύτάρκειαν  καΐ  εύθηνίαν  έλθεΓν,  και  δύνασθαι  τρέφειν  τόν 
έν  αύτη  χειροτονηθησόμενον  αρχιερέα  καΐ  έπαρκεΐν  αύτω  ταΐς 
άναγκαίαις  προσοδοις,  έξ  ων  έχει  άπολογεΓσθαι  και  τά  επικείμενα 
ταύτη  χρέη  -  -  -  ΚαΙ  δη  γραφόμεθα  καΐ  άποφαινόμεθα,  ϊνα  ή 
χώρα  αυτή,  το  Τιμάρωβον,  εΤη  ως  έζ  αρχής  ενοριακή  και  γνησία 
τής  μητροπόλεως  Προϊλάβου»   κτλ. 

54.  Κυρίλλου  δ'  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα  συγχωρητικόν 
διά  τόν  Δημήτριον  Όρλενκον,  τί)ν  σύμβιον  αύτου  Μαρίαν,  τόν 
ϋίόν  αύτου  Παυλον  καΐ  τάς  θυγατέρας  θεοδώραν,  *Λνναν,  Μα- 
ρίαν, Παρασκευήν  και  Μελανίαν  (1712).  Άρχ.  €Έπειδή  χρέος 
εστίν  ήμΤν  άπαραίτητον»   κτλ.,  σ.    156. 


372  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦβΗ 

33•  Πατριοίρχίκβν  γράμμα  πβρί  της  έχλογης  άρχιβρέως  τΓν(5ς, 
σελ.   101. 

34.  Διονοσ^οα  γ'  Κωνσταντινοαπόλβως  σιγίλλιον  περί  τοδ  έν 
Άτταλειςί  ναοδ  των  άγιων  Θεοδώρων.  Άρχ.  ι'Όσα  των  πραττβ• 
μένων»  χτλ.,  σ.   103.  Ανάλεκτα    ίεροαολ.  σταχϋολογίας,   τ.  IV, 

σ.   64-67. 

85.  Σιγίλλιον  περί  το5  μονυδρίοο  της  Θβόχοχοό^  του  έπίχε* 
χλημένοο  Φωτεινόν,  δπερ  εκείτο  έπΙ  νήσου  τινός.  *Αρχ.  «Τρισιτιαι 
των  ν(>μων  δοχεΓ»   χτλ.,  α.  105. 

36.  Τύπος  σιγιλλ^ου,  ου  ή  αρχή•  ιΟυ  μόνον  χρή(κμον>  χΛ., 
σελ.  107. 

37.  Σιγίλλιον  περί  τίνος  ναού  έν  τω  Χάνδαχι  της  νήσου  Κρή- 
της. Άρχ.  €  Πολλών  δντων  των  ενδόξων  εγχειρημάτων»  χτλ.  σ.  108. 

38.  "Ετερον  περί  τίνος  έχχλησίας  έν  Άτταλεία.  Άρχ.  ι'Εθο; 
άνέχαθέν  έστι  λόγοις»   χτλ.,  σ.   110. 

39.  «Έπφεβαιωτήριον  γράμμα»  ==  Διονυσίου  γ'  Κωνσταντι- 
νουπόλεως σιγίλλιον  περί  της  μονής  του  Κυχχου.  Άρχ.  «Των 
αγαθών  έργων  αγαθότερα»  χτλ.  σ.  112.  "Ορα  το  βιβλίον,  οδ  ή 
επιγραφή•  €Ή  περιγραφή  τη;  ίερας  σεβασμίας  χαΐ  βασιλικής  μο- 
νής τής  υπεραγίας  Θεοτόκου  -  -  -  του  Κύκχου  έπιφημιζόμένης, 
κατά  τήν  νήσον  Κύπρον».  Ένετίησιν  1782,  σ.  69-71. 

40.  Τύπος  σιγιλλίου,  ου  ή  αρχή•  «Πάντα  τά  κατά  μέρος»,  σ.  114. 

41.  "Ετερος  τύπος,  ου  ή  αρχή•  «"Οσον  ή  των  θείων  χαΐ 
Εερών  μονών  συντήρησες»  κτλ.,  σ.    116. 

42.  Σιγίλλιον  περί  τής  μονής  του  Σουμελα,  δι'  ου  έπιχο- 
ρουνται  Ετερα  τής  αυτής  μονής  σιγίλλια,  έκδεδομένα  υπό  των  οι- 
κουμενικών πατριαρχών  Παχωμίου  α',  Ιερεμίου  β',  Διονυσίου  ^, 
Ίωάσαφ  β',  Ματθαίου,  Νεοφύτου,  Κυρίλλου  α  και  Διονυσίου,  και  ύπο 
του  Αλεξανδρείας  πατριάρχου  Σιλβέστρου.  Άρχ.  «Των  ύπο  χρ(5- 
νων  πραγμάτων»  κτλ.,  σ.   119. 

43.  Σιγίλλιον  πατριάρχου  τινός  Ιεροσολύμων  περί  του  εις 
ΜαρτζΓ/άνι  μοναστηρίου  τών  Ταξιαρχών.  Άρχ.  «Μέγιστα  έν  άν- 
θρώποις  έστι  δώρα»   κτλ.,  σ.   121. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  383 


64.  «^αον  επιτροπικού  γράμματος>.  Άρχ.  «Ή  των  προϊστα- 
μένων μετά  θεόν»  χτλ.,  σ.  195. 

65.  «'Ίσον  τοδ  γράμματος  της  φυλακής».  Άρχ.  €Τά  χαθ' 
αυτά  καλά»   κτλ.,  σ.    195. 

66.  [Χρύσανθου  Ιεροσολύμων]  €περΙ  της  Μέκκας  και  Μεδί- 
νας».  Άρχ.  €Έ  Μέκκα  δν  καλά  παρά  τοΓς  Άραψι  νά  σημαίνη 
πολλά»   κτλ.,  σ.   197-206. 

67.  «Περί  βοηθείας  της  οικοδομής  του  Αγίου  Γεωργίου,  μο- 
ναστηρίου του  Αγίου  Τάφου  έν  τω  Βουκουρεστίω»,  σ.  207. 

68.  Άπανταχουσα  €περι  βοηθείας  της  εκκλησίας  των  Καφα- 
τκΓ^ων  έν  τω  Γάλατα»,  σ.  208. 

69.  Έτερα  «περί  βοηθείας  της  Ζωοδόχου  Πηγής,  της  έκτος 
Βυζαντίου»,  άνακαινισθείσης  υπό  Νικόδημου  άρχιερέως  Δέρκων  και 
Νεοχωρίου,  σ.  210. 

70.  Έτερα  περί  βοηθείας  τινών  αιχμαλωτισθέντων  έν  Βαρ- 
βαρία  και  έκλυτρωθέντων  υπό  Σαμουήλ  μητροπολίτου  Λιβύης.  Άρχ. 
«Ει  γβ  αληθώς    οι  τήν  έπίγειον»   κτλ.,  σ.   213. 

71.  «θέσεις  τινές  περί  της  οικοδομής  τών  σχολείων.  Χρύ- 
σανθου πρεσβυτέρου  καΐ  άρχιμανδρίτου  του  Παναγίου  Τάφου».  Άρχ. 
«θέσις  πρώτη,  8τι  πρέπει  άναγκαίως  νά  προκρίνεται  ή  οικοδομή 
και  κατάστασις  τών  σχολείων  άπό  τήν  οίκοδομήν  απλώς  τών  κοι- 
'^/οβίων  καΐ  μοναστ/}ρίων »  κτλ.,  σ.  217-227.  Αί  σελίδες  223  καΐ 
224  έλλείπουσι  τω  κώδικι. 

72.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  γράμμα  έκ  Βουκουρεστίου  (1727) 
προς  τους  έν  τη  μητροπόλει  Μπελιγραδίου  χριστιανούς,  σ.  229-236. 

73.  «Έκ  τών έρωταποκρίσεων  Παχωμίου  μονάχου» ,  σ.  237-240. 

74.  Τύποι  πατριαρχικών  γραμμάτων,  συστατικών  τε  και  άπο- 
λυτικών,  σ.   241. 

75.  Όνοματολογικά  Παλαιστίνης,  σ.    243. 

76.  Ανωνύμου  πατριάρχου  γράμμα  συγχωρητικόν  δια  τόν  έν 
Μοσχοβία  πατριαρχεύσαντα  Νίκωνα.  Άρχ.  «Κρίσιν  αμα  και  έλεον» 
κτλ.,  σ.   247. 

77.  Καλλινίκου    β'    Κωνσταντινουπόλεως    συνοδική    επιστολή 


384  κατάλογοι:  ελλ.  χειρογράφων 


πβρί  τοδ  μυοτηρίου  της  ευχαριστίας  χαΐ  χατά  τα>ν  πβρί  τοότοο 
τετραδίων  Ίωάννοϋ  του  Καρυοφυλλη.  Άρχ.  €*Απλθϋς  ό  λόγος  ίφο> 
χτλ.,  σ.  251.  Κατεχωρίσ&η  υπό  του  Ιεροσολύμων  πατριάρχου 
Δοσιθέου  εν  τξ  χατά  Καρυοφυλλη  άντφρήσει  τη  τυπωθείση  ετβί 
1694-ω  εν  Γιασ(ω. 

78.  Ανωνύμου  τινός  Αλεξανδρείας  πατριάρχου  ομολογία  πί- 
συεως  προς  τινας  ξένους.  Άρχ.  «Επειδή  χαΐ  νά  έζητήθη  παρά 
τ^ς  ήμων  μετριότητος»   χτλ.,  σ.  255. 

79.  Τάξεις  του  Πατριαρχείου  Ιεροσολύμων  έπΙ  τη  ψηφίσει 
αρχιερέων,  έπΙ  τη  προς  αυτούς  άναχοΓ/ώσει  του  μιχρου  χαΐ  του 
μεγάλου    μηνύματος,  χαΐ  έπι  τη  έχλογη  πατριάρχου,  σ.  263  χέ. 

80.  Γενναδίου  Σχολαρίου  ομιλία  περί  του  μυστηριώδους  σώ- 
ματος του  Ίησου  Χρίστου.  Άρχ.  « Επειδή  τη  διά  των  ιερών  τού- 
των ημερών»   χτλ.,  σ.    267-278. 

81.  Τύποι  διαφ<1ρων  πατριαρχιχών  γραμμάτων,  σ.  283-289. 

82.  Χρυσάν&ου  Ιεροσολύμων  άπανταχουσα  προς  τους  έν  Ούγ- 
χροβλαχία  χριστιανούς,  εις  παροχήν  βοηθείας  Ιωάννη  τινι  εξ  Ιου- 
δαίων, σ.   290. 

83.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  άκόχριαις  εΙς  πρόβλημα  μητρο- 
πολίτου τινός  Ούγχροβλαχίας  ιπερί  τίνων  αμφιβόλων  λογισμωΛΐ», 
σχετικών  προς  τήν  οιχονομιχήν  χρίσιν  τής  ούγχροβλαχιχής  ηγεμο- 
νικής τζάρας.  Άρχ.   «Ιδίωμα  τών  ανθρώπων»   χτλ.,  σ.   293. 

84.  Σεραφείμ  Κωνσταντινουπόλεως  εγκύκλιος  επιστολή  περί 
της  χαθαιρέσεως.  τών  ψευδο-Άντιοχείας  πατριαρχών  Σεραφείμ  και 
Κυρίλλου  (δεκ.  1759).  Άρχ.  €Ή  ακατάσχετος  ορμή»  χτλ.,  σ. 
295.  Ύπογραφαί•  Ιεροσολύμων  Παρθένιος,  Ήραχλείας  Γεράσιμος, 
Νικαίας  Ιερεμίας,  Άδριανουπόλεως  Διονύσιος,  Ααρίσσης  Μελέτιος, 
Σερρών  Ίωαννίκιος,  Μεσημβρίας  Άνθιμος,  Δρύστρας  Βαρθολο• 
μαΤος,  Σοφίας  Ιερεμίας,  Έλασσώνος  Τιμό&εος.  "Ορα  Αναλέκτων 

τ.  IV,  σ.   76-80. 

85.  Του  Πατριαρχείου  Κωνσταντινουπόλεως  αποκρίσεις  προς 
ερωτήσεις  ττερί  της  Ανατολικής  Εκκλησίας.  Άρχ.  «Ουκ  άνάξιον 
ευαγγελικής  πολιτείας»  κτλ.,  σ.  299-303. 


ι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  385 


86.  Πρακτικά    ττ)ς  έν    Μόσχα    συνόδου    του    1666-ου  έτους, 
σ.  307  κέ; 

87.  Παϊσίου  μητροπολίτου  Γάζης  επιστολή  προς  τον  Μοσχο- 
βίας πατριάρχην  Νίκω^^α  (12  ίουλ.  1662).  Άρχ.  «Έκαρδίωσας  ήμας* 
κτλ.,  σ.   311-320. 

88.  Του  αύτου  ΓΙαϊσίου  επιστολή  προς  Νεκτάριον,  πατριάρχην 
Ιεροσολύμων  (1663).  Άρχ.  «ΔιττοΤς  και  ου  προ  πολλού  προσέ^α- 
λον  γράμμασι»   κτλ.,   σ.   320-322. 

89.  Έτερα  του  αύτου  προς  Διονύσιον  γ',  πατριάρχην  Κωνσταν- 
τινουπόλεως (1663).  Άρχ.  «Ιδού  και  τριτην  έπιστολήν>  κτλ., 
σ.   322-324. 

90.  Έτερα  του  αύτου  προς  τον  Τώσον  αυτοκράτορα  Άλεξιον 
Μιχαηλοβίτζην.  Άρχ.  €Φασί  τίνες  τήν  άποσταλθεισάν  μοι>  κτλ., 
σ.  324-326.  Έ;  έτερου  αντιγράφου  προεςεδόθη  τύποις  ύπ'  έμου. 
"Όρα  Έλλην.  Φιλολογ.  Συλλόγου  Κωνσταντινουπόλεως  τ.  XVII, 
σ.  82-83. 

91.  Του  Πατριαρχείου  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα  συγχωρη- 
τικόν  προς  τους  έν  τη  επαρχία  Φιλιππουπόλεως  ορθοδόςους,  σ.  327. 

92.  Γα^3ριήλ  γ'  Κωνσταντινουπόλεως  γράμμα  προς  τους  έν  τζ 
νήσω  "Ανδρω  χριστιανούς  περί  πίστεως  και  κατά  Αατίνων  (1706). 
σ.  330-332. 

93.  Του  Πατριαρχείου  Κωνσταντινουπόλεως  έγκύκλιον  γράμμα. 
ότι  τοις  μοναχοΤς  ουκ  έςεστιν  έπιστρέφειν  εαυτούς  εις  τήν  των 
λαϊκών  τάξιν,   σ.   334. 

94.  Πραςις  συνόδου,  γενομένης  έν  Βουκουρεστίω,  δι'  ης  ανα- 
γνωρίζεται ά&ώος  ο  Τιμνίκου  επίσκοπος  'Ιλαρίων  της  προσαφι^εί- 
σης  αύτω  κατηγορίας  υπό  τίνος  Στεφάνας  μοναχής,  8τι  τό  γεννη- 
θέν  ύπ'  αυτής  βρέφος  προήλθε  δήθεν  έκ  βίας  του  επισκόπου  τούτου, 
σελ.  335.  Έν  τή  συνόδω  ταύτη  παρήσαν  ό  Ούγκροβλαχίας  Θεο- 
δόσιος, ο  Άδριανουπόλεως  Κλήμης,  ό  Ίεραπόλεως  Μάςιμος,  ό 
Σοφίας  Αύξέ^/τιος,   ό  Πωγωνιανής  Ευθύμιος. 

95.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  γράμμα  προς  τους  έν  τη  'Ακα- 
δημεία  τής  Όςφόρδης,  προτρεπτικον    εις  έ'κδοσιν  του  περί   έκπο- 

ιγ.  25 


386  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ρεύσβως  του  αγίου  πνεύ|ΐατος  υπομνήματος  Αδάμ  του  Ζοφνικα^ίίου. 
Άρχ.  «ΉμΤν,  ώ  άνδρες  γενναίοι»  κτλ.,  σ.  837-340.  Ά^^άλεχτα 
ιεροσολυμ.  σταχυολ.  τ.  IV,  σ.  72-76. 

96.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  ύπομνημάτιον,  ου  ή  επιγραφή• 
€  "Οποιος  έπιχειρισθη  νά  ένώστ)  τήν  Άνατολικήν  Έκκλησίαν  με 
τήν  Δυτικήν,  εΐνα».  χρεία  νά  έζετάση  ταύτα  τά  κεφάλαια  όπου  έδώ 
στρώνομεν».  Άρχ.  €α'.  '^Αν  ή  εκκλησία  του  Χρίστου  εις  την 
δμοιαν  έςουσίαν»   κτλ.,  σ.    343-346. 

97.  Αρσενίου  Μονεμβασίας  επιστολή  τω  πάπα  Παύλω  γ'. 
Άρχ.  «Ει  καΐ  πριν  περιττώς»  κτλ.,  σ.  353.  £.  Ιίθ^8ηά,  ΒϊΜίο- 
§Γ&ρ1ιίβ  Ιιβίΐέηίςαβ;  XV®  δίέοΐβ,  τ.  Ι,  σ.  218-224.  Μ.  ΙΙαρανίκας 
έν  τ^  εφημέριοι   «Πρωία»,    1876,  σ.   54-56. 

98.  «Συμφωνία  των  Σιναϊτών  μετά  του  χεφοτο^Π]θέντος  αρχι- 
επισκόπου αυτών  Ίωαννικίου,  δι'  ης  έχει  διάγειν  μετ'  αυτών» 
(σεπτ.  1671),  σ.  359.  [Π.  Νεοκλέους]  Το  κανονικόν  δίκαιον  του 
πατριαρχικού  θρόνου  των  ^Ιεροσολύμων  έπΙ  της  αρχιεπισκοπής 
Σίνα.  Έν  Κωνστα^/τινουπόλει   1868,  σ.    55-58. 

99.  «Ή  αναφορά  των  Σιναϊτών  οποί)  έχειροτονήθη  επίσκοπος 
ό  Ίωαννίκιος»,  σ.  364.  [Π.  Νεοκλέους]  Τό  κανονικόν  δίκαιον  κτλ., 

σ.  59-60. 

100.  •Τό  προς  τόν  κυρ  Νεκτάριον  γράμμα,  δτι  νά  χεφοτονηθ^ 
ό  Ίωαννίκιος»,  σ.    365. 

101.  <Ή  ομολογία  του  Ίωαννικίου»,  σ.   366. 

102.  «Συνοδικόν  βεβαιούν  τήν  συμφωνίαν  τών  Σιναϊτών  μετά 
του  επισκόπου  αυτών  >'.  ΓΙραξις  του  πατριάρχου  "Ιεροσολύμων  Δο- 
σιθέου,  ης  ή  αρχή•  «Νόμοις,  θεσμοΓς»  κτλ.,  σ.  367.  [Π.  Νεο- 
κλέους] Τό  κανονικόν  δίκαιον  κτλ.,  σ.   63-66. 

103.  Πράςεις  τινές  εκ  του  συνοδικού  σιναϊτικού  κωδικός  του 
Πατριαρχείου  τών  Ιεροσολύμων,   σ.   311. 

104.  Μελετίου  Ιεροσολύμων  γράμμα  προς  τους  ΣιναΓτας  περί 
της  εις  άρχιεπίσκοπον  Σιναίου  χειροτονίας  του  Νικηφόρου  (1731), 
σ.   372.  [Π.  Νεοκλέους]  Τό  κανονικόν  δίκαιον  κτλ.,   σ.  134-135. 

105.  «Δίάγνωσις  του  μακαριωτάτου  και  σοφωτάτου  πατριάρ- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    1ΕΡ0Σ0ΛΪΜΩΝ.  387 


χου  χύρ  Νεκταρίου,  γεγο^αΤα  κατά  το  ^αχο'  έτος  της  σωτηρίας, 
^(ατά  μήνα  δβκεμβριον,  περί  των  ορίων  πόλεων  καΐ  χωρίων  των 
κάτω  γβγραμμένων  επαρχιών  κείται  δέ  ή  διάγνωσις  αυτή  έν  τω 
■ίερώ  κώδικι  τοΰ  Παναγίου  Τάφου,  σελίδι  νζ'>.  Άρχ.  ^Τήν  σή- 
μερον έρευνήσαντες »  κτλ.,  σ.  373.  Ανάλεκτα  ιεροσολ.  σταχυο- 
λογίας,  τ.  II,  σ.    283. 

106.  «Παραίτησις  του  μακαριωτάτου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων 
/χύρ  Νεκταρίου»,  σ.   374. 

107.  €'^Ισον  και  δμοιον  της  διαθήκης  Γερασίμου  μοναχού, 
.περί  του  Αγίου  Ευθυμίου,  του  ένδον  κειμένου  της  αγίας  πόλεως 
Ιερουσαλήμ,  διαταττομέ^/ου  τούτο  το  μοναστήριον,  μετενεχθέν  εκ 
τίνος  πρωτοτύπου»,   σ.   375.  Αναλέκτων  τ.  Π,  σ.   255-257. 

108.  «Τλη  μύρου  του  έν  τη  εκκλησία»,  σ.  378. 

109.  «Τλη  σκευασίας  του  αγίου  μύρου,  ην  και  κατεστρώσαμεν 
Ινταυθα,  ίνα  μή  παραπώλυται»,  σ.    379. 

110.  Καλλινίκου  |3'  Κωνσταντινουπόλεως  νομική  διάγνωσις  περί 
του  €μή  τις  άρα  τυγχάνει  αμαρτία  έν  τω  βουληθήναι  τινά  χριστιανόν 
μικράν  που  κειμένην  έκκλησίαν  άνασκευάσαι  και  μετοικοδομήσαι  μεί- 
ζονα και  εύρυχωροτέραν >  (άπρ.  1693);  Άρχ.  «Επειδή  της  ημών  με- 
τοιότητος»  κτλ.,  σ.  381.  Μ.  Γεδεών  Κανον.  διατάςεις,  τ.  Ι,  σ.  97-99. 

111.  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  συστατικδν  διά  τον  Τώσσον  άρχι- 
;μανδρίτην  του  Γολγοθά  Σίλβεστρον  (αύγ.  1701).  Άρχ.  «Ή  με- 
τριότης  ημών»   κτλ.,   σ.    382.  Αναλέκτων  τ.   II,  σ.    305. 

112.  «Προοίμια  εΙς  εκδοσιν  όρθοδόςου  ομολογίας»,  σ.  385. 

113.  Γεωργίου  Σουγδουρή  ομολογία  πίστεως  (σ.  386),  ήτις 
έχει  κατά  λέςιν  ούτως•  «Έν  ονόματι  του  ένος  έν  τριάδι  θεού. 
Επειδή  κατά  τον  του  αποστόλου  Πέτρου  λόγον  πας  πιστός  οφείλει 
ίτοιμος  είναι  πρδς  άπολογίαν  παντι  τω  αίτουντι  αύτον  λόγον  περί 
της  έν  αύτώ  πίστεως,  τούτου  χάριν  κάγώ  ως  πιστός  αιτηθείς 
.Ιτοιμός  ειμί  προς  άπολογίαν  περί  της  έν  έμοί  πίστεως,  της  περί 
την  διαφοράν  και  διάκρισιν  της  τε  θείας  ουσίας  και  ενεργείας,  καθά 
παρά  των  αγίων  πατέρων  έδιδάχθην.  Όμολογώ  τοίνυν,  ώοπερ 
.ένωσιν  θείας  ουσίας  και  ενεργείας  άσύγχυτον,  ούτως  εΤναι  και  δια- 


388  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

φοράν  άδιάατατον,  τό  μεν  κατά  το  ήνωμένον  καΙ  άδιαίρετον,  το  δε 
χατά  τό  αίτιον  και  τό  ές  αύτου  δή  του  αίτιου•  ούτω  γάρ  ούτε  τό 
εν  τήν^διαφοράν  άπελαύνει,  ούτε  μην  ή  διαφορά  τό  εν  άνατρέττει, 
άλλ'  έκάτερον  κατά  τους  άγιους  ευσεβώς  θεωρουμενον  ούδοτιουν 
υπό  θατέρου  παρα^^λα^ίηναι  δυνήσεται*  ομολογώ  δέ  την  της  θειας 
ουσίας  καΐ  ενεργείας  διαφοράν  και  διάκρισιν  έκ  της  φύσεως  του 
πράγματος  είναι,  κατά  τό  ευσεβές  της  Ανατολικής  Εκκλησίας  φρό- 
νημα, και  ουκ  έκ  της  ημετέρας  έπινοίας,  ώς  οι  περί  Βαρλαάμ 
και  Άκίνδυνον  ύπενόουν  αύτη  δε  ή  έκ  της  φύσεως  δηλαδή  του 
πράγματος  διάκρισις,  ην  και  κατά  λόγον  πραγματική  ν  διάκρισιν 
λέγομεν  της  τε  θείας  ουσίας  και  ενεργείας,  πολύ  μεν  ύπερηρμένη 
τυγχάνει  της  διακρίσεως  εκείνης,  η  προσεΤχον  οι  περί  Βαρλαάμ 
και  Άκίνδυνον,  της  δέ  πραγματικής  εκείνης  αύθις  άδρανεστερα. 
η  τά  θεΓα  της  μακαρίας  τριάδος  διακρίνονται  πρόσωπα,  Ταυθ'  ούν 
ούτως  δοζάζων  έπιβεβαιώ  καΐ  έπασφαλίζομαι.  1699  μαιου  26, 
εις  Ίωά^^νινα.  •{•  Γεώργιος  ιερεύς  ό  Σουγδουρής  ομολογώ  και  βε- 
βαιώ ώς  άνωθεν». 

115.  Κατάλογος  τών  εν  Κωνσταντινουπόλει  ρουφετίων,  ατινα 
εχουσι  κυτεΤα  του  Αγίου  Τάφου,   σ.   389. 

116.  «Αληθής   ιστορία  περί  της  γεγονυίας  ταραχής  και  συγ- 
χύσεως αναμεταξύ  τών  εθνών  εν  τω  1703  ετει  άπό  Χρίστου,  κατά 
μήνα.  ίούλιον  καΐ  αυγουστον».  Άρχ.  ι'^Ητον  βίς  τό  Βυζά^>τιον  καϊ-     ^ 
μακάμης  6  υίός  του  Κιοπρουλή»    κτλ.,   σ.   391. 

117.  Τύπος  πατριαρχικού  τι^^ος  συστατικού  γράμματος,  σ.  394. 

118.  Άποδεικτικόν  ανωνύμου  τινός  πατριάρχου  περί  τής  εν 
τω  Βατοπεδίω  φυλαττομένης  κάρας  του  αγίου  Γρηγορίου  του  θεο- 
λόγου. Άρχ.  «Τά  καλά  μεν  πάντα  συνισταν»  κτλ.,  σ.  400. 

119.  «Τών  μαθητών  αϊ  προσηγορίαι,  ων  ό  Κύριος  έξελέξατο», 
σ.   401.  Απόσπασμα  έκ  του  Αλεξανδρινού  Χρονικού. 

120.  Ανωνύμου  τινός  πατριάρχου  γράμμα  βεβαιωτικόν,  δτι  ψευ- 
δής έστιν  επίσκοπος  Αρσένιος  τις,  δστις  ότέ  μεν  ώνόμαζεν  εαυτόν  Άν- 
δρούσης  έπίσκοπον,  ότέ  δέ  μητροπολίτην  Ίόπττης.  Άρχ.  «Γνωστόν 
ύμΓν  έστω  δτι  πανούργος  τις  και  δόλιος»   κτλ.,   σ.   404. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  389 


121.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  περί  του  άστρονομιχου  μερι- 
σμού. Άρχ.  «Σοφόν/τό  σαφές*  δθεν  χαΐ  σαφέστερον  περί  του 
{ΐερισμου  τών  αστρονόμων  λεκτέον.  Ό  μερισμός  μοιρών  χαΐ  λε- 
πτών >   κτλ.,  σ.   408-411. 

122.  Τύποι  διαφόρων  πατριαρχικών  γραμμάτων,   σ.  413  κέ. 

123.  «Γε^/ναδίου,  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως,  περί  του 
ιερού  μυστηρίου  της  θείας  ευχαριστίας».  Άρχ.  «Επειδή  περί  του 
μυστηριώδους  σώματος»   κτλ.,   σ.  423. 

124.  Περί  της  προς  τους  ιερείς  οφειλομένης  τιμής  αποσπά- 
σματα Ιωάννου   του  Χρυσοστόμου,   σ.   425. 

125.  «Θωμά  του  Άκουινου  έκ  του  κατά  Ελλήνων  δ^"  βιβλίου 
περί  της  ευχαριστίας >  (κεφ.  Εβ'-ξθ').  Άρχ.  ι'Ώσπερ  δε  ή  σω- 
ματική ζωή»  κτλ.,  σ.  429. 

126.  «Του  αγίου  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  περί  του  αχράντου 
σώματος  του  Κυρίου,  δ  μεταλαμβάνομεν».  Άρχ.  «Τό  του  υ.ο[αοο 
και  θεού  ημών    σώμα»    κτλ.,   σ.   436. 

127.  Πέντε  φύλλα  κωδικός  τίνος  της  ις'  έκατονταετηρίδος,  ου 
το  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30*  σχηματίζουσι  δέ  ταύτα  τάς 
σελίδας  439-448  τών  συμμίκτων  τ^^ο  Χρύσανθου,  και  περιέχουσιν 
εν  έαυτοΤς  τα  επόμενα  κείμενα*  α')  «Ιωάννου  διακόνου  και  νομο- 
φύλακος  τω  δεσπότη  παραμυθητική».  Άρχ.  «Ευσεβέστατε  δέ- 
σποτα μου  και  θεοφιλέστατε»,  σ.  439. — β')  «Του  αύτου  τη  βα- 
σιλίσση  παραμυθητικόν».  Άρχ.  «θεοχαρίτωτε  και  ευσεβέστατη», 
σ.  442. — γ')  «Του  αύτου  κώμης  έκφρασις»  [=τής  Πετρίνης].  Άρχ. 
«Και  πώς  ούκ  αν  άδικος  φανείην»  κτλ.,  σ.  445.  Ήμαρτημένη  έ'κ- 
δοσις  του  Κ.  Νεστορίδου  έν  τώ  Δελτίω  της  ιστορικής  και  έί)νο- 
λογικής  εταιρίας  της  Ελλάδος,  τ.  IV,  σ.  627-634. 

128.  Προοίμια  γραμμάτων,  γράμματα  ποικίλα,  σημειώματα 
και  έκλογαί  τίνες,   σ.   451  κέ. 

129.  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων  γράμμα  τώ  πρωτοσυγ/έλλω  Άν- 
θίμω  (άπριλ.  1675),  μεταβαίνοντι  εις  Κρήτην,  προς  συλλογήν 
εράνων  υπέρ  του  Άγιου  Τάφου.  Άρχ.  «Ή  μετριότης  ημών  απο- 
φαίνεται»  κτλ.,,  σ.  462. 


390  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


130.  ιΌνόματα  βοτάνων».  *Αρχ.  ιΈρκευ&ής,  ό  μικρός  χέ- 
δρος>   κτλ.,  σ.  463. 

131.  Θεοδοσίου  Οόγκροβλαχίας  γράμμα  αδείας  μητροπολίτη  τινί 
ξένφ,  λαμβάνοντι  το  δικαίωμα  του  λειτουργεΐν  εν  τη  Ούγζρο^λαχία. 
Άρχ.  €Ή  ταπεινότης  ημών  δια  του  παρόντος»   κτλ.,  σ.  464. 

132.  «Περί  των  έξ  αγχιστείας  συνοικεσίων».  Άρχ.  «Βαθμών• 
ποσότητα  ζητειν»   κτλ.,  σ.  465. 

113.    «Διήγησις  πεμφθεΓσα  άπό  Τώμης  της  αναιρέσεως  τών• 
μοναχών    άπό    τό  τάγμα    του  αγίου    Βασιλείου,  των  ενωμένων  μέ 
την  έκκλησίαν  της  Τώμης,   όπου  εκαμεν  ό  τζάρ  εις  τους  11  τοί» 
ιουλίου  μη^^ς   170δ>.   Άρχ.    «Πριχου  να  κίνηση  ό  τζάρ  άπό  την 
Μοσχοβίαν    μέ  τα  φουσάτα  του»   κτλ.,  σ.   496.    Μετά  τό  πέρας, 
του  κειμένου•    «Ετούτη    ή  διήγησις   της  αναιρέσεως  τών  μοναχών• 
εδόθη  είς  την  'Ρώμην  είς  την  ίταλικήν  διάλεκτον,  καΐ  έδιαμοιρα- 
σ&ηκεν    εις    δλαις    ταϊς    καδολικαΐς    έπαρχίαις'    άπό   την  ίταλικήν» 
έμεταγλωττίσ&ηκεν  εις  την  κοινήν  φράσιν  τών  Τωμαίων,  δχι  μό- 
νον δίχως  καμίαν    πρόσθεσιν  ή  αυζησιν   του  πράγματος,  άμή  άπό» 
λέξιν  είς  λέξιν  μετά  πολλής  άκρι^3είας>. 

134.  Έκ&εσις    έκστρατείξίς    και    μάχης,   ης    ή  αρχή•    «Τών• 
Όθωμανών    έπι    Γερμανούς    έκστροττευομένων    ως  ουδέποτε    παμ- 
πληθών  ετεσιν  άπό  Σωτήρος  ,^χνις'»   κτλ.,  σ.   473-475.  Τέλος* 
«Οι  δε  Όθωμανοι  τό  Ταμισ^3αρΐνον  καταλαβόντες  καΐ  σιτίων  εμ,τ 
πλήσαντες,    ύστερον    ως  έπΙ  Βελγράδων    κατίεσαν,   στέρςαντες  τη^ 
νίκη  και  κλέος  μόνον  άπ'  αυτής  καρπωσάμενοι » . 

135.  Τρία  φύλλα  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  σ.  477-481.  Πρό^ 
λόγος  είς  τόν  νομοκάνονα  Ματθαίου  Βλαστάρεως.  Τέλος•  «Εδόθη 
έν  τή  μεγαλουπόλει  και  εύσεβοτόζω  Μοσχοβία  κατά  τό  σωτήριον 
έτος  χίλια   έςίχκόσια  εξήντα  εννέα   ίαννουαρίω  α'». 

136.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων    επιστολή    Νεοφύτω    άρχιμα^>- 
δρίτη,   έπιτρόπω  και  αύταδέλφω.  Άρχ.    «Πολλή  και  μεγάλη  ωφέ- 
λεια»  κτλ.,    σ.    483-492.    Πρόλογος    είς    τήν    δωδεκάβιβλον    τοί> 
πατριάρχου   Δοσιθέου. 

412.   Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  σελίδων* 


^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΛΤΜίίΝ.  391 


135*  εστι  δε  μήχους  0,33,  πλ.  0,215.  Επιγραφή•  «Σημειώματα 
συλλογιστιχά  ε?ς  τψ  του  Πορφυριου  εισαγωγήν,  χαΐ  πρώτον  περί 
τ^ς  διαιρέσεως  του  συγγράμματος».  Άρχ.  «Διαιρείται  ή  βίβλος 
γενικώτερον  εις  τρία>  κτλ.  Τέλος•  «έφ'  ων  8τε  τρι  κατηγορούμενα 
Είαιν  ετεροειδή  ή   υπάλληλα,   μια  άποκρισει  άπαντητέον*. 

413.  Τεύχος  χάρτινον    εκ  φύλλων   704,  μήκους  0,33,  πλ. 

■ 

0,215.  Αύτόγραφον  Μανουήλ  Τωμα^>ίτου,  δπερ  «έτελειώθη  1753 
ίουλίου  5». —  Επιγραφή•  «Το  μάννα  της  ψυχής.  Σύνθεσις  του  πα- 
τρός Παύλου  Σέγ^^ερη  εις  [ταλικήν  διάλεκτον.  Μεταγλώττησις  Μα- 
νουήλ  Τωμανίτου  του  Κρητός». 

414.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.,  μήκους  0,31,  πλ. 
0,215.  Το  κείμενον  μονόστηλον.  Σύγκειται  έκ  4+5  φύλλων  άσε- 
λιδώτων  και  σελίδων  ήριθμημένων  263  +  322.  —  «Φωτίου  πα- 
τριάρχου Κωνσταντινουπόλεως  διαφόρων  των  από  της  Γραφής 
ί^ητημάτων  και  αποριών  λύσεις  και  έρμηνεΤαι  επαίνου  γέμουσαι. 
Τα  άμφιλόχια,  ή  λόγων  ιερών  καΐ  ζητημάτων  ιερολογία  προς  Άμ- 
φιλόχιον  τον  όσιώταταν  μητροπολίτην  Κυζίκου,  τω  καιρώ  τών  πει- 
ρασμών ζητημάτων  διαφόρων  εις  αριθμόν  τριακοσίων  συντεινόντων 
έπίλυσιν  α{τησάμενον>.  Το  άντίγραφον  τούτο  διήρηται  είς  δύο  |^ι- 
|3λία,  τό  μεν  έξ  εκατόν  κεφαλαίων,  το  δέ  έκ  κεφαλαίων  διακοσίο3ν 
και  πέντε•  πάντων  δέ  τών  κεφαλαίων  τούτων  υπάρχει  και  πίνας 
έν  τώ  κώδικι  διμερής,  άναγεγραμμένος  εν  τοις  άσελιδώτοις  φύλλοις. 

415.  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  έ/.ατοντ.,  έκ  φύλλων  531, 
μήκους  0,315,  πλ.  0,21.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
19  (0,20x0,11).  Έγράφη,  κατ  έμέ,  υπό  Αλεξάνδρου  του  Ίέ- 
ρακος.  — Επιγραφή"  «Θωμά  του  παρά  Α)3ΐτίνοις  διδασκάλου  της 
ίερας  θεολογίας,  κατά  έ&νικών  βι^λίον  πρώτον  (β',  γ'  και  δ')•  μετη- 
νέχ&η  έκ  του  λατινικού  προς  τήν  έλλάδα  γλώτταν  παρά  Δημη^ 
τρίου  του  Κυδώνη*.Άρχ.  «Άλήθειαν  μελετήσει  ό  λάρυγξ  μου»  κτλ. 

41Θ.  Άντίγραφον  του  410-ου  κωδικός,  γενόμενον  υπό  Χρύ- 
σανθου του  Νοταρά.    Φύλλα  χάρτου   69,   μήκ.   0,32,  πλ.   0,222. 

417.    Τετραευαγγέλιον    σλαβικόν,    βεΙ^λαμμένον    ύφ'  ύδατος 
έγράφη   έτει   1546-ω  '^αΐ  συνίσταται  έκ  φύλλων  286,  μήκ.  0,32, 


392  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

πλ.  0,23.  Το  χείμενον  μονόστηλονέκ  γραμμών  20  (0,22  Χ  0,14), 
χεχοσμημένον  ένιαχου  ποιχίλοις  τισι  χοσμήμασι,  έπιγραφαΐς  τε  χαΐ 
μεγάλοις  έρυθροΐς  χεφαλαίώ^σι  γράμμασι.  Μετά  την  υττό&εσιν  του 
ζατά  Λουχάν  ευαγγελίου  γέγραπται  το  σημείωμα  τούτο  (φ.  132»^)" 

€-|-  ΟίΐΟ  ςτωΗ  Τ€Τρθ€ΒΛΗΓ€  ΠΟΚΟνΠΗ  ι  ΗίΟγΠΛΗ  ΛρίϊΓΗΜΙΟ  ΒΤΟρΜΗ  Λοάί  Ι 
3Ϊ  .Λ.  Η  ΐυΚΟΒΛ    Οδ.    Η  ΠΟΟΙΛΒΗΛ   |   0Λ\Ο    ΒΙι  0ΤΟ€    αρΚΒΟγ  ^  ά  ΐΟρεψΗ  | 

χρα  ΒαΗΚ0.\\Μ€ΗΗΚΐι  ^Ίίΐι  Γ€\νρικ    :•  >.  ΚαΙ  πάλιν  αυτόθι•  €θίιο  οτωκ 

ΤίΤροεΒΛΗί'έ'.  ΒΗ  εΟΤΙ»  ΠΟΚ^ΠΗ  ι  ώ  ΛρΐίΓΗ'  ΛΟΓοφε.  ΠρΗ  ΑΗΗ  ίϊίΗΗί  Η 
ΒΟ€Βδ*  ι  Λ  ΠΟΤΟ  ΠΟ  ΟΛνρΤΗ  /ΙρίιΓΗΐ'  Λ\ί'.  Λ  ίΚγΠΛΗΒΙ^Λ  |  ίτΟ  Η  ΟΗΜ  €ΓΟ. 
ςΧΤΒΟρ  Οϊί  ΚΗΗΙΊι  ΠρΟΑΛΗΗ'  |  ΤΛ  ΠΟΚΟγΠΪ  ώ  Οη'  Λ5Η  ίΚΟγΠΛΗΒ  Ρ^γ  ΒΟΥ- 
3εθΚγ'  ι  ΚΛίδ'  .5Λ  .?.  ΛΟΠρΗ,  Β%  ΛΗΗ  ΊΛ'  Ραγ  ΒΟςΒΟ*.  Β  Λ+Γ  |  Η  ΠΟΛΟ- 
Η;ΗΧνυ  Ογ  ΟΤΛ  ΜΟΗΛΤΗ*  Η^'  τον  ρθΛΛ:-^3ρΠ  |  η»ΚΛ.Λ3  ΠΛρΛςΚΗΒΛΛίί'φ^. 

Γί'  3ί':».   Και  πάλιν  δτερον  σημείωμα  εν  τω  πέρατι  του  χώδιχος' 

«ΙιΛΓΟΟΒΟΛ^ΗϊΙ  ώίίΛ.  Η  ΠΟ  ΟΠ'^ϋΚΗΚ  ΟΗΛ.  Η  ΟΧ  ΒρίιΐυΟΗΚ  ΟΤΟΓΟ  ΛχΛ  ΛΛ\ΗΜΙϊ.| 
ΐίΛΠΗΟΛΟε  0Ϊ€  *Κ(?)ΤΒθρθΒΛΓΟΒΊΐαΪ€,  ΒΑ  ΑΗΗ  ΒΛΓΟΜΤΜΒΛ  Η  ΧΟΛΙΟΒΗΒΛ  ΚΟ 
ίΙΐΗρΜΑ  Κ06Β0Α.  |  ΠρΗ  Β^^^\ύ^ψ^ΗΗΟ  ΑρχΙαΤπΊ)  ΡηΒΗΗΜΚΪΗ.  Η»^ε  Β*^*  Βλ 
Λ\ΗΟΓΙ»ΙΑ  ΠρΛΑΝΑροαΗΙΐ;  πδΊί  ι  ΟγΜΗΤεΛΙι,  Κγ•ρ  ΓρΪΓΟρίε.  ΟΧΠΗΟΛΟ€ 
ΒΑ   ΤΟ?Κ€Λ\Ιι    ΛΑ•ΚθΤ^^    ΠΟΠ^^    '^6{\\\)    Κγρ'    ΦοΌ'Ο.    |   Οίίΐι   Β^ΟίΛ    Πρ€3ΒΗΤερΛ 

Ι^πρί,  τοΓΟίκο  Λ\^αΛ  ΗΛρΗΜΛ€  Ρηβηη.  βλη  ροκΒΐ  ίΚΗνύ""  ι  ποβοαηϊη 

ΓΛ€Λ\ΊΐΗ  Όλα  .  η  ΗΛ\€  Λψ€  ]^'Οΐ|Ι?  νύΒρίιΟΤΜ  0Λ\£ρέΗΛΓΟ  ΗΗΟΚΛ  ΠΗοίΉΐυΛ 
01)0  ΚΗΗΓ^'.  ίί  00  ΜΛΠΗΟ^^ό.  Η  Ο'ί'Κ  ώκΟψΟίυΗ  ΙΙΙΟΟΤΙι  ΠΗΟΛΑΟ  ΗΛΑΛ.  Η  ΟιϊΓ  Λ 
ΙΙΜΧ////  Ι  ΤρΗ  ΟΑΓΛΛΟΗΛ,  Η  ΤρθΟί«ΟΟΛΟ?ΚΗΟ  ΠΟΟΛ^ΛΗ^Λ  ΗΟρΛΗ^Λ.  ρΟΙΙΙΟ 
ΒΑΟΟ  «ΙΐίοΛΟ.  Ι  ΟΛΗΗΗ  ΒΑ  0^^^\ΟΚΑ  ΤρθΗΙ|Η.  Η  ΑΠΟΗ^Λ  ΑΒΛ  ΠΟΤΟρκαΟΐΟ- 
ίΚΊΟρΗΙΙΛ  ΒΑ  ΛβΟΗΙΐ////ΛΒΛ  |  ΑΒ'Κ*.  ΑΟΟΟΤΗΜ*^  ΒΑ  ΤρΑΓ^ΒΟ.  Η  ΤρΟΠΙ^Λ 
ΒΑ  ΑΒ0Η4Η  ΤρΗ  ΤρΗ.  τΐ  \\ϊ«0  |  ΚΟΛ^ΗΗ  πρ+^ΚΛΟ  ΛΑΟΛΚΧΟ,  ΙΟΗΗ  ΓΛίΚΟ 
Μί\\^.  ΒΑ3ρΛ(ΤΗΙιΊ  ΙΛίϋΟ  ΒρΛΤΪΛΛΜι  |  ΟΤΛρϊί!  ΓΛι1\0  Ο^ΠοΛΜι.  ΗΛΟ?«0  ^ 
ΓρΙιΐυΟΗΟ    ΛΙΟΒΒΟ    ]^Ίί+»    ρΛΛΙ    ΓκΊΐρΛΒΛ'ΙϋΙΤΟ.    |    Λ  Λ\ΟΗΟ   Ο  00  Τρ^ΛΗΒ'ΐυΛΓΟΟΟ 

ρΐϋΗΛ  ρ 


ΗΛΓΟΟΛΒΗΤΟ  Λ    ΗΟ  ΚΛΑΗΟΤΟ.  ΙΙΟΙΙΟ  ΓΟΙϋΗΛ  Ον'κΛ  11    Ι   λΛ'τΑ    Χ'ΛΜι   ΗΟ  ΛλΟιΚΟΤΙι 


ΜΗΟΤΟ    ΟΛΟΒΟ  ΟΑΗΗΟ..ΤΗ.   ΙΛ  -Ο-ρΟ  ΟΟΛΜι  Λ3Ιϊ  ΒΙιΙΐυορΟΗΗ  Λ\ΗΗ.    |   ΟαΠΗΟΛΟΛ, 
ΒΑ  λΙΓ    3"Λ.    Πρ^^"    0Η4Λ  (?)  Κ5.  Λ  Λ^"^  0.  ΤΟΛλΟΛΙΟ,  ΚΗ.  ϊ  ΟίΙΛ^Λ  Α• — »• 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  393 


418.   Τεύχος  γ^ί^^τ^Ίον  έζ  σελίοων   498  καί  τίνων  παρεμβε- 
|5λημένων    φύλλων.    Αύτόγραφον  Χρϋσάνι>οϋ    του  Νοταρά  ((χή/ους 
0,315,  πλ.   0,21),    γενόμενον    περί    την  αρχήν    της    ιη'  εκατόν 
ταετηρίδος.  Σελίδες  δγραφοι•  76,  77,  148-152,  163,  164,  168 
175-184,   188-190,  195-200,  214-216,  219,  220,  224,  230 
233-242,  244,   248,   259-260,   268,   270-272,    274,  275 
288-306,  314,  319,  320,    322,   326,  335,  336,  349-352 
364-372,  375-378,  386-394,  397-400,   401,  402,  404 
409-414,  420-433,   441-450,   454  και  455.    Σελίδες  άπο 
'/εκομμένα'.  καΐ  νυν  ελλείπουσα»,  τω  κώδικι*    261-265  καΐ  467- 
470.  Ένδον    της   2-ας    πινακίδος    υπάρχει    το    σημείωμα    τούτο• 
ιΕις  το  ΠατριαρχεΤον  Αντιοχείας  έν  μιδ  εκκλησία  εΤναι  6  άγια 
|3ήματα,  το  χαθολιχόν,    ή   Παναγία•    εις    τα    πλάγια    ταύτης    Κυ- 
πριανού και  Ίουστίνης•   το  4-ον    του  Αρχαγγέλου,    το  Ε°^  Μωϋ- 
σέως  του  ΑΙθίοπος,  το  ς®''  του  αγίου  Γεωργίου.  Ετοιμάζεται  καΐ 
Ζ'^^,   ό  άγιος  Νικόλαος.  Έλθόντες  έν  Δαμασκω   1708  μην:  νοεμ- 
βρίου  έπατριάρχευεν  ό  μακαριώτατος  κυρ  Κύριλλος   έν  τω  37  της 
πατριαρχείας  αύτου  έ'τει». — Επιγραφή"    «Έχ  των  του  πατριάρχου 
Ιεροσολύμων  Χρύσανθου   συμμίκτων». 

1.  «Του  λογιωτάτου  καΐ  φιλοσοφωτάτου  κυρίου  Μιχαήλ  του 
Ψελλού  καΐ  ύπερτίμου  επιλύσεις  σύντομοι  αποριών  φυσικών». 
Άρχ.    <Τί  έστι  φύσις;   Φύσις  έστι  δύναμις»    κτλ.,   σ.  1   κέ. 

2.  «Του  αύτου  δτεραι  επιλύσεις  φυσικών  άπορημάτων  προς 
τον  βασιλέα  τάν  κυρ  Μιχαήλ  τον  Δούζαν».  Άρχ.  «Ό  μεν  Πλού- 
ταρχος,  ω  μέγιστε»   κτλ.,   σ.   39  κέ. 

3.  «Του  αυτού  λόγος  προς  Πό?)ον  βεστάρχην,  άςιώσαντα 
αυτόν  γράψαι  περί  του  θεολογικού  χαραζτήρος».  Άρχ.  <Μή  θαυ- 
μαστές» κτλ.,  σ.  65  κέ.  Οοχθ,  ΟαΙαΙ.  οοά.  3188  1)Π)1.  Βοάΐβίιι- 
ηπβ,  τ.  Ι,  σ.  743-751. 

4.  «Του  αυτού  διά  προσωποποιίας,  οτι  ούχ  δροι  ζωής  τοΤς 
άνθρώποις  πεπήγασι.  Θεοφράστου  κατά  θεογνώστου».  Άρχ.  «Έπει 
τάφος  άνεωγμένος»    κτλ.,   σ.   78   κέ. 

5.  «Του  αύτου  περί  του   αυτού  ζητήματος  άπόφασις  οά  προ- 


3Θ4  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ιωτίοτζοίΐοίς'    οι  διαιτηταΐ    Ευάγγελος,   θεότΓεμπτος».    Αρχ.  «Τοί> 
χρίσιν  και  διχαιοσύνην  άγαπώντος»   κτλ.,   σ.    81   κέ. 

6.  «Του  αύτου  περί  θεολογίας >.  Άρχ.  <Λοΐ7Γον  δε  δει  περί 
της  τών  δλων»,  κτλ.  σ.   84  κέ. 

7.  «Του  αύτου  Ψελλού  περί  αρετών»,  πβρί  νου,  περί  ψοχη; 
κτλ.  Άρχ.    «ΤρεΤς  τάξεις  εισι  τών  αρετών»   κτλ.,  σ.  89  κ^ 

8.  «Περί  θέσεως  κόσμου».  Άρχ.  «Χρή  γινώσκειν  οτι  ό  ου- 
ρανός»  κτλ,  σ.    103  κέ. 

9.  «Του  άοιδίμου    κυρου    Λέοντος    του  Σοφού    περί    αρετών 

γεωργίας  - -  Οιακιστική  ψυχών  υποτύπωσις»  ^ 

κτλ.  Άρχ.  «Ίσχυρον  ή  φιλία  ^3ιάζεσθαι»  κτλ.,  σ.  111  κέ.  Μετά 
το  πέρας  του  κειμένου  εγραψεν  ό  Χρύσανθος  ταύτα*  «Εύρηνται 
καΐ  αλλαι  παραινέσεις  του  σοφού  τούτου  ανακτος  προς  μοναχούς, 
έτι  ανέκδοτοι,  ας  ΐδον  έν  τη  ^3φλιο8ήκη  της  γαληνότατης  αρι- 
στοκρατίας τών  Ενετών,  το  γ'  έμοι  μέντοι  δοκούν  αύται  πατατών 
ύπερέχουσιν  ας  μετιτέον  εΤναι  συνεχώς  παραινώ  δτω  σωττ;ρία: 
φροντίς  ν . 

10.  «Αιτιολογία  φυσική,  δτι  άπεριόρ*στος  ή  του  άνθρώηοο 
ζωή,  προεγνωσμένη  δε  τω  μόνω  σοφώ  θεώ».  Άρχ.  «Τδ  άπε• 
ριόριστον  της  ζωής  του  άνθρωπου >    κτλ.,  σ.    145   κέ. 

11.  «Βί|3λων  τινών  έκ  τών  πολλών    καΐ    διαφόρων    τών   έν 
τοις    μοναστηρίοις    του  Άθω    κατάλογος».  Άρχ.    €Έν  τη  λαύρα 
του    αγίου  Αθανασίου.    Θεοδώρου    μαγίστρου   έγκώμιον»   κτλ.,  σ, 
153-162.    Τέλος•    «Βί|3λος    περιέχουσα    χρυσό|3ουλλα  και  διπλώ- 
ματα δοθέντα    τώ   μοναστηρίω    τών  Λέμ|ϊων,    τω  πλησίον  Σμύρ- 
νης».  Κ.   Σάθα   Μεσαιωνική   [βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  271-284. 

12.  «Τών  αγίων  ρςε'  πατέρων  της  έν  Κωνσταντινουπόλει 
αγίας  καΐ  οικουμενικής  συνόδου  κανόνες  ιε'»,   σ.    165  κέ. 

13.  <Περι  πίστεως  ορθοδόςου».  Άρχ  «Πιστεύειν  δει  τον 
όντως  χριστιανον>    κτλ.,   σ.    169  κέ. 

14.  Άνεπίγραφον  περί  του  ταλάντου.  Άρχ  «ΠολλαΓς  ::οραΓς 
τ^αφέραμεν  το  τάλαντον,  άμή  δεν  τό  έςηγήσαμεν  πόσον  αςιζε> 
κτλ.,   σ.    185-187. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!    ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΝ.  395 


15.  Προσφώνημα  προς  τον  αυτοκράτορα  Τωσίας  Χρύσανθου* 
)υ  Νοταρά,  ανατιθεμένου  αύτω  τό  περί  της  Αγίας  Γης  οΙκεΤον 
όνημα.  Άρχ.  «Ό  χατ'  εξοχήν  φιλόσοφος*   χτλ.,  σ.  191-194. 

16.  «Λογιοριον  έγκωμιαστιχόν  προς  τον  εύσεβέστατον  χαΐ  έκ- 
«μπρότατον  αύθέντην  πάσης  Ούγκροβλαχι'ας  κύριον  κύριον  Ίωάν- 
}ν  Κωνσταντΐνον  Μπασαράμπα'^  βοεβόνδα».  Άρχ.  «ΟΤδα  μεν  ού> 
:ι  χαλεπόν»   κτλ.,  σ.   201   χέ. 

17.  ι'Έτερον  έγκώμιον  προς  τον  έκλαμπρότατον  > .  Άρχ.  «Σή- 
Ερον  ό  Χριστός  έν  Βηθλεέμ  γεννάται»,  σ.   205  χέ. 

18.  Περί  αρετής  και  λύπης.  Άρχ.  €'Άπορ(5ν  μοι  δοκεϊ  είναι 
εκ  οί  άνθρωποι  άλλα  μεν  έπαινουσι  και  θαυμάζουσι»  κτλ.^  σ. 
09  χέ. 

19.  Σημειώματα  περί  γονέων.  Άρχ.  «Ό  πανάγαθος  θεός. 
ζτά  τόν  θειότατον  βασιλέα»   κτλ.,  σ.  217  κέ. 

20.  Σημειώματα  διδαχών  τίνων,   σ.  221  χέ. 

21-  Ειδήσεις  περί  του  Βατικανού.  Άρχ.  «Ό  πάπας  έχει  δνα 
τϋίτροπον  καρδινάλιν»   κτλ.,  σ.   243  κέ. 

22.  «Διάλογος,  έν  ω  εισάγεται  πάπας  καΐ  Πέτρος  διαλεγό- 
ενοι,  6  μεν  πάπας  ώς  αποθανών  καΐ  χρούων  άνοιγήναι  αύτω 
ψ  πύλην  του  ουρανού,  ό  δε  Πέτρος  εσωθεν  άποχρινόμενος•  έχει 
5  ό  διάλογος  προς  τό  τέλος  έκαστου  επιγράμματος  έν  ρησίδιο> 
<  του  Πάτερ  ήμών>.  Άρχ.  «Πάπας.  "Άνοιςόν  μοι  τάς  πύλας, 
έτρε,   τω  σω  πάπα»   χτλ.,  σ.   245-247. 

23.  «Πέτρου  Γυλλι'ου  περί  της  τοπογραφίας  Κωνσταντίνου- 
έλεως»,    σ.   249  χέ. 

24.  Λόγος  άνεπίγραφος,  ου  ή  άρχή'  «θυγατέρες  Σιών  έξέλ- 
ετε»   κτλ.,  σ.   255-258. 

25.  Επιστολή  προς  Κλήμεντα  μητροπολίτην  Ιωαννίνων  ^Άρχ.. 
Τα  ταύτα  ταύτω  καΐ  άλλήλοις»  κτλ.,  σ.  267.  —  Μετά  τήν 
68-ην  σελίδα  παρενεβλήθη  εν  φύλλον  χάρτου  μιχρου  σχήματος, 
ν  ω  περιέχεται  «  του  Κωνσταντινουπόλεως    πατριάρχου    Ιερεμίου• 

*  Περί  του  ΚλήΐΑεντος  Ιωαννίνων  (1686-1714)  ορα  ΐοίαν   οιατρι^ίΐτ,ν  τοΰ  Μανουήλ. 
εοεώ»^  έν  τ-^  Έκχλησαστιχ^  Αλητεία   1883,  τ.  IV,  σ.   164-166. 


386  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


ρεύσβως  του  αγίου  πνεύματος  υπομνήματος  Αδάμ  του  Ζοιρνιχα^%ο. 
Άρχ.  «Ήμίν,  ώ  άνδρες  γενναίοι»  κτλ.,  σ.  837-340.  *Α^/άλεχτα 
ιεροσολυμ.  σταχυολ.  τ.   IV,  σ.   72-76. 

96.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  ύπομνημάτιον,  ου  ή  επιγραφή* 
€'Όποιος  έπιχεφισί)η  νά  ένώστ]  τήν  Άνατολικήν  Έκκλησίαν  μέ 
τήν  Δυτική  ν,  εΤναι  χρεία  νά  έζετάση  ταύτα  τά  κεφάλαια  όπου  έδώ 
στρώνομεν».  Άρχ.  «α'.  "^Αν  ή  εκκλησία  του  Χρίστου  εις  την 
δμοιαν  έςουσίαν»   κτλ.,  σ.    343-346. 

97.  Αρσενίου  Μονεμβασίας  επιστολή  τω  πάπα  Παύλω  γ'. 
Άρχ.  «Ει  και  πριν  περιττώς»  κτλ.,  σ.  353.  £.  Ιίβ^βηά,  ΒΛϋο- 
§Γ&ρ1ιίβ  1ΐθ11βηί(ΐαβ;  XV®  δίέοΐβ,  τ.  Ι,  σ.  218-224.  Μ.  Ιίαρανίχας 
έν  τ^  εφημέριοι  «Πρωία»,   1876,  σ.  54-56. 

98.  «Συμφωνία  των  Σιναϊτών  μετά  του  χειροτονηθέντος  αρχι- 
επισκόπου αυτών  Ίωαννικίου,  δι'  ης  έχει  διάγειν  μετ'  αυτών» 
(σεπτ.  1671),  σ.  359.  [Π.  Νεοκλέους]  Το  κανονικόν  δίκαιον  το5 
πατριαρχικοί  θρόνου  των  Ιεροσολύμων  έπι  της  άρχιεπισκοίΓ^ς 
Σίνα.  Έν  Κωνστα^/τινουπόλει   1868,  σ.   55-58. 

99.  «Ή  αναφορά  των  Σιναϊτών  όπου  έχειροτονήθη  επίτ/,οζο; 
6  'Ιωαννίκιος»,  σ.  364.  [Π.  Νεοκλέους]  Τό  κανονικόν  δίκαιον  χιλ., 

σ.  59-60. 

100.  •Τό  προς  τον  κυρ  Νεκτάριον  γράμμα,  δτι  νά  χειροτονείς 
ό  Ίωαννίκιος»,  σ.    365. 

101.  <Ή  ομολογία  του  Ίωαννικίου»,  σ.   366. 

102.  «Συνοδικόν  βεβαιούν  τήν  συμφωνίαν  τών  Σιναϊτών  μετά 
του  επιτρόπου  αύτών:>'.  ΓΙραζις  του  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  Δο• 
σιθέου,  ης  ή  αρχή•  «Νόμοις,  θεσμοΓς»  κτλ.,  σ.  367.  [Π.  Κεο- 
κλέους]  Τό  κανονικόν  δίκαιον  κτλ.,  σ.   63-66. 

103.  Πράςεις  τινές  έκ  του  συνοδικού  σιναϊτικού  κώδιχος  τοϋ 
Πατριαρχείου  των  Ιεροσολύμων,   σ.   311. 

104.  Μελετίου  Ιεροσολύμων  γράμμα  προς  τους  Σιναιτας  ικρ' 
της  εις  άρχιεπίσκοπον  Σιναίου  χειροτονίας  του  Νικηφόρου  (1731), 
σ.   372.  [Π.  Νεοκλέους]  Τό  κανονικόν  δίκαιον  κτλ.,  σ.  134-135. 

105.  «Διάγνωσις  του  μακαριωτάτου  και  σοφωτάτου  πατριάρ- 


(^ 


ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    1ΕΡ0Σ0ΛΓ3ΙΩΝ.      .  397 


Σα|3|3άτοϋ,   της   Κυριακής  του  Πάσχα,  της   Πέμτττης  της  Διαχινη- 
σίμοϋ  Έ|3δομάδος  χαΐ  των   θεοφανείων,   σ.   307-311. 

31.  «Τάςις  της  υψώσεως  του  Τιμίου  Σταύρου  τη  ιδ'  του  Σε- 
τττεμβρίου,  γινομένη  έν  Ίεροσολύμοις»,   σ.   312. 

32.  < Τάξις  γινομένη  έπΙ  ψήφοις  άρχιερέως  έν  Κωνσταντινου- 
πόλει»,  σ.  313. 

33.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  έγχύκλιος  επιστολή  προς  τους 
έν  Δαμασχω  όρθοοοζους  από  Κωνσταντινουπόλεως  (25  δεχ.  1729). 
σελ.   315  κέ. 

34.  Του  αύτου  |3ε^3αιωτικόν  γράμμα  περί  της  έν  Φωξανιω 
άδελφότητος,  της  σύστασης  υπέρ  ταφής  των  νεχρών.  Άρχ.  <Τό 
δάπτειν  τους  νεκρούς  εμμισί)ον  έργον  έστίν>   κτλ.,   σ.    321. 

35.  Άνώνυμον  συστατήριον  και  πατριαρχικόν  γράμμα  υπέρ 
έλλογίμου  τινός  Ανδρέου   Βασιλείου  του  Βυζαντίου,  σ.  323. 

36.  "Ετερον  υπέρ  του  περιοδεύοντος  αρχοντόπουλου  Ίωαννάκη 
Βυζαντίου,  ου  πατήρ  ό  άρχων  Στάμος,  μήχηρ  δέ  ή  ευγενέστατη 
Σουλτάνα,  ή  έκ  <  γένους  των  βασιλικών  Μουσελίμηδων,  ονπερ», 
ως  λέγει  τό  πατριαρχικόν  γράμμα,  «άνεδέξατο  από  του  θείου  βα- 
πτίσματος ό  της  όσίας  μνήμης  πρό  ημών  πατριάρχης  Κωνσταν- 
τινουπόλεως κυρ  Διονύσιος  ό  νέος».  Άρχ.  «Των  αναγκαίων  έργον 
έστι»   κτλ.,  σ.    324. 

37.  Προοίμιον  συστατικού  τίνος  γράμματος  Ιερεμίου  γ'  Κων- 
σταντινουπόλεως. Άρχ.  «Τήν  κοινήν  άπασαν  εύταξίαν»  κτλ.,  σ. 
324. — Μετά  τήν  σελίδα  ταύτην  προσετέθη  εν  φύλλον,  έν  ω  πε- 
ριέχεται τό  άντίγραφον  συστατικού  τίνος  γράμματος  του  πατριάρχου 
Δοσιθέου  δια  τον  πνευματικόν  πατέρα  Αύξέντιον  έγράφη  δέ  τούτο 
έν  Ίεροσολύμοις  ετει   1674-ω^  μηνΐ  άπριλίω. 

38.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  γράμμα  συστατικόν  (σ.  325- 
326)  διά  τους  αύταδέλφους  Κάρλον,  δ  έστι  Σχαρλάτον,  Ίάκωβον 
χαΐ  Ζγουρομάλην  τόν  και  Ζαχαρίαν  όνομαζόμενον,  οΓτινες  «μετέ- 
βησαν εις  αλλοδαπής  τόπους,  σπουδής  και  μαθήσεως  αυτών  ένε- 
κεν». Τό  γράμμα  τούτο  συνετάχθη  έν  Κωνσταντινουπόλει  μηνι 
όκτωβρίω  του   1717-ου  έτους,  και  βεβαιοΤ    οτι  οί  ρηθέντες  αυτά- 


398  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


οελφοί  ε?σιν  έχ  Κωνσταντινουπόλεως,  οές  ευγενών  γονέων  ορμώ- 
μενοι, πατέρα  μεν  έσχηκότες  τον  έπισημότατον  έν  αρχουσι  Γεώρ- 
γιον  ονόματι,  Καρατζαν  δε  έπονομαζόμβνον,  τον  εκ  τε  νεότητος 
αυτού  καΐ  ί^δη  έν  τη  αυλή  του  έςοχωτάτου  πρέσβεως  των  Όλ- 
λάνδων  έντίμω;  ένδιατρίβοντα,  ώς  έν  άςιώματι  καΐ  όφφικίω  έρμη- 
Ί^έως  παρ'  αυτω  τυγχχ^οντα•  μητέρα  δε  εύγενεστάτην,  Τωξάνην 
ονόματι  έκ  γένους  των  ΔιπλοβατατΙΙήδων,  αρχαίου  δηλονότι  καΐ 
επισήμου». 

39.  «Σημείωμα  περί  του  έν  τω  Άγίω  Τάφω  κατά  παν  Μέγα 
-Σάβ^ατον  φαινομέ^>ου  φωτός.  Χρύσανθου  Νοταρά  και  άρχιμανδρίτου 
της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ».  Άρχ.  «Περί  του  Αγίου  Φωτός 
όπου  τόν  κάθε  χρόνον»   κτλ,  σ.  327-334. 

40.  «Μαςίμου  Μάργουνίου  περί  τε  προσταγμάτων  και  βουλών, 
'Οτι  διαφέρουσιν  άπ'  αλλήλων.  Μάρκω  τω  Βελσέρω,  σοφωτάτω  και 
λαμπροτάτω  άνδρι»  κτλ.  Άρχ.  «Έπίψογον  πάνυ  τοι  και  ουκ  αϊ- 
τίας  έκτος  το  περί  τα  δόγματα  νεωτερίζειν  τινά»  κτλ.,  σ.  337. 

41.  «Μαςίμου  του  Μάργουνίου,  επισκόπου  Κυθήρων,  σύντομος 
^ερι  προσταγμάτων  και  βουλών  πραγματεία,  έν  η  της  ιεράς  Γρα- 
φής, της  τε  παλαιάς  και  της  νέας,  καΐ  των  αγίων  διδασκάλων, 
Ελλήνων  τε  και  Λατίνων,  μαρτυρίαις  δείκνυνται  ταύτα  άπ'  αλλή- 
λων διεστάλθαι•  προς  δε  και  δτι  αί  βόυλαι  ούχ  άπλως  εισιν 
άναγκαΐαι  προς  σωτηρίαν,  ης  δια  της  των  προσταγμάτων  τηρή- 
^σεως  ή  κτήσις  γίγνεται,  εί  και  προς  το  ραόν  τε  και  πληρέστατον 
^αι  ένδοξότερον  ταύτης  έπιτυχεΓν  αύται  συντελοΰσιν».  Άρχ.  €Αί 
της  ίερας  Γραφής  χρήσεις»   κτλ.,  σ.   338-348. 

42.  «Ακολουθία  γινομένη  τη  αγία  και  μεγάλη  Παρασκευή 
του  Πάσχα,  μεταγραφεΓσα  έκ  τίνος  παλαιού  βιβλίου  έν  μεμβράναίς, 
ευρεθέντος  έν  τω  ναω  του  αρχιστρατήγου  Μιχαήλ,  έν  χωρίω  κα- 
λούμενα) Συκή  της  Βιθυνίας».  Άρχ.  «Συναγομένων  πά^/των  των 
κατηχουμένων »  κτλ.,  σ.  353-357.  Νεολόγου  Σαββατιαία  Έπι- 
θεώρησις,  τ.  Π,   σ,   444-446. 

43.  «Περί  προβολές  και  ψήφου  και  εκλογής  και  καταστάσεως 
και  προνομίων    μητροπολιτών   και  αρχιεπισκόπων  και  έπισκότ^ων, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  399 


ϋάι  της  έκ  πολλού  χρόνου  χαθόλου  έχκλησίαστικής  τάξεως  τε  και 
χιυστάσεως  1 ..  Άρχ.  «Ει  καΐ  πδσι  μεν  άλλοις  άρμόζον»  κτλ.,  α. 
358-363. 

44.  Άνθιμου  Ουγκροβλαχίας  επιστολή  €τω  παναγιωτάτω  ν.άι 
λογιωτάτω  και  οίκουμενικω  πατριάρχη  κυρίω  κυρίω  Άθάνασίω» 
περί  των  έν  τοϊς  ούγκροβλαχικοΓς  μοναστηρίοις  ίεροσολυμιτικών 
^ζςιώσεων  (26  δεκ.  1710).  Άρχ.  «Δίδομεν  εϊδησιν  τη  υμετέρα 
τταναγιότητι >   κτλ.,  σ.   373-374. 

45.  «Έκ  των  Άντωνι'νου  του  αύτοκράτορος  εΙς  εαυτόν». 
Άρχ.    <Τό  έλεύ&ερον  και  άναμφΐ|3<>λως  άκύ^3ευτον>  κτλ.,  σ.  379  κέ. 

Μ&Γΰί  ΑηΙοηίηί  οοιηιη6ΐι(;8.η&;  βά.  Ι.  Βΐίεΐι,  α.  3,  6. 

46.  ΧροοοΊ^οο  Ιεροσολύμων  επιστολή  Μελετίω  μητροπολίτη 
"Αθηνών  (21  ίουν..1710),  σ.  395-396  ^ — Μετά  τήν  400-ήν  σε- 
λίδα  προσετέθησαν  δύο  φύλλα,  έν  οίς  περιέχονται  αυτόγραφα  τίνα 
^μειώματα  του  Χρύσανθου•  καΐ  πάλιν  Ετερα  τρία  φύλλα,  συνα- 
^οτελουντα  το  πρωτότυπον  γράμματος  Νικολάου  Φωτεινού  προς 
^ινα  αρχιερέα,  έρωτήσαντα  περί  Καλβίνων,  χωρεπισκόπων,  έκ- 
::(λήτου  κτλ.  Άρχ.  «Προς  τήν  πρώτην  άπορίαν,  έν  η  ερωτάται,  αν 
•οι  ΚαλβΤνοι  και  Λουτέροι  έχουν   ίερωσύνην»  κτλ. 

47.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  άπόκρισζς  έ;  Ιασίου  ΜωϋσεΤ 
-μητροπολίτη  Μπελιγραδίου  (σεπτ.  1728),  έρωτήσαντι  «δν  εΤναί 
-θεμιτόν  και  νόμιμον,  εκεί  όπου  δεν  είναι  ίεραι  εκκλησία».,  να  γί- 
Λύεται  ιερά  μυσταγωγία,  περιερχομένων  έκ  τόπου  εις  τόπον  καθιε- 
ρωμένων  ιερών  άντιμινσίων » ,   σ.   403   κέ. 

48.  Γράμμα  τών  επισκόπων  Σερ[3ίας  προς  τον  οΐ/.ουμενίκόν 
πατριάρχην  Ίερεμίαν  τον  γ'  (σεπτ.  1728)*  οΓ  ου  !1ητούσιν  έκεΤνοι  ειδι- 
:κήν  άδειαν  δπως  καταλύη  τάς  νηστείας  ό  άρρωστων  μητροπολίτης 
Μπελιγραδίου  Μωϋσής.  Άρχ.  *θέλομεν  καΐ  έκ  ψυχής  ποθουμεν» 
ατλ.,  σ.  405  κέ.  'Γπογραφαί•  Στέφανος  Αλουμπεραττζίου,  Σωφρό- 
νιος Σμπατζικίου,  Νικόλαος  Τιμισφαρίου,  Βικέντιος  Ίονοπόλεως, 
ίίικηφόρος  Σλα|ϊονίου,   Μάςιμος   Σ'.σετσκίου,   Α]άςιμος  Σεμπεσίου. 

*  Όρα  Μ.  Γεοεών    ΣοΐΑβολά;    ει;    τήν  ίστοΓ^ί^ν    τ/);  άΓ:ο3τολ••ΛΓ|;    έ7,/.ληαίος    τών 
"Α5»ην.ϋν.  Έν  *ΑΗήναί;  1891,  σ.  89-91. 


400  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


49.  Ιερεμίου  γ'  Κωνσταντ^Λ)υ7Γθλ3ΐι>ς  άττόκρισις  τοΓς  Σέρ|ϊο•*^ 
έπισχόποις.  Άρχ.  €Ϊό  χοινόν  γράμμα  της  άρχιερωσύνης  υμώ^^ 
ήδέω;  έλά^3ομ6ν>   κτλ.,   σ.   407   κέ. 

50.  Αρσενίου  Έλασσώνος  καΐ  Δημονίκου  σημείωμα  περί  του- 
Μοσχοβίας   πατριάρχου  Ίώ|3,  σ.   415. 

51.  <Πρα;ις  συνοδική».  Άρχ.  €Τής  αγίας  και  ίερας  μεγάλης 
συνόδου  -  -  -  -  Μελέτιος  ό  μακαριώτατος  Άλεςανδρείας  εΤπεν 
Οίδατε,  αδελφοί,  οτι  χαρακτηριστικών >  κτλ.,  σ.  415-419.  Κ.  Σάι)α 
Βιογραφικόν  σχεδίασμα  περί  του  πατριάρχου  Ιερεμίου  β'.  Έν 
Αθήναις   1870,  σ.  82-92. 

5^.  «'Ιερο/.λέους  φιλοσόφου  αστεία».  Άρχ.  «Σχολαστικός  κο- 
λυμ^ν  βουλόμενος»  κτλ.,  σ.  434-435.  Τέλος•  ιάντι  έμου  τον 
φαλακρόν  διυπνισε». 

53.  Αντίγραφα  επιγραφών  τίνων  παλαιών  έΕ  έντυπων  βιβλίων, 
σ.  436-440. 

54.  «Περί  τών  Ιβήρων».  Άρχ.  «Ή  Ιβηρία  έχει  αύθεντείας 
πέντε»   κτλ.,  σ.  451. 

55.  ΈφραΙμ  του  Δεκάρχου  επιγράμματα  τέσσαρα  δια  την 
εκδοσιν  τών  συγγραμμάτων  Συμεών  θεσσαλονίκης,  σ.  456.  α')  Δο- 
σιθέω  Ιεροσολύμων  έκδοτη  τών  συγγραμμάτων  τούτων  β')  Δούκα 
βοεβόδα  Μολδοβλαχίας  καΐ  χατμάνω  Όκραινης•  γ')  Εις  την  βίβλον 
του  Συμεών   θεσσαλονίκης*  δ')  Εις  τόν  αυτόν  Συμεώνα. 

56.  Σελις  458.  «Προς  τόν  μακαριώτατον  καΐ  σοφώτατον  Ιε- 
ροσολύμων πατριάρχην  κύριον  Χρύσαν&ον,  κρείττονα  νομίζοντα  της 
νυν  την  πάλαι  τύχην  δίστιχον.  Τρισμάκαρ,  ος  πάντων  έσλών 
ώνήσατο  Χριστόν  |  κέρδη  γαρ  της  σης  κρείττονα  ευτυχίης.  Αντω- 
νάκης ό  ιατρός,  ο  και  ευλαβής  δούλος».  Είτα*  ιΐΐρός  τον  μακα- 
ριώτατον και  σοφώτατον  άνδρα  κύριον  Χρύσανθον,  πατέρα  κα: 
ήμέτερον  δεσπότην,  δεινήν  ποιούμενον  τήν  του  χρόνου  φειδώ  καΐ 
λέγοντα  Ουκ  εστί  μοι  σχολή.  Βραχύν  μή  μέμφου  τόν  χρόνον,  ω 
ιερά  κεφαλή•  |  ούπω  γαρ  αυτόν  εςω  αρετής  άνήλωσας». 

5  7.  Ανδρέου  Λικινίου  ιατρού  €είς  τήν  πανένδοξον  και  εύδαιμο- 
νεστάτην  έκλογήν  παμψηφή  [δΐί*]  και  μετάθεσιν  του  πρώην  πανιερω- 


ι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ    ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΰΝ.  391 


135"  εστί  δε  μήκους  0,33,  πλ.  0,215.  Έπιγρα,ρή•  «Σημειώματα 
συλλογιστιχά  εις  την  του  Πορφυριου  είσαγωγήν,  καΐ  Ίτρώτον  περί 
της  διαιρέσεως  του  συγγράμματος».  Άρχ.  «Διαφεΐται  ή  βφλος 
γενικώτερον  εις  τρία»  κτλ.  Τέλος•  «έφ'  ων  δτε  τςί  κατηγορούμενα 
δίσιν  ετεροειδή  ή   υπάλληλα,  μια  άποκρίσει  άτταντητέον*. 

413.  Τεύχος  χάρτινον    εκ  φύλλων  704,  μήκους  0,33,  πλ. 

■ 

0,215.  Αύτόγραφον  Μανουήλ  Τωμανίτου,  δπερ  «έτελειώθη  1753 
ίουλίου  5». —  Επιγραφή•  «Το  μάννα  της  ψυχής.  Σύνθεσης  του  πα- 
τρός Παύλου  Σέγνερη  είς  Ιταλικήν  διάλεκτον.  Μεταγλώττησις  Μα- 
νουήλ  Τωμανίτου  του  Κρητός». 

414.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.,  μήκους  0,31,  πλ. 
0,215.  Το  κείμενον  μονόστηλον.  Σύγκειται  έκ  4  +  5  φύλλων  άσε- 
λιδώτων  καΐ  σελίδων  ήρΐι>μημένων  263  +  322.  —  «Φωτίου  πα- 
τριάρχου Κωνσταντινουπόλεως  διαφόρων  των  από  της  Γραφής 
ί^ητημάτων  και  αποριών  λύσεις  και  έρμηνεΤαι  επαίνου  γέμουσαι. 
Τα  άμφιλόχια,  ή  λόγων  ιερών  και  ζητημάτων  ιερολογία  προς  Άμ- 
φιλόχιον  τον  όσιώτατο,ν  μητροπολίτην  Κυζίκου,  τω  καιρώ  τών  πει- 
ρασμών ζητημάτων  διαφόρων  εις  αριθμόν  τριακοσίων  συντεινόντων 
έπίλυσιν  αίτησάμενον».  Τό  άντίγραφον  τούτο  διήρηται  ε?ς  δύο  βι- 
^λία,  τό  μέν  έξ  εκατόν  κεφαλαίων,  τό  δε  έκ  κεφαλαίων  διακοσίων 
καΐ  πέντε•  πάντων  δε  τών  κεφαλαίων  τούτων  υπάρχει  και  πίνας 
έν  τώ  κώδικι  διμερής,  άναγεγραμμένος  έν  τοΤς  άσελιδώτοις  φύλλοις. 

415.  Τεδχος  χάρτινον  της  ις'  έκατοντ..  έκ  φύλλων  531, 
μήκους  0,315,  πλ.  0,21.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών 
19  (0,20x0,11).  Έγράφη,  κατ'  έμέ,  υπό  'χ\λεΕάνδρου  του  Ίέ- 
ρακος.  — Επιγραφή•  «Θωμά  του  παρά  Α)ατίνοις  διδασκάλου  της 
ΐερας  θεολογίας,  κατά  εθνικών  |3ι|3λίον  πρώτον  (β',  γ'  και  δ')•  μετη- 
νέχθη  έκ  του  λατινικού  προς  την  έλλάδα  γλώτταν  παρά  Δημη- 
τρίου του  Κυδώνη*.Άρχ.  «Άλήθειαν  μελετήσει  ό  λάρυγξ  μου»  κτλ. 

41Θ.  Άντίγραφον  του  410-ου  κωδικός,  γενόμενον  υπό  Χρύ- 
σανθου του  Νοταρά.    Φύλλα  χάρτου   69,  μήκ.   0,32,  πλ.   0,222. 

417.  Τετραευαγγέλιον  σλαβικόν,  [3ε^3λαμμένον  υφ'  ύδατος* 
έγράφη  έτει   1546-ω  και  συνίστανται  έκ  φύλλων  286,  μήκ.  0,32, 


402  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Έν  τω  πίνακι  τ?)ς  αρχιεπισκοπής  ταύτης  απαριθμούνται  οι  έξηί^ 
μητροπολΤται•  Αθανάσιος  Σκοπίων,  Στέφανος  ΈρσεκιΌυ,  Μωϋση^ 
Στάριβλάχης,  Βησσαρίων  και  εΤτα  Μωϋσης  Μπόσνας  Σαραγίου^ 
Μιχαήλ  Μπελιγραδίου,  Κωνστάντιος  Τιμισ^3αρίου,  Γρηγόριος  Βα- 
λιό^3ου,  Στέφανος  και  είτα  Σωφρόνιος  Καρλοβίτζας  και  Στρβμίου• 
αρχιεπίσκοποι  Νεκτάριος  και  εΤτα  Δανιήλ  Σαμοκοβίου,  Ίωαννίκιος 
Νύσης,   Βικέντιος  Μπου^/τουμίου. 

64.  «Επιγράμματα  (6)  εις  τόν  νεωστί  ανεγερθέντα  περικα).- 
λέστατον  και  περιφανέστατον  οΤκον  του  υψηλοτάτου  και  έκλαμπρο- 
τάτοϋ  αύθέντοϋ  και  ήγεμόνος  πάσης  Ούγγροβλαχίας  κυρίου  Ίω. 
Βασσαράβα  βοεβόνδα»,  σ.  465.  Ποιητής  δε  των  επιγραμμάτων  τού- 
των €0  ελάχιστος  έν  ίεροδιακόνοις  Ίωαννίκιος  ό  χατζής,  τελών  υπό 
τω  πανιερωτάτω  και  έλλογιμωτάτω  μητροπολίτη  άγίω  Ιωαννίνων». 

65.  Επίγραμμα  άνώνυμον,  ου  ή  αρχή*  ιθΓνα  παρ'  Αλφειού 
σε  φίλων  άπεθήκατο  κόλπων»,  σ.  466. 

66.  Τεμάχιον  αποφάσεως  πατριάρχου  τινός  Ιεροσολύμων. 
Άρχ.  «Εις  δνα  διδάσκαλον  όπου  νά  διαβάζη  τα  παιδία  των  χρι- 
στιανών της  Ιερουσαλήμ  ρωμαϊκά  γράμματα  και  αραβικά  τό  κατ' 
έτος  γρόσια  του  τόπου  είκοσι»   κτλ.,  σ.  471. 

67.  «Αϊ  έκκλησίαι  του  θρόνου  Αλεξανδρείας».  'Δρχ.  «Είς 
Άλεζάνδρειαν  μία  του  άγιου  Σάββα»,   σ.   472.    " 

68.  «Κατάλογος  των  επαρχιών,  τών  υποκειμένων  τω  άγιω- 
τάτω  πατριαρχικώ  θρόνω  Μοσχοβίας»,  και  «κατάλογος  τών  άγιω- 
τάτων  πατριαρχών  Μοσχοβίας  και  πάσης  Τωσσίας»  από  Ίώβ 
αχρις  Αδριανού,   σ.  473. 

69.  Κατάλογος  τών  βασιλέων  Μοσχοβίας,  σ.   474. 

70.  Κατάλογος  τών  μητροπόλεων  και  τών  επισκοπών  Άχρί- 
δος,  κατά  τίνα  κώδικα  του  Προχείρου  του  Αρμενοπούλου,  σ.  474. 

71.  «Οί  νυν  διατελούμενοι  θρόνοι  της  άγιωτάτης  αρχιεπισκο- 
πής Άχρίδος»,   σ.  475. 

72.  «Αι  νυν  εύρισκόμεναι  μητροπόλεις  και  έπισκοπαι  έν  τω 
Πατριαρχείω  Αντιοχείας».  Άρχ.  «Μας  γράφετε  να  σας  σημειώ- 
σωμεν»  κτλ;,  σ.  475. 


^ 

ι 


π ΑΤΡΓΑΡΧΕΙΟΪ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  403 

73•  Τό  πρωτότυπον  επιστολής  Αδριανού  πατριάρχου  Μοσχο- 
βίας (1696).  Άρχ.  €Έπ6ΐδή  τω  παρόντι  χρ<5νφ>  κτλ.,  σ.  479-482. 

74.  Γαβριήλ  γ'  Κωνσταντινουπόλεως  επιστολή  προς  τόν  πα- 
τριάρχην  Άλεςανδρείας.  Άρχ.  €Ή  αδελφική  και  κατά  θεον  άγά7ϋη> 
^τλ•,  σ.   483. 

75.  Τρία  πρόσδετα  φύλλα  της  ις'  εκατ.,  σ.  484-488.  Ανω- 
νύμου €  ομιλία  ρηθείσα  άσθενουντι».  Άρχ.  €Ό  βίος  των  ανθρώ- 
πων βραχύς  καΐ  όλιγοχρόνιος»   κτλ. 

76.  Δύο  φύλλα  πρόσθετα  της  ιζ'  εκατ.  Αναγραφή  λατινική 
των  χωρών  της  Ευρώπης  και  των  έν  αύτη  θρησκευμάτων, 

77.  Τρία  δτερα  φύλλα  πρόσθετα  της  ιζ'  εκατ.,  έν  οΤς  ανα- 
7ράφονται  τα  μέρη,  ές  ων  αποτελούνται   αί  έπιστημαι. 

41Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  άσελιδώτων  13  χαι  σε- 
λίδων ήριθμημένων  510*  έγράφη  περί  τδ  τέλος  της  ιη'  έκατον- 
παετηρίδος  και  μήκους  έστι  0,32,  πλ.  0,212.  Τό  κείμενον  μονό 
^τϊ]λον  έκ  γραμμών  19  (0,23X0,14).  Έν  τοϊς  άσελιδώτοις  φύλ- 
-λοις  υπάρχει  €πίναξ  της  ρητορικής  τέχνης»,  ης  τό  κείμενον  άνώ- 
^υμον.  Άρχ.  €  Τέχνη  ρητορική.  Βιβλίον  πρώτον.  Περί  της  φύσεως 
^ής  ρητορικής  κεφάλαιον  πρώτον.  Τί  είναι  ή  ρητορική,  πόθεν 
^νομάσθη,  κατά  τί  ομοιάζει  καΐ  διαφέρει  άπό  τήν  διαλεκτικήν: — 
ΙΙόθεν  ώνομάσθη  ή  ρητορική;  Ή  ρητορική  ώνομάσθη  άπό  τό  έλ- 
-ληνικόν  ρήμα  ρέω,  όπου  σημαίνει  τό  λέγω>    κτλ. 

420.  Τευχο;  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 

*<ίσελιδώτων   17  +  3  και  σελίδων  ήριθμημένων  367*  μήχ.  0,305, 

"πλ.  0,203.    Τό  κείμενον    μονόστηλον    έκ  γραμμών   31.  Έν  τοΤς 

πρώτοις   17  φύλλοις  υπάρχει   ι  πίνας  της  παρούσης  βί(3λου>,  ήτις 

•πυνεγράφη  έτει   1700-ώ  (δρα  σελ.    27).  — Επιγραφή•    «Βιβλίον 

ιχστρονομικόν,    και    περιεκτικόν    άμα  τε    καΐ  άποδεικτικόν    τών  τε 

χαλαιών  τε  και  νέων  (ων  έφεύρων)  άπό  Αδάμ  μέχρι  Πτολεμαίου 

καΐ  Κοπερνίκου,  σαφηνίζων  πόθεν  άπό  πότε  καΐ  άπό  ποίους  έδι- 

δάχθημεν    τήν    έπιστήμην    και    σοφία  ν    της  αστρονομικής    ταύτης 

τέχνης,   ήτοι  τών  δώδεκα  ζωδίων  και  επτά  πλανητών  καΐ  έτερων 

αστέρων».  Άρχ.    «Επιτομή    της  αστρονομικής.    Τμήμα  α'.  ΎοΙ; 


394  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


σωποποιΐας•  οί  διαιτηται  Ευάγγελο;,  θεόπεμπτος».  Αρχ.  ιΤοϋ 
κρίσιν  καΐ  δικαιοσύνην  άγαπώντος»   κτλ.,  σ.    81   κέ. 

6..  «Του  αύτου  περί  θεολογίας».  Άρχ.  «Λοιπόν  δε  δει  περί 
της  των  δλων»,   κτλ.  σ.   84  κέ. 

7.  «Του  αύτου  Ψελλού  περί  αρετών»,  περί  νου,  περί  ψυχής 
κτλ.  Άρχ.    «ΤρεΤς  τάξεις  εισι  των  αρετών»   κτλ.,  σ.  β9  κ^ 

8.  «Περί  θέσεως  κόσμου».  Άρχ.  *<Χρή  γινώσκειν  δτι  ό  ου- 
ρανός»  κτλ,  σ.    103  κέ. 

9.  «Του  άοιδίμου    κυρου    Δέοντος    του  Σοφού    περί    αρετών 

γεωργίας  - .    .   -  Οίακιστική  ψυχών  ύποτύπωσι;»  ν 

κτλ.  Άρχ.  «Ίσχυρόν  ή  φιλία  ^Βιάζεσθαι»  κτλ.,  σ.  111  κέ.  Μετά 
τό  πέρας  του  κειμένου  εγραψεν  ό  Χρύσανθος  ταύτα*  «Ευρηνται 
και  άλλαι  παραινέσεις  του  σοφοΰ  τοότοο  ανακτος  προς  μοναχούς, 
έτι  ανέκδοτοι,  ας  ΐδον  έν  τη  βιβλιοθήκη  της  γαληνότατης  αρι- 
στοκρατίας τών  Ενετών,  τό  γ'  έμοι  μέντοι  δοκούν  αύται  πάντων 
ύπερέχουσιν  ας  μετιτέον  είναι  συνεχώς  παραινώ  δτω  σωτηρία; 
φροντίς». 

10.  «Αιτιολογία  φυσική,  δτι  άπερΐ(>ρ*στος  ή  του  άνθρώποι> 
ζωή,  προεγνωσμένη  δε  τω  μόνω  σοφω  θεώ».  Άρχ.  «Τό  άπε- 
ριόριστον  της  ζωής  του  ανθρώπου»    κτλ.,  σ.    145   κέ. 

11.  «Βίβλων  τινών  εκ  τών  πολλών  καΐ  διαφόρων  τών  έν 
τοΓς  μοναστηρίοις  του  Άθω  κατάλογος».  Άρχ.  «Έν  τη  λαύρα 
του  αγίου  Αθανασίου.  Θεοδώρου  μαγίστρου  έγκώμιον»  κτλ.,  σ. 
153-162.  Τέλος•  «Βίβλος  περιέχουσα  χρυσόβουλλα  και  διπλώ- 
ματα  δοθέντα  τω  μοναστηρίω  τών  Λέμβων,  τω  πλησίον  Σμύρ- 
νης».  Κ.   Σάθα   Μεσαιωνική   βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  271-284. 

12.  «Τών  αγίων  ρςε'  πατέρων  της  έν  Κωνσταντινουπόλει 
αγίας  καΐ  οικουμενικής  συνόδου  κανόνες  ιε'»,   σ.    165  κέ. 

13.  «Περί  πίστεως  όρθοδόςου».  Άρχ  «Πιστεύειν  δει  τον 
δντως  χριστιανόν»   κτλ.,   σ.    169  κέ. 

14.  Άνεπίγραφον  περί  του  ταλάντου.  Άρχ.  «Πολλα?ς  ^οραίς 
άναφέραμεν  τό  τάλαντον,  άμή  δέν  τό  έςηγήσαμεν  πόσον  άςιζε> 
κτλ.,  σ.    185-187. 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  395 


15.  Προσφώνημα  προς  τον  αύτοχράτορα  Τωσίας  Χρϋσάνθοί> 
τοϋ  Νοταρά,  ανατιθεμένου  αύτω  το  περί  της  Αγίας  Γης  οΙκεΤον 
πόνημα.  Άρχ.  «Ό  χατ'  έζοχήν  φιλόσοφος»   κτλ.,  σ.  191-194. 

16.  «Δογίδριον  έγχωμιαστικόν  προς  τον  εύσεβέστατον  και  έκ- 
λαμπρότατον  αόθέντην  πάσης  Ούγκροβλαχίας  κύριον  κύριον  Ιωάν- 
νων ΚωνσταντΤνον  Μπασαράμπαν  βοεβόνδα».  Άρχ.  «Οΐδα  μεν  ου> 
δτι  χαλεπδν»   κτλ.,  σ.   201   χέ. 

17.  «"Ετερον  έγκώμιον  προς  τον  έκλαμπρότατον > .  Άρχ.  «Σή- 
μερον ό  Χριστός  εν  Βηθλεέμ  γεννάται»,  σ.   205  χέ. 

18.  ΠβρΙ  άρετης  και  λύπης.  Άρχ.   «Άπορόν  μοι  δοχεΐ  είναι. 
δτι  οί  δνθρωποι    άλλα    μεν    έπαινοΰσι  χαΐ  θαυμάζουσι»   κτλ.,   σ. 
209   κε. 

19.  Σημειώματα  περί  γονέων.  Άρχ.  «Ό  πανάγαθος  θεός 
κατά  τόν  θειότατον  βασιλέα»   κτλ.,  σ.  217  χέ. 

20.  Σημειώματα  διδαχών  τίνων,   σ.  221  χέ. 

21.  Ειδήσεις  περί  του  Βατικανού.  Άρχ.  «Ό  πάπας  έχει  δνα 
έπι'τροπον  καρδινάλιν»   κτλ.,  σ.   243  κέ. 

22.  «Διάλογος,  έν  ω  εισάγεται  πάπας  και  Πέτρος  διαλεγό- 
μενοι,  6  μεν  πάπας  ώς  αποθανών  και  χρούων  άνοιγήναι  αύτώ 
την  πύλην  του  ουρανού,  ό  δε  Πέτρος  έσωθεν  άποχρινόμενος*  έχει 
δέ  ό  διάλογος  προς  τό  τέλος  έκαστου  επιγράμματος  εν  ρησίδιο> 
έκ  του  Πάτερ  ημών».  Άρχ.  «Πάπας.  Άνοιςόν  μοι  τας  πύλας, 
Πέτρε,   τω  σώ  πάπα»   κτλ.,  σ.  245-247. 

23.  «Πέτρου  Γυλλίου  περί  της  τοπογραφίας  Κωνσταντινου- 
πόλεως»,   σ.   249  κέ. 

24.  Λόγος  άνεπίγραφος,  ου  ή  αρχή•  «θυγατέρες  Σιών  εξέλ- 
θετε»  κτλ.,  σ.   255-258. 

25.  Επιστολή  προς  Κλήμεντα  μητροπολίτη  ν  Ίωτ^νι'νων  ^  Αρχ.. 
«Τα  ταύτα  ταύτω  και  άλλήλοις»  κτλ.,  σ.  267.  —  Μετά  τήν 
268-ην  σελίδα  παρενε(3λή&η  έν  φύλλον  γάρτοο  μικρού  σχήματος, 
έν  ω  περιέχεται  .  του  Κωνσταντινουπόλεως    πατριάρχου    Ιερεμίου• 

*  Περί  τοΰ  Κλήμεντο;  Ιωαννίνων  (1686-1714)  ορα  ίοίαν    Ιιιτμ^^ψ  του  Μανουήλ. 
Γεοεών  έν  τ^  Έκχλησιαστιχτί  Άληϋεία  1883,  τ.  IV,  σ.  164-166. 


396  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

του  γ'  πρδςις  συνοδική  (φε^3ρ.  1721),  δι'  ης  επιτρέπεται  τω  προ 
χρόνου  πολλού  παρητημένω  μητροπολίτη  πρώην  Φιλίππων  χα» 
Δράμας  ΊωαχεΙμ  ιέ'χειν  το  ενεργούν  της  άρχιερωσύνης  αύτοΰ,  δπου 
αν  προσκληθη,  ειδήσει  του  κατά  τόπον  προϊσταμένου».  Μετά  δέ 
τούτο  το  φύλλον  προσετέθησαν  έτερα  δύο  φύλλα,  εν  οΤς  υπάρχει 
α')  υπόμνημα  μεται^έσεω;  του  μητροπολίτου  Ναζαρέτ  Δωροθέου 
εις  την  μητρόπολιν  Βηθλεέμ  (σετττ.  1724),  «ατε  δη  του  έν  αύτ^ 
άρχιερατεύσαντος  κυρ  Μαλαχίου  το  κοινόν  δεδωκότος  χρέος  >'  ^) 
πραςις  δεδομένη  τω  μετατεθέντι  τούτω  μητροπολίτη  Δωροθέω.  ΚαΙ 
το  υπόμνημα  καΙ  ή  πραςις  συνετάχθησαν  έπι  συνόδου  έν  τη  μη- 
τροπόλει   Ούγκροβλαχίας . 

26.  «Απολογία  πατριαρχική»,  ήτοι  του  Καισαρείας  Παλαι- 
στίνης μητροπολίτου  Μελετίου,  μετατεθέντος  εις  τον  πατριαρχικον 
θρόνον  των  Ιεροσολύμων  (2  φεβρ.  1731)"  ήζ  ή  αρχή•  «Επειδή 
νεύσει  κρείττονι  και  οδηγία  του  αγίου  θεού  κινούμενος  ό  παναγιώ- 
τατος»  κτλ.,  σ.^  269.  Ή  μετάθεσις  του  Μελετίου  έγένετο  έν  τω 
Πατριαρχείω   Κωνσταντινουπόλεως. 

27.  Μετάφρασις  επιστολής  «έκ  του  σλα^3ονορούσικου  χρονικού, 
του  έν  τη  μεγάλη  Νο[3ογράδα  ευρισκομένου,  κατά  λέςιν».  Άρχ. 
«Άλε'ςανδρος  |3ασιλεύς  [Βασιλέων >   κτλ.,   σ.   273  '/έ. 

28.  «Νόμος  πολιτικός».  Άρχ.  «Περί  γυναικός  όπου  νά  χη- 
ρεύση  και  θέλει  νά  υπαδρευθή.  Της  γυναικός  όπου  νά  άποθάνη 
ό  άνδρας»  κτλ.,  σ.  277-286.  —  Μετά  τήν  286-ην  σελίδα  υπάρχει 
το  πρωτότυπον  επιστολής  τίνος  του  πατριάρχου  Δοσιθέου  (από 
Κωνσταντινουπόλεως,  μαρτ.  1688),  δίδοντος  αποκρίσεις  προς  τινας 
γενομένας  αύτω  νομικάς  ερωτήσεις. 

29.  Κυρίλλου  δ'  Κωνσταντινουπόλεως  επιστολή  συνοδική  προς 
τον  Λιτίτζης  ίμαίω,  ινδικτ.  ε')  περί  τίνος  γαμιζου  συναλλάγματος, 
σ.  287  κέ.  'Γπογραφαί•  Κυ^ίκου  Αύςέντιος,  Νικομήδειας  Παρι)έ- 
νιος,  Νικαίας  Γεννάδιος,  Φιλιππουπόλεως  Καλλίνικος,  Μυτιλήνης 
Νικόδημος,   Χίου  Γεννάδιος,   Μεσημβρίας   Μακάριος. 

30.  «Τάς.ς  γινομένη  τη  αγία  και  μεγάλη  Πέμπτη  έν  τω 
της  Ούγ/.ρο|5λαχία;    αύθεντικω  παλατίω»,   και  τάςις  του   Μεγάλου 


ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    1ΕΡ0Σ0ΛΓΜ2Ν.      .  397 


Σα|3^3άτοϋ,   της   Κυριακής  του   Πάσχα,  της   Πέμτττης  της  Δια/ινη- 
σίμου  Έ^3δομάδος  καΐ  των   θεοφανείων,   σ.   307-311. 

31.  «Τάςες  της  υψώσεως  του  Τιμίου  Σταύρου  τη  ιδ'  του  Σε- 
τττεμβρίου,  γινομένη  έν  Ίεροσολύμοις»,   σ.   312. 

32.  «Τάξις  γινομένη  έπΙ  ψήφοις  άρχιερέως  έν  Κωνσταντινου- 
πόλει»,  σ.  313. 

33.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  έγχύχλιος  επιστολή  προς  τους 
έν  Δαμασχω  ορθοδόξους  άπδ  Κωνσταντινουπόλεως  (25  δεχ.  1729). 
σελ.   315  κε. 

34.  Του  αύτου  ^ε|3αιωτιχόν  γράμμα  περί  της  έν  Φωξανίω 
άδελφότητος,  της  σύστασης  υπέρ  ταφής  των  νεχρών.  Άρχ.  <Τό 
θάπτειν   τους  νεχρούς  έμμισι)ον  έ'ρ-^ον  έστιν>   κτλ.,   σ.    321. 

35.  Άνώνυμον  συστατήριον  και  πατριαρχικόν  γράμμα  υπέρ 
έλλογίμου  τινός  Ανδρέου   Βασιλείου  του  Βυζαντίου,  σ.  323. 

36.  "Ετερον  υπέρ  του  περιοδεύοντος  αρχοντόπουλου  Ίωαννάκη 
Βυζαντίου,  ου  πατήρ  ό  άρχων  Στάμος,  μήτηρ  δέ  ή  ευγενέστατη 
Σουλτάνα,  ή  έκ  €  γένους  των  βασιλικών  Μουσελίμηδων,  δνπερ», 
ως  λέγει  το  πατριαρχικόν  γράμμα,  «άνεδέζατο  από  του  θείου  βα- 
πτίσματος ό  της  όσίας  μνήμης  προ  ημών  πατριάρχης  Κωνσταν- 
τινουπόλεως κυρ  Διονύσιος  ό  νέος».  Άρχ.  «Των  αναγκαίων  έργον 
έστι»   κτλ.,  σ.    324. 

37.  Προοίμιον  συστατικού  τίνος  γράμματος  Ιερεμίου  γ'  Κων- 
σταντινουπόλεως. Άρχ.  «Τήν  κοινήν  άπασαν  ευταξίαν»  κτλ.,  σ. 
324. — Μετά  τήν  σελίδα  ταύτην  προσετέθη  εν  φύλλον,  έν  ω  πε- 
ριέχεται τό  ά^/τίγραφον  συστατικού  τίνος  γράμματος  του  πατριάρχου 
Δοσιθέο!)  δια  τον  πνευματικόν  πατέρα  Αυξέντιον  έγράφη  δέ  τούτο 
έν  Ίεροσολύμοις  έτει    1674-ω^  μηνΐ  άπριλίω. 

38.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  γράμμα  συστατικόν  (σ,  325- 
326)  διά  τους  αύταδέλφους  Κάρλον,  δ  έστι  Σχαρλάτον,  Ίάκωβον 
και  Ζγουρομάλην  τόν  και  Ζαχαρίαν  όνομαζόμενον,  οϋτινες  «μετέ- 
βησαν είς  αλλοδαπής  τόπους,  σπουδής  και  μα  Θησέως  αυτών  ένε- 
κεν». Τό  γράμμα  τούτο  συνετάχ!)η  έν  Κωνσταντινουπόλει  μηνι 
όκτωβρίω  του   1717-ου  έτους,  και  βεβαιοΤ    δτι  οΐ  ρηθέντες  αυτά- 


398  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


δελφοί  είσιν  έχ  Κωνσταντινουπόλεως,  ς  ες  ευγενών  γονέων  ορμώ- 
μενοι, πατέρα  μέν  έσχηκότες  τόν  έπισημότατον  έν  αρχοοσι  Γεώρ- 
γιον  ονόματα,  Καρατζαν  δε  έπονομαζόμβνον,  τόν  εκ  τε  νεότητος 
αύτοδ  και  ήδη  έν  τη  αύλη  του  έςοχωτάτου  πρέσβεως  των  Όλ- 
λάνδων  έντίμως  ένδιατρί|3οντα,  ως  έν  άζιώματι  και  όφφικίω  έρμη- 
^έως  παρ'  αότω  τυγχτ>οντα•  μητέρα  δε  εύγενεστάτην,  Τωξάνην 
ονόματι  έκ  γένους  των  Διπλοβατατζήδων,  αρχαίου  δηλονότι  και 
-επισήμου», 

39.  «Σημείωμα  περί  του  έν  τω  'Αγίω  Τάφω  κατά  παν  Μέγα 
ϋά^βατον  φαινομέ^^υ  φωτός.  Χρύσανθου  Νοταρά  και  άρχιμανδρίτου 
της  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ».  Άρχ.  «Περί  του  Αγίου  Φώτος 
•όπου  τόν  κάθε  χρόνον»   κτλ,  σ.  327-334. 

40.  «Μαςίμου  Μάργουνίου  περί  τε  προσταγμάτων  και  βουλών, 
•δτι  διαφέρουσιν  άπ'  αλλήλων.  Μάρκω  τω  Βελσέρω,  σοφωτάτω  και 
λαμπρότατα)  άνδρι»  κτλ.  Άρχ.  «Έπίψογον  πάνυ  τοι  και  ουκ  αι- 
τίας  έκτος  το  περί  τα  δόγματα  νεωτερίζειν  τινά»  κτλ.,  σ.  337. 

41.  «Μαςίμου  του  Μάργουνίου,  επισκόπου  Κυθήρων,  σύντομος 
περί  προσταγμάτων  και  βουλών  πραγματεία,  έν  η  της  ίερας  Γρα- 
^ής,  της  τε  παλαιάς  καΐ  της  νέας,  και  των  αγίων  διδασκάλων, 
Ελλήνων  τε  και  Λατίνων,  μαρτυρίαις  δείκνυνται  ταύτα  άπ'  αλλή- 
λων διεστάλθαι*  προς  δε  και  δτι  αϊ  βόυλαι  ούχ  απλώς  εισιν 
άναγκαΤαι  προς  σωτηρίαν,  ης  δια  της  τών  προσταγμάτων  τηρή- 
σεως ή  κτήσις  γίγνεται,  εί  και  προς  τό  ραόν  τε  και  πληρέστατον 
^ιαι  ένδοξότερον  ταύτης  έπιτυχεΓν  αύται  συντελουσιν».  Άρχ.  «Αϊ 
της  ίερας  Γραφής  χρήσεις»   κτλ.,  σ.   338-348. 

42.  «Ακολουθία  γινομένη  τη  αγία  και  μεγάλη  Παρασκευή 
του  Πάσχα,  μεταγραφεΓσα  έκ  τίνος  παλαιού  βιβλίου  έν  μεμβράναίς, 
ευρεθέντος  έν  τω  ναώ  του  αρχιστρατήγου  Μιχαήλ,  έν  χωρίω  κα- 
λουμένω  Συκη  της  Βιθυνίας».  Άρχ.  «Συναγομένων  πάντων  τών 
κατηχουμένων »  κτλ.,  σ.  353-357.  Νεολόγου  Σαββατιαία  Έπι- 
θεώρησις,  τ.  Π,   σ.   444-446. 

43.  «Περί  προβολής  και  ψήφου  και  εκλογής  και  καταστάσεως 
7.α1  προνομίων    μητροπολιτών   και  αρχιεπισκόπων  και  επισκόπων, 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ   ΙΕΡ01ΌΑΤΜΩΝ.  39Θ 


ΐίαΐ  της  έκ  πολλού  χρόνου  χα  θόλου  εκκλησιαστικής  τοίζεώς  τε  χίζΐ 
-συστάσεως»..  Άρχ.  €Ε?  καΐ  πδσι  μεν  άλλοις  άρμόζον»  κτλ.,  σ. 
358-363• 

44.  Άνθιμου  Ούγκροβλαχίας  επιστολή  ιτω  παναγιωτάτω  καΐ 
Λογιωτάτω  και  οίκουμενικώ  πατριάρχη  κυρίω  κυρίω  Άθάνασ{ω> 
-περί  των  εν  τοϊς  ούγκρθ(3λαχικοΓς  μοναστηρίοις  ίεροσολυμιτικών 
^αςιώσεων  (26  δεκ.  1710).  Άρχ.  «Δι'δομεν  εΐδησιν  τη  υμετέρα 
τυαναγιότητι »   κτλ.,  σ.   373-374. 

45.  «Έκ  των  Άντωνίνου  του  αύτοκράτορος  εις  εαυτόν». 
^Αρχ.    ιΤό  ελεύθερον  και  άναμφι^3όλως  άκύ|3ευτον>  κτλ.,  σ.  379  κέ. 

-ϋίίΓοί  ΑηΙοηίηί  οοιηιηβιιΙ&ΓίΛ;  βά.  Ι.  βϋοΐι,  σ.  3,  6. 

46.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  επιστολή  Μελετίω  μητροπολίτη 
"Αθηνών  (21  ίουν..1710),  σ.  395-396  ^ — Μετά  τήν  400-ήν  σε- 
λίδα προσετέθησαν  δύο  φύλλα,   έν  οΤς  περιέχονται  αυτόγραφα  τίν» 
-σημειώματα  του  Χρύσανθου*   και  πάλιν  Ιτερα    τρία  φύλλα,   συνα- 
ΤΓοτελοΰντα    το  πρωτότυπον    γράμματος    Νικολάου    Φωτεινού  προς 

^Γίνα  αρχιερέα,  έρωτήσαντα  περί  Καλ|3ίνων,  χωρεπισκόπων,  έκ- 
^ήτου  κτλ.  Άρχ.  «Προς  τήν  πρώτην  άπορίαν,  έν  η  ερωτάται,  αν 
-^ί  ΚαλβΤνοι  και  Λουτέροι  έχουν   ίερωσύνην»  κτλ. 

47.  Χρύσανθου  Ιεροσολύμων  άπόκρισζς  ές  Ιασίου  Μωϋσεΐ 
-|χητροπολίτη  Μπελιγραδίου  (σεπτ.  1728),  έρωτήσαντι  «δν  εΤνα; 
-θεμιτδν  και  νόμιμον,  εκεί  όπου  δεν  είναι  ίεραι  έκκλησίαι,  να  γί- 
νεται ιερά  μυσταγωγία,  περιερχομένων  έκ  τόπου  εις  τόπον  καθιε- 
ρωμένων  ιερών  άντιμινσίων » ,   σ.   403   κέ. 

48.  Γράμμα  τών  επισκόπων  Σερ|3ίας  προς  τον  οίκουμενικόν 
πατριάρχην  Ιερεμίαν  τον  γ'  (σεπτ.  1728)*  δΓ  ου  ζητούσιν  εκείνοι  ειδι- 
χψ  αδειαν  δπως  καταλύη  τάς  νηστείας  ό  άρρωστων  [».Ύΐτ(ίθπολίτ'ης 
Μπελιγραδίου  Μωϋσής.  Άρχ.  «θέλομεν  καΐ  έκ  ψυχής  ποθουμεν» 
ατλ.,  σ.  405  κέ.  Τπογραφαί*  Στέφανος  ΑλουμπεραττΙΙίου,  Σωφρό- 
νιος Σμπατζικίου,  Νικόλαος  Τιμισφαρίου,  Βικέντιος  Ίονοπόλεως, 
ίίικηφόρος  Σλα|3ονίου,   Μάςιμος   Σ'.σετσκίου,    Μάςιμος   Σεμπεσίου. 

*  Όρα  Μ.  Γεοεών    ΣυίΛβολά;    ει;    τήν  ίστο{^{αν    τή;  οττοατολι-ΛΓι;    έ/,κληιίας    τών 
'Αηην.ον.  Έν  ΆΗήναις  1891,  σ.  89-91. 


400  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


49.  Ιερεμίου  γ'  Κωνσταντ^^ουττολεοος  άττ^ίκρ'σις  τοις  Σέρ[ϊθίί 
έτΓίσκίίτΓοις.  Άρχ.  <Τό  ζοινόν  γράμμα  της  άρχιεραισύνης  υμών 
ήδέω;  έλά-3ομεν>   κτλ.,   σ.   407   '/.έ. 

50•  Αρσένιου  Έλασσώνος  καΐ  Δημονίκου  σημείωμα  περί  του 
]νΐοσχθ|3ίας   πατριάρχου  Ίώβ,  σ.  415. 

51.  €ΓΙρά;ΐζ  συνοδική».  Άρχ.  €Τής  άγιας  και  ίερας  μεγάλης 
συνόδου  -  -  -  -  ΛΙελέτιος  ό  μακαριώτατο;  Αλεξανδρείας  εΤπεν 
Οϊδατε,  αδελφοί,  οτι  χαρακτηριστικδν»  κτλ.,  σ.  415-419.  Κ.  Σάι)α 
Βιογραφικών  σχεδίασμα  περί  του  πατριάρχου  Ιερεμίου  β'.  Έν 
Αθήναις   1870,  σ.  82-92. 

52..  «Ίερο/λέους  φιλοσόφου  άστεΤα».  Άρχ.  ι  Σχολαστικός  κο- 
λυμβαν  βουλόμενος»  κτλ.,  σ.  434-435.  Τέλος•  €άντι  έμου  τον 
φαλακρόν  διυπνισε». 

53.  Αντίγραφα  επιγραφών  τίνων  παλαιών  έξ  έντυπων  βιβλίων, 
σ.  436-440. 

54.  «Περί  τών  Ιβήρων».  Άρχ.  ι'Η  Ιβηρία  έχει  αύθεντείας 
πέντε»   κτλ.,  σ.  451. 

55.  Έφραιμ  του  Δεκάρχου  επιγράμματα  τέσσαρα  δια  την 
εκδοσιν  τών  συγγραμμάτων  Συμεών  θεσσαλονίκης,  σ.  456.  α')  Δο- 
σιθέω  "Ιεροσολύμων  έκδοτη  τών  συγγραμμάτων  τούτων  β')  Δούκα 
βοεβόδα  Μολδοβλαχίας  καΐ  χατμάνω  Όκραίνης•  γ')  Είς  την  βίβλον 
του  Συμεών   θεσσαλονίκης*  δ')  ΈΙς  τον  αυτόν  Συμεώνα. 

56.  ΣελΙς  458.  «Προς  τόν  μακαριώτατον  καΐ  σοφώτατον  'Ιε- 
ροσολύμων  πατριάρχην  κύριον  Χρύσαν&ον,  κρείττονα  νομίζοντα  της 
νυν  την  πάλαι  τύχην  δίστιχον.  Τρισμάκαρ,  δς  πάντων  έαλών 
ώνήσατο  Χριστόν  |  κέρδη  γαρ  της  σης  κρείττονα  εύτυχίης.  Αντω- 
νάκης ό  ιατρός,  ό  και  ευλαβής  δούλος».  Είτα•  «Προς  τόν  μακα- 
ριώτατον και  σοφώτατον  άνδρα  κύριον  Χρύσαν&ον,  πατέρα  και 
ήμέτερον  δεσπότην,  δεινήν  ποιούμενον  τήν  του  χρόνου  φειδώ  καΐ 
λέγοντα  Ουκ  εστί  μοι  σχολή.  Βραχύν  μή  μέμφου  τόν  χρόνον,  α> 
ιερά  κεφαλή•  |  ουπω  γαρ  αυτόν  εςω  αρετής  άνήλωσας». 

5  7.  Άνορέοο  Λικινίου  ιατρού  «εις  τήν  πανένδοξον  και  εύδαιμο- 
νεστάτην  έκλογήν  παμψηφή  [δίί*]  και  μετάθεσιν  του  πρώην  πανιερω- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ    ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  401 

άτου  αγίου  Καισαρείας,  νυν  δέ  μαχαρκωτάτου,  σοφωτάτου  χαΐ 
>νλογιμωτάτου  πατρός  χαΐ  πατριάρχου  της  αγίας  πόλεως  Ιερου- 
χλήμ  χαΐ  πάσης  Παλαιστίνης  χυρίου  χυρίου  Χρύσανθου  έλό- 
δίον  [βίο]».  Άρχ.  ιΑίνέσατε  γηθοσύνως,  μελίττνοοι  καΐ  μελίφρονοι 
ίουσαι»,  σ.  459. 

58.  *Πρός  τόν  μαχαριώτατον,  άγιώτατον,  θειέτατον,  σοφώ• 
ιτον  χαΐ  θεολογιχώτατον  πατριάρχην  της  αγίας  πόλεως  'Ιερου- 
ζλήμ  χαΐ  πάσης  Παλαιστίνης,  τόν  χοινόν  πατέρα  χαι  κηδεμόνα 
άντων  των  ορθοδόξων  καΐ  άποστολικώς  άντιλαμβανόμενον  της 
ζθολικης  καΐ  αποστολικής  του  Χρίστου  εκκλησίας  κυριον  κύριον 
οσίθεον  επίγραμμα  ήρωϊκόν».  Άρχ.  ιΣόν  κυδος  θεοΐο  κλεινόν 
δρον»   κτλ.,  σ.  460. 

59.  «Είς  τόν  αυτόν  δτερον  ήρωελεγεΓον > ,  ου  ή  άρχή'  «Κάβ- 
ζλλεν  'Ηλίας  ιερηας»,  σ.   460. 

60.  «Καλλινίκου  ιερομόναχου  εΙς  τόν  έν  μακαρία  τξ  λήξει 
ΐγονότα  μακαριώτατον  και  σοφώτατον  πατριάρχην  Ιεροσολύμων 
)ρ  Δοσίθεον,  ου  ή  άκροστιχίς•  Καλλινίκου».  Άρχ.  ιΚευθει  ήδε 
ίρός  θεοειδέα  εξοχον  ήρω>  κτλ.,  σ.  461.  Ενταύθα  γέγραττται, 
:ι  ό  Καλλίνικος  «ούτος  έστιν  ό  νυν  χρηματίζων  μητροπολίτης 
Ιρακλείας». 

61.  €Έτερ<τ^  του  αύτου»  εις  τόν  αυτόν,  ου  ή  αρχή•  «Γλώττα 
εν  ήρωϊκή  σεσίγηται*   κτλ.,  σ.  461. 

62.  «Του  αύτου  εΙς  την  μετάθεσιν  του  νυν  μακαριωτάτου  πα- 
>ιάρχου  Ιεροσολύμων  κυρίου  Χρύσανθου».  Άρχ.  «Μη  κλαε  πυ- 
νά  χωομένη  τυτόλις»,  σ.  461. — Μετά  τήν  σελίδα  ταύτην  6  δέτης 
χρενέβαλε  δυο  όσελίδωτα  φύλλα,  έν  οΤς  υπάρχουσιν  αυτόγραφα 
να  επιγράμματα  «Γρηγορίου  ιερομόναχου  Μελισσηνου  Κρητός  καΐ 
ιναΐτου»,  τουτέστι  τέσσαρα  ιείς  τόν  μακαριώτατον  και  σοφώ- 
ιτον  κύριον  κύριον  Νεκτάριον,  θεοπρόβλητον  πατριάρχην  της  αγίας 
όλεως  Ιερουσαλήμ»,  και  πάλιν  «δτερα  τετράστροφα  του  αύτου 
ς  τόν  αυτόν». 

63.  «Περί  της  αρχιεπισκοπής  Ίπεκίου  και  των  υποκειμένων 
ίτη  επαρχιών».  Άρχ.  «Ή  λεγομένη  πόλις  Ίπέκιον»  κτλ.,  σ.  463. 

ιτ.  26 


^ 


402  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


Έν  τώ  πίνακι  της  άρχ.επισχοπης  ταύτη;  απαριθμούνται  οι  έξη^ 
μητροπολΤταΐ'  Αθανάσιος  Σκοπίων,  Στέφανος  Έραεκίου,  Μωϋαης 
Στάριβλάχης,  Βησσαρίων  και  βΤτα  Μωυσης  Μπόσνας  Σαραγιού, 
Μιχαήλ  Μπελιγραδίου,  Κωνστάντιος  Τιμισ^αρίου,  Γρηγόριος  Βα- 
λιό|3οϋ,  Στέφανος  και  είτα  Σωφρόνιος  Καρλοβίτζας  και  Στρεμίου• 
αρχιεπίσκοποι  Νεκτάριος  και  εΤτα  Δανιήλ  Σαμοκοβίου,  'Ιωαννίκιος 
Νύσης,   Βικέντιος  Μπουντουμίου. 

64.  «Επιγράμματα  (6)  εις  τον  νεωστί  ανεγερθέντα  περικαλ- 
λέστατον  και  περιφανέστατον  οΤκον  του  υψηλοτάτου  καΐ  έκλαμπρο- 
τάτου  αύθέντου  και  ήγεμόνος  πάσης  Ούγγροβλαχίας  κυρίου  Ίω. 
Βασσαράβα  βοεβόνδα»,  σ.  465.  Ποιητής  δέ  των  επιγραμμάτων  τού- 
των <ό  ελάχιστος  έν  ίεροδιακόνοις  Ίωαννίκιος  ό  χατζής,  τελών  υπό 
τω  πανιερωτάτω  και  έλλογιμωτάτω  μητροπολίτη  άγίω  Ιωαννίνων». 

65.  Επίγραμμα  άνώνυμον,  ου  ή  αρχή*  ιθΓνα  παρ'  Αλφειού 
σε  φίλων  άπεθήκατο  κόλπων»,   σ.   466. 

66.  Τεμάχιον  αποφάσεως  πατριάρχου  τίνος  Ιεροσολύμων. 
Άρχ.  «Εις  ένα  διδάσκαλον  όπου  νά  διαβάζη  τα  παιδία  των  χρι- 
στιανών της  Ιερουσαλήμ  ρωμαϊκά  γράμματα  και  αραβικά  το  κατ' 
έτος  γρόσια  του  τόπου  είκοσι»   κτλ.,  σ.  471. 

67.  «Αί  έκκλησίαι  του  θρόνου  Αλεξανδρείας».  Άρχ.  «Εις 
Άλεξάνδρειαν  μία  του  αγίου  Σάββα»,  σ.  472.    " 

68.  «Κατάλογος  τών  επαρχιών,  τών  υποκειμένων  τω  άγιω- 
τάτω  πατριαρχικώ  θρόνω  Μοσχοβίας»,  και  «κατάλογος  τών  άγιω- 
τάτων  πατριαρχών  Μοσχοβίας  καΐ  πάσης  Τωσσίας»  από  Ίώβ 
αχρις  Αδριανού,   σ.  473. 

69.  Κατάλογος  τών  βασιλέων  Μοσχοβίας,  σ.   474. 

70.  Κατάλογος  τών  μητροπόλεων  και  τών  επισκοπών  Άχρί- 
δος,  κατά  τίνα  κώδικα  του  Προχείρου  του  Αρμενοπούλου,  σ.  474. 

71.  «Οι  νυν  διατελούμενοι  θρόνοι  της  άγιωτάτης  αρχιεπισκο- 
πής Άχρίδος»,  σ.  475. 

72.  «Αι  νυν  εύρισκόμεναι  μητροπόλεις  και  έπισκοπαι  έν  τώ 
Πατριαρχεία)  Αντιοχείας».  'Αρχ.  ι  Μας  γράφετε  νά  σας  σημειώ- 
σωμεν»  κτλ;,   σ.  475. 


π ΑΤΡΓΑΡΧΕΙΟΪ  .  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  403 

73•  Τό  πρωτότυπον  επιστολής  Αδριανού  πατριάρχου  Μοσχο- 
βίας (1696).  Άρχ.  €Έπειδή  τω  παρόντι  χρίνφ»  χτλ.,  σ.  479-482. 

74.  Γαβριήλ  γ'  Κωνσταντινουπόλεως  επιστολή  προς  τόν  πα- 
τριάρχην  Άλεςανδρείας.  Άρχ.  «Ή  αδελφική  καΐ  χατά  θεον  αγάπη > 
^λ•,  σ.   483. 

75.  Τρία  πρόσδετα  φύλλα  της  ις'  εκατ.,  σ.  484-488.  Ανω- 
νύμου €  ομιλία  ρηθείσα  άσθενουντι».  Άρχ.  ιΌ  βίος  των  ανθρώ- 
πων βραχύς  και  όλιγοχρόνιος>   κτλ. 

76.  Δύο  φύλλα  πρόοί^ετα  της  ιζ'  έκατ.  Αναγραφή  λατινική 
των  χωρών  της  Ευρώπης  και  των  έν  αύτη  θρησκευμάτων. 

77.  Τρία  δτερα  φύλλα  πρόσθετα  της  ιζ'  εκατ.,  έν  οΤς  άνα- 
7ράφονται  τά  μέρη,  ες  ων  αποτελούνται   αί  έπιστημαΐ• 

41Θ.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  άσελιδώτων  13  χαΐ  σε- 
λίδων ήριθμημένων  510*  εγράφη  περί  το  τέλος  της  ιη'  έκατον- 
παετηρίδος  καΐ  μήκους  έστι  0,32,  πλ.  0,212.  Τ6  κείμενον  μονό 
-σηλον  έκ  γραμμών  19  (0,23X0,14).  Έν  τοϊς  άσελιδώτοις  φύλ- 
-λοις  υπάρχει  €πίναξ  της  ρητορικής  τέχνης»,  ης  τό  κείμενον  άνώ- 
^υμον.  Άρχ.  €  Τέχνη  ρητορική.  Βιβλίον  πρώτον.  Περί  της  φύσεως 
της  ρητορικής  κεφάλαιον  πρώτον.  Τί  εΤναι  ή  ρητορική,  πόθεν 
-ώνομάσθη,  κατά  τί  ομοιάζει  και  διαφέρει  άπό  τήν  διαλεκτικήν: — 
ϋόθεν  ώνομάσί)η  ή  ρητορική;  Ή  ρητορική  ώνομάσθη  άπό  τό  έλ- 
-ληνικόν  ρήμα  ρέω.  όπου  σημαίνει  τό  λέγω>   κτλ. 

420.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιη'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
-άσελιδώτων  17-^3  χαί  σελίδων  ήριθμημένων  367*  μήχ.  0,305, 
τελ.  0,203.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  31.  Έν  τοΤς 
ττρώτοις  17  φύλλοις  υπάρχει  ι  πίνας  της  παρούσης  βίβλου»,  ήτις 
-συ^^εγράφη  έτει  1700-ώ  (δρα  σελ.  27).  —  Επιγραφή*  «Βιβλίον 
άστρονομικόν,  και  περιεκτικόν  αμα  τε  και  άποδεικτικόν  τών  τε 
παλαιών  τε  και  νέων  (ών  έφεύρων)  άπό  Αδάμ  μέχρι  Πτολεμαίου 
και  Κοπερνίκου,  σαφηνίζων  πόθεν  άπό  πότε  και  άπό  ποίους  έδι- 
δάχθημεν  τήν  έπιστήμην  και  σοφίαν  της  αστρονομικής  ταύτης 
τέχνης,  ήτοι  τών  δώδεκα  ζωδίων  καΐ  επτά  πλανητών  καΐ  ετέρων 
αστέρων».  Άρχ.    «Επιτομή    της  αστρονομικής.    Τμήμα  α'.  ΤοΤ; 


^ 


404  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

έν  τωδβ  τω  μβτά  σώματος  βίω  χαριέσι  των  ανθρώπων»   χτλ.  'Ο 
του  τεύχους  τούτου  χαλλιγράφος    εγραψβ  τά  έαυτου  δνομα  οδτως* 
<Ό  Τάσχας  Γεράσιμος  συν  τοΐς  δλλοκς  βφλίοις  χαΐ  τ6$ε>. 

421.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
47,  μήχ.  Ο,  312,  πλ.  0,212• 

1.  €Του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Γρηγορίου  αρχιεπισκόπου  θεσ- 
σαλονίκης εΙς  τάς  παρά  του  Βέχκου  υπέρ  Λατίνων  έπΙ  τα?ς  συλ- 
λεγείσαις  παρ'  αύτου  γραφικαΐς  χρήσεσιν  έπιγραφάς  άντεπιγραφαί, 
δεικνυσαι  δυσσε[3ώς  έχουσας  τάς  τοιαύτας  έπιγραφας  και  αντιθέ- 
τους ούσας  ταΐς  συνειλεγμέναις  των  άγιων  ρήσεσινι,  φ,  1-4Ρ.  Γ»- 
ϋηοϋ-Η&τΙβδ,  ΒιΜ.  ^&6€&,  τ«  XI,  σ.  δΟδ• 

2.  €Του  αυτού  μακαριωτάτου  αρχιεπισκόπου  θεσσαλονίκης 
Γρηγορίου,  δτι  οί  Λατίνοι  λέγοντες  καΐ  έζ  υιού  τό  ττνευμα,  ουκ 
έχουσι  διαφυγεΐν  τους  έγκαλουντας  αύτοΐς,  δτι  του  ένδς  ττνεύματος 
δύο  λέγουσιν  αρχάς,  καΐ  δτι  τους  θεολογικούς  συλλογισμούς  απο- 
δεικτικούς μάλλον  δεϊ  καλεΐν  ή  διαλεκτικούς-  έγράφη  δε  προς  'Λκίν- 
δυνον,  έτι  τοις  εύσεβέσι  και  φίλοις  έναριθμούμενον.  Λόγος  δ®• », 
ου  ή  αρχή•  €Σύ  μεν  ήμας  ϊσως  έχρην  εΤναι  λόγον  άποδουναι  δο- 
κεΤςι  κτλ.,    φ.  4β  κέ.    ΓΛΐ)η6ϋ-ΗΛΓΐβ8,  τ.  XI,  σ.   505. 

3.  «Του  αοτοο  πρδς  τύν  αυτόν  Άκίνδυνον  επιστολή  περί  της 
του  Βαρλαάμ  έν  τοΐς  δόγμασι  διαφοράς».  Άρχ.  ιΌ  μεν  της  εαυ- 
τού περί  τό  κατηγορεΐν»   κτλ.,  φ.  9». 

4.  «Του  αύτου  τω  φιλοσοφώ  Βαρλαάμ,  περί  ων  δύο  εφη 
άρχων,  ή  καθ'  ελληνικής  έποψίας.  ς^  ».  Άρχ.  «*Ω  θρέμμα  της 
άνωτάτω  περί  λόγους  παιδείας»  κτλ,,  φ.  10".  ]ΡΛΐ)Γίθϋ  - Ηλγ1θ8 
Ινθ.  άνωτ.  σ.   505. 

5.  «Του  αύτου  προς  τόν  αυτόν  Βαρλαάμ,  γράφοντα  δτι  ουκ 
εστίν  άπόδειξις  έπ'  ούδενός  των  θείων,  έλεγχος  δτι  έστιν  έφ'  ων 
καΐ  δτι  κυρίως  άπόδειξις  αυτή,  ή  δε  κατά  Άριστοτέλην  άπόδειξις 
άσύστατον  και  τό  ύτυερ  αυτήν  άχρεΐον».  Άρχ.  €Τά  μεν  της  δυ- 
αρχίας έκ  μέσου  γέγονεν>  κτλ.,  φ.  20".  ΓαΙ)ηοϋ  •  ΗίΐΓΐβδ  ένθ• 
άνωτ.  σ.   505. 

6.  «Του  αύτου  λόγος  υπέρ  των  ίερώς  ήσυχαζόντων,  των  προ- 


^ 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ   1ΕΡ0Σ0ΛΓΜΩΝ.  4θ5 


τέρων  ό  πρώτος,  χατά  τί  καΐ  μέχρι  τίνων  λυσιτελής  ή  πβρί  λό- 
γους τρΐ|3ή•  άπόχριαις  πρώτη>.  'Δρχ.  «Αδελφέ,  χαλόν  χάριτι  ββ- 
βαιουα&ΰιι  την  χαρδ{αν>  χτλ.,  φ.  30*.  ΚαΙ  δ  α  χαΐ  ό  β'  λόγος 
έν  τξ  Φιλοκαλί^  των  ιερών  νηττΓΐκών,  Ένετιησι   1782. 

7.  €Άπόχρισις  δευτέρα.  Του  αύτου  υπέρ  των  ίερώς  ήσυχα- 
ζόντων,  των  προτέρων  ό  δεύτερος,  δτι  τοις  προειρημένοις  έν  ησυ- 
χία προσέχειν  έαυτοΐς  ούχ  άσυντελές  ένδον  του  σώματος  πειρασθαι 
χατεχειν  τον  οίχεΐον  νουν>.  *Αρχ.  ι'Δδελφέ,  ούχ  άχούεις  του  απο- 
στόλου»  χτλ.,  φ.  38-40. 

8.  ("Ετερον  γράψιμο  ν  της  ιζ'  εκατ.).  «Του  μακαρίου  Βουλ- 
γαρίας κυρ  θεοφύλακτου  προσλαλιά  τινί  τών  αύτου  ομιλητών,  περί 
ων  εγκαλούνται  Λατίνοι».  Άρχ.  «Είσηλθε  τό  άζίωμά  σου  ενώ- 
πιον μου»  κτλ.,  φ.  40-47.  Ο.  ^ί11,  ΑοΐΛ  βί  δοηρΐ;»  ςαΛβ  άβ 
οοηϊΓονβΓδϋδ  6€6ΐ68ί&6  ^&60£16  βΙ  ΐΑΐίπ&β  -  -  βχϊ&ιιΙ;,  σ.  229-253. 

422.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  23  (μήκους  0,298,  πλ. 
0,208),  δπερ  έγράφη  μεταζύ  της  ις'  καΐ  της  ιζ'  εκατ.  Έν  τ-η 
ώα  του  1-ου  φύλλου•  «Εχ  1ίΙ)(η8)  ΟΙΐΓ^δΛηΛί.  Έκ  τών  του  Χρυ- 
σάνδου».  —  Επιγραφή•  «Αβίίοί  οοδίηο^Γαία».  'Δρχ.  « ΙιβοΙίοηιιιη 

ρβΓνί^ίΙί   ΟΙΙΓΛ»    θΐο• 

423.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  57,  μήκους  0,31,  πλ, 
0,203.  Αύτόγραφον  ίσως  Χρύσανθου  του  Νοταρά. 

1.  <  Οοιηρβηάίαιη  ΙιίδΙοήοιιπι.  Α8ΐ;Γοηοιηί&  αρηά  δίη&8  Γβδϋ- 
ΙαΙα,  &αε1;0Γ6  ΡβΓάίπΛηάο  ΥβΛίββζΙ;,  ΓΙ&ηάΓο  ββΐ^ίΐβ  ΒΓα§βηδί 
6  δοοίβΐ&ϊβ  Ιβδίι,  ΤηΙ)ΐιη&Ιί8  &8ΐΓοηοιηίά  ίη  Ββςία  Ρβΐ^ίηβηδί 
ρΓ&βίβοϊο.  Αηηο  Οΐιηδίί  μοοιλχυι».  Φύλ.  1-16. 

2.  Όκτώ  φύλλα  άγραφα,  απερ  έγκρύτττουσιν  έν  έαυτοΤς  επτά 
μακρούς  έκ  σινικού  χάρτου  πίνακας,  μηχανήματα  τίνα  αστρονομικά 
μετά  σινικών  άπεικάζοντας  γραμμάτων. 

3.  Φύλλα  30.  Επιγραφή•  « ΑδίΓοηοιηίΛθ  Λραά  δίηαδ  ΓβδΙίίαΙ&β 
ηυοίι&ιιίο&β  οβηίαιη  βί  δβχ  δςιΐΓίδ  &άαιηΙ)Γ&1;&  αυοΙΟΓβ  ΡβΓάίηληάο 
νβΛίοβζΙ;»   κτλ•  Έγράφη    «έν  Μ(όσχα):    1693   Ιαννουαρίου   12». 

4.  Φύλλα  3.  Επιστολή  του  ΥβΓΜβδζΙ;  (1  μαρτίου  1680) 
προς  τόν  μεγαν  κνέζην  *ΆλέΕιον  Μιχαηλοβίτζην. 


4θ6  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ  ΕΑΑ.  ΧΕΙΡϋΓΡΑΦΰΝ 


;.  Τβυχος  χάρτινον  έχ  φύλλων  23^  μήκους  0,30,  πλ. 
0,215.  Αύτόγραφον  «έγχβιρίδιον  περί  έζκλήτοο»  Νικολάου  Κο- 
μνηνού Παπαδοπούλου  μετά  προτεταγμένης  του  αυτού  συγγραφέως 
επιστολής  πρό;  Χρύσαν&ον  τόν  Νοταραν,  γραφείσης  ετει  1707-φ^ 
«έσχατη  του  σετυτεμβρίου  κατά  τό  όρδόν». 

425.  Τεύχος  χάρτινον  εκ  φύλλων  68,  περιέχον  εν  έαυτω 
την  €  Ασπίδα  Όρθοδοςίας»,  τουτέστι  τά  πρακτικά  της  επΙ  Δοσι- 
θέου  γενομένης  έν  Βηθλεέμ  συνόδου,  Ινα  συνοδικόν  τόμον  τθ'> 
Κωνσταντινουπόλεως  Διονυσίου  (1672),  δτερον  του  Κωνστα*;τινου- 
πόλεως  Καλλινίκου  (1691),  και  τάς  γενομένας  του  ίεροσολυμιτικο!> 
τόμου  κυρώσεις  ετει  1721 -ω  υπό  του  Κωνστα^>τινουπόλεο)ς  Ιερε- 
μίου γ',  του  Άλε;ανδρείας,  του  Άχριδών  και  του  Ιεροσολύμων 
Χρυσάν&ου.  Τό  τεύχος  τούτο  ά^^τεγραψεν  έκ  του  πρωτοτύπου  έν 
Παρισίοις  Δημήτριος  Μπερδης  ετει  1860-ω,  προτάξας  άντίγραφον 
πράξεως  του  γάλλου  πρεσβευτου  ΟΙιαΓίβδ  άβ  Νοίηΐβΐ,  δι'  ου  κυ- 
ρόυται  τό  γ^;ήσιον  μαρτυρικού  τίνος  γράμματος  του  Ιεροσολύμων 
πατριάρχου  Δοσιθέου. 

426.  '^^σματική  ακολουθία  εις  τόν  δγιον  Ίάκωβον  τόν  Άδελ- 
φόθεον,  ής  ή  αρχή*  «Δεύτε  τό  μνημόσυνον  τελέσωμεν»  κτλ. 
Φύλλα  12,  μήκ.  0,295,  πλ.  0,225'  εγράφησαν  περί  την  αρχήν 
τη  ιθ'  έκατονταετηρίδος. 

427  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  113^ 
μήκ.  0,322,  πλ.  0,22.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  34 
(0,25X0,146).  *Αντίγραφον  επιμελές  35  ομιλιών  Κυρίλλου  τοί> 
Δουκάρεως.  Άρχ.  «Κυρίλλου  Κωνσταντινουπόλεως  του  Δουκάρεως 
ομιλία  εις  την  γέννησιν  της  Παναγίας.  Αι  έορταΐς  δλαις  όπου  τηρεΤ 
και  εορτάζει  ή  εκκλησία  μα;»   κτλ. 

428.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  σελίδων  133,  δπερ  έγράφη  περί 
τήν  αρχήν  της  ιη'  έκατονταετηρίδος•  εστί  δε  μήκ.  0,312,  πλ.  0,21. 

1.  €  Μάρκου  αρχιεπισκόπου  Εφέσου  ομιλία  ρη&εΐσα  έν  Φεραρία 
πόλει  της  Ιταλίας  προς  τους  καρδιναλίους  και  έτερους  τών  Δατί- 
νων  διδασκάλους,  περί  του  παρ'  αύτοΤς  δοζαζομένου  καθαρσίου  πυ- 
ρός». Άρχ.    «Επειδή  μετά  αγάπης  άποκρίνασΗαι »   κτλ.,  σ.  2. 


ΠΑΤΡΙΑΡλΕΙΟΓ   ΙΕΡΟΙΟΑΥΜΰΧ.  407 


2.  «Του  αύτου  προς  τους  αυτούς  όμιΚΙοί  β*  περί  του  αύτου  κα- 
θαρσίου πυρός».  Άρχ.  «Πολλής  μεν  ώς  άληθως  έρεύνης»  χτλ.,  σ.  25. 

3.  «Του  αύτου  αποκρίσεις  προς  τάς  έπενεχθείσας  αύτω  απο- 
ρίας καΐ  ερωτήσεις  έπΙ  ταΓς  ρηθείσαις  όμιλίαις  παρά  των  καρδι- 
ναλίων καΐ  των  άλλων  λατινικών  διδασκάλων >.  Άρχ,  «Επειδή 
σαφέστερον  ήμας  απαιτείτε»   κτλ.,  σ.   81. 

4.  «Ζωναρά  και  δρουγγαρίου  της  βίγλης  και  πρωτασυγκρίτου 
[δίο]  τω  τιμιωτάτω  μοναχω  Ήσαία  κυρίω  δομεστίκω  περί  του 
όποιον  άπαντα  τέλος  ταΐς  ψυχαΐς,  χωριζομέναις  του  σώματος,  καΐ 
δπου  περ  αύται  απέρχονται».  Άρχ.  «Και  περί  μεν  των  δικαίων» 
χτλ.,  σ.   103. 

5.  «Του  αύτου.  ει  χρή  προσέχειν  τοΤς  λέγουσιν,  δτι  αΐ  άπελ- 
9ουσαι  ψυχαι  κατά  τίνα  τόπον  άναπαυόμεναι  ούτε  δέονται  υπέρ 
ημών,  αυτοπροσώπως  τω  Χριστώ  παριστάμενα  ι,  ούτε  τοις  εν- 
ταύθα δλως  έφίστα^/ται•  καΐ  περί  ψυχής».  Άρχ.  «Οί  απελθόντες 
άγιοι»   κτλ.,   σ.    109. 

6.  «Του  αύτου  τω  τιμιωτάτω  μοναχώ  κυρω  Κεκταρίω,  ει  χρή 
προσέχειν  τοΤς  λέγουσιν,  8τι  άποφάσει  μόνον  και  ούκ  άληθεία 
εισήλθεν  εις  τόν  Παράδεισον  6  ληστής».  Άρχ.  €Του  Παύλου  τινές 
άκουσα ντες»   κτλ.,  σ.   119. 

7.  «Του  αγίου  αρχιεπισκόπου  Εφέσου  κύρ  Μάρκου  του  Ευ- 
γενικού, δτι  ού  μόνον  άπό  της  φωνής  τών  δεσποτικών  ρημάτων 
αγιάζονται  τά  θεια  δώρα,  άλλ'  εκ  της  μετά  ταύτα  ευχής  και  ευ- 
λογίας του  ιερέως».  Άρχ.  «Ήμεΐς  εκ  τών  ιερών  αποστόλων»  κτλ., 

σ    123-133. 

429.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  63,  μήχ  0,305,  πλ. 
0,21.  Αύτόγραφον  Χρύσανθου  του  Νοταρά,  γενόμενον  έν  Πατα- 
βία  ετει  1698-ω  μεταξύ  τής  α'  άπριλίου  και  τής  κη'  νοεμβρίου 
μηνός. — Ειιοΐίάίδ  βΙβιηβηίΟΓυιη  ΙίΙ).  Ι- VI  και  οοΓοΙΙβπα  βΐ  8θ1ιο- 
ϋ&  εις  τά  αυτά  ευκλείδεια  στοιχεία.  Άπό  του  5  3 -ου  φύλλου  και 
εξής  ύπάρχουσιν  αποσπάσματα  ελληνικά  έκ  τών  Εύκλείδου  στοι- 
χείων, «σημειώματα  εις  τους  δρους  του  πέμπτου  βιβλίου»  καΐ 
«σν]μειώσεις  τινές  εις  τους  δρους    και    προτάσεις    του    δκτου  τών 


410  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^;   ΕΑΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


νιερώτατος  μητροπολίτης  θεσσαλονίχης  εις  μητρόπολιν  Νιχομη- 
δβίας,  αποθανών  οζύρ  Νεόφυτος,  κάμνοντας  τήν  θεασαλονίζη 
παρετησβι  έμετετέθει  εις  τον  αυτόν  θρόνον:-  ήμουνα  χαΐ  έγώ  μα- 
ζήτου  εις  θεσσαλονίκην  ΐεροδιάχων,  νυν  δε  πρωτοσύγχελλος  Νιχο- 
μηδείας:- •}•  Ιγνάτιος». —  Γρηγορίου  του  θεολόγου  συγγραφαΐ  μετά 
σχολίων,  α')  Πίνα;  των  συγγραφών  τούτων,  φ.  1^.  —  β')  ιΠερΙ 
των  έμφερομένων  σημ(ε)ίων>,  φ.  2?.  — γ')  «Εις  τό  Πάσχα  χαΐ 
εις  τήν  βραδύτητα»,  φ.  4^,  —  δ')  «Απολογητικός  της  εις  τόν  Πό> 
τον  φυγή;  δνεκεν  και  αύθις  επανόδου  εκείθεν  δια  την  του  πρε- 
σ^3υτέρου  χειροτονίαν•  εν  ω  τί  τό  της  ίερωαυνης  επάγγελμα  χαΐ 
όποιον  εΤναι  δεΤ  τόν  έπίσκοπον>,  φ.  5?.  —  ε')  «Προς  τους  χαλέ- 
σαντας  έν  τη  άρχη  και  μη  άπαντησαντας,  μετά  τόν  πρεσβοτερον 
έν  τω  Πάσχα»,  φ.  32*.  —  ς')  «ΕΙς  Καισάριον  τόν  άδελφον  έπ- 
τάφιος»,  φ.  34".  —  ζ')  «Εις  την  άδελφήν  Γοργονία^>  επιτάφιος», 
φ.  44°^.  —  η')  «Ειρηνικός  α'  έπι  τη  ενώσει  των  μοναζόντων», 
φ.  52°^. — θ')  ιΕίρηνικός  β'  ε?ς  τήν  συμβασιν,  ί)ν  μετά  την  στά- 
σιν  έποιησάμεθα  οι  ομόδοξοι»,  φ.  6ϋΡ. — Ο  *^^^^  "^^"^  αυτού  πα- 
τέρα Γρηγόριον,  συμπαρόντος  αύτω  Βασιλείου,  και  άπολογητιχός, 
ήνίκα  επίσκοπος  έχειροτονήθη  Σασίμων»,  φ.  65^.  —  ια')  «Άπο 
λογητικός  εις  τους  αυτούς  μετά  τήν  έπάνοδον  της  φυγής»,  φ. 
68".  —  ιβ')  «Εις  Γρηγόριον  τόν  άδελφόν  Βασιλείου,  έπιστάντι 
μετά  τήν  χειροτονίαν»,  φ.  69?.  —  ιγ')  «ΕΙς  εαυτόν  καΐ  εις  τον 
γέροντα»,  φ.  72?. — ιδ')  ιΕΙς  τόν  πατέρα  σιωπώντα  δια  τήν  πλη- 
γήν  της  χαλάζης»,  φ.  75".  —  ιε')  €  Επιτάφιος  εις  τόν  πατέρα 
υπό  παρουσία  Βασιλείου»,  φ.  84^  —  κ')  «Είς  τόν  δγιον  Βασί- 
λβιον  επιτάφιος»,  φ.  102°'.  —  ιζ')  «Εις  τους  λόγους  και  ει;  τον 
έ;ΐσωτην»,  φ.  135^.  —  κη')  «Προς  τους  πολιτευόμενους  αγωνιώ^/• 
τας  καΐ  τόν  άρχοντα  όργιζόμενον»,  φ.  141". — ιθ')  «Περί  πτωχο- 
τροφίας»,  φ.  145^. — κ')  «Περί  δόγματος  και  καταστάσεως  επι- 
σκόπων, ήτοι  περί  θεολογίας  λόγος  α'»,  φ.  160".  —  κα')  «Προς 
Εύνομιανους  προδιάλεξις,  καΐ  δτι  ου  παντός  τό  περί  θεού  δια• 
λέγεσθαι,  ή  πάντοτε»,  φ.  164". —  κβ')  «Περί  θεολογίας  β*»,  ?• 
167". — κγΟ  «Περί  υίου»  λόγοι  δυο,  φ.  ΙβΟΡ  χέ.  -ι-  κδ')   «Περί  τοί 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  409 


6.  €Προλεγ6μβνα  των  ευρέσεων».  Άρχ.  «Περί  ευρέσεων  έπι- 
γέγραπται  το  βιβλίον»   κτλ.,  φ.  ΙΙδΡ  χέ. 

7.  «Ερμογένους  περί  ευρέσεων».  Άρχ.  €  Τόμος  πρώτος.  Ή 
πρώτη  καΐ  καλλίστη  των  προοιμίων  ευρεσις»   κτλ.,  φ.  118  χέ. 

8.  «Ερμογένους  περί  Ιδεών».  Άρχ.  «Τόμος  πρώτος.  Εϊπερ 
άλλο  τι  τω  ρήτορι»   κτλ.,  φ.  174  κέ. 

9.  €  Ερμογένους  περί  με&όδου  δεινότητος».  Άρχ.  «Παν  μέρος 
λόγου  ευρηται  μεν  έπι  μηνύσει»   κτλ.,  φ.   278-290. 

10.  «Περί  σχημάτων  ων  Ερμογένης  έμνημόνευσεν  έν  τοΤς 
χερΙ  ευρέσεων  καΐ  περί  ιδεών  βιβλίοις  σύνοψις».  Άρχ.  «Στρογ- 
γύλον  σχήμα  έστι  τόδε*  ώσπερ  γάρ  ει  τις  εκείνων  έάλω»  κτλ., 
φ.  291  κέ. 

11.  «Θεοφράστου  χαρακτήρες  ιε'».  Άρχ.  «"Ήδη  μεν  καΐ  πρό- 
τερον  πολλάκις  έπιστήσας  την  διάνοιαν  έ&αύμασα»  κτλ.,  φ.  293  χέ. 

12.  «Διονυσίου  Άλιχαρνασέως  του  περί  συνθέσεως  ονομάτων 
επιτομή».  Άρχ.   «Δώρόν  τοι   και    εγώ,   τέκνον  φίλε  Τουφε»   κτλ. 

φ•  299?. 

13.  «Προβλήματα  ρητορικά  εις  τάς  στάσεις».  Άρχ,  ^Α-^. 
Νόμος  έκέλευε  την  όρφανήν  μήτε  τόν  έπίτροπον»  κτλ.,  φ.  316β- 
320.  Προβλήματα  Εθ'. 

432.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  249. 
μήχ.  0,298,  πλ.  0,215.  Τό  κείμενον  μονόστηλον.  —  «Μελετίου 
Συρίγου  ιερομόναχου  και  διδασκάλου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  λό- 
γοι διδασκαλικοί  εις  τάς  Κυριακάς  τάς  άπό  του  Τελώνου  και  Φα- 
ρισαίου  άχρι  της  Πεντηκοστής».  Άρχ.  «Μελέτιος  Συρίγος  ιερο- 
μόναχος 6  Κρής  τοις  έντευζομένοις  χαίρειν.  Μεγάλον  εγχεί- 
ρημα βέβαια  καΐ  δυσκατόρθωτον  είναι  ή  διακονία  του  λόγου  του 
θεού»   κτλ. 

1•  Τεύχος  μεμβράνινον  έκ  φύλλων  423  (μ•ήχ•  0,30,  πλ. 
0,23),  δπερ  έγράφη  εις  κάλλος  περί  την  αρχήν  της  ενδέκατης 
έκατονταετηρίδος.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  29  δχρι 
32.  Έν  τ^  όπισθία  σελίδι  του  240-ου  φύλλου  γέγρατυται  τό  ση- 
μείωμα τούτο •  «,ΔχπΨ  [=  1680]  σετυτεμβρίου  α'  •}-  ήλθεν  δε  ό  πα• 


412  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΑΑ,   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


αυτού  σημειώσεων  έγράφη  δέ  έν  Παταβίω  μεταζύ  των  έτύν 
1697  και  1700.  Ή  αρχή  της  γραφής  έγένετο  €1697  δεχεμ^ρίοο 
8  χα&'  ήμδς>. 

435•  Εύαγγέλιον  λειτουργιχόν  έκ  φύλλων  χάρτου  89  (μήχ. 
0,303,  πλ.  0,21),  δπερ  έχαλλιγραφήθη  χαι  περιεχοσμήθη  εΐΕΐ 
1620-ω  υπό  Ματθαίου  μητροπολίτου  Μυρέων.  Το  χείμενον  δί- 
στηλον  έκ  γραμμών  23  (0,17x0,13),  κεχοσμημένον  δε  πολλαχο5 
μεγάλοις  χρυσοΐς  χεφαλαιώδεσι  γράμμασι,  ιδίοις  τισι  χοσμήμααι 
χαι  ταΐς  ειχόσι  των  ευαγγελιστών  Ματ&αίου  (φ.  20^},  Αουκδ  (φ. 
55^),  Μάρχου  (φ.  70?)  και  Ιωάννου  (φ.  ΐΡ).  Ή  πρώτη  του  ζει• 
μένου  σελίς  έστι  χρυσογραφής,  χεχοσμημένη  δε  χαι  χοσμήματί  τινι 
έξαιρέτω  σχήματος  πιοειδους.  Επιγραφή  (φ.  2")*  « Ευαγγέλια  διά- 
φορα είς  τάς  επισήμους  έορτάς  χαι  μνήμας  αγίων».  Έν  τ^  έσχάττ; 
σελίδι  ό  καλλιγράφος  έγραψε  τό  επίγραμμα  τούτο*  «Σοι  τώ  χο- 
σμουντι,  τήν  Αδριανού  πόλιν  |  Ααμπραΐς  άρεταΐς,  και  λόγοι; 
θεηγόροις  |  Και  τους  οΐακας  της  αυτής  έκχλησίας  |  Καθοδί)• 
γοΰντι  αληθείας  προς  δρμον  |  Και  τά  λογικά  πρό^3ατα  του  σω- 
τήρος  [  Προς  νομάς  ίθύνοντι  σωτηριώδεις  ]  Δαμπρίο  φωστηρι  χαι 
σοφω  ιεράρχη,  |  Κλείνω  Άνθίμω  Ματθαίος  6  Μυρέων,  |  χαν  γή- 
ρει  τρυχόμενος  πολυστενάχτω  |  ΚαΙ  χείρα  χεκτημένος  τρέμοϋσαν 
χρ<5νω.  |  Άλλ'  ουν  γε  πόθου  χαι  αγάπης  σης  χάριν  |  Γράψας  πέ- 
πομφα  δμως  τό  προσταχθέν  σοι*  [  "Ο  δέςαις,  πάτερ,  και  αυτό; 
δι'  άγάπην,  |  Κδν  μιχρόν  έστι  τό  πεμφθέν  σοι  μου  δώρον:-  |  ^ζρχθ' 
μηνι  νοεμΡρίω,  |  χ'.  |  ίνδ.,  δ^«.  |  έν  τη  |  Ούγχρο^ίλαχία  εις  την 
μονήν   του  Δάλου». 

43Θ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έχατονταετηρίδος,  έκ  σελίδων 
745  μεγάλου  σχήματος,  αΐς  ό  δέτης  συνήψε  πολλά  πρόταξα; 
άγραφα  φύλλα,  ων  τό  μεν  πρώτον  περιέλαβεν  ύστερον  έν  έαυτω  η'- 
ναχα  των  έν  αύτώ  τούτω  τω  τεύχει  περιεχομένων  υπομνημάτων,  το 
δέ  τούτου  χατ<5πι  Χρύσανθος  ό  Νοταράς  έπλήρωσεν  ιδία  χεφί  βρα- 
χεί τινι  ύπομνήματι,  ου  ή  επιγραφή*  «(Κ)ατάστιχον  των  έχατόν 
της  Κρήτης  πόλεων,  ας  ό  των  ποιητών  έξοχώτατος  "Ομηρο; 
άττλώ  και  μόνω  άρι&μώ  παραδέδωχεν,  τήν  εκάστης  τούτων  όνορβ- 


ΙΙΑΤΡ1ΑΡΧΚΙ0Γ  ΙΕΡϋΣΟΑΤΜΩΝ.  411 


ίγίΟϋ  7Γ>εύματος>,  φ.  196". — /.ε')  «ΕΙς  τα  Θεοφάνια»,  φ.  206^. — 
χζ)  €ΈΙς  τά  Φώτα»,  φ. — 213^.  —  κζ')  «Εις  τό  βάπτισμα»,  φ. 
220^ — χη')  «Είζ  το  Πάσχα,  τη  επαύριον  μετά  τήν  Κυριαχήν», 
φ.  241«. — χδ')  €Ε2ς  τήν  Και^^ν  Κυριακήν»,  φ.  253°^.— λ')  ιΕις 
τήν  Πεντηκοστήν » ,  φ.  257°^. — λα')  «Ειρηνικός  τρίτο;•  εΙς  Άμφι- 
λίίνιχον»,  φ.  263".  —  λβ')  «Περί  της  έν  διαλέζεσιν  εύταζίας». 
Άρχ.  ιΈπειδή  σονεληλύ&ατε  προ&ύμως»  κτλ.,  φ.  269Ρ.  — 
λγ')  €ΕΙς  τήν  παροοσίαν  των  Αιγυπτίων»,  φ.  280".  — λδ')  «Εις 
εαυτόν  και  προς  τους  λέγοντας  έπι&υμεΤν  εαυτόν  της  κα&έδρας 
Κωνσταντινουπόλεως,  καΐ  εΙς  τήν  του  λάου  προ&υμίαν,  ήν  έπε- 
δείξαντο  εις  αυτόν»  κτλ.,  φ.  283^.  — λε')  «Εις  εαυτόν  έξ  άγρου 
έπιστάντα  μετά  τά  κατά  Μάζιμον»,  φ.  288^. — λς')  «Προς  Άρεια- 
νους  και  ε?ς  εαυτόν»,  φ.  2 9 δ".  —  λζ')  «Εις  "Ηρωνα  τόν  φιλό- 
σοφον»,  φ.  301". — λη')  «Ε?ς  Κυπριανόν  τόν  μάρτυρα  έζ  άγρου 
έπανήκοντα  μετά  μίαν  της  μνήμης  ήμέραν»,  φ.  308". — λθ')  «Εις 
Ά&ανάσιον  έπίσκοπον  Αλεξανδρείας  επιτάφιος»,  φ.  315".  —  μ') 
<Είς  τους  Μακκα^^αίους»,  φ.  327^. — μα')  «Συντακτήριος  εις  τήν 
των  ρν'  επισκόπων  παρουσία^^»,  φ.  333»^.  —  μβ')  «Στηλιτευτικος 
χατά  Ιουλιανού  α'»,  φ.  343?. — μγ')  « Στηλιτευτικός  β'»,  φ.  377". — 
μα')  «Εις  τό  ^ητόν  του  Ευαγγελίου,  εις  τό  "Οτε  έτελείωσεν  ό 
Ίησους  τους  λόγους  τούτους».  Άρχ.  «Ό  τους  αλιείς  προελόμε- 
νος»  κτλ.,  φ.  391^.  —  με')  «Εις  τήν  χειροτονίαν  Δοάρων  ομιλία 
εκδοθείσα  Εύλαλίω  επισκοπώ»,  φ.  398^. — μς')  «Κατά  Άπολλι- 
ναρίου  προς  Κληδόνιον»  λόγοι  β',  φ.  400"  κέ.  —  μζ')  «Προς  Νεκτά- 
ριον  έπίσκοπον  Κωνσταντινουπόλεως  επιστολή»,  φ.  406?. — μη') 
«Προς  Παρθένιον  παραινετικός»,  φ.  407^. — μθ')  «Προς  Εύάγριον 
μο^/αχόν  περί  θεότητος,  μαί)ητήν  αύτου»,  φ.  409.  —  ν')  «Σημασία 
ε?ς  τόν  Ιεζεκιήλ»,  φ.  411".— να')  «Μετάφρασις  είς  τόν  Έκκλη- 
σιαστην»,  φ.  412°^.  —  ν^')  «Εις  μάρτυρας  και  κατά  Άρειανών», 
φ.   42ΐβ. 

434.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  109.  Αύτόγραφον  Χρύ- 
σανθου του  Νοταρά,  περιέχον  έν  έ^υτω  λατινιστι  τάς  σατύρας 
Ίουβεναλίου  μεθ'    ελληνικής   του  Χρύσανθου  ερμηνείας  καί  τίνων 


410  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ΒΑΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


νιερώτατος    μητροπολίτης    θεσσαλονίκης    εις  μητρ<5πολΓ>    Νιχομη- 
δείας,    αποθανών    οχύρ    Νεόφυτος,    κάμνοντας    τήν    θεσσαλονίκη 
παρετησει  έμετετέθει  εις  τον  αυτόν  θρόνον:-  ήμουνα  καΐ  έγώ  μα- 
ζήτου  εις  θεσσαλονίκην  ΐεροδιάκων,  νυν  δε  πρωτοσυγχελλος  Νικο- 
μήδειας:- •}•  Ιγνάτιος ».  — Γρηγορίου  του  θεολόγου  συγγραφαι  μετά 
σχολίων,  α)  Πίνας  τών  συγγραφών  τούτων,  φ.   1*.  —  β')   ιΠερΙ 
των  έμφερομένων  σημ(ε)ίων>,  φ.  23.  — γ')   «Εις  τό  Πάσχα  καΐ 
εις  τήν  βραδύτητα»,  φ.  4".  — δ')   €  Απολογητικός  της  εις  τόν  Πόν- 
τον  φυγή;    Ινεκεν    και    αύθις  επανόδου  εκείθεν  διά  την  του  πρε- 
σβυτέρου   χειροτονίαν•   έν  ώ  τί  τό  της  Ιερωσυνης    επάγγελμα  και 
όποιον  εΤναι  δεΐ  τόν  έπίσκοπον>,  φ.  5 β.  —  ε')   «Προς  τους  χαλέ- 
σαντας  έν  τη  άρχη  '^αΐ  μη  άπαντησαντας,  μετά    τόν  πρεσβυτερον 
έν  τω  Πάσχα»,  φ.  32^  —  ^')   «ΕΙς  Καισάριον  τόν  άδελφόν  επι- 
τάφιος», φ.   34".  —  ζ')   «Εις  την  άδελφήν  Γοργονία^;  επιτάφιος», 
φ.   44".  —  η')   «Ειρηνικός  α'  έπι  τη  ενώσει    των  μοναζόντων», 
φ.   52". — θ')   «Ειρηνικός  β'  ε?ς  τήν  σύμβασιν,  ί^ν  μετά  τήν  στά- 
σιν  έποιησάμεθα  οί  ομόδοξοι»,  φ.   60^. — 1')    «Εις  τόν  αύτου  πα- 
τέρα Γρηγόριον,  συμπαρόντος  αύτω  Βασιλείου,  και    απολογητικός, 
ήνίκα  επίσκοπος  έχειροτονήθη  Σασίμων»,  φ.   65^.  —  ια')   «Άπο 
λογητικός    εις    τους    αυτούς    μετά    τήν    έπάνοδον    της  φυγής»,  φ. 
68".  —  ιβ')   «Εις  Γρηγόριον    τόν  άδελφόν  Βασιλείου,  έπιστάντα 
μετά  τήν  χειροτονίαν»,  φ.  69^.  —  ιγ')   «Εις  εαυτόν  καΐ  εις  τόν 
γέροντα»,  φ.   72^. — ιδ')   «Εις  τόν  πατέρα  σιωπώντα  διά  τήν  πλη- 
γήν  της  χαλάζης»,  φ.   75".  —  ιε')   «Επιτάφιος  εις  τόν  πατέρα 
υπό  παρουσία  Βασιλείου»,  φ.   84".  —  ις')   «Είς  τόν  αγιον  Βασί- 
λειον  επιτάφιος»,  φ.   102".  —  ιζ')   «Εις  τους  λόγους  και  εις  τόν 
έςισωτην»,  φ.    135^.  —  ιη')   «Προς  τους  πολιτευόμενους  αγωνιών- 
τας καΐ  τόν  άρχοντα  όργιζόμενον»,  φ.  141". — ιθ')   «Περί  πτωχό- 
τροφίας»,  φ.    145^.  —  χ')    «Περί  δόγματος  χαί  καταστάσεως  επι- 
σκόπων, ήτοι  περί  θεολογίας  λόγος  α'»,  φ.   160".  —  κα')   «Προς 
Εύνομιανους    προδιάλεζις,  καΐ    δτι  ου  παντός    τό  περί  θεού  δια- 
λέγεσθαι,  ή  πάντοτε»,  φ.   164".  —  χβ')   «Περί  θεολογίας  β'»,  φ. 
167". — κγ')  «Περί  υίου»  λόγοι  δυο,  φ.  180β  χέ.  -«-  χδ')   «Πε^οί  του 


ΙΙΑΤΡ1ΑΡΧΚΙ0Γ  ΙΕΡϋΣΟΑΪΜΩΝ.  411 

ηίοϋ  ΐΓ^δύματοςι,  φ.  196^ — χε')  «Εις  τα  Θεοφάνια»,  φ.  206^. — 
Αζ)  €Εις  τά  Φώτα»,  φ. — 213\— χζ')  <Είς  τό  βάπτισμα»,  φ, 
220^. — κη')  «Εις  τό  Πάσχα,  τη  επαύριον  μετά  τήν  Κυριαχήν», 
φ.  241^ — κ&')  «Ε?ς  τήν  Και^^ήν  Κυριακήν»,  φ.  253°^.— λ')  €Εις 
τήν  Πεντηκοστήν » ,  φ.  257°^. — λα')  «Είρηνίχος  τρίτος*  εΙς  Άμφι- 
λονικον»,  φ.  263^  —  λ|3')  €Περι  της  εν  διαλέξεσιν  ευταξίας». 
Άρχ.  €  Επειδή  συνεληλύθατε  προ&ύμως»  κτλ.,  φ.  26  9Ρ.  — 
λγ')  ιΕίς  τήν  παρουσίαν  των  Αιγυπτίων»,  φ.  280*.  —  λδ')  «Είς 
εαυτόν  και  προς  τους  λέγοντας  έπιθυμεΤν  εαυτόν  της  κα&έδρας 
Κωνσταντινουπόλεως,  καΐ  εις  τήν  του  λάου  προθυμίαν,  ήν  έπε- 
δείξαντο  εις  αυτόν»  κτλ.,  φ.  283^.  —  λε')  ιΕίς  εαυτόν  έξ  άγρου 
έπιστά^ηα  μετά  τά  κατά  Μάζιμον»,  φ.  288^. — λς')  ιΠρός  Άρεια- 
νους  και  εις  εαυτόν»,  φ.  2 9 δ".  —  λζ')  ι  Εις  "Ηρωνα  τόν  φιλό- 
σοφον»,  φ.  301*. — λη')  «Εις  Κυπριανόν  τόν  μάρτυρα  έζ  άγρου 
έπα^/ήκοντα  μετά  μίαν  της  μνήμης  ήμέραν»,  φ.  308*. — λθ')  ιΕίς 
Ά&ανάσιον  έπίσκοπον  Αλεξανδρείας  επιτάφιος»,  φ.  315*.  —  μ') 
<Ε?ς  τους  Μακκαβαίους > ,  φ.  327?. — μα')  €Συντακτήριος  εις  τήν 
των  ρν'  επισκόπων  παρουσία^;»,  φ.  333^.  —  μβ')  «Στηλιτευτικος 
χατά  Ιουλιανού  α'»,  φ.  343^. — μγ')  « Στηλιτευτικός  β'»,  φ.  377*. — 
μδ')  «Εις  τό  ρητόν  του  Ευαγγελίου,  εΙς  τό  "Οτε  έτελείωσεν  ό 
Ίησους  τους  λόγους  τούτους».  Άρχ.  «Ό  τους  αλιείς  προελόμε- 
νος»  κτλ.,  φ.  391^.  —  με')  «Εις  τήν  χειροτονίαν  Δοάρων  ομιλία 
εκδοθείσα  Ευλαλίω  επισκοπώ»,  φ.  398?. — μς')  «Κατά  Άπολλι- 
ναρίου  προς  Κληδόνιον>  λόγοι  β',  φ.  400*  κέ.  —  μζ')  «Προς  Νεκτά- 
I  ριον  έπίσκοπον  Κωνσταντινουπόλεως  επιστολή»,  φ.  406?. — μη') 
«Προς  Παρθένιον  παραινετικός»,  φ.  407^. — μθ')  «Προς  Εύάγριον 
μο^Λίχόν  περί  θεότητος,  μαι)ητήν  αύτου»,  φ.  409. — ν')  «Σημασία 
εις  τόν  Ιεζεκιήλ»,  φ.  411*.— να')  «Μετάφρασις  εις  τόν  Έκκλη- 
σιαστην»,  φ.  412«.  —  ν^')  «Εις  μάρτυρας  και  κατά  Άρειανών», 
φ.   42 Χβ. 

434.  Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων  109.  Αυτόγραφον  Χρύ- 
σανθου του  Νοταρά,  περιέχον  έν  έ^υτω  λατινιστι  τάς  σατύρας 
Ίουβεναλίου  μεθ'    ελληνικής   του  Χρύσανθου  ερμηνείας  καί  τίνων 


412  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.   ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


αύτοδ  σημειώσεων  έγράφη  δε  έν  Παταβίω  μεταςύ  τών  ετών 
1697  χαΐ  1700.  Ή  αρχή  της  γραφής  έγένετο  «1697  δεχεμ^ρίου 
8  χα&'  ήμας>. 

435.  Εύαγγέλιον  λειτουργικόν  έχ  φύλλων  χάρτου  89  (μήχ. 
0,303,  ιιελ.  0,21),    δπερ    έχαλλιγραφή&η  χαΐ  περιεκοσμήθη    ετιι 
1620-ω    υπό    Ματθαίου    μητροπολίτου    Μυρέων.    Το  χείμενον  δί• 
στηλον  έχ  γραμμών  23   (0,17x0,13),  κεχοσμημένον  δέ  πολλαχοό 
μεγάλους  χρυσοΐς    χεφαλαιώδεσι    γράμμασι,   ιδίοις  τισΐ    χοσμήμααι 
και  ταΐς  είκοσι  των  ευαγγελιστών  Ματ&αίου  (φ.   2θΡ),  Αουκδ  (φ. 
55^),  Μάρκου  (φ.   70?)  και  Ιωάννου  (φ.  ΐΡ).   Ή  πρώτη  του  χει• 
μένου  σελίς  έστι  χρυσογραφής,  κεκοσμημένη  δε  και  κοσμήματί  τινι 
έξαιρέτω  σχήματος  πιοειδους.  Επιγραφή  (φ.  2")•  « Ευαγγελία  διά- 
φορα είς  τάς  επισήμους  έορτάς  καΐ  μνήμας  αγίων  ^.  Έν  τη  έαχάτΤ| 
σελίδι  ό  καλλιγράφος    έγραψε   τό  επίγραμμα    τούτο•    «Σοι  τω  χο- 
σμουντι,    τήν  Αδριανού    πόλιν  |  ιΥαμπραΐς    άρεταΐς,     χαΐ    λόγοι; 
θεηγόροις   |    Και    τους    οΐακας    της  αυτής    εκκλησίας   |   Καδοδη- 
γουντι    αληθείας    προς    δρμον  |  Και    τά  λογικά    πρό^3ατα  του  σω• 
τήρος  [  Προς  νομάς   Ιδύνοντι  σωτηριώδεις  ]  Δαμπρω   φωστήρι  χαι 
σοφω  ιεράρχη,  |  Κλεινίδ  Άνθίμω  Ματθαίος  ό  Μυρέων,  |  καν  γή- 
ρει  τρυχόμενος    πολυστενάκτω  |  ΚαΙ  χείρα   κεκτημένος  τρέμουσαν 
χρόνω.  Ι  Άλλ'  ουν  γε  πόθου  και  άγάττης  σης  χάριν  |  Γράψας  πέ- 
πομφα  δμως  τό  προσταχθέν  σοι•  Ι  'Ό   δέςαις,    πάτερ,    και    αυτός 
δι'  άγάπην,  |  Κδν  μικρόν  έστι  τό  πεμφθέν  σοι  μου  δώρον:-  |  ,ζρχθ' 
μηνΐ    νοεμβρίω,  )  κ'.  |  ίνδ.,  δ^«.  |  έν  τη   |   Ούγκρο^ΐλαχία    είς   τήν 
μονήν   του  Δάλου». 

43Θ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  σελίδων 
745  μεγάλου  σχήματος,  αΐς  ό  δέτης  συνήψε  πολλά  πρόταξα; 
άγραφα  φύλλα,  ων  τό  μεν  πρώτον  περιέλαβεν  ύστερον  έν  έαυτω  ζί- 
νακα  των  έν  αύτω  τούτω  τω  τεύχει  περιεχομένων  υπομνημάτων,  το 
δέ  τούτου  κατόπι  Χρύσανθο;  ό  Νοταράς  έπλήρωσεν  ιδία  χειρι  βρα- 
χεί τινι  ύπομνήματι,  ου  ή  επιγραφή*  «(Κ)ατάστιχον  των  εκατόν 
της  Κρήτης  πόλεων,  άς  ό  των  ποιητών  έξοχώτατος  "Ομηρο; 
άπλώ  και  μόνω  αριθμώ  παραδέδωκεν,  τήν  εκάστης  τούτων  όνομα- 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ   ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  413 


σ&η;  ίποσιωττήοας  ώς  πάρεργον  πρό;  την  προκειμβνην  αύτώ  διή- 
γτρίΊ'  σκοπός  γαρ  ήν  τω  έποποεω  ώς  έν  παρεχ^άσει  τήν  νησον 
έχθεεάσαο  έχ  των  ενόντων  αυτξ  προτερημάτων,  ων  μεγιστον  ήν 
τό  πολλαΐς  αυχεΐν  πόλεσιν  άλλα  χαΐ  μετά  τόυτον  ουδείς  τέως  τα 
τούτων  ονόματα  έζηχριβωμένως  άριθμήσας  φαίνετα:  σποράδην, 
άλλων  άλλαχοδ  εις  τάς  ιστορίας  συνταςαμένων  έντε&εοχότων  ταύτας• 
6  δε  πεχρός  Αθανάσιος,  φιλόσοφος  χαΐ  της  Ιατρεχης  επιστήμης  εΙ- 
δήμων,  φιλόπατρις  ων  εΤπερ  τις  δλλος,  ταύτας  έχείθεν  συλλεξά- 
μενος  κατά  στοιχεΤον  παρέδωχε>.  'Δρχ.  «Α"^  Άχρ(α,  ή  έλέγετο 
έτέρως  Ιδέα,  8τι  έκεΤ  το  προς  τάς  έκβολάς  τοδ  Ίδικοδ  δρους»  κτλ. 
Γεωργίου   Κορεσσίου  συγγραφαί. 

1.  Περί  θεού  και  περί  γενέσεως  τοδ  κόσμου.  Άρχ.  €θεόν 
ουδείς  πώπωτε  έώρακεν»   κτλ.,  σ.   1  κέ. 

2.  €Περι  της  κατασκευής  του  Αδάμ  και  της  Εύας».  Άρχ. 
*Έδει  μέν  τον  Αδάμ  καΐ  την  Ευα^;  του  θεσμού»  κτλ.,  σ.  151  κέ. 

3.  Περί  διαφόρων  ζητημάτων,  οΤον  περί  παρθενίας,  χάριτος, 
σογχωρητικου,  αθανασίας  ψυχής  κτλ.,  σ.  167  κέ. 

4.  «Περί  ομοιοτήτων  ιατρικών  προς  τάς  πνευματιχάς  θεωρίας, 
χαι  α'  περί  μετανοίας  >.  Άρχ.  €'Ότι  συμφέρει  τω  νοσουντι  σωμα- 
τιχώς»  κτλ.,  σ.   211   κέ. 

5.  Περί  καθαρσίου  πυρός,  αναστάσεως  νεκρών,  προορισμού, 
αμαρτίας,  πίστεως,  ελπίδος,  αγάπης,  νόμου  καΐ  προσευχής.  Άρχ. 
ιίχνηλατεΐν  άρχομένοις  περί  του  καθαρσίου  πυρός»  κτλ.,  σελ. 
235  Χ6. 

6.  «Ζητήσεις  διάφοροι»  (περί  τής  Θεοτόκου,  εγκώμια  είς  την 
θεοτόκον,  περί  του  Κυριάκου  πάθους).  Άρχ.  ιΚακίζουσιν  οί  αι- 
ρετικοί»  κτλ.,  σ.  307  χέ. 

7.  Ερμηνεία  εις  τον  Ίώ|3  καΐ  πάντας  τους  προφήτας,  σελ. 
309  κέ. 

437.  Τεύχος  χάρτινον  τής  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  σελίδων 
701  μεγάλου  σχήματος,  αΤς  ό  δέτης  συνήψε  προτάξας  δνδεκα 
άσελίδωτα  φύλλα*  τούτων  δε  τά  μεν  τρία  έσχατα  περιέχουσιν  έν 
εαυτοΓς  πίνακα  λεπτομερή  τών  έν  αύτώ  τούτω  τω  τεύχει  γεγραμ- 


414  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΕΛΛ.    ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


μένων  συγγραφών  Γεωργίου  του  Κορεσσίου,  τα  δε  προ  εκείνων 
οχτώ  φύλλα  α)  €  Ψελλού  προς  τον  Μιχαήλ  τον  Κομνηνον  κεφά- 
λαια θεολογικά»,  ών  ή  αρχή*  «Πιστεύω  εις  Ενα  πατέρα  την  πάν- 
των αρχήν  >  κτλ.  β')  €Πραςιν  συνοδικήν,  έν  η  και  άπο^3ολή  το') 
νέου  Καλενταρίου,  ήτοι  της  περί  του  Πάσχα  Λατίνων  καινοτομία;», 
(12  φεβρ.  1593).  Άρχ.  «Της  αγίας  καΐ  ίερας  μεγάλης  σϋνόδοα> 
χτλ.  —  Έν  τη  ωα  της  1-ης  σελίδος•  «Έκ  των  Δοσι&έου  *1εροσο- 
λύμων  πατριάρχου», 

1.  Γεωργίου  Κορεσίου   «περί  ένσάρκου  οικονομίας»^  σ.  1  κέ. 

2.  «Απολογία  κατά  της  έν  Φλανδρία  συνόδου,  παμμιίροο; 
αποκρίσεις  και  έκσπόνδους  συν&εμένης  και  δλως  άτονους  κατά  τώ> 
αναντίρρητων  υπέρ  της  άληι)είας•  του  σοφωτάτου  Γεωργίου  Κο- 
ρέσση  και  θεολόγου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας».  Άρχ.  «Μέγα  όν- 
τως και  πάλαι  ήν,  αρχιερείς  πανιερώτατοι•  μέγα  υπήρξε  και  νΟν 
ούχ  ήττον  έστι»   κτλ.,  σ.   149  κέ. 

3.  «Ενστάσεις  των  εναντίων,  πρ'>ς  ους  ό  προειρημένος  Κο- 
ρέσσιος  αποκρίνεται».  Άρχ.  «Κατά  τον  ιερόν  Κύριλλον»  κτλ., 
σ.  28δ  χέ. 

4.  Του  αύτου  Κορεσσίου  ποικίλαι  θεολογικά!  ζητήσεις,  ων  ή 
πρώτη  περί  των  επτά  εκδικούμενων  του  Κάιν,  ή  δ'  εσχάτη  «περί 
των  μαρτύρων».  Άρχ.  «Πας  ό  άποχτείνας  Κάιν  επτά  εκδικούμενα 
παραινέσει.    Μέλλοντί  μοι    με&οδεύσειν    και    ταλαντεύσειν»  κτλ., 

σ.   313-498. 

5.  Του  αύτου  «περί  της  αρχής  του  πάπα».  Άρχ.  «Περιτ^; 
εκκλησίας  ζητήσωμεν»   κτλ.,  σ.   501   κέ. 

6.  Του  αύτου   «περί  της  Μεταμορφώσεως»,   σ.  543  κέ. 

7.  Του  αύτου  «και  πάλιν  περί  της  αρχής  του  πάπα  κατά 
των  αντιρρητικών  του  Βελλαρμίνου».  Άρχ.  «Εισβάλλων  ό  Βελλαρ- 
μΤνος  εις  τήν  περί  του  πάπα  ϋλην»   κτλ.,   σ.   557  κέ. 

8.  Του  αύτου  «περί  τής  τελειότητος  των  μυστηρίων».  Άρχ 
«Ένίστανται  οί  Λατίνοι»   κτλ.,  σ.   607. 

9.  Του  αύτου  ερμηνεία  «εις  τους  ψαλμούς  του  Λαυίδ»,  σ.  027  χέ• 

10.  «Έκλογαι  συλλεγεΐσαι  ύπδ  του  μακαρίου  Παύλου  εις  τον 


ΠΑΤΙΜΑΓΧΚΙΟΥ    1ΕΡ0^:0ΛΓΑ1ΩΝ.  415 


μα/άριον  |3{ον  Β^ά  πολλών  διδασχάλων,  ους  Κορέασιος  άνέγνω». 
Αρχ.  «Ή  μαχαρίοί  ζωή  τον  Σαΰλον  βίς  Παυλον  μετέβαλε»  χτλ., 
σ.  665-701. 

438.  Θεοφίλου  Κορυδαλλέως  τό  περί  φυαιχης  άχροάσεως 
ύπόμ>/ϊ]μα,  άχέφαλον,  έκ  φύλλων  123,  μήχ.  0;298,  πλ.  0,208. 
έγράφη  δε  τύ^  ιζ'  εκατονταετηρίδι. 

43Θ.  Τεύχος  χάρτινον,  μήχ.  0,30,  πλ.  0,20δ.  Αυτόγραφοι 
«διδαχών  σημειώσεις  Κυρίλλου  Δουχάρεως*  τόμος  β'»  έχ  φύλλων 
ήριθμημένων  497,  ών  τα  πρώτιστα  δ;  έστι  πρόσθετα*  περιέχουσι 
δε*  ταύτα  εν  έαυτοΤς  άπαρίδμησιν  λεττυομερή  των  εν  αύτώ  τούτω 
τω  τεύχει  διδαχών.  Φύλλα  ελλείποντα*  39,  49,  156,  421-42(). 
Αριθμοί  φύλλων  διπλοί•  207,  334.  Αριθμοί  φύλλων  παραλειφθέν- 
τες  ές  εσφαλμένης  αριθμήσεως•  129,  247,  254,  343,463. — 
Άπό  φ.  8°^  «Τόμος  β<^».  ]η  Υ£ΐΐ£ΐβ1)ί&  1615  εις  τόν  μέγαν  Γεώρ- 
γιον.  Μετρόντας  όΙ  πατέρες  ημών  τα  χα'/ά  όπου  παθένει  6  δνθρω- 
πο;»  χτλ.  Έν  τω  19-ω  φύλλω  υπάρχει  ομιλία  ρηθείσα  «Ογρή 
1605»•  έν  τω  71-ω  ετέρα,  ρηθείσα  «1605  Ρ6ΐ)Γυ8Γϋ  21  ίη 
Αβ^γρίο».  Έν  τω  64-ω  έτερα,  ρηθείσα  «Κυριαχη  τ7,ς  Όρθοδο- 
Είας».  Άρχ.  «"^Αν  ϊσως  χαΐ  άπό  εύαγγελιχήν  άνάγνωσιν*  κτλ.  Έν 
τώ  αύτώ  τεύχει  ύπάρχουσι  και  διδαχαι  τών  ετών  1604  και  1607. 

440.    Τεύχος  χάρτινον  έκ  φύλλων   164,  μήκ.  0,305,  πλ. 

0,202.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  30  (0,24  Χ  0,14). — 
Πλατίνα  χρονικόν  μετά  πολλών  του  μεταφραστου  Κακα^έλα  σημειώ- 
σεων και  τίνων  αυτογράφων  σχολίων  του  πατριάρχου  Δοσιθέου. 
Άρχ.  «Δεν  αμφιβάλλει  τινάς  πώς  πολλά  είναι  έκεΤνα  όπου  ώφελουσι 
τό  άνθρώπινον  γένος»  κτλ.  Μετά  τό  πέρας  του  κειμένου*  «Έτε- 
λειώθη  ή  παρούσα  ιστορία  του  Πλατίνα,  διά  προσταγής  του  ευ- 
γενέστατου καΐ  ένδοζοτάτου  άρχοντος  μεγάλου  λογοθέτου  της  Ούγ- 
γροβλαχίας  κυρίου  Κωνσταντίνου  του  Μπρανκοβάνου,  παρά  του  λο- 
γιωτάτου  κυρ  Ιερεμίου  Κακαβέλα,  δστις  άδόλως  και  μεταπίστεως 
τό  έμεταγλώττησεν  άπό  τό  λατινικόν  εις  κοινήν  φράσιν  έν  τώ 
1687  δεκεμβρίω  19^^:  —  Μέμνησθε  του  γράψαντος  οΐ  άνχγινώ• 
σκοντες  Μιχαιλου  του   Μάκρη  του  έ;  Ιωαννίνων  >. 


416  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

441.  Τεύχος  χάρτινον,  ου  πολλά  φύλλα  δγραφα•  μήχοας 
0,31,  πλ.  0,208.  Έγράφη  μβταζί)  του  τβλους  της  ιζ'  χαι  τη; 
άρχης  της  ιη'  έκατο^/ταβτηρίδος. — Επιγραφή•  «Έκ  των  συμμι- 
χτων  Χρύσανθου  πατριάρχου  Ίβροσολυμων»,  χατ' άλφαβητιχήν  τάξιν. 
Σημειωτέα"  α')  €  Άδηλου  στίχοι  μετ'  επιμερισμών  των  η' 
ήχων  των  ύστατων  θεοτοχίων».  Άρχ.  ιΉσαίου  πρόρρησις  ήχεν 
εΖς  πέρας»  κτλ.,  φ.  69.  —  β')  «Προτάσεις  τινές  χαΐ  αιρέσεις  του 
Καλουίνου,  έκ  πολλών  όλίγαι»*  Άρχ.  «Διά  της  παραβάσεως  του 
"Αδάμ  όπωλέσαμεν  τό  αύτεςούσιον»  κτλ.,  φ.'  90-94.  Έγράφη 
ετει  «1063  Ιουλίου  1 6  έν  Κωνσταντινουπόλει » .  —  γ')  « Μωαμε- 
τίσται».  Άρχ.  «Οι  Μωαμετίσται  είσίν  αιρέσεις  περίπου  τών  έβδο* 
μήκοντα»  κτλ.,  φ.  106.  —  δ')  «Περί  σώματος  του  Χρίστου  ι.  Άρχ. 
«Επειδή  περί  μυστηριώδους  σώματος  6  λόγος»  κτλ.,  φ.  109. — 
ε')  «Έκ  τών  ημετέρων  περιηγήσεων.  1716  μηνΐ  μαρτίω»,  φ. 
139.  "Ορα  θρακικής  Έπετηρίδος  Ιτος  πρώτον.  Έν  Αθήναις  1897, 
σ.  11. — ς')  «Στίχοι*  δέκα,  ων  ή  αρχή•  «Ήνίας  άναλαβών»  κτλ., 
φ.  153.  —  ζ')  «'*Ετεροι  εις  τον  εύγενέστατον  δρχοντα  στόλνικον 
Κωνσταντΐνον  Καντακουζηνών».  Άρχ.  «Βουλοίμην  τα  στέρνα  γε 
χερσιν  έμαΐς  διανοΐξαι»  κτλ.,  φ.  153.  — η')  «Άλλο  ε!ς  τον  αυτόν >. 
Άρχ.  «Ζώει  έν  τεκέεσσι  πατήρ  μετά  πότμον  έοΐσι»  κτλ.,  φ.  153.— 
θ')  «Ίαμβεΐον  του  Διγαρείδους».  Άρχ.  «*Ω  του  σεβαστού  και 
κραταιού  σου  τρόπου»,  φ.  155^. —  ι')  «Είς  ξύλον  κοσμηθέν  υπδ 
της  δεσποίνης».  Άρχ.  «Ου  ταύτα  δρυμός  ουδέ  κρα^^ίου  τόπος» 
κτλ.,  φ.  155^.  —  ια')  Στίχοι  μ',  ων  ή  επιγραφή*  «Ούτοι  ευρέ- 
θησαν έν  τη  σορώ  του  βασιλέως  κυρ  Νικηφόρου  του  Φωκά,  έν 
τη  μον^  της  Παναγίας  Περιβλέτττου,  τανυν  δέ  Σολοΰ- μοναστήρι. 
Ιωάννου  μητροπολίτου».  Άρχ.  «"Ος  άνδράσι  πρΙν  και  τομώτε- 
ρος  ξίφους»  κτλ.,  φ.  155^.  Ιιβοηίδ  άί&οοηί  Μδίοπ&β,  σ.  453 
Ποηη.  —  ιβ')  «Παραμυθητικόν  επίγραμμα»,  Άρχ.  «Τήσις  Έπι- 
κτήτοιο  πέλει»  κτλ.,  φ.  155^.  —  ιγ')  «Περί  σολοικισμού».  Άρχ. 
«Σολοικισμός  έστι  λόγου  συμπλοκή»  κτλ,,  φ.  156. —  ιδ')  «Τπο- 
θήκαι  είς  τήν  σφαΤραν».  Άρχ.  «α'  Στήσαι  τήν  σφαιραν,  ώστε 
τον  άρκτικόν  πόλον  άνίσχειν»  κτλ.,  φ.  157. — ιβ')  ΈπιγραφαΙ  παλαιαι 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  417 


έζ!  λίθων,  συλλεγεΤσαί  ύττό  Νεκταρίου  ^Ιεροσολύμων,  φ.  1Γ)8. — ις') 
Μητροφάνου;  γ'  Κωνσταντινουττόλεως  πράςι;  συνοοιχή,  ή;  το  κείμενον 
εχε:  κατά  λέςιν  ούτω-  «Μητροφάνη;  ελέω  θεού  κέ.  Προκαι)τ,μένης 
της  έμης  μετριότητο;  έν  τω  πατρεαρχίκω  αύτη;  κριτηρίω,  συνε- 
δριαζόντων αύτγ]  και  της  ίερας  τών  ίερωτάτων  άρχ'.ερέο^ν  συνόδου, 
χαί  τούτο  προς  τοΤς  άλλοις  προβτέ&η  το  ζήτημα  συνοδί/ώς,  και 
έρωτή&η  παρά  του  τιμιωτάτου  μεγάλου  σακελλαρίου  τη;  καθ'  ημάς 

• 

του  Χρίστου  Μεγάλης  Εκκλησίας  πρεσβυτέρου  παπά  κυρου  Γεωρ- 
γίου, ει  εςεστιν  αύτω  την  θυγατέρα  αύτου  Πουλχερίαν  συνάψαι  νο-' 
μίμω  γάμω  μετά  του  κυρου  Γεωργίου  του  Νικολάου,  οιτινες  ύφ'  ενός 
τ^αδόχου  βαπτισθηναι  δέδεικται*  ήκουσε  δέ  παρά  της  τελείας  τών 
αρχιερέων  συνόδου,  τών  καΐ  ύπογράψαι  εχόντων,  άπροκριμάτιστον 
είναι  το  τοιούτον  συνάλλαγμα  καΐ  άκώλυτον,  έπει  ό  νόμο;  τά  κε- 
χωλυμένα  πρόσωπα  ρητώ;  φανεροΓ,  και  ταύτα  γαμικώς  μη  συνέρ- 
χεσθαι  και  μόνα  έδικαίωσεν,  "ου  δυναμαι",  φάσκων,  "εις  γυναίκα 
λαβείν,  ην  εκ  του  άγιου  βαπτίσματος  άνεδεςάμην,  ουδέ  την  ταύ- 
τη; μητέρα,  ή  την  θυγατέρα•  άλλ'  ουδέ  ό  υιό;  μου  ταύτην  λαβεΤν 
δύναται".  ΈπΙ  τούτοις  ερωτηθείς  ό  τιμιώτατος  μέγα;  λογοθέτης 
της  Μεγάλης  Εκκλησίας  κύριος  Ίέραξ,  άνήρ  την  έκκλησιαστικήν 
άκρίβειαν  και  την  περί  τούτων  γνώσιν  πεπειραμένο;  ω;  άριστα, 
έμαρτύρησεν,  δτι  έπι  τών  ημερών  του  άγιωτάτου  πατριάρχου  κυ- 
ρίου Διονυσίου,  έτι  το  πρωτοκανονάρχου  κοσμών  τάγμα  το  τότε, 
αρχιερατικής  συνελεύσεω;  ούση;  τηνικάδε  εδόθη  άδεια  και  έστε- 
φανώθησαν  παρά  του  μακαρίτου  πατρό;  αύτου,  του  χρηματίσαντος 
μεγάλου  οικονόμου  τη;  Μεγάλη;  Εκκλησίας  πρεσβυτέρου  κυρου 
Θεοδώρου,  τέσσαρα  συνοικέσια  έν  ταΐ;  πατριαρχικαΓ;  χώραι; 
Τριγλία  και  τοΐς  ΈλεγμοΤς,  α  ουδείς  τών  μετ'  έκεΤνον  χρηματι- 
σάντων  άγιωτάτων  πατριαρχών  δεΐν  έλογίσατο  μετακινησαι  και 
διαζευζαι,  ως  καλώ;  προβάντα  και  ουδέν  έμποδίζοντα  τη  χρι- 
στια^;ικ•η  καταστάσει.  Τούτων  δέ  ούτω  λαληθέντων  καΐ  της  ίερας 
συνόδου  γνωμοδοτησάσης,  ώς  έδει,  εδόθη  άδεια  ου  μόνον  τώ  ρη- 
θέντι  τιμιωτάτω  μεγάλω  σακελλαριω  τελέσαι  έπ'  ευτυχία  συν  θεώ 
^^ομίμους  τους  της  φιλτάτης    αυτού    θυγατρδ;    γάμου;,    αλλά    και 

IV  27 


418  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


παντί  βοϋλομένω  και  έν  τούτοις  ευρεθησομένω,  ούδενός  νυν  ή  όψέ- 
ποτε  έναντιηθησομένου,  έν  αργία  χαι  άφορισμώ*  φυλλάτειν  γαρ 
χρέος  Ιχομεν  τα  ρητώς  γεγραμμένα  χαι  τοΤς  θείοις  πατράσι  τε- 
τϋττωμένα,  ουχί  δε  παραλογισμοΐς  αγχειν  τους  πο)Αούς  και  στενο- 
χωρεϊν  τάς  τών  χριστιανών  συνειδήσεις*  δπερ  κρίμα  ου  το  τυχόν 
τοις  τοιαύτα  κατασοφιζομιενοις,  και  τον  του  Κυρίου  λαόν  ττ^ς  ευ- 
θείας παρεχτρέπουσι  και  εντάλματα  ανθρώπων  διδάσκουσι,  και  ου 
τα  του  θεού,  κατά  το  θείον  λόγιόν.  Έπι  τούτοις  έγένετο  και  το 
παρόν  γράμμα  εΙς  άαφάλειαν,  κατά  τό  ,ζϊϊη^^  [=  1580]  έτος, 
και  έγράφη  έν  τώ  ίερώ  κώδικι  εις  άσφάλειαν.  Έν  μηνι  ίαννουαρίω 
ίνδικτιώνος  η'.  •]•  Ό  Κυζίκου  Άχίλλιος.  •|-  Ό  Νκ/αίας  Κύριλλος. 
•{-  Ό  Χαλκηδόνος  Δωρόθεος.  •|•  Ό  Άδριανουπόλεως  Ιερεμίας. 
•|-  Ό  Φιλιππουπόλεως  θεόληπτος.  •|•  Ό  Τραΐανουπόλεως  Νικά- 
νωρ.  •]•  Ό  "Ιμέρου  Ιωακείμ.  •|•  Ό  Περιθεωρίου  Γρηγόριος.  •{-  Ό 
Ιωαννίνων  Ίωάσαφ.  •|-  Ό  Διδυμοτείχου  Ματθαίος.  •[•  Ό  ταπεινός 
μητροπολίτης  Προύσης  Γρηγόριος.  •]•  Ό  ταπεινός  μητροπολίτης 
Μηδείας  Παρθένιο;».  Πρ^λ.  Μ.  Γεδεών  Κανον.  διατάς.  τ.  II,  σ. 
380. — ι^)  Νεοφύτου  β'  Κωνσταντινουπόλεως  πραςις  συνοδική  περί 
διαφόρων  γαμικών  κεφαλαίων  (μηνι  μαίω  1611).  Άρχ.  «Της  ημών 
μετριότητος  συνοδικώς  προκαθημένης»  κτλ.,  φ.  159.  Σύνταγμα  τών 
θείων  και  ιερών  κανόνων,  τ.  V,  σ.  156-159.  —  ιη')  Γαβριήλ  γ' 
Κωνσταντινουπόλεως  περί  τίνος  συνοικεσίου  προς  τόν  μητροττολίτην 
Μυρέων  καΐ  Άτταλβίας,  φ.  160.  Μ.  Γεδεών  Κα^^ονικαΙ  διατά- 
ζεις, τ.  Π,  σ.  410-512.  —  ιθ')  «Σημειώματα  καΐ  λβςεις  διά- 
φοροι εκ  τίνος  παλαιού  τυπικού,  δηλαδή  εκ  του  τυπικού  της  έν 
Κωνσταντινουπόλει  Μεγάλης  Εκκλησίας•  και  γάρ  περιέχει  τήν  τά- 
ζιν,  ήτις  έγίνετο  έν  τη  Κωνσταντινουπόλει,  παρόντος  του  τε  πα- 
τριάρχου και  του  βασιλέως*  ναι  μήν  περιέχει  καΐ  τά  τροπάρια 
καΐ  τήν  άκολουθίαν  του  δλου  ένιαυτου,  ως  τότε  ήν  σύνηθες  γί- 
νεσθαι•  ευρον  δε  τούτο  έν  τη  βιβλιοθήκη  της  έν  Μοσχοβία  τυπο- 
γραφίύις,  δπερ  ήνεγκεν  έκ  της  μονής  του  Σταυρονικήτα  ό  πανα- 
γιώτατος  πατριάρχης  Κωνσταντινουπόλεως  κυρ  Ιερεμίας,  της  κει- 
μένης δηλαδή  έν  τω  "Άθωνι.  Έσημειώθησαν  κατά  ^αψα'  [=1701] 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  419 

ετο;  από  Χρίστου,  μηνΐ  φευροοαρίω » .  Άρχ.  «Πρεσ|3ϋτεροδίάχονοι• 
ποκοδαε  τα  κ^τάγυρα  έν  τω  χυκλείω»   χτλ.,  φ.    164. 

442.  Τεύχος  χάρτινον  άχέφαλον  τε  και  κεκολοβωμένον  έκ 
φύλλων  234  (μψ.  0,30,  πλ•  0,21),  δπερ  έγράφη  μεταξύ  της 
19  καΐ  της  ες'  έκατονταετηρίδος.  —  Όμήροα  Όδύσβεα  από  του 
στοιχείου  Β,  στίχ.  429,  μέχρι  του  στοιχείου  Ω,  στίχου  543. 

443.  Δύο  χάρτινα  φύλλα  της  ιζ'  εκατ.,  έν  οΤς  περιέχονται 
πολιτικά  γνωμικά  παλαιών  τίνων  συγγραφέων  είτα  σελίδες  ήριθμη- 
μέναι  309,  ών  ουκ  όλίγαι  δγραφοι•  έν  δε  ταΐς  γεγραμμέναις  σελίσι 
περιέχεται  λατινικόν  δίστηλον  κείμενον,  ου  ή  επιγραφή•  «Ααοΐο- 
Γπιη  &(Ι  οίνίΐβιη  ρηιάβηϋαιη  βί  Ιιιιίο  αηηβχ&ιη  ιηοΓ&Ιβιη  οοηββ- 
ςηβηάΕΐη  Ιβ^βηάοΓαιη  Ο^πΕοί  Ιιβηΐυΐί  οβηδίίΓΕ».  Άρχ.  ιΟοιιΙοδ 
ιηίίιί  ίη  Ιιτιηο  δβίθοί&β»  χτλ.  Είτα  [3ΐ|3λίον  εντυπον,  ου  ή  επι- 
γραφή• « ^ιιδ1;^  Ιιίρδί  ροΙίΙίοοΓπιη  δίνβ  οίνίΐίδ  άοοίήηαβ  1ίΙ)Γί  δβχ. 
^ι1^  Εά  ρΓΪηοίρ&Ιαιη  ιηαχίιηέ  δρβοί&ηΐ;.  ΡΓ&ηοοίοΓίί  αρυά  ^ΟΛη- 
ηθΐη  Αίνβοΐιβίαιη.  οιοιοι^χχχχ». 

444.  Αειτουργικόν  Ευαγγέλιον  μεμβράνινον  της  ια'  έκατοντ., 
άχέφαλόν  τε  και  κεκολοβωμένον,  βεβλαμμένον  τε  ύφ'  ύδατος  καΐ 
υπό  σητών  ου  σώζονται  φύλλα  227,  μήκους  0,30,  πλ.  0,23. 
Το  κείμενον  δίστηλον  έκ  γραμμών  21  (0,20X0,14),  τετονισμένον 
έρυι>ρο?ς  σημαδοφώνοις,  κεκοσμημένον  έπιγραφαΐς  έρυθραΐς  καί  τισι 
χδφαλαιώδεσι  γράμμασι  χεχρυσωμένοις  τε  και  κεχρωματισμένοις. 
Έν  ταΓς  ωαις  φύλλων  τινών  ύπάρχουσι  ποικίλα  χρήσιμα  σημειώ- 
ματα των  ετών   1573-1579. 

445•  Τεύχος  χάρτινον  της  ις'  έκατοντ.  έκ  φύλλων  236, 
μήχ.  0,30,  πλ.  0,205.  Το  κείμενον  μονίστηλον  έκ  γραμμών  26 
(0,203X0,113). — α')  «'Αρχή  συν  θεώ  άγίω  της  Όκτωήχου», 
φ.  1. —  ^)  «'Αρχή  τών  άναστασίμων,  έζαποστειλαρίων  καί  των 
έωθινών  ίδιομέλων  τών  ια'•  είσΐ  δε  τά  μέν  έωθινά  Λέοντος  του 
σοφωτάτου  βασιλέως,  τά  δε  έζαποστειλάρια  του  υίου  αύτου  Κων- 
σταντίνου βασιλέως».  Φύλλ.  114  χέ. — γ')  «Αρχή  σύ'*  θεώ  άγίω 
τών  ανωνύμων  ακολουθιών,  ψαλλομένων  εις  ίνα  καΐ  εις  πολλούς 
χατά  τάςιν  αγίους»,  φ.   120.  —  δ')   *Στιχηρά  προσόμοια    θεοτόκια 


« 


420  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΙΙΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Ϊ  ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ. 


χαΐ  σταυροθεοτοκία,  ψαλλόμενα  εν  τω  έσπερινώ,  δταν  τύχΐ{]  Αλ- 
ληλούια, μετά  των  στιχηρών  του  κατά  τήν  ήμέραν,  του  λαχόντος, 
άγίοϋ»,  φ.  175.  —  ε')  ιΆκολοο&ία  της  δλης  εβδομάδος,  ψαλλο- 
μέ^;η  ά^ηΐ  της  Παρακλητικής  >,  φ.  182^.  Έν  τω  έσχάτω  φύλλω 
σημείωμα  της  ιζ'  έκατοντ.,  ού  ή  αρχή•  «ψ  Τό  παρόν  βηίϊλίον 
ύπάρχη  καμου  Παϊσίοο,  και  τό  αγόρασα  δεκαοκτό  πετρόνια»  κτλ. 
44Θ.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιε'  έκατονταετηρίδος,  εκ  φύλλων 

128,  μήκ.  0,283,  πλ.  0,217. 

1.  'Δρριανοδ  Επίκτητου  διατρΐ|3αι  έν  δ'  βιβλίοις,  μετά  πίνα- 
κος  των  κεφαλαίων  αυτών.  Άρχ.  ι  Ούτε  συνέγραψα  έγώ  τους  Επι- 
κτήτου λόγους»  κτλ.  Τέλος•  (φ.  73°*)  «τά  δ'  άλλα  γινέσθω  ώς  αν 
δίδωταΐ'   ού  διαφέρομαι». 

2.  «Του  μακαριωιάτου  καΐ  έν  άλη&εία  σοφωτάτου  κυρου  Νικο- 
λάου του  Καβάσιλα  περί  της  έν  Χριστώ  ζωής»  λόγοι  ς',  φ.  74-109\ 

3.  «Του  έν  άληθεία  πανσόφου  και  παμμάκαρος  κυρου  Νικο- 
λάου του  Καβάσιλα  λόγος  εΙς  τά  άγια  και  σωτήρια  πά&η  του  κυ- 
ρίου και  θεού  και  σωτηρος  ημών  Ίησου  Χρίστου».  Άρχ.  «*Ακουε 
ουρανέ  και  ό  τών  Αγγέλων  άπας  κύκλος»,  φ.    109^. 

4.  «Του  αύτου  έγκώμιον  εις  τόν  άγιον  πανένδοξον  του  Χρί- 
στου μεγαλομάρτυρα  και  θαυματουργόν  καΐ  μυροβλύτην  Δημή- 
τριον».  Άρχ.    «Πολλών  δντων  και   μεγάλων»   κτλ.,  φ.   114^. 

5.  «Επιστολή  του  Καβάσιλα,  του  θεσσαλονίκης  κυρου  Νείλου, 
προς  τόν  αύτου  άνεψιόν,  τόν  δγιον  κυρόν  Νικόλαον  τόν  Καβάσιλοτ^». 
Άρχ.  «Περί  της  εννοίας  τών  συγγραμμάτων  σου»    κτλ.,  φ.  128°^. 

.6.  «Του  Κυδώνη»  επιστολή,  ης  ή  αρχή•  «Τίμιε  πάτερ, 
πολλήν  οΤδά  σοι  χάριν»   κτλ.,  φ.    128^. 

447.  Τεύχος  χάρτινον  της  ιζ'  έκατονταετηρίδος,  έκ  φύλλων 
381,  μήκους  0,292.  Τό  κείμενον  μονόστηλον  έκ  γραμμών  19. — 
ΙηδίΗαΙίοηιιιη  ίιηρβπαϋιιιη  1ΐ1)βΓ  Ι-ΙΥ,  μετά  πολλών  αυτογράφων 
ελληνικών  σημειώσεων  Χρύσανθου  του  Νοταρά,  γράψαντος  ωσαύ- 
τως έν  τη  έσχατη  σελίδι  τό  σημείωμα  τούτο•  ιΈδιδάχθην  τά 
παρόντα  Ινστιτούτα  διά  φωνής  του  σοφωτάτου  ημετέρου  διδασκά- 
λου και  ά|3|3α  έκλάμπρου  κυρίου  Νικολάου  Παπαδοπούλου  Κομνηνού 
έν  Παταβίω   1699,   Οκτωβρίου  έ^^δόμη    κα»'  ήμας». 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Α'. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ 

πάντων    των  βιβλίων  των  έν  τη  ίερδ  βιβλιοθήκη  του  έν  Κωνσταν- 

τινουπόλει  θβίου  καΐ  ιερού  Μετοχίου   του  τοτ^αγίου  χαΐ  ζωοδόχου 

Τάφου,   έπι  Μελετίου  του  [χαχαριωτάτου  καΐ  θειοτάτου  πατριάρχου 

των  Ιεροσολύμων,  ετει  άπό  της  ένσάρκου  οικονομίας 

^αψλα'  (1731)  κατά  μήνα  μάρτιον  ^ 


"Ατινα  διαιρούνται  έν  τω  παρόντι  καταλόγω  εις  τρία  μήκη, 
εις  πρώτον,  δεύτερον,  και  τρίτον,  κατά  στοιχεΐον  με  άριδμούς.  Ό 
αριθμός  του  καθενός  βιβλίου,  δπου  είναι  σημειωμένος  εις  τόν 
κατάλογον,  είναι  σημειωμένος  εζωθεν  και  εις  το  ϊδιον  βιβλίον, 
άρχίζωντας  εΙς  το  κάθε  μήκος  άπό  τόν  πρώτον  άρι^Ιμόν,  δηλαδή 
από  τό  δνα,  και  υπάγει  κατά  σειράν  άχρι  του  τελευταίου  βιβλίου* 
χαί  τά  μέν  ελληνικά  βιβλία  εχουσι  τους  αριθμούς  μελανούς,  τά 
δε  λατινικά  ερυθρούς*  ομοίως  καΐ  αυτά  διαιρούνται  εΙς  τρία  μήκη, 
εις  Α'^^',  Β"^  και  Γ"°^•  και  εις  εκείνο  τό  βιβλίον  όπου  τυχαίνουσι 
πολλοί  αριθμοί  σημειωμένοι  εις  τόν  κατάλογον,  δλοι  έκεΓνοι  ο{ 
αριθμοί  εχουσι  τό  ϊδιον  βιβλίον. 


1.  Άλεςάνδρου  Μαυροκορδάτου  του  μεγάλου  λογο- 
θέτου  της  Μεγάλης  Εκκλησίας  και  γενικού  έρμηνέως  της 
χραταιας  των  Όθωμανών  αύταρχίας  έπιτομαι  παντοδαττης 
ιστορίας-    χειρόγραφον Ρ:  023 

2.  Αναστασίου  πατριάρχου  Αντιοχείας  έρωταποκρί- 
σεις,  και   θεοδωρήτου    επισκόπου    Κυρου,    και    Μαζίμου 

*  Έχ  του  98-ου  χώξιχο;  τοΟ  Μετοχίου•  ορα  σελ.  97.  Έν  τω  χώοιχι  τούτω  χβτα- 
γεγραιιμένα  εισι  χαΊ  τά  έτει  1731-ω  υττάρχοντα  έν  τφ  Μετοχίω  έντυπα  βιβλία. 


422  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

μονάχου  περί  έκκ)%ηαίαστικης  μυσταγωγίας-   χεφόγραφον, 

βίς  μεμβράϊνον Ρ:   123 

3.  Αρμενοπούλου  νόμιμον  και  επιτομή  των  ίερων 
κανόνων  χεφόγραφον .- Ρ:   122 

4.  Άρριανου  εις  Έπίκτητον   χεφόγραφον.    .    .    .    Ρ:   196 

5.  Αυγουστίνου  επισκόπου  'Ιππώνος  περί  τριάδος• 
χεφόγραφον Ρ:   275 

6.  Αναστασίου  πατριάρχου  Αντιοχείας  έρωταποκρί- 

σεις•  χεφόγραφον Ρ:319 

7.  Γρηγορίου  Ναζιανζηνοΰ  του  θεολόγου  λόγοι  μετά 
έζηγήσεως•  χειρόγραφοι Ρ:   199 

8.  Γρηγορίου  Ναζιανζηνου  του  θεολόγου  λόγοι  χειρό- 
γραφοι εις  μεμβράϊνον Ρ:218 

9.  Γρηγορίου  του  Παλαμά  λόγοι  χειρόγραφοι.    .    .  Ρ:   211 

10.  Του  αύτου  (Γρηγορίου  Παλαμά)  λόγοι  και  ηθικά 
χειρόγραφα Ρ:  213 

11.  Διδαχαι  χειρόγραφοι Ρ:043 

12.  Διδαχαι  ετι  χειρόγραφοι 102:  καΐ  Ρ:   120 

13.  Διάφορα  εκκλησιαστικά  ίεροκήρυζι  χρή<7ΐμα'  χει- 
ρόγραφα   Ρ:  232 

14.  Διονυσίου  Αρεοπαγίτου  μετά  ερμηνείας  χεφό- 
γραφον εις  μεμβράϊνον   βιβλίον  άξιολογώτατον  .    .    .    .  Ρ:   124 

15.  Διδασκαλδΐον  των  ηγεμόνων  και  ευγενών  ανδρών, 

δπερ  περιέχει  την  γεωγραφίαν  χεφόγραφον      ....    Ρ:   287 

16.  Δοσιθέου  του  μακαριωτάτου  πατριάρχου  τών  Ιε- 
ροσολύμων έκλογαί,  δπερ  ώνόμασεν  Νομικήν  Συναγωγήν 
χεφόγραφον Ρ:  013 

17.  Του  αύτου  (Δοσιθέου)  Ετερον  περί  τών  έν  'Ιερο- 
σολύμοις  πατριαρχευσάντων   χεφόγραφον Ρ:   210 

18.  ΕΙσαγωγή  νομική  χειρόγραφος Ρ:   243 

19.  Εκκλησιαστικά  διάφορα  χειρόγραφα     .    .    .    .Ρ:   207 

20.  Εκκλησιαστικά  διάφορα  χειρόγραφα  εΙς  μεμ- 
βράϊνον  , Ρ:  015 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  423 

21.  Έςήγησις  εις  τήν  Έςαήμερον  και  δλλαι  άναγ- 

χαΐαι  έρωταποκρίσεις  έκχλησιαστικαΐ   χεφίίγραφοί.    .    .Ρ:  240 

22.  Ερμηνεία  εις  τήν  Γένεσιν  χειρόγραφος  224  χαΐ  Ρ:  096 

23.  Ερμηνεία  των  ιερών  κανόνων,  ή  νομοχάνων, 
χεφόγραφος Ρ:  212 

24.  Ερμηνεία  ε(ς  τους  προφήτας   χειρόγραφος.    .    Ρ:   127 
2 δ.   Ερμηνεία    των  Πράζεων  χειρόγραφος  εις  μεμ- 

Ρράίνον Ρ:  212 

26.  Ερμηνεία  εις  τόν  μαχάριον  Ίώβ  χειρόγραφος  Ρ:  250:  16: 

27.  Έορτολόγιον  χειρόγραφον Ρ:   235:   239 

28.  ΈκλογαΙ  διάφοροι  καΐ  τα  Αμφιλοχία•  χειρό- 
γραφον    Ρ:    — 

29.  Εις  τάς  πέντε  του  Πορφυρίου  φωνάς  χειρόγραφον  Ρ:    — 

30.  Ζα|3ράνου  του  σοφωτάτου  και  έτερων  σύνοψις 
θεολογίας  χειρόγραφος Ρ:   155 

31.  Ζαγαβίνου  εις  τους  ψαλμούς•   χειρόγραφον  .    .    Ρ:  266 

32.  Του  αύτου  (θεοφύλακτου  αρχιεπισκόπου  Βουλ- 
γαρίας) έςήγησις  των  Ευαγγελίων,  της  τυπωθείσης  κατά  τι 
παρηλλαγμένη•   χειρόγραφος  εις  μεμβράϊνον Ρ:  208 

33.  Θωμά  του  παρά  Αατίνοις  διδασκάλου  της  ίερας 
θεολογίας  χειρόγραφον Ρ:   206. 

34.  Ιστορία  κατά  των  Σιναϊτών  χειρόγραφος.    .    .    Ρ:  281 

35.  (Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου).  Του  αύτου  ετι  ό 
Εκτος  και  ό  §|3δομος  τόμος  γραικολατ: — και  ό  πίνας  του 

αύτου  χειρόγραφος Ρ:   274 

36.  Ιωάννου  του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  του  Χρυσο- 
στόμου εις  τήν  Γένεσιν  χειρόγραφον    εις  μεμβράϊνον    .    Ρ:   200 

37.  Ιωάννου  του  Δαμάσκηνου  χειρόγραφον  ει,-  μεμ- 
βράϊνον Ρ:  263 

38.  (Ιωάννου  του  Καντακουζηνού).  Του  αύτου  κατά 
Μωάμεθ"  χειρόγραφον Ρ:  087 

39.  Ιωσήφ  μονάχου,  ω  Βρυέννιος  το  έπώνυμον,  όμι- 

λίαι  διάφοροι  χειρόγραφοι Ρ:   089 


424  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

40.  "Ετερον  ομοιον  του  αύτου .Ρ:  098 

41.  Δόγοι  έκκλησιαστιχοί  χεφόγραφοι Ρ:   209 

42.  Α6γοι  διάφοροι  χειρόγραφοι Ρ:217 

43.  Ματ&αίοϋ  του  πίχλην  Βλαστάρη  νόμιμον  χειρό- 
γραφον .    Ρ:  216 

44.  Μαξίμου  του  Μαργουνίτου  (γρ.  Μαργουνίου)  περί 

της  έκπορεύσβως  του  αγίου  ττνεύματος  χειρ6γραφον    .    .    Ρ:   192 

45.  Μελετίου  Συρίγου  λόγοι  διδαακαλιχοί  εις  τάς 
Κυρια3ίά;,  τάς  από  του  Τελώνου  και  Φαριααίου  δχρι  της 
Πεντηκοστής,  χειρόγραφοι Ρ:  099 

46.  Του  αύτου  (Μελετίου  Συρίγου)   εις  τάς  Κυρια- 

κάς  πάσας  του  εύαγγελιστου  Ματθαίου•  χειρόγραφον.    .  Ρ:   108 

47.  Μελετίου  ασκητικά  χειρόγραφα Ρ:  214 

48.  Μελετίου  Αθηνών  περί  εκκλησιαστικής  ιστορίας 
χειρόγραφον Ρ:   242 

49.  Μηνιάτου  θεολογικόν  και  κοιτά  Λατίνων  χειρό- 
γραφον   Ρ:  284 

50.  Μαζίμου  του  Πελοποννησίου διδαχαί' χειρόγραφον  Ρ:  422 

51.  Νείλου  λόγοι  ασκητικοί  χειρόγραφοι    ...    .    Ρ:  125 

52.  Έτερον  του  αύτου  (Νείλου)  κατά  Λατίνων  χει- 
ρόγραφον     Ρ:  150 

53.  (Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  κατά  Λατίνων).  Έτε- 
ρον δμοιον  του  αύτου  χειρόγραφον Ρ:  220 

54.  Νικήτα  έξήγησίς  εΐ;  τους  λόγους  Γρηγορίου  του 
θεολόγου,  χειρόγραφος Ρ:  299 

55.  Νόμιμον  χειρόγραφον  —  Βακτηρία  —    ...    Ρ:  289 

56.  Και  δτερον  νόμιμον Ρ:  246 

57.  Και  έτερον  ^3ασιλικόν Ρ:  303 

58.  "Ετερον  μεμβράϊνον  παλαιόν Ρ:  307 

59.  Νικολάου  Μοθώ^/ης  κατά  Λατίνων Ρ:  333 

60.  Όμιλίαι  εις  τάς  Κυριακάς  του  χρόνου  χειρόγραφοι   Ρ:  153 

61.  Όμιλίαι  είς  το  Έλέησόν  με  ό  θεός  χειρόγραφοι   Ρ:  224 

62.  Όμιλίαι  διάφοροι  χειρόγραφοι Ρ:  261 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡ010ΛΓΜΩΝ.  425 

63.  Όμηρου  Όδϋσσεεα  χειρόγραφος Ρ:   222 

64•  Παράλληλα  Ιερά  χεφόγραφα Ρ.   298 

65.  Πατεριχόν  χείρόγραφον  —  Μοσχοβίας — .    .    .    Ρ:   223 

66.  Περί  των  αγίων  χαί  οίχουμενκκων  επτά  συνό- 
δων, που  χαΐ  πότε  χαι  χατά  τίνων    έχάστη  αυτών  συν- 

ήχδη•  χειρόγραφον Ρ:   225 

67.  Πλατίνα  Ιστορία    μεταγλωττισθεΐσα   από  λατινι- 

χόν  χειρόγραφος Ρ:121 

68.  Πραχτιχόν    της  ογδόης  συνόδου,  χαΐ  λόγοε  ι}εο- 

λογεχοί  διάφοροι  χειρόγραφοι Ρ:   097 

69.  Τητορική  χειρόγραφος  Κορυδαλλέως   .    .    .    .    Ρ:   296 

70.  Σημειώματα  θεολογικά  χειρόγραφα Ρ:   214 

71.  Σημειώματα  διάφορα  θεολογικά,  σημειωμένα  τη 
!δία  χειρί  του  μακαριωτάτου   και  σοφωτάτου  πατριάρχου 

των  Ιεροσολύμων  κυρίου  Χρύσανθου    .    .    .    ..    .    .    Ρ:279 

72.  Σημειώματα  διάφορα  ίεροκήρυςι  χρήσιμα*  χει- 
ρόγραφα  Ρ:   251 

73.  Σημειώματα  Νικολάου  Παπαδοπούλου  προς  τον 
αιδεσιμώτατον  καΐ  σοφώτατον    άρχιμα^Λρίτην  του  Αγίου 

Τάφου  κύριον  Χρύσανθον  Νοταραν  χειρόγραφα     ...    Ρ:   259 

74.  (Σουΐδας).  "Ετερον  του  αύτου  λεζικόν  χειρόγραφον   Ρ:   111 

75.  Συμεών  του  Μεταφραστου  χειρόγραφον  εις  μεμ- 
βράϊνον Ρ:  026 

76.  Σύνοψις  και  έκλογαΐ  των  έςήκοντα  βασιλικών 
βίβλων   χειρόγραφα  εις  μεμβράϊνον Ρ:   238 

77.  Συλλογαι  περί  της  έκπορεύσεως  του  αγίου  ττνεύ- 

ματος  χειρόγραφοι Ρ:   247 

78.  Συνοδικον  κατά  των  Σιναϊτών  χειρόγραφον  .    .    Ρ:  086 

79.  Φιλοσοφικόν  χειρόγραφον  εις  μεμβράϊνον.    .    .    Ρ:   262 

80.  (Φώτιος  Κωνσταντινουπόλεως).  Του  αύτου  δια- 
φόρων των  άπό  της  θείας  Γραφής  ζητημάτων  και 
αποριών  λύσεις  καΐ  έρμηνεΐαι  επαίνου  γέμουσαΐ'  χειρό- 
γραφοι   Ρ:   142.  280 


426  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΑ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

81.  Και  ερμηνεία  τούτου  (=  Ψαλτηρίου)  χειρό- 
γραφος     Ρ:  321 

82.  Άκολουδίαι  έκκλησιαστικαι  χειρόγραφοι  ,    .    .    Ρ:  051 
85.  Άλεςάνδρου  έρμηνέως    του  Βυζαντίου  πραγμα- 
τεία εις  τα  του  Αριστοτέλους  περί  γενέσεως  και  φ&ορας• 
χειρόγραφον Ρ:   014 

84.  Αυγουστίνου  τα  περί  τριάδος,  χειρόγραφα   .    .    Ρ.  049 

85.  Αριστοτέλους  περί  ψυχής  χεφόγραφον    .    .    .    Ρ:  096 

86.  Βίος  Κλήμεντος  πάπα  Τώμης  χειρόγραφος    .    Ρ:   139 

87.  Βίος  του  αγίου  Νικολάου  χειρόγραφος.    ...    Ρ:   140 

88.  Βίος  του  αγίου  Θεοδοσίου  χειρόγραφος  ...    Ρ:  248 

89.  Βλαστάρεως  περί  τό  αγιον  Πάσχα'  Βλαμμίδος 
(γρ.  Βλεμμίδου)  περί  ουρανού  και  ίλλων  εΙς  άλλα  διά- 
φορα• χειρόγραφον Ρ:  025 

90.  Βλαμμίδος  εισαγωγή  εις  την  λογικήν  και  άλλα 
διάφορα  χειρόγραφα Ρ:  020 

91.  "Ετερον  του  αύτου  περί  μετεώρων  και  ουρανού 

καΐ  άλλων  ζητημάτων   χειρόγραφον Ρ:  026 

92.  "Ετερον  του  αύτου•  φιλοσοφικά  χειρόγραφα.    .    Ρ:  076 

93.  Βασιλείου  του  μεγάλου  καΐ  έτερων  αγίων  έκλογαΐ 
χειρόγραφοι Ρ:  291 

94.  Βίος  Ιωάννου  βασιλέως  του  Καντακουζηνού  χει- 
ρόγραφος     .    Ρ:  268 

95.  Γενναδίου  του  Σχολαρίου  έρωταποκρίσεις  χει- 
ρόγραφοι      Ρ:   169 

96.  Γενεθλιακόν  χειρόγραφον Ρ:277 

97.  (Γεράσιμος  Βλάχος).  "Ετερον  του  αύτου  θεολο- 

γικόν  χειρόγραφον Ρ:  041 

98.  "Ετερον  του  αύτου  θεολογικόν  χειρόγραφον  Ρ:   181:  435 

99.  "Ετερον  του  αύτου•   λογική  χειρόγραφος.    .    .    Ρ:   131 

100.  Γερασίμου  Άλεςανδρείας  ρητορική  χειρόγραφος   Ρ:  071 

101.  Γεωργίου  του  Γεμι(στ)ου,    του  και  ΙΙλήδωνος, 

περί  ών  διαφέρεται  Αριστοτέλης  και  Πλάτων  χειρόγραφα   Ρ:  027 


ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ. 


427 


102.  Γρηγεν-(ρ)ίθϋ  έττίσκόπου  Κβφρώ,  ήτοι  ΑΙθίο- 
πίας,  διάλεςις  μετά  Ιουδαίου  Έρβάν  του  νομοδιδασχά- 
λου'  χεφόγρ Ρ:  144 


103.  "Ετερον  ομοιον  του  αύτου 


Ρ:  252 


104.   Γραμματικά  και  αστρονομικά"  χειρόγραφα.    Ρ:   070!  21 


105.  Διάφορα  εκκλησιαστικά"  χειρόγραφα  .... 

106.  Διάφορα  εκκλησιαστικά  χειρόγραφα  έτι.    .    . 

107.  Διαφόρων  κατά  Λατίνων  χειρόγραφα.    .    .    . 

108.  Διδαχαί  χειρόγραφοι Ρ:   183 

109.  ΔιδαχαΙ  χειρόγραφοι Ρ:   209 


Ρ:  068 
Ρ:  218 
Ρ:  297 


τρεΓα  [δίο]  — 


Ρ:  210:  374 
Ρ:  211:  367 
Ρ:  212:  237 
Ρ:  213:  85 
Ρ:  214:  233 
.  Ρ:  215 
.  Ρ:  433 
.  Ρ:  138 
.  Ρ:  154 
.  Ρ:  193 


110.  Διδαχαι  χειρόγραφοι   . 

111.  Διδαχαι  χειρόγραφοι    . 

112.  Διδαχαι  χειρόγραφοι    . 

113.  Διδαχαι  χειρόγραφοι    . 

114.  Διδαχαι  χειρόγραφο:    . 

115.  Διδαχαι  χειρόγραφοι  — 

116.  ΔιδαχαΙ  του  Μηνιάτου 

117.  Εκκλησιαστικά  χειρόγραφα  .... 

118.  Εκκλησιαστικά  διάφορα  χειρόγραφα  . 

119.  Εκκλησιαστικά  έτερα  διάφορα  .     .     . 

120.  Εκκλησιαστικών  διαφόρων  πατέρων  χειρόγραφα   Ρ:   234 

121.  Εκκλησιαστικά  διάφορα  καΐ  ιστορικά•  χειρό- 
γραφα     Ρ:  249 

122.  Εκκλησιαστικά   δτερα  χειρόγραφα Ρ:   292 

123.  Έκλογαι  καΐ  σημειώματα  εκκλησιαστικά χειρόγρ.   Ρ:   242 

124.  Εκκλησιαστικά  έτερα  διάφορα  χειρόγραφα.    .    Ρ:   342 

125.  Έκλογαι  διάφοροι  περί  της  δείας  ένανθρωπή- 

σδω;  χειρόγραφοι Ρ:296 

126.  Εμμανουήλ  θησαυρός•  πολιτικά,  άτινα  έμετα- 
γλωττίσθησαν  παρά  του  κυρ  Δημητρίου  Νοταρά  ιατρο- 
φιλοσόφου, Πελοπον(ν)ησίου,  προστάςει  του  μακαριωτάτου 
χαι  σοφωτάτου  πατριάρχου  τών  Ιεροσολύμων  κυρίου  Χρυ- 
στ/8ου,   του  και  προς  μητρός  θείου  αύτου•  χειρόγραφα.    Ρ:   349 


428  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛχ\.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

127.  ΈτΓίστολάριον  και  ρητορική*  χειρόγραφα    .    .    Ρ:   120 

128.  Ερμηνεία  εις  τάς  Παροιμίας  χειρόγραφο;  Ρ:  028  καΐ  320 

129.  Ερμηνεία  καΐ  καταγραφή  του  τεταρτημορίου 
της  σφαίρας,  γεγονυΤα  παρά  Χρύσανθου  άρχιδιακόνου  του 
μαχαριωτάτου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  κυρίου  Δοσιθέου* 
χειρόγραφος Ρ:113 

130.  Ερμηνεία  εις  καταρτισμόν  των  λειψάνων  του 
θείου  έγκαινιασμου•   χειρόγραφος Ρ:   202 

131.  Έρωταποκρίσεις    έκκλησιαστι/αΐ    χειρόγραφοι.    Ρ:   299  ί 

132.  Έρωταποκρίσεις  έτι  έκκλησιαστικαΐ  χειρόγραφοι   Ρ:    333 

133.  Ευαγγέλια  γεγραμμένα  γράμμασιν  έλληνικοΤς 
καΐ  τά  λόγια  τούρ>Μκα•  χειρόγραφα Ρ:263 

134.  Εύαγγέλιον  χειρόγραφον  εις  μεμ|3ράϊνον.    .    .    Ρ:    200 

135.  Εύαγγέλιον  έτερον  χειρόγραφον Ρ:   230 

136.  "Ετερον  του  αύτου  (?)  περί  συντάςεως  χειρό- 
γραφον   Ρ:   054 

137.  Ερμηνεία  τών  Ιπποκράτους  αφορισμών  χειρό- 
γραφος   Ρ:  411 

138.  Θεοδώρου  του  όμολογητου  κατήχησες  χειρό- 
γραφοι        Ρ:  295  Ι 

139.  Θεοδώρου  του  Γα^ή  και  Γεωργίου  Γεμιστού 
κατά  Αριστοτέλους    εις    τά  ηθικά,  και   §τερα•  χειρόγρ.    Ρ:   316 

140.  (Θεόφιλος  Κορυδαλλεύς).  ΣχολαστικαΙ  παρα- 
φράσεις είς  το  μεΓζον  άλφα  τών  μετά  τά  φυσικά  του 
Άριατοτέλους/Έτερον  δμοιον  του  αύτου'  χειρόγραφον.  Ρ:  024:    63 

141.  "Ετερον   του  αύτου•  λογική  χειρόγραφος.  Ρ:  012:    88 

142.  Έτερον    του    αύτου    περί    ουρανού  χειρό- 
γραφον      Ρ:  023:  128 

143.  θεοφάνους  Νικαίας  κατά  Ιουδαίων  χειρόγραφον   Ρ:  097 

144.  θεολογικόν  χειρόγραφον Ρ:   179 

145.  (θέων  Σμυρναίος).  "Ετερον  του  αύτου  εις  τήν  | 
Πλάτωνος  άνάγνωσιν  χειρόγραφον Ρ:   246  ' 

146.  Θεοφίλου  έτερον  είς  τά  μεταφυσικά•  χειρόγραφον  Ρ:   151 


ΠΑΤΡίΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΙί.  429 

147.  θεολογικόν  διαφόρων,  καΐ  μάλιστα  κατά  Λατί- 
νων χειρόγραφοι Ρ:  035 

148.  Ιατρικών  διαφόρων  χειρόγραφον Ρ    108 

149.  Ίσαακίοϋ    του  σε^αστοκράτορος   περί  προνοίας 
άπορημάτων    χειρόγραφον Ρ:   340 

150.  Ιστορία  των  Μοσχόβων  χειρόγραφος     .    .    .  Ρ:    174 

151.  'Ιωάσαφ  αποκρίσεις  πρδς  ερωτήσεις  έκκλησια- 

στικάς'  χειρόγραφον Ρ:  264 

152.  'ίωσήφ  Βρυεννίοϋ  κατά  Λατίνων  χειρόγραφον.  Ρ:   052 

153.  (Ιωάννης  Χρυσόστομος).  "Ετερον  του  αύτου• 
σύνοψις  της  Παλαιάς  και  Καινής•  χειρόγραφον  εις  μεμ- 
βράϊνον ^     ...  Ρ:   322 

154.  Ιωάννου  του  Καντακουζηνού  κατά  Μωάμεθ* 
χειρόγραφον Ρ:   300 

155.  Κατά  Λατίνων   χειρόγραφον Ρΐ   251 

156.  Κικέρωνος  λογικά,   ρητορικά,  περί   γήρως    καΐ 

δτερα  χειρόγραφα Ρ:   313 

157.  Κλαυδίου  Πτολεμαίου  άστρονομικόν  το  περισ- 
σότερόν  έστι    χειρόγραφον Ρ:   119 

158.  (Γεώργιος  Κορέσσιος).  Έτερον  του  αυτού • 
ερμηνεία  εις  τήν  Πεντάτευχον  χειρόγραφος  .    .    .    .    .  Ρ:   329 

159.  Έτερον  του  αύτου  και  άλλων  περί  της  έν 
Φλωρεντινή  συνόδου  χειρόγραφον Ρ:   262 

160.  Κοσμογραφικδν   χειρόγραφον Ρ:   270 

161.  Και  Ιτερον   χειρόγραφον Ρ:231 

162.  Λεζικόν  χειρόγραφον Ρ:   077:   205 

163.  Λεξικδν  έλληνοαραβικόν  χειρόγραφον.     ...  Ρ:   158 

164.  Λογογραφικά  χειρόγραφα  ψηχαγογιμένα  [βίο].  Ρ:   066 

165.  Λέοντος    του  βασιλέως    περί  αρετών  γεωργίας 

και  μοναχικής  κυβερνήσεως•    χειρόγραφον Ρ:   253 

166.  Λιγαρίδου  εις  τήν  Λειτουργίαν  χειρόγραφον   .  Ρ:   267 

167.  Λειτουργία  χειρόγραφος Ρ:255 

168.  Μαθηματικδν  χειρόγραφον Ρ:105 


430  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 

169.  Μανοϋήλ  Μουσχίώτου  εις  το  περί  ερμηνεία; 
χβφόγραφον *  ....    Ρ:   317 

170.  Μανουήλ  θησαυρό;•   πολιτικά•  χειρόγραφα.    .    Ρ:   358 

171.  (Μά;ΐ[ΐο;  Μαργούνιο;).  "Ετερον  του  αύτου* 
διάφορα  χειρόγραφα Ρ:265 

172.  Μελετίου  Συρίγου  άντίρρησις  προς  την  έχδο- 
θεΤσαν  ομολογίαν  της  χριστιανικής  πίστεως  υπό  του  Κα>ν- 
στα^/τινουπόλεως  Κυρίλλου,  έπιγραφεΤσα(ν)  έν  ονόματι  τών 
χριστια^κΙ)ν  απάντων    της  Ανατολικής  Εκκλησίας*  χβιρό- 

γραφον Ρ:    189 

173.  Μιχαήλ  του  Γλυκά  χειρόγραφον.    .    Ρ:   261    μι   218 

174.  Μνημαι  ΙστοριογραφικαΙ  τών  |3ασιλειών  της  Πε- 
λοποννήσου,   της  τε    Εύβοιας    καΐ  Έπάκτου    νήσου,  καΐ 

τών  παραλίων,  δως    εις  την  θεσσαλονίκης  χειρόγραφα   Ρ:   241 
17 δ.  Μοσχοπούλου  γραμματικά  χειρόγραφα    .    .    .    Ρ:   152 

176.  Νικολάου  Κομνη^/ου  του  Παπαδόπουλου  λογική 
χειρόγραφος Ρ:   118 

177.  Νικολάου    του    Κεραμέως    του    έ;  Ιωαννίνων 

κατά  Λατίνων  χειρόγραφον Ρ:   287 

178.  Νόμιμον  χειρόγραφον  .    Ρ:  34:  62:  136:  137:  165: 

177:  232:  336 

179.  Νεκταρίου  του  σοφωτάτου  πατριάρχου  τών  Ιε- 
ροσολύμων κατά  τών  Φρατόρων  χειρόγραφον   .     .    Ρ:  217!  272 

180.  Όδοιπορία  της  ^Βασιλείας  του  Συμπηρίου  χει- 
ρόγραφος     Ρ:  254 

181.  Όρι)όδοξος  ομολογία   χειρόγραφος Ρ:  286 

182.  Όρθόδοςος  ομολογία  έτερα,  χειρόγραφος    .    .Ρ:  394 

183.  Περί  ψυχής  χειρόγραφον Ρ:  063 

184.  Περί  αυτεξουσίου  χειρόγραφον Ρ:   280 

185.  Περί  έξομολόγήσεως  χειρόγραφον Ρ:   224 

186.  Περί  προνοίας  ανωνύμου  τινός  χειρόγραφον   Ρ:  273:  236 

187.  Περί  πρακτικής  γεωμετρίας  χειρόγραφον   .    .    Ρ:   307 

188.  Περί  ψυχής  καΐ  περί  κρίσεως  χειρόγραφον    .    Ρ:   311 


ίΙΑΤΡΙΑΡλΚΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΤΜαΚ.  431 

189.  Περί  των  αγίων  τριών  Τεσααραχοστών,  7:όι)εν 
παίρελ2^3ο{^^ν  φυλάσσειν  αύτάς,  χαΐ  δτι  οί  ταύτας  τταρα- 
|3αίνοντες  παρανομουσι•  χεφόγρΛφον Ρ:269 

190.  Ποιητικά  ψυχαγωγημένα•  χειρόγραφα   .    Ρ:   157:  288 

191.  Προσκυνητάριον  του  Αγίου  Τάφου•  χειρόγραφον   Ρ:  257 

192.  Πράξει;  Αποστόλων  χειρόγραφοι Ρ:  294 

193.  Πατεριχόν  χειρόγραφον Ρ:150 

194.  Παροιμιαι  χειρόγραφοι Ρ:  250 

195.  Τητοριχή  του  Βλάχου  χειρόγραφος  ....    Ρ:  129 

196.  Τητοριχα  χειρόγραφα Ρ:   327:  115 

197.  Σημειώσεις  εις  την  Γένεσιν  και  εις  την  "Έξοοον, 
χαι  εισαγωγή  εις  τάς  χοσμιχάς  έπιστήμας  καΐ  τεχνας* 
χειρόγραφον Ρ:  376 

198.  Σφαιριχόν  χειρόγραφον Ρ:  107 

199.  Συλλογαί  εκκλησιαστικά ί,  χαι  περί  πασχαλιών 
χειρόγραφοι Ρ:    ΙΙΓ.  243 

200.  Συλλογαί  διάφοροι  πάνυ  ωφέλιμοι•  χειρ.  Ρ:  116:  103 

20 1.  Συρίγου  περί  νηστείας  και  άλλων  χειρόγραφον   Ρί  279 

202.  Στίχοι  και  λόγοι  εις  διαφόρους  υποθέσεις, 
χειρόγραφοι Ρ:  302 

203.  Τζιγάλα  γραμματική  και  Αλεξάνδρου*  χειρό- 
γραφον     Ρ:  171 

204.  Τριγωνομετρία  χειρόγραφος Ρ:  102 

205.  Τυπικόν  της  εκκλησιαστικής  άχολουί)ίας  της  έν 
Ίε^οσολύμοις  αγίας  λαύρας  του  οσίου  Σάββα*  χειρόγραφον   Ρ:  289 

206.  Τυπικόν  κτιτορικόν  χειρόγραφον  είς  μεμβράϊνον   Ρ:  325 

207.  Τύχαι    του    Τελεμάχου,    υίου    του  Όδυσσέως• 

τόμοι  2  χειρόγραφοι Ρ:363 

208.  Φιλοσοφικόν  χειρόγραφον,  ήτοι  φυσική  Κορυ- 
δαλέως Ρ:  010 

209.  Φιλοστράτου  εΙκόνες*  χειρόγραφον Ρ:  087 

210.  Φιλόθεου  πάρεργα•  χειρόγραφον Ρ:  341 

211.  Φρασάριον  χειρόγραφον Ρ:  060:  133 


432  ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ  ΕΛΛ.  ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ 


212.  Φλόγιζα  [δίο]  έχ  πολλών  άγιων  χεφόγραφα  .    Ρ:   290 

213.  Φυσιολογία  νέα  χειρόγραφο; Ρ:   22δ 

214.  Φυσική  χειρόγραφος.    .         Ρ:      13 

215.  Ψευδοδιδασχαλια  τών  Καπειτόνων  χειρόγραφο;   Ρ:   220 

216.  (Ώριγένη;).  "Ετερον  του  αύτοΰ•  φιλοχαλια  χει- 
ρόγραφο;  Ρ:   293 

217.  Εκκλησιαστικά  διάφορα  χειρόγραφα  Ρ:  4:  98:  46:  66:  80 

218.  Ιωάννου  του  Δημασκηνου•  έν  ω  χαι  περί  αιρέ- 
σεων του  αύτου•  χειρόγραφο  ν Ρ:088 

219.  Κανόνε;  άγιων  χειρόγραφοι Ρ:   041 

220.  Λόγοι  διάφοροι  χειρόγραφοι  εκκλησιαστικοί.    Ρ:  44:  96 

221.  Μ^^μολόγιον  χειρόγραφον Ρ:      98 

222.  Νό|χΐ|χον   χειρόγραφον Ρ:  42:   16δ:  46 

223.  Περί  της  αγίας  ευχαριστίας  χειρόγραφον  .    .    Ρ:    110 

224.  Συρίγου    εις    την    προς  Τωμαίους    έπιστολήν 
χειρόγραφον Ρ:   022 

225.  (Ψαλτήριον).  "Ετερον  χειρόγραφον Ρ:      92 

226.  Και  έτερον  είς  άπλην  φράσιν   χειρόγραφον  .    Ρ:    111 

227.  Ινστιτούτα   χειρόγραφα Ρ:  037 

228.  Διάφορα   χειρόγραφα Ρ:  89:   277 

229.  Διάφορα  χειρόγραφα  περί  της  θεοτόκου  παρθένου   Ρ:   203 

230.  Διάφορα  εκκλησιαστικά   χειρόγραφα    ....    Ρ:   284 

231.  Διαλεκτική  χειρόγραφος Ρ:215 

232.  Ίταλικόν  χειρόγραφον Ρ:   147 

233.  Κραμονίου  (γρ.  ΟΓβιηοιιίηί)  χειρόγραφον    .    .    Ρ:   209 

234.  Τητορικόν  χειρόγραφοι^ Ρ:   281 

235.  Τρεμονίου  (γρ.   ΟΓβιηοηίηί)  χειρόγραφον   .    .    Ρ:   144 

236.  Διάφορα  χειρόγραφα Ρ:  068 

237.  Κρεμονί(ν)ου  χειρόγραφον Ρ:   197 

238.  Έτερα  δμοια  του  αύτου  εννέα  ...         .     .  — 

239.  Φιλοσοφία  ήδική  χειρόγραφος Ρ:  218 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Β'. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ    ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΩΝ 

παρατηρη{>έντων    υπό  του  Ο.   Ε.  Ζαείι&η&β   ετεε   1838-ω 
έν  τη  |3ιβλιοι)ήκΥ)   του  έν  Κωνστοτντινουπόλεί  Μετοχίου 

του  Παναγίου  Τάφου  ^ 


1.  Οοάβχ  ιηβιηϋΓ&η&οβυδ  ίη  (}υ8.Γ(;ο,  οοηδί&ηδ  ίοΐίΐδ  222. 
Οοηΐίηβΐ;  Ηαπηβηορπϋ  Ηβχ&ΜΜηιη,  ίη  ουίαδ  ήηβ  ηοίαΙαΓ:  έτε- 
λείώθη  τό  παρόν  βιβλίον  μηνΐ  δεχεμβρίω  Ινδ  ζ'  έτους  ^ςωζβ'.  οί 
αναγινώσ-χοντες  ευχεσθαι  δώ  τόν  κυριον.  δβςηίΙιΐΓ  αρρβηάίχ  ΗαΓ- 
ιηβηοριιΐί  γαΐβθ,πδ.  —  Ροΐία  Ιιυίηδ  οοάΐοίδ  1-216  θχ  οοίίοβ, 
ςηί  οοάά.  Ραπδ.  §γ&οο.  Οοίδΐ.  152.  β1  Κββ.  1350  δίιηίΐΐίιηιΐδ 
1ί1)Γ08  Β&δίΐίοοπιιη  ΧΥ-ΧΥΠΙ  ουιη  δοΐιοΐϋδ  οϋιη  οοηίίηβΐ)»!, 
Λνηίδα  β1  Γβδοήρία  δυηΐ;;  ίοΗα  αυΐβιη  217-22  θχ  ίΐΐίο  οοάίοβ 
δίΐβο.  VIII  βχ8,Γ8,Ιο,  ήΐιί  Λβοΐο^ίοιιιη  οριΐδ  οοηΙίηβΓβί,  άβδπιηίΕ 
βΐ  δίιηίΙίίβΓ  ΓβδοπρΙα  δαηΐ;.    Ηίο  οοάβχ   ηυηο  ρβηβδ  ιηβ  βδΐ,  θΐ 

*  ο.  Ε.  Ζ&ΰ1ΐΑΓί&6  Άνέχδοτα.  Ιιίρδίαβ  1843,  σ.  χιχ-χχ.'  —  Έτει  1800-ω  τήν 
εν  τω  Μετοχίω  β(βλιοθ/;χην  έπεφχέψατο  ό  Ό'  Ηαηί*  έσημειώσατο  ξέ  ττερι  ταύτης 
τί^Ε'  «Ιη  ΐΐιβ  οο1ΐ6£;ί&ΐ6-1ιοα86  1>6ΐοη£;ίη^  ίο  (1ιβ  βΓββΙε  Ρ&ΐΓΪ&ΓεΙι  οί  ^6^α8&16Iη, 
νιο  Γββίάββ  Β,Ι  Οοϋδΐ&ηΐίηορίβ,  ψβ  ίοααά  α  νβΓχ  ^τείΐ  ίαηιίβΗβά  1ίΙ)Γ&Γν,  ίηοΐαάίη^ 
&  οοηβίάβΓ&Μβ  ηυπιΙ)6Γ  οί  χη&ηαβοηρίβ,  (1ιθ  ^γθ&Ιθγ  ρΛτί  οί  (Ιιβιη  οη  8αι>^6^^8 
οοηηβ€(6ά  νίΐΐι  ί1ΐ6θ1ο^  αηά  66θΐ68ία8(ί€α1  }ιί8ίθΓγ;  1>α(  ηοηβ  οί  (Ιιβιη  οί  γβτγ 
ϊή^Ιι  &η(ίςαίΐ7.  ΤΙιβΓβ  ψ^τβ  αίβο  α  ίβψ  άβίαείιβά  ίΓα^βηίβ  οί  δοιηβ  οί  (Ιιβ  ^ββίε 
ε1&88ίθ8  Τΐιβ  ραΐη&ΓοΙι  1>6ΐι&Υ6(1  (ο  α8  ¥Γίι}ι  ίΐιβ  αΐιηοδΐ  1ίΙ>6Γ&1ίί7,  ηο(  οηΐ^  ββη- 
άίηι^  οηβ  οί  1ιί3  ο1ι&ρ1&ίη8  Χο  αββίβΐ  υ8  ίη  ιηαΐείη^  &  οαίαΐο^β  οί  (Ιιβ  ΗΙ>γ&]7, 
1)αΙ  Εΐΐονίη^  118  (ο  Ι&Ιεβ  Ληγ  οί  (1ιβ  πι&ηυ8οηρ(8  νθ  υιί^ΙιΙ  νίδΐι  (ο  860(1  (ο  Έη- 
βίΐΑΒά  ίοΓ  Ιΐιβ  ριίΓροββ  οί  1)6ίιΐ£^  6χ&πιίηβά  &Βά  εοΐΐαίβθ.  8αο1ι  &8  ικτβ  ϋίΓοα^ΙιΙ 
ΐ2ΐί6Γ68(ίη|^  ΟΓ  οιΐΓίοιΐ8  Ψβτβ  ίοτψΛτάβά  ίο  ΙιΟΐκΙοη,  &1οη@  ιη(1ι  ίΐιοββ  ρΓΟΟιίΓβά 
ίΓοιη  ϋΐ6  Ρηηο68'  ίδΐ&ηάβ;  αηά  (1167  &γ6  ηον  ίη  (Ηβ  ΑΓοΙιίβρίδοορ&Ι  1ίΙ)Γ&Γ7  &1 
ΐΑηιΙ)βι1ι».  ΜβπιοίΓδ  ιβΐ&ίίη^  ίο  Έαιορβαη  αηά  ΑβίαΙίε  ΤπΓίεβγ  •  •  βάίίβά  ίΓοηι 
ιηαηαδΟΓίρί  ^οα^η&1δ  1)}'  Κ.  \να1ρο1β.  Ιιοηάοη  1818,  σ.  8δ. 

!▼.  28 


434  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


&ά  Γβδϋΐυβηάοδ  Ιατιάαϊοδ  Βαδίϋεοπιιη  1ίΙ)Γ0δ  ΐΏ&χίιη8.6  υΐίϋΐ&ϋδ 
βΓΪΙ,  ηιήοίΐιιίοΐ  Ε.  ΗβίιηΙ)Λθ1ιίιΐδ,  ιηαΐβ  ίηΐβΐΐβοΐίδ,  ηπαβ  άθ  Ιιοο 
οοάίοθ  αά  βαιη  δοπρδθΓ&ιη,  ίη  ΚίοΙιΙβΓ  ΙίΐΙιΛΙ).  VI.  8.  992 
οοηΐΓ»  ίυάίοβί. 

2.  Οοάβχ  οΙι&Γί•  ίη  ΓοΗο  8Εβο.  XIV.    Ηαηηβηοραΐί    Ηβχ&- 
1)ίΙ)1α3  βί  οραδοιιΐ3,  ιηίηοΓ&. 

3.  Οοά.  οϊίΗ,τί.  ίη  8^®,  8&βο.  XVII.  ΜπίΛχί  ηοιηοι•&ηοη   ουηι 
ρΓδίθΓ.  08 ρρ.  2 5 δ. 

4.  Οοά.  οΗίΐΓΐ.  ίη  4^,  δΕβο.  XVII.  Μδΐΐ&χί  ηοηιοο.  ο.  ρΓ&βΓ. 
οαρρ.  293. 

5.  Οοά.  οΙίΑΓί.  ίη  4*^,  8»βο.  XVII.  Μαΐβ,χί  ηοιηοο.  ο.  ρΓΗβΓ. 
οαρρ.  295. 

6.  Οοά.  οΙίΕΓί;.  ίη  8^^,  δ&βο.  XVIII.  Μ»1&χί  ηοιηοο.  ο.  ρΓΕβΓ. 
€8.ρρ.  30Γ>. 

7.  Οοά.  οΙίΑΓί.  ίη  4*^  δ&βο.  XVIII.  ΜαΙαχί  ηοιηοο.  δίηβ  ρΓΛβί. 
ο&ρρ.  309. 

8.  Οοά.  οΙίΑΓί.  ίη  -.^^,  8&βο.  XVIII.    ΜαΙαχί   ηοιηοο.   οηηι 
ρΓδίβΓ.  Οίφρ.  255. 

9.  Οοά.  οΗ&Γΐ.  ίη  4^^,  δαβο.  XVIII.  Μ&ΐίΐχί  οοιηοο.  ο.  ρΓαβί. 
οαρρ.  256. 

10.  Οοά.  οΗδίΓΐ.  ίη  ίοΐίο,   δΕβο.  XVIII.  Μαΐαχί  ηοιηοο.  ο. 
ρΓ&θΓ.  ΟΛρρ.  294. 

11.  Οοά.  οΙίΕΓί.  ίη  8^^,  δαβο.  XVII.  ΟοηΙίηβΙ  νομοχάνονον 
οαρρ.   361   οοηδίδίηδ.  Ιηο.  α'.  περί  πνευματιχοδ  ττώς  κάμνεε  χρεία 


νά  εΤναι. 


12.  Οοά.  οΙΐϋΠ.  ίη  12™^  δδίβο.  XVIII.  Ιάοπι  1ίΙ)βΓ. 

13.  Οοά.  οΐι&η.  ίη  12""^  8Εβο.  XVIII.  Είιΐδάθπι  1ί])ή,  αϋ 
νίάβΙυΓ,  θρίίοπίθ. 

14.  Οοά.  οΙιαΓί.  ίη  8^*\  δίΐβο.  ΧνίΠ.   Κανονάρ^ον  α1ίς[υοά. 

15.  Οοά.  οΙιηΓί.  ίη  4^^,  δαβι•.  XVIII.  Νομοζάνο^^ν  ίη  οαρρ. 
276.   Ιηο:   α'.   περί  ημών  των  χριστιανών  δταν  προσκυνουμεν  χτλ. 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Γ'. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ 


χειρογράφων  τινών  βΐ[3λίων  του  αύτου  Μετοχίου,  περίγραφέντων 

ετει  1845-ω  υπό  του  ϋ'  ΒβΛιη&ηη  '. 


(6.  Η.  Ρ  6  Γ  ( ζ,  ΑαΙιίν  άβΓ  ΟβββΠβοΙι&ίΙ  ίΰΓ  &Η6Γβ  άβαΐβοΐιβ  ΟββεΗίοΙιίδΙηιιιάβ. 

Η&ηηονβΓ  1847,  σ.  645-656). 


1.  ΟΗ.  4.  8.  χνΠ  (άρι&.  143)  βίη  8β1ΐΓ  άίοΙίβΓ  Β»ηά  νοη 
νβΓβοΗίβάβηβη  Η&ηάβη.  Εύριπιδου  Έχάβη,  Όρέστης;  Σοφοκλέους 
Αίας;  Γνώμαι  μονίστιχοι  χατά  στοιχεΐον  έχ  διαφόρων  ποιητών. 
„Ε[ς  αγαθούς  δνδρας.  Άνήρ  δε  χρηστός  χρηστόν  υ.  8.  ν.  ϋίβ  Τιΐβΐ 
»1ρ1ι&1)β4;ί8θΙι,  υηά  πηΙβΓ  ίβάβια  άίβ  ΥβΓββ  λιιοΙι  &1ρΙΐ8.1)θί;ΐ8θ1ι; 
Πυθαγόρου  χρυσά  ετυη;  Φωκυλίδου  ποίημα  νουθετικόν  „Μήτε  γαμο- 
κλοπέειν  υ.  8.  ν.;  Στίχοι  Σίβυλλας  της  Ερυθραίας;  ΡΓθ8Εί8θΙιβ 
ϋιηδθ1ΐΓβί])ΐιη§  άβδ  Τΐιβοΐίπΐ;;  Σοφοκλέους  ΑΓας;  Ησιόδου  έργα  καΐ 
ήμέραι;  Πινδάρου  Όλύμπια  ιηίΐ  νίβίβη  ΒοΗοϋβη;  Αριστοφάνους 
Πλούτος;  Γρηγορίου  Ναζιανζηνου  τραγωδία  Χριστός  πάσχων  υ.  &. 
Οβάίοΐιΐβ  άβ88β11)θη;  Παρθενίας  έπος  ,,Παρθενίη  στεφάνοις  α.  8.  ν.; 
Επιγράμματα  αιΐδ  άβΓ  ΑηΛο1ο§ίβ,  βίηβ  δθΙΐΓ  §Γ088β  ΑπζλΙιΙ, 
ιηβΙΐΓ  &18  100  ΒΐΜίβΓ,  ιηϋ  Οίοδδβη;  δίθ  1)β§ίηιιβη  ιηίΐ;  Άρχίου 
εις  τους  τεσσάρας  αγώνας  „ Τέσσαρες  είσιν  αγώνες  α.  δ.  ν.  αηά 
δΛϋβδδβη  ιηίί  θέωνος  μονόστιχον  εΙς  την  εβδομάδα,  ϋ&ηη  ίοΐ^ί; 
6ίη  ΟοιηιηβηΐΛΓ  ζιι  άβηδβΙΗθη,  η\)6υ  νοη  §&ηζ  β,ηάβΓβΓ  Η&ηά; 
Ίλιάοος  α- ε;  Γαλεομυομαχία  „Τί  τόν  τοσούτον  άνδρικώτατοι  χρόνον 

*  Έν    τΐαρενθέβει    τροσετέ&η    ένταΟϊ^α    ττολλαχου    ό  χατά    τόν    ήμέτβρον    χοότοί 


436  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 

α.  8.  ν.  βίη  Ογαπια;  άΛηη  νοη  β,ηάβΓβΓ  Η&ηά  8.  XV  Αισχύλοα 
Προμηθεύς  δεσμώτης  ηιίί;  8θ1ιθ1ίβη. 

2•  ΟΙι.  4.  8.  XVII.  Ίσοχράτους  πρ6ς  Δημόνιχον,  π.  Νίκο- 
κλέα,  συμβουλευτΓ/ός;  Σοφοκλέους  ΑΤας;  Ησιόδου  έργα  και  ήμέ- 
ραι;  Αριστοφάνους  Πλούτος;  Επιγράμματα  ^βηαυ  άίβ8θ15βη  νίο 
ίη  άβΓ  νοΓίββη  Η&ηάβοΐιηίΐ  αηά  ινοΜ  ά&Γ»ιΐδ  οορίΓί,  8β8θ1ιήβ])βη 
ίιη  ^Λ11^  αχπδ;  (Συνεσίου)  έπιστολαί,  Αη&η^  νβΓίοΓβη;  Γρηγο- 
ρίου  Ναζ.  νθΓ8θΙιίθάβηβ  ΟβάιΛίβ;  (Αουκιανοΰ)  προς  τον  είπόντα 
Προμηθεύς  εΤ  έν  λόγοις  ^Ουχουν  Προμηθέα  με  εΤναι  φης  η.  8.  ν.; 
προς  Νιγρΐνον;  Νιγρΐνος,  ϊ)  περί  φιλοσ(ίφου  ήθους;  βίος  Αουκια- 
νευ  ^'Άρτι  μεν  έπεπαύμην  υ.  8.  ιν.;  Γρηγορίου  του  θεολόγου 
γνωμιχα  δίστιχα. 

3.  ΟΙι.  4.  8.  XVII.  Γρηγορίου  Ναζιαν^ηνου  Οβάίοΐιΐβ  ιηίΐ 
δοΗοΙίβη;  Όμηρου  Βατραχομυομαχία  ιηϋ  Οίοδδβη;  Κάτωνος  γνώ- 
μαι;  Όμηρου  Βατραχομυομαχία  ηοοίιιηαΐδ;  Μητροφάνους  ποίημα, 
κανών  τριαδικός,  ου  ή  άκροστιχίς  α.  8.  ν.;    έκ  τών  Συνεσίου. 

4.  ΟΙι.  4•  8.  XVI.  XVII  (αριθ.  294).  Άρριανου  ίστορίαι 
Αλεξάνδρου . 

5.  ΟΙι.  4.  8.  XVII  (αριθ.  114).  Στεφάνου  Άλεξανδρεως 
περί  πράζεως  υ.  α.  δβ,οΐιβη  άβ88θ1])βη;  Μιχαήλ  Ψελλού  τέχνη 
χυμική;  Ηλιοδώρου  προς  θεοδόσιον  περί  της  τών  φιλοσόφων  μυ- 
στικής τέχνης  δια  ίαμβων  στίχων   „  Σκήπτρα  γαίης  υ.  8.  \ν. 

6.  ΟΙι.  4.  8.  XVI  (γρ.  ΧνΠ,  αριθ.  165).  Εύκλείδου  στοι- 
χεία άίθ  βΓδΙβη  ζ>¥θί  ΒύοΙιβΓ,  ιηίΐ  άβη  Ρί^Γβη,  \νίβ  βδ  βοΗβίιιΙ, 
αυδ  βίηβΓ  αΐΐβη  ΗαηάδοΙίΓίίΙ  8.  XI.  ΧΠ.  α])βθ8θ1ΐΓίβΙ)βη. 

7.  ΟΙι.  4  (αριθ.  313).  Εύκλείδου  στοιχείων  βιβλία  ζ';  Πτο- 
λεμαίου αρμονικών  πρώτον;  8β1ΐΓ  δοΐιδηβ  Η&ηάδοΙίΓίίϊ;  νοη  βίηβΓ 
Ηαηά,  άίβ  &ηι  δοΐιΐπδδ  ζυΓϋ^:  +  έγράφη  έν  Μεσσήνη  της  Σικε- 
λίας δα  χειρών  του  ευτελούς  ιερέως  Ιωάννου  Εύριπιώτου  έπι- 
κεκλημένου,  του  άπο  Χίου,  έν  έτει  όΤφ  π  μηνί  φευρουαρίω. 

8.  ΟΙι.  4.  δ.  XV  (γρ.  XVI,  αριθ.  359).  Λεζικόν,  νοη  βίηβιη 
§β¥Γίδδβη  ΤΙιβοάοΓΟδ  ζυδΕηιβηββδΙβΠΐ,  8.1ρ1ιαΙ)βΙί8θ1ι,  βίηβ  ΕΛϋ- 
πιη§  δ,ΙίβΓβΓ  δβΙΙβηβΓ  λ\^ϋΓΐβΓ  άπΓοΙι  β,ηάβΓβ,  ^Ιοδδβηαιΐίβ. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΚ.  437 


9.  01ι.  4.  8.  XVII  (γρ.  XVIII,  αριθ.  ΙΓ.Ι).  Κωνστοτ^τινου 
Γορδάτοα  Χίοο  ττβρί  της  των  σφαφών  χρήσεως. 

10.  01ι.  4.  8.  XVI.  Αίσχ(νοζ>  περί  της  παραπρεσβείας  λίγος. 

11.  01ι.  4.  ιηίη.  8.  XV  (γρ.  XVI,  αριθ.  159).  Μανοϋήλ 
Μοαχοπούλοο  ερωτήματα  περί   προσωδίας. 

12.  01ι.  4.  8.  XVII   (αριθ.  185).    νβΓζβίοΙιηίδδ   άβΓ   Βίδ- 
ώόίβ  αηά  Ρ&Ιη&ΓοΗβη  νοη  ^6Π1δ8,16Iη,  οΗηβ  ^&11^6,  Μδ  1669; 
άίβ  Ερ&ΓοΜβη  νοη  ΡΛΐ&δΙίη»;  Τακτικόν  της  ενορίας  των  μητρο- 
πόλεων της  Ιερουσαλήμ  τι.  &. 

13.  01ι.  4.  8.  XVII  (αριθ.  176).  Νιχολάου  του  Σπαθαρίου 
Κβίδβ  νοη  ΤοΙ)θΐ8ΐί  ηΛοΙι  ΟΗίηα,  &αί  ΒβΓ^ΙιΙ  άβ8  Οζλγ  Α1βχίιΐ8 
Μίο1ι&.β1οψί(δ6ΐι  ηηϊβηιοπιιηεη  ίπι  ^&11^  Αάαπίδ  7183. 

14.  ΟΙι.  4.  8.  XVI.  Περί  έπιστολικίον  τύπων  ^Επιστολή 
έστιν  απόντος  προς  απόντα  η.  8.  ν.  βίη  ΒπβΓβΙβΠβΓ  πιίΐ;  Ββίδ- 
ρίβίβη  8118  ΡΙιαΙαΓίδ,  ΑΙΜρΙίΓοη,  δ^ηβδΐυβ,  δοδίραΙβΓ,  ΚΓ&Ιβδ, 
ΟΙιίοη,  ΟΓβ^ΟΓίιΐδ,  ΙιίΙ)αηίαδ  υ.  &.;  Άφθονίοο  σοφιστοΰ  προγυ- 
μνάσματα;  Αφανίου  εχφρασις;  'Ρητορική  „Προοίμιον.  "Έδει  μεν 
δρα  τρισί  δυνάμεσι  γνωστικαΤς  καλοπισθείσης  α.  δ.  ν.  δβΙΐΓ  Ι&η^. 

1Γ>.  ΟΗ.  4.  δ.  XVIII  (αριθ.  324).  νθΓζβίοΙιηίδδβ  άβΓ  οΗπ- 
βΐΐίΰΐιβη  ΕίηνοΙιηβΓ  νοη  ΤΓΕρβζαηί,  ΤοΙί&ΐΑη,  ΚαδΙαη  αηά  νίβίβη 
ΜΐάβΓβη  Οβ^βηάβη  άβ8  ΤΰΛ.  Κβίοΐΐδ  ααδ  άβη  ^Λι1^θη  1699-1723. 

16.  ΟΙι.  4.  δ.  XVII  (γρ.  XVIII.  αριθ.  71).  Φιλόθεου 
πάρεργα . 

17.  ΟΙι.  4.  8.  XVII  (γρ.  XVIII,  αριθ.  100).  Φιλόθεου 
πάρεργα,  ά&8δβΙ5β. 

18.  ΟΙι.  4.  δ.  XVII  θχ.  (γρ.  XVIII,  αριθ.  310).  Χρυσάν»ου 
πατριάρχου  'Ιεροσολ.  ιστορία  κο(ΐ  περιγραφή  της  Άγιας  Γης  καΐ 
τζς  αγίας  πόλεως  Ιερουσαλήμ. 

19.  ΟΙι.  4.  8.  XVI  βχ.  (γρ.  XVIII,  αριθ.  325).  Κρόνικα 
του  νισσίου  της  Κύπρου  ^ως  1572.  „  Εν  πρώτη;  έτουτον  τον 
νεσιν  της  Κύπρου  υ.  δ.  \ν. 

20.  ΟΙι.  4.  δ.  XVII.  Τέχνη  τη;  ρητορικής  „ Είναι  πολλαΐς 
χαι  διάφοραις  η.   δ.  ΐ¥. 


438  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΑΤΜΩΝ. 


21.  01ι.  4.  8.  XVI.  Νομοκάνων;  άβΓβΙβίοΙιβη  8ίηά  ζίβιηΗοΙι 
νίβΐβ  Η&ηάδοΙίΓΐίΙβη  ΜβΓ  νοΛ&ηάβη. 

22.  01ι.  8  πίΛΐ.  8.  XV.  Φιλοστράτου  είχόνες,  πιίί  δοΐιοΐίβη, 
άβΓβη  βΓδΙβ:  Το  δστις  μη  ασπάζεται  τΛυτάν  του  ό  μή  άστταζό- 
μενος  α.  8•  ν.  8β1ΐΓ  &ιΐ8ίύΙΐΓΐίο}ι;  Παύλου  ΣιλεντίαριΌυ  ες  τά  έν 
Πυθίοίς  θερμά  ήμώμ^ια  „Βουλει  μαθεΐν  υ.  8.  ιν.  ιηίΐ;  δοΐιοΐίβη; 
Οτβάίοΐιίβ:  Ά  Κύπρις  Μουσαισι  κοράσια,  τάν  Άφροδίταν  τιματ'.  ή 
τόν  ερον  (?)  ύμμΐν  έφοπλίσομαι.  χαΐ  Μόυσαι  ποτΐ  Κύπριν  υ.  8.  ν. 
Πολλοί  τοι  ναρθηχοφόροι  παυροι  δε  τε  βάχχοι.  Σχηνή  πας  ό  βίος 
α.  8.  ^.  ιηίΐ  86ΐΐΓ  αοδίΰΙΐΓΐίοΙιβιι  ΒαηάδοΗοΗβη.  Έ8  Ι^οιηιηβη 
ά&ηιηΙβΓ  νοΓ  ζ.  Β.:  ΑΙ  Νύμφαι  τόν  Βάχχον  α.  8.  ν.  Καλ- 
λιόπη, σοφίην  ήρωίδος  ευρεν  άοιδης  α.  8.  ν.  ϋβΓ  ΙβΙζΙβ  νβΓ8 
181:  Έχθρα  τύχεις  ροπαΐς  συμμεταβαλλόμεναι.  ϋ&ηη  Γοΐ^:  Μάρ- 
χου  Άντωνίνου  χαθ'  εαυτόν  ,,'Ίδιον  δν  υ.  8.  ν.  ιηίΐ  61θ88βη  υηοΐ 
δοΐιοΐίβη;  ά^ηη  βίη  ΙίΠΓζβδ  ιηθΙη8θ1ιβ8  νβΓίί;  πηά  Ισαάκ  μονα- 
χός περί  μετροποιήσεως. 

23.  01ι.  ίοΐ.  ιηίη.  8.  XVII.  Θεοφίλου  Κορυδαλέως  εις  τά 
περί  ψι^χης  του  Αριστοτέλους  βιβλία  υπομνήματα. 

24.  Μ])Γ.  £οΙ.  8.  XI.  XII.  Μηνολόγιον  άυτοΐι^'β^  ιηίί  λΙΙθγ 
Νοϊ&ϋοη;  αηοΐι  ηοοΗ  νίβΐβ  αηάβΓβ  ΗαηοΙδοΙίΓίίίΙβη  Ιιαύβη  ^αηζ 
άιίΓοΙι^βΙιβηάβ  ΝοίΛΐίοη,  ζ.  Β.  θίη  Ρδαΐίβηαιη. 

25.  σΐι.  ίοΐ.  8.  XVII  (έτ.  1689,  αριθ.  44).  Γεωργίου  Κο- 
ρέου (γρ.  Κορεσσίου)  ιατρού  σημείωσις  είς  την  μεταφυσικήν  του 
Αριστοτέλους,  βίη  δβΙΐΓ  δίΕΓίίβδ  ^ν^βΓίί. 

26.  01ι.  ίόΐ.  8.  XVII.  Γεωργίου  του  Γεμιστού  περί  ων  Αρι- 
στοτέλης προς  Πλάτωνα  διαφέρεται  υ.  8>.  ^θΓΐίβ  άθδδθΛβη  νβΓ- 

ί&δδβΓδ. 

27.  01ι.  4.  8.  XVI.  ϋ&δδβ11)β  ^θΛ,  ηβΙ)8ΐ  ιηβΙΐΓβΓθη  άθ8- 
δβ11)βη  νβΓΓαδδβΓδ. 

28.  01ι.  4•  8.  XVI  (γρ.  XVII).  Του  Κορυδαλέως  είς  τά 
περί  φυσικής  ακροάσεως  βιβλία  υ.   Ε.  ^ΟΓΐίβ  άθδδβ11)βη. 

29.  01ι.  4.  8.  XVI  οάβΓ  ΧΥΙΙ.  Λουκιανού  Σαμοσατέως  21 
\νθΓΐΐ€ΐιβη    ιηίΐ    ΟοιηηβηΙ&Γ   ζλνίδοΐιβη    άβη    Ζβϋβιι.    Αγαπητού 


ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  439 


διακόνου  περί  εκθέσεως;  ΓρηγοριΌυ  Ναζ.  τετράστιχα;  Ισοκράτους 
προς  ΔημόνικΟν  παραίνεσις,  πρ6ς  Νίχοκλέα  περί  βασιλείας;  Συνε- 
σίου  περί  βασιλείας. 

30.  ΟΙι/  8  ιηαί.  8.  XV  (γρ.  XVI  η  XVII).  Τοις  απανταχού 
εύρισκομένοις  χριστωνύμοις  λαοΤς  ίερωμένοις  και  λαϊχοΤς  έν  Χρι- 
στώ χαίρειν  άεί.  θησαυρός  χεχρυμμένος  και  πηγή  υ.  8.  λψ^.  θίη 
Ιί&ηοηϊδοΐιβδ  Λ^βΛ  0])θγ  άιβ  ΡηββΙβΓΟΓάηηηβ,  Εΐιβη,  Μοηοΐΐθ 
α.  ά§1.;  8.180  βίη  Η&ιιάΙ)υο1ι  ίΐΐΓ  Οβίδΐΐίοΐΐθ. 

31.  01ι.  £ο1.  ιηπι.  8.  XV  (γρ.  Χν-Χνί,  άρι».  271).  Διδα- 
τ/αλίαι  από  διαφόρων  έλλογίμων  ανδρών,  άπό  του  Χρυσοστόμου 
χαΐ  έτερων  ....  συλλεγ.  παρά  Φιλόθεου  Κωνσταντινουπολιτ.; 
Είη  2ΐηάβΓβ8  ΐΗβοΙοςίδοΙιβδ  Λνθίΐί;  Κυριακή  προ  της  υψώσεως. 

32.  01ι.  4.  δ.  XVI  (γρ.  XVII,  αριθ.  142).  Απολλώνιου  γραμ- 
ματικου  βιβλία  4,  βίη  ^Γαιηιη&ΙίδοΙιβδ  λνβΓίί. 

33.  01ι.  ίοΐ.  δ.  XVII  (γρ.  XVIII,  αριθμ.  32).  Χρύσανθου 
πατριάρχου  Ίεροσολύμ.  άντίρρησις. 

34.  01ι.  Γοΐ.  8.  XVI  (γρ.  XVII,  αριθ.  257).  Περί  τών  άπό 
κτίσεως  κόσμου  ετών  μέχρι  του  μεγάλου  Κωνσταντίνου,  βίηβ  οΙίΓΟ 

ηοΐο^ίδοΐιβ  υβ])βΓδίο1ι(;;  ΕχοβΓρΙβ  απδ  ΕυδθΙ)ίαδ  υ.  α.  ΟΙίΓοηοΙο^ίβη; 
Νικηφόρου  πατρ.  Κωνσταντινουπόλεως  χρονογραφία  σύντομος  άπό 
Αδάμ  μέχρι  Μιχαήλ  και  Θεοφίλου  ,,Άδάμ  γενόμενος  ετών  η.  δ.  ιν. 

35.  01ι.  £ο1.  δ.  XVII  (γρ.  XVIII,  αριθ.  419).  Τέχνη  ρητορική, 
βίη  βΓΟδδθδ  λΥβΛ  ίη  5  ΒϋοΙιβΓη  ,,Πόθεν  ώνομάσθη  ή  ρητορική  υ.δ.ν. 

36.  01ι.  4.  δ.  XVI.  Φυσιολογία  νέα  του  Δαμασκηνού  μητρο- 
πολίτου Ναυπάκτου  εις  πεζήν  φράσιν,  νοη  ϋαπίδίδοβιιιΐδ  αη  Μί- 
οΐιαβί  Καηίαΐίαζβηοδ  ^βηοΐιίβί,  ίη  85  Οβ,ρίΐβΐη,  βίη  Ρΐιγδίο- 
Ιο^δ  0ΐ)βΓ  άίβ  ΝαΙυΓβη  άβΓ  ΤΙιίβΓβ;  Περί  τών  βασιλέων  της 
πρεα'^ι>τέροίς  Τώμης  ,,Τωμύλος  ό  οποίος  εκτησε  υ.  δ.  \ν.  1)ίδ  ααί 
ϋίοΐίΐβΐίαη  1)1θδδβ8  νβΓζβίοΙιηίδδ;  νοη  άα  8,η  ΝοΙίζβη  1)βί  3βάβπι; 
άίβ  9,11πι9.)ι1ί€ΐι  αυδίϋΙΐΓΐίοΙιβΓ  ΛνβΓ(1βη;  ά^δ  λνβΓίί  δοΜίβδδΙ  πιίΐ 
δαΗαη  ΜϋΓδί!:,  8.  δβΐίηι'δ  8ο1ιη;  ΙίΠΓζβ  Οβδοΐιίοΐιΐβ  άβΓ  Ρ&ΙπδίΓ- 
οΙ)βη  νοη  Κοηδϋ&ηϋηορι»!  1)ίδ  αηίβΓ  (ΙβηδβΙΗβη  διιϋίΐη,  \νο  ά8.δ 
Εηάβ  οΐβδ  νΥβΓίίδ  ίβΐιΐΐ:. 


440  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


37.  01ι.  £οΙ  8.  XVI  (γρ.  ΧΥ-Χνί,  άρι».  442).  Όδόσσεια, 
Αιιί8.η§  αηά  Εηάβ  νβΓίοΓθη,  1)β^ηηΙ  ιηίΐ  άβη  ΙβΙζΙβη  ΥθΓδβη 
άβδ  ζνντβίΐβη  Βαο1ΐ8,  υηά  1)η€ΐι1;  αΐ)  ίη  άβΓ  ΜηβδΙθΓορΙιοηϊβ. 

38.  01ι.  4.  8.  XVII.  Ίλιάς,  άίθ  5  βΓδΙβη  ΒΟο1ι6γ  ιηίί;  ζ&ω- 
Γβίοΐιβη  δοΐιοΐίβη  υηά  ΟοιηιηβηίΑΓ. 

39.  01ι.  4.  8.  XVIII.  θεοφύλακτου  Σιμοκράτοος  (γρ.  Σιμο- 
κάττοϋ)  έπιστολαί,  άβΓ  βΓβΙβ  Κριτία;  Πλωτίνω,  άαηη  θδοτνώ  Ευρυ- 
δίκη, Δέρκων  Μόσχων  ι,  Ευαγόρας  Ά^/τιπάτρω,  ίβπιβΓ  Καλλιστάχος 
Κυπαρίσσων ί,  Χλοάζων  Νίκωνι  υ.  8.  ν.  άβΓ  ΙβΙζίβ  Πλάτων  Διο- 
νυσίω;  Γένος  Διονυσίου  του  θρακός  „Δ.  ό  θραξ  ό  την  τέχνην 
συγγραψάμενος  τήν  γραμματικήν  υ.  8.  ν.  "Ετερος  περί  προλεγο- 
μένων „Νόμον  ϊδιον  ένόμισαν  οι  παλαιοί  δια  της  των  η.  8.  ν.  βίη 
ζίβιηΐίοΐι  1&ηββ8  §Γ&ιηιη8.1;ί8θ1ιβ8  ^βΓΐί;  Γεωργίου  Χοφο[3όσχοό 
περί    τρόπων. 

40.  01ι.  8.  8-  XV.  βίη  8β1ΐΓ  άίοΙίβΓ  ΒΕπά  νοη  νβΓδοΙιίΘάβηθη 
Η&ηάβη.  Όμιλία  προς  τους  νέους,  δπως  αν  εξ  ελληνικών  ώφελοιντο 
λόγων  „ Πολλάκις  τα  παρακαλουντα  υ.  8.  ν.;  Έτι  κατά  γυναΐχας 
,,Όργή  του  Διός  έστι  γυνή,  πυρός  άντιδοθεΤσα  α.  8-  ν.  1)βΓϋΙιι1 
υηά  βΓζ&ΙιΗ  ιηβΙΐΓβ  Μγΐΐιβη,  υηά  ζβΥΛ  άαηη  ^αηζ  ίη  βίη  §γ&πι- 
ηιαϋδοΗθδ  ^ν^βΓίί  0ΐ)βΓ;  άβ,δ  Οαηζβ  8  ΒΙ&ΙΙβΓ;  Περί  ονομάτων  χαί 
ρημάτων  „'Όνομά  έστι  φωνή  σημαντική  υ.  8,  "νν.;  Κωνσταντίνου 
Αασκάρεως  επιτομή  των  οκτώ  του  λόγου  μερών;  Χοιρο[3όσκου  περί 
γραμματικής;  Είη  βΓαιηιη&ΙίδοΙκ^δ  Ληοηνιηβδ  ^βΓΐί,  Ιιβ^ηηΙ  Τ( 
έστιν  ΟΊομα-^  μέρος  λόγου  η.  δ.  \7.  ΙίυΓΖ,  ιηίΙ  νίβίβη  8ο1ιο1ίβη; 
Είη  ^Γ&πιπίίΐΐίδοΐιβδ  λΥβΓίίοΙιβη  Μανουήλ  ρήτορος;  Θεοδώρου  Προ- 
δρόμου έζήγησις  εις  τήν  γραμματικήν;  Είη  ^υίι^βΓηίοη  &υδ  βίηβΓ 
9,1(;βΓβη  ΗαηάδοΙίΓίΛ  βίηβδ  §Γαιηιη£ΐΙίδθ1ΐθη  \νβΓΐίβδ,  οΐιηβ  Αη• 
Γίΐηβ  αηά  Εηάβ,  βίη  Οαρίί;β1  ίδΐ  ϋΙ)βΓδθ1ΐΓίβ1)βη:  'Ρημα  όριστικον 
ένεργητικόν  απλούν  υ.  δ.  \ν.;  Αισυγγενίου  (?)  μέθοδος  περί  της  τοδ 
λόγου  συντάξεως;  Μαξίμου  Πλανούδη  περί  ρημάτων  συντάξεως;  Τοδ 
μακαριωτάτου  Κορινθίου  περί  διαλέκτων;  Περί  τών  έτττά  μορίων; 
Ήρωδιανου  περί  έγκλινομένων  και  έγκλίτων;  νβΓδοΙίίβάβηβ  πιβίΓΐ- 
δοΐιβ  Α1)1ιαηά1ϋη§βη,  ά8,Γυηί;βΓ  βίηβ  ίη  νβΓδβη  νοη  Ίωά^/νης  νο- 


^ 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΙΙΑΪΡΙΑΡΧΕ10Γ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΙϊ.  441 

μιχός  άπο  Κρήτης;  Ηβίηβ  §Γ»ιηιη»Ιί8θ1ιβ  ^βΓΐίοΙιβιι;  Τρύφωνος 
περί  πα&ών  των  λέζεων  α.  &.  νίβΐβ;  Όρφέως  τελεταΐ  προς  Μου- 
σαϊον  „Μάν&ανε  δή  Μοοσαΐε  η.  8.  ΐ¥.;  Συνεσίοϋ  έπιστολαί;  θεο- 
φύλακτου Σιμοκάττοϋ  διάλογος  „Τάς  χελιδόνας  φασίν  υ.  8.  ν. 
ΖπΙβΙζΙ  Εαίβηάαηδοΐιβδ,  Μοηά8-υη€ΐ  Εραοϊβη^&ίβΐη  ιι,  ά^Ι. 

41.  01ι.  4.  8.  XVI.  8»ηζ  νοη  βίηβΓ  8βΙ)Γ  δοΐιδηβη  Ηαηά. 
Προσκυνητάριον  συν  θεω  άγίω  της  άγιας  πόλεως  Ιερουσαλήμ. 
ΤοΤς  άναγινώσχουσιν  χαίρειν  έν  χυρίω  τω  θεω  ημών.  Ακούσατε 
πάντες  οι  ευσεβείς  χριστιανοί  α.  8.  \^.  βίηβ  ΙευΓζβ  ΥοΓΓβάβ;  ά&ηη 
άαβ  λΥβΛ,  ίη  Ο&ρίΐβΐη,  άίβ  γοΛ  ΰ])βΓ8€ΐιηβΙ)βη  δίηά,  υηά  ιηβίδΐ; 
θίηβ  Ζβιο1ιηιιη§  άβ8  1)β8ρΓθοΙιβηβη  ΟβΙ)&αάβ8  1ΐ8.1)βη;  άίθ8β  Ζβί- 
οΗηιιηςβη  8,1)6γ  δίηά  άπΓοΙι&ιΐδ  ηίβΐιΐ;  (Γβα,  δοικΙθΓη  βίηβ  ί&δϊ  ^ίβ 
άίβ  »ηάβΓβ,  ίιη  01ΐΛΓ&οί;βΓ  άβδ  XI.  XII.  ΛΙιγΙι.,  δο  άΛδδ  δίβ 
ίϋΓ  άίβ  Τορο^αρίιίβ  β&Γ  ηίοΐιίδ  βΓ§βΙ)βη.  ϋίβ  Ο&ρίίβΐ  ίοΐ^βη  δο: 
Περί  της  αγίας  πόλεως  Ίερ.  Αύτη  λοιπόν  -  -  -  έχει  δε  πόρταις 
δ  μεγάλαις.  κατά  δυσμάς  του  Δαυίδ,  κ.  ανατολάς  της  Γεθσημανής, 
κ.  μεσ.  της  αγίας  Σιών,  κ.  ίρκτον  της  Δαμασκού,  έχει  δε  καΐ 
άλλες  β  μικρότερες  α.  δ.  ΐ¥.  Ό  οίκος  του  Δαυίδ.  Ή  δέ  αρχή  του 
κάστρου  είναι  τά  παλάτια  του  Δαυίδ  -  -  καΐ  αύτου  λέγουσιν  πώς 
εγραψεν  ό  Δαυίδ  τό  ψαλτήριον,  και  είναι  κατά  δυσμάς  της  Ίερ., 
τώρα  δέ  τά  ορίζουν  οι  Τούρκοι.  Περί  του  ναού  του  αγίου  τάφου 
-  -  έχει  τρούλαις  β  καΐ  τό  καμπανάριον  ύψηλόν,  και  έχει  γύρω- 
θεν  κολόναις  μαρμαρένιαις  ρϊ  —  ή  δέ  μία  τρουλα  εΤναι  μετά  μο- 
λύβδου, και  ή  άλλη  μετά  κορασανίου  ιηίΐ  βίηβΓ  Ζβίοΐιηυη^  αηά 
§βη£ΐυβη  Ββδθ1ΐΓβίΙ)αη§  άβδ  ΙηηβΓπ;  άβΓ  ϋοπι  ο1)βη  πιίΐ  Βίβί  ξβ- 
άοοίί,  ίη  άβΓ  ΜίΙΙβ  οββη;  αηΙβΓ  άβπι  ΜααβΓίίΓαηζβ  ίη  Οοΐά 
αηά  Μθδ8.ί1ί  ΟοηδΙαηΙίη,  Ηβίβη»,  άίβ  Ρτορίιβίβη;  άαηιηΙβΓ  Ρογ- 
ρΙιγπηαπηΟΓ  πη^β  ηπι  άίβ  Μ&υβΓ;  καμάρα ις  ιζ,  κολόναις  η, 
ποδαρικά  ιβ,  άΕΓοηΙβΓ  Λίν^ίβάβΓ  καμ.  ιη,  κολ.  ιβ,  ποδ.  η  η.  δ.  ^. 
Περί  του  καθολικού  ναού;  π.  της  βρύσις  του  Τζαγγάρη;  περί  των 
έξωθεν  χωρίων  α.  δ.  ιν.  &αο1ι  α1)βΓ  άίβ  ηιβΓίίναΓάί^δΙβη  δίΜίβ 
ηηά  8ΐβ11βη  άβδ  §αηζβη  Η.  ΙίΒ,ηάβδ.  Απι  8ο1ι1υδδβ  ίοΐ^ί;  βίη  Οβ- 
άίοΐιΐ:  Ώς  ώδε  διηγήθηκα   περί  τους  σεβασμίους  η.  δ.  ¥Γ.,  ¥Γ0Γίη 


442  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:  πατριαρχείου  ιεροςοαϊμων. 


δίϋΐι  άθΓ  ΥβΓΓΑδδθΓ  άβ8  ^βΓΐίβδ  Ό&ηίβΐ  Τ1ΐ3Γί08  ηβηηΐ;;  βδ 
δοΜίβδδΙ  ιηίί  ά(?Γ  ϋηίθΓδοΙίΓίΓΐ;:  χειρ  Δανιήλ  θύτου  ^ί^  μηνΐ 
μαΓου  ιζ'.  ϋβ,ηη  ίοΐ^ί  νοη  άβΓ8θ15βη  Ηαηά,  &1δ  ί'οΓίδΘίζτιη^  βίη 
ΛηάβΓβδ  λΥθΓΐί  άβδ8β15βη  νβΓ&δδβΓδ:  Έξήγισις  του  άγιου  δροος 
Σινδ  και  των  λοιπών  αγίων  τόπων.  Το  αέ  Σίνα  δρος  —  αιώνων 
αμήν.   Χειρ  Δανιήλ  θύτου  ^αχξα  μαίου  ϊη, 

42.  01ι.  4  ηοίίηίιη.  δ.  XV.  XVI.  Αισχύλου  Προμη&εύς  δε- 
σμώτης, Επτά  έπΙ  θή|3αις  ιηίί;  ζ&ΜρβίοΙιβη  Κ&ηά-υηά  ΙηΙβΓ- 
ΙίηβΛΓ  -  δοΙιοΗβη.  ϋίβ  νοΓΓβάβ  ζυιη  ΡΓΟπίθΛβιΐδ  1)β§ίηη1;:  Αισχύ- 
λος ό  τραγιχό;  γέ^/ος  μέν  ήν  Αθηναίος,  Ελευσίνιος  τον  δήμον, 
υιός  Εύφορίωνος — άπηνέγκατο.  Κατάλογος  των  Αίσχ.  δραμάτων. 
^Αγαμέμνων — Ψυχοστασία.  *ϊπόθεσις  της  του  Α.  τραγ.  Προμηθ. 
δεσμ.  Προμηθεύς  εν  Σχυθία  δεδεμένος  —  Έρμης,  ϋίβ  δοΐιοϋβη 
1)6§ίηη6η  θΓδΙ  ιηίί  άβιη  νβΓδβ:  Και  τήνδε  νυν  πόρπασον  ασφα- 
λώς* ίνα  ιηίΐ  ήτοι  άλην.  φρόνησον.  από  υ.  δ.  ν.  Όίβ  νοιτβάβ  ζπ 
άβη  Επτά  ])β§ίιιηΙ:  Ό  Αάΐος  του  Ααβδακοΰ  υιός  ων  α.  δ.  ν., 
άίβ  δοϊιοΐίβη:  Κάδμου  πολΐται  (ήτοι  ω  Θηβαίοι)  (ώ)  χρή  (εκεί- 
νος) λέγειν  τα  καίρια  (τά  αρμόδια);  ά&δ  ΙβΙζΙβ:  Κύμα  δε  την 
εφοδον  ηυρηκε  των  Άργείων  ακολούθως  μεντοι  τω  κύματι  τό 
κατακλυσθήναι  έτυήγαγε. 

43.  01ι.  4.  δ.  XVII.  Έρωτιανοδ  των  παρ'  Ίτπτοκράτει  λέ- 
ξεων συναγωγή;  Γαληνού  τών  Ιπποκράτους  γλωσσών  έξήγησις; 
Λεξικόν  τών  Ήροδοτείων  λέξεων;  Έκ  τών  παρά  Κορίν&ω  (γρ. 
Κορινθίω)  περί  της  Ίάδος  διαλέκτου. 

44.  01ι.  4.  δ.  XV.  νβΓδοΜβάβηβ  ΗίΐηάδοΙίΓίΓίί^η  ζιΐδαιηιηβη- 
§βΙ)ΐιηάβη.  Εύριπίδου  'Ορέστης  „Όρέστης  έκδικών  τον  φόνον  του  πα- 
τρός ν.  δ.  ^^,  Ούκ  εστίν  ουδέν  δεινόν  ώδ'  ειττεΐν  έπος  υ.  8.  \τ.  ηιϋ 
Οίοδδβη  ί11)βΓ  άθη  βίηζβΐηβη  ννοΓΙβπι,  άοοίι  Ιίβίηβη  βί^βηΐΐίοΐιβη 
δοΐιοϋβη;  Είη  ^ιιαιθΠ1^οη  βίηβδ  ρΐιϋοδορίιίδοΐιβη  λνβΛδ  (νοη 
ΑπδίοΙθΙβδΡ)  ιηίΐ;  δθΙΐΓ  αυδίϋΙΐΓΐίοΙίθΐη  ΟοιηιηβηίδΐΓ,  Αηί»η§  ηη(1 
Εηάβ  νθτΙοΓβη,  1)β^ίηη1;  ιηίΐίβη  ίιη  8&1ζβ:  εσσάρων  δέ  κινήσεων 
ούσών,  φοράς,  αλλοιώσεως,  φθίσεως,  αυξήσεως,  ή  μίαν  τούτων 
κινοΤτ'  αν,  ή   πλείους  ή  πάσας.    Ει  δέ  κινεΤται    μή    κατά  συμβε- 


ΙίΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ  443 


Ρηκ(5ς,  φύσει  αν  οπάργοι  κίνησις  αυτή.  Εί  δε  τούτο,  χαΐ  τόπος. 
Πασαι  γαρ  αϊ  α.  8.  Λίν'.;  άβΓ  ίοΐ^βηοΐβ  Α1)8α1ζ  1)β^ίηη1;:  Έτι  δέ  εί 
φύσεε  κινείται  κδν  βία  κι^Λ]θείη  υ.  8.  λψ^.;  ΑηάβΓβ  Ηαηά:  Περί 
συντάξεως  ,/Ιστέον  δέ  8τι  οκτώ  είσι  πάντα  τα  μέρη  τοδ  λόγου 
α.  8.  ΐ¥.  ζίβιηΐιοΐι  Ιαηβ;  ΑηάβΓβ  Ηαηά:  Φωκαλίδους  επη  τα  λε- 
γόμενα Όρφικά  „Ταϋτα  δίκης  όσίοισι  θεού  α.  8.  λψ^.  Μήτε  γαμο- 
χλο-έειν  μήτ'  αρσενα  Κύπριν  όρώειν  Μήτε  δόλους  ράτττειν  υ.  8.  ν. 
ΒοΙιΗβδδΐ:  Ζωήν  έχτελέοι  τ'  άγαίΗ]ν  μέχρι  γήραος  ούδω;  Πυθα- 
ρρ'.κά  ετυη  τα  δντα  πως  (?)  επιλεγόμενα  χρυσά:  Αθανάτους  μέν 
πρώτα  θεούς  νόμφ  ως  διάκεινται  α.  8.  \^.  1)βίάί?8  ιηιΐ;  01θ88βη; 
Θεοδοσίου  γραμματικού  Άλεζανδρέως  περί  προσωδιών;  Συντάξεις, 
πώς  δεΤ  όφείλέιν  συντάσσειν  τάς  ρήματι  (?)  και  λέξεις:  Ίστέον  δτι 
τά  μετά  τών  ρημάτων  φυσικώς  α.  8.  ιν.;  ά&ηη  Γοΐ^βη  ηοοίι  βίη- 
ζβΐηβ  ^Εΐηιη&ϋδοΐιβ  8α6}ΐ6η. 

45.  01ι.  4.  8.  XVII.  (* Αλεξάνδρου)  περί  γραμματικής  συν- 
τάξεως μετά  (γρ.  κατά)  τά  οκτώ  μέρη  του  λόγου:  ^Χρώμεθα 
τοις  προτακτικοΤς  άρθροις  υ.  8.  \7.  ίη  3δ  Οαρίΐβΐη;  Ίλαρίωνος  Κυ- 
πρίου ίεροδιδασκάλου  θέσεις  γραμματικαί,  1)1ο88  άβΓ  Τίίβΐ;  άβΓ 
ΤβχΙ  8β11)8ΐ;  ίβΐιΐΐ;  Άφθονίου  προγυμνάσματα;  (Κορυδαλέως)  ρη- 
τορική, Εηάβ  νβΓίοΓβη;  Άσκληπίου  από  φωνής  Αμμωνίου  του 
Έρμείου  σχόλια  εις  τύ  β'  τών  μετά  τά  φυσικά  Αριστοτέλους 
^Ανάγκη  προς  τήν  ζητουμένην  υ.  8.  ν.;  Τόμος  συνοδικός  κατά 
της  τών  Αατίνων  αιρέσεως  υηΙβΓ  ΑιιάΓθηί1αΐ8    ϋα1[δΐ8  &1)§βίΕ88ΐ;. 

46.  Οι.  4  8.  XV.  Όνομάτων  Αττικών  συλλογή  εκλέγουσα 
(γρ.  εκλεγείσα)  από  τής  τεχνολογίας  τών  εικόνων  του  Φιλοστράτου, 
ήν  έξέδοτο  Μανουήλ  ό  Μοσχόπουλος,  συναχθεΐσαν  άπό  τών  βιβλίων 
τών  ποιητών.  ,,Τό  α  μόριον  ποτέ  μ3ν  δηλοΐ  υ.  8.  \ν.;  ΜθίΓΪΙί 
„ό  μέν  τεχνικώς  τους  μόνους  η,  8.  >ν.,  ζίβιηΗοΙι  δίαιίί;  (τΓαιη- 
ιηαϋΐί:  τών  όνομάτων  τά  μέν  υ,  8.  ιυ. 

47.  ΟΙι.  4.  8.  XVII.  Ισοκράτους  προς  Νικοκλέα  περί  βασι- 
λείας ό  β'  λόγος:  „0ί  μέν  εΐωθότες  υ.  8"  ν.;  Αισώπου  μύθοι 
^Άετός  και  άλώπηξ  υ.  8.  \ν.;  Βασιλείου  επισκόπου  λόγος,  βίηβ 
ΡΓβάίβΙ;   Συνεσίου  λόγος  εις  τόν  αυτοκράτορα    Αρκάδιον;  Έκ  τών 


444  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


επιστολών  του  αγίου  Ισιδώρου  του  Πηλουσιώτου;  Έχ  των  Φαλά- 
ριδος  τυράννου;  Έκ  των  του  μεγάλου  Βασιλείου  αη  Ι<ϊΙ)&ηίθ3  ΐΐ.  &.; 
Έκ  των  του  Βρούτου  στρατηγού  Τωμαίων  βϋβηί&ΙΙδ  Βπβίβ  η6ΐ)8ΐ 
άβη  ΑηΙνΟΓίβη;  Έκ  των  του  Ιουλιανού  του  παρα^άτου;  Έκ  των 
Αριστοτέλους;  Έκ  των  Διογένους  και  Κράτητος;  Άλκίφρονος; 
θεοφύλακτου;  Αιλιανού;  Συνεσίου,  β,ίδο  βίηβ  δβΙΐΓ  ^ΓΟδδβ  Βπβί- 
δ&ιηιηΐιιη^. 

48.  ΟΙχ.  Μ.  8.  XVI  (γρ.  XVII,  άρι».  52).  Χρύσανθου  δια- 
κ^νου  €!οιηιη(^η(;8.Γ  ζα  άβη  δριΐΐοΐιβη  δ&ίοιηοηίδ. 

49.  01ι.  4.  8.  XVI  (γρ.  ΧνΐΠ,  αριθ.  69).  Χρύσανθου  πρεσβ. 
βίη  αηάβΓβδ  λνβΛ. 

50.  01ι.  4.  8.  XIV.  Έπιφανίου  επισκόπου  Κύπρου  λόγοι, 
γβΓδοΜβάβηβ  λνβΓίίθ  νοη  ϋιη. 

51.  01ι.  4.  8.  XVII  (γρ.  XVIII).  Φιλόθεου  πάρεργα. 

52.  01ΐ•   4.  8.  XVI.  Συνεσίου  έπ'.στολαί. 

53.  01ι.  £ο1.  8.  XV  (γρ.  XIV,  αριθ.  25).  Νομικόν,  βίη  ^ΓΟδ- 
888  Ιίαηοηίδοΐιβδ  λνβΓίί,  νίβ  68  δοΐιβίηΐ;,  ηίΐ€ΐι  ΑγΙ  (1θ8  ΒιΐΓΐί8>Γά 
νοη  λΥοπηδ  η.  α.  Κ&ηοηβηάί^βδίβη.  Εδ  δίηά  (ΙβΓβη  ηοοίι  βίηβ 
βΓΟδδβ  Αηζ&Μ  ΙιίβΓ,  βΓϋδδβΓθ  υηά  ΙίΙβίηβΓβ,  αυδ  νβΓδοΗίβάβηβη 
ΖβίΙβη. 

54.  0\ϊ.  Γοΐ.  δ•  XVI.  Θεοδώρου  του  Μετοχιτου  μελέται  ίΐΙ)βΓ 
άίβ  ΕΐΙβη  Ρΐιίίοδορίιβη,  ίη  νβηβάί^  &1)ββδϋ1ΐΓίβΙ)βη. 

55.  01ι.  ςα.  δ.  XVI.  α.  α.  βίηί^β  Α1)1ιαη<11ιιη§βη  άβδ  1ΐ• 
Αη&δί&δίιΐδ;  Ψελλού  'Ινδικοπλεύστου  εις  τους  ψαλμούς  δια  στίχων 
πολιτικών;  Γρηγορίου  Νύσσης  ΑΙ)1ΐΕηά1αη§βη  α.  λ. 

56.  Μ1)Γ.  ίοΐ.  δ.  XI  οάβΓ  νίβΠβίοΙιΙ;  ηοοΗ  Χ  οάβΓ  IX  (γρ. 
Χ,  αριθ.  245).  Ηβίϋ§θη1βΙ)βη  ηβΙ)δ1;  Κβάβη  βίηί^βΓ  ΚίΓθ1ιβην8.1βΓ 
αιιί  Ηβϋί^Θ;  ίη  ζ\νθί  Οοΐυπιηβπ. 

57.  ΜΙ)Γ.  Γοΐ.  θίλνίΐδ  3ϋη§βΓ,  ^ίβ  βδ  δοΗθίηΙ,  αυοίι  ίη  ζνβί 
Οοίαιηηθη;  Αόγοι,  ΡΓβάί^Ιβη  αΙΙβΓ  ΚίΓοΙιβηνδ,ΙβΓ,  άαπυιίβΓ  άβδ 
^ο11Εαηθ8  ΟΙίΓγδΟδΙοιηιΐδ. 

58.  ΜΙ)Γ.  ίοΐ.  8.  XI.  Κανόνες,  βίηβ  ^ΓΟδδβ  Καηοη-αηά  Οοη- 
€ί1ίβη-88,ηιιη1αη§. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΥΜαΝ.  445 

59.  01ι.  ω.  8.  XVIII  (γρ.  XVII,  άρι».  257).  Άνδολογία 
ίστοριχή  άπό  κτίσεως  του  κόσμου,  ίδί  βίη  ^^ηζ  ηβαβδ  λ\^βΓΐί, 
οάβΓ  νϊβΙιηβΙΐΓ  Νοίίζβη  •  88,ιηιη1ιιιι§. 

60.  01ι.  ίοΐ.  8.  XVII.  Δοσιθέοϋ  πατριάρχου  Ιεροσολύμων 
ιστορία  περί  της  επισκοπής  του  άγιου  δρους  Σινά;  Χρύσανθου 
πατρ.  Ίεροσ.   άντίρρησις. 

61.  01ι.  ίοΐ.  8.  XV.  XVI  (γρ.  έτους  1614,  αριθ.  255),  Νεί- 
λου  άρχιεπ.  θεσσαλον.  λόγος  προς  Λατίνους  ΐΐΙ)βΓ  ά&8  δθ1ιίδΐη&, 
ιιβΙ)84;  νίβίβη  ΑηΙτγοΓίβη  Όηά  ΟβββηΕηΙλνοΓίβη. 

62.  ΟΙι.  4.  8.  XV.  Θεοδώρου  του  Πτωχοπροδρόμου  καΐ  Μα- 
^^υήλ  του  Φίλη  περί  διαφόρων  υποθέσεων  διά  στίχων,  βίη  άίοΙίβΓ 
Β&ηά  ιηϋ  Ι&αΙβΓ  ββάίοΐιΐθΐι. 

63.  ΟΙι.  Γοΐ.  8.  XVII.  XVIII.  Έπιστολαί,  βίιιβ  8Γ088β  Αη- 
ζ&Μ  Βτίβίβ  ΛΐΙβΓ  ΑΓί,  Οορίβη  υηά  Οη^ίη&ΐο;  άαηιηΙβΓ  ιηα^ 
ιη8ηο1ΐΘ8  Ιη1;βΓθ88&ηΙβ  8βγη;  8ίβ  §βΙιβη  1)ί8  ίηδ  νοΓΪ^β  ΙώΓΐιυη- 

άβΓΐ    1)ΘΓ8,1). 

64.  ΟΙι.  £ο1.  8.  XVI.  XVII.  Αι  έπιστολαι  των  πατριαρχών, 
βιηβ  8&ιηιη1ιιηβ  νοη  Οη^ιχΛίβη,  ιηϋ  ζβ,ΙιΐΓθίοΙιβη  ϋηΙβΓδοΙιηββη 
ν6Γ8β1ιβη. 

65.  ΟΙι.  ίοΐ.  8.  XVII  (Μετοχ.  αριθ.  242,  Σταύρου  άριθ  11 
χαΐ  21).  Δοσιθέου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  ιστορία  περί  των  εν 
Ίεροσολύμοις  πατριαρχευσάντων;  βίη  8β1ΐΓ  8ίαΓΐίβ8  ^βΓΐί  ίη  13 
Βϋοΐιβπι.  Ε8  δίηά  άΓβί  ^Γ088β  Γο1ίοΙ)&ηάβ,  άθΓβη  ζ>¥βί  (1&8 
ΨβΛ  ιηίΐ  8β1ΐΓ  νίβίβη  ΟοΓΓβοίυΓβη  ηηά  Ζαβδ,Ιζβη  νοη  βίηβΓ 
£ΐηάβπι  Ηαηά  &ιη  Καηάβ  βηΐ})&1(;βη;  άβΓ  άΓίΜβ  βηΙΙι^ΙΙ:  (Ι&8  Οαηζβ 
ηοοίιιηαΐδ  ίηδ  Ββίηβ  §βδ€ΐιπβΙ)θη,  8,1)βΓ  άοοίι  ηοοίι  ιηίΐ  πιαηοΐιβη 
Ζιΐδ&Ιζβη  3βηβΓ   ζτνβίΐβη  Ηαηά  (βί^'α  άβδ  νβΓ&δδβΓδ  δβ11)δ1;?). 

66.  ΟΙι.  £ο1.  8.  XVI  (γρ.  Χν-Χνί,  άριθ.  431).  Άφθονίου 
προγυμνάσματα;  Ερμογένους  στάσεις,  και  ίδε'αι  μετά  σχολίων. 

67.  ΟΙι.  £ο1.  8.  XIV.  XV  (γρ.  XV,  άριθ.  43).  ΣοοΆα  έτυ- 
μολογικόν,  νοΙΙδίΑηάί^. 

68.  ΟΙι.  4.  8.  XVII.  &ιη  Εηάβ:  χίουκιανου  Σαμοσατέως  περί 
του  ένυττνίου  ήτοι  βίος   ,,'Άρτι  μέν   έπεπαύμην  η.  δ.  γτ. 


446  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ. 


69.  01ΐ.  4.  8.  XVI.  Έμμοτνουήλοϋ  Μουχιώτου  [βίο]  εις  τα 
ττερί  ερμηνείας  του  Αριστοτέλους. 

70.  01ι.  4.  8.  XVI.  Ήθιχά,  ήτοι  τα  Νικομάχεια  „Τά  μετά 
ι)εωρητΓ/ά  υ.  8.  \ν.;  Δΐ|3ανίθϋ  και  Βασιλείου  έπιστολαί;  Φαλάριδος 
έπιστολαι  148;  άΛΐιίηΙθΓ  ηοοίι  άβΓ  Πυθαγόρας  Ίέρωνι;  ά&ηη  βίη 
ΒηβίδΙθΠβΓ:  Χαρακτήρες  επιστολών  διαφόρων  „Τών  πανταχόσε 
διαφημιζομένων  υ.  8.  λν.;  Περί  του  Ιαμβικού  μέτρου  „Τό  των 
ιάμβων  μέτρον  α.  8.  ^.  ϋ1)βΓ  ιηβΙΐΓβΓβ  ΜθΙγλ;  Άφι>ονίου  προ- 
γυμνάσματα. 

71.  01ι.  4.  8.  XVII.  Νικολάου  του  ιατρού  επιτομή  ιατρικής, 
έκ  των  Γαληνού. 

72.  011.8.  XVI  (γρ.  XVIII,  άρι&.  31  δ).  Νιχηφόρος  Βλεμ- 
μύδης  περί  ουρανού;  Συμεών  μαγίστρου  τοδ  Σήθ  σύνοψις  των  φυ- 
σικών, μεταφρασ&εΐσα  είς  κοινήν  γλώτταν  μετά  (γρ.  παρά)  Μάρκου 
Πορφυροπούλου;  Πρόκλου  σφαίρα,  περί  αζονος  καΐ  πόλου;  Άστρα- 
μιτίχου  (γρ.  Άστραμψυχου)  όνειροκριτικόν  „ΛαλεΤν  καδ'  ύπνους 
νητρεκές — δναρ  καλόν",  (Ιτβί  δθίΐθπ,  ίη  ^&Iηι)βη;  Περί  εις  ποΤον 
ζώδιον  ανέβαινε  (γρ.  ανεβαίνει)  ό  ήλιος,  υ.  &.  ΑδίΓΟηοιηίδοΙίθδ 
αΙ)βΓ  (ϋβ  12  ΜοηαΙβη. 

73.  01ι.  8  ιηίη.  8.  XVI.  Αεςικόν,  Μβιη,  υηΙ)βάθυΙβηά,  ε1- 
ΙβΓίθί  Ιΐίθοίο^δοΐιβδ;  Θεοδώρου  Προδρόμου  θεολογία  δια  στίχων; 
Είηί^βδ  νοιη  1ι.  Οίοηγδίαδ;  αιη  Εηάβ  βίηίββ  Αη^ΙίύοΙθη  νοη 
ΜΐηηβΓη  άθδ  ΑΙΙβΓίΙιιιιηδ  „ Αλέξανδρος  ό  βασιλεύς  ΐδών  τίνα 
τών  γερόντων  βάτττοντα  υ.  8.  \¥. 

74.  01ι.  8.  8.  ΧΥΙ  (αριθ.  357).  Νικηφόρου  Βλεμμίδου  λογική. 

75.  ΟΙι.  4.  δ.  XVI  (αριθ.  130).  Προχόρου  του  Κυδώνη  περί 
του  έν  τω   θαβώρι  (γρ.  θαβωρίω)  φωτός. 

76.  ΟΙι.  4.  8.  XVIII  (γρ.  XVII,  άρι».  102).  Πίνας  χρόνο- 
λογικός  τών  αυτοκρατόρων  της  Κωνσταντινουπόλεως  νοη  306- 
1455,  ηίοΐιΐ;  δβΙΐΓ  ααδίϋΙΐΓΐίοΙι. 

77.  01).  4.  δ.  ΧνΐΠ  (γρ.  XVII,  αριθ.  83).  Ανωνύμου 
εισαγωγή  ανατομική  ,,Τών  έν  τοΤς  άνθρώποις  μορίων  τά  μέν  έστιν 
α.  δ.  ι«τ.;   Τούφου  Έφεσίου   περί  τών  έν  κυστει  παθών,  π.  τών 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  447 


φαρμάκων  καθαρτικών,  π.  θέσεως  και  ονομασίας  των  του  άνθρω- 
που μορίων;  ίδί  &ιΐ8  βίηβπι  ϋΓαοΙίβ  8.1)ββ8θ1ιηβΙ)βη. 

78.  01ι.  4.  8.  XVIII  (αριθ.  129).  Αλεξάνδρου  Μαυροκορ- 
δάτου ίστορίαι  1682-1713• 

79.  ΜΙ)Γ.  ίοΐ.  ιηίιι.  8.  XII  (γρ.  XIV,  αριθ.  276).  Είη  ρΜ- 
1θ8ορ1ιί8ο1ιβ8  νβΛ  ίη  8  ΒίΙοΚβπι,  \νΌνοη  ]βάοο1ι  άίβ  1)βί€ΐβιι 
βΓδΙβη  β»ηζ,  άΛ8  άτϋίβ  \)\β  ο,ηί  άίβ  ΙβΙζΙβ  δβίίβ  νβΓίοΓβη  ίδί. 
ϋα8  νίβΓίβ  1)ββίηη1;  ιηίί  άθΓ  υβΙ)βΓ8€ΐιηΛ:  Ότι  μήτβ  ή  δλη  προ 
των  σωμάτων,  μήτε  τα  βΐδη  χωρίς,  άλλ'  όμου  ταύτα.  Τλης  γε 
μην  ει'νεκα  μήτ  εΐ  υ.  8.  \ν.;  (18,8  ίϋηΛβ:  Αντιθετικός  πρδς  Πλω- 
τΤνον,  δτι  μήτε  των  σωμάτων  κτλ.  „Έμοι  το  παρόν  σπούδασμα 
α.  8.  ν  ;  ά»8  86θ1ΐ8ΐβ:  Προθεωρίά  „Σκοπός  έν  τω  παρόντι  λόγω 
α.  8.  IV.;  άΛ8  ΙβίζΙβ:  Περί  του  αέρος  α.  8.  '^.  ,,Άπορεΐς  και 
γνώναι  ζητείς  —  άδε'καστον  έζήνεγκεν  την  φήφον. 

80.  ΟΙι.  4.  8.  XV.  XVI.  Μελετίου  μονάχου  περί  φύσεως 
άνθρωπου  ίη  36  Ο&ρίΐβΐη. 

81.  ΜΙ)Γ.  4  ΠΙΕΙ.  8.  Χ  (άρίθ.  273).  Αναστασίου  πατρ.  Άντιοχ. 
αποκρίσεις  περί  διαφόρων  υποθέσεων;  θεοδωρήτου  έπ.  πόλεως 
Κύρου  προς  τάς  έπενεχθείσας  αύτω  επερωτήσεις;  Έπαπορητικά 
χεφάλαια  κατά  Ιουδαίων  „Εί  καθολικόν  αγαθόν  ό  νόμος  υ.  8.  ι«γ. 
24;  Αναστασίου  θεωρία  περί  του  κατεικόνα. 

82.  ΟΙι.  £ο1.  πΐΜ.  8.  XVII  (αριθ.  5).  νβΓζβίοΙιηίδδ  8&ιη- 
ιηϋίοΙιβΓ  ΕραΓοΙιίβη  άβΓ  οηβηίαΐίδοΐίθη  ΚΪΓοΙιβ,  β,Ιί^βίΕδδί  έ''  ετ^εί 
:.τ.κ.α.  έπι  Φωτίου  πατριάρχου;  Αοϋθη  ιιικί  ΡΓΟίοΙίοΙΙβ,  Ρπν&Ι- 
ρβΓ8οηβη  5βΐΓβδΓβηά. 

83.  ΟΙι.  8.  8.  XVI  (γρ.  έτους  1615,  αριθ.  304).  Νίκη- 
φόρου  του  Βλεμμίδου  περί   των  μετεώρων,   ή  ουρανού. 

84.  ΜΙ)Γ.  £ο1.  8.  Χ.  XI  (γρ.  XI,  αριθ.  13).  Μεταφραστής, 
βίηβ  Λΐΐδ^βζβίοΐιηθΐ  8ο1ιδηβ  ΗαηάδοΙιηΛ  νοη  Ηβί1ί§βη1β1)θη,  ηαοΐι 
άβιη  Κ»Ιβη€ΐθΓ  ββΟΓάηβΙ. 

85.  ΜΙ)Γ.  ίοΐ.  8.  Χ  (γρ.  XII,  αριθ.  279).  Ιωάννου  Δαμά- 
σκηνου βίηίββ  λΥβΓίίθ. 


448  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 

86.  ΜΙ)Γ.  £ο1.  8.  χ  (αριθ.  433).  Είηί^β  ^βΛβ  άββ  Ι. 
ΟΓββΟΓ  V.  Ν&ζίαηζ. 

87.  01ι.  4.  8.  XVII.  θεμοΓΓογραφία;  Στίχοι  άπλοπολιτιχοί 
γεμάτοι  νοστιμάδα  εΤναι  γραμμέ^^οι  νεωστί  εις  ταότην  την  φυλλάοι 
α.  8.  ι«Γ•  184;  άίβ  ΥοΓΓβάβ  ζα  βίηβΓ  Κοιηδάίβ  ίη  βΙ)βη  8ο1ο1ι6γ 
δρΓΛοΙιβ  ιιη(1  νβΓ8ΐηΕ88,  ινοΓΪη  ααίΐΓβίΘη  Κγηΐΐοδ,  άβΓ  ΤεαίβΙ 
βίη  0Γθί8,  βίη  ΝβορΙι^Ι,  ΟβπηΛηοβ  υ.  Α.;  Αγαπητού  διαχό^,) 
εκθεσις  κεφαλαίων  παραινετικών  προς  Ίουστινιανόν  βασιλέα;  Έριό- 
μιον  εις  Ίωάννην  Κωνσταντΐνον  Μπασαράμπα  βοεβόδα  ήγερΛ 
πάσης  Ούγγροβλαχίας. 

88.  01ι.  4.  8.  XVII  (αριθ.  322).  Σοφοκλέους  Αίας,  ηβ1)5ΐ 
σχόλια  παλαιά  τών  πάνυ  δοκίμων  εις  τάς  σωζομένας  των  Σοφο- 
κλέους τραγωδιών;  Ησιόδου  έργα  αιιοΐι  ιηίΐ;  δοΐιοΐίβη;  Πινδάροο 
Όλύμπια  άβδ^Ι.;  Ανθολογία  διαφόρων  επιγραμμάτων  αρχαίοι; 
συντεθειμένων  σοφοϊς,  εις  επτά  τμήματα  διτ^ρημένη,  ^βοΓάϋθΙ 
ηαοΐι:  Αγώνας,  άμπελον,  αναθήματα,  αναπήρους,  ανδρείους  η.  8.  ν. 
αίρΐι&,ύβϋδοΐι  ίη  91   Αϋΐΐιβίΐαηξθη,  άβΓβη  ΙβΙζΙβ  εις  ώρας. 

89•  01ι.  8  ιηίη.  8.  XVII.  Περί  συντάξεως;  Πινδάρου  Πύδια; 
ιηίΐ;  Ηβίηβη  βίοδδβη;  Σοφοκλέους  Ηλέκτρα  άβδ^Ι.;  θέματα,  γΙιθΙο- 
πδοΐιβη  Ιώαΐίδ. 

90.  01ι.  £θ1.  Της  βασιλικής  διδασκαλίας  ήτοι  τών  βασιλιχών 
ινστιτούτων  σύντομος  προθεωρία. 

91.  Οίι.  Έκ  τών  Άφθονίου  προγυμνασμάτων,  §68θ1ΐπβ1)6η 
ίιη  ΐ8.1ΐΓβ  ,αψθ'. 

92.  Οίι.  4  ιηίη.  δ.  XVI  (γρ.  XVIII,  αριθ.  173).  Θεοφίλου 
Κορυδαλλέως  ζητήματα  (εις  τήν)  περί  ουρανού  πραγματείτ^ 

93.  Οΐϊ.  4.  8.  XVI  (γρ.  XVII).  Θεοφίλου  Κορυδαλλέως  παρα- 
^3άσεις  εις  το  α  τών  μετά  τα  φυσικά  Αριστοτέλους. 

94.  Οίι.  4.  8.  XVI  (γρ.  XVIII,  άρι».  319).  Άριστοτέλο'^; 
πολιτικά. 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Δ'. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ 

χειρογράφων  τινών  βιβλίων  του  Μετοχίου  του  Παναγίου  Τάφου, 
παρατηρη Μέντων    ετει   1857-ω  υπό  του  Οοχβ. 


(Η.  Ο.  Οοχβ,  ΚβροΓΐ  Ιο  ΗβΓ  ΜΛ]β8ίγ'8  ΟονθΓηιηθηΙ   οη  Ιΐιβ  β^ββίε  ιη&ηαδ- 
0Γίρΐ3  γα  Γβπΐίΐίηίηκ  ίη  ΙιΐΙ)Γ&ηβ8  ο£  Λβ  1»^Ϋο,ηί,  Ιιοηάοη  1858,  σ.  82-33  χαΐ  75-76). 


(Οοηδίίΐηΐίιιορίβ).  Τΐιβ  οη\γ  ρΐαοθ  οί  αηγ  οοηδβ^ιιβηοβ 
νΜοΙι  Ι  Λν88  Μβ  ίο  νίδίί;  \να8  Ιΐιο  1ίΙ)ΓαΓ7  οΓ  Ιΐιβ  Ρβ,ΙπαΓοΙι  οί 
Ιβηίδαΐβιη.  Ηθγθ,  ίΓΟία  ΙΙιθ  ηαιηΙ)βΓ8  οΓ  Μ88.  λυΜοΙι  ίί  οοηίαί- 
ηβά,  Ι  1ΐ8ΐ(1  βχρ6€ΐβ(1  Ιο  ιηββΐ  λνίΐΐι  δοηιβ  ίιηροΓίαηΙ  ΛνοΓίίδ.  Ι 
1ΐΛ(1  βδρβοίαΐΐγ  1ιβαΓ(1  οί  ίΐ  ίιηβ  οοργ  οί  Λθ  ΚΙιο(;οπο  οί  Αη- 
δίοΐΐβ.  Ι  ντ&δ,  1ιο\νβνβΓ,  ιιηαΜβ  Ιο  (^^ϊ^^ον^^  ίί,  αηά  ίί  Λλ^αδ  δυ^- 
^θ^Ιβά  Ιο  ιηβ  1)γ  Ιΐΐθ  ΒίδΙιορ'δ  δθθΓβί;&Γγ  ΙΙίΕί;  Λίδ,  λνίΐΐι  οηβ 
ΟΓ  Ινο  οί  1)ΐθίΓ  ηιΟΓΟ  ίηΙ;βΓθδΙίη2  Μ8δ.,  Ιιαά  1)βθη  Ιαΐίθη  ΕΛν&γ 
Γγοπι  Ιΐιβηι  Ι) γ  α  οοΠβοΙΟΓ  δοιηβ  ίβ\^  γβαΓδ  1)βίθΓβ.  Τΐιβ  ΓθδΙ 
\νθΓβ  ιηοδίΐγ'  ιηοάβΓη  Μ 88.,  οη  ρ&ρβΓ.  οχοβρί;  α  ΟαΙβηα  ιιροη 
(χβηβδΐδ  οί  Λθ  ΐ\νβ1Λ1ι,  αικί  οηβ  ιιροη  ΙΙιθ  ΓΓορΙιβΙδ  οί  Ιΐιβ  ίοιίΓ- 
Ιββηΐΐι  οβηΙυΓγ,  α  6Γβ}?0Γγ  οί  Ναζΐ&ηζηηι  οί  Λβ  θηά  οί  Ιΐιβ 
ηίηΐΐι,  Ε8  »1δθ  Εηΐΐιγηιίυδ  Ζί§&1)θηα8  οη  Λβ  ΡδΕΐί;θΓ,  οί  Λβ 
ί>νθ1ίΐ1ι  οβηΙιίΓγ.  ΤΙΐθΓθ  ΛνβΓβ,  ηιΟΓβονβΓ,  δβνβΓαΙ  οορίθδ  οί  Λβ 
βοδρβίδ,  οί  Λβ  δΗΐηο  &§β  (οηβ  οί  ^νΐιίοΐι  Ιιαά  ίΐ  βοηιηιβηΙαΓγ 
Λγοπ^ΙιοιιΟ,  ^ίΛ  &η  ΕναηββΗαπυπι  οί  Ιΐιβ  δ&πιβ  Ιίπιβ,  ΛνπΗβη 
ονβΓ  αη  βαΗγ  ^βοηιβίΓίοαΙ  ΛΥΟΓίί  οί  ϋιβ  βίβνβηΐΐι  οβηΙαΓγ.  ΤΙιβΓβ 
Λναδ  8ΐδθ  Β.  ουπουδ  Ερίί;οηιβ  ΙΙίδΙοπαΓυπι  1)γ  ΛΙοχαηάβΓ  άβ 
ΜίΐιίΓΟΟΟΓίΙαΙο,  α  3ουΓηα1  οί  ίΐιβ  βνβηΐδ  οί  Ιιίδ  ί;ίιηβ,  ρ8Γΐ;ίου- 
Ι^νΙγ  οί  Λβ  δίβ|?β  οί  νίοηηίΐ  ίη  1082.  Ι  1ια(1  1ιορβ(1  ί;ο  Ιιανβ 

IV  29 


450  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ. 


ίηνβδΙί^Λίβά   ίιίΓΛβΓ   Λο   ΟΓΐβίηΛΐ   Λνπ1ίη§   ο(  Ιΐιβ  Ραΐίηιρδβδί, 
ϋυΐ  ^&δ  ΰΐΐλϋΐβ  ίΓοιη  ίηεΓβ&δίης   ^τβ&Ι^ηβδδ. 


Μ88.  ίη  ΟοηδίΛηΙίηορΙβ.  Ιη  ίΐιβ  Ιιί1)ΓαΓ7  οί  ίΐιβ  ΡεΙγϊλγοΙι 
οί  ^β^ιιδα1βΠ1. 

1.  ΟίΐΙβηΕ  ΟοιηηίθηΐΕηοΓαιη  θχ  88.  ΡεΙιτιπι  δοηρίίδ  δυρβΓ 
ΡΐΌρ}ιβΐ8.δ;  1)θΐη1)γο.  ίη  4-Ιο  ιη8,3θπ;  δβο.  XIV. 

2.  ΟΓθβΟΓϋ  ΝΛζίΛηζβηί  8βηηοηθδ,  οαιη  ΝίοβΙαβ  βοιαιηβηΐο; 
οΙιιΐΓΐ.  ίη  £ο1.;  δβο.  XV. 

3.  ϋοΓο(;1ιβί,  Ύγή  βρίδοορί,  8θΓΐηοη6δ;  ιηθπι1)Γ.  ίη  41ο;  δβο.  Χ. 

4.  8υίάαθ  Εΐγπιοΐο^ίοαπι;  οΙιλγΙ.  ίη  £ο1.;  δβο.  XV. 

5.  Εηΐΐιγιηίί  Ζί§»1)βηί  ίη  Ρδαΐίβηυιη  βχροδίΐίο;  ηιβιηΙ)Γ.  ίη 
41ο;  δβο.  XII. 

6.  ΟΓβ^οπί  Νπζίαηζβηί  8βΓηιοηβδ  οαιη  οοπιπιβηΐο;  ιηβπιΙ)Γ. 
ίη  4ί;ο;  δβο.  Χ  βχβυηΐβ. 

7.  £ν&η§β1ί&  ςυίΐΙιιΟΓ  οαιη  βίοδδ»;  ηιβπιΙ)Γ.  ίη  4 Ιο;  δβο.  XII. 

8.  ΑΙβχαηάΓί  ΜΕαΓΟΟΟΓάαΙί  ΗίδΙοπΛΓαιη  ΕρίΙοπιβ;  οΐι&η. 
ίη  ίοΐ.;  δβο.  XVI  (γρ.  XVII). 

9.  ΟΗΐβιΐΛ  ΟοηιηιβηΙπποΓαιη  δαρβΓ  Οβηβδίη,  βχ  Ηίρροίγΐο, 
Οη^βηβ,  ΟγΓίΙΙο,  βί  αΐϋδ;  πιβιηΙ)Γ.  ίη  ίοΐ.;  δβο.  XII  (γ,ο.  XI). 

10.  Εν»η§β1ίαΓίαιη;  πιβιηΙ)Γ.  ίη  41ο;  δβο.  XII.  Οοάβχ  ρΕίιηι- 
ρδβδίαδ;  ΙαΙβηΙ  δαί)  Εναη§β1ίδί;ίΐΐΊί  1βχ(;α  ΟβοπιβίΓίοΕ  ςα&βάαηι, 
αη  βχ  Ρίοΐβιη&βο,  δβο.  ίοΓδαη  XI  βχ&ΓαΙα. 

11.  Ή  των  έν  ΒριττΜα  καδολεχών  λειψάνων  αμοιβή  τη  άνατο- 

λιχών  ορθοδόξων  άποχρίσει.  Ι)β,1.  Ι/οηά.   29   Μαί.    1723. 

12.  ΜίΐαΓΟΟΟΓά&ί;!  ϋίαηαιη,  αηηο  1682,  βχ&ΓΛΐ&.  νίη(1ο1)οηα 
Ιαηο  ΙβιηροΓίδ  ο1)δβδδίΐ. 

13.  88.  ΕνΛη^βΙίοΓαιη  βχοηιρΙίΐπΛ  ρΙαΓΛ;  πιβπι1)Γ.  δβο.  XII. 

14.  Μβηοίοςίαηι;  ιηβιηΙ)Γ.  ίη  ίοΐ.;  δβο.  XII. 

15.  Ιοίιαηηίδ  ϋαηι&δοβηί  Όί&ίθοίίο»;  ηιβπιΙ)Γ.  οοά.  νβΐαδί. 


ι 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Ε'. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ 

χειρογράφων    της  βιβλιοθήκης    του  έν  Κωνσταντινουπόλει 

Μετοχι'ου  του  Παναγίου  Τάφου. 


(Κ.  Σά»α,  Μείαιωνιχή  βιβλιοθήκη.  Έν  Βενετία  1872,  σ.  287-312).  ^ 


ΙΙαλ.  αριθ. 
'  ^βουχαρα  Θεόδωρο»^  σχόλια   ει;  τήν  Γραφήν 143 

^-Αγα&αγγέλοϋ  προφητεία 401 

^  Αγαττητοϋ  ιεροδιακόνου  έχΟεαις  κεφαλαίων  παραινετικών  προς  βασι- 
λέα Ίουστινιανόν 131 

^Αθανασίου  τοΰ  μ,εγάλου  επιστολή    προς  Σεραπίωνα  έπίσχοπον.  Του 

αύτοδ  περί  του  αγίου  πνεύματος,  περί  παρθενίας  και  ασκήσεως     111 

*  *0  χατ'  ά).φί|3ητον  (κ>τος  κατάλογος,  ον  άχρι  τούδε  σονεβοϋλεύοντο  πάντες,  σον- 
ίτάχθη  πιθανώς  ύϊτό  Γεωργίου  του  Κωνσταντινίδου•  έτερον  δε  χατάλογον  τύποις  άνέκ- 
^τον,  δν  ωσαύτως  συνεβοολεύοντο  οι  έν  τη  βιβλιο^ήχγ]  του  Μετοχίου  έργοζό|χενοι,  έχει 
αυτό  τοΰτο  το  Μετόχιον,  και  έπιγέγραπται  οΰτος  ώδε*   «Κατάλογος  χειρογράφων  βιβλίων 
τινυν    ευρισκομένων    έν  τ-ή  πατριαρχική    βιβλίοί^ήκη    του  έν  Κωνσταντινουπόλει  Μετο- 
;ζίθϋ  τοΰ  Παναγίου  Τάφου,  συνταχθείς  μεν  ύ::ό  του  έλλογιμοτάτου  [βίο]  και  φερεπονω- 
τάτου  *Αντωνίνου  άρχιμα^^δρίτου  'Ρώσσου  και  Κυριακίδου  καΙ^ηγητοΰ  τω  1862,  επεξερ- 
γασθείς και  έςελεγχΗεις  δ*  έν  συμτιαραβολη  ακριβής  (γρ.  ακριβώς)  υπό  Έμ.  *Ιωαννίδου 
Αμοργίνου  τώ  1864  κατά  9βριον,  τώ  δέ   1877  δωρηθεις    τώ  πανοσιωτάτω  ίεροδιακόνω 
κυρ  Σωφρονίω  καμαράστ^  και  βιβλιοφύλακι  της  αυτής  βιβλιοΙ)ήκης,  -αρακλητικώς   αιτή- 
σαντι  τούτον  ζαρ'  έμοΰ  του  'Ιωαννίδου».  Έν  τω  καταλόγω  τούτω   περιγεγραμμένοι  είσι 
κώδικες  624  (αριθ.  1-624)•  πλην  ά)Λ'  έλ)νείπουσιν  αύτώ  οί  κώδικες   356-364,  και  τοΐΐτο 
δια   τήν    άπώλειαν    ενός    τετραδίου•  μετά  δέ  τήν  περιγραφήν  τοΰ  812-ου  κωδικός  άνα- 
γινώσκεται  το  σημείωμα  τουτο'  «^ϋδε  λήγει  τό  ήμισυ  του  καταλόγου  τών  χειρογράφων 
της  έν  Φαναρίω  βιβλιοθ-ήκης  τοΰ  Παναγίου  Τάφου*  τω  δ*  έκ  τάφου   τριημέρως   άνατεί- 
λαντι  δόξα  και  κράτος*  αμήν.  Ό  γράψας  Έμ.  'Ιωαννίδης  ^Αμοργίνος».    Και  πάλιν  εις 
τό  πέρας    τοΰ  καταλόγου*  «Τον  κατάλογον  τόνδε    άφίερώ    τη  βιβλιοθ-ήκη    τοΰ  έν  Φανα- 
ρίω Μετοχίου    τοΰ  Παναγίου    καΐ    Ζωοδόχου  Τάφου,    προς  ευχερή  μεν  εΰρεσιν  τών  έν 
αύτη  χειρογράφων,  έλαχίστην    δ*  ένδειξιν    βαθείας    εύλαβείας  και  σεβασμού,  ό  φιλοπο- 
'^ήσας  Εμμανουήλ  Ίωαννίδης  *Αμοργΐνος,  και    έν  διδασκάλοις  ελάχιστος.  *Ρ"ν  Ταταού- 


452  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


• 


Αλεξάνδρου  Μαυροκορδάτοο  βίς  τά  του  Αριστοτέλους  περί  γενέσεως 

χαΐ  φ&ορας 8*2 

Του  αυτοΰ  το  αυτό  μετά  οη^ιειώσεων 38 

»         »      Ό  προς  Γερμανούς  περί  ειρήνης  λόγος 208 

»         »      Εφημερίδες  χαι  έτερα 77 

»         »      Τά  'Ιουδαϊχά 406 

»         »       Γραμματική 74 

Αναστασίου    Σιναίτου  οροί  διάφοροι 131 

))            Ερμηνεία  εις  τον  ^^  ψαλμόν 31 

Ανθίμου    Ιεροσολύμων  ερμηνεία  εις  τους  ψαλμούς 115 

»  Ερμηνεία    εΙς  τήν  Άποχάλυψιν,    εν&α  χαι  ή  προφητεία 

του  Άγαδαγγέλου 321 

Άλγεβρας  στοιχεία 340 

Αντιπάτρου  Βόστρων  εΙς  τον  άγιον  Ιωάννη  ν  χαΐ  εις  τον  Ζαχαρίαν 

λόγοι 111 

Αλεξάνδρου   του  οσίου    χαι    Οεοφόρου    περί  μνημοσυνών  τριημέρων 

χαι  έννεαημέρων 62 

Αρμενόπουλος 456 

Άστραμψύχου  όνειροχριτιχόν    δια  στίχων 106 

Άστρονομικον  χαι  Ούρανογραφιχόν 85 

ΕΙς  το  βιβλίον    Άλεξιοδρόμιον  ή    χαΐ    Χρησμολόγιον    πρωσφωνητι- 

χόν   εν  άρχη  αύτοΰ  ευρηται  «εκ  των  του  Άνανίου  διδασκάλου»  394 

Αποστόλων  διαταγαί 554 

Ανατομική  εΙσαγωγή 192 

Αυγουστίνου    εύχαί 161 

»           Μονολόγια 216 

λοις,  χατ'  οΐτρίλιον  του  έτους  1878».  Μετά  Βέ  τούτον  τον  χβτάλογον  συνετάασετο  κε- 
λεύσει πατρΐ3ρχηιη  βραδέως  ύπ*  έμου  αότοΰ  χατάλογος  έτερος,  αυτός  ΐ^'ζο^^  ου  τό 
ήμισυ  εν  τωδε  περιέχεται  τω  τομω*  ετι  δ'  αύτοΰ  πέρας  ουττω  λαβόντος,  ήχουσα  δτι 
'ΙωαχεΙμ  αρχιμανδρίτης  ό  Φορόπουλος  συνέταςεν  έν  τω  μεταςί)  χατάλογον  έτερον,  ου 
τήν  έπιγραφήν  εΐδον  εσχάτως  έν  τω  ττρολόγω  του  περί  του  αέν  Γα).ατα  ίερου  ναοΟ  του 
αγίου  Ιωάννου  των  Χίων»  ύπομνήματι  Γεωργίου  Π.  Γεωργιάδου  [Έν  Κωνσττντινου- 
πόλει  1898,  σ.  9]*  χο^χζομ  δε  του  νέου  χαταλόγου  ή  επιγραφή  έχει  ουτως'  «*Αλφα)ϊη- 
τιχός  πίναξ  ονομάτων  χαι  πραγμάτων,  περιεχομένων  έν  τοις  848  χειρογράφοις  χωδιςι 
της  βιβλιοθήχης  του  έν  Κωνστα^/τινουπόλει  Μετοχίου  του  Παναγίου  Τάφου,  χαταστρω- 
θεις  χατά  τό  1891-92  υπό  του  πανοσιολογιωτάτου  άρχιμανδρίτου  χυρίου  *Γωαχειμ  Φορο- 
πούλου,  διδασχάλου  της  θεολογίας  χαι  διδάχτορος  της  φιλοσοφίας,  αφιερωθείς  δε  τω 
μαχαριωτάτω  χαι  άγιωτάτω  πατριάρχτβ  Ιεροσολύμων  χαι  πάσης  Πα/ναιστίνης  χυρίω  χο- 
ρίω  Γερασίμω  τω  Α'». 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  453 

Αυγουστίνου    ΠβρΙ    Τριάδος    βιβλία    6    προς  •ίοΤς  10,  απερ  εκ  της 

Λατίνων    διαλέχτου    εΙς  την  έλλάδα    μετηνεγχεν 
ό  σοφώτατος  μοναχός  Μάξιμος  ό  Πλανούδης    .    .        41 

Άρ/ύτα  χυχλιχής  θεωρίας  μετέωρα 316 

Άφ&ονίου  σοφιοτου  ρητορικά  προγυμνάσματα 29.    298 

Ανδρέου  Κρήτης    λόγοι 31 

"Ερμηνεία  εΙς  τους  αναβαθμούς 210 

"Άχολουδία  έπι  της  προσθήκης   των  Λατίνων ,    .    .    .      220 

"Αθανασίου  Κωνσταντινουπόλεως  επιγράμματα  τρία  προς  τον  Ιερο- 
σολύμων Νεκτάριον,  ατινα  ευρηνται  εν  άρχη   του  θεολογικού 

του  Κορεσσίου  ύπ'  άρι&μόν 127 

Αναστασίου  Αντιοχείας  αποκρίσεις    προς  τάς  προσενεχΟείσας  αύτψ 

ερωτήσεις 2δ1 

Άνανίου  διδασκάλου    σχόλια  εις  τον  περί  Χρίστου  γεννήσεως  λόγον 

Γρηγορίου  του  θεολόγου 253 

Άλεςάνδρου  Μαυροκορδάτου  ζητημάτων  θεολογικών  λύσεις  προς  τους 
λεγόμενους  Εγγλέζους,  ας  εκείνοι  άπορη σαντες  έζήτησαν  παρά 

του  οικουμενικού  πατριάρχου 239 

*Ανακεφαλαίωσις  πατριαρχών  και  συναριθμήσεις  τών  θρόνων    .    .    .      241 
Ανωνύμου  περί  ζώων  Ιδιότητος  και  άλλων  διά  στίχων  αρχαίων.    .      579 

Ανωνύμου  χειρόγραφον 580 

Βακτηρία  αρχιερέων,    ήτοι    όδηγίαι    προς    τους  αρχιερείς  περί  τών 

ποιμαντικών  αυτών  καθηκόντων 177 

Βακτηρία  ιερά,  ήτοι  συλλογή   ιερών  κανόνων  μεθοδική 57 

Βαλσαμώνος  εις  τους  Φωτίου  14  τίτλους  και  ερμηνεία  εις  τους  κα- 
νόνας          93 

Βασιλείου  τυυ  Μεγάλου  λόγοι    περί  παρθενίας,  μεταφρασθέντες  εις 

την  κοινήν  γλώσσαν  υπό  Μαςίμου  άρχιδιακόνου  Αλεξανδρείας     371 

Βενιαμίν  Λεσβίου  αριθμητική 338 

Βίοι  διαφόρων  αγίων  πατέρων 132 

Βίοι  τών  εν  Πετζέρσκη  του  Κιέβου  αγίων  πατέρων,  συντεθέντες 
υπό  Νέστορος  και  μεταφρασθέντες  εκ  της  σλαβικής  γλώσσης 
ί)7ώ  του  εν  μοναχοις  Κοσμά  του  Άγιορείτου  του  εκ  Θράκης, 
διά  προσταγής  του  αγίου  άρχιμανδρίτου  του  Παναγίου  Τάφου 
κυρίου  Χρύσανθου  καΐ  άναλώμασιν  αύτοΰ 24 

Βησσαρίωνος  Μακρή  του  εξ  Ιωαννίνων  ορθόδοξος  ομολογία  της  Ανα- 
τολικής Εκκλησίας 40 


454  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 

Βλαστάρεως  Ματθαίου    σύνταγμα    έρμηνευΟέν  παρά  Κουνάλη  Κρι- 

τοποόλοο 43& 

Βλεμμύδου  Νικηφόρου  περί  πιατεως  και  έργων  ψυχής  χαι  σώματος  337 
Βρυεννίου  Ιωσήφ    διάλεξις  περί  της  τοίΐ  άγιου  πνεύματος  έχπορεύ- 
σεως  μετά  του  λατινόφρονος  Μάξιμου    Ιεροχήρυχος,  χαι    περί 

της  αρχής  του  πάπα 365.  38δ 

»       Αέγοι 380 

»       Τά  άπαντα 826 

Γαβριήλ  του  έχ  Βρυούλλων  ίεροδιδασχάλου  άντιφωτομαχιχά,  έπιδιορ- 

θωΟέντα  χαι  πολλαΤς  σημειώσεσι  πλουτισ&έντα  υπο  Ν.  Αογάδοο  421 

Γεμιστού    λόγοι 166 

Γενναδίου  του  Σχολαρίου  περί  τής  όδοΰ  τή ς  σωτηρίας  των  ανθρώπων  131 

»         »  Λ  Κατά  Πλήθωνος 149 

Γερασίμου  Αλεξανδρείας   λόγοι 864  χαι  512 

Γερασίμου    του  Βλάχου    περί  του  άχριβους  τρόπου  τοί)^  διδάσχειν  το 

ΟεΤον  χαι  Ιερόν  Εύαγγέλιον 244 

»       Εις    τά    περί    ψυχής    βιβλία    του  Αριστοτέλους    σύντομος 

παράφρασις 312 

»       Είς    τήν    του    Πορφυρίου    είσαγωγήν    παραφράσεις  τε    χαΐ 

ζητήματα 221 

»       θεολογία 325.   331.   375.  484 

»       Τητοριχή 458.  148 

»       Εις  τά  οχτώ  τής  φυσικής  ακροάσεως  βιβλία 381 

Γερμανού  Κωνσταντινουπόλεως  ερμηνεία  τής  θείας    λειτουργίας  και 

περί  εκκλησίας^ 148 

»         Λόγοι 81 

Γεωργίου  μονάχου  και  χαρτοφύλακος  λόγος  εΙς  τά  Εισόδια.    ...  31 

Γεωργίου  μεγαλομάρτυρας  μαρτύριον 31 

Γεωργίου  μεγαλομάρτυρας  κανών  ποίημα  Ιωάννου 237 

Γεωμετρία 173 

Γεωμετρικόν  λατινικόν 294 

Γραμματική 135 

Γραμματικοί  κανόνες 295 

ΓραφικαΙ  και  έκκλησιαστικαι  λύσεις  διάφοροι 378 

Γραφής  αγίας  έξήγησις  και  παράφρασις » 

Γρηγεντίου  λόγος  κατά  των  τά  άζυμα  φρονούντων,  και  κατά  Ιουδαίων  101 
Γρηγεντίου    άρχιεπ.  Κεφρών    διάλογος    μετά  Ιουδαίου  Έρβάν  κα- 
λουμένου    335 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩϋ.  455 

Γρηγορίοο  του  θεολόγου  λόγοι  |ΐετά  σχολίων  εν  μεμβράνη.    .    404.  405 

Γρηγοριοο  Νύσσης  λόγοι 111 

Γρηγορίοο  τοδ  Παλαμά  κατά  Βέκχοο 420 

Γρηγορίοο  Κεραμεως  λόγοι  και  Ίωάννοο  Ξιφιλίνοο 455 

Γερασίμοο  Αλεξανδρείας  ρητορική 244 

Δαμάσκηνου  Ιωάννου  θεολογιχόν  μετά  της  λογικής  Ν.  Βλεμμύδου.  414 

Δαμάσκηνου  Ιωάννου  λογική  και  το  -ερι  όρ&οοόξοο  πίστεως  .    334.  477 

))               »             »           »          Λ            »                        Η^δμβρ.  438 
»            Έγκώμιον  εις  τήν  κοίμησιν    τής  Θεοτόκου*  υπόμνημα 
εις  τον  προφήτην  Ήλίαν  περί  των  εν  πίστει  κεκοι- 

μημένων 31 

Δαμάσκηνου    μητροπολίτου    Ναυπάκτου  και  *Άρτης  φυσιολογία  και 

χρονικόν  σύντομον 569 

Δαμάσκηνου    λογική    (ούτως    έχει  ή  δπισ&εν  τής  βίβλου  επιγραφή, 

το  δε  γράψιμον  είναι  του  Νικολάου  Κομνηνού  Παπαδοπούλου)  448 
Δανιήλ    Κεραμέως    τοί5  Πατμίου    εξηγήσει;  των  του  Συνεσίου  επι- 
στολών.      449.  559 

Δανιήλ  ρακένδυτου  προσκυνητάριον  τής  Ιερουσαλήμ 218 

Δημητρίου  Βυζαντίου  Κηταιας  Ιστορία 175 

Δημητρίου  μεγαλομάρτυρος  μαρτύριον 31 

Διάλογος  ψυχής  και  σώματος  διά  στίχων 547 

Διάφορα 355.  357 

Διδαχαί.  83.  244.  282.  296.  297.  317.  352.  353.  354.  467.  468.  519.  552 

Διονυσίου  Άλικαρνασσβω;  συγγραμμάτων  επιτομή 29 

Δομνίνου  Ααρισσαίου  φιλοσόφου  έγχειρίδιον  εισαγωγικόν  αριθμητικής  9 

Διονύσιος  ό  Αρεοπαγίτης•  μεμβρ 130 

Δοσι&έου  Ιεροσολύμων  περί  των  εν  *Ιεροσολύμοις  πατριαρχευσάντων  — 

>        Κατά  Καλβίνων, 47 

Νομική    συναγωγή,  βίβλος  ογκωδέστατη   και  περιεκτικωτάτη,  περιέ- 
χουσα   διάφορα    εκκλησιαστικά    έγγραφα,    συλλεγεισα    ί)πό 

ΔοσιΟέου 184 

Βιβλίον  έχον  έπιγραφήν  «Έκ  τών  του  Λοσιβέου  χειρογράφων»   ...  161 
Δοσι&έου  κατά  Σιναϊτών,  ενΟα  και  ή  του  Χρυσάν&ου  άντίρρησις .    .  118 
Δωροθέου  διδασκάλου  τής  εν  Κωνσταντινουπόλει  ακαδημίας  διάφορα  35 
Δωροθέου  του  εκ  Μυτιλήνης  και  διδασκάλου  τής  εν   Κωνσταντινου- 
πόλει σχολής  θεματογραφία,  ένθα  και  το  ίσον  του  συνοδικού 
γράμματος    του    εις  η'  θρόνον  προβιβασμου  τής  αγίας  μη- 
τροπόλεως Δέρκων 338 


456  ΚΑΤΑΛΟΓΟ^:  πατριαρχείου  ιεροςοατμων. 


Δωρο()6θΐ)  Ιεροδιακόνου  Λεα,3(ου  Άγιοταφίτου  έπιστολαί 50 

Διαφόρων  ορισμών  ϊσα  εΐ;  τουρκικήν  γλώσοαν   δι'   ελληνικών  χαρα- 
κτήρων      460 

Έγγραφων  εκκλησιαστικών  τύποι 309 

Έκι}εσις  σύντομος  και  κεφαλαιώδης  τών  Ιερών  δογμάτων  της  Ανα- 
τολικής Εκκλησίας,   γενομένη  το  1727 122 

'ί^γχειρίδιον  δεικνύον  δτι  δβι  βαπτίίίειν  τους  επιστρέφοντας  Λατίνους  186 

Εμμανουήλ  Μοσχοπούλου  σχεδίασμα 131 

»           Συλλογή  αττικών  ονομάτων  εκλεγείσα  άπο  τη;  τεχνολο- 
γίας τών  εικόνων  του  Φιλοστράτου  κατ'  άλφά^ητον  .  80 
Εμμανουήλ  Μουσχιώτου  εΙς  το  περί  ερμηνείας  του  Αριστοτέλους.  110 
Εμμανουήλ  Τροχάνη   Λάκωνος  στίχοι  εις  τον  οικουμενικόν  πατριάρ- 
χη ν  Σωφρόνιον,  εν  οΐς  λελη&ότως  δείκνυται  όπως  δει  είναι 

τον    έπίσκοπον 339 

Έπιφανίου    εις    τον  ί^σιολόγον,  τον  διδάσκοντα    περί    της  εκάστου 

γένους  φύσεως  τών  θηρίων  και  τών  πετεινών 13ο 

»       Λόγοι  εις  τήν  Άνάστασιν  και  εις  το  Μέγα  Σάββατον    .    .  101 

Επιστολών  τύποι  και  θέματα 469 

Ερμηνεία  εις  το  κατά  Ματ&αιον  και  Ίωάννην  Εύαγγέλιον  μεμβρ.  435 

Ερμογένους  στάσεις  και  ιδέαι  μετά  σχολίων 29 

Εύαγγέλιον  καλώς  γεγραμμένον  μετά  εικονογραφιών,  γραφεν  τψ  1521 .  >2ο 

Ευαγγέλια  μεμ|3ράνινα 426.   432.  574 

Εύεργετηνου  τόμος  γ' 95 

Εγκύκλιος  συνοδική  επιστολή  κατά  Λου&ηροκαλβίνων 421 

Περί  συνθέσεως  επιταφίων  λόγων  σύντομος  πραγματεία 18 

Εύεργετηνός 96 

Εύ&υμίου  του  Ζυγαδηνου  ερμηνεία  εις  τους  ψαλμούς   .    .88.    347.  429 

»                      ))           Κεφάλαιον   12  περί  του  αγίου  πνεύματος.  97 

Εύκλείδου  περί  αρχών  της  μαθηματικής 105 

»         Γεωμετρικόν .  509 

'Εφραιμ  του  όσιου  λόγος 143 

ΕύχαΊ  της   καί>' ήμέραν  άκολου&ίας 396 

ί^ύχαΐ  διάφοροι • 73 

Εύ/ολόγιον 68 

Πραγματεία  περί  της  ί>2ίας  ευχαριστίας 66 

ΈπιστολαΙ  λογίων  τινών  κατά  τον  νζ'  ^αί  ι7  αιώνα 463 

Εύ/ολόγιον  και  έορτολόγιον  εν  μεμβράνη  παλιμψήστφ,  πολύτιμον    .  601 

Ζαβράνου  θεολογία 98.  391 


ΚΑΤΑΛ0Γ05:  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΑΪΜΩΚ.  457 

Ζοφνιχά|3ιος  λατινιστί  γεγραμμενος 443 

Ηλιοδώρου  φι^.οσόφοο  προς  θεοοόσιον  τον  μέγοιν  περί  μυστιχής  τών 

φιλοσόφων  τέχνης  διά  στίχων  Ιαμβείων 113 

ΉσαΓοο  μονάχου  πρεσβυτέρου    χαΐ   εγκλείστου  περί  λειτουργιών  και 

σαρα^/ταρίων ; 62 

Θεοδοσίου  Αλεξανδρείας  περί  προσωδιών 37 

Θεοδοσίου  ηγουμένου  τών  Πετ!Ιερσχιωτών  χαί  άρχηγοδ  τών  μοναχών 

της  Τωσσίας  βίος  χαι  πολιτεία 489 

θεοδωρήτου  εις  τα  άπορα  της  Γραφής 333 

Θεοδώρου  Στουδίτου  χατηχήσεις 359 

Νικηφόρου  Χουμνου  κατηχήσεις 531 

η            »           Λόγος  εΙς  τήν  γέννησιν  του  Προδρόμου    ...  31 

Θεοδώρου  του  Πτωχοπροδρόμου  περί  διαφόρων  υποθέσεων  διά  στίχων  131 

Θεοδώρου  Μετοχίτου  καΐ  μεγάλου  λογο&έτου  μελέται 116 

Θεοδώρου  του  Γαζή  περί  εκουσίου  και  ακουσίου 149 

θέατρον  Πολιτικόν 480 

Βιβλίον  περί  θεού  και  περΊ  {)πάρςεως  θεού 21 

θεοφύλακτου  ερμηνεία    εις  τα  έωΟινά 48 

»            εις  τους  προφήτας 311 

θεφράστου  χαρακτήρες 29 

θεοτοκάριον 292 

θεοφάνους  Κεραμέως   λόγοι 314 

θεοφάνους  Νικαίας  λόγοι  περί  του  εν  θαβωρίω  φωτός 488 

))              »         κατά  Ιουδαίων 556 

θηκαρας 143.   351.  550 

θωμαν  (εΙς  τον  άπόστολον)  υπόμνημα 31 

Θωμά  Άκινάτου  κατά  έ&νικών 379 

))           »           κατά  Ελλήνων 98 

»            ϊ)           ζητήματα 398 

Ιερωνύμου  επιστολή  προς  Παμμάχιον  κατά  τών  Ιεροσολύμων.    .    .  254 

'Ιλαρίωνος  Κιγάλα  Κυπρίου  γραμματική 74 

Ιουστινιανού  διάφοροι  διατάξεις  συνάδουσαι  έξαιρέτως  τοις  Ιεροΐς  κανόσιν  120 

Ίουγλάρι  λόγοι*  μετάφρ 16 

Ισαάκ    του   άββά    λόγος    προς  αρχαρίους  μοναχούς,  μεταγλωτισΟεις 

παρά  Διονυσίου  ιερομόναχου 143 

Ίσαάχ  του  Σύρου  λόγοι 224.  503 

'Τσαακίου  του  σεβαστοκράτορος  περί  προνοίας  άπορημάτων    ....  337 


458  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  1ΕΡ010Λ1ΜΩΝ. 


Ίααάχ    |ΐοναχου    του  Αργυρού    μέ&οδο;    κατασκευή;     άστρολα[3ικοΰ 

οργάνου 313 

Ίουστίνου  βκ&εσι;  πίστεως 386 

Ιακώβου  του  ΆδελφοΟέου  ερωτήσεις    προς  Ίωάννην  τον  θεολόγον .        61 

Ίατροσόφιον 11.    101 

Ιωάννη;   ο  Κλιμακος 144 

Ιωάννου    του  θεολόγου    εχΟεσις    πίστεως,    ην  κατά  προτρο7Π|ν  της 

παναγίας  Θεοτόκου  τω  &αυματουργψ  Γρηγορίω  ύπηγόρευσε.      131 

Ιωάννης    ό  Κλίμακος  μεμβρ 332 

Ιωάννου  πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως    του  Γλυκέως  όμιλίαι  του 

άγιου  Ευαγγελίου  εις  έκάστην  Κυριακήν 104 

Ίωαννικίου    και    Σωφρονίου  των  αύταδέλφων  Κεφαλλήνων  διάλογος 

περί  του  μυστηρίου  της  θείας  ευχαριστίας 306.    486 

Ί(οακειμ  άρχιμανδρίτου  εκκλησιαστικών  διαφόρων  ιεροκήρυξι  συμ- 
βαλλόντων     382 

Ιωάννου  Ίεροσολυμίτου  λόγοι 473 

Ινστιτούτων  βασιλικών  βίβλος 51 

'Ιέρακος  συλλογαι  και  ιστορικόν 271 

Καβάσιλα  Νικολάου  θεολογικά  και  περί  της  αρχής  του  πάπα  .  .  389 
Άββα  Καιλου  γεωμετρικής  και  φυσικής  αστρονομίας  μα&ηματα.  .  333 
Καντακουζηνού  Ιωάννου  διάλογος  κατά  Μωαμε&ανών,  μεταφρασθείς 

εΙς  το  άπλοΰν  υπό  Μελετίου  Συρίγου 289 

Καρποί  του  ξύλου  τής  ζωής 69 

Καρυοφύλλου  ζητήματα 488 

Κλεομήδους  περί  μετεώρων 189 

Κλερκίου  Πέτρου  ύποδιακόνου  τής  Τοθομαγηνσίας  και  διά  Παρισινού 
προνομίου  των  εγκυκλίων  μαθημάτων  διδασκάλου,  σύγγραμμα 
έπιγραφόμενον  Παπομάστιξ,  δι'  ου  ενώπιον  τής  παγκοσμίου 
Εκκλησίας  καταστηλιτεύεται  ό  πάπας  και  ή  παπική  εκκλη- 
σία, ως  τής  Εκκλησίας  αυτής  και  παντόζ  νόμου  θείου  τβ 
ανθρωπίνου  ανατροπείς*  μετάφρασις  εκ  του  γαλλικού.    .    .      470 

Κλήμεντος  μαθητού  του  αγίου  Πέτρου  βίος 494 

Κορεσσίου   σημειώσεις  εις  την  μεταφυσικήν  του  Αριστοτέλους     .    .      126 
»  Περί    τής  αρχής    του  πάπα  κατά  των  αντιρρητικών  του 

Βελλαρμίνου'  κατά  Καρυοφύλλου  περί  του  αύτου'  περί 
τής  τελειότητος  του  μυστηρίου  τής  θείας  ευχαριστίας• 
όλίγαι  έκλογαΐ  συλλεγεΐσαι  {)πό  του  Μακαρίου  Παύλου 
ίιά  πολλών  διδασκάλων,  ους  Κορέσσιος  άνέγνω•  έρμη- 


ι 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  459 


νεΤαι    εΙς    τήν  Γενεσιν,  Έξοδον,  Αριθμούς,  Δευτερο- 
νόμιον,    ει;    τον  'Ιώβ,    εις    τοας    Ψαλμούς  χαΐ  λοιπά, 

και  διάφορα  άλλα  ζητήματα 129 

Κορεσσίοϋ    Ζητήματα  και  λύσεις  διάφοροι 124 

»  θεολογικον  μετά  της  επιστολής  Κυρίλλου  Κωνσταντινου- 

πόλεως και  των  προς    αυτόν  επιγραμμάτων  Γρηγορίου 

*Ιεροσολυμίτου  και  Νεκταρίου  Ιεροσολύμων    ....  127 

»            Ζητήματα  διάφορα 128 

»           Λογική 125 

))            Ιστορικά  εκ  της  αγίας  Γραφής  και  εΙς  το  ^Ασμα  ' Ασμάτων  — 

»            Εξηγήσεις  εις  τον  προφήτην  Ήσαίαν 496 

•>           Περί  της  έκπορεύσεως  του  αγίου  ττνεύματος    ....  497 

»           Προς  τον  όσιώτατον  "Αν&ιμον,  δτι  ακτιστος  ή  &εία  ουσία  539 

Λ           Ερμηνεία  εις  διάφορα 335 

Κορυδαλλέως    έξήγησις    και   σημειώσεις    εις  το  περί  ερμηνείας  του 

Αριστοτέλους 142 

»            Υπόμνημα  περί  αστρολογίας 106 

»            Υπόμνημα  συνοτττικόν  και  ζητήματα  εΙς  τήν  περΊ  ου- 
ρανού πραγματείαν 107 

»           Εις  πάσαν  τήν  λογικήν  του  Αριστοτέλους 71 

»           Φυσική 37.   413.  623 

))           ΕΙς  το  περΊ  ψυχής  του  Αριστοτέλους 14.  366 

»  Εις  το  α'  των  περί    φυσικής    ακροάσεως    βιβλίων  του 

Αριστοτέλους 15 

»  Σχολαστικαι  παραφράσεις  εις  τα  4  στοιχεία  των  μετά 

τα  φυσικά  του  Αριστοτέλους 9 

»  Σύνοψις    λογικής    του  Αριστοτέλους    κατά  πευσιν  και 

έρώτησιν 422 

»           Εις  τά  μεταφυσικά 150.  419 

»           Εις  το  μείζον  Α  του  Αριστοτέλους 403 

»           Λογική 279.   280.   362.  399 

»            Δογική  κατ'  έρωταπόκρισιν 315 

»           Εις  τά  φυσικά  τού  Αριστοτέλους 350 

»           Μεταφυσική 308.  360 

))           Εις  το  περί  ουρανού 1 54 .    356 .  482 

))  Τπομνήματα  κατά  Άριστοτέλην  περί  ουρανού  και  περΊ 

ψυχής 336 

»           Εις  τήν  φιλοσοφίαν  προδιοίκησις 500 


460  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΓΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


Κορυοαλλέως  Σφαιρικόν 50δ       ι 

»           Εις  τά  πβρί  ψυχής  του  Αριστοτέλους  ϋ7:ο|Ανήματα.   .  300 

Κυοώνη  Προχώρου  περί  του  εν  θαβωριω  φωτός *2) 

Κυρίλλου  Δουχάρεως  διδαχών  σημειώσεις•   ιδιόγραφον 3^Γ^^ 

»               »           χ\ογοι 16δ.  113^^ 

»                »             Λόγοι   πανηγυρικοί 2 — =^^ 

Κωδινοΰ  περί  των  πατ^ίω^  της  Κωνσταντινουπόλεως 1Γ^  ^ 

Κωνσταντίνου  του  μεγάλου  βίος  και  πολιτεία 

Κωνσταντίνου  Γορδάτου  Χίου  θεολογία 41 

»                    »         Περί  της  τών  σφαιρών  χρήσεως 2 

Κωνσταντίνου  Έεσινου  έξήγησις  εις  τον  'Οδηγόν 1< 

Κριτου  διοίκησις  .    .    .  • 4^ 

Κύπρου  ιστορία  αρχομένη  εκ  του  Νώε  και  λήγουσα  μέχρι  του  1572.  31 
Κακα^^έλα  Ιερεμίου  μετάφρασις    εκ  του  ιταλικού•  ιστορία  του  απο- 
κλεισμού της  Βιέννης  ί)πό  τών  Μουσουλμάνων,  άφιερο)Οεΐσα 
τω  Ιωάννη  Σερ|3άνω    Καντακουζηνώ,  ήγεμόνι  πάσης  Ουγ- 

γροβλαχίας 25^ 

Λειτουργιών  διάταξις 42»"!; 

Λειτουργίας  αρχιερατικής  εν  Τωσσία  οιάταςις 18ί- 

Λάμπρου  Φωτιάδου  φήμη  εΙς  τήν  Χρίστου  γέννησιν 5(Ρ• 

Λεξικόν  έλληνικόν  σύντομον 131 

Λαυσαϊκου  μέρη 101 

Λειτουργικόν 38 

Δέοντος  νομοφύλακος  και  διακόνου  εκ{)εσις  πίστεως 127 

Δέοντος  βασιλέως  λόγοι  εις  τά  Εισόδια•  έγκώμιον  εΙς  τον  αγιον  Δη- 

μήτριον 31 

»               »         'Ωδάριον  κατανυκτικόν  κατ'  άλφάβητον    ....  131 

Λογάδου  άντιπροσβολή  κ7τά  τίνων  του  αιώνος  ημών  φωτου-άχων.    .  421 

Λόγοι  εις  πάσας  τάς  Κυριακάς  του  ένιαυτοΰ 12.    18 

Λατινικόν  χειρόγραφον 204 

Μαςίμου  του  Πλανούδη  μετάφρασις  γνωμών  Κάτωνος 135 

Μαξίμου  Μαργουνίου  εις  τά  ύστερα  αναλυτικά  του  Αριστοτέλους.    .  110 
»                »           Περί  τής  έκπορεύσεως  του  αγίου  πνεύματος*  επι- 
στολή   προς    τον    πατριάρχην  Ίερεμίαν  επιτά- 
φιος εις  τον  κύριον  Ήσαίαν  .    .    .    376.    390.    222 
Μαξίμου    του    Πελοποννησίου    όμιλίαι    εις    τάς    Κυριακάς  του  ένι- 
αυτοΰ    324.   453.   561 

»          ))                 »             Κατά  Δατίνο^ν 193 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΓΟΪ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  641 

Μαξίμου  το5  όμολογητού  εξηγήσεις  ρητών  τινών  Γρηγορίου  του  θεο- 
λόγου    18 

Μαγίστρου  περί  ποιητικής 80 

3Ιανουήλ  Μοσχοπούλου  ερωτήματα 86 

3Ιατι>αίου  Βλαατάρεως  σύνταγμα 54 

3Ιαρίας  της  Αιγύπτιας  βίος  παρά  Σωφρονίου  Ιεροσολύμων.    ...  31 

Μάμαντος  μαρτύριον 61 

3Ιάρκου  του  Εφέσου  χατά  Άχινδυνιαστών 400 

Μελετίου  Πήγα  διάλογοι  περί  χριστιανισμού 400 

ΛΙελετίου  του  Συρίγου  λόγοι 19.    136 

Λ  »       Άντίρρησις    προς    τήν  έκοοΟεΐσαν   όμολογίαν 

της  χριστιανικής  πίστεως   υπό  του  Κωνσταν- 
τινουπόλεως   Κυρίλλου  του     Αουκάρεως  κτλ.  98 
»                       »        Μετάφρασις    εις    τήν  ήμετέραν  άπλήν  διάλε- 

κτον    του    μετά  τίνος    Μωαμεθανού  διαλόγου 

Ιωάννου  του  Καντακουζηνού 289,   42 

»                       »        Ερμηνεία  εις  τήν  προς  Τωμαίους  έπιστολήν .  335 
»                      »        Έξήγησις  της  λειτουργίας  αιτηθείσα  ΐ)πό  του 

εν  Μοσχοβία  πατριαρχεύοντος  Νίκωνος.    ,    .  503 

»                     ))        Περί  νηστείας 202 

Μαυροκορδάτου  'Ρωμαϊκή  Ιστορία 373 

Μακαρίου  του  εκ  Πάτμου  έπιστολαί 495 

Μαξίμου  του  Συμαίου  ιερά  ιστορία  χρονολογική  κτλ 423 

Μιχαήλ  Άτταλειάτου  διάταξις  εις  το  αύτου  όρφανοτροφειον  και  ^^ονα- 

στήριον 444 

Μιχαήλ  Γλυκά  έπιστολαί .  377 

Μάρκου  του  Εφέσου  ομιλία  ρη{)εϊσα  εν  Φεραρία  τής  Ιταλίας  προς 

τους  καρδηναλίους  περί  του  κα&αρτηρίου  πυρός 345 

Μελετίου  μονάχου  περί  φύσεως  άνθρωπου 151 

Μάρκου  άββά  λόγοι  7 156 

Μύρου  αγίου  άκολου&ία 501 

Διήγησις  των  συμβάντων  εν  Μολδαβία  επί  Ίω.  Μιχαήλ  Τακοβίτζα 

βοεβόδα 545 

Μανουήλ  Μοσχοπούλου    γραμματική 546 

Μανουήλ  Φιλή  περί  διαφόρων  υποθέσεων   διά  στίχων 572 

Μάρκου  Κυπρίου  παράφρασις  εις  τά  ανέκδοτα  Προκοπίου  Καισαρέως  577 

Έπι  τη  κηδείςί  Μάρκου  του  Εφέσου  μονωδία 200 

Μιχαήλ  συγκέλλου  λόγος  εΙς  τους  Αρχαγγέλους.    .......  31 


462  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 

Μελβτιοο  κεφάλαια  Π.  χαΐ  Ν.  Δια&ηχη;  δια  στίχων  μυριάδων  2.    .        28 

Μοσχοβίας  ιστορία 284 

Μεταφυσική 290 

Μιχαήλ  του  Έφβσίου  εις  τα  μεταφυσικά  του  Αριστοτέλους.    .    .    .      247 

Μελετίου  εκκλησιαστική  Ιστορία 85 

Μελετίου  του  Πήγα  εγχειρίδιον  περί  χριστιανισμού  εις  διάλογους 
τεσσάρας.  Πανδοχευς  και  ξένος.  Έττιτομή  γραμματικής  τέ- 
χνης, διαλεκτικής  και  ρητορικής.  Εγκύκλιος  προς  τους  βν 
Κωνσταντινουττόλει  και  Γαλατά  παροικοί3ντας  και  αλλαι 
τινές  έττιστολαΐ  και  πραγματεΤαι  μελέτης  άςιαι.    Χειρόγρα- 

φον  πολλού  λόγου  αςιον 600 

Ναδαναήλ  του  Χιμά  (γρ.  Χύκα)  περί  τής  αρχής  του  πάπα  .    .    .      194 
Νικολάου  Μεθώνης    κατά    τής  αρχής  του  πάπα  και  περί  έκπορεό- 

σεως  του  αγίου  πνεύματος 206 

»        Λόγος  περί  άζύμων 97 

Έπιστολαι    διαφόρων    διδασκάλων  και  σπουδαίων  ανδρών  προς  Νεό- 

φυτον  Άδριανουπόλεως 553 

Νικολάου  Κομνηνού  Παπαδοπούλου  έπιστολαι  προς  Χρύσαν&ον  Ιερο- 
σολύμων περί  διαφόρων  ζητημάτων 415 

))       Περί  έχκλήτου 418 

Νείλου  κεφάλαια 156 

Νικολάου  Κούρσουλα  σχολαστική  θεολογία 447 

Νικόδημου  Μαζαράκη  του  έκ  Σερρών  γραμματική 498 

Του  αγίου  Νικολάου  άκολου&ία   μεμβρ 501 

Νεοφύτου  Τοοινοΰ  λατινόφρονος  όμιλίαι 502 

Νικολάου  Κα|3άσιλα  λόγοι  εις  τα  πά&η  του  Χρίστου 544 

Νικηφόρου  Βλεμμύδου  περί  ουρανού 106 

»  »  λόγος  εις  'Ιωάννην  τον  Θεολόγον .....        31 

Νικηφόρου  μοναστου  και  πρεσ^3υτέρου  εισαγωγική  επιτομή  περί  τών 

φυσικών  αρχών  καΐ  αιτιών  καΐ  μετεώρων 106 

Νικολάου  του  Κεραμέως  φιλοσόφου  και  ίατροδ  του  εξ  Ιωαννίνων 
άντέγκλημα    τών  εγκαλούντων    αδίκως    κατά  τής  μιας  και 

μόνης  αγίας  του  Χρίστου  Εκκλησίας 108 

Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  επιγράμματα  προς  τον  Κωνσταντινουπόλεως 
ΆΟανάσιον,  προ;  τον  Νικαίας  Να&αναήλ  και  εις  τά  επτά 

τής  Γραφή;  (έν  αρχή  τή;  βίβλου) 127 

»        Άντίρρησι;,  έν    η    και    επιγράμματα    προς    τον  συγγραφέα 

τή;  [βίβλου 52 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  463 

Νεχταρίοϋ  Ίερο9ολύ;]κυν  Κυριαχοδρόμιον 56 

Νείλου  θεσσαλονίκης  χατά  Λατίνων 129 

Νικήτα  συναγωγή  εξηγήσεων  εις  του;  Ψαλμού; 119 

Νεοφύτου  πατρ.  Κωνσταντινουπόλεως  πράξι;  συνοδική,  αποφαινομένη, 
δτι  γυνή  τις  Ιχουσα  άνδρα  νόμιμον,  άποδημοΰντα  και  μή 
φροντίζοντα  έπαναστραφήναι  προ;  αυτήν  έντό;  τριετίας  και 
μόνης,  δύναται  διαζευχΟήναι    άπ'  αύτοϋ•  εν  Ιτει  1661   (εν 

τψ  τέλει  της  βίβλου) 93 

Νηστευτοϋ  κανόνιον 54 

Νεκταρίου  Κωνσταντινουπόλεως  λόγος  περί  του  θαύματος  των  κολύβων       31 

Νικολάου  του  Άγραφιώτου  επιτομή  ιατρικής 305 

Νομοκάνων   ..   67.   68.   75.  84.   288.   301.   395.   385.   412.  430 
Σειρά  των  Πατέρων    εις    τον  Ίώβ,    γραφεΐσα  εν  τφ  δρει  Σινά  ί)πό 

Νεκταρίου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων 238 

Νικηφόρου  Θεοτόκη  προς  τον  ιερομόναχον  Δωρό&εον  Άγιοταφίτην 
Λέσβιον  επιστολή     συναλγητική    καΐ  συμπαραμυ&ητική  έπΙ 

τω  Οανάτφ  Έφραιμ  του  Ιεροσολύμων 50 

Νικολάου  Κεραμέως    Ιατροφιλοσόφου    Νεκταρίφ  προσκαλουμένφ  εΙς 

τήν  Ιεροσολύμων  πατριαρχείαν  1661 56 

'Ογδόης  συνόδου  πρακτικά 172 

Όδοιπορικόν,  γραφέν,  δταν  κατά  προσταγή  ν  του  βασιλέως  *Ρωσσίας 
Αλεξίου  Μιχαήλοβιτζ  έπέμφ&η  από  της  Μόσχας  μετά  πρε- 
σβείας   εις  το  βασίλειον  της  Κίνας  Νικόλαος  ό  Σπαδάριος 

εν  Ιτει  άπο  κτίσεως  κόσμου   7183 575 

ΌρΟόδοςος  ομολογία  της  εν  Τωσσία  εκκλησίας 492 

"Ορος  ήτοι  τόμος  της  ιεράς  συνόδου  της  συγκροτηθεί  σης  εν  τη  θεο- 

φυλάκτψ  πόλει  της  Μοσκοβίας,  εν  ετει  από  κτίσ.  κόσμου  ^ζροδ'     509 

Ορισμοί  βασιλικοί  τουρκιστί  δι'  ελληνικών  χαρακτήρων 134 

'Ονειροκριτικόν 112 

'Ομιλίαι  εις  το  Έλέησόν  με  ό  θεός*  περί  του  πρακτικού  και  θελη- 
ματικού αμαρτήματος 117 

ΌρΟόδοξος  ομολογία  των  ευσεβών  χριστιανών  της  Ανατολικής  Εκ- 
κλησίας           64 

Σχόλια  εις  τήν  Όκτώηχον 32 

Όρδόδοξος  ομολογία 283 

Όδύσσεια'  λείπουσι  τά  τρία  πρώτα  στοιχεία 22 

ΌρΟόδοξος  ομολογία  σταλεισα  προς  τους  Βρεττανούς  παρά  τών  τριών 
ανατολικών  πατριαρχών,  Κωνσταντινουπόλεως,  Αντιοχείας 
και  Ιεροσολύμων,  τώ  1723  ετει 50 


464  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜβΝ. 

Παλαιά  Δια&ηχη  έβραιοελληνιχή  }Χ6&'  έβραϊχών  χαρακτήρων  .    167.  Ι6ί 

169.   170.    171. 

Πλή&ωνος  έπιστολαΐ  χαΐ  αντιρρήσεις  εις  τα  του  Σχολαριου     .    .    .  14ίί 

Πτολεμαίου  τετράβιβλος 153 

Πτωχοπροδρόμου  γραμματική 198 

Πρόκλου  Διαδόχου  Πλατωνικού  περί  άξονος  σφαίρας  και  πόλου    .    .  106 

Πτολεμαίου  άρμονικόν 105 

ΠίναΕ  χρονολογικός  των  αυτοκρατόρων  της  Κωνσταντινουπόλεως  .    .  109 
Πίναξ  ακριβής    κατά    στοιχεΐον    εν  εΐδει  συμφωνίας    των  σποράδην 
έπιφερομένων  εν  άπασι  τοις  τόμοις  των  Χρυσοστομικών,  των 

τυπω&έντων  εν  Έτώνη 90 

Εις  την  Πορφυρίου  εισαγωγήν  σημειώματα  συλλογιστικά 89 

Πατέρων  άγιων  αποφθέγματα 70 

Περί  πα&ών  αντιθέτων  κεφάλαιον 34 

Παϊσίου  μητροπολίτου    Γάζης    χρησμολόγιον    εκ  διαφόρων  συγγρα- 
φέων συλλεχ&έν  καΐ  προσφωνηί>έν  τω  γαληνοτάτψ  βασιλεΐ 

πασών  των  'Ρωσσιών  Άλεξίψ  Μιχαήλοβιτζ 51 

Πρόκλου  Κωνσταντινουπόλεως  >.όγος  εις  τήν  κοίμησιν  της  Θεοτόκου.  31 
Πλατίνα  ιστορία  παπών,  μεταφρασ&εΐσα  εκ  του  λατινικού  υπό  Ιερε- 
μίου Κακαβέλα    τω  1687 26 

Εις  τάς  έπιστολάς  του  άπ.  Παύλου  απανθίσματα 1 

Πρόκλου  Διαδόχου  Πλατωνικού  ύποτυπώσεις  Οεολογικαί 285 

Πατέρων  εκκλησιαστικών  έρωταποκρίσεις 287 

Παϊσίου  Γάζης  νου&εσία  προς  τους  λου{>ηροκαλβινίσαντας  Βλάχους  .  228 
Παντελεήμονος  Λιγαρίδου  του  Χίου  ερμηνεία  της  ιεράς  λειτουργίας, 
δοθείσα  εν  τψ  Έλληνομουσείφ  της    Πρεσβυτέρας    *Ρώμης 

τφ  ,αχμα' 303 

Πατριαρχών  έπιστολαΐ  κατά  τον  ιζ'  αιώνα 242 

*Ρωσσίας  Λέοντος    περί    άζύμων    καΐ    περί    έκπορεύσεως  του  αγίου 

πνεύματος 97 

'Ρικάρδου  ανασκευή  της  παρά  του  Μωάμε&  τοις  Σαρακηνοις  τεθεί- 
σης νομοθεσίας 381 

Τωσσικου  έθνους  ιστορία 329 

Τωσσία;  Ιστορία    μεταφρασ&εΐσα    υπό  Διονυσίου  άρχιμανδρίτου,  του 

εκ  της  μονής  τών  Ιβήρων 327 

•Ρητορική 36 .    94 

Αγίου  Σάββα  τυπικόν 57.    65 

Σουγδουρή  Γεωργίου  λογική 15 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  465 

ϊοϋγδοορή  Γεωργίου  Εισαγωγή  λογικής  χαι  ρητορικής 368 

»  Διάλογος    περί    γενέσεως    και    φΟοροΙς    (γράψιμον    του 

Σουγδουρή) 528 

Σεργίου  του  Μακραίου  εκκλησιαστική  ιστορία  από  του  1750•  ιδιό- 

γραφον 428 

»        »          »           Έπιστολαι  ιδιόγραφοι 427 

»         »          »           Εραστής  σοφίας•  Ιδιόγραφον 374 

Σ8|3αατοΰ  του  σοφωτάτου  διδασκάλου    υπόμνημα  εις  το  κδ',  κε',  κς' 

των  μεταφυσικών 9 

»         Περί  του  μυστηρίου  τής  θείας  ευχαριστίας 344 

»  Επιστολή  προς  Χρύσανθον  περί  του  μυστηρίου  τής  θείας 

ευχαριστίας 537 

»  Παράφρασις    τής    βασιλικής    παιδείας    του    θεοφύλακτου 

Βουλγαρίας 538 

»  Προς    τον    Συμεών    τον    νέον    θεολόγον    ερωτήσεις    τινός 

σχολαστικού , 131 

))  Παραίνεσις  πνευματική  περί  μοναδικής  πολιτείας  προς  τάς 

μονα!1ούσας    εν  τή  μονή    τής  Θεοτόκου,    τή  καλούμενη 

θεοσκεπάστφ 321 

Συμεών  μαγ ίστρου    του  Σήθ  σύνοψις    των  φυσικών,    μεταφρασ&εΐσα 
εις  το  άπλοΰν    ί>πό    Μάρκου    Πορφυροπουλου  Κυπρίου  και 

νοταρίου  τής  Μ.  Εκκλησίας 106 

Στεφάνου  Άλεξανδρέως  και  οίκουμ.  διδασκάλου  πράξεις 113 

Συνόδων  πασών  συνοψις 120.   245 

ΣοοΓδα  έτυμολογικόν 43 

Συνόδου  εχτης  πρακτικά^  συναθροισ&έντα  ί)πό  Δοσιθέου  Ιεροσολύμων.  54 

Στιλβή   Ιωσήφ  στίχοι 55 

Συμεών  ό  Μεταφραστής 58 

Συνεσίου  έπιστολαί 291 

Σημειωματάριον  δια  λόγους 208 

Σενιέρου  Παύλου  λόγοι,  μάννα  ψυχής  έπιγραφόμενοι•  μετάφρασις  εκ 

του  Ιταλικού  ύττο  Μανουήλ    του  Κρητός 505 

Σειρά  τών  πατέρων  εις  τήν  Γένεσιν * 372 

Συγγραφή  τίτλων  τε  καΐ  κανόνων   εν  μεμβράνη 161 

Έγχειρίδιον  περί  σημείου  του  Σταύρου 450 

Τριωδιον 92 

Τριγωνομετρία 336 

Τηλεμάχου  τυχαι  τόμος  β' 358 

IV  80 


466  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  Ι1ΑΤΡΙΑΡΧΕΙ0Γ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ. 

Τετραευάγγελα  μεμ^3ράϊνα 436.   441.  520 

Τετραεοάγγελον  {ΐεμβράϊνον  μετά  σχολίων 437 

Ταχτιχόν  τοδ  Ορόνοο  των  Ιεροσολύμων,  εν  ω  χαΐ  περί  άζόμων  Αεον- 
τίοϋ  Βοολγαριας,  χαΐ  περί  της  άχολου&ίας  του  Αγίου  Φώ- 
τος εν  τφ  Μεγάλφ  Σαββάτφ — 

Τποτύπωσις    ακριβής    τοις    μοναχοϊς,    πώς    δει  είναι  χαι  τί  ποιειν 

διεξιουσα 55 

Φωτίου  πατρ.  Κωνσταντινουπόλεως    προβλημάτων    λύσεων  χαι  απο- 
ριών τα  δύο  βιβλία  προς  Άμφιλόχιον 44.  377 

»  Λόγοι  14,  ων  οι  13  μόνον  μνημονεύονται  υπό  Ν.  θεοτόχη 

εν  τη  σειρά  των  πατέρων 102 

Φιλόθεου  λόγοι 385 

Φιλόθεου  πάρεργα 214.  508 

Φλωρεντινός  σύλλογος .    .  160 

Φραντζή  Γεωργίου  χρονιχόν 6 

»  Περί  τών  αιτιών  τής  των  Παλαιολόγων  βασιλείας•  βιβλίον 

άνήχον    ποτέ    τφ  ΆΟανασίφ    Υψηλάντη,    σχευοφύλαχι 

τής  Μεγάλης  Έχχλησίας 302 

Φλανδρινής  συνόδου  απολογία  δι'  Αντωνίου  Σεγήρου 239 

Χρυσάν&ου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  άντίρρησις 240 

»          Σύμμιχτα 23 

»          Ιστορία  χαι  περιγραφή  τής  Αγίας  Γής    ....    307.  348 

»         Ιστοριών  άν&ολογία 248 

»          Εισαγωγή  εις  τα  γεωγραφιχά  χαι  σφαιριχά 250 

»          Περί  αφορισμού 233 

•>          Διδασχαλία  ωφέλιμος  περί  μετανοίας  χαι  έξομολογήσεως.  224 
»          Γραμματιχαι  σημειώσεις  χαι  περί  συντάξεως  τών  5  μερών 

του  λόγου  χατά  Λατίνους.    . 416 

»          Μα&ηματιχαΙ  σημειώσεις 342 

»          Εξηγήσεις  λατινικών  κειμένων 347 

»          Συνταγμάτιον 341 

»          Ερμηνεία  εις  το  δ'  τής  σφαίρας 504 

))          ΠροΟεωρία  εΙς  τούςΨαλμούς 518 

»          Σύντομος  διασάφησις  εις  τάς  Παροιμίας.    .      190.    223.  229 

Χορταχίου  Μιχαήλ  του  Κρητος  απάνθισμα    δεολογικόν    ...      98.  312 

Χριστόφορου  ποίημα 76 

Χρονολογικόν  σύντομον 230 

Χρυσοστόμου  σύνοψις  εις  άπασαν  τήν  Π.  και  Ν.  εν  μεμβράνη    .    .  446 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  467 

Χρυβολωρας 511 

Ψαλτηριον  {^ιετ(ζφραα|^ιένον  εΙς  φράσιν  άπλήν  χατά  το  1679.    ...  137 

Ψαλτήριον 138 

Ψαλτηριον  μβμβράϊνον 521 

Ψελλού,  τοδ  σοφωτάτοο  Ίνδιχοπλεύστοο  πρόγραμμα  εις  το  Ψαλτηριον.  111 

Ψελλοδ  Μιχαήλ  προς  τον  πατριάρχην  Μιχαήλ  περί  χημιχής  τέχνης  — 

Ψελλού  προς  τον  Μιχαήλ  τον  Κομνηνον  χεφάλαια  θεολογιχά.    .    .  124 
Ψελλοδ  Μιχαήλ    σύνοψις    εν  έπιτόμω    των  νομιχων    χεφαλαίων  δια 

στίχων — 

Ψαλτηριον  τουρχιχον  έλληνιχοΤς  χαραχτηρσι  γεγραμμενον    ....  10 

Ψελλού  νομιχά  χεφάλαια 245 

Ψυχαγωγημένα  μα&ηματα 2.    3.    7.    318.  319 

Εις  τοος  Ψαλμούς  σχόλια 146 

Όρολόγιον 461 

Ώριγένοος  φιλοχαλία 543 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  ^ 


ΕΙΣ  ΚΩΔ1Ξ   ΤΗΣ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ  ΤΟϊ  ΜΕΤΟΧΙΟΤ 

εόρισχόμενος  νυν  έν  τξ  βασιλιχη  βιβλιοθήχτ] 

του  Βερολίνου. 


('Όρα  0.  άβ  ΒοοΓ,  ΥβΓζβΐοληίββ   (ΙβΓ  ^6θ1ιί8θ]ΐ6ΐι  Η&οάκΐιηίΐβιι  (ΙβΓ  Κοηί^ΐίοΐιβη 
ΒίΜίοϋιβΙε  ζα  ΒβΓίίη.  Π.  ΒβΓίίη  1897,  β.  188-189,  άριθμιός  266). 


Οοάβχ  ^ΓΛβο.  ίοΐ.  28.  ΡθΓβ.  οιη.  26,5X18,7.  222  ΒΜ- 
ίβΓ,  ΡΕΐίιηρ8β8ΐ;,  &ιι£  άβιη  Κϋοΐεθη  1)βΖΘί€ΐιιιβ1;  &18:  Νόμιμον  ήτοε 

έζάβιβλος. 

Ναοΐι  άβΓ  ^βη&ιιβη  ΒβδοΙίΓβΛυιι^  νοη  0.  Ε.  Ζ&οΙι&ηΕβ  νοη 
Ιιίη^βηϋι&Ι  ίη  ;;  δαρρίβιηβηϊαιη  βάίϋοηίδ  Β&δίΗβοΓπιη  Η6πηΙ)&- 
οΜω&β  Ιιίρδί&Θ  1846 ''  ρ.  IV  ΰ.  δίηά  άίβ  ΥβΓίι&ΙΙηίδδβ  άβΓ 
πηίβΓβη  δοΙιπΑ  ίοΐ^βηάβ:  Βίβ  ΒΙ&ϊΙβρ  1-216  ΛΐΐδδβΓ  ίοΐ.  22  αηά 
29  δίηά  βίηβιη  Οοάβχ  άβΓ  ΒϊΙοΙιθγ  ΧΥ-ΧΥΠΙ  άβΓ  Β&δϋϋνβη  β,ιΐδ 
άβιη  XII- XIII  3\ϊ.  βηΐηοιηιηβη.  Βίβ  βίηζβΐιιβη  ΒΙδΙΙβΓ,  ίη  ^ΓΟδ- 
δβιη  ΡοΗο-ΓοπηαΙ;,  δίηά  ζαδ&πιιηβη8β1)05βη,  δο  ά»8δ  2  ^α8,Γ1;- 
1)1&1;ΙβΓ  ά&Γ&ιΐδ  τνιΐΓάβη,  υηά  άίβ  αΐΐβ  δοΙιπΛ  ]βίζί  ΓβοΜ^ηΜί^ 
^β^βη  άίβ  3αη^β  νοη  ο1)βη  η&οΗ  αηΐβη  Ι&υή;  νοιη  ΠΓδρΠΙηβΙί- 
βΐιβη  ΒβδΙ&ηάβ  άβΓ  Η&ηάδοΙίΓίίίΙ;  ίβΜβη  βίψΒ,  40  ΒΙ&ΙΙβΓ.  Εΐηδ 
άίβδβΓ  ΒΙ&ίΙβΓ  (\νο1ι1  ΒΙ&ίΙ  11)  \ν&Γ  1)βΓβίΐ8  Γβδ€Γί1)ίΓΐ;  ίιη  &1ίβη 
Οοάβχ.  Βίβδβ  δΐίβδίβ  δοΙίΓίΛ  \ν^δΐΓ  η&οΐι*  Ζ'.β  ϋΓΐΙιβίΙ  δΐ&νίδβΐι. 
Βίβ  ΒΙδΙΙβΓ  22  ηηά  29,  ηηΓ  βίηδβί1ί§  1)βδθ1ΐΓίβ1)βη,  βηίΙΐΛΐΙβη 
βίη  ».  1217  ίη  Τΐιβδδ&ΐοηίΐίβ  §β8θ1ΐΓίβ1)βηβ8  ΒοουιηβηΙ,  νβίοΐιβδ 
Ζ.  1.  1.  ρ.  IV  β,ΜΓααΙεΙ;.  Γοΐ.  217-222  δί&ιηιηβη  Λΐΐδ  βίηβιη  ίη 
ϋηοίαΐβη  ^βδο}ΐΓίβ1)βηβη  Οοάβχ  άβδ  VII- VIII  Λ.,  νοη  άβδδβη 
δοΙίΓίή  δίβΐι  &υο1ι  ηαβίι  Αηι^βηάυη^  νοη  Οΐιβιηίοηΐίβη  ηοΓ  νβ- 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΙΙΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΪ  ΙΕΡΟΣΟΑΓΜΩΝ.  469 


ηίββ  ΨοΓίβ  βηΙζίίίβΓη  ϋβδδβη,  \νϋ1ο1ιβ  &ιιί  βίη  §βί8ΐ1ί€ΐιβ8  Βαοΐι, 
ιιτ&ΙίΓδβΙιβίηΙίοΙι  βίηβ  Ηοιηϋίβιΐδ&ιηιηΙιΐΏξ,  δοΜίβδββη  ϋβδδβη.  Ώ'ιβ 
Ζβίΐβη  άιβδβΓ  δοΙίΓΐίΙ,  νβίοΐιβ  ίη  ζψαί  Οοίαιηηβη  §β8θ1ΐΓίβΙ)βη 
νΕΓ,  Ι&αίβη  ρδίΓδίΙΙβΙ  ιηίΐ  άθΓ  ίΟη^βιβη  δοΙιηΛ,  αηά,  αιη  άίβ 
πΓδρΓΰηβΙίοΙι  ^ΓδδδβΓβη  ΒΙδΙΙβΓ  άβιη  Ροπη&ί  άβΓ  ϋ1)Γίββη  Η&ηά- 
δοΙίΓίίΙ  &ηζιιρ£ΐ3δβη,  ΐδΐ;  άβΓ  Καηά  πιηάΐιβπιιη  &1)ξ6δθ}ιηί((;βη,  δο 
ά&δδ  ιηβΙΐΓβΓβ  Ζβϋβη  οϋβη  αηά  υηΐβη  ηηά  β(;ντ&  άίβ  Η&ΙίΙβ  άβΓ 
ίΙαδδΡΓίΌ  Οοίαπιηβ  ίβΜΐ. 

ϋίβ  ηβαβΓβ  δοΙίΓίή  βη11ι2,Η  Γοΐ^βηάβδ  (ν^Ι•  ίΐ^^^  Η&Γπιβ- 
ηορηΠ  Μβηυ&ΐβ  βά.  ΗβίηιΙ)&ο}ι.  ρ.  Υί): 

1.  ίοΐ.  1-210.  ϋΛδ  Μ&ηπΕίβ  Ιβ^απι  άβδ  ΟοηδΙ&ηΙίηαδ  Ηλγ- 
πιβηορηίυδ.  Όίβ  Β19.(;(6Γ  1  πηά  4  δίηά  νβΓδΙΙΙπιπιβΙΙ,  β.πι  Αηί&η^β 
ίβΜβη  βίηί^β  ΒΙ&ΠβΓ,  άα  ά&δ  νοΠδΙ&ηάίββ  ίοΐ.  1  βΙψΒ,  τηϋ 
άβηι  Αη&ηββ  νοη  ρ.  8  άβΓ  Ηβίπι1)α€ΐι'δθ1ιβη  Αιΐδ§8,1)β  1)β§οηηβη 
1ΐΕΐ)βη  \Ν4Γά.  ϋηίβΓδοΙίΓίίϋ  &η£  £ο1.  210^:  έτελειώθη  το  παρόν 
βιβλίον  μηνΐ  δεκεμβρίω  Ινδ.  ζ'  έτους  ςωζβ  (1354  η.  ΟΙΐΓ.)•  θ'• 
άναγινώσκοντες  ευχεσθαι  διά  τόν  κύριον. 

Υοη  ίοΐ.  211^  Β,\)  νοη  αηάβΓβΓ  Ηαηά: 

2.  ίοΐ.  211^:  θέσπισμα  του  μεγάλου  Κωνσταντίνου  περί  του 
πάπα  'Ρώμης.  Βββ.:  θεσπίζομεν  συν  πασι  τοις.  σατράπαις  και 
τη  συγκλήτω  της  ημών  βασιλείας.  ν§1.  Μί§ηβ,  ΡλΙγοΙ.  Ογ.  Τόπι. 
144.  Οοΐ.  1285η. 

3.  ίοΐ.  211^:  ϋΐ)βΓ  3  τόμοι  συνοδικοί.  Ββ^.Ι  ΈπΙ  της  βα- 
σιλείας Κωνσταντίνου  του  πορφυρογέννητου.  Υ^Ι.  Μί^β,  ΡαίΓοΙ. 
Ογ.  Τόπι.  150.  Οοΐ.  41η.  ΌαΙιίηίβΓ   βίη  ΒΙ&ΙΙ  ααδ^βδοΐιηίίίβη. 

4.  ίοΐ.  212':  Νόμοι  γεωργικοί  κατ'  έ'^λογήν  βιβλίων  του  της 
ι^είας  λήξεως  Ιουστινιανού  βασιλέως.  Ββ§.:  Χρή  τόν  γεωργόν 
έργαζόμενον  τόν  Ιδιον  άγρόν. 

5.  ίοΐ.  216"^  δβ^βη  Εηάβ  Μδ  219^:  δοΐιοΐίβη  ίηπδΐίδοΐιβη 
ΙηΙι&Ηδ.  ν^Ι.  Ηβίπι1)&ο1ι  1.  1. 

Η,  ίοΐ.  219^.*  ΙΙερΙ  πίστεως  ορθοδόξου  και  περί  αιρέσεων,  του 
αυτού.  Ββ§.:  ΙΙιστεύειν  δει  τόν  δντως  χριστιανόν.  Μί§ηβ,  Τόπι. 
150  Οοΐ.  29Β-320  πηά  Οοΐ.   20α-27α. 


470  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡ1ΑΡΧΕΙ0Ϊ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 

7.  ίοΐ.  221^^:  Τάξις  των  του  παλατιού  άςιωμάτων.  Ββ^.  Α. 
δεσπότης.  δοΜιΐβδ:  ς.  δροογγάριος  στόλου  χαΐ  χόμης.  ϋαΙιίηΙβΓ 
δοΙιοΗοη:  'Ιστέον  δτι  τα  χρυσοκόκχινα  σχιάδια  χ.  τ.  λ.  Υ^Ι.  Οοάίη. 
άβ  οΐ£ο.  βά.  ΒβΙ^ΙίβΓ  ρ.  211. 

8.  ίοΐ.  222^:  Ή  γεγονυΐα  διατύπωσες  παρά  του  βασιλέως 
Λέοντος  του  Σοφού  δπως  εχουσι  τάζεως  οι  θρόνοι  των  έχχλησιών 
των  υποκείμενων  τω  πατριάρχη  Κωνσταντινουπόλεως.  δοΜίβδδί 
νβΓδΙϋιηιηβΙΙ  Επί  ίοΐ.  222\  Υ§\.  ΗίβΓΟοϋδ  δγηβοάβιηυδ  βά.  Ρλγ- 
Ιΐιβγ.  ΝοΙ.   βρίδο.  II. 

Βίβ  ΗδίηάδοΙιπΓΐ,  νβΙίΓδοΙιβίηϋοΙι  ίη  Τ1ΐθ88Εΐοηί1ίβ  5β8€ΐιπβΙ)βη 
(ν^Ι.  Ζ&οΐι&ηαβ  1.  1.  ρ.  V),  ίβΐ  ».  1838  νοη  Ζ&οΙίΑτί&β  νοη 
Ιίίη^θηίΐ!»!  ίη  άβΓ  Βί1)1ίο11ΐθ1ί  άββ  Ηβιΐί^βη  0Γα1)β8  ζα  Οοιΐ8ΐ;&η- 
Ιίηορβί  »η%βίιιηά6η,  ίιη  Ρβ1)ηΐΛΓ  1867  νοη  άβΓ  ΒίΜίοΐΙιβΙί 
βΓ\νθΓΐ)βη. 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Ζ'. 


ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ. 


Σελ.  16,  αριθ.  41.  Ή  καθαίρεσις  Ίωάσαφ  μητροπολίτου  Κο- 
ρίνθου    έγένετο  μηνΐ  Ιανουαρίω  του  1640-οΰ  έτους. 

Σελ.  18,  αριθ.  46.  Ή  του  πατριάρχου  Κυρίλλου  του  έχ 
Βερροίας  συνοδική  πραςις  εχειοδτως•  €•|-  Ό  Κωνστα^^τινουπόλεως 
ελέω  θεού  και  οικουμενικός  πατριάρχης  Κύριλλος  ό  εκ  Βερροίας. — 
•|-  Τό  έν  ταΐς  μεγάλαις  των  διοικήσεων  συνεργούς  άμα  και  συναν- 
τιλήτττορας  τοΐς  ήγεμόσι  προχειρίζεσθαε  ούχ  δπως  επωφελές  τε 
και  χρήσιμον,  άλλα  καί  πως  ανάγκης  άγχίθυρον  τοΤς  πάλαι  καΐ 
τοΐς  νυν  ουσι  νενόμεσται.  Ένθεν  τοι  και  τω  Μωϋσεΐ  έκείνω  τω 
πάνυ  της  Ισραήλ  άψαμένω  λυτρώσεως  6  Ααρών  καΐ  θεού  κε- 
λεύσει προστίθεται•  ό  δ'  αυτός  Μωϋσής,  ό  μετά  τάς  πολλάς  μά- 
στιγας θεός  Φαραώ  άκουσας  καΐ  στοιχείοις  κελεύσας  παρά  τό 
εικός  της  φύσεως  λειτουργήσαι  τω  λαω  του  Κυρίου,  κοινωνούς 
των  ιδίων  φροντίδων  άναδείκνυσι,  χιλιάρχους  τε  καί  έκατοντάρχους 
και  πεντηκοντάρχους  και  τους  τοιούτους,  τω  Ίωθώρ  άγαθω  συμ- 
^ούλω  έν  τούτω  χρησάμενος,  κατά  τε  του  Άμαλήκ  τρόπαιον  ιστών, 
χειρών  έκτάσει  και  τύπω  μυστηρίου  μείζονος  τόν  'Ώρ  καί  Ααρών 
συνεργούς  του  θριάμβου  προσκέκληκε*  ναΙ  μήν  καΐ  Παύλω  τω  με- 
γάλω  της  χάριτος  κήρυκι  Βαρνάβας  συνεκλέγεται,  και  Σιλουανω 
καΐ  Τιμοθέω  Τίτος  συμπαραλαμβάνεται,  ϊνα  τρέχη  άκωλύτως  τό 
Εύαγγέλιον  διά  τών  γνησίως  φροντιζόντων  του  έργου•  ήμΐν  δ' 
ανάγκην  έπιτίθησι  του  τα  αυτά  ποιήσαι,  συνεργούς  δηλαδή  πάρα- 
δούναι  τω  κοινω  ημών  πατρί  και  δεσιυοτη,  τω  οίκουμενικώ 
πατριάρχτβ,  ού  μόνον  6  προς  τους  πρεσβυτέρους  ημών  ζήλος,  προς 
ους  και  μόνους  όραν  σωτήρα  συντόμως,  άλλα  πολλώ  μάλλον  ή  πα- 


472  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ!•  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ. 


ρούσα  της  Έχχλησίας  κατάστασίς,  τ^ν  ουδείς  ευ  φρονών  ου  θρη- 
νήσειε*  τίς  γαρ  όρων  ή  άχουων  άρχιερεΤς  ως  αιχμαλώτους  αγο- 
μένους, τους  τίμιους  χαΐ  χροσίω  ίσοστασίους,  επαρχίας  δλας  ήρη- 
μωμένας,  τον  λαόν  του  Κυρίου,  δν  τω  οίχείω  περιεποιήσατο  αΐ- 
ματε,  ως  τάς  μεγίστας  των  αδικιών  δράσαντας  ένθεν  κάκεΤθεν 
ττλανώμενον  και  ζητοΰντα  έρημίας  και  βάραθρα,  ως  πέτρα  γουν 
σκεπασθηναι  και  χείρας  άποδιδράναι  τών  θηρευτών,  εκκλησίας 
άρπαζομένας,  ψυχάς  πενήτων  βρώμα  τοις  λύκοις  γιγνομένας,  έπι- 
σκοπάς  έγκαταλελειμμένας,  ως  μικρού  κινδυνεύειν  ήμΓν  έπισχηψαι 
καΐ  την  άπειληθεΐσάν  τε  και  κληρωθεΐσαν  τοΤς  πάλαι  κατάραν 
άρθηναι  άφ'  ημών,  ίερατείαν  τε  και  θυσίαν,  ουκ  δντος  βασιλέως 
ούδ'  άρχοντος,  και  πάσης  της  εκκλησιαστικής  περιηρημένης  ευ- 
πρεπείας, ουκ  αν  πάθειεν,  ή  συμπάθειεν;  Τό  δ'  αίτιον,  ούχ  ό 
κατά  της  εύσεβείας  δήθεν  αύςανομένης  έγειρόμενος  πόλεμος  — 
τοΰτο  γαρ  αν  και  άλλως  εΐη  έπίχαρι  — ,  άλλ'  ή  τών  άνυποίστων 
χρεών  έπανάστασις,  ή  χείρονα  περιπλεκομενων  και  δακνόντων 
δφεων  ή  μας  εργάζεται.  ΉμεΤς  μεν  ουν  τω  θρηνεΐν  άποκαμόντες 
καΐ  προς  θεόν  τόν  δυνάμενον  ρύσασθαι  εκ  θανάτου  τους  προς 
αυτόν  ελπίζοντας  προσδραμόντες  αίτούμεθα  αύτου  όλοψύχως  χεΤρα 
βοηθείας  όρέςαι  τω  παρόντι  έγχειρήματι,  μήτοι  ούτω  γε  αναψυχής 
τίνος  ρανίδα  ευροιμεν    τη  εκείνου  χάριτι. 

Συναχθέντες  ουν  εν  άγίω  ττ/εύματι  πάντες  οι  παρευρεθέντες 
αρχιερείς  θεσπίζομεν,  ϊνα  έκ  πάσης  μεν  τών  αρχιερέων  όμηγύ- 
ρεως  τέσσαρες  ή  και  πέντε  αρχιερείς  έκλεγώσιν,  ους  δν  ή  ιερά 
δοκιμάσειε  σύνοδος,  τρεΤς  δέ  κληρικούς  έκ  παντός  του  -ύχ^ι^οΌ^  ως 
είναι  τους  πάντας  επτά  τον  αριθμόν  και  τους  μεν  αρχιερείς  τοπο- 
τηρητάς  τε  και  έςάρχους  πάσης  τής  ιεράς  ημών  συνόδου  άποκα- 
θιστάντες,  τους  δέ  κληρικούς  συνεργούς  τούτοις,  άποφαινόμεθα 
εχειν  αυτούς  πασαν  την  έςουσίαν,  ην  έχει  ή  ιερά  ολόκληρος  σύν- 
οδος, έπι  πάντων  τών  εκκλησιαστικών  δικαιωμάτων,  μηδενός 
τοόλον  εξαιρουμένου,  ως  έςεΐναι  αύτοΤς  λαμβάνειν  πάσας  τάς  τής 
Μεγάλης  Εκκλησίας  εισόδους,  οπωσδήποτε  αύτη  ανήκουσας,  είτε 
χάριν  ελεημοσύνης  παρά  τίνος  ή  τινών  διδομένας,  είτε  τών  λεγο- 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΤ  ΙΕΡΟΣΟΛΪΜΩΝ.  473 

μένων  ζητειών  ή  κληρονομιών,  ή  οωρεων  των  έπΙ  χεφοτονίαις, 
ή  στααροπηγίων,  ή  εςαρχΕων.  ή  έμβατοιχίων,  ή  βακίων,  ή  $λλων 
τινών  κατωνομασμένων  ενταύθα,  ή  ακατονόμαστων,  εξαιρουμένων 
μόνον  τών  έπΙ  τοις  πατριαρχικοΐς  κοι^^οΐς  γράμμασι  διδομένων 
χρημάτων,  διά  τάς  του  Πατριαρχείου  χρείας*  απερ,  εί  μη  έξαρ- 
κέσωσιν  εις  την  προσήκουσαν  καΐ  ευλογον  ζωάρκειαν,  διά  τό  έλατ- 
τουσθαί  ποτέ  τά  γράμματα,  οΐ  αιρεθέντες  αρχιερείς  φροντιζέτωσαν 
τών  ά^/αγκαίων.  Ούτοι  γουν  τάς  εισόδους  πάσας  εις  χείρας  λαμ- 
βάνοντες, πρώτον  μεν  τάς  αποδείξεις  τάς  παρά  του  παναγιωτάτοο 
διδομένας  καΐ  αυτοί  όπογραφέτωσαν,  ϊνα  μη  έξη  τοις  βουλομένοις 
πλαστάς  περιγράφειν  αποδείξεις•  έπειτα  δε  διανεμέτωσαν  τοις  δα- 
νεισταΐς  αναλόγως  έκάστω  τό  πρόσφορον,  ως  θεού  οικονόμοι  λαμ- 
|3ά'>οντες  παρ'  αυτών  όμολογίαν  της  λήψεως,  ην  και  παρ'  έαυτοΐς 
τηρείτωσαν,  ϊνα  άποδώσωσι  λόγον  τοις  μέλλουσιν  αυτούς  διαδέ- 
ξασθαι,  κάκεΤνοι  τοις  εφεξής,  οι  δε  πάση  τη  ίερα  συνόδω,  μέχρις 
ου  ή  Μεγάλη  του  Χρίστου  Εκκλησία  άπολυί)ή•  αν  δε  και  δεήση 
δανεισθήναι  παρά  τίνων,  έπΙ  τω  θερΛπεΰσαι  δανειστάς  αρχαιότε- 
ρους, ή  διά  τίνα  αλλην  χρείαν  κοινοτέραν  καΐ  άναγκαία^>  τής  Εκ- 
κλησίας, έχέτωσαν  άδειαν  τούτο  ποιήααι  και  τάς  ομολογίας  του 
παναγιωτάτου  ταΐς  ίδίαις  αυτών  υπογραφαΤς  και  σφραγΐσιν  άσφα- 
λίσασ&αι,  συνυπογράφοντες  και  τά  ημέτερα  ονόματα,  επειδή  τάς 
ημετέρας  γνώμας  αύτοΤς  έμπιστεύομεν,  ως  έπιτρόποις  τής  δλης 
άδελφότητος  τών  αρχιερέων.  Έάν  δέ  τις  άποδιδού;  τη  Μεγάλη 
Εκκλησία  τό  ανήκον  αύτώ,  ου  λήψεται  άπόδειξιν  υπογεγραμμένην 
και  υπό  τών  έκλεγέντο)ν  διοικητών,  έστω  ων  μη  εϊη  δλως  τι  δε- 
δωκώς,  ένοχος  του  δεύτερον  άποτΐσαι*  δσαι  τε  όμολογίαι  τών  χρεών 
ευρεθώσι  μή  ύπογεγραμμέναι  υπ'  αυτών,  άκυροι  λογιζέσθωσαν 
δπερ,  ϊν'  εχη  τό  κύρος,  δημοσίως  τε  κηρυχθήσεται  καΐ  τω  τών 
κρατούντων  άσφαλισ&ήσεται  προστάγματι*  ου  γάρ  δίκαιον  ήμας 
μεν  είσπράττεσθαι  τά  χρέη,  άλλους  δέ  τινάς  χρήσθαι  τούτοις  κατά 
τό  δοκούν  αύτοΤς. 

Β°''.  Προς  τούτοις  θεσπίζομεν  μηδένα    τών  αρχιερέων,  ή   ιε- 
ρέων, ή    κληρικών    ήστινοσουν    επαρχίας,    ένοχλεΤσ&αι,    ή    κα&αί- 


474  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ. 


ρεσθακ,  η  δλως  παρασαλεύεσθαι  της  οίχειας  τάζεώς  τβ  καΙ  στά- 
σεως δπο  μόνοϋ  του  παναγιωτάτου  πατριάρχου,  μή  πρότερον  κρι- 
θέντα  παρόντα  και  χατά  νόμους  έξετασθέντα  και  κατά  πρόσωπον 
έλεγχθέντα,  συνεδριαζόντων  προς  τοΓς  άλλοις  άρχιερβυσιν,  ους  ό 
'^μος  διατάττεται,  καΐ  των  αιρεθέντων  τεττάρων  διοικητών  και 
ύπογραψάντων  τη  κατά  νόμους  έμφανηθησομένη  παιδεία*  τούτων 
δε  των  τεττάρων  μή  ύπογραψάντων,  ή  συναίνεσα ντω ν,  θεσπίζομεν 
ακυρον  είναι  τό  έπιτίμιον  ταύτα  γάρ  παραλόγως  γιγνόμενα  πρό- 
τερον  την  αίχμαλωσίαν  ήμΐν  ταύτην  προεξένησαν. 

Γο'^.  Έτι  θεσπι'ζομεν  μηδέποτε  ψήφους  γίγνεσθαι  περί  τίνος 
μητροπόλεως  ή  αρχιεπισκοπής,  μή  συμπαρόντων  και  συμψηφιζο- 
μένων  καΐ  των  τεττάρων  τούτων  εκλεγομένων  αρχιερέων  βουλό- 
μέθα  γάρ  τάς  ψήφους  νομίμως  τε  τελεΓσθαι  και  είς  δνδρας  άξίους 
του  επαγγέλματος*  ει  δ'  δλλως  γένοιντο,  άκυροι  μέν  έσονται  αί 
ψήφοι  καΐ  οι  δι'  αύτάς  είς  άρχιερωσύνην  άναχθέντες  καθηρημενοι, 
ως  ληστρικώς  τη  ποίμνη  έπιβήναι  καΐ  μή  διά  της  θύρας  εις  τήν 
αυλήν  των  προβάτων  είσελθεΤν  σπουδάσαντες. 

Δ^^.  Προς  τούτοις  άποφαινόμεθα  μηδένα  Ιξαρχον,  ή  έπίτροπον, 
ή  άρχιμανδρίτην,  ή  δλλω  τινι  κατωνομασμένον  ονόματι,  έζαπο- 
στέλλεσθαι  εΤς  τίνα  έπαρχίαν,  ή  πόλιν,  ή  χώραν,  συνάγειν  έλεη- 
μοσύνας  ή  τά  εκκλησιαστικά  δικαιώματα  θεωρειν  και  άνακρίνειν 
άνευ  της  των  αρχιερέων  τούτων  είδήσεως  και  δικαιωμάτων  συ- 
στατικών έγχειρισθέντων  αύτοΐς  παρ'  εκείνων,  Γνα  μή  θορύβων 
πληρώσι  τά  πέρατα*  αν  δέ  τις  λάθη  αποσταλείς  παρά  γνώμην 
τούτων,  δσα  μέν  εκεί  διαπράξεται,  εστωσαν  άκυρα  και  ανίσχυρα, 
αυτός  δέ  ιερεύς  μέν  ων  καθαιρείσθω,  λαϊκός  δέ  άφοριζέσθω. 

Ε°^.  "Έτι  θεσπίζομεν  τοις  κληρικοΐς  τά  όφφίκια  μή  μεταφέ- 
ρεσθαι  εις  δτερα  πρόσωπα  άκρίτως  και  παραλόγως•  ή  γάρ  σφραγις 
ουκ  άναιρεΤσθαι  φησίν  6  νόμος. 

ςο^.  Έτι  έπιτρέπομεν  τοΓς  αίρέθεΐσι  τούτοις  έπιτρόποις  έξε- 
τάζειν  τε  καΐ  άνακρίνειν  τους  παρεδρεύοντας  τω  Πατριαρχείω,  ώς 
μήτε  πλείονας  συγχωρεΐν  είναι  τών  αναγκαίων,  μήτε  τη  τρυφη 
καΐ  τη  πλεονεξία    έκδοτους•    τό  μέν    γάρ    άλλότριον  τη  ιερατική 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.  475 

εύπρεπεία,  τό  δέ  έπιζήμιον  τω  κοινω  της  Εκκλησίας  πληρώματα, 
χαί  αμφότερα  κατακεκριμένα,  ώς  σκανδάλων  πρόξενα. 

Ζ^'^,  Τούτους  δέ  τους  επτά  θεσπίζομεν  εις  ένιαοτόν  ένα  καΐ 
μόνον  προσκεΐσθαι  τη  υπηρεσία  ταύτη,  έχοντας  χρημάτων  άνά 
δκαστον  αυτών  αναλόγως,  κα&ά  προσήκει  δια  τβ  τον  κόπον  και 
τήν  λοιπήν  δαπάνην  και  έπιμέλειαν  αυτών,  απερ  ή  Μεγάλη  Εκ- 
κλησία αποδώσει  άπό  τών  Ιδίων  εισοδημάτων  του  ένιαυτου  δέ 
παρελθόντος  έτεροι  εις  τόν  τόπον  αυτών  ύπ^  της  συνόδου  άντει- 
σαχθήσονται,  οι  και  λόγον  άκριβη  άπαιτήσουσιν,  ών  οι  πρώτοι 
ώκονόμησα^>. 

Η°^.  "^Αν  δέ  τις  αυτών  άσ&ενήση.  ή  έκδημήση  προς  Κύριον^ 
οι  λοιποί  εζ  έχέτωσαν  δδειαν  έκλέςασθαι  δτερον  εις  τόν  τόπον 
αύτου,  δν  δν  ^ουλήσωνται,  ώς  μηδέποτε  τόν  έτυτά  αριθμόν  έλατ- 
τουσθαι. 

Ταύτα  δέδοκται  και  στέργεται  παρ'  ημών  πάντων,  οΐς  και  ό 
παναγιώτατος  ημών  δεσπότης  σύμψηφος  γίνεται*  δν  δέ  τις  επή- 
ρεια σατανική  βουληθείη  ταύτα  άθετήσας  τυραννικώς  παρασαλευσαι, 
άρχιερευς  μέν  ών,  εΤτε  και  ό  πατριάρχης  αυτός  (τούτο  γάρ  λέ- 
γειν ήμας  αναγκάζει  τό  υπερβάλλον  της  θλίψεως),  καθαιρείσθω 
καΐ  έξέστω  τω  βουλομένω  πόλεμον  δίκαιον  κατ  αύτου  άνταραι 
και  της  επαρχίας  άποστερησαι,  έζελάσας  αυτόν  του  τε  θρόνου  και 
της  άρχιερωσύνης,  ώς  του  κοινού  λυμεώνος  μηδ'  ότιοΰν  αυτός 
ζημιωθείς,  μήτε  τα  περί  τήν  δαπάνην,  μήτε  τά  περί  τόν  οίκεΐον 
βαθμόν  κληρικός  δέ  ών,  του  ιδίου  βαθμού  έκπιπτέτω•  λαϊκός  δέ, 
έστω  ώσπερ  ό  εθνικός  και  τελώνης. 

Και  ταύτα  μέν  ήμεΐς,  Τριάς  ύπερτελεστάτη,  τη  ση  δυνάμει 
θαρρήσαντες  έξεθέμεθα,  προς  συστασίν  της  παρούσης  εκκλησια- 
στικής τάςεως'  συ  δέ,  θεέ  του  παντός,  ό  τά  διεσκορπισμένα  συν- 
άγων  εις  ενότητα  καΐ  ποιών  πάντα  και  μετασκευάζων  κατά  τό 
σοι  εύάρεστον,  ταύτα  είς  τό  σόν  εύ&ύνειας  θέλημα  και  εις  τήν 
σήν  ποίμνην.  Ιλεω  έπιβλέψειας  δμματι•  και  μή  έάσης  εΙς  τέλος 
άίΓολέσθαι,  άλλα  χείρα  βοηθείας  καταπονουμένω  τω  λαώ  σου  δρε- 
Εον  ό  και  μέχρι    κτηνών    είς    βόθρον    πεπτωκότων    τό  συμπαθές 


476  ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ   ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΓ  ΙΕΡ0Ι0ΛΓΜ9Ν. 

έκτείνεσ&αι    εντελλόμενος,    έζελου    ήμδ;    της  ένεστώσης   άνηχη; 
ό  δικαίοις  ζογοΓς  της  προνοίας  σου  τοιαύταις  ήμδς  καταδουλώσα; 
άνάγχαις  διά  τάς  αμαρτίας  ημών  χαΐ  νυν.  Κύριε,  οΐδαμεν  8τι  ου/ 
εστίν  ήμΐν  λαλησαι  προς  σε*  άφηρήμεθα  γαρ    της  προς  σέ  τιαρ- 
ρησίας•   άλλ'  ό  δεομένων  έπιχαμιττόμενος  θλίψεσιν  βοή&ησον  ήμίν 
τα>  έλέει  σου,  φιλάνθρωπε,  και  άνάγαγε  τόν  λαόν  σου  έκ  λάκκου 
ταλαιπωρίας  και  από  πηλού  ιλύος,  εΙς  το  υμνεΤν  και  δοςάζειν  το 
ονομά  σου  το  αγιον  είς  τους  αίώνας•  αμήν.  Έν  ετει  σωτηριω  ^αχλε', 
μηνι  μαιω  ίνδ.   γ'Ι»».    (Διά    της    πατριαρχικής    χειρός•   Έν  μψ. 
ιουνίω,   ίνδ.   γ',  ΕΤτα  των  αρχιερέων  αί  υπογραφαί,  ας  δρα  έν  η 
18 -η  σελίδι). 

Σελ.  30.  Το  περί  Σεργίου  του  Μακραίου  σημείωμα  προεςε- 
δόθη  υπό  Ά.  Δημητρακοπούλου  [Προσθηκαι  και  διορ&ώσεις,  σ.  110] 
καΐ  Κ.  Σάθα,  Μεσαίων,  βι^λιοθ.  τ.  III,  σ.  ργ'-ρδ'. 

Σελ.  108-109,  κωδ.  120.  Του  κατά  Μωάμεθ  βιβλίου  Ανα- 
στασίου του  Γορδίου  δτερον  άντίγραφον  υπάρχει  έν  τω  65-ω 
κώδικι  της  μονής  του  Ξενοφώντος.  "Ορα  Σ.  Λάμπρου  ΟεϊεΙο^θ 
ο£  ίΐιβ  ^Γββίε  ιη&ηιΐ3€Γίρ1;8  οη  ιηοιιηΐ;  ΑΛοβ,  τ.  Ι,  σ.  68,  αριθ.  767. 

Σελ.  119,  κωδ.  136.  Έν  τω  νομοκάνονι  τούτω  περιέχεται 
ϊδιον  κεφάλαιον  (φ.  286-297),  ου  ή  επιγραφή•  ιΈρωταποκρίσει; 
του  έν  άγίοις  πατρός  ημών  Βασιλείου  του  Μεγάλου  προς  τον  έν 
άγίοις  πατέρα  ημών  Γρηγόριον  τον  θεολόγον  πάνυ  ωφέλιμοι >. 
Έξέδωκε  δε  ταύτας  εσχάτως  ό  καθηγητής  Ν.  θ.  Κρασνοσέλτσεφ, 
Αάάβηάα  κί»  ηβα&ηιιο  Α.  ΒαοΗ^ΐΒβΒα:  ΑηβοάοΙα  ^&6εο-Ι)γζ&ηΙΐη&. 
0^6008.  1898,  σ.   58-64. 

Σελ.  130-132.  Τά  χρυσόβουλλα  της  έν  Χίω  Νέας  Μοντ,; 
(αριθ.  31-36,  41-50)  έςετύπωσε  βέλτιον  καΐ  μετά  σημειώσεων 
άςιολόγων  Κωνσταντίνος  ό  Κανελλάκης,  Χιακά  ανάλεκτα.  Έν 
Αθήναις   1890,  σ.   541-569. 

Σελ.  133,  αριθ.  56.  Μετά  το  προικοσυμφωνον  τούτο  ό  χα>- 
διΕ  έχει  έν  έαυτώ  έν  πρατήριον  εγγραφον  Κωνσταντίνου  Τωμανο5 
καΐ  Μάγουλα  του  Βλαδίμηρου,  δπερ  ό  Μ.  Γεδεών  κατεχώριαεν 
έν  τη  ΒγζΛΠΙίηίδοΙιβ  ΖβϋδοΙιπΛ,  τ.  V,  σ.  116-117. 


ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ  ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΤ  ΙΕΡΟΣΟΛΓΜΩΝ.  477 

Σελ.  150,  χώδ.  181.  Τά  εις  τόν  δγιον  Δημήτριον  τριώδια 
του  Σαμεών  θεσσαλονίκης  δρα  έν  τη  θύρα  της  Μετανοίας  (έν 
Βενετία  1852),  σ.  15δ  κέ. 

Σελ.  202-204.  Τό  δλον  χείμενον  του  περί  της  νήσοο  Xίο'^ 
υπομνήματος  του  Ιεροσολύμων  πατριάρχου  Χρυσάν&οο  τυττοις  έξέ- 
δωκε  νεωστί  Γεώργιος  ό  Γεωργιάδης,  Ό  έν  Γάλατα  ίερος  ναός 
του  αγίου  Ιωάννου  των  Χίων.  Έν  Κωνσταντινουπόλει  1898, 
σ.   179-194. 

Σελ.  345,  κωδ.  371.  Ό  της  διηγήσεως  των  συμβάντων  έν 
Μολδαβία  ετει  1716-ω  συγγραφεύς  ονομάζεται,  κα&'  δτερον  αυτής 
ά'^τίγραφον,  Νικόλαος  Κυπαρισσας.  "Ορα  β.  Ιιβ§Γ»ηά,  Έλλην. 
έτηστολάριον,  σ.   253• 

Σελ.  367,  χώδ.  411.  Έν  τη  401-7]  σελίδι  τούτου  του  κω- 
δικός υπάρχει  «Διάγνωσις  πατριαρχική  περί  των  έν  Ίεροσολύμοις 
προγαμιαίων  δωρεών  κείται  έν  τω  Ιερω  κώδιχι  της  Άγιας  πόλεως, 
σελίδι  59 >.  Άρχ.  €Προκαθημένης  της  ημών  μετριότητος»  κτλ. 
"Ορα  Αναλέκτων  τ.   II,  σ.   280-281. 

Σελ.  416,  χώδ.  441.  "Ένδον  της  β'  πινακίδος  τούτου  του 
κωδικός  ό  Χρύσαν&ος  έγραψε  ταύτα*  «Έν  τω  Κοτυαείω  έπι  τη 
θύρα  του  δστεος,  λεγομένη  Γγούλα-καπισή,  ήτοι  θύρα  του  πύργου, 
ά*>εγνώσθησαν  παρ'  έμου  ταύτα:  Σκέπε  φρουρεί  φνλαττε  έκ 
πάσης  προσβολής  τονδε  τον  κόσμου.  ^Ην  δε  κεχαραγμένα 
έπΙ  σιδήρου».  Έν  τινι  δε  φύλλω  του  αύτου  κωδικός  ύπάρχουσιν 
έτυτά  παλαιαΐ  καΐ  βυζαντιναί  έπιγραφαι  έζ  αντιγραφής  «του  μακα- 
ριωτάτου  πατριάρχου  Ιεροσολύμων  κυρ  Νεκταρίου»,  δς  ούτος 
συνέλ^ε  «κατά  διαφόρους  περιηγήσεις,  ή  νίκα  ήν  ιερομόναχος  καΐ 
Σιναιτης».  "Ορα  Πανδώρας  (1864)  αριθ.    340,  σ.    92. 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ  Η'. 


ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΙΣ 

των  άργούντων    παλαιών    αριθμών    (τών    έν  τώ  Μετοχίω 
του  Παναγίου  Τάφου  κωδίκων)  προς  τους  νυν  υπάρχοντας 

ημετέρους  αριθμούς  ^. 


Παλαιός 

Νίο; 

Παλαιός 

λ'έος 

Πα).α(ό; 

Νέοί 

Πΐλαιό: 

Νέοί 

άριθ(ΑΟς. 

άριθμόΐ. 

αριθμός. 

άρι'^μός. 

άριβμό;. 

αριθμός. 

(ϊρ(θ|λ^:. 

άρί%μάς. 

1 

289 

40 

131 

71 

401 

107 

173 

5 

130 

42 

26 

77 

129 

109 

102 

8 

182 

43 

43 

77 

132 

112 

220 

13 

276 

44 

414 

79 

142 

113 

114 

16 

308 

46 

34 

83 

300 

114 

226 

18 

37 

47 

163 

86 

225 

120 

416 

19 

432 

47 

258 

87 

39 

121 

24 

22 

442 

50* 

227 

88 

256 

123 

255 

23 

441 

51 

23 

89 

412 

124 

437 

24 

440 

53 

447 

91 

246 

125 

265 

24 

409 

54 

33 

94 

419 

126 

44 

25 

43δ 

55 

264 

95 

32 

127 

253 

27 

411 

56 

254 

97 

404 

128 

436 

28 

36 

57 

30 

99 

19 

129 

31 

29 

431 

58 

13 

100 

1 

145 

141 

33 

284 

59 

402 

101 

179 

147 

316 

34 

166 

64 

400 

105 

313 

149 

197 

38 

329 

69 

387 

106 

315 

151 

357 

^  Έν  τώ  πίναχι  τούτω  έσημειώΙ^ησαν  οί  παλαιοί  άρι&(λθΐ  (ώς  ούτοι  εΐχον)  πο>Λών 
τών  έν  τώ  τόμω  τούτω  περιγεγραμμένων  χω^ίχων,  οΐτινές  εΐ9ΐ  447*  άπαντες  δμως  οι 
του  Μετοχίου  χώδιχες  εισίν  846,  χαι  άριΙ)μούς  άντιπροσωπεύουσι  824*  ό  μεν  γαρ 
707-ος  αριθμός  συνίσταται  εξ  7  τευχών,  6  δέ  718-ος  ες  8  τευχών,  ό  δε  728-ος  έχ  4, 
χαι  ό  733-ος  έχ  5  τευχών.  Σημειωτέον  ετι,  οτι  τινών  χωοίχων  οί  παλαιοί  αριθμοί 
ήσαν  δλως  έφθαρμένοΐ'  διό  χαι  αφέθησαν  ούτοι  άσημείωτοι  έν  τούτω  τω  πίναχι*  άλλοι 
δέ  τίνες  χώδιχες  ειχον  τους  αυτούς  αριθμούς,  ους  χαι  έτεροι  χώδιχες*  πολλοί  δε  πάλιν 
χώδιχες  ούδένα  έζ  αρχής  έφερον  το  πρότερον  αριθμόν,  οίον  οί  σημερινοί  χώδιχες 
10,  11,  38,  56,  δ7,  58,  63,  65,  66,  109,  110,  111,  117,  126,  178,  185,  186,  191, 
207,  213,  222,  223,  224,  229,  231,  233,  266,  267,  269,  270,  281,  286,  306,  307, 
340,  341,  353,  362,  366,  367,  368,  369,  370,  374,  376,  378,  383,  384,  385,  389, 
394,  395,  396,  403,  417,  425,  426,  444.  Και  πάλιν  ό  νυν  392-ος  χώδιξ  έφερε  πάνυ 
παλαιόν  αριθμόν,  τον  154-ον•  οί  δέ  μουσιχοι  χώδιχες  εΐχον  Ιδίους  αριθμούς*  οΐον  377= 
73,  379=30,  380=46,  381=20,  382=34,  398=24. 

*  Τπό  τόν  άρ•.ί)μόν  τούτον  άναγέγραπται  χώδιζ  έτερος  έν  τώ  χατα)νόγω  του  Άν- 
τωνίνου. 


ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΪΙΣ  ΑΡΙΘΜΩΝ. 


479 


Παλαιός 

Νέος 

Παλαιό; 

,_Κέο; 

Παλαιό; 

Νέος 

"< —  ■ 

ΙΙ(ΐ>>αι6; 

^Νέος 

3ρ({)|Μ>;. 

αγ',^\».ός. 

άριθ;χός. 

άριβριόΐ. 

αριθμός. 

άριϋμός. 

άριβμός. 

άριθμιός. 

153 

198 

205 

92 

247 

248 

296 

297 

158 

128 

207 

77 

249 

406 

297 

296 

160 

145 

208 

125 

250 

239 

299 

373 

161 

230 

2101 

♦ 

335 

251 

405 

304 

133 

163    445 

270 

252 

21 

305 

134 

165 

263 

211 

59 

253 

53 

306 

194 

167 

232 

213 

162 

254 

238 

307 

310 

172 

35 

214 

71 

255 

303 

309 

338 

173 

40 

215 

79 

256 

139 

310 

325 

175 

28 

216 

91 

257 

334 

313 

317 

176 

262 

217 

161 

258 

104 

314 

221 

177 

311 

218** 

259 

120 

316 

339 

.  178 

319 

219 

64 

260 

146 

317 

295 

179 

190 

220 

164 

263 

119 

318 

290 

181   ;  358 

221 

156 

264 

158 

319 

143 

182 

418 

222 

105 

265 

330 

322 

324 

183 

107 

223 

106 

266 

127 

324 

170 

183 

8 

225 

.  82 

267 

122 

327 

333 

184 

184 

226 

72 

268 

347 

330 

312 

184 

2 

228 

20 

271 

363 

331 

157 

185 

304 

229 

52 

274 

309 

334 

285 

1851 

§ 

1 

372 

230 
231 

257 
49 

275 
276 

294 
332 

336 
337 

215 
118 

186 

298 

232 

50 

279 

361 

338 

277 

187 

60 

234 

408 

283 

327 

341 

430 

188 

123 

236 

236 

284 

320 

342 

429 

189 

80 

239  δΐί 

235 

285 

326 

343 

446 

191 

93 

240 

22 

286 

322 

344 

234 

192 

83 

241 

5 

287 

151 

345 

428 

194 

94 

242 

4 

288 

150 

347 

434 

196 

61 

243 

3 

289 

365 

3481• 

197 

62 

244 

124 

290 

364 

349 

228 

198 

314 

244  Μ; 

407 

291 

323 

352 

292 

202 

356 

2451 

410 

293 

359 

353 

169 

203 

73 

169 

294 

177 

354 

301 

204 

84 

246 

427 

295 

155 

357 

299 

*  Ό  νυν  886-ος  χώδιξ  είχε  πρότερον  τους  ϊύο  τούτους  άριθμ-ούς. 

**  Ό  χωδιξ  ούτος,  ώς  έγραψε  Σωφρόνιος  ό  Αέσβιος  εν  τψ  παλαίω  του  Άντωνίνοο 
χαταλόγω,  «λείπει  έχ  της  βιβλιοθήχης»•  περιείχε  δ'  εν  έουτω  «Δανιήλ  του  ραχενδύτου 
προσχονητάριον  της  Ίερουσολήμι». 

Ί"  'ϋ  χωδιξ  ούτος,  ώς  έγραψε  Σωφρόνιος  ό  -Λεσβίος  εν  τω  παλαίω  του  *Αντωνίνου 
χαταλόγω,  «ελλείπει»*  περιείχε  δ'  εν  έαυτφ  «Χρύσανθου  ίστορίαν  χαι  περιγραφήν 
της  Άγιας  Γης».  ^ 


1 


480 


ΑΝΉΠΑΙΆΘΕΠΣ  ΑΡΙΘΜΩΝ. 


Πιι}.α(ός 

Νέος 

Παλαιό: 

■Νέος 

Ι1α)ναιός 

Νέος 

Παλαιός 

Νέος 

άριβ^όΐ. 

άριθμιός. 

άρ(8μιύ;. 

αριθμό;. 

άρ(Η|χός. 

αριθμός. 

αριθμός. 

άριΐ^μιός. 

359 

318 

419 

438 

493 

443 

555 

116 

362 

189 

420 

421 

494 

199 

556 

148 

363 

160 

422 

183 

496 

172 

556 

337 

364 

293 

424 

70 

502 

175 

557 

188 

365 

291 

425 

346 

503 

287 

558 

204 

367 

152 

431 

45 

504 

200 

560 

196 

368 

153 

432 

272 

505 

121 

563 

69 

369 

113 

433 

244 

506 

165 

564 

348 

370 

103 

436 

218 

507 

167 

566 

149 

371 

140 

437 

278 

508 

100 

571 

76 

373 

7 

438 

279 

509 

90 

574 

282 

374 

171 

440 

349 

510 

217 

575 

176 

376 

328 

441 

390 

511 

98 

576 

137 

377 

252 

442 

336 

512 

99 

577 

85 

378 

243 

443 

302 

513 

321 

579 

351 

379 

415 

444 

375 

514 

115 

581 

;  101 

382 

27 

447 

343 

516 

422 

582 

344 

3831* 

Λ  Λ/\ 

449 

55 

517 

423 

583 

136 

1671 

420 

450 

54 

519 

18 

585 

397 

385 

271 

452 

273 

520 

275 

586 

399 

386 

51 

453 

29 

522 

138 

588 

206 

390 

249 

455 

260 

523 

75 

589 

147 

391 

251 

457 

47 

525 

413 

590 

208 

392 

439 

458 

261 

526 

280 

591 

205 

393 

42 

461 

386 

527 

67 

598 

214 

394 

97 

462 

216 

528 

87 

599 

212 

398 

331 

464 

388 

529 

46 

601 

355 

400 

68 

465 

345 

530 

274 

601 

88 

401 

342 

466 

192 

532 

48 

602 

181 

402 

81 

467 

283 

533 

201 

602 

209 

404 

6 

468 

350 

534 

86 

603 

210 

405 

433 

469 

154 

535 

187 

604 

211 

406 

16 

475 

203 

536 

202 

606 

15 

407 

12 

477 

391 

537 

96 

608 

9 

408 

14 

480 

288 

538 

95 

609 

237 

409 

241 

481 

78 

540 

112 

610 

268 

410 

17 

482 

245 

543 

180 

614 

393 

411 

242 

484 

174 

544 

89 

619 

74 

412 

135 

487 

193 

545 

371 

621 

144 

414 

354 

488 

352 

546 

159 

415 

247 

489 

108 

549 

305 

418 

424 

492 

360 

550 

195 

*  Ό  νυν  420•ός  χώξιξ  είχε  ττρότερον  τους  δύο  τούτους  άρ(ΰ{λθύς. 


ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ    ΔΙΟΡΘΩΤΕΑ 


ϊελ. 

86 


185 
374 


ΕΝ   ΤΩΙ   ΤΡΙΤ2Ι    ΤΟΜΩΙ 


Στίχ. 

27     ενβροχούροίς 


11 
25 


Γ  ρ  ά  φ  6. 
«V  Ν(ροχον^ο4>ς•  [κζ  ίκιοτολής  τοΰ  χυρίου 
Ξενοφώντος  Σιδερίδου,  γράψαντός  μιοι  ταΟτα 
(2  δεχ.  1897)•  «ένΐίϋμήθην  τά  συμβάντα 
πρό  τίνων  {χηνών  εν  τζ  θέσει  Νεροχοόροο 
της  νήσου  Κρήτης,  δπερ  χωρίον  τών  Χα- 
νιών λέγει  εν  σελ.  42  τών  Κρητιχών  6  Μ. 
λ'ουρ(Αθύζης]. 

Κιχαίας  Νιχομηάίίας 

*Αΰανάσιος  Νιχαίας    μ.ητρο-     (Όβέλισον   ταύτα•    ούτος  γαρ    ό  *Αθανάσ(ος 
πολίτης. — 185  ριητροπολίτης   ην  Νιχομιηδείας). 


ΕΝ  ΤΩΙ  ΤΕΤΑΡΤΩΙ    ΤΟΪΤΩΙ   ΤΟΜΩΙ 

8 

5 

προσθίω 

προσΟία 

4 

1 

170-ου 

170-οΰ 

7 

24 

1680•ου 

1680-οΰ 

9 

9 

*1ωσήφ 

'Ιωσηφ 

18 

15 

φ.  22α 

φ.  42α 

21 

16 

όπισθίω 

οπίσθια 

23 

2 

οπισθίου 

οπισθία; 

31 

24  χαΐ  26     ιτροσθίω 

πρόσθια 

34 

1 

19 

19 

& 

15 

Νοταρά*  βιβλίων 

Νοταρά  βιβλίων 

55 

25 

(α«Γορήμ.2τα?) 

*ΟβΙλίαον 

73 

7 

ό  χαλλιγράφοις 

0  χαλλιγρίφος 

92 

12 

(έξωσ»εις?) 

(ξεξιωθε1ς?) 

> 

80 

Μασσαράμ-πα 

Μπασσαράμπα 

102 

5 

τευχει 

τεύχει 

106 

9 

Άρστοτέλους 

Άριστοτέλου; 

107 

27 

Μαχαρίου  του  ΙΙατμ.ίου 

Μελετίου  *Α^ίτνών 

119 

32 

συντομία 

συντομία 

IV. 


81 


482 


ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ  ΔΪΟΡΘΩΤΕΑ. 


Σελ.  Ιτίχ. 

125  24/25  (ουχόλου 

131  3  Τω 

162  33  *Αντοχεύς 

193  21  (»'  έχτΓ. 

231  32  τιονήσας 

243  20  (298,  298) 

257  26  Κχϊουμα 

307  28  άγίαν 

309  13  σΐτουοατήριον 

315  6/7  θείου  θείου 

323  4  Κοσ|χα 

332  24/25  άρχόνον 

369  21  πικχχχθέντο; 

370  1/2  χειροτονηθέντος  μιητροττολίτου 


Γράφε, 
δυσχόλου 
Τό 

Άντιοχευς 
ιη'  έχατ. 
ποιήθ3ς 
(298,  299) 
Μαϊουμια 
άγίτν 

σποο^αστήριον 
θείου 
Ηάρχου 
άρχόμιενον 
προαχθέντι 
χειροτονηθέντα  μιητροπολίτην 


ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ    ΠΙΝΑΞ. 


Παλαιά  Διαθήχη.  α')  Εύρετηριον.  Κωδ.  139.  β')  Πεντά- 
τευχος. Κωδ.  31  5-9.  232.  γ')  Όχτάτεοχος.  Κωδ.  1  γ'. 
8')  Γένεσις.  Κωδ.  224.  β')  Βασιλεΐαι.  Κωδ.  252  β. 
ς')  Παραλειπόμενα.  Κωδ.  252  7.  ζ,')  'Ιώβ.  Κωδ.  24. 
31  10,  12.  η')  Ψαλμοί  η  Ψαλτήρια.  Κωδ.  31  η.  219. 
256.  278.  386.  395.  θ')  Παροιμίαι.  Κωδ.  61  4.  δ.'. 
ι')  Σοφία  Σολομωντος.  Κωδ.  199  α'.  ια')  Σοφία  Σει- 
ράχ.  Κωδ.  226  2.  ιβ')  '^βμα  ασμάτων.  Κωδ.  1  β. 
172.  175  2.  ιγ')  Προφητοι.  Κωδ.  17.  31  ΐ4•ιβ.  199  β'. 

Καινή  Διαθήχη.  α')  Τετραεοαγγέλια .  Κωδ.  218.  275.  282. 
369.  390.  417.  β')  Ευαγγέλια  λειτουργικά.  Κωδ.  11. 
231.  272.  401.  435.  444.  γ')  Πράζεις  χαΐ  έπιοτολα• 
των  Αποστόλων.  Κωδ.  138.  δ')  Άποχάλυψις  Ιωάννου. 
Κωδ.  31  13. 

Δειτοοργιχά.  Κωδ.  10.  49.  50.  65.  66.  67.  8ϋ.  104. 
134.  181.  182.  185.  195.  201.  229  ι.  250.  329. 
345.  346.  353.  355.  362.  402.  426.  —  Μηναία. 
Κωδ.  19.  47.  246.  — Εύχαί,  Ευχολόγια.  Κωδ.  15. 
91.  134.  182.  355.  —  Πανηγυρικά,  Μορτυρολόγια, 
Βίοι  'Οσίων.  Κωδ.  13.  14.  48.  108.  127.  128.  141. 
149.  163.  188.  244.  245.  318.  336.  409.— Κο- 
ριαχοδρόμια,  Διδαχαί,  Όμιλίαι.  Κωδ.  3.  29.  39.  41. 
42.  81.  99.  133.  147.  152.  169.  170.  175  ι.  221. 
254.  260.   262.  267.  271.  283.  292.  293.   295. 


484  ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ   Π1ΝΑΞ. 


296.  297.  300.  301.  305.  308.  316.  335.   349. 
350.  370.   407.    408.    427.    430•    432.    439.  — 
Μουσιχή  εκκλησιαστική.  Κωδ.   269.  270.  281.  341. 
377.  378.  379.  380.  381.  382.  383.  398.    399. 
403.  445. 
Πατέρες  και  διδάσκαλοι  εκκλησιαστικοί,    α')  Ίοοστΐ- 
νος.    Κωδ.   51.    β')  Βασίλειος    6  Μέγας.    Κωδ.    140. 
γ')  Ιωάννης  6  Χρυσόστομος.  Κωδ.  12.  113.  δ')  Γρηγ<5. 
ριος  6  θεολόγος.  Κωδ.  6.   53.  178  α'.   184  ιβ'.  433. 
ε')  Ώριγένης.  Κωδ.   180.  372.   ς')  Ισίδωρος  Πηλού- 
σιώτης.    Κωδ.   18.    ζ')  Δωρόθεος    άββας.    Κωδ.   45. 
264.  η')  Νείλος.  Κωδ.  45.   264.    θ')  Μάρκος  ερημί- 
της. Κωδ.  45.   Ο  θεοδώρητος  Κύρρου.  Κωδ.  252  β-7. 
273  4.  405  2.   ια')  Κύριλλος  Αλεξανδρείας.  Κωδ.  191 1- 
199.    φ')  Μάξιμος    ό  όμολογητής.  Κωδ.   273  13.    ιγ') 
Γρηγόριος    Τεφρών.    Κωδ.   215  ι.     ιδ')  Ισαάκ    Σύρος. 
Κωδ.  287.    ίβ')  Αναστάσιος    Αντιοχείας    ή    Σιναιτης. 
Κωδ.    126.   273  2.  β.  ίο.    405.     ις')  Ιωάννης    Δαμα- 
σκηνός.   Κωδ.    174.    178  β'.    274.   279.   285.  312. 
391.   393.     ιζ')  Φώτιος    Κωνσταντινουπόλεως.     Κώδ. 
204.   252.  414.  ιη')  θεοφύλακτος  Βουλγαρίας.  Κώδ. 
42.  95.  ιθ')  Θεοφάνης  Κεραμεύς.  Κώδ.  221.  260  ι-6. 
κ')  Ιωάννης    ΞιφιλΓνος.    Κώδ.   260  4.     κα')  Συμεών  6 
Νέος  θεολόγος.   Κώδ.  264.  κβ')  Ευθύμιος  Ζυγαβηνός. 
Κώδ.   256.  κγ')  Νεόφυτος  έγκλειστος.  Κώδ.  370.  κδ') 
Παύλος    Εύεργετηνός.     Κώδ.   32.    κε')    Θεοφάνης  Νι- 
καίας.   Κώδ.   148.    337.    κς')    Νικήτας    Χαλκηδόνος. 
Κωδ.  260  2.  κζ')  Νικόλαος  Καβάσιλας.  Κώδ.  89.  446. 
κη')  Νείλος  θεσσαλονίκης.  Κώδ.    255.    κθ')  Νικόλαος 
Μεθώνης.  Κώδ.   404.    λ')  Γρηγόριος  Παλαμάς.   Κώδ. 
421.   λα')  Φιλόθεος  Κωνσταντινουπόλεως.  Κώδ.    271 
λβ')  Νικηφόρος    Ξανθόπουλος.    Κώδ.   63.    λγ')  Ιωσήφ 
Βρυέννιος.  Κώδ.  291.  λδ')  Μάρκος  Εφέσου.  Κώδ.  68. 


ΣΓΝΟΠΤΙΚΟΣ    ΠΙΝΑΞ. 


132  2-η.  204  ββ  χέ.  428.  λε')  Γεννάδιος  Σχολάριος. 
Κωδ.  35  7  χέ. 
θεολογιχά  ποιχίλα.  Κωδ.  8.  20.  26.  27.  28.  81,  35.  36. 
37.  68.  69.  70.  77.  79.  84.  88.  94. .  96.  101. 
103.  105.  107.  110.  112.  116.  117,  118.  120. 
130.  131  1.  146.  150.  164.  167.  171.  179.  190. 
194.  196.  204.  208,  215.  217.  227.  234.  235. 
238.  243,  247.  249.  251,  252.  253.  258.  265. 
289.  298.  302.  321.  327.  328.  330.  331.  334. 
343.  347.  348.  352.  356.  358  ι.  860.  365.  367. 

373.  387.  388.  400.  404.  406.  413.  415.  424. 
425.  436.  437.— 'Ασκητιχά.  Κωδ.  160  2.  151.  166. 
264.  376.  394. 

Ιίομοχάνονες,  Νόμοι.  Κωδ.  2.  5  2.  25.  28  9-13.  30.  33. 

46.  54.  132.  135.   136.   137.    150  ι.    160.    192. 

199  τ'.  214.  228.  259.   384.  410.  416.  447. 
<Ριλοσοφιχά.   Κωδ.  44.  64.  71.  82.  86.  87.  92.  98.  100. 

146.  153.   156.   162.   183.  187.   189.  191.    193. 

197.   202.  205.  206.  209.  212.  216.  276.  279  3, 

280.  284.  288.  319.  332.  340.  354.  357.    364. 

374.  397.  412.  438.  443. 
Αστρονομικά    χαΐ    μαθηματιχά.   Κωδ.  34,  40,  60.  73. 

76.   121.   161.   165.   173.    177.    198.    200.    210. 

211.  266.  268.  277.  304  ι.  313.  315.  317.  354. 

355.  420.  422.  423.  429. 
ΚλασιχοΙ  ή  μη  χλαβιχοί  συγγραφείς.    Κωδ.   60.    114. 

115.    143.  153,  156.   157.   162.   165.   173.    177. 

183.  189  2-3.    198  η.    203  β'.    207.    248.    251  2, 

279  3.  284.  294.  313.  315.  322.  320.  332.  342. 

351.  361  1.  366.  412.  429.  431.  434.  442.  446  ι. 
Ίστοριχά  και  γράμματα.   Κωδ.  2.  4.  5,  7.  9,  16.  21,  23  2, 

28  14-15.  36.  38.  56  ι.  72.  85.  90.  97.  102.  125, 

129.   145,   150  3.   175  3-5.  225.  229  3.  230,236. 


486  ΣΧΝΟΠΤΙΚΟΐ    ΠΙΝΑΞ. 


242.  257.  263.  294.  309.  320.   325.  333.    338. 

358  2.  363  3-4.  371.  375.  411.  440. 
Γεωγραφιχά    χαΐ    τοπογραφικά.    Κωδ.  5  ι.    176.    185. 

222.  237.  239.  241.  310.  324.  344.  363  ιι.  375. 

392.  418  68.  —  Προοχονητάρια.  Κωδ.  22.  59.   106. 

358  3. 
Ίοτριχά.  Κωδ.  78  α'.  83.  111.   119  β'.  179  β.  186.  199  γ'. 

229  8.  804  8. 
Χρηβμολέγιον.  Κωδ.  23. 
Άλχημιχά.  Κωδ.  114. 
Όνειρυχρ'. τιχά.  Κωδ.  220. 
Γραμματικά.  Κωδ.  62.  142.   143  γ'.   154.  156.  159.  168. 

314.  385.  396. 
Δ,βζιχά.  Κωδ.    43.  75  α'.  359. 
'Ρητορικαί.    Κωδ.   56  8.    119  α'.    122.   124.   153  3.     158. 

184.  303  α'.  261.   311.  389.  419.431. 
Έπιστολογραφιχά.   Κωδ.   74.   184  ια'.  323. 
Μαθηματάρια.  Κωδ..  55.   109.   144.   154.  290.  368. 
Σϋλλογαί.    Κωδ.   57.  58.  75.  78.  143.  145.  204.  213.  223. 

233.  235.  286.   299.  303.  306.  339.  361.    363. 

418.  441. 
Βιβλίων  κατάλογοι.  Κωδ.  93.   123. 


ΚΩΔΙΚΕΣ    ΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΟΙ 

του  τετάρτου  τμήμ,ατος. 


IX.  Δβίψανον    ένό;    φύλλου  έν  τω   11 -ω  χώδιχι*  δρα 

σβλ.  25-26. 
Χ.      Κωδ.  215,  27 Η,  355  (παλίμψηστος). 
XI.     Κώ5.  11,12,13,14,224,275,390,433,444. 
ΧΠ.     Κωδ.  12  (δύο  φύλλα),  51,  272,  279,  282. 
XII— ΧΙΠ.  Κωδ.  218. 

XIII.  Κωδ.  270,  278,  369,  370,  391. 
ΧΠΙ— XIV.  Κωδ.  355. 

XIV.  Κωδ.  6,  17,  25,  36,  47,  128,  141,  145  (φύλλ. 

644-651),  151,  168,  182  (φύλλ.  1-77),  244, 
204  (φύλλ.  298-9),  27  4,  276,  351,  410. 
Χΐν,Χν,Χνί.  Κωδ.  303. 

XV.  Κωδ.  32,  42,  43,  46,  48,  89,  127,  146  (φύλλ. 

1-12  χαΐ  121 ),  179,  180,  181,  182  (φύλλ. 
Τ8-201),  187,  197  (φύλλ,  ι-πβ),  199  β',  246, 
264,  271  (φύλλ.  57-209),  402,  446. 
XV— XVI.   Κωδ.  60,  431,442. 

XVI.  Κωδ.  33,  88,  103,  113,  130,  134,  143  ιζ', 

145,  146  (φύλλ.  ΐ4-ιιι),  147,  148,  149, 
159,  163,  166,  188,  199  β'-δ',  201,  213.1, 
221,  247,  249,  271  (φύλλ.  ι-5β),  317,  321, 
336,  337,  339,  353,  355  (φύλλ.  177-Ι85), 
357,  358,  359,  404,  415,  445. 


488 


ΚΩΔΙΚΕΣ  ΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΟΙ. 


ΑΙώνο;. 

XVI— XVII.     Κωδ.   348,   422. 

XVII.  Κωδ.   1  ο'  β',  2,  3,  5,  7,  16,  20,  24,  29,  84; 

37  (δώτβρον  μέρος),  49,  68,  75  ις',  77, 
78  ο'  β',  79,  80,  83,  84,  90,  94,  95,  96,  97, 
99,  100,  101,  102,  104,  106,  107,  111, 
112,  114,  115,  117,  118,  121,  124,  131, 
133,  135,  137,  142,  143  γ'-ζ'.  ι'-ις'.  ιη', 
147,  152,  156,  157,  160,  162,  164,  165, 
167,  172,  174,  177,  184  β'.  δ'.  ς'.  θ'.  ιβ', 
185,  190,  194,  195,  199  «',  202,  206, 
207,  209,  210,  211,  215,  216,  217,  230, 
235.  8,  238,  248,  253,  254,  257,  258, 
259,  261  ο',  265,  271  (φύλλ.  210-219), 
289,  290,  292,  293,  294,  295,  302^  318, 
327,  831,  835,  343,  346,  350,  352,  354, 
356,  361,  362,  365,  366,  372,  374,  39.', 
394,  395,  406,  412,  414,  416,  418.  77, 
421,  427,  432,  436,  437,  438,  443. 

ΧνΠ— 1703.  Κωδ.  242. 
XVII— ΧνΠΙ.  Κωδ.  69,  70,  299,  300,  347,  441. 

Χνηΐ.    Κωδ.  22,  23,  26,  28,  37,  40,  41,  52,  53, 

56.  8,  59,  61,  62,  63,  64,  71,  75,  76,  78. 
γ'.  β',  81,  85,  91,  98,  108,  109,  110,  119, 
120,  125,  126,  129  ο',  132,  139,  143  «'. 
β',  144,  153,  155,  161,  173,  175.  ι-2, 
178,  184.  ο'.  γ'.  ζ'.  η'.  ι'.  ιβ',  189,  213.  ίο, 
219,  225,  226,  228,  229.  2,  232,  233.  2. 
3.  β,  234,  235.  1.  3.  4,  236,  243,  267,  269, 
280,  281,  287,  288,  291,  298,  307,  308, 
310,  314,  315,  319,  320,  323,  325,  338, 
341,  342,  349,  364,  371,  376,  378,  379, 
384,  388,  389,  393,  397,  400,  411,  418, 
419,  420,  428. 


ΚΩΔΙΚΕ1  ΑΧΓΟΝΟΛΟΙΉΤΟΙ.  489 


Αιώνος. 

XVIII— XIX.  Κωδ.  1δ,  306,  399. 

XIX.  Κωδ.  8,  38,  61  (πρό;  τω  τέλβι),  67,  171,  186, 

213.2-10,  222,  223,  229.1,  233.1.4.5, 
2δΟ,  266,  277,  309,  367,  368,  377,  381, 
382,  383,  426. 


ΚΩΔΙΚΕΣ 

μβτ'  βίχόνων  (ιηίηί&ΙαΓβδ),  χοβμημάτων  ή  χβφαλαιωδων 

γραμμάτων    έγχαλλωπίστων. 


Κωδ.  11,  14,  21,  49,  50,  201,  202,  205,  218,  245, 
275,  281,  282,  288,  324,  326,  329,  345,  346,  370,  390, 
403,  423,  435,  444. 


Παλίμψηστο;  χωδιζ  όπ'  αριθ.  355-ον. 


ΚΩΔΙΚΕΣ  ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΙ  ΤΜΗΜΑΤΟΣ 

μετά  χρονολογίας. 


"Ετος.  Κώδιξ. 

1072 — 1073        45.       ΣυγγραφαΙ  των  άσχητών  Δωρο&έου,  Αμ- 
μωνίου, Νείλου,  Μάρχου  χαι  Διαδόχου 
έπίσχόπου . 
1077  375.      Μιχαήλ  Άτταλειάτου  διάταςις. 

(1103)  1.      "Ορα   σελ.  2. 

(1117)  252.     (θεοδωρήτου  εις  τα  Παραλειπόμενα-   δρα 

σ.   220). 
(1369)  255.     (Κώδιξ   147-ος  της  μονής  του  Διονυσίου* 

δρα  σ.   229). 
1481 — 1482     386.      Ψαλτήριον  καΐ  Ώρολόγιον. 

1530  19.      Μηναϊον  του  Ιανουαρίου. 

1531  260.      Όμιλίαι    θεοφάνους    Κεραμέως,    Νιχήτα 

Χαλχηδόνος  χαΐ  Ιωάννου  Ξιφιλίνου. 

1545  127  ^.  ΈχλογαΙ  προφητιχαι  περί  του  Ίησου  Χρί- 

στου. 

1546  417.      Τετραευαγγέλιον  σλαβιχόν. 
1548  285.      Ιωάννου  Δαμασχηνου  συγγραφαί. 
1557  198.       Άστρονομιχόν  του  Άπομάσαρ. 

1566  252.       Συγγραφαί    Φωτίου,    θεοδωρήτου,  Νιχη- 

φόρου  Βλεμμίδου  χτλ. 
1571  401.      Ερμηνεία  εις  το  Εύαγγέλιον. 

1572 — 1573     358  2.    Χρονογραφιχόν. 


Κ&ΔΙΚΕΣ  ΜΕΤΑ  ΧΡΟΝΟΛΟΠΛΣ. 


491 


Έτοί. 

Κώ^ιξ. 

1580 

326. 

1580 

313. 

1583 

105. 

1584 

348. 

1591  —  1595 

328. 

1596 

147  β'. 

1596 

363. 

1598 

204. 

1598 

408. 

1603 

140. 

1603—1607 

262. 

1604—1615 

439. 

1607—1617 

263. 

1611 

430. 

1614 

255. 

1614 

329. 

1615 

191. 

1615 

304. 

1616—1646 

1620 

1622 

1626—1635 
1678—1691 

1628—1684 

1629—1641 
1664—1666 


4. 

435. 
136. 


Πρόχλου  στοιχείωσις  θεολογιχή. 
Εύχλβίδου  βιβλία  ζ,'  χαΐ  Κλ.  Πτολεμαίου 

όρμονιχά. 
Μαζίμου  Μαρ][ουνίου  δογματιχοί  λόγοι. 
Μαζίμο»    Μαργουνίου    πβρί  τ^ς  έχπορεό• 

αεως  τοδ  αγίου  πνεύματος. 

Μαζίμου  Μαργουνίου  βυγγραφαΐ  ποιχίλαι. 

Αυγουστίνου  παράλληλα  κτλ. 

Ίεραχος  χρονικόν  ούντομον. 
ωοΕς  ανάμικτος. 

Κυρίλλου  Αουχάρεως  δίδαχαί. 

Μαζίμου  άρχιδια/όνου  μετάφρασις  κτλ. 

Κυρίλλου  Αουκάρεως  διδαχαέ. 

Κυρίλλου  Αουκάρεως   διδαχαί. 

Κυρίλλου  Αουκάρεω,ς   διδαχαί. 

Κυρίλλου  Αουκάρεως   διδαχαί. 

Νεί)νθυ  θεσσαλονίκης  κατά  Αατίνων  καΐ 
Ετερα. 

Αειτουργικόν. 

ΣυγγραφαΙ  του  ΑνβΓΓΟίδ  και  του  ϋΓβιηοηίηί. 

Νικ.  Βλεμμίδου  περί  μετεώρων  καΐ  Με- 
λετίου μονάχου  περί  της  του  άνθρωπου 
κατασκευής. 

Κώδιζ  συνοδικός  του  Πατριαρχείου  Κων- 
σταντινουπόλεως. 

Εύαγγέλιον   λειτουργικόν. 
Νομοκάνων. 


3.      Διδαχαι  δύο  ανωνύμων  ιεροκηρύκων. 
305.      ΔιδαχαΙ  διαφόρων  ανωνύμων  ιεροκηρύκων, 
316.      Διδαχαι  ιεροκηρύκων. 


492  ΚΩΔΙΚΕ!  ΜΕΤΑ  ΧΡΟΝΟΛΟΠΑΪ. 


•Ετος. 

Κώ&ιξ. 

1631 

205. 

1630—1644 

169. 

1632—1708 

296. 

1634 

192. 

1640 

• 

334. 

1647 

27. 

1660-1661 

251. 

1661—1709 

297. 

βΓβηιοηίηί  δύο  συγγραφαί. 
ΔιΒαχαΙ  Ίερο&εου  ιερομόναχου. 
Διδαχαΐ  Λαυρε^/τίου  Καββάχου  χαΐ  έτ 
ΟΓβτηοηιηί   ζητήματα   εις  τα  φυσι» 

Αριστοτέλους. 
Μελετίου  Συρίγου  άντ{ρρησ(ς  χτλ. 
ΊωαχεΙμ    άρχιμανδρίτου    άπαν&ίσμα* 
της  Γραφής  χαΐ  των  πατέρων  της 
χλησίας. 
Συνοψις  έχ  της  θεολογίας  του  Ζαβρ 
ΔιδαχαΙ  Λαυρεντίου  Καββάχου  χαΐ  έ 
τινός  ανωνύμου. 
1661  332.       Ανώνυμος    εισαγωγή    εις  τό  δργανο 

Αριστοτέλους. 
1668  333•      Ιστορία  των  Τώσων. 

1670  184  ε'.  Κοσμδ    ιερομόναχου    περί    ρητοριχτ 

συ^ΓΓομία. 
1670  220.      Όνειροχριτιχά  χαΐ  βροντολ(5για. 

1670  327.      'Ορ&όδοξος  ομολογία  της  χριστιανιχτ 

στεως. 

1671  143  η'.  (Σεβαστού    Κυμινήτου)    παράφρασις 

βουχολιχων  του  θεοχρίτου. 

1671  —  1672      312.       Γερασίμου  Βλάχου  τόμος  β'  ερμηνεία 

τα    περί    όρ&οδόζου    πίστεως    Ίω 
του  Δαμασ/ηνου. 

1672  —1691      262.      ΔιδαχαΙ  Δοσι&έου  Ιεροσολύμων  δρα  σ. 

1672  116.       Όρ?)όδοζος  ομολογία  της  Άνατολιχή; 

κλησίας. 

1672  158.       Γερασίμου  Βλάχου  περί  ρητοριχης  τέ 

1673  196.      Μελετίου    Συρίγου    παράφρασις  του 

Μωάμεθ  υπομνήματος  Ιωάννου  του  Κ 
χουζηνου. 


ι 


ΚΩΔΙΚΕΣ  ΜΕΤΑ  ΧΡ0Χ0Λ0ΙΊΑ1.  493 


Έτος.  Κώ&ιζ. 

1674  87.      Γβα^ργι'οα  Σουγδουρη  διάλεξις  εις  τα  περί 

γενέσεως  και  φθοράς  του  Αριστοτέλους. 

1674  101.      Νεκταρίου  Ιεροσολύμων  κατά  των  έν  Ίερο- 

σολόμοις  Φρατόρων. 

1676  143  θ'.  (Σε^ϊαστου  Κυμινήτου)  έρμηνεΐαι. 

1680  200.      Χρύσανθου  Νοταρά  ς'  υπομνημάτια• 

1681  30.      Ιακώβου  άρχιμανδρίτου  βακτηρία  των  αρ- 

χιερέων. 

1682  2.      Δοσιθέου  Νομική  Συναγωγή. 

1682  170.      Διδαχαί  Μαςίμου  του  Πελοποννησίου. 

χ  ^81 — 1682  261.  ΤητορικαΙ  δύο  και  παράφρασις  των  το- 
πικών του  Αριστοτέλους. 

χ  €82  — 1688        2 1 .      Μετάφρασις  ιταλικής  συγγραφής  περί  τήςυπό 

των  Τούρκων  πολιορκίας  τής  Βιέν^π]ς. 

1683  86.      Θεοφίλου  Κορυδαλλέως  λογική. 

1684  256.      Ευθυμίου  Ζυγαβηνου  έξήγησις  του  Ψαλ- 

τηρίου. 

1685  183.      Θεοφίλου  Κορυδαλλέως    συνόψεις  αριστο- 

τελικών υπομνημάτων. 
1687  31.      Γεωργίου  Κορεσσίου   ποικίλαι  συγγραφαί. 

1687  440.      Πλατίνα  χρονικόν,  έρμηνευθέν  υπό  Ιερε- 

μίου Κακαβέλα. 
1689  44.      Γεωργίου    Κορεσσίου   σημειώσεις  εις  τήν 

μεταφυσικήν  του  Αριστοτέλους. 
322.      Μαθηματάριον  Γεωργίου  του  'ϊπομενα. 

50.      Λειτουργικόν. 
176.      Νικολάου  Σπαθαρίου  όδοιπορία. 
423.      νβΛίβδζί  88ΐΓοηοιηίΛ  Λρυά  δίηαβ. 
409.       Πατερικον  τής  έν  Κιέβω  Πεστζέρας. 
122.      Αλεξάνδρου    Μαυροκορδάτου    σύνοψις  ρη- 
τορικής. 
434.      Ίουβε^>αλίου  σάτυραι. 


1690—1691 

1691 

1693 

1693 

1694 

1696 

1697—1700 

494  ΚΩΑΙΚΕΣ  ΜΕΤΑ  ΧΡΟΝΟΛΟΠΑΐ:. 


Έτος. 

1698 

,1698 

1698 

1699 

1699 

1699 

1701 

XVII— 1703 

247.      Νίχολάοϋ    Κομνη^^ου    Παπαδοπούλου  συγ- 

γραφαί. 
343.     Νίχολάου  Κουρσουλα  σύνοψης  της  θεολογίας. 
429.      ΕαοΗΛίδ  βΙβιηβηΙΟΓαιη  1ί1).  Ι- VI. 

34.      ΟβοιηβΙπΛ  ΟΓ&δΙίβα. 
118.      Σεβαστού  Κϋμ.ινήτοϋ  συγγραφαί. 
447.      ΙηβϋΙυϋοηαιη  ίιηρβη&ΐίιιιη  111).  Ι- Υ. 
345.      Λειτουργίχόν. 

242.       Δοσίθέου   περί  των  έν  *Ιεροσολύμοις  πα- 
τριαρχευστ^των. 
1705  82.      Λέοντος  του  Σοφού  οίαχίστ(χή  ψυχών  υπο- 

τύπωσις. 
1705  —  1708     300.    ΔιδαχαΙ  ανώνυμοι. 

1707  424.       Νικολάου    Κομνηνού  Παπαδοπούλου  περί 

έχκλήτου. 
1709  311.       Άλεςάνδρου    Μαυροκορδάτου    σύνοψις  τέ- 

χνης Ρητορικής. 
1712  129  β'.  Άφεντούλη  ιστορία  μερική. 

1714  —  1751      283  1.    Διδαχαί,  πιθα^^ώς  Δι,αμαντη  του  Τυσίου. 
1715—1735     301.       ΔιδαχαΙ  ά^^ώνυμοι. 

1715  92.       Περί  της  των  συμβουλίων   ματαιότητος. 
1716—1718      154.      Μαθηματάριον. 

1716  241.      Μελετίου  γεωγραφία  παλαιά  και  νέα. 

1717  405.      Άντίγραφον  του  273-ου  κωδικός. 

1717  373.       Κοσμά    Κωνσταντινουπόλεως    έγχειρίδιον 

περί  των  πρωτείων  του  πάπα. 
1720  74.      Έπιστολάριον . 

1720 — 1725     237.      Χρυσάν&ου  Νοταρά  όδοιπορικόν. 

1723  123.       Κατάλογος  της  βιβλιοθήκης  της  έν  Βαχα- 

ρεστίω  μονής  της  Παναγίας  Τριάδος. 
1723  227.      Συλλογή  δογματικών  έτηστολών. 

1723—1727      144.      Μαδηματάριον. 


ΚΩΔΙΚΕΣ  ΜΕΤΑ  ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑΣ.  495 


Ετος.  Κώ^κξ. 

1726  28.      Χρύσανθου    Νοταρά    Κιταΐοί    δοϋλεύουσα- 

δρα  σ.  43. 

1728  1 75  ί•δ.  Ματθαίου  Μυρέων  διήγησίς  περί  του  Σερ- 

μποΓ;ου  'Ραδουλου. 

1729  203  α'.  Κωνσταντίνου  Γορδάτου  ρητορική. 
1731  59.      Χρύσανθου  Νοταρά  (3τ;τίρρησις  εΙς  το  προ- 

σκυνητάριον  του  Σινδ. 

1731  93.       Κατάλογος  της  βιβλιοθήκης  του  Μετοχίου. 

1735  396.       Γεωργίου  Αεκαπη^^ϋ  περί  συντάξεως  των 

ρημάτων. 

1736  324.      Κατάστιχον  ταξειδίου. 

1743  1  γ'.  Σειρά   ερμηνευτών  'ε?ς    την   Όκτάτβυχον. 

1744  284.      Αλεξάνδρου  Μαυροκορδάτου  περί  γενέσεως 

καΐ  φθοράς. 

1746  387.      Οί  καρποί  του  ξύλου  της  ζωής  υπό  Νικο- 

λάου Στράδα. 

1747  208.       Τητορική  ανώνυμος. 

1748  75  ζ'.  Νικολάου  Άλβανοχωρίτου  γυμ^^άσματα  λο- 

γικής. 

1750  54.       Νομοκάνων. 

1751  138.       Πραξαπόστολος  τουρκιστί. 
1753            413.       Τό  μάννα  τής  ψυχής. 

1758  203  β'.  Τιβερίου  ρήτορος    περί  των  παρά  Δημο- 

σθένει  σχημάτων. 
1769—1783     407.      Συλλογή  Αθανασίου  Καρυδου. 
1771  403.      Παπαδική. 

1777  398.      Εκκλησιαστική  μουσική. 

1781  73.       Όλφίου  αριθμητική. 

1783  65.       Προκοπίου  Πελοποννησίου   κανών  βίς  την 

θεοτόκον. 

1784—1787     340.       Βικέντιου  Δαμωδου  λογίκή  και  φυσιολογία. 
1787  150.       Νομοκάνων,    συναγωγή    πατρικών    ρημά- 

των κτλ. 


4θβ 


ΚδΔΙΚΕ^:  ΜΚΤΑ  ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑΣ. 


"Ετος. 

1789 
1801 
1805 
1812 

1813 
1815 

1815 


1816 

1818—1826 

1822—1827 
1826 
1831 
1832 
1844 
1850 

1860 

1864—1869 

1867 

1868—1869 
1869 


1869 

1869 
1870 
1873 


231.      Εύαγγέλιον  ιαρσκχόν. 

55.      Μαθηματάριον. 
269 •       ΒβνιαμΙν  Α6σ}3(οο  τριγωνομετρία. 
72.       Προχοπίοο  ΝαζιανζηνοΟ  δίήγησις  περί  του 
εμπρησμού  του  ναού  της  Αναστάσεως. 
58.      ΕύχαΙ  εις  τήν  θεοτόχον  καΐ  Ιτερα. 
58  φ'.  Έξήγησβς  του  περί  άδολεσχίας  λόγου  του 
Πλουτάρχου . 
306  0^^•^  Κυρίλλου  δι^ασχάλου  έζήγησις  του  περί 
προσευχής  λόγου  του  Χρυσοστόμου  καΐ 
θεματογραφία  του  δκδασχάλου  Δωροθέου. 
58  8'.ιδ'.  €  Εξηγήσεις    Δημοσθένους*   καΐ    Δημο- 
σθένους κατά  Κτησιφώντος. 
344.       Κατάστιχον  βοηθημάτων  υπέρ  του  Αγίου 
Τάφου . 
56  ι•    Πολυκάρπου  Ιεροσολύμων  έπιστολαί 
380.      Είρμολόγιον. 

283  δ.    Πλάτωνος  άρχιμανδρίτου  προοίμια. 
368.       Μαθηματάρ'.ον. 

66.       Σιωνίτης  υμνωδός. 
342  β'•  Παραφράσεις     αρχαίων    τινών    ελληνικών 

κειμένων . 
425.      Ασπίς  Όρθοδοξίας. 
57.      Τετράδια  Σωφρονίου  Λεσβίου. 
58  κα'.  Σωφρονίου    Λεσβίου    περιγραφή    της  πό- 
λεως Βάρνης. 
286.       Τετράδια  Σωφρονίου  Λεσβίου. 
58  ιθ'.  'Λνώνυμα    ζητήματα    εις  τήν  φιλοσοφίαν 
και  τήν  ίεράν  έρμηνευτικήν. 
213  3.    ΆντιγραφαΙ  Σωφρονίου  Λεσβίου.. 

223.       Διάφορα  τετράδια. 


ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ    ή    ΑΝΤ1ΓΡΑΦΕΙΣ 


»  ί       » 


'/.^xι  τ^':υ^ι^^Οί'^ο^  συγγραφέων  τίνων. 

*Α^3έρχιο;  ιερομόναχος  χαΐ  πρωτοσυγχελλος  ιΐ^ς  μητροπόλεως  Με- 

λενίχου   1691.  χώδ.   50. 
ΆγάτΓίος  Ι^ροοιτλΟΊΟζ  XVII,  χώδ.    143   ς',   '.^'. 
Άλέςανδρος  ιερεύς  XVI,  χώδ.   336. 

Άλέςανδρος  Ίέρα;  XVI,  κωδ.   339,  415.  —  1596,  χώδ.   363. 
Άλέςανδρος  Τυρνα[3ίτης  XVIII,  χώδ.   75   δ'. 
Άμ[3ρόσιος,   ιερομόναχος  της  μονής  Ανδρείων   1530,   χώδ.    19. 
Αναστάσιος  Κρής,   ιερομόναχος  Σιναίτης    1622,  χώδ.    136. 
Ανδρέας  Δαρμάρεος   1580,  χώδ.    326. 
Άφεντούλης  κλουτζάρης  έχ  θεραττείων   1712,  κώδ.  129  β'. 
Βασίλειος  Αυγερινού   1757,  κώδ.    109. 
Γαβριήλ  ιερομόναχος  έχ  κώμης  Πλησέους  1717,  κωδ.  405. 
Γεράσιμος  έττίσκοττος  Τάσκας  XVIII,   κώδ.  420. 
Γεράσιμος  Βλάχος   1672,  κώδ.    312   και   174. 
Γερμανός   αρχιμανδρίτης   1731,   κώδ.  78  δ'. 
Γεώργιος  Δρύστριος  XVIII,   κώδ.  75   η'. 
Γεώργιος  Κορέσαιος  XVII,   κώδ.    1   α',   β'. 
Γεώργιος  (?)  πρώην  Λακεδαιμόνιας   1683,   κώδ.    86. 
Γεώργιος  Σουγδουρής    1674,  κώδ.   87. 
Γεώργιος  Τπομενας   1690-1691,  κώδ.    322. 
Γιάγκος  Δημητρίου  Λαμπίκης    1813,   κώδ.    58   α'. 
Γρηγόριος   ιερομόναχος   1629 — 1641,   κώδ.    316. 
Γρηγόριος  Μελισσηνός   εκ   Κρήτης,    ιερομόναχο;  ΣιναΓτης  1660 — 

1661,  κωδ.    251   και   418•   ο^^ο^  σελ.   401. 

IV.  ο2 


498  ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ   Η    ΑΚΤΙΓΡΑΦΕΙΪ. 


Δημήτριος  Άλ^Βοίνιτοχωρίτης  XVIII,  κωδ.    75   θ'. 
Δημήτριος  Βλαστός  ΧΥΠί,  χώδ.   397. 

Δημήτριος  ΒυζαντιαΤος   1726,  χώδ.   28,  φύλλ.    163 — 219.  "Ορα 

σελ,   43. 
Δημήτριος,  νοιάριος  θεσσαλονίχης   1548,  χώδ.   285. 
Δημήτριος  Μπερδής   1860,  χώδ.   425. 
Δημήτριος  Νωταρδς,   [ατροαοφιστής   1715,  χώδ.   92. 
Δοσι&εος  Ιεροσολύμων  XVII,   χώδ.   94  καΐ   238  ι. 
Ζαχαρίας  Κώος  έν  ττ^  τζόλει  Δρύστρα   1682,  χώδ.    170. 
Θεοδόσιος  ίερομό^Λζχος  έν  τζ  μονή  ϋοο  Προδρόμου,  τ•^  έν  τώ  νη- 

σίω  Σωζοπόλεως   1614,  χώδ.   329. 
Θεοφάνης  XVI,  χώδ.  357. 
Ίάχω^ος   1781,  κώδ.   73. 
'ίάχω^3ος   ιεροδιάκονος  έκ  Μυριοφύτου   1771,  χώδ.    98. 

Ιάκωβος  ιερομόναχος  Ίβηρίτης,  έκ  της  νήσου  Άστυτταλαι'ας  1701, 

κώδ.  345. 
Ιάκωβος  μοναχός  Βατοπεδινός   1844,    κώδ.    66. 
Ιερεμίας  Κακαβέλας   1682—1688,  κώδ.  21.  — 1687,  κώδ.  440. 
Ίερόι>€θς   ιερομόναχος   1644,  κώδ.    169. 
'Ιερό&εος  αρχιεπίσκοπος  θαβωρίου   1836  — 1839,  κώδ.    223  3. 

Ίερό&εος  μητροπολίτης  Μονεμβασίας   1566,    κώδ.   252.  — 1596, 

κώδ.    147   β'. 
'Ιλαρίων  Γραδενίγος   1595,  κώδ.    328  6. 
Ιωακείμ  ιερομόναχος  Προικοννήσιος   1714 — 1751,  κώδ.   283. 
Ιωάννης   ιερεύς  Βυζάντιος  XVII,  κώδ.   2,   φύλλ.    1-64. 
Ιωάννης  Εύριπιώτης,   ιερεύς   Χίος   1580,   κώδ.   313. 
Ίωάν^^ης   Ξένος    1103*   πρβλ.   κώδ.   1   γ'. 
'ίωαννίκιος  Σαβαιτης,  π^/ευματικος  πατήρ   1787,  χώδ.   150. 
Κλήμης  ΚουζΤνος   ιερομόναχος   1684,   κώδ.  256. 
Κοσμάς  ιερομόναχος   1670,  κώδ.    184  ε'. 
Κυριάκος  μοναχός  'Ρώσος   1614,   κώδ.   255. 
Κύριλλος    Λούκαρις    1598,    κώδ.    408.  —  1603-1607,    χώδ. 

262.  — 1604-1615,  κώδ.  439.— 1610-1645,  κώδ.  263.— 

1611,  χώδ.  430. 


ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ    Η   ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ.  499 


Κύ;>»λλος   ιερομόναχος  XVIII,   χώδ.    384. 

Κωνσταντίνος  αναγνώστης  έχ  Χρυσοττόλεως   1673,   χώδ.    196. 

Λαυρέντιος     Κα^3|3άκος,     ιερομόναχος     ΧΤος     1658-1660,     κωδ. 

296. —  1661,  κωδ.   297. 
Μακάριος  Βουρος,   ιεροδιάκονος  ΧΤος   1743,  κωδ.    1  γ'. 
Μακάριος   ιερομόναχος  ΜιτυληναΤος   1709,   /ώδ.   311. 
3Ιανοϋήλ  'Ρωμανίτης   1753,   χδ>δ.  413. 
Μάςιμος   XV,   χώδ.    197. 

ΜάΙιμος  Μαργούνιος  1583,  κωδ.  105.  —  1590-1591,  κωδ.  328. 
Μάςιμος  άρχιδιάκονος  Άλεςανδρείας   1603,  χώδ.  140. 
Μάρκος  Πορφυρόπουλος  Κύπριος  ΧνΐΠ,   κωδ.   315,   347. 
Ματθαίος  μγιτροτζολίτης  Μυρέων  1620,  χώδ.   435. 
Μελέτιος  Συρίγος   1649,  χώδ.   360. 
Μελχισεδέκ  επίσκοπος  Ταιδεστου   1615,  κώδ.   304. 
Μητροφάνης  επίσκοπος  Ιερισσού    1531,  κωδ.   260. 
Μιχαήλ  XV,  κώδ.  48. 

Μιχαήλ  γραμματικός  εκ  Μεγάλης  Δί|3ρεως  1532-1533,  κώδ.  47. 
Μιχαήλ  Άτταλειάτης   1077,  χώδ.    375. 
Μιχαήλ  Γεωργιάδης   1832,  χώδ.   368. 

Ή. 

Μιχαήλ    χ.   Δημητρίου   1826,  χώδ.   380. 

Νεόφυτος  'Ρόδιος,   αρχιμανδρίτης    και  πατριαρχικός   επίτροπος  έν 

Ιερουσαλήμ   1759-1765,  χώδ.    376,  φύλλ.    111?-1)3ΐ^ 
Νικόλαος  ιερεύς  έκ  Μοσχοπόλεως   1750,  χώδ.    54. 
Νικόλαος  Άλβανοχωρίτης   1748,  κωδ.   75   ^. 
Νικόλαος  Κεραμεύς  XVII,  χώδ.  167. 
Νικόλαος  Κομνηνός  Παπαδόπουλος   1698,  χώδ.   247.   —    1707, 

κώδ.  424. 
Νικόλαος  Μαυροκορδάτος  XVIII,  χώδ.   232. 
Παγκράτιος  Ίωαννίδης,   ιεροδιάκονος  "Δνδριος   1809,  κώδ.   385. 
Παΐσιος  Λιγαρείδης  XVII,  χώδ.  295. 
Παναγιώτης  Άριτ^ιανός,   χώδ.   58  β'. 
Παναγιώτης  έν  Χίω   1816,  χώδ.   58   ιδ'. 
Παρθενιος   Βυί^άντιος  ιερομόναχος   1681,  χώδ.   30. 


* 


500  ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΟΙ   Η    ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ. 

Παρθένιος  Γερένης  Αθηναίος  XVIII,  χώδ.    22. 

Παρθένιο;  Μακαρίου,  νοτάριος  της  έν  Πάτμφ  μο\ης  1720,  κωδ.  74. 

Παύλος  Νεοκλης  XIX,    κωδ.   222. 

ΠαΓσίος  Βούλγαρος,   ιερομόναχος  ^Αγιορείτης   1783,  κωδ.   6δ. 

Πλάτων  έκ  Πηλίου,  πρωτοσύγκελλος   1831-1836,   κωδ.    253. 

ΠροκότΓίος  Ναζιανζηνός,   μοναχός  Άγιοταφίτης  XIX,   κωδ.  2δΟ. 

Σαμουήλ  Κύπριος  ιερομόναχος    1814,  κωδ.   61. 

Σεβαστός  Κυμινήτης  XVII,  κωδ.  118  χαι   142. 

Σεραφείμ,  ψάλτης  της  έν  τω  Άγίω  "Ορει  Μεγίστης  Ααύρας  1771, 

κωδ.   403. 
Σταυράκης  Γρηγορίου   1784,    1787,  κωδ.   340. 
Σωφρόνιος  Λεσβίος  Άγιοταφίτης,   1867,  "/ώδ.   367  α'.  —  1869, 

κωδ.   213   θ',   286. 
Φιλημος,   μοναχός  Σα^^αιτης   1571,  κωδ.   401. 
Φώτιος  ιερεύς  XVI,  κωδ.    159. 
Χρύσανθος  Νοταράς    XVII,  κωδ.    177,  238  ι,   416.   —   1680, 

κωδ.   200.— 1681,  κωδ.   261.— 1693,  κωδ.  423.— 1697- 

1700,  κωδ.  434.  —  1698,  κωδ.  429.  —  1699,  κωδ.  447. 

XVII -XVIII,  κωδ.  411,  418,  441. -XVIII,  κωδ.  228.— 

1720-1725,  κωδ.    237. 


ΒΙΒΑΙΟΔΕΤΑΙ. 


Ίωαννίκιος  Άγιοσα[3ίτης   1787,  κωδ.    150. 

Σπυρίδων  ιερεύς   1691,  κωδ.   215. 

Ανώνυμος  ηγούμενος    1583-1584,  κωδ.  45*  δρα  σελ.   62. 


ΒΙΒΛΙΟΘίΙΚΑΙ    ΚΑΙ    ΚΤΗΤΟΡΕΣ. 


"Αγιος  Τάφος,  χώο.  2,  12,  30,  38,  43,  44,  53,  54,  62,  85, 
87,  134,  157,  193,  196,  202,  216,  225,  231,  234, 
235,  241,  250,  254,  260,  271,  275,  278,  288,  293, 
294,  304,   326,  331,   335,   337,  355,  357. 

Άδρίανούπολις•   το  έν  τη  πόλει  ταύττ]  Μετόχιον  του  Άγίου  Τάφου 

1717,  κωδ.  25. 
Άι)ανάαιος  Ιεροσολύμων   XIX,    ζώο.   399,   400. 
Άθανάα:ος  Κοντίλος   ιερομόναχος  XVIII,  κωδ.   359. 
Αθανάσιος  Ταιδεστηνός,  αρχιμανδρίτης  Άγιοταφιτης    1804,   χώδ. 

281. 
Άνανίας  Βυζάντιος,  αρχιεπίσκοπος  Άχριδών    1691,  κωδ.   50. 
Άνανίας  ό  Άντιπάριος,   διδάσκαλος    έν  Κωνσταντινουπόλει   1770, 

κωδ.    53,   87,   157,   294,   397. 
Άνανίας    1715,  κωδ.    122. 

•Ανανίας,  πρωτοσύγκελλος  του  'Αγίου  Τάφου  XVII,  κωδ.  49. 
Αναστασίας  της  Φαρμακολυτρίας  μοναστήριον,  κωδ.  146,  264,  274. 
"^ΑνΛιμος  πρωτοσύγκελλος  Νικομήδειας   1681,  κωδ.    30. 
'Ασάνης,   μέγας  ρήτωρ   θεσσαλονίκης   1651,  κωδ.    29. 
Βασίλειος,  πρωτοοστιάριος  του  Οικουμενικού  Πατριαρχείου  XVIII, 

κωδ.    323. 
Βενέδικτος,   ιεροδιάκονος  'Αγιοταφίτης,   κωδ.    75   κ^^ι   281. 
Βησσαρίων   Μαζρης  XVII,  κωδ.   184  ια'. 
Βουκουρεστίου  ελληνική   σχολή    1728,   κωδ.  133. 
Γαβριήλ  Πρε^3εταΤος,  μοναχός  'Αγιοταφίτης    1815,  κωδ.   403. 


502  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ    ΚΑΙ    ΕΤΗΤΟΡΕΣ. 


ι 


Γαβριήλ  Χίος,   ίε(ίθ[ΐΟΊα'/ος  Ί|3τ;ρ{της    1690,  κωδ.    304. 

Γεννάδιος,   μητροττολίτης  Δρύστρας  XVII,  κωδ.   170. 

Γερ^3άσιος    Τραπεί^ούντιος.    πρωτοσύγκελλος    Άγιοταφίτης  XVIII, 

κωο.  1/3. 
Γερμανός  Άφ&ονίδης,   αρχιμανδρίτης  Σεναΐτης   1880,  κωδ.  38. 
Γεωργίου  μεγαλομάρτυρος  μοναστήριον  εν  Κωνσταντίνου κόλει  (=Με- 

τόχίον  Άγιου  Τάφου),  κωδ.  12. 
Γεώργιος  Άδριανουπολιτης  XVIII,  κωδ.    183. 
Γεώργιος  Τπομενας   1690-1691,  κωδ.    322. 
Γιάννης  Τροχάνης  Μωραιτης   1770,  κωδ.  220. 
Γρηγόριος  Μαρας  ιερεύς,  κωδ.    249. 
Δαμασκηνός  XVIII,  κωδ.    140. 
Δανιήλ  Κυ&ηραΤος  ιεροδιάκονος  XIX,  κωδ.  382. 
Δανιήλ  μητροπολίτης  Σερρών   1651,  κωδ.   29. 
Δασκαλάκης  Τζόρτζης   1778,  κωδ.    183. 
Δημήτριος    πρωτοκανονάρχης     της    Μεγάλης    Εκκλησίας    XVII, 

κωδ.    199,  354. 
ΔημήτρΣος  Άρακλεινός  [==ές  Ήρακλείας    της  και  Περίνθου],  κε- 

λάρις  της  Μεγάλης   Εκκλησίας  XVII,  κωδ.   386. 
Δημήτριος  Ιουλιανός  ΧνΐΙ^   κωδ.   204. 
Δημήτριος  Ρω^    1627,  κωδ.   18. 

Διονυσίου  μοναστήριον   έν  τω  Άγίω  "^Ορει,   κωδ.   6  και   273. 
Διονύσιος  XVII,  κωδ.  354. 

Διονύσιος  Λαρίσσης,   είτα  Κωνσταντινουπόλεως  XVII,  κωδ.  260. 
Διονύσιος,  αρχιμανδρίτης  Ί(3ηρίτης  XVIII,  κωδ.  398. 
Δοσίθεος  Ιεροσολύμων  XVII,  κωδ.   317,   334,  337.  —   1672, 

κωδ.   35.  — 1673,  κωδ.   193.— 1674,  κωδ.  402.-1675, 

κωδ.   202,   205,   216. 
Δούκας     Αποστόλου     Μυτιληναίος,     λογοθέτης     Σμύρνης      XVII, 

κωδ.   304. 
Έλεούσης  μοναστήριον  έν  Κρήτη  XV,   κωδ.    14. 
Ευγένιος  ιερομόναχος  Σουμελιώτης   1760,  κωδ.    280. 
Ευθύμιος  μοναχός  ό  Βαρύς,   κωδ.   390. 


ΒΙΒΑ10ΘΗΚΛΙ    ΚΑΙ    ΚΤΗΤΟΡΕΪ.  503 


Εύι)ϋμιος  ό  χαΐ  Έφραιμ,   χώδ.    37. 

ΈφραΙμ  οίος  Μαργαρίτου  Ιερέως   1588-1589,  χώο.    12. 

Ήααΐας   ιερεύς  ΧΥΠ,  χώδ.   49. 

θεοδώρετος  άρχίεπίσκοϊτος  Λακεδαιμόνιας  1679,  χώδ.  330. 

θεοτόχου  των  Άψιθίων  μοναστήριον   1530,  χώδ.    19. 

θεοφτ>ης  Καλογηρας   ιερομόναχος,   χώδ.    148. 

ΊγνάτΕος  προηγούμενος  Ί^ηρίτης    1792,  χώδ.   54. 

Ιγνάτιος   ιεροδιάκονος  Σάμιος    1777,   χώδ.   403. 

Ιερεμίας  Τζανκαρέλος   ιερομόναχος  XVII,  χώδ.   204. 

Ίερόδεος  μητροπολίτης  Δρύστρας,  χώδ.  111   χαι   117. 

Ιωακείμ,    πρωτοσύγκελλος  Άγιοταφίτης    1726,  χώδ.    321,   335. 

Καισάριος  Πελοποννήσιος,  χώδ.   304. 

Καλλίνικος   ιερομόναχος  Άναστααίτης  XVII,   χώδ.    214. 

Καλλίνικος  Ηράκλειας,  κώδ.    183. 

Κλήμης   ιερομόναχος  Κρής  XVII,   χώδ.   136. 

Κύπρος•   κώδιζ  12-ος. 

Κωνσταντίνος    ιερεύς,   οικονόμος  Τρίκκης  XVII,  κώδ.   332• 

Κωνσταντίνος  Κακαριας,   κώδ.  49. 

Κωνσταντίνος  Νικολάου  (Μαυροκορδάτος)  ^3οε^3όδας  XVIII,  κώδ.  387. 

Κωστάκης   1594,  κώδ.  19. 

Λαυρέντιος  Βισανδηνός,   ιερομόναχος  XVII,  κώδ.  357. 

Μαθιώς,  προσκυνητής  του  Αγίου  Τάφου  XVII,   κώδ.   49. 

Μακάριος   1767,  κώδ.   178. 

Μακάριος  ιερομόναχος,  κώδ.   359. 

Μανουήλ   Κομνηνός,   κώδ.    25. 

Μανουήλ  Κορέσσης   1686,  κώδ.    32. 

Μάρκος  (Πορφυρόπουλος    Κύπριος)    διδάσκαλος    και    όστιάριος  της 

Μεγάλης  Εκκλησίας  XVIII,  κώδ!    293,   335,   347. 
8.  Μβ,Γΐίηί  ιηοηαδίβπιιηι,  κώδ.  366. 
Μαστροϊωάννης  ό  Χαντζης   1561,   κώδ.  11. 
Μελέτιος  ιεροδιάκονος  Άγιοταφίτης,  κώδ.   214. 
Μιχαήλ  Μήτρου   ιερεύς,  κώδ.    115. 
Μπέλτζος  XIV,  κώδ.    6. 


504  ΒΙΒΛ10ΘΗΚΑΙ   ΚΑΙ    ΚΤΗΤΟΡΕΣ. 


Μπ(>ρνο|5ας•  ναός  του  αγίου  Γεωργίου   1777,  χώδ.    136. 

Μπουγδανία.   Γιάσίν.   Μετόχίον  του  Άγιου  Σά^α,  κωδ.   48. 

Νέα  Μονή  έν  Χίω,  κωδ.  46. 

Νέαι  Πάτραι*   μητρόπολις    1757,  κωδ.   54. 

Νεκτάριος  Ιεροσολύμων  ΧΥΠ,   κωδ.   255  και   331. 

Νεόφυτος  Φιλάρετου,    μητροιτολίτης  Άδριανουττΰλεως,   κωδ.    164. 

Νεόφυτος,   μητροπολίτης  Νέων  Πατρών,  κωδ.  54. 

Νικήτας  Χατζή  Γεωργίου  εκ  Σύμης   1811,  κωδ.    8. 

Νικηφόρος,   Μητροπολίτης  ϊορνό^3ου,  κωδ.   23. 

Νικόλαος  Κεραμεύς  -]-   1663,   κωδ.    331. 

Νικόλαος  Άλεςάνδρου  (Μαυροκορδάτος)  |3οε|3όδας    1727,   κωδ.   7. 

Παλαιάς  Πάτρας   /ώρα   1627,   κώδ.    18. 

Παναγίας  Καλαμιώτισσας  ναός  έν  θύρα   1561,  κώδ.    11. 

Παναγίας  Τριάδος  ή   Βακαρεατίου  μοναστήριον   1727.  κώδ.   7. 

Παναγιώτης  (Νικούσιος  ή   Μαμωνας),   έρμηνεύς    της  Όθωμανικής 

|3ασιλείας  XVII,  κώδ.  334. 
Πανάρετος   ιερομόναχος  Άγιοταφίτης  XVIII,   κώδ.    373. 
Πανάρετος    'Ρόδιος,    πρωτοσύγκελλος    Άγιοταφίτης    XVIII,    κώδ. 

54,  376,  393. 
Παρθένιος'  άδελφιδούς  Μακαρίου  XVIII,  κώδ.  74. 
Παρ&ένιος  Καισαρείας,  κώδ.   289. 
Παύλος   1707,  κώδ.    136. 

Παύλος   Βλάσταρις  ΜυτιληναΤος  XVII,  κωδ.  220. 
Πέτρος  Παντόγαλος,   λαμπαδάριος  Χνί,  κώδ.    402. 
'Ρήγας  Ζαγουρ^,ανος  έζ  Μακρινίτί^ας   1770,  κώδ.   220. 
'Ροζ'.νου  μονή   1674,  κώδ.  402. 
Σά^3α  του  οσίου  λαύρα,   κώδ.   218,   353,   355. 
Σά|3|3ας  έμπορος   «εις  το  Ίαροσλά|5η>    1731,  κώδ.    78. 
Σαμουήλ  Κυπραΐος   ιερομόναχος   1814,  κώδ.   61. 
Σέργιος  ΜακραΤος  ΧνΐΠ,  κώδ.   172. 
Σωφρόνιος  Πτολεμαΐδος  ΧνΠΙ,  κώδ.   283   και   291. 
Σωφρόνιος  ^Ιεροσολύμων  ΧΥΊ,   κώδ.   404. 
Τιμόι)εος   μοναχός,   κώδ.    136. 


ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΙ   ΚΑΙ   ΚΤΗΤΟΡΕΣ.  505 


Χρύσανθος  Νοταράς  διάκονος  'Ιεροσολυμίτης,  είτα  άρχιοιάχονος, 
πρεσ(3ϋτερος,  αρχιμανδρίτης,  μητροπολίτης  Καισαρείας  Πα- 
λαιστίνης και  τέλος  πατριάρχης  Ιεροσολύμων  ΧνΐΙ-ΧνίΙΙ, 
κωδ.  20,  51,  80,  121,  124,  170,  174,  196,  198, 
•225,  235,  248,  249,  254,  260,  271,  276,  293,  304, 
325,  328,  332,  335,  343,  352,  357.— 1680,  κωδ.  234.  - 
1687,  κωδ.  31.— 1688,  κωδ.  43  κοί  326.-1689,  κώο. 
44  καΐ  45.— 1699,  κωδ.  34.— 1717,  ζώδ.  25—1728, 
κωδ.  132  και  241. 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠίΝΑΞ   ΤΩΝ  ΕΝ  ΤΩΙ  ΤΕΤΑΡΤΩΙ  ΤΟΜΩΙ 


ΪΠΤΡΑΦΕΩΝ  ΜΑΙ'ΤΓΡΩΝ  011ΩΝ  ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΩΝ 


πατρ•3ρ•/ών    κληρικών    λιϊκών    χωρών    ζόλεων    •αί\    α)λων    τινών. 


Ά^3^3αχούμ  ό  προφήτης. — 47. 

Ά|3|3αχούμ  ιερομόναχος  1620.— 9. 

Ά|3^3α/.ούμ  ιερομόναχος  XVII. — 
239. 

Ά^3διού  ό  προφήτης.  —  32,  47, 
174. 

Ά[3ειρών. — 18. 

'Α^ϊέρχίος  ό  άγιος•  μοναστήριον 
έν  ΈλεγμοΤς.— 202. 

Ά^έρχιος  ιερομόναχος  1620. — 9. 

Ά^3έρχιος  Ιερομόναχος  χαΐ  πρωτο- 
σύγχελλος  της  Μεγάλης  Έχ- 
κλησίας,  γενόμενος  μητροπο- 
λίτης Φιλίππων  καΐ  Δράμας 
1625.— 19. 

'Α|3έρκιος  ιερομόναχος  και  πρωτο- 
σύγκελλος  Μελενίκου  1691. — 
74,   497. 

*Α|3ι^3ος  ό  άγιος  μάρνος. —  111. 

Ά|3ουκαρας:   Θεόδωρος. 

Αβραάμ  ή  Ά|3ραάμ  ό  προπά- 
τωρ.— 23,31,143,211,311. 


Ά|3ράμιος,  πατριάρχης  Ιεροσο- 
λύμων.— 83. 

Άγα&άγγελος  ό  όίγιος  μάρτυς. — 
111. 

Άγα&άγγελος  ιερομόναχος:  προ- 
φητεία.-87,   320,  451. 

Άγαθάγγελος,  πατριάρχης  Κων- 
σταντινουπόλεως. — 285. 

Άγαί)άγγελος  Τυπάλδος. — 184. 

Άγάί^ων,  μελιστής  εκκλησιαστικών 
ασμάτων.  —  358. 

Άγαλλιανός:   Θεόδωρος. 

Άγαλλιανός,  μελιστής  εκκλησια- 
στικών ασμάτων.  —  358. 

Αγαπητός  διάκονος:  εκδεσις  κε- 
φαλαίων παραινετικών.  —  80, 
103,  438,  439,  448,    451. 

Αγάπιος  Αθηναίος,  ηγούμενος 
της  Γεθσημανής   1783.  — 84. 

Αγάπιος  ιεροδιάκονος,  καλλιγρά- 
φος XVII.— 125,   497. 

Άγαρηνοί.— 278,  307. 
ΆγγαΤος  ό  προφήτης. — 47. 


508 


ΓΕΝΙΚΟΣ  Π1ΝΑΞ 


"Αγγελοι.  —  23,  70,  9δ,  164, 
207,  226,  247,  420.  Κυρία 
των  Αγγέλων.  —  181. 

"Αγγελος  Γρηγοριου:  δύο  συγγρα- 
φαί.— 262,   1^63. 

"Αγγελος  -  Κομνηνός:  Ανδρόνικος 
Δούκας. 

"Αγγελος  Μττενιζέλος. — 136. 

Αγγλ'.χανή  Έ/.χλησία.  —  24. 

Άγγλιχανου  ι)εολόγου  γράμμα 
1630.—  35. 

Άγγλο- Βρεττανία. — 24. 

'Αγγουρίου  μετοχ'.ον. — 130. 

'Αγία  Αναστασία•  μοναστήριον. — 
252. 

'Αγία  'Ανάστασις. — 363. 

Άγ/α  Γη.— 287,   395. 

'Αγία   Και)ήλωσις.  — 348. 

"Αγεαί   ΝηστεΤαι.  —  310. 

'Αγία  Νηστεία. — 342. 

Αγία  Πόλις.-τ-159. 

Αγία  Πόρτα.— 348,   349,. 

Αγιασμού  Θεοφανίων  ασματίζή 
άζολου&ία. — 151. 

'Αγίασμου   μεγάλου  εύ/αί.  —  31. 

Αγίας  Σοφίας  ναός  έν  Κωνσταν- 
τινου-όλει.      214,   272. 

'Αγία  τριάς:  ^ερί  του  ττώς  δεΤ 
ΤΓ'.στεύειν  αύτη. — 278.  Εί/ών 
αύτης.  —  358. 

'Αγίας  Τριάδος  μονή  έν  τη  νήσω 
Χάλζη. — 207.  Έτερα  έν  Βου- 
κουρεστίω.  —  242.  Έτερα  έν 
τω   Οέματι  Όψ Γ/ίου. — 283. 

'Αγ'.οι  Άττόστολο'.•  ναός  έν  Κών- 
στα ντινουττόλει.  —  42. 


"Αγιοι  Πάντες*  μοναστήριον,  το 
του  Βαρλαάμ  λεγόμενον.  —  7. 
Κυριακή  των  Αγίων  Πάντων. — 
250,  269.  ΤοΤς  άγίοις  πασ-, 
έγκώμιον. —  72.  Κυριακή  τώ\ 
'Αγίων  Πάντο^ν. — 342.  Κυρια- 
κή των  Αγίων  Πατέρων.  — 
268,   339,   341. 

^'Αγιοι  Τό-οι.— 48,   333. 

"Αγ,ΟΊ  Βήμα  του  Καί)ολιζου,  τό  έν 
τω  ναω  της  Αναστάσεως.  — 348. 

"Αγιον  Όρο;="Αι)ως.  — 22,  118. 

"Αγιον   Πνεύμα•   ιτερ:  της  έζ  πα 
τρός  έκ-ορεύσεως   αυτού    ανώ- 
νυμο: ττραγματεΤα!. — 280, 290. 

Άγιον  Φως•   άσματ'.κή  άκολουδία 

είς  τήν  τελετήν  αυτού.  — 159. 
Σημείωμα  ττερί  του  φωτός  τού- 
του. —  3;ΐ8. 

Αγιορείτης,  Άγιορίτης.-83, 365, 
500. 

Άγίορειτίζός  τόμος . — 231. 

"χΑγιος  Ανδρέας•  "/ώρα  έν  τη  επαρ- 
χία Χείμάρας  ζαΐ  Δελ|3•νου. — 
171. 

"Αγιος  Βασίλειος*  ενορία  έν  τη 
ττόλει  Τραπεζούντί.  -  298. 

"Αγιος  Γεώργ»ος•  μοναστήριον  έν 
Βουζουρεστίω.  —  383.  Ναός 
έν  τη  πόλε'.  Κίω. —  2θ2.  "Ετε- 
ρος «.της  Κίρίζου»  λεγόμενο; 
έν  τη  αύτη  πόλε».  —  202. 
Ναός  ζαΐ  ενορία  έν  Τραπε- 
ζούντι.^ — 298.  Ναός  ζα•  ενο- 
ρία έν  τη  πόλε!  Γζιουμουσχανέ 
(Κάν,  Άργυρούπολις).  —  299. 

"Αγιος  Γολγοί)ας.— 348. 
"Αγίος     Γρηγόρίος     (ο    Νύσσης)• 


το  Γ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΪ. 


509 


^>αος    μητροπολ'Τ'.χός   χα  Ι   ενο- 
ρία   της    τΓίίλεως    Τραττεζουν- 

τος.  — 298. 

"Αγιος  Δημήτριος•  ναός,  ου  ό  περί- 
|3ολος  ένέχλειε  το  σχολεΤόν  Κα- 
νά;3η. — 338. 

"Αγιος  Ιωάννης•  ναός  έν  Τρα- 
-ε!;ουντι. — 298. 

"Αγιος  Ιγνάτιος*  ναός  έν  Κίω. — 
202. 

"Αγίος  Κωνσταντίνος•  ναός  πα- 
τριαρχικός έν  'Ιεροσολυμοίς. — 
348. 

"Αγίος  Λαυρέντιος•  κώμη  έττΐ  του 
Πη>αου  οροοζ. — 287. 

Αγία  Μαρίνα•  ναός  και  ενορία 
έν  Τραττεζουντι.  —  298. 

"χ\γιος  Μάρκος  των  Ενετών.— 303. 
"Αγιος    Σά^3ας•   λαύρα  έν  Παλαι- 
στίνη.—328. 

"Αγιος  Τάφος.— 26,  27,  30,  97, 
154,  188,  202,  203,  207, 
253,  257,  267,  288,  299, 
305,  312,  315,  383,  388, 
389,  398,  425,  431,  501. 
Όρα  και  το  Πανάγιος  Τάφος. 

"Αγιος  Φώτιο;. — 268. 

ΜγιοταφΤται.  —  76,  87,  134, 
147,  186,  217,  258,  346, 
359,  370,  500,  501,  502, 
503,   504. 

Άγιοταφιτική  Αδελφότης. —  40, 
191. 

Αγιοταφιτικόν  Μετόχιον  έν  Κων- 
σταντινουττόλει. — 192. 

"Αγκυρα*  τυόλις  έν  Μικρά  Ασία. — 
8,   32,   211,  243.  ' 


Άγκυρανός. —  202. 

"Άγραφα  ή  Αγράφων  έτταρχία. — 
108,   318. 

Αγχίαλος.— 358,   382. 
'Αδάμ    ό    ττρώτος    αν&ρωπος.  — 
122,   232,  403,   413,    416. 
'Αδάμ  Ζοιρνικά^3ιος. —  271. 

'ΑδελφοτΓοίησις•  άκολου&ία  εις  άδ. 

—  152. 

"Αδης.  — 157,   227. 

"χΐδησαν  χώρα  της  επαρχίας  Χαλ- 

δίας.— 299. 
Αδριανός  αυτοκράτωρ  Τωμαίων. 

—  267. 

Αδριανός,  πατριάρχης  Μοσχο- 
βίας.—167,   402,  403. 

Αδριανού,  ή=Άδριανούπολις. — 
216,   412. 

'Αδριανούπολις.  —  14,  16,  37, 
132,  144,  156,  237,  239, 
260,  368,  382,  384,  386, 
418^  501. 


'Αδριανουπολίτης .  — 154. 

'Αζαρίας  θεοδοσιουπόλεως   1719. 

—  300. 

'Αζύμων  πέρι  ανώνυμοι  διατρι- 
βαί.  — 127,  135,  186,  187, 
222. 

'Αδανασία    μοναχή  ψ   1647.  — 

328. 
Αθανάσιος  ιατροφιλόσοφος  ΧΥΠ. 

—  413. 

Αθανάσιος  ιερομόναχος:  άπόδει- 
Εις  περί  της  έχ  πατρός  έκπο- 
ρεύσεως   του   αγίου  πνεύματος. 

—  280. 


510 


ΓΚΝ1Κ0Σ  ΠΙΝΑΞ 


Αθανάσιος  μοναχός,  μελίστής  έχ- 
χλησιαστικών  ασμάτων.  —  358. 

Ά&ανάσιος  έκ  γένους  Ζα^3εριώτου, 
ου  υίός  Φώτιος   1747.— 300. 

Αθανάσιος  ό  έν  τω  *Αθω:  βίος. 
—  138. 

Αθανάσιος  Άλεςανδρείας  ό  μέ- 
γας. Λόγος  εις  την  άπογραφήν. 
143,  211.  Λόγος  δια  κεφα- 
λαίων τοις  άποταςαμένοις.  — 
276.  Προς  Σεραττίωνα.  — 451. 
Περί  του  άγ.  πνεύματος,  περί 
παρθενίας  και  ασκήσεως.  — 
451.  Έρωταποκρίσεις. — 263. 
Μαρτυρίαι  έκ  της  Γραφής  περί 
της  τριάδος. — 277.  Αποσπά- 
σματα.— 23,  128,  193,  310. 
Άθανααίω  επιτάφιος.  —  411. 
Τω  αύτω  έγ/ώμιον. — 259.  Τω 
αύτω  στίχοι.  —  164.  Εορτή 
του  Αθανασίου. —  261.  Ναός 
έν  Ίωαννίνοις. — 45. 

Αθανάσιος  Άλεςανδρείας  πατρι- 
άρχης  1278.— 382. 

Αθανάσιος  Αντιοχείας  1722, 
1725.—  24,  194.  Ό  αυτός 
εΤτα  προστάτης  και  αρχιεπί- 
σκοπος Κύπρου. — 316. 

Αθανάσιος  Βάρνης  1727. — 382. 

Αθανάσιος  Έλασσώνος  1718. — 
377. 

Αθανάσιος  Εφέσου  1568.  — 208. 

Αθανάσιος  Έρακλείας  1712. — 
371. 

Αθανάσιος  θετταλός,  μελιστής 
εκκλησιαστικών  ασμάτων.  — 
249. 

Αθανάσιος  Ιεροσολύμων  XIX. — 
82,    195,  ,356,   501. 


Αθανάσιος  Καρύδης  1769-1783. 

—  363,  361. 
Αθανάσιος  Κοντίλος. — 333,  501. 
Αθανάσιος  Κορίνθου  1620. — 8. 

Αθανάσιος  α  Κωνσταντινουπό- 
λεως: νεαρά. — 6,   7. 

'Λθανάσιος  γ'  Κωνσταντινουπό- 
λεως (Πατελάρος).  —  17,  18, 
20,  92,   224,   453. 

Αθανάσιος  ε'  Κωνσταντινουπό- 
λεως.—249,  318,  399. 

Αθανάσιος  Λΐ|3ύης  (=  ό  Καρΰ- 
δης).   —   78,   79,   364. 

Αθανάσιος  Ταιδεστηνός  1804. — 

258,   501. 
Αθανάσιος  Σκοπίων.  —  402. 

Αθήνα,  ή=Άθήναι.  — 136. 

Άθηναγόρας.  —  192. 

Αθήναι.  — 12,  13,  14,  20,  35, 
36,  81,  84,  193,  227,  348, 
353,  369,  382,  399.  Άθη- 
^/ηθεν.  —  327.  Μήνες  Άθη- 
ναίων.  —  63. 

"Αθως.  — 30,  101,  138,  230, 
306,  394,  418. 

Αίγινα.  —  369. 
Αίγυπτία.  —  68. 

Αιγύπτιοι.  —  162,  244,  293, 
411.   Αιγυπτίων    μήνες. — 63. 

Αίγυπτος. — 96,  251,  276,  362. 
Αίγυπτος  =  Κ  άιρον.  —  59,   120, 

228,  236,   240,  242. 
Αιθιοπία.— 186,  427• 
Αιθίοψ,  Αιθίοπες.— 91,   393. 
Αικατερίνα  Γεωργάκη.  — 314. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΓ. 


511 


Αίζατερίνη  ή  ριεγαλομάρτυς.  — 
131,  308,   364. 

Αικατερίνη  |3'  αύτοχράτειρα  Τω- 
σίας. — 364. 

λΙΙία.  —  159. 

Αιλιανού   έπιστολαί. — 444. 

Αινίγματα.  —  271,   273. 

Αίνος  ή  πόλις. — 11,   13. 

Αισχίνης.  —  437. 

Αισχύλος.— 125,  436,   442. 
ΑΧαωτζοζ.  —  443. 
Αιτωλός.  ^ —  15δ. 
Άζαδήμεια  Όςφόρδης. — 385. 

Άκάδιστος.  — 310,    352,   364. 

Άκάζιος  Καισαρεία;:  άποσπάσμ,α- 
τα.— 193. 

Άκάκιος    ιερομόναχος,    γενόμενος 

μητροπολίτης        Μεσημβρίας 

1622.— 11. 

Άκάκιος  ιερομόναχος  έτερος  1622. 
—  12.  Ό  αυτός  πιθανώς 
πατριαρχικός  πρωτοσύγκελλος 
(1624)  και  είτα  ττ^ευματικός 
πατήρ  εν  τω  πατριαρχιζω  ναω 
Κ/πόλεως   1625.  — 13,   19.  * 

Άκινδυνιασταί. — 85,   222. 

Ακίνδυνος  ό  άγιος  μάρτυς. — 27. 

^Ακίνδυνος    (Γρηγόριος).   —  49, 

116,  231,  388. 

Άκολουθίαι  έκκλησιαστικαί.  — 
426.  Εις  ανωνύμους  αγίους. — 
419.  Ακολουθία  της  Έ^3δο- 
μάδος. — 357,  420. — Ακολου- 
θία της  ψαλμωδίας  και  συνά- 
ξεως  του  δλου  ένιαυτου.  — 
357.  Ακολουθία  του  άκαθίστου 


ϋμνου.  —  101.  —  Έτερα  της 
Μεγάλης  Παρασκευής.  —  398. 
Έτερα  εις  τόν  όσιον  Σά^^αν. — 
82.  Εις  Ίάκω3ον  τόν  άδελζίό- 
θεον.  —  406.  Εις  τους  τρεΙς 
μεγάλους  ίεράρχας.  — 112.  Εις 
την  μεγαλομ.  Κυριακή  ν. — 101. 
Εις  τρεΤς  οσίους  Σέρ^3ους.  — 
101.  Εις  τήντελετήν  του  Αγίου 
Φωτός.  — 159.  Εις  τόν  άγια- 
σμόν  των  Θεοφανίων.  —  151. 
Ακολουθία  των  τριών  λειτου- 
γιών.  —  304.  Ακολουθία  του 
θηκαρα.  —  170.  Ακολουθία 
του  "Ορθρου.  —  330.  Ακολου- 
θία του  αγίου  ελαίου. —  154 
330.  Έτερα  έπι  μνηστείας.— 

152,  330.  Έτερα  εις  κοιμη 
θέντας. — 331.  Έτερα    εις  το 
άπομυρίσαι  τόν  σταυρόν. — 331 
Έτερα  της  γονυκλισίας. — 330 
Έτερα  έπι  φαντασίας  και  όνει 
ρώςεως.  —  282.  Έτερα    είς 
άδελφοποίησιν. — 152.  Έτερα 
έπι  τεκνοποιητών. — 152. Έτε- 
ρα   εις    πτνοσιν    προ[3άτων.  — 

153.  Έτερα  εις  την  προσθή- 
κην  των  Λατίνων. — 453. 

*Ακουΐνος:   θ  ωμας . 

Άκρία.  — 413. 

Ακρίτα•   μονή  της  Παναγίας  ού- 
τως ονομαζόμενη. — 202. 

Άκροκου    [3άνδον    έν    τω  θέματι 
Όψικίου.  —  283. 

Άκροπολίτης:     Γεώργιος,     Κων- 
σταντίνος. 
Ακύλας.  —  32. 
Άκυλία.  —  178. 
"Άκυλλα.  —  4. 


512 


ΓΕΚΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Άλ^ανίτοχώριον. — 373,   374. 

Άλβανοχωρίτης. — 89. 

"Αλγει3ρα.  —  452. 

Άλεςάνδρεια.— 2,  10,  23,  24, 
35,  41,  43,  59,  64,  67,  96, 
110,  118,  120,  121,  128, 
143,  144,  160,  161,  170, 
174,  176,  179,  193,  211, 
229,  237,  238,  242,  250, 
263,  267,  270,  276,  278, 
284,  310,  311,  351,  358, 
372,  382,  384,  400,  402, 
403,  406,  411,  426.  Άλε- 
ςΑ^^δρείας  πατριαρχικός  ττίνας. 
—  129.  Άλεςανδρινόν  χρονι- 
κών. —  388.  Άλεςανδρέων  πό- 
λις. — 121.  Άλεςανδρέων  έχ- 
χλησία.  —  346. 

Άλεξα^^δρεύς.  — 105,   292. 

Άλίςανδρίδης:   Φώτιος. 

Άλέςανδρος  ό  μέγας. — 267,  396. 

'^ίιλέξανδρος,  υιός  τοΰ  αύτοχράτο- 
ρος  Βασιλείου  του  Μαχεδό- 
νος.  —  49. 

Άλέςανδρος  ό  δσιος:  περί  μνημο-  ' 
σύνων. —  452. 

Άλέςανδρος  'Ιέρα;.— 319,  335, 
391,  497. 

Άλέςανδρος  ιερεύς ,  καλλιγράφος 
XVI.  — 310,  497. 

Άλέςανδρος  μοναχός:  λόγος  περί 
της  ευρέσεως  του  Σταύρου. — 
209. 

Άλέςανδρος  Μαυροκορδάτος  ό  έΕ 
ά'::οζ)ρψωΊ. — 144,  155.  'Ρω- 
μαϊκή  ιστορία. —  23.  Εφημε- 
ρίδες.—114,  447,  450,  452. 
ΈπιτομαΙ      παντοδαπης     ιστο- 


ρίας.—31,  421.  Τά  Ιουδαϊ- 
κά. —  452.  Ζητημάτων  θεο 
λογικών  λύσεις.  —  200,  453. 
Ό  προς  Γερμανούς  υπέρ  ει- 
ρήνης λόγος.— 110,  201,452. 
Γραμματική.  —  140,  431, 
443,  452.  'Ρητοριχή.  — 109, 
156,  234,  288.  Περί  γενέ- 
σεως και  φ&ορας. — 259,  426, 
452. 

Άλέςανδρος     Νικολάου      Σουτζο; 
1819.-287. 

Άλέςανδρος  Τυρνα|3ίτης.  —88,89, 
497. 

Άλεςιάδης:   Πέτρος. 

Άλέςιος  ό  δσιος:  βίος.   —  122-. 

250,   311. 
Άλέςιος  Δρυϊνουπόλεως  1278. 

382. 

Άλέςιος  Κομνηνός.  — 2,  41,  361 
Χρυσό|3ουλλον  τοΰ  αυτοΰ.~132 

Άλέςιος  Μιχαηλο^ϊίτζης,  αυτοκρά- 
τωρ 'Ρωσσίας.  — 92,  99,  148^ 
385,  405. 

Άλέςιος  Σπανός  ό  ές  Ίωτηί'- 
νων.  — 205,  206. 

Άλή   πασίας   1640.— 15. 

Άλή    τζελεπή    Σοφιαλης    1640. 

—  15. 

Άλη  τσελεπής  σερασερτζης  1640. 

—  15. 

'Αληι)ινόν•    χωρίον    εν  τ-^  επαρ- 
χία Χαλδίας. — 299. 
Άλληλουάρια.  —  357. 
Άλικαρνασσεύς.  —  409. 

Άλκίφρων.  —  437,   444. 
Άλονίστενα   (του)•   χωρίον  έν  τξ 
επαρχία  Διμιτζάνης.  —  377. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΥ. 


513 


Άλουσιος  Γεωργίου  Ενετός  XVI. 

—  303. 
ΆλύτΓίος  ό  δσίος. — 248. 
Άλφά[3ητα  χρυπτογραφιχά. — 238. 
Άλφά[3ητος    άνεττίγραφος. — 175. 
'Δλφά|3τ]τος  παραινέσεων. — 274. 
Αλφειός.— 402. 
Άμα&ο5ς.  — 369. 
ΆμαΙ  πόλις.  — 265. 
Άμαλήχ.  — 125. 
ΆμορραΤοι. — 310. 

Άμάσεια.~16,  297,  300,  313, 
369,   377,  380. 

"Άμαστρις. —  382. 

Αμβρόσιος,  ιερομόναχος  της  μο- 
νής των  Ανδρείων,  καλλιγρά- 
φος 1530.  —  34,  497. 

Άμηνσός  ==  Αμισός.  —  300. 

Άμμωνας  άββας. — -354. 

Αμμώνιος  μοναχός.  — 62. 

Αμμώνιος  φιλόσοφος. — 284. 

Αμμώνιος  Έρμείου.  —  443. 

Άμπελοχηπιώτης. — 358. 

"Αμπου-Μιχαήλ:  Ηλίας. 

Άμοχλών  έπίσχοπος.  — 195. 

Άμφίας    ό  άγιος  μάρτυς. — 255. 

Άμφιλόνιχος.  —  411. 

Άμφιλόχιος  έ^ίσχοπος  Ίχονίου: 
λόγος  εις  τήν  'ϊπαπαντήν.  — 
121.  Εις  τήν  άνάστασιν  του 
Χρίστου.  —  250. 

Άμφιλόχιος,  μητροπολίτης   Κυζί- 

χου.— 219,   391. 
Άμώς   ό  προφήτης.  — ^  47. 
ιτ. 


Άναβα&μοΙ  της  Όχτωήχου. — 82. 

Άναχεφαλαίωαις  πατριαρχών.  — 
22,   453. 

Άνάληψις  του  Χρίστου. — 100. 

Άνανίας,  πρωτοσύγκελλος  Άγιο- 
ταφίτης. — 73,   501. 

Άνανίας  ό  Άντιπάριος,  διδάσκα- 
λος. —  75,  95,  109,  141, 
267,   355,  453,   501. 

Άνανίας  Βυί^άντιος,  αρχιεπίσκο- 
πος Άχριδών  1691.-74,  501. 

Ανάργυροι  οι  άγιοι. — 202. 

Αναστασία  ή  Φαρμακολύτρια. — 
300.  Μοναστήριον.  —  243, 
252,   501. 

Αναστασία  ή  αγία. — 312. 

Αναστάσιμα. — 419. 

Άναστασιματάριον.  —  350. 

Αναστάσιος  ά|3(ίΙας. — 272. 

Αναστάσιος  πρεσβύτερος:  ερμη- 
νεία των  εορτών. — 252. 

Αναστάσιος  ιερεύς,  υιός  Βασιλείου 
ιερέως.  —  206. 

Αναστάσιος  Αντιοχείας. —  128, 
251,  252,  283,  362,  363, 
421,  422,  447,  453. 

Αναστάσιος  Γόρδιος. — 108,  155, 

476. 
Αναστάσιος     Κρής,    ιερομόναχος 

Σιναΐτης  1622.-  119,497. 
Αναστάσιος  ΝαουσαΤος. — 155. 
Αναστάσιος  Σιναιτης.  --  68,  71, 

110,   120,   213,   218,    277, 

278,   325. 
Άνάστασις  του  Χρίστου:  στίχοι. — 

33 


514 


ΓΕΝΙΙίΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


164.  Ναός  εν  Ίεροσολύμοις. — 
84,  87,  281. 

Άναστααί'της .  — 186. 

Άναστασιώτη;. — 1 34. 

Άνατομιχή  εισαγωγή  ανώνυμος. — 
93,  446,  452. 

Άνατολαί.  —  212. 

•Ανατολή.— 64,   96,   176,  276. 

Ανατολική  αρχή.  —  274. 

Ανατολική  Έχκλησία.  —  4,  24, 
43,  91,  92,  104,  106,  138, 
166,  169,  194,  195,  200, 
201,  302,  307,  334,  356, 
363,  367,   384,  388,    430. 

Ανατολικοί  Όρθόδο;οι.-24,194. 

Άνατόλιος  υμνογράφος. — 249. 

Άνατόλιος  Δαοδικείας. — 252. 

Άνδίδων  επίσκοπος.  —  360. 

Ανδρέας  ό  απόστολος. — 37,  212, 

274,   306. 

Ανδρέας  Βασιλείου  Βυζάντιος. — 
397. 

Ανδρέας  Δαρμάριος  1580.— 301, 
497. 

Ανδρέας  Ίεροσολυμιτης,  αρχιε- 
πίσκοπος Κρήτης.  —  67,  68, 
69,  71,  112,121,  143,144, 
208,  209,  210,  212,  249, 
453. 

Ανδρέας  Λικίνιος. — 400. 

Ανδρέας  Μουρα^ιέφ.  — 196. 

Ανδρείων  μοναστήριον. — 34. 

Άνδριανούπολις  =  Άδριανούπο- 
λις.  —  33. 

Ανδρόνικος  περιπατητικός.  —  257. 


Ανδρόνικος,     ανεψιός     Γρηγοριοο 

Άμασείας.  —  299. 

Ανδρόνικος  Βριένιος  Αεοντάριος. 
—  181. 

•Ανδρόνικος  Δούκας  Καματηρός.— 
180. 

Ανδρόνικος  Παλαιολόγος. —  223. 

"Ανδρος  ή  νήσος. — 11,  12,  13, 

228,  316,  351,   385. 

Άνδρούσης  ψευδεπίσκοπος. — 388. 

Ανεμπόδιστος  ό  άγιος  μάρτυς. — 
27. 

"Ανθιμος,  διάκονος  της  Μεγάλης 
Εκκλησίας.— 163. 

"Ανθιμος  πρωτοσύγκελλος  1616* 
1619.-10,  21. 

"Ανθιμος,  πρωτοσύγκελλος  Νικο- 
μήδειας 1681.  —  46,   501. 

"Ανθιμος,  πρωτοσύγκελλος  *Αγιο  - 
ταφίτης   1675.-389. 

"Ανθιμος,  μέγας  αρχιμανδρίτη 
1618.— 9. 

"Ανθιμος,  ταμίας  της  *Αγιοταφι- 
τικής  Άδελφότητος .  —  191. 

"Ανθιμος,  μητροπολίτης  Άδρια- 
νουπόλεως  1620. — 239,412- 

"Ανθιμος,  πατριάρχης  Ιεροσολύ- 
μων.— 31. 

"Ανθιμος,  μητροπολίτης  Ικονίου 
1712.-371. 

"Ανθιμος,  μητροπολίτης  Καισα- 
ρείας.— 217. 

"Ανθιμος,  μητροπολίτης  Κορίνθου 
1616-1622.— 13,  20. 

"Ανθιμος,  μητροπολίτης  Κυζίκου 
1635-1646.— 8,  14,   18. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΥ  ΤΟΜΟΪ. 


515 


"Άνθιμος  Κύπριος. — 269. 

"Άνθιμος,   μητροπολίτης    Μεσημ- 
βρίας  1759.  —384. 

Άνθιμος,    μητροπολίτης  Ούγγρο- 
βλαχίας. — 5. 

Άνθιμος  Οϋγκρθ(3λαχίας  δτερος 
1710.— 399. 

Άνθιμος,  μητροπολίτης  Τραπε- 
ζοΰντος  XVII.— 16. 

Ανθολογία   ιστορική.  —  445. 

Ανθολόγια  Μηναίων. — 328,  352. 

Ανθολόγια  έ/χλησιαστιχης  μου- 
σικής.—  350. 

Άνθρωπου  πέρι  και  το5  οφεως 
διήγησις.  —  276. 

Άννα,  μήτηρ  της  Θεοτόκου.  — 
209,  212,  213. 

Άννα  βασίλισσα. — 382. 

Άννα  σύζυγος  Μ.  Τακοβίτζα. — 

89. 
Άννα  'Ορλένχου. — 381. 
Άντιμίνσιον. —  6,   305. 

Αντιόχεια.— 7,  24,  43,  71,  96, 
128,  129,  178,  187,  193, 
194,  213,  250,  251,  252, 
284,  316,  325,  335,  360, 
362,  363,  368,  371,  384, 
393,  402,  421,  422,    447. 

Άντιοχευς.  —  162. 
Άντίοχος  Πανδέκτης. — 272,  273. 
Άντίοχος  βόδας.  —  58. 
Αντίπατρος  Βόστρων.  —  452. 
Αντίχριστος.— 111,   329. 
Αντωνάκης  ιατρός. — 400. 
Άντωνίνη,    σύζυγος    Βελισσαρίου 
του  στρατηγού. — 94. 


Αντώνιος  6  μέγας  δσιος.  —  23, 
101.  Μοναστήριον  εν  Κρήτη. — 
240.  "Ετερον  έν  τη  επαρχία 
Παροναξίας. — 314. 

Αντώνιος  Τώσσος  δσιος. — «103. 

Αντώνιος  διδάσκαλο;  1723.  — 
125. 

Ά/τώνιος  Βιέϊρας,  ιησουίτης.  — 
364. 

Αντώνιος  Βόρτωλι. — 155. 

Αντώνιος  Βυζάντιος:  χρηστοή- 
θεια.  —  81,  103.  Έπιστολι- 
μαία  γραμματική  διατριβή.  — 
141. 

Αντώνιος  (?)  Καλλιάρχης. — 284. 

Αντώνιος,  πατριάρχης  Κωνσταν- 
τινουπόλεως. —  250. 

Αντώνιος,  μητροπολίτης  Μολδο- 
βλαχίας  1730.— 367. 

Αντώνιος  Σεγήρος. — 200. 

Άντωνΐνος  αυτοκράτωρ. —  399. 

ΆντωνΤνος  αρχιμανδρίτης  'Ρώσος, 
συντάϊας  κατάλογον  της  βιβλιο- 
θήκης του  Μετοχίου.  — 60,  99, 
106,   191,   290,  451. 

Αξιωμάτων  βυζαντινών  τάξις.  — 

129. 
Απανθίσματα  Πατέρων. — 23. 

Άπις.— 162. 

Άπλωταρία•  ενορία    έν  τη  πόλει 

Χίω. — 203. 
Άπόκρεως.  —  122. 

Απόκρυφα.  Λόγος  του  πάγκαλου 
Ιωσήφ.— 111,  311.  Άπόφα- 
σις  Πο^/τίου  Πιλάτου. — -4.  Λό- 
γος Ιακώβου  του  Άδελφοδέου. 
—   121,     208.     Άποχάλυψις 


516 


ΓΕΝΙΚΟΣ  Π1ΝΑΞ 


Ιωάννου. — 272.  Έχθεσες  πί- 
στεως Ιωάννου  θεολόγου.  — 
272,  275.  Τπόμνημα  περί 
Πέτρου  και  Παύλου. —  28. 

Άπολλινάρίος.— 54,    193,  411. 

Απολλωνία.— 265,   310. 

Απολλώνιος  χριστιανός:  αποσπά- 
σματα.—  75. 

Απολλώνιος  Δύσκολος:  θεωρητι- 
κή γραμματική.  — 129,  439. 

Άπολυτικοκοντάκια. — 352. 

Άπομάσαρ.  —  174. 

Άποστολοευαγγέλια. — 153,  154, 
331. 

Αποστόλων  πράξεις  καΐ  έπιστο- 
λαί.  -  119,  163,  164.  Δια- 
ταγαί. — 1 18.  Κανόνες.— 64, 
182,  351.  Εορτή.— 341.  Οι 
"Αγιοι  Απόστολοι*  ενορία  της 
πόλεως  Χίου.  —  203• 

Απόστολος:  Δούκας. 

Αποφθέγματα.  —  83,  87,  88, 
280,  310. 

Άπρικά^/τον  χωρίον  της  επαρ- 
χίας Χαλδίας.  —  300. 

"Αραβες.— 174,  383. 

Αραβία.— 196. 

Άρά|3ογλους.  — 87. 

Άρακλεινός. — 351. 

"Αρατος.  — 290. 
Άρβανιτάκης:  Λέανδρος. 

"Αρβιτζα  (του)•  χωρίον  της  επαρ- 
χίας Διμιτζάνης.  — 377. 
Άργέντης:   Ευστράτιος. 

"Άργυνη-  μεταλλεΐον  έν  τη  επαρ- 
χία Χαλδίας. —  299.  ' 


Άργυρόκαστρον  Αλβανίας. — 186. 
Άργυρόκαστρον  Πελοποννήσου.— 

376,   377. 
Άργυρος:  Ισαάκ. 

Άργυρος  Αθηναίος.  — 327. 
Άρειανοί.  —  101,  411. 

"Αρειος.— 72,   127,   160,  178, 
278. 

Αρετής  πέρι    και   λύπης.— 39δ. 

Αριθμητική  ιταλική. —  149. 

Αριθμοί  (της  Πεντατεύχου).  — 

46,   197. 

Άριμάδεια.  —  71. 

Άριστάρχης:  Νικόλαος. 

Αριστοτέλης.  —  31,  173,  310, 
404.  Εισαγωγή  εις  τή*^  λογι- 
κήν  αύτου  υπό  Γ.  Σουγδουρη.— 
82,  140,  306.  Σύνοψις  τϊ;; 
λογικής  υπό  Κορυδαλλέως.  — 
154,  161.— Εις  τό  περί  ερ- 
μηνείας άποσημειώσεις  το5  α'> 
του.  —  161.  Έρμηνεΐαι  τώ 
αύτου  εις  τα  πρότερα  και  δαιε- 
ρα  τ^αλυτικά  —  142,  161. 
Γερασίμου  Βλάχου  παραφρά- 
σεις και  ζητήματα  εις  τάς  Χ3- 
τηγορίας. — 141.  Σεβαστού  Κι>- 
μινήτου  παράφρασις  των  τοπι- 
κών. —  235.  Φυσική  άχρόα- 
σις. — 134,  216.  Φυσικά  |χε8' 
ερμηνείας  Ο.  ΟΓβιηοηίηί.  - 
166.  Γ.  Κορεσσίου  σημειώ- 
σεις εις  τήν  μεταφυσικήν.  — 
61.  Έρμείου  σχόλια  ει;  τβ 
μεταφυσικά.  —  443.  Περί  οί- 
ρανου.  —  329.  Περί  ουρατκΛ 
μεθ'  ερμηνείας  θ.  Κοροδϊλ- 
λέως.-106,  147,  428. 'ϊ'έ- 


X 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΪ. 


517 


μνήμα  άνώνυμον  εις  το  περί 
οόρανοδ.  —  218.  Πολιτίχά .  — 
448.  Συνόψεις  των  πολιτικών. 

—  294.  Περί  αρετών  χαΐ  χα- 
ζιών  έςήγησ'.ς  Σ.   Κυμινήτου. 

—  107.  Ήθιχα  Νικομάχεια. — 
428,  446.  Περί  ψυχής.— 426. 
Στίχοι  εις  το  περί  ψυχής  ανώ- 
νυμοι.— 164.  Εις  τα  περί  ψυ- 
χής υπομνήματα  θ.  Κορυδαλ- 
λέως.  —  438.  Περί  γενέσεως 
χαΐ  φθοράς  μεθ'  ερμηνείας  Αλε- 
ξάνδρου Μαυροκορδάτου. — 426. 

Αριστοφάνης. — 124,  435,  436. 

Άριτζιανός.  —  79. 

Άριτζου  (τό).  — 202. 

Άρκάδιον  δνομα  ατμόπλοιου.  — 
78. 

Άρκάδιον  μοναστήριον  έν  Κρή- 
τη.—302. 

Άρκάδιος  αυτοκράτωρ. — 76,  83, 
265. 

Άρκάδιος  μοναχός,  μελιστής  εκ- 
κλησιαστικών ασμάτων.  —  358. 

Άρκόλεως:  Νεόφυτος. 

Άρκουδόραμα  (του)•  χωρίον  έν  τη 
επαρχία  Διμιτζάνης. —  377. 

Άρμενικόν  πατριαρχεΓον  έν  Κων- 

σταντινουπόλει. — 80. 

Αρμένιοι.  — 87,  346. 
Άρνιαγουτης  =  Αλβανός. — 118. 

Άρριανου  Ιστορίαι. — 267,  436. 
Περίπλους. — 268. 

Άρριανου  τών  Επικτήτου  διατρι- 
βών βιβλία  δ'.— 420,  422. 

Αρσένιος  ο  δσιος•  βίος.— 28. 

Αρσένιος    ιερομόναχος,    μελιστής 


εκκλησιαστικών     ασμάτων.    — 
249. 

Αρσένιος,  ψευδεπίσκοπος  Άνδρού- 
σης.  —  388. 

Αρσένιος,    επίσκοπος  Έλασσώνος 
και  Δημονίκου.  —  400. 

Αρσένιος  Καλουδης. — 158. 

Αρσένιος,  επίσκοπος  Κυδωνίας. — 

369. 

Αρσένιος  6  Μικρός,  μελιστής  εκ- 
κλησιαστικών ασμάτων. — 249, 

356. 
Αρσένιος,  μητροπολίτης    Μονεμ- 
βασίας. —  386. 

Αρσένιος,     μητροπολίτης     Σηλυ- 
βρίας.— 369. 

Άρτα.— 12,  21,  161,  293. 
Αρτεμίδωρος  6  άγιος  μάρτυς.- — 

255. 
Αρτέμιος    ό  άγιος  μάρτυς:    μαρ- 

τύριον. —  29. 

Άρτοζίνος    (τόϋ)•  χωρίον    έν    τη 
έπαρχίοί  Διμιτζά^^ς.  —  377. 

Άρχαγγέλοις  έγκώμιον.  —  70. 

Αρχαγγέλου  παρεκκλήσιον. — 393. 

Άρχίας. — 185. 

Άρχίας  έπιγραμματοποιός. — 435. 

Άρχιβάλδος,     επίσκοπος     Σκοτο- 
Βρεταννίας   1722. — 24. 

Άρχιερατικόν . — 92. 

Άρχιερέως  πέρι.  —  49. 

Αρχύτας  Μάςιμος.  —  291. 

Άσάνης,   μέγας  ρήτωρ  έν  θεσσα- 
λονίκη  1651.-44,   501. 

Άσηνέ,    σύζυγος  Δημητράκη    τι- 
νός.—314. 


518 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΚΑΞ 


*Ασήρ,  — 311. 

Άσ&ενοδντι  ομιλία  ανώνυμος.  — 
402. 

Άσι'α.  — 208. 

Άσφίμ.  —  1. 

Άσχάλων. — 36. 

ΆσχητιχαΙ  διηγήσεις. — 280, 312. 
Άσχητικά  διηγήματα  σλαβι- 
στί.  —  354. 

Ασκληπιός.  —  443. 

*Ασμα  'Ασμάτων. —  1,   47,   277, 

310. 
ΆσπΙς   Όρθοδοζίας.— 406. 
"Ασπρη  θάλασσα. — 368. 
Άσσύριοι. — 129,   232. 

Άστοπαλία  =  Αστυπάλαια.  — 
321. 

•  Αστράμψυχος  .—290,  446. 

Αστρολάβου  πέρι. —  292. 

Αστρονομία  ιταλική  ανώνυμος. — 
149. 

Αστρονομικά.  —  427. 

Άστρονομικόν    άκέφαλον  υπόμνη- 
μα. —  291. 
Άστρονομικόν  βιβλίον. — 403. 

Ασφαλίτης  =  'Ασφαλτΐτις  λίμνη. 
—  310. 

Ασώματοι•  στίχοι  εις  εικόνα  αυ- 
τών. —  273. 

'Αττάλεια.— 301,  372. 

Άτταλειάτης:  Μιχαήλ. 

Αττικά  ονόματα.  —  443. 

"Ατρα•    χωρίον    έν    τη    επαρχία 

Χαλδίας.  —  299. 
Αυγαρος.  —  29. 


Αυγερινός.  —  103,   104. 

Αύγουστης.  —  202. 

Αυγουστίνος  *1ππώνος•  εύχαί.  — 
96,  126.  Περί  τριάδος.— 304, 
422,  426.  Παράλληλα.— 135. 
Τεμάχη.—  182,   361. 

Αύλίανη•  χωρίον  της,  επαρχίας 
Χαλδίας.  —  299. 

Αυξεντίου  βουνός  και  μονή. — 129. 

Αυξέντιος  'Αγιοταφίτης,  τυνευμα- 
τιχός  πατήρ.  —  297. 

Αυξέντιος,  μητροπολίτης  Κυζίκοο 
1718,  1723,  1727.—  194, 
376,  382,  396. 

Αυξέντιος,    μητροπολίτης    Σοφίας 

1673.  —  170,  385. 
Αύρηλιανός  αυτοκράτωρ. —  163. 
Αυστρία.  —  79. 
Αυτεξουσίου  πέρι. — 430. 

'Αφεντούλης  κλουτζάρης.  —  114, 

497. 
'Αφθονίδης:  Γερμα^;ός. 
'Αφθόνιος   ό  άγιος  μάρτυς. — 27. 

'Αφθόνιος  ρήτωρ•  προγυμνάσμα- 
τα.  — 288,  408,  437,  443, 
445,  448. 

'Αφορκισμοί.  —  331. 

Αφρικανός.— 161,  232. 

Αχαιοί.  —  155. 

Αχίλλειος,  πρωτοσυγκελλος  του 
πατριαρχείου  Κωνσταντινουπό- 
λεως 1586-87.— 62. 

Αχίλλειος,  μητροπολίτης  Μονεμ- 
βασίας  1615.— 21. 

Αχίλλειος,  μητροπολίτης  Σερρών 
1626.  —  14. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΧ  ΤΟΜΟΓ. 


519 


Άχίλλιος,  μητροπολίτης  Κοζίχου 
1580.  —  418. 

Άχμέδ  Σαρακψός. — 295. 

Αχμέτ  γ',  σουλτάνος  της  Τοορ- 
χί'ας. — 58. 

Αχμέτ   Σεφήμ. — 189. 

*Αχρίδαι.— 74,   133. 
Άχριδην<5ς:  Βασίλειος. 

Άχρίς.— 12'6,  133,  134,  402^ 
406. 

Άχυράους  επίσκοπος. —  382. 

'Δψιθίων  μονή. — 34. 

Βαβϋλών. —  1. 

Βαΐα. — 69,  71.  Βαίων  εορτή. — 
160,  282.  ΒΛίων  Κυριαχή. — 
340,  364.  Βαίοις  στίχοι.  — 
164.  Βαΐων  έβδομάς.  —  340. 

Βαχαρέστιον.— 23,   110,   125. 

Βαλιόβου  έπισχοπή. — 402. 

Βάλσαμων:   Θεόδωρος. 

Βαλτεσινίκος  (του)•  χωρίον  έν  τη 
επαρχία  Δ'.μιτζάνης. — 377. 

Βαπτιζομένω  ευχή. — 152. 

Βαπτίσματι  στίχοι. — 164. 

Βαρβάρα  ή  άγίχ — 312. 

Βαρβαρία.— 383. 

Βάρβαροι.— 113,  162. 

Βαρδαλάχος. — 80. 

Βαρθολομαίος,  μητροπολίτης  Δρυ- 
στρας  1759.— 384. 

Βαρ&ολομαΐος,  μητροπολίτης  Ηρά- 
κλειας 1683.— 170,   369. 

Βαρθολομαίος  Συρόπουλος. — 158. 

Βάρκοσης:  Νικόλαος. 


Βαρλαάμ  μοναστήριον. — 7. 

Βαρλαάμ  μοναχός  ό  Καλαβρός. — 
116,  179,  180,  231,  262, 
388,  434. 

ΒαρλααμΤται.  —  49. 

Βάρνα.  — 11,  15,  16,  81,  191, 
194,   382. 

Βαρνάβας  πρωτοσύγκελλος,  εΤτα 
αρχιμανδρίτης  Άγιοταφίτης 
1727,   1736.— 297,  299. 

Βαρνάβας,  μητροπολίτης  Άμα- 
θουντος  και  Νεμεσου. — 369. 

Βαρσανούφιος  ό  άββας. — 244. 

Βαρύς:  Ευθύμιος. 

Βασιλάκης:  Νικηφόρος. 

Βασιλειών  βίβλος.  —  220. 

Βασιλεύουσα  =  Κωνσταντινούπο- 
λις.—168,   169,   364. 

Βασίλειος  (ό  Μακεδών). — 49. 

Βασίλειος  (ό  Βουλγαροκτόνος)•  νεα- 
ραί.— 39,   133,   134. 

Βασίλειος  βοεβόδας  Μολδοβλαχίας 
1635,  1642,  1650.-40,  66, 
171,   338,  374. 

Βασίλειο;  ιερεύς  έξ  Ιωαννίνων. — 
205,   206. 

Βασίλειος  μοναχός  ό  μελωδός. — 
249. 

Βασίλειος  πρωτοοστιάριος  XVIII. 
—  297. 

Βασίλειος,  μητροπολίτης  Άδρια- 
νουπόλεως  1278. — 382. 

Βασίλειος  Αυγερινού. — 103,  104, 

497. 
Βασίλειος  Άχριδηνός.  —  279. 
Βασίλειος  Ίσαυρίας. — 212. 


520 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Βασίλειος  ό  Μέγας. — 57,  66,  72, 
112,  212,  246,  270,  283, 
340,  378,  410.  Λόγος  άνε- 
τΓίγραφος. — 443.  Δόγός  εις  το 
Πρόσεχε  σεαυτόν.  —  275.  Όμ,ι- 
λία  προς  τους  νέους.  —  125, 
440.  Εις  την  γέννησιν  του 
Χρίστου.  — 212.  Εις  τα  δγια 
Φώτα. — 213.  Περί  νηστείας. — 
213.  Περί  του  πώς  δει  εΤναι 
τους  μοναχούς.  —  280.  Εις  την 
παραβολήν  του  ασώτου.  — 125. 
Κατά  τών  όργιζομένων. — 126. 
Έγκώμιον  εις  τους  αγίους  μ'. — 
143.  Περί  δύσκολου  (Γ>δρός. — 
125.  Έχθεσις  πίστεως. — 275. 
Φιλοχαλία  Ώριγένους.  —  345. 
Παραγγελία  προς  τον  ιερέα. — 
188.  Διάλεζις.— 272.  Άφορ- 
χισμοί.  — 331.  Εύχαί.— 362. 
Λειτουργία.  —  73,   84,    176, 

304,  305,  322,  335.  Κανό- 
νες.—305,  351.  Έπιστολαί.— 
43,74,  220,  221,  446.  Έρω- 
ταποχρίσεις.  —  476.  Τεμάχη. 
—  41,  74,   128,   193,   279, 

305.  Έχλογαί.  —  426.  Παρά- 
φρασις  του  περί  παρθενίας  λό- 
γου του  Βασιλείου. — 120,453. 
Είχόνες  αύτου.  —  74,  322.  Μο- 
ναστήριον  έπ'  ονόματι  του  Βασι- 
λείου.—  342.  'Λσματιχή  ακο- 
λουθία εις  αυτόν. — 112.  Στίχοι 
τώ  αύτώ. —  164.  Τάγμα  του 
αγίου  Βασιλείου. — 390. 

Βασίλειος  Σελευχείας. — 193. 
Βασιλικά  ινστιτούτα. — 448. 
Βασιλικά  βφλία.  — 3θ,  366,  425. 
Βασιλικόν  νόμιμον. — 424. 
Βασιλις  τών  πόλεων  =  Κωνσταν- 
τινούπολις.— 113. 


Βασμούλιχα'  ενορία  της  πόλεως 
Τραπεζουντος. — 298. 

Βασσαράβας.  —  86,  402. 

Βατιχανόν.  —  395. 

Βατοπεδινός.  —  84. 

Βατοπεδίου  μοναστηριον.  —  51, 
388. 

Βατραχομυομαχία .  —  335. 

Βέχχος:   Ιωάννης. 

Βέλγραδα  (τα).  —  390. 

Βελισσάριος  στρατηγός.  —  94. 

Βελλαρμΐνος  ή  Βιλλαρμΐνος.  -^ 
46,  414. 

Βέλσερος:  Μάρκος. 

Βενέδικτος    ίεροδιάκο^/ος  Άγιοτα- 

φίτης.— 258,  501. 
Βενετζιάνων  άρμάδα.  — 115. 

Βενετία.— 158,  178,  186,  187, 
320,   353,  368,  371. 

Βενιαμίν,  αδελφός  του  Χαλδίας 
αρχιεπισκόπου  Γρηγορίου.  — 
299. 

Βενιαμίν,  μητροπολίτης  'Λμα- 
σείας. — 313. 

Βενιαμίν  Ίωαννίδης. — 185,  191, 
261. 

Βενιαμίν  ό  Λέσ|3ιος•  αριθμητική. 
—  247,248,256,  453.  "Λλ- 
γεβρα. — 247,  248.  Τριγωνο- 
μετρία. —  248.  Γεωμετρία. — 
257. 

Βενιέρης:  Σεβαστιανός. 

Βερνίκης:   Νικηφόρος . 

Βέρροια  ή  Μακεδόνικη.  —  7,  9, 
10,  14,  18,  20,  225,  246, 
315,  317,  377,  382, 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


521 


'α=Βιδ6νη.— 33. 
ί(α.— 63. 

#.—212,302,348,395, 

6,  406. 

ίβμίτιχος  σταυρός. — 203. 

ός.— 113. 

υΊ  τόπος  εν  τη  νήσω  Χι'αι. — 

0. 

ιρίων  ό  καρδινάλις. —  127, 

2,   181,   324. 

φίων    ό   Μαχρης.  —  116, 

7,  125,  265,  453,  501. 
ίρίων,  μητροπολίτης  Μπό- 
ς.— 402. 

ί].-9,   15,    21. 

(ς:  Αντώνιος. 

Γ).  —  35. 

.—14,  16,  20,  377,  382. 

ία.— 398. 

Γίος  ό  Δαμωδός  .  —  320,337. 

ϋίος    επίσκοπος  Ίονοπόλεως 

28.-399. 

Γίος,  αρχιεπίσκοπος  Μπουν- 

μίου.  —  402. 

»ρ  6  άγιος•  εκκλησία  και  ένο- 
έν  τ9)  πόλει  Χίω. — 203. 

'ρ•  τεμάχη  ερμηνευτικά  εΙς 
ς  Κριτάς.  —  2. 

χαΤνος.  —  79. 

»ηνός.  —  332. 

ιανός.  —  23. 

ι  (του)•  χωρίον  έν  τη  έπαρ- 

:  Διμιτζάνης.  —  377. 

]μήρης. — 149. 

]μηρία. — 365. 

μηρός:   Μάγουλα;. 


Βλάσιος:   Γαβριήλ. 

Βλάσταρις:    Ματθαίος. 

Βλαστάρης:  Παύλος. 

Βλαστός:  Δημήτριος,   Μελέτιος. 

Βλαχία.  >-  32,  59,  154,  155, 
207,  237,   242. 

Βλάχικα  σημειώματα. — 142. 
Βλάχοι  Έρδελίας.  — 34. 
Βλάχος:   Γεράσιμος. 
Βλεμμύδης:  Νικηφόρος. 
Βοδενά.  —  8. 
Βοεμία. — 79. 
Βόρτωλι:  Αντώνιος. 
Βοτάνων  ονόματα.  —  390. 
Βοτανειάτης:  Νικηφόρος. 
Βου^ούλιος:  Νικόλαος. 

Βουκουρέστιον.  —  88,  89,  97, 
107,  118,  147,  154,  205, 
233,  307,  327,   383,    385. 

Βουλγαρία,  Ούλγαρία. —  33,  61, 
83,  98,  159,  162,163,270, 
274,  405. 

Βούλγαρις:   Ευγένιος. 

Βοΰρος:  Κουζής,  Μακάριος. 

Βρανιανά  Μεγάλα. — 108. 

Βρετανία. —  194. 

Βρεττανική  Εκκλησία. — 195. 

Βρεττανικός  τάτυης. — 157. 

Βριένιος  (Ανδρόνικος).  — 181. 

Βριταννία. — 24. 

Βροντολόγιον.  —  190. 

Βροντοσεισμολόγιον. — 1 90. 

Βροτισίου  μονή.  —  240. 

Βρούτου  έπιστολαί. — 444. 


522 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Βροέννιος:  Ιωσήφ. 

Βρύσις  (κωδ.  Βρησις). — 33. 

ΒϋζαντιαΓος. — 43. 

Βυζάντιον.  —  116,  232,  388. 

Βυζάντίος.  —  74,  81,  93,   103, 

233,  284,  324,  383,    397, 

426. 
Βυζαντίων  μονή.  —  209. 
Βύζας.  —  249. 
Βοορλονχούς  (τους). — 33. 

Γάβαλα. -193,   209. 

Γαβράς,  μέγας  σκευοφύλαζ. — 239. 

Γαβριήλ  ό  αρχάγγελος.  —  76, 
212,  328,  339. 

Γαβριήλ,  διδάσκαλος  έν  τω  σχο- 
λεία) το5  Κανάβη  1832.—  338. 

Γαβριήλ  ιερομόναχος,  έκ  κώμης 
Πλησέους    1717.-362,497. 

Γαβριήλ,  μελιστής  εκκλησιαστικών 
ασμάτων.  — 249. 

Γαβριήλ  Βλάσιος,  ιερομόναχος  Κερ- 
κυραίος.—408. 

Γαβριήλ,  μητροπολίτης  Γαγγρών 
1615-1616.— 20,  21. 

Γαβριήλ   Δωροθειδης. — 66. 

Γαβριήλ  Εφέσου  μητροπολίτης 
1616. —  21. 

Γαβριήλ  δτερος  Εφέσου  και  είτα 
Χαλκηδόνος  μητροπολίτης.  — 
317. 

Γαβριήλ  γ'  Κωνσταντινουπόλεως. 
—  314,370,382,385,404. 

Γαβριήλ  Αακεδαιμονίας  1643. — 
16. 

Γαβριήλ  Μηθύμνης    1621.— 11. 


Γαβριήλ  Ναυπάκτου  και  *Δρτης 
1616-1622.  — 12,   21. 

Γαβριήλ  Νικομήδειας  1 6 16. — 20. 

Γαβριήλ  Ξανθόπουλος. — 358. 

Γαβριήλ  Παντόγαλος. — 239. 

Γαβριήλ     Πρεβεταΐος,       μονάχος 

'Δγιοταφίτης   1815.   —   359, 

501. 
Γαβριήλ    Σεβήρος,    μητροπολίτης 

Φιλαδελφείας. — 270,   303. 
Γαβριήλ  Σκύρου  επίσκοπος  1646. 

—  14. 

Γαβριήλ  επίσκοπος  Τζερβενοδ 
1642.— 375. 

Γαβριήλ  Τορνόβου  μητροπολίτης 
1616-1626.— 13,  20. 

Γαβριήλ  ΧΓος,  ιερομόναχος  Ίβη- 
ρίτης   1690.— 283,   502• 

Γάγγραι.— 20,   21. 

Γάζα.  —  36,  84,  184,  295, 
371,  385. 

Γαζέων  άρχιεπισκοττη.  —  34. 

Γαζής,  μελιστής  εκκλησιαστικών 
ασμάτων.  —  249. 

Γαζής:   Θεόδωρος. 

Γάιος  Ιούλιος  Καίσαρ.  —  23. 

Γαλακτίων  6  δσιος-  βίος. — 27. 

Γαλακτίων  μοναχός•  στίχοι  αυ- 
τού.—  282. 

Γαλατάς  Κωνσταντινουπόλεως. — 
8,  106,  243,  259,  269,  307, 
324,  332,  383,  476. 

Γαλατάς•   μονή   έν  Μολδοβλαχίοι. 

—  305. 

Γαλεομαχία.  —  435. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΪ. 


523* 


Γαληνός.— 150,  174,  337,  442, 
446. 

Γαλησιώτης. — 55. 

Γάλλος. — 79. 

Γάμοις  άσμιατιχός  κανών.  —  330. 

Γάνος.  —  9,  10,  16,  21,  315, 
360. 

Γαργάγενα. — 300. 

Γαρδ(κ:ον. — 14. 

Γγιουμισχανάς. — 298. 

Γγούλα-καπιση  έν  τω   Κοτυαείω. 

—  477. 

Γδερνέτοϋ  μονή  έν  Κρήτη.  — 181. 

Γεδεών  πρώην  Μογλενών   1783. 

—  364. 

Γεθσημανή,  Γε&σ(μανή. — 83,  84, 

348. 
Γενεθλιακόν   χεφόγραφον. — 426. 

Γένεσις'  το  1-ον  βφλ(ον  της  Πεν- 
τεύχοϋ  ήρμηνευμένον.  — 193, 
423.  Έβραϊ(3τΙ  και  νεοελληνι- 
στή.—197. 

Γεννάδιος  έξ  Αγχιάλου,  μελιστής 
εκκλησιαστικών     ασμάτων.  — 

358. 

Γεννάδιος,  μητροπολίτης  Δρύστρας 
1683.  — 146,  170,  502. 

Γεννάδιος  ιερομόναχος,  γενόμενος 
μητροπολίτης  Καφα  και  Φουλ- 
λων  1618.  —  9. 

Γεν/άδιος  επίσκοπος  Κυδωνιάς. — 
369. 

Γεννάδιος  α'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  43,  188,  193. 
Γεννάδιος  β'  Κωνσταντινουπόλεως, 

ό  Σχολάριος.  —  117,    173. 


Όμιλία  προς  τους  Άγαργ/ούς 
περί  της  πίστεως  των  χριστια- 
νών.— 278.   Κατά  Πλήθωνος. 

—  172,  454.  Περί  του  μυ- 
στηριώδους σώματος  του  Χρί- 
στου.— 384.  Περί  του  μυστη- 
ρίου της  θείας  ευχαριστίας.— 
389.  Περί  της  όδου  της  σω- 
τηρίας των  άνί)ρώπων. — 454. 
Ποικίλαι  συγγραφαί. — 49,  50, 
51,52,53,54.  Περί  ψυχής.— 
223.  Περί  ουσίας  και  υποστά- 
σεως. —  222.  Οι  υπόλοιποι 
της  ακολουθίας  του  ημερονυ- 
κτίου ψαλμοί. — 352.  Επιτομή 
έκ  των  προφητοδαβιτικών  ψαλ- 
μών.— 35  5 .    Έρωταποχρίσεις. 

—  427.  "Έκθεσις  έν  τη  φλω- 
ρεντινή συνόδω.  —  222.  Τε- 
μάχη, — 362. 

Γεννάδιος,   μητροπολίτης  Νικαίας 
1712.— 371,  396. 

Γεννάδιος,     μητροπολίτης      Χίου 

1712.-371,396. 
Γεννάριος  μην. — 34. 

Γεννήσεως  της  Θεοτόκου  εορτή. — 
357. 

Γένος•     λόγος    παραινετικός     εις 

τοΰτο. — 308. 
Γεράσιμος   6  άββας. — 311. 
Γεράσιμος     μοναχός,     ηγούμενος 

της  έν  'Ιεροσολύμοις  μονής  του 

αγίου  Ευθυμίου. — 387. 
Γεράσιμος,   προς  δν  έγραψε  Μα- 

^ουήλ  ο  μέγας  ρήτωρ. — 323. 


524 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Γεράσιμος,  χαθηγούμενος  του  αγίου 

ΝΓ/ολάοϋ. — 332. 
Γεράσιμος,  διδάσχαλος  έν  Πάτμω, 

—  355. 

Γεράσιμος  α  Αλεξανδρείας  1620, 

1630.— 10,   35. 

Γεράσιμος  β'  Αλεξανδρείας,  ό 
Παλλάδας•  ρητοριχή.  —  110. 
Όμιλίαι  και  διδαχαί.  —  100, 
118,   266,  284,  454. 

Γεράσιμος  Βλάχος. — 158.  Διδα- 
σκαλία   περί    του  διδάσζειν  τό 

Εύαγγέλιον.— 77,  363,  454. 
Παραφράσεις  και  ζητήματα  εις 
το  περί  όρ&οδόςου  πίστεως  Ιω- 
άννου του  Δαμάσκηνου. — 147, 
288.  Μετρική.  —  123,  140, 
158.  Περί  επιστολικού  χαρα- 
κτήρος.  —  158.  Τητορική.  — 
81,  142,  234,  431,  454, 
455.  Παραφράσεις  καΐ  ζητή- 
ματα εις  την  εισαγωγήν  Πορ- 
ψ^^^ίοο.  —  141,  454.  Παρα- 
φράσεις και  ζητήματα  εις  τάς 
Αριστοτέλους  κατηγορίας.  — 
141.  Παραφράσεις  και  ζητή- 
ματα εις  την  Άρ  στοτέλους  φυ- 
σικήν  άχρόασιν. —  142,  454. 
Λογική. — 426.  θεολογικόν. — 
426,  154.  Εις  τα  περί  ψυχής 
του  Αριστοτέλους  παράφρασις. 

—  454. 

Γεράσιμος,  μ^ι':[^07:^Α^':^ις  Ήζία- 
κλ^ίας  1727,  1759.  —  382, 
384. 


Γεράσιμο  ς  β'  Κ  ωνστα^/τινουπό- 
λεως.  — 22. 

Γεράσιμος,  μητροπολίτης  Νικαίας 
1718,   1723.— 194,  377. 

Γεράσιμος,  μητροπολίτης  Νιχο- 
μηδείας   1783. — 364. 

Γεράσιμος,  επίσκοπος  'Ράσκας. — 
404,  497. 

Γεράσιμος,  μητροπολίτης  Τορ^^ί- 
βου.  — 381. 

Γεράσιμος,  μητροπολίτης  Φιλίπ- 
πων και  Δράμας   1640. — 15. 

Γερβάσιος  Έλισσ.  Ιωάννου,  διά- 
κονος.—  296. 

Γερβάσιος  Τραπεζούντιος,  πρωτο- 
σύγκελλος  Άγιοταφίτης. — 147, 
502. 

Γεργένης  ή   Γερένης:    Παρ^ένιος. 

Γερμανοί.  —  110,  201,  345, 
363,  390. 

Γερμανός  αρχιμανδρίτης  1731. — 
91,  497. 

Γερμανός  Άφ&ονίδης. — 59,  502. 

Γερμανός,  αρχιεπίσκοπος  Κύπρου. 

—  316. 

Γερμανός  α'  Κωνστα^/τι^^υπόλεως. 

—  84.  Αόγοι.— 454.  Έγκώ- 
μιον  εις  τα  είσόδια  της  Θεο- 
τόκου. —  68,  112,  210.  Εις 
την  προσκύνησιν  της  τιμίας 
ζώνης.  —  67.  Μυστική  θεωρία. 

—  295,  454.  Λόγος  δογματι- 
κός.—163.  Στιχηρά.  —  249, 
357.  Τεμάχη.  —  310.  Όνει- 
ροκρίτης.  — 190. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΪ. 


525 


Γερμανός  β'  Κωνσταντινουπόλεως. 
—  101,   180,   181. 

Γερμανός,  μητροττολίτης  Νέων  Πα- 
τρών.-249,  258,  358. 

Γεροντιχόν. — 139,   150. 

Γεροφβλέβος.— 313. 

Γεωγραφικά.  Κατάστιχον  τα^είδίου 
της  Μαύρης  θαλάσσης. — 297. 
Περί  επωνυμίας  πόλεων  καΐ 
τόπων. — 265.  Ανακεφαλαίω- 
σες των  άγεωτάτων  πατριαρ- 
χών κτλ. — 22.  Όδοεπορία  ε?ς 
τό  βασίλειον  της  Χήνας. — 148. 
Τακτικόν  του  Πατριαρχείου  της 
Ιερουσαλήμ. — 1 59.  Τακτικόν 
του  Πατριαρχείου  Μοσχοβίας. 
402.  Όδοιπορικόν  Χρύσανθου 
Ιεροσολύμων. — 201.  Του  αυ- 
τού Χρύσανθου  εισαγωγή  εΙς 
τά  γεωγραφικά  και  σφαιρικά. — 
205.  Του  αύτου  ιστορία  καΐ 
περιγραφή  της  Αγίας  Γης. — 
287.  Μελετίου  γεωγραφία.  — 
205.  Κατάστιχον  ταςειδίων. — 
321.  Συμεών  μαγίστρου  περί 
του  ναού  της  Αγίας  Σοφίας. — 
337.  Χοκ^^θΗΪθ  ^ακίΗ^α  πΓγ- 
Μ6Η&. — 354.  Προσκυ^π]τάριον 
του  Σίνα.  —  35,  81,  102, 
333.  Προσκυνητάριον  της  Ιε- 
ρουσαλήμ.— 43],   441. 

Γεωμετρία.  —  149,  198,  430, 
454. 

Γεωργάκης. — 314. 

Γεωργιάδης:   Μιχαήλ. 


Γεώργιος  ό  μεγαλομάρτυς. — 236. 

Μαρτύριον.  — 69,  114,  454. 
Λόγος  έπι  τη  .έορτη  αυτού.— 
308,  415.  Στίχοι  προς  αυ- 
τόν.—  164.  'Ασματικοι  κανό- 
νες προς  •τόν  αυτόν.  —  217. 
Ναός  του  αγίου  Γεωργίου  εν 
Βενετία.  —  308.  "Ετερος  έν 
Βουκουρεστίω.  —  119,  383. 
Δύο  ναοί  έν  τη  πόλε  ι  Κίω. — 
202.  "Ετερος  έν  Ίότπτη.  — 
201.  Έτερος  έν  Χαλδία(Γκιου- 
μουσχανέ). —  299.  Παρεκκλή- 
σιον  έν  τω  πατριαρχικώ  ναω 
της  Δαμασκού.  —  393.  Μονή 
έν  Κωνσταντίνου  πόλε  ι.  —  26, 
27,  502.  Έτερα  λεγομένη 
Μπόρνοβα  έν  Βλαχία. — 207. 
Έτερα  έν  Μολδοβλαχία,  λεγο- 
μένη   <  του  Χλήντζα  > .  —  171. 

Γεώργιος  τις. —  315. 

Γεώργιος,  μέγας  ρήτωρ  έν  Κών- 
στα ντινουπόλει.  — 239. 

Γεώργιος   μοναχός•  λόγος  εΙς  τά 

Είσόδία.— 454. 
Γεώργιος,  πρεσ[3ύτερος    της  Με- 
γάλης Εκκλησίας  έν  Κωνσταν- 

τινουπόλει   1580. — 417. 

Γεώργιος,  ου  τεμάχη  ερμηνευτικά 
εις  τάς  παροιμίας  Σολομώντος. 
—  74. 

Γεώργιος  Άδριανουπολίτης.— 1 54. 

Γεώργιος  Άκροπολίτης. — 42. 

Γεώργιος  Γεμιστός  ό  και  Πλη- 
θών.—53,  172,  324,  426. 
428,   438,  454. 


526 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Γεώργιος   Δρύστριος. — 89,  497. 

Γεώργιος  Ευγενικός.  —  6. 

Γεώργιος  Καρατζάς. — 398. 

Γεώργιος  Καατοριώτης. — 368. 

Γεώργιος  Κοντοπετρης. — 358. 

Γεώργιος  Κορέσσιος.  —  1,  46,  47, 
01,  88,  225,226,246,  247, 
413,  414,  429,  438,  458, 
459. 

Γεώργιος  Κωντταντινίδης. — 2. 

Γεώργιος  (?)  Λακεδαιμόνιας  1683. 

—  94,  497. 
Γεώργιος  Λε/αττηνός.  —  355. 
Γεώργιος  Μοσ/ιανός.  — 358. 
Γεώργιος     Νικομήδειας.    —   71, 

210,   233. 

Γεώργιος  Νικολάου  1580. — 417. 

Γεώργιος  Παχυμέρης.  —  102. 

Γεώργιος  Σγουρίπουλος.  —  358. 

Γεώργιος  Σουγδουρής.— 95,  140, 
155,  387,  388,  464,  465, 
497. 

Γεώργιος  Σπανός. — 17,    18. 
Γεώργιος 'Γπομενας. — 296,  497, 

502. 
Γεώργιος  Φο^Βηνός. — 37. 

Γεώργιος  Χοιρθ|3όσκός. — 440. 

Γεώργιος  Χούρης. — 201. 

Γήμερα.— 299. 

Γηρέκ,ή  Γηράκιον. —  299,   300. 

Γιεζη.— 18. 

ΓιεζουΙϊΤται.— 98. 

Γιζιέλας:  Ίννοκέντιος. 

Γιάνκος  Δημ.  Λαμπίκης  1813. — 

79,  497. 
Γιάννης      Τροχάνης      ΜωραΙτης 

1770.  —  189,  502. 


Γιάσιν,  Γιάσιον.  — 66,  237,328, 
334. 

Γιάφφα.  — 201. 

Γκιάρ-τάγ.  —  299. 

Γκίκας:  Γρηγόριος. 

Γλαβας  ττρωτοστράτωρ. — 326. 

Γλα|3ας:   Ισίδωρος. 

Γλανιτζιά  (του)'  χωρίον  έν  τ^ 
επαρχία  Διμιτζάνης. — 377. 

Γλίγοβαν  (του)•  χωρίον  έν  τζ  επαρ- 
χία Διμιτζάνης.  — 377. 

Γλυκύς:   Ιωάννης,  Μιχαήλ. 

Γνώμαι,  γνωμικά.  — 83,  88,  99, 
100,   123,  280,  435. 

Γοδουνό|3:  Πέτρος. 

Γολγοθάς.— 19,  348,  387. 
Γονέων  πέρι.  —  395. 
Γονυκλισίας  σσματική  ακολουθία. 
—  150,   151,   330. 

Γοτθία.  — 62. 

Γοργονία,    αδελφή  Γρηγορίου  τοδ 

θεολόγου. — 410. 
Γοργοϋτυηκοος. — 202. 
Γόρδιος:  Αναστάσιος. 
Γορδδτος:   Κωνσταντίνος. 
Γουλιέλμος  Καυί. — 204. 
Γουλιέλμος  Στούκιος. — 268. 
Γουμέντζα.  —  77. 
Γουμερας  μονή. — 198. 
Γουναράδων  ρουφέτιον. — 369. 
Γουρίας    ό  άγιος  μάρτυς.— 111. 
Γραδενίγος:  Ίλαρίων. 
Γραικοί.  — 97,   127,   144,   145, 

155,   167,   178,   186,    204, 

224. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


527 


Γραμματικά  ά^^ώνυμα.  —  140, 
427.  Γραμμ.  σημειώματα. — 
123.  Σχέδη.— 145.  Κανόνες 
καΐ    θέματα    γραμματιχης.   — 

140.  Γραμματιχαί.  — 78,   82, 

141,  155,  440,  454.  Περί 
του  εΤμι  καΐ  ιημι. — 141.  Περί 
των  ζ'  μορίων.  —  440.  Περί 
ονομάτων  και  ρημάτων. — 440. 
Περί  διαλέκτων.  —  400.  Περί 
ίάδος  διαλέκτου.  —  442.  Περί 
συντάξεως. — 123,  265,  270, 
351,  355,  443,  448.  Περί 
σολοικισμού. — 4 1  Γ». 

Γραμματικός:  Νικόλαος. 

Γραφή  Παλαιά  ή  Νέα. — 2,  52, 
119,   128,   168,  218, 
219,  250,  262,  263,    266, 
272,  276,  277,   296,    345, 
391,   398,  408,  425. 

Γρε^3ενά.  — 313. 

Γρηγεντίου  κατά  άζύμων. — 150, 

454. 

Γρηγορας:  Μητροφά^π]ς,  Νικηφό- 
ρος. 

Γρηγοριάδης:   Περικλής. 

Γρηγόριος,  αδελφός  του  μεγάλου 
Βασιλείου.— 74,   220,  410. 

Γρηγόριος,  πρωτοσύγκελλος  θεσ- 
σαλονίκης  1618.— 10. 

ίΤρηγόριος,  πρωτοσύγκελλος  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας  1626. — 
13. 

Γρηγόριος,  μέγας  πρωτοσύγκελλος 
της  Μεγάλης  Εκκλησίας,    γε- 


νόμενο; ε?τα  μητροπολίτης  Χαλ- 
κηδόνος  1625.— 19. 

Γρηγόριος  ιερομόναχος,  Ιεροκήρυξ 
1629-1641.— 290. 

Γρηγόριος  ιερομόναχος  1636. — 
20. 

Γρηγόριος,  πρωτοψάλτης  τη;  Με- 
γάλης Εκκλησίας. — 349. 

Γρηγόριος:  "Αγγελος. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Αίνου 
1622.-13. 

Γρηγόριος  Ακίνδυνος. — 49,  116, 
231,  388,  404. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Άμα- 
σείας   1625.— 19. 

Γρηγόριος,  επίσκοπος  **  Ανδρου 
1622.— 11,   12,  13. 

Γρηγόριος  Αντιοχείας*  λόγος  εΙς 
την  ταφήν  του  Κυρίου. — 71. 
"Ετερος  είς  την  άνάστίχσιν  αυ- 
τού.—213. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Βαλιό- 
βου.— 402. 

Γρηγόριος  Γκίκας. — 89. 

Γρηγόριος  ό  Διάλογος.— 337,361. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Διδυμο- 
τείχου.—170. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Ιωαν- 
νίνων.—  317. 

Γρηγόριος  Κεραμεύς.  — 455. 

Γρηγόριος  Κονταρατος  ό  και  Αύ- 
γουστης. — 202. 

Γρηγόριος  ό  Κορίνθιος.  —  440, 
442. 


528 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Κορίν&ου 
1641.  —  16. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Λαρίσ- 
σης  1620-1643.—  8,  9,  14, 
16,  18,  376. 

Γρηγόρεος  (ό  Μαμμης).— 222. 

Γρηγόρεος  Μαρδς. — 216. 

Γρηγόριος  Μελισσηνός.  —  217, 
218,  401. 

Γρηγόριος,  μητροπολίτης  Μυτι- 
λήνης.—369. 

Γρηγόριος  Ναζιανζηνός  ό  θεο- 
λόγος.—58,  59,  66,  72,  88, 
112,  164,  244,  322,  388, 
448.  Λόγοι  μεθ'  ερμηνείας. — 
22,  75,  264,265,422,424, 
450,  455.  Διάφοροι  συγγρα- 
φαί.-410,  411,  422.  Αόγος 
εις  τα  Θεοφάνια. — 112,  213, 
411.  Εις  τά  φώτα.  —  112, 
410.  Εις  τους  λόγους  και  εις 
τον  Ίουλιανόν.  —  112,  410. 
ΕΙς  το  Πάσχα  και  ^ις  την  βρα- 
δύτητα.— 114,  410.  Εις  τήν 
γένναν  του  Χρίστου.  —  120, 
212.  Εις  Βασίλειον.  —  212, 
410.  Εις  τήν  παρουσίαν  των 
επισκόπων. — 213.  Περί  θεό- 
τητος  προς  Εύάγριον.  —  277. 
Περί  ίερωσυνης. — 76,  77.  Διά- 
λεξις.  —  272.  "Εχ&εσις  περί 
πίστεως.  —  275.  "Ιαμβοι.  — 
264.  Τετράστιχα.  — 126, 149, 
158,  335,  436,  439.  Επι- 
γράμματα.—  123.  Στίχοι  εις 
τήν  άγίαν  τριάδα. — 278.  *Επη 


και    έτερα    έμμετρα.  —  124. 

Έπιστολαί.— 281,  437-  Τρα- 
γωδία.—124, 126, 435.  Φίλο- 
καλία  Ώριγένους.  — 346.  Έρω- 
ταποκρίσεις.  —  476.  Τεμάχη. 
—  23,  41,  75,   128,  279. 

Γρηγόριος  Νεοκαισαρείας  ό  θαυ- 
ματουργός.—43,   268,   331. 

Γρηγόριος  ό  Νύσσης.— 57,  84, 
111,  164,  180,  283,  444. 
Εις  τον  μεγαλομ.  θεόδωρον. — 
67.  Εις  τον  εαυτού  άδελφόν 
Βασίλειον. — 112.  Εις  τήν  γέν- 
νησιν  του  Χρίστου. — 143,211. 
Εις  τον  πρωτομ.  Στέφα^^ον. — 
211.  Περί  των  εις  Ιεροσόλυμα 
άπιόντων.  —  246.  Ερμηνεία 
του  Πάτερ  ημών. — 127.  Τε- 
μάχη.—23,  41,  193,  276. 
Βίος  Γρηγορίου  του  θαυμα- 
τουργού. ^ — 268.  Βίος  του  οσίου 
Άλεζίου.  —  250.  Περί  μετου- 
σιώσεως  του  αγίου  άρτου.  — 
Έπιστολαί. — 43. 

Γρηγόριος  Παλαμάς,  αρχιεπίσκο- 
πος θεσσαλονίκης.  —  5,  49, 
64,  275,  276,  404,  405, 
422,  455. 

Γρηγόριος  Παλαμάς,  αρχιμανδρί- 
της Άγιοταφίτης. — 185. 

Γρηγόριος,  επίσκοπος  Περιθεω- 
ρίου    1580.— 418. 

Γρηγόριος^  μητροπολίτης  Προύσης 
1580.— 418. 

Γρηγόριος  πάπας  'Ρώμης. — 101. 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΥ  ΤΟΜΟΥ. 


529 


Γρηγόριος,    μητροπολίτης    Σελβο- 
κβίας  1727.  —  299. 

Γρηγόριος    Σιναΐτης    ό  δσιος.  — 
244,  245. 

Γρηγόριοζ,  αρχιεπίσκοπος  Τβφρ&ν 
ή  Κεφρώ.— 186,  427,  454. 

Γρηγόριος,    επίσκοπος   Τζερβενοΰ 
1616.— 20. 

Γρηγόριος,  αρχιεπίσκοπος   Τήνοο, 
είτα  "Άνδρου.  —  316. 

Γρηγόρίος,  μητροττολίτης  Φιλαδελ- 

φείας   1618.— 8. 
Γρηγόριος,    αρχιεπίσκοπος    Χαλ- 

δίας    1715.-299. 
Γρηγόριος,  χϊρχιεπίσχοτεος  Χίου. — 

369. 
Γρηγόριος,    αρχιεπίσκοπος    Χρι- 

στιανουπόλεως  1718. — 377. 
Γόλλιος:   Πέτρος. 
Δαβίδ  ή  Δαυίδ    ό  προφήτης.  — 

1,  126,  139,200,257,  287. 
Δαθάν. — 18. 
Δαίμων  χαλεπός. — 331. 
Δακτύλων  ονόματα. — 63. 

Δαλιδά.— 157,  273. 

Δάλου  μονή. — 412. 

Δαμαλων  επισκοπή. — 377,  378, 

379,  380. 
Δαμασκηνός  τις  XVIII.—  120, 

502. 
Δαμασκηνός,  αρχιμανδρίτης  Ίερο- 

σολυμίτης    1596. — 136. 
Δαμασκηνός,  επίσκοπος  Αίγίνης. — 

369. 
Δαμασκηνός,     μητροπολίτης     Βι- 


IV. 


ζύης,  είτα  Μεσημβρίας  1641. 
—  14,   16. 
Δαμασκηνός   ό  Στουδίτης,  μητρο- 
πολίτης   Ναυπάκτου    και  "Άρ- 
της.— 291,  293,  439,  455. 

Δαμασκός. — 163,  348,  393,397. 

Δαμιανός    ό  δγιος  μάρτυς. — 27. 

Δαμιανός  μοναχός,  μελιστής  εκ- 
κλησιαστικών ασμάτων. — 249. 

Δαμωδός:  Βικέντιος. 

Δανιήλ  ό  πρακρήτης. — 47,  111, 
112,  210,  211. 

Δανιήλ   ό  άββας.— 311. 

Δανιήλ  άρχιερεύς  1691. — 73. 

Δανιήλ  ίβρομό^/αχος  1622. — 11. 

Δανιήλ,  Ιερομόναχος  Άγιοταφίτης 
XVII.- 26. 

Δανιήλ  θύτης  =  Ιερεύς  Άγιοτα- 
φίτης 1661.— 442,  455. 

Δανιήλ,  μητροπολίτης  Αθηνών 
16^.-14. 

Δανιήλ,  επίσκοπος  Διαυλείας  καΐ 
Ταλαντίου(1 636-7),  δΤτα  Αθη- 
νών.—  8. 

Δανιήλ  6  Κεραμευς. — 76,  455. 

Δανιήλ,  πρωτοσύγκελλος  της  Με- 
γάλης Εκκλησίας,  γενόμενος 
εΤτα  μητροπολίτης  Κορίνθου 
16241626.— 13,   14,    19. 

Δανιήλ  ιεροδιάκονος  Κυθηραΐος. — 
350,  502. 

Δανιήλ  ηγούμενος  *Ρώσος. — 354. 

Δανιήλ,  αρχιεπίσκοπος  Σαμακο- 
βίου.  —  402. 

Δανιήλ,  μητροπολίτης  Σερρών 
1635-1651.  —  14,  18,  44, 
502. 

84 


530 


ΓΕΚΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Δανιήλ,  μητροπολίτης  Χίου  1727. 
382. 

Δαπόντες.  —  314. 

Δαρμάριος:  Ανδρέας. 

Δασκαλάχης    Τζόρτζη    1778.  — 

154,  502. 
Δαυίδ  Έσχέλιος.  — 302. 
Δαυνουδα•  ενορία  της  πόλεως  Τρα- 

πεζουντος.  —  298. 
Δεβώρρα. — 311. 
ΔεΤπνον  Κυριαχόν.  —  24. 
Δέχαρχος:  Έφραίμ. 
Δέλβινον.  —  171. 
Δεπάστας:  Πετράχης. 

Δέρχοι.— 133,  369,  371,  377, 

382,  383. 

Δέσποινα  =  θεοτόχος.   —   202, 
203. 

Δεσποινέτα.  —  305. 

Δεσπότης    Χριστός*    ναός    έν  τ^ 

πόλει  Κίω. — 202. 

Δευτέρα  Μεγάλη.  —  311. 

Δευτερονόμιον. — 46,  219. 

Δημητράκης .  —  314. 

Δημητράκης    Βλαστός    1748.  — 
315. 

Δημητρώς.  —  286,   287. 

Δημήτριος  ό  μεγαλομάρτυς.  —  68, 

70,    150,    164,    237,    281, 

349,  455. 
Δημήτριοι  δύο.— 328,   382. 
Δημήτριος,  πρωτοκανονάρχης  της 

Μεγάλης  Έχκλησία;.  —  174, 

328,  502. 


Δημήτριος,     έπίαχοπος    Άλεζαν- 

νδρείας.  -162. 
Δημήτριος  Άλβανιτοχα>ρίτης.  — 

89,  498. 
Δημήτριος    Άραχλεινός,     κελάρις 

της    Μεγάλης    Εκκλησίας.  — 

351,  502. 
Δημήτριος  Βλαστός. — 355,498. 
Δημήτριος  ΒυζαντιαΤος   1726.— 

43,  498. 
Δημήτριος  Βυζάντιος. — 455. 
Δημήτριος  Δοκειανός.  —  358. 
Δημήτριος,  νοτάριος  θεσσαλονίκης 

1548.— 260,  498. 

Δημήτριος    Ιουλιανός.  —    176, 
502. 

Δημήτριος  Κυδώνης.— 96,  126, 

391,  420. 
Δημήτριος  Κυζίκου. — 354. 

Δημήτριος    Μπερδής    1860.   — 
406,  498. 

Δημήτριος    Νωταρας     1715.  — 
427,  498. 

Δημήτριος    Όρλένκος    1712.  — 
381. 

Δημήτριος  Προκοπίου. — 155. 

Δημήτριος  Ρω^  1627. — 33,502. 

Δημήτριος  Χοϊδάς. — 185. 

Δημοσθένης  ό  ρήτωρ. — 80,  125, 
157,   176,  338. 

Διάβολος.— 17,   145,   317. 

Διάδοχος,  επίσκοπος  Φωτικής.  — 
63. 

Διαθήκη    Παλαιά.  —  194,   260, 
483. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΤ. 


531 


Διαχαινήαιμος    έ^δομάς.  —  257, 

305. 
Διαχίνήσιμος  έβδομάς. — 397. 
Διαλεχτιχή  χειρόγραφος.  —  432. 

Διάλογος  μαθητού  χαΐ  διδααχά- 
λου.— 263. 

Διάλογος  ψυχής  χαΐ  σώματος.  — 

455. 
Διαμαντής  Άγχυρανός   1725.  — 

202. 
Διαμαντής  'Ρύσιος, — 259. 

Διάνπολις.— 32,  33. 

Διατάζεις    των    Αποστόλων.  — 

275,  331. 
Διαόλεια.  —  8. 

ΔιδασχαλεΤον  των  ηγεμόνων.  — 
422. 

Διδασχαλίαι  =  διδαχαί.  —  58. 

ΔιδαχαΙ  ή  όμιλίαι  διαφόρων  ίερο- 
χηρυχων.— 7,  139,  146,  266, 
268,  269,  270,  271,  284, 
290,  307,  310,  325,  395, 
422,  424,  427,  432,    455• 

Δίδυμος  Άλεζανδρεύς. — 74, 193. 

Διδυμότειχον.  —  21,   170,  418. 

Διμιτζάνα.— 376,   376. 

Διογένης  ό  Κονικός. — 444. 

Διογένης  αυτοκράτωρ. — 131. 

Διόδωρος  Ταρσού. — 74,   193. 

Διόδωρος  ό  Σιχελιώτης.  — 162. 

Διοκλητιανός  αύτοχράτωρ.  —  69, 

72,   114,  212,   311. 
Διονύσιος  άγιος. — 228. 

Διονυσίου  μονή  έν  τω  Άγίω  "Όρει. 
—  22,  230,  251,   502. 


Διονύσιος  τις  ΧΥΠ.  — 328,  502. 
Διονύσιος  ιερεύς   1622. — 13. 
Διονύσιος  μοναχός.  —  282. 
Διονύσιος,    μητροπολίτης  Άδρια- 
νουπόλεώς. — 384. 

Διονύσιος  έπίσχοπος  Αλεξανδρείας. 

—  43,  Χ93. 

Διονύσιος  Άλιχαρνασσεύς. — 409, 
455. 

Διονύσιος,  μητροπολίτης  Άμασείας 

1718-1720.— 297,  377. 

Διονύσιος,  αρχιεπίσκοπος  "Άνδρου. 

—  316. 

Διονύσιος  ό  Αρεοπαγίτης. —  84, 
164,  225,  247,  279,  280, 
319,  362,  422,  455. 

Διονύσιος  Βυζάντιος:  Διονύσιος  δ'. 

Διονύσιος,  έπίσχοπος  Έλους  1625. 

—  19. 

Διονύσιος,  μητροπολίτης  Εφέ- 
σου.— 317. 

Διονύσιος,  μητροπολίτης  Ηρά- 
κλειας.—238,   240. 

Διονύσιος  ό  θραξ.  : —  440. 

Διονύσιος  Ίβηρίτης,  αρχιμανδρί- 
της 1668.  —  37,  306. 

Διονύσιος  έτερος  Ίβηρίτης,  αρχι- 
μανδρίτης.—355,   502. 

Διονύσιος  Κλεόπας. — 77. 

Διονύσιος  β'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  372,  417. 

Διονύσιος  γ'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  22,  228,  372,  385. 
Διονύσιος  δ'  Κω^>σταντινουπόλεως. 

—  22,   167,  170,  233,  397, 
406. 


Ι 


532 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΓΠΝΑΞ 


Διονύσιος,  μητροπολίτης  Λαχεδαι- 
μονίας  1620.  — 8,  9. 

Διονύσιος,    μητροπολίτης    Λαρίσ- 
σης.  —  233,  502. 

Διονύσιος  Νιχολαΐάδης. — 248. 

Διονύσιος,    μητροπολίτης    Τορνό- 

βοϋ  1646.— 14• 

Διονύσιος  (έπίσχοπος  Τρίχχης). — 

44. 
Διοσκορίδης.  —  296. 

Διπλοβατάτζηδβς.  —398. 

Δίπτυχα  {εροσολυμιτιχά. — 159. 

Διχαλή.  —  33. 

Δοάρων  έπισχοπή.  —  411. 

Δοβλέτ-Γχβράΐ-χάνης. — 114. 

Δοβλέτιον.  —  258. 

Δογματική  Πανοπλία.  —  164. 

Δοχβιανός:  Δημήτριος. 

Δομήνιχος  Βενετίας. — 187• 

Δόμνος. — 43. 

Δοζαρας:  Παχώμιος. 

Δοξαστικά. — 355,  357. 

Δοζολογίαι. — 350. 

Δοσίθεος  άββδς.  —  246. 

Δοσίθεος,  πατριάρχης  Ιεροσολύ- 
μων.—3,  6,  48,  50,  97,  98, 
99,  103,  144,  166,  170, 
175,  176,  183,  188,  199, 
200,  204,  214,  226,  233, 
290,  305,  306,  312,  357, 
370,  371,  386,  387,  389, 
390,  396,  397,  400,  401, 
406,  414,  415,  428,  498, 
502.  Νομιχή  Συναγωγή. — 2, 
422,  455.  Δωδεχάβιβλος,  ή 
ιστορία  περί  των  έν  Ίεροσολύ- 


μοις  πατριαρχευσοιντων. — 155, 
196,  206,  207,  422,  445, 
455.  Ιστορία  της  έπισχοπης 
του  Σίνα.  —  36,  445,  455. 
Κατά  Καλβίνων.— 232,  455. 
Δόγοι  ή  όμιλίαι. — 228,  229, 
237,  259.  Επιστολή.  —  97. 

Δοσίθεος,  μητροπολίτης  Μολδο- 
βλαχίας 1673.— 171. 

Δοσίθεος  έχ  του  Μεγάλου  Σπη- 
λαίου 1626.  — 14. 

Δούχας:  *Ανδρ(}νιχος  Δούχας,  Αν- 
δρόνικος Καματηρός,  Ιωάννης, 
Κωνσταντίνος,  Μιχαήλ. 

Δούκας  1455.-100. 

Δούχας  βοεβόδας,  —  400. 

Δούκα  βόντα  μοναστήριον. — 237. 

Δούκας  Δαοσυνάκτης.  —  358. 

Δούκας  Αποστόλου  Μυτιληναίος, 
λογοθέτης  Σμύρνης.  —  283, 
502. 

Δουρχα.— 298. 
Δράγασης:   Κωνσταντίνος. 
ΔραΓνα  (του)•  χωρίον. — 377. 
Δράμα  ή  πόλις.— 15,  19,  396. 
Δρυϊνούπολις. — 186,  382. 

Δρύστα,  Δρύστρα. —  9,  10,  40, 
104,  106,  146,  170,  377, 
382,  384. 

Δυνάμεις  επουράνιοι .  —  70. 

Δυτική  Εκκλησία. —  200,  215, 

386. 
Δωδεκάνησα. — 98. 
Δωροθείδης:  Γαβριήλ. 

Δωρόθεος  6  δγιος  μάρτυς,  επί- 
σκοπος Τύρου.  —  162,  163, 
450. 


ΤΟΥ^ΤΕΤΑΡΤΟν  ΤΟΜΟΪ. 


533 


Δωρόθεος  ό  άββδς.— 62,  246. 

Δωρόθεος,  αρχιεπίσκοπος  Άχρκ- 
δών.  —  133. 

Δωρόθεος,  μητροτ^ολίτης  Γόνου 
καΐ   Χώρας. — 315. 

Δωρόθεος,  αρχιεπίσκοπος  Ναζα- 
ρέτ, εΤτα  Βηθλεέμ. — 396• 

Δωρόθεος  Πρώιος  6  Λεσβίος.  — 
285,  455,  456. 

Δωρόθεος,  μητροπολίτης  Χαλκη- 
δόνος 1580•— 418. 

Έβδομάς  Μεγάλη.— 149,  150• 

Εβραϊκά  γράμματα. — 197. 

ΈβραΤοι.  —  1,  63,  101,  130, 
161,  162,  193,  227. 

Εγγλέζοι.  —  201. 

Έγγλιτέρα.  — 136,   137. 

Έγιούπιον.  — 313. 

Έγχαινιασμός  εκκλησίας.  —  428. 

Έδέσιος    ό  άγιος  μάρτυς. — 255. 

"Εδεσσα.— 29,   111. 

Έζεκίας.  — 345. 

Εικόνες•  περί  τούτων  διηγήσεις 
καΐ  διατριβαί.  —  113,  227, 
272.  Είκών  του  Ίησου  Χρί- 
στου έν  Χαλκοπρατείοις. — 160. 
Έτερα  έν  Βηρυτω. — 113.  ΕΙ- 
κόνες  του  Αουκα.  —  319. 

Είκονομάχοι.  —    310. 

Ειρηναίος  Λουγδούνων. — 2,  128, 

193. 
Ειρμοί.— 320,  356. 
Είρμολόγιον.  —  349,  350. 
Είσόδια  της  Θεοτόκου. — 236, 357. 
Έκατομβαιών. — 302. 


Εκκλησιαστή  ς. — 4 1 1 . 

Εκκλησία  του  Χρ ιστού = Μεγάλη 
Εκκλησία  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  17,  374,  376,  378.  Τής 
εκκλησίας  καθαρά  διδασκαλία. — 

60. 

Εκκλησιαστικά     χειρόγραφα.  — 

422,  427,  432. 

Έκλογάδιον  Ευαγγελίου. — 255. 

'Εκλογαι    άπο    διαφόρων  βιβλίων. 

—  120. 

Εκλογή  νόμου    των  Ισραηλιτών. 

—  3. 

Έλαιον  περί  τής  δι'  αυτού  χρί- 
σεως.  —  139.  ^Ακολουθία  είς 
το  δγιον  έλαιον. —  154. 

Έλασσών,  —  377,  384,  400. 
Έλεαβουρκος.  —  134. 

Έλεγμοί.— 202,  417. 
Ελένη   ή  αγία*  βίος. — 70. 
Ελένη  Παλαιολογίνα— 172. 
Ελεούσα*  ναός  τής  Θεοτόκου. — 

146. 
Έλεούσης  μονή  έν  Κρήτη. — 28, 

502. 
Ελισάβετ. — 68,  143. 
Ελλάδος  Εκκλησία. — 191. 
Ελλάς  γλώττα. —  391. 

Έλλην,  Έλληνες.  —  63,  161, 
162,  215,  218,  232,  327, 
365,  389,  398. 

Ελληνική  κακομυθεια. — 164• 

Έλληνικόν  μουσεΤον  έν  Βουκου- 
ρεστίω. — 88,  90. 

Έλληνοβλαχική  λειτουργία. — 335. 

Έλ).ησποντίων  επαρχία.  —  378. 


534 


ΓΕϋΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Έλος.— 19• 

Έλπιδηφόρος  δ  δγιος  μάρτυς. — 

27. 
Εμμανουήλ    θησαυρός. 427, 

430. 
Εμμανουήλ    Ίωα^^νίδης.   —   25, 

290,  451. 
Έμμα^/ουήλ   Μουσχιώτης.  —  446, 

456. 
Εμμανουήλ  Μοσχόπουλος. — 456• 
Εμμανουήλ  Τροχάνης  Λόχων.— 

456. 
"Εμεσα,  Έμισσα,    Έμμεσα.   — 

193,  252,  295,  363. 
Ένετίαι.— 302,  303. 
Ένετιχή  άριστοχρατεία. — 368. 

Ενετοί.  — 93,  303,  394. 

Έξαήμερον.  — 423. 

Εξ  αποστειλάρκα.  —  419. 

Εξελληνισμός  ονομάτων.— 63. 

Εξοδιαστικόν .  — 153. 

Έξοδος    της  Πεντατεύχου.  — 46, 

197. 
Έξομολογήσεως  πέρι.  —  4δΟ. 

Εξορκισμοί.— 151,   152. 

Έξώτοιχα  Τραπεζουντος.  —  298. 

Έορτολόγιον. — 328,  423. 

Εορτών  πέρι.  —  352. 

Επαγγελίας  γη.  — 36. 

Έπακτος  νήσος.  — 430. 

Επιγράμματα  ποικίλα. — 36,  81, 
85,92,  123,  124,  126,  158, 
165,  184,  185,  191,  192, 
224,   225,  254,   285,    296, 


400,  401,  402,  416,    436, 

448. 

Έπιγραμματοποιίας  πέρι. — 192• 

ΕπιγραφαΙ   παλαιαί. — 400. 

Έπιδαυριος. — 301. 

Επίκτητος. — 420,  422. 

Επιστήμη  ή  όσία*  βίος. — 27. 

Έπιστολάριον.  —  428.  Επιστο- 
λών τύποι  —  35,  88,  140, 
270,  437,  456.  Έπιστολαι 
διάφοροι.  —  158,  445,  456. 
Επιστολών  χαρακτήρες.  — 
446.    Επιστολών    σημειώσεις. 

—  310.  Πατριαρχικής  επιστο- 
λογραφίας παραδείγματα. — 64. 

Επιτάφιοι  λόγοι  τίνι  μεθόδω  γί- 
νονται. —  58. 

Έπιφάνιος,  αρχιεπίσκοπος  Κύ- 
πρου• λόγοι  διάφοροι.  —  444. 
Λόγος  εις  τήν  ταφήν  του  Κυ- 
ρίου, ή  εΙς  τό  μέγα  Σάββατον. 

—  113,  150,  456.  Είς  τήν 
εγερσιν  του  Λαζάρου.  —  150. 
Λόγος  άνεπίγραφος.  —  187. 
Περί  πίστεως.  —  277.  Φυσιο- 
λόγος.— 457.  Τεμάχη.— 193. 

Έπιφά^ηος  μοναχός*  τεμάχη.  — 
359. 

Έπιφάνιος  Ματτέος  Κύπριος,  τα- 
νυν  αρχιεπίσκοπος  Ίοροάνου. — 
261. 

Εποποιίας  μέτρα.  —  123. 

Έπτά-ψωμίων  (του)•  χωρίον.  — 
377. 

Έρβάν  Ιουδαίος.— 186,  427. 

Έρδελία.  —  34• 

Έρζρούμην.  —  297,   300. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΪ, 


535 


Ερμηνευτικής  ανωνύμου  ζητήμα- 
τα.—  81. 

Έρμης  δ  Τρισμέγιστος. — 165. 

Ερμογένους    ρητοροοη.   —   408, 

409,  445,  457. 
Έρσέκιον.  —  402. 
Έρυ&ρά  θάλασσα.  — 268. 
Έρυκιος. — 296. 

Έρωταποκρίσεις  ίτ/ώνυμοι.— 35, 
428. 

Έρωτιανός.  —  442. 

Έσχελιος:  Δαυ{δ. 

Έσόττυρου  μοναστήριον. —  208. 

Έτυμολογικον  Σουΐδα.  —  61. 

Ευα.  —413. 

Ευαγγέλιον.  — 337,  471.  Εύαγγέ- 
λιον  λειτουργΓχόν.  —  25,  250, 
412,419,  428,  450, 456.  Ευ- 
αγγελία  των  Κυριακών. — 250. 
Ευαγγέλια  Σα[3|3ατοκυριακά.  — 
322.  Εύαγγέλίον  μεθ'  έρμη- 
μηνείας  Ίω.  Χρυσοστόμου.  — 
275,  356.  Εύαγγέλίον  περσι- 
κόν.  —  196.  Ευαγγέλια  μεθ' 
ερμηνείας  θεοφύλακτου  Βουλγα- 
ρίας.—162,  163.  Ευαγγελίων 
έξηγηταί.  —  52.  Ευαγγελικά 
ρητά. —  5,  411.  Ευαγγελίων 
συναξάρια.  — 184,  250,  2όδ, 
259.  Στίχοι  είς  τό  Εύαγγέ- 
λίον. —  164.  Ευαγγελίου  κή- 
ρυκες.-168,  169,  263,  288, 
364.  Ευαγγέλια  της  θεομή- 
τορος.—  339.  Ευαγγέλια  έω- 
θινά.   —    61,   331.   Περί  του 


πώς  διδάσκεται  τό  Εύαγγέλίον. 

—  77,  363. 
Ευαγγελισμός    της  Θεοτόκου.  — 

237,  367. 
Ευαγγελίστρια.  —  298. 

Ευάγγελος.  — 394. 

Εύάγριος  μονάζων.  —  277,  411. 

Εύαγρίου  τεμάχη. — 74. 

Εύβοια.— 430. 

Ευγενίας  της  όσίας  βίος. — 111. 

Ευγένιος,  πάπας  Τώμης.  —  221. 

Ευγενικός:  Γεώργιος,  Ίωάτπ]ς, 
Μάρκος . 

Ευγένιος  ΑΙτωλός  ό  Γιαννούλις. — 

108,   155. 
Ευγένιος  ό  Βούλγαρις. — 30,  60, 

90,  271,  364• 

Ευγένιος,     επίσκοπος     θαυμακου 
1783.  — 364. 

Ευγένιος,  ιερομόναχος  Σουμελιώ- 
της  1760.-258,  502. 

Εύδοκίμου  του  οσίου  βίος. — 29. 
Ευδοξία.— 273. 
Εύεργετηνός.  —  456. 
Εύεργέτιδος  μοναστήριον. —  272. 
Εύθάλιος  διάκονος.  —  163. 

Ευθύμιος  ό  δσιος•  μονή  έν  τη 
πόλει  Ιερουσαλήμ.— 387.  Τό 
κρανίον  αύτου.  —  204. 

Ευθύμιος,    ηγούμενος    της  μονής 

Δέοντος  του  Σοφού. —  92. 

Ευθύμιος,  ηγούμενος  της  μονής 
Χοτουρά.  —  299. 

Ευθύμιος  πρωτοσύγκελλος,  γενό- 
μενος μητροπολίτης  Βιδύνης 
1620.— 9. 


536 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Εύ&ύμιος  μοναχός  ό  Βαρύς.  — 
353,  502. 

Ευθύμιος  δ  και  Έφραίμ.  —  57, 
503. 

Εύ&υμιος  Ζαγαβηνός  ή  Ζυγαδη- 
ν<5ς.— 231,  257,  361,  450, 
456. 

Εύ&ύμιος  άρχιερεύς  Πωγωνιανης. 
—  385. 

Ευθύμιος  άρχιβρβύς  Φανοιρ^ου 
1622.—  11. 

Ευκλείδης.  —  145,  149,  165, 
257,  289,  407,  436,    456. 

Εύλάλιος  επίσκοπος. — 411. 
Εύλάμπιος  ό  άγιος  μάρτυς. — 255. 
Εύλόγιος  μοναχός.  — 244. 
Εύμένης  ό  Καρδιανές. — 184. 
Εύνομιανοί.  —  410. 
Εύνόμιος. —  276. 
Εύξεινος  Πόντος.  —  267. 
Εύπραξίας  της  όσιας  βίος. — 293. 
Ευριπίδης.  —  123,  435,  442. 
Εύριπιώτης.  —  289. 
Εύριπος.— 12,   13,   14,  16,  19. 
Ευρώπη.— 136,  258,   403. 
Εύσέ|3ιος  ό  Παμφίλου. — 75,  161, 
232,  253,  310. 

Εύσέ^3ιος  επίσκοπος  Έμέσης.  — 

193. 
Εύσέβιος   επίσκοπος  'Ρώμης.   — 

193. 
Ευστάθιος  ό  άγιος. — 204. 

Ευστάθιος  επίσκοπος*  τεμάχη. — 

75,  193. 

Ευστάθιος  βεστάρχης. — 131. 


Ευστράτιος  6  άγιος  μάρτυς. — 212. 
Ευστράτιος  διδάσκαλος.  —  80. 

Ευστράτιος  Άργέντης. — 104. 

Ευστράτιος,  μητροπολίτης  Νι- 
καίας.—360,  365. 

Ευστράτιος  Νταμπίζας. — 265. 
Εύτρόπιος. —  125. 

Ευτυχής    αίρεσιάρχης.   —   127, 

178,  247. 
Ευτύχιος  Αλεξανδρείας — 174. 
Ευφροσύνης  της  όσίας  βίος. — 121. 
Ευφροσύνη  Καλλιμάχου.  —  287. 

Ευφρόσυνος  Μαύρος  ό  δσιος.  — 
160. 

ΕύχαΙ  διάφοροι.— 31,  73,  139, 
151,  152,  153,  154,  176, 
282,  287,  322,  329,  330, 
331,  346,  351,  352,  362, 
456. 

Εύχάϊτα.— 72,   112. 

Ευχαριστίας    της  αγίας  πέρι.  — 

432,  456. 
Εύχελαίω    άσματικός  κανών.    — 

154.  * 

Ευχολόγια.  —  101,  118,  160, 
329,  456. 

Έφέσιοι.— 93,  216,  221. 

Έφεσος.— 21,  41,  84,  85,  117, 
118,  177,  181,  182,  208, 
222,  255,  263,  292,  295, 
316,  317,  324,  351,  382, 
406,  407. 

ΈφραΙμ  ό  Δέχαρχος. — 400. 

ΈφραΙμ    πατριάρχης    Ιεροσολύ- 
μων.—6,   346. 
ΈφραΙμ  επίσκοπος  Καρίας. — 249. 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΥ  ΤΟΜΟΥ. 


537 


ΈφραΙμ  ό  Σόρος.  —  122,  128, 
143,  160,  193,  209,  211, 
280. 

ΈφραΙμ  υιός  Μαργαρίτου  ιερέως. 
—  27,  503• 

'ΈφραΙμ  έπίσχοπος  Χβρσώνος. — 
121. 

Έφραίμη  μαχαλλας. — 300. 

Ζαββριώτοϋ  γένος.  —  300. 

Ζαβράνοο  θεολογία. — 218,  423, 

456. 
Ζαγορά. — 286• 
Ζοτγοριανός.  —  189. 
Ζοαόν&ιος. — 321. 
Ζάχυν&ος.— 371. 
Ζακχαΐος.— 236,   243. 
Ζαποροβιενσιών  στρατεύματα.  — 

382. 
Ζάτουνα  (τοδ)•  χωρίον. — 377. 

Ζαχαρίας  ό  προφήτης. — 47,  68, 

143. 
Ζαχαρίας  Μυτιλήνης. — 218. 

Ζαχαρίας  ό  χαΐ  Ζγουρομάλης. — 
397. 

Ζαχαρίας  Κωος    1682.  —  146, 

498. 
2^αρίας     άρχιερεύς      Πρεαπών 

1622-1625.— 12,  19. 

Ζγουρομάλης. — 397. 
Ζέου  πέρι.— 186,   187• 
Ζερλιχτζίδων  ρουφέτιον. — 313. 
Ζέφωνος  χωρίον.  —  298. 
Ζήνων  α&τοκράτωρ. — 121. 
Ζήσης  θεοδοσιάδης. — 287. 
Ζητούνιον. — 10,   12. 


Ζιγαβηνός,  Ζυγαβηνός,  Ζυγαδη- 
ν6ς:  Εόθυμιος. 

Ζοφνιχάβιος.  —  457. 

Ζωδίων   πέρι. — 290,  446. 

Ζωή  αυτοκράτειρα.  —  203. 

Ζωή  Μουρούζη. — 287. 

Ζωναράς:  Ιωάννης. 

Ζώνη  ή  Τιμία. — 191. 

Ζωοδόχος  Πηγή. — 383. 

Ζωοδόχος  Τάφος. — 297,  349. 

Ζώσιμος  ό  θεΐος, — 105. 

Ήλιου  ή  Ηλίας  ό  προφήτης.  — 
68, 185,  312,  319,  401.  Μο- 
ναστήριον  εγγύς  της  Ιερουσα- 
λήμ.—349. 

Ηλίας  φιλόσοφος. — 284. 

Ηλίας  Μηνιάτης.  —  200,  424, 

427. 
Ηλίας  αμπου-Μιχαήλ. — 201. 

Ήλιάσκος:  Τάδουλ. 

Ηλιόδωρος  φιλόσοφος.  —  106, 
436,  457. 

"Ηπειρος Παλαιά.^6 3, 144,  305. 

Ηράκλεια  Θράκης. — 8,  11,  16, 
18,  19,  64,  154,  170,  193, 
194,  238,  240,  369,  371, 
376,  382,  384,  401. 

Έράκλειοι  στήλα». —  136• 

Ηράκλειος  αυτοκράτωρ.  —  113. 
Βροντολόγιον  αύτου. — 190. 

Ηρόδοτος.  — 261. 

Ηρώδης. — 143. 

Ήρωδια^>ύς  ιστοριογράφος.  —  80. 

*Ηρωδιανός  ό  τεχνικός. — 440. 


538 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Ήρωδιάς.— 67,  68,  273. 
"Ηρών  φιλόσοφος.-  411. 

ΉσαΓας  ό  προφήτης.  —  32,  47, 

416. 
Ήσαίας  έγκλειστος.  —  457. 
ΉσαΓας  μοναχός,  δομέστιχος.  — 

179,  199,  407. 
ΉσαΓας  ιερεύς  XVII.— 73,  503. 
Ησαΐας  ιερομόναχος   1620. —  8. 
ΉσαΓας    έτερος    ιερομόναχος.  — 

313. 
Ησαΐας  Μπαλαμπάνος. — 240. 

Ησαΐας  Πισανος.— 303. 
Ησαΐας  Τροφήμιος. — 334. 
Ησίοδος.— 124,  125,  126,  296, 

435,  436,  448. 
θαβώριον.  —  115,   195,    270, 

327,  446. 
θαλάσσιος.  —  222. 
θαυμαχου  επίσκοποι.  — 10,  314, 

364. 
θαυμαστοορει'της. — 249. 
θέματα  η  θεματογραφία.  —  88, 

90,   103,  266,  285,  448. 
Θεμίστιος.  —  126. 
θ  εόγνωστος. — 3  9  3 . 
θεοδοσιάδης:  Ζήσης. 
Θεοδόσιος  ό  δσιος•  βίος.  —  426. 
Θεοδόσιος  αυτοκράτωρ  ό  μέγας. — 

106. 
Θεοδόσιος,  ιερομόναχος  της  έγγυς 
Σωζοπόλεως    μονής    του  Προ- 
δρόμου   1614.  —  304,   305, 
498. 


Θεοδόσιος  Άλεζανδρευς.  —  443, 

457. 
Θεοδόσιος,     επίσκοπος     Γολγοθά 

1625.  —  19. 
θ  εοδόσιος  πατριάρχης . — 128. 

Θεοδόσιος,  μητροπολίτης  Μήδειας. 

—  14. 
Θεοδόσιος,  μητροπολίτης  Ουγχρο- 

βλαχίας.— 386,    390. 
Θεοδόσιος    δσιος    ό  Πετζεραχη»- 

της.  — 103,  457. 

θεοδοσιουπολις.  —  297,  300. 

θεοδοτίων. — 32. 

θεόδοτος  επίσκοπος  Άγκυρας.— 

211. 
Θεόδουλος  ό  δσιος. — 255. 

Θεόδουλος   μοναχός.  —  249. 

Θεοδώρα  ή  όσια*   βίος. — 121. 

Θεοδώρα  αυτοκράτειρα. — 203. 

Θεοδώρα  Όρλένκου. — 381. 

Θεοδώρα  Ταοόλαινα  Κατακοί)• 
ζηνή  Παλαιολογίνα.  —  2 1 0. 

θεοδωρης  Σινωπεύς. — 296. 

θεοδώρητος  6  Κύρρου. — 2,  32, 
36,  41,  125,  193,219,220, 
251,  362,  421,  447,   457. 

θεοδώριτος,  μητροπολίτης  Δαχε- 
δαιμονίας  1679•— 305,  503. 

Θεόδωροι    δγιοι•    ναός  έν  Άττα- 

λεία.  —  372. 
Θεόδωρος  ό  μεγαλομάρτυς. — 67, 

69,   122. 
Θεόδωρος  ό  Τήρων. — 113,  204, 

311,  319,  328. 
Θεόδωρος    Άβουκαρας.  —  279, 

451. 


^ 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


539 


Θεόδωρος  Άγαλλιαν(ίς. — 52, 178, 
183. 

Θεόδωρος  ό  Βάλσαμων. — 7. 

Θεόδωρος  Γαζης.  —  172,   181, 

304,  428,  457. 

Θεόδωρος  ό  Γραπτός.  —  210. 

Θεόδωρος  διάκονος,  αίρετιχός.  — 

128. 
Θεόδωρος  Ήρακλείας. — 193. 

Θεόδωρος  "Ίρος,  λεξικογράφος. — 
333,  436. 

Θεόδωρος  Ισαάκ  Μπάϊκο^ος.  — 
149. 

Θεόδωρος  επίσκοπος  Καρών.  — 
128. 

Θεόδωρος  πρεσβύτερος,  μέγας  ο2- 
κο'^όμος  της  Μεγάλη;  Εκκλη- 
σίας. —  417. 

Θεόδωρος  Κουβαρας. — 326. 

Θεόδωρο;  Αάσκαρ'.ς. — 282. 

Θεόδωρος     Μετοχίτης.   —  444, 

457. 
Θεόδωρος  Μοψουεστίας. — 2. 
Θεόδωρος    Πρόδρομο;    ή  Πτωχο- 

πρόδρομος.— 125,  277,  289, 

440,  446. 
Θεόδωρος  της  Ταϊθου. — 284. 
Θεόδωρος  Σοφιανός.  —  51. 
Θεόδωρος    6    Στουδίτης.  —  69, 

164,  208,  249,  273,    293, 

310,  428,  457. 
Θεόδωρος  χαρτουλάριος.  —  326. 

Θεόδωρος  υιό;  Χωτζία  Θεοδοσίου 

Άρνιαγοϋτ(οϋ) .  — 116. 
Θεόκλητος  Φαρμακίδης. — 79. 


Θεόκλητος,  μητροπολίτης  Φιλιπ- 
πουπόλεως  1723-1727.  — 
194,  313,  382. 

Θεόκριτου  βουκολικά  — 124. 
Θεοκτίστη  ή  Λεσβία. — 27. 
Θεόληπτος   Φιλαδέλφειας*    άσμα- 
τικός  αύτου  κανών.  —  352. 

θεόλητΓΓος  ίτερος  Φιλιιτπουπό- 
λεως  1580. — 418. 

Θεολογία  ηθική  ανώνυμος.  —  338. 
Θεολογίας  πέρι  άνεπίγραφον. — 
134.  Θεολογίας  εγκυκλοπαί- 
δεια.— 77.  Θεολογικών  ζητη- 
μάτων λύσεις  ανώνυμοι.  —  35. 
Θεολογική  επιτομή  ανώνυμος. 
—  183. 

θεομήτωρ:  Θεοτόκος. 

θ  εοπασχΤται. — 128. 

θεόπεμπτος. — 394. 

θεοσκέπαστη  Παναγία. — 202. 

θεοστήρικτος  μοναχό;. — 272. 

θεού  Δόγου  Σοφίας  ναό;. — 337. 

θεούπολις. — 178,  325. 

θεότιμο;. — 49. 

θεοτοκία.  —  357,  419. 

Θεοτόκο;  Μαρία.  —  25,  157. 
Βίο;  και  δτερα  περί  αύτης 
κείμενα.— 29,  213,  250,413, 
432.  Σύλληψι;  αυτή;.— 210. 
Γενέθλια.  —  69,  121,  208, 
209,  307,  342,  406.  Άπο- 
γραφή  της  Θεοτόκου.  —  143. 
Είσόδια.  —  112,  1Η3,  210, 
308,  342.  Ευαγγελισμός.  — 
68,  91,  113,  144,  160,  164, 
212,  213,  234,  310.  Κοί- 
μησι;.  —  67,  68,  69,   112, 


540 


Γ£ΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


δ27,  307,  341.  Μετάστασ:;. 
—  248.  θαδμα  της  θεοτό- 
χοϋ.  —  276.  Ζώνη  αϋτής.--^67. 
ΈορταΙ  της  θεοτόχου. — 227, 
350,  357.  Κανόνες  άσματιχοί 
εΙς  την  θεοτόχον. — 38,  129, 
282.  *Ακά&ιστοςδμνος.— 101, 
352.''ϊμνος.— 195,  280.  Εύ- 
χαί.  — 79,  114,  282.  Δοζα- 
στικόν.  —  357.  Στίχοι  έμμε- 
τροι. —  156,  351,  Ναός  της 
Θεοτόκου  έν  τη  Γεθσημανη  — 
83,  84.  Έτερος,  6  έν  τη  Νέα 
Μονή  της  Χίου.— 130.  "Ετε- 
ρος, 6  της  Έλεούσης. —  146. 
Έτερος  έν  τη  Πέτρα. —  250. 
"Ετερος,  6  της  Μαγουριωτίσ- 
σης.  —  315.  Έτερος,  ό  της 
Φανερωμένης  έν  Αευχωαία  της 
Κύπρου.  —  369•  Μονή  ή  των 
'Αψιθίων.  —  34,  503.  'Ετέρα 
Φωτεινών  καλούμενη. — 372. 

Θεοφάνης  τις.  — 185. 

Θεοφάνης  νεομάρρ^ς.  —  320. 

Θεοφάνης  όρ&όδοςος. — 49. 

Θεοφάνης  καλλιγράφος  XVI.  — 

332,  498. 
Θεοφάνης  διδάσκαλος.  —  30. 

Θεοφάνης    μοναχός    καΙ    φιλόσο- 
φος.—279. 
Θεοφάνης  υμνογράφος. — 249. 

θεοφά^^ης,  μητροπολίτης  Αθηνών 

1616-1622,  —  12,   13,   20. 

Θεοφάνης  Άναστασιώτης. — 134. 

Θεοφάνης  ό  Γραπτός•  βίος. — 210. 

Θεοφάνης  Ιεροσολύμων  πατριάρ- 
χης.—20,   21,   145. 

Θεοφάνης  Καλογηρας. — 138.503. 


Θεοφάνης  Καρύκης, — 249. 

Θεοφάνης  Κεραμεύς. — 233,234, 
457. 

Θεοφάνης  α' Μηδείας.-^53,223, 
324. 

Θεοφάνης  β'  Μήδειας. — 16. 

Θεοφάνης  Νικαίας  1278. — 382. 

Θεοφάνης  δτερος  Νικαίας•  χττα 
Ιουδαίων.  —  138,  312,  428, 
457.  Περί  της  κατά  Χριστον 
ζωής. — 312.  Περί  του  θα^ω- 
ρίου  φωτός. — 270,  457.  Έπι- 
στολαί.  —  326.  Έργα  δογμα- 
τικά δύο. — 327. 

Θεοφάνης  α',  μητροπολίτης  Πα- 
λαιών Πατρών  1616-1626  — 
9,  10,  11,  12,  13,  14,  19, 
20. 

Θεοφάνης  β',  μητροπολίτης  Π. 
Πατρών,  μετατεθείς  έχ  Φανα• 
ρίου  και  Νεοχωρίου  1641.— 
16. 

Θεοφάνης,  μητροπολίτης  Σηλα- 
βρίας  +  1718.  —  8. 

Θεοφάνια,  θεοφάνεια.  —  112, 
121,  152,  213,  228,  237, 
330,  397,  411. 

Θεόφιλος  αυτοκράτωρ. — 70,  113. 

Θεόφιλος  επίσκοπος. — 192. 

Θεόφιλος  ^Αλεξανδρείας.  —  43, 
310,  358. 

Θεόφιλος  επίσκοπος  Τοδοοτοϋ 
1683.— 170. 

Θεόφιλος  Κορυδαλλεύς.  —  91, 
155,  227.  Έκθεσις  συλλογι- 
στικής πραγματείας.  —  161, 
258,  428.  Λογικής  απανθί- 
σματα.— 94.   Σύνοψις  της  λο• 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΥ  ΤΟΜΟΪ. 


541 


γιχης  Αριστοτέλους.  —  154. 
Φααιχή  άχρόααις. — 415,  431, 
459.  Έίς  τό  περί  έρμγ/β^ας 
Αριστοτέλους.  —  161,  459. 

Μεταφυσική.— 428, 448, 459. 
ΕΙς  τά  πρότερα  αναλυτικά. — 
161.  Εις  τά  δστερα  αναλυτικά. 
—143,  161.  Εις  τά  περί  ου- 
ρανού.—106,  147,428,448, 
459.  ΕΙς  τά  περί  ψυχής.  — 
438,  459,  460.  ^Ρητορική.- 
155,  156,  425,  443.  Ποιη- 
τική.— 123,  141.  Περί  αστρο- 
λογίας.— 290,  458.  Σφαιρική 
γεωγραφία.— 109,  460.  Τύ- 
ποι επιστολικοί.  — 88.  Α6γος 
εΙς  κοιμηθέντας.  —  228.  Περί 
τών  θεοπρεπών  ονομάτων.  — 
327. 

θ  εόφραστος . — 393. 

θ εοφράστου    χαρακτήρες .  — 4 Ο  9 . 

θεοφύλακτος  Βουλγαρίας.  —  61, 
98,  162,  163,  270,  274, 
405,  423. 

θεοφύλακτος  Σιμοκάττης. — 441, 
444. 

θεοχάριστος. — 252,  362. 

θεραπεία. — 115. 

θερμία.— 12,    14. 

θεσσαλονίκη. —  5,  10,  17,  20, 
21,  44,  49,  50,  52,  64,  72, 
133,  150,  222,  230,  260, 
276,  278,  279,  371,  376, 
400,  404,  410,  420,    430. 

θετταλία.  —  89. 

θετταλός.  — 249. 

Θέων  μαθηματικός. — 145,  149, 
289,  291. 


θέων  έπιγραμματοποιός.  —  165, 
435. 

θέων  Σμυρναίος. — 428. 

θήβαι.  -13,   14,  19,  20,  274. 

Θηβαίος.— 280. 

θηκαρας.— 170,  362. 

θμουσις. —  193. 

Θουκυδίδης. — 80,   125. 

Θράκη.— 365,   382. 

θύρα•  πόλις  έν  τη  Μ.  Ασία. — 25. 

Θωμάς  ό  άηόοτοΚος. —  52,  68, 
72,  227,  284. 

Θωμάς,  επίσκοπος  Άγγλο-Βρε- 
ταννίας  1722.  — 24. 

Θωμάς  'Αχΐνος  ή  Άκουϊνος.  — 
55,  305,  389,  391,  423. 

Θωμάς  Κωνσταντινουπόλεως.  — 
250. 

Θωμάς  Έλεαβοΰρκος  Νοταράς. — 
134. 

Θωμάς  6  του  Διακόνου,  χαρτο- 
φύλαζ  της  Άγγλο-Βρεταννίας 
1722.— 24. 

Ιακώβ  ό  προπάτωρ. — 162,  229. 

Ίακωβΐται.— 128,  354. 

Ιάκωβος  τις  1781.— 87,  498. 

Ιάκωβος  ό  *Αδελφόθεος.  —  175. 
Λειτουργία.  —  84,  85,  295. 
Δόγος  περί  του  γενεσίου  της 
Θεοτόκου.— 121,  208.  Ερω- 
τήσεις.— 458.  '^^σματική  ακο- 
λουθία εις  τόν  Μάκωβον. — 406. 

Ιάκωβος,  μητροπολίτης  Αθηνών. 

—  369. 
Ιάκωβος,    Βατοπαιδινός    μοναχός 

1842.— 84,  498. 


542 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΚΑΞ 


Ιάχωβος  πρώην    Γάνου  χαΐ  Χώ- 
ρας 1641.  — 16. 
Ιάκωβος  (Καρατζάς).  —  397. 

Ιάχω|3ος,  Ίβηρίτης  ιερομόναχος 
1701.— 321,  498. 

Ιάχωβος,  αρχιμανδρίτης  Ιωαννί- 
νων.— 4δ. 

Ιάχωβος,  αρχιεπίσκοπος  Κύπρου. 
—  316. 

Ιάκωβος,  Κωνσταντινουπόλεως  πα- 
τριάρχης.—22,   373. 

Ιάκωβος  Μπονάτζης. —  126. 

Ιάκωβο;  έχ  Μύριοφύτου,  ιεροδιά- 
κονος 1771.  —  100,  498. 

Ιάκωβος,  άρχιερεύς  Πολυανης,  εΤτα 
Σηλυβρίας   1618.—  8. 

Ιάκωβος  πρωτοψάλτης.  —  320, 
350. 

Ιάκωβος,  επίσκοπος  Σκοτο-Βρε- 
ταψκας  1722.  —  24. 

Ιάκωβος,  Σμύρνης  μητροπολίτης 
1636-7.-8. 

Ιάκωβος,  Φερσάλων  αρχιεπίσκο- 
πος. —  382. 

Ιαμβεϊον  εΙς  τόν  άπόστολον  Παυ- 
λον. —  163. 

Ιαμβικά  ποιημάτια.  — 163,  164, 

165. 
Ιαμβικού  μέτρου  πέρι.  —  446. 
Ιαροσλάβη.  —  91. 
Ιάσιον.—  108,   399. 
Ιατρικά.— 159,  195,   429. 
Ιατροσόφια.  —  91,   355. 

"Ιβηρες.— 400.  Μονή  των  Ιβή- 
ρων έν  τω  "Αιϊωνι. — 306,  365. 

Ιβηρία.  —  400. 


Ίβερίτης,  Ίβηρίτης.— 75,  249, 

283,  321,  355. 
Ιγνάτιος  ό  άγιος. —  202. 
Ιγνάτιος  ιερομόναχος.  —  293. 
Ιγνάτιος    μοναχός,    μελιστής  έχ• 

κλησιαστικών  ασμάτων. — 249. 
Ιγνάτιος,    πρωτοσύγκελλος    Νικο- 

μηδείας  1680.  — 410. 

Ιγνάτιος,  μητροπολίτης  Θεσσαλο- 
νίκης 1723.— 194,  371,  376. 

Ιγνάτιος,  προηγούμενος  Ίβηρίτη-; 
1792,-75,  503. 

Ιγνάτιος  Κωνσταντινουπόλεως* 
βίος  ακέφαλος.— 335. 

Ιγνάτιος  Όζενοβίκιος  1649.— 
334. 

Ιγνάτιος,  μητροπολίτης  *Ρόδου. — 

377. 
Ιγνάτιος  Σάμιος,  ιεροδιάκονος. — 

359,  503. 
Ιγνάτιος  Σαρασίτης. — 299. 

Ιγνάτιος,  μητροπολίτης  Σοφίας 
1640.-14,   15. 

Ιγνάτιος,  μητροπολίτης  Τραπε- 
ζο{5ντος.  —  8. 

Ιγνάτιος,  αρχιεπίσκοπος  Χαλδία;. 

—  299,   300. 

Ιγνάτιος,   άρχιερεύς  Χίου   1622. 

—  12. 

Ιδέα  =Έαία.— 413. 
Ίδιχόν  δρος. —  413. 

Ίδιόμδλα.— 8δ,  357,  419. 
Ίεζάββλ.— 273. 

'Ιεζεχιήλ  ό  προφήτης.  —  32,  47, 
411. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΙ*. 


543 


Ίεζεχιήλ,  πρωτοσύγχελλος  της  Μ. 

Έκχλησίας  1626.— 14. 

Ίεζεχιήλ,  έτείσχοπο;  Εάρ(που 
1641.  — 16. 

Ίβζίχιήλ,  μητροπολίτης  Κορίν- 
θου, βΤτα  Σοφίας. — 15,  16. 

Ίέραξ,  μέγας  λογο&έτης.  —  238, 
336,  417,  458. 

Ίβράπολις. — 370,  385. 

Ίζρζ^ΐας  ό  προφήτης. — 32,  47, 
.  151. 

Ιερεμίας,  άρχιδπίσχοπος  Άγγλο- 
Βρετοννίας  1722.  — 24. 

Ιερεμίας,  μητροπολίτης  Άδρια- 
νοοπόλεως  1580. — 418. 

Ιερεμίας,  μητροπολίτης  Ήραχλείας 
1636-7.— 8. 

Ιερεμίας  Καχαβέλας.-^35,  415, 
498. 

Ιερεμίας,  άρχιερεύς  Κίτρους,  ε?τα 
Πολυανής.  — 8,  10,  20,  21. 

Ιερεμίας  α'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  418. 

Ιερεμίας  β'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  4,  200,  217,  302,  303, 
320,  363,  369,  372. 

Ιερεμίας  γ'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  24,  194,  376>  377,  378, 
382,  395,  397,  399,  401, 
406. 

Ιερεμίας,  μητροπολίτης  Νιχαίας. 

—  384. 

Ιερεμίας,  μητροπολίτης  Παρονα- 
ξίας  1622-24.  —  11,   13. 

'ίερεμίας,  μητροπολίτης  Σηλυ- 
βρίας  1619.— 10. 


ριου.  — 
Ιερόθεος, 

βασίας. 


'Ιερβμίας,  μητροπολίτης  Σοφίας. — 
384. 

Ιερεμίας    Τζο'Λίαρελος.  —  176, 
563. 

Ιερεμίας,  μητροπολίτης    Χαλχη- 

δόνος  1683.-170. 
Ιερεμίας,  άρχιε'ρεΰς   Χίου  1641. 

—  16. 

Ιερόθεος  ιερομόναχος,  έχχλησιάρ- 
χης  1644.— 146,  498. 

Ιερόθεος  (Άγιοταφίτης).  — 154. 
Ιερόθεος,  μητροπολίτης  Δρόστρας. 

—  104,   106,  377,  503. 
Ιερόθεος,    αρχιεπίσκοπος    θάβω• 

195,  498. 

μητροπολίτης    Μονεμ- 

-136,  219,  498. 

'Ιεροχλέους   αστεία .  —  4  00. 

Ιεροσόλυμα,  Ιερουσαλήμ. — 2,  3, 
6,7,20,21,24,  26,  27,  31, 
35,  36,  37,  41,  43,  45,  63, 
77,  79,  81,  82,  83,  85,  86, 
87,  90,  99,  100,  103,  113. 
118,  128,  129,  136,  144, 
145,  146,  148,  158,  160, 
166,  170,  175,  176,  182, 
185,  194,  195,  196,  201, 
205,  206,  212,  224,  226. 
228,  229,  230,  232,  233, 
246,  249,  251,  253,  259, 
261,  263,  265,  267,  269, 
271,  287,  288,  290,  294. 
297,  391,  305,  306,  307. 
310,  311,  328,  338,  347. 
348,  349,  354,  356,  357 
359,  366,  367,  368,  370. 
371,  372,  374,  383,  384, 
385,   386,  387,  389,    396. 


544 


Γ£1ΠΚ0Σ   ΠΙΝΑε 


397,  398,  399,  400,  401, 

402,  406,  414,  416,  417, 

421,  425,  427,  428,  430, 

431,  441,  445. 

Ίεροαολυμιχός  θρόνος. — 184. 

Ίεροσολυμϊται.— 147,  194,  208, 
212,  249,  255,  321,    326. 
Ίέρων  ό  δγιος  μάρτυς. — 27• 
Ιερώνυμος.  —  457. 
Ιερώνυμος  Μυρκανθεύς. — 338. 

Ίησουΐταί.—  137,  167,  364. 
Ίκόνιον.— 121,  250,  371. 
Ίλαρι'ων  Ιερομόναχος.  —  240. 
Τλαρίων  Γραδενίγος.— 304,  498. 
Ίλαρίων  (Κύπριος)  Ειγάλας.  — 

124,  443,  457. 
Ίλαρίων,  επίσκοπος  Τιμνίχου. — 

385. 

>βρος.— 20,  418. 

Ινδία. — 149. 

Ινδικά.— 267. 

'Μικοπλευστης. — 254,  255. 

Ινδοί.  —  292. 

Ίνδου  καΐ  φιλοσόφου  διάλεζις. — 

198. 
*Ινεον  =  ΟΙνόη.  —  297. 
Ίννοκέντιος  Γιζιέλας.  —  365. 

Ινστιτούτα.— 420,  432,  458. 
Ιόλαος.  —  137. 
Ίονόπολις.  —  399. 
'Ιόππη.  —  388. 
Ιορδάνης  ποταμός. —  311. 
Ίουβεναλίου  σάτυραι. — 4 1 1 . 
Ίουγλάρις.— 285,  457. 


Ιουδαία. — 4,  119. 

Ιουδαϊκά.—  31. 

Ίουδαΐκαι  φαμελίαι  έν  Χίω. — 131. 

Ιουδαίοι.  —  32,  66,  129,  138, 
150,  162,  186,  232,  251, 
275,  310,  312,  362,  427, 
428,  447. 

^οοοα  φυλή.— τ  1. 

Ίουδας  ό  Ισκαριώτης. — 18,  67, 
68,  213. 

Ιουλιανός   αυτοκράτωρ.  —  161, 

411,  444. 
Ιουλιανός:  Δημήτριος. 
Ιουλίου  νόμοι.  —  366. 
Ίουστίνη  ή  αγία  μάρτυς.-»— 393« 
Ίουστινιανή  α'='Αχρίς. — 74• 

Ίουστινιανή  ή  Νέα  =  Κύπρος, — 

301,  318. 
Ιουστινιανός  αυτοκράτωρ.  —  80, 

94,  103,  337,  367,  457. 
Ίουστΐνος  6  άγιος  μάρτυς. —  74, 

84,   128,  295,  279,  459. 
Ίουστΐνος  Δεκάδυος. — 126. 
Ίπέκιον. — 401. 
Ιπποκράτης.  — 161,  428,  442. 

Ιππόλυτος  Τώμης. — 128,   193, 

255,  450. 
Ιππόλυτος  θηλαίος. — 280• 
Ίππων.  —  422• 
Ισαάκ  ό  προπάτωρ. — 143|  211. 
Ισαάκ  Άργυρος.— 109,  290,458. 
Ισαάκ,  Εφέσου  μητροπολίτης. — 

382. 
Ισαάκ  άββας    ό  Σύρος.  —  164, 

261,  262,  457. 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


545 


Ίσαάκιος  σεβαστοκράτωρ.  —  55, 
106,  429,  457. 

Ισαάκιος  Τζετζης.— 125. 

Ισαυρία. — 212. 

Ισίοωρος  Γλαβας.  —  5. 

Ισίδωρος    Πηλουσιώτης.   —   33, 

193,  284,  444. 
Ισμαήλ  ό  άγιος  μάρτυς. — 28. 

Ισμαήλ-πασας,  σερασκερης.  — 
114,   115. 

Ισοκράτης.— 80,  265,436,  439, 
443. 

Ισόψηφα.  —  271. 

Ισραήλ. — 2. 

Ισραηλΐται.  —  3. 

Ίστρος  ποταμός. — 38. 

Ιταλία— 116,  126,  177,  215, 
406. 

Ιταλική  διάλεκτος.  —  390,   391. 
Ιταλική  θεματογραφία. — 183. 
Ιταλοί.— 55,  144,   279. 
Ιωακείμ  ό  δίκαιος. — 209. 
Ιωακείμ  διδάσκαλος.  —  299. 

Ιωακείμ,  πρωτοσύγκελλος  Άγιο- 
ταφίτης  1726,  —  294,  307, 
503. 

Ιωακείμ,  Βερροίας  μητροπολίτης, 
ζΧτα  Έφέσοϋ. — 317. 

Ιωακείμ,  Βιζύης  μητροπολίτης. — 

377. 
Ιωακείμ    πρώην  Δρύστης   1618. 

—  9. 
Ιωακείμ,    *Ιμβρου    μητροπολίτης 

1580.— 418. 
Ιωακείμ  Καβάκος. — 202. 


IV. 


Ιωακείμ  Κύπριος,  αρχιμανδρίτης. 

—  40,  458. 
Ιωακείμ,   Μοσχοβίας  πατριάρχης 

1690.— 167. 

Ιωακείμ  Προικοννήσιος,  ιερομόνα- 
χος 1714-1751.-259,498. 

Ιωακείμ  ΣιναΓτης. — 48. 

Ιωακείμ,  Φιλίππων  και  Δράμας 
μητροπολίτης. — 396. 

Ίωαννάκης    Βυζάντιος    (Μουσελί- 

μης).— 397. 
Ιωάννης    άββας    ο  προφήτης.  — 

246. 

Ιωάννης•  κατά  Ίακωβιτών. — 128. 

*Ιωάννης  εζαρχος  XV. — 53. 

Ιωάννης  ιερομόναχος,  προηγού- 
μενος και  σχευοφύλαξ  της  μο- 
νής του  Διονυσίου  1716.  —  251. 

Ιωάννης  μητροπολίτης .  —  416. 

Ίωάν\ης  μοναχός  (Νεαμονίτης). — 

203. 
Ιωάννης  (Βέκκος).  ~  6,  382,  404. 

Ιωάννης,  Βιζύης  μητροπολίτης 
1278.— 382. 

Ιωάννης  Βυζάντιος,  ιερεύς  καλ- 
λιγράφος 1680.— 3,  498. 

Ιωάννης  ό  Γλυκύς.— 249,  458. 

Ιωάννης  ό  Δαμασκηνός.  —  31, 
84,  260,  423,  447.  Πηγή 
γνώσεως  (διαλεκτικά,  ή  λογική, 
ή  φιλόσοφα,  και  εκδοσις  ορθο- 
δόξου πίστεως).  —  147,  257, 
260,  273,  328,  329,  354, 
450, 455.  Ιερά  Παράλληλα.  — 
252,  425.  Αόγος  εις  τήν  γέννη- 
σιν  της  Θεοτόκου.  —  208.  Είς 
τήν  κοίμησιν  αυτής. — 68,  455. 

35 


\ 


546 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Εις  τον  προφήτη  ν  Ήλίαν.  — 
67,  68,  455.  ΠβρΙ  των  έν 
πίστει  χεχοιμημένων.  —  70, 
260,  296.  Περί  του  χυριακου 
σώματος.  —  295,  389.  Περί 
αίρέαεων. — 432.  Περί  των  έν 
τη  προθέσεί  τελουμένων. — 48. 
Περί  του  πώς  δει  προσκυνεΐν 
τάς  εικόνας. — 257.  Αόγος  ψυ- 
χωφελής.—  276.  Έρωταποκρί- 
σεις, — 275.  Περί  τριάδος.  — 
277.  Περί  κτίσεως  ορατής  και 
περί  ουρανού. — 296.  Τεμάχη. 
—  354•  Κανόνες  ιαμβικοί. — 
146,  149,  335.  Στιχηρά.— 
249.  Λόγος  εΙς  Ίωάννην  τον 
Δαμασκη^>όν. — 210.  Στίχοι  τω 


αύτώ. — 164. 


Ιωάννης  Δούκας   αυτοκράτωρ. — 

339. 
Ιωάννης  6  Ελεήμων  βίος. — 28. 

Ιωάννης  Ευγενικός.  — 157,  178, 

389. 
Ιωάννης    Εύριπιώτης    1580.  — 

289,  436,  498. 
Ιωάννης  ό  Εύχαΐτων.  —  72,  112. 

Ιωάννης  ό  Ζωναράς.  —  38,  75, 
129,  164,  177,  181,  198, 
199,   221,  232,  407. 

Ιωάννης  ευαγγελιστής  ό  θεολό- 
γος.—47,  61,  70,  163,  164. 
188,  254,  272,  275,  353, 
458. 

Ιωάννης,  δικαΙος  του  θεσσαλονί- 
κης XV.— 50. 

Ιωάννης  'Ιεροσολυμίτης. — 458. 

Ιωάννης    ό   Καλυ|3ίτης•    βίος.    — 

122,   311. 
Ιωάννης     Καντακουζηνός,     αυτο- 


κράτωρ.—40,  115,  116,  171, 
326,  337,  423,    426,  429. 

Ιωάννης  Καρυοφύλλης.  —  155, 
313,  327,  384. 

Ιωάννης  [=  Θεοφάνης]  Κερα- 
μεύς.—  190, 

Ιωάννης  επίσκοπος  Κίτρους.  — 
64,  358. 

Ιωάννης  Κλάδας.  —  358. 

Ιωάννης  Κλαυδιουπόλεως.  — 186. 

Ιωάννης  ό  της  Κλίμακος. — 458. 

Ιωάννης  (Κομνηνός)  πορφυρογέν- 
νητος.— 2. 

Ιωάννης  Κορώνης. — 249. 

Ιωάννης  Κοσίφης. — 274. 

Ιωάννης  Κουκουζέλης.— 249, 358. 

Ιωάννης  Λαμπαδάριος.  —  249. 

Ιωάννης  Μαυροκορδάτος.  —  217. 

Ιωάννης  ό  Νηστευτής. — 57,  64, 

463. 

Ιωάννης,  μητροπολίτης  Νικομή- 
δειας  1278.— 382. 

Ιωάννης  νομι/ός  από  Κρήτης. — 

440. 
Ιωάννης  Ξένος  ό  Κούλιζ  1103.— 

2,  498.  Πρβλ.  Η.  Οιηοηΐ;,  Μ&- 
ηυδοπίδ  βΓβ€8  άαΐέδ,  Γέοβιη- 
ιηβηΐ;  αβςυίδ  ρ&Γ  1&  ΒίΜίοΙΙιβ- 
ςαβ  ΝΛΐίοηΑΐβ,  σ.  1-2  (Κβνιιβ 
άβδ  ΒίΜίοΙίιέίιαβδ,  ΟοΙ.-Νον. 
1898). 

Ιωάννης   Βιφιλΐνος. — 233,  234. 

Ιωάννης  β'  Παλαιολόγος.  —  49, 
116,   132. 

Ιωάννης  Πεδιάσιμος.  —  38,   39. 

Ιωάννης  6  Πρόδρομος.  —  157. 
Βίος  αύτου.  —  29.  Εγκώμια 
εΙς  τό  γενέσιον  αύτου.  —  69, 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


547 


143.  Δ6γος  εις  τήν  αύλληψιν 
του  αύτοϋ.  —  210.  Λόγοι  εις 
τήν  άποτομήν  αυτού.  —  67, 
68,  227,  342.  Διήγημα  περί 
της  απότομης  ταύτης.  —  89. 
Εις  δάχτυλος  της  δεζιας  του 
Προδρόμου. — 204.  Στίχοι  έΐς 
τον  Πρόδρομο  ν.  —  1Π4.  Όμιλία 
εις  τον  αυτόν.  —  229.  Ναός 
έπ'  ονόματι  του  Προδρόμου  έν 
τξ  πολίχνη  Κατφλί.  —  202. 
Έτερος  έν  Κωνσταντινουπόλει 
«εζω  του  Κυνηγού».  —  315. 
Μονή  του  Προδρόμου,  ή  του 
Μενοιχέως.  —  50.  Έτερα  έν 
τώ  νησίω  Σωζοπόλεως. — 304. 
Έτερα  έν  'Ραιδεστω?— 346. 
ωάννης  η'  'Ρώμης. — 230. 

ωάννης  Σαμόσχως,  νομοφυλαζ 
καΐ  στρατηγός  Λεχίας  XVI. — 
320. 

ωάννης,  στυλίτης  Σιναΐτης.  — 
221. 

ωάννης,  μητροπολίτης  Σμύρνης 
1278.— 382. 

ωάννης  σοφιστής.  —  319,   336. 

ωά'^^νης  Στάης. — 368. 

ωάννης   ό  καΐ  Τέκνον  Υπακοής 

ονομαζόμενος. — 57. 
ωάννης.    Τρικκάλων     επίσκοπος 

1278.— 382. 
ωάν^;ης    ό  Φιλόπονος.  —  292, 

360. 

ωάννης  ό  Φουρνής.— 360,  361. 

ωάννης  ό  Χρυσόστομος. — 340. 
Ερμηνεία  ε?ς  τό  Εύαγγέλιον. 
—  275,  356.  Σύνοψις  της  πα- 
λαιάς   και  νέας  Διαθήκης.   — 


429, 46β.Όμιλίαι  είς  τήν  Γένε- 
σιν. — 26,  423.  Όμιλίαι  διά- 
φοροι.— 105,  444.  Λόγος  περί 
της  αιωνίου  κολάσεως. — 293. 
Έτερος  περί  νηστείας. —  71, 
294.  "Ετερος  εις  τόν  άπόστο- 
λον  Πέτρον  και  τόν  προφήτην 
Ήλίαν.  —  312.  Έτερος  εις 
τήν  δραγμήν.— 191.  Περί  του 
μή  όμνύειν.  — 305.  Περί  προ- 
σευχής. —  284.  Εις  τόν  μά- 
ταιον  βίον,  ή  περί  έζοδου  ψυ- 
χής. —  73,  122,  276.  ΕΙς 
τόν  Ευαγγελισμόν. — 66,  113, 
160,  213.  Είς  τόν  τελώνην 
καΐ  Φαρισαΐον. — 67,  70.  Εις 
τόν  άσωτον  υ  ιόν.  —  67.  Εις 
τήν  ξηρανθεΐσαν  συκήν.  —  67, 
160.  Περί  του  όμολογεΐν  τόν 
τίμίον  σταυρόν. — 67.  Εις  τήν 
προδοσίαν  του  Ιούδα. — 67,  68, 
213.  ΕΙς  τήν  Ήρωδιάδα.  — 
67,  68.  Είς  τήν  Ελισάβετ 
και  τόν  Ζαχαρίαν. — 68.  Εις 
τους  αποστόλους  Πέτρον  και 
Παυλον.— 68,  144.  ΕΙς  τους 
ιβ'  αποστόλους. — 68.  Εις  τόν 
Αάζαρον.  —  69,  71.  Είς  τά 
Βαια.— 69,  71,  113.  Εις  τήν 
αρχήν  της  Ίνδίκτου. — 69.  Εις 
τόν  Σταυρόν. — 69,  113.  ΕΙς 
τόν  άσωτον  υίόν.  —  70,  122. 
Περί  μετανοίας. — 70,  71.  Εις 
τήν  προσκύνησιν  του  Σταύρου. 
70.  Εις  τήν  Μεσονήστιμον. — 

70.  Εις  τάς  δέκα  παρθένους.— 

71.  ΕΙς  τήν  πόρνην  και  εις 
τόν  Φαρισαΐον. —71.  ΕΙς  τήν 
ταφήν  του  Κυρίου.  —  71.  Εις  τήν 
άπιστίαν  του  Θωμά,  —  72.  Ε[ς 
τόν  παράλυτον. — 72.   Εις  τήν 


548 


ΓΕΙΙΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Σαμαρβΐτιν. — 72.  Ε  {ς  τόν  Ζαχ- 
χαΐον.  —  72.  Εις  τήν  Άνάλη• 
ψιν.  —  72.  ΕΙς  τήν  Πβντηχο- 
στήν.  —  72.  Εις  τους  Άγιους 
Πάντας. — 72.  Πβρι  της  ίερω- 
σύνης.  —  1&5.  Όμιλι'α  τ^  α' 
Κυριαχη  των  Νηστειών, — 60. 
Λόγος  προς  τους  αναβαίνοντας 
εις  τάς  ιπποδρομίας.  —  160. 
Εις  τόν  δεϊπνον  του  Σωτηρος. 
— 160.  ΕΙς  τήν  σύλληψιν  του 
Ιωάννου. — 210.  Εις  τόν  Φι- 
λογόνιον.  —  211.  Εις  το  γενέ- 
θλιον    του    Χρίστου    λόγοι.  — 

211.  Εις  τόνΉρώδην.  — 212. 
Ε?ς  τόν  Εύτρόπιον.  —  125. 
Εις  τήν  αρχήν  της  Τεσσαρα- 
κοστής. —  122•  Εις  τα  Θεο- 
φάνια.— 121.  Περί  του  αγίου 
πνεύματος.  —  132.  Εις  τήν 
Ύπαπαντήν. — 112,  143.  Εις 
τι  ρητόν  του  Παύλου.  —  41. 
Ή  θεία  λειτουργία. — 73,  84, 
153,  176,  304,  305,  322, 
329.  Εύχαί.— 287,  331.  Κα- 
νόνες.  —  305.  Τεμάχη.  —  2. 
23^41,  74,  128,  193,  279, 
280,  305,  323,  363,  389, 
Βίος  του  Χρυσοστόμου.  —  28, 
111.  Συναζάριον  αύτου.  —  66. 
Λόγος  καΐ  έγχώμιον  εις  τόν 
αυτόν.  —  73,  88.  '-Λισματιχή 
άχολουθία  εις  τόν  αυτόν.  -  112. 
Στιχηρά  εις  τόν  αυτόν, — 357. 
Στίχοι  εις  τόν  αυτόν.  —  164. 
Ειχόνες  του  Χρυσοστόμου.  — 
73,  321,  322. 

Ίωαννίδης:  Βενιαμίν,  Εμμανουήλ, 
Παγχράτιος. 

Ίωαννίχιος  ό  δσιος*   βίος. — 27, 


Ίωαννίχιος,  Ήρα/λείας  μητροπο- 
λίτης  1643,-16. 

Ίωα^Γ^ίχιος     β'     Κωνσταντινουπό- 
λεως.—14. 
Ίωαννίχιος   Λειχούδης.  — 166. 

Ίωαννίχιος,     αρχιεπίσκοπος    Νά- 
σης.— 402, 

Ίωαννίχιος    Σα^αίτί\ς    1787.  — 
139,  498. 

Ίωαννίχιος,     Σερρών     μητροπολί- 
της.—384. 

Ίωαννίχιος,    Σιναίου    άρχιεπίσχο- 
πος.— 370,   386. 

Ίωαννίχιος  Χατζής,  ιεροδιάκο- 
νος.—402. 

Ιωάννινα.  —  16,  18,  45,  95, 
109,  117,  125,  140,  158, 
205,  206,  265,  313,  317, 
388,  395,  402,  415,    418. 

ΊωαννΓται.  —  306. 

Ίωάσαφ  τινός  αποκρίσεις. — 429• 

Ίωάσαφ  ιερομόναχος   1620.  — 8. 

Ίωάσαφ  πρωτοσύγχελλος  1618. — 
10. 

Ίωάσαφ  (Άγιοταφίτης). — 79. 

Ίωάσαφ,  Άμασείας  μητροπολί- 
της.—  369. 

Ίωάσαφ,  'Ελασσώνος  επίσκοπος 
1636.— 20. 

Ίωάσαφ  α',  Ευρίπου  επίσκοπος 
ψ  1622.  — 12. 

Ίωάσαφ  β',  Ευρίπου  επίσκοπος 
1622-1626—12,13,14,19. 

Ίωάσαφ,  θαυμακου  επίσκοπος^ 
είτα  Ζητουνίου  1619. — 10. 

Ίωάσαφ,  Ιωαννίνων  μητροπολί- 
της 1580.  — 418. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


549 


Ίωάσαφ  μοναχ(5ς=Ίωάννης  Καν- 
τακουζηνός.— 40,  115,  171, 
326,   338. 

Ιωάσαφ,  Κορίνθου  μητροπολί- 
της.— 16. 

"Ίωάααφ  β'  Κωνσταντινουττόλεως. 

—  372. 

Ίωάσαφ,  Λαχβδα^μονίας  μητροπο- 
λίτης  1624.— 13,   16. 

Ίωάααφ,  Μονεμβασίας  μητροπο- 
λίτης.—222. 

Ίωάσαφ,  Μοσχοβίας   πατριάρχης. 

—  96. 

Ιωάσαφ,  Παροναζίας  μητροπολί- 
της.—369. 

Ίωάσαφ,  Προύσης  μητροπολίτης 
1616-1622.— 13,  20. 

'Ιωάσαφ,  Πτολεμαΐδος  αρχιεπί- 
σκοπος. —  370. 

Ιωάσαφ,  Φιλαδελφβίας  της  έν  Πα- 
λαιστίνη αρχιεπίσκοπος. —  79. 

'Ιωάσαφ,  Χαλκηδόνος  μητροπολί- 
της  1625.— 19. 

Ιώβ  ό  δίκαιος.  — 37,  92,  413, 
423. 

Ίώβ,  Μοσχοβίας  πατριάρχης.  — 
400,  402. 

'Ιωβάσκος,  μελιστης  εκκλησιαστι- 
κών ασμάτων. — 358. 

Ίωήλ  ό  προφήτης.  —  47. 

Ίωνας  ό  προφήτης. — 32,   47. 

Ίώσηπος.  —  29,   32. 

Ιωσήφ  ό  σώφρων  ή  πάγκαλος. — 

111,   211,   311. 

Ιωσήφ  ό  μνήστωρ.  — 143,  211, 
308. 


Ιωσήφ  μοναχός,  εις  των  ιδρυτών 

της  Νέας  Μονής.— 203. 
Ιωσήφ  ό  άπό  Άριμαθείας. — 71. 

Ιωσήφ  Βρυέννιος.  —  266,  423, 

429. 
Ιωσήφ  θεσσαλονίκης    ό  ποιητής. 

—  72. 

Ιωσήφ  μοναχός    έν  Θεσσαλονίκη 

XV.— 52. 
Ιωσήφ  Κωνωβίκιος. — 334. 

Ιωσήφ,  Παροναζίας  μητροπολίτης 

1622.— 11. 
Ιωσήφ  ό  ΣαβαΓτης. — 82. 

Ιωσήφ  ό  Στιλβής.— 244,  465. 

Ιωσήφ  Ιερομόναχος,  γενόμενος  εί- 
τα Χαλκηδόνος  μητροπολίτης 
1620.  —  9. 

Καβάκος  (Ιωακείμ).— 202. 

Καβάσιλας:  Νικόλαος. 

Καββάκος  (Λαυρέντιος). — 268. 

Καθαρτηριον  πυρ. — 220. 

Καθολικά  λείψανα    έν  Βριταννία. 

—  24. 

Καθολική  Όρι)όδοζος  Ανατολική 
Εκκλησία.  —  24. 

Καθολική  Εκκλησία.— 113, 179, 
219. 

Καθολική  Μεγάλη  τών  Γραικών 
Εκκλησία.— 382. 

Καθολική  και  Μεγάλη  Εκκλη- 
σία.—70. 

Καθολικών  του  ναού  της  Αναστά- 
σεως  έν  Ίεροσολύμοις.  —  348. 

Κάιν.— 18,  414. 

Καινή  Διαθήκη. — 363,  483. 

Καινή  Κυριακή. — 250,265,411. 


^ 


550 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Κάϊρον.— 242. 

Καίσαρ  Αύγουστος. — 274. 

Καισαρεία  Καππαδοκίας.  —  41, 
43,  119,  125,  126,  128, 
143,  188,  193,  212,  213, 
217,  264,  275,  279,  280, 
305. 

Καισαρεία    Παλαιστίνης.  —  93, 

159,  370,  396,  401. 
Καισαρεία  Φιλίππου. — 36. 

Καισαρειεύς.  —  87. 

Καισαρεύς. — 94. 

Καισάριος,  αδελφός  Γρηγορίου  του 
θεολόγου. — 128,  410. 

Καισάριος  Πελοποννήσιος. — 283. 

Καΐχόστρος.  —  382. 

Καχαβελας:  Ιερεμίας. 

Καχαριας:  Κωνσταντίνος. 

Καλαμάτα, — 320. 

Καλαμιώτισσά.  —  25. 

Καλαυρία.  —  231. 

Καλ3Τνοι. — 399. 

Καλενδάρια.  —  441. 

Καλεντάριον.  —  414. 

Καλλιάρχης. — 284. 

Καλλιμάχη    (Ευφροσύνη). — 287. 

Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Αγχιά- 
λου. —  382. 

Καλλίνικος,  ιερομόναχος  Άναστα- 
σίτης. — 186,  503. 

Καλλίνικος,     μητροπολίτης     Βάρ- 

νης   1723.— 194. 
Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Γοτθίας 

1586-7.  — 62. 
Καλλίνικος,    μητροπολίτης  Ήρα- 


κλείας.  —   154,    194,    376, 
401,  503. 

Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Ιωαν- 
νίνων 1643.— 16. 

Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Κρή- 
της.— 369. 

Καλλίνικος  β'  Κωνσταντινουπό- 
λεως.—368, 383,  387,  406. 

Καλλίνικος  δ'  Κωνσταντινουπό- 
λεως.—286. 

Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Προϊ- 
λάβου.— 318. 

Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Πρού- 
σης  1683.— 170,   369. 

Καλλίνικος,  μητροπολίτης  Φιλιπ- 
πουπόλεως. — 371,   396. 

Καλλίνικος  Φυτιάνος. — 258. 

Καλλίπολις. — 364. 

Κάλλιστος  ίερομο'/αχος,  γενόμε^Λς 
επίσκοπος    Έλασσώνος    1636. 

—  20. 

Κάλλιστος,  μητροπολίτης  Αήμνοο. 

—  20. 

Καλνικά.— 298. 
Καλογηρας :   θ  εοφάνης . 

Καλοθηκίων   κτήμα. — 129. 
Καλουδης:  Αρσένιος 

Καλουΐνος,    Καλου^^οι.   —  232, 

416. 
Καμαριώτης:  Ματθαίος. 
Καματηρός:  Ανδρόνικος. 
Καμενίτζα    (του)•    χωρίον   έν  τ^ 

επαρχία  Διμιτζάνης.  —  377. 

Κανάρης.— 338. 
Κανονάριον. — 434. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟ  Γ  ΤΟΜΟΥ. 


551 


Κανόνες  συνοδιχοί.  —  42,  101, 
107,  204,  394.  "Ορα  χαΐ  το 
Σύνοδοι. 

Κανόνες  αγίων. — 432. 

Κανόνες  των  Αποστόλων. — 305, 
351. 

Κανόνες  αιματικοί.  Κα^^ών  δε- 
σποτικός. —  352.  Ε{ς  την 
θεοτόκον.  —  38,  128,  282. 
Εις  τον  άγιον  Γεώργιον.-  217. 
Εις  τους  τρεις  μεγάλους  ίε- 
ράρχας, — 128.  Ε?ς  τόν  δσιον 
Μιχαήλ. — 214.  Εις  τόν  αγιον 
Δημήτριον.  —  150.  Εις  τόν 
Εύαγγελισμόν.  —  282.  Είς  τό 
σχίσμα  των  Λατίνων  κτλ.  — 
144.  Είς  τό  εύχέλαιον.  — 154. 
Είς  γάμους. — 282.  Είς  ανομ- 
βρία ν. —282. 

Κανόνια  των  Ευαγγελίων.  —253. 

Κανόνια  των  Ωρών. — 292. 

Κανόνιον  του  Πάσχα. — 165. 

Κανονικαι  έρωταποκρίσεις.  —  1 74. 

Κα^^ταχουζηνή. — 210. 

Καντακουζηνός:  Ιωάννης,  Κων- 
σταντίνος, Ματ&αΤος,  Σερβανος, 
Στέφανος . 

Κα^^τεμίρ  βόδας. — 58. 
ΚαπειτόνοΓ,    Καπητόνοι.  —  104, 

105,  432. 
Καπή-Κιογή.— 298. 
Κ  άπους  χώρα. — 214. 
Καππαδοκία.  —  119. 
Καππάνην   χωρίον.  —  299. 
Κάραι.—  128. 
Καραπάνος:   ΠαΓσιος. 


Καρατζάς:  Γεώργιος,  Νικόλαος. 

Καρία.  — 249. 

Καρλόβιτζα. — 402. 

Κάρλος  ==  Σκαρλάτος. — 397. 

Καρνέσι  (του)•  χωρίον  εν  τη  επαρ- 
χία Διμιτζάνης.  — 377. 

Κάρολος,  ρήξ  Σβέκος.  — 114. 

Καρπιανός. — 253. 

Καρτζέα. — 300. 

Καρύα.  —  382. 

Καρύδης:  Αθανάσιος. 

Καρύκης:   θεοφά^/ης. 

Καρυοφύλλης:   Ιωάννης. 

Καρυόφυλλος:  Ματ&αΓος. 

Κασπία  θάλασσα.  —  148,    173. 

Κασσάνδρεια.  —  21. 

Καστελλιώτισσα•  ναός  έν  Κωνσταν- 
τινουπόλει. — 19. 

Καστορία.  —  368,   369. 

Καστοριώτης. — 368. 

Κατάστενον. — 114,   259. 

Κατάστιχα ταςειδίων. — 297,  321. 

Κατηχησις  της  Μικρας  Τωσσίας. 

—  334. 
Κατηχουμένω  ευχή. — 151. 

Κατιρλί. — 202. 

Κάτων.— 123,   436. 
Καυί:  Γουλιέλμος. 

Καφδς.  — 9,   380. 

Καφατιανών    εκκλησία    έν    Κων- 
σταντινουπόλει. — 383. 

Κεκοιμημε'νοις  ό  αγιασμός  γίνεται 

τελεώτερον.—  118. 

Κεκραγάρια.  —  349,  350,  355. 


552 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Κεραμβύς:  Δανιήλ,  Θεοφάνης, 
Ιωάννης,  Νείλος,  Νικόλαος. 

Κεράσους.— 21,   297,   300. 

Κέρχυρα.- — 288. 

Κερκυραίος. — 408. 

Κερνίτζα  (του)•  χωρίον  έν  τη 
επαρχία  Διμιτζά^/ης.  —  377. 

Κερπινη  (του)•  χωρίον  έν  τη 
επαρχία  Διμιτζάνης. — 377. 

Κεφαληνέοι.  —  167. 

Κεφαλληνία.— 166,  168,  320, 
371. 

Κεχαριτωμένης  μοναστηριον  έν 
τη  νήσω  Χίω.  —  202,   203. 

Κηρουλάρης,    Κηρουλάριος:    Μι- 
χαήλ- 
Κίεβον.— 271,  370. 
Κικέρων.  —  185,   304,  429. 
Κίνα.— 196. 
Κιοβία.— 365. 
Κίοβον.— 334. 
Κιοβοπετζέρσκα.  —  365. 
Κ  ιοπρουλής .  —  388. 
Κίος.— 202. 
Κιορτουνα. — 299. 
Κιρίζου  (της).— 202. 
Κιταια. —  149. 
Κιτιεΐς. — 364. 

Κίτρος.  —8,   10,   20,   21,   64, 

358. 
Κλα$ας:   Ιωάννης. 

Κλαυοία  =  Κλαυδιουπολις. — 186. 

Κλαύδιος  Πτολεμαίος.  —  289, 
403,  429,  464.  "Ορα  και  το 
Πτολεμαίος . 


Κλεομήδης.— 81,   164,  458. 

Κλεόπας:  Διονύσιος. 

Κληδόνιος.  —  411. 

Κλήμης  ό  άγιος  μάρτυς. — 111. 

Κλήμης,  μητροπολίτης  Άδρια- 
νουπόλεως. — 385. 

Κλήμης  Άλεξανδρβύς.  —  242. 

Κλήμης,  μητροπολίτης  Ιωαννί- 
νων.— 395. 

Κλήμης  άρχιερευς  Λήμνου  1616. 

—  20. 
Κλήμης     Κουζίνος      ιερομόναχο; 

1684.— 231. 
Κλήμης    Κρής    ιερομόναχος.   — 

119,   503. 
Κλήμης,   μητροπολίτης     Προιζον- 

νήσου  1618-1626.-8,9,10, 

13,   14,   19. 

Κλήμης  Τώμης.  —  118,  122, 
128,  162,  175,  284,  426, 
458. 

Κοίμησις  της  Θεοτόκου•  εορτή.— 

357.  Ναός.— 202. 
Κοινόν    του  Παναγίου  Τάφου.  — 
77. 

Κοινωνίας  πέρι.  — 182. 
Κοινωνικά. — 355,   357. 
Κοκκινάκης  (Κ).  —  79,   192. 
Κολλύβων  θαύμα. — 69. 
Κολτζου  τόπος. — 33. 
Κομνηνός:  Άλέζιος,  Μανουήλ,  Μι- 
χαήλ, Νικόλαος. 
Κονταρατος:  Γρηγόριος. 
Κοντίλος:  Ά&ανάσιος 
Κοντοπετρής:  Γεώργιος. 


το  Γ   ΤΕΤΑΡΤΟ  Γ   ΤΟΜΟ  Γ. 


553 


Κοντοσ5(άλι.  — 325. 
Κοπέρνικος. — 403. 
Κορδάτος  =  Γρρδδτο;. — 176. 
Κορέσης:  Μανουήλ. 
Κορέσσιος:   Γεώργιος. 

Κόρινθος.— 8,  9,  13,  14,  15, 
16,  19,  20,  378,  379,  380. 

Κορ^Λ]λίου  νόμος. — 366. 

Κορνήλιος,  μητροπολίτης  Μηθυ- 
μνης. — 8,   14. 

ΚορονιξίΛ.  — 300. 
Κορώνης:  Ξένος. 

Κορώνιξα.  — 300. 
Κοσινι'τζης  μονή. — 3. 
Κοσίφης:  Ιωάννης. 
Κοσμάς  ό  άγιος  άνάργυρος.  —  27. 
Κοσμάς  Άγιορεί  Γης  1694. — 365. 
Κοσμάς  βεστήτωρ.  — 209. 
Κοσμάς  Κωνσταντινουπόλεως,  εί- 
τα Άλεςα  νδρείας . — 346. 

Κοσμάς  Ίβηρίτης.— 249. 

Κοσμάς  ιερομόναχος  1670.  — 
156. 

Κοσμάς  Ίνδικοπλεύστης.  —  254, 
255. 

Κοσμάς  ό  Μαϊουμα. — 249,  257, 
260,   282. 

Κοσμάς,  μητροπολίτης  Πισιδίας. 
—  382. 

Κοσμάς,  αρχιεπίσκοπος  Σιναίου 
1702.— 370. 

Κοσμάς,  μητροπολίτης  Χαλκηδό- 
νος.—  250. 

Κοσμίδιν. —  33. 

Κοσμογραφικόν.  —  429. 


Κοτρεζάνη.~237. 
Κουβαρδς :    θ  εόδωρος . 
Κοϋζής  Βουρος.— 202. 
Κοϋζΐνος:   Κλήμης. 

Κουθούρ.— 300. 
Κουκοϋζέλης:  Ιωάννης. 

Κουκουμας. — 35Β. 
ΚούλιΕ.— 2. 
Κουροοτζεσμές. — 80. 
Κουτάλα.— 298. 
Κράτης.— 437,  444. 
Κρανίου  λίθος. — 185.  " 
Κρηβήτζηον  [δίο]. — 33. 
Κρημνός•   δνομα   ναού. — 202. 

Κρής,  Κρήτες.— 77,  102,  123, 
140,  141,  142,  147,  158, 
175,  184,  217,  218,  234, 
268,  285,  288,  324,  363, 
391,  401,  409. 

Κρήτη.- 28,  67,  68,   69,  71, 

79,    112,  119,  121,  143, 

144,   184,  208,  209,  210, 

212,   216,  238,  239,  240, 

266,  321,  324,  358,  364, 

369,  372,  377,  389,  412, 
441. 

Κριός. — 292. 

Κριτών  βίβλος.  —  2. 

Κρόνος. — 292. 

Κρώμ^Λ].—  299. 

Κυζικος.— 8,  12,  13,  14,  18, 
194,  156,  170,  212,  354, 
376,  382,  391,  396,    418. 

Κυγάλας:  Ίλαρίων. 

Κυδώνης:  Δημήτριος,   Πρόχορος. 


554 


ΓΕΝΙΚΟΣ  Π1ΝΑΞ 


Κυδωνίαι    ή  Κυδωνιαί;    της  Μι- 
χρας  Ασίας.— 248,  351. 

Κυδωνιά  Κρήτης.— 181,   369. 
Κϋθάρενα.— 298. 
Κύθηρα.— 302,  303,  324,  398. 
ΚϋθηραΤος. — 350. 
Κύκκοϋ  μοναστηρκον. — 372. 
Κυχλωψ.  — 165. 
Κϋλία.— 300. 
Κυμινήτης:  Σεβαστός. 
Κυνηγοδ  (πύλη). — 315. 
Κυπραΐος. — 77. 

Κυπριανός  ό  άγιο;  μάρτυς. — 393, 

411. 
Κυπρια^^ος  Νεοκαισαρείας. — 369. 

Κύπριος,  Κύπριοι.  —  40,  185, 
269,  289,  317. 

Κύπρος.— 26,  104,  113,  124, 
150,  186,  193,  277,  289, 
301,  316,  317,  318,  333, 
369,  371,  437. 

Κυρήνεια. — 369. 

Κυρήνη.— 76,  236. 

Κυριακή  ή  μεγαλομάρτυς.  — 101. 

Κυριακή  ήμερα. — 33,  108,  229, 
249,272,293,319,843,409, 
411.  Καινή  Κυριακή.  —  250. 
Κυριακή  τών  Αγίων  Πάντων. 
—  250,  269,  342.  Κυριακή 
τών  Αγίων  Πατέρων.  —  268, 
339,  341.  Κυριακή  τών  Προ- 
πατόρων.  —  250.  Κυριακή  προ 
της  Χρίστου  γεννήσεως. — 143, 
234,  237,  241.  Κυριακή  μετά 
τήν  Χρίστου  γέννησιν. —  233. 
Κυριακή  τών  ΒαΓων.  —  100, 


340,  364.  Κυριακαί  του  Ματ- 
θαίου.—203,  227,  235,  236, 
242,  356.  Κυριακή  β'  τοδ 
Μάρκου. — 227.  Κυριακαί  το5 
Λουκά.— 242,  268,  308.  Κυ- 
ριακαί  τώ^  Νηστειών.  —  60, 
70,  91,  100,  113,  118,  1^1, 
192,  227,  259,  269,  339, 
340,  364.  Κυριακή  του  Πά- 
σχα. —  266,  397.  Κυριακή 
Μεγάλη.  —  340.  Κυριακή  της 
Όρθοδοξίας.- 100,  236,  238, 
242,  243,  269,  415.  Κυ- 
ριακή  του  Άσωτου.  —  60,  2 1 3, 

228.  Κυριακή  της  Πεντηκο- 
στής.— 31,  341.  Κυριακή  προ 
της  Υψώσεως  του  Σταύρου. — 
47,  236,  242,  250.  Κυριακή 
τών  Μυροφόρων.  —  227.  Κυ- 
ριακή του  ^θωμα. — 227.  Κυ- 
ριακή του  Ζακχαίου.  —  243. 
Κυριακή  της  Χαναναίας.  — 
269.  Κυριακή  μετά  τα  Φώτα. 
—132.  Κυριακή  β'  της  Μ.— 
242,  243. 

Κυριακής  του  Πέγιου  1673. — 
171. 

Κυριακόν  πάθος. — 413. 

Κυριακδν  σώμα. — 52. 

Κυριάκος,  μητροπολίτης  Μεσημ- 
βρίας ψ   1619.  —  11. 

Κυριάκος,  αρχιεπίσκοπος  Κων- 
στα^>τινουπ6λεως . — 255. 

Κυριάκος,  μοναχός  Τώσος  1614. 

229,  230,  498. 
Κυριάκος  Στρώζας. — 294. 
Κύριλλος,    αρχιμανδρίτης    Άγιο- 

ταφίτης. —  193. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟ"»-. 


555 


Κύριλλος,  διοάσκαλος  έν  Πάτμω. 

—  81,  284. 

Κύριλλος  ιερομόναχος  1625. — 19. 

Κύριλλος  ιερομόναχος  XVIII.  — 
351,   499. 

Κύριλλος  μοναχός  1623. — 

Κύριλλος  α'  Αλεξανδρείας.  -^ 
2,  41,  43,  64,  67,  128, 
144,  161,  174,  193,  211, 
261,  266,  278,  450. 

Κύριλλος,  Αντιοχείας  πατριάρχης 
1708.— 371,  393. 

Κύριλλος,   Βερροίας  μητροπολίτης 

1618.— 10. 
Κύριλλος  ιερομόναχος,  γενόμενος 

Βιδύνης    μητροπολίτης    1618. 

—  9. 

Κύριλλος,  αρχιεπίσκοπος  Διμι- 
τζάνης.— 376. 

Κύριλλος  α'  Ιεροσολύμων. — 68, 
128,   191. 

Κύριλλος  β'  Ιεροσολύμων. — 78, 
185. 

Κύριλλος  Κυζίκοϋ,  είτα  Κωνσταν- 
τινουπόλεως.-^15  6,   170. 

Κύριλλος  α'  (Λούκαρις),  πατριάρ- 
χης Αλεξανδρείας,  εΤτα  Κων- 
σττ/τινουπόλεως. — 10, 13, 17, 
19,  20,  148,  232,306,307, 
372,  430,  498.  Λόγοι  και 
διδαχαί.~-δ9,  235,  236,  237, 
241,  242,  243,  364,  406, 
408,  415,  460.  Έπιστολαί.— 
238,   239,  240,   241. 

Κύριλλος  β'  Κωνσταντινουπόλεως, 


6  έκ  Βερροίας. —  7,   14,   18, 
19,  20,  225,  246,  471. 

Κύριλλος  δ'  Κωνστα^/τινουπόλεως. 

—  318,371,381,382,396. 

Κύριλλος  ε'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  7,   104,   270. 
Κύριλλος  ς'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  287. 

Κύριλλος,  Νικαίας  μητροπολίτης 
1580.-418. 

Κύριλλος,  Νικομηδείας  μητροπο- 
λίτης 1641-1646.— 14,  16. 

Κύριλλος,  Προύσης  μητροπολίτης 
1723.— 194,  202,  371. 

Κύριλλος  ΤωμαΤος.  — 149. 

Κύριλλος,  Τορνόβου  μητροπολί- 
της.—381. 

Κύρος  ή  Κύρρο;  πόλις.  —  125, 

251,   362,  421,  447. 

» 

Κωνσταντης  Μπαλάση. -^313. 
Κωνσταντινίδης:  Γεώργιος. 
Κωνστα^^τΐνος  ό  Μέγας. — 23,  72, 

232,   272,  332,  333,    337. 

Βίος.— 70,   138.   182,  460. 
Κωνσταντίνος,     πατήρ     Ιγνατίου 

αρχιεπισκόπου  Χαλδίας. — 299. 

Κωνσταντίνος     Άκροπολίτης.    — 

113,   210. 
Κωνσταντίνος  Αρμενόπουλος.  — 

402,  422,  433,  434,    469. 

Κωνσταντίνος  βοεβόδας  Βασσαρά- 

βας  ή  Μπασσαράμπας  (ό  Μπραγ- 

γκοβάνος).— 86,   92,  98,   99, 

115,   144,  207,  395,    415, 

448. 


556 


ΓΚΚΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Κωνσταντίνος  Γορδατος.  —  142, 
176,  353,  437,  460. 

Κωνσταντίνος  Δοόκα;,  αύτοχρά• 
τωρ  πορφυρογέννητος.  — 131, 
270. 

Κωνσταντίνος  έπίσχοπος. — 64. 

Κωνσταντίνος  Καχαρι,άς.  —  73, 
503. 

Κωνσταντίνος  Καντακουζηνός.  — 
416. 

Κ(ωνσταντΤνος)  Κοχχινάχης. — 79. 
Κωνσταντίνος    Κύπριος,     πρωτο- 
παπάς.— 185. 
ΚωνσταντΤνος  Δάσχαρ'.ς. — 440. 
Κωνσταντίνος  Λίλας. — 202. 
Κωνσταντίνος  Μαγουλάς.  —  249. 

Κωνσταντίνος  Μαϊνέτας.  —  146, 
284. 

Κωνσταντίνος  Μανασσης.—  207. 

Κωνσταντίνος  Νιχολάου  Μαυρο- 
κορδάτος, βοεβόδας.— 89,  352, 
368,  503. 

Κωνσταντίνος  Σκαρλάτου  Μαυρο- 
κορδάτος.— 104. 

ΚωνσταντΤνος  Μαυρουδόγλου.  — 
314. 

Κωνσταντίνος  Μονομάχος,  αυτο- 
κράτωρ.—39,  129,  130,  131, 
179,  203. 

Κωνσταντίνος  Οικονόμος.  —  78, 
185. 

Κωνσταντίνος  Παλαιολόγος  ό  Δρα- 
γάσης.— 49,   172,  181,  336. 

ΚωνσταντΤνος  μέγας  πιττάρης  και 
μέγας  ποκόβνικος. — 89. 


Κωνστο'ηΤνος  ζ'  6  Πορφυρογέννη- 
τος.—29,  354,  419. 

Κωνσταντίνος  'Ρβσινός. — 460. 

ΚωνσταντΤνος  'Ρωμανός. — 476. 

Κωνστα^/τΤνος  Σιμωνίδης.  —  41. 

Κωνστα^ηΤνος  Τριαντάφυλλου,  δι- 
δάσκαλος.— 286. 

Κω'ΛταντΤνος  έχ  Τρίκκης  ίερεός. 
—  306,  503. 

ΚωνστοντΤνος  Τυπάλδος.  —  191. 

ΚωνσταντΤνος  έκ  Χρυσοπόλεως, 
ά^Λχγνώστης  1673.-171,499. 

Κωνσταντινούπολις. —  1,  3,  4,  6 
7,  8,  14,  15,  16,  17,  18 
20,  21,  23,  24,  27,  29,  30 
39,  42,  43,  44,  45,  47,  52 
59,  65,  81,  85,  92,  94,  97 
99,  100,  101,  104,  106 
107,  110,  112,  114,  116 
122,  124,  126,  128,  133 
143,  144,  156,  167,  170 
176,  178,  179,  180,  181 
182,  186,  188,  189,  193 
194,  200,  201,  207,  219 
224,  227,  228,  229,  231 
232,  233,  237,  238,  241 
244,  249,  250,  255,  259 
267,  269,  270,  278,  279 
281,  285,  288,  293,  295 
302,  303,  307,  310,  315 
317,  318,  324,  332,  333 
335,  337,  346,  355,  360 
361,  363,  365,  368,  370 
371,  372,  373,  376,  377 
381,  382,  383,  384,  385 
388,  391,  395,  396,  397 
398,  400,  406,  411,  416 
417,  418.  421,  430,  433 
446,     471.     Ή    Κωνσταντί 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΪ. 


557 


νου.  — 137.  Πίναξ  πατριαρχών 
ΚωνσταντΓ/ουπόλβως.  —  129. 
Χρησμολόγιον  Κωνσταντίνουπό- 
λεως.  —  36.  Έχθεσις  δπως 
γράφει  6  Κωνσταντινουπόλεως 
πατριάρχης  τω  πάπα  χλπ.  — 
64. 

Κωνσταντινουπολίτης.  —  200, 
359. 

Κωνστάντιος   Αγιορείτης.  —  49. 

Κωνστάντιος  Άμάστριδος  1278. 
—  382. 

Κωνστάντιος  Δέρχων  1278.  — 
382. 

Κωνστάντιος  Δρύστρας  1727.— 
382. 

Κωνστάντιος  Κρήτης  1718.  — 
377. 

Κωνστάντιος  α'  Κωνσταντινουπό- 
λεως, 6  από  Σιναίου.  —  285. 

Κωνστάντιος  Μεσημβρίας  1 278. — 

382. 
Κωνστάντιος    Μυτιλήνης     1616- 

1625.— 8,  9,   19,    21. 
Κωνστάντιος  Τιμισβαρίου. — 402. 

Κωνστάντιος  Χαλχηδόνος  1718.  — 

376. 
Κώνστας  αυτοκράτωρ .  — 100. 

Κωνωβίχιος:  Ιωσήφ. 

Κως.  —  146. 

Κωστάχης  τις  1594. — 34,  503. 

Λάζαρος    ό  τετραήμερος.  —  51, 

69,  71,  150,  157,  367. 
Λάζαρος,  Σέρβος    ήγεμών. — 33. 
Ααχαπηνός:  'Ρωμα^Λς. 

Ααχεδαιμονία.  —  8,  9,  13,  16, 
94,  330,  376. 


Ααμενίτης:  Μανουήλ. 
Ααμπίχης:  Γ^άγχος. 
Ααμπρά  =  Πάσχα.  —  274. 
Αανσβέργιος:   Φίλιππος. 
Ααοδιχεΐς  Συρίας. — 252. 

Αάρισοα.  — 8,  9,  10,  12,  14, 
18,  20,  170,  233,  376,  377, 
382,  384. 

Αασχαράχης  Μεσελίμης. — 315. 

Αάσχαρις:  Θεόδωρος,  Κωνσταν- 
τίνος. 

Αάσχαρις  'Ρουσαΐτος. — 24 1 . 

Αάστα  (του)•  χωρίον  εν  τ^  επαρ- 
χία Διμιτζάνης. — 377. 

Λατινιχά  ^ό-^μαχα   χαΐ  έθιμα.  — 

145. 
Αατινική  θεματογραφία. — 183. 

Λατινική  γλώσσα.  —  391. 

Λατινικής  πίστεως  εχθεσις. — 101. 

Αατινιχον  χβιρόγραφον. — 460. 

χ\ατΐνοι.— 41,  46,  55,  57,  85, 
91,  97,  98,  101,  108,  111, 
117,  127,  128,  135,    136, 

177,   178 
186,  187 


139 
180 
221 
269 
321 
361 
406 
429 


144 
181 
222 
279 
323 
385 
414 
443 


223,  225 
280,  304 
326,  327 
391,  398 
423,  424 
445. 


179, 
218, 
230, 
305, 
359, 
404, 
427, 


Λαυρέντιος  ιερεύς  1622. —  11. 
Λαυρέντιος     ιερομόναχο;     1618. 

—  8. 

Λαυρέντιος  ιερομόναχος  χαι  πρω- 
'  τοσύγκελλος    Κορίνθου    1620. 

—  9. 


558 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑ3 


Λαυρέντιος  πρωτοσύγχελλος  1626. 

-  13. 

Λαυρέντιος,  Άγχύρας  μητροπολί- 
της 1636-7.  —  8. 

χίαυρέντιος  άρχιερεύς  'Λχυράους 
1282.  — 382. 

Λαυρέντιος,  Βιζύης  μητροπολίτης. 

—  20. 

Λαυρέντιος  Βισαν&ηνός,  ιερομό- 
ναχος.—332,  503. 

Ααυρέ^/τιος  Καββάχος.  —  268, 
269,  499. 

Λαυρέντιος  Μαρίνος,  ιερομόναχος 
Κρής.— 240. 

Λαυρέντιος,  Ναυπάκτου  μητροπο- 
λίτης 1636-7.— 8. 

Λαυρέντιος,  Τραπεζουντος  μητρο- 
πολίτης  1646.— 14. 

Λέανδρος  Άρβανιτάκης. — 185. 

Λειτουργίαι  ιεραί. — 24,  73,  84, 
153,  175,  176,  280,  281, 
295,  304,  305,  322,  325, 
329,  335,  357,  429. 

Λειτουργιχόν. — 460. 

Λειχούδης:  Ίωαννίκιος,  Σωφρό- 
νιος . 

Λεχαπηνός:  Γεώργιος. 

Λεχουϊέν. — 264. 

Λέμβων  μονή. — 394. 

Λεμεσός. — 333. 

Λεςιχά.  Λεξιχόν  χειρόγραφον, 
άπροσδιόριστον. — 429.  Λεξιχόν 
έλληνιχόν.— 460.  Λεςιχόν  έλ- 
ληνοαραβιχόν.— 429.  Έλληνο- 
λατινιχόν. — 38.  Έλληνορωμαϊ- 
χόν. — 38,  88.  Τωμαϊχόν  χαι 
τουρχιχόν.  —  91.   Λεζιχόν  των 


24  στοιχείων  της  άλφα^ήτοο. 

—  333,  436.  Λεςιχόν  »εο- 
λογιχόν. — 207,  446.  Λεςιχέν 
ήροδοτείων  λέζεων. — 442.  Λέ- 
ξεις    Διονυσίου    Αρεοπαγίτου. 

—  319.  Νομιχαι  λατινιχαΐ  λέ- 
ξεις.—64. 

Λεοντάριος:  'Λνδρόνικος  Βριένιος. 

Λεόντιος  ιερομόναχος. — 328. 
Λεόντιος  Βουλγαρίας. — 159. 

Λεόντιος  Βυζάντιος,   μοναχός.  — 

284. 
Λεόντιος    πρεσβύτερος  Ιεροσολύ- 
μων.— 160. 

Λεόντιος,   Κυρήνειας    μητροπολί- 
της.—369. 
Λεόντιος  πρώην  Πάφου. — 369. 

Λεοντόπολις.  —  240. 

Λεοπόλδος  καΐσαρ. — 35. 

Λεσβία. —  27. 

Λεσβίος.— 6,  77,  78,  81,  185^ 
191,   199,  261. 

Λέσβος.— 100. 

Λευίς. — 162. 

Λευιτικόν. — 46,   197,   198. 

Λευκή  'Ρωσία. — 148. 

Λευκωσία.  —  369. 

Λεχεία,  Λεχία.  — 114,   320. 

Λέων  Βερροίας   1278. — 382. 

Λέων  διάκονος  και  νομοφύλαξ. — 

224,.  225,  460. 
Λέων  Ήρακλείας  1278.  —  382. 
Λέων  Καρύας   1278. —  382. 
Λέων  μαίστωρ. — 249. 
Λέων    πρωτονοβολήσιμος    1103. 

—  2. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡίΓΟΤ  ΤΟΜΟΓ. 


559 


'Ρωσσίας. — 359. 

ό  Σοφός.— 49,  354,  366. 
φαΐ  διατάξεις .  —  26,  38, 
Οίακιστική  ψυχών  ύποτύ- 
ιις,  ή  περί  αρετών  γεωρ- 
;  κτλ.  —  93,  222,  394, 
).  Λόγοι  εις  τά  Είσόδια. — 
).  Έγκώμ,ιον  εις  τον  μεγα- 
άρτορα  Δημήτριον.  —  70, 
).  Ώδάριον.  —  274,  280, 
).  Έω&ινά. —  419.  Κανών 
ποτικός. — 352.  Βροντοσει- 
λόγιον.  —  190.  Χρησμός. 
35.  Άνακεφαλαίωσις  κτλ. 
22. 

άση.— 300. 

ς.  — 20. 

και  Άγραφων  επαρχία. — 
3. 

ος.— 87,  125,  437,  446. 
>ν.— 27. 

.—78,  79,  364,  383. 
δης,  Λιγαρείδης  (ΠαΓσιος). 
34,  268. 

Κρανίου.  —  185. 
)ς  αυτοκράτωρ.  —  122. 

ις   (Ανδρέας). -400. 
»εσι    (του)'    χωρίον    έν    τη 
:ρχία  Διμιτζάνης.  — 377. 
Κωνσταντίνος . 

—240. 

ν.— 91. 

περαττζίου  μητρόπολις.  — 


ίος  σημαιοφόρος. — 276. 
»ς  Πάτμιος  ιερομόναχος,  γε- 


νόμενος μητροπολίτης  Συνάδων 
1618.— 10. 

Λογική  άδηλου.  —  78.  Λογικής 
απανθίσματα. — 94.  Εισαγωγή 
εΙς  τήν  λογικήν  άνεπίγραφος.  — 
83.  Τεχνολογία  της  μικράς  λο- 
γικής. —  82.  Λογικής  μαθή- 
ματα. —  134.  Λογικής  σχή- 
ματα. —  328,  329.  Λογικής 
γυμνάσματα . — 89. 

ΛογγοβικεΙς    Πρεδρουμι.  —  126. 

Λογογραφικά. — 429. 

Λονδΐνον. — 24. 

Λοτζιόνος  χωρίον. — 300. 

Λουγδούνων  (έπίσχοπος). — 193. 

Λουθηρανοί. — 200. 

Λουκάς  ό  απόστολος. -7-91,  162, 
163,  242,  254,  268,  308, 
319,  325,  338,  412. 

Λουκάς  Ούγκροβλαχίας    1615. — 

21. 
Λουκιανός   ό  Σαμοσατεύς. — 103, 

265,  266,  436,  438. 
Λουκιανός  ο  άγιος  μάρτυς. — 32. 
Λούκιος  ό  άγιος  μάρτυς.  —  255. 
Λουτέροι.  —  399. 

Λουτεροκαλβινίσαντες  Βλάχοι. — 

34. 
Λουτρώ  έπαινος. — 320. 

Λύδδα.— 370. 
Λυκία.— 143,   210,   213. 
Λυκούργος  διδάσκαλος,  ό  κατόπιν 
επίσκοπος  Σύρου. — 78. 

Λυκόφρων. —  124. 
Λύπης  τζέρι. — 395. 
Μάγδαλα.— 36. 


560 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Μαγδαληνή.— 752. 

Μαγιχά'  άφορεαμός  κατά  των  χρω- 
μένων  αύτοΤς. — 313. 

Μαγίατροϋ  πβρί  ποίητικης. — 461 . 

Μαγνησία,  διάκονος  Άγκυρας. — 

243. 
Μαγουλάς:   Κωνσταντίνος . 
Μαγουλάς  Βλαδίμηρος. — 476. 
Μαγουριώτισσα. — 3 15. 
Μάζαρις:  Μά;ιμος. 

Μαθηματάρια.  — 76,   103,   125, 
140,  264,  338. 

Μα&ηματικά  προβλήματα.  — 185. 

Μαθηματικής  άρχαί. — 289. 

Μαθηματικόν  (βιβλίον).  — 429. 

Μα{)ημάτων  τετράδια.  — 185. 

ί  Μα&ιώς  XVII.— 73,  503. 

Μαινάδβς.  —  343. 

Μαϊνέτας:  Κωνσταντίνος. 

Μαΐμας,  Μαϊουμας.  —  36,   257, 
260. 

Μακάριος  ό  δσιος. — 255. 

Μακάριος  ιερομόναχος.   —   333, 
503. 

Μακάριος  τις  1767.— 149,  503. 

Μακάριος    δτερος,    ου    υιός  Παρ- 
θένιος  Πάτμιος. — 88. 

Μακάριος  ό  Αίγύτυτιος.   —  244, 
293. 

Μακάριος,  επίσκοπος  Αμυκλών. — 

—  195. 

Μακάριος,  πατριάρχης  Αντιοχείας. 

—  96. 

Μακάριος,  μητροπολίτης  Βερροίας 
1718.— 377. 


Μακάριος  Βουρος  1743. — 2, 499. 

Μακάριος  πρώην  Γάνου  και  Χώ- 
ρας, γενόμενος  εΧτα  μητροπο- 
λίτης Ούγκροβλαχίας  (1616) 
και  πάλιν  μείνας  ως  πρώην  Γά- 
νου και  Χώρας  (1618-1620). 

—  9,   10,   21. 

Μακάριος,   μητροπολίτης  Δέρκων. 

—  369. 

Μακάριος,    μητροπολίτης  "Ιμ^ροο 

1616.— 20. 
Μακάριος,   μητροπολίτης   Κιτιέων 

1773.— 364. 
Μακάριος,  μητροπολίτης  Λαρίσσης 

1683.-170. 
Μακάριος  Μακρής. — 179. 

Μακάριος,    μητροπολίτης     Μηθι>  ^ 

μνης  — 369. 
Μακάριος,    μητροπολίτης  Μελεν^'^ 

κου   1691.— 74. 

Μακάριος,  μητροπολίτης    Μεσημ — 

βρίας.— 396. 
Μακάριος  Μυτιληναίος,  ίερομόνα — ■ 

χος  1709.— 287,  499. 

Μακάριος,   μητροπολίτης  Νικομη,-^ 
δείας  1464.— 224,   225. 

Μακάριος  Πάτμιος.  —  89,   107^ 

461. 
Μακάριος,     μητροπολίτης    Σηλυ• 

βρίας  1727,-382. 
Μακάριος  άρχιδιάκονος,  γενόμενος 

μητροπολίτης  Τορνόβου  1626- 

1635.-13,   14,  18. 
Μακαριώτισσα. — 274. 
Μακεδονία. — 33. 
Μακκα|3αΓοι.— 29,  411. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΓ. 


561 


Μαχραΐος:  Σέργιος. 
Μαχρη  ν  ίτζα. — 189. 

Μαχρης:  Βησσαρίων,  Μαχάριος, 
Μ^χαηλος. 

ΜάΚαχίας  ο  προφήτης. — 47. 

Μαλοίχιας,  μητροπολίτης  Βηθλεέμ. 
—  396. 

Μάλεμ  Σάλεχ.  —  201. 

λΐάμας  ό  δγιος  μάρτυς.  —  265, 
461. 

Μαμουν  πρωτοσυμβουλος. — 189. 

Μανάρης  (Σ.  Π.). — 77. 

Μανασσης:  Κωνσταντίνος. 

Μανασσης  μοναχός  1673.— 171. 

Μανδρανοδ  χωρίον  περί  την  Τρα- 
πεζούντα.— 298. 

Μα^^οϋέ.  —  311. 

Μανοϋήλ  6  άγιος  μάρτυς.  —  28. 

Μανουήλ  θησαυρός.— 430. 

Μανουήλ  χοσμηματογράφος  XI. — 
255. 

Μανουήλ  Κορίνθιος,  μέγας  ρή- 
τωρ.— 132,  323,  440. 

Μανουήλ  ό  Κομνηνός.  —  5,  37, 
38,  39,   180,  221,  279. 

Μανουήλ  Κορέσης   1686. —  48, 

503. 
Μανουήλ  Ααμενίτης. — 285. 

Μα^Λ>υήλ    Μαλαζός. — 119,   142, 

166,   185,   233,  434. 
Μανουήλ  Μουσχιώτης. — 430. 

Μανουήλ  Μοσχόπουλος.  —  142, 
145,  430,  437,  443,    461. 

Μανουήλ  Παλαιολόγος. — 32,  33, 
223. 


IV. 


Μανουήλ  Τωμανίτης    1753.  — 

391,  499. 
Μανουήλος  ΣάΒιος. — 175. 
Μανουήλ  Φιλής.— 282,   326. 
Μανουήλ  Χρυσαφής. — 249,  358. 
Μαξέντιος     αυτοκράτωρ.    —   29, 

212,  312. 
Μαζιμΐνος. — 23. 
Μαζιμΐνος  ρήζ.— 220. 
Μάζιμος    6  όμολογητής.  —  284. 

Προς  θαλάσσιον. — 222.   Περί 

των  δυο  φύσεων  του  Χρίστου. 

—  127,  178,  278.  Τί  έστιν 
οργή  θεού. — 252.  Κατά  πό- 
σους τρόπους  ή  δνωσις  λέγε- 
ται.— 37.  Κεφάλαια  δέχα. — 
278.  Εξηγήσεις  τινών  ρητών 
του  θεολόγου  Γρηγο'ρίου. — 57, 
461.  Έχκλησιαστιχή  μυστα- 
γωγία. —  252,  421.  Μυστα- 
γωγίαι.  —  362.  Περί  αναστά- 
σεως.— 354.  Δόγοι  άσχητιχοί. 

—  336.  Προς  Ίωάννην  σοφι- 
στήν.— 319,  336.  Τεμάχη. — 
57,  128,  266,  280,  336. 

Μάζιμος  καλλιγράφος  XV. — 171, 
173,  499. 

Μάςιμος  άρχιδιάχονος,  εΤτα  πάπας 
ή  ιερομόναχος  Αλεξανδρείας 
1603.-120,239,240,499. 

Μάξιμος  ιερεύς   1625. — 19. 

Μάξιμος  λατινόφρων. — 266. 

Μάξιμος Ίεραπόλεως. — 370,  385. 

Μάξιμος  Μάζαρις.  — 175. 

36 


562 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Μάςιμος  Μαργούνιος. — 102,  216, 
217,  324,  398,  424,  430, 
460. 

Μάζιμος  ΙΙελοτΓοννήσιος.  —  44» 
45,  91,   146,  424,  460. 

Μάςιμος  Πλανούδης. — 123,  135, 
292,  440,  460. 

Μάςιμο;  Σεμπεσίου.^ — 399. 

Μάςιμος  Σισετσκίου. — 399. 

Μάξιμος  Συμαΐος. — 460. 

Μαρας:  Γρηγόριος. 

Μαργαρίτης  ιερεύς. — 27. 

Μαργούνιος:  Μάςιμος. 

Μαρία  ή  Θεοτόκος.— 4,  83,  68, 
107,  208,  209,  210,  211, 
353.  "Ορα  καΐ  τό  Θεοτόκος. 

Μαρία  ή  ΑΙγυτττία•   βίος.  —  68, 

113,  461. 
Μαρίαι  δύο*  Όρ?^ένκοϋ. — 381. 

Μαρίνα  ή  αγία  μάρτυς.  —  111, 

341. 
Μαρίνος:  Λαυρέντιος. 

Μάρκος  Άδριανοοπόλεως  1464-5. 

—  132. 
Μάρκος    Αλεξανδρείας.  —  179, 

351. 
Μάρκος  Άντωνΐνος. — 438. 
Μάρκος  Βέλσερος. — 398. 

Μάρκος  Ευγενικός,  μητροπολίτης 
Εφέσου^— 48.  55,  84,  85, 
117,  118,  177,  181,  182, 
199,  221,  222,  263,  292, 
295,  324,  351,  358,  406, 
407,  461, 

Μάρκος  ό  ευαγγελιστής.  —  61, 
254,  412.  Βίος.  — 162.  Μάρ- 
κου  ναός  έν  Βενετία. — 303. 


Μάρκος  ιερομόναχος•  σύνταγμα 
εις  τα  άπορούμενα  του  Τυπι- 
κού.— 357. 

Μάρκος  μοναχός  ή  άββας  ό  ερη- 
μίτης- συγγραφαί.  —  62,  63, 
461. 

Μάρκος  μοναχός,  προς  8ν  νουθε- 
τική  τις  ανώνυμος  επιστολή. — 
266. 

Μάρκος  Μουσουρος. — 175. 

Μάρκος  ό  Ξυλοκαράβης.  — 133. 

Μάρκος  Πορφυρόπουλος  Κύπριος, 
διδάσκαλος.  —  94,  267,  289, 
307,  322,  323,  446,  461, 
499,  503. 

Μαρμαράς.  —  301. 

Μαρτζινάνι.  —  372. 

Μαρτύριος  επίσκοπος. — 43. 

Μασάδων   έπισκοτυή.  —  378. 

Μαστροϊωάννης  ό  και  Χαντζής. — 

25,   503. 
Ματαίης  βόδας. — 58. 
Ματζαράκης:  Χαραλάμπης. 
Ματζαρας. — 299. 

Ματθαίος  ό  ευαγγελιστής.  —  61, 
162,  227,  235,  236,  242, 
254,  253,  259,  307,  353, 
356,  412.  Βίος.  — 162. 

Ματ&αΐος,  πατριάρχης  Αλεξαν- 
δρείας. —  270. 

Ματθαίος  Βλάσταρις.  —  48,  63, 
64,  75,  165,  179,  390,  424, 
426,  454,  461. 

Ματθαίος,  μητροπολίτης  Διδυμο- 
τείχου  1580.— 418. 

Ματθαίος  Καμαριώτης. — 133. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΙ". 


563 


Ματθαίος  Κανταχουζηνός. — 146, 

327. 
Ματ{)αΐο;      Κωνσταντινουπόλεως. 

—  372. 

Ματ&αΐος,  μητροπολίτης  Μυρέων. 

—  147,   148,  412,  499. 
Ματ&αΐος    "Άγγελος    Πανάρετος, 

χοιαίστώρ.  —  55,   57. 

Ματρώνης    της  όσίας  βίος. —  27. 

Ματτέος:  Έπιφάνιος. 

Μαύρη  θάλασσα.  —  297,  300, 
304. 

Μαϋροκορδατος:Άλέζανδρος,  Σχαρ- 

λατος,  Νιχόλαος,  Κωνσταντίνος. 

Μαχμούτ  α'  σουλτάνος. — 58. 
Μεγάλα  Βρανιανά.  — 108. 
Μεγάλη  Αντιόχεια. — 325. 
Μεγάλη  Δευτέρα. — 311. 
Μεγάλη  Δφρις   Μωρέως. — 65. 

Μεγάλη  Έβδομάς.  —  149,  150, 
340. 

Μεγάλη  Έχχλησία  Κωνσταντινου- 
πόλεως. —  1,  3,  9,  10,  13, 
14,  15,  18,  19,  21,  46,  47, 
61,  64,  66,  79,  113,  124, 
126,  163,  200,  201,  224, 
238,  247,  272,  288,  289, 
313,  318,  323,  325,  327, 
328,  334,  336,  349,  350, 
351,  355,  374,  375,  414, 
417,  418,  421,  473,    475. 

Μεγάλη  Παναγία•  μοναστήριον  γυ- 
ναιχεΐον  έν  τη  πόλει  Ιερουσα- 
λήμ.— 348. 

Μεγάλη  Παρασκευή.  — 227,  398. 

Μεγάλη  'Ρωσία.  — 138. 


Μεγάλη  Τεσσαρακοστή.  —  51, 
101. 

Μεγαλυνάρια.  — 195,   357. 

Μέγα  Σάβρατον.-83,  150,213, 
396/7,   398. 

Μέγα  Σπήλαιον  μοναστήριον  έν 
τη  επαρχία  Πατρών. — 14. 

Μεγίστη  Βρετανία. — 194. 
Μεδίνα.— 383. 
Μεδιόλανα.— 41,   361. 
Μεεμέτ  Τζελεμπής  1596.-336. 
Μεεμέτης  β'  ό  κατακτητής. — 336. 

Μεθόδιος,  επίσκοπος  Μύρων  (ό 
και  Τύρου  ή  Πατάρων). — 193, 
213. 

Μεθόδιος,  πατριάρχης  Αντιο- 
χείας.— 371. 

Μέθυμνα=Μήθυμνα.  —  369. 

Μεθώνη.— 41,  &4,  296,  359, 
361. 

Μέκκα.— 383. 
Μελανία  Όρλένκου. — 381. 
Μελάχρω.  — 313. 
Μελένικον. — 74,  357. 

Μελέτιος  μοναχός•  περί  φύσεως 
του  άνθρωπου.  —  283,  332, 
447,  461. 

Μελέτιος  ιερομόναχος  1618. — 9. 

Μελέτιος  Ιερομόναχος,  ηγούμενος 
της  έν  Έλεγμοϊς  μονής  του 
αγίου  Άβερκίου   1724.— 202. 

Μελέτιος,  μικρός  λογοθέτης  της 
Μεγάλης  Εκκλησίας. —  238. 

Μελέτιος  Άγιοταφίτης,  Ιεροδιάκο- 
νος.—186,   503. 


564 


ΓΕΝΙΚΟΣ    Π1ΝΑΞ 


Μβλέτίος  α'  Αθηνών  μητροπολί- 
της  1278.— 382. 

Μελέτιος  β'  Αθηνών  μητροπολί- 
της.—155,  193,  205,  206, 
353,  399,  424,  462. 

Μελέτιος,  πατριάρχης  Αντιοχείας. 

—  250. 
Μελέτιος,    μητροπολίτης    Βάρνης 

1640.— 16. 

Μελέτιος  Βλαστός .  —  238,   241. 

Μελέτιος  (Γαλησιώτης)•  μελέτη 
αυτού  στιχηρά,  περιέχουσα  συν 
άλλοις  χαΐ  άσχητικά. — 55,  56, 
57,  424,  462. 

Μελέτιος,  Ιεροσολύμων  πατριάρ- 
χης. —  97,  261,  263,  396, 
421. 

Μελέτιος  Κρής,  ιερομόναχος  (πι- 
θανώς 6  Βλαστός)•  ομιλία  ι. — 
229. 

Μελέτιος,  Λαρίσσης  μητροπολί- 
της 1759.— 384. 

Μελέτιος,  Νιχομηδείας  μητροπο- 
λίτης.— 369. 

Μελέτιος,  Πάφου  μητροπολίτης. — 
369. 

Μελέτιος  Πηγας,  πατριάρχης  Αλε- 
ξανδρείας. —  85,  229,  400, 
461. 

Μελέτιος,  Σηλυβρίας  μητροπολί- 
της  1646.— 14. 

Μελέτιος  Συρίγος  ή  Τζηρίγος. — 
40,  171,  263,  307,  325, 
338,  409,  424,  430,  432, 
461,  499. 

Μελέτιος,  Φιλαδέλφειας  μητρο- 
λίτης  1699-1712.  —  204, 
368,  371. 


Μελισσηνή,  σύζυγος  Κωνστα^Λη 
Μποιλάση.  —  313. 

Μελισσηνός:    Γρηγόριος. 

Μελιταΐον  χυνίδιον.  —  173. 

Μελιτηνης   δγιοι  μάρτυρες. — 27. 

Μελίτων  επίσκοπος  Σάρδεων.  — 
193. 

Μελχισεδέχ,  επίσκοπος  Ταιδεστοδ 
και  Πανίου  1622-1626.— 11, 
12,  13,  19,  249,  283,  358, 
499. 

Μένανδρος. — 275. 

Μενεμέν. — 202. 

Μενοικέως   δρος. — 50,   53. 

Μερκούριος  ό  άγιος. — 110. 

Μεσελίμης  (Δασκαράκης).  —  315. 

Μεσημβρία =Μεσέμβρια  ή  πόλις. 
—  11,  14,  382,  384,  396. 

Μεσονηστιμος. — 70,   339. 

Μεσονυκτικόν.  —  352,  362. 

Μεσοπεντηκοστή. — 341. 

Μεσσαρία. — 126. 

Μεσσήνη  Σικελίας.  —  289,  436. 

Μεσσίας,  Μεσίας. — 72,  353. 

Μεταγειτνιών. — 302. 

Μεταμόρφωσις    του  Χρίστου.  — 
164,  227,  236,   364,    414. 
Μεταςας:  Νικόδημος. 

Μεταφυσική  ανώνυμος.  —  285, 
462. 

Μέτραι  πόλις.— 20,   133. 

Μέτρων  πέρι.  —  63,  142,  158, 
159. 

Μεχέμετις  σουλτάν  ό  κατακτη- 
τής.—278. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟ  Γ. 


565 


Μήδβία  ή  θρακική•  —  14,  16, 
53,  223,  324,  418. 

Μήθυμνα.— 8,  11,  14.  Όρα  καΐ 
τό  Μέθυμνα. 

Μηναία. —  34,  65,   213,   328, 

352. 
Μήνας  ό  άγιος  μάρτυς. — 121. 

Μηνιάτης:  Ηλίας. 

Μηνολόγιον.  —  438,  450. 

Μητρός.  — 106. 

Μητροφάνης  μοναχός,  στιχουργός. 
—  282. 

Μητροφάνης,  Άμασείας  μητροπο- 
λίτης  1640.— 16. 

Μητροφά^^ης  Γρηγορας. — 155. 

Μητροφάνης,  Δρυστρας  μητροπο- 
λίτης 1618.—  9,   10. 

Μητροφάνης,  επίσκοπος  Θηβών 
1625-1626.  — 13,   14,   19. 

Μητροφάνης,  μητροπολίτης  Κο- 
ρίνθου.—378. 

Μητροφάνης  γ'  Κωνστα^/τινουπό- 
λεως,— 208,    417. 

Μητροφάνης,  Μονεμβασίας  μη- 
τροπολίτης 1616-1625.— 19, 
20. 

Μητροφάνης,  Προικοννήσου  μη- 
τροπολίτης.— 369. 

Μητροφχ^ης,  Σμύρνης  μητροπο- 
λίτης.—127. 

Μικρά  'Ρωσσία  ή  'Ρουσία.  —  66, 
148,  230. 

Μικρός  "Αθως.— 230. 

Μιλίτζα.  — 313. 
Μίνδανα.— 378. 
Μίρτζας  βοεβόδας.— 32. 


Μισαήλ,  Πέτρας  Αραβίας  μητρο- 
πολίτης.— 196. 

Μισθείας  αγρός.  —  378. 

Μιταράκης:  Συμεών. 

Μιτυλήνη:   Μυτιλήνη. 

Μιχαήλ  Αρχάγγελος  ή  Ταξιάρ- 
χης.—76,  121,  129,  164, 
328,  398. 

Μιχαήλ  δσιος  ό  έκ  χώρας  Κ  ά- 
πους. —  214. 

Μιχαήλ  αυτοκράτωρ  (ό  Ταγγαβέ). 
—  232. 

Μιχαήλ  Άτταλειάτης.  —  347, 
461,  499. 

Μιχαήλ  Γεωργιάδης. — 338, 499. 

Μιχαήλ  Γλύκας.  —  199,  221, 
430,  461. 

Μιχαήλ  Γραμματικός  έκ  Μεγά- 
λης Δίβρεως  1532-3. —  65, 
499. 

Μιχαήλ    χ    Δημητρίου.  —  350, 

499. 
Μιχαήλ    Δούκας    αυτοκράτωρ.  — 

131,  132,  367. 
Μιχαήλ  Έφέσιος.— 216,  462. 
Μιχαήλ  καλλιγράφος  XV.  —  66, 

72,  499. 
Μιχαήλ    Κηρουλάριος.   —   105, 

179,  360. 

Μιχαήλ,  Κιέβου  μητροπολίτης. — 
370. 

Μιχαήλ  (?)  Κομνηνός. — 414. 
Μιχαήλ  Ιίβς[ΐιίβη. — 264. 

Μιχαήλ  Μήτρου  ιερεύς.  —  106, 
δ03. 


566 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Μιχαήλ,  μητροπολίτης  Μττελι- 
γραδίου.  —  402. 

Μιχαήλ  η'  Παλαιολόγος,  αυτο- 
κράτωρ.— 129,   382. 

Μιχαήλ  ό  Παφλαγών,  αυτοκρά- 
τωρ.— 203. 

Μιχαήλ  Ταχύβίτζας.— 89,   345. 

Μιχαήλ  6  Σύγχβλλος.— 70,  182, 
461. 

Μιχαήλ  Φωκαεύς. — 358. 

Μιχαήλ  Χορτάχιος  Κρής. — 466. 

Μιχαήλ  Χροσοκόκκης. — 291. 

Μιχαήλ  ό  Ψελλός.  —  105,  135, 
147,  207,  273,  367,  393, 
394,  414,  436,  467. 

Μιχαηλοβίτζης:  Αλέξιος. 

Μιχαήλος,  μέγας  έκκλησιάρχης. — 

239. 
Μιχαήλος  Μακρής    έ;  Ιωαννίνων 

1687.-415. 

Μιχαίας    6  προφήτης. — 30,  47. 
Μιχαλάκης.  — 196. 
Μίχνας  βοεβόδας.  — 147. 
Μνηστεία  ή  μνήστροις    ασματική 

άχολοϋ&ία.— 152,   330. 
Μνάσων  6  άγιος. — 255. 
Μ^^ίμαι  Εστοριογραφικαί.  —  430. 
Μνημολόγιον .  — 4  3  2 . 
Μογλενά. — 364. 
Μοθώνη.— 424. 
Μολδαβία.— 58,  145,  334,  345. 
Μολδαβική  ιστορία. — 58. 
Μολδοβλαχία.  —  30,  40,   171, 

207,  305,   337,  338,    345, 

367,   374,  400. 


Μολΐνος. — 215. 

Μοναστήρια.  Του  *Δγ ίου  Τά- 
φου μοναστήρια  εν  Μολδοβλα- 
χία. —  30.  "Αγιος  Άβέρκιος 
εν  Έλεγμοΐς.  —  202.  'Δγίων 
Πάντων  μοναστήριον,  το  καΙ 
Βαρλαάμ. — 7.  'Αγία  Αναστα- 
σία.—134,  243,  252,  501. 
"Αγιος  Αντώνιος  έν  Παρονα- 
ξία.  —  314.  "Αγιος  Αντώνιος 
Βροτισίου  έν  Κρήτη.  —  240. 
"Αγιος  Βασίλειος  έν  Ίεροσο- 
λυμοις. — 349.  /Αγίου  Γερασί- 
μου λαύρα.  —  311.  'Άγιος 
Γεώργιος  έν  Κωνσταντινουπό- 
λει. —  26,  27.  "Αγιος  Γεώρ- 
γιος του  Χλήντζα  εν  Μολδο- 
βλαχία.—171.  "Αγιος  Γεώρ- 
γιος έν  Βουκουρεστίω. — 383. 
"Αγιος  Δημήτριος  έν  Ιεροσο- 
λυμοις.  —  348.  "Αγιος  Ευθύ- 
μιος έν  Ίεροσολύμοις. — 387. 
"Αγιος  Νικόλαος. — 332.  "Αγιος 
Νικόλαος  έν  Μόσχα.  —  365. 
Αγία  Τριάς  έν  τη  νήσω  Χάλ- 
κη.—207,  208.  Αγία  Τριάς 
έν  τω  θέματι  Όψικίου. — 283. 
Αγία  Τριάς  έν  Βουκουρεστίω. 

—  242.  Ανδρείων  μονή.  — 
34.  Αρκαδίου  έν  Κρήτη. — 79. 
Αρχαγγέλων  έν  Ίεροσολύμοις. 

—  328.  Αυξεντίου  μονή.  — 
129.  Βατοπέδιον. — 51,  388. 
Βυζαντίων  μονή. —  209.  Γα 
λατάς  έν  Μολδοβλαχία. — 305. 
Γουμερά.— 198.  Δάλου  μο^/ή. — 
412.  Διονυσίου  έν  τω^Αθωνι. — 
230,  251.  Δούκα  Βόντα  εις 
Γιάσιον. — 237.  Έλεούσης  έν 
Κρήτη. — 28.  Έσότττρου  μονή. 

—  208.  Εύεργέτιδος  μονή.-— 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΙ  ΤΟΜΟΓ. 


567 


272.  θεοσχεπάστου  εν  Τρα- 
ττεζουντι.  —  107.  Θεοτόκου 
Άψιθίων. — 34.  Θεοτόκου  μ,ο- 
ναστηριον,  το  και  Φωτεινόν. — 
372.  Ιβήρων  μονή  έν  τω'Άθω- 
νι— 37,  306,  365.  Ιωάννου 
του  Προδρόμου  έν  τω  δρεί  του 
Μενοιχέως. — 50.  'Ιω.  Προδρό- 
μου έν  τξ  Μαύρη  θαλασσή, 
πλησίον  Σωζοπόλεως.  —  304. 
Ιωάννου  του  Προδρόμου  έτερον 
μοναστήριον.  —  347.  Κεχαρι- 
τωμένης  έν  Χίω. — 202.  Κόκ- 
κου έν  Κύπρω.  —  104,  372. 
Κυρίας  των  Αγγέλων  του  Γδερ- 
νέτου  έν  Κρήτη. — 181.  Λέμ- 
βων μονή  περί  τήν  Σμύρ*>ην. — 
394.  Λέοντος  του  Σοφού  έν 
Κωνσταντινουπόλει. —  93.  8*^ 
ΜΕΓϋηί.— 338,  503.  Ή  Με- 
γάλη  Άντίληψίς. — 276.  Με- 
γάλη Παναγία  έν  Ίεροσολύμο^ς. 

—  348.  Μέγα  Σττήλαιον. — 14. 
Μεγίστη  Λαύρα  έν  τω  "Άθωνι. 

—  359.  Μπατζκόβου  μονή. — 
316.  Μπόρνοβας.— 119.  Νέα 
Μονή  έν  Χίω.  —  65,  129, 
203,  476,   504.  Όδηγητρίας. 

—  82.  Παλα'.ουπόλεως  μονή 
έν  Κρήτη,  — 288,  364.  Πα- 
ναγίας Άκρήτα  [δίι•]  μονή. — 
202.  Παναγίας  Ευαγγελιστρίας 
μονή  έν  Σκοπέλω.  —  314.  Πα- 
ναγίας της  Περιβλέπτου  έν 
Κωνσταντινουπόλει.  —  223, 
416.  Παναγίας  της  Προυσιω- 
τίσσης.  —  318.  Παναγίας  Τριά- 
δος του  Βακαρεστίου. —  110, 
504.  Παντοκράτορος  έν  τω 
"^Αθων!.  —  118.  Παρασκευής 
όσίομάρτυρος  εγγύς  των  Μεγά- 


λων Βρανιανών.  —  108.  Πάτ- 
μου.— 88.  Πετζέρακης  λαύρα 
έν  Κίέβω.— 103,  365.  Προ- 
κό|3ου  μονή  έν  τη  Λεχία.  — 
367.  Προφήτου  Ήλιου  εγγύς 
της  Ιερουσαλήμ. —  349.  'Ρι- 
μνίκου  μονή.  —  373.  *Ρο- 
ζινου  περί  το  Μελένικον.  — 
357,  504.  Σάβα  του  δσίου 
λαύρα  έν  Παλαιστίνη.  —  66, 
138,  139,  189,  328,  329, 
356,  357,  431,  504.  Του 
αύτου  μονή  έν  Βουκουρεστίω. — 

107.  Σίνα.— 213.  Σουμελδ.— 
372.  Σταυρονικήτα.  —  418. 
Τιμίου  Σταύρου  εγγύς  της  Ιε- 
ρουσαλήμ. —  78,  79,  349. 
Στουδίων    έν  Κωνστα^/τινουπό- 

λει,— 103,  187,  208,  360. 
Σωτήρος  Χρίστου  (=  Άρκά- 
διον).έν  Κρήτη.  — 303.  Τα- 
ζιαρχών  «εις  Μαρτζινάνι».  — 
372.  Τζετατζούϊας  μονή. — 7. 
Χαρσιανίτου.  —  6.  Χουτουρα 
περί  τδν  Γκιουμουσχανέ.  — 
299.  Μετόχιον  του  Παναγίου 
Τάφου  έν  Κωνσταντινουπόλει. 
—  1,  6,  7,  27,  47,  60,  77, 
97,  110,  154,  197,  227, 
315,  421,  433,  435,  449, 
451,  452,  468,  478.  'Έτε- 
ρον  έν  'Λδριανουπόλει. — 37. 
501.  "Ετερον  έν  Βουκουρε- 
στίω.— 107.  "Ετερον  έν  Μπο- 
γδανία.  —  66,  504.  Μετόχιον 
του  Άγγουρίου. — 130. 

Μονεμβασία.  — 14,   15,   16,    19, 

20,  21,   136,  270,   386. 
Μονομάχο  ς :    Κ  ω  νσταντΐνος . 

Μορτζανή.  — 300. 


568 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Μόσχβα.  — 148,   149. 

Μοσκ^ά.— 148,  365. 

Μοσχο^Βίχ— 92,  95,  96. 
Μοσχιανός:   Γεώργεος. 

Μοσχεχόν  στράτευμα.  —  1 1 4. 

Μοσχίων. — 38. 

Μοσχθ|3ίαί.  — 6,  136,  166,  193, 
263,  294,  306,  310,  383, 
385,  390,  400,  402,  403, 
418,  425,   462. 

Μόσχοβοι.— 114,  429. 

Μόσχοι. — 114. 

Μοσχόπολις. — 76. 

Μοσχόποϋλος:   Μτ^ουήλ. 

Μόχωρα.— 299. 
Μοψουεστία. — 2. 
Μοϋ!;άλων.  —  361. 
Μουντανιά. — 118,   202*. 
Μθϋρα^3ιέφ:    Ανδρέας. 
Μουράτ  σουλτάνος.  —  307. 
Μουρούζης:   Νιχόλαος,   Ζωή. 

Μούσα,  Μουσαι.  — 96,  97,  123, 
140,   158,  290,  401. 

Μουσαίος. — 441. 

Μούσας  παπάς,  διδάσκαλος  έν 
Ίόππη   1723.  —  201. 

Μουσελίμ,ηδων  |3ασιλικδν  γένος. — 

397. 
Μουσικά    σημαδ^ίφωνα.   —   250, 

350,   358. 
Μουσικής  εκκλησιαστικής  τεύχη. — 

185,  249,  349,   350,    355, 

358. 

Μουσίπεης. — 32,   33. 
Μουσουλμάνοι. — 33. 


Μουσουρος:  Μαρχος. 

Μουσταφά  -  άγας,    κάδη  -  καπιτζης 

1640.— 15. 
Μουσχιώτης:  Μανουήλ. 
Μπαια  πόλις.  — 364. 
Μπάιχθ|3ος:  Θεόδωρος  Ίσαάκου. 
Μπαλαμπάνος:  ΉσαΓας. 
Μπαλάσης:  Κωνσταντης. 
Μπαλάσιος  ιερεύς. — 249,   358. 
Μπαλίνου  Παναγίας  ναός  έν  Κων- 

σταντινουπόλει . — 315. 
Μπά^^η. — 66. 
Μπελιγράδι,  Μπελιγράδιον. — 144, 

383,  399,  402. 
Μπέλτζος. — 22,  503. 
Μπενιζέλος:  "Αγγελος. 
Μπεντέριον.  —  114. 
Μπεντήριον.  — 115. 
Μπερδης:  Δημήτριος. 
Μπερεκέτης:   Πέτρος. 
Μπεσίκια. — 310. 
Μπονάιζης:   Ιάκωβος. 

Μπόρνο^ας.— 119,   504. 
Μπόσνα.  —  402. 
Μπουγδανία. — 66,   504. 
Μπουκορέστι,    Μπουκουρέστη.  — 

237,  242. 
Μπου  ντούμ  ιον . — 402. 
Μπουστάνια.  —  269. 
Μπραγκο^άνος:  Κωνσταντίνος. 
Μπρεζιλία.  —  364. 
Μύθοι  εκ  του  Πλουτάρχου.  —  88. 
Μυριανθεύς:  Ιερώνυμος. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


569 


νυκίας.— 143,  147,  148, 
,  213,  274. 

μητροπολίτης . — 412. 
)τον.  — 100. 
>λη  χαΐ  άχολουθίοί.  — 387, 

ρων  Κυριακή. — 227. 

ων:  Χριστόφορος. 

αΐος,  Μιτυληναΐος. — 189, 
283,   287. 

η,  Μίτϋλήνη.~.8,  9,  14, 
ί1,  100,218,285,  369, 
377,  396. 

«.  —  310. 

,  προφήτης  τών  Μουσουλ- 
'.   —    108,    423,    429, 

ανοί.  — 40. 
ίσταε.  —  416. 

|ς.  —  189. 
—  65. 

ΐ  Μωϋσης  ό  προφήτης.  — 
51,   186. 
ό  Αίθίοψ.— 393. 

μητροπολίτης     Μπελι- 
•υ.— 399. 

μητροπολίτης  Μπόσνας. 
►2. 

μητροπολίτης     Σταρι- 
ς.  — 402. 

ιερομόναχος   Παντοκρα• 
ίς.— 118. 

5ονόσορ.  —  1 1 1 ,   112. 

—83,  349,  396. 

λ,   ηγούμενος  της  μονής 

,κό|9θϋ.  —  316. 


Ναθαναήλ,  Νικαίας  μητροπολί- 
της.—224. 

Να&αναήλ,  Ξάν&ης  καΐ  Περιθεω- 
ρίοϋ  μητροπολίτης.  —  315. 

Ναθαναήλ  Χίκας.— 97. 
Νάουσα. — 155,  317. 

Ναύπακτος.  —  8,  12,  21,  161, 
293,  439. 

Νέα  Ίουστινιανή.  —  301,   318. 

Νε'αι    Πάτραι.  _  13,    14,  75, 

76,   249,  358. 
Νέα  Μονή  έν  Χίω.—  65,   130, 

284,  477. 
Νεάπολις  έν  Παλαιστίνη. — 349. 

Νέα  Τώμη  =  Κωνσταντινούπο- 
λις.—6,  36,  167,  182,  231, 
270,  322,  373. 

Νείλος  ποταμός. — 38. 

ΝεΓλος  δσιος  ό  μέγας.  — 23,  62, 

243,  244,  424,  462. 
ΝεΓλος  ιερομόναχος, — 358. 

Νείλος  πρεσβύτερος. — 276. 

Νείλος  (Καβάσιλας),  αρχιεπίσκο- 
πος θεσσαλονίκης.  —  222, 
230,  420,  424,  445,    463. 

Νείλος  Κεραμεύς. — 6. 

ΝεΤλος,  επίσκοπος  Ντζίας  καΐ 
θερμίων   1646.  — 14. 

Νεκτάριος  ιερομόναχος  1618. — 9. 

Νεκτάριος  μοναχός. — 177,  199, 
407. 

Νεκτάριος,  Ιεροσολύμων  πατρι- 
άρχη^•— 90,  100,  224,  225, 
227,  228,  229,  288,  305, 
310,  370,  385,  386,  387, 
401,  417,  430,  462,  463, 
504. 


1 


570 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Νεχτάριος     Κωνσταντινουπόλεως . 

—  69,   122,  411,   463. 
Νεκτάριος,  μητροπολίτης  Πάφου. 

—  369. 

Νεκτάριος,  αρχιεπίσκοπος  Σαμα- 
κοβίοϋ. —  402. 

Νεκτάριος,  μητροπολίτης  Χριστια- 
νουπόλεως   1620. — 9. 

Νεμέσιος,  επίσκοπος  Έμέσης, — 

252,  363. 
Νεμεσός. — 369. 

Νβοκαισάρεια.  —  43,   300,   369. 
Νεοκλης  (Παύλος).  — 191. 

Νεόφυτος  ιερομόναχος  καΐ  έκκλη- 
σιάρχης  της  μονής  Όδηγη- 
τρίας.  —  82. 

Νεόφυτος  ό  έγκλειστος•  κατηχή- 
σεις.—339,  340,  341,  342, 
343,  344,  345. 

Νεόφυτος,  παπδς  Άγιοταφίτης. — 
298. 

Νεόφυτος     ίερομό^^αχος,     ανεψιός 

Αθανασίου  Πατελάρου. —  17, 

18. 
Νεόφυτος  ιερομόναχος,  γενόμενος 

μητροπολίτης  Ήρα  κλε  ία  ς  1622- 

1635.— 11,  18,   19. 
Νεόφυτος,     προηγούμενος     μονής 

τίνος  του  αγίου  Νικολάου.   — 

332. 
Νεόφυτος,    μητροπολίτης    Άδρια- 

νουπόλεως   1644-1646.  — 14, 

144,   156,  504. 

Νεόφυτος  Άρκόλεως.  —  240. 

Νεόφυτος,  μητροπολίτης  Βηθλεέμ. 
—  302. 


Νεόφυτος,     επίσκοπος    Ζητουνίο'ί 
.  1619.— 10. 

Νεόφυτος,  μητροπολίτης  θεσαα- 
λονίκης,  είτα  Νικομήδεια; 
1680.-410. 

Νεόφυτος,  επίσκοπος  Κερασούντος 
1615.  — 21. 

Νεόφυτος  ιερομόναχος,  γενόμενο; 
μητροπολίτης  Κορίνθου  1622- 
1624.-13. 

Νεόφυτος  (Κύπριος),  ιερομόναχο; 
Άγιοταφίτης. — 8  2 . 

Νεόφυτος,  αρχιεπίσκοπος  Κύπροϋ. 

—  317,  318. 

Νεόφυτος  β'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  21,  239,  240,  241,  372, 
418. 

Νεόφυτος,  αρχιεπίσκοπος  Λύδδης. 

—  370. 

Νεόφυτος,  επίσκοπος  Μέτρων 
1616.— 20. 

Νεόφυτος,  μητροπολίτης  Μονεμ- 
βασίας 1640-1.-14,15,16. 

Νεόφυτος,  αρχιεπίσκοπος  Ναζα- 
ρέτ 1783.— 83. 

Νεόφυτος,  μητροπολίτης  Νέων 
Πατρών  1626.— 13,  14,  76, 
504. 

Νεόφυτος,  μητροπολίτης  Νικομή- 
δειας 1618-1635.-8,9,10, 
18,  19. 

Νεόφυτος,  μητροπολίτης  Ουγχρο- 

βλαχίας.— 89,  90. 
Νεόφυτος,  μητροπολίτης  Παρονα- 

ζίας.— 369. 
Νεόφυτος  Τοδινός. — 147. 
Νεόφυτος  Τόδιος,    αρχιμανδρίτης 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ   ΤΟΜΟΓ. 


571 


Άγίοταφίτης  1759-1765.  — 
347,  349,  499. 

Νεοφωτίστω  ευχή. — 152. 

Νεοχώριον. — 1 6. 

Νεοχώριον  δτερον  Κωνσταντινου- 
πόλεως.— 383. 

Νεοχωρίτης  γραμματιχός. — 282. 

Νέρων.  — 273. 

Νεσιμης,  μουλλας  χαΐ  εμίρης. — 40. 

Νεστόρίος  αίρεσιάρχης.  —  64, 
127,   178,  278. 

Νέστωρ,  ρώσο;  ίστορΓ/ός. — 365. 

Νηστειών  πέρι  διατάξεις. — 280. 

Νήφων  α'  Κωνσταντινουπόλεως. 
—  164. 

Νίκαια.  —  5,  16,  18,  20,  25, 
72,  101,  127,  138,  180, 
194,  224,  270,  277,  312, 
326,  334,  341,  360,  365, 
369,  371,  376,  377,  382, 
384,  396,  418,  428. 

Νίκανδρος,  μητροπολίτης  Ααρίσ- 
σης. — 382. 

Νίκανδρος,  άρχιερεύς  Τραϊανου- 
πόλεως  1580.— 418. 

Νικήτας    ό  άγιος  μάρτυς.  — 110. 

Νικήτας  μοναχός,  εις  τών  ιδρυ- 
τών της  Νέας  Μονής. —  203. 

Νικήτας  χ.  Γεωργίου    έκ  Σύμης 

1811.— 24,  504. 
Νικήτας  Ήρακλείας.  —  64. 

Νικήτας  ΣεΓδης. —  361. 

Νικήτας  Σερρών.— 22,  37,  424, 

463. 
Νικήτας    Στουδίτης,  πρεσβύτερος 

μοναχός. — 187. 


Νικήτας  Στηθατος,  πρεσβύτερος 
μονής  τών  Στουδίων.  —  360. 

Νικήτας  Χαλκηδόνος. — 233. 

Νικηφόρος  ιερομόναχος,  ηγούμε- 
νος της  Νέας  Μονής  1725. — 
203. 

Νικηφόρος  Βασιλάκης. — 157. 

Νικηφόρος  Βλεμμυδης.  Έκ  τών 
κατ'  αυτόν. — 41.  Περί  μετεώ- 
ρων καΐ  τϋβρί  ουρανού. — 165, 
283,  289,  426,  446,  447, 
462.  Εισαγωγική  επιτομή  ή 
επιτομή  λογικής. — 289,  328, 
332,  355,  426,  446,  462. 
Διδασκαλία.  — 353.  "ϊμνος.— 
362.  Ερμηνεία  τών  ψαλμών. — 
328.  Περί  πίστεως.  —  220, 
454.  Περί  αρετής  καΐ  ασκή- 
σεως. —  220,  454.  Αόγος 
έγκωμ.  εις  'Ιωάννην  τον  θεο- 
λόγον. — 69,  462.  Αόγος  ωφε- 
λείας μεστός.  —  244.  Αόγος 
ανώνυμος  κατοι  του  Βλεμμύ- 
δου.  — 127. 

Νικηφόρος  Βοτανειάτης.  —  132, 
147. 

Νικηφόρος  Γρηγορας. — 49. 

Νικηφόρος   Θεοτόκης. — 463. 

Νικηφόρος,  αρχιεπίσκοπος  Κύ- 
πρου.— 369. 

Νικηφόρος  α'  Κωνσταντινουπό- 
λεως,  ό  όμολογητής.   Κανόνες. 

64.  Χρονογραφία.  — 232,  439. 
'Ονειροκριτικόν. — 285.   Τεμά- 

χη.  — 310,  358. 
Νικηφόρος    Ξανθόπουλος.   Ερμη- 
νεία   τών    ά^>α|3αθμών.  —  82. 
Συναξάρια.— 66.  Ευχή.— 282. 
Τεμάχη.— 262. 


\ 


572 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΙΙΙΝΑΞ 


Νικηφόρος,    μητροπολίτης    Πάρο- 
ναξίας  1616.  — 20. 

Νιχηφόρος    άρχιερευ;  Σλαβονίου. 

—  399. 
Νικηφόρος  Σμυρναίος. — 120. 

Νικηφόρος,  μητροπολίτης  Τορνό- 
βοϋ.  — 36. 

Νικηφόρος  Φωκάς.  —  39,  223, 
416. 

Νικηφόρος,  επίσκοπος  Χερρονή- 
σοϋ   1701.— 321. 

Νικηφόρος  Χουμνος. — 255,  256. 

Νικόδημος,     μητροπολίτης     Δέρ- 

κων.— 371,   377,  383. 

Νικόδημος  Μαζαράκης. — 462. 

Νικόδημος  Μεταςδς  .—136. 

Νικόδημος,  μητροπολίτης  Μυτι- 
λήνης.—371,   377,   396. 

Νικόδημος,  μητροπολίτης  Χαλκη- 
δόνος.—382. 

Νικολαΐάδης:  Διονύσιος. 

Νικόλαος  άγιος  ό  μέγας  και  επί- 
σκοπος Μύρων.  Βίος.  — 112, 
426.  Λόγοι  και  εγκώμια  τω 
άγίω  Νιχολάω.  —  139,  143, 
210,  212,  266,  308.  θαυ- 
μα  του  αγίου  Νικολάου.  — 
293.  Εγκωμιαστικά  τροπάρια 
εις  αυτόν.  —  28.  'Ασματική 
άκολου&ία.  —  462.  Στίχοι  τω 
αύτω.— 164,  274.  Παρεκκλή- 
σιον  εν  Δαμασκω. — 393.  Ναός 
έν  Καΐρω.  —  228.  Μοναστη- 
ριον  έν  Μόσχα. — 365. 

Νικόλαος  Αγραφιώτης. — 463. 

Νικόλαος  'Αλ|ϊανοχωρίτης.  —  89, 
499. 


Νικόλαος  Άνδίδων. — 360. 

Νικόλαος  Άριστάρχης .  — 185. 

Νικόλαος  Βάρκοσης. — 287. 

Νικόλαος  Βου^3ουλιος. — 158. 

Νικόλαος  ό  Γραμματικός.  —3. 

Νικόλαος  ίατρός. — 446. 

Νικόλαος  Ιωάννου. — 104. 

Νικόλαος  Καβάσιλας.  —  54,  55. 

64,  95,  182,  420,  458. 

Νικόλαος  Καρατζάς. — 364. 

Νικόλαος  Κεραμεύς.  — 145,  227, 
305,  310,  462,  463,  499, 
504. 

Νικόλαος  Κομνηνός  Παπαδόποα- 
λος.— 204,  214,  215,  321, 
406,  420,  425,  430,  465, 
499. 

Νίκόλαος  Κούρσουλας.  —  321, 
327,  462. 

Νικόλαος  (Αλεξάνδρου)  Μαυρο- 
κορδάτος, βοε^όδας. — 23, 155, 
205,  370,  499,  504.  Πεν- 
τάτευχον  της  ερμηνείας. — 196, 
197,  198.  Φιλόθεου  πάρεργα. 
—  86,  100,  431,  437,  444, 
466.  θέατρον  πολιτικρν.  —  264. 

Νικόλαος  Με&ώνης.  —  41,  84, 
180,  295,  359,  361,  424, 
462. 

Νικόλαος  ιερεύς  εκ  Μοσχοπόλεως 

1750.— 76,  499. 

Νικόλαος  Μουρούζης, — 287. 

Νικόλαος  α'  Τώμης.  — 366. 
Νικόλαος  ε'  Τώμης.  — 181. 
Νικόλαο;  Σουτζος.  — -287. 
Νικόλαος  Σπαθάριος. — 148,  436. 


ΤΟΥ  ΤΕΤΑΡΤΟΥ   ΤΟΜΟΥ. 


573 


αος  Στράδα. — 353. 

2ος  άρχιερεύς  Τκμκαφαρίοο. 
399. 
αος  Φωτεινός. — 399.  ' 

αος  Χαλχηδόνος  1278.  — 
2. 

ήδεια.— 8,  9,  10,  14,  16, 
,  19,  20,  46,  71,  194, 
Ο,  224,  225,  233,  364, 
9,  371,  377,  382,  396, 
9. 

μοναχός•  παγχόσμιον.  — 
6. 

Μοσχοβίας.  —  92,  96, 
5,  263,  310,  383,    385. 

ΐρ.— 237. 
ράδα.— 396. 
αί  λέξεις.— 37,  38. 
ή  εισαγωγή. — 422. 

ή   Συναγωγή. —2,   6,   422. 
6ν  Πάσχα.— 165,  368. 
όν(=βιβλίον).— 151,  444. 

:άνονες.  —  37,  64,  119, 
8,    142,   166,   185,    233, 

1,  365,  423,  424,    430, 

2,  433,  434,  438,  439, 
3. 

πολιτικός. — 396. 
ας:   Θωμάς. 
ϋίζας. — 265. 
.  —  14. 
χιον.  —  382. 

:.— 41,  43,  53,  57,  84, 

1,   127,  143,  164,    180, 

5,  211,  246,  250,    268, 

5,   283,  295. 

Σερβίας. — 402. 


Νωταρας:    Δημήτριος. 

Ξένος  Κορώ>>ης.— 249,   358. 
Ξένος:  Ιωάννης. 
Ξενοφών  Αθηναίος. — 80. 
Ξενοφών  ό  δσιος.  — 121,   255. 
Ξάν8η. — 315. 

Ξανθόποϋλος:    Γαβριήλ,  Νικηφό- 
ρος. 

Ξηρός,  μελιστής    εκκλησιαστικών 
ασμάτων.  —  358. 

Ξοβίτζη  (του)  χωρίον.  —  377. 
Ξυλοκαράβης:  Μάρκος. 
Ξύλου  της  Ζωής  πέρι. — 57. 
Ό  "Αγιος  Βίκτωρ•  ενορία  της  πό- 
λεως Χίου.  —  203. 
'Οβίδιος.  — 183. 
Όδηγητρίας  μονή. — 82. 
Όζενοβίκιος:  Ιγνάτιος. 
Όθωμανικόν  κράτος.  — 114. 

Όθωμανοί.  —  114,  201,   390, 
421. 

Οί  "Αγιοι  Ανάργυροι*  ενορία  της 

πόλεως  Χίου.  —  202. 
Οί  "Αγιοι  Απόστολοι•  ενορία  της 

πόλεως  Χίου. — 202/3. 

Οικονόμος:   Κωνσταντίνος. 
Οίνόη— 297,   300. 

Οικουμενικός  θρόνος.  — 238,  378, 
380. 

ΌκραΓνης  χάτμανος.  —  400. 
'Οκτώηχος.— 82,  419,  463. 
Όλα^>δέζοι.— 364. 
"Ολασα.  — 298. 
'Ολυμπιόδωρος. — 75. 


ι 


1 


574 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Όλυμπΐται. — 131. 

"Ολαν&ος.— 265. 

Όλφιός  (=ΤνΌ1ί).— 87. 

"Ομηρος.— 412.  Ίλιάς.  —  124, 
125,  335,  435,  440.  Όδύσ- 
σεια.— 419,  425,  440,  463. 
Βατραχομυομαχία.  —  436. 
Γραμματιχή.  —  78. 

Όνεφοκρίτης. — 190. 

Όνεφοκριτιχά.— 189,  285,  290, 
486,  463. 

Όνησιφόρος  Κίεβου. — 370. 
'Ονούφριος  ό  άγιος. — 164,  352. 
Όςφόρδη.— 385. 
Όράτιος. — 78. 
Όρ&οδοϊία.— 113,   139. 
Όρ»όδοξοι.  — 195. 

Όρθόδοςος  Κοτ^ολίχή  Εκκλησία. 
—  269.. 

Όρθόδοξος  ομολογία.  — 194,  302, 
334,  356,  367,  387,  430, 
463. 

Όρ&οδόζου  πίστεως  πέρι.  —  394. 

"Όρθρου  ακολουθία, — 330. 

ΌρισμοΙ  βασιλικοί.  —  463. 

'Ορλένκου  οικογένεια. — 381. 

Όρφεύς.— 165,  441. 

Ουγγαρία. — 79. 

Ούγγροβλαχία,  Ούγκροβλαχία.  — 
5,  21,  23,  35,  86,  89,  92, 
99,  115,  147,  196,  205, 
207,  287,  324,  364,  370, 
384,  385,  390,  395,  396, 
399,  402,  412. 

Ουγκροι. — 220. 


Ούλγαρία= Βουλγαρία. — 33. 

Ούρανογραφία.— 328,  329. 

Ούρβανός  Τώμης.— 116. 

"Όφεως  περί  διήγησις. — 276. 

Όφφίκια  της  Μεγάλης  Εκκλη- 
σίας.— 64.  Όφφικίων  τάξις.— 
129.  Όφφικιαλίων  πέρι.  — 
219. 

Όψικίου  θέμα— 283. 

ΠαγιαΟτ  πέης. — 32. 

Παγκράτιος  ιερομόναχος,  γενόμε- 
νος αρχιεπίσκοπος  Διμιτζάνης 
1718.  — 377. 

Παγκράτιος  Ίωαννίδης  1809. — 
351,  499. 

Παζαρτ^ηκι.— 201. 

Παθών  ά^^τιθέτων  πέρι.  —  145, 

464. 

Παΐσιός  τις  XVII.— 420. 

Παΐσιος  ιερομόναχος  1622. — 11. 

Παΐσιος  έτερος  ιερομόναχος.  — 
335. 

ΠαΓσιος  Αγιορείτης,  ιερομόναχος 
Βούλγαρος   1783.— 83,  500. 

Παίσιος  Αλεξανδρείας.  —  96. 

Παισιος    θεσσαλονίκης     1612 — 

1616. —  20,   21. 
Παΐσιος  Ιεροσολύμων. — 26,  118, 

287,   370. 
Παίσιος  Καραπάνος. — 80. 

ΠαΓσιος    α'    Κωνσταντινουπόλεως. 

—  310. 

Παΐσιος    β'    Κωνσταντινουπόλεως. 

—  43,  44,  316,  317,  382. 
Παΐσιος  (πρότερον  Παντελεήμων) 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


575 


Λιγαρίδης,  αρχιεπίσκοπος  Γά- 
ζης.  —  34,  36,  268,  371, 
385,  416,  429,  464. 

Παΐσίος  Νεκομηδείας. — 194,  377. 

Παΐσιος   Τορνόβου   1770.— 315. 

Παλαιά  Δια&ήκη.  —  2,  56,  95, 
250,  260,  333,  363,  483, 
464. 

Παλαιά  "Ηπεφος. — 144,  305. 

ΠαλαιαΙ  Πάτραι.  — ^9,  10,  11, 
12,  13,  14,  16,  19,  20,  33, 
65,   504. 

ΠαλαιόκαστρΟν   έν  Χίω. — 203• 

Παλαιολογίνα. —  210. 

Παλαιολόγοι:  Ανδρόνικος,  Ιωάν- 
νης, Μανουήλ,  Μιχαήλ. 

Ποιλαιουπόλεως  μ-οναστήριον.    — 

288,   364. 

Παλαιοχώρι. — 300. 

Παλαιστίνη.  —  93,  138,  139, 
145,  159,  205,  206,  370, 
383,   396,  401. 

Παλαμάς:   Γρηγόριος. 
Παλίμψηστος  κώδιΕ. — 329. 
Παλλάδας:   Γεράσιμος. 
Παλλάδιο;  άββας.  — 139. 
Παλλάς.— 306. 
Παμφλαγών . — 2  Ο  3 . 

Παναγία*  χωρίον,  το  και  Άληθι- 
νόν. —  299.  Εκκλησία  έν  τω 
Σιναίω  δρει. — -333.  Έτερα  έν 
Άντιοχεία. —  393. 

Παναγία  Άκριτα•  μοναστηριον. — 

202. 
Παναγία  Γοργοΰπήκοος. — 202. 
Παναγία  θεοσκέπαστη. — 202. 


Παναγία    Καλαμιώτισσα.  —  25, 

504. 
Παναγία  Μπαλίνου.  —  315. 

Παναγίας  Περιβλέπτου  μονή. . — 
223,  416. 

Παναγίας  Τριάδος  μονή.  —  23, 
110,   503. 

Πανάγιος  Τάφος.  —  1,  3,  6,  7, 
31,  37,  45,  59,  61,  75, 
82,  95,  107,  110,141,  171, 
193,  196,  200,  202,  217, 
226,  233,  234,  249,  263, 
267,  283,  299,  301,  332, 
348,  355,  383,  387,  433, 
449,451.  "Ορα  και  το  "Α  γ  ι  ο  ς 
Τάφος. 

Παναγιώτης   ιερεύς,  σακελίων.  — 

346/7. 
Παναγιώτης'Αριτζιανός.— 79, 499. 
Παναγιώτης  Βυζάντιος  (ό  Μαμω- 

νας  ή  Νικούσιος).— 306,  324, 

504. 

Παναγιώτης  έν  Χίω  1816.-80, 
499. 

Πανάρετος,  μελιστής  εκκλησιαστι- 
κών ασμάτων. — 358. 

Πανάρετος  'Ρόδιος.  —  76,   347, 

348,  354,  504. 
Πανάρετος    ιερομόναχος   'Αγιοτα- 

φίτης.— 346,  504. 

Πανδέκται.  — 159. 

Πανηγυρικόν.  — 143,   208,   212. 

Πάνιον. — 19. 

Παντελεήμων   ό  άγιος  μάρτυς. — 

29,   111,   312. 
Παντίχι.— 202. 
Παντοκράτορος  μονή  έν  τω  'Αγίω 

Όρει.-118. 


576 


ΓΕΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Παντόγαλος:   Γαβριήλ,  Πέτρος. 

Παντολέων  πρεσβύτερος. — 209. 

Πάπα  περί  ανώνυμα. — 144,  263. 

Παπα-Άβραάμ  χώρα. — 299• 

Παπαδόπουλος :  Νιχόλαος  Κο- 
μνηνά;. 

Παράδεισος.— 52,  55,  177,  185, 
342,  407. 

Παραχλητιχή.  — 47,   134,  420. 

Παραλειπομένων  βίβλος. — 220* 

Παρασχευας  ιερεύς.  —  1 1 8- 

Παρασχευή  ήμερα. — 32,  33,  51. 
Παρασχευή  του  Λαζάρου.  —  51. 
Παρασχευή  Μεγάλη. — 227. 

Παρασχευή  ή  όσιομάρτυς. — 268, 
307.  Ναός  εις  Χάσχιοϊ  Κων- 
σταντινουπόλεως.— 8.  "Ετερος 
έν  τη  πολι'χντ^  Κατιρλί. —  202. 
Μοναστήριον.  —  108. 

Παρασχευή  'Ορλένχου. — 381. 

Παρθένιος  ιερομόναχος.  — 335. 

Παρθένιος  άδελφιδους  Μαχαρίου, 
νοτάριος  της  μονής  Πάτμου 
1720.— 87,  88,  500,   504. 

Παρθένιο;  Άδριανουπόλεως  1640. 

—  16. 
Παρ&ένιος  Αϊνου   1622.-11. 

Παρθένιος  Αλεξανδρείας  1683. — 

170. 
Παρθένιος  Βάρνης  1622-1641.— 

11,   16. 
Παρθένιος  Βερροίας. — 315. 

Παρθένιος  Βυζάντιος,  ιερομόναχος 

1681.— 46,  499. 
Παρθένιος  Γερένης  (ή  Γεργένης), 

Άθηναϊος,    πατριάρχης    Ιερο- 


σολύμων.—3,  7,  36,  81,  269> 
348,  384,   500. 

Παρθένιος  Ιωαννίνων  1635.— 18. 

Παρθένιος  Καισαρείας.  —  264, 
504. 

Παρθένιος  Κυζίχου  1622.— 12, 
13. 

Παρθένιος  α'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  15,  16,  334,  368,  373, 
375,  376. 

Παρθένιος  β'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  45. 

Παρθένιος  δ'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  22,   371. 

Παρθένιος  Δαρίσσης. — 377. 
Ηαρθένιος  Μηδείας  1580. — 418. 

Παρθένιος  Μυτιλήνης  1636— 
1646.-8,   14. 

Παρθένιος  Νιχομηδείας.  —  371, 
396. 

Παρθένιος  'Ρόδου   1683.-170. 

Παρθένιος  Σμύρνης. — 371. 

Παρθένιος   Χαλχηδόνος   1723.— 

194. 
Παρθένος  =  θεοτόχος.  — 247. 

Παρίσιοι.  — 204,  205,  406. 

Παροιμίαι  Σολομώντος. — 74,  75, 

428,  431. 
Παροιμίαι  Πλουτάρχου. — 88. 

Παροναξία.— 11,  13,  20,  314, 
369,  371. 

ΠασατΓ/οάρια. — 355. 

Πάσχα.— 114,  165,  266,  270, 
360,  397,  398,  410,  411, 
426. 

Πάσχα  Αατίνων. — 414. 


ΤΟΤ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΥ. 


577 


Πάσχα  Νομικόν. —  368. 

Πασχαλιά.  —  48,  352,  431. 

Παταβία,  Πατά^3Εον.~-214,  321, 
408,  412,  420. 

Πατελάρος:  Αθανάσιος. 

Πάτερ    ημών    ήρμηνευμένον.  — 

223. 
Πάτερ  ιχόν.  —  431. 

Πατέρων  ρήσεις  περί  τοΰ  αγίου 
πνεύματος.  —  135.  Πατέρων 
αποφθέγματα.  —  464.  Πατέ- 
ρων παραίνεσες. — 311.  Πατέ- 
ρων διήγησις.  —  312.  Πατέ- 
ρων έχχλησιαστιχών  αποσπά- 
σματα.— 33.  Πάτερων  έτερων 
έρωταποχρίσεις. — 464. 

Πάτμιος. — 76. 

Πάτμο;.—  10,  76,  80,  88,  89, 
272,  284,  285. 

Πάτραι:  Νέαε,  ΠαλαιαΙ  Πάτραι 

Πατριαρχεΐον  Αντιοχείας. — 393, 
402. 

ΠατριαρχεΤον  Ιεροσολύμων.  — 
159,  348,  384,  386. 

ΠατριαρχεΤον  Κωνσταντινουπό- 
λεως.—7,  51,  59,  237,  269, 
384,  385,  396,  473,    474. 

Πατριαρχιχή  Αυλή  Κωνσταντι- 
νουπόλεως.— 315,   319,  368. 

Πατριαρχιχός  Οικουμενικός  θρό- 
νος.—297. 

Πατριαρχικών  γραμμάτων  συλλο- 
γαί.  —  3,  7-22,  238-241, 
312,  319,   368-389,  464. 

Πατριαρχών  κατάλογος. — 232. 

Πατρίκιος   Προύσης.  —283. 

IV. 


Παύλος  ό  απόστολος.  —  28,  36, 
41,  128,  144,  163,  164, 
177,  205,  223,  248,  264, 
407,  470. 

Παυλός  τις   1707.  — 119,   504. 

Παύλο;  επίσκοπος. — 326. 

Παύλος  ιερεύς,  οικονόμος  τής  επι- 
σκοπής Ζητουνίου  1622• — 12. 

Παύλος  ιερεύς,  μελιστής  εκκλη- 
σιαστικών ασμάτων. — 249. 

Παύλος   ιερομόναχος  XIV. — 5. 

Παύλος,  ιερομόναχος  εν  τω  Γά- 
λατα Κ/πόλεως  1618. — 8. 

Παύλος  Βλαστάρης  ΜυτιληναΤος 
Χλ^Ι.— 189,   504. 

Παύλος  ό  Εύεργετηνός.  —  47, 
139,   272,  456. 

Παύλος  Νεοκλής.— 191,   500. 

Παύλος  'Ορλένκος. — 381. 

Παύλος  γ'  Τώμης.— 386. 

Παύλος  Σέγνερης  ή  Σενιέρος. — 
391,  465. 

Παύλος  Σιλεντιάριος. — 165,  438. 

Παύλος  (ό  Τάγαρις)  .  —  116. 

Πάφος. —  369. 

Παχώμιος  Δοξαράς.  —  88. 

Παχώμιος   ιερεύς  1625. — 19. 

Παχώμιος  ιερομόναχος  (1624), 
γενόμενος  είτα  μητροπολίτης 
Τόδου  (1625).  — 13,   19. 

Παχώμιος  μοναχό;    1618. — 9. 

Παχώμιο;  μοναχός  (Τουσανος). — 

383. 
Παχώμιος  πρωτοσύγκελλος  1619. 

—  10. 

.37 


578 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Παχώμ.(ος  α'  Κωνσταντινουπόλεως. 
—  372• 

Παχώμιος    Χαλχηδίνο;    1640 — 

1^646.-14,   15,   16,   376. 
Παχυμέρης:   Γεώργιος. 

Πέγιοϋ  (Κυριακής).— 171. 

Πεδιάδος  έπισκοττή.- 377^  378, 
379,   38ϋ. 

Πεδιάσιμος  (Ιωάννης). —  38. 

Πβλαγιας  της  όσίας  βίος.  — 121. 

Πελοποννήσιοι.  —  83,  84,  91, 
92,  216,  283,  350,  355, 
424,  427. 

Πελοπόννησος. —  65,   376,   378. 

Πέμπτη  ήμερα. — 88. 

Πέμπτη  ή  ιΜεγάλη. — 396. 

Πέμπτη  της  Λιαχινησίμου. — 397. 

Πεντάτευχος.  —  2,  197,  198, 
429^  483. 

Πέντε-Έκχλησίαις'  χωρίον  έν  τί] 
επαρχία  Χαλδίας. — 299. 

Πεντηχοστάρια. — 66,  328,  357. 

Πεντη/οστή.  —  31,  75,  164, 
236,  265,  330,  335,  340, 
341,  409,   411,   424. 

Περιχλης   Γρηγοριάδης.  — 78. 

Περιβλέπτου  μονή.— 223,   416. 

Περιθεώριον. — 315,  418. 

Πέρινθος.— 351. 

Περιστερΐ(5[=ώ]της•  μοναστήριον 
περί  την  Τραπεζούντα.  -  298. 

Πέρνιχος. — 134. 
Πέρσαι.— 27,   113,   311. 
Περσιχόν  Εύαγγέλιον. — 196. 
Πετζερσκιώται.  — 103,   365. 


Πέτρα  (Κωνσταντινουπόλεως). — 
250. 

Πέτρα  Αραβίας. — 196. 

Πετράχης  Δεπάστας. — 353. 

Πετρίνη•  κώμη. — 389. 

Πέτρος  ό  απόστολος. — 144,  157, 
175,  223,  230,  247,  254, 
273,  312,  319,   387,    395. 

Πέτρος  βοφόδας.— 324,   328. 

Πέτρος  διάκονος. — 337. 

Πέτρος  μελωδός.  —  320. 

Πέτρος  Αλεξανδρείας. — 43. 

Πέτρος  Αντιοχείας. — 178,  187, 
360.  '     - 

Πέτρος  Γύλλιος.  —  395. 

Πέτρος  Δαμασκηνός. — 279. 

Πέτρος  Ίωαννοβίτζις  Γοδούνοβ. — 
149. 

Πέτρος  Μεδ'.ολάνων, —  41,   361. 
Πέτρος    Μπερεχέτης    Κωνσταντι-' 

νουπολίτης. —  249,  350,359. 
Πέτρος  Παντόγαλος. — 358,  504. 
Πέτρος   (Πελοποννήσιος),   λαμπα- 

δάριος.— 349,   350,   355. 
Πέτρου  του  Μεγάλου  βίος.  —  294. 
Πετρουτζέτκος:  Στέφανος. 
Πηγας:  Μελέτιος. 
Πηγάσιος    ό  άγιος  μάρτυς. — 27. 
Πήλιον  δρος.— 259,  287. 
Πηλουσιώτης.  —193. 
Πιάνα  (του)  χωρίον. — 377. 

Πιλάτος  (Πόντιος).— 4,  66,  119, 
274. 

Πίνδαρος.— 78,   292,  448. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ 


579 


;:  ΉσαΓας. 

:. — 382. 

ις    ορθοδόξου  πέρι. — 337. 

:6ως  δρθρα.  —   183.  Πί- 

>ς  εκθεσις. — 224. 

>  άρβδς.— 276. 

δειος    άν&ολογία.  —  126, 
,   296. 

^α. — 298• 

χς  ίστοριχό;. — 415,  42δ, 

ι»    ό  φιλόσοφος. — 77,   78, 
,  173,  261,  426,    428, 

V  εκ  Πηλίου,  πρωτοσύγχελ- 
—259,   260. 

ν  (=  Γεώργιος  Γεμιστός). 

72,  173,  426,  464.  Κατά 

:  των  αύτου  συγγραμμάτων 

^ματεία. — 323. 

ιυς  χώμη. — 362. 

ίς.— 202. 

ρχος.— 76,80, 185,  290, 


ος.— 256,  447. 

:  τό  άγιον  περί  της  έχπο- 
εως  αυτού  ανώνυμα  ύπο- 
ιατα.— 144,   181,   262. 

βεστάρχης. — 393. 

:ά  ψυχαγωγημένα.  —  431. 

Πόλις  =  Κωνσταντινούπο- 

-33,   214,   336. 

ή.— 8. 

εοι.— 195,   350. 
κτος  πατριάρχης. — 6. 


Πολύκαρπος  άρχιερεύς  1691.  — 
73. 

Πολύκαρπος,  άρχιμτ^δρίτης  της 
λαύρας  Πετζέρσκη. — 365. 

Πολύκαρπος  ^Ιεροσολύμων. — 77. 
Πολυχρόνιος  (ό  ίερομάρτυς). — 74. 
Πολωνία.— 91,   167,   240. 
Πόλεων  πέρι  λεςικόν. — 310. 
Πόντος.— 264,  410. 

Πόρτης  (έν  Κωνσταντινουπόλει) 
εμπρησμός.  — 164. 

Πόρτος  (ΦραγκΤσκος). — 268. 

Πορφύριος  ό  νεοπλατωνικός.  — 
141,   154,  391,  423. 

Πορφύριος  Βάρνης. — 191. 

Πορφύριος  θεσσαλονίκης  (?)  1618. 
-  10. 

Πορφύριο;  Νικαίας  1616,  1635, 
1641,  1642,  1649.  —  16, 
18,  20,  334,  376. 

Πορφυρόπουλος:    Μάρκος. 

Πούλιος.  — 313. 

Πουλχερία,  θυγάτηρ  παπα  Γεωρ- 
γίου   1580.— 417. 

Πραγκθ|3άνος.— 86,   92. 
Πραζαπόστολος. — 22. 

Πράζεις  των  Αποστόλων. — 163, 
191,  423. 

Πραστεΐος•  κώμη  περί  την  Τρα- 
πεζούντα.— 298. 

Πρεβεταΐος . — 359. 

Πρεδρουμι. — 126. 

Πρεσλά|3α.  — 20. 

Πρέσπαι. — 12,   19. 

Προγνωστικόν. — 190. 


580 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Πρόδρομος:  Θεόδωρος. 

Προηγίασμένων  λειτουργία. — 73, 
153,  176,  281,  304,  305, 
322. 

Πρόθεσης  ή  άγια*  περί  τ&ν  εν 
αύτη  τελουμένων. — 188. 

Προικονήσιος. — 2  5  9 . 

Προικόνησος.    —  8,  9,   10,   13, 

14,   19. 
Προιχοαυμφωνον. — 133. 

Προϊλά|3ου  μητρόπολις.  —  318, 
380,   381. 

Προχείμενα.— 331,  357. 

Προχόβου  μονή  εν  τη  Αεχία.  — 
367. 

Πρόχλος  Κωνσταντινουπόλεως. — 
69,85,  128,  143,  144,  295. 

Πρόκλος  Διάδοχος.—  140,  160, 
290,  292,  293,  301,  446, 
464. 

Προχόννησος  (=  Προικόνησος). — 
369. 

Προκόπιος  ό  άγιος  μάρτυς.  — 28. 

Προκόπιος  Καισαρεύς  ή  Ναζιαν- 
ζηνός  (ό  Άρά|3ογλους).  —  87, 
94,  217,  500. 

Προκόπιος  Πελοποννήσιος,  διδά- 
σκαλος έν  Ίεροσολυμοις. — 83, 
84. 

Προνοίας  πέρι  χειρόγραφον. — 430. 

Προπατόρων   Κυρ?ακή. — 250. 

Προσευχής  πέρι  κεφάλαια. — 120. 

Προσκυνητάρια.  —  35,  81,  102, 
333,   354,  431,  441,    442. 

Προτέριος  Αλεξανδρείας.  —  250. 
Προυσα.  —  13,   20,   170,   194, 


202,  259,  283,  314,    319, 
369,  371,  418. 

Προυσιώτισσα. — 318. 

Προυτος. — 114. 

Προφηταΐ'  έρμηνεΤαι  εις  τάς  προ- 
φητείας αυτών.— 30,  32,  423. 

Προφητικά!  μαρτυρίαι  περί  της 
σαρκώσεως  του  θεού  Αόγου.— 
278. 

Πρόχορος  Κρήτης,  είτα  Σταυρου- 
πόλεως.—  358. 

Πρόχορος  Κυδώνης. — 115,  136, 
446,  460. 

Πρωταγόρειος  λόγος.—  172. 

Πτελεου  επισκοπή. — 10. 

Πτολεμαίος  (Κλαύδιος).  —  109, 
190,  289,  291,  292,  293, 
403,  429,  464. 

ΠτολεμαΓς.  —  259,  266,  346, 
370. 

Πτωχοπρόδρομος. — 277,   464. 

Πυθαγόρας.  —  135,    189,   435, 

446. 
Πυθαγόρειον  θεώρημα.  —  199. 

Πυθαγόρειοι. — 135. 
Πυθαγορικά  επη. — 135,  443. 
Πύθια  θερμά. — 165. 
Πύργου  (του)•   χωρίον. — 377. 
Πυρώνειος   λόγος. — 172. 
Πωγωνιανή. — 8,   385. 
Ταάβ.  — 71. 

Τάδου  (του)•  χωρίον. — 377. 
'Ράδουλ  Μίχνα  βοεβόδας.  — 147. 
'Ράδουλ  Ήλιάσκος. — 144. 
'Ράδουλος   Σερμπανος. — 147. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΥ  ΤΟΜΟΤ. 


581 


^Ραιδεστηνός.  —  258. 
^Ραιδεστός.  —  11,   12,   13,   19, 

283,   358^   371,   376. 
Ταϊθού,  'Ραϊθώ.— 62,  284. 
Τακοβίτζας.— 89,  345. 
Ταούλαινα. —  210. 
*Ράσχα  — 404. 
*Ραφαήλ  β'  Κωνσταντινουπόλεως. 

—  238. 
'Ραχαάβ.— 275. 
Τετζέπ-άγδζ   1640.— 15. 
'Ρήγας     Ζαγουριανός     1770.   — 

189,   504. 
Τήγενα  (=  Τήγαενα).—  297. 

Τητοριχαΐ  ανώνυμοι. — 140, 183, 
234,  403,  428,  431,  432, 
437,  439,  464.  'Ρητορικης 
προλεγόμενα.  —  408.  Προγυ- 
μνάσματα.  —  88,  135.  Γυ- 
μνάσματα ρητοριχά.  —  134. 
ΙΤρο[3λήματα. — 409.  Σχήματα. 

—  156,   158. 

Τιμνίκου   μονή.  —  373. 
Τιμνίχου  επίσκοπος. — 385. 
*Ροδινός:  Νεόφυτος. 

Τόδιοι.  — 76,  347,  348,  349, 
354. 

Τοδισμός.— 68. 

Τόδος.—  19,   170,  301,    377. 

Τοδοστός = Ταιδεστός  .  —  170. 

Τοζινου  μονή, — 357,   504. 

Τοϊνόν   (του)•   χωρίον.  —  377. 

Τούθ  βφλος.  — 2. 

^Ρουσαΐτος  (Λάσκαρις). — 241. 

Τουσία  Μικρά. — 230. 


Τούτκας  Ιησουίτης. — ^167. 

Τουφέτια     Κωνσταντινουπόλεως . 

-  388. 
Τουφός  τις. —  409. 
Τουφος  Έφέσιος.— 93. 

Τωμαΐοι.— 4,  23,  38,  63,  68, 
69,  114,  118,  122,  129, 
181,  232,  360. 

Τωμαΐοι  =  Βυζαντινοί.  —  2,  5, 
115,   149,   181,  231,    359. 

Τωμαΐοι ='Έλληνες  όρθόδοζοι. — 

87,  308,  390. 

Τωμαΐοι  =  Κατόλικοι.  —  128, 
361. 

Τωμανία.  —  33. 
Τωμανίτης. — 391. 

•Τωμανοι.  — 346. 
Τωμανός:    Κωνσταντίνος . 
Τωμανός  Λακατυηνός. — 39. 

Τώμη.  —    43,    56,    116,  128, 

129,   145,   175,   181,  193, 

215,   221,  231,  255,  273, 
279,  360,  390,  426. 

Τώμη  ή  Νέα  ==  Κωνσταντινού- 
πολις. —  6,  167,  182,  231, 
270,  373. 

Τώνιον.— 381. 

Τωξάνη  εκ  γένους  Διπλθ|3ατάτζη- 

δων.— 398. 

Τωσία,  Τωσσία,  Τουσία.  Τω- 
σίαι.  — 37,  103,  148,  167, 
265,  306,  323,  334,  364, 
370,  395,  402.  Τωσσία  ή 
Μικρά.  —  66,  230,  334. 
Τωσσίας  χρονικόν .  — 99.  Τώσ- 
σων  ιστορία.  —  306.  Τωσσικου 


582 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


ε&νοϋζ  ιστορία. —  464.  Τωα- 
σίας  ιστορία. — 464. 
Τώσοι,  'Ρώσσοι.— 37,  306,  365, 
367,  385,  387. 

Τωσική  Κοινότης  έν  Ίεροσολυ- 
μοις.  —  191. 

Τωσική  Συνοδός.  — 194. 

Τωσοτουρχολεχοι . — 139. 

Σαί3αΐτης.— 82. 

Σά|3ας  ό  μέγας  δσιος•  ασματιχή 
άχολουθία.  —  82.  Τυπιχόν. — 
464.  Λαύρα  έν  Ιίαλαίστίνη. — 
66,  329,  357,  504.  Ναός  έν 
'Αλεξανδρεία.  —  402. 

Σάίϊ^ας  δσιος  Σέρ|3ος.— 101. 

Σά[3|3ας  πραγματευτής  1731.  — 
91,   504. 

Σα^^άτιος  ΣιναΓτης. — 50. 

Σα|3^ατοχϋριαχά  ευαγγέλια. — 322• 

Σά|3|3ατον.  —  67,  69,  83,  101, 
104,  108,  122,  150,  213, 
231,  236,   360,   364. 

Σαβέλ  ό  δγιος  μάρτυς. — 28. 

Σα^3έλλιος.--127,    178. 
Σά^3ιος:  Μανουήλ. 

Σάλεχ:   Μάλεμ. 
ΣαλΙχ-τζελεπης   1640.— 15. 
Σαλλούστιος.  —  81. 
Σαμαχόβιον. — 402. 
Σαμαρεΐτις. — 72. 
Σαμάρουξα.— 298. 
Σάμος. — 359. 

—  103. 
Σαμόσ/ως:   Ιωάννης. 


Σαμοσατεύς 


Σαμουήλ  Αλεξανδρείας  (ό  Κάπα- 

σούλης)   1722.— 24. 
Σαμουήλ  Ράζης. — 295. 
Σαμουήλ    ΚυπραΤος    ή    Κύπριος 

1814.— 82,   285,  500,  504. 

Σαμουήλ  Κωνσταντινουπόλεως.  — 
286. 

Σαμουήλ    Λιβύης     (ό    Καπασου• 

λης).— 383. 
Σαμψών.— 157,  311. 
Σαμψών  ό   Ξενοδόχος.  —  28. 
Σαμωνας  ό  άγιος  μάρτυς.  —  11Κ 
Σαμωνας  Γάζης.--84. 
Σαράγιον  Μπότ^ας. — 402. 
Σαράη  (του)  έπίσχοπος. —  6. 
Σαραχηνοί. — 101,   295. 
Σαραντάρην  χωρίον. — 300. 
Σαρασίτης:  Ίγ^^άτιος. 
Σάρδεις.— 193. 
Σαρουτζά-πασιας. — 32. 
Σασίμων  έπισχοττή.  —  410. 
Σατάν.— 273. 
Σαυλος  =  Παύλος. — 415. 
Σ|3έχος  ρής.  — 114. 
Σγουρόπουλος:  Γεώργιος. 
Σε|3άστεια.— 122,    143. 
Σε|3αστιανός  Βενιέρης. — 137. 

Σεβαστός  Κυμινήτης.  —  98,  99^ 
103,  106,  107,  122,  199, 
200,  235,  264,  265,  270,. 
465,   500. 

Σεβήρος. — 2. 

Σε^3ήρος:  Γα[3ριήλ. — 270. 

Σεγήρος:   Αντώνιος. 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟ  Γ  ΤΟΜΟΓ. 


583 


Σειδης:  Νικήτας. 

Σεφάχ. — 194. 

Σελεύκεια. — 193,   299. 

Σελγ]^>οδρόμιον. — 246. 

ΣελΙμ  σουλτάν. — 333. 

Σενιέρος  Παύλος. — 465. 

Σεραπίων   θμούσεως. — 193. 

Σεραφείμ,  ψάλτης  της  Μεγίστης 
Λαύρας    1771.— 359,   500. 

Σεραφείμ  (Λεσβίος),  σχευοφύλας 
του  Άγίοϋ  Τάφου. — 185. 

Σεραφείμ  'χΑ.ντιοχείας.  —  368, 
384. 

Σεραφείμ  Κωνσταντινουπόλεως. — 
371,   384. 

Σεραφείμ  Ν'.κομηδείας. — 382. 

Σερβάνος  Καντακου!1ηνός.  —  35, 
90. 

Σερβία,  Σερβεία.— 33, 101,  399. 

Σέρβοι.— 400. 

Σέργιος  ττατριάρχης. — 360. 

.Σέργιος  ιερομόναχος,  ηγούμενος 
της  μονής  Παναγίας  Ακρίτα 
1724.  —  202. 

Σέργιος  Μακραΐος.  —  30,  146, 
465. 

Σερίδης  άββας.  — 246. 

Σερμπάν  βοεβόδας. — 237. 

Σερμπανος  'Ράδουλος,  βοεβόδας. — 
147. 

Σέρραι.  — 11,  14,  18,  20,  22, 
37,  44,   384. 

ΣευηριανόςΓαβάλων.  — 193,  209. 
Σευήρος  Αντιοχείας.  — 193. 
Σήθ:   Συμεών. 


Σηλύβρια.  —  8,  10,  14,  369, 
382. 

Σημειωματάριον  διά  λόγους.  — 
465. 

Σημπηρία.  — 149. 
Σημττήριον.—  148. 

Σησαμολαδάδων  ρουφέτιον  έν  Κών- 
στα ντινουπόλε  ι.  —  31 2/3. 

Σίβυλλα  Έρυ})ραία.—  123,  435. 
Σικελία.— 190,  289,  436. 
Σίλβεστρος  Αλεξανδρείας. — 372. 
Σίλβεστρος    Αντιοχείας.  —  43. 
Σίλβεστρος  Κύπρου. — 301. 

Σίλβεστρος  Τώσος,  αρχιμανδρίτης 

του  Γολγοί>α.  — 387. 
Σιλίμνα  (του)*  χωρίον.  —  377. 
Σιμηκλή.  —  299. 
Σιμπήρι. — 149. 
Σίμων    Βλαδημιρίας. — 365. 
Σίμων  Πέτρος. — 163. 
Σιμωνίδης   έπιγραμματοποιός .    — 

296. 
Σιμωνίδης:   Κωνσταντίνος. 

Σίνα  ή  Σινά.— 35,  36,  50,  57, 
62,  68,  81,  102,  119,  191, 
213,  245,  267,  333,  442, 
445. 

Σίναιον  δρος.— 370,   386. 

Σιναΐται.— 48,  119,  120,  217, 
218,  221,  244,  277,  278, 
325,  370,  373,  386,  401, 
423,  425. 

Σιναϊτικά  κελλία. — 348. 

Σινώπη,   Σινώπιν.  — 296,   297. 

Σισετσκίου  αρχιεπίσκοπος.  —  399. 


584 


ΓΕΝΙΚΟΣ  Π1ΝΑΞ 


Σισίννιος  πατρεάρχης  .—39. 

Σισόης.— 273. 

Σιτεία.— 239. 

Σίφνος.  -315. 

Σιών.— 39δ. 

Σιωνι'της  υμνωδός. — 84. 

Σχαρίνου  χωρίον   εν   Κύπρω.    — 

364. 
Σ/αρλδτος  =  Κάρλος.  --397. 
Σκαρλάτος  άρχων.  — 109. 

Σκαρλάτος  Μαυροκορδάτος. — 104, 

205. 
Σκεπαστόν .  — 156. 

Σκιάθος.— 314. 

Σκολέτα  ελληνική   έν  Βενετία. — 

309. 
Σκόπελος. — 314. 

Σκόπια.— 402. 
Σκοτο-Βρεταννία. — 24. 

Σκύρος. — 14,   56. 
Σκυσκιάν»  ματένι. —  299. 
Σλαβαϊκά  βιβλία.— 306. 

Σλαβανική  διάλεκτος  ή  γλώσσα.  — 

167,   365. 
Σλαβικά  κείμενα.  —  354. 

Σλαβικόν  τετραευαγγέλιον.  — 391, 

392. 
Σλαβονίοϋ  αρχιεπίσκοπος. — 399. 
Σλαβονορούσικον  χρονικόν. — 3 96. 
Σμπατζικίοϋ     αρχιεπίσκοπος.   — 

399. 
Σμυρναίος. — 428. 
Σμύρνη. —  8,     25,    120,    127, 

202,   259,   283,  284,    294, 


315,  368,  370,  371,    382, 
394. 

Σολομών  ό  προφήτης.  —  1 .  Πα- 
ροιμίαι  μεθ'  ερμηνείας.  —  74, 
75.  Σοφία. — 174.  "Ασματα.— 
277. 

Σόλου  -  μοναστήρι.  — 416. 

Σοούκ  -  Σουγιου,  χωρίον. — 298. 

Σουγδάλιον.  — 365. 

Σουγδουρής:  Γεώργιος. 

Σουιδας.— 61,  260,  425,  445, 
450,  465. 

Σουκενσος.  — 193. 
Σουλεϊμάν  σουλτάν. — 220. 
Σουλμάν-πεης. — 32. 
Σουλμάνης  έμίρ. — 33. 
Σουλτάνα    <έκ  γένους  Μουσελίμη- 

δων>.  -397. 
Σουμελια  μοναστήριον. — 372. 
Σουμελίτης  προσκυνητής — 299. 
Σουμελιώτης. — 258. 
Σουτζος:  Αλέξανδρος. 

Σοφίας  ναός  έν  Κωνσταντινουπό- 

λει. — 42. 
Σοφία,   μήτηρ  Φιλόθεου  Χαλδίας. 

—  298. 

Σοφία  ή  Σόφια  πόλις. — 14,  15, 
170,  384,  385. 

Σοφιαλής. — 15. 

Σοφιανός  Χλαΐ.  — 239. 

Σοφιανός  (Θεόδωρος). — 51. 

Σοφοκλέους  δράματα. — 79,   123, 
124,  296,  435,  436,    448. 

Σοφονίας  ό  προφήτης. — 47. 
Σπανός  γούναρης.  — 17. 


τοϊ  ΤΕΤΑΡΤΟΙ"  ΤΟΜΟΓ 


585 


;  (Αλέξιος).  — 205,   206. 

ωνης.  — 318. 

ανα  του  Χρίστου. — 67. 

)ων  ό  άγιος.— 308,   336. 

>ων      ιερεύς,       (Βιβλιοδέτης 

31.— 186,   500. 

:ρ{της. — 259. 

ών  τυερι.  —  63. 

ς  άρχων. — 397. 

>.— 313. 

}λάχη.— 402. 

τ/.ης  ΓρηγοριΌυ   1784.   — 

Ο,   500. 

ης    μα&ητεύσας    έν  Πάτμω 

15.— 80. 

ο  θεοτόκια. — 420. 

ονικήτα   μονή. — 418. 

ος  ό  τίμιος.— 69,  70,  112, 
3,  164,  204,  209,  210, 
3,  312,  339,  397.  Μονα- 
ριον.  —  209. 

ούπολις.— 191,   358. 
δου  στίχοι.  —  282. 
ίτζα  (του)•   χωρίον.— 377. 
!να   μοναχή. — 385. 
:εφανής  Δαπόντες.  —  314. 
νος  ό  πρωτομάρτυς.  — 212. 
νος  Άλεςανδρευς.  —  105, 
6,  465. 

νος  Έρσεχίου. — 402. 
νος  Καντακουζηνός .  —  94. 
νος  Καρλοβίτζας.  — 402. 
νος  Λλουμπεττζίου. —  399. 
νος   Μπασαράμπας.  —  92. 


Στέφανος,     βοεβόδας     Μολδοβλα- 
χίας.—171. 
Στέφανος    βόντας    Πετρουτζέσκος. 

—  237. 

Στηθατος:  Νικήτας. 

Στιλβής:  Ιωσήφ. 

Στιχηρά  (τροπάρια). — 151,  271, 
356,  357,  419. 

Στιχηράρια. — 249,   258,  320. 

Στίχοι    διάφοροι.  —   126,  135, 

156,   163,   164,   233,  244, 

271,  273,  274,  277,  278, 

281,   282,   285,  351,  416, 
431,   448. 

Στιχουργίας  πέρι. —  80. 

Στουδίων  μονή. —  360. 

Στουδιώτης.  —310. 

Στουκιος:    Γουλιέλμος . 

Στράβων.  — 173. 
Στράδα:   Νικόλαος. 

Στρέμιον.— 402. 

Στρυμβάγγων . — 281. 

Στρώζας:   Κυρια/ός. 

Στυλιανός    ιερεύς,     μελιστής    εκ- 
κλησιαστικών ασμάτων. — 358. 

Συκή  της  Βιθυνίας. — 398. 

ΣυλλογαΙ  έκκλησιαστικαί .  —  431. 

Συλλογαι  διάφοροι. — 431. 

Συλλογή     πατριαρχικών     γραμμά- 
των.— ο. 

Συμβολον   της  πίστεως    ήρμηνευ- 
μένον. — 223. 

Συμβόλων  της  πίστεως  συλλογή. 

—  262. 

Συμεών  όπρεσβύτης.  — 164,  213. 


ι 


586 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Συμεών  ιερομόναχος  1622. — 12. 
Συμεών   πατρίκιος  964. — 39. 
Συμεών  μοναχός    1654. — 118. 
Συμεών    ό    θαυμαστοορείτης.  — 

249. 
Συμεών  θεσσαλονίκης. — δΟ,  150, 

278,  279,  400. 

Συμεών  λογοθέτης  ό  Μεταφρα- 
στής. —  27,  28,  337,  425, 
447,  465. 

Συμεών  Μιταράχης. — 202. 

^Συμεών  ό  Νέος    θεολόγος.  —  23, 

126,   245. 
Συμεών  Πωγωνιανης    1620. — 8. 
Συμεών  δσίος  ό   Σέρβος. —  101. 
Συμεών  Σήθ.  — 289,  446,  465• 

Συμεών  6  Στυλίτης•  βίος. — 121. 
Πύργος  εςωθεν  της  λαύρας  του 
οσίου   Σάβα.  — 139. 

Σύμη. — 24. 

Σύμμαχος.  — 32. 

Συμπήρεον.  —  430. 

Σύναδα.  —  10. 

Συναξάρια  Ευαγγελίων.  —  184, 
250,   255,   259. 

Συνέσιος  ΠτολεμαΓοος. — 76,  80, 
83,  265,  297,  304,  436, 
437,  439,  441,  443,  444, 
465. 

Συνοδική  πραξίς  (περί  του  νέου 
καλενδαρίου).  -  400,   414. 

Συνοδίκόν  εν  τη  μονή  των  Άγιο- 

ταφιτών.  — 348. 
Συνοδικόν    εν  επίτομη.  —  366. 

Συνοδ'.κόν  κατά  των  Σιναϊτών. — 
425. 


Συνοδικός    τόμος    κατά    Βαρλαάμ 
καΐ  Ακίνδυνου. — 231. 

Συνοδικός  τόμος  κατά  Λατίνων.  — 
443. 

Συνοδικός    Σιναϊτικός    κώδις    του 

Πατριαρχείου  της  Ιερουσαλήμ. 

—  386. 

Συνοδοί•  εκθέσεις  περί  αυτών. — 

101,  163,  177,  179,  244, 
366,  425,  465.  Κανόνες  δια- 
φόρων   συνόδων.  —  42,    64, 

107,  182,  204,  351,  394. 
Πίστις  της  εν  Νικαία  α'  συνό- 
δου.— 5.  Κατάλογος  των  πα- 
τέρων αυτής. — 6.  Της  αυτής 
συνόδου  έκδήλωσις  περί  τής 
Τριάδος.  —  279.  Τής  αυτής 
εκθεσις  περί  πίστεως. —  277. 
Λόγος  ιστορικός  περί  των  έν  τη 
αυτή  συνόδω  πραχθέντων. — 72- 
Σύνοδος  έν  τωΤρούλλω. — 294. 
Σύνοδος  β'  έν  Νίκαια,  ή  7-η 
-  οικουμενική.  —  310.  Συνοδός 
πρωτοδευτέρα.  —  42.  Σύνοδος 
8-η  οικουμενική. —  49,  231, 
425.  Έτερα  περί  του  «Ό 
πατήρ  μου  μείζων  μού  έστιν». 

—  5.  Έτερα  έν  Φλωρεντία. — 
126.  'ϊστάτη  έν  τη  αγία  Σο- 
φία.—  214,  Σύνοδος  του  έτους 
1276.  —  6.  Έτερα  έν  Κων- 
σταντινουπόλει  κατά  των  κεφα- 
λαίων του  Λουκάρεως.  —  20. 
Έτερα  έν  Κωνσταντινουπόλει 
του  έτους  1727  κατά  των  Λα- 
τίνων. —  43.  Πραςις  συνόδου 
του  έτους  ^ςψπς'.  — 127.  Έτερα 
του  έτους  1756.— 269.  Έτε- 
ρα έν  Κωνσταντινουπόλει  του 
έτους   1663.  —  4.  Έτερα  έν 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


587 


Μοσχοβία  1666.— 6,  95,  96, 
385.  Σύνοδος  εν  Βη&λεέμ.— 
406.  Έτερα  έν  τω  Βοϋχου- 
ρεστίω. —  385.  Έτερα  έν  τη 
Οόγχροβλαχία. — 396.  Σύνοδος 
διοικούσα  της  Τωσίας. — 194. 

Συρία.  —  252. 

Συρίγος:   Μελέτιος. 

Συρόποϋλος:    Βαρθολομαίος. 

Σύρος.—  193,   261,   280. 

Σφαφικόν  χεφόγραφον. — 431. 

Σχοχεΐα.  Αθηνών.  — 227.  Ανα- 
στάσιου Γόρδιου.—  108.  "Άθω- 
νος.  — 30.  Βενετίας.  —  309. 
Βουκουρεστίου. — 89,  90,  118, 
125.  Γιάφφας. — 201.  Ζαγο- 
ράς.—286.  Κανά[3η.  -  338. 
Κωνσταντινουπόλεως .  —  30, 
92,  93,  192,  285.  Κουρου- 
τζεσμέ. — 80.  Μενεμέν. — 202. 
Πάτμου.  — 76,   284.  Χίου. — 

80,  202.   Ιεροσολύμων,— 78, 

81,  83,  184,  191,  192,  261, 
338.   Χάλκης.  — 77. 

Σωζόπολις. — 304. 

Σωσίπατρος.  —  437. 

Σωτηρος   Χρίστου  ναός.  —  269. 

Σωφρόνιος    Βιδύνης   1616-1640. 

—  9,   15,   21. 
Σωφρόνιος  Γαρδικίου  1646.—  14. 
Σωφρόνιος  Δαμαλών. — 378,  379, 

380. 
Σωφρόνιος  ιερομόναχος   1636. — 

20. 
Σωφρόνιος   α'  Ιεροσολύμων. — 41, 

68,113,  162,163,  185,249. 


Σωφρόνιος  έτερος  Ιεροσολύμων 
1522.— 253. 

Σωφρόνιος  έτερος  Ιεροσολύμων 
1588/9.-27,   359,   504. 

Σωφρόνιος  έτερος  Ιεροσολύμων 
XVIII.— 31. 

Σωφρόνιος   Καρλοβίτζας.  —  402. 

Σωφρόνιος  α'  Κωνσταντινουπό- 
λεως.— 286. 

Σωφρόνιος  Αειχούδης.  —  166, 
167,   168,   169,   170. 

Σωφρόνιος  Λεσβίος,  καμαράσης 
και  βιβλιοφύλας  του  έν  Κων- 
σταντινουπόλει  Μετοχίου  του 
Π.  Τάφου.— 6,  77,  78,  81, 
106,  184,  185,  191,  192, 
199,   260,   261,  451,    500. 

Σωφρόνιος   Νικαίας. — 369. 

Σωφρόνιος  Πτολεμαΐδος.  —  259, 

266,   346,   504. 
Σωφρόνιος  Σμπατζικίου.  —  39'). 

Ταβία  (του)•   χωρίον.— 377. 

Τακτικά  μητροπόλεων  καΐ  αρχι- 
επισκοπών. —  22,  64,  402, 
447.  Τακτικόν  της  ενορίας  των 
μητροπόλεων  της  Ιερουσαλήμ. 
—  159,  437,  466.  '^Έ^ζζ^οί 
του  θρόνου  Κωνσταντινουπό- 
λεως.—  65.  Τακτικόν  χειροτο- 
νιών.—73,   305,    322.^ 

Ταλάντιον.  —  8. 

Ταλάντου  πέρι.  —  394. 
Ταμάρθ|3ον. — 318. 
Ταμισβαρΐνον.  —  390. 
Ταςιάρχης•    ναός    έν    τη   Κίω. — 
202. 


588 


ΓΕΝΙΚΟΣ    ΠΙΝΑΞ 


Ταξίαρχων  μοναστήριον.  —  372, 

373. 
Τοδεις  της  Έχχλησίας.— 182. 

ΎάΙις  έπΙ  ψήφοις  άρχιερέως.  — 
397.  Έτερα  της  υψώσεως  του 

Σταύρου.  —  397.  Έτερα  του 
αγίου  ελαίου.  —  330.  Έτερα 
του  μύρου. — 282.  Έτερα  έττΐ 
μοναχω  τελευτήσαντι. — 153. 
Έτερα  έπΙ  τοις  άπό  Σαρακη- 
νών έτΓίστρέφουσιν  εις  τον  χρε- 
στιανισμόν. — 101. 

Ταρσός.  — 193. 
Ταρχανζίώτης. — 5 . 
Ταρωνίτης  ιατρός. — 64. 
Τατάουλα. — 79. 
Τατιανός.— 161,   162. 
Ταυρομενία. — 1 90. 
Ταύρου  παίδες. — 304. 

Τάφος  του  Χρίστου. — 300,  3 6 δ. 
"Ορα  χαί  το  "Αγιος  Τάφος 
χαΐ  το   Πανάγιος  Τάφος. 

Τέχνον  Τπαχοης. — 57. 

Τεκνοποιηταί•  ασματιχή  ακολου- 
θία δια  τούτους.  — 152. 

ΤεμΙρ  χάνης   1402.— 32. 

Τεσσαράκοντα  μάρτυρες  έν  Σε- 
βάστεια.— 122. 

Τεσσαρακοστή  —69,  101,122, 
431. 

Τετάρτη  ήμερα.— 229,   310. 

Τετραευαγγέλια.  —  188,  253, 
258,  338,  353,  391,  450, 
466. 

Τετράς  ήμερα. — 328. 
Τεφρών  αρχιεπίσκοπος. — 186. 


Τζαγκαρίνα. — 298. 
Τζαμανερά.— 300. 

Τζανχαρέλος,    Τζαγκαρέλος:    Ίε 
ρεμίας. 

Τζάνχα.  — 118. 
Τζελεμπης:  Μεεμέτ. 

Τζερβενου  επισκοπή. — 20,  373 
374,   375. 

Τζετατζούϊα.  — 7. 

Τζέτζης:  Ίσαάκιος. 

Τζηρίγος  =  Συρίγος:   Μελέτιος. 

Τζήτη.— 299. 
Τζία.  — 12. 

Τζιγάλας  =  Κιγάλας.— 431. 
Τζιμπρικά. — 300. 
Τζόρτζης:   Δασκαλάκης. 
Τηλεμάχου  τύχαι.— 465. 
Τήνος.— 316. 
Τιβέριος  καΐσαρ.^4,   274. 
Τιβέριος  ρήτωρ.  — 176. 
Τιβεριούπολις.— 283. 
Τιμάρωβον.- 381. 
Τιμισβάριον. — 402. 
Τιμισφάριον. — 399. 
Τιμόθεος  ό  απόστολος. — 204. 

Τιμόθεος      μοναχός.     —      Πι 

504. 

Τιμόθεος  Άγιοταφίτης.— 349. 

Τιμόθεος  Άλεςανδρείας.  —  41 

121. 

Τιμόθεος  Έλασσώνος. — 384. 

Τιμόθεος  Ήρα/λείας. — 1 1 . 
Τιμόθεος  α  Κωνσταντινουπόλεω 
—  8,   10,   20,   21. 


τΟΓ  ΤΕΤΛΡΤΟΤ  ΤΟΜΟ  ν 


589 


Τιμόθεος  Λαρί(ϊσης  1616-1617. 
—  10,   20. 

Τιμόθεος  Σερρών  1616-1622.— 

11,   14,   20. 
Τιμόθεος     Χαλχηδόνος     1616  — 

1620.  —  9,  20. 

Τισο£ρό^3ιος. — 240. 

Τοκάτ.— 437. 
Τοχάτην. — 298. 
Τοκάτιον. — 297. 
Τόμος  Αγάπης. — 50. 

Τομπόλσχη,  Τομπόλσκι,  Τωμπόλ- 

σκη.— 148,   149. 
Τοτταρίστα  (του)•  χωρίον.  —  377. 

Τόρνοβον.   —   13,   14,  20,  36, 
315,  381. 

Τούρκοι.— 16,  33,35,336,  345. 

Τοδσλα.— 202. 

ΤραΙανούπολις . — 418. 

Τραπεζούντα,  ή.— 298. 

Τραπεζούντιος.  —  98,   99,    107, 
147,  200,   270. 

Τραπεζους.  —  8,   14,  99,   297, 
298,  437. 

Τρεις  παίδες  οΐ  έν  τη  καμίνω. — 

210,  211. 
Τριάδιτζα.— 134. 
Τριαντάφυλλος:   Κωνσταντίνος. 

Τριγλία.— 259,  417. 

Τριγόβιστον.  —  59,  237,   238, 
241,   242. 

Τριγωνομετρία.  — 149,  431,465. 

Τρίκκαλα.— 382. 

Τρίκκη.— 268,   306. 

Τρικλονά.— 300. 


Τρίπολις.  -  300. 
Τρίτη  ημέρα.— 33,   339. 
Τριώδια  προσόμοια. — 150. 
Τριώδιον.— 66,  328,  357,  465• 
Τροπάρια.— 144,   281. 
Τροφήμιος:  ΉσαΓας. 
Τροχάνης:   Γιάννης. 
Τρύφων  γραμματικός. — 44 1 . 
Τρύφων  ό  άγιος.— 31,  331. 
Τυπάλδος:   Άγαθάγγελος. 

Τυπικά  διάφορα.  —  281,   357, 

418,  431. 
Τυπικδν  κτιτορικόν.  —  431. 

Τύριοι.— 162,   163. 

Τύρναβον.— 18,   89,   139. 

Τυρναβίτης.— 88. 

Υπαπαντή.  —  112,   121,    146, 
164,   213,   284,   340,    357. 

Ύπάτιος. — 220. 

Γπομενας:   Γεώργιος . 

Υρκανός. — 23. 
Τψωαις    του  Σταύρου.  —  236, 

242,   250. 
Φακρασής  πρωτοστράτωρ. — 49. 

Φαλάριδος  έπιστολαί. — 437,444, 

446. 
Φαλέκ.— 232. 
Φανάριον. — 11,    16. 
Φανερωμένη  Θεοτόκος. — 369. 
Φαντάκ.  — 298. 
Φαρισαΐος.— 59,   67,  70,  345, 

357,  409. 
Φαρμακίδης:   θεόκλητος. 

Φαρμακολυτρια. — 308. 


ί\•• 


€χΛ 


590 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ 


Φδϊζοϋλάχ-έφέντης. — 115. 
Φειαών.  —  38. 
Φεραρία.— 177,  406. 
ΦερραΙ  =  Σέρραι. — 53. 
Φέρσαλα.— 382. 
Φιλάρετος  ό  Ελεήμων. — 311. 

Φιλάρετος,       πατήρ       Νεοφύτου 
'  Αδριανουπόλεως . — 1 4  4 . 

Φιλάρετος  Μόσχας. — 196. 

Φιλαδέλφεια    Μ.   Ασίας. — 5,   8, 
158,  204,  270,   303,    352, 

368,  371. 
Φιλαδέλφειΰι  Παλαιστίνης.  —  78, 

370. 
Φιλήμος  μοναχός  Σαβαιτης  1571. 

—  356,   500. 

Φιλήμων  ό  άι3^3άς.  — 361. 

Φιλήμων     έπιγραμματοτΓΟ'.ός.   — 

285. 
Φιλήμων   Γάζης. — 184. 

Φιλής  (Μανουήλ).  — 319. 
Φίλιπποι.— 15,   19,   396. 
Φίλιππος  ό  απόστολος. — 204. 
Φίλιππος  Δανσβέργιος. — 90. 
Φιλιππούπολις. — 18,   194,  201, 

313,   314,   371,   382,    385, 

396,  418. 
Φίλιππου  πολΐτα  ι.  — 300. 
Φιλιστίωνος  γνώμαι. — 
Φιλογόνιος.  —  211. 
Φιλόθεος     πρωτοσπαθάριος      χαΐ 

έπαρχος     Κωνσταντινουπόλεως 

911-912.  — 38. 
Φιλόθεος  Κύπρου.  — 317,  318. 


Φιλόθεος  Κωνσταηινουπόλβίυς. — 

250,   282,   322,  439,    466. 
Φιλόθεος  'Ρόδου  •|-   1625.— 19. 
Φιλόθεος  Χαλδίας.— 298. 
Φιλόπονος  (Ιωάννης). — 292,360. 
Φιλοσοφίας  ζητήματα  ανωνύμου.  — 

81. 
Φιλοσοφίας  ηθικής  άνώνυμον  έγ- 

χεφίδιον.  — 192,   432. 
Φιλόστρατος.- 431,   438,   443. 
Φίλων  ό  ΈβραΤος  ή  Ιουδαίος. — 

193,   310. 

Φίλων  επίσκοπος.  — 193. 

Φιτανάντο. — 299. 

Φλάβιος  Ίώσηπος.  — 162. 

Φλαγγίνη  σπουδαστήριον.  —  309. 

Φλανδρία. — 200,  414.  Φλανδρι- 
νής  συνόδου  απολογία. —  466. 

Φλογικά.  — 432. 

Φλωρεντία.  —  126,    127,   178, 
181,   222. 

Φλωρεντινός   σύλλογος. — 466. 
Φοβηνός:   Γεώργιος. 
Φουλλαι. — 9,   380. 
Φουρνής.— 360,   361. 
Φράγγοι.  — 281,   360. 
Φράγκικα•    συνοικία    της    πόλεως 

Τραιτεζουντος.  —  298. 
ΦραγκισκανοΙ  πατέρες. — 79. 
Φραγκίσκος  Ιωσήφ. — 79. 
Φραγκίσκος  Πόρτος. — 268. 
Φραγκοκαλόγηροι. — 98. 
Φραγκοπαπαδες . — 98. 
Φρασάριον. — 431. 


ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ   ΤΟΜΟΓ. 


591 


Φρασεολόγιον. — ^323.  . 

Φρα-Φρασύσκοο  ρήματα  καΐ  λό- 
γοι.—132. 

Φράτορες  της  'Ιδρουσαλήμ. — 90. 
Φυσική  χειρόγραφος.— 431. 

Φυσιολογία  νέα  χειρόγραφος.  — 
432. 

Φυσιολόγος.  —  292. 

Φυτιάνος. — 258. 

Φωκαεύς. — 358. 

Φωκυλίδης. — 135,   435,   443. 

Φωξάνιον.  — 397. 

Φώτα  =  Θεοφάνια. — 132,   146, 

213,  265,  411. 
Φωτεινή  ή  άγια. — 284. 
Φωτεινόν  μοναστήριον. — 372. 
Φωτεινός;  Νικόλαος. 
Φωτική  της  Ηπείρου.  —  63. 
Φώτιος  ιερεύς  XVI.— 142,  500. 
Φώτιος  Αθανασίου   εκ  γένους  Ζα- 

βεριώτου   1748.—  300. 
Φώτιος  ΆλεΕανδρίοης. — 77,  78, 

184,   191,   192,   193,    260, 

261,  285. 

Φώτιος  Κωνσταντινουπόλεως.  — 
231.  Έκ  των  Άρριανου  έκλο- 
γαί.  —  267.  Αμφιλοχία.  — 
219,  391,  423,  425,  466. 
Δόγοι. — 466.  Λόγος  περί  των 
αιρέσεων  των  Φραγγών. — 281. 
Προβλήματα.  —  279.  Όμολο- 
γία  πίστεως.  —  275.  Εγκύ- 
κλιος.— 176.  Μυσταγωγία.  — 
42.  Περί  της  έκπορεύσεως  του 
αγίου  πνεύματος. —  221.  Κε- 
φάλαια κατά  Λατίνων. — 127. 


Συλλογισμοί. — 180.  Τίνος  χά- 
ριν τίθεται  το  Εύαγγέλιον  τη 
κεφαλή  του  χειροτονουμένου 
άρχιερέως, — 182,  337.  Συνα- 
γωγάί.  —  3.  'Λνακεφαλαίωσις 
των  θρόνων. — 22,  447.  Ναός 
έπ'  ονόματι  του  αγίου  Φωτίου.  — 
268. 

Φώτιος  Φιλαδέλφειας  Παλαιστίνης 
XVII.  —  370. 

Χαβιαρατζίδων  ρουφέτιον. — 319. 

Χαλδία.— 297,  298,  299. 
Χαλέπι. — 40. 
Χαλφούρης.  —  358. 
Χαλίτζιον. — 370. 
Χάλκη.— 77,  207,   208. 

Χαλκηδών.— 9,  14,  15,  16,  19, 
20,  170,  171,  194,  214, 
233,  250,  251,  317,  362, 
376,  382,  418. 

ΧαλκοπρατεΤα      Κωνσταντινουπό  - 

λεως.  — 160. 
Χαναναία.  —  269. 

Χάνδαξ  έν  Κρήτη. -175,  229. 
372. 

Χαράλαμπος  ό  άγιος  μάρτυς.  — 

111. 
Χαραλάμπης  Ματζαράκης. — 184, 

193. 
Χαρσιανίτου  μονή. — 6. 

Χαρσιανίτου  στίχοι.  —  282. 
Χασάν-πασίας   1694. — 115. 
Χάσερα. — 299. 
Χάσκιοϊ. — 8. 

Χατζή  -  Δημήτριος  Κουθούρ.  — 
300. 


592 


ΓΚΝΙΚΟΣ  ΠΙΝΑΞ 


Χατζή  -  Ελεύθερης.— 300. 
Χατουνα.  —  299. 
Χαυσά. — 216. 
Χειμάρα.— 171. 
Χεροϋβίμ. — 351. 
Χερρόνησος  Κρήτης. — 321. 
Χερσών. — 121. 

Χήνα  =  Κίνα.— 148. 
Χίκας,  Χύχας:  Ναθαναήλ. 
Χίόναί,  —  64. 
ΧΤοι.— 2,  61,  269,   353,  437. 

Χίος.— 2,  12,  16,  91,  80,  104, 
115,  131,  202,  203,  283, 
289,  369,  371,  382,  396, 
436. 

Χίωνος  έπεστολαί. — 437. 

Χλήντζα  (του).  — 171. 

Χοϊδάς:   Δημήτριος. 

Χολομόνα•  χωρίον  περί  την  Τρα- 
πεζούντα.— 298. 

Χορτάκιος  Μεχαήλ. — 466. 

Χουμνος:   Νικηφόρος. 

Χουρμούζης  πρεσβύτερος.  —  73, 

74. 
Χουρμούζίος  Μάρκου  Βυζάντιος. — 

93. 
Χουσεήν  πάσας  1673.  — 237. 
Χουτουρας•    χωρίον  •  και   μονή  έν 

τη  επαρχία   Χαλδίας.— 299. 
Χριστιανούπολις. — 9,  377. 
Χριστθ|3άδιστος  πόλις. — 148. 
Χριστός•  ενορία    της  Τραπεζουν- 

τος.— 298. 
Χριστούγεννα,  — 192,  212,  274. 


Χριστόφορος    ιερεύς   1622. — 13. 
Χριστόφορος     Αλεξανδρείας.    — 

160,  311. 
Χριστόφορος  Μυστάκων. — 3581 

Χριστόφορος     (Μυτιληναίος).  — 
466. 

Χριστόφορος     Φιλιππουπόλεως 
1635.— 18. 

Χρονική  εκθεσις  ανώνυμος. — 223. 

Χρονικόν  άνώνυμον. — 439. 

Χρονικόν  Κύπριον.  —  301. 

Χρονικόν  Τώσικόν. — 294. 

Χρονογραφικόν  έν  συντομία  άνώ- 
νυμον.—332,  466. 

Χρύσανθος  Νοταράς,  διάκονος, 
εΤτα  πρεσβύτερος  ή  ιερομόνα- 
χος, αρχιμανδρίτης,  μητροπο- 
λίτης Καισαρείας  Παλαιστίνης 
καΐ  πατριάρχης  ^Ιεροσολύμων. 
—  24,  34,  37,  43,  45,  48, 
61,  74,  92,  93,  99,  103, 
109,  110,  118,  146,  147, 
149,  158,  171,  174,  193, 
194,  199,  200,  216,  226, 
233,  234,  235,  249,  251, 
255,  264,  267,  270,  271, 
283,  294,  301,  306,  307, 
321,  326,  332,  365,  370, 
371,  391,  399,  401,  405, 
406,  412,  427,  477,  500, 
505.  Ιστορία  και  περιγραφή 
της  'Αγίας  Γης.  — 287,  437, 
466.  Εισαγωγή  εις  τα  γεω- 
γραφικά και  σφαιρικά.  —  204, 
205,   466.  Άντίρρησις  εις  τα 


^ 


ΤΟΓ  ΤΕΤΑΡΤΟΓ  ΤΟΜΟΓ. 


593 


έν  τώ  προσχυνηταρίω  του  Σ^- 

να.— 35,  36,  81,  102,  439, 
445.  Διασάφησες  ε!ζ  τάς  Σο- 
λομώντος  παροιμίας.  —  75, 
444,  466.  Όδοιποριχόν.  — 
201,  202,  203,  204.  Περί 
αφορισμού.  —  85,  466.  Κιταΐα 
δουλεύουσα.  —  43.  Περί  μετα- 
νοίας καΐ  έςομολογήσεως. — 86, 
466.  Συνταγμάτιον  περί  προ- 
σευχές. —  86.  Ερμηνεία  του 
τεταρτημορίου  της  σφαίρας  και 
^τερα.  —  175,  428,  466. 
Όμιλία. — 47.  Ένστασης  προς 
Σε|3αστόν  Κυμινήτην  περί  με- 
τουσιώσεως.  —  99.  Σημειώ- 
ματα διάφορα  θεολογικά.  — 
425.  Περί  της  Μέκκας  και 
Μεδίνας.  — 383.  Περί  της  οι- 
κοδομής σχολείων.  —  383. 
Σχόλια  εις  τον  Εύκλείδην.  — 
407,  408.  Μετάφρασις  των 
σάτυρων  Ίου^3εναλίου.  —  411. 
Σχόλια  εις  τα  Ινστιτούτα.  — 
420.  Περί  ενώσεως  των  Εκ- 
κλησιών, Ανατολικής  και  Δυ- 
τικής.— 386.  Περί  του  αστρο- 
νομικού μερισμού.  —  389. 
Προσφώνημα.  —  395.  Λόγοι 
εγκωμιαστικοί.  —  395.  Σημείω- 
μα περί  του  Αγίου  Φωτός. — 
398.  Περί  Νικηφόρου  Βασι- 
λάκη.—  157.  Ιστοριών  ανθο- 
λογία.— 466.  ΓραμματικαΙ  ση- 
μειώσεις   και    περί    συντάςεως 

IV. 


λατινικής.  —  466.  Μαθημα- 
τικαί  σημειώσεις. — 466.  Συν- 
ταγμάτιον.  — 466.  Προθεωρία 
εις  τους  Ψαλμούς. — 466.  Σύμ- 

μικτα.— 367,  393,  416,  466. 
Γράμματα  πατριαρχικά  και  έπι- 
στολαι  ποικίλαι. — 214,  215, 
368,  383,  384,    385,   397. 

Χρυσάννα.  —  300. 

Χρυσαφής:  Μανουήλ. 

Χρυσαφής  ό  Νέος. — 249,   358. 

Χρυσοκόκκης:   Μιχαήλ. 

Χρυσολωρας. — 100,  467. 

Χρυσοττηγή  του  Γάλατα.  —  106, 
307,  324,   332. 

Χρυσόπολις.  —  171. 

Χρυσούπολις. — 265. 

Χρυσοστομικόν. — 305. 

Χώναι.  — 121. 

Χώρα  ή  παρά  την  Γάνον.  —  9, 

10,   16,   21,  315. 
Χώτζη.  —  298. 
Χωτζίας  Ελευθέριος. — 118. 
Χωτζίας     Θεοδοσίου    Άρνιαγού- 

της.— 118. 
Χωτίνη. — 237. 
Ψαλτήρια.  —  46,    126,     189, 

231,    257,   351,  426,    432, 

467. 

Ψελλός  (Μιχαήλ).  —  105,   444, 
467. 

Ψυχαγωγημένα  μαθήματα. — 466. 

Ψυχής     πέρι     χειρόγραφον.     — 

430. 

38 


594 


ΓΕΝΙΚΟΣ   ΠΙΝΑΞ  ΤΟΪ  ΤΕΤΑΡΤΟΪ  ΤΟΜΟΪ. 


Ψοχης  πέρι  καΐ  χρίσεως. — 430. 

Ώκ6αν<}ς. — 173. 

'Ωζονίο.— 271. 

'Ώραι  της  ήλ(χίας. — 63. 

Ώριγένης.— 2,   150,   174,  193, 
218,  345,  432,  450,    467. 


Ώρολόγιον.  —  118,   170,    352, 
362,  467. 

Ώροσχοπία.  ^293. 

Ώσηέ  6  προφήτης.  — 30,  32,  47. 

Ώσμάν-πασάς,    ήγβμών    της  Δο- 

μοσχοΰ  1760. — 348. 


ΠΙΝΔΞ  ιταλικός  ΚΔΙ  ΔΑΤΙΝΙΚΟΣ. 


Δοΐιΐΐββ  ΗΛΓίβγ.— 238. 
Αβ6ΥρΙΰ8=Κάϊρον. — 238,  242, 
415. 

Αβίίοί   €08ΐηθ§ΓΛίΛ.  — 405. 

Α1θ888,η(1ηΛ. — 241 . 

Αη^Η».— 195,  238. 

Αη^ΐα».— 238,  239. 

Αα^ιΐδίίηαβ. — 48. 

ΑνβΓΓοίδ. — 166. 

Β&νο  ΟΓΛίοΓ  Ο&ΐαβ. — 238. 

Ββΐΐιιη&ιιη. — 434. 

ΒυοοοΓββίί. — 242. 

Ολϊγο.— 236,  239. 

Ο&ιηρ&ηβΙίΑ  (Ργλ  ΤΙιοπίΛδο).  — 

183. 
Ο&ΠβΓ^ί:  Μίοΐιίβΐ,  Ζυ&ηηβ. 

ΟΛηίτίΕπβηβίδ  βρίδοορυβ. —  238. 

ΟΛΓβΓβΟ:    ΡβίΓΟ. 

ΟΙΐΛΓίββ  άβ  Νοίηίβΐ. — 406. 
ΟΙΐΓΪδΙοίοπίδ  ναΙίβΓ. — 238. 
ΟΙίΓγδΙοίοπιβ.  —  238. 

ΟΙιτγδδΛηίΙιυδ    ΝοίΛΓ&δ.   —  48, 

195. 
ΟίοβΓΟ.— 338. 


ΟοηδΙβ,ηίίηοροϋ.  —  238,  242, 
243. 

ΟοηίβΓβηυδ:  δγιηοη. 
ΟοΓηβΙίϋδ  Η&^α. — 238. 
Οοχβ  (Η.  Ο.).— 449. 
ΟΓβιηοηίηί  (Οβδ&Γ).— 166,  176, 
183,  184,   188,    346,    432. 
Ογρηίδ.— 236,  415. 
ΟγηΛοαβ   Ι^βηίυΐϋδ. — 419. 
Εάυ&Γάπδ  Αΐ)1)Αδ  Αη^ΐιΐδ. — 238. 
Εποϋάίδ  βΙβίϊίβηΐΛ. — 407. 
ΡΐΛπάΓα.— 238. 
Ρ1»η(1βΓ.— 238. 
Γ1»η(1η».— 241. 
ΓβΓά.  νβΛίβδζί. — 405. 
Ο&ΐπδ. — 238. 
Ο&δοίδΐΙιιβ  Αηβΐυδ  — 239. 
6&β6οηί:  Μ&ΙΙιβιΐδ. 
ΟβΟΓ^ιαδ  ΑΙ)1)Λδ. — 238. 
ΟβΓΛδδίιηο  ρ&ρ&δ. — 238. 
ΟίΛδδί.— 242. 
ΟίονβΓ:  Τ&οιη&δ. 
Ουϋβΐιηυδ  θ8.η(;ωπβηδίδ. — 195. 


596 


ΠΙΝΑΞ  ΙΤΑΛΙΚΟ^:  ΚΑΙ  ΛΑΤ1Ν1Κ0Σ. 


Ηα^α:  ΟοΓηβΙίαδ. 

ΗαΓίβγ:  ΑοΜΙβδ. 

ΙηΒΐίΙαΙίοηβδ  (Ιαδίίηίδΐιπ).  —  420. 

Ιο.  Μαπηαπ. — 241. 

Ιοαηηβδ  νίΙθηΙ)βΓβ8ΐ1. — 238. 

Ιιβηΐυΐαδ:  ΟγΓίδίοιίδ. 

Ι^β^αίβη:   Μίοΐιαβί. 

ΙιΟΓβηζο  ΜοΓβδίηί. — 238. 

ΜαΓΟϋδ  ΡαηιίΛ. — 238. 

8*^  ΜδίΓΐίηί  ιηοηδίδίβπυιη. — 338, 

264. 
Μ&Λβαδ  ΟΕδοοηί. — 238. 
ΜΕαπΙίυδ  ρηηοβρδ. — 238. 
Μιώδίβΐ  Ιιβ^αίβη. — 264. 
Μίοΐιίβΐ  ΟαΙΙβΓβί.  — 241. 
ΜοΓβδίηί:  ΙιΟΓβηζο. 
ΜπΓΐηυη:  Ιο. 
Νοηυδ  οΓάίηίδ   βΓβιη.  8.  Αα^ιι- 

δΐίηί. — 48. 


ΡδίΓαίΕ*.  ιΜπΓουδ. 

Ραυίυδ  Ρίπάβη— 238. 

ΡβΓ».— 242. 

ΡβίΓΟ  ΟαΓβΓβο  — 241- 

ΡίηάθΓ:   Ραηΐυδ. 

δίιηοη  ΤΓ&ιηίηί. — 241. 

8ϊη8.β.— 405. 

8γιηοη  ΟοηΙίΐΓβηαδ.  — 238. 

ΤΙιβοβΙο  ραρ&δ. — 238. 

Τΐιοιηαδ  βΙονθΓ.— 239. 

Τΐιοιη&δο  Ο&ιηραηβΐΐδ.^ — 183 

ΤΓ»ιηίηί:  8ίιηοη. 

Τγι^ο  νίδΐϋΐη . — 238. 

ΥεΙλοΜε.— 241,  415. 

Υδΐϋβη  ΟΙΐΓίδΙοίοΓαβ. 

ναΐϋί.— 236. 

ΥβΛίβδζΙ:  ΡθΓά. 

νί(;βη1)βΓ5»1:  Ιο. 
ΖπΛηηβ  Οαΐΐβ^ί. — 241. 


ΕΤΕΡΑ  ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ  ΑΙΟΡΘΩΤΕΑ 


Σελ. 

Στίχ 

• 

Γ  ρ  ά  φ  ε. 

80 

83 

(Π  ρ  ό  σ  θ  ε  ς:  Ά.  ΔτμιηΓρακοπού- 
λοϋ  ΠροσΒήιιαι,   σ.  113-115). 

238 

12 

0&8θθηί 

0&86θηί 

259 

13 

[Διαμαντή  του  'Ρϋσίου?] 

*Ανωνύ|Αθϋ 

260 

3 

άρχιμιανδρίτου 

πρωτοαυγχέλλου 

336 

18 

(Πρόσθες:  Κ.  Σάθα  Μεσαιω- 
νική βιβλιοθήκη,  τ.  Ι,  σ.  245- 
268). 

371 

14 

ΙΙαρανθ[Λία 

II2ρανο^xίαι. 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 


Σελ. 

Πρόλογος α' 

Κατάλογος  χωδίχων  (άρι&.  1-447),  ευρισκομένων  εν  τξ  βι- 
βλιοθήκη του  έν  Κωνσταντινουπόλει  Μετοχίου  του 
Παναγίου  Τάφου 1 

Κατάλογος    των  κωδίκων    του  αύτου    Μετοχίου,    συνταχθείς 

ετει  1731-ω 421 

Κατάλογος    Νομοκανόνων,    παρατηρηθέντων    υπό  του  Ο.  Ε. 

Ζαοΐι&ή&β  ετει  1838-ω  έν  τη  βιβλιοθήκη  του  Μετοχίου  433 

Κατάλογος  χειρογράφων  τινών  βιβλίων  του  αύτου  Μετοχίου, 

περιγραφέντων  ετει   1845-ω  υπό  του  ϋ^  ΒβΛιηαηιι  .    435 

Κατάλογος  χειρογράφων  τινών  βιβλίων  του  αύτου  Μετοχίου, 

παρατηρηθέντων    ετει   1857-ω    υπό  του  Οοχβ    .    .     .    449 

Κατάλογος    χειρογράφων    του  αύτου  Μετοχίου    εκδοθείς  ετει 

1872-ω  ύπό  του  Κ.   Σάθα 451 

Εις  κώδιξ  της  βιβλιοθήκης    του  Μετοχίου,  ευρισκόμενος  νυν 

έν  τη  βασιλική  βιβλιο&ήκη  του  Βερολίνου 468 

Προσθήκαι 471 

Άντιπαρά&εσις  των  άργούντων  παλαιών  αριθμών  τών  κωδί- 
κων του  Μετοχίου  προς  τους  νυν  υπάρχοντας  ημετέ- 
ρους αριθμούς 478 

Παροράματα   διορθωτέα 481 

Συνοπτικός  πίνα; 483 

Κώδικες  άχρονολόγητοι 487 


600  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΚΑ. 

Σελ. 

Κώδικες  μετ'  εικόνων,  κοσμημάτων,  ή  κεφαλαιωδών  γραμ- 
μάτων έγκαλλωπι'στων 489 

Κώδικες  μετά  χρονολογίας 490 

Καλλιγράφοι  ή  αντιγραφείς  και  αυτόγραφα  συγγραφέων  τινών  497 

Βιβλιοδέται 500 

Βιβλιοθήκαι  και  κτήτορες 501 

Γενικός  πίναξ  τών  έν  τω  τόμω  τούτω  συγγραφέων,  μαρτύ- 
ρων, όσιων,  καλλιγράφων,  πατριαρχών,  κληρικών,  λαϊ- 
κών, χωρών,  πόλεων  καΐ  δλλων  τινών 507 

Πίναξ  ιταλικός  και  λατινικός 595 

Έτερα  παροράματα  διορθωτέα 597 

Περιεχόμενα 599 


ΙΕΡΟΓΟΛΪΜΙΤΙΚΗ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 


έχΐοΟεΐαα  μέν  άνοιλώ|ίθΛ  τοό 
ΑΪΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΓ  ΟΡθΟΔΟΞΟΓ  ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΟΓ  ΕΪΛΛΟΓΟΓ 

σι>ντ!ΐχΟβΤσα  δέ  ΰπό 
Α.  ΠΑΠΑΛ0Π0ΓΛ0Γ-ΚΕΡΑΜΕ2Σ 


Ζ^ 


ΕΝ  ΠΕΤΡΟΤΠΟΛΕΙ 
1899 


-•       .τ. 

*        «■ 


-4 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΤΟΓ  ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΓ  ΟΡΘΟΔΟΒΟΪ  ΠΑΑΑΙΣΤΙΝΟΓ  ΣΪΑΑΟΓΟΤ. 

Όρθόδοξο;  Παλαιστίνη  Συναγωγή:  Ρ.   Κ. 

1-ον  τβΰχος.  Ή  όρΒοδοξία  εν  τη  Αγία  Γη  υπό  Β.  Ν.  Χιτροβου  ...........     2     — 

2-ον      »         'Οδοςποριχόν  Βορδιγάλλων  έτει    383•<Ρι    ρωσιατί   μεταφραβθέν   χαι   β^λιασθέν 

ύπό  Β.  Ν.  Χιτροβοϋ ...      1     — 

3-ον      »         Βίος  χαι  όδοιποριχόν  του  'Ρώβου   ηγουμένου    Δανήλ    (1 106-1 109)ι    έχδ.    υπό 

Μ.  Α.  Β6νε?ιτίνοβ.  Μέρος  Ι *ί .    .     2     60 

4-ον      »         'Ο^οιπορία  εις  Σινά  έτει  1881 -φ  ύπό  Α»  Β.  *£λισσαΐεβ 2    — 

6-ον      »         Περίο^ς    του   αγίου    Σάβα   αρχιεπισκόπου  Σερβίας  (1225-1237),    έχ^.   ύπό 

Αεωνίβου  άρχιμανβρίτου *. ...      1     — 

β-ον      »         Περιήγησις    του    εμπόρου    Βασιλείου    (146δ-Γΐ6β)    έχ^εΐσά    ύ^ό    Αεωνίδου 

άρχιμανΰρίτου ,•.»*.* —    30 

7-ον  »  *Ανασχαφαι  εν  τφ  ρωσιχω  χώρφ  τφ  παρά  τον  ναον  της  αναστάσεως  έν  'Ιε- 
ροσολύμοις  (1883)  μετά  είχόνων  χαρτών  χαι  $υο  παραρτημάτων,  ύπό  *Αντω- 
νίνου  άρχιμαν^ρίτου 6     50 

8-ον      »         Διηγησις  Δανιήλ  μητροπολίτου  Εφέσου  χαι  περίοδος  των  Αγίων  Τόπων,  έχδ. 

ύπο  Γαβριήλ  1.  Δεστουνη 1     60 

9-ον      »         Βίος    χαι    όδοιποριχόν    του    ηγουμένου    Δανιήλ.    Μέρος    II    μετ*    είχόνων    χαι 

σχεδίων.  Έξηντλήθη 5     50 

10-ον      »         Παλαιά  Γεωργιανά  μνημεία  έν  Παλαιστίνη  χαι  έν  τω  Σίνα,  μετά  πινάχων  χαι 

ειχόνων  ύπό  Α.  Τζαγαρέ}.η 4    50 

11-ον  »  Διήγησις  Έπιφανίου  περί  της  Ιερουσαλήμ  χαι  των  έν  αύτη  τόπων:  σύγγραμμα 
έλληνιχόν  της  θ'  έχατ.  έχδο^έν,  ρωσσιστί  μεταφρασθέν  χαι  διερμηνευθεν  ύπό 
Βασιλείου  Βασιλειέβσχη 6     50 

12-ον      »         Περιήγησις  Ιγνατίου  του  έχ  Σμόλνης  (1389-1405),  έχδ.  ύπο  Σ.  Β.  Άρσένιεβ     1     — 

13-ον      »         Το  έν  Ιερουσαλήμ  Ιερόν    της  Παλαιάς    Διαθήχης  μετ*  εΙχόνων    χαι    πινάχων 

ύπό  Α.  Α.  Όλεσνίτζχη 16    — 

14-ον      »         Σερβιχή  περιγραφή  των  Αγίων  Τόπων  περί  τό  μέσον  της  ιζ'  έχατ.,    έχδ.  ύπό 

Α.  Β.  Στογτ^άνοβιτζ —     50 

15-ον      »         Διήγησις  Έπιφανίου   μοναχού    περί   της    προς  Ιεροσόλυμα   όδοιπορίας    αύτου 

(1415-1417),  εχδοθ.  ύπό  Αεωνίδου  άρχιμανδρίτου —     25 

16-ον      »         Τρεις  συμβολαι  εις  τάς  περί  Παλαιστίνης  ρωσιχάς  γνώσεις,    έχδοθ.  ύπό   Αεω- 

νίοου  άρχιμανδρίτου 1     — 

17-ον  »  Κιχολάου  επισκόπου  Μεθώνης  χαι  Θεοδώρου  του  Προδρόμου,  συγγραφέων  της 
ιβ'  έχατ.,  βίοι  Μελετίου  του  νέου  έχδιδ.  ύπό  Βασιλείου  Βασι).ε(έβσχη  μετά 
προλόγου  χαι  ρωσιχής  μεταφράσεως 4     -^ 

18-ον      »         Όδοιποριχόν  του  έμπορου  Βασιλείου  Παζνιαχόβου  (1558-1561),  έχδ.  Χρ.  Αοπαρέβ     2    ^~ 

19-ον      »         Οί  Άνσάριοι  ύπό  Κ.  Δ.  Πέτχοβιτζ —    75 

20-ον      »        ΡβΓβ^ρτίη&ϋο  &ά  ΙιΟΟΑ  δ&ιιο1&  β&βοιιΐί   ΙΥ   βχβαηϋβ   βάΐΐα  ΓΟδδίεβ   υ6Γ8Α, 

ηοϋβ  ίΙ1α8(Γ&(&  &1)  ^.  Ροιηί&ΙονΒ]^^ 5    — 

21-ον      »         Προσχυνητάριον  *Αρσενίου  Σουχάνοβ  (1649-1653)    μετά    εΙχόνων    χαι    σχεδιο- 

γραφιών,  έχδοθ.  ύπο  Χρ.  Μ.  Αοπαρέβ 6     50 

22-ον      »         Έχδρομαι    ανά   τήν  Παλαιστίνην  μετά  των  μαθητών  του  έν  Ναζαρέτ  οιχοτρο- 

φείου  των  αρρένων,  ύπό  Α.  Ι.  Γιαχούποβιτζ 2     — 

23-ον  »  Ιωάννου  του  Φωχά  έχφρασις  έν  συνόψει  των  βπ*  "Αντιοχείας  μέχρις  Ίεροσο-. 
λύμων  χάστρων  χαι  χωρών  Συρίας  Φοινίχης  χαι  τών  χατα  Παλαιστίνην  αγ{ων 
τόπων.  Σύγγραμμα  έλληνιχόν  της  ιβ'  έχατ.  έχδοθέν  χαι  ρωσιστι  μεταφρασθέν 
ύπό  'Ιωάννου  Τρόΐτσχι 1     25 

24-ον      »         Περιήγησις  Ζωσιμά  μονάχου  (1419-1422)  έχδοθ.  ύπό  Χρ.  Μ.  Αοπαρέβ  ...     1     25 

25-ον      Α        Οί  έν  Παλαιστίνη  έλώδεις  πυρετοί  ύπό  Δ.  θ.  'Ρεσσετίλλου 3     — 

2β-ον  »  Ανωνύμου  περιγραφή  τών  Αγίων  Τόπων  περί  τά  τέλη  της  ιδ'  έχατ.,  έχδιδο• 
μένη  νυν  τό  πρώτον  μετά  προλόγου  ύπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως.  *Ρω- 
σιχή  μετάφρασις  ύπό  Γ.  Σ.  Δεστουνη —    75 

27-ον      »         Περιήγησις  Τρύφωνος  Καραβέΐνιχοβ  (1593-1596),  έχδοθ.  ύπό  Χρ.  Μ.  Αοπαρέβ    8     — 

28-ον  »  Τΐιβοάοβίαβ.  Ββ  βΚιι  ΤβΓΓ&β  δ&ηοΐαβ  ΗΙ)6γ  Β&βοαίο  VI  ίηβαηάβ  οοηβοή- 
ρ(α8.  Ββοβηβίοηβιη  ^.  ΟΠάβιηβίβΙβη  Γβρβϋνϋ,  γβΓβίοηβιη  Γ038ί6Αΐη  ηοίλβ- 
ςαβ  λάϊβοϋ  3.  Ροχηΐ&1οΥ8]()τ 2    — 

29-ον  »  Έχφρασις  διά  στίχων  πρωτονοταρίου  της  Εφέσου  τοί)  Περδίχου,  π<ρι  τών  έν 
'Ιεροσολύαοις  Κυριαχών  θαυμάτων  χαι  θεαμάτων.  Ποιημάτιον  της  ιδ'  εχατ.,  έχδ. 
μετά  προλόγου  ύπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως.  'Ρωσιστι  ύπό  Γ.  Σ.  Δεστουνη  —     75. 

30•ον  τεύχος.  Περιγραφή  του  τουρχιχοί}  χράτους  μβταξυ  τών  ετών  1670   χαι    1686,    έχδοθ. 

ύπό  II.  Α.  Συρχου 3     — • 


ι 


Τιμή. 
Ρ.     Κ. 
:31-ον      »         Φωτίου  Κωνσταντινουπόλεως  το  περί   του    τάφου    του    Κυρίου    ύπομνιημάτιον 
(867-878)  χβι  άλλα  τινά  πονημάτια  τοδ  αύτοΰ  ελληνιστί  χαι  άρμενιστι  εκδιδό- 
μενα   υπό    Α.    Παπαδοπούλου  -  Κεραμέως    χαι     μετά    ρωσιχών    μεταφράσεων 
Δεστουνη  χαι  Μάρρου 6     — * 

32-ον  »  Παύλου  του  Έλλοδιχοΰ  χαι  Κυρίλλου  Σχυθοπολίτου,  συγγραφέων  της  ς'  έχατ., 
βίοι  του  οσίου  θεογνίου  έπισχόπου  Βητυλίου,  έχδιδ.  μετά  προλόγου  ύπο  Α. 
Παπαδοπούλου-Κεραμέως.  'Ρωσιστι  υπό  Γ.  Σ.  Δεστουνη 1     — 

38-ον  »  Βίος  χαι  περιήγησις  εις  Ιερουσαλήμ  χαι  Αιγυπτον  του  έχ  Καζανίου  Βασιλείου 
'Ιαχ.  Γαγάρου  (1634-1637)  μετά  επιστολής  περί  αύτοΟ  του  *Αλεξανδρείας 
πατριάρχου  Γερασίμου.  Έχδίδ.  υπό  Σ.  Ο.  Δόλγοβ 2     — 

34-ον      »         Μαρτύριον    των    αγίων  60  νέων  μαρτύρων,    έχδοθέν    μετά    προλόγου    υπό    Α. 

Παπαδοπούλου-Κεραμέως.  'Ρωσιστι  υπό  Γ.  Δεστουνη —     50 

θ5-ον  »  Παΐσίου  Άγιαποστολίτου  ιστορία  του  όρους  Σινά  χαι  των  περιχώρων  αυτού 
0677-1592),  έχδ.  μετά  προλόγου  υπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως.  'Ρωσιστι 
υπό  Γ.  Δεστουνη 8     50 

.36-ον      »         Έφρασις  όδοιπορίας  του  πατρός  Ιγνατίου  χατά  τήν  Βασιλεύουσαν,  τόν  "Αθωνα, 

τήν  Άγίαν  Γήν  χαι  την  Αιγυπτον  (1766-1776),  εχδοθ.  υπό  Β.  Ν.  Χιτροβοΰ.   —    50 

37-ον  »  Εύσεβίου  του  Παμφίλου  χαι  Ιερωνύμου  όνομαστιχά  (ετ.  320-388)  ρωσιστι 
μεταφρασθέντα,  ύπομνηματισθέντα  χαι  δυσι  γεωγραφιχοΐς  πίναξιν  έρμηνευθέντα 
υπό  Ι.  Β.  Πομιά)Λ3σχι 5     — 

3θ-ον  »  Ιστορία  Ιϊιχήτα  βασιλιχοΰ  χληριχού*  επιστολή  προς  τόν  αύτοχράτορα  Κων- 
σταντινον  ζ'  τόν  πορφυρογέννητον  περί  του  Αγίου  Φωτός  (έτους  947),  έχδο- 
θεΐσα  μετά  προλόγου  υπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως  τιαΐ  ρωσιστι  μεταφρα- 
σθεΐσα  υπό  Γ.  Δεστουνη —     75 

59-ον  »  'Οδοιποριχόν  Άντωνίνου  του  έχ  Πλαχεντίας  περί  τό  τέλος  τής  ς'  έχατ.  έχδο- 
θέν λατινιστι  χαι  ρωσιστι  υπό  Ι.  Β.  Πομιάλοβσχι 5     — 

40-ον  »  *  Ανωνύμου  μεριχή  διήγησις  έχ  των  αγίων  τόπων  τής  Ιερουσαλήμ  (έτους  1253- 
1254)  έχδοθεΤσα  μετά  προλόγου  υπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως  χαι  μ^τά 
ρωσιχή;  μεταφράσεως  Γ.  Δεστουνη    ....        1     — 

41-ον      »         Μεγαλολιθιχά  μνημεία  τής  Αγίας  Γής    υπό  Α.  Α.  Όλεσνίτζχη,  μετ'  ειχόνων    6     50 

42-ον      »         *Αφήγησις  γεγονότων  εν  Ιερουσαλήμ   χαι    εν  Κωνσταντινουπόλει  (1649-1652) 

έχδοθεΐσα  υπό  Σ.  Ο.  Δόλγορ 1     25 

43-ον      »         Σχέσεις  των  πατριαρχών    τής  Ιερουσαλήμ  προς  τήν  'Ρωσιχήν    Κυβέρνησιν  από 

του  μέσου  του  ις'  μέχρι  τέλους  του  ιη'  αιώνος  υπό  Ν.  θ.  Κάπτερεβ  ....     7     — 

•   »         »         (*Αχολουθία).  Σχέσεις  τών  πατριαρχών  τής  Ιερουσαλήμ  προς  τήν  'Ρωσιχήν  Κυ- 

βέρνησιν  εν  τη  νυν  τρεχούση  έχατονταετηρίδι  (1815-1844)  υπό  Ν.  θ.  Κάπτερεβ.     5     — 

44-ον      »         Ό  εν  τη  Πα>.αιστίνη  μοναχιχός  βίος  από  του  δ'  μέχρι  του  ς'  αιώνος  υπό  του 

ιερομόναχου  Θεοδοσίου  Άλταρζέβσχη 5     — 

45-ον      »         Έπίσχεψις    τής  Ιερουσαλήμ    ετει     1456-φ    χαι    μεταξύ    τών    ετών  1461  χαΐ 

1462  υπό  του  ιερομόναχου  Βαρσανουφίου.  Έχδίδοται  υπό  Σ.  Ο.  Δόλγοβ.    .    .     1     50 

46-ον      »         Τρία  ανώνυμα    έλληνιχά   προσχυνητάρια    τής    ις'  έχατονταετηρίδος    έχδιδόμενα 

υπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως  μετά  ρωσιχής  μεταφράσεως  Γ.  Δεστουνη .    .     2     50 

47-ον      »         Βίοι  Πέτρου  του  Ίβηρος,  έπισχόπου  Μαϊουμα,  Ιβηριστι  γεγραμμένοι,  έχδοθέντες 

χαι  ρωσιστι  μεταφρασσέντες  υπό  Ν.  Μάρρου 2     50 

48•ον      »         'Οδοιποριχόν  του  άρχιμανδρίτου  'Αγρεφένου  (ετ.  1370)  έχδοθέν  υπό  του  άρχι- 

μανδρίτου  Αεωνίδου • —     75 

49•ον     »        ΑΓΟίιΙβ  Γβΐ&ϋο  άβ  ΙιΟοϊβ  δ&ηοϋβ,  36ηρ(&  αϊ)  Αά&ιηη&ηο  ο.  670;  βάίάϋ  βί 

νβΓίϋ  1.  Ροιηί&1οΥ8ΐ(γ 2    50 

Βίος    χαι    όδοιποριχδν  Δανιήλ  ηγουμένου  Τώοοο,   μετά    12  σχεδίων  χαι  5  χαρτών, 

1106—1107  έτος.  'Αδετον  8  ρούβλια.  Δεδεμένον 10     — 

Περιηγήσεις  Βασιλείοο  Γρηγορίοο  τοδ  Βάρσχη.  4  τόμοι  μετά  145  ειχόνων  χαι  σχε- 
δίων. *Αδετοι  25  ρού3λια.  Δεδεμένοι 33     — 

'Ιεροσολομιτιχή  ΒιβλιοΟηχη  ύπό    Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως.    Τόμος    Ι,    II,  III   χαι 

IV  μετά  45  φωτοτυπιών ' 55    — 

Άνάλεχτα  Ιεροαολομιτιχής  σταχοολογι'ας  ύπό  Α.  Παπαδοπούλου-Κεραμέως.  Τόμ.  Ι,  II, 

III,  IV,  V 50    — 

Διά  τά  μέλη  του  Συλλόγου  γίνεται  εχπτωσις  20%,  διά  τους  βιβλιοπώλας  80%. 

Ή  άποΐίήχη  τών  έχδόσεων  χεΐται  έν  τφ  Γράφε ίφ  του  Συλλόγου,  εις  Πετρούπολιν,  χατά  τήν 
'όδόν  Βοζνεσένσχι,  αριθ.  36. 

Αί  πωλήσεις  τών  έχδόσεων  τής  Εταιρίας  έχτός  τής  'Ρωοίας  γίνονται  διά  του  έν  Αειψίι^ι  βιβλιο- 
'  πώλου  0((ο  Η&ΓΓ&88θ?τϋο]ι.  ΑΠβιη&^β  Ιιβίρζίβ^,  ^α6^8^^&886  14. 


«      »