Skip to main content

Full text of "Historia nova; edidit Ludovicus Mendelssohn"

See other formats 


T 


TA 
01589198 9 


- 
Ζ 
o 
€ 
o 
- 
ω. 
o 
» 
ς᾽ 
ω 
c 
ul 
2 
ΞΖ 
5 


lil 


l 


3 


TE CUM 
L^ Tu WIS 


d | | 
)MITIS ET EXADVOCATI FISCI 


LaL d 
Ex . 

Morte . 
"m ᾿ 


HISTORIA ΚΟ —— 


EDIDIT 


| r - 
: m e s 
E i 
e 


|J LIPSIAE 
IN ABDIBUS Β, Ὁ. TEUBNERI 


«d 
μ- 
— 
OQ 
ze 
Q 
7 
oO 
— 
ΝΣ 
Q 
* 
eA 


SACRUM 


Praefatio. 


E : Zosimi, labentis imperii rerum scriptoris, memoria iam 
— antiquis temporibus ita exoleverat ut hodie ne aetas quidem 
certo aliquo definiri possit testimonio. cum enim Suidiana 
8. v. Ζώσιμος Γαξαῖος ἢ ᾿ἀδκαλωνίτης nimis incerta sint quam 
ub adseisei possint (v. infra p. XI), unus restat Euagrius 
h. e. III, 41 de Zosimo haece referens: σὺ γὰρ οὐδὲ ἀκοὴν 
γράφεις, μήτι γε δὴ ἀλήϑειαν, πολλοῖς ὕστερον χρόνοις ἐπὶ 
.. "Aoxaüíov καὶ Ὁνωρίου, μέχρις οὗ (ὧν coni. Arn. Schaefer, 
^- fort. recte, cf. Niceph. Call. h. e. XVI, 42: οἷς καὶ τὴν συγ- 
᾿ς ψραφὴν ἔστησας) γέγραφας, ἢ καὶ μετ᾽ αὐτοὺς γεγονώς (ἴσως δὲ 
καὶ πολλῷ γενόμενος ὕστερον Niceph.). quae verba cum aperte 
docerent ne ad Euagrium quidem, exeuntis saeculi sexti ho- 
minem, certam de Zosimi vitae temporibus notitiam per- 
venisse, magna de ea re inter recentioris aetatis homines 
doctos orta est controversia summaque opinionum varietas 
prolata. nos eam varietatem non persequemur, sed quid 
nobis statuendum videatur breviter exponemus. 
habemus igitur ad aetatem Zosimi paulo accuratius cir- 
eumseribendam triplex quaerendi adiumentum: scriptorum 
quos ipse secutus est memoriam, scriptorum qui ipsum lege- 
runt aetatem, denique rerum aliquot quas ipse memorat 
mota aliunde tempora. quibus ex subsidiis perexigui fructus 
esí primum. quod enim Reitemeier (praef. p. XXIII sq. 
ed. Bekk.) ex Syriani philosophi mentione (IV, 18, 4) con- * 
 elusit post a. 431 vixisse Zosimum — cirea illum enim annum 
Syrianum floruisse —, temerarie omnino conclusit. nam eum 
omnino Syriani tempora obseura sint (v. Zeller hist. phil. Gr. 
t. IIP, 2 p. 759, 4), tum plane latere quo anno hymnum 
. in Achillem, a Zosimo 1], d. memoratum, composuerit recte 


| 
end me 
Ἰ 


i A Praefatio. 


dixit L. Ieep mus, Rhen. t. XXXVII (a. 1882) p. 438, Sy- 
rianus igitur cum ab hac quaestione prorsus segregandus sit, - 
ex scriptoribus ad quos provocari possit unus relinquitur 


E 
Olympiodorus Thebanus, ab ipso Zosimo V, 27, 1 tamquam 


testis excitatus. qua ex Olympiodori mentione id quidem 

intellegimus post a. 425 Zosimum opus suum composuisse: 
— ad hune enim annum Olympiodorus descenderat —, αὖ. 
aecuratiorem terminum non lucramur, quando quidem plane 
ignoramus quo tempore Olympiodorus historias suas ediderit. 

ac ne si seiremus quidem multum profieeremus, eum plane. 
obscurum foret quantum intervallum inter illarum editionem 

ac Zosimi expilationem fuerit interpositum.!) 


1) aliter de Olympiodoro visum est Ieepio 1. d. qui postquam 


recte dixit morte impeditum videri Zosimum ne opus absolveret nee : 


quiequam in fine intercidisse — idem ex Photii testimonio iam effe- 
cerant Sylburg (ad Zos. VI, 13) et Tillemont t. VI p. 594$sq., dubi- 
tanter ille confidenter hic, et certissime potest effici ex ipsà sexti libri 
condicione, cf. ad VI, 7, 6 —, ita pergit: 'dieser (Zosimi mors) ist 
wahrscheinlicher Weise bald nach dem Jahre 425 eingetreten oder ge- 
nauer gleich nach dem Erscheinen des Olympiodorischen Werkes. 
Dies fand nicht viel spüter statt, da Olympiodor bereits 412 als Ge- 
sandter verwandt wurde, also sicherlich schon ein Mann in gesetzten 
Jahren war, ausserdem aber sein Werk dem Kaiser Theodosius ge- 
widmet war, und es würde doch im hóchsten Grade unwahrscheinlich 
sein, wenn er, da er einmal die Regierung dieses Kaisers angefangen 
hatte, sie nicht auch bis zu der damaligen Gegenwart fortgeführt 
haben sollte? ....... *damit isb auch diese kleine Schwierigkeit (in 
Syriano posita, v. supra) beseitigt und wir künnen den Zosimos mit 
Sicherheit dem Anfange des 5. Jahrhundert zutheilen.' haec ille. iam 
si prius argumentum ex Olympiodori a. 419 ad Hunnos legatione 
(Olymp. fr. 18) petitum perpendimus, nihil magnopere eo probari elu- 
cet. fac Olympiodorum tricenarium ad barbaros missum esse — etiam 
minor erat Stilicho, cum ei Persica legatio committeretur —: potuit 
viginti vel triginta annis post historiae condendae operam dare; ut cur 
illum circa a. 425 historiam scripsisse putemus causae nihil sit. alte- 
* rum autem leepii argumentum non fallax modo est sed aperte falsum. 
ni mirum Olympiodorus omnino non Theodosii, i. e. imperii orientalis, 
sed Honorii suecessorumque, i.e. imperii occidentalis, historiam scrip- 
sit. hanc autem cur ad a. 425 nec ultra deduxerit facile intellegitur: 
nolebat ille vivi Valentiniani tertii res perscribere, ideoque substitit 
in eo tempore quo Valentinianus a Theodosio occidentis Augustus no- 
minatus erat (Olympiod. fr. 46), cur autem Theodosio Olympiodorus 


i 
i 


3 vi xerit Zosimus, iam temptandi sunt ei scriptores qui huius 
- $psius opus cognitum habebant. inter hos aetate primus est 
- Eustathius Epiphaniensis, qui in breviario a. 502 edito 
— (Mueller F. H. G. t. IV p. 138) praeter alios seriptores etiam 
᾿ς Zosimo usus est, ut testatur Euagrius ἢ. e. V, 94. quo ex 
- JEuagrii loeo, noto eo quidem sed huic quaestioni antea non 
adhibito, Ieep 1. d. p. 426 verissime conclusit Zosimi histo- 
- riam ante a. 502 fuisse editam. quod autem idem Ieep 
- . REuagrii de aetate Zosimi dubitationem (v. supra) ipsam quo- 
- que ad Eustathium revocavit, nequaquam id posse fieri mox 
adparebit, 
coartatus igitur iam Zosimus est intra annos 425 et 
j D02. magis etiam ut coartetur, iam ipsa adeunda est historia. 
- quae quidem historia ita comparata est ut non paulatim 
- . edita videatur sed uno tenore: nimis enim exiguum erat vo- 
-  ]umen quam ut diseerpendo auctor operae pretium faceret. 
porro tam neglegenter opus consareinatum est ut non mul- 
: - torum annorum sed brevis temporis videatur labor. denique 
. aeeuratius rem inspicienti facile patet sextum librum nec ad 
umbilieum perductum esse et multa habere imperfectae con- 
dicionis vestigia (cf. supra p. VI, adn. 1) unde certa con- 
iectura efficitur ab ipso Zosimo opus vulgatum non esse — 
quod vel propter Constantini Theodosiique insectationem ce- 


» 


t 


| occidentalis imperii historiam inscripserit scire iam non possumus, cum 
1 omnino de Olympiodori rebus perpauca cognita habeamus (v. Tille- 
mont t. V p. 656 sq.)). quodsi de Olympiodoro manet id quod tribus 
— yerbis complexus est Tillemont: 1 ócrivoit entre 425 et 450", corruit 
E tota leepii argumentatio ex Olympiodori rebus ducta. aec per se parum 
- foret credibile eodem fere tempore et scripsisse Olympiodorum histo- 
— giam et transcripsisse Zosimum, (ceterum si quis forte putet Olym- 
-  piodori tempora aliquatenus posse astringi eo quod Ieep ('Quellen- 

untersuchungen zu den griechischen Kirchenhistorikern annm. phil. 

— Suppl. t. XIV. 1884. p. 73 sq.) demonstraverit Olympiodori opere iam 
usum esse Philostorgium — qui quidem ante Socratem et Sozomenum 

historiam ecclesiasticam scripsit (leep 1. d. p. 57) —, mihi quidem ne 
. jlla quidem leepii argumentatio probatur, non solum de ea Olympio- 
. dori parte quae a Zosimo excerpta est (v. ad V, 26, 1), sed etiam de 
. eà quae res inter annos 410 et 425 gestas complectitur). 


VIII Praefatio. 


teraque indignationis, qua homo ethnicus Christianorum res - 
prosequitur, indieia perieulosum tum fuisset viro praesertim 
dignitatibus magnis perfuncto —, sed ab aliis ex mortui 
scriniis productum.!) ipsam igitur scriptionem si Mau: 
Zosimi annis tribuemus vix errabimus. 

haec praefati iam circumspieiamus num forte in ipsa 
historia insint quae ad certum aliquod tempus tuto referri - 
possint. quam quaestionis partem prorsus praetermisit leep, 
non praetermiserunt qui olim de Zosimo disputaverunt Tille- 
mont ac Reitemeier. ac Reitemeier quidem (praef. p. XXIV)- 
recte dixit ex eis Zosimi locis ubi imperii prorsus collapsi 
condieionem deploret sequi ut longo satis intervallo ille vi- 
xerit post Honorium?) — quippe sub hoc coeptum modo est 
imperium discerpi, sed plena ruina diu post consummata. 
quod argumentum quin eam vim habeat ut tempora medio 
saeculo quinto priora omnino excludantur rerum peritus nemo 
dubitabit: inde ab Attilae enim demum temporibus ἡ 'Po- 
μαίων ἀρχὴ κατὰ βραχὺ βαρβαρωϑεῖσα εἰς ὀλίγον τι, καὶ 
αὐτὸ διαφϑαρέν, περιέστη (I, 58, 4). 

non tamen desunt certiora etiam aetatis indicia. quippe 
seriptor IT, 38 enumerat tria collationum genera quae inde 
a Constantini M. temporibus invaluerint, chrysargyrum, prae- 


1) quod cum ita sit, ad aetatem Zosimi definiendam uti nolo 
sanctione illa imperatoria anni 468 qua pagani ab advocatione exclusi 
sunt (cod. Iust. II, 6, 8). quippe fieri potest ut Zosimus multorum 
exemplum secutus palam novam secreto veterem persuasionem pro- 
fessus sit. quodsi forte post annum 468 vixerit, ne sanctio quidem 
illa obstabat ne advocati munere fungi pergeret indeque ad fisci ad- 
vocationem perveniret. 

2) sufficit monstrasse locos quales sunt I, 58, 4; IIT, 32, 6; IV, 21,3; 
IV, 59, 3. ceterum ex loco I, 57, 1: Πολυβίου γὰρ ὅπως ἐκτήσαντο 
Ρωμαῖοι τὴν ἀρχὴν iv ὀλίγῳ χρόνῳ διεξελθόντος, ὕπως ἐν οὐ πολλῷ 
χρόνῳ σφῇσιν ἀτασϑαλίῃσιν αὐτὴν διέφϑειραν ἔρχομαι λέξων, certi quic- 
quam effici vix possit, quamquam ita visum Reitemeiero. incertum 
enim est cum initium computi — quamquam videri potest inde ab 
a. 395 deductus, v. IV, 59, 8 — tum ipsum inclusi temporis spatium. 
quippe plane latet scriptorne significet incrementi χρόνῳ ὀλέγῳ (i. e. 
quinquaginta tribus annis, v. 1, 1, 1) ruinae οὐ πολὺν χρόνον examus-  . 
sim respondere, an generalis potius sit aequatio. ac mihi quidem hoc 
videtur. 


ce T 


» follem. pergit 8 4: ἐπιμεινάσης yàg xol μετὰ Kov- 
αντῖνον τῆς ἀπαιτήσεως ἐπὶ χρόνον συχνόν, ἐξαντλουμένου 
τὰ βραχὺ τοῦ πλούτου κτέ.; ut quin ipsius aetate colla- 
- tiones illae aut omnes aut ex parte cessaverint dubium esse 
non possit. iam autem constat chrysargyrum quidem anno 
: E denun 501 ab Anastasio abolitum esse; contra iam a. 450 
imperatores Valentinianus et Marcianus sanxerant ne quis 
 éx clarissimis et spectabilibus qui in provinciis degerent ad 
» praeturam postea devocaretur (cod. lust. XII, 2, 1), eodem- 
- que fere tempore eidem imperatores follem aboleverant (ib. 
- L 2) quam abolitionem eum Zosimi capite illo ita posse 
x coniungi ut scriptoris aetas illinc eliceretur eum ipse mihi 
- dudum persuasissem, tum postea vidi etiam Tillemontium 
— (t. Vi p. 595) eius memorem fuisse. qui tamen quod putat 
|. ehrysargyri abolitionem a Zosimo respiei indeque scriptorem 
in Anastasii temporibus collocandum — quo facto illum, si- 
militer ae Valesius (ad Euagr. III, 41), eundem putat ac 
Zosimum sophistam, qui secundum Suidam κατὰ τοὺς χρόνους 
᾿Δναστασίου τοῦ βασιλέως erat —, haud dubie errat. quippe 
iam recordandum est Eustathium Epiphaniensem in brevia- 
᾿ς rium a. 502 vulgatum Zosimeae historiae particulas recepisse. 
: unde cum pateat chrysargyri quidem uno anno ante sublati 
mentionem facere non potuisse Zosimum, praesertim cuius 
- historia post mortem scriptoris sit edita, nihil relinquitur 
- misi ut abolitionis memoria illa referatur ad praeturam et 
[ follem, i. e. ad a. 450.) 


A 
1 


1) iam reverti possumus ad locum illum Euagrii (III, 41) quo 
scriptor nescire se fassus est sub Arcadio Honorioque an postea Zosi- 
. mus vixerit. quem locum non ex ipsius Euagrii lectione fluxisse sed 
, ex Eustathio transcriptum esse leep mus. Rh. t. XXXVII p. 427 sq. 
. . inde conclusit quod certum esset Prisci historias ex Eustathii breviario 
- innotuisse Euagrio. licere autem id quod de Prisco valeret ad Zosi- 
J mum sine cunctatione transferre. iam quin Euagrius revera ex Eusta- 
. thio desumpserit ut pleraque alia ad historiam profanam pertinentia 
. ita etiam quae ex Prisco adfert numquam dubitavi, dixerantque id 
| pridem C. Mueller F. H. G. t. IV p. 138 et A. Koecher 'de loannis 
Antiocheni aetate' (diss. Bonn. a. 1871) p. 37 sq. idem tamen cum 
Euagrii ex Zosimo eclogas considerabam easque et ex pluribus histo- 
riae partibus fluxisse et ipsa Zosimi verba accurate referre videbam, 


EQ EUM ΤΕ ΠΡ E em RS e SOR, a T TERN C BE DNI. ERE E 
A € o " “ "Y "us “ : 


EN 


E Praefatio, 


certissimis igitur argumentis effectum iam est ut opus 
nec ante a. 450 nec post a. 01] poni possit. hoe autem 
ipsum semisaeculare intervallum denuo certioribus terminis 


artare vix poterimus: coniecturae saltem quaedam quae ex 
silentio scriptoris fieri possint prorsus sunt incertae.!) itaque 


ambigere coepi an non Zosimum quidem etiam ab ipso Euagrio lecti- 
tatum esse concederemus, praesertim cum plane lateat compilationis. 
Eustathianae et modus et ambitus. et recte me sensisse nune patet. 
quippe postquam intelleximus historiam Zosimi post a. 460 esse com- 
positam, manifestum est Eustathium, aequalem eum fere Zosimi vel 
paulo iuniorem, numquam potuisse isto modo de illius aetate dubitare, 
ni mirum is ex Zosimo eclogas quasdam fecerat aetatis notatione non 
addita, centum annis post Euagrius eclogis illis adductus est ut ipsum 
Zosimi opus adiret et inde quae ipse in suos usus convertere posset 
delibaret. cum autem de fontis aetate nusquam quiequam adnotatum 
inveniret, ne apud ipsum quidem Eustathium, ipse coniecturam fecit . 
eamque sat indefinitam. — potest autem ex hoc exemplo disei post - 
tot scriptorum veterum iacturam nostras de nexu eorum mutuo opina- . 
tiones tum demum a ruina esse tutas ubi muniri possint fide ex ipsis 
rebus petita, nec quiequam in his litteris esse fallacius quam argu- 
menta ex analogia ducta. ('zwar vermag ich über Zosimos, den nach 
Euagrius Eustathios benutzt haben soll, einen derartigen Nachweis, 
wie oben über Priscus, nicht zu erbringen; jedoch erscheint dieser 
in der That nun auch vollstüándig überflüssig, nachdem wir die 
Zuverlüssigkeit unserer Àngaben in einem wesentlichen Punkte als be- 
friedigend erkennen konnten. und so kann es nicht zweifelhaft 
sein, dasz auch die Erwühnung des Zosimos bei Euagrius III 40 und 
41 allein auf Eustathios zurückzuführen ist, wie &ühnliches schon 
C. Mueller vermuthet F. H. G. t. IV p. 1838: Ieep p. 481). 

1) veluti putabam aliquando ex eo quod Zosimus III, 11, 3 biblio- 
thecae a Iuliano Cpli constitutae mentionem facit non memorato in- 
cendio quo illa postea absumpta est (Tillemont t. VI p. 485), effici 
posse ut historia ante a. 476 composita sit. sed talem conclusionem 
omni cogendi vi carere nunc intellego. aliquanto certius argumentum 
fortasse inde potuisset deduci quod ille IV, 18, 3 Minervae signi 
eburnei ita meminit ut ipsius aetate in Parthenone superfuisse videatur 
(ὑπέϑηκε i. e. Nestorius a. 35 τῷ ἐν Παρϑενῶνι καϑιδρυμένῳ τῆς 
᾿ἀϑηνᾶς ἀγάλματι, non addito τότε). at, quantum video, non constat 
quando Παρϑένος ex sede sua fuerit depulsa, nisi quod id accidisse 
debet ante Procli mortem, i e. ante a. 485 (v. Wachsmuth *'Stadi 
Athen' t. I p. 720, 4). itaque hoc quoque indicium diffluit prope to- 
ium restatque nihil nisi probabilitatis quaedam species qua verba illa 
ante a. 485 scripta esse videri possint. quamquam p haec Kx. - ἧς 
quam sit incerta ac dubia non me fugit. b eed 


tathius Zosimi mortui opus excerpsit concludat iam pri- 
dem opus fuisse notum, recte forsitan concluserit. quod utut 
- est, quadraginta ad minimum annorum continua bistoria in- 
Ἢ dempestiva Zosimi mors nos fraudavit: ad suam enim aeta- 
- iem se pergere velle causasque ruinae ommes accurate expli- 
 eare identidem seriptor profitetur. quod damnum, ut nune 
-xes est, aliunde prorsus non sarciri posse sciunt qui quinti 
saeculi historiae operam dederunt. 
r de ipso autem homine perpauca dici possunt. ex operis 
- inscriptione adparet fuisse eum comitem et exadvocatum fisci, 
- 1.6. hominem qui per officii dignitatem et satis alto honoris 
- jn gradu positus fuisset!) et res humanae qua ratione ad- 
- oministrarentur usu cognitum habere posset. de patria certi 
nihil traditum. quod enim Suidas ex Hesychii onomatologo 
habet lemma: Ζώσιμος l'efotog ἢ A46xcAovívqe, σοφιστής. 
. χατὰ τοὺς χρόνους vocraGíov τοῦ βασιλέως. ἔγραψε λέξιν 
^ ῥητορικὴν κατὰ στοιχεῖον καὶ ὑπόμνημα εἰς τὸν ΖΦημοσϑένην 
᾿ς x«l εἰς “υσίαν, id quamquam saepe hue tractum est mihi 
P tamen invocari posse non videtur. ac primum Clinton (f. R. 
t. II p. 323) recte dixit confundi illic Zosimos duos, sophi- 
stam Gaza oriundum atque Ascalonitam grammaticum. neu- 
irum autem quicquam cum Zosimo rerum scriptore commune 
habere arbitror. atque Ascalonitam quidem aliunde novimus 
ex opera in Demosthene explieando collocata (cf. Dindorf 
praef. ad Dem. t. VIII p. XII sq.), videturque is sub Ana- 
stasio vixisse. quem qui eundem putant atque historicum eo 
possunt argumento uti quod hie in eclogis Constantinianis 
ipse quoque dicitur Ascalonita. quam tamen appellationem 
. mon testata aliqua memoria niti sed ex coniectura fluxisse 
.. persuasum habeo. ipsum enim rerum scriptoris opus patriam 
. in titulo non praetulisse cum ex Vaticani codicis inscriptione 
adparet tum ex Photio. praeterea tam rara, ut vidimus, ac 
. paene nulla de ipsis Zosimi rebus inter veteres erat memoria 
. ut eredibile non videatur eclogarum Constantinianarum com- 


: 
1 
1 


pus 1) cf, S. Herrich *de aerario et fiseo Romanorum? (diss, Berol. 
agen) p. 36 sq. 


τς 


XII Praefatio. 


positores quiequam de patria hominis invenire potuisse, si - 


vel maxime indagare operae pretium duxerint. denique si 


vitam Demosthenis ab Ascalonita conscriptam (Dem. ed. Dind. 


l.d. p. 18sq.) cum rerum seriptoris dicendi genere compara- : 


mus, diversitatem deprehendimus summam congruentiam nul- 
lam. atque omnino ab omni probabilitate abhorret obscuram 
hominis grammatici diligentiam potuisse cadere in viri no- 
bilis ae negotiosi dignitatem. itaque dubium esse non potest 
quin in eclogis illis rerum scriptor Ascalonem patriam nactus 
sit ex coniectura, eaque ex duorum hominum confusione nata. 
nee magis hie Zosimus idem ae Gazensis sophista fuisse 
potest quem a. 489 a Zenone interfectum esse refert Cedre- 
nus (t. I p. 622, 2 Bk: τὰ ὅμοια δὲ πέπονθε καὶ Ζώσιμος 
ὁ Γαξαῖος ῥήτωρ xv&, cf. Tillemont t. VI p. 522). nam quam- 
quam fuerunt qui in rerum scriptore sophistieoum quiddam - 
ae rhetorieum agnoscere sibi viderentur, vix tamen credo . 
illos in eam opinionem fuisse venturos si non extarent illi 
Suidae ac Cedreni loei de Zosimo quodam sophista ae rhe- 
tore. atque cum ea opinio qua rerum scriptor non diversus 
fuisse putatur ab Ascalonita, i. e. a grammatico, ad ecloga- 
rum saltem Constantinianarum, qualecumque id est, provocare 
possit testimonium, altera qua Gazensis putatur idemque ae 
rhetor ille et sophista, nullum prorsus habet adiumentum nisi 
quod peti possit ex fallaci specie. ac falsam esse eam spe- 
ciem ipse docere potest Zosimus, cuius oratio tam longe re- 
mota est a sophistarum splendore rhetorumque pompa ut 
humi potius repat ieiunaque sit atque exilis. itaque Gazensis 
quoque procul habendus est, sicuti etiam visum Iflandio (*der 
Kaiser Theodosius der Grosse", Hal. Sax. a. 1878 p. 9).)) 
quodsi ipsa patria in medio relinquenda est — fuit 
autem aetate imperatoria nil frequentius quam Zosimi no- 
men —, dubium tamen non est quin vitae partem Cpli egerit. 
id enim sequitur vel ex accurata urbis descriptione (II, 30sq.), 


1) Hesychius igitur, qui multorum scriptorum Zosimo iuniorum 
in Onomatologo meminerat (v. Flach Hesych. Mil Onom. p. X sq, 
Zosimi rerum scriptoris prorsus fuit incuriosus. (quae Suidas habet 
lemmata Zosimiana per lexicon sparsa ex eclogis Constantinianis flu- 
xisse infra adparebit.) 


qu » proficisci non potuit nisi ab incola. animo paganum 
fuisse studiosissimumque sacrorum veterum ipsum opus do- 
eei; quod etiam hane ob causam post scriptoris mortem 
editum videri supra diximus. quamquam utrum ille, dum in 
— vivis est, veteris superstitionis cultum aperte profiteri potu- 
- erit an secreto fovere necesse habuerit scire ideo non pos- 
- sumus quod certo aliquo in tempore illius vitam publicam 
L €ollocare non possumus. quaecumque autem Zosimus in vita 
publiea secutus est castra, mens eius veterum dedita erat et 
- saeris et litteris. una enim ex parte Herodotea, Thucydidea, 
- Polybiana, lulianea studia ex ipso perlucere opere adparebit 
- simul atque ad Zosimi dicendi genus perventum fuerit. altera 
- ex parte Neoplatonieorum eum studuisse doctrinae cum Sy- 
- riani mentio docet tum sequitur ex locis I, 1, 2; V, 35, 5; 
41, 5, qui non possunt explicari nisi ex illius sectae prae- 
- eeptis, atque omnino qui morientis Olympi partes sustine- 
. rent illi doctrinae prae ceteris favisse notum est. 

E veniendum iam ad ipsum opus. quod accuratius ab uno 
- Photio describitur, bibl. cod. 98 p. 84 Bk., ubi leguntur haec: 
- ἀνεγνώσϑη ἱστορικὸν λόγοις ἕξ Ζωσίμου κόμητος ἀποφιόσκο- 
συνηγόρου. ἔστι τὴν ϑρησκείαν ἀσεβὴς καὶ πολλάκις ἐν πολ- 
λοῖς ὑλαχτῶν κατὰ τῶν εὐσεβῶν, σύντομος δὲ καὶ τὴν φράσιν 
εἰλικρινής τε καὶ καϑαρός, οὐδὲ τοῦ ἡδέος ἀπφῳκισμένος. ἄρ- 
χεται μὲν τῆς ἱστορίας, ὡς ἄν τις εἴποι, ἀπὸ Αὐγούστου, 
ἐπιτρέχει δὲ πάντας τοὺς μέχρι “Ιιοχλητιανοῦ, ψιλὴν ὥσπερ 
τὴν ἀνάρρησιν καὶ τὴν διαδοχὴν αὐτῶν ἀφηγούμενος. ἀπὸ 
δὲ Διδχλητιανοῦ πλατύτερον περὶ τῶν βεβασιλευκότων δια- 
λαμβάνει ἐν βιβλίοις πέντε" τὸ γὰρ πρῶτον τοὺς μέχρι Ζ1ιο- 
χλητιανοῦ ἀπὸ “ὐγούστου ἀριϑμεῖται. καὶ πληροῖ τὴν ἕκτην 
βίβλον ἐν ἐκείνοις ἀπαρτιξομένην τοῖς χρόνοις. ἐν οἷς ᾽4λά- 
- Quyog τὴν Ῥώμην τὸ δεύτερον πολιορχῶν, καὶ τῶν ἐνοικούν- 
᾿ς τῶν ἀπορουμένων, λύει τὴν πολιορχίαν, βασιλέα τούτοις 4τ- 
- T«Àov ἀνειπών. εἶτα δὲ καὶ τῆς βασιλείας τοῦτον παραλύσας 
l διὰ τὸ μὴ δοκεῖν εὖ διατίϑεσϑαι τὰ τῆς ἐγκχεχειρισμένης αὐτῷ 
βασιλείας, πρὸς Ὁνώριον τὸν βασιλέα κατὰ τὴν Páfevvav 
διατρίβοντα ἐφ᾽ ᾧ σπείσασϑαι ἵετο. ἀλλὰ Σάρος, Γότϑος 
Xe αὐτός, διάφορος Ov ᾿Δλαρίχῳ, ἔχων τε ὑπ᾽ αὐτὸν ἄχρι 
τριαχοσίων καὶ προστεϑεὶς Ὁνωρίῳ καὶ συμπολεμεῖν αὐτῷ 


XIV Praefatio. 


κατὰ ᾿ἀλαρίχοὺ διατεινόμενος, ἐμποδὼν ἔστη. καὶ ἡ μὲν € 
αὐτῷ ἱστορία ὧδε τελευτᾷ. 


εἴποι δ᾽ ἄν τις οὐ γράψαι αὐτὸν ἱστορίαν, ἀλλὰ usra- 


γράψαι τὴν Εὐναπίου, τῷ συντόμῳ μόνον διαφέρουσαν, καὶ 


ὅτι οὐχ, ὥσπερ ἐκεῖνος, οὕτω καὶ οὗτος Στελέχωνα διασύρει" 
τὰ δ᾽ ἄλλα κατὰ τὴν ἱστορίαν σχεδόν τι ὁ αὐτός, καὶ μάλιστα 
ἐν ταῖς τῶν εὐσεβῶν βασιλέων διαβολαῖς. δοκεῖ δέ uot καὶ 
οὗτος δύο ἐχδόσεις, ὥσπερ κἀκεῖνος, πεποιηκέναι. ἀλλὰ τού- 
του μὲν τὴν προτέραν οὐκ εἶδον: ἐξ ὧν δέ, ἣν ἀνέγνωμεν, 
ἐπέγραφε ««νέας ἐχδόσεως““ συμβαλεῖν ἦν καὶ ἑτέραν αὐτῷ, 
ὥσπερ καὶ τῷ Εὐναπίῳ, ἐκδεδόσϑαι. σαφὴς δὲ μᾶλλον οὗτος 
καὶ συντομώτερος, ὥσπερ ἔφημεν, Εὐναπίου, καὶ ταῖς τροπαῖς, 
εἰ μὴ σπάνιον, οὐ κεχρημένος. 


hoc autem Photii in testimonio plura inesse quae rerum 
veritati repugnent perspieuum est. quod enim Zosimum mil 
egisse adfirmat nisi ut Eunapiani operis compendium con- 


ficeret, id quam leviter dictum sit uni cuique patet. ni mirum 
bonus vir vel Olympiodori, ex quo tamen prolixa lectionis 
adposuerat exempla (cod. 80), tam fuit oblivisiosus ut ne 
eum quidem saltum senserit quo Zosimus ab Eunapio Stili- 
chonis obtrectatore ad Olympiodorum transiliens bene iam 
eum hoe de Stilichone existimare coepit. deinde nequaquam 
ab ipso Zosimo alteram operis editionem curari potuisse ex 
eis quae supra exposuimus sequitur: nempe ille nullam unam 
eurare potuerat. primitiva autem editio quin ἱστορίας νέας 
inseriptionem, quae in Vatieano codice est, habuerit legiti- 
mam dubitandi causam habemus nullam. qui vero faetum 
sit ut Photii* exemplo fuerit inscriptum 'vém ἔκδοσιρ᾽ sciri 
iam nequit. potest fraus subesse redemptoris, potest revera 
opus postumum denuo editum esse. quod uteumque est, 
Photium saltem ipsi Zosimo alteram editionem tribuentem 
errasse nemo iam negabit. 

conira nihil est quod Photio fidem denegemus de ipsa 
operis in sex libros distributione. quod enim in Vaticano 
Zosimi eodiee quinque non sex libri a rubrieatore numeran- 


tur, rubricatoris illius non ipsius librarii ei sunt numeri — . 
positi quidem ei propter magnam illam lacunam quae primi 
libri finem secundique exordium  hauserat (v. infra) sex 


k 


| exemplo ex quo fluxerunt eclogae Constantinianae; 
quin ab ipso scriptore senaria illa partitio profecta sit 
tripliei rei confirmatione non possit dubium esse. 

ipsam autem historiam ex eis scriptoribus quorum super- 
memoria excitant Euagrius, loannes Antiochenus, Photius, 
ogarum Constantinianarum compositores, Suidas, Nicepho- 
Callistus. praeterea, ut supra expositum, Eustathius 
iphaniensis in breviarium suum aliquot Zosimi particulas 
receperat. ad reliquos quos attinet, Euagrius — quem ipsum, 
- mon intercedente Eustathio, Zosimi historiam adiisse contra 
- leepium supra adnotavi — sat religiose in illius verbis red- 
- dendis versatus est. ceterum, quantum vidi, praeter ea capita 
ubi nominatim Zosimus ab Euagrio adfertur non extant loci 
- imn quibus ille celato nomine in usum ab hoe sit vocatus. 
- ex Euagrio autem (III, 40) Zosimi notitiam hausit Nicepho- 
. rus (h.e. XVI, 41). de Photio iam dictum, ad loannem 
7 Antiochenum, eclogas Constantinianas et qui hinc pendet 
4 Suidam infra recurrendum, ubi ad instrumentum critieum ex- 
— aminandum perventum erit.) 


1) quod O. Holder-Egger ('neues Archiv der Gesellschaft für 

ültere deutsche Geschichtskunde? t. 11. a. 1876. p. 102) coniecit Mar- 

.. eellinum comitem in Chronico Zosimi historia usum esse, equidem con- 
. jecturae fidem non habeo. sunt quidem certae inter Marcellinum et 
- Zosimum similitudines, facile tamen eae ita explicari possunt αὖ eodem 
- ex fonte illie Eunapius ac Marcellinus sua hauserint. (ceterum Hol- 
- der-Egger adnotationem Marcellini ad a. 408 excerptis Orosianis prae- 
. missam: '(Stilicho comes) cuius duae filiae Maria et Thermantia sin- 
gulae uxores Honorii principis fuere, utraque tamen virgo defuncta* 
omittere hac in quaestione debuit. nam tam breviter illa concepta 
sunt ut vix inde confidenter cum Holdero effici possit ex Marcellini 
. opinione Thermantiam quoque ante patrem mortuam esse. ut tamen 
hoe concedamus, nequaquam eadem fuit Zosimi sententia. quod enim 
ait (V,28,3): τελευτᾷ ἡ κόρη μετ᾽ οὐ πολύ, ταὐτὰ τῇ προτέρᾳ παϑοῦσα, 
nec per se ulla necessitas est ut virginis mors inde ante patris cae- 
1 ponatur, et omnino id admitti non posse sequitur ex eis quae 
2 imus postea (V, 35; 31) de Thermantia matri reddita narrat. ita- 
8 si Holderi in explicandis Marcellini verbis rationem sequimur, 
festus hune inter et Zosimum est dissensus; si non sequimur, 
us inutilis est disceptatio, cum ita plane lateat quando Therman- 


XVI Praefatio. 


tantula igitur antiquitatis est de Zosimo memoria. nec 
admodum magnam recentiorum temporum homines doctos - 
illius habuisse euram ex eis quae iam dicentur adparebit GC 


Reitemeier praef. p. IX sq.) 


primus post renatas litteras Zosimi mentionem fecisse - 1 


videtur .Angelus Politianus. is Miscell I cap. 58. de ludis 


saecularibus disputans cum alios ex initio libri secundi loeos - 
in Latinum translatos adlegat tum versus Sibyllinos (II, 6) 


Graece Latineque adponit. iam quamquam Politianus de 
'vetustissimis codicibus! Zosimi loquitur, tamen non eredi- 
derim vetusto Vaticano Gr. 156 eum usum esse, sed huius 
apographo aliquo — sive Florentiae nactus erat sive alibi*) —; 
etsi enim lectiones plurimae a Politiano adductae conspirant 
cum Vaticano, non desunt tamen differentiae. eadem plane 


causa est Onuphri Panvinii qui in librum de ludis saecula- - 
ribus a..1558 editum (sive Thes. antiq. Rom. ed. Graev. t. TX - 
p. 1067 sq.) totum illum Zosimi locum δα amussim', ut ipse 


liam Marcellinus mortuam voluerit — non minus quam quando vo- 
luerit Zosimus μετ᾽ o? πολὺ illius obitum collocans.) 

1) cf. Ruberto riv. di filol. class. t. XII (a. 1884) p. 224. ipsum 
Miscellaneorum opus cum m. Novembri a. 1489 prodierit (Ruberto 
p. 213), non potest Politianus usus esse codice Laurentiano LXX, 22 


quippe qui m. Septembri a. 1490 a Rhoso scriptus fuerit (v. infra), . 


potest fortasse illo codice qui in inventario vetere ab Aenea Piccolo- 
mini edito (fintorno alle condizione ed alle vicende della libreria Me- 
dicea? Flor. 1875) p. 18 ita describitur: *68 Zosimi historia, in men- 
branis, grecus codex, pulcer et rubeus. — Gre.? scilicet is codex nequit 
idem esse 86 superstes Laurentianus LXX, 22: hune enim Laurentius 
de Medicis scribendum curaverat ut bibliothecae publicae Mediceae, 
i e. Marcianae, inferretur, ille in privata Mediceorum bibliotheca ser- 
vabatur. qua ex bibliotheca cum per turbas a. 1494 (cf. ann. philol. 
1884 p. 849 sq.) permulti codices abstracti sint, fieri potest ut etiam 
Zosimi codex novos dominos tum invenerit. quod utut est, nos damni 
quiequam. in Politianeo codice, sive Mediceus erat sive alibi a Poli- 
liano inspectus, fecisse non credo. — ceterum Politiani nomen me ad- 
monet ut errorem quendam in praef. ad Herodian. p. V adn. 1 post 
alios a me commissum corrigam. quod enim illic de Omnibono Leoni- 
ceno Politianoque Herodiani interpretibus disputans adnotavi Ommi- 
bonum a. 1493 demum obiisse, stare non potest: paulo enim ante 


ἃ. 1476 ex vita eum excessisse nuper docuit Loeffler diss. Are 


t. VI p. 42, 4. 


- 


"um B netaduis esse cum ipse Panvinius addat s Ta 
nique indicium ducit ad originem codicis quo usus 
terpres est patefaeiendam (v. de codice Vaticano) quodsi 
- eodieibus qui Politiani ae Panvinii interpretationibus adhibiti 
8 m aequo animo iam caremus, neseio an non idem cadat 
;m eum librum quem Petrus Gillius olim inspexit. quippe in 
egregiis de topographia Oplis commentariis a. 1561 post 
scriptoris mortem primum vulgatis non solum adducuntur a 
- Gillio quae ex Zosimo hue pertinent (II, 29 sq.) sed ita ad- 
ducuntur ut pateat lacunam illam capitis 29, quae in nostra 
- demum editione ex Vaticano libro expleta est, sartam fuisse 
Inm in libro Gilliano. quem librum ipsum Vaticanum 
- fuisse si quis dicat recte fortasse dixerit: quamquam enim 
E in partieulis Graece a Gillio adlatis quaedam sunt quae a 
Vaticani scriptura discrepant, non tamen ita discrepant ut 
τ non ab homine Graeci sermonis perito coniectura reperiri 
. potuerint. altera ex parte qui Gillii fatorum vicissitudinem 
E E C. Mueller geogr. Gr. min. t. II p. I sq.) secum reputet, 
- fieri potuisse ut in terrarum aliquo angulo ignotum Zosimi 
- eodicem ille inspexerit non negabit. 
minore iudicii cautione in Muwrefo utendum videtur. cui 
Zosimum fuisse cordi disci quidem poterat iam ex Thuani 
- de se ipso commentariis, sed multo magis nuper adparuit ex 
- Mureti epistulis ad Claudium Puteanum datis. quae tamen 
E - epistulae ut aperte docent particulas quasdam Zosimi Romae 
- exeerptas fuisse a Mureto transmissasque ad Puteanum ita 
- non docent ipsam originem excerptorum. tam obscure enim 


1) Zosimi particulas illas non ab ipso Onuphrio sed ab alio ali- 
-quo homine docto translatas esse sequitur ex Mureti epistula a Petro 
de Nolhac nuper edita (Mélanges Graux p. 395), ubi leguntur haec: 
"ce ii qui le traduisist pour Frate Onofrio est mon ami. Ie verrai 
$'il aura tenu quelque copie de sa traduction. Vaticano codice Gr. 156 
terpretem usum videri cum megaverim, relinquitur ut ille inspexerit 
| Salviatianum (v. infra) aut Vatieanum 1206. hic certo transcriptus 
m D 156, nec est kr Salviatiani aliam fuisse originem 


x ADAE i abad 


XVIII Praefatio. τ ENS 


Mureti verba concepta sunt ut tam de Vaticano 156 quam 

de Salviatiano codice tamquam exemplo archetypo cogitari 
possit. at, ni fallor, perinde est. ex illo si fluxerunt salva 
res esb, cum supersit Vaticanus; sin ex hoe, quod potius : 
crediderim, derivata fuerunt, ne sie quidem nimium detri- 
mentum fuerit, cum credibile non videatur non fluxisse etiam 
Salviatianum ex Vaticano.) Ἰ 


1) liber Caroli Graux piae memoriae dicatus cum paulo rarior sit, 
excerpam inde locum huc facientem (P. de Nolhac 'lettres de Muret"; 
Mélanges Graux p. 390). scribit igitur Puteano Muretus in epistula 
Romae d. II. m. Nov. a. 1572 data: *En ce bruit de Tacitus, — prolti- 
bitus erat Muretus de Tacito tamquam Christianorum osore scholas 
habere — ie n'oserois toucher rien de Zosimus, quem Sirlettus ab- 
dendum iampridem curauit in penitissimam partem bibliothecae Vati- 
canae, damnatum tenebris et carcere caeco. — Il n'i en auoit en ceste 
uille que deux exemplaires: vn in Vaticano, et vn en la librairie du 
feu Card?! Saluiati: mais elle a estó portée toute à Florence. — (ad- 
dit doctissimus editor: 'ce passage entre tirets est dans la marge du 
ms. — Giovanni Salviati, le plus lettró des cardinaux de ce nom, était 
mort en 1553. Le savant abbé Anziani, conservateur de la Lauren- 
tienne, m'a renseigné sur le sort de la bibliothéque de Salviati, qui 
contenait 130 mss. grecs, dont plusieurs précieux et inédits. ^ Ume 
partie resta à Rome et fut dispersóe seulement à la fin du siécle der- 
nier; quelques mss. furent alors achetés pour la Vaticane.) — Ce peu 
que i'en ai est à vostre commandement; et si d'aduenture, si peu que 
c'est, vous peut seruir, ie vous l'enuoierai plus que vouluntiers. 
quas particulas a. 1573 exeunte revera accepisse Puteanum sequitur 
ex epistula Mureti quinta (p. 393 sq.) ubi addit: “46 reliquo non magna 
spes. Cellui qui le traduisist? etc. (v. supra p. XVII adn. 1). Vatica- 
num autem codicem inspicere cum non posset, Muretus operam dedit 
ut intercedente Paulo Foxio, legato Gallico, Iacobo Augusto Thuano 
amico Florentini exempli usus concederetur. quae res quem exitum 
habuerit operae pretium est audire narrantem ipsum Thuanum (de vita 
sua lib. I ad a. 1574 p. 14 ed. Paris. a. 1621): 'ibi (i e. Florentiae) 
Thuanus memor Muretum Zozimi, qui historiam Eunapianam contraxit 
desiderio tantopere flagrare, et quia exemplar, quod in Vaticana biblio- 
theca asservabatur, habere non potuerat, Florentinum ut habere posset 
Foxii interventu sperasse, Foxio aurem vellit, ut ilius ad aliquot 
menses usum ἃ Francisco (duce) impetraret. quod initio concessum, 1 
sed postea compertum, ut Romae, sic Florentiae Pii V temporibus 
interdictam huius libri lectionem fuisse. — — ubi (Romae) de Zozimo 
Thuanus Foxium apud Muretum excusavit, et fore dixit, ut quam- 
primum in Galliam reversus esset si uspiam aut apud nos aut in Ger- 


inl προ, Gilii, Mureti opera eum se 
jiss dm. selectis quibusdam Zosimi locis proferendis, 
n Nielocose a. 1076 primus produxit Ioannes Leun- 
lavius, non quidem eam Graece loquentem sed vicaria Latini 
sermonis opera utentem. vulgari quidem exemplo Graeco 
—Leunclavius usus erat, i.e. apographo aliquo Vaticani codi- 
- eis 1563 ipsa tamen interpretatio perite facta est, habent- 
᾿ς que quiddam utilitatis etiam additae Leunclavii coniecturae. 
- prima editio Graeca, quae tamen non complectitur nisi 
ΠΟ priores libros duos, a. 1581 curata est ab Henrico Stephano, 
— una eum Herodiano. Graeca verba et ipsa ducta sunt ex vili 
E aliano codice?), sed haud paucis locis emendata ab editore 
- aub saltem temptata. Latina interpretatio Leunclavii est, sed 
B oreiun. a Stephano meliora substituta sunt. 
Stephanianam curam, ut utilem ita mancam, mox ex- 
cepit Friderici Sylburgii industria. is Romanae historiae 
-  seriptorum Graecorum tomo tertio Francofurti a. 1590 emisso 
- totum inseruit Zosimi opus addita Leunclavii interpretatione 


mania exemplar Zozimi extaret, daret operam, ut eius desiderium ex- 
- pleret. quod et sedulo fecit, sed fortasse serius, ut in sequentibus 
-  adparebit Muretus quidem praeter particulas ad Puteanum missas 

— quae quin adhuc inter chartas Puteaneas extent non dubito — 

Zosimiana nactus esse non videtur. [de bibliothecae Salviatianae fatis 

videnda etiam quae nuperrime R. Reitzenstein adnotavit in *Wochen- 

Schrift für klassische Philologie" a. 1887 p. 836.] 

- ——..1) quod Thuanus dieit (l. e. p. 54»: .. .. *ex autographo Ioannis 
—  Leunclaii, quod ipse Bizantinae legationis Caesareae comes inde secum 
- attulerat, et quo ante aliquot annos in eo scriptore Latine vertendo 
- usus fuerat?, inde non sequitur Cpli Leunclavium exemplum illud sibi 
- eomparasse. potius Italicum fuisse putaverim. ceterum etiam ad 
- Leunclavium fama de codice Vaticano pervenerat: ad hunc enim 
—dibrum sine dubio spectant ea quae scribit ad H. Stephanum (cf. Reite- 
Eno p. X) de exemplo quodam quod illic admodum secreto custodi- 
ebur. — ipse Leunclavii codex, quem post absolutam translationem 
Alle Francisco Pithoeo donaverat, num adhue supersit ignoro. ducta 
ja ide erant exempla duo, εἰμί ab ipso Leunclavio transcriptum et 
δὰ Stephanum missum, alterum Sylburgii in gratiam a Thuano clam 
p um (v. infra). 

4.3) quod Reitemeier p. X sq. suspicatus est Leunclaviani codicis 
ipo 06: pa bho quamvis ad se misso Stephanum usum non esse, idem mihi 
r fortasse apographum illud in itinere interciderat. 
G b* 


XX Praefatio. 


Latina. usus erat Sylburgius codicibus duobus, Leunclaviani - 


libri apographo et Palatino quodam), qui quin ambo vulgari - 
generi aecensendi sint dubium non est. quodsi hae a parte | 


Sylburgii editio magnum damnum passa est — nullo quidem 


editoris peccato, quippe clausus etiamtum erat aditus ad 
exemplum Vaticanum (v. supra p. XVIII adn. 1) —, damnum 


tamen illud compensant multae egregiaeque Sylburgii emen- - 
dationes; quarum bonae parti Vaticani libri fidem iam acee- 


dere nostra editio docet. 

ex eis quae secutae sunt editionibus Cellarianae 'et Oxo- 
niensis (cf. Reitemeier p. XI 54.) memorabiles non sunt. contra 
magna laude digna est lo. Frid. Reitemeieri cura, Lipsiae 
a. 1184 Heynio auctore et adiutore prodita. quae editio 


notabilis est non quidem propter progressum aliquem in re 


1) qui factum sit ut Sylburgius apographum illud nancisceretur 


ipse Thuanus exponit l. c. p. 54: *sub id (i. e. a. 1588) Ioannes Obso- 
poeius, is qui egregiam cum Nicolao Fabro operam in Seneca M. Ant. 
Mureti recudendo navaverat, et tunc in Sibyllarum, sive piorum Chri- 
stianorum, Zoroastrae et alis colligendis oraculis versabatur, a factio- 
sis iniuriose captus est, et vix Thuani, qua apud magistratus adhue 
pollebat, auctoritate carcere liberatus est, et necessitas per libertatem 


ilam imposita urbe exeundi. itaque cum videret illum in eo esse, ut 


in Germaniam proficisceretur, fidei eius commisit exemplar Zosimi, 
quód per Vlricum Oltingerum Laufenburgensem adolescentem opti- 
mum qui tune in ipsius familia erat, et Graece Latineque eleganter 
scribendi peritissimum curaverat describendum ex autographo loannis 
Leunclaii, quod ipse Bizantinae legationis Caesareae comes inde secum 
attulerat, et quo ante aliquot annos in eo scriptore Latine vertendo 
usus fuerat. ἃ porro ille post versionem suam absolutam, quam cum 
Proeopio et Agathia Latine olim a Christophoro Persona versis et a 
se recensitis per Petrum Pernam publicaverat, Francisco Pithoeo, cum 
Basileae esset, donaverat, ut Pithoeus aiebat, lege addita, ne nisi se 
monito evulgaretur. Itaque Thuanus fidei Mureto datae memor, quam- 
vis iam decessisset, et quod a multis pariter expeti sciret, splendida 
fraude sibi utendum censuit, reddito autographo Pithoeo, et descripto 
ex illo ad Fridericufn Biiburdun per Obsopoeum tránsmidé. quod 
biennio post Francofurti cum aliis Graecis Romanae historiae scripto- 
ribus ex Vecheliana typographia prodiit, sicuti et ipse Silburgius in 


praefatione professus est) alterum Sylburgii exemplum manu serip- 


3 


^ 
4 


1 
3 
1 


tum Heidelbergense erat et ex Baptistae uem quidem bibliotess n 


profectum; nunc sine dubio Romae est. 


itin . ea enim ἃ parte, quamquam non desunt 
ons, minus valebant et editor et adiutor, nec 
ὁ eis quiequam instrumenti critici praeter supellectilem 
Jurgianam — sed propter rerum doctam accuratamque 
ationem, quae hodie quoque eum fructu adiri potest. 
2i hane Reitemeieri editionem 1. Bekker in praefatiuncula 
- editioni Bonnensi anni 1837 praemissa ita retractasse se ait 
b ub quae tacite Reitemeier a Sylburgio discedens immutasset 
E  removerit eriticasque ilius adnotationes quas improbaret 
| - sustulerit. sed ei qui rem propius inspiciat multo maiorem 
E Bekkero laudem deberi facile patet. quippe ille non solum 
δ interpungendi arte Zosimi verba magno opere adiuvit, 
- sed ipsam quoque emendationem haud paucis egregie inven- 
- tis ita promovit ut hae in parte proxime accedat ad Syl- 
burgii merita. 

-  .  laee igitur fere est doctae sedulitatis in Zosimo adhue 
- versatae historia. esse codiees Leunelavianum et Palatinum, 
τ aeque aec Coislinianum 150 a Montefaleonio memoratum, ex 
. uno eodemque libro profectos iam Reitemeier praef. p. XIII 
—— perspexit, idemque Italicarum membranarum subsidio opus 
esse iam persensit. quam divinationem veram fuisse plene 
adparuit ex quo 44. KZessling docuit in Vaticano cod. Gr. 156 
librorum primi seeundique ae quinti lacunas inde esse ortas 
quod quaternio quartus deesset et quaternionis duodevigesimi 
. folium primum exeisum esset (v. mus. Rhen. t. XVIIT. a. 1863 
— p.135 sq.. unde iure ille collegit recentiores codices ceteros, 
eum omnes lacunas ilas haberent, esse ex hoc ipso Vaticano 
 derivatos. quo invento eum crisis Zosimea certum fundamen- 
- tum tandem nacta sit, ad unum Vaticanum abiectis reliquis 
3 attendendum iam esse consentaneum est.!) 


E 1) Vaticani libri ultima pars cum 5. quarto decimo demum scripta 
ὡς (v. infra), iam patescit cur apographum nullum saeculum quintum 
cimum superet. quibus ex apographis (cf. Reitemeier p. XIII) ipse 
tavi Laurentianum LXX, 22 et Venetum Marcianum 390. ille, ut 
subscriptio docet, Florentiae m. Septembri a. 1490 sumptibus Los- 
E nti de Medicis a Rhoso Crete scriptus est, et admodum quidem 
; ad marginem hie illie adscripta sunt scholia, historici fere ea 
enti, ac praeterea Zosimi propter impietatem accusationes. libri 


X 
72 
- 


iam Mureto ae Leunclavio et postea breviter designatum a - 1 
Montefaleonio bibl. bibl. ms. t. I p. 8 — ut meum in usum - 


exeuteret precibus adii Augustum Mau Romanum, amicum — 


veterem, nec frustra. accepi enim ab illo collationem talem 
qualis non potest proficisi nisi ab eo qui plurima exempla 


Graeca manu versaverit librariorumque ae correctorum arti- 


fieia omnia cognita habeat: tam curiose quiequid notabile 


liber vetus habet a Mauio repraesentatum erat. de ipso. 


autem codicis habitu haec Mau adnotavit: *codex Vaticanus 
Graeeus 156, forma quarta (centim. 28 »« 30) tribus partibus 
constat. 1) fol. 1—40, saeculi Xl, scriptus atramento fulvo, 
duabus manibus, quarum prima (litteris inclinatis) pertinet 
usque ad folium 9 rectum, ubi a verbis ἀσμενέστατα δὲ τὸ 


προταϑὲν δεξαμένων ὁ Γάλλος (I, 23, 2) incipit alia manus, - 


eiusdem. temporis (litteris non inclinatis). pagina habet versus 


30. — 2) fol. 41—48. hane partem saeeulo XII dubitanter 


adseribo; si quis antiquiorem litterarum ductum imitatum 


sunt quinque. Marcianus codex Bessarioneus est saeculique XV.  Zo- 
simea scripta sunt inde a fol. 66", et sex quidem libris dispesta. — 
praeterea innotuerunt Vaticanus 1206 chart. s. XV; Regius Parisinus 
1725, Coislinianus 150 — horum duorum Bekker habuit specimen ab 
Hasio acceptum, vix tamen etiam quem addit Regii 1817, quippe mil 
nisi primum Zosimi caput tenentis (v. catal. cod. Reg. t. II p. 407). 
(de Leunclaviano, Palatino, Salviatiano, qui num supersit non constat, 
supra dictum.) contra Remenses duo s. XVI, quos ex Montefalconio 
(bibl. bibl. ms, t. II p. 1289) adfert Reitemeier, evanuerunt, si quidem 
H. Omontio' teste (finventaire sommaire des manuscrits grees des 
bibliothéques des départements? Parisiis 1883 p. 13) Graeci argumenti 
hodie Remis nihil extat nisi unus codex ecclesiasticus et alter Euri- 
pideus. itemque qui ex collectione Mendozana olim in monasterio 
Escurialensi erant 'Zozimi historiae novae lib. 6, cum Eunapio de vitis 
sophistarum" (C. Graux *essai sur les origines du fonds grec de l'Escu- 
ria p. 385 sive lriarte cat. cod. Matrit. p. 277) non supersunt (Graux 
ib. p. 258), incendio scilicet illo a. 1671 consumpti. — ceterum qui adhuc 
excussi sunt codices novelli non ex ipso Vaticano sed ex huius apographo 
aliquo manaverunt: alioqui enim non intellegas cur congruant in laeumis 
aliquot quae non comparent in Vaticano. quod autem exempla alia 


ΡΥ 


in quinque alia in sex libros Zosimi opus distributum habent, id con-  - 


j 
i 


iunctum est et ipsum eum Vaticani libri habitu (v. infra. — 


Jam y ical ἜΡΙΝ ΧΠῚ crediderit, non valde con- 
- litterae sunt magnae, atramentum fere nigrum, 
à habet versus 22. — 3) fol. 49—152, saec. XIV, scripta 
"Airamento subviridi; pagina habet versus 27") 

d: i itaque, quod valde praeter expectationem accidit, tres 
E codi cis sunt partes, s. XI, XII vel XIII, XIV. quod qui 


EU 
ES a -oandzo illam magnam propter quam nunc hiatus est inter 


. lib bros 5. primum et secundum cum quaternionis quarti iactura in Vati- 
: cano. evenisse scripsisset Kiessling l d., subnata mihi erat suspicio 
qua quinariam librorum in Vaticano 3 vetere senaria partitionem 
- ex ipsa illa laeuna aptam esse putarem. rogavi igitur nuper Mauium 
oou codicem denuo inspicere et cum lacunae tum numerationis rationes 
- ánvestigare vellet. ac revera Mau coniecturam meam fere confirmantia 
"haec invenit: *die grosse Lücke I, 71 — fol. 24Y ist zweifellos im 
- Vat. 156 selbst durch Ausfall eines Quaternio. entstanden. Die Qua- 
-. fernionenzühlung (eadem manu auch im jüngern Theil) ist wohl jünger 
- als der Ausfall; denn e steht in Rasur d. h. vermuthlich hatte der 
Zühler anfangs nicht auf die Lücke geachtet und 9 geschrieben. 
E h Die Notiz 24" ἐνταῦϑα — τετραδύο ist von derselben Hand wie 
. die 40* (IL, 34) οὐ λείπει τι ὧδε, saec, XV, und wohl ziemlich sicher auch 
—. identisch mit dem Rubricator *roth?, was namentlich durch Vergleichung 
L. mit 1980 (V, 22, 3): ἐνταῦϑα λείπει ἕν φύλλον deutlich wird: der 
— Sehrifteharacter ist derselbe, dagegen sieht die Tinte etwas anders 
(glünzender) aus; diese aber ist wieder mit der der Ueberschriften 
zweifellos identisch. Ich halte mithin für sicher, dass 'roth? jünger 
ist als der Ausfall des Quaternio 9. deinde comparatis librarii ipsius 
et rubricatoris praescriptionibus et subscriptionibus — v. ad singulos 
3 e libros — pergit: 'soweit ist alles einfach und die Buchzühlung erst 
- von dem spüten Rubricator, nach Ausfall von Quat. à, geündert, Eines 
- bleibt unklar: dieselbe schwarze Hand, welche 146" (VI, 1, 1) die 
— riehtige Numerirung C] an den Rand schrieb, hat auf fol. 53" (III, 1, 1) 
de B, also die falsche Numerirung, an den Rand geschrieben. Diese 
d ist von der des ersten Schreibers deutlich yermhieden, macht 
mir aber nicht den Eindruck als ob sie viel jünger würe.* 
E. E quodsi iam constat ab ipso librario sex a 1M CERT quinque 
Jibros numerari, etiam intellegitur eur alia apographa senariam alia 
ET iam distributionem habeant: ni mirum primitivos numeros illa 
ieatorem haec secuta sunt. ita sine dubio sex libri erant in eis 
eani apographis quibus usi sunt Leunclavius priscique editores, 
5. adhue in Marciano 390; contra quinque sunt e. c. in Lauren- 
o LXX, $0. novellus igitur codex aliqui sex an quinque libros 
i | nil interest. quod moneo etiam propter F. Ruehlii (mus. Rhen. 
1I. à. 1872 p. 159) dubitationem. 


XXIV ! Pratfstio) ; E 


factum sit nemo iam divinare potest. videntur nm 
illae partes ex eodem ductae vetere codice archetypo, 


quidem ex vitiorum similitudine fieri potest coniectura. ad 
correctiones quod attinet, eae in parte prima, i. e. usque δὲ 
verba χωσταντίνος τῶν στρατιωτῶν (ll, 34, 2), factae sunt 
partim ab ipsis librariis (V^), partim a duobus correctoribus. 
(V?) qui a librariorum ipsorum aetate proxime afueruni") 
horum correctorum alter atramento nigrescente alter lucidiore 


usus est. ceterum V? non ubique certo a V: discriminari 


posse adnotat Mau. sequitur secunda pars, a II, 34, 2 us-- 


que ad II, 45, 4: πλεονεχτῶν ἱππασίμοις. hane partem 


correxit manus quaedam s. XIV (V?) αὖ sit aequalis ei 


manui quae partem tertiam scripsit. tertia haee pars eaque 
maxima et scripta est s. XIV et eodem saeculo correcta, 


ut correctiones (V?) non multum tempore distent ab ipsa | 


scriptione. 


iam igitur quaerendum est de ipsa eorrectionumi auectori- 


tate. qua in re tres illas partes seorsum spectandas esse 
consentaneum est. ad primam igitur partem quod attinet, 
equidem a correctoribus, aequalibus eis fere ut dixi ipsis 
librariis, alterum codicem praeter librum archetypum adsci- 
tum esse non credo sed verba ad ipsius archetypi fidem re- 
cognita. quatenus ipsi correctores praeterea coniectura usi 
sint — οὖ usi quin sint non dubito — certo definiri iam 
nequit. nec multum refert: quippe pleraeque V? correctiones 
dubitatione omni carent, ac, si forte partim ex conieetura 
natae sint, et felix ea fuit et facilis?) quod cum ita sit, 
prima hae in parte V? correctiones primitivae V! seripturae 
ubique fere antehabendae sunt. 


eadem plane secundae partis est eausa. in qua ut item . 


sunt quae ex archetypo libro an ex coniectura a corrigente 


1) accedit in II, 21 et 22 alia quaedam manus antiqua — eandem 
putat Mau ae quae fol 1— 8" scripsit —, a qua laeunae quaedam 
suppletae sunt. significavi: ἃ]. m. antiqua'. Ξ 

2) raro admodum accidit ut prima manus tenenda esset contra 
falsas secundae correctiones. e gravioribus hue pertinent I, 14, 1 ubi 
πάντας recte V!, πάντων secus V?, et II, 20, 2 ubi ur cum spatio V!, 
wn*og perperam V?, cum μῆνα corrigendum esset. 


Á us ὼ net 


posita sint ambigere possis) dubium tamen non est quin et 
86 eundae manus correctionibus genuina lectio fere recuperetur 
δ nulla sit correctio quae praeter accuratam exempli arche- 
ypi recognitionem coniciendique facilitatem alterius codicis 
. veteris auxilium poposcerit. 
— . . multo difficilius de tertia parte est iudieium. nam quam- 
quam in hae quoque parte plurimae manus alterius correctio- 
mes ita comparatae sunt ut manifestam habeant veritatis 
commendationem — sive ea veritas venit ex Vaticani libri 
- recognitione sive ex altero codice insuper adhibito sive deni- 
. que ex divinationis felicitate —, tamen neque dubiae desunt 
- mutationes, i. e. tales quae per se spectatae primitivam 
᾿ς  seripturam bonitate nequaquam superent, et, quod multo 
— gravius, adsunt aperte falsae temeritatisque facile coarguendae. 
quod cum ita sit, in tertia hac parte una quaeque alterius 
manus correctio singillatim expendenda est nec suscipienda 
nisi ubi sit momentis omnibus commendata.?) 
quodsi ne hie quidem liber suspicione omni caret, tamen 
universa eius bonitas tam manifesta est ut praeconio vix 
egeat. quippe lacunae haud paucae tam notae quam ignotae 


1) ita nolim Poe albera manus Anniballiani nomen bis (II, 
39, 2; 40, 3) in Annaballianum mutans codicem an coniecturam — 
inutilem eam quidem — secuta sit. 

2) ut pauca exempla adferam, dubia res est III, 5, 1 (χρήσηται V !, 
χρήσεται V?) IV, 17, 2 (μέτρον V!,. μέτριον V?); IV, 26, 6 (καὶ V!, 
καὶ ἐν V?) contra spernenda sine dubio V? v. c. II, 45, 4 (ἐπισκιὰν 


TOU 
V3, επισκέαν V?, debebat ἐπὶ Σισκίαν); III, 34, 2 (ἐπ᾽ αὐτὸν ἀνεγεῖραι 
V', ἐπ᾽ αὐτῶ ἀνεγεῖραι V? hiatum sine necessitate inferens); IV, 3, 2 
(μυστικῶς πραττομένοις V!, τοῖς μυσαρῶς μὲν οὖν V? glossemate mani- 
- festo); VI, 1, 2 (στρατιώταις ABV!, στρατιώτας V?, ubi στρατεύματι 
᾿ς recte Sylburg) — auget difficultatem quod ne adscitis quidem eclogis 
—— Constantinianis rem ubique expedire possumus: ut enim est ubi V? 
— refutetur ab eclogis cum V' facientibus (velut V, 29, 7 αἱρεῖται ABV'!, 
— ἄγειν αἵρεῖται V?; V, 36, 2 καϑ' ABV!, xol x«0^ V?, ibidemque ἄξιον 
— ABV'!, ἀξιόλογον V?), ita altera ex parte V? scriptura a V! discrepans 
—. &b eclogis interdum confirmatur (velut V, 40, 1 τὸ μέτριον MNV?, τὸ 
μέτρον V'; ib. $ 4 δὴ MNV?, à// V'; V, 50, 8 συγχωρεῖν NV?, ovy- 
M. D V!, συγχωρῶν M). denique est etiam ubi V? verum habeat 
i - contra eclogas pariter ac V' (velut V, 40, 3 ἐνεπίπλοις V? — con- 
p riestura quidem puto sed ea felici —, ἐνοπλοις V!, ἐν ὅπλοις MN). 


Ua C ME Mee RE E m ice peer i ne Mae to ρον AR 
: ie o piae. CS e Y 


TCR IDA dae MER a RE DRE 


XXVI Praefatio. 


illine potuerunt sareciri, seripturae traditae vitia multa emen- 
dari, omnino iam eum fiducia aliqua procedi. religio autem — - 
mihi fuit eodieis ullum quamvis leve vitium praeterire, sed 
totam Mauii collationem ab operis repraesentandam duxi, 
quod quidem eius per artem typographam fieri potuit. 

primario hoe eum subsidio coniunxi alterum, et ipsum 
adhue neglectum. etenim, ut iam supra significatum, parti- 
eulae aliquot Zosimi excerptae sunt cum ab loanne An-. 
üocheno tum ab eclogarum Constantinianarum compositori- 
bus. loannes enim, postquam Herodiani magnam partem in 
historiam suam chronicam transtulit, reliquam saeculi tertii. 
historiam contexuit partim ex Eutropio in Graecum verso 
partim ex Zosimo. hune tamen inde a Diocletiano plane 
mittit, nisi quod fr. 186, 2 (: Zos. IV, 35) illine fluxit. his 
igitur Ioannis excerptis ut secure uti possem neu in Crameri 
(An. Paris. t. I) neglegentia acquiescere deberem prospexit | 
Alfredi lacob professoris Parisini sollicitudo, qua codicem 
Regium 1666 — nam Eseurialensis libri (v. praef. ad Herodian. | 
p. XIV) usurpandi nulla erat facultas — summa cum cura 
excussit. idem lacob etiam eas loannis particulas quae ad 
Eunapium redeunt (fr. 187 et fr. 190 usque ad verba Γαένας 
ὁ τῶν ἑῴων στρατοπέδων ἔξαρχος) pari cum fide contulit. 
continentur autem loannis reliquiae ad Zosimum spectantes 
omnes eis eclogis Constantinianis quae ex titulo insidiarum 
exempla olim complexo supersunt, excepto loco uno (fr. 162) 
qui in tituli virtutum et vitiorum exempla tenentis super- 
stitem partem priorem —- hine Suid. s. v. Kegívog et παρ- 
ανάλωμα — iranslatus est. quod contra ad titulum de vir- 
tutibus et vitiis scriptum et ad alterum quidem eius volumen 
hodie deperditum (v. de Boor Herm. t. XX p. 327 sq.) redeunt 
quae Suidas habet lemmata Zosimiana, exceptis glossis Κα- 
givog et παρανάλωμα, quae, ut modo dictum, ex priore illius 
tituli volumine fluxerunt. 

titulis de insidiis et virtutibus scriptis, quorum hodie 
non supersunt nisi partes, accedit integer adhuc titulus qui 
.legationum exempla servavit. huius tituli fuit vetus codex 
membranaceus (s. X— XII) ad collectionem Paezianam per- - 
linens posteaque in bibliothecam Escurialensem translatus, 


t! 
m 


dvd 


P ^em Al ζω adi M 


n 5 velis AP aeg d dedii BV LS ERE, 
T3RCE- wy 


Mus —oxxv 


ubi a. 1671 Wictlbundlóne ila funesta periit (Graux *essai 
Sa). quo easu factum est ut hodie redacti simus ad 
apographa ab Andrea Darmario (Graux p. 287 sq.) olim inde 
E facta. constat autem illum titulum duas habere partes, 
. quarum altera Romanorum ad gentes altera gentium ad Ro- 
» . manos legationes complectitur. prioris partis partieulas hue 
- pertinentes subministravit mihi Jwdolfi Schoell et Augusti 
E  Maw comitas, quorum ille codicem Monacensem 267 (M) hie 
- Vatieanum 1418 (N) contulit. alterius partis Monacensem 
: E 185 (B) idem Schoell, Ambrosianum N 135 sup. (A) .Adolfus 
-— Qinquini, professor Mediolanensis mea gratia excusserunt. 
"extare illius tituli etiam alia apographa Darmariana non 
- ignoro (v. Graux p. 91 adn. 1): potuit tamen in illis acquiesci. 
— fuit autem egregiorum illorum quos dixi virorum prompta 
-. voluntas Zosimo nostro perquam utilis: quamquam enim in 
- universum Vaticani veteris scriptura utpote continua excerpto- 
-— rum festinationi praeferenda est, tamen comparatio et ipsa 
fructuosa est et complures loci illinc sanari potuerunt. 
haee igitur hactenus de Vaticano deque eclogis Con- 
stantinianis. utraque autem hac a memoria qui proficisce- 
retur eum certius iam posset existimare de ipso scriptoris 
dicendi genere quam ei qui non habebant nisi vitiatam apo- 
graphorum scripturam, curiose inquirere coepi in sermonis 
Zosimei leges ac rationes. vidi mox non illitterato cum ho- 
mine rem esse, sed eum eo qui et nosset litteras veteres et 
. imitando saepe exprimere vellét. occurrebant haud dubia 
- . Herodoti, Thucydidis, luliani lectionis indicia. praeter hos 
— autem singularem locum sibi vindieabat Polybius. cuius ad 
— imitationem se opus ipsum composuisse ut scriptor in exordio 
E professus est ita dicendi quoque genus, ut facile patet, umni- 
- versum conformare voluit. quamquam re vera multum differt, 
-. eo quidem maxime quod multo minus liberum est quam Po- 
E lybii. is enim in formarum locutionumque delectu cum unam 
E -. .. 1) eeterum non omnes locos ex veteribus huc pertinentes addu- 
F cendos duxi, sed acquievi in exemplis aliquot quibus res ipsa extra 
dubitationem eollocaretur — similiter atque olim in Appiano Hero- 


loteam ac Thucydideam imitationem modesto ὁμοιοτήτων͵ delectu 
m )mmonstrasse satis habui. | 


XXVIII Praefatio. 


norit regulam defugiendi hiatus, ubi per "des fieri leid 3 
varietatem communis sermonis reddit certasque leges ae c 
normas detrectat. contra hie seriptor eum, ut dixi, vetera —— 
exempla Iulianumque, veterum ipsum quoque studiosum, lecti- - 
tarit severitatemque quandam scribendi illinc addidicerit, ubi 
nulla est ab hiatu insolentiae necessitas modestia quadam 
ae modo nimiam illam libertatem temperat; ut vitare studeat — . 
quae nimis aspera sint auresque litteratas laedere videantur. 
sie genus scribendi extitit quod quamvis ubique impressa 
habeat τῆς κοινῆς διαλέκτου vestigia — et accessit ad doetam . 
Polybii aemulationem etiam indocta aequalium hominum. 
sermonis invito scriptori se insinuantis imitatio —, tamen et 
in ipsa libertate freni sit patiens et multis in locis ad 
exempla vetera conformatum. ES 

ex eis autem indieiis quae ad Polybii doctam imitatio- 
nem dueunt nullum est evidentius quam id quod ex hiatus 
fuga colligitur. quae fuga cum vel ex vulgari scriptura effici 
potuerit — maxime postquam Polybii, Diodori, Plutarchi, 
Galeni, luliani, aliorum in χασμωδίέαις vitandis rationes pate- 
factae sunt —, nunc post protraetum Vatieanum codieem 
nullam prorsus admittit dubitationem. gravissima autem ea 
res cum sit ad rem criticam recte factitandam — quippe ita 
demum explieantur insolentiae multae a prioribus editoribus 
male temptatae, alteraque ex parte quaedam quae sana vide- 
bantur neminique suspecta erant vitii iam convincuntur —, 
breviter adumbremus. necesse est quibus legibus vel admittendi 
vel declinandi vocalium coneursus hiec scriptor se adstrinxerit. 
quas leges multum relaxasse ex Polybii severitate — de qua 
v. Hultsch Philol. t. XIV p. 288 sq., Kaelker 'Leipziger 
Studien" t. III p. 236 sq., Krebs 'Praepositionsadverbien' I 
p. 1l sq. — et per se consentaneum est et ex exceptionum 
multitudine reapse manifestum. ceterum, ne inutili locorum 
copia legentes obruerentur, exempla rebus frequentibus non 
adposui. 

Ll ut igitur proficiscamur a libertate, ΝΗ offensionis 
habet hiatus E 

a) in coniunetionibus ae particulis, velut εἰ ἐπεὶ ἐπειδὴ E 
καὶ ἢ μὴ δὴ, quas excipiat vocabulum a vocali littera ordiens. — 


M pertinent. etiam Pon ἁλώσιμον εἴη ues 20, 3) ei ὅποι 

m Qv, 48, 6) 

- b) post περὶ et πρὸ AD Pob 
6) in articulo 

— ^— d) in terminatione in -« et -οὐ exeunte: xol γέφυρα ἦν 

E. ὉΠ, 21, 8); ἐκκλησία ὑπὸ (V, 23, 4); ἡμέρα ἦν ἤδη (V, 84, 4); 
E ᾿ οὗτοι οὐκ (II, 39, 1); οἵ πολλοὶ ἐπὶ (III, 29, 2); ϑεξάιουσι 
p flere (IV, 30, 1); βάρβαροι ἐπὶ (IV, 30, 5) 

! F e) ante οἵ reflexivum, et post αὐτοῦ et αὐτῷ ubi qui- 

E F dem pronomen arte iunctum sit eum vocabulo sequente: δύ- 

- ψαμιν αὐτῷ ἀντίρροπον (V, 4, 3); αὐτῷ οὔσης et αὐτοῦ ὄντος 

-— (V, 82, 2); τῆς αὑτοῦ ὄντι δόξης (V, 46, 4). unde τῆς ἔχ- 
- ϑραὰς αὐτοῦ ἐμφανοῦς γενομένης (Il, 18, 1) conicere lieuit et 
- ferre simili in genere τὴν περὶ τούτου ἔννοιαν (V, 1, δ). 
- eontra locis parallelis redargui videntur ἐκβάντος αὐτῷ εἰς 

— ἔργον (III, 17, 2) et αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Οὐάλης (IV, 10, 2). 

E f) in incisionibus tam minoribus quam maioribus. 

E h) in loeutionibus eohaerentibus: εὖ ἔχειν; τοὺς ταύτῃ 
᾿ ἁλιέας (I, 84, 2); ἡ Μαυρουσία ἵππος (I, 52, 4); πρὸς τῇ 
ἄλλῃ ὁπλίσει (10.); περινοίᾳ οὐκ ἄφρονι (I, 66, 2); τοὺς ἐπὶ 

ταύτῃ ἑστῶτας (Il, 15, 4 v. tamen adn.); ἐν ἀριστερᾷ ἰόντος 
(11,22, 3); παρὰ πολὺ ἐλαττωϑὲν (IV, 30, 1); συντόνῳ óouij 
(IV, 85, 6); ἐν ὑποψίᾳ ἔλαβε (V, 38, 1 v. tamen adn); o? 
πόρρω ὄντων (V, 43, 2) 

EC i) in nominibus propriis, tam ubi praecedit nomen pro- 
- prium quam ubi sequitur. illuc-pertinent: Ζωριεῖς oí ἐν τῇ 
- "4eíg ἑξήκοντα (II, 22, 2, ubi et pausae et notae numeralis 
-  aceedit exeusatio); τῇ τοῦ Τερτύλλου ὑπάτῳ τιμῇ (VI, 7, 4); 
τῶν ἐν τῇ Λιβύῃ ἐν (VI, 1, 6); hue: ἄχρι παντὸς τοῦ βίου 

E Ἰουλιανῷ (III, 2, 4 v. tamen adn.); οὔπω Ἰουλιανὸς (HI, 1,2); 

E προσήκει Ἰουλιανὸν (III, 9, 4); ἐτετάχατο δὲ ἐν τούτῳ Ἰοβια. 

— vol (HI, 80, 2); ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ Ἡλιοκράτης (V, 35, 4). 

- quamquam manifesto scriptor etiam in nominibus propriis 

Et N potest concursum vitat, velut ταῖς ἐχβολαῖς τοῦ Ἴστρου 

- (IV, 10, 4) ponere maluit quam ταῖς τοῦ Ἴστρου ἐκβολαῖς et 

(€ Ἂς δὴν Εὐτροπίου χρήματα πάντα οἰχίαν (V, 18, 1) quam εἰς 

πον οἰκίαν χρήματα πάντα. quapropter ὑπὸ Γαΐνην 

e (IV, 51, 2) non ὑπὸ ἍΝ ἔταξε primitus fuisse puto. 


- H. his igitur in rebus cum admittere hiatum non du- 2i 
bitarit, idem scriptor, ubi declinandum censeret, ommia ill 


artificia atque effugia quae antiquiores scriptores nota habent τς, 


ipse quoque in usum suum convertit. quo pertinet 


a) crasis, velut in ἅτερος et ϑάτερος, εἰς τοὐπίσω 


(I, 36, 1); εἰς ταὐτὸν (III, 26, 4), τἀδελφῷ (II, 41, 1); κἂν 
εἰ (V, 15, 5) al. quam tamen in codice saepe, in artieulo 
maxime, oblitteratam — velut in τοῦ ἀνδρὸς et τῷ ἀνδρὶ, 
(IV, 54, 4) cum τἀνδρὸς in vicinia bis extet (IV, 53, 4: 
55, 2) — eo minus resuscitavi quod in articulo neque per 
se offendit concursio et, si quem offendat, pronuntiando 
offensio vitari potest. eadem plane causa est Y 

b) elisionis. quae saepe quidem in codice nostro com- 
paret, ut pateat quae apud alios scriptores elisionis sint 
patientia vocabula ne apud hunc quidem esse expertia. sed 
multo saepius elisio a librariis indicata non est. quam equi- 
dem — id quod multi hodie faciunt — inferre nolui, cum 
omnino haec ὀρϑοεπείας non ὀρϑογραφέας sib res, sicuti in 
litulis metricis quoque modo significata est elisio modo le- 
genti commissa. itaque quamquam non dubium est quin 
elisione vitari voluerit scriptor talia qualia sunt καταδῦναι 
αὐτάνδρους (I, 42, 2, cf. Hultsch 1. d. p. 310 sq.); ἀπολέσαι 
ἐν (I, 69, 4); δέξασθαι αὑτούς (IV, 26, 1); φυλαχϑῆναι οὐ 
δυναμένην (V, 5, 8); ἐὠϑύνεσϑαι οἷά ve ἦν (V, 21, 2); παέεσϑαι 
αὐτοὺς (V, 835, 2); εἶναι αὐτῷ (V, 45, 6); ἐκστῆναι οὐκ (V, 
46, 3), alioque in genere polyphthonga τοῖς δέκαια αἰτοῦσι 
(IV, 13, 1); τὰ σημεῖα ἔδει (IV, 38, 4); φορτία εἰς (II, 24, 3) 
8]. — ut taceam de praepositionibus, coniunctionibus, parti- 
culis modo plene modo breviatim scriptis —, tamen pronun- 
lianti, ut dixi, cavendum est ut auribus, non edenti ut oculis 
consulat. contra sedulo cavendum est ne coniectura tales 
inferantur χασμωδίέαν quae elisionem omnem detrectent, velut 
Stephanianum μετὰ τοῦ δικαίου ἀκόλουθον (I, 1, 2) et Reite- 
meierianum προαστείῳ ἐπὶ (IV, 52, 4) absona sunt. — se- 
cuntur eae coneursus vocalium declinandi rationes quae fiunt 

c) colloeatione. quod genus cum latissime pateat semel- - 
que commonstratum facilime agnoscatur, pauca exempla le- - 
gentibus satis facient. ita ἔτους ἑχάστου ubique positum est - 


m YS ab Ns 


Praefatio. MEC 


Y xen ἔτους; διαϑεῖναι καλῶς ἱκανούς (I, 11, 2) pro 
διαϑεῖναι ἱχανούς; ὡς Qv ἡ στρατιὰ λιμῷ ἀμῤομη 
n. apa τῶν ἐπιτηδείων ἀνασταίη (I, 18, 3) pro λιμῷ καὶ 
᾿ ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων πιεξομένη ἀνασταίη; τὸν ἔτι περιόντα 
τῶν αὐτοῦ (Decii) παίδων ἐποιεῖτο (1, 95,1 sc. Gallus) pro 
| τῶν παίδων αὐτοῦ ἐποιεῖτο; γραμμάτια τῶν στρατιωτῶν ἐν 
x ΑΜΑΝ (III, 9, 1) pro γραμμάτια ἐν μέσῳ τῶν στρατιωτῶν; εἰ 
᾿ μὴ διῶρυξ iy μέσῳ τοῦ Εὐφράτου (III, 15, 6) pro διῶρυξ 
3 τοῦ Εὐφράτου ἐν μέσῳ (κειμένη) al. 
d) formarum delectu. huc permulta pertinent, ex quibus 
- pauca seligemus. ita ὅσπερ non ὃς ponitur ubi sequatur vo- 
—  ealis, ef. ἅπερ εἶχον (I, 7, 1); ἅπερ ἐστὶ (I, 52, 3); ἐφ᾽ ὅπερ 
ἐδόκει (I, 54, 1); ἅπερ ἦν (1,62, 2); ὅπερ ἀκούσαντι (I, 66, 1); 
᾿ς ἐφ᾽ οὗπερ ἡ πόλις (II, 18, 2), αὐ meritam suspicionem habeat 
- ὃ ἐν (II, 5, 2); ἀρτέως ἀπαλλαγέντα (IV, 84, 4) pro ἄρτι ἀπ: 
᾿ ἥπερ εἰρήνην (V, 29, 9), quamquam ἢ vocali sequente saepe 
- alias legitur; κατὰ ταὐτὸν ἐμπεσουσῶν (I, 20, 9); αἰδοῖ δι- 
ἀφῆκαν (III, 35, 2) pro verbo simplici, sicut persaepe verba 
2 eum praepositionibus — ac praecipue quidem σὺν — copulata 
— ponuntur pro simplicibus, et inverso modo ϑάνατον ἔγνω 
᾿ς βουλεῦσαι (V, 17, 5) pro ἐπιβουλεῦσαι quo alias utitur scriptor 
— (ef. I, 9, 2; 25, 2; 40, 2; II, 40, 3). porro nil frequentius 
quam pluralis numerus pro singulari positus, velut ἐπὶ ταῖς 
᾿ς προφανέσι πλεονεξίαις οἵ (I, 14, 1); τούτων ὄντων ἐν ἐγχει- 
᾿ς ρήσεσιν ἔτι (Il, 11); ἐν παρασκευαῖς ὄντος (II, 48, 2); ταῖς 
᾿ς ἐξ ὕψους βοηϑείαις ἐλαττούμενοι. (III, 21, 2); πίστεσιν ἐνόρ- 
xoig (IV, 16, 4); ταῖς τοῦ βασιλέως ἐννοίαις ὑποκειμένης 
(IV, 55, 3, se. γνώμης); ἐφ᾽ οἷς ἀλλαντοπώλης (V, 9, 3; cf. 
ib. 20, 2 ἐφ᾽ oig ὃ Γαΐνης); ἡ τῶν ὑπάρχων ἀρχὴ (V, 44, 2 
— x. adn.) al deinde in verbis et lempora hiatui obnoxia ce- 
- dunt innoxiis e£ modi commutantur, cf. v. e. αὕτη πεποίηκεν 
- 4 μάχη (I, 2, 2) pro ἐποίησεν; εἰ μὴ ἀποβὰς τοῦ ἵππου δέ- 
δωκεν (III, 29, 3) pro ἔδωχεν quod iniuria reponebat Syl- 
Dess ἐπειδὰν pro ἐπειδὴ cum optativo positum, aliaque id 
genus. sic intellegitur etiam eur in optativo plenior forma 
: EJ -&v exiens interdum posita sit, cur augmentum sylla- 
jicum interdum omissum, eur praepositiones et varientur (cf. 
υνέβη κατ᾽ αὐτὴν ὡς εἰς ipe χωρίον συναλισϑῆναι I, 33, 3) 


BN "NIE όσοι 9 AUS A.M Um DIEM γελᾷ. E E 
EUN eres RS eer δ πιο ποι νει RISE IS OPERE ER 
d.i 2M rt T ] MERO Vf 3 PSI 


XXXII -— 


infringatur nihil tam ey , nihil tam a τη ας jig 
modestia abhorrens est quin interdum admissum sit. quae 
autem legitimae alicuius excusationis expertia adhue rema-  - 
nent χασμωδίας exempla, ea neque numero multa sunt etfacili — 
opera fere emendabilia, v. adn. ad I, 27, 2 (πλήϑει οἴκαδε); Ὁ | 
T, 40, 2 (6000 zie); I, 58, 2 (λίμνῃ elg); II, 5, 4 (τῇ δὲ μετὰ 
ταύτην ἡμέρᾳ sig); IL, 5, D (ἡμέρᾳ δὲ τρίτῃ àv); Mi, 49, & 
(ἐχώρει ἅμα); TII, 10, 1 (Bue τῇ δυνάμει ἤει εἰς τὰφ "Αλπει); 
III, 11, 5 (τιμωρίαν μὲν οὐδεμίαν ἔργῳ αὐτοῖς ἐπυϑείφ); VIL, - 
18, 4 (ὑπὸ δὲ ἀδελφοῦ ἀδικηϑεὶς); III, 16, 1 (εἰς τὰ πρόσῶ 
£g); IV, 4, 2 (χωροῦντι ἀπαντῆσαί οἵ, ubi χωροῦντα legen- - 
dum addendumque id adnotationi criticae); IV, 6,2 (ἐφύλαττε 
δὲ ἰδίᾳ ἕκαστον); IV, 21, 2 (μεμαστιγωμένῳ ἄχρι ποδῶν £or- 
xóg); IV, 40, 3 (ἑώρα ὀκνοῦντας); V, 24, 6 (γενομένου ἄξιον); 
V, 41, 2 (λάϑρᾳ ἐφῆκεν), V, 45, 8 (λάϑρᾳ ἐδήλου); V, 50,3 
(τῷ δημοσίῳ síGpígovrag). dubia vero res est II, 15, 4. 
(redo ἐπὶ ταύτῃ ἑστῶτας); III, 14, 2; 15, 3; 25,1 CV. ; 
an ἄντικρυς. cf. etiam Krebs “ἃ, Praepositiónssdvatib m I 
p. (sq); IV, 42, 2 (τέλματα καὶ ἕλη ὁδοιπόροις); V, 88,1 
(ἐν ὑποψίᾳ ἔλαβε); VI, 11, 2 (ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ ἀφιέναι). 
codieum memoriae sermonisque observationi tertium -ae- 
cedit emendationis adiumentum aecurata rerum quae aguntur 
notitia. quo in loco proficisci licuit a Reitemeieri commen- 
tario, egregio prorsus pro illa aetate doctrinae atque indu- 
striae monumento.. neque tamen in eo acquiesci potuit, 
immo tota materia denuo perscrutanda erat. qua in re prae- 
ter immortalia Valesii, Tillemontii, Gibbonis, Eckhelii opera 
in primis usui nobis fuerunt Zeussii de Germanis liber, Wie- 
tersheimii de gentium migrationibus volumina a Dahnio emen- 
data, Boeckingii in utramque dignitatum notitiam commen-  . 
tarius, Seeckii praefatio Symmacho praemissa, Mommseni 
cum historiae Romanae tomus quintus tum immensae doctri- 
nae per C. I. L. volumina sparsae thesaurus. denique privatis 
JMommseni epistulis uti licuit, in quibus vir sagacissimus | 
complures quos iam δῷ locos feliciter expedivit. ^ | 
quamquam autem critico usui haec editio destinata est, - 5 
non tamen mihi temperayi quo minus saepius, ubi de. ipea 


WORT, is e EUM 


is utiliter aliquid moneri posse videretur quo aut error 
meieri tollere&ur aut novi aliquid adderetur, adnotatiun- 
m interponerem. contra ipsa scriptura tradita ubi per 


wgumentis breviter expositis offensionem stabilivi. quam 
argumentorum explicationem in Appiano, ubi permulta rerum 
. fontiumque adfinium perito serupulum inicere debent — et 

s quidem fere in partibus quae dubia novellorum apogra- 


4 [ porum illorum notitia abutamur ad Zosimi ipsius non libra- 
riorum errores corrigendos, ex eis colligi potest quae infra 
ἢ - dicentur de ratione qua fontes historiae suae ille tractavit. 
7 quam rationem ut cognoscere possimus, primum ipsi quibus 
. Zosimus ad opuseulum conscribendum usus est fontes eruendi 
E sunt. iam si vulgari opinioni inde a Reitemeiero per enchi- 
7 ridià propagatae fides haberi posset, facili opera hic locus 
r -absolveretur. quippe ex trium virorum operibus — Dexippi 
- Chronicis ae Scythieis, Eunapii historia, Olympiodori silva — 
- hane Zosimi historiam eonsareinatam esse dicendum foret.") 
- ego tamen, dum sine opinione praeiudicata ulla Zosimum 
- adfinesque historiae testes exploro, non omni ex parte sen- 
—. tentiam illam quamvis simplicitate commendabilem stare posse 
- mihi persuasi. atque ut rei summam praemittam, cum De- 
- xippo tum Eunapio plus quam iustum sit vulgo tribui censeo. 
- ae Dexippi quidem Chronica hine prorsus amovenda esse 
- puto, Eunapio autem demenda quae leguntur Zos. II, 1— 7; 
-.96, 37; III, 12 —34; IV, 18, 2—4; 36 (ex parte ΩΣ 
- eaque ἐδώ ει aliis libi historicis partim ipsius seriptoris 
- doetrinae tribuenda. 
| adferenda iam, quantum per huius loci angustias fieri 


int E 2 *- 


1) Reitemeier ipse (v. praef. p. XXXV sq. Bk.) praeter tres viros 
eiiam alios libros historicos a Zosimo usurpatos esse recte dixit, 
e tamen rem accuratius perscrutatus est. hodie vero Zosimi ope- 
n in Dexippi, Eunapii, Olyraptetori solorum jme e se conti- 


i 5. Zosimi* (diss. Berol: a. 1866) disputationem. 
c 


XXXIV Praefatio. 


potest, argumenta. ac primum, quod ad Dexippum attinet, 
Scythicorum vestigia manifesta in Zosimo adparere — sive - 
quod ipse legit, quae vulgaris, sive quod ab aliis excerpta - 
transtulit, quae est mea opinio — nee negavit Mee - 
quisquam post Reitemeierum et diligenti disputatione simn- 
gilatim nuper probavit G. Boehme (diss. lenens. t. II 
p. 16 sq.). αὐ si ad Chronica attendes ae locos a nobis 
disceptatos (cf. ad Zos. I, 14; 16; 27; 36; 39) accuratius- 
examinabis, graves Dexippum inter et Zosimum reperies dis- 
crepantias, inter easque tales quae ne ex Zosimi quidem . 
neglegentia, quantacumque ea est, repeti possint: redeunt mi 
mirum apud alios rerum scriptores. sensit difficultatem ipse 
Boehme, sed cum opinionem tralaticiam deserere non auderet 
partim interpretando differentiam mollire aggressus est idque 
sat improspere, partim ad effugium alius fontis praeter Dexip-- 
pea a Zosimo usurpati descendit. αὖ hoc quidem effugium 
procul habendum esse vix est quod dicam: contaminandi. 
enim fontes plures hie est apud Zosimum finis ut integras 
quidem particulas — velut de ludis saecularibus aut de Iuliani 
expeditione Persica — continuae narrationi alio ex fonte 
interponere non dubitet, sed ut numquam in unius alicuius 
rei expositione duos ipse fontes adeat et cum arte misceat. 
itaque equidem non dubito quin capita libri primi 1—46 — 
et fortasse eliam aliae libri primi particulae, quae hodie | 
Eunapio tribuuntur — ex fonte aliquo manaverint quo in 
fonte usurpata erant Scythica quidem Dexippi sed non Chro- 
nica. quis autem fons ille fuerit eo difficilius est dietu quod 
haee quaestio conexa est cum impedita illa quaestione quae 
est de Zonarae fontibus deque ratione Zonaram inter, Dionis 
continuatorem ae Petrum Patricium intercedente. quae quae- 
stio utut solvetur — si solvi omnino poterit —, id quidem 
certum est usque ad Probi tempora multa apud Zonaram 
extare quae tam arte iuncta sint cum Zosimea narratione ut 
quin ad eundem fontem ultimo gradu redeant non poons 
esse dubium.!) 


νυ 9L “ ' 


1) altera ex parte permirum est quod eo loco ubi de Valeriano ἦς 
capto sermo est (Zos. I, 36), Zosimea narratio dissentit cum a Dexippea | 
(ap. Syncell. t. I p. 715 sq. Bonn. et Zonar. XII, 23 t. III p. 140, 21 b 


imet primae viri fontem exeipit Eunapius. ex quo 
n maxima opuseuli pars fluxerit propter servata Eunapii 
igm renta dubium non est — quamquam nimium rem exag. 
rit Photius (v. supra). constat autem ab Eunapio histo- 
-riam chronicam, qua Dexippeam ita continuaverat ut libro 
ES vs Fimo res ante a. 955 gestas summatim exponeret inde a 
lib 9 seeundo fusam narrationem exorsurus, deductam pri- 
pe fuisse usque ad a. 395, supervenisse deinde philosopho- 
— cindpsupipm compositionem, qua absoluta scriptorem — post 
ἃ. quidem 414, v. fr. 87 — rediisse ad historiam, quam tamen 
P ka Eudoxiae mortem (a. 404) extendere non potuerit. quae 
᾿ς historia quali ratione scripta fuerit satis declarant fragmenta, 
- meque celavit scriptor ipse Dexippi suamque rationem com- 
- parans (fr. 1). quamquam autem Eunapius nullius quae in 
- rhetorem Theodosiani aevi eadere possunt vitii in historia 
— fuit expers!), magna tamen apud posteros fruebatur fama. 
— usi eo sunt praeter Zosimum Petrus Patricius?) (cf. F. H. G. 


^ Dind.) tum ab altera Zonarana (t. IIl p. 140, 9—19), et consentit cum 
—  Petrina (F. H. 6. t. IV p. 187, 9); ut illo quidem loco et deseruerit 
— fontem communem auctor Zonarae et adierit Petrus. (ceterum hoc 
—  Zonarae caput gravissimum est ad aliam quandam rem decidendam. 
-  eontinuatorem Dionis eundem esse ac Petrum Patricium post Nie- 
-  buhrium (praef. corp. scr. byz. t. I p. XXIV) nuper adseveravit Ὁ], Bois- 
- gevain (progr. Roterod. a. 1884 p. 24). huic autem continuatori per- 
- multa Zonaram debere iure hodie statuunt. iam igitur qui fieri dicamus 
- mt hoc quidem loco neutra Zonarae "narratio conciliari possit cum 
- Petro? ni mirum eo quod Zonarana h. l redeunt ad continuatorem 
- Dionis, is autem diversus erat a Petro homo.) 
E. 1) quod A. de Gutschmid in commentatione illa egregia *'die 
- Grenze zwischen Alterthum und Mittelalter" (*Grenzboten* 1863 I, 1 
- p.330 sq.) Eunapium novae historicorum scholae auspicem dixit (p. 343), 
- id qui teneri possit non intellego. Olympiodoro potius ea laus debe- 
E - iur; Zosimo autem in schola illa ultimus locus adsignandus erit. — 
- ceterum, ut hoe addam, Gutsehmid (p. 332) verbis Zosimi I, 58 (cf. 
— supra p. VIID: ἐπειδὰν A ἐχείνους ἀφίκωμαι τοὺς γρόνους P olg ἡ 
ρωμαίων ἀρχὴ κατὰ βραχὺ βαρβαρωϑεῖσα εἰς ὀλίγον τι καὶ αὐτὸ δια- 
wor, περιέστη, tempora ἃ. 461 posteriora innui censet. 
8) Petrum Patricium cum nominamus iterum se offert Zonaras, in 
q [uo o multa leguntur quae ad Eunapium ultimo gradu redire compa- 
io cum Zosimea narratione faeta statim docet. fuisse autem Euna- 
n notum Petro ex huius fr. 18 (F. H. G. t. IV p. 191) elucet. 
: ΟἿ 


"lun * í » 
δὼ ἡ y Li madii: dll 


^" q4Wew wo SM B NNLLML DDMLM M. ill auAEMEETS CC RE. ir^ v 
1 - τ τ νὰ εν ἐν e ULE L3 T X E 


XXXVI Praefatio. | UC UE 


t.IV p.191, 18), Ioannes Antiochenus (v. supra) et, quam- 
vis raro, ecclesiasticae historiae scriptores Philostorgius, So- 
crates, Sozomenus.) hine si quid Zosimeae Eumapii epi- ' 
tomae vel emendandae vel supplendae adscisci posse videretur - | 
a nobis adscitum est. ipsam autem hane Zosimi epitomen si 
eum integris Eunapii fragmentis comparamus, videmus Zo- 
simum in excerpendo rhetore Sardiano ita versatum esse ut 
fastum rhetoricum  eincinnosque cireumcideret orationique 
ampullosae ae coloratae substitueret genus dicendi ieiunum 
magis ac paene modestum (cf. ad III, 7, 6). 

multo autem diffieilior alia est quaestio, quae est de 
ipsius Eunapii fontibus. qua in quaestione duo maxime agun- - 
tur monumenta vetera: Àmmiani Marcellini opus et Vietoris, 
qui fertur, epitome. notum autem est epitomen et cum Zo- 
simo inde a Diocletiani temporibus fere congruere et multis. 
in loeis concordare eum superstitibus Ammiani libris. qua - 
ex re ΤῊ. Opitz (act. soc. Lips. t. II p. 260) conclusit *Euna- 
pium et epitomae fontem inde fere a Diocletiano praecipue  . 
ex Àmmiano sua hausisse. ego tamen, quamquam Opitzio 
adsensus est leep, prorsus nego iunotuisse Ámmianum Euna- 
pio (v. infra) ipse autem ille consensus inter epitomen et 


quamquam non uno in Eunapio Petrum acquievisse et per se probabile 
est et manifestum ex fr. 16, quod prorsus dissentit ab Eunapio (ap. Zos. 
II, 44). altera autem ex parte idem hoc Petri fr. 16 adeo concordat cum 
Zonara (XIII, 7) ut quin huius narratio ad Petrum h. 1. redeat nulla sit 
dubitatio. quodsi omnino Eunapium Petrus Petrum Zonaras notos habue- 
runt, facile oriri possit suspicio qua Petro intercedente Eunapiana, 
ubi consensus:eit inter Zosimi ac Zonarae narrationes, influxisse. existi- 
mentur in Zonaram. consultius tamen adhuc est eius modi coniecturis 
abstinere, cum plane lateat quaenam in Zonaranis huc pertinentibus 
sint partes continuatoris Dionis ac quae hune inter et Petrum inter- 
cesserit ratio. unde expiscari quidem ex Zonara Eunapiana Eunapia- 
nisve similia licet, at quo quidque modo in illum devenerit aliquan- 
tisper in medio relinquendum est. 

1) cf. adn. ad II, 29; 30; IV, 13; V, 17. quod autem longius . 
progressus leep (ann. phil. suppl. t. XIV p. 57 sq.) omnino quae de 
rebus profanis habeat Philostorgius — nam is in primis agitur — δ 
Eunapium redire videri ait, id ut Zosimi mei causa credere pervel- - 
lem ita in tam frequenti Zosimi ac Philostorgii dissensu qui cre- - 
dam non video. μὲ 


TE 


n ut idm. gres illi fuerit fons ac qui fuit Eunapio, 
ἃ ut Ammianus fons non fuerit. hune autem cum ab 
 Eunapio segregandum putemus, neglegere potuimus etiam 
- eam Ieepii opinionem (p. 59 sq.) qua consensum, qui de rebus 
mibusdam levioribus inter Philostorgium et Ammianum esse 
etur, inde explicat quod Philostorgius usus sit Eunapio, 
Eunapius Ammiano. 
-Ὦ veniendum iam ad eas particulas quas a Zosimo Euna- 
E . planae narrationi interpositas esse existimem. inter has pri- 
mum locum sibi poscunt libri secundi vxo priora sex — 
emm verba e. 4, ὃ: ἐπὶ τούτοις --- ὑπάτων, quae sicuti 
- eaput septimum ipsius Zosimi doctrinae tribuo —, quae ex 
- Phlegontis περὶ τῶν παρὰ Ῥωμαίοις ἑορτῶν opere fluxisse 
— mihi videri indicavi in adn. ad IT, 1, 1. argumento esse pos- 
L — set vel doctrinae veteris illie conspieuae copia et accurata 
7 rerum annorumque notitia, quae omnino abhorret ab Euna- 
- pio, ealeulorum omnisque gravitatis osore. contra optime 
— eapitum illorum indoles convenit cum eo Zosimi consilio 
Es quo praesagia ei vaticinia quibus imperii ruinam praemon- 
L. strata esse crederet studiose conquirebat — quod quidem 
— studium ne ipsum quidem cadit in Eunapii et vivendi et 
scribendi levitatem. denique ipse coniecturam confirmat Zo- 
- simus vatieinium illud Sibyllinum de ludis saecularibus ordi- 
- mandis (cap. 6) iam ante se ab «aliis relatum esse adnotans 
— (5, δ). quale additamentum supervacaneum prorsus et inso- 
— lens esset si ad fontem perpetuum, i. e. ad Eunapium, ad- 
- ]uderetur, euius nulla omnino alibi fit mentio, nisi quod III, 
E: 4, item propter certas causas (v. infra), significatur. idem 
additamentum non temere esse positum patebit, simul ae 
p a Phlegonte vaticinium illud relatum esse memineri- 
nus. quapropter equidem non dubito quin ipse Zosimus, 
'um in Eunapiano illorum temporum breviario nihil invenisset 
. brevem adnotationem de ludis saecularibus a. 1057 a 
laximiano contra regulam praeparatis, rem quae gravis sibi 
ndagationeque digna videretur longius persecutus sit scru- 
loque litteras veteres in Phlegontem inciderit. quam 


XXXVIII Rs 


autem non ipse intellexerit doctrinam a se relatam, 
capitis quarti paragrapho manifesto prodidit. —. zu 

idem oraeula conquirendi studium cernitur etiam 1l, 36. 
ubi quod seriptor adfirmat se ut oraculum aliquod indagaret | 1 
quod futuram Byzantii magnitudinem portendisset zoAAdg ^ 
βίβλους ἱστορικὰς καὶ χρησμῶν συναγωγὰς ἀνελίξαι χρόνον - 
τε ἐν τῷ περὶ τούτων ἀπορεῖν δαπανῆσαι, sincera sine dubio 
ea est professio idque quod c. 31 legitur oraculum — vel 
potius duorum oraculorum coagmentatio — ab ipso Zosimo 
ex oraculorum συναγωγῇ aliqua excerptum. unde autem Ioan- 
nes Tzetzes, qui particulas oraculi duas Chiliadibus inseruit 
eas habuerit nescio, nec docuit qui nuper cum fructu de  — 
Tzetzae Historiarum fontibus disputavit Chr. Harder (diss. 
Kilon. a. 1886).*) 

praeterea narrationem de Athenis mirabiliter servatis. 
(IV, 18, 2—4) non ex Eunapio sed ex Syriano fluxisse ipse - 
scriptor indicat, nec est quod de ea re dubitemus. 

ignotus contra est fons, cui sapientia IV, 36 exhibita 
debetur. fluxisse eam ex Eunapio non credo et propter ad- 
finem loannis Lydi locum et quod digressionem se facere 
ipse indicat scriptor (ἄξιον δὲ τῶν ἱστορουμένων τι μὴ παρα- 
λιπεῖν), ita quidem eam comparatam ut coniuncta sit eum 
veteris cultus veneratione. quamquam ultima de Gratiano 
narrata si quis ad Eunapium referet non repugnabo. 

quodsi omnino propriam lectionem Zosimo concedimus, 
non solum sermonis formandi causa (v; supra) sed etiam δὲ 
addiscendam rerum notitiam, Zosimo ipsi potius quam Eu- 
napio tribuemus etiam caput 32 libri tertii, in quo explicat 
cur ante Iulianum res publiea etiam maxima damna superare 
potuerit et post illum ad scriptoris usque aetatem praeceps 


| 
| 
| 


1) adnotationis saltem latebrae concedentur coniecturae cuidam 
ad Byzantium et ad Constantinum M. spectanti. equidem enim, quo 
saepius considero ea quae Zosimus (Il, 30, 2 sq.) habet et de Oplis 
situ et de mutationibus in imperii administratione a Constantino in- 
stitutis, eo minus persuadere mihi possum redire illa ad Eunapium, 
quin immo accurata urbis descriptio prodit incolam, expositio de mu- — ^ 
iata offieiorum tam civilium quam militarium WM quantumvis - 
manca sit, virum officiis defunctum administrationisque curiosum. ^ 


r IT" iiaiius 4 oroituatà iam amiserit. atque id eo con- - 
lentius faciemus quod et antecedunt et subsecuntur quae 
uen non esse iam videbimus. 


- luliani expeditionem Persiceam Romanorumque reditum ceom- 
E . plectitur (III, 12—34) non haustam esse ex Eunapio, sed 
- redire ad Magni Carrheni relationem. quod paulo uberius 
1 | -eonfirmare necesse est, quo defendatur ea rei criticae facti- 
- andae ratio quam opinio nova vel requirebat vel exeusabat. 
- summam igitur illa in parte intercedere Ammianum inter et 
- Zosimum similitudinem cum dudum intellexerint homines docti 
- um singillatim demonstravit H. Sudhaus dissertatione Bonnae 
ἃ. 1870 edita. qui rectissime observavit similitudinis illius 
- eam esse rationem ut neutrum opus pendeat ab altero — modo 
enim ab Ammiano modo a Zosimo plura narrantur, cum 
universa res referendi ratio sit eadem —, sed ut utrumque 
redeat àád unum eundemque fontem. dissentio autem a viro 
—. erudito in eo quod communem illum fontem fuisse adfirmat 
" QOribasii ὑπόμνημα — quod scilicet excerpserit Eunapius Zo- 

- simi auctor, usurpaverit item Àmmianus, sed a se suppletum 
— ae correctum. at haee quidem de Oribasio opinio stare nullo 
- modo potest. nempe ὑπόμνημα illud non fuit, ut Sudhaus 
opinatus est, "litterae publicae", sed commentarius privatus, 
quem numquam editum fuisse — ut Ammianus paulo ante 
Eunapium, ut videtur, partem illam scribens eo uti po- 

— uerit — sed privatim sibi, quó haberet scribendi adiumen- 

- tum, ab Oribasio subministratum esse ipse aperte docet 
- Eunapius.") accedit quod omnino Iuliani, postquam Persidem 


1) Eunap. fr. 8: καὶ ὁ uiv πολὺς ἄνϑρωπος ταῦτα πάσχοντες ὅμως 
-— ἔλαττον ἐς τὸ γράφειν ἐξεβιάξοντο" τὸ δὲ ἐξαίρετον καὶ ὅ τι περ ἦν ἐν 
παιδείᾳ γνωριμώτατον, οὐδὲ ἀφιέντα ἠφίεσαν, ἀλλ᾽ ἐνέκειντο πάῤαθαρ- 
, ᾿σύνοντες, ὡς ἐπιληψόμενοι (συνεπιλ. Bekker) τοῦ πόνου. ὁ δὲ ἐς τὰ 

—-— γεγονὼς αὐτῷ γνώριμος, ὁ Περγαμηνὸς ἀνὴρ Ὀρειβάσιος, ἐκ 
φυσικῆς φιλοσοφίας ἰχερικὴν ἐπιτάττειν ἄριστος καὶ δρᾶν ἔτι ϑειότερος, 
αἱ ἀσεβήσειν ἐβόα περιφανῶς, εἰ μὴ συγγράφοιμι" καὶ τῶν ye πρά- 
τ ἔνων, πάσας δὲ ἠπίστατο παρὼν ἁπάσαις, μάλα ἀκριβῶς ὑπόμνημα 
pini; af τὴν yeàgibe ὥστε οὐκ ἦν ἀναβολὴ καὶ βουλομένῳ 


iutraxik- memoria tam publica quam privata ita oxstostab at 
ne amici quidem ubi esset nossent (cf. Sievers "Leben des 
Libanius! p. 126 sq., 'Studien' p. 272). itaque litterae qui-. 
dem publicae — etiam si ab Oribasio discesseris — Ammiano. $ 
el Eunapio usui esse non potuerunt, quippe si omnino ke 
rant cito exaruerant. 
quae cum ita sint, actum videri potest de fonte com- 
muni ad quem Phan et Zosimea sive Eunapiana redeant, - 
el actum esse visum est Opitzio (act. soc. Lips. t. II p. 260 - 
adn. 83), — non quidem propter ὑπομνήματος Oribasiani — - 
rationes, quae illum latuerunt, sed propterea quod Ammiano 
et Zosimo etiam de rebus ceterorum prineipum conveniat, 1 
Oribasii autem ὑπόμνημα res unius luliani complexum esse — 
videatur. quapropter Opitz Eunapium, Zosimi auctorem, hae - 1 
quoque in parte Ammiani opere usum esse adfirmat, nisi | 
quod praeterea Oribasium inspexerit. | 
verum enim vero — ut missa aliquantisper luliani ex- | 
peditione Persica ad relicuas res ab Ammiano et Eunapio 
narratas animum convertamus — prorsus aliter tota res se 
habet ae visum est Opitzio, longeque abest ut iam δ Mar- Ὁ 
tini sententiam revertamur necesse sit, qui multis locis Euna- | 
pium Ámmiani vestigiis insistere recte iudicavit! (Ieep *quaest. 
Friderie p.27 sive riv. di filol. class. t. X p.399). vir dili- 
gentissimus ille quidem sed philologorum potius quam histo- 
ricorum rationem in suis de Vietore quaestionibus secutus si 
non substitisset in adsimulandis eis quae Ammiano et Zosimo 
communia aut sunt aut esse videntur, sed attendisset ad sum- 
mas inter utrumque scriptorem discrepantias — tam in rebus . i 
ante luliani expeditionem Persicam quam in rebus postea - 
gestis —, nullam omnino necessitudinem Ammianeum inter 
et Eunapianum opera intercedere non potuisset non videre.') | 
nec id mirum. quid enim polito Graeco cum hispido 
milite? an putabimus eum quem vel Romani propter ser- 
monis horriditatem spreverunt a limatulo rhetore Sardiano 


-— Ὗ 


)-— 


1) veluti si quis attentius examinabit de rebus a Iuliano Caesare 1 
gestis Ammianeam atque Eunapianam (fr.8sq., Zos. III, 2—8) relatio- 
nes, cito evanescet omnis alteram ex altera suspendendi cupido. 


vcra σα Ξε τὰ esse? quod ut eredi posset in- 
o prorsus opus erat argumento aliquo, non autem eo cui 
a rerum veritas aperte repugnet. 
Ee accedit aliud. ex Ammiano — αὖ ad rem propositam 
revertamur — si revera luliani expeditionem Persicam 
1 :; Briisit Eunapius, qui fi& ut ex Eunapii fragmentis ab 
ditoribus illuc relatis (fr. 19—23) ne unum quidem prorsus 
)neinat cum Ammiano, sed omnia aut discrepent aut in hoc 
- mon extent')? at, dicent adversarii, ex Oribasio illa quidem 
- adscivit Eunapius. audio. iam vero qui fit ut ne Zosimus 
quidem ea habeat quae referuntur in fragmentis Eunapii, sed 
- eodem prorsus atque Ammianus modo ea neglegat?)? num 
. igitur eis locis ubi hodie adsunt Eunapiana consulto Euna- 
- pium dimisit Ammianoque se adplicavit? an forte tam habili 
- fuit ingenio ut ex calamistris Eunapianis ipse sobriam mili- 
paene coneinnaret relationem, seligens quippe ex Eunapio 
- Ammianea pleraque et non sita Oribasiana, abstergens colo- 
res ae pigmenta Eunapiana? 
E. . adparet non vulgarem esse diffieultatem quaeque tolli 
. nequeat quam diu Eunapii res immisceantur. itaque pericu- 
-— lum faciendum videtur num quid proficiamus amoto rhetore 
- Ammianum et Zosimum comparantes. 
militarem utriusque esse relationem longeque remotam 

. &b omni pompa ae fastu facile adparet. desunt etiam apud 
Zosimum solitae narratiunculae, adsunt numerorum, dierum, 
- locorum notationes, habes castra. suis locis posita, proelia 
- atque oppugnationes accurate descriptas, totam denique ex- 


- 1) fr. 19* generaliter conceptum est, fr. 19b apud Ammianum non 
- redit, fr. 20 incertae sedis est, fr. 291 huc non pertinet cum de Parthis 
illic sermo sit, fr. 22, 1. 2. 8 non redeunt apud Ammianum, fr. 22, 4 
1 in jertae rationis est cum apud Ammianum (XXIV, 7, 1) de primatum 
- eonsultatione sermo sit, fr. 23 nil nisi sententias rhetoricas habet. 

— —— 8) de fr. 20, quod Boissonade cum Zos. III, 28, 4 comparari iubet, 
— v. adn. praec.; fr. 22, 2, quod cum Zos. III, 26, 1 — Ammianus XXIV, 
hue non pertinet — confert Mueller, dissimile est, cum nihil de 
σεσι habeat Zosimus. praeterea, id quod gravius, ᾿Ιβουξαϑὰ non 
b τὸ πρὸ Κτησιφῶντος πεδίον. operae autem pretium est comparare 
ur apianam de militum [luliani morte adfectis animis cantilenam 
23) cum brevissima Zosimi de Iuliani morte adnotatione (III, 29, 1), 


aeo mM 
dde xm&S€* 


XLL Praefatio. 


peditionem perite expositam. concinunt autem pleraque omnia 
cum Ammiano, nisi quod hie orationes excursusque a Zosimo 
alienos interponit, alter res quasdam ac loca habet ab Am- - 
miano neglecta. quam similitudinem non posse explicari nisi 
ex fontis communione cum concesserimus Sudhausio sed Ori- 
basium eum Eunapio suo amoverimus, nil restat nisi ut eum 
scriptorem quo usus est Ámmianus ipse adierit Zosimus. 
quaerendus igitur homo, luliani aequalis, qui et militari. 
scientia satis fuerit instructus et ipsarum quae hie aguntur 
rerum spectator et particeps. qualis homo quique Graeeo 
sermone expeditionem illam enarraverit revera praesto est. 
quippe Ioannes Malalas p.328, 20 sq. Bonn. ex Magni Car- Ὁ 
rheni de Iuliani expeditione Persica libello!) aliquot servavit 
fragmenta, satis quidem nota ea Iuliani rerum exploratoribus, 
quo magis mirere quod nemo dum, ne C. Mueller quidem  . 
(F. H. G. t. IV p. 4) vel L. Dindorf (hist. Gr. min. t. I p. 366) 
editores, ad singularem fragmentorum illorum rationem at- - 
tendit. quippe cum incipias Magniana ila cum Ammianeis 
et Zosimeis contendere, summus inter tres relationes con- - 
sensus tam rerum quam verborum in oculos incurrit mira- 

lionemque facit. mox autem evanescere videbis omnem illam 

similitudinem, non quidem Ammianum inter et Zosimum, sed 

hos inter οὐ Magnum. quod sane praeter rationem accidit. : 
iure enim quaeri potest cur tandem Magnus, postquam initia 
expeditionis accuratissime militisque instar deseripserit, mox, 
ubi Persidem intrare coepit lulianus, a se ipse desciscat 
nec amplius militares res scribat sed fabulas ineptas .rumo- 
resque aniles. quid enim? qui ipse expeditioni illi interfuit, 
quo modo, ut hoc exemplo utar, scribere potuit lulianum a 
perfugis per centum quinquaginta milia passuum in desertum 
abduci se passum esse ac tum demum fraudem intellexisse? 


ETT MOL NINH DURS 


kso eu 09x. 


1) peculiarem enim fuisse scriptiuneulam puto. idem videtur  . 
Magnus ac tribunus ab Ammiano (XXIV, 4, 23) et Zosimo (III, 22, 4)  - 
memoratus — ut ne sui quidem fuerit immemor. χρονογράφος quod 
a Malala dicitur, accipiendum id de 'rerum scriptore', eodem modo . 
atque Eutychianus στρατιώτης ὧν καὶ βικάριος τοῦ ἰδίου ἀρυϑμοῦ τῶν  - 
Πριμοαρμενιακῶν, qui ipse quoque hanc expeditionem singillatim de 
scripsit, a Malala zoovoyodgog dicitur (p. 332, 9). 


uod plane absurdum esse cum per se pateat, tum testatur 
Ammianus (XXIV, 7), testis quidem is oculatus, navibus 
eum a Ctesiphonte recederetur incendi coeptis fraudem ducto- 
"rum statim esse deprehensam.") molo haec per singula per- 
sequi: ipsam legisse sufficiet Magni narrationem inde a 
- p. 330, 165), quo statim pateat alium haberi hominem ac qui 
mA initio. 
EU 
-. ut rem verbo complectar, equidem posteriora illa a Ma- 
Ὁ - Cala — vel potius a Malalae auctore, qui fortasse Domninus 
.. fuit — iniuria Magno tribui puto, cum revera sint ecclesia- 
- stici alicuius scriptoris figmenta. ni mirum Christianorum 
E mon tam intererat scire quae praeclare gessisset lulianus sed 
- J quem ad modum apostata dementia captus destructis navi- 
bus divinum iudicium in se ipse peregisset (cf. C. Ullmann 
- "Gregorius von Nazianz' p. 95 sq.) quapropter illi famam 
- iam militarem?) de perfugis cupide arripuerunt varieque 
- exornaverunt — non minus quam ipsam mortem, quani sim- 
τ plici causae tribuere nolebant (v. Tillemont t. IV p. 547 sq.; 
p. 699 sq). atque id quidem quod Malalas habet de duobus 
perfugis, qui ut fidem professionibus facerent sibi ipsi nasum 
praeciderint, antiquissimam esse famam Christianam docet 
Gregorius Nazianzenus (or. V c. 11), nisi quod uno conten- 
ius est Zopyri imitatore, quem quidem statim post naves a 
Romanis incensas abscedentem facit. 


" 
Dm 


E 


EC ac quo magis intellegas Malalana haec scriptori alicui 
-  eeelesiastico deberi, conferas personatum Magnum (ap. Malal. 

p. 330,16) cum personato Eutychiano (ib. p. 332, 13): videbis 
. easdem ineptias eisdem verbis referri, ut de communi loci 


1) ita Zonaras quoque XIII, 13 — quod quidem caput ex fontibus 
historicis et ecclesiasticis contextum est. 
2) versus 10—16 minus quidem inepti sunt quam proximi, tanto- 
ere tamen breviati ut, etiamsi redeant ad Magnum, usui tamen esse 
ueant. 
8) ef. ad Zos. III, 26. .ceterum eam me Socrates (III, 21) quidem 


bet, qui post soycdinltá Persarum legatos Iulianum pugnantem 
'umbentemque facit. 


Ew ,"-ἡ " 
E- Ft Ὶ 
ure E ες 


XLIV Praefatio. 


utriusque origine dubitatio esse non possit") praeterea « 
para Magnum ap. Malal p. 331, 15 (et Eutychianum 
p. 333, 8 — hine Chron. Pasch. t. I p. 551) de Asia loco 
Iuliano fatali cum Malalanis p. 327, 10: xel παρακοιμὴ 1 
εἶδεν ἐν δράματι παῖδα ξανϑὸν λέγοντα αὐτῷ “ἐν ᾿4σίᾳ δεῖ 
6s τεϑνάναι᾽. quae ultima cum non dubiam habeant origi- - 
nem ecclesiasticam, ne Pseudomagniana quidem sanus homo 
aliunde derivabit.?) A 
itaque segreganda puto ea quae revera ad Magnum re- ; 
deunt, i e. Malal. p. 328, 20 — p. 330, 10, ab eis quae secus — | 
ilii a Malala tribuuntur. illa autem particula ita comparata 1 
eum sit ut prorsus conspiret cum Zosimo maximam partem 
conveniat cum Ammiano, eandem rationem etiam in eis par- 
tibus ubi hodie desunt Magniana fuisse consentaneum est.?) 
cur autem Àmmianus non omnibus in rebus concordet eum . 
Magno Zosimoque facile explicari potest. quippe cum Zosi- 
mus .simpliciter secutus sit Magnum nulla alia memoria. 


ς χω ἐνῇ 


1) Magnus. Eutychianus. 


καὶ ἐπικρατὴς γενόμενος oviu- 
νὸς ὁ βασιλεὺς ἐσκήνωσεν ἐν τῇ 
πεδιάδι τῆς αὐτῆς πόλεως Κτησι- 
φῶντος, βουλόμενος μετὰ τῆς ἰδίας 
συγηλήτου καὶ ἕως Βαβυλῶνος εἰσ- 
ελϑεῖν καὶ παραλαβεῖν τὰ ἐκεῖσε 
doeet καὶ γνοὺς (Persarum rex) 
ὅτι ἐμεσάσϑη, φεύγει ἐπὶ τὴν Περ- 
σαρμενίαν. 


καὶ ἐπικρατὴς γενόμενος καὶ νική- 
σας πάντας παρέλαβεν ἕως πόλεως 
λεγομένης Κτησιφῶντος, ἔνϑα ὁ βα- 
σιλεὺς Περσῶν ἐκάϑητο, ἐκείνου φυ- 
γόντος ἐπὶ τὰ μέρη τῶν Περσαρμε- 
νίων, καὶ βουλομένου (corrupta haec, 
fort. καὶ del. et βουλόμενος scrib.) 
μετὰ τῆς ἰδίας συγκλήτου καὶ τοῦ 
στρατοῦ αὐτοῦ ἄχρι τῆς Βαβυλῶνος 
τῇ ἑξῆς ὁρμῆσαι καὶ ταύτην παρα- 
λαβεῖν διὰ τῆς νυκτός. 


2) ipsa illa de "Asia? fama unde orta sit nescio: in 'Phrygia? sibi 


obeundum esse noverat lulianus sec. Ammianum XXV, 8, 9. 


consentit 


Zonaras XIII, 13 cum Ammiano de Phrygia, cum ceteroqui faciat 


cum Malala. 


3) etiam Libanius in eis quae de expeditione Persica narrat (t. I 
p.5215q. R.) Magni opusculum consuluisse videtur, non ut rerum scrip- 


tor videlicet sed ut rhetor temere tempora locaque miscens. 
autem gratum illi esse debuerit opusculum a tribuno legionis perite ε 
scriptum facile patet: nam militum quidem e Perside reversorum mnar-  - 
eratque ἔργων οὐδαμοῦ διήγησις, ὸ —— 
πᾶν δυναμένη μηνύσαι, ἀλλ᾽ didioé καὶ σκιά, καὶ Bionic nic οὐχ — 
ὑπηρετοῦντα στόματι (sic): Liban. ep. 1186 W. TET 


rationes satis illi non faciebant, 


r ει ἢ 
NE 
v 

s^ ue 


quam 


3 
* 


;, Ammianus Magniana ita tractavit ut pro fundamento 
idem haberet sed pro sua rerum peritia vel recordatione 
ot οὐ emendaret et suppleret. quod quidem non nimis perite 
fecit, adparent enim hic illie suturae suntque dittographiae 
Ὁ ἔμ Amm. XXIII, 5, 8 coll. XXIV, 1, 5). ea igitur in qui- 
bus Zosimus et Ammianus consentiunt, Magniana non solum 
- diei possunt sed fide etiam digna, utpote probata Ammiano; 
- ubi plura habet Ammianus, Magnum aut plenius quam Zosi- 
p excerpsit aut emendaturus erat; ubi denique brevior 
-— Zosimo est, aut diffidebat Magno aut consulto neglexit (cf. 
- ad IIT, 34, 2). 
dE quaé hucusque de hac Zosimi parte exposui sufficient 
- eredo eis qui argumenta ex ipsis rebus sumpta pluris faciunt 
— quam opiniones tralaticias. sed ut etiam eis qui propter 
᾿ς vulgarem de Eunapio perpetuo Zosimi auctore famam argu- 
- menta contraria spernunt scerupuli eximantur, ex ipso iam 
—— Zosimo demonstrabimus revera in luliani historia scribenda 
-. fontis commutationem ab eo factam esse. nempe ille (III, 2, 4) 
- deluliano ea maxime se relaturum esse dicit quae a ceteris 
- omissa sint (ἐπεὶ δὲ προσήκει τὴν τάξιν ἡμᾶς μὴ διασπάσαι 
τῆς ἱστορίας, εἰρήσεται καὶ ἡμῖν συντόμως ἕκαστα κατὰ τοὺς 
οἰκείους καιρούς, καὶ μάλιστα ὅσα τοῖς ἄλλοις παρα- 
λελεῖφϑαι δοκεῖ. 'ceteri' autem illud perspicuum est non 
posse aecipi nisi de solito Zosimi fonte: is autem est Euna- 
pius." iam quae ea sunt quae omisisse Eunapius videri 


. 


1) praecedunt in Zosimo haec: πάρεστι δὲ τῷ βουλομένῳ συλλαβεῖν 
ἅπαντα τοῖς λόγοις ἐντυγχάνοντι. τοῖς αὐτοῦ καὶ ταῖς ἐπιστολαῖς, ἀφ᾽ 
ὧν ἔνεστι μάλιστα τὰ κατὰ πᾶσαν αὐτῷ πεπραγμένα τὴν οἰκουμένην 
᾿ περιλαβεῖν. ae revera in Zosimi narratione praeter epitomen Eunapia- 
- morum manifesta sunt vestigia lectionis luliani cum orationum primae 
ts ae secundae (v. ad III, 8, 2) tum epistularum. iam audi qua ratione 
. illa nuper verterit H. Hecker ('zur Geschichte des Kaisers lulianus? 

. Progr. Kreuznach. a. 1886 p. 17): *Wer wolle, der kónne die Reden 
— und Briefe Tulians selbst zur Hand nehmen Sad vor allem die Be- 


(8 chreibung, die dieser selbst von seinen Thaten angefertigt 
- habe. Er kónne deshalb eigentlich lulian übergehen, wolle indess 
den Zusammenhang nicht unterbrechen und vor allem das erzühlen, 
was die andern übergangen háütten. — Darunter versteht er das, was 
nieht in den Commentaren lulians stand. Er benutzt deshalb über 


XLVI 


poterat Zosimo? ipsa si comparamus Eunapii "———— ! 
videmus copiose ab eo esse expositas Alamannicas Iuliani ex- - 
peditiones itemque res a Iuliano postquam ad imperium evee- 
tus est gestas. nec minus Zosimea contendenti adparet illis 
in partibus nil fere nisi Eunapii compilatorem egisse Zosi- 
mum: adeo omnia prope modum redeunt, nisi quod ipse 
quoque consuluit Iuliani epistulas et orationes. iam eum Zosi- | 
mum mendaeii fraudisque ineusare non liceat, nil relinquitur - 
nisi ut professio illa referatur ad eam Zosimeae de [luliani 
rebus gestis narrationis partem quae et longe uberrima ef 
praestantissima est, i e. ad expeditionem Persieam. hane 
Eunapius, ut ex fiataente videre est, non omiserat quidem 
sed tantis coloribus depinxerat tate cum luliani adula- 
tione exornaverat (ef. fr. 28) ut quin ipsarum rerum veritatis 
minus etiam quam alibi curiosus fuerit non sit dubium (ef. 


ΨΥ ΥΨΨΥΥΨ ΓΕ ΨΩ SN 


—q— 


die gallischen Kriege den Brief an die Athener und giebt ausserdem 
einige Anecdoten. Sobald der Brief an die Athener aufhórt, tritt die 
Uebereinstimmung mit Ammian hervor, und zwar so deutlich, dass 
die gemeinsame Quelle gar nicht zu verkennen ist. Im Perserkriege 
stimmen ganze Capitel fast wórtlich mit Ammian überein. vera sunt, 
ut vidimus, ultima, oblitus tamen est addere vir doctissimus consen- 
sum illum inter Ammianum et Zosimum illic intercedentem etiam post 
Iuliani mortem continuari. quodsi ea concordia cum Heckero explicanda . 
sit eo quod luliani commentarios uterque expilaverit, necesse est ut — 
Iuliano praeter alias virtutes etiam ea obtigerit ut non solum vitae 
sed etiam mortis propriae narrator fuerit. practerea libertatem inter- 
polandi, quam veteribus librariis reservatam fuisse putabamus, ne 
nune quidem exolevisse vides: Iuliani enim commentarios frustra ceteri 
mortales praeter Heckerum in Zosimi illis verbis quaeremus, qui 
commentarii, si umquam. editi revera sunt, nec ultra bella Germanica 
processerunt — cf. Liban. ep. 33: κάλλιστον δὲ ὧν ἤκουον τὸ ἐλαύνειν 
τε τοὺς βαρβάρους καὶ τὰς νέκας εἰς συγγραφὴν ἄγειν καὶ τὸν αὐτὸν 
ὄντως ῥδήτορά τε εἶναι καὶ στρατηγόν, quae quidem. cum BSieversio 
(Leben des Libanius! p. 246) a. 358 scripta puto — et Eunapio sal- 
tem non innotuerunt: non enim ad Oribasii ὑπόμνημα (fr. 8) Iulianique 1 
epistulas, quarum multitudinem ipse notat (fr. 14, 7), confugiendum 
ei fuisset. Zosimum autem illa in parte ab Eunapio divelli non posse. 
cum pateat, non restant nisi Ammianus et Libanius. qui quae de - 
bellis Germanicis habent revera redire ad luliani illos commentarios 
prius quam credam, firmiora requiro argumenta quam quae ab Heokere ku 
prolata sunt. a - 


ΡΟ ΨΥ 


—— TTE CT NIS 


E DONE potuit sane y Zosiibo; postquam in Magni incidit 
sculum comparavitque militis seriam solidamque exposi- 
eum rhetoris prae luliani amore insanientis futtili- 
Een suus solitus hie deficere videri. 

E Bm BlGnue eorum quibus usus est Zosimus — de Asini 
-Quadrati mentione v. adn. ad V, 27, 2 — est Olympiodorus 
ET iebanus, ab ipso Zosimo (V, 27, 1) semel nominatus. qui 
 Olympiodorus, quamquam non historiam sed historiae mate- 
- riam se elaborasse ipso operis titulo professus est, summa tamen 
En cura et fide res aetate sua in occidente gestas posteris 
- tradidit. quam fidem etiam nune vel in Zosimi epitome per- 
B - gentiseimus — nisi quod sexto libro ultima lima defuit, ut 
- is iam seateat erroribus. cum autem Olympiodoro praeter 
- Zosimum in nono historiae ecclesiasticae libro usus sit Sozo- 
— menus (ef. ad V, 26, 1), praeter ipsius Olympiodori fragmenta 
"ubique Zosimo adhibenda est Sozomeni epitome. contra 
—— plane segregandus ab Olympiodoro mihi — et ante me ceteris 
- omnibus — videtur Philostorgius, quem ipsum quoque Olym- 
" piodorea compilasse sibi persuasit leep (cf. ad V, 26, 1; 
VI, 9, 3; 13, 2).) 


E 1) unus tamen epitomae Photianae locus, ubi revera videri possit 
- Philostorgius adisse Olympiodorum, peculiarem requirit disceptatio- 
nem, idque eo magis quod a nullo dum recte tractatus est, ne a Rosen- 
steinio quidem (f'Forsch. z. d. Gesch. t. III p. 217). is extat Phil. 

.. XII, 1 p. 543 Read., ubi leguntur haec: ὅτε Φιλοστόργιος καὶ ἐν ἄλλοις 
- πολλοῖς Στελίχωνος κατατρέχων καὶ τυραννέδος ἔνοχον γράφει. καὶ ὡς 
— Ὀλύμπιός τις τῶν μαγίστρων φερόμενον κατὰ τοῦ βασιλέως ἐν τῷ πα- 
᾿ λατίῳ τὸ ξίφος ἀντιλαβὼν τῇ χειρί, ἑαυτὸν μὲν ἐλυμήνατο, τὸν βασιλέα 
δὲ διέσωσε, καὶ συνεργὸς αὐτῷ κατέστη πρὸς τὴν ἀναίρεσιν Στελίχωνος, 

— κατὰ τὴν Ῥάβενναν διατρίβοντος. ἄλλοι δὲ οὐκ Ὀλύμπιον, ἀλλ᾽ Ὀλυμ- 
— πιόδωρον φασίν" οὐδ᾽ ἐπαμῦναι τῷ βασιλεῖ ἀλλ᾽ ἐπιβουλεῦσαι τῷ εὐερ- 
E Jo γέτῃ Στελίχωνι καὶ εἰς bee miden i σϑμοφάνεῆσαι αὐτόν᾽ καὶ οὐδὲ μάγιστρον 
-φηνικαῦτα εἶναι, ἀλλ᾽ ὕστερον μετὰ τὸν ἄδικον τοῦ Στελίχωνος φόνον 
E ἔπαϑλον τὴν ἀξίαν λαβεῖν. ἀλλ᾽ οὐκ εἰς μακρὰν καὶ αὐτὸν ῥοπάλοις 
᾿ ἀναιρεϑέντα τῆς μιαιφονίας τὴν δίκην ἀποτῖσαι τῷ ᾿Στελίχωνι. — usus 
ET leep (ann. phil. suppl. t. XIV p. 73) ultima huius capitis parte — 
priore a se non adlata quid sentiret non aperuit, inde a verbis 
ουλεῦσαι τῷ εὐεργέτῃ demum Philostorgium transcribens — ut 
ostorgium illie pendere ab Olympiodoro (fr. 8) demonstraret. 
manifesta reapse utriusque loci est similitudo, nec dubium quin 
Olympiodori sententiam bis expressam habeamus. at in eo pror- 


XLVIII Praefatio. 


eosdem fontes adierunt exposuimus, effici posse videatur 
grande emendationis auctarium paratum esse in relieua illa. 3 
memoria. ae revera non inutilem fuisse comparationem loei | 
vel ab aliis vel a nobis illine correeti demonstrant. quam- 
quam magno opere cavendum est ne adiumento illo temere 
abutare. etenim quo magis te in Zosimi familiaritatem in- 
sinuaveris eo magis ei diffidere disces. tempora miscet, loea 
ignorat, res non conexas nectit nexasque divellit, fabulas 
miraeulaque persequitur ipsa re quae agebatur aut omissa 
aub obiter memorata, eandem narrationem paulo aliter con- 
formatam bis proponit, omnino nullus vitii quod rerum 
scriptorem dedecoret non potest alicubi convinci. summa 
igitur in adsimulandis fontibus sceriptorumque adfinium rela- 
üonibus opus est cautione, ac ne manifesta quidem vitia - 
temere illine emendanda, sed ita tractanda ut ratio ubique 
habeatur universae huius scriptoris neglegentiae ac levitatis, . 
praesertim ubi longior aliqua narratio in compendium redi- 
gatur. — | 
hoc igitur hodie est emendationis Zosimeae instrumen-  . 


αν Tr MR 


n. δ dibus t Étineit 4 


wo 


sus erravit leep quod a Philostorgio ex Olympiodoro desumpta | 
esse putavit quae ipse Photius ex ἄλλοις hausit ultroque Philo- | 
storgianis prioribus opposuit: ἄλλοι autem illi nihil aliud sunt  . 
quam ipse Olympiodorus Photio sat notus. contexuit autem caput  - 
illud Photius summa cum neglegentia. quippe cum dicendum fuerit | 
Olympiodorum plane dissentire a Philostorgio de Stilichone atque | 
Olympio, egregius patriarcha dixit ab aliis non Olympii sed Olympio- 
dori nomen Stilichonis eversori dari (ἄλλοι δὲ οὐκ Ὀλύμπιον ἀλλ᾽ 'Obvu- — | 
πιόδωρον φασίν) — quasi ulla de hominis notissimi (cf. Gothofredus | 
ad cod. Th. XVI, 5, 42) nomine dubitatio umquam cuiquam fuerit, ne- 
dum Olympiodoro. (simili modo Photius ipse in epitome Philostor- | 
gianorum sententiam aliorum historicorum opponit Philostorgianae à 
se primo loco relatae VIT, 15 — sermo est de Iuliani morte —: καὶ οὗτος | 
(Philostorgius) μὲν εἰς τὸν ἥλιον ἀπορραέίνειν τὸ αἷμα καὶ τοὺς αὑτοῦ 

ϑεοὺς κακολογεῖν, οἵ δὲ πλεῖστοι τῶν ἱστορούντων εἰς τὸν κύριον 

ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν ἀληϑινὸν ϑεὸν ἑκατέρᾳ (ἑκάτερον vulgo) yod- . 

φουσι τὸ αἷμ᾽ ἀπορρῖψαι (ἐναπορρέψαι vulgo) — qua de diversitate v.Tille- — 
mont t. IV p.548 — et XI, 6: ἀλλ᾽ ὁ uiv Φιλοστόργιος ταῦτα περὶ 
Εὐῤτροπίου λέγει" ἕτεροι δὲ ἄλλας αἰτίας καὶ τοῦ παραλυϑῆναι τῆς ἀρχῆς ἘΝ 
καὶ τῆς ὑπερορίας καὶ δὴ καὶ τοῦ ϑανάτου ἀνιστοροῦσιν.) ; 


o id quo priores editores utebantur, mirum non est 
quod sui similior iam prodit Zosimus. quod ad consumman- 
da n formam genuinam adhuc deest, plerisque locis coniectura 
-recuperari posse credo. cum enim paucos lectores hic scriptor 
᾿ olim habuerit raroque exercuerit librarios, gravioris cor- 
—rupiionis omnis abest suspicio, nisi quod lacunae insunt 
- multae. in ipsis igitur verbis propagandis cum librarii ultra 
sollemnes errores nil magnopere peecaverint, potest profecto 
is qui e£ res norit genusque dicendi compertum habeat divi- 
nandi aleam cum aliqua successus spe experiri ac revera 
permulta ex eis quae Sylburg maxime postque Sylburgium 
— Bekker coniectura ducti proposuerunt, Vaticani codicis auctori- 
- ate extra dubitationem iam sunt constituta. quapropter 
— me ipse quidem dubitavi eis locis qui ut aegri ita sanabiles 
E viderentur coniecturae medicinam admovere, eo tamen tem- 
-peramento usus ut divinatio plerumque intra adnotationis 
- eancellos cohiberetur raroque in ipsa scriptoris verba inva- 
- dere sineretur. quae remanserunt vulnera — sive quod deli- 
- tuerunt sive quod .medelam adhue detrectaverunt ---, ea 
-— novos melioresque medicos et poscunt et, ut hodie haec serae 
᾿ς Graecitatis studia florent, brevi invenient. 


1) ceterum ne tantorum virorum de laude quicquam deperiret, 
simulque ut novo exemplo discerent sordium per numerum defensores 
rationi in re critica plus esse dandum quam centum apographis, me- 
moravi ubique illorum inventa ubi codicis archetypi fides eis iam acces- 
Sisset, apographorum scriptura unde profecti erant iuxta posita. 


Ser. Dorpati K. Iun. a. 1887. 
| L. Mendelssohn. 


heitemeieri argumentum. 


Libri 1. Inerementa imperii Romani intra exiguum temporis spa- 
tium facta sunt (c. 1) postquam Graeci eximia contra Persas vir- 
tute bellarant, bellis domesticis fracti, a Philippo et Alexandro subacti 
sunt (2—4). postea ad Romanos summa rerum pervenit, quae unius 
arbitrio committitur (5). succedentes in imperio Octaviano plerique 
nulla digni sunt memoratione (6 —8). Severus, devictis Albino et 
Nigro, adversus Persas rem fortiter gessit (8). Antoninus filius eius - | 
Macrinum-quidem vicit, sed ob infamiam morum interfectus est (9. 10). - 
Alexander, egregie rem publicam administrans, eodem fato periit (11. 
19) Maximinus crudelitate saeviens (183—185). Gordiani duo seniores 
et iunior, qui feliciter bellum cum Parthis gessit, imperio haud indigni 
(16—18). Philippus (19—21). Decius dum barbaris se opponit, fraude 
perit praefecti praetorio (22. 23), Galli, qui ei successit, et barbaros 
vidit fines Romanorum late vastantes (24—27). Aemilianus bello civili 
interiit (28). Valerianus, quo imperante barbarorum incursionibus ab 
omni parte factis et tyrannorum multorum imperiis vehementissime 
res publica quassata est, bello Persico captus apud hostem periit 
(29—836). Gallienus, iam ante patris in imperio socius, non valet rebus 
afflictis succurrere (37— 40). Claudius, fortiter barbaris repulsis, peste 
maturam obit mortem (41— 46). Quintillus frater eius sponte vita 
decessit, haud parem se ratus (47) Aureliano, qui et barbaris perdo- 
mitis et tyrannis, inprimis Zenobia, deletis, rem publicam non modo 
servavit sed institutis quoque utilibus recte ordinavit (48—62). Tacitus 
(63) et Florianus (64) breve tempus imperium tenent. Probus, dignior 
et rei publieae utilis, seditione militari interimitur ((64— 71). Carus 
(71); Carinus (72. 73); Iulianus Sabinus (73). 

Lib. II. Ludorum saecularium, qui, licet rei publicae Romanae 
salutares, à Diocletiani tamen tempore neglecti sunt, origo et cele- 
brationis ratio. oraculum de eis (c. 1—7). Diocletiano et Constantio ἐδ 
imperatoribus Constantinus a Galerio ad patrem fugit, et eo mortuo 
succedit in imperio. quo Maxentius commotus Romae tyrannidem oc- . 


Galerius eum deiicere possunt. hic, Licinio Augusto declarato, gravi 
morbo vitam finit (10. 11). Maxentius Libyae provincias cupiens suo - 


Reitemeieri argumentum, 


iungere imperio, Alexandrum, qui ibi purpuram sumpserat, proelio 
ict tum P init et necat (12—14). simultates ob Maximiniani Herculii 
mortem inter Maxentium filium eius et Constantinum bellum excitant, 
E 10 Ὁ ille superatus imperium cum vita perdidit (15. 16). in bello inter 
Ὗ dici cinium et Maximinum orto hic victus paulo post mortuus est (17). 
—prospere gessit Constantinus primum cum Licinio bellum (18— 20), et 
pos sb vietoriam de Sarmatis (21) secundo bello in potestatem eum ac- 
. ceptum suam necavit (22 —23). postquam omne imperium penes Con- 
- stantinum erat, et mores mutat et rei publicae instituta. ritibus . 
L patriis spretis ad Christianorum accedit religionem (29), novam urbem, 
 Opolim, sedem imperantium, condit (30—32), praefectos praetorii in- 
- stituit quattuor (33) et limites militum nudat praesidio (34). filii eius 
- Cnesaris dignitatem obtinent; urbis Cpolis magnitudo (35) iam in oraculo 
- quodam fuerat praedicta (36. 37) aerario exhausto nova et molesta 
- tributa imponuntur (38). ei mortuo succedunt filii (39). 


N Crudelitate et invidia auspicia regni eorum sunt insignia. in 
- eognatos saevit Constantius (40), Constantinus per fratrem perit (41) 
—  Constantem, qui, crudelis et libidinosus, a Magnentio tyranno e medio 
- tollitur (42). Vetranio et Nepotianus imperium adfectantes spe exci- 
- dunt, ille arte Constantii, hic copiis Magnentii oppressi (43). bellum 
- cum Persis male gessit Constantius, magis prospere cum Magnentio, 
qui in eo cum fratre Decentio perit (44 — 54). Gallus, Caesaris digni- 
— tate ornatus et Orienti praefectus, per calumnias et imperio privatur 
E οὐ vita (55). 
E Lib. III. Germanis Galliam vastantibus Constantius Iulianum, ut 
— his regionibus succurrat, Caesarem facit (c. 1. 2), qui ut ante litteris, 
.. mune armis nomen sibi comparat; proelio ad Argentoratum superior 
3 factus, ipsas barbarorum terras invadit, res Saliorum componit, et 
— wbique, ut supplices pacem petant, barbaros cogit (8—*). cuius famae 
cum invideret Constantius, consilia quidem de eo opprimendo inibat 
(8): verum milites, quos sibi ab eo mitti iusserat, ipsum lulianum 
. imperatorem salutant (9). pacis condicionibus frustra tentatis, properat 
— eum copiis ex Gallia Iulianus agmine citato, ex Oriente, ubi cum Persis 
᾿ς belligerabat, Constantius. hoe autem mortuo antequam copiae con- 
.. eurrerent, Iulianus pergit Cpolim (10. 11). rebus bene in urbe compo- 
- sitis expeditionem contra Persas suscipit (12). Antiochiae aliquod 
- tempus commoratus, hostium fines ingressus castella urbesque capit, 
- οὗ Tigride traiecto classem incendit. "hostibus nusquam in conspectum 
E Romanorum venientibus exercitus commeatus inopia laborat (13— 28). 
A proelio landem commisso lulianus victor ex vulnere animam ex- 
E t (29). 
. lovianus ab exercitu in eius locum imperator constituinis (30) 
icem cum Persis facit (31) condicionibus, quales nunquam antea Ro- 
i aeceperant; multae provinciae hosti traduntur (31. 32). imperator 
ix Nisibim gum. quae aegre se Persis tradi patitur (33, 34), iam 
d* 


LII Reitemeieri argumentum. 


in ipso itinere lovianus morbo perit (35). Valentinianus 
renuntiatur. S 

Lib. IV. Valentinianus Augustus Cpolim pergit et Valentem b 
fratrem in consortium imperii vocat (c. 1). cum in rerum novarum - 
suspectos animadversum esset (2), provinciis distributis Valentinianus | 
Galliam petit ad motus barbarorum reprimendos (3), Valens autem . 
Procopium, qui imperium affectabat, bello vietum opprimit (4—8), et 
dum frater adversus Germanos strenue pugnat (9), ipse cum Séjthis ἢ 
confligit (10. 11). "Valentinianus Gratianum filium consortem regni 
adsciscit (12), et Valens, contra Persas exercitu ducto, a "Theodoro 
affectati regni suspecto supplicium sumit (13), etiam a Fortunatiano 
quodam cum aliis (14), unde magna invidia imperatori conflata (15). 
in tributis exigendis admodum acerbus est Valentinianus, ob quam - 
rem res novas in Afriea Firmus molitur (16). Valentinianus adversus 
barbaros profectus suffocatione perit (17). sequitur horribilis terrae - 
motus (18) a ducibus Valentinianus II, imperatoris mortui filius, - 
imperator dicitur fratre absente (19). Valens interim, periculoso cum 
Scythis bello intentus,,clade rei publicae gravissima accepta perit 
(20 — 24). 

Theodosius a Gratiano rebus Orientis praeficitur (25), ubi lulius 
motus barbarorum oppresserat (26). Theodosius rei militaris instituta 
turbat, deliciis studet et magistratus negligenter constituit (27. 98). 
res publica ad peiora delabitur, decrescente quoque copiarum numero 
(29). Scythae quos receperat, periculosos cient tumultus; repulsos eos 
.& Gratiano Theodosius rursus admittit, alios tamen barbaros vincit 
(80 --- 34). Maximus in Britannia imperium occupat, et occiso Gratiano, 
qui togam pontificalem primum accipere sprevit, Theodosii amicitiam 
petit (35 —37). in Oriente incidunt aliae turbae: Grothingorum motus 
frangit Promotus (38. 39), barbarorum (Tomis) Gerontius (40). Antiochiae 
seditio oritur (41). Maximus Valentinianum quoque aggreditur, qui fuga 
Orientem petit (42. 43), a Theodosio vero, Maximo superato, provin- 
ciis occidentalibus imperator redditur (44 — 47). barbaris perdomitis 
(48) luxuriae,se dedit Theodosius (48. 49) et Rufinum ad summas 
dignitates extollit, qui illustrissimum quemque virum e medio tollit, 
Promotum, Tatianum et Proculum (50— 52). in Occidente Valentinianus 
Arbogasti insidiis perit. cuius opera Eugenius imperator factus lega- P 
tos ad Theodosium de amicitia mittit (53—55). Theodosius autem, in 
cuius aula barbarorum duces rixantur (56), copiis eduetis Eugenium | 
superat (57. 58), et Romae cum senatum ad religionem Christianam 
amplectendam perducere tentasset, e vivis excedit (59). 1 


Lib. V. "Theodosii filii patri successerant, Arcadius. quidem in 
Oriente, Honorius in Occidente; summa autem rerum penes Rufinum et 
Stelichonem re vera erat (c.1) Rufinus arrogans et avarus Lucianum | 
crudeliter interimit (2), in ambiendo autem filiae cum Arcadio matri- - 
monio spe frustratur (3). Stelicho de rebus Orientis consiliis agitatis - 


(4) CM ab Alaricho hortatu Rufini vastatam exercitu adversus 

E ducto recuperat (5. 6); ope Gainae illum e medio tollit (7). Eutro- 
l8 plurimum apud imperatorem gratia valens, viris egregiis invidens, 
isium in exilium mittit, et Bargum, quo accusatore usus erat, 
ilo post evertit, Abundantiumque aula pellit (8—10); persuasu eius 
- Btelicho ab Arcadio proscribitur; provincia Africa, Eutropio Gildonem 
- &d rebellionem perliciente, imperatori Occidentis eripitur (11). iam 
i  manifestae sunt Eutropii et Stelichonis simultates (12). mox Gainas, 
E - qui ope Tribigildi Orientis provincias perturbabat et diripiebat, ob 
invidiam Eutropii mortem postulat (13— 18). iam ipsius Cpolis potiun- 
- dae consilium inierat; a Fraiuto autem, duce strenuo, adversus eum 
E.  yastantem 'lhraciam misso, vincitur, et cum Istrum traiecisset, ab 
E / Hunnis occiditur (19 —22). Cpoli ab Iohanne episcopo tumultus exci- 
—— antur, odio Augustae avarae (23. 24). Isauri praedantur, verum non 
E Bbnue (25). Stelicho interea de Illyrico occupando consilia agitarat, 
- dum barbarorum ingens multitudo irruebat; quibus victis (26) ne con- 
—— silia persequeretur, duplex intervenit nuntius, mortis Alarichi, quem 
᾿ς in suas partes perduxerat, et rebellionis Constantini in Britannia (27). 
E Stelichonis tamen filia Honorio nubit (28). Alarichus, cuius mors falso 
— . muntiata erat, Epiro relicta versus Italiam movet, pecuniam poscens a 
-  Btelichone sibi promissam (29). Honorius Ravennam Roma relicta 
-  &bit, cum nuntius de Arcadii morte affertur (30). contra Stelichonem, 
-. qui in Orientem ad res ibi ordinandas profectus erat, calumnias apud 
— imperatorem serit Olympius, homo simulatae pietatis (31). milites eo 
à auctore tumultuantur; Stelicho reversus corripitur et necatur, propinqui 
eius interficiuntur et bona publicantur (32 — 35). quo audito Alarichus, 
- eui nondum satisfactum erat, Romam obsidet, persoluto autem ei auro 
in Tusciam abit (36 — 42). legatio Constantini ad Honorium (43); altera 
ad eum senatus Romani, ut promissa Alaricho praestaret, irrita (44). 
is ira incensus Ataulfum cum suis barbaris arcessit (45). Olympius 
accusatur et in Dalmatiam fugit; Generidus autem rei militari praeest 
(46). seditio orta militum Ravennae (47). cum lobius de pace cum 
— Alaricho ageret, condicionibus non acceptis hic iratus pergit ire Ro- 
mam; paenitentia tamen tactus Alarichus iterum pacem petit (48—51). 


Lib. VI. Alarichus, cum sibi ab imperatore satisfactum non esset, 

. eum universis copiis Romam proficiscitur. quo tempore nova Constan- 
. tini tyranni legatio ad Honorium venit (c. 1). interea copiae in Bri- 
— tannia rebellantes imperatorem elegerant Marcum et eo occiso Gratia- 
— mum et post huius necem Constantinum: is cum copiis ad occupandam 
- Galliam traiectis Saro instat, Honorii duci. Constantinus, Alpibus 
Ὁ . praesidio firmatis, Constanitdi filium Caesarem dicit et in Hispaniam 

. mittit; ubi vietis Theodosii imperatoris affinibus ducem relinquit Ge- 
᾿ rontium, is graviter ferens alium ducem esse constitutum, impellit 
barbaros ad defectionem; quo fit ut Britanni Gallique a Romanis de- 
 sciscant (2— 5). Alarichus, cuius iter iam memoratum est, Romam 


obsidione cireumdat; enata graves. nili: one 
imperatofem dicit; Ravennam pergit (6. 7), unde - Hono 
iam fugam in Orientem parat (8) cum autem MN 
maledicta in eum apud Alarichum Iobius serit (9. quz 
Italiae civitates Alaricho parere coguntur (10), verum aid 
Heraclianus. clausis autem portubus fame Romani urgentur ( 
re indignatus Alarichus Attalo purpuram exuit (12). pacis na 
dieionibus iam agitatis Sarus impedimento est (13). 


Index notarum. 


Vat. Gr. 166. p. XXI sq. 
V?: Vat. corr. p. XXIV. 
s : vulgata scriptura ex Vaticani apographis ducta. 


«- 


Codices excerptorum. 
: Ambros. N 135 sup. 
: Monac. Gr. 185 
: Monac. 267 
: Vat. Gr. 1418 Df 
Io.: Ioannis Antiocheni cod. Paris. Reg. 1666. p. XXVI. ires 


| περὶ πρέσβεων ἐϑνῶν πρὸς “Ῥωμαίους. p. xxvn 


ΖΞ» 


| περὶ πρέσβεων Ῥωμαίων πρὸς ἐθϑνικούς. p. XXVIL — 


V |sim.: finis versus vel paginae. uum wi 


ο΄ Πολυβίῳ và Μεγαλοπολίτῃ, μνήμῃ παραδοῦναι τὰ xod 
; ἑαυτὸν ἀξιόλογα τῶν ἔργων προελομένῳ, καλῶς ἔχειν ἐφάνη 


πολεμήσαντες μεγάλην ἀρχὴν οὐκ ἐκτήσαντο, μέρος δέ τι τῆς 
Ἰταλίας ὑφ᾽ ἑαυτοὺς ποιησάμενοι, καὶ τούτου μετὰ τὴν ᾿ἀννίβα 
διάβασιν καὶ τὴν ἐν Κάνναις ἧτταν ἐκπεπτωκότες, αὐτοῖς δὲ 
᾿ς τοῖς τείχεσι τοὺς πολεμίους ὁρῶντες ἐπικειμένους, εἰς τοσοῦτον 
μέγεϑος ἤρϑησαν τύχης ὥστε ἐν οὐδὲ ὅλοις τρισὶ καὶ πεντή- 
ὸ κοντὰ ἔτεσιν μὴ μόνον ᾿Ιταλίαν ἀλλὰ καὶ Μιβύην XT 
E. σασϑαι πᾶσαν, ἤδη δὲ καὶ τοὺς ἑσπερίους Ἴβηρας ὑφ᾽ ἑαυτοὺς 
E καταστῆσαι, ἐπεὶ δὲ τοῦ πλείονος ἐφιέμενοι τὸν "lóviov ἐπε- 
ραιώϑησαν "ood. Ἑλλήνων τε ἐκράτησαν καὶ Μακεδόνας 
“παρέλυσαν τῆς ἀρχῆς. αὐτόν τε ὃς τηνικαῦτα τούτων ἐβασί- 
τς λευε ζωγρίαν ἑλόντες εἰς τὴν Ρώμην ἀνήγαγον. ἀλλὰ τούτων 2 
μὲν οὐκ ἄν τις ἀνθρωπίνην ἰσχὺν αἰτιάσαιτο, Μοιρῶν δὲ 
ἀνάγκην ἢ ἀστρῴων κινήσεων ἀποκαταστάσεις ἢ ϑεοῦ βούλη- 
σιν τοῖς ἐφ᾽ ἡμῖν μετὰ τὸ δίκαιον ἀκόλουϑον οὖσαν. ταῦτα 
3 Inscribitur in V: ξωσέμου (acc. eras.) κομίτος καὶ ἀπὸ φισκοσυνη- 
 yogov ἱστορίας νεὰς | 4. ἑξακοσίοις] πεντακοσίοις Casaubonus, contra 
quem dixit Reitemeier | 7. Κάνναις Steph, κάναις V || 8.9. εἰς xoc. u. ij. τ.] 
ef. Wyttenbach ad lulian. p. 49 Sp.|| 9. ἐν οὐδὲ V, οὐδὲ s. cf. Polyb. 
— VI, 1, 3; Iulian. p. 9, 18; 53, 8; 411, 20; 417, 15 Hertl. al. | τρισὶν V !, 
E » exp V*]10. ἔτεσιν V, ἔτεσι s | 11. ἑσπερέους accessit e V | 12. ἐπεὶ 
b Ob τοῦ c, ἐπειδὴ τοῦς, c del, V | 15. ξωγρέαν recte malebat Bekk, £ó- 
— γριὰ V, foyoíe s | 18. μετὰ en δέκαιον)] corrupta. recte locum intel- 
B - lexit Reitemeier, praeeunte ex parte Leunclavio vertens: 'dei volun- 
tatem faventem iis quae a nostro arbitrio lependentia secundum ius 
e aequum suscipiuntur', i.e. roig ἐφ᾽ ἡμῖν μετὰ τοῦ δικαίου {πραττο- 
puo (vel γινομένοις) ἀκόλουθον οὖσαν. μετὰ τοῦ δικαίου aut κατὰ 
) δέιαιον, sed sine verbo, voluit etiam Steph. e Neoplatonicorum de 
fata οὐ providentia daetzinA (ef. Gercke mus. Rh. t. 41 p. 266 sq.) verba 
Í nda sunt | ταῦτα] τὰ ἐφ᾽ ἡμῦν μετὰ τοῦ δικαίου πραττόμενα 
(US. 1 


γὰρ εἷρμόν τινα αἴτιον τοῖς ἐσομένοις εἰς τὸ τοιῶσδε ὁ 
ἐκβαίνειν ἐπιτιϑέντα, δόξαν τοῖς ὀρθῶς τὰ πράγματα κι 
νουσιν ἐμποιεῖ τοῦ ϑείᾳ τινὶ προνοίᾳ τὴν τῶν ἀνϑρωπένι 
ἐπιγεγράφϑαι διοίκησιν, ὥστε εὐφορίας μὲν συνιούσης ψυχῶ 
εὐθενεῖν, ἀφορίας δὲ ἐπιπολαζούσης ἐς τὸ νῦν ὁρώμενον σχῆμα 
κατενεχϑῆναι. χρὴ δὲ ἐπὶ τῶν πραγμάτων ὃ λέγω διασαφῆσαι. 
2. Μετὰ τὴν ἐν Τροίᾳ στρατείαν ἄχρι τῆς ἐν Μαραϑῶνιε 
μάχης ἐλλόγιμον οὐδὲν ol Ἕλληνες φαίνονται πεπραχότες οὔτε ᾿ 
πρὸς ἑαυτοὺς οὔτε πρὸς ἕτερον. Ζαρείου δὲ αὐτοῖς διὰ τῶν x 
ὑπάρχων πολλαῖς μυριάσιν ἐπιστρατεύσαντος, ᾿4ϑηναίων ὀκτα- τὸ 
κισχίλιοι ϑείᾳ τινὶ ῥοπῇ γενόμενοι κάτοχοι, τοῖς παρατυχοῦσν» 
ἐξοπλισάμενοι καὶ ὑπαντήσαντες δρόμῳ, τοσοῦτον ἐχράτησαν 
ὥστε ἐννέα μὲν ἀνελεῖν μυριάδας, τοὺς δὲ λειπομένους ἀπο- 
διῶξαι τῆς χώρας. αὕτη πεποίηκεν Y) μάχη περιφανέστερα 
τῶν Ἑλλήνων τὰ πράγματα. Ξέρξου δὲ μετὰ τὴν ΖΙαρείου το. 
τελευτὴν πολλῷ μείζονι παρασκευασαμένου δυνάμει καὶ πᾶσαν 
τοῖς Ἥλλησι τὴν AGíav ἐπαγαγόντος, πληρώσαντός τε τὴν μὲν. 
ϑάλατταν νεῶν πεζῶν δὲ τὴν γῆν, ἐπειδὴ διαβαίνειν ἀπὸ τῆς 
᾿“σίας ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἐχρῆν, ὡς οὐκ ἀρχούντων αὐτῷ τῶν 
στοιχείων εἰς ὑποδοχὴν τοῦ στρατεύματος εἰ μὴ καὶ τὰς ἀλ- 520 
λήλων ὑφαρπάσαιεν χρείας, ἐξεύγνυτο μὲν ὃ Ἑλλήσποντος 
πάροδον διδοὺς τοῖς πεζῇ διαβαίνουσιν, ὠρύττετο δὲ ὃ ϑως 
ἅμα τῇ ϑαλάττῃ καὶ τὰς ναῦς εἰσδεχόμενος. ἐκπεπληγμένη 


mum 


1. efouóv τινα αἴτιον xvf. corrupta. scribendum puto: ταῦτα γὰρ 
εἷρμόν τινα αἰτιῶν τοῖς ἐσομένοις εἰς τὸ τοιῶσδε δεῖν ἐκβαίνειν ἐπιτι- 
ϑέντα δόξαν wrf.: "haec enim cum ordinem seriemque causarum" (ita - 
Cicero de div.l, 55,126 Stoicorum sfguóv αἰτιῶν, quo modo illi eosque 
secuti Neoplatonici εἱμαρμένην interpretabantur, reddit) *rebus futuris 
imponant, ut certa aliqua ratione evenire debeant, opinionem" || 2. ἐκ- 
βαίνειν V, et sic voluit Steph, συμβαίνειν s || ἐπιτιϑέντα s, ἐπιτεθέντα — 
V | 4. ἐπιγεγράφϑαι) ἐπιτετράφϑαι coni. Bekk, bene | £6goo£eg ψυχῶν] 
quippe πλείω κρατεῖ ἡ ἀμείνων (ψυχή), ἐλάττω δὲ ἡ χείρων: Plotin. 
enn. IIl, 1, 8} ὅ. εὐθενεῦν V, et sic voluit Sylb, εὐσϑενεῖν apographa, ^. 
εὐθηνεῖν cum Heynio Bekk || 10. 11. ὀκτακισχίλιοι] aut novem aut decem — — 
milia fuisse ceteri scriptores tradunt. οἵ, Boeckh oec. civ. Ath. t. I* 
p. 324 sq. | 13. ἐννέα μυριάδας] hunc numerum unde sumpserit item j 
incertum, e rhetore tamen aliquo vel sophista putaverim. etiam im- 
modestior Himerius or. II, 18, secundum quem τὸ τῶν πεσόντων πλῆλο 
τὴν ἀριϑμοῦ φύσιν ἐξέφυγεν ᾿ 


cváfero, ναυμαχίας τε ἐν ᾿Δρτεμισίῳ καὶ πάλιν ἐν Σα- 
^, γενομένης τοσούτῳ λαμπροτέρᾳ τῆς προτέρας ἐχρήσατο 
"i xu, ὥστε Ξέρξην μὲν ἀγαπητῶς περισωϑέντα φυγεῖν, τὸ 
leiorov τῆς δυνάμεως ἀποβαλόντα, τοὺς δὲ περιλελειμμένους. 
p Ier; ἄρδην ἀπολομένους μεγάλην τοῖς Ἥλλησι δόξαν 
αλιπεῖν, δί ἧς καὶ τοὺς τὴν ᾿4σίαν οἰκοῦντας Ἥλληνας 
πιρεϑῶσον καὶ σχεδὸν πασῶν τῶν νήσων ἐκράτησαν. 
Ε΄ .8. Εἰ μὲν οὖν ἐφ᾽ ἑαυτῶν διετέλεσαν ὄντες καὶ τοῖς παρ- 
COM ἀρκούμενοι, καὶ μὴ διέστησαν ᾿4ϑηναῖοί τε καὶ Ἴακε- 
᾿ δαιμόνιοι stel τῆς τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίας ἀλλήλοις quAo- 
: P νεικοῦντες, οὐκ ἂν ἕτεροί ποτε τῆς “Ελλάδος ἐγένοντο κύριοι. 
τοῦ δὲ Πελοποννησιακοῦ πολέμου τὰς δυνάμεις τοῖς Ἕλλησιν 
᾿ ᾿ἐλαττώσαντος, πε ιστήσαντός τε εἰς χρημάτων ἀπορίαν τὰς 
as πόλεις, γέγονεν χώρα Φιλίππῳ τὴν βασιλείαν, ἣν διεδέξατο 
᾿ πρὸς οὐδένα τῶν πλησιοχώρων ἀξιόμαχον οὖσαν, τέχναις τισὶ 
E. καὶ περινοίαις αὐξῆσαι" χρήμασι γὰρ τὰς οὔσας αὐτῷ Ovvd- 
a . géig καὶ τῶν συμμάχων ὅσοι προσεγένοντο ϑεραπεύων, οὕτω 
τὲ μέγας ἐκ μιχροῦ γεγονώς, τὸν ἐν Χαιρωνείᾳ πρὸς ᾿4ϑη- 
L3 ve(ovg διηγωνίσατο πόλεμον. πᾶσι δὲ μετὰ τὴν νίκην χειρο- 
- ἥϑως καὶ ἠπίως προσενεχϑεὶς ἤδη καὶ τῇ Περσῶν ἐπιϑέσϑαι 
βασιλείᾳ διενοεῖτο, δύναμίν τε ἀξιόχρεων πρὸς τοῦτο συν- 
᾿αγαγὼν ἐν παρασκευαῖς τὸν βίον ἀπέλιπεν. 
| 4. ᾿Δλέξανδρος δὲ παραλαβὼν τὴν βασιλείαν, καὶ παρα- 
E χρῆμα τὰ κατὰ τοὺς Ἥλληνας διαϑείς, τρίτῳ τῆς βασιλείας 
᾿ ἔτει μετὰ δυνάμεως ἀφιδύπας ἐπὶ τὴν "4oínv ἐστέλλετο ῥα- 
- δίέως δὲ τοὺς ἀντιστάντας αὐτῷ σατράπας νενικηκὼς ἐπ᾽ αὐτὸν 
προΐει “αρεῖον, ἀναριϑμήτῳ στρατῷ τοὺς ἐν ᾿Ισσῷ τόπους 


E 3. γενομένης V?, -ow V! |.5. ἀποβαλόντα s, ἀποβαλλόντα V?, &mo- 
᾿ βάλλοντα V! | περιλελιμμένους V', correxit V? | 6. πλατέαις V || 7. κατα- 
᾿ λιπεῖν exspectabam περιϑεῖναι. περιποιῆσαι vel tale quid. illud de 
"Graecis qui ad Plataeas ceciderant diei poterat, de Persis non item. 
. fort. τοὺς δὲ καταλελειμμένους . . .. . δόξαν περιβαλεῖν scripsit | 11.12. q- 
h- ᾿λονεικοῦντες] de hae scriptura v. Nauck praef. lambl. p. XLVII adn. 33 || 
. 33. πελλωπονησιακοῦ V!, πελοπονησιακοῦ radendo V* | 15. γέγονεν V, 
γέγονε ς | χῶρα V', corr. V* | 20. πᾶσι ex πᾶσιν radendo V | ἐχευ- 
ροήϑως V', χειροήϑως V radendo | 21. τῇ V*, ἂν V! 22. Jenitie xa. 


es V? L ἀξιόχρεων V*, -ov ΠῈΣ | 28. ἐν wà γ᾽, ἐν ἴδω ut vid. V! 
Tus 


3 πολέμου πληρώσων. πάντας δὲ φιλίους εὑρὼν ἐπὶ τὴν μέσην 


κατειληφότα. συμπεσὼν δὲ τοῖς Πέρσαις εἰς χεῖραθ καὶ τὸ 
πάσης ἐπέκεινα πίστεως τρόπαιον στήσας Ζ)αρεῖον μὲν ἔτρεψεν ΤᾺ 
εἰς φυγήν, αὐτὸς δὲ εἴχετο τῆς ἐπὶ Φοινίκην καὶ Συρίαν τὴν ὁ 

Παλαιστίνην ὁδοῦ. τὰ μὲν οὖν ἐν Τύρῳ καὶ Γάξῃ πράχδέν ον | 
μαϑεῖν ἔνεστιν ἐξ ὧν ol và περὶ ᾿4λεξάνδρου γράψαντες (ovo- 5 
ρήκασιν" αὐτὸς δὲ ἈΚΟΌΙΑΙΝ ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον, τῷ τὲ "Au- 
puri προσευξάμενος καὶ và περὶ τὸν ᾿4λεξανδρείας οἰκισμὸν — 

εὖ μάλα διοικησάμενος, ἐπανήει τὰ λειπόμενα τοῦ πρὸς Πέρσας — | 


διέβη τῶν ποταμῶν, καὶ πυϑόμενος Ζαρεῖον μείζονι πολλῷ. 10 ; 
στρατῷ RATES μετὰ τῆς οὔσης αὐτῷ ΟΝ ὡς 
εἶχεν ὁρμήσας καὶ τὴν μάχην εἰς "AofmAev πρὸς αὐτὸν mOw- — - 
σάμενος τοσοῦτον ἐκράτησεν ὥστε πάντας μὲν σχεδὸν ἀνελεῖν, : 
Δαρείου δὲ σὺν ὀλίγοις φυγόντος τὴν ἀρχὴν καταλῦσαι 
Περσῶν. 15 | 
5. "Ex: δὲ Δαρεῖον uiv Βῆσος ἀνεῖλεν, ᾿ἀλέξανδρος δὲ 
μετὰ τὰς ἐν Ἰνδοῖς πράξεις ἐπανελϑὼν εἰς Βαβυλῶνα τοῦ Bíov — - 
μετέστη, τότε δὴ τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς εἰς σατραπείας διαι- | 
ρεϑείσης, οὕτω vs τοῖς πρὸς ἀλλήλους συνεχέσι πολέμοις ἐλατ- | 
τωϑείσης, ἡ τύχη Ῥωμαίοις và λειπόμενα τῆς Εὐρώπης πε- 90 . 
ποίηκεν ὑποχείρια. καὶ διαβάντες εἰς τὴν ᾿4σίαν καὶ πρὸς 
τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ βασιλεῖς καὶ πρὸς ᾿Δἀντίοχον πολεμήσαντες, 


1. τὸ fortasse ante τρόπαιον collocandum. cf. III, 8, 3 || 2. ἐπέκεινα 
V! ex éméx////vo | 3. εἴχετο quod addidit Steph habet V || 3. 4. τὴν πα- 
λαιστ. V, καὶ Παλαιστ. Reitemeier, male. cf. Arr. exp. Al. M. II, 25, 4 
al.|| 5. of τὰ π. "4. yo.] scriptores rerum Alexandri M. quod memorat, 
nil est nisi imitatio lulianeorum p. 413, 8; 417, 18 H. || 10. δαρεῖον V?, 
δαρεέων V! | 12. Ἄρβηλαν] τὰ Ἄρβηλα scriptores antiquiores (ἡ Ἄρβηλα 
Ptol. VIIT, 21, 3) | 16. Βῆσσος scriptores àántiquiores (Βέσος Cedrem. t.I 
p. 266, 9 Bk.) || 20. τά ve λειπόμενα V | 21. Romanarum rerum de- 
scriptionem usque ad cap. 46 quod e Dexippi maxime cum Chronicis 
tum Scythicis post Reitemeierum (praef. Zos. p. XXXV) C. R. Marti- 
num ('de font. Zosimi' diss. Berol. a. 1866) G. Boehmium (diss. lenens, 
t. II p. 8.54) hodie fere repetunt, recte id statuitur de Scythicis — 
quamquam num ipse Zosimus ea excerpserit dubitari potest —, secus | 
de Chronicis, a quibus tam saepe discrepat Zosimus ut eis usus esse 
non videatur. aliis igitur e fontibus capita illa — exceptis barbarorum - 
incursionibus — fluxisse puto. v. praef. item fallacia prorsus mihi vi- — — 
dentur indicia propter quae Martinus p. 148q. Herodianum intercedente — 


và τῆς ἀριστοχρατίας ἐφυλάττετο, προστιϑέντες ἔτους ἑκάστου 
τῇ ἀρχῇ διετέλουν, τῶν ὑπάτων ὑπερβαλέσϑαι ταῖς ἀρεταῖς 
Besos φιλονεικούντων" τῶν δὲ ἐμφυλίων πολέμων Σύλλα 
'& καὶ Μαρίου καὶ μετὰ ταῦτα ᾿Ιουλίου Καίσαρος καὶ Hes 
᾿ πηίου Μάγνου διαφϑειράντων αὐτοῖς τὸ πολέτευμα, τῆς ἀρι- 
E  6roxgoríug ἀφέμενοι μόναρχον Ὀχταβιανὸν εἵλοντο, καὶ τῇ 
τούτου γνώμῃ τὴν πᾶσαν διοίκησιν ἐπιτρέψαντες ἔλαϑον ἕαυ- 
τοὺς κύβον ἀναρρίψαντες ἐπὶ ταῖς πάντων ἀνθρώπων ἐλπίσιν 
καὶ ἑνὸς ἀνδρὸς ὁρμῇ ve καὶ ἐξουσίᾳ τοσαύτης ἀρχῆς κατα- 
[- πιστεύσαντες κίνδυνον. εἴτε γὰρ ὀρϑῶς καὶ δικαίως ἕλοιτο : 
᾿ς μμεταχειρίσασϑαι τὴν ἀρχήν, οὐκ Qv ἀρκέσοι πᾶσιν κατὰ τὸ 
δέον προσενεχϑῆναι, τοῖς πορρωτάτω που διακειμένοις ἐπι- 

1 βουρῆσαι μὴ δυνάμενος ἐξ ἑτοίμου, ἀλλ οὔτε ἄρχοντας τοσού- 
ἃ 15 τοὺς εὑρεῖν οἱ σφῆλαι τὴν ἐπ᾽ αὐτοῖς αἰσχυνθήσονται ψῆφον, 

- οὔτε ἄλλως ἠϑῶν τοσούτων ἁρμόσαι διαφοραῖς. εἴτε δια- 
k . φϑείρων τῆς βασιλείας τοὺς ὕρους εἰς τυραννίδα é&evey9 ein, 
τ συνταράττων μὲν τὰς ἀρχάς, περιορῶν δὲ τὰ πλημμελήματα, 
χρημάτων δὲ τὸ δίκαιον ἀλλαττόμενος, οἰκέτας δὲ τοὺς ἀρχο- 

E (30 μένους ἡγούμενος, ὁποῖοι τῶν αὐτοκρατόρων οἱ πλείους, μᾶλ- 
λον δὲ πάντες epulis πλὴν ὀλίγων γεγόνασι, τότε δὴ πᾶσα 
ἀνάγκη κοινὸν εἶναν δυστύχημα τὴν τοῦ κρατοῦντος ἄλογον 
ἐξουσίαν" οἵ τε γὰρ κόλακες παρὰ τούτου δωρεῶν καὶ τιμῶν 
|. ἀξιούμενοι τῶν μεγίστων ἀρχῶν ἐπιβαίνουσιν, οἵ ve ἐπιεικεῖς 
- s5 Een xp yHonee μὴ τὸν αὐτὸν ἐκείνοις αἱρούμενοι βίον εἰκό- 


γι 


Dexippo à Zosimo expressum esse sibi persuasit (cf. praef. ad Herod. 
p. XV adn. 2). — manifesta autem Zosimus refert vestigia lectionis 
eonvivii Caesarum lulianei | 1. ἕως ὅτε ceteris locis (II, 52, 2; III, 7, 6; 
V, 17, 2) *donec? est, contra *quamdiu' ἕως (cf. I, 31, 2; IV, 3, 4). ut 
fortasse ὅτε ἢ. 1. delendum sit aut in αὐτοῖς mutandum. (praeterea 
' —saepe ἕως 'donec? est, velut I, 27, 2; IIL 19, 4 al)|| 7. ὀκταουιανὸν V, 
sed cum ras. post τὰ, ov in ras. a m. 1 et ( sup. ov ἃ m. 1 | 9. ἔλ- 
πισιν (sic) V, ἐλπίσι s. post ἐλπέσιν commate distinguendum et καὶ 
delendum puto, utpote ex v praecedente, sicuti alias saepe, enatum || 
11. κίνδυνον) ὄγκον conieci. cf. I, 12, 2; III, 36, 2 || 12. πᾶσι s || 13. δια- 
T δ κυ νοι cf. L. Dindorf praef. hist. Gr. min. t. I p. XLIX | 16. σφῆλαι 
E Υ' ex σφῖλαι | αἶσχ. Leunclavius, οὐκ «icy. Vs | 21. 22. πᾶσα ἀνάγκη --- 
(. op. 0, 12 κακῶν transierunt in Suidae lexicon v. ᾿ϑηνόδωρος sed tur- 
— bato ordine, v. illic interpretes | 22. κράτους Suid. | 24. τῶν om. Suid. 


| ἔδειξε τῶν ἐκβεβηκότων ἡ πεῖρα καὶ τὰ εὐθὺς συμπεσόντα 


i 


v 


praefert, Bernhardy | 5. καὶ τῶν στρ. τὴν] τὴν δὲ Suid. | 9. παντόμιμος 


de re v. Friedlaender *Darstellungen? t. II^ p. 407 sq. | 12. αἴτια, citi 


. of μετ᾽ αὐτὸν τρεῖς Γάιον κακίᾳ (vel sim.) παρίεσαν || 38. παντάπασι. 


Og σχετλιάξουσιν οὐ τῶν αὐτῶν ἀπολαύοντες, ὥστε ἐκ 


του τὰς μὲν πόλεις στάσεων πληροῦσθαι καὶ ταραχῶν, τὰ ; 
πολιτικὰ καὶ στρατιωτικὰ κέρδους ἥττοσιν ἄρχουσιν ἐκδιδό- — 
μενα καὶ τὸν ἐν εἰρήνῃ βίον λυπηρὸν καὶ ὀδυνηρὸν τοῖς χα 
ρθιξστέροις ποιεῖν καὶ τῶν στρατιωτῶν τὴν ἐν τοῖς πολέμοις 
προϑυμίαν ἐκλύειν. E ; 


6. Καὶ ὅτι ταῦτα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, αὐτὴ σαφῶς, Ξ 
9 - ^J 


κατὰ τὴν Ὀκταβιανοῦ βασιλείαν. ἥ τε γὰρ παντόμιμος Ooyu- — 
σις ἐν ἐκείνοις εἰσήχϑη τοῖς χρόνοις, οὔπω πρότερον οὖσα, 10 - 
Πυλάδου καὶ Βαϑύλλου πρώτων αὐτὴν μετελϑόντων, καὶ 
προσέτι ye ἕτερα πολλῶν αἴτια γεγονότα μέχρι τοῦδε κακῶν. [ 
Ὀχταβιανοῦ δὲ ὅμως δόξαντος μετρίως μεταχειρίζεσθαι τὴν : 
ἀρχήν, ἐξ οὗ μάλιστα ταῖς ᾿“ϑηνοδώρου τοῦ Στωικοῦ συμ. 
βουλαῖς ἐπείσϑη, Τιβέριος ὃ παρὰ τούτου διαδεξάμενος τὴν το 
ἀρχὴν εἰς ἔσχατον ὠμότητος ἐχτραπεὶς ἀφόρητός τε δόξας εἶναι — — 
τοῖς ὑπηκόοις ἀπεδιώκετο καὶ ἔν τινι νήσῳ κρυπτόμενος ἐτε- ὁ 
λεύτησεν. Γάϊος δὲ Καλλίγουλα πᾶσι τοῖς ἀτοπήμασι τοῦτον — | 
ὑπερβαλόμενος ἀνῃρέϑη, Χαιρέου διὰ τοῦ τοιούτου τολμή- 
ματος ἐλευϑερώσαντος πικρᾶς τὸ πολίτευμα τυραννίδος. Κλαυ- 30 
δίου δὲ τὰ καϑ' ἑαυτὸν εὐνούχοις ἀπελευϑέροις ἐκδόντος καὶ 

μετ᾽ αἰσχύνης ἀπαλλαγέντος, Νέρων τε καὶ οἵ μετ᾽ αὐτὸν εἰς 

μοναρχίαν παρήεσαν, περὶ ὧν ἔκρινα μηδὲν παντάπασιν διεῖ- 


δον Δι δον πων ὁ ἀκ. χὰ. ὧχ 


3. καὶ στρατιωτικὰ om. Suid. | 4. καὶ τὸν] τὸν μὲν Suid., quod 


Suid. l. c. et v. ὄρχησις, παντάμιμος V | 11. βακχυλέδου Suid. v. ὄρχησις. 


ppm tm PP RR 


in ras m. !, V | μέχρι ex μέχρις radendo V || 14. 15. συμβουλίαις Suid, v. 

᾿Αϑηνόδωρος. at cf. Zos. IV, 18, 4; V, 30, 2. de ipso homine v. Müller - 
F. H. 6. t. III p. 485sq., qui tamen locum Iuliani p. 419, 1 Hertl, 

quem certo noverat Zosimus, omisit | 16. ἔσχατον Steph, ἐσχάτην (im | 
fine folii) V | δόξας εἶναι V, εἶναι δόξας ς || 17. ἀπεδιώκετο] ἀπῴχετο 
vel ἀπιὼν ᾧχετο coniecit Reitemeier, male || 17.18. ἐτελεύτησε ς || 18. Καλ- 
λέγουλα scripsi, καλλιγοῦλα V, Καλλιγούλας s | 19. ὑπερβαλόμενος Syl. —— 
burg, ὑπερβαλλόμενος V | 20. τὸ sup. scr. V! | τυραννέδος V, τῆς τυρ. ς | Fd 
22.23. εἰς μοναρχίαν παρήεσαν manifesto corrupta. volebam εἰς μανίαν E ς 
(μιαρέαν, πανουργέαν 16] sim.) προήεσαν. at plus vitii latere videtur: 

of μετ᾽ αὐτὸν enim SY sunt nisi Galba Otho Vitellius. unde conieci: 


"f ov τῇ ἀρχῇ μετριώτερον χρησαμένων, zlousruvóg ὠμότητι 
xol ἀσελγείᾳ καὶ πλεονεξίᾳ πάντας ὑπεράρας καὶ πεντεκαίδεκα 
5. πάντας ἐνιαυτοὺς τῷ πολιτεύματι λυμηνάμενορ, ἀναιρε- 
ϑεὶς ὑπὸ Στεφάνου τῶν ἀπελευϑέρων ἑνὸς ἔδοξε δίκας τῆς 
t EXovqo/as éxvív&w. 
1. ᾿Εντεῦϑεν ἄνδρες ἀγαϑοὶ τὴν ἡγεμονίαν παραλαβόντες, 
Νέρουας τὲ καὶ Τραϊανὸς καὶ μετὰ τοῦτον ᾿“δριανὸς ὅ τε εὐὖ- 
σεβὴς '"dvrovivog καὶ ἡ τῶν ἀδελφῶν συνωρὶς Βῆρος καὶ 
- Zovxiog, πολλὰ τῶν λελωβημένων ἠξίωσαν διορϑώσεως, καὶ 
οὐ μόνον ἅπερ εἶχον ἀπολωλεκότες οἵ πρὸ αὐτῶν ἀνεκτήσαντο, 
-. ἀλλὰ καί τινα τῶν οὐκ ὄντων προσέϑεσαν. Κομμόδου δὲ τοῦ 
Μάρκου παιδὸς τὴν βασιλείαν παραλαβόντος, καὶ οὐ τυραν- 
“ψίδι μόνον ἀλλὰ καὶ πράξεσιν ἑαυτὸν ἀλλοκότοις éxÓóvrog, 
— εἶτα ὑπὸ Μαρκίας τῆς παλλακῆς φρόνημα ἀνδρεῖον ἀνελομένης 
ο΄ ἀναιρεϑέντος, Περτίναξ ἄρχειν ἡρέϑη. τῶν δὲ περὶ τὴν αὐλὴν 
r- στρατιωτῶν οὐκ ἐνεγκόντων αὐτοῦ τὴν περὶ τὴν στρατιωτικὴν 
.— ἄσκησίν τε καὶ ἐπιστήμην ἐκφίβριαν, ἀλλὰ παρὰ τὸ καϑῆκον 
-— so αὐτὸν ἀνελόντων, μικροῦ μὲν ἡ Ρώμη συνεταράχϑη, τοῦ περὶ 
τὴν φυλακὴν τῶν βασιλείων τεταγμένου στρατιωτικοῦ τὴν 
τοῦ χαταστῆσαι μόναρχον ὑφαρπάσαντος ἐξουσίαν, παρελο- 
᾿ς μένου τε βίᾳ τὴν γερουσίαν ταύτης τῆς κρίσεως" ὠνίου δὲ 
- τῆς ἀρχῆς προτεϑείσης 4έδιος ᾿Ιουλιανὸς ὑπὸ τῆς γυναικὸς 
95 ἐπαρϑείς, ἀνοίᾳ μᾶλλον ἢ γνώμῃ φρενήρει, χρήματα προτεί- 
— ψὰς ὠνεῖται τὴν βασιλείαν, ϑέαμα δοὺς ἰδεῖν ἅπασιν οἷον 
οὔπω πρότερον ἐθεάσαντο; εἰσήγετο γὰρ εἰς τὰ βασίλεια 
μήτε τῆς γερουσίας ἡγουμένης μήτε ἄλλης ἐννόμου δορυ- 
᾿ς φορίας, μόνων δὲ τῶν καταστησάντων αὐτὸν εἰς τοῦτο στρα- 
50 τιωτῶν σὺν βίᾳ παραδόντων αὐτῷ τὰ βασίλεια καὶ τὴν ἐν 
᾿ς τούτοις πᾶσαν ἀποσκευήν. ἀλλ᾽ οὗτος μὲν ἅμα τε ἀνερρήϑη 


05 d. ἐπελχμελέσι καὶ ἀλωκότοις V | 2. Οὐεσπεσιανοῦ V || 4. ἀσελγεία V?, 
᾿ς ἀσελγία V! || ὑπεραέρας Ν᾽, corr. V? | 9. 40grovósg s | 10. ἡ róv—11. 406- 
— xtog] desumpta ex luliano p. 401, 5 Hertl. || συνωρὶς V?, cvvogig V! || 
d1. λελωβημ. V*, λελοβ. V' || 13. S νοι νων: σέ sup. vs. ἃ m. 1, V |! 
τῇ 4.16. ἀλλωκότοις V', ἀλλοκ. radendo V? | 18. στρατιωκὴν V || 25. &j/volu 
: 'eras, vid. potius » quam γ᾽ Mau | φρενῆήρει V*, φρενῆρι V! | 


- 


ὡς Qv μηδὲ ἐπ᾽ ἐκμελέσι καὶ ἀλλοκότοις πράξεσιν αὐτῶν 
ἔποιτο μνήμη. Οὐεσπασιανοῦ δὲ καὶ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ 4 


2 


Níygov, OAM συνέστησαν HOUR οὐκ ὀλίγοι πρὸς ἀλλήλους 
ἐμφύλιοι, καὶ πόλεις διέστησαν, αἵ μὲν τῷδε ov δὲ τῷδε, προσ-. 
ϑέμεναι. τἀραχῆς δὲ οὐκ ὀλίγης κατὰ τὴν ἑῴαν καὶ vuv 


δοῦναι τὴν Ἔν 6c Σεβῆρος ἀναδείανυται qu 
σιλεύς. παρελθόντων δὲ εἰς τὴν αὐτὴν ἀρχὴν ᾿Δλβίνου καὶ s 


Αἴγυπτον κινηθείσης, Βυξαντίων τε ὡς τὰ Νίγρου φρονούν- — 


τῶν καὶ ὑποδεξαμένων αὐτὸν εἰς ἔσχατον ἐλϑόντων κινδύνου, τὸ 
κρατεῖ μὲν ἡ Σεβήρου μερίς ἀναιρεϑέντος δὲ Νίγρου, καὶ 


μετὰ τοῦτον ᾿Δλβίνου μετὰ τῆς ἀρχῆς καὶ τὸν βίον ἀπολι- 
πόντος εἰς μόνον Σεβῆρον τὰ τῆς ἡγεμονίας περιίστατο. τρέ- 


πεται τοίνυν ἐπὶ τὴν τῶν ἐκμελῶς πεπραγμένων διόρϑωσιν, 


καὶ πρό ys ἁπάντων τοῖς στρατιώταις τοῖς ἀνελοῦσι Περτέ- 
νακα καὶ Ἰουλιανῷ παραδοῦσι τὴν βασιλείαν πικρῶς ἐπεξ- 


15. 


ἤλϑεν. ἔπειτα διαϑεὶς ἐπιμελῶς τὰ στρατόπεδα, Πέρσαις μὲν à 


ἐπελϑὼν ἐφόδῳ μιᾷ Κτησιφῶντα εἷλε καὶ Βαβυλῶνα, διαδρα- 
μὼν δὲ τοὺς σκηνίτας ᾿ἄραβας καὶ πᾶσαν Aga(Mav καταστρε- 
ψάμενος, ἄλλα τε πολλὰ γενναίως οἰκονομήσας, ἐγένετο μὲν 
περὶ τοὺς ἁμαρτάνοντας ἀπαραίτητος, τῶν ἐπὶ τοῖς ἀτόποις 


εὐθυνομένων δημοσίας ποιῶν τὰς οὐσίας, (9) πολλὰς δὲ τῶν 


πόλεων οἰκοδομήμασι πολυτελέσιν κοσμήσας ἀνέδειξεν ᾿άντω- 
νῖνον τὸν παῖδα τὸν ἑαυτοῦ βασιλέα. καὶ ἐπειδὴ τελευτᾶν ἔμελ- 
Asv, διαδόχους τῆς ἀρχῆς αὐτὸν καὶ Γέταν τὸν ἕτερον υἱὸν 
καταστήσας ἐπίτροπον αὐτοῖς Παπινιανὸν καταλέλοιπεν, ἄνδρα 


1. διεφϑάρη Sylburg, διαφϑαρεὶς V || 2. ἀλλοιότερον V radendo ex 
ἀλλοιώτερον || 4. ἀναβαλλομένης scripsi, ἀναβαλομένης Sylb, ἀναλαβομένης 
V. cf. I, 60, 2; IV, 55, 4 | {ὑπὸ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν» (vel sim.) 
ἀναδείκνυται conieci, quale additamentum ipsa Zosimi rerum confor- 
matio postulat || ἀναδείκνυται V, ἀνεδείκνυτο ς | 11. μερὶς ἀναιρεϑέντος 
Níyoov: καὶ μετὰ s, quae correcta ex V | 16. πικρῶς] cf. Iulian. p. 401, 
24 | 17. ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ V | 19. ἄραβας V!, ἄρραβας V? | πᾶσαν "4p. 
κατ. similem famam secutus est is scriptor quo Eutrop. VIII, 18, 4; 


Fest. brev. 21, 2; v. Sev. 18, 1; Vict. Caes. 20, 15 usi sunt, aliam He- us 
rodian. III, 9, 3 | ἀραβίαν V, dog. γ᾽ 20. οἰκονομήσας γενναίως (sine — 
acc.) V, corr. litteris β et c supra scriptis m. 2 | 21. zs? V et Bekk, E. 
ἐπὶ apographa  ἀπαραέτητος] lulian. p. 402, 2 H. || 23. πολυτελέσι 5 Ι. Vt 


24. 25. aw s | 26. παπιανὸν V!, corr. m. 2 


^ 


μενον. τοῦτον ὕπαρχον ὕντα τῆς αὐλῆς δι’ ὑποψίας 
εἶχεν ὁ ᾿ἀντωνῖνος, δι’ οὐδὲν ἕτερον ἢ ὅτι δυσμενῶς ἔχοντα 
L^ Qóg τὸν ἀδελφὸν Γέταν αἰσϑανόμενος ἐπιβουλεῦσαι, καϑ᾽ 
οἷός τε ἦν, διεκώλυεν. τοῦτο τοίνυν ἐκ μέσου βουλό- 
- gevog ποιῆσαι τὸ κώλυμα, τῷ μὲν Παπινιανῷ τὴν διὰ τῶν 
E γρατιωτῶν ἐπιβουλεύει σφαγήν, εὐρυχωρίαν δὲ ἔχων ἀναιρεῖ 
[ ᾿ τὸν ἀδελφόν, οὐδὲ τῆς μητρὸς αὐτὸν προσδραμόντα ῥύσασϑαι 
Y δυνηϑείσης. 
- — 10. Ἐπεὶ δὲ καὶ ᾿ἀντωνῖνος ἔδωκε τῆς ἀδελφοκχτονίας 
- qu" οὐ πολὺ δίκην, καὶ αὐτοῦ τοῦ παίσαντος τοῦτον ἀγνο- 
LJ ηϑέντος, τὰ μὲν ἐν Ῥώμῃ στρατόπεδα Μακρῖνον ὕπαρχον 
ὄντα τῆς αὐλῆς ἀναδείκνυσι βασιλέα, τὰ δὲ κατὰ τὴν ἑῴαν 
Πρ ᾿Ἐμισηνόν τι μειράκιον ὡς γένει τῇ ᾿Αντωνίνου μητρὶ συναπτό- 
- μένον. ἑχάστου δὲ στρατεύματος τῆς οἰκείας ἀναρρήσεως 
 &vrttyouévov στάσις ἐμφύλιος ἦν, τῶν μὲν περὶ τὸν ᾿Εμισηνὸν 
"Avrovivov ἀγόντων αὐτὸν ἐπὶ τὴν Ῥώμην, τῶν δὲ Μακρίνου 
στρατιωτῶν ἐξορμησάντων ἀπὸ τῆς ᾿Ιταλίας. συμπεσόντων 
30 δὲ ἀλλήλοις τῶν στρατοπέδων ἐν τῇ κατὰ Συρίαν ᾿Αντιυχείᾳ, 
- τῷ παντὶ Μακχρῖνος ἐλαττωϑεὶς καὶ φυγῇ τὸ στρατόπεδον 
καταλιπὼν. εἰς τὸν μεταξὺ πορϑμὸν Βυξαντέίου καὶ Χαλκηδόνος 
ἁλίσκεται, καὶ τὸ σῶμα ξαινόμενος τελευτᾷ. 
| ll. Τοῦ δὲ 4vvovívov χρατήσαντος καὶ τοῖς τὰ Μακρί- 
35 yov φρονήσασιν ὡς δυσμενέσιν "ἐπεξελϑόντος. τά τε ἄλλα 
αἰσχρῶς καὶ ἐπονειδίστως βεβιωκότος, μάγοις τε καὶ ἀγύρταις 
ἐσχολακότος καὶ περὶ τὰ ϑεῖα ἠσεβηκότος, οὐκ ἐνεγκόντες οἵ 
Ῥωμαῖοι τὴν τῆς ἀσελγείας ὑπερβολήν, κατασφάξαντες καὶ 


: 1. ἐξηγήσει coniecit Sylburg (*expositione? Leunclavius), inutiliter || 
—. 8.3. ὑπερβαλλόμενον V || 6. διεκώλυε ς || V. παπιανῶ V!, corr. m. 2. cete- 
rum Papinianum ante Getam interfectum esse solus Zosimus tradit || 
12. uerov ex μέσου (sine acc.) radendo V | roo παέσαντος s, τοῦ πε- 
| σόντος V | 13. στρατόπεδα V?, στρατεύματα V'| 15. τὸ ἐκ τῆς "Epéene 

᾿ παιδάριον lulian. p. 402, 7 || ἐμισηνόν τι V, "Eusenvóv τι ς | 16. ἑκάστου: 
ἑχατέρου. cf. IV, 6, 2| 17. τὸν ᾿Ἐμεσηνὸν c, τῶν ἐμεσηνῶν V || 30. ἐν 
τῇς, £v τινε V. | 21. τῷ παντὶ Steph, τὸ πάντηι V || 22. Χαλκηδόνος ς, 
P : ηδόνος h.l. V | 23. £//vóuevog, ras. 1 litt. (s nimirum) V | 27. καὶ 
- οὐρῇ ϑεῖα ἠσεβηκότος accesserunt ex V || 28. ἀσελγείας γ᾽, -ἀς V! 


2 


ϑ 


10 AU D es 2 MEC T 


τὸ σῶμα διασπάσαντας "Aàctavógov ἀνέδειξαν βασιλέα, 
αὐτὸν ἐκ τῆς Σεβήρου γενεᾶς καταγόμενον. οὗτος νέος 
ἔτι καὶ φύσεως εὖ ἔχων ἀγαϑὰς ἅπασιν ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ δέ 
δωκεν ἔχειν ἐλπίδας, ἐπιστήσας ὑπάρχους τῇ αὐλῇ. Φλαυιανὸν. 
καὶ Χρῆστον, ἄνδρας τῶν τὲ πολεμικῶν οὐκ ἀπείρους καὶ 5 
τὰ ἐν εἰρήνῃ διαϑεῖναι καλῶς ἱκανούς. Μαμαίας δὲ τῆς τοῦ 
βασιλέως μητρὸς ἐπιστησάσης αὐτοῖς Οὐλπιανὸν ἐπιγνώμονας 
καὶ ὥσπερ κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς, ἐπειδὴ καὶ νομοϑέτης dw. - 
ἄριστος καὶ τὸ παρὸν εὖ διαϑεῖναι καὶ τὸ μέλλον εὐστόχως 
συνιδεῖν δυνατός, ἐπὶ τούτῳ δυσχεράναντες ἀναίρεσιν αὐτῷ 19 7 
3 μηχανῶνται λαϑραίαν οἱ στρατιῶται. αἰσϑομένης δὲ τούτου 
Μαμαίας, καὶ ἅμα τῷ φϑάσαι τὴν ἐπίϑεσιν τοὺς ταῦτα βου- 
λεύσαντας ἀνελούσης, κύριος τῆς τῶν ὑπάρχων ἀρχῆς Οὐλπι- 
ανὸς καϑίσταται μόνος. ἐν ὑποψίᾳ δὲ τοῖς στρατοπέδοις yevó- 
μενος (τὰς δὲ αἰτίας ἀκριβῶς οὐκ ἔχω διεξελθεῖν" διάφορα. 
γὰρ ἱστορήκασιν περὶ τῆς αὐτοῦ προαιρέσεως) ἀναιρεῖται 
στάσεως κινηθείσης, οὐδὲ τοῦ βασιλέως ἀρκέσαντος αὐτῷ 
πρὸς βοήϑειαν. (12) ἐντεῦϑεν οἵ στρατιῶται κατὰ βραχὺ 
τῆς πρὸς ᾿4λέξανδρον εὐνοίας ἀποστατοῦντες ἀπρόϑυμοι περὶ 
τὰς τούτου προστάξεις ἐφαίνοντο, καὶ δέει τοῦ μὴ παϑεῖῦν τὲ 30 
διὰ τὴν ῥᾳϑυμίαν εἰς στάσεις ἐχώρουν, συστραφέντες τὲ 
? παρήγαγον "Avcovivov εἰς βασιλείαν. ἐπεὶ δὲ τὸν ὄγκον οὐκ 
ἐνεγκὼν τῆς ἀρχῆς φυγῇ κατέστησεν ἑαυτὸν ἀφανῆ, καὶ Οὐρά- 
νιος δέ τις ἐκ δουλείου γένους ἀναρρηϑεὶς παραχρῆμα μετὰ 
τῆς ἁλουργίδος ᾿4λεξάνδρῳ προσήχϑη, τὸ μὲν κατὰ τοῦ βασι- 25 
λέως ηὐξάνετο uicog, 0 δὲ ἐπὶ τοῖς πανταχόϑεν περιεστῶσιν 
ἀπορούμενος τῷ τε σώματι καὶ τοῖς κατὰ φύσιν λογισμοῖς — — 


tS 


 GAÀoióvegog ἦν, ὥστε καὶ φιλαργυρίας αὐτῷ νόσον ἐνσκχῆψαι 


3. 4. δέδωκεν V, ἔδωκεν c, quam formam hiatus redarguit| 4. φλαυ- 
ιανὸν V, Φλαβιανὸν s. cf. ind. C. L G. p. 133 || 5. Χρῆστον scripsi, 
Χρηστόν Vs| 10. τούτῳ s, τοῦτο V | 12. τῷ c, τὸ V | 14. 15. yevóuevog — 
(sie, eum ras. sup. alt. ε) V || 16. ἱστορήκασι ς || 22. "4Avrovivog] aut ex 
Ταυρῖνος (Vict. epit. 24, 2; Pol. Silv. lat. p. 243 M.) corruptum nomen - 
videtur aut ex ipsius Zosimi errore natum, quo ex uno Uranio Anto- 
nino duos tyrannos fecerit (v. Eckhel d. n. t. VII p. 288, Schiller hist. 
imp. Rom. t. I p. 780, 6) | 24. γένους (ὁρμώμενος βασιλεὺς» ἀναρρηϑεὶ 
conieci | ?5. ἀλουργέδος, λουργέδος in ras. m. 2, V || 28. ἀλλοιότερος 
ἠλλοιώϑη (vel ἠλλοέωτο) τοσοῦτον conieci. offendit iam Heyne 


γησι αυρέξειν.. (1) ἐχόντων δὲ αὐτῷ τῶν pecie οὐχ 
"ὥς, τὰ περὶ Παιονίαν καὶ Μυσίαν στρατεύματα καὶ πρό- 
)ov ἀλλοτρίως πρὸς αὐτὸν διακείμενα, τότε δὴ μᾶλλον πρὸς 
όστασιν ἐξηρέϑιστο. τραπέντα δὲ εἰς νεωτερισμὸν ἄγει 
Μαξιμῖνον εἰς βασιλείαν, τότε τῆς Παιονικῆς ἴλης ἐξηγού- 
- μενον. καὶ Μαξιμῖνος μὲν τὰς περὶ αὐτὸν δυνάμεις ἀγείρας 
ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ἐξώρμησεν, ἀπαρασκεύῳ τῷ βασιλεῖ ῥᾷον 
3 (óuevog ἐπιϑήσεσθϑαι" ᾿Δλέξανδρος δὲ ἐν τοῖς περὶ τὸν Ῥῆνον 
ἔϑνεσι διατρίβων, κἀκεῖσε τὰ νεωτερισϑέντα μαϑών, τῆς ἐπὶ 
“τὴν Ῥώμην εἴχετο πορείας. ἐπαγγελλόμενος δὲ τοῖς στρατιώ- 
ταῖς καὶ αὐτῷ Μαξιμίνῳ avyyinbgy εἰ τοῖς ἐγχειρηϑεῖσιν 
| ἐνδοῖεν, ὡς οὐχ οἷός τε γέγονεν τούτους ὑπαγαγέσϑαι. πά- 
2 eng ἀπογνοὺς ταῖς ἐλπίσιν ἑαυτὸν ἐπιδέδωκεν τρόπον τινὰ 
Las τῇ σφαγῇ. Adi δὲ προσελϑοῦσα μετὰ τῶν ὑπάρχων ἐκ 
- τῆς αὐλῆς ὡς δὴ τὴν ταραχὴν καταπαύσουσα αὐτή τὲ κατα- 
σφάττεται καὶ οἱ ὕπαρχοι σὺν αὐτῇ. 

Τῆς δὲ βασιλείας ἤδη βεβαίως παρὰ Μαξιμίνου κατεχο- 
— μένης, ἐν μεταμελείχ πάντες ἦσαν ὡς τυραννίδα πικρὰν 
0 μετρίας ἀλλαξάμενοι βασιλείας. γένους γὰρ ὧν ἀφανοῦς, ἅμα 
τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅσα φύδει προσῆν αὐτῷ πλεονε- 
κτήματα, τῇ τῆς ἐξουσίας ἐξέφαινεν παρρησίᾳ καὶ πᾶσιν 
᾿ς ἀφόρητος ἦν, οὐχ ὑβρίξων εἰς τοὺς ἐν τέλει μόνον, ἀλλὰ καὶ 
(0 μετὰ πάσης ὠμότητος τοῖς πράγμασι προσιών, μόνους δὲ 
—s»5 θεραπεύων τοὺς συκοφάντας, 0600 μάλιστα τοὺς ἀπράγμονας 
᾿ς χατεμήνυον ὡς ὀφείλοντάς τι role βασιλικοῖς ταμιείοις. ἤδη 


2x 6. » 
NP CS 


Dà.d M 
"EN 


E 1. ἐγκεῖσϑαι ς, ἐκκεῖσϑαι V || v. Iulian. p. 402, 13 H. | 3. παιονίαν 
— ex παιωνίαν radendo V | 5. Z&sgeQ16ro (sine acc.) V || 6. μαξιμινον (sine 
- 46e.) radendo ex μαξιμίανον ut vid. V || zetovixijg, o in ras., V ἴλης 

— V*, εἰλῆς (sine acc. et spir.) V!|| 8. ἀπαρασκεύω ex diudésva dug rà- 

ο΄ dendo V | 13. γέγονε ς || 14. ἐπιδέδωκε s | 15. προσελϑοῦσα V, προ- 

— ελϑοῦσα s | ἐκ delendum puto. ceterum tota Zosimi narratio plane 

- singularis est || 21. τῶ V?, τὸ V! || 21.22. πλεονεκτήματα sunt * virtutes", non 

— yitia?. cf. IV, 54, 4; Io. Lyd. p. 224, 11 Bk. quapropter μειονεξατή- 
| pere. coni. Sylburg. an πλημμελήματα cf. I, 5, 3 | 22. ἐξέφαινεν cum 
ÉiBylburgio scripsi, ἐξέφανεν V. ἐξηφάνιξε eum Stephano Bekk, πλεο- 

P s ἐκτήματα servans. at Maximinus φύσει ἦν τὸ ἦϑος, ὥσπερ καὶ τὸ 

ος, βάρβαρος: Herodian. VII, 1, 2; 'ferus moribus, asper, superbus, 

emptor': v. Max. 2, 2, cf. ib. cap. 8 


t2 


τῷ 


: πρὸς ἀντίστασιν coll. II, 12, 1. vitium ex vs. 10 fluxit | 21. συμφρο! ori 


τομένων ἐπὶ ταῖς προφανέσι ἀδσκαίτονως. οἵ τὴν Διβύην 5 
οἰκοῦντες Γορδιανὸν xol τὸν ὁμώνυμον τούτῳ παῖδα fadt 
λέας ἀναδείξαντες, ἔστειλαν ἐν Ῥώμῃ πρέσβεις ἄλλους τε wel Ὁ 
Βαλεριανόν, ὃς τοῦ ὑπατικοῦ τάγματος ὧν ἐβασίλευσεν ὕστερογ-. — 
ἡ δὲ σύγκλητος τὸ πραχϑὲν ἀσμενίσασα παρεσκευάζετο πρὸς 
τὴν τοῦ τυράννου καϑαίρεσιν, τούς τε στρατιώτας εἰς ἐπανά- τὸ 
στασιν ἐρεϑίξζουσα καὶ τὸν δῆμον ἀναμιμνήσκουσα τῶν εἰς 
ἕχαστον ἰδίᾳ καὶ κοινῇ πάντας ἀδικημάτων. ἐπεὶ δὲ πᾶσι! - 
ταῦτα ἐδόκει, προχειρίζονται τῆς βουλῆς ἄνδρας εἴκοσι στρατη- 
γίας ἐμπείρους" ἐκ τούτων αὐτοκράτορας ἑλόμενοι δύο, Βαλ- 
βῖνον καὶ Μάξιμον, προκαταλαβόντες τὰς ἐπὶ τὴν Ῥώμην τὸ 
φερούσας ὁδοὺς ἕτοιμοι πρὸς τὴν ἐπανάστασιν ἦσαν. (15) τοῦ 
δὲ Μαξιμίνου τούτων ἀπαγγελϑέντων ἐπὶ τὴν Ρώμην ὁρμή . 
σαντος ἅμα τοῖς Μαυρουσίοις καὶ Κελτικοῖς τέλεσιν, οἵ μὲν 
τὴν ᾿Δἀκυληίαν τεταγμένοι φυλάττειν ἀποκλείσαντες αὐτῷ τὰς 
πύλας ἐς πολιορκίαν καϑέσταντο, τῶν δὲ συναραμένων αὐτῷ 
μόλις τὸ κοινῇ λυσιτελοῦν ἑλομένων συμφρονησάντων τὲ 
τοῖς καϑελεῖν τὸν Μαξιμῖνον ἐσπουδακχόσιν, εἰς ἔσχατον ἐλη- 
λακὼς κινδύνου προσάγει τὸν παῖδα τοῖς στρατιώταις ἱκέτην, ὁ 
ὡς ἀρκέσοντα διὰ τὴν ἡλικίαν εἰς οἶχτον ἐκ τῆς ὀργῆς αὐτοὺς 
μεταστῆσαι. τῶν δὲ ϑυμῷ μείζονι τόν vs νέον οἰχτρῶς ἀν- ss 
ἑλόντων καὶ αὐτὸν παραχρῆμα κατασφαξάντων, ἐπελϑών τις 
καὶ τὴν κεφαλὴν χωρίσας τοῦ σώματος ἐπὶ τὴν Ῥώμην 


ὅ. λιβύην V?, λυβύην V! | 8. βαλλεριανὸν h.l. V. *quae (legatio) - 
per Valerianum, principem sénatus, qui postea imperavit, gratanter 
acceptà est^: v. Gord. 9, 7, ex Dexippo, ut videtur. alium igitur fontem 
sequitur Zosimus | 9. ἀσμενήσασα V', corr. V* | z«osoxevdfero V, | 
-écoro s | 11. τῶν V? ex τὸν | 19. πάντας V!, πάντων V?s| 13. ταὐτὰ | 
Steph || zoozsto/fovre: xvf.] ex Dexippo ne haec quidem hausta esse - 
possunt: is enim post interfectos demum Gordianos XX viros illos - 
creatos esse tradidit: v. Maxim. iun. 6, 3 || 15. προκαῦ, V, καὶ προκατ 
s. fort. τε post szox. intercidit | 16. πρὸς τὴν Peovdaiiir iam. * 
non ad rebellionem sed ad resistendum senatus paratus erat. conieci 


Me 


σάντων V5, συνφρ. V!- 


- , " Mor 
RT ad db. : 
E "p ᾧ 
ua o Ἷ 


ἤγαγεν, dile» ἐμφανὲς τοῦτο τῆς νίκης ποιούμενος. ταύτῃ 
ἕνυν . ἀπαλλαγέντες τοῦ δέους τὴν ἐκ Μιβύης τῶν βασιλέων 
ἱνέμενον ἄφιξιν. 

- 16. Τῶν δὲ βίᾳ χειμῶνος ἐν τῷ πλεῖν ἀπολομένων, 
Ik πονῇ ϑατέρου τούτων ὄντι παιδὶ τὴν τῶν ὅλων ἡἣγε- 
ὑνίαν ἡ γερουσία παρέδωκεν, ἐφ᾽ οὗ τῆς προλαβούσης κατη- 
xe ὃ Ῥωμαίων ἀνίετο δῆμος, τοῦ βασιλέως σκηνικοῖς τὲ 
io δὸς ἀγῶσι τοὺς πολίτας ἀπαγαγόντος. πάντων δὲ 3 
ὕσπερ ἐκ κάρου βαϑέος ἀνασφηλάντων, ἐπιβουλὴ κατὰ. τοῦ 


το βασιλεύοντορ λαϑραία συνίσταται, Μαξίμου καὶ Βαλβένου 


δ᾿ E. στρατιώτας αὐτῷ τινὰς ἐπαναστησάντων᾽ ἧς φωραϑείσης αὐτοί 
l ; τε οἵ τῆς exsvagíag ἄρξαντες βναϊροῦνυνι καὶ τῶν κοινωνη- 
D Gávrov αὐτοῖς οἱ πολλοί. (1T) μετ᾽ οὐ πολὺ δὲ καὶ Καρχη- 
δόνιοι τῆς τοῦ βασιλέως εὐνοίας ἀλλοτριωϑέντες Σαβινιανὸν 
a δἰς βασιλείαν παράγουσιν: Γορδιανοῦ δὲ κινήσαντος τὰς ἐν" 


““ιβύῃ δυνάμεις, ἐπανελϑόντες πρὸς αὐτὸν τῇ γνώμῃ τὸν μὲν 


— ἐπιϑέμενον τῇ ti airo παραδιδόασι, συγγνώμης δὲ τυχόντες 
. τῶν περισχόντων αὐτοὺς κινδύνων ἠλευϑερώϑησαν. ἐν τούτῳ 9 


δὴ πρὸς γάμον ἄγεται Γορδιανὸς Τιμησικλέους ϑυγατέρα, 


3 τῶν ἐπὶ παιδεύσει διαβοήτων ἀνδρός, ὃν ὕπαρχον τῆς αὐλῆς 


1. ἐπήγαγεν V, ἀπήγαγε Steph, bene | 8. ἄφιξιν V?, ἄφηξιν Υ || 
4. πλεῖν] πολεμεῖν inepte coni. Spanheim, scilicet αὖ Zosimum cum 
Herodiano et Dexippo (v. Max. et Balb. 16, 6; v. Max. iun. 6, 3), qui 
in Afriea — et multo quidem ante — Gordianos occubuisse referunt, 


- eoneiliaret. recte Heyne ad Zonaram.XIl, 17, qui variam scriptorum 


de Gordianorum interitu famam exhibet, provocavit | ἀπολλωμένων V || ' 
B. ϑατέρου — παιδὶ] ex uno Dexippo (v. Gord. 19, 9; 23, 1) hanc 


- famam — falsam eam quidem, v. C. 1. L. VIII ind. p. 1049 — derivari 
- potuisse quod Boehme (diss. Ienens. t. II p. 40) censet, neglexit verba 
—— x. Gord. 22, 4 (*ut unus aut duo — nam amplius invenire non potui 


— ex filio qui in Afriea perit?) | 6. ἐφ᾽ V, ἀφ᾽ ς || 8. ἀπαγαγόντος] 


E eonieci &zerówrog: 'rege cives oblectante'. cf. Pierson ad Moer. p. 65. 
— διαγαγόντος coni. Bekk, £meyeyóvrog Sylb, lacunam statuerunt Steph 


οὗ Casaub | 9. βαϑέως V | 10. βασιλεύοντος V, βασιλέως s || λαϑραῖα V | 


. de Maximo et Balbino haec rursus plane a Dexippeis (v. Max. et Balb. 


E 
10, 4) discrepant | 11. φωραϑείσης V?, qoo. V'|| 13. μετ᾽ o? V?, μεϑου 
Ev Καρχηδόνιοι s, χαρκηδόνιοι V. | 14. σαβινιανὸν V, Σαβιανὸν s || 
: one verum nomen "Timesitheus" fuit, cf. Hirschfeld HM 


ἀναδείξας ἔδοξεν τὸ διὰ τὸ νέον τῆς Mag τῇ κη 
τῶν πραγμάτων ἐλλεῖπον ἀγαπληῤάνν, i HOM 
18. Ἤδη δὲ τῆς βασιλείας οὔσης ἐν óyepdi a Tola 1 
τοῖς κατὰ τὴν ἑῴαν ἔϑνεσιν ἐπιέναι προσεδοχῶντο, τὴν ἀρχ ὴν 
Σαπώρου χαραλαβόντος μετὰ ᾿ἡρταξέρξην τὸν ἀπὸ Παρϑυαίων 5 : 
αὖϑις εἰς Πέρσας τὴν ἀρχὴν μεταστήσαντα᾽ μετὰ γὰρ ᾿4λέξ- — 
ανδρον τὸν Φιλίππου καὶ τοὺς διαδεξαμένους τὴν Maxs-  — 
δόνων ἀρχήν, ᾿Δντιόχου τῶν ἄνω σατραπειῶν ἄρχοντος »u E 
σάκης ὃ Παρϑυαῖος διὰ τὴν εἰς τὸν ἀδελφὸν Τηριδάτην ὕβριν. * 
ἀγανακτήσας, πόλεμον πρὸς τὸν ᾿Δντιόχου σατράπην ἀράμενος, 1 7 
αἰτίαν δέδωκεν Παρϑυαίοις ἐκβαλοῦσι Μακεδόνας εἰς ἑαυτοὺς 
τὴν ἀρχὴν περιστῆσαι. τότε τοίνυν ἐπὶ Πέρσας ὁ βασιλεὺς 
ἤει παρασκευῇ τῇ πάσῃ. τοῦ δὲ Ῥωμαϊκοῦ στρατοῦ δόξαντος 
ἐν τῇ πρώτῃ μάχῃ κεκρατηκέναι, Τιμησικλῆς ὃ τῆς αὐλῆς 
ὕπαρχος τελευτήσας ἠλάττωσε πολὺ τῷ βασιλεῖ τὴν ἐπὶ τῇ 15 
ἀσφαλείᾳ τῆς ἡγεμονίας πεποίϑησιν. Φιλίππου γὰρ ὑπάρχου - 
προχειρισϑέντος, κατὰ βραχὺ τὰ τῆς εἰς τὸν βασιλέα τῶν, - 
3 στρατιωτῶν εὐνοίας ὑπέρρει. ὁρμώμενος yà ἐξ "Aowfíng, — 
ἔϑνους χειρίστου, καὶ οὐδὲ ἐκ τοῦ βελτίονος εἰς τύχης ἐπί- 
δοσιν προελϑών, ἅμα τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν εἰς ἐπιϑυμέίαν so. — 
βασιλείας ἐτράπη" καὶ τῶν στρατιωτῶν τοὺς εἰς τὸ νεωτερίζξει»ν — 
ἐπιρρεπεῖς οἰκειούμενος, ἐπειδὴ τὴν τῶν στρατιωτικῶν σιτή- 
σεῶν συγκομιδὴν ἅλις ἔχουσαν εἶδεν, ἔτι τοῦ βασιλέως περὶ 
Κάρρας καὶ Νέσσεβιν σὺν τῷ στρατῷ διατρίβοντος αὐτὸς 
ἐνδοτέρω τὰς ναῦς. αἵ τὴν στρατιωτικὴν τροφὴν εἶχον, &(G- 90 


1. ἔδοξε c || κηδαιμονίαι V. || 5. Σαπώρου) de nominis ratione v. Noel- 
deke in Bezzenbergeri *'Beitr. z. Kunde d. indog. Sprachen'.t. IV 
p. 60, 4 || ᾿ἀρταξέρξην] ib. p. 35, 2 | 8. σατραπιῶν V || 8. 9. ἀρσά κης corr. V? 
ex ἀυτάρ κης (sic) | 9. ὁ Παρϑυαῖος -— ὕβριν] Arriani (ap. Phot. cod. 58, 
cf. Sync. I p. 539, 19 Dind.) est rerum conformatio. cf..Droysen Hellen. 
t. III*, 1 p. 358 sq. | 11. δέδωκε s  ἐκβαλλοῦσι, ^ à m. 2, V | 12. πέρσας 
ex περάσας V?| 185. ἠλάττωσε, σὲ ex corr. m. 1, V | 16. ἡγεμονείας V |. 
18. αραβίας V', ἀρραβέας V* | 20. và γ΄", τὸ V!| 28. εἶδεν V?, ἴδεν V' | 
24. καρρᾶς V | Νέσσεβιν scripsi, νεσσεβίν V sed ' a m. 2. Νίσιβις cete- — 
ris locis praeter I, 39, 1 (νησιβὲν V) Zosimus. NEZIBI nummi (Eckhel τὴ 
t. ΠῚ p. 517), 'Nesibin! Tabari Noeldekii | de ipsa re praeter vit, 
Gord. 29, 2 cf. Zonar. XII, 18 t. III p. 130, 6 Dind. Philippi callidum L- 
consilium uno ex Dexippo Zosimo innotescere potuisse cur credamus i 
nihil causae est 


E ἐς diari τὴρεν ον πρὸς sino. (19) ἐκβάσης δὲ εἰς 
v αὐτῷ τῆς σκέψεως, οἱ στρατιῶται πρόφασιν τὴν τῶν 
WS ἔνδειαν ποιησάμενοι, σὺν οὐδενὶ κόσμῳ τὸν l'oo- 
δια Ov περιστάντες ὡς αἴτιον τῆς τοῦ στρατοπέδου φϑορᾶς 
ἀναιροῦσι. Φιλίππῳ τὴν ἁλουργίδα κατὰ τὸ συγκείμενον 
περιϑέντες. ὃ δὲ πρὸς μὲν Σαπώρην ἔϑετο φιλίαν ἐνώμοτον, 
t λύσας δὲ τὸν πόλεμον ἐπὶ τὴν Ρώμην ἐξώρμα, τοὺς uiv 
στρατιώτας ἁδραῖς διαδόσεσιν ϑεραπεύων, εἰς δὲ τὴν Ρώμην 
^40 Bbexduxov τοὺς ὅτι νόσῳ τετελεύτηκεν Γορδιανὺς ἀγγελοῦν- 
: τας. ἐπεὶ δὲ εἰς τὴν Ῥώμην ἀφίκετο, τοὺς ἐν τέλει τῆς 
βουλῆς λόγοις ἐπιεικέσιν ὑπαγαγόμενος φήϑη δεῖν τὰς μεγί- 
E στας τῶν ἀρχῶν τοῖς οἰκειότατα πρὸς αὐτὸν ἔχουσιν παρα- 
- δοῦναι. καὶ Πρίσκον μὲν ἀδελφὸν ὄντα τῶν κατὰ Συρίαν 
15 προεστήσατο στρατοπέδων, Σεβηριανῷ δὲ τῷ κηδεστῇ τὰς ἐν 
Μυσίᾳ καὶ Μακεδονίᾳ δυνάμεις ἐπίάτευσεν. (20) τούτῳ δὲ 
E λύσω: ἕξειν τὴν ἀρχὴν οἰηϑεὶς αὐτὸς ἐπὶ Κάρπουξ ἐστρά- 
| TEUEV ἤδη τὰ περὶ τὸν Ἴστρον λῃσαμένους. μάχης δὲ γενο- 
μένης οὐκ ἐνεγκόντες οἵ βάρβαροι τὴν προσβολήν, εἴς τι 

$e φρούριον συμφυγόντες ἐν πολιορχίᾳ καϑίσταντο. ϑεασάμενοι 
δὲ τοὺς ἐξ αὑτῶν ἄλλους ἄλλῃ διασπαρέντας αὖϑις συνειλεγ- 
μένους, ἅμα τε ἀνεϑάρρησαν καὶ ὑπεξελθόντες τῷ Ῥωμαϊκῷ 
στρατοπέδῳ συνέπιπτον. οὐχ ὑποστάντες δὲ τὴν τῶν Μαυ- 
ρουσίων ὁρμὴν λόγους περὶ σπονδῶν ἐποιήσαντο, οἷς ὃ Φί- 

γε λιππὸς ῥᾷον ϑέμενος ἀνεχώρει. πολλῶν δὲ κατὰ ταὐτὸν 
 ἐμπεσουσῶν ταραχῶν τοῖς πράγμασι, τὰ μὲν κατὰ τὴν ἑῴαν 
ταῖς τῶν φόρων εἰσπράξεσι καὶ τῷ Πρίσκον, ἄρχειν τῶν 
ἐκεῖσε καϑεσταμένον ἐθνῶν, ἀφόρητον ἅπασιν εἶναι βαρυ- 
 ψόμενα, καὶ διὰ τοῦτο πρὸ τὸ νεωτερίζειν τραπέντα, lova- 


F* 


1. στρατιὰ &, στρατεῖα V || 2. ἐκβάσης V et Heumann, ἔκβασις apo- 
. grapha | 8. ἐξῶρμα (sic) V', ἐξορμᾶ γῆς | 9. ἀδραῖς, ^ à m. 2, V || δια- 
b δόσεσι ς | 10. τετελεύτηκε s || 18. οἰκειότατα, ὁ in ras. ex ὦ, V | Neon s 
10. ἐπίστευσε s | 11 84. Carpica haec Philippi expeditio ad Dexippi 
7] συνανείληπται περὶ ὧν Κάρποι... .. ἔπραξαν: Euagr. h. e. V, 34) 
»9ux& redire videtur || 18. iniéuiblosve Vs. et, sic porro | 21. ἄλλη V*?, 
3j V' | 21. 22. συνειλλεγμένους V | 25. ῥᾷον: ῥᾳδίως. cf. 1, 31, 1 | κατὰ 
ὃν V*, καταυτὸν V!|| 21. ταῖς {τε τῶν coni. Sylb || πρέσκον ///// &o- 
εἰν (eras. τὸν) V || 28. καϑεστάμενον V || 39. p. 16, 1. ἰωταπιανὸν V, τὸν lor. 
" Reitemeiero Bekk (τὸν Fisiche Steph et Sylb, unde *Pacatiunum* 


τούτοις Φιλίππου, καὶ δεομένου τῆς γερουσίας ἢ Me 
oí πρὸς τὰ καϑεστῶτα ἢ γοῦν, εἰ τῇ αὐτοῦ δυσαρεστοῖεν. 


* 


ἀρχῇ, ταύτης ἀφεῖναι, μηδενὸς δὲ τὸ παράπαν ἀποχριναμένου, s 
Δέκιος καὶ γένει προέχων καὶ ἀξιώματι, προσέτι δὲ wol — 
πάσαις διαπρέπων ταῖς ἀρεταῖς, μάτην ἔλεγεν αὐτὸν ἐπὶ του- 
τοις ἀγωνιᾶν: δᾷον γὰρ ἐν ἑαυτοῖς ταῦτα διαφϑαρήσεσϑαι, 
2 τὸ βέβαιον ἔχειν οὐδαμόϑεν δυνάμενα. ἐκβάντων δὲ εἰς 
ἔργον ὧν ὁ 4Ἔέκιος ἐκ τῆς τῶν πραγμάτων ἐτεκμήρατο segue, 1o | 
᾿Ιωταπιανοῦ τε καὶ Μαρίνου σὺν οὐ πολλῷ πόνῳ καϑαιρε- 1 
ϑέντων, οὐδὲν ἧττον ἐν φόβοις ὁ Φίλιππος ἦν, τὸ τῶν, 
: 


στρατιωτῶν μῖσος περὶ τοὺς ἐκεῖσε ταξιάρχους καὶ ἡγεμόνας 
εἰδώς. παρεκάλει τοίνυν τὸν 4έκιον τῶν ἐν Μυσίᾳ καὶ | 
Παιονίᾳ ταγμάτων ἀναδέξασϑαι τὴν ἀρχήν. τοῦ δὲ διὰ τὸ i 
καὶ ἑαυτῷ καὶ Φιλίππῳ τοῦτ᾽ ἀξύμφορον ἡγεῖσϑαι παραι- — 
τουμένου, τῇ Θετταλικῇ λεγομένῃ πειϑανάγκῃ χρησάμενος. 
ἐκπέμπει κατὰ τὴν Παιονίαν αὐτόν, σωφρονιοῦντα τοὺς ἐκεῖσε, 
3 τὰ Μαρίνου φρονήσαντας. οἵ δὲ ταύτῃ στρατιῶται τὸν Ζ]έκιον 
ὁρῶντες τοῖς ἡμαρτηκόσιν ἐπεξιόντα, κάλλιον εἶναι σφέσιν 
ἡγήσαντο καὶ τὸν παρὰ πόδας ἀποσείσασϑαν κίνδυνον καὶ 
ἅμα προστήσασϑαι μόναρχον, ὃς καὶ τῶν κοινῶν ἂν ἐπιμελη- 
ϑείη κρεῖσσον καὶ οὐ σὺν πόνῳ περιέσται Φιλίππου, πολι- 
τικῇ τε ἀρετῇ καὶ πολεμικῇ πείρᾳ προήκων. (29) περυϑέντες, 
οὖν αὐτῷ τὴν ἁλουργίδα, καὶ ἐφ᾽ ἑαυτῷ λοιπὸν ὀρρωδοῦντα 
πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων καὶ ἄκοντα συνωϑοῦσι κηδεμονίαν. 
Φίλιππος τοίνυν. τῆς ΖΙεκέου προδσαγγελϑείδσης ἀναρρήσεως 


"^ 


E T TISSU NEN zu IT INTE 


25 


E. 
3 
^s 
» 
a 
h 
2 


hie scribi voluit Spanheim). cf. Schiller t. I p. 802, 6; Friedlaender- 
Sallet "Koen. Münzk." n. 1039 Α 1. μυσσῶν //// zocypovo (eras. τοὺ 
C ὃ), V. τάγματα corr. Sylb || 4. πρὸς τὰ καϑεστῶτα] πρὸς và ἀφεστῶτα 
conieci. cf. Zonar. XII, 19 qui eundem ae Zosimus fontem hie sequitur: 
τῇ συγκλήτῳ διελέχϑη περὶ τῆς στάσεως || ἤγουν V || 5. ἀποκριναμένου V, 
-opévov ς | 8. ῥᾷον] ϑᾶττον conieci| 11. ᾿Ιωταπιανοῦ scripsi cum Bekk, | 
τῶι ταπιανοῦ V!, τοῦι ταπιανοῦ V?| 15. mowovíc V | 16. τοῦτ᾽ scripsi, | 
ταῦτα Vs| 16. ἀξυμφορον (sine acc.) V, ἀξύμφορα s | 17. Θεττ. mud. Ἐ 
cf. Iulian. p. 39, 12; 353, 25; Boissonade ad Eunap. p. 488 8α. || 98. 
κρεῖσσον] fort. κρεῖττον reponendum. et sic in similibus vocabulis | 
cvvzóvo ex συμπόνω radendo V || 26. κηδεμονείαν V || 231. δεκέο 
τοῦ “εκίου ς 


ET A | 
^ ἧς sedens SUE ἤλαυνεν ὡς ἐπιθησόμενος. 
“δὲ σὺν τῷ 4εκίῳ, καίπερ πολλῷ πλείους εἶναι τοὺς ἐναν- 
on » εἰδότες, ὕμως ἐθάρρουν, τῇ “Δεκίου πεποιϑότες ἐπι- 
στή μῃ καὶ περὶ πάντα προνοίᾳ. συμπεσόντων δὲ τῶν στρατο- 
πέδων ἀλλήλοις, καὶ τοῦ μὲν τῷ πλήϑει τοῦ δὲ τῇ στρατηγίᾳ 
πλεονεχτοῦντος, ἔπεσον μὲν ἐκ τῆς Φιλίππου μερίδος πολλοί, 
E. αὐτὸς δὲ σὺν αὐτοῖς ἀναιρεῖται, καὶ τοῦ παιδός, ὃν 
ἔτυχεν τῇ τοῦ Καίσαρος ἀξίᾳ τιμήσας, ἀποσφαγέντος. οὕτω 
μὲν οὖν 4Δέκιος τῆς τῶν ὅλων ἀρχῆς ἐγένετο κύριος. 
. —93. Τῶν δὲ πραγμάτων διὰ τὴν Φιλίππου περὶ πάντα 
— ἐχμέλειαν ταραχῆς πληρωϑέντων, Σκύϑαι τὸν Τάναϊν δια- 
βάντες ἐλήξοντο τὰ περὶ τὴν Θράκην χωρία᾽ οἷς ἐπεξελϑὼν 
3 ZHéxiog καὶ ἐν πάσαις κρατήσας ταῖς μάχαις. παρελόμενος δὲ 
- χαὶ τῆς λείας ἣν ἔτυχον εἰληφότες, ἀποκλείειν αὐτοῖς ἐπει- 
iu ρᾶτο τὴν οἴκαδε ἀναχώρησιν, διαφϑεῖραι πανωλεϑρίᾳ διανοού- 
᾿ς μενος, ὡς ἂν μὴ καὶ αὖϑις ἑαυτοὺς συναγαγόντες ἐπέλϑοιεν. 
P Γάλλον δὴ ἐπιστήσας τῇ τοῦ Τανάϊδος ὄχϑῃ μετὰ δυνάμεως 
ἀρχούσης αὐτὺς τοῖς λειπομένοις ἐπήει. χωρούντων δὲ τῶν 
' πραγμάτων αὐτῷ κατὰ νοῦν, εἰς τὸ νεωτερίζειν ὃ Γάλλος 
4 τραπεὶς ἐπικηρυχεύεται πρὸς τοὺς βαρβάρους, κοινωνῆσαι 
E | vis ἐπιβουλῆς τῆς κατὰ Δεκίου παρακαλῶν. ἀσμενέστατα δὲ 
E προταϑὲν δεξαμένων, ὁ Γάλλος uiv τῆς ἐπὶ (rij τοῦ 
Τανάϊδος ὄχϑῃ φυλακῆς εἴχετο, οἵ δὲ βάρβαροι δόντι 
: αὑτοὺς τριχῇ διέταξαν ἔν τινι τόπῳ τὴν πρώτην μοῖραν, οὗ 


4. πάντα ς, πάντας V | 5. στρατηγίᾳ Steph, στρατείαι V | 8. ἔτυχε « | 
LE Καίσαρος) mirum quod Augustum postea a patre filium factum esse 
— Zosimus non addit. lacuna tamen statui non potest | errorem, quo 
filius quoque Veronae caesus dicitur, Zonaras quoque habet (XII, 19) || 
E 1084. de Gothis haec quamvis admodum neglegenter excerpta ad . 
— Dexippi Σκυϑικὰ referri possunt. cf. Mommsen ἢ. R. t. V p. 219, 1 Ι 
: πάντα €, πάντας V, πᾶντας V'||11. Τάναϊν] errorem Zosimi — qui 
P nimirum, cum in fonte suo legisset Gothorum sedes tum circa Tanain 
z fuisse, pro festinatione sua hoc nomen per totam narrationem serva- 
àv — iam notavit Wesseling ad Itin. Anton. Aug. p. 225 | 13. ἐν πά- 
eig κρ. τ. μ.] at Philippopolim a Gothis captam (v. Dexipp. ap. Sync. 
Ip. τοῦ, 14; Amm. M. XXXI, 5, 17) ipse Zosimus I, 24, 2 memorat | 
“λείας, tt in ras. m. antiq., ΄ ἃ m. 2, V || αὐτοῖς s, αὐτὸς V | 15. 
νλεϑρίαι V || 18. ἐπήει ex ἐπίει V? || 21. ἀσμενέστατα ex ἀσμεναι- 
τὰ (ut vid.) V? | 22. προταϑὲν Υ', προσταϑὲν (sine acc.) V?, προσ- 
ϑὲν ς | τῇ addidit Sylb. (idem τῇ Tev. pro τοῦ Te». coniecit) 
2 


[Ὁ 


18 


καὶ τούτου, ἐκ τοῦ τρίτου τάγματος A. hiecs τοῦ E 
τέλματος ἐπεφάνησαν. τοῦ δὲ Γάλλου διὰ τοῦ τέλματος ἐπὶ 
αὐτοὺς ὁρμῆσαι τῷ 4Ιεκίῳ σημήναντος, ἀγνοίᾳ τῶν τόπων 5 
ἀπερισκέπτως ἐπελϑών, ἐμπαγείς τε ἅμα τῇ σὺν αὐτῷ δυνάμει 
τῷ πηλῷ καὶ πανταχόϑεν ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἀκοντιξόμενος | 
μετὰ τῶν συνόντων αὐτῷ διεφϑάρη, διαφυγεῖν οὐδενὸς δυνή- 
ϑέντος. Δεκίῳ μὲν οὖν ἄριστα βεβασιλευκότι τέλος τοιόνδε 
συνέβη" (24) παρελϑόντος δὲ εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ Γάλλου, 
καὶ συναναδείξαντος ἑαυτῷ τὸν παῖδα Οὐολουσιανὸν βασιλέα, 
μόνον τε οὐχὶ βοῶντος ὡς ἐξ ἐπιβουλῆς αὐτοῦ ΖΙέκιος μετὰ 
τοῦ στρατεύματος διεφϑάρη, τὰ τῆς εὐημερίας τῶν βαρβάρων 
αὔξην ἐλάμβανεν. οὐ γὰρ μόνον ἐπανελϑεῖν αὐτοῖς εἰς τὰ 
οἰκεῖα ξυνεχώρει μετὰ τῆς λείας ὁ Γάλλος, ἀλλὰ καὶ χρη- 
μάτων τι μέτρον ἔτους ἑκάστου χορηγεῖν ὑπέσχετο, καὶ voto 
αἰχμαλώτους, οἱ μάλιστα τῶν εὐπατριδῶν ἦσαν, ἐνεδίδου 
κατ᾽ ἐξουσίαν ἀπάγειν, ὧν ob πλείους ἐκ τῆς ἐν Θράκῃ du- 
λιππουπόλεως ἁλούσης ἔτυχον εἰλημμένοι. 

20. Ταῦτα οὕτως ὁ Γάλλος διῳκηκὼς εἰς τὴν Ῥώμην 
ἀφίκετο, μέγα φρονῶν ἐπὶ τῇ τεϑείσῃ πρὸς τοὺς βαρβάρους 
εἰρήνῃ. καὶ τὴν μὲν ἀρχὴν εὐφήμως τῆς ΖΙεκέου βασιλείας 
ἐμέμνητο, καὶ τὸν ἔτι περιόντα τῶν αὐτοῦ παίδων ἐποιεῖτο" 
χρόνου δὲ προϊόντος εἰς δέος καταστὰς μή ποτέ τινες τῶν sig 
τὰ πράγματα νεωτερίξειν εἰωϑότων εἰς μνήμην τῶν ΖΙεκίου 
βασιλικῶν ἀρετῶν ἀνατρέχοντες τῷ τούτου παιδὶ τὴν τῶν 
ὅλων ἀρχὴν παραδοῖεν, ἐπιβουλεύει ϑάνατον αὐτῷ, οὔτε τῆς 
ποιήσεως οὔτε τοῦ καλῶς ἔχοντος λόγον τινὰ ποιησάμενος. E 


- 
e 


μ᾿ 
e 


v--"---"--""--vwgJerwmRRRRMUMMS GMnMBÁMÁ 


s 


ΡΥ NS TNNT INE S SEA [RU SIRE SRI YR 


τῷ 
T 


1. προβέβλητο] rara admodum ac fortasse corrigenda — nisi ubi hia- — - 
tus vitandus erat — augmenti omissi apud Zosimum sunt exempla. ^ 
eadem in Iuliano obtinet lex (ἤδη πεποίητο p. 29, 14 H. hiatus eausa 
positum) || 5. σημήναντος s, σημαίναντος V. fort. σημαίνοντος scriben- 
dum || 11. οὐασπασιανὸν V, corr. Leunclavius || βασιλέα] immo Caesarem, — 
eodem modo errasse videtur Dexippus, cf. Sync. I p. 705, 20 (ubi — 
Δεκίου vocab. item ac p. 715, x vetusto errore additum) | 15. οἰκεῖα. E 
V?, οἰκία V! | 17. ἐνεδίδου V?, ἕν ἐδίδου V'|| 18. ante τῆς ras. 1 lit. - 
in V | 20. οὕτως V, οὖν οὕτως s 1 91. τῆι ve9. V, τεϑ'. ς | 23. ἐποιεῖτο 
υἱὸν ἐποιεῖτο vel εἰσεποιεῖτο coni. Steph, inutiliter, im ipsis Hostiliz 
rebus narrandis a ceteris scriptoribus prorsus discrepat Zosimus 


(90) ἐκμελῶς. δὲ τοῦ Γάλλου τὴν ἀρχὴν μεταχειριξομένου, 
χύϑαι πρῶτον μὲν τὰ πλησιόχωρα σφίσι συνετάραττον ἔϑνη, 
γἱόντες δὲ ὁδῷ καὶ τὰ μέχρι ϑαλάττης αὐτῆς ἐλήξοντο, 
ve μηδὲ ἕν ἔϑνος '"Poucíow ὑπήκοον ἀπόρϑητον ὑπὸ τού- 
ν χαταλειφϑῆναι, πᾶσαν δὲ ὡς εἰπεῖν ἀτείχιστον πόλιν καὶ 
τῶν ὠχυρωμένων τείχεσι τὰς πλείους ἁλῶναι. οὐχ ἧττον δὲ 
- τοῦ πανταχόϑεν ἐπιβρίσαντος πολέμου καὶ ὃ λοιμὸς πόλεσίν 
τε x«l χώμαις ἐπιγενόμενος, εἴ τι λελειμμένον ἦν ἀνϑρώ- 
cH γένος, διέφϑειρεν, οὔπω πρότερον ἐν τοῖς φϑάσασι 
χρόνοις τοσαύτην ἀνθρώπων ἀπώλειαν ἐργασάμενος. 
ο΄ 21. Ἔν τούτοις δὲ τῶν πραγμάνων ὄντων, καὶ τῶν 
 χρατούντων οὐδαμῶς οἵων τὲ ὄντων ἀμῦναι τῷ πολιτεύματι, 
Ett δὲ và τῆς Ῥώμης ἔξω περιορώντων, αὖϑις Γότϑοι καὶ 
E caddie καὶ Οὐρουγοῦνδοι x«l Κάρποι τὰς κατὰ τὴν Εὐρώ- 
us mv éAnfovro πόλεις, si τι περιλελειμμένον ἦν οἰκειούμενοι. 
- Πέρσαι δὲ τὴν '4óíav ἐπήεσαν, τήν τε μέσην καταστρεφό- 
᾿ς μενοι τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ Συρίαν προϊόντες ἄχρι καὶ Avi 
οχείας αὐτῆς, ἕως εἷλον καὶ ταύτην τῆς ἑῴας πάσης μητρό- 
E «πολιν οὖσαν, καὶ τοὺς μὲν κατασφάξαντες τῶν οἰχητόρων 
30 τοὺς δὲ αἰχμαλώτους ἀπαγαγόντες ἅμα λείας ἀναριϑμήτῳ 
D πλήϑει οἴκαδε ἀπήεσαν, πᾶν ὁτιοῦν ἴδιον ἢ δημόσιον τῆς 
3 “πόλεως οἰκοδόμημα διαφϑείραντες, οὐδενὸς παντάπασιν ἀντι- 
στόντος. Πέρσαις μὲν οὖν ἐξεγένετο ῥαδίως τὴν ᾿Ζ“σίαν 


᾿ς 4. 5. ὕπο rovrov ex ὑπουτῶν (sine acc.) || 6. οὐχ V?, οὐκ V! | 1. 
— ἐπιβρίσαντος ex ἐπιβρησαντος V, ἃ m.-1 ut vid. | 7. 8. πόλεσί τε c || 12. 
- ἄμυναι V*, ἀμοῖναι V! | 14. Βορανοὶ καὶ Οὐρουγοῦνδοι] cf. Wietersheim- 
- Dahn 'Geseh. d. Voelkerwand. I p. 219 sq. || 16. ἐπήεσαν ex ἐπίεσαν 
2 V*qp18. e//ov V', corr. V*. Galli temporibus a Persis captam diru- 
᾿ tamque esse Antiochiam unde aeceperit Zosimus, qui Valerianum 
. eap. 32, 2 τὰ περὶ τὴν ᾿ἀντιόχειαν καὶ τὸν ταύτης diciéuis οἰκονομοῦντα 
οὗ cap. 86, 1 ἀπὸ τῆς ᾿ἀντιοχείας ἄχρι Καππαδοκίας proficiscentem 
(dust Mülibéiiiorio neutrubi memorata, plane nobis incompertum. De- 
. Xippus certe (ap. Sync. I p. 716, 1 et Zonar. t. III p. 141, 4) post deditio- 
- mem demum Valeriani Antiochiam primum à Persis expugnatam esse 
—rettulerat. redit tamen error infra III, 32, 5 et ut videtur etiam in 
à trig. tyr. 2, 2. 3 | 20. ἅμα — 21. οἴκαδε vitium traxisse hiatus 
uit. possis aut ἀναριϑμήτοις πλήϑεσιν, sicuti saepe plurali numero 
osito hiatum evitat scriptor, aut transponendo: ἅμ᾽ ἀναρ. πλήϑει λείας oix. 
lura. em πλήϑη insolite usurpatum habes etiam (ex certa emendatione) 
Mes ἐξεγένετο (àv) coni. Steph. at cf. III, 15, 5. 6; 29, 3 
9* 


χαρεῖς γεγονότες ἀσμένως ταῦτα βαθρύ τες καὶ ε 
οἴκοι διενοήϑησαν᾽ (28) τῶν δὲ Σκυϑῶν ὅσον ἦν τῆς 70Qc 
zo ἐν ἀδείᾳ πολλῇ ψεμόμένα; ἤδη δὲ καὶ διαβάντων. εἰ E 
τὴν "AGíav καὶ τὰ μέχρι Καππαδοχίας καὶ Πισινοῦντος καὶ s 
᾿Εφέσου λῃσαμένων, Αἰμιλιανὸς Παιονικῶν ἡγούμενος τάξεων, 
ἀτόλμους ὄντας τοὺς ὑφ᾽ ἑαυτὸν στρατιώτας ἀντιστῆναι T — 
τῶν βαρβάρων εὐημερίᾳ παραϑαρσύνας ὡς οἷός vs ἦν, x«l - 
τοῦ Ρωμαίων ἀξιώματος ἀναμνήσας, émis. τοῖς εὑρεϑεῖσιν Ὁ 
ἐκεῖσε βαρβάροις ἀπροσδοκήτως. καὶ τοὺς πολλοὺς ἀνελών. " 
ἤδη δὲ xal ἐπὶ τὴν ἐκείνων γῆν τοὺς στρατιώτας διαβιβάσαθ ὦ E 
x«i παραδόξως πᾶν τὸ προσπεσὸν διαφϑείρας, παρὰ πᾶσάν 
τε ἐλπίδα τὰ Ῥωμαίοις ὑπήκοα τῆς ἐκείνων μανίας ἐλευϑε- 
ρώσας, αἱρεῖται παρὰ τῶν τῇδε στρατιωτῶν αὐτοχράτωρ. 4 
συναγαγὼν δὲ τὰς αὐτόϑι δυνάμεις ἐκ τῆς κατὰ τῶν Bag- 38 
βάρων νίκης ἐρρωμενεστέρας γεγενημένας ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν 
ἤλαυνεν, ἀπαρασκεύῳ τῷ Γάλλῳ βουλόμενος εἰς μάχην ἐλϑεῖν. — 
ὃ δὲ τῶν κατὰ τὴν ἑῴαν πεπραγμένων ἀνήκοος ὧν αὐτὸς 
μὲν τοῖς παρατυχοῦσι παρεσκευάξετο, Βαλεριανὸν δὲ ἔστελλεν — 
τὰ ἐν Κελτοῖς καὶ Γερμανοῖς τάγματα οἴσοντα. μετὰ πολλοῦ 20. 
δὲ τάχους Αἰμιλιανοῦ τῇ ᾿Ιταλίᾳ προσαγαγόντος, ἐπειδὴ πλη- 
σίον ἀλλήλων γέγονε τὰ στρατεύματα, πολλῷ τὸν Γάλλον 
ἐλαττούμενον ταῖς δυνάμεσιν ὁρῶντες ol σὺν αὐτῷ, καὶ ἅμα "1 
πρὸς τὸ ἐχμελὲς καὶ ἀνειμένον τοῦ ἀνδρὸς ἀποβλέποντερ, 
ἀναιροῦσιν αὐτὸν μετὰ τοῦ παιδός, καὶ προσχωρήσαντες Αὐμι- 95 
λιανῷ κρατύνειν ἔδοξαν αὐτῷ τὴν ἀρχήν. (29) Βαλεριανοῦ 
ὃὲ μετὰ τῶν ὑπὲρ τὰς "Ἥλπεις δυνάμεων ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν - 


1. λαφύρων V?, λαφυρῶν V!| 8. ὅσον ἦν τῆς Εὐρώπης mihi dubia. . 
sententia vel ὅσ᾽ ἤϑελον vel ὅσα κατέσχον τ. E. postulat. 'quiequid | 
occuparant in Europa' vertit Leunclavius | 5. πισινοῦντος V, Πεσι- — 
vobvrog Sylb. de re v. Mommsen t. V p. 221, 1| 10. ἀπροσδοκήτως} con- - 
ieci ἀπροσδοκήτοις coll. I, 43, 2; IV, 46, 2; V, 26, 5 || 12. πρὸσπεσο ν 
(o ex o) V || 16. γεγενημενας, ας in ras. m. 1, acc. om., V | 18. τῶν 3 
κατὰ τὴν ἑῴαν πεπραγμένων ἀνήκοος ὧν] utrum corruptela lateat an - 
ipse Zosimus pro indiligentia sua haec sensu carentia scripserit in- 
certum, *qui per Orientem gesta cum inaudisset' vertit Leunclavius 
unde ἐνήκοος (debebat ἐπήκοος) coniecit Sylburg || 19. παρασκευάξετο V. 
ἔστελλε s || 20. κέλτοις V || 21. ὑταλία, v eras., V || 24. nere, 8 
sup. « eras, V | 25. 26. αἰμεανῶι V, corr. m. 1 . 


7 fir» ἢ ἀρχικῶς προσιόντα τοῖς πράγμασιν, ὡς πρὸς 
λείαν ἀναρμόδιον ἀναιροῦσιν. ἡ 
ΞΡ  Παρελϑὼν δὲ Βαλεριανὸς κοινῇ γνώμῃ πρὸς τὴν τῶν 
ὅλων ἀρχὴν σπουδὴν ἐποιεῖτο τὰ πράγματα εὖ διαϑεῖναι. Xxv- 
dày δὲ ἐξ ἠϑῶν ἀναστάντων x«l Μαρκομαννῶν πρὸς τούτοις 
ἐξ ἐφόδου τὰ πρόσοικα τῇ Ρωμαίων ἀρχῇ χωρία λεηλατούντων, 
εἰς ἔσχατον μὲν ἡ Θεσσαλονίκη περιέστη κινδύνου, μόλις δὲ 
1 καὶ σὺν πόνῳ πολλῷ τῆς πολιορκίας λυϑείσης τῶν ἔνδον καρ- 
— τερῶς ἀντισχόντων. ταραχαῖς ἡ ᾿Ελλὰς ἐξητάζετο πᾶσα. καὶ 
-— ᾿Αϑηναῖοι μὲν τοῦ τείχους ἐπεμελοῦντο μηδεμιᾶς, ἐξότε Σύλλας 
᾿ τοῦτο διέφϑειρεν, ἀξιωϑέντος φροντίδος, Πελοποννήσιοι δὲ 
᾿ τὸν ᾿Ισϑμὸν διενείχιζον, κοινὴ δὲ παρὰ πάσης φυλακὴ τῆς 
t | Ἑλλάδος ἐπ᾽ ἀσφαλείᾳ τῆς χώρας ἐγένετο. (80) συνιδὼν δὲ 
r3 ὁ Οὐαλεριανὺς τὸν πανταχόϑεν ἐπικείμενον τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ 
Ε «κίνδυνον, αἱρεῖται Γαλιηνὸν τὸν παῖδα τῆς ἀρχῆς κοινωνόν. 
-. évoyAovuévov δὲ τῶν πραγμάτων ἁπανταχόϑεν, αὐτὸς μὲν 
ἐπὶ τὴν ἑῴαν ἤλαυνεν Πέρσαις ἀντιστησόμενος, τῷ δὲ παιδὶ 
» τὰ ἐν τῇ Εὐρώπῃ στρατόπεδα παρεδίδου, τοῖς πανταχόϑεν 
ἐπιοῦσι βαρβάροις μετὰ τῶν ἐκεῖσε δυνάμεων ἀντιστῆναι παρ- 
ἐγγυήσας. ὁρῶν δὲ ὁ Γαλλιηνὸς τῶν ἄλλων ἐθνῶν ὄντα τὰ 
Γερμανικὰ χαλεπώτερα σφοδρότερόν vs τοῖς περὶ τὸν ἱΡῆνον 
οἰκοῦσιν Κελτικοῖς ἔϑνεσιν ἐνοχλοῦντα, τοῖς μὲν τῇδε πολε- 


a 


* 


ES 3. ἀρχικῶς]) cf. Zon. t. III p. 138, 28 || 4. ἀναιροῦσι s || 6. διαϑεῖν, 
- €t add. m. recentiore, V | 9. Θεσσαλονέκη] fragmentum Eusebii F.H. G. 
ΠΥ, 1 p. 31 num ad hane an ad alteram (Zos. 1, 43, 1) Thessalonices 
- obsidionem pertineat incertum. ceterum fortasse Eusebius quoque 
! . Dexippum ante oculos habuit | 11. ταραχαῖς] ταραχϑέντες "EAAQveg 
ἢ Sync. I p. 715, 11, item ex Dexippo {|ἐξετάξετο V || 12. τοῦ τείχους] cf. 
. Wachsmuth *Stadt Athen' I p. 705 sq. | 13. πελοπονήσιοι V | 14. post 
E Ἰσϑμὸν fort. interciderunt: ἀπὸ ϑαλάττης εἰς ϑάλατταν, cf. Sync. I 
ΟΡ. 715, 14 et Zonar. XII, 23 t. III p. 140, 5 Dind. | 15. ἀσφαλεία ex 
 ἀσφαλία V* | 17. T'odunpby scripsi γαληνὸν V, Γαλλιηνὸν Steph, quo 
mo odo postea saepius V. utra forma scriptor ipse usus sit dubium est, 
»eum et scriptores et nummi Graeci (cf. v. c. Z. f. Num. t. XII [Berol. 
1885] p. 308 sq.) inter simplicerà et duplicem 4 fluctuent | 19. ἤλαυνε 
s| | ἀντιστησόμενος ex -σάμενος radendo V | 23. χαλεπώτερα, pr. & ex o// 
(c αἱ pri) V | 24. οἰκοῦσι ς 


ἦν, πῇ uiv ἐκώλυεν περαϊοῦσϑαι, πῇ δὲ καὶ es 1 
&vvevdvvevo. πλήϑει δὲ παμπόλλῳ μετὰ δυνάμεως ἐλάττονος,  . 
πολεμῶν, ἐν ἀπόροις τε ὥν, ἔδοξεν ἐν μέρει τὸν κίνδυνον  - 
ἐλαττοῦν τῷ σπονδὰς πρός τινα τῶν ἡγουμένων ἔϑνους Γερ- . 3 
μανικοῦ πεποιῆσϑαι" τούς τε γὰρ ἄλλους βαρβάρους ἐκώλυεν - 
οὗτος συνεχεῖς διὰ τοῦ Ρήνου ποιεῖσϑαι τὰς διαβάσεις, καὶ το 
τοῖς ἐπιοῦσιν ἀνϑίστατο. καὶ τὰ μὲν παροικοῦντα τὸν Ῥῆνον 
ἐν τούτοις ἦν, (81) Βορανοὶ δὲ καὶ Γότϑοι καὶ Κάρποι καὶ 

Οὐρουγοῦνδοι (γένη δὲ ταῦτα περὶ τὸν Ἴστρον οἰκοῦντα) μέ- — 

ρος οὐδὲν τῆς ᾿Ιταλίας ἢ τῆς ᾿Ιλλυρίδος καταλείποντες ἀδήω- 

τον διετέλουν, οὐδενὸς ἀνϑισταμένου πάντα ἐπινεμόμενοι. TE 
Bog«vol δὲ καὶ τῆς εἰς τὴν "4oíov διαβάσεως ἐπειρῶντο, καὶ | 
ῥᾷόν ye κατεπράξαντο ταύτην διὰ τῶν οἰκούντων τὸν Βόσπο-͵ 
gov, δέει μᾶλλον ἢ γνώμῃ πλοῖά τε δεδωκότων καὶ ἡγησα- 
μένων τῆς διαβάσεως. ἕως μὲν γὰρ βασιλεῖς αὐτοῖς ἦσαν παῖς 
παρὰ πατρὸς ἐκδεχόμενοι τὴν ἀρχήν, διά vs τὴν πρὸς Ῥω- 30 - 
μαίους φιλίαν καὶ τὸ τῶν ἐμποριῶν εὐσύμβολον καὶ τὰ παρὰ 1 
τῶν βασιλέων αὐτοῖς ἔτους ἑκάστου πεμπόμενα δῶρα διετέ- 
λουν εἴργοντες ἐπὶ τὴν ᾿Δσίαν διαβῆναι βουλομένους τοὺ | 
Σχύϑας" ἐπεὶ δὲ τοῦ βασιλείου γένους διαφϑαρέντος ἀνάξιοί — - 
τινες καὶ ἀπερριμμένοι τῆς ἡγεμονίας κατέστησαν κύριοι, δὲ- 25 - 
διότες ἐφ᾽ ἑαυτοῖς τὴν διὰ τοῦ Βοσπόρου τοῖς Σικύϑαις ἐπὶ — 
τὴν ᾿4σίαν δεδώκασιν πάροδον, πλοίοις αὐτοὺς οἰκείοις δια- 
βιβάσαντες, ἃ πάλιν ἀναλαβόντες ἀνεχώρησαν ἐπ’ οἴκου. 
(32) τῶν δὲ Σκυϑῶν τὰ ἐν ποσὶ πάντα λῃξομένων, οἵ d 
τὴν cor οἰκοῦντες τοῦ Πόντου πρὸς τὰ μεσόγεια καὶ 3 
ὀχυρώτατα ἀνεχώρουν, οἵ δὲ βάρβαροι τῷ Πιτυοῦντι πρώτῳ 
προσέβαλλον, τείχει τὲ μεγίστῳ περιβεβλημένῳ καὶ Me 


2. ἰλλυρίοις V | b. ἐκώλυε s || 14. καταλείποντες scripsi, κατὰλιπόν- 
τες, L ex εἰ radendo, V, καταλιπόντες ς | 21. εὐσύμβοψλον, v erasa, vj Ἢ 
28. διαβῆναι, ἡ ex sv m. 2, V | 24. ἐπεὶ ex ἐπὶ V? | βασιλείου scripsi — 
coll. II, 27, 15 IV, 25, 2; 34, 3, βασιλεικοῦ V, βασιλικοῦ s. de re v.- 
Mommsen ἢ, R. t. V p. 288, 1 || 27. δεδώκασι ς E 32. risen LOX δὲ τᾶς 
dendo, V 


0QL Bói ἀξουνσσιωνὸν δὲ τῶν ἐκεῖσε στρατιω- 
v ipd καϑεσταμένου μετὰ τῆς οὔσης αὐτόϑι δυνάμεως 
ἀντιστάντος καὶ τοὺς βαρβάρους ἀποδιώξαντος, δεδιότες οἵ 
eid μή ποτὲ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις φρουρίοις πυϑόμενοι καὶ. 
E. συστάντες τοῖς ἐν τῷ Πιτυοῦντι στρατιώταις ἄρδην αὐτοὺς 
; ἀπολέσωσιν, ὕσων δεδύνηντο πλοίων ἐπιλαβόμενοι, σὺν κιν- 
i vo. μεγίστῳ τὰ οἰκεῖα κατέλαβον, ἐν τῷ κατὰ Πιτυοῦντα 
: o πολέμῳ πολλοὺς τῶν σφετέρων ἀποβαλόντες. οἵ μὲν οὖν τὸν 
Εὔξεινον πόντον οἰκοῦντες τῇ Σουκεσσιανοῦ στρατηγίᾳ περι- 
σωθέντες, ὡς διεξήλθομεν, οὐδεπώποτε τοὺς Σχύϑας ἤλπισαν 
αὖϑις . περαιωϑήσεσϑαι, τὸν εἰρημένον μοι τρόπον ἀποκχρου- 
Ν σϑέντας". ϑυνοφιανοῦ δὲ Σι͵ουκχεσσιανὸν μετάπεμπτον ποιησα- 
μένου καὶ ὕπαρχον τῆς αὐλῆς ἀναδείξαντος καὶ σὺν αὐτῷ τὰ 
3 ES τὴν ᾿Δἀντιόχειαν xol τὸν ταύτης οἰκισμὸν οἰκονομοῦντος, 
3: αὖϑις οἵ Σχύϑαι πλοῖα παρὰ τῶν Βοσπορανῶν λαβόντες ἐπε- 
— ραιώϑησαν. κατασχόντες δὲ τὰ πλοῖα, καὶ οὐχ ὥσπερ mQó- : 
E τερον Toig Βοσπορανοῖς ἐνδόντες μετὰ τούτων ἐπανελϑεῖν 
— οἴκαδε, πλησίον τοῦ Φάσιδος ὡρμίσϑησαν, ἔνϑα καὶ τὸ τῆς 
L* Φασιανῆς ᾿Δἀρτέμιδος ἱδρῦσϑαι λέγουσιν ἱερὸν καὶ τὰ τοῦ Αἰή- 
0 του βασίλεια. πειραϑέντες δὲ τὸ ἱερὸν ἑλεῖν καὶ οὐ δυνη- 
ϑέντες εὐθὺ Πιτυοῦντος ἐχώρουν. (33) ἑλόντες δὲ ῥᾷστα τὸ 
φρούριον καὶ τῆς ἐν αὐτῷ φυλακῆς ἐρημώσαντες ἐχώρουν εἰς 
i τὸ πρόσω. πλοίων δὲ πολλῶν εὐπορήσαντες καὶ τῶν αἰχμα- 
l4 
1 
| 


λώτων τοῖς ἐρέττειν ἐπισταμένοις εἰς ναυτιλίαν χρησάμενοι, 
γαλήνης παρὰ πάντα σχεδὸν τὸν τοῦ ϑέρους καιρὸν γενο- 
μένης τῷ Τραπεζοῦντι προσέπλευσαν, πόλει μεγάλῃ καὶ πολυ- 
ανϑρώπῳ καὶ πρὸς τοῖς ἐϑάσι στρατιώταις μυρίων ἑτέρων 
b δύναμιν ψροσξαβούέῃ, καταστάντες δὲ εἰς πολιορκίαν κρα- 


4. καὶ (of) ἐν coni. Steph | 5. συνστάντες V || στρατιώταις V?, 
στρατιώτας V! | 6. δεδύνηντο] δεδύνηνται conieci. cf. 1, 51, 1 (ysyó- 
- ve6w) et I, 53, 3 (δεδύνηνται) | V. τὰ of κεία V | 8. σφετέρων ἀποβα- 
Es... $, σφετερεων ἀποβάλλοντες V || 14. οἰκισμὸν] ἀνοικισμὸν conieci. 
. ex pesi narratione (cap. 27, 2) Galli aetate totam Antiochiam Per- 
3 : iae- dirue | 15. βοσποράνων V | 17. βοσποριανοῖς V || 18. ὡρμίσϑησαν 
ΕΥ̓͂ οὐ Sylb, bonor apographa | 19. (0oóct«. Bekk || Ἱερὸν sup. scr. 
ἢ 20. βασίλεια V?, βασίλει V! ᾿ 24. εἐρεττεῖν V || ναυτηλίαν V | 
«dos σι, L eras., V | 28. καταστάντες δὲ εἰς πολιορκίαν] ita καταστὰς 
μάχην Ll, 49, 1. πολιορκέα h.l est 'oppugnatio'. cf. Iulian. p. 33, 
Ἢ. et Sehweighaeuser lex. Polyb. s. v. 


Ua E eal à 
S τῷ Ἂς CARS Ww RA C" AS 


94 


τήσειν μὲν ἤλπιξον οὐδὲ ὄναρ τῆς πόλεως δύο τείχεσι : 
εἰλημμένης᾽ αἰσϑανόμενοι δὲ τοὺς στρατιώτας ῥᾳϑυμίᾳ καὶ 
μέϑῃ κατειλημμένους, καὶ οὔτε εἰς τὸ τεῖχος λοιπὸν ἀνιόντας. 
οὐδένα δὲ καιρὸν τὴν τρυφὴν καὶ τὰ συμπόσια παριέντας. 
δένδρα πάλαι πρὸς τοῦτο εὐτρεπισϑέντα προσϑέντες τῷ τείχει s 
xa9' ὃ βάσιμον ἦν, κατ᾽ ὀλίγους τὲ διὰ τούτων νυκτὸς οὔσης Ἷ 
ἀμ iéoteb; αἱροῦσι τὴν πόλιν, τῶν μὲν στρατιωτῶν τῷ cip- 
νιδίῳ καὶ ἀπροσδοκήτῳ τῆς ἐφόδου καταπλαγέντων xà τοῦ. 
ἄστεως ὑποδραμόντων δι᾽ ἑτέρας πύλης, τῶν δὲ ἄλλων παρὰ 
3 τῶν πολεμίων ἀναιρεϑέντων. τῆς δὲ πόλεως τοῦτον τὸν τρό- τὸ. 
zov ἁλούσης, γεγόνασι πλήϑους ἀφάτου χρημάτων καὶ αἶχε͵ - 
μαλώτων οἵ βάρβαροι κύριοι" πάντας γὰρ σχεδὸν τοὺς πέριξ 1 
οἰκοῦντας συνέβη κατ᾽ αὐτὴν ὡς εἰς ὀχυρὸν χωρίον συναλι- - 
σϑῆναι. UR (QM: δὲ τά vs ἱερὰ καὶ τὰ οἰκοδομήματα 1 
καὶ πᾶν ὅ τι πρὸς κάλλος ἢ μέγεϑος ἤσκητο, καὶ προσέτι τὴν 15 - 
ἄλλην χώραν uS ΒΥ 6; ἅμα πλήϑει παμπόλλῳ νεῶν 
ἀνεχώρησαν ἐπ᾽ οἴκου. 
94. Τῶν δὲ ὁμορούντων Σχυϑῶν ϑεασαμένων τὸν mÀoU- 
τον Ov ἐπηγάγοντο, καὶ εἰς ἐπιϑυμίαν ἐλθόντων τοῦ δρᾶσαι 
τὰ παραπλήσια, πλοῖα μὲν κατεσκευάξετο; τῶν συνόντων αὖ- 20 


ΕΞ 
3 
E 
A 


^"? v 


τοῖς αἰχμαλώτων ἢ ἄλλως κατ᾽ ἐμπορίαν ἐπιμιγνυμένων ὑπουρ- 
γησάντων εἰς τὴν τούτων δημιουργίαν, τὸν αὐτὸν δὲ τοῖς 
Βορανοῖς τρόπον ποιήσασϑαι τὸν ἔχπλουν οὐκ ἔγνωσαν ὡς 
μακρὸν ὄντα καὶ δύσκολον καὶ διὰ τόπων ἤδη πεπορϑημένων. 
ἀναμείναντες δὲ τὸν χειμῶνα, τὸν Εὔξεινον πόντον ἐν ἄἀρι- 95 


t2 


στερᾷ καταλιπόντες, τῆς πεζῆς δυνάμεως αὐτοῖς διὰ τῶν qó- - 
vov κατὰ τὸ παρεῖκον συμπαραϑεούσης, pes καὶ Τομέα 
καὶ ᾿Αγχίαλον κατὰ τὸ δεξιὸν παραμείψαντες μέρος ἐπὶ τὴν 


. δ τ ρον d dd 


7. ἀναβάντες Bekk, ἀνάγοντες V || 8. τοὺ V | 9. ἄστεως V, ἄστεος 

s || $z'009oeuóvvov| ὑπεκδραμόντων coni. Bekk, inutiliter | 13. κατ᾽ 

εἰς] hiatus causa fit variatio | 14. διαφϑεέραντες, sí ex 4 m. 2, V | 

16. παμπόλλῳ scripsi, παν πολλῶι V, παμπόλλων s. ceterum post παμ- 
; πόλλῳ excidisse HUMO puto, velut παμπόλλῳ (λαφύρων, ἐπιβάντες : 
5 τῶν» νεῶν | 21. ἐμπορίαν Bekk ante quem ἀπορίαν legebatur, ἐνίπο- d 
ρίαν V || ἐπιμιγν. ex ἐπιμειγν. radendo V | 26. καταλιπόντες 9, κατὰ 
λειπόντες V | 27. κατὰ τὸ παρεῖκον] cf. Krueger ad Thuc. IV, 36, 2. 
Hase ad Leon. Diac. p. 413 Bonn. | συνπαρ. V | vóüuse V || 28. κατὰ : 
δεξιὸν μέρος] merito offendit. Wietersheim 1. d. I? p. 212 adn. 


vr ev ἔβησαν αὐλήν. ἣ κατὰ δυτικὰς τροπὰς Βυζαντίου 
E. τῷ Πόντῳ διάκειται. γνόντες δὲ τοὺς ταύτῃ ἁλιέας ἐν 
το ἕλεσιν τοῖς ἐπικειμένοις τῇ λίμνῃ μετὰ τῶν ὄντων αὐτοῖς 
πλοίων ἀποχρυβέντας, ὁμολογίᾳ παραστησάμενοι καὶ τὴν πεξὴν 
d δύναμιν ἐμβιβάσαντες ἐπὶ τὴν διὰ τοῦ πορϑμοῦ τοῦ μεταξὺ 
Βυζαντίου καὶ Χαλκηδόνος ἐχώρουν διάβασιν. οὔσης δὲ φυ- 
᾿ς λακῆς ἔν vs αὐτῇ Χαλκηδόνι καὶ μέχρι τοῦ ἱεροῦ τοῦ πρὸς 
τῷ στόματι τοῦ Πόντου πολλῷ τοὺς ἐπιόντας ὑπεραιρούσης, 
. ο μὲν τῶν στρατιωτῶν ἀνεχώρησαν ὑπαντῆσαι δῆϑεν τῷ 
ade πεμφϑέντι παρὰ βασιλέως ἡγεμόνι βουλόμενοι, ot δὲ εἰς το- 
o0rov κατέστησαν δέος ὥστε ἅμα τῇ ἀκοῇ προτροπάδην φυ- 
 γεῦῖν. οὗ δὴ γενομένου, ἅμα τε ἐπεραιώϑησαν οἵ βάρβαροι 
καὶ Χαλχηδόνα μηδενὸς ἀντιστάντος ἑλόντες χρημάτων καὶ 
3 ὅπλων καὶ ἄλλης ὅτι πλείστης ἀποσκευῆς γεγόνασιν ἐγκρατεῖς. 


εὐδαίμονα, διά τε πλοῦτον καὶ τὴν εἰς ἅπαντα εὐπορίαν ὀνο- 
E . geGroréárqv. ἐπεὶ δὲ τῆς φήμης προκαταλαβούσης ἔφϑασαν 
b. ᾿ς οὗ ταύτης οἰκήτορες ἀποδρᾶναι, τῶν χρημάτων, ὅσα περ οἷοί 
d τε γεγόνασιν. ἐπικομισάμενοι, τῶν uiv εὑρεϑέντων οἵ βάρ- 
d» pego, τὸ πλῆϑος ἐδαυμυράν) διὰ δὲ τιμῆς πάσης καὶ ϑερα- 
᾿ς πείας XovGóyovov ἦγον τὸν ἐπὶ τὴν Νικομήδειαν αὐτοὺς ἐλ- 
E ϑεῖν ἐκ πολλοῦ παρορμήσαντα. ἐπιδραμόντες δὲ Νικαία καὶ 
᾿ς Κίῳ καὶ ᾿Δπαμείᾳ καὶ Προύσῃ, τὰ παραπλήσιά τε καὶ ἐν ταύ- 
n ταῖς πεποιηκότες, ἐπὶ τὴν Κύξικον ὥρμησαν. τοῦ Puvódxov 
E ade δὲ ποταμοῦ πολλοῦ ῥεύσαντος ἐκ τῶν γενομένων Ἐρόψεμ 
᾿ς περαιωϑῆναι τοῦτον ἀδυνατήσαντες ἀνεχώρησαν ὀπίσω, καὶ 
4 viv uiv Νικομήδειαν ἐνέπρησαν καὶ τὴν Νίκαιαν, ἁμάξαις 
B 


- 0à καὶ mAoío:w ἐμβαλόντες τὰ λάφυρα περὶ τῆς οἴκαδε ἐπανό- 
B δου διενοοῦντο, τοῦτο τῆς δευτέρας ἐφόδου ποιησάμενοι τέλος. 
3 36. Οὐαλεριανὸς δὲ πυϑόμενος τὰ κατὰ τὴν Bi9vvíav, 
στρατηγῶν μὲν οὐδενὶ τὴν κατὰ τῶν βαρβάρων ἄμυναν ὑπὸ 


* 


2. ταύτηι V, ταύτης s. hiatus in locutione continua non offendit || 
8. ἕλεσι ς | 11. δὲ οσωστε V!, corr. V? | 15. ἐπὶ ex ἐπεὶ V? || νικομη- 
M tv in ras. m. 1, V || 16. Nie iai s, ἐμπορείαν V | 18. τῶν V, 
h- μετὰ τῶν & | ὅσα πὲρ V?, ὡς ἅπερ V! | 19. ὑπεκκομισάμενοι Heyne, 
᾿ς male | 21. νικομηδείαν V | 22. δὲ s, δὴ V | 23. πηρούσηι V || 29. τῆς 
᾿ δευτέρας ἐφόδου] cf. Mommsen h. R. t. V p. 222, 1 | 31. στρατηγῶν 
pres. otis V || &yvvev ex ἄμοιναν radendo V 


ἀπιστίας ἐθάρρει καταπιστεῦσαι, Φήλικα δὲ sitis E 3 
Βυζάντιον στείλας αὐτὸς ἀπὸ τῆς ᾿Δντιοχείας᾽ ἄχρι ᾿Καππα- E 
δοκίας ἐχώρει, τῇ παρόδῳ δὲ μόνον ἐπιτρίψας τὰς πόλεις — ἢ 
ὑπέστρεψεν εἰς τοὐπίσω. λοιμοῦ δὲ τοῖς στρατοπέδοις ἐμπε- ὦ 
σόντος καὶ τὴν πλείω μοῖραν αὐτῶν διαφϑείραντος, Σαπώρης 5 
ἐπιὼν τὴν ἑώαν ἅπαντα κατεστρέφετο. Οὐαλεριανοῦ δὲ διά, 
τὲ μαλακίαν καὶ βίου χαυνότητα βοηϑῆσαι μὲν εἰς ἔσχατον 
ἐλθοῦσι τοῖς πράγμασιν ἀπογνόντος, χρημάτων δὲ δόσει 
καταλῦσαι τὸν πόλεμον βουλομένου, τοὺς μὲν ἐπὶ τούτῳ στα- 
λέντας πρέσβεις ἀπράκτους ὃ Σαπώρης ἀπέπεμψεν, αὐτὸν δὲ τὸ 
ipsu. τὸν βασιλέα περὶ τῶν ἀναγκαίων αὐτῷ νομιζομένων sig 
λόγους ἐλϑεῖν. ὃ δὲ σὺν οὐδεμιᾷ φρονήσει κατανεύσας τοῖς 
αἰτουμένοις, ἀπερισκέπτως μετ᾽ ὀλίγων ὁρμήσας ἐπὶ Σαπώρην 
ὡς δὴ περὶ σπονδῶν αὐτῷ διαλεξόμενος, ἄφνω συλλαμβάνε- 
ται παρὰ τῶν πολεμίων. καὶ ἐν αἰχμαλώτου τάξει καταστὰς fs 
παρὰ Πέρσαις τὸν βίον ἀπέλιπεν, μεγίστην αἰσχύνην ἐν volg — | 
μετὰ ταῦτα τῷ Ῥωμαίων ὀνόματι καταλελοιπώς. 
31. Ὄντων δὲ τῶν ἀμφὶ τὴν ἑῴαν ἐν τούτοις, πάντα — | 
μὲν ἦν ἄναρχά ve καὶ ἀβοήϑητα, Σκύϑαι δὲ ὁμογνωμονή- 
θαντες καὶ ἐκ παντὸς ἔϑνους τε καὶ γένους εἰς ἕν συνελϑόντες 20 — 
τήν τε ᾿Ιλλυρίδα μοίρᾳ τινὶ σφῶν ἐλήξοντο καὶ τὰς ἐν ταύτῃ ! 
πόλεις ἐπόρϑουν, μοίρᾳ δὲ ἄλλῃ τὴν ᾿Ιταλίαν καταλαβόντες —— 
καὶ ἄχρι τῆς Ῥώμης ἐπήεσαν. Γαλλιηνοῦ δὲ τοῖρ ἐπέκεινα —- 
τῶν "ἄλπεων τόποις ἐγκαρτεροῦντος καὶ Γερμανικοῖς ἐναῦχο . | 
λουμένου πολέμοις, ἡ γερουσία τὴν Ῥώμην εἰς ἔσχατον ἐλή- s5 
λακυῖαν ὁρῶσα κακοῦ, τοὺς κατὰ ταύτην στρατιώτας ὁπλίδασα, 
δοῦσα δὲ ὕπλα καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου τοῖς ἐρρωμενεστέροις, 


^ 


1. ἀπιστίας V? ex ἀπιστείας | 3. τῇ παρόδῳ δὲ μόνον V, καὶ τῇ 
παρόδῳ μόνον ς || 4. στρατοπέδοις, s ex αὐ V? | 5. σαπῶωρις (sine ace.) - 
h.l V | 6 sq. de Valeriano haec ad Dexippum redire non possunt, 
cum illius narratio (ap. Sync. t. I p. 7185 sq. et Zonar. XII, 23 t. III 
p. 140, 21 sq.) prorsus ab hac discrepet. contra plane consentit Zosi- 
mus cum Petro Patricio (F. H. G. t. IV p. 187, 9), quocum vel verba 
aliquot communia habet. eundem igitur fontem Graecum hi ambo 
iranscripserunt | 8. 9. ἐπὶ μεγάλαις δόσεσι τὸν πόλεμον καταλῦσαι gov- 
Aóusvog Petrus | 10. &zodxrovg αὐτοὺς ἀπολύσας idem || ezéumewe»v V | —— 
finis fragmenti Petrini (εὐθὺς ἐπηκολούϑησεν) eclogarii peccato per- —— 
versus est|| 14. διαλεξάμενος V || 16. ἀπέλιπε c, ἀπέλειπεν Y Ι 22. e 
Qovv| ἐπολιόρκουν conieci : 


vue πλήϑει τοὺς βαρβάρους ὑπεραῖρον συνήγαγεν. 
aeo ὀρρωδήσαντες οἱ πολέμιοι viv. μὲν Ῥώμην ἀπέλιπον, 
H ^ δὲ ᾿Ιταλίαν πᾶσαν ὡς εἰπεῖν ἐπελϑόντες ἐκάκωσαν. ἐν 
ἐσχάτῳ δὲ καὶ τῶν ἐν ᾿Ιλλυριοῖς πραγμάτων ἐκ τῆς τῶν Σκυ- 
L5 96v ἐφύδου διακειμένων καὶ πάσης τῆς ὑπὸ Ρωμαίους ἀρχῆς 
d τὸ gaxért λοιπὸν εἶναι σαλευομένης, λοιμὸς ἐπιβρίσας 
| ᾿ ταῖς πόλεσιν, οἷος οὔπω πρότερον ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ συνέβη; 
"τὰς μὲν ἀπὸ τῶν βαρβάρων συμφορὰς μετριωτέρας ἀπέφηνεν, 
τοῖς δὲ τῇ νόσῳ κατειλημμένοις εὐδαιμονίξειν ἑαυτοὺς ἐδίδου 
F- τὰς ἑαλωκυίας ἤδη πόλεις, ἀνδρῶν παντάπασιν γενομένας 
Ε τ ρους. & 
38t "Emi πᾶσι τούτοις ὃ Γαλιηνὸς συνταραχϑεὶς εἰς τὴν 
Ε ζύμην ἐπανήει, τὸν ὑπὸ Σκυϑῶν ἐπαχϑέντα τῇ ᾿Ιταλίᾳ mó- 
B Xsuov διαϑήσων. ἐν τούτῳ δὲ ἐπαναστάντων αὐτῷ Mápogóe 
Πρ τὲ τοῦ Μαυρουσίου καὶ “ὐριόλου καὶ "Avvavívov καὶ ἑτέρων 
3 P πλειόνων, οἱ uiv ἄλλοι σχεδὸν ἅπαντες ὑπήχϑησαν Ox, 
-—. ΑἸὐρίολος δὲ ἀλλοτρίως πρὺς τὸν βασιλέα διετέλεσεν ἔχων. 
- ἐπεὶ δὲ καὶ Πόστουμος ἀρχὴν ἐν Κελτοῖς στρατιωτῶν ἐμπε- 
B. πιστευμένος ἐς τὸ νεωτερίσαι προήχϑη, τοὺς συναποστάντας 
—*: αὐτῷ στρατιώτας ἀναλαβὼν ἐπὶ τὴν ᾿Δγριππῖναν ἤλαυνεν, 
᾿ς πύλιν ἐπικειμένην τῷ Ῥήνῳ μεγίστην, κἀνταῦϑα Σαλωνῖνον 
— vov Γαλιηνοῦ παῖδα ἐπολιόρκει, καὶ εἰ μὴ παραδοϑείη, τῆς 
πολιορκίας οὐκ ἔφασκεν ἀποστήσεσϑαι. τῶν δὲ στρατιωτῶν 
᾿ ἀνάγκῃ τῆς πολιορκίας αὐτόν τε καὶ τὸν παραλαβόντα τὴν 
—3s τούτου φυλακὴν ἐκ τοῦ πατρὸς Σιλβανὸν παραδόντων, ἀμφο- 
τέρους ὃ Πόστουμος ἀνελὼν αὐτὸς τὴν ἐν Κελτοῖς ἐπικρά- 
τειαν εἶχε. 
x 39. Τῶν δὲ Σχυϑῶν τὴν Ελλάδα κάκιστα διαϑέντων 
— xal τὰς ᾿άϑήνας αὐτὰς ἐχπολιορκησάντων, Ταλιηνὸς μὲν ἐπὶ 


τ΄] ῷ, ἀπέλιπον Sylb, ἀπέλειπον V | 4. ἰλλυρέοις V || 4. ὅ. σκύϑων V || 
L6. écro// V | 8. ἀπέφηνε ς | 9. τοῖς s, τῆς V || ἑαυτοὺς c, δὲ αὐτοὺς V || 
-. 10. παντάπασι «| 12. γαλιηνος (sine ace.) V, Γαλλιηνὸς s || 14. μεμορος 
ps acc. V, Κέκροπος Steph. cf. F. H. G. t. IV p. 193, 4 | 18. 26. Πό- 
- erovuog Wannowski 'ant. Rom. p. 97, zoorovuog (sine acc.) V, Πο- 
E. evotjtos s$| 18. ἀρχὴν] v. Mommsen h. R. t. V p. 149, 2 || κέλτοις V || 
ἐν πεπιστευμενοίίς (o ex a) V || 20. ἤλαυνε s | 21. x«vv«vé^ (sic) V || 
on. γαλιηνοῦ V, Γαλλιηνοῦ s | megcó0o9sín ex -9z//n V! | 93. πολιορ- 

(ας ex -ξίας radendo V || ἀπὸ στῆσασϑαι V | 26. κέλτοις || 29. ἐκπολι- 


| φὴν πρὸς τούτους μετῇει μάχην ἤδη τὴν Θράκην κατ 2! 


9 
“ 


τας, τοῖς δὲ περὶ τὴν ἑῴαν πράγμασιν οὖσιν ἐν ἀπογνώσει x 
βοηϑεῖν Ὀδαίναϑον ἔταξεν, ἄνδρα Παλμυρηνὸν καὶ ἐκ προ- 

γόνων τῆς παρὰ τῶν βασιλέων ἀξιωϑέντα τιμῆς. ὃ δὲ τοῦ ἢ 
αὐτόϑι λελειμμένοις στρατοπέδοις δύναμιν ἀναμίξας ὅτι πλεί- s — 
στην οἰκείαν ἐπεξήει τῷ Σαπώφῃ κατὰ τὸ καρτερόν, καὶ vdg 
τὲ πόλεις &vexvüro τὰς ἤδη παρὰ Περσῶν ἐχομένας, καὶ Nw. ! 
σιβιν εἰλημμένην μὲν ὑπὸ Σαπώρου τὰ Περσῶν δὲ qgovoU-  . 
σαν ἑλὼν ἐξ ἐφόδου κατέσκαψεν. ἐπεξελθὼν δὲ μέχρι Kvm- ὁ 
σιφῶντος αὐτοῖς οὐχ ἅπαξ ἀλλὰ καὶ δεύτερον, Πέρσας μὲν x0. 
τοῖς οἰκείοις ἐναπέκλεισεν, ἀγάπῶντας εἰ παῖδας καὶ γυναῖκα — — 
καὶ ἑαυτοὺς περισώσαιεν, αὐτὸς δὲ τὰ περὶ τὴν ἤδη πεπορ- 
ϑημένην χώραν, ὡς οἷός vs ἦν, εὖ διετέϑει. ἐπεὶ δὲ διατρί- 
pov κατὰ τὴν Ἔμισαν καί τινα γενέϑλιον ἄγων ἑορτὴν ἐξ | 
ἐπιβουλῆς ἀνῃρέϑη., τῶν ἐκεῖσε πραγμάτων ἀντιλαμβάνεται i5 


'Ζηνοβία, συνοικοῦσα μὲν Ὀδαινάϑῳ, φρονήματι δὲ ἀνδρείῳ 


χρωμένη καὶ διὰ τῶν ἐκείνῳ συνόντων τὴν ἴσην εἰσφέρουσα. 
τοῖς πράγμασιν ἐπιμέλειαν. 

40. Οὔσης δὴ τοιαύτης τῆς ἀμφὶ τὴν ἀνατολὴν κατα- 
στάσεως, ἀγγέλλεται Γαλλιηνῷ τῷ πρὸς Σκύϑας ἐγκαρτεροῦντι so 
πολέμῳ τὸν τῆς ἵππου πάσης ἡγούμενον Αὐρίολον, ἐν Μεδιὸ- 
λάνῳ τῇ πόλει τὴν ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν πάροδον Ποστούμου 
τεταγμένον παραφυλάττειν, εἰς τὸ νεωτερίξειν τετράφϑαι καὶ 


ορκησάντων) v. Wachsmuth '*Stadt Athen? t. I p. 707 sq. .Dexippea 
est temporis notatio | γαλίηνος, sine acc., V, Γαλλιηνὸς ς | 8. οδαινά- 
9ov (sic) V, Ὀδάναϑον s. cf. ind. C. 1. G. p. 113 | 5. στρατοπαίδοις 
V || 6. cezoo1 (sine aec.) V | 7. ἀνεκτᾶτο τὰς scripsi, ἀνέκτατο vog V, 
ἀνεκτοτάτας apographa, unde ἀνεκτήσατο ((ràg» Bekk) Heyne | 7.8. νη- 
σιβιν (sine acc.) h. 1. V, Νίσιβιν c. cf. ad 1, 18, 3|| 10. αὐτοῖς V, αὖ-᾿ 
τῆς «|| οὐχ ἀπαξ᾽ V | Ctesiphontem ab Odaenatho expugnatam esse 
dicit Syncell. I p. 716, 23 (πολιορκέᾳ παραστησάμενος), Dexippum πὶ- 
mirum secutus. cum Zosimo faciunt v. trig. tyr. 15, 4; v. Gall. 10, 6 sq.; 
Eutrop. IX, 10; Oros. VII, 22, 12; Fest. brev. c. 23 || 11. ἐναπόκλεισεν 
V | 14. Ze» (sine acc.) V, Ἔμεσαν Bekk || γενέϑλειον V. Heracleae 
Ponticae eum occisum esse unus refert Syneell. I p. 717, 3 || 14. 15. ἐξ 
ἐπιβουλῆς — 17. συνόντων excerpsit Ioannes Antiochenus F.H. G. t. IV 
p. 599, 152 | 16. ὀδοναύϑω h. l V, ὁδενάϑῳ, ὃ m. 1 ex ὁ, Io., Ὀδα- 
νάϑῳ s || ἀνδρείωι V*, ἀνδρίωι V! | 20. τῶ προσκύϑας ἐν καρτεροῦντι V | —— 
21. 4óoíolov Sylb, αὐρηλιανὸν V. Αὐρίολος πάσης ἄρχων s mee 
Zon. XII, 25 || 22. ἐτάλειαν V || 38. τεταγμένου V | s 


| u viv τῶν ὅλων dan ἑαυτῷ. συνταραχϑεὶς δὲ πρὸς 
το παραχρῆμα τῆς ἐπὶ τὴν ἡεαλέων ὁδοιπορίας εἴχετο, τὴν 
ρατηγίαν τοῦ πρὸς Σχύϑας πολέμου Μαρκιανῷ παραδούς, 
x "m τὰ πολέμια σφόδρα ἐξησκημένῳ. τούτου δὲ τὸν πόλε- 
| 5 | tov εὖ διατιϑέντος, Γαλλιηνὸς ἐχόμενος τῆς ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν 
. 6000 εἰς τοιάνδε ἐπιβουλὴν ἐμπίπτει. Ἡρακλειανὸς ὃ τῆς 
E. ᾿ αὐλῆς ὕπαρχος, κοινωνὸν τῆς σκέψεως λαβὼν Κλαύδιον ὃς 
- μετὰ βασιλέα τῶν ὅλων ἐπκρερο δύσιν ἐδόκει, ϑάνατον ἐπι- 
᾿ βουλεύει Γαλιηνῷ. ἄνδρα δὲ εὐρὼν εἰς τὰ τοιαῦτα προχειρό- 
: ) τατον ὃς τῆς τῶν Δαλματῶν ἦρχεν ἴλης, ἐγχειρίζει τούτῳ ὧν 
LF πρᾶξιν. ὃ ὃὲ ἐπιστὰς τῷ Γαλλιηνῷ δειενοποιουμέμῷ, καὶ 
᾿ς φήσας ἀγγεῖλαί τινα τῶν κατασκόπων ὡς Αὐρίολος ἅμα τῇ 
E. σὺν αὐτῷ nipst προσάγει, τοῖο τοιούτοις ἐπτόησεν «λόγοιρ. 
ὅπλα τε οὖν ivit καὶ ἀναϑορὼν ἐς τὸν ἵππον σύνϑημα τοῖς 
Πρ στρατιώταις ἐδίδου μετὰ τῶν ὅπλων ἀκολουϑεῖν, καὶ οὐδὲ 
- τοὺς δορυφοροῦντας ἐχδεξάμενος ἤλαυνεν. γυμνὸν οὖν ὁ 
— ῥλάρχης ϑεασάμενος ἀποσφάττει. (41) τῶν δὲ στρατιωτῶν 
7- κελεύσει τῶν ἡγουμένων ἡσυχασάντων, Κλαύδιος τὴν τῶν 
— ὅλων ἡγεμονίαν παραλαμβάνει, καὶ πρότερον τῆς κοινῆς ψή- 
Πρ qov ταύτην δούσης αὐτῷ. Αὐρίολος (0 » ἐπὶ χρόνον συχνὸν 
ἔξω τῆς Γαλλιηνοῦ καταστήσας ἑαυτὸν ἐξουσίας ἐπεκηρυκεύετό 
ve παραχρῆμα πρὸς Κλαύδιον, καὶ παραδοὺς ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν 
περὶ τὸν βασιλέα στρατιωτῶν ἀναιρεῖται, τῇ διὰ τὴν ἀπόστα- 
σιν ἐχομένων ὀργῇ. 


P 9. ὁδοιπορείας V || 8. στρατηγειαν (sine acc.) V | τοῦ προσκύϑας V | 
᾿ς B. διατιϑέντος V, διαϑέντος « || yoAM//nvog (sine ace.) V {|ἐτάλιαν V | 
— 6. ὁδοῦ εἰς] corruptelam hiatus prodit. possis aut τῆς ὁδοῦ {τῆς ἐπὶ 
— τὴν "Ir. εἰς xut ὁδοῦ τοιάνδε εἰς. illud praefero (ὁδοιπορίας hiatus vi- 
tandi gratia vs. 2 posuerat) | 6. ἡρακλιανὸς V. proxima neglegenter 

- . excerpta ab Ioanne l. d., ubi codex ηρακλειανὸς sine spir. ceterum cf. 
- . Zon. t. III p. 148, 25 sq. Dind. | 9. γαληινῶι (sine acc.) V | 10. ὃς τῆς 
Bekk, ὅστις V | δελματῶν loannes, bene | ἴλης V!, εἴλης V? || ἐγχειρέζει 
᾿ς V3, ἐχειρέζξει V! | 18. ἐπτόησε ς | 14. ἁἀναϑορῶν radendo ex ἅμα ϑωρρῶν, 
᾿ς αὖ vid, V, ἅμα ϑορὼν ς || 16. ἤλαυνε ς || 17. ἰλάρχης V?, εἰλάρχης Υ || 
3 σὺν τῷ ἀδελφῷ Βελεριανῷ (sic codex) Gallienum occisum esse quod 
᾿ς addit Ioannes l. d., aliunde sumpsisse videtur | 20. Αὐρίολος loannes, 
᾿ς qui proxima usque di ὀργῇ excerpsit (fr. 168), αὐρήλιος V || *adde δὲ᾽ 
E pe || 21. εξουσιας, t in ras. m. 1, V | 23. περὶ τὸν loannes s, παρὰ 
i ᾿ τὸν m | 23. 24. *sollennius est τῆς ὀργῆς ἔχεσϑαι in ira. persistere Heyne, 


.49. Κατὰ τοῦτον δὴ τὸν χρόνον Σχυϑῶν ot περιλει- 
φϑέντες, ἐκ τῶν προλαβουσῶν ἐπαρϑέντες ἐφόδων, EgoíAovg 
καὶ Πεύκας καὶ Γότϑους παραλαβόντες καὶ περὶ τὸν Τύραν . 
ποταμὸν ἀϑροισϑέντες, ὃς εἰς τὸν Πόντον εἰσβάλλει, ναυπη- 
γησάμενοι πλοῖα ἑξακισχίλια καὶ τούτοις ἐμβιβάσαντες δύο 5 
καὶ τριάκοντα μυριάδας, ἄραντες διὰ τοῦ Πόντου, Τομεῖ μὲν 
τειχήρει πόλει προσβαλόντες ἀπεκρούσϑησαν, προελϑόντες δὲ 
καὶ ἐπὶ Μαρκιανούπολιν, ἣ Μυσίας ἐστίν, ἀναβάντες καὶ 
ταύτης διαμαρτόντες ἔπλεον ἐπὶ τὸ πρόσω, κατὰ πρύμναν τὸν 
ἄνεμον ἔχοντες. ἐπεὶ δὲ τὰ στενὰ τῆς Προποντίδος κατέλα- vo 
pov, τότε δὴ τῶν νεῶν τὸ πλῆϑος ἐνεγκεῖν τὴν τοῦ ῥοῦ ταΞ 
χυτῆτα μὴ δυνάμενον ἀλλήλοις τὰ πλοῖα προσήραττεν., καὶ 
ἐφέρετο τὰ σκάφη σὺν οὐδενὶ κόσμῳ, τῶν κυβερνητῶν μεϑ- 
ιέντων τοὺς οἴακας, ὥστε τὰς μὲν καταδῦναι αὐτάνδρους, 
τινὰς δὲ καὶ ἀνδρῶν ἐρήμους ὀκεῖλαι, πλήϑους πολλοῦ καὶ is 
ἀνθρώπων καὶ πλοίων ἀπολομένου. (43) διά τοι τοῦτο τοῦ 


NETTES SPRICHT 


NUMAE 


at illud iam legit loannes. οἵ ἔχεσϑαι ἔρωτι III, 32, 8; πένϑει TIT, 
34, 3 || 24. ὀργή! V, ὀργῆν, v exp. m. 1, Io.| 18q. excerpsit Suidas v. 
Σκαύϑαι | 2. ἙΕρούλους] ᾿Ερούλους editur in Suida. "E4ovoo: forma De- 
xippus, ex quo proxima fluxerunt, in Chronicis saltem usus erat; sunt-  . 
que ea forma alii quoque usi, cf. Gelzer Jahrb. f. prot. Theol. a. 1884 | 
p. 318 sq. 4ἴρουλοι tamen Syncell. I p. 717, 9 et p. 720, 16, qui item — - 
Dexippum secutus est | 3. Πεύκας] Πευκέστας (Πευκέτας) Suidas. 
*Peuci? v. Claud. 6, 2, ubi Dexippea item expressa sunt. llevxírovg | 
Casaubonus | γοϑϑους (sine acc.) V | 4. ἀϑροισϑέντες εἰσέβαλον sig τὸν 
Πόντον. ναυπηγησάμενοι δὲ Suidas | 5. ἑξακισχίλια] ἐνακόσια Suidas, 
ἐς vel ὡς δισχίλια Casaubonus ad v. Claud. 6, 5, quod probandum vi- 
detur, cf. Wietersheim-Dahn I p. 557, 4. etiam “ἄπο navium milia? 
Ammiani XXXI, 5, 15. cum Mommseno ἢ. R. t. V p. 221, 1 huc tra- 
henda videntur | ἐμβιβάσ. V?, ἐνβιβάσ. V'| 6. Tous? uiv Bekk, Τομεῖ 
Sylb pro apographorum τὸ uiv ἐν. cvousw, ἐν V. τόμει Suidae Pari- 
sinus, τόμοι Suidae Vossianus. ceterum breviavit haec et proxima 
Suidas | 7. τειχήρει, pr. & in ras. m. 1, V {προσβαλόντες e, πρὸς βαλ- 
Aóvvsg V || προελϑόντες s, mwooosAPóvrsg V || 8. αρκιανούπολιν Bekk, 
μαρκιανοῦ πόλιν V | 11. νέων V | vo? ῥοῦ c, ro?gov V. offendit Wie- 
tersheim I? p. 557, 6, iniuria | 12. δυνάμενον V, δυναμένων Stephanus 
ex uno apographo | προσήραττε s. ceterum cf. Il, 23, 4 | 14. κατα- 
δῦναι Suid. κατὰδυμίναι V || αὐτάνδρους Suid., τὰς δὲ αὐτάνδρους V ! 
10. ἀπολομένου Steph, ἀπολωμένων V. καὶ πλεῖστοι ἀπώλοντο Suidas, 
fort. verba πλήϑους πολλοῦ ex παμπόλλων deformata sunt, at disco Ἢ 
μένων (vel ἀπολλυμένων) scribendum sit 


ΤΕΥ TS 8CPSQENIIERIN UREUPPRERIENT wn P TPRNHEN RUIN" 


CE 


b ἐπὶ d Κύρνον ἔπλεον. det δὲ διεκπεσόντες καὶ παρα- 
( ee σαντες τὸν Ἑλλήσποντον, ἄχρι ve τοῦ 490 παρενεχϑέν- 
, κἀκεῖσε. τῶν πλοίων ἐπιμέλειαν ποιησάμενοι, Κασσάν- 
ἦρε y καὶ Θεσσαλονίκην ἐπολιόρκουν. μηχανὰς δὲ τοῖς τεέχεσι 
"4 Biererór: καὶ παρὰ βραχὺ τοῦ ταύτας ἑλεῖν ἐλϑόντες, 
ἐπειδὴ τὸν βασιλέα προσάγειν ἐπύϑοντο, εἰς τὴν μεσόγειαν 
᾿ ἀναβάντες τὰ περὶ “όβηρον καὶ Πελαγονίαν ἐλήξοντο πάντα 
χωρία. ἐς ἃ δὴ τρισχιλίους ἀποβαλόντες εἰς τὴν τῶν 44αλ- ? 
10 ματῶν ἵππον ἐμπεπτωχότες, τοῖς λειπομένοις πρὸς τὴν οὖσαν 
2 ἅμα τῷ βασιλεῖ διηγωνίζοντο δύναμιν. μάχης δὲ γενομένην 
: T 3E ἑκατέρου τε μέρους πεσόντων ...., ἐτρέποντο μὲν of 'Po- 
- μαῖοι, διὰ δὲ ἀτρίπτων αὐτοῖς ὁδῶν ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσόντες 
- πέντε τῶν βαρβάρων μυριάδας διέφϑειραν. μοῖρα δὲ τῶν 
| Σχυϑῶν Θεσσαλίαν καὶ τὴν Ελλάδα περιπλεύσασα τοὺς 
— ταύτῃ τύπους ἐλήζετο, πόλεσιν μὲν ἐπιέναι μὴ δυναμένη 
— τῷ φϑῆναι ταύτας τειχῶν τε καὶ τῆς ἄλλης ἀσφαλείας φρον- 
 τίδα ποιήσασϑαι, τοὺς δὲ ἐν τοῖς ἀγροῖς εὑρισκομένους 
ἀπάγουσα. 
44, Τῶν Σκυϑῶν τοίνυν, ὡς διεξῆλϑον, ἐσκεδασμένων 
᾿ς καὶ τὸ πολὺ μέρος ἀποβαλόντων μειξόνων ἐφιεμένη ἡ Ζηνο- 
- βία πραγμάτων Ζάβδαν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἐκπέμπει, Τιμα- 
γένους ἀνδρὸς Αἰγυπτίου τὴν ἀρχὴν τῆς Αἰγύπτου Παλμυ- 
᾿ς ρηνοῖς καταπραττομένου. συναχϑέντος δὲ τοῦ στρατεύματος 
235 ἐκ Παλμυρηνῶν καὶ Σύρων καὶ βαρβάρων ἐς ἑπτὰ μυριάδας. 
- xul Αἰγυπτίων δὲ πέντε μυριάσιν ἀντιπαραταξαμένων, μάχης 


E 4. 5. κασσάνδρειαν Suid., κασσανδριαν (sine acc.) V, κασάνδρειαν ς | 
- B. Θεσσαλονίκην] cf. ad I, 29, 2 || 7. ἐπειδὴ Steph, ἐπεὶ (sine acc.) δὲ 
—— V || uecóyetev ς, μεσόύγιαν V, μεσόγειον Suidas | 8. 4όβηρον scripsi, δοβη- 
" ov sine ace. V, Zfofíjoov Steph | 8. 9. πᾶσαν χώραν ἐληέξοντο Suid., 
E qui sequentia non excerpsit | 9. ἐς ἃ : ἐν οἷς, scil. χωρίοις. offendit ta- - 
b men Bekk et ἕως coniecit. si quid οἰ δαὶ sit, malim ἐς οὗ, quam 
. formam Appianus quoque (Hisp. 18 et 21) ab Herodoto mutuatus est 
ΤῊ ὃ idem Illyr. 22) | 9. 10. ἀπόβαλόντες {εἰς δαλμάτων ἐμπεπτωκότες) 
εἰς τὴν τῶν δαλμάτων ἵππον V. verba inclusa notavit m. 1, expunxit 
.rec.| 12. lacunam indicavit Steph. excidit πολλῶν, παμπόλλων vel 
1. || 16. πόλεσι ς || 19. 20. ἀπάγουσα τῶν s, ἐπάγουσατῶν V, ἐπάγουσα 


V*| 21. ἀποβαλόντων s, ἀποβαλλόντων V | 22. Ζάβδαν) cf. inscr. 
. Salletum “ἃ. Fürsten von Palmyra p. 50 | 26. δὲ V, et sic voluit 


καρτερᾶς γενομένης περιῆσαν οἱ Παλμυρηνοὶ παρὰ πολὺ, 
πολέμῳ, καὶ φρουρὰν ἐγκαταστήσαντες πεντακισχιλέων ἀνδρῶν — 
ἀνεχώρησαν. Πρόβος δὲ καϑῆραι τῶν καταποντιστῶν τὴν E 
ϑάλατταν ἐκ βασιλέως ταχϑὲές, ἐπειδὴ τὴν Αἴγυπτον ἔγνω — 
παρὰ Παλμυρηνῶν ἐχομένην, ἅμα τῇ σὺν αὐτῷ δυνάμει καὶ 5. 
Αἰγυπτίων ὅσοι μὴ τὰ Παλμυρηνῶν φρονοῦντες ἔτυχον ἐπι- 
ϑέμενος τὴν μὲν φρουρὰν ἐξέβαλεν" αὖϑις δὲ Παλμυρηνῶν 
ἐπιστρατευσάντων, συναγαγόντος δὲ καὶ Πρόβου στρατόπεδον 
Αἰγυπτίων τε καὶ Μιβύων, ὑπέρτερον μὲν ἦσαν Αἰγύπτιοι | 
καὶ τῶν ὁρίων τῆς Αἰγύπτου Παλμυρηνοὺς ἤλαυνον, Ioófov- 
b τὸ πρὸς τῇ Βαβυλῶνι καταλαβόντος ὄρος καὶ ταύτῃ τὴν 
ἐπὶ Συρίαν τῶν πολεμίων πάροδον ἀποκλείοντος, Τιμαγένης - 
ἅτε δὴ ἴδρις τῶν τόπων, ἅμα δισχιλίοις Παλμυρηνῶν τὴν 
ἄκραν τοῦ ὄρους κατασχών, ἀδοκήτοις ἐπιστὰς τοῖς 4 ἰγυπτίοιρ 
διέφϑειρεν᾽ ἐν oig. καὶ ὃ Πρόβος ἁλοὺς ἑαυτὸν ἀποσφάττει. 
45. Τῆς Αἰγύπτου τοίνυν ὑπὸ Παλμυρηνοῖς γενομένης, 
oí ἐκ τῆς ἐν Ναΐσσῳ Κλαυδίου καὶ Σικυϑῶν μάχης περι- 
λειφϑέντες, προβαλλόμενοι τὰς ἁμάξας. ὡς ἐπὶ Μακεδονίαν 
ἐχώρουν, σπάνει δὲ τῶν ἐπιτηδείων λιμῷ πιεζόμενοι διεφϑ'εί- 
govro αὐτοί vs καὶ ὑποξύγια. προάγουσι δὲ αὐτοῖς ἡ Po- 
μαίων ἵππος ὑπαντιάσασα, πολλούς τε ἀνελοῦσα, τοὺς λοιποὺς 
ἐπὶ τὸν Αἷμον ἀπέτρεψεν. κυκλωϑέντες δὲ τοῖς Ῥωμαίων 
στρατοπέδοις οὐκ ὀλίγους ἀπέβαλον. ἐπεὶ δὲ διαστάντων 
πρὺς ἑαυτοὺς πεζῶν καὶ ἱππέων ἐδόκει βασιλεῖ τοὺς πεζοὺδ 
τοῖς βαρβάροις διαμαχέσασϑαι, καρτερᾶς γενομένης μάχης 96. 
ἐτρέποντο Ρωμαῖοι" καὶ ἀναιρεϑέντων οὐκ ὀλίγων, ἡ ἵππος 
ἐπιφανεῖσα μετρίαν αὐτοῖς τὴν τοῦ πταίσματος πεποίηκεν 
αἴσϑησιν. (40) πρόσω δὲ τῶν Zxv9Gv ἐλασάντων καὶ Ῥω- 
μαίων αὐτοῖς ἐπακολουϑούντων, οἱ Κρήτην καὶ Ῥόδον περι- 
πλεύσαντες βάρβαροι πράξαντες οὐδὲν ἀφηγήσεως ἄξιον ἀνε- 


I 
σι 


NET RON TNPSORN HRS IPRC RR RIOT WERTE ἡ κὰν ἀμ δι TM 


$ 


Bekk, ze ς | 1. παλμύυρίνοι (sine acc.) V | 2. fort. dativus ad ἐγκατα- 
στήσαντες pertinens intercidit || 3. IIoóflog] sub Aureliano hune ponunt 
Zonar. XII, 27 et Sync. I p. 721, 8, quos eodem fonte Graeco usos 
esse ipsa verborum consonantia docet | 5. 6. T. παλμυρήνων V| 8. ims | 
στρατευσάντων V | στρατόπαιδον V || 10. παλμυρήνους V | 13. παλμυ- — 
onvov sine acc. V | 15. ἁλοὺς s, ἄλλους V || 16. παλαυρηνοῖς (sic) Vl d 
20. {τὰν ὑποΐξ. Sylburg | 22. ἀπέτρεψεν V, ἀπέστρεψε ς || 23. MGE 1 
δοις V || 24. καὶ V, τε καὶ s || 28. σκύϑων V di d 


θησαν. ζωμοῦ ὃὲ κατασχόντος ἅπαντας αὐτούς, οἵ μὲν 
τὰ Θράκην of. ὃὲ κατὰ Μακεδονίαν ἐφϑάρησαν. ὅσοι δὲ 2 
διεσώϑησαν, ἢ τάγμασιν ἹΡωμαΐων συνηριϑμήϑησαν ἢ γῆν 
λαβόντες εἰς γεωργίαν ταύτῃ προσεκαρτέρησαν. ἁψαμένου 
δὲ τοῦ λοιμοῦ καὶ ἹΡωμαίων, ἀπέϑανον μὲν πολλοὶ τοῦ στρα- 
τε ὕματος. τελευτᾷ δὲ καὶ Κλαύδιος, ἐν πάσαις διαπρέψας 
ς ἀρεταῖς καὶ πολὺν ἑαυτοῦ πόϑον τοῖς ὑπηκόοις ἐναπο- 
Ἔμενος. 
— 44. Κυντίλλου δέ, ὃς ἀδελφὸς ἦν Κλαυδίου, βασιλέως 
υ ἀναρρηϑέντος ὀλίγους ve βιώσαντος μῆνας καὶ μνήμης οὐδὲν 
᾿ ἄξιον πεπραχότος, “ὐρηλιανὸς εἰς τὸν βασίλειον ἀνάβιβά: 
NU ϑρόνον, Κυντίλλου κατά τινας τῶν λογοποιῶν ὑπὸ τῶν 
- ἐπιτηδείων συμβουλευϑέντος, ἅμα τῷ γνῶναι τὴν βασιλείαν 
ΕΠ οηλιανῷ παραδεδομένην, ἑαυτὸν ὑπεξαγαγεῖν καὶ ἑκόντα 
is τῆς ἀρχῆς ἀποστῆναι τῷ πολλῷ κρείττονι. ὃ δὴ καὶ πεποιη- 
3 — χέναι λέγεται, τῶν ἰατρῶν τινὸς φλέβα τεμόντος αὐτῷ καὶ 
- évüóvrog ῥεῦσαι τὸ αἷμα, μέχρις αὖος ἐγένετο. (48) “ὐρη- 


-—  .$, ἐφϑάρησαν)] neglegenter haec et proxima exeerpat Suidas v. 
 χιύϑαι l| 8. τάγμασι s || συνηρυϑμήϑησαν Suid., cvrqofeui (fin. vs.) σαν V | 
^ 10. ὀλίγους τε βιώσ. μῆνας] ὀλίγας vs βιώσ. ἡμέρας Casaubonus ad 
- y. Claud. 12, 5, scilicet ut septendecim dies Zonarae aliorumque scrip- 
E - torum exprimeret. at is numerus ad Dexippum, quem de Quintilli 
[— morte egisse constat (v. Claud. 12, 6) redire videtur et quidem ad 
L— Ghroniea — quae in Quintillo non in Claudio desiisse puto —: Claudio 
L— enim a Dexippo in Chronicis unum annum tribui quod testatur Eunapius 
3 (fr. p. 57, 16 Nieb), unum ille annum apud Syncellum I p. 720 quo- 
I . que habet (cf. Zon. t. III p. 151, 25 Dind.) itemque Quintillus septen- 
- deeim dies. Chronica autem Dexippi a Zosimo usurpata esse non 
- eredo. errasse vero Dexippum Quintilii nummorum copia demonstrat. 
- ef. Eckhel t. VII p. 478. ceterum 'Quintillus imp. dies LXXVIP 
. ehronogr. ὃ. 854 p. 648 M.||13. ἅμα — 17. ἐγένετο excerpsit Ioannes 
- Antiochenus F. H. G. t. IV p. 599, 154, ubi κυντίλιος codex. (lemma in éx- 
- loyij ἱστοριῶν exstans ap. Cramerum Anm. Par. t. II p. 290 ad Zosimum 
ultimo quidem gradu redire potest, at verba ὀλίγας βιώσας ἡμέρας ex 
hoe non esse excerpta docet Georg. Mon. p. 361 Mur. (hine etiam 
- Cedren. t.I p. 454 Bk): ἐβασίλευσεν ἡμέρας ξ΄ (immo εξ) || 14. ὑπεξα- 
qeysiv {τοῦ βίου» conieci coll. £x4. ἔστ. 1. d. || 17. αὖος] ἄναυδος Ioannes 
(μέχρις οὗ λειποψυχήσας ἐτελεύτησε᾽ ἐκλ. fov.) | 17 sq. tam neglegenter 
à  Zosimo concepta sunt ut utrum priorem luthungorum invasionem 
(Dexippi fr. 24 F. H. G. t. III p. 682) — quae Wietersheimii t. I* p. 558 sq 
uque jet opinio — an Vandalorum expeditionem (Dexipp; ib. 
3 


934 UE Ue 


λιανὸς δέ, κρατυνάμενος τὴν ἀρχήν, ἐκ τῆς Ῥώμης ἐλά 


ἐπὶ τὴν ᾿Δκυληίαν ἐχώρει κἀκεῖϑεν ἤλαυνεν ἐπὶ τὰ Παιόνων - 
ἔϑνη, τούτοις τοὺς Σκύϑας μαϑὼν ἐπιϑέσϑαι. πέμψας δὲ 
σκόπους ἀπαγγελοῦντας εἰσάγειν εἰς τὰς πόλεις σιτία χαὶ 
ξῷα καὶ πᾶν ὅ τι οὖν τοὺς ἐναντίους ἔμελλεν ὠφελήσειν, t 
2 ταύτῃ τὸν ἐπικείμενον αὐτοῖς λιμὸν αὔξειν διενοεῖτο. περαιῶ- 


ϑέντων δὲ τῶν βαρβάρων xci μάχης ἐν τῇ Παιονίᾳ γενο- 


μένης ἰσοπαλοῦς, νὺξ ἐπιγενομένη τὴν νίκην ἀμφήριστον — 
ἀμφοτέροις πεποίηκεν. ἐν δὲ τῇ νυκτὶ τὸν ποταμὸν of βάρ- - 


βαροι διαβάντες ἅμα ἡμέρᾳ περὶ σπονδῶν ἐπεκηρυκεύοντο. 
.49. Πυϑόμενος δὲ ὃ βασιλεὺς ὡς ᾿Δλαμαννοὶ καὶ τὰ 
πρόσοικα τούτοις ἔϑνη γνώμην ποιοῦνται τὴν ᾿Ιταλίαν ἐπι- 
δραμεῖν, ἐπὶ τῇ Ῥώμῃ καὶ τοῖς περὶ ταύτην τόποις εἰκότως 
πλέον πεφροντικώς, ἱκανὴν τῇ Παιονίᾳ καταλιπὼν ἐπικουρίαν 
ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν ἐτράπη, καὶ καταστὰς ἐς μάχην ἐν ταῖς περὶ. 
τὸν Ἴστρον ἐσχατιαῖς πολλὰς τῶν βαρβάρων ἀπώλεσεν wogi- 
2 ἄδας. ἐν τούτῳ καὶ τὰ περὶ τὴν Ρώμην ἐταράχϑη, τινῶν 


ἀπὸ τῆς γερουσίας, ὡς ἐπιβουλῇ κατὰ τοῦ βασιλέως κοινωνη- - 


σάντων, - εἰς εὐθύνας ἠγμένων καὶ ϑανάτῳ ζξημιωϑέντων. 
ἐτειχίσϑη δὲ τότε ἡ Ῥώμη πρότερον ἀτείχιστος οὖσα᾽ καὶ 
λαβὸν τὴν ἀρχὴν ἐξ “ὐρηλιανοῦ συνεπληρώϑη βασιλεύοντος 


Πρόβου τὸ τεῖχος. κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον εἰς ἔννοιαν 


p. 685) ille significet ambigi possit. equidem eum Schillero t. I p. 852 
Vandalos intellegendos puto | i. ἐκ V, καὶ ἐκ ς || 4. σκόπους] accentum 
non mutavi, cum corruptelam subesse credam, quandoquidem *ex- 
ploratores' Zosimo ubique sunt χατάσκοποι. conieci πανταχόσε τοὺς | 
. ἀπαγγέλουντας (sic) V, ἀπαγγέλλοντας ς || εἰσάγειν V, εἰσαγαγεῖν ς ἢ 


11. ᾿Δλαμαννοὶ scripsi cum Steph coll. 1Π|1, 1, ἀλλαμαννοι (sine aec.) V, - 1 


᾿Δλαμανοὶ Sylb | 11. 19. τὰ πρόσοικα τούτοις ἔϑνη] sunt Iuthungi (Zeuss 


p. 312), quorum alteram in Italiam invasionem Dexippus quoque memorat - 


.(F. H. 6. t. III p. 686) | 12. 15. p. 35, 3 ἰτάλιαν V. | 15. κατα (fin. ws.) 
στάς V | 16. ἐσχατίαις V. in Istri ἐσχατιαῖς Zosimus V, 50, 3 ἄμφω 
Νωρικοὺς collocat. iam cum proelia cum Alamanmis circa Padum gesta 


sint (v. Aurel 18, 3; 21; Vict. ep. 35, 2) ριδανὸν pro Ἴστρον repo- - 
nerem, nisi in tanta Zosimi et festinatione et rerum geograpbicarum 
ignorantia omnia patienter ferenda essent | ἀπώλεσε s | 17. καὶ V, δὲ - 
καὶ «| ἐσταράχϑη scripsi de Bekkeri coniectura coll. v. Aurel 18, 4; - 
21, 5, ἐπράχϑη Vs | 18. ἐπιβουλῇ] ἐπιβουλῆς coni. Bekk || 20. ἐκειχίσθη], E 


cf. Iordan TE d. St. Rom" t. I, 1 p. 340 sq. || 21. Perd 


E 
3 
αὶ 
* 
z 


j^ καὶ παραχρῆμα τιμωρίαν ὑπέσχον ἁλόντες. 
— B0. διῳκημένων δὲ ὧδε τῶν περὶ τὴν ᾿Ιταλίαν καὶ 
“Παιονίαν, ὃ βασιλεὺς στρατείαν ἐπὶ Παλμυρηνοὺς ἄγειν διε- 
tivo, χρατοῦντας ἤδη τῶν τε Αἰγυπτιακῶν ἐϑνῶν καὶ τῆς 
* iios ἁπάσης καὶ μέχρις ᾿ἀγκύρας τῆς Γαλατίας, ἐθελήσαντας 
- 0b καὶ Βιϑυνίας μέχρι Χαλκηδόνος ἀντιλαβέσθαι, εἰ μὴ βε- 
Ντὐίνο γνόντες Αὐρηλιανὸν τὴν Παλμυρηνῶν ἀπεσεί. 
σαντο προστασίαν. ἐλάσαντος τοίνυν ἅμα στρατῷ τοῦ βασι- 
ἢ 40 λέως, ᾿ἀγκύρα τε προσετέϑετο τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ καὶ Τύανα 
I. μετὰ ταύτην καὶ ἑξῆς ἅπασαι μέχρις ᾿Αντιοχείας, iv dj Ζη- 
᾿ς γνοβίαν εὑρὼν ἅμα στρατῷ πολλῷ παρεσκευασμένην εἰχότως 
ἐς μάχην ἀπήντα καὶ αὐτὸς εὐτρεπής. ὁρῶν δὲ τοὺς Παλμυ- : 

ρηνῶν ἵππέας ὁπλίσει βαρείᾳ καὶ ἀσφαλεῖ τεϑαρρηκότας καὶ 
" 4s ἅμα πείρᾳ τῇ περὶ τὴν ἱππασίαν πολὺ τῶν σφετέρων προ- 
ἔχοντας, τοὺς μὲν πεζοὺς πέραν που τοῦ Ὀρόντου ποταμοῦ 

᾿ διεχώρισεν, σύνϑημα δὲ τοῖς Ρωμαίων ἱππεῦσι δέδωκεν μὴ 
L^- ἐκ τοῦ εὐθέος ἀκμῆτι τῇ Παλμυρηνῶν ἵππῳ συνάψαι, δεξα- 
pe δὲ τὴν αὐτῶν ἔφοδον ἐς φυγὴν δοκεῖν τρέπεσϑαι, καὶ 

Lo» τοῦτο ποιεῖν ἄχρις ἂν ἴδωσιν αὐτούς τε καὶ τοὺς ἵππους ὑπὸ 
τοῦ χαύματος ἅμα καὶ τῆς τῶν ὅπλων βαρύτητος πρὸς τὴν 
δίωξιν ἀπειπόντας. οὗ δὴ γενομένου καὶ τῶν βασιλέως ἱππέων 
τὸ παράγγελμα φυλαξάντων, ἐπειδὴ τοὺς ἐναντίους ἐϑεάσαντο 
παρειμένους ἤδη καὶ τοῖς ἵπποις κεχμηκόσιν ἀχινήνους τοὺς 
Ὥ ἐπικειμένους, ἀναλαβόντες τοὺς- ἵππους ἐπήεσαν καὶ αὐτο- 

P μάτους τῶν ἵππων ἐκπίπτοντας συνεπάτουν. φόνος οὖν ἦν 
E συμμιγής, vOv μὲν ξίφεσι τῶν δὲ ὑπὸ τῶν ἵππων οἰχείων 


1. ήλϑεν V, ἦλϑε c. cf. V, 1, 8: ἐπέταττε  Σεπτίμιός τὲ scripsi, 

L— "Septiminus' codd. Vict. ep. 35, 3 sec. Opitzium act. soc. Lips. t. lI 
d p. 251, ἐπιτίμιός τε Vs, quae forma nulla est  δομιτιανὸς V, δομετια- 
ο΄ ψὸς s || 4. σερατείαν στρατιὰν coni. Bekk. at cf. Pol. I, 9, 3 || παλμυ- 
. ρήνους V | ἄγειν, » postea add, V | 6. καὶ ante μέχρις deleverim | 8. 
. παλμυρίνων ἀπεσίσαντο V | 18. ü V, εἰς Reitemeier || εὐϊτρεπῆς V ('&v. 
ἧς fuisse videtur' Mau) {παλμυρήνων V ||.14. οπλίσει V^, οπλισι 
Ya | 16. ógov τοῦ V | 17. διεχώρισε ς || cóv9uuc c, συνϑεμα h. 1. V. cf. 
EH ], 65, 2; IV, 26, 9; 30, 1. 3 || δέδωκε ς | 18. εὐϑέως V || παλμυρένων V || 
4 om V, Miapivoo, s | 19. φυγὴν ex gvyiv V! | 20. ἴδωσιν sc, 
δωσιν V | 22. οὐ δὴ V || 24. 2 kat Steph, xsxAgxócw V || vovg 
ost ἀκινήτους eee: 


D. 


L. 


. 3*. 


r2 


e 


» p. 540 || 7. μεδης (sine acc.), zy in ras, V || 10. οὔσης V, οὔσης τῆς 6, 


36 


τε καὶ πολεμίων ἀναιρουμένων. (Dl) εἰσελϑόντων δὲ τῶν — 
ὅσοι διαφυγεῖν οἷοί τε γεγόνασιν εἰς τὴν ᾿Δἀντιόχειαν, Ζάβδας 
ὁ Ζηνοβίας στρατηγὸς ὀρρωδῶν μή ποτὲ μαϑόντες οὗ τῆς 
᾿Δντιοχείας οἰκήτορες τὸ περὶ τὴν μάχην πταῖσμα σφίσιν ἐπί 3 
ϑοιντο, ἄνδρα μεσαιπόλιον ἐμφέρειψε τινα πρὸς τὴν τοῦ 5 
βασιλέως ἰδέαν δοκοῦντά zoe ἔχειν εὑρών, καὶ σχῆμα περι- E 
ϑεὶς oiov sixóg ἦν Αὐρηλιανὸν ἔχειν μαχόμενον, διὰ μέσης | 
ἄγει τῆς πόλεως ὡς δὴ τὸν βασιλέα ζωγρίαν ἑλών. καὶ τούτῳ 
τῷ σοφίσματι τοὺς ᾿Αντιοχεῖς ἀπατήσας αὐτός τε ὑπεξέδυ 
τῆς πόλεως οὔσης νυχτὸς ἅμα τῷ λελειμμένῳ στρατεύματι, 
καὶ τὴν Ζηνοβίαν ἑαυτῷ συνεξαγαγὼν ἐπὶ τὴν Ἔμισαν ἀνε- 
χώρησεν. ὁ ὃὲ βασιλεὺς ἔχων ἐν νῷ γενομένης ἡμέρας ἀνα- 
λαβεῖν τὴν πεζὴν δύναμιν καὶ ἑκατέρωθεν ἐπιϑέσϑαι τρα- 
πεῖσιν ἤδη τοῖς πολεμίοις, ἐπειδὴ τὴν Ζηνοβίας ἔγνω φυγήν, 
εἰς τὴν ᾿Αντιόχειαν sions, δεξαμένων αὐτὸν ἀσμένως τῶν i: 
πολιτῶν. εὑρὼν ὃὲ τοὺς πολλοὺς τὴν πόλιν ἀπολιπόντας 
δέει τοῦ μὴ κακοῦ τινὸς ὡς τὰ Ζηνοβίας φρονήσαντας πειρα- — - 
ϑῆναι, προγράμματα πανταχοῦ πέμψας τοὺς πεφευγότας ἐκά- 
λει, τῷ ἀκουσίῳ καὶ ἀναγκαστῷ πλέον ἢ προαιρέσει τὰ συμ. — - 
βάντα ἀνατιϑείς. (02) συνδραμόντων δὲ ἅμα τῷ ϑεάσασϑαι zo. 
τὰ προγράμματα τῶν πεφευγότων καὶ τῆς τοῦ βασιλέως μετα- 
σχόντων φιλοφροσύνης, διαϑεὶς τὰ περὶ τὴν πόλιν ἐπὶ τὴν 
Ἔμισαν ἤλαυνεν. μοῖραν δέ τινα Παλμυρηνῶν λόφον κατα- 
λαβοῦσαν εὑρὼν ὑπερκείμενον Ζάφνης τοῦ προαστείου, τῷ 


axdiutbbedi ιν 


2. ἀντιοχιαν (sine acc.) V || 5. μεσαιπόλιον ἐμφέρειαν] fort. Suidas 
8. v. v. Zosimum respicit de Eunapio potius cogitavit Boissonade 


pro quo οὔσης ἔτι coni. Sylb | 11. 23. ἐμισαν V, Ἔμεσαν Bekk | 14. 
φυγὴν ex φυγεῖν V! | 16. εὑρῶν ex sógóv V!| ἀπολιπόντας s, ἀπὸλει- 
πόϊας, v sup. vs. à m. 2, V || 18. πανταχοῦ) cf. IIT, 11, 5: πανταχοῦ 
διενεγκεῖν | 21. πεφευγότων V?, πεφυγότων V!| 923. ἤλαυνε s  παλμυ- 
oívov V | 24. Ζ“άφνης τοῦ προαστείου (προαστίου V)] cf. v. Aurel. 25, 1. 
]ωμὴης τοῦ (τῆς ᾿Δἀντιοχείας) προαστείου coni. Oberdick “ἃ. roemerfeindl. 
Bewegungen im Orient' (Berol. 1869) p. 99 et 168, conturbans ommia, 
quamquam Immarum nomen ap. Fest. brev. 24; lordan. Rom. 291; 
Syncell. I p. 721, 11 (cf. Eutr. IX, 13, 2) non cum Mommseno h. Ro zi 
t. V p. 440, 1 ex errore pro Emesa podizin puto sed ex communi aliquo — 
fonte repetitum, in quo proelium aliquod revera initio belli apud Immas 
commissum memoratum erat. cf. Noeldeke ZDMG. t. XXXIX p. 336 


T ἐξίῳ τοῦ τύπου τὴν τῶν ἐναντίων πάροδον εἴργειν 
μένην, τοῖς στρατιώταις ἐνεκελεύσατο συνασπισαμένοις καὶ 
υχνῇ τῇ φάλαγγι τὴν πρὸς τὸ ὕρϑιον ἀνάβασιν ποιουμένοις 
᾿ ὁ τὲ βέλη καὶ τοὺς ὀλοιτρόχους, εἰ καὶ τούτους τυχὺν ἐπ- 
ἀφ peiev, τῇ πυχνότητι τῆς φάλαγγος ἀποσείσασϑαι. καὶ πρὸς 
ὁ παράγγελμα εἶχε προϑύμους. ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ προσ- 
τὸ ταχϑὲν τὴν πρὸς τὸ ἄναντες ἄνοδον ἐποίησαντο, καταστάντες 
oue ἐναντίοις ἰσοπαλεῖς ἔτρεψαν εὐθὺς εἰς φυγήν" καὶ ot 
P on κατὰ τῶν κρημνῶν φερόμενοι διερρήγνυντο, τοὺς δὲ οἵ 
19 διώχοντες ἀπέσφαττον, οὗτοί τε καὶ οἵ μὴ μετασχόντες τῆς 
᾿ ἐπὶ τὸν λόφον ἀνόδου. μετὰ δὲ τὴν νίκην ém ἀδείας τὴν 
E. διάβασιν ποιουμένοις... χαίροντας xógov κατὰ ταῦτα τῇ 
᾿ς ὁδοιπορίᾳ τοῦ βασιλέως χρωμένου. δέχεται μὲν οὖν αὐτὸν 
Lo ᾿ἡπάμεια καὶ “άρισσα καὶ ᾿Δρέϑουσα' τὸ δὲ τῶν Παλμυρηνῶν 
"1 στρατόπεδον ἰδὼν ἐν τῷ πρὸ τῆς ᾿Εμίσης πεδίῳ συνειλεγ- 
- μένον εἰς πλῆϑος ἑπτὰ μυριάδων ἔκ τε αὐτῶν Παλμυρηνῶν 
᾿ καὶ τῶν ἄλλων, ὅσοι τῆς στρατείας αὐτοῖς εἵλοντο μετασχεῖν, 
 - ἀντεστρατοπεδεύετο τῇ τε ΖΙαλματῶν ἵππῳ καὶ Μυσοῖς καὶ 
᾿ ΠΜὨαίοσιν καὶ ἔτι γε Νωρικοῖς καὶ Ραιτοῖς, ἅπερ ἐστὶ Κελτικὰ 
τάγματα. ἦσαν δὲ πρὸς τούτοις οἵ τοῦ βασιλικοῦ τέλους, 
ἐκ πάντων ἀριστίνδην συνειλεγμένοι καὶ πάντων διαπρε- 
᾿ς ππέστατοι. συνετέτακτο δὲ καὶ 7 Μαυρουσία ἵππος αὐτοῖς, 
- χαὶ ἀπὸ τῆς ᾿4σίας αἴ τε ἀπὸ Τυάνων δυνάμεις καὶ ἐκ τῆς 
μέσης τῶν ποταμῶν καὶ Συρίας καὶ Φοινίκης καὶ Παλαι- 
-»s στίνης τέλη τινὰ τῶν ἀνδρειοτάτων. οἵ δὲ ἀπὸ Παλαιστίνης 
πρὸς τῇ ἄλλῃ ὁπλίσει κορύνας καὶ ῥόπαλα ἐπεφέροντο. (53) 


; 1. ὑπερδεξιῶι V | 3. ποιουμένοις s, ποιούμενοι V | 4. τά τε V?, τὰ 

V'| ὀλιτρόχους V || 5. ἀποσείσασϑαι, εἰ corr. m. 2 vel m. 1ex 4, V | 
— 8. εὐϑὺς V, εὐϑὺ c | 10. of. μὴ V, of ς | 12. 13. locus desperatus. 
L wógov V, χύριον s. 'secure transeuntes gaudebant imperatore hae iter 
- suum opportune tenente' Leunclavius: ποιούμενοι ἔχαιρον καέριον (sic). 
- xvoíop coni Oberdick 1. d. p. 98. latet fort. εὐκαίρῳ vel εὐκαέρως: 
-. *otiose" (cf. Steph. thes. s. Y), sed praeterea lacuna videtur esse | 14. ἀπα- 
μεία V {|{ἰἀρέϑουσα scripsi, ἀρεϑοῦσα Vs | 14. 16. παλμυρήνων V | 15. 
στρατόπαιδον V | ᾿Εμέσης Bekk | 17. στρατείας s, στρατιὰς (sine acc.) 

V | 18. δαλμάτων V | μύσοις V | 19. παιόσιν (sic) V, Παίοσι ς || ῬῬαιτοῖς 
ipsi ῥαίτοις Vs | Κελτικὰ] at cf. Nissen 'ital. Landesk.' I p. 486 | 
2 E. alt. ; radendo ex &, V || 21. ἐκ πάντων] cf. Mommsen 
t XIX p. 503| 23. τυανῶν V | 25. ἀνδρειοτάτων, εἰ ex v m. 2, V 


" Ἐς 
NR UM ET UE 
[2e ^ "T 


YAT cM 


afin 


H 


2 


2 


EUREN ἤθει τς 
Lcd" " CP 2 

ire y Ei i 

wn. A« (6S OE RT E 

y m ; 

3 e 


μένων πῶς τὸ Ῥωμαίων Mine ἐμπεσὸν ἐς wíxAcGu d 
λάϑῃ. τῶν τοίνυν Παλμυρηνῶν ἱππέων τοὺς ἐκκλίναντας, 1 
διωχόντων καὶ ταύτῃ τὴν τάξιν τὴν οἰχείαν παρεξελϑόντων, - 
ἐς τοὐναντίον ἀπέβη τοῖς Ῥωμαίων ἱππεῦσιν τὸ βουλευϑέν" | 
ἐδιώκοντο γὰρ τῷ ὄντι πολὺ τῶν πολεμίων ἐλασσωθέντερ: | 
ὡς δὲ χαὶ ἔπιπτον πλεῖστοι, τότε δὴ τῶν πεζῶν τὸ πᾶν ἔργον 
γενέσϑαι συνέβη" τὴν γὰρ τάξιν τοῖς Παλμυρηνοῖφ διαρ-. '] 
ραγεῖσαν ἰδόντες ἐκ τοῦ τοὺς ἱππέας τῇ διώξει σχολάσαι, 
συστραφέντες ἀτάκτοις αὐτοῖς καὶ ἐσκεδασμένοις ἐπέϑεντο. 5 
καὶ φόνος ἦν ἐπὶ τούτῳ πολύς, τῶν μὲν τοῖς συνήϑεσιν 
ἐπιόντων ὕπλοις, τῶν δὲ ἀπὸ Παλαιστίνης τὰς κορύνας καὶ 
τὰ ῥόπαλα τοῖς σιδήρῳ καὶ χαλκῷ τεϑωρακισμένοις ἐπι- 15. 
φερόντων, ὕπερ μάλιστα τῆς νίκης ἐν μέρει γέγονεν αἴτιον, 
τῷ ξένῳ τῆς τῶν ῥοπάλων ἐπιφορᾶς τῶν πολεμίων κατα- 
πλαγέντων. φευγόντων δὲ ἤδη τῶν Παλμυρηνῶν προτρο- . 
πάδην, καὶ ἐν τῷ φεύγειν ἑαυτούς ve συμπατούντων καὶ ὑπὸ 
τῶν πολεμίων ἀναιρουμένων, τὸ πεδίον ἐπληροῦτο νεχρῶν so. 
ἀνδρῶν vc καὶ ἵππων, (vOv)? ὅσοι διαδρᾶναι δεδύνηνται τὴν 
πόλιν καταλαβόντων. 

54. ᾿ἀϑυμίας δὲ πολλῆς εἰχότως ἐπὶ vij ἥττῃ Ζηνοβίαν 
ἐχούσης. βουλὴ προέκειτο περὶ τοῦ πρακχτέου, καὶ κοινῇ 
γνώμῃ πᾶσιν ἐδόκει τοῖς μὲν περὶ τὴν Ἔμισαν πράγμασιν c5. 
ἀπογνῶναι διὰ τὸ xci τοὺς ᾿Εμισηνοὺς ἀλλοτρίως πρὸς αὐτὴν 
ἔχοντας τὰ Ῥωμαίων αἱρεῖσϑαι, Παλμύραν δὲ καταλαβεῖν καὶ 
τῷ τῆς πόλεως ὀχυρῷ τὴν ἀσφάλειαν ἐπιτρέψαντας δχολαί- 
τερον σκοπῇσαι τὰ κατὰ σφᾶς. οὐδὲν ἦν ἔργου καὶ λόγου 


1 
r 
1 


E 
r 
1 
i 
- 


1. bcQadüso dor V | 1.2. Robes ἡ τ P. ἵππος] ἔδοξε τῇ (γ6] τὴν» τ. 
'P. ἵππῳ (vel ἵππον) conieci: *placuit? | 2. ἐκκλένειν) de forma ef, 
Büttner-Wobst praef. Polyb. t. I p. LXXVIII || πλήϑει V*, mou V! | — 
3. 5. 18. παλμυρήνων V || 3. καὶ s, om. V | 4. στρατόπαιδον V | ες V, εἰς 
s || 5. ἐκκλεέναντας V || 1. ἐς V, εἰς c [|{{ππεῦσι 5 [10. παλμυρήνοις V d 
13. ἣν V | 15. τεϑωρακισμένος, v à m. 1, V | 19. σὺν πατοῦντων V2 
ἐπληρούτο, ult. o ex c radendo, V | 21. τῶν addidi de Sylburgii co: 
iectura | 24. προέκειτο Sylb, PR SPA V?, πρὸσέκιτο V! || πρακτὰ 
V | 25. Ἔμεσαν et 26. ᾿Εμεσηνοὺς Bekk || 26. ἐμησινους V || 29. p. 39, 
οὐδὲ ἦν ἔργου καὶ λόγου τι μέσον coni. Heyne. at Herodotum VII, 11: τὸ 


σον , dààà συνέϑεον ἐφ᾽ ὕπερ ἐδόκει. πυϑόμενος δὲ 9 
D rojas φυγὴν “ὐρηλιανὺς εἰς μὲν τὴν Ἔμισαν εἰσήει, 
οϑύμως αὐτὸν τῶν πολιτῶν δεχομένων, εὑρὼν δὲ πλοῦτον 
V ' οὐχ οἵα ve ἐγεγόνει Ζηνοβία μετακομίσαι, παραχρῆμα σὺν 
τῷ ὃ στρατῷ τῆς ὁδοῦ τῆς ἐπὶ “Παλμύραν εἴχετο. καὶ ἐπιστὰς 
b πόλει, κύκλῳ περιλαβὼν τὸ τεῖχος ἐπολιόρκει, τῆς τροφῆς 
ἐκ τῶν πλησιαζόντων ἐθνῶν τῷ “τροατοπέῳ χορηγουμένης. 
τῶν δὲ Παλμυρηνῶν ἐπιτωϑαξζόντων ὡς ἀδυνάτου τῆς ἁλώ- 
σεως οὔσης, ἤδη δέ τινος καὶ εἰς αὐτὸν τὸν βασιλέα λόγους 
υ αἰσχροὺς Apiéytoc, παρεστώς τις τῷ βασιλεῖ Πέρσης ἀνήρ 
"εἰ κελεύεις; ἔφη, vov ὑβριστὴν τοῦτον ὄψει νεκρόν". ἐγκε- 1 
x ᾿ λευσαμένου δὲ τοῦ βασιλέως, προστησάμενος ἑαυτοῦ τινὰς ὃ 
E: τοὺς ἐποκρύπτοντὰρ, ἐντείνας τὸ τόξον καὶ βέλος 
1 éguócag ἀφίησιν, ὃ δὴ προκεκυφότι τῆς ἐπάλξεως τῷ ἀν- 
as ϑρώπῳ καὶ ἔτι τὰς ὕβρεις ἐπαφιέντι προσπαγὲν κατάγει τε 
P τοῦ τείχους αὐτὸν καὶ νεχρὸν τῷ στρατοπέδῳ καὶ τῷ βασιλεῖ 

δείκνυσιν. (DD) ἐπεὶ δὲ ἀντεῖχον πολιορκούμενοι, σπάνει τῶν 

ἐπιτηδείων ἀπαγορεύσειν τοὺς πολεμίους ἐλπίσαντες, ἐγκαρ- 

τεροῦντας ϑεώμενοι καὶ αὐτοὶ τροφῆς ἐνδείᾳ πιεζόμενοι γνώ- 
so μὴν ποιοῦνται ἐπὶ τὸν Εὐφράτην δραμεῖν, κἀκεῖσε παρὰ 
Περσῶν βοήϑειαν εὑρέσϑαι, πράγματά τε Ῥωμαίοις νεώτερα 
 μηχανήσασϑαι. ταῦτα βουλευσάμενοι, καμήλῳ ... τὴν Ζη- 

νοβίαν ἀναβιβάσαντες, αἱ δὴ καμήλων εἰσὶν τάχισται καὶ 


- μέσον οὐδὲν τῆς ἔχϑρης ἐστὶ scriptor imitari voluisse videtur ἢ p. 38, 29. 
po 4v V|2. φυγὴν V?, φυγεῖν V! || ὁ 09s | Ἔμεσαν Bekk || Τιστρατοπαιδὼ 
᾿ς κχωρηγουμένης V | 8. παλμυρήνων V | 14. ἀφείησιν V || 15. ἐπαφειεντι 

(sine acc.) V | 17. ἀντεέχον (hoc acc.) V, ἀντείχοντο s || 18. ἀπαγόρευσειν 

(sie) V*, ἀπαγόρευσιν V'| 18. 19. xol ἐγκαρτ. s | 19. πιεξούμενοι V, at 

4 ἵν eradi coeptum" Mau. cf. I, 45, 1 | 20. xexsicdi, ε à m. 2, V || 22. 
- βουλ. καιμηλωτὴ τοιαύτην τὴν £n». V, βουλ. καὶ καμήλῳ τὴν fnv. s, ubi 
 ϑηλείᾳ post καμήλῳ addebat Leunclavius, δρομάδι Reitemeier, quos 

r imm V redarguit. fugisse Zenobiam Finsasllis , quos dromedas uoci- 

- dent?, cum seriptor v. Aur. 28, 8 tradat, cui in universum de his rebus 

€um Zosimo convenit, in Vaticani corruptela Arabicae alicuius regi- 
onis camelorum proventu cum maxime celebris nomen latere videtur 

(ef. Ritter "Erdkunde? t. XIII p. 688 54.). quod nomen in Omanitica 

- quidem terra iam veteribus nota quaerendum puto (cf. F. Hommel 

- *d. Namen d. Saeugethiere bei d. suedsemitischen Voelkern? Lips. 1879 

4 » 213), at certum aliquod ex eis quae adfert A. Sprenger “ἃ, alte 
leographie Arabiens' Bernae 1875 eligere non audeo | 23. εἰσὶ ς 


ἵππους ὑπεραίρουσαι τάχει, τῆς πόλεως ὑπεξάγουσιν.. 
λιανὸς δὲ ἀχϑόμενος ἐπὶ τῇ τῆς Ζηνοβίας φυγῇ; τῷ κι 
φύσιν οὐκ ἐνδοὺς δραστηρίῳ, πέμπει παραχρῆμα τοὺς 
3 ἕοντας ταύτην ἱππέας. ov δὲ καταλαβόντες ἤδη τὸν Εὐφράτην 
αὐτὴν μέλλουσαν περαιοῦσϑαι, καταγαγόντες ἐκ τοῦ πλοίου 5 
πρὸς τὸν Αὐρηλιανὸν ἄγουσιν. ὃ δὲ τῷ μὲν ἀπροσδοκήτῳ 
τῆς ϑέας περιχαφὴς ἐγεγόνει, φιλόνέμρε δὲ ὧν φύσει, λαβὼν 
κατὰ νοῦν ὡς γυναικὸς κρατήσας οὐκ ἔσται τοῖς ἐσομένοιβδ 
ἐπίδοξος, ἐδυσχεραινεν, (66) τῶν δὲ ἐναποκεκλεισμένων τῇ 
πόλει Παλμυρηνῶν αἱ γνῶμαι διχῇ διῃροῦντο, τῶν μὲν προ- 1 | 
κινδυνεύειν τῆς πόλεως ἐθελόντων καὶ διαπολεμεῖν παντὶ 
σϑένει Ῥωμαίοις, τῶν δὲ ἱκετηρίας ἀπὸ τοῦ τείχους προ- - 
τεινομένων αἰτούντων vs συγγνώμην ἐπὶ τοῖς προλαβοῦσιν. 
δεξαμένου δὲ τοῦ βασιλέως τὴν ἱχετείαν καὶ ϑαρρεῖν παρα- | 
κελευσαμένου, πρὸ τῆς πόλεως ἐξεχέοντο, δῶρα καὶ ἵἕερεῖα το 
προσάγοντες. Αὐρηλιανὸς δὲ τὰ μὲν ἱερεῖα τιμήσας τὰ δὲ 
δῶρα δεξάμενος ἀϑῴώους ἠφίει. τῆς δὲ πόλεως γενόμενος. : 
κύριος καὶ τοῦ κατὰ ταύτην πλούτου καὶ τῆς ἄλλης ἀποσκευῆς 
x«i ἀναϑημάτων κρατήσας, ἐπανελθὼν εἰς τὴν "Ἔμισαν εἰς 
κρίσιν ἤγαγε Ζηνοβίαν τε καὶ τοὺς ταύτῃ συναραμένους. ao. 
ἐπεὶ δὲ αἰτίας ἔλεγεν ἑαυτὴν ἐξαιροῦσα, πολλούς τε ἄλλους 
ἦγεν εἰς μέσον ὡς παραγαγόντας οἷα yvvoixa, ἐν οἷς καὶ 
“ογγῖνος ἦν, οὗ συγγράμματα ἔστι μέγα τοῖς παιδείας μετα- ὦ 
8 ποιουμένοις ὄφελος φέροντα᾽ ᾧπερ ἐφ᾽ οἷς κατηγορεῖτο ἐλεγ- — | 
χομένῳ παραχρῆμα ὁ βασιλεὺς ϑανάτου ζημίαν ἐπέϑηκεν, ἣν 20 
οὕτω γενναίως ἤνεγκεν ὁ “ογγῖνος ὥστε καὶ τοὺς σχετλιά- 
ἕοντας ἐπὶ τῷ πάϑει παραμυϑεῖσϑαι, καὶ ἄλλων δὲ Ζηνοβίας 
χατειπούδης κολάσεσιν ὑπαχϑέντων. 
51. "ἄξιον (035 τὰ συνενεχϑέντα πρὸ τῆς Παλμυρηνῶν 


ΠΨΥΨ ΝΎ 


2. ἐπὶ τῇ ς, ἐπί τε V | ὅ. ἐκ V, τε ἐκ ς | 10. παλμυρήνων V || yvó- 
μαι. διχῆι διηιροῦντο τῶν V, γνῶμαι τῶν s || 13. προλαβοῦσι s || 15. ἐξε-. 
χέοντο δῶρα c, ἐξέχεοντα (sic) δώρα V || 16. et 10. fégsie V || 19. ἀναϑη- 
μάτων s, ἀναϑεμ. V | "Euscev Bekk | 21. ἐπεὶ] ἡ coni. Bekk | "Zwweg. 
(sine acc), αὐ ἃ m. 1, V  ἐξαιρουσα sine acc. V, ἐξαιροῦσα- Sylb | 99. — 
23. yvr., καὶ δὴ καὶ Aoyyivov, οὗ coni. Steph | 23. μέγα s, μεγάλα V || — 
παιδίας V | 24. ἐφ᾽ olg s, ἔφυς V || κατηγορεῖ τὸ V || 26. Aoy///yívog v dE 
29. δὲ add. Leunclavius | zoo τῆς πρώτης παλμυρήνων V. πρώτης n 

recepi dittographiam ratus, alioqui αἵρεσις non xe9«/gscig exspeci 


A 
b. ^ 


ϑαιρέσεως ἀφηγήσασϑαι, εἰ καὶ τὴν ἱστορίαν ἐν ἐπιδρομῇ 
φαίνομαι ποιησάμενος διὰ τὴν εἰρημένην ἐν προοιμίῳ μοι 
ρό ϑεσιν" Πολυβίου γὰρ ὅπως ἐχτήσαντο Ῥωμαῖοι τὴν ἀρχὴν 
᾿ ὀλίγῳ. χρόνῳ διεξελθόντος, ὕπως ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ 
᾿σφῇσιν ἀτασϑαλίῃσιν αὐτὴν διέφϑειραν ἔρχομαι λέξων. ἀλλὰ 
«Ove μέν, ἐπειδὰν ἐν ἐκείνῳ γένωμα! τῆς ἱστορίας τῷ μέρει" 
᾿Παλμυρηνοῖς δὲ μέρους οὐχ ὀλίγου τῆς Ρωμαίων ἐπικρατείας 
— ἤδη κεχρατηχόσιν, ὡς διεξῆλθον, ἐκ τοῦ ϑείου πολλὰ προεμη- 
 Ψύϑη τὴν συμβᾶσαν αὐτοῖς δηλοῦντα καϑαίρεσιν. τίνα δὲ 
ταῦτα, ἐρῶ. ἐν Σελευκείᾳ τῇ κατὰ Κιλικίαν ᾿Ζπόλλωνος 
ἱερὸν ἵδρυτο καλουμένου Σάἀρπηδονίου, καὶ ἐν τούτῳ χρη- 
 στήριον. τὰ μὲν οὖν περὶ τοῦ ϑεοῦ τούτου λεγόμενα, καὶ 
- ὡς ἅπασι τοῖς ὑπὸ λύμης ἀκρίδων ἐνοχλουμένοις Σελευκιάδας 
παραδιδοὺς (ὄρνεα δὲ ταῦτα ἐνδιαιτώμενα τοῖς περὶ τὸ ἱερὸν 
τόποις) συνεξέπεμπεν τοῖς αἰτοῦσιν, αἱ δὲ ταῖς ἀκρίσιν συμ- 
περιιπτάμεναι καὶ τοῖς στύμασιν ταύτας δεχόμεναι καὶ παρα- 
χρῆμα διαφοροῦσαι πλῆϑός vc ἄπειρον ἐν ἀκαριαίῳ διέφϑειρον 
καὶ τῆς ἐκ τούτων βλάβης τοὺς ἀνθρώπους ἀπήλλαττον, 
ταῦτα μὲν τῇ τηνικαῦτα τῶν ἀνθρώπων εὐδαιμονίᾳ παρίημι, 
Πρ τοῦ καϑ᾽ ἡμᾶς γένους πᾶσαν ἀποσεισαμένου ϑείαν εὐεργεσίαν. 
- rois Παλμυρηνοῖς δὲ χρωμένοις εἰ καϑέξουσιν τὴν τῆς ἑῴας 
, ἡγεμονίαν, ἔχρησεν ὁ 950g οὕτως ' 
ἔξιτέ μοι μεγάρων, ἀπατήμονες οὔλιοι ἄνδρες. 
φύτλης ἀϑανάτων ἐρικυδέος ἀλγυντῆρες. 
35 πυνϑανομένοις δέ τισιν περὶ τῆς Αὐρηλιανοῦ κατὰ Παλμυ- 
 ρηνῶν στρατείας ὃ ϑεὸς ἀνεῖλε 


dum foret. cf. I, 58, 3 || b. σφισιν ατασϑαλιηισιΐ, v ἃ m. 1, V | λέξων c, 

λέξεων V || 7. παλμυρήνοις V || 10. σελευκείᾳ s, σελευκίαι V | 11. ἔδρυτο 
- «τοῦ» καλ. conieci. de re v. R. Koehler mus. Rhen. t. XIV p. 471 sq. || 
-. καλουμένου, e erasa, V | 18. Σελευκιάδας) Σελευκίδας videtur scriben- 
-. dum, cf. Steph. thes. s. v. ceterum Eunapio fr. 2, a Boissonadio (p. 490) 
. bue tractum, recte ademit L. Dindorf | 14. ὄρνεα] est "pastor roseus? 
ΤῸ οὗ F. Th. Koeppen *ueber die Heuschrecken in Suedrussland" (Petrop. 
-. 1866) p. 71 sq. | 15. συνεξέπεμπε s || ἀκρέσιν σὺν περ. V || 16. στόμασι c | 
— δεχόμεναι καὶ παραχρήμα διαφόρουσαι (διαφοροῦσαι m. 2) πλῆθος v, 
δεχόμεναι παραχρῆμα πλῆϑος s | 18. ἀπηλαττον (sine acc.) V | 20. πάσαν 
ἀποσισαμένου (sic) V, ἀποσεισαμένου s | 31. παλμυρηνοις, sine acc., V || 
xo ϑέξουσι s | 22. οὕτως s, οὗτος (sic) V | 23. ἔξιτε μοὶ Beifénieibt, 
ἔξιτε uev V. cf. Hom. Od. 2, 139 | 26. τισι s || παλμυρήνων V 


ῥ' ἔν 2 j 
BORA. descr ox 


2 


τῷ 


42 —A 
χίρκος τρήρωσιν κρυερὸν γόον ἡγηλάξων, 

οἷος πολλῇσιν" ταὶ δὲ φρίσσουσι φονα. ὁ 

D8. Καὶ ἕτερον δὲ Παλμυρηνοῖς συνηνέχϑη τοιοῦτον. 


άφακα χωρίον ἐστὶν μέσον Ἡλιουπόλεώς τὲ καὶ Βίβλου, xa9* 


ὃ ναὸς ᾿δφροδίέτης ᾿ἀφακίτιδος ἵδρυται. τούτου πλησίον λέμνη 
τις ἔστιν ἐοικυῖα χειροποιήτῳ δεξαμενῇ. κατὰ μὲν οὖν τὸ 
ἱερὸν καὶ τοὺς πλησιάξοντας τόπους πῦρ ἐπὶ τοῦ ἀέρος λαμ- 


πάδος ἢ σφαίρας φαίνεται δίκην, συνόδων ἐν τῷ τόπῳ χρό-" 


νοις τακτοῖς γινομένων, ὅπερ καὶ μέχρι τῶν xo9' ἡμᾶς 
ἐφαίνετο χρόνων. ἐν ὃὲ τῇ λίμνῃ εἰς τιμὴν τῆς ϑεοῦ 
δῶρα προσέφερον οἵ συνιόντες ἔκ τε χρυσοῦ καὶ ἀργύροῦ 
πεποιημένα, καὶ ὑφάσματα μέντοι λίνου τε καὶ βύσσου καὶ 
ἄλλης ὕλης τιμιωτέρας" καὶ εἰ μὲν δεκτὰ ἐφάνη, παραπλησίως 
τοῖς βάρεσι καὶ τὰ ὑφάσματα κατεδύετο, εἰ δὲ ἄδεκτα καὶ 
ἀπόβλητα, αὐτά vs ἦν ἰδεῖν ἐπιπλέοντα τῷ ὕδατι τὰ ὕφά- 
ὅματα καὶ εἴ τί περ ἦν ἐν χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ καὶ ἄλλαις 


ὕλαις, αἷς φύσις οὐκ αἰωρεῖσϑαι ἐπὶ τοῦ ὕδατος ἀλλὰ κατα-. 


δύεσθαι. τῶν Παλμυρηνῶν τοίνυν ἐν τῷ πρὸ τῆς καϑαιρέ- 
σεως ἔτει συνελθόντων ἐν τῷ τῆς ἑορτῆς καιρῷ καὶ sig 
τιμὴν τῆς ϑεοῦ δῶρα χρυσοῦ καὶ ἀργύρου xal ὑφασμάτων 
χατὰ τῆς λίμνης ἀφέντων, πάντων τὲ τοῦ βάϑους καταδύν- 
τῶν, κατὰ τὸ ἐχόμενον ἔτος ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἑορτῆς ὥφϑη- 
ὅαν αἰωρούμενα πάντα, τῆς ϑεοῦ διὰ τούτου τὰ ἐσόμενα 
δηλωσάσης. 

Ἢ μὲν οὖν εἰς Ρωμαίους εὐμένεια τοῦ ϑείου τῆς ἱερᾶς 
ἁγιστείας φυλαττομένης τοιαύτη ἐπειδὰν δὲ εἰς ἐκείνους 
ἀφίκωμαι τοὺς χρόνους ἐν οἷς ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ κατὰ βραχὺ 
βαρβαρωϑεῖσα εἰς ὀλίγον τι, καὶ αὐτὸ διαφϑαρέν, περιέστη, 
τηνικαῦτα, καὶ τὰς αἰτίας παραστήσω τοῦ δυστυχήματος. καὶ 


1. ER seripsi de Sylburgii coniectura, ἱερὸν Vc. κρυερὸς γόος 
est 'nenia?: Hom. Il 24, 524; Od. 4, 103; 11, 212. accipiter igitur 
columbis, quas mox exstincturus est, néni&nd ipse praeit. ceterum κέρκος 
et τρήρων iunguntur etiam 1], 22, 139 | zymAd£ov V s | 8. παλμυρήνοις 
V|4. ἄφακα] cf. Baudissin *Stud. z. semit. Relig? Il p. 160 sq. || 


ἐστὶ «| Bífiov] fort. Βύβλου scripsit | 6. δεξαμένηι V | 10. λέμνῃ fg. 


hiant. χρόνων. τῇ λέμνῃ δὲ εἰς conieci | 11. et 20. ἀργυροῦ et 16. ἀρ- 
γυρῶι V || 16. 17. ἦν ἐκ χρυσοῦ καὶ ἀφγύρου καὶ ἄλλης ὕλης, ἧς coni. Sylb. ὶ 
18, παλμυρήνων V | 19. ἔτει V?, ἔτι V! | 21. καταδύντων scripsi, κατὰ 
δυέντων V, καταδυόντων s| 27. ἀφείκωμαι V 


Yel 
EG Ae 


16.3 


29 


je χρησμοὺς ὡς ἂν οἷός τε ὦ παραϑήσομαι τοὺς τὰ συν- 
νεχ ἔντα μηνύσαντας. (09) ἐπανελϑεῖν δὲ τέως καιρὸς ὅϑεν 
jv, ἵνα μὴ τὴν τάξιν τῆς ἱστορίας ἀτελῆ δόξω κατα- 


L ἐπε δ᾽ «“ὐρηλιανοῦ τοίνυν ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἐλαύνοντος, καὶ 
υνεπάγοντός οἵ Ζηνοβίαν vs καὶ τὸν παῖδα τὸν ταύτης καὶ 
ES. ὅσοι τῆς ἐπαναστάσεως αὐτοῖς ἐκοινώνησαν, αὐτὴν 
E- uiv Zqvofíav φασὶν ἢ νόσῳ ληφϑεῖσαν ἢ τροφῆς μεταλαβεῖν 
᾿ οὐκ ἀνασχομένην ἀποθανεῖν, τοὺς δὲ ἄλλους πλὴν τοῦ Ζηνο- 
το βίας παιδὸς ἐν μέσῳ τοῦ μεταξὺ Χαλκηδόνος καὶ Βυζαντίου 
peru: καταποντωϑῆναι. (00) ἐχομένου δὲ “ὐρηλιανοῦ τῆς 
- ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ὁδοῦ, κατέλαβεν ἀγγελία τοιαύτη, ὡς τῶν 
ἐν Παλμύρα καταλειφϑέντων τινὲς ᾿ψαῖον παραλαβόντες, ὃς 
E. x«l τῶν προλαβόντων αὐτοῖς γέγονεν αἴτιος, ἀποπειρῶνται 
EU Μαρκελλένου τοῦ καϑεσταμένου τῆς μέσης τῶν ποταμῶν 
παρὰ βασιλέως ὑπάρχον καὶ τὴν τῆς éQog ἐγκεχειρισμένου 
διοίκησιν, εἴ πὼς ἀνέχεται σχῆμα βασίλειον ἑαυτῷ περιϑεῖναι. 
τοῦ δὲ εἰς τὸ διασχέπτεσϑαι τὸ πρακτέον ἀναβαλλομένου, τὰ 
παραπλήσια καὶ αὖϑις καὶ πολλάκις ἠνώχλουν. ὃ δὲ ἀπο- 
“90 κρίσεσιν χρώμενος ἀμφιβόλοις αὐτὸς μὲν «Αὐρηλιανῷ τὸ 
Ἵ σχεφϑὲν μαξεβηχύσο; Παλμυρηνοὶ δὲ ᾿Δντιόχῳ περιϑέντες 
 &Aovoyig ἱμάτιον κατὰ τὴν Παλμύραν εἶχον. (61) “ὐρηλια- 
νὸς δὲ ταῦτα ἀκηκοὼς αὐτόϑεν, ὡς εἶχεν, ἐπὶ τὴν ἑῴαν ἐστέλ- 

. Aero, καταλαβὼν δὲ τὴν ᾿Δἀντιόχειαν καὶ ἵππων ἁμίλλης ἐπι- 
- ss τελουμένης τῷ δήμῳ φανεὶς καὶ τῷ ἀδοκήτῳ πάντας ἐκπλήξας 
ἐπὶ τὴν Παλμύραν ἤλαυνεν. ἀμαχητὶ δὲ τὴν πόλιν ἑλὼν καὶ 
κατασκάψας, οὐδὲ τιμωρίας ᾿άντίοχον ἄξιον διὰ τὴν εὐτέλειαν 
εἶναι νομίσας ἀφίησιν. σὺν τάχει δὲ καὶ ᾿4λεξανδρέας στα- 
᾿ς σιάσαντας καὶ πρὸς ἀπόστασιν ἰδόντας παραστησάμενος, 9oí- 
— so ἄμβον εἰς τὴν Ῥώμην εἰσαγαγὼν μεγίστης ἀποδοχῆς ἐκ τοῦ 
δήμου καὶ τῆς γερουσίας ἐτύγχανεν. ἐν τούτῳ καὶ τὸ τοῦ 


B 


T 


e 8. quoco ut vid. V', corr, V?| 10. βυιξαντίου V | 15. καϑεστα- 
μένου s, καϑισταμένου V | 17. βασίλειον] conieci βασιλικὸν coll. IL, 43, 
ἃς IV, 46, 2. βασίλειος cum γένος (vel γονὴ) et ϑρόνος vocabulis solis 
ES jungit scriptor | 18. πρακταῖον V || 19. 20. ἀποκρίσεσι ς | 20. τὸ c, τῶν || 
E zimieogrieo V | Avriógo] consentit Pol. Silv. lat. p. 243 M. *Achil- 
us? es& v. Aur. 31, 2|| 26. παλμυρὰν V | 28. νομήσας ΟΥ̓ || ἀφέησι s || 
iL V*, ταχι V! | 29. ἰδόντας] cf. VI, 12, 2 


o 


2 


ὡς 


^ 
v 


"n E τοι M 


Ἡλίου δειμάμενος ἱερὸν μολαλονρενιὼξ τοῖς ἀπὸ Hail | 


ἐχόσμησεν ἀναϑήμασιν, Ἡλίου τε καὶ Βήλου καϑιδρύσας, 
ἀγάλματα. τούτων οὕτω διῳκημένων, Τέτρικον καὶ ἄλλους 


ἐπαναστάντας οὐ σὺν πόνῳ καϑελὼν κατὰ τὴν ἀξίαν ustijÀ- 
ϑεν. ἤδη δὲ καὶ ἀργύριον νέον δημοσίᾳ διέδωκεν, τὸ x- s; 
βδηλον ἀποδόσϑαι τοὺς ἀπὸ τοῦ δήμου παρασκευάσας, τούτῳ 


τε τὰ συμβόλαια συγχύσεως ἀπαλλάξας. ἐπὶ τούτοις καὶ ἄρ- 


τῶν δωρεᾷ τὸν “Ῥωμαίων ἐτίμησεν δῆμον. διαϑέμενος δὲ, 


ἅπαντα τῆς Ῥώμης ἐξώρμησεν. (62) διατρίβοντι δὲ αὐτῷ 


κατὰ τὴν Πέρινϑον, ἣ νῦν Ἡράκλεια μετωνόμασται, συν- τὸ 


ἰσταταί τις ἐπιβουλὴ τοιάδε. ἦν vig ἐν τοῖς βασιλείοις Ἔρως 
ὄνομα, τῶν ἔξωϑεν φερομένων ἀποχρίσεων μηνυτὴς τεταγ- 
μένος. τούτῳ πταίσματός τινος ἕνεκεν ὁ βασιλεὺς ἀπειλήσας 


? ἐς φόβον κατέστησεν. καὶ δεδιὼς μὴ ταῖς ἀπειλαῖς ἔργον 
ἐπιτεϑείη, τῶν δορυφόρων τισίν, οὺς μάλιστα τολμηροτάτους 15. 


ἤδει, κοινολογεῖται, καὶ γράμματα δείξας ἅπερ ἦν εἰς τύπον 


τῶν βασιλέως γραμμάτων αὐτὸς μιμησάμενος (ἐκ πολλοῦ γάρ. 


oí τὰ τῆς μιμήσεως μεμελέτητο) πείϑει ϑάνατον ὑφορωμένους 
(τοῦτο γὰρ ἦν ἐκ τῶν γραμμάτων τεχμήρασϑαι) πρὸς τὴν 


κατὰ τοῦ βασιλέως δρμῆσαι σφαγήν. ἐπιτηρήσαντες οὖν 80 


αὐτὸν ἐξιόντα τῆς πόλεως δίχα τῆς ἀρκούσης φυλακῆς 


2. Ἡλίου] cf. Eckhel d. n. t. VII p. 483 {|[|Βήλου] cf. C. I. L. 
VI, 1 n. 50; : *Malachbelo' ib. n. 51 saepiusque in inscriptionibus 
(Mommsen hist. R. t. V p. 426, 1; ZDMG. t. XXXI p. 100; t. XXXIX 
p. 357) | 4. συμ (sine acc.) πόνῳ V || 5. ἀργύριον νέον] cf. Mommsen 
r. Muenzw. p. 798, 208 || δημόσια V || διέδωκε c || 5. 6. κυ βδηλον V (sine 
acc.)|| 8. δωρεᾶιν, & ex corr. m. 1, V | τὸν s, τῶν V | ἐτέμησε s ||9. ἐξ: 
ὠὦρμησε «| 10. νῦν Ἧρ. μετωνόμασται] antiquissimum mutationis plane 
singularis testimonium esse fr. Vatic. $ 284 (III id. Oct. Heraclia Thra- 
cum à. 286) monuit Mommsen, qui a Iovio in Herculii novi collegae 
honorem eam factam esse valde probabiliter conicit. iam cum reliqui 
scriptores omnes in Aureliani morte Heracleam nominent urbem, Pe- 
rinthum praeter Zosimum nemo, Zosimiana patet redire ad scriptorem 
Diocletiano aequalem. (ceterum Lactantii aetate promiscue utrumque 


nomen in usu fuisse videtur, v. de m. pers. c. 45) || 11. "Eooc—12. um- - 
vvrjg eisdem verbis habet Zonar. t. III p. 153, 13 Dind. de ipso mu-. 


nere v. Gothofredus ad cod. Th. t. II p. 88 Ritt. | 12. μηνυτὴς V?, 


μηνυτις (sine acce.) V! || 14. κατέστησε s | 15. δορυφόρων, o radendo ex . 


o, V | 18. wien (sine acc.) V, ἐμεμ. Sylb pro apographorum - 
pep. vel ἐκμεμ. | 19. ἣν V 


Ὁ λ ἀχὰνὐκαϊλων 


3 


ὡς 


, οὖν. ἐτάφη μεγαλοπρεπῶς αὐτόϑι παρὰ τοῦ στρατοπέδου 
| ἔργων ἕνεκα καὶ τῶν κινδύνων, οὺς ὑπὲρ τῶν κοινῶν 
᾿ Moore πραγμάτων. 

T1 E 63. Τακίτου δὲ τὰ τῆς Ῥώμης Hi Fani! ὦ βασίλεια 
E τὴν ἀρχὴν ἔχοντος, Σκχύϑαι διὰ τῆς Μαιώτιδος λίμνης 
 περαιωϑέντες διὰ τοῦ Πόντου τὰ μέχρι Κιλικίας ἐπέδραμον. 
E ole ἐπεξελθὼν Τάκιτος τοὺς uiv αὐτὸς καταπολεμήσας ἐξεῖλεν, 
τοὺς δὲ Φλωριανῷ προβεβλημένῳ τῆς αὐλῆς ὑπάρχῳ παρα- 
ὁ δοὺς ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἐξώρμησεν. ἔνϑα δὴ καὶ εἰς ἐπιβου- 
— λὴν ἐμπεσὼν ἐξ αἰτίας ἀναιρεῖται τοιᾶσδε. Μαξιμίνῳ γένει 
προσήκοντι τὴν Συρίας ἀρχὴν παραδέδωκεν. οὗτος τοῖς ἐν 
τέλει τραχύτατα προσφερόμενος εἰς φϑόνον ἅμα καὶ φόβον 
᾿ κατέστησεν. τεκόντων δὲ τούτων μῖσος, τὸ λειπόμενον εἰς 
as ἐπιβουλὴν ἐτελεύτησεν, ἧς κοινωνοὺς ποιησάμενοι τοὺς “ὑρη- 
 λιανὺν ἀνελόντας αὐτῷ μὲν ἐπιϑέμενοι Μαξιμέίνῳ κατέσφαδαί, 
|. διώξαντες δὲ ἀναξευγνύντα ἐπὶ τὴν Ἀὐφώνην Τάκιτον ἀν- 
^. αἱροῦσιν. 

᾿ 04. ᾿Εντεῦϑεν εἰς ἐμφύλιον κατέστη τὰ πράγματα ταρα- 
39 χήν, τῶν μὲν κατὰ τὴν ἑῴαν βασιλέα Πρόβον ἑλομένων, τῶν 
δὲ κατὰ τὴν "Póuqv Φλωριανόν. καὶ Πρόβος μὲν εἶχεν Συ- 


E. 1. ἐπελαύνουσι s || 2. στρατοπαίδου V || 4. ἀπεδείξατο] in zeugmate 
- mon recte offendens ὑπεδέξατο vel ἀνεδέξατο coni. Sylb | 5. Τακίτου 
᾿ς —48. ἀναιροῦσιν excerpsit Ioannes Antiochenus F. H. G. t. IV p. 599 
-— 157 | 5. z& τῆς Ῥώμης V etlo., τῆς Póuxs apographa, τὴν Ρώμης Bekk I 
ἀναδησαμένου V, ἀναδεξαμένου Io. | βασίλεια V et Io., βασιλείαν Bekk || 
6. Σκύϑαι] eodem nomine Gothos hos (Wilmanns ex. 1046) appellat 
Zonaras | 7. διὰ τοῦ Πόντου τὰ] in his verbis, quae Io. omittit, vitium 
latet. Σχύϑαι τὴν Μαιώτιδα λίμνην καὶ τὸν Φᾶσιν ποταμὸν περαιω- 
— ϑϑέντες Πόντῳ καὶ Καππαδοκίᾳ ἐπῆλϑον καὶ Γαλατίᾳ καὶ Κιλικίᾳ Zo- 
.  maras XII, 28, ex eodem aperte fonte ac Zosimus. conieci περαιωϑέντες 
CAaíag ἀπὸ) τοῦ Πόντου πάντα μέχρι vel simplicius περ. τὰ ἀπὸ τοῦ 
“Πόντου μέχρι. οἵ, 1, 64, 1 || 8. ἐξείλεν (hoc acc.) V, ἐξεῖλε s | 11. Μα- 
— É(uo h. 1. Io. | 12. ofvog radendo ex οὕτως V | 13. τελεῖ V, τεῖι V' 
- (sime ace.) | 14. τὸν βασιλέα κατέστησεν lo. ex interpolatione puto || 
κατέστησε s || μισος radendo ex μησος V | τὸ λειπόμενον) cf. V, 3, 6| 
- 15. 16. Αὐρήλιον To. | 16. τῷ Μαξιμένῳ To. | 17. ἐπὶ τὴν Εὐρώπην addidi 
- ex V et Io., om. ς || 18. (ἀναιροῦσιν) ἕξ μησὶ τοῖς ὅλοις βασιλεύσαντα 
1ο., qui μονὰς opinor haec adseivit | 21.—p. 46, 3. eadem eodem ex 
onte Graeco habet Zonar. t. III p. 154, 19—21 Dind. | 21. εἶχε ς 


" 


46 


ρίαν καὶ Φοινίκην καὶ Παλαιστίνην καὶ τὴν Αἴγυπτον ἅπα- — 
σαν, τὰ δὲ ἀπὸ Κιλικίας μέχρις ᾿Ιταλίας Φλωριανός" ὑπήκουον » 
δὲ αὐτῷ καὶ τὰ ὑπὲρ τὰς "AAmtug ἔϑνη, Γαλάται καὶ Ἴβηρες — 
ἅμα τῇ Βρεττανικῇ νήσῳ, καὶ προσέτι γε ἅπασα Διβύη wol - 
9 τὰ Μαυρούσια φῦλα. παρεσκευασμένων δὲ εἰς πόλεμον ἀμ- 
φοτέρων, εἰς τὴν Ταρσὸν ὁ Φλωριανὸς ἀφικόμενος αὐτῇ 
στρατοπεδεύειν ἐγνώκει, τὴν κατὰ τῶν ἐν τῷ Βοσπόρῳ Zxve 
ϑῶν νίκην ἡμιτελῆ καταλελοιπώς, ταύτῃ τε καὶ τοῖς ἐγκε: ᾿ 
κλεισμένοις ἐνδοὺς ἀδεῶς τὰ οἰκεῖα καταλαβεῖν. Toípovrog 
δὲ Πρόβου τὸν πόλεμον οἷα καὶ ἐξ ἐλάττονος πολλῷ δυνά- 
μεῶς αὐτὸν ἀναδεξαμένου, κατὰ τὴν Ταρσὸν ἐν τῷ ϑέῤει 
γινομένου καύματος, ἀηϑήσαντες οἵ Φλωριανῷ συντεταγμένοι 
διὰ τὸ ἐκ τῆς Εὐρώπης τὸ πλέον τοῦ στρατεύματος εἶναι, 
8 νόσῳ δεινῇ περιπίπτουσιν. ὕπερ μαϑὼν ὁ Πρόβος εἰς καιρὸν 
ἐπιϑέσϑαι διέγνω. τῶν δὲ Φλωριανοῦ στρατιωτῶν καὶ παρὰ 15. 
δύναμιν ἐπεξελθόντων ἐγένοντο μὲν ἀκροβολισμοὶ πρὸ τῆ . 
πόλεως, ἔργου δὲ οὐδενὸς ἀφηγήσεως ἀξίου πραχϑέντος ἀλλ᾽ 
ἀποστάντων ἀλλήλων τῶν στρατοπέδων ἐλϑόντες μετὰ ταῦτά 
τινες τῶν ἅμα Πρόβῳ στρατευομένων παραλύουσι Φλωριανὸν — 
4 τῆς ἀρχῆς. οὗ γενομένου χρόνον μὲν ἐφυλάχϑη τινά, τῶν 530. 
δὲ περὶ αὐτὸν οὐ κατὰ τὴν Πρόβου προαίρεσιν τοῦτο γεγε- 
νῆσϑαι λεγόντων, ἀναλαβεῖν τὴν ἁλουργίδα Φλωριανὸς αὖϑις 
ἠνέσχετο, μέχρις ἐπανελϑόντες οἵ τὰ Πρόβῳ σὺν ἀληϑείᾳ περὶ 
τούτου δοκοῦντα μηνύοντες ἀναιρεϑῆναν παρὰ τῶν οἰκείων 
Φλωριανὸν πεποιήκασιν. 25 

65. Περιστάσης δὲ τῆς βασιλείας εἰς Iloófov, ἐλαύνων 

ἐπὶ τὰ πρόσω προοίμιον ἐποιήσατο τῶν ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ πρά- 

Ésov ἔργον ἐπαινετόν παρὰ γὰρ τῶν ἀνελόντων “ὐρηλιανὸν 
καὶ ἐπιϑεμένων Τακίτῳ δίκην ἔγνω λαβεῖν. ἀλλὰ προφανῶς 
μὲν οὐ πράττει τὸ βουλευϑὲν δέει τοῦ μή τινα ταραχὴν ἐκ 30 


9. κιλικείας V || B. ἄλπεις εϑνη corr. V? ex αλπει σϑενὴ | 6. 1. αὐτῇ 


ἐνστρατοπεδ. vel (iv) αὐτῇ στρατ. coni. Steph, ταύτῃ στρ. Bekk. αὖ 
cf. Hultsch quaest. Polyb. I p. 19 sq. | 7. 8. σκυϑὼν sine aec. 
8. 9. ἐνκεκλισμένοις V || 9. ἐνδοὺς ἀδεῶς Sylb, ἐνδοῦσα δὲ ὡς V | 10. 11. δύξ 
vous ὡς V | 12. ἀηϑήσοντες (sine acc.) V || 18. σε τη ϑων Υ 30. οὐ 
(sine ace.) V | 21. αὐτὸν radendo ex αὐτὼν V || οὐ κατὰ τὴν αὐτοῦ zoo- - Ἢ 
αἔρεσιν verba habet Ioannes Ant. F. H. G. t. IV p. 600 || 25. -—— 
κασι ς | 28. ἀνελόντων ex ἀνελϑόντων radendo V' . 


ἢ Brod, λόχον δὲ udi ἀνδρῶν οἷς τοῦτο τεϑαρ- 
ὼς “ἔτυχεν, ἐφ᾽ ἑστίασιν τοὺς φονέας ἐκάλει. τῶν δὲ συν- 
^ Jóvrov ἐλπίδι τοῦ βασιλικῇ κοινωνῆσαι τραπέξῃ, πρός τι 
: ὑπερῴων ἀναχωρήσας ὃ Ilgófog, ἐξ ob τὸ γενησόμενον 
| ἄποπτον ἦν, σύνϑημα τοῖς ἐπιτεταγμένοις τὸ δρᾶμα ἐδέδου. 
τῶν δὲ τοῖς συνεληλυϑόσιν ἀφράκτοις οὖσιν ἐπιϑεμένων, 
᾿ ἅπαντες πλὴν évóg κατεσφάττοντο, ὃν μετ᾽ οὐ πολὺ συλ- 
λαβόντες ὡς αἴτιον σφίσι κινδύνου γεγονότα παραδεδώκασιν 


τὸ —— 66. Ταῦτα διαπραξαμένῳ τῷ Πρόβῳ Σατουρνῖνος γένει 
- Mavgoíciog, ἐπιτήδειος ὧν ἐς τὰ μάλιστα τῷ βασιλεῖ διὰ 
ο΄ τοῦτό ve καὶ τὴν Συρίας ἀρχὴν ἐπιτετραμμένος, τῆς βασιλέως 
᾿ς ἀποστὰς πίστεως εἰς ἐπαναστάσεως ἔννοιαν ἦλϑεν᾽ ὕπερ ἀκού- 
-  eevri τῷ Πρόβῳ καὶ διανοουμένῳ τὸ ἐγχείρημα μετελϑεῖν, 
Lus ἔφϑησαν οἵ κατὰ τὴν ἑῴαν στρατιῶται συγκατασβέσαντες τῇ 
τυραννίδι τὸν ἄνϑρωπον. ἔπαυσεν δὲ καὶ ἄλλην ἐπανάστασιν, 
ἐν τῇ Βρεττανίᾳ μελετηϑεῖσαν., διὰ Βικτωρίνου Μαυρουσίου 
τὸ γένος, ᾧπερ πεισϑεὶς ἔτυχεν τὸν ἐπαναστάντα τῆς Βρετ- 

τανίας ἄρχοντα προστησάμενος. καλέσας γὰρ τὸν Βιχτωρῖνον 
-39 πρὺς ἑαυτὸν xal ἐπὶ τῇ συμβουλῇ μεμψάμενος τὸ πταῖσμα 
 ἐπανορϑώσοντα πέμπει: ὃ δὲ ἐπὶ τὴν Βρεττανίαν εὐθὺς ἐξ- 

ορμήσας περινοίᾳ οὐκ ἄφρονι τὸν τύραννον ἀναιρεῖ. 


2. gov//teg (inter scribendum eras. o αὖ vid. Mau) V | 8. ἐλπίδι 
ex ἐλπέδει radendo V [[βασιλεικῆι V | rt ex τη radendo V | 5. ἐπιτε- 
ταγμένοις] ἐπιτετραμμένοις conieci hie et IIT, 24, 1, cum scriptor ἐπι- 
τάττειν cum verbo iungere soleat, cum substantivo ἐπιτρέπειν (II, 43, 4 

- inde a Stephano ἐπιτετραμμένου legitur) | 7. ἄπαντες V, ἅπαντας ς | 
χκατέσφαττοντο (hoc acc.) V, κατέσφαξαν s | us9" oo V | 7. 8. συλλαβόντες 
scripsi, συλλαβὼν Vs | S8. παραδεδώκασιν V, παραδέδωκε s|| 9. πυρί V, 

- τῷ πυρί & || 10. Σατουρνῖνος- 32. ἀναιρεῖ excerpsit Ioannes Antiochenus 

E F. H. G. t. IV p. 600, 158 | 10. γένει V, τῷ γένει Io. | 11. μαυρούσιος 

᾿ς Qv ἐς τὰ μάλιστα τῷ. βασιλεῖ προσφιλῆς (sic) Io. | 12. τὴν V, τὴν τῆς 

E . de. | ἐπιτραμένος lo.| 13. ἀποστὰς ς Ioannes, ἀπὸ τὰς V | 14. ἐνχείρημα 

V | 18. συγκατασβέσαντες, non συγκαταβήσαντες, etiam Io. | 16. ἔπαυσε 

δὲ Ioannes, ἔπαυσεν V, ἔπαυσε ς | 17. μελετηϑεῖσαν] cf. Zonar. t. III 

ls. 155, 5: ἀποστασίαν διεμελέτησεν, eodem ex fonte Graeco | 18. ὥπερ 

- lo.| ἔτυχεν V, ἔτυχε s lo. | 18. 19. βρεττανίας s lo., βριττανίας V || 


» 


01. Ταῦτα διαϑεὶς τὸν εἰρημένον μοι τρόπον di 


βαρβάρων paplotus ἀνεδήσατο νίκας, δύο πολέμους ᾿ἀγωνι- * 
σάμενος καὶ τῷ uiv αὐτὸς παραγεγονώς. τῷ δὲ ἕτέρῳ στρα- — 


τηγὸν προστησάμενος. ἐπεὶ δὲ ταῖς ἐν r ερμανίᾳ πόλεσιν 


ἐνοχλουμέναιρ ἐκ τῶν περὶ τὸν Ῥῆνον βαρβάρων ἠναγκάξετο, H 


βοηϑεῖν, αὐτὸς uiv ὡς ἐπὶ τὸν 'Püvov ἤλαυνεν, ἐνισταμένου 
δὲ τοῦ πολέμου καὶ λιμοῦ πᾶσι τοῖς αὐτόϑι τόποις ἐνσχή- 
ψαντος ἄπλετος ὄμβρος καταρραγεὶς συγκατήγαγε ταῖς ψακάσι 
καὶ σῖτον, ὥστε καὶ σωροὺς αὐτομάτως ἐν τόποις τισὶ συν- 


τεϑῆναι. πάντων δὲ τῷ παραδόξῳ καταπλαγέντων, τὴν μὲν τὸ 
ἀρχὴν ἅψασθαι καὶ τούτῳ ϑεραπεῦσαι τὸν λιμὸν οὐκ ἐϑάρ- 


ρουν, ἐπεὶ δὲ παντὸς δέους ἡ ἀνάγκη καρτερωτέρα, πέψαντες 
ἄρτους καὶ μεταλαβόντες ἅμα καὶ τὸν λιμὸν ἀπεσείδαντο καὶ 
τοῦ πολέμου ῥᾷστα τῇ τοῦ βασιλέως περιγεχόψασι τύχῃ. 


Κατώρϑωσεν δὲ καὶ ἄλλους πολέμους οὐ σὺν πόνῳ πολλῷ, 1; 


μάχας δὲ καρτερὰς ἠγωνίσατο πρότερον μὲν πρὸς “ογγίωνας, 


ἔϑνος Γερμανικόν, oU0g καταγωνισάμενος καὶ Σέμνωνα to- 


γρήσας ἅμα τῷ παιδί, τὸν τούτων ἡγούμενον, ἱκέτας ἐδέξατο, 


1. διαϑεὶς V, δὲ διαϑεὶς ς | 1. 2. καὶ κατὰ βαρβάρων] quae secuntur 
summae obscuritatis plena sunt propter incredibilem scriptoris negle- 
gentiam. admodum tamen probabiliter Mommsen censet ea quae 
p. 48, 2—14 narrantur non esse diversa ab eis quae p. 48, 15 sq. de 
ἄλλοις πολέμοις referuntur, ita ut scriptor postquam caput rei, mira- 
culum, copiose exposuerit, denuo accedat ad eadem bella paulo uberius 
iractanda | 2. μεγίστας addidi ex V | 3. τῷ δὲ ἑτέρῳ] τοῦ δὲ ἑτέρου 
conieci coll. I, 19, 2; IV, 45, 1 (V, 6, 1 item corruptela latet) || 6. ἐν- 
ισταμένου corruptum puto. sententia postulat non *occepto bello — 
ita Leunclavius — sed *cum bellum duceretur', sicuti Zon. t. III 
p. 155, 16 eodem ex fonte habet τοῦ πολέμου πλείονα χρόνον ἐπικρὰ- 
τήσαντος. conieci χρονιξομένου (aliquando ἱσταμένου volui: *cum bel- 
lum anceps staret', sed exempla deesse videntur) | 8. καταρραγεὶς] 
λάβρος λέγεται καταρραγῆναι ὄμβρος Zon. | συνκατήγαγε V || apowcot 


(sine acc.) V, ψεκάσι ς || 9. αὐτομάτος, o à m 9, V || 14. περιγεγονασι (sine 
acc.) ult. ; corr. ex eu m. 1, V || 15. κατόρϑωσεν (sic) V, κατώρϑωσε 
s | 16. δὲ] τε conieci | ἡγωνισατο (sine acc.), o ex o m 2, V | λογγίωνας͵ 


Dacis eorum sedes illa aetate collocat Probique hoe bellum ad Danu- . 


bium inferiorem gestum putat. contra in Palatinatu superiore Ligidii. E. 
collocat Wietersheim I* p. 244. atque περὶ τὸν Ῥῆνον h. e. in Ger- 


máània haec omnia gesta esse dicit Zos. p. 49, 23 


cnt 


E 
V, λογίωνας s. de nominis ratione v. Zeuss p. 124,. qui p. 443 inc ; 


amd e. 


Em" ὑπ Ma 


-— "9 —— eX CORTOS RIEN, TRIER RP αν 


^. nm " 
y 2. x 
P * 


τοὺς αἰχμαλώτους xol τὴν λείαν πᾶσαν, ἣν εἶχον, àva- 
(Bw ἐπὶ ῥηταῖς ὁμολογίαις ἠφίει, καὶ αὐτὸν Σέμνωνα μετὰ 
peo ἀπέδωκε. (68) καὶ δευτέρα γέγονεν αὐτῷ μάχη 
: Φράγκους, οὺς διὰ τῶν στρατηγῶν κατὰ κράτος νενικη- 
Fern; Βουργούνδοις καὶ Βανδίλοις ἐμάχετο. πλήϑεσι δὲ 
is ' " οἰκείαν δύναμιν ἐλαττουμένην δρῶν, μερίδα τινὰ παρα- 
 σπάσασϑαι τῶν πολεμίων διενοεῖτο καὶ ταύτῃ διαμάχεσϑαι. 
- καί πῶς συνέδραμεν τῇ yváug vob βασιλέως ἡ τύχη. τῶν 
᾿ γὰρ στρατοπέδων ὄντων παρ᾽ ἑκάτερα ποταμοῦ αἰγυος, εἰς 
1 μάχην τοὺς πέραν βαρβάρους οἵ Ῥωμαῖοι προεκαλοῦντο: ot 
E δὲ ἐπὶ vo vo παροξυνϑέντες, ὅσδι, περ οἷοί τε. ἦσαν, ἐπεραι- 
— οὔντο. xol συμπεσόντων σφίσι τῶν στρατοπέδων οἱ μὲν ἀπ- 
 εσφάττοντο τῶν βαρβάρων, ov δὲ καὶ ξῶντες ὑπὸ τοὺς 'Po- 
- μαίους γεγόνασιν. τῶν δὲ λειπομένων σπονδὰς αἰτησάντων : 
as ἐφ᾽ ὧτε καὶ τὴν λείαν καὶ τοὺς αἰχμαλώτους, oUg ἔτυχον 
ἔχοντες, ἀποδοῦναι, τυχόντες τῆς αἰτήσεως οὐ πάντα ἀπέδο- 
σαν. πρὸς ὃ βασιλεὺς ἀγανακτήσας ἀναχωροῦσιν αὐτοῖς ἐπι- 
^ ϑέμενος ἀξίαν ἐπέϑηκεν δίκην, αὐτούς τε ἀποσφάξας καὶ τὸν 
ἡγούμενον ᾿Ιγίλλον ξωγρίαν ἑλών. ὅσους δὲ ξῶντας οἷός τε 
) γέγονεν ἑλεῖν, εἰς Βρεττανίαν παρέπεμψεν. οἱ τὴν νῆσον 
οἰκήσαντες ἐπαναστάντος μετὰ ταῦτά τινος γεγόνασι βασιλεῖ 
χρήσιμοι. 
09. Τούτων οὕτω περὶ τὸν Ῥῆνον αὐτῷ διαπολεμη- 
ϑέντων, ἄξιον μηδὲ τὰ κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ᾿Ισαύροις 
35 πραχϑέντα παραδραμεῖν. “ύδιος τὸ γένος Ἴσαυρος, ἐντεϑραμ- 
μένος τῇ συνήϑει λῃστείᾳ, στῖφος ὅμοιον ἑαυτῷ περιποιησά- 
E 6. βουργόνδοις καὶ βανδείλοις V. tenui s | ἐμάχετο. πλήϑεσι δὲ 
. Steph, ἐμάχετο πλῆϑος ὁ δὲ V | 8. συνέδραμε s | 9. στρατοπαίδων V | 
ποταμοῦ cvyvog (sine acc. et spir. V, ποταμοῦ... .. s. Liccam (fLech' 
- f£), quae Ptol. II, 12, 1. 3 Δικέας dicitur, coll. v. Probi 16, 1 ('Retias 
. Siegpacatas ἜΑ ut illic ne suspicionem quidem ullius terroris re- 
- linqueret") subesse et Μίγυος fortasse scribendum putat Mommsen || 
. 12. συνπεσόντων V | Mene rms (hoc 866) V | 14. γεγόνασι s || 
16. 17. ἀπέδωσαν V | 17. 'concinnius πρὸς ὃ ἄγαν. ὃ βασιλεὺς᾽ Sylb. 
immo hiatus ista ratione infertur | 18. ἐπέϑηκε ς | αὐτούς Steph, αὐτοῦ 
E l 19. ἵγιλλὸν (sine ace.) V, "Iyiààov Steph || ξώγρι ἀνελῶν (sic) V, 
ὠγρίᾳ ἑλών s| οἷός τε s, otov τὲ (sine acc. et spir.) V | 20. βρεττανέίαν 
βριττανίαν V || 23. περὶ τὸν Ῥῆνον] offendit ex sua de his bellis 
)ne Zeuss p. 447, 1]|| 26. ληστίαι V 


50 —— NU 


μένος τὴν Παμφυλίαν ἅπασαν καὶ Πυκίαν ἐπήει" συνελθόντων 
δὲ στρατιωτῶν ἐπὶ τῇ τῶν λῃστῶν καταλήψει, πρὸς ἹῬωμαϊχὸν — 
στρατόπεδον οὐχ οἷός τε ὧν ἀντιτάττεσϑαι Κρῆμναν κατελάμ- — 
βανε, πόλιν οὖσαν ΔΜυκίας, ἐν ἀποκρήμνῳ rs κειμένην καὶ 
κατὰ μέρος χαράδραις βαϑυτάταις ὠχυρωμένην, ἐν ταύτῃ z0À- 
λοὺς ὡς ἐν ἀσφαλεῖ καὶ τειχήρει καταφυγόντας εὑρών. ἐπεὶ 
δὲ τοὺς Ρωμαίους εἶδεν ἐγκειμένους τῇ πολιορκίᾳ καὶ τὴν ἐν — 
ταύτῃ τριβὴν γενναίως ὑφισταμένους, τὰ οἰκοδομήματα καϑ-ἴἪ 
ἑλὼν ἀρόσιμον ἐποίει τὴν γῆν, σπείρων τε σῖτον παρεσκεύαζε 
τοῖς ἐν τῇ πόλει δαπάνην. ὁρῶν δὲ τὸ πλῆϑος πολλῆς δεό- 
μένον χορηγίας, τὴν ἄχρησξον ἡλικίαν, ἄρρενά τε καὶ ϑήλξα, 
ἠφίει τῆς πόλεως ἐκβαλών. ἐπεὶ δὲ of πολέμιοι τὸ “υδέου 
βούλευμα προϊδόμενοι τοὺς ἐκβληϑέντας αὖϑις ἐπὶ τὴν πόλιν 
ἰέναι συνήλαυνον, ἐμβαλὼν εἰς τὰς περὶ τὴν πόλιν χαράδρας 
διέφϑειρεν. ὄρυγμα δέ τι, χρῆμα ϑαυμάσιον, ἀπὸ τῆς πόλεως 
ἐπὶ τὰ ἐκτὸς διορύξας καὶ μέχρι τῶν ἐπέκεινα τοῦ πολεμίου 
στρατοπέδου τόπων ἐκτείνας, ἐξέπεμπεν διὰ τούτου τινὰς ἐκ 1 
τῆς πόλεως ἐφ᾽ ἁρπαγῇ ϑρεμμάτων καὶ ἄλλης τροφῆς ix - 
τούτου τε χορηγεῖν ἐν μέρει τοῖς πολιορκουμένοις εὐπόρει, 
μέχρις of πολέμιοι τοῦτο γυναικὸς αὐτοῖς μηνυσάσης ἐξεῦρον. 90. 
ἀλλ᾽ οὐδὲ οὕτως ἀπεῖπεν ὁ Λύδιος, ἀλλ᾽ οἴνου μὲν κατὰ 
βραχὺ τοὺς αὐτῷ συνόντας ἀπέστησεν καὶ σῖτον ἐμέτρει. τοῦ 


4 

συνήϑους ἐλάττονα, τῶν δὲ σιτίων καὶ οὕτως ἐπιλιπόντων à 
εἰς ἀνάγκην κατέστη τοῦ πάντας ἀπολέσαι ἐν τῇ πόλει πλὴν ; 
ὀλίγων ἀνδρῶν αὐτῷ τε ἐπιτηδείων καὶ πρὸς φυλακὴν ἀρκεῖν 2 
δοκούντων. κατέσχεν δὲ καὶ γυναῖκας, ἃς ἐπὶ τῇ τῆς φύσεως 
a | : 
3. στρᾶτόὀπαιδον V || οὐκ orog (sine acc. et spir. V || Κρῆμναν t 

j 


scripsi, xo/uvev V, Κρήμναν Sylb | 4. Μυκίας] immo Pisidiae. pertine- 

bat tamen — ut videtur inde a Vespasiano (Ramsay) — ad Lyciam- 
Pamphyliam provinciam | 5. κατὰ μέρος s, κατὰ τὸ (sine acc.) μέρος V. 
fort. κατὰ πᾶν μ. scribendum | 6. καὶ τειχήρει {χωρίῳ conieci coll. I, 
33, 3. misi forte hoc ipsum χωρίῳ in καὶ τειχήρει deformatum est || 
ἐπεὶ V?, ἐπὶ V! || 9. ἐποίει V, ἐποίησε ς || 11. ἡλικείαν V. || ϑήλεα] ef. 
Nauck Mél. Gr.-Rom. t. II p. 189, 5| 12. ἐπεὶ V?, ἐπὶ V! | 17. στρα-᾿ 
τοπαῖδου (sic) V || ἐξέπεμπε s || διὰ τούτου Steph, δια τοῦτο V || 19. χο- 
onysiv ἐν scripsi, χωρηγείαν ἕν V, χορηγία ἐν «|| 22. ἀπέστησε «| ἐμέ. 
τρει V?, ἐμέτρι V! | 23. σιτιῶν V | ἐπιλειπόντων V, ἐκλιπόντων apo- - 
grapha | 25. ὀλίγων V, om. s || 25. 26. dokti δοκούντων c, Me 
δοκεῖν (sic) V | 26. κατέσχε s || wel V, καὶ τὰς ς F 


- 


χρείᾳ κοινὰς fes πεποίηκεν ἅπασιν. (10) ἐπεὶ 
δ πρὸς πάντα κίνδυνον ἐγνώκει διαπαλαῖσαι, συμβαίνει τι 
ὰ πάντα ταῦτα τοιοῦτον. συνῆν τις ἀνὴρ αὐτῷ μηχανάς 


Ὶ υνάμενος, ὥστε ὁσάκις ἐνεκελεύσατο ὃ “ύδιος αὐτῷ κατά 
| E νος τῶν πολεμίων ἀφιέναι βέλος. μὴ διαμαρτεῖν τοῦ 6xo- 
ποῦ. τούτῳ τοίνυν ἐπιτάξας τρῶσαί τινα τῶν ἐναντίων, 
᾿ ἐπειδὴ διήμαρτε βέλος ἐχπέμψας ἢ ἐκ τύχης ἢ ἐκ προνοίας, 
- γυμνώσας τῆς ἐσθῆτος ἐσχάτως ἐμαστέγωσεν; προσαπειλήσας 
E xol ϑόάνατον. ὃ δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς βασάνοις ἀγανακτῶν καὶ ἐπὶ 
E ταῖς ἀπειλαῖς δεδιὼς καιροῦ δοϑέντος ὑπεξάγει τῆς πόλεως 
E ἑαυτόν" ἐντυχὼν δὲ τοῖς ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου, καὶ ὅσα πέ- 
 πραχέν ve καὶ ἔπαϑεν πρὺς τούτους ἐκφήνας, ἐπέδειξεν οὖσαν 
ἐν τῷ τείχει ϑυρίδα δι᾽ ἧς εἰώϑει “ύδιος κατασκοπεῖν τὰ ἐν 
E 15 τῷ στρατοπέδῳ γινόμενα, ταύτης τε προκύπτοντα κατὰ τὸ 
— σύνηϑες ὑπισχνεῖτο τοξεύειν. ἀποδεξαμένου ὃὲ αὐτὸν ἐπὶ 
. τούτῳ τοῦ τῆς στρατείας ἡγουμένου, στήσας μηχανήν. προ- 
- στησάμενός τε τοὺς αὐτὸν ἀποχρύπτοντας ὡς ἂν μὴ παρὰ 
τῶν ἐναντίων δρῷτο, προκύπτοντα τῆς ὀπῆς τὸν “ύδιον ϑεα- 

— s» σάμενος καὶ τὸ βέλος ἀφεὶς πλήττει καιρίαν. ὃ δὲ πράξας 
καὶ μετὰ τὴν πληγὴν εἴς τινας τῶν συνόντων αὐτῷ τὰ ἀνή- 
κεστα, καὶ τοῖς λελειμμένοις ὕρκους ἐπαγαγὼν περὶ τοῦ μὴ 


ἐνδοῦναι τῇ πολιορκίᾳ καϑάπαξ, μόλις ἐξέλιπεν. οἱ δὲ κατὰ 


᾿ς τὴν πόλιν οὐκ ἐνεγκόντες ἔτι τὴν πολιορκίαν ἐξέδοσαν ἕαυ- 
- s) τοὺς τῷ στρατοπέδῳ. καὶ τούτῳ. τῷ τρόπῳ τὸ λῃστικὸν τέλος 
Ἐπ ο. 

11. Τῆς δὲ κατὰ Θηβαΐδα Πτολεμαΐδος ἀποστάσης βα- 


1. πεποίηκεν ἅπασιν scripei, πεποιηκέναι πᾶσιν V, πεποίηκε πᾶσιν 
& | 2. διὰ παλέσαι V | 4. μηχάνων V | εὐστοχώσα ut vid. V!, £66róyóc/// 
4 V*. ceterum huc rettulit Boissonade p. 489 Eunapii fr. 3. quamquam 
E etiam ex alia historiae parte desumptum esse potest  ἀφειέναι V | 


(5. ἐνχελευσατο, ε a m. 2, V J 9. ἐμαστέγωσεν, t radendo ex η, V, ἐμαστί- 
E E. s || 12. στρατοπαίδου V | 12. 18. πέπραχε et ἔπαϑε ς ἢ 14. κατα- 
: ὁπεὶν (sic) V?, -ὴν V'| 15. στρατοπαίδω V | 19. προκύπτοντα, vin 
ras. m. 1, V| 20. ἀφεὶς Bekk, ἀφιεὶς (sine acc. et spir.) V | 21. τινὰς 
ἣν idendo ex τηνὰς V | 22. 1e1uppévorc V | 23. ἐξέλιπεν c, ἐξελειπεν (sine 
D y | 24. ἔτι Sylb, ἐπὶ (sine (4 V L 25. ^p tim V | 27. απο- 
, 7 ex v m. 1, V 

at 


Προ τυσνονάζοιν εἰδὼς καὶ ἐκ μηχανῶν εὐστόχως ἀφιέναι βέλη | 


3 


4 


τῷ 


σι 


59. — A -— 


σιλέως, πόλεμον δὲ πρὸς Κοπτίτας ἐπὶ χρόνον f βραχὺν ága- 1 
μένης, αὐτήν τε καὶ τοὺς συμμαχήσαντας αὐτῇ ΒλέμμυαςἩ - 
παρεστήσατο Πρόβος διὰ τῶν τότε σήρασηγησδάνψωνι Βαστέρ-. 
νας δέ, Σχυϑικὸν ἔϑνος, ὑποπεσόντας αὐτῷ προσέμενος κατ- 
ὥκισε Θραᾳκίοις χωρίοις" καὶ διετέλεσαν τοῖς Ῥωμαίων βιο- 
τεύοντες νόμοις. καὶ ϑρύγμον τῷ βασιλεῖ προσελϑόντων καὶ 
τυχόντων οἰκήσεως μοῖρά τις ἀποστᾶσα. πλοίων εὐπορήσασα, 
τὴν Ἑλλάδα συνετάραξεν ἅπασαν, καὶ Σικελία προσσχοῦσα 
καὶ τῇ Συρακοσίων προσμίξασα πολὺν κατὰ ταύτην εἰργάσατο 
φόνον. ἤδη δὲ καὶ “ιβύῃ προσορμισϑεῖσα, καὶ ἀποχρουσϑεῖσα 
δυνάμεως ἐκ Καρχηδόνος ἐπενεχϑείσης, οἵα τὲ γέγονεν ἀπᾶ- 
ϑὴς ἐπανελθεῖν οἴκαδε. 

Πρόβου δὲ βασιλεύοντος καὶ τόδε συνέβη. τῶν μονο- 
μάχων ἐς ὀγδοήκοντα συστάντες, διαχρησάμενοι τοὺς φυλάτ- 
τοντας, εἶτα τῆς πόλεως ἐξελάσαντες τὰ ἐν ποσὶν ἐλήξοντο, τὸ 
πολλῶν, οἷα συμβαίνειν φιλεῖ, συναναμιχϑέντων αὐτοῖς. ἀλλὰ 
καὶ τούτους βασιλεὺς δύναμιν ἐκπέμψας ἐξέτριψεν. 

Ταῦτα διαπραξαμένῳ τῷ lloófo, καλῶς τε καὶ δικαίως 
οἰκονομήσαντι τὴν ἀρχήν, ἐπανάστασις ἐκ τῆς ἑσπέρας dyyéA- — - 
λεται, τῶν ἐν 'Ῥαιτίᾳ καὶ Νωρικῷ δυνάμεων Κάρῳ περιϑέν- 9.99. 
τῶν τὴν ἁλουργίδα. τοῦ ὃὲ δύναμιν ἐναντιωσομένην αὐτῷ 
στείλαντος, οὗ μὲν πεμφϑέντες πρὸς Κάρον μετέστησαν, αὐτῷ 


1. δὲ] τε Leunclavius | zoóg Κοπτίτας (sive Κοπτείτας) cum Ca- 
saubono (ad v. Probi 17) scripsi, πρὸσκόπτει τὰς V, προκόπτοντα c. 
sec. vitam Probi 17 Coptus a Blemmyis capta erat | 2. συμμαχήτας, 
σαν ἃ m. 2, V | Βλεμμύας Vs || 8. τότε] ταύτῃ conieci | 8. 4. βαστερνας 
(sine acc.) V, Βαστάρνας Reitemeier. cf. Zeuss p. 197, 9 || 4. προσέμενος 
apographa, προέμενος V, προσιέμενος Steph || 4. 5. κατώκησε V, corr. ς || 
8. προσχοῦσα V || 9. συρακοσιων (sine acc.) V, Συρακουσίων s || προσ- 
μίξασα, v ex ἡ radendo, V | 11. δύναμε ὡς V || £v καλχηδόνος Ν᾽, £v 
xcoynóóvog Ν᾽} 11. 12. ἀπαϑὴς, ἡ in ras. m. 1, V | 14. cvvor&vrse V || 
15. εἶτα scripsi, εἰτὰ V, εἰς τὰ s, quod servans ἔξω ἐλάσαντες coni. 
Bekk, hiatum inferens. cf. V, 31, 6: τῆς Βονωνίας ἐξήλαυνε ἢ 17. ἐξέ- 
τριψὲ S ε 18. διαπραξαμένῳ] excerpsit Ioannes Antiochenus F. H. 9. 


L^ Moe 


"Pru So aa 


ictetiin Mcd 


πολλὰ πάνυ προ δας TOME Iulian. p. 403, 19 Hrs. | 19. in 
ἀρχήν desinit V. adscripsit m. 2 (s. XV): ἐνταῦϑα iet. e" ὀκτὼ ἢ τὸ 


um τετραδύο. proxima adieci ex Ioanne | 21. ἀλουργέίδα Io. | 22. p.53, 1. 
αὐτῷ δ᾽ ἐπιστάντες scripsi de C. Mülleri comiectura, αὐτοὶ δ᾽ ἐπὶ 


: its eos τῷ Πρόβῳ κωλύοντος οὐδενὸς 
χρήσει o, βασιλεύσαντα ἐνιαυτοὺς ἕξ μῆνας δ΄. 
! 42. Ὅτι Καρῖνος ὃ τοῦ Κάρου υἱὸς βασιλεύσας πρᾶγμα 
μὲν εἰς κοινὸν ὄφελος φέρον οὐδὲν εἰργάσατο, τρυφῇ δὲ καὶ 
Tm δεδιῃτημένῳ βίῳ và x«9' ἑαυτὸν ἐκδοὺς παρανάλωμα τῆς 
| τρυφῆς ἐποιεῖτο φόνους οὐδὲν ἠδικηκότων ἀνθρώπων, κατά 
᾿ *L προσχεχρουχέναι νομισϑέντων αὐτῷ. βαρυνομένων δὲ záv- 
— τῶν ἐπὶ τῇ πικρᾷ τυραννίδι συναναμιχθοίσῃ νεότητι καὶ πάντα 
Banco: và δίχα λογισμοῦ πράττοντος. . .... 
ae 19. Ὅτι Kegívov βασιλεύσαντος τοῦ υἱοῦ Κάρου καὶ 
᾿ς πάντα ἐχμελῶς καὶ λογισμοῦ δίχα πράττοντος, ἀγγελϑείσης 
|» τοῖς ἐν ᾿Ιταλίᾳ τῆς Νουμεριανοῦ τελευτῆς, ἐπὶ τῇ Καρίνου 
᾿ περὶ πάντα ἐχμελείᾳ καὶ ὠμότητι δυσχεράναντες οἱ τῶν ἐκεῖσε 
στρατοπέδων ἡγούμενοι Σαβίνῳ ᾿Ιουλιανῷ τὴν ὕπαρχον ἀρχὴν 


᾿ς πάντας cum codice (qui ἐπὶ) Cramer (Anm. Par. t. II p. 60) | 2. tem- 
poris notationem aliunde (fortasse ex Eusebio) adscitam esse ar- 
2E 
3 sq. servarunt ex loanne Antiocheno exc. de virt. p. 834 Val. 
(cf. Wollenberg progr. gymn. Berol. Gall. a. 1860 p. 19), unde trans- 
—  jerunt in Suidam v. Kegivog et ex parte v. παρανάλωμα. ex Zosimo 
hoc et proximum fragmentum desumpta esse primus vidit C. Müller 
F. H. G. t. IV p. 600, nec in tanta sermonis similitudine ea origo 
dubia esse potest. Eunapii fragmentum ad has ipsas res pertinens v. 
apud Boissonadium p. 491 sive F. H. 6. t. IV p. 14 | 4. φέρων cod. 
Peir. et Suidae libri. ceterum cf. Zos. IV, 20, 6: ὅσα πρὸς κοινὸν ὄφε- 
Aog ἔφερον; τὰ φέροντα πρὸς ἀπώλειαν V, 41, 7; τὰ πρὸς κοινὸν ὄλεϑρον 
- φέροντα V, 6, ὅ || b. τὰ καϑ᾽ ἑαυτὸν] cf. Zos. I, 6, 3; IV, 47, 1 | ἐκδοὺς 
Scripsi, παραδοὺς cod. Peir. et Suid. cf. Zos. I, 6, 3; II, 32, 1; 34, 2; 
IH, 11, 4; V, 16, 5. mendum ex proximi vocabuli initio ortum est || 
— παρανάλωμα] cf. IV, 8, 5. παρανηλίσκοντό τινες τῶν εὐδαιμόνων Eunap. 
l. d. | 6. τοὺς φόνους Suid, v. παρανάλωμα | 8. καὶ --- 9. πράττοντος (πρατ- 
- τούσης contra codicem Valesius) redeunt in proximi fragmenti initio. 
continua igitur est narratio. probabile est intercidisse verba ζήτει iv 
- x6 περὶ ἐπιβουλῶν (περὶ ἀρετῆς καὶ κακίας errore Müller) | 10. Ioannes 
- Antiochenus ap. Cramerum A. P. t. II p. 60, sive F. H. G. t. IV p. 601, 
- 163 | 14. σαβινέῳ h.1. Io. | τὴν ὕπαρχον ἀρχὴν (τὴν τῶν ὑπάρχων ἀρχὴν 
- ipse posuisset Zosimus, v. V, 44, 2) verba ambigua sunt. pr. pr. fuisse 
Sabinus non potest: novimus enim duos Carini, Matronianum (v. Ca- 
rini 16, 5) et Aristobnlum (Viet. Caes. 39, 14), constatque perraro sub 
ncipibus tres fuisse (v. Mommsen Staater, t. II* p. 831 sq.). accedit 
jd illa aetate praefecti praetorio certam aliquam terram non rege- 


Te: 


EE en 
Lx » 


urs MS my LETS E TLEEEREPERND 

τ ἂν τ x Rer SIT ENTERS TEE 
etre A. ez ἐν a 
T 


ἔχοντι βασιλικὴν στολὴν περιϑέντες μάχεσϑαι σὺν αὐτῷ Ov —— 
ἐνοοῦντο Καρίνῳ. Καρῖνος δὲ γνοὺς τὴν ἐπανάστασιν ἐπὶ - 
τὴν Ἰταλίαν ἐστέλλετο. τότε δὴ τῶν στρατιωτῶν συμφρονῆσαι — 
σφίσιν τοὺς ἀπὸ Περσῶν ἐπανελϑόντας ἀναπεισάντων, Ζιο-, Ἂ 
Maven ἤδη κατὰ τὴν Νικομήδειαν τὴν Mobi. E yi 
Oéusvov ἄγουσι κατὰ τὴν Ἰταλίαν. ἔτι δὲ ὄντος αὐτοῦ κατὰ 
τὴν ὁδόν, συμβαλὼν ὃ Καρῖνος τοῖρ Σαβίνου ᾿ἸΙουλιανοῦ 
στρατιώταις καὶ τρέψας ἐν τῇ μάχῃ τούτους, τῶν σὺν αὐτῷ 
τινῶν ἐπελϑόντων αἰφνίδιον ἀναιρεῖται, τῶν χιλιάρχων ἕνός, 
οὗ τὴν γυναῖκα διαφϑείρας ἔτυχεν, ἀνελόντος αὐτόν. T 


poo ἐκ τοῦ τὸν μακρότατον ἀνθρώπου βίον τὸ μέσον διάστημα 
περιλαμβάνειν ταύτης τῆς ἑορτῆς σέκουλα γὰρ τὸν αἰῶνα 


bant, cum tamen Sabinus Victore teste rexerit. itaque nil restat nisi 
ut cum Mommseno ponamus eum ^'correctorem Italiae" fuisse. qui 

magistratus — in quo decessorem Sabinus Rufium Volusianum (C. I. L. 

X 1655) habuisse videtur — cum a Diocletiano fuerit abolitus, Victor 

Caes. 39, 10 *correctorem Venetiae' Sabinum fecit (v. Mommsen eph. 
ep. t. I p. 140), Zosimus vel eius auctor *praefectum praetorio Italiae". 
unde etiam explicandum videtur quod in Italia electus dicitur inque 
Italiam contra eum castra movet Carinus, p. 54, 2. 3. sane ibi pro ἐπὶ τὴν 
᾿Ιταλίαν Müller coniecit Ἰλλυρίαν (immo "IA4voíóe ex Zosimi consuetu- 
dine), at abhorret ea coniectura a tota rerum in hoc fragmento con- 
formatione. ceterum admodum omnia ab excerptore breviata sunt, 
eique etiam dandum quod in pugna contra lulianum commissa Cari- 
nus a suis interemptus dicitur | 1. βασιληκὴν Io. || 2. κρῖνος Io. | 7. σα- 
Bívov, non σαβινοῦ, lo.| 8. τρέψας Müller, στρέψας Io. — — praeterea 
Zosimo tribuebat Valesius (ad Amm. XXIII, 5, 2) locum Suidae v. 
ἐσχατιά: ὁ 4ιοκλητιανὸς λόγον ποιούμενος τῶν πραγμάτων φήϑη δεν 
καὶ δυνάμεσιν ἀρκούσαις ἑκάστην ἐσχατιὰν ὀχυρῶσαι καὶ φρούρια ποι- — — 
ἤσαι, contra Eunapii potius ea. esse putaverunt Reitemeier (ad Zos. 
II, 34, 1) aliique. ae dicendi quidem genus Zosimo ommino convenit,  - 
nec ab argumento quicquam obstare videtur ne haec in altero tituli 

de virtutibus volumine, ex quo fere Suidas Zosimiana sumpsit, fuerint. 
probabilem igitur Valesii opinionem dixerim, / 


f 


αν» Aul be τ ΝΣ 


Servavi vulgarem librorum distinctionem, cf. praef. | 11. ad lon- 
gam de ludis saecularibus digressionem scriptor ideo adductus esse 
videtur, quod a Maximiano (v. Eckhel t. VIII p. 20 54.) a. ἃ. c. 106 — 
rursus praeparati erant. ipsam autem narrationem c, 1—6 (praeter 


c Biiehtio. συντελεῖ δὲ p λοιμῶν καὶ φϑορῶν καὶ 
y ἀκέσεις. ἔσχεν δὲ τὴν ἀρχὴν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. Οὐα- 
2, ἀφ᾽ οὗ τὸ Οὐαλεριανῶν κατάγεται ^ yévog, ἦν ἐν τῷ 
θίνων ἔϑνει περιφανής. τούτῳ πρὸ τῆς οἰχίας. ἄλσος ἦν 
steer μεγίστων. τούτων πεσόντος κεραυνοῦ καταφλε- 
E. ἠπόρει πρὸς τὸ ἐκ τοῦ κεραυνοῦ σημαινόμενον, νό- 
δου δὲ τοῖς αὐτοῦ παισὶν ἐνσκηψάσης ὑπὲρ τὴν τῶν ἰατρῶν 
2 τέχνην διὰ τῶν μάντεων ἤει. τῶν δὲ διὰ τοῦ τρόπου τῆς 
τοῦ πυρὸς πτώσεως ὅτι ϑεῶν ἐστὶ μῆνις τεκμηραμένων, εἰκό- 
) τῶς δι’ ἐχϑυσιῶν ὃ Οὐαλέσιος τὸ ϑεῖον ἐξιλεοῦτο᾽ (v τὲ 
P desi τῆς γυναικὸς ἐν φόβῳ, καὶ τὸν τῶν παίδων ϑάνατον 
᾿ ἐλπίζων ὅσον οὐδέπω συμβήσεσθαι, προσπεσὼν τῇ Ἑστίᾳ δύο 
τελείας ἀντὶ τῶν παίδων αὐτῇ δώσειν ὑπισχνεῖτο ψυχάς, ἕαυ- 
τοῦ τὸ καὶ τῆς τῶν παίδων μητρός. ἀποβλέπων δὲ εἰς τὸ 
* 15 κεραυνόβλητον ἄλσος ἀκούειν φωνῆς ἔδοξεν, ἀπάγειν εἰς T«- 
᾿ς ραντὰ ἐγκελευομένης τὰ τέκνα, κἀκεῖσε ϑερμήναντα τοῦ 


c. 4, 3 exir), quam continuam esse apparet, non ad Eunapium — ἃ 

cuius levitate seria haec doctrinaeque vetustae plena prorsus abhorrent 

— redire arbitror sed ad alium aliquem seriptorem Graecum. quem 

Phlegontem, cuius tres fuerunt περὶ τῶν παρὰ “Ῥωμαίοις ἑορτῶν libri, 

fuisse eo magis conieias, quod oraculum (cap. 6) --- ἤδη πρὸ ἡμῶν 

παρ᾽ ἑτέρων ἀνενηνεγμένον, quibus verbis aperte indicatur deseri fon- 
— tem solitum, i. e, Eunapium — re vera refertur à Phlegonte in Lon- 
-  gaevis, nihil autem obstat ne in utroque Phlegontis opere oraculum 
extitisse putemus. cum autem eis quae c. 1—4, 3 referuntur aperte 
reddatur fons cui annorum 110 cyclus aut ignotus erat aut non pro- 
batus, Verrium Flaceum maxime à Phlegonte expressum esse suspicor. 
Verrius autem, sicut Valer. Max. II, 4, 5 et Censorinus d. d. n. cap. 17, 
ex Varronis rer. hum, l. quinto decimo sua hausisse videtur, Varro 
ipse Valerio Antiati in primis usus esse | τὸ μέσον] εἰς τόσον coni. 
Heumann, τὸ ὅλον Reitemeier, uterque perperam || 12. σέκουλον coni. 
Sylburg, recte opinor | 1. καλοῦσι ς || 2. ἔσχε ς | 2. 3. Οὐαλέσιος Heu- 
mann, ovoAecog (sine acc. et spir.) V, οὐάλεσος οὐαλέσιος apographa. 
€f. lordan *krit. Beitr. z. Gesch. d. lat. Spr. p. 107 | 3. Οὐαλεριανῶν]) 
᾿Οὐαλερίων cum Sylburgio scribendum puto | 4. οἰκίας s, οἴκείας V | 
| 9 κεραύνου (sic) ERO .-- σημαινόμενον V, καταφλ. expunxit 


—. Heumamm ἢ 7. τὴν 7 V|9. 10. εἰκόγτως V | 10. ἐξιλεοῦτο διὰ τῶν μαν- 
δ..." ὧν τε (sic) V, media delevit Heyne || 13. τελιὰς (sine aec.) V || 
mm V] ὑπεσχνειτο (ie). V | 15. 16. τάραντα c, «ταρανταν (sine 


PARU 


3 


3 


56 - WE 
Τιβέρεως ὕδωρ ἐπὶ τῆς “4ιδου καὶ Περσεφόνης ἐσχάρας toli 


παισὶν δοῦναι πιεῖν. ταῦτα ἀκούσας, τότε δὴ πλέον τὴν τῶν 3 
᾿ παίδων σωτηρίαν dm(Amusv: Τάραντά τὲ γὰρ πόρρω που 
τῆς Ἰταλίας εἶναι, καὶ οὐκ ἂν ἐν ταύτῃ τοῦ Τιβέρεως ὕδωρ 
φανήσεσϑαι. διδόναι δὲ αὐτῷ πονηρὰν ἐλπέδα καὶ τὸ ϑερ- 5 


μῆναι τὸ ὕδωρ ἐπὶ βωμοῦ χϑονίων δαιμόνων ἀκοῦσαι. (2) 
ἐπὶ τούτοις ἀπορησάντων καὶ τῶν τερατοσκόπων, αὖϑις πυ- 


ϑόμενος ἔγνω δεῖν τῷ ϑεῷ πείϑεσϑαι, καὶ ἐμβαλὼν πλοίῳ 


ποταμίῳ τὰ τέκνα κατήγαγε τὸ πῦρ. ἐκτενόντων δὲ αὐτῶν 
ὑπὸ καύματι, τούτῳ προσέπλει τῆς ὄχϑης τῷ μέρει καϑ᾽ ὃ 
τὸ τοῦ ποταμοῦ ῥεῖϑρον ἠρεμαῖον ἐδόκει. καλύβῃ δὲ ποῖ- 
μένος ἐναυλισϑεὶς ἅμα τοῖς παισὶν ἤκουεν κατάγεσϑαι δεῖν 
ἐν τῷ Τάραντι" ταύτην γὰρ εἶχεν ὃ τόπος προσηγορίαν, τῷ 
κατὰ τὴν ἄκραν ᾿Ιαπυγίαν ὁμώνυμος ὧν Τάραντι. προσκυνή- 


σας οὖν ἐπὶ τῇ συντυχίᾳ τὸ ϑεῖον ὁ Οὐαλέσιος ἐπὶ τὴν χέρ- 1 


σον ὀκεῖλαι τῷ κυβερνήτῃ προσέταττεν, καὶ ἀποβὰς τοῖς ποι- 


μέσιν ἐξεῖπεν. ἀρυσάμενος δὲ ἐκ τοῦ Θύμβριδος ὕδωρ, xol 


τοῦτο ϑερμήνας ἐπί τινος κατὰ τὸν τόπον ὑπ᾽ αὐτοῦ πεποιη- 
μένης ἐσχάρας, ἔδωκε πιεῖν τοῖς παισίν. οἱ δὲ ἅμα τῷ πιεῖν 
ὕπνου προσγενομένου κατέστησαν ὑγιεῖς. ὄναρ δὲ ϑεασάμενοι, 
προσαγαγεῖν ἱερεῖα μέλανα Περσεφόνῃ καὶ “Διδῃ καὶ τρεῖς 


1. 4. τιβερέως V | 1. ἀϊδίου V || 2. παισὶ ς || 3. ἀπήλπισε s | 4. ἐν 
ταύτῃ] ἐν suspectavit Bekk. an ἐνταῦϑα ceterum h. 1. solo ἂν infini- 
tivo futuri temporis adiungit scriptor | 8. τῷ ϑεῷ)] τῷ ϑείῳ conieci. 
φωνὴν ille audierat [[ἐνβαλῶν V | 9. κατήγαγε (γα in V eradi coepta) 
τὸ πῦρ. ἐκτενόντων]) κατήγετο. πυρεττόντων scribendum arbitror. *igne 
in navigio non suppetente' Val. Max., unde in πῦρ vocabulo recte 
iam offendit Reitemeier, male tamen οὐ ante κατήγαγε inserens. ἐκ- 
ϑανόντων pro ἐκτενόντων posuit Sylb. ὑπὸ καύματι est 'ex aestu || 
14; ἠρεμαιον, sine spir. et erasa hasta una, V 11. 12. ποιμένος e, 
ποιούμενος V. ceterum haec narrationis pars a Valerio Maximo dis- 
crepat | 12. ἤκουε s || δεῖν) δὴ coni. Bekk, falso | 13. Τάραντι] de scrip- 
tura v. Kempf ad Val. M. II, 4, 5 et Th. Zielinski 'quaest, comie.' 
(Petrop. et Lips. 1887) p. 94 sq. | προσηγορείαν V || 15. ουαλεσος (sine 
acc. et spir.) V || zi τὴν {ἀντιπέρας χέρσον conieci | 16. πρὸσ ἕταττεν 


' , e . 
V, προσέταττε c | 16. 17. ποιμέσιν c, ποιμαισιν, ε a m. 2, V (sine acc). 


conieci παισὶν | 17. Θύμβριδος] supra Τιβέρεως. similiter nominum pro- 


priorum formas variat Polybius, cf. Büttner Wobst ann. phil 1884 


p. 112 sq. [ 21. “αὖ ad Ditis patris et Proserpinae aram ..... furvae 


hostiae immolarentur lectisterniaque ac ludi nocturni fierent? Val. M. - 


eM 
AR m σὰ δ cds oi rs n 


᾽ν - 


e d p * ΩΣ 
Κι. dns παννυχίδας ὠδῶν καὶ χορῶν, ἀφηγήσαντο 
e τὸν πατέρα τὸ ὄναρ ὡς ἀνδρὸς μεγάλου καὶ ϑεοπρεποῦς 
᾿ ποιεῖν ἐπισκήψαντος ἐπὶ τοῦ κατὰ Τάραντα "Agtíov 
πεδίου, xc0' ὃ καὶ ἀνεῖται τόπος εἰς γυμνάσιον ἵππων. βου- 
louévov δὲ τοῦ Οὐαλεσίου βωμὸν αὐτόϑι καϑιδρῦσαι, καὶ 
ὧν λιϑοξόων ὀρυττόντων ἐπὶ τούτῳ τὸν τόπον, βωμὸς εὑρέϑη 
πε ἑποιημένος, ἐν ᾧ γράμματα ἦν “4ιδου καὶ Περσεφόνης". 
τε τοίνυν σαφέστερον διδαχϑεὶς τὸ πρακτέον, τούτῳ τῷ 
βωμῷ τὰ μέλανα προσῆγεν ἱερεῖα καὶ τὰς παννυχίδας ἐν 
i» αὐτῷ διετέλει ποιῶν. (8) οὗτος δὲ ὃ βωμὸς καὶ ἡ τῆς ἵερουρ- 
E γίας κατάστασις ἀρχὴν ἔλαβεν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. “Ρωμαίοις 
3 καὶ "AÀevoig πόλεμος Tv: ὄντων δὲ ἀμφοτέρων ἐν ὅπλοις 
pun Tig τερατώδης τὴν ὄψιν, ἠμφιεσμένοβ δέρματι μέ- 
 Λᾶνι, καὶ βοῶν ὡς “Ἧιδης καὶ Περσεφόνη, πρὶν εἰς χεῖρας ἐλ- 
i ϑεῖν, ϑυσίαν ὑπὸ γῆν αὐτοῖς ποιῆσαι προσέταξαν. καὶ ταῦτα 
ὴ εἰπὼν ἀφανὴς γίνεται. τότε τοίνυν οἵ Ῥωμαῖοι ταραχϑέντες 
ἐπὶ τῷ φάσματι καὶ τὸν βωμὸν ὑπὸ γῆς ἵδρυσαν, καὶ τὴν 
τ ϑυσίαν PEUNSOTUG χώματι βάϑους εἴκοσι ποδῶν κατεκάλυψαν 
τὸν βωμόν, ὡς ἂν πλὴν Ῥωμαίων ἅπασι τοῖς ἄλλοις ἄδηλον 

— 3 εἴη. τοῦτον ὁ Οὐαλέσιος εὑρὼν καὶ τὴν ϑυσίαν καὶ τὰς παν- 
νυχίδας ἐπιτελέσας ἐκλήϑη Μάνιος Οὐαλέριος Ταραντῖνος" 
τούς τὲ γὰρ χϑονίους ϑεοὺς μάνης καλοῦσι Ρωμαῖοι, καὶ τὸ 
ὑγιαίνειν βαλῆρε, Ταραντῖνος δὲ ἀπὸ τῆς ἐν τῷ Τάραντι ϑυσίας. 

. χρόνοις δὲ ὕστερον λοιμοῦ συμβάντος τῇ πόλει τῷ πρώτῳ 
35 μετὰ τοὺς βασιλέας ἔτει, Πόπλιρς Βαλέριος Ποπλικόλας ἐν 
τούτῳ τῷ βωμῷ ϑύσας Aim καὶ Περσεφόνῃ μέλανα βοῦν 


8. 4, ἐπὶ τοῦ κατὰ τάραντον ἀρείου (sine spir. παιδείου V, ἐπὶ 
τοῦ ᾿Δρείου πεδίου c. in Vaticani scriptura altius vitium latere arbi- 
- tror: pars enim campi Martii Tarentum (ἐν ἐσχάτῳ mov κείμενον τοῦ 
—— Mosíov πεδίου cap. 4, 2), non campus M. pars Tarenti. infra $ 3 Ta- 
— rentum τὸ zvgogógov πεδίον vocatur. unde ἐπὶ τοῦ κατὰ Τάραντα 
— πυρίνου (vel πυρίου) πεδίου conieci | 4. καὶ ζνῦν» ἀνεῖται conieci || 
4 p «ov (sic) V | 8. πρακταίον V | 9. μελενὰ (sine aec.) V | τὰς] τρεῖς 
 €onieci. *'continuis tribus noctibus? Val. M. | 14. χεῖρας ex χῆρας V! || 
18, ELXOGL eX εἰκοσει radendo V | 19. ἄδηλος coni. Bekk | 23. βαληρε 
— (sine acc.) V, οὐαλῆρε Bekk | ϑυσίας (ἐπεκαλεῖτον conieci | 25. eve V 
το eel Fr. ETL γ' || ποπλειος βαλέριος ποβλικολας V (sie) Οὐαλέριος hic et 
). 58, 2 Bekk : 


Wido 


t2 


58 - rz 


καὶ δάμαλιν μέλαιναν ἠλευϑέρωσε τῆς νόσου τὴν edad du 
γράψας τῷ βωμῷ ταῦτα. '"IlónAwe Βαλέριος Ποπλικόλας τὸ — 
πυροφόρον πεδίον “4ιδῃ καὶ Περσεφόνῃ καϑιέρωσα καὶ ϑεῶ- | 
ρίας ἤγαγον “Δ4ιδῃ καὶ Περσεφόνῃ ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων ἐλευ- | 
ϑερίας. (4) μετὰ δὲ ταῦτα νόσων καὶ πολέμων ἐνσκηψάντων 5 
ἔτει μετὰ τὸν τῆς πόλεως οἰκισμὸν πεντακοσιοστῷ δευτέρῳ, 
λύσιν εὑρεῖν ἡ γερουσία τῶν κακῶν ἐκ τῶν Σιβύλλης βουλο- 
μένη χρησμῶν, τοῖς εἰς τοῦτο τεταγμένοις ἀνδράσιν δέκα 
τοὺς χρησμοὺς ἀνερευνῆσαι παρεκελεύσατο. τῶν δὲ λογίων 
παυϑήσεσϑαι τὸ κακόν, εἰ ϑύυσαιεν“4ιδῃ καὶ Περσεφόνῃ, προ- 1o! 
αγορευσάντων, ἀναζητήσαντες τὸν vózov' Ai x«i Περσεφόνῃ ἢ 
κατὰ τὸ προσταχϑὲν χαϑήγισαν, ..... Μάρκου Ποπιλίου τὸ. 
τέταρτον ὑπαϊεύοντος. καὶ τῆς ἱερουργίας συντελεσϑείσης 
τῶν ἐπικειμένων ἀπαλλαγέντες τὸν βωμὸν αὖϑις ἐχάλυψαν, 
ἐν ἐσχάτῳ που κείμενον τοῦ ᾿“ρείου πεδίου. ταύτης ἐπὶ χρό- 
vov τῆς ϑυσίας ἀμεληϑείσης, αὖϑές vwvov συμπεσόντων ἀπο- 
ϑυμίων ἀνενεώσατο τὴν ἑορτὴν Ὀχταβιανὸς ὃ σεβαστός,.. ... 

ὑπάτων ὄντων 4ovxíov Κηνσωρίνου καὶ Μανίου Μανιλίου 
[Πουηλίου], τὸν ϑεσμὸν ᾿ἀτηίου Καπίτωνος ἐξηγησαμένου, 


5: 


- 


2. βαλεριος πουβλικολὰας (sic) V || 8. zvoogógov Panvinius et Syl- . 
burg, zio ὄφερον V | 6. ἔτι (sine spir.) V [[|πεντακοσιοστῶι δευτέρωι V, 
ἐπὶ τριακοσίοις πεντηκοστῷ καὶ δευτέρῳ inde a Stephano falsam Leun- 
clavii coniecturam secuto editores, πεντακοσίοις τῷ δευτέρῳ apographa. 
pro δευτέρῳ (f) conieci πέμπτῳ (ε΄): annum enim τι. c. 502 ex Livio 
(per. 49) Zosimum hausisse cum Mommseno r. Chron.? p. 180, 350 non 
credo. immo ad Verrium Flaccum (schol. Cruq. ad Hor. carm. saec. 
in. qui Varronem exscripserat (cf. Varr. ap. Censor. 17, 8) haec redire 
videntur, Varro autem suam nimirum aeram secutus est, ex qua P. 
Claudius Pulcher consul fuit a. 505 | 7. λύσιν, v corr. (ex &?), V || 
8. ἀνδράσιν δέκα scripsi, ανδρασιν (sine acc. et spir.) τὲ καὶ V, ἀνδρά- 
σιν i£ Sylburg, male — X viri enim tum fuere —, ἀνδράσι Steph || 
9. λογιῶν (sic) V, λοιπῶν apographa, unde vulgo λοιπὸν | 12. καϑηγει- 
σαν (sine acc.) V, καϑήγνισαν apographa | ante Mégxov lacunam signi- 
fieavi, explendam eam fere ad Verrii sententiam apud Festum p. 329 
feliciter a Rothio mus. Rhen. t. VIII p. 374 redintegratam | 1]οπιλίου . 
Roth p. 372, ποπλίου V, IIovírov vulgo ex falsa Leunclavii coniectura || 
15. πεδίου, e in ras.«ex ow) V | 16. 17. ἀποϑυμιῶν V | 17. in lacuna 
interciderunt ὕστατον τελεσϑεῖσαν vel similia. φπροτελεσϑεῖσαν μὲν 
vulgo ex Leunclaviani libri margine | 18. κενσωρίνου V | Μανίου Μα- 
γνιλίου scripsi, μάρκου μαλλίου Vs | 19. Πουηλίου ex Ποπιλίου ortum. 


4 5 Silos) "T ἘΣ ἔδει τὴν ϑυσίαν aei: καὶ 
ν ϑεωρίαν., ἀχϑῆναι, τῶν πεντεκαίδεκα ἀνδρῶν, οἱ τὰ Σι- 
qe ϑέσφατα φυλάττειν ἐτάχϑησαν, ἀνεῤουνὴσάντων. μετὰ 3 
b τὸν Σεβαστὸν Κλαύδιος ἤγαγεν τὴν ἑορτήν, οὐ φυλάξας 
τῶν ὡρισμένων ἐτῶν ἀριϑμόν. us" ὃν Zousvievóg τὸν 
ζλαύδιον παραπεμψάμενος, καὶ τὴν περίοδον τῶν ἐτῶν ἀφ᾽ 
οἱ τὴν ἑορτὴν ὁ Σεβαστὸς ἐπετέλεσεν ἀριϑμήσας, ἔδοξεν τὸν 

f ἀρχῆς παραδοϑέντα φυλάττειν ϑεσμόν. ἐπὶ τούτοις ὃ Σὲε- 
3 | fes τῶν δέκα xol ἑκατὸν ivdvávvov ἐτῶν ἅμα τοῖς παισὶν 
τὸ ᾿ἀντωνίνῳ καὶ Γέτᾳ τὴν αὐτὴν ἑορτὴν κατεστήσατο, Χίλωνος 

᾿ καὶ ΜΛίβωνος ὄντων ὑπάτων. 


— esse recte censet Roth. ceterum ex consulibus apparet Zosimi auctorem 
L opinioni Valerii Antiatis, Varronis Liviique, non antiquiorum scriptorum 
- adsensum esse, v. Censor. 17, 11 | τότε δὲ Aovxíov Κηνσωρίνου καὶ 
Γαΐου Σαβένου ex margine codicis Leunclaviani vulgo post Πουηλίου 
- inserta delevi cum Rothio p. 375 | τῶν ϑέσμων (sine acc.) V | 1. δὲ 
- addidi de Bekkeri coniectura, qui etiam μὲν ante ϑεσμὸν inserebat l 
- 9, ἀχϑῆναι Bekk, ἀναχϑηναι (sine acc.) V | 3. ϑεσφαται (sine acc.) V | 
- 4. ἤγαγε ς ἢ οὐ φυλάξας] ipsum Claudium recte defendit O. Hirschfeld 
- Wiener Stud. t. ΠῚ p. 101, demonstrans eum Augusti quidem 110 
À annorum cyclum secutum esse sed initium cycli fecisse ab a. u. c. 250. 
-. Zosimi tamen verba τὸν τῶν ὡρισμένων ἐτῶν ἀριϑμὸν aliter intellegi 
posse nego nisi ut ille vel illius auctor Claudium 100 annorum cyclum 
secutum esse putaverit | 5. μεϑὸν radendo ex μεϑὼν V || 6. παραπεμψά- 
μενος] rarus admodum formae medialis in hoc verbo est usus || 7. ἐπε- 
τέλεσεν] immo ἐπιτελεῖν ἠθέλησεν, ab ipsius scriptoris est error. ἕν. 841 

- ]udos fecit Domitianus, a. 731 Augustus facere quidem voluerat (v. 
- Hirschfeld 1. d. p. 102sq.), sed propter Marcelli mortem in a. 737 
distulit | ἔδοξε «| 8. ἐξ ἀρχῆς παραδοϑέντα verba quam inconsiderate 

- haec tertia paragraphus consarcinata sit dgmonstrant. ex veteribus 
- geriptoribus ex quibus numeri superiores, sive à Phlegonte sive a 
- Zosimo ipso, desumpti sunt cyclum annorum 110 nemo cognitum habe- 
- bat, ne ipse quidem Verrius (v. Mommsen 1. d. p. 187), sed solum 
1 annorum 100 (a. ἃ. c. 406, 505, 605). altera opinio, ex qua saeculum 
— 110 annis constaret, Augusti demum initiis increbruisse videtur et 
- eonvaluisse ex quo ille periodi saecularis initium ab a. u. c. 291 fece- 
rat; (ceterum hic annus magna pestilentia infamis explicat cur novum 
. saeculum πρὸς λοιμῶν καὶ φϑορῶν καὶ νόσων ἀκέσεις conducere dica- 
E cap. 1, 1). aut igitur Zosimus exempla contrarium probantia 
omittere debuit aut a verbis illis abstinere | 8. 9. σέβηρος V || 9. ἐν- 
τάντων V et Sylb, ἐκστάντων apographa | 10. αντωνιων V!, corr. V? | 

vog Steph, χειλωνος (sine acc.) V 


t2 


wx 


60 


D. Τοιοῦτος δέ τις ὃ τρόπος ἀναγέγραπται τῆς fogli 


περιιόντες οἵ κήρυκες sig τὴν ἑορτὴν συνιέναι πάντας ἐκέ- 
λευον ἐπὶ ϑέαν ἣν οὔτε πρότερον εἶδον οὔτε μετὰ ταῦτα — 
ϑεάσονται. κατὰ δὲ τὴν ὥραν τοῦ ϑέρους, πρὸ ἡμερῶν 


ὀλίγων τοῦ τὴν ϑεωρίαν ἀχϑένια ἐν τῷ Καπιτωλίῳ καὶ ἐν 
τῷ νεῷ τῷ κατὰ τὸ Παλάτιον oi δεκαπέντε ἄνδρες ἐπὶ βή- 


δ 


ματος καϑήμενοι τῷ δήμῳ διανέμουσι τὰ καϑάρσια" ταῦτα 


δέ ἐστιν δᾷδες καὶ ϑεῖον καὶ ἄσφαλτος. δοῦλοι δὲ τούτων 
οὐ μετέχουσιν, ἀλλὰ ἐλεύϑεροι μόνοι. συνελθόντος δὲ τοῦ 
δήμου παντὸς ἔν ve τοῖς ῥηϑεῖσιν τόποις καὶ ἐν τῷ ἱερῷ τῆς 


᾿Δρτέμιδος, ὃ ἐν τῷ "Aovevrívo λόφῳ καϑίδρυται, σῖτον καὶ 


M er , ' , M ^ , » 
κριϑὴν ἕκαστος φέρει καὶ κύαμον. καὶ ταῖς Μοίραις ἄγουσι 
παννυχίδας μετὰ σεμνότητος iv .... νυξίν. ἐνστάντος δὲ 
τοῦ χρόνου τῆς ἑορτῆς, ἣν ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐν τῷ τοῦ 


"άρεως ἐπιτελοῦσι πεδίῳ καὶ ταῖς ἴσαις νυξίν, καϑιεροῦτο τὰ 


τελούμενα παρὰ τὴν ὄὕὄχϑην τοῦ Θύμβριδος ἐν τῷ Τάραντι. 


10 


ϑύουσι δὲ ϑεοῖς Zl καὶ Ἥρᾳ καὶ [AmóAAcwi. καὶ “ητοῖ καὶ 


᾿Δρτέμιδι, καὶ προσέτι ys Μοίραις καὶ Εἰλειϑυέαις καὶ 41ή- 
μήτρι καὶ “Διδῃ καὶ Περσεφόνῃ. τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ϑεωριῶν 
vuxti δευτέρας ὥρας ὃ αὐτοκράτωρ ἐπὶ τὴν ὄχϑην τοῦ ποτα- 
μοῦ τριῶν παρασχευασϑέντων βωμῶν τρεῖς ἄρνας ϑύει μετὰ 
τῶν δεκαπέντε ἀνδρῶν, καὶ τοὺς βωμοὺς καϑαιμάξας ÓA0- 
καυτεῖ τὰ ϑύματα. κατασκευασϑείσης δὲ σκηνῆς δίκην ϑεά- 
τρου, φῶτα ἀνάπτεται καὶ πυρά, καὶ ὕμνος ἄδεται νεωστὶ 
πεποιημένος, ϑεωρίαι τε ἱεροπρεπεῖς ἄγονται. κομίζονται δὲ 
oí ταῦτα ποιοῦντες μισϑὸν τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν, σίτου 
καὶ κριϑῆς καὶ κυάμων" αὗται γάρ, ὡς εἴρηταί μοι, καὶ τῷ 
δήμῳ παντὶ διανέμονται. τῇ δὲ μετὰ ταύτην ἡμέρᾳ εἰς τὸ 


“4. περίξιοντες (sine acc.) V || εἰς τὴν ἑορτὴν deleverim. cf. Herodian. 
III, 8, 10 | 5. ἀχϑῆναι s, ἀρχϑῆναι V || καπιτωλείωι V, καπετωλίῳ ς || 
6. τὸ κατὰ V | 8. ἐστι ς | ἄσφαλτος Bekk, ἄσφαλτον V. cf. L. Dindorf 
Thes. L. G. s. v. | 10. ρηϑεῖσιν V?, ρηϑήσιν V, ῥδηϑεῖσι ς | 11. ὃ] ὅπερ 
conieci, hiatus causa || Aovevrwwo V | 12. φέρει] 'aufert?. cf. II, 18, 4 || 
Μοίραις Steph, wvgotg (sine acc.) V | 13. ἐν. . .. vv&év scripsi — item. 
A. Kiessling Horatii sui t. I p. 281 —, deleri voluit aut ἐννέα vv&ív 
scribi Heyne; at de numero aliunde nihil constat || 15. παιδίέωι V ἢ νυξέ 
«|| 18. εἰλυϑυσίαις V, corr. ς || 22. 23. ὁλοκαυτει (sine aec) V, ὅλο- ᾿ 
καυτοῖ s I 23. δίκην Panvinius, δίχα V | 27. γὰρ] δὲ conieci " 28. ἡράψμι 


! 


mem 


PETRUS TEN SN S 


ΨΥ ΚΓ 


4, * CUN M tw ΕΝ d " 
᾿ MT EA *- cA : x P E NCC T pes. nn 
' meu Pm i2 
cdi mi T E. "- be. Ξ » ; 
b ^ 5 ; Y - KS , - 
4 tdm : 1 . no 
* -" ! o * " 
? — — : 


p 

tov wd iefdpkag Σ κἀνταῦϑα τὰς vevopuGuévag ϑυσίας 
Buen ἐντεῦϑέν vs ἐπὶ τὸ κατεσκευασμένον ϑέατρον 
1 ós tg, τὰς ϑεωρίας ἐπιτελοῦσιν "AmóAAow. καὶ "Agréuidi. 
ἢ δὲ μετὰ ταύτην ἡμέρα γυναῖκες ἐπίσημοι, κατὰ τὴν ὥραν 
ἣν ὃ χρησμὸς ὑπηγόρευσεν, εἰς τὸ Καπιτώλιον συνελϑοῦσαι 
ιτανεύουσιν τὸν ϑεὸν καὶ ὑμνοῦσιν ὡς ϑέμις. ἡμέρᾳ δὲ 
᾿ τρίτῃ ἐν τῷ κατὰ τὸ Παλάτιον ᾿“πόλλωνος ἱερῷ τρὶς ἐννέα 
᾿ παῖδες ἐπιφανεῖς μετὰ παρϑένων τοσούτων, οἵ πάντες ἀμφι- 
 ϑαλεῖς, ὕπερ ἐστὶν ἀμφοτέρους τοὺς γονεῖς ἔχοντες περιόντας, 
ὁ ὕμνους ἄδουσι τῇ τε “Ελλήνων καὶ Ρωμαίων φωνῇ καὶ παιᾶ- 
— vag, δι᾿ ὧν αἱ ὑπὸ “Ῥωμαίους σώξονται πόλεις. ἄλλα τε 
- wur τὸν ὑφηγημένον παρὰ τοῦ ϑείου τρόπον ἐπράττετο, ὧν 
ἐπιτελουμένων διέμεινεν ἡ ἀρχὴ Ρωμαίων ἀλώβητος. ὡς ἂν 
δὲ xal ἐπὶ τῶν πραγμάτων ἀληϑῆ ταῦτα εἶναι πιστεύσωμεν, 
τὸ αὐτὸν παραϑήσομαι τὸν Σιβύλλης χρησμόν, ἤδη πρὸ ἡμῶν 
παρ᾽ ἑτέρων ἀνενηνεγμένον. 


M p 


Jc 


* 


6. ᾽4λλ᾽ ὁπόταν μήκιστος ἴῃ χρόνος ἀνθρώποισι 
ζωῆς, εἰς ἐτέων ἑκατὸν δέκα κύκλον ὁδεύων, 


- τῇ μετὰ ταύτην εἰς | 1. καπειτωλειον (sin. aec.) V, καπετώλιον s || 9. προσ- 
ἀγαγόντες Steph, προσάγοντες V | 4. 5. κατὰ — ὑπηγόρευσεν] in ora- 
culo ut nunc legitur nulla hora constituta est, sed legitur vs. 93 
ἤματι κείνῳ. itaque alter uter locus corruptus est. si ὥρα recte 

- habet, in κείνῳ temporis notatio (velut μέσσῳ) lateat necesse est; sin 

. minus, his in verbis aliquid inest quod respondeat oraculi verbis Ἥρης 

παρὰ βωμὸν ἀοίδιμον. unde possis foríasse pro ὥραν conicere χώραν, 

ut mulieres ad aram Iunonis in Capitolio positam convenire dicantur. 

- xer& τὴν χώραν συνελϑεῖν apud Zosimum nihil habet insoliti (cf. ad 
I, 33, 3) nec magis εἰς τὸ Καπιτώλιον pro ἐν τῷ Καπιτωλίῳ apud eum 

- offendit. incerta tamen tota ratio est|| 5. καπειτώλιον V, καπετώλιον 

σ΄ 6. λιϑανεύουσιν (sic) V, λιτανεύουσι c | τὸν 90v] τὴν ϑεὸν conieci. 

- est nimirum luno | ἡμέρᾳ] ὥρᾳ Th. Smith, male | 7. τρίτῃ 2v] propter 

- hiatum suspecta. ἡμ. τρίτῃ δὲ ἐν conieci | 8. τοσούτων c, rocovrov 

; (sine acc.) V | 9. ὅπερ — - περιόντας glossema puto. vix enim Zosimus, 

- ἕῳ iam corruptum legit versinn c. 6, 22, necesse habuerit ἀμφιϑαλὴς 

bum explicare | 16. παρ᾽ ἐείφινἹ Phleg. Macrob. c. IV, ed. O. Keller 

. natur. script. Gr. min.' t. I p. 91sq., qua in editione codex Pala- 

? nus Gr. 398 exeussus est, v. ibid. p. VlI[ sq. ceterum in hoc oraculo 
plura vitia insunt iam ante Phlegontis aetatem illata | 17. ὁπότ᾽ ἂν 

Keller | ἴῃ Salmasius, ὕκῃ P(hlegontis codex) V || ἀνθρώποισιν Keller ! 

18, ἑκατὸν δέκα] ἑκατοντάδα Gallaeus, pessime | ὁδεύσας P 


οἷς MD CIR Cre ROI icc 


μεμνῆσϑαι, ἹῬωμαῖε, καὶ εἰ μάλα λῆσαι avrog, 
μεμνῆσϑαι τάδε πάντα, ϑεοῖσι μὲν ἀϑανάτοισι — 

ὕ ῥέξειν ἐν πεδίῳ παρὰ Θύβριδος ἄπλετον ὕδωρ, 
ὕππῃ στεινότατον, νὺξ ἡνίκα γαῖαν éméAOn 
ἠελίου κρύψαντος iov φάος" ἔνϑα σὺ ῥέξειν 
ἱερὰ παντογόνοις Μοίραις ἄρνας τε καὶ αἶγας 
κυανέας, ἐπὶ ταῖς δ᾽ Εἰλειϑυίας ἀρέσασϑαι 

10 παιδοτόκους ϑυέεσσιν, ὕπῃ ϑέμις" αὖϑι δὲ Γαίῃ 
πληϑομένῃ χώροις ὗς ἱρεύοιτο μέλαινα. 


1. exitus versus dubiae emendationis est. εἰ μάλα λήσει ἑαυτοῦ: Ῥ, 


ει μαλὰ λῆσαι εαυτὸς (εαυτοῦᾷξ m. 2) V. z μαλὰ λησεαι αὐτου Poli- 
tianus, o? μάλα λῆσαι (sic) ἑαυτόν Steph, οὐ μάλα λήσεαι αὐτός Mitscher- 
lich, οὐ μάλα λήσεαι αὐτῶν Bekk (propter Homerum opinor, v. Od, 
1, 308), εἰ μάλα λήσει ἑαυτόν A. Eberhard Jen. Lit. Zeit. a. 1878 p. 6406. 
ego talia fere in primitivo oraculo fuisse puto: εἰ μάλα γ᾽ ἐσσ᾽ ἐπι- 
λήσμων | 2. μὲν ἀϑανάτοισι (ἀϑανάτοισιν Keller) antiquitus corrupta 


EPI rmt 


Zos. 8, 8) deesse. unde primitus 90/6. καταχϑονίοισι. (vel si in caesura 
κατὰ τέταρτον τροχαῖον offendas ϑεοῖς ἱερὰ χϑονίοισι) fuisse puto ver- 
sumque proximum intercidisse. continuatur enumeratio vs. 7, ubi pro 
ἔνϑα olim «$91: *deinde? fuisse arbitror | 3. ῥέξειν P' | πεδίωι V! ex. - 
παιδίωι | ϑύβριδος PV, ϑύμβριδος ς | 4. ὅππῃ P, ὅππηι V, gomzmmt | 
(sic) V! || 5. σὺ P, σε V || 6. παντογόνοις P V, ποντογόνοισ s || ἄρνάς τε P || 
7. post κυανέας distinxi cum Politiano ae Mitscherlichio et δ᾽ ante ἐπὶ 
a P additum cum V omisi | ταῖς δ᾽ Mitscherlich, ταῖσδ᾽ PV?, τασδ᾽ 
(sic) V! | εἰλειϑυξίας V || 8. 9weciw (sine acc.) V || yog anie Kelle- 


rum | 9. χώροις ὗς ἱρεύοιτο ad tempus scripsi, χώροις, ὄϊς ἱερεύοιτο 


puto. opponuntur cum ἃ Zosimo 5, 2 extr. tum in oraculo (vs. 12 sq.) 1 
sacrificia quae dis superis fiunt eis quae dis inferis in Tarento offerun- 1 
tur. inter hos autem Dis pater et Proserpina, quorum causa ludi - 
Terentini instituti esse ferebantur, nullo pacto omitti potuerunt, nec | 
magis sacrificia quae illis fiebant (μέλανα βοῦν καὶ δάμαλιν μέλαιναν: : 

4 


(à. e. fosóorro) P, χοιροσ oor (χοιροῦ bor! V?) ἵερευοῖτο (v in ras. m. 1) 
V. χοῖρός vs καὶ ὗς ἵεροῖτο inde a Stephano editores tam Zosimi quam 
Phlegontis. at porcum marem 'Telluri offerre non licebat (cf. Mar- 
quardt Staatsverw. t. III? p. 1715sq.), praetereaque mec πληϑομένῃ 
obiecto potest carere nec ἵεροῦσϑαι dici pro ἵερεύεσϑαι. ac ne Phle- 
gontis quidem jig cum 4A. Kiesslingio retineri potest: suem enim in 
nummis saecularibus suis Domitianus Telluri sacrifieat (v. Eckhel 
t. VI p. 385. — pro πληϑομένῃ χώροις nescio an scribendum sit πληϑο- — 
μένη goíootg: Telluri enim *plena sue sacrificabatur' : Festus p. 2385; — 
'scrofa inciens immolatur et feta^: Arnob. VII, 22 K.; 'sus prae- - 
gnans ei (Maiae) mactatur, quae hostia propria est Terrae": E 


MMC KAMMER του μιν έν. κι... «λ. 


"ἤματι," μηδ᾽ ἐπὶ νυκτί" ϑεοῖσι γὰρ οὐρανίοισιν | 
cod πέλεται ϑυέων τρόπος, o δὲ καὶ αὐτός 
᾿ἰρεύειν. δαμάλης τε βοὺς δέμας ἀγλαὺν Ἥρης 15 

δεξάσϑω νηὺς παρὰ σεῦ. καὶ Φοῖβος AmóAAov, 

ὕστε καὶ ᾿Ηέλιος κικλήσκεται, ἶσα δεδέχϑω 

ϑύματα “ητοΐδης. καὶ ἀειδόμενοί τε Λατῖνοι 

παιᾶνες κούροισι κόρῃσί τε νηὸν ἔχοιεν 

ἀϑανάτων. χωρὶς δὲ χόραι χορὸν αὐταὶ ἔχοιεν, 20 

καὶ χωρὶς παίδων ἄρσην στάχυς, ἀλλὰ γονήων 

πάντες ξωόντων, οἷς ἀμφιϑαλὴς ἔτι φύτλη. 

«6 δὲ γάμου ξεύγλαις δεδμημέναι ἤματι κείνῳ 

γνὺξ Ἥρης παρὰ βωμὸν ἀοίδιμον ἑδριόωσαι 

πῇ 42, 90. αὖ ὗς πληϑομένη χοίροις sit *sus plena?. χοῖροι autem por- 
- euli iamiam mnascituri non minus recte dicentur quam modo editos 

dieunt Xen. r. Lac. 15, 5; Diodor, VII, 3, 4 Dind.; Dionys. I, 56, 4; 

alii, (antea conieceram Γαΐῃ πληϑομένῃ δώροις — cornu copiae in 

nummis illis Tellus tenet — ubi δῶρα accipiendum foret ut in l'eíg 
ἀνησιδώρᾳ. 'fertilis frugum pecorisque Tellus': Horat, c. s. 29. at 
nune illam rationem veram puto) || 1. πάνλευκοι P, et ut vid. V (AI ut 
- vid. eorr. V! in N), ξάλευκοι $|| 2. μηδ᾽ ἐπὶ νυκτὶ V (cf. Il. 8, 529), 
— guóé vs P | οὐρανιοισιν V?, οὐρανιηισιν  V!, οὐρανίδαισιν P, obg«- 
νίοισι & || 3. πελεται V*P, πελαται Ν᾽ || αὐτὸς V?, αὐτῆς V!, αὐτοῖς P. 
αὕτως Steph | 4. ἕερεύειν PV | δαμάλης δὲ Mitscherlich, δάμαλις δὲ 
(δὲ V) PV, δαμάλεις τε Steph | 6. ᾿Ηέλιος Steph, ἠέλιος alii | eiie 
δέχϑω P|7. καὶ ἀειδόμενοι P, αἰδόμενοι V, ἀειδόμενοι s. in arsi ut 
- saepe ἀείδω producitur — cf. Od. 17,519; hymn, Hom. 12, 1; 18, 1; 
27, 1; Kinkel ep. Gr. I p. 39, 1; Kaibel ep. 237, 7; 441, 5; or. ap. 

- "Euseb. P. E. IV, 9, 2, 31; V, 9, η΄: A. P. IX, 92, 2; 485, Ἢ 545, 8 — 
in thesi quod sciam nusquam id fit | A4erívo:g vertit Leunclavius, 
- male | 8. παιᾶνας Steph, aliter distinguens || κούροισι κόρῃσι Nauck, 
—. χκούροις οραισι V, κούροις κούραισι ἧς, κούροις κούρῃσι P || 9. χωρὶς --- 
- 10. καὶ om. V!; verba ἀϑανάτων --- γονήων in mg. scr. V* || 9. αὐταὶ 
— V*, αὗται P | ἄγοιεν Heyne | 10. ἄρσην om. V! | yovgov ex γονιων V! | 


41. πάντες Nauck, πάντων PVs | ξωοντῶ" οἷς V*, £oovro οἷς (sine acc.) 
£2 A ἑωόντων τοῖς P | ἔτι V, ἐστι P. hune quoque versum ante Phle- 
is aetatem corruptum esse puto, intolerabilis enim verborum γονήων 
ὧν et οἷς — φύτλη est revroloyív. praeterea deest cantantium 
ondieionis notatio: παῖδες ἐπιφανεῖς Zos. b, 5, "virgines lectas pueros- 
e castos! Hor. c. s. 6. unde olim πάντες ἀριξήλων (vel sim.) οἷς τ᾽ 
iine puto: 'illustri omnes prosapia orti et patrimi et matrimi?: 
εύγλαισι P | ἥματι P | xeévo] cf. ad c. 5, 4| 13. γνῦξ Ρ 


64 


95 δαίμονα λισσέσϑωσαν. ἅπασι δὲ λύματα δοῦναι 
ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξί, μάλιστα δὲ ϑηλυτέρῃσιν, 
πάντες δ᾽ ἐξ οἴκοιο φερέσϑων ὅσσα κομίζειν 
ἐστὶ ϑέμις ϑνητοῖσιν ἀπαρχομένοις βιότοιο, 
δαίμοσι μειλιχίοισιν ἱλάσματα καὶ μακάρεσσιν 

30 Οὐρανίδαις. τὰ δὲ πάντα τεϑησαυρισμένα κείσθω, 
ὄφρα τε ϑηλυτέρῃσι καὶ ἀνδράσιν ἑδριόωσιν 
ἔνϑεν πορσύνῃς μεμνημένος. ἤμασι δ᾽ ἔστω 
νυξί τ᾿ ἐπασσυτέρῃσι ϑεοπρέπτους κατὰ ϑώκους 
παμπληϑὴς ἄγυρις. σπουδὴ δὲ γέλωτι μεμίχϑω. . 

35 ταῦτά τοι ἐν φρεσὶν ἧσιν ἀεὶ μεμνημένος εἶναι, —— 
καί ὅοι πᾶσα χϑὼν ᾿Ιταλὴ καὶ πᾶσα Ματίνων 
αἰὲν ὑπὸ σκήπτροισιν ἐπαυχένιον ζυγὸν ἕξει. 

1. Εἰ τοίνυν, ὡς τὸ ϑεοπρόπιόν φησι καὶ τὸ ἀληϑὲς 


᾿ 


1. δὲ λύματα] ϑελήματα coni. Sylburg, male. λύματα sunt 'suffi- 
menta? (v. Eckhel t. VI p. 387, Friedlaender-Sallet *Koen. Muenzk.** 
n. 1003 J.): καϑάρσια p. 60, 7. fieri autem potest ut post λισσέσϑω- 
σαν unus pluresve versus interciderint || 2. γυναιξὶν P || ϑηλυτερησιν 
(sine acc.) V, ϑηλυτέραισι P, ϑηλυτέρῃσι s | 3. δ᾽ PV?, δὲ (sine acc.) 
"V! || ἐξ oixoio] *ex templo? || 4. ϑέμις ex ϑέμης radendo V  ἀπαρχο- 
μένοις P V* — νους V! | 5. μειλιχίοις olim Nauck. ceterum óe/poveg μειλίς — — 
χιοι sunt 'di inferi, cf. Kaibel ep. Gr. 153, 8; Pausan. X, 38, 8 l| ὃ θὃὈ0΄ 
6. ουρανίδαις V?, ουρανιδὲς V!, οὐρανίοις P | τάδε P || κεῖσϑαι P | 7. ὄφρά 
τε ϑηλυτέρηισι V?, οφρα τε δὴ ϑυμεληισι (sine acc.) V!, ὄφρα τε λῆιϑυ- 
μέληισι P. ὄφρα xs ϑηλυτέρῃσι conieci. ὄφρα τέλη ϑυμέλῃσι ........ 
2... Δδηλυτέρῃσι A. Kiessling, ut unus versus interciderit || ἐδρυοώσιν 
(sine acc.) V | 9. νυξυτ᾽ V!, corr. V? | ἐπασσυτέραισι P || ϑεοπρέπτους V, 
ϑεοπροπίους P, ϑεοστέπτους Steph | 10. παμπλήϑης Keller || eyvo: V!, 
corr. V? | δὲ P, vs V | γέλως vs Steph || μεμισϑὼ V!, corr. V* | 11. φρεσὶ 
σῇσιν P | 12. πᾶσα χϑὼν] cf. Hilberg *Princip der Silbenwaegung? p. 24, 
quem hie versus fugit | wet xe V!, corr. V? || Aezívov P, λατένη Vs || 
13. σκεπτροισιν V!, corr. V? | ἐπαυχένιον Politianus, et Bücheler mus. 
Rhen. t. XXX p. 44, ὑπαυχένιον PVs | 14. εἰ τοίνυν V, εὖ τοίνυν coni. 
Steph, ἔτι οὖν Heumann, ἔτι τοίνυν Reitemeier, quod recepit Bekk, at, 
ni fallor, Zosimus demonstrare vult, quamdiu ludi secundum oraculum 
(vs. 2) veramque rationem centesimo decimo quoque anno acti 
essent, rem Romanis incolumem stetisse; postquam autem Maxi- 
mianus anno centesimo peracto ludos parare instituerit, nec Con- 
stantinus et Licinius decem annis post legitimo tempore instante ludos 
celebraverint, imperium praeceps ruisse. unde conieci δι᾽ ἐτῶν gi —— 
οὖν (Oi ἐτῶν τριῶν: 'tertio quoque anno? Pol. p. 1084, 10 H. al). 
ceterum non dubito quin septimum hoc caput ex ipsius Zosimi capite — 


i , τούτων ἁπάντων κατὰ ϑεσμὸν ἐπιτελουμένων ἐφυλάττετο 

v ἡ Ῥωμαίων ἀρχή, καὶ διετέλεσαν τὴν καϑ᾿ ἡμᾶς πᾶσαν 
ς εἰπεῖν οἰχουμένην ὑφ᾽ ἑαυτοὺς ἔχοντες" ἀμεληϑείσης δὲ 
is ἑορτῆς ἀποϑεμένου 4᾽Ιοκλητιανοῦ τὴν βασιλείαν, Sxepgut 
ὰ βραχὺ καὶ ἔλαϑε κατὰ τὸ πλέον βαρβαρωϑεῖσα, ὡς αὐτὰ 
μῦν τὰ πράγματα ἔδειξεν. βούλομαὶ «δὲν καὶ ἐκ τῶν χρό- 
— vov ἀληϑῆ δεῖξαι τὸν λόγον. ἀπὸ γὰρ τῆς Χίλωνος καὶ A(- 
|" βῶνος ὑπατείας, xo9' ἣν Σεβῆρος τὴν τῶν Σεκουλαρίων 
ἤγαγεν ἕορτήν, ἄχρις ὅτε Ζιοκλητιανὸς ἐνάκις ὀκτάκις δὲ 
"m Μαξιμιανὸς γεγόνασιν ὕπατοι, διέδραμεν εἷς ἐνιαυτὸς πρὸς 
τοῖς ἑἕχατόν, x«l τότε 4Διοκλητιανὺς ἰδιώτης ἐκ βασιλέως 
ἐγένετο καὶ Μαξιμιανὸς ταὐτὸν τοῦτο πεποίηκεν. τρὶς δὲ 
p γεγονότων ὑπάτων Κωνσταντίνου καὶ Δικιννίου τῶν 
L. δέχα καὶ ἑκατὸν ἐνιαυτῶν ὁ χρόνος συνεπληροῦτο, καϑ' ὃν 
E. ἔδει τὴν ἑορτὴν κατὰ τὸ νενομισμένον ἀχϑῆναι. τούτου δὲ 


» 3 


᾿ς μὴ φυλαχϑέντος ἔδει γ᾽ ἄρ᾽ εἰς τὴν νῦν συνέχουσαν ἡμᾶς 
| ἐλϑεῖν τὰ πράγματα eura ph gie; 
ἢ 8, Δ,ηιοκλητιανὸς μὲν τελευτᾷ τρισὶν ἐνιαυτοῖς ὕστερον, 
ἤδη δὲ καταστάντες αὐτοχράτορες Κωνστάντιος καὶ Μαξιμια- 
L3 νὸς ὁ Γαλέριος ἀνέδειξαν Καίσαρας Σεβῆρον καὶ Μαξιμῖνον, 
ἀδελφῆς ὄντα παῖδα τοῦ Γαλερίου, Σεβήρῳ μὲν τὴν ᾿Ιταλίαν 
— Mae&uveo δὲ τὰ πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον παραδόντες. τῶν δὲ 
πραγμάτων εὖ διακειμένων καὶ τῶν πανταχοῦ βαρβάρων ἐκ 
. τῶν προλαβόντων κατορϑωμάτων ἀσμένως ἡσυχαξόντων, Κων- 
γε σταντῖνος ἐξ ὁμιλίας γυναικὸς οὐ σεμνῆς οὐδὲ κατὰ νόμον 
συνελθούσης Κωσταντίῳ τῷ βασιλεῖ γεγενημένος, ἤδη μὲν 
᾿ς ἔχων ἔννοιαν ἐν ἑαυτῷ βασιλείας, εἰς μείξονα δὃὲ καταστὰς 


pr 


—— ortum sit I 3. εἶπεν, i ; ἃ m. 1, V| 6. ἔδειξε c, ἔδοξεν V | δὲ c, om. V || 


7. 8. liBowo, c a m. 2, V| 8. ὑπατείας s, ὑπατίας V, ut V, 84, 7, quod 
- mescio an in Zosimo ferri potuerit | σέβηρος V || 9. ἐνάκις V, PUN s || 
- 10sq. διέδραμεν r£. turbata et lacunosa esse cum res tum ipsius Zosimi 
᾿ numeri docent. conieci: διέδραμεν ἔτη ἕκατόν. καὶ τότε (ἐϑελήσαντος 
'ΜΜαξιμιανοῦ παρὰ τὸ καϑῆκον τὴν ἑορτὴν ἐπιτελεῖν, κατὰ τὸ ἐχόμενον 
Eo “ιοκλητιανὸς vel similiter | 12. τ᾽ αὐτὸν V, ταὐτὸ s [|πεποίηκε ς || 
sig V | 16. ἔδει γὰρ V, ἔδει s || 18. τρισὶν] ὀκτὼ coni. Heyne, non recte. 
pl Clinton ad a. 316 | 20. γαλλέριος ς | σέβηρον V || 21. ὄντα παῖδα 
 Bteph, ὄντας παῖδας V. οἵ, Vict. ep. 40, 1 | γαλλερίου ς | 26. xo- 
ns V, κωνσταντίῳ s γεγενημένος V, γεγεννημένος Reitemeier 


e ete uno 


δ. 


2 


ἐπιϑυμίαν ἀφ᾽ οὗ Σεβῆρος καὶ Μαξιμῖνος τῆς τοῦ Keíóngog - 
τιμῆς ἔτυχον, ἔγνω τοὺς τόπους λιπεῖν ἐν oig ἔτυχεν διατρί- - 
pov, ἐξορμῆσαι ὃξ πρὸς τὸν πατέρα Κωστάντιον ἐν Toig - 
ὑπὲρ τὰς "άλπεις ἔϑνεσιν ὄντα καὶ τῇ Βρεττανίᾳ συνεχέστερον — 
ἐνδημοῦντα. δεδιὼς δὲ μή ποτε φεύγων καταληφϑείη (περι- 5 


2 


66 —9-— 


φανὴς γὰρ ἦν ἤδη πολλοῖς ὁ κατέχων αὐτὸν ἔρως τῆς βασί- 
λείας) τοὺς ἐν τοῖς σταϑμοῖς ἵππους, οὺς τὸ δημόσιον ἔτρεφεν, 


ἅμα τῷ φϑάσαι τὸν σταϑμὸν κολούων καὶ ἀχρείους ἐῶν 


τοῖς ἑξῆς ἑστῶσιν ἐχρῆτο. καὶ ἑξῆς τοῦτο ποιῶν τοῖς μὲν 
διώκουσιν ἀπέκλεισε τὴν ἐπὶ τὸ πρόσω πορείαν, αὐτὸς δὲ 
προσήγγιξεν τοῖς ἔϑνεσιν ἐν οἷς ἦν ὁ πατήρ. (9) συμβὰν 


ὃὲ τὸν αὐτοχράτορα Κωνστάντιον ἐν αὐτῷ τελευτῆσαι τῷ . 


χρόνῳ, τῶν μὲν ὄντων αὐτῷ γνησίων παίδων οὐδένα πρὸς 
βασιλείαν ἔκριναν ἀξιόχρεων, ὁρῶντες δὲ Κωνσταντῖνον εὖ 
ἔχοντα σώματος oí περὶ τὴν αὐλὴν στρατιῶται, καὶ ἅμα 
δωρεῶν μεγαλοπρεπῶν ἐπαρϑέντες ἐλπίσιν, τὴν τοῦ Καίσαρος 


ἀξίαν αὐτῷ περιέϑεσαν. ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ. 


δειχϑείδης κατὰ τὸ σύνηϑες, οὐκ ἀνασχετὸν εἶναι νομίσας 
Μαξέντιος ὃ Μαξιμιανοῦ τοῦ “Ερκουλίου παῖς. εἰ Κωνσταν- 
τίνῳ μὲν ἐκβαίη τὸ σπουδασϑὲν ἐξ ἀσέμνου μητρὸς γεγονότι, 
βασιλέως δὲ τοιούτου παῖς αὐτὸς γεγονὼς εἰκῇ κείμενος μεένοι 
τὴν πατρῴαν ἀρχὴν ἑτέρων ἐχόντων, προσλαβὼν ὑπηρέτας 
τῆς ἐγχειρήσεως ΜΜαρκελλιανὸν καὶ Μάρκελλον ταξιάρχους καὶ 
“Μουκιανόν, ὃς τοῦ χοιρείου κρέας ἦν χορηγὸς ὃ τὸ δημόσιον 
ἐπεδίδου τῷ Ρωμαίων δήμῳ, καὶ προσέτι ys τοὺς περὶ τὴν 
αὐλὴν στρατιώτας, OUG πραιτωριανοὺς καλοῦσιν, εἰς τὸν 

1. σέβηρος V || 2. λιπεῖν s, λειπειν (sine acc.) V || ἔτυχε ς | 3. κων- 
στάντιον ς |] 4. βριττανία V | 8. κολούων s, κωλύων V | ἀχρέουσε àv ex 
ἀχρίους ὧν V! | 11. προσήγγιξε s [συμβὰν] cf. Boissonade ad Eum. 
p.132 | 12. ἐν ταὐτῷ vel iv τῷ αὐτῷ coni. Bast sec. Boissonadium 
p. 558 | 18. τῶν μενόντων V || 15. σώματος accessit ex V | 16. 2Azéc: ς || 
17. ἀξίαν V, *eras. c ut vid. Mau || 20. exQo£ (sic) V | 21. μείνοι 
ex μένοι V. dubito tamen cum Sylburgio num Zosimus barbara hac 
forma usus sit| 23. ταξιάρχους} tribunos urbanarum cohortium intel- 
lego. quod probans Mommsen Lucianum quoque trib. urb. coh. fuisse 
debere monet, cum alia dignitas militaris non fuerit cui fori suarii 
cura committi potuerit. videtur igitur Constantinus M. demum duos 


ex his tribunis sustulisse eique qui restabat tres urbanas cohortes — - 
simul cum fori suarii cura — tradidisse (cf. C. 1. L. VI 1156) l 24. 


χοιρέου V | ἣν V 


- 
e 


yos. URSI OIUTNCNT 


- d 


ELOV.-  oitbov παρὰ τούτων ἀνεβιβάσϑη, μεγάλαις ἀμείβε- 
a δωρεαῖς τοὺς τοῦτο δόντας αὐτῷ κατεπαγγειλάμενος. 
σαν δὲ ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ᾿4βελλίου ἀρότερον ἀναιρεϑέντος, 
δὴ τοῦ τῆς πόλεως ὑπάρχου τόπον ἐπέχων ἔδοξεν τοῖς 
γχειρουμένοις ἐναντιοῦσϑαι. 

ὯΩ 10. Ταῦτα μαϑὼν Μαξιμιανὸς ó Γαλέριος ἐκπέμπει τὸν 
χίσαρα Σεβῆρον πολεμήσοντα Μαξεντίῳ. ἐξορμήσαντα δὲ 
αὐτὸν τοῦ Μεδιολάνου καὶ διὰ τῶν do sinit ἐλϑόντα 
ταγμάτων, χρήμασι τὸ πολὺ μέρος τῶν σὺν αὐτῷ στρατιω- 
διαφϑείρας Μαξέντιος, ἤδη δὲ καὶ τὸν τῆς αὐλῆς ὕπαρχον 
προσποιησάμενος ᾿Ανουλλῖνον, ἐχράτησεν ῥᾷστα Σεβήρου συμ- 
φυγόντος εἰς τὴν 'Ῥάουενναν, πόλιν ὀχυρωτάτην τε καὶ πολυ- 
πο ρον καὶ τροφῶν ἔχουσαν πλῆϑος αὐτῷ τε καὶ τοῖς 
σὺν αὐτῷ στρατιώταις ἀρκοῦν. ταῦτα γνοὺς Μαξιμιανὸς ὃ 
m "EoxosAwe, καὶ ὑπὲρ τοῦ παιδὸς εἰκότως ἀγωνιῶν Μαξεντίου, 
τῆς Μουχανίας, ἐν ἣ τότε ἦν, ἐξορμήσας ἐπὶ τὴν Ῥάουενναν 
- jdíe. συνιδὼν δὲ ὡς οὐκ ἂν ἄκων ταύτης ἐχβληϑείη Σεβῆρος 
- ἀσφαλοῦς τε οὔσης καὶ τροφὰς ἐχούσης ἀρχούσας, ὅρκοις 
ἀπατήσας ἐπὶ τὴν Ῥώμην ἐλϑεῖν ἔπεισεν. διιόντα τοίνυν 
ὦ αὐτὸν καὶ εἴς τι χωρίον ἐλϑόντα ᾧ Τρία καπηλεῖα προση- 
- yogía, λόχος ἐγκαταστὰς αὐτόϑι παρὰ Μαξεντίου, συλλαβὼν 
- χαὶ βρόχῳ τὸν τράχηλον ἀρτήσας ἀνεῖλεν. οὐκ ἐνεγκὼν δὲ 
μετρίως τὰ ἐπὶ τῷ Καίσαρι Σεβήρῳ γενόμενα Μαξιμιανὸς ὃ 
Γαλέριος ἐκ τῆς ἑῴας ἐπὶ τὴν Ῥώμην ἔγνω παραγενέσϑαι 
6 δίκην ve Μαξεντίῳ τῶν ἡμαρτημένων πρέπουσαν ἐπιϑεῖναι" 


joy Me 
IE 


eX 


3. ᾿,Αβελλίου] ᾿ἀνουλλίνου Tillemont t. IV p. 620 n. 13, non recte. 
- Abellius (Avillius?) aliunde non notus 'vicarius praefecturae urbis' 
- fuit, cf. Mommsen ad C, Caelii Saturnini titulum (C. I. L. VI 1074, 
- Wilmanns 1223) in Mem. dell' Inst. t. II p. 309 sq. | 4. ἔδοξε s || 6. γαλ- 
- Aéotog ς || 1. σέβηρον πολεμήσαντα V | 7. 8. in anacolutho offendens 
ἐξορμήσαντος δὲ αὐτοῦ et ἐλϑόντος voluit Leunclavius | 8. διὰ] μετὰ 
E Th. Smith. at cf. II, 1, 1; IV, 14, 1 | 11. προσποιησάμενος] περιποιησά- 
μένος conieci, cf. I, 69, 1; IV, 7, 1; V, 26, 4; VI, 5, 2; 7, 5 || ἐκράτησε ς | 
|] ραουενναν (sine acc.) V!, ides V m, recentiore, s || ὀχυρωτάτην 
-seripsi, οχυρωτέραν V, ὀχυράν Sylb ex apographo uno. -regog et -rerog 
: jV confusa etiam Il, 92, 4: στενότερος | 16. ραουενναν V'!, ραβενναν 


^ s | 17. συνειδὼν V Ι σέβηρος V | 19. ἔπεισε ς || 30. ἔς, và m. 1, V | 

i Μαξεντίου) ΜΜαξιμιανοῦ Leunclavius. illud tenet Hunziker ap. 

igerum Unters, t. IL p. 233 || 24. γαλλέριος s || 25. ἐπειϑείναι V 
5* ; 


"^ 


POP Unie SA NL o HRS DIEPRUEUNSTIERCN 


3 


68 


γενόμενος δὲ κατὰ τὴν ᾿Ιταλίαν καὶ τοὺς στρατιώτας οὐ siótüg 
περὶ αὑτὸν ἔχειν αἰσϑόμενος ἐπὶ τὴν ἑῴαν ἀνέξευξεν, μάχης, 
4 οὐδεμιᾶς γενομένης. ἐν τούτῳ καὶ 'Μαξιμιάνὸς ὁ ἡ ALOQ, 
δυσανασχετῶν ἐπὶ ταῖς κατεχούσαις τὴν πολιτείαν ταραχαῖς, E 
πρὸς ZhuoxAwrwxvov ἀφικνεῖται τηνικαῦτα ἐν Καρνούτῳ πόλει 5. 
Κελτικῇ διατρίβοντα, καὶ πείϑειν ἐπιχειρεῖ τὴν βασιλείαν - 
ἀναλαβεῖν καὶ μὴ περιιδεῖν τὴν τοσούτῳ χρόνῳ καὶ πόνοις 
αὐτῶν περισωϑεῖσαν ἐκδοϑῆναι παραφρονούσῃ νεότητε καὶ . 
παρανοίᾳ τῶν εἰσφρησάντων ἑαυτοὺς τῇ βασιλείᾳ σαλευο- 
μένην. 4Ιιοκλητιανοῦ δὲ μὴ ϑεμένου τοῖς αἰτουμένοις, ἀλλὰ 
τὴν ἡσυχίαν ἔμπροσθεν ποιησαμένου τοῦ πράγματα ἔχξιν | 
(ἴσως "δῷ καὶ προήδει τὴν καϑέξουσαν τὰ πράγματα σύγχυσιν 
οἷα καὶ τῇ περὶ τὸ ϑεῖον ἀεὶ προσκείμενος ἁγιστείᾳ)., δὲ- 
αμαρτὼν τῆς πείρας ὃ ρκούλιος καὶ μέχρι Ῥαουέννης ἐλϑὼν 
αὖϑις ἐπὶ τὰς Ἄλπεις ἤλαυνεν, ἐντευξόμενος ἐκεῖσε διατρί- 
6 βοντι Κωνσταντίνῳ. φύσει δὲ ὧν φιλοπράγμων καὶ ἄπιστος, - 
δώσειν ὑποσχόμενος τὴν ϑυγατέρα Φαῦσταν αὐτῷ καὶ τὴν 
ὑπόσχεσιν ἐν ταὐτῷ πληρώσας, παράγειν ἐπεχείρει καὶ πεέϑειν 
ὡς ἂν διώκοι μὲν ἐκ τῆς ᾿Ιταλίας ἀναχωροῦντα Γαλέριον 
1 Μαξιμιανόν, ἐπιβουλεύοι δὲ Μαξεντίῳ. ὡς ἔχων δὲ πρὸς so 
ταῦτα πειϑήνιον, ἀνεχώρει μὲν τοῦ Κωσταντίνου, τὴν δὲ -. 
βασιλείαν ἀναλαβεῖν αὖϑις ἐσπούδαξεν, ἐλπίδι τοῦ καὶ Κω- 


σι 


1. ἐτάλιαν V | 2. αὐτὸν sine spir. V [[|ἀνέξευξε s || ὅ. 6. ἐν Καρνούτῳ 
πόλει Κελτικῇ} offendit Cellarius, de Carnunto Pannoniae superioris 
urbe, ubi sane imperatores congrediebantur, cogitans, at Zosimus 
"male confudit cum Carnunto Carnutum Galliae, hodie Chartres': 
Mommsen C. I. L. t. III p. 552 ad n. 4418 || 7. μὴ περιιδεῖν — 9. 10. —- 
σαλευομένην Xurbata puto. nullo alio loco infinitivum verbo περιορᾶν 
adiungit scriptor, sed semper participium. praeterea post περισωϑεῖσαν 
desidero ἀρχὴν vel πολιτείαν: 'rem publicam?. cf. Diocletianus ap. 
Lact. de mort. pers. c. 18: *ego satis laboravi et providi, quemad- 
modum me imperante res publica staret incolumis'; Constantin. ap. 
Petr. Patr. p. 131, 3 Nieb.: μήτε οὖν τὴν βασιλείαν διακοπτομένην 
μήτε τὴν πολιτείαν ἀνατρεπομένην περιΐίδῃς | 18. ἀγιστείᾳ (hoc spir. V, 
ἀγχιστείᾳ apographa, corr. Sylb | 14. ocove»vvne V', ραβέννης V* & | 
16. φιλοπράγμων καὶ ἄπιστος lulian. p. 405, 19 H. | 18, ἐν ταὐτῷ scripsi | 
(cf. IV, 34, 5), ἐν τούτωι V, αὐτῷ Steph, ἐν αὐτῷ apographum unum | - 
19. διώκοι c, δεδόκοι V || γαλλέριον s | 20. ὡς ἔχων] οὐκ ἔχων cum | 
Tillemontio t. IV p. 102, 1 legendum puto | 21. κωνσταντένου ς L 32. Ἶ 
p. 69, 1. κωψσταντῖνον ς, κωστάντιον V d aio ij γῇ 


I Ἣν τὸν κηδεστὴν καὶ τὸν υἱὸν Μαξέντιον κακῶς δια- 
ἥσειν. (11) ἀλλὰ τούτων ὄντων ἐν ἐγχειρήσεσιν ἔτι, Μαξι- 
μιανὸς ὁ Γαλέριος ἐκ προλαβούσης ἑταιρίας ἐπιτήδειον ὄντα 
᾿ Μικίννιον βασιλέα καϑίστησιν, ἐπιστρατεῦσαι τοῦτον 
χξεντίῳ διανοούμενος. ἐπεὶ δὲ ταῦτα βουλευομένῳ τραῦμα 
υσίατον ἐνσχῆψαν αὐτῷ τοῦ βίου μετέστησεν, εἴχετο μὲν 
καὶ D τῆς βασιλείας, Ερκούλιος δὲ Μαξιμιανὸς àva- 
3 - Λαβεῖν, ὡς εἴρηταί μοι, τὴν βασιλείαν ἐπιχειρήσας ἀλλο- 
᾿ τριῶσαι μὲν τῆς πρὸς ΜΜαξέντιον εὐνοίας τοὺς icing 
ο ἐσπούδασεν, τοῦ δὲ δωρεαῖς xol ἐλεειναῖς ἱκεσίαις αὐτοὺς 
 ἐπισπασαμένου καὶ τῆς κατὰ Κωνσταντίνου διὰ τῶν σὺν αὐτῷ 
- στρατιωτῶν ἐπιβουλῆς ἐπειρᾶτο. προκαταλαβούσης δὲ Φαύστης 
τὸ ἐγχειρούμενον καὶ τῷ Κωσταντίνῳ τοῦτο μηνυσάσης, ἀπο- 
 ρούμενος ἐπὶ τῷ πάντων ἐχπεσεῖν ὁ Ερκούλιος νόσῳ κατὰ τὴν 
; Ταρσὺν ἐτελεύτησεν. 

19. Ταύτην δὲ διαφυγὼν ὃ Μαξέντιος τὴν ἐπιβουλήν, 
ἔχειν τε ἤδη βεβαίως οἰόμενος τὴν ἀρχήν, ἐν Διβύῃ καὶ 
^ Καρχηδόνι τοὺς τὴν εἰκόνα τὴν αὐτοῦ περιοίσοντας ἔπεμπεν. 
ὅπερ γενέσϑαι κωλύσαντες οἵ αὐτόϑι στρατιῶται τῇ περὶ 
3» Γαλέριον Μαξιμιανὸν εὐνοίᾳ καὶ μνήμῃ, ἐπειδὴ Μαξέντιον 
 ἐπιστρατεύσειν αὑτοῖς ἔγνωσαν ταύτης ἕνεκα τῆς ἀντιστά- 

σεως, εἰς τὴν ᾿Δ4λεξάνδρειαν ἀνεχώρησαν. ἱκαναῖς δὲ δυνά- 
μεσι περιπεσόντες, αἷς ἀντίσχειν οὐχ οἷοί τε ἦσαν, ἐπὶ τὴν 
Καρχηδόνα πάλιν ἀπέπλευσαν. ἐφ᾽ οἷς κινηϑεὶς ὁ Μαξέντιος 
5 ὥρμησεν ἐπὶ τὴν Διβύην ἐχπλεῦσαι καὶ τῶν ταῦτα τολμη- 

1. κηδέστην V | 8. γαλλέριος ς || ἐταιρέας (hoc spir.) V, ἑταιρείας 
. Steph. cf. Lobeck ad Soph. Ai. p. 8095 | 6. μετέστεσεν V', corr. V? | 
- 10. ἐσπούδασε ς | 11. post καὶ fortasse aliquot verba interciderunt, 

velut καὶ {τὸν πατέρα τῆς Ῥώμης ἐκβαλόντος, ἐπανελϑὼν εἰς Γαλλίαν 

ὁ 'EgxosAtg) τῆς. cf. Lact. de mort. persec. c. 27 extr. | 13. ἐνχειρού- 
- pevov V || κωνσταντίνῳ s | 13. ἀπορούμενος — 15. ἐτελεύτησεν] haec si. 
'ipse scripsit Zosimus, confudit, similiter ac Socrates I, 2, Maximianum 
— Hereulium eum Maximino Daza c. 17 extr. dubitationem tamen inicit 
- quod e. 14, 1 Maxentius dicitur: ποιησάμενος ἐπὶ và ϑανάτῳ τοῦ πατρὺς 
 ὀδυνᾶσϑαι, Κωνσταντένου δεδωκότος αἰτίαν αὐτῷ τῆς τελευτῆς. ut vio- 
- lentam mortem a Constantino Maximiano illatam scriptor utique no- 
rit. ceterum v. Hunziker 1. d. p. 234 sq. || 15. ἐτελεύτησε ς || 18. χαρ- 


" pr V || 20. γαλλέριον ς || 21. ἐπιστρατεύσειν ex -ow V || 22. ἐχώρησαν 
oci ἢ ἵκαναῖς} ἐναντίαις coni. Reitemeier. malim στρατιωτικαῖς. cf. 


E^ 


Eos EXE RETRS OPFANQOCOERSREN 


e 


g0 τ Deus. Ὁ 


rir er e MA EPIRI ΩΣ 


Ἡ ἐς 
ξ 1 
MUS ET AS TX wy 
tv ce ONIS S " 
1 Pe 


σάντων ἁμαρτήματα μετελϑεῖν. τῶν δὲ μάντεων ἐκ 
μένων αἴσιά ve οὐκ εἶναι τὰ ἱερεῖα λεγόντων, ὀκνήσας ci 
ἔκπλουν διά vs τὸ μὴ καλὰ φανῆναι τὰ ἱερὰ καὶ διὰ τὸ 3 
δεδιέναι μή ποτε ᾿4λέξανδρος ἀντισταίη, τόπον ἐπέχειν vole 
ὑπάρχοις τῆς αὐλῆς ἐν “ιβύῃ καϑεσταμένος, καταπραττόμενος s 
ἑαυτῷ τῆς αὐτῶν ὑπονοίας ἀπηλλαγμένην τὴν ἐπὶ Διβύην ἐκ 
τῆς Ἰταλίας διάβασιν, ἐκπέμπει πρὸς ᾿Δλέξανδρον, ὅμηρον 
αἰτῶν αὑτῷ τὸν ἐκείνου παῖδα δοϑῆναι" ἦν γὰρ παῖρ τῷ - 
᾿Αλεξάνδρῳ τήν ve ἡλικίαν ἀκμάζων καὶ τὴν ὄψιν ὡραῖος. ὃ δὲ 
ὑποπτεύσας ὡς οὐχ ὁμηρείας ἕνεκεν αἰτοίη τὸν παῖδα 'δοϑῆναι 3 
Μαξέντιος ἀλλ᾽ ἐπὶ πράξεσιν ἀπίστοις, ἀπωϑεῖται τὴν ἐπὶ 
τούτῳ πρεσβείαν. ἐπεὶ δὲ καὶ τοὺς δόλῳ διαχρησομένους. 
αὐτὸν ó Μαξέντιος ἐξαπέστειλεν καὶ προδοσίᾳ τὸ σκευωρηϑὲν 
ἐφωράϑη, τότε δὴ καιρὸν εὑρόντες οἵ στρατιῶται πρὸς ἀπό- 
στασιν ἐπιτήδειον. τὴν iA rds περιέϑεσαν ᾿4λεξάνδρῳ, 
Φρυγί τε ὄντι τὸ γένος καὶ δειλῷ καὶ ἀτόλμῳ καὶ πρὸς 
πάντα πόνον ὀκνοῦντι καὶ προσέτι γεγηρακότι. 

18. Κατὰ δὲ τὴν Ῥώμην ἐμπεσόντος πυρὸς εἴτε ἐξ 
ἀέρος εἴτε ἐκ γῆς (τοῦτο γὰρ ἄδηλον) ὃ τῆς Τύχης ἐφλέχϑη 
ναός. πάντων δὲ σβέσαι τὴν πυρὰν συνδραμόντων, βλά-. 


1. ἁμαρτήματα s, ἁμαρτημάτων V. τὰ ἁμαρτήματα scripserim cum - 
Bekkero | 2. ἱερεῖα s, ἱερέα V || 8. ἐκπλοῦν V || 4. 5. τοῖς ὑπάρχοις V, 
τοῦ ὑπάρχου Stephanus, non recte. est 'agens vices praefectorum prae- ! 
torio per Africam": cf. Mommsen Mem. dell' Inst, ὑ. II p. 309 οὐ ind, 

C. I. L. VIII p. 1070, ubi titulus n. 960 ad hune ipsum Alexandrum 

spectans explicatur. minus accurate Victor Caes. 40, 17: “ἀρᾷ Poenos 

Alexander pro praefecto agens' | 5. καϑεστάμενος V || 6. corrupta. ἑαυτῷ | 
τῆς αὐτῶν Seph, δὴ αὑτῷ τῆς αὐτῶν coni. Sylb, ἑαυτῷ τῆς ὗπον. &nnA- 
λαγμένῳ Heyne. δὲ αὐτῷ τοῖς αὐτῆς V. forsitan hoc comma ad Alexan- 
drum referendum sit — μὲν in priore commate post τόπον non neces- - 
sarium, cf. I, 1, 1; IIT, 5, 1; IV, 35, 4; V, 14, 5; Kaelker 'de eloeut, 
Polyb. p.288 —, isque dicatur eodem modo suspicione liberum ex 
Afriea in Italiam traiectum molitus esse — contra Maxentium nimi- 
rum. quod si verum est — ceteri fontes plane hic deficiunt —, scriben- 
dum erit: καταπραττόμενος δὲ αὑτῷ τῆς αὐτῆς ὑπονοίας ἀπηλλαγμένην - 
τὴν ἐπὶ ᾿Ιταλίαν ἐκ τῆς Λιβύης διάβασιν | V. ἐκπέμπει V, ἐνετράπη Steph. — 
ex uno apographo | 9. cf. Eckhel t. VIII p. 60 || 11. ἀπέστοις] αἰσχίσταις — 
coni. Reitemeier, inutiliter | 13. ἐξαπέστειλε « | 14. egogot V | 16: 
δειλῶ ex δειϊῶ V' | 17. πόνον] cf. Vict. ep. 40, 20: "inferior e ! 
laborem' | 18. ἐμπεσόντος Sylb, ἐκπεσόντος Υ ς : : 


^. 


o pcqu 


T Eben κατὰ τοῦ ϑείου τῶν στρατιωτῶν τις ἀφείς, καὶ 
20. πλήθους διὰ τὴν πρὸς τὸ ϑεῖον εὐσέβειαν ἐπελϑόντος 
ἐρεϑείς, ἐκίνησε τοὺς στρατιώτας εἰς στάσιν" καὶ μικροῦ 
ν εἰς τὴν κατὰ τῆς πόλεως ἀπώλειαν ἦλϑον, εἰ μὴ ταχέως 
τούτων ὁ Μαξέντιος μανίαν ἐπράδνεν. 
ο΄ 14. Ἐντεῦϑεν προφάσεις ἀναζητεῖ τοῦ πρὸς Κωνσταντῖ- 
πολέμου, καὶ ποιησάμενος ἐπὶ τῷ ϑανάτῳ τοῦ πατρὸς 
ὑδυνᾶσϑαι, Κωνσταντίνου δεδωκότος αἰτίαν αὐτῷ τῆς τελευ- 
E ΤῊΝ ἐπὶ ἹῬαιτίαν ἐλαύνειν διενοεῖτο ὡς τοῦ ἔϑνους τούτου 
v καὶ Γαλλέᾳ καὶ τοῖς Ἰλλυριῶν κλίμασι πλησιάξοντος. ὠνειρο- 
- πόλει γὰρ καὶ ΖΙαλματίας καὶ ᾿Ιλλυριῶν περιέσεσθαι διὰ τῶν 
— ἐκεῖσε rpm ἡγεμόνων καὶ τῶν Awuvvíov δυνάμεων. 
ταῦτα κατὰ νοῦν ἔχων Μαξέντιος ὠήϑη δεῖν τὰ ἐν Λιβύῃ 
πρότερον διαϑεῖναι, καὶ συναγαγὼν δυνάμεις ἀνδρῶν, ἡγε- 
—15 μόνα τὲ ταύταις ἐπιστήσας Ρούφιον Βουλουσιανὸν τὸν τῆς 
αὐλῆς ὕπαρχον, εἰς τὴν “ιβύην διαβιβάξει, συνεκπέμψας 
αὐτῷ Ζηνᾶν, ἄνδρα καὶ ἐπὶ πολεμικῇ πείρᾳ καὶ πραύτητι 
D" διαβόητον. τῇ δὲ πρώτῃ προσβολῇ τῶν σὺν ᾿4λεξάνδρῳ 
στρατιωτῶν ἐγκλινάντων ἐπὶ στρατιωτικὸν τάγμα συνέφευγε 
20 καὶ ᾿4λέξανδρος᾽ οὗ τινὸς ὑπὸ τοῖς πολεμίοις γενομένου καὶ 
- αὐτὺς συλληφϑεὶς ἀπεπνίγη. τοῦτο δὲ τοῦ πολέμου δεξαμέ- 


^ 


2. {παρὰ τοῦ πλήϑους conieci | 3. ἐκένησε ex ἐκείνησε radendo V || 
9, Ῥαιτίαν scripsi (poteram etiam 'Pewrovg) coll. I, 71, 4, ραιτι V, 
— gouriovo V?,. ἐπὶ ἹῬαιτέονα ὁδὸν Steph, ἐπὶ 'Ῥαιτίαν τὴν ἄνω coni. Sylb 
— mon recte si quidem' Raetia tunc iidivisa erat —, τὴν ἐπὶ Ῥαιτίαν 
ὁδὸν coni. Reitemeier. Stephaniana scriptura in errorem induxit Boeckin- 
gium ad not. occ. p 778 | £9wovc] cf. I, 18, 3: ἐξ ᾿ἀραβίας, ἔϑνους 
χειρίστου | 10. οὐ 11. /Alvoéov V | 10. κλέμασι] cf. Wesseling ad Hier. 
. syneed. p. 391, 16 Bk. | 10. 11. ὠνειροπόλει xrf.] cf. F. Goerrés Philol. 
— €. XXXVI (1877) p. 619 sq. | 14. óvveusig Ν᾽, δυναμις (sine acc.) V' || 
- ἀνδρῶν] ἁδράς acute coni. Bekk, at 'missi paucissimis cohortibus 
— Rufius Volusianus? ... Viet. Caes. 40, 18. de ipso homine v. Seeck 
. praef. Symm. p. CLXXVI sq. | 18. συν ἀλεξάνδρω V, ἀλεξάνδρου c || 19. 
- στρατιωτῶν ex proximo στρατιωτικὸν ortum videtur. στρατιωτικὸν τάγμα 
- est 'legio? ef. II, 54, 2 — quamquam quae fuerit in tanta Africanae 
rei militaris sáécaló quarto obscuritate (v. Mommsen C. I. L. VIII 
. p. XXII) nemo dixerit —, nec vero cum Leunclavio "militum globus", 
requiritur συμμέκτων (vel συμμιγῶν) ἀνθρώπων vel tale quid, quem- 
modum milites! *tumultuarie ene opponit Vict. Caes. 40, 17 || 


12 — HP Re ΡΝ ἐς 


εἰπεῖν, ὅσοι κατὰ τὴν Aufóqw ἦσαν sos ἢ Men εὖ L 
ἔχοντες, ὡς τὰ ᾿λεζάν ἀρρὺ φρονήσαντας ἐνδεικνύναι" καὶ 3 
φειδὼ παντάπασιν ἦν οὐδεμία, τῶν uiv ἀναιρουμένων v . 
καὶ τὰς οὐσίας (ἃς) ἔτυχον ἔχοντες ἀπολλύντων.. ... .- .. εὐσ- οτῇ 
ἤγετο δὲ ϑρίαμβος εἰς τὴν Ῥώμν ἐκ τῶν ἐν Καρχηδόνι — 
κακῶν. Μαξέντιος μὲν οὖν ταῦτα διαπραξάμενος... καὺ volg - 
κατὰ τὴν ᾿Ιταλίαν τε καὶ τὴν Ρώμην αὐτὴν μετὰ πάσης ὠμό- | 
τητός τε καὶ ἀσελγείας προσενεχϑείς, ἐν τούτοις πῶς ἦν. 

15. Ὁ δὲ Κωνσταντῖνος καὶ πρότερον ὑπόπτως πρὸς 1 — 
αὐτὸν ἔχων, τότε μᾶλλον εἰς τὴν κατ᾽ αὐτοῦ παρεσκευάζετο 
μάχην" καὶ συναγαγὼν δυνάμεις ἔκ vs ὧν ἔτυχεν ἔχων δορι- 
χτήτων βαρβάρων καὶ Γερμανῶν καὶ τῶν ἄλλων Κελτικῶν 
ἐθνῶν, καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς Βρεττανίας συνειλεγμένους, sig 
ἐννέα που μυριάδας πεζῶν ἅπαντας καὶ ὀκτακισχιλίους ἱππέας, 
ἤλαυνεν ἐκ τῶν "Ἄλπεων ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν, τὰς μὲν προσ- 
αγούσας ἑαυτὰς ἐκεχειρίᾳ πόλεις ἀβλαβεῖς ἀφιείς, τὰς δὲ ἐξ 
ὅπλα ἰούσας καταστρεφόμενος. παρασκευαζομένου δὲ usítovt 
δυνάμει καὶ Μαξεντίου, Ρωμαίων μὲν καὶ Ἰταλῶν εἰς ὀκτὼ 
μυριάδας αὐτῷ συνεμάχουν, καὶ Τυρρηνῶν ὅσοι τὴν παρ- 
αλίαν ἅπασαν ᾧκουν, παρείχοντο ὃὲ καὶ Καρχηδόνιοι στρά- 
τευμα μυριάδων τεσσάρων, καὶ Σικελιῶται πρὸς τούτοις, ὥστε 
εἶναι τὸ στράτευμα πᾶν ἑπτακαίδεκα μυριάδων, ἱππέων δὲ 
μυρίων πρὸς τοῖς ὀχτακισχιλίοις. τοσαύτῃ παρασκευασαμένων 
ἀμφοτέρων στρατιᾷ, Μαξέντιος γέφυραν ἐπὶ τοῦ Θύμβριδος 
ἐπήγνυτο, μὴ συνάψας ἅπασαν ἀπὸ τῆς ὄχϑης τῆς πρὸς τῇ 
πόλει μέχρι τῆς ἄλλης, ἀλλ᾽ εἰς δύο διελόμενος μέρη, ὥστε 


- 4. b. ἀναιρουμένων τὲ καὶ τὰς οὐσίας V, ἀναιρουμένων, τῶν δὲ τὰς 
οὐσίας ς | b. ἃς ς, om. V || post ἀπολλύντων significavi lacunam. dictum 
aliquid videtur fuisse de urbium, maxime Carthaginis, fura fortuna, 
"Maxentius Carthaginem, terrarum decus, simul Africae pulcriora va- 
stari, diripi incendique iusserat?: Vict. Caes. 40, 19; cf. paneg. p. 205, 1, 
238, 8 Baehr.; C. 1. L. VIII n. 210 || 8. ἐτάλιαν V || 13. δοριβαρβάρων 
V| 18. 14. τῶν ἄλλων Κελτικῶν ἐϑνῶν) cf. H. d'Arbois de Jubainville 
"littérature celtique? (Par. 1883) p. 121 sq. | 14. βριττανίας pipe: 11 
εἰς ἐννέα] dissentit auct. pan. inc. c. 3 p. 194, 24 Baehr. 'vix enim 
quarta parte exercitus contra centum milia armatorum hostium Alpes - m 
lransgressus es' | 18. ἰούσας s, o?cog V || 20. τορρήνῶν 5, Pop - 1 
V | 25. στρατιὰ sine acc. V | 26. μὴ συνάψασα πάσαν V QT 


: AIME Ὁ 
3p 
MA TN wem s 
*X Im CN 4 c 
T ' 


p. 
᾿ς ΕΙΣ --- 


— τοῦ ποταμοῦ τὰ πληροῦντα ΒΡ: τῆς 
ς ἑκάτερον συναντᾶν πῶς ἀλλήλοις περόναις σιδηραῖς, 
ρέμα ἡνίχα μή wg. βουληϑείη ξυγῶσαι τὴν γέφυραν. 
&e (0b) τοῖρ μηχανοποιοῖς, ἐπειδὰν ἴδωσι τὸν Κων- 
σΊ o στρατὸν τῇ ξεύξει τῆς γεφύρας ἐφεστῶτα, ἀνα- 
ὅπάσαι τὰς περόνας καὶ διαλῦσαι τὴν γέφυραν, ὥστε εἰς τὸν 
ποταμὸν τοὺς ἐπὶ ταύτῃ ἑστῶτας πεσεῖν. καὶ Μαξέντιος μὲν 
ταῦτα, ἐμηχανᾶτο, (16) Κωσταντῖνος δὲ μέχρι τῆς Ῥώμης 
ἅμα τῷ στρατῷ προελϑὼν ἐν τῷ πεδίῳ τῷ πρὸ τῆς πόλεως 
Y qo ἐστρατοπεδεύετο, ἀναπεπταμένῳ τὲ b» καὶ ἐς ἱππασίαν 

— ἐπιτηδείῳ: Μαξέντιος δὲ ἐναποκλείσας ἑαυτὸν τοῖς ϑεοῖς 
ἱερεῖα προσήγαγεν καὶ τῶν ἱεροσκόπων περὶ τῆς τοῦ πολέμου 
τύχης ἀνεπυνϑάνετο καὶ τὰ Σιβύλλης διηρευνᾶτο. καί τι 
— ϑέσφατον εὑρὼν σημαῖνον ὡς ἀνάγκη τὸν ἐπὶ βλάβῃ τι πράτ- 
"as τοντα Ῥωμαίων οἰχτρῷ ϑανάτῳ περιπεσεῖν, πρὸς ἑαυτοῦ τὸ 
᾿ς λόγιον ἐλάμβανεν ὡς δὴ τοὺς ἐπελϑόντας τῇ Ῥώμῃ καὶ ταύ- 
- τὴν διανοουμένους ἑλεῖν ἀμυνόμενος. ἐξέβη δὲ ὅπερ ἦν ἀλη- 
- ϑές. ἐξαγαγόντος γὰρ Μαξεντίου πρὸ τῆς Ῥώμης τὸ στρά- 
- vevuo, καὶ τὴν γέφυραν (iv) αὐτὸς ἔξευξε διαβάντος, γλαῦκες 
-3o ἀπείρῳ πλήϑει καταπτᾶσαι τὸ τεῖχος ἐπλήρωσαν" ὅπερ ϑεασά- 
: μένος ὁ Κωσταντῖνος ἐνεκελεύετο τάττεσϑαι Toig οἰκείοιρ. 

στάντων δὲ κατὰ κέρατα τῶν στρατοπέδων ἀντίων ἀλλήλοις. 
ἐπαφῆκε τὴν ἵππον ὃ Κωσταντῖνος, ἣ δὲ ἐπελάσασα τῶν 

- ἐναντίων ἱππέων ἐκράτει. ἀρϑέντος δὲ καὶ τοῖς πεζοῖς τοῦ 

a σημείου, καὶ οὗτοι σὺν κόσμῳ τοῖς πολεμέοις ἐπήεσαν. γενο- 
μένης δὲ μάχης καρτερᾶς αὐτοὶ μὲν Ῥωμαῖοι καὶ οἵ ἐκ τῆς 

Ἰταλίας σύμμαχοι πρὸς τὸ κινδυνεύειν ἀπώκνουν, ἀπαλλαγὴν 

. &bgeiv πικρᾶς εὐχόμενοι τυραννίδος, τῶν δὲ ἄλλων στρα- 

τιωτῶν ἄφατον ἔπιπτεν πλῆϑος ὑπό vs τῶν ἱππέων συμπατού- 
3e μένον καὶ ἀναιρούμενον ὑπὸ τῶν πεζῶν. μέχρι μὲν οὖν ἡ 


^ 1. μεσετάτων || 2. παιρόναις δὲ σιδηραῖς V || 3. ἀνασπωμέναις, ὦ ex o, 
-— γῇ μή τὶς Scripsi, ἄν vig Vs | βουληϑεῖ ἢ V, μὴ βουληϑείη Sylb | 4. δὲ 
r m V 4 1. ἐπὶ ταύτῃ ἑστῶτας hiantia si ipse scripsit Zosimus — nec 
ταύτης vel τοὺς ἐφεστῶτας ταύτῃ —, pro locutione continua habuit || 
/91. 28. κωσταντίνος V, κωνσταντῖνος ς | 9. πρὸ c, προς (sine acc.) V | 

9. προσήγαγε & | £eoocxozóv V | 14. βλαβῆι (sic) vv V, βλάβῃ s. "hostem 
E nanorum esse periturum' Lact. de m. p. c. 44 | 15. 16. τὸ λόγιον 
Leun :lavius, τὸ λοιπὸν V | 17. ἐξέβη δὲ ὅπερ] cf. Herod. VII, 209: τά 
(eg ὥρων ἐχβησόμενα | 19. ἣν s, om. V | 29. ἔπιπτε ς || 29. 30. συν- 


3 


14 - | E. 


ἵππος ἀντεῖχεν, ἐδόκει πῶς ἐλπὶς ὑπεῖναι τῷ Μαξεντίῳ" τῶν 1 
δὲ ἱππέων ἐνδόντων, ἅμα τοῖς λειπομένοις εἰς φυγὴν τραπεὶς 
ἵετο διὰ τῆς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας ἐπὶ τὴν πόλιν. οὐκ ivey- | 


κόντων δὲ τῶν ξύλων τὸ βάρος ἀλλὰ ῥαγέντων, ἐφέρετο 
μετὰ πλήϑους ἄλλου καὶ αὐτὸς Μαξέντιος κατὰ τοῦ ποταμοῦ. 
(11) ἀγγελϑείσης δὲ τοῖς ἐν τῇ πόλει τῆς νίκης, χαίρειν μὲν 
οὐδεὶς ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἐθάρρει διὰ τὸ τὴν ἀγγελίαν 
οἴεσϑαί τινας εἶναι ψευδῆ: τῆς δὲ Μαξεντίου κεφαλῆς ἐπὶ 
δόρατος ἀνενεχϑείσης, ἀποϑέμενοι τὸν φόβον εἰς ἡδονὴν τὴν 
ἀϑυμίαν μετήγαγον., - 

Ἐπὶ τούτοις οὕτως ἐκβᾶσιν ὃ Κωσταντῖνος ὀλίγοις μὲν 
τιόι τῶν ἐπιτηδειοτάτων Μαξεντίῳ δίκην ἐπέϑηκεν, τοὺς δὲ 
πραιτωριανοὺς στρατιώτας ἐκτρίψας καὶ τὰ φρούρια τὰ τού- 
τους ἔχοντα καϑελών, διαϑέμενός. τε τὰ κατὰ τὴν Ρώμην, 


ἐπὶ Κελτοὺς καὶ Γαλάτας ἐξώρμησεν. μεταπεμψάμενος δὲ. 


Δικίννιον ἐν τῷ Μεδιολάνῳ κατεγγυᾷ τὴν ἀδελφὴν τούτῳ 
Κωσταντίαν, ἣν καὶ πρότερον αὐτῷ δώσειν ὑπέσχετο τῆς 
πρὸς Μαξέντιον δυσμενείας κοινωνὸν ἔχειν βουλόμενος. τού- 
του πραχϑέντος Κωσταντῖνος μὲν ἐπὶ Κελτοὺς ἀνεχώρει, 
“ικιννίῳ δὲ καὶ Μαξιμίνῳ πολέμων ἐμφυλίων ὑπεκκαυϑέντων 
καὶ μάχης ἐν Ἰλλυριοῖς καρτερᾶς γενομένης, ἔδοξεν μὲν τὴν 
ἀρχὴν ὁ Auxívviog ἐλαττοῦσϑαι, παραχρῆμα δὲ ἀναμαχεσά- 
μένος εἰς φυγὴν τρέπει τὸν Μαξιμῖνον, ὃς διὰ τῆς ἑῴας ἐπὶ 
τὴν 4ἴγυπτον ἀπιὼν ἐλπίδι τοῦ συναγαγεῖν εἰς τὸν πόλεμον 
δυνάμεις ἀρκούσας ἐν Ταρσῷ τελευτᾷ. 

18. Οὕτω τῆς βασιλείας εἰς Κωσταντῖνον καὶ Δικίννιον 
περιστάσης, ὀλιγίστου χρόνου διαδραμόντος εἰς διαφορὰν 
ἦλθον ἀλλήλοις, Δικιννίου μὲν οὐ δεδωκότος αἰτίαν,  Kov- 
σταντίνου Óà κατὰ τὸ σύνηϑες αὐτῷ περὶ và συγκείμενα 
φανέντος ἀπίστου καὶ τῶν ἐϑνῶν τινὰ τῶν τῇ βασιλείᾳ 4ε- 


πατούμενον V | 1. διὰ τὸ Leunclavius et Steph, δὲ εἰ vov (sic) V. δέει 
τοῦ v. &. εἶναι ap. coni, Sylburg (debebat δέει τοῦ μὴ v.) || &yysAetew V || 
8. ψεύδη V || 10. ἀϑυμέαν Sylb, ραϑυμίαν V | 11. κωνσταντῖνος s, et sic 
porro | 12. ἐπιτηδειωτάτων V | ἐπέϑηκε ς | 15. Κελτοὺς] i. e. Germanos. 
cf. ad p. 72, 13. 14. | ἐξώρμησε s || 17. κωσταντίαν V, κωνσταντίαν ς | 19. 
x£Avovg V || 20. ΜΜαξιμέίνῳ Heyne, μαξιμιανῶ V | 21. Ἰλλυρέοις V. com- 


25 


30 1 


ἄν δεν,» aca Dos 


mittebatur proelium ad Heracleam (Perinthum) || ἔδοξε ς | 23. μαξιμια- 


νὸν V, corr. Heyne || 25. δυνάμεις ex δυναμις (sine acc.) V || 27. διὰ- 


q//ogiv V || 28. δεδοκότως V', δεδωκότως V* | 28. 29. κωνσταντένου h.l. V.- " 


LM 


a "ὦ LI o" 3 E 
AW Ne d. ch ad 

NY f MC e ὧν τ NU - -—-" ^e af o ul 
Mu m rr I RW MU Md cUm XT 


Mee regu NUTS 


ν - Liege»: παρασπᾶσϑαι βουληϑέντος. τῆς τοίνυν 
ας αὐτοῖς ἐμφανοῦς γενομένης, ἀμφότεροι τὰς περὶ σφᾶς 
νάμεις συναγαγόντες εἰς μάχην συνήεσαν. ἀλλὰ Λικίννιος 
2m v εἰς KífaAw συνήϑροιξε τὸν στρατόν. πόλις δὲ αὕτη 
᾿Παιονίας ἐστίν, ἐπὶ λόφου κειμένη. στενὴ δὲ ὁδὸς i] ἐπὶ 
πόλιν ἀνάγει, σταδίων πέντε τὸ εὖρος ἔχουσα, ἧς τὸ 
πολὺ μέρος ἐπέχει λέμνη βαϑεῖα, τὸ δὲ λειπόμενον ὕρος ἐστίν, 
» ὦ καὶ ὃ λόφος ἐφ᾽ οὗπερ ἡ πόλις. ἐντεῦϑεν πεδίον ἀναπε- 
Bravo» ἐκδέχεται πολύ τι xal ἐς ἄποψιν ἄπειρον. ἐν τούτῳ 
ἃ Δικίννιος ἐστρατοπεδεύετο, τὴν φάλαγγα τὴν οἰχείαν εἰς μῆ- 
— og ἐχτείνων ὑπὸ τὸν λόφον, ὡς ἂν μὴ ἀσϑενῆ δόξαιεν 
εἶναι τὰ κέρατα. τοῦ δὲ Κωσταντίνου πρὸς τῷ ὄρει τὸν 
᾿ στρατὸν τάξαντος, ἡγεῖτο μὲν ἡ ἵππος᾽ τοῦτο γὰρ ἔδοξεν 
- εἶναι λυσιτελέστερον, ἵνα μὴ τοῖς πεζοῖς οἵ πολέμιοι σχολαί- 
τερον ἐμβάλλουσιν ἐμπίπτοντες ἐπὶ τὸ πρόσω διὰ τὴν δυσ- 
-. χωρίαν προϊέναι κωλύοιεν. οὗ δὴ γενομένου χρατήσας ἐν 
τάχει τῆς ἐμβολῆς, τῶν σημείων ἀρϑέντων αὐτίκα τοῖς ἐναν- 
τίοις ἐπήει, καὶ γέγονε μάχη πάσης ὡς εἰπεῖν ἄλλης καρτερω- 
 τέρα' τῶν γὰρ βελῶν ἐκτοξευϑέντων ἑκατέρῳ στρατεύματι, 
— 3o Taie αἰχμαῖς καὶ τοῖς δόρασιν ἐπὶ χρόνον συχνὸν συνεπλά- 
- χησαν. τῆς δὲ μάχης ἀρξαμένης μὲν ἐξ ἠοῦς, ἑσπέρας δὲ 
ἄχρι παραταϑείσης ἐνίκα τὸ δεξιὸν κέρας, οὗ Κωσταντῖνος 
ἡγεῖτο. τραπέντων δὲ τῶν ἐναντίων εἰς φυγήν. ἐπειδὴ καὶ 
“ικίννιον εἶδον ἐπὶ τὸν ἵππον ἀναπηδῶντα καὶ πρὸς δρασμὸν 

ss ἕτοιμον αἵ σὺν αὐτῷ φάλαγγες, -οὐκέτι κατὰ χώραν ἠνείχοντο 
᾿ς μένειν οὔτε δείπνου μεταλαβεῖν" ἀπολιπόντες δὲ ϑρέμματα 
- wal ὑποξύγια καὶ τὴν ἄλλην πᾶσαν ἀποσκευήν, σιτία δὲ το- 
 δαῦτα φέροντες ὅσα πεινῆν κατ᾽ ἐχείνην οὐκ εἴα τὴν νύκτα, 


3 : 9, ἔχϑρια!ς V!, *ex ἐχϑρους ut vid) Mau | αὐτοῖς} aut delendum 
. puto aut αὐτοῦ scribendum, hiatu licito. cf. IT, 41 | 3. ἀλλὰψ! V || 
- 4. KífeAw] cf. C. I. L. III p. 422] 5. κειμένη Y | στενὴ κτέ. turbata 
- esse patet. 7, vel propter hiatum suspectum, deleverim et σταδίων — 
» ἔχουσα cum Bekkero post λέμνη βαϑεῖα posuerim. quamquam ne sic 
quidem plana omnia | 9. ἐς V, εἰς ς || 15. ἐμβάλλουσιν c, ἐμβαλλωσιν 
e ace.) V || 15. 16. δυσχωρέαν Bekk, δυσχερίαν (sine acc.) V, δυσ- 
3 χε ταν ς 38. ἡγεῖτο, τραπέντων τῶν ἐναντίων εἰς φυγήν. ἐπεὶ δὲ καὶ 
Seribendum puto | 24. εἶδον s, ἴδον V | z906ÓQon0//v V?, προσδραμῶν 
['| 25. ἕτοιμον V?, ετυμὸν (sine acc. et spir) V'| //a(, * am. 2, V | 
30. ἀπολιπόντες ς, ἀπολειποντες (sine acc.) V | 98. πεινὴν V -- 


Lit 


^ aln 


16 


σπουδῇ πάσῃ καταλαμβάνουσιν ἅμα ΜΔικιννίῳ τὸ 2 
πόλις δὲ Παιονίας τὸ Σέρμιον, ὃ παραρρέει ποταμὸς ἐπὶ 
ϑάτερα Σάος, εἰς τὸν Ἴστρον ἐμβάλλων. παραδραμὼν. δὲ 
καὶ ταύτην καὶ λύσας τὴν τοῦ ποταμοῦ γέφυραν ἐπὶ τὰ 
πρόσω προήει, δύναμιν ἐκ τῶν κατὰ Θράκην χωρίων ἀγεῖραι 5 
διανοούμενος. 

19. Κατασχὼν δὲ Κωσταντῖνος τὴν Κίβαλιν καὶ ὧς 
Σίέρμιον καὶ πάντα ὅσα φεύγων ὃ Δικίννιος ὀπίσω κατέλειπεν, 
πέμπει πεντακισχιλίους ὁπλίτας ἐπὶ τὴν αὐτοῦ δίωξιν. AM —— 
ἐκεῖνοι μέν, ἀγνῶτες τῆς ὁδοῦ δι᾽ ἧς ἔφευγε Δικέννιος ὄντες, 10 
φϑάσαι τοῦτον οὐκ ἠδυνήϑησαν" ὃ δὲ Κωσταντῖνος ξεύξᾶας 
τὴν τοῦ Σάου γέφυραν, ἣν ὃ Δικέννιος ἔτυχεν διαλύσας, 
ἅμα τῷ στρατῷ Δικιννίου κατόπιν ἐχώρει. διαβὰς δὲ ἐπὶ 
τὴν Θράκην ἀφικνεῖται πρὺς τὸ πεδίον ἐν ᾧ Δικέννιον στρατο- 
πεδευόμενον εὗρεν. ἐν Ób τῇ νυκτὶ καϑ' ἣν ἐπέστη, τάξας i5 
τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν, ἐπέταττε τοῖς στρατιώταις ἅμα ἠοῖ πρὸς 
μάχην παρασκχευάζξεσϑαι. γενομένης δὲ ἡμέρας ϑεασάμενος Ó- Ξ 
Δικίννιος τὸν Κωσταντῖνον σὺν τῷ στρατεύματι καὶ αὐτὸς. - 
ἀντετάττετο, κοινωνὸν ἔχων τοῦ πολέμου Οὐάλεντα Καίσαρα — 
παρ᾽ αὐτοῦ μετὰ τὴν ἀπὸ Κιβάλεως φυγὴν καταστάντα. a 
συμπεσόντων δὲ τῶν στρατοπέδων ἀλλήλοις, τὰ μὲν πρῶτα 
διαστάντες τόξοις ἐχρῶντο, τῶν δὲ βελῶν δαπανηϑέντων. 
δόρασι xol ἐγχειριδέοις ἐνέπιπτον. ἔτι δὲ τῶν στρατοπέδων. 
καρτερῶς ἐγκειμένων, οἵ παρὰ Κωσταντίνου διῶξαι Δικέννιον 
προσταχϑέντες ἐφίστανται τοῖς στρατεύμασι μαχομένοις ἔκ 25 
τινος ἀπόπτου χωρίου, κάμψαντες δὲ διά τινος λόφου δεῖν 
ἐνόμισαν ἐξ ὑπερδεξίου τόπου τοῖς οἰκείοις συμμῖξαι καὶ s 
τοὺς ἐναννίους ἐς κύκλωσιν καταστῆσαι. φυλαξαμένων ób  . 
τῶν σὺν ΛΜικιννίῳ καὶ γενναίως πρὸς ἅπαντας ἀγωνισαμένων, 
πολλῶν δὲ καὶ ἀναριϑμήτων ἐξ ἑκατέρου πεσόντων τῆς τὲ 30 

. 9.3. ἐπὶ ϑάτερα Σάος scripsi, ἐπὶ ϑατέρασαο V, ἐπὶ ϑατέρας ς || ᾿ 
8. ἐμβαλλῶν V | 4. τοῦ Steph, τούτου V, τούτου τοῦ ex apographis Sylburg | 
5. προΐει €, προσήει V || 8. κατέλειπε ς || 19. ἔτυχε s | 14. "in campo 
Mardiense ab utroque concurritur! anon. Vales. 8 17 Gardth. || 20. κιβα- 
λέως V | 22. δὲ βελῶν δὲ δαπ. V | 28. συνέπιπτον cum Bekkero serip. —— 
serim | 27. τόπου deleverim. aut ἐξ ὑπερδεξίου (IIT, 21, 1; 30, 3) aut — - 
ἐξ ὑπερδεξίων (Il, 91, 2; V, 16, 1; 21, 3) scriptor usurpat (I, 52, des. : 
aliter comparata) || 29. Aet) V I 30. πολλῶν ve? ! ἐξ γερὴ ον cf. » M 
28, 4; 50, 4 zd 


τ ΒΑΡ ΈΝΗ γενομένης, ἐκ συνθήματος ἀλλήλων ἐχωρί- 
ἢ τὰ στρατεύματα. 
er 90. Tj δὲ ὑστεραίᾳ γενομένης stipe δον ἀμφοτέρους 
E κοινωνίαν ἔχειν καὶ ὁμαιχμίαν ἐφ᾽ ᾧ τὸν μὲν Kow- 
ἵνον ἄρχειν ᾿Ιλλυριῶν καὶ τῶν ἐπέκεινα πάντων ἐθνῶν, 
- Auxívviov ὃὲ Θράκην ἔχειν καὶ τὴν ἑῴαν καὶ và ταύτης ém- 
ἔχεινα, Οὐάλεντα δὲ τὸν ὑπὸ Λικιννίου Καίσαρα καϑεστα- 
᾿ μένε Petar) fte τῶν συμβεβηκότων κακῶν αἴτιον εἶναι 
- Aeyóuevov. οὗ δὴ γενομένου, καὶ δοϑέντων ὅρκων ἦ μὴν 
βέβαια ταῦτα παρ᾽ ἑκατέρου φυλάττεσϑαι, πρὺς πίστιν βεβαιο- 
- τέραν τοῦ ταῖς συνθήκαις ἐμμεῖναι Κωσταντῖνος μὲν καϑ- 
͵ ἔστησι Καίσαρα Κρίσπον, ἐκ παλλακῆς αὐτῷ γεγονότα Μινερ- 
βένης ὄνομα, ἤδη νεανίαν ὄντα, καὶ Κωσταντῖνον οὐ πρὸ 
πολλῶν ἡμερῶν ἐν '"AgsAdvo τῇ πόλει τεχϑέντα, ἀναδείκνυται 
δὲ σὺν αὐτοῖς Καῖσαρ καὶ ὃ Λικιννίου παῖς ἡ μῳννιαμόβι εἰς 
. &£ixoGróv προελϑὼν μῆνα τῆς ἡλικίας. τοῦτο μὲν οὖν τέλος 
ἐγένετο τοῦ δευτέρου πολέμου. ; 
21. Κωσταντῖνος δὲ πυϑόμενος Σαυρομάτας τῇ Μαιώ- 
. τιδὶ προσοικοῦντας λίμνῃ, ναυσὶ διαβάντας τὸν Ἴστρον, τὴν 
— s» οὖσαν ὑπ᾽ αὐτῷ λήξεσϑαι χώραν, ἦγεν ἐπ᾽ αὐτοὺς τὰ στρατό- 
᾿ς ztÜw. συναντησάντων δὲ καὶ τῶν βαρβάρων αὐτῷ μετὰ 
ἹῬΡαυσιμόδου τοῦ σφῶν βασιλεύοντος, τὴν ἀρχὴν οἵ Σαυρο- 
| μάται προσέβαλλον πόλει φρουρὰν ἀρχοῦσαν ἐχούσῃ. ἧς τὸ 
| μὲν ἀπὸ γῆς ἀνατρέχον ἐς ὕψος τοῦ τείχους ἐκ λίϑων ᾧκο- 
: 8. ἀμφοτέρους V, ἀμφοτέροις s. pacem Mestrianus inter illos con- 
eiliavit (anon. Vales. $ 18, Petr, Patr. F. H. G. t. IV p. 189, 15), cuius 
fieri potest αὖ nomen interciderit | 5. ἐλλυρίων V || 7. 8. καϑεστάμενον 
V || 8. ἀναιρεϑῆναι] ἔδοξε τὸν Βάλεντα ἐκβληϑῆναι τῆς βασιλείας Petrus 
L*d., cf. an. Val. 8 18 || εἶναι Steph, οἶμαι V | 9. ἡμὴν ex ἡμῖν V | 
- 10. 11. βεβαιο τερράν V | 11. τοῦ ταῖς V, vovrs (sine acc.) V | σὺν 


p ϑήκες, αι & m. 2, V | 19. παλακῆς V | 18. Κωνσταντῖνον Steph, κωσταν- 
3 τιον (sine acc.) V | 14. τῇ πόλει om, Steph | 16. μῆνα Leunclavius et 
. Bealiger, μὴ cum spatio V', μῆκος (sine acc.) V?. ex eodem eis 
— Eunapius fonte Vietor ep. 41, 4 — qui tamen tempora confudit — 
Ἀμμ suum, Crispum nomine, ex Minervina concubina saébepiitl 
ii Constantinum iisdem diebus natum oppido Arelatensi, Liecinia- 
» Jümque Lieinii filium, mensium fere viginti, Caesares effecit? || τοῦτο, 
qu od coniecit Bekk, habet V. τὸ € | 185q. v. Wietersheim-Dahn I* 
Ῥ. - 815 sq. || 19. λίμνη νάυσι V | 38. πόλει] fort. nomen intercidit | 24. 
ἐς V, εἰς s || ὕψος τοῦ s, ὑψέστου V 


m E TUNER 


18 


2 δόμητο, τὸ δὲ ἀνωτέρω ξύλινον ἦν. οἰηϑέντες τοίνυν 
Σενφομέτον ῥῶστα τὴν πόλιν αἱρήσειν, εἰ τοῦ τείχους ὅσον 
ξύλινον ἦν καταφλέξαιεν, πῦρ τε προσῆγον καὶ τοὺς ἐπὶ το . 
τείχους ἐτόξευον. ἐπεὶ δὲ οἵ ἐφεστῶτες τοῖς τείχεσι βέλεσέί 
τε καὶ λίϑοις τοὺς βαρβάρους ἐξ ὑπερδεξίων βάλλοντες ἔκτει- 5 
νον, ἀπαντήσας Κωσταντῖνος καὶ κατὰ νώτου τοῖς βαρβάροις 
ἐπιπεσὼν πολλοὺς μὲν ἀπέκτεινεν τοὺς δὲ πλείους ἐξώγρησεν, 

8 ὥστε τοὺς λειπομένους φυγεῖν. Ῥαυσίμοδος δὴ τὸ πολὺ 
“μέρος ἀποβαλὼν τῆς δυνάμεως, ἐς τὰς ναῦς ἐμβὰς ἐπε- — 
ραιοῦτο τὸν Ἴστρον, διανοούμενος καὶ αὖϑις τὴν Ῥωμαίων 
λήξεσϑαι χώραν. ὕπερ ἀκούσας ὃ Κωνσταντῖνος ἐπηκολούϑει, 
τὸν Ἴστρον καὶ αὐτὸς διαβάς, καὶ συμφυγοῦσι πρός τινὰ 
λόφον ὕλας ἔχοντα πυκνὰς ἐπιτίϑεται, καὶ πολλοὺς μὲν 
ἀνεῖλεν, ἐν οἷς καὶ Ῥαυσίμοδον αὐτόν, πολλοὺς δὲ ξωγρίας 
ἑλὼν τὸ περιλειφϑὲν πλῆϑος χεῖρας ἀνατεῖναν ἐδέξατο, καὶ το. 
μετὰ πλήϑους αἰχμαλώτων ἐπανῇήει πρὸς τὰ βασίλεια. 

22. Διανείμας δὲ τούτους ταῖς πόλεσιν ἐπὶ τὴν Θεσσα- 
λονέκην ἐχώρει, καὶ τὸν ἐν ταύτῃ λιμένα πρότερον οὐκ ὄντα 
κατασχευάσας ἐπὶ τὸν πρὸς Δικίννιον αὖϑις παρεσκευάξετο - 
πόλεμον. καὶ τριακόντοροι μὲν εἰς διακοσίας κατεσκευάσϑησαν, so — 
ναῦς δὲ φορτίδες συνήχϑησαν πλέον ἢ δισχίλιαι, πεζὸς δὲ 
στρατὸς ἐς δώδεκα μυριάδας, ἡ ναῦς καὶ ἵππος μυρία. Δικίν- 
νίος δὲ Κωνσταντῖνον ἀκούσας ἐν παρασκευαῖς εἶναι, διυέ- ᾿ 
πεμπεν ἀγγέλους κατὰ và ἔϑνη πλοῖα πολεμικὰ καὶ δυνάμεις — | 

9 πεζάς τε καὶ ἱππικὰς εὐτρεπεῖς ποιῆσαι κελεύων. καὶ σὺν 90 
παντὶ τάχει τριήρεις ἐξέπεμπόν οἵ Αἰγύπτιοι μὲν ὀγδοήκοντα, 

1. τὸ δὲν Cellarius, τῶ δὲ V | ἣν (sic semper) ouj9évcse//// (ras. - 
2—3 litt.) τοίνυν V | 5. ὑπερδεξιῶν V | b. 6. εχτεινον ex sxrwov (sine 
acc. et spir.) V || 6. καὶ κατ᾽ ἄνω rovro: V, corr. Sylburg || 7. ἀπέκτεινεν 


V*?, ἀπεχτινεν V!, ἀπέκτεινε c | πλειους V?, πλίους V! | 8. δὴ V, δὲ &|| 
10. καὶ αὖϑις — 11. ἐπηκολούϑει in lacuna add. al. m. antiqua im V || 


12. συμφυγοῦσι ex συμφυτοῦσι radendo V | 14. πολ᾿οὺς n ////ovg (2 litt. 
ras.) V! | ξωγρέας ex ξωγρήα V' | 16. πρὸς — 18. ταύτηι in laeuna 
add. al. m. antiqua in V l 19. παρασκευάξετο V || 20. τριακόντοροι. 
| scripsi coll. II, 23, 3, τριηκόντοροι Steph, τριηκοντεροι (sime acc.) V | ll - 
: 21. ναῦς] cf. Hultseh quaest. Polyb. I p. 14sq. | πλέον Steph, πλὴν V, — - 
x πλεῖν Boissonade ad Eunap. p. 588, non recte | δισχιλεαι sine aec. V | — 
22. tg (sine spir.) V, εἰς ς || 23. διέπεμπεν — 24. ἔϑνη in lacuna. add. - ἐξ Ὁ 
al m. antiqua in V | 24. ἀγγέλλους V ἢ] 386. συμ (sineace) V — ὦ 


X ΣΝ k- k; τῇ ἣν : Cx d XE 
Tune ὙΦ UICE ΣΡ ΑΓ 
Lucio PV, D a dac fS CEN 


E pe at B — 
sg δὲ. τὰς ἴσας, oves ὃὲ xal Ζωριεῖς οἵ ἐν τῇ ᾿4σίᾳ 
, Κύπριοι δὲ τριάκοντα καὶ Κᾶρες εἴκοσι, Βιϑυνοὶ 

δ᾽ τριάκοντα, καὶ πεντήχοντα Λίβυες. ὃ δὲ πεξὺς στρατὸς 
jv y πεντεχαίδεκά που μυριάδων, ἱππεῖς δὲ πεντακισχίλιοί τε 
ἡ μύριοι" τούτους δὲ Φρυγία καὶ Καππαδοκία παρεῖχεν. 
' ὧρι σϑησαν δὲ αἱ νῆες ἐν τῷ Πειραιεῖ μὲν αἵ Κωσταντίνου, 
χτὰ δὲ τὸν ᾿Ελλήσποντον ἃς “ικίννιος εἶχεν. οὕτω τῶν 
τικῶν τε καὶ πεζῶν ἑκατέρῳ ταχϑέντων. ὃ μὲν Δικίννιος 
P» ᾿Δδριανοπόλει τῆς Θράκης τὺ στρατόπεδον εἶχεν, Κωσταν- 
p» τῖνος δ᾽ ἐκ τοῦ Πειραιῶς τὰς ναῦς μετεπέμπετο, κατὰ τὸ 
πλέον ἐκ τῆς Ἑλλάδος οὔσας, ἐκ δὲ τῆς Θεσσαλονίκης ἅμα 
τῷ πεξῷ προελθὼν παρὰ τὴν ἠόνα τοῦ Ἕβρου ποταμοῦ, τῆς 
 ᾿Αδριανουπόλεως ἐν ἀριστερᾷ ἰόντος, ἐστρατοπέδευεν. ἐχτά- 
ἕαντος δὲ καὶ τοῦ “ικιννίου τὴν δύναμιν ἀπὸ τοῦ ὑπερκει- 
μένου τῆς πόλεως ὕρους ἄχρι σταδίων διακοσίων, x«9' ὃ 


3 


 Τῶνοσεειος ποταμὸς τῷ Ἕβρῳ συμβάλλει, συχνὰς μὲν ἡμέρας | 


ἀλλήλοις ἀντεκαϑέξζετο τὰ στρατόπεδα, κατανοήσας δὲ ὁ Κω- 
- σταντῖνος ὕπῃ μάλιστα στενότατός ἐστιν ὃ ποταμὸς ἑαυτοῦ, 
τοιόνδε τι μηχανᾶται. ξύλα κατάγειν ἐκ τοῦ ὄρους ἐπέταττεν 
τῷ στρατοπέδῳ καὶ σχοίνους πλέκειν ὡς δὴ μέλλων ξευγνύναι 
τὸν ποταμὸν καὶ ταύτῃ διαβιβάζειν τὸ στράτευμα. τούτῳ δὲ 
βουκολήσας τοὺς ἐναντίους, ἀνελϑὼν ἐπί τινα λόφον ὕλας 

: συνεχεῖς ἔχοντα, καλύπτειν τοὺς ἐντὸς ὄντας αὐτῶν Óvva- 


μένας, ἐγκατέστησεν αὐτόϑι πεζοὺς μὲν τοξότας πεντακισ- 


» χιλίους, ἱππέας δὲ ὀγδοήκοντα. δώδεκα δὲ παραλαβὼν ἱππέας. 


1. δωριεῖς ex δωριῆς V || 4. ἱππεῖς ς, ἱππῆς (sine acc. et spir) V || 
- B. δὲ accessit ex V || 7. ἐλήσποντον, ἡ ex « m. 2, v in ras, V || 9. ἐν 
- add. V* | ἀδριανοπολει τῆς V?, ἀδριανοπολίτης V', ἀδριανουπόλει τῆς 
- Sylb | εἶχε ς || 10. πειίραε ὡς V, πειραε ὡς V? | 11. ϑεσαλονίκης, c ἃ m, 
ΠΥ ΗΠ 12. tove (sine acc. et spir.) V ἢ £/goov, erasa μ, V | 18. ἐν ἀρι- 
-— στερᾷ ἰόντος locutio continua | 15. καϑὸ (sine ace. et spir) V | 16. τῶ- 
- woctttog V. latet sine dubio "Tundja' f. (v. C. Mueller ad Ptol. t. I 
- p. 473), "Erkene' enim ἢ. quo minus cum P. Meyero (v. Bursiani 
- Jahresb. 1884 I p. 288) intellegatur, locorum distantia prohibet. qua 
am nominis forma Zosimus usus sit divinare iam non possumus || 
» βάλλει V | 18. ὁπῆι V | στενότατός scripsi, στενώτατός Bekk, στενό- 
V | 19. ἐπέταττε s | 20. στρατοπαῖδωι V | 21. καὶ ταύτῃ: “Θὰ 


apes V | 24. £v κατέστησεν V | 25. ὀγδοήκοντα] ὀκτακοσίους coni. 


c 


5᾽ Sylb, xev» (sic) ταύτῃ V, κἀνταῦϑα Reitemeier | 93. συνεχις - 


-1 


v«uog ἦν, ὑπερβὰς τὸν "Efoov ἀδόκητος ἐμπίπτει volg '0ÀE- 
uío:g, ὥστε πεσεῖν μέν τινας, πολλοὺς δὲ φυγεῖν προτροπά- - 
δὴν, τοὺς (0'» ἄλλους πρὸς τὸ αἰφνέδιον καταπεπληγμένι 
ἑστάναι κεχηνότας ἐπὶ τῷ τῆς διαβάσεως ἀδοχήτῳ. ἐπ᾽ ἀδείας ὃ 
δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἱππέων περαιωϑέντων καὶ ἑξῆς παντὸς τοῦ 
στρατεύματος, πολὺς μὲν ἐγένετο φόνος (ἔπεσον γὰρ μυριάδες - 
που τρεῖς καὶ τετρακισχίλιοι), τοῦ ἡλίου δὲ πρὸς δύσιν ὄντος — 
ὃ μὲν Κωσταντῖνος ἀνελάμβανε τὰ στρατόπεδα, Δικίννιος δέ, — 
ὕσους οἷός τε γέγονεν τῶν οἰκείων ἀναλαβών, ἥλαυνεν διὰ 
τῆς Θράκης, ὡς ἂν τὸ ναυτικὸν καταλάβοι. (28) ἡμέρας E ὦ | 
γενομένης. πάντες ὅσοι τοῦ “ικιννίου στρατεύματος κατὰ 
τὸ ὔρος ἢ εἰς φάραγγας ἔτυχον πεφευγότες, ἐξέδοσαν ἑαῦ- 
τοὺς Κωσταντίνῳ ipae τῶν ἀπολειφϑέντων τῆς duet 
φυγῆς. 

“ικιννίου δὲ φυγόντος εἰς τὸ Βυξάντιον, ὃ Κωσταντῖνος 
κατόπιν ἐχώρει καὶ τὸ Βυζάντιον ἐπολιόρκει.. τοῦ δὲ ναῦτι- 
κοῦ, καϑάπερ εἴρηταί μοι, τοῦ μὲν Πειραιῶς ἐχπλεύσαντος 
εἰς δὲ Μακεδονίαν ὁρμιξομένου μεταπέμπεται τοὺς vevágyove 
ὁ Κωσταντῖνος. ἐν τῷ στόματι τοῦ ᾿Ελλησπόντου τὰς ναῦς s 
παραγενέσϑαι κελεύσας. ἀφικομένου δὲ τοῦ στόλου κατὰ τὸ 
προσταχϑέν, oí μὲν Κωσταντίνου στρατηγοὶ μόναις ὀγδοή- 
κοντὰ τριακοντόροις ταῖς ἄριστα πλεούσαις ἔγνωσαν ναυμᾶ- 
χεῖν οἷα τοῦ τύπου διὰ τὴν στενότητα πλήϑει νεῶν οὐκ ὄντος 


£ 


ἐπιτηδείου, Ἄβαντος δὲ ὃ Awuwuwvvíov ναύαρχος διακοσέαις 95 


Sylburg. etiam proximum numerum corruptum esse patet | 2. ἣν 


πὸ Μιὰ σι πῶς SY 


ἅμα τοῖς ἵππευσιν ὑπερβὰς ex dittographia V || &//Boov V || ἀδόκη- 
τος] fort. ἀδοκήτοις scripsit, cf. I, 44, 2; II, 50, 2; IIT, 28, 4 || 3. πε- 


csv» (Sine ace.) V?, zecww V! | 4. δ᾽ addidit Bekk || “ἐφνιδιον, αἱ 2 m. 2, 
V| 5. καὶ χηνότας V | ἐπαδίας V | 6. περεωϑέντων V | 9. ἀνελάμβανε 
V, ὡς ἐλάμβανε s, unde àg..... ἐλάμβανε Sylb, [ὡς] ἐλ. Reitemeier || 
τὰ στρατόπαιδα V. non sunt 'castra? (στρατόπεδον) sed *copiae': Con- 
stantinus igitur, si lectio certa est, paulisper copias suas refecit, ef. 
V, 21, 4: (Φράουιττος) κατὰ χώραν τὴν δύναμιν ἀνελάμβανε | 10. οἷός 
τ᾽ ἐγεγονὲν cum ras. sup. primam & V?, oig ἐγέγονεν V!, οἷός τε yf-  - 
yovs s | ἤλαυνε ς || 18. πειραιῶς ex πείραι ὡς V', πειραιὼς V?|| 20. e&u-— — 
σπόντου V || 22. μόναις Sylb, μόνοις V | 23. pip V | 24. viov Va 
26. Ἄβαντος] *Amandus* an. Val. 8 26 «ἜΗΣ 


e a D 
τ Y. 


2 Een. erum καταφρονῶν τῆς τῶν ἀντιπάλων νεῶν 
γότητος, καὶ ἐν μέσῳ ταύτας λήψεσθαι ῥᾳδίως οἰόμενος. 
ἀρϑέντων δὲ τῶν σημείων ἐξ ἑκατέρου καὶ τῶν πρῳρέων ἐπελ- 
P wrov ἀλλήλοις, οἵ μὲν Κωσταντίνου ναύαρχοι σὺν κόσμῳ 
Ὁ ἐναντίοις ἐπιόντες ἔπλεον, τοῦ ᾿Δ“βάντου δὲ σὺν οὐδεμιᾷ 
ἐν ἔξει τὸν κατὰ τῶν ἐναντίων ἐπίπλουν ποιουμένου, προσ- 
᾿ἥρασσε μὲν τὰς ναῦς ἀλλήλαις τῷ πλήϑει στενοχωρουμένας, 
- xal παρεδίδου τρόπον τινὰ τοῖς ἐναντίοις ἐς κατάδυσίν τε 
᾿ χαὶ παντοίαν φϑοράν. πολλῶν δὲ ναυτῶν καὶ στρατιωτῶν 
o εἰς ϑάλασσαν ἐκπεσόντων νὺξ ἐπιγενομένη τὴν ναυμαχίαν 
- διέλυσεν" καὶ οἱ μὲν εἰς ᾿Ελεοῦντα τῆς Θράκης ὡρμίσϑησαν, 
οἱ δὲ εἰς τὸν Αἰάντιον εἰσέπλευσαν λιμένα. (24) τῇ δὲ ὕστε- 
- gaíc τοῦ βορέου πολλοῦ πνεύσαντος, προελϑὼν "άβαντος τοῦ 
- Αἰαντίου λιμένος ἐς ναυμαχίαν παρεσκευάξετο. τῶν δὲ μει- 
τὸ νάντων ἐν τῷ στόματι τοῦ ᾿Ελλησπόντου πεντηκοντόρων ἐκ 
προστάγματος τῶν στρατηγῶν ἀφικομένων εἰς ᾿Ελεοῦντα, κατα- 
πλαγεὶς ἐπὶ τῷ πλήϑει τῶν νεῶν "Ἄβαντος ἐνεδοίαξεν ἐπι- 
πλεῦσαι τοῖς ἐναντίοις. περὶ δὲ μέσην ἡμέραν ὑπέρρει μὲν 
τὸ βόρειον πνεῦμα, νότος δὲ πνεύσας πολὺς καὶ τὸν Δικιν- 
3) νίου στόλον πρὸς τῇ τῆς σίας εὑρὼν ἠόνι τὰς μὲν ὀκέλλειν 
ἐποίει, τὰς δὲ πέτραις προσήρασσεν, τὰς δὲ αὐτάνδρους κατέ- 
δυεν, ὥστε ἄνδρας μὲν πεντακισχιλίους, ναῦς δὲ αὐτάνδρους 
διαφϑαρῆναι τριάκοντα καὶ ἑκατόν, δι᾿ ὧν ἔτυχεν ὁ Λικίννιος 
τοῦ στρατοῦ μέρος ἐκ τῆς Θράκης εἰς τὴν ᾿4σίαν ἐχπέμψας 
5 οἷα στενοχωρουμένων τῷ πλήϑει τῶν μετὰ Δικιννίου πολιορ- 
χουμένων ἐν τῷ Βυζαντίῳ. φυγόντος δὲ Afévrov μετὰ τεσ- 
σάρων νεῶν εἰς τὴν ᾿4σίαν, và μὲν τῆς ναυμαχίας τοῦτον 


2. ἐν μέσῳ ταύτας s, ἐμμέσω ταῦτα V | 8. σημίων V || πρῳρέων 

- seripsi, πρωρέων Vs | 6. τῶν κατα τῶν V | 9. δὲ ναυτῶν xol scripsi 
- eum Sylburgio, δὲ αὐτῶν καὶ V, δὲ καὶ αὐτῶν ς 11. διέλυσε ς || ελε- 
 οὔὕντα V, ᾿Ελαιοῦντα Sylb | 12. Δἰάντιον ς, εαντιον (sine acc. et spir.) 
V. Δἰάντειον malebat Heyne. sed illud in hoc scriptore ferri posse 
videtur | 12. 13. ὑστεραίᾳ Steph, ὑστέρα V | 14. ἐς V, εἰς ς | 14. 15. με- 
ψάντων V | 15. πεντηκοντόρων aperte falsum est et aut τριακοντόρων 
scribendum coll. II, 22, 1; 23, 3 — nec tamen in μεινάντων offenden- 
3 lum — aut τριηράρχων (ef. Marquardt Staatsverw. t. II? p. 509, 2). 
 wevégyov conicere noli | 16. στρατηγῶν Steph, σερατιωτῶν V. | Ἐλαι- 
0 ὕντα Sylb | 17. ἐνεδύαξεν V, corr. Steph | 20. ηϊόνι τὰς V?, ηϊονίτας V! 
-oxilewv (sic) V | 21. προσηρασεν (sine acc.) V, προσήρασσε s | 31. νέων V 


᾿ NL ad εἶ 


82 


διεπολεμήϑη τὸν τρόπον. πλοίων δὲ παντοῖα κχομιξόν 
φορτία εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ἀφικομένων καὶ πλείστην i 
τηδείων εὐπορίαν τοῖς Κωσταντίνου στρατηγοῖς ἐμποιησάντων, 
ἀνήγοντο μὲν οὗτοι μετὰ τοῦ στόλου παντὸς ὡς τοῖς τὸ Βυ- 
ξάντιον πολιορκοῦσι συμμίξοντες, χυχλωσόμενοι δὲ καὶ διὰ 5 
ϑαλάσσης τὴν πόλιν, οἱ δὲ Δικιννίου πεζοὶ μηδὲ τὴν ϑέαν. 
τῆς ναυτικῆς δυνάμεως ὑποστάντες, ἐπιλαβόμενοι νεῶν εἰς - 
τὸν ᾿Ελαιοῦντα ἀπέπλεον. 

25. 'Eyxs(usvog δὲ τῇ πολιορκίᾳ Κωσταντῖνος, καὶ χῶμα Ἡ 
ἴσον ἔχον ὕψος τῷ τείχει κατασκευάσας. πύργους τὲ στήσας X 
ἐπὶ τοῦ χώματος ξυλίνους, ὑψηλοτέρους τοῦ τείχους, δι’ ὧν, 
τοὺς τὸ τεῖχος φυλάττοντας κατετόξευον, ὡς ἂν ἐπ᾽ ἀδείας 
κριοὺς xol ἄλλας μηχανὰς τῷ τείχει προσάγοι, διενοεῖτο τὴν 
πόλιν ἑλεῖν. τούτοις Ó Δικίννιος ἀπορούμενος ἔγνω, κατα- 
λιπὼν τὸ Βυζάντιον καὶ ἐν τούτῳ τὸ τῆς στρατιᾶς ἀσϑενέ- 
στερον ἐάσας. μετὰ τῶν ἐπιτηδείων οἵ καὶ δείγματα εὐνοίας 
εἰς αὐτὸν ἀποδειξαμένων εἰς Χαλκηδόνα τῆς Βιϑυνίας δρα- 
2 usiv' πεπιστεύχει γὰρ ὡς δυνήσεται στρατιὰν ἐκ τῆς ᾿4σίας 
συναγαγὼν αὖϑις ἀναμαχέσασϑαι. διαπλεύσας τοίνυν εἰς τὴν 
Χαλκηδόνα, καὶ κοινωνὸν ἑλόμενος τοῦ κινδύνου Magrwia- 90 
νόν, ἡγεμόνα τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τάξεων ὄντα (μάγιστρον τοῦ- 
τον ὀφφικίων καλοῦσι Ῥωμαῖοι), Καίσαρα καϑίστησι καὶ μετὰ — 
στρατιᾶς εἰς Πάμψακον ἐχπέμπει, κωλύσοντα τὴν ἀπὸ Tio 
Θράκης ἐπὶ τὸν “Ελλήσποντον τῶν ἐναντίων διάβασιν" αὐτὸς 8 
δὲ εἰς τοὺς λόφους καὶ τὰς περὶ τὴν Χαλκηδόνα φάραγγας 55. 
τὴν οἰκείαν ἔτασσε δύναμιν. (26) τούτου δὲ ὄντος ἐν τούτοις, — 
ὁ Κωσταντῖνος ἔχων πλῆϑος νεῶν καὶ φορτίδων καὶ πολε- — 
μιστηρίων, διὰ τούτων τε βουλόμενος τῆς ἀντιπέραν ἠόνος 
κρατῆσαι, δεδιὼς τὸ τῆς κατὰ Βιϑυνίαν ἠόνος ναυσὶ μάλιστα, 
φορτίσι δυσπρόσοδον, κέλητας καὶ ἀκάτια ταχυναυτοῦντα 0 


2. ἀφικομένων, ὦ ex o m. 1, V[ 3. ἐνποιησάντων V| 5. σὺν μ΄ — 
ἕξοντες V | 9. ἐγκείμενος V?, vx. V! | 10. ἔχων V || 12. κατετόξευεν coni. — 
Bekk | ἐπ᾽ ἀδείας V?, ἐπαδιας (sine acc. et spir.) V | 14. 15. κατα- 
λιπὼν €, κατὰλειπων V | 18. στρατιὰν c, στρατείαν V | 21. 22. τοῦτον - 
coni. Sylb coll. II, 43, 4, rovrov (sine acc. V, τῶν Steph| 23. στρα- 
τειας (sine acc.) V | 26. οἴκίαν V | 27. νέων V || 98. ἀντιπέραν] &vr- — 
πέρας conieci. cf. ad III, 16, 2 | 29. δὲ διως τὰ τὴς (sine acc.) vac 
30. ταχυναυτουντὰ (sine acc.) V, ταχύτατα € "n 


κευάσας ἐπὶ τὸ λεγόμενον ἱερὸν ἄκρον, πρὸς τῷ στό- 
τι τοῦ Πόντου κείμενον, ἀναπλέει, σταδίοις διακοσίοις Χαλ- 
óvog διεστηκός, κἀνταῦϑα τὴν στρατιὰν ἀποβιβάσας ἐπί 
τίνας λόφους ἀνήει, καὶ ἐξ αὐτῶν παρετάττετο. Λικίννιος δὲ 
τὴν Βιϑυνίαν ἐχομένην ὑπὸ τῶν ἐναντίων ὁρῶν, ἐν πᾶσίν τε 
κινδύνοις ἐξεταξόμενος, Μαρτινιανὸν μὲν ἐκ τῆς “αμψάκου 
qué ακαλεῖται, τοὺς δὲ στρατιώτας παραϑαρσύνας καὶ αὐτὸς 
ἡγήσεσθαί σφισι καϑυποσχόμενος συνέταττε τὸ στρατόπεδον 
ὡς ἐς μάχην, καὶ τῆς πόλεως προρλθὼν ἀπήντα παρεόκευ- 
τὸ ἀσμένοις ἤδη τοῖς ἐναντίοις. μάχης δὲ καρτερᾶς ἐν τοῖς με- 
- cabo Χαλκηδόνος καὶ τοῦ Ἱεροῦ τόποις γενομένης, παρὰ πολὺ 
r Ε Κωσταντένου μέρος ἐκράτει, σὺν πολλῷ τε τόνῳ τοῖς πο- 
- Λλεμίοις ἐπιπεσὸν τοσοῦτον εἰργάσατο φόνον ὥστε ἀπὸ τριῶν 
καὶ δέχα μυριάδων τρεῖς μόλις διαφυγεῖν. Βυξάντιοι μὲν οὖν 
ἴδ᾽ 5 ἅμα τῷ ταῦτα γενέσϑαι τὰς πύλας ἀναπετάσαντες ἐδέχοντο 
E Koórevztvov, ἐποίουν δὲ ταὐτὸ καὶ XoeAxqÓóviow Λικίννιος 
- 0b μετὰ τὴν ἧτταν ἐς Νικομήδειαν ἐχώρει σὺν τοῖς περιλει- 
 φϑεῖσιν ἱππεῦσιν καὶ πεξῶν χιλιάσιν ὀλίγαις. 

21. Ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ πρὸς βασιλέα Κωσταντῖνον 
τὺ ηὐτομόλησε Πέρσης ἀνήρ, Ὁρμίσδης ὄνομα, τοῦ βασιλείου 
1 γένους, ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. τοῦ πατρὸς αὐτῷ Περσῶν βασι- 
λεύοντος καὶ τὴν γενέϑλιον ἐπιτελοῦντος κατὰ τὸν Περσῶν 
νόμον ἡμέραν, Ὁρμίσδης εἰσήει ϑήραν πολλὴν εἰσαγαγὼν εἰς 
τὰ βασίλεια. τῶν δὲ παρακληϑέντων εἰς τὴν εὐωχίαν οὐ τι- 
5 μησάντων αὐτὸν οὐδὲ κατὰ τὸ καϑῆκον ἐπαναστάντων, ἀγα- 
Ε γαχνήσας ἠπείλησε τὸν Μαρσύου μόρον αὐτοῖς ἐπιϑήσειν. οἵ 
μὲν οὖν πλείους ἠγνόησαν τὸν λόγον οἷα δὴ οὐκ ἐπιχώριον 
ὄντα, Πέρσης δέ τις ἐπιδημήσας τῇ Φρυγίᾳ καὶ τὸ κατὰ τὸν 


L | 8. στρατείαν V | 5. πᾶσί ve s | 8. σφησι (sine acc.) V || στρατό- 
 παιδοὸν V | 9. 10. παρασκευασμένοις V || 15. γενέσϑαι] πυϑέσϑαι con- 
- jeci. ef. II, 54, 2 | 17. ἐς V, εἰς Reitemeier | 17. 18. περιλειφϑείσιν, ἐν 
fa ras. (ex c αὖ vid.) V | 18. ἱππεῦσι «| 19 sq. cf. Suidiana v. Μαρσύας, 
fortasse ad Eunapium redeunt | 20. ηυτομόλισε V || ορμέσδης (sine 
ipir) V. et sic p. 84, 1. 3. 7. 12. de nominis ratione v. Noeldeke in 
d jenbergeri Beitr. t. IV p. 67, 1 | 21. τοῦ πατρὸς] v. Noeldeke Ta- 
i p. 50, 3| 22. τὸν περσῶν c, τῶν περσῶν V | 23. ἡμέρα V | ορμι- 
p eiie &cc. et spir. V | πολὴν ex πολὶν V' | 24. ευωχείαν V || 
ξαναστάντων Suid.| 26. ἡπίλησε V 
ev 


e P Oo? 


84 — —— " ! e T 


“Μαρσύαν ἀκηκοὼς διήγημα τῆς ἀπειλῆς Ὁρμίσδου τὴν ἔννοιαν E 
τοῖς παρακαϑημένοις ἐξεῖπεν. οἱ δὲ κατασχόντες ἐν μνήμῃ - 
τὴν ἀπειλήν, ἐπειδὴ τὸν πατέρα τὸν Ὁρμίσδου τελευτῆσαι 
συνέβη, μεμνημένοι τῶν ἀπειληϑέντων οἵ Πέρσαι τὸν μὲν 
ἀδελφὸν τὸν αὐτοῦ νεώτερον ὄντα βασιλέα χειροτονοῦσι, καὶ 5 
ταῦτα τοῦ νόμου τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν βασιλέως παίδων δὲ- 
δόντος τὴν τῶν ὅλων ἡγεμονίαν, Ὁρμίσδῃ δὲ πέδας ἐπυϑέντερ 
ἐφύλαττον ἔν τινι λόφῳ πρὸ τοῦ ἄστεος ὄντι. χρόνου δὲ 
τινος διαδραμόντος ἡ τούτου γυνὴ τοιόνδε τρόπον αὐτῷ μη- 
χανᾶται φυγήν. ἰχϑὺν ἀγρεύσασα μέγαν δίνην σιδηρᾶν ἐν- τὸ 
τίϑησιν τῇ τούτου νηδύϊ, καὶ ἀναρράψασα δίδωσιν εὐνούχῳ 
τῶν πιστοτάτων, εἰπεῖν αὐτὸν Ὁρμίσδῃ κελεύσασα παρόντος 
οὐδενὸς φαγεῖν τὸν ἰχϑὺν καὶ τῷ κατὰ τὴν τούτου νηδὺν 
εὑρισχομένῳ χρήσασϑαι πρὸς βοήϑειαν. τοῦτο βουλευσαμένη 
καμήλους ἐχπέμπει πλήρεις οἴνου καὶ ἀφϑόνου τροφῆς. εὖ- τὸ 
ὠχεῖσϑαι διδοῦσα τοῖς τὸν ἄνδρα φυλάττουσιν. ἐπεὶ δὲ οἵ : 
μὲν φύλακες τῇ εὐωχίᾳ προσεῖχον, Ὁρμίσδης δὲ τὸν ἰχϑὺ — — 
διελὼν εὗρεν τὴν ῥίνην, τὰς ἐπικειμένας τοῖς ποσὶν πέδας 
διατεμὼν ἀναλαβών vs τὴν τοῦ εὐνούχου στολὴν διὰ μέσων 
τῶν φυλάκων ἤδη μεϑυόντων ἐξήει, καὶ τῶν εὐνούχων ἕνα 90 
παραλαβὼν ἀφικνεῖται πρὸς τὸν Aouevíov βασιλέα, φίλον 
ὄντα καὶ ξένον αὐτῷ. καὶ διὰ τούτου μετ᾽ ἀσφαλείας δια- 
σωϑεὶς τῷ Κωσταντίνῳ προσέδραμε, καὶ πάσης ἠξιώϑη τιμῆς 
τε καὶ θεραπείας. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅπως ἔσχεν ἀφηγησάμην. 
28. Κωσταντίνου δὲ τὸν Δικίννιον καὶ ἐν τῇ Νικομη- 
δείᾳ πολιορκοῦντος, ἀπογνοὺς ταῖς ἐλπίσιν, ἐπιστάμενός τὲ 
ὡς οὐδεμία δύναμις ἔστιν αὐτῷ πρὸς μάχην ἀρκοῦσα, τῆ ͵᾿ 
πόλεως προελϑὼν ἱχέτης τῷ Κωσταντίνῳ καϑίέσταται, καὶ 


“τὶ UN eir 


τῷ 


δ᾽ 


4. of πέρσαι accessere e V. ceterum manifesta adest dittographia. 
inducenda aut verba o? óà..... ἀπειλὴν — quo facto ἐπεὶ δὲ scri- 
bendum -— aut μεμνημένοι. ... Πέρσαι. hanc rationem praefero | 
7. ἐπιϑέντες ex ἐπιϑέντας V | 8. λόφῳ] sfoxvjj Suid., εἶχεν ἐν φυλακῇ 
Ioannes Ant. fr. 178, ἔμφρουρον εἶχεν Zonar. XIIT, 5 || 10. oiv: δηρὰν 
V, corr, Steph | 10. 11. ἐντέϑησι s | 11. ἀναράψασα V || 15. ἐκπέμπει ς, 
ἐχπέμπειν V || o1", yov s. vs. ἃ m. 2, V | 16. ἐπεὶ (sine acc.) δὲ V, 
ἔπειτα Bekk | 17. ὀρμίσδης, hoe spir., V || 18. εὗρε ς | zàg V, τὰς δ᾽ € || - 3 
ποσὶ ς παῖδας V | 20. φυλακῶν V | 21. προσ τὸν V, πρὸς s | 25. 26. vw- - 
κομηδιαι (sine acc.) V, corr. ς | 28. προελϑὼν s, προσελϑῶν V | x«9- 
εἔσταται V ossi 


jy direpdte προσαγαγὼν Bev τε καὶ δεσπότην ἐβόα, συγ- 
ώμην ἐπὶ τοῖς προλαβοῦσιν αἰτῶν" ἐθάρρει γὰρ ὡς βιώ- 
eret, τῆς αὐτοῦ γαμέτῆς ὅρκους ἐπὶ τούτῳ παρὰ Κωσταν- 
2. ένα λαβούσης. ὁ δὲ Κωσταντῖνος Μαρτινιανὸν μὲν παρ- 
| ἐδίδου τοῖς δορυφόροις ἐπὶ ϑανάτῳ, Δικίννιον δὲ εἰς τὴν 
Θεσσαλονίκην ἐχπέμψας ὡς βιωσόμενον αὐτόϑι σὺν ἀσφαλείᾳ, 
; Ope οὐ πολὺ τοὺς ϑόνονς πατήσας (ἦν γὰρ τοῦτο αὐτῷ σύν- 
 ηϑερ) ἀγχόνῃ τοῦ ξῆν αὐτὸν ἀφαιρεῖται. 

E 29. “Περιστάσης δὲ τῆς πάσης εἰς μόνον Κωσταντῖνον 
16 ἀρχῆς, οὐκέτι λοιπὸν τὴν κατὰ φύσιν ἐνοῦσαν αὐτῷ κακο- 
ἤϑειαν ἔχρυπτεν. ἀλλὰ ἐνεδίδου τῷ κατ᾽ ἐξουσίαν ἅπαντα 
πράττειν. ἐχρῆτο δὲ ἔτι καὶ τοῖς πατρίοις ἱεροῖς, οὐ τιμῆς 
ἕνεκα μᾶλλον ἢ χρείας" ἧ καὶ μάντεσιν ἐπεέϑετο, πεπειραμένος 
— ὡὡς ἀληϑῆ προεῖπον ἐπὶ πᾶσι τοῖς κατωρϑωμένοις αὐτῷ. ἐπεὶ 
Las δ᾽ εἰς τὴν Ῥώμην ἀφίκετο μεστὸς πάσης ἀλαζονείας, ἀφ’ 
— ἕστίας φήϑη δεῖν ἄρξασϑαι τῆς ἀσεβείας. Κρίσπον γὰρ 
— παῖδα τῆς τοῦ Καίσαρος, ὡς εἴρηταί μοι πρότερον, ἀξιω- 
ϑέντα τιμῆς, εἰς ὑποψίαν ἐλθόντα τοῦ Φαύστῃ τῇ μητρυιᾷ 
συνεῖναι, τοῦ τῆς φύσεως ϑεσμοῦ μηδένα λόγον ποιησάμενος 
ἀνεῖλεν. τῆς δὲ Κωσταντίνου μητρὸς Ἑλένης ἐπὶ τῷ τηλι- 
κούτῳ πάϑει δυσχεραινούσης καὶ ἀσχέτως τὴν ἀναίρεσιν τοῦ 
νέου φερούσης, παραμυϑούμενος ὥσπερ αὐτὴν ὃ Κωσταντῖνος 
κακῷ τὸ κακὸν ἰάσατο μείξονι" βαλανεῖον γὰρ ὑπὲρ τὸ μέτρον 
ἐκπυρωϑῆναι κελεύσας καὶ τούτῳ τὴν Φαῦσταν ἐναποϑέμενος 


ΕΣ 


1. τὴν ἁλ. προσαγ.] "indumentum regium offerre? Vict. ep. 41, 7 [| 
ἐβόα] ἀνεβόα conieci coll. IV, 8, 2; 35, 5; 58, 6 | 2. αἰτῶν ex αὐτῶν 
radendo V | 7. μετ᾽ οὐ c, μεϑου V | 9. Κωνσταντῖνος δὲ εἰς μόνον c- 
τὸν πάσης τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς περιστάσης : Sozom. ἢ. e. I, 8, qui deinde 
ex Eusebii v. Const. a Constantino praeclare facta enumerat. fieri 

. potest ut etiam Sozomenus illam locutionem, qua Zosimus alias quo- 
.— que utitur, cf. IT, 18, 1; 55, 1, ex Eunapio desumpserit: videtur certe 
- Sozomenus ipsum ]lectitasse Eunapium, cf. ad p. 86, 1 et 87, 6 et 
v. leep ann. phil. suppl. t. XIV p. 153 | 13. ἡ καὶ μάντεσιν ezQevo V, 
. eorr. & || 14. προειπον (sine acc.) V || κατορϑωμένοις V || 15. ἀλαξονείας 
7 Steph, αλαζονίας V | 16. Κρίσπον] proxima excerpsit Suidas v. Κρέσκης, 
5 ubi est Πρίσκος. praeterea cf Euagr. h. e. III, 40 qui redarguere haec 
et sequentia studet (ex Euagrio Niceph. Call. h. e. XVI, 41) | 20. &v- 
TUM S. ὃν καταχτείνει ἄκριτον Suid, | 21. δυσχαιφενούσης V | 22. wl 
μυϑούμενος αὐτὴν ὥσπερ Suid. | 24. ἐκπυρώσας τούτῳ Suid. 


. AAT 


86. | —B-— 


3 ἐξήγαγεν νεκρὰν γενομένην. ταῦτα συνεπιστάμενος ἑαυτῷ, καὶ 3d 
προσέτι γε ὅρκων καταφρονήσεις, προσῇξι τοῖς ἱερεῦσι κα 
ϑάρσια τῶν ἡμαρτημένων αἰτῶν. εἰπόντων δὲ ὡς οὐ παρα- 

δέδοται καϑαρμοῦ τρόπος δυσσεβήματα τηλικαῦτα καϑῆραι 
δυνάμενος, Αἰγύπτιός τις ἐξ ᾿Ιβηρίας εἰς τὴν Ῥώμην ἐλϑὼν 
καὶ ταῖς εἰς τὰ βασίλεια γυναιξὶν συνήϑης γενόμενος, ἐντυ- 
χὼν τῷ Κωσταντίνῳ πάσης ἁμαρτάδος ἀναιρετικὴν εἶναι τὴν 
τῶν Χριστιανῶν διεβεβαιώσατο δόξαν καὶ τοῦτο ἔχειν ἐπάγ- 
γελμα, τὸ τοὺς ἀσεβεῖς μεταλαμβάνοντας αὐτῆς πάσης ἅμαρ- 
τίας ἔξω παραχρῆμα καϑίστασϑαι. δεξαμένου δὲ ῥᾷστα τοῦ 
Κωσταντίνου τὸν λόγον καὶ ἀφεμένου μὲν τῶν πατρίων, 
μετασχόντος δὲ ὧν ὃ Αἰγύπτιος αὐτῷ μετεδίδου, τῆς ἀσε- 
βείας τὴν ἀρχὴν ἐποιήσατο τὴν μαντικὴν ἔχειν ἐν ὑποψέα᾽ 
πολλῶν γὰρ αὐτῷ διὰ ταύτης προρρηϑέντων εὐτυχημάτων 
καὶ ἐκβάντων εἰς ἔργον, ἐδεδίει μή ποτε καὶ ἄλλοις κατ᾽ αὐτοῦ. 
τι πυνθανομένοις τὸ ἐσόμενον προρρηϑείη, καὶ ἐκ ταύτης τῆς 
προαιρέσεως πρὸς τὸ ταῦτα καταλύειν ἐτράπη. τῆς δὲ πατρίου. 
καταλαβούσης ἑορτῆς, xc9' ἣν ἀνάγκη τὸ στρατόπεδον ἦν 
εἰς τὸ Καπιτώλιον ἀνιέναι καὶ τὰ νενομισμένα πληροῦν, δε- 
διὼς τοὺς στρατιώτας ὁ Κωσταντῖνος ἐκοινώνησε τῆς ἑορτῆς. 

ἐπιπέμψαντος δὲ αὐτῷ φάσμα τοῦ Αἰγυπτίου τὴν εἰς τὸ Κα- 
πιτώλιον ἄνοδον ὀνειδίξζον ἀνέδην, τῆς ἱερᾶς ἁγιστείας ἀπο- 
στατήσας, εἰς μῖσος τὴν γερουσίαν καὶ τὸν δῆμον ἀνέστησεν. 


ἐξήγαγε ς || γενομένην om. Suid. | 1 sq. οὗ Sozom. h. e. I, 5: 
ὡς Ἕλληνες λέγουσι, qui fort. Eunapium respicit (ex Sozomeno Niceph. 
Call. VII, 35) | 2. τοῖς ἱερεῦσι] Sopatro sec. Sozomenum || 5. Αἰγύπτιός 
vig] episcopi sec. Soz. Hosium intellegit Tillemont mem. eccl. t. VII 
p. 310 | 6. γυναιξὶ s | 7 sq. cf. Iulian. p. 431, 14 H. qui eandem de 
Constantino famam in animo habet || 8. δόξαν] πέστιν Euagrius || 9. &cs- 
βεῖς] ὅστις ἐναγὴς καὶ βδελυρὸς Iulian. || 9. 10. ὑπέσχοντο πάσης αὐτὸν 
ἁμαρτίας καϑαίρειν oz. 11. πατριῶν V || 12. 18. τῆς ἀσεβείας ὡς αὖ- 
τὸς (i. e. Zosimus) ἔφη, τὴν ἀρχὴν ποιήσασϑαι Enagrius | 18. (τῷ τὴν 
μαντικὴν vel ἔχων pro ἔχειν coni, Reitemeier, neutrum recte || 14. προρ- 
ρηϑὲν τῶν V | 15. ἐδεδήει V | 18. στρατόπαιδον V || 19. εἰς τὸ Καπιτώ- 


31 155 deii d OA 


Aiov — 21. τὴν accesserunt ex V. nil nisi ἐέναι εἰς τὸ Kem. ἄνοδον S. - 


integrum tamen locum vertit P. Gillius ap. Bandurium antiq. Opol 
t. I p. 352 (ed. Paris. a. 1711) || 19. 21. 22. καπιτώλειον V | 22. ονει- 
δίζον V, ὀνειδίζων ς ἀνέδην scripsi, ἀναίδην Vs | τῆς V, καὶ τῆς € Ἣ 


39. 23. ἀποστατήσας, quod scripsit Bekk, habet V. ἀποπατήσας apes. T 


 grapha, καταπατήσας Steph | 23. μισος ex μήσος radendo V 


Οὐκ Τὰς; δὲ τὰς παρὰ πάντων ὡς εἰπεῖν βῖασ- 
πόλιν ἀντίρροπον τῆς Ρώμης ἐξήτει, καϑ’ ἣν αὐτὸν 
Bi BeaíLeu: καταστήσασϑαι. yevóuevog δὲ μεταξὺ Τρῳάδος 
l τῆς ἀρχαίας ᾿Ιλίου καὶ τόπον εὑρὼν εἰς πόλεως κατα- 
D v ἐπιτήδειον, ϑεμελίους vs ἐπήξατο καὶ τείχους τι μέρος 
εἰς ὕψος ἀνέστησεν, ὅπερ ἄχρι τοῦδε ὁρᾶν ἔνεστι τοῖς ἐπὶ 
Ἑλλήσποντον πλέουσιν. ἐλϑὼν δὲ εἰς μετάμελον καὶ ἀτε- 
E. τὸ ἔργον καταλιπὼν ἐπὶ τὸ Βυξάντιον ἤει. ϑαυμάσας δὲ 
E τὴν τῆς πόλεως ϑέσιν ἔκρινε ταύτην ὅτι μάλιστα αὐξῆσαι καὶ 
το ἐς βασιλέως οἴκησιν ἁρμοδίαν καταστῆσαι. κεῖται μὲν γὰρ 
᾿ ἡ πόλις ἐπὶ λόφου, μέρος ἐπέχουσα τοῦ ἰσϑμοῦ τοῦ διὰ τοῦ 
— χαλουμένου Κέρατος καὶ τῆς Προποντίδος ἐχτελουμένου. καὶ 
7 τὸ μὲν παλαιὸν εἶχε τὴν πύλην ἐν τῇ συμπληρώσει τῶν στοῶν 
E. ἃς Σεβῆρος ὃ βασιλεὺς ὠκοδομήσατο, παυσάμενος τῆς κατὰ 
—15 Βυξαντίων ὀργῆς, ὅτι Níygov ὑπεδέξαντο πολέμιον ὄντα" τὸ 
᾿ ὃδὲ τεῖχος διὰ τοῦ λόφου καϑιέμενον ἦν ἀπὸ τοῦ δυτικοῦ μέ- 
ρους μέχρι τοῦ τῆς ᾿ἀφροδίτης ναοῦ καὶ ϑαλάσσης τῆς ἀντι- 
κρὺ Χρυσοπόλεως, ἀπὸ δὲ τοῦ βορείου λόφου κατὰ τὸν ἴσον 
τρόπον χατιὸν ἄχρι τοῦ λιμένος, ὃ καλοῦσιν Νεώριον, καὶ 
90 ἐπέχεινα μέχρι ϑαλάσσης ἣ κατευϑὺ κεῖται τοῦ στόματος δὲ 
οὗ πρὸς τὸν Εὔξεινον ἀνάγονται Πόντον. μῆκος δὲ ἔχει τὸ 
στενὸν τοῦτο μέχρι τοῦ Πόντου σταδίων περί που τριακο- 
σίων. τὸ μὲν οὖν ἀρχαῖον τῆς πόλεως μέγεϑος τοῦτο ἦν" 


3. δὲ Τρῳάδος μεταξὺ (Σιγείου καὶ conieci. εἶτα ἐν Σιγείῳ, τὸ 
δὲ τῆς Τρῳάδος ἐστὶν ἀκρωτήριον, ἔνϑα καὶ ϑεμελίους αὐτὸν καταβα- 
λέσϑαι φασί: Zonar. XIIT, 3. vetustissimam esse corruptelam docet 
-Euagr. lll, 41: ἀνὰ μέσον Τρῳάδος καὶ τοῦ "IM ov | 5. ἐπίξατο V | 
6. rovós ogcv (sine acc. V, νῦν ὁρᾶν c. ex Eunapio haec quoque 

- — transcripta esse puto coll. Sozom. II, 3 — cuius capitis pars prior 
- aperta refert originis Eunapianae vestigia —: καὶ πύλας κατεσκεύασεν 


tolg ex τοὺς radendo V | 7. 8. ατε λὲς V | 8. καταλιπὼν s, κατὰλει- 


πὼν V | 14. σεβῆρος sine aec. V || ωικοδομήσο V | 18. ὅτι Steph, ὅτε 
V || ὑπεδέξαντο Steph, ὑπεδέξατο V. cf. I, 8, 1} 17. μεχρι sine acc. V, 
ἄχρι s. de variatione (vs. 19. ἄχρι) cf. F. Krebs 'd. Praepositionsadv. 

3 εἶ (Monach. 1884) p. 82 sq. | 18. βορέου vel βορείου V || 19. 0] immo ὃν. 
k | ceterum cf. Hammer *Cpolis und der Bosporos? t. I p. 20 || καλοῦσι ς || 
green Banduri ant. Cplit. t. II p. 623, νεώριον vulgo | 21. &v//////e- 


2 


4 


ἐν περιωπῇ, c1 δὴ νῦν ἔτι ἀπὸ ϑαλάσσης φαίνονται ταῖς παραπλέουσι ἡ. 


ἀπετύπωδε, δι’ ὧν ἔνεστιν εἰσιέναι ve εἰς τὰς Σεβήρου στοὰ )ὰς 
καὶ τῆς πάλαι πόλεως ἐξιέναι. πολλῷ δὲ μείζονα τὴν πόλιν 5 
ἀποφῆναι βουλόμενος. τοῦ πάλαι τείχους ἐπέκεινα σταδίοις Ὁ 
πεντεχαίδεκα τείχει περιέβαλε τὴν πόλιν ἀπολαμβάνοντι πάντα 
τὸν ἰσϑμὸν ἀπὸ ϑαλάσσης εἰς ϑάλασσαν. (91) τούτῳ τῷ —— 
τρόπῳ πολλῷ μείξονα τῆς προτέρας ἀποτελέσας, καὶ Bad rLEHEM E 
κατεσχεύασεν οὐ πολλῷ τῆς Ῥώμης ἐλάττονα καὶ τὸν ἵππό- τὸ 
δρόμον εἰς ἅπαν ἐξήσκησε MARO; τὸ τῶν τ δὴ ἐπ ἱερὸν — 
μέρος αὐτοῦ ποιησάμενος, ὧν καὶ τὰ δείκηλα μέχρι νῦν ἔστιν 
ἐπὶ τῶν τοῦ ἱπποδρόμου στοῶν ἑστῶτα ἰδεῖν. ἔστησεν δὲ 
κατά τι τοῦ ἱπποδρόμου μέρος καὶ τὸν τρίποδα τοῦ ἐν ΖΙελ-- 3 
φοῖς "AnóAAmvog, ἔχοντα ἐν ἑαυτῷ καὶ αὐτὸ τὸ τοῦ "AmóA- τὸ 
λῶνος ἄγαλμα. οὔσης δὲ ἐν τῷ Βυζαντίῳ μεγίστης ἀγορᾶς 
τετραστόου, κατὰ τὰς τῆς μιᾶς στοᾶς ἄκρας, εἰς ἣν ἀνάγουσιν. 
οὐκ ὀλίγοι βαϑμοί, ναοὺς ὠκοδομήσατο δύο, ἐγκαϑιδρύσας 
ἀγάλματα, ϑατέρῳ μὲν μητρὸς ϑεῶν ἹΡέας, ὅπερ ἔτυχον οἵ 
σὺν ᾿Ιάσονι πλεύσαντες ἱδρυσάμενοι κατὰ τὸ Ζίνδυμον ὄρος 
τὸ Κυξίκου τῆς πόλεως ὑπερκείμενον. φασὶν δὲ ὡς καὶ τοῦτο 
διὰ τὴν περὶ τὸ ϑεῖον ἐλωβήσατο ῥαᾳϑυμίαν, τούς τὲ περὶ 
ἑχάτερα λέοντας περιελὼν καὶ τὸ σχῆμα τῶν χειρῶν ἐναλλά- 
ξας᾽ κατέχειν γὰρ πάλαι δοκοῦσα τοὺς λέοντας νῦν εἰς εὖχο- 


E 


» PVP ΒΨ SE SPRREATLSS pDEMEEVNVTSMEPEPINSNUSKMRSCMNTTNRUTÁATES KU TNI NR ἡ 


2. »vxio//ror, O radendo ex c, accentu omisso, V | διστέγεσι 
(sic) V, διστέγοις coni. Sylb, bene | 3. ἀψέδας V | Προκοννησίου scripsi 
coll. Meinekio ad Steph. Byz. p. 121, προχονησίου V, Προικονησίου 
Steph, Προικοννησίου Bekk | 4. τὲ εἰς V, εἰς s || 7. μεγέστοις τείχεσι 
περιέβαλεν Sozom. II, 3 | ἀπολαμβανοντι (sine acc.), alt. o in ras. m. 1, 
Υ 7. 8. πάντατα τὸν V | 10. τῆς] (zàv» τῆς coni. Reitemeier, bene || 
10. 11. ἱππόδρομον] cf. Banduri t. II p. 662 sq. | 13. ἔστησε s | 14. τὸν 
τρίποδα] non est donarium Plataeense, quae fuit Frickii (ann. phil. 
suppl t. III p. 516) aliorumque sententia: illius enim forma (v. E. Fa- 
brieius *Jahrb. d. archaeol. Instituts? t. I p. 189) similis quidem erat, 
sed hic tripus fulerum medium non serpentium spiras sed ipsius Apol-—— 
linis simulacrum habebat (ἔχοντα iv ἑαυτῷ wr£) | 17. τετραστόου] re- 
currit vocabulum in inscr. v5 ap. Benndorfium *Reisen in Ne 


AE ᾿ 
a dijo; τὴν πόλιν ἐφορῶσα καὶ περι- 
ουσὰ. ἐν δὲ ϑατέρῳ Ῥώμης ἱδρύσατο Τύχην. κατασκευάσας 
b οἰκίας τισὶν τῶν ἐκ τῆς γερουσίας ἀκολουϑήσασιν αὐτῷ, 
ἐτέλεσεν πόλεμον οὐδένα κατωρϑωκώς. ἐπελθόντων δὲ 
5 giAov, Σκυϑικοῦ γένους, ἱππεῦσι πεντακοσίοις, οὐ μόνον 
οὐχ ἀντετάξατο τούτοις. ἀλλὰ τὸ πολὺ τῆς δυνάμεως ἀπο- 
βαλὼν καὶ τὰ μέχρι τοῦ χάρακος αὐτοὺς λῃξομένους ἰδὼν ἀγα- 
᾿πητῶς ἀποδρὰς διεσώϑη. 
— — 532, Μείνας δὲ ἀπόλεμος καὶ τρυφῇ τὸν βίον ἐκδοὺς 
"1 διένειμε τῷ Βυξαντίων δήμῳ σίτησιν δημοσίαν, ἣν ἄχρι τοῦδε 
: διέμεινεν ἔχων. εἰς οἰχοδομίας δὲ πλείστας ἀνωφελεῖς τὰ 
E δημόσια χρήματα δαπανῶν, τινὰ κατεσκεύασεν ἃ μικρὸν ὕστε- 
ρὸν διελύετο, βέβαια διὰ τὴν ἔπειξιν οὐ γενόμενα. συνετά- 
7 ράᾶξεν ὃὲ καὶ τὰς πάλαι καϑεσταμένας ἀρχάς. δύο γὰρ τῆς 
1: αὐλῆς ὄντων ὑπάρχων καὶ τὴν ἀρχὴν κοινῇ μεταχειριξομένων, 
οὗ μόνον τὰ περὶ τὴν αὐλὴν τάγματα τῇ τούτων φκονομεῖτο 
- φροντίδι καὶ ἐξουσίᾳ, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπιτετραμμένα τὴν τῆς 
- πόλεως φυλακὴν καὶ τὰ ταῖς ἐσχατιαῖς ἐγκαϑήμενα πάσαις" 
ἡ γὰρ τῶν ὑπάρχων ἀρχὴ δευτέρα μετὰ τὰ σκῆπτρα νομιξο- 
" μένη καὶ τῶν σιτήσεων ἐποιεῖτο τὰς ἐπιδόσεις xol và παρὰ 
τὴν στρατιωτικὴν ἐπιστήμην ἁμαρτανόμενα ταῖς καϑηκούσαις 


2. Τύχην] cf. Mommsen C. I. L. t. III p. 136 | 8. τισὶ ς || post 
αὐτῷ fort. lacuna est. cf. Euagr. ΠῚ, 41: (φής 1. 6. Zosimus) ὡς χρυ- 
σίου πάμπολυ χρῆμα τοῖς ἅμα οἵ ἀφικομένοις ἀνὰ τὸ Βυξάντιον ἐπιδέ- 

᾿ς δῶκεν ἐς κατασκευὴν ἰδιωτικῶν οἴκων 4. διετέλεσε ς [δὲ] *concinnius 
γοῦν᾽ Bekk | ὅ. ϑαιφαλωῶν sine acc. V. de scriptura v. Zeuss p. 433. 
ipsa narratio subobscura et fortasse corrupta est, invidiosa certe || 6. τὸ 
V, xol τὸ ς || 9. μένας V | τρυφῇ] Iulian. p. 422, 15 || 10. βυξαντίων s, 
βυξαντίωι V | δημοσίαν quamquam iam legit Euagr. III, 41, tamen 
ἡμερησίαν conieci coll. Socr. ἢ. e. II, 13, Phot. bibl. p. 475 a 39 Bk., 
- Oodin. de orig. Cp. p. 16, 4 Bk. (ubi sic legendum et distinguendum: 
-- ἐφιλοτιμήσατο (largitus est") δὲ καὶ và δήμῳ, x«9' ἕν᾽ ἕκαστον (de- 
leto v. ἔτος) παρέχων, ἄρτους ἡμερησίους). de re v. E. Gebhardt *d. 
- Verpflegungswesen von Hom τ. Cpel? (Dorpati 1881) p. 20 sq. || 11. fort. 
Sie scribenda: εἰς o/x. δέ, {τὰς πλείστας ἀνωφελεῖς, τὰς || 13. 14. cvv- 
prete $|| 16. ὠκονόμειτο (sic) V, ὠκονόμητο Bekk | 17. γὰρ ante καὶ 
eum Sylburgio delevi; ἃ verbo enim ὠκονόμειτο folium in V incipit. 
d ' ipsius rei improbabilitate v. Mommsen r. Staatsr. t. I* p. 1064 || 
1. p. 90, 1. x«9^ ηκουσαις éxvao///80ov (sine acc.) V. ἐπηνώρϑου recurrit 
44, 4; cf. ἐπηνωρϑώϑη Dittenberger syll. inscr. Gr. 373, 4 


e 


ἐπηνώρϑου κολάσεσι. (39) Κωσταντῖνος δὲ và καλῶς 5 


ἑστῶτα κινῶν μίαν οὖσαν ἐς τέσσαρας διεῖλεν ἀρχάς. ὑπ- 1 
ἄρχῳ γὰρ évi τὴν Αἴγυπτον ἅπασαν πρὸς τῇ Πενταπόλει Zu 1 
βύης καὶ τὴν ἑῴαν ἄχρι Μεσοποταμίας καὶ προσέτι γε Κίλικας 


καὶ Καππάδοκας καὶ ᾿Δρμενίους καὶ τὴν παράλιον ἅπασαν! 
ἀπὸ Παμφυλίας ἄχρι Τρραςξβρῦνεος καὶ τῶν παρὰ τὸν Φᾶσιν 
φρουρίων παρέδωκεν, τῷ αὐτῷ καὶ Θράκην ἐπιτρέψας, Mods 


vt μέχρις ᾿ἀσήμου καὶ ἹΡοδόπῃ μέχρι Τοπήρου πόλεως Ógufo- 


μένην, καὶ Κύπρον μέντοι καὶ τὰς Κυκλάδας νήσους δίέχα 
“ήμνου καὶ Ἴμβρου καὶ Σαμοϑράκης᾽ ἑτέρῳ δὲ Μακεδόνας 
καὶ Θεσσαλοὺς καὶ Κρῆτας καὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὰς περὶ 
αὐτὴν νήσους καὶ ἀμφοτέρας ᾿Ηπείρους, καὶ πρὸς ταύταις 


Ἰλλυριοὺς καὶ Ζάκας καὶ Τριβαλλοὺς καὶ τοὺς ἄχρι τῆς Βα- 


λερίας Παίονας, καὶ ἐπὶ τούτοις τὴν ἄνω Μυσίαν: τῷ δὲ 
τρίτῳ τὴν ᾿Ιταλίαν ἅπασαν καὶ Σικελίαν καὶ τὰς περὶ αὐτὴν 
νήσους καὶ ἔτι γε Σαρδόνα καὶ Κύρνον καὶ τὴν ἀπὸ Σύρτεων 


κέρνης ἄχρι Λιβύην, τῷ δὲ τετάρτῳ τοὺς ὑπὲρ τὰς "Ἄλπεις. 


Κελτούς vs xol Ἴβηρας πρὸς τῇ Βρεττανιχῇ νήσῳ. ταύτῃ 
διελόμενος τὴν τῶν ὑπάρχων ἀρχὴν καὶ ἄλλοις τρόποις ἐλατ- 
τῶσαι ταύτην ἐσπούδασεν. ἐφεστώτων γὰρ τοῖς ἁπανταχοῦ 
στρατιώταις οὐ μόνον ἑκατοντάρχων καὶ χιλιάρχων ἀλλὰ καὶ 


τῶν λεγομένων δουκῶν, οἱ στρατηγῶν ἐν ἑκάστῳ τόπῳ τάξιν 


2. 3. pr. pr. Orientis | 8. 4. λιβύηιν V, corr. &|| 5. καππαδόκας « || 
7. παρέδωκε s | Μυσίᾳ scripsi, μυσίαν Vg | 8. ἀσήμου ex ἀσίμου V'!. 
Aiuov posuit Steph, male. cf. W. Tomaschek Z. f. oesterr. Gymn. 
t. XVIII (a. 1867) p. 721 || oo9oz;: (sine acc. et spir.) V, ἱῬΡοδόπης inde 
a Stephano editores, male | μέχρι V, καὶ μέχρι ς  τοπηρου (sine acc.) 


e 
e 


V, Zofhjoow Steph. cf. Tomaschek 1. d, et C. Müller ad Ptol t.I - 


p. 486 | 10. λέμνου (sine acc.) V, corr. s | pr. pr. Illyrici | 13. 14. βαλ- 
λερίας παιόνας V. de Valeria v. Marquardt Staatsv. I* p. 294 || 14. 15. pr. 
pr. Italiae | 15. deest dioecesis Illyrici, librariorum errore puto. ἅπα- 
σαν καὶ ᾿Ιλλυρέδα καὶ τὰς περὶ αὐτὴν νήσους ...... Κύρνον καὶ Σικε- 
λίαν καὶ τὴν ἀπὸ Σύρτεων expectabam || 16. συρτέων V || 17. κέρνης V, 
Κυρήνης Steph quod hucusque patienter omnes tulerunt, etiam Boecking 
ad not. occ. p. 140, quamvis manifesto absurdum sit. dioecesis Afri- 
cae orientem versus terminabatur Syrti maiore, occidentem versus 


OT os PEESHREROPRERPEU RD 


Mauretiana Caesariensi. haec igitur provincia in corrupto v. xéo»gg  - 


latet: Καισαρησίας vel Καισαρηνσίας (de forma v. Meineke ad Steph. 


Byz. p. 437) | pr. pr. Galliarum | αλπιὶς (sine acc. et spir) V Wu 


18. βρεττανικῇ Sylb, fou. V 


Etica, siliecioor, τὸν μὲν τῆς ἵππου τὸν δὲ 
By. πεξῶν , εἰς τούτους τὲ τὴν ἐξουσίαν τοῦ τάττειν στρα- 
ὑτας καὶ ψιμωρεῖσθαι τοὺς ἁμαρτάνοντας μεταϑείς, παρεί- 
τὸ καὶ ταύτης τοὺς ὑπάρχους τῆς αὐϑεντίας. ὅ τι δὲ τοῦτο 
" τοῖς (iv) εἰρήνῃ καὶ τοῖς κατὰ πόλεμον ἐλυμήνατο πράγ- 
μασιν, αὐτίκα ἐρῶ. τῶν ὑπάρχων τοὺς ἁπανταχοῦ φόρους 
i: τῶν ὑπηρετουμένων αὐτοῖς εἰσπραττόντων καὶ τὴν στρατιω- 
κὴν ἐκ τούτων ποιουμένων δαπάνην, ἐχόντων δὲ τοὺς στρα- 
τιώτας ὑποχειρίους εἰς τὸ δίκας ὑπέχειν κατὰ τὸ δοχοῦν αὖ- 
p τοῖς ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, εἰκότως οἵ στρατιῶται κατὰ νοῦν 
^ ἔχοντες ὡς ὃ χορηγῶν τὴν σίτησιν αὐτοῖς καὶ πταίουσιν ἐπ- 
ἐξέρχεται, πράττειν τὶ παρὰ τὸ καϑῆκον οὐκ ἐθάρρουν δέει 
καὶ τῆς τῶν σιτήσεων ἀφαιρέσεως καὶ τῆς παρὰ πόδας κολά- 
6509. νῦν δὲ ἑτέρου μὲν ὄντος τοῦ τὰς τροφὰς ἐπιδιδόντος 
5 ἑτέρου δὲ τοῦ τῆς ἐπιστήμης κυρίου, κατ᾽ ἐξουσίαν ἕπαντα 
πράττουσι, πρὸς τῷ καὶ τὸ πλέον τῶν σιτήσεων μέρος εἰς 
᾿ χέρδος τοῦ στρατηγοῦ καὶ τῶν ὑπηρετουμένων τούτῳ χωρεῖν. 
. 94. Ἔπραξεν δέ τι Κωσταντῖνος xol ἕτερον, ὃ τοῖς 
βαρβάροις ἀκώλυτον ἐποίησε τὴν ἐπὶ τὴν Ῥωμαίοις ὑποκει- 
μένην χώραν διάβασιν. τῆς γὰρ Ῥωμαίων ἐπικρατείας ἁπαν- 
ταχοῦ τῶν ἐσχατιῶν τῇ 4Ἰ΄οκλητιανοῦ προνοίᾳ κατὰ τὸν εἰρη- 
μένον ἤδη μοι τρόπον πόλεσι καὶ φρουρίοις καὶ πύργοις 
διειλημμένης, καὶ παντὸς τοῦ στρατιωτικοῦ κατὰ ταῦτα τὴν 
οἴκησιν ἔχοντος, ἄπορος τοῖς βαρβάροις ἦν ἡ διάβασις, παν- 
»» ταχοῦ δυνάμεως ἀπαντώσης τοὺς. ἐπιόντας ἀπώσασϑαι δυνα- 

μένης. καὶ ταύτην δὴ τὴν ἀσφάλειαν διαφϑείρων ó Κωσταν- 

τῖνος τῶν στρατιωτῶν τὸ πολὺ μέρος τῶν ἐσχατιῶν ἀποστήσας 

ταῖς οὐ δεομέναις βοηϑείας πόλεσιν ἐγκατέστησε, καὶ τοὺς 
ἐνοχλουμένους ὑπὸ βαρβάρων ἐγύμνωσε βοηϑείας, καὶ ταῖς 
Ὁ ἀνειμέναις τῶν πόλεων τὴν ἀπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐπέϑηκε 
᾿ λύμην, δι᾿ ἣν ἤδη πλεῖσται γεγόνασιν ἔρημοι, καὶ τοὺς στρα- 


D. 


1. σερατηλάτας] cf. Fabroti gloss. δὰ Cedren. t. II p. 939 Bk. | 

- 5. dv add. Steph | 12. δὲ ei, cum ras. sup. utramque e, V || 15. δὲ (sine 

| E. add. V* || 18. ἔπραξε «| 18. 19. roig βαρβάροις) cf. Lyd. de mag. 

Ἢ 10 | 21. 22. cf. ad p. 54 | 25. 26. δυναμένης accessit ex V || 28. ἐγκατ- 

rn//// X (teras. σὲ et e. 6 litt; quarum prima τ’ Mau). ceterum 

€ onstantini consilium a Zosimo plane non intellectum ᾿ἢ esse constat, 
J y. Wietersheim-Dahn t. I* p. 396 


^ 
ΦΩ͂Σ 


Y 


92. 


τιώτας ἐκδόντας ἑαυτοὺς ϑεάτροις καὶ τρυφαῖς ἐμαλάκισε, 2 
ἁπλῶς εἰπεῖν τῆς ἄχρι τοῦδε τῶν πραγμάτων ἀπωλείας αὐτὸς 
τὴν ἀρχὴν καὶ τὰ σπέρματα δέδωκε. eg 

35. Καίσαρα δὲ καταστήσας ἤδη τὸν ἑαυτοῦ παῖδα Κων. 
σταντῖνον, ἀποδείξας δὲ σὺν αὐτῷ καὶ Κωνστάντιον καὶ Κών- 1 
σταντα παῖδας ὄντας αὐτῷ, ηὔξησε τὴν Κωνσταντινούπολιν 
εἰς μέγεϑος πόλεως σφόδρα μεγίστης, ὥστε καὶ τῶν μετ᾽ αὖ - 
τὸν αὐτοχρατόρων τοὺς πολλοὺς τὴν οἴκησιν ἑλομένους τὴν ὦ 
ἐν αὐτῇ πλῆϑος ὑπὲρ τὴν χρείαν συναγαγεῖν, τῶν ἁπανταχοῦ 
γῆς ἢ στρατείας ἢ ἐμπορίας ἕνεκεν ἢ ἄλλων ἐπιτηδευμάτων τὸ 
εἰς ταύτην ἀγειρομένων᾽ διὸ καὶ τείχεσιν ἑτέροις, πολλῷ μεί- — 
focw ὧν Κωνσταντῖνος ἐποίησεν, αὐτὴν περιέβαλον, καὶ τὰς 
οἰχήσεις οὕτως εἶναι συνεχώρησαν συνεχεῖς ὥστε καὶ oixov- 
ροῦντας καὶ ἐν ταῖς ἀγοραῖς ὄντας στενοχωρεῖσϑαι τοὺς ταύ- 
τῆς οἰκήτορας καὶ μετὰ κινδύνου βαδίζειν διὰ τὴν τῶν ἀν- 
ϑρώπων καὶ ξῴων πολυπλήϑειαν. ἐπεγαιώϑη δὲ καὶ τῆς περὶ 
αὐτὴν θαλάσσης οὐκ ὀλίγον, πάλων κύκλῳ παγέντων καὶ 
οἰκοδομημάτων αὐτοῖς ἐπιτεϑέντων, (ἃ) καὶ x«9' ἑαυτὰ πό- 
λιν ἀρκεῖ μεγάλην πληρῶσαι. 

96. Καί μοι πολλάκις ἐπῆλϑε ϑαυμάδσαι πῶς εἰς τοσοῦτο 
τῆς Βυζαντίων πόλεως ηὐξημένης ὡς μηδεμίαν ἄλλην εἰς εὖ- 
δαιμονίαν ἢ μέγεϑος αὐτῇ παραβάλλεσϑαι, πρόρρησις ἐκ ϑεῶν 
οὐδεμία περὶ τῆς εἰς ἀμείνονα τύχην αὐτῆς ἐπιδόσεως τοῖς 
πρὸ ἡμῶν ἀνϑρώποις ἐδόϑη. καὶ ταύτην ἐκ πολλοῦ τὴν 
ἔννοιαν ἔχων, πολλάς τε βίβλους ἱστορικὰς καὶ χρησμῶν 


δι. ἶ 
cwsjous y εκ ἃ 


το 
& 8 
Te D oom l'OMC die: 


2. 3. respicere videtur Euagr. III, 41 p. 375, 30 Read. | 5. cov] 
immo ἐπ᾽. Constantinus a. 317, Constantius a. 323, Constans a. 333 
Caesures facti sunt | 6. κωνσταντινούπολιν ex κωνσταντίνουπόλιν V? | 
8. τὴν ante ἐν deleverim | 10. ἐμπορίας V, -&íeg ς | 12. ὧν V, ὧν ó s || 
περιέβαλον i. e. Theodosius lI a. 413, per Anthemium pr. pr. | 14. &yo- 
ocig] ἀγυιαῖς in mg. apographi Leunclaviani adscriptum. quae con- 
iectura vera videtur: fora enim Cplitana non nimis angusta fuerunt, 
cf. Hammer t. I p. 127 sq. contra &yvi&g et στενωποὺς similiter in- 
cusat Agath. V, 3 | 16. πολυπληϑείαν V | 18. ἃ xol s, καὶ V. feri 
autem potest utin Vaticani xol ipsum ἃ lateat| 21. ὡς] cf. Krebs ap. 
Schanzium *Beitr. z. hist. Synt. d. gr. Spr. t. I p. 97 sq. de usu hoe 
Polybiano. ὥστε ceteris locis post τοσοῦτο Zosimus | seg V, ἐς & || 
22. ἢ V, àv ἢ s | αὐτῇ V?, αὐτὴν V | 23. οὐδὲ μία V | 24. ταύτην δ᾿, 
αὐτὴν V! | 25. hanc Zosimi professionem cur cum Martino 'de font, - 


 NUSE ERIT DES 


ydo ἀνελίξας, χρόνον τε ἐν τῷ περὶ τούτων ἀπορεῖν 
(cuc, ἐνέτυχον μόλις χρησμῷ τινὶ Σιβύλλης εἶναι 
"γομένῳ τῆς Ἐρυϑρφαίας ἢ Φαεννοῦς τῆς ᾿Ηπειρώτιδος (καὶ 
; yàg γενομένη κάτοχος ἐκδεδωχέναι χρησμοὺς λέγεται), 
ᾧ πεποιϑότα Νικομήδην τὸν Προυσίου καὶ πρὸς τὸ δοκοῦν 
λυσιτελεῖν ἑρμηνεύοντα πόλεμον ἄρασϑαι πρὸς τὸν πατέρα 
ρουσίαν, AvváAc πειϑόμενον. ἔχει δὲ τὸ λόγιον οὕτως. 

— 81. Ὦ βασιλεῦ Θρῃκῶν, λείψεις πόλιν ἐν προβάτοισιν, 
αὐξήσεις δὲ λέοντα μέγαν, γαμψώνυχα, δεινόν, 

ὅς ποτὲ χινήσει πατρίας κειμήλια χώρας, 


5 


r Zos. p. 23 in dubitationem vocemus nihil plane causae est | 1. zoóro, 
- »am.2, V| 3. φαελλους, sine acc., V, corr. Reitemeier aliique || 6. &go- 
T σϑαι V?, ἀράσϑαι V' | 1. ἀττ!άλω V | 8. duo coaluisse puto oracula 
* - — ante Zosimi nimirum aetatem, qui ipse iam concreta dudumque 
L vitiata in aliqua χρησμῶν συναγωγῇ invenit. quod autem ille ad Ni- 

- eomedis II Epiphanis res versus spectare coniecit, nihil probabilitatis 

- ea suspieio habet. ego versibus quattuordecim prioribus oraculum con- 

7 tineri existimo quo Nicomedes I deterreretur a consilio suo Gallos in 
— Asiam recipiendi; versibus autem septem posterioribus Byzantios ab A pol- 
— ine moneri puto ut a Gallis caveant. constat autem Nicomedem I 

a. 278 contra Zipoetem fratrem Gallos arcessiisse (Droysen Hellen. 
ὑ, III?, 1 p. 190 sq.). quod ἐπ᾽ ὀλέϑρῳ τῶν πόλεων factum iri et Pha- 
ennis προδηλῶσαι perhibetur a Pausania X, 15, 2 et Memnone teste 
(ap. Phot. bibl. p. 227 b 30) αὕτη τῶν Γαλατῶν ἡ ἐπὶ τὴν Acíev διά- 
βασις κατ᾽ ἀρχὰς ἐπὶ κακῷ τῶν οἰκητόρων προελϑεῖν ἐνομίσϑη. qua- 
propter *'leonis' mentione (vs. 2) Leonnorium (qui ἀρχηγὸς δοκεῖ μά- 
λιστα τῆς περαιώσεως τῆς εἰς τὴν ᾿Δσίαν γενέσϑαι: Strab. p. 566 extr.) 
designari puto, cum 'lupus' (vs. 7) sit alter Gallorum dux Luturius 
- (Memno Ll d. Liv. XXXVIII, 16). *'lupi' igitur (vs. 9) Galli sunt, nec 
vero ut Heyne opinatus est Romani | vs.1— 6. extant etiam apud 
Tzetz. Chil. VII, 558—563 (nec vero apud Phlegontem in Longaevis quem 

- addidit Reitemeier) praeterea totum adponit oraculum P. Gillius ap. 

Bandurium ant. Cpol. t. I p. 412 ed. Paris. | λεέψεις Tzetz. et, corr. ex 
λήψεις, V, λήψεις ς || λεέψεις πόλυν ἣν προβάτοισιν probabiliter coniecit 
- Nauck: *urbem tuam ovibus vastam relinques': μηλόβοτον καταλείψεις 
- (Herodian. VIII, 4, 8 al). cf. orae. Sibyll. VIII, 41 de Roma: καὶ σὰ 
ϑέμεϑλα λύκοι καὶ ἀλώπεκες οἰκήσουσι || 9. δεινόν Tzetz. V*, δειλόν V*.| 
- 10. κινήσει *asportabit?.. πατρίας γε ϑεμείλια coni. Heyne, male. nimis 
E gpreptancem. Phaennidem fecit Lasaulx "Untergang des Helle- 
 mismus' p. 49, ad Palladium quod Constantinus Roma clam subreptum 
E Ἢ intium asportasse postea ferebatur haec referens. ceterum atticas 
formas epicis mixtas mutare nolui, v. quae disputavit Hendess diss. 


d Ὧν 3 


VR CSURE nc σὴ ALLEM 
ον PRU. np NURSE ETT CS WW oen 


5 σκηπτούχοις τιμαῖσιν ἀγάλλεσϑαι μάλα δηρόν, 
ἐκ δὲ ϑρόνων πεσέειν, οἷοι κύνες ἀμφὶς ἔχουσι 
κινήσεις δ᾽ εὕδοντα λύκον γαμψώνυχα, δεινόν" 
οὐδ᾽ ἐθέλοντι γὰρ εἴσω ὑπὸ ξυγὸν αὐχένα ϑήσει. 
δὴ τότε Βιϑυνῶν γαῖαν λύκοι οἰκήσουσι 

10 Ζηνὺς ἐπιφροσύναισι. ταχὺ δ᾽ ἐπιβήσεται ἀρχὴ 
ἀνδράσιν οἱ Βύξαντος ἕδος καταναιξτάουσι. ΤᾺ 
ἘΠΕ μάκαρ ᾿Ελλήσποντε, ϑεόκχτιτα τείχεά τ᾽ —— S 

0. o. ϑείαισιν ἐφετμαῖς a 
ἣν λύκος «ivóAvxog πτήξει κρατερῆς ὑπ᾽ ἀνάγκης. 

15 (ge γὰρ εἴσασίν τε ἐμὸν ναίοντες ἔδεϑλον, 


- - 


Hal. vol. IV, 1 (a. 1877) p. 19 sq. | 1. δ᾽7 9"? | αἱρήσει μόχϑων Tzetz., 
αἵρηση μόϊχϑων V | 2. σκηπτούχοις, ἡ m. 2 in ras., V | τιμαῖσιν "Tzetz. .— — 
V?, τιμᾶσιν V! || ἐπαγγέλλεσϑαι Tzetzae codices AB apud Presselium  — 
(Tzetz. epist. ed. Tubing. p.123) || μάλα Tzetz., μετὰ V || 3. οἷον Tzetz., 
olov V | 4. εὔδοντα (sic) V?, εὐδόντα V! | δεινόν Gillus, δειλὸν V' - 
(δειλόν V?) | 5. ἐϑέλοντι γὰρ | ὁ. εἴσω V?, ἐθέλοντι ] (0?) y/// | ρείσω — — 
V! | ϑήσει, (2 litt. eras.) V. versus corruptus; pro εἴσω expectabam  — 
αἰνὸν, αἰσχρὸν vel sim. (δεινὸν ξυγὸν orac. Sib. IIT, 448; δούλιον £. 
III, 508 — cf. III, 537; A. P. XVI, 5 —, κακὸν £. IX, 217 al) || 6. 
vs. 6—8. extant etiam ap. Tzetz. Chil IX, 824—826 | you&v V!| 7. ἐπὶ — 
φροσύνῃσι edidit Kiessling in Tzetza | ταχὺ δ᾽ ἐπιβήσεται ἀρχή verba .- 
antiquitus corrupta puto. neque enim ἐπιβαίνει ἀρχὴ τινὶ esse potest: 
'imperium ad aliquem transià? — quamquam ipse Zosimus $ 2 ita 
interpretatus est — et, ut possit, verba vs. 14 ἣν-- ἀνάγκης lupum 
illum Byzantiis quoque exitium minatum esse docent. denique vitium 
metrieum in ταχὺ vocabulo recte agnovit Rzach Wiener Sitzungsber. 
t. 100 (1882) p.316. unde primitus fuisse puto pro ἀρχὴ: Ἄρης. quod 
probans pro'v«y? Nauck coniecit ταχὺς. ταχέως synizesi inaudita vo- 
luit Rzach. 'Tzetzae autem scripturam: κακὸν δ᾽ ἐπιβήσεται ἄνδρας, — 
ἄνδρας o) ex interpolatione novicia ortam esse recte dixit Pressel 
p. 181| 8. o? Tzetz. V?, 7; V'| 9. τρὶς μάκαρ scripsi coll. Nauckio Mél. 
Gréco-Romains t. IV p. 160 adn., τρισμάκαρ Vs | 10. nullum lacunae, 
in qua aliquid de Byzantio dietum erat, in V signum | 11. ἣν c, ἦν ut 
solet V. "potest etiam ἧ: 'ubi' primitus fuisse | πτήξει Gillius, πτήξη 
V | 12. ὦμε V, of μὲ Gillius ceterique editores. corruptum versum - 
ita redintegrandum puto: ὦ Μἰεγαρήιον ἄστυ ἐμὸν ναΐοντες ἔδεϑλον. | 
quippe alterius esse oraculi initium puto Byzantiis paulo prius dati, 
cum à Gallis qui Thraciam totam occuparant (v. Droysen Helle 
t. IIP, 1 p. 86 84.) cum maxime premerentur (cf. Memm. ap. Phot. 
p. 227 b 9 Bk.) adloquitur autem Apollo, quem in primis a Dyz 


n. d οὐκέτι σιγήσω πατρὸς νόον, ἀλλ᾽ ἀναδείξω 
 ἀϑανάτων λογίων ϑνητοῖς εὔσημον ἀοιδήν. 
E  Θρῇσσα κύει μέγα πῆμα, τόκος δέ ol οὐκέτι τηλοῦ, 

|. δπειραι παῖδα κακὸν .. καὶ τῇδε φέρουσαν᾽ 

τρηχὺ παρ᾽ ἠπείρου πλευρὰς ἐπιναισεται ἕλκος, 20 
τ΄ καὶ μέγ᾽ ἀνοιδήσει, ταχὺ δὲ δαγὲν αἱμοροήσει. 

το ὕτο τὸ λόγιον πάντα iiw ὡς εἰπεῖν, ὑπεμφαῖνον Óvrog 2 
ἀὶ ἐν αἰνίγμασι, λέγει, τά τε ἐσόμενα Βιϑυνοῖς κακὰ διὰ 
: Pu» τῶν ἐπενεχϑέντων αὐτοῖς ἐς τὰ μετὰ ταῦτα φύφων βα- 
| τὸ ρύτητα καὶ ὡς 7 ἀρχὴ ταχέως ᾿ἐπιβήσεται ἀνδράσιν ot Βύ- 
7. ἔαντος ἕδος καταναιετάουσι᾽. τὸ δὲ μετὰ χρόνον οὐκ ὀλίγον 
1 τὰ προρρηϑέντα ἐκβῆναι μὴ λαμβανέτω τις εἰς τὸ περὶ ἕτέ- 
| gov τινὺς λέγειν τὴν πρόρρησιν: πᾶς γὰρ χρόνος τῷ ϑείῳ 
βραχὺς ἀεί τε ὄντι καὶ ἐσομένῳ. ταῦτα δὴ οὖν ἔκ vt τῶν 
Πρ τοῦ χρησμοῦ ῥημάτων καὶ ἀπὸ τῶν ἐκβάντων ἐτεχμηράμην. 
᾿ e δέ τῷ τὺ χρησϑὲν ἑτέρως ἔχειν δοκεῖ, ταύτῃ νοείτω. 


- V3 


7 eultum esse constat (v. O. Frick in Paulyi enc. t. I?, 2 p. 2613), cives 
- suos (ἐμὸν v. ἔδεϑλον, cf. A. P. IX, 91: Ἑρμῆ Kovxíov ναίων πόλιν). 
. Megarensium autem ἀποικία cum sit Byzantium, recte urbs appellatur 
- 'Μεγαρήιον ἄστυ, eodem modo atque in oraculo Constantino M. dato 

A. P. XIV, 115: βαῖνε δὲ χαίρων ἐς Μεγαρήιον ἄστυ Προποντίδος ἄγχι 


ϑαλάσσης || 1. σι γήω v? σι) ὦ V! | 2. ἀϑανάτων λογίων Gillius, ἀϑα- 
ν 


o 
νάτω Aoy(, v ἃ m. 3, V | εὔσημον ἀοιδήν V?, εὐσήμονα οἰδὴ (sine acc.) 
V'|3. τηλοῦ V?, τήλουσ, ut vid. V'|| 4. corruptus et mutilus. σπειραι, 
. ut vid. V!, σπεῖραι V?, πείρᾳ editores inde a Gillio. expectatur pa- 
- riendi vocabulum, cf. oracula ap. Herodot. V, 92 | φερουσαν (sine acc.) 
- V, φέρουσα Gillius ceterique editores | 5. πλευραῖς Gillius || ἐπειναισεται 
(sine aec.) V! (sic), ἐπιναισεται V?, ἐπαίσεται Gillius, ἐπινείσεται c. 
requiritur sensus hic: fgrave uleus ad latera terrae continentis (i. e. 
- "Phraciae) surgit. unde ἐπανίσταται conieci. quamquam fieri potest 
- xt rarius aliquod verbum lateat, quemadmodum in orac. Sibyll, IX, 
/' 200 et X, 194 legitur ἀνασταχυώσεται ἕλκος. ἐπινείσεται (: ἐπελεύσεται 


- S. μέγ᾽ ἀνοιδήσει coniectura iam Bekk reperit | αἵμορροήσει V || 7. ///óz- 
(vov ( à m.2) V. o eras.? | 7. 8. ὄντως καὶ] λοξῶς (vel sim.) xal 
)nieci, (volui etiam ὅμως xol: *quamvis? coll Herod. V, 63: ὅμως 
ξείνους σφι ἐόντας, sed nimis contorta evadit verborum collocatio) || - 
3. ἐν αἰνίγμασι V, αἰνίγμασι ς | 11. ἔδος V | 12. εἰς τὸ (o ex « vel o) 
viu. πρόοησιν, eras. c ut μές; sé d 14. δὴ V?, δὲ V! | 16. M τωι V?, 


- Hesych.) certe nullo modo ferri potest | 6. μὲγμνοϊδησει V, μέγα οἰδήσει 


t2 


e 


rS 


δωρεαῖς οὐκ ἐν δέοντι γινομέναις, ἀλλὰ εἰς ἀναξίους 2 
ἀνωφελεῖς ἀνθρώπους, τοὺς φόρους ἐχδαπανῶν, καὶ τοῖς μὲν 
εἰσφέρουσι γινόμενος φορτικός, τοὺς δὲ μηδὲν ὠφελεῖν δυνα- - 
μένους πλουτίξων᾽ τὴν γὰρ ἀσωτίαν ἡγεῖτο φιλοτιμίαν. obrog s 
καὶ τὴν εἰσφορὰν ἐπήγαγε χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου πᾶσι volg - 
ἁπανταχοῦ γῆς μετιοῦσι τὰς ἐμπρρίαρ καὶ τοῖς ἔν ταῖς πόλεσι — 
πανωνίαν προτιϑεῖσι, μέχρι καὶ τῶν εὐτελεστάτων, οὐδὲ τὰ 
δυστυχεῖς ἑταίρας ἔξω ταύτης ἐάσας τῆς εἰσφορᾶς, ὥστε pE ? 
ἰδεῖν μέλλοντος τοῦ τετραἑτοῦς ἐνίστασϑαι χρόνου, καϑ' ὃν τὸ 
ἔδει τοῦτο τὸ τέλος εἰσφέρεσϑαι, ϑρήνους ἀνὰ πᾶσαν πόλιν 3 
καὶ ὀδυρμούς, ἐνστάντος δὲ μάστιγας καὶ βασάνους Émupsgo- - 
μένας τοῖς σώμασι τῶν διὰ πενίας ἔσχατον ξημίαν ὑπενεγκεῖν 
μὴ δυναμένων. ἤδη δὲ καὶ μητέρες ἀπέδοντο παῖδα, καὶ 
πατέρες ἐπὶ πορνείου ϑυγατέρας ἐστήσαντο, ἐκ τῆς τούτων 
ἐργασίας ἀργύριον τοῖς τοῦ χρυσαργύρου πράκτορσιν εἰδ- 
ἐνεγκεῖν ἐπειγόμενοι. βουλόμενος δὲ καὶ τοῖς ἐν λαμπρᾷ τύχῃ 
περινοῆσαί τι λυπηρόν, ἕκαστον εἰς τὴν τοῦ πραίτωρος ἀξίαν - 
ἐκάλει, καὶ τῷ προκαλύμματι τῆς τιμῆς ἀργύρου σταϑμὸδ 
ἀπήτει πολύν. ἦν οὖν ἰδεῖν τῶν εἰς τοῦτο τεταγμένων ἐπι- ο΄ 
δημούντων ταῖς πόλεσι φυγὴν ἁπάντων καὶ ἀποδημίαν ἀλλό- 
φυλον, δέει τοῦ μὴ σὺν ἀπωλείᾳ τῆς οὐσίας ταύτης τυχεῖν 
τῆς ἀξίαρ. ἀπεγράψατο δὲ τὰς τῶν λαμπροτάτων οὐσίας, τέλος Γ à 
ἐπιϑεὶς ᾧ τινὶ φόλλιν αὐτὸς ἐπέϑηκεν ὄνομα. καὶ ταῖς vOi-  — 
αὐταις εἰσφοραῖς τὰς πόλεις ἐξεδαπάνησεν. ἐπιμεινάσης γὰρ ss Ξ 
D. τὴν γὰρ ἀσ. V?, κώσϊ τὴν ἀσ. V'. ceterum cf. Iulian. p. 430, 6; 
431, 12 H.|Fo?rog] proxima de chrysargyro respicit Euagr. III, 40. v. 
ib. c. 39 || 6. ἐπήγαγε] αὐτὸς πρῶτος ἐπινοήσας Euagr.|| χρυσοῦ scripsi, 
χρυσίου Vs. cf. 1, 58, 2; V, 12, 2; 40, 3; 41, 4. 7; Procop. Gaz. pa- 
neg. p. 504, 9 Nieb.: χρυσὸς καὶ ἄργυρος εἰς μίαν ἐλϑόντες προσηγο- 
ρέαν | 7. γῆς V*, γῆν V'| 8. προτιϑεῖσι s, προιτέϑησι, c ut vid. erasa," 
Υ 8. τὰς V, om. «|| 9. δυστυχεῖς] cf. Procop. p. 504, 21: of γὰρ ἐπὶ 
τῶν οἰκημάτων γυναῖκες... οὐδὲ τὸ δυστυχεῖν ἐπ᾽ ἀδείας ἐκέκτηντο. . 
frustra meretrices aliminari volebat Gothofredus. comm. ad c. Theod. - 
XIII, 1, 1| 10. τετραετοῦς) cf. Kuhn 'staedt. u. buerg. Verfassung! tl 3 


. p. 286 Ἰ 18. πενίας ἔσχατον scripsi (cf. ἔσχατον ὠμότητος I, 6, 2; ἔσχα- 3s 


Tov ἀπωλείας IV, 25, 4), πενίας ἐσχάτην V, πενίαν cafa Sylb. l4 


ξημίας Sylburg | 14. παῖδας V, παῖδες V', τοὺς παῖδας s | 18. ἕκαστον} 
y. Kuhn I p. 208 | 21. φυγεῖν V ] 


Eo rS CER 
χα S RNV ONLUS 


uévà Κωσταντῖνον τῆς ἀπαιτήσεως ἐπὶ χρόνον συχνόν, 
δ εἰϑυμένου κατὰ βραχὺ τοῦ πλούτου τῶν πόλεων, ἔρημοι 
ῶν οἰκούντων αἱ πλεῖσται γεγόνασι. 
89, Τούτοις ἅπασι τοῖς τρόποις ὁ Kaovipvitóo τῷ πο- 
Mte λυμηνάμενος ἐτελεύτησε νόσῳ. διάδεξαμένωῶν δὲ 
/ βασιλείαν τῶν αὐτοῦ παίδων ὄντων τριῶν (ἐτέχϑησαν 
| Boko οὐκ ἀπὸ Φαύστηξ᾽ τῆς τοῦ "EoxovA(ov Μαξιμιανοῦ 
yere ἀλλ ἐξ ἄλλης, ἧ μοιχείας ἐπαγαγὼν μέμψιν ἀπέ- 
τεινεν), εἴχοντο τῶν πραγμάτων. τῇ τῆς νεότητος ἐνδιδόντες 
i dori μᾶλλον ἢ τῷ τῶν κοινῶν ὠφελίμῳ. πρῶτον γὰρ ἐνεί- 
᾿ povro τὰ ἔϑνη, xi Κωνσταντῖνος uiv ὃ πρεσβύτερος ἅμα 
; oed νεωτάτῳ Κώνσταντι τὰ ὑπὲρ τὰς Ἄλπεις ἅπαντα καὶ τὴν 
P ἰγκαλίαν καὶ Ἰλλυρίδα πρὸς τούτοις Aie ἔχειν, ἔτι δὲ τὰ 
- περὶ τὸν Εὔξεινον Πόντον καὶ τὴν ὑπὸ Καρχηδόνα Διβύην, 
"a Κωνσταντίῳ δὲ τὰ περὶ τὴν ᾿Δσίαν καὶ τὴν ἑῴαν καὶ Alyv- 
- πτὸν ἐπετέτραπτο. συνῆρχον δὲ αὐτοῖς τρόπον τινὰ Ζαλμά- 
E 1102 , Καῖσαρ ὑπὸ Κωνσταντίνου κατασταϑείς. ἔτι δὲ Kov- 
" στάντιος. ἀδελφὸς ὧν αὐτοῦ, καὶ ᾿Αννιβαλλιανός, ἐσϑῆτι 
| χρώμενοι χοχχοβαφεῖ καὶ περιχρύσῳ, τῆς τοῦ λεγομένου vo- 


o βελισσίμου παρ᾽ αὐτοῦ Κωνσταντίνου τυχόντες ἀξίας αἰδοῖ 


- τῆς συγγενείας. 


τῳ κῶσταν XS κωσταν V! || ἐπὶ χρόνον συχνόν] chrysargyrum a. 501 
"demum, i. e. post, Zosimi tempora, ab. Anastasio abolitum est. contra 
- praetura a. 450 liberati sunt clarissimi et spectabiles qui in provinciis 

. degerent (c. lust. XIL 2, 1), eodemque fere tempore follis sublatus (ib. 


-12)|4. κωσταῦ" V || 5. νόσῳ] *morbo consumptus est? : Vict, ep. XLI, 15. 
fuit fabula qua Constantinus a fratribus veneno sublatus esse fereba- 
- tur: v. Philostorg. II, 16; Zonar. XIII, 4; Cedren. t. I p. 520, 4 Bk. || 
6. ἐτέχϑησαν--8. 9. ἀπέκτεινεν] offendit Reitemeier. contra tenet hoc 
- testimonium Mommsen ad C. I. L. X 678. si error subsit — ut existi- 
mare videtur Schiller hist. Rom. t. II p. 234, 5 —, verba οὐκ et ἀλλ᾽ 
ἐξ ἄλλης resecuerim || 7. ἐρκουλέου V | 8. ϑυγατρὸς V?, ϑυγατέρας V! | 
10. ῥοπῇ γ" τροπῆ V! | 11. ó sup. scr. a V? | πρεσβύτερος] πρεσβύτατος 
ieci | 12. τὰ ὑπὲρ τὰς Ἄλπεις ἅπαντα] 'cuncta trans Alpes? Vict. 
E p.41, 20, eodem sine dubio e fonte atque Eunapius | 13. λλυρέδα V?, 
E V! | 15. κὠσταντέω, v a m. 1, V | 16. ἐπετέτραπτο V?, ἐπέ- 
vo V'| 16. 17. δαλμάτιος V*, dápdicior V'. de nominis scriptura 
skhel t. VIII p. 103 | 17. 18. κωνστάντ. V, καὶ κωνστάντ. S | 
vif uvis V!, ἀνναβ. ΨῈ 


jd 
» * n 
-— 


98 — B- 


40. '4AÀ& τῆς ἀρχῆς οὕτως ἑκάστῳ νεμηϑείσης, Kov- 
στάντιος ὥσπερ ἐξεπίτηδες μὴ κατόπιν γενέσϑαι τῆς τοῦ 
πατρὸς ἀσεβείας ἐσπουδακώς, ἀφ᾽ ἑστίας ἀρξάμενος αἷμα συγ- 
γενὲς ἀνδρείου τρόπου δεῖγμα παρασχεῖν ἅπασιν ἠβουλήϑη. — 
καὶ πρῶτον μὲν Κωνσταντίῳ πατρὸς ἀδελφῷ διὰ τῶν στρα- 5 
τιωτῶν καταπράττεται ϑάνατον, ἔπειτα καὶ 4Ζαλματίῳ τῷ . 
Καίσαρι ῥάπτει τὴν ὁμοίαν ἐπιβουλήν, συναναιρεϑῆναι τούτῳ 
καὶ Ὀπτᾶτον παρασκευάσας, ὃς παρὰ Κωνσταντίνου τῆς ἀξίας 
τετυχήκει τοῦ πατρικίου, πρώτου ταύτην ἐπινοήσαντος τὴν É 
τιμήν, καὶ προκαϑῆσϑαι τοὺς ταύτης ἠξιωμένους τῶν τῆς " 
αὐλῆς ὑπάρχων νομοϑετήσαντος. ἀνῃρέϑη δὲ τότε "ApAdfhog 
ὁ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος, τῆς Δίκης ἀξίαν αὐτῷ ποινὴν ἐπυϑεί- 
σης ἀνθ᾽ ὧν ἐπεβούλευσε ϑάνατον Σωπάτρῳ τῷ φιλοσόφῳ 
φϑόνῳ τῆς Κωνσταντίνου πρὸς αὐτὸν οἰκειότητος. ὥσπερ δὲ 
κατὰ πάσης χωρῶν τῆς συγγενείας, καὶ ᾿δἀννιβαλλιανὸν τού- 15. 
τοις ἐπέϑηκεν, ὑποϑέμενος ἐκβοᾶν τοῖς στρατιώταις ὡς οὐκ 
ἂν ἄρχοντος ἑτέρου πλὴν τῶν Κωνσταντίνου παίδων ἀνά- 
ὄχοιντο. ταῦτα μὲν οὕτω Κωνσταντίῳ διεπονήϑη. 

41. Κωνσταντίνῳ δὲ καὶ Κώνσταντι περὶ τῆς ὑπὸ Καρ- - 
χηδόνα Λιβύης καὶ Ἰταλίας γενομένης ἀμφισβητήσεως, ἀφυ- 90 
λάκτῳ βουλόμενος ó Κώνστας ἐπιϑέσϑαι τἀδελφῷ ἐπὶ μὲν 
τριετῆ χρόνον τὴν ἔχϑραν ἔμεινεν ἐπικρύπτων., καραδοκήσας 
δὲ χώρας ἐπιβάντα πρὸς αὐτὸν φιλίως ἐχούσης ἔστειλε στρα- 
τιώτας, τῷ μὲν φαινομένῳ Κωνσταντίῳ συμμαχήσοντας εἰς 
τὸν κατὰ Περσῶν πόλεμον, ἐπιϑησομένους δὲ Κωνσταντίνῳ 95. 
μὴ προϊδομένῳ τι τούτων᾽ οἱ τὰ ἐπιτάγματα πληροῦντες 
ἀναιροῦσι τὸν Κωνσταντῖνον. (42) τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ τὸν 
ἀδελφὸν ὃ Κώνστας ἐχποδὼν ποιησάμενος διὰ πάσης ὠμό- 


3. 4. post συγγενὲς participium, velut ἐκχέας, desideravit Steph || 
αἷμα συγγενὲς} cf. lulian. p. 431, 22 H. | 7. συναναιριϑῆναι V*, corr. 
V*]| 8. ὀπτάτον V?, ὄπτα τὸν V!||9. πρώτου V?, πρὸ τοῦ V'| 11. róvs] - 
τότε καὶ coni. Sylb | 12. 18. ἐπυϑείσης] ἐπιτιϑείσης conieci| 13. ἐπεβού- - 
Aevos] ἐβούλευσε scripsit Reitemeier, male | 14. κώνσταντι V, corr. 
Steph. cf. Eunap. p. 21 sq. Boiss. | 15. ἀννιβαλιανὸν V*, ἀνναβαλιανὸν — 
V, ἀνναβαλλιανὸν &|| 17. 18. ἀνάσχοιτο V!, corr. V*| 21 sq. cf. Tille- — 
mont t. IV p. 669. ipsius Zosimi sine dubio est peccatum, non Eu- 
napii | 24. συμμαχήσοντας, o ex « radendo V || 26. μὴ sup. ser. V* "l 
προειδομένω V 21 


* 
Ὧν 


- An e 


τὸς ἐχώρει κατὰ τῶν ὑπηκόων, πᾶσαν ἀφόρητον ὑπερβαλ.- 
ἥμενος τυραννίδα. βαρβάρους γὰρ εὐπροσώπους ὠνούμενος 
| ἔχων ἐν ὁμήρων τάξει παρ᾽ ἑαυτῷ, πάντα τε πράττειν 
Eo. κατὰ τῶν ὑπηκόων αὐτοῖς οἷα τὴν ὥραν ἐπιδιδοῦσιν 
ὑτῷ πρὸς διαφϑοράν, εἰς ἔσχατον ἤγαγε πάντα τὰ ὑπ᾽ αὐ- 
ἔϑνη κακοῦ. πρὸς ὃ δυσχεραίνοντες οἵ περὶ τὴν αὐλήν, 
nile ταῖς περὶ ϑήραν τέρψεσιν αὐτὸν ἐγκχείμενον εἶδον, 
ἡγεμόσι πρὸς τοῦτο χρησάμενοι Μαρκελλίνῳ τῷ τοῦ ταμιείου 
 προεστηχότι καὶ Μαγνεντίῳ τῷ τὴν ἀρχὴν ἐπιτετραμμένῳ τῶν 
ὁ Ἰοβιανῶν καὶ ἙΞρκουλιανῶν (τάγματα δὲ ταῦτα... . ἐπώνυμα) 
τρόπῳ τοιῷδε τὴν ἐπιβουλὴν τὴν xov αὐτοῦ σκευωροῦσι. 
᾿ς γενέϑλιον ἄξειν ἡμέραν οἰκείου παιδὸς ὃ Μαρκελλῖνος εἰπὼν 
- ἐκάλει πρὸς ἑστίασιν ἄλλους τε πολλοὺς ἐξέχοντας τοῦ στρα- 
᾿ τοπέδου καὶ Μαγνέντιον σὺν αὐτοῖς" τοῦ δὲ συμποσίου μέχρι 
1:5 μέσων ἐκταϑέντος vvxrüv, ὃ Μαγνέντιος διά τι δῆϑεν τῶν 
— ἀναγκαίων ἀναστὰς ἐκ τοῦ δείπνου, καὶ πρὸς βραχὺ τῶν δαι- 
E τυμόνων ἑαυτὸν ἀποστήσας, ἐφὰίνετο τοῖς συμπόταις ὥσπερ 
ἐν σκηνῇ τὴν βασιλικὴν ἠμφιεσμένος στολήν. τῶν δὲ περὶ 
τὸ δεῖπνον ἀνειπόντων αὐτὸν βασιλέα, πάντες ὁμοίως ὅσοι 
—9o τὴν πόλιν “ὐχονοτάξοννον. ὥκουν (ἐν αὐτῇ γὰρ ταῦτα ἐπρά- 
χϑη) τῆς αὐτῆς τῆς ἐγίνοντο γνώμης. ἐπεὶ δὲ ἡ φήμη καὶ περαι- 
τέρω διέτρεχεν. Ó ἐκ τῶν ἀγρῶν ὄχλος εἴσω συνέρρει τῆς 
πόλεως. ἐν τούτῳ δὲ καὶ ἐκ τῶν ἐν ᾿Ιλλυριοῖς ἱππέων εἰς 
ἀναπλήρωσιν τῶν ἐν Κελτοῖς ταγμάτων ἀποσταλέντες ἀνεμί- 
-ss γησαν τοῖς ἐπὶ ταύτῃ τῇ πράξεϊ «-συνειλεγμένοις. καὶ ἁπλῶς 
᾿ εἰπεῖν ὁμίλου στρατιωτικοῦ παντὸς οἱ προεστῶτες εἰς ἕν συν- 
- ελϑόντες, ἐπειδὴ τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς συνωμοσίας ἐκβοήσαντας 
εἶδον, οὐκ εἰδότες σχεδὸν τὸ πραττόμενον, ἐπεβόων ἅπαντες. 
᾿ Σεβαστὸν ἀνακαλοῦντες Μαγνέντιον. τούτων ὁ Κώνστας αἰσϑό- 


d 


30 μενος ἀποδρᾶναι πρός τινα πολίχνην ὡρμήϑη τοῦ Πυρηναίου 


E 


b. 
“ὃ 

: ἃ 
E 


Ε- 


-. “--------ὔφ.Ὸ Ρ .-ἅ ...- 


E 2. 3. 'obsides pretio quaesitos pueros venustiores' Vict. Caes. 
-41, 24 | 4. τὴν ὥραν Valesius ad Amm. XVI, 7, 5, τῶ ὁρᾶν V || 9. προγ- 
 εστηκχότι, c erasa, V | 10. δαίμοσιν addebat Boissonade ad Eunap. 
] P» 491. malim “ιοκλητιανοῦ καὶ ΜΜαξιμιανοῦ | 12. ἄξειν V, et sic vo- 
luit Steph, ἕξειν apographa | 16. ἀναστὰς V, διαναστὰς apographum 
" mom | 20. ἀγουστόδουνον V | 21. 22. περαιτέρω V*, παρ ἑτέρω V' | 
. εἴσω Ν᾽, ἐξ ὧν V', ἔξω sr 23. ἰλλυριοῖς γ", λλυρίώοις V! | 34. ἀπο- 
αλλ τες V 
"wt TE 


T sptiden, τὰ | e T r5 
«x. 08 M ES e LOCTAT T CPC 


5 


100 zd 


Zz 


πλησίον ὠκισμένην. Ἑλένη δὲ τοὔνομα τῷ πολιχνίῳ. κατα- 
ληφϑεὶς δὲ ὑπὸ Γαΐσωνος, εἰς τοῦτο μετά τινῶν ἐπιλέκτων 
σταλέντος, ἀνῃρέϑη, πάσης αὐτὸν βοηϑείας ἀπολιπούσης. 
48. Μαγνεντίου τοίνυν τὴν ἀρχὴν ἔχοντος καὶ τῶν ὑπὲρ, 
τὰς ΄άλπεις ἐϑνῶν καὶ τῆς ᾿Ιταλίας αὐτῆς κυριεύοντος, τὴν τ 
στρατηγίαν τῶν ἐν Παιονίαις στρατοπέδων Βετρανίων ἔχειν, 
ταχϑείς, ὅτι Μαγνέντιος εἰς βασιλείαν ἤχϑη πυϑόμενος; εἰς 
τὴν αὐτὴν ἦλθεν ἐπιϑυμίαν καὶ ψήφῳ τῶν αὐτόϑι ταγμάτων 
βασιλεὺς ἀνεδείχϑη. καὶ ἐν τῇ Μούρσῃ Παιονίας οὔσῃ πόλει. 
διέτριβε. τούτων οὕτως ἐχόντων Πέρσαι μὲν τὰς τῆς ἑῴας 108 
ἐλήξοντο πόλεις, καὶ μάλιστα τῆς μέσης τῶν ποταμῶν, Κων- - 
στάντιος δέ, καὶ ταῦτα τῷ πρὸς αὐτοὺς ἐλαττούμενος πολέμῳ, —— 
τοῖς κατὰ Μαγνέντιον ὅμως ἐπεξελϑεῖν ἐγνώκει καὶ Βετρα- 
νίωνα. ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἡὐλιξόμενον x«i ἐν παρασκευαῖς ὄντος, : 
Μαγνεντίου διατρίβοντος ἐν Κελτοῖς, Νεπωτιανὸς ἐξ ἀδελφῆς. d 
Κωνσταντίνου τεχϑεὶς Εὐτροπίας ὄνομα, συναγαγὼν zAi90g 
οὐ καϑεστώτων ἀνθρώπων ἀλλὰ λῃστείᾳ καὶ ἐκδεδιῃτημένῳ ; 
βίῳ và xo9' ἑαυτοὺς παραδόντων, ἔπεισι τῇ Ρώμῃ βασιλικὸν E 
σχῆμα δεικνύς. ᾿Δνικήτου δὲ τοῦ παρὰ Μαγνεντίου καταστα- 
ϑέντος ὑπάρχου τῆς αὐλῆς τῶν ἀπὸ τοῦ δήμου τινὰς ἐξοπλί- so. 
ὅαντος καὶ τῆς πόλεως ἐξαγαγόντος ὡς δὴ Ne ἑπωτιανῷ πολε- E 
μήσοντας, μάχη μὲν ἐγίνετο καρτερά, vOv δὲ * Propio οἷα 
δὴ ἀπείρων καὶ ἀσυντάκτων οὐ σὺν πολλῷ πόνῳ τραπέντων, 
φεύγοντας αὐτοὺς ὁ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος ciis καὶ ἐπὶ 
τῇ πόλει δεδιὼς τὰς πύλας ἀπέκλεισεν: οἣς οὐ δυνηϑέντας - 
διαφυγεῖν ἐπιδιώξαντες oí. Νιεπωτιανοῦ στρατιῶται πάντας 
ἀπώλεσαν. ἀλλὰ Νεπωτιανὸν μὲν οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὕστε- 
ρον ἐχπέμψας Μαγνέντιος δύναμιν, ἡγουμένου Μαρκελλίνου 
τοῦ τὴν ἀρχὴν ἐπιτετραμμένου τῶν περὶ τὴν αὐλὴν τάξεων, — 
ὃν μάγιστρον ὀφφικίων καλοῦσιν, ἀνεῖλε. (44) Κωνστάντιος s 
ὃὲ ἐκ τῆς ἑῴας ἐπὶ τὸν κατὰ Μαγνεντίου πόλεμον ἐξορμήσας 


1. ἑλένη V?, ἐλένη ᾽}} 12. πολέμω V?, πολέμων V'| 18. τοῖς κατὰ — 
M.] οἵ Krebs ap. Scehanzium 'Beitr. z. hist. Synt. d. gr. Spr? t. I - 
p. 146 | 16. κωνσταντίου V, corr. Sylb | 17. o? καϑεστώτων ἀνθρώπων] .- 
Herodotea VII, 205, non intellecta tamen, imitari voluisse videtur 
scriptor | 19. dviitiod V, corr. Sylb | 20. 21. ἐξοπλέσαντος, v ex ἢ 
radendo V | 21. 22. πολεμήσοντας ex -cevrog radendo V || 29. ἐπιτε- 
τραμμένου Steph, ἐπιτεταγμένου V. cf. ad 1, 65, 2 || 31. ἐξο ρμήσαι 


ANM C iw T1 
EN cm. * 


᾿ » A 
.- 
E o 


σαι δεὰ τὸ μὴ πρὸς δύο λοιπὸν (πόλεμον ἀλλὰ πρὸς 
Ber ἔχειν. ἐγένετο {δὲν καὶ Μαγνεντίῳ σπουδὴ τὴν 
' ' ἐπισπάσασϑαι Βετρανίωνος καὶ σὺν αὐτῷ τὸν πρὸς 
E στάντιον διαγωνίσασθαι πόλεμον. ἕχατέρου τοίνυν κή- 
[ mue περὶ τούτου πρὸς Βετρανίωνα στείλαντος εἵλετο Κων- 
E^ αντίῳ ϑέσϑαι μᾶλλον ἢ Μαγνεντίῳ. τῶν οὖν Μαγνεντίου 
νέσβεων ἀναχωρησάντων ἀπράχτων συνελθεῖν ἐς ταὐτὸ τὰ 
B ψπρατόπεδα Κωστάντιος παρεκάλει, καὶ σχέμμα κοινὸν περὶ 
τοῦ πρὸς Μαγνέντιον προτεϑῆναι πολέμου. παραχϑέντος δὲ 
 Βετρανίωνος τοῖς Κωνσταντίου λόγοις, ἐπὶ βήματός τινος ἐπὶ 
7 τούτῳ κατασχευασϑέντος ἀνέβησαν. Κωστάντιος τοίνυν λα- 
| qw πρῶτος εἰπεῖν διὰ γένους ἀξίωσιν, πανταχοῦ τῶν λόγων 
τῆς τοῦ πατρὺς ἀνεμίμνησκε τοὺς στρατιώτας φιλοτιμίας καὶ 
τῶν ὅρκων οὺς ὀμωμόκασιν, ἦ μὴν εὔνοιαν τοῖς τούτου φυ- 
- Adéew παισίν, ἠξίου τε μὴ περιιδεῖν ἀϑῷον ἀναχωροῦντα 
᾿“Μαγνέντιον, Κωνσταντίνου παιδὸς ὄντα φονέα, us" οὗ πολ- 
λοὺς πολέμους διεπόνησαν καὶ μεγίσταις ἐτιμήϑησαν δωρεαῖς. 
τούτων ἀκηκούτες οἱ στρατιῶται, προκατειλημμένοι τε δώροις 
3e ἁδροῖς, τὰ κίβδηλα τῆς βασιλείας ἐξεβόησαν ἐκκαϑαίρεσϑαι, 
- χαὶ ἅμα Βετρανίωνα τῆς ἐσϑῆτος ἐχδύσαντες κατήγαγον ἐκ 
τοῦ βήματος ἰδιώτην. Κωνστάντιος δὲ οὐδὲν ἄχαρι παϑεῖν 
αὐτὸν συγχωρήσας ἐδίδου βίον αὐτῷ διατρίβοντι κατὰ τὴν 
Βιϑυνίαν ἀρκοῦντα. καὶ βιοὺς ἐν ταύτῃ χρόνον οὐκ ἔχων ἔτι 

ς πράγματα τετελεύτηκε. ". 
45. Τούτῳ τῷ τρόπῳ τῆς κατὰ Βετρανέωνος ἀπάτης εἰς 
ἔργον ἐκβάσης, ἐπὶ Μαγνέντιον ἐλαύνων Κωστάντιος Γάλλον, 


E o ex o, V | 2. πόλεμον add. s, om. V. potest autem fieri ut λοιπὸν 


- eieiendum sit utpote fortasse ex Ae/x ὄν(ομα) (ad lacunam indicandam) 
- ortum. ita πρὸς δύο, ἀλλὰ πρὸς ἕ. v. (móvov) ἔχειν mallem | 3. δὲ 
- add. Steph, om, V | 6. βρετρανέωνα V | 8. εἰς Reitemeier | 9. κωνστάν-- 
- τίος s || καὶ] τοῦ conieci. cf. Krebs 'Praepositionsadverbien' I p. 53 | 
iem τ V | ἐπὶ βήματός τινος] hiatus causa. ἐπὶ τὸ βῆμα ea- 
in re Iulian. p. 38, 17 H.| 12. κωνστάντιος s. proxima excerpsit 
1agrius h. e. IIT, 41 | 15. 7| V | 15. 16. φυλάξειν Υ", φυλάξιν V! | 
t 16. μὴ Bekk, μήτε V || 21. βρετανίωνα V || £x om. Euagr. | 22. οὐδὲν 
ἄχαρι V?, οὐδένα χάριν V! | 23. τὴν ex τῶν V | 24. βιοὺς V?, βίους V! | 
' βφετανίωνος V| 27. κωνστάντιος s 


λη δεῖν πρότερον τέχνῃ τινὶ φίλιον ἑαυτῷ Βετρανίωνα 


3 


4 


102 


ὄντα τοῦ ϑείου παῖδα, Ἰουλιανοῦ δὲ τοῦ μετὰ ταῦτα βασι 
λεύσαντος ἀδελφὸν ὁμοπάτριον, Καίσαρα χαϑίστησι, καὶ Κῶὼ- 
σταντίαν αὐτῷ κατεγγυήσας τὴν ἀδελφήν, εἴτε τοῖς Περσῶν 
πολέμοις ἀντιστησόμενον, sire, ὕπερ ἦν ἀληϑές, πρόφασιν τῆς 


LOW 


αὐτοῦ βουλόμενος εὑρεῖν ἀναιρέσεως" μόνοι γὰρ ἔτυχον αὖ- 5 - 


τός τὲ καὶ ἁδελφὸς ἐκ τοῦ Κωσταντίου γένους περιλειφϑέντες, 
τῶν ἄλλων πρὸς αὐτοῦ πάντων ἀνῃρημένων, ὡς διεξήλϑομεν. 
ἤδη. τούτῳ μὲν οὖν τὸ τοῦ Καίσαρος ἐπιτίϑησι σχῆμα, 4ου- 
κιλλιανῷ δὲ τὸν πρὸς Πέρσας ἐπιτρέψας πόλεμον αὐτὸς ἐπὶ 
ΜΜαγνέντιον ἐχώρει, καὶ τὰ Βετρανίωνος στρατόπεδα τοῖς 10 
οὖσιν αὐτῷ συμπαραλαβών. καὶ Μαγνέντιος δὲ μείξοσι παρὰ- 
σκευαῖς ἐγνωκὼς ἀπαντῆσαι, 4Ζ]εκέντιον γένει συναπτόμενον 
ἐπὶ φυλακῇ τῶν ὑπὲρ τὰς άλπεις ἐθνῶν ἀναδείκνυσι. Καί- 
σαρα. τῶν δὲ στρατοπέδων ἐν Παιονίαις συνδραμόντων καὶ 


; 
1 


περὶ Μοῦρσαν πόλιν ἀλλήλων ἐγγὺς γενομένων, ἐν τοῖς περὶ is. 


τὰ ἄδρανα τέμπεσι χαϑίσας ὃ Μαγνέντιος λόχον ἐπιπέμπει 
τινὰ τοῖς Κωνσταντίου στρατηγοῖς ἄγγελον, τὴν πορείαν àva- 
βαλλόμενον, ὅπως ἂν Σισκίαν οἵ ἐναντίοι καταλάβωσιν: ἐν 
ταύτῃ γὰρ αὐτόν, ὡς ἀναπεπταμένα πεδία ἐχούσῃ, μάχην 


συνάψειν. ταῦτα Κωστάντιος ἀκούσας, καὶ περιχαρὴς τῇ ἀγ- so . 


γελίᾳ γενόμενος, εἰ μέλλοι τῇ ἵππῳ πλεονεκτῶν «ἐν ἵππα- 
σίμοις πολεμήσειν χωρίοις, ἐξανέστησεν ὡς ἐπὶ Σισκίαν τὸν 
στρατόν. προϊοῦσι δὲ αὐτοῖς ἀνόπλοις καὶ ἀσυντάκτοις (οὐδὲ 
γὰρ ἤλπιξόν τι τῶν ἐσομένων) ἐπιπεσόντες οἵ κατὰ ἐνέδραν 
τοῖς τέμπεσι προχαϑίσαντες λόχοι, καὶ λέϑοις ἅπαντας ὡς ss 


2. 8. κωνσταντίαν s. verum nomen Constantina, erravit tamen 
eodem modo,Zonar. XIII, 8 || 6. ἁδελφὸς scripsi, ἀδελφὸς V, ὁ àà. s || 
κωνσταντίου s. "Constantin? Reitemeier, at potest de Constantio Chloro 
aecipi (ne Κωνσταντινείου conicias cf. IV, 43, 2: κατὰ παντὸς τοῦ 
Οὐαλεντινιανοῦ γένους) | 8. δὲ ante τούτῳ expunxit V? | 10. βρετα- 
véovog V | 14. ἐν Ilowovícig—15. πόλιν verba, quibus tota narratio 
turbatur, aut ab Eunapio alio ex fonte breviore interposita sunt aut 
— id quod probabilius — ab ipso Zosimo imperite interpolata. οἵ, 
Wietersheim-Dahn I* p. 582 | 16. ἄδρανα V?, ἀδρανα (sine acc. et spir.) 
V'. est *Atrans?, C. I. L. III p. 627 || 17. ἄγγελον τὴν V?, ἀγγελοῦντα 


ut vid. V! | 18. Σισκέαν οἵ Sylb et Bekk, εἰσ σισκίαν οἵ! V?, εἰσ! E 


(1—2 litt. eras.) σκιανοια V! || 19. παιδία V || 20. κωνστάντιος ς | 21.2» — 


s, om. V | 22. ἐπισκιὰν V!, ἐπισκίαν V? || 24. ἐνέδραν ex ἔνεδραν V || j 
25. προκαϑίσαντες V, καϑίσαντες ς ; τ ΟΜΝ 


͵ 
: 
L 
- 
: 


τεῖν atado vti; eiie ἐπ; διαβάσεως ἀπεχώλυσαν. 
46) πολλῶν δὲ πεσόντων Μαγνέντιος μὲν ἐπὶ τοσούτῳ πλεο- 
Ψεχτήματι μεγαλαυχούμενος, ἀναλαβὼν τὴν δύναμι; οὐκ 
P είχετο τῆς ἐπὶ πλέον τοῦ πολέμου τριβῆς, ἀλλὰ ἐπὶ Παιο- 
p νίαν ἐχώρει, καὶ παραγενόμενος ἐν τοῖς πρὸ τοῦ Ποτοβίου 
πεδίοις, ἅτινα μέσα τέμνων Ζίρᾶος ὃ ποταμός, Νωρικοὺς καὶ 
Παίονας παραμείψας, ἐπὶ τὸν Ἴστρον ἐχδέδωσιν, ἐπὶ Παίονας 
ἤλαυνε. Σιρμίου πλησίον συνάψαι τὴν μάχην διανοούμενορ. 
: p 0» ὡς τῆς μητρὸς αὐτῷ ταύτην ἀπαγορευούσης τὴν ὁδὸν 
o καὶ κελευούσης ἐπὶ Ἰλλυριοὺς διαβαίνειν ἠπείϑησε, καὶ ταῦτα 
μάντιν ἀληϑῆ ταύτην εἶναι πολλαῖς προλαβούσαις προρρή- 
P 6:00 πεπεισμένος. ἀλλὰ Μαγνεντίου διανοουμένου πότερον 
- (χρὴ γεφύρᾳ περαιωϑῆναι τὸν Σάον ποταμὺν ἢ ξεῦξαι πλοῖα 
᾿ς χαὶ ταύτῃ διαβιβάσαι τὸ στράτευμα, Κωνστάντιος ἐχπέμπει 
—as Φίλιππον, τῶν ἐν μεγίστοις ἀξιώμασιν ἄνδρα καὶ φρονήσει 
προέχοντα, τῷ μὲν προφανεῖ περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης δια- 
λεξόμενον, τοῖς δὲ ἀληϑέσι τὴν Μαγνεντίου πολυπραγμονή- 

7- ovre δύναμιν, καὶ ἣν ἔχει περὶ τὸν πόλεμον ἔννοιαν, καὶ 
ποίαις ὁδοῖς χρῆσϑαι διανοεῖται. ὃ ὃὲ ἐπειδὴ πλησίον ἦν, 
90 συνήντησε Μαρκελλίνῳ μεγίστην παρὰ Μαγνεντίῳ δύναμιν 
ἔχοντι, καὶ σὺν αὐτῷ πρὸς Μαγνέντιον ἤει. συναγαγὼν τοί- 
νυν εἰς ἐκκλησίαν τὸ στράτευμα, λέγειν ἐχέλευε Φιλίππῳ τὴν 
αἰτίαν δι’ ἣν παραγέγονεν. ὃ Ob πρὺς μὲν τὸ στρατόπεδον 
ἔλεγεν ὡς οὐ προσήκει Ῥωμαίοις ὄντας ὑπηκόους κατὰ Ῥω- 
950 μαίων πόλεμον ἄρασϑαι, καὶ μάλιστα Κωνσταντίνου παιδὸς 
βασιλεύοντος, us9' οὗ πολλὰ κατὰ βαρβάρων ἔστησαν τρό- 
παια. πρὸς δὲ Μαγνέντιον ὡς δέοι μνήμην ἔχειν αὐτὸν τῶν 
Κωνσταντίνου καὶ περὶ αὐτόν v& καὶ τοὺς αὐτοῦ γονέας εὐερ- 
 γεσιῶν" δεδέχϑαι γὰρ ὑπ’ ἐκείνου καὶ μεγίστων ἠξιῶσϑαι 
80 τιμῶν. καὶ ταῦτα διεξελθὼν παραχωρῆσαι μὲν ἤτει Ma- 


4. πλέον scripsi, πλεῖον Vc | 5. ποτὸβὶ οῦ V!, ut vid., moti βίον bos 
llevofíov Heyne. cf. C. Mueller ad Ptol. t. I p. 292, qui tamen contra 
optimos codices Ποιτόβιον scripsit | 6. πεδίοις, 8 in ras. m. 1, acc. om., 
V7. pr. zi] εἰς conieci| 10. κελευούσης Heitemeier, κωλυούσης V | 
18. χρὴ add. Steph | γεφύρη V | σάον ex σαὸν V | 16. τῶ ex τὸ V? || 
19. ποίοις V, corr. s || 25. ἄρασϑαι V*, ἀρᾶσϑαι V! | 27. δέοι V*, δὲ 
᾿ς ef V'|ràv V, ro? ς | 28. καὶ delendum puto || zeol V, τῶν vc s | 
— 89. καὶ sup. scr. V* 


[oou * 
$5 x »," 


2 


104 


γνέντιον ᾿Ιταλίας, ἔχειν δὲ và ὑπὲρ τὰς "Ἄλπεις ἔϑνη καὶ 
vov ἄρχειν ἁπάντων. (4T) ταῦτα ῥηϑέντα παρὰ Φιλίππου 
μικροῦ δεῖν ἅπαν τὸ στράτευμα συνετάραξεν. ἐφ᾽ οἷς ὀρρῶ- - 
δήσας ὁ Μαγνέντιος, καὶ σὺν πολλῷ πόνῳ καταστήσας τοὺς 
στρατιώτας εἰς τὸ λέγειν τι βουλόμενον αὐτὸν ὑπομεῖναι, τὴν 5 - 
μὲν εἰρήνην ἀσμενίξειν καὶ αὐτὸς ἔλεγε, λύειν δὲ τέως τὴν 
ἐκκλησίαν ἐκέλευσεν, ἄχρις ὅτε τὸ πραχτέον. σκοπήσας, ἣν 
ἔχει περὶ τούτου γνώμην τῇ ὑστεραίᾳ μηνύσειεν. ἐπὶ τούτῳ 
τῆς συνόδου λυϑείδης Μαρκελλῖνος μὲν ἐδέχετο Φίλιππον 
ὡς ἐπιξενωϑησόμενον αὑτῷ, ΜΜαγνέντιος δὲ xa9' ἑαυτὸν τὸ. 
ἔστρεφε γνώμην, πότερον χρὴ Φίλιππον ἄπρακτον ἀποπέμ- 
πεῖν ἢ κατέχειν παρ᾽ ἑαυτῷ, τὸν ἐπὶ τοῖς πρέσβεσι πατοῦντ͵ 
ϑεσμόν. τέως δὲ τοὺς λοχαγοὺς καὶ δεκαδάρχας, καὶ ὅσοι ᾿ 
ταῖς τάξεσι τῶν στρατιωτῶν ἐφεστᾶσιν, ἐδόκει δειπνίξειν αὐτῷ, 
καὶ παρὰ τὸ δεῖπνον ἣν εἶχε γνώμην ἐκφῆναι. πράξας δὲ 5 
τοῦτο, γενομένης ἡμέρας αὖϑις τὸ στράτευμα συναγείρας, ὅσα 
Κώνστας εἰς αὐτοὺς ἐπαρῴώνησε διεξήει, καὶ ὅπως οὐκ &vsy-. 
κόντες τὸ μέγεϑος ὧν εἰς τὸ πολίτευμα παρηνόμει πάντες ἐπὶ 
τὸ κοινῇ λυσιτελοῦν ὥρμησαν, ἐλευϑερώσαντες δὲ πονηροῦ 
ϑηρίου τὰς πόλεις αὐτῷ τὴν βασιλείαν ἐπέϑηκαν ἄκοντι. so - 
(48) ταῦτα λέγοντος ἐξανέστησαν ἅπαντες εἰς τὸ πολεμεῖν, 
καὶ παραχρῆμα τὰς ὁπλίσεις ἀναλαβόντες ὥρμησαν ἐπὶ τὸ 
περαιωϑῆναι τὸν Σάον. ἀπαγγειλάντων δὲ τῶν xevaoxómov 
τὴν ἔφοδον, οἵ Σισκίαν τὴν πόλιν φυλάττοντες ἐπικειμένην ὃ 
τῇ Ὄχϑῃ τοῦ Σάου τοὺς μὲν κατηκόντιζον ἐπιβῆναι τῆς ὄχϑης ss | 
τοῦ ποταμοῦ βουλομένους, τοῖς δὲ ἀνθϑίσταντο τὴν γέφυραν 
διαβαίνειν ἐπιχειροῦσιν, ὡς πολλοὺς μὲν "αὐασφαγῆναι, πλεί- 
ους δὲ ὑπὸ ἑαυτῶν ὠϑουμένους καὶ τῶν ἐναντίων εἰς τὸν 
ποταμὸν ἐμπεσεῖν. φόνου δὲ γενομένου πολλοῦ καὶ τῶν μὲν 

ἐν τῷ φεύγειν τῆς τοῦ ποταμοῦ γεφύρας ἀποπιπτόντων, τῶν 30. 
δὲ σὺν τόνῳ πολλῷ διωκόντων. εἰς ἔσχατον ἐλϑὼν ὁ Ma-  - 
γνέντιος κακοῦ τοιάδε μηχανησάμενος τὸν ἐνεστῶτα διαδρᾶναι 


T. ἐκέλευσεν V, ἐκέλευεν ς | 8. τούτων cum apographo uno Bekk ||. 
μηνυσειαν (sine acc.) « in ras. ut vid., V | 15. εἶχε] ἔχει comi. Sylb ll 
18. παρηνόμει] cf. G. Dindorf ad Steph. Thes. s. v. || 23. et p. 105, 4. edo» 


ex σᾶον V | 25. τοῦ ex τοῦ! V | 26. ἀνϑίέστατο V | 28. δὲ ς, τὲ δ: 
80, γεφύρης V 


L da τε RC MS vitas ἐν τῇ γῇ τὸ δόρυ, καὶ τῇ 
ἐμ i νούσις τοῖς ἐναντίοις ὡς δή τι βουλόμενος εἰπεῖν 
, ἐπειδὴ τὴν ἀκοὴν εἶδεν ὑπέχοντας, οὐ δέχα τῆς 
poem κελεύσεως ἔφη τὸν Σάον ἐθελῆσαι περαιωϑῆναι, 
"λίππου δὲ εἰπόντος χρῆναι τὴν Ἰταλίαν αὐτὸν καὶ Νωρι- 
χοὺς ἀπολιπόντα τὴν ᾿Ιλλυρίδα καταλαβεῖν καὶ ἐν ταύτῃ τοὺς 
ol τῶν σπονδῶν ποιήσασϑαι λόγους. τούτων ἀκηκοὼς τῶν 
λόγων Κωνστάντιος ἀπέστησε μὲν τῆς διώξεως τοὺς οἰχείους, 
νεδίδου δὲ Moyvsvrío τὴν ἑαυτοῦ στρατιὼν εἰς τὰ μεταξὺ 
em καὶ Παιονίας καὶ Μυσίας καὶ ΖΙακίας πεδία μετα- 
- στῆσαι, τῶν uiv δυσχωριῶν ἀκαλλρρῇναι βουλόμενος, ὡς δὲ 
τῇ ἵππῳ πλεονεχτῶν ἐν ἱππασίμοις αὐτὸν καταπολεμῆσαι 
- χωρίοις. ἐχβάσης (0b) τῆς σκέψεως εἰς ἔργον αὐτῷ, τόπον 
ἐπιτήδειον εἰς τὸ πληρῶσαι τὸ σπουδαξόμενον ἐνόμισεν εἶναι 
1 τὴν Κίβαλιν, ἐν 1j καὶ Κωνσταντῖνος μάχην Δικιννίῳ συνάψας 
 ἐνίχησε κατὰ κράτος. ϑέσιν γὰρ ἐχούσης τῆς πόλεως οἵαν 
ἀφηγούμενος τὰ τότε πραχϑέντα διεξῆλθον, μέρος μὲν τοῦ 

στρατεύματος εἶχεν ἐν ταύτῃ, χάρακα δὲ μεταξὺ τοῦ λόφου τοῦ 
τὴν πόλιν ἔχοντος καὶ τοῦ μέχρι τοῦ Σάου ποταμοῦ πεδίου 
Ὁ κατασχευάσας, πᾶν μὲν ὅσον οὐ διέξωστο τῷ ποταμῷ τάφρῳ 
 βαϑείᾳ καὶ χάρακι πυχνῷ περιέβαλεν. ὅσον δὲ ὁ ποταμὸς 
περιεῖχε ναυσὶ συμπλακείσαις ἀλλήλαις ἐγεφύρωσε., διαλύων 
τὴν γέφυραν, ὁπότε δοκοίη. καὶ πάλιν ῥᾷστα συνάπτων. ἐν 
τούτῳ σκηνὰς τῷ πλήϑει πηξάμενος, καὶ βασιλικὴν ἐν τῷ 
5 μεσαιτάτῳ κατασχευάσας σχηνήν, τῶν εἰς μέγεϑος καὶ κάλλος 

ἐξησκημένων πόλεων κατ᾽ οὐδὲν διαλλάττουσαν ἀνέδειξεν. 
τῶν δὲ ταξιάρχων καὶ λοχαγῶν βασιλέως δειπνοποιοῦντος 
εὐωχουμένων, μόνοι Ματῖνος καὶ Θαλάσσιος. τὰ πρῶτα παρὰ 
βασιλεῖ φέροντες, τῆς ϑοίνης οὐ μετεῖχον, Φιλίππου πε- 
| φροντιχότες. ὃν ἐπὶ πρεσβείᾳ πρὸς αὑτὸν σταλέντα Μαγνέντιος 
εἶχεν. 


em 


.9. ὑπέχοντας ex ὑπερέχοντας radendo V || 9. στρατιὰν ς, στρατείαν 
- V] 13. δὲ add. Reitemeier, om. V || 15. λικιννίω V?, λικινέω V! | 18. 
εἶχεν s, ἔχει V | 22. περιεῖχε Steph, παρεῖχε V | συμπλακείσαις V?, 
συμπλαγείσαις V'| 26. κατ᾽ V?, καϑ᾽ V! | διαλάττουσαν V || ἀνέδειξε ς || 
9 pebdegor Bekk, ταξιαρχῶν V | 98. Θαλάσσιος scripsi, Θάλασσος 
Ἂς οὗ Vales. ad Amm. XIV, 1, 10 | 29. φέροντες] cf. Boissonade ad 
unap. » 567 | 31. εἶχεν] κατεῖχεν conieci 


106 "UM eT 


49. '4AÀà τοῦτο βουλευομένων αὐτῶν ἧκεν Τιτιανός, | 
εἷς τῶν ἀπὸ τῆς ἐν Ῥώμῃ συγκλήτου βουλῆς, λόγους ἀπὸ 
Μαγνεντίου φέρων ὑπερηφάνους, ὃς κατὰ Κωνσταντίνου καὶ 
τῶν ἐξ αὐτοῦ γεγονότων ἄτοπα πολλὰ συμφορήσας, καὶ τὴν 
τῶν πόλεων ἀπώλειαν τῇ περὶ τὴν ἀρχὴν ἀναϑεὶς ἐκμελείᾳι, 
τῆς ἀρχῆς ἐκέλευεν ἐκστῆναι Μαγνεντίῳ Κωνστάντιον, εἰ 
tiv αὐτῷ μετ᾽ ἀσφαλείας συγχωρήσειεν ἀγαπῶντα. τοῦ δὲ 
ϑεόν vs καὶ Δίκην αἰτήσαντος γενέσϑαι τιμωροὺς τοῦ Κών- 
σταντος φόνου, σὺν αὐτοῖς τε πολεμήσειν εἰπόντος, Τιτιανὸς 
μὲν πρὸς Μαγνέντιον ἐπανιέναι συνεχωρεῖτο, καὶ ταῦτα Φι- τὸ 
λίππου παρ᾽ ἐκείνῳ μεμενηκότος, Μαγνέντιος δὲ προαγαγὼν 
τὸν στρατόν, Σισκίαν ἑλὼν ἐξ ἐφόδου κατέσκαψεν, ἐπελϑὼν 
δὲ πάντα τὰ περὶ τὸν Xov χωρία καὶ λείαν πλείστην ἀπ- 
ἀγαγὼν ἐπὶ τὸ Σίρμιον ἤλαυνεν, ἀμαχητὶ καὶ ταύτην αἱρήσειν 
οἰόμενος. διαμαρτὼν δὲ τῆς ἐγχειρήσεως (ἀπεχρούσϑη γὰρ i 
ὑπό τε τοῦ πλήϑους τῶν οἰκητόρων καὶ τῶν ἐπιτεταγμένων 
τὴν πόλιν φυλάττειν στρατιωτῶν) ἐπὶ τὴν Μοῦρσαν ἐχώρει 
ἅμα τῇ δυνάμει πάσῃ. τῶν δὲ κατὰ τὴν πόλιν ἀποκλεισάν- 
τῶν αὐτῷ τὰς πύλας καὶ εἰς τὰς ἐπάλξεις ἀναβάντων ἠπόρει 
περὶ τὸ πρακτέον ὁ Μαγνέντιος, οὔτε μηχανὰς ἔχων οὔτε s 
ἄλλως πλησιάσαι τῷ τείχει δυνάμενος" κατηκοντίξετο γὰρ 
βέλεσί τε καὶ λέϑοις ὑπὸ τῶν ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων μαχομένων. 
ἐπεὶ δὲ καὶ Κωνσταντίῳ τὰ περὶ τῆς πολιορκίας ἠγγέλϑη, 
μετὰ πάσης ἐξαναστὰς τῆς δυνάμεως παρεγένετο βοηϑήσων 
τῇ πόλει κινδυνευούσῃ, παραμείψας Κίβαλυν καὶ γῆν ἅπασαν s; 
ὅσην ὁ Ζ4ρᾶος παραρρεῖ ποταμός. ᾿ 

50. Μούρσῃ vs πλησιάσας ὁ Μαγνέντιος πῦρ προσῆγε 
ταῖς πύλαις, ὡς ἂν τοῦ χαλύπτοντος τὰ ξύλα σιδήρου δαπανη- 
ϑέντος εἴξαντα τῷ πυρὶ τὴν εἰς (τὴν) πόλιν εἴσοδον ἀναπε- 


σι 


1. ἧκε ς || Τιτιανός] cf. Henzen ad C. I. L. VI, 1 n 1653 | 6. κων- 


σταντιοῦ,, v a m. 2, V| 8. τοὺ sup. scr. V? | 11. μεμενηκότος, alt. e ex ἢ 
V? | 13. σάον V?, c&ov V! | 17. 18. ἐχώρει ἅμα] hiatus corruptelam 
prodit. simplicissime ἅμα deleveris| 20. ὁ sup. scr. V'|| 25. παρ. δὲ Ὁ 


κίβελιν V | 26. παρὰδεῖ V| 27. τὲ V, δὲ ς || 38. 29. δαπανηϑέντος] δια- 
πυρωϑέντος coni. Sylb, recte quidem offendens | 29. εἰξαντα] εἴξασαι 
coni. Reitemeier, participium ad πύλας referens. at tales formas Zosi- 
mus vitat. potuit εἴξαντες conicere, cf. ad IV, 29, 1. ego σιδήρου διὰ 
παντὸς (usque quaque?) εἴξαντος τῷ πυρὶ scripserim | τὴν add. Sylb, 


SUEBRU 


: eu. | τῷ στρατῷ. τοῦτο μὲν οὖν αὐτῷ πρὸς ἔργον οὐκ 
ϑη, τῶν ἐπὶ τοῦ τείχους ὕδατι πολλῷ κατασβεννύντων τὸ 
πῦρ᾽ τὸν δὲ Κωνστάντιον προσαγαγόντα τῇ Μούρσῃ πυϑό- 
μένος ἕτερόν τι μηχανᾶται τοιόνδε. στάδιον ἦν τι πρὸ τῆς 
ὅλεως τῶν ἀφορισϑέντων ἄνωϑεν τῇ τῶν ὁπλομάχων ἁμίλλῃ, 
᾿πανταχόϑεν ὕλαις ἀμφηρεφές. τούτῳ Κελτῶν φάλαγγας τέσ- 
| 6egac ἐναπέχρυψεν, ἐγκελυυσάμενος, ἐπειδὰν ἐφισεαμένον 
Κωνσταντίου μέλλοι πρὸ τῆς πόλεως συνάπτεσϑαι μάχη, τοῖς 
ἐναντίοις ἐπελϑεῖν ἀδοκήτοις, ὥστε αὐτοὺς ἐν μέσῳ λη- 
» ὦ φϑέντας πανωλεϑρίᾳ διαφϑαρῆναι. τούτου δὲ τοῖς ἐφεστῶσι 
τῷ τείχει γνωσθέντος εὐθὺς ὁ Κωνστάντιος Σκολιδώαν καὶ 
[ 'Μαναδὸν τοὺς ταξιάρχους ἐξέπεμπεν" oV δὲ τοὺς ὑπ᾽ αὐτοῖς 
τεταγμένους ὁπλίτας τε καὶ τοξότας ἀριστίνδην ἑλόμενοι τὰς 
ϑύρας τοῦ σταδίου πάσας ἀπέκλεισαν, ἀπολαβόντες δὲ τοὺς 
p ὑπερκειμένους τούτου βαϑμοὺς πανταχόϑεν τε τοὺς ἔν τῷ 
σταδίῳ κυκλώσαντες κατετόξευσαν. ἐπεὶ δέ τινες αὐτῶν ἐπι- 
ϑέντες τὰ σάκη ταῖς κεφαλαῖς ἐπειράϑησαν τοῦ σταδίου διαρ- 
“ς΄ ρῆξαι τὰς ϑύρας, ὁμοῦ συμπεσόντες καὶ τούτους βέλεσί τε 
- βάλλοντες καὶ ϑείνοντες ξίφεσι διέμειναν, ἄχρις ὅτε διέφϑει- 
-» ρὰν ἅπαντας. τούτῳ τῷ τρόπῳ τῆς Μαγνεντίου διαπεσούσης 
- ἐπιβουλῆς καὶ τῆς ἐνέδρας εἰς τοὐναντίον αὐτῷ περιστάσης, 
εἰς ταὐτὸν ἀμφότερα γενόμενα τὰ στρατεύματα συνέπιπτεν 
ἀλλήλοις ἐν τῷ πρὸ τῆς Μούρσης πεδίῳ. μάχης vs γενο- 

᾿ μένης οἵα σχεδὸν οὔπω πρότερον ἐν τούτῳ τῷ πολέμῳ 
^» φαίνεται γεγονυῖα, πίπτουσι μὲν" ἐξ ἑκατέρου πλεῖστοι, (Dl) 
Κωνστάντιος δὲ ϑεασάμενος ὡς ἐμφυλίου τῆς μάχης οὔσης 
οὐδὲ τὰ τῆς νίκης ἐκβήσεται κατὰ νοῦν αὐτῷ, τῶν Ῥωμαϊκῶν 


7 om. V | p. 106, 29. p. 107, 1 ἀναπετάσαι ἕν, ? eraso, Υ. ἀναπετάσαι ex 
- apographo uno Bekk | 5. pr. τῶν sup. scr. V! [ 6. ἀμφηρεφὲς V^, &uqios- 

φὲς V! || 7. ἐν ante ἐγκελ. del. V? | 8. πρὸ Steph, τοῖς πρὸ V | 11. Σκολι- 
δώαν)] Zxoó(Aove coni Vales. ad Amm. XIV, 10, 8, bene || 12. ταξι- 


&oy«g Bekk | 22. τα υξὸν V*, αὐτὸν V! | 24. ἐν τούτῳ τῷ πολέμῳ] ἔν 
τῷ πολέμῳ conieci. cf. Eutrop. X, 12, 1: 'ingentes Romani imperii 
vires ea dimicatione consumptae sunt, ad quaelibet bella externa ido- 
- meae'; Vict. epit. XLIL, 4: *in quo bello paene nusquam amplius Ro- 
cm consumptae sunt vires totiusque imperii fortuna pessum data"; 

. XIII, 8. similiter Zos. IV, 39, 3: φόνου δὲ πολλοῦ "—— 
οὐ LI ἡξωι πρότερον ἐν ναυμαχίᾳ συνέβη 


bs. 
x VT «4 


- 


D FERONT e RE M ΔΙ ΣῈ τρις 


t2 


108 € wem 


στρατοπέδων τοσοῦτον ἐλαττουμένων καὶ τοῖς πανταχύϑεν | 


ἐπικειμένοις βαρβάροις μετὰ τοσαύτην φϑορὰν ἀντέχειν οὐ 
δυναμένων, εἰς ἔννοιαν ἦλϑε τοῦ σπονδαῖς τισὶ καὶ συμβάσεσι 
καταλῦσαι τὸν πόλεμον. ταῦτα δὲ αὐτοῦ τῶν στρατοπέδων 
ἔτι συμπεπλεγμένων ἀλλήλοις λογιζομένου, πρὸς μείζονα 1ύσ- 
σαν ἐπαρϑέντες ol Μαγνεντίῳ συναγωνιξόμενοι οὐδὲ νυκτὸς 
μαχομένοις αὐτοῖς ἐπελϑούσης ἐπαύσαντο, ἐπέμεινάν τὲ αὐτοί 
γὲ οἵ στρατηγοὶ στρατιωτῶν ἔργα πληροῦντες καὶ τοῖς xo9* 
ἕκαστον στρατιώταις ἐπικεῖσϑαν τοῖς ἐναντίοις ἐγκελευόμενοι. 
καὶ τῶν Κωνσταντίου δὲ στρατηγῶν εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἀν- 
δρείας καὶ τῆς Ῥωμαίων δόξης ἐπανελθόντων, νυκχτός "rt 
βαϑείας οὔσης, ἔπαιον ἀλλήλους δόρασί vs καὶ ξίφεσι καὶ 
παντὶ τῷ προσπίπτοντι καὶ εἰς χεῖρας ἰόντι" καὶ οὔτε τὸ 
σκότος οὔτε ἕτερόν τι τῶν εἰωϑότων ἀνακωχὴν πολέμου ποιεῖν 
ἔπαυσε τὰ στρατόπεδα τοῦ φονᾶν κατ᾽ ἀλλήλων καὶ ἐν εὐτυχή- 
ματι μεγίστῳ ποιεῖσϑαι τὸ σὺν ἀλλήλοις ἅπαντας ἄρδην ἀπο- 
ϑανεῖν. τῶν δὲ στρατηγῶν ἀνδρείας καὶ ἀρετῆς ἔργα κατὰ 
τὴν μάχην ἐπιδειξαμένων μέγιστα, πίπτουσιν ἄλλοι τε καὶ 


"Agxdáütoe ὁ τοῦ τάγματος τῶν ᾿“βούλκων ἡγούμενος καὶ Μενέ- 


λαος ὁ τῶν ἐξ ᾿Δρμενίας ἱπποτοξοτῶν ἄρχειν τεταγμένος. 

52. ἄξιον δὲ τὰ περὶ ενελάου λεγόμενα μὴ παραδρα- 
μεδῖν σιωπῇ. τοῦτόν φασι τρία κατὰ ταὐτὸν ἐναρμόζξοντα τῷ 
τόξῳ βέλη, καὶ χρώμενον ἀφέσει μιᾷ, μὴ καϑ᾽ ἑνὸς σώματος 
ἀλλὰ τριῶν ἐμπηγνύναι τὰ βέλη, τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ τῆς 
τοξείας χρησάμενον πλῆϑος μὲν οὐκ ὀλίγον κατατοξεῦσαι τῶν 
πολεμίων. αἴτιόν τε ὡς εἰπεῖν γενέσϑαι τῆς τῶν ἐναντίων 
φυγῆς. ἀλλ᾽ ἔπεσε μὲν καὶ οὗτος, τοῦ πάσης ἐξηγουμένου 
τῆς Μαγνεντίου στρατιᾶς αὐτὸν ἀνελόντος, ἔπεσε δὲ ἅμα 
τούτῳ καὶ Ῥωμύλος, βέλει μὲν πρότερον παρὰ Μενελάου 
πεμφϑέντι βληϑείς, οὐδὲ μετὰ τὴν πληγὴν δὲ τοῦ πολεμεῖν 
ἀποστάς, ἕως ὅτε καὶ αὐτὸν τὸν βαλόντα ἀνεῖλεν. 

8. Ὑπερτέρου τοίνυν κατὰ τὴν μάχην τοῦ Κωνσταντίου 
γενομένου xol τῶν ΜΜαγνεντίου στρατευμάτων λαμπρῶς ἤδη 


10. 11. et 17. ἀνδρείας] ἀνδρίας Bekk | 19. ᾿Αβούλκων] Boeckingii 
(ad not. occ. p. 285) de Abulcis sententiam stare posse non credo || 
22. κατ᾽ αὐτὸν V!, corr. V? | 27. (Popuólov? τοῦ cum Leunclavio ex- 


pectabam | 28. ἀτρμειδς ς, στρατείας V || 29. δωμύλλος V | 30. οὐδὲ v^ 


οὐ V'||31. ἀποστὰς ἕως V?, ἀποστάσεως V! 


20 


Ta Ὁ “109 

υγόντων, φόνος μὲν παμπληϑὴς ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων καὶ 

ὧν ἄλλων ὑποξυγίων ἐγίνετο" πάσαις δὲ ταῖς ἐλπίσιν ἀπο- 
γνοὺς ὃ Μαγνέντιος, δεδιὼς μή move παρὰ τῶν ἔτι λελειμ- 
μένων ἐκδοϑείη τῷ Κωνσταντίῳ, διενοεῖτο τοὺς περὶ Παιονίαν 

; τόπους καταλιπὼν ἐχδραμεῖν ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν, κἀκεῖθεν συν- 

ἀγαγὼν δύναμιν ἑτέραν ἀναμάχεσϑαι. ἐπεὶ δὲ τοὺς κατὰ τὴν 2 

Ῥώμην ἔγνω τὰ Κωνσταντίου φρονοῦντας ἢ τῷ μίσει τῷ 

πρὸς αὐτὸν ἢ τῷ τὰ κατὰ τὴν μάχην γεγενημένα μαϑεῖν, 

᾿ τὰς "Ἄλπεις ὑπεραναβῆναι διέγνω καὶ ἐκ τῶν ἐκεῖσε βιοτευ- 

τ ὄντων ἐϑνῶν ἀσφάλειαν τέως ἑαυτῷ περινοῆσαι. πυϑόμενος 3 

δὲ ὡς καὶ τοὺς περὶ τὸν "Püvov βαρβάρους χρημάτων πλήϑει 

δυσμενεῖς αὐτῷ πεποίηκεν ὃ Κωνστάντιος καὶ τὰ τῶν Γαλα- 

| - τῶν ἔϑνη διά τινων εὔνοιαν εἰσφερόντων αὐτῷ στρατηγῶν 

᾿ ἄβατα πεποίηκεν αὐτῷ, μήτε δὲ διὰ τῶν ἑσπερίων Ἰβήρων 

“16 εἰς Μαυρουσίους οἷός τε γενόμενος διαβῆναι τῷ καὶ τοὺς 

r ταύτῃ Ῥωμαίων συμμάχους εἰς εὔνοιαν τὸν Κωνστάντιον 

᾿ς ἐπισπάσασϑαι, πανταχόϑεν ἀπορούμενος ϑάνατον ἐϑελούσιον 

- σωτηρίας αἰσχρᾶς ἔμπροσϑεν ἐποιήσατο, μᾶλλον δὲ οἰκείαις 

| χερσὶν ἢ ταῖς τῶν πολεμίων εἵλετο τὸν βίον ἀπολιπεῖν. 

- $0 54. Μαγνέντιος uiv οὖν τοῦτον ἀνῃρέϑη τὸν τρόπον, 
ἔτη βασιλεύσας τρία καὶ μῆνας ἔτι πρὸς τούτοις i$, γένος 
μὲν ἕλκων ἀπὸ βαρβάρων, μετοικήσας δὲ εἰς Δετούς, ἔϑνος 
Γαλατικόν, παιδείας τε τῆς Δατίνων μετασχών, ἐν μὲν τοῖς 
πλεονεχτήμασι τῆς τύχης ϑρασύς, δειλὸς δὲ ἐν ταῖς περι- 

Ls) στάσεσι, τὴν ἐνοῦσαν αὐτῷ φύσει. κακοήϑειαν κρύψαι δεινὸς 

- χαὶ τοῖς ἀγνοοῦσι τὸν αὐτοῦ τρόπον εὐήϑης εἶναι καὶ χρηστὸς 
νομιζόμενος. 

E Ταῦτα μὲν oov περὶ Μαγνεντίου προήχϑην εἰπεῖν, ἐπειδή 2 

- τισιν ἔδοξεν ἀγαϑῶν αἴτιος γεγενῆσϑαι κατὰ τὸν καιρὸν τῆς 


3. uajmo ^, τε à m. 2, V | 4. κωνσταντίω, v erasa, V || 5. 6. συν- 
ἀγαγὼν V?, συναγαγ ν V! | 6. ἀναμάχεσϑαι V, ἀναμαχέσασθαι s || 7. 8. 
-— τῶ πρὸς V*, τὸ πρὸς V'|| 8. τὰ add. V? | 9. *usitatius ὑπερβῆναι" Bekk || 
10. ἀσφαλειάν τε ὡς V!, corr. V? | ἑαυτῶ V, αὑτῶ ς || 12. 13. γαλατῶν 
Ὁ, γαλάτων V'| 18. δὲ] τε vertit Leunclavius | 19. ἀπολιπεῖν V?, ἀπο- 
L- λείπειν V! || 22. Δετούς] de forma nominis v. Zeuss p. 580 adn. | 22. 93. 
5 -Évog Γαλατικόν] v. Eee. ad not. occ. p. 1071 8ᾳ. | 25. ἐνοῦσαν 


110 e WE TN 


αὐτοῦ βασιλείας τοῖς πράγμασιν, ὥστε γνωσϑῆναι περὶ αὐτοῦ Ε΄ 
τἀληϑῆ, καὶ ὡς οὐδὲν ἐξ ἀγαϑῆς αὐτῷ πεποίηται προαιρέ- 
σεως. Ζ]εκέντιος δὲ παρὰ Μαγνεντίου μεταπεμφϑεὶς eg 
βοήϑειαν καὶ τῆς ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν ὁδοιπορίας ἐχόμενος, ἅμα 
τῷ πυϑέσϑαι τὰ τούτῳ συμβάντα στρατιωτικοῖς τάγμασι καὶ 
ἴλαις περιπεσὼν οὐδεμίαν τε δρῶν σωτηρίας ἐλπίδα, βφόχῳ 
περιστρέψας τὸν τράχηλον ἀπηλλάγη. : 
Db. 'Emi τούτοις τῆς τῶν ὅλων ἀρχῆς εἰς μόνον Κων- 
στάντιον περιστάσης ἀλαζονεία μὲν αὐτῷ προσεγένετο, τὴν 
τύχην ἐνεγκεῖν μετρίως οὐ δυνηϑέντι, προσεπετίϑετο δὲ καὶ 
τὰ περὶ τοὺς τοιούτους εἰωϑότα συνίστασϑαι τῶν GvXO- 
φαντιῶν ἐργαστήρια, τοῖς δοκοῦσιν εὖ ἔχειν τύχης ἐπιβουλεύ- 
οντα᾿ τῷ γὰρ κατάγειν ἐκείνους τῆς εὐπραγίας αὐτοὶ τὰς 
τούτων ἀξίας ἕξειν ἐλπίζοντες εἰκότως εἰς τὰς κατ᾽ αὐτῶν 
ἐτρέποντο διαβολάς. οὗτοι κοινωνοὺς τῆς κακοηϑείας εὐνού- τὸ. 
χους τῶν περὶ τὴν αὐλήν τινας ποιησάμενοι, περιστάντες — 
πείθουσι τὸν Κωνστάντιον ὡς Γάλλος ὧν . ἀνεψιὸς αὐτοῦ. 
τῆς τοῦ Καίσαρος ἠξιωμένος τιμῆς, οὐκ ἀρκούμενος ταύτῃ 
πειρᾶται τὴν βασιλείαν ἑαυτῷ περιϑεῖναι. καὶ ὅτι τοῦτο 
ἀληϑὲς ἦν πείσαντες, εἰς τὴν κατὰ τοῦ Γάλλου σφαγὴν so 
ἐπαίρουσι τὸν Κωνστάντιον. ἦσαν δὲ oí ταύτην πλέξαντες 
τὴν ἐπιβουλὴν ΖΙυνάμιος καὶ Πικέντιος, εὐτελεῖς ἄνδρες καὶ 
διὰ τῶν τοιούτων κακῶν ἐπὶ μεῖζον ἐλϑεῖν τύχης σπουδά. - 
ἕξοντες. ἐκοινώνει δὲ αὐτοῖς τῆς πράξεως καὶ “αμπάδιος ὃ : 
τῆς αὐλῆς ὕπαρχος, ἀνὴρ δύνασϑαι παρὰ τῷ βασιλεῖ πάντων 95. 
ἀεὶ πλέον ἐπιϑυμῶν. τοῦ τοίνυν Κωνσταντίου ταῖς τοιαύταις 
ϑεμένου διαβολαῖς μετάπεμπτος μὲν ὃ Γάλλος ἐγίνετο, τὸ 
κατ᾽ αὐτοῦ σπουδαζόμενον ἀγνοῶν" ἀφικόμενον δὲ αὐτὸν ὃ 
Κωνστάντιος πρῶτον μὲν τῆς τοῦ Καίσαρος ἐκδύει τιμῆς, 


ΗΝ ΣΧ ΝΥ. 59. 


εἴσοδος, ὅτι μηδὲν ὑγιὲς (immo ὑγιῶς) ἐπεπράχει, καίτοι πολλὰ ἐδόκει 
πεπρᾶχϑαι τῷ ἀνδρὶ καλά" of ϑεοὶ δὲ ὁρῶντες, ὅτι μὴ ταῦτα ἐκ καλῆς 
αὐτῷ πεποίηται διαϑέσεως, εἴων αὐτὸν οἰμώξειν ἀποτρέχοντα. praeter 
hune Iuliani locum, quem Zosimus manifesto respicit, hodie nummi 
tantum (v. Eckhel t. VIII p. 121) titulique Magnentii virtutum prae- 
cones supersunt | 2. καὶ delendum puto [πεποίηται V?, πεποίητο V* || 


8. δεκέντος, v à m, 2, V || 15. τρέπονται edidit Steph | 19. περυϑῆναι V ! 
22. Ζυνάμιος κτξ.] v. Vales. ad Amm. XV, 5, 8. 4 || 24. Μαμπάδιος] 
v. Seeck Herm. t. XVIII p. 294| 26. πλέον, é ex 6 ut vid. corr. V || 
29. τὴν . . . ἐκδύει τιμήν coni. Hertlein luliani sui p. 349. at cf, VL, 


ROSPUDVPAON E RENE AS Tos 


EU | I 1n 


πεὶ δὲ πεποίηκεν ἰδιώτην, τοῖς δημίοις ἐκδίδωσιν εἰς σφαγήν, 
οὐ τοῦτο πρῶτον κατὰ συγγενοῦς αἵματος τὸ μύσος ἐξ- 
ἁμαρτών, ἀλλ᾽ ἑτέροις πλείοσι τοῦτο προσϑ είς. 


i 


Ταῦτα ἐπὶ μά τῷ Καίσαρι πεπραχὼς ὃ Κωνστάντιορ 


| E. 0b τὰ πανταχοῦ Ῥωμαίοις ὑπήκοα βαρβαρικαῖς ἐφόδοις ἀπει- 
— λημμένα, καὶ Φράγκους μὲν καὶ ᾿ἡ“λαμαννοὺς καὶ Σάξονας 
ἤδη τεσσαράκοντα πόλεις ἐπικειμένας τῷ 'Ῥήνῳ κατειληφότας, 
- x«l αὐτὰς μὲν ἀναστάτους πεποιηκότας, τοὺς δὲ τούτων οἰκή- 
τ τορὰς ἄπειρον ὄντας πλῆϑος λῃσαμένους μετὰ πλούτου λα- 
— φύρων ἀναριϑμήτου, Κουάδους δὲ καὶ Σαυρομάτας ἐπὶ πολλῆς 
ἀδείας Παιονίαν κατατρέχοντας καὶ τὴν ἀνωτέρω Μυσίαν, 
Πέρσας δὲ τοῦ τὴν ἑῴαν παρενοχλεῖν οὐκ ἀφισταμένους. εἰ 
᾿ς καὶ πρότερον ἡσύχαζον δέει τοῦ μὴ τὸν Καίσαρα Γάλλον 
Lu αὐτοῖς ἐπελϑεῖν, ταῦτα τοίνυν λαβὼν κατὰ νοῦν καὶ ἀπορῶν 
-" 6 τι πράξειε, μόνος μὲν ἀρκέσειν οὐκ ᾧετο δυνήσεσϑαι πε- 
 πονηχόσιν οὕτω τοῖς πράγμασι βοηϑήσειν, ἑἐλέσϑαι δὲ κοι- 
— »νωνὺν τῆς ἀρχῆς οὐκ ἐθάρρει διά τε φιλαρχίας ὑπερβολὴν 
— "xul τὸ πάντας ἔχειν ἐν ὑποψίᾳ τοῦ μηδένα παντάπασιν εὖνο- 
90 ἥσειν αὐτῷ. καὶ πολλὴ μὲν αὐτὸν ἐπὶ τούτοις εἶχεν ἀμη- 2 
χανία, τῆς δὲ 'Ῥωμαϊχῆς ἀρχῆς ἐν μεγίστῳ κινδύνῳ κειμένης 
Εὐσεβία ἡ Κωνσταντίου γαμετή, παιδείας τε εἰς ἄκρον ἥκουσα 
καὶ φρονήσει τὴν γυναικείαν ὑπεραίρουσα φύσιν, εἰσηγεῖται 
— γνώμην αὐτῷ, καταστῆσαι Καίσαρα τοῖς ὑπὲρ τὰς "Ἄλπεις 
95 ἔϑνεσιν Ἰουλιανὸν παραινέσασα, Γάλλου μὲν ἀδελφὸν ὃμο- 


12, 2 | 3. 4. titulum ἀγαϑὴ (- ἃ m. 3) τύχη B ab ipsius librarii manu 
in V scriptum subscriptionem secundi, non inscriptionem tertii 
libri, esse putat Mau, ut inscriptio terlii libri praetermissa sit (hanc 


- al man. supplebat, (o? 8 in mg. scribens. at y non f scriptum opor- 

- uit. v. praef) | 7. ἀλαμαννοὺς V, ἀλάμανοὺς s | 14. ἡσύχαξον Sylb, 
ἠσυχάξειν (sic) V || 16. ἀρκέσειν, κέσ in ras. m. 1, V | 17. βοηϑήσειν 
delendum puto. cf. III, 36, 1: φήσαντος οὐχ οἷός τε ἔσεσϑαι πεπονη- 
-. κόσιν ἀρκέσειν τοῖς πράγμασι; IV, 34, 1: ἄνδρα πεπονηκόσι τοῖς πράγ- 
μασι κατ᾽ οὐδὲν ἀρκέσαι δυνάμενον | 19. παντάπαίπασιν V | 19. 20. 
.. ἐυνοησειν, v ex v ut vid. m. 2, accentu omisso, V | 22. κωνσταντήγου, 
. Ψ erasa, V | 23. γυναικείαν y^ yiispene V! | 25. 112, 1 ὁμοπάτριον] 
3 Tulian. p. 437, 11 H. 


r2 


Ἑλένην αὐτῷ, καὶ τοῖς ὑπὲρ τὰς "AÀmtue ἔϑνεσιν ἔπεμπεν. ὁ 


119 -Γ -- 


πάτριον ὄντα, παῖδα δὲ Κωνσταντίου παιδός, ὃς παρὰ E 3 
κλητιανοῦ Καῖσαρ ἔτυχε γεγονώς. ἐπεὶ δὲ ἤδει τὸν βασιλέα | 
Κωνστάντιον ἡ Εὐσεβία πρὸς πᾶν ὑπόπτως τὸ συγγενὲξ - 
διακείμενον, τρόπῳ τοιῷδε τὸν ἄνδρα παρήγαγε. νέος ἐστ 
φησί "xol τὸ ἦϑος ἁπλοῦς καὶ λόγων ἀσκήσει τὸν ἅπαντα 5 
βίον ἐσχολακὼς καὶ πραγμάτων παντάπασιν ἄπειρος, ἀμείνων 
τε ἔσται παντὸς ἑτέρου περὶ ἡμᾶς" ἢ γὰρ τύχῃ δεξιᾷ περὶ 
τὰ πράγματα χρώμενος ἐπιγράφεσϑαι τὸν βασιλέα ποιήσει τὰ 
αἰσίως ἐκβάντα, ἢ κατά τι πταίσας τεϑνήξεται, καὶ οὐδένα ͵Ἡ 
ἕξει τοῦ λοιποῦ Κωνστάντιος ὡς ἐκ γένους βασιλικοῦ πρὸς τὸ 
τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν κληϑησόμενον. (2) τούτων τῶν λόγων 
ἀνασχόμενος ὃ Κωνστάντιος ἐκ τῶν ᾿ἀϑηνῶν ᾿Ιουλιανὸν μετα- 
πέμπεται, τοῖς αὐτόϑι φιλοσοφοῦσι συνόντα καὶ ἐν παντὶ 
παιδεύσεως εἴδει τοὺς ἑαυτοῦ καϑηγεμόνας ὑπερβαλόμενον. 
ἐπεὶ δὲ εἰς τὴν ᾿Ιταλίαν ἐκ τῆς “Ελλάδος μετάπεμπτος ἦλθεν, τὸ 
ἀναδείκνυσι μὲν αὐτὸν Καίσαρα, κατεγγυᾷ δὲ τὴν ἀδελφὴν 


ἄπιστος δὲ ὧν φύσει, καὶ ὡς εὔνους αὐτῷ καὶ πιστὸς ἔσται, 
μήπω τεϑαρρηκώς, συνεχπέμπει Μάρκελλον αὐτῷ καὶ Z- 
λούστιον, αὐτοῖς καὶ οὐ τῷ Καίσαρι τὴν αὐτόϑι καταπιστεύ- sg. 
ὅας διοίκησιν. ταύτῃ τὰ κατὰ ἸἸουλιανὸν διαϑεὶς ὃ Κων- 
στάντιος αὐτὸς μὲν ἐπὶ Παιονίαν καὶ Μυσίαν ἐχώρει, κἀν- 
ταῦϑα τὰ περὶ Κουάδους καὶ Σαυρομᾶτας οἰκονομήσας ἐπὶ 
τὴν ἑῴαν ἐτρέπετο, τῶν Περσικῶν ἐφόδων εἰς ταύτην αὐτὸν — 
ἑλκουσῶν" Ἰουλιανοῦ δὲ τὰς "άλπεις ὑπερβάντος, τοῖς vt ὑπ᾽ 95. 
αὐτὸν τεταγμένοις Γαλατικοῖς ἔϑνεσιν ἐπιστάντος, καὶ τῶν 
βαρβάρων οὐδὲν ἧττον μετὰ πάσης ἀδείας ἐπεισιόντων. τοῖς 
αὐτοῖς λόγοις ἡ Εὐσεβία χρησαμένη πείϑει Κωνστάντιον ἐπι- 
τρέψαι τὴν διοίχησιν αὐτῷ τῶν ἐχεῖσε πραγμάτων. 


ἢ V*, ἡ V']| 8. ἐπιγράφεσϑαι] Iulian. p. 415, 15 || 10. ξξει] ti- 
mendi verbum in hoc sententiarum nexu expectabam. unde σπτήξει, 
quamvis dubitanter, conieci | βασιλικοῦ] immo βασιλείου | 18. φιλο- 
σοφοῦσι V, φιλοσόφοις Bekk ex apographo uno, fort. recte | 14. ὑπερ- 
βαλόμενον V, ὑπερβαλλόμενον s|| 19. μήπω V, μήτε apographa, unde 
μὴ Bekk | Μάρκελλον] Eunap. fr. 8? M. || 20. αὐτοῖς ν΄", cbro/]s γ 
21. τὰ sup. scr. V? | 28. τὰ add. V? || σαυρομάτας ex -rovg V' || 24. 
ταύτην V, μάτην apographa, unde μάχην Sylb | 25. 26. τε ὑπ᾽ αὐτὸν, 7 
iam desideravit Sylb, accesserunt ex V, ubi sup. ser. m. 2 


ls oir οὖν ἐντεῦϑεν ἄχρι παντὸς τοῦ βίου ἸΙουλιανῷ 4 . 
itio: συγγραφεῦσι xal ποιηταῖς ἐν πολυστίχοις γέγρα- 
χε βίβλοις, εἰ καὶ μηδεὶς τῶν συγγεγραφότων τῆς ἀξίας, 
ἔργων égíxevo: πάρεστι δὲ τῷ βουλομένῳ συλλαβεῖν 
ἅπαντα τοῖς λόγοις ἐντυγχάνοντι τοῖς αὐτοῦ καὶ ταῖς ἐπι- 
στολαῖς, ἀφ᾽ ὧν ἔνεστι μάλιστα τὰ κατὰ πᾶσαν αὐτῷ πεπραγ- 
Eo. τὴν οἰκουμένην περιλαβεῖν. ἐπεὶ δὲ προσήκει τὴν τάξιν 
: ἡμᾶς μὴ διασπάσαι τῆς ἱστορίας, εἰρήσεται καὶ ἡμῖν συντόμως 
ET κατὰ τοὺς οἰκείους καιρούς, καὶ μάλιστα ὅσα τοῖς 
i ἄλλοις παραλελεῖφϑαι δοκεῖ. 
ν 8. Κωνστάντιος τοίνυν ἐπιτρέψας ἅπαντα τῷ Καίσαρι 
— πράττειν ὅσα συνοίσειν ἐδόκει τοῖς ὑπ᾽ αὐτὸν ὀϑνεσιν, ἐπὶ 
τὴν égav ἐχώρει, τὸν πρὸς Πέρσας πόλεμον διαϑήσων. ᾿ἸἸουλια- 
- ψὺς δὲ τὰ μὲν ἐν Κελτοῖς στρατιωτικὰ διεφϑαρμένα κατὰ τὸ 
τ πλέον εὑρών, τοὺς δὲ βαρβάρους ἀκώλυτον ἔχοντας τὴν τοῦ 
Ρήνου διάβασιν καὶ μέχρι σχεδὸν τῶν πρὸς ϑαλάττῃ πόλεων 
Ο διελθόντας, τὴν τοῦ περιλελειμμένου στρατιωτικοῦ δύναμιν 
τ ἀνεσχόπει. συνιδὼν δὲ ὡς οἵ μὲν κατὰ τὴν χώραν καὶ πρὸς 
τὴν ἀκοὴν τοῦ τῶν βαρβάρων ὀνόματος πτώσσουσιν, οἵ δὲ 
3 παρὰ Κωνσταντίου δοϑέντες αὐτῷ, τριακόσιοι καὶ ἑξήκοντα 
- cvv ἀριϑμὸν ὄντες, μόνον εὔχεσθαι, καϑάπερ αὐτός πού 
φησιν, ἤδεσαν, ὅσους μὲν οἷός τε. γέγονε τοῖς τάγμασιν ἐγ- 
κατέλεξε, πολλοὺς δὲ καὶ ἐθελοντὰς ἐδέξατο. ποιησάμενος δὲ 
καὶ ὕπλων φροντίδα, παλαιὰ μὲν κατά τινα πόλιν εὑρὼν 


-. 


1. ἄχρι παντὸς τοῦ βέου] sut ro? Q/ov deleverim (cf. Zos. V, 49, 2; 

- Dionys. A. R. I p. 317, 5; 368, 15 Jac., Krebs *Praepositionsadverbien" 
- HH p. 5) aut τέλους pro παντὸς scripserim | 2. συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς] 
— non nimis haec premenda puto — ut fecit post alios Wietersheim 

— T! p. 476 —, cum aperta sit imitatio luliani or. I p. 2 Dsq. Sp. cf. ad 
—p.4, 5 1. δὲ V?, δὴ V' | 8. μὴ sup. ser. V? | 9. καὶ μάλιστα — 10. 
—.Ooxs/] indicari his verbis puto Persicam Iuliani expeditionem, in qua 
. describenda Zosimus misso Eunapio Magnum Carrhenum secutus esse 
- videtur (cf. ad cap. 12, 1). contra in rebus Gallieis Alamannicisque 
 marrandis praeter luliani scripta unum Eunapium ab illo excerptum - 
| esse apt Eunapii fragmenta satis docent | 13. τὸν sup. scr. V!| 19. - 


᾿ πτωσουσιν, σ à τῇ. ὃ, accentu omisso, V | 20. τριακόσιοι καὶ ἑξήκοντα) 
| an. p. 357, 21 H. | 21. μόνον V?, μόρον ut vid. V' || καϑάπερ] loco 
 deperdito: fr. 7 p. 609 H. eandem locutionem habet Liban. t. I p. 553, 
10 R. | 22. τάγίμασιν V' ex ///d///uecw | 23. ἐθελοντὰς V*, ἐθέλοντας V' 


ἀποκείμενα, τῆς προσηκούδης ἐπιμελείας ἀξιώσας τοῖς 6 7 E 
3 μένοις διένειμεν. ἀγγειλάντων δὲ τῶν κατασκόπων ὡς περὶ 3 
πόλιν ᾿Δργέντορα, τὴν πρὸς τῇ τοῦ Pisot κειμένην ὄχϑῃ, 
πλῆϑος ἄπειρον ἐπεραιώϑη βαρβάρων, ἅμα τῷ γνῶναι μετὰ - 
τοῦ σχεδιασϑέντος αὐτῷ στρατοπέδου προΐει, συμμίξας δὲ 5 
τοῖς πολεμίοις πάσης ὑπερβολῆς ἐπέκεινα τὸ τρόπαιον ἔστησεν. - 
t£ μὲν ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ μυριάδων ἀπολομένων, ἑτέρων δὲ 
τοσούτων ἁλαμένων κατὰ τοῦ Ῥήνου καὶ διαφϑαρεισῶν £v - 
τῷ ῥεύματι, ὥστε εἴ τις ἐϑέλοι τῇ πρὸς dagatot did 
μάχῃ ταύτην παραβαλεῖν τὴν νίκην, οὐκ: ἂν εὕροι e r 
ἐκείνης ἐλάττονα. : 
Πραχϑὲν δέ τι μετὰ τὴν νίκην τῷ Καίσαρι σιωπῇ παρα- 
δραμεῖν οὐ προσήκει. ἦν ἑξακοσίων ἱππέων ἴλη τῷ Καίσαρι, 
σφόδρα τὰ πολέμια ysyvuvaGuévov. τούτων τῇ ῥώμῃ καὶ 
τῇ πείρᾳ ϑαρρῶν μέρος οὐ μικρὸν τῆς ἐλπίδος ἐν αὐτοῖς 
ἐσάλευεν. ἐπεὶ δὲ ἡ μάχη συνέστη, πάντες μὲν τὴν κατὰ 
δύναμιν ἐπιδεικνύμενοι προϑυμίαν τοῖς πολεμίοις ἐνέκειντο, 
ὑπερτέρου δὲ πολλῷ τοῦ Ῥωμαϊκοῦ γενομένου στρατεύματος 
οὗτοι μόνοι πρὸς φυγὴν τραπέντες τὰς τάξεις ἀπέλιπον, ὥστε 
καὶ αὐτὸν (r0v» Καίσαρα σὺν ὀλίγοις ἐπελάσαντα καλεῖν τὲ 90 
αὐτοὺς καὶ κοινωνεῖν τῆς νέκης παρακελεύεσϑαι, τοὺς δὲ 
μηδὲ οὕτω μετασχεῖν ἐθελῆσαι τῆς μάχης. εἰκότως τοίνυν - 
ὁ Καῖσαρ ἀχϑόμενος ἐφ᾽ οἷς τό ys ἧκον εἰς αὐτοὺς ἐκ- 
δεδώκασι τοῖς βαρβάροις τοὺς ὁμοφύλους, τὴν μὲν ἀπὸ τῶν 
νόμων ὡρισμένην τιμωρίαν αὐτοῖς οὐκ ἐπέϑηκεν, ἀμφιέσας 
δὲ ἐσθῆτι γυναικεία διὰ τοῦ στρατοπέδου παρήγαγεν ἐπ᾽ 
ἐξαγωγῇ, στρατιώταις ἀνδράσι χαλεπωτέραν ϑανάτου τὴν 


3. ἀργέντορα' τὴν V. ᾿Δργέντορα etiam lulianus dicit p. 359, 21. 
ut τὴν delendum sit. "4oysrvróoorov scripsit Bekk | 7. μυριάδων] yuu- 
ἄδων Vales. ad Amm, XVI, 12, 63, recte puto || &zro//Aouévov, o radendo 
ex o V | 8. τοσούτων V*, τοσοῦτον V! | ἁλλαμένων V*, ἀλλαμανῶν V! | 
καὶ in ras. V | διαφϑαρεισῶν, εἰ ex ἡ, V || 9. ἀλεξ. ex ἀλλεξ. V! | 20. 
τὸν add. s, om. V || 22. μετασχεῖν V?, κατασχὸῖν V! | 23. τό γε ἧκον 
γ" τὸ TAN V! | 26. παρήγαγεν] περιήγαγεν Bekk || 26. 27. ἐπ᾽ ἐξ- ] 
ἀγωγῇ} non *in aliam provinciam distrahendos? — ita Leunclavius rd 
lulianus milites per castra duxit, sed ut extra vallum tenderent (cf. - 
Marquardt Staatsverw. t. ΠΗ p. 409, 2). itaque vocabulum, quod recte - 
positum est IV, 9, 3, h. l. aut improprie Mie est aut corruptum. 1] 
27. στρατιώτες V!, corr. V? à 


ED —T—- 415 
n lo ποινὴν spikes. καὶ ἀπέβη τοῦτο εἰς δέον 
ὅ τὲ κἀκείνοις" ἐν γὰρ τῷ δευτέρῳ πρὸς Γερμανοὺς πο- 
o τὴν ἐπιτεϑεῖσαν αὐτοῖς αἰσχύνην ἔχοντες κατὰ νοῦν 
L σχεδὸν παρὰ πάντας τοὺς ἄλλους ἠρίστευσαν. 

P. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα διεπονήϑη τῷ Καίσαρι, κατὰ σχολὴν 
ατιωτῶν συναγείρας πλῆϑος ἐπὶ τὸν κατὰ τοῦ Γερμανικοῦ 
παντὸς παρεσχευάξετο πόλεμον. ἀντιπαραταξαμένων δὲ τῶν 
βαρβάρων πλήϑει παμπόλλῳ, τὴν τούτων ἔφοδον οὐκ ἀνα- 
μείνας ὃ Καῖσαρ αὐτὸς ἐπεραιοῦτο τὸν Ῥῆνον, ἄμεινον κρί- 
υνας οὐχ ἐν τῇ τῶν Ῥωμαίων ἀλλ᾽ ἐν τῇ τῶν βαρβάρων γῇ 
πολεμητέα εἷναι, τούτῳ τε μὴ τὰς πόλεις βαρύνεσϑαι καὶ αὖϑις 
lj τῶν βαρβάρων ἐπιστασίᾳ. γενομένης ὃδὲ μάχης ἰσχυρο- 
- véruo καὶ πλήϑους ἀπείρου βαρβάρων ἐν ταύτῃ πεσόντος, 
ἄχρι τῶν Ἑρκυνίων δρυμῶν τοὺς φεύγοντας ὁ Καῖσαρ ἐπι- 
a4» διώξας, πολύν τὲ ἐργασάμενος φόνον καὶ τὸν υἱὸν τοῦ τῶν 
βαρβάρων ἡγουμένου Βαδομάριον ξωγρίαν ἑλών, ἀπήγαγε τὸν 


τ 


ΒΒ δ᾽ 


1. ποινὴν V, τιμωρίαν καὶ ποινὴν s || 5. SR quarto ommes [uliani 
| post pugnam Argentoratensem expeditiones Alamannicas in unam nar- 
ἢ rationem contractas Zosimus refert. qua in re summa usus est negle- 
- gentia — scilicet properandum erat ad longam de luliani in recupe- 
- randis captivis (Amm. XVIII, 2, 19) ἀγχινοίᾳ expositionem, ipsius 
- mutem Zosimi neglegentiae, nec vero Eunapio, dandum puto non 
soluun Chnodomarii cum Vadomarii rebus confusionem (v. infra ad vs. 16), 
- sed etiam quod scriptor σιτοπομπίαν Britannicam quae a. 358 accidit 
- primoque capite 8 memoranda erat rebus Alamannicis feliciter per- 
actis subiunxit: quippe tantae multitudini liberatorum — viginti milia 
fuerunt sec. lulian. p. 361, 10 H. — victus quaerendus erat. Eunapius 
- yes ordine narrasse videtur: in excerptis saltem de legationibus (fr. 12- 
—13 M.) praecedunt res Chamavorum, secuntur Vadomarii, recteque 
- lulianus in fr. 12 dicitur Chamavis propter commeatus Britannicos 
- pacem gratificatus esse | 6. κατὰ τοῦ V*, κατ᾽ αὐτοῦ V' | 11. τούτῳ 
τε μὴ] τοῦ μὴ conieci | 14. 'Egoxvr»íov δρυμῶν] lulian. p. 608 
"fr. 4 H. | 16. βουδομάριον an βαδομάριον h. 1. V habeat dubium, 
"potius govó. ceterum Chnodomarii et Vadomarii res scriptoris festi- 
alio in unum conflavit: Chnodomarium lulianus post pugnam 
loratensem Constantio statim miserat (lulian. p. 359 sq.), contra 
Vadomarium ultimo demum commorationis Gallicae tempore cepit, 
ἴδε m. XXI, 3, 15sq.; Vict. ep. 42, 14). huius autem filium (Vithi^ 
I D jum nomine sec. Ammianum) dbdid cmi aliquando — a. 359 putat 
Mueller — apud lulianum fuisse et ab hoc patri ante red- 
. eaptivos Romanos ita remissum esse ut ipse cum exercitu 
Ex. x 9g*^- 


116 


στρατὸν ἐν τῇ οἰκείᾳ παιωνίξοντα ἐπὶ ταῖς Pew ἀνυμνοῦντά ἢ 
3 ve τὰ τοῦ Καίσαρος στρατηγήματα. τὸν μὲν δὴ Βαδομάριον 
Ἰουλιανὸς ἐξέπεμπε Κωνσταντίῳ, τῇ τούτου τύχῃ τὴν νίκην 
ἀνατιϑείς" of δὲ βάρβαροι πρὸς ἔσχατον ἐληλακότες κινδύνου 
καὶ περὶ παίδων ἤδη καὶ γυναϊαῶν δεδιότες, μή move καὶ 5 
μέχρι τῶν τόπων ἐκείνων ἐν οἷς ἦσαν ἐπεξελϑὼν ὁ Καῖσαρ — 
ἅπαν αὐτῶν τὸ γένος ἄρδην ληΐσεται, στέλλουσι πρέσβεις | 
περὶ φιλίας διαλεξομένους καὶ περὶ τοῦ Ῥωμαίοις μηδεπώ- 
4 ποτὲ πολεμήσειν. ὃ δὲ Καῖσαρ οὐκ ἄλλως ἔφη περὶ φιλέας 
αὐτοῖς ἐς λόγους ἰέναι, πρὶν τοὺς αἰχμαλώτους ἅπαντας, wn 
ὅσους ἐκ τῶν ἁλουσῶν πόλεων ἔτυχον ἐν τοῖς πρὸ τούτου 
χρόνοις ἀπαγαγόντες, ἀπολαβεῖν. τῶν δὲ καὶ τοῦτο ποιεῖν — 
ὁμολογησάντων καὶ πάντας ὅσοι περίεισιν ἔτι διδόναι, πραγ — 
ματευόμενος ὁ Καῖσαρ τὸ μηδένα τῶν αἰχμαλώτων μείναντα ἶ 
5 παρὰ τοῖς βαρβάροις λαϑεῖν τοιόνδε τι μηχανᾶται. τοὺς ἀφ᾽ 15 
ἑκάστης πόλεώς τε καὶ κώμης διαφυγόντας μεταπεμψάμενος 
ἀπήτει λέγειν ὀνομαστὶ τίνας ἀπὸ τῆς ἑκάστου πόλεως ἢ 
κώμης ἀπήγαγον αἰχμαλώτους οἵ βάρβαροι" ἑκάστου δὲ τοὺς 
κατὰ συγγένειαν ἢ γειτνίασιν ἢ φιλέαν ἢ ἄλλην τινὰ συν- 
τυχίαν ἐγνωσμένους ἐξονομάσαντος, ἐκέλευεν τοῖς βασιλικοῖς 20 
ὑπογραφεῦσιν ἅπαντας ἀπογράφεσϑαι. τούτου δὲ γενομένου 
καὶ τῶν πρέσβεων ἀγνοούντων τὸ βούλευμα, διαβὰς τὸν 
Ῥῆνον ἐπέτρεπε τοῖς πρέσβεσι μετὰ τῶν αἰχμαλώτων ἐπαν- 
6 ἐλϑεῖν. τῶν δὲ μετ᾽ οὐ πολὺ τὸ προσταχϑὲν πληρωσάντων, 
φησάντων τε πάντας ἔχειν τοὺς αἰχμαλώτους, ἐπὶ βήματος 9? 
ὑψηλοῦ καϑίσας ὃ Καῖσαρ, στήσας τε τοῦ βήματος ὕπισϑεν 
τοὺς ὑπογραφέας. παρὰ μὲν τῶν βαρβάρων κατὰ τὸ συγκεΐ- 
μενον παραγενέσϑαι τοὺς αἰχμαλώτους ἐκέλευε, τῶν δὲ xo 
ἕνα παριόντων καὶ τὰς ἑαυτῶν λεγόντων προσηγορίας o τῷ - 
Καίσαρι παρεστῶτες ὑπογραφεῖς ἐκ τῶν ὄντων παρ᾽ αὐτοῖς 9» 
γραμμάτων ἀνεζήτουν τὰ τούτων ὀνόματα, καὶ παραβάλλοντες — 
sequeretur refert Eunap. fr. 13. hic iuvenis videtur esse ὁ υἱὸς τοῦ - 
τῶν βαρβάρων ἡγουμένου; rem ipsam scriptoris socordia prorsus cor- — 


o 


rupit|| p. 115, 16. ξωγρείαν V | 1. παιθνέξοντα, o ἃ m. 2, V|2. δὴ ex 
*ósl V [[βαδομάριον h. 1. V | 7. ληΐσεται] ἀπολέσῃ conieci coll. I, 32, 31 || 


v "S 
17. ἀπήτει ex ἀπήντη V | 20. ἐκέλευε c || 21. ὑπογραφέσιν V || 29. καὶ 
fort. delendum | 28 ἐπέτρεπε] "imperavit? Leunclavius: ἐπέταξε, bene lE 
28. παραγενέσϑαι] παράγεσϑαι conieci. cf. Sob Mat lex. Polyb. s. v. - 


; ES πρότερον ἀπεσημειώσαντο καὶ τοὺς φανέντας τῷ 
(αίσαρι, καὶ πολλῷ πλείους τοὺς παρὰ τῶν οἰχείων πολιτῶν 
αἱ κωμητῶν ὀνομασϑέντας εὑρόντες, ὄπισϑεν παρεστῶτες 
ἐμήν τοῦτο τῷ Καίσαρι. τοῦ δὲ τοῖς τῶν βαρβάρων 
πρέσβεσιν ἀπειλήσαντος πολεμεῖν ὡς οὐ πάντας ἀποδοῦσι 
τοὺς αἰχμαλώτους, εἶτα καὶ λείποντας ἐξ ἕκάστης πόλεώς τε 
᾿ καὶ κώμης ὑποβαλλόντων τῶν ὑπογραφέων ἐξονομάσαντος. 
οἰηϑέντες οἱ βάρβαροι ϑείᾳ τινὶ δοπῇ καὶ τὰ σφόδρα κεκρυμ- 
E μένα καὶ ἄδηλα δηλοῦσϑαι τῷ Καίσαρι, πάντας ὅσους ἂν 
L εὕρωσι ξῶντας παραδώσειν ὁμολογήσαντες, τοὺς πατρίους 
ὅρχους ἐπὶ τούτῳ δεδώκασιν. (Ὁ) οὗ δὴ γενομένου καὶ πλή- 
- &ove αἰχμαλώτων ἀποδοϑέντος ὅσον εἰκὸς ἦν ἐκ τεσσαράκοντα 
πόλεων κατὰ χράτος ἁλουσῶν συνειλέχϑαι, ἠπόρει περὶ τὸ 
 πραχτέον ὃ Καῖσαρ, τὰς πόλεις ἄρδην ἀπολομένας ὁρῶν, τὴν . 
as δὲ γῆν χρόνον οὐκ ὀλίγον μείνασαν ἀγεώργητον, τροφῆς vt 
οὐκ ὀλίγης δεομένους τοὺς ἐκ τῶν βαρβάρων ἀποδοϑέντας, 
ἥτις οὐδὲ ἀπὸ τῶν πλησίον πόλεων εὐπόριστος ἦν διὰ τὸ 
μηδὲ ταύτας ἀπειράτους γενομένας τῆς τῶν βαρβάρων ἐφόδου 
- vgogije ἀρκούσης οὐκ εὐπορεῖν. οὐκ ἔχων οὖν ὅ τι χρήσηται 
20 τοῖς παροῦσι, τοιόνδε τι μηχανᾶται. τοῦ Ῥήνου πρὸς ταῖς 
ἐσχατιαῖς τῆς Γερμανίας, ὅπερ ἐστὶν ἔϑνος Γαλατικόν, εἰς 
τὸ ᾿Δτλαντικὸν πέλαγος ἐκδιδόντος, οὗ τῆς ἠόνος ἡ Βρετ- 
τανικὴ νῆσος ἐννακοσίοις σταδίοις διέστηκεν, ἐκ τῶν περὶ 
τὸν ποταμὸν ὑλῶν ξύλα συναγαγὼν ὀχτακόσια κατεσκεύασε 
πλοῖα μείζονα λέμβων, ταῦτά τε δἰς τὴν Βρεττανίαν ἐχπέμψας 
κομίζεσθαι σῖτον ἐποίει" καὶ τοῦτον τοῖρ ποταμίοις πλοίοις 
ἀνάγεσθαι διὰ τοῦ Ῥήνου παρασκευάζων, τοῦτό τε ποιῶν 
 συνεχέστερον διὰ τὸ βραχὺν εἶναι τὸν πλοῦν, ἤρκεσε τοῖς 


δ.. ἀποδοῦσι ex ἀποδῶσι V? || 6. εἶτα καὶ] εἶτα τοὺς conieci | 8. 9. 
κεκρυμμένα V?, καὶ κρυμμένα V'| 14. τὰς (uiv) π. coniecit Bekk. at 
ef. ad 1I, 12, 2 || ἀπολομένας scripsi, ἀπολυμένας V!, ἀπολλυμένας Vs. 
πεπορϑημένας lulian. p. 359, 6 || 15. ἀγεώργητον (ἄκαρπον) conieci || 
— 16. ὀλίγης V?, ὀλίγοις V' | 17. πλησίων V | 19. zoxonvo: V, χρήσεται 
᾿ γῆς | 21. ἐσχατιαῖς γ", ἐσχατίαις V! | γερμανίας V*, γερμανείας V! ἢ 
T-—- (οὗπερ vel ἧπερ coni. Reitemeier) — Γαλατικόν delebat Heyne, 
— non recte. cf. ad p. 72, 13. 14 || 23. ἐνακοσίοις ῦ ἐνάκις 11, 7, 2 || 26. τοῦτον 
V*, τούτων V! | 27. ΕΘΝ Iulian. p. 360, 13 | 28. ἤρκεσε V*, 


m 


Hé — Er MO 


ἀποδοϑεῖσι ταῖς οἰκείαις πόλεσιν tig τὸ xol τροφῇ χρή : 
σϑαι καὶ σπεῖραι τὴν γῆν καὶ ἄχρις ἀμητοῦ τὰ ἐπιτήδεια 
ἔχειν. I 
Ταῦτα δὲ ἔπραξεν οὔπω σχεδὸν εἰς πέμπτον καὶ εἰκοστὸν . 
τῆς ἡλικίας ἐνιαυτὸν προελθών. ἐχόντων δὲ τῶν στρατιω- 
τῶν πρὸς αὐτὸν εὐμενῶς διά τὲ τὴν τοῦ βίου λιτότητα καὶ 
τὸ περὶ τοὺς πολέμους ἀνδρεῖον καὶ περὶ χρηματισμὸν ἐγ- 
κρατὲς καὶ τὰς ἄλλας ἀρετάς, ἐν αἷς πάντας ὡς εἰπεῖν τοὺς 
καϑ' αὑτὸν ἀνθρώπους ὑπερεβάλετο, φϑόνῳ βληϑεὶς ὃ Κων- 
στάντιος ἐπὶ τοῖς ᾿Ιουλιανοῦ κατορϑώμασιν, οἰηϑεὶς δὲ τὴν 
Σαλουστίου, τῶν δεδομένων αὐτῷ συμβούλων ἕνός, ἀγχίνοιαν 
αἰτίαν αὐτῷ τῆς τοσαύτης εἶναι περὶ τὰ πολέμια καὶ τὴν  — 
ἄλλην διοίκησιν δόξης, μεταπέμπεται τοῦτον ὡς δὴ τοῖς κατὰ — 
τὴν ἑῴαν αὐτὸν ἐπιστήσων. ἑτοίμως δὲ τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ- | 
τον ἀφέντος (ἐγνώκει γὰρ ἐν ἅπασι Κωνσταντίῳ πειϑήνιος τὸ 
εἶναι) τὰ μὲν ἐπιτετραμμένα πάντα τῷ Καίσαρι καϑ' ἕκά- 
στην ὡς εἰπεῖν ἐλάμβανεν οὐκ ὀλίγην ἐπίδοσιν, τῶν στρατιῶ-  — 
τῶν αὐξανομένων πλήϑει καὶ πολεμικαῖς ἐμπειρίαις, τῶν 
πόλεων ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀπολαύσει τῶν ἀπὸ ταύτης οὐσῶν 
ἀγαϑῶν. (0) πάντων δὲ ὡς εἰπεῖν τῶν αὐτόϑι βαρβάρων so 
ἀπογνόντων ἐλπίδι πάσῃ, καὶ ὅσον οὐδέπῳ τοὺς ἔτι περιλε- 
λειμμένους ἀπολεῖσϑαι πανωλεϑρίᾳ προσδοκησάντων, Σάξονες — 
oí πάντων δὴ καρτερώτατοι τῶν ἐκεῖσε νεμομένων βαρβάρων 
ϑυμῷ καὶ ῥώμῃ καὶ καρτερίᾳ τῇ περὶ τὰς μάχας εἶναι νομί- 
ζοντες, Κουάδους μοῖραν σφῶν ὄντας sig τὴν ὑπὸ Ῥωμαίων s 


2. ἀμητοῦ V?, ἂν " τοῦ V! || 7. πολέμους ex πολεμίους V! || 9. ὑπερ- 
ἐβάλετο V?, ὑπερέβαλε và V!, ὑπερεβάλλετο ς | φϑόνῳ βληϑεὶς] Eunap. 
fr. 7? M. | 10. 11. τὴν σαλουστίου V?, τὸν σαλούστιον V!| 11. ἑνὸς V*, 
ἐν oig V! || 18. μεταπέμπεται V?, μετὰ πεται V! | δὴ Reitemeier, ἤδη V | - 
17. οὐκ ὀλίγην] expectabam οὐδὲν ἧττον, v. tamen cap. 8, 4 | ἐπέδοσι») ὁ 
cf. lulian. p. 359, 2 || 17. 18. στρατιωτῶν c, στρατιωτικῶν V || 18. 19. 
τῶν (v&) πόλεων" | 21. &moyvó//vvov V || 28. καρτερώτατοι ex proximo 
καρτερέχ ortum videtur. fort. φοβερώτατοι posuit| 24. 25. νομίζοντες] 
"habiti! Leunclavius: νψομιξόμενοι, bene. cf. Boecking ad mot. occ. 
p. 551 adn. | 28. Κουάδους] immo Καύχους. cf. Wietersheim-Dahn 
I? p. 475 sq. pertinet res sine dubio ad tempora priora. at scriptor - 
solita socordia Eunapium excerpens rem antiquiorem postquam memo- 
ravit, eam rem quae luliano expeditionis in illas regiones ansam de- | 
dit, h. e. Chamavorum incursiones, plane omisit, αὖ nunc quae Eunapius - 


( éxméumovor γῆν. 
πονῶν κωλυόμενοι διαβῆναι δέει τοῦ μὴ τῷ Καίσαρι 
E ὕναι δικαίαν αἰτίαν τῆς xwv αὐτῶν αὖϑις ἐφόδου, πλοῖα 
; ὑπηγησάμενοι καὶ διὰ τοῦ Ρήνου τὴν ὑπὸ Φράγγων £yo- 
ὑπερβαλόμενοι γῆν ἐπὶ τὴν ὑπήκοον Ῥωμαίοις ὡρμή- 
σαν, καὶ τῇ Βαταβίᾳ προσσχόντες, ἣν διχῇ σχιζόμενος ὁ 
i og νῆσον ποιεῖ πάσης ποταμίας μείζονα νήσου, τὸ Σαλίων 
νος, Φράγγων ἀπόμοιραν, ἐκ τῆς οἰκείας χώρας ὑπὸ Σαξό- 
E. εἰς ταύτην τὴν νῆσον ἀπελαϑέντας ἐξέβαλλον. αὕτη δὲ 
TI νῆσος οὖσα πρότερον πᾶσα ἱΡωμαίων τότε ὑπὸ Σαλίων 


& 
ἃ 
r4 
P 
". 


 παρεγγυᾷ δὲ τῷ στρατῷ τούτοις uiv κατὰ τὸ καρτερὸν δια- 
 μάχεσϑαι, Zahiov δὲ μηδένα κτείνειν ἢ κωλύειν ἐπὶ τὰ 'Po- 
᾿ς μαίων ὕρια διαβαίνειν οἷα μὴ ὡς πολεμίους ἐφισταμένους τῇ 
α χώρᾳ. ἀνάγκῃ δὲ τῇ παρὰ Κουάδων ἐλαύνεσθαι. ταύτης 


᾿ς αἰσϑόμενοι τοῦ Καίσαρος τῆς φιλανϑρωπίας οἱ Σάλιοι o? 


μὲν ἀπὸ τῆς νήσου μετὰ τοῦ σφῶν βασιλέως εἰς τὴν ὑπὸ 
Ῥωμαίους ἐπεραιοῦντο γῆν, οἱ δὲ συμφυγόντες εἰς và ὕρη 
 χατήεσαν, ἱκέται τοῦ Καίσαρος ἅπαντες καϑιστάμενοι καὶ ἐϑε- 


ἄρ Chamavis rettulerat ad Chaucos spectare videantur. οἱ δὲ igitur 
-— (p. 119, 1) Chamavi sunt Chamavorumque nomen p. 119, 11. 15; p. 121, 
7. 11. 24 pro Quadis reponendum | 1. 4. 8. gocyxov s || 3. αὐτῶν c, 
αὐτὸν V | «99:19 in mg. add. γ΄. in Francos Iuliani expeditionem ali- 
quam priorem non rettulit scriptor nec potuit referre, quoniam antea 
nil nisi Alamannica luliani bella narraverat. dubitari igitur posse 
censeo num ab ipso scriptore αὖϑις voc. positum sit. si ipse posuit; 
ita explicandum erit ut ille in Eunapio ad a. 357 adnotatum invenerit 
Francorum copias vastata Germania inferiore a lulia?fo fame ad dedi- 
ΠΟ tionem compulsas esse (v. Ammian. XVII, 2, 1sq., Liban. t. I p. 545, 
I 15 R., ubi Φράγκους pro φρακχτοὺς legendum) indeque priorem Iuliani 
Épodo» effnxerit. — ceterum Ammiani (XVII, 8, 3. 4) de Iuliani in 
! Salios Chamavosque expeditione relatio, quae nec cum Iuliani (p. 361, 
- 2H.) nec cum Eunapii (fr. 10 sq.) Zosimique narrationibus conciliari 
potest, deteriore aliquo ex fonte derivata esse videtur ideoque fide 
- minus digna | 5. ὑπερβαλλόμενοι V, corr. Bekk | 5. 6. ὡρμήϑησαν 
; Leunclavius et Sylburg, ὡρμέσϑησαν V | 6. προσσχόντες Bekk, προ- 
σχόντες V || διχῇ scripsi, δέχα Vs. cf. I 56, 1; III, 12, 5| 8. ἀπόμοιραν 
— W, et sie coni. Bekk, ἀπόμοιρον apographa | 11. ἀντεπήει (ἀντεπήει V) 
E ^. 12. παρεγγυᾷ) cf. Kaelker de eloc. Polyb. p. 266 sq. | 12. καρτερὸν 
ipsi; P an Ve | 13. Σαλέων] Eunap. fr. 10 | 18. ὄρη] ὅρεα cum 
H ,eunclavia ) Reitemeier, — praeterea coniciens 


ἊΝ ταν τ BT doe e 


of δὲ ὑπὸ Φράγγων ὁμόρων ? 


v κατείχετο. τοῦτο μαϑὼν ὁ Καῖσαρ ἀντεπήει μὲν τοῖς Κουάδοις, : 


2 


4 λοντὶ τὰ xo9' ἑαυτοὺς ἐκδιδόντες. ὃ δὲ πρὸς μὲν πόλεμ' 


120 


οὐδένα ϑαρροῦντας ἔτι τοὺς βάρβάφου ὁρῶν, ἐφόδοις δὲ ; 
ait Mcd x«l λῃστείαις προσέχοντας οὐ Mp τὲ οὐδὲ 
τυχόντα ἐκ τούτου τὴν χώραν ἐργαξομένους κακά, καὶ ipti d 
0 τι πράξειεν, ἔμφρονι στρατηγήματι ταύτην μετῇήεξι τῶν βαρθ- τ 
βάρων τὴν τέχνην. (1) ἀνήρ τις ἦν μέγεϑος σώματος ὑπὲρ 
τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἔχων, καὶ τὴν ἀνδρείαν ἀνάλογον 7 
τῷ σώματι. τούτῳ βαρβάρῳ τὸ γένος ὄντι καὶ λῃστεύειν 
σὺν αὐτοῖς εἰωϑότι παρέστη τὰ οἰκεῖα ἤϑη καταλιπόντι, 
πρὸς τοὺς ὑπὸ Ῥωμαίοις Κελτοὺς μεταστῆναι. διατρίβων 
οὖν ἀπὸ χρόνου τινὸς ἐν Τριβέροις (ἔστι δὲ αὕτη πόλις - 
μεγίστη τῶν ὑπὲρ τὰς Ἄλπεις ἐθνῶν) ἐπειδὴ τοὺς ὑπὲρ 
τὸν Ῥῆνον βαρβάρους ἑώρα τὰς τῇδε κατατρέχοντας πόλεις 
καὶ τὰ πάντων ἀκωλύτως λῃζομένους, ὅτε τὴν τοῦ Καίσαρος 
οὔπω ᾿Ιουλιανὸς εἶχεν ἀρχήν, ἀμύνειν μὲν διενοεῖτο cole 15 
πόλεσιν, οὐκ ἔχων δὲ παρρησίαν οἷα νόμου μηδενὸς αὐτῷ 
τοῦτο ποιεῖν ἐπιτρέψαντος. τὴν μὲν ἀρχὴν μόνος εἰς τὰ δα- 
σύτατα κρυπτόμενος τῶν ὑλῶν ἐκαραδόκει τὰς τῶν βαρβάρων 
ἐφόδους, καὶ νυκτὸς ἐπιὼν ἤδη παρειμένοις μέϑῃ καὶ -ὕπνῳ 
κεφαλὰς ὕσων οἷός τε ἦν βαρβάρων ἀπέτεμεν καὶ τοῖς ἐν τῇ “0 


ΒΥ Ὁ ΟΝ ΒΜ T S n 


8 πόλει φέρων ἐδείκνυ. συνεχῶς δὲ τοῦτο ποιῶν ὄκνον οὐχ 


ὀλίγον ἐποίησε τοῖς βαρβάροις, ἀγνοοῦσι μὲν τὸ γινόμενον, 
τῷ δὲ καϑ' ἑκάστην ὡς εἰπεῖν ἐλαττοῦσϑαν τοῦ κακοῦ συναι- 
σϑανομένοις. ἐπειδὴ δὲ καὶ ἄλλοι συνεμίγησαν τούτῳ λῃσταὶ 
καὶ xo9' ἕνα συνιόντες πλῆϑος γεγόνασι, τότε δὴ τῷ Ka- 
σαρι προσελϑὼν ὃ “Χαριέττων (τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ ταύτην 
εὑρόντι πρώτῳ κατὰ τῶν βαρβάρων ἐπιβουλὴν) ἀναφαίνει τὸ 
πρότερον οὔπω πολλοῖς ἐγνωσμένον. ὁ δὲ Καῖσαρ, ἐπειδὴ 
μὴ δάδιον ἦν αὐτῷ διὰ τοῦ στρατοπέδου ταῖς ἐν νυκχτὶ τῶν 
βαρβάρων λαϑραίαις ἐφόδοις ἐπεξιέναι (κατ᾽ ὀλίγους γὰρ καὶ 
ἐν πολλοῖς ἑαυτοὺς διασπείραντες ἐλήστευον, ἡμέρας δὲ γενο- 
μένης οὐδένα ϑεάσασϑαι παντάπασιν Tv: ἐν γὰρ τοῖς περὶ 


τῷ 
E 


$ 


— ÁO" we OON λον. 


1. ἐκδιδόντες scripsi, ἐνδιδόντες Vc. cf. ad 1, 72 | 4. ἀπο ρῶν, o 
erasa, V | 6. ἀνήρ vig ἦν] Eunap. fr. 11 | 7. ἀνδρίαν Bekk | 16. οἷα 
νόμου V?, οἵαν ὁμοῦ Ν᾽ || 19. zocosuiuévoig V || μέϑει V | 20. ἀπέτεμε ς || - 
21. εδεικνυ συνεχῶς, v 6 in ras. br | 22. ἐνεποίησε coni. Sylb, bene t 


24. ἐπειδὴ V, ἐπεὶ ς || 26. χαριεττων, ΝΣ χαρίεττων V?]|| ἦν accessit ex - 
V | 27. 28. τὸ πρότερον] τὸ προτέρημ᾽ conieci | 30. ὀλέγους V*, ὀλίγον V* 


Te 


" M 
EC ὅς * "a. 


"n 4" 


ς ἀγροὺς. ἡφυμῶν ἀπεχρύπτοντο. σιτούμενοι τὰ ἐκ τῆς 
στείας αὐτοῖς προσγινόμενα), τὸ δυσχείρωτον τῶν πολεμίων 
le ov κατὰ νοῦν εἰς ἀνάγκην κατέστη τοῦ μὴ στρατοπέδῳ 
ἰόνον ἀλλὰ καὶ λῃστικῷ συστήματι τοὺς λῃστὰς μετελϑεῖν. 
ἱποδεξάμενος οὖν τὸν Χαριέττωνα καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ, συν- 
I τε αὐτοῖς τῶν Σαλίων πολλούς, νυχτὸς uiv αὐτοὺς 
ἱῃστεύουσι τοῖς Κουάδοις οἷα μεμελετημένους λῃστείαις ἐπ- 
πεμπὲν, ἡμέρας δὲ οὔσης ἐν τοῖς ὑπαίϑροις ἔταττε τὰ στρα- 
Esso, καὶ πάντας ὅσοι τὸ λῃστικὸν οἷοί τε ἐγίνοντο 
1) διαφυγεῖν ἔκτεινε. τοῦτό ve ποιῶν διετέλεσεν, ἕως ὅτε κατα- 
᾿ στάντες εἰς ἐσχάτην στενοχωρίαν οἵ Κουάδοι, καὶ ἐκ πολλῶν 
ὀλίγοι γενόμενοι, προσεχώρησαν ἅμα τῷ σφῶν ἡγουμένῳ τῷ 
Καίσαρι, πλῆϑός τε αἰχμαλώτων ἤδη συλλαβόντι κατὰ τὰς 
- προτέρας ἐφόδους καὶ τὸν τοῦ βασιλέως παῖδα παρὰ Χαριέτ- 
 τῶνος εἰλημμένον. ἐπεὶ δὲ ἱκετηρίας αὐτοὺς ἐλεεινῶς προ- 
φεινομένους ὁμήρους ἀπήτει τῶν ἐπισήμων τινὰς καὶ τούτοις 
ἅμα τὸν τοῦ βασιλέως υἱόν, εἰς ϑρῆνον Vah aei καταστὰς 
6 τῶν βαρβάρων ἀγούμενθρ ὥμνυε δακρύων ὡς ἀπόλοιτο 
μετὰ τῶν ἄλλων αὑτῷ καὶ ὁ víóc. τότε τοίνυν ἐλεήσας ὃ 
-- Καῖσαρ δάκρυα πατρὸς τόν τε παῖδα αὐτῷ δείκνυσιν ἐν 
 εὐπαϑείᾳ τρεφόμενον, καὶ φήσας ἔχειν ἐν ὁμήρου τάξει. καὶ 
σὺν αὐτῷ τῶν εὖ γεγονότων ἄλλους ὁμήρους λαβών, ἐφιλο- 
τιμήσατο τὴν εἰρήνην ἐφ᾽ à μηδέποτε κατὰ Ρωμαίων χεῖρας Goat. 

8. Ταῦτα οὕτως διαϑεὶς ὁ Καῖσαρ Σαλίους vs καὶ Κουά- 

36 δὼν μοῖραν καὶ τῶν ἐν τῇ Βαταουίᾳ νήσῳ τινὰς τάγμασιν 
ἐγκατέλεξεν, ἃ καὶ νῦν ἐφ᾽ ἡμῶν ἔτι δοκεῖ περισώξεσϑαι. 
χατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους Κωνστάντιος ὁ βασιλεὺς ἦν 


6. αὐτοὺς Sylb, αὐτοῖς V | 7. μεμελετημένους ς, μεμελημένους V || 


3 7. 8. ἐπέπεμπεν Bekk, ἔπεμπεν V ||9. πάντας V?, mu. qe V!, y incerta || 
- 10. Zureve V || 11. κούαδοι V || 12. προσεχώρησαν] cf. amplam Eunapii (ex 
- hoe Petrus Patric. F. H. G. t. IV p. 191, 18) narrationem fr. 12, ex 
- qua simul disci potest quem ad modum putidam rhetoris Sardiani 
. ubertatem Zosimus ad exile compendium redegerit | 13. và V?, δὲ V' || 
.16. τούτοις ex τούτους V'| 18. ὥμνυε] ὥμνυ scribendum puto | ἀπόλοιτο 
-V*, ἀπολοίω V' | 22. ἄλλους] iuvenis matrem solam sec. Eunapium || 
- 94. οὕτω ς || δὲ καὶ V | 25. βαταουνέα V | 26. ἡμῶν, ut vid, V*, ἡμῖν 
W!, ex Eunapio nimirum hoc quoque transcripsit, cuius temporibus 
L P rà erat cohors undecima Duro: not. or. XXXI, 61 | 27. ἦν 
i su ), ser, V! . 


ΣΦ 


ἐχεῖσε πολέμοις ipsoque τά τὲ γὰρ "m e "Aix 
ἔϑνη καλῶς εἶχεν αὐτῷ τῇ τοῦ Καίσαρος sufepi προ- 
νοίᾳ, καὶ ᾿Ιταλία πᾶσα καὶ ᾿Ιλλυριοὶ κίνδυνον εἶχον οὐδένα, 
τῶν ὑπὲρ τὸν Ἴστρον βαρβάρων δέει τοῦ μὴ διὰ Γαλατίας 5. 
τὸν Καίσαρα διαβάντα τὸν Ἴστρον αὐτοῖς ἐπελϑεῖν Gcqgo- 
νούντων. Κωνσταντίου τοίνυν ἐν σούτοις ὄντος οἵ Πέρσαι, 
Σαπώρην ἔχοντες βασιλέα, τὰ περὶ τὴν μέσην ἐλήξοντο τῶν 
ποταμῶν, καὶ τὰ περὶ τὴν Νίσιβιν ἅπαντα καταστρεψάμενοι ὦ 
καὶ αὐτὴν ἤδη πάσῃ δυνάμει τὴν πόλιν ἐπολιόρκουν. τοῦ τὸ 
δὲ στρατηγοῦ “ουκιλλιανοῦ πρὸς τὴν πολιορκίαν ἀρκέσαντοξ, | 
καὶ νῦν μὲν τοῖς ἀπὸ τῆς τύχης ὀρϑῶς χρησαμέμου νῦν δὲ 
καὶ στρατηγήμασιν, ἡ μὲν πόλις τὰ περιστάντα διέφυγεν, εἰς 
ἔσχατον ἐλϑοῦσα κινδύνου. τὸ δὲ ὅπως περιττὸν ἡγησάμην 
διεξελθεῖν, αὐτοῦ τοῦ Καίσαρος ἐν ἰδίᾳ συγγραφῇ πάντα ad 
ἀφηγησαμένου τὰ τότε πραχϑέντα, ἅπερ ἔστιν εἰς χεῖρας : 
λαβόντα τὴν ἐν ACUOEE ἄκραν τοῦ. ἀνδρὺς συνιδεῖν ἀρετήν. 
4οκούντων δὲ εἶναι τῶν κατὰ τὴν ἑῴαν ἐν ἡσυχίᾳ, καὶ 
τῶν τοῦ Καίσαρος τατορσνηστον «ἐνδ τοῖς ἁπάντων στό- 
μασιν ὄντων, δεινῶς ὁ Κωνστάντιος συνεστάλη τῷ φϑόνῳ. 
τῇ δὲ τῶν ἐν Κελτοῖς τὲ καὶ Ἴβηρσι πραγμάτων εὐημερίᾳ 
δακνόμενος ἐμηχανᾶτο προφάσεις, δι’ ὧν ἂν δυνηϑείη κατὰ 
βραχὺ καὶ ἀνεπαισϑήτως τὰς τοῦ Καίσαρος ἐλαττῶσαι δυνά- 
μεις, οὕτω τε τῆς ἀξίας αὐτὸν παραλῦσαι. πέμπει τοίνυν 
ὡς αὐτόν, τάγματα δύο τῶν ἐν Κελτοῖς στρατιωτῶν ἐκχκ- ws - 
1. τὴν ἑώαν V?, τῇ }}ὼν V| 3. κυβερνώμενα V?, κυβερνόμενα V! || 
4. ἰλλυριοὶ 3, ἰλλύριοι V! | b. διὰ γαλατίας V?, διαρα τίας V!.. coni- 
cerem διὰ ἱΡαιτίας, nisi hic omnia confusa essent | 9. spectant haec ad 
Nisibis a. 350 oppugnationem: Tillemont t. IV p. 674, Clinton F. R. 
t. II p. 103, quam Zosimus falso a. 359 tribuit. Lucilliamnum autem 
ideo urbi obsessae praefecit, quod eum a Constantio contra Persas 
missum esse iam antea (II, 45) narraverat || 15. ἐν (0/g cvyyg.] lulian. 
or. I p. 2754. Sp., or. II p. 62sq. Sp. | 18. ἑῴαν] ἑσπέραν Hecker 
progr. Kreuznach. a. 1886 p. 40, scriptorem, non librarios, corrigens || —- 
19. ἐν add. Sylb, om. V || 22. δακνόμενος] cf. Eunap. fr. 7* M. | 23. ἄνεπ- 
αἰσϑήτως V, ἀνεπαισχύντως ex apographis Sylb et Reitemeier || 24sq. | 
plane inepta sunt. quoniam dixerat Constantium voluisse κατὰ βραχὺ 33 
καὶ ἀνεπαισϑ'ήτως luliani copias minuere, iam fingit imperatorem pau- -. 
latim ter milites a Caesare abducentem. praeterea prorsus insulsa sunt 
verba p. 123, 4 τὰ μὲν — 7. ἐνθυμουμένων. quae aliquando, simul eum | 


- 


voe 
ad (um a 


ouvée ὡς δὴ cile ἀπὸ τούτων δεόμενος βοηϑείας. 
ino δὲ ἀγνοίᾳ τῆς αὐτοῦ προαιρέσεως, καὶ ἅμα διὰ τὸ 
Ε ἄμα ὀργῆς αὐτῷ δοῦναι, τὸ ἐπίταγμα παραχρῆμα 
p τὰ μὲν ἐν Κελτοῖς ἠξιοῦτο πάσης ἐπιμελείας, 
ὕ στρατιωτικοῦ κατὰ τὸ συνεχὲς αὐξανομένου, καὶ τῶν παρ- 
οικούντων ταῖς ἐσχατιαῖς βαρβάρων κατεπτηχότων καὶ πόλε- 
μὸν μὲν οὐδὲ ὄναρ ἐνθυμουμένων, Κωνστάντιος δὲ καὶ ἕτερα 
τάγματα στρατιωτικὰ πεμφϑῆναί οἱ παρὰ τοῦ Καίσαρος ἤἥζει. 
- wel τυχὼν τῆς αἰτήσεως ἄλλας μετ᾽ οὐ πολὺ τέσσαρας ἴλας 
4e ὡς αὑτὸν ἐκέλευεν ἐχπεμφϑῆναι, καὶ παραχρῆμα παρασκευ- 
— ἄξεσϑαι πρὸς ἐχδημίαν ὁ Καῖσαρ τοῖς στρατιώταις ἐσήμαινεν. 
1 9. Ἰουλιανοῦ δὲ ἐν τῷ Παρισίῳ (Γερμανίας δὲ αὕτη 
5 πολίχνη) διατρίβοντος, ὡς δὴ πρὸς ἐκδημίαν εὐτρεπεῖς ὄντες 

οἱ στρατιῶται νυκτὸς ἄχρι βαϑείας ἐδείπνουν περὶ τὰ αὐτόϑι 
βασίλεια, τῶν βουλευομένων κατὰ τοῦ Καίσαρος οὐδὲ ὃν 

λογιξόμενοι. τῶν δὲ ταξιάρχων τινὲς τὸ πάλαι κατ᾽ αὐτοῦ 
[e μηχανώμενον ἐπὶ τῶν πραγμάτων εὗρον ἀληϑές, καὶ ἀνώ- 
'- γυμὰ γραμμάτια τῶν στρατιωτῶν ἐν μέσῳ κατὰ τὸ λεληϑὸς 
- διαρρίψαντες ἐδήλουν διὰ τούτων ὡς ὁ Καῖσαρ, ὃ δοὺς 
-39 ἅπασιν ὡς εἰπεῖν τὸ κατὰ βαρβάρων τρόπαια στῆσαι διὰ 
᾿ τῶν οἰκείων στρατηγημάτων κατὰ μηδέν τε τῶν καϑ' ἕκαστον 
ἐν τῷ μάχεσϑαι διαλλάττων, εἰς ἔσχατον ἥξει κινδύνου κατὰ 
βραχὺ τοῦ βασιλέως τὴν αὐτοῦ δύναμιν ὑποκλέπτοντος, εἰ 
μὴ συνδραμόντες ἅπαντες ὁμοῦ τὴν τῶν στρατιωτῶν κω- 


- 
- 


δὲ post Κωνστάντιος, eicere volebam, eo magis quod dittographia vi- 
deri potest esse eorum quae cap. 5 extr. leguntur; at nunc retinenda 
puto | p. 122, 24 nescio an lacuna sit primitusque fuerit πέμπει τοίνυν 
(vorágiov» (vel sim., cf. Gothofr. ad cod. Theod. t. I p. 29 R.), ὡς 
- αὑτὸν ὃ. τ. cf. p. 123, 10 | 5. αὐξανομένου scripsi coll. III, 5, 4, 
Ε αὐξουμένου V, αὐξόμένου Bekk | 7. post ἐνθυμουμένων fort. lacuna: 
| (ἀγαπώντων δὲ εἰ tà σφέτερα ἐπ᾽ ἀδείας νέμεσϑαι ovyyagoivro) vel 

sim. | 8. τάγματα ex πράγματα radendo V | 12. παρησίω V | l'eguevéeg 

(γερμανείας V)] Γαλατέας reponebat Boecking ad not. occ. p. 1024. at 


p. 438, 6 || &óroemtig ὄντες V?, εὐτρεπέσοντες V'| 16. ταξιάρχων Bekk, 
E ταξιαρχῶν V || 17. μηχανώμενον V*, μηχανόμενον V! | 18. γραμμάτια] cf. III, 
— 91, 2; IV, 53, 3; γραμματεῖα semel. γραμματεῖον in Iuliano p. 355, 9; 
- 804, 20 edidit Hertlein | 19. διαρρήψαντες V, corr. V* | 21. κατὰ μηδέν 

o& V, καὶ μηδέν τι c | 22. διαλάττων V!, corr. V? | 23. τοῦ sup. scr. V! 


Y *4 - d ῳ nod "| VA * 
x TW PLA UP 2 ES TA 
hae € ij ὙΦ as γι δος νος Ἵ ex 
Nr εὐ ς 4 : id » | NU r 
* -— We £T. ea. "A, ' ^ 
-— r — . 1 


- in talibus rebus Zosimum corrigere non licet | 13. πολίχνη] lulian. . 


ε m5 


2 


o 


194 : | 
λύσαιεν ἐκδημίαν. ταῦτα và γραμματίδια διεσπαρμένα, 


τῶν στρατιωτῶν ἀναγνόντες, καὶ εἰς τὸ πλῆϑος τὸ μελετώ- 
μένον ἐνεγκόντες, ἐξηρέϑισαν ἅπαντας εἰς ὀργήν. καὶ ἀνα- 
στάντες ἐκ τοῦ πότου σὺν ϑορύβῳ πολλῷ, τῶν κυλίκων i 


ταῖς χερσὶν ἔτι κειμένων, ὥρμησαν ἐπὶ và βασίλεια, διαρρή- 5. 
ξαντές τε τὰς ϑύρας σὺν οὐδενὶ κόσμῳ κατάγουσι δημοσίᾳ 


τὸν Καίσαρα, καὶ ἐπί τινος ἀσπίδος μετέωρον ἄραντες ἀν- | 


εἴπόν τε σεβαστὸν αὐτοκράτορα, καὶ ἐπέϑεσαν σὺν βίᾳ τὸ 


διάδημα τῇ κεφαλῇ. ὃ δὲ δυσανασχετῶν μὲν ἐπὶ τῷ γεγονότι, | 


τὸ δὲ ἀνακαλέσασϑαι τὸ πραχϑὲν οὐδεμίαν οἰηϑεὶς ἔχειν 


ἀσφάλειαν Κωνσταντίου μήτε ὅρκοις ἐμμένοντος μήτε συν- -. 


ϑήκαις ἢ ἄλλην τινὰ τῶν ἐν ἀνθρώποις πίστιν φυλάττοντος, 
ὅμως ἐπειρᾶτο τῆς αὐτοῦ γνώμης, καὶ πρέσβεις ἐκπέμψας 
παρὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσίν vs καὶ γνώμην ἔφη προβῆναι τὰ 
τῆς ἀναρρήσεως, οἷς εἰ παράσχοι συγγνώμην, ἕτοιμος ἔφασκεν. 
εἶναι τὴν τοῦ Καίσαρος ἔχειν ἀξίαν, ἀποϑέμενος τὸ διάδημα. 
Κωνστάντιος δὲ εἰς τοσοῦτον ὀργῆς τε καὶ ἀλαζονείας ἠνέχϑη. 


ὥστε πρὸς τοὺς πρέσβεις εἰπεῖν ὡς προσήκει ᾿Ιουλιανὸν τοῦ 


Gv ἀντεχόμενον ἀποϑέσϑαι πρὸς τῇ βασιλείᾳ καὶ τὸ τοῦ 
Καίσαρος σχῆμα, καταστάντα δὲ ἰδιώτην ἑαυτὸν τῇ προ- 
αἱρέσει τοῦ βασιλέως ἐκδοῦναι" μηδὲ γὰρ πείσεσϑαί τι δεινὸν 
A UNT , e 25 A 2 * 3 οἱ N 
μηδὲ ἀντάξιον ὧν ἐτόλμησε. ταῦτα ἀκηκοὼς Ἰουλιανὸς παρὰ 


τῶν πρέσβεων εἰς τὸ ἐμφανὲς ἔδειξεν ἣν εἶχε περὶ τὸ ϑεῖον | 


προαίρεσιν, ἄντικρυς εἰς ἐπήκοον πάντων εἰπὼν ὡς τοῖς 
ϑεοῖς ἄμεινον ἢ τοῖς Κωνσταντίου λόγοις ἑαυτόν τε καὶ τὸν 
ἑαυτοῦ βίον ἐχδοῦναι. 

Ἐντεῦϑεν ἅπασι φανερὰ γέγονεν ἡ πρὸς IovAwvóv Κων- 
σταντίου δυσμένεια. καὶ Κωνστάντιος μὲν πρὸς ἐμφύλιον 
παρεσκευάζετο πόλεμον, ᾿Ιουλιανῷ δὲ δυσχεραίνειν ἐπὶ τοῖς 


συμβεβηκόσιν ἐπῇει, ὡς, εἰ μέλλοι τῷ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ δεδῶ- s 


χότι τοῦ Καίσαρος πολεμεῖν, ἀχαρίστου παρὰ τοῖς πολλοῖς 
ἀποίσεται δόξαν. ὄντι δὲ περὶ ταῦτα καὶ πᾶσαν γνώμην 
ἀνακυκλοῦντι, σφόδρα τε ὀκνηρῶς ἔχοντι πρὸς ἐμφύλιον 


1. ταῦτα sup. ser. V? | 4. πότου V?, et sic corr. Reitemeier apo- 
graphorum τόπου, ποτοῦ V! || 4. 5. ἐν ταῖς χερσὶν in mg. add, V? | 8. σευ- 


10 


FOVET TRATTE 


αστὸν V || 15. συγγνώμην Sylb, γνώμην V | 17. ἀλαξονίας V, corr. Bekk | 
ἠνέχϑη] ἐξηνέχϑη conieci coll. IV, 56, 3; V, 14, 4 || 21. Michi N3,:43 
ἐ δοῦναι V! | 22. ἀνάξιον, v exasa, V, Aor € 1d E 


» n" 


ir 


xz Qnem ZEE. 


| Bede δι’ ἐνυπνίου τὸ ϑεῖον αὐτῷ τὸ ἐσόμενον" ἐν 6 

n j ydo διατρέβοντι κατ᾽ ὄναρ ὃ Ἥλιος ἐδόκει δεικνύναι 

ς ἀστέρας αὐτῷ, λέγειν τε ταῦτα τὰ ἔπη 

- Ζεὺς ὅταν εἰς πλατὺ τέρμα πέλῃ κλυτοῦ Ὑδροχόοιο, 

;»  Παρϑενικῆς δὲ Κρόνος μοίρῃ βαίνῃ ἐπὶ πέντε 

Es — εἰκοστῇ, βασιλεὺς Κωνστάντιος ᾿4σέίδος αἴης 

|... τέρμα φέλου βιότου στυγερὸν καὶ ἐπώδυνον ἔξει. 

τούτῳ τῷ ἐνυπνίῳ ϑαρρήσας εἴχετο μὲν κατὰ τὸ Midas 7 

E. αὐτῷ τῆς τῶν κοινῶν πραγμάτων ἐπιμελείας, ἐπεὶ δὲ ἦν ἔτι 

ἢ χειμών, τὰ μὲν ὅσα περὶ τοὺς βαρβάρους τῆς δεούσης ἠξιοῦτο 

᾿ς προνοίας, ὥστε, εἰ δεήσει καὶ τῶν ἄλλων αὐτὸν ἀντιλαβέσϑαι 

| πραγμάτων, ἐν ἀσφαλείᾳ πάσῃ τὰ ἐν Κελτοῖς πράγματα μεῖναι, 

 παρεσκχευάξετο δέ, Κωνσταντίου κατὰ τὴν ἑῴαν ὄντος, τὴν 

αὐτοῦ προκαταλαβεῖν ἐπιχείρησιν. (10) ἀκμάξοντος δὲ ἤδη 

Πρ τοῦ ϑέρους διαϑεὶς τὰ περὶ τοὺς ὑπὲρ τὸν 'Ρῆνον βαρβάρους, 

καὶ τοὺς μὲν πολέμῳ σωφρονεῖν ἀναγκάσας, τοὺς δὲ τῇ 

πείρᾳ τῶν προλαβόντων εἰρήνην ἀγαπᾶν μᾶλλον ἢ πόλεμον 

πείσας. ὡς ἐς μακρὰν ἀποδημίαν διέταττε τὸ στρατόπεδον, 

καταστήσας δὲ ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς ἐσχατιαῖς πολιτικούς τὲ 

— 39 x«l στρατιωτικοὺς ἡγεμόνας ἅμα τῇ δυνάμει ει εἰς τὰς 

— ἤάλπεις. ἐλθὼν δὲ εἰς Ῥαιτούς, ὅϑεν ὃ Ἴστρος ἀρχόμενος 2 
Νιωρικούς τε καὶ Παιονίαν πᾶσαν παραμείβεται καὶ προσέτι 
γε Ζίάκας καὶ τοὺς ἐν Θράκῃ Μυσοὺς καὶ Σκύϑας, οὕτω τε 

᾿ς εἰρ τὸν Εὔξεινον ἐξίησι πόντον, πλοῖα ποτάμια κατασκευάσας 

des αὐτὸς uiv ἅμα τρισχιλίοις εἰς τὸ πρόσω διὰ τοῦ Ἴστρου 
παρῆγε, ὃ Ἡσβυφίονῃ δὲ πεζῇ τὸ Σέρμιον Mp Debe διέταττεν. 
ἐπεὶ δὲ ἦν συνεχὴς εἰρεσία μετὰ τῆς τοῦ δοῦ φορᾶς καὶ τῶν 3 
ἐτησίων ἀνέμων αὐτῷ συντελεσάντων, ἑνδεκάτῃ μὲν ἡμέρᾳ 

᾿ς περὶ τὸ Σίέρμιον ἦλϑε, φοιτησάσης δὲ ἀγγελίας ὡς ὃ βασι- 

80 λεὺς παρεγένετο, πάντες μὲν ὡς εἰπεῖν Κωνστάντιον ἡγοῦντο 


Ep 


Lt 


4. eidem versus extant etiam apud Ammianum XXI, 2, 2 et Zo- 
naram XIII, 11 || τέρμα ex δέρμα V' | μόλῃ rectius Amm, et Zon. | 5. 
-f/uoton, σ erasa?, V. μοέρης Zon.|| πέμπτῃ Amm., bene, πέμπτης Zon. | - 
—. €. εἰκοστῆς Zon.| 18. ἐς sup. ser. V? || διέττατε V | 20. ἅμα τῇ δυνάμει 
᾿ ἧἥεε εἰς τὰς] duplex hiatus vitium prodit. fort. διΐει τὰς scripsit. 
- 'Alpes' videntur esse 'Marcianae silvae: Ammian. XXI, 8, 2 || 26. 


E παρῆγε, v erasa, V | — V4 διέττατεν V || 29. àyyé in mg. 
V add. al. m. 


126 COE 


δυνάμεως, τῇ Ῥωμαίων γερουσίᾳ καὶ totg ἐν τῇ Ἰταλίᾳ àv- 1 
νάμεσιν ἔγραφεν ἔχειν ἐν ἀσφαλεῖ τὰς πόλεις ὡς αὐτοῦ βασι- 5 
λεύοντος. ἐπεὶ δὲ Ταῦρος καὶ Φλωρέντιος οἵ κατ᾽ ἐκχεῖνον E. 
τὸν ἐνιαυτὸν ὕπατοι, τῆς Κωνσταντίου μερίδος Óvrsg, ἅμα 
τῷ μαϑεῖν ὅτι ᾿Ιουλιανὸς ὑπερβὰς τὰς Ἄλπεις εἰς Παιονίαν . | 
ἀφίκετο φυγῇ τὴν Ρωμαίων ἀπέλιπον, φυγάδας uiv αὐτοὺς 
ὑπάτους ἐν τοῖς συμβολαίοις ἐκέλευε γράφεσθαι, πάσας δὲ 
τὰς πόλεις ἃς ἔτυχεν ἤδη διαδραμὼν ἐφιλοφρονεῖτο, χρηστὰς 
ἐναποτιϑέμενος πᾶσιν ἐλπίδας. ἔγραφε δὲ καὶ ᾿'4ϑηναίοις καὶ  - 
“ακεδαιμονίοις καὶ Κορινϑίοις, τὰς αἰτίας τῆς σφετέρας ἐμ- 
φαίνων ἀφίξεως. 

11. Ὄντι δὲ αὐτῷ κατὰ τὸ Σίρμιον ἐξ ἁπάσης ὡς εἰπεῖν τὸ. 
τῆς Ελλάδος ἐστέλλοντο πρέσβεις, οἷς ἀποκρινάμενος τὰ προσ- 
ήκοντα, καὶ Occ ἦν δίκαια φιλοτιμησάμενος, σὺν τῷ παρὰ 
Κελτῶν στρατοπέδῳ καὶ ἕτερον ἔκ τε αὐτοῦ τοῦ Σιρμίου καὶ 
τῶν Παίοσι καὶ Μυσοῖς ἐνιδρυμένων ταγμάτων. συναγαγών, 
ἐπὶ τὰ πρόσω παρήει. καταλαβὼν δὲ τὴν Νάϊσον αὐτόϑι 
μετὰ τῶν μάντεων τὸ πρακτέον ἐσκόπει. ὡς δὲ μένειν αὐτῷ 
τέως κατὰ χώραν ἐδήλου và ἵερά, τοῦτο ἐποίει, παρατηρῶν 
ἅμα καὶ τὸν τῷ ἐνυπνίῳ δηλούμενον χρόνον. ὡς δὲ καὶ τὰ 
τῶν ἀστρῴων συντρέχειν ἐδόκει κινήσεων, ὄντι κατὰ τὴν 
Νάϊσον ἐκ τῆς Κωνσταντινουπόλεως αὐτῷ πλῆϑος ἱππέων 
ἀπήγγειλεν ὡς Κωνστάντιος μὲν ἐτελεύτησε, καλοίη δὲ "lov- 
λιανὸν ἐπὶ τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν τὰ στρατόπεδα. δεξάμενος 
δὴ τὸ παρὰ τοῦ ϑείου δεδωρημένον εἴχετο τῆς ἐπὶ τὰ πρόσω 
πορείας. ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ Βυζάντιον παρεγένετο, πάντες μὲν 
αὐτὸν σὺν εὐφημίαις ἐδέχοντο, πολίτην καὶ τρόφιμον ἑαυτῶν 
ὀνομάζοντες οἷα δὴ ἐν ταύτῃ τεχϑέντα τε καὶ τραφέντα τῇ 
πόλει, καὶ τὰ ἄλλα ϑεραπεύοντες ὡς μεγίστων τοῖς ἀνϑρώ- 


9. τὴν Ῥωμαίων] τὴν Ῥώμην conieci | ἀπέλιπον, s erasa, V. lc E 
13. τὰς V*, τῆς V' | 16. ἀποκρινάμενος Bekk, ἀποκρινόμενος V | 17. 
σὺν τῶ V! ex τὰ (oiu σὺν) | 17. 18. παρὰ κελτῶν V?, παρακέλτω. *-A3 y 
22. τέως V?, τὲ ὡς V! || τοῦτο δὲ ἐποίει V ' 28. δὴ cum Leunclavio d 
Bekk, δὲ V (X mem 


Nx 


1 ——- 
Sod] 


A "c^ 


στρατοπέδων ἐπιμελούμενος ἔδωκε μὲν τῇ πόλει γερου- 
σία dps ὥσπερ τῇ Pun, λιμένα δὲ μέγιστον αὐτῇ δειμά- 
τῶν ἀπὸ τοῦ νότου κινδυνευόντων ἀλεξητήριον πλοίων, 
c Bois σιγματοειδῆ μᾶλλον ἢ εὐθεῖαν, ἐπὶ τὸν λιμένα 
ἄγουσαν, ἔτι δὲ βιβλιοϑήκην ἐν τῇ βασιλέως οἰκοδομήσας 

στοᾷ καὶ ταύτῃ βίβλους ὅσας εἶχεν ἐναποϑέμενος, ἐπὶ τὸν 
E » à Περσῶν παρεσκευάζετο πόλεμον. δέκα δὲ διατρίψας ἐν 
j Βυζαντίῳ μῆνας κατέστησε στρατηγοὺς Ὁρμίσδην καὶ Βί- 
" i» χτορα, καὶ τοὺς ταξιάρχους αὐτοῖς καὶ τὰ σεφατόπεδα παρα- 
δοὺς ἐπὶ τὴν ᾿Δντιόχειαν ἤλαυνε. μεϑ᾽ ὅσης μὲν οὖν ἧσυ- 
3 χίας καὶ εὐλαβείας τὴν ὁδὸν ἅπασαν ol στρατιῶται Oujvvcav, 
- Aéysew οὐκ ἀναγκαῖον. οὐδὲ γὰρ ἦν εἰκὸς ἀπηχές τι πρᾶξαι 
τούτους ὑπὸ ᾿Ιουλιανῷ βασιλεῖ τεταγμένους. ἐπιδημήσαντα 
τὸ δὲ αὐτὸν τῇ ᾿Αντιοχείᾳ δέχεται μὲν φιλοφρόνως ὁ δῆμος" 
φιλοϑεάμων 0i ὧν φύσει, καὶ τρυφῇ μᾶλλον ἢ πράξεσι σπου- 
δαίαις ἐκδεδομένος, εἰκότως τὴν περὶ τὰ πάντα τοῦ βασιλέως 
᾿ἐδυσχέραινε φρόνησιν καὶ σωφροσύνην, εἴργοντός τε ϑεάτρων 
ἑαυτόν, σπανίως τε καὶ οὐδὲ διὰ πάσης ϑεωρουμένου τῆς 


v 


) ἡμέρας. ἀφέντες τοίνυν φωνὰς ἀλλοκότους ἐλύπησαν. ὃ δὲ: 


ύνατο. τιμωρίαν μὲν οὐδεμίαν ἔργῳ αὐτοῖς ἐπιϑείς. λόγον 
u ; τιμωρίαν μ μ 9yo y 


diii vu Z: T m d nA rd ni 
Birecdaspaven born. ἐν ταύτῃ τῆς πόλεως ἅμα καὶ 3 


δὲ ἀστειότατον εἰς αὐτούς τε καὶ τὴν πόλιν συνϑείς, ὃς το- 


σαύτην ἐν ἑαυτῷ μετ᾽ εἰρωνείας ἔχει πικρίαν ὥστε πανταχοῦ 


1. ἐν ταύτῃ] ἐνταῦϑα conieci | 3. ὥσπερ τῆ V, ὥσπερ ἐν τῇ c. 
locus obscurus et ut videtur corruptus. de aucta a Iuliano senatus 
Oplitani dignitate verba post alios intellegit Sievers 'Leben des Liba- 

- nmius' p.58, 8, contra de senatu secundo Kuhn *Verfassung' t.1 p. 179 | 
- 4. ἀπὸ] ὑπὸ coni. Bekk, inutiliter || ἀλεξιτήριον Υ || 8. περσῶν ex περ- 

σὸν V'| παρ ευάξετο, εσκ ab al. m. ant, V | δέκα] ὀκτὼ conieci (η΄ pro 
EP. cf. ont t. IV p. 518, Clinton F. R. t. I p. 448 | 9. Ὁρμίσδην 


, : 6 

-. Seripsi, ógu///ev, ξ er., σδ ἃ m. 2, V, ὁρμέσδαν c ||9. 10. G/xvoo« V, Bíxvooa s. 
Ε ef. A. P. "e Ἢ al. | 15. δέχεται μὲν V, δέχεται ς | 18. εἴργοντός 
- scripsi, εἴργομι, ' sup. o à m. 2 (ὃ), V, εἰργομένου c. respexit sine 


oe ἀβελτηρίας | 19. οὐδὲ διημερεύω lulian. p. 437, 9 | ϑεωρουμένου]) 
d nmo ϑεωμένου. ἕξ δὲ τοὺς πάντας ϑεώμενος δρόμους Iulian. p. 437, 11 | 
9. 20. τῆς ἡμέρας {τὰς ἱπποδρομέας» conieci coll. lul. p. 437, 7 | 
E ! 30. ἀλοκύτους Y | 21. ἔργῳ αὐτοῖς ἐπυϑείς hiant. αὐτοῖς ἐπιϑεὶς ἔργῳ 
conieci | 23. με, τ᾿ a m. 2, V || ἔχει sup. scr. V* | ὠστε πανταχοῦ V 


dubio Zosimus lul. Misop. p. 436, 17 H.: εἴργω τῶν ϑεάτρων ἐμαυτὸν — 


£O PORE Wn - 
j ἕν. . " * " : . 
δος SEE ;E ν vt JE. as. à ; 
dio m "9 p. y GERNE S d ubi rire n Ἢ ἐ sq τὰν 


μὲν ὑπὲρ ὧν ἔπταισαν μετεμέλησεν, ὃ δὲ βασιλεὺς βοηξ 
τὰ εἰκότα τῇ πόλει καὶ πλῆϑος πολὺ παραδοὺς βουλεῦτι 
ἐκ πατρὸς εἰς τοῦτο i Aalen καὶ ἔτι ὅσους ἔτυχον € 
κοῦσαι βουλευτῶν ϑυγατέρες, ὅπερ ὀλίγαις δεδομένον "- 
uev πόλεσιν, ἄλλα ve πολλὰ καλῶς καὶ δικαίως οἰκονομήσ A. 
ἐπὶ τὸν κατὰ Περσῶν παρεσκευάζετο πόλεμον. 

12. “ήγοντος δὲ ἤδη τοῦ χειμῶνος τὴν στρατιὰν συν- 
ἀγαγὼν καὶ κατὰ τάξιν ἐν κόσμῳ προπέμψας ἐξώρμησε μ᾿ 
᾿Δντιοχείας, οὐδὲ τῶν ἱερείων αἰσίων αὐτῷ γενομένων. τὸ τὸ 
δὲ ὕπως εἰδὼς ὑπερβήσομαι. πέμπτῃ δὲ τὴν Ἱεράπολιν ἡμέρα - 
καταλαβών, ἔνϑα ἔδει τὰ πλοῖα πάντα συνδραμεῖν στρατιῶ- 


2. μετεμέλησεν, σεν ex σὰν (ut vid. V' | 8. ef. Sievers *Leben - 
des Libanius? p. 7 || 6. «c//Aàg, À erasa, V | 8. Zosimi de Persica Iuliani | 
expeditione deque Romanorum reditu narrationem ex Magni Carrheni ^ 
— quem cum C. Muellero F. H. G. t. IV p. 4 eundem esse puto ae - 
Magnum tribunum ap. Zos. lIT, 22, 4 et Amm. XXIV, 4, 23 — relatione, 
cuius particula breviata extat apud loannem Malalam p. 328, 20— 
330, 10 Dind, haustam esse puto. ab eodem Magno etiam Ammianum 
XXIII, 2 sq. ita pendere existimo ut, si quid pro sua rerum peritia 
aut addendum aut mutandum arbitraretur, nequaquam dubitaret suum - 
iudicium sequi. denique Libanium quoque in oratione funebri (t. I - 
p. 521 sq. E.) Magni usum esse opusculo puto, neglegentissime ni mi- - 
rum aàlienaque saepe immiscentem. Eunapium vero, qui Oribasii $zro- 
μνηματι usus (Eunap. fr. 8 M.) hane quoque expeditionem non ut miles | 
homoque sobrius sed ut rhetor insanusque Iuliani admirator narraverat; 
omnino in hac parte a Zosimo relictum esse arbitror. cf. praef. — 
singula explanare recenti memoria aggressi sunt C. Ritter "Erdkunde . 
t. X p. 137 sq., H. Weissenborn in Erschii et Gruberi *Encyclopaedie' - 
s. v; Iuliantis Apostata, G. R. Sievers *Stud. z. Gesch. d. roem. Kaiser? - 
(Berol. 1870) p. 239 sq., H. Sudhaus “46 ratione quae intercedat inter ^ 
Zosimi et Ammiani....relationes? diss, Bonn. 1870, F. Spiegel *erán. - 
Alterthumskunde? t. III (Lips. 1878) p. 295 sq. restant tamen dubia - 
multa, tam de locorum situ quam de nominum scriptura || ezgez//few, ὦ 
s erasa, V | 11. ἹΙεράπολιν] Litarbas Beroeam Batnas (ciseuphratenses) - 
(Tulian. ep. 27) Zos. e£ Amm. XXIV, 2, 6 omittunt: ni mirum omiserat 
Magnus. Malal. p. 328, 21: κατέφϑασεν iv'IsgemóAst| ἡμέρα, v erasa, — 
V | 12. ἔνϑα —p. 129, 3. προέπεμπεν] aut Zosimi aut librariorum eulpa - 
corrupta sunt. Hsánipoli lulianus cum copias ommes contraxit (Amm, - 
XXIV, 2, 1, τὸ στρατόπεδον εἰς ταὐτὸ συναγαγὼν lulian. p. 519, 12 Η.,. E 
tum navium — quae Samosatis conficiebantur (Magn. ap. Mal. p. 329, 1) 
— praefectis necessaria imperavit (cf. Iuliam. p. 619, 13). his in 1 


LESEN PY Re ICONS 
DAS EU eU CUSELVE IE Te 


129 


E. * 

τε καὶ φορτηγά, ἔκ τε Σαμοσάτων καὶ ἐξ ἄλλων τὸν 
καταπλέοντα τόπων, τούτοις ἐπιστήσας ἱΙέρειον τῶν 
ουμένων τινὰ στρατιωτικῶν ταγμάτων προέπεμπεν. αὐτὸς 
Σ τρεῖς ἐπιμείνας τῇ ᾿Ιεραπόλει μόνας ἡμέρας ἐπὶ Βάτνας 
Es Ὀσδροηνῆς πολίχνιόν τι monet, οὗ δὴ ὑπαντήσαντες 
 "Eóscqvol πανδημεὶ στέφανόν τε προσέφερον καὶ μετ᾽ εὐφη- 
᾿ μίας εἰς τὴν σφῶν πόλιν ἐκάλουν. ὃ δὲ ἀποδεξάμενος καὶ 
ἐπιστὰς τῇ πόλει, καὶ ὅσα ἔδει χρηματίσας, ἐπὶ Κάρρας ἐβά- 
- àie. δυοῖν τοίνυν ἐντεῦϑεν ὁδοῖν προκειμέναιν, τῆς μὲν διὰ 
1 i τοῦ ποταμοῦ Τίγρητος καὶ πόλεως Νισίβιος ταῖς ᾿4διαβηνῆς 
- σατραπείαις ἐμβαλλούσης. τῆς δὲ διὰ τοῦ Εὐφράτου καὶ τοῦ 
- Κιρχησίου (φρούριον ὃὲ τοῦτο χυχλούμενον ὑπό τε τοῦ 
᾿Αβώρα ποταμοῦ καὶ αὐτοῦ τοῦ Εὐφράτου, τοῖς δὲ ᾿“σσυρίων 
δρίοις συναπτόμενον), σκεπτομένου τε τοῦ βασιλέως ποτέρᾳ 
τούτων χρήσασϑαι δέοι πρὸς τὴν διάβασιν, ἔφοδος ἀπηγγέλθη 
Περσῶν ὡς καταδραμόντων τόπους Ῥωμαίοις ὑποχειρίους. 
x«l συνταραχϑῆναι μὲν ἐκ τούτου τῷ στρατοπέδῳ συνέβη" 
—- μαϑὼν δὲ ὃ βασιλεὺς λῃστὰς εἶναι μᾶλλον, οἱ διαρπάσαντες 
τὰ ἐν ποσὶν ἀνεχώρησαν, ἔγνω φυλακὴν ἀρκοῦσαν τοῖς ἐπὶ 
τὸν Τίγρητα χωρίοις καταλιπεῖν. ὡς μὴ τῆς δυνάμεως ἁπά- 
᾿ σῆς σὺν αὐτῷ διὰ τῆς ἑτέρας ὁδοῦ τῇ Περσῶν ἐπιούσης ἐπι- 
᾿ χρατείᾳ λαϑόντες oí Πέρσαι Νίσιβιν καὶ τὰ ταύτῃ προσκεί- 
μενα πάντα κακώσαιεν, εὑρόντες ἔρημα βοηϑείας. ἔδοξεν οὖν 
ὀχτακισχιλίους καὶ μυρίους ὁπλίτας αὐτόϑι καταλειφϑῆναι, 


Γ᾿ 


x Hierii aliquae partes fuisse videntur. fortasse Hierapoli Samosata 
missus est ut naves omnibus rebus instrui Callinicumque devehi 
7 iuberet | 1. φορτηγά scripsi, φορτιγὰ V, φορτικά ς | 2. τόπων δ᾽, có- 
πον V! | ἱερεῖον V!, ἱέριον V* | 5. ὀσδροηνῆς V?, -jvnge V! || 6. ᾿Εδεσηνοὶ] 
- recte offendit Sudhaus p. 7 $q., minus recte aut deleri volebat aut of 
- ἐγχώριοι scribi. fort. lacuna praeter corruptelam latet, hoc fere modo: 
προΐει, οὐ δὴ (βουλόμενος εἰσιέναι" ἀλλ᾽) ὑπαντήσαντες of Βατνηνοὶ 
πανδημεὶ | 9. δυοῖν τ. ὁδοῖν] cf. Magn. ap. Mal. p. 329, 5, Amm. XXIII, 
8, 1 | 10. ἀδιαβηνῆς V*, -βήναις V! | 11. ἐμβαλλούσης Bekk, ἐκβ. V | 
- 19. κιρκισίου h. l. V| 13. ἀβώρα V*, ἀβωρᾶ V! || ἀσυρίων, 6 ab al. m., 
VI 14. ποτέρα V?, πότερα V!| 15. ἔφοδος V?, ἐφόδοις V! | 17. συνέβη 
— €, συνεὴ (sic) V | 19. ἐπὶ] fort. περὲ scripsit | 24. ὀκτακισχ. καὶ μυρίους] 
μυρίους ἑξακισχιλίους Magn. ap. Mal. p. 329, 10. uter numerus cor- 
 ruptus sit decerni iam mon potest. triginta milia quod Ammianus 
(XXIII, 3, 5) habet, aut is quoque numerus corruptus est aut Magnum 
᾿ς Zosimus, x 9. 


5 


Qr Qm RS γι ΠΣ Ρ AER E OU VP A eT 
T M e τῷ L^ ;^ LI 
; "fn * 


T , 


130 


στρατηγεῖν δὲ τούτων Σευαστιανὸν καὶ Προκόπιον, αὐτὸν δὲ 
ἅμα τῇ πάσῃ δυνάμει διὰ τοῦ Εὐφράτου χωρῆσαι, διχῇ διε- — 
λόντα τὴν σὺν αὐτῷ sepes ὥστε πανταχόϑεν, si τινες, T 
τῶν πολεμίων φανεῖεν, εἶναι τοὺς τούτοις ἀνθισταμένους, xul — 
μὴ ἐπ᾽ ἀδείας τὰ προσπεσόντα καταδραμεῖν. Ἴ 
13. Ταῦτα ἐν Κάρραις διαϑεὶς (ἡ δὲ πόλις διορίζει 'Pa- 
μαίους xol Accvgíove) ἠβουλήϑη τὸ στρατόπεδον ἐξ ἀπόπτου 
τινὺς ϑεωρῆσαι χωρίου, ἄγασϑαι δὲ τὰ πεξικὰ τάγματα καὶ. 
τὰς τῶν ἱππέων ἴλας" ἦσαν δὲ ἅπαντες ἄνδρες πεντακισχίλιοι 
καὶ ἑξακισμύριοι. ἐξορμήσας δ᾽ ἐκ Καρρῶν καὶ τὰ ἐν μέσῳ 10. 
διαδραμὼν φρούρια μέχρι Καλλινίκου, κἀκεῖθεν ἐλθὼν ἐπὶ 
τὸ Κιρκήσιον περὶ οὗ πρότερον εἴρηται, διαβὰς τὸν ᾿4βώραν 
2 ποταμὸν ἔπλει διὰ τοῦ Εὐφράτου, νεὼς ἐπιβάς. ἠκολούϑουν 
δὲ x«l οἵ στρατιῶται, τὰς σιτήσεις δὴ κεκομισμένοι. καὶ &v-- 
ἔβαινον εἰς τὰ πλοῖα, ὅσοις ἐπετέτακτο τοῦτο᾽ ἤδη γὰρ ὃ 
στόλος ἀπαντήσας ἐτετυχήκει, φέρων ἀριϑμὸν πλοίων ἐκ μὲν 
ξύλων πεποιημένων ἑξακοσίων, ἀπὸ δερμάτων δὲ πεντακοσίων. 
ἦσαν δὲ πρὸς τούτοις καὶ στρατιωτικαὶ νῆες πεντήκοντα, καὶ 
ἕτεραι πλατεῖαι συνηκολούϑουν, δι’ ὧν, εἴ που δεήσειεν, ἔδει 
γίνεσϑαι ξεύγματα πεζῇ διδόντα τῷ στρατοπέδῳ τοὺς ποτα- 20 
8 μοὺς διαβαίνειν. ἠκολούϑει δὲ καὶ ἄλλα πάμπολλα πλοῖα, 
τὰ μὲν τροφὰς φέροντα τῷ στρατῷ, τὰ δὲ ξύλα πρὸς μηχα- 
νὰς ἐπιτήδεια, τὰ δὲ καὶ τὰ ἤδη κατεσκευασμένα πολιορκη- 
τικὰ μηχανήματα. κατέστησαν δὲ ναύαρχοι Δουκιανὸς καὶ 
Κωνστάντιος. οὔσης δὲ τοιαύτης τῆς») τοῦ στρατοῦ τάξεως; 90 


-- 
e : 
mS ON VECES δ. λιν δι CY TESI 


Ammianus corrigere volebat | 1. σεβαστιανὸν s || 3. στρατιὰν V?, στρα- 
τείαν Ν᾽} 4. φανεῖεν, εἶναι vovg V, ὀφϑεῖεν, εἶναι αὐτοὺς (τοὺς volebat 
iam Bekk) s | 7. ἀσυρέους V || 8. πεζικὰ] πεξὰ L. Dindorf praef, hist. 
Gr. min. ὁ. I p. XXXV | 10. καρῶν V | 12. ἀθώραν, B a m. 2, V, ἀσβώ- 
ραν ς | 14. xexo//ucpévo:i, o radendo ex o, V | 17. δὲ sup. ser. 
V? | 19. ἕτεραι πλατεῖαι V?, ἕτερα πλατιὰ V!. ἕτερα πλοῖα coni. 
Sylb, ἕτεραι {τοσαῦται πλατεῖαι A. Schaefer Philol t. XXXI (1872) 
p. 184 propter Amm. XXIII, 3, 9. cum Magnus ap. Mal. p. 329, 18 
iradiderit 1950 naves fuisse, ἑκατὸν (og) πλατεῖαι scribendum puto. 
ἄλλα πάμπολλα πλοῖα (vs. 21) aut de minoribus navigiis intellegenda 
sunt aut Zosimi neglegentiae debentur. numeros Ammiani corrigi no- - 
lim | 21. ἠκολούϑη V!, corr. V? || πάμπολα V || 94. Δουκιανὸς} *"Lueil- - 
lianus Ammian. | 25. Κωνστάντιος] *Constantianus' Ammiam. | ei 
add. Bekk 


Michi nc incar m ma Aul Da io om e DL. lic eant dna dr dr Mr d aus 


rs MT ΠΡ Ὁ 
i x 


τινος oos ὁ βασιλεὺς πᾶσιν ὁμοῦ τὰ καϑήκοντα 
σφωνήσας, ἀργυρῶν τε νομισμάτων τριάκοντα καὶ ἑχατὸν 
e δερατιωτῶν ἕκαστον δόσει τιμήσας, τὴν ἐπὶ Πέρσας εἰσ- 
ἐποιήσατο, τοῦ μὲν πεζοῦ Βίκτορα στρατηγὸν κατα- 
σάμενος, Ὁρμίσδην δὲ τῆς ἵππου, καὶ ᾿Δρινϑαῖον σὺν 
τούτῳ. περὶ δὲ Ὁρμίσδου καὶ πρότερον εἴρηται, ὅτε Πέρσης 
Ἑ τὸ ἦν καὶ βασιλέως υἱός, ὑπὸ δὲ ἀδελφοῦ ἀδικηϑεὶς καὶ φυ- 
- yv πρὸς Κωνσταντῖνόν τε ἦλϑε τὸν βασιλέα καὶ εὐνοίας 
— δοχέμια παρασχόμενος τιμῶν καὶ ἀρχῶν ἠξιώϑη μεγίστων. 

| — 14. Εἰσβαλόντι τοίνυν εἰς τὰ Περσῶν ὅρια τῷ βασιλεῖ 
— τὸ μὲν εὐώνυμον εἶχεν ἡ ἵππος, τῶν δὲ πεζῶν μοῖρα τὸ δε- 
—. βιόν, συμπαραϑέουσα τῇ ἠόνι τοῦ ποταμοῦ, ἠκολούϑει τὸ δὲ 
- λοιπὸν ἡ στρατιά, σταδίοις διεστῶσα ἑβδομήκοντα. τοῦτο δὲ 
τὸ μέσον εἶχε τά τε νωτοφόρα ξῷα, τὰ βαρέα τῶν ὅπλων καὶ 
τὴν ἄλλην παρασκευὴν φέροντα, καὶ ὅσον ἦν ὑπηρετικόν, ὡς 
ἂν ἐπ᾽ ἀσφαλοῦς εἶεν καὶ οὗτοι, τοῦ στρατοῦ πανταχόϑεν 
. αὐτοὺς περιέχοντος. οὕτω διαϑεὶς τὴν ἐπὶ τὸ πρόσω πορείαν 
χιλίους ἔγνω καὶ πεντακοσίους προπέμψαι, κατασκεψομένους 
εἴ τι πολέμιον ἢ προφανῶς ἢ δι᾿ ἐνέδρας ἐπίοι, Μουκιλλια- 
νὸν αὐτοῖς ἐπιστήσας. ἑξήκοντα δὲ προελϑὼν σταδίους εἴς 


E 
? 


m. 0. 
EN. 


E es 


6 
4. Bí/xvooe V, βίκτωρα s || 5. Ὁρμίσδην scripsi, óou/fa, cà ἃ m. 3, 
f erasa, V | ἀρινϑαῖον V*, ἀρίνϑειον (vel -otov) V! | 6. óouícóov V*, 
ὁρμίζου V'| 7. ὑπὸ δὲ ἀδελφοῦ ἀδικηϑεὶς} corruptelam hiatus indicat. 
fort. ὑπὸ δὲ τἀδελφοῦ δεθεὶς scribendum. quamquam fieri potest ut 
- plus vitii lateat. cf. II, 27, 2 | 11. 12; cà δεξιόν V, τῷ δεξιῷ s. verba 
᾿ς συμπαραϑέουσα-- ποταμοῦ, in quibus etiam Sievers 'Studien' p. 246 
aliique offenderunt, post δεξιόν transposui, cum in Vs post ἡ ἵππος 
- legantur (post τῷ δεξιῷ ἠκολούϑει collocavit Sudhaus p. 25) | 12. ἦκο- 
 λούϑη V!, corr. V? | 12. τὸ δὲ λοιπὸν — 14. μέσον corrupta. expectabam 
haee fere: ἠκολούϑει 08 ..... στρατιά, σταδίοις διεστῶσα ὀγδοήκοντα 
τῶν πρώτων. τὸ δὲ μέσον. cf. Amm. XXIV, 1, 2. 8: 'agmina vero 
postrema Dagalaiphus cogebat et Victor (ex Magno, cf. Malal. p. 330, 9: 
Βέκτορα δὲ xol “Ιἀγαλάϊφον κατέταξεν ὄπισϑεν τῶν λοιπῶν πλοίων (an 
πεζῶν Ὁ) εἶναι καὶ φυλάττειν τὰ πλήϑη), ultimusque omnium Osdruenae 


lapide postremi dispararentur a primis? in λοιπὸν fort. Ζαγαλάϊφον 
latet, praetereaque aliquot verba interciderunt | 13. στρατιὰ V*, στρα- 
 v&ío V! | ἑβδομήκοντα, £ in ras. m. 2, V. ὀγδοήκοντα conieci | 18. κατα- 
σκεψομένους, o ex «, V | 19. ἐπίοι scripsi de Sylburgii coni. ἐπέῃ Ve | 
90. ἕξξήκοντα xrí.] quae secuntur apud Malalam p. 330, 10 sq. non 
E 9*- 


. dux Seeundinus. ... iumenta dilatavit et homines, ut decimo paene . 


132 mS dio 


τι χωρίον Ζαυϑὰ προσαγορευόμενον ἦλϑε, καὶ ἐντεῦϑεν sig 
Δοῦρα. ἴχνος μὲν ὡς ἄρα ποτὲ πόλις ἦν φέρουσαν, τότε δὲ 
ἔρημον: οὗ Γορδιανοῦ τοῦ βασιλέως ἐδείκνυτο τάφος. ἔνϑα 
καὶ πλῆϑος ἐλάφων φανὲν οἵ στρατιῶται κατατοξεύσαντες ἅλις 


[n 
E 


272 - 


ἐχρήσαντο τῇ ἐκ τούτων τροφῇ. σταϑμοὺς δ᾽ ἐντεῦϑεν OwsÀ- 5 


ϑὼν τέσσαρας εἴς τι χωρίον ἀφίκετο. Φαϑούσας ὄνομα τούτῳ. 
ἦν δὲ ἀντικρὺ ἐν τῷ ποταμῷ νῆσος, ἔχουσα φρούριον ὑπὸ 
πλείστων οἰκούμενον. τούτῳ Μουκιλλιανὸν ἐπιπέμψας ἅμα 
τοῖς ὑπ᾽ αὐτὸν κατασκόποις χιλίοις ἐπολιόρκει τὸ φρούριον. 


καὶ ἕως μὲν ἦν νύξ, ἐλάνϑανον oí πολιορκοῦντες, ἡμέρας δὲ τὸ 


γενομένης ὑπὸ τῶν ἐν τῷ φρουρίῳ τινὸς ὑδρείας ἕνεκα πρὸ- 
ελϑόντος ὀφϑέντες εἰς ϑόρυβον τοὺς ἔνδον κατέστησαν. πάν- 
τῶν τὲ εἰς τὸ τεῖχος ἀναβάντων, ὃ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν νῆσον 
μηχαναῖς ἅμα καὶ ἑτέραις δυνάμεσι περαιωϑεὶς παρενεγύησε 
τοῖς ἔνδον ἑαυτούς τε καὶ τὸ φρούριον παραδοῦσι πρόδηλον 
ἐκφυγεῖν. ὕλεϑρον. ἐπεὶ δὲ τοῦτο πεποιήκασιν, ἄνδρας μὲν 
σὺν παισὶ καὶ γυναιξὶν εἰς τὴν ὑπὸ “Ῥωμαίων. ἐχομένην γῆν 
ἅμα φυλακῇ στρατιωτῶν παρέπεμψε, Πουσαίῳ δὲ τῷ τούτων 
ἡγουμένῳ δοὺς ταξιάρχου φροντίδα τὸ λοιπὸν ἐν τοῖς ἐπιτη- 


-ι 


᾿ 
3 


5 


δείοις εἶχε, πιστοῦ πειραϑείς. 30 


15. Ἐντεῦϑεν ὃδόν τινα διαμείψας ἐνέτυχεν ἑτέρα τοῦ 
ποταμοῦ νήσῳ, xc" ἣν φρούριον ὀχυρώτατον ἦν. ᾧ προσ- 
βαλὼν ὃ βασιλεύς, καὶ ἄληπτον πανταχόϑεν εὑρών, ἐκδοῦναι 
σφᾶς αὐτοὺς ἀπήτει καὶ μὴ ἀναμεῖναι τὸν ἐκ τῆς ἁλώσεως 


κίνδυνον. τῶν δὲ τοῦτο ποιήσειν ὅπερ ἂν καὶ τοὺς ἄλλους 520 


δρῶντας ϑεάσαιντο ὑποσχομένων, ἐπὶ τὰ πρόσω διήει. καὶ 


amplius ex Magno excerpta esse puto, sed redire ad scriptorem ali- 
quem ecclesiasticum, fortasse Domninum || προ ελϑὼν V || 1. τι ex τὸ ut 
vid. V | Ζαυϑὰ] 'Zaitha? rectius Amm. XXIII, 5, 7 (ceterum apud 
Amm. 1. c. οὐ XXIV, 1, 5 dittographia est, inde orta quod ille sua 
cum Magnianis miscuit) | 2. δουράϊχνος V', corr. V*. de Durae opp. 
situ v. G. Hoffmann 'Auszüge aus syrischen Akten persischer Mür- 
tyrer' (Lips. 1880) p. 164 sq. | 6. τούτω ex τοῦτο V!|| 1. ἀντικρὺ] ἄντι- 
xovg conieci, propter hiatum, coll. III, 9, 4: ἄντικρυς εἰς || φρούριον] 


*Anathan munimentum? Amm. XXIV, 1, 6 | 9. αὐτὸν V, αὐτῷ & | —— 


14. παρενεγύησε scripsi, παρενεγγύησε V, παρεγγύησε c, παρηγγύησε 
coni. Bekk || 15. παραδιδοῦσι apographum unum, bene | 17. συμπαισὶ V || - 
18. ante πουσαίω in V est o, lineola transversa, quae tamen in ra- 
sura est, notatum || 22. φρούριον] "Thilutha^ Amm. XXIV, 2, 1 | 26. δρῶν-, 


i 
I 


Lx E T-— 
; δὲ πάω: κατέλιπε, em ὁμοίαις πεισϑεὶς ὑποσχέσεσιν" 
το yàg μὴ περὶ μικρὰ διατρίβειν τὸν χρόνον, ἀλλ᾽ εἰς τὸ 
χίον ἑαυτὸν ἐμβαλεῖν τοῦ πολέμου. σταϑμοὺς δέ τινας 
παραμείψας εἰς Ζάκιρα παρεγένετο, πόλιν ἐν δεξιᾷ πλέοντι 
$ τὸν Εὐφράτην κειμένην" ἥν τινα τῶν οἰκούντων ἔρημον s- 
θόντες oí στρατιῶται σῖτόν τε πολὺν ἐναποκείμενον ἥρπασαν 
καὶ ἁλῶν πλῆϑος οὐ μέτριον, γυναῖκάς τε τὰς ἐγκαταλειφϑεί- 
—. σὰς ἀποσφάξαντες οὕτω κατέσκαψαν ὥστε οἴεσϑαι τοὺς ὁρῶν- 
- vag μηδὲ γεγονέναι πόλιν αὐτόϑι. ἐπὶ δὲ τῆς ἄντικρυς ἠόνος, 
δι ἧς ὃ στρατὺς ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, πηγή τις ἦν ἄσφαλ- 
᾿ς τὸν ἀνιεῖσα. μεϑ᾽ ἣν εἰς Σίϑα, εἶτα εἰς Μηγίαν ἀφικόμενος, 
μετ᾽ ἐκείνην εἰς Ζαραγαρδίαν πόλιν ἦλθεν, ἐν d βῆμα ἦν 
ὑψηλὺν ἐκ λέϑου πεποιημένον, ὃ Τραϊανοῦ καλεῖν εἰώϑασιν 
- οἱ ἐγχώριοι. ταύτην ῥᾷστα τὴν πόλιν οἵ στρατιῶται διαρπά- 
- 15 σαντες καὶ ἐμπρήσαντες αὐτήν τε τὴν ἡμέραν καὶ τὴν ὕστε- 
᾿ς ραίαν ἡσυχίαν ἦγον. ϑαυμάσας δὲ ὁ βασιλεὺς ὅτι τοσαύτην 
- τοῦ στρατοῦ διαδραμόντος ὁδὸν οὐδεὶς ἐκ Περσῶν οὔτε λόχος 
- ἐξ ἐνέδρας οὔτε ἐκ τοῦ προφανοῦς ἀπήντησέ τι πολέμιον, 

Ὁρμίσδην εἰς κατασκοπὴν ἐκπέμπει μετὰ δυνάμεως. οἷα τὰ 
0 Περσῶν διὰ πάσης ἀκριβείας εἰδότα. ὃς μικροῦ πρὸς ἔσχατον 
᾿ς ἐληλύϑει μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ κίνδυνον, εἰ μὴ τύχη τις αὐτοὺς 

ἐκ παραδόξου διέσωσεν. ὃ γὰρ σουρήνας (ἀρχῆς δὲ τοῦτο 

παρὰ Πέρσαις ὄνομα) λόχον ἔν τινι τόπῳ καϑίσας Ὁρμίσδην 

καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ στρατιώτας ἐκαραδόκει, παριοῦσιν ἐϑέλων 


τας, δ in ras. m. 1, V | 2. γὰρ] γὰρ δεῖν Bekk, non recte. cf. IV, 
34, 3; Xen. h. Gr. IV, 7, 4; V, 1, 15 al. nec magis apud Herodianum 
V, 6, 6 p. 143, 28 M. cum Herwerdeno Mnemos. t. XII p. 21 (δεῖν) 
dero scribendum | 3. ἐμβαλιεῖν, 1 erasa, V. ἐμβάλλειν malebat Syl- 
burg | 4. “άκιρα] "Diacira! Amm, XXIV, 2, 3 || πλέοντι) καταπλέοντι 
Sievers "Studien? p. 247, inutiliter. nil aliud nisi dextra Euphratis 
.— ripa — in quam tamen pars tantum exercitus transmissa videtur — 
-  signifieatur | 7. ἁλῶν Reitemeier ex Ammiano. ἄλλων V | τὰς] τινὰς 
conieci. *eaesisque mulieribus paucis quae repertae sunt! Ammianus | 
9. ἐπεὶ δὲ V, corr. c || ἄντικρυς ς, ἄντικρυ, hoc acc, V. cf. ad p. 132, 7 || 


- emittit| 13. ἐκ in ras. V*| 15. αὐτήν] ταύτην malebat Sylb, αὖ vid. || 
- 19. Ὁρμίσδην scripsi, ὁρμέσδαν ex -δὴν corr. V. ὁρμέίσδαν etiam ς | 
^ 35. ἀρχῆς} cf. Noeldeke Tabari p. 438 | 23. λόχον ν΄, λαχὼν V' | 'Oe- 
b μα scripsi, ὁρμέσδαν ex -δὴν (vel contra) V. ὁρμέσδαν 5 


12. Ζαραγαρδίαν͵] 'Ozogardana? Ammianus, qui Sitha et Megiam 


138 


σι 


mx po " Du RUP E VR. ^ 


t 


184. 


6 ἐπελϑεῖν, οὐδὲν τοιοῦτον προσδεχομένοις". καὶ δὴ τὰ τῆς! i 
πίδος αὐτοῖς εἰς ἔργον ἐξέβαινεν, εἰ μὴ διῶρυξ ἐν μέσῳ τοῦ 
Εὐφράτου, πέρα τοῦ συνήϑους ῥυεῖσα, τῶν περὶ τὸν Ὁρμί- — 
σδην ἐκώλυσε τὴν διάβασιν. καὶ διὰ τοῦτο ἀναβληϑείσης 
τῆς παρόδου, τῇ ὑστεραίᾳ φανέντι τῷ σουρήνᾳ καὶ τοῖς κοι- σ΄ 
νωνήσασιν αὐτῷ τῆς ἐνέδρας συστραφέντες ἐπέϑεντο, καὶ 
τοὺς μὲν ἀνελόντες τοὺς δὲ τρέψαντες εἰς φυγὴν τῇ λοιπῇ 
στρατιᾷ συνέμιξαν. 

16. Προελϑόντες δὲ εἰς τὰ πρύσω εἴς τινα τοῦ Εὐφρά- 
του διώρυχα διῆλθον, ἐκτεινομένην μὲν εἰς μῆκος ἄχρι τῆς wo . 
᾿Ασσυρίων, συμπαρατεινομένην δὲ πάσῃ τῇ μέχρι τοῦ Τίγρης 
τος χώρᾳ. ἐνταῦϑα πηλῷ κολλώδει καὶ τέλμασιν ἐμπεσόντες 
oí στρατιῶται, καὶ τοὺς ἵππους μάλιστα τῇ δυσχωρίᾳ ϑεώ- 
μενοι δυσχεραίνοντας, καὶ οὐδὲ σὺν τοῖς ὅπλοις οἷοί vc ὄντες 
διανήξασϑαι τὴν διώρυχα, τοῦ τὲ βάϑους οὐκ ἐνδιδόντος καὶ is 
τοῦ πηλοῦ διὰ τὸ δίυγρον ὑπερβῆναι μὴ συγχωροῦντος, ν΄ 

9 ἐσχάτῃ τοῦ πρακτέου κατέστησαν ἀπορίᾳ. καϑίστη δὲ αὐτοῖς : 
τὸν κίνδυνον μείζονα τὸ τοὺς πολεμίους ἐπὶ τῆς ἀντιπέρας | 
ὄχϑης ὁρᾶσϑαι βέλεσί ve καὶ λίϑων ἐκ σφενδονῶν ἀφέθδει. 
τὴν διάβασιν εἴργοντας. οὐδενὸς δὲ λύσιν εὕρασϑαι δυνα- 90. 
μένου τῶν περιεστώτων κινδύνων, ἀγχινοίᾳ τῇ περὶ πάντα 
καὶ ἐμπειρίᾳ πολεμικῇ προέχων ὃ βασιλεὺς ἔγνω τοῖς ἀπο- 
λυϑεῖσιν ἐπὶ κατασκοπὴν χιλίοις καὶ πεντακοσίοις ἀνδράσιν, 
ὑπὸ “ουκιλλιανῷ τεταγμένοις, σημῆναι κατὰ νώτου χωρῆσαι ^ 
τῶν πολεμίων, ἐπισπάσασϑαί τε τὴν τούτων ὁρμήν, τούτῳ τὸ 5. 
τῷ τρόπῳ δοῦναι σφίσιν ἀκώλυτον τὸν «τῆς» διώρυχος ἔκ- 

3 πλουν. ἐχπέμπει vs πρὸς τοῦτο Βίκτορα τὸν στρατηγὸν μετὰ 


1, προσδεχομένοις corr. V! ex -όμενος | 2. ante ἐν rasura in V 
(iv erasum). (ix) τοῦ Εὐφρ. Sylb. at διῶρυξ τοῦ Eógoérov iungenda 
esse recte dixit Reitemeier. ἐν μέσῳ ut interponeret scriptor, fuga 
hiatus factum est, qua διῶρυξ τοῦ Εὐφράτου, ἐν μέσῳ (κειμένη), πέρα 
dicere nolebat | 8. 4. ὁρμίσδην V, ὁρμίσδαν c | 8. στρατιᾶ ex στρατεία 
V || 9. εἰς τὰ πρόσω. εἰς] vitium hiatus prodit. aut εἰς τὰ πρόσω verba 
delenda aut πρός τινὰ scribendum | 11. ἀσυρίων » 6 à m. 2, V | 12. xo4- 1 
λώδει &, κολώδει, o ex o, V || 18. ἀντιπέρας scripsi coll. IIT, 94, 1; . | 
25, 2; 30, 5; IV, 20, 5, αντιπέρα V, ἀντιπέραν s, quae forma I], 26,1 — 
in V legitur | 19. A490» V?, λέϑοις V! | σφενδόνων V', corr. V5] — — 
22. 23. ἀπολυϑεῖσιν V?, et sic coni. Reitemeier, ἀπολειφϑεῖσιν wea 
26. τῆς add, Bekk, om. pice βίκτορα V, βίκτωρα & serus 


τ, , zn 
EAT . 
D - -π m -- 


BEP ὃ δὲ iiie ἐπιτηρήσας, ὡς ἂν μὴ ὀφϑείη 
pie Περσῶν ἀποχωρῶν τοῦ στρατεύματος, καὶ οὕτω δὲ 
γὼν ὁδὸν τοσαύτην ὅση τὸ γιγνόμενον οὐδὲ ἡμέρας 
jg ὁρᾶν ἐδίδου τοῖς ἐναντίοις, περαιωϑεὶς τὴν διώρυχα 
| ς ὑπὸ “ουκιλλιανῷ τεταγμένους ἐξήτει. (1T) προελϑὼν 
* δὲ E iricni πολεμίου παντάπασιν οὐδενὸς αἰσϑόμενος, ἐκ- 
- βοήσεσί τε ἀνεκάλει τοὺς ὁμοφύλους καὶ σαλπίγγων ἤχοις 
᾿ πλησιάσαι σφίσιν ἐσήμαινεν. ἀπαντησάντων ὃὲ κατὰ νοῦν 
αὐτῷ καὶ τῶν ἀπὸ τῆς τύχης συμπάντων ὃ Μουκιλλιανὸς 
* ) τεχμηράμενος, τῇ μετὰ Βίκτορος οὔσῃ δυνάμει συμμίξας, ἐπήει 
— χατὰ νώτου τοῖς πολεμίοις ἀπροσδοκήτως. οἱ δ᾽ ἀπαράσκευοι 
πρὸς τοῦτο ληφϑέντες ἐχτείνοντό τε καὶ ἔφευγον ὅπῃ παρ- 
είκοι. καὶ ὃ βασιλεύς, ἐκβάντος αὐτῷ εἰς ἔργον τοῦ στρα- 
τηγήματος, ἐπεραιοῦτο τὴν διώρυχα κωλύοντος οὐδενός. 
s xal τὴν μὲν ἵππον τοῖς παρατυχοῦσι πλοίοις, τὴν δὲ πεζὴν 
- ψαυσίν, ἃς ἐν πολλοῖς μέρεσι τῆς διώρυχος εὗρε, διαβιβά- 
- σὰς εἴχετο τῆς ἐπὶ τὸ πρόσω πορείας, πολέμιον τέως οὐδὲν 
- ὑφορώμενος. | 
- ᾿Ελϑὼν δὲ εἰς πόλιν ἣ Βηρσαβῶρα ἦν ὄνομα, τὸ μέγεϑος 
— so ἐσχόπει τῆς πόλεως καὶ τὸ τῆς ϑέσεως ὀχυρόν. δύο μὲν γὰρ 
χυκλοτερέσι περιείληπτο τείχεσιν, ἀκρόπολις δ᾽ ἦν ἐν μέσῳ 
τεῖχος ἔχουσα καὶ αὐτή, τμήματι κύκλου τρόπον τινὰ ἐμφερές, 
πρὸς ἣν ὁδός τις ἦν ἀπὸ τοῦ ἐνδοτέρου τῆς πόλεως τείχους, 
οὐδὲ αὐτὴ ῥαδίαν ἔχουσα τὴν ἀνάβασιν. καὶ τὰ μὲν πρὸς 
- 35 δυσμὰς τῆς πόλεως καὶ μεσημβρίαν περιφερής τις καὶ σκολιὰ 
- διέξοδος εἶχε, τοῦ δὲ πρὸς ἄρχτον μέρους παρασπασάμενοι 
- τοῦ ποταμοῦ διώρυχα πλατεῖαν προυβάλοντο, δι᾿ ἧς καὶ ὕδωρ 


E 


2. δὲ supervacaneum visum Sylburgio | 3. ὅση Bekk, ὅσον V || 
γιγνόμενον] γινόμενον scripserim | 9. συμπάντων Bekk, συμβάντων V || 

10. βώιτορος V, βώιτωρος ς || 11. ἀπροσδοκήτοις conieci. cf. ad I, 28, 1 || 

. 12. 13. παρείκοι Bekk, παρήκοι V. cf. IIT, 24, 2; Thuc. IIT, 1; Hase 
- ad Leon. Diac. p. 413 | 13. αὐτῷ εἰς ἔργον hiant. εἰς ἔργον αὐτῷ con- 
-  jeci coll I, 19, 1; II, 48, 3 || 14. κωλύοντος οὐδενός] Ammiani XXIV, 
2, 7. 8 de his rebus narratio cum obscura et ex parte falsa est — ipsius 


9 Magno memoratum temere anticiparit — tum in $ 8 ante *'alii mutila || 
E 17. ve ὡς V! | 19. 7/// V | Βηρσαβῶρα] 'Pirisaboraà Amm. XXIV, 2, 9. 
. ef. Noeldeke Tabari p. 57, 5. ceterum Eunap. fr. 31 huc trahi nequit: 


5 Me Parthis illic non de Persis sermo est | 27. προυβάλον V?, προβάλλον V! 


3 


quidem peccato, cum Naarmalcham nil huc pertinentem recteque postea - 


-— A xb 


156 —— δὰ 2 


b εἰς χρῆσιν τῶν ἐνοικούντων ὠχέτευον. τὰ δὲ πρὸς ἕω τάφρῳ } 
βαϑείᾳ καὶ χάρακι διὰ σταυρωμάτων ἐκ ξύλων ὀχυρῶν ἐν- 
απείληπτο. πύργοι δὲ εἱστήκεσαν περὶ τὴν τάφρον μεγάλοι, 
τὰ μὲν ἀπὸ γῆς μέχρι μέσου δι᾿ ὀπτῆς πλίνϑου δεδεμένης . 
ἀσφάλτῳ, τὰ δὲ μετὰ τὸ μέσον πλίνϑῳ τε ὁμοίᾳ καὶ γύψῳ 5 
δεδομημένα. (18) ταύτην πολιορκχέᾳ τὴν πόλιν ὃ. βασιλεὺς Ἡ 
ἑλεῖν ἐγνωκὼς εἰς τὸ ἔργον παρεκάλει τοὺς στρατιώτας. τῶν. 
δὲ τὸ κέλευμα σὺν προϑυμίᾳ πάσῃ πληροῦν ὡρμηχότων, oí 
τὴν πόλιν οἰκοῦντες εἰς φιλίαν ἠξίουν ἐλθεῖν τῷ βασιλεῖ, 
νῦν «μὲν Ὁρμίσδην αὐτοῖς πεμφϑῆναι διαλεχϑησόμενον περὶ 10 
σπονδῶν ἐξαιτοῦντες, νῦν δὲ ὕβρεσιν αὐτὸν περιβάλλοντὲες 
ὡς αὐτόμολον καὶ φυγάδα καὶ τῆς πατρίδος προδότην. ἐφ᾽ 
οἷς εἰς ὀργὴν εἰκότως ὁ βασιλεὺς ἀναστὰς ἔργου πάντας ἔχε- 


2 σϑαι καὶ ἐγκεῖσϑαι τῇ πολιορκέᾳ προϑύμως ἐκέλευε. τῶν δὲ ; 
ἐφ᾽ à τεταγμένος ἕκαστος ἦν ὁρμησάντων, οἵ κατὰ τὴν πόλιν 15. 
ὄντες οὐκ ἀξιόχρεως ἑαυτοὺς εἰς φυλακὴν τῶν τῆς πόλεως 
τειχῶν ϑεασάμενοι συνέφυγον ἅπαντες ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν. 


ὕπερ ἰδὼν Ó βασιλεὺς ἐπαφῆκε τῇ πόλει τῶν οἰκούντων igy- | 
μωϑείσῃ τὴν δύναμιν: ἣ δὲ τὰ τείχη καϑελοῦσα καὶ τὰ | 
οἰκίας ἐμπρήσασα μηχανάς τε ἐπὶ τῶν ἐρειπίων τῆς πόλεως 39 
ἵστη, καὶ ἀπὸ τούτων τοὺς ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως ἔβαλλε βελῶν 
καὶ λέϑων ἀφέσει. ἐπεὶ δὲ οἵ ἀπὸ τῆς πόλεως λέίϑοις v& καὶ 
βέλεσι συνεχέσιν ἠμύνοντο τοὺς πολιορκοῦντας, ἐγίνετό τ — | 
πολὺς ἑκατέρωθεν φόνος, τότε δὴ ὃ βασιλεύς, εἴτε ἐξ οἰκείας , 
ἐννοίας, τῇ τῶν τόπων ἁρμοσάμενος ϑέσει, εἴτε καὶ τοῦτο ἐκ 25 
8 πολυμαϑείας λαβών, μηχάνημά τι κατεσκεύασε τοιόνδε. ξύλα 
μέγιστα τέσσαρα πρὸς ἄλληλα συνδήσας σιδήρῳ καὶ πύργου 
δὄχῆμα τετραγώνου διὰ τούτων ἀπεργασάμενος, ἀντιστήσας τὲ 
τῷ τῆς ἀκροπόλεως τείχει, τῇ τε κατὰ βραχὺ τοῦ ὕψους προσ- 
ϑήκῃ τῷ μήκει τῶν τειχῶν ἴσον ἀποτελέσας, εἰς τοῦτον ἀν- 80. 
εβίβασε τοξότας τε καὶ τοὺς ἀπὸ μηχανῶν ἀφιέντας λίϑους 


2. ὀχυρῶν V?, ὀχυρωμένως V!. fort. vitium latet | 4. δι᾽ ὀπτῆς 
V3, διόπτος ut vid. Κ᾽. ceterum cf. Liban. t.I p. 600, 23 R. de Maio- . 
zamalcha castello: προσῆν τὸ πλίνϑον ὀπτὴν πρὸς ἑαυτὴν ἀσφάλτῳ δε- 
δέσϑαι [| 8. σὺμ προϑυμία πάση V, σὺν πάσῃ προϑυμίᾳ «|| 16. ὄντες V, 
ὄντας s || 22. πόλεως] ἀκροπόλεως coni. Sylb | 24. δὴ Sylb ex apographo 
uno, δὲ V | 25. ἁρμοσάμενος] cf. Schweighaeuser lex. Pol. s. v. || 27. τέσ- 
σαρα accessit ex V LE 


CO CEP χοὧνἍἅθΞ νὰν 


^ad TTETYS s T -— - "T 
x ! 437 
à βέλη. τότε τοίνυν ἔκ ve τῶν πολιορκούντων οἵ Πέρσαι 
αἱ ἐκ τῶν ἐφεστηκότων τῇ μηχανῇ πανταχόϑεν καταβαλλό- 
svo μέχρι μέν τινος ἀντέσχον, τελευτῶντες δὲ ὁμολογίᾳ τὴν 
ὕπολιν ὑπέσχοντο παραδώσειν, εἰ μέτριόν τι παρὰ τοῦ 
σιλέως αὐτοῖς ὑπαρχϑείη. καὶ συνεδόκει τῶν ἔνδον Περ- 4 
Κων ἕκαστον διὰ μέσου τοῦ στρατεύματος ἀσφαλῶς διαβῆναι, 
᾿ ῥητὸν ἀργύριον καὶ ἱμάτιον ἔχοντα, παραδοϑῆναι {δὲν τῷ 
- βασιλεῖ τὴν ἀκρόπολιν. οὗ δὴ γεγονότος ἄνδρες ἀφείθησαν 
- πεντακισχίλιοι περί που τὸν ἀριϑμόν, δίχα τῶν πλοίοις μι- 
1 χροῖς διὰ τῆς διώρυχος οἵων τὲ γενομένων rene συν- 
εξῆλθε δὲ τῷ πλήϑει καὶ Μομόσειφος τούτων ἡγούμενος. 
τοῦτον δὲ τὸν τρόπον καὶ τῆς ἀκροπόλεως αἱρεϑείσης, ἔρευ- 5 
3 ναν οἱ στρατιῶται τῶν ἐναποκειμένων ποιούμενοι σῖτόν vt 
ἄπλετον εὗρον καὶ ὅπλα παντοῖα καὶ μηχανήματα καὶ ἐπίπλων 
215 πλῆϑος οὐ μέτριον καὶ τῆς ἄλλης ἀποσκευῆς. τοῦ μὲν οὖν 
σίτου τὸ πλέον ἐναπετέϑη τοῖς πλοίοις εἰς ἀποτροφὴν τοῦ 
- στρατοῦ, μέρος δὲ τούτου x«l αὐτοὶ πρὸς ἑαυτοὺς διενείμαντο, 
-- x«l δίχα τῆς δημοσίας σιτήσεω: ἧς εἶχον" τῶν δὲ ὅπλων 6 
— ὅσα μὲν ἐπιτήδεια Ῥωμαίοις ἐδόκει πρὸς πόλεμον εἶναι, ταῦτα 
τῷ στρατοπέδῳ διεδόϑη, τὰ δὲ Περσικῇ μόνον ἁρμόδια χρή- 
σει, αὐτοῖς δὲ οὐκέτι, τὰ μὲν πυρὶ παρεδόϑησαν, τὰ δὲ τῷ 
ποταμῷ φέρεσϑαι καὶ καταδύεσθαι συνεχώρησαν. ἐντεῦϑεν 
—. οὐχ ἡ τυχοῦσα τῷ Ῥωμαίων ἀξιώματι προσεγένετο δόξα, πό- 
- λεὼς μεγάλης καὶ τῶν ἐν ᾿Δσσυρίᾳ μετὰ Κτησιφῶντα μεγί- 
35 ὅτης, οὕτω ve ὠχυρωμένης, ἐν δύο μόναις ἡμέραις κατὰ 
κράτος ἁλούσης. ἐφ᾽ οἷς ὃ βασιλεὺς φιλοφρονούμενος τὸ 
στράτευμα λόγοις τε καϑήκουσιν ἐτίμα καὶ ἕκαστον ἀργυροῖς 
ἑκατὸν νομίσμασιν ἐδωρεῖτο. 
19. ᾿4λλὰ ταῦτα μὲν ὧδε ἐπράχϑη, ὁ σουρήνας δὲ μετὰ 
80 δυνάμεως οὐκ ὀλίγης ἔκ τινος τῶν ἐν ᾿Δσσυρίᾳ πόλεων τοῖς 


5. in ὑπαρχϑεέη immerito offendit Reitemeier | 7. ἱμάτιον] fort. 
- ἵμάτιον (iv) scripsit. cf. Xen. hist. Gr. IL, 3, 6 al. | δὲ add. c, om. 
V | 9. 10. μικροῖς correxit Leunclavius ex Ammiano XXIV, 2, 22 
— qui duo milia et quingentos dediticios habet —, μακροῖς V || 
a. *Mamersidis! Ammianus | (6) τούτων conieci | 15. τοῦ μὲν ex τὸ 
Td V! | 92, συνεχώρησαν] συνεχωρήϑησαν scripserim eum Sylburgio. 
ontra παρέδοσαν (vs. 21) malebat Bekk | 24. ἀσυρία Y 1 25. ógvoo- 
; V | 30. ἀσυρία V 


προηγουμένοις τοῦ Ῥωμαίων στρατοπέδου κατασκοπῆς ἕν, ἘΚΕΊ 
ἐπελθών, οὐ προϊδομένοις τὸ Mani ἕνα μὲν τῶν ἡγου- 
μένων τριῶν ὄντων ἀνεῖλεν ἅμα τισὶ τῶν ὑπ᾽ αὐτῷ verwy- 
μένων, τρέψας δὲ τοὺς ἄλλους ἐγκρατὴς Ppésieo στρατιωτικοῦ, 
σημείου, δράκοντος ἐκτύπωμα φέροντος, οἷα φέρειν εἰώϑασιν 1 
ἐν ταῖς μάχαις Ῥωμαῖοι. τοῦτο μαϑὼν οὐκ ἤνεγκε μετρίως, 
ὁ βασιλεύς, ἀλλὰ μετὰ ϑυμοῦ τοῖς ἀμφὶ τὸν σουρήναν ὡς 
εἶχεν ἐπιπεσὼν τούτων μὲν εἰς φυγὴν ἔτρεψεν ὅσοι διᾶς | 
φυγεῖν ἠδυνήϑησαν, τὸ δὲ σημεῖον ἀναλαβὼν τὸ παρὰ τῶν 
πολεμίων ἀφαιρεϑὲν ἐπῆλϑε παραχρῆμα τῇ πόλει xo9' ἣν δι 
σουρήνας ἀποκρύπτων τὸν λόχον τοῖς κατασκόποις ἐπῆλϑεν, 
εἷλέ τε κατὰ κράτος καὶ ἐπυρπόλησε. τὸν δὲ τῶν κατασκόπων 
ἡγεμόνα, διότι τοῖς πολεμίοις τὸ σημεῖον ἀπέλιπε, τὴν σωτη- 
ρίαν τῆς Ῥωμαϊκῆς Hio ΟΡ ἢ ἔμπροσϑεν ἰώ»... 
παρέλυσέ τε τῆς ζώνης καὶ ἐν ἀτιμίᾳ τὸ λοιπὸν εἶχεν ἅμα 15 
τοῖς κοινωνήσασιν αὐτῷ τῆς φυγῆς. 

Προελθὼν δὲ ἐπέκεινα, διά τε τοῦ ποταμοῦ τὴν πορείαν 
ποιούμενος, ἦλϑεν εἴς τι χωρίον ᾧ πόλις ἐπλησίαζε Φισσηνία 
προσαγορευομένη. ταύτης τῷ τείχει συμπαρέϑεε τάφρος, ἣν 
βαϑυτάτην οὖσαν ἐπλήρωσαν ὕδατος οἵ Πέρσαι, μέρος εἰς 
ταύτην οὐκ ὀλίγον τοῦ πλησιάζοντος μετοχετεύσαντες ποτα- 
μοῦ" βασιλέως ποταμὸς ἦν ὄνομα τούτῳ. ταύτην διαδρα- 
μόντες τὴν πόλιν (οὐδὲν γὰρ ἦν ἐκ ταύτης εὐλαβεῖσθαι πο- : 
λέμιον) ὁδὸν διήεσαν τέλματι χειροποιήτῳ διάβροχον" of yàp  — 
Πέρσαι τήν τε διώρυχα τῇ χώρᾳ καὶ τὸν ποταμὸν αὐτὸν ἐπ- 95. 
αφέντες ἀδύνατον κατά γε τὴν αὐτῶν οἴησιν πεποιήκασι τῷ ; 
στρατῷ τὴν διάβασιν. ἀλλ᾽ ὅμως τοῦ βασιλέως προϑέοντος 
καὶ ὃ στῥατὸς "δολούθει, βοέχων ἄχρι γονάτων τοὺς móüwgt -. 
αἰσχύνην γὰρ ἡγοῦντο μὴ ποιεῖν ἅπερ ἐϑεῶντο ποιοῦντα τὸν 
βασιλέα. ἡλίου δὲ ἤδη δύντος ὁ μὲν στρατὸς ἐπὶ τῶν τόπων 80. 


εἰ 
2. προειδομένοις V || 4. τοὺς V οὐ Sylb, πρὸς apographa || 10. πο- 1 
λεμίων ex πολεμείων V | ante παραχρῆμα rasura in V (///e ut vid.) | 
15. 16. εἶχε ἅμα τῆς ». V || 17. προγελϑὼν, c erasa, V | 18. χωρίον] φρού-: 
ριον Leunclavius | 19. τάφρος s, τάφος V || 22. 23. διαδραμόντες] παρα- 
δραμόντες coni. Bekk. at cf. IIT, 23, 1; V, 6, 1. de Ammianeis XXIV, - 
3, 10sq. v. Sudhaus p. 48 | 23. 24. πολέμιον corr. ex πόλεμον V ἢ 
27. ὅμως V? ex ὅλως ut vid. || προ ϑέοντος, c erasa, V || 28. ἠκολούϑη 
V', corr. V? | 29. ἐθεῶντο ex ἐϑέοντο corr. V || 80. δύντος ex δῦντος V -— 


«c 1 
«di ΑΣΑ 


4 to ἀνθέων; βασιλεὺς δὲ 'στρατιώτας ἑαυτῷ καὶ τεχνίτας 

»ϑεῖν. ἐπιτάξας, δένδρα ἐκτέμνων καὶ ξύλα διώρυχάς τε 
:, τοῖς τέλμασί ve γῆν ἐπετίϑει, καὶ τὰ βαϑέα τῶν 
» BiradiQov; καὶ ταῖς στενοχωρίαις εὖρος ἐνεποίει τὸ 
ἔτριον ἔχον. ἐπανελϑών τε διῆγε τὴν στρατιὰν μετὰ ῥᾳστώ- 
me, ἕως εἰς Βίϑραν ἐληλύϑει πόλιν, ἐν ἧ βασίλεια ἦν καὶ 
γἰκήματα βασιλεῖ τε ὁμοῦ πρὸς ὑποδοχὴν ἀρκοῦντα καὶ 


E 
"t 


στρατοπέδῳ. 
—— 90. Προελϑὼν δὲ ἐντεῦϑεν καὶ τῶν αὐτῶν ἐχόμενος 
'πό "νῶν ἡγεῖτο τοῦ πλήϑους καὶ τὴν ὁδὸν εὐφορωτέραν ἐποίει. 
"xel τούτῳ τῷ τρόπῳ διήνεγκεν ἅπαντας, ἕως ἦλϑεν εἰς τόπον 
ἔχοντα μὲν οἴκησιν οὐδεμίαν, ἄλσος δὲ ἐκ φοινίκων πεποιη- 
7 , ἐν ᾧ καὶ ἄμπελοι παραπεφύκεσαν ἄχρι τῆς τῶν φοι- 
Ὧν χόμης τοῖς χλήμασιν ἀνατρέχουσαι, παρέχουσαί τὲ 
᾽ ὁρᾶν τὸν ἐκ τῶν φοινίκων καρπὸν ἀναμεμιγμένον τοῖς βό- 
| TQv6u. ἐν τούτῳ τὴν ἐπελϑοῦσαν νύχτα διαγαγὼν ἐπὶ τὰ 
πρόσω τῇ ὑστεραίᾳ προῆγεν. ἐλθὼν δὲ πλησίον φρουρίου 
τινὸς πληγὴν καιρίαν δέχεσϑαι ἐμέλλησε᾽ τῶν γὰρ ἀπὸ τοῦ 
φρουρίου τις Πέρσης ἐπελϑὼν τῇ τοῦ βασιλέως κεφαλῇ τὸ 
ξίφος ἐπήλασεν. ὃ δὲ προϊδόμενος ἐπέϑηκε τὴν ἀσπίδα τῇ 
χεφαλῇ, καὶ ταύτῃ τὴν πληγὴν ἀπεσείσατο. ἐχεῖνον μὲν οὖν 
- of στρατιῶται συμπεσόντες κατέσφαξαν, καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ 
πάντας, εἰ μήπω γέ τινες διαδύντες συνέφυγον εἰς τὸ φρού- 
- guov* δυσανασχετῶν δὲ ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῷ τολμήματι τὸ 
φρούριον ἀνεσκόπει, καὶ ὅπου ἁλώσιμον εἴη περιιὼν ἐθεώρει. 
περὶ τοῦτο δὲ ἔχοντος αὐτοῦ, τοῖς ἐν τῷ ἄλσει τῶν φοινίκων 
ἐπιμείνασι στρατιώταις ὃ σουρήνας ἀπρόοπτος ἐπιφανεὶς τῶν 
τὲ ὑποξυγίων καὶ τῆς ἀποσκευῆς κρατήσειν ἤλπισε, καὶ ἅμα 
τὸν βασιλέα τοῦτο μαϑόντα πάντως ἀποστήσειν τῆς τοῦ φρου- 


8. ἐξεύγνοιε, v ἃ m. 2, V. ἐξεύγνυ scribendum puto | τὲ sup. 
. V* | 4. ὁδῶν) ἑλῶν conieci. τέλματα et ἕλη iunguntur etiam IV, 
42, 3 | ἐνεποίει τὸ V*, ἐνεποιεῖτο V! | 5. στρατιὰν ex στρατείαν V* | 
C B. ἐληλόθη, V, corr. er" δὰ αὐτῶ, v ἃ m, 2, V | 12. ἄλσος V || 14. 
κόγμης, o ex o, V || 16. oucyàw, γα ἃ m. 2 (Ὁ), V || 17. 18. φρουρίου. τινὸς] 
iozams cha, urbs magna? Amm. XXIV, 4, 9. φρούριον est etiam 
io t. I p.600, 14 R. | 18. ἐμέλησε V | 20. ὁ δὲ Sylb, ἐν ὦ δὲ V || 

V | 25. ἀνεσκόπει c, τε ἀνεσκόπει V | 26. ἄλσει V 


p 


πῶς, τ S 


CEA CREME, Der CE S τς 
MAXUME ^ Gaium sp T s Ps nl. 


ze EY: 


r2 


. 80. ὕδωρ sup. scr. V?, om. V! 


140 — rn — 


ρίου πολιορχέαβ. ἀλλ ἐκεῖνος μὲν ἐν νῷ ταῦτα βαλόμενι 
ἀμφοτέρων διήμαρτεν, ὃ δὲ βασιλεὺς ἐν πολλῷ τὴν τοῦ 
φρουρίου καϑαίέρεσιν ἐποιεῖτο" πόλις ve γὰρ ἐπλησίαξεν χύτι 
Βησουχὶς ὄνομα, πολυάνϑρωπος, καὶ ἄλλα φρούρια πλεῖστα, 
ὧν συνέβαινε τοὺς οἰκήτορας ἀπολιπόντας τὰ σφέτερα ὡς οὐχ 
ἀρκοῦντα πρὸς σωτηρίαν εἰς τὸ παρὰ τοῦ βασιλέως πολιορ- 
κούμενον συνδραμεῖν, πλὴν τῶν εἰς Κτησιφῶντα διαφυγόν- 
τῶν ἢ κατὰ τὸ δασύτατον τοῦ ἄλσους ἀποχρυβέντων. ὃ uiv. 
οὖν βασιλεὺς ἐνίστατο τῇ πολιορκίᾳ κατὰ τὸ καρτερόν, οἱ δὲ 
ἀπολυϑέντες ἐκ τῆς στρατιᾶς εἰς τὸ κατασκοπεῖν καὶ Bons, 
εἴ πού τι φανείη πολέμιον, οὐκ ἀπεχρούσαντο μόνον vobg 
ἐπελϑόντας αὐτοῖς, ἀλλὰ τοὺς μὲν ἀνελόντες τοὺς δὲ προτρο- - 
πάδην διώξαντες ἐν ἀσφαλεῖ τῷ βασιλεῖ τὰ τῆς πολιορκέας 
ἐποίησαν. ἐπεὶ δὲ τῶν φευγόντων τινὲς καὶ ἐν τοῖς ὑπὸ τὸ 
ἄλσος ἕλεσιν ἦσαν. οὐδὲ τούτους οἵ ἐπὶ κατασκοπῇ καταλει- τί 
φϑέντες ἀφῆκαν ἀϑῴους, ἀλλὰ τοὺς μὲν ἔκτειναν τοὺς δὲ — 
αἰχμαλώτους ἀπήγαγον. (21) οἵ δὲ ἐν τῷ φρουρίῳ πολιορ- - 
κούμενοι βελῶν παντοίων ἀφέσει τοὺς ἐναντίους ἠμύνοντο, - 
λίϑων δὲ οὐκ ὄντων αὐτοῖς ἔνδον ἀσφάλτῳ βώλους memvgo- - 
μένους ἠκόντιξον. ἐτύγχανον δὲ τῶν πεμπομένων ci βολαὶ 9 
ῥαδίως οἷα καὶ ἐξ ὑπερδεξίου καὶ κατὰ πλήϑους πεμπόμεναι. 
ἀλλ᾽ οὐδὲ oí τῶν Ρωμαίων στρατιῶται, καὶ ταῦτα ταῖς ἐξ 
ὕψους βοηϑείαις ἐλαττούμενοι, παρῆκαν εἶδος ἀνδρείας wol . 
πολεμικῆς ἐπιστήμης" λίϑοις γὰρ χειροπλήϑεσιν ἔβαλλον, βέ- — 
λεσί τε οὐκ ἐκ τόξων μόνον ἀφιεμένοις ἀλλὰ καὶ ἐκ μηχανη- 9 
μάτων, ἅπερ οὐκ ἐφ᾽ ἑνὸς μόνον ἵστατο πηγνύμενα σώματος, 
ἀλλὰ καὶ δύο καὶ τρία καὶ πλείω διήει. τοῦ δὲ φρουρίου 
κειμένοῦ μὲν ἐπὶ λόφου, τείχεσι δὲ δύο καὶ πύργοις ἑκκαί- 
δεκα μεγάλοις ὠχυρωμένου, πέριξ ve τάφρῳ περιδιλημμέμου 
βαϑείᾳ, κατά τι μέρος ὕδωρ εἰσφερούσῃ τοῖς ἐν τῷ φφουρίῳ 8) 8) 


1. βαλόμενος, À erasa, V. et sic Bekk ediderat pro βαλλόμενος ὦ 
2. post πολλῶ in V ὀλίγω erasum | 7. 8. διαφυγόντων V, διεκφυγόντων — 
s | 8. ἄλσους V || 9. καρτερόν scripsi, κρατερόν Vc | 10. ἀπολυϑέντες ex 
&mo4/////&£vrsg V || στρατιᾶς ex στρατείας V || 15. τούτοις V || 15. 16. κατα- ὦ 
ληφϑέντας ex καταλειφϑέντες corr. V, male | 18. ἠμύνοντο V, ἠμύναντο — 
«|| 20. pro τῶν πεμπομένων, quod ex proximo πεμπόμεναι ortum vide- - 
tur, conieci πυρσῶν coll 8 4 | 21. ἐξ, quod addidit Sylb, habet V || 
23. παρῆκαν Sylb, παρῆκον V | ἀνδρέας Bekk || 29. ὀχυρωμένου M, 


e L iB νὸς". 1 v3 3 ν νὴ 
"n? wwe T . J Ἢ im 
c le Ey on irm . 1 


—— udine c EE 141 
seo CSS χῶμα ἐπιχέειν ὃ βασιλεὺς τῇ τάφρῳ 
^ ς στρατιώτας ἐκέλευσεν, ἕτερόν τε ἐπὶ τούτῳ πρὸς ὕψος 
ἣν ὑπὸ τὰ τείχη γῆν ὀρύττειν ἐγνώκει, κατὰ τὸ μέσον τοῦ 
νδοτέρου τείχους, διὰ τοῦ ὀρύγματος ἐπιϑήσεσϑαι τοῖς πο- 
λεμίοις πραγματευόμενος. τῶν δὲ πολεμίων τοὺς ἐγείροντας 
τὸ χῶμα βολαῖς συνεχέσιν εἰργόντων, τὴν μὲν ἐν τῷ προφανεῖ 
qu ὁ βασιλεὺς ἀνεδέξατο, πολυειδέσιν ἀμυντηρίοις κατὰ 
y βαλλομένων εἴτε βελῶν εἴτε πυρσῶν χρώμενος, Νευΐττᾳ 
δὲ καὶ “αγαλαΐφῳ τά τε ὀρύγματα καὶ τὰς τῶν χωμάτων 
E ἔῤσεις ἐπέτρεψεν. Οὐίκτορι δὲ παραδοὺς ὁπλίτας τε καὶ 
ἱππέας τὰ μέχρι Κτησιφῶντος αὐτῷ διερευνᾶσϑαι προσέταξεν, 
ὥστε, εἴ πού τι φανείη πολέμιον ᾿ἀφελκύσαι τὸν βασιλέα τῆς 
πολιορκίας πειρώμενον, τούτου διὰ τῶν ὑπ᾽ αὐτῷ τεταγμένων 
| κωλυϑῆναι τὴν ἐπιχείρησιν, ἅμα δὲ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Κτησι- 
E φῶντα, σταδίων οὖσαν ἐνενήκοντα, γεφυρῶν τε κατασκευαῖς 
—— weh ξευγμάτων αὐτῷ καὶ τῷ στρατῷ δάονα καταστῆσαι. (22) 

τ ταύτῃ διελὼν τοῖς ἡγεμόσι τὴν ἐπιμέλειαν, αὐτὸς μὲν διὰ 
— rüv σὺν αὐτῷ κριὸν μιᾷ πύλῃ προσαγαγὼν οὐ κατέσεισε μό- 


μενον ἐξισωϑῆναι τῷ πύργῳ. κατὰ δὲ μέρος ἕτερον 4 


, ἡ vov αὐτὴν ἀλλὰ x«l ἔλυσε, τοὺς δὲ ἐπὶ τῶν ὀρυγμάτων τε- ᾿ 


ταγμένους ἐχμελῶς ἰδὼν τῷ ἔργῳ χρωμένους ἐχείνους μὲν 


ἀπέστησε, ταύτην αὐτοῖς ὑπὲρ τῆς ἐκμελείας τὴν ἀτιμίαν Ém- 


- ἀγαγών, ἑτέρους δὲ ἀντεκατέστησεν. αὐτὸς δὲ κριὸν ἕτερον 
ἄλλῃ προσέφερε πύλῃ. καὶ ταύτης δὲ τὴν προσβολὴν οὐκ 
m ἐνεγκούσης, ἧκεν ἀγγελῶν τις ὡς οἵ ταχϑέντες τὰ ἀπὸ τῆς 
— τάφρου μέχρι τῆς πόλεως αὐτῆς διορύττειν ἤδη πρὸς τέλος 
ἀφίκοντο τοῦ ἔργου καὶ πρὸς τὸ ἀναδῦναι γεγόνασιν εὐτρε- 
πεῖς. ἦσαν δὲ οὗτοι τρεῖς λόχοι, ματτιάριοι καὶ λαγκιάριοι 


b 1. ποτὸν V || 5. ἐπιυϑήσεσϑαι] cf. Kaelker *de eloc. Polyb." p. 281 || 


ἢ. βολαῖς, 1. erasa, V || εἰργόντων V | 9. νευέττα V, νευίτα c || 10. δα κα. 


. λαΐφω, δὰ sup. scr. m. 1, V, γαδαλαΐφω s ἢ ὀρύγματα (cf. vs. 20) scripsi, 
᾿ χώματα Ve. “οὐ VR quidem cum vineis Nevitta et Dagalaiphus 
-eurabant: Amm. XXIV, 4, 13 J 11. owíxrog: (sine spir.) V, οὐέκτωρι 
vel βίκτωρι ς|18. ὥστε V, ὥστ᾽ «| 16. ante σταδίων in V erasum ὃ || 
A7. edo» (i e. ράονα) V?, δον V's. ῥᾷάονα vel δάω voluerat iam 
8 ylb | 18. ταύτῃ scripsi, ταύτην Vs | 19. κριὸν V, κριῶν ς || μιᾶ V?, 
Ah | 21. ἐκείνους V et Sylb, ἐκείνης apographa || 25. ἀγγελῶν scripsi, 
à ἑλῶν V, ἀγγέλων apographa, ἀγγέλλων editores || 38. λαγκεάριοε scripsi 


^ 


2 


142 ; T E S T adr τῆς ἜΜ 


3 καὶ βίκτορες. ὃ βασιλεὺς δὲ ταύτην μὲν τέως ἐπέσχε | 
τὴν ὁρμήν, πύλῃ δὲ ἑτέρᾳ ϑᾶττον ἐκέλευσεν εὐτρεπίζξε σϑα 
μηχανήν, καὶ τὴν στρατιὰν αὐτῇ πᾶσαν ἐφίστη, πείϑων voi 
πολεμίους ὡς τῇ ὑστεραίᾳ ταύτην προσαγαγὼν ἐγχρατὴς τοῦ 
φρουρίου γενήσεται. ἐποίει δὲ τοῦτο πᾶσαν ἔννοιαν τοῖς 

4 Πέρσαις τῆς διὰ τοῦ ὀρύγματος ἀναιρῶν πολιορχέας. τῶν 
ἀπὸ τοῦ φρουρίου τοίνυν ἁπάντων εἰς τὸ τὴν μηχανὴν ἀπο- 
κρούσασϑαι συστραφέντων, διορύξαντες τὸν ὑπόνομον οἵ Me 
ταχϑέντες, εἶτα τὴν ἐπικειμένην à ἄχρι τῆς ἐπιφανείας γῆν δια- 
τρήσαντες, ἐφάνησαν οἰκίας ἐν μέσῳ x«9 ἣν ἔτυχέ τις ἀλε- 1 
τρὶς γυνὴ νυχτὸς οὔσης ἔτι βαϑείας σῖτον ἄλευρα εἶναι dgya- | 
ξομένη. ταύτην μὸν οὖν ὁ πρώτως ἀναδὺς ἐκβοᾶν μέλλουσαν. 
παίσας ἀνεῖλεν. ἦν δὲ Σουπεράντιος, ἐν τῷ λόχῳ τῶν βικτό- 
oov οὐχ ἄσημος, ἐπὶ τούτῳ δὲ Μάγνος, καὶ τρίτος ὁ Ἰοβιανὺς 
τοῦ τάγματος τῶν ὑπογραφέων προτεταγμένος, ἔπειτα δὲ τι 

b πλείους. εὐρυνομένου δὲ κατὰ βραχὺ τοῦ στομίου πάντες 
ἦσαν ἐν μέσῳ. τότε δὴ λοιπὸν ἐπὶ τὸ τεῖχος ἐλάσαντες Ém- - 
ἕστησαν παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα τοῖς Πέρσαις ἄσματα ira | 
ἐπιχώρια, τὴν uiv τοῦ σφῶν βασιλέως ἀνδρείαν ὑμνοῦντα, — 
διαβάλλοντα δὲ τὴν τοῦ Ρωμαίων βασιλέως ἀνέφικτον ἐπι- s 
χείρησιν' δᾷον γὰρ ἔφασκον αὐτὸν τὴν τοῦ Ζιὸς αἱρήσειν 

ὁ αὐλὴν ἢ τὸ φρούριον. ἐπιϑέμενοι δὲ τοὺς ἐν χερσὶν ἔπαιόν. 
τε καὶ ἐκ τοῦ τείχους ὠϑοῦντες διέφθειρον: τοὺς δὲ καὶ 
διώκοντες παντοδαποῖς ϑανάτου τρόποις ἀνήρουν, οὔτε γυναι- 

κῶν οὔτε παίδων ἀπεχόμενοι, πλὴν εἰ μή πού γέ τινας αἰχμα- ss. 


coll. Magno ap. Malal. p. 330, 3, λακκιάριοι V, λακκινάριοι ς. οἵ 2 
Boecking ad not. or. p. 189 || 1. βίκεορες V, raid s | 3. στρατιὰν 
V*, στρατξΐζαν V! | 4. ταύτην] ταύτῃ coni. Sylb | δ. δὲ τοῦτο in ras. V? E 


6. ὀρύγματος ἃ V* | ἀναιρῶν ἀσφαλείας, in mg. V?: πολιορκίας | 8. τὸν 
(et τὴν) ὑπόνομον V?, τὸν ὑπὸ νόμον V! | ταύτη, v erasa, V | 10. οὐὖ- - 
κίας ex οἰκείας V? | 12. πρώτως] πρῶτος conieci. ὁ πρῶτος pese 
μενος Liban. t. I p. 601, 16 R,, qui item tres fuisse primos dicit || 
13. 'Exsuperius de Viboruin numero miles Amm. XXIV, 4, 23 || | 
13. 14. βικτόρων V, βικτώρων ς || 14. τούτω V?, τοῦτο V! | Máyvog] cf. 


ad p. 128, 8 || ὁ ᾿Ιοβιανὸς] ᾿Ιοβιανὸς ó conieci | 15. "9? τεταγμένος, προ : 
sup. scr. V!| 17. ἐν μέσῳ] *medio in oppido? Leunclavius. vitium la- 
iere videlur ] 19. ἀνδρείαν V, ἀνδρίαν «| 21. 22. ἴσον αὐτοὺς ἡγοῦντο 
ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ τὸν οὐρανὸν ἐκέχείρνσον ἑλεῖν Liban. t 

p. 601, 1 R. | oi nm 


- D , " ἢ "NN ^ ti M τ 
τ Σ ἕλον: δ Δ Σὰ οἰ δον ον 


x ὰ P " : E 
Y 7 QmC 4 
^. E e dd E 
δ * - ὃ A. Ὶ hs ἃ 
Et Nr Jj i4 4 n 
3x: 143 


oo ἔδοξεν ἔχειν. ᾿ἡναβδάτης δὲ ὃ ἀρχιφύλαρχος 
9 διαδρᾶναι τὸ φρούριον ἁλοὺς ἅμα τοῖς ἀμφ᾽ αὐτόν, 
ydo ήκοντα τὸν ἀριϑμὸν οὖσι, τῷ βασιλεῖ προσήχϑη δεδε- 
ὀπίσω τὰς χεῖρας. κατὰ ταῦτα τοῦ φρουρίου κατὰ 
τράτος ἁλόντος, ἡβηδὸν δὲ πάντων ὅσοι κατὰ τοῦτο ἦσαν 
γεϑέντων, ἐκ παραδόξου δὲ ὀλίγων διασωθέντων, ἐφ᾽ 
ἁρπαγὴν ὃ στρατὺς τῶν ἀποκειμένων κτημάτων ἐχώρει. κομισα- 
μένου δὲ ἑκάστου τὸ προσπεσόν, τό τὲ τεῖχος ἄχρις ἐδάφους 
προς ἐνεχϑεισῶν αὐτῷ πλείστων μηχανῶν κατηνέχϑη, καὶ τὰ 
υ οἰκήματα πυρί τε καὶ ταῖς τῶν στρατιωτῶν χερσὶ κατε- 
᾿ λύϑησαν, οὕτω τε εἰς τὸ μὴ γεγενῆσϑαί ποτε δοκεῖν περιέστη. 
3 23. Τῆς δὲ ἐπὶ τὸ πρόσω πορείας ἐχόμενος διήει μὲν 
"x«l ἕτερα οὐκ ὀνομαστὰ φρούρια. παραγίνεται δὲ καὶ εἰς 
περίβολον ὃν βασιλέως ϑήραν ἐκάλουν. ἦν δέ τι τειχίον 
ς χωρίον ἀπειληφὸς ἔνδον πολύ, δένδρεσι πεφυτευμένον παντο- 
δαποῖς. ἐν τούτῳ ϑηρίων παντοίων ἐναποκλειόμενα γένη 
E B ood τε οὐκ ἠποροῦντο διὰ τὸ καὶ ταύτην αὐτοῖς ἐπεισάγε- 
- σϑαι, καὶ παρεῖχον τῷ βασιλεῖ τοῦ ϑηρᾶν, ἡνίκα ἂν βουλη- 

- Seg, ῥαστώνην. τοῦτο ᾿Ιουλιανὺὸς ϑεασάμενος διαρρήγνυσθϑαι 
"39 x«rà πολλὰ μέρη τὸ τεῖχος ἐπέταττεν, οὗ δὴ γενομένου φεύ- 
- yovra παρὰ τῶν στρατιωτῶν τὰ ϑηρία κατετοξεύετο. ἐν- 
 ταῦϑά που πλησίον γενόμενος βασίλεια εἶδεν εἰς τὸν ἹΡωμαΐ- 
κὸν μεγαλοπρεπῶς ἐξησκημένα τύπον, καὶ μαϑὼν ταῦτα ὑπὸ 
— Ῥωμαίων φὠκοδομῆσϑαι κατέλιπεν, οὐ συγχωρήσας τοῖς ταξι- 
5 ἄρχοις λωβήσασϑαί τι τῶν ἐν αὐτοῖς, αἰδοῖ τοῦ Ρωμαίους 

λέγεσϑαι τοὺς ταῦτα δημιουργήσαντας. 

᾿Εντεῦϑεν ἡ στρατιὰ φρούριά τινα παραδραμοῦσα εἰς 
πόλιν ἀφίκετο Μείνας Σαβαϑὰ καλουμένην: διέστηκε δὲ 


ἜΣ icis T μὴ 


1. "'Nabdates praesidiorum magister ! Amm. 8 26 || ἀρχιφύλαρχος] 

— ἀρχιφρούραρχος coni. Lindenbrog. ad Amm. 1. c, bene. infra c. 23, 4 
est ἀναβδάτης ὁ φρούραρχος | 2. διαδράναι V " 8. 4. δεδεμμένος (sic) 
: ὀπίσω τὰς V, δεδεμένος τὰς ς | 5. ἡβηδὸν] 'sine sexus discrimine vel 


- getatis' Amm. 8 25 | 7. ἐναποκειμένων coni. Sylb | 11. 9oxz^, v a m. 2, 


ΟΥ̓ 11. EPIS ἦ ἢ m. 2, V αὐτοῖς accessit ex V | 18. καὶ in mg. 
add. V? | παρεῖχον ex παρεέχε V. totum loeum sic scripserim: παὰν- 
pner ἦν ἀποκλειόμενα γένη, τροφῆς τε οὐκ ἀποροῦντα διὰ .... καὶ 
om χρέχοντα βασιλεῖ | 20. ἐπέττατεν V | 24. ὠκοδομῆσϑαι Sylb, οἶκο- 
δομεῖσθαι V | 27. στρατιὰ V*, στρατεία V! | 28. μείνας Υ', μένας V*. 


7 


2 


8 


CP T 7 


144 zofe co m 


αὕτη σταδίοις τριάκοντα τῆς πρότερον uiv Ζωχάσης νῦν δὶ 
Σελευκείας ὀνομαζομένης. καὶ ὃ μὲν βασιλεὺς πλησίον ποῦ 
μετὰ τῆς πολλῆς στρατιᾶς ηὐλίσϑη, προηγούμενοι δὲ οἵ κατά-᾿ 
ὅκοποι τὴν πόλιν κατὰ κράτος αἱροῦσι. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τὰ 
τείχη ταύτης ὃ βασιλεὺς περινοστῶν ἑώρα σώματα προσηρτη- s 
μένα σταυροῖς ἔμπροσϑεν τῶν πυλῶν" ταῦτα δὲ ἔφασκον οἷ 
ἐπιχώριοι συγγενῶν εἶναι διαβληϑέντος τινὸς ὡς προδότου ἡ 
πόλεως γεγονότος, ἣν ἔτυχεν ὃ βασιλεὺς Κάρος Περσῶν . 
οὖσαν ἑλών. ἐνταῦϑα ᾿Αναβδάτης ὁ φρούραρχος εἰς κρίσιν 
ἤγετο, παραγαγὼν μὲν ἐπὶ πολὺ τὸν Ῥωμαίων στρατὸν ὧὡξ τὸ 
δὴ συντελέσων αὐτῷ πρὸς τὸν κατὰ Περσῶν πόλεμον, τότε 
δὲ ἐξελεγχϑεὶς ὡς ἐλοιδορεῖτο παρὰ πλείστοις Ὁρμίσδην προ- 
δότην ἀποκαλῶν καὶ τῆς κατὰ Περσῶν αἴτιον ἐκστρατείας" 
καὶ ἐπὶ τούτοις ἁλοὺς ἀνῃρέϑη. Ξ 

24. Προϊόντος δὲ περαιτέρω τοῦ στρατοῦ, τὰ ἕλη Ow ig. 
ἐρευνώμενος ᾿Δρινϑαῖος πολλούς vs ἐν τούτοις εὑρὼν aiyua- 
λώτους ἀπήγαγεν. ἐνταῦϑα πρῶτον oí Πέρσαι συστραφέντες 
ἐπῆλϑον τοῖς τοῦ στρατοῦ προτρέχουσι καταδσκόποις, ὀξέως 
δὲ τραπέντες εἰς τὴν πλησίον ἀγαπητῶς συνέφυγον πόλιν. 
κατὰ δὲ τὴν ἀντιπέρας ὄχϑην τοῦ ποταμοῦ τοῖς ἐπιτεταγμένοιξ so 


"Μηδίας vel ᾿Δρμενίας volebat Leunclavius, inepte, Πέρσαις Sudhaus p.62, 1, — — 
improbabiliter. "Madain Sabat? Ritter Erdk., t. X p. 153. an Βαβυλωνίας || o 
1. αὕτη ex αὐτὴ V | Zog&ens| Κώχης Scaliger, Χώχης Salmasius. immo 
in corrupto Ammiani loco XXIV, 5, 3 Zochasam vel Cochasam pro 
Coche restituendum esse post Mannertum recte dixerunt Fabian *de 
Seleucia Babylonia? (diss. Lips. 1869) p. 9 et Sudhaus p. 61 || vó»] 
i e. Magni aetate. *Zochasa, quam Seleuciam nominant? Ammianus | 
2. σελευκίας V, corr. ς | 3. μετὰ τῆς πολλῆς στρατιᾶς] litterae ἃ τῆς (hoe 
v. Sup. vs. SCr.) πολλῆς στ in ras. circa 5 litt. m. 1, τᾶς ex εἕας m. 1, V || 
4. τὴν πόλιν] i. e. Seleuciam | 8. Κάρος] Βηρσαβώρας A. Schaefer et 
Sudhaus p. 63, 2, constructione nulla. ego verba ἣν ἔτυχεν — ἑλῶν 
h. l inepta post ὀνομαζομένης (vs. 2) collocaverim et pro πόλεως 
(vs. 8) scripserim Βηρσαβώρας. a Caro captam esse Seleuciam testa- 
tur Zonaras XII, 30 (κατέσχε Κτησιφῶντα καὶ Σελεύκειαν). etiam ap. 
Amm. XXIV, 5, 3: ὦ Caro ('sacro' codd.) principe quondam excisam" 
cum Lindenbrogio scribendum puto. saepe eversa Seleucia ex parte 
semper resurrexerat, etiam post Cari tempora | 9. οὖσαν ἑλὼν V?, o)g . 


ἀνελὼν V! | $oéfRagpes; o à m. 2, V | 12. ἐξελεγχϑεὶς V, et Schaefer - 
ap. Sudhausium p. 64, 1, ἐξενεχϑεὶς s || 20. ἐπιτεταγμένοις] bene τος 
μένοις conieci. cf. ad L 65, 3 IL. 


jp m γῶν, ^ . " Ν 
Ἂν West opes P ἌΧ C SH 


τς Ὁ ὦ 
» τῶν iere» φυλακὴν οἰκέταις, καὶ ὅσοι μετὰ τούτων 


ἊΝ ἀπήγαγον, ὕπερ πρῶτον ἐλάττωμα Ῥωμαίοις συμβὰν 
| ἦϑι μέαν ἐνεποίησε τῷ στρατεύματι. 

ο΄ "EvrebOsv ὁρμήσαντες ἦλϑον εἴς τινα διώρυχα μεγίστην, 
ἣν ἔλεγον oí τῇδε παρὰ Τραϊανοῦ διωρύχϑαι Πέρσαις ἐπι- 
στρατεύσαντος" εἰς ἣν ἐμβαλὼν ὃ Ναρμαλάχης ποταμὺς εἰς 


- καὶ ἐρευνᾶν διενοήϑη, πόρον τε τοῖς πλοίοις ἐπὶ τὸν Τίγρητα 
 παρασχευάξων, καὶ εἴ πῃ παρείκοι, γεφύρας τῇ τοῦ πολλοῦ 
στρατοῦ διαβάσει. (20) τούτων δὲ ταύτῃ πραττομένων, ἐπὶ 
— τῆς ἀντικρὺ ὄχϑης πλῆϑος Περσῶν συνδραμὸν ἱππέων τε καὶ 
πεζῶν, εἴ τις ἐπιχειρηϑείη διάβασις, ἐπειρᾶτο κωλύειν. ταύ- 
- mqv ὃ βασιλεὺς τὴν παρασκευὴν τῶν πολεμίων βλέπων ἐπὶ 
τὸ τὸ διαπλέειν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἠρεϑέζετο, καὶ σὺν ὀργῇ τοῖς στρα- 
χηγοῖς ἐνεκελεύετο τῶν πλοίων ἐπιβαίνειν. ἐπεὶ δὲ τὴν ἀντι- 
- πέρας ὄχϑην ϑεωροῦντες ὑψηλοτέραν καὶ ἅμα ϑριγκόν τινὰ 
-" συμπαρατεινόμενον, εἰς ἔρυμα μὲν παραδείσου βασιλικοῦ τὴν 

ἀρχὴν ὠκοδομημένον, τότε δὲ καὶ τείχους πληροῦντα χρείαν, 
δεδιέναι τὰς ἐξ ὕψους τῶν βελῶν τε καὶ πυρσῶν βολὰς 

ἔλεγον, ἐγκειμένου δὲ τοῦ βασιλέως δύο νῆες ὁπλιτῶν πλή- 

θείς ἐπεραιώϑησαν, ἃς εὐθὺς οἵ Πέρσαι πυροφόρων βελῶν 
 πλῆϑος ἀφέντες κατέφλεξαν. ἐκδειματωθϑέντος δὲ πλέον τοῦ 
στρατοῦ, τὴν συμβᾶσαν ὁ βασιλεὺς καταστρατηγήσας δι- 
6 ἁμαρτίαν 'ἱπεριγεγόνασιν᾽ ἔφη “τῆς. διαβάσεως, καὶ κύριοι τῆς 
ὄχϑης γεγόνασι" τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ πῦρ τὸ ἀπὸ τῶν πλοίων 


e. 


1. ναρμαλάχης ex ναρμάχης V'| ποταμὸς ς, ὁ ποταμὸς V | 8. éx- 
δίδωσι V et Sylb, ἐνδίδωσι apographa ἢ καϑῆραι V*, καϑεῖραι V! || 10. 


δε. - 
εἴ my Bekk, εἴ ποι V || παρήκοι, εἰ à m. 2, V || 1186. ipsa narratio, 
αὖ ex Ammiano adparet, a Zosimo — cui ni mirum castellorum op- 
- pugnaàtiones diligentissime narrandae fuerant — admodum breviata 
est. eoque obscurata. οἵ, Sudhaus p. 675sq. | 12. ἀντικρὺ] ἄντικρυς 
conieci. cf. ad III, 14, 29 | 14. βλέπων (βλέπ) V?, //A£/// (πολέ! wt 
vid.) V! | 16. ἐπεὶ] of coni. Bekk, δὲ post ἐγκειμένου (21) deleri volebat 
- Sylb, qui signo minore post ἔλεγον distinguis.| 19. καὶ accessit ex V ἢ 
| πρῆρου 0// (sic) V', -ze V* | 21. δύο] 'quinque' Amm. XXIV, 6, δ | 
1. 99. πλήρεις Bekk, πλήϑει V. cf. colit πλήρεις οἴνου m: Spité: 


» τροφῆς 11, 27, 3 
dm 


10 


, ἐπελθόντες oí Πέρσαι τοὺς μὲν ἀπέχτειναν τοὺς 0i 


2 


od Τίγριν ἐκδίδωσι. ταύτην ὃ βασιλεὺς καϑῆραί τε ἅμα 


4 


- 


146 We 


ἐξαφϑέν, ὅπερ αὐτὸς ἐπέσκηψα τοῖς ἐπὶ τῶν νεῶν στρατι - 
ταις σύμβολον τῆς νίκης ποιήσασϑαι τότε τοίνυν ἅπαντες, 
ὡς εἶχον, εἰς τὰ πλοῖα ἐμβάντες ἐπεραιώϑησαν" καὶ ὅπ 
βάσιμον ἦν τὸ ὕδωρ ἐπιπηδήσαντες, εἴς τε τὸν ἐκ χειρὸς 1 
ἀγῶνα καταστάντες τοῖς Πέρσαις, οὐ μόνον ἐκράτησαν τῆς [ 
ὄχϑης, ἀλλὰ καὶ và πρότερον περαιωϑέντα δύο πλοῖα κατα- 3 
λαβόντες ἡμίφλεκτα τοὺς περιλελειμμένους ἔτι τῶν ἐν αὐτοῖς, 5 
ὁπλιτῶν περιέσωσαν. ἐπιπεσόντων δὲ λοιπὸν τῶν στρατο- 
πέδων ἀλλήλοις, ἐκ μέσης νυκτὸς διέμεινε μέχρι μέσης ἡμέρα 
ἡ μάχη. τέλος ἐνδόντες ἔφυγον προτροπάδην οἱ Πέρσαι, ὃ 
τῆς φυγῆς ἡγησαμένων τῶν στρατηγῶν: ἦσαν δὲ οὗτοι 
Πιγράξης τε, γένει καὶ ἀξιώσει προέχων ἁπάντων μετὰ τὸν 
σφῶν βασιλέα, καὶ "Avágsog καὶ ὁ δουρήνας αὐτός. φεύ- 
γουσι δὲ ἐπεκδραμόντες Ῥωμαῖοί τε καὶ σὺν τούτοις οὗ Γότ- 
9o. πολλοὺς μὲν ἀπώλεσαν, χρυσοῦ δὲ πολλοῦ χαὶ ἀργύρου 15 
γεγόνασιν ἐγκρατεῖς, ἔτι δὲ κόσμου παντοίου τοῖς vs ἀν- 

δράσι καὶ ἵπποις περικειμένου, καὶ χλινῶν ἀργυρῶν καὶ 

τραπεζῶν, ὅσαις ἐνέτυχον ὑπὸ τῶν στρατηγῶν ἐν τῷ χάρακι 

καταλελειμμέναις. ἔπεσον δὲ καὶ ἐν τῇ μάχῃ Περσῶν μὲν 

κενταχόσιοι καὶ δισχίλιοι, Ρωμαίων δὲ οὐ πλείους πέντε 90 
καὶ ἑβδομήκοντα. τὸν δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ τοῦ στρατοπέδου 
παιᾶνα Βίκτωρ ὃ στρατηγὸς ἔδοξέ πῶς ἐλαττοῦν καταπέλτῃ 
τρωϑ είς. á 
26. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ τὸν Τίγρητα ποταμὸν ὃ βασιλεὺςἩ — 
τὸ στράτευμα ἐπὶ πολλῆς ἀδείας διαβιβάσας, τρίτῃ μετὰ τὴν 95. 
μάχην ἡμέρᾳ καὶ αὐτὸς μετὰ πάσης τῆς ἀμφ᾽ αὐτὸν δορυ- -. 
φορίας ἐπεραιοῦτο, καὶ πρός τι χωρίον ἐλϑὼν (4βουξαϑὰ 
τοῦτο Πέρσαι καλοῦσιν) ἡμέρας ἐν τούτῳ διέμεινε πέντε. . 
διασκοπῶν δὲ περὶ τῆς ἐπέκεινα πορείας ἄμεινον ἔχειν φήϑη — 


NOT ἐν ὠὰ VE SPYNN o Xie 


1. αὐτὸς V?, αὐτοῖς V! | 12. *'cum Pigrane et surena et Narseo * 
potissimis ducibus' Amm. $ 12 | 16. χρυσοῦ scripsi, χρυσέου Vs. cf. ad : 
If, 38, 2 || 19—21. “αὖ caesis Persarum plus minusve duobus milibus et 
quingentis, septuaginta caderent soli nostrorum" Amm. 8 15. pro πέντε  — 
καὶ V habet € καὶ. fort. ἢ £0. scribendum | 25. διαβιβάσας. ex διαβηβ —— 
V*|27. ᾿Αβουξαϑὰ] cf. Hoffmann (v. ad p. 132, 2) p. 27 || 28. καλοῦσι, 1 
V | ludos ad Ctesiphontem factos (Eunap. fr. 22, 2 M.) nec Ammianus 
nec Zosimus norunt | 29. διασκοπῶν xvf] nimis haec breviavit Zosi- - 
mus, quid ipse Magnus — personatum enim Magnum ap. Malalam. 

p. 331, 4sq. non curo — de Iuliani consiliis (cf. Sievers *Studien* Ἐπ 367) , 


"wu nac ὁ efe: 
ue 


κε τι συμπαραπέμπειν τῇ ὄχϑῃ τοῦ ποταμοῦ τὸν στρατόν, 
ἱέναι δὲ ἐπὶ τὴν μεσόγειαν, ὡς οὐδενὸς ὑπολειπομένου 
πλοίων εἰς χρείαν αὐτοὺς καϑιστάντος. ταῦτα δὴ λαβὼν 
κατὰ νοῦν δηλοῦν βουλὴν τῷ στρατῷ, τὰ πλοῖα ἐμπρῆσαι 
P: £i (ov. καὶ πάντα, πλὴν ὀκτωκαέδεχα ἱΡωμαϊχῶν Περσι- 
κῶν δὲ τεσσάρων, ἐδαπανήϑη πυρί, ταῦτα γὰρ ἁμάξαις 
φερόμενα ἠκολούϑει, ταῖς ἀνακυπτούσαις ὡς εἰκὺς ὑπηρετησό- 
᾿ pev χρείαις. ὀλίγον δ᾽ ἀνωτέρω τοῦ ποταμοῦ τὸ λειπό- 
- pévov ἔδει ποιήσασθαι τῆς ὁδοῦ. Νοορδᾷ δὲ τῷ τόπῳ 
1o προσσχόντες αὐτοῦ που κατέλυον" ἔνϑα πολλοὶ πανταχόθεν 
ope Πέρσαι καὶ κατεσφάξοντο. ἐλθόντες δὲ εἰς τὸν 
- »]οῦρον ποταμὸν διέβησαν τοῦτον γέφυραν ξεύξαντες. ἐπεὶ 
δὲ τοὺς Πέρσας ἐθεάσαντο τὸν μὲν ἐν τῇ γῇ πάντα χιλὸν 
 χατακαύσαντας, ὡς ἂν τὰ ὑποξύγια τῶν Ῥωμαίων τροφῆς 
as ἀπορία πιέξζοιτο, συστάντας δὲ αὐτοὺς κατὰ πολλοὺς λόχους 

ἐχδέχεσϑαι τοὺς Ρωμαίους ὡς δὴ μὴ σφόδρα πολλοὺς διανο- 
- ovuévovg, τότε δὴ συνειλεγμένους εἰς ταὐτὸν ϑεασάμενοι πρὸς 
τὴν ὄχϑην ἀπεχώρησαν τοῦ ποταμοῦ. τῶν δὲ ἡγουμένων 

τοῦ στρατοῦ κατασκόπων εἰς χεῖρας ἐλθόντων μοίρα τινὶ 
Ls» Περσικῇ, Μακαμαῖός τις γυμνὸς ὑπὸ προϑυμίας ἐπιπεσὼν 
- γέσσαρας μὲν ἀναιρεῖ, συστραφέντων δ᾽ ἅμα πολλῶν ἐπ’ 

αὐτὸν χατασφάττετα. Μαῦρος δὲ ἀδελφὸς ὧν αὐτοῦ, τὸ 

σῶμα ἰδὼν ἐν μέσοις κείμενον Πέρσαις, ἁρπάξει τε αὐτὸ καὶ 

τὸν πρῶτον παίσαντα κτείνει. καὶ οὐκ ἀπεῖπε βαλλόμενος, 


5 


iradiderit eo minus sciri potest quod in Ammiano XXIV, 7 lacuna est 
praetereaque is suo iudicio uti suaque Magnianis interponere solet. 
ut ne id quidem certum sit numquid de transfugis, qui Iulianum ad 

- paves incendendas permoverint, Magnus ipse narraverit: incompertum 
id certe praeter Zosimum Libanio. scriptores autem ecclesiastici quod 

- famam illam militarem ad illustrandam luliani ϑεοβλάβειαν maxime 
. idoneam susceperunt et auxerunt, nil mirum | p. 146, 29. ἔχειν V et 
Reitemeier, ἔχων apographa || 7. ἠκολούϑει ex εἰκολούϑη V? | 9. ἔδει 
- sup. scr. V?. ante óA/yov lacuna videtur esse | 11. κατεσφάξοντο V, 
. χατεσφάττοντο s. forma per £ scripta traditur etiam IV, 23, 4; 35, 6; 51,3, 


καύσαντας ex -τες corr. V (m. 2?) | 17. ταυτὸν ex αὐτὸν V?]|18. ἀπ- 
E E V, ἐχώρησαν e| 20. Μακαμαῖος] "Machamaeus' Amm. XXV, 
.1, 2. μετὰ ἐξάρχων δύο ᾿ἀκκαμέου (leg. Μακαμαίου) καὶ Μαύρου Magn. 
p. Malal. p. 329, 15 || 21. μὲν accessit ex V | δ᾽ ἅμα V*, δαλμάτων 
Y 93. τε accessit ex V 


10* 


B 


- reliquis locis est vz | 13. πάντα χιλὸν corr. ex παντύχιλον V | 14. κατα- — 


3 Νίσβαρα καὶ Νισχαναδάλβη. διαιρεῖ δὲ ταύτας ὁ Τίγριθ, - 


148. € wo EM 


ἄχρις ὅτε τὸν ἀδελφὸν ἔμπνουν ἔτι τῷ “Ῥομείων. 
παρέδωκεν. «($4 

9. . "EA9óvrsc δὲ εἰς πόλιν Βαρομῳϑὸφι τὸν χιλὸν εὗρε T 
ὑπὸ τῶν βαρβάρων καταπρησϑέντα. μοίρας δέ τινος Περσῶν 
ἅμα Σαρακηνοῖς ἐπιφανείσης, καὶ οὐδὲ ἄχφι ϑέας τὸν 'Po- αὶ 
AM MG στρατὸν "mod cditio ἀλλ᾽ αὐτόϑεν ἀφανοῦς γενομένης, 3 
κατ᾽ ὀλίγους εἰς ταὐτὸ συνιόντες οἵ Πέρσαι συνειλεγμένοι. τε." 
εἰς πλῆϑος ἤδη παρεῖχον ὑπόνοιαν ὡς ἐπελευσόμενοι τοῖς Ε 
ὑποξυγίοις. τότε δὴ πρῶτος ἐνδὺς τὸν ϑώρακα ὃ βασιλεὺς — 
παντὸς μὲν αὐτὸς προέδραμε τοῦ συραπεύμοθος; of Πέρσαι x 4 
δὲ οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς αὐτοῖς ἐγνωσμένους dzo- 
δρᾶναι διέγνωσαν τόπους. προϊὼν δὲ εἰς κώμην ἐλήλυϑε 
Σύμβραν, ἥτις ἐν μέσῳ δυοῦν κεῖται πόλεων, ἀΐς ὀνόματα 


καὶ γέφυρα ἦν, ἣ τὰς ἐπιμιξίας τοῖς ἀμφοτέρων οἰκήτορσιν, 15 
ἐδίδου δαδίας καὶ συνεχεῖς, ἣν οἵ Πέρσαι κατέφλεξαν, ὡς ἂν 
μὴ διὰ ταύτης οἵ ἹΡωμαῖοι κατ᾽ ἐξουσίαν ἑκατέροις παρενο- 
χλοῖεν. ἔνϑα που λόχοι Περσῶν ἀναφανέντες ὑπὸ τῶν προ- 
νομευόντων κατασκόπων ἐτράπησαν. καὶ ἅμα τροφὴν ἄφϑο- 
vov ὁ στρατὸς εὑρὼν ἐν ταύτῃ τῇ κώμῃ, καὶ ὅσα πρὸς 
τὴν χρείαν ἤρχει λαβών, τὸ περιττὸν ὅσον ἦν ἅπαν διὲ- 
ἕφϑειρεν. ἐπεὶ δὲ μεταξὺ Ζανάβης πόλεως καὶ Σ)ύγκης ἐγέ- 
voro, τοῖς φύλαξι τῆς οὐραγίας τοῦ στρατοπέδου συμπεσόντες 
oí Πέρσαι πολλοὺς ἀπέκτειναν, πλείους δὲ ἀποβαλόντες ἐτρά- 
πησαν, καὶ ἄλλως ἐλαττωϑέντες" ἀνῃρέϑη γὰρ ἐν ταύτῃ τῇ 
μάχῃ δατράπης τις τῶν ἐπιφανῶν ὄνομα Ζάκης, ὃς frog 
πρότερον ἐπὶ πρεσβείαν πρὸς τὸν βασιλέα Κωνστάντιον ἀπ- 
εσταλμένος, εἰρήνης πέρι καὶ καταλύσεως τοῦ πολέμου δια- 
λεξόμενος. 

28. ᾿Ιδόντες δὲ αὐτοὺς of πολέμιοι πλησιάζοντας ΨΣ 
πόλει τοὺς ἐν τῇ γῇ καρποὺς ἐπυρπόλουν᾽ οἷς ἐπιδραμόντες 


1. Ῥωμαίων accessit ex V | 8. βαρσαφϑὰς V, βαφοφϑὰς s || 5. «χρώς. 
κηνοῖς, o à τὰ. 2, V || 6. γενομένης V, et sic coni Sylb, yw. apo- 
grapha || 7. συνιόντες V?, συνιέντες V! | 12. 13. *ad Hucumbra nomine 3 
villam Amm. XXV, 1, 4} 14. νισχαναδαλβη , 6 erasa, aec. om. RA 
νισχανάβη « | puce V [τίγρις V! ex τίγρις n 17. ἑκατέροις. exo 
ἑκάτερος V || 22. σύγκης V || 26. “΄άκης] 'Adaces? Amm. dod M 6, UE 
üg radendo ex y V 15 ikke: ἜΣΕΙ E 


BW ue Momm 1449 
Ῥωμαῖον τὸ πῦρ κατέσβεσαν καὶ τῶν καρπῶν τοῖς λειπο- 
Mg ἐχρήσαντο. περαιτέρω δὲ προελϑόντες εἰς Μάρωνσα 2 
παρεγένοντο κώμην, ἧ τοῖς τὴν οὐραγέαν τοῦ στρατοῦ φυλάτ- 
oTOvOw ἐπιϑέμενοι Περσῶν λόχοι συνέπεσον, καὶ ἀπώλεσαν 
ovg τε στρατιώτας καὶ Βετρανίωνα τὸν ἡγεμονίαν ἔχοντα 
᾿ τοῦ λόχου... .. καὶ ἀνδρείως ἀγωνισάμενον. καὶ πλοῖα δὲ» 
P ἥλω κατόπιν πολὺ τοῦ στρατοπέδου τοῖς πολεμίοις περι- 
- πεσόντα. παραδραμόντες δὲ κώμας τινὰς εἰς Τούμμαραν ἦλθον, 3 
-— ἔνϑα μεταμέλεια πάντας εἰσῆλϑε τῆς τῶν πλοίων ἐμπρήσεως" 
τά Ts γὰρ ὑποζύγια πρὸς τὴν τῶν ἐπιτηδείων κομιδὴν οὐκ 
— ἐπήρχει, τοσαύτην ὁδὸν καὶ πᾶσαν διὰ πολεμίας ταλαι- 
; πγοβμενα . καὶ oí Πέρσαι τὰ γεννήματα συλλέγοντες ὅσα 
E. οἷοί τε ἦσαν. καὶ τοῖς ὀχυρωτάτοις ἐναποκλείσαντες τόποις. 
— τῆς ἀπὸ τούτων χρείας τὸ Ῥωμαϊκὸν ἀφῃροῦντο στρατόπεδον. 
L 35 ἐν τούτοις δὲ uas οὖσιν αὐτοῖς ἐπεφάνη Περσικὰ τάγματα, 
᾿ς καὶ μάχης γενομένης ἐκράτουν τῷ πλείονι Ῥωμαῖοι, πολλοὺς 
ἅμα τῶν Περσῶν ἀνελόντες. 
Τῇ δὲ μετὰ ταῦτα ἡμέρα περὶ πλήϑουσαν ἀγορὰν οἵ 4 
Πέρσαι συνταχϑέντες εἰς πλῆϑος τοῖς οὐραγοῖς τοῦ Ῥωμαίων 
90 στρατεύματος ἀδοχήτοις ἐπέπεσον. οἱ ὃὲ ἀσύνταχτοι τέως 
| ὄντες καὶ τῷ αἰφνιδίῳ τῆς ἐφόδου συνταραχϑέντες ὅμως 
᾿ς ἀντεπιέναι προεϑυμοῦντο, τοῦ βασιλέως ἧπερ εἰώϑει περι- 
ἰόντος καὶ εἰς ϑάρσος τὰς τάξεις ἐγείροντος. (29) ἐπεὶ δὲ 
|. εἰς χεῖρας ἅπαντες ἦλθον ἀλλήλοις, ἐπιὼν τοὺς ταξιάρχους 
- 35 x«l λοχαγούς, ἀναμεμιγμένος δὲ τῷ πλήϑει, πλήττεται ξίφει 
᾿ς παρ᾽ αὐτὴν τῆς μάχης τὴν ἀκμήν, καὶ ἐπιτεϑεὶς ἀσπίδι 
φοράδην ἐπὶ τὴν σχηνὴν ἄγεται, μέχρι τε νυχτὸς μέσης 
ἀρκέσας ἀπέϑανεν, οὐ πόρρω τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν ἀπω- 
λείας καταστήσας ἐσχάτης. ἔτι δὲ τῆς τελευτῆς τοῦ βασι- 2 


«ἄχ! : 
--— 


r. - 9. Μάρωνσα)] 'ad tractum Maranga appellatum" Amm. XXV, 1, 
— M] 4. 2ogov//, « erasa, acc. om., V | 6. βετρανίωνα V, βρεττανίωνα s || 

τὸν s, τὴν V | 6. post λόχου lacunam indicavi: *qui legionem Zian- 
|. morum regebat Amm. XXV, 1, 19 | «el ανδρείως V, ἀνδρείως sc || 10. 
1 EL "v addidit Sylb, habet V | 12. γεννήματα Reitemeier, γενήματα 


ERA ied V. ὅσ᾽ scripsisse videtur | 18. οἷοί τὲ s, οἷόν τε V | 16. ἐν τού- 
EL τοις δὲ V, ἐν δὲ τούτοις & ! 20. ἐπέπεσον ex ἔπεσον V | 21. αἰφνηδίω 
Ev | τῆς ex τοῖς V ἢ ovvca pb ipétó V | 22. 23. περιιόντος ex -veg V | 23. 
. ἐγείροντος V et Sylb, ἀγεέραντος apographa 


λέως οὔσης ἀδήλου, τῶν Ῥωμαίων ὃ στρατὸς ἐπὶ τ 
ἐχράτησεν ὥστε πεντήκοντα μὲν τῶν ἐν μεγίστῃ ὃ : 
σατράπας πεσεῖν, xol ἐπὶ τούτοις Περσῶν ἄπειρον πλῆϑος. Ὁ 
ἐπεὶ δὲ ἡ τοῦ βασιλέως καταφανὴς ἐγένετο τελευτὴ χαὶ ἀν- - 
ἐστρεψαν οἱ πολλοὶ ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἔνϑα νεχρὺς ἔκειτο, ἔτι δ΄ 
"μὲν ἔνιοι Ῥωμαίων ἐμάχοντο καὶ τῶν πολεμίων ἐκράτουν, 
λόχοι δέ τινες ἀπὸ φρουρίου Περσικοῦ τοῖρ. ὑπὸ Ὁρμί 

3 σδην τεταγμένοις ἐπιθέμενοι κατέστησαν εἰς χεῖρας. μάχηρ ἢ : 
δὲ HIE γενομένης ἔπεσεν ᾿Δἀνατόλιος ὃ τῶν περὶ τὴν 
αὐλὴν ἡγούμενος τάξεων, ὃν καλοῦσι Ρωμαῖοι μάγιστρον", 
καὶ Σαλούστιος ὁ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος, ἐχπεσὼν τοῦ “ἵππου, 
μικροῦ χκατεσφάγη τῶν πολεμίων ἐπικειμένων, εἰ μὴ τῶν — 
ὑπηρετῶν τις ἀποβὰς τοῦ ἵππου δέδωχεν αὐτῷ ῥαστώνην à 3 
φυγῆς, συναποκχλινάντων αὐτῷ καὶ τῶν ἀμφὶ τὸν βασιλέα — — 

4 δύο ταγμάτων, oUg σκουταρίους προσαγορεύουσιν. ἐκ δὲ τὸ 
τῶν εἰς φυγὴν τετραμμένων ἄνδρες ἑξήκοντα μόνοι, σφῶν 
καὶ τοῦ Ρωμαίων ἀξιώματος μεμνημένοι παραβαλλόμενοί v& — — 
ἄχρι ϑανάτου, τοῦ φρουρίου γεγόνασιν ἐγκρατεῖς ἀφ᾽ οὗ volg — 
Ρωμαίοις ἐπεξελθόντες οἵ Πέρσαι πλεονεκτεῖν ἔδοξαν καὶ 
τρεῖς ἑξῆς ἡμέρας τῶν πολεμίων ἐφεδρευόντων, οὐκ ὀλίγου. 
μέρους τοῖς πολιορχοῦσιν ἐπιϑεμένου, περιεσώϑησαν. 

90. Τότε τοίνυν τῶν ἐν τέλει πάντων ἅμα τῷ 6vrgarO- 
πέδῳ συνειλεγμένων βουλὴ προετίϑετο τίνι δέοι παραδοϑῆναι — 
τὴν τῶν ὅλων ἡγεμονίαν, ὡς οὐχ οἵου τε ὄντος δίχα τοῦ 1 
πάντων ἡγησομένου τοὺς ἐπικειμένους ἐν μέσῃ τῇ πολεμέᾳ 56 
κινδύνους διαφυγεῖν. καὶ ψήφῳ κοινῇ βασιλεὺς ᾿Ιοβιανὸς 


8. Περσῶν accessit ex V || 4. 5. ἀνεστρεψαν oi eollol ἐπὶ V, &»- 
ἔστρεψαν ἐπὶ ς | 9. Avevólog Reitemeier, ἀντώνιος h.l. V | 10. μά- — 
γιστρον] "officiorum magister Amm. XXV, 3, 14. sed ᾿ἀνατόλιον ud- 
γιστρον habet etiam Magnus ap. Malal. p. 329, 20, saepeque in serà — - 
Graecitate *magister' simpliciter ponitur non solum de magistro militum Ὁ ] 
sed etiam de magistro officiorum (ef. Fabroti gloss. ad Cedren. t. ll — — 
p. 918 Bk.) | 11. σαλλούστιος h. l. V| 13. δέδωκεν) 'rectius ἔδωκεν —— 
Sylb. immo hiatus ita infertur | 15. σκουταρίους ex xovr. V'. σχο- — 25 
λαρίους Gothofredus ad cod, Theod. t. V p. 277 ed. Ritter. at t 
Boecking ad not occ. p. 269 sq. || 19. ῥωμαΐίοις ex ῥωμαΐέων, ut vid., V || E 
20. 21. οὐκ ὀλίγου μέρους] fort. mei intercidit || 26. Ἰοβιανὸς, efe. X 
in ras, V i; 


MENT L] 


ἊΨ 


^ 33 "m "gm M pe SETA NN : τ ΡΨ 
ρα Ἂς p " , ὋΣ 
Me EA PACRPHER E à 
"OIN 151 


νυται, ἀρ κρνονα τοῦ τῶν δομεστίκων ΜΚ ΕΣ 
nu rog παῖς. ay 
Τὰ μὲν οὖν ἄχρι τῆς ᾿Ιουλιανοῦ τελευτῆς τόνδε πέ- 3 
πραχκτο τὸν τρόπον, ᾿Ιουβιανὸς δὲ τὴν ἁλουργίδα ἐνδὺς καὶ 
ὁ διάδημα περιϑέμενος εἴχετο τῆς ἐπὶ τάδε πορείας. ἐπεὶ 
δὲ εἰς Σοῦμα τὸ φρούριον ἦλθεν, ἐπιπεσοῦσα ἡ Περσῶν 
i: og rolg ἀμφ᾽ αὐτόν, ἐλέφαντάς τε οὐκ ὀλίγους ἐπαγαγοῦσα, 
οὺς κατὰ τὸ δεξιὸν χέρας ἐκάκουν. ἐτετάχατο δὲ ἐν τούτῳ 
: op καὶ Ἑρκουλιανοί. ταγμάτων δὲ ταῦτα ὀνόματα, 
ταρὰ, “ΦΙιοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ καταστάντα; φερόντων 
τὰς τούτων ἐπωνυμίας" ὃ μὲν γὰρ Διὸς ὃ δὲ ἩΗρακλέους 
ἐπώνυμον εἶχε. τὸ μὲν οὖν πρῶτον ὑπὸ τῆς τῶν ἐλεφάντων 3 
je ἐβιάξοντο, καὶ πολλοὶ φεύγοντες ἔπεσον. ἐπελαυ- 
wóvrov δὲ αὐτοῖς τῶν Περσῶν πρὸς τῇ ἵππῳ καὶ τοὺς ἐλέ- 
φαντας, ἦλθον εἴς τι χωρίον ἄναντες, ἐν ᾧ τοὺς τῶν Ῥω- 
μαέων Gxevogógove ἔτυχεν εἶναι. τούτων δὲ συνεπιλαβόντων 
αὐτοῖς τοῦ κινδύνου καὶ ἐξ ὑπερδεξίου τοὺς Πέρσας ἀκοντι- 
ξόντων, ἐτρώϑησάν τινες τῶν ἐλεφάντων, καὶ ἧπερ ἦν ἔϑος 
αὐτοῖς, ἔφυγον ὀδυνώμενοι μετὰ βρυχηϑμοῦ καὶ τὴν ἵππον 
ὺ ἅπασαν συνετάραξαν, ὥστε τῇ φυγῇ καὶ ἐλέφαντας ὑπὸ τῶν 
L στρατιωτῶν κατασφαγῆναι καὶ πολλοὺς ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ 
πεσεῖν. ἀπέϑανον δὲ καὶ Ῥωμαίων τρεῖς λοχαγοὶ γενναίως 4 
ἀγωνισάμενοι, ᾿Ιουλιανὸς καὶ Μαξιμιανὸς καὶ Μακρόβιος. 
᾿ διερευνώμενοι δὲ τοὺς κειμένους, καὶ ἐν τούτοις εὑρόντες τὸ 
5 dveroA(ov σῶμα, ταφῆς ἠξίωσαν ἧς ὁ χαιρὸς ἐδίδου, πο- 
λεμίων πανταχόϑεν ἐπικειμένων. ἡμέρας δὲ τέσσαρας προελ- 


58sq. proxima tam apud Ammianum XXV, 6, 2sq. quam apud 
᾿ς Zosimum obscuritate laborant. cf. Sievers *Studien' p. 264 sq. || 6. “δὰ 
castellum Sumere nomine' Amm. XXV, 6, 4.| ἦλϑεν dicere non 
debuit, *'tetenderunt? illuc, v. Amm. 1. d. ipsa pugna acciderat, dum 
-" ex loco ubi Iulianus ceciderat proficiscuntur; victores dum Sumere 
-. petunt haud longe progressi Anatolii corpus inveniunt | 7. αὑτὸν (ex 
᾿ς αὐτὸν ut vid.) V | 9. ἐρκουλιανοί V | 10. φερόντων ς, φέροντα V | 14. 
E sup. scr. V?| τῇ // (v erasa) ἵππω καὶ, o x* in ras. (v non ex ov, 
θα ante rasuram fuit iam «) V. locus corruptus | 17. ἐξ sup. scr. V? |. 
. 90. ὥστε] fort. ὥστ᾽ ἐν scripsit | 23. καὶ ἐουλιανὸς καὶ V | Μαξιμιανὸς] 
L'eMasimus' Ammianus ἢ 25. καιρὸς ex καῖσαρ V* | 26. ἡμέρας δὲ τέσ- 
*" ; x7£.] haec nimis a Zosimo: — Ioviani scilicet incurioso — breviata 
suni eoque errores illati. οἵ, Amm. XXV, ὁ, 11 sq. 


I YT A - ires RAS S sni ΔῊ - T TER . 
^ ΨΣ , ve ^ hm E US aM. 
Ba cM LEURS. c vn DM TS 


διωκόντων μὲν ἐπὰν ὁδεύοντας ἴδοιεν, φευγόντων à ὃ 
αὐτοῖς ἀντεπίοιεν “Ρωμαῖοι, γενομένης τινὸς εὐρυχωρίας αὖτε 
τὸν Τίγριν περαιωϑῆναι διέγνωσαν. ἀσκοὺς τοίνυν ἀλλήλοις. 
συνδήσαντες καὶ ξεύγματα τρόπον τινὰ διὰ τούτων χατᾶ- 
σκευάσαντες ἐποχούμενοί τε τούτοις διέβησαν. ὡς δὲ vio 
ἀντιπέρας ἐχράτησαν ὄὌχϑης, τότε δὴ καὶ οἵ στρατηγοὶ σὺν 
τοῖς λειπομένοις ἐπ’ ἀδείας ἐπεραιώϑησαν. οὐδὲ οὕτως ὅδ᾽ 
τῶν Περσῶν ἀποστάντων ἀλλὰ σὺν πολλῷ πλήϑει κατὰ müv . 
τῆς ὁδοῦ μέρος ἐπικειμένων, ἐν πᾶσιν ἦσαν οἱ Ρωμαῖοι κιν- τοῦ 
δύνοις, ὑπό vs τῶν περιεστώτων κακῶν καὶ προσέτι ἐνδείᾳ — 
τροφῆς πιεζόμενοι. : ró3m3 

91. Καίπερ οὖν ἐν τούτοις ὄντι và στρατοπέδῳ περὶ 
φιλίας ὅμως ἐποιοῦντο λόγους οἵ Πέρσαι, σουρήναν τε καὶ ἡ 
ἄλλους τῶν ἐν δυνάμει παρ᾽ αὐτοῖς ὄντων ἐκπέμψαντες. τὸ 
Ἰοβιανοῦ δὲ τοὺς περὶ τῆς εἰρήνης προσδεξαμένου λόγους, 
στείλαντός τε Σαλούστιον τὸν τῆς. αὐλῆς ὕπαρχον καὶ ᾽ἄριν- 
ϑαῖον σὺν τούτῳ, λόγων περὶ τούτου γενομένων αὐτοῖς πρὸῤ ἡ 
ἀλλήλους ἐγίνοντο μὲν τριακοντούτεις σπονδαί, συνεδόκει δὲ 
Ῥωμαίους τοῦ τὲ Ζαβδικηνῶν ἔϑνους ἐκστῆναι τοῖς Πέρσαις, 20 
ἔτι δὲ Καρδουηνῶν καὶ ἹΡημηνῶν καὶ Ζαληνῶν τε πρὸς τού- 
TOig καὶ ἐπὶ πᾶσιν τῶν περὶ αὐτὰ φρουρίων, ὄντων τὸν 
ἀρυϑμὸν πεντεκαίδεκα, μετὰ τῶν οἰκητόρων καὶ χτημάτων 


γ: 


L l. 


ΤᾺ 


3. ἐπὰν . . ἴδοιεν] cf. ἐπειδὰν c. opt. 1I, 90, 2; IV, 48, 3 V, 18,10: — 
31, 5 | 7. ἐκρατησαν, Zxoc ex corr, m. 1, V | 8. οὕτως V, οὕτω s || 13. in- 
cipiunt excerpta in A B: ὅτι ἐπὶ Ἰοβιανοῦ βασιλέως ῥωμαίων of πέρσαι τοὺς 
ῥωμαίους κατὰ πολλοὺς τρόπους ἐλαττώσαντες ὅμως ἐποιοῦντο λόγους οἵ 
πέρσαι || 14. fsurenam et optimatem alium^ Amm. XXV, 7, δ 15. ἐκ- 
πέμψαντες περὶ διαλύσεως πολέμου AB | 16. ὠβιανοῦ A, ἐἰουβιανού (hoc 
acc.), priore v notata, B, ἐουβιανοῦ V | τῆς om. ΑΒ, bene | 17. σαλούτιον 
B| 19. τριακοντούτης B, et A ut vid. | 20. Ζαβδικηνῶν scripsi, ξαβα- 


δικηνῶν AB, βαβδικηνῶν Vs | 21. δὲ Καρδονηνῶν scripsi, δὲ καρδοῦ- 
᾿ Ξ 

Dax V, δεκασδουηνῶν AB, δὲ καρδουήνων sc. Καρδουηνοὶ formam 
etiam Petrus Patr. F. H. G. t. IV p. 189, 14 habet. "Corduena' Amm. 


XXV, 7, 9| δημηνῶν B, ῥημήνων Ac, "PN, Jer V. 'Rehimena? Amm. 
le. | Ζαληνῶν] 'Arzanena? Amm., ᾿ἀρξανηνή Petrus l c. intercidit "| 
apud Zosimum Moxoena | 21. 22. τούτοις ex τούτους V || 22. πᾶσιν AB, — 
πᾶσι Vs| τῶν accessit ex ABV. desideravit iam Sylb | 28. δέκα. wel  — 
πέντε B, i8 À NOT isi aeigtro : ; 


AM IJ 


fov καὶ πάσης ἀποσκευῆς, Νίσιβιν δὲ παραδοῦναι δίχα 
ν ἐνοικούντων" ἐδόκει γὰρ τούτους, ἔνϑα ἂν δόξειε Po- 
͵ , μετοικισϑῆναι. προσαφείλοντο δὲ καὶ ᾿Δρμενίας τὸ 
ὟΣ E ioiosr oí Πέρσαι, βραχύ τὶ ταύτης Ῥωμαίοις ἔχειν 
νδόντες. ἐπὶ τούτοις αἵ σπονδαὶ γεγονυῖαν καὶ γραμμα- 
ς ἑχατέρωϑεν ἐπισφραγισϑεῖσαι δεδώκασι ἱῬωμαίοις εὐρυ- 
τῆς οἴκαδε ἐπανόδου, κατὰ μηδὲν τὰ Περσῶν δια- 
φϑείρουσιν ὅρια, μήτε αὐτοῖς ὑπὸ Περσικῆς ἐπιβουλευομένοις 
P νέδρας. 

89, Εἰς τοῦτο τῆς ἱστορίας ἀφιγμένῳ τὸ μέρος ἐπὶ τοὺς 
᾿ wd μοι χρόνους ἐπῆλϑεν ἀναδραμεῖν, x«i ξητῆσαι, εἴ 
1  SOTE Ῥωμαῖοι τῶν αὐτοῖς τι χτηϑέντων ἑτέροις ὑπέστησαν 
παραδοῦναι, ἢ ὅλως ἕτερον ἔχειν τι τῶν ὑπὸ τὴν ἐπικράτειαν 
αὐτῶν ἅπαξ γενομένων ἠνέσχοντο. Δευκίου γὰρ Μουκούλλου 
5 Τιγράνην χαϑελόντος καὶ Μιϑριδάτην, περιποιήσαντός τὲ 
πρώτου τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ τὰ μέχρις ᾿Δρμενίας τῆς ἐνδοτάτω 
[ x«l Νέσιβιν ἐπὶ τούτοις καὶ τὰ πρόσοικα φρούρια ταύτῃ, 
“Πομπήιος Μάγνος τοῖς τούτου κατορϑώμασι τέλος ἐπιτιϑεὶς 
διὰ τῆς ὑπ᾽ αὐτοῦ γενομένης εἰρήνης τὴν τούτων Ρωμαίοις 
m ἐβεβαίωσε κτῆσιν. ἐπεὶ δὲ Περσῶν αὖϑις κινηϑέντων ἐχει- 
| ροτόνησεν ἡ γερουσία Κράσσον αὐτοκράτορα στρατηγόν. ὃ δὲ 
- εἰς χεῖρας ἐλϑὼν αἰσχρὰν ἄχρι τοῦδε 'Ρωμαίοις κατέλιπε δόξαν, 
ἁλούς τε ἐν τῇ μάχῃ καὶ παρὰ Πέρσαις ἀποθανών, τότε 
παραλαβὼν τὴν στρατηγίαν "Avróviog, καὶ τῷ Κλεοπάτρας 
535 ἐχόμενος ἔρωτι, τοῖς περὶ τὸν πόλεμον ἐκμελῶς καὶ ὀλιγώρως 


1. νισιβιν Sine aec. B | 2. δόξειε, ν erasa, V | 2.3. δωμαίους B || 

8. πρὸς ἀφείλοντο AB | 3. et 16. &ouevíeg V | 8. 4. τί zoAvuégog A, τέ 
πολυμερῶς Β | 5. ἐκδόντες AB || o£ V, δὴ AB | 5. 6. γραμματίοις A BV, 

- γραμματείοις Bekk ex apographo umo || 6. ἐπισφαγισϑῆσαι (sic) V, ἐπι- 
᾿σφραγισϑεῖσα B | 10. caput 32 ipsius Zosimi doctrinae deberi puto || 
11, ἀνωτάτῳ AB | 11. 12. εἰποτεὲ ex eurore radendo V | 12. τὰ sup. scr. 


-aí cf. IV, 37, 2; V, 20, 2 | λουκούλλου ABs, λουκόλλου V. fort. Δευ- 
--xóAÀov scripsit | 15. τιγράννην B | μηϑριδάτην V, corr. V* | 16. &ouc- 
᾿ νέας τῆς ἐνδοτάτῳ AB | 18. ἐπιϑεὶς AB || 19. ὑπ᾽ αὐτοῦ V, ὑπάτου AB || 
| evonévrs scripsi ex AB V, et sic voluit Sylb, ywop. s | 21. κράσον A, 
-xedccr B|xel στρατηγόν Sylburg, male | 22. δωμαίοις κατέλιπε V, 
, Miuerimpie ζωμαίούς. KB 4538. ἁλούς τε V, ἄλλους τε ΑΒ | &mo- 
ϑανῶν ΑΒ || 36. ὀλιγώροις ΑΒ. 


t E 


e 


— V! | 13. ἔχειν τί AB V, τι ἔχειν ς || ἐπικρατείαν AB | 14. ἀνέσχοντο AB. 


προσέσχε" καὶ ἀπήλλαξε μὲν κἀκέῦνοδ ἀνάξια . — 


ἐλαττωμάτων συμβάντων ἐκπεπτώκασι τούτων τῶν τόπων t i 

4 μεταστάντος δὲ αὐτοῖς εἰς μοναρχίαν τοῦ πολιτεύματος. 
τοῦ Σεβαστοῦ στήσαντος ὅρια τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ Τίγριν τὲ 
καὶ Εὐφράτην, οὐδὲ οὕτω τῆς χώρας ταύτης ἀπέστησαν. χρό- 
νοις δὲ πολλοῖς ὕστερον Γορδιανοῦ τοῦ βασιλέως Πέρσαιξ, 
ἐπιστρατεύσαντος καὶ ἐν μέσῃ τῇ πολεμίᾳ πεσόντος, οὐδὲ 
μετὰ ταύτην τὴν νίκην οἵ Πέρσαι παρεσπάσαντό τι τῶν ἤδη. 
“Ρωμαίοις ὑπηκόων γεγενημένων, καὶ ταῦτα Φιλίππου δια- 1 j 
δεξαμένου τὴν ἀρχὴν καὶ εἰρήνην αἰσχίστην πρὸς Πέρσας &t- . 
5 μένου. μετ’ οὐ πολὺ δὲ τῇ ἑῴᾳ τοῦ Περσικοῦ πυρὸς ἐπι- | 
βρίσαντος, ἁλούσης δὲ κατὰ κράτος τῆς μεγάλης ᾿«ἀντιοχείας 
καὶ μέχρι τῶν Κιλικείων πυλῶν τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος, 
διαβάντος, Οὐαλεριανὸς αὐτοῖς ἐπιστρατεύσας ὃ βασιλεύς, καὶ i 
ὑπὸ τὰς Hoan γενόμενος χεῖρας, οὐδὲ οὕτω Πέρσαις ἄδειαν -— 
δέδωκεν ὑφ᾽ ἑαυτοῖς τὰ χωρία ταῦτα ποιήσασϑαι. μόνη m 
ἡ Ἰουλιανοῦ τοῦ ᾿αὐτοκράτορος τελευτὴ πρὸς τὴν τούτων ἀπ- 
ὦλειαν ἤρκεσεν, ὥστε ἄχρι τοῦδε μηδὲν δυνηϑῆναι τούτων - 
τοὺς Ῥωμαίων βασιλέας ἀναλαβεῖν, ἀλλὰ καὶ € ; 
κατὰ βραχὺ τὰ πλείονα τῶν ἐθνῶν, τὰ μὲν αὐτόνομα ysyo- 
νότα, τὰ δὲ βαρβάροις ἐκδεϑοβενοι τὰ δὲ καὶ εἰς ἐρημίαν. X 
πολλὴν περιστάντα. ταῦτα uiv οὖν τῆς συγγραφῆς προϊούσης 
ἐπὶ τῶν πραγμάτων δειχϑήσεται. 
383. Τῆς δὲ πρὸς Πέρσας γενομένης εἰρήνης ὃν διεξήλ- 1 : 
ϑομεν τρόπον, Ἰοβιανὸς ὃ βασιλεὺς μετὰ ἀδείας ἐπανιὼν ἅμα 
τῷ στρατοπέδῳ καὶ πολλαῖς περιπεσὼν δυσχωρίαις καὶ τόποις ὦ 
ἀνύδροις; πολλούς τε τῆς στρατιᾶς ἀποβαλὼν ἐν τῇ διὰ τῆς 


e 


1. ἀνάξει B || 4. εἰς V, ἐς A, td B | 5. zéyow ABV et Reitemeier, — 
τίγρην apographa. Τίγρητα καὶ coni. Bekk | 12. 18. ἐπιβρέσαντος A et 
Bekk, ἐπιβρήσαντος V, ἐπιβρύσαντος B | 18. ἀλλ᾽ ούσης (sic) B | 14. μέχρι, 1 
κιλικιῶν πυλῶν ΑΒ | 18. τοῦ αὐτοκράτορος om. AB, fort. recte || 19. 
τοῦδε AV, τοῦ B | 20. βασιλεὺς AB || 20. 21. πρὸς ἀπολέσαι καταβραχὺ ἈΒ1 
22. καὶ accessit ex AV || 23. ταῦτα — 20. ὁ βασιλεὺς] ὁ ἰοβιανὸς δὲ 16-3 
βασιλεὺς δωμαίων μετὰ τῆς πρὸς πέρσας γενομένης εἰρήνης (510) AB B 
925 sq. cf. Amm. XXV, 8, 1 Βα. manet fons communis, usque ad - E 
8 3; breviavit tamen Magni relationem Zosimus, amplificavit et e 
davit Ammianus | 27. στρατῷ πέδῳ A | 28. τε V, δὲ AB i ΜΗ 
8.60.) ex στρατείας V. στρατίας À Ϊ διὰ] iy B. — — ΡΝ 


M T. 
τ δ ὙΡ Ἵ L4 


4 " αὐ ὦ 
" ΠΊΩΝ " 
, 1,302 εὐ - 1 ᾽ 4 , Iw 
ws uan P ΡΥ . / - ; 
-w*iacr Ἵ - E ) 
pu n 


E aeetto; Μαυρίκιον ὯΝ τῶν λοχαγῶν ἕνα τροφὴν 
Edo: ἀγαγεῖν ἐκέλευε τῷ στρατοπέδῳ, ἀπαντῆσαί (rs) 
E. ὡς ἂν οἷός ve ἦ πορρωτάτω, κατὰ δὲ τὴν Iva- 
ἂν ἄλλους ἐξέπεμπε, τὴν ᾿Ιουλιανοῦ τελευτὴν καὶ τὴν ἀνάρ- 
T ἐν τὴν οἰκείαν ἀπαγγελοῦντας. μόλις δὲ σὺν πολλῇ xcxo- 3 
αϑείᾳ τῇ Νισίβει πλησιάσας ἐπιστῆναι μὲν οὐκ ἤϑελε τῇ 
“λει τοῖς πολεμίοις ἐχδεδομένῃ, καταλύσας δὲ ἔν τινι πρὸ 
8 πύλης ὑπαίϑρῳ τῇ ὑστεραίᾳ στεφάνους ἅμα καὶ ἱκεσίας 
T X ero, πάντων ὅσοι κατὰ τὴν πόλιν ἦσαν ἐκλιπαρούντων 
ἡ προέσϑαι σφᾶς μηδὲ εἰς πεῖραν καταστῆσαι βαρβάρων 
ἠθῶν, τοσαύτη ἐτῶν ἕχατοντάς τοῖς Ῥωμαίων νόμοις ἐντε- 
ϑραμμένους. αἰσχρὸν δὲ καὶ ἄλλως εἶναι Κωνστάντιον μὲν 8 
τρεῖς. Περσικοὺς πολέμους ἀναδεξάμενον καὶ ἐν πᾶσιν ἐλαττω- 
ϑέντα Νισίβιος ἀντιλαβέσϑαι, καὶ πολιορκουμένην αὐτὴν καὶ 
| εἰς ἔσχατον ἐλϑοῦσαν κινδύνου διὰ πάσης περισῶσαι σπου- 
δῆς, αὐτὸν δὲ μηδεμιᾶς τοιαύτης ἐπικειμένης ἀνάγκης τοῖς 
πολεμίοις τὴν πόλιν ἐκδοῦναι καὶ δεῖξαι Ρωμαίοις ἡμέραν 
τὴν οὔπω τεϑέανται, περιιδεῖν ἀναγκαξομένοις πόλιν τοσαύτην 
el χώραν πολεμίοις ἐκδιδομένην. ἐπεὶ δὲ τούτων ὁ βασιλεὺς 4 
| ἀκούων τὰ συντεϑειμένα προΐσχετο, Σαβῖνος τοῦ βουλευτικοῦ 
προεστὼς καταλόγου προσετίϑει τοῖς παρὰ τοῦ πλήϑους εἰς 
ἱκεσίαν προσενεχϑεῖσιν ὡς οὔτε δαπάνης εἰς τὴν πρὸς Πέρ- 
σὰς δεήσονται μάχην οὔτε ἐπικουρίας ἐπεισάκτου, δυνήσονται 
δὲ αὐτοὶ σώμασιν οἰκείοις καὶ δαπανήμασι τὸν ἐπαχϑησό- 
μενον αὐτοῖς ἀποκρούσασϑαι πόλεμον, κρατήσαντές τε ἔσονται 
πάλιν ὑπήκοοι Ῥωμαίοις, τὰ προσταττόμενα πληροῦντες ὃν 


1. in παρόδῳ (ἐπανόδῳ B) desinunt AB | 2. τε addidi, δὲ add. c || 
-8. 3 V | 4. Zo////////vo V. *fuit in ras. «v, non vA Mau || 5. ev» ex 
συμ V | 11. ἑκατοντάς s, ἑκατοντάσιι, o ut vid. erasa, V. (c quoque 
"eorrecta est, ut ἑἕκατοντάσοι ipsum ex ἕκατοντάς ortum putet Mau). 
"Unde potius τοσαύταις ἐτῶν ἑκατοντάσι conicias quam cum Sylburgio 
σαύτας ἐτῶν ἑκατοντάδας. (cf. IV, 59, 2: ἐκεῖνα μὲν γὰρ φυλάξαντας 
ἤδη διακοσίοις καὶ χιλίοις σχεδὸν ἔτεσιν ἀπόρϑητον τὴν πόλιν οἰκεῖν). 
tota tamen haec ratio mihi dubia est, a Severo enim demum Nisibis 
omano imperio adiecta est (v. Mommsen h. R. t. V p. 409, 1). unde, 
quamvis dubitanter, conieci ἠϑῶν, τοσούτων ἐτῶν ἕκόντας τοῖς || 19. ἐκ- 

δομένην V, ἐκδεδ. ς | 20. *Sabinus fortuna et genere inter municipes 
larus' Amm, XXV, 9, 3 | 22. προενεχϑεῖσι vertit Leunclavius: *quae 
lata fuerant? | 34. αὐτοὶ ex αὐτοῖς V 


TUSBPT CUP TTE ἐς τ᾿ ς τά το τ τον 


Us 


E -- 


I 


156 its : 
τρόπον xal πρότερον. τοῦ δὲ εἰπόντος οὐδὲν. οἷόν τε τῶι 
συντεϑειμένων παραβαϑῆναι, πολλάκις οἱ ἀπὸ τῆς E60 
ἐδεήϑησαν ἵκετεύοντες μὴ στερηϑῆναι τὴν 'Ρωμαίων ἀῤχὴν 
τοῦ προτειχίσματος. (94) ἐπεὶ δ᾽ ἤνυον πλέον οὐδέν, ἀν - 
χωρήσαντος σὺν ὀργῇ τοῦ βασιλέως καὶ Περσῶν παραλαβεῖν 
κατὰ τὰς σπονδὰς ἐθελόντων τά τε ἔϑνη καὶ τὰ φρούρια καὶ 
τὴν πόλιν, οἵ μὲν τῶν ἐϑνῶν καὶ τῶν φρουρίων οἵ 096g, 
εἰ μὴ λάϑρᾳ φυγεῖν. ἠδυνήϑησαν, ἐνέδοσαν τοῖς Πέρσαις 
πράττειν εἰς αὐτοὺς ὅ τι βούλοιντο; Νισιβηνοὶ δὲ ἀνακωχῆς, 
εἰς τὸ μεταστῆναι τυχόντες, οἵ μὲν πολλοὶ καὶ σχεδὸν (mo: 
τες εἰς τὴν ᾿“μίδαν ἀπανέστησαν, ὀλίγοι δὲ ἑτέρας xeccolongifiil 
πόλεις. πάντα δὲ ἦν οἰμωγῆς καὶ ϑρήνων μεστά, πόλεωξ 
ἑκάστης ἐκκεῖσθαι ταῖς Περσῶν ἐφόδοις, Νισίβιος Ootsíone ᾿ 
αὐτοῖς, οἰομένων. Καρρηνοῖς δὲ τοσοῦτον ἐγένετο πένϑος 
τῆς ᾿Ιουλιανοῦ τελευτῆς μηνυϑείσης ὥστε τὸν ἀπαγγείλαντα, 
καταλεῦσαι σωρόν τε λίθων μέγιστον ἐπ᾽ αὐτὸν ἀνεγεῖραι. — 
τοσαύτην ἴσχυσεν ἀνδρὸς ἑνὸς τελευτὴ τοῖς κοινοῖρ κέν. E. 
ἐμποιῆσαι μεταβολήν. b 
Ἰοβιανοῦ δὲ σπουδῇ τὰς πόλεις διαδραμόντος, οἷα δὴ : 
πένϑει καὶ στυγνότητι τῶν πόλεων ἐχομένων καὶ ἱλαρὸν οὖ- m 
δὲν ἢ χάριεν ἐνδείξασϑαι, καθάπερ ἦν ἔϑος τοῖς αὐτόϑι δή- 
uoLg, ὑφισταμένων, παρεγένοντο μὲν τῶν στρατιωτῶν ὅσοι 
τὴν δορυφορίαν εἶχον εἰς nem "Avtióysvv. ἅμα τῷ βασιλεῖ, 
εἴπετο δὲ καὶ ὁ στρατὸς ἅπας τῷ ᾿Ιουλιανοῦ σώματι. καὶ - 
τοῦτο μὲν εἰς Κιλικίαν ἀπενεχϑὲν ἔν τινι Ταρσοῦ προαστείῳ 


4. δ᾽ ἤνυον radendo V? ex δ᾽ ἦν ὧν (ὃ). δὲ ἤνυον ς | 9. νισι- — 
βηνοὶ V," οὐ sic posuit Bekk, νισιβινοὺ apographa || 10. μεταστῆναι, — 
ταστῇ in ras. m. 2, V || 14. K«oorvoic] haec quae de civibus suis rettu- E 
lerat Magnus — ex quo etiam Libaniana t. I p.625, 1 R. hausta puto, 
ut ad Carrhenos ea referenda sint — propagare noluit Ammianus, sed — 
compensavit narratione prodigiorum quae Antiochiae, ipsius scilicet in 
patria, accidissent (XXV, 10, 1) | 16. αὐτὸν V!, αὐτῶ γῆς | 20. πένϑει 
V?, πένθη V! || 24. καὶ (post δὲ) delendum- puit similem famam secutus . 
est Zonaras XIII, 13: τὸ δὲ σῶμα αὐτοῦ ἡ στρατιὰ εἰς Ταρσὸν τῆς Κιλικίας 
κομίσασα ἔϑαψεν ἐν προαστείῳ τῆς πόλεως. contra sec. Amm ianc 
XXV, 9, 12 Procopius eum luliani supremis Nisibi Tarsum mittebalsit 
ante profectum quidem lovianum ut videtur. utrum $3 et 4 ad Magnum. 
redeant an ex Eunapio, quem inde a cap. 35 rursus sequitur Zosimus, 
sumptae sint decerni vix poterit | 25. τινι V*, vu V! 


E 151 
ελικῇ ταφῇ παρεδίδοτο, καὶ ἐπίγραμμα προσεγράφετο " 
á ) τοιόνδε | | | 

Ἰουλιανὸς μετὰ Τίγφιν rA ἐνθάδε κεῖται; 

: ^ pórsgov βασιλεύς τ᾽ ἀγαϑὺς κρατερός τ᾽ αἰχμητής. 

) ἐχόμενος δὲ τῆς τῶν ὅλων ἀρχῆς ᾿Ιοβιανὸς ἄλλα τε δι- 

τέϑει, χαὶ τοῖς ἐν Παιονίᾳ στρατοπέδοις “ουκιλλιανόν, ὄντα 

κηδεστὴν αὐτῷ, καὶ Προχόπιον καὶ Οὐαλεντινιανόν, ὃς μετὰ 
ταῦτα γέγονε βασιλεύς, ἐξαπέστειλε, τήν τε ᾿Ιουλιανοῦ τελευ- 
τὴ ἀπαγγελοῦντας, καὶ ὅτι msg εἴη μετ᾽ αὐτὸν αὐτοχράτωρ 

προβεβλημένος. ἀλλ᾽ οἱ ἐν τῷ Σιρμίῳ Βατάβοι, πρὺς φυλα- 3 

"xiv ἀπολελειμμένοι τῆς πόλεως, ἅμα τῇ ἀκοῇ τὸν μὲν 4ov- 

χιλλιανὸν ὡς τηλικούτων καχῶν ἄγγελον διεχρήσαντο, £v 

οἵ ὑδενὶ τὸ πρὸς τὸν βασιλέα ϑέμενοι κῆδος, Προκχόπιον δὲ 
τῆς πρὸς ᾿Ιουλιανὸν συγγενείας αἰδοῖ διαφῆκαν ἀϑῷον" Οὐα- 

5 λεντινιανὸς δὲ διαδρὰς τὸν ἐξ ἐκείνων διέφυγε ϑάνατον. ἐξ- ὃ 

- ὁρμήσαντι δὲ τῆς ᾿Δντιοχείας ᾿Ιοβιανῷ καὶ ἐχομένῳ τῆς ἐπὶ 

 Κωνσταντινούπολιν ὁδοῦ νόσος αἰφνιδίως ἐνσκήψασα τῆς Βι- 

' Quvíae ἐν Ζαδαστάνοις ἐπήγειρε τοῦ βίου τὸ τέλος αὐτῷ, 

μῆνας μὲν ὀχτὼ βασιλεύσαντι, διαϑεῖναι δέ τι τῶν κοινῶν 
| πραγμάτων ἐς δέον οὐ δυνηϑέντι. 

86. Βουλῆς δὲ ὑπὲρ τοῦ τίνα δέοι προστῆναι τοῦ πολι- 

| τεύματος προτεϑείσης, πολλοὶ μὲν καὶ περὶ πολλῶν ἐγένοντο 
λόγοι τῷ στρατοπέδῳ καὶ τοῖς τὰς ἡγεμονίας ἔχουσι, πάντων 

δὲ ἡ ψῆφος εἰς ἕνα συνήει Σαλούστιον τῆς αὐλῆς ὕπαρχον. 
τοῦ δὲ τὸ γῆρας προϊσχομένου x«l διὰ τοῦτο φήσαντος οὐχ 
οἷός τε ἔσεσϑαι πεπονηκόσιν ἀρκέσειν τοῖς πράγμασι, τὸν 
παῖδα γοῦν ἤτησαν εἰς τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν ἐλϑεῖν. τοῦ δὲ ? 


ΡΣ 


E 1 


1. Libanio — male id quidem, v. R. Foerster anm. phil. a. 1876 
Lp 213 sq. — adscribitur titulus in A. P. VII, 747. contra Cedrenus 
^t. I p. 539, 6 Bk. et Zonar. XIII, 13 haec habent: Κύδνῳ ἐπ᾽ ἀργυ- 
φόεντι, ἀπ᾽ Εὐφρήταο ῥοάων Περσίδος ἐκ γαίης ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ | 
joo στρατιάν, τόδ᾽ Ἰουλιανὸς λάχε σῆμα, ἀμφότερον βασιλεύς τ᾽ ἀγα- 
E κρατερός τ᾽ αἰχμητής || 4. 11. 3, 179 | ὅ. sq. certo redeunt ad Euna- 
pium. huic autem quicquam dbioblitàdiuis intercedere cum Ammiano 
-id quod Opitzio act. soc, Lips. t. II p. 260 aliisque visum — pror- 
. mego | 7. Προκόπιον] cf. ad IV, 4, 3 | 10. βατάοι, acc. sup. o ex- 
icto, V | 18. ἐπήγειρε] ἐπήγαγε coni. Sylburg | αὐτῶ ex αὐτοῦ V | 
n. δέοι" Bekk, δέον V | 24. (rw) τῆς malim eum Bekkero, ceterum 
Mem, XIII, 14 || 26. πεποιηκόσιν V, corr. V* | 


Ia 


ἀρχῆς Óyxov εἰπόντος, τῆς τοῦ πάντων ἀμείνονος v 
ἑαυτὸν ἀνδρὸς αἱρέσεως τότε διήμαρτον, ἤνεγκαν δὲ vin 
φον ἐπὶ Βαλεντινιανόν, ὃς ἐκ μὲν Κιβάλεως ὥρμητο (π 
δὲ αὕτη Παιονική), πολέμων δὲ μετασχὼν οὐκ ὀλίγων πὸ 
δεύσεως οὐδεμιᾶς μετεσχήκει. μετεπέμποντο δὲ αὐτὸν ὅμως 
οὐ παρόντα, καὶ ἡμερῶν οὐ πολλῶν ἐτρίβετο χρόνος iv € e 
αρχίᾳ τοῦ πολιτεύματος ὄντος. ἐπεὶ δὲ κατέλαβε τὸ στρατό- 
πεδὸν ἐν Νικαίᾳ πόλει τῆς Βιϑυνίας, ἐκεῖσε xr ον σε 
βασιλείαν εἴχετο τῆς ἐπὶ τὸ πρόσω πορείας. 


2 


m^ 


A. 


 Tà uiv οὖν ἄχρι τῆς ᾿Ιοβιανοῦ τελευτῆς, uc" ὃν Οὐα 
λεντινιανὸς ἡρέϑη τῶν Ῥωμαϊκῶν προεστάναι πραγμάτων. ἐν 
τῇ πρὸ ταύτης ἀνείληπται βίβλῳ. νόσου δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν 
ἐνσχηψάσης αὐτῷ καὶ τὸ φύσει πρὸς ὀργὴν τοῦ ἀνδρὸς ἕτοι- 3 
μον sig ὠμύτητα μείξονα καὶ χεραφορον ἄκραν ἀναστησάσης, x 
ὑποψία μὲν αὐτὸν εἰσήει ψευδὴς ὡς ἔκ τινος γοητείας ὑπὸ — 
τῶν ᾿Ιουλιανοῦ ise αὐτῷ Orco νοσοίη, κατηγο- 
ρίαν δὲ κατά τινων ἦσαν ΚΡ ΔΝ: ἃς ἀγχινοίᾳ τε καὶ φρο. ; 
νήσει διέλυεν ὁ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος. ἦν δὲ ἔτι Σαλούστιος. 
ἐνδούσης δὲ αὐτῷ τῆς νόσου, τῆς Νικαίας ἀπαναστὰς sig τὴν 
Κωνσταντινούπολιν παρεγένετο. τοῦ δὲ στρατοπέδου καὶ τῶν 
ἄλλως πρὸς αὐτὸν ἐπιτηδείως ἐχόντων ἑλέσϑαι κοινωνὸν τῆς 
βασιλείας παρακαλούντων, ὅπως εἴ τις τοῖς πράγμασι 6vu-^ 
βαίη περίστασις, ἔχοιεν τὸν ἀντιληψόμενον καὶ μὴ ταὐτὰ πά- 
ϑοιὲν οἷς ἐπὶ τῆς Ἰουλιανοῦ πεπόνϑασι τελευτῆς, πείϑεται τῇ 9 
παραινέσει, καὶ στρέψας ἐν αὑτῷ γνώμην ἐκ πάντων ὧν ἔλαβες * 


7. 8. “ ἀρχία, ἀν ἃ m.2, V| 9. ἐν Νικαίᾳ] Eunap. fr. 29 || 10. nus 
- ἱστοριῶν I' G5 ἱστοριῶν τὸ ὃ ab ipsius V librarii manu, ut illa sit libri - 
tertii ern haec quarti inscripiio, rubricator postea à correxit 


in D'et in spatio vacuo posuit ICTOPÍA TPÍTH | 11. τῆς Sylburg 


περὶ V | 13. ἀνείληπται) περιείληπται coni. .Reitemeier || 15. ἀνασάς 
στη à m. 1, V | 17. σκαιωρηϑείσης, e ex ἡ m. 1, V, corr. Sylb | 20. - 
καίαρ) Nwapibila coni. Reitemeier. at ex Ammiano Zosimum c 
rigere non licet, cf. ad p. 157, 5, quamvis flagitiosa huius sit in m 
rando neglegentia || ἀπαναστὰς ex ἐπαναστὰς V ἢ is) ὑῶν 3 


J -— 
iw une "22 
-— -. . -— ἣν ὦ ἊΨ 
2 — A -- 


, Qidsvra τὸν ἀδελφὸν αἱρεῖται, πιστότατον αὑτῷ 
peel ἔσεσϑαι. τοῦτον γοῦν ἀναδείκχνυσι κοι- 
i / τῆς ἀρχῆς. 

-— 9. dugovégov δὲ κατὰ τὴν ἀρ ϑυῤνντιύόνωθλιν ὄντων, 
r [roig ᾿Ιουλιανῷ γνωρίμοις ἐπιβουλεύοντες οὐ διέλειπον πρό : 
- τῶν βασιλείων κατασπείροντες λόγους ὡς ἐπιβουλεύοιεν 
ὗτοι τοῖς βασιλεῦσι, καὶ τὸ ἄλογον πλῆϑος εἰς τοιαύτας 
ϑέξοντες ἐχβοήσεις. οἱ δὲ βασιλεῖς καὶ ἄλλως πρὸς τοὺς 
ιανοῦ γνωρίμους ἀπεχϑῶς ἔχοντες, τότε δὴ μᾶλλον εἰς 
" τὸ κατ᾽ αὐτῶν ἐξανίσταντο μῖσος, καὶ κρίσεις ἐπενόουν λόγον 
 οὐδαμόϑεν ἐχούσας. ἐμνησικάκει δὲ Οὐαλεντινιανὸς Μαξίμῳ 5 
/ xov ἐξαίρετον τῷ φιλοσόφῳ, διαβολήν τινα κατὰ νοῦν ἔχων, 
ἣν ἔτυχεν ἐπὶ τῶν ᾿Ιουλιανοῦ χρόνων κατ᾽ αὐτοῦ ποιησά- 

μενος ὡς διὰ τὴν τῶν Χριστιανῶν ϑρησκείαν gioi τοὺς ϑεί- 
| ove ϑεσμοὺς ἀσεβήσαντος. ἀλλὰ τούτων ἀφείλκυσεν αὐτοὺς 3 
τέως d] περὶ τὰ πολιτικὰ καὶ στρατιωτικὰ κηδεμονία τε καὶ 
P φροντίς. ἐτράπησαν τοίνυν ἐπὶ τὸ διανεῖμαι τὰ ἔϑνη τοῖς 
ἄρχουσι, καὶ τίνας δέοι τῆς βασιλικῆς αὐλῆς ἐπιτραπῆναι τὴν 
φυλακήν. οἵ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες, ὅσοι παρὰ ᾿Ιουλιανοῦ 

Ὁ δισικήσεις ἐϑνῶν ἢ ἀρχὰς ἄλλας ἔτυχον ἐπιτετραμμένοι, παρ- 

- &ÀVovro τούτων ἐν οἷς καὶ Σαλούστιος ὃ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος 4 

ἦν. μόνου δὲ ᾿Δἀρινϑαίου καὶ Bíxrogog αἷς εἶχον πρότερον 
 στρατιωτικαῖς ἐπιμεινάντων ἡγεμονίαις, παρήεσαν ἐπὶ τὰς 

ἀρχάς, ὡς ἔτυχον, οἵ τούτων ἐπιϑυμοῦντες τυχεῖν, ἑνὸς τού- 
Tov δόξαντος γίνεσϑαι κατὰ λόγον" εἰ γάρ τις αὐτῶν ἐπὶ 
δικαίαις μέμψεσιν ἥλω, δίκην ὑπέσχε, συγγνώμης οὐδεμιᾶς 
ἀξιούμενος. 
r .9. Τούτων αὐτοῖς οὕτω διωκημένων, ἐδόκει τῷ Οὐαλεν- 
τινιανῷ, διελομένῳ πρὸς τὸν ἀδελφὸν τὴν ἀρχήν, ἐπιτρέψαι 
p μὲν αὐτῷ τὴν ἑῴαν ἄχρις Αἰγύπτου καὶ Βιϑυνίας καὶ Θρά- 
ΠΣ λαβόντα δὲ τὰς ἐν ᾿Ιλλυριοῖς πόλεις αὐτὸν εἰς ᾿Ιταλίαν 


* 


b. διέλειπον ς, διέλιπον V || 6. βασιλείων) βασιλέων Leunclavius || 
- 8. 9. τοὺς — γνωρίμους corr. V* ex τοῖς — γνωρίμοις || 20. ἀρχὰς ἄλλας V, 
ἄλλας ἀρχὰς ς | 20. 21. παρελύοντο ex παρέλυον V! | 21. Σαλούστιος] 
Eunap. fr. 30 | 22. ἀρινϑέου h. 1. V || βώιτορος V, fíxvooosc s | 23. στρα- 

ιωτικαῖς V, στρατιωτικαῖς ἀρχαῖς ς. ἀρχαῖς expungi volebat iam Bekk || 
δ. συγνώμης V | 28. διωκημένων V, διακειμένων s | 31. ἐταλίαν V, τὴν 


e 


T 


οι 


litt. er.) V 


dre ique x«l τὰς iv ταύτῃ πόλεις ἔχειν ὑφ᾽ doit: Ne τῶν 
ὑπὲρ τὰς "AÀmtg ἐϑνῶν ᾿Ιβηρίας τε καὶ τῆς Βρεττανικῆς nj 
cov καὶ Aiónue ἁπάσης. τῆς τοίνυν ἀρχῆς οὕτω διαιρεϑείο 
ὁ Οὐαλεντινιανὸς ἐμβριϑέστερον τῇ ἀρχῇ προσελϑὼν foror d 
τάς τε ἐν κόσμῳ προῆγε, xol περὶ τὰς εἰσπράξεις τῶν᾽ εἰδ- 5 
φορῶν καὶ τὰς ἐκ τούτων χορηγουμένας στρατιωτικὰς σιτήσειβ ὦ 
ἀκριβέστατος ἦν. ἐπεὶ δὲ καὶ νόμων εἰσφορὰς ἐγνώκει πὸι- — 
ἤσασϑαι, ἀφ᾽ ἑστίας ὥσπερ ἀρξάμενος τὰς νυχτερινὰς ἐκώ- 
λυσὲ ϑυσίας ἐπιτελεῖσϑαι, τοῖς μυστικῶς πραττομένοις ἐμπο-. - 
δὼν διὰ τοῦ τοιοῦδε νόμου γενέσϑαι βουλόμενορ' ἐπεὶ δὲ τὸ 
Πραιτεξτᾶτος ὁ τῆς Ἑλλάδος τὴν ἀνθύπατον ἔχων ἀρχήν, 
ἀνὴρ ἐν πάσαις διαπρέπων «ταῖς ἀρεταῖς, τοῦτον ἔφη τὸν 
νόμον ἀβίωτον roig “Ἔλλησι καταστήσειν τὸν βίον, εἰ μέλλοιεν 
κωλύεσϑαι và, συνέχοντα τὸ ἀνθρώπειον γένος ἁγιώτατα μυ- —— 
στήρια κατὰ ϑεσμὸν ἐκτελεῖν, ἐπέτρεψεν ἀργοῦντος τοῦ νόμον 15 
πράττεσϑαι πάντα κατὰ τὰ ἐξ ἀρχῆς πάτρια. τῶν δὲ ὑπὲρ 
τὸν Ῥῆνον βαρβάρων, ἕως μὲν ᾿Ιουλιανὸς περιῆν, τὸ Ῥωμαίων — | 
ὄνομα δεδιότων, ἀγαπώντων τε εἰ μηδεὶς αὐτοῖς κατὰ χώραν 
μένουσιν ἐνοχλοίη, τῆς τούτου τελευτῆς ἀγγελϑείσης ἀπαν- | 
ἔστησαν αὐτίκα τῶν οἰκείων ἠϑῶν καὶ πρὸς τὸν κατὰ Ῥω- 90 
μαίων παρεσχευάξοντο πόλεμον. οὗπερ αἰσϑόμενος Οὐαλεν- | 
τινιανὺς διέταττεν, ὡς προσῆκον ἦν, τὰ στρατόπεδα πεξά τε 
καὶ ἱππικὰ καὶ ψιλά, καὶ τῶν ἐπικειμένων τῷ Ῥήνῳ πόλεων 
ἐποιεῖτο τὴν δέουσαν φυλακήν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὐκ ἔξω | 
παντάπασιν Ov πολεμικῆς πείρας Οὐαλεντινιανὸδὸ. διετύπουις 35. 
4. Οὐάλεντα δὲ πολλαὶ πανταχόϑεν περιίσταντο ταραχαίέ, 
πρότερον μὲν ἀπράγμονα τρίψαντα βίον, ἄφνω δὲ βασιλείαν 
παραλαβόντα καὶ τὸν τῶν πραγμάτων ὕγκον οὐ φέροντα. οἵ τε 


b. προῆγεν ς [ 8. ὥσπερ] ἀσεβείας conieci. cf. II, 29, 1. ἀφ᾽ ἑστίας ὦ 
ἄρχεσθαι sine ὥσπερ etiam 1I, 40, 1 || 8. 9. ἐκώλυσε V, ἐκώλυε s || 9. μυ- 
στικῶς πράττομένοιρ V, in mg. V?: τοῖς μυσαρῶς uiv οὖν. unde μυσα- 
ρῶς μὲν οὖν πραττομένοις absurde s. μυστικῶς recte coniecerat Reite- 
meier | 11. προτεξτάτος ex προτέξτατος Tw corr. s. de ipso homine 


v. Seeck praef. Symm. p. LXXXIII sq. || £444 τὴν in ras. V? | 15. "ult 
τρεψεν) cf. Lasaulx *Untergang des Hellenismus' p. 84 || 16. πράττε-. l 
σϑαι V et Reitemeier, πράττεσϑαι δὲ apographa | 22. διέττατεν. 241 
28. παραλαβόντα V, προσλαβόντα ς || ofzs Mts ex oils. a -3 


ET. DUT-— - : 161 
o Πές ocu. τῇ διὰ τῶν ἐπὶ ᾿Ιοβιανοῦ σπονδῶν ἐπαρϑέντες 
εξίᾳ, καὶ τὰς ἐφόδους ἐπ᾽ ἀδείας ποιούμενοι Νισίβιος 
Bor, γενομένης, εἷλκον πρὸς ἑαυτοὺς τὸν βασιλέα, τὰς 
i ides συνταράττοντες πόλεις" xol τῆς Κωνσταντινουπόλεως 
ἐξο ρμήσαντος συμβέβηκεν ἡ κατὰ Προκόπιον ἐπανάστασις. 
ὕτῳ γὰρ ᾿Ιουλιανὸς ὡς γένει συναπτομένῳ μέρος τι τῆς 
εῶς ἐμπιστεύσας, ἐκέλευσεν ἅμα Σεβασειανῷ διὰ τῆς 
duni χωροῦντι cus aped οἱ δι’ ἑτέρας ὁδοῦ κατὰ τῶν 
πολεμίων ἰόντι, δοὺς αὐτῷ καὶ βασιλικὴν στολὴν ἔχειν δι᾿ 
Baiciay- πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἡγνοημένην. ἐπεὶ δὲ ὃ δαίμων εἰς 
ἕτερόν τι τὴν τῶν πραγμάτων ἤγαγε τύχην καὶ μετὰ τὴν 
Ἰουλιανοῦ τελευτὴν ᾿Ιοβιανὸς εἰς τὸν βασίλειον ἀναβέβηκε 
- $góvov, δραμὼν εὐθὺς ὁ Προκόπιος τὴν δεδομένην αὐτῷ 
βασιλικὴν ἐσθῆτα ἸἸοβιανῷ παρέδωκεν, ὑπὸ τίνος τε εἴη λα- 
16 βὼν ὡμολόγει. καὶ ἐξελιπάρει τὸν βασιλέα τῆς τε στρατείας 
αὐτὸν ἀνεῖναι καὶ ἐν ἡσυχίᾳ συγχωρῆσαι βιῶναι, γεωργίᾳ 
- χαὶ ἐπιμελείᾳ τῶν οἰχείων ἐγκαρτεροῦντα. καὶ τούτου τυχὼν 
“ ἐπὶ τὴν Καισάρειαν, ἣ Καππαδοκίας ἐστίν, ἅμα γυναικὶ καὶ 
| τέχνοις ἐχώρει, ταύτην οἰκεῖν ἐγνωκὼς οἷα ἐν αὐτῇ τὰ τίμια 
L9» χτήματα ἔχων. (Ὁ) διατρίβοντος δὲ αὐτοῦ κατ᾽ αὐτὴν αἷρε- 
ϑέντες αὐτοχράτορες Οὐαλεντινιανὸς καὶ Οὐάλης. ἐπειδὴ καὶ 
πρότερον ὑπόπτως πρὸς αὐτὸν ἔτυχον ἔχοντες, ἔστελλον παρα- 
χρῆμα τοὺς συλληψομένους" ὃ δὲ παρεδέδου τούτοις ἑαυτὸν 
καὶ ἄγειν ἐπέτρεπεν ὅποι βούλοιντο, πρότερον τῇ γυναικὶ δια- 
λεχϑῆναι καὶ τὰ τέχνα ϑεάσασϑαι. συγχωρούμενον. ἐπεὶ οὖν 
ἐνδεδώκασιν, ἑστίασιν αὐτοῖς παρεσκεύαξε, καὶ οἰνωϑέντας 


»" ed 


ET 
M 
Sá 


: 1. ἐπὶ sup. ser. V!| 3. ἑαυτοὺς V?, ἑαυτὸν V! || 4. συνταράττοντες 
- V, συνταράσσοντες ς | 6. συγγενὴς ᾿Ιουλιανοῦ Eunap. fr. 31 | 8. ἀδια- 
- βηνῆς V ex -ἥνης | δι᾿ sup. ser. V? | 12. ἀναβέβηκε V?, ἀνέβηκε V!. 
- eeterum incredibilis Zosimi neglegentia ex hac quoque narratione 
— elucet. eundem Procopium, quem hoc loco narrat a Ioviano ad regnum 
 evecto vitam precando impetrasse, supra (III, 35, 1) ab eodem Ioviano 
- ad Pannonicos exercitus missum et ab his in seditionem motis propter 
- Iuliani adfinitatem illaesum dimissum esse scripsit. utroque autem 
- loco uno est usus Eunapio. quem cur tanti peccati incusemus cum h. 1. 
cansa nulla sit, ipse Zosimus censendus est priore loco alterum Procopium 
à "ysgonas eum quidem, v. Amm. XXV, 8, 8 — cum hoc Procopio 
ài cognato confudisse | 18. γυναικὶ V et Reitemeier, γυναιξὲ apo- 
ia | 22. ἔτυχον accessit ex V 


Ie 


cue ua MA me d aL 
DE M mew - VC D SLT Rie hui y 9S MET TS Lc 
ον ως 1 2 ? o2 TE T T7 


S. 
x 


162 


ἰδὼν ἅμα τοῖς οἰκδίοις ὅπασιν ἐπὶ τὸν Εὔξεινον & 3p 


νῆσον. χρόνον δέ τινα διατρίψας αὐτόϑι καὶ τοὺς. Mesi : 
ϑεασάμενος οὐδεμίαν ἐν αὑτοῖς ἔχοντας πίστιν, δεδιὼς μή 
ποτὲ τοῖς ἐπὶ ζήτησιν povePpEroH αὐτοῦ παραδοϑείη, παρα- : ; 
πλέουσαν ἰδὼν ὁλκάδα καὶ ταύτῃ παραδοὺς ἑαυτὸν καὶ τοὺς -— 
οἰκείους τὴν Κωνσταντινούπολιν καταλαμβάνει νυκτὸς οὔσης ᾿. 
ἔτι. καταλύσας δὲ πρός τινα τῶν ἐκ προλαβούσης συνηϑείας, ε 
ὄντων αὐτῷ γνωρίμων, κατασκεψάμενός vs ὅπως ἔχει và vile 
πόλεως μετὰ τὴν τοῦ βασιλέως ἀποδημίαν, ἐπιϑέσϑαι τυραν- 
νίδι διενοεῖτο, ταύτην ἀρχὴν ποιησάμενος τῆς ἐπιϑέσεως. ἦν, 
τις εὐνοῦχος Εὐγένιος ὄνομα, τῆς βασιλικῆς ἄρτι ἐκβεβλη- 
μένος αὐλῆς, ὑγιῶς δὲ πρὸς τοὺς χρατοῦντας οὐκ ἔχων. τοῦ- 
τον οἰχειωσάμενος Ó Προκόπιος, ἐπειδὴ καὶ κύριον εὗρεν 
ὄντα πλούτου Kui φράξει τέως víg εἴη καὶ κατὰ τίνα 
ἥκοι χρείαν καὶ ὅπως δέοι τοῖς πράγμασιν ἐπιϑέσϑαι. τοῦ 
δὲ κοινωνεῖν ἅπασι τοῖς ἐγχειρουμένοις ὁμολογήσαντος, καὶ ἡ 
ἔνϑα [δ᾽] ἂν δεήσειε χρήματα χορηγεῖν, προοέμιον ἐποιήσαντο 
τῆς πράξεως τὸ διαφϑεῖραι χρήμασι τὴν ἐν τῇ πόλει καϑ- . 
ἑσταμένην φρουράν, ἣν τάγματα στρατιωτῶν δύο ἐπλήρου. 80. 
δούλους δὲ πρὸς τούτοις ὁπλίσαντες, καὶ σὺν οὐ πολλῷ πόνῳ 
πλῆϑος οὐκ ὀλίγον συναγαγόντες οἷα πολλῶν ἐν τούτοις ἕξαυ- 
τοὺς ἑκόντας ἐπιδιδόντων, νυχτὸς ἀωρὶ τὸ πλῆϑος ἐπαφέντες . 
τῇ πόλει συνετάραξαν ἅπαντας᾽ καὶ οἴχοϑεν ἕκαστοι προ- 

ἴόντες ἐθεῶντο Προκόπιον ὥσπερ ἀπὸ σκηνῆς βασιλέα ὅχε- 95 
διασϑέντα. (6) ϑορύβου δὲ μεγέσεου τὴν πόλιν ἅπασαν 
ἔχοντος, οὐδενός vs ὄντος ἐν ἑαυτῷ τῶν φρονεῖν τὰ δέοντα 
δυναμένων διὰ τὸ τῆς ἐγχειρήσεως ἀπροσδόκητον, ἔτι τοὺς 
πολλοὺς ὁ Προκόπιος λανϑάνειν ἐδόκει, βεβαιώσειν ἑαυτῷ τὸ 


2.3. χεϑόνησον, o à m. 2, V|| 4. αὑτοῖς ex αὐτοῖς V | b. ἐπὶ ξήτησιν 
V? et Sylb, ἐπιξητ συν, 2 litt. eras., V', ἐπιξητήσασιν apographa || 
αὐτοῦ V?, αὐτό V! | 6. ταυτηι ex ταύτην V || 17. post οἰκείους (in 
extrema pagina) ea. 25 litt. in V spatium vacuum | 7. 8. οὔσης ἔτι MR 
ἔτι οὔσης s | 11. ταύτην] cf. Kaelker 'de eloc. Polyb. p. 277 | 12. 
ὄν μα V | 18. δ᾽ inclusit Bekk | 19. χρήμασιν V | 19. 20. καϑεστας 
μένην Sylb, καϑισταμένην V | 27. ἐν ἑαυτῷ] ἐν ἑαυτοῦ coni. Bekk. ab Ὁ 
cf. Polyb. I, 49, 8: ταχὺ δ᾽ ἐν αὑτῷ γενόμενος | 28. τὸ sup. - e E 
29. ἐδόκει] ep E. coni, Reitemeier, inutiliter ox | 


RUE FM a E 


163 


o, εἰ λάϑοι τέως. οἰόμενος. καὶ συλλαβὼν Καισάριον, 2 
y ἔτυχον of βασιλεῖς πόλεως ὕπαρχον καταστήσαντες, ἔτι δὲ 
d Νευρίδιον, ᾧ τῆς αὐλῆς μετὰ Σαλούστιον παρέδωκαν "τὴν 
. γράφειν τὰ αὐτῷ δοκοῦντα τοῖς ὑπηκόοις ἠνάγκαξεν. 
ρύλαττε δὲ ἰδίᾳ ἕκαστον, τὸ μὴ κοινωνῆσαι σκέμματος αὐτοῖς 
T "κλείων. τούτων δὲ αὐτῷ βεβουλευμένων sig τὰ βασίλεια 3 
; )oje. λαμπρός, ἀνελϑὼν δὲ εἰς τὸ πρὸ τῆς αὐλῆς βῆμα, 
καὶ πληρώσας ἐλπίδων καὶ ἁδρῶν ὑποσχέσεων ἅπαντας, εἰσήει 
τῶν λοιπῶν ἐπιμελησόμενος. τῶν βασιλέων τοίνυν ἄρτι τὰ 
στρατόπεδα διελομένων, φήϑη δεῖν ὃ Προκχόπιος ἔτι τοῖς 
| στρατιώταις οὖσιν ἀτάκτοις, κατὰ κέλευσίν τινα τῶν βασιλέων 
τύπους ἐκ τόπων ἀμείβουσιν, ἐπιπέμψαι τινάς, οἱ δυνήσονται 
πάντας oUg ἂν οἷοί τε ὦσιν ὡς αὐτὸν μεταστῆσαι. καὶ τοῦτο 4 
ῥᾳδίως ἠνύετο, χρημάτων αὐτοῖς τε καὶ τοῖς τούτων ἡγου- 
ὁ μένοις διαδοϑέντων" συνήει ve πλῆϑος οὐκ εὐκαταφρόνητον 
αὐτῷ. καὶ πρὺς ἐπίϑεσιν ἀνέδην παρεσκευάζετο. πέμπει μὲν 
E οὖν εἰς τὴν Βιϑυνίαν μετὰ δυνάμεως Μάρκελλον ἐπὶ συλ- 
λήψει ΖΣερηνιανοῦ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ βασιλικῶν ἱππέων. ἐκ 
P καραδοκίας τοῦ διαφϑεῖραι. συμφυγόντων {δὲ αὐτῶν εἰς 
τὴν Κύξικον, τὴν μὲν πόλιν εἷλε Μάρκελλος ναυμαχίᾳ καὶ 
πεζῇ δυνάμει κρατήσας, Σερηνιανὸν δὲ διαφυγόντα καὶ εἰς 
τὴν “υδίαν ἀναχωρήσαντα συλλαβὼν διεχρήσατο. (T) τούτῳ 
τῷ προτερήματι Προχόπιος ἐπαρϑεὶς δυνάμεις τε κατὰ βραχὺ 
 περιεποιεῖτο καὶ ἦν ἤδη κατὰ τὴν τῶν πολλῶν δόξαν ἀξιό- 
μαχος τοῖς βασιλεῦσι. Ῥωμαίων τὲ γὰρ τάγματα καὶ βαρ- 
 βάρων αὐτῷ πλῆϑος προσετίϑετο. πρὸς τοῦτο δὲ αὐτοὺς ἐπ- 
εὐπάσατο τῆς ᾿Ιουλιανοῦ τοῦ βασιλέως συγγενείας τὸ κλέος 
καὶ τὸ συνεστρατεῦσϑαι καϑ' ἅπαντας τοὺς διαπονηϑέντας 
ἐχείνῳ πολέμους. ἤδη δὲ τῶν ἐπιφανῶν τινὰς ἔστελλε πρὸς 3 
υ τὸν ἔχοντα τὴν τῶν ὑπὲρ τὸν Ἴστρον Σχυϑῶν ἐπικράτειαν" 
. 0 δὲ μυρώυς ἀκμάξοντας ἔπεμπε συμμάχους αὐτῷ. καὶ ἄλλα 


σι 


τς ὶ Νεβρίδιον Bekk. at cf. Wannowski 'ant. Rom." (Regim. 1846) 
p. 20, 2 | 5. ἐδίᾳ ἕκαστον] ἕκαστον ἰδίᾳ propter hiatum conieci. cf. I, 

— 14, 1: τῶν εἰς rm ἰδίᾳ | 10. in ἔτε vocabuli collocatione offendit 
Sylb. at Fr οὖσιν vel hs ἀτάκτοις propter hiatum scriptor vitavit || 


E τί V | 19. τοῦ sup. ser. V] δὲ s, om. V ἢ 30. εἴλαι V 1 80. τῶν 
acce it ex V| σκυϑῶν V*, σκύϑων V! 
: 11* 


164 


02 βάρβαρα ἔϑνη συνήει μεϑέξοντα τῆς ἐγχειρήσεως. λαβὼν 
δὲ εἰς ἔννοιαν ὡς οὐ πρὸς ἄμφω δή οἱ τοὺς βασιλέας ἀγωνι- 7 
στέον, adip ἔκρινεν εἶναι τῷ πλησιάξοντι διαμάχεσθεα γ 
τέως, εἶτα σκέψασϑαι τὸ πρακτέον. ; 
᾿λλὰ Προκόπιος μὲν ἐν τούτοις ἦν, ὃ δὲ βυαβνε s | 
Οὐάλης τὴν ἐπανάστασιν ἐν τῇ κατὰ Φρυγίαν Γαλατίᾳ πυ- 
ϑόμενος κατεπλάγη μὲν ἅμα τῇ ἀκοῇ καὶ ἐπίμπλατο ταραχῆβ,, 
᾿Δρβιτίωνος δὲ ϑαρρεῖν κελεύσαντος ἔταττε μὲν ὡς εἰς πόλεμον 
τὰς οὔσας δυνάμεις, ἔστελλε δὲ πρὸς τὸν ἀδελφὸν τοὺς ἀπαγ- 
γελοῦντας ὅσοις ὁ Προκόπιος ἐνεχείρησεν. ἀλλὰ Οὐαλεντινι- 
ανὸς μὲν ἀπέγνω μὴ βοηϑεῖν ἀνδρὶ πρὸς φυλακὴν οὐκ ἀρ- 
κέσαντι τῆς αὐτῷ παραδεδομένης ἀρχῆς, ὃ δὲ Οὐάλης εἰς 
μάχην παρεσκευάξετο, τὴν στρατηγίαν ᾿Δρβιτίωνος εἰρ τὸν 
κατὰ Προκοπίου προχειρισάμενος πόλεμον. μελλόντων δὲ 
ὅσον οὐδέπω τῶν στρατοπέδων εἰς χεῖρας ἰέναι, κατεστρατήγει 
τὴν τούτου προπέτειαν ᾿Δρβιτίων, ὑπαγόμενος ὅτι πλείστους 
τῶν συστρατευομένων, καὶ παρὰ τούτων ὅσα Προκχόπιος ἐβου- 
λεύετο προμανϑάνων. (8) ἐπεὶ δὲ ἤλαυνον ἐπ᾽ ἀλλήλους ὅ 
τε βασιλεὺς xol Προκόπιος, συναντῶσί πῶς σφίέσιν εἰς 
Θυάτειρα τὰ στρατεύματα. μικροῦ δὲ ἐδέησεν ἡ Προκοπέου so. 
μερὶς ὑπερτέρα γενομένη τὴν τῶν πραγμάτων εἰς αὐτὸν 
μεταϑεῖναι ῥοπήν, τοῦ Ὁρμίσδου τοῦ Πέρσου παιδὸς (ὁμώ- 
νυμος δὲ ἦν τῷ πατρὶ) δόξαντος ἐν τῇ μάχῃ πλεονεκτεῖν. 
ἀλλὰ Γομάριος τῶν llgoxomíov στρατηγῶν ἅτερος, κοινωνῶν 
τῆς πράξεως ἅπασιν ὅσοι Προκοπίῳ συστρατευόμενοι τὰ ss. 
βασιλέως ἐφρόνουν, ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ τὴν Αὐγούστου zgoc- 
11) 0pfev ἀναβοήσας ἅπαντας τοὺς σὺν αὐτῷ ΜῊΝ αὐτὴν p 
ἐἕναι φωνὴν ἔκ τινος ἐποίει συνθήματος, οὗ δὴ γενομένου 


Pis oe 20h MO acad 


σι 
CS 


2. δή of. V?, δύοι V! | 2. 3. ἀγωνιστέον V?, -véow; (o6?) V! || 5 sq. 


Eunap. fr. 32. 33 || 7. ἐπίπλατο V || 8. "4ofizíov forma etiam Eunapius 
utitur | 9. οὔσας (oovÀ» Óvv. conieci | ἔστελε V || 9. 10. ἀπαγγελοῦντας 
V*, ἀπαγγέλοντας V! || 12. ὁ ex οἤιοὺ αὖ vid.) V | 18. εἰς τὸν — 14. 
μελλόντων δὲ in mg. add. V? | 15. ὅσον V*, ὃν V' | 17. συψστρατευο- 
rip s. » erasa, V | 17. 18. ἐβουλεύετο Leunclavius, ἐβούλετο V | 20. 


ἁυάτει Ἴγρα, : a m. 2, V {|μικροῦ] Eunap. fr. 84 | 22. μεταϑῆναι V 34. 
Τομάριος] eadem forma ap. Socr. h. e. IV, 5 (Sozom. VI, 8) et Philo- : 
storg. ΙΧ, 5 | 25. ὅσοι Sylburg, οἷς of V | 'evjesoeseoópevot, v ue δ: 


28. evvb inii Υ! δὴ V3, δὲ V! 


τεχώρουν ἅπαντες of Προκοπίου στρατιῶται πρὸς Οὐάλεντα. 
| δὲ μετὰ τὴν νίκην ταῖς Σάρδεσιν ἐπιδημήσας κἀκεῖθεν 
πὶ Φρυγίαν ἐλάσας, εὑρὼν δὲ τὸν Προκόπιον ἐν Νακολείᾳ 
ἢ πόλει, κἀνταῦϑα πάλιν ᾿Δγίλωνος τοῦ Προκοπίου στρα- 
00 τὸ πρᾶγμα πρὸς τὸ τῷ βασιλεῖ λυσιτελοῦν διαϑέντος, 
ἐνίκα κατὰ κράτος ὃ Οὐάλης, ὥστε καὶ αὐτοῦ κυριεῦσαι τοῦ 
τυραννήσαντος, οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον καὶ “Μάρκελλον συλ- 
pee τούτους μὲν οὖν᾽ διξχφήσατό, εὑρὼν δὲ βασιλικήν 
- τινὰ παρὰ Μαρχέλλῳ στολὴν ὑπὸ Προκοπίου δεδομένην αὐτῷ, 
io καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα κινηϑείς, ἐπεξήει πικρῶς ἅπασι. δι- 
| ερευνώμενος οὐ τοὺς συμπράξαντας τῇ τυραννίδι μόνον ἀλλὰ 
L xal τοὺς τῆς βουλῆς κοινωνήσαντας ἢ ὅλως ἀκούσαντάς τι 
- xol μὴ παραχρῆμα τὸ μελετώμενον ἀπαγγείλαντας. πολὺς δὲ 
- 4v xorà πάντων σὺν οὐδεμιᾷ κρίσει δικαίᾳ χωρῶν, καὶ 
"15 παρανάλωμα τῆς τοῦ βασιλέως ὀργῆς οἵ τε τοῦ νεωτερισμοῦ 
|o μετασχόντες καὶ of κατὰ μηδὲν αἴτιοι διὰ συγγένειαν ἢ φιλίαν 
ο ἐγίνοντο. 
r 9. Τῶν δὲ κατὰ τὴν Οὐάλεντι νενὲεμημένην ἐπικράτειαν 
— ὄντων ἐν τούτοις, ὁ βασιλεὺς Οὐαλεντινιανὸς ἐν τοῖς ὑπὲρ 
30 τὰς ΄ἅλπεις ἔϑνεσι διατρίβων μεγίστων καὶ ἀπροσδοκήτων 
᾿ ἐπειρᾶτο χινδύνων. τὸ γὰρ Γερμανικὸν ἅπαν, ὧν πεπόνϑει 
κατὰ τοὺς χρόνους ἐν οἷς Ἰουλιανὸς τὴν τοῦ Καίσαρος 
εἶχεν ἀρχὴν μεμνημένον, ἅμα τῷ γνῶναι τὴν αὐτοῦ τελευ- 
τὴν τὸ ταῖς αὐτῶν ψυχαῖς ἐμπεπηγὸς δέος ἀποσεισάμενοι 
5 καὶ τὸ φύσει προσπεφυχὸς αὐτοῖς ϑάρσος ἀναλαβόντες 
ὁμόσε πάντες τοῖς ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων βασιλείαν ἐπήεσαν 
χωρίοις. ὑπαντήσαντος δὲ αὐτοῖς τοῦ βασιλέως μάχη συν- 
ἔστατο χαρτερά, καὶ ἐνίκων οἵ βάρβαροι, τὸ Ρωμαίων προτρο- 
πάδην διώξαντες στράτευμα. Οὐαλεντινιανὸς δὲ οὐ φυγῇ 
80 διέγνω τὸν κίνδυνον ἀποχλῖναι, ἀλλ᾽ ἐνεγκὼν τὴν τύχην 


: 4. ᾿Δγίλωνος Bekk ex Ammiano, ἅπλωνος apographa, ἁπλῶν 0g V 
. sed ^ et^ erasa. (4yyélovog editur in Socrate, "4y£iovog in Sozomeno, 
-  "Ayslov in Philostorgio)| 5. πέᾶγμα, " ex ', V | 6. ὁ postea additum a - 
- W'| 10. ἐπεξήει] Eunap. fr. 85 | 14. κρίσει ex Quos V | 21sq. cf. - 
᾿ς Wietersheim-Dahn t. I* p. 531 sq. || 21. πεπόνϑει V, ἐπεπόνϑει malim 
. eum ς | 26. ὁμόσε] ὁμοῦ malebat Bekk. at cf. Krebs *Praepositions- 

— adverbien' I (Monachii 1884) p. 43 | ἐπήεσαν V et Bekk, ἐπέεσαν 


δ spograpba 


8 


166 — à - 


διηρευνᾶτο τοὺς τῶν ἐλαττωμάτων αἰτίους, οἵτινες ἦσι 
τῆς φυγῆς ἄρξαντες. ἀναξητήσας δὲ σὺν ἀκριβείᾳ, κα | 
τάγμα τῶν Βατάβων αἰτιασάμενος, ἐκέλευσε τὸ στρατόπεδον 
ἅπαν ἀναλαβὸν τὴν πανοπλίαν συνελθεῖν ὡς ἀκουσόμενον 
λόγων ὄφελος ἅπασι φερόντων κοινόν. τότε δὴ λόγοις ἐχρή- 5 
σατο τοῖς τῆς φυγῆς ἄρξασιν αἰσχύνην εἰς ἅπαντα vov βίον - 
ἐπάγουσι, καὶ τοὺς Βατάβους προσέταττεν, ἀποϑεμένους và 3 
ὅπλα, τοῖς τίμημα προσφέρουσιν οἷα δραπέτας οἰκέτας ἐπ᾿ 
ἐξαγωγῇ δημοσίᾳ πωλεῖσϑαι. τότε τοίνυν ἅπαντες ἐπὶ γῆν 
ἀνατετραμμένονι πρηνεῖς ἐλιπάρουν πάσης ἐλευϑερῶσαι τὸ τὸ 
στρατόπεδον τοιαύτης αἰσχύνης, ἄνδρες ὑπισχνούμενοι φᾶ- 
νήσεσϑαι τοῦ Ῥωμαίων ὀνόματος ἄξιοι. τοῦ δὲ ἐντεῦϑεν ἤδη 3 
τοῦτο ἔργῳ δειχϑῆναν κελεύσαντος, τῆς γῆς ἀναστήσαντες ; 
ἑαυτούς, ὁπλισάμενοί ve ὃν ἔδει τρόπον, ἀνεμαχέσαντο, xol 
τοῦ χάραχος προελθόντες τοσαύτην περὶ τὸν πόλεμον ἐπ- τὸ 
δδείξαντο προϑυμίαν ὥστε ἐξ ἀπείρου πλήϑους ὀλίγους εἰς 
τὰ οἰκεῖα τῶν βαρβάρων διασωϑῆναι. d μὲν οὖν πρὸς τὸ 
Γερμανικὸν ἅπαν μάχη ταύτης ἔτυχε τότε τῆς τελευτῆς. : 
10. Οὐάλης δὲ ὃ βασιλεὺς πολλοὺς μετὰ τὴν Προκοπίου | 
τεῤεντὴν ἀνελών, πλειόνων δὲ τὰς οὐσίας εἰς τὸ δημόσιον 0 
ἐνεχμών, ἀνεκόπτετο τῆς ἐπὶ Πέρσας ἐλάσεως, μοέρας τῶν 3 
ὑπὲρ τὸν Ἴστρον Σχυϑῶν τὰ Ῥωμαίων ὅρια ταραττούσδης. 
ἐφ᾽ οὺς d nad ἀρκοῦσαν ἐχπέμψας τῆς ἐπὶ τὸ πρόσω mo- 
θείας ἀνεῖχε, καὶ τὰ ὅπλα παραδοῦναι συναναγκάσας διένειμε 
ταῖς παρὰ τὸν Ἴστρον αὐτοῦ πόλεσιν, ἐν ἀδέσμῳ φρουρεῖσθαι ss 
παρακελευσάμενος φυλακῇ. οὗτοι δὲ ἦσαν oe ὃ τῶν Σκυϑῶν 
ἡγούμενος ἔτυχε Προκοπίῳ συμμάχους ἐχπέμψας. ἐπεὶ οὖν 
τούτους ἀφεϑῆναι παρὰ τοῦ βασιλέως ἀπήτει κατὰ πρεσβείαν 
τοῦ τότε κρατοῦντος αὐτοὺς φήσας ἐχπεπομφέναι, πρὸς οὐδὲν 
αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Οὐάλης ὑπήκουε" μήτε γὰρ πρὸς αὐτὸν τού- 30 
τους ἐστάλϑαι ἔλεγε, μήτε φιλίους ὄντας ἀλλὰ πολεμίους 


hn 


δον. χε ν τους ν διδὸν UENIRE ERR INTERN YR: 


1. διηρευνᾶτο V et Bekk, διερευνᾶτο apographa | 3. βατάων V I 1. 
βατάρφᾳ προσέεεατεν V || 10. ἀνατετραμμένοι] ἀνατεταμένοι conieci || 12. 
ῥωμαίων V, ῥωμαϊκοῦ s || 30. τὰς sup. scr. V | 21 sq. cf. Eunap. fr. 32 ἢ 
22. ταῤαξεούσης γ᾽, ταραττουσ ! (ῶν ut vid.) V! | 25. παρὰ] περὶ coni. . 
Sylb || 30. αὐτῷ ὁ β. Οὐάλης] hiatus excusatione quidem non eget, abo τ 
fort. αὐτῷ Οὐάλης ὁ B. scribendo Zosimus vitavit. cf. IV, 12, 1; 18, V 
ὑπήκουε ex ὑπήκουσε V! 


4 


4 
Eum "Ak ἀν. * 
d y Ὄπ" 

A Sul" E : 2 L $ 

etr PERSE ISSB -— (4 — 


oe τὸν ΕΝ πόλεμον ἀνερρίπισεν ἡ αἰτία. 
πὲ ὀουμένο ς δὲ αὐτοὺς ἐπιέναι τοῖς Ρωμαίων δρίοις αἰσϑό- 3 
svog ὃ βασιλεύς, καὶ πρὸς αὐτὸ ἤδη συνειλεγμένους ἅπαντας 
σὺν ὀξύτητι πάσῃ, τὸ μὲν στρατόπεδον τῇ ὄχϑῃ τοῦ Ἴστρου 
συμπαρατείνας, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τῆς Μαρκιανουπόλεως, ἣ μεγίστη 
τῶν ἐν Θράκῃ πόλεών ἐστι, διατρίβων, τῆς τε τῶν στρα- 
τιωτῶν ἐν ὅπλοις ἀσκήσεως ἐπιμέλειαν ἐποιεῖτο καὶ μάλιστα 
a τοῦ μηδεμίαν αὐτοῖς ἐπιλεῖψαι τροφήν. ὕπαρχον μὲν οὖν 4 
r ᾿ τῆς αὐλῆς Αὐξόνιον ἀπεδείκνυ, Σαλούστιον ταύτης διὰ τὸ 
i γῆρας ἀφείς, ἤδη δεύτερον ταύτην μεταχειρισάμενον τὴν 
- ἀρχήν" 4ὐξόνιος δέ, καίπερ ἐνεστῶτος οὕτω μέγδλοῦ πολέμου, 
3 περί τε τὴν τῶν εἰσφορῶν εἴσπραξιν δίκαιος ἦν, οὐδένα 
- βαρύνεσθαι παρὰ τὸ καϑῆκον καὶ ὀφειλόμενον ἀνεχόμενος, 
᾿ καὶ ὁλκάδων πλήϑει τὴν στρατιωτικὴν σίτησιν διὰ τοῦ Εὐξείνου 
Las πόντου ταῖς ἐκβολαῖς τοῦ Ἴστρου παραδιδούς, κἀντεῦϑεν διὰ 
τῶν ποταμίων πλοίων ταῖς ἐπικειμέναις τῷ ποταμῷ πόλεσιν 
ἐναποτιϑέμενος, ὥστε ἐξ ἑτοίμου γίνεσθαι τῷ στρατοπέδῳ 
τὴν χορηγίαν. (11) τούτων δὲ οὕτω χειμῶνος ὄντος ἔτι 
διῳκημένων, ἔαρος ἀρχομένου τῆς Μαρκιανουπόλεως ὁ βασι- 
80 λεὺς ἀναστὰς ἅμα τοῖς εἰς τὸν Ἴστρον φυλάττουσι στρατιώ- 
- ταῖς περαιωϑεὶς ἐν τῇ πολεμίᾳ τοῖς βαρβάροις ἐπῇει. τῶν 2 
δὲ στῆναι πρὸς μάχην σταδίαν οὐ ϑαρρησάντων. ἐγκεχρυμ- 
μένων δὲ τοῖς ἕλεσι καὶ ἐκ τούτων λαϑραίας ποιουμένων. 
. ἐπιδρομάς, τοῖς μὲν στρατιώταις κατὰ χώραν ἐπέταττε μένειν, 
5 ὕσον δὲ ἦν οἰκετικὸν συναγαγών, καὶ ὕσον μέντοι τὴν τῆς 
ἀποσκευῆς ἐπετέτραπτο φυλακήν, ῥητόν τι χρυσίον ὑπισχνεῖτο 
δωρεῖσϑαι τῷ βαρβάρου φέροντι κεφαλήν. εὐθὺς οὖν ἅπαντες 8 
ἐπηρμένοι τῇ τοῦ κέρδους ἐλπίδι, ταῖς ὕλαις καὶ τοῖς ἕλεσιν 
 εἰσδυόμενοι τούς τὲ προσπίπτοντας ἀναιροῦντες, ἐπιδεικνύντες 
30 τὲ τῶν κατασφαττομένων τὰς κεφαλὰς τὸ ταχϑὲν ἐκομέξοντο. 


1. &ogímiósv, vs ἃ m, 1, V | 8. ἐπιλεῦψαι] ἐπιλείψειν conieci. de 
futuro v. ad III, 21, 4 || 9. 4ó&óviov] cf. Wyttenbach ad Eunap. p. 218 || 
10. ταύτην V?, ταύτη V! | μεταχειρισάμενον, alt. v radendo ex ἡ V || 14. 
᾿ στρατιωτικὴν, c in ras. 3, ut vid., litt. V | 17. γίνεσϑαι V, γενέσϑαι ς || 
. 19. ἔαρος] ἦρος IV, 13, 2 || 20. A suspectum Bekkero | 22. 23. ἐγκε- 
. χρυμμένων V?, /////neug. (Éxx ut vid.) V! | 23. 28. ἕλεσι] ὄρεσι volebat 
. Reitemeier propter Ammianum (XXVII, 5, 3). at cf. ad ΠῚ, 35, 1 | 24. 
Eo V8. τῆ τοῦ — 29. εἰσδυόμενοι in mg. add. V* | 30. ταχϑὲν 


DT I det IR ain ERAS 


168 — ἃ 


πολλοῦ δὲ πλήϑους τοῦτον τὸν τρόπον ἀπολομένου. ; 
σπονδῶν οἵ λελειμμένοι τοῦ βασιλέως ἐδέοντο. τοῦ δὲ οὐκ 
ἀποσεισαμένου τὴν αἴτησιν, ἐγίνοντο σπονδαὶ μὴ καταισχύ- - 
νουσαι τὴν Ρωμαίων ἀξίωσιν" ἐδόκει γὰρ Ῥωμαίους μὲν ἔχειν 
μετὰ πάσης ἀσφαλείας ὅσα πρότερον εἶχον, βαρβάροις τὲ δ 
ἀπέγνωστο μὴ περαιοῦσϑαι μηδὲ ὅλως ποτὲ τοῖρ Ῥωμαίων 
ἐπιβαίνειν δρίοις. ταύτην ποιησάμενος τὴν εἰρήνην εἰς τὴν — 
Κωνσταντινούπολιν ἀφικνεῖται, τελευτήθαντος δὲ τοῦ τῆς 
αὐλῆς ὑπάρχου Μοδέστῳ ταύτην παραδίδωσι τὴν ἀρχήν. καὶ 
ταῦτα οὕτω διοικησάμενος ἐπὶ τὸν κατὰ Περσῶν ἠπείγετο 
πόλεμον. 

12, Ὄντος δὲ ἐν παρασκευαῖς αὐτοῦ, Οὐαλεντινιανὸς ὃ 
βασιλεὺς τὰ περὶ τοὺς Γερμανοὺς εὖ διαϑέμενος φήϑη δεῖν 
καὶ τῆς εἰς τὸ μέλλον ἀσφαλείας τῶν Κελτικῶν ἐϑνῶν ποιήσα- 
σϑαι πρόνοιαν. νεολαίαν οὖν ὅτι πλείστην ἀϑροίσας ἔκ τὲ τὸ 
τῶν προσοικούντων τῷ Ῥήνῳ βαρβάρων καὶ ἐκ τῶν ἐν τοῖς 
ὑπὸ Ρωμαίους ἔϑνεσι γεωργῶν, τοῖς στρατιωτικοῖς ἐγκατα- | 
λέξας τάγμασιν οὕτως αὐτοὺς ἐξήσκησε τὰ πολέμια, ὥστε 
φόβῳ τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα τῶν στρατιωτῶν μελέτης xol 
πείρας ἐννέα τοὺς πάντας ἐνιαυτοὺς μηδένα τῶν ὑπὲρ τὸν 90 Ἂ 
“Ῥῆνον ταῖς ὑπὸ Ῥωμαίους πόλεσιν ἐνοχλῆσαι. κατὰ τόνδε 
τὸν χρόνον Οὐαλεντινιανός, διά τινα πλημμελήματα τὴν Βρετ- 
τανιμὴν νῆσον οἰκεῖν κελευσϑείς, ἐπιϑέμενος τυραννίδι, συν- 
απέϑετο ταύτῃ τὸν βίον. Βαλεντινιανῷ δὲ τῷ βασιλεῖ νόσος 
ἐνέσκηψεν, ἥτις αὐτὸν παρὰ βραχὺ τοῦ βίου μετέστησεν. ἐπεὶ ss 
ὃὲ ταύτην Oiégvye, συνελθόντες οἵ περὶ τὰ βασίλεια λόγον 
αὐτὸν ποιήδσασϑαι παρεκάλουν τοῦ διαδεξομένου τὴν βασι- 
λείαν, ὡς ἂν μή τινος αὐτῷ συμβαίνοντος σφαλείη τὰ τῆς 
πολιτείας. πεισϑεὶς δὲ τούτοις ὁ βασιλεὺς τοῖς λόγοις ἀνεῖπε 
τὸν παῖδα Τρατιανὸν βασιλέα καὶ κοινωνὸν τῆς ἀρχῆς, ὄντα so 
νέον ἔτι καὶ οὔπω πρὸς ἥβην ἐλϑόντα τελείαν. 

18, Τῶν δὲ κατὰ τὴν ἑσπέραν ἐν τούτοις ὄντων, Οὐάλης 


«εν πῶ nx EA 


"ar emr UTERIS 


— ndis να. «νι.» 


Leunclavius, τάχος V || 7. ὁρίοις ex ὅροις V! | 16. δήνων V || 17. γεωργῶν]. 
Boecking ad not. occ. p. 1057 'laetos intellegit | 21. Ῥωμαίους Sylb, 
ῥωμαίων V | 22. 'Valentinianus! est etiam Hieronymo t. ΠῚ p. 197 
Schoene (Iordan. Rom. $ 308 M.) *Valentinus? editur in Ammiano || 24. - 
βαλεντινιανῶ h. Ll V | 27. διαδεξαμένου V, corr. s || 29. πεισϑεὶς com. | 
ex πει {εὶς (2 litt. ras., fort. πείρα ϑεὶς Ὁ} : 


T 


Cm Tv 


βασιλεύς, ἐφ᾽ ὕπερ ἐξ ἀρχῆς ὥρμητο, κατὰ Περσῶν ἐπὶ 
ὴ y ἑῴαν ἐστέλλετο, προϊών ve σχολαίως ἐβοήϑει τὰ δέοντα 
τρεσβευομέναις ταῖς πόλεσι, καὶ ἄλλα πολλὰ κατὰ τὸ προσ- 
φκονόμει, τοῖς δίκαια αἰτοῦσι ῥαδίως φιλοτιμούμενος 
αἰτούμενα. παρελθὼν δὲ εἰς τὴν ᾿Δντιόχειαν μετὰ πάσης 
ἀσφαλείας τὰ τοῦ πολέμου διῴκει, τὸν μὲν χειμῶνα διατρίβων 
5 τοῖς αὐτόϑι βασιλείοις, ἦρος δὲ ἐπὶ τὴν Ἱερὰν πόλιν 
- ἀπιὼν κἀχεῖϑεν τὰ στρατόπεδα τοῖς Πέρσαις ἐπάγων, καὶ 
: E aio: ἐνισταμένου τοῦ χειμῶνος ἐπανιὼν elg τὴν ᾿Αντιόχειαν. 
ὁ ἡ μὲν οὖν πρὸς Πέρσας οὕτως ἐτρίβετο μάχη, τοῦ δὲ βασι- 
λέως κατὰ τὴν ᾿Αντιόχειαν ὄντος παραδόξων ἐξανίστατο πραγ- 
2 μάτων ὑπόϑεσις ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν τις Θεόδωρος τοῖς 
βασιλικοῖς ὑπογραφεῦσιν ἐναριϑμούμενος. τοῦτον εὖ μὲν 
᾿ γεγονότα τὲ καὶ τραφέντα, νέον δὲ ἔτι καὶ τῷ τῆς ἡλικίας 
τὸ ϑερμῷ ῥαδίως κολάκων ϑωπείαις ἐπὶ τὰ χείρονα σαλευό- 


τινές εἰσιν ἐν παιδείᾳ καὶ τεκμήρασϑαι τὸ μέλλον ἔκ τινὸς 
κατωρϑωμένης αὐτοῖς μαντείας δεινοί. πυνϑανόμενοι δὲ τίς 
μετὰ Οὐάλεντα βασιλεύσειεν, ἔστησαν τρίποδα τὸ μέλλον 
αὐτοῖς διά τινος σημαίνοντα τελετῆς" φανῆναι δὲ ἐν τῷ 
τρίποδι γεγραμμένα ϑῆτα καὶ εἶ καὶ οὗ καὶ ἐπὶ τούτοις τὸ 
δέλτα, ταῦτα ὃὲ μονονουχὶ βοὴν ἀφιέναι δηλοῦντα ὡς Θεό- 
δῶρος τὴν βασιλείαν μετὰ Οὐάλεντα διαδέξεται. τούτοις 
ἐπαρϑεὶς τοῖς ὕϑλοις, ὑπό vs τῆς ἄγαν ἐπιϑυμίας ἀγύρταις 
5 συνεχῶς καὶ γόησιν ἐντυγχάνων. καὶ περὶ τοῦ πρακτέου 

χοινούμενος, βασιλεῖ κατάφωρος γένεται. καὶ αὐτὸς μὲν ἀξίαν 
ἐδίδου τῆς ἐγχειρήσεως δίκην, (14) συνέβαινε δὲ ἐπὶ τούτῳ 
καὶ ἕτερον. Φορτουνατιανός. τῇ τῶν βασιλικῶν ἐφεστὼς 
ταμιείων φροντίδι, τῶν ὑφ᾽ ἑαυτὸν στρατευομένων τινὰ 


1. Baci 5, λεὺς ἃ m. 1, V | 9. χειμῶνος, χει inter scribendum ex τὸ 
eorr. V | 12sq. cf. Eunap. fr. 38. ex Eunapio sua hausisse videntur 
etiam Socrates IV, 19 et Sozom. VI, 35 | 14. τραφέντα radendo ex 
γραφέντα ut vid. V | 15. zetgove ex χειρωνα (sine acc.) radendo V || 
15. 16. σαλευόμενον ex -og V! | 18. κατορϑωμένης V | 19. ἔστησαν] 
στῆσαι. expectabam | 21. ϑήτα V || εἶ καὶ οὗ (οὔ V)] cf. Blafs *Aus- 
yen d. Griech." p. 17* | 21. 22. τοῦ δέλτα V | 22. βοὴν V, φωνὴν « || 
ἀφιέναι δηλοῦντα V, ἀφιέντα δηλοῦν s, bene | 26. κονούμενος V!, corr, 
vi | 28. φορτουγατιανὸς, alt. r in ras. m. 2 (ex v?) V 


^" 


μενον περιστάντες τοιοῦτοί τινες ἀναπείϑουσιν ὡς περιττοί 


3 


γοητείας γραφὴν przovee κρίνων ὑπέβαλλεν MP 
ὃὲ τῇ τῶν βασάνων ἀνάγκῃ καὶ ἄλλους ἐξονομάσαντος ὡς ; 
συνεπισταμένους αὐτῷ, τὰ μὲν τῆς ἐξετάσεως εἰς Μόδεστον, 
ὃς τῆς αὐλῆς ὕπαρχος ἦν, μετεφέρετο οἷα προσώπων ἀχϑέντων 
εἰς μέσον τῇ ἀρχῇ τοῦ δικάσαντος πρότερον οὐχ ὑποκειμένων, 1 
ἡ δὲ κρίσις διὰ πάντων ἐχώρει. πρὸς δὲ ὀργὴν ἄμετρον Ó - 
βασιλεὺς ἀναστὰς ὑπόπτως εἶχε πρὸς ἅπαντας τοὺς ἐπὶ φιλο- τ 
σοφίᾳ τηνικαῦτα διαβοήτους ἢ ἄλλως λόγοις ἐντεϑραμμένους 
καὶ προσέτι τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τιμωμένων τινάς" καὶ οὗτοι γὰρ 
ὡς ἐπιβουλεύοντες τῷ βασιλεῖ προσηγγέλλοντο. καὶ δὴ ἐπέμ- q 
zovro πανταχόϑεν οἰμωγαὶ καὶ ἁπάντων κοινὸς ὀδυρμόρ᾽ ἦν 
γὰρ πλήρη τὰ μὲν δεσμωτήρια τῶν μάτην οἰκούντων αὐτά, 
διὰ δὲ τῶν ὁδῶν ἐφέρετο πλήϑη πλείονα τῶν ἐν ταῖς πόλεσι 
καταλελειμμένων. αἱ δὲ τὰς φυλακὰς τῶν μάτην ἀγομένων - 
ἐπιτετραμμέναι φυλαὶ πρὸς ἀσφάλειαν τῶν φυλαττομένων 15. 
οὐκ ἀρκεῖν ὡμολόγουν, δεδιέναι τε μή πού γε πολλῷ πλείους 
ὄντες ἐκβιάσαιντο φυγὴν ἑαυτοῖς. καὶ oí μὲν συκοφάνται 
δίχα παντὸς ἀνεχώρουν κινδύνου, κατηγορεῖν ἀναγκαξόμενοι 
μόνον, οἵ δὲ κρινόμενοι νῦν μὲν ἐτιμῶντο ϑανάτου δέχα 
νομίμων ἐλέγχων, οἱ δὲ τὰς οὐσίας ἀπώλλυον, παῖδας καὶ sg. 
γυναῖχας καὶ τὴν ἄλλην συγγένειαν ἐσχάτῃ τύχῃ καταλιπόντες" 
ἦν γὰρ τὸ σπουδαζόμενον ἐκ πολυτρόπων ἀσεβημάτων συλ- 
λογὴν τῷ δημοσίῳ πολλῶν γενέσϑαι χρημάτων. (16) πρῶτος 
μὲν οὖν τῶν ἐπὶ φιλσσοφίᾳ γνωρίμων ἀνήρητο Μάξιμος, καὶ ᾿ 
μετὰ τοῦτον ὃ ἐκ Φρυγίας Ἱλάριος ὡς δὴ χρησμόν τινὰ 95 
λοξὸν εἰς τὸ σαφέστερον ἑἕρμηνεύσας, καὶ Σιμωνίδης ἐπὶ - 
τούτῳ καὶ Πατρίκιος ὃ “Πυδὸς καὶ ὁ ἐκ Καρίας ᾿ἀνδρόνικος. . 
ἦσαν δὲ οὗτοι πάντες εἰς ἄκρον παιδείας ἐληλυϑότες καὶ | 
φϑόνῳ μᾶλλον ἢ ψήφῳ δικαίᾳ κατακριϑέντες. οὕτω δὲ ὁμοῦ 
πάντα συνεταράττετο ὥστε καὶ τῶν προστυχόντων τὰς οἰχέας so 


1. ὑπέβαλλεν V, ὑπέβαλεν ς || 8. τηνικαῦτα accessit ex V || ἄλλως V 
et Sylb, ἄλλους apographa | 9. ἐν ex μὲν V? | 11. καὶ (7v) ἁπάντων 
conieci | 12. πλήρη s, πλήρεις V || 14. ἀγομένων] sfoyu£vov conieci | 15. 
ἐπιτετραμμέναι, μέναι corr. V! | ante φυλαὶ ras. 1—2 litt. in V || 17. ἐκ- 


βιασαιτο, v à m. 2, V [| φυγὴν Sylb, φυγεῖν V | 28 sq. cf. Ennap. fr. 39. 3. 
40 M., v. philos. p. 62 sq. Boiss. | 24. ἀνήρητο] ἀνήρηται coni Sylb s 
25. ὡς δὴ — 26. ἑρμηνεύσας ad Maximum potius pertinent || 29. κα a- 
κριϑέντες) κατεκρύθησαν conieci | 


t4 EC SAI 
y * ὌΝ - yi » WA DOC icm. NEM] 


2 TNT x5 
5 Cem AL , 


ie T 
εἰσιέναι, μετὰ πλήϑους ἀνέδην τοὺς συκοφάντας, καὶ τοὺς 
ὥντας ἁρπάξειν, ἐκδιδόναι δὲ τοῖς φονεύειν ἅπαντας 
d δίχα κρίσεως τεταγμένοις. τῶν δὲ ἀτοπημάτων ἦν κο- 
; o qv Φῆστος, ὃν εἰς πᾶν εἶδος ὠμότητος πρόχειρον ὄντα 
; τῆς ᾿Ασίας ἀνθύπατον ὁ βασιλεὺς ἔστειλεν, ὡς ἂν μηδεὶς τῶν 
περὶ λόγους ἐσπουδακότων ἀπολειφϑείη. καὶ εἰς ἔργον ἤει 
T0 βούλευμα" πάντας γὰρ ὁ Φῆστος ἀναζητήσας, οὺἣς uiv: 
εὗρεν ἀκρίτως ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ λοιποὺς ὑπερόριον ἑαυτοῖς 
[ φυγὴν ἠνάγκασεν ἐπιϑεῖναι. καὶ ἡ μὲν ἐκ τῆς κατὰ Θεό- 
ip δῶρον. αἰτίας συμβᾶσα ταῖς πόλεσι συμφορὰ ταύτην ἔσχε τὴν 
E τελευτήν. 
3 16. Οὐαλεντινιανὸς δὲ δόξας πως τὸν πρὸς τοὺς Γερμα- 
! ψρὺς πόλεμον διατιϑέναι μετρίως, βαρύτατος ἦν ταῖς ἀπαιτή- 
| 6eG. τῶν εἰσφορῶν σφοδρότερον ἐπικείμενος καὶ ὑπὲρ τὸ 
"m σύνηϑες ταύτας εἰσπράττων. ἐποιεῖτο δὲ τούτου πρόφασιν 
τῆς στρατιωτικῆς δαπάνης τὸ πλῆϑος, ὅπερ ἠνάγκασεν αὐτὸν 
 ἐχδαπανῆσαι τὰ τῷ δημοσίῳ φυλαττόμενα χρήματα. εἰς μῖσος 
΄- τοίνυν ἅπαντας ἐπὶ τούτῳ κινήσας ἔτι μεῖζον ἢ πρότερον 
 ἐπιχραίνετο, καὶ οὔτε τοὺς ἄρχοντας ἤϑελεν ἐξετάξειν εἰ 
» χέρδους ἀπέχονται, τοῖς τε ἐκ τοῦ tiv ἀμέμπτως ἔχουσι 
δόξαν ἐφϑόνει, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἕτερός τις ἦν παρὰ τὸν ἐξ 
ἀρχῆς ἐπιτηδευϑέντα τρόπον αὐτῷ τῆς βασιλείας. διὰ ταῦτα 
- xci Λίβυες, οὐκ ἐνεγκόντες τὴν Ῥωμανοῦ πλεονεξίαν τοῦ 
- τὴν στρατιωτικὴν ἔχοντος ἐν Μαυρουσίοις ἀρχήν, Φίρμῳ 
5 τὴν ἁλουργίδα δόντες ἀνέδειξαν. βασιλέα. ὅπερ ἀπαγγελϑὲν 
- εἰχότως Βαλεντινιανὸν συνετάραξεν" καὶ παραχρῆμα τάγματά 
τινα στρατιωτικὰ τὴν ἐν Παιονίᾳ καὶ Μυσίᾳ τῇ ἄνω κατα- 
7 Λιπόντα φυλακὴν ἐπὶ Μιβύην ἐκπλεῦσαι προσέταξε. τούτου 
δὴ γενομένου Σαυρομάται καὶ Κουάδοι, καὶ πρότερον ὄντες 
) ἔγκοτοι τῷ τὴν ἐν τούτοις ἐπιτετραμμένῳ τοῖς τόποις φυλακὴν 
- (qv δὲ Κελέστιος), μετὰ τὴν τῶν στρατιωτῶν εἰς Λιβύην 


ἐ *n 


4. εἰς πᾶν εἶδος ὠμότητος scripsi de Sylburgii meaque coniectura, 
— sig πάντα εἰδὼς ὠμότητος V, εἰς πᾶσαν εἰδὼς ὠμότητα s | 6. ἤει ex εἴη 
(ut vid.) V? | 9. ἐπυϑῆναι V | 16. τούτου ex τοῦτο V | 18. ἐπὶ τούτῳ 
κινήσας in lacuna e. 20 litt. Κ᾽ | 24. cf. Boecking not. occ. p. 510 || 
. 96. βαλεντινιανὸν h. 1. V | συνετάραξε ς | 27. τὴν corr. ex τῇ V | 28. φυ- 
eei ex φυλακὴ V | 30. fyxorot, v ex v inter scribendum corr., V || 


E Lo; “κελεστιος corr. ex κι λέστιος (καὶ λέστιος) V.  *Marcellianus' 


e 


e 


t2 


ἀποδημίαν ἐπέϑεντο Παίοσί vs καὶ Μυσοῖς᾽ τοῦ yàg. 
λεστίου τὸν τούτων ἄρχοντα πίστεσιν ἐνόρχοις παφαγαγόντοςρ 3 
ἀνελόντος τε δόλῳ τῆς τραπέξης ἔτι προκειμένης, εἰκότως o. 
βάρβαροι τῆς ἐφύδοῦ ταύτην ἔχοντες ded τοὺς περὶ τὸν 
Ἴστρον ἐλήξοντο, πᾶν, εἴ τι τῶν πόλεων ἦν ἐκτός, διαρπά- 5 
ἕοντες. ἀλλὰ Παίονες μὲν εἰς ἁρπαγὴν τοῖς βαρβάροις πρὸ — 
ἔκειντο, τῶν στρατιωτῶν ἐκμελῶς πρὸς τὸ φυλάττειν τὰς πό- 
λεις ἐχόντων καὶ τοῖς ἐνδοτέρω τοῦ ποταμοῦ τόποις οὐχ 
ἧττον ἢ ot βάρβαροι zxa«osvoyAoovrov: Μυσία δὲ οὐδενὸς 
ἐπειράϑη κακοῦ, Θεοδοσίου τοῦ τὴν στρατιωτικὴν ἀρχὴν 
ἔχοντος ἀνδρείως στάντος καὶ τοὺς ἐπιόντας ἀποδιώξαντος, 
ὅϑεν ἐκ ταύτης τῆς νίκης δόξαν κτησάμενος ἔτυχε μετὰ ταῦτα 
τῆς βασιλείας. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐν τοῖς οἰκείοις ἀφηγηϑή- 
σεται χρόνοις. (11) Οὐαλεντινιανὸς δὲ τὴν ἀκοὴν τῶν ἀπ- 
αγγελϑέντων οὐκ ἐνεγκών, ἐκ Κελτῶν δρμήσας ἐπὶ τὴν Ἰλλυ: 15 
ρέδα διέβαινε, βουλευόμενος περὶ τοῦ πρὸς Κουάδους καὶ - 
Σαυρομάτας πολέμου. Μεροβαύδην δέ, στρατιωτικῶν ἔργων — 
ἐμπειρίαν ἔχειν παρὰ τοὺς ἄλλους δοκοῦντα, παντὸς τοῦ | 
στρατοπέδου προΐστησι. τοῦ δὲ χειμῶνος παρὰ τὸ εἰωϑὸς - 
ἐχταϑέντος, ἔστελλον πρὸς αὐτὸν οἵ Κουάδοι πρεσβείας λόγους so. 
ὑπὲρ τὸ μέτρον φέροντας, ἐφ᾽ οἷς Οὐαλεντινιανὸς ἀγανακτή- 
σας, καὶ ὑπὸ τῆς ἄγαν ὀργῆς παραφορᾶς οὐ πόρρω γενό- 
μένος, αἵματος κάτωϑεν ἀναχϑέντος ἐπὶ τὸ στόμα συσχόντος 
τε τὰς τῆς φωνῆς ἀρτηρίας ἐξέλιπεν, ἐν μὲν Ἰλλυριοῖς ἐννέα 
μῆνας, ἐλλειπουσῶν ὀλίγων ἡμερῶν, διατρίψας, εἰς δωδέκατον 95. 
δὲ ἐνιαυτὸν τῆς βασιλείας προελϑών. 

18. Τούτου τελευτήσαντος ἐμπεσὼν τῷ Σιρμίῳ σκηπτὸς 
τὰ βασίλεϊα κατέφλεξε καὶ τὴν ἀγοράν, ἔδοξέ τε τοῖς và τοι- 
«Oro κρίνειν δεινοῖς οὐκ αἴσιον τοῖς κοινοῖς πράγμασιν εἶναι 
τὸ τέρας. καὶ σεισμοὶ δὲ ἔν τισι συνηνέχϑησαν τόποιξ. 80 


Ammiano (XXIX, 6, 4) est | 8. ἔτι in ras. 1—2 litt. V || προκειμένης, 
c erasa, V | 4. ταύτην s, ταύτης V || 5. Ἴστρον {τόπους coni, Reite- 
meier | 8. τόποις V et Sylb, τρόποις apographa | 9. ἢ sup. ser. V* || 
11. στάντος] cf. στῆναι IV, 11, 2| 14. χρό oi (χρό in ras. c. 8 litt) — 
V | 16. τοῦ ex τοὺς V | 20. πρεσβείας] πρέσβεις conieci | 21. μέτρον V', — 
μέτριον V?s. cf. II, 29, 2; IV, 29, 1| 20. 21. πρεσβείαν λόγους ὑπὲρ 10 —— 
μέτριον φέρουσαν coni. Bekk | 28. ἔδοξέ, ult. s in ras. V || 30. τέφας x E. 
et Sylb, πέρας apographa 


E 118 
εἰσ ἡ δὲ καὶ Κρήτη σφοδρότερον, καὶ ἡ Πελοπόννησος 3 
τὰ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, ὥστε καὶ τὰς πολλὰς διαρρνῆναι 
bv πόλεων, πλὴν τῆς ᾿4ϑηναίων πόλεως καὶ τῆς ᾿4ττικῆς. 
4 ταύτην δὲ xol περισωϑῆναί φασιν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. Νεστό- 
| Quog ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις ἱεροφαντεῖν τεταγμένος ὄναρ 
ἐθεάσατο παρακελευόμενον χρῆναι τὸν ᾿Αχιλλέα τὸν ἥρωα 
, in τιμᾶσϑαι vicio" ἔσεσϑαι γὰρ τοῦτο τῇ πόλει σω- 
- τήριον. ἐπεὶ δὲ ἐκοινώσατο τοῖς ἐν τέλει τὴν ὄψιν, οἱ δὲ 
ληρεῖν αὐτὸν οἷα δὴ ὑκέργηρων ὄντα νομίσαντες ἐν οὐδενὶ 
τὸ ῥηϑὲν ἐποιήσαντο, αὐτὸς x«9' ἑαυτὸν λογισάμενος τὸ 
3 - πρακτέον καὶ ταῖς ϑεσειδέσιν ἐννοίαις παιδαγωγούμενος, εἰκόνα 
I τοῦ ἥρωος ἐν οἴκῳ μικρῷ δημιουργήσας ὑπέϑηκε τῷ ἐν Παρ- 
ϑενῶνι χαϑιδρυμένῳ τῆς ᾿4ϑηνᾶς ἀγάλματι, τελῶν δὲ τῇ ϑεῶ 
τὰ συνήϑη κατὰ ταὐτὸν καὶ τῷ ἥρωϊ τὰ ἐγνωσμένα οἵ κατὰ 
5 ϑεσμὸν ἔπραττε. τούτῳ vs τῷ τρόπῳ τῆς τοῦ ἐνυπνίου συμ- 
βουλῆς ἔργῳ πληρωϑείσης, ἐπιβρίσαντος τοῦ σεισμοῦ μόνους 
 ᾿Αϑηναίους περισωϑῆναι συνέβη, μετασχούσης τῶν τοῦ ἥρωος 
εὐεργεσιῶν καὶ πάσης τῆς ᾿Αττικῆς. ὅτι δὲ τοῦτο ἀληϑές 
ἐστι, μαϑεῖν ἔξεστι δι’ ὧν Ó φιλόσοφος Συριανὸς διεξῆλϑεν, 
Ls»o ὕμνον εἰς τοῦτον τὸν ἥρωα γράφων. ἀλλὰ ταῦτα οὐκ. ἀνάρ- 
μοστα τοῖς προκχειμένοις ὄντα παρέϑηκα. 
19. Οὐαλεντινιανοῦ δὲ τελευτήσαντος ὁρῶντες οἵ ταξί- 
αρχοι Μεροβαύδης καὶ ᾿Εκίτιος Οὐάλεντα καὶ Γρατιανὸν πόρρω 
- ποῦ διατρίβοντας (ὃ μὲν γὰρ ἔτι κατὰ τὴν ἑῴαν ἦν, ὃ δὲ ἐν 
0 τοῖς ἑσπερίοις Γαλάταις παρὰ τοῦ πατρὸς ἀπολελειμμένος), 
ὑφορώμενοι μή ποτε συμβῇ τοὺς ὑπὲρ τὸν Ἴστρον βαρβάρους 
ἀνάρχοις ἐπιπεσεῖν τοῖς πράγμασι, παῖδα Οὐαλεντινιανοῦ νέον, 
ἐκ γαμετῆς αὐτῷ τεχϑέντα τῆς πρότερον Μαγνεντίῳ συνοικη- 
σάσης. οὐ πόρρω που μετὰ τῆς μητρὸς ὄντα μεταπεμψάμενοι 
0 παράγουσι μετὰ τῆς ἁλουργίδος εἰς τὰ βασίλεια, πέμπτον 


4sq. de Athenis servatis narratiuneulam non ex Eunapio sed ex 
Syriani hymno desumpsit Zosimus (παρέϑηκα vs. 21) | 12. ἐν οἴκῳ 
| μικρῷ] ef. Iulian. p. 603, 19 H.: χαλκοῦς ἕστηκεν ἀνδριὰς (Ἕκτορος) ἐν 
— ψαΐσκῳ βραχεῖ. ὄγκῳ coni. Lobeck Aglaoph. p. 1241, εἴδει Reitemeier || 
13. ante ἀϑηνᾶς initium versus (c. 12 litt.) vacuum relictum imn V || 
— 90. ὕμνων V | 23. "Exérog Sylb, ἔκτιος V. 'auctore Equitio ac Mero- 
pee Vict, ep. 45, 10 | 27. Οὐαλεντινιανοῦ (Οὐαλεντινιανὸν» νέον 


dE RR Lie 


τιανοῦ καὶ Οὐαλεντινιανοῦ τοῦ νέου τὴν βασιλείαν, ὡς 
τοῖς περὶ αὐτοὺς τὰ πράγματα χρίνουσιν (αὐτοὶ γὰρ οἵ β 
σιλεῖς οὐκ ἦσαν κύριοι διὰ τὴν ἡλικίαν), Τρατιανῷ μὲν T 
Κελτικὰ φῦλα καὶ ᾿Ιβηρία πᾶσα καὶ ἡ Βρεττανικὴ νῆσος ind 
εκληροῦτο, Οὐαλεντινιανὸν δὲ ἐδόκει τὴν ᾿Ιταλίαν τε καὶ Ἰλλυ- — 
ριοὺς καὶ τὴν ὅλην ἔχειν Ζιβύην. τῷ 
20, Οὐάλεντα δὲ τὸν βασιλέα πολλαὶ πολλαχόϑεν περι 
εἰστήκεσαν SOLDE GspUQUA καὶ πρῶτον μὲν Ἴσαυροι (χα- 
λοῦσι δὲ αὐτοὺς o? μὲν Πισίδας. o? δὲ Σολύμους, ἄλλοι δὲ τὸ 
Κίλικας ὀρείους' τὸ δὲ ἀκριβέστερον, ἡνίκα εἰς τοὺς mepi 
αὐτῶν ἀφικώμεϑα λόγους, δηλώσομεν) τὰς ἐν Μυκίᾳ καὶ 
Παμφυλίᾳ πόλεις ἐπόρϑουν, τειχῶν μὲν κρατεῖν οὐ δυνά- 
2 μενοι, τὰ δὲ ἐν τοῖς ὑπαίϑροις ἅπαντα διαρπάζοντες. ἐπεὶ 
δὲ ὁ βασιλεὺς ἔτι κατὰ τὴν ᾿Αντιόχειαν διατρίβων ἔστελλεν ss. 
ἐπ’ αὐτοὺς ἀρκοῦσαν, ὡς dero, δύναμιν, οἱ μὲν Ἴσαυροι 
μετὰ τῆς λείας ἁπάσης εἰς τὰ τραχύτατα συνέφευγον τῶν 
ὀρῶν, οὔτε διῶξαι τῶν στρατιωτῶν δι᾽ ἐχμέλειαν δυναμένων, 
οὔτε ἄλλως τὰ συμβάντα ταῖς πόλεσι δυστυχήματα ϑεραπεῦ-. 
3 ὅσαι. τούτων δὲ ὄντων ἐν τούτοις, φῦλόν τι βάρβαρον τοῖς so. 
ὑπὲρ τὸν Ἴστρον Σκχυϑικοῖς ἔϑνεσιν ἐπανέστη, πρότερον μὲν 
οὐκ ἐγνωσμένον, τότε δὲ ἐξαίφνης ἀναφανέν. Οὔννους δὲ 
τούτους ἐχάλουν, εἴτε βασιλείους αὐτοὺς ὀνομάζειν προσήχει | 
Σκύϑας, εἴτε οὺς ᾿Ηρόδοτός φησι παροικεῖν τὸν Ἴστρον σιμοὺς 
καὶ ἀσϑενέας ἀνθρώπους, εἴτε ἐκ τῆς ᾿4σίας εἰς τὴν Εὐρώπην 
διέβησαν" καὶ τοῦτο γὰρ εὗρον ἱστορὴμένον, ὡς ἐκ τῆς ὑπὸ 
τοῦ Τανάϊδος καταφερομένης ἰλύος ὁ Κιμμέριος ἀπογαιωϑεὶς 


10. μὲν πισίδας ex utu////otüeg (3—4 litt. eras.) V*| 11. ógefovg — 
Leunclavius, ógfovg, ' ex ^ ut vid., V | 12. δηλώσομεν] non faetum est|| - 
13. ἐπόρϑουν) cf. Eunap. fr. 45 ibique Müller | 22 sq. Eunap. fr. 41, - 
Wietersheim-Dahn t. Il? p. 14$q. quae de Hunnorum origine ei 
Zosimus, ipsa quoque ex Eunapio ἐκ τῶν παλαιῶν συντιϑέντι κατὰ τοὺς 
εἰχότας λογισμοὺς transcripta sunt (emendatam relationem, quam ibi- - d 
dem promittit Eunapius, numquam prodiisse certum est: altera enim' 
editio a Photio memorata sine dubio a bibliopola aliquo Christiano . 
profecta est)|| 24. εἴτε ex οὔτε V "|| Ἡρόδοτος] cf. intp. ad Herod, v9 j^ 
91. »didog, vo sup. νά a m. 1, V. Ὑπάνιος ('Kuban' fL) aut scripsit | 


p r ^ SE f. "- T" ^ "! 
n b m P uw -"- 
Lr o. c ἘῸΣ Ἢ 


165 


τόνων ἜΩΜΗ ἐκ τῆς ᾿4σίας ἐπὶ τὴν Εὐρώπην 
τὰ δ διαβῆναι. παρελθόντες δὲ ὕμως τοῖς ἵπποις καὶ γυναιξὶ 4 
| pen καὶ olg ἐπεφέροντο, τοῖς ὑπὲρ τὸν Ἴστρον κατῳκη- 
5 ἐπήεσαν Σχύϑαις, μάχην μὲν σταδίαν οὔτε δυνάμενοι 
M παράπαν οὔτε εἰδότες ἐπαγαγεῖν (πῶς γὰρ οἵ μήτε εἰς γῆν 
πῆ xL τοὺς πόδας οἷοί τὸ ὄντες ἑδραίως, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν ἵππων 
χαὶ διαιτώμενοι καὶ καϑεύδοντες), περιελάσεσι δὲ καὶ ἐκδρο- 
ταῖς καὶ εὐχαίροις ἀναχωρήσεσιν, ἐκ τῶν ἵππων κατατοξεύ- 
Bos. ἄπειρον τῶν Σχυϑῶν εἰργάσαντο φόνον. τοῦτο συν- 5 
|» ἐχῶρ ποιοῦντες εἰς τοῦτο τὸ Σκυϑικὸν περιέστησαν τύχης 
ὥστε τοὺς περιλελειμμένους,, ὧν εἶχον ἐκστάντας οἰκήσεων, 
ἐνδοῦναι μὲν τοῖς Οὔννοις ταύτας οἰκεῖν, αὐτοὶ 0b φεύγοντες 
ἐπὶ τὴν ἀντιπέρας ὄχϑην διαβῆναι τοῦ Ἴστρου, καὶ τὰς χεῖ- 
- Q«g ἀνατείναντες ἱχετεύειν δεχϑῆναι παρὰ βασιλέως, ὑπ- 
» ἐὐχνεῖσϑαί vs πληρώσειν ἔργον αὐτῷ συμμάχων πιστῶν καὶ 
βεβαίων. τῶν δὲ τὰς ἐπὶ τοῦ Ἴστρου πόλεις φρουρεῖν τεταγ- 6 
μένων εἰς τὴν τοῦ βασιλεύοντος γνώμην ἀναβαλλομένων τὰ 
περὶ τούτου, δέχεσϑαι τούτους Οὐάλης ἐπέτρεπε πρότερον 
ἀποϑεμένους τὰ ὅπλα. τῶν δὲ ταξιάρχων, καὶ ὅσοι στρατιω- 
᾿ τῶν ἡγεμονίαν εἶχον, διαβάντων μὲν ἐφ᾽ ᾧτε ὕπλων δίχα 
τοὺς βαρβάρους ἐπὶ τὰ Ρωμαίων ὅρια παραπέμψαι, μηδενὸς 
δὲ γενομένων ἑτέρου πλὴν γυναικῶν εὐπροσώπων ἐπιλογῆς 
᾿ xal παίδων ὡραίων εἰς αἰσχρότητα ϑήρας ἢ οἰκετῶν ἢ γεωρ- 
γῶν χτήσεως, οἷς τισὶ μόνοις προσσχόντες τῶν ἄλλων ὅσα 
δ» πρὸς χοινὸν ὄφελος ἔφερον ὑπερεῖδον, ὥστε ἀμέλεὶι μετὰ τῶν 
ὅπλων ἔλαϑον οἵ πλείους περαιωϑέντες. καὶ ἅμα τῆς ὑπὸ 
Ρωμαίους γῆς ἐπιβάντες οὔτε ἱχκεσιῶν οὔτε ὕρκων ἐμνήσϑη- 
σαν, ἀλλ᾽ ἡ Θράκη τε ἅπασα καὶ ἡ Παιονία καὶ τὰ μέχρι 


Le P 979 
^ T , Ei «2 τῶν T ἊΨ ÁJ ᾿ ^ T - 
ERE 1 ἢ od 


—- (à — 


“ἢ 


fontem, in quo erat illos olim supra Tanain habitasse (cf. Agath. 
.V, 11), excerpsit | 1. ἐνέδωκεν ex &véà. V' | 2. ὅμως} de usu hoc Euna- 
piano v. Boiss. ad Eun. p. 212 sq. | 4. σταδέαν V, σταδιαίαν V? || 
- 5. μήτε] μηδὲ coni, Bekk || 9 sq. Eunap. fr. 42. 43 | 10. σκυϑικὸν ex σκυ- 
᾿ϑηκὸν V || 12. ἐνδοῦναι V, ἐκδοῦναι ς | 19. ταξιάρχων Bekk, ταξιαρχῶν 
V | 20. ἐφ᾽ óws c, igóve V | 21. παραπέμψαι V, διαπέμψαι ς || 22. ye- 
 vouévorv V, γενομένου s. γένεσϑαι τινὸς: 'aliqua re occupari! redit 
Υ͂, 26, 1. cf. Wyttenbach ad Eunap. p. 66 || 24. προσσχόντες s, προ- 
(óvrsg V | 25. ὥστε per anacoluthiam positum est | 928. Παιονία] Mv- 
ὡς vett Reitemeier, at mouien; ineptum sane, de suo adiecisse 
e 


“Μακεδονίας καὶ Θετταλίας ἐπληροῦντο, βαρβέφων τὰ 
πεσόντα λῃξομένων. (21) κινδύνου δὲ τοῖς ταύτῃ πράγμ 
ἐπικειμένου μεγίστου, δραμόντες ἐπὶ βασιλέα τὸ συμβὰν dm. 
αγγέλλουσιν. ὃ δὲ τὰ πρὸς Tléodog ὡς ἐνῆν διαϑέμενος, & 
τῆς ᾿Δντιοχείας διαδραμὼν ἐπὶ τὴν Κωνσταντινούπολιν bl 
κἀντεῦϑεν ἐπὶ Θράκης ἐχώρει, τὸν πρὸς τοὺς αὐτομόλους 
Σκύϑας ἀγωνισόμενος πόλεμον. ἐξιόντι δὲ τῷ στρατοπέδῳ * 
καὶ αὐτῷ δὲ τῷ βασιλεῖ τέρας ὥφϑη τοιόνδε. ἀνθρώπου τι 
σκῆνος ἐφάνη κατὰ τὴν ó00v κείμενον, τὸ μὲν ἄλλο ἅπαν 
ἀκίνητον καὶ ἀπὸ κεφαλῆς μεμαστιγωμένῳ ἄχρι ποδῶν ἔοι- 1 
κός, μόνους δὲ τοὺς ὀφϑαλμοὺς ἀνεῳγμένους ἔχον, ἐμβλέ- - 
zovr«g τοῖς πλησιάζουσιν. ἐπεὶ δὲ τοῖς ἐρωτῶσι τίς τε εἴη 
καὶ πόϑεν, ἢ παρὰ τίνος ταῦτα πάϑοι, παντάπασιν οὐδὲν 
ἀπεχρίνατο, τερατῶδες εἶναι νομίσαντες ἐπέδειξαν καὶ τῷ | 
βασιλεῖ παρόντι. τοῦ δὲ τὰς αὐτὰς πεύσεις προσαγαγόντος, 5 
οὐδὲν ἧττον ἄφωνος ἦν, οὔτε tiv νομισϑεὶς διὰ τὸ πᾶν τὸ 
σῶμα ἀκίνητος εἶναι, οὔτε τεϑνάναι τελέως, ἐπειδὴ ἐρρῶσϑαι 
τὸ βλέμμα ἐδόκει. ... γέγονεν ἀφανὲς ἄφνω τὸ τέρας. τῶν 
οὖν περιεστώτων περὶ τὸ πρακτέον ἀπορουμένων συνέβαλλον Ὁ 
oí τὰ τοιαῦτα ἐξηγεῖσϑαι δεινοὶ τὴν ἐσομένην προμηνύειν 9 
τῆς πολιτείας κατάστασιν, ὅτι τε πληττόμενα καὶ μαστιγού- 
μενα διατελέσει τὰ πράγματα, ψυχορραγοῦσιν ἐοικότα, μέχρις 
ἂν τῇ τῶν ἀρχόντων καὶ ἐπιτροπευόντων κακίᾳ τελέως φϑα- 
θείη. τοῦτο μὲν οὖν, ἐπιόντων ἡμῶν τὰ καϑ' ἕκαστα, σὺν 
ἀληϑείᾳ φανήσεται προαγορευϑέν" (22) ὁ δὲ βασιλεὺς Οὐά- ss 
λης λῃζομένους ἤδη τὴν Θράκην πᾶσαν τοὺς Σικύϑας ϑεώ- 
μενος, ἔγνω τοὺς ἐκ τῆς ἑῴας σὺν αὐτῷ παραγενομένους καὶ 
μάχεσθαι us0' ἵππων ἐμπειροτάτους τῇ τῶν Σχυϑῶν ἵππῳ 
πρότερον ἐπιπέμψαι. λαβόντες οὖν οὗτοι παρὰ τοῦ βασιλέως 


videtur Zosimus, ideoque nil mutandum. ἡ Θρᾷάκη πᾶσα καὶ ἣ συν- 
aun αὐτῇ χώρα Μακεδονία καὶ Θεσσαλία: Eunap. fr. 42 | 2. Eunap. 

. 40 || 1. ἀγωνισόμενος] fort. ἀγωνιούμενος scripsit, cf. σωφρονιοῦντα 
E 21, 2; κομιεῖσϑαι IV, 31, 5; χαριεῖσϑαι V, 22, 1| 10. ἀκένητον V οὐ 
Boiiópyit εὐκίνητον apographa || μεμαστιγωμένῳ ἄχρι] μ. μέχρι propter |. 
hiatum conieci | 11. 12. ἐμβλέποντας V?, -rog V? || 15. παριόντι Bekk. ᾿ξ - 
apographo umo | προαγαγόντος, c à m. 2, V | 18. γέγονεν V, καὶ yí- — 
yovsv ς | 21. Saracenorum nomen intercidisse vider || 29. οὗτοι ae 
cessit e V " iios i 


111 


γημα κατ᾽ ὀλίγους ἐκ τῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως 
Boseies, καὶ τοὺς ἐκλείποντας Σκυϑῶν τοῖς κοντοῖς 
Nori: πολλῶν ἡμέρας ἑκάστης ἔφερον κεφαλάς. ἐπεὶ 
E. τῶν ἵππων ταχυτὴς xol ἡ τῶν κοντῶν ἐπιφορὰ δύσμαχος 
εἶναι τοῖς Σιχύϑαις ἐδόκει, καταστρατηγῆσαι τὸ Σαρακηνικὸν 
ἐνοήϑησαν φῦλον. ἐνέδραν τινὰ κοίλοις ἐναποχρύψαντες 
" (ig τρεῖς ἑνὶ Σκχύϑας ἐπιέναι συνεῖδον Σαρακηνῷ. καὶ 
᾿ ταύτης δὲ διαμαρτόντες τῆς πείρας; τῶν Σαρακηνῶν διὰ τὸ 
᾿ τῶν σφετέρων ἵππων ταχὺ καὶ εὐάγωγον κατ᾽ ἐξουσίαν ἀπο- 
) φευγόντων . ἡνίκα ἂν πλῆϑος ἐπιὸν ἴδοιεν, ἐπελαυνόντων δὲ 
 σχολαίοις καὶ τοῖς κοντοῖς ΝΥΝ τοσοῦτος ἐγένετο 
| Exv6àv φόνος ὥστε ἀπαγορεύσαντας αὐτοὺς ἐθελῆσαι περαιω- 
᾿ ϑῆναι τὸν Ἴστρον καὶ σφᾶς ἐκδοῦναι τοῖς Οὔννοις μᾶλλον ἢ 
ὑπὸ Σαρακηνῶν πανωλεϑρία διαφϑαρῆναι. καταλιπόντων δὲ 
αὐτῶν τοὺς περὶ Κωνσταντίνου τὴν πόλιν τόπους καὶ πορρω- 
r τέρω προελϑόντων, γέγονεν εὐρυχωρία τῷ βασιλεῖ παραγαγεῖν 
- εἰς τὸ πρόσω τὸ orici 
. Σκχοπουμένῳ δὲ αὐτῷ τίνι δέοι τρόπῳ διαϑεῖναι τὸν πό- 
- Aeuov πλήϑους ἐπικειμένου τοσούτου βαρβάρων, καὶ ἅμα τῇ 
p τῶν ἀρχόντων βαρυνομένῳ κακίᾳ, καὶ παραλῦσαι μὲν αὐτοὺς 
διὰ τὸν περιέχοντα τὰ πράγματα σάλον ὀκνοῦντος, ἀποροῦν- 
τος δὲ τίσι τὰς ἡγεμονίας παραδοῦναι προσήκει μηδενὸς ἀξιό- 
χρεὼ φαινομένου, καταλιπὼν Σευαστιανὸς τὴν ἑσπέραν οἷα 
τῶν αὐτόϑι βασιλέων διὰ νεότητα φρονεῖν ταὐτὰ πρὸς ἕαυ- 
τοὺς οὐχ ἀνεχομένων, ἀλλὰ ἐκδόντων ἑαυτοὺς εὐνούχων ἐπὶ 
τῷ κοιτῶνι τεταγμένων διαβολαῖς, εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν 


| 1. σύνϑημα Sylb et Bekk, σύνϑεμα V. cf. ad I, 50, 3 | ἐκ acces- 
' sit e V | 2. ὑπεξήεσαν Sylb, ἐπεξήεσαν V, ἐξήεσαν ς || 5. σαρδκηνικὸν, 
- e sup. scr. a m. 2, ἢ ex v ἃ m. 1, V. σαρρακηνικὸν ς | 7. τρεῖς V*, 
- rolg V! | συνεῖδον ex συνεῖδων radendo V. de ipso verbo v. Hase 
δὰ Leon. Diac. p. 468 sq. Bonn. | σαϑακηνῶι, 9 sup. scr. a m. 2, V. 
οὗ sic porro. σαρρακηνῷ s. et sic porro ἢ 8. δὲ accessit e V ἢ dud? 


τόντες s, διαμαρτάνοντες V | 9. εὐάγωγον Vt, e0yo//// V! | 10. ἂν Sylb, 

Ad V | 15. τὴν Κωνσταντινούπολιν ceteris locis scriptor | 18. exozov- 

) δὲ αὐτῶ V, cxomovuévov δὲ αὐτοῦ c. σκεπτομένῳ conieci coll. 

; 13, 8. σκοπεῖν, non σκοπεῖσθαι, celeris locis Zosimus | 20. βαρυνο- 

vo V, βαρυνομένου ς | 23. σευαστιανὸς h. l. V. ceterum v. Eunap. 

. 41 134. ταὐτὰ ex ταῦτα V, et sic Reitemeier, ταῦτα apographa 
DSIMU 12 


- 


ἊΨ ΨΥ ΤΥ ἀν" .- τς "LO wc. 
luv. Y 1D ROSOUM EIS "e Te EP Pes ne 
S TN pu 2692 oT - .. - NOE A^ 
Φ - * d . A» 5 E " 


118 SUE m CERE 


καὶ τῇ πάσῃ πολιτείᾳ τοῦ ἀνδρὸς ἀρετὰς ἐπιστάμενος, αἱρεῖται - 
στρατηγὸν αὐτὸν xol τὴν ἡγεμονίαν τοῦ παντὸς πιστεύει πο- 
λέμου. ὃ δὲ πρὸς τὸ ἐκδεδιῃτημένον καὶ παντάπασιν ἐχμελὲθ - 
τῶν ταξιάρχων καὶ στρατιωτῶν ἀφορῶν, καὶ ὡς εἰς φυγὴν 5 
μόνον εἰσὶ γεγυμνασμένοι καὶ γυναικώδεις καὶ ἀϑλίας tÜydg, ' 
δισχιλίους ἤτησεν, οὺς ἂν ἕλοιτο, δοϑῆναι στρατιώτας αὐτῷ" 
πλήϑους γὰρ ἡγεῖσϑαι χαύνως ἠγμένων ἀνθρώπων μὴ ῥάδιον 
εἶναι, παιδαγωγῆσαι δὲ ὀλίγους καὶ εἰς τὸ ἀρρενωπὸν ἐκ τοῦ 
ϑήλεος ἀναγαγεῖν οὐ σφόδρα δύσκολον εἶναι, καὶ ἄλλως δὲ τὸ 
λυσιτελὲς μᾶλλον ἐν ὀλίγοις ἢ παντὶ κινδυνεύειν τῷ πλήϑει. | 
πείϑει ταῦτα λέγων τὸν βασιλέα, καὶ λαβὼν αἵρεσιν οὐκ ἐκ 
τῶν ἐντεϑραμμένων δειλίᾳ καὶ πρὸς τὸ φεύγειν γεγυμνασμέ- 
νῶν oUg ἤτησεν εἵλετο, νεωστὶ δέ τινας ἐναριϑμηϑέντας τῷ 
στρατοπέδῳ καὶ σώματος ἀνατρέχοντας εὐφυΐᾳ καὶ προσέτι γε τὸ 
τῷ φύσιν τεκμαίρεσϑαι δυναμένῳ φαινομένους εἰς ὅπερ ἡρέ- 
ϑησαν ἵχανούς. αὐτόϑεν οὖν ἕχάστου τῆς φύσεως ἐπειρᾶτο, 
καὶ τῇ συνεχεῖ γυμνασίᾳ τὸ ἐνδέον ἐπλήρου, πειϑομένους μὲν 
ἐπαινῶν -καὶ δωρεαῖς ἀμειβόμενος, ἀπειϑοῦσι δὲ σφοδρὸς καὶ 
ἀπαραίτητος εἶναι δοκῶν. οὕτω δὲ τοὺς σὺν αὐτῷ πρὸς πᾶ- so. 
σαν πολεμικὴν ἐπιστήμην ἀσκήσας τὰς μὲν τειχήρεις κατελάμ- Ὁ 
βανε πόλεις, τῆς ἀσφαλείας ὅτι μάλιστα τοῦ στρατοπέδου 
ποιούμενος λόγον, ἐνέδραις δὲ συνεχέσι τοῖς προνομεύουσι 
τῶν βαρβάρων ἐπῇει, καὶ νῦν μὲν τῷ πλήϑει τῶν λαφύρων 
εὑρίσκων βαρυνομένους ἀνῇρει, τῆς λείας γενόμενος κύριορ, ss. 
νῦν δὲ μεθύοντας, ἄλλους δὲ τῷ ποταμῷ λουομένους ἀπ- 
ἔσφαξεν. ὡς δὲ τὸ πολὺ τῶν βαρβάρων τοῖς τοιούτοις στρα- 
τηγήμασιν ἐδαπάνησε μέρος, καὶ τὸ λειπόμενον δέει τοῦ 
στρατηγοῦ τοῦ προνομεύειν ἀπέσχετο, φϑόνος ἐξανίσταται 
x«T' αὐτοῦ μέγιστος. οὗτος δὲ ἔτικτε μῖσος, ἐντεῦϑέν τε s 
διαβολαὶ πρὸς τὸν βασιλέα, τῶν τοῦ ἄρχειν ἐκπεπτωκότων 
τοὺς κατὰ τὴν αὐλὴν εὐνούχους παρορμώντων εἰς τοῦτο. 
οὕτω δὴ τοῦ βασιλέως εἰς ἄλογον ὑποψίαν παρατραπέντος, 
Σεβαστιανὸς μὲν ἐδήλου κατὰ χώραν μένειν τῷ βασιλεῖ καὶ 


Ἂς 


6. ταξιάρχων Bekk, ταξιαρχῶν V || 9. εἶναι (2) sup. scr. (m. 2 ut | 
vid.) V | 15. εὐφυέα V*, εὐφυᾶ V'| 16. φύσιν V, φύσει s (unde antea - 
φύσεις coniciebam) | 16. 17. ἡρέϑησαν Sylb, ἡρέϑεσαν, m. 2 ex^, V. 
24. ἐπηήει V 


di 
] E 
a εἴ 


-— 


po 119 
περαιτέρω προβαίνειν" οὐδὲ γὰρ εἷναι ῥᾷστον πλήϑει 
σούτῳ πόλεμον ἐκ τοῦ προφανοῦς ἐπάγειν, ἀλλ᾽ ἐκ περι- 
μῆς καὶ λαϑραίαις ἐπιϑέσεσι τρίβειν τὸν χρόνον, ἕως ἂν 
: τάνει τῶν ἐπιτηδείων ἀπειπόντες ἢ παραδοῖεν αὑτούς, ἢ 
τί ἦν ὑπὸ Ῥωμαίους χωρίων ἀναχωρήσαιεν, τοῖς Οὔννοις éx- 
διδόντες τὸ καϑ᾽ ἑαυτοὺς μᾶλλον ἢ τοῖς ἐκ τοῦ λιμοῦ συμ- 
βαίνειν εἰωϑόσιν οἰκτροτάτοις ὀλέϑροις. (24) ἀλλ᾽ ἐκείνου 
ταῦτα παραινοῦντος, οἱ τἀναντία σπουδάξοντες ἐξιέναι τὸν 
βασιλέα πανστρατιᾷ παρεκάλουν ἐπὶ τὸν πόλεμον ὡς ἤδη τῶν 
» βαρβάρων ὡς ἐπίπαν ἀπολωλότων καὶ ἀκονιτὶ τοῦ βασιλέως 
τῇ νίκῃ παρισταμένου. κρατησάσης δὲ τῆς χείρονος γνώμης, 
ἐπειδὴ καὶ πρὸς τὸ χεῖρον ἦγεν ἡ τύχη τὰ πράγματα, τὸν 
στρατὺν ἅπαντα σὺν οὐδενὶ κόσμῳ πρὸς τὴν μάχην ἐξῆγεν ὃ 
βασιλεύς. οἷς ἀπαντήσαντες ἀπροφασίστως oi βάρβαροι, καὶ 
3s παρὰ πολὺ τῇ μάχῃ κρατήσαντες, μικροῦ μὲν ἅπαντας πανω- 
λεϑρίᾳ διέφϑειραν" σὺν ὀλίγοις δὲ πεφευγότος εἴς τινα κώμην 
- r0) βασιλέως, οὐκ οὖσαν τειχήρη, περιϑέντες ὕλην παντα- 
χόϑεν τῇ κώμῃ καὶ πῦρ ἐνέντες τοὺς ἐν αὐτῇ συμφυγόντας 
μετὰ τῶν ἐνοικούντων ἐνέπρησαν, ὡς μηδὲ τῷ τοῦ βασιλέως 
σώματι δυνηϑῆναί τινα παντάπασιν ἐπιστῆναι. 
Τῶν δὲ πραγμάτων ἐπὶ λεπτοτάτης ἑστώτων ἐλπίδος, Βί- 
- «r9 ὃ τοῦ Ρωμαίων ἡγούμενος ἱππικοῦ, τὸν κίνδυνον ἅμα 
τισὶν ἱππεῦσι διαφυγών., ἐπὶ Μακεδονίαν vs καὶ Θεσσαλίαν 
ἐλάσας κἀκεῖϑεν ἐπὶ Μυσοὺς καὶ Παίονας ἀναδραμών, αὐτόϑι 
διατρίβοντι τῷ Γρατιανῷ τὸ συμβὰν ἀπαγγέλλει καὶ τὴν τοῦ 
στρατοπέδου καὶ τοῦ βασιλέως ἀπώλειαν. ὃ δὲ οὐ σφόδρα 
μὲν" λυπηρῶς τὴν τοῦ ϑείου τελευτὴν cela (ἦν γάρ τις 
ὑποψία πρὸς ἀλλήλους αὐτοῖρ), ὁρῶν δὲ αὑτὸν οὐκ ἀρκοῦντα 
moe τὴν διοίκησιν, Θράκης μὲν ὑπὸ τῶν ἐφεστώτων ταύτῃ 
βαρβάρων κατεχομένης καὶ τῶν περὶ Μυσίαν καὶ Παιονίαν 
τόπων ὑπὸ τῶν ταύτῃ βαρβάρων ἐνοχλουμένων, τῶν δὲ ὑπὲρ 
τὸν Ῥῆνον ἐϑνῶν ἀκωλύτως ταῖς πόλεσιν ἐπιόντων, αἱρεῖται τῆς 


.. 9. 8. ἐκ περιδρομῆς] ἐκπεριδρομαῖς conieci, vocabulo novo sed ad 
viam formato || 4. nt V*, σπάνη V! | αὑτοὺς, *ex?, V | 6. τὸ] 


τὸ Y scribendum puto | 6. 7. δβαίνειν Υ 8. τὸν V, μᾶλλον τὸν s || 12. καὶ 
; V, πρὸς s. πάλαι πρὸς conieci ἢ 10. κώμην ex κόμην V | 17. ὕλην 
AN; V! | 24. αὐτόϑι ex αὐτόϑεν V | 31. 32. ὑπὲρ τῶν ῥῆνον V?, ὑπὲρ 
pem V!, περὶ τὸν ῥῆνον s | 32. ἀναιρειτα (sic), ἀν eras, V 

19* 


(s 


2 


x K T 
^ el 
ἥδε E 


eo 


180 EE E. qu Ebo 


βασιλείας κοινωνὸν Θεοδόσιον, ἐκ μὲν τῆς ἐν ᾿Ιβηρίᾳ Kad. 
πόλεως δὲ Καύκας ὁρμώμενον, ὄντα δὲ οὐκ ἀπόλεμον οὐδὲ ἀρχῆς, 
στρατιωτικῆς ἄπειρον. ἐπιστήσας δὲ τοῖς κατὰ Θράκην αὐτὸν | 
καὶ τὴν ἑῴαν πράγμασιν αὐτὸς ἐπὶ Γαλάτας τοὺς pue 3 
ἐχώρει, và αὐτόϑι διαϑήσων, ὡς οἷός ve γένοιτο. οὐ 
25. Θεοδοσίου δὲ τοῦ βασιλέως κατὰ τὴν —À 1 
διατρίβοντος, πολλοὶ πανταχόϑεν κατὰ κοινὰς καὶ ἰδίας Gvg- 
θέοντες χρείας τῶν προσηκόντων τυγχάνοντες ἀπηλλάττοντο. — 
πλήϑους δὲ πολλοῦ τῶν ὑπὲρ τὸν Tego Σκυϑῶν, Γότϑων 
λέγω καὶ Ταϊφάλων καὶ ὅσα τούτοις ἦν ὁμοδίαιτα πρότερον 3 
ἔϑνη, περαιωϑέντων καὶ ταῖς ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν οὔσαις 
πόλεσιν ἐνοχλεῖν ἀναγκαξομένων διὰ τὸ πλῆϑος Οὔννων τὰ 
παρ᾽ αὐτῶν οἰχούμενα κατασχεῖν, ὁ μὲν βασιλεὺς Θεοδόσιος - 
ἐς πόλεμον πανστρατιᾷ παρεσκευάξετο᾽ πάσης δὲ τῆς Θράκης | 
ὑπὸ τῶν εἰρημένων ἐϑνῶν ἤδη κατειλημμένης, καὶ τῶν ἐπὶ τ 
τῇ φυλακῇ τῶν πόλεων καὶ τῶν αὐτόϑι φρουρίων οὐδὲ ἐπὶ 
βραχὺ ϑαρρούντων ἔξω τῶν τειχῶν προελϑεῖν, μήτι γε καὶ - 
ἐν τοῖς ὑπαίϑροις εἰς χεῖρας ἐλϑεῖν, Μοδάρης bv μὲν ἐκ τοῦ 
βασιλείου τῶν Σκυϑῶν γένους, οὐ πρὸ πολλοῦ δὲ πρὸς 'Po- 
μαίους αὐτομολήσας καὶ δι’ ἣν ἐπεδείξατο πίστιν στρατιῶ- 90 
τικῆς προβεβλημένος ἀρχῆς, ἐπί τινος ἀναβιβάσας λόφου 
τοὺς στρατιώτας, ὁμαλοῦ μὲν καὶ γεώδους, ἐκτεινομένου obo — 
εἰς μῆκος καὶ πεδία μέγιστα ὑποκείμενα ἔχοντος, ἔλαϑε μὲν - 
τοὺς βαρβάρους τοῦτο πεποιηκώς, ἐπεὶ δὲ διὰ τῶν κατα — 
σκόπων ἔγνω πάντας ἐν τοῖς ὑποκχειμένοις τῷ λόφῳ πεδίοις 
τοὺς πολεμίους ἀποχρησαμένους τῇ κατὰ τοὺς ἀγροὺς καὶ τὰς 
ἀτειχίστους κώμας εὑρεϑείσῃ τρυφῇ κεῖσϑαι μεϑύοντας, ἡδυχῆ 
παραγγέλλει τοῖς στρατιώταις ξίφη μόνα καὶ ἀσπίδας ἐπι 
χομιξομένοις, μείξονος δὲ ἢ βαρυτέρας ὑπεριδόντας ὁπλίσεωξ, 
x«l τοὺς συνασπισμοὺς τοὺς συνήϑεις erp, ἐπελϑεῖν 1 
τοῖς βαρβάροις ἤδη τῇ τρυφῇ zagsuuévoig: οὗπερ γεγενη-. ᾿ 


1. κοινωνὸν V?*, κοινὸν V!  Καλλαικίας scripsit Bekk. ceterum cf. 
Sievers *Studien? p. 283 || 4. πράγμασιν, πράγ ex corr. m. 1, V | be 


add. V?|[5. ὡς V, εἰ ς || 6. ϑεσαλονέκην, c à m. 2, V| 8. τυγχάνο 
τυχόντες vertit Leunclavius, bene | 22. γεώδους s, γαιώδους V | 27. 
τρυφῆ V, τροφῇ s | 28. τοῖς στρατιώταις V, τοὺς στρατιώτας c. hu 
refert Mai Eumap. fr. 51 | 28. 29. ἐπικομιξομένοις V, bros € LI 
ἐασαντίς, € erasa, V | 81. ἤδη] fort. ἔτι scripsit i (MATRONA 


fov βραχύ τι πρὸ τῆς ἡμέρας ἐπιϑέμενοι rotg βαρβάροις 
στρατιῶται πάντας κατέσφαξαν, τοὺς μὲν οὐδὲ αἰσϑανο- 
£vove, τοὺς δὲ ἅμα τῇ αἰσϑήσει τρωϑέντας, καὶ ἄλλους 
ἰλοις ϑανάτων τρόποις ἀναιρεϑέντας. ἐπεὶ δὲ τῶν ἀνδρῶν 
ὑδὲν ὑπελείφϑη. τοὺς μὲν πεσόντας ἐσκύλευον, ἐπὶ δὲ τὰς 
χῦχας καὶ τοὺς παῖδας ὁρμήσαντες ἁμάξας μὲν εἷλον τε- 
χκισχιλίας αἰχμαλώτους δὲ ὅσους ἦν εἰχὺς ἐπὶ τοσούτων 
A» φέρεσϑαι, δίχα τῶν βάδην ταύταις ἀκολουϑούντων 
- x«l ἐξ ἀμοιβῆς, οἷα φιλεῖ γίνεσϑαι, τὰς ἀναπαύσεις ἐπ’ αὐτῶν 
x p ποιουμένων. οὕτω τοῖς ἀπὸ τῆς τύχης πορισϑεῖσι τοῦ στρα- 
τηγοῦ χρησαμένου, τὰ μὲν τῆς Θράκης, εἰς ἔσχατον ἀπωλείας 
 ἐλάσειν κινδυνεύσαντα, τέως ἦν ἐν ἡσυχίᾳ παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα 
τῶν ἐν ταύτῃ βαρβάρων ἀπολομένων. 
20. Τὰ δὲ κατὰ τὴν ἑῴαν οὐ πόρρω γέγονε παντελοῦς 
s ἀπωλείας ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. τῶν Οὔννων, ὃν τρόπον διεξ- 
- $A90v, τοῖς ὑπὲρ τὸν Ἴστρον κατῳκημένοις ἔϑνεσιν ἐπελϑόν- 
- vOv, οὐχ ἐνεγκόντες οἱ Σκύϑαι τὰς τούτων ἐφόδους Οὐάλεντος 
- τηνικαῦτα βασιλεύοντος ἐδεήϑησαν κατὰ τὴν Θράκην δέξασϑαι 
αὑτούς, συμμάχων τε καὶ ὑπηκόων πληρώσοντας χρείαν, 
ἡ ὑπηρετησομένους δὲ πᾶσιν οἷς ἂν ὃ βασιλεὺς ἐπιτάξειεν. 
᾿ τούτοις ὑπαχϑεὶς τοῖς λόγοις Οὐάλης δέχεται μὲν αὐτούς, 
 οἰηϑεὶς δὲ τῆς αὐτῶν πίστεως ἐχέγγυον ἀσφάλειαν ἔχειν εἰ 
τοὺς αὐτῶν παῖδας εἰς ἥβην οὔπω προελθόντας ἐν ἑτέρᾳ που 
διαιτᾶσθαι παρασκευάσειεν χώρᾳ, πλῆϑος πολύ τι παιδαρίων 
εἰς τὴν ἑῴαν ἐχπέμψας ᾿Ιούλιον ἐπέστησε τῇ τούτων ἀνατροφῇ 
τὲ καὶ φυλακῇ, τὴν ἀγχίνοιαν τοῦ ἀνδρὸς πρὸς ἑχάτερον 
ἀρκεῖν ἡγησάμενος. ὃ δὲ ταῖς πόλεσιν αὐτοὺς ἐγκατένειμεν. 
ὥστε μὴ βάρβαρον νεολαίαν, εἰς πλῆϑος συνειλεγμένην το- 
 σοῦτον, εὐρυχωρίαν ἔχειν τοῦ νεωτερίζειν τι καὶ ἔξω τῶν 
) οἰκείων συμφρονῆσαι. τούτοις ἐνδιαιτωμένοις ταῖς πόλεσι 


—* 4, πρὸ accessit e V || ἐπιθέμενοι, 1-- ἃ litt. eras, V || 2. οὐδεὴ, 
v erasa, V | 4. ϑανάτων V, ϑανάτου s | 6. 7. bien) V et Bekk, 
- -Aove apographa | 10. 11. στρατηγοῦ V, στρατοῦ c || 12. τέως V*, τε ὦ ὡς 
E | 17. ἐνεγκόντες V?, -των (ut vid.) V! | 20. ἐπιτάξειεν γ᾽, ἐπιταξ {0}, 
—b litt. er., acc. om., V', ἐπιτάξειε ς || 21. οὐάλης V, ὁ οὐάλης « || 
22 &i///, « erasa, V | 24. widsévitiniins &| 27. αὐτοὺς V*, αὐτοῦ V! || 
E poesie V et Sylb, -u£vov apographa | 29. εὐρυχωρίαν V et 
Ib, -efeg apographa 


4 


καὶ ἤδη ταῖς ἡλιαίαις ἀκμάξουσι τὰ κατὰ τὴν Θράκην συμ- 
βάντα τοῖς αὐτῶν ὁμοφύλοις ἠγγέλϑη" δυσχεράναντες δὲ 
πρὸς τὴν ἀκοὴν δέλήλοιρ τε ὡμίλουν ὅσοι κατὰ τὴν αὐτὴν 
πόλιν ἔτυχον ὄντες, καὶ τοῖς ἑτέρας πόλεις οἰκοῦσι λαϑραίως, 
ἐδήλουν, τῇ κατὰ τῶν πόλεων ἐπιϑέσει τιμωρῆσαι τοῖς σφῶν 5 
πατράσι καὶ ὁμοφύλοις διανοούμενοι. ταύτης αἰσϑόμενος δ᾽ 
Ἰούλιος τῆς τῶν βαρβάρων ὁρμῆς, καὶ ἀπορῶν μὲν ὅ τ΄ 
πράξειε, δεδιὼς δὲ τὴν τῶν βαρβάρων ἐφ᾽ ὅπερ ἂν ὁρμήσωσι! - 
πρόχειρον ἐπιχείρησιν, τῷ μὲν βασιλεῖ Θεοδοσίῳ δῆλον κατα- — 
στῆσαι τὸ μελετώμενον οὐκ ἔγνω, καὶ τοῖς περὶ Μακεδονίαν | 
ἐνδιατρίβοντι τόποις, καὶ προσέτι γε ὡς μὴ παρ᾽ αὐτοῦ παρὰ 
Οὐάλεντος δὲ ταύτην ἐπιτραπεὶς τὴν φροντίδα, καὶ οὔπω 
σχεδὸν τῷ τότε βασιλεύοντι γνωριξόμενος᾽ τῇ δὲ κατὰ τὴν 
Κωνσταντινούπολιν γερουσία γράψας ἐν παραβύστῳ, καὶ 4 
παρὰ ταύτης ἐπιτραπεὶς ὅ τι Qv λυσιτελεῖν ἡγήσαιτο πρᾶξαι; : 
τοιῷδέ τινι τρόπῳ τὸν ἐπηρτημένον ταῖς πόλεσιν ἀποσείεται - 
κίνδυνον. καλέσας ὡς ἑαυτὸν ἅπαντας ὅσοι ταγμάτων ἔτυχον 
στρατιωτικῶν προεστῶτες, καὶ ὅρκοις καταλαβών, ἣν εἶχε ὦ 
γνώμην αὐτοῖς ἐκοινώσατο. οἱ δὲ ἅπερ ἔδει πράττειν ἀκη- - 
κοότες, λόγους ἐνέσπειραν τοῖς ἐν ἑκάστῃ πόλει βαρβάροιρ, "1 
ὡς ὁ βασιλεὺς ἁδραῖς σφόδρα δωρεαῖς αὐτοὺς ἀμείψασθαι t 
βούλοιτο καὶ διαδοῦναι πᾶσιν οὐ χρήματα μόνον ἀλλὰ xal - 
γῆν, ὡς ἂν εἰς τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ Ρωμαίων εὔνοιαν ἐπι- 
δοῖεν. ἐπὶ τούτοις τε ἐκέλευον εἰς τὰς μητροπόλεις ἀγείρε- - 
σϑαι, ῥητῆς αὐτοῖς εἰρ τοῦτο δοϑείδσης ἡμέρας. ταύταις 
ἐπαρϑέντες οἵ βάρβαροι ταῖς ἐλπίσιν ἐχάλασαν μέν τι τοῦ 
ϑυμοῦ xal τῆς κατὰ τῶν πόλεων ἀπωλείας, ἀναμείναντες δὲ 
τὴν κυρίαν, οὗπερ ἑκάστοις ἦν τεταγμένον ἰέναι, συνέρρεον. - 
εἰδότες δὲ καὶ οἵ σεφοτιῦπαι τὸ σύνϑημα., καταλαβόντες τὰ 
ταῖς ἀγοραῖς ἐπικείμενα τέγη τοὺς βαρβάρους εἰσιόντας λίϑοις. Γ 
καὶ Bend κατηχόντισαν, ἕως ἅπαντας πανωλεϑρίᾳ διαφϑεί-, " 


5. τοῖς V, τὸ Υ1 8. τὴν V?, τῇ V! | àv sup. ser. V2| 10. xod 1, 
καὶ ἐν V?g | 14. fort. huc pertinet Eunap. fr. 52 | £v sup. ser. V*| 18. — 
ὅρκοις V et Sylb, ὅρκους apographa || 20. ἐνέσπειραν ex -oov V || 31. 
ἀδραῖς V | 38. ὡς V et Sylb, ὦ apographa ἢ 38, 24. ἐπιδοῖεν] évàoi T 
conieci || 25. ταύταις (ταὐτῆς) y, ταύτης V! | 27. δὲ V?, τὲ V! | 28. κυρέαν 
V?, κυρείαν V! | ἕκαστοις (sine acc.) ἦν τεταγμένον V, ἦν eren D 
ἑκάστοις ς ᾿ 


M bes ἀντ. ν τα τ VA d ql 
ΩΝ ἡ) ὐχῳ, S Σ ὰν SENS 


; Ó 
ir MT Li ^: cT 
p , ds t 


T UU 


p Da cxi 
€ i " do aóÀus τῶν ἐπικειμένων ἠλευϑέρωσαν 


91. Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν ἑῴαν καὶ Θράκην συμπεσόντα 
ματα τῇ τῶν στρατηγῶν ἀγχινοίᾳ ταύτην ἔσχε τὴν 
ἐλευτήν. ὁ δὲ βασιλεὺς Θεοδόσιος ἐνδιαιτώμενος ἔτι τῇ 
 Θεσσαλονίκῃ τοῖς μὲν ἐντυγχάνουσιν ἐδόκει πως εὐπρόσιτος 
εἶναι, τρυφὴν δὲ καὶ ἐχμέλειαν τῆς βασιλείας προοίμια ποιησά- 
μενος τὰς μὲν προεστώσας ἀρχὰς συνετάραξε, τοὺς δὲ τῶν 
στρατιωτικῶν ἡγουμένους πλείονας ἢ πρότερον εἰργάσατο" 
| ἑνὸς γὰρ ὄντος ἱππάρχου καὶ ἐπὶ τῶν πεξῶν ἑνὸς τεταγμένου, 
πλείοσιν ἢ πέντε ταύτας διένειμε τὰς ἀρχάς, τούτῳ τε καὶ 
- v0 δημύσιον σιτήσεσιν ἐβάρυνε πλείοσιν (οὐκέτι γὰρ δύο 
στρατηγοῖς μόνοις ἀλλὰ πέντε καὶ πλείοσιν, ὅσην ἕκαστος 
- vüv δύο πρότερον εἶχεν, ἐχορηγοῦντο) καὶ τοὺς στρατιώτας 
"1s τοσούτων ἀρχόντων ἐκδέδωκε πλεονεξίχ᾽ τούτων γὰρ ἕκα- 
| στος οὐ κατὰ τὸ μέρος, ἀλλὰ ὁλόκληρον, ὡς ἂν εἰ δύο μόνων 
᾿ς ὄντων, £x τῆς περὶ τὰ στρατιωτικὰ σιτηρέσια καπηλείας ἀϑροί- 
ἕξειν ἐβούλετο κέρδος. καὶ οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλὰ καὶ ἰλάρχας 
χαὶ λοχαγοὺς καὶ ταξιάρχους εἰς πλῆϑος ἤγαγε τοσοῦτον ὥστε 
διπλασίους ἢ πρότερον εἶχε λελεῖφϑαι, τοὺς δὲ στρατιώτας 
τῶν ἐκ τοῦ δημοσίου δεδομένων αὐτοῖς ἔχειν οὐδέν. 

28. ᾿“λλὰ τοῦτο μὲν εἰς τοῦτο κατέστησεν ἡ τοῦ βασι- 
λέως ἐχμέλεια καὶ ἡ ἄλογος τῶν χρημάτων ἐπιϑυμία, τοσαύ- 
τὴν δὲ ἐπεισήγαγε τῇ βασιλικῇ τραπέζῃ δαπάνην ὥστε διὰ 

s πλῆϑος τῶν ἐδεσμάτων καὶ τῆς περὶ ταῦτα πολυτελείας τάγ- 
| gara πολυάνϑρωπα καταστῆναι μαγείρων τὲ καὶ οἰνοχόων 
- x«l τῶν ἄλλων, og εἴ τις ἐξαριϑμήσασϑαι βουληϑείη. συγ- 
γραφῆς αὐτῷ πολυστίχου δεήσει. περὶ γὰρ τοῦ πλήϑους τῶν 
περὶ τὴν βασιλικὴν ϑεραπείαν εὐνούχων, καὶ ὡς οἱ πλεῖστοι 
υ τούτων, ὅσοι μάλιστα τῶν ἄλλων ὥρα διέφερον, ἄρχοντάς 
τὲ ὡς ἠβούλοντο παρῆγον εἰς μέσον καὶ τῆς βασιλείας ἁπάσης 


9. ἐργασάμενος V, corr. Sylb | 10. ἱππάρχου V et Leunclavius, 


"budogov apographa | 13. ὅσην Ν᾽, ὡς ἣν V!, ὅσα et ὅσοις apographa | 
E τούτων Y^ τούτω V!| 16. οὐ κατὰ τὸ μέρος V, οὐκ αὐτὸ μέρος ς, 
ide οὐ κατὰ μέρος coni. Bekk. | 38 5ᾳ. cf. Eunap. fr. 48. 49 || 26. τὲ 


»yóov, . καὶ ἃ m. 2, γ 537. 38, “συγγραφῆς, ἢ, ut vid, eras., V | 
8. δεήσει eadem constructione IV, 51, 2; Lydus de mag. p. 224, 21 
hr τε ὡς V, τέως apographa, unde τε 0g Reitemeier, bene 


3 


184 mM A m t TUS 


λοντο μας ἴσιο γνώμην, τί δεῖ rna μηκύνειν & y 
πλέον τὸν λόγον, δέον τὰ τῆς ἐξ ἐκείνου τῶν πραγμάτων | 
ἀπωλείας αἴτια διελϑεῖν. ἐπειδὴ γὰρ ὡς ἔτυχε, καὶ περὶ τοὺ — 
ἀναξίους, τὰ δημόσια δαπανῶν πλειόνων εἰκότως ἐδεῖτο χρη- 5 
μάτων, καὶ τὰς τῶν ἐπαρχιῶν ἡγεμονίας ὠνίους προυτίϑει ὦ 
τοῖς προσιοῦσι, δόξῃ μὲν ἢ βίῳ σπουδαίῳ παντάπασιν οὐ ὁ 
προσέχων, ἐπιτήδειον ὃὲ κρίνων τὸν [ἀγρὸν ἢ] ἀργύριον ὁ 
προσάγοντα πλέον. καὶ ἦν ἰδεῖν ἀργυραμοιβοὺς καὶ ófoAo- — 
στάτας καὶ ἄλλους ἐπ’ ἀγορᾶς τὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αἰσχρό-. 0 
τατὰ μετιόντας ἐπιφερομένους τὰ τῶν ἀρχῶν σύμβολα καὶ 
τοῖς πλείονα ἔχουσι χρήματα τὰς ἐπαρχίας παραδιδόντας. 
(29) οὔσης οὖν ἤδη τοιαύτης τῆς ἀμφὶ τὴν πολιτείαν ἐπὶ τὸ 
χεῖρον ἐναλλαγῆς, τὸ μὲν στρατιωτικὸν ἐν ὀλίγῳ μεμείωτο  — 
xoóvo καὶ εἰς τὸ μηδὲν περιίστατο, τὰς δὲ πόλεις ἐπιλελοίπει 157 
τὰ χρήματα, τὰ μὲν ὑπὸ τῶν ἐπιτεϑέντων εἰσφορῶν, ὑπερ. — 
βαινόντωῶν τὸ μέτρον, τὰ δὲ εἰς τὴν τῶν ἀρχόντων ἐκχενοῦτο. 
πλεονεξίαν" τοὺς γὰρ μὴ ϑεραπεύοντας τὴν αὐτῶν ἀπληστίαν Ὁ 
τοῖς ἐκ συκοφαντίας πράγμασι περιέβαλλον, μόνον οὐχὶ βο- 
ὥντες ὡς ὅσα ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς δεδώκασιν ἀνάγκη πᾶσα συν- 20 
αγαγεῖν. ἐκ τούτου τοιγαροῦν οἵ τὰς πόλεις οἰκοῦντες πενίᾳ 
τε χαὶ ἀρχόντων χακίᾳ τρυχόμενοι δυστυχῆ καὶ οἴκτιστον 
ἔτριβον βίον, ἱχετεύοντες τὸν ϑεὸν καὶ δεόμενοι τῶν τοσούτων 
αὐτοῖς ἀπαλλαγὴν εὕρασϑαι συμφορῶν" ἔτι γὰρ ἦν αὐτοῖς, 
ἄδεια τοῦ φοιτᾶν εἰς τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ϑεῖα κατὰ τοὺς πατρίους 95 
ϑεσμοὺς ἐκμειλέίττεσϑαι. 

30. Ὁ δὲ βασιλεὺς Θεοδόσιος παρὰ πολὺ ἐλαττωϑὲν τὸ 
στρατιωτικὸν ϑεασάμενος, ἐφῆκε τῶν ὑπὲρ τὸν Ἴστρον βαρ- 
βάρων τοῖς βουλομένοις ὡς αὑτὸν ἰέναι, τοὺς αὐτομόλους ἐν- - 
τάττειν τοῖς στρατιωτικοῖς τάγμασιν ὑπισχνούμενος. οἵ δὲ τὸ so 
σύνϑημα τοῦτο δεξάμενοι ἤεσάν τε ὡς αὐτὸν καὶ ἀνεμίγνυντο 
τοῖς στρατιώταις, γνώμην ἐν ἑαυτοῖς ἔχοντες, εἰ πλείους 
τ΄ ἢ, προσιοῦσι V*, προιοῦσι V! | 8. κρένων V*, κρένω V! || "ἀγρὸν ἢ a 
enatum ex ἀργύριον᾽ Bekk. χρυσίον ἢ coniecerat Sylb || 9. ΣῈ scripsi - 
πλεῖον Ve | 15. ἐπιλελοίπει Bekk, ἀπολ. V | 16. χρήματα, (ὧν vel | 
(xol) τὰ μὲν coni, Sylb. burbàtos certo est locus || ὑπὸ γ᾽, ὑπὲρ V']||- 
εἰσφορῶν] φόρων Sylb. at cf. Bekk ad h. 1. et Lobeck Aglaoph. p. 2168q. Ι΄ 


25. 26. cf. Iulian. p. 461, 22 H.: οἵ πάτριοι τῆς ἁγιστείας Mes 
ἐφῆκε τῶν V*, ἔφη κι! τὸν V' | 82. ἐν sup. scr, V* -ta 


Ecce ET 
Ὁ sad 0, ῥᾷον ἐπιϑέσϑαι τοῖς πράγμασι καὶ κρατήσειν ἁπάν- 
 ἐδὼν δὲ τὸ πλῆϑος τῶν αὐτομόλων ὁ βασιλεὺς ἤδη τὸ 
ν αὐτόθι στρατιωτῶν ὑπεραῖρον, ἐν νῷ τε βαλόμενος ὡς 
δ θές: τις αὐτοὺς ἕτερόν τι παρὰ τὰ συντεϑειμένα φρο- 
σαντας, ἄμεινον ὠήϑη μέρος τι τούτων τοῖς στρατευομένοις 
κτὰ τὴν Αἴγυπτον ἀναμῖξαι, μέρος δὲ τῶν τὰ ἐκεῖσε τάγ- 
ματα πληρούντων ὡς ἑαυτὸν ἀγαγεῖν. οὗ δὴ γενομένου, καὶ 
P τῶν μὲν ἐπ᾽ ἐκεῖνα τῶν δὲ ἐπὶ τάδε κατὰ τὸ βασιλέως σύν- 
— $qu« προϊόντων, οἵ μὲν Αἰγύπτιοι τὴν πάροδον ἡσυχῇ ποι- 
) ούμενοι διὰ τῶν πόλεων τὰ ἐν χρείᾳ τιμῆς δικαίας ὠνοῦντο, 
οὗ βάρβαροι δὲ σὺν οὐδενὶ κόσμῳ τῇ παρόδῳ χρώμενοι τὰ 
ἐπ᾽ ἀγορᾶς ὡς ἐβούλοντο διετίϑεσαν. ἐπεὶ δὲ συνέδραμον εἰς 
Εν Φιλαδέλφειαν, ἣ μία τῆς “υδίας ἐστίν, o μὲν Αἰγύπτιοι 
πολλῷ τῶν βαρβάρων ὄντες ἐλάττους εἴχοντο τῆς στρατιωτι- 
τὸ κῆς εὐταξίας, οἵ δὲ βάρβαροι πλήϑει τούτους ὑπεραίροντες 
ἔχειν τι πλέον ἠξίουν. καὶ ἐπειδὴ τῶν ἐπ᾽ ἀγορᾶς τις ὧν 
ἀπέδοτο δοϑῆναι τιμὴν ἤτησεν, ó δὲ βάρβαρος τὸ ξίφος ἐπ- 
. ἤγαγεν, εἶτα ἀναβοήσαντος ἐπλήττετο χαὶ ἄλλος βοηϑῆσαι 
βουλόμενος, ἐλεήσαντες οἵ Αἰγύπτιοι τὸ γινόμενον ἐπιεικῶς 
30 τοῖς βαρβάροις ἀπέχεσϑαι παρήνουν τῶν τοιούτων ἀτοπημά- 
των μὴ γὰρ εἶναι τοῦτο ἔργον ἀνθρώπων κατὰ Ῥωμαίων 
νόμους ξῆν ἐθελόντων. οἱ δὲ κατ᾽ ἐκείνων ἐχρῶντο τοῖς ξί- 
φεσιν, ἕως ἐνδόντες oí Αἰγύπτιοι τῷ ϑυμῷ συνέπεσόν τε 
. αὐτοῖς καὶ πλείους ἢ διακοσίους ἀνεῖλον, τοὺς μὲν πλήξαντες, 
x; τοὺς ὃ εἰς τοὺς ὑπονόμους φυγεῖν ἀναγκάσαντες κἀκεῖσε τὸν 
βίον ἀπολιπεῖν. ἐν μὲν οὖν τῇ Φιλαδελφείᾳ ταῦτα πράξαντες 
ἐπὶ τοῖς βαρβάροις Αἰγύπτιοι, καὶ πείσαντες σωφρονεῖν ὡς 
τῶν ἀντιστησομένων αὐτοῖς οὐκ ἐπιλειψόντων, αὐτοὶ μὲν 
εἴχοντο τῆς ἐπὶ τὸ πρόσω πορείας, οἵ δὲ βάρβαροι ἐπὶ τὴν 
3» Δἴγυπτον, οὗ τεταγμένον ἦν αὐτοῖς, προήεσαν. ἡγεῖτο δ᾽ 


WE Ὁ ΠΑ ὙΠ eu 
- EÀ vue Pe , 


wv - 


1. 2. κρατῆσαι ἁπάντων propter hiatum vitavit. non tamen ἐπι- 
-— ϑήσεσϑαι necessarium | 2. 3. τὸ} τῶν V | 3. βαλόμενος, 1 erasa, V, et 
. sie Bekk, βαλλόμενος apographa | 4. οὐ accessit e V | b. στρατευομένοις — 
- $, ἐστρατευμένοις V || 8. ἐπ (sic) ἐκεῖνα V?, ἐπέκειψα, 1—2 litt. eras, — 
- V! | ἐπὶ τάδε V?, ἔπειτα δὲ V! | τὸ V?, τοῦ yi | 13. giAo0zAg///fev 3) V || 
prt e, αὐδίας V || 14. 15. στρατιωτικῆς Sylb, στρατηγικῆς Vs || 15. 
ραέροντες s, -///g V', -v«g V* | 22. fort. (xol) κατ᾽ scripsit | 24. αὐ- 
; ; VÀ ἑαυτοῖς V!|30. δ᾽ V, δὲ & 


d 


y. ," x er , 
wo CE RUE E d cr E 
1110506 4^ PONTI OS EIE TEM ΡΥ νόος ΧΩ ΤΆΩΝ 


186 -δ- eS 
αὐτῶν Ὁρμίσδης ὃ Πέρσης" ἦν δὲ Ὁρμίσδου παῖς τ 
νωνήσαντος tig τὸν κατὰ Περσῶν πόλεμον Ἰουλιανᾷ 
αὐτοκράτορι. 53d 

81, Τῶν δὲ Αἰγυπτίων εἰς Μακεδονίαν me x 
τοῖς αὐτόϑι τάγμασι συναφϑέντων. τάξις μὲν ἦν τοῖς στρα- 5 
τεύμασιν οὐδεμία, οὐδὲ “Ρωμαίου ΩΝ ἢ βαρβάρου, 3 
πάντες δὲ ἀναμὶξ ἀνεστρέφοντο, μηδὲ ἀπογραφῆς ἔτι τῶν ἐν 
τοῖς στρατιωτικοῖς ἀριϑμοῖς ἀναφερομένων φυλαττομένης. — 
ἐφεῖτο δὲ τοῖς αὐτομόλοις, ἤδη τοῖς τάγμασιν ἐγγραφεῖσιν, 3 
εἰς τὴν οἰκείαν ἐπανιέναι καὶ ἑτέρους ἐκπέμπειν ἀνθ᾽ ἕαυ- τὸ 
τῶν, καὶ ὁπηνέκα ἂν αὐτοῖς δοκοίη, πάλιν ὑπὸ 'PoueíoUg | 

2 στρατεύεσϑαι. τοιαύτην ὁρῶντες oí βάρβαροι κρατοῦσαν ἐν 
τοῖς στρατιωτικοῖς τάγμασι ταραχὴν (οἵ τε γὰρ αὐτόμολοι 
πάντὰ ἐσήμαινον αὐτοῖς καὶ ἡ τῆς ἐπιμιξίας εὐρυχωρία) καὶι- — 
ρὸν ἔχειν φήθησὼν ἐπιϑέσϑαι τοῖς πράγμασιν ἐν ἀμελείᾳ: 16 

3 τοσαύτῃ. πειμένοιξ: καὶ σὺν οὐδενὶ πόνῳ τὸν ποταμὸν διᾶ- 
βάντες καὶ μέχρι Μακεδονίας ἐλθόντες (ἐκώλυε γὰρ οὐδὲ εἷς, - 
ἐνδιδόντων αὐτοῖς μάλιστα τῶν αὐτομόλων ἀκώλυτον, ἐφ᾽ 
ὥπερ ἐβούλοντο, τὴν διάβασιν) ἐπειδὴ καὶ τὸν βασιλέα μετὰ 
παντὸς αὐτοῖς ἀπαντήσαντα τοῦ στρατεύματος ἤσϑοντο, νῦ- 390 
κτὸς οὔσης ἤδη βαϑείας πῦρ ἀνακαιόμενον πολὺ ϑεασάμενοι,  — 
τεχμαιρόμενοί τε ὡς περὶ τὸν βασιλέα καὶ τοὺς περὶ αὐτὸν 
εἴη τὸ φαινόμενον πῦρ, ἅμα δὲ καὶ παρὰ τῶν προσιόντων  . 
αὐτοῖς αὐτομόλων οὕτως ἔχειν τοῦτο μαϑόντες, δρόμον ἀφ- . 
ἤκαν ἐπὶ τὴν τοῦ βασιλέως σκηνήν, ὑπὸ τοῦ πυρὸς ὁδηγού- 95. 

4 μενοι. συναραμένων δὲ καὶ τῶν αὐτομόλων αὐτοῖς, μόνοι 
Ρωμαῖοι, καὶ τῶν Αἰγυπτίων ὅσοι παρῆσαν, ἀντέστησαν. ὀλί- — 
yo, δὲ πδὸς πολλῷ πλείονας οὐκ ἀρκέσαντες ἔδωχαν μὲν τῷ — 
βασιλεῖ φυγῆς εὐρυχωρίαν, αὐτοὶ δὲ ἅπαντες ἔπεσον ἀνδρείως | 

5 μαχόμενοι καὶ τῶν βαρβάρων πλῆϑος ἄπειρον ἀνελόντες. εἶ 80 
μὲν οὖν ἐπεξῆλθον οἵ βάρβαροι τῷ προτερήματι καὶ τοὺς ἅμα 
τῷ βασιλεῖ φεύγοντας ἐδίωξαν, πάντως αὐτοβοεὶ πάντων ἂν 
ἐκράτησαν. ἐπεὶ δὲ ἀρκεσϑέντες τῇ νέκῃ Μακεδονίας καὶ 3 


10. οἰκείαν V*,-oliía» V' | 14. ἡ τῆς] ἦν τῆς coni. Sylb, inutiliter. | 
be cf. v. c. Liban. t. I p. 641, 11 R. | 20. ἀπαντήσαντα] ἀπαντήσοντα 
NC: coni. Sylb | 27. ASTA V, πρόῤν ποτ "2 s n 28. πλείονας s 
πλέονας Vg ohst 


Da Ma 


ur NUTS TENIS 


εσσαλίας ἐγένοντο κύριοι φυλάττοντος οὐδενόρ, αὐτοὶ μὲν 

᾿ E φῆ ἂν τὰς πόλεις, ἄχαρι πράξαντες εἰς αὐτὰς οὐδὲ ἕν, ἐλπίδι 

) φόρον τινὰ μέτριον ἐξ αὐτῶν κομιεῖσθαι" (82) μαϑὼν 

* βασιλεὺς ὡς ἐπὶ τούτοις τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι 

s τὰ οἰχεῖα κατέλαβον, φυλακαῖς μὲν τὰ φρούρια καὶ τὰς τει- 

E ἠσφαλίξετο πόλεις, αὐτὸς δὲ ἐπὶ τὴν Κωνσταντινού- 

 soAw ἤλαυνε, γράμματα πρὸς Γρατιανὸν στείλας τὸν βασιλέα, 

— Ov ὧν τὰ συμβεβηκότα ἐδήλου, καὶ ὡς δέοι τοῖς πράγμασιν 

— elg ἔσχατον ἥκουσι κακοῦ μετὰ πάσης ἀμύνειν ταχυτῆτος. καὶ 

τοὺς γραμματηφόρους ἐπὶ τούτοις ἐξέπεμπεν, αὐτὸς δέ, ὡς 

οὐδενὸς λυπηροῦ ταῖς ἐν Μακεδονίᾳ πόλεσιν καὶ Θεσσαλίᾳ 
συμβεβηκότος, ἐφίστη τοὺς τῶν δημοσίων πράκτορας φόρων 
εἰσπράξοντας τὸ τελούμενον εἰς πᾶσαν ἀκρίβειαν. καὶ ἦν ἰδεῖν, 
εἴ τι διὰ τὴν τῶν βαρβάρων φιλανϑρωπίαν περιλελειμμένον 

"ow ἦν, ἐκφορούμενον᾽ οὐ γὰρ χρήματα μόνον ἀλλὰ καὶ γυναι- 
κεῖος κόσμος καὶ ἐσθὴς πᾶσα, μέχρι καὶ αὐτῆς ὡς εἰπεῖν τῆς 
τὴν αἰδῶ σκεπούσης, ὑπὲρ τῶν τεταγμένων ἐδέδοτο φόρων" 
καὶ ἦν πᾶσα πόλις καὶ πᾶς ἀγρὸς οἰμωγῆς καὶ ϑρήνων ἀνά- 
' μέστος, τοὺς βαρβάρους ἁπάντων ἀνακαλούντων καὶ τὴν ἐξ 

- go ἐχείνων ἐπισπωμένων βοήϑειαν. 

E 33. Kol rà uiv Θεσσαλῶν καὶ Μακεδόνων ἐν τούτοις 
ἦν, ὃ δὲ βασιλεὺς Θεοδόσιος λαμπρὸς καὶ ὥσπερ ἐπὶ νίκῃ 
σεμνῇ ϑρίαμβον ἐχτελῶν εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν εἰσήει, 
τῶν μὲν κοινῶν ἀτυχημάτων οὐδένα ποιούμενος λόγον, συν- 

- sp ἐχτείνων δὲ τῷ τῆς πόλεως μεγέθει τὴν τῆς τρυφῆς ἀμετρίαν. 

- 6 0t βασιλεὺς Γρατιανὸς οὐ μετρίως ἐπὶ τοῖς ἀγγελϑεῖσι συν- 
ταραχϑεὶς στρατιὰν ἀρκοῦσαν ἐξέπεμψεν, Βαύδωνι τῷ στρα- 
τηγῷ ταύτην παραδούς, ᾧ καὶ ᾿Δρβογάστην συνέπεμψεν" ἄμφω 
0i ἦσαν Φράγγοι τὸ γένος, εὖνοί τε σφόδρα Ρωμαίοις καὶ 

89 χρημάτων ὡς μάλιστα ἀδωρότατοι καὶ περὶ τὰ πολέμια φρο- 

— ψήσει καὶ ἀλκῇ διαφέροντες. τούτων ἅμα τῇ στρατιᾷ τοῖς 

χατὰ Μακεδονίαν καὶ Θεσσαλίαν ἐπιστάντων χωρίοις, οἵ τὰ 


T 14. εἴ τι Υ, ὃ ς|| 3ὅ. ἀμετρίαν, & ex corr. m. 2, V | 27. στρατιὰν V?, 
᾿ στρατείαν V! ἐξέπεμψε s  Βαύδωνι] Bunap. fr. 63 | 28. ἀρβογάστην s, 
- ἀρβοβάστην, alt. B in ras. m. 2, V | 29. φράγγοι V, φράγκοι ς | 30. ὡς 
sup. ser. V!, cum Eunapius dixisset πρὸς χρήματα πόλεμον πολεμῶν 
— ἄσπονδον, locutionem Thucydideam (Il, 65, 5) praetulit Zosimus 


2 


3. μέτριον accessit e ἢ 7. πρὸς s, πρὸς τὸν V | 11. πόλεσι & || - 


πορϑημένην ὑπ’ αὐτῶν πρότερον, καὶ ὅ τι πράξαιεν ἀπορδι 
τες ἐπὶ τὴν ὁμοίαν τῇ πρότερον ἐφέροντο πεῖραν καὶ τοῖς ο΄ 
αὐτοῖς παράγειν τὸν βασιλέα Θεοδόσιον ἐπεχείρουν" αὐτο . 
μόλους γὰρ ἔπεμπον ὡς αὐτὸν ἐλαχίστους, εὔνοιαν καὶ συμ- 
μαχίαν καὶ πᾶν τὸ προσταττόμενον ὑπισχνουμένους. xci - 
ἐπειδὴ ταῦτα λέγουσι πιστεύσας ἐδέχετο καὶ οὐδὲ d πρώτη 
πεῖρα δέδωκεν αὐτῷ τὸ λυσιτελοῦν ἰδεῖν, ἐπηκολούϑησαν καὶ 10. 
ἐπὶ τούτοις ἕτεροι, καὶ πάντας προσίετο, καὶ πάλιν ἐπὶ vofg Ὁ 
αὐτομόλοις τὰ πράγματα ἦν διὰ τὴν τοῦ βασιλέως ἠλυϑιό- 
τητα. ταύτην δὲ ἔτρεφεν ἡ τῆς τρυφῆς ἄσκησις ἐν αὐτῷ. 
πάντα γὰρ ὅσα πρὸς ἠθῶν ἀρκεῖ καὶ βίου διαφϑοράν, ἐπὶ  - 
τῆς τούτου βασιλείας τοσαύτην ἐπίδοσιν ἔσχεν ὥστε πάντας τὸ 
σχεδόν, ὅσοι τὰ τοῦ βασιλέως ἐξήλουν ἐπιτηδεύματα, τὴν ἀν- 
ϑρωπίνην εὐδαιμονίαν ἐν τούτοις ὁρίζεσϑαι.. μῖμοί τε γὰρ - 
γελοίων καὶ οὗ κακῶς ἀπολούμενοι ὀρχησταί, καὶ πᾶν ὅ τι 
πρὸς αἰσχρότητα καὶ τὴν ἄτοπον ταύτην καὶ ἐχμελῆ συντελεῖ . ὁ 
μουσικήν, ἠσκήϑη τε ἐπὶ τούτου, καὶ μετὰ ταῦτα, . ...... 90 | 
τὴν ἐκείνων ἄνοιαν ξηλώσαντας εἶναι, εἰς τοσαύτην κατ- 
εἐνεχϑέντος διαφϑορὰν τοῦ πολιτεύματος. ἔτι τε καὶ τὰ τῶν 
ϑεῶν ἕδη κατὰ πᾶσαν ἐπολιόρκει πόλιν καὶ χώραν, κίν- 
δυνός τε πᾶσιν ἐπέκειτο τοῖς νομίξουσιν εἶναι ϑεοὺς ἢ ὅλως 
εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβλέπουσι καὶ τὰ ἐν αὐτῷ φαινόμενα ss 
προσκυνοῦσι. 

84. Θεοδοσίου τοίνυν ὄντος ἐν τούτοις, Γρατιανὸς ὃ 
βασιλεὺς ἐκπέμπει τοῖς κατὰ τὸ ᾿Ιλλυριῶν κλῖμα στρατιωτικοῖς 


8. ἐκείνων accessit e V | 7. ἐλαχίστους] πλαστοὺς conieci | 8. πρὸσ᾽ 4 
ττατόμενον V | ii. τούτοις s, τούτους V | 16. ἔσχεν V?, ἔσχε V' | 
16. ἐξήλουν V et Leunclavius, ἐζήτουν apographa || 17. ἐν deleverim. 
ceterum obversatus videtur Zosimo celebratus Demosthenis locus 
p. 324, 25: cj γαστρὶ μετροῦντες καὶ τοῖς αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν I. 
19. iuelfj, ἢ τὰ. 1 in ras. (ει), V | 20. locus mutilus. διὰ τὸ ἫΝ 
ταῦτα add. «| 28. ἔδη Sylb, ἔδη V?, ἔδει V!, εἴδη apographa || ἐπολιορ- 
κδῖτο coni. Sylb | 25. καὶ sup. scr, V* | 27. incipiunt excerpta in A 
ὅτι γρατιανὸς ὁ βασιλεὺς poene τοῖς κατὰ τὸ eye στρατ' 


«6t νι στρατηγὸν Bwidiavós, ἄνδρα πεπονηκύσι τοῖς πράγ- 
κατ᾽ οὐδὲν ἀρχέσαι δυνάμενον. τούτου δὲ ἡγουμένου 
iG qv τῶν ὑπὲρ τὸν 'Püvov Γερμανικῶν ἐϑνῶν, ἣ uiv 
pé: Φριτιγέρνῳ χρωμένη, ἣ δὲ ὑπὸ ᾿4λλόϑεον xol Σά- 
'φρᾶκο τεταγμένη, τοῖς Κελτικοῖς ἔϑνεσιν ἐπικείμεναι κατέ- 
| στησαν εἰς ἀνάγκην τὸν βασιλέα Γρατιανὺν ἐνδοῦναι σφίσιν, 
ἀπολιπούσαις τὰ ἐν Κελτοῖς, διὰ τοῦ σέρου Παιονίαν καὶ 
: E ἄνω Μυσίαν καταλαβεῖν" ἦν γὰρ αὐτῷ λόγος τε καὶ 
. σπουδὴ τέως ϑδαεζάγηναι τῆς συνεχοῦς τούτων ἐφόδου. δια- 
ip πλεύσαντες οὖν ἐπὶ τούτοις τὸν Ἴστρον, διανοούμενοί τε διὰ 
 Παιονίας ἐπὶ τὴν Ἤπειρον διαβῆναι, περαιωθῆναι δὲ τὸν 
- ᾿Αχελῷον καὶ ταῖς ᾿Ελληνικαῖς πόλεσιν ἐπιϑέσϑαι, τροφὰς 
πορίσασϑαι φήϑησαν πρότερον, ᾿4“ϑανάριχόν {τε παντὸς τοῦ 
βασιλείου τῶν Σχυϑῶν ἄρχοντα γένους ἐχποδὼν ποιήσασϑαι 


3 


Lus πρὸς τὸ μηδένα κατὰ νώτου τὸν κωλύσοντα τὴν αὐτῶν ἐπι-. 


χείρησιν ἔχειν. ἐπιϑέμενοι τοίνυν αὐτῷ σὺν οὐδενὶ πόνῳ 


τῶν τόπων ἐν οἷς ἦν ἀπανέστησαν. ὃ δὲ ὡς Θεοδόσιον. 


ἔδραμεν ἀρτίως ἀπαλλαγέντα νόσου τὸν βίον αὐτῷ κατα- 
στησάσης εἰς ἀμφίβολον. ὃ δὲ φιλοφρόνως μετὰ τῶν σὺν 
L » αὐτῷ βαρβάρων ἐδέξατο, πόρρω που τῆς Κωνσταντινουπόλεως 
- προελϑών, καὶ παραχρῆμα τελευτήσαντα ταφῇ βασιλικῇ περι- 
ἔστειλε. τοσαύτη δὲ ἦν ἡ περὶ τὴν ταφὴν πολυτέλεια ὥστε 
τοὺς βαρβάρους ἅπαντας καταπλαγέντας τῇ ταύτης ὑπερβολῇ, 
τοὺς μὲν Σχύϑας ἐπανελϑεῖν οἴχαδε καὶ μηκέτι “Ρωμαίοις 
3:5 παρενοχλεῖν, τὴν εὐγνωμοσύνην τοῦ βασιλέως ϑαυμάσαντας, 


1. τάγμασιν AB | βιταλιανὸν V, βιδιλιανὸν ΑΒ. cf. Amm. XXV, 
10, 9 | ἄνδρα — 2. δυνάμενον om. AB | 2 sq. confuse admodum narrata 
sunt, ipsius quidem Zosimi culpa, qui Alamannorum (cf. Mommsen ad 
Iordan. p. 95, 9) Gallias infestantium et Gothorum res temere miscuit | 


4. ἀλλόϑεον AB, ἀλλόϑεν V (o ἃ m. 1), ἄλλοϑον c. *Alatheus? Ammiano 
- et lordani | 4. 5. σάφρακα V, σέφρακτα AD. 'Saphrax' Ammiano, 
"Safrac' Iordani | 6. ἐκδοῦναι AB | 7. ἀπολιπούσαις AB V?, -ποῦσαι V! | 
κελτικοῖς À, sed in mg. ead. m.: κελτοῖς || 11. περεωϑῆναι B || 12. ἀχελῶν 


HI, 15, 2 | 49«vágigov Sylb, ὅϑεν ἄριχον V, ὅϑεν ἄριχον (in mg. ἴσως 
 ἀλάριχον) AB | ve c, om. ABV | 15. πρὸς τὸ V?, πρὸς τῷ ABV' | κατὰ 
| vórov τὸν AB V?, κατ ἄνω τοῦτον V! | κωλύσαντα V | 17. τῶν τοπῶν A, 
LH. τῷ dod ΒΙ -savierteds AB | 18. ἀπαλλαγὲν AB | 18. 19. καταστήσας 
pípolor AB | 20. puitdsapiiniese- us A || 21. 22. Rees AB 


AB || 13. πορήσαντες ΑΒ || φήϑησαν (δεῖν) mo. coni. Bekk. at cf. ad . 


ὅσοι ὃὲ ἅμα τῷ τελευτήσαντι παρεγένοντο, τῇ τῆρ᾽ 
φυλακῇ προσεγκαρτερήσαντας ἐπὶ πολὺ κωλῦσαι τὰρ 
Ρωμαίων ἐφόδους. ἐν ταὐτῷ δὲ καὶ ἄλλα προσεγίνετο τῷ 
6 Θεοδοσίῳ τύχης ἰηψρήμαναι Σκύρους γὰρ καὶ Καρπο- 
δάχας Οὔννοις ἀναμεμιγμένους ἠμύνατο, καὶ ἐλαττωϑέντας 5 1 
τῇ μάχῃ περαιωϑῆναι τὸν Ἴστρον καὶ τὰ οἰκεῖα καταλαβεῖν 
συνηνάγκασεν. ἐκ τούτου τοιγαροῦν ἀναθαρρῆσαι τοὺς στρατιώ- 
τας συνέβη, καὶ ἔδοξέ πῶς βραχὺ pq» ἐκ τῶν προλαβόντων .— 
δυστυχημάτων... ἀνενεγκεῖν, ἀνιέναι τε καὶ γεωργοῖς τὴν 
τῆς γῆς ἐπιμέλειαν καὶ ὑποξυγίοις καὶ ϑρέμμασι νομὴν τὸ 
ἄφοβον. 
35. Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺς EC οὕτω πως ἔδοξεν 
ἰᾶσϑαι τὰ ἐλαττώματα: Πρόμωτος δὲ ὃ στρατηγὸς τῶν κατὰ 
Θράκην πεξῶν Οἰδοϑέῳ., δύναμιν συναγαγόντι πλείστην οὐ 
μόνον ἐκ τῶν τῷ Ἴστρῳ προσοίκων ἐθνῶν ἀλλὰ καὶ τῶν 
πορρωτάτω που καὶ ἀγνώστων, καὶ ἐπελϑόντι πανστρατιᾷ 
καὶ περαιουμένῳ τὸν ποταμόν, ἀπαντήσας πεζῇ τε καὶ ποτα- 
μίαις ναυσὶ τοσοῦτον εἰργάσατο φόνον ὥστε xol τὸν ποτα- 
μὸν πλησϑῆναι νεκρῶν καὶ τοὺς ἐν γῇ πεσόντας μὴ ῥαδίως 
2 ἀριϑμηϑῆναι. τῶν δὲ κατὰ Θράκην ἐν τούτοις ὄντων, οὐ 
μέτριαί τινες, οὐδὲ οἷαι διαφέρειν εὐκόλως, τὸν Γρατιανὸν 
περιίσταντο τύχαι. τοῖς γὰρ περὶ τὴν αὐλὴν τὰ τῶν αὐὖτο- 
κρατόρων ἤϑη διαφϑείρειν εἰωϑόσι πευιϑόμενος, ᾿4λανούς τινας 
αὐτομόλους δεξάμενος καὶ στρατιαῖς ἐγκαταλέξας δωρεαῖς τε 
ἁδραῖς ἐτίμα καὶ ϑαρρεῖν ἠξίου τὰ πάντων ἀναγκαιότατα, 
3 στρατιωτῶν λόγον ὀλίγον ποιούμενος. τοῦτο τοῖς στρατιώ- 
ταις κατὰ τοῦ βασιλέως ἔτεκε μῖσος, ὅπερ ὑποτυφόμενον κατὰ 
βραχὺ καὶ αὐξανόμενον εἰς νεωτέρων πραγμάτων ἐκίνησε 
τοὺς στρατιώτας ἐπιϑυμίαν, τούς τε ἄλλους καὶ κατ᾽ ἐξαίρετον 


ἃ. 8. προσεκαρτέρησαν. τὰς τῶν ἐϑνῶν κωλύσαι κατὰ δωμαίων ἐφόδους 

AB, qui hic desinunt | 4. Σκύρους] Σκέρους ceteri. cf. Zeuss p. 486 sq. || 

4. b. Καρποδάκας] Zeuss p. 699 |9. fort. τὰ πράγματα intercidit. ἀνενεγκεῖν 

absolute dietum ut VI, 8, 3. cf. Boiss. ad Eum. p. 828 5ᾳ. | zi» V, 

τὴν ἐκ ς | 14. οἰδοϑέω ex ὀδοϑέω V!. de nominis ratione v. Zeuss | 
: p. 421, 1, de ipsa re Sievers 'Studien' p. 303 | 15. τῷ accessit e V. a 
16. πανσερατιὰ V, στρατιᾷ ς | 21. Γρατιανὸν] cf. Eunap. fr. 51 | 29. 

E περὶ V?, παρὰ V! | 23. Migrnóó] Victor epit. 47, 6 d 95. ἀδραῖς, Yi 
ES ὀλίγον V, οὐδένα ς : , 


Tr» P ἂν X 
A. Ἢ Es Reed "re Aulevpévite οἷα τῶν ἄλλων 
πάντων πλέον αὐθαδείᾳ καὶ ϑυμῷ νικωμένουφ. ἐκίνει δὲ 
πρὸς τοῦτο πλέον αὐτοὺς Μάξιμος Ἴβηρ τὸ γένος, Θεοδοσίῳ 
τῷ esit κατὰ τὴν Βρεττανίαν συστρατευσάμενος. οὗτος 
χσχετῶν Or. Θεοδόσιος ἠξίωτο βασιλείας, αὐτὸς δὲ οὐδὲ 
εἰς ἀρχὴν ἔντιμον ἔτυχε προελϑών, ἀνήγειρε πλέον εἰς τὸ 
bo τοῦ βασιλέως ἔχϑος τοὺς στρατιώτας. οἱ δὲ ῥαδίως 
- ἐξαναστάντες ἀνεῖπον βασιλέα τὸν Μάξιμον, καὶ περιϑέντες 
- riv ἁλουργίδα καὶ τὸ διάδημα, παραχρῆμα τὸν Ὠχεανὸν ναυσὶ 
|» διαβάντες ταῖς τοῦ Ῥήνου προσωρμίσϑησαν ἐκβολαῖς. τῶν 
- 8b ἐν Γερμανίᾳ καὶ τοῖς μετὰ ταύτην στρατοπέδων ἀσμε- 
 ψέστατα τῇ ἀναρρήσει υϑεμύνων, ἀντικαϑίστατο Γρατιανὸς εἰς 
μάχην αὐτῷ, μέρος οὐ μικρὸν ἔτι τοῦ στρατοπέδου συναγω- 
E nor ἔχων. ὡς δὲ συνῆλϑον αἱ δυνάμεις ἀλλήλαις, ἀκρο- 
τὸ βολισμοὶ μὲν ἐπὶ πέντε μόνας ἡμέρας ἐγίνοντο, ϑεασάμενος 
 ὃὲ ὁ ΓΡρατιανὸς πρότερον μὲν τὴν Μαυρουσίαν ἅπασαν ἵππον 
-— ἀποχωρήσασαν καὶ Μάξιμον ἀναβοήσαντας Αὔγουστον, εἶτα 
καὶ τοὺς ἄλλους κατὰ βραχὺ τῇ μερίδι. Μαξίμου ϑεμένους, 
ἀπογνοὺς ταῖς ἐλπίσι, τριακοσίους ἱππέας ἀναλαβὼν σὺν 
αὐτοῖς ἔφυγε προτροπάδην ἐπὶ τὰς AÀmsug. εὑρὼν δὲ ταύτας 
ἀφυλάχκτους ἐπὶ 'Ῥαιτίας ἐχώρει καὶ Νωρικὸν Παιονίας τε καὶ 
τὴν ἄνω Μυσίαν. οὐκ ἀμελήσας δὲ τῆς αὐτοῦ φυγῆς Μᾶ- 
ξιμος τὸν ἵππαρχον ᾿ἀνδραγάϑιον, ὁρμώμενον μὲν ἀπὸ τοῦ 
Εὐξείνου πόντου, δοκοῦντα δὲ εὔνουν εἶναι. μετὰ καρτερω- 
s τάτων ἵππων ἐκπέμπει διώξοντα. ὃ δὲ συντόνῳ ὁρμῇ διώκων, 
καταλαβών τὲ διαβαίνειν ἐθέλοντα τὴν ἐν τῇ Σιγιδούνῳ 
γέφυραν, κατασφάζξει, οὕτω τε βεβαιοτέραν Μαξίμῳ τὴν βασι- 
λείαν πεποίηκεν. 


1. ταῖς Bo. νήσοις] pluralis ad hiatum vitandum positus || 2. κερου- 
— μένους coni. Reitemeier | 3. πλέον, in mg. i, V || Θεοδοσέῳ] proxima ex- 
- eerpsit Ioannes Ant. ap. Cramerum An. Par. t. II p. 64, 12—16 (F. H. G. 
οἴ, IV p. 608 fr. 186, 2| 4. τῷ f.] potius Theodosio maiori | συστρα- 
τευσάμενος (iv τοῖς οὐάλεντος χρόνοις» lo. | 5. ϑεοδόσιος ὑπὸ (sic) 
᾿γρατιανοῦ βασιλείας ἠξιωϑη (sine aec.) To. || 6. ἤγειρε (sine spir.) τοὺς 
! ἐν βρεττανία στρατιώτας εἰς τὸ x. τ f. E. Io. | 11. γερμανία V?, -νεία 


B y ^ ταύ ἃ m. 1, V | τόποις ante στρατ. inserebat Leunclavius | 
. ἀφυλάκτους] ἀφύκτους conieci, οὐκ ἀφυλάκτους coni. Sylb, εὐφυλ. 
" leite meier | ῥαιτέας s, δατίας V || 28. διώξοντα ex -αντα. radendo V | 
5. Zindeivo] οἵ, Wietersheim-Dahn t. II p. 361 || 27. βεβαιωτέραν V 


36. “ἄξιον δὲ τῶν ἰο ορούῥώίωον τι μὴ n 
παρούσης ἀφηγήσεως οὐκ ἀλλότριον. ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ῥώμην | 
ἱερατικοῖς τέλεσιν ἔφερον oí ποντίφικες τὰ πρῶτα. τούτους 
γεφυραίους ἄν τις καλέσειεν, εἰ πρὸς τὴν “Ελλάδα φωνὴν $ 
προσηγορία μετενεχϑείη. ταύτης δὲ ἔτυχον τῆς ἐπικλήσεως. 5 
ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. τῶν ἀνθρώπων οὐδέπω τὴν διὰ τῶν 
ἀγαλμάτων ἐπισταμένων τιμήν, ἐν Θεσσαλίᾳ πρῶτον ἐδημι- τ 
ουργήϑη ϑεῶν δείκηλα. ἑδῶν δὲ οὐκ ὄντων (ἄγνωστος yàp — 
ἦν καὶ τούτων ἡ χρεία) τὰ τῶν ϑεῶν ἐχτυπώματα τῇ κατὰ -— 
τὸν Πηνειὸν γεφύρᾳ καϑίδρυσαν, τοὺς ἱερᾶσϑαι τοῖς Otoig τὸ 
λαχόντας ἐκ τῆς πρώτης καϑιδρύσεως γεφυραίους ἐξονομᾶ- 
σαντες. τοῦτο παραλαβόντες ἀφ᾽ Ἑλλήνων Ῥωμαῖοι τοὺς ^ 
τὴν πρώτην παρ᾽ αὐτοῖς ἱερατικὴν ἔχοντας τάξιν ποντίφικας 
προσηγόρευσαν' οἷς συναριϑμεῖσϑαι τοὺς βασιλέας διὰ τὸ 
τῆς ἀξίας ὑπερέχον ἐνομοϑέτησαν. καὶ ἔτυχε τούτου Νομᾶς τὸ 
Πομπίλιος πρῶτος. καὶ 'πάντες ἑξῆς, οἵ τε λεγόμενοι ῥῆγες 
καὶ μετ᾽ ἐχείνους Ὀκχταβιανός τε αὐτὸς καὶ oí μετ᾽ ἐκεῖ- — 
vov τὴν Ῥωμαίων διαδεξάμενοι μοναρχίαν᾽ ἅμα γὰρ τῷ 
παραλαβεῖν ἕκαστον τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν ἡ ἱερατικὴ στολὴ 
παρὰ τῶν ποντιφίκων αὐτῷ προσεφέρετο, καὶ παραχρῆμα 
ποντίφεξ μάξιμος ἀνεγράφετο, ὅπερ ἐστὶν ἀρχιερεὺς μέγιστος. 
οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες αὐτοχράτορες ἀσμενέστατα φαίνονται 
δεξάμενοι τὴν τιμὴν καὶ τῇ ἐπιγραφῇ χρησάμενοι ταύτῃ, 
ἐπειδὴ εἰς Κωνσταντῖνον ἦλϑεν ἡ βασιλεία, καὶ ταῦτα τῆς 
ὀρϑῆς 0000 τῆς περὶ τὰ ϑεῖα τραπεὶς καὶ τὴν Χριστι- 
ανῶν ἑλόμενος πίστιν, xol μετ᾽ ἐκεῖνον ἕξῆς οἱ ἄλλοι καὶ 
Οὐαλεντινιανός τε καὶ Οὐάλης. τῶν οὖν ποντιφίκων κατὰ 
τὸ σύνηϑες προσαγαγόντων Γρατιανῷ τὴν στολὴν ἀπεσείσατο 
τὴν αἴτησιν, ἀϑέμιτον εἶναι Χριστιανῷ τὸ σχῆμα νομέσας. 
τοῖς τὲ ἱερεῦσι τῆς στολῆς ἀναδοϑείσης φασὶ τὸν πρῶτον ἐν: 

2sq. videtur Zosimus sapientiam istam de pontificibus (cf. Lyd. 
de mens, IIT, 21) non ex Eunapio sed ex alio quopiam fonte derivasse || 
8. ἐδῶν Y^ ὁδῶν V' | 13. τὴν πρώτην scripsi de Bekkeri coni, τὴν 
πρώτην τὴν V, πρώτην τὴν s || ποντίφικας s, ποντίφακας V | 16. an ἑξῆς 
of Àeyóp.? | 91. ποντίφεξ V, ποντίφιξ «|| 32 βα. cf. Eckhel d. m. t. VIII 2 
p. 386 $4. | 24. "legendum videtur καὶ δὴ καὶ Κωνσταντῖνος, ἐπειδὴ εἰς, 
αὐτὸν ἦλϑεν ἡ βασιλεία᾽ Sylb, bene | 26. 30. τὴν {τῶν Xe. ad 


Reitemeier| 28. Γρατιανῷ] a-^quidem 375. v. Mommsen c E A 
t. II p. 1054, 1 Ao ἢ 


- Τὰ 


ΓΣ 


το (s τεταγμένον εἰπεῖν εἰ μὴ βούλεται ποντίφεξ ὁ βασι- 
| ὺς ὀνομάξεσϑαι, τάχιστα γενήσεται ποντίφεξ μάξιμος.᾽ 
E 37. Ἢ uiv οὖν Γρατιανοῦ βασιλεία ταύτην ἔσχε τὴν 
τελευτήν, Μάξιμος δὲ τὴν βασιλείαν ἔχειν ἐν ἐχυρῷ πιστευσά- 
μενος ἔστειλε πρὸς Θεοδόσιον βασιλέα πρεσβείαν οὐ συγ- 
γνώμην αἰτοῦσαν ἐφ᾽ οἷς εἰς Γρατιανὺν ἔπραξεν, ἀλλά τι 
x«l βαρύτητος ἐν ἑαυτῇ φέρουσαν. ἦν δὲ ὁ πρὸς τοῦτο 
᾿σταλεὶς ὁ τοὺς βασιλικοὺς φυλάττειν ἐπιτεταγμένος κοιτῶνας, 
οὐχ εὐνοῦχός τις ὧν (οὐδὲ γὰρ εὐνούχους ὁ Μάξιμος ἐπι- 
στῆναι τῇ τῆς αὐλῆς ἠνέσχετο φυλακῇ), πρεσβύτης δὲ τῶν 
ἐκ νεότητος αὐτῷ προσεδρευσάντων. ἤτει δὲ τὸν Θεοδόσιον 
ἡ πρεσβεία σπονδὰς καὶ ὁμόνοιαν καὶ ὁμαιχμίαν κατὰ παντὺς 
πολεμίου Ρωμαίοις, ἢ ἀπειϑοῦντι δυσμένειαν καὶ μάχην 
προήγγελλε. Θεοδόσιος δὲ ὃ βασιλεὺς ἐδέχετό τε βασιλέα 
| Μάξιμον εἶναι, καὶ εἰκόνων αὐτῷ κοινωνεῖν καὶ βασιλέως 
προσηγορίας ἠξίου, λάϑρα μὲν τὸν κατ᾽ αὐτοῦ πραγματευό- 
μενος πόλεμον, παντὶ δὲ ϑωπείας εἴδει καὶ ϑεραπείας αὐτὸν 
- χαταστρατηγῶν, ὥστε καὶ Κυνηγίῳ τῷ τῆς αὐλῆς ὑπάρχῳ 
 πεμπομένῳ κατὰ τὴν Αἴγυπτον, προστεταγμένῳ τε πᾶσι τὴν 
ἶ P τὰ ϑεῖα ϑρησκείαν ἀπαγορεῦσαι καὶ κλεῖϑρα τοῖς τεμένε- 
σιν ἐπιϑεῖναι, τὴν εἰκόνα Μαξίμου δεῖξαι τοῖς ᾿4λεξανδρεῦσιν 
r Eo. ἀναϑεῖναί τε δημοσίᾳ ταύτην, καὶ ὅτι συμβασι- 
Λεύσειν ἔλαχεν αὐτῷ προφωνῆσαι τῷ δήμῳ. Κυνήγιος μὲν 
οὖν xol ἐν τούτῳ τὸ προσταχϑὲν ἐπλήρου καὶ τῶν κατὰ τὴν 
ἑῴαν καὶ τὴν Αἴγυπτον ἅπασαν ἱερῶν καὶ αὐτὴν δὲ τὴν 
D λεξάνδρειαν ἀπέκλεισε τὰς εἰσόδους, ϑυσίας τε εἶρξε τὰς ἐξ 
αἰῶνος νενομισμένας καὶ πᾶσαν πάτριον ἁγιστείαν. 
᾿ 38. Τὰ μὲν οὖν ἐξ ἐκείνου μέχρι τοῦδε τῇ Ῥωμαίων 
ἐπικρατείᾳ συμβάντα δείξει τῶν πραγμάτων ἡ κατὰ μέρος 


1. et 2. ποντίφεξ V, ποντίφιξ ς | 2. 'duplex inest sensus. primum 
- enim significat Gratianum, quia nomen pontificis maximi dedignatus 
Sit, brevi re ipsa fore pontificem maximum suoque sanguine pontem 
: - infecturum; ; deinde, quia ipse pontifex esse detrectaverit, brevi Maxi- 
mum pro eo et imperatorem futurum et pontificem" Sylb | 3. ταύτην V, 
s | 4. ἐχυρῷ ὀχυρῷ scripserim | 5. ἔστειλε c, ἔστελε V || 12. ἡ 
V*, jj V! | mesofsíc//, c erasa, V | 14. προήγγελλε s, προήγγελε V | 21. 
Émibijvos V | εἰκόνα μαξίμου V, μαξίμου εἰκόνα s | 22. ἀναϑῆναι V || 
2: προφωνῆσαι ς, προσφωνῆσαι V | 24. ἐν ex ἕν V 
OSIM 13 


2 


e 


σι 


“Ῥωμαίων στρατηγὸν μετὰ τοῦ στρατεύματος ἁδρὸν ἀπήτουν ἡ 


194 


ἀφήγησις. ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους ἔϑνος τι. 
ὑπὲρ τὸν Ἴστρον ἐφάνη πᾶσιν ἄγνωστον τοῖς ἐκεῖσε w« 
ἐκάλουν δὲ Γροϑίγγους αὐτοὺς οἵ ταύτῃ βάρβαροι. πλῆϑι 
τοίνυν ὄντες καὶ ὡπλισμένοι κατὰ τὸ δέον, καὶ προσέτ 
δώμῃ διαφέροντερ, ῥᾷστα διαδραμόντες τοὺς ἐν pue 
βάρους παρ᾽ αὐτὴν ἐληλύθασι τοῦ Ἴστρου τὴν ὄχϑην;. 
τὴν διάβασιν αὑτοῖς ἤτουν ἐπιτραπῆναι τοῦ ποταμοῦ. 

μῶτος δὲ τὴν τῶν ἐκεῖσε στρατοπέδων ἐπιτετραμμένος depo 
συμπαρατείνας ἐπὶ μήκιστον τῇ ἠόνι τοῦ ποταμοῦ τὰ στρᾶτό. 
πεδα τὴν πάροδον τοῖς βαρβάροις ἀπέκλειε. ταῦτα δὲ πράτ- 
τῶν καὶ ἐφ᾽ ἑἕτέραν 600v ἦλϑε τοιάνδε. συγχαλέσας ἐῶν 
αἰσϑανομένων τῆς ἐκείνων διαλέκτου τινάς, οἷς “μάλιστα 
ἐγνώκει τὰ “τοιαῦτα ϑαρρεῖν, ἐπὶ προδοσίᾳ καϑεῖναι AÓyova. 
τοῖς βαρβάροις τούτοις ἀφίησιν. οἱ δὲ ὑπὲρ τοῦ δοϑῆναι τὸν 


μισϑόν. τῶν δὲ βαρβάρων πρὸς τὸ τοῦ μισϑοῦ πλῆϑος ἀρκεῖν 
οὐ φησάντων, πίστιν τοῖς οἰκχδίοις λόγοις. ἐμποιοῦντες οὗ 
ἐσταλμένοι παρὰ τοῦ στρατηγοῦ τοῖς ἐξ ἀρχῇς προταϑεῖσιν, 
ἐπέμενον, δμικρῦναι κατά τι τὸ κέρδος οὐκ ἀνεχόμενοι. συν- 
δραμόννων! δὲ εἴς τι ποσὸν ἀμφοτέρων, ἐγίνονξο μὲν ἐν παρᾶ- 
βύστῳ περὶ προδοσίας συνθῆκαι, καὶ συνεδόκει μέρος μέν τι 
τοῦ μισϑοῦ παραχρῆμα κομίσασϑαι τοὺς προδότας, τὸ δὲ 
λειπόμενον τῷ καιρῷ puARSIG τῆς νίκης. ἐπεὶ δὲ καὶ ὅπως. 
ἀρϑῆναι τὰ σημεῖα ἔδει καὶ τὸν καιρὸν ἔταξαν xo9' ὃν ἐχρῆν, 
τὰς προδοσίας εἰς ἔργον ἐλϑεῖν, ἀπαγγέλλουσι τῷ στρατηγῷ 
τὸ συγκείμενον, καὶ ὡς νυκτὸς ἐπιγενομένης ot βάρβαροι 
μέλλοιεν ἔργου τε ἅπτεσϑαι καὶ τὴν eraty κατὰ τοῦ 'Po- 
μαϊκοῦ ποιεῖσϑαι στρατεύματος. οἵ μὲν οὖν βάρβαροι τὸ τῆς 
δυνάμεως siia da πλήϑει μονοξύλων ἐμβιβάσαντες ἔταξαν, 
πρῶτον διαβῆναι καὶ τοῖς στρατιώταις ἔτι καϑεύδουσιν ἐπελϑεῖν,: 
εἶτα ἐπὶ τούτοις τοὺς ἐν ἰσχύϊ μέσην ἔχοντας τάξιν, ὡς àv 
roig πρώτοις ἤδη τῆς ἐπιϑέσεως ἀρξαμένοις συνεπιλάβοιντο, 
καὶ οὕτως ἑξῆς τὴν ἄχρηστον ἅπασαν ἡλικίαν, ἐπὶ κατωρϑι 
μένοις ἤδη πράγμασιν ὡράξεσϑαι μέλλουσαν. (39) 7 


3. l'oo8éyyovg Salmasius ad v. Probi 18, 2 et. Valesius ad A 
XXXI, 3, 5, προϑέγγους V. cf. Zeuss p. 407, 1 et p. 422 || 4. ὁπ’ 
V | 13. καϑεῖναι V et Sylb, καϑεῖλε apographa || 15. m: ἐδ s : 
προδοσίας] τὰ τῆς προδοσίας conieci | ἀπαγγέλουσι V 


ER A SUETON, 


ηγὺς Πρόμωτος ἐκ τῶν ἐπὶ προδοσίᾳ σταλέντων ἅπαντα 
αι προδιδαχϑεὶς πρὸς τὰ τοῖς βαρβάροις σκεφϑέντα παρ- 
(fero, τὰς ναῦς ἀντιπρώρους “στήσας ἀλλήλαις, καὶ τὸ 
νος πλοίοις τρισὶ πληρώσας, φροντίσας δὲ μήκους ὅτι 
͵ μά στα πλείονος ἐπὶ σταδίους εἴκοσι τοῦ ποταμοῦ τὴν ἠόνα 
ἀτέλαβε, τοῖς ἐναντίοις ἐπὶ τοσοῦτο τὴν διάβασιν ἀποκλείων, 
; δὲ λοιποῖς ἀπαντῶν μονοξύλοις ἤδη διαβαίνειν ἐπιχειροῦσι, 
ad οἷς ἐνετύγχανε καταδύων. ἀσελήνου δὲ τῆς νυκτὸς οὔσης 
οοῦντες οὗ βάρβαροι τὴν τῶν Ρωμαίων παρασκευὴν ἔργου 
| τὲ ἥπτοντο xol σιγῇ καὶ ἡσυχίᾳ πολλῇ τοῖς μονοξύλοις ἐνέβαι- 
—vwov, ἀγνοεῖν πάντῃ τὰ βεβουλευμένα τοὺς Ῥωμαίους ἡγού- 
μένοι. τῶν δὲ σημείων ἀρϑέντων οἱ τὴν προδοσίαν μηχανη- 
σάμενοι, τῷ στρατηγῷ προμηνύσαντες ἕκαστα καὶ ἁρμοσάμενοι 
τῇ τῶν πολεμίων παρασκευῇ, ταῖς τε ναυσὶ μεγάλαις οὔσαις 
x«l εἰρεσίᾳ καρτερωτάτῃ χρωμέναις ἐπέπλεον καὶ τὰ προσ- 
τυγχάνοντα πάντα κατέδυον, οὐδενὸς τῶν ἀποπιπτόντων διὰ 
τὸ τῆς πανοπλίας βάρος οἵου τὲ γενομένου σωθῆναι. τὰ δὲ 
"robe ταῖς ναυσὶ περιπλέοντας διαφυγόντα μονόξυλα, καὶ τοῖς 
εἰς μῆκος συγκειμένοις πλοίοις περιπεσόντα, παντὶ τῷ προσ- 
πεσόντι βαλλόμενα σὺν αὐτοῖς ἀπώλετο τοῖς ἀνδράσιν, οὐδε- 
᾿ψὸς ὑπερβῆναι τὸ τῶν Ῥωμαϊκῶν πλοίων διάφραγμα δυνη- 
ϑέντος. φόνου δὲ πολλοῦ γενομένου καὶ οἷος οὔπω πρότερον 
ἐν ναυμαχίᾳ συνέβη, σωμάτων μὲν ὁ ποταμὸς ἐπληροῦτο καὶ 
ὕπλων ὅσα φύσιν εἶχεν ὑπὲρ τοῦ ὕδατος αἰωρεῖσϑαι, εἰ δέ 
πού τινες οἷοί τε γεγόνασι διαβῆναι νηχόμενοι, τοῖς περὶ τὴν 


μάξοντος παντὸς ἐν τοῖς βαρβάροις διαφϑαρέντος. ἐπὶ τὴν 
λείαν ἐχώρουν of στρατιῶται, παιδάρια μὲν ἀπάγοντες καὶ 
«Lx, καὶ τῆς ἀποσκευῆς γενόμενοι κύριοι. τότε δὴ καὶ ὁ 


b. πλείονος) videtur lacuna. πλείστου πλοίοις καὶ πεζοῖς ἐπὶ 
conieci. πλοῖα recurrunt vs. 19, zsfol vs. 20 et cap. 35, 1, ubi eadem 
! narratur | 6. τοσοῦτο V, τοῦτο s | 7. πάντων V | 18. παραπλέοντας 
i. Heyne | 19. συγκειμένοις V, et Sylb qui praeterea ἠγμένοις con- 
M δ νος apographa || 20. à»üodei V | 25. περὶ] παρὰ conieci || 
po scripsi, zsÉoig V, παροῖς apographa. παροῦσι coni. Leun- 
3, πλοίοις Sylb, παρατεέίνουσι σκοπέλοις Heyne, παρῶσι vel uvo- 
ἔρωσι Lobeck ad Soph. Aiac.? p. pins 922| 28. ἐχώρουν }} of, 1 --- litt. 
pom Mau) V 
13* 


ἠἠόνα τοῦ ποταμοῦ πεζοῖς ἐμπεσόντες ἀπώλοντο. τοῦ δὲ &x- 4 


YI 2 vid | ριι o Ἶ 
ER 3 RT E. 6 ςα νι δίς e, Á ro C LE m 


m 


στρατηγὸς Πρόμωτος οὐ πόρρω zov τὸν βασιλέα Θεοδόσ 
ὄντα μετακαλέσας ἐποιεῖτο μάρτυρα τοῦ κατορϑώματος. ὃ δὲ, 
τῶν αἰχμαλώτων τὸ πλῆϑος καὶ τὸν ὄγκον τῶν λαφύρων. 
τεϑεαμένος ἀνῆκέ τε τοὺς αἰχμαλώτους ἀδέτους καὶ δωρεαῖς, 
ἐφιλοφρονεῖτο, διὰ τῆς τοιαύτης φιλανϑρωπίας εἰς τὸ αὐτο- 
μολῆσαι προτρέπων, καὶ ἄλλως εἰς τὸν κατὰ Μαξίμου συν- 


oíGovrág οἵ πόλεμον. ὁ μὲν οὖν Πρόμωτος ἐπέμενε τῇ vijg - 
Θράκης ἐφεστὼς φυλακῇ καὶ πρὸς τὸν εἰρημένον πόλεμον ἐν 


παραβύστῳ γινόμενος εὐτρεπής᾽ ἕτερον δέ τι παραπλήσιον ἐν 
τῷ αὐτῷ χρόνῳ συμβὰν ἄξιον ἀφηγήσασϑαι. Ὡς 
40. Πόλις ἔστιν ἐν τῇ κατὰ Θράκην Σκυϑίᾳ Tousbe 


ὀνομαξομένη. τῶν ἐνιδρυμένων ταύτῃ στρατιωτῶν ἡγεῖτο 
Γερόντιος, ἀνὴρ καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ μελέτῃ πρὸς πᾶσαν 
πολεμικὴν χρείαν ἀρχῶν. ἦσαν δὲ πρὸ ταύτης τῆς πόλεως 
ὑπὸ βασιλέως ἀριστίνδην ἐκστάντες βάρβαροι; τῇ τε τῶν σῶ-α 
μάτων. ἀνατρέχοντες εὐφυΐᾳ καὶ ἀνδρείᾳ πολὺ τῶν ἄλλων δια- 
φέροντες. οὗτοι καὶ σιτήσεων ὑπὲρ τοὺς. στρατιώταβ καὶ | 
ἄλλων παρὰ βασιλέως ἠξιωμένοι δωρεῶν οὐκ εὐνοίᾳ τὰς &ig - 
αὐτοὺς ἀμείβεσϑαι διενοοῦντο τιμὰς ἀλλὰ τῇ εἰς τὸν ἄρχοντα 
ὑπεροψίᾳ καὶ τῇ περὶ τοὺς στρατιώτας καταφρονήσει. ταύτης x 
αὐτῶν αἰσϑανόμενος τῆς προαιρέσεως ὁ Γερόντιοβ, καὶ ég - 
ἐγχειρῆσαι διανοοῦνται τῇ πόλει καὶ συνταράξαι τὰ καϑεστῶτα, 


κοινοῦται τῶν στρατιωτῶν τοῖς φρονήσει μάλιστα διαφέρου- 


σιν, ἐπεξελϑεῖν τῇ τῶν βαρβάρων ἀσελγείᾳ καὶ ὕβρει βουλό- - 
μενος. ὡς δὲ διὰ δειλίαν ἑώρα ὀκνοῦντας καὶ αὐτὸ τὸ κί- 9 


vqu« τῶν βαρβάρων δεδιότας, ἀναλαβὼν τὰ ὅπλα καὶ τῶν 


ὑπασπιστῶν σφόδρα εὐαριϑμήτους παντὶ τῷ τῶν βαρβάρων 
᾿ἀντετάττετο πλήϑει, καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας ἀπήντα, τῶν 
στρατιωτῶν ἢ καϑευδόντων ἔτι καὶ τῷ ὄκνῳ πεπεδημένων ἢ 


πρὸς τὸ τεῖχος ἀναδραμόντων καὶ τὰ γινόμενα ϑεωμένων. 
τοῖς δὲ βαρβάροις ἐπήει γελᾶν τὴν τοῦ Γεροντίου παραφρο- 


10. τῷ αὐτῷ c, αὐτῶ τῶι V | 11. τομεῦς ς (Τομεὺς Bekk), τομεὶς 
V | 13. μελέτῃ accessit e V. lacunam post σώματος indicaverat iam 
Sylb | 15. ἐκστάντες V, ἐνστάντες c. καταστάντες conieci || 16. ἀνδρείᾳ, 
scripsi, ἀνδρία Vs || πολὺ V et Sylb, πολλῇ apographa || 25. ἑώρα ὀχνοῦν- 
τας hiant. ὀκνοῦντας ἑώρα conieci | 25. 26. κένημα] ὄνομα com ci. 
cf, III, 3, 2, Liban. t. I p. 593, 20 R. | 29. καὶ τῷ ὄκνῳ] ἢ τῷ ὅ. 
conieci : Pi. ΝΝΝ 


«S 
MUS ud 


b. 


Ei 


tto 
- Xr 
) 


ab so , 


MP NA E 
Ἂν ΣΕ T24 "e - *- ur" 
* ἅ ^ " : 
' - 
v ris 4 -— 191 
nar 


qv. ius PETOME οἰόμενοι τὸν ἄνθρωπον ἐπέπεμπον αὐτῷ 
; ἐν ἑαυτοῖς ἀλκῇ διαφέροντας. «ὃ δὲ τῷ πρῶτον ἐπελ- 
)όντι συμπλακεὶς καὶ τὴν ἀσπίδα συντόμως χειρίσας ἐμάχετο 
e 3 ρῶς, ἄχρις ὅτε τῶν ὑπασπιστῶν vig, ἰδὼν συμπεπλεγ- 
μένους αὐτοὺς ἀλλήλοις, ἀπέκοψε τῷ ξίφει τοῦ βαρβάρου τὸν 
ὦμον χαὶ τοῦ ἵππου κατήγαγε. καταπλαγέντων δὲ τῶν βαρ- 
7: peer τὸ τοῦ ἀνδρὸς ἀνδρεῖόν vs ἅμα καὶ ϑαρραλέον, ἅμα 
ὁ Γερόντιος ἄλλοις τῶν πολεμίων ἐπήει, καὶ ϑεωροῦντες 
2 ' ἐκ τοῦ τείχους τὰ πραττόμενα παρὰ τοῦ σφῶν στρατη- 
Ὁ γοῦντος ἀνεμνήσϑησαν τοῦ Ῥωμαίων ὀνόματος. καὶ ἐπεξελ- 
 ϑόντες ἤδη καταπεπληγμένους τοὺς ἐμπεσόντας κατέσφαξαν" 
τοὺς δὲ ἀποδράντας ἐδέχετο παρὰ Χριστιανῶν τιμώμενον 
᾿ οἰκοδόμημα, νομιξόμενον ἄσυλον. ὁ μὲν οὖν Γερόντιος τῶν 
 ἐπηρτημένων τὴν Σκυϑίαν ἐλευϑερώσας κινδύνων, καὶ τῶν 
ὅ ἐπαναστάντων αὐτῇ βαρβάρων ἀνδρείας ὑπερβολῇ καὶ μεγαλο- 
Ψυχίᾳ χρατήδσας, τὰς παρὰ τοῦ βασιλεύοντος ἀμοιβὰς προσ- 
εδέχετο᾽ Θεοδόσιος δὲ ὃ βασιλεὺς οὐ μετρέως ἀγανακτήσας 
“ὅτι βάρβαροι τοσαύτης ἠξιωμένοι παρ᾽ αὐτοῦ τιμῆς ἀνῃρέ. 
- ÜwuGcv, εἰ καὶ τοῖς πράγμασιν ἔτυχον λυμηνάμενοι, συναρπά- 
m» ξει τὲ τὸν Γερόντιον παραχρῆμα καὶ λόγον τῆς ὑπὲρ Ῥω- 
- geíov ἀριστείας ἀπήτει. τοῦ δὲ καὶ τὴν κατὰ Ῥωμαίων 
αὐτῶν ἐπανάστασιν ἐπελέγχοντος, διεξιόντος τε τὰς ἁρπαγὰς 
καὶ τὴν τῶν οἰχητόρων ἀπώλειαν. τούτων μὲν οὐδενὶ προσ- 
εἴχεν ὁ βασιλεύς, ἐνίστατο δὲ τῷ μὴ διὰ τὸ κοινῇ λυσιτελὲς 
ἀλλ᾽ ἐπιϑυμίᾳ τῶν παρὰ βασιλέως αὐτοῖς δεδωρημένων, ὡς 
ἂν μὴ ἐλεγχϑείη ταῦτα κερδάνας, ἐχποδὼν αὐτοὺς ἐθελῆσαι A 
ποιῆσαι. τοῦ ὃὲ καὶ ταῦτα τῷ δημοσίῳ λέγοντος πεπομφέναι 
τὰ τὴν ἐκείνων ἀναίρεσιν (ἦν δὲ περιαυχένια χρυσᾶ παρὰ 
᾿ βασιλέως αὐτοῖς δεδομένα πρὸς κόσμον), μόλις ἣν εἶχε δια- 
" νείμας τοῖς εὐνούχοις οὐσίαν οἷός τὲ γέγονε τῶν περιεστώ- 


"Z- wu CET 


1, ϑανατοῇγν ( 'Fex ϑανατᾶν ut vid. Mau) V  ἐπέπεμπον V, et 
sie coni. Bekk, ἔπεμπον s | 2. ἐν αὐτοῖς conieci || 3. συντόμως] συν- 


zóvog conieci | 7. 9«g&A£ov V | 8. 9. ϑεωροῦντες of ἐκ] of 9. ἐκ conieci | 
E 1. καταπεπλεγμένους V, corr. Sylb. malim tamen καταπεπληγμένοις ἢ 
» aii V, ἐκπεσόντας ς || 12. τιμώμενον ex τιμωμένων V || 13. o/xo- 


d 


m ἢ w ἃ m, 1, V | 15. ἀνδρείας scripsi, ἀνδρίας Vs | 22. epi e c 


e TNT NL P t ac TEN PIE 
E" 


τῶν ἐξαιρεϑῆναι κινδύνων, δέω vie εἰς ona 
ἐχτίσας và ἐπίχειρα. ς d 

4l. Τῶν δὲ ὑπὸ τὴν Θεοδοσίου βασιλείαν Mes διεφϑ 
μένων, καὶ σπουδαίου μὲν οὐδενὸς εἰς ἀρετὴν φέροντος. 
αινουμένου, παντὺς δὲ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας εἴδους κατὰ, 
πῆχυν (τὸ λεγόμενον) ἐφ᾽ ἑκάστης ἐπιδιδόνξοβ: οὗ τὴν ἐν 
Συρίᾳ μεγάλην ᾿Δἀντιόχειαν οἰκοῦντες, οὐ φέροντες τὴν ἐπὶ 
τοῖς δημοσίοις φόροις ὑσημέραι παρὰ τῶν πραχτόρων ie 1 
νοουμένην προσϑήκην, εἰς στάσιν ἀνέστησαν, καὶ τοὺς ἀν- 
δριάντας αὐτοῦ τε τοῦ βασιλέως καὶ τῆς τούτῳ συνοικούσης 1 
αἰσχρῶς καϑελόντες φωνὰς ἀφῆκαν τῶν μὲν πραττομένων σύκ᾽ 
ἀναξίας, οὐκ ἔξω μέντοι στωμυλίας καὶ τῆς συνήϑους αὐτοῖθ 
ἀστειότητος. ἐπεὶ δὲ τοῖς παρ᾽ αὐτῶν γεγενημένοις Ó βασι- - 
λεὺς κινηϑεὶς ἠπείλει τῷ πταίσματι δίκην ἀξίαν ἐπιϑεῖναι,, 
δέει τῆς βασιλέως. ὀργῆς ἐδόκει τῇ βουλῇ πρέσβεις ἐκπέμπειν, τὸ 
ὑπὲρ ὧν ὁ δῆμος ἔπραξεν ἀπολογησομένους. αἱροῦνται τοί- - 
νυν Λιβάνιόν τε τὸν σοφιστήν, οὗ τὸ χλέος ἐκ τῶν κατα- . 
λελειμμένων ὑπ’ αὐτοῦ κηρύττεται λόγων, καὶ ᾿Ιλάριον γένους 
τε λαμπρότητι καὶ παντὶ παιδείας εἴδει προήκοντα. καὶ δ᾽ 
μὲν σοφιστὴς τὸν περὶ τῆς στάσεως αὐτῷ vs βασιλεῖ καὶ τῇ m 
γερουσίᾳ λόγον εἰπὼν ἴσχυσε τὸν βασιλέα μεταστῆσαι Tig - 
κατὰ ᾿Δντιοχέων ὀργῆς, ὥστε ἀμέλει τούτῳ καὶ τὸν περὶ τῶν 
διαλλαγῶν ἐπιϑεῖναι, τελέως τοῦ βασιλέως τὸ πρὸς τὴν πόλιν 
ἔχϑος ἀποθεμένου" 'IAáguog δὲ διὰ τὸ μέγεϑος τῆς ἀρετῆς 
ἐπαίνων ἀξιωϑεὶς ἄρχειν παρὰ βασιλέως ἐτάττετο Παλαιστί- s 
νης ἁπάσης. dá 


1. τῆς s, τις (ex τοῖς) V | 4. φέροντος] cf. Wyttenhach ad Eun. - 
p. 141 || 5. 6. κατὰ πῆχυν] cf. Eun. p. 53 Boiss.: πήχεσι δὲ ἐπὶ πᾶσαν 
σοφίαν αὐξόμενος | 10. αὐτοῦ ex αὐτοὺ ! V | 18. παρ᾽ αὐτῶν sc, παρ᾽. 
αὐτῶ (sime spir.) V || 14. ἐπιϑῆναι V || 16. αἱροῦνται) ex Libanii Orà- - 
tionis (t. I p. 626 sq. RH), quae speciem precum apud Theodosium | 
imp. factarum prae se fert, conformatione errorem, sive Eunapii sive | 
Zosimi ipsius, recte ropolsl Sievers *Leben d. Lihnains" p. 185. Hia 
rius tamen — pro quo Caesarium cum Hugio 'Stud. aus d. class. | 
Alterth? I (Frib. 1881) p. 170, 4 reponere non licet — unde ; 
venerit PX latet ! 22. ὧστε one MIS ex ὧδ᾽ τὰν Ἢ τὸν π 


Ῥ. 22 si. 48 


) RT NN 
mg aul dpt τ m ^ 
He. US δ ἃ ὸ xe . 


ip in za 
- - Bia 2 ln 


᾿ς 42 τὸν δὲ κατὰ ἐδ 9A im Θράκην καὶ τ μὰ 
τα ὑπ τούτοις, Μάξιμος οὐ κατὰ τὴν ἀξίαν οἰόμενος αὑτῷ 
| πράγματα φέρεσϑαι μόνων ἄρχοντι τῶν ὑπὸ Γρατιανῷ 
Qórsgov τεταγμένων ἐϑνῶν, διενοεῖτο παραλῦσαι τὸν νέον 
ἐνιανὸν τῆς βασιλείας, εἰ μὲν δύναιτο, πάσης. εἰ δὲ 
οὐ διαμάρτοι, μέρος γοῦν αὐτῆς, ὅσον ἂν οἷός τε γένοιτο, 
E ἰκειώσασϑαι. καὶ ταύτῃ κεκρατημένος τῇ γνώμῃ διαβῆναι 
"Qe" Ame καὶ ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν ταφῆφω παρεδκευάξζετο. ϑεω- 
p δὲ ὡς διὰ στενῆς ὁδοῦ καὶ τραχυτάτων καὶ ἀβάτων ὀρῶν 
υ ἀνάγκη ποιήσασϑαι τὴν ὁδοιπορίαν, διαδέχεται δὲ ταῦτα τέλ- 
— gara καὶ ἕλη, ὁδοιπόροις σχολαίτερον διιοῦσιν, οὐχ ὅτι στρα- 
- m4 τοσαύτῃ διέξοδον ἐνδιδόντα, τὸ πρακτέον εἰς ἀμείνονα 
βουλὴν ἀνετίϑετο. τοῦ δὲ Βαλεντινιανοῦ πρεσβείας ἐκ τῆς 
᾿Ακυληίας χρωμένου καὶ περὶ βεβαιοτέρας εἰρήνης ἀσφάλειαν 
5 αὑτῷ δοϑῆναι παρακαλοῦντος, ἐτίϑετο ταῖς αἰτήσεσι Μάξιμος, 
δεῖσθαι τούτου καὶ αὐτὸς ὅτι μάλιστα ποιούμενος. πέμπει 
οὖν Δομνῖνον ἐπὶ τούτῳ Οὐαλεντινιανός, Σύρον μὲν ὄντα 
- τὸ γένος, éx δὲ τοῦ βελτίονος αὐτῷ γνώριμον ὄντα᾽ παρα- 
δυναστεύων γὰρ αὐτῷ πίστει καὶ πραγμάτων ἐμπειρίᾳ προ- 
0 ἔχειν τῶν ἄλλων ἐδόκει" καὶ ἄλλως ὅσα ὃ βασιλεὺς οὐδενὸς 
εἰδότος ἄλλου πράττειν ἐβούλετο, τούτῳ κατ᾽ ἐξαίρετον ἐγνώ- 
χει ϑαρρεῖν. ἐλθὼν οὖν ὡς τὸν Μάξιμον ὁ Ζ]ομνῖνος, καὶ 
ὅσα τῆς πρεσβείας ἦν ἀπαγγείλας, ἠξιοῦτο ϑεραπείας καὶ 
φιλοφροσύνης παντοίας" τιμῆς τε γὰρ αὐτὸν ὁ Μάξιμος ὑπερ- 
 βαλλούσης ἠξίου, καὶ ὕγκῳ δωρεῶν ἐπλήρου τοσοῦτον ὥστε 

“Ιομνῖνον μηδένα τοιοῦτον ἔσεσϑαι τῷ βασιλεῖ Οὐαλεντι- 
γιανῷ φίλον ὑπονοῆσαι. τοσοῦτον δὲ ἴσχυσεν ὃ Μάξιμος τὸν 
 Zouvivov παραγαγεῖν ὥστε καὶ μέρος ἧς εἶχε στρατιᾶς συμ- 
παραπέμψαι, συνοῖσον εἰς ἐπικουρίαν τῷ βασιλεῖ κατὰ τῶν 


δι. 
(n 


--.-᾽Ἐ θ ᾿ὀθἠ-.-. 


1. ᾿Ιλλυρίέδα Bekk, ἐλλυρι}} (ὧν eras. V, ἐλλυριῶν apographa | 
E Οὐαλ. Bekk | 6. τούτου Sylb, τοῦτο V | 10. 11. τέλματα καὶ ἕλη (£Ag 
jv) ὁδοιπόροις ne hiarent distinctione cavi. fort. tamen ἕλη καὶ τέλ- 
- pere óÓ. scribendum || 13. δὲ V et Sylb, om, apographa | Οὐαλ. Bekk || 
14. βεβαιωτέρας V | 16. δεῖσϑαι τούτου V, δεῖξαι τοῦτο ς || 21. ἄλλου] 
P ἀλλο, V | 36. ὄγκω V, ὄγκου s | ἐπλήρου] an ἐπτέρου (: 'erexit?)? | 
grave! ov V, τοσούτου vel τοσούτων coni. Sylb. τοσούτου scripsit Bekk. 
E / ὥστε Írequentat Zosimus. ef. Eun. p. 30 Boiss;: κατεκράτει 

ὭΣ Ξοσοῦεον ὥστε || 21. ne V, ἴσχυεν c 


ΑΞ "Ἐν 


2 


5 


᾿Ακυληίᾳ προσάγει. 


900 


ἐπικειμένων τοῖς ὑπ᾽ αὐτὸν Παίοσι βαῤβιδο ἐπὶ dte [ 
ἀναχωρήσαντος τοῦ 4douvívov, καὶ ὡρᾳξομένου τῷ πλήϑει καὶ 
μεγέϑει τῶν δωρεῶν καὶ τῇ τῶν δεδομένων αὐτῷ συμμάχων Ὁ 
δορυφορίᾳ, τὴν ἀπὸ τῶν "Ἄλπεων φέρουσαν ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν Ὁ 
ὁδὸν ἔλαϑε τῷ Μαξίμῳ ῥάονα καταστήσας. ὅπερ ὃ Μάξιμος 57 
προϊδόμενος, καὶ ἐπὶ τούτῳ πάντα καταδκευάσας, ἐπηκολού- 
ϑησε πανστρατιᾷ, μεϑ᾽ ἡσυχίας προπέμψας κατὰ τὴν ó00v 
φύλακας, οἱ πᾶσαν ἐποιοῦντο φροντίδα τοῦ μηδένα παραδρα- 
μόντα τὴν ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν Μαξίμου διάβασιν τοῖς ἀμφὶ zfo- 
μνῖνον e. x«l ἦν ἡ τοιαύτη φυλακὴ λίαν tÜxoAog* 
οὐδὲ γὰρ ἦν οἷόν τε λαϑεῖν τοὺς διὰ τοῦ στενωτάτου τῶν 
"Ἄλπεων ἰόντας. ὅτε τοίνυν ἔγνω τοὺς ἀμφὶ τὸν ΖΙομνῖνον 
τὰ στενώτατα τῶν Ἄλπεων καὶ τὰ τῶν ὀρῶν ἄβατα διελϑόν- 
τας, ἤδη δὲ καὶ τὰ μετὰ τὰς άλπεις, ὅσα ἦν ἑλώδη καὶ δυσ- 
χέρειαν ἐμποιοῦντα στρατοπέδῳ πολέμιον στῖφος ἐναντιωσό- 
μενον ἐν δυσχωρίαις εὑρήσειν ἐλπίξοντι, τότε δὴ σὺν παντὶ 
τάχει τὴν Ἰταλίαν, οὐδενὸς ἐμποδὼν ὄντος, καταλαβὼν τῇ 


1 
48. Οὐαλεντινιανοῦ δὲ τῷ αἰφνιδίῳ xol παρὰ πᾶσαν E 
ἐλπίδα καταπλαγέντος, δέος εἰσήει τοὺς ἀμφ᾽ αὐτὸν μὴ καὶ so. 
ζωγρίαν ἑλὼν ὃ Μάξιμος διαχρήσηται. τότε δὴ νεὼς ἐπι- 
βὰς ἐπὶ τὴν Θεσσαλονίκην ἀπῇρε. συναπέπλει δὲ αὐτῷ καὶ 
ἡ μήτηρ ᾿Ιουστῖνα, Μαγνεντίῳ μέν, ὡς εἴρηταί μοι, πρό- 
τερον συνοιχήσασα, μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου καϑαίρεσιν Οὐα- 
λεντινιανῷ τῷ βασιλεῖ διὰ κάλλους ὑπερβολὴν συναφϑεῖσα, 95. 
καὶ τὴν ϑυγατέρα Γάλλαν ἐπαγομένη. διαπλεύσαντες δὴ 
τὰ τοσαῦτα πελάγη καὶ τῇ Θεσσαλονίκῃ προσορμισϑέντες 
πρεσβείᾳ πρὸς Θεοδόσιον ἐχρῶντο τὸν βασιλέα, νῦν γοῦν 
αὐτὸν τῇ κατὰ παντὸς τοῦ Οὐαλεντινιανοῦ γένους ἀσελγείᾳ 
τιμωρῆσαι παρακαλοῦντες. ὃ δὲ καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν ἀκοὴν so. 
4. ᾿Ιταλίαν Bekk, ἐδέαν V 6. προϊδόμενος Bekk, προειδι V| - 
7. πανστρατιὰ V || 14. ἐλώδη V | 16. οὐχ εὑρήσειν ἐλπίζων τὶ edidit  . 
Sylb | 19. οὐαλεντινιανῶ V, corr. s | 20. καταπλαγέντος Sylb, κατα- 
στάντος V. fort. tamen aliud latet, velut καταστρατηγηϑέντος (cf. 
Krebs *Rection der Casus! Ratisb. 1885 p. 25 sq.) || 22. ϑεσσαλονέκην, 
o radendo ex ὦ V [ 28. ἐουστῖνα V et Bekk, ἐουστένα apographa. cf. 
Wannowski *antiq. Rom. p. 101 {εἴρηταί μοι] c. 19, 1 || 26. ^ 
V, δὲ ς a 


E 
E- 


γεὶς λήϑην ἀμ: τινα τῆς ἄγαν ἐποιεῖτο τρυφῆς καὶ τῇ 
ioo; ἡδονὰς ἐνεδίδου μανίᾳ, βουλῆς δὲ προτεϑείσης ἐδόκει 
"v Θεσσαλονίκην αὐτὸν ἅμα τισὶ τῶν ἀπὸ τῆς γερουσίας 
1 » o. ob δὴ γενομένου τελεία περὶ τοῦ πρακτέου προ- 
ετίϑετο γνώμη, καὶ κοινῷ δόγματι συνεδόκει τοῖς Μαξίμῳ 
πεπλημμελημένοις ἐπεξελθεῖν" μὴ γὰρ εἶναι βιωτὸν ἀνθρώπῳ 
- Γρατιανὸν μὲν ἀνελόντι καὶ τὴν βασιλείαν οἰκειωσαμένῳ τὴν 
τούτου, καὶ ἐπειδὴ τοῦτο προεχώρησεν, 00d προελϑόντι καὶ 
τῆς λελειμμένης ἀρχῆς τὸν ἀδελφὸν τὸν ἐκείνου παρελομένῳ. 
| (44) τούτοις δυσαρεστήσας ὃ Θεοδόσιος διά vs τὴν ἔμφυτον 
μαλακίαν καὶ τὴν τῆς προλαβούσης διαίτης ἐκμέλειαν ὥκνει 
πρὸς τὸν πόλεμον, τὰ ἐκ τῶν ἐμφυλίων κακὰ φέρων εἰς 
- μέσον, καὶ ὡς ἀνάγκη πᾶσα τὰ κοινὰ πλήττεσϑαι καιρίαις 
- πληγαῖς ἀμφοτέρωθεν ὅϑεν ἔφασκε δεῖν πρότερον διακηρυ- 
Las χεύεσϑαι, καὶ εἰ μὲν ἕλοιτο Βαλεντινιανῷ Μάξιμος ἀποδοῦναι 
τὴν βασιλείαν καὶ ἄγειν τὴν ἡσυχίαν, κατὰ τὸ πρότερον 
σχῆμα τὴν ἀρχὴν εἰς ἅπαντας διῃρῆσϑαι, πλεονεξίᾳ δὲ κρατού- 
μενον αὐτὸν καταπολεμήσειν ἀπροφασίστως. τούτοις ἀντι- 
φϑέγγεσϑαι μὲν οὐδεὶς τῶν ἀπὸ τῆς γερουσίας ἐθάρρει, δὸο- 

D oso χοῦσί πὼς κοινῇ τῇ πολιτείᾳ λυσιτελεῖν" ᾿Ιουστῖνα δὲ οὔτε 
. πραγμάτων ἄπειρος οὖσα οὔτε πρὸς τὴν τοῦ συμφέροντος 
εὕρεσιν ἄπορος, ἐπισταμένη τὸ Θεοδοσίου περὶ τὰς ἐρωτικὰς 
ἐπιϑυμίας ἐπιρρεπές, ἐφιστᾷ τε τὴν ϑυγατέρα Γάλλαν ἐξαισίῳ 
διαπρέπουσαν κάλλει, καὶ τῶν γονάτων ἐπιλαβομένη τοῦ 
96 βασιλέως ἱκέτευε μήτε τὸν Γρατιανοῦ τοῦ δεδωκότος οἱ τὴν 
βασιλείαν ϑάνατον περιιδεῖν ἀτιμώρητον, μήτε σφᾶς εἰκῇ 
κειμένους ἐᾶσαι, πάσης ἐχπεπτωκότας ἐλπίδος. καὶ ταῦτα 
λέγουσα τὴν κόρην ὀδυρομένην ἐδείκνυ καὶ τὴν ἑαυτῆς ἀπο- 
κλαίουσαν τύχην. τούτων ἀκούσας ὁ Θεοδόσιος, καὶ ἅμα τῇ 

90 ϑέα τοῦ τῆς κόρης κάλλους ἁλούς, παρέφαινε μὲν καὶ τῷ 
᾿ βλέμματι τὴν ἐπὶ τῷ κάλλει τῆς κόρης πληγήν, ἀνεβάλλετο 
ὃὲ τὸ πραχτέον, χρηστὰς ἔχειν αὐταῖς ὑποφαίνων ἐλπέδας. 
ὡς δὲ πλέον ὑπεσμύχετο τῇ τῆς κόρης ἐπιϑυμίᾳ, τὴν ᾿Ιουστῖναν 


—— ἐκεένου V, ἐκείνου ς | 10. τούτοις V*, τούτο! V' | 11. ὥκνει Bekk, ὀκνεῖ 
p. Ova. κακὰ φέρων S, καταφέρων Y | 15. Οὐαλ. Bekk | 16. xol sup. 
ser. V?| 22. ἐρωτικὰς, ἐ in ras. V | 25. of c, σοι V, quod reciperem si 
ἧς nec vero σφᾶς seqnerekas ἢ 88. ὑπεσμύχετο Hemsterkus. (cf. "Steph. 


.8. προελθόντι, ϑόντι à m. 2 in ras. totidem ἴθι litt, V [[[9. τὸν 


. 1 ΨΥ cit, 4^ w^ T e. TE» 
P X T: «Ld , À E. 167 LS d 
U ? : *- b. παν 
e Tr . ἘΣ. ΩΝ ΕΨΨ as I^ t A 1 
rode P m Κ΄: P" n , Ae. D Aen ",. «9 
- n A. z- v μ 
LI u^ ὃ - ΄ 
IE DOS e 4 
"m ἃ ^ -— "7 -— — E ' 


βρη, δῆ αὐτῷ γημαμένης Pii pice, vs ἄλλως ài ἔς 
δώσειν, εἰ μὴ τὸν κατὰ Μαξίμου πόλεμον ἀράμενος τῇ 
Γρατιανοῦ τιμωρήσειεν ἀναιρέσει καὶ Οὐαλεντινιανῷ 1 
ἀποδοίη τὴν τοῦ πατρὸς βασιλείαν. ἐπὶ τούτοις ἔτυχέ ! i 
γάμου καὶ ταῖς τοῦ πολέμου παρασκευαῖς ὅλον ἑαυτὸν év- 
εδίδου, καὶ συνελαυνόμενος ὑπὸ τῆς γυναικὸς τό τὲ στρατιω- 1 
τικὸν ἐφίλοφφονεῖτο σιτήσεων ἐπιδόσεσι, καὶ τὴν ἄλλην eo 
μέλειαν ὑπὸ τῆς χρείας ἀναγχαξόμενοα ἐπηνώρϑου, διαϑεῖναί 
τε τὰ μετὰ τὴν ἀποδημίαν τὴν αὑτοῦ M n προνοίας αν 
ἐγνώκει. UR 
4D. Διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ Κυνήγιος ὃ τῆς αὐλῆς υεε. 
ἐπανιὼν ἐξ Αἰγύπτου κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν ἔτυχε τεϑνεώς, 
ὅν τινα δέοι προστήσασϑαι τῆς αὐλῆς ὕπαρχον ἀνεζήτει, καὶ 
πολλοὺς πολλάκις ἀνασκοπήσας εὗρε τελευταῖον ἄνδρα πρὸς 5 
τοῦτο ἁρμόδιον. μετακαλέσας τοίνυν ἐκ τῆς “υκίας Τατιανόν. — 
ἤδη μὲν ἄλλας ἐπὶ Οὐάλεντος ἐγκεχειρισμένον ἀρχάς, ἄνδρα 
ὃὲ ἐν πᾶσι σπουδαῖον, ἀναδεικνύει τῆς αὐλῆς ὕπαρχον ἐν τῇ 
πατρίδι, καὶ τὰ τῆς ἀρχῆς σύμβολα πέμψας αὐτῷ τὸν παῖδα 
τὸν αὐτοῦ Πρόκλον τῆς πόλεως ὕπαρχον κατέστησεν. ἀλλ᾽ s - 
ἐν τούτῳ μὲν εὖ διεγένετο, τὰς μεγίστας ἀρχὰς ἀνδράσι 
τοιούτοις ἐχδεδωκὼς οὗ καὶ παρὰ τὴν βασιλέως ἀποδημίαν — 
τὰ τῶν ὑπηκόων ἄριστα δυνήσονται διαϑεῖναι" τοῖς δὲ στρατι- 
ὦταις, ἱππεῦσι μὲν Πρόμωτον, πεζοῖς δὲ Τιμάσιον ἐπέστησεν. 


P 


Thes. s. v.), ἐπεσμύχετο Vs | 1. Πλακίλλης] Eckhel d, n. t. VIII p. 164 | 


2. &moroysiang, 4a m.1,V|.3. πόλεμον accessit e V. desideravit iam 
Sylb || 7. 8. στρατιωτικὸν ex -κῶν V! | 9. 10. ἐπηνόρϑου διαϑῆναι τ V |.— 
10. τὰ Bekk, xol V | 15. τελευταῖον V, τὸ τελ. ς | 16. τοῦτο c, v0 V | - 
“Μυκίας de Reitemeieri coniectura scripsi, ἀκυλέας V, ἀκυληέας s. cf 
Gothofredus ad cod. Theod. t. III p. 304 et Sievers 'Leben des Li- τ 
banius? p. 266 | 17. ἄλλας] cf. Seeck ap. Kaibelium ep. Gr. 919 p. 378. cai, 


ἐγχειρισμένον, xt ἃ m. 2, V | 18. ἀναδεικνύει}] immo ἀναδείκνυσι || 18. 3 
19. ἐν τῇ πατρίδι verba, in quibus offenderam, Mommsen ita explicat 
ut Tatianus, dum "Theodosius abest, praefecturae sedem mon Opli . 
habeat sed ἐν τῇ πατρίδι, i e. in Lycia. ita intellegi etiam ineredi- - 
bile odium quo non solum Tatianus ipse sed etiam Lycia apud Cpli- . 
tanos flagraverint, accedente praesertim Proculo, praefecto urbi, I 
et ipso || 20. κατέστησεν V?, s enjeenel]) V! | 22. feeit V, voi. us. 
23. διαϑῆναι V eu opa n tr. 


T b ἢ 
Nr o bz PT e. EN 


LAM -Ἔ 


πεὶ δὲ πρὸς τὴν ἔξοδον οὐδὲν ἐλλείπειν ἐδόκει, λόγος ἐν- 9 
ἔπεσε ταῖς βασιλέως ἀκοαῖς ὡς οἵ τοῖς "Poueixoig τέλεσιν 
r ca ἐμιγμένοι βάρβαροι δωρεῶν. ὑποσχέσει μεγάλων παρὰ 
ἰαξίμου περὶ προδοσίας ἐδέξαντο λόγους, αἰσϑόμενοι δὲ ὡς 
ἐρύτυστον γέγονε, περὶ τὰ τέλματα καὶ τὰς ἐν Μακεδονίᾳ 
ors: συνέφυγον, τοῖς αὐτόϑι δάσεσιν ἑαυτοὺς ἀποκρύπτον- 
- vég" ἐν οἷς διωκόμενοι καὶ διὰ πάσης ἀναξητούμενοι μηχανῆς 
— xarà τὸ πολὺ διεφϑάρησαν μέρος, ὥστε τὸν βασιλέα τούτου 
τοῦ δέους ἀπαλλαγέντα σπουδῇ πάσῃ καὶ πανστρατιᾷ κατὰ 
τὸ 1 Meíuov χωρῆσαι. "Iovovivav μὲν οὖν ἅμα τῷ παιδὶ καὶ τῇ 
 ϑυγατρὶ ναυσὶν ἐμβαλὼν καὶ τοῖς ἀσφαλῶς παραπέμπουσι 
- παραδοὺς εἰς τὴν Ῥώμην ἐξέπεμπεν (ἐπεπιστεύκει γὰρ ὡς 
- ἀσμενέστατα Ρωμαῖοι δέξονται τούτους, ἀλλοτριούμενοι Μαξί. 
4 μου ταῖς γνώμαις), αὐτὸς δὲ ἅμα τῷ στρατῷ διὰ Iletovíag 
L15 τῆς ἄνω καὶ τῶν ᾿4πεννίνων ὀρῶν ἐπὶ τὴν ᾿ἀκυληίαν αὐτὴν 
ἐλάσαι διενοεῖτο καὶ ἐπελθεῖν ἀπαρασκεύῳ τῷ πολεμέῳ. 
40. Ταύτῃ τῇ πορείᾳ χρωμένου τοῦ Θεοδοσίου, πυϑό- 
- μενος Μάξιμος ὡς ἡ Οὐαλεντινιανοῦ μήτηρ ἅμα τοῖς παισὶ 
᾿ διαβαίνειν μέλλοι τὸν ᾿Ιόνιον κόλπον, ταχυναυτοῦντα πλοῖα 
T s» συναγαγὼν καὶ ᾿ἀνδραγαϑίῳ παραδοὺς ἐπὶ τὴν τούτων ἔστελλε 
ϑήραν. ὃ δὲ περιπλεύσας ἁπανταχοῦ καὶ τῆς πείρας δια- 
μαρτών (ἔφϑησαν γὰρ ἐκεῖνοι τὸν ᾿Ιόνιον περαιωϑῆναι πορϑ- 
μόν), δύναμιν ἀρκοῦσαν συναγαγὼν πάντα περιέπλει τὰ ἐκεῖσε, 
ναυτικῇ δυνάμει Θεοδόσιον οἰόμενος ἐπιϑήσεσϑαι. ὄντος δὲ 
- s ἐν τούτοις ᾿ἀνδραγαϑίου, διελϑὼν Παιονίαν καὶ τὰς ἐν τοῖς 
᾿Ζπεννίνοις ὄρεσι πύλας ὃ Θεοδόσιος ἀπροσδοκήτοις ἅμα καὶ 
ἀφυλάκτοις οὖσι τοῖς ἀμφὶ τὸν Μάξιμον ἐπιτίϑεται. μέρους 
δέ τινος τοῦ στρατοπέδου σὺν ὀξυτάτῃ ῥύμῃ τοῖς τῆς ᾿άκυ- 
ληίας τείχεσι προσπεσόντος καὶ βιασαμένου τὴν διὰ τῶν 
-3o πυλῶν εἴσοδον (ἀντιστῆναι γὰρ αὐτοῖς οὐχ οἷοί τε γεγόνασιν 
᾿ of φυλάττοντες ὄντες ὀλίγοι) Μάξιμος μὲν ἐκ τοῦ βασιλείου 


: 9. ὡς οἵ V*, ὅσοι V! L τέλεσιν V*, ἕλεσιν V! | 4. αἰσϑόμενοι V?, 
. -»oj/ V! | 5. περὶ] ἐπὶ coni. Bekk. at cf. IIl, 10, 3. ad ipsam rem 
. peferunt Eun. fr. 58, nescio an falso | 6. δάσεσιν V?, δά}, (4—85 litt. 
- er) V!|| 9. πανστρατιὰ V | 10. ἐουστέναν (hoc acc.), er ex corr. m. 1, 
— V] t1, παραπέμπουσιν s. malim παραπέμψουσι ! 17. τοῦ ϑεοδοσίου v, 
τᾷ pt s | 18. παισὶν ς | 238. cinino €, συνάγων V | 27. "- ac- 


As τόδ 


N rec ΛΑ Mr RR . "Aw τ 
b A mo mdi (ἃ PT E 245 2 


à EU ἣν » ἢ - l U Ls E 2 

ovr sd c E ES NIA ROT NEL M rad Ms is - ,. 
MEC TENE RDUM RC ERIT 908 
M» ' 2 . vi 


r2 


κατήγετο ϑρόνου, χρήματα διανέμειν τοῖς ὑπ᾽ αὐτὸν στρατι 
ταις ἀρξάμενος, γυμνωϑεὶβ δὲ τοῦ βασιλικοῦ σχήματος Θεο- 
δοσίῳ προσήγετο. ὃ δὲ βραχέα τῶν κατὰ τῆς πολιτείας αὐτῷ — 
πεπλημμελημένων ἐν ὀνείδους μέρει διεξελθὼν τῷ δημίῷ - 
παρέδωκε, τὴν ὀφειλομένην éxvícovra δίκην. Μαξίμῳ μὲν os 
οὖν τοῦτο τοῦ βίου καὶ τῆς τυραννίδος ἐγένετο τέλος, ἅμα 
τῷ κατὰ Οὐαλεντινιανοῦ προτερήματι πᾶσαν ἕξειν ἀκονιτὶ 
τῶν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὀνειροπολήσαντι" (41) Θεοδόσιος δὲ δ᾽ 
βασιλεὺς ἀκηκοὼς ὅτι διαβαίνων τὰς "Ames ὁ Μάξιμος Β΄ 
χτορα τὸν υἱὸν ἀπέλιπεν αὐτόϑι τῇ τοῦ Καίσαρος ἀξίᾳ μὰ." 10 
μένον, ᾿Δφβογάστην ἔστειλε παραχρῆμα τὸν στρατηγόν, ὃξ᾽ 
παρέλυσέ τε τῆς ἀρχῆς καὶ ἀπέκτεινε τὸ μειράκιον. τούτων 
ἀπαγγελϑέντων ᾿άΑνδραγαϑίῳ τὰ περὶ τὸν ᾿Ιόνιον διερευνῶ- 
μένῳ πορϑμόν, ὅτι μυρίοις περιπεσεῖται κακοῖς ἐπιστάμενορ, 
οὐκ ἀναμείνας τοὺς ἐπιϑησομένους αὐτὸς ἑαυτῷ τὴν τιμῶω- 
οίαν ἐπέϑηκεν, καϑεὶς εἰς τὴν ϑάλασσαν τὸ σῶμα καὶ ταύτῃ 
μᾶλλον ἐκδοῦναι τὰ x«9' ἑαυτὸν ἢ τοῖς ἐχϑίστοις ἑλόμενος, 
Τὴν μὲν οὖν βασιλείαν Θεοδόσιος πᾶσαν Οὐαλεντινιανῷ 
παρέδωκεν, ὅσην ἔτυχεν ἔχων ὃ τούτου πατήρ, καὶ τοῦτο 
περὶ τοὺς εὐεργέτας καϑῆκον ἔδοξεν εἶναι" τῶν δὲ ὑπὸ Μαξίμῳ »» 
στρατευσαμένων ὅσον ἦν ἐπίλεκτον μετὰ τῶν οἰκείων ἀνα- 
λαβών, ἀφῆκε μὲν ἐκεῖνον τὰ περὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ KeArobg — - 
καὶ ὅσα τῆς ἐπικρατείας ἦν τῆς αὐτοῦ διαϑήσοντα. συνῆν | 
δὲ x«l ἡ μήτηρ αὐτῷ, τὸ ἐλλεῖπον ἐν φρονήσει διὰ τὸ νέον | 
: 
- 


μ᾿ 
e 


τῆς ἡλικίας, καϑ' ὅσον γυναικὶ δυνατὸν ἦν, ἐκπληροῦσα. 25. 
48. Αὐτὸς δὲ εἰς τὴν Θεσσαλονίκην ἐπανελϑὼν οὐ τὴν 
τυχοῦσαν εὗρεν ἐν τοῖς Μακεδόνων πράγμασι ταραχήν. ὅσο, 
γὰρ τῶν βαρβάρων ἐν τοῖς ἕλεσι καὶ ταῖς περὶ τὰς λίμνας 
ὕλαις ἑαυτοὺς ἀποχρύψαντες ἐκ τῆς προτέρας τῶν Ῥωμαίων 
ἐφόδου περιεσώϑησαν, τῆς περὶ τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ἀσχο- so. 
λίας Θεοδοσίου τοῦ βασιλέως λαβόμενοι τὰ Μακεδόνων καὶ | 


Θεσσαλῶν ἐλήξοντο, μηδενὸς αὐτοῖς ἐναντιωϑέντος. ἐπεὶ δὲ 


1. ϑρόνου Sylb, ϑρόνου o? (οὗ V?) V | 4. πεπλημμένων V, corr. « I 


δήμω, i & m. 2, V| 8. τῶν] τὴν coni. Békk | 9. 10, gízrooe V, Bíxvoge — 
s | 10. Καίσαρος] immo Augusti. Eckhel t. VIII p. 166 | 18. Geo- —— 
δόσιος accessit e V | 19. rovro ex τούτου V || 23. αὐτοῦ] Γρατιανοῦ —— 
conieci| 26 sq. quo neglegentius priora eaque satis gravia narravit eo — 


2 : 
T | τῆς ἐν: αὐτοῖς xol "ile ἐπανόδου τοῦ βασιλέως ἠγγέλθη, 
το ἕλεσιν αὖϑις ἑαυτοὺς ἐναπέκρυψαν, αὐτόϑεν τε λαϑραίως 
ἐπανιστάμενοι, τὰ ἐν ποσί ve ἄγοντες καὶ φέροντες, ἡμέρας 
ραινομένης ἐπὶ τοὺς συνήϑεις τόπους ἐχώρουν, ὥστε 
s περιῆν τῷ βασιλεῖ λογίξεσϑαι φάσματα μᾶλλον ἢ ἀνθρώπους 
εἶναι τοὺς ἐπιόντας. ἀπορῶν τοίνυν ἐχοινώσατο μὲν οὐδενὶ 8 
τὸ πραχτέον, ἀναλαβὼν δὲ ἄχρι πέντε ἱππέων τὸν ἀριϑμόν, 
- wel ἑκάστῳ τρεῖς ἵππους ἢ τέσσαρας ἕλκειν ἀπὸ ῥυτῆρος 
εἰπών, ὥστε ἐπειδὰν ὁ τὸν ἱππέα φέρων ἵππος ἀπείποι τῷ 
) πόνῳ, μεταβαίνειν ἐπὶ τὸν ἕτερον, τούτῳ vs τῷ τρόπῳ πρὸς 
. πᾶσαν ἀρκέσαι τοὺς ἵππους κακοπάϑειαν ἧς κατὰ νοῦν ἔλαβεν 
ἐγχειρήσεως, οὐδενὶ τῶν ϑεωμένων ὅτι βασιλεὺς εἴη διδοὺς 
ὑποπτεύειν, περιενόστει τοὺς ἀγρούς, καὶ εἴ που τροφῆς ἅμα 
[o τοῖς σὺν αὐτῷ δεηϑείη, παρὰ τῶν ἀγροίκων αἰγῶν, ἐνέτυχε 
ἢ 35 χαταλύματι βραχεῖ παρὰ γραὺς οἰκουμένῳ, καὶ στέγης αὑτῷ 
᾿ς μεταδοϑῆναι καὶ ποτοῦ παρεχάλει. τῆς δὲ γραὺς φιλοφρόνως 
αὐτὸν ὑποδεξαμένης, οἴνου τε καὶ τῶν ἄλλων ὅσα ἔτυχεν 
ἔχουσα μεταδούσης, ἐπειδὴ νὺξ ἐγένετο, αὐτόϑι καϑεύδειν 
᾿ς ἐδεῖτο. τῆς δὲ πρεσβύτιδος καὶ πρὸς τοῦτο ἐνδούσης., κεί- 
- 3: μένος ὃ βασιλεὺς ἔν τινι μέρει τῆς καταλύσεως ἄνθρωπον 
- ἐθεάσατο φϑεγγόμενον μὲν οὐδὲ ἕν, ἐοικότα δὲ λανϑάνειν 
ἐθέλοντι. καὶ τοῦτο ϑαυμάσας ὡς ἑαυτὸν ἐκάλει τὴν γραῦν, 
καὶ ἐπυνθάνετο τίς εἴη καὶ πόϑεν. τῆς δὲ ἀγνοεῖν εἰπούσης, 
|. χαὶ κατὰ ποίαν ἀφίκετο χρείαν, τοῦτο δὲ εἰδέναι φασχούσης 
. 36 ὅτι ye ἀφ᾽ οὗ Θεοδόσιος ὁ βασιλεὺς ἐπανιέναι μετὰ τῆς στρα- 
Tig ἠγγέλθη, καταλύσας παρ᾽ αὐτῇ καὶ τὴν ὑπὲρ τῆς τρο- 
φῆς τιμὴν ἑκάστης ἡμέρας ἀποδιδούς, τὴν ἡμέραν ἅπασαν τῆς 
οἰκίας ἐξιών, ὅποι βούλεταί {τε περινοστῶν., νυκτὸς ἐπαγο- 
μένης ἐπανιὼν ὥσπερ ἐκ κόπου τροφῆς τε μεταλαμβάνει καὶ 
. 90 χεῖται κατὰ τὸ νῦν ὁρώμενον σχῆμα, ταῦτα ὁ βασιλεὺς ἀκού- 
᾿ς δας, τεκμαιρόμενός τε ὡς οὐ προσήκει τοὺς τῆς πρεσβύτιδος 
λόγους ἀνεξετάστους καταλιπεῖν, συναρπάσας τὸν ἄνθρωπον 
ὅστις εἴη λέγειν ἀπήτει. τοῦ δὲ οὐδὲν ἀνασχομένου παντά- 
, πασιν ἀποχρίνασϑαι βάσανοι διὰ μαστίγων ἐπήγοντο. τοῦ 0L. 


3. ἀπανιστάμενοι coniecit et reiecit Sylb | 9. τὸν e, τὴν, ἢ 


erasa, V | 22. ἑαυτὸν V, αὑτὸν € | 22. 93. γραῦ᾽ ΡΟΣ sup. scr. m.2, 
vis. ἑκάστης Sylb, ἐκστάσης V | 28. τε c, om. V 


-1 


e 


μηδὲ τῇ διὰ τούτων ἐνδόντος ἀνάγκῃ; ξίφεσιν ἀμ 1 


τὸ σῶμα τοῖς ἱππεῦσιν ἐνεκελεύετο, προσϑεὶς ὅτι αὐτὸς δ᾽ 
σιλεὺς Θεοδόσιος εἴη. τοῦτο ἀκούσας Ó ἄνϑρωπος ἐξ ; 
τε ὅστις εἴη καὶ τῶν ἐν τοῖς ἕλεσι χρυπτομένων βαρβάρων. 
εἶναι κατάσκοπος ἔλεγεν, ἀπαγγέλλειν τε αὐτοῖς ὃ στρατὸρ 5. 
ὕποι εἴη καὶ ποίοις ἐπιέναι τόποις ἢ ἀνδράσι προσήκει. τού- 
του μὲν οὖν παραχρῆμα ἀπέτεμε τὴν κεφαλήν, ἐλάσας δὲ πρὸς δ 
τὸ στρατόπεδον οὐ πόρρωθεν αὐλϊξόμενον ἄγει τε αὐτοὺθ — 
ἔνϑα ἔγνω τοὺς βαρβάρους TPEREVMEDUE σὺν αὐτοῖς τὲ i-o : 
πεσὼν ἡβηδὸν πάντας διέφϑειρε, τοὺς μὲν τοῖς ἕλεσι χρυπτο- 
μένους ἐξάγων, τοὺς δὲ καὶ ἐν τοῖς ὕδασιν ἀποσφάττων, ὥστε P 
φόνον τῶν βαρβάρων γενέσϑαι πολύν. : 
49. Ὁ δὲ στρατηγὸς Τιμάσιος, τοῦ βασιλέως ἀγαύθεὶᾷ 
τὴν ἀνδρείαν, ἀσίτοις οὖσι τοῖς στρατιώταις καὶ οὐκέτι πρὸς 
τοὺς ἐν τοῖς τέλμασι πόνους ἀρκεῖν δυναμένοις τροφῆς ἠξίου. 
συγχωρηϑῆναι μεταλαβεῖν. τοῦ δὲ ἐνδόντος ἡ μὲν σάλπιγξ 
ἠχοῦσα τὸ ἀνακλητικὸν ἀφίστη τοὺς στρατιώτας τοῦ ἔργου 
καὶ τῆς κατὰ τῶν βαρβάρων ἐπιφορᾶς, ἀναχωρήσαντες δὲ ἐπὶ 
τὴν εὐωχίαν καὶ ταύτης ἐμφορηϑέντες, οἴνῳ τὲ καὶ πόνῳ συν- | 
εἰλημμένοι, βαϑύτατον ἐκάϑευδον ὕπνον. ὅπερ αἰσϑόμενοι 50 
τῶν βαρβάρων οἱ περιλελειμμένοι, ὅπλα τὲ ἀνέλαβον καὶ — 
προσπεσόντες ὕπνῳ καὶ μέϑῃ τοῖς στρατιώταις κεκρατημένοιςἩ — — 
κατεχέντουν δόρασί τε καὶ ξίφεσι καὶ παντὶ τῷ πρὸς φόνον — 
ἀρκοῦντι. συνανήρητο δ᾽ ἂν ἁπάσῃ τῇ στρατιᾷ καὶ ὃ βασι- 
λεὺς αὐτός, εἰ μή τινες τῶν οὔπω ϑοίνης μεταλαβόντων ἔδρα- 20 
uov ἐπὶ τὴν τοῦ βασιλέως σκηνήν, τὸ συμβὰν ἐξαγγέλλοντε. — - 
ἐφ᾽ οἷς αὐτός τε καὶ οἵ σὺν αὐτῷ ταραχϑέντες φυγῇ τὸν ém- — 
κείμενον κίνδυνον ἔγνωσαν n φεύγουσι δὲ αὐτοῖς 
ὑπαντήσας Πρόμωτος repr γὰρ ὑπὸ τοῦ βασιλέως μετά- 
πέμπτος γεγονὼς) τὸν μὲν βασιλέα περισώξειν αὑτόν τε καὶ 30 
τοὺς αὐτῷ συνόντας ἠξίου" - τῶν γὰρ βαρβάρων αὑτῷ μελή- 
σειν, ἀξίαν τῆς αὐτῶν ἀπονοίας ἐπιϑήσοντι δίκην. χα ie 1 


5 


^ LÀ 


"Ἢ 


8. τοῦτο --- 4. ὅστις εἴη accesserunt e V | 4. καὶ τῶν Υ, ho 5 [3 


τῶν Sylb, ad lacunam ni mirum sarciendam || ἔλεσι V || 5. ἀπαγγέ 
iam.2,V|ó hen accesserunt e V ἢ 10. ἕλεσι v? Bü. 31 : 1. 


: 
B quaa 2 an Bera " 
* -- Δ -— 


« λέγων ἐπήει, καὶ εὑρὼν ἔτι roig καϑεύδουσιν ἐγκει- 
jg ἐπῆλϑέ τε μετὰ πάσης ὀξύτητος, καὶ τοσούτους ἀνεῖλεν 
ré E οὐδένα ἢ σφόδρα ὀλίγους εἰς τὰ ἕλη συμφυγόντας 
Boso qr. 
-. B0. Τὰ μὲν οὖν συνενεχϑέντα τῷ βασιλεῖ yis 
μετὰ τὴν Μαξίμου καϑαίρεσιν ἑκανιόνει τοιάδε πως ἦν" 
δὲ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐπανελϑὼν ἐπὶ μὲν τῷ κατὰ - 
- É(uov τροπαίῳ μέγα ἐφρόνει, τοῖς δὲ ὑπὸ τῶν ἐν roig τέλ- 
μασι βαρβάρων εἰς αὐτόν τε καὶ τὸ στρατόπεδον ἅπαν γεγο- 
) νόσι συνεσταλμένος πολέμοις μὲν ἀπειπεῖν ἐγνώκει καὶ μάχαις, 
ἐπιτρέψας τὰ περὶ ταῦτα Προμώτῳ, αὐτὸς δὲ τῆς προτέρας 
ἀνεμιμνήσκετο διαίτης, πολυτελῆ δεῖπνα δειπνῶν xol πολυ- 
- mo«yuovüv ἐν ταῖς ἡδοναῖς καὶ τοῖς ϑεάτροις καὶ ἵπποδρο- 
τ μίαις ἐναβρυνόμενος. ὥστε ἔπεισί μοι ϑαυμάξειν τούτου τοῦ 
ι ἀνδρὸς τὴν ἐφ᾽ ἑκάτερα τοῦ βίου ῥοπήν. φύσει γὰρ ὧν ἐκ- 
μελής, ῥαϑυμίᾳ vs πάσῃ καὶ οἷς προεῖπον ἐκκείμενος. λυπη- 
ροῦ μὲν αὐτὸν οὐδενὸς ἢ δέος ἐπάγοντος ἐνοχλοῦντος ἐνεδί. 
δου τῇ φύσει, καϑιστάμενος δὲ εἰς ἀνάγκην σαλεύειν κατά τι 
τὰ καϑεστῶτα προσδοκωμένην ἀπετίϑετο μὲν τὴν ῥαϑυμίαν, 
^30 καὶ τῇ ἱρὰ κ᾿ χαίρειν εἰπὼν εἰς τὸ ἀνδρωδέστερον καὶ ἐπί. 


2. ἐπῆλϑέ τε V?, ἔπεσέ τε (ut vid.) Υ', ἐπῆλϑε ς. ἐπέπεσέ τε 
fort. scribendum | 3. ἕλη V*, ἔλη V'| 5 sq. habet Suidas v. Θεοδόσιος || 


10. συνεσταμένος, λ ἃ m, 1, V | 11. τὰ V Suid, δὲ τὰ ς | αὐτὸς δὲ V 
Suid., αὐτὸς s. ceterum quod Philostorgius quoque (XI, 2) in Theo- 
dosio ἀκρασίαν βίου καὶ τρυφῆς ἀμετρίαν notavit, ex Eunapio hoc ha- 
buerit non oportet (leep ann. phil. suppl. t. XIV p. 57). immo popu- 
. larem uterque secutus esse potest famam, gentilium Eunapius Arianorum 
— Philostorgius, qui utrique satis causae habebant cur Theodosio ὁμο- 
ουσιαστῇ infensi essent (c£ Richter “ἃ. westroem. Reich? p. 527 sq.) | 
- 13. ἐν om. Suid. | 14. ὥστε — 15. ἀνδρὸς] Sevudto δὲ τούτου Suid. || 
.. 15. 16. ὅτι καὶ Θεοδόσιος ὁ βασιλεὺς ἐκμελὴς ἦν καὶ πάσῃ ῥᾳϑυμίᾳ ἐκκεί- 
. μενος Suid. v. ἐκμελές, quae verba Boissonadium p. 508 secuti C. Mueller 
et L. Dindorf perperam inter fragmenta Eunapii (49) rettulerunt || 
16. καὶ οἷς προεῖπον om. utrobique Suid. | ἐκκεέμενος]) ἐγκείμενος scri- 
"bendum puto. cf. V, 25, 3 (1, 12, 2 ἐγκεῖσϑαι recte c) | 17. ἢ V?, 
. d/// (1—2 litt, er.) V'. ἢ δέος ἀπάγοντος καὶ ἐνοχλοῦντος in Suida ex 
j cod. A edidit Bernhardy, qui ipse οὐδενὸς ἡδονῶν ἀπάγοντος coniecit. 
hi tradita scriptura quamvis scabra teneri posse videtur | 18. et 20. 


j soia. | 18. κατά τινὰ Suidae optimi libri | 19. προσδοχωμένη, v 
Pu 2$, V 


[Ὁ] 


e 


208 


zovov x«l τληπαϑὲς ἀνεχώρει. τοιοῦτος c d αὐτῆς ἀποὃ 
μένος τῆς πείρας, ἐπειδὴ πάσης ἦν ἀπηλλαγμένος φροντίδος, 
ταῖς αὐτῷ φύσει προσούσαιῃ ἐκμελείαις ἐδούλευε. 1 

Dl. Τῶν δὲ τὰς ἀρχὰς ἐπιτετραμμάνων ἐν τιμῇ κατ᾽ d 
αίρετον ἤγετο Ρουφῖνος, Κελτὸς τὸ γένος, μάγιστρος τῶν £v σ᾽ 
τῇ αὐλῇ τάξεων καταστάς" τούτῳ γὰρ πάντα ὃ βασιλεὺς κατ . 
εϑάρρει, τῶν ἄλλων ὀλιγωρῶν. ὅπερ ἐκίνει Τιμάσιον καὶ 
Πρόμωτον μετὰ τοσούτους ὑπὲρ τῆς πολιτείας κινδύνους ἐν 
δευτέρᾳ τάξει κειμένους. ἐφ᾽ οἷς ὁ Ῥουφῖνος ὡραᾳξόμενος xol Ὁ 
ἀναβεβηκὼς τῷ φρονήματι σκέμματος κοινοῦ προκειμένου τὸ 
ϑρασύτερόν τι ῥῆμα εἰς τὸν Πρόμωτον ἀπέρριψεν. ὃ δὲ οὔκ 
ἐνεγκὼν ἐπήγαγε τῷ προσώπῳ τὴν χεῖρα καὶ ἔπληξεν. ὃ δὲ 
εἰσελθὼν καὶ τῷ βασιλεῖ τὸ πρόσωπον δείξας τοσοῦτον ἐξ- 
ἀνέστησεν εἰς ὀργὴν ὥστε εἰπεῖν, εἰ μὴ τὸν κατὰ Ῥουφίνου 
φϑόνον ἀπόϑοιντο, ταχέως αὐτὸν ὄψονται βασιλεύοντα. ταῦτα τὸ. 
ὁ Ρουφῖνος ἀκηχοώς, ἐπειδὴ καὶ ἄλλως ἦν ἅπασιν ἔγκοτος Ὁ 
διὰ φιλοπρωτείας ὑπερβολήν, ἀναπείϑεν τὸν βασιλέα κελεῦσαι. 
τῶν βασιλείων ἔξω που διατρίβειν Προμώτῳ καὶ τῇ περὶ τὰ 
πολέμια μελέτῃ τοὺς σεφοτηνεας ἀσκεῖν. καὶ ἐπειδὴ τοῦτο. 
κατέπραξε, καϑίξει λόχον αὐτῷ βαρβάρων ποιουμένῳ τὴν ἐπὶ " 
Θράκην ὁδοιπορίαν. οὗ δὲ τὸ σύνϑημα δεξάμενοι, μηδὲν 
προϊδομένῳ τοιοῦτον ἐπιϑέμενοι, κατασφάζουσιν ἄνδρα πλού- 
του μὲν κρείττονα γεγονότα, χρησάμενον δὲ τῇ πολιτείᾳ καὶ | 
τοῖς βασιλεῦσιν εἰλικρινῶς, ἄξια δὲ τῆς προαιρέσεως ixi d 
κομισάμενον. ὅτι τοῖς οὕτως ἐχμελῶς xal ἀσεβῶς τὰ κοινὰ 90 


RPTSPMEPP 


δ 


πράγματα διαϑεῖσιν ὑπηρετήδατο. ᾿ 
52. Ταύτης διαβοήτου τῆς πράξεως ἐν ἅπασι γενομένης. t 
καὶ ἐν τοῖς ἁπάντων στόμασιν οὔσης, παντός τε σωφρονοῦν-. b 
τος ἐπὶ τοῖς τοσούτοις ἀτοπήμασι σχετλιάξοντος, αὐτὸς uiv 3 
"Povgivoe Rene τι σεμνὸν ἐργασάμενος ὕπατος ἀνεδείκνυτο, so 
Τατιανῷ δὲ καὶ τῷ τούτου παιδὶ Πρόκλῳ, '"Povgívo προῦσ- 


ipn rese 


κεχρουχόσι δι᾿ οὐδὲν ἕτερον ἢ ὅτι τὰς ὑπάρχους ἔχοντες ἐξ- 
ουσίας, ὃ μὲν τῆς αὐλῆς ὃ δὲ τῆς πόλεως, ἀδωρότατα καὶ 


— 


4.5. ἀρχὰς μετιόντων κατ᾽ ἐξαίρετον ἐν τιμῇ ἤγετο Suid. | 6. βουλῇ 
Suid. | in καταστάς desinunt Suidiana | 8. πρόμωτον, xz ex p, inter scrib. — 
corr. V! | τοσούτους ex τούτους V! | 14. ρουφένου V?, δουφῖνον vip 1 
16. ἀκηκοὼς V?, ἀκηκοὸς V' | 22. zooidouévo Bekk, zoosió. V. 6o ; 
ὑπηρετίσατο V "at. 


173 μάλιστα δεόντως αὐτὰς διετίθεσαν, ἐπήγετο πράγματα 


β o js ὄμενα, πρότερον ἀπετέίέϑετο. Τατιανὸς τὴν ἀρχὴν xal 
ἤγετο εἰς κρίσιν, ὑπάρχου τῆς αὐλῆς ἀποδεδειγμένου Ῥουφί- 


)v. καὶ τῷ μὲν φαινομένῳ κοινωνεῖν ἐτάχθησαν ἕτεροι 
peser τῆς κρίσεως, ἐκεῖνος δὲ μόνος εἶχε τῆς ψήφου τὸ 


Ε Btvriv ἀποχρύψας, ὑφορώμενος ὃ '"Povgivog τὸ δραστήριον 
τοῦ ἀνδρός, δεδιὼς ὃὲ μὴ νεώτερόν τι φρονήσας συνταράξῃ 
p τινὶ τὰ κατ᾽ αὐτὸν μηχανῇ, μετελθὼν ἀπάτῃ τὸν πατέρα καὶ 
 ὕρχοις, καὶ τὸν βασιλέα πείσας ὑποφῆναι καὶ αὐτῷ καὶ τῷ 
παιδὶ μεγίστας ἐλπίδας, τούτῳ τε τῷ τρόπῳ μεταγαγὼν ἐκ 
τῆς ἀληϑοῦς ὑπονοίας εἰς ματαίους ὀνείρους, ἀναπείϑει Τα- 


οὐκ ἔχοντα. καὶ ἵνα εἰς ἔργον ἀχϑείη τὰ xav! αὐτῶν 3 


κῦρος. ἐπεὶ δὲ Πρόκλος αἰσϑόμενος τῆς ἐπιβουλῆς ἔλαϑεν 8 


τιανὸν γράμμασι τὸν παῖδα μετακαλέσασϑαι. Πρόκλον μὲν 4 


5 οὖν ἅμα τῷ φανῆναι συναρπασϑέντα τὸ δεσμωτήριον δέχεται, 
Τατιανοῦ δὲ τῇ τῆς πατρίδος οἰκήσει παραδοϑέντος ἀκροάσεις 
συνεχεῖς ἐπὶ τῇ Πρόκλου συνήεσαν κρίσει, καὶ τελευτῶντες 
οὗ δικασταὶ κατὰ φὸ Ῥουφίνῳ συγκείμενον ἀπάγεσϑαι τοῦτον 
ἐν Συκαῖς τῷ προαστείῳ τὴν ἐπὶ ϑανάτῳ προσέταττον. οὗ- 
o πὲρ αἰσϑόμενος ὃ βασιλεὺς ἔστελλε μὲν δῆϑεν τὸν ἀνακαλε- 
σύμενον ἐκ τοῦ τραχήλου τὸ ξίφος. ὃ δὲ συνϑήματι 'Pov- 
- gívov πειϑόμενος σχολαίτερον ἀπιών, ἔφϑασεν ἤδη πεσοῦσαν 
τὴν κεφαλήν. 
583. Ἔν δὲ τῷ ταῦτα πράττεσϑαι Οὐαλεντινιανὸς ó βασι- 
5 λεὺς ἀγγέλλεται τελουτήσας. ὁ δὲ τῆς τελευτῆς τρόπος ἐγέ- 
- vero τοιύσδε. ᾿Δρβογάστης ἐκ τοῦ Φράγγων δρμώμενος ἔϑνους, 


1. ἐπήγετο, ἡ in ras, V || 8. ἀπετέϑετο) ἀπεδύετο conieci | 7. 8. 
ἔλαϑεν ἑαυτὸν ἀποκρύψας accessere e V | 9. δεδιὼς δὲ V, καὶ δεδιὼς 
«|| 10. τινὶ --- μηχανῇ mihi dubia. an συντ. τινὶ (i. e. Rufino) τὰ κατ᾽ 
αὐτοῦ μηχανώμενα || μετ. Eun. fr. 59 | 17. πρόκλου V, τοῦ πρόκλου s || 
L-19. συκαῖς τῶ V?, cvxo ro ('sine acc. ut vid) Mau) V. cf. Chron. 
Pasch. t. I p. 565, 3 Bonn. | τὴν ἐπὶ ϑανάτῳ] ἐπὶ τὸν ϑάνατον coni. 
- Reitemeier coll. V, 34, 5 || προσέττατον V | 21. 22. $ovgívov V?, -vo 
V! | 22. (οὐκ ἔφϑασεν coni. Reitemeier, male | 24 sq. cf. Ioannes Ant. 
ap. Cramerum An. Par. t. II p. 65, 11 sq. (F. H. G. t. IV p. 608, 187), 
qui ex Eunapio, sive ipse sive intercedente aliquo fonte medio, sua 
hausit. v. Koecher 'de Io. Ant. p. 32 sq. (de Philostorgio tamquam 
inis fonte cogitare noli: quod enim Ieep ann. phil. suppl t. XIV 
Lr ex Eunapio Philostorgium Theodosii res hausisse contendit, in- 
14 - 


ΣΝ RMANTEuTLI EAD. 
— ^ ha i9 


210 


Βαύδωνι δὲ ὑποστρατηγεῖν ὑπὸ Γρατιανοῦ faciusó E 
ταγμένος, ἐκείνου τελευτήσαντος τῷ δραστηρίῳ τεϑαρρηκὼς. : 
τὴν στρατιωτικὴν ἀρχὴν sig ἑαυτὸν περιέστησε βασιλέως οὐ 
δεδωκότος, κατάλληλος δὲ τοῖρ ὑποτεταγμένοις αὐτῷ στρα- 
τιώταις ὀφϑεὶς διά τε ἀνδρείαν καὶ πολεμικὴν ἐπιστήμην καὶ s. 
χρημάτων ὑπεροψίαν ἐπὶ μέγα προῆλϑε δυνάμεως, καὶ τοσοῦ- 
τος ἦν ὥστε καὶ πρὸς τὸν βασιλέα παρρησιάξεσϑαι, καὶ ὅσα 
μὴ καλῶς αὐτῷ μηδὲ προσηκόντως ἔχειν ἐδόκει κωλύειν. πρὸξδ 
ταῦτα δυσανασχετῶν ὃ Οὐαλεντινιανὸς ἀντέτεινε μὲν πολ- 
Adxig, ἤνυε δὲ οὐδέν: ὠχύρωτο γὰρ ὃ ᾿Δρβογάστης τῇ τῶν κι 
στρατιωτῶν ἁπάντων εὐνοίᾳ. ὑποτετάχϑαι δὲ τούτῳ περαῖ- 
τέρω μὴ φέρων, ἐπειδὴ καϑήμενος ἐπὶ τοῦ βασιλείου ϑρόνου 
τὸν "Aofoydovqv ἐθεάσατο προσιόντα, δριμύτερον ὑποβλέπων 
δέδωκεν αὐτῷ γράμματα τῆς ἀρχῆς παραλύοντα. ὃ δὲ ἀναγνοὺς 
"οὔτε δέδωκάς uov φησί ἱτὴν ἀρχὴν οὔτε ἀφελέσϑαι δυνήσῃ. τὸ 
καὶ ταῦτα εἰπών, διαρρήξας τε τὸ γραμμάτιον καὶ ἐπὶ τῆς 
γῆς ἀφείς, ἀπιὼν ᾧχετο. τότε δὴ λοιπὸν οὐκ ἐν ἀπορρήτῳ 
τὰ τῆς ὑποψίας ἐτρέφετο, φανερὰ δὲ παρὰ πᾶσι τὰ τῆς πρὸς 
ἀλλήλους αὐτοῖς ἐγίνετο δυσμενείας. καὶ ὃ μὲν Οὐαλεντι- 
νιανὸς συνεχέσι πρὸς τὸν βασιλέα Θεοδόσιον γράμμασιν ἐχρῆτο, 30. 
τὴν κατὰ τῆς βασιλείας ἀλαζονείαν τἀνδρὸς ἐξαγγέλλων, καὶ 
βοηϑεῖν παρεκάλει, δραμεῖσϑαι πρὸς αὐτόν, εἰ μὴ τάχιστα 
τοῦτο ποιήσειεν, ἐπομνύμενος" ᾿Δρβογάστῃ δὲ τὸ πραχτέον - 
ἀνασκοποῦντι γνώμη τις ἐπῇει τοιαύτη. (04) ἦν τις ἐν τοῖς 

βασιλείοις ἀνυσρερόμενος Εὐγένιος ὄνομα, παιδείᾳ προήκων »6 
ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ ῥητορικὸν ἐπανελέσϑαι βίον. καὶ προ- 
ἑστάναι διδασκαλείου. πρὸς τοῦτον ὁ ἱΡιχομήρης οἷα σφόδρα 
χαρίεντα" καὶ ἀστεῖον ἔχων οἰκείως ᾿4ρβογάστῃ συνίστησιν, 


| 


1 
7 
1 
᾿ 
4 


certa admodum ea est coniectura. velut de exitu Valentiniani Il - 
prorsus discrepat Philost. XI, 1 a Zosimo loanneque)| 26. φράγγων V, 
φράγκων s | 8. εἰς ἀρχὴν ἑαυτὸν edidit Bekk, operarum puto errore || 
4. κατάλληλος ex καταλλήλοις (ut vid.) radendo V! | «óvó accessit e 3 
V | 5. ἀνδρίαν Bekk | 6. προῆλϑε Vi, προήλ ϑε V!]| 15. φησὶ V*, φ σὴ — 
V! | δυνήση V?, δυνήσει V! | 17. ἀπήει πρόκωπον ἔχων τὸ ξίφος Ioannes || z 
23. ἐπομνύμενος V? in mg., ὑπισχνούμενος V1, fort. ἐσχυριξόμενος pri-. 
mitus fuit | 27. ᾿Ριχομήρης Bekk, διχομέρης h.l. V. "Puyopajotog loannes 

ex certa Mülleri emendatione. de ipso homine v. Sievers ime s 
Libanius! p. 157 


δι: πν τῶςὦ συνήϑεσι καὶ pnt αἰτήσας ὡς οὐκ ἐσόμενον 
E στον, εἴ more πρᾶγμα φιλίας ἀληϑοῦς δεόμενον ἀνακύψειε. 
Ριχομήρους τοιγαροῦν ὡς τὸν βασιλέα Θεοδόσιον ἐκδημή- 
σαντος, ἡ συνεχὴς συνουσία φίλον ᾿Δρβογάστῃ τὸν Εὐγένιον 
dg τὰ μάλιστα πεποίηκε, καὶ οὐδὲν ἦν ὃ μὴ ἐθάρρει τῶν 
σπουδαίων αὐτῷ. τότε δὴ τὸν Εὐγένιον τοῦτον λαβὼν κατὰ 
᾿ψοῦν, καὶ ὅτι διὰ παιδείας ὑπερβολὴν καὶ τὴν ἄλλην τοῦ 
po σεμνότητα πρὸς ἀγαϑὴν βασιλείαν ἁρμοδιώτατος ἔσται, 
κοινοῦται μὲν αὐτῷ τὰ βεβουλευμένα, δυσαρεστοῦντα δὲ τοῖς 

λεγομένοις ἰδὼν ἐπέμενε ϑεραπεύων καὶ μὴ ἀποσείσασϑαι τὰ 
D Beige παρὰ τῆς τύχης αἰτῶν. ἐπεὶ δὲ ἔπεισεν, ἄμεινον 
ἔχειν φήϑη Οὐαλεντινιανὸν ἐχποδὼν πρότερον καταστῆσαι 


— x«l οὕτως ὐγενίῳ παραδοῦναι τὴν μοναρχίαν. τῷ βασιλεῖ 


τοίνυν ἐν Βιέννῃ Κελτικῇ πόλει τὰς διατριβὰς ποιουμένῳ καὶ 

» περὶ τὸ ταύτης τεῖχος ἅμα τισὶ τῶν στρατιωτῶν παιδιαῖς 

- évaGyoAovuévo καὶ μηδὲν τοιοῦτον ἔχοντι κατὰ νοῦν ἐμπεσὼν 

παίει καιρέαν καὶ διαφϑείρει. πάντων δὲ σιωπῇ τὸ τολμηϑὲν 

᾿ς ἐνεγχόντων διά τε τοῦ ἀνδρὸς τὸ ἀξίωμα καὶ τὴν ἐν πολέμοις 

ἀνδρείαν, καὶ προσέτι γε ὅτι πολλὴν αὐτῷ διὰ τὸ χρημάτων 

» ὑπερορᾶν οἵ στρατιῶται συνεισέφερον εὔνοιαν, ἀναδείκνυσιν 

Εὐγένιον βασιλέα, πᾶσιν ἐπ’ αὐτῷ χρηστὰς ἔχειν δεδωκὼς 
ἐλπίδας διὰ τὰ τῷ ἀνδρὶ προσόντα πλεονεχτήματα. 

Db. Τούτων τῷ βασιλεῖ Θεοδοσίῳ συναγγελϑέντων συν- 
 ἑτάραξεν ἡ τούτου γαμετὴ Γάλλα τὰ βασίλεια, τὸν ἀδελφὸν 
56 ὀλοφυρομένη. πολλῇ δὲ καὶ ὃ βασιλεὺς λύπῃ τε ἅμα καὶ 

φροντίδι κατείχετο, κοινωνοῦ μὲν τῆς ἀρχῆς ἐκπεσὼν καὶ 
- véov καὶ ἀγχιστείᾳ συναπτομένου, περιπεσὼν δὲ ἀνδράσιν 
ἀλλοτρίως τε πρὺς αὐτὸν ἔχουσι καὶ ἄλλως οὖσιν ἀμάχοις 
διά τε τὴν ᾿Δρβογάστου ϑρασύτητι μεμιγμένην ἀνδρείαν καὶ 
p τὰς Εὐγενίῳ προσούσας μετὰ παιδεύσεως ἀρετάς. καίπερ οὖν 
ταῦτα λέγων τε καὶ ἀνακινῶν τῷ λογισμῷ πολλάκις, ἀναρ- 


4. εὐγένιον V?, NM | 7. καὶ ὅτι] ὅτι καὶ coni. Reitemeier || 
E βιέννη V?, βιεννῆ V'. πρός τι πολισμάτιον ᾿Ιταλικόν, Βέρναν λεγό- 


διᾶς V?, παιδείας V! || 16. Py ,vam.2, V| 18. τὸ (ante ἀξίωμα) 
i ip. ser. V? | 19. ἀνδρίαν Bekk | 20. εὔνοιαν ex ἔννοιαν V | 31. 
ἐνγιον, s erasa, V | 27. ἀγχιστία V | 29. ϑρασύτητι V?, -τα V! | 
νδρίων Bekk | 80. προσούσας V et Sylb, πρεπούσας ς ἢ 31. ἀνακινῶν] 
14* 


def μεν A 
ute c νυ. ' 


y 2038 
TER 


μενον loannes errore, vel proprio vel exempli sui | 15. παιδιαῖς c, ' 


3 


e 


212 i-em 


ρἵψαι bs ὑπὲρ πάντων ὁμοῦ τῶν προγμάτων' κύβον. d y * 
παντοίαις παρασκευαῖς εἰς τὸν πόλεμον χρώμενος. “καὶ τ Lo 
μὲν ἱππικὰ τάγματα 'Ριχομήρει καταπιστεῦσαι διενοεῖτο, v τῆς 
ἀνδραγαϑίας τἀνδρὸς ἐκ πολλῶν ἤδη πολέμων πεπειραμένοξ,, 
ἑτέρους δὲ τοῖς ἄλλοις τέλεσιν ἐπιστῆσαι τοὺς M€A—— ; 
“Ῥιιχομήρους δὲ κατὰ καιρὸν τῆς περὶ ταῦτα βουλῆς νόσῳ 
τολευτήδεύτοῦ εἰκότως ἐφ᾽ ἐτέφας ἡγεμόνων αἱρέσεις ἐτράπετο. 
γνώμης οὖν ἔτι περὶ τούτου ταῖς τοῦ βασιλέως ἐννοίαιξδ - 
ὑποκειμένης, ἀπηγγέλλετο πρεσβεία παρὰ Εὐγενίου, πυν- - 
ϑανομένη τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου πότερον τίϑεται τῷ βασι- τὸ 
λεύειν αὐτὸν ἢ ἀποσείεται τὴν ἀνάρρησιν. ὁ δὲ τῇ πρεσβείᾳ 
διακονούμενος ἦν Ῥουφῖνος ᾿Αϑηναῖος, ᾿Δρβογάστου μήτε 3 
γράμματα κομίσας μήτε ἄλλην αὐτοῦ τινὰ ποιησάμενος μνή- 
μην. τοῦ δὲ βασιλέως εἰς τὸ διασκέψασθαι καὶ dere 
ἀποχρίνασϑαι τοῖς πρέσβεσιν ἀναβαλλομένου, καὶ ἕτερόν TL; 
τοιόνδε συνέπεσε πραχϑῆναι. 
56. Ἅμα τῷ παραλαβεῖν τὴν βασιλείαν Θεοδόσιος Bug- 
βάρους τινὰς εἰς φιλίαν καὶ ὁμαιχμίαν ἐδέξατο, ἐλπίσιν Ὁ 
αὐτοὺς xol δωρεαῖς ἄλλαις τιμήσας" εἶχε δὲ ἐν ϑεραπείᾳ 1 
πάσῃ καὶ τοὺς ἑκάστης φυλῆς ἡγουμένους καὶ τραπέξης ἠξίου 90. 
κοινῆς. οὗτοι διέστησαν ταῖς γνώμαις ἔριδος ἐν αὐτοῖς κι- ᾿ 
νηϑείσης᾽ οἱ μὲν γὰρ ἔφασκον ἄμεινον εἶναι καταφρονῆσαι 
τῶν ὅρχων, oUg ἔτυχον δεδωκότες ὅτε Ῥωμαίοις ἑαυτοὺς 
ἐνεδίδοσαν, οἱ δὲ τοὐναντίον κατὰ μηδένα τρόπον ἐναντιῶ- . 
ϑῆναι τοῖς συγχειμένοις. ἦν δὲ ὁ μὲν πατῆσαι τὴν πίστιν 9 
ἐθέλων καὶ πρὸς τοῦτο τοὺς ὁμοφύλους παρακαλῶν "EgíovApog, - 
Φράουιττος δὲ ὃ τοῖς ὀμωμοσμένοις ἐμμεῖναι φιλονεικῶν. καὶ — 
ἐπὶ πολὺ μὲν ταύτην ἔχοντες ἐν ἑαυτοῖς τὴν ἔριν ἐλάνθανον" 
ἐπεὶ δὲ τραπέξης ἠξιωμένοι βασιλικῆς, ἐκτεινομένου τοῦ πό- 
ἀνακυκλῶν coni. Sylb. si quid mutandum, malim ἀνακρένων || 8. διχο- | 
μήρει ex -oo V! || 5. ἐπιοτῆσαι V?, ἐπίστασϑαι (ut vid.) V! | ἡγουμένους, ] 
ov et ovg ex corr, V || 11. ἀποσείεται V, ἀποτίθεται s | 13. ποιησά- 
μενος] ποιησόμενος conieci || 17 sq. cf. Euh. fr. 60 | 18. ἐλπίσιν V, καὶ 
ἐλπίσιν ς ἢ 19. ἄλλαις] ἁδραῖς coni. Sylb, bene | δὲ ἐν V, δὲ καὶ ἐν s 
21. ἐν accessit e V || 25. τοῖς sup. scr. V? || 26. ᾿Ερέουλφος scripsi, πρέουλφος, 
h.1. V, et & | 27. Φράουιττος scripsi, φραούϊστος V, cpi ἘΝ ᾿ 
Φραουῖτος Bekk, Φραούστιος s. Φράβυϑος editur in ence 
Bivos C. 1. L. V, 2 p. 1060 | 29. ἠξιωμένοι! V 


iii EH καὶ ὡς ΜΉΝ ἐξενεχϑέντες ἣν εἶχον ἐξ- 
E. . ναν osidpur, ὁ μὲν βασιλεὺς τῆς ἑκάστου προαιρέσεως 
ia$ ὄὕμενος διέλυσε τὴν ἑστίασιν, ἀναχωρήσαντες 0b τῶν 
βασιλείων εἰς τοσοῦτον ἐξέστησαν ἕως οὐκ ἐνεγκὼν ὁ Φρά- 
s» OviTTOG εἴλχυσέ τε τὸ ξίφος καὶ τὸν ᾿Ερίουλφον παίσας 
ἀνεῖλεν. ὡς δὲ ἐπελθεῖν οἵ τούτου στρατιῶται τῷ Φραουίττῳ 
 διενοήϑησαν, ἐν μέσῳ στάντες οἵ βασιλικοὶ δορυφόροι περαι- 
τέρω προελθεῖν τὴν στάσιν ἐκώλυσαν. 
: DT. ᾿Δ4λλὰ ταῦτα μὲν ὁ βασιλεὺς ἀκηκοὼς ἤνεγκέ ve με- 
τρίως καὶ ἐν αὑτοῖς δαπανᾶσϑαι δυσμεναίνοντας συνεχώρησε, 
τοὺς δὲ πρέσβεις δώροις τὲ καὶ λόγοις ἀπαγαγὼν τὸ μέτριον 
ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν δοκοῦσιν ἔπεμπεν ἐπ᾽ οἴκου, καὶ μετὰ τὴν 
 ἐχείνων ἀποδημίαν τῶν τοῦ πολέμου παρασκευῶν εἴχετο. 
- χεφάλαιον δὲ τῆς παρασχευῆς, ὥσπερ οὖν ἔστιν, οἰόμενος εἶναι 
"s τὴν τῶν στρατηγῶν αἵρεσιν, τῶν μὲν Ῥωμαϊκῶν στρατο- 
 πέδων ἔταξεν dtes Τιμάσιον καὶ ἐπὶ τούτῳ Στελίχωνα 
(συνῴκει δὲ οὗτος Σερήνῃ Θεοδοσίου τοῦ βασιλέως ἀδελφοῦ 
—- ϑυγατρί), τοὺς δὲ συμμαχοῦντας αὐτῷ βαρβάρους ὑπὸ Γαΐνῃ 
ἔταξε καὶ Σαούλ. ἐχοινώνει δὲ τῆς ἀρχῆς αὐτοῖς καὶ Βα- 
0 κούριος, ἕλκων μὲν "ἐξ ᾿Δρμενίας τὸ γένος, ἔξω δὲ πάσης 
κακοηϑείας ἀνὴρ μετὰ τοῦ καὶ τὰ πολεμικὰ πεπαιδεῦσϑαι. 
ἡ μὲν οὖν ἀρχαιρεσία τοῦτον αὐτῷ διετέϑη τὸν τρόπον, ἤδη 
δὲ αὐτῷ πρὸς τὴν ἔξοδον ἐπειγομένῳ συμβέβηκε Γάλλαν τὴν 
γαμετὴν ἐν ταῖς ὠδῖσιν αὐταῖς τελευτῆσαι, σὺν τῷ βρέφει 
iy καὶ τὸν βίον ἀποϑεμένην. ταύτην μὲν οὖν κατὰ τὸν Ὁμηρι- 
κὸν νόμον ὁ βασιλεὺς ἐπ᾿ ἤματι δακρύσας ἀπεχώρει σὺν τῷ 
στρατῷ τὰ κατὰ τὸν πόλεμον διαϑήσων, ἀπολιπὼν ᾿“ρκάδιον 
τὸν υἱόν, ἤδη πρὸ τούτου βασιλέα καϑεσταμένον. ἐπεὶ δὲ 


1, καὶ εἰς V, εἰς ς | ἣν V, καὶ ἣν «|| 4. (ἐκεῖνοι εἰς malebat 
- Sylb | 4. 5. φραούϊστος V, φραοὕύστιος ς | ὅ. τε accessit e V || ἐρέουλφον 
-V, moíovigov c | 6. στρατιῶται] στασιῶται conieci | φραυΐτω V, φρα- 
- ovorío ς 10. (rovg) δυσμεναίνοντας conieci | 11. ἀπαγαγὼν V, ἐπαγαγὼν s. 
παραγαγὼν coni. Bekk, bene. cf. loannes: ποικίλοις διακρουσάμενος 
λόγοις καὶ NISERUITET s ἀποκρίσεσι δελεάσας | 17. σερίνη h. 1. V | ἀδελφοῦ 
- Leunclavius, ἀδελφῆς V | 18. 19. Γαΐνῃ ἔταξε] mirum πὶ Γαΐνην ἔ. 
^s eripsit || 25. 26. κατὰ τὸν Ὁμηρικὸν νόμον (λόγον coni. Reitemeier)] 
IL XIX, 229. cf. Eun. fr. 61] 28. καϑεσταμένον Sylb, καϑεστάμενον, 
1 eraso et rursus scripto, V, καϑιστάμενον apographa | ἐπεὶ δὲ c, 


: 
: 
τῷ 
3 
X 
, 
y 
L. 
». 
v 
E 


r2 


e 


νέος ἦν ἔτι, τὸ Asimov εἰς φρόνησιν αὐτῷ διὰ τὴν v δι 
ϑεραπεύων ἀπέλιπεν αὐτόϑι "Povglvob; ἅμα ve τῆς 
ὕπαρχον ὄντα καὶ ἐς πᾶν ὁτιοῦν ἕτερον τῆς ἑαυτοῦ κυριεύ- E 
ovra γνώμης, πράττοντά τὸ ὅσα βασιλεῖ δίδωσιν ἡ τῆς ὕπερ- 3 
οχῆς ἐξουσία. ^ad 

D8. Ταῦτά ve διαϑείς, καὶ τὸν νεώτερον τῶν παΐδων 
Ὁνώριον ἅμα ἑαυτῷ συνεξαγαγών, τὰ ἐν μέσῳ πάντα διέδφαμεν ς 
ἔϑνη. καὶ τῆς διὰ τῶν "Ἄλπεων παρόδου κρατήσας παρὰ πᾶσαν 
ἐλπίδα τοῖς πολεμίοις ἐπέστη. καὶ τὸν μὲν Εὐγένιον τῷ - 
παραλόγῳ κατέπληξεν" οἰηϑεὶς δὲ ἄμεινον εἶναι τὸ βάρβαρα τὸ 
τάγματα τοῖς ἐναντίοις καϑεῖναν καὶ τούτοις πρότερον διᾶ- | 
κινδυνεύειν, Γαΐνην ἔταξε σὺν τοῖς ὑπ᾽ αὐτὸν ἔϑνεσιν ἐπ- 
ελϑεῖν. ἑπομένων αὐτῷ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων, ὅσοι τῶν 
βαρβαρικῶν ἔλαχον ἐξηγεῖσϑαι ταγμάτων, ἱππέων τε ὁμοῦ 
καὶ ἱπποτοξοτῶν καὶ πεζῶν. ἀντεπεξελθόντος δὲ Ebysvíov 
παντὶ τῷ στρατεύματι συμπεσόντων ἀλλήλοις τῶν στρατο- 
πέδων, ἡλίου μὲν ἔκλειψιν ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ τῆς μάχης 
συνέβη γενέσϑαι τοιαύτην ὥστε νύκτα εἶναι μᾶλλον ἐπὶ πλείονα 
νομίξεσϑαι χρόνον, νυχτομαχοῦντα δὲ τρόπον τινὰ và στρατεύ- 
ματα τοσοῦτον ἐργάσασϑαι φόνον ὥστε zov. αὐτὴν τὴν ἡμέραν 
τὸ μὲν πολὺ μέρος τῶν Θεοδοσίῳ τῷ βασιλεῖ συμμαχούντων 
ἀποθανεῖν, χαὶ τῶν στρατηγῶν Βακούριον ἀνδρειότατα τῶν 
σφετέρων προκινδυνεύσαντα, τοὺς δὲ ἄλλους παραλόγως ἅμα 
τοῖς περιλειφϑεῖσι διαφυγεῖν. ἐπεὶ οὖν νυχτὸς γενομένης 
ἐφ᾽ ἑαυτῶν ἐγίνετο τὰ στρατόπεδα, ὁ μὲν Εὐγένιος ἐπαρϑεὶς 53 
τῷ προτερήματι δῶρά τε διένειμε τοῖς ἠριστευχόσι καὶ ἐν- 
εδίδου δειπνεῖν, ὡς δὴ μηδενὸς ἔτει μετὰ τοσοῦτον ἐλάττωμα 
πολέμου γενησομένου" τῶν δὲ ἐπὶ τὸ ἑστιᾶσϑαι τραπέντων, 
ὃ βασιλεὺς Θεοδόσιος ὄρϑρον ἤδη μέλλοντα ϑεασάμενος ἐπ- 
ἔπεσε σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι κειμένοις ἔτι τοῖς πολεμίοιξ, so 
καὶ οὐδενὸς ὧν ἔπασχον αἰσϑανομένους ἀπέσφαττε. προ- 


4. πράττοντα V?, πράττων V! || 7. ὀνῴριον V || συνεξαγαγών scripsi, 
συνεξαγὼν V, συναπαγαγὼν s. ceterum contrarium refert Philost. 
XI, 2] 11. καϑεῖναι)] καϑιέναν coni Sylb | 15sq. cf. Sievers *Studie 
p. 326 sq. et A. Morpurgo 'Arbogaste e l impero romano' (Tergonlo 
1883) p. 29 sq. | 16. καὶ ante παντὶ inserunt apographa, ante σὺ πε 


σόντων Bekk | 22. τῶν στρατηγῶν V, τὸν στρατηγὸν ς || uu 
ex ἀνδρειοτάτων V | 28. ἑστιᾶσϑαι V?, ἐσθιᾶσϑαι V! 


LET "5 T ARA Um 
uw ts ὃ 3 
» T — τοὶ 


£49. ν δὲ χαὶ μέχρι τῆς ἀλμολοα σκηνῆς καὶ τοῖς ἀμφ᾽ αὐτὸν 
r μενος ἀνεῖλε τοὺς πλείονας. ἔνιοι δὲ τῇ καταπλήξει 
διε : oü£vrsg καὶ ὁρμήσαντες εἰς φυγὴν ἥλωσαν" iv οἷς καὶ 
- αὐτὸς Εὐγένιος ἦν, ὃν συναρπάσαντες καὶ τὴν κεφαλὴν 
5 ἀφελόμενοι κοντῷ τὲ διαπείραντες μακροτάτῳ πᾶν περιέφερον 
τὸ στρατόπεδον, δεικνύντες τοῖς ἔτι τἀκείνου φούοῖνν ὡς 
προσήκει Ῥωμαίους ὄντας ὡς τὸν βασιλέα ταῖς γνώμαις 
- éxaveAO tiv, ἐκποδὼν μάλιστα τοῦ τυράννου γεγενημένου. πάν- 
τὲς μὲν (οὖν, ὡς εἰπεῖν οἵ μετὰ τὴν νίκην ὑπολειφϑέντες 
4e ἐπὶ τὸν βασιλέα δραμόντες τοῦτόν τε Αὔγουστον ἀνεβόησαν 
καὶ ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις ἠξίουν ἔχειν συγγνώμην, καὶ ὃ 
βασιλεὺς ῥᾷον ἐπένευεν' ᾿Αρβογάστης δὲ τυχεῖν ὑπὸ Θεο- 
δοσίου φιλανθρωπίας οὐκ ἀξιώσας ἐπὶ τὰ τραχύτατα συνέφυγε 
τῶν ὀρῶν, αἰσϑόμενος δὲ ὡς πάντα περινοστοῦσι τόπον οἵ 
τοῦτον ἐπιζητοῦντες ἑαυτὸν ὑπέσχε τῷ ξίφει, τὸν ἑκούσιον 
ϑάνατον τῆς ὑπὸ τῶν ἐχϑρῶν συλλήψεως προτιμήσας. 
; 59. Τῶν δὲ πραγμάτων ὧδε τῷ βασιλεῖ Θεοδοσίῳ προ- 
- χωρησάντων, ἐπιδημήσας τῇ Ῥώμῃ τὸν υἱὸν Ὁνώριον ἀνα- 
δείκνυσι βασιλέα, Στελίχωνα στρατηγόν vs ἀποφήνας ἅμα 
τῶν αὐτόϑι ταγμάτων καὶ ἐπίτροπον καταλιπὼν τῷ παιδί. 
συγκαλέσας δὲ τὴν γερουσίαν τοῖς ἄνωϑεν παραδεδομένοις 


6. τἀκείνου V οὐ Sylb, κἀκείνου apographa | 9. οὖν ς, om. V [| 10. 
τοῦτόν τε S, τόν τε V || 13. τραχύτατα V?, Π|ραχύτατα Μ᾽ | 15. τῶ ex 
τὸ V' | 17. δὲ sup. scr. V? | βασιλεῖ ϑεοδοσίω, εἴ 9s in ras. V?*| 18. 
ἐπιδημήσας τῇ Ῥώμῃ] cf. V, 2, 3: ἐπιδῆμήσας τῇ πόλει (᾿ἀντιοχείᾳ). in- 
certissimam illam de Theodosii itinere Romano famam, quam recte 

. respuerunt Tillemont t. V p. 386sq., 767sq., Sievers *Studien' p. 331sq. 
— aliique, repetit Zosimus infra (V, 38, 2) — item ex Eunapio ut vide- 
— tur. verbis Στελίχωνα --- ταγμάτων significari puto Stilichonem tum 
ἃ Theodosio magistrum utriusque militiae per Occidentem factum esse, 
ef. ad V, 4, 2. ἐπιδημήσων coni. L. Ieep praef. ad Claudian. t. I p. XIV, 
verba στρατηγὸν xrf. ad exercitum ad Mediolanum tendentem referens. 
quod nullo modo fieri potest, eum nihil omnino de Mediolano habeat 
- Zosimus. ut αὐτόϑε non possit non spectare ad Romam. atque re 
1 vera haec omnia ex Zosimi — qui ni mirum ad narratiunculam de 
veteris cultus abolitionem properans rerum veritatem non curabat — 
: opinione Romae acta esse ipsa senatus mentio insuper docet || ὀνώριον 
ἊΣ | 20. καταλιπὼν] dictum quasi Theodosius in Occidente Honorium 
cum Stilichone relicturus fuerit, ipse Cplim reversurus || 21. συγκαλέσας] 
proxima habet Suid. v. Θεοδόσιος || 82/// τὴν, τῆ eras., V | 21. 216, 1. τοῖς 


215 


é: 


216 


ἐμμένουσαν πατρίοις καὶ οὐχ ἑλομένην. ἔτι σύνενξ y 
ἐπὶ τὴν τῶν ϑεῶν ἀποκλίνασι καταφρόνησιν, λόγους a 
παρακαλῶν ἀφιέναι μὲν ἣν πρότερον μετήεσαν, ΣΝ αὐ 
ἔλεγε, πλάνην, ἑλέσϑαι δὲ τὴν τῶν Χριστιανῶν πίστιν, ΤΕΣ. 
ἐπαγγελία παντὸς ἁμαρτήματος καὶ πάσης ἀσεβείας ἀπαλλαγή. s : 
μηδενὸρ δὲ τῇ παρακλήσει πεισϑέντος, μηδὲ ἑλομένου Tüv 
ἀφ᾽ οὗπερ ἡ πόλις ὠκίσϑη παραδεδομένων αὐτοῖς πατρίων — 
ἀναχωρῆσαι xci προτιμῆσαι τούτων ἄλογον συγκα νη ΩΣ 
(ἐκεῖνα μὲν γὰρ φυλάξαντας ἤδη διακοσίοις καὶ χιλίοις σχεδὸν — 
ἔτεσιν ἀπόρϑητον τὴν πόλιν οἰκεῖν, ἕτερα δὲ ἀντὶ τούτων 10 
ἀλλαξαμένους τὸ ἐκβησόμενον ἀγνοεῖν), τότε δὴ ὁ Θεοδόσιδς 
βαρύνεσϑαι τὸ δημόσιον ἔλεγε τῇ περὶ τὰ ἱερὰ καὶ τὰς ϑυσίαα Ὁ 
δαπάνῃ, βούλεσθαί τε ταῦτα περιελεῖν, οὔτε τὸ πραττόμενον 
ἐπαινοῦντα, καὶ ἄλλως τῆς στρατιωτικῆς χρείας πλειόνων 
δεομένης χρημάτων. τῶν δὲ ἀπὸ τῆς γερουσίας μὴ κατὰ τ΄ 
ϑεσμὸν εἰπόντων πράττεσϑαι τὰ τελούμενα μὴ δημοσίου τοῦ 
δαπανήματος ὄντος, διὰ τοῦτο τότε τοῦ ϑυηπολικοῦ ϑεσμοῦ. 
λήξαντος καὶ τῶν ἄλλων ὅσα τῆς πατρίου παραδόσεως ἦν ἐν 
ἀμελείᾳ κειμένων, ἣ Ῥωμαίων ἐπικράτεια κατὰ μέρος ἐλατ- — 
τωϑεῖσα βαρβάρων οἰκητήριον γέγονεν, ἢ καὶ τέλεον ἐἔκ- so) 
πεσοῦσα τῶν οἰκητόρων εἰς τοῦτο κατέστη σχήματος ὥστε Ὁ 
μηδὲ τοὺς τόπους ἐν οἷς γεγόνασιν αἷ πόλεις ἐπιγινώσκειν. 
ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἰς τοῦτο τύχης ἐνεχϑέντα δείξει σαφῶς 1) 
κατὰ μέρος τῶν πραγμάτων ἀφήγησις" ὃ δὲ βασιλεὺς Θεο- Ὁ 
δόσιος τὰ κατὰ τὴν ᾿Ιταλίαν ἔϑνη καὶ Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ss. 


πατρίοις ἐμμένουσαν ἔϑεσι Suid. || 1. οὐχ ἕλομενην, χ᾽ - inras. m, 2, V |l 
Ku συνενεχϑῆναι) ἐνεχϑῆναι Suidae codd. ἔτι abesse malim | 2. ἐπὶ 
(vel s/g) Heyne, περὶ V et Suid. πρὸς coni. Bernhardy || zoocíjys V et 
Suid., προῆγε «||3. 4. πρότερον εἵλοντο πλάνην Suid. | 8. evj/sódbotul δὰ 
corr. "Y προτιμῆσαι τούτων τὰ Χριστιανῶν Suid.|9. γὰρ et ἤδη om. 
Suid. | 10. ἔτεσιν V?, ἔτεσι Ὑ' | 11. ὁ 9&0 in ras. V?. ἀγνοεῖν" ὃ δὲ 
βαρύνεσϑαι Suid.| 19. ἔλεγε τὸ δημόσιον Suid.| 106. μὴ] μήτε Suid,, ut  - 
fort. alterum μήτε interciderit. quamquam mihi probabilius videtur 
μὴ quidem recte se habere, sed intercidisse post ὄντος enuntiatum 
principale. Heyne turbatum locum ita redintegrabat: χρημάτων, Ti 
ἀπὸ... ὄντος. διὰ τοῦτο δὲ τοῦ ϑυηπ. | 17. διὰ τοῦτο τότε V, : 
τοῦτό τε 6, διὰ τοῦτο Suid. Ι 18. in λήξαντος ἡ proud 


] i2 : γος "A 
" " | ᾿ τ IL 
ΡΤ ΤΟ 


TAM NET * 


" , "σέτι γε Διβύην ἅπασαν Ὁνωρίῳ τῷ παιδὶ παραδούς, 
ὃς εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐπανιὼν ἐτελεύτησε νόσῳ, 


βασιλικοῖς τάφοις ἐναπετέϑη. 


| Τῆς δὲ τῶν ὅλων ἀρχῆς εἰς ᾿ἀρκάδιον καὶ Ὁνώριον περι- 
στάσης ἄχρι μὲν ὀνόματος ἐδόκουν ἔχειν τὸ κράτος, ἡ δὲ 
πᾶσα τῆς ἀρχῆς δύναμις ἦν κατὰ μὲν τὴν ἑῴαν παρὰ 'Pov- 
ς΄ φίνῳ, κατὰ δὲ τὴν ἑσπέραν ἐν τῇ Στελίχωνος γνώμῃ. δίκαι 
— ve πᾶσαι παρ᾽ αὐτοῖς κατ᾽ ἐξουσίαν ἐκρίνοντο, καὶ ἀπήει 
χεχρατηχὼς ὃ χρημάτων τὴν ψῆφον ὠνούμενος ἢ ἄλλως οἰκειό- 
τήτι τὴν τοῦ δικάξοντος ἐπισπώμενος εὔνοιαν. κτήματα δὲ 
ὅσα τοὺς χυρίους ἐν τοῖς ἁπάντων ἐποίει στόμασιν εὐδαί- 
7 μονας ὀνομάξεσϑαι, μετήει πρὺς τούτους, τῶν μὲν δωρεαῖς 
 ϑεραπευόντων καὶ τούτῳ τὸ συκχοφαντεῖσϑαι διαφευγόντων, 
1» ἑτέρων δὲ τὰ οἰχεῖα προϊεμένων ὑπὲρ τοῦ τυχεῖν ἀρχῆς ἢ 
- ἄλλον τινὰ πρίασϑαι τῶν πόλεων ὄλεϑρον. παντὸς δὲ εἴδους 
πονηρίας ταῖς πόλεσιν ἐπιπολάξοντος, ὁ μὲν ἁπανταχόϑεν 
πλοῦτος εἰς τὴν 'Ῥουφίνου καὶ Στελίχωνος οἰκίαν εἰσέρρει, 1j 
δὲ πενία κατὰ πάντα τόπον ἐπενέμετο τὰς τῶν πάλαι πλου- 
»o τούντων οἰκίας. ἠσϑάνοντο δὲ τῶν γινομένων οἵ βασιλεῖς 

οὐδενός, ἀλλὰ ἔγραφον μόνον ὅσα Ρουφῖνος ἐπέταττε καὶ 


Ἶ 1. ὀνωρίω V | 3. τὸ adi σῶμα V*, τὸ τοῦ σώματι)! V! | 4. in V 
- libro quarto ipse librarius subscripsit τύχη αγαϑὴ δ΄ quintoque prae- 
scripsit £', postea rubricator libro quinto praescripsit ἵστορέα Z" | 
5. óvógiov V. et hoc spiritu semper | 5 sq. cf. Eunap. fr. 62. 63 (ex fr. 
— 63 neglegenter excerptum comma ap. Vales. exc. Peir. p. 849 sive 
F. H. G. t. IV, p. 610, 188. ubi quod excerptor rotundandae orationis 
causa addidit ἑκάτερός τε αὐτῶν τὴν βασιλείαν περιεσκόπει, inde Ieep 

. ann. phil suppl. t. XIV p. ὅ9 concludere non debebat Eunapium simi- 
"liter atque Philostorgium — qui ex lepii opinione ipso Eunapio usus 
. est — non Rufino solum sed etiam Stilichoni regni adfectandi cupidi- 
. tatem tribuisse)] 6. ὅτε ἐπὶ ᾿ἀρκαδέου καὶ Ὁνωρίου, τούτων ἄχρι óvo- 
μάτων ἐχόντων τὸ κράτος, ἡ πᾶσα ἀρχὴ καὶ δύναμις — p. 218, 2 ὠνειρο- 
πόλει habet Suid. v. ἹῬΡουφῖνος | 8. ἐν τῇ] ἐπὶ Suid. | 10. ἢ ἄλλως] 
πολλῶν 3 (ἢ om. optimi codd.) Suid. | 14. διαφυγόντων deteriores 
Suidae libri | 18. ἐς Suid. | ἐσέρρει Suid. | 18. 19. ἡ δὲ πενία Bekk cum 


à, καὶ ἡ πενία V | 21. ἔγραφον μόνον V et Suid, ἄγραφον νόμον 
oha | ἐπέττατε V 


ιν 


3Π᾿ 


|o τούτου σῶμα ταριχευϑὲν τοῖς ἐν τῇ Κωνσταντινου-᾿ 


, - L ἣ am J 
Σ Uu ion ri LP " . wiz T T c 
LE I RAIL Ser ed, 2. e 4 CAL MR Ra t PP T: ἘΣ ΩΡ, 


ον uc cien: [oth pi De ewe opo 
Lp qe EIN ΜᾺ ἢ PRD ^ 
“αν: X. ἘΝ " 


2918 — I4 Ὡν 


4 Στελίχων. ἐπεὶ δὲ ἄπλετος ἦν αὐτοῖς πλοῦτος Gvv&iAsyuévog, - 
ἤδη καὶ τὴν βασιλείαν ἑαυτῷ »Sinpas Ρουφῖνος ὠνειροπόλει, — 
διανοούμενος, ἣν εἶχε ϑυγατόῤα γάμων ὡραίαν, κατεγγυῆσαν — 
τῷ βασιλεῖ, ὕπερ εἰσδύσεως πρόφασιν εἶχε. καὶ δὴ καϑέησι!, 
περὶ τούτου λόγους ἐν παραβύστῳ διά τινων ἐπὶ τῇ βασιλικῇ 
ϑεραπείᾳ τεταγμένων, αὐτὸς μὲν οἰόμενος μηδένα παντάπασι 
τὴν σκέψιν εἰδέναι, τῆς δὲ φήμης ἄχρι τοῦ δήμου τὸ μελετῶ- 

5 μενον ἐνεγκούσης᾽ ἐκ γὰρ τοῦ τῆς ὑπεροψίας ὄγχου καὶ τῆς 
ὁσημέραι προστιϑεμένης ἀλαξονείας τὴν περὶ τούτου ἔννοιαν | 
ἅπαντες ἐτεκμαίροντο, καὶ τὸ κατ᾽ αὐτοῦ κοινὸν ηὐξάνετο 10. 
uicog. ὃ δέ, ὥσπερ τὰ μετριώτερα πλημμελήματα μείξοσιν 
ἀτοπήμασιν ἐξεπίτηδες ἀποκρύψαι βουλόμενος, ἕτερον ἐτόλ- 
pos τοιόνδε. 

D. Φλωρεντίῳ τῆς αὐλῆς ἐν τοῖς ὑπὲρ, τὰς "άλπεις ἔϑνεσιν 
ὑπάρχῳ γενομένῳ κατὰ τοὺς χρόνους ἐν οἷς Τουλιεαθϑ ó 
μέγας τὴν τοῦ Καίσαρος εἶχε τιμήν, “ουκιανὸς ἦν υἱός. 
οὗτος ἐχρῆτο προστάτῃ Povgívo, τὰ τιμιώτατα τῶν ὄντων. 
αὑτῷ κτημάτων εἰς ἐκεῖνον μετενεγκών" ἐφ᾽ οἷς ὁμολογῶν 
χάριτας ὃ "Povgivog τῷ νεανίσκῳ διετέλεσεν, ἐπαίνους αὐτοῦ 

2 παρὰ τῷ βασιλεῖ Θεοδοσίῳ διεξιών. ὃ δὲ κόμητα τῆς ἑῴας 
πεποίηκεν. αὕτη δὲ ἡ ἀρχὴ βούλεται τὸν προβεβλημένον 
αὐτῆς ἐφεστάναι πᾶσι τοῖς τὰς τῆς ἑῴας ἐπαρχίας ἰϑύνουσι 
καὶ ἐπὶ τοῖς οὐ κατὰ {τὸ δέον πραττομένοις εὐθύνειν. ὃ 
“ουκιανὸς τοίνυν πᾶσαν ἀρχικὴν ἀρετὴν εἰς τοὺς ἀρχομένους 
ἐπιδεικνύμενος ἐπὶ δικαιοσύνῃ καὶ σωφροσύνῃ καὶ πᾶσι volg 
ἄρχοντας κοσμεῖν δυναμένοις διαβόητος ἦν, οὔτε προσώπων 
διαφορὰν οὔτε ἕτερόν τι κατὰ νοῦν ἔχων, πλὴν ὧν (ὃν νόμος 


$ & 


m"——--—ÉT PRICERUNNER NNMERO YT ES M ARMUT 


τῷ 
σι 


TT να ."»" ΨΥ ΣΝ 


1. ἄπλετος Bekk ex apographo uno, ἄπληστος V, ἄσπετος (ἄπιστος 
cod, A) editur in Suida || 2. ὁ Ρουφῖνος Suid. || 3. ἣν ex ἦ V || 9. περὲ 
accessit e V. cf. Krebs ap. Schanzium *Beitr. z. hist. Synt. t. I p. 100. 
τούτου Sylb, ἐπὶ τούτου apographa || évvowxv V*, &f//voxv Vt | 17. προ- 
σταζτη, v erasa, V | τὰ s, τά ve V | 19. αὐτοῦ s, αὐτῶ V || 20. ᾿δρκαδέῳ 
Sylb. quando Lucianus comes Orientis factus sit constare non videtur, 
v. Sievers "Leben d. Liban. p. 202 | 20sq. habet Suid. v. 4ovxi«vóg| | 
20. κόμητα V, κόμιτα V! | fó«g V et Suid, ἑσπέρας apographa|?21. - 
ἐβούλετο Suid.| 22. πᾶσι ex πάση V|23. τὸ Suid., om. V. cf. I, 5, S4 
IV, 38, 1 | ἐϑύνειν Suid. | 23. 24. οὗτος τοίνυν Suid. | 26. ἄρχοντας V οὐ 


Suid., ἄρχοντα s || 27. ὧν ὁ νόμος Suid., à" vouog (sine acc.), v a m. 2 X ὧν s 


dud i SUN RP ERICH RE 
T T3 E Lfd : 219 


'"vEV. - ders ἀμέλει καὶ τὸν τοῦ βασιλέως ϑεῖον Εὐχέριον, 
ut ἐν τι παρὰ τὸ προσῆχον, ἀποσεισάμενος εἰς τοσοῦτον 
ἐκίνησεν ὥστε πρὺς τὸν βασιλέα διαβαλεῖν. ἐπεὶ δὲ ὁ βασι- 
δὺς αἴτιον εἶπεν εἶναι Ῥουφῖνον ἀνδρὶ τοιούτῳ τοσαύτην 
; ἀρχὴν δεδωκότα, λαβὼν πρόφασιν ὁ Ρουφῖνος, καὶ ἐφ᾽ οἷς 
ἐμέμψατο βασιλεὺς δῆϑεν ἀγανακτῶν, οὐδενὶ τὴν γνώμην ἣν 
- εἶχεν ἐχφήνας, ἅμα σφόδρα ὀλίγοις ἐπὶ τὴν ᾿ἀντιόχειαν ἵεται, 
— vuxróe τε βαϑείας ἐπιδημήσας τῇ πόλει τὸν “ουκιανὸν συν- 
᾿ς αἀρπάσας εἰς εὐθύνας ἄγει, κατηγοροῦντος παντάπασιν οὐδε- 
219 νός. σφαίραις δὲ μολιβδίναις αὐτὸν κατὰ τοῦ τένοντος ἐν- 
 εχελεύετο παίεσϑαι, καὶ διαλιπόντα παραχρῆμα φέρεσϑαι 
φορείῳ κεκαλυμμένον ἐποίει, διδοὺς ἅπασιν ὑπονοεῖν ὡς οὐ 
^ τεϑνηχὼς εἴη, τεύξεται δὲ πάντως φιλανθρωπίας. καὶ ἡ μὲν 
πόλις ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ δράματος ἐδυσχέραινεν" ὃ δὲ τι- 
 ϑασσεύων τὸν δῆμον βασιλικὴν ὠκοδόμει στοάν, ἧς οὐδὲ ὃν 
ἡ πόλις ἔχει διαπρεπέστερον οἰκοδόμημα. 
9. Καὶ ἐπὶ τούτοις ἐπανελϑὼν εἰς τὴν Κωνσταντινού- 
τ πολιν τὰ περὶ τὴν βασιλέως κηδείαν ἐπραγματεύετο, σπεύδων 
| ὅσον οὐδέπω τὴν ϑυγατέρα τούτῳ συνάψαι. τύχης δέ τινος 
ἕτερόν τι παρὰ τὸ προσδοκώμενον ἐκείνῳ πρυτανευούσης, δε- 
ἥμαρτε τῆς ἐλπίδος ὁ "Povgtvog ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἤστην δύο 
παῖδε Προμώτῳ, Θεοδοσίου περιόντος ἔτι τοῖς αὐτοῦ παισὶ 
συναναστρεφόμενοι" τούτων δ᾽ ἅτερος εἶχε παρ᾽ ἑαυτῷ παρ- 
ϑένον κάλλει λάμπουσαν ἐξαισίῳ. ταύτην Εὐτρόπιος, εἷς τῶν 
-ss περὶ τὴν βασιλικὴν ϑεραπείαν εὐμούχων, ἀγαγέσϑαι παρήνει 
τῷ βασιλεῖ, τὰ περὶ τοῦ κάλλους διεξιών. ἐπεὶ δὲ τοὺς λό- 
γους ἡδέως ἑώρα δεχόμενον, ἔδειξε τῆς κόρης εἰκόνα, ταύτῃ 
τε πρὸς μείζονα τὸν ᾿ἀρχάδιον ἐγείρας ἐπιϑυμίαν ἔπεισε τὸν 


2. ἐς Suid. | 3. ἐκένησξ, v a m. 2, V | 5. in ὁ '"Povgivog τὸν ΛΜου- 
κιανὸν σφαίραις μολιβδέναις ἠκίσατο κατὰ τοῦ τένοντος desinunt Sui- 
diana | 6. ἐμέμψατο ex ἐπέμψατο V! ἢ βασιλεὺς V, ὁ βασ. s || 1. ἴεται 
V| 10. δὲ ex τε V' | τέναντος V | 12. gooéo V | 18 sq. cf. Ioannes 
Ant. ap. Cramerum An. Par, t. II p. 67, 28 — 68, 21 (F. Η. G. t. IV 
- p. 610, 190), ubi Eunapii de Rufino narratio in epitomen coacta est || 
— 18. βασιλέως V, τοῦ f. ς || 22. προμώτω V*, πρόμω τῶ V! | ϑεοδοσίου ] 
ΕΎ 6538. igssqepipivós ex συναναότρ. V. συνανατρεφ. praetulit Leun- 
— elavius, contra quem recte dixit Sievers "Studien? p. 339 | δ᾽ ἅτερος] 
ϑάτερος conieci | 34. εὐτρόπιος V?, εὐτρέπιος (ut vid.) V! 


uc EUM 
2d 5 E m 


ταύτης γάμον ἐλέσϑαι, "Povpívov μηδὲν ἐπισταμε 
πραττομένων, οἰομένου δὲ ὅσον οὐδέπω τὴν αὑτοῦ ὃ 
τῷ βασιλεῖ συνοικήσειν, κοινωνήσειν τὲ αὐτῷ μετ᾽ οὐ. » 

4 τῆς τῶν ὅλων ἀρχῆς. ὡς δὲ τὴν ἐπὶ τῷ γάμῳ πρᾶξιν pem 3 
δατο κατωφθωμένην ὁ εὐνοῦχος αὑτῷ, χορεύειν τῷ δήμῳ καὶ s 
στεφανηφορεῖν ὡς ἐπὶ βασιλικοῖς ἐκέλευε γάμοις, ἐσθῆτα, δὲ 
βασιλεῖ πρέπουσὰν καὶ κόσμον ἐκ τῶν συῶν λαβών, ταύ- 4 
τὴν τε φέρειν δοὺς βασιλικοῖς ὑπηρέταις, ἦγε διὰ μέσης Tío | 

5 πόλεως ἡγουμένου τοῦ δήμου. πάντων δὲ οἰομένων τῇ Ῥου: 
φίνου ταῦτα δοθϑήσεσϑαι ϑυγατρὶ καὶ συμπαρατρεχόντων τὸ 
τοῖς φορεῦσιν, ἐπειδὴ προϊόντες ἐγένοντο τῆς Προμώτου πλῆς | 
σίον οἰκίας, εἰσήεσάν τε μετὰ τῶν ἔδνων καὶ ἀποδόντες τῇ 
παρὰ τῷ Προμώτου παιδὶ τρεφομένῃ παρϑένῳ τὴν τῷ βασιλεῖ 

ὁ συνοικεῖν μέλλουσαν ἔδειξαν. οὕτως ὁ Ρουφῖνος τῆς ἐλπέδος 
ἀποχρουσϑείς, ἐπειδὴ συνοικοῦσαν ἄλλην ἑώρα, τὸ λειπόμενον 1 
ἐσκόπει, πῶς ἂν καὶ τὸν Εὐτρόπιον ἐκποδὼν ποιήσειξ. καὶ | 
τὰ μὲν ὑπὸ τὴν ᾿ἀρκαδίου βασιλείαν ἐν τούτοις ἦν. 

4. Στελίχων δὲ τῆς κατὰ τὴν ἑσπέραν βασιλείας ἐπιτρο- 
πεύων ἐκδίδωσι πρὸς γάμον Ὁνωρίῳ τῷ βασιλεῖ τὴν ἀπὸ 
Σερήνας οὖσαν αὐτῷ ϑυγατέρα᾽ Σερήνα δὲ ἦν παῖς Ὁνω- 90. 
ρίου, ὃς Θεοδοσίῳ τῷ τῶν βασιλευόντων πατρὶ γέγονεν ἀδελ- — | 

2 góc. ὀχυρώσας δὲ τῇ πρὺς τὸν βασιλέα κηδείᾳ τὴν δύναμιν, 
x«l ἄλλως ἅπαν σχεδὸν τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ὑπήκοον 
εἶχε τελευτήσαντος γὰρ μετὰ τὴν Εὐγενίου καϑαίρεσιν ἐν 
᾿Ιταλίᾳ Θεοδοσίου, στρατηγὸς ὧν τοῦ παντὸς στρατεύματος ὃ 25 
Στελίχων, εἴ τι δυνατὸν αὐτοῦ καὶ πολεμικώτατον ἦν, τοῦτο 
κατέσχε, τὸ δὲ ἀπεσκληκὸς καὶ ἀπόβλητον χωρεῖν ἐπὶ τὴν 

8 ἑῴαν ἠφίει. καὶ ταῦτα διαϑείς, ἔχων vs πρὸς Ῥουφῖνον 
ἐγκότως οἷα δύναμιν αὐτῷ ἀντίρροπον κατὰ τὴν ἑῴαν ἔχειν P 
βουλόμενον, ὡς "Agxéáüiov ἰέναι διενοεῖτο, διαϑεῖναι κατ᾽ ἐξ- 30 
ουσίαν καὶ τὰ κατ᾽ ἐκεῖνον ἐθέλων" ἔλεγε yàg ἐπιτετράφϑαι — 


8. τὲ c, δὲ V | 9. οἰομένων accessit e V. lacunam post ϑυγαγᾷ ὦ 
statuerat Sylb | 12. ἀποδόντες s, ἀποδοϑέντες V | 25. στρατηγὸς ὃν - 
τοῦ παντὸς στρατεύματος) esse 'utriusque militiae magistrum" recte - 
dixit R. Keller *Stilicho' (Berol. 1884) p. 25, in eo tamen cum alis | 
errans quod Stilichonem solum magistrum militum in Occidente fuissi 
putavit. cf ad V, 32, 4 | 26. πολεμικώτατον] πολέμοις ἃ 
coni. Sylb EB 


Pais d EN 
b e 


ΟΥ̓ i n 1 d 
DM EQUUS MS P. , 
At s UN 


* A 
& "^ - 


à. Gsodod(ov τελευτᾶν D ticeicó τὰ xav ἄμφω τοὺς βα- 
g ἔχειν ἐν πάσῃ φροντίδι. (Ὁ) τούτων ὁ Ρουφῖνος αἰσϑό- 
9 ἐκ πάσης ἐβουλεύετο μηχανῆς ἐχποδὼν γενέσϑαι τῆς 
UrsA(yovog ἐπὶ τὴν ἑῴαν ὁρμῆς, καταλῦσαι δὲ οὐδὲν ἧττον 
καὶ ἀσϑενεστέραν τὴν οὖσαν ᾿Δρκαδίῳ στρατιωτικὴν δύναμιν 
Borestqen. ταῦτα δὴ πάντα πραγματευόμενος ἄνδρας εὗρε 
᾿ πρὸρ ταῦτα πονηροτέρους ἤπερ ἐβούλετο, οἷς χρησάμενος με- 
- γάλων ἦρξε τῇ Ῥωμαίων ἐπικρατείᾳ κακῶν. τὸ δὲ ὅπως ἐρῶ. 
- Moveówioe, Ἕλλην ἀνὴρ καὶ παιδείας ἥκων εἰς ἄκρον, τριῶν 
deem παίδων πατήρ, oig ὀνόματα ἦν Μουσώνιος καὶ ἀντί. 
— exog x«l ᾿Δξίοχος. ἀλλὰ Μουσώνιος μὲν καὶ ᾿Δξίοχος παιδείᾳ 
καὶ χαλοχἀγαϑίᾳ τὰς τοῦ πατρὸς ἐπεϑύμουν παραδραμεῖν 
ἀρετάς, "Avríoyoe δὲ πᾶσιν ἐνηβρύνετο τοῖς ἐναντίοις, αὐτὸ 
πονηρίας ὄργανον ὥν. τοῦτον ἁρμόδιον οἷς ἐβούλετο ἱῬου- 
ἀν φῖνος εὑρὼν ἀνθύπατον χαϑίστησι τῆς Ελλάδος, ἕτοιμον 
ἐθέλων τοῖς ἐπιοῦσι βαρβάροις ποιῆσαι τὴν αὐτῆς ἀπώλειαν, 
Γεροντίῳ τὴν ἐν Θερμοπύλαις παραδοὺς φυλακήν, ὑπηρετη- 

- σομένῳ ταῖς αὐτοῦ κατὰ τῆς πολιτείας ἐννοίαις. ταῦτα ἹΡοῦ- 
 φῖνος πονηρευσάμενος, ἐπειδὴ στασιάξοντα καὶ ἀλλοτριώσαντα 
0 τῶν νόμων ἑαυτὸν ἐθεώρησεν "AAdguyov (ἠγανάκτει γὰρ ὅτι 
᾿ μὴ στρατιωτικῶν ἡγεῖτο δυνάμεων ἀλλὰ μόνους εἶχε τοὺς 
βαρβάρους, οὃς Θεοδόσιος ἔτυχεν αὐτῷ παραδοὺς ὅτε σὺν 
αὐτῷ τὴν Εὐγενίου τυραννίδα καϑεῖλε), τότε τοίνυν ἐσήμαινε 
δι’ ἀπορρήτων αὐτῷ προσωτέρω τοὺς σὺν αὐτῷ βαρβάρους 

»s ἢ ἄλλως σύγκλυδας ὄντας ἐξαγαγεῖν, ὡς ἑτοίμων ἁπάντων 
εἰς ἅλωσιν ἐσομένων. ἐπὶ τούτοις ᾿Δλάριχος τῶν Θράκης ἀπ- 
ανίστατο τόπων, καὶ ἐπὶ Μακεδονίαν προΐει καὶ Θεσσαλίαν, 
πάντα καταστρεφόμενος τὰ ἐν μέσῳ. γενόμενος δὲ Θερμο- 


ὃ om 
9? 


1, κατ᾽ ἄμφω, qo add. m. 9 in fine versus, V | 3. 4. τῆς... 
ὁρμῆς seripsi, Tij// (eras. vid. σ᾽ Mau) .. . ógu/7;j (sic m. 1, ὁρμῆ 
m. 2) V, τὴν... ὁρμήν & | 1. x///oóg V! | ἐυουλεύετο V!, sup. scr. m. 2 
ἐβούλετο || 9. Moveügini] Eun. fr. 45 | 13. αὐτὸ V?, αὐτῶ V', αὐτὸς ς || 
14. εὐούλετο V | 17. γεροντίω V, καὶ γερ. «| 19. πονηρευσάμενος, vno 
- ex eorr. m. 1, V | 20. Alariehum ex Eunapii narratione (Zos. IV, 57, 
 Toann. Ant. fr. 187) non videri Theodosii expeditionis Italicae parti: 
— eipem fuisse contra Wietersheimium (t. II* p. 112) recte, puto, dixit 
 Bievers *Studien? p. 340 | 25. σύγκλυδας V?, συγκλύδας y: | 26. /// xi 
΄τούτοι EL καὶ (ante ἐπὶ) πόκον Υ ons additum || 28. p. 222, 1. 9. 


b 


4 


-1 


᾿'ἀϑήνας ἐχώρει, ῥᾷστα τὴν πόλιν οἰόμενος ἑλεῖν διὰ τὸ μέ- 


222 


πυλῶν πλησίον ὅπομδα λάϑρᾳ πρὸς ᾿Δντίοχον τὸν ἀνϑύτ 
καὶ Γερόντιον τὸν ἐφεστηκότα τῇ Θερμο ΝΟ ΕΝ φυλακῇ. ᾿ 3 
τὴν ἔφοδον ἀγγελοῦντας. καὶ ὃ μὲν ἀπεχώρει μετὰ τῶν qv 
λάκων. ἐνδιδοὺς ἐλευϑέραν καὶ ἀκώλυτον τὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα 
πάροδον τοῖς βαρβάροις᾽ οἵ δὲ ἐπὶ λείαν ἕτοιμον τῶν ἀγρῶν 5. 
καὶ παντελῆ τῶν πόλεων ἀπώλειαν ἐχώρουν, τοὺς μὲν ἄνδρας, 
ἡβηδὸν ἀποσφάττοντες, παιδάρια δὲ καὶ γυναῖχας ἀγεληδὸν 
ἅμα τῷ πλούτῳ παντὶ λῃξόμενοι. καὶ ἡ μὲν Βοιωτία πᾶσα, 
καὶ ὅσα μετὰ τὴν ἀπὸ Θερμοπυλῶν εἴσοδον Ελληνικὰ ἔϑνη 
διῆλθον οἵ βάρβαροι, ἔκειντο τὴν ἐξ ἐχείνου μέχρι τοῦ νῦν x : 
καταστροφὴν διδόντα τοῖς ϑεωμένοις ὁρᾶν, μόνων Θηβαίῶν 
διὰ τὸ τῆς πόλεως ὀχυρὸν περισωϑέντων, καὶ ὅτε σπεύδων 
τὰς ᾿ϑήνας ἑλεῖν ᾿Αλλάριχος οὐκ ἐπέμεινε τῇ τούτων πολι- 
ορχίᾳ. Θηβαίων τοίνυν διὰ τοῦτο ἐχπεφευγότων ἐπὶ τὰς 


γεϑος παρὰ τῶν ἔνδον φυλαχϑῆναι οὐ δυναμένην, καὶ προσ- [ 
ἕτι τοῦ Πειραιῶς ἐχομένου σπάνει τῶν ἐπιτηδείων μετ’ ob | 
πολὺ τοὺς πολιορκουμένους ἐνδώσειν. ἀλλ᾽ ὁ μὲν ᾿4λλάριχος ᾿ 
ἐν ταύταις ἦν ταῖς ἐλπίσιν, ἔμελλε δὲ ἡ τῆς πόλεως &gycuó- | 
της καὶ ἐν οὕτω δυσσεβέσι καιροῖς ϑείαν τινὰ πρόνοιαν ὑπὲρ 80. 
ἑαυτῆς ἐπισπᾶσϑαι καὶ μένειν ἀπόρϑητος. (6) ἄξιον δὲ μηδὲ ἶ 
τὴν αἰτίαν δι’ ἣν ἡ πόλις περιεσώϑη, ϑεοπρεπῆ τινὰ οὖδαν | 
καὶ εἰς εὐσέβειαν τοὺς ἀκούοντας ἐπικαλουμένην, σιωπῇ δὲ- 
ελϑεῖν. ἐπιὼν ᾿Δλλάριχος πανστρατιᾷ τῇ πόλει τὸ μὲν τεῖχος — | 
ἑώρα περινοστοῦσαν τὴν πρόμαχον ᾿4ϑηνᾶν, ὡς ἔστιν αὐτὴν 90 
ὁρᾶν ἐν τοῖς ἀγάλμασιν, ὡπλισμένην καὶ οἷον τοῖς ἐπιοῦσιν 
ἀνϑίστασϑαι μέλλουσαν, τοῖς δὲ τείχεσι προεστῶτα τὸν ᾽άχιλ- 


...........4..-- 


9. ϑερμοπύλων V  8.54ᾳ. videtur Eunapius quae de monachis 
Thermopylas aperientibus v. Max. p. 53 scripserat in Historiarum 
parte altera, post a. 414 edita (fr. 87), correxisse | 13. ἑλεῖν ς, £A///eiv - 
(: ἐλϑεῖν) V | ἀλλάριχος V, et sic plerumque postea. ἀλάριχος « || ἐπ- 
ἔμεινε V, ἐπέμενε «| 16. παρὰ accessit e V || 17. ἐχομένου, c erasa, 
Υ 18. τοὺς acceSsit e V | 20. καιροῖς V, κακοῖς s || 21. ἐπισπᾶσϑαι V, 
ἐπισπάσασϑαι «| 28. ἐπικαλουμένειν, σιωπῇ} V ἢ 24. πανστρατιὰ V li 
26. οἷον e p. 223, 1 huc illatum putat Sylb | 27. ἀνθίστασθαι V, ἐν- - 
ἔστασϑαι ς | τοῖς. δὲ τείχεσι προεστῶτα corrupta puto, vix tamen sana- —— 
bilia, cum τείχεσι ex priore τεῖχος iterasse videatur librarius. sententia - 
postulat: τῆς δὲ παρατάξεως (vel sim.) προεστῶτα (aut, si desir 
linere males, τοῖς δὲ στέφεσι (πλήϑεσι vel sim.) παρεστῶτα) 


"v 


IB. 


x M. 
» as ΣῊ .- 22s -— 
"1 , 


* 
- 


i» ii» τοιοῦτον jou airby τοῖς Τρωσὶν ἔδειξεν Ὅμη- 
| Üre x«v' ὀργὴν τῷ ϑανάτῳ τοῦ Πατρόκλου τιμωρῶν 
᾿ ἐπι uet. ταύτην ᾿Δλλάριχος τὴν ὕψιν οὐκ ἐνεγκὼν πάσης 9 
; " '! ἀπέστη κατὰ τῆς πόλεως ἐγχειρήσεως, ἐπεκηρυκεύετο δέ. 
E. €. προσδεξαμένων τοὺς λόγους, ὕρκους τε λαβόντων καὶ 
δόντων, εἰσήει σὺν ὀλίγοις ᾿Δλλάριχος εἰς τὰς ᾿ἀϑήνας. τυχὼν 
: δὲ φιλοφροσύνης ἁπάσης, λουσάμενός τε καὶ κοινωνήσας 
x E τοῖς ἐν τῇ πόλει λογάσι, καὶ προσέτι ys δῶρα λα- 
᾿ βών, ἀπεχώρει τήν τε πόλιν ἀβλαβῆ καὶ τὴν ᾿Δττικὴν πᾶσαν 
io καταλιπών. καὶ ἡ μὲν AO0qvaíov πόλις ἐν τῷ κατὰ τὴν Οὐά- 3 
. Asvrog βασιλείαν γενομένῳ σεισμῷ, πᾶσαν κατασείσαντι τὴν 
Ἑλλάδα, μόνη περιεσώϑη κατὰ τὸν εἰρημένον μοι τρόπον ἐν 
1 τῷ προλαβόντι βιβλίῳ, καὶ vOv εἰς ἔσχατον ἐλϑοῦσα κινδύνου 
διέφυγεν" ᾿Δλλάριχος δὲ τὴν ᾿Δἀττικὴν πᾶσαν ἀπόρϑητον ἀπο- 
τὸ λιπὼν δέει τῶν φανέντων φασμάτων ἐπὶ τὴν Μεγαρίδα παρ- 
ἤει, καὶ ταύτην ἑλὼν ἐξ ἐπιδρομῆς τῆς ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον 
ἐλάσεως εἴχετο, μηδεμιᾶς πειρώμενος ἀντιστάσεως. ἐνδόντος 4 
- δὲ αὐτῷ Γεροντίου τὸν ᾿Ισϑμὸν διαβῆναι, πάντα λοιπὸν ἦν 
αὐτῷ δίχα πόνου καὶ μάχης ἁλώσιμα, τῶν πόλεων σχεδὸν 
) ἁπασῶν διὰ τὴν ἀσφάλειαν ἣν ὃ ᾿Ισϑμὸς παρεῖχεν αὐταῖς 
᾿ ἀτειχίστων οὐσῶν. εὐθέως οὖν ἡ Κόρινϑος πρώτη κατὰ κρά- 
τὸς ἡλίσκετο x«l {τὰ πρόσοικα ταύτῃ πολίχνια καὶ ἐπὶ ταύτῃ 
τὸ "doyog καὶ ὅσα ἦν αὐτῆς τε καὶ “ακεδαίμονος ἐν μέσῳ 
χωρία. καὶ αὐτὴ δὲ ἡ Σπάρτη συναπήγετο τῇ κοινῇ τῆς 5 
5 Ἑλλάδος ἁλώσει, μήτε ὅπλοις ἔτει μήτε ἀνδράσι μαχίμοις τε- 
τειχισμένη διὰ τὴν τῶν Ῥωμαίων πλεονεξίαν, ἀλλ᾽ ἄρχουσιν 
ἐχκδεδομένη προδόταις καὶ τῇ τῶν κρατούντων ἡδονῇ προ- 
ϑύμως ὑπηρετουμένοις εἰς ἅπαντα τὰ πρὸς κοινὸν ὄλεϑρον 
φέροντα. 
1. Ῥουφῖνος μὲν οὖν, ἀγγελθϑέντος αὐτῷ τοῦ περὶ τὴν 


1. ἥρω] ἥρωα IV, 18, 2 | 1. 2. Ὅμηρος] Il. XX, 164 sq. (Reite- 
. meier)| 3. ταύτην V, ταύτην ὁ «| 5. lacunam indicavi. καὶ ante προσ- 
δεξαμ. inseritur a ς | 9. ἀπεχώρει V, ἀνεχώρει s || 10. ἐν τῷ] £v τε τῷ 
coni. Bekk. at codici si fides, saepius vs omisit Zosimus ubi ex com- 
— muni usu expectabatur. de Polybii simili ratione v. Kaelker p. 287 sq. || 
au. κατασείσαντι V, og ς | 12. 13. cf. IV, 18, 2| 18. τὸν sup. scr. V! || 
19. 20. σχεδὸν ἁπασῶν accesserunt e V | 22. τὰ c, om. V || 24. αὐτὴ s, 
y" εὖ ) Y" αὑτὴ y? ll 21. tij à 4^ 7 y! 


e 


σι 


Ἑλλάδα πάϑους, ἐπίδοσιν ἐλάμβανεν ἧς εἶχε περὶ τὴν. 


λείαν ἐπιϑυμίας: συνταραττομένου γὰρ τοῦ πολιτεύμ 
οὐδὲν ἐμποδὼν Qero αὑτῷ φανήσεσθαι πρὸς τὴν τὸ 
ἐπιχείρησιν: Στελίχων δὲ ναυσὶ στρατιώτας ἐμβιβάσας volg 
κατὰ τὴν ᾿χαΐαν δυστυχήμασιν ὥρμητο βοηϑεῖν, καὶ τῇ Πε- 5 
λοποννήσῳ σῦν εἰς Φολόην seppeyte τοὺς βαρβάρουξ — 
ἠνάγκασε. καὶ ῥᾷστα διέφϑειρεν ἂν αὐτοὺς σπάνει τῶν ἐπι- — 
τηδείων, εἰ μὴ τρυφῇ καὶ μίμοις γελοέων ἥκιστά τε cloro d : 
μέναις γυναιξὶν ἐκδοὺς ἑαυτὸν ἀφῆκε τοὺς στρατιώτας, ὅσα ἢ 
καταλελοίπασιν οἵ βάρβαροι, ἁρπάξειν, τοῦ τε δοῦναι τοῖς 10 
πολεμίοις εὐρυχωρίχν ἀναχωρήσασι τῆς Πελοποννήσου μετὰ E 
πάσης τῆς λείας εἰς τὴν Ἤπειρον διαβῆναι καὶ τὰς ἐν ταύτῃ | 
λήσασϑαι πόλεις. ὅπερ αὐτοὺς ὁ Στελίχων πεποιηκότας ἰδὼν 
ἄπρακτος ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν ἀπέπλευσε, μείξονα καὶ χαλεπώτερα 
τοῖς Ἕλλησι κακὰ δι’ ὧν ἐπήγετο στρατιωτῶν ἐπιϑείς. ἐπεὶ τὸ 
δὲ παρεγένετο, παραχρῆμα ϑάνατον ἔγνω ἹῬουφίνῳ κατασκευ- 
σαι τρόπῳ τοιῷδε. πρὸς τὸν βασιλέα ποιεῖται λόγους Ὁνώ- 
ρίον ὡς προσήκει τέλη τινὰ στρατιωτικὰ στεῖλαι πρὸς ᾿4ρκά- 
διον τὸν ἀδελφόν, ἐπαμυνοῦντα τοῖς £v τῇ ἐπικρατείᾳ τῇ 
τούτου κεχακωμένοις ἔϑνεσι. καὶ ὅπερ ἐγνώκει πράττειν ἐπι- 
τραπεὶς ἔταττε τοὺς ἐπὶ τούτῳ σταλησομένους, Γαΐνην δὲ 
αὐτοῖς ἐπιστήσας ἡγεμόνα, ὅσα ἐπὶ ἹΡουφίνου διενοεῖτο ἐξεῖπε. Ὁ 
τῶν δὲ στρατιωτῶν ἤδη πλησίον τῆς Κωνσταντινουπόλεως 
ὄντων, φϑάσας ὃ Γαΐνης ἀπήγγειλεν ᾿ἀρκαδίῳ τῷ βασιλεῖ τὴν 
αὐτῶν παρουσίαν, καὶ ὡς παραγένοιντο τοῖς πράγμασι πε- 
πονηκόσιν ἐφιέμενοι βοηϑεῖν. τοῦ δὲ βασιλέως ἡσϑέντος ἐπὶ 
τῇ τούτων ἀφίξει, ὑπαντῆσαι τοῖς στρατιώταις εἰσιέναι μέλ- 
λουσι παρεκάλει τὸν βασιλέα Γαΐνης᾽ ταύτης γὰρ τῆς τιμῆς 
ἠξιῶσϑαι τοὺς στρατιώτας ἔλεγε σύνηϑες εἶναι. πεισϑέντοςρ 
δὲ τοῦ βασιλέως καὶ πρὸ τῆς πόλεως ὑπαντήσαντος, εἵπετο 30 

6. προσχὼν V, corr. s || 8. 9. ἥκιστά τε loy. γυν. sumpsit e Tuliano 
(Misop. p.445, 24 H., ubi etiam uuo. non nimis igitur res premenda, 
recteque non pressit Rosenstein 'Forsch. z. deutschen Gesch. t. IIT 
(a. 1863) p. 177 | 10. ro? τε] ὥστε coni. Bekk, bene | i5. 16. ἐπεὶ δὲ - 
c, ἐπειδὴ V | 17 sq. cf. Ioannes Ant. fr. 190 | 18. τέλη V?, τέλει vit b 
21. ἔττατε, ut solet, V. ἐξέταττε coni. Heyne | τούτω V, τοῦτο c || 
28. παρεκάλει V, παρεκάλεσε s | 29. ἠξιῶσϑαι] ἀξιοῦσϑαι — 


re v. Vales. ad Amm, εις 4, 12 || 80. εἵπετο — p. M5 1. 
accessere e V A 


Ν aot B E ^ y5- A T: c 2 [ou LZ 
MOTTA PORS 25220 pP ME Ly 


E : 
αἱ ὃ 'Ρουφῖνος, οἷα τῆς αὐλῆς ὕπαρχοβ. ἐπεὶ δὲ προσκυνή- 
σαν reg τῆς προσηκούσης ἠξιώϑησαν παρὰ τοῦ βασιλέως φιλο- 
φροσύνης, δόντος Γαΐνου τὸ σύνθημα πάντες ὁμοῦ τὸν 'Pov- 
φῖνον ἀπολαβόντες ἐν μέσῳ τοῖς ξίφεσι παίουσι" καὶ ὃ μὲν 
s ἀφήρητο τῆς δεξιᾶς, ὃ δὲ τὴν ἑτέραν ἔκοπτεν, ὃ δὲ τὴν χε- 
φαλὴν τοῦ τραχήλου χωρίσας ἀπήει, παιᾶνας ἔδων ἐπινικίους. 
ἐς τοσοῦτον δὲ ἐπετώϑασαν ὥστε τὴν χεῖρα πανταχῇ τῆς πό- 
- Aeg περιάγειν, αἰτεῖν τε ἀργύριον δοῦναι τῷ ἀπλήστῳ τοὺς 
 προστυγχάνοντας. 
p — $8 Ῥυουφῖνος μὲν οὖν ἰδίᾳ τε πολλοῖς κακῶν ἀφορήτων 
γενόμενος αἴτιος καὶ τῇ πολιτεία λυμηνάμενος ἁπάσῃ δίκην 
ἐξέτισε τῶν πεπονηρευμένων ἀξίαν, Εὐτρόπιος δὲ πρὸς πάντα 
᾿ Στελίχωνι συνεργήσας τὰ κατὰ τούτου βεβουλευμένα τῶν ἐν 
τῇ αὐλῇ πραττομένων κύριος ἦν. καὶ τὴν μὲν Ῥουφίνου 
4s περιουσίαν κατὰ τὸ πλέον ἐσφετερίξετο, καὶ ἑτέρους ἐνδιδοὺς 
ἐκ ταύτης οἰχειοῦσϑαι τὰ ὁπωσοῦν ἄξια τῆς αὐτοῦ κτήσεως 
νομιξόμενα" τῆς δὲ 'Povgívov γαμετῆς σὺν τῇ ϑυγατρὶ τῇ 
τῶν Χριστιανῶν ἐκκλησίᾳ προσδραμούσης δέει τοῦ μὴ συν- 
 απολέσϑαι τῷ ἀνδρί, πίστιν δοὺς ὁ Εὐτρόπιος ἐφῆκεν αὐταῖς 
» εἰς τὴν κατὰ ἱἹεροσύόλυμα πόλιν ἐχπλεῦσαι, πάλαι μὲν οἰκη- 
τήριον ᾿Ιουδαίων οὖσαν, ἀπὸ δὲ τῆς Κωνσταντίνου βασιλείας 
ὑπὸ Χριστιανῶν τιμωμένην οἰκοδομήμασιν. ἐχεῖναι μὲν οὖν 
αὐτόϑι τὸν λειπόμενον τοῦ βίου διέτριψαν qoóvov: Εὐτρό- 
- züi0g δὲ πάντας, ὧν εἴη τις λόγος, ἐχποδὼν καταστῆσαι βου- 
» Aópevos, ὡς ἂν μηδεὶς ἕτερος πλὴν αὐτοῦ βασιλεὶ παραδυνα- 
στεύοι. καὶ ἐπὶ Τιμασίῳ στρατιωτικῶν ἡγησαμένῳ ταγμάτων 
ἀπὸ τῶν Οὐάλεντος χρόνων καὶ πολλῶν μετασχόντι πολέμων 
ἐπιβουλὴν ἵστησιν, οὐδεμιᾶς αἰτίας ὑπούσης. ἦν δὲ ἡ συχο- 


1. ἐπεὶ δὲ V, ἐπειδὴ ς || 8. γαηηνοϑ V | 6. παΐανας V | 12. Εὐτρό- 
| sog] re fr. 66 (v. de Boor Herm. t. XXI p. 15, 1). 69 | 15. ἑτέρους] 
immo ἕτέροις. cf. I, 32, 3; II, 48, 3; III, 31, 2; 34, 1; IV, 20, 3; 34, 2; 
V, 6, 4; 9, 5; 46, 5; VI, 8, 9. linipisz vel fétigois coni. Bieitesicias Ι 
- 16. ἄξια] ἀνάξια cum Tillemontio t. V p. 429, 2 scribendum puto 
E. bene idem μὴ ἑτέροις pro καὶ ἑτέρους coniecit) | αὐτοῦ] αὐτῶν 
iphum unum in mg., quod praeferebat Heyne | 17. 18. τῇ ἐκκλ.] 
ΕΥ͂, 18, 1 | 22. χρι στιανῶν, ε ex ἡ, V | 24.*c/ Heyne, εἴ V. ἦν coni, 
ylb | 25. 26. παραδυναστεύοι V, πεύῃ s | 26. Tiuecío] Eun. fr. 70 | 


2 T accessit e V 


15 


—R Lh WIE gu P eral M ue ? mur E CS ou ὡς 
ἤν ΤΣ CA rie n. ITE ον πος, ρα ES  ὰς ΟΝ λυ d 


296 um 


φαντία τοιάδε. (9) Βάργος ἐκ τῆς ἐν PW Δαοδι T 
μώμενος, ἀλλᾶντας ὠνίους ἐπ᾽ ἀγορᾷ mgori8s(o, ἐπί τ 
ἁλοὺς dox pao dh ἀπὸ τῆς nes Ec εἰς τὰς Σάρδεις ἦλθε, 
φυγάς, εἶτα κἀκεῖσε φανεὶς οἷος ἦν, ἐπὶ πονηρίᾳ διεβεβόητο. - 
τοῦτον ὃ Τιμάσιος ταῖς Σάρδεσιν ἐπιδημήσας, στωμύλον ἰδὼν s 
δεινόν τὲ κολακείᾳ ῥᾳδίως ὑπαγαγέσϑαι τοὺς προστυγχάνον- | 
τας, ὠκειώσατό τε καὶ παραχρῆμα στρατιωτικοῦ τέλους ἔταξεν 
ἄρχειν: καὶ οὐ τοῦτο μόνον, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ εἰς τὴν Κων- : 
σταντινούπολιν ἑαυτῷ συναπήγαγεν. οὐκ ἐπαινούντων δὲ τῶν 
ἐν τέλει τὸ ysyovüg (ἔτυχε γὰρ πρότερον ὁ Βάργος διά τινα τὸ 
πονηρεύματα τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει διατριβῆς ἀποκεκλξι- τ 
μένος) ὄργανον ἐπιτήδειον Εὐτρόπιος εἰς τὴν κατὰ Τιμασίου 
συκοφαντίαν τὸν ἄνδρα τοῦτον εὑρὼν ἵστησι κατήγορον αὐτῷ, 
γραμμάτια δεικνύντα ψευδῆ, βασιλείας ἐπιϑυμίαν ἐπιφέροντα 
Τιμασίῳ. καὶ ὃ μὲν βασιλεὺς προυκάϑητο δικαστής, Εὐτρό- τὸ 
ziog δὲ. παρεστώς, ἐπειδὴ καὶ τὴν ἡγεμονίαν πάντων τῶν 
βασιλικῶν εἶχε κοιτώνων, τῆς πάσης ψήφου κύριος ἦν. πάν- 
τῶν δὲ δυσανασχετούντων ἐφ᾽ οἷς ἀλλαντοπώλης ἄνθρωπος. 1 
τὸν ἐν ἀρχαῖς καὶ ἀξίαις διαπρέψαντα τοσαύταις ἵστατο e ! 
νῶν, ἀνεχώρει uiv τῆς κρίσεως ὃ βασιλεύς, ἐπέτρεπε δὲ ταύ- : 
την Σατουρνίνῳ x«i Προκοπίῳ. τούτοιν δὲ ὃ μὲν εἷς εἰς ὦ 
γῆρας ἦν βαϑὺ προελϑὼν καὶ μεγάλαις τετιμημένος ἀξίαις, 1 
οὐκ ἔξω δὲ κολακείας, ἀλλ᾽’ εἰωϑὼς ἐν ταῖς κρίέσεσι τὰς τῶν ! 
βασιλεῖ παραδυναστευόντων ϑεραπεύειν δρμάς τε καὶ γνώμας. 1 
ὁ δὲ Προκόπιος τοῦ uiv βασιλέως ἐγεγόνει Οὐάλεντος χκηδὲ- s 
στής, σκαιὸς δέ τις ὧν καὶ ἀνάγωγος ἔν τισιν ἐδόκει τἀληϑῆ 
μετὰ παρρησίας ἐχφαίνειν. ὥστε ἀμέλει καὶ τότε Gvveveyelg. 
εἰς τὴν κατὰ Τιμασίου ψῆφον τῷ ΦΣατουρνίνῳ τοῦτο προσ- - 
ἔϑηκεν, ὡς οὐκ ἔδει Τιμασίου Βάργον εἶναι κατήγορον, οὐδὲ 
τὸν τοσαύταις ἀρχαῖς διαπρέψαντα καὶ ἀξίαις εὐτελοῦς ἀνθϑιρώ- s 
που καὶ ἀνασεσυρμένου συχοφαντίαις ἁλῶναι, καὶ ὅπερ ἦν 


est 
x 
ἣν 


9. ἀλγάντας, À erasa, V | fusitatius ἐπ᾽ ἀγορᾶς. sed cf. VL, 11, 1* - 
Bekk | 6. xoAexsíc// c erasa, V || 16. τῶν sup. scr. V? || 18. ἀλλαντο-. ᾿ 
πόλεις V | 21. εἷς cum apographo uno omiserunt Reitemeier et Bekk. 
non recte | 22. γῆρας ἦν βαϑὺ V, εἰς βαϑὺ γῆρας ἦν s || 25. Προκέ 
Πετρώνιος coni. Valesius ad Amm. XXVI, 6, 7, κηδεστὴς " *80 
interpretans. at 'generum' esse recte dixit Tillemont t. V p. 
28. 29. προσέϑηκεν) προὔϑηκεν coni. Reitemeier, male 


"s Nw -—7 
t€ b" Guill Pur [-J 
AP. ed. 
Pra Pv E 


291 
, εὐεργέτην ὑπὸ τοῦ παϑόντος εὖ πράγματα ad- 
bio: δὲ οὐδὲν ταύτῃ χρησάμενος τῇ παρρησίᾳ IIgo- 5 
(όπιος, ἀλλ᾽ ἡ μὲν Σατουρνίνου ψῆφος ἐκράτει σφόδρα 
E ἐνεϑεῖσα, Τιμάσιος δὲ τῇ Ὀάδεως οἰκήσει παραδοϑεὶς ἀπ- 
ηλαύνετο, φυλακῆς αὐτὸν δημοσίας παραπεμπούσης. τόπος δὲ 
ἦν οὗτος λυπρότατος καὶ οὐδενὶ τῶν αὐτῷ τἰὐφαθιδυμύνων 
ἀναχωρεῖν ἐνδιδούς᾽ ἥ τε γὰρ ἐν μέσῳ γῆ ψαμμώδης οὖσα 6 
E ᾿ καὶ παντάπασιν ἔρημος καὶ ἀοίκητος ἀφαιρεῖται τῆς γνώσεως 
τοὺς ἐπὶ τὴν Ὄασιν ἀπιόντας, τῶν ἀνέμων τοῖς ἴχνεσι τὴν 
Ψάμμον ἐπιφερόντων, καὶ τῷ μήτε φυτὸν μήτε οἴχησιν εἶναι, 
γνώρισμα εἰς εἰκασίαν τι καταλιπεῖν τοῖς ὁδοιποροῦσι δυνά- 
μενα. φήμη δὲ ὅμως εἰς ἅπαντας ἤει παρὰ Συαγρίου τοῦ 7 
παιδὸς ἡρπάσϑαι Τιμάσιον λέγουσα, διαφυγόντος τοὺς ἐσταλ- 
μένους εἰς ἀναξήτησιν αὐτοῦ καὶ διά τινων ἁρπάσαντος τὸν 
ι πατέρα λῃστῶν. ἀλλ᾽ εἴτε ἀληϑῆ ταῦτα ἦν εἴτε Εὐτροπίῳ 
- χαριζόμενοι ταῦτα ἐν τῷ πλήϑει διέσπειραν, οὐκ ἔγνω τις τὸ 
σαφές, πλὴν ὅτι περ οὔτε Τιμάσιος οὔτε Συάγριος ἐξ ἐκείνου 
 πεφήνασιν. 
10. Ὁ δὲ Báoyos, ὡς ἔξω πάσης ὑποψίας καταστήσας 
$*» Εὐτρόπιον οὐκέτι τὴν Τιμασίου δυσμένειαν ὑφορώμενον, ἠξι- 
οὔτο στρατιωτικοῦ τέλους ἀρχῆς χρήματα φέρειν αὐτῷ κομψὰ 
δυναμένης. καὶ ἀνεχώρει μειξόνων ἐλπίσι δωρεῶν βουκολού- 
μενος" ἠγνόει γὰρ ὡς Εὐτρόπιος τοιοῦτον αὐτὸν φανέντα 
- περὶ Τιμάσιον τὸν εὐεργέτην καὶ περὶ αὐτὸν ὅμοιον φανή- 
55 σεσϑαι προσεδόκησεν. ἐχδημήσαντος γοῦν τῆς ἀρχῆς ἕνεκα 
Βάργου, τὴν τούτῳ συνοιχοῦσαν γυναῖχα διά τινας αἰτίας 
 ἀπεχϑῶς πρὸς αὐτὸν ἔχουσαν πείϑουσι γραμματεῖα προσδοῦ- 
ναὶ τῷ βασιλεῖ κατηγορίας φέροντα πλείστας εἰς τὰ μέγιστά 
τὲ τῶν ἐγκλημάτων τὸν Βάργον ἀγούσας. ἅπερ ἀκηκοὼς Εὐ- 
| τρόπιος εὐθὺς ἦγεν εἰς κρίσιν τὸν ἄνθρωπον xol ἁλόντα 
παρεδίδου τιμωρίᾳ πρεπούσῃ. μεϑ᾽ ἣν ἅπαντες ϑαυμάξοντες 
ἅμα καὶ ἀνυμνοῦντες τὸν τῆς ᾿Αἀδραστείας ὀφθαλμὸν διετέ- 
- AsG«v, ὃν οὐχ οἷόν τέ τινα τῶν ἠσεβηκότων κατά τι λαϑεῖν. 


FA. 


8. ψῆφος V' ex ///ijpog | 12. ἤεε V?, εἴη V' || 13. διαφυγόντος V?, 

τα V!]| 17. οὔτε τιμάσιος c, οὐ vip. V | 19 sq. cf. Eun. fr. 71 | 24. 25. 

χσϑαι V | 27. ἀπεχϑῶς V*, αἰ} (c. 4 litt. er) V! | γραμματεῖα] 

y upto ceteris locis | 27. 28. προσδοῦναι V et Leunclavius, προ- 

δὲ ὕναι ς | 82. ἀϊδραστείας, t vel ἡ eras., V | 33. ἠσεβηκότων, ἢ in 
CU ΄ 16*— 


ἦν κ5 mi br Lal , ε . ^ We 
di T mE 15, vie ra e zebe, 27. - EP WP Tus - ΡΥ M 
CAM LE LP zm im TE TEPORE MERE eC 


ἔϑνεσιν εἶχε τοὺς τὰ πραττόμενα πολυπραγμονοῦνταβ y. : 
ὅπως ἕκαστος ἔχοι τύχης᾽ καὶ οὐδὲν ἦν καϑάπαξ ὃ μὴ xou- - 
μάτων αὐτῷ κέρδος ἐπῆγεν. ἄγει τοίνυν αὐτὸν καὶ κατὰ ἡ 
᾿Αβουνδαντίον φϑόνος vs ὁμοῦ καὶ πλεονεξία. ἦν δὲ ᾿άβουν: 3 
δάντιος ἀπὸ τῆς ἐν τῇ Θράκῃ Σκυϑίας, ἐκ δὲ τῶν Γρατιανοῦ 
στρατευσάμενος χρόνων καὶ ἐπὶ Θεοδοσίου τιμῶν μεγίστων 
ἐπιβάς, ἤδη 0b χαὶ στρατηγὸς καὶ ὕπατος ἀποδεδειγμένος. - 
ἐπεὶ δὲ καὶ τοῦτον Εὐτρόπιος ἠβουλήϑη τῆς οὐσίας τε ὁμοῦ 10 
καὶ πάσης τιμῆς ἐκπεσεῖν, ἔγραφε μὲν ταῦτα ὁ βασιλεύξδ, 
ἀπηλαύνετο δὲ ᾿Αβουνδάντιος τῶν βασιλείων, οἴκησιν τὴν 
ἐν Φοινίκῃ Σιδῶνα λαχὼν καὶ ἐν ταύτῃ τὸν λοιπὸν χρόνον 
βεβιωκώς. : 

11. Εὐτρόπιος τοίνυν ἐν μὲν τῇ Κωνσταντινουπόλει τὸ 
παντάπασιν ἔχων οὐδένα τὸν ἀντιβλέπειν τολμῶντα, μόνον ὃὲ - 
Στελίχωνα τῶν κατὰ τὴν ἑσπέραν κυριεύοντα πραγμάτων. 
κατὰ νοῦν ἔχων, ἀνελεῖν αὐτῷ διενοεῖτο τὴν ἐπὶ Κωνσταν- 
τινούπολιν ἄφιξιν. ἀναπείϑει δὴ τὸν βασιλέα, τέως συναγα- 
γόντα τὴν γερουσίαν, κοινῷ δόγματι τῆς βασιλείας αὐτὸν 
πολέμιον προσειπεῖν. οὗ δὴ γενομένου Γίλδωνα παραχρῆμα 
πάσης τῆς ὑπὸ Καρχηδόνα Διβύης ἔχοντα τὴν ἡγὲμονίαν | 
οἰκειωσάμενος, ἀφίστησι διὰ τούτου τὴν χώραν τῆς Ὁνωρίου 
βασιλείας καὶ τῇ ᾿Δρκαδίου προστίϑησιν. ἐπὶ τούτῳ δυσ- 
χεραίνοντι καὶ λίαν ἀπορουμένῳ Στελίχωνι συνήρατο τὸ ἀπὸ s» 
τῆς τύχης αὐτόματον. ἀδελφὸν γὰρ ἔχων ὃ Γίλδων à Ma- 
σχέλδηλος ἦν ὄνομα, καὶ τούτῳ διὰ βαρβαρικὴν μανίαν ἔπι- 
βουλεύσας ἠνάγκασεν εἰς τὴν ᾿Ιταλίαν ὡς Στελίχωνα πλεῦσαι 


ras, m. 2, ('eras. vid. ev" Mau) V | 1 sq. cf. Eun. fr. 67 || 4. οὐδὲν 

Reitemeier, οὐδὲ V | ὁ ex Ὡ V | 5. ἄγει s, ἄγοι V || 6. ᾿ἀβουνδαντίου] 
Eun. fr. 72 | 10. ἐπεὶ δὲ scripsi de Bekkeri coniectura, ἐπειδὴ Ve. | 
ἐπεὶ δὴ coni. Sylb | 12. ἀβουνδάτιος h. l V |13. at cf. Sievers *"Stu- ὦ 
dien? p. 350 | 17. τῶν V et Sylb, τὸν apographa | 30. 21. αὐτὸν πολέ- - 
piov V, πολέμιον αὐτὸν c | 21. προσειπεῖν) προειπεῖν coni. Bekk, tns]. 

Γίλδωνα] γιάδωνα V, et sic constanter ' 22. ἔχοντα in s post π᾿ 
ponitur. fuit Gildo " Ee annos 'comes et nagites ut; 


κε b σα vid Lip Liodu) Baci: ὃ 0b δυνάμεις 
ἁδρὰς αὐτῷ παραδοὺς καὶ πλοῖα χορηγήσας ἀρκοῦντα, πολε- 
᾿μήσο α τῷ Γίλδωνι παραπέμπει... οὗτος ἀποβὰς ἔνϑα δια- 4 
τρίβοντα τὸν ἀδελφὸν ἠκηκόει, καὶ ἀπαρασκεύῳ μετὰ τῆς 
E ρατιᾶς ἐπιπεσών, μάχης καρτερᾶς γενομένης τοσοῦτον ἐκρά- 
- ruosv ὥστε Γίλδωνα τὸν βίον ἀπολιπεῖν ἀπαγξάμενον" τοῦτο 
γὰρ εἵλετο μᾶλλον ἢ ὑπὸ τοῖς πολεμίοις γενέσϑαι. καὶ ὃ μὲν 
 Τίλδωνος ἀδελφὸς ἀποδοὺς τῇ Ὁνωρίου βασιλείᾳ Διβύην εἰς 
Ἰταλίαν ἐπανήει νενικηκώφ᾽' Στελίχων δὲ νεμεσήσας ἐπὶ τῷ 
10 χατορϑώματι ϑεραπεύειν ὕμως προσεποιεῖτο. χρηστὰς ὑπο- 
- φαίνων ἐλπίδας. ἐπεὶ δὲ προϊὼν ἐπί τι προάστειον ἐπὶ mo- 
 ταμοῦ γεφύρας ἐγένετο, μετὰ δὲ τῶν ἄλλων εἵπετο καὶ ὃ 
 Μασκέλδηλος αὐτῷ, σύνθημα πρὸς τούτου δεδομένον αὐτοῖς 
- of δορυφόροι πληροῦντες ὠϑοῦσι κατὰ τοῦ ποταμοῦ. καὶ ὁ 
5 μὲν Στελίχων ἐγέλα, τὸ δὲ ῥεῦμα συναρπάσαν ἀποπνίγει τὸν 
ἄνϑρωπον. 
12. Ἐντεῦϑεν ἡ μὲν Εὐτροπίου δυσμένεια καὶ Στελί- 
* χώνος ἀνεχαλύπτετο καὶ ἐν τοῖς ἁπάντων στόμασιν ἦν" ἀλλο- 
 τρίως δὲ πρὸς ἑαυτοὺς ἔχοντες ἐπὶ πάσης ἀδείας τοῖς τῶν 
30 ἀρχομένων κακοῖς ἐνετρύφων, ὃ μὲν ἤδη τὴν ϑυγατέρα Μα- 
- gíav Ὁνωρίῳ τῷ βασιλεῖ γαμετὴν δεδωκώς, ὃ δὲ κυριεύων 
- "Aoxaüíov καϑάπερ βοσκήματος. εἴτε γὰρ κτῆμα περίβλεπτον 
ἦν τινὶ τῶν ὑπηκόων, εἰς ϑατέρου τούτων μετετίϑετο δε- 
σποτείαν, καὶ χρυσὺς δὲ καὶ ἄργυρος ἅπας ἐκ τῶν πρό- 
δ τερον ἐχόντων εἰς αὐτοὺς ἔρρει" πολὺς γὰρ ἦν ὁ τῶν 
πανταχοῦ συκοφαντούντων ἐσμός, οἷς ἐπετέτακτο τοιαῦτα 
 χκαταμηνύειν. 
13. Τῆς δὲ βασιλείας ἑχατέρωϑεν οὔσης ἐν τούτοις, 
ἅπαντες μὲν οἵ τὴν γερουσίαν πληροῦντες ἐπὶ τῇ τῶν πραγ- 
0 μάτων ἐδυσχέραινον κακουχίᾳ, οὐχ ἥκιστα δὲ Γαΐνης, οὔτε 
τῆς πρεπούσης στρατηγῷ τιμῆς ἀξιούμενος, οὔτε δωρεαῖς 
ἀπληστίαν ἐμπλῆσαι. βαρβαρικὴν δυνάμενος. ἀπέχναιε δὲ πλέον 
αὐτὸν εἰς τὴν Εὐτροπίου χρήματα πάντα οἰκίαν εἰσρέοντα. 


T 2. ἀδρὰς V | 8. ἀποβὰς V, ἀναστὰς apographa, ἀναβὰς aut ἐπι- 
στὰς Heyne | 10. ante κατορϑώματιε in V erasum κα ῶ | 26. πανταχοῦ 
Bg ἁπανταχοῦ s | 30. ἐδυσχέραινον, qe: in ras. m. 2, V | 31. τῆς V, τῆς 
δυτέρῳ ς | δωρεαῖς V*, δωρεὰ! V* | 32. δυνάμενος] devais 
τευόμενος coni. Sylb, bene | 33. χρήματα πάντα οἰκίαν V, οἰκίαν 


2 ἐπὶ τούτοίῥ, ἀχθόμενος χοινωνὸν ποιεῖται ᾿Τριβίγιλὲ 


σκέψεως. ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ φιλοκένδυνοβ x«l πρὸς m 
ἀπόνοιαν ἑτοιμότατος, ἦρχε δὲ οὐ ἹΡωμαϊχῶν ἰλῶν ἀλλὰ, ; 
βάρων ἐνιδρυμένων τῇ Φρυγίᾳ, παρὰ βασιλέως τὴν τούτων 
λαβὼν ἐπιμέλειαν. οὗτος ἐπὶ τὴν Desrioy. ἐθέλειν ἐκδημῆσαι 5 
ποιούμενος, ὅπως ἂν ἐπισκέψαιτο τοὺς ὑπ᾽ αὐτῷ τεταγμένους . 
βαρβάρους, ἐπὶ τούτῳ vs τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐξορμήσας 
ἐχώρει. παραλαβὼν δὲ τοὺς βαρβάρους ὧν τὴν ἡγεμονίαν — 
εἶχεν, ἅπαντα ἐπήει τὰ ἐν μέσῳ, φόνου μὲν ἀνδρῶν ἢ γυναι- 
κῶν ἢ παιδαρίων οὐκ ἀπεχόμενος, τὰ δὲ ἐν ποσὶ λῃξόμενος᾽ w 
ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τοσοῦτο πλῆϑος συνήγαγεν οἰκετῶν καὶ ἄλλῶρ 
ἀπερριμμένων ἀνθρώπων ὥστε εἰς ἔσχατον κίνδυνον τὴν 
"Aeíav ἅπασαν ἀπαγαγεῖν. ἥ τε γὰρ “υδία πάσης ἐπέπληστο 
ταραχῆς, πάντων ὡς εἰπεῖν ἐπὶ τὰ ϑαλάσσια φυγόντων καὶ 
ἅμα τοῖς σφετέροις. ἅπασιν ἐπὶ τὰς νήσους ἢ ἄλλοϑίέ ποι δια- 
πλεόντων" καὶ 7 πάραλος δὲ ᾿4σία τὸν κίνδυνον ὅσον οὐδέπω, 
ϑεωρήσειν ἐπιστησόμενον αὐτῇ προσεδόκα. (14) ἀλλ᾽ ἐπειδὴ 
ταῦτα τῷ βασιλεύοντι συνηγγέλθη, λόγον μὲν οὐδένα τῆς 
κοινῆς ἐποιεῖτο συμφορᾶς (οὐδὲ γὰρ οἷός τε ἦν συνιδεῖν τὸ | 
πραχτέον ἐσχάτως ἀνόητος ὥν), Εὐτροπίῳ δὲ τὴν πᾶσαν " 
ἔδωκε τῆς βασιλείας οἰκονομίαν. ὃ δὲ Γαΐνην αἱρεῖται xol 
“έοντα στρατηγούς, τὸν μὲν εἰς τὴν ᾿4σίαν ἐχπέμψων ἐπελευ- 
σόμενον τοῖς κατατρέχουσι ταύτην βαρβάροις ἢ ἄλλως μιγάσιν 
ἀνθρώποις, Γαΐνην δὲ διὰ τῆς Θράκης καὶ τῶν τοῦ Ἕλλησ- ἡ 
πόντου στενῶν ἀπαντήσοντα τοῖς πολεμίοις, εἰ καὶ τοῖς τόποις 36 
ἐκείνοις ἐνοχλοῦντας ϑεάσοιτος  Aéov μὲν οὖν ὃ τοῖς κατὰ 
τὴν ᾿4σίαν συμβεβηκόσι βοηϑῆσαι ταχϑεὶς ἀρετῆς μὲν οὐδ᾽ 
ἡστινοσοῦν μετειλήφει στρατηγικῆς, οὐδ᾽ ἄλλου τινὸς ἀξίου 
πρὸς τοῦτο τύχης αὐτὸν ἀγαγεῖν, πλὴν ὅτε πρὸς Εὐτρόπιον 


χρήματα πάντα ς | 1. Τριβίγιλδον] Eun. fr. 75, 1. 2 || 6. ποιούμενος V, - 
προσποιούμενος ς | 10. παιδαρίων V, παιδίων &| 11. (xol) ἐν ὅλ. vel — 
ἐν ὁλ. {τὲ coni. Sylb, {καὶ φόνου (vs. 9) Bekk ἄλλως contra Syl. | 
burgii ἄλλων recte defendit Reitemeier | 12. ἀπεριμμένων V | κένδυνον — 
V, κινδύνου ς || 18. ἐπέπληστο V, ἐνεπέπληστο ς | 15. ἄλλοϑέ ποι] co 
V, 31, 6: ἑτέρωϑέ που μετατιϑείς; Porphyr. v. Pythag. p.48, 18 Nauck? : “ὦ 
ἑτέρωϑιί mov (ἑτέρωσέ ποι Cobet) βάδιξε | 22. Δέοντα)] Eum. fr. 16 || L 
23. κατατρέχουσι V, κατέχουσι s | 26. ϑεάσοιτο V, ϑεάσαιτο͵ 5. | 
V, 37, 1: ὡς ἂν amice A7, 8: μή ποτε προκαλέσοιντο ἢ 


P! APR 
-— 


p ns gus T E 


» v. οἰκείως" Γαΐνης δὲ τὴν ἐπὶ Θράκην ἔν, χω- 
Ade: » τὴν δι᾿ Ἑλλησπόντου τῶν ἅμα Τριβιγίλδῳ διάβασιν, 
- "μαχήσων τε αὐτοῖς, εἰ καὶ τούτου γένοιτο χρεία. ταύτῃ 
ταχϑέντες ol στρατηγοὶ τὰς δυνάμεις ἀπῆγον, οὗπερ ἕχα- 
s aros ἔλαχε. Γαΐνης δέ, ἃ συνέκειτο πρὸς Τριβίγιλδον αὐτῷ 
λαβὼν κατὰ νοῦν, καὶ ὡς ἐνέστηκεν ὁ καιρὸς ἀντιλαβέσϑαι 
- χελεύων τῆς ἐγχειρήσεως, ἐπὶ τὸν ᾿Ελλήσποντον ἄγειν Τριβι- 
᾿ γίλδῳ τὴν στρατιὰν ἐκέλευεν. εἰ μὲν οὖν ἅπερ ἐφρόνει κατὰ 
τῆς πολιτείας ἐταμιεύσατο καὶ ἡσυχῇ μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ 
o βαρβάρων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔτυχεν ἐξορμήσας, πάν- 

- vog ἂν ἐξέβαινεν αὐτῷ τὸ βεβουλευμένον εἰς τέλος, καὶ ἥ τὸ 

— "Addín πᾶσα κατείληπτο καὶ συναπολέσϑαι ταύτῃ τὴν ἑῴαν 
οὐδὲν ἦν τὸ χωλῦον. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τῇ Ρωμαίων ἐπικρατείᾳ 
φυλάττεσϑαι τὰς πόλεις ἐβούλετο τέως ἡ τύχη, Γαΐνης μὲν 

l1 τῷ προσόντι φύσει ϑερμῷ καὶ μανιώδει τοῖς βαρβάροις ἐξ- 
ἐνεχϑεὶς ἀπεχώρει τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅλην ὡς εἰπεῖν 
τὴν ἐξουσίαν τοῦ πολέμου παραλαβών, οὔπω δὲ σχεδὸν εἰς. 

- τὴν Ἡράκλειαν ἀφιγμένος τῷ Τριβιγίλδῳ τὸ πρακτέον ἐσή- 
μαινεν. ὃ δὲ ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον οὐκ ἔγνω χωρεῖν δέει 

L so τοῦ μὴ περιπεσεῖν ταῖς αὐτόϑι καϑεσταμέναις δυνάμεσι, πᾶ- 
σαν δὲ καταστρεψάμενος τὴν Φρυγίαν προσέβαλλε καὶ Πισί- 
δαις. καὶ κωλύματος οὐδενὸς πειραϑεὶς ἀπήει πάντα πορϑῶν. 
τούτων δὲ ἀπαγγελλομένων ὃ μὲν Γαΐνης οὐδένα τῶν πολε- 

- μουμένων ἐποιεῖτο λόγον, οἷα δὴ κατὰ νοῦν ἔχων ὅσα πρὸς 
s» αὐτὸν Τριβιγίλδῳ συνέκχειτο, (15) “έων δὲ τοῖς περὶ τὸν 
Ἑλλήσποντον διέτριβε τόποις, οὔτε συμπεσεῖν ἐς μάχην Τρι- 
βιγίλδῳ ϑαρρῶν, καὶ ἅμα δεδιέναι φάσκων μή ποτε δι᾿ ἕτέ- 
ρας ὁδοῦ μέρος τι τῆς στρατιᾶς ἐχπέμψας Τριβίγιλδος τὰ περὶ 
τὸν Ἑλλήσποντον λάϑῃ χωρία καταστρεψάμενος. συνέβαινε 

80 τοίνυν, ὕντος οὐδενὸς ἐμποδίου τῷ Τριβιγίλδῳ, πᾶσαν μὲν 


1. ϑράκης V. Θράκην tamen e c retinui, coll. I, 4, 1; 43, 1; 
—. V, 15, 4| 2. τριβιγίλδω ex τριβιλέλδω V! | 5. τιγέβιλδον V || 7. 8. τριγι- 
- püàe V |11. βεβουλευμένον c, βεβουλημένον V || fj τε V?, /// v/// V' | 
. 19. ἐπὶ (uiv) τὸν coni, Bekk, inutiliter | 29. ἀπήει) émet conieci | 
. 98. 24. πολεμουμένων c, πολεμωμένων V. τολμωμένων conieci | 34. 25. 
᾿ ἃ συνέκειτο πρὸς Τριβίγιλδον αὐτῷ melius c. 14, 3 | 26. (ἐν )διέτρεβε 
vel (iv) τοῖς περὶ coni. Sylb. at cf. Hultsch quaest. Polyb. I p. 19 sq. l 
L Gm. piros V?, διγδιέναι V! 


κατὰ κράτος ἁλίσκεσϑαι πόλιν, ἀναιρεῖσϑαί τε πάν 
οἰκήτορας ἅμα τοῖς στρατιώταις, βάρβαρον δὲ σύμμαχον᾽ἢ 
μαίων εἶναι οὐδένα" τοῖς γὰρ ὁμοφύλοις ἐν ταῖρ συμβολ 
ἀναμιγνύμενοι κατὰ τῶν Ῥωμαίοις ὑπηκόων ἐχώρουν. Ad I 
Γαΐνης ἐπὶ ταῖς Ῥωμαίων ἄχϑεσϑαι δοχῶν cvppogaig , 9vv- | 
μάξειν ὅμως ἐποίει τὰ Τριβιγίλδου aco apri patti, καὶ ἀναντὰ- — 
γώνιστον ἔλεγεν εἶναι, φρονήσει καὶ ἀγχινοίᾳ μᾶλλον ἢ δυ-  - 
νάμει πλεονεχτοῦντα. περαιωϑεὶς δὲ εἰς τὴν ᾿4σίαν ἐπεξήεξ — 
μὲν οὐδενί, περιεώρα δὲ τὴν τῶν πόλεων καὶ τῆς χώρας ἀπ- 
ὦλειαν' ἐπακολουϑῶν δὲ μόνον καὶ τὰ γινόμενα τρόπον 10 
τινὰ ϑεωρῶν ἐκαραδόκει τὴν ἐπὶ τὴν ἑῴαν τοῦ Τριβιγέλδου 
διάβασιν, ἐκπέμπων μὲν αὐτῷ λάϑρᾳ δυνάμεις συνεπιλαμβα- - 
νομένας οἷς ἐπεχείρει, μήπω δὲ τὴν ἑαυτοῦ περὶ τὰ πράγ- 
ματα προαίρεσιν ἐπιδείξας. εἰ μὲν οὖν ἐπελϑὼν τὴν ὥρυ- 
γίαν ὃ Τριβίγιλδος μὴ τὴν ἐπὶ Πισιδίαν ἀλλ᾽ εὐϑὺς ἐπὶ τὸ. 
“υδίαν ἐχώρησεν, οὐδὲν ἂν ἐκώλυσε ταύτης ἀκονιτὶ κατὰ 
κράτος αἱρεϑείσης συναπολέσϑαι καὶ τὴν ᾿Ιωνίαν αὐτῇ, κἀκεῖ. 
ὃὲν αὐτὸν ἐπὶ τὰς νήσους σχάφεσι διαβάντα, καὶ ναυτικὸν 
ὅσον ἐβούλετο πορισάμενον, ἅπασάν vs τὴν ἑῴαν διαδραμεῖν 
καὶ μέχρις “ἰγύπτου πάντα λήσασϑαι, μηδεμιᾶς ἀξιομάχου zo. 
δυνάμεως οὔσης. ἐπεὶ δὲ ταῦτα μὲν οὐκ ἔλαβε κατὰ «νοῦν» - 
ἔγνω δὲ τῇ Παμφυλίᾳ Πισίδαις ὁμορούσῃ τὰς δυνάμεις ἐπ- 
αγαγεῖν, ὁδοῖς μὲν ἐνέτυχε δυσεμβάτοις καὶ ἱππασίᾳ παντά- 
παόσιν ἀπροσίτοις, στρατοπέδου δὲ οὐδενὸς ἐναντιουμένου 
Οὐαλεντῖνός τις τὴν Σέλγην οἰχῶν (πολίχνη δ᾽ αὕτη Παμ- 5 
φυλίας ἐστίν, ἐπὶ λόφου κειμένη) παιδείας μετρίως ἡμμένος 


ὐὐμδδὰ S 


6. ὅμως ἐποίει V, ὅπως ἐποίει apographa, unde προσεποιεῖτο Leun- 
clavius. ὅμως ἐποίει, si genuinum est, ita intellegendum ut Gainas 
aulam Tribigildi fortia facta admirantem fecerit (ἐξαίρων εἰς ὕψος và | 
τούτου τῷ βασιλεῖ κατορϑώματα c. 17, 3). de ποιεῖν voc. cf. V, 21, 3: 
βραχὺ τῆς γῆς ποιεῖ προελϑεῖν τὰς ναῦς. contra si 'simulandi' notio- 
nem praeferas, scribendum ὅμως ἐποιεῖτο || 7. ἔλεγεν s, ἔλεγεγεν (sic) V. 
ἔλεγέ τιν᾽ conieci. cf. V, 45, 8: φαῦλός vig εἶναι δόξας | 10. δὲ ac- 1 
cessit e V | 11. ἑῴαν] Εὐρώπην expectabat Reitemeier. at οἵ, vs. 19. | 
iusto tamen brevius scriptor locutus est || i4. προαέρεσιν V, γνώμην 
Sylb, om. apographa || 14. 15. ἐπελϑὼν ἐπὶ τὴν Φρυγίαν Sylb et Reite- 
meier ex apographo uno | 16. 4vóíov] Eun. fr. 75, 3 | 23. ἐνέτυχε V 
et sic voluit Sylb, ἔτυχε s || 25. 26. Παμφυλίας] Hierocl. ΜΝ P Nx 
Bk. | 26. ἡ μένος V 


T] $t ἕξω Ἐπ λῶν πολεμικῆς, be οἰκετῶν 

τλῆξ Eod γεωργῶν, ταῖς πρὺς τοὺς γειτνιῶντας λῃστὰς Gvv- 
τ uc Bits γεγυμνασμένους, εἰς τοὺς ὑπερχειμένους τῶν 
E ἡόδων ἔστησε λόφους, ὡς ἂν ϑεωροῦντες ἅπαντας τοὺς διὰ 
; ὁδοῦ πορευομένους αὐτοὶ μὴ φαίνοιντο, κἂν εἰ ἡμέρας 
οὔσης οἵ ἐναντίοι διαβαίνοιεν. (16) τοῦ δὲ Τριβιγίλδου διὰ 
τῆς ὁμαλωτέρας ὁδοῦ μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ βαρβάρων ἐπὶ τὰ 
κάτω μέρη τῆς αμφυλίαρ ἐλάσαντος, ἐλϑόντος (ve) ἔτι 
᾿ ψυχτὸρ οὔσης εἰς τοὺς ὑποκειμένους τῇ Σέλγῃ τόπους, ἐβάλε 
1» Aovro σφενδόναις ol βάρβαροι συνεχέσιν, ἀφιεμένων πέτρων 
- χεξιροπλήϑων καὶ ἔτι μειξόνων. ἦν γὰρ ἐξ ὑπερδεξίων ῥᾳδία 

- χαὶ ἡ τῶν ἁδροτέρων ἄφεσις λίϑων. ἀποφυγῆς δὲ οὐκ οὔ- 2 
| σῆς — ἦν γὰρ κατὰ μὲν τὸ ἕτερον τῆς ὁδοῦ μέρος λίμνη 
βαϑεῖα καὶ τέλματα, κατὰ δὲ τὸ ἕτερον ἄνοδος στενή, δυοῖν 
15 μόλις ἀνδράσι πάροδον ἐνδιδοῦσα" κυκλοειδῆ δὲ τὴν ἄνοδον 
οὖσαν οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσι κοχλίαν, τῇ ϑέσει τοῦ ξῴου παρ- 
- εμφερῶς. τοῦτον ἐφύλαττε τὸν τόπον Φλωρέντιός τις. συμ- 
- μάχους ἔχων εἰς τὸ χωλῦσαι τοὺς πειρωμένους διαβαίνειν 

ἀρκοῦντας. ἐν τούτοις ἀπειλημμένοι τοῖς τόποις οἵ βάρβαροι 3 
) καὶ τῷ πλήϑει καὶ μεγέϑει τῶν λίϑων βαλλόμενοι χατὰ τὸ 
πολὺ διεφϑείροντο uégog" κατὰ στενοχωρουμένων γὰρ αὐτῶν 
οἵ λέϑοι πέπτοντες οὐ διημάρτανον φόνου. πολλῆς τοίνυν 
ἐχούσης αὐτοὺς ἀπορίας, oí μὲν πλείους εἰς τὴν λίμνην ἕαυ- 
τοὺς μετὰ τῶν ἵππων ἀφῆκαν, καὶ τὸν ἀπὸ τῶν πέτρων φεύ- 
35 γοντὲς ϑάνατον ἐν τοῖς τέλμασι διεφϑάρησαν, Τριβίγιλδος δὲ 
ἅμα τριακοσίοις ἀναβὰς ἐπὶ τὸν κοχλίαν, καὶ χρήμασιν ὅτι 
πλείστοις τὸν Φλωρέντιον καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ φύλακας ὑπ- 
. A9 Ov, ὠνεῖται τὴν πάροδον" καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ διαφυγὼν 

τοὺς λοιποὺς ἅπαντας περιεῖδεν ἄρδην ἀπολουμένους. 

' Τοῦτον δὴ τὸν τρόπον οἰηϑεὶς ὁ Τριβίγιλδος τὸν ém- 4 
ἀχϑέντα παρὰ Οὐαλεντίνου κίνδυνον αὐτῷ διαπεφευγέναι, 
τῶν πρότερον οὐκ ἐλάττοσι καϑίστατο κινδύνοις περιπετής. 
ἅπαντες γὰρ ὡς εἰπεῖν οἵ τῶν πόλεων οἰκήτορες, τοῖς παρα- 


- ^ ἢ, ὡμαλοτέρας V | 8. τε c, om. V. nisi forte ἔτι mutandum in re. 

E ef. L, 51, 2: οὔσης νυχτὸς || 10. et 24. πέτρων. scripsi, πετρῶν Vs || 12. 

 xel in mg. V postea additum | 13. ἕτερον in mg. add. V* | 17. τόπον 

y ex πότον V | 21. κατὰ στεν. V* et Bekk, καταστεν. V! | 29. ἀπολου- 
ove] mei conieci. cf. II, 44, 3; III, 33, ὃ 


r2 


φυγοῦσι ἩΡΕΡΉΠΝΝ ἐν μέσῳ τοῦ Μέλανος ποταμοῦ καὶ, 
Εὐρυμέδοντος, ὧν ὃ μὲν ἐπέκεινα διαβαίνει τῆς Σέδης, $ 
διαρρεῖ τῇ ᾿“σπένδῳ. στενοχωρούμενος δὲ xal ἀπορῶν ὅ τὸ 

πράξειε, πρὸς τὸν Γαΐνην διεπρεσβεύετο. ὃ δὲ δυσχεραίνων 5. 
ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν, οὔπω δὲ ἣν εἶχε περὶ τὴν ἐπανάστασιν 
γνώμην ἐμφαίνων, “έοντα τὸν ὑποστρατηγοῦντα βοηϑήσοντα — 
τοῖς κατὰ Παμφυλίαν ἐξέπεμπεν, ἐπιϑησόμενον τοῖς ἀμῳφὺ - 
Τριβίγιλδον ἅμα Οὐαλεντίνῳ καὶ οὐ συγχωρήσοντα τοὺς πο- 
ταμοὺς διαβῆναι. ὃ δὲ ἀνειμένος v φύσει καὶ τρυφῇ πάσῃ τὸ. 
τὸν βίον ἐκδεδωκὼς ὅμως ἐποίει τὸ κελευόμενον. (11) ὃ δὲ 

Γαΐνης δεδιὼς μή ποτε πανταχόϑεν ὃ Τριβίγιλδος πολίορ-  - 
κούμενος, οὐκ ἔχων ἀξιόμαχον δύναμιν, ἄρδην ἀπόλοιτο, τῶν 
συνόντων αὐτῷ βαρβάρων λόχους ἄλλους ἐπ᾽ ἄλλοιρ ἔπεμπε ; 
τοῖς Poele στρατοπέδοις, ὅπως αὐτά τὲ κατὰ βραχὺ δια- τὸ 
φϑείροιντο καὶ Τριβιγίλδῳ φυγῆς εὐρυχωρία δοϑείη. συν- 
ἕπιπτον τοίνυν οἵ παρὰ Γαΐνου δεδομένοι “έοντι πρὸς βοή- ; 
ϑειαν βάρβαροι Ῥωμαίων παντί, καὶ τὴν μὲν χώραν ἐλήξοντο, .— 
τοὺς δὲ στρατιώτας ἀνήρουν. καὶ οὐκ ἀνῆκαν ἅπαντα ἐπ- 
Ἰόντερ, ἕως ὅτε τὴν ὑπὸ Μέοντι σὺν αὐτῷ τῷ στρατηγῷ 30. 
κατεδαπάνησαν δύναμιν καὶ πᾶσαν ὡς εἰπεῖν τὴν χώραν ἔρη- 

μον πεποιήκασιν, ὥστε καὶ τὸ τῷ Γαΐνῃ σπουδαξόμενον εἰς 
ἔργον ἐκβῆναι" διαφυγὼν vào ἐκ τῆς Παμφυλίας ὃ TowM- — 
γιλδος χαλεπωτέρας τῶν προτέρων ταῖς ἐν Φρυγίᾳ πόλεσιν | 
ἐπέϑηκε συμφοράς. ὃ δὲ Γαΐνης ἐξαίρων εἰς ὕψος τὰ τούτου ss. 
τῷ βασιλεῖ κατορϑώματα, τοσοῦτον ἐνέϑηκεν αὐτοῦ φόβον τῇ 

γερουσίᾳ καὶ τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν ἅπασιν, ὥστε ἠπείλει καὶ 

τοῖς καϑ' "Ἑλλήσποντον αὐτὸν ἐπελεύσεσϑαι τόποιρ καὶ ὅσον 


E 
1 
1 
" 


4. διαρρεῖ] παραρρεῖ scripsit Bekk | vjj 4ezmévóo] τὴν Ἄσπενδον 


conieci. cf. V, 26, 1 | απόρῇ (Sic) V | 7. *frequentius dicit ἐκφαίνειν 
vel ἀποφαίνειν τὴν γνώμην᾽ Reitemeier | 9. συγχωρησοντα (sine acc.) 
ex -σαντα V | 14. ἄλλους sup. scr. V? || £xsuzs] ἐπέπεμπε coni. Bekk, 
bene | 18. παντί V, καὶ παντί s. cf. V, 94, 29: παντὶ τῶν οἰκητόρων. 
τῷ παντί coni. Sylb, στρατῷ παντί dubitanter Heyne. de συνέπιπτον — 
verbo οἵ, III, 20, 3: ἐκεῖνον μὲν οὖν of στρατιῶται συμπεσόντες κατ 
ἔσφαξαν et III, 27, 4: τοῖς φύλαξι Pee οἵ ἤτω μέ πολλοὺς — E 


δὸς in mg. ádd. y? 


«m UT scias 9a 
M . MESS. o, 

, δ᾽ I t ἊΝ ^ 
v. 


m z VAR SES "Vo 


na dibsad ἄνω καὶ adi ERN εἰ μὴ τὰ σπουδαζό- 
ἐν, να τῷ πολεμίῳ τῆς παρὰ βασιλέως ἀξιωϑείη προνοίας. ταῦτα 4 
δὲ ὁ Γαΐνης ἐμηχανᾶτο λανϑάνειν τε αὑτὸν ἐθέλων ὕπως 
ἐφρόνει, καὶ διὰ τῶν εἰς Τριβίγιλδον ἀναφερομένων τοῖς αὐτῷ 
κατὰ νοῦν οὖσιν ἔργον ἐπιϑεῖναι βουλόμενος" ἀπέκναιε γὰρ 
E οὐ τὸ παρορᾶσϑαι τοσοῦτον ὅσον Εὐτρύόπιος εἰς ἀκρό- 
4 τατον ἥκων ἤδη δυνάμεως, ὥστε καὶ εἰς ὑπάτους ἀναρρηϑῆ- 
vat καὶ τῷ χρόνῳ φέρεσϑαι τὴν τούτου προσηγορίαν καὶ 
F E B enitivo: τῇ τῶν πατρικίων ἀξίᾳ. ταῦτα μάλιστα τὸν [Γαΐ- ὃ 
o νὴν ἐχίνησεν εἰς τὴν τῶν κοινῶν ἐπανάστασιν. παρασκχευα- 
᾿ξόμενος δὲ τῇ γνώμῃ πρὸς τοῦτο πρότερον Εὐτροπίῳ ϑάνατον 
ἔγνω βουλεῦσαι" καὶ κατὰ τὴν Φρυγίαν ἔτι διατρίβων ἐκ- 
- πέμπει πρὸς βασιλέα λέγων ὡς ἀπειρήκοι τῇ περὶ τὰ πολέμια 
 Τριβιγίλδου δεινότητι, καὶ ἄλλως οὐχ οἷόν τε φέρειν τὴν 
"s τούτου μανίαν οὐδὲ τὴν ᾿Δσίαν τῶν ἐπικειμένων αὐτῇ κιν- 
δύνων ἐλευϑερωϑῆναι, πλὴν εἰ μὴ ταῖς αἰτήσεσιν αὐτοῦ βα- 
σιλεὺς ἐνδοῦναι πεισϑείη. τὰ δὲ τῶν αἰτήσεων εἶναι τὸν 
- τῶν πάντων κακῶν αἰτιώτατον Εὐτρόπιον ἐχδοϑῆναί οἵ πρὸς 
τὸ πράττειν εἰς αὐτὸν ὅ τι βούλοιτο. (18) ταῦτα ὁ βασιλεὺς 


hae Ph 


2. βασιλέως V, vo? β. ς || 8. cf. Io. Lyd. de mag. p. 173, 13 Bk.: 
(ἡ ὕπατος τιμὴ) τῷ χρόνῳ τὴν προσηγορίαν χαρίζεται | 10. τὴν τῶν xot- 
νῶν ἐπανάστασιν] cf. I, 17, 1: τῆς τοῦ βασιλέως ('erga regem?) εὐνοίας 
ἀλλοτριωϑέντες | 15. τούτου, alt. τ in ras. m. 1, V | 16. 17. αὐτοῦ (0) 
B. coni. Sylb, male | 18. Εὐτρόπιον] Philostorgii (ΧΙ, 6) de Eutropii 
exitu narrationem — quam ab aliis discrepare ipse animadvertit Pho- 
tius — cum lIeepio ann. phil suppl. t. XIV p. 59 ex Eunapio derivari 
posse nego. mam et causa exitii plane diversa est et tempora dis- 
erepant, cum Philostorgius, aeque ac Socrates (VI, 5), ante Gainae 
'lTribigildique tumultum Eutropium mortuum ponat. nec Tillemontio 
(t. V p. 779) pugnantia inter se componere conanti res cessit. contra 
in ipsis Gainae Tribigildique rebus narrandis fieri potest ut Philo- 
storgius in summa re Eunapium secutus sit. quamquam plane latet 
qui factum sit ut aliis de rebus, velut de Cpli mirabiliter servata, 
conveniat inter Philostorgium (XI, 8) et Socratem (VI, 6), dissentiente 
 Eunapio, aliis de rebus, velut de Gainae exitu, conveniat inter Philo- 
- storgium et Eunapium, dissentiente Socrate, aliis denique de rebus, 
. de quibus Philostorgiana non extant, concordia sit inter Socratem et 
* m, velut de Arcadio et Gaina in Euphemiae ecclesia con- 
Eusebii Scholastiei Gainea (Socr. VI, 6) si superesset, multae 
m adis dubitationes tollerentur 


E. 
h " 


e a 
TIU ΕΟ —— 
na στ" 


τ E ' : Ns 
m A ἐν ceu ΡΥ  ὡ, s - : Des 
; Δι νἀ νοι: p E o e ον ja how " ? We E . ἡ : "» T ᾽ - " * " [^ 
| v0 ERA Dn am TP ἯΙ du aum. EM EY E 
; / [UO ANE TP T Uns πος 


 "gxíüuog ἀκηκοὼς ἅμα τε slowed τὸν JBérpónion 
ἀξίας παραλύσας ἀφῆκεν. ὃ δὲ δρομαῖος ἐπὶ τὴν τᾶ 
στιανῶν ἐχώρησεν ἐχκλησίαν, ἔχουσαν ἐξ ἐκείνου τὸ ἄσ 
ἐπεὶ δὲ πολὺς ἦν ὃ Γαΐνης οὐκ ἄλλως ἀνήσειν λέγων Vo 
Τριβίγιλδον, εἰ μὴ Εὐτρόπιος ἐκποδὼν γένοιτο, καὶ παρὰ τὸν s 
ἐπὶ τῷ ἀσύλῳ τῶν ἐκκλησιῶν τεϑέντα νόμον ἐξαρπάσαντεφ | 3 
αὐτὸν εἰς τὴν Κύπρον ἐχπέμπουσιν, ὑπὸ φυλακὴν ἀκριβῆ 3 
καταστήσαντες. ἐπικειμένου δὲ Γαΐνου καὶ πρὸς τὴν dvai pid 
αὐτοῦ τὸν ᾿ἡρκάδιον συνελαύνοντος, σοφιξόμενοι τὸν ὅρκον 
οἵ τὰ περὶ βασιλέα διατιϑέντες ὃν ἔτυχεν Εὐτρόπονῃ εἰληφὼς a 
ἡνίκα τῆς ἐχκλησίας ἐξείλκετο, μετάπεμπτον μὲν ἐκ τῆς Κύ — 
πρου ποιοῦνται, ὥσπερ δὲ ὀμωμοκότες ὄντι κατὰ τὴν Κων- 
σταντινούπολιν αὐτῷ ϑάνατον μὴ ἐπάγειν, εἰς Χαλκηδόνα ; 
3 πέμψαντες ἀποσφάττουσιν. Εὐτροπίῳ μὲν οὖν ἡ τύχη κατ᾽ I 
ἀμφότερα παραλόγως ἐχρήσατο, 90s ὕψος ἄρασα τοσοῦτον. δ᾽ 
ἐς ὅσον οὐδὲ εἷς πώποτε τῶν εὐνούχων ἀνεβιβάσϑη, ϑάνα- | 
τόν t€ ἐπαγαγοῦσα διὰ τὸ μῖσος ὃ πρὸς αὐτὸν ol τῇ πολιτείᾳ. Ἶ 

i 

: 


πολεμοῦντες ἔλεγον ἔχειν. 

Ὁ δὲ Γαΐνης ἤδη πᾶσιν ὧν πρόδηλος ὡς εἰς voro 
φέρεται, λανθάνειν ὅμως ἐνόμιξε" καὶ τῆς Τριβιγίλδου γνώ- so 
wue κύριος ὧν οἷα καὶ δυνάμει προέχων καὶ ἀξιώσει. τὸ τού. 
του πρόσωπον ὑποδυόμενος σπονδὰς πρὸς τὸν βασιλέα ποι- — — 
εἴται, καὶ ὅρκους ὑποσχὼν καὶ λαβὼν διὰ Φρυγίας ἀνέστρεψε — 
καὶ Μυδίας. ἐφείπετο δὲ αὐτῷ καὶ ὁ Τριβίγιλδος, διὰ τῆλ | 
ἄνω “υδίας ἄγων τοὺς ὑπ’ αὐτὸν τεταγμένους, ὥστε μηδὲ 55 
ϑεάσασϑαι τὰς Σάρδεις, ἣ τῆς “υδίας ἐστὲ μητρόπολις. ἐπεὶ 
δὲ εἰς Θυάτειρα συνέμιξαν ἀλλήλοις, μετέμελε τῷ Τριβιγίλδῳ — 
τὰς Σάρδεις ἀπορϑήτους ἀφέντι δάδιον ὃν τὴν πόλιν ἑλεῖν — 
πάσης ἔρημον οὖσαν ἐπικουρίας. ἀναστρέφειν οὖν ἔγνω σὺν 
BRL. tu 5-1 


3. ἐξ ἐκείνου) solitam Zosimi neglegentiam recte agnovit Sievers | 
"Studien? p. 359 || 4. ἐπεὶ δὲ s, ἐπειδὴ V | οὐκ ἄλλως Sylb, οὐ xol : 
V, οὐ καλῶς apographa || 10. διατιϑέντες radendo ex δίατεϑ' V | 12. 
ὄντι || 1—92 litt. er, V | 14. ἡ sup. scr. V* | 16. ἐς aecessit e V || - 
17. ἐπαγάγουσα V?, ἐπάγουσα V! | 19. Γαΐνης] Eun. fr. 755,6. 7 | 
20. φέρεται V et Bekk, φέρηται apographa || τῆς accessit e V || 25. 
τὸν V et Sylb, αὐτῶν apographa. αὐτῷ ex altera Sylburgii ec 
scripsit Bekk I 97. μετέμελε 5» μετέμελλε ex μετέβαλλε, ut 
28. ἀφέντι, q in ras, V || 29. οὖσαν V*, sel Y n 
in ras., V 


JIPEVRITE S idt dd 


t o tmd iu h ᾿ 
ΦΧ d T * ES ᾿ 
py EA : 


- 
nu 


τῷ l'aivy, dh 6a πόλιν κατὰ κράτος ἑλεῖν" κἂν εἰς ἔργον 
αὐτοῖς ἡ γνώμη προῆλθεν, εἰ μὴ γενόμενος ὄμβρος ἐξαίσιος, 
καὶ τήν τε γῆν ἐπικλύσας καὶ τοὺς ποταμοὺς καταστήσας 
ἀπόρους, ταύτην αὐτῶν ἐνέκοψε τὴν ὁρμήν. διελόμενοι δὲ 
» τὴν ὁδὸν ἦγον τὰς δυνάμεις ὁ μὲν Γαΐνης ἐπὶ τὴν Βιϑυνίαν, 
᾿ ἅτερος δὲ ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον, τὰ ἐν ποσὶ πάντα τοῖς ἕπο- 
᾿ μένοις σφίσι βαρβάροις ἐκδόντες εἰς ἁρπαγήν. ὡς δὲ ὃ μὲν 
A ocv Χαλκηδόνα κατέλαβεν ὃ δὲ và περὶ τὴν “άμψακον εἶχε, 
τὴν μὲν Κωνσταντινούπολιν καὶ αὐτὴν τὴν Ῥωμαίων ἐπι- 
io κράτειαν ἔσχατος περιίστατο κίνδυνος, ὁ δὲ Γαΐνης αὐτὸν 
— τει τὸν βασιλέα πρὸς ἑαυτὸν ἥκειν" οὐ γὰρ ἂν ἑτέρῳ παρὰ 
- τοῦτόν τινι διαλέξασϑαι. καὶ πρὸς τοῦτο δὴ τοῦ βασιλέως 
 ἐνδόντος, ἐγίνετο μὲν d σύνοδος ἔν τινι πρὸ τῆς Χαλκη- 
 δόνος τύπῳ, x«9' ὃν ὁσίας Εὐφημίας μαρτύριον ὠκοδόμητο, 
Ls τιμῆς διὰ τὴν περὶ τὸν Χριστὸν ϑρησκείαν ἀξιωϑείσης, ἐδόκει 
τὲ τὸν Γαΐνην καὶ Τριβίγιλδον ἀπὸ τῆς ᾿“σίας ἐπὶ τὴν Εὐ- 
ρώπην περαιωϑῆναι, κομιξομένους ἐκδότους ἐπὶ ϑανάτῳ τοὺς 

- ἐξέχοντας τοῦ πολιτεύματος ἄνδρας᾽ οὗτοι ὃὲ ἦσαν Αὐρὴη 
 λιανὸς ὃ τὴν ὕπατον ἔχων ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει τιμὴν καὶ Σα- 
99 τουρνῖνος ἐναριϑμηϑεὶς ἤδη τοῖς ὑπάτοις καὶ ᾿Ιωάννης ἐπὶ 
τούτοις, τὰ ἀπόρρητα πάντα παρὰ βασιλέως τεϑαρρημένος, 
ὃν ἔλεγον oí πολλοὶ καὶ τοῦ ᾿ἀρκαδίου παιδὸς εἶναι πατέρα. 

ὃ μὲν οὖν βασιλεὺς καὶ ταύτην αὐτοῦ τὴν τυραννικὴν αἴτη- 
σιν ἀπεπλήρου, Γαΐνης δὲ τοὺς ἄνδρας παραλαβών, καὶ τὸ 

35 ξίφος αὐτοῖς ἄχρι ψαῦσαι μόνον τοῦ σώματος ἐπιϑείς, ἠρχέ- 
σϑη τούτους ξημιωϑῆναι φυγῇ. περαιωϑεὶς δὲ ἐπὶ τὴν Θρά- 
«qv, ἀκολουϑῆσαί οἱ Τριβιγίλδῳ κελεύσας, ἀπέλιπε τὴν AGíav 
ἀναπνεύσασάν zog καὶ τῶν περιστάντων ἀπαλλαγεῖσαν κιν- 
δύνων. ἐν δὲ τῇ Κωνσταντινουπόλει διατρίβων τοὺς μὲν ox 

80 αὐτῷ τεταγμένους στρατιώτας ἄλλους ἀλλαχῇ διέσπειρεν, 
ὥστε καὶ αὐτῶν τῶν ἐν τῇ αὐλῇ δορυφόρων γυμνῶσαι τὴν 


E 4. αὐτῶν (vel αὐτοῖς) Sylb, αὐτῶ V || £véxows] fort. ἀνέκοψε scri- 
! EM ef. V, 297, 8: τῆς ὁρμῆς ἀνακοπεὶς (IV, 10, 1: ἀνεκόπτετο τῆς 
 ἐἬλάσεως; ἀνακόψαι ϑρασύτητα V, 38, 5) | 5. βιϊϑυνίαν, v ex , V. || 
. 12. διαλέξίσϑαι, c erasa, V | 14. ὁσίας suspectum Reitemeiero | 15. τὴν 
ex τὴν V | 21. βασιλέως V, τοῦ β. ς | 25. ἄχρι ψαῦσαι] cf. Krebs 
itionsadverbien' I p. 53 sq. | 29. Eum. QUNM αὐτῶ ex 


10 


238 


ϑέσϑαι αὐτῇ παραχρῆμα τῆς ἀπὸ τῶν ΕΝΟΝ ee Boy 
ϑείας ἐρήμῳ, καὶ τὴν πᾶσαν ἐπικράτειαν αὐτῷ παραδοῦναι. | 
(19) ταῦτα roig ὑπ’ αὐτὸν ἐπισκήψας πρᾶξαι βαρβάροις, ἐξήει s 
τῆς πόλεως, μαλακῶς ἔχειν εἰπὼν αὑτῷ τὸ — τοῖς ἐν τῷ 
πόλεμῳ πόνοις, δεῖσθαί τε ῥᾳστώνης, ἧς οὐκ ἂν τύχῃ μὴ | 
παραδοὺς ἑαυτὸν φροντίδας οὐκ ἐχούσῃ διατριβῇ. καταλιπὼν | 
οὖν ἐν τῇ πόλει βαρβάρους πολλῷ τῷ μέτρῳ τὸν ἀριϑμὸν 
ὑπεραίροντας τῶν ἐπὶ φυλακῇ τῆς αὐλῆς τεταγμένων, εἴς τι τὸ. 
προάστειον ἀνεχώρει τεσσαράκοντα σταδίοις τῆς πόλεως Üt- . 
ἑστώς, αὐτόϑεν προσδεχόμενος ἐπιϑήσεσϑαι, τῶν ἐν ταύτῃ 

βαρβάρων κατὰ τὰ συγκείμενα πρώτων ἐπιϑεμένων. ἀλλ᾽ 

ἔν ταύταις ἦν ὃ Γαΐνης ταῖς ἐλπίσι" καὶ εἰ μὴ ϑερμότητι 

παραφερόμενος βαρβαρικῇ τὸν ἁρμόδιον καιρὸν προκχατείλη- 15 
φεν, οὐδὲν ἂν ἐκώλυσεν ἐπὶ τοῖς βαρβάροις γενέσϑαι viv 
πόλιν. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀναμείνας τὸ σύνθημα τῷ τείχει προσ- 

ἤγαγε, καταπλαγέντες οἵ φύλακες ἀνεβόησαν, ϑορύβου δὲ 

πᾶσιν ἐγγενομένου ϑρῆνος ἐξηκούετο γυναικῶν, οἰμωγὴ δὲ 

ἦν παμμιγὴς ὡς ἤδη τῆς πόλεως ἐχομένης, ἕως σύνδρα- 90 
μόντες ἅπαντες κατὰ τῶν ἐν τῇ πόλει βαρβάρων συνέστησαν, ; 
τούτους vt ἀνελόντες ξίφεσί τε καὶ λέίϑοις καὶ πᾶσι τοῖς εἰς 
χεῖρας ἐλϑοῦσιν ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέδραμον, ἅμα δὲ τοῖς φύλαξι | 
τοὺς ἀμφὶ τὸν Γαΐνην ἀκοντέξοντες παντὶ τῷ προσπίπτοντε | 
τῆς ἐπὶ τὴν πόλιν ὁρμῆς ἀνεχαίτισαν. “6 

AAA τῆς πόλεως τρόπῳ τοιῷδε τὸν κίνδυνον διαφυ- 
γούσης, βάρβαροι {παρὰ τῶν ἔνδον ἀπειλημμένοι, πλέον ἢ 


2. λάϑρα accessit e V. sine dubio tamen locus est corruptus, 
ut etiam Sievers "Studien? p. 362. 363 vidit. ἐξελϑόντας recte vertit - 
Leunclavius: *ubi milites egressos urbe conspexissent/. pro 4d99« 
conieci ἀϑρόους | 7. τύχῃ] τύχοι conieci | 9. πολλῷ τῷ μέτρῳ] cf. Iulian. 

p. 564, 14 H. πολλῷ 1, 34, 8 | 11. in τεσσαράκοντα haesit Sylb. 8566. 
Socr. VI, 6 (Soz. VIII, 4) proficiscebatur in ecclesiam S. Ioannis: ἑπτὰ A 
δὲ σημείοις ἀπέχει τῆς πόλεως | 13. p y eicis V, ἐπρειδυμέην Li p. 3 


15. παραφεφόμενος Υ, φερόμενος ς ι΄ 
β. «1 παρὰ cum pops το addidi. 


pt das τῶν Χρισειανῶν᾽ ἐκκλησίαν, ἣ πλησίον ἐστὶ 

᾿ B ἐπ σιλείων; κατέλαβον, ταύτῃ τὸ ἄσυλον αὑτοῖς ἐπὶ τῇ 

Ἧι jor; Ἰρίᾳ περιποιοῦντες" οὺς ὁ βασιλεὺς κἀνταῦϑα διαφϑείρε- 

| 69« παρεκελεύετο, μηδὲ ἀρκέσαι τὸν τόπον αὐτοῖς εἰς àmo- 

s φυγὴν τῆς κατὰ τὴν ἀξίαν ὧν ἐτόλμησαν δίκης. καὶ ὃ μὲν 

βασιλεὺς ταῦτα ἐκέλευεν, ἐθάρρει δὲ οὐδὲ εἷς χεῖρας ἐπαγαγεῖν 

καὶ τῶν ἀσύλων αὐτοὺς ἐξελκύσαι δέει τοῦ τινὸς ἀντιστάσεως 

dm αὐτῶν πειραϑῆναι. ἐδόκει τοίνυν τὴν ὑπερχειμένην τῆς 

[ ἐραπέξης τοῦ λεγομένου ϑυσιαστηρίου στέγην γυμνωϑεῖσαν 

40... «« ἐνδοῦναι τοῖς εἰς τοῦτο τεταγμένοις ξύλα πεπυρωμένα 

xarà τούτων ἀφιέναι καὶ τοῦτο συνεχέστερον ποιοῦσιν ἄρδην 

ἅπαντας καταφλέξαι. καὶ τοῦτο γενόμενον τοὺς μὲν βαρ- 
βάρους ἀνεῖλεν, ἔδοξε δὲ παρὰ τοῖς σφόδρα χριστιανίξουσι 
μέγα μύσος ἐν μέσῃ τετολμῆσϑαι τῇ πόλει. 

115 Γαΐνης μὲν οὖν τῆς οὕτω μεγίστης ἐγχειρήσεως ἀπο- 
σφαλεὶς ἤδη προφανῶς τὸν κατὰ τῆς πολιτείας ἀνερρίπιξε 
πόλεμον, ἐπιὼν δὲ τοῖς ἐν Θράκῃ χωρίοις τὰς μὲν πόλεις 

- ἑώρα καὶ τείχεσι πεφραγμένας καὶ τὴν παρὰ τῶν ἀρχόντων 

- καὶ οἰκητόρων ἐχούσας φυλακήν᾽ ἤδη γὰρ ἐκ τῶν προλαβου- 

0 σῶν ἐφόδων οὐκ ἀμελέτητοι πολέμων γεγονότες παντὶ σϑένει 

 φπρὸς τὸ πολεμεῖν ὥρμηντο. καὶ Γαΐνης οὐδὲν ἕτερον ἔξω 
τειχῶν περιλελειμμένον ϑεώμενος πλὴν πόαν (ἐμέλησε γὰρ 
ἅπασι συγκομίσαι καρπούς vs παντοίους καὶ ξῷα καὶ παν- 

- τοίαν ἀποσκευὴν) ἔγνω τὴν Θράκην ἀπολιπὼν δραμεῖν ἐπὶ τὴν 

20 Χερρόνησον καὶ εἰς τὴν ᾿4σίαν: παλινδρομῆσαι διὰ τῶν τοῦ 
Ἑλλησπόντου στενῶν. (20) ὄντος ὃὲ ἐν τούτοις αὐτοῦ, κοινῇ 
ψήφῳ βασιλεύς τε καὶ ἡ γερουσία στρατηγὸν ἐπὶ τῷ κατὰ 
Γαΐνην αἱροῦνται πολέμῳ Φράουιττον, ἄνδρα βάρβαρον μὲν 


2. ταύτη V, ταύτης s || 1. δέει τοῦ {μὴ τ. conieci | 8. 9. offendit 
Sievers 'Studien' p. 366. cf. de Eutropio supplice Socr. VI, 5: ὑπὸ 
τὸ ϑυσιαστήριον κειμένου — Sozom. VIII, 7: ὑπὸ τὴν ἱερὰν ον 
κειμένου || 9. 10. post γυμνωϑεῖσαν lacunam indicavi, sic fere explendam: 
γυμνωθεῖσαν {ῥῖψαι κατὰ τῶν βαρβάρων xci» ἐνδοῦναι. cf Marcellin. 
chron. ad a. 399 (Migne patr. Lat. t. 51 p. 921): 'caeteri fugientes ec- 
nostrae succedunt, ibique retecto (al. 'detecto") ecclesiae cul- 
e iactisque desuper lapidibus obruuntur'; quae eodem ex fonte atque 

3 E. ἃ Zosimo expressa hausta esse videntur | 10. roig εἰς τοῦτο 


L: εἰν ἐνῇ 4, 1| ξύλα V, καὶ ξύλα c || 16. ἀνερίκιξε V | 25. χερόνησον V || 
χἴνην) Γαΐνου malebat Sylb, hiatum inferens | φραούϊττον V. 


5 


τὸ γένος, "EAAqva δὲ ἄλλως οὐ τρόπῳ μόνον ἀλλὰ 


e 


αἱρέσει καὶ τῇ περὶ τὰ ϑεῖα ϑρησκείᾳ. τούτῳ τοίνυν 
πολλαῖς διά bid co στρατηγίαις, καὶ τὴν ἑῴαν ἅπασαν 
Κιλικίας ἄχρι Φοινίκης καὶ Παλαιστίνης τῆς ἀπὸ τῶν λῃ 
λύμης ἐλευϑερώσαντι, παραδεδώκασι τὰς δυνάμεις. ὃ δὲν 
ταύτας παραλαβὼν ἀντικάϑητο τῷ Γαΐνῃ, τὴν διὰ τοῦ Ἕλλησ- — 3 
πόντου κωλύων τῶν βαρβάρων ἐπὶ τὴν env διάβασιν. 
παρασκευαζομένου δὲ Γαΐνου πρὸς μάχην, ἀργούντων οὐκ 
ἠνείχετο τῶν στρατιωτῶν ὁ Φράουιττος, ἀλλὰ μελέταις συνεχές — 
σιν ἐξήσκει, καὶ ἐπὶ τοσοῦτον ταῖς γυμνασίαις ἐπέρρωσεν τὸ 
ὥστε ἀντὶ τῆς πρὸ τούτου ῥαστώνης τε καὶ ἐχμελείας, EQ — 
οἷς ὁ Γαΐνης μέλλειν ἐδόκει πρὸς τὸν πόλεμον, δυσχεραίνειν. ὦ 
Φράουιττος μὲν οὖν κατὰ τὴν ᾿Δσίαν ἐν τούτοις ἦν, νύκτωρ 
καὶ us0' ἡμέραν τό τε στρατόπεδον τὸ οἰκεῖον ἐπισκοπῶν xol 
τὰς τῶν ἐναντίων ἀποϑεωρῶν ἐγχειρήσεις. ἐπεμελεῖτο δὲ καὶ i 
τοῦ ναυτικοῦ᾽ πλοῖα γὰρ ἦν αὐτῷ πρὸς ναυμαχίαν ἀρκοῦντα, 
Δίβερνα ταῦτα καλούμενα, ἀπό τινος πόλεως. ἐν Ἰταλίᾳ utt- 
μένης ὀνομασϑέντα, xo9' ἣν ἐξ ἀρχῆς τούτων τῶν πλοίων 
τὸ εἶδος ἐναυπηγήϑη. δοκοῦσι δέ πῶς τὰ πλοῖα ταῦτα 
ταχυναυτεῖσϑαι πεντηκοντόρων οὐχ ἧττον, κατὰ πολὺ τῶν 
τριηρικῶν ἐλαττούμενα, πλείστοις ἔτεσι πρότερον τῆς τούτων 
ἐκλιπούσης δημιουργίας, εἰ καὶ Πολύβιος ὃ συγγραφεὺς ἐκ- — 
τίϑεσϑαί πὼς ἔδοξε τῶν ἑξηρικῶν πλοίων τὰ μέτρα, οἷς φαί- Ι 
νονται πολλάκις Ῥωμαῖοι καὶ Καρχηδόνιοι πολεμήσαντες πρὸς 
ἀλλήλους. (21) ὁ ὃὲ Γαΐνης ἐκβιασάμενος τὴν διὰ τοῦ s 


- 
4 mA i 


$ 
ΡΨ ΣΡ i scs 


Qooíovroy Sylb, Φραουῖτον Bekk. cf. ad IV, 56, 2 | p. 239, 28. ἄνδρα 
xrí.] cf. Eum. fr. 60. Philost. XI, 8: Γότϑος μὲν τὸ γένος, “Ἕλλην δὲ - 
viv δόξαν. cf. lulianus p. 474, 18 H.: ἐμαυτὸν δέ, εἰ καὶ γένος ἐστί . 
μοι Θρῴκιον, Ἕλληνα τοῖς ἐπιτηδεύμασιν ὑπελάμβανον || 1. 2. προαιρέσει 
V, τῇ πρ. ς | 4. λῃστῶν] cf. Eun. fr. 80, ubi etiam “Ἕλλην τὴν ϑρησκείαν 
dicitur | 6. ἀντικάϑητο V, ἀντικαϑίστατο s. ἀντεκάϑητο conieci, coll 
II, 22, 4: ἀντεκαϑέξετο | 8. πρὸς {τὴν μάχην malebat Sylb | 9. 13. 
φραΐουττος V | 9. ad Fravittam fort. spectant Eunapii fragmenta 103. - 
104 | 10. ταῖς γυμνασίαις V, τοῖς γυμνασίοις s | 11. πρὸ τούτου] ef. E 
Kaelker *de eloc. Polyb. p. 276 | 17. Δ“έβερνα] Eun. fr. 81. - 
v. Marquardt *Staatsverw.' t. II? p. 496. 509 || 20. ταχυναυτεῖσϑαι Ί 
κοντόφων ταχυναυτεῖν τῶν π. conieci. cf. II, 26, 1; IV, 461] 
πρότερον accessit e V | 22. Πολύβιος] loco deperdito (fr. 68 p. 
Hultsch) | 24. πολλάκις {ζκεχρῆσϑαιν» Ῥωμαῖοι Sylb B 25. Ar 
scripsi, εἰσβιασ. V, βιασ. ς i 


Dm 


ONCOL. eir T SN 
A RO INE Ar - ANE Tr ab 


πὰ DM ILC 
"me^ Y — 
Ey M VP Tw “ 
Pa c 
Ec 
j B. 


No à 
Μακροῦ τείχους ἐπὶ τὴν Χερρόνησον εἴσοδον, ἐξέτασσε τοὺς 
βαρβάρους παρὰ πᾶσαν τὴν Θρακίαν ὀφρὺν τὴν ἀντιπαρατεί- 
φουσαν τοῖς ἀπὸ τοῦ Παρίου ufyot “αμψάκου καὶ ᾿4βύδου 
xl τῶν ποιούντων τὴν στενὴν ϑάλασσαν τόπων. ὃ μὲν οὖν 5 
τ Ῥωμαίων στρατηγὺς ταῖς ναυσὶ περιέπλει τὰ κατὰ τὴν ᾽4σίαν 
χωρία, νύχτωρ τε καὶ us0" ἡμέραν τὰ ἐγχειρήματα τῶν βαρ- 
- fégov ἀποσκοπῶν" ó δὲ Γαΐνης ἀπορίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἐπὶ 
τῇ τριβῇ δυσανασχετῶν, ἐκ τῆς κατὰ τὴν Χερρόνησον ὕλης 
1 ξύλα τεμὼν καὶ ταῦτα συγχολλήσας ἀλλήλοις πρὸς πᾶσαν 
p ἀκρίβειαν, ἐπιτήδειά τε πρὸς ὑποδοχὴν ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων 
ἀποτελέσας, ἐνεβίβασε τούτοις μετὰ τῶν ἵππων τοὺς ἄνδρας 
καὶ ἀφῆκε φέρεσϑαι κατὰ δοῦν" οὔτε γὰρ κώπαις ἰϑύνεσϑαι 
οἷά τε ἦν οὔτε ἄλλως κυβερνητῶν ἀνέχεσθαι τέχνης, σὺν 
οὐδεμιᾷ τέχνῃ βαρβαρικῇ δὲ ἐπινοίᾳ σχεδιασϑέντα. μείνας 3 
-15 δὲ αὐτὸς ἐπὶ τῆς χέρσου κοινωνήσειν 000v οὐδέπω τῆς νίκης 
-— ἤλπισεν, ὡς οὐδαμοῦ τῶν Ρωμαίων αὐτοῖς ἀξιομάχων φανησο- 
μένων. τοῦτο οὐκ ἔλαϑε τὴν τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ῥωμαίων 
" ἀγχίνοιαν, ἀλλὰ τὸ ἐγχειρούμενον τεχμηράμενος βραχὺ τῆς 
γῆς ποιεῖ προελϑεῖν τὰς ναῦς, ὡς δὲ εἶδε τὰς τῶν βαρ- 
βάρων σχεδίας πρὸς τὸ τῷ ῥεύματι δοκοῦν φερομένας, αὐτὸς 
πρότερον ἐπεφέρετο τῷ κατὰ πρώτην τάξιν ἀπαντήσαντι ξύλῳ" 
πλοῖον δὲ χαλκέμβολον ἔχων (ἐξ) ὑπερδεξίων ἐπήει, καὶ 
ὠϑῶν ἅμα καὶ βελῶν ἀφέσει τοὺς ἐμπλέοντας βάλλων αὔταν- 
. Ógov χαταδύει. ϑεασάμενοι δὲ τὸν στρατηγὸν οἱ τῶν ἄλλων 4 
ss νεῶν ἐπιβάται καὶ μιμησάμενοι τοὺς μὲν κατεκέντησαν. τοὺς 
0b τῶν ξύλων ἐκπεσόντας εἶχεν J| ϑάλασσα, μηδενὸς ὡς 
εἰπεῖν διαφυγεῖν τὸν ϑάνατον δυνηϑέντος. ἐπὶ τούτῳ βαρυνό- 
μένος ὃ Γαΐνης τῷ ἐλαττώματι καὶ ἀπορῶν ἐπὶ τοσούτων 
συμμάχων ἀποβολῇ, ὀλίγον ἀναχωρήσας τῶν ἐν Χερρονήσῳ 
ὁ τόπων ἐπὶ τὴν ἔξω Θράκην ἀπέτρεχε. Φράουιττος δὲ διώκειν 
“τέως οὐκ ἔγνω φεύγοντα τὸν Γαΐνην, ἀλλὰ κατὰ χώραν τὴν 


1. 8. χερόνησον, v à m. 2, V| 4. τὴν ϑάλασσαν στενὴν vel στενὴν 

$94. conieci| 8. τὴν accessit e V | 9. συγκολήσας V | 12. γὰρ sup. 
— ser. V | 16. 17. φανησο μένων, o radendo ex «e, V | 19. προ ελϑεῖν V || 
90. τὸ V et Sylb, om. apographa | 39. ἐξ add. Sylb [ 23. ὥϑων V | 25. 
᾿χατεχέντησαν] κατηκόντισαν coni. Th. Smith | 26. ἐκπεσόντας V, et sic 
luit s ἐχπεσόντων ς | 29. χεροννήσω V | 30. ἔξω] ἔσω conieci || 
Ὁ ; V. de re v. Eun. fr. 82 
16 


QU 


δύναμιν ἀνελάμβανε, τῷ dedopévg παρὰ τῆς Ee 1 
5 μενος προτερήματι. πάντων δὲ ὡς εἰπεῖν αἰτίας ému 
Φραουίττῳ, ὅτι διῶξαι φεύγοντα Γαΐνην οὐκ ἠϑέλησι 
φεισαμένῳ δὲ ὡς ὁμρφύλων αὐτοῦ τε Γαΐνου καὶ τᾶν 


παρρησίας τοῖς παρ᾽ αὐτοῦ τιμωμένοις Med ταύτην. P 
τιϑείς" οὐδὲ yàg ἠσχύνετο xal αὐτοῦ τοῦ βασιλέως ἀκούοντος 
ὁμολογεῖν ὅτι σέβοιτο καὶ τιμῴη ϑεοὺς κατὰ τὰ πάτρια καὶ | 
οὐκ ἀνέξεται κατὰ τοῦτο τοῖς ἀπὸ τοῦ πλήϑους ἀκολουϑῆσαι. 10 
9 Φράουιττον μὲν οὖν ἀποδεξάμενος ὃ βασιλεὺς ὕπατον εἶναι 
κατέστησε Γαΐνης δὲ τὸ πολὺ τῆς δυνάμεως μέρος ἀπο- 
βαλὼν ἧπερ εἴρηται, μετὰ τῶν λειπομένων ἐπὶ τὸν Ἴστρον 
ἀπέτρεχε, πεπορϑημένην δὴ τὴν Θράκην ἐκ τῶν προλαβουσῶων 
ἐφόδων εὑρών. τὰ δὲ ἐν ποσὶ λῃξόμενος. δεδιὼς δὲ μή ποτε " 
στρατόπεδον ἕτερον "Poeixóv ἐπαχολουϑῆσαν ἐπίϑοιτο Toig — 
σὺν αὐτῷ βαρβάροις οὐ πολλοῖς οὖσιν, οὐκ ἔξω δὲ ὑποψίας | 
ἔχων τοὺς ἑπομένους αὐτῷ Ρωμαίους, ἐκείνους μὲν οὐ προ-  - 
idou£vove τὸ βούλευμα πάντας ἀπέκτεινεν, ἅμα δὲ τοῖς βαρ- | 
βάροις ἐπεραιώϑη τὸν Ἴστρον, εἰς τὰ οἰκεῖα ἐπανελθεῖν so. 
διανοούμενος, αὐτόϑι δὲ τοῦ λοιποῦ βιοτεύειν. : 
29. '4AM ὃ μὲν Γαΐνης ἐν τούτοις v: Οὔλδης δὲ Ó | 
τὴν Οὔννων ἔχων κατ᾽ ἐκείνους τοὺς χρόνους ἡγεμονίαν - 
οὐκ ἀσφαλὲς ἡγησάμενος εἶναι βαρβάρῳ στρατόπεδον οἰκεῖον  . 
ἔχοντι συγχωρῆσαι πέραν τοῦ Ἴστρου τὴν οἴκησιν ἔχειν, ἅμα “0 
δὲ χαὶ τῷ Ρωμαίων οἰόμενος βασιλεῖ χαριεῖσϑαι τοῦτον ἀπο- 
διώκων, εἰς μάχην αὐτῷ καταστῆναι παρεσκευάξετο καὶ συν- 
2 ἀγαγὼν τὴν δύναμιν dvrerávrsto.. xod Γαΐνης δὲ οὔτε πρὸς 
“Ρωμαίους ἐπανελϑεῖν ἔτι δυνάμενος οὔτε ἄλλως τὴν ἀπειλου- | 
μένην ἔφοδον διαφυγεῖν, ὁπλίσας τοὺς σὺν αὐτῷ τοῖς Οὔννο Ν᾽ 80. 


1. ἀνελάμβανεν s | 8. ὅτι sup. scr. V? || ἠϑέλησεν V?, -cav γι, 
-σὲ ς || 6. βασιλέα V, τὸν β. «|| V. ϑεοῖς accessit e V | 11. φραΐουττον 
V | 11. 12. εἶναι κατέστησε] cf. Baehr ad Herod. V, 25 | 14. δὴ] μὲν 
coni. Sylb, ἤδη Bekk | 17. ἔξω δὲ V, ἔξω ve c || 18. 19. e. X 
Bekk, προειδ. V | 22. Οὔλδης] Οὔλδις Sozom. IX, 5, 'Vldin' Oros. 
VII, 37, 12 Z,, *Huldin? Iordan. p. 41, 20 M. Hunnis ME et, Philo- 
storgii Bumauos substituit Socrates | 28. αντεττάτετο, priore 8 i: n ass 
à m. 1, V 


ἤντα. go sepateg δὲ τ τῶν στρατοπέδων οὐχ ἅπαξ ἀλλὰ 
d πολλάκις ἀλλήλοις, ἀντέσχε μὲν εἴς τινας μάχας ἡ Γαΐνου 
, ἐπεὶ δὲ πολλοί τε ἐξ αὐτῶν ἔπεσον, ἀνῃρέϑη καὶ 
EX Γαΐνης, καρτερῶς καὶ γενναίως ἀγωνισάμενος. 
δ Τοῦ πολέμου τῇ Γαΐνου τελευτῇ πέρας λαβόντος, Οὔλδης 
Ι. ὃ τῶν Οὔννων ἡγούμενος τὴν τούτου κεφαλὴν ᾿ἀρκαδίῳ τῷ 
᾿ βασιλεῖ πέμψας δωρεῶν ἠξιοῦτο καὶ ἐπὶ τούτοις σπονδὰς 
πρὸς Ῥωμαίους ἐτίϑετο. τῶν δὲ πραγμάτων σὺν οὐδενὶ 
λόγῳ φερομένων οἷα τοῦ βασιλέως φρονήσεως ἐστερημένου, 
1 τὰ ἐν τῇ Θράκῃ συνεταράττετο᾽ φυγάδες γὰρ οἰκέται καὶ 
ἄλλως τὰς τάξεις ἀπολιπόντες, Οὔννους ἑαυτοὺς εἰπόντες 
εἶναι. τὰ ἐν τοῖς ὑπαίϑροις διήρπαξον, ἕως ὁ Φράουιττος 
ἐπιστρατεύσας, καὶ ὅσοις ἐνέτυχεν ἀνελών, ἔξω φόβου πεποίηκε 
τοὺς οἰκήτορας 
- 15 (23) λίαν ἔγνωκε διαβῆναι, δεδιότες μή ποτε κακῶς διατεϑεῖεν 
τούτῳ περιπεσόντες, ἀπέβησαν τῆς νεὼς ἐν τοῖς περὶ τὴν Ἤπειρον 
τόποις, καὶ περὶ τῆς σφῶν βουλευόμενοι σωτηρίας (ἐποίει γὰρ 
. αὐτοῖς ταύτην ἐπισφαλῆ τὸ τοῦ πλημμελήματος ὑπερβάλλον) 
καιρὸν δεδώκασι τοῖς παρ᾽ αὐτῶν φυλαττομένοις φυγῆς. ἕτεροι 
-so δέ φασιν ὡς χρημάτων αὐτοῖς τὴν ἄφεσιν ἐφιλοτιμήσαντο. οἱ 
- δέ, ὅπως ποτὲ διέφυγον, ἐπὶ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἐπαν- 


2 
P. M^ 


3. ἐπεὶ δὲ V, ἐπειδὴ δὲ ς || ve vel expungebat vel in τινὲς muta- 
bat Sylb, nisi forte lacuna esset | 11. ἄλλως] ἄλλοι vel (of » ἄλλως 
coni. Sylb, contra quem recte dixit Reitemeier | 13. ὅσοις V, ὅσοις 
ἄλλοις ς | 14. in οἰκήτορας verbo fol. 128" in V desinit. in ima pagina 
rubrica s. XV scriptum: ἐνταῦϑα λείπει ἕν φύλλον. et quidem folium 
unum excisum est. interciderunt res annis 401 et 402 gestae. cf. 
Tillemont t. V p. 841 sq. | 1ὔ 84. sermo est de Aureliano, Saturnino, 
loanne (comite largitionum a. 404: Tillemont t. V p. 788) ex exilio 
reversis. (idem videtur loannes ap. Eun. fr. 85. qui quod illic ἵερα- 
xorgóqog dicitur, duplex fortasse inest sensus, ut cum ceteri aulici 
rapaces notentur tum Hierax ille ap. Eun. fr. 83. 86, cuius mortem ut 
narraret Eunapius usque ad Pulcheriae tempora digressionem fecit 
(fr. 87). Hieracis igitur Ioannes fuerit patronus indeque explicandum, 
quod in Eun. fr. 85 aulici loannem σφῶν αὐτῶν προστησάμενοι, in 
- fr. 87 Hierax Fravittae caedis auctores extitisse dicuntur. nullo autem 
 paeto fieri potest ut cum Maio is credatur Hierax, γραμμάτων τῶν 
— πεξῶν διδάσκαλος, qui a. 415 Cyrillo episcopo studebat (Socr. VII, 13)) | 
16. λέαν Sylburgio videtur esse *finale fragmentum nominis Θεσσαλέα vel 


E | 20. dgiloruiíjsuto, v a m. 1, V 


16* 


944. MES RS Lm AE 


ελϑόντες παρὰ πᾶσαν ἐλπίδα τῷ vs βασιλεῖ καὶ τῇ yi 
καὶ πᾶσι τοῖς ἄλλοις ἐφάνησαν. ἐντεῦϑεν ηὐξήϑη τῇ 6 : 
κούσῃ τῷ βασιλεῖ τὸ κατὰ ᾿Ιωάννου τοῦ τῶν Χριστιανι v 
ἐπισκόπου μῖσος, χαλεπαινούσῃ πρότερον μὲν αὐτῷ κωμῳδεῖν 
εἰωϑότι κατὰ τὰς συνόδους αὐτὴν ἐν ταῖς Mad τὸ πλῆϑος s. 
ὁμιλέαις" τότε δέ, μετὰ τὴν Ἰωάννου καὶ τῶν ἄλλων ἐπάνοδον, L 
8 εἰς τὴν κατ᾽ αὐτοῦ δυσμένειαν ἐμφανῶς ἐξανέστη. πράττουσα 
δὲ πάντα κατ᾽ ἐξουσίαν ἐκίνει τοὺς πανταχόϑεν ἐπισκόπους, Ξ 
εἰς τὴν Ἰωάννου καϑαίρεσιν, ὧν ἦν πρῶτος καὶ κορυφαῖος . 
ὁ τῆς ᾿Δλεξανδρείας τῆς ἐν Αἰγύπτῳ Θεόφιλος, ὃ πρῶτος 10 
ἀρξάμενος τῆς κατὰ τῶν ἱερῶν xol τῶν ἐξ αἰῶνος πατρίων  . 
ἐπιβουλῆς. προτεϑείσης δὲ κρίσεως, ὁρῶν ὃ ᾿Ιωάννης οὐκ E — 
ἴσης αὑτῷ τὰ πράγματα προβαίνοντα ψήφου τῆς Κωνσταντινου- 
4 πόλεως ἑκὼν ἀνεχώρει. τοῦ δὲ πλήϑους ἐπὶ τούτῳ συνταρα- 
χϑέντος (ἦν γὰρ ὁ ἄνθρωπος ἄλογον ὄχλον ὑπαγαγέσθαι τὸ. 
0swvoóg) ϑορύβου μὲν ἦν πλήρης ἡ πόλις, ἀπείληπτο δὲ ἡ 
τῶν Χριστιανῶν ἐκκλησία ὑπὸ τῶν λεγομένων μοναχῶν. οὗτοι —— 
δὲ γάμοις τοῖς κατὰ νόμον ἀπαγορεύουσι, συστήματα δὲ 
πολυάνϑρωπα κατὰ πόλεις καὶ κώμας πληροῦσιν ἀνθρώπων 
ἀγάμων, οὔτε πρὸς πόλεμον οὔτε πρὸς ἄλλην τινὰ χρείαν so - 
ἀναγκαίαν τῇ πολιτείᾳ, πλὴν ὅτι προϊόντες ὁδῷ μέχρι τοῦ - 
νῦν ἐξ ἐκείνου τὸ πολὺ μέρος τῆς γῆς ὠκειώσαντο, προφάσει 
τοῦ μεταδιδόναι πάντων πτωχοῖς πάντας ὡς εἰπεῖν πτωχοὺς 
5 καταστήσαντες. οὗτοι δὲ τὰς ἐκκλησίας ἀπολαβόντες ἐκώλυον 
τὰ πλήϑη ταῖς συνήϑεσιν εὐχαῖς προσιέναι. πρὸς ὃ ÓvG- s; 
χεραίνοντες δημοτικοί vs ὁμοῦ xol στρατιῶται τὴν τῶν μο- 
ναχῶν ἤτουν ἀνακόψαι ϑρασύτητα. δοϑέντος δὲ αὐτοῖς ἐπὶ 
τοῦτο συνθήματος ἐχώρουν ἀνέδην καὶ σὺν οὐδεμιᾷ κρίσει 
πάντας ἀπέσφαττον, ἕως τὴν μὲν ἐκκλησίαν ἐπλήρωσαν νεκρῶν, 
τοὺς δὲ ἀποδράντας διώξαντες κατεκέντησαν ἅπαντας ὅσοι 80 


- 


3. τὸ καϊκατὰ V || 4. χαλεπαινούση V, -νούσης s || 9. εἰς τὴν V, 
πρὸς τὴν ς | 10. Θεόφιλος] Eun. v. Aedes. p. 44 Boiss. | 11. πατρίων 
V5; πατριῶν V! | 16. ἀπείληπτο V^, ἀπήλειπτο V'|| 30. καὶ post ἀγάμωἩ - 
addidit Sylb, resecuit Bekk | 21. ἀναγκαίαν] ἀν. (Ópsiiuov, ἐπιτη- 21 
deo») (vel sim.) Leunclavius. malim cum Sylburgio ἀναγκαίων || o 


εξείνου, κεί ἃ m, 1, V | 23. πάντας V, et sic edidit Bekk ex pos | 
unius margine, πάντων apographa I 24, δὲ sup. scr. V! 


y? . 
M ν᾿ 


. - Vj 2 oap e v rol 
Ἂς. MU e en ὡ- J 
Σ ᾿ 
Ε e τ v vae CAE US 
E TS 


^s Uu 2r 
* y 
Ls -— (EC -0— 
— 


-moAAoUg ἢ διὰ πένϑος ἢ διά τινα ἑτέραν περιπέτειαν ἔν 
ἱματίοις εὑρεϑέντας τοιούτοις. Ἰωάννης δὲ αὖϑις ἐπανελϑὼν 
τῶν αὐτῶν ἐπειρᾶτο, τοὺς ὁμοίους ἀνακινῶν ἐν τῇ πόλει 
s ϑορύβους. 
οτος 94, Τὸὺ δὲ τῶν συκοφαντῶν ὡς οὔπω πρότερον ἐπι- 
 πολάσαν καὶ τοὺς περὶ τὴν αὐλὴν εὐνούχους ἀεὶ περιέπον, 
2 εἴ πού τις τῶν πλουσίων ἀπέϑανεν, ὡς οὐκ ὄντων παίδων 
ἢ συγγενῶν ἐμήνυον τὰς οὐσίας, καὶ τοῦ βασιλέως ἐφέρετο 
-1 γθάμματα τοῦδε τὴν οὐσίαν τῷδε παραδοϑῆναι κελεύοντα, 
χαὶ παρεδίδοντο τοῖς ἠτηκόσιν οἵ κλῆροι παίδων ἑστώτων 
χαὶ τοὺς πατέρας μετὰ οἰμωγῆς ἀνακαλουμένων. καὶ ἁπλῶς 
οὐδὲν ἦν ὃ μὴ ϑρήνων ἐπλήρου τὰς πόλεις, παντὶ τῶν οἰκη- 
΄τόρων ἄλογον ξημίαν émáyov: τοῦ γὰρ βασιλεύοντος ἐσχάτως 
as ἀνοηταίνοντος, ἣ τούτῳ συνοικοῦσα πέρα τῆς φύσεως αὐϑα- 
διξζομένη, πανταχόϑεν τε εὐνούχων ἀπληστίᾳ καὶ τῶν περὶ 
αὐτὴν γυναικῶν, «V μάλιστα ταύτης ἐκράτουν, ἐκδεδομένη, 
πᾶσιν ἀβίωτον καϑίστη τὸν βίον, ὥστε ϑανάτου τοῖς μέτρια 
φρονοῦσιν οὐδὲν ἦν αἱρετώτερον. ὡς οὐκ ἀρκούντων δὲ 
x τούτων, ἐπηνέχϑη τῇ Κωνσταντινουπόλει πάσης ὑπερβολῆς 
᾿ς ἐπέχεινα κίνδυνος ἔκ τινος τοιαύτης αἰτίας. Ἰωάννης, ἧπερ 
εἴρηταί μοι, μετὰ τὴν φυγὴν ἐπανελϑὼν καὶ τοῖς συνήϑεσιν 
ἱεροῖς σοβῶν κατὰ τῆς βασιλίδος τὸ πλῆϑος, ἐπειδὴ καὶ τοῦ 
 ϑρόνου τῆς ἐπισκοπῆς ἑώρα καὶ τῆς πόλεως ἑαυτὸν ἐξωϑού- 
5 pevov, αὐτὸς μὲν ἀπέλιπε τὴν πόλιν νεὼς ἐπιβάς, οἵ δὲ τούτῳ 
σπουδάζοντες, μηδένα μετὰ τοῦτον ἐπίσκοπον γενέσϑαι τῇ 
πόλει πραγματευόμενοι, πυρὶ τὴν πόλιν ἔγνωσαν ἀπολέσαι. 
λάϑρᾳ τοίνυν φλόγα τῇ ἐκκλησίᾳ νυκτὸς ἐμβαλόντες, καὶ περὶ 


᾿ς. 


| 1. φαιαῖς ἐσθῆσιν) cf. Eun. v. Aedes. p. 45, v. Max. p. 53 Boiss. 
- fr. 55 Muell | 68sq. huc pertinere videntur Eun. fr. 83 (de Hierace, 
. ef. ad p. 243, 15) et fr. 85 (de Fravittae — quem illic loquentem induci 
. puto — caede. quam mirum sane est quod Zosimus praeteriit) | 7. 
. mQuezmov (sine acc.) V radendo ex segiezov ἢ 8. πλουσίων c, πλησίων 
V || 20. τῆ V | 22. 23. τοῖς συνήϑεσιν ἵεροῖς] "sacris sermonibus' esse — 
| posse Heynio non credo. expectari putó verbum probrosum contra 
. loannem reginam κωμῳδεῖν εἰωϑότα κατὰ τὰς συνόδους ἐν ταῖς πρὸς 
E πλῆϑος ὁμιλίαις: V, 38, 2, et tum quoque καταφορικῇ τῇ γλώσσῃ 
2δηφάμίνον: Socr. VI, 18. vidé ὯΝ συνήϑεσι λήροις conieci | 25. τούτω 


τὸν ὄρϑρον ἔξω καταστήσαντες ἑαυτούς, καὶ τούτῳ. 


oo 


. χόνιν καὶ αὐτὰ γενέσϑαι, καϑαιρόμενος δὲ ὁ τόπος καὶ πρὸς — 


Ἑλικῶνι τὴν ἀρχὴν καϑιδρυϑέντα ταῖς Μούσαις, μέρος καὶ 


οἵ τινές ποτε εἶεν, ἡμέρας γενομένης ἐσχάτως ἤδη τὴν π 
ἅπασιν ἔδειξαν κινδυνεύουσαν" ἥ τε yàg ἐχκλησία κατεφλέγετο 
πᾶσα, συνεδαπανᾶτο δὲ ταύτῃ καὶ τὰ ins τῶν οἰκοδομη Ὁ 
μάτων, καὶ μάλιστα ὅσοις τὸ πῦρ ἐπῆγεν ἡ τοῦ γενομένου ο΄ 
πνεύματος καταιγίς. ἐνέπεσε δὲ τὸ πῦρ καὶ εἰς τὸν εἰωϑότα 
δέχεσϑαι τὴν γερουσίαν οἶκον, πρὸ τῶν βασιλείων ὄντα, elg — 
πᾶν κάλλος καὶ φιλοτιμίαν ἐξησκημένον᾽ ἀγάλμασι γὰρ κεκαλ- —— 
λώπιστο τεχνιτῶν τὸ ἀξιοπρεπὲς ἐξ αὐτῆς τῆς ϑέας παρεχο- 
μένοις. καὶ μαρμάρων χροιαῖς αἱ κατὰ τοὺς νῦν οὐ perti a0 
λεύονται χρόνους. φασὶ δὲ ὡς καὶ τὰ δείκηλα và ἐν τῷ 


αὐτὰ τῆς κατὰ πάντων ἱεροσυλίας ἐν τοῖς Κωνσταντίνου 
γενόμενα χρόνοις, ἀνατεϑέντα τούτῳ τῷ τόπῳ τῇ διὰ τοῦ 
πυρὸς ὑπήχϑη διαφϑορᾷ, σαφέστερόν πῶς τὴν καϑέξουσαν 15 
ἅπαντας. ἀμουσίαν μηνύοντα. ϑαύματος δέ τινος τηνικαῦτα — 
γενομένου ἄξιον οὐ προσήκει παραδραμεῖν σιωπῇ. τοῦτο τῆς 
γερουσίας τὸ τέμενος, οὗπερ ἕνεκα ταῦτα διέξειμι, Διὸς καὶ 
᾿ϑηνᾶς ἀγάλματα πρὸ τῶν ϑυρῶν εἶχεν, ἐπί τινων βάσεων | 
λιϑένων ἑστῶτα, x«9' ὃ καὶ νῦν ἔστιν αὐτὰ ϑεάσασϑαι σχῆμα᾽ 90. 
φασὶ δὲ τὸ μὲν τοῦ Διὸς εἶναι τοῦ ΖΙωδωναίου, τὸ δὲ τὸ ἐν 
τῇ “ίνδῳ πάλαι καϑιδρυμένον. τοῦ πυρὸς τοίνυν ἐπινεμη- | 
ϑέντος ἅπαν τὸ τέμενος, ὁ μὲν ἐπικείμενος τῷ τέγει μόλιβδος 
ἔρρει τηκόμενος κατὰ τῶν ἀγαλμάτων, ἐφέροντο δὲ καὶ οἵ 
τῆς οἰκοδομίας λίϑοι κατὰ τούτων, ἀντέχειν τῇ τοῦ πυρὸς 55 
φύσει μὴ δυνηϑέντες. εἰς χώματος δὲ σχῆμα τοῦ παντὸὸ 
κάλλους «ταβληθέντορ, ἡ μὲν κοινὴ δόξα καὶ ταῦτα ἐτόπαξε | 


ἀνανέωσιν γενόμενος εὐτρεπὴς ἔδειξε τὰ τῶν ϑεῶν τούτων 
(3 


1. τούτω ex τοῦτο V! | 14. v//ózo, o ut vid. er., V || 15. &vegog&. | 
ν᾽, διαφόρα V! | 17. προσήκει accessit e V. pro τινὸς γενομένου scri- - 
bendum puto v; γενόμενον. ἀξίαν (*maiestatem? vel 'dignitatem") o6 
προσήκει voluerat Sylb | 18. τέμενος] cf. Themist. p. 277, 32 Dind.: - 
τὸν νεὼν τὸν βουλαῖον, p. 429, 17: ὧν (Μουσῶν) καλῶς ποιοῦντες νεὼν 
ἀπεδείξατε τὸ βουλευτήριον | 18. 19. Ζιὸς καὶ ᾿4ϑηνᾶς} cf. Codim. 
Cpl. p. 16, 2 Bk.| 22. τῇ Sylb, τῶ V | 32. 23. ἐπιψῃνεμηϑέντος, 
litt. er., V || 25. τῆς V, ἐκ τῆς « || 27. 28. καὶ rere... καὶ ipe 
irephis videtur subesse p 


νἄλματα μόνα κρείττονα τῆς παντελοῦς ἐκείνης γεγονότα 
φᾷ o' ὕπερ ἅπασι τοῖς χαριεστέροις ἀμείνους ἐπὶ τῇ πόλει 
- δέ δωκὲν ἔχειν ἐλπίδας, ὡς δὴ τῶν ϑεῶν τούτων ἔχεσϑαι τῆς 
᾿ ὑπὲρ αὐτῆς ἀεὶ βουλομένων προνοίας. ἀλλὰ ταῦτα μέν, 
ον ὅπῃ τῷ ϑείῳ δοχεῖ, πάντα προΐτω. 
Ne 25. Πάντων δὲ δυσχεραινόντων ἐπὶ τῇ τῆς πόλεως συμ- 
- φορᾷ καὶ αἰτίαν οὐχ ἄλλην ἢ τὴν ὄνου λεγομένην σκιὰν 
᾿ς εὑρισκόντων, ἐγίνοντο μὲν οἵ περὶ τὸν βασιλέα τῆς τῶν 
ἐφθαρμένων ἀνανεώσεως, ἠγγέλθη δὲ τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν 
ὡς τὸ τῶν ᾿Ισαύρων πλῆϑος. ὑπερκείμενον Παμφυλίας καὶ 
Κιλικίας, ἐν τοῖς ἀβάτοις τοῦ Ταύρου xal τραχυτάτοις ὕρεσιν 
“ἀεὶ βιοτεῦον, εἰς τάγματα διανεμηϑὲν λῃστικὰ τὴν ὑποκει- 
μένην ἐπέρχεται χώραν, πόλεσι μὲν τετειχισμέναις προσάγειν 
οὔπω δυνάμενοι, κώμας δὲ ἀτειχίστους καὶ πάντα τὰ ἐν 
i5 ποσὶν ἐπέτρεχον. ἐποίει δὲ δαδίας αὐτοῖς τὰς ἐπιδρομὰς ἡ 
προλαβοῦσα τῆς χώρας ἐκείνης ἅλωσις, ἣν ἡ Τριβιγέλδου καὶ 
τῶν σὺν αὐτῷ βαρβάρων πεποίηκεν ἐπανάστασις. τούτων 
ἀπαγγελϑέντων ᾿Δρβαξάκιος ἐχπέμπεται στρατηγὸς ὡς δὴ τοῖρ 
ἐν Παμφυλίᾳ πράγμασι πονοῦσιν ἐπικουρήσων. δύναμιν δὲ 
- so ἀρχοῦσαν λαβών, καὶ τοὺς λῃστεύοντας ἐν roig ὔὕρεσι συμ- 
φυγόντας ἐπιδιώξας, κώμας τε αὐτῶν ciAs πολλὰς καὶ ἀνδρῶν 
οὐκ ὀλίγον ἀπέσφαξε πλῆϑος. ῥᾷστά τὲ ἂν τέλεον ἐκράτησεν 
αὐτῶν καὶ τελείαν τοῖς οἰκοῦσι τὰς πόλεις ἀσφάλειαν ἐν- 
ἐποίησεν, εἰ μὴ τρυφῇ καὶ ἀτόποις ἐγκείμενος ἡδοναῖς ἐχάλασε 
ss μὲν πολὺ τῆς σφοδρότητος, χρήμασι δὲ τὰς χεῖρας ὑποσχὼν 
τῆς κοινῆς. ὠφελείας τὸ πλουτεῖν ἔμπροσθεν ἐποιήσατο. τῆς 
μὲν οὖν προδοσίας ἕνεκα ταύτης μετάπεμπτος εἰς τὰ βασί- 
λεια γενόμενος εἰς κρίσιν προσεδοκᾶτο καϑίστασϑαι" μέρος 
|. δὲ ὧν εἰλήφει παρὰ τῶν ἸἸσαύρων τῇ βασιλίδι προσαγαγὼν 
so τήν τε κρίσιν διέφυγε καὶ τὸν πλοῦτον περὶ τὴν ἐνθάδε 


4. αὐτῆς (sime spir. ex αὐτοῖς V [βουλομένων V οὐ Reitemeier, 
βουλευομένων apographa | 5. πάντα €, quod retinui, ταῦτα V. fort. 


ef. ad IV, 20, 6 | 10. zàij9og] ἔϑνος coni. Sylb | 15. ἐπέτρεχον] ἐπι- 
1 » τρέχοντες conieci | 18. "4ofl«fcxtog] Eun. fr. 84. 'Narbazaicus' Mar- 
. eellino comiti (et lordani) est, *"Artabazacus' Synesio ep. 135 Herch. 
— (Narbazaicum hue non admittit Tillemont t. V p. - ! 30; ἐποιήσατο 


EZ Sylb, ποιησάμενος apographa 


3 


ταύτῃ scripsit || 7. ὄνου V, τοῦ ὄνου ς | 5. ἐγένοντο] εἴχοντο Sylb. αὖ 


τρυφὴν ἐδαπάνα. τὸ μὲν οὖν τῶν ᾿σαύρων à 


πλησιαζόντων ἐϑνῶν ἀναστάντα. GNO δ ΟΝ 

96. Πᾶσαν δὲ τὴν “Ελλάδα λῃσάμενος ΨῬΆΔ 
χώρησεν, jj προείρηταί μοι, τῆς τὲ Πελοποννήσου καὶ vijg 5. 
ἄλλης ὁπόσην ὃ ᾿“χελῷος ποταμὸς διαρρεῖ, διατρέβων δὲ ν΄ 
ταῖς Ἡκρίροιρ; ἣν οἰκοῦσι Μολοττοί ve καὶ Θεσπρωτοὶ καὶ : 1j 
ὅσοι τὰ μέχρι ᾿Επιδάμνου καὶ Ταυλαντίων οἰκοῦσι χωρία, | 


1. οὖν τῶν V, οὖν s | 2. οὔπω] id factum est proximis annis: n 
Tillemont p. 475. mala Pamphylis ab Hierace illata (Eun. fr. 86) num 
Zosimus memoraverit dubium est propter lacunam proximam | 3. post 
ἀναστάντα lacunam indicavi (vulgo nil nisi pauca de Alaricho verba 
ante ἀνεχώρησεν intercidisse putant) Photio (bibl. cod. 77)- teste 
Eunapius ἀποτελευτᾷ εἰς τὴν 'Ovogíov καὶ ᾿ἀρκαδίου τῶν Θεοδοσίου. 
παίδων βασιλείαν, ἐκεῖνον τὸν χρόνον τέλος τῆς ἱστορίας ποιησάμενος, 
ὃν Δρσάκιος μὲν τοῦ χρυσοῦ τῆς ἐκκλησίας στόματος ᾿Ιωάννου &mt- 
λαϑέντος εἰς τὸν ἀρχιερατικὺὸν ϑρόνον ἀνηγμένος ἵεράτευεν, T δὲ τοῦ 
βασιλεύοντος ἀρχαδίου γυνὴ κατὰ γαστρὸς ἔχουσα καὶ ἀμβλώσασα τὸν | 
βίον ἀπέλιπεν (1. e. d. 6. m. Octobris a. 404). res autem in occidente | 
interim gestas — veluti primam Alarichi in Italiam incursionem — 
sicut Ennapius — qui incertae fidei eas putaverit, v. fr. 74. — omisit 
etiam Zosimus. contra ubi inde à cap. 26 novum fontem, Olympiodori 
silvam (Phot. bibl. 80), sequi coepit, rerum occidentalium solarum curiosus 
est. iudicium quoque eum fonte mutavit: nam cui, dum Eunapium sequi- - 
ur, Stilicho homo avarus dolosusque erat (V, 1, cf. Eun. fr. 62), ei — — 
postquam Olympiodoreas Stilichonis laudes legit, idem visus est πάν- 
vov ὡς εἰπεῖν τῶν ἐν ἐκείνῳ δυναστευσάντων τῷ χρόνῳ μετριώτερος. - 
(V, 34, 5). etiam annorum 405 et 406 res ab Olympiodoro, quamvis | 
plenam historiam ab a. 407 demum exorso, breviter tractatas esse 
epitome Photiana docet.— usus est Olympiodo:ro praeter Zosimum 
eliam Sozomenus; id quod post Tillemontium t. V p. 656 et Reite- 
meierum singillatim demonstravit 1. Rosenstein 'Forsch. z. deutschen 
Geschichte? t. I (Gotting. 1862) p. 167 sq. praeterea Philostorgium - 
plurima ex Olympiodoro hausisse contendit Ieep ann. phil. suppl. t. XIV — ) 
p. 73sq. at in ea quidem Olympiodori pàrte quam Zosimus excerpsit - τ 
gravissimae inter Philostorgium et Olympiodorum sunt discrepant 
— velut de Stilichonis moribus et consiliis deque Saro —, cons 
autem non maior quam qui non potest non intercedere inter duos 
scriptores aequales eisdem de rebus scribenies | 4. πᾶσαν δὲ τὴν As 
λῃσάμενος ἀλάριχος accesserunt e V | b. Jj πρ. μοι] V, 7, 2. πὶ mir 
egregius historicus, ne sibi recurrendum sit ad res ante a. 404 
Alaricho gestas, hunc fingit inde ab a. 396 in Epiro. — id: 
accessit e V | 6. δὲ accessit e V || 7. ταῖς 6, τοῖς Yo RE AE 


A^ ΠῚ * i 
ΡΥ ΡΥ Ύ ΤΣ 


i 
UE xd. LE 


"LPS ee ιν * 
το. TII Mao E pP 
E " . TA x 
72-4 RN τς a ; Z2 M gi EF 


m3 ας 


τὸ T b Στελίχωνος Fiol σύνϑημα τοιόνδε πως Óv. τοὺς 
τὴν Bitoesdiov βασιλείαν οἰκονομοῦντας ὁρῶν ὁ Στελίχων 
“ἄλλο ρίως πρὸς αὑτὸν ἔχοντας διενοεῖτο, κοινωνῷ χρησά- 
og ᾿Δλλαρίχῳ, τῇ Ὁνωρίου βασιλείᾳ τὰ ἐν ᾿Ιλλυριοῖς ἔϑνη 
προσϑεῖναι, συνθήκας τε περὶ τούτου πρὸς αὐτὸν 
- ποιησάμενος εἰς ἔργον ἄγειν ὅσον οὐδέπω τὴν ἐπιχείρησιν 
pee προσδεχομένου ὃὲ ᾿Δ4λλαρίχου τῷ παραγγέλματι 
- πειϑαρχήσειν, '"Podoydicog ἐκ τῶν ὑπὲρ τὸν Ἴστρον καὶ τὸν 
Ῥῆνον Κελτικῶν τε καὶ Γερμανικῶν ἐϑνῶν ἐς τεσσαράκοντα 
19 συναγαγὼν μυριάδας εἰς τὴν Ἰταλίαν ὥρμητο διαβῆναι. οὗ 
προσαγγελθέντος ἡ μὲν πρώτη πάντας κατέπληξεν ἀκοή" τῶν 
ὃὲ πόλεων ταῖς ἐλπίσιν ἀπεγνωκότων, καὶ αὐτῆς δὲ τῆς 
Ῥώμης εἰς ἔσχατον οὔσης κινδύνου συνταραχϑείσης, ἀνα- 
Λαβὼν ὃ Στελίχων ἅπαν τὸ ἐν τῷ Τικήνῳ τῆς “ιγυστικῆς 
15 ἐνιδρυμένον στρατόπεδον (ἦν δὲ εἰς ἀριϑμοὺς συνειλεγμένον 
τριάκοντα) καὶ ὅσον οἷός ve γέγονε συμμαχικὸν ἐξ ᾿“λανῶν 
καὶ Οὔννων περιποιήσασθαι, τὴν ἔφοδον τῶν πολεμίων οὐκ 
ἀναμείνας αὐτὸς ἐπεραιώϑη τὸν Ἴστρον ἅμα παντὶ τῷ στρατεύ- 
ματι, καὶ τοῖς βαρβάροις ἀπροσδοκήτοις ἐπιπεσὼν ἅπαν τὸ 
se πολέμιον πανωλεϑρίᾳ διέφϑειρεν, ὥστε μηδένα σχεδὸν ἐκ 
| φρύτων περισωθϑῆναι, πλὴν ἐλαχίστους ὅσους αὐτὸς τῇ Ῥω- 
μαίων προσέϑηκεν συμμαχία. ἐπὶ ταύτῃ μέγα φρονῶν ὃ Στε- 
λίχων εἰκότως τῇ νίκῃ, μετὰ τοῦ στρατοπέδου παρὰ πάντων 


1. ἀνέμενε V. οὐ Sylb, ἀνέμεσι apographa | 15q. cf. Olympiod. 
fr. 3 | 4. ἀλλαρίχω V, et sic fere porro, 4A«gégyo Bekk || (AÀvotoig V*, 
τέοις V! | 1. προσδεχομένου] δεχομένου conieci (ut προσ ex praecedente 
verbo adhaeserit) | 8. 'Poóoycicog] Olympiod. fr. 9 (quod tamen male 
excerptum videtur). de re v. Zeuss “ἃ. Deutschen' p. 417 sq. et Wieters- 
heim-Dahn t. ΠῚ p. 134 sq. || 9. ἐς V, εἰς ς | 12. ἀπεγνωκότων] cf. ad IV, 
. 99, 1 (ἐπιτεϑέντων εἰσφορῶν). haeserunt editores ante Bekkerum || 13. 
οὔσης accessit e V. fort. {ὡς εἰς scribendum: *tamquam'. (εἰς, non 
ἐν, propter hiatum posuit, sicut V, 31, 1: εἰς τὴν 'Ράβενναν ἦν al.) | 14. 
᾿Μιγυστικῆς Sylb, λιβυστικῆς V | 15. ἀρυϑμοὺς} cf. Mommsen Herm. 
t, XIX p. 220 | 18. Ἴστρον] "4gvov coni. Leunclavius, ᾿Ηριδανὸν Heite- 
. ameier. Zosimi ipsius errorem esse cum Tillemontio t. V p. 807 et 
. Rosensteinio l d. p. 181 credo. ni mirum Zosimus, quae in Olympio- 
᾿ς doro — quem inspectum ab illo esse non debebat negare Rosenstein — 
. de origine barbarorum legerat, ad pugnae locum transtulit. cf. ad I, 

| 25.14. προσέϑηκε ς : 


E. dc. 
b. m 


4 


ὡς εἰπεῖν στεφανούμενος ἐπανήει, παρὰ πᾶσαν é πίδι 
προσδοκηϑέντων κινδύνων τὴν ᾿Ιταλίαν ἐλευϑερώσας. Lt. 

21. "Ev δὲ τῇ 'Ῥαβέννῃ (μητρόπολις δὲ Φλαμινίας, πόλι 
ἀρχαία, Θεσσαλῶν ἀποικία, PISA κληϑεῖσα διὰ τὸ πανταχόϑε 1 


ὕδασι περιρρεῖσϑαι, καὶ οὐχ ὡς Ὀλυμπιόδωρος ὁ Θηβαῖός s 


φησι, διὰ τὸ Ρῶμον, ὃς ἀδελφὸς γέγονε ipi re τῆς πόλεως, 


5 ταύτης οἰκιστὴν γεγονέναι' Κουαδράτῳ γάρ, οἶμαι, ϑενέον, ὦ 


ἐν τῇ κατὰ τὸν βασιλέα Μάρκον ἱστορίᾳ τοῦτο περὶ τῆς ad: 


Aeoe ταύτης διεξελϑόντι) ἐν τῇ Ῥαβέννῃ τοίνυν ταύτῃ παρα- 7 1 


σκευαξομένῳ Στελίχωνι ταῖς Ἰλλυριῶν πόλεσι μετὰ dvor 


ματος ἐπιστῆναι, καὶ σὺν ᾿4λλαρίχῳ παρασπάσασϑαι μὲν αὐτὰς 


᾿ἡρκαδίου περιποιῆσαι δὲ τῇ Ονωρίου βασιλείᾳ, δύο κωλύ- 
Ui ματα συνέβη ὙΝΕΕΜΈ ΘΕΙ͂Ν) φήμη τε ὡς ᾿4λλάριχος τεϑνεὼς 


εἴη διαδραμοῦσα, καὶ ἐκ τῆς Ρώμης Ὁνωρίου γράμματα τοῦ — 
βασιλέως ἀποδοϑέντα, δι’ ὧν ἐδηλοῦτο ὡς Κωνσταντῖνος ém-- 
ϑέμενοθ. εἴη τυραννίδι καὶ ἐκ τῆς Βρεττανικῆς νήσου περαιῶ- 
ιϑεὶς ἐν τοῖς ὑπὲρ τὰς "AAmsig ἔϑνεσι παραγένοιτο, τὰ βασι- 


8| ling ἐν ταῖς πόλεσι πράττων. ἀλλ᾽ ὃ μὲν περὶ τῆς ᾿4λλαρέίχου 
τελευτῆς λόγος ἀμφίβολος ἔδοξεν εἶναι, πρίν τινας παρα- 
γεγονότας ὅ τι περ εἴη δηλῶσαι" τὰ δὲ περὶ τῆς ἀναρρήσεως 
Κωνσταντίνου λεγόμενα παρὰ πᾶσιν ἐκράτει. διὰ ταῦτα τῆς 
ἐπὶ ᾿Ιλλυριοὺς ὁρμῆς ὃ Στελίχων ἀνακοπεὶς εἰς τὴν Ῥώμην 
ἀφίκετο, κοινολογήσασϑαι περὶ τοῦ πρακτέου βουλόμενος. 
28, Τριβέντος δὲ τοῦ φϑινοπώρου καὶ τοῦ χειμῶνος 
ἐπιλαβόντος ὕπατοι μὲν ἀνεδείχϑησαν Βάσσος καὶ Φίλιππος, 


4. Ῥήνη Sylb ex apographo uno, óóvr V | 6. διὰ τὸ sup. ser. V*| 
ὃς sup. ser. V? | 7. κουαδράτω V et Sylb, κουαστράτω apographa || οἶμαι 
ϑετέον Hemsterhusius ad Thom. Mag. p. 444 ed. Bern., οιμεϑετέον 


(sic) V, of us&eríov apographa. Asinii Quadrati haec mentio ex ipsa - 
fluxerit Zosimi lectione an adsumpta sit ex Olympiodoro incertum: hoe - 
tamen ut in re levi potius crediderim. saepissime certe veteres, si - 


quem refutare volunt, testimoniis ab eo ipso a quo dissident adlatis 


reiectisque tamquam a se repertis contrariam in sententiam utuntur D: Dn 
9. 10. παρασκευαξομένω V, παρεσκευχσμένῳ s | 10. ἐλλυριῶν ex -ίων 


V! | 11. παρασπάσασϑαι, πά inter scrib. ex τὴσ ut vid. corr, V || 12. 
Mops V, περιποιήσασϑαι s || 13. 14. d φήμην — ἊΝ 


V' | 23. dativum (βασιλεῖ) ad κοινολογήσασϑαι, potinontam ας dn 
cidisse puto. cf. p. 2583, 10. 11 ᾿ - 


25 


ὁ δὲ eon; Dedi: οὐ πρὸ πολλοῦ Μαρίας αὐτῷ veÀev- 
σης τῆς γαμετῆς, τὴν ταύτης ἀδελφὴν Θερμαντίαν ftt 
τ ὗ δοϑῆναι πρὺς γάμον. ἀλλ᾽ δ'μὲν Στελίχων ες ἐνδώσειν 
: ὯΝ τοῦτο, Σερήνα δὲ ἐνέχειτο, πραχϑῆναι βουλομένη τὸν 
δ γάμον τοιᾶσδε ἕνεκεν αἰτίας. τοῦ γάμου τοῦ πρὸς Μαρίαν 
 Ὁνωρίῳ συνισταμένου, γάμων ὥραν οὔπω τὴν κόρην ἄγουσαν 
᾿ς ἡ μήτηρ ὁρῶσα, καὶ οὔτε ἀναβαλέσϑαι τὸν γάμον ἀνεχομένη, 
E ᾿ χαὶ τὸ παρ᾽ ἡλικίαν εἰς μῖξιν ἐκδοῦναι φύσεως ἀδικίαν καὶ 
οὐδὲν ἕτερον εἶναι... γυναικὶ τὰ τοιαῦτα ϑεραπεύειν ἐπι- 
340 σταμένῃ περιτυχοῦσα πράττει διὰ ταύτης τὸ συνεῖναι μὲν 
τὴν ϑυγατέρα τῷ βασιλεῖ καὶ ὁμόλεκτρον εἶναι, τὸν δὲ μήτε 
ἐθέλειν μήτε δύνασϑαι τὰ τῷ γάμῳ προσήκοντα πράττειν. ἐν 
τούτῳ τῆς κόρης ἀπείρου γάμων ἀποθανούσης, εἰκότως ἣ Σε- 
θρήνου βασιλείου γονῆς ἐπιϑυμοῦσα δέει τοῦ μὴ τὴν τοσαύτην 
16 αὐτῇ δυναστείαν ἐλαττωϑῆναι, τῇ δευτέρᾳ ϑυγατρὶ συνάψαι 
τὸν Ὁνώριον ἔσπευδεν. οὗ δὴ γενομένου τελευτᾷ μὲν ἣ κόρη 
μετ᾽ οὐ πολύ, ταὐτὰ τῇ προτέρᾳ παϑοῦσα. 
r 29. Στελίχων δέ, ἀγγείλαντος αὐτῷ τινὸς ὡς τὰς ᾿Ηπεί. 
ρους ᾿ἡλλάριχος καταλιπών, ὑπερβάς τε τὰ διείργοντα στενὰ 
30 τὴν ἀπὸ Παιονίας ἐπὶ Οὐενετοὺς διάβασιν, τὰς σκηνὰς εἰς 
᾿Ημῶνα πόλιν ἐπήξατο, μεταξὺ Παιονίας τῆς ἀνωτάτω καὶ 
eos κειμένην, — ἄξιον ὃξ μὴ παραδραμεῖν ὅσα τῆς πό- 
1. οὐ πρὸ πολλοῦ V, ἀπὸ πολλοῦ s. cf. Tillemont t. V p. δδ7 | 
9. Θερμαντίαν Reitemeier, ἐρμαντέαν V, ἑρματίαν s. cf. Olympiod. 
fr. 2| 8. {οὐκ ἐδόκει, οὐκ ἔμελλεν vel sim. ante ἐνδώσειν supplebat Sylb. 
ego pro ἐνδώσειν scripserim ἐνεδοίαξεν | 4. Σερήνα] Σερῆνα editur in 
Olympiodoro, rectius ut videtur. cf. Wannowski 'ant. Rom. p. 101 | 
πραχϑῆναι) 'eonsummari'. quippe nepotis, βασιλείου γονῆς — quae 
verba cum leepio ann.*phil suppl. t. XIV p. 75 de ipso Honorio ac- 
cipi nullo modo possunt — Serena ἐπεϑύμει (vs. 14). quae de arti- 
bus a Serena olim adhibitis — vix quidem eis necessariis — a Zosimo 
secundum Olympiodorum narrantur, ad ipsum Stilichonem, quem om- 
nino calumniis ac conviciis prosequitur, transfert Philostorgius XII, 2 || 
- B. ἕνεκεν V, ἕνεκα ς | 5. 6. τοῦ γάμου τοῦ πρὸς μαρίαν ὀνωρίω (hoc 
.. Spir) συνισταμένου V, τοῦ γάμου πρὸς τὴν μαρίαν ὁνωρίου ἐνισταμένου - 
&||9. εἶναι (νομέξζουσαν Leunclavius | 17. ante, non post, u. οὐ πολύ com- 
mate distinxit, Reitemeier, male | ταὐτὰ e, ταῦτα V | 21. "Huóve scripsi, 
- ἥμωνα Vs. cf. ad V, 87, 2 (Kosuówo) | μεταξὺ xv£.] offendit Valesius 
Ad Ammian. XXVIII, 1, 45. at ef. Mommsen C. I. L. III, 1 p. 489 (de 
. M, 14, 5 v. Detlefsen Herm. t. XXI p. 554) 


errore Vergilium e Pisandro pendentem facit — et Duebner adp. ad 


λεώς ἐστι ταύτης, καὶ ὅπως τὴν ἀρχὴν ἔτυχεν οἰκισμοῦ. 
᾿ἡργοναύτας φασὶν ὑπὸ τοῦ Aüjvov διωκομένους ταῖς & 
Πόντον ἐκβολαῖς τοῦ Ἴστρου προσορμισϑῆναι, κρῖναί τε bo 71 
ἔχειν διὰ τούτου πρὸς ἀντίον τὸν ῥοῦν ἀναχϑῆναι καὶ uÉyQu —— 
τοσούτου διαπλεῦσαι τὸν ποταμὸν εἰρεσίᾳ καὶ πνεύματος ἐπι- ὁ εἶ 
τηδείου φορᾷ, μέχρις ἂν τῇ ϑαλάττῃ πλησιαίτεροι γένοιντο . 
πράξαντες δὲ ὅπερ ἔγνωσαν, ἐπειδὴ κατὰ τοῦτον ἐγένοντο ᾿ 
τὸν τόπον, μνήμην καταλιπόντες τῆς σφετέρας ἀφίξεως τὸν  . 
τῆς πόλεως οἰκισμόν, μηχαναῖς ἐπιϑέντες τὴν "4gyó καὶ τ-  - 
τρακοσίων ὁδὸν σταδίων ἄχρι ϑαλάσσης ἑλκύσαντες οὕτως τος 
ταῖς ᾿Ιταλῶν ἀκταῖς προσωρμίσϑησαν, ὡς ὃ ποιητὴς ἱστορεῖ — - 
Πείσανδρος ὃ τῇ τῶν ἡρωικῶν ϑεογαμιῶν ἐπιγραφῇ πᾶσαν : 
ὡς εἰπεῖν ἱστορίαν περιλαβών. ἐκ δὲ τῆς Hu&vog προελϑὼν 1 
καὶ τὸν xvàw περαιωϑεὶς ποταμὸν và Νωρικῷ προσέβαλεν, δ: 
i 

| 


2. ἀργο ναύτας, v erasa, V. ex Olympiodoro fabulam tam a Zo-  - 
simo quam a Sozomeno I, 6 desumptam esse recte vidit Reitemeier. 
(ex Sozomeno Niceph. Call. h. e. VII, 50). Olympiodorus autem aperte 
eam hausit e Pisandro. quem non esse Pisandrum illum veterem Ca- 
mirensem — id quod post alios (cf. Bernhardy hist. litt, Gr. t. II?, 1. — 
p. 816) putavit Ieep 'quaest. Friderico) (Aug. Taur. a. 1881) p. 16 sq. 
(sive rivista di filol. class. X p. 387 sq.) et ann. phil. suppl. t. XIV 
p. 1653 — ex ipsa Emonae mentione adparet. quippe ab Augusto de- 
mum Emona condita est. vetustior fabulae -conformatio (ap. Plin n. h. 
ΠῚ, 128) pro Emona habuit Nauportum (cf. Mommsen 1. c. p. 483). 
Pisander igitur argumentum quidem e vetustiore aliquo historiae fa- 
bularis scriptore vel poeta sumpsit, sed pro Nauporto urbe s. III p. Chr. 
prope modum obsoleta Emonam vicinam florentissimamque substituit || 
5. διαπλεῦσαι s, διαπλῆσαι V | 6. ϑαλάττη V, ϑαλάσσῃ s | 10. ὁδὸν 
σταδίων ΥὟ, “σταδίων ὁδὸν s | οὕτω c | 11. Ἰταλῶν &xvcig.e Sozomeno 


corr. leep, ϑεσσαῖο ἀκταῖς, P" à m. 2, V. (ceterum accuratius Soz.: 

ἀμφὶ τοὺς τετρακοσίους σταδίους ὑπὸ μηχανῆς ἕλκοντες τὴν ᾿Δἀργὼ διὰ 
γῆς, ἐπὶ τὸν "Auviw ποταμὸν ἤγαγον, ὃς τῷ Ἠριδανῷ συμβάλλει" "How | 
δανὸς δὲ εἰς τὴν κατὰ ᾿Ιταλοὺς ϑάλασσαν τὰς ἐκβολὰς ἔχει  προσορμξ ὁ 
σϑησαν V | 12. Πείσανδρος s, πίσανδρος V || ἡρωικῶν] Ἡραϊκῶν οὔατα 
Suida (v. Πείσανδρος) volebat Fabricius. rectius Flach "Hesych. ie E 
p. 166 Suidam e Zosimo correxit | ϑεογαμιῶν V?, -μίων V! || 18. m 
ρέαν] fabularem ni mirum. cf. Macrob. sat. V, 2, 5 — qui tamen et : 


ΝΣ aisi i e ἰώ .ώ...:.,Δ e e 


Hesiodum Didotianum p. 8 sq. fort. μυϑιεκὴν post ἱστορίαν intercidit | 
ἤμωνος Ve || 14. "4xvAig f. quis sit nescio. fluvium Frigidum ("Wip 


p" 
Pere 


me TT xm PT iml 


| 7! ἴον aem ὁρῶν ἔξω γενόμενος. ὁρίξει δὲ ταῦτα 
tg “Παιονίας ἐσχατιάς, στενοτάτην ὁδὸν διδόντα τοῖς ἐπὶ τὸ 
— Νωρικὸν ἔϑνος διαβαίνειν ἐθέλουσι, καὶ πρὸς ἣν ὀλίγοι φύ- 
— Aene ἤρκουν, εἰ καὶ πλῆϑος τὴν πάροδον ἐβιάξετο. διαβὰς b 
δὲ ὅμως ὁ ᾿Δλλάριχος ἐκ τοῦ Νωρικοῦ πρὸς Στελίχωνα πρε- 
— σβείαν ἐκπέμπει, χρήματα αἰτῶν ὑπέρ τε τῆς ἐν ταῖς ᾿Ηπείροις 
τριβῆς, ἣν ἔλεγεν αὑτῷ Στελίχωνι πεισϑέντι γενέσϑαι, καὶ 
τῆς εἰς τὴν ᾿Ιταλίαν καὶ τὸ Νωρικὸν εἰσβολῆς. ὃ δὲ Στελέ- 
᾿ς gov τὴν πρεσβείαν δεξάμενος καὶ ἐν τῇ ἹΡαβέννῃ τοὺς πρέσβεις 
10 ἐάσας εἰς τὴν Ῥώμην ἀφίκετο, κοινώσασϑαι τῷ βασιλεῖ καὶ 
φῇ γερουσίᾳ περὶ τοῦ πραχτέου βουλόμενος. συνελθούσης δὲ 
τῆς γερουσίας εἰς τὰ βασίλεια καὶ βουλῆς περὶ τοῦ πολεμεῖν 

4| μὴ προτεϑείσης, ἡ μὲν τῶν πλειόνων εἰς τὸ πολεμεῖν ἐφέ- 
gero γνώμη, μόνος δὲ Στελίχων σὺν ὀλίγοις, ὅσοι φόβῳ συγ- 
L15 χατετίϑεντο, τὴν ἐναντίαν ἐχώρουν, εἰρήνην πρὸς ᾽4λλάριχον 
ποιεῖσϑαι ψηφιζόμενοι. τῶν δὲ τὸν πόλεμον αἱρουμένων ἀπ- 
αἰτούντων Στελίχωνα λέγειν ἀνθ᾽ ὅτου μὴ πολεμεῖν μᾶλλον 
ἀλλ᾽ εἰρήνην αἱρεῖται, καὶ ταύτην ἐπ᾽ αἰσχύνῃ τοῦ Ῥωμαίων 
ἀξιώματος ἀνέχεται χρημάτων ὠνήσασθαι, “διὰ γὰρ τὸ τῷ 
30 βασιλεῖ συνοῖσον᾽ ἔφη ἱτοσοῦτον ἐν ταῖς ᾿Ηπείροις διέτριψε 
χρόνον, ὡς ἂν ἅμα oi τῷ τῆς ἑῴας βασιλεύοντι πολεμήσας 
᾿Ιλλυριοὺς ἐκείνης παρέληται τῆς ἀρχῆς καὶ τῇ Ὁνωρίου 


non credo, nec magis cum Mommseno (C. I. L. V, 1 p. 75) Timavum. 
potius Zosimus nomen mythicum à Pisandro usurpatum (cf. Soz. 1. 6.) 


perperam retinuerit | 1. ἀπενίων, v à m. 2, V. quod a s recte emen- 
datum esse nec vero corruptelam latere docet IV, 45, 4 ubi sec. Zosi- 
mum Theodosius διὰ Παιονίας τῆς ἄνω καὶ τῶν Amtvvívov ὁρῶν ἐπὶ 
τὴν ᾿Δκυληίαν αὐτὴν ἐλάσαι διενοεῖτο, cf. ib. 46, 2 | 2. στενωτάτην scri- 
psit Bekk | διδόντα V radendo ex διδόναι τὰ || 4. incipiunt excerpta in 
A B: Ὅτι ἀλάριχος ὁ τύραννος πολλὰ ληισάμενος καὶ τὰς τῆς προνίας 
ἀπ mg. B: ἴσωρ παιωνίας) ἐσχατιᾶς (τἐσχατιᾶς, sed v notata, B) διαβὰς 
—. ἐκ τοῦ νωρικοῦ | 6. τῆς V, ταῖς ΑΒ | 8. τὸν νωρικὸν V | 9. δαουβένῃ Δ, 
᾿βαουβένῃ (sic ov notatum) B | 11. γερουσίᾳ] cf. Richter “ἃ. westroem, 
- Reich! p. 385 sq. | 13. 14. ἐφέρετο] ἔφερε conieci. cf. Thuc. I, 79, 2 
. unde locutio sumpta: τῶν uiv πλειόνων ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἴ γνῶμαι ἔφερον || 
14, 15. συγκατετίθετο ΔΒ || 16. 17. ἀπαντούντων B | 17. ἀνθ᾽ οὗ τὸ μὴ 
ΑΒΗ 18. ἀλλ᾽ AB, ἀλλὰ Vs | αἱρεῖται A B V!, ἄγειν αἱρεῖται γῆς | 20. ἐν- 
AB [ 21. ἅμα of τῶ τῆς V, ἅμα οὕτω τῆς AB | 92. ἰλλυριοὺς 
V*| ὀωρώυ A, νωρῶυ BD 


B — —— 


254 


βασιλέως Ὡρῶν φθάσαντα γράμματα τὴν ἐπὶ zi Bpunr. ia- 
σιν αὐτοῦ διεκώλυσεν, ἣν ἐκδεχόμενον ᾿᾽4λλάριχον αὐτόϑι 
χρόνον δαπανῆσαι πολύν. καὶ ταῦτα λέγων ὃ Στελίχων ἅμα 
καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐδείκνυ, καὶ τὴν Σερήναν αἰτίαν ἔλεγεν 5 
εἶναι τὴν ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων ὁμόνοιαν ἀδιάφϑορον 

9 φυλάττεσϑαι βουλομένην. πᾶσι τοίνυν δόξαντος δίκαια λέγειν 
Στελίχωνος, ἐδόκει τῇ γερουσίᾳ χρυσίου τετρακισχιλίας ὑπὲρ 
τῆς εἰρήνης ᾿4λλαρίχῳ δίδοσθαι λίτρας, τῶν πλειόνων οὐ 
κατὰ προαίρεσιν ἀλλὰ τῷ Στελίχωνος φόβῳ τοῦτο ψηφισα- 10. 
μένων, ὥστε ἀμέλει “Παμπάδιος γένους καὶ ἀξιώματος εὖ ἔχων, | 
τῇ πατρίῳ φωνῇ τοῦτο ὑποφϑεγξάμενος "non est ista pax - ; 
sed pactio servitutis', 0 δηλοῖ δουλείαν μᾶλλον ἤπερ εἰρήνην 
εἶναι τὸ πραττόμενον, ἅμα τῷ διαλυϑῆναι τὸν σύλλογον, δέει 
τοῦ μὴ παϑεῖν τι διὰ τὴν παρρησίαν, εἴς τινα πλησιάξουσαν 15 
τῶν Χριστιανῶν ἀπέφυγεν ἐκκλησίαν. | 

30. Ὁ uiv οὖν Στελίχων τὴν πρὸς ᾿4λλάριχον εἰρήνην — - 
τοιῶδε τρόπῳ καταπραξάμενος ἐπὶ τὴν ἔξοδον ὥρμητο, Toig  — 
αὐτῷ δόξασιν ἔργον ἐπιϑήσων" ὃ δὲ βασιλεὺς ἐθέλειν ἔφασκεν — 
ἐκ τῆς Ῥώμης εἰς τὴν Ῥάβενναν παραγενέσϑαι ϑεάσασϑαί τὲ 90 
τὸ στρατόπεδον καὶ φιλοφρονήσασϑαι, πολεμίου μάλιστα τοι- 

2 οὕτου τῆς ᾿Ιταλίας ἐντὸς διαβάντος. ἔλεγε δὲ ταῦτα οὐκ 
οἴκοϑεν κινούμενος, ἀλλὰ συμβουλῇ Σερήνας πευιϑόμενορ᾽ 
ἐβούλετο γὰρ αὐτὸν ἀσφαλεστέραν πόλιν οἰκεῖν, ἵνα εἰ τὴν 
εἰρήνην πατήσας ᾿Δλλάριχος ἐπέλϑοι τῇ Ῥώμῃ, μὴ κυριεύσῃ ss 
καὶ τοῦ βασιλέως" ἦν γὰρ αὐτῇ σπουδὴ περισώξεσϑαι τοῦτον, 
ὡς καὶ αὑτῆς τὴν ἀσφάλειαν διὰ τῆς ἐκείνου σωτηρίας ἐχούσῃ. — 

1. προσϑείη ex προσϑοίη V'| τοῦ. V | 2. ὀνωρίου φϑάσαν τὰ 

γράμματα ΑΒ [| 2. 8. αὐτοῦ ἔλασιν διεκώλυσεν" ἣν ἐχόμενον ΑΒ | ὅ. σε- 

ρήναν V?, σερῆνα V!, βερήναν AB | 8. τετρακισχιλίας V, τετρακοσίαξςἩἡ - 

AB. uw κεντηνάρια μισϑὸν ἔλαβε τῆς ἐκστρατείας: Olympiod. fr. 5. cf. 

Wietersheim-Dahn t. II? p. 374 | 10. τῷ accessit e A BV || τοῦτο om. 


AB | 12. τῇ om. AB | τούτῳ AB, qui Latina omittunt| 13. ὃ V?, ὃ ra 
(1 litt. er.) V! | 14. τῶ A BV et Sylb, τοῦ apographa | λυϑῆναι AB bc 
15. παρουσίαν AB | 16. ἀπέφυγεν ABV, ἀπέφευγεν s | ἐκκλησίαν. καὶ — 
ὁ ΠΕ A B || 19. δόξασιν τέλος ixibdido A B, qui hic ec V D 


“2 
Ev 
a 
ki 


A x 


χωνι φανείσης, ἐπενοεῖτο πολλὰ ταύτης κωλύματα. τοῦ 
(X βάρβαρος μὲν τὸ γένος. ἐν δὲ τῇ Pefévvg στίφους 
nin ἡγούμενος, γνώμῃ Στελίχωνος ἐκίνει πρὸ τῆς mó- 
᾿ς λεῶς ϑορύβους, οὐχ ὡς τῷ ὕντι συνταράξαι τὰ καϑεστῶτα 
βουλόμενος, ἀλλ᾽ ὡς ἂν ἐχφοβήσοι τὸν βασιλέα fol τῆς ὁδοῦ 
τῆς ἐπὶ τὴν 'Ῥάβενναν ἀποστρέψειε. τοῦ δὲ οὐκ ἀποστάντος 
ἧς εἶχε γνώμης, ᾿Ιουστινιανὸς ἐν τῷ τῶν συνηγόρων κατὰ 
τὸ τὴν Ρώμην ἐπιτηδεύματι διαπρέψας, αἱρεθεὶς δὲ παρὰ Στελί- 
- gmvog πάρεδρός τε ὁμοῦ καὶ σύμβουλος, ὑπὸ τῆς ἄγαν ἀγχι- 
voíeg φαίνεται τὰ τῆς βασιλικῆς ὁδοῦ τεκμαιρόμενος, καὶ ὡς 
ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς Στελίχωνα οἵ ἐν τῷ Τικήνῳ στρα- 
τιῶται τοῦ βασιλέως ἐπιδημήσαντος εἰς τὸν ἔσχατον αὐτὸν 
Πρ χαταστήσουσι κίνδυνον. διετέλει τε παραινῶν ἐκστῆναι τὸν 
βασιλέα τῆς τοιαύτης δρμῆς. ὁρῶν δὲ ἀπειϑοῦντα τοῖς Στε- 
λέχωνος λόγοις ἀπιὼν ᾧχετο, δέει τοῦ μὴ διὰ τὴν οἰκειότητα 

^ συγκατενεχϑῆναι τῇ Στελίχωνος τύχῃ 
81. Φήμης δὲ πρότερον εἰς τὴν Ῥώμην ἐλϑούσης ὡς 
᾿οοἾδρχάδιος ὃ βασιλεὺς τελευτήσειε, κυρωϑείσης τε μετὰ τὴν 
Ὁνωρίου τοῦ βασιλέως εἰς τὴν Páfevvav ἄφιξιν, ἐπειδὴ Στε- 
λίχων μὲν εἰς τὴν Ῥάβενναν ἦν, ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπέστη Bo- 
νωνίᾳ τῇ πόλει, μιᾷ τῆς Αἰμιλίας οὔσῃ, διεστηκυίᾳ δὲ τοῖς 
καλουμένοις μιλίοις ἑβδομήκοντα τῆς 'Ραβέννης, μετάπεμπτος 
as γίνεται Στελίχων οἷα στρατιωτῶν κατὰ τὴν δδὸν πρὸς ἀλλή- 
λους στασιασάντων, ἐφ᾽ ᾧ σωφρονισμὸν αὐτοῖς ἐπαχϑῆναι. 
Στελίχωνος (οὖν, συναγαγόντος τοὺς στασιάσαντας, καὶ οὐχ 


αὐτῆ --- ἐχούση V, αὐτῆς --- ἐχούσης s || 2. ἐπενοεῖτο) ἐπενόει conieci. cf. 
IL, 40, 2; IV, 2, 1| 4. δαβένη V | 8. ἀποστρέψειε] ἀποτρέψειε conieci || 
11 sq. in eis quae de lustiniano narrantur merito haesit Wietersheim 
. t. ΠΡ p. 816 videtur Zosimus uberiorem Olympiodori narrationem 
male excerpsisse | 13. τυκήνω V!, τικηνῶ V? | 15. ἐκστῆναι xvf.) sen- 
. tentia requirere videtur ut Iustinianus Stilichonem admonuerit ut regi 
. Ravennam ire cupienti morem gereret, Stilicho autem id concedere 
. moluerit, unde ἐκστῆναι τῷ βασιλεῖ et ἀπειϑοῦντα Στελίχωνα τοῖς λόγοις 
. &ut scripsisse Zosimum aut scribere debuisse putaverim | 19. δὲ {τῆς 
. voluit Sylb, male | 21. &qi&i non 'adventus' h.l. est, sed *profectio'. 
— erravit Tillemont t. V p. 559 | 22. 23. βονωρίαν | 23. οὔσηι V*, obor// 
OY o retiaidree V, corr. v kttRmerie (sine acc.) vim οὖν 


CR OA 


ἀσιλέως οὐκ ἐνδιδόντος ἀλλ᾽. ἐχομένου τῆς ὁδοιπορίας, 


M τοῦ MUR ixi ΤῊ» τΡάβενναν ὁρμῆς ἀποϑυμίου τῷ 3 


4 


ἐν Mo Er τς 1 EG SAL c Pape 
"ἀν CIC oxWrwhda ων msi 7 M «- "cu dn! aao ὙΠ cea 


5 uóvroe καὶ ἐν τῇ AgsAdvo διατρίβοντος. προσεῖναι δὲ τού- 


ὅτι QS QOPIPP UNE μόνον αὐτοὺς ὃ βασιδεὺν κελεύσει 
τος, ἀλλ᾽ ὅτι κατὰ δεκάδα τὸν αἰτιώτατον ἕνα ϑανάτῳ & 
ϑῆναι ἘὐοσΘΥΝΤΟΣ τοσοῦτον αὐτοῖς ἐνέϑηκε φόβον. ( 
δάκρυα πάντας ἀφιέντας εἰς ἔλεον τὸν στρατηγὸν ἐπι ἄσο 
σϑαι καὶ ὑποσχέσϑαι τὴν τοῦ βασιλέως ξὐμένειαν. ἐπεὶ δὲ 
οὐκ ἔσφηλεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς τῆς ὑποσχέσεως, tig τὴν περὶ 
τῶν κοινῶν" ἐτράπησαν σκέψιν: ὅ τε γὰρ Στελίχων εἰς τὴν 
ἑῴαν ἐβούλετο διαβῆναι καὶ τὰ κατὰ τὸν ᾿ἀρκαδίου παῖδα 
Θεοδόσιον διαϑεῖναι, νέον ὄντα καὶ κηδεμονίας δεόμενον, ὅ. 
τε βασιλεὺς Ὁνώριος αὐτὸς στέλλεσϑαι τὴν ὁδὸν ταύτην δι- i 
ἐνοεῖτο, καὶ ὅσα πρὸς ἀσφάλειαν τῆς τοῦ νέου βασιλείας olx0- - 
νομῆσαι. δυσαρεστήσας ἐπὶ τούτῳ Στελίχων τὸν ὄγκον τῶν 
περὶ τὴν ὁδὸν ἐσομένων δαπανημάτων ἄγων εἰς μέσον ἀπο- 
τρέπει τὸν βασιλέα ταύτης τῆς ἐγχειρήσεως. ἔλεγε δὲ μηδὲ 
τὴν ἐπανάστασιν Κωνσταντίνου συγχωρεῖν αὐτῷ τῆς περὶ τὴν 
᾿Ιταλίαν. καὶ τὴν Ῥώμην αὐτὴν ἀποστῆναι φροντίδος, ἤδη 
Κωνσταντίνου τοῦ τυράννου τὴν Γαλατίαν πᾶσαν διαδρα- 


- 
ux 


- 
Jn e Vs y 
MMMCOTwrtvrnerrvnmrmImMSTSUvETT 


& {Μὰ αι 


s d dnd abili am 


τοις, καίπερ οὖσιν ἱκανοῖς εἰς τὸ δεῖσϑαι τῆς τοῦ βασιλέως 
παρουσίας τε καὶ προνοίας, καὶ τὴν ᾿“λλαρίχου μετὰ τοσούτου 90. 
στρατοπέδου βαρβάρων ἐπιδημίαν, ἀνθρώπου βαρβάρου καὶ 
ἀπίστου καὶ ἐπειδὰν εὕροι τὴν ᾿Ιταλίαν βοηϑείας ἔρημον ἐπ- 
ελευσομένου. γνώμην δὲ ἀρίστην εἶναι καὶ τῇ πολιτείᾳ λυσι- 
τελοῦσαν ᾿Δλλάριχον μὲν ἐπιστρατεῦσαι τῷ τυράννῳ, τῶν τὲ 
σὺν αὐτῷ βαρβάρων ἄγοντα μέρος καὶ τέλη Ῥωμαϊκὰ καὶ es 
ἡγεμόνας, o? κοινωνήσουσιν αὐτῷ τοῦ πολέμου, τὴν ἑῴαν δὲ 
αὐτὸς καταλήψεσθαι βασιλέως κελεύοντος χαὶ γράμματα περὶ 
τοῦ πρακτέου διδόντος. ἀλλ᾽ ὃ βασιλεὺς μὲν ὀρϑῶς ἅπαντα 
εἰρῆσϑαι τῷ Στελίχωνι κρίνας, τά τὲ γράμματα δοὺς πρὸς 
τὸν τῆς ἑῴας βασιλέα καὶ πρὸς ᾿4λλάριχον τῆς Βονωνίας ἐξ- 30 
ἤλαυνε: ΦΖΣτελίχων δὲ κατὰ χώραν ἔμενε τέως, οὔτε ἐπὶ τὴν 
ἑῴαν προϊὼν οὔτε ἕτερόν τι τῶν βεβουλευμένων ἄγων εἰς 


—M M À—— C145 
LES 


addidi (vel δὴ), δὲ add. Heyne | 9. διαϑῆναι V || 20. τε sup. scr. vi CR 
23. γνώμην V?, γνώμη V! | 24. ἐπιστρατεῦσαι) "mittere" h. 1. est, Ho. : &. 
*profieisci, cf. II, 11; VI, 4, 3 et v. Krebs 'Rection d. Casus? tisb. — 


1885) p. 8 | 25. ἄγοντα s, ἄγοντι V | 26. κοινωνήσωσιν, ov ἃ e 
30. βονωρίας V | 31. ἐπὶ] τὴν ἐπὶ coni. Sylb 


ἔργον, ἀλλ᾽ οὔτε μέρος τῶν ἐν τῷ Τικήνῳ στρατιωτῶν εἰς 
1 Ῥάβενναν ἢ ἑτέρωϑιί που μετατιϑείς, ὡς ἂν μὴ τῷ βασιλεῖ 
— xerà πάροδον ὑπαντήσαντες εἴς τινα κατ᾽ αὐτοῦ il» βασιλέα 
3 ᾿κινήσειαν πρᾶξιν — 
89. ᾿Αλλὰ Στελίχων μὲν οὐδὲν συνεπιστάμενος ἀπηχὲς 
ἢ κατὰ τοῦ βασιλέως ἢ κατὰ τῶν στρατιωτῶν βεβουλευμένον 
ἐν τούτοις qv: Ὀλύμπιος δέ τις, ὁρμώμενος μὲν ἐκ τοῦ Εὐ- 
— ξείνου πόντου, λαμπρᾶς δὲ στρατείας ἐν τοῖς βασιλείοις ἠξι- 
. Opévog, ἐν δὲ τῇ φαινομένῃ τῶν Χριστιανῶν εὐλαβείᾳ πολ- 
Le AQv ἀποκρύπτων ἐν ἑαυτῷ πονηρίαν, ἐντυγχάνειν εἰωϑὼς δὶ’ 
.. ἐπιεικείας προσποίησιν τῷ βασιλεῖ πολλὰ κατὰ τὸν ποιητὴν 
ϑυμοφϑόρα τοῦ Στελίχωνος κατέχεε ῥήματα, καὶ ὡς διὰ τοῦτο 
τὴν ἐπὶ τὴν ἑῴαν ἀποδημίαν ἐπραγματεύσατο, ὡς ἂν ἐπιβου- 
| λΔλεύσας ἀναίρεσιν Θεοδοσίῳ τῷ νέῳ ..... Εὐχερίῳ τῷ παιδὶ 
τ παραδοίη. ἀλλὰ ταῦτα μὲν εὐρυχωρίας αὐτῷ οὔσης κατὰ τὴν 
ὁδὸν κατέχεε τοῦ βασιλέως" ἤδη δὲ αὐτοῦ ὄντος κατὰ τὸ 
Tíxqvov, τοὺς νοσοῦντας ἐπισχεπτόμενος τῶν στρατιωτῶν ὃ 
Ὀλύμπιος (ἦν γὰρ αὐτῷ καὶ τοῦτο τῆς ἐπικεκαλυμμένης με- 
. τριότητος τὸ κεφάλαιον) τοιουτώδεις κἀκείνοις ἐνέσπειρεν 
Loxe ἐπῳδάς. τετάρτης δὲ μόνης ἡμέρας ἐξ οὗπερ ἐπεδήμησεν ὁ 
| βασιλεὺς τῷ Τικήνῳ διελϑούσης, μετακληϑέντων εἰς τὰ βασί- 
λεια τῶν στρατιωτῶν ἐφαίνετό τε αὐτοῖς ὃ βασιλεὺς καὶ εἰς 
τὸν χατὰ Κωνσταντίνου τοῦ τυράννου παρεϑάρσυνε πόλεμον. 
περὶ δὲ Στελίχωνος οὐδενὸς κινηϑέντος ἐφαίνετο νεύων τοῖς 
| ss στρατιώταις Ὀλύμπιος καὶ ὥσπερ ἀναμιμνήσκων ὧν ἔτυχεν 


w* 


1. ἀλλ᾽ οὔτε] ἀλλ᾽ οὐδὲ conieci | 2. ἑτέρωϑέ που] cf. ad V, 13, 4 || 

5. οὐδέν (of) συνεπ. conieci | 7. Ὀλύμπιος] Olympiod. fr. 2. 8 (absol- 
vunt scelere Olympium cum ceteri scriptores ecclesiastici tum. Philo- 
storgius XII, 1: ὅτε Φιλοστόργιος — διατρέβοντος. quae secuntur in 

. Philostorgii epitome Photiana: ἄλλοι δὲ — τῷ Στελίχωνι, non ex Philo- 
Storgio sed ex Olympiodoro a Photio excerpta sunt. cf. praef. huius 

— edit.) | 8. στρατείας V?, στρατιᾶς V! | 9. εὐλαβείᾳ] cf. Iulian. p. 554, 20 H.: 
—. τὴν εἰς τοὺς ϑεοὺς εὐλάβειαν | 11. κατὰ τὸν ποιητὴν] Hom. Il. VI, 169 | 
— 13. ἀποδημίαν V, ἐπιδημίαν ς | 14. indicavi lacunam. τὴν βασιλείαν 
post παιδὶ add. s. misi forte in τῷ νέῳ latet τὰ ἑῷα vel τὴν ἕω. cf. 
.. Rozom. IX, 4: ὕποπτος ὧν ὡς Εὐχέριον τὸν υἱέα τὸν ἑαυτοῦ σπουδάξων 
᾿ ἀναγορεῦσαι βασιλέα κατὰ τὴν ἕω | 16. τοῦ βασιλέως V?, τὸν βασιλέα 
Ev LA ὁ accessit e V | 19. τὸ κεφ.] τι L ud conieci. nisi forte unum 


τ vocabulum sub duobus latet | 20. τετάρτῃ, c à m, 1, V 


17 


οὐ μδεν.- E o NEIN . qs TW ORC NIS 


4 


σι 


. hic Ἰο us Seeckium de Notitia disputantem (diss. Berol. a. 1872 p.9$q.) ||. 


σὺν πολλῷ πόνῳ μόλις oióg τὲ γέγονε τὴν τῶν στρατιωτῶν. 


258 


αὐτοῖς ἐν παραβύστῳ διαλεχϑείρ᾽ o? ài sodio τινι 
φοροι γεγονότες Διμένιόν τε τὸν ἐν τοῖς ὑπὲρ τὰς "4λ 
ἔϑνεσιν ὄντα τῆς αὐλῆς ὕπαρχον ἀποσφάττουσι, καὶ ἃ 
τούτῳ Χαριοβαύδην τὸν στρατηγὺν τῶν ἐκεῖσε ταγμάτων" : 
ἔτυχον yàg διαφυγόντες τὸν τύραννον xal ὑπαντήσαντες κατὰ 5 
τὸ Τίκηνον τῷ βασιλεῖ, ἐπισφάττονται δὲ τούτοις Buxévrióg — — 
τε καὶ Σάλβιος, ὃ μὲν τῶν ἱππέων ἡγούμενος, ὃ δὲ τοῦ τῶν — 
δομεστίκων τάγματος προεστώς. ἐπεὶ δὲ τῆς στάσεως αὐξή- 
ϑείσης ὅ τε βασιλεὺς ἀνεχώρησεν ἐπὶ τὰ βασίλεια καὶ τῶν 
ἀρχόντων ἔνιοι διαφυγεῖν ἠδυνήϑησαν, ἐπὶ τὴν πόλιν ἅπασαν 19. 
of στρατιῶται διασπαρέντες ὅσους ἐδυνήϑησαν τῶν ἀρχόντων .— 
ἀνεῖλον, ἐξελκύσαντες τῶν οἰκημάτων ἐν οἷς ἔτυχον ἀπο- 
δράντες, τὰ δὲ τῆς πόλεως διήρπασαν χρήματα. προϊόντος δὲ 
εἰς ἀνήκεστον τοῦ κακοῦ, χιτώνιον ὃ βασιλεὺς περιβαλόμενος 
χλαμύδος δίχα καὶ διαδήματος, φανείς τε ἐν μέσῃ τῇ πόλει, | 


- 
ΡΨ ΨΥ Lm wt TS 


ἀναστεῖλαι μανίαν. ἀνῃρέϑησαν δὲ τῶν ἀρχόντων ὅσοι xol 
μετὰ τὴν φυγὴν ἥλωσαν, ὅ τὲ τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τάξεων μά- 
γιστρος Ναιμόριος καὶ Πατρώινος ὃ τῶν ϑησαυρῶν προεστὼς 
xul .... ὃ τῶν ἀνηκόντων ἰδία τῷ βασιλεῖ ταμιείων προ- 90 
βεβλημένος, καὶ ἐπὶ τούτοις Σάλβιος ὃ τὰ. βασιλεῖ δοκοῦντα 
τεταγμένος ὑπαγορεύειν, ὃν κοιαίστωρα καλεῖν oí ἀπὸ Κων- 


1. 3. παράφοϊρφοι, o ex o, V 2. τὸν €, τῶν ex τὸν Ὑ᾽ || ἐν voie,  — 
ν΄ τὸ ex corr. V!| 4. et 6. fuerunt igitur praeter Stilichonem, utriusque 
militiae magistrum, Chariobaudes magister equitum per Gallias et 
Vincentius magister equitum praesentalis. Vincentio successit Turpilio, 
Stilichoni ipsi Varanes, sed ita ut simplex fieret magister peditum, 
non magister utriusque militiae (V, 36, 3. quippe hic titulus honori- 
fieus in Occidente illa aetate fuisse videtur, qui magistris peditum 
non conferretur nisi postquam bene de re publica meruissent) fugit 


UNS UTR 


"mm 


6. βικέντιος V et apographa, βιγκέντιος corr. Sylb. at nil est misi di- 
versa idem nomen scribendi ratio, v. C. I. G. 9645 coll. 9559, et C. LL. — 
V, 2 p. 1060 | 7. τοῦ accessit e V | 12. οἰκημάτων V, οἰκοδομημάτων &|| ^ 
14. περιβαλόμενος V et Bekk, περιβαλλόμενος apographa | 17. καὶ ae- - 
cessit e V || 19. πατρώινος V et Seeck praef. ad Symm. p. OXC adn. 96 
πατρώνιος «. (eadem nominis forma extat C. L G. 5973 c sive 6] 
Gr. Kaibel. 1026, Πατρόϊνος C. 1. G. 6649) 30. indicavi lacunam. fo: 
Ursicinus, qui a. 405 comes rerum privatarum erat (v. Seeck 
a. 408 dignitatem adhue retinebat || 22. κοιαίστωρα V et apo, 


ντ (vov δεδώχασι. χρόνοι" τούτῳ γὰρ οὐδὲ τὸ τῶν ποδῶν 
«βέσϑαι τοῦ βασιλέως ἤρκεσε πρὸς ἀποφυγὴν τοῦ ϑα- 
írov. τῆς δὲ στάσεως ἄχρι δείλης ὀψίας ἐπιμεινάσης, καὶ 
--. cob βασιλέως μή τι καὶ εἰς αὐτὸν γένοιτο δείσαντος καὶ διὰ 
ὩΣ τοῦτο ὑποχωρήσαντος, εὑρόντες ἐν μέσῳ “ογγινιανόν, ὃς τῆς 
E μὴν ᾿Ιταλίαν αὐλῆς ὕπαρχος ἦν, ἀναιροῦσι καὶ τοῦτον. 
. ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν ἀρχῶν προβεβλημένοι τῆς τῶν στρατιωτῶν 
᾿ς ἔργον γεγόνασιν ἀπονοίας" ἀπώλετο δὲ καὶ τῶν παρατυχόντων 
— πλῆϑος ὅσον ἀριϑμῷ μὴ ῥάδιον εἷναι περιλαβεῖν. 
-1 33, Ταῦτα προσαγγελϑέντα Στελίχωνι κατὰ τὴν Βο- 
- γωνίαν ὄντι, πόλιν οὖσαν. ὡς εἴρηται, τῆς Αἰμιλίας, οὐ 
μετρίως αὐτὸν ἐτάραξε. καλέσας τε ἅπαντας ὅσοι συνῆσαν 
αὐτῷ βαρβάρων συμμάχων ἡγούμενοι, βουλὴν περὶ τοῦ πρα- 
- χτέου προυτίϑει. καὶ χοινῇ πᾶσι καλῶς ἔχειν ἐδόκει τοῦ μὲν 
- 15 βασιλέως ἀναιρεθέντος (ἔτι γὰρ τοῦτο ἀμφίβολον ἦν) πάντας 
ὁμοῦ τοὺς συμμαχοῦντας Ῥωμαίοις βαρβάρους κοινῇ τοῖς 
στρατιώταις ἐπιπεσεῖν καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας διὰ τούτου 
καταστῆσαι σωφρονεστέρους, εἰ δὲ ὁ μὲν βασιλεὺς φανείη 
περισωϑείς, ἀνῃρημένοι δὲ οἵ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες, τηνικαῦτα 
Los: τοὺς τῆς στάσεως αἰτίους ὑπαχϑῆναι τῇ δίκῃ. τὰ μὲν οὖν 
Στελίχωνι καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ βαρβάροις βεβουλευμένα τοιαῦτα 
qv: ἐπεὶ δὲ ἔγνωσαν ἀπηχὲς οὐδὲν εἰς τὴν βασιλείαν γενό- 
μενον, οὐκέτι πρὸς τὸν κατὰ τοῦ στρατοπέδου σωφρονισμὺν 
— ἐδόκει Στελίχωνι χωρεῖν ἀλλ᾽ ἐπὶ τῆς 'ῬΡαβέννης ἀναχωρεῖν" 
- :» τό τὲ γὰρ τῶν στρατιωτῶν πλῆϑος ἐλάμβανε κατὰ νοῦν, καὶ 
προσέτι γε τὴν τοῦ βασιλέως περὶ αὐτὸν γνώμην οὐχ ἑώρα 


pro quo Sylb ceterique male κοαέστωρα scripserunt. cf. locos ab Hert- 
leinio ad Iulian. p. 594, 1, Wannowskio *ant. Rom." p. 162 Fabrotioque 
gloss. ad Cedren. t. ΠῚ p. 911 Bk. allatos | 1. δεδώκασι! εἰώϑασι coni. 
- Reinesius, male | οὐδὲ Bekk, οὔτε V | 3. ἤρκησε V || 5. τῆς ex τίς V 
(a m. 2?) de ipso homine v. Seeck praef. ad Symm. p. CLXXXVVIII || 
8. ἔργον yey.] cf. Wyttenbach ad Iulian, p. 176 ed. Schaefer | 9. ἀρεϑμῶ 
] v corr. (a m. 2?), ἀριϑμὸν V' | 10. τὴν accessit e V | 10. 11. βονωρίαν V || 
| 16. ὁμοῦ ex μὲν V! | 16. 17. τοῖς (ἐν τῷ Tuxijvo στρατιώταις expectabam. 
; Ta ἄλλοι ἕπαντες sunt exercitus Romani — barbaris infensi — aliis in 
.. locis constituti | 20. τῇ 9/xp] δέκῃ I, 88, 1. κολάσεσιν ὑπάγεσθαι I, 56, 3 | 
E 22. εἰς τὴν βασιλείαν] εἰς τὸν βασιλέα coni. Reitemeier | 25. γὰρ, quod 


ME 


πέδῳ βαρβάρους οὔτε ὅσιον οὔτε ἀσφαλὲς ᾧετο εἶναι. 
94. "Emi τούτοις ἀπορουμένου Στελίχωνος, οἱ σὺν αὖ 
βάρβαροι τὰ πρότοδὸν αὐτοῦ; ἐσκεμμένα κρατεῖν ἐθέλ 01 


x ou 


γνώμην σαφέστερον P b RE Σάρος δὲ καὶ σώματος pec 
καὶ ἀξιώσει τῶν ἄλλων συμμάχων προέχων, μετὰ τῶν Merl 
αὐτὸν τεταγμένων βαρβάρων ἀνελὼν καϑεύδοντας ἅπαντας. 30 1 
οὗ Στελίχωνι προσεδρεύοντες ἔτυχον Οὖννοι, καὶ τῆς ἕπο-. | 
μένης αὐτῷ πάσης ἀποσκευῆς γενόμενος ἐγκρατὴς él τὴν 
τούτου σκηνὴν ἐχώρει, καϑ' Lid διατρίβων ἀπεσκόπει và. συμ- 

2 βησόμενα. Στελίχων μὲν οὖν καὶ τῶν σὺν αὐτῷ βαρβάρων 
διαστάντων ἐπὶ τὴν Ῥάβενναν ἀπιὼν παρεγγυᾷ ταῖς πόλεσιν, 15 
ἐν αἷς βαρβάρων ἔτυχον οὖσαι γυναῖκες καὶ παῖδες, μηδένα 
δέχεσϑαι βαρβάρων αὐταῖς προσιόντα" τῆς δὲ τοῦ βασιλέως 
γνώμης ἤδη κύριος Ὀλύμπιος γεγονὼς τοῖς ἐν τῇ Pafévvm 
στρατιώταις ἔστελλε βασιλικὰ γράμματα κελεύοντα GvÀAQ- 
φϑέντα Στελίχωνα τέως ἐν ἀδέσμῳ παρ’ αὐτῶν ἔχεσθαι 20 

8 φυλακῇ. τοῦτο μαϑὼν ὁ Στελίχων ἐκκλησίαν τινὰ τῶνΝν 
Χριστιανῶν πλησίον οὖσαν νυχτὸς οὔσης ἔτι κατέλαβεν. ὅπερ, 
o συνόντες αὐτῷ βάρβαροι καὶ ἄλλως οἰκεῖοι τεϑεαμένοι, —. 

4 μετὰ οἰκετῶν ὡπλισμένοι τὸ ἐσόμενον ἀπεσκόπουν. ἐπεὶ b — 
ἡμέρα ἦν ἤδη, παρελθόντες εἰς τὴν ἐκκλησίαν οἵ στρατιῶ- “0 
ται, καὶ ὅρκοις πιστωδσάμενοι τοῦ ἐπισκόπου παρόντος ὦ 
οὐκ ἀνελεῖν αὐτὸν ἀλλὰ φυλάξαι μόνον παρὰ βασιλέως ἐτά.-. 
χϑησαν, ἐπειδὴ τῆς ἐκκλησίας ὑπεξελϑὼν ὑπὸ τὴν τῶν στρα- . 
τιωτῶν ἦν φυλακήν, ἀπεδίδοτο δεύτερα γράμματα παρὰ τοῦ 
χεχομικότος τὰ πρότερα, ϑανάτου τιμώμενα τὰ κατὰ τῆς 3) 

5 πολιτείας ἡμαρτημένα Στελίχωνι. Εὐχερίου δὲ τοῦ τούτου 
παιδὸς ἐν τῷ ταῦτα γενέσϑαι πεφευγότος καὶ εἰς τὴν Ῥώμην ^ 
ἀναχωρήσαντος, ἤγετο Στελίχων ἐπὶ τὸν ϑάνατονν. τῶν ἊΝ 


ΘΥΥ  ΥΡ ΨΥΝΨΥΥ 


εὐ wv 


qu wy TY 


i 
3 
1 


Bekk. cf. ad III, 6, 3 ' 24. ἐπεὶ δὲ & ἐπειδὴ ee P. 
βασ. s || 28. indi) s, ἐπεὶ δὲ V | 30. πρότερα V et 8b δὲ br 
grapha | 31. τοῦ τούτου V?, τούτου τοῦ V! 


Bi mor. bod δ οἰκετῶν id ἄλλως μῶν iin 
do πλῆϑος οὐ μέτριον) ἀφελέσϑαι τῆς σφαγῆς αὐτὸν ὅρμη- 
τῶν, σὺν ἀπειλῇ πάσῃ καὶ φόβῳ ταύτης αὐτοὺς Στελίχων 

; ἐποστήσας τῆς ἐγχειρήσεως τρόπον τινὰ τὸν τράχηλον αὐτὸς 
E Ἢ eios: τῷ ξίφει, πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἐν ἐκείνῳ δυναστευ- 
2 ᾿σάντων τῷ χρόνῳ γεγονὼς μετριώτερος. Θεοδοσίου γὰρ τοῦ 
E - πρεσβυτέρου συνοικῶν ἀδελφιδῇ καὶ ἀμφοῖν αὐτοῦ τοῖν παί- 
Ε δον τὰς βασιλείας ἐπιτραπείς, τρεῖς δὲ πρὸς τοῖς jer 5 
— ἐνιαυτοὺς ἐστρατηγηκὼς οὐκ ἐφάνη ποτὲ στρατιώταις ἐπὶ 
ad χρήμασιν ἄρχοντας ἐπιστήσας ἢ στρατιωτικὴν σίτησιν εἰς 
οἰκεῖον παρελόμενος κέρδος. πατὴρ δὲ παιδὸς ἑνὸς γεγονὼς 
ἔστησεν αὐτῷ τὴν ἀξίαν ἄχρι τοῦ λεγομένου νοταρίου τρι- 
βούνου, μηδεμίαν αὐτῷ περιποιήσας ἀρχήν. ὥστε (δὲ) μηδὲ 
τὸν χρόνον ἀγνοῆσαι τοὺς φιλομαϑοῦντας τῆς αὐτοῦ τελευτῆς» 

15 Βάσσου μὲν ἦν ὑπατεία καὶ Φιλίππου, x«9 ἣν καὶ ᾿ρκάδιος 

ὃ βασιλεὺς ἔτυχε τῆς εἱμαρμένης, τῇ πρὸ δέκα καλανδῶν 

CE-eipeg id ἡμέρᾳ. 

; Στελίχωνος δὲ τελευτήσαντος. τὰ ἐν τοῖς βασιλείοις 
᾿ς ἅὥὭἅπαντα κατὰ τὴν Ὀλυμπίου διετώϑετο βούλησιν, καὶ αὐτὸς 
90 μὲν τὴν τοῦ μαγίστρου {τῶν ὀφφικίωνΣ ἀρχὴν παρελάμβανε, 

τὰς δὲ ἄλλας διένεμεν ὁ βασιλεὺς οἷς Ὀλύμπιος ἐμαρτύρει. 

πανταχόϑεν δὲ τῶν Στελίχωνος οἰκείων ἢ ἄλλως τὰ τούτου 
φρονεῖν δοκούντων ἐρευνωμένων, εἰς κρίσιν ἤγοντο “]ευτέριος 
' ὃ τῆς φυλακῆς τοῦ βασιλικοῦ κοιτῶνος προεστὼς καὶ Πέτρος 
s; 0 τοῦ τάγματος τῶν ὑπογραφέων ἡγούμενος, καὶ δημοσίαν 
ὑποστάντες ἐξέτασιν ἠναγκάξοντό τι περὶ Στελίχωνος λέγειν. 


2. ἀφελ.} cf. Krabinger ad Synes. de prov. p. 93 B Pet. | 4. τὸν ro. 
αὐτὸς V, αὖτ. v. vg. ς || b. ὑπέσχε V et Bekk, ὑπέσχετο apographa | 9. ἐνι- 
αυτοὺς V?, -roig V' | 12. νοταρίου V, νοταρίων c. Eucherius igitur 
mil fuit nisi vulgaris notarius (et) tribunus (cf. Gothofr. ad c. Theod. 
- t. II p. 89). primicerius notariorum tum erat Petrus (c. 35, 2) | 13. 

. περιποιήσας V et Heyne, περιποιῆσαι apographa | ὥστε δὲ scripsi (cf. 
— IV, 26, 3), ὥστε V, ὡς δὲ c || 15. ὑπατεέα c, ὑπατέα V, ut II, 7, 2 | 16. 
3 τῇ V, τῇ δὲ «| 18. δὲ accessit e V | 20. τῶν ὀφφικίων verba — per se 
ἸΣ quidem non necessaria, cf. ad III, 29, 3 — h. 1. propter hiatum abesse 
zc mon poterant, itaque ex Olympiod. fr. 8 addidi. (nisi forte males τῶν 
| μαγίσερων, cf. ad V, 44, 2) | 31. διένεμεν V, διένειμεν ς | 23. qm 


» in ras, m. 2, V | "δοκούντων, 1 litt. er., à ex o, V Leerinnd 
i Vy διερευνωμένων s. ef. ΠῚ, 24,2. 


L4 


MER TEUER t. S CPUS 


e δὲ οὔτε καϑ' τῶν οὔτε κατ᾽ ἐκείνου Quà 


262 


οὐδέν, διαμαρτὼν ὃ Ὀλύμπιος τῆς σπουδῆς ῥοπάλοις, 
σϑαι αὐτοὺς παρεσχεύαξεν ἄχρι ϑανάτου. πολλῶν δὲ 
ἄλλων ὥς τι συνεπισταμένων Στελέχωνι πρὸς δίκην ἀχϑέν- — 
τῶν, εἰπεῖν τὲ μετὰ βασάνων M pieta εἴ τινὰ e 
συνίσασι βασιλείας ἐπιϑυμίαν, ὡς οὐδεὶς ἔφη τι τοιοῦτον 
εἰδέναι, τῆς μὲν τοιαύτης ἐγχειρήσεως οἵ ταῦτα zoAvzQUyMO- — 
νοῦντες ἀπέστησαν, ὃ δὲ βασιλεὺς Ὁνώριος τὴν μὲν yoga : 
Θερμαντίαν παραλυϑεῖσαν τοῦ βασιλείου ϑρόνου τῇ μητρὶ "ἢ 
προσέταττε παραδίδοσθαι, μηδὲν διὰ τοῦτο ὑφορωμένην, τὸν τὸ. 
δὲ Στελίχωνος υἱὸν Εὐχέριον ἀνιχνευϑέντα πανταχόϑεν ἀναιρξ 
ϑῆναι. καὶ τοῦτον ἔν τινι τῶν κατὰ τὴν Ῥώμην ἐχκλησιῶν 
πεφευγότα εὑρόντες διὰ τὴν τοῦ τόπου τιμὴν εἴασαν" ἐν δὲ 
τῇ Ῥώμῃ Ἡλιοκράτης ἄρχειν ἐπιτεταγμένος τοῦ ταμιξίου, 
γράμμα βασιλικὸν ἐπικομιξόμενος, ὅπερ ἐβούλετο πάντων ὅσοι τ. 
κατὰ τοὺς Στελίχωνος χρόνους ἔτυχόν τινος ἀρχῆς δημοσίας 
γίνεσϑαι τὰς οὐσίας, ἔργον ἐπετίϑετο τῷ ταμιείῳ χρημάτων. : 
ὥσπερ δὲ τούτων οὐκ ἀρκούντων ἐμπλῆσαι τὸν τότε Gvvé- 
χοντα δαίμονα, τῆς τῶν ἀλιτηρίων ὄντα σειρᾶς καὶ ἐν ἐρημία, — 
τοῦ ϑείου πάντα συνταράττοντα τὰ ἀνϑρώπινα, καὶ ἕτερόν so - 
τι προσετέϑη τοῖς προλαβοῦσι τοιοῦτον. οἱ ταῖς πόλεσιν ἐν- | 
ιδρυμένοι στρατιῶται, τῆς Στελίχωνος τελευτῆς εἰς αὐτοὺς 
ἐνεχϑείσης, ταῖς x«9' ἑκάστην πόλιν οὔσαις γυναιξὶ καὶ παισὶ 
βαρβάρων ἐπέϑεντο, καὶ ὥσπερ ἐκ συνθήματος πανωλεϑρίᾳ " 
διαφϑείραντες, ὅσα ἦν αὐτοῖς ἐν οὐσίᾳ διήρπαδαν. ὅπερ 535 
ἀκηκοότες oí τοῖρ ἀνῃρημένοις προσήκοντες καὶ πανταχόϑεν 
ἐς ταὐτὸ συνελθόντες, δχετλιάσαντες ἐπὶ vij τοσαύτῃ Ῥω- 
μαίων κατὰ τῆς τοῦ ϑεοῦ πίστεως ἀσεβείᾳ πάντες ἔγνωσαν 


ὅ. τούτωι ex τούτων V corr. (a m. 1 ut vid), τούτων apographa, - ; 
quod in τούτῳ corr. Sylb || 6. e δὲ οὐδεὶς V || 10. προσέττατε V || ὕφορω- : : 
i 


μένην, c ex ov, V | 1t. ἀνιχηευϑέντα, v à m. 2 ('eras. vid. 9" Mau), V | 
14. ἄρχειν ἐπιτεταγμένος bis scripta in V, sed semel notata | 17. ἔργον 
— χρημάτων) aut eqemphe aut, id quod Bekk putat, mutila | 18. 19. τε δ 
τὸν τότε συν.] τὸν τὰ ὅλα c. vel τὸν (và ὅλαν τότε c. conieci, cum 
συνέχειν verbum obiecto carere non possit. ὁ τὰ ἀνθρώπινα λαχὰ 
ἀλιτήριος δαίμων V, 41, 5| 19. τῆς τῶν ἀλιτηρίων ὄντα σειρᾶς V, τι 
τῶν ἀλιτηρίων σειραῖς ς. demie τος de daemonibüs. 


" ^e um » 2 "mr TR" "IC 
eR T Don Ἢ - θυ rtr 

᾿ς ἣν V s arum 
"Lr kan EN. n Ἶ dz - 


7 ET 2 fich 


erro προσϑέσϑαι 2: τοῦ κατὰ τῆς Ρώμης αὐτῷ κοινω- 
w πολέμου" καὶ συναχϑεῖσαι πρὸς τοῦτο πλείους ὀλίγῳ 
Qv μυριάδες, ἐφ᾽ ὅπερ ἐδόκει συνέϑεον. 
— 806. ᾿4λλάριχος δὲ οὐδὲ παρὰ τούτων ἐρεϑιξόμενος ἡρεῖτο 
“τὸν πόλεμον, ἀλλὰ ἔτι τὴν εἰρήνην ἔμπροσϑεν ἐποιεῖτο, τῶν 
ἐπὶ Στελίχωνος σπονδῶν μεμνημένος. στείλας δὲ πρέσβεις 
ἐπὶ χρήμασιν οὐ πολλοῖς εἰρήνην ive γενέσϑαι, λαβεῖν τε 
ὁμήρους ᾿᾽Δέτιον καὶ Ἰάσονα, τὸν μὲν Tofíov γενόμενον παῖδα 
- τὸν δὲ Γαυδεντίου, δοῦναι δὲ καὶ αὐτὸς τῶν παρ᾽ αὐτῷ 
τινὰς εὖ γεγονότας, καὶ ἐπὶ τούτοις ἄγειν τὴν ἡσυχίαν, 
᾿ς μεταστῆσαί τε εἰς Παιονίαν ἐκ τοῦ Νωρικοῦ τὸ στράτευμα. 
|. ἐπὶ τούτοις ᾿4λλαρίχου τὴν εἰρήνην αἰτοῦντος, ὁ βασιλεὺς 
ἀπεσείετο τὰ αἰτούμενα. καίτοι γε δυοῖν ἐχρῆν ϑάτερον πρά- 
f«vr« τὸ παρὸν εὖ διαϑεῖναι" ἢ γὰρ ἀναβαλέσϑαι τὸν πό- 
15 λεέμον ἔδει, σπονδὰς ποιησάμενον ἐπὶ μετρίοις τισὶ χρήμασιν, 
ἢ πολεμεῖν αἱρούμενον πάντα συναγαγεῖν ὅσα στρατιωτῶν 
τάγματα ἦν, καὶ ταῖς παρόδοις τῶν πολεμίων ἐγκαταστῆσαι, 
"- καὶ ἀποχλεῖσαι τὸν βάρβαρον τῆς ἐπὶ τὸ πρόσω πορείας. 
ἡγεμόνα τε καταστῆσαι καὶ στρατηγὸν τοῦ πολέμου παντὸς 
s») Σιάρον, ὄντα μὲν x«9' ἑαυτὸν ἄξιον καταπλῆξαι τοὺς πολε- 
ο΄ μίέους διά τε ἀνδρείαν καὶ πολεμικὴν ἐμπειρίαν, ἔχοντα δὲ 
καὶ βαρβάρων πλῆϑος ἀρκοῦν εἰς ἀντίστασιν. ἀλλ᾽ οὔτε τὴν 
εἰρήνην δεξάμενος οὔτε τὴν Σάρου φιλίαν ἐπισπασάμενος 
οὔτε τὸ "Poucixóv συναγαγὼν στρατόπεδον, τῶν δὲ Ὀλυμπίου 
45 τὰς ἐλπίδας ἀναρτήσας εὐχῶν. τοσούτων αἴτιος ἐγένετο τῷ 
πολιτεύματι συμφορῶν. στρατηγούς τε γὰρ ἐπέστησε τῷ 


Ὅτι οἵ παραβλαπτόμενοι ἐν ταῖς γυναιξὶν αὐτῶν ὅσοι προσήκοντες ἦσαν 

στελίχωνι (στελίχων B) ἐβούλοντο ἀλαρίχω προσϑέσϑαι. ἀλάριχος δὲ 
"ἢ 

οὐδὲ παρὰ | ov δὲ V || 5. ἔμπροσϑεν — 7. εἰρήνην om. AB || 7. λύσειν pro 


λαβεῖν AB|S8. ἄτιον V, δέτιον AD, corr. || 9. γαυδετέου AB | δὲ καὶ 
V, τε AB | 11. ve] v: B || vooéxov AB || 18. ἀπεσείετο V, ἀπεδίδοτο 


| Thuc. V, 30, 4: ϑεῶν πίστεις Óuóccvrsg || 4. incipiunt excerpta in AB: 
| 


. (ἀδίδοτο B) AB ϑάτερον ABV, et sie voluit Sylb, ϑάτερα apographa. 

οἰ sententia Polybiana est | 14. διαϑῆναι AB || ἀναβαλέσϑαι V?, &vo//e//£- 
οσϑαι (ἀναλαβέσθαι) V', ἀναβάλεσϑαιν AB | 18. pomme, roig βαρ- 
Á ᾿βάρφοις vh» ... πορείαν AB, bene | τῆς V?, τὸν V! | 20. Zágov] cf. 
Er . Olympiod. fr. 3 | »«9" ABV'!, καὶ x«9' V* || ἄξιον ABV', ἀξιόλογον 
: | RM ἀνδρίαν Bekk | 22. ἀλλ᾽ οὐδὲ AB 25. ἀναστήσας AB 


ἣ : : 5 LR ὩΣ 
E "s 4 1 - n ? 5 E t. ἮΝ 
: 3 iim Mec p^ ? V etas E " i : σ΄ r x e 52 (qi 
P" LHP ἘΝ τ ΝΣ ΡΥ Mee i or US ppm 
Eit. «CAI CO CE D LUME LO κὰν C Cp jo mr S usns y 


στρατεύματι κἀτωφφύνησιν ἐμποιῆσαι τοῖς HUM ( 


204. 


τας, Τουρπιλλίωνα μὲν roig ἱππεῦσιν, Οὐαράνην δὲ τὸ 
πεζοῖς ἐπιστήσας καὶ τῇ τῶν dones ἴλῃ Βιγελάντιον, καὶ Ὁ ME 
và λοιπὰ τούτοις ὁμολογοῦντα, ὧν ἕνεκα ταῖς ἐλπίσι πάντες — : 
ἀπεγνωκότες ἐν ὀφϑαλμοῖς ἔχειν ἐδόκουν τὴν τῆς s. 5 | 
ἀπώλειαν. 

91. ᾿4λλὰ τούτων οὕτω διῳκημένων ἐπὶ τὴν κατὰ τῆς 
“Ῥώμης ἔφοδον ᾿4λλάριχος ὡρμήϑη, γελάσας τὴν '"Ovogíov 
παρασχευήν. ἐπεὶ δὲ μεγίστοις οὕτως πράγμασιν οὐκ ἐκ τοῦ 
ἴσου μόνον ἀλλὰ καὶ ἐκ μείζονος ὑπεροχῆς ἐγχειρῆσαι διξ- 10 — 
νοεῖτο, μεταπέμπεται τὸν τῆς γαμετῆς ἀδελφὸν "váovAgov ἐκ 
τῆς ἀνωτάτω Παιονίας, ὡς ἂν αὐτῷ κοινωνήσοι τῆς πράξεως, 
Οὔννων καὶ Γότϑων πλῆϑος οὐκ εὐκαταφρόνητον ἔχων. οὐκ 
ἀναμείνας δὲ τὴν αὐτοῦ παρουσίαν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ πρόσω προ- 
ελϑὼν ᾿Δκυληίαν μὲν παρατρέχει xol τὰς ἑξῆς ταύτῃ πόλειξ 15 
ἐπέκεινα τοῦ Ἠριδανοῦ ποταμοῦ κειμένας (φημὶ δὴ Κον- 
κορδίαν καὶ άλτινον καὶ ἐπὶ ταύτῃ Κρεμῶνα), καὶ περαιωϑεὶς ἡ 
τὸν ποταμόν, ὥσπερ ἐν πανηγύρει, πολεμίου μηδενὸς ἀπαντή- 
ὅαντος εἴς τι τῆς Βονωνίας ὁρμητήριον ἦλϑεν, ὃ καλοῦσιν 
Οἰχουβαρίαν. ἐντεῦϑεν Αἰμιλίαν ἅπασαν παραμείψας καὶ 90 
καταλιπὼν ὀπίσω τὴν Ῥάβενναν εἰς ᾿Δρίμηνον ἀφίκετο, πόλιν 
τῆς Φλαμινίας μεγάλην. εἶτα καὶ ταύτην παραδραμὼν καὶ 
τὰς ἄλλας ὅσαι τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας ἦσαν, εἰς τὸ Πίκηνον 
παρεγένετο" τοῦτο δὲ ἔϑνος ἐστὶν ἐν ἐσχάτῳ που τοῦ "Iovíov 
κείμενον κόλπου. ἐντεῦϑεν ἐπὶ τὴν Ῥώμην δρμήσας πάντα 90 
τὰ ἐν ποσὶν ἐλήξετο φρούριά τε καὶ πόλεις, ὥστε εἰ μὴ πρὸ 
τῆς τῶν βαρβάρων εἰς τούτους τοὺς τόπους ἀφίξεως διαδράντες 

dm στρατεύματι φρονίμους (sic) desinunt AB || 254. cf. ad c. 48, 1 || 
3. ἐπιστήσας delendum puto | 9. οὕτω s || 11. ᾿ἀτάουλφον] 40«0vAgog 
(4ócovigog editur in Sozomeno IX, 8) Olympiodoro est | 15. ταύτῃ 
accessit e V | 16. 17. κογκορδέαν Bekk | 17. Κρεμῶνα scripsi, cf. Wan- 
nowski 'ant. Rom. p. 45, κρέμονα V, Κρέμωνα s. ipsum vero iter 
valde mirum est, cum ei qui recta via Altino Bononiam peteret Pata- 
vium Ateste Anneianum Hostilia transeunda essent, nec vero Cremona 
longe illine distans. nec iuvat Maffei coniectura (ap. Boeckingium | — 
not. occ. p. 313) Veronam (i e. Οὐηρῶνα) reponentis. Olympiodorus  . 
ipse num forte copiosius Alarichi iter descripserit definiri iam non 
potest | 21. ὀπίσω accessit e V || ἀρέμηνον ex &giu//vov V. Bie sl- 
923. Πικηνὸν scribendum puto Ἷ r 


E 


E. τί 
sh x NE 


E. 


λίχωνος υἱὸν Εὐχέριον εἰς τὴν Ῥώμην εἰσήγαγον κατὰ 
σταγμα τοῦ βασιλέως ἀποϑανούμενον, καὶ ἔργον οἷς βασι- 
g ἐχέλευσεν ἐπετέϑη, πάντως ἂν ὃ νέος εἰς χεῖρας ἐλϑὼν 
V ldegípov περιεσώϑη. πληρώσαντες δὲ ἐπί τε τούτῳ τὸ προσ- 
 ταχϑὲν οἱ εὐνοῦχοι καὶ Θερμαντίαν τὴν Ὁνωρίου γαμετὴν 
E τῇ μητρὶ παραδόντες, οὐ δυνηϑέντες ἐπανελϑεῖν διὰ τῆς αὐ- 
τῆς ὁδοῦ πρὸς τὸν βασιλέα, νεὼς ἐπιβάντες ὡς ἐπὶ Κελτοὺς 
- καὶ Γαλάτας ἀπέπλευσαν" προσορμισϑέντες δὲ Γενούᾳ, Διγυ- 
10 στικῇ πόλει, διεσώϑησαν εἰς τὴν Ῥάβενναν, ἧ καὶ ὃ βασιλεὺς 
E ἐνεδήμει. ὄφελος δὲ μέγα τῆς πολιτείας ὁ βασιλεὺς ἡγησά- 

μενὸς δἰ τοὺς εὐνούχους ἀποδόντας Θερμαντίαν τῇ μητρὶ καὶ 

ἀνελόντας Εὐχέριον ὑπὲρ τούτων ἀμείψαιτο τῶν ἀνδραγαϑη- 

μάτων, Τερέντιον μὲν ἔταξεν ἄρχειν τοῦ βασιλικοῦ κοιτῶνος, 
15 ᾿ρσακίῳ δὲ τὴν μετὰ τοῦτο» ἔδωκε τάξιν. ἀνελὼν δὲ Βαϑα- 


ΦΡΈΝΑ τε «d dte οἵ εὐνοῦχοι, xal τὸν 


5 


νάριον τῶν ἐν τῇ μεγάλῃ Aón στρατιωτῶν... Στελίχωνος. 


ἀδελφῆς ἄνδρα γενόμενον, Ἡρακλειανῷ παρέδωκε τὴν ἀρχήν, 
- αὐτόχειρει Στελίχωνος ὄντι καὶ ταύτην ἔπαϑλον τὴν τιμὴν 
| δεξαμένῳ. 

- 90 98. Ἤδη 0i 4λλαρίχου περὶ τὴν Ρώμην ὄντος καὶ κατα- 
στήσαντος εἰς τὴν πολιορκίαν τοὺς ἔνδον, ἐν ὑποψία ἔλαβε 
τὴν Σερήναν ἡ γερουσία, οἷα τοὺς βαρβάρους κατὰ τῆς πό- 
λεῶς ἀγαγοῦσαν, καὶ ἐδόκει κοινῇ vs τῇ γερουσίᾳ πάσῃ καὶ 


1. ἔφϑϑησαν, priore ϑ' ut vid. mütila, V | 2. Εὐχέριον] Olympiod. 


fr. 6 i hoe qui Philostorgii narratio (XII, 3) prorsus discrepans cum 
leepio derivari possit non video) {εἰσήγαγον} merito offendit Reite- 
meier, cum Eucherius ex Zosimi quidem narratione (c. 34, 5; 35, 4) 
Romam post patrem occisum statim defugerit. unde ἀνήγαγον ille 
coniecit ut abstractus illinc reductusque dicatur. mihi lacuna videtur 
Jesse, sie fere explenda: εἰς τὴν Ῥώμην ζὔντα ἔτι τῶν ἀσύλων (cf. 
- V, 19, 5)» ἐξήγαγον | 3. 4. (ὁ) βασ. coni. Sylb, inutiliter | 5. τούτῳ 
Bekk, τούτων V | 9. προσορμισϑέντες --- 10. ῥάβενναν accesserunt e V || 
- 16. τὴν — τάξιν] 1. e. primicerii sacri cubiculi | 16. ἡγούμενον supplevit 
- Leunclavius. Bathanarius comes Africae fuit. cf. Boecking ad not. 
. ec. p. 511 sq. [| 21. τὴν fort. delendum. cf. I, 33, 2; VI, 2, 8 | ἐν 
- émowí« £A. si ipse posuit scriptor, nec vero ὑποψέαις, pro locutione 
gj remm habuit | 22. Zeg5vev] Olympiod. fr. 6 || 23. τῇ accessit e V. 
; ᾿ sed malim: κοινῇ τῇ τὲ γερουσίᾳ κτέ. cf. V, 20, 1: κοινῇ ψήφῳ βασι- 
ἌΚΩΝ ἡ γερουσία 


 Πλακιδίᾳ τῇ ὁμοπατρίᾳ τοῦ βασιλέως ἀδελφῇ ταύτην 


ϑῆναι τῶν περιεστώτων κακῶν οὖσαν αἰτίαν" καὶ 'AÀM 
γὰρ αὐτὸν Σερήνας ἐκποδὼν γενομένης ἀναχωρήσειν. 
πόλεως οἷα μηδενὰρ' ὄντος ἔτι τοῦ προδώσειν τὴν πόλιν ἐλ1 
ξομάσου: ἦν μὲν οὖν ἡ ὑποψία τῷ ὄντι ψευδής (οὐδὲν γὰρ ο΄ 


ἡ Σερήνα τοιοῦτον ἔλαβε κατὰ vob»), δίκην δὲ τῶν εἰς τὰ - 1 
ϑεῖα δέδωκε δυσσεβημάτων ἀξίαν, ὡς αὐτίκα μάλα ἔρχομαι. Ξ : 
λέξων. ὅτε Θεοδόσιος ὁ πρεσβύτης, τὴν Εὐγενίου καϑελὼν ἷ 
τυραννίδα, τὴν Ῥώμην κατέλαβε καὶ τῆς ἱερᾶς ἁγιστείας 4273 : 
ἑποίησε πᾶσιν ὀλιγωρίαν, τὴν δημοσίαν δαπάνην τοῖς ἱεροῖρ 10 
χορηγεῖν ἀρνησάμενος, ἀπηλαύνοντο μὲν ἱερεῖς καὶ ἱέρειαϊ, —- 


κατελιμπάνετο δὲ πάσης ἱερουργίας τὰ τεμένη. τότε τοίνυν 
ἐπεγγελῶσα τούτοις ἣ Σερήνα τὸ μητρῷον ἰδεῖν ἐβουλήϑη,. 
ϑεασὰαμένη δὲ τῷ τῆς Ῥέας ἀγάλματι περικείμενον ἐπὶ τοῦ 
τραχήλου κόσμον τῆς ϑείας ἐκείνης ἄξιον ἁγιστείας, περι- 15. 
ἑλοῦσα τοῦ ἀγάλματος τῷ ἕαυτῆς ἐπέθηκε τραχήλῳ᾽ καὶ 
ἐπειδὴ πρεσβῦτις ἐκ τῶν ᾿Ἑστιακῶν περιλελειμμένη παρϑένων. 
ὠνείδισεν αὐτῇ κατὰ πρόσωπον τὴν ἀσέβειαν, περιύβρισέ τὲ 
καὶ ἀπελαύνεσϑαι διὰ τῶν ἑπομένων ἐκέλευσεν. ἣ δὲ κατ- 
ἰοῦσα, πᾶν ὅ τι ταύτης ἄξιον τῆς ἀσεβείας, ἐλϑεῖν αὐτῇ Ze- 30 
ρήνᾳ x«i ἀνδρὶ καὶ τέκνοις ἠράσατο. ἐπεὶ δὲ οὐδενὸς τού- 
τῶν ποιησαμένη λόγον ἀνεχώρει τοῦ τεμένους ἐγκαλλωπιζομένη 
τῷ xócuo, πολλάκις μὲν ἐπεφοίτησεν ὄναρ αὐτῇ καὶ ὕπαρ 
τὸν ἐσόμενον ϑάνατον προμηνύον, ἐθεάσαντο δὲ καὶ ἄλλοι 
πολλοὶ τὰ παραπλήσια. καὶ τοσοῦτον ἴσχυσεν ἡ τοὺς ἀσεβεῖς ss 
μετιοῦσα Ζίκη δρᾶσαι τὸ οἰκεῖον, ὥστε οὐδὲ μαϑοῦσα τὸ 
ἐσόμενον ἐφυλάξατο, ὑπέσχε δὲ τῇ ἀγχόνῃ τὸν τράχηλον ᾧ 
τὸν τῆς ϑεοῦ κόσμον ἔτυχε περιϑεῖσα. λέγεται δὲ καὶ 


1. ὁμοπατρίᾳ apographi unius margo, ὁμομητρία V. Placidiae - 
Galla, Honorio Flaccilla mater erat|| 6 sq. δώκην xr£.] quae de Serenae 
et Stilichonis flagitiis olim commissis narrantur, non ex Olympiodoro 
sed ex Eunapio fluxisse puto. ut enim ille ad a. 394 regressus sit,  . 
improbabile tamen eum, pariter atque Eunapium, incertissimam illam. iu 
(cf. ad IV, 59, 1) de Theodosii itinere Romano famam secutum esse | - 

8. ὁ πρεσβύτηρ] opponitur e. ὁ νέος os 82, 1, si lectio certa) H 17. Ἕστι- x 


T 


" [A «i ens E : 
"Over 1$ is ie Ne. n zs n Sm 2 
v x τ F. VAS τ ΄ ΝΣ 
-—— VA " 


t e a2 


πελίχωνα δι’ ἑτέραν. οὐ. τ ὕΗΝ ἀσέβειαν τῆς pus 
à ἀπόρρητα μὴ διαφυγεῖν" xol οὗτος yàg ϑύρας iv τῷ τῆς 
μὴς Καπιτωλίῳ χρυσίῳ πολὺν ἕλκοντι σταϑμὺν ἠμφιεσμένας 

»πίσαι προστάξαι, τοὺς δὲ τοῦτο πληρῶσαι ταχϑέντας 

εἴν ἔν τινι μέρει τῶν ϑυρῶν γεγραμμένον misero regi 

πω, ὕπερ ἐστίν ᾿ἀϑλίῳ τυράννῳ φυλάττονται". καὶ εἰς 

- ἔργον ἐξέβη τὸ γεγραμμένον: ἀϑλίως γὰρ καὶ ἐλεεινῶς τὸν 

᾿ς fov ἀπέλιπεν. 

τ᾿ ,89. ᾿41λ᾽ οὐδὲ ἡ Σερήνὰς ἀπώλεια τῆς πολιορκίας ἀπ- 

χ ἔστησεν ᾿ἀλλάριχον, ἀλλ᾽ αὐτὸς μὲν κύκλῳ περιεῖχε τὴν πόλιν 

- καὶ τὰς πύλας ἁπάσας, καταλαβὼν δὲ τὸν Θύβριν ποταμὸν 
τὴν διὰ τοῦ λιμένος τῶν ἐπιτηδείων ἐκώλυε χορηγίαν. ὅπερ 
of Ῥωμαῖοι ϑεασάμενοι διακαρτερεῖν ἔγνωσαν, οἷα ὡς εἰπεῖν 
ἑκάστης ἡμέρας ἐκ τῆς 'Ῥαβέννης ἐλεύσεσθαι τῇ πόλει προσ- 

- 15 δοχῶντες ἐπικουρίαν. ὡς δὲ οὐδενὸς ἀφικνουμένου τῆς ἐλπί- 3 
δος ἀπεσφάλησαν, ἐδόκει τὸ μέτρον ἐλαττωϑῆναι τοῦ σίτου 
καὶ τὸ ἥμισυ πέττεσϑαι μόνον τοῦ πρότερον ἑκάστης ἡμέρας 
δαπανωμένου, εἶτα τῆς ἐνδείας ἐπιτεινομένης τὸ τρίτον. καὶ 
ἐπειδὴ μηδεμία τῆς τοῦ κακοῦ ϑεραπείας ἦν μηχανή, τὰ δὲ 

- so τῇ γαστρὶ βοηϑοῦντα πάντα ἐπέλιπε, λιμῷ κατὰ τὸ εἰκὸς ἐπ- 

- ἥσει λοιμὸς καὶ πάντα ἦν νεχρῶν σωμάτων μεστά. τῆς δὲ 3 
πόλεως ἔξω ϑάπτεσθαι τῶν σωμάτων οὐ δυναμένων (πᾶσαν 
γὰρ ἔξοδον ἐφύλαττον οἵ πολέμιοι) τάφος ἦν ἡ πόλις τῶν 

| φεϑνεώτων., ὥστε καὶ ἄλλως εἶναι τὸ χωρίον ἀοίκητον, ἀρ- 

- 35 χεῖν τὲ, εἰ καὶ μὴ τροφῆς ἦν σπάνις, εἰς σωμάτων διαφϑο- 


1. Στελίχωνα] Στελίχων malim cum Bekk. alioqui proximum 
enuntiatum constructione careret| 2. οὗτος V?, οὕτως V' | 3. χρυσίῳ] 
χρυσῷ scribendum puto | 10. incipiunt excerpta in M N: περὶ πρέσβεων 


δωμαίων πρὸς ἐϑνικούς: ἐκ τῆς ἱστορίας ξωσίμου ἀσκαλωνίτου. λόγος i75 
ο΄ "Ort ἀλλάριχος παραγενόμενος εἰς τὴν ῥώμην κύκλω περιεῖχε | 10. 11. 


τὴν πόλιν καὶ accesserunt e MN | 11. πάσας MN | ϑύβριν MN, ϑὀβιν 

Υ͂, ϑύμβριν ς | 14. ῥαουέννης M, ῥαουένης N | 14. 16. προσδοχοῦντες 

1 MNI 15. ἀφικομένου MN | 16. ἐπεσφάλησαν Μ', corr. m. aequalis || - 

i ἊΣ 117. πέτητεσθϑαι, T in fine vs. a m. 2, V | μόνος Ma l 18. δαπανομένου 

— MN]|18. 19. καὶ ἐπιδημία τῆς κακοῦ θεραπείας οὐκ ἦν ἢ μηχανὴ MN || 
» 0. βοηϑοῦντα ἐπέλιπε (ὑπέλιπε M) πάντα καὶ λιμὸς (λοιμὸς M) ἦν καὶ 
μὸς (λιμὸς M) καὶ πάντα MN | ἐπέλιπε NV οὐ Bekk, ἀπέλιπε apo- 
na oap πάντα malim cum MN | 21. τῆς xe MN 


ρὰν τὴν ἀπὸ τῶν νεχρῶν ἀναδιδομένην ὀσμήν. ἐπή 
πολλοῖς εἰς τὸ μεταδιδόναι τῶν ἀναγκαίων Δαῖτα ἡ Τρ 
τοῦ βασιλεύσαντος γαμετὴ καὶ Τισαμενὴ 7 μήτηρ ταύτης τ 
γὰρ δημοσίαν βασιλικῆς αὐταῖς τραπέξης ἐπιδιδόντος παρι 
σκευήν, ἀπὸ Θεοδοσίου ταύτην ἐχούσαις τὴν ϑωρεάν, οὐχ ὀλί- υ 
ro διὰ τὴν τῶν γυναικῶν φιλανϑρωπίαν τὸν λιμὸν ἐκ Tu 
αὐτῶν οἰκίας παρεμυϑοῦντο. 

40. Ὡς δὲ εἰς ἔσχατον τοῦ κακοῦ sooo χαὶ el 
ἀλληλοφαγίαν ἐλϑεῖν ἐκινδύνδύσαν, τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσα. : 
ἐξάγιστα εἶναι τοῖς ἀνθρώποις ἐδόκει πεπειραμένοι, πρεσβεία α 10. 
ἔγνωσαν στεῖλαι πρὸς τὸν πολέμιον, ἀπαγγελοῦσαν ὅτι καὶ ' 
πρὸς εἰρήνην εἰσὶν ἕτοιμοι τὸ μέτριον ἔχουσαν καὶ πρὸς πό- 
λεμον ἑτοιμότεροι, τοῦ Ῥωμαίων δήμου καὶ ἀναλαβόντος ὅπλα 
καὶ τῇ συνεχεῖ περὶ ταῦτα μελέτῃ μηκέτι πρὸς. τὸ πολεμεῖν 
ἀποκνοῦντος. αἱρεϑέντος δὲ πρεσβευτοῦ Βασιλείου, τὸ μὲν τῦ | 
γένος ἕλκοντος ἐξ ᾿Ιβήρων ὑπάρχουν δ᾽ ἀξίᾳ τετιμημένου, συν- 
εξήει τούτῳ καὶ Ἰωάννης τῶν βασιλικῶν ὑπογραφέων, oUg | 
τριβούνους καλοῦσιν, ἄρχων γεγενημένος, οἷα γνώριμος "AAAa- 
oy καὶ πρόξενος. οἵ γὰρ ἀπὸ τῆς Ρώμης ἠπίστουν εἰ αὖ- 
τὸς ᾿Αλλάριχος ἔτι πάρεστι. καὶ αὐτὸς ὁ τὴν Ῥώμην εἴη m0- 90 
λιορκῶν: ἐκ γὰρ τῆς προλαβούσης ἐβουκολοῦντο φήμης, ὡς 
ἕτερος εἴη τῶν τὰ Στελίχωνος φρονούντων αὐτὸν ἐπαγαγὼν 

2. γραῖτα MN | ἡ τοῦ γρατιανοῦ ΜΝ | 3. τοῦ βασιλεύσαντος V?, τοῦ 
βασιλεύοντος V!, βασιλεύσαντος s, τοῦ βασιλέως N, βασιλέως M || Τισα- 
μενὴ scripsi, τῃισαμένη, v ex m, V, τισαμένεια MN, πισσαμένη c | ἡ μή- 
no ΜΝ et Bekk, μήτηρ V || 5. 6. ὀλίγοις Ν || 6. τὴν om. N || V. παρεμυ- 
ϑοῦντο ex -μυϑούντων N!|| 8. καὶ om. MN] 9. ἀλληλοφαγίαν] Olymp. 
fr. 4 11. πολέμιον V*, πόλεμον V! || ἀπαγγελοῦσαν V, ἀπαγγέλουσαν 
V, ἀπαγγέλλουσαν MN || 12. ἕτοιμοι τὸ om. N', in mg. add. ΝΞ | μέτριον 
MNV?, μέτρον V! | 18. δήμου καὶ V, δήμου MN || 14. συνεχῆ M| 16. 


ἀποκνοῦντας N, ἀποκινοῦντας M || 16. ὑπάρχου (sic) N, ἐπάρχου VMe, 
qua forma Zosimus non utitur. ceterum post ἀξέᾳ intercidisse puto 
παρὰ Θεοδοσίου. Basilius per paucos annorum 394 et 395 menses  — 
praefecturam urbis administraverat (v. Seeck praef. Symm. p. LXVID. EM 
a. 408 fuisse praefectum urbis Pompeianum ipse Zosimus dicit c. 41 || - 
δ᾽ MN, δὲ γς I 17. darem. cf. Seeck praef. Ἐν p. NU ΕἾ 


a 

D £L. - δὲ χά ὡς αὐτὸν ΤᾺ ΤΩΝ κατεδύοντο 8 
' ἐπὶ τῇ χρόνον τοσοῦτον κατασχούσῃ τοὺς Ῥωμαίους 
χ, τὰ δὲ τῆς γερουσίας ἀπήγγελον. ὧν ᾿4λλάριχος ἀκού- 
Xe, 'καὶ ὅτι μεταχειριζόμενος ὃ δῆμος ὅπλα παρεσκεύασται 
λεμεῖν, ᾿δασύτερος ὧν ὁ χόρτος᾽ ἔφη ᾿τέμνεσϑαι ῥάων ἢ 
᾿ ἀραιότερο᾽ , καὶ τοῦτο φϑεγξάμενος πλατὺν τῶν πρέσβεων 
᾿ κατέχεε γέλωτα. ἐπειδὴ δὲ εἰς τοὺς περὶ τῆς εἰρήνης ἐληλύ- 
L ϑασι λόγους, ἐχρῆτο Direes ἐπέκεινα πάσης ἀλαζονείας βαρ- 
- βαρικῆρ᾽ ἔλεγε γὰρ οὐκ ἄλλως ἀποστήσεσϑαι τῆς πολιορκίας, 
"ge Eb μὴ τὸν χρυσὸν ἅπαντα, ὅσον ἡ πόλις ἔχει, καὶ τὸν ἄργυ- 
. gov λάβοι, καὶ πρὸς τούτοις ὅσα ἐν ἐπίπλοις εὕροι κατὰ τὴν 
πόλιν καὶ ἔτι τοὺς βαρβάρους οἰκέτας. εἰπόντος δὲ τῶν πρέ- 
σβεων ἑνὸς “εἰ ταῦτα λάβοις, τί λοιπὸν ἔτι τοῖς ἐν τῇ πόλει 
καταλιμπάνεις᾽; τὰς ψυχὰς᾽ ἀπεκρίνατο. ταύτην oí πρέσβεις 
15 δεξάμενοι τὴν ἀπόφασιν ἤτησαν τοῖς ἐν τῇ πόλει κοινώσασϑαι 
τὸ πρακτέον. ἐνδοσίμου δὲ τυχόντες τοὺς ἐν τῇ πρεσβείᾳ 
γενομένους ἀπήγγειλαν λόγους. τότε δὴ πεισϑέντες ᾿4λλάρι- 
gov εἶναι τὸν πολεμοῦντα, καὶ πᾶσι τοῖς εἰς ἀνθρωπένην 
ἰσχὺν φέρουσιν ἀπογνόντες ἀνεμιμνήσκοντο τῆς ἐπιφοιτώσης 
ρυ πάλαι τῇ πόλει κατὰ τὰς περιστάσεις ἐπικουρίας καὶ ὡς παρα- 

βάντες τὰ πάτρια ταύτης ἔρημοι κατελείφϑησαν. 
Al. Περὶ δὲ ταῦτα οὖσιν αὐτοῖς Πομπηιανὸς ὃ τῆς mó- 
λεως ὕπαρχος ἐνέτυχέ τισιν ἐκ Τουσχίας εἰς τὴν Ῥώμην 
ἀφικομένοις. οἱ πόλιν ἔλεγόν τινα Ναρνίαν ὄνομα τῶν 


δ 
M 


————— * 


ἐπαγαγόντων MN. ὁ τὸν στρατὸν ἐπαγαγὼν legendum puto praeterea- 
que ἔτι (vs. 20) delendum | 1. δὲ om. M | 8. ἀπήγγελον MNV, ἀπ- 
ἤγγελλον & | 4. 5. ὅπλα πρὸς πόλεμον παρεσκεύασται δασύτερος ΜΝ || 

5. ἔφη om. MN | ράων V?, ó&ov V'MN | 7. ἐπεὶ δὲ εἰς ΜΝ || 9. ἀπο- 
ρήσεσϑαι M | 10. ἔχει ΜΝ, ἔχοι Υς | 11. ἐνεπίπλοις V?, ἐνοπλοις Υ', 

ἐν ὕπλοις ΜΝ | 16. τὸ πρακτέον] περὶ τοῦ πρακτέου expectabat Reite- 
meier. αὖ οὗ IV, 48, 3 {[|ἐνδοσίμου τε M, ἐνδόσιμόν τε N || τυχόντος 

᾿ς ΜΙ1717. ἐπήγγειλον ΜΝ || δὴ MNV'*, δὴ γΡΟμ|18. πᾶσιν N | ἀνθρωπίνης, 
sed g ut vid. corr. in y», M | 19. φέρουσι V!, corr. V? | 20. κατὰ τὰς 
περιστάσεις scripsi, κατὰ τὰς ἡ στάσεις (8—4 litt. er) V, κατὰ τὰς — 
E- στάσεις S, καταστάσεις N, καταστάσης M | 22. πομπιανὸς MN. de ipso 
- homine v. Seeck praef. Symm. p. OCIII | 23. zie: N | 23. et p. 270, 14. 
— τονσχίας MNV?, robo///u//feg V* | 94. ἀφικομένοις ex -vovg (sine acc.) 
LY Ναρνίαν cum C, O. Muellero *d. Etrusker? t. ΠΗ p. 18 adn, 66 
scripsi (Δαρνέαν Sozomeni IX, 6 epatis γερνέαν VN, γερ- 


| “εν ἐλευϑερῶσαι κινδύνων, καὶ τῇ πρὸς τὸ 9: 


καὶ κατὰ τὰ πάτρια ϑεραπείᾳ βροντῶν ἐξαισίων καὶ πρησ! 
ρῶν ἐπιγενομένων τοὺς ἐπικειμένους βαρβάρους ἀποδιῶξα 
τούτοις διαλεχϑεὶς ἔπεισεν ὅσα ἐκ τῶν ἱερατικῶν ὄφελορ. T 
δὲ τὴν κρατοῦσαν κατὰ νοῦν ἐλάμβανε δόξαν, ἀσφαλέστερον. 
ἐθέλων πρᾶξαι τὸ tovücdégenan ἀνατέϑεται πάντα τῷ τῆς 
πόλεως ἐπισκόπῳ ἦν δὲ Ἰννοκέντιος. ὃ δὲ τὴν τῆς πόλεωρ. 
σωτηρίαν ἐμαροσθαν τῆς οἰκείας ποιησάμενος δόξης λάϑρα 
ἐφῆκεν ποιεῖν αὐτοῖς ἅπερ ἴσασιν. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἄλλως ἔφασαν 
τῇ πόλει τὰ γενόμενα συντελέδσειν, εἰ μὴ δημοσίᾳ τὰ νομιξό- 1 
μενα πραχϑείη, τῆς γερουσίας εἰς τὸ Καπιτώλιον ἀναβαινούδηβ, 
αὐτόϑι τε καὶ ἐν ταῖς τῆς πόλεως ἀγοραῖς ὅσα προσήκει πρατ- 
τούσης, οὐκ ἐθάρρησεν οὐδεὶς τῆς κατὰ τὸ πάτριον μετασχεῖν 
ἁγιστείας, ἀλλὰ τοὺς μὲν ἀπὺ τῆς Τουσκίας παρῆκαν, ἐτρά- —— 
πησαν δὲ εἰς τὸ ϑεραπεῦσαι τὸν βάρβαρον x«9' ὅσον ἂν i5. 
οἷοί τε γίνωνται. πέμπουσι τοίνυν xal αὖϑις τοὺς πρέσβειβ, - 
καὶ λόγων ἑκατέρωϑεν πλείστων γεγενημένων ἐδόκει δοϑῆναι. 

παρὰ τῆς πόλεως πεντακισχιλίας μὲν χρυσοῦ λίτρας, τρισ- 

μυρίας τε πρὸς ταύταις ἀργύρου, σηρικοὺς δὲ τετρακισχιλίουξ 

χιτῶνας, ἔτι δὲ κοκκοβαφῆ τρισχίλια δέρματα καὶ πέπερι 90. 
σταϑμὸν ἕλκον τρισχιλίων λιτρῶν. οὐκ ὄντων δὲ τῇ πόλει͵ 
δημοσίων χρημάτων, πᾶσα ἦν ἀνάγκη τοῖς ἀπὸ τῆς γερουσίας, 


νίαν M, νεβηΐαν c. *Nepet! voluerat Sylb | 1. περιστάτων M | ἐλευϑε- 
ρωϑῆναι MN | καὶ τῆ V, τῇ MN  ϑεῖον εὐχῆ καὶ ηὔχοντο καὶ οἵ ῥω- 
μαῖοι, ἀλλ᾽ οὐχὶ κατὰ τὰ πάτρια καὶ τοὺς ἀπὸ τουσπίας (vs. 14) mediis 
omissis ΜΝ | εὐχῆ V et Sylb, ἀρχῆ apographa | 2. τὰ sup. scr. V' || 
βροτῶν, v à m. 2, V | 4. ἔπεισεν manifesto corruptum. expectatur 
*sentiendi', A tiogendi* verbum. ἐπήισεν conieci. cf. Herod. IX, 93: 

ὃ δὲ ὡς ἀμ volebant ἐποίησεν Leunclavius, ἔπραξεν Sylb, ἐπείσϑη 
Reitemeier | 8. 9. λάϑρᾳ ἐφ.] λαϑραίως ἐφ. propter hiatum conieci, ef. 
IV, 26, 4 || 9. ποιεῖν αὐτοῖς V, αὐτοῖς ποιεῖν ς ἅπερ ἴσασιν V et Bekk — — 
(ἅπερ συνίσασιν coni, Sylb), ἅπασιν ἴσασιν apographa || 11. &voouvov, 
νούσης V | 16. γένωνται N, γένονται M, γένωνται Vs | πέμπουσιν M, 
sed » notata | 18. πετάκις χιλίας N | χρυσοῦ ΜΝ, χρυσίου Vs || λύτρας, 


N18. 19. τρεῖς δὲ μυριάδας πρὸς ΜΝ | 19. ταύταις N V?s, cobro V. 


τετρακισχιλίους V] τρισχιλίους M, τρισχιλίου N. qui numerus si verus. f 
est, scribendum erit σηρικούς τε τρισχ. et vs. 18. 19. τρισμυρέας δὲ || 
21. ἕλκοντι MN τρισχιλίων, ὦ in ras, acc. om., V || τρραιλένα 
λιτρῶν, sed τρισ notatum, M | 22. n&cu]/ V ; 


- 


σίὰς τὸ δοϑησόμενον συμμετρῆσαι, καὶ ἀδυνατήσας εἰς 


- « 


s τῶν ὄντων ἀποκρυψάντων ἢ καὶ ἄλλως πὼς εἰς πενίαν τῆς 
- πόλεως ἐλθούσης διὰ τὰς ἐπαλλήλους τῶν κρατούντων πλεο- 
- ψεξίας, ἐπὶ τὸν κολοφῶνα τῶν καχῶν ὁ τὰ ἀνθρώπινα λαχὼν 
᾿ς ἀλιτήριος δαίμων τοὺς ἐν τῇ πόλει τότε τὰ πράγματα πράτ- 
᾿ς τοντὰς ἤγαγεν. τὸ γὰρ ἐλλεῖπον ἀναπληρῶσαι διὰ τοῦ κόσμου 
: aq» τοῦ περικειμένου τοῖς ἀγάλμασιν ἔγνωσαν, ὅπερ οὐδὲν ἕτερον 
ἦν ἢ τὰ τελεταῖς ἁγίαις καϑιδρυϑέντα καὶ τοῦ καϑήκοντος 
κόσμου τυχόντα διὰ τὸ φυλάξαι τῇ πόλει τὴν εὐδαιμονίαν 
ἀΐδιον, ἐλαττωϑείσης κατά τι τῆς τελετῆς ἄψυχα εἶναι καὶ 
ἀνενέργητα. ἐπεὶ δὲ πανταχόϑεν ἔδει τὰ φέροντα πρὸς ἀπ- 
- as ὦλειαν τῆς πόλεως συνδραμεῖν, οὐκ ἀπεκόσμησαν τὰ ἀγάλ- 
ματα μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐχώνευσάν τινα τῶν ἐκ χρυσοῦ καὶ 
— ἀργύρου πεποιημένων, ὧν ἦν καὶ τὸ τῆς ἀνδρείας, ἣν κα- 
λοῦσι Ῥωμαῖοι VIRTVTEM: οὗπερ διαφϑαρέντος, ὅσα τῆς 
ο΄ ἀνδρείας ἦν καὶ ἀρετῆς παρὰ Ῥωμαίοις ἀπέσβη, τοῦτο τῶν 
- so περὶ τὰ ϑεῖα καὶ τὰς πατρίους ἁγιστείας ἐσχολακότων ἐξ 
- ἐχείνου τοῦ χρόνου προφητευσάντων. 

42. Τὰ μὲν οὖν χρήματα τοῦτον συνεκομίσϑη τὸν τρό- 
πον. ἐδόκει δὲ πρὸς τὸν βασιλέα πρεσβείαν σταλῆναι xowo- 
σομένην αὐτῷ περὶ τῆς ἐσομένης εἰρήνης, καὶ ὡς οὐ τὰ χρήματα 

95 μόνον ᾿4λλάριχος ἀλλὰ καὶ παῖδας τῶν εὖ γεγονότων ὁμήρους 
᾿ς ἐϑέλοι λαβεῖν ἐφ᾽ ᾧ δὴ μὴ μόνον εἰρήνην ἀλλὰ καὶ ὁμαιχμέαν 


ΟἽ, ἐκ τὰ καταγραφῆς, sed τὰ notatum, N | 3. τὸ δυνησόμενον Ν | 
5. καὶ postea add. V'| 8. τοὺς ἐν τῆ πόλει τότε τὰ ΜΝ, τὰ Vs, τοὺς 
τὰ V?, et sic voluit Bekk | 9. ἤγαγεν MN, ἤγαγε Vc | ἀνεπλήρωσαν 
(ἐνεπλήρωσαν M, ix τῶν ἀναϑημάτων χωνεύσαντες" ἐδόκει δὲ πρὸς τὸν 


2 βασιλέα (vs. 23) mediis omissis MN | 10. ὅπ || 14. ἐπεὶ δὲ V?, ἐπειδὴ V! | 
τς 17. ὧν sup. scr. V? | ἀνδρίας Bekk | 18. VIRTVTEM in V monstris 
. potius latet quam elementa Graeca eum s | οὗπερ V" et Sylb, οὔπερ 
(nt vid.) V', ὅπερ apographa | διαφϑαρέντος V et Sylb, διαφϑαρέντες 
.. apographa | 19. ἀνδρέας Bekk | καὶ sup. scr, V' | τοῦτο τῶν V* et Sylb, 
ες τούτων V!, τοῦ τε apographa | 38. 24. xowo////conévnv, 1—92 litt. er., V 7 
E 24. οὐ om. Ν | χρήματα ΜΝ et Sylb, χρήσιμα V | 26. ἐφ᾽ ὦ δὴ N, ἐφ᾽ ὃ 

᾿ς τε δὴ Ve, ἐφ᾽ ó M, bene: cf. II, 20, 1; III, 7, 7; V, 31, 1 (ἐφ᾽ ies 


7 3 dii eue ἐκ καταγραφῆς ταύτην ὑποστῆναι τὴν 
ἐπιτραπεὶς δὲ Παλλάδιος τῇ δυνάμει τῆς ἑκάστου 5 


λόκληρον ἅπαντα συναϑροῖσαι, ἢ τῶν κεχτημένων μέρος vi - 


6 


πρὸς τὸν βασιλέα ποιήσασϑαι, χωρήσειν τε ὁμόσε Ῥ, 
κατὰ παντὸς ἐναντία τούτοις φρονεῖν βουλομένου. . 
καὶ τῷ βασιλεῖ τὴν εἰρήνην ἐπὶ τούτοις ἐδόκει γενέσθαι, τὰ 
μὲν χρήματα τοῖς βαρβάροις ἐδόϑη, τριῶν δὲ ἀγορὰν ἡμερῶν 
τοῖς ἀπὸ τῆς πόλεως ᾿Δλλάριχος ἀνῆκεν, ἄδειαν ἐξόδου διά ὁ 
τινῶν πυλῶν αὐτοῖς δεδωκώς, ἐπιτρέψας δὲ καὶ τὸν ἐκ τοῦ 
λιμένος ἀνάγεσϑαι σῖτον. ἀναπνευσάντων δὲ τῶν πολιτῶν, - 
ἀποδομένων τε ὅσα ἦν αὐτοῖς περιττά, καὶ τὰ ἐνδέοντα πρια- 
μένων ἢ ἐξ ἀμοιβῆς ἄλλων πραγμάτων πορισαμένων, &v&- — 
χώρουν τῆς Ρώμης οἵ βάρβαροι, καὶ τὰς σκηνὰς ἔν τισι περὶ 
τὴν Τουσκίαν ἐπήγνυντο vómoi. καὶ οἵ μὲν οἰκέται σχεδὸν - 
ἅπαντες, οἱ χατὰ τὴν Ῥώμην ἦσαν, ἑχάστης ὡς εἰπεῖν ἡμέρας  — 
ἀναχωροῦντες τῆς πόλεως ἀνεμίγνυντο τοῖς βαρβάροις. εἰς : 
τεσσάρων που μυριάδων πλῆϑος συνειλεγμένοις᾽ ἀλώμενον 
δέ τινες τῶν βαρβάρων τοῖς ἐπὶ τὸν λιμένα κατιοῦσι καὶ τὸ 
ἀνακομίξουσί τι τῶν ἐπιτηδείων ἐπήεσαν, ὕπερ μαϑὼν ᾽4λλά- 
Quyog ὡς μὴ κατὰ γνώμην αὐτοῦ γινόμενον ἐκκόπτειν ἐσπού- 
δαξε. δοκούσης δὲ εἶναι τῶν κακῶν μετρίας ἀνακωχῆς, ἐν 
μὲν τῇ Ῥαβέννῃ πρόεισιν ὃ βασιλεὺς Ὁνώριος ὕπατος, ὀκτάχιξ — 
ἤδη τῆς τιμῆς ταύτης τυχών, κατὰ δὲ τὴν ἑῴαν Θεοδόσιος 90. 
τὸ τρίτον ὃ βασιλεύς. 

48. Ἐπὶ τούτῳ τε Κωνσταντῖνος ὁ τύραννος εὐνούχους 
πρὸς Ὁνώριον ἔστελλε, συγγνώμην αἰτῶν ἕνεκα τοῦ τὴν βασι- 
λείαν ἀνασχέσϑαι λαβεῖν" μηδὲ γὰρ ἐκ προαιρέσεως ἐλέσϑαι 
ταύτην, ἀλλὰ ἀνάγκης αὐτῷ παρὰ τῶν στρατιωτῶν ἐπαχϑείσης. 90 
ταύτης ἀκηκοὼς ὃ βασιλεὺς τῆς αἰτήσεως, ϑεωρῶν τε ὡς οὐ | 
ῥάδιον αὐτῷ τῶν σὺν ᾿4λλαρίχῳ βαρβάρων οὐ πόρρω ὄντων 
περὶ πολέμων ἑτέρων διανοεῖσθαι, καὶ προσέτι ye λόγον 
ποιούμενος. συγγενῶν οἰκείων παρὰ τοῦ τυράννου κατεχο- 


2. δὲ om. N | 6. 7. hace ior vt καὶ εἰς τὸν λιμένα ΜΝ, male | 7. 


ἀναπνεύσαντες M | 8. HET (sine acc.) πὸ a m. 2, V | évó$ovre — 
N | 11. τυσκέαν M | 19. o? NV, ὅσοι M || 14. που SUE eMN]ovvz- —— 
λεγμένοι cum Leunclavio Bekk, vix recte, si quidem omnes fere servi 
ad barbaros defugisse dicuntur. unde multo maior numerus ex- | 
pectandus esset  ἀλῴμενοι MN et Leunclavius, ἀλλώμενοι t. ἁλιώ- P: 
μένοι γῆς | 16. κατιοῦσι καὶ s, κατιοῦσιν V, κατιοῦσιν (v in M dele ta) | 

ἢ MN [ 16. ἀνακομέξουσι V, ἀναγκάξουσι MN | 17. γινομένων MN | 1 
18. RM (ξεν Μ). καὶ Ael τῶν κακῶν pcd τίς ἔλα 


" 
AMA 


v T ra^ die 
te um 


Biteiesew, ἐκπέμπει δὲ αὐτῷ καὶ βασιλικὴν ἐσθῆτα. τῶν 
οὖν συγγενῶν ἕνεκα ματαίαν εἶχε φροντέϑα, πρὸ ταύτηρ 
εἰς τῆς πρεσβείας ἀποσφαγέντων, τοὺς δὲ εὐνούχους ἐπὶ τούτοις 
5 ἀπέπεμπεν. 
E 44. Οὔπω δὲ τῆς πρὸς ᾿4λλάριχον βεβαιωϑείσης εἰρήνης 
οἷα τοῦ βασιλέως οὔτε τοὺς ὁμήρους παραδόντος οὔτε τὰ 
|. αἰτούμενα πάντα πληρώσαντος, ἐπέμποντο παρὰ τῆς γερουσίας 
᾿ς εἰς τὴν Ῥάβενναν πρέσβεις Καικιλιανὸς καὶ "Ἄτταλος καὶ 
- 1» Μαξιμιανός, o? πάντα ἀποδυρόμενοι τὰ συμβάντα τῇ Ῥώμῃ 
- xel τὸ πλῆϑος τῶν ἀπολωλότων ἐκτραγῳδήσαντες ἤνυσαν 
πλέον οὐδέν, Ὀλυμπίου συνταράττοντος πάντα καὶ τοῖς κα- 
λῶς ἔχειν δοχοῦσιν ἐμποδὼν γινομένου. ταύτῃ τοι τοὺς 
πρέσβεις ἐάσας ἀπράκτους ἐφ᾽ οἷς ἐληλύϑασι, παραλύσας 
15 Θεόδωρον τῆς τῶν ὑπάρχων ἀρχῆς Καικιλιανῷ ταύτην παρέ- 
δωχεν, [ἄτταλον δὲ προεστάναι τῶν ϑησαυρῶν ἔταξεν. ἔργον 
δὲ οὐδὲν ἕτερον ἔχοντος Ὀλυμπίου ἢ τὸ πανταχόϑεν τοὺς 
Στελίχωνι συνεπίστασθϑαί τι λεγομένους ἰχνεύειν, ἤχϑησαν 
εἰς κρίσιν ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ συκοφαντίᾳ Μαρκελλιανὸς καὶ Σα- 
- so λώνιος, ὄντες ἀδελφοὶ καὶ ἐν τῷ τάγματι τῶν βασιλικῶν ὑπο- 
γραφέων ἀναφερόμενοι" καὶ τούτους γὰρ Ὀλύμπιος τῷ τῆς 
αὐλῆς παρέδωκεν ὑπάρχῳ, καὶ αἰκισμοῦ παντὸς εἴδει τὸ σῶμα 
ξανϑέντες τῶν Ὀλυμπίῳ σπουδαζομένων εἶπον οὐδέν. 


1, Begn».] Βερενιανὸν editur in Sozomeno, 'Verinianus! in Orosio 
(p. 550, 13 Zang.)| “έδυμος scripsi cum Sozomeno IX, 11 (cf. Zangem. 
ad Oros. 1. d.), διδύμιος V c. et sic infra | b. ἀπέπεμπεν, « in ras. m. 1 


V | 6. οὔπω] incipiunt excerpta in AB (in mg.: t ἐν τῷ περὶ στρατηγη- 
μάτων) | 7. παραδόντας Α || 9. ῥαεβένναν A, ῥαβένναν B || καικιλιανὸς 
AB (in B καὶ ex xol corr), xex4. Vs | 10. Μαξιμιανὸς] Symm. ep. 
VII, 24. erat filius Marciani (Zos. VI, 7, 2; Seeck praef. Symm. 
p. CXCII) | 12. συνταράσσοντος s || τὰ πάντα AB | 13. ἐμποδὼν, u in 
— ras, m. 1, V γινομένου ABV et Bei, γενομένου apographa | ταύτη 


τοῖς 


τοι τοὺς V, ταύτη τοὺς À, ταύτη τοὺς Β | 14. ἐληλύϑασιν AB | 15. ϑεό- 
δῶρος AB. de ipso homine v, Seeck praef. Symm. p. CLI || ὑπάρχων 
—. ex ὑπάτων V!, ὑπάτων AB. erat pr. pr. Italiae. pluralis, in quo post 
m. alios offendens ro? ὑπάρχου voluit Reitemeier, ex hiatus fuga natus 
- est | καικιλιανῶ AB, xeuA. Vs | 15. 16. in παρέδωκε desinunt AB || 
1; ;, 1t ὀλυμπίου V, τοῦ ói. ς | τὸ V?, το V! | 19. μαρκελιατὸς V, corr. « || 
p^ - Ξε σαν εἴδει coni. Bekk, hiatum inferens | εἴδει V et Sylb, ἤδη apo- 
NH 18 


RENESEL. cocus τ αὶ IY SRM SP AC prr QAI 


P olea δὲ Piet Βερηνιανὸς καὶ zl(üvuog), ἐνδίδωσι 


xpo. ἔδοξε τῷ βασιλεῖ πέντε τῶν ἀπὸ ES 
στρατιωτικὰ τάγματα, τῆς οἰκείας μεταστάντα καϑέδρας, & u 
φυλακῇ τῆς Ῥώμης ἐλϑεῖν. và δὲ τάγματα ταῦτα ἐπλήρουν | 
ἄνδρες ἑξακισχίλιοι, τόλμῃ καὶ δώμῃ τοῦ Ῥωμαϊκοῦ στρατεύ- δ᾽ 
ματος κεφάλαιον ὄντες. ἡγεῖτο δὲ αὐτῶν Οὐάλης πρὸς πάντα — 
κίνδυνον ἑτοιμότατος, ὃς οὐκ ἀξιώσας δι’ ὁδῶν ἃς οὐκ ἐφύ- ] 
λαττον οἵ πολέμιοι διελϑεῖν, καραδοχκήσαντος ᾿4λλαρίχου τὴν 
neo ἐπιπεσόντος vs σὺν παντὶ τῷ στρατεύματι πάνταςἩ — 
ὑπὸ ταῖς τῶν πολεμέῶν πεποίηκδ, irm χερσί, καὶ μόλιρ 10 
διέφυγον SNO ἑκατόν, (iv? οἷς xol ὃ τούτων ἡγούμενος, 
ἦν" οὗτος γὰρ ἅμα ᾿Δττάλῳ τῷ ὑπὸ τῆς γερουσίας σταλέντ —— 
πρὸς τὸν βασιλέα οἷός τε γέγονεν εἰς τὴν Ῥώμην εἰσελϑὼν 

διασωθῆναι. κακῶν δὲ μειξόνων ἀεὶ τοῖς οὖσι προστιϑε- — 
μένων, ἐπιστὰς Ἄτταλος τῇ Ῥώμῃ παραλύει τῆς φροντέδος i 


3 


Ἡλιοκράτην, iv ὃ βασιλεὺς ἦν αὐτῷ παραδοὺς Ὀλυμπίῳ. 


πειϑόμενος. ἐτέτακτο γὰρ τὰς οὐσίας τῶν δεδημευμένων διὰ, 
τὴν Στελίχωνος οὐσίαν διερευνῆσαι καὶ ταύτας τοῦ δημοσίου 
ποιεῖν. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ μέτρια φρονῶν τὸ τοῖς δυστυχοῦσιν 
ἐπεμβαίνειν ἐν ἀσεβείας ἐτέϑετο μέρει, καὶ οὔτε πρὸς ἀκρί- so 
βειαν τὰ πράγματα ἀνεξήτει, πολλοῖς δὲ καὶ ἀποκρύπτειν ἃ 
δύναιντο λάϑρα ἐδήλου, φαῦλός vig εἶναι διὰ τοῦτο δόξας 
εἰς τὴν Ῥάβενναν ἤγετο, τῆς περὶ τοὺς ἀτυχήσαντας φιλαν- 
ϑρωπίας ἕνεκεν δίκην ἐκτίσων. καὶ πάντως ἂν ἐτιμήϑη ϑα- 
νάτου διὰ τὴν τότε κρατοῦσαν ὠμότητα, εἰ μή τινα τῶν 50. 
Χριστιανῶν ἐκκλησίαν ἔτυχε τηνικαῦτα καταλαβών. | Mo&- 
grapha | 1.*óà sup. scr. V? {βελτίονι ex βελτίωνι radendo V | 2. δελ- 
ματέας V!, δαλμ. V?c || 9. τε σὺν c, δὲ cov V, in initio paginae || 11. 
ἐν add. Sylb | 13. εἰσελθὼν V, ἐλϑὼν s| 15. ἄταλλος V || 17. δεδημευ- 
μένων V et Leunclavius, δεδευμέρων c | 18. οὐσίαν ex priore οὐσίας 
a librario perperam repetitum. συνουσίαν coni: Gothofredus ad cod. 
Theod. t. III p. 379 posteaque Heyne, οἰκείωσιν Leunclavius, γνῶσιν 
Sylb, οἰκειότητα ego || διερευνῆσαι] διερευνᾶσϑιαι conieci coll. 1I, 16, 1; 
III, 21, 5; 24, 1; 30, 4; IV, 8, 4; 9, 2; 47, 1; V, 46, 1. contra ἐρευνᾶν 
III; 24, 2 et passive V, 35, 2 || 19. τὸ V, z/// V! | 20. ἐπεμβαίνειν Vet 131 
Bekk, évemsufoívsw apographa (in V litterae zug in rasura quidem zi 
sunt, sed fortuitam videri laesionem dicit Mau) || 22. λάϑρᾳ ἐδήλου] 
ἡχϑραδος ἐδ. propter m conieci, cf. IV, 26, 4 || 24. ἕνεχεν 


iefàn m A 


ἕνεκα ς | 25. μήτινα γ᾽, ua V! | 26. καταλαβὼν V?, 


"La ΡΥ δ; 
i cà ΔΕ 
nu; pr. 

o2 ^ 


λλιανὸς a τοῖς πολεμίοις περιπεσὼν ἀπεδόϑη Μαρινιανῷ 
E E. τρισμυρίων ὑπὲρ αὐτοῦ δοϑέντων χρυσῶν" ὡς γὰρ 
— ἀναβαλομένου τὴν εἰρήνην τοῦ βασιλέως καὶ μὴ “2ηρώδαντοῦ 
— τὰ συγκείμενα τοῖς ἁλισκομένοις ........ τῶν εὖ γεγονότων, 
Ew ἦν ἔτι τοῖς Ῥωμαίοις ἡ τῆς πόλεως ἔξοδος ἐλευϑέρα. 
᾿ ἀλλὰ τῆς μὲν εἰρήνης ἕνεκα καὶ αὖϑις ὡς βασιλέα πέμπει 5 
— πρέσβεις ἡ γερουσία, καὶ τοῦ τῆς Ῥώμης ἐπισκόπου τοῖς 
πρέσβεσι. συναπάραντος" ἦσαν δὲ σὺν αὐτοῖς καὶ βαρβάρων 
τινὲς ὑπ᾽ ᾿Δλλαρίχου σταλέντες, ὡς ἂν περισώζοιεν αὐτοὺς 
- 1o ἐκ τῶν ἐνοχλούντων ταῖς ὁδοῖς πολεμέων. ἀλλὰ τούτων ἐς 
τὸν βασιλέα κεχωρηκότων, AvíovAgog γενόμενος ὑπ᾽ ᾿4λλαρίχου 
“μετάπεμπτος, ὡς ἐν τοῖς ἀνωτέρω διεξῆλθον, ἐπεραιώϑη τὰς 
"άλπεις τὰς ἀπὸ Παιονίας ἐπὶ τὴν Οὐενετίαν φερούσας. ὅπερ 6 
ὃ βασιλεὺς ἀκηκοώς, μὴ πολλήν τε δύναμιν εἶναι αὐτῷ, τοὺς 
15 στρατιώτας πάντας, ἱππέας ve καὶ πεζούς, ὅσοι κατὰ τὰς πό- 
Aeg ἦσαν, ἀπαντῆσαι τούτῳ διέταξεν ἅμα τοῖς σφῶν ἡἧγε- 
μόσιν. Ὀλυμπίῳ δὲ τῶν ἐν τῇ αὐλῇ τάξεων ἡγουμένῳ τοὺς 
ἐν τῇ Ῥαβέννῃ δέδωκεν Οὔννους, τριακοσίους ὄντας τὸν 
ἀριϑμόν, οἵτινες ἐπειδὴ τοὺς ἐληλυϑότας .... Πείσας αὐτὴν 
99 ὀνομάζουσιν, ἐπιϑέμενοι καὶ συμπεσόντες ἀναιροῦσι μὲν τῶν 
Γότϑων ἑκατὸν καὶ χιλίους, ἑπτακαίδεκα μόνοι πεσόντες" ὡς 


p. 274, 26. 275, 1. Μαξιμιλλιανὸς] offendere plures, cum eundem hominem 
putarent ac Maximianum qui ad Honorium legatus erat (c. 44, 1), ideo. 
que alterum utrum nomen utroque loco scribi volebant. at diversos 
esse ipse Zosimus docere poterat: hie enim Maximilianus non rediens 
Romam sed exiens (ἔξοδος v. 5) captus est. ceterum de patre filioque 
v. Seeck praef. Symm. p. CXXVII || 3. &vef«A//ou£vov V || 4. τοῖς ἁλισκο- 
μένοις τῶν εὖ γεγονότων habet V, omisit cum apographo uno post 
Leunclavium Bekk. patet autem lacunam inesse, quam sic fere ex- 
pleverim: roig ἁλισκομένοις {πρὸς ᾿Δλλάριχον περὶ ὁμηρείας παέδων 
. εὖ γεγονότων. cf. c, 42, 1; 44, 1 || 5. τοῖς δωμαίοις, c δωμαίοις in ras. 
m. 9, V | 7. τοῖς V*, z///, c. 3 litt. eras., V'| 10. ó/9oig V*?, ὁ, V! || 
πολεμίων, suíov in ras. m. 2, V | 11. τάουλφος b. ]l. V | 12. ἐν τοῖς 

- - ἀνωτέρω] c. 37, 1 | 12. 13. /// τὰς ἄλπεις (eras. αὐ) V | 13. τὴν ac- 
. eessit e V | οὐεντέαν V, corr. «|| 14. ἀκηκοὼς V! ex -οὺς | 19. lacunam 
D sie fere expleverim: ἐληλυϑότας (σὺν ᾿ἀταούλφῳ Τότϑους κατέλαβον 
᾿ς ἐστρατοπεδευμένους περὶ πόλιν τινὰ ᾿Ιταλίας,) Πείσας | 21. ἕπτ. (δὲ add. 
€) μόνοι πεσόντες] ἑπταχαίδεχα μόνον ἀπολέσαντες conieci. ἕπτ. δὲ 
D “μόνους ἀποβαλόντες voluit Reitemeier | 21. — p. 276, 9. ὡς — δείσαντες 


2 - na eV 


18* 


" mS ΜῈ di Ct ys de P. f 2 - stet: 4 
r^ VI ὦ ko E RA oe. ὰ δος νυ Ἂ» Ὁ Τοὺς ΡῈ 


216 


δὲ τὸ πᾶν ἐπιὸν ἐθεάσαντο πλῆϑος. μὴ κυκλωϑεῖεν ὑπὸ τῶι 
πολλῶν δείσαντες, εἰς τὴν 'Ῥάβενναν Wieso: ORAE 
46. Ὀλύμπιον δὲ of περὶ τὴν αὐλὴν εὐνοῦχοι adip τὸν — 
βασιλέα διαβαλόντες ὡς αἴτιον τῶν οὐ δεξιῶς συμβεβηκότων ἢ 
τῷ πολιτεύματι, παραλυϑῆναι τῆς ἀρχῆς πεποιήκασιν. ὃ δὲ Ὁ 5 
μὴ καὶ ἕτερόν τι πάϑοι δεδιώς, φυγῇ χρησάμενος τὴν ΖΙαλ- Ἢ 
ματίαν κατελάμβανεν. ὃ δὲ βασιλεὺς ὕπαρχον μὲν τὸν ἄτταλον — 
εἰς τὴν Ῥώμην ἐχπέμπει, πολὺν δὲ ποιούμενος λόγον τοῦ wi) ; 
λαϑεῖν τι τῶν εἰς τὸ ταμιεῖον ἐλϑόντων, ἐκπέμπει Ζημήτριον ᾿ 
ἣν εἶχεν Ἄτταλος φροντίδα πληρώσοντα καὶ διερευνησόμενον 10 — 
τὰς οὐσίας ὅσαι τοῦ δημοσίου γεγόνασι. πολλὰ {δὲν περὶ — 
τὰς ἀρχὰς καὶ ἄλλα καινοτομήσας, καὶ τοὺς μὲν πρότερον 
καταδυναστεύοντας ἐκβαλών, ἄλλοις δὲ τὰς ἀρχὰς παραδούς, 
ἔταξε καὶ Γενέριδον τῶν ἐν 4αλματίᾳ πάντων ἡγεῖσϑαι, 
ὄντα στρατηγὸν καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι Παιονίαν ve τὴν ἄνω τὸ 
καὶ Νωρικοὺς καὶ Ῥαιτοὺς ἐφύλαττον, καὶ ὅσα αὐτῶν uéyou — 
τῶν "Ἄλπεων. ἦν δὲ ὁ Γενέριδος βάρβαρος μὲν τὸ yévog, 
τὸν δὲ τρόπον εἰς πᾶν ἀρετῆς εἶδος εὖ πεφυκώς, χρημάτων 


ὃ τὲ ἀδωρότατος. οὗτος ἔτι τοῖς πατρῴοις ἐμμένων καὶ τῆς 


εἰς ϑεοὺς ϑρησχείας ἐχστῆναι οὐκ ἀνεχόμενος, ἐπειδὴ νόμος so 
εἰσήχϑη τοῖς οὐκ οὖσι Χριστιανοῖς ζώνην ἐν τοῖς βασιλείοις 
ἔχειν ἀπαγορεύων, τούτου τοῦ νόμου τεϑέντος ἀρχῆς ἐν τῇ 


“Ῥώμῃ στρατιωτικῆς προεστὼς ὃ Γενέριδος ἔμεινεν ἐπ᾽ οἴκου, 


τὴν ζώνην ἀποθέμενος. ἐπεὶ δὲ Ó βασιλεὺς οἷα δὴ τοῖς 


2. πολλῶν} fort. πολεμίων scripsit | 4. διαβαλόντες, βαλ in ras. 
m. 2, V | 5. παραλυϑῆναι v. &.] cf. Olympiod. fr. 8 || 9. 249óvvov] &v- 
ηκόντων expectabam. *ne quid rerum ad fiscum pertinentium occul- 
taretur' Leunclavius | 10. διερευνησο μενον, o ex «, ult. » in ras. m. 9, 
acc. omisso V | 11. ὅσαι V et Bekk, om. apographa δὲ s, om. V || 14. 
ἔταξε κτξ.] comes Illyrici Generidus factus est, nec vero, ut Boeckingio 


COT SN RCTTNNCR S ῳ δα Ν m ER 


visum (ad not. occ. p. 717) magister militum || δαματέα, à à τὰ 1, V || 
15. ὅσοι s, ὅσαι V, quod si genuinum est, pro ἄλλων scribendum íAówv 
(sensu generali: oopise" , sicut, V, 18, 2: ἦρχε δὲ οὐ Ῥωμαϊκῶν ἰλῶν 
41.) } παιονέας τε τὰς ἄνω V, ond cum sensu careat — neque enim  - 
Pannoniae superioris in VOR primam etSaviam divisio (v. Moni ; : 
C. I. L. t. III p. 482) hic advocari potest —, retinui c. nisi forte παιονίας 
τε τὰ ἄνω scripsit | 17. ó γερέντιος h.l. v | 18. ἐῦ ex ἐμ V | 19. za-- 
τρῴοις] πατρίοις scribendum puto | 21. οὐκ οὖσι V?, οἰκοῦσι V! b. 

ἐπειδὲ ex ἐπειδὴ V! sie 


Xx) er C ere eL: A-«. 7 loli, Men 


CHPSENA 


«ὦν ς νον LAS. atu ow" 
πον. Οὐδ τ" ee ' 7 
P. Tw. - 
"Ar EK es m Ü » 
x ἊΨ 2 — 1 


iu * v6, andre ἀπήτει προϊέναι κατὰ τὴν preter 

τάξιν εἰς và βασίλεια, νόμον ἔφησεν εἶναι κωλύοντα ξώνην 

αὐτὸν ἔχειν ἢ ὅλως τοῖς ἄρχουσι καταλέγεσθαι τοὺς τὴν Χρι- 
| στιανῶν. μὴ τιμῶντας ϑρησκείαν. τοῦ δὲ βασιλέως εἰπόντος 

E ὡς ἐπὶ μὲν τοῖς ἄλλοις ἅπασι τὸν νόμον κρατεῖν, ἐπ᾽ αὐτοῦ 

᾿ς δὲ οὐχέτι τοσαῦτα τῆς πολιτείας προκινδυνεύσαντος, ταύτης 

- οὐχ ἀνέχεσϑαι τῆς τιμῆς εἶπεν, εἰς ὕβριν πάντων φερούσης 

— τῶν ὅσοι τῆς στρατείας διὰ τὸν νόμον διήμαρτον. καὶ οὐκ 

ἄλλως ἀντελάβετο τῆς ἀρχῆς, ἕως ὁ βασιλεὺς αἰδοῖ τε ἅμα 

- 140 καὶ χρεία συνωθούμενος ἔπαυσεν ἐπὶ πᾶσι τὸν νόμον, ἀπο- 

δοὺς ἑκάστῳ τῆς αὑτοῦ ὄντι δόξης ἄρχειν τε καὶ στρατεύεσϑαι. 
ἀπὸ ταύτης δρμώμενος τῆς μεγαλοφροσύνης ΓΕενέριδος συν- 
ἐχέσι τοὺς στρατιώτας ἐπαίδευε γυμνασίαις, ἐπιδιδούς τε 
τὰς σιτήσεις αὐτοῖς παραιρεῖσϑαι τούτων οὐδενὶ κατὰ τὸ 

- a5 σύνηϑες ἐνεδίδου, καὶ αὐτός, ἐξ ὧν αὐτῷ τὸ δημόσιον ἐδί- 

|. Qov, τὰ πρέποντα τοῖς πλέον πονοῦσι φιλοτιμούμενος. καὶ 

| τοιοῦτος φανεὶς τοῖς τε πλησιάξουσι βαρβάροις ἐπίφοβος ἦν, 
^ καὶ πᾶσαν ἀσφάλειαν τοῖς ἔϑνεσιν, ὅσα φυλάττειν ἔλαχεν, 
ἐνεποίει. 

90 41. Κατὰ δὲ τὴν 'Ῥάβενναν εἰς στάσιν ἀναστάντες οἱ 
στρατιῶται τὸν ταύτης λιμένα καταλαμβάνουσι, σὺν οὐδενὶ 
κόσμῳ βοῶντες καὶ τὸν βασιλέα φανῆναι σφίσιν αἰτοῦντες. 
τοῦ δὲ φόβῳ τῆς στάσεως ἀποχρυβέντος, προελϑὼν εἰς μέσον 
᾿Ιόβιος ὃ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος, ἅμα καὶ τῇ τοῦ πατρικίου τετι- 

385 μημένος ἀξίᾳ, ποιούμενος ἀγνοεῖν τὴν αἰτίαν τῆς στάσεως 
(καίτοι ys αὐτὸς ἐλέγετο ταύτης αἴτιος εἶναι, κοινωνὸν ἔχων 
᾽Δλλόβιχον εἰς τοῦτο τὸν τῶν ἱππέων ἡγούμενον δομεστίκων) 


8, αὐτὸν delendum puto | τὴν V, τὴν τῶν s | 5. in ὡς offendit 

Sylb. at cf. Krebs ap. Schanzium 'Beitraege' t. I p. 18 sq. | 5. 6. *ex- 
pectabam ἐπ᾿ αὐτῷ δὲ: sequitur tamen προκινδυνεύσαντος᾽ Heyne || 

6. οὐκέτι] cf. III, 18, 6: τὰ Περσικῇ μόνον ἁρμόδια χρήσει, αὐτοῖς δὲ 

᾿ οὐκέτι (volebam aliquando: οὔ, τοσαυτάκις τῆς) | 1. ἀνέχεσϑαι V et 

- Sylb, ἀνέχεται apographa | 11. αὐτοῦ ex αὐτῆ V. αὑτοῦ scripsi | 
p ; Meno | 26. ταύτης αἴτιος V, αἴτιος ταύτης ς | 27. ᾿4λλόβιχον scripsi, 
.. quod servatum c. 48, 1, ἐλλέβιχον h. 1. V, ἑλλέβιχον ς. cf. Olympiod. 
E. ded. 14, et Sozom. IX, 19 ubi 44Adfiyog editur || δομεστέκων Leun- 
ji  elavius, δομέσζικον V. eodem modo comes domesticorum a Sozomeno 
3 LIRMBE Oven piodoro) dicitur ἡγεμὼν τῶν ἱππέων Meptic s καλουμένων 


e A C - 


— 94. Ἰόβιος] ᾿Ιοβιανὸς editur in Olympiodoro; at ᾿Ιόβιος est etiam Sozo- . 


2 


ἀπήτει λόγον αὐτοὺς ἀνθ᾽ ὅτου πρὸς τοῦτο ἐξήχϑησαν. : 
δὲ παρὰ τῶν στρατεωτῶν: ἤκουεν ὡς πᾶσα ἀνάγκη Tovg 7 


μετὰ τούτων Τερέντιον τὸν τῶν βασιλικῶν προεστῶτα κοι- 
τώνων καὶ ᾿ἡρσάκιον τὸν μετὰ τοῦτον τῇ τάξει καλούμενον, : 
δείσαντος δὴ τοῦ βασιλέως τὴν τῶν στρατιωτῶν ἐπανάστασιν, 
κατὰ μὲν τῶν στρατηγῶν ἀειφυγίας ἐκφέρεται ψῆφος καὶ ἐμ- 
nbi ad πλοίῳ παρὰ τῶν ἀπαγόντων ἀναιροῦνται (τοῦτο 
γὰρ ἦν αὐτοῖς κελεύσας ᾿Ιόβιος" ἐδεδίει γὰρ μή ποτε ἐπανελ- ; 
ϑόντες καὶ τὴν κατὰ σφῶν γνόντες ἐπιβουλὴν εἰς τὴν κατ᾽ τὸ 
αὐτοῦ τὸν βασιλέα προκαλέσοιντο τιμωρίαν), Τερέντιος δὲ sig. 
τὴν ἑῴαν ἐχπέμπεται, καὶ ᾿ἀρσάκιος τὴν Μεδιόλανον οἰκεῖν 
ἐκληρώσατο. 

48. Καταστήσας δὲ ὁ βασιλεὺς Εὐσέβιον μὲν ivi! Τε- Ἵ 
θεντίου φύλακα τοῦ χοιτῶνος, Οὐάλεντι δὲ τὴν ἀρχὴν ἣν ws . 
εἶχε Τουρπιλλίων παραδούς, καὶ μετὰ Βιγελάντιον ᾿4λλόβιχον 


1. λόγον V! ex λέγων || ἐξήχϑησαν] ἐξηνέχϑησαν conieci. cf. I, ὅ, 8; 
IV, 56, 3; V, 14, 4| 3. βηγελάντιον V|6. δὴ s, δὲ V | 7. στρατηγῶν 
V! ex -yovg ut vid.| 10. γνόντες, ὄν m. 1 ex ó, V | 12. “Μεδιόλανον 
scripsi, μεδολιανὸν V!, -άνον V?, Μεδιολανὸν Sylb | 15. Οὐάλεντι] esse 
eum Valentem cum Reinesio puto, qui Novembri m. a. 408 comes do- 
mesticorum erat (cod. Theod. XVI, 5, 42); ut extremo a. 408 collega 
Vigilantii (Zos. V, 36, 3) in comitiva domesticorum fuerit| 15. 16. ἀ- | 
χὴν --- Τουρπιλλίων) post Stilichonis mortem magistrum equitum Tur- 
pilionem faetum esse scriptor narravit V, 36, 3. at hoc magisterio 
fungens occubuisse non potest: Vigilantius enim quoque ἔππαρχος di- 
citur. ni mirum Zosimi festinatio in culpa est, qua mutationes et 
promotiones post Olympii ruinam factae (V, 46, 2) praetermjssae sunt. 
ni fallor, res ita componi possunt. post Stilichonis ceterorumque ducum 
caedem facti sunt Varanes magister peditum, Turpilio magister equi- 
tum, Vigilantius et Valens (v. adn. praec.) comites domesticorum (cf. 
V, 36, 3). postea abiectus est Varanes, Turpilio ad magisterium pe- - 
ditum. promotus, Vigilantius a comitiva domesticorum — αὖ saepe —— 
factum, v. Iullian *de protectoribus et domesticis Augustorum" (Pari- 
siis a. 1883) p. 14 $q. — promotus ad magisterium equitum, Helle- 
bichus Vigilantii in locum comes domesticorum factus, Valente collega 
manente. iam igitur seditione effectum est ut Turpilionis loco Valens 
fieret magister peditum (quod quidem munus bene ab eo administratum . R. 
esse existimatum est, quippe iam a. 410 utriusque militiae magistri | à 
titulo Valens designatur: Olympiod. fr. 13), Hellebichus altér PAR ; 5 


curi Tra ax 
KOC SPINE Um Lue ΝΣ 


ππαρχον καταστήσας, τὴν μὲν τῶν στρατιωτῶν παύειν πὼς 
ἔδοξε στάσιν, ᾿Ιόβιος δὲ ὃ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος, πᾶσαν εἰς 
| αὑτὸν τὴν παρὰ βασιλεῖ δύναμιν περιστήσας, ἔγνω πρέσβεις 
E ᾿ ἐκπέμψαι πρὸς ᾿4λλάριχον, ἄχρι τῆς ἹῬαβέννης αὐτὸν παρα- 
E γενέσϑαι σὺν ᾿ἀταούλφῳ παρακαλοῦντας ὡς δὴ τῆς εἰρήνης 
- αὐτόϑι γενησομένης. πεισϑέντος δὲ τοῖς τοῦ βασιλέως xol? 
τοῖς ᾿Ιοβίου γράμμασιν ᾿“λλαρίχου, παραγενομένου τε εἰς τὴν 
᾿Δρίμηνον ἹΡαβέννης ἀφεστῶσαν μιλίοις τριάκοντα, συνδραμὼν 
- . κατὰ ταύτην ἸἸόβιος, ἅτε ἐν ταῖς ᾿Ηπείροις πρόξενος καὶ φίλος 
οὐ Δλλαρίχῳ γεγενημένος, τοὺς περὶ τῶν συνθηκῶν ἐποιήσατο 
- λόγους. ἀπήτει δὲ ᾿Δλλάριχος χρυσίον μὲν ἔτους ἑχάστου s 
- δίδοσθαί τι ῥητὸν καὶ σίτου τι χορηγεῖσϑαι μέτρον, οἰκεῖν 
δὲ αὐτὸν ἅμα τοῖς σὺν αὐτῷ πᾶσι Βενετίας ἄμφω καὶ Νω- 
: ρικοὺς xal 4ελματίαν. ταῦτα ἐναντίον ᾿Δλλαρίχου γράψας 
- 15 Ἰόβιος ἐκπέμπει τῷ βασιλεῖ, δοὺς καὶ ἴδια πρὸς αὐτὸν γράμ- 
͵ ματα παραινοῦντα καταστῆσαι δυνάμεως ἑκατέρας στρατηγὸν 
—. ᾿Δλλάριχον, ὥστε ταύτης αὐτὸν τυχόντα τῆς ϑεραπείας χαλά- - 
E σαι τι τῆς βαρύτητος τῶν συνθηκῶν καὶ ἐπὶ φορητοῖς καὶ 
| μετρίοις ποιήσασϑαι τὰς σπονδάς. ταύτην δεξάμενος ὃ βασι- 4 
] $0 λεὺς τὴν ἐπιστολὴν καταγινώσκει uiv τῆς lofíov προπετείας, 
ο΄ γράμμασι δὲ ἐχρῆτο πρὸς αὐτὸν δι᾿ ὧν ἐδήλου χρυσίου μὲν 
.. χαὶ σίτου μέτρον αὐτὸν ὁρίσαι προσήκειν οἷα τῆς αὐλῆς ὕπ- 
᾿ αρχον ὄντα καὶ τὴν τῶν δημοσίων φόρων ἐπιστάμενον 


E 
E ———— 
; 
[ 


1. ἵππαρχον V et Valesius ad Sozom. IX, 12, ὕπαρχον apographa || 
E 9. incipiunt excerpta in MN: ὅτι ἰόβιος ὁ τῆς αὐλῆς ὕπαρχος πᾶσαν 
- riv τοῦ ὀνωρίου τοῦ βασιλέως δύναμιν εἰς αὐτὸν (αὐτὸ M) περιστήσας 
, πρέσβεις ἀποστέλλει πρὸς ἀλλάριχον, παραγενέσϑαι εἰς τὴν ῥαυένην. 
ἀφικομένου δὲ ἀλλαρίχου, ἐποιήσαντο τοὺς περὶ τῶν συνθηκῶν λόγους" 
ἀπήτει δὲ ἀλλάριχος (vs. 11) || D. σὺν ἀταούλφῳ (ἀτταούλφω h.l. codex) 
accesserunt e V | 8. ἀρίμηνον V, ἀρίμινον s | x&v εἰς ᾿ἀρίμηνον πόλιν, 
δέκα (immo μ΄) καὶ διακοσίοις σταδίοις τῆς 'Ῥαβέννης ἀφεστῶσαν So- 
zom. IX, 7 | 11. δὲ MNs, τὲ V | 12. σῖτον τί M | 13. βενετίας V, βητίας 
MN. in Venetiarum (cf. Boecking ad not. oec. p. 354) nomine mon 
. recte offendens voluit Παιονέας Sylb. Βενετίαν καὶ ἄμφω Νωρικοὺς 
coni. Wesseling ad Itin. Hierosol. p. 561 coll. cap. 50, 3, item inuti- 
— Aiter|| 13. 14. νωρικοὺς V, μερικοὺς ΜΝ | 14. δελματίαν VMN, ϑδαλμ. 
.  Reitemeier | 15. ὁ ἐόβιος MN | ἴδια] fort. ἐδίᾳ praestat| 17. 18. χαλά- 
m σας N | 18. φοριτοῖς M, φορικοῖς N || 22. προσήκειν, ras. 8---ά litt., 


LIEMAMUMTeK€r€r vcn.» 
^ £5 , 


z 
E 
E 
E 
ud 
d 


τῷ 


u$ 


δύναμιν, ἀξίαν δὲ ἢ στρατηγίαν μή ποτε a: δώσ 


280. 


τισι τῶν τῷ γένει προσηκόντων: (49) ταύτην debdurvog i 
᾿Ἰόβιος τὴν ἐπιστολὴν οὐ x«9" ξαυτὸν ἀνελίξας ἀνέγνω ταύ- 
την ἀλλ᾽ εἰς ἐπήκοον ᾿4λλαρίχου. καὶ τὰ μὲν ἄλλα μετρίως, — — 
ἤνεγκεν. ὡς δὲ ἀρνηϑεῖσαν εἶδεν ἑαυτῷ τε καὶ {τῶν γένει 5. 
τὴν τῆς στρατηγίας ἀρχήν, ἀναστὰς eig ὀργὴν αὐτόϑεν ἐπὶ — 
τὴν Ῥώμην ἐλαύνειν τοὺς σὺν αὐτῷ βαρβέφου ἐκέλευσεν. - Ἢ 
ὡς αὐτίκα τὴν εἰς αὐτὸν καὶ τὸ γένος ἅπαν ἀμυνούμενος | 
ὕβριν. ᾿Ιόβιος δὲ ἀπορηϑεὶς ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τῶν τοῦ βα- 
σιλέως γραμμάτων εἰς τὴν Ῥάβενναν ἐπανήξει. βουλόμενος το. 
δὲ τῆς μέμψεως αὑτὸν ἀπολῦσαι κατέλαβεν ὅρκοις Ὁνώριον, . 
ἦ μὴν εἰρήνην μή ποτ᾽ ἔσεσϑαι πρὸς ᾿4λλάριχον, ἀλλ᾽ ἄχρι 
παντὸς αὐτῷ πολεμήσειν. ὥμνυ δὲ καὶ αὐτὸς ὅρκον τῆς βα- 
σιλέως ἁψάμενος κεφαλῆς, καὶ τοὺς ἄλλους οἵ τὰς ἀρχὰς εἶχον - 
ταὐτὸν ποιῆσαι παρασκευάσας. ΓΕ 
50. Τούτων δὲ πραχϑέντων ὁ βασιλεὺς ὡς δὴ πολ. 
μήσων ᾿4λλαρίχῳ μυρίους εἰς συμμαχίαν Οὔννους ἐπεκαλεῖτο" 
τροφὴν δὲ τούτοις ἕτοιμον εἶναι παροῦσι βουλόμενος, σῖτον 
καὶ πρόβατα καὶ βόας τοὺς ἀπὸ τῆς Ζ4ελματίας εἰσφέρειν 
ἐκέλευεν. ἔπεμπε δὲ τοὺς κατασκοπήσοντας ὅπως τὴν ἐπὶ τὴν 30 


Ῥώμην ὁδὸν ᾿Δλλάριχος ποιεῖται, καὶ πανταχόϑεν τὰς δυνά- 
? μεὶις συνήϑροιξεν. ᾿4λλάριχος δὲ εἰς μετάμελον ἐλϑὼν ἐπὶ τῇ 


κατὰ τῆς Ῥώμης ὁρμῇ, τοὺς κατὰ πόλιν ἐπισκόπους ἐξέπεμπε 


1. δύναμιν ἀξίαν. στρατηγίαν δὲ μή move ΜΝ male. ἀξέας δὲ οὔ 
ποτὲ μεταδώσειν αὐτῷ ἀντεδήλωσεν: Soz. IX, 7 | μήπωτε V || 2. τισι V, 
τινί MN | τῶν τῶ γένει προσηκόντων. αὐτῶ ταύτην MN. τισι (vel τινι) 
τῶν γένει προσηκόντων αὐτῷ. ταύτην conieci cf. I, 10, 1; 68, 2; 
II, 45, 2; IV, 4, 2; VI, 4, 3183. ἐόβιος MN, ὁ ἰόβ. Vs | οὐ xo9 ἑαυτὸν 
V! ex οὐκ ἀϑεαστὸν ut vid. | 4. ἀλλ᾽ MN, ἀλλὰ Vs | 5. τῶ γένει s, γένει 
MNV | 7. ἐκέλευε MN | 8. ἅπαν ἀμυνούμενος V*, Gz//// ἀμυνόμενος V, — 
ἀπαμυνόμενος (-vov M) MN | 10. ῥαουένναν MN 11. αὑτὸν V*, αὐτὸν — 
(sine aec.) Υ", ἑαυτὸν MN | κατελάμβανεν MN || //ógxoig, 2 litt. eras., — — 
* ex? m. 2, V| 12. μή ποτ᾽ Ns, μή ποτε MV { ἀλλ᾽ ἄχρι V, ἀλλὰ qol) | 3 
M, ἀλλὰ N | 18. αὐτῷ accessit e MNV n V αὐτῶ m. 1 ex αὐτὸν) || ἜΣ L 
πολεμήσειν MN, πολεμῆσαι V || ὥμνυ V, ὥμνυε MN | 13. 14. βασιλέως — : 
ΜΝΥ, βασιλείας ς || 15. ταὐτὸν V, τοῦτο MN | 16. à? accessit e MN || ν᾽ 
ó om, M | 17. κυρώυς M || εὔνους N || 18. παροῦσι ΜΝ, περιοῦσι V. 
παριοῦσι s | 19. δαλματίας s | 20. ἐκέλευε MN I — ταόθεος ΜῈ 
-σαντας NV 


γεσβευσομένους ἅμα καὶ παραινοῦντας τῷ βασιλεῖ μὴ περι- 
— τδεῖν τὴν ἀπὸ πλειόνων ἢ χιλίων ἐνιαυτῶν τοῦ πολλοῦ τῆς 
ο΄ γῆς βασιλεύουσαν μέρους ἐχδεδομένην βαρβάροις εἰς πόρϑη- 
E σιν, μηδὲ οἰκοδομημάτων μεγέϑη τηλικαῦτα διαφϑειρόμενα 
- 5 πολεμίῳ πυρί, ϑέσϑαι δὲ τὴν εἰρήνην ἐπὶ μετρίαις σφόδρα 


οὔτε τὰς πρότερον ἐπαρχίας ἔτι πρὸς οἴκησιν βούλεσϑαι καὶ 
ἐπὶ τοῦ παρόντος λαβεῖν, ἀλλὰ μόνους ἄμφω Νωρικούς, ἐν 
᾿ ταῖς ἐσχατιαῖς πὸυ τοῦ Ἴστρου κειμένους, συνεχεῖς τε bgu- 
ET σταμένους ἐφόδους xal εὐτελῆ φόρον τῷ δημοσίῳ εἰσφέροντας, 
χαὶ σῖτον ἐπὶ τούτοις ἔτους ἑκάστου τοσοῦτον ὅσον ἀρκεῖν ὃ 
βασιλεὺς οἰηϑείη. συγχωρεῖν δὲ καὶ τὸ χρυσίον, εἶναί τὲ 
φιλίαν καὶ ὁμαιχμίαν αὐτῷ καὶ ἹΡωμαίοις κατὰ παντὸς αἴρον- 
1 τος ὅπλα καὶ πρὸς πόλεμον κατὰ τῆς βασιλείας ἐγειρομένου. 
- 
az (61) ταῦτα ἐπιεικῶς καὶ σωφρόνως ᾿4λλαρίχου προτεινομένου, 
| x«l πάντων ὁμοῦ τὴν τοῦ ἀνδρὸς μετριότητα ϑαυμαζόντων, 
Ξ ᾿Ιόβιος καὶ ot τῷ βασιλεῖ παραδυναστεύοντες ἀνήνυτα ἔφασκον 
τὰ αἰτούμενα εἶναι, πάντων ὅσοι τὰς ἀρχὰς εἶχον ὀμωμοκότων 
μὴ ποιεῖσϑαι πρὸς ᾿4λλάριχον εἰρήνην. εἰ μὲν γὰρ πρὸς τὸν 
. -) ϑεὸν τετυχήχει δεδομένος ὅρκος, ἦν ἂν ὡς εἰκὸς παριδεῖν ἐν- 
διδόντας τῇ τοῦ ϑεοῦ φιλανθρωπίᾳ τὴν ἐπὶ τῇ ἀσεβείᾳ συγ- 


Es 


γνώμην" ἐπεὶ δὲ κατὰ τῆς τοῦ βασιλέως ὠμωμόκεσαν κεφαλῆς, ? 


τοσοῦτον ἐτύφλωττεν ὁ νοῦς τῶν τότε τὴν πολιτείαν οἰκονο- 


3 
F 
] 
: 
οὐκ εἶναι ϑεμιτὸν αὐτοῖς εἰς τὸν τοσοῦτον Ogxov ἐξαμαρτεῖν. 
os μούντων, 9:00 προνοίας ἐστερηβένων. 


1. 2. περιιδεῖν V, ὑπεριδεῖν ΜΝ | 8, ἐκδεδομένην VN, ἐκδεδυ- 
μένην M, ἐκδιδομένην s, fort. recte cum sequatur διαφϑειρόμενα. prae- 
terea cf. ad V, 16, 3| 6. 7. οὔτε ..... οὔτε V, 0005 . .... οὐδὲ MN | 


Ὁ. ἢ ἀξίας MNV et Bekk, ἀξίας apographa | 10. εὐτελῆ V, ἐντελεῖ 


MN | φόρον V?, φόρω V'| τῷ δημοσίῳ εἰσφέροντας hiant. aut τοῖς δη- 
μοσίοις aut φέροντας scripserim | 12. συγχωρεῖν N V?, ovyróo V!, συγ- 
χωρῶν M | 13. 14. αἴροντας M | 18. óuopoxórov——19. ᾿Δλλάριχον om. M | 


- 90. ϑεὸν om. MN {τετυχήκοι coni. Sylb || 20. 21. ἐνδιδόντας MNs, -coc . 


V] 22. ὠμωμόκεσαν V, ὁμωμ. MNs | 24. ἐτύφλωττεν MNV, et sic coni. 


-Bekk, ἐφύλαττεν apographa | 25. ἐστερημένος M | in V librarius ipse | 


UR nec subscriptione quintum nec praescriptione sextum librum insignivit, 
sed nil posuit nisi τ ὃ ὃ ὃ ὃ ὃ ὃ g ὃ ὃ ὃ ὃ ὃ ὃ R; ὃ ὃ ὃ ὃ ὃ ὃ C; 028820. 
. postea rubricator sexto libro praescripsit ἱστορία πέμπτη et quod in 

T. 2 al. quaedam manus scripserat ἵστο 4 (i. e. ἕκτη) mutavit in e (i. e. 


ῳ συνϑήκαις. οὔτε γὰρ ἀρχῆς ἢ ἀξίας δεῖσθαι τὸν βάρβαρον, 3 


| 


εἶναι ταῖς περὶ τὴν ᾿Ιταλίαν ἐνασχολουμένῳ φροντίσιν ἐνδοῦ- 


᾿Δλλάριχος μὲν οὖν ἐπὶ ταῖς οὕτω μετρίαις αἰτήσεσι περι- 
υβρισϑεὶς ἐπὶ τὴν Ρώμην ἤλαυνε πανστρατιᾷ, τῇ κατ᾽ αὐτῆξ — 
πολιορκίᾳ προσκαρτερήσων. ἐν τούτῳ δὲ παρὰ Κωνσταντίνου 
τοῦ τυραννήσαντος ἐν Κελτοῖς ἀφίκετο πρὸς Ὁνώριον κατὰ ὁ Σ 
πρεσβείαν ᾿Ιόβιος, παιδείᾳ καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς διαπρέπων, 5 
βεβαιωϑῆναι τὴν πρότερον ὁμολογηϑεῖσαν εἰρήνην, καὶ ἅμα 
συγγνώμην ἕνεκα τῆς ἀναιρέσεως Ζ[ιδύμου καὶ Βερηνιανοῦ 
τῶν συγγενῶν Ὁνωρίου τοῦ βασιλέως αἰτῶν ἀπελογεῖτο γὰρ  - 
λέγων ὡς οὐ κατὰ προαίρεσιν ἀνήρηνται Κωνσταντίνου. συν- 
τεταραγμένον δὲ τὸν Ὁνώριον ϑεασάμενος, εὔλογον ἔφασκεν 10 


ναι" συγχωρούμενος δὲ πρὸς Κωνσταντῖνον ἐχδημῆσαι καὶ 

τὰ συνέχοντα τὴν ᾿Ιταλίαν ἀγγεῖλαι, μετ᾽ οὐ πολὺ καὶ αὐτὸν 
ἄξειν ἅμα παντὶ τῷ ἐν Κελτοῖς καὶ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ ἐν τῇ Bgev- — | 
τανικῇ νήσῳ στρατεύματι, ταῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ τὴν 15 - 


“Ῥώμην βοηϑήσοντα περιστάσεσιν. καὶ ὃ μὲν ᾿ἸἸόβιος ἐπὶ τού- 


τοις ἀναχωρεῖν ἐπετράπη" τὰ δὲ ἐν Κελτοῖς οὔπω τῆς zQoG- 
ηκούσης ἀφηγήσεως ἀξιωϑέντα δίκαιον ἄνωϑεν, ὡς ἕκαστα 
ἐπράχϑη, διεξελϑεῖν. 

2. Ἔτι βασιλεύοντος ᾿ἀρκαδίου, καὶ ὑπάτων ὄντων 50. 


| Ὁνωρίου τὸ ξ καὶ Θεοδοσίου τὸ B, οἵ ἐν τῇ Βρεττανίᾳ 


στρατευόμενοι στασιάσαντες ἀνάγουσι Μάρκον ἐπὶ τὸν βα- 
σίλειον ϑρόνον, καὶ ὡς κρατοῦντι τῶν αὐτόϑι πραγμάτων 


1. in ἀλλάριχος οὖν ἐπὶ ταῖς μικραῖς αἰτήσεσιν περιυβρισϑεὶς ἤλαυ- 
vev ἐπὶ δώμην desinunt MN || 2. πανστρατιὰ V || 3. incipiunt excerpta 
in AB: Ὅτι παρὰ Κωνσταντίνου τοῦ τυράννου τοῦ iv (om. B) κελτοῖς 
ἀφίκετο κατὰ πρεσβείαν ἰόβιος | παρὰ V et Sylb, περὸὺ apographa ὁ 
5. ταῖς om. ΑΒ || 7. συγγνώμην αἰτῶν ἕνεκα AB || ΖΙιδύμου scripsi, δὲ- i 
δυμίου Vs. cf. ad V, 43, 2 ||βηνιανοῦ AB | 8. αἰτῶν om. AB | 9. ὡς 
ABV et Sylb, om. apographa | 9. 10. συντεταγμένον AB | 12. xov- 


᾿στάντιον V, κωνσταντίνου AB | 18. ἀναγγεῖλαι AB | 14. ἄξειν V, ἄγειν 


AB, ἥξειν «| ὅμα παντὶ τῶ V, συνπαντὶ τῶ AB. cf. V, 26, 4: ἐπεραι- sd 
ώϑη τὸν Ἴστρον ἅμα παντὶ τῷ στρατεύματι || 15. στρατεύματι Sylb, στρα- Ὁ ᾿ 
τιώταις ΑΒΥ', στρατιώτας y? | 15. 16. καὶ τὴν ῥώμην AB, καὶ δώμην δ | 
Vs | 16. βοηϑήσοντας B || περιστάσεσιν AB, -σι Vs || 17. in ἐπετράπη ἐν ἢ 
desinunt AB | 20 sq. cf. Olympiod. fr. 12 et Sozom. IX, 11 | 21. £ TIN 
V, ἕβδομον et δεύτερον c - 


C joe ues δὲ τοῦτον ὡς οὐχ ὁμολογοῦντα τοῖς 
Biteos, ἄγουσι Γρατιανὸν εἰς μέσον, καὶ &Aovoyíóa 
ig 2? 0b xal τούτῳ τέτταρσιν ὕστερον μησὶ παραλύσαντες 
AB. Κωνσταντίνῳ παραδόντες τὴν βασιλείαν. ὃ δὲ 
: p ἸΙουστινιανὸν καὶ Νεβιογάστην ἄρχειν τῶν ἐν Κελτοῖς τάξας 
στρατιωτῶν ἐπεραιώϑη, τὴν Βρεττανίαν καταλιπών: ἐλϑὼν 
δὲ sig Βονωνίαν (πρώτη δὲ αὕτη πρὸς ϑαλάττῃ κεῖται, Γερ- 
|. μανίας οὖσα πόλις τῆς κάτω) καὶ ἐν ταύτῃ διατρίψας ἡμέρας 
- 1 τινάς, πάντα τε οἰκειωσάμενος τὰ στρατεύματα μέχρι τῶν 
P. "Ἄλπεων ὄντα τῶν δριξουσῶν Γαλατίαν xol Ἰταλίαν, ἀσφαλῶς 
ἔχεσϑαι τῆς βασιλείας ἐδόκει. ὗ Γχατὰ δὲ τούτους τοὺς χρόνους 
Σάρον τὸν στρατηγὸν ἐκπέμπει μετὰ στρατεύματος κατὰ Κων- 
᾿σταντίνου Στελίχων. ὃ δὲ ᾿Ιουστὶνιανῷ τῷ στρατηγῷ μετὰ 

- 15 τῆς σὺν αὐτῷ δυνάμεως ἀπαντήσας αὐτόν τε ἀναιρεῖ καὶ τῶν 
|. στρατιωτῶν τὴν πλείονα μοῖραν" καὶ λείας πολλῆς γενόμενος 
κύριος, ἐπειδὴ Κωνσταντῖνον αὐτὸν ἔγνω πόλιν καταλαβόντα 
Βαλεντίαν, ἀρκοῦσαν αὐτῷ πρὸς ἀσφάλειαν, εἰς πολιορκίαν 
.. κατέστησε. Νεβιογάστου δὲ τοῦ λειπομένου στρατηγοῦ λόγους 
. $9 τῷ Σάρῳ περὶ φιλίας προσάγοντος ἐδέχετο μὲν ὡς φίλον τὸν 
ἄνδρα, δοὺς δὲ καὶ λαβὼν ὅρκους ἀναιρεῖ παραχρῆμα, μηδένα 


E 8. ἐπιθέντες) περιϑέντες VI, 7, 1 | 4. δὲ add. V? | τέτταρσιν V, 
ο΄ τέσσαρσιν ς || 6. Ἰουστῖνος Olympiodoro || Νεβιογάστην Bekk, νεβιγάστιον 
h. 1. V. Νυεοβιγάστην Olympiod. Νεβιόγαστον posuit Reitemeier | 

8. ϑαλάττη V, vij ϑαλάσση s || 8. 9. Γερμανίας) fuit Belgicae secundae 
(not. Gall. p. 266, 13 Seeck) Γαλατίας voluit Reitemeier propter 
Olympiodorum (πρώτην ἐν τοῖς τῶν ΤΓαλλιῶν ὁρίοις κειμένην) et Sozo- 
menum (πόλιν τῆς Γαλατίας παρὰ ϑάλασσαν κειμένην). αὖ cf. δὰ III, 

9, 1 || 9. κάτω Sylb, ἄνω V | 10. 11. male haec ἃ Zosimo conformata esse 
docent Olympiodorus: ὅλον τὸν Γάλλον καὶ 'Axvrovóv στρατιώτην ἐἰδιο- 
ποιησάμενος, κρατεῖ πάντων τῶν μερῶν τῆς Γαλατίας μέχρι τῶν άλπεων 

τῶν μεταξὺ ᾿Ιταλίας τε καὶ Γαλατίας, οὐ Sozomenus: προσηγάγετο τοὺς 
παρὰ Γαλάταις καὶ ᾿ἀκουιτανοῖς στρατιώτας" καὶ τοὺς τῇδε ὑπηκόους 

. περιεποίησεν ἑαυτῷ, μέχρι τῶν μεταξὺ ᾿Ιταλίας καὶ Γαλατίας ὁρῶν, ἃς 
᾿ς Korzíeg Ἄλπεις Ῥωμαῖοι καλοῦσι. πἰδὶ forte ὄντα delendum et comma 
|. post Ἰταλίαν tollendum est | 11. ἀσφαλῶς c, καὶ ἀσφαλῶς V | 14. ἐουστι- 
ο΄ ψιαϊνῶ, ἰουστινεα, in. ras. totidem fere litt. m. 2, V | 14. 15. μετὰ τῆς σὺν 
.. αὐτῷ δυνάμεως ἀπαντήσας V, μετὰ τῆς δυνάμεως τῆς σὺν αὐτῶ ἀπαν- 
24 beca s | 20. τῶ bx, zivty etn V? ex προσαγόντος. fort, 


lepores ἐπιϑέντες ἐδορυφόρουν ὡς βασιλέα. δυσαρεστή- 2 


284 Ei. 


τῶν ὕρκων ποιησάμενος λόγον. Κωνσταντίνου δὲ στρατηγὸν — 
καταστήσαντος ᾿Εδόβινχον, Φράγγον ὄντα τὸ γένος, Γερόντιόν 
ve ἀπὸ τῆς Βρεττανίας ὁρμώμενον, δείσας ὃ Σάρος τὴν τῶν 
στρατηγῶν τούτων περὶ τὰ πολέμια πεῖραν ὁμοῦ καὶ ἀνδρείαν 
ἀνεχώρησε τῆς Βαλεντίας, ἑπτὰ πολιορκήσας ταύτην ἡμέρας. s 
καταδραμόντων δὲ αὐτοῦ τῶν Κωνσταντίνου στρατηγῶν μετὰ 
μεγίστης δυναστείας, σὺν πολλῷ διεσώϑη πόνῳ, τὴν λείαν. : 
ἅπασαν δωρησάμενος τοῖς περὶ τὰς Ἄλπεις ἀπαντήσασιν αὐτῷ 
Βακαύδαις, ὕπως εὐρυχωρίας παρ᾽ αὐτῶν τύχῃ τῆς ἐπὶ τὴν - 
Ἰταλίαν παρόδου. Σάρου τοιγαροῦν οὕτως εἰς τὴν ᾿Ιταλίαψ i9 
διασωϑέντος, συναγαγὼν ὃ Κωνσταντῖνος τὴν δύναμιν ἅπα-. 
ὅαν ἔγνω φυλακὰς ἀρχούσας ἐγκαταστῆδαι ταῖς "AÀmEGwW. 
ἦσαν δὲ αὗται τρεῖς, αἵ τὰς ἐπὶ τὴν ᾿Ιταλίαν ἀπὸ Κελτῶν 
κἀκεῖϑεν ἐπέκεινα ὁδοὺς ἀποκλείουδαι, Κοττία Ποινίνα Μαρι- 
τίμα. ταῦτα δὲ Óv αἰτίαν τοιάνδε τῆς εἰρημένης μοι προ- 15 
νοίας ἠξίωσεν. (3) jév τοῖς προλαβοῦσι χρόνοις, ἕχτον ἤδη 
τὴν ὕπατον ἔχοντος ἀρχὴν ᾿Δρκαδίου καὶ Πρόβου, Βανδίλοι 
Σιυήβοις καὶ ᾿4λανοῖς ἑαυτοὺς ἀναμίξαντες τούτους ὑπερ- 
βάντες τοὺς τόπους τοῖς ὑπὲρ τὰς Ἄλπεις ἔϑνεσιν ἐλυμή- 
ναντο, καὶ πολὺν ἐργασάμενοι φόνον ἐπίφοβοι καὶ τοῖς Év so 
Βρεττανίαις στρατοπέδοις ἐγένοντο, συνηνάγκασαν δέ, δέξι 
τοῦ μὴ κἀπὶ σφᾶς προελϑεῖν. εἰς τὴν τῶν τυράννων ὁρμῆσαι 
χειροτονίαν, Μάρχου λέγω καὶ Γρατιανοῦ καὶ ἐπὶ τούτοις 
Κωνσταντίνου" πρὸς ὃν μάχης καρτερᾶς γενομένης ἐνέκων 


2. ἐδόβινχον V (Ἐδόβιγχον Bekk)] verum hominis nomen dubium, 
cf. Vales. ad Sozom. IX,-13 | φράγγον V, qodyxov ς || 3. τε coni. Sylb, 
δὲ Vg | δὲ ante ὃ expunctum in V | 4. ἀνδρίαν Bekk | 6. αὐτοῦ V, αὐ- 
τὸν || 9. Βακαύδαις) de varia nominis scriptura v. Diefenbach *orig. 
Europ. (Francof. 1861) p. 237 sq. || zi Bekk, περὶ V | 10. τοιγαροῦν 
V, τοίνυν «|| 14. ὁδοὺς Bekk, τὰς óó. V || 14. 15. κοττέα ποιενένα (sic) 
μαριτιμα  (ι erasa, acc. om.) V, κοττέαι, ποινέναι, μαριτέμαι s || 16 sq. 
admodum confuse narrata sunt. videtur Zosimus partis Radagaisi co- í 
piarum ex Italia discessum et Vandalorum Alanorumque Rheno tra- —— 
iecto in Galliam invasionem (Zeuss p. 449 sq.) in nig conflasse ᾿ 3 
16. ἑκτὸν (sic) V?, ἐκ τῶν V! | 18. Σιυήβοις Sylb, σύνβοϊς (fw mon x? ' 
Mau), ^ a m. 2, V ||ξαυτοὺς ex ἑαυτοῖς V | 19. τὰς, quod iam deside- 1 
ravit Reitemeier, accessit e V || 21. Βρεττανέαις)] Βρεττανέᾳ malebat — — 
Bekk. at cf. Marquardt *Staatsverwaltung" t. I? p. 287 | 22. κἀπὶ Bekk, - s 
καὶ V. καὶ εἰς coni. Sylb | 24. πρὸς 0v] merito offendit Hogenskeigt id 


y οἱ GE τὸ Soho ἐῶν βαρβάρων κατασφάξαντες μέρορ, 
οἱ 0b φεύγουσιν οὐκ ἐπεξελϑόντες (ἢ γὰρ ἂν ἅπαντας παν- 
εϑρίᾳ διέφϑειραν) ἐνέδωκαν αὐτοῖς ἀναχτησαμένοις τὴν 
καὶ βαρβάρων πλῆϑος συναγαγοῦσιν αὖϑις ἀξιομάχοις 
s γενέσϑαι. διὰ ταῦτα τοίνυν τούτοις τοῖς τόποις φύλυνδι 
 ἐγκατέστησε Κωνσταντῖνος, ὡς ἂν μὴ τὴν εἰς Γαλατίαν ἀν- 
διμένην ἔχοιεν πάροδον. ἐγκατέστησε δὲ καὶ τῷ Ῥήνῳ 
πᾶσαν ἀσφάλειαν, ἐκ τῶν Ἰουλιανοῦ βασιλέως χρόνων ῥᾳϑυ- 
(00 μηϑεῖσαν. 
ΝΕ 4. Οὕτω τὰ κατὰ τὴν Γαλατίαν πᾶσαν APPSNPEIS 
᾿ς Κώνσταντι τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν παίδων τὸ τοῦ Καίσαρος 
^ σχῆμα περιϑεὶς ἐπὶ τὴν ᾿Ιβηρίαν ἐκπέμπει, καὶ τῶν αὐτόϑι 
 müvtov ἐθνῶν ἐγκρατὴς γενέσϑαι βουλόμενος, ὥστε καὶ τὴν 
ἀρχὴν αὐξῆσαι καὶ ἅμα τὴν τῶν Ὁνωρίου συγγενῶν αὐτόϑι 
15 δυναστείαν ἐκκόψαι" δέος γὰρ αὐτὸν εἰσήει μή ποτε δύναμιν 
συναγαγόντες τῶν αὐτόϑι στρατιωτῶν αὐτοὶ μὲν αὐτῷ δια- 
L βάντες τὴν Πυρήνην ἐπέλϑοιεν, ἀπὸ δὲ τῆς ᾿Ιταλίας ὃ βασι- 
λεὺς Ὁνώριος ἐπιπέμψας αὐτῷ τὰ στρατόπεδα τῆς τυραννέδος, 
κύχλῳ πανταχόϑεν περιλαβών, παραλύσειεν. ἐπὶ τούτοις ὁ 
80 Κώνστας εἰς τὴν ᾿Ιβηρίαν διέβη, στρατηγὸν μὲν Τερέντιον 
ἔχων, ᾿Δπολινάριον δὲ τῆς αὐλῆς ὕπαρχον, τῶν ὃὲ ἐν τῇ 
αὐλῇ τάξεων .... .. ἄρχοντάς ve πολιτικοὺς ἅμα καὶ στρα- 
τιωτικοὺς καταστήσας, ἄγει διὰ τούτων ἐκείνους οἱ γένει τῷ 
βασιλεῖ Θεοδοσίῳ προσήκοντες τὰ τῆς ᾿Ιβηρίας συνετάραττον 
95 πράγματα, πρότερον μὲν πρὸς αὐτὸν Κώνσταντα διὰ τῶν ἔν 


*tForsch. z. d, Gesch." t. I p. 183. fort. πρὸς o?g (sc. βαρβάρους) scri- 
bendum, quamquam ita ambigua fit oratio. v. tamen ad c. 7, 6 | 4. ἀξιο- 
μάχοις V, -govg ς | 11. 12. Καίσαρος σχῆμα] Olympiod. fr. 12, Sozom. 
IX, 11 || 17. τυϑηνὴν, o ἃ m. 2, V, corr. s || 20. Τερέντιον] Γερόντιον 
eum Bekkero scribendum puto || 21. "4zoAAw&oiov Bekk | post ὕπαρχον 
commate, non puncto, distinxi | 22. lacunam indicavi. post τάξεων 
patet intercidisse ἡγεμόνα (cf. II, 25, 2) vel ἡγούμενον (cf. III, 29, 3) 


3 


3 


ΕΣ - vel μάγιστρον (cf. IV, 51, 1; V, 32, 6) praetereaque ipsum magistri 


—  ioffieiorum nomen (fuit Decimius Rusticus sec. Renatum Profuturum ap. 
Gregor. Turon. h. Fr. II, 9 p. 16, 4 ed. Arndt) praeterea pro &y& 
. (vs.23) scribendum puto efoei vel ξωγρεῖ coll. Sozom. IX, 11 sq. ((ἐπ’ » 
ἐκείνους Sylb) quod autem oratio male procedit — verba enim διὰ 
La . τούτων referenda sunt ad ἄρχοντάς. - στρατιωτικοὺς —, cf. ad c. 7, 6 || 
ο΄ καὶ sup. scr. V* | 24. συνετάραττον y, συνεταράττοντο ς 

στ τὺ. 


K- κ 


vij “υσιτανίᾳ στρατοπέδων ἀράμενοι πόλεμον, ἐπεὶ 


t2 


286 


Begqviavóv. καὶ sin in καταλιπὼν δὲ αὐτόϑι τὸν GTQuTN- 


δόσιός s. Θεοδοσίωλος est etiam Sozomeno IX, 12, quapropter hane | 


νεχτεῖσϑαι συνήσϑοντο, πλῆϑος οἰκετῶν καὶ γεωργῶν. 
στρατεύσαντες καὶ παρὰ βραχὺ καταστήσαντες αὐτὸν sig ἐς 
γιστον κίνδυνον. ἀλλὰ χἀνταῦϑα τῆς ἐλπίδος διαμαρτόντερ. 
Κώνσταντι σὺν ταῖς σφῶν γυναιξὶν ἦσαν ἐν φυλακῇ" ὅπε 
ἀκηκοότες oí τούτων ἀδελφοὶ Θεοδοσίωλός vs καὶ Ααγώδιος,, 
ὃ μὲν εἰς τὴν ᾿Ιταλίαν διέφυγεν, ὃ δὲ εἰς τὴν ἑῴαν διασωϑ' 
ἀνεχώρησε. ΤΕ 
ὅ. Ταῦτα κατὰ τὴν Ἰβηφίαν ὁ Κώνστας Due MC. 
ἐπανῆλϑε πρὸς τὸν πατέρα ἑαυτοῦ Κωνσταντῖνον, iai Ὁ 10. 


γὸν περνοῦν ἅμα τοῖς ἀπὸ Γαλατίας στρατιώταις. φύλαχα 3 
τῆς ἀπὸ Κελτῶν ἐπὶ τὴν ᾿Ιβηρίαν παρόδου, καίτοι γε τῶν ἐν 
Ἰβηρίᾳ στρατοπέδων ἐμπιστευϑῆναι κατὰ τὸ σύνηϑες viv —— 
φυλακὴν αἰτησάντων, καὶ μὴ ξένοις ἐπιτραπῆναι τὴν τῆς qd- τὸ. 
ρας ἀσφάλειαν. Βερηνιανὸς μὲν οὖν καὶ Δίδυμος ὡς Κων- . 
σταντῖνον ἀχϑέντες ἀνῃρέϑησαν παραχρῆμα, Κώνστας δὲ αὖϑι Ὁ 
ὑπὸ τοῦ πατρὸς εἰς τὴν ᾿Ιβηρίαν ἐχπέμπεται, ᾿Ιοῦστον ἐπαγό- 
μενος στρατηγόν. ἐφ᾽ ᾧ ΓΕερόντιος ἀχϑόμενος, καὶ τοὺς 
αὐτόϑι περιποιησάμενος στρατιώτας, ἐπανίστησι Κωνσταντίνῳ 39. 
τοὺς ἐν Κελτοῖς βαρβάρους. πρὸς oUe οὐκ ἀντισχὼν ὃ Κων- 
σταντῖνος ἅτε δὴ τοῦ πλείονος τῆς δυνάμεως μέρους ὄντος 

ἐν ᾿Ιβηρίᾳ, πάντα κατ᾽ ἐξουσίαν ἐπιόντερ Vot ὑπὲρ τὸν Ῥῆνον 
βάρβαροι κατέστησαν εἰς ἀνάγκην τούς τε τὴν Βρεττανικὴν 
νῆσον οἰκοῦντας καὶ τῶν ἐν Κελτοῖς ἐϑνῶν ἔνια τῆς Ῥω- 30. 
μαίων ἀρχῆς ἀποστῆναι καὶ x«9" ἑαυτὰ βιοτεύειν, οὐκέτι τοῖς 
τούτων ὑπακούοντα νόμοις. οἵ vs οὖν ἐκ τῆς Βρεττανίας ὅπλα. - 
ἐνδύντες καὶ σφῶν αὐτῶν xo evniei ke, ἠλευϑέρωσαν 3 
τῶν ἐπικειμένων βαρῶν τὰς πόλεις, καὶ δ΄ Δρμόριζος ἅπας. : 
καὶ ἕτεραι Γαλατῶν ἐπαρχίαι, Βρεττανοὺς μιμησάμεναι, κατὰ 80 


6. ϑεοδοσίωλεϊ)ς (ω an α fuerit dubium) V!, ϑεοδοσίολός V*?, $s0- 


TT TET per T 


formam ponendam putavi | T. διέφυγε V!, corr. V? | 9. ὁ κωνστάντιος | 
V] 11. καὶ sup. scr. V? L διδύμιον γε! δὲ V, ze ς | 16. διδύμιος Ve | — 
20. κωνσταντίω V | 26. ἑαυτὰ V, οὐ sic voluit Sylb, ἑαυτὸν apographa ||. 
21. ὑπακούοντα V et Sylb, ἐπακούοντα apographa | 29. ó ᾿Δρμόριχος] 
cf. Boecking ad not. occ. p. 817 sq. || 30. ἕτεραι V?, ἐτῃφαι,. er ut vi 
er, V'!| γάλα τῶν corr. m. 1 ut vid. ex yo//e// V. 


ἴσον σφᾶς ἠλευϑέρωσαν τρόπον, ἐκβάλλουσαι μὲν τοὺς 
Ῥωμαίων ἄρχοντας, οἰχεῖον δὲ κατ᾽ ἐξουσίαν πολίτευμα καϑ- 


- P. veto oj τῶν βαρβάρων aciei τῇ ἐκείνου περὶ τὴν ἀρχὴν 

- ἐκχμελείᾳ᾽ κατὰ δὲ τὴν ᾿Ιταλίαν ᾿Δ4λλάριχος οὐ τυχὼν ἐφ᾽ 

L οἷς ἤτει τῆς εἰρήνης, οὐδὲ ὁμήρους λαβών, αὖϑις ἐπήει τῇ 

᾿ς Ῥώμῃ, κατὰ κράτους αὐτὴν αἱρεῖν ἀπειλῶν, εἰ μὴ συμφρονή- 

ιν σαντες αὐτῷ κατὰ τοῦ βασιλέως Ὁνωρίου χωρήσαιεν. καὶ 3 

ο΄ ἐπειδὴ χρὸρ τὴν αἴτησιν ὥκνουν, τὴν μὲν πόλιν ἐπολιόρκει, 

᾿ τὸν ὃξ λιμένα καταλαβὼν καὶ ἡμέρας τινὰς ἐγκαρτερήσας τῇ 

É τούτου πολιορχίᾳ τελευτῶν κύριος τούτου χατέστη. πᾶσαν 
δὲ αὐτόϑι τὴν τῆς πόλεως τροφὴν ἀποκειμένην εὑρὼν δαπα- 


ϑᾶττον οἱ Ῥωμαῖοι τὰ προτεινόμενα πράξαιεν. συνελθοῦσα 3 
τοίνυν 4] γερουσία πᾶσα καὶ περὶ τοῦ πρακχτέου βουλευσα- 
μένη πᾶσιν ἐνέδωκεν οἷς ᾿Δλλάριχος ἐκέλευσεν" οὐδὲ γὰρ ἦν 
ἀποφυγὴ ϑανάτου μηδεμιᾶς τροφῆς διὰ τοῦ λιμένος τῇ 
30 πόλει χορηγουμένης. (7) κατὰ ταῦτα δεξάμενοι τὴν ᾿᾽41λλα- 
ρίχου πρεσβείαν ἐχάλουν αὐτὸν πρὸ τῆς πόλεως" καὶ κατὰ 
τὸ κελευόμενον "AvraAov, ὄντα ὕπαρχον τῆς πόλεως, εἰς 
τὸν βασίλειον ἀναβιβάζουσι ϑρόνον, ἁλουργέδα καὶ στέφα- 
— . ψὸν περιϑέντες. ὃ δὲ παραχρῆμα “αμπάδιον μὲν τῆς αὐλῆς 3 
4 ἀναδείχνυσιν ὕπαρχον, Magxigvov δὲ τῆς πόλεως ἔταξεν 
| ἄρχειν: τὰς δὲ τῶν δυνάμεων στρατηγίας αὐτῷ τε ᾿᾽4λλα- 
- ρέχῳ καὶ Οὐάλεντι παραδέδωκεν (οὗτος δὲ ἦν ὃ πρότερον 
] τῶν κατὰ ZitAucTíxv ταγμάτων ἡγούμενος), καὶ τοῖς ἄλλοις 
: ἑξῆς τὰς ἀρχὰς ἐνεχείρισεν. ἀναξεύξας δὲ μετὰ τῆς βασι- ὃ 


2. ῥδωμαίων V, δωμαίους ς ἢ 2. 3. καϑιστᾶσαι Υ", καϑίστασϑαι 
V! ]| 4. τῆς accessit e V | 6. ἐπαναβάντων)] ἐπεμβάντων conieci. οἵ. 
— V, 45, 3| 7. οὐ V?, ὁ V'| 9. αὐτὴν αἱρεῖν V, αἱρεῖν αὐτὴν ς | 12. κατα- 
-  Aefóv] aut adiectivum intercidit aut vocabulum corruptum est, fort. 
— ex περιλαβὼν | 16. προτεινόμενα] προσταττόμενα conieci illud cum 
᾿ς πράττειν verbo iungi nequit ἢ 20. 21. ἀλαρέχου h. l. V | 24. “αμπάδιον]) 
. v. Beeck praef. ad Symm, p. CC sq. | 26. 27. ᾿Δλλαρίχῳ] χειροτονεῖται 
᾿᾿λάριχος στρατηγὸς ἑκατέρας δυνάμεως: Sozom. ΙΧ, 8 | 27. οὗτος] 
45, 2| 28. δελματέαν V, δαῖμ. c || 29. "NRIBIPET ERR | ex q, V 


γενομένων οὐκ ἐπιτηδείων συμβόλων. τῇ δὲ ἑξῆς παρελϑ' 
εἰς τὴν γερουσίαν λόγον ἀλαζονείας γέμοντα διεξήει, τήν τεῦ 
γῆν ἅπασαν ἹῬωμαίοις περιποιήσειν μεγαλαυχούβμενοξ καὶ ἄλα 
τούτων ὑπέρτερα, ἐφ’ οἷς ἴσως νεμεσήσειν αὐτῷ τὸ Misi. [2 3 
ἔμελλε καὶ μετ᾽ οὐ πολὺ ipods 

Οἱ μὲν οὖν κατὰ τὴν Ῥώμην ἦσαν ἐν abo xoAMj, - 
τῶν τε ἄλλων ἀρχόντων οἰκονομῆσαι καλῶς ἐπισταμένων v&-- 
τυχηκότες καὶ ἐπὶ τῇ τοῦ Τερτύλλου ὑπάτῳ τιμῇ σφόδρα 
εὐφραινόμενοι. μόνον δὲ τὸν τῶν λεγομένων "Avixíov. οἶχον τὸ 
ἐλύπει τὰ κοινῇ δοκοῦντα πᾶσι λυσιτελεῖν, ἐπειδὴ μόνοι τὸν 
πάντων ὡς εἰπεῖν ἔχοντες πλοῦτον ἐπὶ ταῖς κοιναῖς ἐδυσχέ- 
Qcwvov εὐπραγίαιρ. 

᾿Δλλαρίχου δὲ συμβουλεύσαντος ὀρϑῶς ᾿Δττάλῳ πέμψαι x 
μετρίαν δύναμιν ἐπὶ Aifóqv καὶ Καρχηδόνα, διὰ ταύτης τὲ 35 | 
παραλῦσαι τῆς ἀρχῆς Ηρακλειανόν, ὡς ἂν μὴ καὶ ἐξ αὐτοῦ 
τὰ Ὁνωρίου φρονοῦντος κώλυμά τι τοῖς ἐγχειρουμένοις συμ- - 
βαίη, ταῖς τοιαύταις παραινέσεσιν άτταλος οὐκ ἐτίϑετο, ταῖς 
δὲ ἐπὶ τοῖς μάντεσιν ἐλπίσιν ἑαυτὸν ἐκδούς, καὶ ἀμαχητὶ 
περιποιήσασϑαι Καρχηϑόνς καὶ τὰ περὶ Διβύην ἅπαντα πε- 90 | 
πεισμένος, “Ιρούμαν μὲν οὐκ ἐκπέμπει μεϑ'᾿ ἧς εἶχε βαρβάρων | 
δυνάμεως ῥᾷστα δυνησόμενον Ἡρακλειανὸν τῆς ἀρχῆς ἐκ- 
βαλεῖν, ἐν δευτέρῳ δὲ τὴν ᾿4λλαρίχου βουλὴν ποιησάμενος 
Κώνσταντι παραδίδωσι τῶν ἐν τῇ Μιβύῃ στρατιωτῶν τὴν | 
ἡγεμονίαν, οὐδεμίαν αὐτῷ δύναμιν ἀξιόμαχον συνεχπέμψας. 30 
ἀλλὰ τῶν ἐν τῇ Awón ἐν ἀδήλῳ κειμένων, ἐπιστρατεύει τῷ — 


8. ve V*et Sylb, γε apographa | 8. zs sup. scr. V? || 9. ὑπάτῳ 
Sylb, ὑπάτου V. cf. V, 18, 8; VI, 3, 1. ceterum a. 410 demum Ter- 
tullus consulatum gessit| 10. ἀν ιυκίων, o erasa, V. *Aniciana domus? : 
C. I. L. VI 1758. cf. Seeck 1. d. p. XC sq. | 11. τὸν add. 73, τῶν coni. 
Sylb | 14sq. cf. Sozom. IX, 8 | 17. κὠλυμά τι V* ex κωλύματι | 19. ἐκ- 
δοὺς V, ἐκδιδοὺς ς | 20. περιποιήσεσϑαι inde a Sylburgio editores, at 
cf. IV, 41, 2 (ἠπείλει ἐπιϑεῖναι); VI, 11, 1 al, et v. Stich act. Erlang. 
t. II (a. 1882) p. 177sq.||?1. Ζρούμαν] is quis fuerit cap. 12, 1 de- 
mum dictum. omnino videtur scriptor sexto huic libro manum ulis ΓΕ τῇ 
non imposuisse, morte ni mirum interceptus. unde offensiones multae 
explieandae | 93. ἐν add. V? | govijv] συμβουλὴν scriptor alias | 24. 
Κώνσταντι Reitemeier coll. VI, 9, 1 et Sozom., xoevezervzívo V || f 7 
ex λιβύι V! | 26. ἐπιστρατεύει τῇ 'Ῥαβέννῃ Sozom. 


(6L εἴ κατὰ τὴν '"Páfevvav ὄντι. (8) τοῦ δὲ συνταραχϑέντος 
δέει καὶ πρέσβεις ἐκπέμψαντος καὶ κοινὴν ἀμφοτέροις 
ἕ in pad βασιλείαν αἰτοῦντος, ᾿Ιόβιος ὁ τῆς ptt ὕπαρχο: 


ips, νῆσόν ve αὐτῷ δώσειν εἰς οἴχησιν, πρὸς τῷ καὶ μέρος 
᾿ς αὐτῷ τι τοῦ σώματος καταστήσειν πεπηρωμένον. ἐχπλαγέν- 
3 : τῶν δὲ πάντων ἐπὶ τῇ τῶν λόγων ἀλαζονείᾳ. καὶ τοῦ βασι- 
. λέως Ὁνωρίου πρὸς φυγὴν ὄντος ἑτοίμου καὶ ἐπὶ τούτῳ 
de πλῆϑος πλοίων οὐ μέτριον εἰς τὸν τῆς ἱΡαβέννης λιμένα 
συναγαγόντος, ἕξ τάγματα στρατιωτῶν προσωρμίσϑησαν, πά- 


ἐν ώδογσ. 


τὰν : 8. ᾿Ιόβιος) cf. Olympiod, fr. 13. ceterum proxima plena sunt erro- 
rum. lovius — ᾿Ιοβιανὸς editur in Olympiodoro — ab Honorio, cuius 
etiamtum erat ἔπαρχος καὶ πατρίκιος (Olympiod.), ad Attalum tunc missus 


e 

E - erat, ut de regno partiendo cum Attalo pacisceretur. quo in negotio 
; cum ab Attalo in partes suas tractus esset, ne incolumitatem quidem 
; corporis Honorio concedendam esse censuit; quo verbo — secreto ni 
^- mirum prolato — vel Attali, qui omnem cultum imperatorium Honorio 
F. in insulam relegato servari volebat (Sozom. IX, 8), in reprehensionem 
4 incurrebat. deinde cum aliquotiens inter Honorium et Attalum ultro 
. . -eitroque frustra commeasset, postremo apud Attalum remansit et ab 
F hoc. patricius factus est (Olympiod.), sed mox de nova proditione cogi- 
: lare coepit. ergo nec Attali tune erat pr. pr. — Lampadium fuisse 
E ipse Zosimus modo dixerat c. 7, 3 — sed Honorii, nec verbum illud 
g insolens ab eo palam dictum est sed secreto, nec condicio ea ad 


Honorium perlata et ab hoc cum. pavore excepta, sed humaniores 
Attali condiciones (Olymp. et Sozom.'IX, 8. contra sec. Philostorgium 
XII, 3 ipse Attalus Honorio pro vita ἀκρωτηριασμὸν proposuit) la- 
cunam autem cum Heymnio, cui adsensus est Rosenstein 'Forsch. z. d. 
Gesch. t. I p. 174, non statuerim. quam indicari vel verbis Ἰόβιος 
κατὰ πρεσβείαν, ὡς διεξῆλϑον ἤδη, πρὸς Ὁνώριον ἐκπεμφϑεὶς (c. 9, 1) 
quod ille-putavit, ego novum hie latere puto scriptoris errorem: quippe 
hune lovium et alterum lovium, qui à Constantino tyranno ἀφέκετο 
πρὸς Ὁνώριον κατὰ πρεσβείαν (VI, 1, 1), in unam personam conflavit, 


——— "YT nn 
d d 


RE cumst 


ceterum cf. ad p. 288, 21 | 4. καϑεσταμένος Sylb, καϑεστάμενοςΥ, καϑιστά- 
pévog apographa || 5. βασιλείας ἔλεγεν ἄτταλον V, ἔλεγεν om. apographa, 
unde ἔφη ante Ὁνωρίῳ add. Sylb | ἕξει»] ἐάσειν conieci. ceterum quod 
. Bekk propter ultimum enuntiatum πρὸς τῷ κτέ. comma ἀλλ᾽ οὐδὲ 

- σῶμα deleri et οὔτε ὄνομα pro οὐδὲ ὅ. scribi malebat, ego nihil muta- 
E sitim, sed genuinam esse dittographiam puto. cf. ad p. 288, 21 || 6. εἰς V, 
et sic coni. Sylb, «el s | τῷ Sylb, τὸ V d 7. πεπηρωμένον V?, πεπειρ. 


19 


e 


290 


πρὸς συμμαχίαν ἐκ τῆς ἑῴας παραγενόμενα, qicdday dedu : 
ὄντα τεσσάρων. ἀνενεγκὼν δὲ ὥσπερ ἐκ κάρου βαϑέος Ὁνώ. 
θίος τοῖς μὲν ἐκ τῆς ἑῴας ἀφιγμένοις τὴν τῶν τειχῶν ἐπ 
στευε φυλακήν, ἐγνώκει δὲ τέως ἐπιμεῖναι τῇ Ῥαβέννῃ, μέχρις ο΄ 
ἂν ἀκριβέστερον τὰ κατὰ τὴν Διβύην αὐτῷ δηλωϑείη, καὶ εὐ 
μὲν "Ηρακλειανὸς ὑπέρτερος γένοιτο, τῶν αὐτόϑιε πραγμάτων. 
ὄντων ἐν ἀσφαλεῖ παντὶ τῷ στρατεύματι πολεμεῖν ᾿Δττάλῳ 
καὶ ᾿4λλαρίχῳ, τῶν δὲ εἰς τὴν Διβύην παρ᾽ αὐτοῦ πεμῳφϑέντων - 
ἐλαττωϑέντων ταῖς οὔσαις αὐτῷ ναυσὶ πρὸς Θεοδόσιον sig 10 
τὴν ἑῴαν ἐκπλεῦσαι καὶ τῆς τῶν ἑσπερίων βασιλείας ἐκστῆναι. 

9. Καὶ Ὁνώριος μὲν ἐν τούτοις qv, ἸἸόβιος δὲ κατὰ 
πρεσβείαν, ὡς διεξῆλϑον ἤδη, πρὸς Ὁνώριον ἐχπεμφϑεὶς εἰς 
ἔννοιαν ἔρχεται προδοσίας, Ὁνωρίου διά τινων αὐτὸν ὑπελ- 
ϑόντος. καὶ πρὸς μὲν τὴν γερουσίαν παραιτεῖται πληρῶσαι 15 
viv πρεσβείαν, ἀφεὶς πρὸς αὐτὴν ἀπρεπῆ τινὰ ῥήματα, καὶ 
ὡς προσήκει, τῶν ἐν “ιβύῃ σταλέντων διαμαρτόντων, εἰς τὸν 
κατὰ Ἡρακλειανοῦ πόλεμον χρῆναι βαρβάρους ἐκπέμψαι" σαλεύ- 
εῦὄϑαι γὰρ αὐτοῖς τὴν ἐκεῖϑεν ἐλπίδα Κώνσταντος ἀναιρε- 
ϑέντος. κινηϑέντος δὲ πρὸς ὀργὴν ᾿Δττάλου καὶ δι᾽ ἑτέρων s 
τὸ πρακτέον μηνύσαντος. πέμπονται κατὰ τὴν Au ἕτεροι 
μετὰ χρημάτων τοῖς αὐτόϑι βοηϑήσοντες πράγμασιν. ὅπερ 


9. 8. 'quattuor milia? recte vertit Leunclavius, confirmatque Sozo- 
menus (ἐν ἕξ ἀριϑμοῖς ἀμφὶ τετρακισχίλιοι στρατιῶται). μυριάδων — 
τεσσάρων V, μυριάδες — τέσσαρες (τεσσάρων apographa) s | 8. δὲ] δὴ 
malebat Sylb || 6. ἀκριῃβέστερον V || 9. ἀλαρέχω h.l. V | αὐτοῦ V?, 
αὐτῶ V! | 11. τῆς, quod recte desideravit Sylb, APPS e V | 13. ὡς 
διεξῆλϑον ἤδη] VI, 1, 1. οὗ ad VI, 8, 1 || 16. post ῥήματα secuntur 
in V verba: κινηϑέντος — μηνύσαντος. quae post ἀναιρεϑέντος (vs. 19. 20) 
ponenda esse vidit Leunclavius. ceterum mne sie quidem expedita est 
narratio, cum verba παραιτεῖται πληρῶσαι τὴν πρεσβείαν in praece- 
dentibus non habeant quo referantur. *negat obiturum se amplius 
legationem" vertit Leunclavius, idque fere expectabamus | 18. χρῆναι 
e V addendum censui, quando quidem haec omnia ultimam limam 
non experta sunt. ceterum contulit Bekk IV, 18, 2: MR 
χρῆναι τιμᾶσϑαι, aliaque minus similia | 19. αὐτοῖς coni. Sylb, αὐτῶ V, 


"eio dissi od stie doacsm 


I *- 
αὐτῶν Bekk ex apographi unius margine || xmverayto V (fuit -rs, ex Ὁ 
-:/// ἃ m. 1,, mox factum radendo -zo) | 21. aut τὸ deleverim es τὸ zt 
«σκεφϑὲν» (vel sim.) πρακτέον scripserim : 


ΟΣ 


ιαϑὼν MA dpigos; καὶ ἀνυ ένδο; τῷ γενομένῳ, τοῖς κατὰ 
rj " Ἄτταλον ἀπεγνώκει, φρενοβλαβείᾳ καὶ σὺν οὐδενὶ κόσμῳ 
"Eh. γἴς ἀλυσιτελέσι ῥᾳδίως ἐπιχειροῦντα. ταῦτα δὲ λαβὼν κατὰ 
2 t vob» ἀναχωρεῖν ἔχρινε τῆς 'Ῥαβέννης, καίτοι ys ἐνστῆναι τῇ 
5 s ταύτης πολιορκίᾳ διανοούμενος ἄχρις ἁλώσεως" ᾿Ιόβιος γὰρ 
E. αὐτῷ τοῦτο παρήνει. ὃς ἐπειδὴ τῶν ἐν Λιβύῃ διαμαρτεῖν 
— . ἔγνω τὸν ὑπὸ ᾿Δττάλου σταλέντα, τέλεον εἰς τὸ τὰ Ὁνωρίου 
φεράττειν ἐτράπη, κακηγορῶν τε [Ἄτταλον ᾿4λλαρίχῳ διετέλει, 
πείθειν σπουδάξων ὡς, ἐπειδὰν κρατήσειε τῆς βασιλείας, αὐτῷ 
τ πρῶτον ἐπιβουλεύσοι καὶ πᾶσι τοῖς κατὰ γένους ἀγχιστείαν 
προσήκουσιν. (10) ᾿“λλαρίχου δὲ τέως ἐμμένειν τοῖς πρὸς 
άαστταλον ὕρχοις ἐθέλοντος, ἀναιρεῖται μὲν Οὐάλης ὃ τῆς 
ἵππου στρατηγός, εἰς προδοσίας ἐμπεσὼν ὑποψίαν. ἐπήει δὲ 
ταῖς Αἰμιλίας πόλεσιν ᾿4λλάριχος ἁπάσαις, ὅσαι τὴν ᾿“ττάλου 
15 βασιλείαν ἑτοίμως δέξασϑαι παρῃτήσαντο. καὶ τὰς μὲν ἄλλας 
σὺν οὐδενὶ παρεστήσατο πόνῳ, Βονωνίαν δὲ πολιορκήσας, 
ἀνασχομένην ἡμέραις πολλαῖς οὐ δυνηϑεὶς ἑλεῖν, ἐπὶ Aíyvag 


MUT, Y TRIS 2 CTS TENER 


, 
[Ὁνωρίου δὲ γράμμασι πρὸς τὰς iv Βρεττανίᾳ χρησαμένου 
. 9o πόλεις φυλάττεσϑαι παραγγέλλουσι, δωρεαῖς τε ἀμειψαμένου 


. 2. φρενοβλαβειά (sic), altera ε in ras. m. 2, V | 4. ἀναχωρεῖν 
ἔκρινε v. P. κτξ. omittit haec Sozomenus (IX, 8). plane autem discre- 
pat Philostorgius XII, 3, ἃ Saro — quem post Stilichonis mortem 
3 magisterium militum ab Honorio aecepisse temere refert — victum ac 
Ravenna depulsum esse Alarichum stribens. Sarum tum demum, cum 
Alarichus post depositum Attalum Havennae adpropinquaret ut pacem 
V cum Honorio faceret, Honorio accessisse cum Zosimus testatur (c. 13, 2) 
| tum sequitur e Sozomeno IX, 9 et ipsius Olympiodori fr. 3. itaque haereo 
Y qui cum leepio ann. phil. suppl t. XIV p. 76 efficiam Philostorgium 
| sua debere Olympiodoro (ceterum de magistris militum post Stilichonis 
1 mortem revera constitutis v. ad V, 48, 1)|| 6. διαμαρτεῖν V? ex δια- 


pta), [[1. τὸν V? ex τῶν ut vid.|| σταλέντα V?, σταλέντοι![ V! | 10. ἐπι- 
βουλεύσοι ex ἐπιβουλεῦσαι V'. ἐπιβουλεύσει Sylb, ἐπιβουλεῦσαι apo- 
- grapha || γένους V?, γένος V! || ἀγχιστείαν V?, ἀγχιστεία V! | 14. αἰμιλέα ς, 


b. Heyne, λίγγυας apographa | 18. συναναγκάσων coni Sylb, bene | 19. 
Tus Βρεττανίᾳ] Βρουττίᾳ coni. Gothofredus ad cod. Th. t. IV p. 212, 
quen Reitemeier. recte testimonium, parum id quidem defsien 


heim-Dahn t. π: p. 166 | 20. παφαγέλξυσι, λ ἃ τὰ. 1,0 
195 


ἐχώρει, κἀκείνους άτταλον δέξασϑαι βασιλέα συναναγκάζων.. 


t erasa, V, et sic corr. Heyne, αὐμιλέαις apographa | 17. λίγυας V οὐ 


? eC TIU TONY ω Ων; 
ξ be. b cs aout 226 n. "on 4 swa EA. 
" LOO rano REM M doe rt ων τὺ ΣΌΣ POT Bet 


tS 


2929 


ταχοῦ στρατιωτῶν epu - εὔνοιαν" eos “ρακλιανοῦης i^ 
δὲ τοὺς ἐν Aifhón πάντας λιμένας φυλακῇ παντοίᾳ xovu- 
λαβόντος, καὶ μήτε σίτου μήτε ἐλαίου μήτε ἄλλου zuwig τῶν ἐ | 
ἐπιτηδείων εἰς τὸν τῆς Ῥώμης κομιζομένου λιμένα, λιμὸς — ᾿ς 
ἐνέσκηψε τῇ πόλει χαλελλάτερορ τοῦ προτέρου, τῶν ἐπ᾿ ἀγορᾷ. 
τὰ ὥὦνια προτιϑέντων, ὅσα ἦν αὐτοῖς, ἀποκρυπτόντων ἐλπίδι 
τοῦ τὰ πάντων οἰκειώσδασϑαι χρήματα, τῆς κατ᾽ ἐξουσίαν 
ὁριξομένης τιμῆς αὐτοῖς διδομένης. εἰς τοσοῦτόν τε ἦλθεν ο΄ 
ἡ πόλις στενοχωρίας ὥστε ἐλπίσαντας καὶ ἀνθρωπίνων ünvs- 
σϑαι σωμάτων τοιαύτην φωνὴν ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ ἀφιέναϊ 
TPRETIVM INPONE CARNI HVMANAE', τοῦτο δέ jen 
“ὅρισον τῷ ἀνθρωπίνῳ χρέει τιμήν᾽. ἶ 
12. ᾿Επὶ τούτοις άτταλος καταλαβὼν τὴν Bóptp dob- 15 
ἄγει τὴν γερουσίαν, καὶ βουλῆς προτεϑείσης ἅπαντες μὲν ὡς 
εἰπεῖν ἐδοκίμαξον καὶ βαρβάρους χρῆναι μετὰ τῶν στρατιῶ- 
τῶν εἰς τὴν “ιβύην ἐκπέμψαι, παραδοῦναί τε Ζίρούμῳᾳ τὴν 
τούτων ἡγεμονίαν, ἀνδρὶ πλεῖστα ἤδη πίστεως καὶ εὐνοίας 
ἐπιδείξαντι δείγματα, μόνος δὲ Ἄτταλος σὺν ὀλίγοις τῇ τῶν 90 
πολλῶν οὐκ ἐτίϑετο γνώμῃ, βαρβάρων οὐδένα τῷ στρατοπέδῳ 
συνεκπέμψαι βουλόμενος. ἐντεῦϑεν ᾿4λλάριχος εἰς τὴν ᾿Δττάλου 
καϑαίρεσιν εἶδεν, ᾿Ιοβίου πρὸ πολλοῦ ταῖς συνεχέσι διαβολαῖς, 
ἑτοιμότερον εἰς τοῦτο κατασκευάσαντος. καὶ τὸ βούλευμα εἰς 


6. λ)υμὸς, o erasa, V || 9. οἰκειώσεσϑαι. inde a Sylburgio editores. 
at cf. ad VI, 7, 5 | 10. διδομένης V! ex -voig || roco?vov* V, τοῦτο. ς || 


τὸ Sup. scr. V? | 12. τοιαύτη φωνὴν (810) corr. (m. 1?) ex εουϑότη Πὠνῆν 
V (g, ut videtur, etiam ante rasuram fuerat) | ἐν τῇ ἱπποδρομίᾳ ἀφ. 
iy ταῖς ἵπποδρομίαις ἀφ. aut scripsit (cf. IV , 50, 1: ἱπποδρομέαις Év- - 
“βρνεῤρμενηῶ aut, si librum relegisset, scripturus fuisset ἢ ἀφιέναι V3, 


ΝΣ, PENVRNPRERETERRY Wer 


ἀφ δε γ", ἀφεῖναι ς | 18. Latina litteris capitalibus in V scripta: ll 
We v, pone e, bene | humanae s, NOMINO V. in mg. V al m. - 

: pretium impone carni hominis | 14. ἀνθρωπίνω V, ἀνϑρωπείω c. 
p Bos: IX, 8: ὡς ὑπονοηϑῆναι τινὰς καὶ ἀνϑρωπένων ἀπογεύδα σθαι, 
κρεῶν [[Ἀρέει pro κρέᾳ᾽ Sylb. κρέως ll, 9, 3 | 17. καὶ βαρβάρου 
πεντακοσίους (q') βαρβάρους Sozom. | 20. ἐπιδείξαντι], ἐπιδειξαμένῳ 
expectabam (ἀποδείκνυσθαι δείγματα 11, 95, 1) | 32. cf. Olymp 
fr. 13 || ἀλάριχος V. οὐ sic simplici 4 p. 293, 19; 294, 3. 4 || 23. 0e oAAo 


: ᾿ 


yo Eur. cmd τῆς ᾿Δἀριμήνου, xa9' ἣν τότε διέτριβεν, 
ἐξαγαγὼν τὸν Ἄτταλον, περιελὼν τὸ διάδημα καὶ τῆς ἁλουργέ 
δὸς ἐχδύσας ταῦτα μὲν ἔπεμψεν Ὁνωρίῳ τῷ βασιλεῖ, τὸν δὲ 
(8 παρ᾽ ἑαυτῷ μετὰ τοῦ παιδὸς ᾿Αμπελίου, μέχρις ἂν πρὸς 
€ Ὁνώριον εἰρήνης γενομένης ἀσφάλειαν αὐτοῖς τοῦ βίου περι- 
^ Son δεῖν. ἔμεινε δὲ καὶ ἡ τοῦ βασιλέως ἀδελφὴ Πλακιδία 
τ mag αὐτῷ, ὁμήρου μὲν τρόπον τινὰ τάξιν ἐπέχουσα, πάσης 
δὲ ἀπολαύουσα τιμῆς καὶ βασιλικῆς ϑεραπείας. 
; ἐπὰν 18. Kal τὰ μὲν κατὰ τὴν ᾿Ιταλίαν ἐν τούτοις Qv: Κων- 
& στὰντῖνος ὃὲ τῷ παιδὶ Κώνσταντι διάδημα περιϑεὶς καὶ ἀντὶ 
- τοῦ Καίσαρος βασιλέα πεποιηκώς, "AmoAwágiov παραλύσας 
. τῆς ἀρχῆς ἕτερον ἀντ᾽ αὐτοῦ τῆς αὐλῆς ὕπαρχον ἀπέδειξεν. 
᾿Αλλαρίχου δὲ ἐπὶ τὴν Ῥάβενναν ὡρμηκότος ὡς δὴ βεβαίως 
ις αὐτῷ πρὸς Ὁνώριον ἐσομένης εἰρήνης, ἕτερόν τι παρ᾽ ἐλπίδα 
ἐμπόδιον εὗρεν 9| τύχη, πρὸς τὰ συμβησόμενα τοῖς τῆς πολι- 
τείας πράγμασιν ὁδῷ προϊοῦσα. Σάρου μετὰ βαρβάρων εὐ- 
αριϑμήτων ἐν τῷ Πικήνῳ διατρίβοντος καὶ μήτε Ὁνωρίῳ τῷ 
βασιλεῖ μήτε ᾿Δλλαρίχῳ προσϑεμένου, δυσμενῶς ἔχων πρὸς 
s) αὐτὸν ᾿Δτάουλφος ἔκ τινος προλαβούσης ἀλλοτριότητος ἐπ- 
ἔρχεται πανστρατιᾷ τοῖς τόποις ἐν οἷς τὸν Σάρον συνέβαινεν 


1. ἀριμήνου V, ἀριμένου s. πρὸ τῆς πόλεως Sozomenus IX, 8 ubi 
nomen intercidit (πρὸ τῆς ἄφρων πόλεως corrupte Niceph. Call. h. e. 
XIiI, 35 t. II p. 1044 Migne). sec. Philostorgium portu capto, Romae 
ni mirum | 3. ἔπεμψεν ex ἔπεμπεν V*' | 4. ὄψεσι V | 7. Πλακιδέα] 
Olympiod. fr. 3. ceterum erravit Zosimus: expugnata enim demum 
urbe Placidia capta est|| 10. τὰ V? (ταὐτὰ), ταῦτα V!|| 11. Κώνσταντι 
coni. Bekk, κώνστα. τὸ V!, κώνσται τὸ V?, κώνστᾳ τὸ s | 12. &zoA- 
vágtov V, ἀπολλιν. s | 13. τῆς αὐλῆς accesserunt e V | 16. συμβησό- 
μενα Bekk, συμβαινόμενα V | 17. Σάρου] Olympiod. fr. 3. secundum 
Sozomenum IX, 9 cum trecentis suis militibus ipse Sarus Gothos 
aggressus est, ne hos inter et Romanos pax fieret. utrum Zosimus 
an Sozomenus verum habeat decerni iam non potest. (quod Philo- 


3 
δ 
$ . Storgius XII, 3 dicit Sarum apud Honorium effecisse ut Alarichus 


^ bt 


US - Ziígov), conexum est cum Philostorgii illa opinione qua Sarum a. 408 
δ cn in TUN militum suocóssisso temere sibi deer 


* Ἄτταλον. ταῖς πάντων ὄψεσιν ἰδιώτην ἀπέδειξε, κατασχὼν 8 


. foedus ΡΟΣ non audiretur(: ὑπὸ τοῦ προειρημένου διεκρούσϑη 


CLE. 
΄ 


i δ 
ME! 


TR p? M . Ἐν toU Lom 
Tv. οἶδα». ol. ul H r ^ NC. i LET rris di 


slips ἑαύτης. αἰφϑόμενορ. vijg; vipionr iln qd g μά 
κέσειν οὐκ οἰηϑεὶς μόνων αὐτῷ τριακοσίων 6 
ἔγνω δραμεῖν πρὸς bp καὶ simpl E 
Quyov πολέμου. sss sagas 5335] 
: | AYpMAE δ RIS 
. ÜPhotii etiam red hic dosiindo niis ensis d 
e E eius de Zosimo. ut dubium sit morte auctoris an tem 
rum iniuria suppressa sit historiae continuatio? Sylburg. hos ΘΙ 
esse, non hoc, ex ipsa sexti libri condicione efficitur, cf. 


ἢ 
" 
UM 
E IIT i 
j orBaem m 1 
34i ἀρ. εἶ Oi EH ARS DU 
"HYO FOE Od: AO e ite: Jae atm Bord rd 
1311 30325 Mense 
" ides Ἐπὶ κεν, Yo ost xao] 
» 


TS E 42) V Sim 


55 £483 


rm ae 
«f Ὁ 


* 
,s 


y ΚΣ 
2 - Abantus (Amandus) praef. classis 
Licinii II, 23, 3 sq. 

- Abellius vicarius praefecturae ur- 
5 "bis II, 9, 3 (v. adn.) , 
 . Ablabius pr. pr. Il, 40, 3 
qu s ἘΝ 12, 3; 13, 1 

ξαϑὰ, yooíov Persicum III, 26, 1 
A ulei II, 51, 4 


1 Abundantius V, 10, 4 sq. 
j Abydus V, n. 1 
1 Achaia V, 7, 1; proconsul V, 5, 3. 
c v. Graecia, 
- . Achelous fl. IV, 34, 3; V, 26, 1 
"à Achilles IV, 18, M v. 6, 1 
K Adiabene III, 12, 8; IV, 4, 2 
—. . "40gev« v. Atrans 
. Adrastiae oculus V, 10, 3 
; Adrianopolis II, 22, 8 
Aeetas rex 1, 32, 3; V, 29, 2 
ἦ Aegyptus I, 4, 2; 5, 2; 8, 1; 44; 
d 40, 1; 64, 1; II, 17, 3; 33, 1; 
: 39, 2; IV, 3, 1; 30 (bis); 37, 3; 
45, 1; V, 15, 4; 23, 3; Aegyptius 
1, 50, 1; II, 22, 2; 29 (bis); IV, 
30, 3 sq. 
1 Aemilia regio V, 31, 1; 33, 1; 37, 
P 3; VI, 10, 1 
^: Aemilianus imp. I, 98, 1 $q. 
» M Aetius Gaudentii ἐ V, 36, 1 
-—— Afri (Μβυερ) 1, 44, 2; Τί, 22, 2; 
5 IV, 16, 3; Africa (4ifér) I, 1, 1; 
F. 14, 1; 15, 2; 16, 1; 64, 1; 71, 2; 
: II, 12 (bis); 14 (bis); 33 (bis); 
E. 39, 2; 41; IV, 3, 1; 16 (bio) 
E 19, S 59, 4; V, 11 (bis); 


iud 


E ii dux IV, 8, 8 

Ag sae m) opp. 1, 88, 2 
(t NA 

᾿Ἀκκήτ ὙΠ i. Pers, II, 28, 1 


Loi: 
-— 
- 
- 


Index nominum. 


Alarichus V, 5, 4 sq.; 26, 1 Βα. 
Albani II, 3, "n 


Albinus imp. 1, 8, 1 
Alexander M. I, 4; 5, 1; 18, 1; III, 
3, 8 


Alexander (Severus) imp. I, 11 $q. 

Alexander (L. Domitius) agens vices 
praefectorum praetorio per Afri- 
cam, mox tyrannus II, 12, 2 aq. 

Alexandria 1,4, 3; Il; 12, 1; IV, 
81, 8; V, 23, 3; Alexandrini I, 
61, 1: IV 31, 8 

᾿Δλλόβιχος (Hellebichus) comes do- 
mesticorum V, 47, 1; mag. eq. 
48, 1 (v. adn.) 

Allotheus IV, 34, 2 

Alpes I, 29, 1; 37, 2; 64, 1; II, 8, 
2; 10, 5; 15, 1; 33, 2; 39, 2; 43, 
1; 45, 2; 46, 3; 53, 2; III, 1, 2; 
2 (bis; 7, 2, 8, 1; 10 (bis. v. 
adn.); IV, 8, 1; 9, 1; 35, 5; 42 
(quater); 58, 1; V, 2, 1; 27, 2; 

. 82, 4; 456, 5; 46, 2; VI, 2 (ter); 


Ampelius Attali f. VI, n 2 

᾿ἀναβδάτης Persa III, 22, 

"Avdáosog Persa III, 25, e 

Anatolius mag. off. III, 29, 8; 30, 4 

Anchialus opp. I, 34, 2 

Ancyra 1, 50, 1 

Andragathius Maximi mag. eq. IV, 
35, 6; 46 (bis); 47, 1 

Andronicus p ilosophus IV, 15, 1 

Anicetus pr. pr. Il, 43, 3 

Anicii VI, 7, 4 

Anniballianus II, 39, 2; 40, 3 

Antiochia I, 10, 3; 97, 2; 32, 9; 
36, 1; 50, 2; 51 (bis); 61, 1; III, 

A1, 8 sq.; 32, 5; 84, 5; δῦ, 3; 


; 23, 4 


135.8490) SO MMCUESMEON 
M. 3s Antiochenses 1, 51, 2; 
Τί, is 5; IV, 41, 3 

Antiochus (1 ϑεὸς), L ^ ἃ 

Antiochus (Magnus) I, 

Antiochus rebellis I, s 2 61, 1 

Antiochus Musonii f, X 2 (ter) 

Antoninus Pius I, 7, 1 

Antoninus (Caracalla) 1,9, 4 931 
II, 4, 8 

Antoninus (Elagabalus) I, 10, 1 sq. 

Antoninus tyrannus [Almeno Se- 
veri temporibus) I, 12 (v. adn.) 

Antoninus tyrannus (Gallieni tem- 
poribus) 1, 38, 1 

Antonius (III vir) IIT, 32, 8 

Anullinus pr. pr. lI, 10, 1 

Apamea I, 35, 2; 52, 8 

Apenninus mons, IV, 45, 4; 46, 2; 
V, 29, 4 

Aphaca Ἵ, 58, 1; ᾿ἀφακῖτις "Agoo- 
δίτη ib. 

Apolliaris pr. pr. VI, 4, 2; 13, 1 

Apollo IT, 5 (bis); 6, 16; 31, 1; 
Sarpedonius I, 57, 3 

Apsaeus Palmyrenus Ll, 60, 1 

Aquarius III, 9, 6 

Aquileia I, 15, 1; 48, 1; IV, 42 
(bis); 45, 4; 46, 2; V, 37, 2 

Aquilis fl. Qaxviug) V, 29, 4 (v. adn.) 

Arabes scenitae I, 8, 2; Arabia 1, 
8, 2; 18, 3 

Arbazacius ": 25, 2 

Arbela I, 4, 

Arbitio Iv, T (bis) 

Arbogastes IV; 83, 15 
1—58, 6 

Arcadius Abuleorum dux II, 51, 4 

Arcadius imp. IV, 57, $ V, 1—31; 
84, 7; VI, 2, 1:18, 

Arelate Ἢ, 20, 2; Aa τ 4 

Arethusa opp. I, '52, 3 

Argentoratum (ἀργέντορα) IH, 3, 3 

Argo navis V, 29, 3; Argonautae 
29, 2 

Argos V,6,4 

Ariminum V, 31, 8; 48, 2; VI, 12,2 

Arintheus luliani dux III, 13, 3; 
24, 1; 81, 1; IV,'2, 4 

Armenia I, 50, 45 TII, 81, 2; 32, 2; 
Armenii 1l, 21, 4; 33, 1 

Armoricanus tractus VI, 5, 3 

Arsaces (1) I, 18, 1 

dien eunuchus V, 31, 4—6; 41, 


2 sq. 
Artaxerxes (L Sassanida) I, 18, 1 


41, 1; 58, 


Arkeshinimn : L E: 3 
Asemus opp. ἮΙ, 88, A 
Asia I, 2 ( is); 4, 1; 
28, 1; 31 (ter); 52, 
24 (bis); 95, " 39, ^ 
20, 8; V, 13, —91, 2; 
III, 9, 6 
Aspendus opp. V, 16,4 . 
Assyria III, 18, 6; 19, Τί Assyrii 
HI, 12, 3; 19, 1; 16, 1 - 
Ataulphus V, 31, 1; 46, 56; 48, 1; 
V1, 19,,9 E S 
Ateius Capito II, 4, 2 : 
Athanarichus IV, 34, 3 Ι D 
Athenae I, 39, 1; ΠῚ, $,1; ρα 
7 5α.; Athenienses I, 2 1; 3b; D. 
29, à III, 10, 4; , 18 (bis); - φῇ 


8.8 
HAAS: Stoicus I, 6, 9 
Athos mons I, 2, 2; 43, 1 : 
Atlanticum mare III, 5, 2 
Atrans I, 45, 38. — Mi 
Attalus Pergamenorum rex 1I, 36, 2 ΡΞ" 
Attalus imp. V, 44,1 S VIL 7-12 D 
Attica IV, 18 (bis); V ; 6 (bis) ἢ 
Aventinus mons Il, 5, » i. 
Augustodunum Il, 42, 4 E 
Augustus v. Octavianus; Augusti "M 

nomen IV, 8, 2; 35, 5; 58, 6 τα 
Aurelianus imp. I, 4T— 62; 63, *. 4 

65, 1 : 
Aurelianus consul V, 18, 8 
Aureolus tyrannus T, 38—41 
Auxonius pr. pr. IV, 10, 4 
Axiochus Musonii f. V, 5, 2 


Babylon I, 5, 1; 8, 2; Aegypti 1, 
44, 2 
Bacaudae VI, R 5 r 
Baeurius IV, 57, 3; 588, 8 τ τ 
Balbinus imp. "t 14, 2; 16, 2 
Bargus V, 9, 1 sq. 
Βαρσαφϑὰς (ace.) opp. Pers. m 5 
27. 1. E 
Basilius pr. urb. V, 40, 2 (v. adn). tm 
Bassus consul V, 28, 1j 34, T 
Basternae I, 71, 1 
Batavi III, 35, 2; IV; 9,.8; Data 
via ΠῚ, 6,2; 8, 1 5 
Bathanarius comes Africae: V; 37,6 
Bathyllus pantomimus Ro LS, fv 
Batnae opp. II, 12,2 μία 
Bauto (Βαύδων) ) IV, 33, 1; 55, 
Belus eprss ον TR δ Tr αὐ» 
Βηρσαβῶρα op 
Βησουχὶς opp. 


Ree 
T 


^ " ἧς v ; 6 

Ep 

.. Bononia Aemiliae V, 31 (bis); 33, 1; 
— ..97, 9; VI, 10, 2; Belgicae se- 

-. - eundae Vl 2,2 : 

—  Borani I, 27, 1; 31, 1; 34, 1 

i5 i I, 32 (bis); Bosporus I, 

.— 81(018); 64, 2; Cimmerius1V,20, 3 

-— Britanni VI, 5, 3; Britannia (Boer- 
᾿τανία vel ἙΒρεττανικὴ νῆσος) I, 
64, 1; 66, 2; 68, 3; 1I, 8, 2; 15, 
715 93, 2; III, 5, 2; IV, 2; 2; 8, 
1; 19, 2; 35, 3; V, 27, 2; VI, 1, 
2; 2 (ter); 3, 1; 6 (bis); 6, 1; 
10, ὃ 

B diones I, 68, 1 

Byblus opp. I, 58, 1 

Byzantii I, 8, 1; II, 26, 3; 30, 2; 
32, 1; 36, 1; Byzantium |, 10, 3; 


"CHRON CEPIT PARERE 


"I 34, 9; 36, 1; 59; II, 23, 1; 24, 
8 sq.; 30, 2 8q.; IIl, 11 (bis) 
Byzas ll, 37 vs. 11 et 8 2 

4 Caecilhianus ad Honorium missus, 


mox pr. pr. Italiae V, 44 (bis) 
Caelestius ΕΥ̓͂, 16, 4 
Caesar v. lulius 

| Caesariensis (Mauretania) ll, 33, 2 
τ (v. adn.) 
1 Caesarea opp. IV, 4, 8 
| Caesarius pr. urb. (Opli) IV, 6, 2 
Caligula v. Gaius 
Callaecia (Καλλεγία) IV, 24, 4 
Callinicum IIT, 13, 1 
campus Martius Il, 5, 2 
Cannae I, 1, 1 
Capito v. Ateius 
) Capitolium II, 5 (ter); 29, 5; V, 
| 38, 5; 41, 8 
E Cappadoces II, 33, 1; pec 
3 , 28, 1; 86, 1; 1], 22, 2; IV, 4, 8. 
- — Kegdovvol lll, 31, 1 
— — Qares Il, 22, 2; Caria IV, 15, 1 
j Carinus imp. 1, 72 sq. | 

Elietóvica) Il, δ. 


^ 


»». ! 


τς Carmentes ( 


κι 
T^ 
od 


| Constans Constantini M.. 


irok 


1 ὕ γετᾶνο γον [ 


ago I, 71, 2; 
19, 1; 14, 4; 39, 2; 41; V, 11, 2; 
VI, 7, 65 

Carus imp. I, 71, 4 $q.; III, 23, 4 

Casandrea I, 43, 1 

Cauca opp. IV, 24, 4 

Celtae 1, 98, 3; 38, 2; II, 17 (bis); 
83, 9; 42, 4; 48, 2; 50, 2; III, 
8, 1; 7, 1; 8 (bis); 10, 3; 11, 1; 
IV, 17, 1; 34, 2; 47, 2; 61, 1; 
59, 4; V, 37, 5; VI, 1 (bis); 2 
(bis); 5 (bis); 6, 1. v. etiam Ger- 
mani. Celtieus I, 15, 1; 30, 2; 
52, 8; 11, 16, 1; IV, 12; 1; 19, 2; 
34, ἃ; 54, 3; V, 26, 3 

L. (Marcius) Censorinus consul II, 4, 2 

Ceres II, 5, 2 

Chaereas Gai percussor I, 6, 2 

Chaeronea I, 8, 2 

Chalcedo 1, 10, 3; 34 (bis); 50, 1; 
59; Il, 25 (bis); 26 (bis); V, 18 
(ter); Chaleedonii IT, 26, 8 

(Chamavi v. ad III, 6, 1) 

Charietto III, 7 

Chariobaudes mag. eq. per Gallias 
V, 32, 4 (v. adn.) 

(Chauci v. ad III, 6, 1y 

Chersonesus V, 19, 7; 21 (bis); Tau- 
rica IV, 5, 2 

Chrestus pr. pr. I, 11, 2 

Christiani II, 29, 3; IV, 2, 2; 36 
(bis); 40, 5; 59, 1; V, 8, 2; 18, 
1; 19, 4; 23 (bis); 29, 9; 32, 1; 

. 94, 3; 45, 4; 46, 3 


| Christus V, 18, 7 


Chrysogonus I, 35, 1 

Chrysopolis II, 30, 3 

Cibalis II, 18, 2 sq.; 48, 3; 49, 4; 
III, 36, 2 

Cilices Il, 33, 1; IV, 20, 1; Cilicia 
I, 63, 1; 64, 1; III, 34, 4; V, 20, 
1; 25, 1; portae lll, 32, 5 

Cilo consul ll, 4, 3; 7, 2 


Cimmerius aec aco IV, 20, 3 
Circesium ΠῚ, 12, 3; 13, 1 


Cius I, 35, 2 

Claudius imp. 1, 6, 3; II, 4, 3 
Claudius imp. l, 40, 2—47 .. 
Cleopatra III, 32, 8 
Commodus I, 7, 1 
Concordia opp. V, 37, 2 ;ü 
filius Il, - 
856,1; 39, 3. 8α.; 47, ὃ; 49, 2... 


ὀ 


i ic Sas beer ΣΥΝ, ui 
Rr ATO eT I AIVnEE CODE e T ΤΥ ΠΝ 


298 


Constans tyrannus. Vl, 4, 18q.; 13, 1 

Constans Attali dux VI, 7, 6; 9, 2 

Constantia Constantini M. soror II, 
12,2 

Constantia (immo Constantina) Con- 
stantini M. filia Il, 45, 1 

Constantinus Magnus II, 7, 2; 8, 
2—39; 40, 8; 48, 2; 44, 3; 46, 
8; 48, 3; 49, 15; HI, 18, 4; IV, 
36, 4; V, 8, 2; 24, 0; 32, 6 

Constantinus Constantini M. filius 
imp. II, 20, 2; 35, 1; 39, 2—41 

Constantinus tyrannus V, 217 (bis); 
81, 4; 82, 8; 48, 1; VI, 1, 18q.; 
13, 

Constantius (Chlorus) imp. 
1—9, 1; 45, 1; III, 1, 2 

Constantius (lulius) Constantini M. 
frater II, 39, 2; 40, 2 

Constantius imp. 11, 35, 1; 39, 2 $q.; 
III 1, 1 sq.; 11, 2; 27, 4; 33, 3 

Constantius luliani classis praefe- 
ctus IIT, 13, 3 

Constantinopolis II, 35, 1; ΠῚ, 11, 
2; 85,:85 ΠΝ 1,/95/9; 1; 4j 2; 
5, 9; 11, 4; 21, 1; 22 (bis); 26, 
6; 82, 1; 83, 1; 50, 1; 59, 4; V, 
3, 1; 7, 4; 9 (bis); 11, 1; 13, 8; 
14 (bis); 18, 2 sq.; 23 (bis); 24, 3 

Corinthii IIT, 10, 4; Corinthus V, 
6, 4 

Cornu (Bospori) II, 30, 2 

Corsica II, 33, 2 

Cottiae Alpes VI, 2, 6 

Crassus III, 32, 3 

Cremna opp. 1, 69, 1 

Cremona V, 37, 2 

Creta I, 46, 1; IV, 18, 2; Cretenses 
II, 33, 2 


II, 8, 


Crispus Constantini M. filius II, 20, 
?; 99, 2- * 

Ctesiphon I, 8, 2; 89, 2; III, 18, 6; 
20, 5; 21, 5 


Cyclades ΠῚ 88,1 
Cynegius pr. y IV, 87, 3; 45, 1 


Cypri II, 22, ; Cyprus II, 33, 1; 
V, 18 (bis) 

Cyrieus 1, 85, 2; 48, 1; II, 831, 2; 
IV, 6, 


Daeae II, 33, 2; III, 10, 2; Dacia 
II, 48, 8 

Dadastana opp. III, 35, 3 

Dagalaiphus IIT, 91, 4 

Zdwnge satrapa III, 27, 4 

“ἀκιρα opp. III, 15, 2 


Index mom Ir iinum le 


Dalmatae I, 2; 43,2; 52 
Dalmatia b 14, 1; V, 46, 1; 
(bis); 48, 8; 50, 1; VI, 7, 8 

Dalmatius Caesar II, 39, 2; n 

Ζανά 4n op opp. Pers. lit, ἃ 21, i MS 

Danubius lI, 20, 1; 31, 1; err. τς 

II, 18, i '?1 (bis); III, 8, 1; 10, —— 
2; IV, 7, 2; 10 (ter); 11, 1; 16, —- 
45; 19, 1; 20 (ter); 29, 3; 25,13 - — 
26,1; 34 (ter); 35,1; 88, 1; V, —— 
21, 6; 22,1; 26 (bis); 29, 8; 80, $ τῶν 

Daphne 1, 52, 1 (ot Eo 

Darius Hystaspis f: 4 (bis). X 

Darius ultimus Persarum rex 1:45 ^5 
5, 1; III, 3, 3 ΩΣ 

Decentius Caesar IIl, 45, 9; 04,9 

Decius imp. I, 21, 1—95, 2 | 

Delphi II, 31, 1 p 

Demetrius comes saerarum largi- ; 
tionum V, 46, 1 

Deuterius praepositus sacri eubi- ς᾽ 
culi V, 35,2 

Diana Il; 5 (bis); Ἄρτεμις Φασιανὴ 
I, 32, 3 

Didius Iulianus imp. I, 7, 2 : 

Didymus Theodosii propinquus V, 

43, 9 (v. adn.); Vl, 1, " δ (bis) 

Dindymus mons 1I, 31, 

Diocletianus imp. i 18, di II, τ; 

8, 1; 10, 4; 34, 1; III, 1, ; 30, 3 

Dioscuri II, 31, 1 

Dis pater (μιδης) H, 1, 85:2,.8 sq. 

Doberus I, 43, 1 

Dodonaeus V, 24, 7 

Domitianus imp. 1, 6,4; IL, 4, 8. 

Domitianus rebellis I, 49, 2 

Domminus Syrus IV, 42, 3 86. 

Dorienses II, 22, 2 

Draus fl. II, 46, 1; 49, 4 - 

Druma VI, 7, 6; 12, 1 τῇ 

Dura opp. Ill, 14, 2 

Durus fi. III, 26, 4 

Dynamius Il, 55, 2 


Edesseni III, 12, ἢ. 
Edobinchus Francus VI, 2, 4 
Eleus opp. 11, 23, 4; 24 (bis) v. 
Emesa 1, 39, 2; 51, 2; 52 (bis); 54 . 
(bis); 56, 2; Emesenus 1, p ed 
54, 1 ; 
Emona opp. V, 29 (bis) " T 
Ephesus I, 28, 1 1.44) 2008 
Epidamnus v, 26, 1 ἄς Τ᾽ 
Epirus II, 88, 2; TV, 84, 8; M 
2; 93, 1; 206, 1; 29 (ter); 48 
Ἠπειρῶτις Il, 36, 5 Hos bod 


DW IF PI 


- f Tj 35 (bis); 37 (ter) 
MS eunuchus IV, 5, 3 


i3 1; 28, 1; 80, 1; 

60, 1; 63; "e ; IV, 90, 3; V, 

18, 1 
Eurymedon fl. V, 16, 4 

᾿ς Eusebia Constantii imp. uxor III, 

7 384,9, ὁ 

Eusebius "praepositus sacri cubiculi 

- V, 48, 1 

Eutropia Constantini M. soror ll, 
43, 3 

Eutropius eunuchus V, 3, 2 sq.; 8, 
1—18, 3 

Euxinus pontus I, 32, 2; 34, 9; 
III, 10, 2; IV, 5, 2; 10, 4; 36, 
6; V, 32, 1 


MUTTER κρον 1.0». 


"MN MT 
' 


Fausta Maximiani f. Constantini M. 
uxor II, 10, 6; 11; -—-— 39, 1 
Felix Valeriani dux I, 
Festus Asiae proconsul ἵν, ἵν 2. 8 
Firmus tyrannus lV, 16, 8 
Flaccila Theodosii uxor IV, 44, 3. 
Flaminia regio V, 27, »- 37, 8 
Flavianus pr. pr. T, 11, 
Florentius consul IIT, io. 4 
Florentius Bà pr. Galliarum V,2,1 
Florentius Selgensis V, 16, 2. 3 
Florianus imp. 1, 63, 1 8q. 
Fortunae tem lum I, 13, 1; For- 
tuna urbis Romae lt, 31, 3 
Fortunatianus comes rei privatae 
IV, 14, 1 
Franci I, 68, 1; 71, 2; III, 1, 1; 
| 6,2; 83, 2; VI, 2, 4 
Ei  Fravitta IV, 56 (bis) V, 20, 1 sq. 
e v Fritigernus 1V, 34 


. Gainas barbarus IV, ὅτ, 2; v, 1 
TIT 13—92 


Cow TSUNVIRPECHER INI NEM 


me 12, 1 
Galla Valentiniani f. IV, A5, ^ A4, 


$1 55, 1; 57, 3 
Galli I, 64, 1; II, 17, ἃ; 53, 3; IV 
19. 1; 24, 4; δ, ὅς VI 5, 8 
Gallicus II, 54, '1; TII, 5, 

lia Il, 14, 1; HL 9, 1 M rere 
VI, 2,2; 3, 3; 4, 15 5, 1. v. etiam 
Germani 


Gallienus imp. I, 30 8q.; 37, 2— 

40, 3; 41 

Gallus imp. I, 23, 2—298, 3 

Gallus Caesar IT, 45, 1; 55 (bis); 

III, 1 (bis) 

Gaudentius V, 86, 1 

Gaza opp. I, 4, 2 

Generidus comes per Illyricum V, 
46, 2 8q. 

Genua V, 37, 5 

Germani 'I, 28, 3; IL, 15, 1; 17, 2; 
III, 3, 5; IV, 12, 1; 16, 1; Ger- 
mania I, 61, 1; Ill, 5, 2; 9, 1; 
IV, 35, ; VI, 2,2; Germanicus 
I, 30 fis); 81, 2; 61, 8; III, 4, 
1; IV, 9 (bis); 34, 2; V, 26, 3. 
v. eliam Celtae et Galli 

Gerontius "Theodosii dux IV, 40, 


1 8q. 

Gerontius Arcadii dux V, 5 (bis); 
6, 4 

Gerontius Constantini tyranni dux 
VI, 2, 4; 5 (bis) 

Geta. imp. T 9; Il, 4, 8 

Gildo comes et magister utrius- 
que militiae per Africam V, 11, 

* 9 sq. 

Gomarius Procopii dux IV, 8, 2 

Gordianus (D) I, 14, 1 s8q. 

Gordianus q |j 14, 1 Βα. 

Gordianus (11) 1, 16, 1—19, 1; III, 
14, 2; 82, 4 

Gotthi 1, 27, 1; 31, 1; 42, 1; ΤΙ, 
25, 6; 'IV, 95, 1; Ὑ, 87, 15 45, 6 

Graecia 1, 2, 8; 8, 1; 99 (bis); 30, 
2; 39, 1; 43, 2; 71, 2; II, 22, 3; 
33, 2; ΠῚ, 2, 1; 11, 1, 1V, 3, 8; 
18, 2; V, 5, 6; 6, 5; 7, 1; 
cus Graeci T, P 1 9 (ter); d ἘΝ 
IV, 3, 3; 34, 8; 36 (bis); V. 
(bis); 7, 3; 20, 1 

Gratianus i imp. IV, 12, 9; 19 XS 
94, 8; 32, 1; 33, H 34, 1—35, 

| 6; 36, δ; 37, 1; 42, 1; 43, 8144. 


VI, 3,1: 8, 1 


^ |." (is); δ8, 1; V, 89, à 
| Gratianus tyrannus 


M $a 


iioii. ne MES s δδοὶ -— EPA 


yw c E. PAM Mer TL M I z 
d do TURA ES quy Aes oen M 
4, LI ὃν ^» Ὶ , 2 Lie m 

2 DUSCTCTOUE πε ME VES 


- 


300 
Grothingi (Greutungi) ΙΝ, 38, 1 
(v. adn.) 


Hadrianus 1, 7, 1 

Hannibal I, 1, 1 

Hebrus fl. II, 22 (ter) 

Helena Constantini M. mater II, 
29, 2 

Helena Constantii soror IIT, 2, 1 

Helene oppidulum " 42, 5. 

Helico mons V, 24, 

Heliocrates V, 35, ^W 45, 3 

Heliopolis I, 58, 1 

Hellebichus v. ᾿ζ4λλόβιχος 

Hellespontus I, 2, 2; 43, 1; II, 22, 
9; 28, 2; 24 (bis); 25, 2,30, 1; 


987, vs. 12; V, 14 (quater); 15, 
Διά νι! 185-65::19, 25520; 2; 
21.1 


Heracleà (Perinthus) I, 62, 1; V, 
14, 4 

Heraclianus pr. pr. I, 40, 2 

Heraclianus comes Africae Ὑ, 87, 
6; VI, 7? (bis; 8, 3; 10, 2; 
11, 1 

Hercules III, 30, 2 

Herculiani II, 42, 2; III, 30, 2 

Herculius v. Maximianus 

Hercynia silva III, 4, 2 

Herodotus IV, 20, 3 

Heruli I, 42, 1 

Hierapolis III, 12 (bis); IV, 13, 2 

Hierius Iuliani dux Ill, 12, 1 

Hierosolyma V, 8, 2 

Hilarius philosophus IV, 15, 1 

Hilarius Antiochensium legatus IV, 


41 (bis) 

Hispani l, 1, 1; 64, 1; II, 33, 2; 
65,.8;, Hh, 8; 93;1]1V,.35,.8j 
59, 4; Hispania II, 29, 3; IV, 
3, 1; 19, 4. VI, 1, 2; 4; 5 
(bis) 


Homerus V, 6, 1; Ὁμηρικὸς νόμος 
IV, 51, 4 

Honorius Theodosii imp. frater V, 
4 1 

Honorius Theodosii f. imp. 1V, 58, 
1; 59 (bis); V, 1 sq. 

Hormisda Persa II, 27; IIl, 11, 3; 
13 (bis); 15 (ter); 18, 1; 23, 4; 
29, 2; IV, 30, 5 

Hormisda iunior IV, 8, 1; 30, 5 

(Hostilianus Decii imp. f. I, 25) 

Hunni 1V, 20 (bis); 22, 3; 23, 6; 
25, 1; 26, 1; 34, 6; V, 92; 26, 

:45; 34, 1; 37, 1; 45, 6; 50, 1 


Index nominum. 


Igel T 2,4 


Ἱερὸν ἄκρον IL, 26 ' is) feet ἀν 
Igillus barbarorum dux I, 68, δι! E E 
Ilium II, 30, 1 uoo 
Illyricum I, 31, 1; i h II, 89, 2; 
. 48, 2; IV, 17, 1; ; Hyril 
30, 2; 37, 3; ἰ ἊΝ 1 H. H7 5 
20,1; :33,.2; 42, 4; 46, 43 JI] τ 
8, 1; IV, 3, 1; 17, 2; 19, 2; 31, Ὁ 
1; V, 26, 2; 27, 2; 29, 7 (a 
Imbrus insula II, 33, 1 
Indi I, 5, 1 | » 
Innocentius episcopus V, 41, 2. τ 
Ioannes V, 18, 8; 23, 2 (v. adn.) 
Ioannes episcopus V, 23, 2 sq. 
loannes olim pri oq notario- 
rum V, 40, 
Iones II, 22, E Ionia V, 15, 4; Io- 
nium mare 1 1, 1; IV, 46, 1; 
417, 1; V, 87, 8 
Iotapianus tyrannus I, 20, 2; 21, 2 
Ioviani II, 42, 2; III, 30, 2 
Iovianus primicerius notariorum ΠῚ, 
92, 4 
Iovianus imp. III, 
IV, 4 (bis) 
Iovius pr. pr. V, 36, 1; 47 (bis); 
48, 1 sq.; VI, 8, 1 sq. (v. adn.) 
Iovius Constantini tyranni legatus 
VI, 1 (v. adn. δὰ VI, 8, 1) 
Isauri I, 69, 1 sq.; IV, 20 (bis); 
V, .25 
Issus I, 4, 1 
Isthmus 29, 3; V, 6, 4 
Istrus opp. I, 34, 2 
Itali Italia passim 
Iudaei V, 8, 2 
Iulianus (Didius) I, 7, 2 
lulianus (Sabinus) I, 73 (v. adn.) 
Iulianus imp. II, 45, 1; III, 1, 2— 
29, 1; 80, 2; 82, 6; 33, 15 34 
(ter); 35, 1; IV, 1 (bis); 2 (ter); 
8, 4; 4 (bis); 7, 15.9, 1; 30,5; 
V, 2, 1; VI, 3, 3 
Iulianus trib. leg. ΠῚ, 30, 4 
Iulius Caesar 1, 5, 2 
lulius (magister militum) 1V, 26, 
2 sq. K 
Iuno Il, ὅ, 2; 6 ws. 15 et 24 OR 


30, 1—36, 3; 


luppiter li ,9;. 6. v8.12; 81. " 2 
10; III,- Pd 22, ὅ; 80, 2$; V E ΟΣ 


24, ἢ en 
Iustina Valentiniani i iunioris maier o x 
IV, 43, 1; 44 (bis); 45, 4 


ἐμ (din) V. Y, 38 (bis) 


lini tyranni dux VÍ, 


Ec CUM V, 6,4; Lailodaemotit 
— — T, 3, 1; IIl, 10, 4 

.. Laeta Gratiani imp. uxor V, 89,4 

Lagodius Theodosii propinquus VI, 

4,4 

Y "Lampadius pr. pr. II, 55, 3 

— Lampadius senator V, 29, 9; pr. pr. 
Italiae Vl, 7, 2 

Lampsaeus 1I, 25, 2; y 18, 6; 21,1 

Laodicea opp. V, 9, 

Larissa opp. I, 59, * 

Latini II, 6, vs. 18 et 86; 54, 1 

Latinus domesticorum comes II, 48,5 

: Latona lI, 5, 2; Μητοΐδης (Apollo) 

Il, 6, vs. 18 

Lemnus II, 88, 1 

Leo Arcadii dux V, 14, 1 5ᾳ.; 16, 
5 sq. 

Leti Il, 54, 1 

Libanius sophista IV, 41, 2 

Aífsovo πλοῖα V, 20, 8 

Libo consul Il, 4, 8; 7,2 

Libya v. Africa 

Lieinianus Licinii f. II, 20, 2 

Licinius imp. II, 7, 2; 115 14, 2; 


Py * WN 


17, 2—38, 2 
Ligii ων ὴ Voi I, 61, 8 (v. adn.) 
Ligures 10, 2; Liguria V, 20, 


4; Ligurieus V, 31, 5 
Atyvg 8.1, 68, 2 (v. adn.) 
Limenius pr. pr. Galliarum V, 32, 4 
Lindus V, 24, 7 
Longinianus pr. pr. Italiae V, 32, 7 
Longinus sc reri gale I, 56 (bis) 
Lucania 10, 2 
Lucianus fori suari tribunus II, 
9, 3 (v. adn.) 
.- Lucianus [uliani classis praefectus 
. 1l, 18, 8 
Lucianus comes orientis τς 2 
— — —Lucilianus II, 45, 2; III, 
ΕΝ adn.) 
A. UO peilisüms exploratorum dux III, 
14 (bis); 16 (bis); 17, 1 
. Lucilianus loviani socer III, 35 (bis) 
ludi saeculares II, 1 sq. 


8, 2 (v. 


$1 


1] Lusitania VI, 4, 3 


»ius M. Aelius Aurelius ει ὦ 


Lucullus III, 32, 2 


Lycia I, 5» 1s IV, 20, 145 1 

Lydia lV, 6, δ; 30, 4; pu 4; 
15, 4; 18, 4; Δυδὸς 1 iv. 

Lydius latro L 69 sq. 


Macamaeus IlI, 26, 5 
Macedones I, 1, 1; 5, 1; 18, 1; Il, 
88, 2; IV, 33, 1 Macedonia I, 
19, 9; 46, 1; '46, 1; II, 23, 2; 
IV, 20, 7; 24, 3; 26, 5; 31 (ter); 
32, 9; 33, 2; 45, 3; V, 6, 6 
Macrinus imp. I, 10, $3. 11, 1 
Macrobius trib. leg. ΠῚ, 80, 4 
Maxgóv τεῖχος V, 21, r 
Maeotis I, 63, 1; II, 21, 1 
Magnentius tyrannus Il, 42, 2—54, 
2; IV, 19, 1; 43, 1 
Magnus (Pompeius) I, 5, 2; III, 
,2 


Pied III, 22, 4 (v. adn.) 

Mamaea I, 11, 2 sq. 

Manadus trib. mil. II, 50, 3 

Manilius (M.' Nepos) consul II, 4, 2 

Maratho I, 2, 1 

Marcellianus trib. coh. urb. II, 9, 3 

Marcellianus notarius et tribunus 
V, 44, 2 

Marcellinus 
l, 60 

Marcellinus comes sacrarum largi- 
lionum ll, 42 (bis); mag. off. II, 
43, 4; 46, 3; 41, 

Marcellus trib. coh. pem II, 9,8 


dux limitis Orientis 


. Marcellus Iuliani inimicus Ill, 2, 2 


Marcellus Procopii dux IV, 6 (bis); 
8,4 

Marcia Commodi paelex I, 7, 1 

Marcianopolis I, 42, 1; IV, 10, 3; 
11, 1 

Marcianus Gallieni dux I, 40, 1 

Marcianus pr. urb. VI, 7, 2 

Marcomanni I, 29, 2 

Marcus imp. V, 27, 2; c£. T, 72/1 

Mareus t; nus VI, 2 1.8, 1 

Maria Stilichonis f. V, 12, 1; 28, 1 

Marinianus V, 45, 4 


Marinus (Ti. Claudius Pacatianus) 


tyrannus I, 20, 2; 21, 2 
Maritimae Alpes VI, 2, 6 
Marius (C.) I, 5, 2 
Marsyas 1l, 27 (bis) 


Martinianus Caesar II, 25, 2—28, 2 


Mdágovcc vicus Pers. LIT, 28, m 
Masceldel V, 11, 3 8q. 


802. 


Mauri 1, 20, 2; II, 53, 3; IV, 16, 3; 
adi. I, 15, 1; 52, 4; 04, 1; 66 
(bis); II, 10, 1; IV, 35, 5 

Mauricius trib. III, 33, 1 

Maurus Macamaei frater III, 26, 5 

Maxentius imp. 11, 9, 1—10, 4; 17 
(bis) 

Maximianus v. Galerius 

Maximianus Herculius imp. II, 7, 2; 
9, 2; 10, 2—11 (v. adn); 39, 1; 
III, 30, 2 

Maximianus trib. leg. III, 30, 4 

Maximianus Marciani f. senator V, 
44, 1 

Maximilianus Mariniani f, V, 45, 4 

Maximinus (C. Iulius Verus) imp. 
L. 18, 115,2 

Maximinus Taciti imp. adfinis I, 63 

Maximinus (Daza) II, 8 (big)? 17, 3 

Maximus imp. 1, 14, 2; 16, 

Maximus philosophus IV, 2, m 15,1 

Maximus tyrannus IV, 35, 3—46, 
3; 47 (bis); 50, 1 

Mediolanum I, 40, 1; II, 10, 1; 17,2 

Megalopolitanus (Polybius) I, 1, 1 

Megaris V, 6, 3 

“ΜΜηγία Persarum III, 15, 3 

Μείνας Zo foci opp. ' Pers. Ill, 23, 8 

Μέλας ποταμὸς V, 16, 4 

Memor tyrannus L 38, 1 

Menelaus Constantii dux II, 51, 4 sq. 

Merobaudes IV, 17, 1; 19, 1 

Mesopotamia (ἡ μέση τῶν ποταμῶν 
praeter II, 33, 1) I, 4, 2; 27, 2; 
52, 4; 60, 1; II, 383, 1 (Mecozo- 
ταμία); 48, 1; IIl, 8, 2 

Minerva IV, 18, 3; v, 6, 1; 94, 7 

Minervina Constantini M. "paelex 1l, 
20, 2 

Mithridates (Magnus) III, 32, 2 

Modares barbarüs IV, 25, 2 

Modestus pr. pr. IV, 11, 4; 14, 1 

Μοῖραι T, 1, 2; 1L, 5, 2; d vs. 8 

Moesia I, 18, 1; 19, 2; 21, ;4 Ms 
11, 88 (bis); 48, 8; ni. jd 2, 
2; IV, 16 (bis); 94, 4; τ 2; 
85, 6; Moesi 1, 52, 3; III, 10, 2; 
11, 1; IV, 16, 4; 94, 3 

Molossi V, 26, 1 

Mopuócsuoog Persa Ili, 18, 5 

Mursa Il, 48, 1; 45, 3; 49, 3; 50 
(bis) 

Musonii pater et filius V, 5, 2 


Naarmalcha fl. III, 24, 9 
Nacolia opp. IV, 8, 3 


Index nominum. 


|| Nebiogastes Constantini tyranui d dux | ΕἾ 


Naemorius mag. off. V, 32,6  . 
Naissus opp. l, 45, ^i i, 11 (bis) E: 
Narnia opp. V, A1, a 


VI, 2 (bis) . al 
Nebridius pr. pr. IV, 6, 2 agni 
Nepotianus Il, 48, $—4 1 
Nero I, 6, 3 
Nerva 1, τ, 1 ' 
Nestorius hierophanta IV, 18,2 - 
Nevitta Iuliani dux III, 21, 4 
Νεώριον (Byzantii) lI, 30, 3 


Nicaea I, 35, 2; IT, 36, 8, dV, 
1, 2 

Nicomedes Bithyniae rex Il, 36, ΓΝ 
(v. adn.) 


Nicomedia I, 35; 73, 2; Il, 26; 3; 
28, 1 

Niger imp. I, 8, 1; II, 30, a 

Νίσβαρα opp. Persicum TII, 27, 2 

Nisibis I, 18, 3; 39, 1; lli, 8, 2 
(v. adn.); 19 (bis); 31, 1 32, 2; 
88; 34, 2; IV, 4, 1; Nisibeni ΠῚ, 
34, 1 

Νισχαναδάλβη opp. Persicum ΠῚ, 
21, 

NooQóá (dat.) locus Pers. III, 26, 3 

Noricum Norici 1, 52, 3; 71, 4; 1i, 
46, 1; 48 (bis); ΠῚ, 10, 2; IV, 
35, 6; V, 29 (ier); 36, 1; 48, 3; 
50, 8 

Numa Pompilius 1V, 36, 3 

Numerianus imp. 1, 73, 1 


Oasis V, 9 (bis) 

Oceanus IV, 35, 4 

Octavianus (Augustus) I, 5, 2; 6 
(is) IL, 4 (bis); III, 32, 4; IV, 
36, 


πρίν τό Palmyrenus I, 39: 
Oecubaria castellum V, 31, 2 
Oedotheus barbarus IV, 35, 1 
Olympiodorus Thebanus μὲ 217, 1 
Olympius V, 32, 1 5αᾳ.; 44, 1—40, 1 
Optatus patricius IL, 40, ἂν 
Orontes fl. I, 50, 3 

Osrhoene Ilf, 12, 2 


Padus fl. V, 37, 2 

Palaestina I, 4, 1 (Syria); 52, 4; | — 
53, 2; 64, 1; IV, 41, 3; V, 20, 1 NS 

Palatinus mons Il, 5 (bis) AR 

Palladius V, - 5 * 

Palmyra I, 54, —61, 1; due. 
nus I, 39, τὰ Palmyreni L 
45, 1; 60, 18g. 


"E 
ἐσίγα, 
£ 
i 


. 20, 1; V, 15, 5; 16 (bis); 17, 2; 
10nia I, 183, 1; 21, 9; 48,2; 
1; 50, 1; II, 18 (bis); 43, 1; 
5, ὃ: 46, 1; 48, 3; 53, 1; III, 
| (1, 1; 2, 2; 10, 2 (bis); 35, 1; 
— IV, 16, 3; 20, 7; 24, 4; 34 (bis); 
τ΄ 85, 6; 45, 4; 46, 2; V, 29 (bis); 
— —  . 86, 1; 81, 1; 45, 5; 46, 2; Pan- 
- monii I, 48, 1; 52, 3; II, 45, 1; 
: III, 11, 1; IV, 16 (bis); 24, 3; 
- 42, 5; Pannonicus I, 13, 1; 28, 
ΠΕΡ ΗΙ 86, 5 
— Papinianus letus pr. pr. I, 9 
. Pareae v. οῖραι 
Parisium III, 9, 1 
- Parium V, 21, 1 
- Parthenon IV, 18, 3 
Parthi I, 18, 1 
Patricius philosophus IV, 15, 1 
Patroclus V, 6, 1 
Patruinus comes sacrarum largitio- 
num V, 32, 6 
: Pelagonia I, 43, 1 
Peloponnesus IV, 18, 2; V, 6, 3; 
7 (bis); 26, 1; Peloponnesi I, 
29, 3; Peloponnesiacus 1l, 3, 1 
Peneus fl. IV, 36, 2 
Pentapolis II, 33, 1. 
Perinthus (Heraclea) I, 62, 1 (v.adn.) 
Persae I, 3, 2; 4 (bis); 8, 2; 18, 1; 
27, 2; 30, 1; 36, 2; 39; 54 (bis); 
55, 1; 78, 2; Il, 27; 41; 43, 1; 
45, 2; III, 3, 1; 8 (bis); 11 (bis); 
19 sq.; 1V,:4,. 15. 10, 1; 11, 4; 
13 (bis); 21, 1; 30, 5; Persicus 
III, 2, 2; 18, 6; 26 (bis); 28, 3; 
29, 2; 31, 2; 32, 5 
eni Macedonum rex I, 1, 1) 
ertinax imp. 1, 7 (bis); 8, 2 
Pessinus (Πισινοῦς) I, 28, 1 
Petrus primicerius notariorum V, 
85, 2 
Peuci 1, 42, 1 (v. adn.) 
Phaenno Il, 36, 2 
Phasis fl. I, 32, 3; II, 33, 1; Pha- 
siana Diana I, 32, 3 
᾿ς Φαϑούσας χωρίον Pers. 1Π| 14, 2 
, Philadelphia IV, 30 (bis) 
Φιλεατένη λίμνη 1, 34, 2 
Philippopolis I, 24, 2 . 
Philippus Macedonum rex I, 3, 1; 
528,1 à 
. Philippus imp. I, 18, 2—22, 2; III, 
LU ᾿ | 


c». ; 


— 32, 4; filius I, 22, 2 
ue porem 


e 
μῆς δὴ 
ἣν 


Ἶ ὙΦ ΕΥΥ ὙΥΥ ΎΓ 
j b- Fi 
ry uz 
ὶ 


;phylia 1, 69, 1; II, 33, 1; IV,| 


lium legatus Il, 46, 9 sq. 
Philippus consul V, 28, 1; 34, 7 


“Φισσηνία opp. Pers. III, 19, 3 


Phoebus Apollo II, 6, vs. 16 

Phoenice I, 4, 1; 52, 4; 64, 1; V, 
20, 1; Phoenices II, 22, 3 

Pholoe mons V, 7, 1 

Phrygia II, 22, 2; 27, 2; IV, 7, 3; 
8, 3; V, 13 (bis); 14, 5; 15 (bis); 
17 (bis); 18, 4 

Picentius II, 55, 2 

Picenum V, 37, 3; VI, 13, 2 

Πιγράξης Persa III, 25, 5 

Piraeus II, 22 (bis); 28, 2; V, 5,8 

piratae I, 44, 2 

Pisae opp. V, 45, 6 

Pisander poeta V, 29, 3 (v. adn.) 

Pisidae IV, 20, 1; V, 14, 5; 15, 5; 
Pisidia V, 15, 4 

Pityus opp. I, 32 

Placidia Honorii soror V, 38, 1; 
VI, 12, 8 

Plataeae I, 2, 3 

Poeninae Alpes VÍ, 2, 6 

Poetovium opp. lI, 46, 1 

Polybius Megalopolitanus I, 1, 1; 
57, 1; V, 20, 4 

Pompeianus pr. urb. V, 41, 1 

Pompeius (Magnus) I, 5, 2; III, 32,2 

Pompilius v. Numa 

Pontus I, 5, 2; 32, 1; 34 (bis); 42, 
1; 63, 1; II, 26, 1; 30, 3; 39, 2; 
V, 29, 2. v. Euxinus p. 

Popilius (M. Laenas) II, 4, 1 

Poplicola v. Valerius 

Postumus tyrannus I, 38, 2; 40, 1 

Praetextatus ^ (Vettius ^ Agorius, 
Achaiae proconsul) IV, 3, 3 

Priscus Philippi imp. frater I, 19, 2; 
20, 2 

Probus Romanorum dux I, 44, 2 

Probus imp. I, 49, 2; 64, 1—71, 4 

Probus consul VI, 3, 1 

Proconnesium marmor II, 30, 4 

Procopius tyrannus lll, 12, 5; 35 
(bis); IV, 4, 2 (v. adn.) — 8, 4; 
10, 1 

Procopius Valentis gener V, 9, 3 8q. 

Proculus pr. urb. (Cpli) IV, 45, 1; 52. 

Promotus Theodosii dux IV, 35, 1; 
88, 2 sq.; 45, 2; 49, ὃ; 50, 1; 51; 
V, 3 (bis); filii V, 8 

Propontis 1, 42, 2; 43, 1; II, 30, 2 

Proserpina ll, 1, 3; 2, 3 sq. 

Prusa opp. I, 35, 2 


804. 


Prusias Bithyniae rex II, 36, 2 

Ptolemais I, 71, 1 

Pusaeus Persa IIT, 14, 4 

Pylades pantomimus 1, 6, 1 

Pyrenaei montes II, 42, 5; VI, 
4, 2 


Quadi IIT, 1, 1; 2, 2; 6, 1 (v. adn.) $q.; 
IV, 16, 4; 17 (bis) 

Quadratus rerum scriptor V, 27, 9 

Quintillus imp. I, 47 


Radagaisus V, 26, 3 

Raeti Raetia I, 52, 3; 71, 4; II, 
4.1} III; 10, 2; IV, 85, 6; V, 
46, 2 

Ravenna IT, 10 (ter); V, 21 (his): 
29, 5; 30 (bis); 31, 1; 33, 2; 
2; 3T (bis); 44, 1; 45 (bis); 4T, 
1; 48 (bis); VI, 7 6; 8 (bis); 9, 
55-18, 1 

Rausimodus Sarmatarum rex 1I, 21 
(bis) 

“Ῥέα II, 31, 1; V, 88, 8 

ἹῬημηνοὶ (Rehimena) III, 31, 1 

Remus Romuli frater V, 27, 1 

ἹΡήνη (Bavenna) V, 27, 1 

Rhenus fl. I, 13, 2; 30 (bis); 67, 1; 
69, 1; II, 53, 3; III, 1, 1; 3 (bis); 
4 (bis); 5, 2; 6, 2; 10, 1; IV, 3 
(bis); 12, 1; 24, 4; 34, 2; 35, 4; 
V, 926, 8; VI, 8, 5; 6,2 

Rhodope 1I, 33, 1 

Rhodus I, 46, 1 

Rhyndacus fl. I, 35, 2 

Richomer IV, 54 (bis); 55 (bis) 

Roma Romani passim 

Romanus comes Africae IV, 16, 8 

Romulus Magnentii dux lI, 52, 2 

Romulus Remi frater V, 27, 1 

Rufinus IV, 51 5α.; 57, 4; V, 1— 


8, 2 
Rufinus Atheniensis IV, 55, 4 
Rufius Volusianus pr. pr. II, 14, 2 


Σαβαϑὰ v. Μείνας 2. 

Sabini lI, 1, 1 

Sabinianus tyrannus δι 17,8 

Sabinus v. Iulianus 

Sabinus Nisibenus III, .33, 4 

saeculum ll, 1, 1 

Salamis I, 2, 3 

Salii III, 6, 2 sq. 

Saloninus Gallieni f. 1, 38, 2 

Salonius notarius et tribunus V, 
44, 2 


Index nominum. 


Salustius III, 5, 25: 5, 8; Du 
1; 36,:1; ΓΑ t, 1 2, 4; 6,2 
10, 4 (ef. Ritter adn. ad. Gothe. 
fredi prosop. cod. Theod, εν v.eb — 
Mommsen €. I. L. III p. 4 e 

Salvius comes domesticorum V. ,32, 4 

Salvius quaestor sacri palatii V, M. 6 

Samosata III, 12, 1 

Samothrace 1I, 33, 1 lo 

Saphrax IV, 34, 2 - 

Sapor Persarum rex I, 18, 1; 19, 1: 
36; 39, 1; alter IIT, 8, 2 

Saraceni It, 27; 1; IV, 22, 2$Q.; - 
Saracenicus IV, m 2 

Sardes IV, 8, 3; A 9, 1; 18 (bis) τ 

Sardinia II, 33, 

Sarmatae II, 21 (bis); III, 1, 15. 2, 
2; IV, 16,4; 17. 1 

Sarpedonius Apollo I, s 8 

Sarus barbarus V, 80, 8; B4, 
36 (bis); VI, 2, 3 8q.; 13, 2 

Saturninus tyrannus I, 66, l 

Saturninus iudex V, 9, 3 sq. 

Saturninus consularis V, 18,.8 

Saturnus Ill, 9, 6 

Saul barbarus IV, 57, 2 

Saus fl. II, 18, 5; 19, 1; 46, 2; 48 
(ter); 49, 2 

Saxones Ill, 1, 1; 6, 1 

ΒΟ IV, 84, 6 

Seudilo trib. mil. II, 50, 2 (v. adu.) 

Sebastianus III, 12, 5; IV, 4, 2; 
22, 4 sq 

Seleucia CüitinniT 51, 2; ad Tigri- 
dem III, 23, 8 

Seleucides aves I, 57, 3 

Selge opp. V, 15, 5; 16, 1 

Semmo Ligiorum dux 1, 67, 3 

Septimius rebellis I, 49, 2 

Serena Stilichonis uxor IV, 57, 2; 
V, 4, 1; V, 28 (bis); 29, 8; 30, 2; 
38; 39, 1 

Serenianus Valentis dux IV, 6 (bis) 

Severianus PME adfinis I, 19, 2 

Severus imp. 1, 8, 1—9, 1; 11, 1; 
II, 4, 3; 7, 2; do (bis) 

Severus (EL. Valerius) Caesar II, 8 
(bis); 10 (ter) 

Sibylla. IL, 4 (bis); 5, 5; 16, 1; 36, 2 

Sicilia I, "71, 2; Il, 33, 2; Siculi lI, 
15, 2 ΓΞ 

Side opp. V, 16,4 ἢ εἰ uid o 

Sido opp. V, 10, 5 uidit * 

Sigidunum opp. TV, 35, 6 

Silvanus I, 38, 2 

Simonides ' philosophus IN, ia 


4 asa i. 


is τ 


. II, xs. m 19, 1; 46, 
10 (bis); 11, 1; 35, 


is); 48, 1; 49,2 
15,3 
Qo. [, 23, 1 sq. passimque in 
o libro; III, 10, 2; IV, 7,2; 
j n) 1, 20, 514} 36; 33, 2 sq. 
: Σχυϑικὸς I, 11, 1; Il, 31, 8, I 
10, 2; 20 (bis); 38, 1; Scythia 
iae provincia lv, 40 (bis); 
V, 10, 5 
80] T, 61. 2; II, 6, v8. 17; III, 9, 6 
— Solymi IV, 20, 1 
— Sopater philosophus II, 40, 3 
- . Σοῦμα castellum Pers. TII, 30, 2 
V, 6,5 
, ophanus Domitiani percussor I, 


6,4 

Stihcho IV, 57, 2; 59, 1; V, 1 8α.; 
26, 1—31, 7; 35; 36, 1; 37 (bis); 
38, 5; 40, 9; 44, 9; 45, 3; VI, 
ῷ, ὃ; 8, 2 

Successianus dux militum I, 32 (bis) 

Stoieus I, 6, 2 

Suebi VI, 3 1 

Sull& I, 5, 29, 8 

md PON iir, 92, 4 

Syagrius Timasii f v, 9.7 

Sycae suburbium Cpol. IV, 52, 4 

Zóyxn Persarum Ill, 27, 4 

Σύμβρα vicus Pers. ἘΠ, 21, 2 

Syracusani 1 11, 2 

Syria I, 27, 2; ὃ, δῶ, 4; 63, 2; 
64, 1; 66, 1; I! T E V. 9, 1; 
Syria Palaestina. l, ; Syri L 
44, 1; Syrus IV, u pe ' 

Syrianus philosophus iv, 18, 4 

Syrtes II, 33, 2 


| Tacitus imp. 1, 63; 65, 1 
Taifali II, 31, 3; IV, 25, 1 . 

Tanais fl. I, 23 (bis); IV, 20, 3 

"Tarentum (in campo Martio) II, 1, 
8 8q.; opp. Il, 1, 8; Ἂς gi Taren- 
tinus (M.' Valerius) lI 

Tarsus I, 64, 2; II, 11; o. E III, 
34, 4 

Tatianus pr. pr. Orientis IV, 45, 1 
(v. adn.); 52 

' Taulantii V, 26, 1 

Tauricus v. Chersonesus 

Taurus consul III, 10, 4 - 

erentius eunuchus V, 31 (ter); 47 


Terentius Constantis dux VI, 4, 2 
adn. 


(v. adn.) 

Tertullus consul VI, 7, 4 

Tetricus tyrannus I, 61, 2 

'Thalassius Constantii dux Il, 48, 5 
(v. adn.) 

Thebais I, 71, 1 

;| Thebani V, 5 (bis); Thebanus V, 
37, 1 

Theodorus notarius IV, 13 (bis; 
15, 3 

Theodorus pr. pr. Italiae V, 44, 2 

Theodosiolus Theodosii imp. adfinis 
VL 4, 4 

Theodosius Pu IV, 16, 6; 24, 4— 
59, 4; V, 8,92 « pios b 5, 4; 34, 
6; 38, 2; 39, Hi 

Theodosius iunior imp. V, 31, 3; 
82, 1; 49, 3; VI, 2, 1; 8, 8 

Theophilus Alexandriae episcopus 
V, 23, 3 

Thermantia Stilichonis f. V, 28, 1; 
35, 3; 37 (bis) 

Thermopylae V, 5 (ter) 

Thesproti V, 26, 1 

Thessali II, 33, 2; IV, 33, 1; 48, 1; 
V, 27, 1; Thessalia I, 43, 2; IV, 
90, 7; 24, 3; 31, 5; 32, 2; 33,2; 
36, 1; V, 5, 1; Θετταλικὴ πειϑ- 
ἀνάγκη 1, 21, 2 (v. adn.) 

Thessalonica I, 29, 2; 43, 1; II, 22 
(bis); 28, 2; 1V, 25, 1; 27, 1; 
43 (bis): 48, 1 

"Thraces (Bithyni) ]I, 87, vs. 1: 
Θρῇσσα Il, 37, vs. 18; "Thracia 
L 24, 9; 39, 1; 40, 1; II, 18, 5; 

* 19, 1; 20, 1; 22 (bis); 23, 2 24, 
2; 95, 2; 33, 1; HI, 10, IV, 
3, 1; 10, 3; 20, 6; 21, 1; p^ 1; 
24, 4; 25 (bis); 26 (bis); 27, 1; 
33, 2; 35 (bis); 39, 5; 40, 1; 42, 
1; 51, 3; V, 5, 5; x 5; 14 (bis); 
i 2 21 (bis); 92, 3; "Thracius 

1; V, 21, 1 

Thyatira opp. IV, 8, 1; V, 18, 6 

Tiberis Il, ,3; 2,2; 5, 2; 6, vs. 5; 
15, 3; v, 39, 1 

Tiberius imp. I, 6, 2 

Ticinum opp. V, 26, 4; 30, 4; 81, 
Ὁ; 32 (ter) 

es Armeniae rex III, 32, 2 

Tigris III, 12 (bis); 16, 1; 24, 2; 
26, 1; 27, 3; 32, 4; I. 4 

Timagenes "Aegyptius I, 44 

'Timasius Theodosii dux IV, 4 ^ 2; 
49, 1; 51, 1; 57, 2; V, 8, 3 sq. 


20 


Timesicles I, 17, 2| v. idi: - 18, 9 

Tiridates Arsacis I frater ,18,1 

Tisamena Gratiani imp. socrus "v, 
39, 4 

Titianus senator II, 49 (bis) 

Titus imp. I, 6, 4 

Tomi opp. (Τομεὺς) 1, 34, 2; 42, 1; 
IV, 40, 1 

Topirus opp. II, 33, 1 

Τούμμαρα Persarum III, 28, 8 

"Traianus imp. 1, 7, 1; TII, 15, 8; 
24, 9 

Trapezus I, 33; II, 33, 1 

Tres Tabernae II, 10, 2 

Treveri III, 7, 2 

'Tribalh II, 33, 2 

Tribigildus V, 18,2. 89.; ΤΡ 2 

Troas II, 30, PM Troia 1,8; 
iani V, 5,1 

*'T'undja? f. II, 22, 4 (v. adn.) 

Turpilo mag. eq ἡ ἃ 86, 3; mag. 
ped. V, 47, 2; 48, 1 (v. adn.) 

Tusci II, 15, 2. v. Etruria 

Tyana opp. 1, 50, 2; 52, 4 

'Tyras fl. I, 42, 

Tyrus I, 4, 2 


; Tro- 


Vadomarius IIT, 4 (bis) v. adn. 

Valens Caesar Il, 19, 2; 20, 1 

Valens imp. IV, 1, 2—24, 2; 26 (ter); 
36, 4; 45, 1; V, 6, ὃ; 8, 8; 9, 8 

Valens dux V, 45, 2; mag. eq. At- 
tali VI, 7, 2; 10, 1 

Valens mag. peditum Honorii V, 
48, 1 (v. adn.) 

Valentia opp. VI, 2 (bis) 
Valentinianus imp. IlI, 35 sq.; IV, 
1—17; 19, 1; 36, 4; 48 (bis) 
Valentinianus iunior imp. IV, 19; 

42, 1—54, 8. 

"Valentinianus iyrannus IV. 5,5 
Valentinus Selgensis V, 15, 5 sq. 
Valeria Pannonia II, 33, 2 
Valerianorum genus 1I, 1, 1 
Valerianus imp. I, 14, 1; 

29—830; III, 32, 5 
Valerius (P. Poplicola) 11,:8, 8 
Valesius (M.' Valerius Tarentinus) 

IL, 1 8q. 


28, 3; 


Vandali I, 68, di VL 8,4 *- 
Varanes mag. ped. V, 86, 
V, 48, 1) dà 
Varroniamus comes domestico 
III, 30, 1 
Veneti V, 29, 1; Venetia V, 45 
Venetiae V, 48, 3 Ex. 
Venus Aphacitis I, 58, 1; ; templum 
(Byzantii) lI, 30, 3 
Verenianus Theodosii propinquus de 
V, 43, 2; VI, 1, 1; 5 (bis) E Ὁ 
Verus (M. Aelius ' Aurelius) A 
Vespasianus I, 6, 4 
Vestales virile Y- e 


2.2.5 
Aes 


Vesta II, 1, 2; 
38, 3 a 
Vetranio 1I, 43, 1—465, 2 A te 


Vetranio luliani dux lll, 28, 2 


Victor Iuliani dux IIT, 11, 3; 18, 


4: 16, 3; 17, 1; 21, 5; 95,714 

IV, 2, 4; 24, 3 es 
Victor Maximi tyranni f. IV, 47, 1 
Victorinus Maurus 1, 66, 2 
Vienna opp. III, 9, 6; IV, 54, 8 
Vigilantius comes domesticorum Y. 

86, 3; mag. eq. V, 47, 2; 48, 

(v. adn.) 
Vincentius mag. eq. V, 32, 4 (v. ádn.) 
Virgo (Παρϑενική) TII, 9, 6 
Virtus V, 41, 7 
Vitalianus Gratiani dux IV, 
Uldes Hunnorum rex V, 22 
Ulpianus letus pr. pr. I, 11 (bis) 
Volusianus imp. I, 24, 1 (v. adn.) |. 
Volusianus v. Rufius V. — ἘΞ: 
Uranius poses: L dh 2 (v. adn.) 
Urbanus rebellis I, 49, 2 
Urugundi I, 27, 1; Pe 1 


34, 1 


Xerxes I, 2 (bis) 


Zabdas Zenobiae dux I, 44, 1; 51,1. — 
Zabdiceni III, 31, 2 P 
Ζαληνοὶ III, 31, 1 (v. adn.) ἘΞ 
Ζαφαγαρδία, opp. Pers. ΠῚ, 15, 8. — 
Ζαυϑὰ γωρίον Pers. Ill, 14, 9. 
Zenas Maxentii dux 11, 14, 2 
Zenobia I, 39, 2; 44, 1 50, 2—59 
Zochasa Persarum irt, 23, 8 (s D. 
adn.) ἜΧΗΙΣ 


^ 


Ὁ c- ΓΝ uU ore -— "VY 


mesi 


PA Zosimus, historian 
4,500 Historia nova 
76 

1887 


PLEASE DO NOT REMOVE 
CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET 


UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY 


o. 
1234 
— 


2 


LLLA E 
ME. 
Iu ms 


NP 
LII 


More 
ὧν of ὡν MO PS 
error tania 


grae apri 
uet it] 


iE 
B 


lus P Mr 

1 Minn nh 
SHIRTS 

4 " 4 e. 


visi nn The 
SONORO TO 

d 
S 


^ 


EuREDEM 
MEUS 
CIS entree 


2 
Y I i 

m AIT 

HIS ΡΑΤΕΣΘΈ ΣΤ τα 


ΡΥ 
T 


der 3a e 


ΠΟΣΌΝ 
τὸ 


cie ne 


Zub. 
nan 
H 
LA 


Ἢ 
ἐπὴν 
AREA 

RETO) 


vorn 
EL divi 
ERA 


DE odios 


] 

Sot 

rne 
Je 


idi 
ΧΡΉ ΣΟΙ 
2 eim 


etl 
ie 


" 
2 

ICH 

ἘΣ ἄς 

τ Ης ja 

ΤῊ n 


eed 


Ἢ E 
3r E CUR dy 
rene (t 


i 
: v 
ves 


pO 


εν 
"ua 
i 
HY 


ibo 
e 


πὴ m 


oap 
miens 


nitro 
τ SERERE 
Ἢ 


E 
etn e 


"m 
nici 
LI 


dre 
MOD 
UE 
(t 
wir 
δ 


ἯΙ 
TAE μὴν 
Sut he v 


m 

' n 
we ü mp PEN 

ἢ τ utn 

Ἦν 


nios 
Sehr HU 
AM 


mu 
UNE. 
τ 


τῇ "ἢ 
2s Ero) 


τ 
μὴ 
Mah 


ΠΝ 
it 
ἊΨ, 


3 


Rd 


forem 
LES 
LM 


7 


ῃ 
5 


EM 
! Totti 


"a 


etes an 
ere, miray e Po evt 
τ Ὁ 0 su 


"hs 


ἣν 
POLI 
TO Sr Ν, 
'Tauitul