πΠ8 ΠΝ [621 5
Η ΚΑΙΝΗ
ΔΙΑΘΗΚΗ.
ΝΟΥΟΝΜ
ΤΕΘΤΑΜΕΝΤΟΜ
αα ἲ ο Ὁ Μ.
ΑΒ ΕΚΕΜΡΙΙΑΗ
ΕΟΒΕΗΤΙ ΒΤΕΡΗΑΝΙ ΑΟΟΕΒΑΤΙΒΡΙΜΕ ΕΡΙΤΟΜ
ΟὕΒΑ Ρ. ἨΠΙΡΟΝ, ΤΙ, Ὁ.
ΟἹ]. 6οἰαταὈ. Νεο-Ε,ρογαςθῃ. Ρτοί ΕΠΠΕΣ,
ΒΤΕΕΕΟΊΣΡΙΒ ΗΑΜΜΟΝΡΙ ὙΓΑΥ115) ΝΟΤΙ ΚΒΟΒΛΟΙ,
Ὀν νενΕεΙτΥγ
δ.0.Α. ΒΟΟΚ ΕΧΟΗΑΝΘΕ
νο. χσχύο ἡ
ΡΠΙΙΑΡΕΙΡΗΊβΙος σι Ὁ 6
ο ΡΜιἒεσινοστς κα οσο.
1800.
-ο 5.9...
ΤῸ ΚΑΤΑ
ΠΑ το Ἅ τον
ΑἉΑΓΙΟΝ.ΕΥΑΡΓΤΕΛΙΟΝ.
Κεφ. ἄ. 1.
ὶ ΓΒΛΟΣ γενέσεως ᾿Ιησοῦ
Χριεοῦ, υἱοῦ Δαβὶδ, υἱοῦ
᾿Αβραάμ..
9 ᾿Αβραὰμ, ἐγέννησε τὸν ἸἼσα-
άκ' Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησε σὺν Ἴα-
χώβ' Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν
Ἰούδαν, κ; σοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ.
8. Ἰούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φα-
ρὲς κ; σὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ"
Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν ᾿Ἐσρώμ,
Ἐσρὼμ, δὲ ἐγέννησε σὺν ᾿Αράμ..
4 ᾿Αρὰμ, δὲ ἐγέννησε σὸν ᾿Αμι-
ναδά3: ᾿Αμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε
σὺν Ναασσών' Ναασσὼν δὲ ἐγέν-
νησε σὺν Σαλμών.
δ Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὺζ
ἐκ τῆς 'Ῥαχάβ Βοὺζ δὲ ἐγέννησε
τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ: ᾽Ωβὴδ δὲ
ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί.
6 Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δα-
Θἱδ σὺν βασιλέα: Δαβὶδ δὲ ὁ βα-
σιλεὺς ἐγέννησε «τὸν Σολομῶνα
ἐχ τῆς τοῦ Οὐρίου.
Ἴ Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν
Ῥοβοάμ: Ῥοβοὰμ, δὲ ἐγέννησε τὸν
Αβιά Αβιὰ δὲ ἐγέννησε τὸν
'Ασά.
8 ᾿Ασα δὲ ἐγέννησε σὺν Ἰωόα-
ράτ' Ἰωσαφὰς δὲ ἐγέννησε τὸν
᾿Ιωρόμ." Ἰωρὰμ, δὲ ἐγέννησε τὸν
Ὀζίαν.
9. Ὀζίας δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωά-
θαυ, Ἰωάθαμ, δὲ ἐγέννησε τὸν
Αχαζ: "Αχαζ δὲ ἐγεννησε φὸν
Ἐχζεχίαν.
10 Ἐζεχίας δὲ ἐγεννησε σον
Μανασσῆ: Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε
τὸν ᾽Αμών' ᾽Αμὼν δὲ ἐγέννησε
σὸν Ἰωσίαν.
11 Ἰωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν Ίεχο-
νίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ,
ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος.
12 Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν
Βαβυλῶνος, Ἰεχονίας ἐγέννησε τὸν
Σαλαθιῆλ: Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησε
σὸν Ζοροβάβελ.
19 Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησε τὸν
᾿Αβιούδ' ᾿Αβιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν
Ἐλιαχείμ ᾿Ελιακείμ, δὲ ἐγέννησε
σὺν ᾿Αζώρ.
14 ᾿Αζὼρ δὲ ἐγέννησε τὸν Σαδώκ"
Σαδὼκ δὲ ἐγέννησε σὺν ᾿Αχείμι
᾿Αχεὶμ, δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλιούὃ.
15 ᾿Ελιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἔλε-
άζαρ Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησε τὸν
Ματθάν: Ματθὰν δὲ ἐγέννησε τὸν
Ἰακώβ.
16 Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὰν Ἰωσὴφ
σὺν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη
Ἰησοῦς ὃ λεγόμενος Ἆριες.
17 Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ
᾿Αβραὰμ, ἕως Δαβὶδ, γενεαὶ δεκα-
φέσσαρες" καὶ ἀπὸ Δαβὶδ ἕως τῆς
µετοικεσίας Βαβυλῶνος, γενεαὶ δε-
κατέσσαρες" καὶ ἀπὸ τῆς µετοικε-
σίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριςοῦ,
γενεαὶ δεκατέσσαρες.
18 Τοῦ ὧξ Ἰησοῦ Χριςού ἡ γέν
4 ΕΥΑΙΕΛΙΟΝ
νησις οὕτως ἦν. Μνηξςευθείσης
γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ
Ἰωσὴφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς,
εὑρέθη ἐν γαςρὶ ἔχουσα ἐκ «νεύ-
ἘΠΗ͂Ν
ματος ἁγίου.
19 Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς,
δίκαιος ὧν, καὶ μὴ ϑέλων αὐσὴν
παραδειγµατίσαι, ἐβουλήδη λάθρα
ἀπολῦσαι αὐσήν.
90 Ταῦτα δὲ αὐσοῦ ἐνόυ-
μιηθέντος, ἰδοὺ, ἄγγελος Κυρίου
χατ᾽ ὄναρ, ἐφάνη αὐτῶ, λέγων"
Ἰωσὴφ, υἱὸς Δαβὶδ, μὴ φοβηθῆς
παραλαβεῖν Μαριὸμ, τὴν γυναῖ-
χά δου" τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν
ἐκ πνεύματός ἐςιν ἁγίου.
921 Τέξεται δὲ υἱὸν, καὶ καλέ-
σεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἸΗΣΟΥ͂Ν:
αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὑτοῦ
πλ σε “- ..”
“τὸ τὴν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.
9 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν, ἵνα
ἔτ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ σοῦ ἸΚυρίου
διὰ τοῦ πρυφήτου, λέγοντος"
κο. Ἰδοὺ, ἣ παρθένος ἐν γαςρὶ
ἕξει, Ὁ σέζεσαι υἱὸν, καλέ-
σουσι τὸ ὄνυμο, αὐτοῦ ἜΜΜΑ-
ΝΟΥΗ΄Δ: ὅ ἐσι μιεϑερμιηνευόμιενον,
μεθ᾽ ἡμῶν ὃ Θεύς. Ἡ
94 Διβγε ἐθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀ-
σὺ τοῦ ὕσπ πνου, ἐποίησεν ὡς 4 προσ-
ἔταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου, καὶ
παρε ἔλαβε τὴν γυναῖκα αὑτοῦ.
25 Καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν,
ἕως οὗ ἔτεχε τὸν υἱὸν αὑτῆς σὺν
πρωτύτοχον, ἐχάλεσε τὸ ὄνομα
αὐτοῦ ἸΗΣΟΥ͂Ν.
Ἱκεφ. β’
1 Οὔ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν
Βηθλεὲμ, τῆς ᾿Ιουδαίας, ἐν
ἡμέ έραις Ἡρώδου σοῦ βασιλέως,
ἰδοὺ, μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρε-
γένοντο εἰς “Ἱεροσόλυμα, λέγον-
σες
9 Τιοῦ
ε
ἐσιν ὁ σεχθεὶς βασιλεὺς
4 | 5
αρ. 8
σῶν Ἰουδαίων: ἔιόομεν γὰρ αὖ-
φτοῦ σὸν ἀξέρα ἐν ση ανυτολῇ χαὶ
ἤλθομεν « προσχυνῆσαι! αὐ ὦ,
8. ᾿Αχούσας δὲ Ἡρώδης ὁ ὁ βα-
σιλεὺς ἐταράχθη, χαὶ πᾶσα Ἱερο-
σόλυµα μες) αὐτοῦ.
4 Καὶ συναγαγῶν πάνσας σοὺς
᾿Αεχιεξεῖς χι Τραμματεῖς φοῦ λαοῦ,
ἐπυνθάνεσο παρ᾽ αὐτῶν ποῦ ὁ Χεικὸς
σα
6 Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ, Ἐν Ῥηθ-
λεὲμ, σῆς ᾿Ιουδαίας" οὕτω γὰρ γέ-
γβαπται διὰ τοῦ προφήτου".
«“ς ϐ Καὶ σὺ Βηδλεὲμι, γῆ Ἰούδα
οὐδαμῶς ἐλαχίςη εἰ ἐν τοῖς ἡγεμο
σιν ᾿Ιούδα" ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται
ἡγούμενος, ὅξις ποιμανεῖ σὺν λαόν
μου σὸν Ἰσραήλ. ᾿
7 Τύφε Ἡρώδης λάθρα χαλέσας
τοὺς μάγους, ἠχρίξωσε παρ᾽ αὐτῶν
σὸν χξόνον σοῦ φαινομένου ἀξέρος.
ὃ Καὶ - πεµνας αὐτοὺς εἰς Βηθ-
ξὲμ,, εἶπε" Πορευδέντες, ἀχριξῶς
ζεσάσατε περὶ σοῦ παιδία" ἐπὰν
ὃ εὖ ὕρησε, ἀπ παϊγείλατέ μοι ὅπως
εἰγὼ ἐλθὼν προσχυνήσω αὐτῷ.
9 Οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέ-
ως, , ἐπορεύθησαν" κ᾿ ἰδοὺ, ὁ ἀκὴρ,
ὃν εἶδον ἑ ἐν τη ἀνατολῇ, π προῆγεν, αὐ-
σοὺς, ἕως ἐλθὼν ἔξ ἐπάνω οὗ ἦν
σὸ παιδίον.
10 ᾿Ιδόντες δὲ φὸν ἀξέρα, ἐχά-
θησαν χαρὰν μεγ ὅλην σφόδρα.
11 Καὶ ἐλύνς ες εἰς τὴν οἰχί-
ἔιδον σὸ παιδίον μετὰ Μα-
ΓΙ των»
δὰ 6.7
αν,
ρίας σῆς μητρὺς αὐτοῦ" κ; πε-
σύντες προσεχύνησαν αὐσῳ,
ἀνοίξαντες, τοὺς Ξησαυροὺς αὑτῶν,
προσήνε εγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὺν,
κ; λίβανον, χ, σμύρναν
12 Ἰαὶ καλως ες καφ'
ὄ αρ μὴ ἀναχάμεξ αι πβὺς Ἡρώ.
ὃ, δι᾽ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν
εἰς “Ἤν χώραν αὐτῶν.
10 ᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐσῶν
ια...
αρ. 2
ἰδοὺ, ἄγγελος ἸΚυρίου φαίνεται
κατ’ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ, λέγων"
Ν 4 ΔΝ ο,
Ἐγερθεὶς παράλαβε σὺ παιδίον
κ’ τὴν μητέρα αὐτοῦ, Χ) φεῦγε εἰς
Αἴγυπτον" 33 ἴσθι ἐχεῖ ἕως ἂν εἴπω
σοι" μέλλει γὰρ Ἡρώδης. ζητεῖν
σὺ παιδίον, τοῦ ἀπολέσαι αὐτό.
14 “Ὁ ᾽δὲ ἐγερθεὶς « παρέλαβε σὸ
παιδίον τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκ-
σὶς, ο ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπ σον.
15 Καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς
Ἡρώδου: ἵνα πληρωθῇ τὸ ζηθε ν
ὗπο τοῦ Ἐυσίου διὰ τοῦ προφήτου,
λέγοντος" δ Ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα
σὺν υἱόν µου.
16 Τότε "Ἠρώδης, ἰδὼν ὅτι ἐνε-
πάιχϑη ὑπὸ τῶν μιάγων, ἐθυμώθη
λίαν: καὶ ἀποξείλας ἀνεῖλε πάν-
τος τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηύ-
λεὲμ,, Χ) ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς,
ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ
σὺν χβόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν
μάγων.
117 Τότε ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν ὑπὸ
Ἱερεμίίου τοῦ προφήτου, λέγοντος"
19 ““ Φωνὴ ἐν Ῥαμά ἠκούσθη,
θρῆνος )χλαυθμὶς 3) ὀδυρμιὸς πολὺς,
Ῥαχὴλ χλαίουσα τὰ τέχνα αὗ-
τῆς τ Ὁ οὐχ ἤθελε παρακληθῆναι,
ὅσι οὐχ εἰσί."
19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἣρώ-
δου, ἰδοὺ, ἄγγελος Κυρίου κατ᾽ ὄναρ
φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ,
Φ0 Λέγων' ᾿Ἐγερθεὶς παρά-
λαβε τὸ παιδίον, 29 σὴν μητέρα
αὐτοῦ, χᾺ πορξύου εἰς γῆν Ἰσραήλ:
τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν
ψυχὴν τοῦ παιδίου.
φΙ “Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε
το παιδίον, ος τὴν μητέρα αὐτοῦ, "Ὁ
ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραῆλ.
ο ᾿Αχούσας δὲ ὅτι “Αρχέλαος
βασιλεύει ἐπὶ τῆς Ιουδαίας ἀνεὶ
᾿Ἡρώδω τοῦ πατβὺς αὐτοῦ, ἐφο-
8η ἐχεῖ ἀπελθεῖν: χρηματις-
13
ΚΑΤΑ ΜΑΊΣΘΑΙΟΤΤ. ζ
θεὶς δὲ κατ᾽. ὄναρ, ἀνεχώρησεν εἰς
τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας"
9285 Καὶ ἐλθὼν χατῴκησεν εἰς
πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ" ὅπως
πληβωθῃ τὸ ῥηθὲν διὰ τῶν απρο-
φητῶν, ὅτι Ναζωραῖος κληθήσε-
σαι.
Κεφ. γ΄. 8.
1 ἪΝ δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις
παραγίνεται. Ἰωάννης ὃ
βΒαπτιςὴς, κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ
σῆς Ἰουδαίας,
ῷ Καὶ λέγων’ Μετανοεῖσε: ἤγ-
γικε γὰρ ἢ βασιλεία τῶν ος
85 Οὗσ(θ» γάρ έέιν ὃ ῥηθεὶς
ὑπὸ Ἥσαιου τοῦ προφήτου, χέγον.
σος’ ““ Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ,
Ἑτοιμάσατε τὴν ὑδὸν Κυρίου, εὖ-
θείας ποιεῖτε τὰς ς σίβους αὐτοῦ.”
4 Αὐσὺς δὲ Ἰωάννης εἶχε σὸ
ἔνδυμα αὑτοῦ ἀπὸ σριχῶν καμή-
λου, 30 ᾿ ζώνην δερματίνην π περὶ τὴν
ὀσφῦν ος ἣ δὲ σροφὴ αὐτοῦ ἦν
ἀκρίδες Ὁ μέλι ἄγριον.
δ Τόσε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν
Ἱεροσόλυμα, 9 πᾶσα ς Ἰουδαία.
κ) πᾶσα ἣ περίχωρος τοῦ Ἰορδάνου:
6 Καὶ ἐβαα πτίζοντο ἐν τῷ Ἰορ-
δάνῃ ὑπ] αὐτοῦ, ἐξομολογούμενοι
τὰς ἁμαρσίας αὑτῶν.
ἢ ᾿Ιδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρι-
σαΐων χ) Σαδδουκαίων ἐρχομέν ένους
ἐπὶ σὺ βάπτισμα αὑτοῦ, εἶπεν
αὐσοῖς Τεννήµατα ἐχιδνῶν, σίς
ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπο τῆς µελ-
λούσης ὀργῆς ;
δ᾽ Ποιήσατε
φῆς μετανοίας.
9 Καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἔαυ-
τοῖς" Πατέ έρα ἔχομεν σὸν ᾿Αβρα-
άμ: λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅσι δύνατα,
ὁ Θεὺς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖ-
ραι τέκνα τῷ ᾽Αβε αάμ..
10 "Ἤδη δὲ κ) ἡ ἀξίνη πβὺς τὴν
4: ΟΞ "Ὁ,
οὖν καρπὸν ἆξ,
6 ΕΥΑΓΤΕΛΙΟΝ
[ων τῶν δενδρων κεῖται πᾶν οὖν
ἱνῦρον μιὴ ποιοῦν χαρπὺν καλὸν,
ἐχχόπσεσαι, κὶ εἰς πῦρ βάλλεται.
11 Ἐγὼ μὲν βακεί ζω ὑμᾶς ἐν
ὕδατι εἰς μετάνοιαν: ὃ δὲ ὀπίσω
μου ἐρχόμενίΘ», ἰσχυρότερός μου
ἐξὶν, οὗ οὐχ εἰμι ἱκανὸς, σὰ ὑπο-
δήματα βαςτάσαι αὐτὸς ὑμᾶς
η! {
Ξ Ξξ Ξ ; 8
Βαπσίσει ἐν πνεύματι -ἁγίῳω καὶ
συρί"
Ἵ9 Οὗ τὸ στύον ἐν φῇ χειρὶ
αὐτοῦ, Φ διακαθαριεῖ σὴν ἅλωνα
αὑτοῦ, καὶ συνάξει σὸν σῖτον αὑτοῦ
εἰς τὴν ἀποθήχην, τὸ δὲ ἄχυρον κα-
τακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.
19 Τύτε παραγίνεται ὃ Ἰησοῦς
ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ σὺν Ἰορδά-
γην προς σὸν Ἰωάννην, σοῦ βαπσισ-
βηναι ὑπ᾽ αὐτοῦ.
14 'Ο δὲ Ἰωάννης διεχώλυεν
αὐτὸν, λέγων Εγω χρείαν ἔχω
πὸ σὰ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχη
πούς µε;
15 ᾿Αποχριθεὶς δὲ ὃ Ἰησοῦς εἶπε
πρὺς αὐσὺν" "Αφες ἄρτι" οὕτω γὰρ
πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν
δικαιοσύνην: σόσε ἀφίησιν αὐτόν.
16 Καὶ βαπτσισθεὶς ὁ Ἰησοῦς
ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατ Ὁ" καὶ
ἰδοὺ, ἀνε εῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοὶ,
καὶ εἶδε τὸ πνε ὕμα τοῦ Θεοῦ χατα-
βαῖνον ἀισεὶ αϑῤιστεραᾶν, καὶ ἐρχό-
µενον ἐπ᾽ αὐτόν.
117 Καὶ ἰδοὺ » φωνὴ ἐκ σῶν οὐρα-
νῶν, λέγουσα; Οὗτός ἐστιν ὃ ὑιός
μου ὁ ἀγαπητὸς, ἐν ᾧ εὐδύκησα.
Κεφ. ὅ΄. 4.
1 τε ὃ Ἰησᾶς ἀνήχθη εἰς τὴν
Ε ἔρημον ὑπὸ φτοῦ πνεῦμας(Θ»,
πειρασθηναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου.
9 Καὶ νηότεύσας ἡμέρας" σεσσα-
ράκοντα καὶ νύκτας σεσσαράκονσα,
ὕστερο ν ἐπείνασε.
σελθὼν αὐτῷ ὃ πειρά-
.
ς
ὥ ἸΧαὶ προ
αρ. 4
, εἶπεν" Εἰ υἱὸς εἶ σοῦ Θεξ, εἰπὲ
ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται.
4 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε: Τέ-
ας Οὐχ ἐσ’ ἄρτῳ μόνῳ ζή-
σεται ἄνθρωπ(Θ», ἀλλ᾽ ἐπὶ παν-
τὶ ῥήματι ἐκπορενομένω διὰ σσόµα-
σ(θ”- Θεξ -
5 Τότε παραλαμβάνει αὐτὸν ὃ
διάβολος εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ
ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ “πτερύγιον σᾶ
ἱερξ.
“δ Καὶ λέγει αὐτῷ: ἘΠ υἱὸς εἶ
σε Θες, βάλε σεαυτὸν χάτω" γέ-
γξαπται γάρ" ἐς Ὅτσι σοῖς ἀγγέλοις
αὑτᾶ ἐντελεῖται περὶ σᾶ, καὶ ἐπὶ
χειρῶν ἀρᾶσί σε, μήποτε προσ-
κόψῃς πρὺς λίθον τὸν πόδα σου.»
Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησας πάλιν
γέγραπται: 2 Οὐκ ἐχπειράσεις Κύ
θιον σὸν Θεόν σε.᾽
8 Πάλιν νου ἀνσὸν
ὃ διά βολ Ὁ» εἰς ὄρί(Θ» ὑψηλὸν λι-
αν, καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς
βασιλείας τῷ κόσμου, καὶ τὴν δόξαν
αὐτῶν.
9 Καὶ λέγει αὐτῷ Ταῦτα
πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσ-
χυνήσης μοι.
10 Τόσε λέγει αὐτῷ ὃ Ἰησῆς"
Ὕπαγε, ὀπίσω µου σατανᾶ. Τέ-
γραπτα; γάρ' “ Κύριον σὸν Θεόν
σὲ προσκυνήσεις, καὶ αὐτῷ μόνῳ
λατρεύσεις.᾽᾽
11 Τόσε ἀφίησιν αὐσὺν ὁ διά βο-
λΘ» καὶ ἰδὲ, ἄγγελοι προσῆλθον,
καὶ διηκύνουν αὐτῷ.
19 ᾿Ακούσας δὲ Ἰησοῦς ὅφι
Ἰωάννης παρεδύθη, ἀνεχώρησεν εἰς
σὴν Γαλιλαίαν.
18 Ἰζαὶ χαταλιπὼν τὴν Να-
ζαβὲτ, ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Κα
περναοὺμ, τὴν παραβαλασσίαν. ἐν
ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφϑαλείμ..
14 Ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηδὲν διὰ
Ἡσαίου τοῦ προφήτου, λέγοντος"
“Οδ Μαώ.»
[Ρ. ὅ
15.“ “Τῇ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφ-
ϑαλεὶμ,, ὁδὸν ϑαλάσσης, πέραν τῇ
Ἰορδάνον, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν,
16 Ὃ λαὸς ὁ χαθήµεν(5”» ἐν
σχότει, εἰδε φῶς μέγα Χ τοῖς καθη-
µένοις ἐν χώρα" Χ) σχιᾷ ϑανάτου,
φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς."
17 ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς
χηρύσσειν, λέγειν Μετανοεῖτε"
ἤγγικε γὰρ ἣ βασιλεία φῶν οὐρα-
νῶν.
18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν 3α-
λασσαν τῆς Γαλιλαίας, εἰδε δύο
ἀδελφοὺς, Σίμωνα σὸν λεγόμενον
Πέτρον, κ) ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν
αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον
" Ν / ων Ν
εἰς τὴν ϑόάλασσαν: ἦσαν γὰρ
ἁλιεῖς"
19 Καὶ λέγει αὐτοῖς: Δεῦτε
ὀπίσω µου, κ) ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς
ἀνθρώπων.
90 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ
δίχτυα, ἠκολούθησαν αὐτῷ. ς᾽
21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν, εἰδεν
ἄλλους δύο ἀδελφοὺς, Ἰάκωβον «τὸν
τοῦ Ζεβεδαίου, κ) ᾿Ιωάννην τὸν ᾱ-
δελφὺν αὐτοῦ, ἐν τῷ σλοίῳ μετὰ
Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν, κα-
ταρτίζοντας τὰ δίχτυα αὑτῶν" 3
ἐχάλεσεν αὐτούς.
99 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ
πλοῖον Χ) τὸν πατέρα αὐτῶν, ἦχο-
λούθησαν αὐτῷ.
95 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν
Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσχων ἐν
ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, κ) κηρύσ-
ων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας,
χαὶ ϑεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ
πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
44 Καὶ ὀπῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐὖ-
φτοῦ εἰς ὅλην τὴν Συρίαν: Ἀ) προ-
Ἐπ εαξ, τάς ς ἐξ
σήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς χαχῶς
ἔχοντας, ποικίλαις νόσοις Χ) βα-
πάνοις συνεχομένους, Χ) δαιμονιζο-
υξνους, ὶ σεληνιαζομιένους, καὶ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ.
παβαλυσικούς' Χ) ἐθεράπενσεν αὖ-
σούς.
95 Καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλα
πολλοί ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας κ) Δ6-
χαπόλεως Χ) Ἱεροσολύμων κ) Ἴου-
δαίας, Χ) πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου.
Κεφ. ε’ δ.
1 ᾽Ἔ Δὼν δὲ τοὺς ὄχλους, ἀνέβη
εἰς τὸ ὄρ(Θ»" κ) καθίσαντος
αὐτοῦ, φροσηλθὸν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ.
2 αὶ ἀνοίξας τὺ στόμα αὑτοῦ,
ἐδίδασκεν αὐτοὺς, λέγων:
Ὁ Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύ-
ματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία
σῶν οὐρανῶν.
4 Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι
αὐτοὶ παρακληθήσονσαι.
ὅ Μαχάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὖσοι
κληρονομήσουσι τὴν γῆν.
ϐ Μακάριοι οἱ πεινῶντες ὃι-
ψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ
χορτασθήσονται.
7 Μακάριο οἱ ἐλεήμονες, ὅσ᾽
αὐτοὶ ἐλεηθήσονται.
8 Μαχάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρ
δίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.
9 Μαχάριοι οἱ εἰρηνοποιοὶ, ὅτι
αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ χληθήσονται.
10 Μαχάριοι οἱ δεδιωγμένοι
ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν
ᾗ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
11 Μακάριοί ἐστε ὅσαν ὀνειδί-
σωσιν ὑμᾶς ) διώξωσι, αὸ εἴπωσι
πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾽ ὑμῶν, γεν
δόµ.ενοι, ἕνεκεν ἐμοῦ.
12 Χαίρετε κ) ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι
ὃ μισθὸς ὑμιῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς"
οὕτω γὰρ ἐδίωξαν φοὺς προφήτας
σοὺς πρὸ ὑμῶν.
19 Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῇ
γῆς. ᾿Εὰν δὲ σὸ ἅλας μωρονθῇ, ἐν
τίνι ἁλισθήσεται εἰς οὐδὲν ἰσχύει
ΕΥ̓ΛΝΙῚ ΈΛΙΟΝ.
αρ. 8
ἔτι. εἰ μ.ὴ βληθῆναι ἔξω, Ὁ χατα- " οὐν δὲ ἐπὶ σὸ ϑυσιαστήριον, κοκεῖ
τ’ τεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων.
14 Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κὀζ-
μου. Οὐ δύναται πόλις χρυβῆναι
ἐπάνω ὄρους χειμιένη"
15 Οὐδὲ χαίουσι λύχνον, κ) σι-
θέασιν αὐτὸν ὑπὸ σὺν μόδιον, ἀλλ᾽
ἐπὶ τὴν λυχνίαν, Ὁ λάμπει πᾶσι
σοῖς ἐν ση οἰχία.
16 Οὕτω λαμψάτω σὺ φῶς ὑ-
μῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως
ἴδως ὑμῶν σὰ καλὰ ἔργα, Χ) δο-
ξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς
οὐρανοῖς.
17 Μὴ νομίσητε ὅσι ἦλθον κα-
σαλῦσαι τὸν νέμον, ἢ τοὺς προφή-
σας" εὐχ ἦλθον καταλῦσαι, ἄλλα
«ληρῶσαι.
18 ᾽Αμῆν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως
ἂν π παρέλθῃ ὁ ὃ οὐρανὸς Χ) ἣ γῆ, ἰῶτα
ἔν, ἢ μία κεραία ου μὴ « παρέλθῃ ἀπὸ
σοῦ νόμου, ἕως ἂν πάντα γένηται.
19 Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν
ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων, κ
διδάξη οὕτω συὺς ἀνθρώπ ους, ἐλά-
Χιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλεία
τῶν οὐρανῶν" ὃς δ᾽ ἂν ποιήσῃ δι-
δάξη, οὗτος μέγας κλοηϑήσεται ἐν
τῇ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
20 Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι ἑὰν μὴ
περισσεύσῃ ἢ δικαιοσύνη ὑμῶν
«λεῖον τῶν Γραμματέων Ὁ φαρι-
σαίων, οὐ μιὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
21 Ἠχούσατε ὅτι ἐῤῥέθη τοῖς
ἀρχαίοις: Οὐ φονεύσεις" ὃς δ᾽ ἂν
φονεύσῃ. ἔνοχος ἔ ἔσται ση χείσει.
99 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ὅτι
πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ
αὑτοῦ εἰκῆ, ἔνοχος ἔσται τῇ κρί-
σξι" ὃς δ᾽ ἂν εἴπη τῷ ἀδελφῶ αὑτξ
η, ͵ {
ῥακὰ ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ" ὃς
δ᾽ ἂν εἴπη; μωρὲ, ἔνοχος ἔσται εἰς
φὴν γέενναν τοῦ πυρός.
ΦῸ ᾿Ἐλν οὖν αρυσφέ ἴρης μ᾿ δῶ
μνησθῇς, ὃ ὅσι ὁ ἀδελφός σε ἔχει σὶ
χασὰ σοῦ,
34 "Αφες ἐκεῖ σὸ δῶρόν δου,
ἔμπροσθεν «ὃ ϑυσιαστηρίε,, κ) ὕπα-
γε) πρῶσον διαλλάγηθι σῷ ἀδελ-
φῷ σου, Χ} τότε ἐλθὼν πρόσφερε σὸ
δῶρόν σου.
95 Ισθι εὐνοῶν σῷ ἀνειδί-
κωὠ σου ταχὺ, ἕως ὅτου εἶ ἐν ση
ὁδῷ μετ᾽ αὐτοῦ" μήποτέ σε παραδῷ
ὃ ἀντίδικος τῷ χριτῇ, κ) ὁ χριτῆς
σε παραδῷ τῷ ὑπηρέτη, 3 εἰς φυ-
ην βληϑήσῃ.
90 ᾽Αμὴν λέγω σοὶ, οὐ μὴ ἐξ-
ελθης ἐκεῖθεν ἕως ἂν ἀποδῷς σὺν
ἔσχατον χοδράντην.
ΦἽ Ἤχούσατε ὅτι ἐῤῥέθη τοῖς
ἀρχαίοις" Οὐ μοιχεύσεις.
98 Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ὅτι πᾶς
ὗ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυ-
μῆσαι αὐτὴν, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν
ἐν τῇ καρδία, αὑτοῦ.
ϱϐ ἘΠῚ δὲ ὁ ὀφθαλμιός σου ὃ δξ-
ξιὸς σχανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν,
Ὢ βάλε ἀπὸ σοῦ: συμφέρει γάρ
σοι, ἵνα ἀπύληται ἕν τῶν μελῶν
σου, 3 μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βλη-
θᾳ εἰς γέενναν.
90 Καὶ εἰ ἡ δεξιά σε χεὶρ ὅχαν-
δαλ! ίζει σε, ον αὐσὴν, Φ βά-
λε ἀπὸ σοῦ’ συμφέρει γὰρ ον ἵνα
ἀπόλησαι | ἕν σῶν μελῶν σου, . μὴ
ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῆ εἰς γέ-
ενναν.
91 Ἐέῥέθη δὲ ὅτι ὃς ἂν ἀπολύ-
ση σὴν γυναῖκα αὑτοῦ, δότω αὐτῇ
ἀποσσάσιον"
99 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ὅσι ὃς
ἂν ἀπολύσῃ σὴν γυναῖκα αὑσιῦν
παρεχτὺς λόγου πορνείας, ποιεῖ αὖ-
σὴν μοιχᾶσθαι" Χ) ὃς ἐὰν ἀπ" δέλυ»
μιένην γαμήσῃ, μοιχᾶται.
38 Πάλιν ἠχούσατε ὅδε εἐὐξό
θη τοῖς ἀρχαίοις: Οὐχ ἔπιορ
αρ. 6
γάπεις, ἀποδώσεις δὲ
ὀνους σου
84 Ἐγώ δὲ λέγωὶ ὑμῖν, μὴ ὁμό-
σαι ὅλως" µήτε ἐν τῷ οὐρανω, ὅτι
“ρόνος ἐστὶ τοῦ Θεοῦ-
855 Μήτε ἐν τῇ γῇ. ὅτι ὑποπό-
διόν ἐστι τῶν ποδων αὐτοῦ" μήτε εἰς
“Ἱεροσόλυμα, ὅτι πόλις ἐστὶ τοῦ
μεγάλου βασιλέως"
30. Μήτε ἐν τῇ χεφαλῇ του ὁ-
µέστς, ὅτι οὐ ὑύνασαι μίαν τρίχα
λευκὴν ἢ μέλαιναν ποιῆσαι.
97 "Εστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν, Ναὶ,
αἷ" Οὐ, οὔ- τὸ δὲ περισσὸν τούτων,
ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.
58 Ἱϊκουσατε ὅτι ἐῤῥέθη, ὌὋφ-
θαλμιὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, κ) ὀδοντα
ἀντὶ ὀδόντος"
99 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, μὴ ἀν-
σισσῆναι τῷ πονηρῷ ἀλλ᾽ ὅστις σε
ῥαπίσει ἐπὶ τὴν δεξιάν σου σιαγόνα,
στρέψον αὐτῷ ) τὴν ἄλλην"
40 Καὶ τῷ Ἀέλονσί σοι κριθῆ-
Ὁ) σὺν χιτῶνά σου λαβεῖν,
ἄφες αὐτῷ ορ τὸ ἱμάτιον.
41 Καὶ ὅστις σε ἀγγαρε εύσει μιί-
λιον ἕν, ὕπαγε μετ᾽ αὐτοῦ δύο.
42 Τῶ αἰτοῦντί σε δίδου" 19 τὸν
ϑέλοντα ἀπὸ σοῦ δανειόασθαι μὴ
ἀποστραφῆς.
49 ᾿Ηχούσατε ὅτι ἐῤῥέθη: Α-
γαπήσεις τὸν πλησίον σου, 3) μι-
σήσεις τὸν ἔχϑρόν σου.
44 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν: ἀγαπᾶ-
σε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε
φοὺς χαταρωµένους ὑμᾶς, χαλῶς
ποιεῖσε τοὺς μισοῦντας ὑμᾶς, χαὶ
προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόν-
σων ὑμᾶς Ἃ) διωκόντων ὁμᾶς"
45 “Ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πα-
σρὺς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν
ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς
ο ἀγαθοὺς, [οὶ βρέχει ἐ ἐπὶ δικαίους
σα ίκους.
46. Ἐὰν γὰρ ἀγαπττητε τοὺς
Ας
ΚΑΤΑ ΜΑΤΟΔΙΟΝ 9
ἀγαπῶντας ὑμᾶς, τίνα. μισθὸν ἢ »χ.
ετε; οὐχὶ Χ) οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ
ποιοῦσι;
47 Καὶ ἐὰν ἀσπάσησθς τοὺς
ἀδελφοὺς ὑμῶν μόνον, τί περισσὺν
ποιεῖτε ; οὐχ! Χ) οἱ σελῶναι οὕτω
σοιοῖϊσ᾽ν ;
48 "Εσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι,
ὥσπερ ὑ πατὴρ ὑμιῶν ὁ ἐν τοῖς οὐ-
ρανοῖς τέλειός ἐσε,
Κεφ. σ΄. 6.
1 | Ϊ Ῥοσέχετε σὴν ἐλεημοσύνην
ὑμῶν μὴ πειεῖν ἔμπροσθεν
τῶν ἀνθρώπων, πρὺς τὸ ϑεαθήναι
αὐτοῖς" εἰ δὲ µήγε, μισθὸν οὐχ ἔχετε
ΕΞ κ σαι...
παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν τῷ ἐν τοῖς ϱ)-
βανοῖς.
ϱ Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην
μὴ σαλπίσης ἔμπροσθέ έν σου, ὥσπερ
οἱ ὑποχριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς συνα-
ὥψ κ) ἐν ταῖς ῥύμαις, ὅπως
δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων.
᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὺν
μισθὺν αὑτῶν.
8. Σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην,
μὴ γνώτω ἣ ἀριστερό, δου τί ποιεῖ
ἡ δεξιά δου"
4 Ὅπως ἢ σου ἣ ἐλξημοσύνη ἐν
τῷ κρυπτῳ" Χ) ὁ πατήρ σου ὁ βλέ-
πων ἐν τῷ χρυπτῷ, αὐτὸς ἀποδώσει
σοι ἐν τῷ φανερῷ.
5 Καὶ ὅταν προσεύχῃ, οὐκ ἔσῃ
ὥσπερ οἱ ὑποχριταὶ, ὅτι φιλοῦσιν ἐν
ταῖς συναγωγαῖς Χ) ἐν ταῖς γω-
νίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες «προ-
σεύχεσθαι, ὅπως ἂν φανῶσι τοῖς
ἀνθρώποις" ᾿Αμνὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι
ἀπέχουσι τὸν μι” θὸν αὑτῶν.
0 Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε
εἰς τὸ ταμιεῖόν σου, "Ὁ κλείσας τὴν
θύραν σου, πρύσευξαι τῷ πατρί σου
τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ" Χὶ ὁ πατήρ σου ἐ
βλέπων ἐν σῷ κρυπτῷ, ἀποδώς
σοι ἕν τῷ φανερῷ.
τὸ
Τ᾿ Προσευχόμενοι δὲ µη βαττο-
λογήσητε, ὥσπερ οἱ ἐθνικοί: δοκοῦ-
σι γὰρ ὅτι ἐν ση πολυλογίᾳ αὑτῶν
εἰσακουσθήσονται.
8 Μὴ οὖν ὁμοιωϑῆτε αὐτοῖς"
οἷδε γὰρ ὁ 5 πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν
ἔχετε, «ρὸ φοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν.
9 Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑ ὑμεῖς"
ΤΕΑΤΕΡ ἡμῶν ὃ ἐν σοῖς οὐρανοῖς,
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου.
10 Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου"
γενηθητω σὸ θέλημά σου, ὡς ἐν
οὐρανῷ, » ἐπὶ ς σης γῆς
11 Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιού-
σιον δὸς ἡμῖν σήμερον.
12 Καὶ ἄφε ς ἡμῖν τὰ ὑφειλή-
µασα ἡμῶν, ὡς κ) ἡμεῖς ἀφίεμεν
τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν.
19 Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς
πειρασμὸν, ἀλλὰ ἶθσαι ἡμᾶς ἀπὸ
τοῦ πονηροῦ" ὅτι σοῦ ἐστιν ἣ βασι-
λεία, ο ἣ δύναμις, να Ὢ ἡ δόξα, εἰς
φεὺς αἰῶνας" ἁμιὴν.
14 ᾿Εὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώ-
ποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν,
ἀφήσει Ὁ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐ
ράνιος"
15 Ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀν-
θρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν,
οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ πα-
ραπτώματα ὑμῶν.
16 Ὅταν δὲ νηστεύησε, μὴ γί-
νεσθε ὥσπερ οἱ ὑποχριταὶ, σχυϑρω-
ποί" ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα
αὗτων, ὅπως φανῶσι σοῖς ἀνθρώποις
νεστεύοντες. ἀμνὴν λέγω ὑμήν, ὅςι
ἀπέχουσι σὸν μισϑὸν αὑτῶν.
17 Σὺ δὲ νεστεύων ἄλεψαί δου
τὴν κεφαλὴν, καὶ τὸ πρόσωπόν σου
νίψαι"
18 Ὅσως μὴ φανῆς « σοῖς ἀνδρώ-
τοις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατεί σου
τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ καὶ ὃ πατήρ σου
ὁ βλέπων ἐν τῷ χρυπτῷ, ἀποδώσει
σο' ἐν τῷ φανερῷ,
ΥΑΙ1ΕΛΙΟΝ
αρ ὃ
19 Νὴ ϑησαυρίζε εσε ὑμῖν ϑη-
δαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς και
βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπτου
διορύσσουσι, καὶ κλέπτουυι"
μη Θησανρίζετε δὲ ὑμῖν ϑησαυ-
εοὺς ἐν οὐρανῷ, ὕπου οὔτε σὴς, οὔτε
βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται
οὐ διορύσσουσιν, οὐδὲ κλέπΊουσιν.
Φ1 "Ὅπου γὰρ ἐστιν ὃ Ἀησανρὸς
λος ἐχεῖ ἔσται Ὁ ἣ καρδία ὑ ἡμῶν"
ο Ὁ λύχνος φοῦ σώμαῖος
σιν ὁ ὀφθαλμός: ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός
σου ἁπλοῦς ἢ; ὅλον τὸ σῶμά σου
φω]εινὸν ἔσ]αι
95 ᾿Εὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πο-
νηρὺς ἢ, ὅλον. φὸ σῶμά σου σχοῖεινὸν
ἔσῖαι. Εἰ οὖν σὺ φῶς τὸ ἐν σοὶ,
σχότος ἐσῃὶ, τὸ σκύτος πόσον ;
94 Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις
δουλεύειν: ἢ γὰρ σὺν ἕνα μισήσει,
καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει" ἣ, ἑνὸς ἀν-
θέξεῖαι, καὶ φτοῦ ἑἹέξου καἸαφξονή-
σει" οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ
μαμμιωνᾷ.
9ὔ Διὰ τοῦο λέγω ὑμῖν μὴ
μεριμνᾶῖε τῇ ψυχῆ ὑμῶν, σί φά-
γηῖξ, καὶ σί πἰηῖε" μηδὲ σῷ σώματι
ὑμῶν, τί ἐνδύσησθε" οὐχὶ ἡ ψυχὴ
πλεῖόν ἐσῖι τῆς τροφῆς, καὶ τὸ σῶ-
μα τοῦ ἐνδύμαϊος :
96 ᾿Εμδλέψαϊε εἰς τὰ πε]εινὰ
σοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὗ σπείρουσιν, οὐδὲ
θερίζουσιν, οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀπο-
ϑήχας, καὶ ὃ πα]ὴρ ὁ ὑμῶν ὁ οὐράνιος
τρέφει αὐ]ά. οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον
διαφέρεῖε αὐ]ῶν :;
μι Τίς δὲ ἐξ ὃ ὑμῶν μεριμνῶν δύ-
ναῖαι προσθεῖναι ἐπὶ σὴν ἡλιχίαν
αὑ]οῦ πῆχυν ἕνα,
90 ΙΚαὶ περὶ ἐνδύματος σί μεριμ»-
νατε: καἸαμιάθε]ε σὰ κρίνα σᾶ αγρᾶ
πῶς αὐξάνει: ἃ κοπιᾷ, ἐδὲ νήδει.
99 Λέγω δὲ ἡμῖν, ὅτι οὐδὲ Σ
λομὼν ἐν πάση τῇ δόξῃ αὑ]οῦ πε
| ριεδάλεΊο ὡς ἕν τούτων"
80 Εἰ δὲ σὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ
σήμερον ὄντα. καὶ αὖ βιον εἷς κλίξα-
νὸν βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμ.-
φιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς,
ὀλιγόπιστοι 5 ᾽
9ἱ Μὴ οὖν μεριμνήσητε, λέγον-
σες, Τί φάγωμεν, ἢ τί πίωμεν, ἢ
τί περιξαλώμεδα ; :
399 Πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη
ἐσις ἡτεῖ" οἷδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν
ὁ οὐράνιος, ὅτι χβήζετε τούτων ἁ-
πάντων.
353 Ζητεῖτε δὲ πρῶτον σὴν βα-
σιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν διχαιο-
σύνην αὐτοῦ, καὶ σαῦσα πάντα
προστεθήσεται ὑμῖν.
94 ΝΙὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν
αὔξιον ἢ γὰρ αὔριον μεριμνήσ ει τὰ
ἑαυτῆς" ἀρχετὸν τῇ ἡμέρα, ἣ κακία
αὐτῆς
Κεφ. ζ΄. 7.
1 ΕΠ κρίνετε, ἵνα μὴ κρι-
ΜΠ πόσο ται μὴ κι
9 Ἐν ᾧ γὰρ κξίματι χβίνετε,
κριθήσεσθε- καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖ-
σε, ἀντιμετρηδήσεται ὑ ὑμῖν. :
δι δὲ βλέπεις σὸ κάρφος τὸ
ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σοῦ ἀδελφοῦ σου,
σὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ
κατανοεῖς :
4 Ἢ πῶς ἐρεῖς σῷ ἀδελφῷ σου,
Άφες ἐκθάλω σὺ κάρφος ἀπὸ τοῦ
ὀφθαλμιῦ σου : καὶ ἰδοὺ, ἣ δοκὸς ἐν
τῷ ὀφθαλμῷ σου"
Ὕποχριτὰ, ἔχξαλε
σὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου,
σόσε διαξλέν εις ἐχξαλεῖν σὸ κάρ-
Φος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ
σου.
ϐ Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ,
μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑ-
μῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων" μήπ οσε
πρῶτον
κ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ. Μ:
᾿ ᾿
σὶν αὖτ τῶν, καὶ στραφέντες ξήξωσιν
ὑμᾶς.
ἡ Αἰτεῖτε, καὶ
ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε
ἀνοιγήσεται ὑμῖν.
8 Πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει,
καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσχει, καὶ τῷ κρούον-
σι ! ἀνοιγήσεται.
9 Ἢ τίς ἐστὶν ἐξ ὑ ὑμῶν ἄνθρω-
πος, ὃν ἐὰν αἰτήσῃ ὁ ὑιὸς αὐτοῦ
ἄρτον, μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ,
10 Καὶ ἐὰν ἐχδῦν αἰτήσῃ; μη
ὄφιν ἐπ πιδώσει αὖσ ΠῚ
1 Εἰ οὖν ὑμεῖς, ς πονηροὶ ὄντες,
ὅατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι σοῖς
μ᾿ Ἀνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὑ 0 πα-
τὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοί 'ς, δώσει
ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν ;
19 ΤΙάντα οὖν ὅσα ἂν θέλητε
ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω
χα) ὑμεῖς ποιεῖσε αὐτοῖς" οὗτος γάρ
ἐστιν ὁ νύμος καὶ οἱ προφῆται.
19 Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς
πύλης' ὅτι πλατεῖα ἣ πύλη, καὶ
εὐρύχωρος ἣ ὑδὸς ἣ ἀπάγουσα εἰς
σὴν ἀπώλειαν, χαὶ πολλοί εἰσιν οἷ
εἰσερχόμενοι δι' αὐτῆς.
14 Ὅς: τι στενὴ ἡ πύλη, καὶ ο.
θλιμμένη ἡ ἣ ὑδὸς ἣ ἀπάγουσα εἰς
τὴν ζωὴν, χαὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσ-
χοντες αὐτήν.
16 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν Ψεν-
ζοπροφητῶν, οἶσινες ἔρχονται πρὸς
ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προξάτων, ἔσωθεν
δέ εἰσι λύχοι ἅρπ αγες.
16 ᾿Απὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν
ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. Μήτι συλλέ
γουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν,
ἀπὸ σρθύλων σῦχα ;
ει ᾿Οὕτω πᾶν δένδρον. ἀγαδὸν
ποὺς ως ποιεῖ" τὸ δὲ σαπρὸν
χαρπ τοὺς « πονηροὺς ποιξῖ.
ον οὐ ῥύναται δένδρον ἀγαβὸν
χαρπὲς πονηροὺς 5 ποιεῖν. ἀδὲ δένδρον
ὑμῖν
δ᾽ κξούεσε, καὶ
ων αὐτοὺς ἐν σοῖς πο- | σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν.
12
19 Πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρ-
πὸν καλὴν ἐχκύπτεται, καὶ εἰς πῦρ
βάλλεται.
20 "Αραγε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὖ-
φῶν ἐπ "γνώσεσθε αὐσούς.
21 Οὐ «πᾶς ὃ λέγων μον κύριε,
Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασι-
λείαν τῶν οὐρανῶν" ἀλλ᾽ ὁ ποιῶν τὸ
ῥέλημα τοῦ πατρός µου τοῦ ἐν οὐ-
ρανοῖς.
99 Πολλοὶ ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ
ση ἡμέρᾳ, Κύριε, Κύριε, οὐ τῷ σῷ
ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ
ὀνόματι δαιμόνια ἐξε βάλομεν, χαὶ
τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς
εποσαµεν ;
25. Καὶ σόσε ὑμολογήσω αὐτοῖς,
ὅσι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς" ἀποχω-
έεῖτε απ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν
ἀνομίαν.
Φ4 ἸΠᾶς οὖν ὅστις ἀχούει μου
σοὺς λόγους τούτους, καὶ ποιξῖ αὖ-
τοὺς, ὁμοιώόω αὐτὸν ἀνδρὶ φρονίμῳ,
ὗστις ᾠκοδόμησε τὴν οἰχίαν αὑτοῦ
ἐπὶ τὴν π' πέτραν"
ΩΡ Καὶ κατέξη ἣ Βεοχὴ, χαὶ
ἦλθον οἱ ποταμοὶ, καὶ ἔπνευσαν οἱ
ἄνεμοι, καὶ προσέπεσον τῇ οἰκίᾳ
ἐχείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσε" σεὺεμελίωσο
γὰρ ἐπὶ σὴν πέσ ζω
φθ Καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς
λόγους τούτους, καὶ μὴ ποιῶν αὖ-
σοὺς, ὁμοιωθήτεται ἀνδρὶ μωρῷ ὃ-
ὅτις ὠχοδόμνησε «ὴν οἰκίαν αὑτοῦ
ἐπὶ τὴν ἄμιμιον"
Φ7 Καὶ κατέξη ἣ βροχὴ, χαὶ
ἦλδον οἱ ποταμοὶ, καὶ ἔπνενσαν οἱ
ἄνεμοι, καὶ προσέχογαν τῇ οἰχίᾳ
ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσε" καὶ ἦν ἣ πτῶσις
αὐτῆς μεγάλη.
98 Καὶ ἐγένετο ὅτε συνετέλεσεν
ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόγους τούτους, ἐξς-
πλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ
αὐτοῦ"
99 "Ην γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 8
ἐξουσίαν ἔχων, καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμ.-
ματσεῖς.
Κεφ. η΄. 8.
1 Ασαξάντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ
ὄρους, ἠκολούθησαν αὐτῷ
ὄχλοι πολλοί.
9 Καὶ ἰδοὺ λεπρὸς ἐλθὼν προι-
εχύνει αὐτῷ, λέγων" Ἰκύριε, ἐὰν θέ-
λης, δύνασαί µε καθαρίσαι.
9. Καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα, ἥψα-
σο αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς, λέγων: Θέλω,
χαθαρίσθητι" Καὶ εὐθέως ἐχαθα-
βίόθη αὐτοῦ ἣ λέπρα.
4 Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς"
Ὄρα μηδενὶ εἴπῃς" ἀλλὰ ὕπαγε,
σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ, καὶ προσέ-
νεγχε τὸ δῶρον, ὗ προσέταξε Μω-
σῆς, εἰς μαρτ ύβιον αὐτοῖς.
5. Εἰσελθύντι δὲ τῷ Ἰησοῦ εἰς
Καπερναοὺμ, προσῆλθεν αὐτῷ ἔχα-
τόνταρχος π παρακαλῶν αὐτὸν,
6 Καὶ λέγων, Κύριε, ὁ παῖς µου
βέβληται ἐν τῆ οἰκία. παραλυσικὺς,
δεινῶς β βασανιζόμενος.
π Καὶ κά. αὐτῷ ὃ Ἰπσοῦς"
Ἐγὼ ἐλθὼν ϑεραπεύσω αὐτόν.
8 Καὶ ἀποχριθεὶς ὁ ἑχατόνταρ-
χος ἔφη" Κύριε, οὐκ εἰμιὶ ἱκανὸς ἵνα
μου ὑπὺ τὴν στέγην εἰσέλθης' ἀλλὰ
μόνον εἰπὲ λόγω, καὶ ἰαθήσεται ὁ
παῖς μου.
9 Καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπός εἶμι
ὑπὸ ἐξουσίαν, ἔχων ὑπ’ ἐμαυσὲν
στρατιώτας" καὶ λέγω τούτῳ: πο.
ξεύθησι, καὶ πορεύεται" καὶ ἄλλῳ,
ἔρχου, καὶ ἔρχεται" καὶ τῷ δούλῳ
μου, ποίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
10 ᾿Αχούσας δὲ ὁ ὁ Ἰησοῦς, ἐθαύ-
µασε, καὶ εἶπε τοῖς ἀκχολουθεῦσιν"
᾿Αμιὴν λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ 1σ-
αὴλ. τοσαύτην πίστιν εὗρον.
11 Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι πολλοί
ἀπὺ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι,
καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ ᾿Αξραὰμ
σαν. ὃ
καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ιακὼξ ἐν τῇ βασι-
λεία τῶν οὐρανῶν"
19 Οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκ-
δληθήσονσαι εἰς τὸ σκύτος τὸ ἐξώ-
φερον" ἐκεῖτ ἔσται ὃ κλανθμὺὸς καὶ ὁ
βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
13 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἔχα-
τοντάρχῳ" ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευ-
σας γενηθήτω σοι. ἹΚαὶ ἰάθη ὁ παῖς
αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρα ἐκείνῃ.
14 Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν
οἰκίαν ἹΠέτρου, εἶδε «τὴν πενθερὰν
αὐτοῦ βεθληµένην καὶ πυρέσσου-
σαν"
15 Καὶ ἥψατο τῆς χειρὸς αὖ-
τῆς, καὶ ἀφῆχεν αὐτὴν ὁ πυρετός"
καὶ ἠγέρθη, καὶ διηχόνει αὐτῷ.
16 ᾿Οψίας δὲ γενομένης προσή-
νεγχαν αὐτῷ δαιμονιζοµένους πολ-
λοὺς" καὶ ἐζέδαλε τὰ πνεύματα λό-
γω, καὶ πάντας τοὺς καχῶς ἔχον- ὑ
σας ἐθεράπευσεν.
17 “Ὅπως πληρωθῇ σὸ ῥηθὲν διὰ
Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος"
“ὁ Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαξε,
χαὶ τὰς νόσους ἐξάστασεν."
18 Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς πολλοὺς
ὄχλους περὶ αὑτὸν, ἐκέλευσεν ἀπελ-
θεῖν εἰς τὸ πέραν.
19 Καὶ προσελθὼν εἷς γραμμα-
τεὺς, εἶπεν αὐτῷ" Διδάσκαλε, ᾱ-
χολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ.
20 Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς"
ΑἹ ἀλώπεχες φώλεοὺς ἔχουσι, καὶ
τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκη-
νώσεις" ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ
ἔχει ποῦ τὴν χεφαλὴν κλίνῃ.
21 Ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὖ-
τοῦ εἶπεν αὐτῷ: Κύριε ἐπίτρεψόν
ωοι πρῶτον ἀπελθεῖν, χαὶ ᾿Ξ ἢ:
τὸν πατέρα µου.
οὐ "'Ο δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῶ"
᾿Ακολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νε-
χροὺς ϑάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς.
28 Καὶ ἐμβάνει αὐτῷ εἰς τὸ
9
ΚΑΤΑ ΜΑΤΟΘΑΙΟΝ.
19
“
πλοῖον, ἠκολούθησαν αὐτῷ οἱ μαθη
ταὶ αὐτοῦ.
44 Ἱκαὶ ἰδοὺ, σεισμὸς μέγας
ἐγένετο ἐν τῇ δαλάσσῃη, ὥστε τὸ
πλοῖον χαλύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυμά-
φων" αὐτὸς δὲ ἐκάθευδε.
25 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθη.
ταὶ αὐτοῦ ἤγειραν αὐτὸν, λέγοντες"
Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα.
96 Ἰζαὶ λέγει αὐτοῖς" “ΤΊ δειλοί
ἐστε, ὀλιγόπιστο; Τύτε ἐγερθεὶς
ἐπετίμνησε τοῖς ἀνέμοις καὶ τῇ 5α-
λάσσῃ:" καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγά-
λη.
ΦῚ Οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐθαύμασαν,
λέγοντες" ἸΠοταπός ἐστιν οὗτος,
ὅτι καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ ἣ ϑάλασσα
ὑπαχούουσιν αὐτῷ ;
28 Καὶ ἐλθόντι ἄυσω εἰς σὸ πέ-
ταν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν,
πήντησαν αὐτῷ δύο δαιμιονιζόμενοι,
ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχύμινοι, χα-
λεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ
παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης.
99 ἸΚαὶ ἰδυὺ, ἔκραξαν, λέγοντες"
Τί ἡμῖν κάι σοι, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ
Θεοῦ ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βα-
σανίσαι ἡμᾶς ;
80 Ἦν δὲ μαχρὰν ἀπ’ αὐτῶν
ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκχομένη.
91 ΟἹ δὲ δαίμονες παρεκάλουν
αὐτὸν, λέγοντες" ἘΠ ἐκξάλλεις ἡ-
μᾶς, ἐπίσ Ρεψον ἡμήν ἀπελθεῖν εἰς
σὴν ἀγέ λον τῶν χοίρων.
.. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" Ὕπάγετε
1 δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν
... σῶνλ χοίρων. Καὶ Ἰδοὺ, ὧρ-
μησε πᾶσα ἣ ἀγέλη σῶν Χοίρων
χατὰ τοῦ αρημνοῦ εἰς σὴν δά-
λασσαν, καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδα-
σιν.
96 Οἱ δὲ βόσχοντες ἔφυγον, Ὁ
ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν, ἀπήγ
γειλαν πάντα. καὶ τὰ τῶν δαιμιο
νιζομιένων.
[4
84 Καὶ ἰδοὺ, πᾶσα ἣ πόλις
ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ"
καὶ ἰδόντες αὐτὸν, παρεκάλεσαν
ὅπως μεταξῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.
Κεφ. ϐ' 9.
1 Αἱ ἐμξὰς εἰς τὸ πλοῖον, διε-
μυ
πέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν
{αν πόλιν.
2 Καὶ ἰδοὺ, 3 ισεφεν αὐσῷ
«αραλυτικὸν ἐπὶ χλίνης βεξλημέ-
ὯΝ χαὶ ἰδὼν ὁ ὃ Ἰησοῦς τὴν πίστιν
χὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτιχῷ: Θάρ-
σει Εν ν, ἀφέω νταί σοι αἱ ἁμαρτίαι
σου.
8 Καὶ ἰδοὺ, τινὲς τῶν γβαμμα-
φέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς" Οὗτος βλασ-
φημιεῖ.
4 Καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυ-
μήσεις αὐτῶν, εἶπεν. Ἵνατί ὑμεῖς
ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις
ΕΙΣ
ὑμῶν :
Τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰ-
πεῖν" ᾿Αφέωνταί σοι αἱ ἁμαρσίαι'
ἢ εἰπεῖν "Ἔγειραι καὶ περιπάτει ;
6 Ἵνα δὲ εἰδῆτε, ὅτι ἐξουσίαν
ἔχει ὃ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς
γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας" τότε λέγει
τῷ σπαραλυτικῶ" Ἔγ ερθεὶς ἁρόν
σου τὴν κλίνην, καὶ ὕπαγε εἰς «τὸν
οἶκόν σου.
ἢ Καὶ ἐγ ερθε ἰς, ἀπῆλθεν εἰς τὸν
οἶχον αὑτοῦ.
8 ᾿Ιοῦντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμα-
σαν, καὶ ἐδίξασαν τὸν Θεὸν, τὸν
ἡόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώ-
ποις
9. Καὶ παράγων ὃ ᾿Ιησοῦς ἐκεῖ-
δε ἕν, εἶδεν ἄνδρωπον καθήμιενον ἐπὶ
φὺ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον"
λέγει αὐτῷ: ᾿Ακολοίθει µω.
Καὶ ἀναστὰς, ἠκολούθησεν αὐτῷ.
10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀναχει-
μένου ἐν τῇ οἰκία,, καὶ ἰδοὺ, πολλοὶ
τελῶναι καὶ ἁμορτωλοὶ ἐλθόνσες.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 9
συνανέχεινσο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μια
ϑηταῖς αὐτοῦ.
11 Καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι,
εἶπον τοῖς μαθησαῖς αὐτοῦ" Διατὶ
μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν
ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν :
19 Ὃ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας, εἶπεν
αὐτοῖς: Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσ-
χύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾽ οἱ κακῶς
ἔχοντες.
18 ἹΠορευϑέντες δὲ μάθετε σὶ
ἐστιν Ἔλεον ϑέλω, καὶ οὐ ϑυσίαν᾽
οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους,
ἀλλ᾽ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.
14 Τόσε προσέρχονται αὐτῷ οἱ
μαϑηταὶ ᾿Ιωάννου, λέγοντες" Διασί
ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν
πολλὰ, οἱ δὲ µαθησαί σου οὐ νησ-
σεύουσι ;
16 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς"
Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος
πενθεῖν, ἐφ᾽ ὅσον μετ᾽ αὐτῶν ἔστιν
ὁ νυμφίος ; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι
ΞΥΝ, τὰς Ἔν ἊΣ ὑὸν ΤΣ ;
ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος,
καὶ τύτε νηστεύσουσιν.
16 Οὐ δεὶς δὲ ἐπιξάλλει ἐπίξλη-
μα ἑάχους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ πα-
λαιῷ' αἱ δει γὰρ σὸ πλήρωμα αὐτοῦ
ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα
το
7 Οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον
εἰς ρον παλαιούς" εἰ δὲ μήγε,
δήγνυνται οἱ ἀσχοὶ, καὶ ὃ οἶνος ἐχ-
χεῖται, καὶ οἱ ἀσχοὶ ἀπολοῦνται"
ἀλλὰ βώλλουσιν οἶνον νέον εἰς
ἀσκοὺς καινοὺς, καὶ ἀμφότερα συν-
τηροῦνται.
18 Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος
αὐτοῖς, ἰδοὺ, ἄρχων ἐλθὼν προσε
χύνει αὐτῷ, λέγων" Ὅτι ἣ ϑυγά-
σηρ µου ἄρῖι ἐγελεύτησεν' ἀλλ) ὁ
ἐλϑὼν, ἐπίδες σὴν χεῖρά σου ἐπ
αὐ]ὴν, καὶ ζήσεῖαι.
19 Καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἧχο-
λούθησεν αὐτῷ, Ὁ οἱ μαθηϊαὶ αὐϊῴ-
(ἀρ. 10 ΚΑΤΑ
90 Καὶ ἰδοὺ γυνὴ αἱμοῤῥοοῦσα
δώδεκα ἔτη, πβοσελθοῦσα ὄπισθεν,
ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου
αὐτοῦ"
21 "Ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ" Ἐαν
µόνον ἅψνωμιαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ,
σωθήσομιαι.
22 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ῥαιδτεραφεὶς Ὁ
ἰδὼν αὐτὴν, εἶπε" Θάρσει ἢ Ξύγατερ'
ἢ πίστις σου σέσωχέ σε, Και ἐσώ-
θη ἣ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
93. Καὶ ἐλθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν
οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος, καὶ ἰδὼν τοὺς
αὐλητὰς, καὶ τὸν ὄχλον ϑορυβού-
μένον,
24 Λέγει αὐτοῖς" ᾿Αναχωρεῖτε"
οὐ γὰρ ἀπέθανε τὸ χοράσιον, ἀλλὰ
καθεύδει. Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ.
25 Ὅτε δὲ ἐξεθλήθη ὁ ὄχλος,
εἰσελθὼν ἐχράτησε τῆς χειρὸς αὖ-
τῆς, Ὁ) ἠγέρθη τὸ κοράσιον.
4260 Καὶ ἐξῆλθεν ἡ φήμη αὕτη
εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.
Φ Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν σῷ
Ἰησοῦ, ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο συ-
Φλοὶ, χράζοντες, καὶ λέγοντες:
Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαξίδ.
Φ8 ᾿Ἑλθύνςι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν,
προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοὶ, 9 λέγει
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: Πισετεύετςε ὅτι δύ-
ναµιαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν
αὐτῷ: Ναὶ Κύριε.
99 Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν
αὐτῶν, λέγων: Κατὰ τὴν πίστιν
ἡμιῶν γενηδήτω ὑμῖν.
90 Καὶ αν ἤχθησαν αὐτῶν οἱ
ἰφϑαλμοί" χ) ἐ νεδριµήσατο αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς, λέγων: “Ορᾶτε μηδεὶς
Ινωσκέτω.
91 Οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν
αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐχείνη.
82. Αὐτῶν δὲ ἑ ἐξερχομένων, ἰδοὺ,
προτήνεγχον αὐτῷ ἄνδρωπον κω-
φον διωμονιζόμενον"
93. Καὶ ἐκθληθέντως σοῦ δαιμιο-
Μα (ΘΔΙΟΝ. 10
νίου, ἐλάλησεν ὁ κωφός" καὶ ἐθαν-
µασαν οἱ ὄχλοι, λέγονσε: “Ὅτι
οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἶσ
ραήλ.
84. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον" Ἐν
τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκθάλ-
λει σὰ δαιμόνια.
98 Καὶ περιῆγεν ὃ Ἰησοῦς τὰς
πύλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, δι-
δάσχων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν,
Χ) κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βα-
σιλείας, ϑεραπεύων πᾶσαν νόσον
Χ) πᾶσαν μαλακίαν. ἐν τῷ λαῷ.
96 Ἴδων δὲ τοὺς ὄχλους, ἐσ-
πλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἡμῶν
ἐχλ. ἐλυμένοι » ἐῤῥιμιμένοι ὡσεὶ π'
ξατα μνὴ ἔχοντα ποιμένα.
91 ἘΓότε λέγει τοῖς μαθηταῖς
ὑτοῦ: Ὁ μὲν Φερισμὺς πολὺς, οἱ
ὃ ἐργάται ὀλίγοι:
39 Δεήθητε οὖν τοῦ χυρίου φτοῦ
περισμοῦ, ὕπως ἐκβάλλη ἐργάσας
εἰς τὸν Φερισμὸν αὑτοῦ.
Κεφ. ν΄. 10.
1 Αἱ προσχαλεσάμενος τοὺς
δώδεκα μαθητὰς αὖσξ, ἐ-
δωχεν αὐτοῖς ἐξουσίαν κατὰ πνευ-
μάτων ἀκαθάρτων, ὥστε ἐκξάλλειν
αὐτὰ, Χ) ϑεραπεύειν πᾶσαν νόσον
Ὢὶ πᾶσαν μαλακίαν.
9 Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ
ὀνόματό, ἐστι ταῦτα" πρῶτος, Σί-
µων ὃ λεγόμενος Πέτρος, κα) ᾽Αν-
δρέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ: ᾿Ιάκωξος ὁ
σοῦ Ζεξεδαίου, Ὁ ᾿Ιωάννης ὁ ἀδελ-
φὸς αὐτοῦ"
9. Φίλιππος, Ὁ Βαρθολομαῖος"
Θωμᾶς, κ) Ματθαῖος ὁ τελώνης"
᾿Ἰάκωξος ὁ τοῦ ᾿Αλφαίου, χα Λες
βαῖος ὃ ἐπικνηθεὶ ς Θαδδαῖος"
4 Σίμων ὁ ἹΚανονίτης, Χ) ἸἸού
δας ὁ Ἰσχαριώτης, ὁ κ; παραδοὺς
αὐτόν.
5. Τούσους τοὺς δώδεκα ἀπέστει-
16
Ἆεν ὁ Ἰναεῦς, π παραγγείλας αὐτοῖς,
λέγων" Εὶς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλ-
θητε, Χ εἰς πόλιν Σαμαρειτῶν μὴ
εἰσέλθητε"
6 Πορεύεσθε δὲ
πρόβατα. τὰ ἀπολωλόσα
Ἰσραήλ..
πι Ἠορευόμενοι δὲ χηρύσσεσε, λέ-
γοντες" Ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία
σῶν οὐρανῶν.
8 ᾿Ἄσθε ενοῦνσας Ἀεραπεύετε, λε-
προὺς καθαρίζετε, νεκροὺς ἐγείρετε,
δαιμόνια ἐκξάλλεσε: “δωρεὰν ἐλά-
θεσε, δωρεὰν δότε.
9 Μὴ κτήσησθε χρυσὸν, μηδὲ
ἄργυρον, μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώ-
νας ὑμῶν"
10 Μὴ πῆραν εἰς ὁδὸν, μηδὲ
δύο χιτῶνας, μηδὲ ὑποδήματα,
μηδὲ ἑάξδους ; ᾿ ἄξιος γὰρ ὃ ἐργάτης
τῆς τροφῆς αὑτοῦ ἐστιν.
11 Εἰς ἣν δ᾽ ἂν πόλιν ἣ κώμην
εἰσέλθητε, ἐξετάσατε σίς ἐν αὐτῇ
ἄξιός ἐστι" κἀχεῖ μείνατε ἕως ἂν
ἐξέλθησε.
12 Ἐἰσερχόμενοι δὲ
χίαν, ἀσπάσασθε αὐσήν.
19 Καὶ ἐὰν μὲν ἢ ἡ οἰκία ἀξία,
ἐλθέσω Ἡ εἰρήνη ὑμῶν ἐπ᾽ αὐσήν"
ἐὰν δὲ μὴ ἢ ἀξία, ἡ εἰρήνη ὑμῶν « πρὺς
ὑμᾶς ἐπιστραφήτω.
14 Καὶ ὃς ἐὰν μὴ δέξηται ὑ-
μᾶς, μιηδὲ ἀκούση τοὺς λόγους
ὑμῶν, ἐξε ἐρχόμενοι τῆς οἰκίας ἢ τῆς
πόλε ως ἐκείνης, ἐκτινάξασε φὸν κο-
νιορτὸν τῶν πυδῶν ὑμῶν.
16 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεχτότε-
ρον ἔσται γῆ Σοδέμων ο) Γομόῤῥων
ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, ἢ τῇ πόλει ἐ-
χείνη.
16 ᾿ἸΙδοὺ, ἐγὼ ἆ ἀποσσέλλω ὑμᾶς
ὡς τέρατα ἐν μέσῳ λύκων" ἯΙ
νεσθε ο ... ὡς οἱ ὄφεις, καὶ
ἶ περιστεραί.
17 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀν-
μᾶλλον πρὸς τὰ
οἴκου
“, ΕἾ 3
εις τὴν οἱ-
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 10,
θρώπων" παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς εἷς
συνέδρια, χαὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς
αὑτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς.
18 Καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ ὶ βα-
σιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ. εἰς
μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν.
19 Ὅνταν δὲ παραδιδῶσιν ὑ ὑμᾶς,
μὴ μεριμνήσητε πῶς 3 σί λαλήση-
σε" δοθήσεται γαρ ὑμῖν ἐν ἐκείνη τῇ
ὥρα σί λαλήσετε.
20 Οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλξν-
τες, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα φοῦ πατρὸς
ὑμῶν, τὸ λαλοῦν ἐν ὑμῖν.
21 Παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἆδελ-
φὸν εἰς ϑάνατον, καὶ π' πατὴρ σέχνον"
χα ἐπαναστήσοντ σαι σέχνα ἐπὶ γο-
νεῖς, καὶ Φανατώσουσιν αὐτούς
Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ
πάντων διὰ τὸ ὄνομά µου" ὁ δὲ ὑπο-
μείνας εἰς τέλος, ἔτος σωθήσεται.
98 Ὅταν δὲ διώχωσιν ὑμᾶς ἐν
φῇ πόλει ταύτῃ, φεύγετε εἰς σεὶν
ἄλλην: ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, οὐ
μὴ σελέσησε τὰς πόλεις «τοῦ 11σ-
βαηλ., ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν-
θρώπου.
94 Οὐχ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ σὸν
διδάσχαλον, οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ σὸν
κύριον αὑτοῦ.
25 ᾿Αρκεσὺν τῷ μαθητῇ Ἷ ἵνα γέ-
νηται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ, κοι
ὁ δοῦλος ὡς ὁ κύριος αὐτοῦ: εἰ σὺν
οἰκοδεσπύτην Βεελζεξοὺλ ἐχάλεσαν
πόσῳ μᾶλλον τοὺς οἰχιακοὺς αὖ
φοῦ ;
96 Μὴ οὖν φιβηϑῆφε αὐτούς"
οὐδὲν γάρ ἔστι χεχαλυμμένον, ἃ ὃ οὖχ
ἀποκαλυφθήσεται: καὶ χρυπεὸν, ὃ
οὐ γνωσθήσεται.
97 Ὃ λέγω ὑμῖν ἐν τῇ σκοτίᾳ,
εἴπατε ἐν τῷ φωτί" καὶ ὃ εἰς σὺ ἧς
ἀκούετε, κηρύξατε ἐπὶ τῶν δωμά-
σων.
98 Καὶ μὴ φυςηθησε ἀπὸ φῶν
ἀποκσεινόντων τὸ σῶμα, ςὸ δὲ
{αρ 1].
ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκσεῖναι"
φοξήθητςε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμιενον
καὶ τὴν καὶ υχὴν καὶ τὸ σῶμα ἀπολέ-
σαι ἐν γεέννῃ.
99 Οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου
πωλεῖσαι, καὶ ἕν ἐξ αὐτῶν οὐ πε-
σξῖται ἐπὶ τὴν γῆν, ἄνευ τοῦ πατρὸς
ἡμῶν;
90 Ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τείχες τῆς
κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμιημιέναι εἰσί.
81 Μὴ οὖν φοξηθῆσε: πολλῶν
στρουθίων διαφέρε τε ὑμεῖς.
92 Πᾶς ἀν ὅστις ὁμολογήσει ἐν
ἑμιοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὑ-
µολογήσω καἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμιπροσ-
ϐεν τοῦ πατρός µου τοῦ ἐν οὖβα-
νοῖς.
99 Ὅστις δ᾽ ἂν ἀρνήσηταί µε
ἐμιπροσθεν σῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσο-
μαι αὐτὸν χαγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πα-
τρύς µου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
84 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον. βα-
λεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν" οὐκ ἦλθον
βαλεῖν, εἰρήνην, ἀλλὰ µάχαιραν.
80 Ἦλθον γὰρ ὀγχάσαι ἄνθρω-
σὺν κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, χαὶ
δυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς,
καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὑ-
«ἧς.
96 Καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου, οἱ
υἱκιακοὶ αὐτοῦ.
91 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα
ὑπὲρ ἐμὲ, οὐκ ἔστι μιου ἄξιος" καὶ ὁ
φιλῶν υἱὸν ἢ ϑυγατέρα ὑπὲρ ἐμιὲ,
εὖχ ἔστι µου ἄξιος.
858 Καὶ ὃς οὐ λαμβάνει σὺν
σταυρὸν αὑτοῦ, καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω
μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.
99 Ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὑτοῦ,
ὀπολέσει αὐτήν" καὶ ὁ ἀπολέσας
4«ὴν Ψυχὴν αὑσεῦ ἕνεκεν ἐμιοῦ, εὑ-
θήσει αὐτήν.
40. Ὃ δεχόμενος ὑμᾶς, ἐμιὲ δέ-
χξται" καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος, δέχε-
ςώ τὸν ἁποπσείλαντό µε
ΚΑΤΑ ΜΑΊΘΑΙΟΝ. ἐῶ
41 Ὁ ὀεχόμενος προφήτην εἰς
ὄνομα προφήτου, μισθὸν προφήτου
λήψεται" καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον
εἰς ὄνομια δικαίου, μισθὸν δικαίου
λήψεται.
49 Καὶ ἃς ἐὰν ποτίση ἕνα τῶν
μικρῶν τούτων ποτήριον ψυχροῦ µω-
νον, εἰς ὄνομα μιαθητοῦ, ἀμνὴν λέγω
ὑμῖν, οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὸν
ἘΠΕ
αὑτοῦ.
Κεφ. ιά. 11.
1 κ ἐγένετο ὅσε ἐτέλεσεν ὃ
Ἰησοῦς διατάσσων τοῖς
δώδεκα μαθηταῖς αὑτοῦ, µετέθη ἐ-
χεῖθεν, τοῦ διδάσκειν καὶ κηρύσσειν
ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν.
9 Ὁ δὲ Ἰωάννης ἀκούσας ἐν τῷ
δεσμωτηρίῳ τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ,
πέμψας δύο τῶν “μαθητῶν αὑτοῦ,
8. Εἶπεν αὐτῷ" Σὺ εἰ ὃ ἐρχόμιε
νος, ἢ ἕτερον προσδοχῶμεν ; 3
4 Καὶ ἀκ οχριθεὶς ὁ ὃ Ἰησοῦς, εἷ-
πεν αὐτοῖς’ Ἰορευθέντες ἀπαγ-
γείλατε Ἰωάννῃ, ἃ ἀκούετε καὶ βλέ-
πετε.
δ Τυφλοὶ ἀναξλέπουσι, Ὁ χω-
λοὶ περιπατοῦσι, λεπροὶ καθαρί-
ζονται, καὶ χωφοὶ ἀκξεσι, νεκροὶ
ἐγείρονται, καὶ πτωχοὶ εὐαγγελί-
ζονται"
θ Καὶ μακάριός ἐστιν, ὃς ἐὰν μὴ
σχανδαλισθῃ ἐν ἐμιοί.
Τούτων δὲ πορευομένων, ἤρ-
ἕατο ὃ Ἰησοῦς λέγειν τοῖς ὄχλοις
περὶ Ἰωάννου: Τί ἐξήλθετε εἰς τὴν
ἔρημον ϑεάσασθαι ; κώλαμιον ὑπὸ
ἀνέμου σαλευόμιενον :
8 ᾿Αλλὰ τί ἐξήλδιτε ἰδεῖν . ἄν-
θρωπον ἐν μαλακοῖς ἱμιαφίοις ἦμ.-
φιεσμένον ; ἰδοὺ, δι τὰ “μαλακὰ
φοροῦντες, ἐν τοῖς οἴχοις τῶν βασι-
λέων εἰσίν.
9 ᾿Αλλὰ τί ἐξηλθετε ἰδεῖν
1ὃ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 12
πρι φήτην ; ; ναὶ, λέγω ὑμῖν, καὶ πε- ! δῶνι ἑ ἐγένοντο αἱ δυνάμεις αἱ γενό.
βισσότεξον πξοφήτου. Ζ
[0 Οὗτος γάρ ἐ ἐστι, π περὶ ἃ γέ-
γραπται" “Ἰδοὺ, ἐγὼ ἀποστέλλω
σὸν ἄγγελόν µου πρὸ προσώπου σὲ,
ὃς κατασκευάσει φὴν ὑδόν σου ἔμ.-
προσθέν σου.”
1 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ ἐγή-
δρται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μεί-
ζων )]ωάννου «τοῦ βαπτιστοῦ" ὁ δὲ
μικρότερος ἐν σῇ βασιλείᾳ τῶν οὐ-
βανῶν, μείζων αὐτοῦ ἐστιν.
19 ᾿Απὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάν-
νου τοῦ Βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι, Ἡ βα-
σιλεία «τῶν οὐρανῶν βιάζ: ται, καὶ
βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν.
ν 19 Πάντες γὰρ οἵ π᾿ προφῆται καὶ
ὃ νόμος ἕως ᾿Ιωάννου προεφῆτευ-
σαν.
14 Καὶ εἰ θέλετε δέξασθαι, αὐ-
σός ἐστιν Ἠλίας ὁ μέλλων ἔρχεσ-
θαι.
16 Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκού-
εσω.
16 Τίνι δὲ ὁμοιώσω τὴν γενεὰν
ταύτην : ὁμοία. ἐστὶ παιδίοις ἐν
ἀγοραῖς, καθηµένοις, χαὶ προσφω-
νοῦσι τοῖς ἑταίροις αὑτῶν,
17 Ιζαὶ λέγουσιν" ᾿Ἠυλἠσαμεν
ὑμῖν, καὶ οὐχ ὠρχήσασθε' ἑθρηνή-
όαμεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ἐκόψασθε.
19 Ἦλθε γὰρ Ἰωάννης μήτε
ἐσθίων, μήτε πίνων" καὶ λέγουσι"
Δαιμόνιον ἔχει.
19 Ἦλθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
ἐσθίων καὶ πίνων: καὶ λέγουσιν"
Ἰδοὺ, ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπύτης,
σελωνῶν φίλος καὶ ἁμαρτωλῶν" κ)
ἐδικαιώθη ἣ σοφία ἀπὸ τῶν τέκνων
αὑσῆς.
20 Τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν, τὰς
πόλεις, ἐν αἷς ἐγέ ένοντο αἱ πλεῖσται
ὀυνάμεις αὐτοῦ, ὅτι οὐ μετενόησαν.
21 Οὐαί σοι Χοραζὴν, οὐαί σοι
Βηθσα ϊδὰν" ὅτι εἰ ἐν ' Τύρῳ καὶ Σι-
μεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκχῳ
καὶ σποδῷ µετανόησαν.
Πλὴν λέγω ὑμῖν Τύρῳ Χὶ
Σιδῶνι ἀνεκτότερον ἔσται ἐν ἡμέρᾳ
νοίσεως, ἢ ὑμῖν.
28 Καὶ σὺ Καπερναοὺμ, ἣ ἕως
σῦυ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ἆδου
καταξιξασθήσῃ; ὅφι εἰ ἐν Σοδόμοις
ἐγένοντο αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι
ἐν σοὶ, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σή-
μερον.
94 Τιλὴν λέγω ὑ ὑμῖν, ὅτι γη Σο-
δύμων ἀνεχτότερον ἔσται ἐν ἡμέρα
κρίσεως, ἢ σοί.
25. Ἐν ἐκείνῷ - σῷ καιρῷ ἀπυχοι-
θεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν" Εξομολο-
γοῦμιαί σοι, πάτερ, χύβιε φτοῦ ἘΠ
νοῦ, καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέχρυψας
ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ
ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις.
Φθ Ναὶ ὁ πατὴρ, ὅσι ἕτως ἐγέ-
νεσο εὐδοκία ἔμια προσθέν σου.
ϱΊ Πάντα μοι παρεδύθη ὑπὸ
σοῦ πατρός µου" καὶ οὐδεὶς ἐπιγι-
νώσχει τὸν υἱὸν, εἰ μιὴ ὃ πατήρ: οὐδὲ
σὺν πατέρα σὶς ἐπιγινώσκει, εἰ μὴ ὁ
υἱὸς, καὶ ᾧ ἐὰν βουλησαι ὁ υἱὸς ἀ-
σοχαλύψαι.
98 Δεῦτε πρός μι πόντες οἱ
χοπιῶνσες καὶ πεφορτισμένοι, κὠγὼ
ἀναπαύσω ὑμᾶς.
29 ἼΑραφε σὸν ζυγόν μου ἐφ’
ὑμᾶς, χαὶ μάθετε ἀπ᾽ ἐμοῦ" ὔσι
πρᾷός εἶμι, καὶ ταπεινὸς τῇ χαρδίᾳ"
χαὶ εὐρῆσεσε ἀνάπανσιν ταῖς ψυ-
χαῖς ὑμῶν.
30 Ὅ γὰρ ζυγός μου χεηδεὶς,
καὶ σύ φορτίον µου ἐλαφβόν ἐστιν.
Κεφ. ιβ 12.
1 ο η ἐκείνω τῷ καιρῷ ἐπορευθη
0 Ἰησοῦς τοῖς ζάξξασι διὰ
τῶν σποβίµων: οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ
σαρ. 12.
ἐπείνασαν, Ὁ ἤρξαντο τίλλειν σσά-
χυας, καὶ ἐσθίειν.
ῷ Οἱ δὲ φαρισαῖοι ἰδόντες, εἷ-
πον αὐτῷ" Ἰδοὺ, οἱ μαθηταί σου
ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστι ποιξῖν ἐν σαξ-
βάτῳ.
Ὃ δὲ εἴπεν αὐτοῖς" Οὐχ ἀν-
ἔγνωτε σί ἐποίησε Δαβὶδ, ὅτε ἐπεί-
νασεν αὐτὸς, χαὶ οἱ μετ] αὐτοῦ ὃ
4 Πῶς εἰσῆλθεν εἰς σὸν οἶχον τῷ
Θεοῦ, καὶ τοὺς ἄρτους τῆς ᾿ προθέ-
σεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἐξὸν ᾖ ἦν αὐτῷ
φαγεῖν, οὐδὲ τοῖς μετ) αὐτοῦ, εἰ μνὴ
σοῖς ἱερεῦσι, μόνοις ; 3
ὅ Ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ,
ὅτι τοῖς σάξξασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ
ἱερῷ σὸ σάξξατον βεξηλοῦσι, καὶ
ἀναίσιοί εἰσι;
6 Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι τοῦ ἱεροῦ
μείζων ἐστὶν ὧδε.
ἡ ἘΠ δὲ ο σί ἐστιν"
ἜἜλεον ϑέλω καὶ οὗ ϑυσίαν: οὐκ
ἂν κατεδικάσατε τοὺς ἀναιτίους.
8 Κύριος γάρ ἐστι φτοῦ όας-
άτου ὃ ὑιὸς τοῦ ἀνθρώπου.
9 Καὶ μεταξὰς ἐχεῖθεν,
εἰς σὴν συναγωγὴν αὐτῶν.
10 Καὶ ἰδοὺ, ἄνθρωπος ἦν σὴν
χεῖρα ἔχων ξηράν" καὶ ἐπηρώτησαν
αὐτὸν, λέγοντες: ἘΠ ἔξεστι τοῖς
σάξξασι ϑεραπεύειν ; ἵνα χατηγο-
ἡσωσιν αὐτοῦ.
11 Ὃ δὲ εἶπεν αὐτοῖς: Τὶς
ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃς ἕξει
πρόξατον ἕν, χαὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο
τοῖς σάξξασιν εἰς βόθυνον, οὐχὶ κρα-
τήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ; :
12 Ἰτύσῳ οὖν διαφέρει ἄνθρω-
πος προξάτου ; ὥστε ἔξεστι τοῖς
σάξξασι καλῶς ποιεῖν.
18 Τότε λέγει τῷ ἀνθρώπῳ"
Ἔχκσεινον τὴν χεῖρα δου καὶ ἐξέ-
σεινε" καὶ ἀποχατεστάθη ὑγιὴς, ὡς
ἣ ἄλλη.
14 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι συμδούλιον
ἦλθεν
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ. 19
ἔλαξον χατ᾽ αὐτοῦ ἐξελθόντες,
ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.
18 “Ὁ δὲ Ἰησοῦς γνοὺς ἀνοχώ-
ρησεν ἐκεῖθεν" καὶ ἠχολούθησαν αὖ-
τῷ ὄχλοὶ πολλοὶ, καὶ ἐθεράπευσεν
αὐτοὺς. πάνσας.
16 Καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς, ἵνα
μιὴ φανερὸν αὐτὸν ποιήσωσιν"
17 “Ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ
Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος"
18 Ἰδοῦ, ὁ παῖς μου, ὃν ἡρέτισα"
ὁ ἀγαπητός μου, εἰς ὃν εὐδόκη-
σεν ἣ ψυχῆ μου" δήσω σὸ πνεῦμ.α
μου ἐπ’ αὐτὸν, καὶ κρίσιν τοῖς ἔθνε-
σιν ἀπαγγελεῖ.
19 Οὐκ ἐρίσει, οὐδὲ χραυγάσει,
οὐδὲ ἀκούσει τὶς ἐν ταῖς πλατείαις
σὴν φωνὴν αὐτοῦ.
90 Κάλαμον συντετριμμιένιν οὐ
χατεάξει, χαὶ λῖνον φυφόµενον ο)
σθέσει, ἕως ἂν ἐχξάλῃ εἰς νῖκος τὴν
κρίσιν.
21 Ἰαὶ ἐν τῷ ὀνόματι
ἐύνη ἐλπιοῦσι.᾽
99 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ δαι-
µονιζόµενος, τυφλὺς καὶ κωφός" κ)
ἐθεράπευσεν αὐτὸν, ὥστε σὺν τυφ-
λὸν καὶ κωφὸν καὶ λαλεῖν καὶ βλέ-
σειν.
Φ Καὶ ἐξίσταντο πάντες οἱ
ὄχλοι, καὶ ἔλεγον" Μήτι ἅσός ἐσ-
σιν ὃ ὑιὸς Δαςίὸ ;
44 ΟἹ δὲ Φαῤισαῖοι ἀκούσαντες,
εἶπον" Οὗτος οὐχ ἐχξάλλει τὰ ὅσι-
μόνια, εἰ μὴ ἐν τῷ Βεελφεξοὺλ ἄρ-
χονσι τῶν δαιμονίων.
φρ Εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυ-
µήσεις αὐτῶν, εἶπεν αὐτοῖς: ἸΙᾶσα
βασιλεία, μερισθεῖσα, καθ᾽ ἑαυτῆς,
ἐρημιοῦται" καὶ πᾶσα πόλις ἣ οἶκια
μερισθεῖσοι καθ ἑαυτῆς, οὗ σταθή-
σεται.
96 Ἰζαὶ ει ὃ σατανᾶς σὺν σατανᾶν
ἐκβάλλει, ἐφ᾽ ἑαυτὸν ἐμερίσθη" πῶς
ὧν σταθήσεται ἣ βασιλεία αὐτῷ,
ςς
αὐτοῦ
20 ΕΥΑΡΓΕΛΙΟΝ
ΦἽ Καὶ εἰ ἐγὼ ἐν Ἠεελζεξοῦ).
ἐχθάλλω τὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν
ἐν τίνι ἐκξάλλουσι ; διὰ τοῦτο αὖ-
φοὶ ὑμῶν ἔσονται κριταί.
98 Ε δὲ ἐγὼ ἐν «νεύματι Θες
ἐκξάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθα-
σεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία «οὔ Θεοῦ.
Φ9 Ἢ πῶς δύναταί τις εἰσελ-
θεῖν εἰς τὴν οἰχίαν τοῦ ἰσχυροῦ, καὶ
τὸ σχεύη αὐτοῦ διαρπάσαι, ἐὸν μὴ
πρῶτον δήσῃ σὸν ἰσχυρὸν, καὶ τύτε
σὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει 3
90 Ὁ μὴ ὧν μετ᾽ ἐμοῦ, κατ᾽
ἐμοῦ ἐστι" Χ) ὁ μὴ συνάγων μετ᾽
ἐμοῦ, σχορπίζει.
91 Διὰ σοῦτο λέγω ὑμῖν: Πᾶ-
σα ἁμαρτία Ὁ βλασφημία ἀφεθή-
σεται τοῖς ἀνθρώποις." ἡ δὲ σοῦ
πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθή-
σεται τοῖς ἀνθρώποις.
99 Καὶ ὃς ἂν εἴπῃ λόγον κατὰ
τοῦ υἱοῦ σοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται
αὐτῷ" ὃς δ᾽ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ πνεύ-
ματος τοῦ ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται
αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, οὔτε
ἐν τῷ μέλλοντι.
85 Ἡ ποιήσατε σὺ δένδρον χα-
λὸν, καὶ τον καρπὸν αὐτοῦ καλόν" ἢ
ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρὸν, -
φὺν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν" ἐχ γὰρ
σοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται.
84 Τεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς
δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν, πονηροὶ ὄν-
σες; ἐχ γὰρ σοῦ περισσεύµατος
σῆς καρδίας σὸ στύµα λαλεῖ.
ορ Ὅ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ σοῦ
ἀγαθοῦ ϑνσαυροῦ σῆς χαβδίας ἑ ἐχ-
ξάλλει τὰ ἀγαθά; καὶ ὃ πονηρὺς
ἄνθρωπος ἐκ σοῦ πονηροῦ θησαυροῦ
ἐκθάλλει πονηρά.
56 Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι πᾶν ῥη-
υα ἀργὸν, ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἵἱ ἄν-
θρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ λό-
“ον ἐν ἡμέρα κρίσεως.
εν”
κ Ἐκ γορ τῶν λόγων σου δι-
αρ. ἐξ.
χαιωθήση, καὶ ἐκ τῶν λόγων σου
καταδικασθήση.
958 Τύτε ἀπεχρίθησάν σινες τῶν
Γραμματέων χαὶ Φαρισαίων, λέ-
γοντες" Διδάσχαλε, ϑέλομιεν ἀπό
σου σημιεῖον ἰδεῖν.
99 "“Ο δὲ ἀποκριθεῖς, εἶπεν αὖ-
σοῖς" Τενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς
σημεῖον ἐπιξητεῖ' καὶ σημεῖον οὐ δο-
θήσεται αὐτῇ, εἰ μὴ τὸ σημεῖον
Ἰωνᾶ σοῦ προφήτου"
40 Ὥσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ
κοιλία τοῦ χήτους τρεῖς ἡμέρας καὶ
σρεῖς νύχτας" ἕτως ἔσται ὃ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώπου ἐν τῇ χαρδία τῆς γῆς
τρεῖς ἡμέρας, καὶ τρεῖς νύχτας.
41 Ανδρες Νινευῖτα« ἀναστή-
σονται ἐν ση χρίσει με τὰ τῆς γενεᾶς
ταύτης, χαὶ κατακρινοῦσιν αὐτήν"
ὅτι µετενόησαν εἰς σὸ κήρυγμα Ἰω-
νᾶ" καὶ ἰδοὺ, πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε.
42 Βαοίλίασα νότου ἐγερθήσε
σαι ἐν τῇ κρίσει μετὰ της γενεᾶς
ταύτης, καὶ χατακρινεῖ αὐτήν" ὅτι
ἦλθεν ἐχ τῶν περάτων σης γῆς ἀ-
κοῦσαι τὴν σοφίαν Σολομῶντος" καὶ
ἰδοὺ, πλεῖον Σολομῶντος ὧδε.
48 Ὅταν δὲ τὸ ἀκάθαρτον «νεῦ-
μα. ἐξέλθη ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, διέρ-
χεται δν ἀνύδρων σόπων, ζητοῦν
ἀνάπαυσιν. καὶ οὐχ εὑρίσκει.
44 Τύτε λέγει" ᾿Επιστρέψω εἰς
σὸν οἶκόν μου, ὅθεν ἐξῆλθον. Καὶ
ἐλθὸν, εὑρίσκει σχολάδοντα, σεσα-
βωμιένον, χαὶ χε εκοσμημένον.
45 Τόσε πορεύεται, καὶ πα-
βαλαμξάνει μεθ) ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕ-
τερα πνεύματα πονηξύτερα. ἑαυ-
τοῦ, καὶ εἰσελθόντα κατοιχεῖ ἐκεῖ
καὶ γίνεται σὰ ἔσχατα σοῦ ἀν-
θρώπου ἐχείνου χέιρονα σῶν πρώτων.
Οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ ταύτῃ
τῇ πονηρᾷ.
46 Ἔτι δὲ αὐσοῦ λαλοῦντος
τοῖς ὄχλοις, ἰδοὺ, ἣ μήτηρ καὶ οἱ
αρ. 18.
ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήχεισαν ἔξω,
ζητ οῦντές αὐτῷ λαλῆσαι.
4Ἴ Εἶπε δέ τις αὐτῷ" Ἰδοῦ, ἣ
µήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω
ἑστήκασι, ζητοῦντές σοι λαλῆσαι.
48 Ὃ δὲ ἀποκριθεὶς, εἰπε τῷ
εἰπόντι αὐτῷ" Τίς ἐστὶν ἣ µήσηρ
µου, καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου ;
49 Καὶ ἐχτείνας τὴν χεῖρα αὖ-
τοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ, εἰπεν"
Ἰδοὺ ἡ μήτηρ µου, καὶ οἱ ἀδελφοί
μου.
60 Ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ σὸ θέ-
λημα σοῦ πατβός µου τοῦ ἐν οὖρα-
νοῖς, αὐτός μου ἀδελφὸς, καὶ ἀδελ-
φὴ, καὶ μήτηρ ἐστίν.
Κεφ. ιγ΄. 19.
1 ΕΑΝ δὲ τῇ ἡμέρα ἐχείνῃ ἐξελ-
θὼν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς οἷ-
κίας, ἐκάθητο παρὰ τὴν ϑάλασσαν"
2 Καὶ συνηχθησαν πρὸς αὐτὸν
ὄχλοι πολλοὶ, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸ
πλοῖον ἐμςάντα καθῆσθαι" καὶ πᾶς
ὁ ὄχλος ἐπὶ σὸν αἰγιαλὸν εἱστήκει.
5. Καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ
ἐν παραξολαῖς, λέγων: Ἰδοῦ, ἐξ-
ἤλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείρειν.
4 Καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν, ἃ
μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν: καὶ ἢ.
θε τὰ πετεινὰ, καὶ κατέφαγεν αὐτά.
ὅ "Αλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πε-
«ρώδη, ὃ ὅπου οὐχ εἶχε γῆν πολλήν"
καὶ εὐθέως ἐξανέτειλε, διὰ σὺ μὴ
ἔχειν βάθος γῆς.
6 "Ηλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐκαυ-
µατίσθη, καὶ διὰ σὺ μὴ ἔχειν ῥίξαν,
ἐξηράνθη.
7 "Αλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἄ-
χάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι,
καὶ ἀπέπνιξαν αὐτά.
8 "Αλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν
τὴν καλὴν, καὶ ἐδίδου χαρπὸν ὃ μὲν
ἑκασὸν, ὃ δὲ ἑξήκοντα, ὅ δὲ σριά-
κοντα.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ. 21
9 Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκέεσω
ἣν Καὶ προσελθόντες οἱ µαθη-
, εἶπον αὐτῷ" Διατί ἐν παραθο-
ὍΣ λολεῖς αὐτοῖς, ν
11 Ὁ. δὲ ἀποχριθεὶς εἶπεν αὖ-
τοῖς" Ὅτι ὑμῖν δέδοται γνῶναι, σὰ
μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὖβα-
νῶν, ἐχείνοις δὲ οὐ δέδοται.
12 Ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήσεται
αὐτῷ, καὶ περισσευθήσεται" ὄσεις δὲ
οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει, ἀρθήσεται ἀπ᾿
αὐτοῦ.
155 Διὰ τοῦτο ἐν παραξολαῖς
αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέποντες οὐ
βλέπουσι, καὶ δες οὐχ ἀκούα
σιν, οὐδὲ συνιοῦσι.
14 Καὶ ἀναπληροῦται ἐπ᾽ αυ
σοῖς ἡ προφητεία Ἡσαΐου, ἣ λέ-
γουσα" ““ Ακοῇ ἀκούσετε, καὶ οὐ μιὴ
συνῆτε' καὶ βλέποντες βλέψετε,
καὶ οὐ μὴ ἴδησε.
16 ᾿Επαχύνθη γὰρ ἣ καρδία
φτοῦ λαοῦ τούτου, καὶ τοῖς ὠσὶ βα-
ρέως ἤχουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς
αὑτῶν ἑκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι
τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκού-
σωσι, καὶ τῇ καρδίᾳ συνιῶσι, καὶ
ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτούς. ᾿
16: κ δὲ μακάριοι οἱ ἐφθαλ-
μοὶ, ὅ ι. βλέπουσι καὶ τὰ ὦτα
ὑμῶν. ὅτι ἀχούει.
17 ᾽Αμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ὅφι
πολλοὶ προφῆται καὶ δίκαιοι ἐπεθύ-
μησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, χαὶ οὐκ
εἶδον: καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ
οὐχ ἤκουσαν.
18 Ὑμεῖς οὖν ἀκούσασε τὴν
παραβολὴν τοῦ σπείροντος.
19 ἸΠαντὺς ἀκούοντος σὺν λόγον
τῆς βασιλείας, καὶ μὴ δυνιέντος,
ἔρχεται ὑ πονηρὺς, καὶ ἁρπάξει σ.
ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδία αὐτοῦ
οὗτός ἐστίν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν ἅπα"
ρείς.
40 Ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώδη ὅπὰ
99
--
ρεὶς, οὗτός ἐστιν ὃ σὺν λόγον ἀχού-
ων, καὶ εὐθὺς μετὰ χαρᾶς }αμδά-
νων αὐτόν"
21 Οὐχ ἔχει δὲ ῥίϑαν ἐν ἑαυτῷ,
ἀλλὰ πρόσκαιρός ἐστι" γενομένης
δὲ θλίψεως ἢ διωγμοῦ διὰ τὸν λό-
γον, εὐθὺς σκανδαλίζεται.
φῷ Ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας όὅπα-
ρεὶς, οὗτός ἐστιν ὁ σὺν λόγον ἀκού-
ων" καὶ ἣ µέβιμνα τοῦ αἰῶνος σάσαε,
καὶ ἣ ἀπάτη τοῦ πλούτου συµπνι-
γει σὸν λόγον, καὶ ἄχαρπος γίνεται.
428 Ὁ δὲ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν κα-
δὰ) σπαρεὶς, οὗτός ἐστιν ὁ τὸν λό-
γον ἀκούων, καὶ συνιών" ὃς δὴ καρ-
ποφορεῖ, καὶ ποιεῖ, ὃ μὲν ἑχατὸν, ὁ
δὲ ἑξήκοντα, ὁ δὲ τριάκοντα.
94 "Αλλην σαραξολὴν σπαρέ-
θηχεν αὐτοῖς, λέγων: 'Ὡμοιώθη ἣ
βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ
σπείροντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἁ-
γρῷ αὑτοῦ.
45 Ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀν-
θρώπους, ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχϑρὸς, καὶ
ἔσπειρε ζιξάνια ἀνὰ μιέσον τοῦ σί-
σου" καὶ ἀπῆλθεν.
96 Ὅτε δὲ ἐδλάστησεν ὁ χόρ-
σος, καὶ καρπὸν ἐποίησε, τύτε ἐφά-
νη καὶ τὰ ζιζόνια.
ο ἹΠροσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι
φοῦ οἰκοδεσπύτου, εἰπον αὐτῷ" Κύ-
ριξε, οὐχὶ καλὸν σπέρµα ἔσπειρας ἐν
τῷ σῷ ἀγρῶ; πόθεν ἀν ἔχει τὰ
ζιδάνια :
5 Ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς: ᾿Εγχθθὺς
ἄνθρωπος σοῦτο ἐποίησεν. Οἱ δὲ
δοῦλοι εἶπον αὐτῷ" Θέλεις οὖν ἀ-
πελθόντες συλλέξωμεν αὐτώ ;
99 Ὁὧ δὲ ἔφη, Οὔ: μήποτε συλ-
λέγοντες σὰ ζιζανία, ἐκριζώσητε
αμα αντοις τον σιτον.
90 "Αφετε συναυζάνεσθαι ἆμ.-
φύτερα μέχρι τοῦ ϑεριόμου" καὶ ἐν
σῶ καιρῷ τοῦ ϑερισμοῦ ἐρῶ τοῖς
ϑερισταῖς: Συλλέξατε πρῶτον τὰ
κο
ΕΥΑΙΤΕΛΙΟΝ
σὰ 1ὸ
ζιζάνια, καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσ
µας, πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτώ
σὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν
ἀποθήκην μου.
91 ΓΑλλην παραξολὴν παρέθη-
χεν αὐτοῖς, λέγων: “Ὁμοία ἐστὶν ἣ
βασιλεία. τῶν οὐρανῶν κόχχῳ σινά-
πεως, ὃν λαθὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν
ἐν τῷ ἀγρῷ αὑτοῦ.
39 Ὅ μικρύτερον μέν ἐστι πάν-
σων τῶν σπερμάτων" ὅταν δὲ αὐξη-
θᾳ, μεῖδον τῶν λαχάνων ἐστι" καὶ
γίνεται δένδρον, ὥστε ἐλθεῖν σὰ
πεσεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ χαταύκη-
νοῦν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.
96 "Αλλην παραξολὴν ἐλάλη-
σεν αὐτοῖς" Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασι-
λεία τῶν οὐρανῶν ζύμῃ, ἣν λαξοῦ-
σα γυνὴ ἐνέχρυψεν εἰς ἀλεύρου σάσα
σρία, ἕως ἃ ἐζυμώθη ὅλον.
84 Ταῦτα πάντα ἐλάλησεν ὁ
Ἰησοῦς ἐν παραξολαῖς τοῖς ὄχλοις,
καὶ χωρὶς παραξολῆς οὐκ ἐλάλει
αὐτοῖς.
85 Ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηδὲν
διὰ τῇ προφήσε, λέγοντος" ““ ᾿Ανοί-
ζω ἐν παραξολαῖς τὸ στόμα µου
ἐρεύξομιαι κεκρυµιµένα ἀπὸ καταξο
λῆς κόσμου.”
86 Τότε ἀφεις τοὺς ὄχλους, ἡλ-
θεν εἰς τὴν οἰχίαν ὁ Ἰησὲς" καὶ προ-
σῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ,
λέγοντες" Φράσον ἡμῖν τὴν παρα-
βολὴν τῶν ζιξανιων τοῦ ἀγροῦ.
851 Ὁ δὲ ἀποχριθεὶς, εἶπεν αὖ-
τοῖς Ὃ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα,
ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου"
98 Ὁ δὲ ἀγρὸς, ἐσσὶν ὁ κόσμος
σὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἳ
υἱοὶ τῆς βασιλείας" «ὰ δὲ ζιδάνια,
εἰσὶν" οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ.
39. Ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ ἀπείρος αὖ-
σὰ, ἔστιν ὃ διάξολος" ὁ δὲ ϑερισ-
μὺς, συντέλεια σοῦ αἰῶνός ἔσσιν' οἱ
δὲ δερισταὶ, ἄγγελοί εἰσιν
γαρ. 14.
40 Ὥσπερ ὧν συλλέγεται τὰ
ζιζάνια, χα! πυβὶ χατακαίεται"
οὕτως ἔσται ἐν ση συντελεία τοῦ
αἰῶνος τούτου.
41 ᾿Αποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-
που τοὺς ἀγγέλους αὑτοῦ, καὶ συλ-
λέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ
πάντα τὰ σκάνδαλα, καὶ τοὺς ποι-
εὔντας τὴν ἀνομίαν"
42 Καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς
σὴν χάμινον τοῦ πυρύς' ἐκεῖ ἔσται ὁ
κλαυθμὺς καὶ ὁ βρυγμὸς φῶν ὀδόν-
των.
438 Τότε οἱ δίκαιοι ἐχλάμγου-
σιν ὡς ὃ ἥλιος, ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ
πατρὺς αὐτῶν Ὁ ἔχων ὦτα ἀ-
χούειν, ἀκουέτω.
44 ΤΠάλιν ὁμοία ἐστὶν ἣ βασι-
λεία τῶν οὐρανῶν ϑησαυρῷ κεκρυμι:
μένῳ ἐν τῶ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρω-
πος ἔκρυφε, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς
αὐτοῦ ὑπάγει, καὶ πάντα ὅσὰ ἔχει,
πωλεῖ, καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκ-
εἴνον.
45 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασι-
λεία σῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ ἐμπόρῳ,
ζητοῦντι χαλοὺς “μαργαρίτας.
46 Ὃς εὑρὼν ἕνα πολύτιμιον
μαργαρίτην. ἀπελθὼν, πέπρακϑ
πάνσα ὅσα είχε, καὶ ἠγόρασεν αὐ-
σόν.
47 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἣ βασι-
λεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βλη-
θείση εἰς τὴν ϑάλασσαν, καὶ ἐκ
παντὸς “γένους δυναγαγούσῃ"
48 Ἣν, ὅτε ἐπληρώθη, ἀναξι-
Ξάσανξες ἐπὶ σὸν αἰγιαλὸν, καὶ
καθίόαντες, συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς
ἀγγεῖα, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔξαλον.
49 Οὕτως ἔσται ἐν φῇ συντε-
λεία τοῦ αἰῶνος" ἐξελεύσονται οἱ
ἄγγελο:, καὶ ἀφοριοῦσι τοὺς πονη-
ροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων"
60 Καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν
καμινον σοῦ πυούς ἐχεῖ ἔσται ὁ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ,
28
κλαυθμὺς καὶ ὃ βρυγμιος τῶν ὁδέν-
σων.
51 Λέγει αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς' Συ-
νήκατε ταῦτα πάντα; Λέγουσιν
αὐτῷ" Ναὶ Κύριε,
δῷ Ὃ δὲ εἶπεν αὐτοῖς: Διὰ σᾶ-
σο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶς
εἰς σὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ὕ-
μιοιός ἔστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπόση,
ὅστις ἐκδάλλει ἐκ σοῦ ϑησαυροῦ αὑ-
σοῦ καινὰ καὶ παλαιά.
58 Καὶ ἐγένετο, ὅτε ἐτέλεσεν ὁ
Ἰησοῦς τὰς παραξολὰς ταύτας,
μιετῆρεν ἐχεῖθεν.
δά Ἱζαὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα
αὑτοῦ, ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τὴ συ-
ναγωγῇ αὐτῶν: ὥστε ἐκπλήστεσθαι
αὐτοὺς, χαὶ λέγειν" Πόθεν τούτῳ
ἣ σοφία αὕτη, καὶ αἱ δυνάμεις ; ;
55 Οὐχ ὃ ὅτός ἐστιν ὁ τοῦ σέχσο-
νος υἱός, οὐχὶ ἣ µήση 6 αὐτοῦ λέ-
γεται Μαριὰμ., καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῷ
᾿Ιάχωξος, καὶ Ἰωσῆς, καὶ Σίμων,
αἱ Ἰούδας :
56 Καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ
πᾶσαι πεὺς ἡμᾶς εἰσι; πόθεν οὖν
σούσῳ ταῦτα πάνσα :
57 Καὶ ἐσκανδαλίζονσο ἐν αὐἎ-
σῷ. Ὃ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς"
Οὐχ ἔστι προφήτης ἄτιμος, εἰ μὴ
ἐν φῇ πατριδι αὑτοῦ, καὶ ἐν τῇ οἷ-
ος
χίᾳ αὑτοῦ.
58 Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνα-
µεις πολλὰς. διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐ-
φῶν.
1 ΕΙΝ ἐχείνω τῷ χαιρῷ ἤκουσεν
“Ηρώδης ὁ τετράρχης τὴν
βοὴν Ἰησοῦ"
Φ Καὶ εἰπε τοῖς παισὶν αὑτοῦ"
Οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὑ Βαπτιστής
αὐτὸς ἦγέρθη ἀπὸ τῶν νεχρῶν, χαὶ
διὰ τοῦτο αἱ δυνάμιεις ἐνεργοῦσιν ἐν
αὐτῶ.
κεφ. ιδ΄,
24
να Ὁ γὰρ Ἡρώδης κρατήσας
Ἰωάννην, δηκεν αὐτὸν, καὶ
ἔδοτο ἐν φυλαχῇ, διὰ " Ἡρωδιάδα
«τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἆλελ-
φοῦ αὑτοῦ
4 Ἔλεγε μὰρ αὐτῷ ὁ ᾿Ιωάννης"
Οὐχ ἔξεσσί σοι ἔχειν αὐτήν.
5 Καὶ θέλων αὐτὸν ἀποκσεῖναι,
ἐφοβήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφή-
σην αὐτὸν εἶχον.
ϐ Τενεσίων γὲ ἀγομιένων τοῦ
Ἡρώδου, ὠξχ ὅατο ἣ θυγάτηρ τῆς
Ἡρωδιάδος ἑ ἐν τῷ μέσῳ, καὶ ἤρεσε
τῷ Ἡρώδῃ.
7 Ὅϑεν μεθ᾽ ὕρχου ὡμολόγησεν
αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται.
8 Ἡ δὲ, προθιξασθεῖσα ὑπὸ τῆς
ἬΝ αὖσ ἧς, Δός μιοι, φησὶν, ὧδε
ἐπὶ πσίναχι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου
τοῦ Βαπτιστοῦ.
9 Καὶ ἐλυπήθη ὗ βασιλεύς" διὰ
δε τοὺς ὅρκους χαὶ τοὺς ὄυναναχει-
μένους, ἐκέλευσε δοθῆναι.
10 Καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισε
σὺν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακή.
11 Καὶ ἠνέχθη ἣ χεφαλὴ αὐσᾶ
ἐπὶ πίνακι, καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ"
καὶ ἤνεγκε τῇ μητρὶ αὑτῆς.
12 Ἰαὶ προσελθύντες οἱ μαθη-
ταὶ αὐτοῦ ἦραν σὸ σῶμα, καὶ ἔθα-
ψαν αὐτό" καὶ ἐλθόντες ἀπήγγει-
λαν τῷ Ἰησοῦ.
19 Καὶ ἀκούσας ὃ Ἰησοῦς, ἀ-
νεχώρ., σεν ἐκεῖθεν ἐν «'λοίω εἰς ἔρη-
μὸν σύπον κατ’ ἰδίαν. Ἰκαὶ ἀχού-
σαντες οἱ ὄχλοι, ἠκολούθησαν αὐ-
τῷ πεζη ἀπὸ σῶν πόλεων.
14 κα ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς, εἶδε
πολὺν ὄχλον: καὶ ἐσπλαγχνίσθη
ἐπ᾿ αὐτοὺς, καὶ ἐθεράπευσε τοὺς
ἀῤῥώστους αὐτῶν.
15 Ὀψίας δὲ γενομένης, προ-
σῆλθον αὐτῶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέ-
γοντες" "Ερημιός ἐστιν ὁ τύπος, καὶ
ἃ ὥρα ἤδη
ΕΥ̓ΑΙΤΈΛΔΙΟΝ
αρ. 14
τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόνσες εἰς
τὰ κώμας, ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς
βρώματα. ᾿
16 ὋὉ δὲ Ἰησοῦς εἰπεν αὐτοῖς,
Οὐ χεείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν" δύφ᾽
αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.
17 Οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ, Οὐκ
ἔχομεν ὧδε εἰ μνὴ πέντε ἄρτους καὶ
δύο ἰχθύας. ν
18 Ὃ δὲ εἰπε: Φέρετέ µοι αὖ-
φοὺς ὧδε.
19 Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους
ἀναχλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόβτους.
λαθὼν τοὺς πέντε ἄρτους. καὶ φοὺς
δύο ἰχδύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν
οὐρανὸν, εὐλόγησε" καὶ χλάσος,
ἔδωχε τοῖς μαδησαῖς σοὺς ἄρτους
οἱ δὲ μαθηταὶ σοῖς ὄχλοις.
20 Καὶ ἔφα γον : πάντες, καὶ ἐ-
χορτάσθησαν" καὶ ἦραν σὺ περισ-
σεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κο-
φίνους πλήρεις.
2] οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες
ὡσεὶ πενσαχισχίλιοι, χωρὶς γυναι-
χῶν καὶ παιδίων.
99 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἴη-
σοῦς ποὺς μαθητὰς αὑτοῦ ἐμξῆναι
εἰς τὸ πλοῖον, καὶ «προάγειν αὐτὸν
εἰς τὸ πέραν, ἕως ἃ ἀπολύσῃ σοὺς
ὄχλους.
95 Καὶ ἀπ πολύσας τοὺς ὄχλους,
ἀνέξη εἰς τὸ ὄρυς κατ᾽ ἰδίαν προ-
σεύζασθαι. ᾿ΟΨίας δὲ γενομένης,
μιόνος ἦν ἐχεῖ.
94 Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον σῆς
αλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπ
σῶν κυμάτων" ἦν γὰρ ἐναντίος κ
ἄνεμος.
9ὔ 'γετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆν
νυχτὸς ἀπηλὺε πρὸς αὐσοὺς ὁ Ἴη
σοῦς, περιπατῶν ἐπὶ τῆς ϑαλύσ
σης.
96 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ µιαθη
ταὶ ἐπὶ τὴν ϑάλασσαν περιπατοῦν-
παρῆλθεν: ἀπόλυσον | τα, ἐταράχϑυσαν. λέγοιτες Ὅν
οαρ. 18
ΚΑΤΑ ΜΑΊ2ΛΑΙΟΝ
9ο
φάνσασµά ότι" καὶ ἀπὸ τοῦ φύξου θυτέρωνς οὐ γὰρ νίσσονσαι τὰς
ἔχραξαν.
ΦΊ Εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς
ὃ Ἰησοῦς, λέγων" Θαρσεῖτε" ἐγώ
εἰμι" μνὴ φοξεῖσθε.
28 ᾿Αποχριθεὶς δὲ αὐτῷ ὁ Πέ-
τρος, εἶπε" Κύριε, εἰ σὺ εἰ, κέλευ-
σόν µε πρός σε ἐλθεῖν ἐπ; τὰ
ὕδατα.
99 Ὁ δὲ εἶπεν Ἐλθέ. Καὶ
καταξὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος,
περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα, ἐλθεῖν
πρὸς τὸν Ἰησοῦν.
90 Ἑλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυ-
ξὺν, ἐφοξήθη" καὶ ἀρξάμενος κατα-
ποντίζεσθαι, ἔκραξε, λέγων Κύριε,
σῶσόν µε.
951 Εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐχτεί-
νας τὴν χεῖρα, ἐπελάξετο αὐτοῦ,
λέγει αὐτῷ: ᾿Ολιγύπιστε, εἰς τί
ἐδίστασας :
99 Καὶ ἐμξάντων αὐτῶν εἰς σὺ
πλοῖον, ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος.
53. Ο, δὲ ἐν τῷ ) πλοίῳ, ἐλθόντες
προσεκύνησαν αὐτῷ, λέγοντες" ᾽Α-
ληθῶς Φερῦ υἱὸς εἶ.
94 Καὶ διαπεράσαντες, ἦλθον
εἰς τὴν γῆν Γεννησαρές.
ὦδ. Καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ
ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου, ἀπέστει-
λαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐχείνην,
χαὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς
καχῶς ἔχοντας.
90 Καὶ παρεκάλουν αὐτὸν, ἵνα
μόνον ἅψωνται τοῦ χρασπέδου τοῦ
ἱματίου αὐτοῦ: καὶ ὅσοι ἥψαντο,
διεσώθησαν.
Κεφ. με΄. 15.
ι Ο/σε προσέρχονται τῷ Τη
σοῦ οἱ ἀπὸ “Ἱεροσολύμων
1 ραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι, λέγον-
φες"
2 Διατί οἱ μαθηταί σου παρα-
ξαίνουσι σὴν παράδοσιν σῶν πρεσ-
Β
χεῖρας αὑτῶν, ὅταν ἄρτον ἐσθίω-
σιν.
8 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶτεν αὖ-
τοῖς" Διατί καὶ ὑμεῖς παραβαίνετε
τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν πα-
ράδοσιν ὑμῶν :;
Ὃ γὰρ Θεὺς ἐνετείλατο, λέ-
γων: Τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν
μητέρα" καί: Ὃ κακολογῶν πατέ-
ρα ν μητέρα, ϑανάτῳ σελευτάσω.
Ὑμεῖς δὲ λέγεσε" ᾿ Ὸς ἂν εἴς:
τῇ τῷ πατρὶ ἣ τῇ μιητθὶ, Δῶρον, ὃ
ἐὰν ἐξ ἐμοῦ ὠφεληθῇς" χαὶ οὐ μὴ
σιµήση τὸν πατέρα αὑτοῦ, ἢ τὴν
μητέρα αὐτοῦ.
6 Καὶ ἠχυρώσατε σὴν ἐντολὴν
φοῦ Θεοῦ. διὰ τὴν παράδοσιν ὑμῶν
π Ὕποκριτα!, καλῶς προεφή-
σευσε περὶ ὑμιῶν Ἡσαΐας, λέγων"
8 Ἐγγίζει μοι ὗ λαὺς ὁ ὅσος τῷ
στόματι αὑτῶν, καὶ τοῖς χείλεσί µε
σιμᾷ: ἣ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω
ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ.
9 Μάτην δὲ σέξονταί µε, διδάσ-
κοντες διδασκαλίας, ἐντάλματα
“ον ᾿
10 Καὶ προσκαλεσάμενος σὸν
ὄχλον, εἶπεν αὐτοῖς" ᾿Αχούεσε καὶ
συνίετε.
11 Οὐ τὸ εἰσερχόμενον εἰς τὸ
στόµα κοινοῖ τὸν ἀνθρωπον" ἀλ.
σὸ ἐχπορευύμιενον ἐκ τοῦ στύματος
σοῦτο χοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
19 Τότε πβοσελθόντες οἱ μια
θηταὶ αὐτοῦ, εἶπον αὐτῷ' Οἶδας
ὅτι οἱ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες τὸν
λόγον, ἐσχανδαλίσθησαν ; τὴ
15 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπε: ΤΙᾶ-
σα φυτεία, ἥν οὐκ ἐφύτευσεν ὁ πα-
σήρ µου ὁ οὐράνιος, ἐκβιζωθήσεσαι.
14 "Αφετε αὐτούς" ὁδηγοί εἶσι
συφλοὶ τυφλῶν’ τυφλὸς δὲ τυφλὸν
ἐὰν ὑδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς ββόθυνων
πεσοῦ "ται.
εδ
16 ᾽Αποχριθεὶς δὲ
“’ μα ῇ 9
ε/τεν αὐτῷ" Φράσον ἡμῖν τὴν πα-
αξολὴν ταύτην.
16 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ᾽Ακμὴν
χε αά 3 3. π ᾽Σ
ται νμεις ἀσύνετοι εστες
΄“ - Ν
17 Οὔπω νοεῖτε, ὅσι πᾶν σο
εἰσπορευόμιενον εἰς τὸ στόμα, εἰς
σὴν χοιλίαν χωρεῖ, καὶ εἰς ἀφεδρῶνα
ἐκοάλλεται ;
18 Τὰ δὲ ἐκπορευόμεναι ἐκ τοῦ
στόματος, ἐ ἐχ τῆς καρδίας ἐξέρχε-
σαι, κακεῖνο, κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
19 "Εκ γὰρ τῆς καρδίας ἐξέρ-
χονται διαλογισμοὶ πονηροὶ, ας
μοιχεῖσι, πορνεῖαι, κλοπαὶ, ψευδο-
μαρτυρίαι, βλασῳ φημίαι.
ν] »
90 Ταῦτά ἐστι τὰ κοινοῦντα τὸν
ἄνθρωπον: σὸ δὲ ἀνίπτοις χερσὶ
φαγ
Ὃν
εως
ο]
σο
Φ
εἶν
.
εἴν, οὐ κοινοῖ σὺν ἄνϑρωπον.
21 Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰη-
σοῦς, ἀνεχώρησεν εἰς τὰ µέρη
Τύρου καὶ Σιδῶνος.
ο, Καὶ ἰδοὺ, γυνὴ Χαναναίκ
σῶν ὁρίων ἑχείνων ἐξελθοῦσα,
ραύ ύγασεν, αὐτῷ λέγουσα" Ῥλέ-
ών με, Κύριε, υἱὲ Δαξ ξ)δ' ἡ ϑυ-
γάτηρ µου κακῶς δαιμονίζεται.
235 Ὃ δὲ οὐκ ὀπεχρίθη αὐτῇ
λόγον. ΚΚαὶ προσελθόντες οἵ µα-
δηταὶ αὐτοῦ, ἠρώτων αὐτὸν, λέ-
“οντες- ᾿Απόλυσον αὐτὴν, ὅτι κρά-
ζει ὄπισθεν ἡμῶν. οἱ
φ4 Ὃ δὲ ἀποκριθεὶς, εἰπεν"
Οὐχ ἀπεττάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρό-
ο
ατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰ1σ-
ραῆλ.
25 Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνει
αὐτῷ, λόγουσα" Κύριε, βοήθει μοι.
96 Ὁ δὲ ἆπ ποχριθεὶς, εἰπεν" Οὐχ
ἔστι χαλὴὺν λαξεῖν σὺν ἄρτον σῶν
σέχνων, Χι βαλεῖν τοῖς χυναρίοις.
«Η δὲ εἰπε Ναὶ Κύριε" Ὁ
χυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν
ψιχίων τῶν πιπτόνφων ἀπὸ τῆς
ἐφ όης φῶν χυρίων αὑτῶν
ΕΥ̓ΑΙΤΈΛΙΟΝ
(ἂρ [ὃ
φ8 Τύτε ἀποχριδεὶς ὗ Ἰησοῦς,
εἶπεν αὐτῇ" ᾿Ὡ γύναι, μεγάλη σου
πί στις) γενηθήτω σοι ὡς θέλεις
ὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς
ὥρας ἐκείνης.
99 Καὶ μεταβὰς ἐχεῖθεν ὁ Ἶη-
σοῦς, ἦλθε παρὰ τὴν ϑάλασσαν
σης Γαλιλαίας" καὶ ἀναξὰς εἰς τὲ
ὄρος, ἐχάθητο ἐχεῖ.
90 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ ὄχλοι
πολλοὶ, ἔχοντες μεθ᾽ ἑαυτῶν χω-
λοὺς, τυφλοὺς, χωφοὺς, κυλλοὺς, Χο
ἑτέρους « πολλοὺς" χαὶ ἔῤῥιψαν αὐ.
μαι παρὰ τοὺς πόδας φοῦ Ἰησοῦ.
αἱ αἱ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς.
91 Ὥστε τοὺς ὄχλους ϑαυμά-
σαι, βλέποντας κωφοὺς λαλοῦντας,
χυλλοὺς ὑγιεῖς, χωλοὺς περιποσᾶν-
σας, καὶ τυφλοὺς βλέπονσας" χαὶ
ἐδόξασαν τὸν Θεὸν Ἰσραήλ.
859 Ὃ δὲ Ἰησοῦς προσχαλεσά.-
μι σοὺς μαθητὰς αὑτοῦ, εἶπε"
Σπλαγχνίξομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, δα!
ἤδη ἡμέρας τρεῖς προσμένουσί μοι,
καὶ οὐχ ἔχουσι τί φάγωσι" καὶ ἀπο-
λῦσαι αὐτοὺς νήστεις οὐ θέλω, µή-
ποτε ἐχλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ.
95 Ἰκαὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ μα-
ϑηταὶ αὐτοῦ: ΙΠύϑεν ἡμῖν ἐν ἑ ἐξημία
ἄρτοι φοσοῦσοι, ὥστε χορτάσα ὄχ-
λον τοσοῦτον ;
91 Καὶ λέγει αὐτοῖς ὃ Ἰησἒς,
Πύσους ἄρτους ἔχετε : Οἱ δὲ εἶπον
Ἑπτὰ, καὶ ὀλίγα ἰχθύδια.
95 Καὶ ἐχέλευσε σοῖς ὄχλοις
ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν.
36 Καὶ λαξὼν σοὺς ἑπτὰ ἄρ.
φους χαὶ τοὺς ἰχθύας, ἐὐχαειστί,
σας, ἔχλασε, καὶ ἔδωχε τοῖς μα-
θηταῖς αὑ]οῦ: οἱ δὲ μαθηταὶ τῷ
ὄχλω.
351 Καὶ ἔφαγον πάντες, καὶ ἕ-
χορτάσθησαν' χαὶ ἦραν τὺ περισσεῦ-
ον τῶν κλασμάτων ἑπτὰ σπυριδσς
σλήρεις.
ε
ἵνα
σαρ. 16.
88 Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν σετρα-
κισχίλιοι ἄνδρες, χωρὶς γυναικῶν κ)
παιδίων.
39 Καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους,
ἐνέξη εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἦλθεν εἰς
τὰ ὅρια Μαγδαλά.
Κεφ. ις. 16.
! Αἱ προσελθόντες οἱ Φαρι-
σαῖοι καὶ Σαύδδεκαῖοι, σει-
(άξωνς ες ἐπ πηώτ. σαν αὐτὸν σημεῖ-
ὃν ὃς σοῦ οὐρανοῦ ἐπ πιδει ξαι αὐτοῖς.
2 Ὁ δὲ ἀπ οχριθεὶς, εἶπεν αὐτοῖς"
Οὐ ίας γενομένης λέγετε' Εὐδία
τυῤῥάξει γὰρ ὃ οὐρανός.
9 Καὶ πρωῦ Σήμερον χξιμών"
τυῤῥά ζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός.
Ὕποκριταὶ, σὺ μὲν πρόσωπον φτοῦ
νὐρανοῦ γινώσκες σε διακρίνειν, σὰ δὲ
«ημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε,
4 Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς
φημιεῖον- ἐπιξητεῖ" καὶ σημεῖον οὐ
φοθήσεται αὐτῇ, εἰ μὴ τὸ σημιεῖον
Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. Καὶ κατα-
λιπὼν αὐτοὺς, ἀπηλόε.
5. Καὶ ἐλθόντες οἱ μοθηταὶ αὐτξ
εἰς τὸ πέραν, ἐπελάθοντο ἄρτους
λαξεῖν.
ϐ Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν κὐσοῖς
Ὁρᾶτε, καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ὧὐε
μῆς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδου-
καίων.
ΟἹ δὲ διελογίζοντο ἐν ἕαυ-
τοῖς, λέγοντες" Ὅτι ἄρτους ἐκ ἐλά-
ϑομιξν.
8 Γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, εἶπεν αὖ-
τοῖς Τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς,
ὐλιγόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλά-
ξετε;
9 Οὔπω νοεῖτε, ἐδὲ μνημιονεύετε
τοὺς πέντε ἄρτους τῶν θα τ τι μ
λίων, καὶ πύσους κοφίνους, ἑλάξετε ;
14 Οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τον
τετροχισχ,λίων, καὶ πόσας σπυρί-
ὗας ἐλάξετε :
τσ
ΚΑΤΑ ΜΑΊΘΑΙΟΝ. 27
11 Πῶς οὐ νοεῖτε, ὅτι οὐ περὶ
ἄρτου εἶπον ὑμῖν͵ πρ. σέχειν ἀπὸ
σης ζύμνης τῶν Φοψισαίων χαὶ Σαὸ
δουκαίων ;
19 Τόσα συνῆκαν, ὅτι οὐκ εἶπε
προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης σοῦ ἄρτα,
ἀλλ) απὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρι-
δσαίων καὶ Σαδοουκαίων.
19 Ἐλθὼν δε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ
μέρη ἹΚαισαρείας τῆς Φιλίππου,
ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὖτ οὔ, λέγων"
Τίνα με λέγουσιν οἱ “ρωσ” εἶναι
᾿ σὺν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ;
14 Οἱ δὲ εἶπον. Οἱ μὲν, Ιωαννην
σὺν Βαπτιστήν' ἄλλοι δὲ, ἨΗλίαν"
ἕτεροι δὲ, “Ἱερεμίαν, ἢ ἕνα τῶν
προφητῶν.
16 Λέγει αὐτοῖς"
με λέγετε «έναι ;
δὲ ’
θεὲ τινὰ
Ὑμεῖς
10 ᾿Ασ οκριθεῖς δὲ Σίμων Πέ-
σρος, εἶπε" Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς, ὁ υἱὸς
φοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.
17 Καὶ ἀποκριθεὶς ὃ Ἰησοῦς,
.-»"
εἶπεν αὐτῷ" Μακάριος εἰ ᾿ Σίμων
᾿Ιωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ
πεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾽ ὁ πατήρ με,
ν τοῖς οὐρανοῖς.
18 Καγὼ δὲ σοι λέγω, ὅτι συ
εἰ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ ση πέ-
σρα οιδομήσω μου σὴν ἐκχλησίαν"
καὶ πύλαι ὧδου οὐ κατισχύσουσιν
αὐτῆς"
19 Καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς
βασιλείας τῶν οὐρανῶν: καὶ ὃ ἐὰν
δήσης ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμιένον
ἐν φοῖς οὐρανοῖς" καὶ ὃ ἐὰν λύσης
ἐπὶ τῆς γῆς: ἔσται λελυμιένον ἓν
τοῖς οὐρανοῖς.
90 Τότε διεστείλατο σεῖς μιαθη-
σαῖς αὑτοῦ, ἵνα μιηδενὶ εἴπωσιν, ὅτι
αὐτός ἐστιν ᾿Ιησοῦς ὁ Χριστός.
2] ᾿Απὸ τότε ἤρξατο ὃ Ἰησοῦς
δεικνύειν τοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ, ὅτ
δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς “Ιεροσόλυμα,
κά πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πφεσ.
28
βυτέρων καὶ ἀρχιερέων, καὶ γραμ.-
΄ Ν 3 - ΔΝ ”
µατέων, καὶ ἀποκτανθηναι, καὶ τῇ
σρίσῃ ἡμέρα ἐγερθῆναι.
Ὁ Καὶ προσλαξόμενος αὐτὸν ὁ
Πέσρος, ἤρξατο ἐπ πιτιμᾷν αὐτῷ,
λέγων: Ἰλεώς σοι Κύριξ᾽ οὐ μὴ
») »-
εσται σοι τουτο.
99 Ὁ δὲ αἰ ὐτῶ εἰπε τῷ Πέ-
ερω: Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ,
σχάνδαλόν µου εἴ" ὅσι οὐ φρονεῖς τὰ
φοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώ-
πων. εἶ
94 Τύτε ὃ Ἰησοῦς εἰπε τοῖς
μαθηταῖς αὐτοῦ" ΕἾ τις ϑόλει ὀπί-
σω μον ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἕαυ-
τὸν, καὶ ἁράτω σὺν σταυρὸν αὑτοῦ,
καὶ ἀκολουθείτω μιοι-
25 Ὃς γὰρ ἂν ϑέλῃ τὴν ψυχὴν
- -“ - Ά ΓΑΕ αρ εν
αὑτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτὴν" ὃς
Αν ει 3 / λ αν . ”
δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ τὴν Ψυχὴν αὑτοῦ
ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν.
96 Τι γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος,
ἐαν «ὸν χύσμον ὅλον κερδήση, τὴν
δὲ Ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ ; ἢ σί
δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς
Ψυχῆς αὐτού ;
91 Μέλλει γὰρ ὃ υἱὸς σοῦ ἀν-
θρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξη τοῦ
πατρὸς αὑτοῦ. μετὰ «τῶν ἀγγέλων
αὑτοῦ" καὶ τύτε ἀποδώσει ἑχάστῳ
κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ.
Αμιὴν λέγω ὑμῖν, εἰσί τινε
οὃ ᾿Αμὴν λέ υἷν, εἰσί τινες
φῶν ὧδε ἑστηκέσων, οἵτινες οὐ μιὴ
γεύσωνται δανάτου, ἕως ἂν ἴδωσι
τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν
τῇ, Βασιλεία ἀυτοῦ.
Κεφ. ιό’. 17.
αν κ δα.
1 Αἱ μεθ ἡμέρας ἕξ παρα-
, 3 - Ν
λαμιξάνει ὃ Ἰησοῦς σον
Πέτρον, καὶ ᾿Ιάκωξον, καὶ Ιωάννην
σὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ: καὶ ἀναφέρει
αὐτοὺς εἰς ὄνος ὑψηλὸν κατ᾽ ἰδίαν.
Φ Καὶ "ἐτεμορφώθη ἔμιπροσθεν
αὐτῶν καὶ ἔλαμφνε σὸ πρόσωπον
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
.......ιτιτιι͵ιι..{τ{΄΄ ΄Π΄΄΄΄ἷἿἝὍ πἅ’͵ ΄“͵΄ Ῥ.ΘῬῬὄὕἕ6 το“ υοτογτ κα
αρ. 17
αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος" τὰ δὲ ἱμάσι
αὐτοῦ ἐγένετο λευχὰ ὡς τὸ φῶς.
5. Καὶ ἰδοὺ, ὥφϑησαν αὗτοι-
Μωσῆς καὶ ᾿Ηλίας, μες αὐτοῦ
συλλαλοῦντες.
4 ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος, : εἶπε
τῷ Ἰησοῦ" ᾿ Κύριε, χαλόν ἐστιν ἣ-
μᾶς ὧδε εἶναι" εἰ ϑέλεις, ποιήσω-
μεν ὧδε τρεῖς σκηνὰς, σοὶ μίαν, "ὁ
Μωσῇ μίαν, καὶ μίαν Ἠλία.
δ Ἔσι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἰδοὺ,
νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐσνυς"
καὶ ἰδοὺ, φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης, λέ-
γουσα" Οὗτός ἐστιν ὃ υἱός μου ὗ
ἀγαπητὺς, ἐν ᾧ εὐδόκησα" αὐτοῦ
ἀχούεσε.
0 Καὶ ἀχούσαντες οἱ μαθησαὶ,
ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον αὑτῶν, καὶ
ἐφοξήθησαν σφύδρα.
7. ἸἹΚαὶ προσελθὼν ὃ ᾿Ιησοῦς,
ἥψατο αὐτῶν, καὶ εἶπεν" Ἐγέβθη-
σε, καὶ μὴ φοξεῖσθς
8 Ἐπάρανσες δὲ τοὺς ὀφθαλμὸς
αὑτῶν, οὐδένα εἶδον, εἰ μὴ σὺν Ἰη-
σοῦν µόνον.
9 Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὶ
σοῦ ὄρους, ἐνετείλατο αὐτοῖς ὃ Ίη-
σοῦς, λέγων. Μηδενὶ εἴπητε σι
ὅραμα, ἕως ἃ ὁ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου
ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.
10 Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ
μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες" Τί οὖν
οἱ γραμματεῖς χόγουσιν. ἳ ὅτι ᾿Πλίαν
δεῖ ἐλϑεῖν ο. :
11 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀποχριθεὶς.
εἶπεν αὐτοῖς" ᾿Ἠλίας μὲν ἔρχεται:
πρῶτον, οὶ ἀποκατασ: ὧδ: πάνσα.
12 Λέγω δὲ ὑμῖν, Ἠλίας
ἤδη ἦλθε, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐσὸν"
ἀλλ᾽ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ, ὅσα ἠθέλη-
σαν" ἕτω Χ) ὁ υἱὸς σοῦ ἀνδρώπου
μέλλει πάσχειν ὑπ᾽ αὐτῶν.
13 Τότε συνηκαν οἱ μαθησαὶ,
ὅτι περὶ Ιωάννου τοῦ Βαπτισσοῦ εἰ
πεν αὐτοῖς.
ἕδρ. 19
14 Ἰζαὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς
τὸν ὄχλον, προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρω-
πος, γονυπετῶν αὐτῷ,
16 Καὶ λέγων: Κύριε, ἐλέησόν
µου τὸν υἱὸν, ὅτι σεληνιάζεται, καὶ
κακῶς πάσχει’ πολλάκις γὰρ πίπ-
σει εἰς τὸ πῦρ, καὶ πολλάκις εἰς τὸ
ὕδωρ.
16 Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς
μαϑηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν
αὐτὸν δεραπεῦσαι.
17 ᾽Αποχριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, εἷ-
πεν ὮὪ γενεὰ ἄπιστος α) διεστραμ.-
μένη, ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾽ ὑμῶν; :
ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν ; φέβετέ
μοι αὐτὸν ὧδε.
18 Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὃ Ἴη-
ποῦς, Χ) ἐξῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ σὸ δαι-
µόνιον" καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ
τῆς ὥρας ἐκείνης.
19. Τόσε προσελθόντες οἱ μαθη-
ταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ᾽ ἰδίαν, εἰπον"
Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημιν ἐκξα-
λεῖν αὐτό;
90 ὋὉ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς:
Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν" ἀμὴν γὰρ
λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς
κόχκον σινάπεως, ἐρεῖτε σῷ ὄρει
τούτῳ" Μεταβήθι ἐντεῦθεν ἐχεῖ,
αἰξτοαξήσεται" καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει
ὑμῖν.
21 Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐχ ἐκπο-
ρεύεται, εἰ μιὴ ἐν προσευχὴ καὶ νη-
στεια.
φῷ ᾿Αναστρεφομένων δὲ αὐτῶν
ἐν τῇ Γαλιλαία, εἰπεν αὐτοῖς ὁ ἾἼη-
σοῦς: Μέλλει ὃ υἱὸς Φοῦ ἀνθρώπου
παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώ-
πων.
Φ Καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτὸν, καὶ
ση σείσ] ἡμέρα ἐγερθήσεται. ἹΚαὶ
ἐλυπήθησαν σφ έδρα.
Φ4 Ἐλθόνσων δὲ αὐτῶν εἰς
Καπερναοὺμ,, προσῆλθον οἱ τὰ δί-
ὅραχμα λαμβάνοντες σῷ Πέ ἔφρως
9ῈἘ
ΚΑΤΑ ΜΑΊΘΑΙΟΝ.
93
καὶ εἶπον: Ὃ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ
τελεί τὰ δίδραχμα,
25 Λέγει" Ναί. Καὶ ὅτε εἶ-
σῆλθεν εἰς τὴν οἰχίαν, προέφϑασεν
αὐτὸν ὃ Ἰησοῦς, λέγων: ΤΙ σοι
δοχεῖ, Σίμων ; οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς
ἀπὸ τίνων λαμιξάνουσι σα τέλη, ἣ
κῆνσον ; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὑτῶν. ἣ
ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων ;
96 Λέγ ει αὐτῷ ὁ Ἀέτρος" Α-
πὸ σῶν ἀλλοτρίων. ᾿ Ἔφη αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς" Αραγς ἐλεύθεροί εἰσιν οἱ
ἘΣ
υἱοί.
2 Ἵνα δὲ μὴ σχανδαλίσωμεν
αὐτοὺς, πορε ευθεις εἰς τὴν
σαν βάλε ἄγχιστρον, χα, σὺν ἀνα
ξάντα πρῶτον ἰχθὺν ἄρον" χαι
ἀνοίξας τὸ στύμα αὐτοῦ, εὑρήσεις
στατηρα" ἐκεῖνον λαξὼν, δὸς αὐτοῖς
ἀντὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ.
Κεφ. ή. 18.
1 ἪΝ ἐχείνῃ τῇ ὥρᾳ προσῆλθον
οἱ μαθητ αἱ τῷ Ἰησοῦ,
λέ ογανκες τίς ἄρα μείζων ἐσσὶν ἐν
τῇ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ;
9 Ἱκαὶ προσκαλεσάµενος
σοῦς παιδίον, ἔστησεν αὐτὸ ἐν µέσω
αὐτῶν,
8. Καὶ εἶπεν" ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν,
ἐὰν μιὴ στραφήτ ε, καὶ γένησθε ὡς
τὰ παιδία. οὐ μνὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
4 Ὅστις ὧν σαπεινώσῃ ἑαυςσὸν ὡς
σὸ παιδίον τοῦτο, ἅσός ἐστιν ὁ μεί-
ἴω ἐν τῇ Κὶ βασιλείῳ σῶν οὐρανῶν"
ὅ Καὶ ὃς ἐὰν δέξηται πα παιδίον
σοιοῦτον ἐπὶ τῷ ὀνόματί ὠου, ἐμὲ
δάλασ-
Ἶη-
6 Ὃς ὁ ἂν σχανδαλισῃ ἕ ἕνα τῶν
πεν τούς ἔμ τῶν πιστευύντων εἰς
ι αὐτῷ, | ἵνα κρεμασθῇ
μόλ ος ὀνικὸς ἐπὶ σὺν τράχηλον αὖ-
φοῦ, καὶ καταποντισθῇ ἐν σῷ πελά.
γει σης ϑαλάσσης.
50
τ Οὐαὶ
σκανδάλων: ἀνάγ χη γάρ
βεῖν τὰ νο πλὴν οὐαὶ
ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ, δὲ’ ἆ τὸ σχάνδα-
ον ἔρχεται.
8. Εἰ δὲ ἡ χείρ σου, ἢ ὃ πούς σε
σχανδαλίζει σε, ἔχχοψον αὐτὰ, καὶ
βάλε ἀπὸ συῦ" καλόν σοΐ ἐστὶν εἷ-
σελϑεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν, ἢ
χυλλὸν, ἢ δύο χεῖρας ἢ δύο πύδας
ἔχεντα, βληϑῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ
αιωνιον.
Ὦ Καὶ εἰ ὁ ὀφθαλμός σου σχαν-
δαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν, καὶ βάλε
ἀπὸ σοῦ" καλόν σοι ἐστὶ µονόφθαλ-
μον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ δύο
ὀφθαλμοὺς ἔ ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν
ἔενναν τοῦ σ πυρός.
10 Ὁρᾶτε, μὴ καταφρονήσητε
τῶν μικρῶν φούτων" λέγω γὰς
ὅσι οἱ ἄγγελοι αὐσῶν ἐν οὐ-
δεῖνος διὰ παντὸς βἈξπουσι τὸ πρό-
Τωπὸν τοῦ πατρός µου, τοῦ ἐν οὐρα-
οἷς.
11 "Ἠλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώ-
που σῶσαι τὸ ἀπολωλός.
19 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί
τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόξατα, καὶ
πλανηθη ἕν ἐξ αὐτῶν" οὐχὶ ἀφεὶς
«ἃ ἐννενηχονταεννέα, ἐπὶ τὰ ὄρη
«ορευθεὶς, ζης εἴ τὸ πλανώμενον :
18 [Καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὖ-
σὺ, ἀμνὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι χαίρει ἐπ’
αὐτῷ μᾶλλον, ἢ ἐπὶ τοῖς ἐννενη-
χοντοξννέα, τοῖς υνὴ πεπλανηµέ-
νοις.
14 Οὕτως οὐκ ἔσει ϑέλημα ἐμ-
προσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν, φτοῦ ἐν
οὐρανοῖς, ἵνα ἀπόλησαϊ εἰς τῶν µι-
χρ ῶν σούσο ὧν.
15 Ἐὰν δὲ ἅμαρτησῃ εἰς σὲ ὁ
δε ελφός σου, ὕπαγε, καὶ ἔλεγξον
αὐτὸν μεταξύ σου καὶ αὐτοῦ μόνου"
ἐών σου ἀκοῦσῃ, ἐκέρδησας σὺν ἀ-
δελφόν σου.
πως
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
τῷ
αρ. 189
16 ᾽Εὰν δὲ μὴ ἀκούση, παρά
λαξε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἣ δύο: ἵνο
ἐπὶ στόµοπος δύο μαξτύξων ἢ σε.
ὧν σταθη πᾶν ῥῆμα.
17 ᾿ΕἘὰν δὲ παβακούση αὐτῶν.
εἰπὲ τῇ ἐχκλησία" ἐὰν δὲ καὶ τῆς
ἐχχλησίας παραχούσῃ, ἔστω σοι
ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς Χ) ὁ σελώνης.
18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν
δήσητε ἐπὶ σῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα
ἐν τῷ οὐρανῷ" χαὶ ὅσα ἐὰν λύσητέ
ἐπὶ τῆς γῆς. ἔσται λελυμένα ἐν σῷ
Ἐπ Τῆς
οὐρανῷ.
19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὕτι
ἐὰν δύο ὑ ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς
γῆς 3 περὶ παντὸς πράγματος, ἆ ἔαν
αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς πα-
ρὰ τοῦ πατρός µου, τοῦ ἐν υὔρα-
νοῖς.
90 Οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συν-
ηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐχεῖ εἰμι
ἐν μέσῳ αὐτῶν.
Χ21 Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέ-
σβος, εἶπε" Κύριε, ποσάκις. ἁμαξ-
σήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ
ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτόκις ; :
99 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς Οὐ
λέγω σοι, ἕως ἑπτάκις, ἀλλ᾽ ἕωε
ἑξδομνηκοντάκις ἑπτά.
95 Διὰ τοῦτο ὡμοιώθη ἡ βασι-
λεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασι-
λεῖ, ὃς ἠθέλησε συνᾶραι λύγυν μετὰ
φῶν δούλων αὑτοῦ.
34 ᾿Αρξαμένου δὲ αὐτοῦ συναί-
βειν, προσηνέχθη αὐτῷ εἲς ὀφειλέ-
σης μυρίων ταλάντων"
φ6 Μὴ ἔχοντος δὲ αὐτοῦ ἆπο-
δοῦναι, ἐκέλευσεν αὐτὸν ὁ κύριος
αὐτοῦ πραθῆναι, καὶ τὴν γυναῖκα
αὐτοῦ, καὶ τὰ τέκνα, καὶ πάντα
ὅσα εἶχε, χαὶ ἀκ ποὐοθηναι.
96 πεσὼν ἦν ὁ δοῦλος προσε-
χύνει αὐτῷ λέ ἐγων" Κύριε, μακρο-
θύμνησον ἐπ᾿ ἐμιοὶ, καὶ πάντα σοι ἀν
ποδώσω.
( ΜΡ. 19.
2 Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύριος
φτυῦ δούλου ἐκείνου, ἀπέλυσεν αὐτὸν,
καὶ τὸ δάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ.
28 Ἔξ ἐλθὼν δὲ ὃ δοῦλος ἐκεῖ-
νος, εὗρεν ἕνα τῶν συνδούλων αὗτϑ,
ὃς ὥφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάρια"
καὶ κρατήσας αὐτὸν ἔπνιγε, λέγων"
᾿Απόδος μοι, εἴτι ὀφείλεις.
Φ9 Πεσὼν ἦν ὁ σύνδουλος αὐτοῦ
εἰς ποὺς πόδας αὐτοῦ, παρε εχάλει
αὐτὸν, λέ ἔγων" Μακροθύμησον ἐπ᾽
ἐμιοὶ, καὶ ἀποδώσω σοι.
90 Ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν: ἀλλ᾽ ἀ-
πελθὼν, ἔδαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν,
ἕως ἆ ἀποδῷ σὸ ὀφειλόμενον.
51 Ἰδόντες δὲ οἱ σύνδουλοι αὖ-
τοῦ τὰ γενόμενα, ἐλυπήθησαν σφό-
ὅρα" καὶ ἐλθόντες διεσάφησαν τῷ
κυρίῳ αὑτῶν πάντα τὰ γενόμιενα.
92 Τότε προσχαλεσάμινος αὖ-
κύριος αὐτοῦ, λέγει αὐτῷ"
πονηρὲ, πᾶσαν τὴν ὑφειλὴν
ἐχείνην ἀφῆχά σοι, ἐπεὶ παρεκάλε-
σάς µε:
38 Οὐκ ἔδει καί σε ἐλεῆσαι σὺν
σύνδουλόν σου, ὡς καὶ ἐγώ σε ἠλέη-
πα:
34 Καὶ ὀργισθεὶς ὃ ὗ χύριος αὐτοῦ
παρέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς,
ἕως ἃ ἀποδῷ πᾶν τὸ ὀφειλόμενον
αὐτῷ.
558 Οὕτω Ἀ ὁ πατήρ µου ὃ ἐπε-
ράνιος ποιήσει ὑμῖν, ἐὰν μὴ ἀφῆ-
σε ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὑτοῦ ἀπὸ
τῶν καρδιῶν ὑμῶν τὰ παβαπτώµα-
8
σα αὐτῶν.
Κεφ. ιθ΄. 19.
1 Αἱ ἐγένετο, ὅτε ἐτέλεσεν ὁ
Ἰησοῦς τοὺς λόγους τού-
τοὺς, μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας,
καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς ᾿Ιεδαίας,
πέραν «τοῦ Ἰορδάνου.
9 Καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ἔχλοι
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ.
5]
πολλοὶ" καὶ αὐςοὺς
ἐκεῖ.
9. Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φα-
τ ὃς γε ᾿
ρισαῖοι, πειράζοντες αὐτὸν, καὶ λέ-
[ γοντες αὐτῷ" ἘΠ ἔξεστιν ἀνθρώπῳ
ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὑτοῦ κατὰ
πᾶσαν αἰτίαν :
4 Ὁ δὲ εἰς δὲ οκριθεὶς, εἶπεν αὐτοῖς
δ: ἀνέγνωτε, ὅς; ὃ ποιῆσας ἀπ᾽
ἀρχῆς, ἄρσεν καὶ ϑῆλυ ἐποίησεν
αὐτούς ;
δ Καὶ εἶπεν" Ἔνεχεν τούτου κα-
σαλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα και
τὴν μητέρα, καὶ προσκολληθήσεται
τη γυναικὶ αὑτοῦ: καὶ ἔσονται οἱ
δύο εἰς σάρκα μίαν. κ
61: 'Ὡστε οὐχ ἔτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ
σὰρξ ο. ὃ ἦν ὁ Θεὺς συνέζευξεν,
ᾶν ἘΠ
τς μὴ χωριζέτω.
Λέγεσιν αὐτῷ; Τί ἕν Μωσῆς
.... δοῦναι βιξλίον ἀποστα-
σίου, καὶ ἀπολῦσαι αὐτήν ;
Λέγει αὐτοῖς: "Ὅσι Μωσῆς
πθὺς τὴν σχληροχαρδίαν ὑμῶν ἐπέ-
σρεφεν ὑμῖν ώρας, τὰς γυναῖκας
ὑμῶν: ἀπ᾿’ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν
ἐν ἔχ νά
9 Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι ὃς ἂν ἀπο-
λύση τὴν γυναῖχα αὐτοῦ, εἰ μὴ ἐπὶ
πορνεία, καὶ γαμήση ἄλλην, μιοι-
χᾶτα;" ὁ ἀπολελυμένην γαμή-
σας, μοιχᾶται. ᾿
10 Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ" Ἢ ἕτως ἐστὶν ἣ αἰτία τοῦ
ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικὺς, οὗ
συμιφερ έρει γαμῆσαι.
1 “τῶ ὃ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" Οὐ πάν-
σες χωθᾶ Ἔσι τὸν λόγ ον τοῦτον, ἀλλ
γᾷ
οἷς δέδοται.
12 Εἰσὶ γὰρ εὐνξχοι, οἵτινες
ἐκ κοιλίας μιηητρὸς ἐγεννήθησαν ὃ-
3 3 αρ. ο 3
σω" καὶ εἰσιν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὖ-
νουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων: 9
εἰσιν εὐνοῦχοι, οἵτινες εὐνούχισαν
4 Ν Δ Ξ Ἁ Ωω - ’ Αν Ὶ
ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐ-
35
ρανῶν. ὯὋ δυνάμενος χωρεῖν, χω-
είσω.
19 Τότε προσηνέχθη αὐτῷ παι-
δία, ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇ αὐτοῖς,
καὶ προσεύξηται: οἱ δὲ μαθηταὶ
ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
14 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν" "Αφεσε
τὰ παιδία, καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ
ἐλθεῖν πρός µε" τῶν γὰρ τοιούτων
ἐστὶν ἣ βασιλεία σῶν οὐρανῶν.
15 Καὶ ἐπιθεὶς αὐτοῖς τὰς χεῖ-
ρας ἐπορεύθη ἐκεῖθεν.
16 Καὶ ἰδοὺ, εἷς προσελθὼν, εἷ-
πεν αὐτῷ" Αιδόσνώς ἀγαβὲ, σί
ἀγαθὸν ποιήσω, ἵνα ἔχω ζωὴν
αἰώνιον ; "
17 Ὃ δὲ εἶπεν αὐτῷ Τί με
λέγεις ἀγαθόν : οὐδεὶς ἀγαθὸς, εἰ
μὴ εἰς, ὁ Θεός: εἰ δὲ ϑέλεις εἰσ-
ελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν, τήρησον τὰς
ἐντολάς.
18 Λέγει αὐτῷ ἹΠοίας : Ὃ δὲ
Ἰησοῦς εἶπε' Τὸ Οὐ φονεύσεις"
Οὐ μοιχεύσεις" Οὐ χλέψεις: Οὐ
ψευδομαρτυρήσεις.
19 Τίμα σὸν πατέρα σου, Χὶ τὴν
μητέρα" καί, ᾿Αγαπήσεις τὸν πλη-
σίον ου ὡς σεαυτόν.
90 Λέγει αὐτῷ" ὃ νεανίόχος"
Πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεύ-
ση]ός μου" σί ἔτι ὑστερώ ; :
921 Ἔφη αὐ]ῷ ὁ ὁ Ἰησᾶς' Εἰ δέ-
λεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε, πώλησόν
σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς αἼω-
χοῖς" καὶ ἕξεις ϑησαυρὸν ἐν οὐρανῷ"
χαὶ αν ἀκολούθε μοι.
ὁ ἸΑχούσας δὲ ὁ νεανίόχος σὺν
λέω, ἀπτῃλθε λυπούμενος ἦν γὰρ
ἔχων χ]ήμαΊα πολλά.
925. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἰπεα τοῖς ς μα-
θηταῖς αὑτοῦ: ᾿Αμιὴν χρῶ ὑμῖν,
ὅςι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται
εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
44 Πάλνι δὲ λέγω ὑμῖν, εὖχο-
πὠτερύν ἐσ]ι κάμηλον διὰ σθυπή-
ΕΥΑΙ ΕΛΙΟΝ
(αρ 90
ματος ῥαφίδος διελθεῖν, ἢ ἢ πλούσιον
εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελ
θεῖν.
95 ᾿Ακούσαντες δὲ οἱ μαθῆται
αὐτοῦ, ἐξεπλήσσοντο σφόδρα, λέ-
γονσες: Τίς ἄρα δύναται σωθῆναι,
90 Ἐμβλέγας δὲ ὃ Ἰησοῦς,
εἶπεν αὐτοῖς" Παρα ἀνθρώποις σοῦ.
σο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεξ
πάντα δυνατά ἐσσι.
Φὴ Τόσε ἀποχριθεὶς ὁ Πέτρος,
εἶπεν αὐτῷ" Ἰδοὺ, ἡμεῖς ἀφήχαμεν
πάντα. καὶ ἠχολουϑήσαμεέν σοι" τὶ
ἄρα ἐσεῶ ἡμῖν ;
φ8 "Ο δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς"
᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι ὑμεῖς οἱ ᾱ-
κολουθήσανσές μοι, ἐν τῇ παλιγγε-
νεσία, ὅταν καθίση ὁ υἱὸς φοῦ ἀν
θρώπου ἐπὶ βόνου δόξης αὑτοῦ, χα
θίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα Φξό
νους» κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς
φτοῦ Ἰσραήλ.
99 Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας,
ἢ ἀδελφοὺς, ἢ ἣ ἀδελφὰς, ἢ ἢ πατέρα,
ἢ μητέρα, ἢ γυναίκα, ἢ τέχνα, ἢ
ἀγροὺς, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου,
ἑχατονταπλασίονα λήψεται, καὶ
ζωὴν αἰώνιον χληρονομῆσει.
90 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι,
ἔσχατοι" καὶ ἔσχατοι, πρῶτοι.
Κερ. κ. ο,
1 λος γ ἀρ ἐστιν ἡ βασιλεία
τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ οἷἰ-
χοδεσπόση, ὅστις ἐξῆλθεν ὁ ἅμα πρωὶ
µισθὠσασθαι ἐργάτας εἰς τὸν ἆμ-
πελῶνα αὑτοῦ.
9 Συµφωνήσας δὲ μετὰ τῶν ἐρ
γατῶν ἐκ ὑηναρίου τὴν ἥμεραν
ἀπέστειλεν αὐτοὺς εἰς σὺν ἀμπελῶ
να αὑτοῦ.
3 Ἱκαὶ ἐξελθὼν περὶ τὴν σρίτην
ὥραν, εἰδεν μῆνα" ἑστῶτας ἐν τῇ
ἀγ 0οβο εν
4 Ἰκὰ ὭΣ εἶπεν: ἵπάγετα κι
οαρ. 90.
ὑμεῖς εἰς σὺν ἀμπελῶνα. κ) ὃ ἐὰν
ἡ δὲ χομον, δώσω ὑμῖν.
5. Οἱ δὲ ἀπῆλθον. Πάλιν ἐξελ-
δὲν περὶ ἕχτην κ) ἐννάτην ὥραν,
ἐποϊησὲν οσα πώς
6 Περὶ δὲ τὴν ἑνδεκάτην ὥραν
ἐξελθὼν, εὗρεν ἄλλους τὰ ὥτας ἀρ-
γοὺ ὺς, καὶ λέ έγει αὐτοῖς" Τί ὧδε ἐσ-
τήκατξ ὅλην τὴν ἡμέ ἔραν ἀργοί; :
7 Λέγουσιν αὐτῷ" “Ὅςι οὐδεὶς
ἡ ἐμισθώσατο. Λέγει αὐτοῖς"
Υσαγετε καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν ἆμιπε-
"Ὁ Ὁ ὃ ἐὰν η δίκαιον, λήψεσθε.
ὃ ᾽Οψίας δὲ γενομένης, λέγει ὃ ὗ
κύριος σοῦ ἀμπελῶνος σῷ ἐπιτρίπῷ
αὑτοῦ: Κάλεσον τοὺς ἐργάτ ας, χ)
ἀπόδος αὐτοῖς τὸν μισθὸν, ἀρξάμε-
νος ἀπὸ τῶν ἐσχώτων, ἕως τῶν
πρώτων.
9 Καὶ ἐλθόντες οἱ περὶ σὴν ἕν-
δεχάτην ὥραν, ἔλαξον ἀνὰ δηνάριον.
10 ᾿Ελθόντες δὲ οἱ πρῶτοι, Ἔξ
νόμισον ὅτι πλείονα λήψονται" καὶ
ἔλαξον καὶ αὐτοὶ ἀνὰ δηνάριον.
11 Λαβύντες δέ ἐγόγγυζον κα-
τὸ τοῦ οἰκοδεσπότου,
19 Λέγονσες Ὅτι τοι οἱ ἔσ-
Χατοι μίαν ὥραν ἐποίησαν, καὶ ἴσες
ἡμμν αὐτοὺς ἐποίησας, τοῖς βασσά-
σασι σὸ βάρος τῆς ἡμέρας, 53 τὸν
κανσωνα.
19 Ὃ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν ἑνὶ
αὐτῶν: "Ἑταίρε, οὐκ ἀδικῶ σε: ἐχὶ]κ
δηναρίου συνεφώνησάς μοι:
14 ἾΆΑρον σὸ σον, καὶ ὕπαγε"
ϑέλω δὲ τούτῳ τῷ ἐσχάτῳ δοῦναι
ὡς καί σοι.
10 Ἢ οὐχ ἐξεστί μοι ποιῆσαι ὃ
δέλω ἐν τοῖς ἐμοῖς; ἢ ὁ ὀφθαλμός
σου πονηρός ἐστιν, ὅτι ἐγῶ ἀγαθός
ειλεΣ
16 Οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι,
πρῶτοι, Ὃ οἱ πρῶτοι, ἐσχατοι" πολ-
λοὶ γάρ εἶσι κληςοὶ, ὁλί;οι δὲ
ἐκλεκσοί
..
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ.
22
17 Καὶ ἀναβαίνων ὃ ᾿[Ιησοῦς εἰς
ἹΙξροσόλυμα, πορέλαξε τοὺς δώδὲ-
κα μαθητὰς κατ᾽ ἰδίαν ἐν τῇ ὑδῳν
καὶ εἶπεν αὐτοῖς"
18 ᾿Ιδοὺ, ἀναξαίνομιεν εἰς Ἱερο-
σύλυμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ
γβαμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν
αὐτὸν Φανάσῳ"
19 Καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν
τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐμπαῖξαι, καὶ
μαστιγῶσαι καὶ σταυρῶσαι" καὶ τῇ
τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.
20 Τότε προσῆλθεν αὐτῷ ἣ µή-
σηῤ τῶν υἱῶν Ζεξεδαίου. μετὰ τῶν
υἱῶν αὑτῆς, προσκυνοῦσα, καὶ αἱ
σοῦσά τι παρ᾽ αὐτοῦ.
21 ὋὉ δὲ εἶπεν αὐτῇ: Τί δέ-
λεις ; Λέγει αὐτῷ: Εἰπὲ ἵνα κα-
θίσωσιν ἅτοι οἱ δο υἱοί μου, εἷς ἐκ
δεξιῶν σου, καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων, ἐν
τῇ βασιλείᾳ σου. ᾿
99 ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, εἰ-
πεν: Οὐκ οἴδατε σί αἰτεῖσθε. Δύ-
νασθε πιεῖν τὸ ποτήριον, ὃ ἐγὼ µέλ-
λω πίνειν, χαὶ τὸ βάπτισμα, ὁ ἐγὼ
βαπσίζοµαι, βαπτίσθηναι; Λέ-
γουσιν αὐτῷ: Δυνάμεθα.
95 Ἰζαὶ λέγει αὐτοῖς" Τὸ μὲν
ποτήριόν µου πίεσθε καὶ τὸ βάπτισ-
μα, ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι, Θαπτισθή-
σεσθε: τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου
αἱ ἐξ εὐωνύμιων μου, οὐκ ἔσσιν
ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾽ οἷς ἡτοίμασται
ὑπὸ τοῦ πατρός µου.
94 Καὶ ἀκάσανσες οἱ δέκα ἤγα-
νάκτησαν περὶ τῶν δύο ἀδελφῶν.
οὔ Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσά-
μένος αὐτοὺς, εἰπεν" Οἴδατε, ὅτι
αἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύ-
ουσιν αὐτῶν. Ὁ οἱ μεγάλοι κατ “εξε-
σιάζουσιν αὐτῶν.
ο Οὐχ ἕσως δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν
ἀλλ᾽ ὃς ἐὰν ϑέλη ἐν ὑμῖν μέχας
γενέσθαι, ἔστω » ὑμῶν ἡῥα ως”
ϱἩ ἹΚαὶ ὃς ἐὰ ν ϑέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι
“ ἐ μῶν δοῦλος.
98 αὐ ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
ΟΝ εν ἀλλὰ ὅια-
χονῆσαι, χαὶ ; δοῦνα φὴν ψυχὴν αὖ-
φτοῦ λύτρον ἀντὶ τ ἢ
99 Καὶ ἐχα ορευομιένων αὐτῶν
ἀπὸ “Ἱεριχὼ, ἠχολούθησεν αὐτῷ
ὄχλος πολύς.
30 Καὶ ἰδοὺ, δύο τυφλοὶ καθή-
μ.νοι παρὰ φὴν ὑδὸν, ἀκούσαντες
ὅσι ᾿Ιησοῦς 1 παράγει, ἔχραξαν, λέ-
γοντες" Ἐλέησον ἡμᾶς Κύριξ, υἱὸς
Δαβίδ
81 Ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὖ-
σοῖς ἵνα σιωπήσωσιν" οἱ δὲ μεῖζον
ἔχραζον, λέγοντες" Ἐλέησον ἡμᾶς
Κύριε, υἱὸς Δαςίδ.
89 Καὶ στὰς ὃ ᾿Ιησοῦς ἐφώνησεν
αὐτοὺς, Ὁ εἶπε ΤΊ ϑέλετε ποιήσω
ὑμῖν :
99 Λέγουό ιν αὐτῷ: Κύριε,
ἀνοιχθῶσιν ἡμῶν οἱ ὀφθαλμοί.
94 Σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς
ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν" καὶ
εὐθέως ἀνέθλεψαν αὐτῶν οἱ ὀφϑαλ-
μοὶ, καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ.
ο,
να
Κεφ. κά. 921.
1 Αἱ ὅτε ἤγγισαν εἰς Ἱεροσό-
λυμα, κ) ἦλθον εἰς Ῥηθ-
φαγῇ “ πρὸς σὺ ὄρος ς τῶν ἐλαιῶν, σόσε
ὁ Ἰησοῦς ἀπέστειλε δύο ας,
λέγων αὐτοῖς"
ῷ Πορεύθητε εἰς τὴν κώμην, τὴν
ἀπέναντι ὑμῶν, καὶ εὐθέως εὑρήσετε
ὄνον δεδεμιένην, καὶ πῶλον μετ᾽ αὖ-
τῆς λύσαντες ἀγάγετέ μοι.
3 Καὶ ἐὰν τις ὑμῖν εἴπη τι,
ὅτι ή Κύριος αὐτῶν χβείαν
εὐθέως ὁὲ ἀποστελεί αὐτούς.
ἃ Τοῦτο ὅλον γέγονεν, ἵνα
σπληρωϑη τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήτε,
. έπηνσος"
δῷς Ρώ σα ϑυγατρὶ Σιών"
ον
05
ΕΥ̓ΛΙΤΈΛΙΟΝ
«πο
-
αρ. 21
| Ἰδοὺ, ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται σου
πραὺς, καὶ ἐπιςεςηκὼς ἐπὶ ὄνον, καὶ
πῶλον υἱὸν ὑποζυγίου."
0 Τ[ορευθέντες δὲ οἱ μαδηταὶ, ἃ
ἘΠ αντες καθὼς προσέταξεν αὖ-
οἷς ὃ Ἰησοῦς,
τ Ἤγαγον φὴν ὄνον καὶ τὸν πῶ-
λον, χαὶ ἐπέδηκαι ἐπάνω αὐτῶν σὰ
ἵμάτια αὑτῶν, καὶ ἐπεχαθισαν ἐπά
νω αὐτῶν.
86 Ὃ δὲ πλεῖστος ὄχλος ἔστρω
μὸ ἑαυτῶν τὰ ἱμάτια ἐν τῇ ὁδῷ"
ἄλλοι δὲ ἔχοπτον κλάδους ἀπὸ τῶν
δένδρων, καὶ ἐστρώννυον ἐν σῇ ὁδῷ.
9 Οἱ δὲ ὄχλοι οἱ προάγοντες Χ.
οἱ ἀχολουθοῦντες, ἔχραζον, λέγον:
σες 'Ὡσαννὰ φῶ υἱῷ Δαξὶδ᾽ εὖλο-
γημένος ὃ ἐρχόμενος 8 ἐν ὀνόματι κυ
βίου: “Ωσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.
10 Καὶ εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς
Ἱεροπόλυμα, ἐσείσθη πᾶσα ἡ πόλις,
λέγουσα" Τίς ἐστὶν ἧτος - -
11 Οἱ δὲ ὄχλοι ἔλεγον" Οὗτος
ἐστιν Ἰησοῦς ὁ προφήτης, ὃ ἀπὸ
Ναζαρὲτ τῆς 1αλιλαίας.
19 Καὶ εἰσηλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς
σὸ ἱερὺν τοῦ Θεοῦ, 5) ἐξέξαλε πάν-
σας τοὺς πωλοῦντας χαὶ ἀγοράζον-
σας ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέζας
τῶν χολλυξιστῶν κατέστρεψε, καὶ
τὰς καθέδρας σῶν παλούντων σὰς
περιστεράς.
13. Καὶ λέγει αὐτοῖς" Γέγραπ-
ται" ““ Ὃ οἰκός μὲ, οἶκος προσευχῆς
κληϑήσεται"" ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐσποιῆ-
σασε σπήλαιον ληστῶν.
14 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ τυφλοὶ
καὶ χωλοὶ ἐν τῷ ἱερῷ" καὶ ἐθερά-
πευσεν αὐτούς.
15 Ἰδόνσες δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ
γραμματεῖς τὰ ϑαυμάσια ἃ ἐ-
ποίησε, καὶ τοὺς παῖδας κράζονσας
ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ λέγοντας" “ΩὩσαννὰ
τῷ υἱῷ Δαθ ξἰδ, ἡγανάχτησα
18 Καὶ εἶπον αὐτῷ ᾿ΑΔκούειξ
ἀρ. 21.
σί ἧτοι λέγουσιν ; Ὃ δὲ Ἰησοῦς
λέγει αὐτοῖς" ναί: οὐδέποτ: ἀνέγ
νωσε, Ὅτι ἐκ στόματος νητίων 'χ;
ϑηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον ;
17 Καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς, ἐξ-
ἤλθεν ἔξω τῆς πόλεως εἰς Βηθα-
νιαν" Ὁ ἠυλίσθη ἐκεῖ,
18 Ἡρωΐας δέ, ἐπανάγων εἰς τὴν
πόλιν, ἐπείνασε.
19 Καὶ ἰδὼν συχῆν μίαν ἐπὶ σῆς
ὑδοῦ ἦλθεν ἐπ’ αὐτὴν, καὶ οὐδὲν εἷ-
ϱεν ἐν αὐτῆ, εἰ μιὴ φύλλα μιόνον" Χ)
λέγει αὐτῇ" Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὴς
γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. ἹΚαὶ ἐξη-
ῥάνθη παραχρῆμιο. ἣ συχῆ.
20 Καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ, ἐ-
θαύμιασαν, λέγοντες: Πῶς παρα-
χρῆμα ἐξηράνθη ἡ συχῆ ;
21 ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἷ-
πεν αὐτοῖς. ᾿Αμιὴν λέγω ὑμῖν
ὶν ἔχητε πίστιν, καὶ μὴ διακριθῆ-
σε, οὗ µόνον τὺ τῆς συκῆς ποιήσετε,
ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε"
Ἔβρθητι, καὶ βλήθητι εἰς τὴν 5ά-
λασσαν, γενήσεται
Καὶ πάντα ὅσα ἂν αἰτήσητε
προσευχῇ, πιστεύοντες, λή-
τσ,
Ν
᾿ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ
μὸν, προσῆλθον αὐτῷ διδάσχοντι
οἱ ἀρχιξρεῖς χαὶ οἱ πρεσξύτεροι σοῦ
λαοῦ, λέγοντες" Ἔν ποία ξξουσίᾳ
ταῦτα ποιεῖς ; καὶ τίς σοὶ ἔδωκε
τὴν ἐξουσίαν ταύτην ;
ΦΑ ᾿Αποχριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, ξ
πεν αὐτοῖς" Ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ
λόγον ξ ἕνα" ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κεἰγὼ
ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ, ταῦτα
ποιῶ.
9ὔ Τὸ βάπτιόμα Ἰωάννου πύ-
θεν ἦν ; ἐξ οὐρανοῦ, ἢ ἐξ ἀνθρώπων :
ΟἹ δὲ διελογίζοντο παρ ἑαυτοῖς,
ἔγοντες" ᾿Εὰν εἴσωμεν, Ἔξ οὐρα-
νοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν" Διατί οὖν οὐκ ἐπισ-
τεύσατε αὐτῷ
ἰ-
ΚΑΤΑ ΜΑΊΘΑΙΟΝ.
960 ᾿Εὰν δὲ εἴπωμεν, ᾽ξ ἆ
πων" φοξούμεϑα τὸν ὄχλον"
γὰρ ἔχουσι τὸν ᾿Ιωάννην ὡς
ἣν.
27 Και ἀποχριθέντες τῷ
εἶπον: Οὐκ οἴδαμεν: ᾿
κ
Ἰησοῦ,
Ἔφη αὐτοῖς
καὶ αὐτὸς" Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν
ποία, ἐξουσία. ταῦτα «ποιῶ.
28 Τί δὲ ὑμῖν δοχεῖ ; ΓΑνθρω-
πος εἶχε τ έχνα δύο, καὶ προσε ελθὼν
τῷ πρώτῳ, εἶπε" Τέχνον, ὕπαγε,
σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί
μου.
99 Ὁ δὲ
θέλω"
ἀπηλὸε.
] 80 Καὶ πξοσελ. θὼν τῷ δευτέρῳ,
Ὃ δὲ ἀποκριθς, δι,
ἕν" Ἐγὼ κύριε" καὶ ἐκ ἀπτλθε,
51 Τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε σὺ
Ἀέλημα σοῦ πατρύς ;: Δέγουσιν αὖ-
σῷ: Ὁ πρῶτος. Λέγει αὐτοῖς ὃ
Ἰησοῦς" ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσι οἱ
σελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν
ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ
82 ᾿Ηλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς Ἰωάν.
νης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ ἐκ ἐπι-
στεύσατε αὐτῷ" οἱ δὲ τελῶναι καὶ
αἱ πέρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ: ὑμεῖς
᾿ ἰδόντες οὐ μετεμε ελήθητε ὕστερον,
οὔ πιστεῦσαι αὖτ ῷ.
τῷ ”Αλλην παραβολὴν ἀκούσα-
σε, "Ανόρωπ ός τις ἦν οἰκοδεσπόσης,
ἐφύτ τευσεν ἀμπελῶνα, και
φραγμὴν αὐτῷ περιέθηκο, καὶ ὥ-
θυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν, ος ᾠκοδόμησε
ἀποχριθεὶς,
ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς
εἶπεν ὡσαύτως.
εἶπ 7η
ὅστις
πύργον, κα ἐξέ ἴδοσο αὐτὸν γεωργοῖς,
» ιο
5 - δ 2 ΄ τς ή
94 Ὅτε δὲ ἤγγισεν ὃ καιρος
σῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τὲς δούλους
αὑτοῦ πρὺς τοὺς γεωργοὺς, λαϑεῖν
σοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
95 Καὶ λαξόντες οἱ γεωργοὶ
τοὺς δούλ ους αὐτοῦ, ὃν μὲν ἔδειραν,
{ὃν δὲ ἀπέκ]ειναν, ὃν δὲ ἐλιθοδύλησαν
2Ό
90 Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους
δούλους πλείονας τῶν πρώτων" καὶ
ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.
581 Ὕστερον δὲ ἀπέστ
αὐσοῦς τὸν υἱὸν αὑτοῦ, λέγων"
τρατήσονται π . υἱόν μου.
88 Οἱ δὲ } ωργο ἡ ἰδόντες σὸν
υἱὸν, εἶπον ἐν εις. Οὗτός ἐστιν
ὗ κληρονόμος: δεῦτε, ἀπ οχτείνωμεν
αὐτὸν, καὶ χατάσχῶμεν τὴν κληρο-
νομίαν αὐτοῦ.
39 ΙΚαὶ λαξόνσες αὐτὸν, ἐξέξα-
λον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέχ-
τειναν.
40 Ὅταν ἓν ἔλθη ὁ κύριος τοῦ
ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωρ-
-- ἐκείνοις ;
41 Λέγουσιν αὐτῷ" Καχοὺς χα-
χῶς ἀπολέσει αὐτοὺς, χαὶ σὺν ἀμ.-
πελῶνα, ἐχδώσεσαι ἄλλοις γΣωρ-
"οἷς, οἶτινε ες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τὲς
καρποὺς ἐν τοῖς χαιροῖς αὑτῶν.
49 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς: Οὐ-
δέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς"
ςς Λίθον ὅν " ἀπεδοχίμασαν οἱ οἰχοδο-
μοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν
γωνίας" παρὰ Κυρία ἐγένετο αὕτη,
χαὶ ἔστι ϑαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμιῖς
ἡμῶν ν᾽
48 Διὰ σοῦσο λέγω ὑμῖν, ὅτι
ἀρθήσεται ἀφ᾽ ὑμῶν ἡ βασιλεία τῇ
Θεοῦ, καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι
σοὺς καρποὺς αὐτῆς.
44 Καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ σὺν λίθον
αμ, συνθλασθήσεται" ἐφ᾽ ὃν δ᾽
ν πέσῃ, λιχμιῆσει αὐτόν.
ας Καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς | ἆ
αὐσοῦ., ἔγνωσαν ἧσι περὶ αὐτῶν λέ-
γει.
46 Καὶ ζητοῦντες αὐτὸν χρα-
ἐφοξήθησαν τοὺς ὄχλους,
ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον.
εἰλε πρὸς
Ἔν-
σωπρ ι΄
ἐπειδὴ
ΕΥ̓ΑΙΤΤΈΛΙΟΝ
(αρ. 99
Κεφ. κβ΄. 99
ἸΙησοῦς,
εν αὐτοῖς ἐν πα-
1 Αἱ ἀποχριθεὶ ἐς ἃ
πάλιν εἰπ
βρηλαυο; λέγων,
Ωμιοιώθη ἣ βασιλεία σῶν οὖ-
φανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὕσεις ἐ-
ποίησξ γάμους τῷ υἱῷ αὑτοῦ"
8. Καὶ ἀπέστειλε τοὺς δούλους
» χαλέσαι τὲς κεκλημένους εἰς
τοὺς γάμους" καὶ οὐχ ἤθελον ἐλθεῖν.
4 Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους
δούλους, λέγων: Ἑΐπατε τοῖς χεκ'
λημένοις" ᾿Ιδοὺ, σὸ ἄριστόν μου ἣ
σοίµασα, οἱ ταῦροί μου χαὶ τὰ σι
σιστὰ σε εθυμένα, χαὶ πάντα ἕφοιμα
δεῦσε εἰς τοὺς γάμους.
Οἱ δὲ ἀμελήσαντες, ἀπηλ-
θον" ὃ μὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρὸν, ὁ δὲ
εἰς την ἐμπορίαν αὑτοῦ.
ϐ Οἱ δὲ λοιποὶ, κρατήσαντες
φοὺς δούλους αὐτοῦ, ὕξρισαν χαὶ
ἀπέχτειναν.
γί ᾿Ακούσας δὲ ὁ βασιλεὺς, ὠρ-
γίσθη: καὶ πέμψας τὰ στρσίτυµα.
σα αὑτοῦ, ἀπώλεσε τοὺς Φυνεῖς
ἐχείνους, καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέ-
πρησε.
8 Τόσε λέγει τοῖς δούλοις αὑσᾗ-
ὋὉ μὲν γάμος ἔτομμές ἐστιν, οἱ δὴ
κεχλημιένοι οὐχ ἦσων ἄξιοι.
9 Πορεύεσύε ἦν ἐπὶ τὰς διεξ
ύδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσες ἂν εὕρησε
καλέσατε εἰς ζοὺς γάμους.
10 Καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦ)ιν
ἐχεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς, συνήγαγον
πάντας ὅσους εὗρον, πονηρούς σε καν
ἰγαθούς" και ἐλάσθη ἃ ὑ γάμος ἀ-
πω,
11 Εἰσελθὼν δὲ βασιλεὺς
πεάσασδαι τοὺς σιαχειμένους, εἶδεν
ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐ « ἐνδιδυμιένον ἔνδυ-
μα γάμου
αρ. 299.
19 Καὶ λέγει αὐτῷ: Ἑταῖρε,
τῶς εἰσῆλθες ὧδε, μιὴ ἔχων ἔνδυμα
5
γάµω λ 0 δὲ ἐφιμώδη»
19 Τότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς σοῖς
διαχύνοις:; Δήσαντες αὐτοῦ πόδας
καὶ χεῖρας, ἄρατε αὐτὸν, καὶ ἐκ-
βάλετε εἰς σὸ σχότος τὸ ἐξώτερον'
ἐχεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὲς Ὁ ὁ βρυγμὸς
φῶν ὀδόντων. ΒΕ
14 Πολλοὶ γάρ εἶσι κλητοὶ,
ο. δὲ ἐκλεκσοί.
δ Τότε πορευθέντες οἱ Φαρι-
ἘΠ συμιβούλιον ἔλαξον ὅπως
αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ.
16 Καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ
σοὺς μαθητὰς αὑτῶν μετὰ τῶν
Ἡρωδιανῶν, λέγοντες" Διδάσκαλε,
εἴδαμεν ὃ ὅτι ἀληθὴς εἰ, καὶ τὴν ὁδὸν
σοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείαι διδάσκεις, χαὶ
οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός: οὐ γὰρ
βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων.
17 Εἰπὲ ἀν ἡμῖν, τί σοὶ δυχεῖ ;
ἔξεστι δοῦναι χῆνσον ἹΚαίσαρι, ἣ
οὔ ;
18 Τνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πονη-
ξίαν αὐτῶν. εἶπε" Τί µε πειράζεσε,
ὑποχρισαί ,
19 κ δείξατέ μοι τὸ νόμισμα
σοῦ χήνσου" Οἱ δὲ προσήνεγκαν
αὐτῷ δηνάριον.
90 Καὶ λέγει αὐτοῖς" Τίνος ἣ
εἰκὼν αὕτη Ὁ ἣ ἐπιγβαφή ; :
ΣΟ Λέγουσιν αὐτῷ" Καίσαρος.
Τότε λέγει αὐτοῖς: "Απύόδοτε ἂν
τὰ Καίσαρος, Καίσαρι" χαὶ τὰ τοῦ
Θεοῦ, τῷ Θεῷ.
99 Ἰζαὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν"
κ) ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
28 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσήλ-
θον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέγοντες
μη εἶναι ἀνάστασιν: καὶ ἐπηρώτη-
σαν αὐτὺν,
Φ4 Αέγονσες" Διδασκολε, Μω-
σῆς εἶπεν’ Εάν τις ἀποθάνη μὴ
ἔγων τέκνα, ἐπνγαμιξρεύσει ὁ ἀδελ-
ΚΑΤΑ ΜΑΤΟΘΑΙΟΝ. 97
φὸς αὐτοῦ σὴν γυναῖκα αὐτοῦ, κα
ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ
αὑτοῦ.
οὔ Ἦσαν δὲ παρ᾽ ἡμῖν ἑπτὰ
ἀδελφοί" κ ὁ πρῶτος, γαμήσας,
ἐτελεύτησε" [οὶ μὴ ἔχων σπξ ἔρμιοι,
ἀφῆκε τὴν γυναῖχα αὐτοῦ τῷ: ἀδελ-
φῷ αὑτοῦ.
46 Ὁμοίως Ὁ ὁ δεύτερος, 3 ὁ
τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά.
47 “ Ὕστερον δὲ πάντων ἀπέδανξ
Ὁ ἢ γυνή.
ϱ68 Ἔν τῇ ἦν ἀναστάσει, σίνος
σῶν ἑπτὰ ἔσται γυνή: πάντες γὰρ
ἔσχον αὐσήν,
99 ᾽Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, ες
πεν ἀὐτοῖς" πλανᾶσθε, μὴ εἰδύτες
τὰς γραφὰς, μ.ηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ
Θεοῦ.
90 Ἐν “γὰρ τῇ ἀναστάσει ὅτε
γαμοῦσιν, ἔσε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾽
ὡς ἄγγελοι φοῦ Θεοῦ ἐν οὐρανζ:
εἰσι.
91 Περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν
νεκρῶν, οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμιῖν
ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, λέγοντος"
95: Ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ᾿Αδραὰμ,
) ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ, αὶ ὁ Θεὸς Ἰα-
κώξ . Οὐχ ἔστιν ὁ Θεὺς, Θεὸς κε-
κρῶν, ἀλλὰ ζώντων.
99: Καὶ ἀχούσαντες αἱ ὄχλοι,
ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
94 ΟἹ δὲ Φαρισαῖοι, ἀκούσαντες
ὅτι ἐφίμωσε σοὺς Σαδδουκαίουςν
συνήχϑησαν ἐπὶ τὸ αὐτό.
98 Καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ οαὐ-
φῶν νομιχὺς, πειράζων αὐτὸν, καὶ
λέγων"
356 Διδάσχαλε,
μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ ;
37 Ὁ δὲ Ἴησις εἶπεν αὖτ
᾿Αγαπήσεις Ἰκύριον σὸν Θεόν σου
ἐν ὅλη τῇ καρδία σου, καὶ ἐν ὅλῃ
φῇ ψυχῇ σου, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοία
σου"
/ " .
ποία ξντολὴ
38
38 Αὕτη ἐστὶ πρώτη Ὁ
ἑνσ ολή.
ον
οξ
᾽ / "
Αγαπήσεις σον -λ
σξαυτόν.
40 Ἔν σανταις ταῖς δυσὶν ἐν-
σολαῖς ὅλος ὁ νόμος κ) οἱ προφῆται
χβεµανσαι.
41 Συνηγμένων δὲ σῶν Φαρι-
δαΐων, ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὗ Ἰησῖς,
42 Λέγων: Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ
τοῦ Σ Χριστ οὔ ; τίνος υἱός ἐστι ; λέ-
γουσιν αὐτῷ, τοῦ Δαξίδ,
48 Λέγει αὐτοῖς Πῶς ἓν Δα-
ε , 5 ”
ὁμοία αὐτῇ"
ὐσίον σου ὡς
ξὶδ ἐν πνεύματι Ἰκύριον αὐτὸν κα-
λεῖ; λέγων"
44 «ὦ Εἶπεν ὃ Κύριος τῷ Κυρίῳ
μου: Κάθου ἐκ δε εξιῶν µου, ἕως ἂν
δῶ τοὺς ἐχδθρούς σου ὑποπόδιον τῶν
σοδῶν σου.
45 ΕΠ ἐν Δαξὶδ καλεῖ αὐτὸν
Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι ;
46 Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ
ἀποχριθῆναι λόγον" οὐδὲ ἐτόλμησέ
ἢ ἐχείνης, σης ἡμέρας ἐπερω-
Ν Ν
τῆσαι αὐτὸν οὐχξ ἔτι.
Κεφ. χγ΄. 25
" Οσε ὃ Ἰησοῦς ἐλάλησε
τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς µαθη-
γαῖς αὑτοῦ,
Ὁ Λέγων"
καθέδρας ἐκάθισαν οἱ
Σ οἱ Φαρισαῖοι.
ο Πάντα ἦν ὅσα ἂν εἴπωσιν
ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε }ὁ ποιεῖτε"
μμ μη ωώκ.. .
χατα ὁε τα μα. αὐτῶν µη ποιξιτε"
λέγουσι γὰρ, ο ἃ ποιοῦσι.
4 Δεύμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα
Ἃ) δυσξάσταχτα, Ὁ ἐσιτιθέασιν ἐπὶ
σοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων" τῷ δὲ
δαχτύλῳ αὑτῶν οὗ Φέλουόι χινησαι
αὐτά
ὃ Πάντα δὲ τὰ ἔργα αὑτῶν
ποιοῦσι! πρὸς «ἡ Ἀεαθήναι τοῖς ἀν-
πὶ σῆς Μωσέως
1 ραμμιατεῖς
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 959
) µεγάλη ! ὀρώποις' πλατύνουσι δὲ τα φυλακ-
σήρια αὑτῶν, καὶ μεγαλύνουσι στὸ
κράσπεδα τῶν ἱματίων αὑτῶν.
Θ Φιλοῦσι σε τὴν πωτοχλισίαν
ἐν τοῖς δείπνοις, Χ Ὁ τὰς πρωτοχαθδ-
βία ς ἐν σαῖς ο.
Καὶ σοὺς ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς
ο”
ἀγοραῖς, καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ σῶν
ἀνθρώπων, ἑαξξὶ, ῥαξεί.
8 “Υμεῖς δὲ μὴ χληθῆτε ἑαξεῖ
ἕις γάρ ἐστιν ὑμῶν ὁ καθηγητής, ὁ
Χριστός" πόντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί
ἐστε.
9 ἸΚαὶ πατέρα
μῶν ἐπὶ τῆς γῆς" εἷς γάρ ἐστιν ὁἆ
πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
10 Μηδὲ ϑαβήδα καθηγηταί"
εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητὴς, ὁ
Χριστός.
11 Ὃ δὲ μείζων ὑμῶν, ἔσται
ὑμῶν διάκονος.
19 Ὅστις δὲ ὑψώσῃ ἑαυσὺν,
σαπεινωθήσεσαι" καὶ ὅδσις σαπεινώ-
ση ἑαυτὸν, ὑψ ωθησέφ αι.
19 Οὐαὶ ὕμιν ρομμιατεῖς καὶ
Φαρισαῖοι ὑποκριταὶ, ὅτι χατεσθίε-
σε τὰς οἰχίος «ὧν χηρῶν, καὶ προ"
φάσει μακρὰ προσενχόμινοι" ὁιὸ
φσοῦτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα.
14. Οὐαὶ δὲ ὑμῖν Πραμματεῖς χα
Φαρισαῖοι ὑπονριταὶ, ὅτι κλείετε
τὴν "ασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσ
θεν τῶν ἀνθρώπων" ὑμεῖς γὰρ οὐκ
εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομιένους
αφιετε εἰσελθεῖν.
16 Οὐαὶ ὑμῖν Τραμματεῖς καὶ
Φαρισαῖοι ὑποχριταὶ, ὅτι περιάγετθ
σὴν Φάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν, ποιή-
σαι ἕνα προσήλυτον" καὶ ὅταν γέ-
νηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης
διπλόσερον ὑμῶν.
16 Οὐαὶ ὑμῖν ὁδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ
λέγοντες: Ὃς ἂν ὀμόσῃ ἐν τῷ νπῷ,
ον ἐστιν" ὃς δ᾽ ἂν ὀμόση ἐν τῷ
χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείλει
μὴ καλέσησε ὑ-
ΟΡ. 95
.
ΙΤ Μωροὶ καὶ τυφλοί" τίς γὰρ
μείζων ἐστὶν, ὁ χρυσὸς, ἢ ὃ ναὺς ὃ
ἁγι ιάζων σὸν Ζβυσόν ; :
18 Καὶ: “Ὃς ἐὰν ὀμόση ἐν τῷ
Ἀνσιαστηρίω, οὐδέν ἐστιν" ὃς δ᾽ ἂν
ὑμύσῃ ἐν τῷ δώρῳ τῷ ἐπάνω αὐτξ,
ὀφείλει.
19 Μωροὶ καὶ συφλοί, σί γὰρ
μιξῖξον ; σὸ δῶρον, ἢ τὸ ϑυσιαστῆ-
ρον σὸ ἁγιάζον σὸ δῶρον ;
ϱ() Ὁ ἂν ὀμόσας . σῷ ϑυσιαό-
τηρίω, ὀμνύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσι
«οἷς ἐπάνω αὐτοῦ"
21 Καὶ ὃ ὀμόσας ἐν τῷ ναῷ,
ὀμνόε ι ἐν αὐτῷ Χ) ἐν τῷ κατοικᾶνσι
αὐτόν.
99 ἸΚαὶ ὁ ὀμέσας ἐν τῷ οὐρανῷ,
ὀμνύει ἐν σῷ ϑρύνῳ τοῦ Θεοῦ, Χ) ἐν
τῷ καθημένῳ ἐπάνω αὐτοῦ.
28. Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς καὶ
Φαρισαῖοι ὑποχριταὶ, ὅτι ἀποδεκα-
συῦσε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον κ)
τὸ κύμινον, καὶ ἀφήχατε τὰ βαρύ-
τερα τοῦ νόµου, τὴν κρίσιν, καὶ σὸν
ἔλεον καὶ τὴν πίστιν. Ταῦτα ἔδει
ποιῆσαι, κακεῖνα μὴ ἀφιέναι.
24 “Οδηγοὶ τυφλοὶ, οἱ διυλίζον-
σες τὸν χώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον
χασαπίνονσες.
25 Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματείς καὶ
Φαρισαῖοι ὑποκριταὶ, ὅτι καθαρίζε]ε
σὸ ἐζωθεν τοῦ ποτηρίου χαὶ τῆς πα-
ξοψίδος, ἔσωθεν δὲ γέμουσιν ἐξ ἁρ-
παγης χαὶ ἀκρασίας.
96 Φαρισαῖε συφλὲ, καθάρισον
πρῶτον τὸ ἐντὸς τοῦ ποτηρίου, καὶ
τῆς παροψίδος, ἶνα γένηται καὶ τὺ
ἐχτὺς αὐτῶν καθαρίν.
47 Οὐαὶ ὑμῖν, Γραμματεῖς, καὶ
Φαρισαῖοι ὑποκριταὶ, ὁτι παρομοιά-
ζε οτε τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες
ἔξωθεν μὲν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσω
θεν δὲ γέμουσιν ὀστέων νεχρῶν καὶ
πάσης ἀκαθαρσίας
φθ Οὕτω καὶ ὑμεῖς ἔξωδεν μὲν
ΚΑΤΑ ΜΑΤΟΘΑΙΟΝ.
39
σοις δίκαιοι.
ο, ὑαυκρίσεως
φαίνεσθε, φοῖς ἀνθρά
ἔσωθεν. δὲ μεστοί
κ) ἀνομίας.
99 Οὐαὶ ὑμῖν Τ' ἑαμματεῖς καὶ
Φαρισαῖοι ὑπ ποκριταὶ, ὅτι οἰχοδομιεῖτε
σοὺς τάφους τῶν προφητῶν, καὶ
χοσμεῖσε τὰ μνημεῖα. τῶν δικαίων.
90 Κω λέγετε: Εἰ ἤμελα ἐν
ταῖς ἡμέραις σῶν πατέρων ἡμῶν
οὐκ ἂν ἤμεβα κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ
αἵματι τῶν προφητῶν.
51 Ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς,
ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φυνευσώντων τοὺς
προφήτας.
396 Καὶ ὑμεῖς πληρώσασε σὴ
μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν.
89 Ὄψεις, “γεννήματα ἐχιδνῶν,
πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς
γεέννης ;
94 Διὰ τοῦτο, ἰδοὺ, ἐγὼ ἀπο-
στέλλω πρὸς ὑμᾶς προφήτας, καὶ
σοφοὺς, χαὶ γραμματεῖς" χαὶ ἐξ αὖ-
σῶν ἀποκτενεῖτε Χ) στανρώσετε, κι
ἐξ αὐτῶν µαστιγώσεσε ἐν ταῖς σι-
ναγωγαῖς ὑμῶν, καὶ διώξετε
πόλεως εἰς πόλιν.
εδ ἡ Ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾽ ὑμᾶς «τᾶ
αἷμα δίκαιον, ἐχχυνόμε νον ἐπὶ τῆ
γῆς, ἀπὸ τοῦ αἵματος ᾿Αξελ συ
δικαίου, ἕως τοῦ αἵματος. Ζαχαρία
υἱοῦ Βαραχίου, ον ἐφονεύσατε με-
ταξὺ τοῦ ναοῦ καί τοῦ “υσιαστηρ δ.
96 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν,
ταῦτα πάντα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύ-
την.
91 Ἱερουσαλὴμ, Ἱερουσαλὴμ,
ᾗ ἀποκσείνουσα τοὺς προφήτας, χαὶ
λιθοξολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμιένους
πρὸς αὑτὴν, ποσάκις ἠθέλησα ἐπι-
συναγαγεῖν τὰ τέκνα σευ, ὃν τρόπον
ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς
ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελή-
σατε;
96 Ἰδοὺ, ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος
ὑμῶν ἔρημος.
20)
ζ
ε
στε
ἥξει
40
39 Λέγω γὰρ ὑμῖν" Οὐ μή με
ἴδητε ἀπ ἄξει, ἕως ἂν εἴπητε"
Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἓν ὀνόμα-
ει Κυρίου.
Κεφ. κδ΄, 24
] Αἱ ἐξελθὼν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπο-
93
ξεύετο ἀπὸ σοῦ ἱεροῦ" καὶ
προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπι-
δε εἶξαι α ὑτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς:
Οὐ βλέπετε πάντα ταῦτα ; ἀμὴν
λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος
ἐπὶ λίθον, ὃς οὐ μὴ καταλυθήσεται.
9 ΙΚαϑημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ
ὄρους τῶν ἐλαιῶν, προσῆλθον αὐτῷ
οἱ μαθηταὶ κατ᾽ ἰδίαν, λέγοντες"
Εἰπὲ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται, καὶ
τί σὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας,
Χ) σῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος : ῳ
4 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἰ-
πεν αὐτοῖς Βλέπετε µήσις ὑμᾶς
πλανήση.
ὅ Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ
τῷ ὀνόματί µου, λέγοντες" ᾿Εγώ
εἰμι ὁ Χριστός" καὶ πολλοὺς πλα-
νήσουσι.
6 Μελλήσετε δὲ ἀχούειν σολέ-
µους, καὶ ἀκοὰς πολέμων: ὁρᾶτε
υνὴ ϑροεῖσθε" δεῖ γὰρ πάντα γενέσ-
θαι" ἀλλ᾽ ἔπω ἐσςὶ σὺ τέλος.
ἢ ᾿Ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ
ἔθνος, ) ο... ἐπὶ βασιλείαν"
καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοὶ, καὶ
σεισμιοὶ κατὰ τύπους.
8 Πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδί-
νων.
Τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς
δλίψιν, καὶ ἀποχτενοῦσιν ὑμᾶς" »
ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων ἐθ-
νῶν διὰ φὸ ὄνομά µου.
10 Καὶ σότε σκανδαλισθήσονται
πολλοὶ, καὶ ἀλλήλους παραδώσου-
σι καὶ μισήσουσιν ἀλληλους.
ΕΥΑΙΤΕΛΙΟΝ
(αρ οἡ
11 Καὶ πολλοὶ φευδοπροφΏσαι
ἐγερθήσονται, καὶ πλανήσουσι πολ-
οὓς.
19 Καὶ διὰ σὺ σληθυνθηναι τὴν
ἀνομίαν, ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν
πυλλῶν.
19 Ὃ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος,
τος σωθήσεται.
14 Καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ
εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλη
ση οἰκουμιένη., εἰς μαρτύριον πᾶσ:
φοῖς ἔθνεσι" καὶ σότε ἥξει τὺ φέλος.
15 Ὅταν ἂν ἴδητε σὺ βδέλυγ-
μα τῆς ἐρημώσεως, τὸ ῥηθὲν διὰ
Δανιὴλ τοῦ προφήτον, ἑστὼς ἐν τό-
πω ἁγίῳ" ὁ ἀναγινώσκων νοΞξίτω"
16 Τότε οἱ ἐν τῇ ᾿Ιουδαία φεν
γέτωόαν ἐπὶ σὰ ὄρη.
117 Ὃ ἐπὶ τοῦ δώμαϊος, μὴ
κα]αξαινέτω ἆραί σα ἐκ τῆς οἰχίας
αὑ]οῦ"
18 Καὶ ὁ ἐν τῷ , ἀγρῷ, μ μὴ ἐπι-
σ]ρεψά]ω ὀπίσω ἄραι τὰ ἱμά]ιο
αὑ]οῦ.
19 Οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γασ]ρὶ ἐχά
σαις, καὶ ταῖς Ὑηλαζούσαις ἐν ἐχεί
ναις ταῖς ἡμέραις.
20 “Προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γέ-
νηται ἣ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος, μηδὲ
ἐν σαξξάϊῳ.
91 Ἐσῖαι } γὰρ σό]ε Ἀλίψις με-
γάλη, οἷα οὐ γέγονεν ἀπ ἀρχῆς
κόσμου ἕως τοῦ νῦν, οὐδ᾽ οὐ μὴ γό-
νησαι.,
Φ9 Ἰζαὶ εἰ μὴ ἐχολοξώθησαν αἱ
ἡμέραι ἐχεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα
σάρξ- διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκ]οὺς κολο-
ἑωδθήσονΊαι αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
93 Τόσε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ" Ἰδὰ,
ὧδε ὁ Χρισ]ὸς, ἢ ὧδε" μὴ πισ]εύσηῖε
4 Γ γερθήσονται γὰρ ψευδό
χβισΊοι καὶ ᾧ ευδοπροφῆται, καὶ δώ
σουσι σηµεία μεγάλα καὶ σέραϊα,
ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυναῖὸν. καὶ. «ἐς
ἱ ἐχλεχΊούς
Σ Ὁ
σαν. 34.
45. Ἰδοὺ, “προείρηκα ὑμῖν.
26 ᾽Εὰν ἂν εἴπωσιν ὑμῖν" ᾿Ιδὲ,
ἐν σῇ ἐρήμῳ ἐσῆί, μὴ ἐξέλθηε'
Ἰδοὺ, ἐν σοῖς ταμιείοις, μὴ πισ]εύ-
σηῖξ
2 Ὥσπερ γὰρ ἣ ἀσραπὴ ἐξ-
έρχεῖαι ἀπὸ ἀνα]ολῶν, χαὶ φαίνεῖαι
ἕως δυσμῶν, ἕως ἔἐσ]αι καὶ ἣ πα-
ουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
98 Ὅπου γὰρ ἐὰν ἡ τὸ πῶμα,
ἐχεῖ συναχθήσονΊαι οἱ ἀξῖοί.
99 ὐδέως δὲ με]ὰ τὴν σλίψιν
τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὃ ἥλιος σκο]ισ-
θήσεται, κό ἣ σελήνη οὐ δώσει τὸ
φέγγος αὑτῆς, τὴ οἱ ἀσ]έρες φεσοῦν-
σαι ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνά-
µεις τῶν οὐρανῶν να.
90 Καὶ τότε φανήσεΊαι τὸ ση-
μεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ
οὐρανῷ" καὶ τότε χύψνονΊαι πᾶσαι
αἱ φυλαὶ τῆς γῆς, καὶ ὄψονται σὺν
υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ
τῶν νεφελῶν φοῦ οὐρανοῦ, με]ὰ δυ-
νάµεως καὶ δόξης πολλῆς.
81 Καὶ ἀποσΊελεῖ τοὺς ἀγγέ-
λους αὑτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς
υεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς
ἐχλεκ]οὺς αὐ]οῦ ἐκ τῶν τεσσάρων
ἀνέμων, ἀπ’ ἄκρων οὐρανῶν ἕως
ἄκρων αὐ]ῶν.
89 λΑπὺ δὲ τῆς συκῆς μιάθεῖςε
σὴν παραξολήν ὅταν ἤδη ὁ χλάδος
αὐτης γένηΊαι ἁπαλος, καὶ τὰ
φύλλα ἐκφύῃ, γινώσχε]ε ὅτι ἐγγὺς
σὸ ϑέρος.
99 Οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδηΊε
πάνΊα ταῦτα, γινώσκεΊε ὅτι ἐγγύς
ἐσΊιν ἐπὶ δύραις.
94 ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὗ μὴ
παρέλθῃ Ἡ γενεὰ αὕτη, ἕως ἂν
πάνΊα ταῦτα γένη]αι.
8956. ὋὉ οὐρανὸς καὶ ἡ γή παρε-
λεύσονΊαι. οἱ δὲ λόγοι µου οὐ μὴ
παρέλθωσι.
96 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης
43
ΚΑΤΑ ΜΑΤΟΑΙΟΝ 4
καὶ τῆς ὥρας, οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ υν
ἄγγξλοι τῶν οὐρανῶν, εἰ μ.ὴ ὁ πα"
σήρ µου μιόνος.
91 Ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ
Νῶς, ἕτως ἔσται Χ) ἣ παρουσία σᾶ
υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.
96 Ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἵ-
μέραις ταῖς πρὸ φτοῦ χατακλυσμιοῦ
τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες
καὶ ἐχγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας
εἰσηλθε Νῶς εἰς τὴν κιξωτόν"
99 Καὶ οὐκ ἔγνωσαν, ἕως ἦλθεν
ὃ χαταχλυσμὸς, » ἦρεν ἅπαντας"
ἔτως ἔσται - ἣ παρουσία φοῦ υἱοῦ
τοῦ ἀνθρώπου.
40 Τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἆ
γρῷ: ὁ εἷς παραλαμβάνεται ἱ
ῃ
“-
εἰς ἀφίξται.
41 Δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλω-
." µία παραλαμιξώνεται, καὶ µία
....
49 Τρηγορεῖτε: ἂν, ὅσι ἐκ οἴδατε
ποία ὥρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται.
43 ενα, δὲ ἱνώσχετε, ὅτι ξ,
ἤδει ὁ ὃ οἰκοδεσπότης ποία φυλαχῇ ὁ
χλέ έπτης ἔσχϑται, ἐγρηγόρησεν ἂν,
καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγήναι τὴν
οἰκίαν αὑτοῦ.
44 Διὰ τοῦς σο χαὶ ὑμεῖς γίνε εσθε
ν 5
ἕτοιμοι" ὅτι, ἢ ὥρᾳ οὐ δοχεῖτε, ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρώ σου έρχεται.
45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὃ πιστὸς δοῦ.
λος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ
χύριος αὐτοῦ ἐπὶ της Σεραπείας αἎ-
τοῦ, σοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν
ἐν καιρῷ ;
46 Μακάριος ὗ δοῦλος ἑ ἐκεῖνος,
ὃν ἐλθὼν ὁ χύριος αὐτοῦ εὑρήσει
ποιοῦντα ἕτως.
4Ἴ ᾿Αμνὴν λέγω ὑμῖν,
πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὑτοῦ κατασ-
τήσει αὐτόν
48 ᾿Εὰν δὲ εἴπῃ ὃ κακὸς δοῦλος
χεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ" Χρονι
ζει ὃ κύριός μου ἐλθεῖν"
ὅσι ἐπὶ
«ων
43
49 Καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς
συνδούλους, ἐσθίειν δὲ καὶ πίνειν
μετὰ τῶν μιεθυύντων"
50 Ἥξει ὗ χύρος σοῦ δούλου
ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ἢ οὐ προσδοχᾷ, καὶ
ἐν ὥρᾳ 7 οὐ γινώσκει.
51 Καὶ διχοτομήσει αὐτὸν, καὶ
σὺ μέρος. αὐσοῦ μετὰ τῶν ὑποχριτῶν
ϑήσει" ἐχεῖ ἔσται ὃ κλαυθμιὸς » ὃ
βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Κεφ. κε΄. 256.
1 α κ ὑμοιθωήσεσαι ἡ βασι-
λεία τῶν οὐρανῶν δέκα
σαρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς
λαμπ ἀδεὲς αὑτῶν, ἐξῆλθον εἰς ἀ-
πάντησιν τοῦ νυμφίου.
9 Πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρό-
νιµοι, καὶ πέντε μωραί.
9. Αἴσινε ες μωραὶ, λαβοῦσαι σὰς
χαραϑόδας ἑαυτῶν, οὐκ ἔλαβον μεθ
ἑαυσῶν ἔλαιον.
4 Αἱ δὲ φρόνιμον ἔλαβον ἔλαιον
ἐν σοῖς ἀγγείοις αὑτῶν μετὰ τῶν
λδμκῦ λον αὑτῶν.
5. Χρονίζοντος δὲ «τοῦ νυμφίου,
που πᾶσαι, χαὶ ἐκάθευδον.
ϐ Μέσης δὲ νυχτὸς κραυγὴ γέγονεν"
Ἰδοὺ, ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε
εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ.
Ἴ Τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ
παρθένοι ἐκεῖναι, καὶ ἐκόσμιησον τὰς
λαμπάδας αὑτῶν.
8 Αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις
εἶπον Δόσε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου
ὑμῶν" ὅτι αἱ λαμπάδες ἡμῶν σξέν-
νυνται.
9. ᾽᾿Απεχρίϑησαν δὲ αἱ φρόνιμοι,
λέγουσαι" Μήποτε οὐκ ἀρχέσῃ
ἡμῖν καὶ ὑμῖν" πορεύεσθε δὲ μᾶλλον
πρὺς σοὺς πωλοῦντας, καὶ ἀγορά-
τατε π΄’
10 ᾿Απερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγο-
εάσαι ο ὄλλε ν ὁ νυμφίος" καὶ αἱ ἔτοι-
ΕΥΑΤΤΕΛΙΟΝ
αρ. 20
μοι εἰσηλθον μετ) αὐτοῦ εἰς φοὺς
γάμους, καὶ ἐκλείσθη ἡ ϑύρα.
11 Ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ
λοιπαὶ παρθένοι, λέγουσαι" Κύρις
χύριξ, ἄνοιξον ἡμῖν.
19 Ὁ δὲ ἀποχριθεὶς, εἶπεν
᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὐχ οἶδα ὁ ὑμᾶς.
19 Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐχ οἷ-
ζασε τὴν ἡμέραν οὐδὲ σὴν ὥραν ἐν
ᾗ ὗ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου ἐ ἔρχεται"
14 “ Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀπο-
δημῶν ἐχάλεσε τοὺς ἰδίους δούλους,
καὶ παρέδωχεν αὐτοῖς τὰ ὑπάρχοντα
ἐοτον:
αὑςοῦ.
15 Καὶ ᾧ μὲν ἔδωκε πέντε τά-
λανσα, ᾧ δὲ δύο, ᾧ δὲ ἕν" ἑκάσσῳ
κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν: κ) ἀπεδή-
µησεν εὐθέως.
16 Τορευθεὶς δὲ
τάλαντα λαξὼν,
αὐτοῖς, καὶ
σάλανσα.
17 Ὡσαύτως Ἃ ὁ σὰ δύο, ἐχέρ-
δησε καὶ αὐτὸς ἄλλα δύο.
18 Ὁ δὲ σὸ ἕν λαθὼν. ἀπελθὼν
ὥρυξεν ἐν τῇ γῆ, καὶ ἀπέκρυψε σὸ
ἀργύριον τοῦ κυρίου αὑτοῦ.
19 Μετὰ δὲ χρόνον πολὺν ἔρ-
χεται ὁ κύριος τῶν δούλων ἐχείνων,
καὶ συναίρει μετ᾽ αὐτῶν λόγον.
90 Καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε
σάλανσα λαξὼν, « προσήνεγχεν ἄλ-
λα πέντε πόλώνά, λέγων" Κύριε,
πέντε τάλαντά μοι παρέδωκας" ἴδε,
ἄλλα πέντε τάλαντα ἐχέρδησα ἐπ᾿
ήν.
αὐτοῖς.
21 Ἔφη δὲ αὐτῷ ὁ κύριος αὐτῇ
Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πισφὲ" ἐπὶ
ὀλίγα ἧς πιστὸς, ἐπὶ πολλῶν σε
καταστήσω" εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν
"Ὁ ο. σου.
9 Ἡροσελθὼν δὲ ) ὁ τὰ δύο σά-
ών λαξὼν, εἶπε" Κύριε, δύο σά-
λανσά μοι παρέδωχας" ἴδε. ἄλλα
ὃ τὰ πέντε
εἰργάσατο ἐν
ἐποίησεν ἄλλα πέντε
| δύο τάλαντα ἐχέρδησα ἐπ᾽ αὐσιῖς.
σαρ. 95 ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ. 45
4 ὦ ε , χὼ Ν
93 Έφη αὐτῷ ὁ κύριος αὐτοῦ" | ἐκ δεξιῶν αὑτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ
Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πισσέ' ἐπὶ | εὐωνύμων.
θλίγα ἧς πιστὸς, ἐπὶ πολλῶν σε 94 Τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς
καταστήσω" εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν ᾿ ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ Δεῦτε οἱ εὐλογη-
φτοῦ χυρίου σου. μένοι συῦ ᾳ πατρός μου" κληρονομή-
94 Προσελθὼν δὲ δὲ κ) ὁ σὸ ἕν τά- | σασε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασι-
λαντον εἴληφ ὡς, εἶπε" Κύριε, ἔγ- λείαν ἀπὸ καταςυλΏς κέσµου.
νων σε ὅτι σκληρὸς εἰ ἄνθρωπος, 88 ᾿Ἐπείνασα γὰρ, καὶ ἐδώκατέ
Βερίζων ὃ ὕπου οὐκ ἔσπειρας, χαὶ συ- | µοι φαγεῖν" ἐδίψησα, καὶ ἐποσί-
νάγων ὅθεν οὐ διεσχύρπισας" δατέ µε" ξένος ἤμην, καὶ συνηγά-
45 Καὶ φοβηθεὶς, ἀπελθὼν ἔχ- γετέ με"
ρυψα τὸ τἀλαντόν σου ἐν τῇ γῆ: 96 Τυμνὸς, καὶ περιεξάλετέ
ἴδε, ἔχεις σὸ σόν. με" ἠσθένησα, καὶ ἐπεσχέν ασθέ
κ
90. ᾽Αποχριθεὶς ὁ δὲ ὁ χύριος αὖ- ] µε" ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε
τοῦ. εἶπεν αὐτῶ" ων; δοῦλε ὁ πρός µε.
ὑχνηρξ, ἤδεις ὅσι δερίζω ὅπου οὐκ ΟἹ Τύτε ἀποκριθήσονται αὐτῷ
ἔσπειρα, καὶ συνάγω ὅϑεν οὐ διεσ- | οἱ δίκαιοι, λέγοντες" Κύριε, πύτε
κόρσισα" σε εἴδομεν πεινῶντα, καὶ ἑθρέφα-
ϱπ "Εδει οὖν σε βαλεῖν τὸ ἀρ- μεν; ἢ διψῶντα, Ὁ) ἐποτίσαμεν ;
γύριόν μου φοῖς τραπεζίταις" χαὶ 88 Πότε δέ σε ἐίδοµεν ξένον, κ)
ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν σὺ ἐμὸν | συνηγάγοµεν; ἢ γυμνὸν, καὶ πε-
σὺν σόκω. ριξξάλομεν :
48 "Αρασε οὖν ἀπ αὐτοῦ τὸ 99 Τότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ,
Ἔ ᾿ξ " ν ΄ τω η] Ν ΠῚ « 5 νο ΑΛ τὸ
τάλαντον, καὶ δύτε τῷ ἔχοντι τὰ | ἢ ἐν φυλακῃ, καὶ ἤλθομεν προς σε 3
δέκα τάλαντα. 40 Καὶ ἀπυκριθεὶς ὁ βασιλεὺς,
9) Τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθή- ἐρεῖ αὐτοῖς" ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽
Γεται, καὶ περισσευϑήσεται" ἀπὸ δὲ | ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἆδελ-
τοῦ μὴ ἔχοντος, κ) ὁ ἔχει, ἀρθήσε- | φῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμιοὶ ἐπο-
ται ἀπ᾿ αὐτοῦ. ιῆσατε.
80 Καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκ- 41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύ
βάλλετε εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον" | μων" ἸΠορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατη
“»" ᾽ ᾿ 9] ; Ν “»
ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς Ὁ ὁ βρυγμὸς | ραμιένοι, εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, τὸ
τῶν ὀδόντον. ἠτοιμασμένον τῷ διαξύλῳ καὶ τοῖς
; - ᾿ Π Λι » , .!
51 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς σοῦ ἀγγέλοις αὐτοῦ"
ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξη αὑτοῦ, καὶ 42 ᾿Επείνασα γὰρ, καὶ οὐχ ἐδώ-
πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μεσ᾽ αὖ- | κατ ἔ μοι άν ἐδίψησα, καὶ οὐκ
τοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης | ἐποτίσατ
αὑτοῦ. 43 Ἠένος ἤμην, Χ) οὐ συνηγά -
ὤδ Καὶ συναχθήσεται ἔμπροζ- γετέ με" γυμινὸς, Χ) οὐ περιεξάλετέ
βεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη. ΧΣ ἀφο- ε ἀσδενῆς Ὁ ἐν φυλακή. 1) οὐχ
οιξῖ αὐτοὺς ὧπ “ον μον -- ὗ ἊΝ εσχέψιασθὲ με, ᾿ ων,
ποιμνὴν ἀφορίζει τὰ πρόξατα ἀπὸ 44 Τότε ἀποκριθήσονσαι αὐτῷ
τῶν ἐρίφων. ἋΣ αὐτοὶ, λέγοντες" ἸΚύριε, πόφε σε
83 Καὶ στήσει τὰ μὲν πρόδατα | εἴδομεν πεινῶντα. ἢ διψῶντα ἣ
[
14 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ (ἀρ. 96
ξένον, ἢ γυμνὸν, ἢ ἀσθενη, ἢ ἐν φυ- | γυναικί ; ἔργον γὰρ καλὸν εἰργά
λακῆ, Χὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;
15 Τόσε ἀποχριθήσεται αὐτοῖς,
λέγων: ᾽Αμὴν λέγω ὑμῃν, ἐφ᾽ ὅσον
οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλα-
χίστων, οὐδὲ ἐμιοὶ ἐποιήσατε.
40 Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς
χύλασιν αἰώνιον: οἱ δὲ δίκαιοι εἰς
ζωὴν αἰώνιον.
Ιζεφ. χεο΄. 26.
Ι Αἱ ἐγένετο ὅσε ἐτέλεσεν ὁ
Ἰησοῦς πάνφξας τοὺς λό-
ους φούτους, εἰπε τοῖς μαθηταῖς
5 3
αὑτοῦ"
ϱ Οἴδατε ὅτι μετὰ δύο ἡμέρας
σὸ Κα νμη --. ᾿ 0 υἱὸς σοῦ
ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς τὸ ὅταυ-
ρωϑῆναι.
8. Τόσε συνήχθησαν οἱ ᾿Άρχιε-
τς Ὁ οἱ Τραμματεῖς, ἋΣ οἱ 11ρεσ-
5 5 Ὁ
ξύτεροι σοῦ λαοῦ εἰς τὴν αὐλὴν
σοῦ ἀρχιεβέως τοῦ λεγομένου Καὶ-
άφα.
4 Καὶ συνεξουλεύσαντο ἵνα σὸν
Ἰησοῦν κρατήσωσι δόλῳ, καὶ ἀποκ-
φεινωσιν.
5. Ἔλεγον δὲ. Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ,
ἵνα μνὴ θόρυξος γένηται ἐν τῷ λαῷ.
ϐ Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενομένου ἐν
Βηϑανία, ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λε-
προῦ,
τ Προσήλθεν αὐτῷ γυνὴ ἀλά-
θαστρον μύρου ἔχουσα βαρυτίμου,
καὶ κατέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐ-
τοῦ ανακειµένου.
8 ᾿Ιδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ
ἠγανάκτησαν, λέ γοντες" Εἰς τι
ἀπώλεια αὕτη ;
9 ᾿Ἠδύνατο γὰρ τοῦτο «τὸ μύρον
πραθῆναι πολλοῦ, καὶ δοθῆναι πσω-
3 -
αντου
φ
ἣ
χοῖς.
Ι0 Γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς, εἰπεν
αὐτοῖς Τί χύπους παρέχετε τῇ
---..-ΠὃΘϑΘ6Σ| ο ου ---- ἧῄᾷῄἧἅυ-ᾱ-ἧί-” συ
σατο εἰς ἐμέ.
11 Πάνσοσε γὰρ τοὺς πτωχοὺς
ἔχεξε μεθ᾽ ἑαυτῶν" ἐμιὲ δὲ οὐ πάν-
σε ἔχετε.
12 Βαλοῦσα γὰρ αὕτη σο μύ-
ο φοῦσο ἐπὶ σοῦ αώμασίς μου,
πρὸς σὸ ἐνσαφιάσαι με ἐποίησεν.
19 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν
χηρυχθῇ σὸ εὐαγγέλιον σοῦσο ἐν
ὅλῳ τῷ χύσμω, λαληθήσεται χαὶ
ὃ ἐποίησεν αὕτη, εἰς μνημόσυνον
αὐτῆς.
14 Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώ-
δεχα, ὁ λεγ ύμνος ούδας Ἴσχα-
βιώτης, πρὸς σοὺς ; ἀρχιερεῖς,
| Εἶπε' Τί ϑέλεςέ μοι δοῦναι,
κογὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; Οἱ
δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύ-
βια.
16 Καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὖκαι-
ίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ.
17 Τῇ δὲ πρώτῃ τῶν ἀζύμων
προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ,
λέγοντες αὐτῷ" Ποῦ ϑέλεις ἑσοι-
μιάσωμιέν σοι φαγεῖν σὸ πάσχα: :
18 'Ο δὲ εἶπεν Ὑπάγετε εἰς
σὴν πόλιν προς σὸν δεῖνα, Χ) εἴπατε
αὐτῷ. Ὃ διδάσχαλος λέγει" Ὁ
καιρός µου ἐγγύς ἐστιν, πρός σε
ποιῶ τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν
μου.
19 Καὶ ἐποίησαν οἱ µαθησαι
ὡς συνέταξεν αὐτοῖς ὃ ᾿Ιησοῦς" καὶ
ἡτοίμασαν τὸ πάσχα.
20 ᾿ΟΨίας δὲ γενομένης, ἀνέχει-
σο μετὰ τῶν δώδεχα.
91 Καὶ ἐσθιόνων αὐτῶν, εἶπεν
᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσι εἷς ἐξ ἡμῶν
παραδώσει µε
Φ9 Καὶ λυπούμενοι σφέδρα,
ἤρξαντο λέγειν αὐτῷ ἕκαστος αὐὖ-
σῶν Μήσι ἐγώ εἰμι, Κύριε;
9235 Ὁ δὲ ἀποχριθεὶς, εἶπεν
Ὁ ἐμξάψας μετ᾽ ἐμοῦ ἐν τῷ φρυ-
.
αρ. 36
ΚΑΤΑ ΜΑΊΘΑΙΟΝ.
4ὃ
θλίω τὴν χεῖρα, οὗτός µε παβα- λέγω σοι, ὅτι ἐν σαύτη τῇ νυκτὶ,
δώσει.
94 Ὃ μὲν υἱὸς φτοῦ ἀνθρώπου
ὑπάγει, καθὼς γέγραπται. περὶ
αὐτοῦ: οὐαὶ δέ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ,
δι᾽ ἆ ὁ υἷος τοῦ ἀνθρώπου παραδί-
δοται" χαλὸν ἦν αὐτῷ, εἰ οὐκ ἔγεν-
νήθη ὃ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.
6 ᾿Απυχειθεὶς ὁ δὲ ᾿Ιούδας, ὃ πα-
αδιδοὺς αὐφὺν, εἰπε’ Μήτι ἐγὼ
εἶμι, ῥαξξ, ; Λέγει αὐτῷ" Σὺ εἷ-
πας.
46 Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν, λαξὼν
ὁ Τησξς τὸν ἄρφον, "Ὁ εὐχαριστῆσας,
ἔκλασε, καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς,
καὶ εἰπε" Λάβετε, φάγέτε" τουτό
ἐστι τὸ σῶμά μου.
27 καὶ λαξὼν τὸ ποτήριον, Χ
εὐχαριστήσας, ἔδωχεν αὐτοῖς, λες
γων" Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες:
28 Τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά με,
φο σΏς χαινης διαθήκης, τὸ περὶ
πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν
: τ
ἁμαρτιῶν.
29 Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι οὐ μὴ πίω
ἀπ᾽ ἄρτι ἐχ τούτου φτοῦ γεννήματος
σῆς άμα ἔλου, ἕως τῆς ἡμέρας ἐκεί-
νης, ὅταν αὐτὸ πίνω μεθ ὑμῶν
καινὸν ἐν τῆ βασιλεία τοῦ πατρός
μου.
50 Καὶ ὑμνήσοντες, ἐξῆλθον
εἰς τὸ ὅρος τῶν ἐλαιῶν.
51 Τότε λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς"
Πάντες ὑμεῖς σκανδαλισθήσεσθε ἐν
ἐμοὶ ἐν τῇ νυκσὶ ταύτῃ" γέγραπται
γὰρ' ““ Πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ
ὁιασκορπισθήσεται τὰ πρόξατα τῆς
ποίμνης."
92 Μετὰ δὲ τὸ ἐγερθηναί µε,
προάξω ἡμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
98 Αποχριδεὶς δὲ ὁ Πέτρος,
εἶπεν αὐτῷ: ΕΠ καὶ πάντες σκανδα-
λισθήσονται ἐν σοὶ, ἐγὼ οὐδέποσε
σχανδαλισθήσοµαι.
54 Έφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" ᾽Αμὴν
πρὶν ἆλέκτορα φωνῆσαι, τρὶς ἄπαρ
νήση µε.
99 Λέγει αὐτῷ ὁ Πέτρος" Κἂν
δέῃ με σὺν σοὶ ἀποθανεῖν, οὐ μή σε
ἀπαρνήσομαι. "Ομοίως καὶ πάντες
οἱ μιαθηταὶ εἰπον.
26 Τότε ἔρχεται μετ) αὐτῶν ὁ
Ἰησοῦς εἰς χωρίον λεγόμενον εθ-
σημιανῆ" καὶ λέγει τοῖς : μαθηταῖς"
Καθίσατε αὐτοῦ, ἕως ὃ ἀπελθὼν
προσεύξωμιαι ἐκεῖ,
91 Καὶ παραλαξὼν τὸν Πέτρον
καὶ σοὺς δύο υἱοὺς Ζεξεδαίου, ἤρξα
σο λυπεῖσθαι καὶ ἀδημ, ονεῖν.
98 Τύτε λέγει αὐτοῖς" Περί-
λυπός ἐστιν ἣ ψυχῆ μου ἕως ϑανά-
σου” μείνατε ὧδε, καὶ γρηγορεῖτε
μετ᾽ ἐμοῦ.
99 Καὶ προελθὼν μιχρὸν, ἔπε-
σεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, προσευ-
χόμενος, καὶ λέγων: Πάτερ μου,
εἰ δυνατόν ἔστι, παρελθέτ τὼ ἀπ᾽
ἐμοῦ σὺ ποτήριον φοῦτο' πλὴν οὐχ
ὡς ἐγὼ ϑέλω, ἀλλ᾽ ὡς σύ.
40 Καὶ ἔρχεται πρὸς σοὺς μα-
θητὰς, καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύ-
δοντας" χα λέγει τῷ Πέτρῳ" Οὔ-
σως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γη:
γοβησαι μετ᾽ ἐμοῦ :
41 Τρρηγορεῖτε Χ) προσεύχεσθε,
ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασµόν' σὸ
μὲν πνεῦμα πρόθυµον, ἡ δὲ σὰρξ
ἀσδενης.
49 Πάλιν ἐκ δευτέρου ἀπελθὼν
προσηύξατο, λέγων" Πάτερ μου,
εἰ οὐ δύναται τοῦτο τὸ ποτήριον πα-
ρελθεῖν ἀπ᾽ ἐμιοῦ, ἐὰν μὴ αὐτὸ πίω,
γενηθήτω τὸ Ἀέλημά σου.
438 Καὶ ἐλθὼν εὑρίσχει αὐτοὺς
πάλιν καθεύδοντας" ἦσαν γὰρ αὖ.
τῶν οἱ ὀφθαλμοι βεξαρημένοι.
44 Καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς, ἀπελθὼν
πάλιν, προσηύξατο ἐκ τρίτου σὺν
αὐτὸν λόγον εἶπών
40
48
βητὰς αὑτοῦ, χα. λέγει αὐτοῖς"
Καθεύδετε τὸ λοιπὸν, καὶ ἀναπαύ-
εσθε; ἰδοὺ, ἤγγικεν ἡ ὥρα, 20 ὁ υἱὸς
φτοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς χεῖ-
ρᾶς ἁμαρτωλων.
46 ᾿Εγείρεσθε, ἄγωμεν: ἰδοὺ,
ἤγγικεν ὁ παραδιδούς με.
4Τ Καὶ ἔτι αὖφος λαλοῦντος,
ἰδοὺ. Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθε,
κ) μετ᾽ αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ
μαχαιρῶν ο ξύλων, ἀπὸ «τῶν ἀρ-
χιερέων Χ) πρεσΕυτ τέρων φτοῦ λαοῦ.
48 Ὃ δὲ παραδιδοὺς αὐτὸν,
ἔδωχεν αὐτοῖς καρ ων λέγων"
Ὃν ἂν φιλήσω, αὐτές ἐστι" χβα-
φήσατε αὐτὸν.
49 Καὶ εὐθέως προσελθὼν τῷ
Ἰησοῦ. εἶπε" Χαῖρε ὁ ῥαςεί. Καὶ
χασεφίλησεν αὐτόν.
50. Ὁ δὲ. "Ιησοῦς εἶπεν αὖτ ῷ'
Ἕταιρε, ἐφ᾽ ᾧ πάρει: Τόσε προ-
σελδόντες ἐπέξαλ. ον τὰς χεῖρας ἐπὶ
τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐχράτησαν αὐτόν.
51 Καὶ ἰδοῦ. εἷς τῶν μετὰ Ἰη-
σοῦ, ἐκτείνας τὴν χεῖρα, ἀπέσπασε
τὴν μάχαιραν αὑτοῦ" καὶ πατάξας
τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως, ἀφεῖλεν
ο ο
αὐτοῦ τὸ ὠσίον.
52 Τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς"
᾿Απύστρεψόν δου τὴν μάχαιραν εἰς
σὺν τύπον αὐτῆς" πάντες γὰρ οἱ
λαξόντες µάχαιραν, ἐν μαχαίρᾳ
ἀπολοῦνται.
69 Ἢ δοκοῖς ὅτι οὐ δύναμαι
ἄρτι παραχαλέσαι τὸν πατέρα μου,
καὶ παραστήσει µοι «λείους ἣ δώ-
ὅεχα λεγεῶνας ἀγγέλων ;
54 ΤΠῶς ἀν πληρωθῶσιν αἱ γρα-
φαὶ, ὅτι ἕξω ὅτι Γ γενέσθαι : :
56 Ἐν ἐκείνῃ “ἢ μη εἶπεν ὁ
Ἰησοὺς σοῖς ὄχλοις Ὡς ἐπὶ λ1-
στὴν ἐξήλθετε μετὰ μαχαιρῶν χαὶ
ξύλων συλλαξεῖν με καθ ἡμέ-
ρμαν πρὸς ὑμᾶς ἐκαθεζόμην διδάσ-
ΕΥΑΙ1ΕΛΙΟΝ
Τόσε εέχῖται πρὺς τὲς μα- | χων ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ οὖν
ὰ
τ
δ
-
Ξ
πα)
5
σέ µε.
66 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν, "να.
πληρωθῶσιν αἱ “γραφαὶ τῶν προφη-
τῶν. Τόσε οἱ μαθηταὶ «πάντες.
ἀφέντες αὐτὸν, ἔφυγον.
51 Οἱ δὲ κρατήσαντες τὸν Ἰη-
σοῦν, ἀπήγαγον πρὺς Καϊάφαν σὺν
ἀρχιερέα, ὕπου οἱ γραμματεῖς καὶ
οἱ πρεσξύτεροι συνήχθησαν.
58 Ὁ δὲ Πέσρος ἠχολαύθει αἱ -
τῷ ἀπὸ µαχρόθεν, ἕως σῆς αὐλῆς
σοῦ ἀρχιερέως" καὶ εἰσελθών ἔσω,
ἐκάθητο μετὰ τῶν ὑπηρετῶν, ἰδεῖν
φὸ τέλος.
59 Οἱ δὲ ἆ ἀρχιερεῖς, καὶ οἱ πρεσ-
θύσεροι, καὶ τὸ συν έδριον ὅλον ἐζήσεν
Ὑενδομαρτυρίαν κατὰ φτοῦ ᾿Ιησοῦ,
ὅπως αὐτὸν ϑανατώσωσι"
60 Καὶ οὐχ εὗρον" χαὶ πολλῶν
ψευδομαρτύρων προσελθόντων, οὐχ
εὗρον. Ὕστερον δὲ προσελθύντες
δύο ᾧ ευδομάρευρες,
ΘΙ Εἰπον" Οὗτος ἔφη" Δύναμα,
καταλῦσαι τὸν ναὺν τοῦ Θεοῦ, κα,
διὰ τριῶν ἡμερῶν οἰκοδομῆσαι αὐςόν.
69 Καὶ ἀνασ]ὰς ὁ ἀρχιερεὺς.
εἶπεν αὐτῷ: Οὐδὲν ἀποχρίνη; σί
οὗτοί σου χαϊαμαρυροῦσιν ; .
68 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἐσιώ πα. Ἰζαὶ
ἀποκχριθεὶς ὁ ὃ ἀρχιερεὺς, εἶπεν αὐτῷ
Εξορχίζω σε κα]ὰ τοῦ Θεοῦ τὲ ζῶν.
Ίος, | ἵνα ἡμῖν ξιπῆς, εἰ σὺ εἶ ὃ Ἆρις
φὺς, ὃ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
ϐ4 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, Συ
εἶπας" πλὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾽ ἄρτ
ὄψεσθε τὸν υἱὸν , ἀνθρώπου κα-
θήµενον ἐκ ὅξ εξιῶν τῆς δυνάμεως.
ο] ἐρχόμενον ἐπὶ σῶν νεφελῶν τυῦ
οὐρανοῦ.
65 Τότε ὁ ἀρχιερεὺς διέῤῥηξε τὰ
ἱμιάτια αὑτοῦ, λέγων" Ὅτσι ἐξλαῦ-
φήμησε" σί ἔσι χρείαν ἔχομεν μαμ-
σύρων - Ἰδε, νῦν ἠκούσατε την
βλασφημίαν αὐτοῦ.
-αρ. 27.
66 Τί ὑμῖν δοκεῖ; Οἱ δὲ ἀ-
ποχριθένσες, εἶπον" Ἔνοχος ϑανά-
του ἐστί.
07 Τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρό-
σωπον αὐτοῦ, καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν"
οἱ δὲ ἐῤῥάπισαν,
68 Λέγοντες ἹΠροφήτευσον ἡ-
μῖν, Χριστὲ, τίς ἐστὶν ὁ παίσας σε.
69 Ὁ δὲ Πέτρος ἔξω ἐκάθητο
ἐν τῇ αὐλῇ" καὶ προσῆλθεν αὐτῷ
μία ᾿παιδίσχη, λέγουσα" Καὶ σὺ
ἦσθα μετὰ Ἰησοῦ τοῦ Γαλιλαίου.
10 Ὃ δὲ ἠρνήσατο ἔμπροσθεν
πάντων, λέγων" Οὐκ οἶδα «τί λέ-
γεις.
τι Ἐξελθόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν
πυλῶνα, εἶδεν αὐτὸν ἄλλη" καὶ
λέγει τοῖς ἐχεῖ" Καὶ ἧὅτος ἦν μετὰ
Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου.
Το Καὶ πάλιν ἠρνήσατο μεθ
ὄρχου" “Οτί οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον.
18 Μετὰ μικρὸν δὲ προσξ λθόν-
σες οἱ ἑστῶτες, εἶπον τῷ Πέ ἐφ ρῳ"
᾿Αληϑῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ" καὶ
γὰρ ἡ λαλιά σου δῆλόν σε ποιεῖ.
14 Τύτε ἤξξατο χαταναϑεμια-
καὶ ὀμνύειν: Ὅτι οὐκ οἶδα
σιζ ζειν,
Καὶ εὐθέως ἀλέχ-
τὸν ἄνθρωπον.
τωρ ἐφώνησε.
τὸ Καὶ ἐμνήσθη ὁ Πέτρος τοῦ
οἰ σοῦ ᾿Ιησοῦ, εἰρηχότος αἎ-
Ὅτι 2 πρὶν ἀλέχτορα φωνῆσαι.
τὸς ἀπαρνήσῃ με. Καὶ ἐξελθὼν
ἔξω, ἔχλαυσε πιχρῶς.
Κεφ. χζ’. 97.
1 τς δὲ γενομένης, συμ.-
ξούλιον ἔλαξον πάντες οἱ
ἀρχιερεῖς χαὶ οἱ πρεσεύτεροι σοῦ
λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε ϑανα-
τῶσαι αὐτόν.
ᾧ Καὶ δήσαντες αὐτὸν, ἀπήγα-
γον, καὶ πες ἔδωκαν αὐτὸν Σζοντίω
Πιλάτῳ τῷ ἡγεμόνι
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ.
41
8 Τόσε ἰδὼν ᾿Ιούδας ὁ παβαδι-
δοὺς αὐτὸν, ὅτι κατεκρίθη, μεταμε-
ληϑεὶς, ἀπέστρεψε τὰ τριάκοντα
ἀργύρια τοῖς ἀρχιερεῦσι, καὶ τοῖς
πρεσθυσέροις,
4 Λέγων' | Ἠμαρτον,
“--
παραδοὺς
αἷμα ἀβῶον, ΟἹ δὲ εἶπον" ΤΙ πρὸς
ἡμᾶς ; σὺ ὄψει.
ὅ Καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια ἐν τῷ
ναῷ, ἀνεχώρησε: καὶ ἀπελθὼν, ἀ-
πήγξατο.
6 Οἱ δὲ Σ ἄρχιεεε εἰς λαθόντες τὰ
ἀργύρια, εἶπον: Οὐχ ἐ ἔξεστι βαλεῖν
αὐτὰ εἰς τὸν κοβξανᾶν' ἐπεὶ τιμιὸ
αἵματός ἐστι.
ψή Συμξούλιον δὲ λοξδό
γόρασαν ἐξ αὐτῶν σὸν ὑπὸ
ως κ. ἢ τ
κεραμέως, εἰς ταφὴν τοις ξένο ἕνοις.
ἣν κι νο ὁ ο, ὃς ἐκ τανε,
ὃ Τότε ἐπι πο φὸ δηὸ ἐν ν δὰ
“Ἱερεμίου τοῦ προφήτου, Ἃ ἔγονσος
“Καὶ ἔλαςον τὰ φριάχοντα ἀργύ-
ξια, τὴν τιμὴν σοῦ τετιμνημιένου, ὃν
ἐτιμήσανσο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ:
10 Καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν
ἀγρὸν σοῦ χεραμέω 2, καθὰ συνέ-
ταξέ μοι ἸΚύριος.᾽
11 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἔμπροσ-
θεν τοῦ ἡγεμόνος" καὶ ἐπηρώτησεν
αὐτὸν ὃ ἡγεμὼν,
βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Ὁ δὲ
Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ" Σὺ λέγεις.
12 Καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι
αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἆ ἀρχιερέ έων καὶ τῶν
πρεσθυτέρων, οὐδὲν ἀπεχ κρίνατο.
13 Τότε λέγει αὐτῷ ὁ Πιλά.
σος Οὐχ ἀκούεις πόσα σου χοτα-
μαρτυροῦσι»
14 Καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς
οὐδὲ ἓν ῥῆμα" ὥστε βαυμάζειν φὸν
γξμιόνα λίαν.
15 Κατὰ δὲ
ἡγεμὼν ἀπολύειν
δέσμιον ὃν ἤδελον.
ΞΕ,
ἑοργὴν εἰώθει ἡ
ἕνα σῷ ὄγλω
τὸ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
16 Εἶχον δὲ σότε δέσμιον ἐπί-
δήμιον, ο Βαραξξᾶν. 9
17 Συνηγμένων ἦν αὐτῶν, εἷ-
πεν αὐτοῖς ὁ Πιλάτος Τίνα δέ-
λεσε ἀπολύσω ὑμήν ; Βαραββᾶν, ἢ
]ησοῦν σὸν λεγόμενον Χριστόν ; 5
18 "δει γὰρ ὅτι διὰ φθόνον
παρέδωκαν αὐτόν.
19 Καθημιίένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ
βήματος, ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἣ
γυνὴ αὐτοῦ, λέγουσα: Μηδέν σοι
καὶ σῷ δικαίῳ ἐχείνω: πολλὰ γὰρ
ἔπαθον σήμερον κατ᾽ ὄναρ δι’ αὐτόν.
φΦ0 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς κ) οἱ πρεσ-
θύτεροι ἔπεισαν τοὺς ὄχλους, ἵνα
αἷς νε αι τὸν Βαραξξᾶν, σὸν δὲ
᾿Ιησοῦν ἀπολέσωσν.
οἱ ᾽Αποχριθεὶς δὲ ὁ ἡγεμὼν,
εἶπεν αὐτοῖς: Τίνα ϑέλετε ἀπὸ ς τὴν
δύο ἀπολύσω ὑμῖν; Οἱ δὲ εἶπον
Βαραξθᾶν.
22 Δέγει αὐτοῖς ὃ Πιλάτος"
Τί ἔν ποιήσω Ἰησοῦν. σὸν λεγόμε-
νον Χριστόν: Λέγουσιν αὐτῷ πάν-
τς" Σταυρωθήσω.
28 Ὁ δὲ ἡγεμὼν ἔφη: Τί γὰρ
καχὺν ἐποίησεν; Οἱ δὲ περισσῶς
ἔχ μη λέγοντες" Σταυρωθήτω.
Ἰδὼν δὲ ὃ Πιλάτος, ὅτι
οὐδὲν ὠφελεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον ϑόρυ-
δος γίνεται, λαξὼν ὕδωρ, ἀπενίψα-
σο τὰς χεῖρας ἀπέναντι τοῦ ὄχλου,
λέγων: ᾿Αϑωός εἶμι ἀπὸ τοῦ αἵμα-
σος τοῦ δικαίου τούτου" ὑμεῖς ὄψ-
εσθε.
96 Καὶ ἀποχριθεὶς πᾶς ὗ λαὺς,
εἶπε Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾽ ἡμᾶς, αν
ἐπὶ τὰ τέχνα, ἡμῶν.
490 Τότε ἀπέλυσεν αὐτοῖς σον
Βαραξξᾶν- τὸν δὲ ᾿Ιησοῦν φραγελ-
λώσας παρέδωχεν ἵνα σταυρωθῇ.
21 Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἥγε-
μόνος, παραλαβόντες τὺν Ἰησοῦν
εἰς τὸ πραιτώριον, συνήγαγον ἐπ’
αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν.
αρ. 27
98 Καὶ ἐκδύόανσες αὐτὸν, πε
ριέθηκαν αὐτῷ χλαμύδα κοχκίνην"
99 Καὶ πλέξαντες στέφανον ἐξ
ἀκανθῶν, ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν κεφα-
λὴν αὐτοῦ: καὶ κάλαμον ἐπὶ τὴν
δεξιὰν αὐτοῦ" καὶ γονυπεσήσανσες
ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἐνέπαιζον αὐτῳ"
λέγοντες" Χαῖρε ὁ βασιλεὺς τῶν
Ἰουδαίων.
80 Καὶ ἐμπτύσαντες εἰς αὐτὸν͵
ἔλαξον τὸν χάλαμον, καὶ ἔτυπτον
εἰς τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ.
51 Καὶ ὅτε ἐνέπαιξαν αὐτῷ,
ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν χλαμύδα, καὶ
ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ:
καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυ-
ὥσαι.
82. Ἐξερχόμενοι δὲ, εὗρον ἄν-
θρωπον Κυρηναῖον, ὀνόματι Σίμω-
να τοῦτον ἠγγάρευσαν ἵνα ἄρῃ
σὸν σταυρὺν αὐτοῦ.
993 Καὶ ἐλθόντες εἰς τόπον λε-
γόμενον Τολγοθᾶ, ὃς ἐστι λεγόμε-
νος χρανίου τόπος,
94 Ἔδωκαν αὐτῷ πιεῖν ὄξος
μετὰ χολῆς μεμιγμένον" καὶ γεν-
σάµενος, οὐκ ἤθελε σπιεῖν.
98 Στανυρώόαντες δὲ αὐτὸν, διε-
μερίσαντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, βάλ-
λοντες χλῆρον" ἵνα πληρωθη σὸ
ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ προφήτ του” ““ Διεμερί-
σαντο τὰ ἱμάτιά µου ἑαυτοῖς, και
ἐπὶ τὸν ἱματισμν µου ἔδαλον κλῆ-
Ρον.”
Καὶ καθήµενοι, ἐτήρουν αὖ-
σὸν ἐκεῖ.
97 Καὶ ἐπέθηκαν ἐπάνω τῆς
κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν αἰτίαν αὐτοῦ
γεγραμιμιένη' ΟΥ̓ΤΟΣ ἘΣ-
ΤΙΝ ἸΗΣΟΥ͂Σ Ὁ ΒΑΣΙΛΕ-
ΥΣ ΤΩΝ ἸΟΥΔΑΙΏΝ.
98 Τότε σταυροῦνται σὺν αὐτῷ
δύο λῃσταί" εἷς ἐκ δεξιῶν, καὶ εἷς
ἐξ εὐωνύμων.
39 Οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐ-
αρ. 27.
Θλασφήμουν αὐτὸν, χινοῦντες τὰς
χεφαλὰς αὑτῶν,
40 Καὶ λέγοντες: ὼὋὉ κατα-
λύων τὸν ναὺν, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις
οἰκοδομῶν, σῶσον σεαυτόν" εἰ υἱὸς
εἶ τοῦ Θεοῦ, κατάξηϑι ἀπὸ τοῦ
σταυροῦ.
41 Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς
ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν Τραμμα-
σέων χαὶ πρεσξυτέρων, καὶ φαρισαί-
ων, ἔλεγον"
49 "Αλλοὺυς ἔσωσεν, ἕαυτον οὐ
ὀύναται σῶσαι" εἰ βασιλεὺς 1σ-
ῥαήλ. ἐστι, χαταξάτω νῦν ἀπὸ τοῦ
σταυροῦ, χαὶ πιστεύτομεν αὐτῷ.
483 ΠΠέποιθεν ἐπὶ τὸν Θεὺν: ῥυ-
σάσθω νῦν αὐτὸν, εἰ θέλει αὐτόν"
εἶπε γὰρ" Ὅτι Θεοῦ εἶμι υἱός.
44 Τὸ δ᾽ αὐτὸ ο. οἱ λῃσταὶ. οἱ
συέαυρωθέν]ες αὐτῷ, ὠνείδιζον αὐτῷ.
45 ᾽Απὸ δὲ ἕχτης ὥρας σκότος
ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, ἕως
ὡρας ἐννάσης.
46 Περὶ δὲ τὴν ἐννάσην ὥρον
ἀνιβόησεν ὁ ᾿Ιησοῦς φωνῇ μεγάλῃ,
λεγὼν: Ἠλὶ, Ἠλὴ, λαμὰ σαξαχ-
θανί ; τοῦτ᾽ ἔστι, Θεέ μου, Θεέ
μου, ἱνασί µε ἐγκατέλιπες ;
417 Τινὲς δὲ τῶν ἐχεῖ ἑστώτων
ἀχούσαντες, ἔλεγον: Ὅτι Ἠλίαν
φωνεῖ ἅτος.
48 Καὶ εὐθέως δραμιὼν εἷς ἐξ
αὐτῶν, καὶ λαξὼν σπόγγον, πλή-
σας τε ὄξους, καὶ περιθεὶς χαλάμῳ,
ἐπόσιζεν αὐτόν.
49 Οἱ δὲ λοιποὶ ἔλεγον" "Αφες,
ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ᾿Ηλίας σώσων
αὐτόν
60 Ὁ δὲ Ἰησοῦς, πάλιν κρά-
ξας φωνῇ μεγάλῃ, ἀφῆχε τὺ
πνεῦμα.
δ1 Καὶ ἰδοὺ, σὸ καταπέτασμα
σοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνω-
θεν ἕως κάτω: κΧ) ἣ γῆ ἐσείσθη, ὋὋ
αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν.
δ
ΚΑΤΑ ΜΑΊΘΑΙΟΝ. 42
δῷ Καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεώχθη
σαν" καὶ πολλὰ σώματα τῶν κε-
χοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη"
59 Ἱκαὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνη-
μείων μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ, εἷ-
σήλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν, καὶ
ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς.
64 Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος, καὶ οἱ
μετ᾽ αὐτοῦ, τηροῦντες σὺν Ἰησοῦν,
ἰδόντες τὸν σεισμὸν, ») τὰ γενόμενα,
ἐφοξήθησαν σφύδρα, λέγοντες" ᾽ἾΑ-
ληθῶς « Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος.
66 Ἦσαν δὲ ἐχεῖ γυναῖκες πολ-
λαὶ, ἀπὸ μακρόθεν ϑεωροῦσαι" αἵ-
τινες ἠχολούθησαν τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ
σῆς Γαλιλαίας, διακονοῦσαι αὐτῷ
56 Ἔν αἷς ἦν Μαρία ἣ Μαγ-
ῥαληνὴ, χα Μαρία ἡ ἣ φοῦ Ἰακώδε
καὶ Ἰωση μήτηρ, καὶ ἣ µήσηρ «ὧν
υἱῶν Ζεξεδαίου.
51 Ὀψίας δὲ γενομένης, ἦλ-
θεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ Α βιμα-
θαίας, σᾶνομα ᾿]ωσὴφ, ὃς κ) αὐτὸς
ἐμαθήσευσε τῷ Ἰησοῦ.
58 Οὗτος προσ). θὼν τῷ Πιλά-
σῷ, ἠτήσατο τὺ δῶμα τοῦ Ἰησοῦ
Τόσε ὁ Πιλάτος ἐκέλευσεν ἀποδο-
θῆναι τὸ σῶμια.
59 Καὶ λαξὼν τὸ σῶμα ὃ Ἴω-
σὴφ, ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι κα-
θαρᾷ,
60 Καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν τῷ και-
νῷ αὑτοῦ μνημείῳ, ὃ ἐλατόμιησεν
ἐν σῇ πέτρα" χαὶ προσχυλίσας
λίθον μέγαν τῇ ϑύρᾳ τοῦ μνημείου,
ἀπῆλθεν.
61 Ἦν δὲ ἐκεῖ Μαρία ἡ Μαγ-
δαληνὴ, Ὁ ἡ ἄλλη Μαρία, καθή-
µεναι ἀπέναντι τοῦ τάφου.
69 Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἔστι
μετὰ τὴν παρασκευὴν, συνήχθησαν
οἱ ἀρχιερεῖς Ὁ. οἱ φαρισαῖοι «φὸς
Πιλάτον,
65 Αέγονσες" Κύριε, ἐμνήσ
θημιὲν ὅτι ἐκεῖνος ὃ πλάνος εἶπεν
90
ἔτι ζῶν: Μετὰ σῳεῖς ἡμέρας ἐγεί-
μαι,
θ4 Κέλευσον ἕν ἀσφαλισθῆναι
σὺν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας"
μῆποτε ἐλθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
νυχτὸς, κλέψωσιν αὐτὸν, καὶ εἴπω-
σι τῷ λαῷ' Ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νε-
κρῶν: καὶ ἔσται ἣ ἐσχάτη πλάνη
χείρων τῆς πρώτης.
05 Ἔφη δὲ αὐτοῖς ὃ Πιλάτος"
Ἔχετε κουστωδίαν: ὑπάγετε, ἀσ-
φαλίσασθε ὡς οἴδατε.
66 Οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλί-
σαντο τὸν τάφον, σφβαγ{όανσες «τὸν
λίθον, μετὰ τῆς κουστωδίας.
Κεφ. χη. 28.
1 6« Ὑὲ δὲ σαξξάτων, τῇ ἐπι-
φωσκούση εἰς μίαν σαξξά-
σων, ἦλθε Μαρία ἣ Μαγοαληνὴ,
καὶ ἣ ἄλλη Μαρία, ϑεωρῆσαι τὸν
σάφον.
9 ἹΚαὶ ἰδοὺ, σεισμὸς ἐγένετο
μέγας" ἄγγελος γὰρ Κυρίου χα-
σαθὰς ἐξ οὐρανοῦ, προσελθὼν ἀπε-
χύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς ϑύρας, κ)
ἐχάθητο ἐπάνω αὐτοῦ.
8 Ἦν δὲ ἡ ἰδέα αὐτοῦ ὡς ἀσ-
φραπὴ, Ὁ σὺ ἔνδυμα αὐτοῦ λευκὸν
ὡσεὶ χιών.
4 ᾿Απὸ δὲ τοῦ φόξου αὐτοῦ ἐσε-
ἰσϑησον οἱ τηροῦντες, καὶ ἐγένοντο
ὡσεὶ νεκροί.
5 ᾿Αποχριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος,
εἶπε τοῖς γυναιξὶ Μὴ φοβεῖσθε
ὑμεῖς οἶδα γὰρ ὅτι ᾿Ιησοῦν σὸν
ἐσταυρωμένον ζητεῖτε.
6 Οὐχ ἔστιν ὧδε: ἠγέρθη γὰρ
χαθὼς εἶπε Δεῦτε, ἴδετε τὸν τύπον
ἕφ ἢ ἔχεισο ὃ Κύριος.
3. Καὶ ταχὺ πορευθεῖσαι, εἴπατε
τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ὅτι ἠγέρθη
ἀπὸ τῶν νεκρῶν: καὶ ἰδοὺ, προάγει
ὑμᾶς εἰς τὴν Ταλιλαίαν: ἐχεῖ αὐ-
σον ὄψεσθε. ᾿Ιδοὺ, εἶπον ὑμῖν
ΕΥΑΙΓΕΛΙΟΝ
αρ. 28
8 Και εξελθοῦόαι ταχὺ ἀπὸ σᾶ
μνημείου μετὰ φύδου καὶ χαρᾶς
μεγάλης, ἔδραμον ἀπαγγεῖλαι τοῖς
μαθηταῖς αὐτοῦ.
9 Ὡς δὲ ἐπορεύοντο ἀπαγγεῖ-
λοι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ,
ὁ Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς, λέγων
Χαίρετε. ΑἹ δὲ προσελθοῦσαι, ἐκ
θάτησαν αὐτοῦ τοὺς πόδας, κ) πβο-
σεχύνησαν αὐτῷ.
10 Τότε λέγει αὐταῖς ὁ Ἰησᾶς:
Μὴ φοθεῖσθε' ὑπάγετε, ἀπαγγεί-
λατε σοῖς ἀδελφοῖς µου, ἵνα ἀπέλ-
θωσιν εἰς τὴν Ταλιλαίαν, κἀχεῖ
µε ὄψονται.
11 Τορευομένων δὲ αὐτῶν, ἰδοὺ,
σινὲς τῆς κουσσωδίας ἐλθόντες εἰς
τὴν πόλιν, ἀπήγγειλαν τοῖς ἀρχιε-
ρεῦσιν ἅπαντα τὰ γενόμιενα.
12 Καὶ συναχθέντες μετὰ τῶν
πρεσξυτέρων, συμβούλιόν τε λα-
ξύντες, ἀργύρια ἱκανὰ ἔδωχαν τοῖς
στρατιώταις,
18 Λέγοντες" Εἴπατε, Ὅτι οἱ
μαθηταὶ αὐτοῦ νυκσὸς ἐλθόντες, ἔχ-
λεψαν αὐτὸν ἡμῶν κοιμωμένων.
14 ἸΚαὶ ἐὰν ἀκουσθῃ τοῦτο ἐπὶ
φοῦ ἡγεμόνος, ἡμεῖς πείσομεν αὖ-
τὸν, καὶ ὑμᾶς ἀμερίμνους ποιῆσο-
μεν.
18 Οἱ δὲ, λαξόνσες τὰ ἀργύρια,
ἐποίησαν ὡς ἐδιδάχθησον. Καὶ
διεφηµίσθη ὁ λόγος οὗτος παρὰ
Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον.
16 Οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπο-
εύθησαν εἰς τὴν Ταλιλαίαν, εἰς
σὸ ὄρος ὃ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰη-
σοῦς.
11 ἸΚαὶ ἰδόντες αὐτὸν, προσεχύ-
νησαν αὐτῷ" οἱ δὲ ἐδίστασαν.
18 Καὶ προσελθὼν ὁ ᾿Ιησἒς,
ἐλάλησεν αὐτοῖς, λέγων: ᾿Ἔδοθη
μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ
γῆς. Ἡ
19 ΤΠορευθένσες ἄν μαθηφεύσατε
αρ. 1
παντα τὰ ἔθν, διλαύζοντες αὐτὸς
εἷς τὸ ὄνομα τ ἢ ἸΠατρὸς. καὶ τοῦ
Υἱοῦ, καὶ τοῦ ἀγιου Πνεύματος"
90 Διδέσωντες αὐτοὺς τηρεῖν
ΤΟΚΑΤΑ
| αἰῶνος.
ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΟΝ 51]
πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν" καὶ
ἰδοὺ, ἐγὼ μιεθ᾽ ὑμῶν εἰμ πάπας τὸς
ἡμέρας, ἕως τῆς συντελπίας τοῦ
᾽Αμήν.
ΜΑΡΚΟΝ
ἉΑΙιΟοΝ ΕΥΤΑΡΡΕΛΙΟΝ.
Κεφ ά. 1.
1 ον ο φτοῦ εὐαγγελίου Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ σξ Θεξ.
ῷ Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προ-
φήταις" ““Ἰόὲ, ἐγὼ ἀποξέλλω στὸν
ἄγγελόν µου πρὸ προσωπου σου, ὃς
κατοσχευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροζ-
θέν σου"
3 Φωνὴ βοῶντος ἐν σῇ ἐρήμῳ"
Ἐτοιμάσατε τὴν ὑδὸν Κυρίου, εὐ-
θείας ποιεῖτε τὰς τρίξους αὐτοῦ.”
υ Ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων
ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ κηρύσσων Καὶ βάπ-
σισµα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρ-
φιῶν.
δ Καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν
πᾶσα ἣ Ιουδαία χώρα, "Ὁ οἱ Ἱερο-
σολυμῖταν καὶ ἔδξαπ πτίζοντο απ.
σες ἐν σῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ’
αὐτοῦ, ἐ ἐξομολογούμενοι τὰς ἆμαρ-
σίας αὑτῶν.
θ "Ην δὲ ὁ Ἰωόννης ἐνδεδυμιένος
τρίχας καμήλο, καὶ ζώνην ὅερμια.-
σίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὑτοῦ: καὶ
ἐσθίων ἀχρίδας χαὶ μέλι ἄγριον.
ἢ Καὶ ἐκήρυσσς, λέγων: Ἔ»-
ΧΕΊΡΩ ὃ ἰσχυρότερός, μου ὀπίσω μου,
ἆ οὐκ εἰμιὶ ἱκανὸς χύψας λῦσαι τὸν
ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ.
Ἐγὼ μὲν ἐξάπεισα ὑμᾶς ἐν
ὕδατι" αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν
Πνεύματι ἁγίῳ.
9. Καὶ ἐγένετο ἐν ἐχείναις σαῖς
ἡμέ έραις, ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζα-
ξὲ ἐς τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἐδαπσίσθη
ὑπὸ Ἰωάννου εἰς τὸν Ἰορδάνην.
10 Καὶ εὐθέως ἀναξαίνων ἀπὸ
σοῦ ὕδατος, εἶδε σχιζοµένους τοὺς
οὐρανοὺς, Χ) τὸ Πνεῦμα ὡσεὶ πε
ριστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾽ αὐτόν.
11 Καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν
οὐρανῶν" Σὺ εἰ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπη-
τὸς, ἐν ᾧ εὐδύχησο..
ο. Καὶ εὐθέως τὸ Πνεῦμα αὐτὸν
ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον.
13 Καὶ ἦν ἐκεῖ ἐν τῇ ἐρήμῳ
ἡμέρας σεσσαράκοντα, πειραζόμε-
νος ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ" καὶ ἦν μετὰ
τῶν ϑηρίων" χαὶ οἱ ἀγχελαι διηχό-
νουν αὐτῷ.
14 Μετὰ δὲ σὺ παραδοθῆναι
Ἰωάννην, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν
Γαλιλαίαν, κηρύσσων σὺ εὐαγγέ-
λιον τῆς βασιλείας. σοῦ Θεοῦ,
16 Ἰζαὶ λέγων: Ὅσι πεπλήρω
σαι ὃ χαιρὺς, καὶ ἤγγικεν ἡ βασ!
λεία τοῦ Θεοῦ µετανοεῖτε, καὶ
πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
10 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν Ἐν»
λασσαν τῆς Γαλιλαίας, εἶδε Σ
µωνα καὶ ᾿Ανδρέαν σὺν ἀδελφὸν
δ2
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
(αρ. 1
αὐσοῦ τοῦ Σίμωνος, βάλλοντας εὖθυς εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς
ἀμιφίξ Ξληστρον ἐν ση ϑαλάσσῃ" ΄-
σαν γὰρ ἁλιεῖς.
1 τί Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς"
Δεῦτε ὀπίσω µου, κοιὶ ποιήσω ὑμᾶς
γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων.
18 Καὶ εὐθέως ἀφέντες. σὰ δίχ-
συα αὑτῶν, ἠνολούθησαν αὐτῷ.
19 Καὶ 4 προβὰς ἐκεῖθεν ὀλίγον,
εἶδεν ᾿Ιάκωξον τὸν τοῦ Ζεϑεδαίου,
καὶ Ἰωάννην σὺν ἀδελφὺν αὐτοῦ,
καὶ αὐτοὺς ἐν τῷ πλοίῳ καταρτί-
ζοντας τὰ δίχτυα.
90 Καὶ εὐθέως ἐκάλεσεν αὐτούς"
κοὶ ἀφέντες τὸν πατέρα αὑτῶν Ζε-
ξεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ με ετὰ τῶν μισ-
θωσῶν, ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ.
21 Καὶ εἰσπορεύονται εἰς ΚΚα-
περναούμ.’ χαὶ εὐθέως σοῖς σάξξα-
η εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν,
ἐδίδασκε.
99 Καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ
διδαχή αὐτοῦ: ἢ» γὰρ διδάσκων
αὐσοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων, καὶ οὐχ
ὡς οἱ γραμματεῖς.
935 Καὶ ἦν ἐν τῇ συναγ οῆ αὐ-
τῶν ἄνθρωπος ἐν τνεύµατι ἀκαθάρτω
Ὢ ἀνέ ἐκραξε,
Φ4 Λέγων' Ἔα, σί ἡμίν Ὁ σοὶ
Ἰησοῦ Ναζαρην ἔν ἦλθες ἀπολέσαι
ἡμᾶς ; οἶδά, σε τίς εἰ, ὃ ἅγιος φοῦ
Θεοῦ.
οὗ Καὶ ἐπετίμησεν
Ἰησοῦς, λέγων: Φιμώθησι, καὶ
ελθε ἐξ αὐτοῦ. Δ
96 Καὶ σπαράξαν αὐτὸν σὺ
πνεῦμα σὸ ἀκάθαρτον, καὶ χράξαν
φωνῇ μεγάλῃ, ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ.
41 Ἱκαὶ ἐθαμιξήθησαν πάντες,
ὥστε συζητεῖν πρὸς αὑτοὺς, λέγον-
σας' Τί ἐστὶ τοῦτο : τίς ἣ διδαχὴ
ἣ χαινὴ αὕτη, ὅτι κατ᾽ ἐξουσίαν 19
«οἷς πνΞύμασι τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπι-
σήσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ ;
28. '᾿ξηλθε δὲ ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ
Θ-
αὐτῷ
"
ἐν
ἕς-
1 αλιλαίας.
29 ΚΚαὶ εὐθέως ἐκ τῆς συναγω-
γῆς ἐξελθόνσες, ἦλθον εἰς τὴν οἶχιαν
Σίμωνος καὶ ᾿Ανδρέου, μετὰ ᾿Ιαχώ-
6ου καὶ Ἰωάννου.
90 Ἡ δὲ πενθερὰ Σίμωνος χκα-
φέχειτο πυρέσσουσα: χαὶ εὐϑέως
λέγουσιν αὐτῷ περὶ αὐτῆς.
91. Καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐ-
τὴν, χρατήσας τῆς χειρος αὐτῆς"
κ) ἀφῆχεν αὐτὴν ὁ πυρετὸς εὐθέως"
Χ) διηχόνει αὐτοῖς.
99 ᾿Οψίας δὲ γενομένης, ὅσα
ἔδυ ὁ ἥλιος, ἔφερον πρὸς αὐτὸν πάν
σας τοὺς καχῶς ἔχοντας, χαὶ τοὺ
δαιμονιζοµένους. τὺ
35. ων. ἣ πόλις ὅλη ἐπισυνηγ
μένη ἦν πρὸς τὴν ϑύραν.
94 Καὶ ἐθεράπευσε πολλοὺς
κακῶς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις" α)
δαιμόνια πολλὰ ἐξέξαλε, καὶ οὐκ
ἥφιε λαλεῖν τὰ δαιμόνια, ὅτι ἥδει
σαν αὐτόν.
«95 Καὶ πρωὶ ἔννυχον λίαν ἀ-
ναστὰς, ἐξῆλθε. καὶ ἀπῆλθεν ὁ
Ἰησοῦς εἰς ἔρημον σόπον, χφχεῖ
προσηύχετο.
950 Καὶ κατεδίωξαν αὐτὸν ὁ
Σίμων κ) οἱ μες αὐτοῦ.
97 Καὶ εὑρόντες αὐτὸν, λέγου-
σιν αὐτῷ" “Οςι πάντες ζηποῦσί σε.
98 ζω λέγει αὐτοῖς" "Αγωμεν
εἰς τὰς ἐχομένας κωμοπόλεις, ἵνα
χοχεῖ χηρύξω" εἰς τοῦτο γὸρ ἕξε-
λήλυθα.
99 Καὶ ἦν κηρύσσων ἐν ταῖς
συναγωγαῖς αὐτῶν, εἰς ὅλην τὴν
Γαλιλαίαν, καὶ τὰ δαιμινια ἐκ-
ξάλλων.
40 Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν
λεπρὺς, παρακαλῶν αὐτὸν, καὶ να
νυπεσῶν αὐτὸν, καὶ λέγων αὐτῷ
Ὅτι, ἐὰν ϑέλῃς, δύνασαί μι καδα
είσαι.
|
αρ. 2.
41 Ὃ δὲ Ἰησοῦς σπλαγχνισ-
δεῖς, ἐκτείνας σὴν χεῖρα ., ἥψατο
αὐτοῦ, καὶ λέγει αὐτῷ, Θέλω, κα-
θαρίσθηει.
439 Καὶ εἰπόντος αὐτοῦ, εὐθέως
ἀπῆλθεν ἀπ αὐτοῦ ἣ λέπρα, καὶ
ἐκαθαρίσθη.
43 Καὶ ἐμβριμηζάμενος αὐτῷ,
4: »Ξ 4 ολ
εὐθέως ἐξέξαλεν αὐτὸν"
44 Καὶ λέγει αὐτῷ: Ὅρα μη-
δενὶ μηδὲν εἴπης ἀλλ᾽ ὕπαγε,
σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ, καὶ προσέ-
νεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου, ἃ
προσέταξε Μωσῆς εἰς μαρτύριον
αὐτοῖς.
45 Ὁ δὲ ἐξελθὼν ἤρξατο κη-
ρύσσειν πολλὰ, καὶ διαφημίζειν
σὸν λόγον, ὥστε μηκέτι αὐτὸν δύ-
νασθαι φανερῶς εἰς πόλιν εἰσελθεῖν"
ἀλλ᾽ ἔξω ἐν ἐρήμοις σόποις ἦν, καὶ
ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν πανταχύθεν.
Κεφ. β’.
1 Αἱ πάλιν εἰσῆλθεν εἰς Κα-
περναοὺμ δι’ ἡμερῶν, καὶ
ἠχούσθη ὅτι εἰς οἰκόν ἐστι.
9 Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολ-
λοί: ὥστε µηχέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ
πρὺς τὴν ϑύραν: καὶ ἐλάλει αὐτοῖς
σὸν λόγον.
3 Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν,
παραλυτικὸν φέροντες, αἱρόμενον
ὑπὸ τεσσάρων.
4 Καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγί-
σαι αὐτῷ διὰ σὸν ὄχλον, ἀπεστέ-
γασαν φὴν σέγην ὅπου ἦν καὶ
ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν χράξξατον,
ἐφ᾽ ο ὃ παραλυτικὸς χατέχειτο.
6 Ἰδὼν δὲ ὁ Τησᾶς τὴν πίστιν αὖ-
σῶν. λέγει τῷ ῷ παραλυτικῳ" Τέχνον,
ἄφεωνσαί σοι αἱ ἁμαρτ ίαι σου.
6 Ἦσαν δέ τινες τῶν γραμμα-
τέων ἐκεῖ καθήμενοι, καὶ διαλογιζό-
ῴενοι ἐν ταῖς χαρδίαις αὑτῶν:
7. Τί ἕτος ἕξω λαλεῖ βλασφη-
δε
ΚΑΤΑ ΜΑΡΙΟΝ. 53
μίας ; τίς δύ ύναται ἀφιέναι ἅμαρ-
σίας, εἰ μιὴ εἷς ὃ Θεύς ; ᾿
8 Ιζαἱ εὐθέ ἕως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς
τῷ πνεύματι αὑτοῦ, ὅτι ἕτως δια-
λογίζονται ὁ ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς"
Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς
καρδίαις ὑμῶν ;
9 ΤΊ ἐστὶν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν
τῷ παραλυτικῷ" ᾿Αφέωνσαί σοι αἱ
ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν" Ἔγειαι, καὶ
ἀξόν σου σὸν χρώβξατον, καὶ πεξι-
.-- :
10 Ἵνα δὲ εἶδησε ὅτι ἐξουσίαν
ἔχει ὁ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι
ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας λέγει τῷ
παραλυτικῷ"
Ἵ1 Σοὶ λέγω, ἔγειραι, καὶ ἄρον
σὸν χράξξατόν σου, χαι ὕπαγε εἰς
τὸν οἰχόν σου..
19 Καὶ ἠγέρθη εὐθέως, Ὁ) ἄρος
σὸν χράξξατον, ἐξῆλθεν ἐναντίον
όντων” ὥστε ἐξίστασθαι πάντας,
ο δοξάζειν σὸν Θεὸν, λέγοντας"
"Ὅτι οὐδέποτε ἕτως εἴδομιν.
18 Καὶ ἐξῆλθε πάλιν παρὰ
σὴν Ἀάλασσαν' καὶ πᾶς ὁ ὄχλος
ἤρχετο πρὸς αὐτὸν, καὶ ἐδίδασκεν
ο,
αὐτούς. ͵
14 Καὶ παράγων εἰδε Λευῖν
σὸν τοῦ ᾿Ἀλφαίου, καθήµενον ἐπὶ
σὸ σελώνιον, ὶ λέγει αὐτῷ" ἸΑχο-
λούθει μοι. Καὶ ἀναστὰς ἠχολού-
θησεν αὐτῷ.
16 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ χαταχεῖσ-
θαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ
πολλοὶ τελῶναι }) ἁμαρτωλ οἱ συ-
νανέχεινσο τῷ Ἰησοῦ, ) τοῖς µαθη-
ταῖς αὐτοῦ" ἦσαν γὰρ πολλοί, καὶ
ἠκολούθησαν αὐτῷ.
16 Καὶ οἱ ααμμαρης χαὶ οἱ
φαρισαῖοι ἰδίντες αὐτὸν ἐσθίοντ
μετὰ τῶν -ᾱ νο καὶ ἁμαξτω-
λῶν, ἔλεγον τοῖς μαδηταῖς αὐτοῦ
Τί, ὅσι μετὰ σῶν τελωνῶν καν
ἁμαρτωλῶν ἐσθίει καὶ πίνδι ;
94
17 Ἰζαὶ ἀκουσας ὁ ᾿Ιησοῦς, λέ-
γι αὐτοῖς" Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ
ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλλ᾽ οἱ κακῶς
ἔχοντες" οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαί-
ους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετά-
νοιαν.
18 Καὶ ἦσαν οἱ μαθηταὶ Ἰω-
ἄννου, μ᾽ οἱ τῶν φαρισαίων νηξεύον-
φες' καὶ ἔρχονται, καὶ λέγουσιν
αὐτῷ" Διατί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου,
χ) οἱ τῶν φαρισαίων νηστεύουσιν, οἱ
δὲ σοὶ μαθηταὶ οὐ νηστεύουσι ;
19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς"
Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος,
ἐν ᾠ ὁ νυμφίος μετ᾽ αὐτῶν ἐστι,
νηστ εύειν; ὅσον χξόνον μεθ᾽ ἑαυτῶν
ἔχουσι τὸν νυμφίον, οὐ δύνανται
νηστεύειν"
90 ᾿Ελεύσονσαι δὲ ἡμέραι, ὅταν
ἀπαρθῇ ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ νυμφίος, χαὶ
τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐχείναις σαῖς
ἡμέραις.
21 ἸΚαὶ οὐδεὶς ἐπίθλημα ῥάκες
ἀγνάφου ἐπιῤῥάπτει ἐπὶ ἱματίῷ
παλαιῷ" εἰ δὲ μὴ αἴρει 5 σὸ πλήξωμα
αὐτοῦ τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ
χεῖρον σχίσμα γίνεται.
φῷ Καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον
νέον εἰς ἀσχοὺς παλαιούς" εἰ δὲ μὴ,
ἐξήσσει͵ ὃ οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκοὺς,
29 ὃ οἶνος ἐκχεῖται, » οἱ ἀσκοὶ ἆπο-
λοῦνσαι' ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσχὲς
χαινὲς βλητέον.
93 Καὶ ἐγένετο παραπορεύεσ-
θαι αὐτὸν ἐν σοῖς σάξξασι διὰ τῶν
σπορίµων, χαὶ ἤξξαντο οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ ὁδὸν ποιεῖν τίλλοντες τοὺς
στάχυας.
44 Καὶ οἱ φαριδαῖοι ἔλεγο αὖ-
τῷ" 1δε, σί ποιοῦσιν ἐν τοῖς σάςεα-
σιν ὃ οὐκ ἔξεστι :
9ὔ Καὶ αὐτὸς ἔλεγεν αὐτοῖς"
Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τὶ ἐποίησε Δα-
6ιύ, ὅτε χρείαν ἔσχε, Ὃ ἐ
ἐπείνασεν
αὐτὸς οἱ μιετ᾽ αὐτοῦ ;
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ. 8.
96 Ἰπῶς εἰσῆλθεν εἷς σὺν οἶκον
σοῦ Θεοῦ ἐπὶ Αξιάθαρ τοῦ ᾿Αρχιε-
βέως, Ὁ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως
ἔφαγεν, ὃς οὐκ ἔξεστι φαγεῖν εἰ υ
τοῖς ἱερεῦσι, καὶ ἔδωχε καὶ τοῖς σὺν
αὐτῷ ἃσὶ;
ΦΊ Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς" Τὸ σάξϑ-
6ατον διὰ τὸν ἄνδρωπον ἐγένετο,
οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάξξατον"
28 Ὥστε χύριός ἐστιν ὃ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώπου χαὶ τοῦ σαξξάτου.
Κεφ. γ΄. 8.
1 Αἱ εἰσηλθε πάλιν εἰς τὴν
συναγωγὴν: καὶ ἦν ἐκεῖ
ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν
χεῖρα.
ὦ Καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς
σάξξασι ϑεραπεύσει αὐτὸν, ἵνι τα-
σηγορήσωσιν αὐτοῦ.
85 Καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ
ἐξηραμμένην ἔχοντι σὴν χεῖρα"
Ἔγειραι εἰς τὸ μέσον.
4 Καὶ λέγει αὐτοῖς: "Ἑξεσει
τοῖς σάξξασιν ἀγαθοποιῆσαι, ἢ χα-
κοποιῆσαι ; ψυχὴν σῶσαι, ἢ ἀποχ-
σεῖναι; Οἱ δὲ ἐσιώπων.
5 Καὶ περιπδλεψάμενος αὐτοὺς
ας. ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ
πωρώσει σῆς καρδίας αὐτῶν, λέγ ει
τῷ ἀνθρώπῳ" ᾿ Ἔχσεινον τὴν χεῖρά
δου" καὶ ἐξέτεινε" Ὁ ἀποχατεστά-
θη ἣ χεὶρ αὐσοῦ ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη
ϐ Καὶ ἐξελθόντες οἱ φαρισαῖοι
εὐθέως μετὰ τῶν “Ηρωδιανῶν συμ.-
θούλιον ἐποίυυν κατ᾽ αὐτοῦ, ὅπως
αὐτὸν ἀπολέσωσι.
ΚΚαὶ ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησε με-
σὰ τῶν μαθητῶν αὑτυῦ απρὶς τὴν
θάλασσαν" καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ
σῆς Γαλιλαίας ἠκολούθησαν αὐτῷ,
χαὶ ἀπὸ τῆς Ιουδαίας,
8 Καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων, καὶ
ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας, καὶ πέραν τοῦ
Ἰορδάνου" κ) οἱ περὶ Τύρον καὶ Σι
αρ. 8
δῶνα, πλῆθος πολὺ, ἀχούσαντες ὕσα
ἐποίει, ἦλθον πρὸς αὐτόν.
9 Κα εἰπε τοῖς μαθηταῖς αὑτξ,
ἵνα πλοιάριον προόκαρτερῃ αὐτῷ,
διὰ σὺν ὄχλον, ἵνα μὴ Ἀλίθωσιν
ΤᾺΣ
αὐτόν.
10 πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν:
ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ, ἵνα αὐτοῦ
ἅψωνται, ὅσοι εἶχον μάστιγας.
11 Καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκά-
θαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρει, προσέ-
πιπσεν αὐτῷ, καὶ ἔχραζε, λέγοντα"
Ὅτι σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
19 Καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς,
ἵνα μὴ αὐτὸν φανερὺν ποιήσωσι.
19 Καὶ ἀναξαίνει εἰς σὸ ὄρος,
καὶ προσκαλεῖται ὃς ἤθελεν αὐτύς"
καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν.
14 Καὶ ἐποίησε δώδεχα, ἵνα
ὦσι μετ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ
αὐτοὺς κηρύσσειν,
16 Καὶ ἔχειν ἐξουσίαν Ύερα-
πεύειν τὰς νόσους, καὶ ἐκξώλλειν
σὰ δαιμόνια.
16 Καὶ ἐπέθηκε τῷ Σίμων; ὄνο-
μα. ἹΠέτρον"
17 Καὶ ᾿Ιάκωξον σὸν τοῦ Ζεξε-
δαίου, καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν σξ
Ἰακώβου. καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς
ὀνόματα Βοανεργὲς, ὅ ἐστιν, υἱοὶ
βροντῆς"
18 Καὶ ᾿Ανδρέαν, Χ) Φίλιππον,
καὶ Βαρθολομιαῖον, καὶ Ματθαῖον,
καὶ Θωμᾶν, καὶ ᾿Ιάκωξον σὸν τοῦ
᾿Αλφαίου, καὶ Θαδδαῖον, καὶ Ἱ[-
µωνα τὸν Κανανίτην"
19 Καὶ Ἰούδαν ᾿Ἰσκαριώσην, ὃς
καὶ παρέδωκεν αὐτόν" καὶ ἔρχονται
εἰς οἶκον.
20 Ἰκαὶ συνέρχεται πάλιν ὄχ-
λος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς µήσε
αρτον φαγειν.
21 Καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ
οὐτοῦ, ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν"
ἔλεγον γὰρ" "Οτι ἐξέστη.
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. δ
2ῷ ἸΚαὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ
Ἱεροσολύμων καταβάντες, ἔλεγον"
Ὅτι Βεελζεξοὺλ ἔχει: καὶ ὅτι ἐν
σῷ ἄρχοντι τῶν δαιμιονίων ἐκθάλ-
λει σὰ δαιμόνια.
25 Καὶ προσκαλεσάµενος αὖ-
τοὺς, ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς"
Πῶς δύναται σατανᾶς σατανᾶν ἐκ-
ξάλλειν ;
24 Ἰαὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ᾽ ἕαυ-
στὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἣ
βασιλεία ἐχείνη"
25 Καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ᾽ ἑαυτὴν
μερισθῆ, οὐ δύναται σταθῆναι ἣ
οἰκία ἐκείνη"
Φ6 Ἰκαὶ εἰ ὁ σατανᾶς ἀνέστην
ἐφ᾽ ἑαυτὸν καὶ μεμέρισται, οὐ δύνα-
σαι σταθῆναι, ἀλλὰ σέλος ἔχει.
97 Οὐ δύναται οὐδεὶς τὰ σχεύη
σοῦ ἰσχυροῦ, εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν
αὐτοῦ, διαρπάσαι, ἐὰν μὴ πρῶτον
σὸν ἰσχυξὸν δήση: καὶ τότε τὴν
οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει.,
28 ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσι πάν.
σα ἀφεθήσεταί σὰ ἁμαρτήματα
Τοῖς υἱοῖς σῶν ἀνθρώπων, κ) βλασ-
φημίαι ὅσας ἂν βλασφημήσωσιν'
49 Ὅς ὁδ᾽ ἂν βλασφημήσῃ εἰς
σὸ Πνεύμα σὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει
ὄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλ᾽ ἔνοχός
ἐστιν αἰωνίου χρίσεως.
90 Ὅτι ἔλεγον" Πνεῦμα ἀκά-
θαβτον ἔχει.
91 Ἔρχονι αι οὖν ἢ μήτηρ αὐτῇ
καὶ οἱ ἀδελφοὶ, καὶ ἔξω ἑστῶτες
ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν, φωνοῦντες
αὐτόν.
92 Καὶ ἐχάϑητο ὄχλος περὶ
αὐτόν" εἶπον δὲ αὐτῷ: Ἰδοὺ, ἣ
µήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου καὶ
αἱ ἀδελφαί σου ἔξω ζητοῦσί σε.
99 Καὶ ἀπεκρίθη αὐτοῖς, λέ
γων: Τίς ἐστὶν ἣ μιητηρ μου, ἣ οἱ
ἀδελφοί μου ;
94 Καὶ περιθλεψάµενος κύκλῳ
ορ
φοὺς περὶ αὐτὸν χἀθημιένους λέγει"
Ἴδε ἡ μήτηρ μου χαὶ οἱ ἀδελφοί
μου.
95 Ὃς γὰρ, ἂν ποιήσῃ τὸ ϑέλη-
μα τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου, Χ)
ἀδελφή μου, καὶ μήτηρ ἐσεί.
Κεφ. δ΄. 4.
τς Αἱ πάλιν ἤρξατο διδάσκειν
παρ ὰ τὴν ϑάλασσαν: χαὶ
συνήχθη πἰς αὐτὸν ὄχλος πολὺς,
ὥστε αὐτὸν "ἐμεάντα εἰς τὸ πλοῖον,
καθῆσδαι ἐν τῇ ϑαλάσσῃ: χαὶ πᾶς
ὗ ὄχλος πρὸς σὴν ϑαλάσσαν ἐπὶ
τῆς γῆς ἦν.
ϱ Καὶ ἐδίδασχεν αὐτοὺς ἐν πα-
βαξολαῖς πολλὰ, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς
ἐν τῇ διδαχῆ αὑτοῦ"
8 ᾿Ακούετε: ᾿Ιδοὺ, ἐξῆλθεν
σπείρων τοῦ σπεῖραι.
4 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν, ὃ
μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδὸν, καὶ ἦλδε
σὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ κατέ-
φαγεν αὐτό.
5 Αλλο δὲ ἐπε
σρῶδες, ὅπου οὐχ ε
καὶ εὐθέως ἐξανέτε
χειν βάθος γῆς"
οὐ Ἡλιου δὲ ἀνατείλαντος ἐχαυ-
ματίσϑη, καὶ διὰ «ὃ μὴ ἔχειν ῥίζαν,
ἐξηράνθη.
ἢ Καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς
ἀκάνθας, χαὶ ἀνέεησαν αἱ ἄκανθαι,
καὶ συνέπνιξαν αὐτὸ, καὶ καρπὸν οὐχ
ἔδωχε.
8 Καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν
φὴν καλήν' καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀνα-
ξαίνοντα καὶ αὐξάνανξαι" καὶ ἔφερεν,
ἕν ς τριάκοντα, καὶ ἕν ἑξήκοντα, καὶ
ἕν ἑχατόν.
9 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς"
ὦσα ἀκούειν, ἀχουέτω.
10 "Ὅτε δὲ ἐγένετο καταµέόνας,
ιρώσηδαν αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν
νοῖς δώδεκα τὴν παβαθολήν.
ο.
εσεν ἐπὶ τὸ πε-
χε γῆν πολλήν,
(λε, διὰ σὸ μὴ
Ὁ ἔχων
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 4
11 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς: Ὕμ
δέδοται γνῶναι σὸ μυστήριον σης
βασιλείας σοῦ Θεοῦ: ἐχείνοις δὲ
τοῖς ἔξω, ἐν παραξολαῖς τὰ πάνσα
ίνξται"
12 Ἵνα βλέποντες βλέσωσι͵
καὶ μὴ ἴδωσι, Χ) ἀχούοντες ἀκούωσι,
καὶ μὴ συνιῶσι, µήποτε ἐπισσρέψω-
σι, καὶ ἀφεθη αὐτοῖς τὰ ἁμαρτή-
ματα.
19 Καὶ λέγει αὐτοῖς: Οὐκ οἵ
δατε τὴν παραξολὴν ταύτην ; καὶ
πῶς πάσας τὰς παραξολὰς γνώ-
σεσθε;
14 Ὁ σπείρων, τὸν λόγον σπεί
(8 -
16 Οὗτοι δέ εἶσιν οἱ παρὰ σὴν
ὁδὸν, ὅπου σπείρεται ὗ λόγος, χαι
ὅσαν ἀκούσωσιν, εὐθέως ἔρχεται ὁ
σατανᾶς, καὶ αἴρει, φὸν λό γον φὸν
ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὖ
τῶν.
16 Καὶ ἕτοί εἰσιν ὁμοίως οἱ ἐπὶ
τὰ πετρώδη σπειρόμενοι, οἳ, ὅταν
ἀκούσωσι σὸν λόγον, εὐθέως μετὰ
χαρᾶς λαμβάνουσιν αὐτόν"
17 Καὶ οὐκ ἔχουσι δίζαν ἐν
ἑαυτοῖς, ἀλλὰ πρύσκαιροί εἰσιν"
εἰτα γενομένης Ἀλίψεως ἢ οιωγ-
μοῦ διὰ σὸν λόγον, εὐθέως σχανδα-
λίζονται.
18 Καὶ ἆτοί εἰσι" οἱ εἰς τὰς
ἀχάνδας σπειρύμενυι, ἕφοί εἰσιν οἱ
σὸν λόγον ἀχούοντες,
19 Καὶ αἱ µερρναι τοῦ αἰῶνος
| φούτου, Χ) ἣ ἀπά η τοῦ πλούτου, αὸ
αἱ περὶ τὰ λοιπὰ ἐπιδυμίαι εἶσπο-
βευόμε ἕνα! συμπνιγουσὶ 4 σὸν λόγον, Χὶ
ἄκαρπος γίνεται.
90 Καὶ ἆσοί εἰσιν. οἱ ἐπὶ σὴν
γῆν τὴν καλὴν σπαρέντες, υἵτινες
ἀκούουσι τὸν λόγον, καὶ παραδέχον-
σαι’ καὶ χαρποφοροῦύιν, ἕν τρια
χονσα, καὶ ἕν ἑξήκοντα, καὶ ἕν ἕχα
σόν'
αρ. ὅ,
91 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς" Μήτι ὁ
κο Ἂν ΘΟΕ αν δα
λύχνος ἔρχεται, ἵνα ὑπὸ σὸν μόδιον
σεθη, ἢ ὑπὸ τὴν κλίνην ; οὐχ ἵνα
ἐπὶ τὴν λυχνίαν ἐπιτεθῆ ; 2
9» Οὐ γαρ ἐστί σι κρυπσὸν ὃ
ἐὰν μὴ φανερωθη" οὐδὲ ἐγένετο
ἀπόχρυφον, ἀλλ᾽ ἵνα εἰς φανερὸν
ἔλθῃ.
ος Ὁ}
ἀχουέσω.
4 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς" Βλέσε-
ε τί ἀκούετε. Ἐν ᾧ μέ σρω με-
µετρηθήσεται ὑμῖν, καὶ
προττε εθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν.
25. Ὃ ς γὰρ ἂν ἔχη, δοθήσεται
τῶ" . ὃς οὐκ ἔχει, καὶ Ὁ ἔχει
Δήσεται ἀπ᾽ αὐτοῦ.
, 36 Και ἔλεγεν" Οὕτως ἐστιν ἣ
σιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐὰν ἄνθρω-
πος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς,
Φ Καὶ καθεύδῃ, καὶ ἐγείρηται
νύχτα καὶ ἡμέραν" 9 ὃ σπόρος
Θλαστάνῃ, καὶ μιηχύνηται, ὡς οὐχ
οἶδεν αὐτός.
ῷ ἘΠῚ ΠΣ ΚΠ
σις ἔχει ὦτα ἀκούειν
99 Ὅταν δὲ δ ὸ καρπὸς,
ὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι
παρέστηκεν ὃ ερισμός.
80 Καὶ ἔλεγ - Τίνι, ὁμοιώσω-
μεν τὴν ασ ταν φοὺῦ Θεοῦ : ἢ
ἐν ποία, παραξολῇ παραξάλωμεν
αὐτὴν;
81 Ὡς κύκκῳ σινάπεως, ὃς,
ὅταν σπαρῃ ἐπὶ «ἧς γῆς. μιχρύτε-
θος πάντων τῶν σα τερυασῶν ἐστὶ
σῶν ἐπὶ «ἧς γῆς
39 Καὶ ὅταν σπαρῃ, ἀναξαίνει,
καὶ γίνεται πάντων τῶν λαχάνων
μείζων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγά-
λους, ὥστε δύνασϑα; ὑπὸ τὴν σχιὰν
αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ χα-
σασκηνοῦν.
90 Καὶ τοιαύταις παραξολαῖς
σ5
ΚΑΤᾺ ΜΑΡΚΟΝ. 57
πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον
καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν.
84 Χωρὶς δὲ παραξολῆς οὐχ
ἐλάλει αὐτοῖς" κατ᾽ ἰδίαν δὲ τοῖς
μαθηταῖς αὑτοῦ ἐπέλυξ πάντα.
95. Καὶ “λέγει αὐτοῖς ἐν ἐχείνη
ση ἡμέρα, ὀψίας γενομένης, «Διέ ον
θωμ.εν εἰς τὸ πέραν.
96 Καὶ ἀφέντε ς σὸν ὄχλον πα-
ξαλαμξάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν σῷ
πλοίῳ' καὶ ἄλλα δὲ πλοιάρια ἦν
μετ᾽ αὐτοῦ.
91 ΚΚαὶ “ν᾿ νετ αι λαίλαψ ἀνέμιου
μεγάλη: τὰ δὲ χύματα, ἐπέξαλεν
εἰς τὸ πλοῖον, ὥστε αὐτὸ ἤδη γε-
μίζεσϑαι.
88 Καὶ ἦν αὐτὸς ἐπὶ τῇ πρύμ.-
νη ἐπὶ σὸ προσχεφάλαιον καθεύδων
χαὶ ὁιεγείρουσιν αὐτὸν, καὶ λέγου-
σιν αὐτῷ: Διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι
ὅτι ἀποηλλύμεδα :
399 Καὶ διεγερθε ὶς ἐπ τεσίμησε τῷ
ἀνέμῳ, καὶ εἰπε τη ϑαλάσσῃ: Σιώ-
πα, πεφίμωσο. Ἰαὶ ἐκύπασεν ὁ
ἄνεμος, καὶ ἐγένετο γαλήνη µε
γάλη.
40 ΚΚαὶ εἶπεν αὐτοῖς" Τί δειλοί
ἐστε ἕτω ; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν:
41 Καὶ ἐφοξήθησαν φόξον μέ-
γαν, καὶ ᾿ἔλε ξγον ποὺς ἀλλήλους"
Ῥίς ἄρα ἧτός ἓ τίν, ὅτι ο ὃ ἄνεμος
Ὁ ἡ ϑάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ ;
Κεφ. ε΄. ὅ.
1 κ΄. ἦλθον εἰς σ
δαλάσσης, εἰ
τῶν Τ᾽ αδαρηνῶν.
4 Ἰκαὶ ἐξελθόντι αὐτῷ ἐκ τοῦ
πλοίου, εὐθέως ἀπ πήντησεν αὐτῷ ἐκ
φιῶν μνημείων ἄνθρωπος ἐν πνεύμια-'
ἀχαϑάρτῳ,
3 "ὃς τὴν κα
τοῖς µνημείος, ὋΝ σε
ἠδύνατο αὐτὸν ὃ
πέραν τῆς
Ἐν χώ βὰν
τοίκησιν εἶχεν ἐν
ἁλύσεσιν οὐδεὶς
5
ὌΝ
ὃ8
δαις κ) ἁλύσεσι δεδέσθαι, καὶ διε-
σπᾶσθαι ὑπ᾽ αὐτοῦ τὰς ἁλύσεις, 3
ςὰς πέδας συντετρίφθαι" καὶ οὐδεὶς
αὐτὸν 1σχυε δαμάσαι.
δκ αἱ διὰ παντὺς νυχτὸς καὶ
ἡμέρας 9 ἐν σοῖς ὄρεσι ος ἐν τοῖς μνή-
μασιν ἦν χράζων, καὶ χατακόπτων
ἑαυτὸν λίθοις"
6 Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ µα-
κρόθεν, ἔδραμε, καὶ πβοσεχύνησεν
αὐτῷ.
Καὶ χράξας φωνῇ μεγάλῃ,
- Τί ἐμοὶ καὶ σοὶ, Ἰησοῦ,υἱὲ τοῦ
Θεοῦ τοῦ ὑψίστου ; ὁρχίζω σε «τὸν
Θεὺν, µή µε βασανίσης.
ὃ Ἔλεγε γὰρ αὐτῷ" "Ἔξελθε
σὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐκ τοῦ ἀν-
θρώπου.
9 Καὶ ἐπηρώσα αὐτόν" Τί σοι
ὄνομα ; Καὶ ἀπεκρίθη, λέγων"
Λεγεὼν ὄνομά μοι" ὅτι πολλοί ἐσ-
μεν.
10 Καὶ παρεχάλει αὐτὸν πολ-
λὰ, ἵνα μὴ αὐτοὺς ἀποστείλῃ ἔξω
ςῆς χώρας.
11 Ἦν δὲ ἐχεῖ πρὸς τὰ ὄρη ἀ-
γέλη χοίρων μεγάλη βοσχομένη..
19 Καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν
πάντες οἱ δαίμονες, λέγοντες"
Πέμψον ἡμᾶς εἰς τοὺς χοίρους, ἵνα
εἰς αὐτοὺς εἰσέλθωμιεν.
19 Καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς εὖ-
θέως ὃ Ἰησοῦς. Καὶ ἐξελθόντα τὰ
πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, εἰσηλθον
εἰς τοὺς χοίρους". Καὶ ὥρμησεν ἣ
ἀγέλη χατὰ τοῦ χρῃμνοῦ εἰς τὴν
ϑδάλασσαν ἦσαν δὲ ὡς δισχίλιοι" Ὁ
ἐπνίγοντο ἐν τῇ ϑαλάσσῃ.
14 ΟἹ δὲ βόσκοντες σοὺς χοί-
ρους ἔφυγον. καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὴν
πόλιν, καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Καὶ
ἐξῆλθον ἰδεῖν τί ἐστι τὸ γεγονύς.
15 Καὶ ἔρχονται τος σὸν Ἰη-
δοῦν. καὶ Ξεωροῦσι σὸν αιμονιζόμε-
νον χαθήμιενον καὶ ἱμιατισμιένον καὶ
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
(αρ 5
σωφρονοῦνσα, σὺν ἐσχηκότα σὺν
λεγεῶνα" καὶ ἐφοξήθησον
10 Καὶ διηγήσαντο ὑ τοῖς. οἱ
ἰδόντες, πῶς ἐγένετο σῷ δαιμοα”.
μένῳ, καὶ περὶ φῶν “χοίρων
11 Καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὖ-
φὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίων. αὐτῶν
18 Καὶ ἐμξάντος αὐτοῦ εἰς «ἢ
πλοῖον, παρεκάλει αὐτὸν ὃ ὅδαιμο
γισϑεὶς, ἵ ἵνα ἡ μετ᾽ αὐτοῦ.
19 Ὁ δὲ Ἰησοῦς οὐκ ἀφῆχεν αὖ-
φὸν, ἀλλὰ λέγει αὖτ Ὁ" Ὕπαγε εἰς
σὺν οἶχόν σου πρὸς σοὺς σοὺς, χαι
ἀνάγγειλον αὐτοῖς, ὅσα σοι ὁ Κύ-
βιος ἐποίησε, καὶ ἠλέησέ σε.
20 Καὶ ἀπηλθε, καὶ ἤφξατο κη:
ρύσσειν ἐν τῇ Δεχαπόλει, ὅσα
ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" καὶ πἀν-
σες ἐθαύμαζον.
Φ1. Καὶ διαπεράσαντος φτοῦ Ἰη-
σοῦ ἐν τῷ πλοίῳ πάλιν εἰς τὸ πέ-
ξαν, συνήχϑη ὄχλος πολὺς ἐπ αὖ-
τὸν σα ἦν παρὰ τὴν ϑάλασσαν.
95 Καὶ ἰδοὺ, ἔρχεται εἷς τῶν
ἀρχισυναγώγων, ὀνόματι Ἰάειρος,
καὶ ἰδὼν αὐτὸν, πίπτει πρὸς τοὺς
πόδας αὐτοῦ:
95 Ἰκαὶ παρεκάλει αὐτὸν πολ-
λὰ, λέγων: Ὅτι σὸ ϑυγάτριόν μου
ἐσχάτως ἔχει" ἵνα ἐλθὼν ἐπιθῆς
αὐτῇ τὰς χεῖρας, ὅπως σωθῆ: καὶ
ζήσεται.
24 Καὶ ἀπῆλθε μιετ᾽ αὐτοῦ: Ὁ
ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος «ολὺς, καὶ
συνέθλιξον αὐτόν.
25 ἸΚαὶ γυνή τις ἦσα ἐν ῥύσει
αἵματος ἔτη δώδεκα,
90 Καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ
πολλῶν ἰατρῶν, δαπανήνασα
τὰ παρ᾽ ἑαυτῆς πάντα, καὶ μιηδὲν
ὠφελ. δε εἶσα, ἀλλὰ μάλλον εἰς αἱ
χεῖρον ἐλήοῦσα-
ΦΤ ᾿ Ακούσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ
ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψα
σο τοῦ Ἱμιατίου αὐτοῦ.
σαρ. 6.
96 Ἔλεγε γὰρ' Ὅτι χᾷν τῶν
“μαφίων αὐτοῦ ἅψωμιαι, σωθήσο-
δι.
49 Καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἢ ἣ πη-
γὴ φοῦ αἵματος αὖσ ἧς" 2) ἔγνω σῷ
σώματι, ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς µάστι-
γος.
30. Καὶ εὐθέως ὃ
νοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὑτοῦ δύνα-
μεν ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ
ὄχλῳ, ἔλεγε: Τίς μοῦ ἥψατο τῶν
ἱματίων ;
31 Καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθη-
σαὶ αὐτοῦ: Βλέπεις σὺν ὄχλον
συνθλίξοντά σε, καὶ λέγεις" Τίς
υαοῦ ἥψατο:
9.0... Καὶ
φοῦσο ποιήσασαν,
98. Ἢ δὲ γυνὴ, φοξηθεῖσα καὶ
φρέ ἔμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ’
αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ.
καὶ εἶπεν αὐτῷ ασ φὴν ἁλή-
θειαν
84 “Ο δὲ εἶπεν αὐτῇ" Θύγατερ
ἣ πιστις σου σέσωκέ σε" ὕπαγε εἰς
᾿Ιησοῦς ἐπιγ-
περιεθλέπεσο ἰδεῖν σην
3 ΄ Ξ Ν 1σθ φ Ν 3 ΔΝ --
εἱρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς
µαστιγος σου.
96 Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἔρ-
χονται ἀπὸ τοῦ πον ὦγου,
λέγοντες" Ὅτι ἣ ϑυγάτηρ σου ᾱ-
πέθανε: τί ἔτι σκύλλεις τὸν διδάσ-
χαλον ;
56 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς, εὐθέως ἀκού-
σας τὲν λόγον λαλούμενον, λέγει
τῷ ἀρχισυναγώγῳ' Μὴ φοβοῦ,
μόνον πίστευξ.
Ὁτ Καὶ οὐκ ἀφῆκεν οὐδένα αὖ-
τῷ συνακολουθήσαι, εἰ μὴ Πέτρον
καὶ ᾿Ιάχωξον, Χ) Ἰωάννην τὸν ἆδελ.-
φὺν ΤΟΝ
98 Καὶ ἔρχεται εἰς σὸν οἶκον
φοῦ ἀρχισυναγῶγου, καὶ Φεωρεῖ ϑό-
ρυθον, κλαίοντας καὶ ἀλαλάζοντας
πολλά.
89. Καὶ εἰσελθὼν λέγει αὐτοῖς
ΚΑΤᾺ ΜΆΡΚΟΝ.
|
γ
53
ϑορυξεῖσθε καὶ κλαίετε : τὸ
παιδίον οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ κα-
θεύδει.
40 Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ. Ὃ
δὲ, ἐκδαλὼν ἅπαντας, παβαλαμ.
θάνει σὸν πατέρα σοῦ παιδίου, καὶ
τὴν μητέρα, καὶ σοὺς μετ αὐτοῦ,
καὶ εἰσπορεύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίον
ἀναχείμιενον.
41 Καὶ κρατήσας τῆς χειρὸς
ςοῦ παιδίου, λέγει αὐτῇ: Ταλιθὰ
κοῦμιι" ὃ ἐστι μεϑερμνηνευόμενον, Τὸ
χοράτιον, σοὶ λέγω ἔγειραι.
49 Καὶ εὐθέως ἀνέστη σὺ χορά-
σιον, καὶ περιεπάσει" ἦν γὰρ ἐτῶν
δώδεκα» κωὶ χε έστησαν ἐκστάσει υ,
αλη.
48 Καὶ διεστείλασο αὐτοῖς πολ-
λὰ, ἵνα μηδεὶς, γνῷ σοῦσο" χαι
εἰπε δοθῆναι αὐτῆ φαγεῖν.
Κεφ. ε΄. 6.
1 Αἱ ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν, ο ἦλθεν
εἰς τὴν πατρίδα αὑτοῦ" ο
ἀκολουθοῦσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐ-
σοῦ.
2 Καὶ γενομένε σαβδάτα ἤρξα-
σο ἐν τῇ συναγωγῇ διδάσκειν' καὶ
πολλοὶ ἀκούοντες, ἐξεπλήσσοντο,
λέγοντες" ἸΠύθεν τούτῳ ταῦτα
τίς ἣ σοφία ἣ δοθεῖσα αὐτῷ, ὅτι κ)
δυνάμεις τοιαῦται διὰ τῶν “χειρῶν
αὐτοῦ γίνονται ; ;
9 Οὐχ ἁτός ἐστιν ὃ φέχτων, ὃ
κ. Μαρίας. ἀδελφὸς δὲ κάδο
ὶ Ἰωσῆ καὶ ᾿Ιούδα χαὶ Σίμωνος ; 4
καὶ οὐχ εἰσὶν αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ὧδε
πρὸς ἡμᾶς Καὶ ἐσκανδαλίζοντο
ἐν αὐτῷ.
4 Ἔλεγε δὲ αὐτοῖς ὃ Ἱησώς
Ὅτι οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος, εἶ
μν ἐν τῇ πατρίδι αὑτοῦ, ναὶ ἐν
σοῖς συγγενέσι, καὶ ἐν τῇ οἰχίᾳ
αυτου.
Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν
60
δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀῤ-
ῥώστοις ἐπιθεὶς «ὡς χεῖρας, ἐθερά-
πευσε
6 Καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπι-
στίαν αὐτῶν. Καὶ περιῆγε τὰς
χώµιας χύχλῳ, διδάσκων.
Τ Καὶ προσχαλεῖται σοὺς δώ-
εχα, χαὶ ἤρξατο αὐτοὺς ἀποστέλ-
λειν δύο δύο: καὶ ἐδίδου αὐτοῖς
ἐξουσίαν τῶν πνευμάτων τῶν ἀχα-
ϑώρτων.
8 Καὶ παρήγγειλεν αὐτοῖς ἵνα
μηδὲν αἴρωσιν εἰς ὑδὸν, εἰ μὴ ἑάδ-
δον µόνον. μὴ πῆραν, μὴ ἄρτον, μὴ
εἰς τὴν ζώνην χαλκόν'
9 ᾿Αλλ᾽ ὑποδεδεμένους σανδά-
λια" καὶ μιὴ ἐνδύσασθαι δύο χιτῶ-
νας.
10 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς: “Ὅπου
ἐὰν εἰσέλθητε εἰς οἰκίαν, ἐκεῖ µέ-
νεσε, ἕως ἂν ἐξέλθητε ἐχεῖθεν.
11 Καὶ ὅσοι ἂν μὴ δέξωνται
ὑμᾶς, μηδὲ ἀκούσωσιν ὑμῶν, ἐχαο-
θευόµενοι ἐχεῖθεν, ἐκτινάξατε σὺν
χοῦν σὸν ὑποχάτω τῶν ποδῶν ὑμῶν,
εἰς μαρτύριον αὐτοῖς" ἁμὴν λέγω
ὑμῖν, ἀνεχτότερον ἔσται Σοδόμοις ἢ
Γοµόῤῥοις, ἐν ἡμέρα χρίσεως, ἢ τῇ
πολει ἐχείνη.
19 Καὶ ἐξελθόντες ἐχήρυσσον,
ἵνα μετανοήσωσι"
19 Καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέ-
6αλλον’ καὶ ἤλειφον ἐλαίῳ πολ-
λοὺς ἀῤῥώστους, καὶ ἐθεράπευον.
14 Καὶ ἤχουσεν ὃ βασιλεὺς
Ἡρώδης, φανερὸν γὰρ ἐγένετο σὺ
ὄνομα αὐτοῦ, καὶ ἔλεγεν: Ὅτι
Ἰωάννης ὁ βαπτίζων ἐκ νεκρῶν
ἠγέρθη, καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν αἱ
ὀννάμεις ἐν αὐτῷ.
16 "Άλλοι ἔλεγον Ὅτι Ἠ-
λίας ἐστίν: "Αλλοι δὲ ἔλεγον’ Ὅσι
προφήτης ἐστίν, ἢ ὡς εἰς τῶν πβο-
φητῶν.
10 ᾿Ακούσας δὲ ὁ Ἡρώδης, εἷ-
ΕΥΑΡΙΕΛΙΟΝ
Οοσαρ. 6
σεν" Ὅτειϊ ἓν ἐγὼ ἀπεχεφάλισα Ἰω-
άννην, ἀτός ἐστιν, αὐτὸς ἠγέρθη ἐν
νεκρῶν
17 Αὐςὸς γὰρ ὃ Ἡρώδης, ᾱ-
ποστείλας, ἐκράτησε σὸν Ιωάννην,
καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ,
διὰ Ἡρωδιάδα τὴν γυναῖκα Φιλίπ-
που τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ, ὅτι αὐτὴν
ἐγάμησεν.
19 Ἔλεγ δγ γὰρ ὁ Ἰωάννης σῷ
Ἡρώδῃ: “Ὅτι οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν
σὴν γυναῖχα τοῦ ἀδελφοῦ σου.
19 Ἡ δὲ Ἡρωδιὰς ἐνεῖχεν αὖ-
τῷ, Ὃ ἤθελεν αὐτὸν ἀποχτεῖναι, Χ)
οὐκ ἠδύναςο"
20 Ὁ γὰρ Ἡρώδης ἐφοβεῖσο
σὸν Ἰωάννην, εἰδὼς αὐτὸν ἄνδρα
δίκαιον 9 ἅγιον" ο συνετήρει αὖὐ-
σόν: καὶ ἀκούσας αὐτοῦ. πολλὰ
ἐποίει, καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἔκουε.
Φ1 Καὶ γδνομένης ἡμέρας εὖ-
καίρου, δσε Ἡρώδης φοῖς γενεσίοις
αὑτοῦ δεῖπνον ἐποίει τοῖς μεγιστᾶ-
σιν αὑτοῦ, καὶ σοῖς χιλιάρχοις, καὶ
τοῖς πρώτοις τῆς Ταλιλαίας.
φῷ᾽ Ἰκαὶ εἰσελθούσης τῆς ϑυγα-
τρὸς αὐτῆς τῆς Ἡρωδιάδος, χαὶ
ὀρχησαμένης, καὶ ἀρεσάσης σῷ
Ἡρώδῃ χαὶ τοῖς συνανακειμένοις
εἶπεν βασιλεὺς σῷ χορασίω"
τὴν µε ὃ ἐὰν ϑέλῃς, χαὶ δώ
σω σοὶ.
498 Καὶ ὤμοσεν αὐτῇ Ὅσι ὃ
ἐάν με αἰτήσης, θώσω σοὶ, ἕως
ἡμίσους σῆς βασιλείας μου.
94 Ἢ δὲ ἐξελθοῦσα, εἶπε τῇ
μητρὶ αὑτῆς: Τί αἰτήσομαι; Ἡ
δὲ εἶπε: Τὴν κεφαλὴν ᾿Ιωάννου «τοῦ
Βαστιστοῦ.
95. ἸΚαὶ εἰσελθοῦσα εὐθέως µιε-
ὰ σπουδῆς προς σον βασιλέα,
ἠτήσατο, λέ ἔγουσα" Θέλω ἵνα µοι
ὡς ἐξ αὐτῆς ἐπὶ πίναχι τὴν κεφα
τὴν Ἰωάννου τοῦ Βαπειστοῦ
960 Ἰκαὶ περίλυπος γενόμενος ἡ
» ο, Ἅ
(αρ 6.
βασιλεὺς, διὰ τοὺς ὄρχους καὶ τοὺς
συνανακειµιένους οὐχ ἠθέλησεν αὐτὴν
ἀθετῆσαι.
ΦΊ Καὶ εὐθέως ἀποστείλας ὁ
βασιλεὺς σπεχουλάτωρα, ἐπέταξεν
ἐνεχθῆναι τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.
98 Ὁ δὲ ἀπελθὼν ἀπεχεφάλι-
σεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ" καὶ ἤνε[κε
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι, καὶ
ἔδωκεν αὐτὴν τῷ κορασίῳ, καὶ τὸ
χοράσιον ἔδωχεν αὐτὴν σῇ μητρὶ
ος
αὑτῆς.
99 Καὶ ἀχούσαντες οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ, ἦλθον καὶ ἦραν τὸ πτῶμα
αὐτοῦ, καὶ ἔθηχαν αὐτὸ ἐν τῷ µνη-
μείω.
90 Καὶ συνάγονται οἱ ἀπόστο-
λοι πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἀπήγγει-
λαν αὐτῷ πάντα, καὶ ὅσα ἐποίησαν,
καὶ ὅσα ἐδίδαξαν.
31 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" Δεῦτε
ὑμεῖς αὐτοὶ κατ᾽ ἰδίαν εἰς ἔρημον
φόπον, καὶ ἀναπαύεσθε ὀλίγον" Ἷ:
σαν γὰρ οἱ ἐρχόμενοι καὶ οἱ ὑπά-
γοντες πολλοὶ" καὶ οὐδὲ φαγεῖν
ἠυκαίρουν.
99 Καὶ ἀπῆλθον εἰς ἔρημιον σό-
πον τῷ πλοίῳ κατ’ ἰδίαν.
88 Καὶ εἶδον αὐτοὺς ὑπάγοντας
οἱ ὄχλοι: καὶ ἐπέγνωσαν αὐτὸν
πολλοὶ" καὶ πεζῇ ἀπὸ πασῶν τῶν
πόλεων συνέδραµον ἐ ἐκεῖ, καὶ προῆλ-
θον αὐτοὺς, Ὢ) συνῆλθον πρὸς αὐτόν.
94 Καὶ ἐξελθὼν εἶδεν ὃ Ἰη-
σοῦς πολὺν ὄχλον, ορ ἐσπλαγχνίό-
θη ἐπ’ αὐτοῖς, ὅτι ἦσαν ὡς πβόδα-
σα μὴ ἔχοντα ποιμένα" καὶ ἤρξατο
διδάσκειν αὐτοὺς πολλά.
95 Καὶ ἤδη ὥρας πολλῆς γε-
νοµένης, προσελθόντες αὐτῷ οἱ μα
θηταὶ αὐτοῦ. λέγουσιν" ἡ Ότι ἔρη-
µός ἔστιν ὁ σόπος, καὶ ἤδη ὥρα
πολλὴ;
96 ᾿Απόλυσον αὐτοὺς, ἵνα ἀ-
«αὐλϑύντες εἰς τοὺς κύκλῳ ἀγροὺς
0
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 61
9 , 3 ” -
χαι χωµας, ἄγοβασωσιν ἑαυτοῖς
᾽ὕὔ ΄ ν ΄ 3 3.
αρτους' τι γαρ φάγωσιν οὐχ ἔχου-
σιν.
97 Ὃ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὖ-
τοῖς Δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.
Καὶ λέγουσιν αὐτῷ: ᾿Απελθόντες
ἀγοράσωμεν διακοσίων δηναρίων
ἄρτους, καὶ δῶμιεν αὐτοῖς φαγεῖν ; :
88 Ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς" Πό-
σους ἄρτους ἔχετε; ὑπάγετε χαὶ
ἴδετε. Καὶ γνόντες, λέγουσι:
Πέντε, καὶ δύο χθύας"
99 Καὶ ἐπέταξεν αὐτοῖς ἀνα-
χλῖναι πάντας συµιπόσια συμπόσιο
ἐπὶ σῷ χλωρῷ χόρτῳ.
40 Καὶ ἀνέπεσον πρασιαὶ πρα-
σιαὶ, ἀνὰ ἑκατὸν καὶ ἀνὰ πεντή-
χοντα.
41 Καὶ λαξὼν τοὺς πέντε ἄρ-
τους χαὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναξλέψ -
ας εἰς τὸν οὐρανὸν, εὐλόγησε, καὶ
κατέκλασε τοὺς ἄρτους" χαὶ ἐδίδου
φοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ ἵνα παραθῶσιν
αὐτοῖς" καὶ τοὺς δύο ἰχθύας ἐμέρι-
σε πᾶσι.
42 Καὶ ἔφαγον πάντες, καὶ
ἔχορτ ἀσθησαν"
43 Καὶ ᾖραν χλασμάτων δώ-
ὄεκα χοφίνους πλήρεῖς, καὶ ἀπὸ τῶν
ἰχθύων.
44 ἹΚαὶ ἦσαν οἱ φαγόντες τοὺς
ἄρτους, ὡσεὶ πεντακισχίλιοι ἄν-
δρες.
45 Καὶ εὐθέως ἠνάγχασε τοὺς
μαθητὰς αὑτοῦ ἐμξῆναι εἰς τὸ
πλοῖον, καὶ προάγε ιν ἐς φὸ πέραν
πρὺς Βηβσαϊδάν, ἕως αὐτὸς ἀπο-
λύση σὺν ὄχλον.
40 Ἰκαὶ ἀποταξάμενος αὐτοῖς,
ἀπῆλθεν εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι.
4 Ἱκαὶ ὀψίας γενομένης, ἣν
σὺ πλοῖον ἐν μέσῳ τῆς ϑαλάσσης,
καὶ αὐτὸς μόνος ἐπὶ τῆς γῆς.
48 Καὶ εἶδεν αὐτοὺς βαδανιζο-
μένους ἐν τῷ ἐλαύνειν" ἦν γὰρ ὁ
ρῷ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ζαρ 7
ἄνεμος ἐναντίος αὐτοῖς: καὶ περὶ σῶν αὐτοῦ κοιναῖς χερσὶ, φοῦς᾽
τετάρτ ην φυλαχὴν σῆς νυχτὺς ἔρ-
εται πρὸς αὐτοὺς, περιπατῶν ἐπὶ
τῆς ϑαλάσσης" χαὶ ἤθε λε παρελ-
θεῖν αὐτούς.
49 ΟἹ δὲ ἰδόντες αὐτὸν περιπα-
σοῦντα ἐπὶ τῆς Ξαλάσσης, ἔδοξαν
φάντασμα εἶναι, καὶ ἀνέκραξαν"
50 Πάντες γὰρ αὐτὸν εἶδον, "Ὁ
ἐτα αράχϑησαν" χαὶ εὖθέ έως ἑλάλησε
μετ᾽ αὐτῶν, καὶ λέγει αὐτοῖς" Θαρ-
σεῖσε" ἐγώ εἶμι, μιὴ φοβεῖσθε.
51 Ἰκαὶ ἀνέξη τρὶς αὐτοὺς εἰς τὸ
πλοῖον" καὶ ἐκόπασεν ὃ ἄνεμιος" καὶ
λίαν ἐκ περισσοῦ ἐν ἓς:σοῖς ἐξίσ.
φαντο, καὶ ἐθαύμαδον.
52 οὐ γὰρ συνῆκαν ἐσὶ ςοῖς
ἄρτοις" ἦν γὰρ ἡ καρδία αἰς ὧν
σε επωβωμένη.
δ8 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον
ἐπὶ τὴν γῆν Γεννησαρὲς, γ9 προζωθ-
µίσθησαν.
δά ἹΚαὺὶ ἐξελθόντων αὐτῶν ἐκ
φτοῦ πλοίου, εὐδεως ἐπιγνόντες αὖ-
σὺν,
55 Περιδραμιόντες ὅλην τὴν πε-
Είχωρον ἐκείνην, ἤρξαντο ἐπὶ τοῖς
κραθεάτοις ποὺς χακῶς “ἔχοντας
περιφέρειν, ὅπου ἤκουον ὅτι ἐκεῖ
εσσι.
- [ο]
δ6 Καὶ Όπου ἂν εἰσεπορεύετο
εἰς κώ ὦμας, ἢ πόλεις, ἣ ἀγροὺς, ἐν
ταῖς ἀγοραῖς ἐφίθουν τοὺς ἀσθενοῦν-
τὰς, καὶ παρεχάλουν αὐτὸν, ἵνα
κἀν τοῦ κρασπέ έδου τοῦ ἵμάτιο υ αὐ-
τοῦ ἅψωνται" καὶ ὅσοι ἂν ἥπτοντο
αὐτοῦ, ἐσώξοντο.
Κεφ. δ΄. 7.
Ι α συνάγονται πρὸς αὐτὸν
Φαρισαῖοι, καί τινες τῶν
Γραμματέων, ἀλθένξες ἀπὸ ἽΕερο-
ος
2 Καὶ ἰδόντες τινὰς τῶν µαθη-
ἔστιν, ἀνίπτοις, ἐσθίοντας ἄρτους,
ἐμέ ἔμαψαντο.
9 Οἱ γὰρ Φαρισαῖοι καὶ πάντες
οἱ Ἰουδαῖοι, ἐὰν μὴ πυγμῇ νίψων
σαι σὰς χεῖρας, οὐχ ἐσθίουσι, χρα
τοῦνσες τὴν παράδοσιν τῶν πρεσ-
δυφέρων"
4 Καὶ ἀπὸ ἀγορᾶς, ἐὰν μιὴ
Βαπτίσωνσαι, οὐκ ἐσθίουσι: καὶ
ἄλλα πολλά ἐστιν ἃ παβέλαδον
χρατεῖν, βαπτισμοὺς ποτηρίων, καὶ
ξσαν,. καὶ χαλχίων, καὶ κλινῶν.
ὅ Ἔπειτα ἐπερωτῶσιν αὐτὸν οἱ
φαρισαῖοι καὶ οἱ γξαμμας ες" Διατί
οἱ βαθης αἱ σου οὐ περιπατοῦσι κατὰ
τὴν παράδοσιν τῶν πξεσευτέρων,
ἀλλὰ ἀνίπτοις χερσὶν ἐσθίουσι τὸν
ἄρτον ;
Ὃ δὲ ἀποχριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς
Ὅς: καλῶς προεφήτευσεν Ἡσαΐας
περὶ ὑμῶν τῶν ὑποχριτῶν, ὡς γέ-
γβαπσα: 3! Οὗτος ὁ 0 χαὺς σοῖς χεί-
λεσί µε τιμᾷ" ἣ δὲ καρδία αὐτῶν
πύῤῥω ἀπέχει ἀπ ἐμοῦ.
᾿ Μάτην δὲ σέξονταί µε, διδάσ-
χονσες διδασκαλίας, ἐντάλματα
ἀνθρώπων.”
ὃ ᾿Αφέντες γὰρ τὴν ἐντολὴν
τοῦ Θεοῦ, χρατεῖτε τὴν παράδοσιν
τῶν ἀνθρώπων, βαπτισμοὺς ξεστῶν
καὶ ποτηρίων" καὶ ἄλλα παβόµοια
τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε.
9 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς" Καλῶς
ἀθετεῖσε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ἵνα
τὴν παράδοσιν ὑμῶν τηρήσητε.
10 Μωσῆς γὰρ εἰπε" ““ Τήμα τὸν
πατέρα σου, καὶ τὴν μητέρα σοῦ.”
καί, ““Ὃ καχολογῶν πατέρα ἢ μιη-
τέρα, ϑανάτῳ τελευτάτω."
11 Ὑμεῖς δὲ λέγετε: Ἐὰν
εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ μη-
σρί: ἹΚορξᾶν, ὃ ἐστι, δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ
ἐμοῦ ὠφεληθῇς"
2 Καὶ οὐχέτι
ἀφίετε αὐτὸν
σαρ. τ
οὐδὲν ποιῆσαι σῷ πατρὶ αὑτοῦ, ἢ
τῇ μητρὶ αὑτοῦ:
19 ᾿Αχυροῦντες σὺν λόγον σοῦ
Θεοῦ ση παραδόσει ὑ ὑμῶν, ἢ “ παρε-
ὦχατε καὶ παβύµεια φοιαῦτα
ο, ποιεῖσε.
14 Καὶ πβοκαλεύάµενος πἀν-
σα τὸν ὄχλον, ἔλεγεν αὐτοῖς"
᾿Αχούεσέ μου πάντες, καὶ συνίετε.
15 Οὐδέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ ἀν-
θρώπου εἰσπορευόμενον εἰς αὐτὸν, ὃ
δύναται αὐτὸν κοινῶσαι" ἀλλὰ σα
ἐκπορευόμενα ἀπ’ αὐτοῦ, ἐκεῖνά
ἐσσι τὰ κοινοῦνσα τὸν ἄνθρωπον.
16 Εἴςις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀ-
κουέτω.
17 Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶχον
ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώτων αὐτὸν
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ τῆς παρα-
ξυλῆς.
19 Καὶ λέγει αὐτοῖς" Οὕτω ο
ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε; οὐ νοεῖτε ὅτι
πᾶν σὸ ἔξωθεν εἰσπορευόμενον εἰς
σὺν ἄνθρωπον, οὐ δύναται αὐτὸν
κοινῶσαι ;
19 Ὅτι οὐκ εἰσπορεύεται αὐτοῦ
εἰς τὴν καρδίαν, ἀλλ᾽ εἰς τὴν χοι-
λίαν: καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶνα ἐχπο-
ρεύεται, καθαρίϑον πάντα τὰ βρώ-
ματα.
90 Ἔλεγε δὲ ὅτι σὸ ἐκ τοῦ ἀν-
θρώπου ἐκπορευόμμενον, ἐκεῖνο χοινοῖ
φὺν ἄνθρωπον.
91 "Εσωθεν γὰρ ἐκ σῆς χαξδίας
σῶν ἀνθρώπων οἱ δια) ογισμοὶ οἱ
κακοὶ ἐχπορεύονται, µιοιχείαι, πορ-
νεῖαι, φόνοι,
φῷ Κλοπαὶ, πλεονεξίαι, πονη-
βίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς
πονηρὸς, βλασφημία, ὑπερηφανία,
ἀφροσύνη.
Φ9 Πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ
ἔσωθεν ἐκπορεύεται, καὶ κοινοῖ φὸν
ἄνθρωπον.
Φ4 Καὶ ἐκεῖϑεν ἀναστὰς ἆπ-
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 05
ἤλθεν εἰς τὰ µεθόρια Τύροῦ καὶ
Σιδῶνος" καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἶχι-
αν, οὐδένα, ἤθελε γνῶναι" ναὶ οὐχ
ἠῤυνήθη λαθεῖν.
ο] ᾿Ακούσασα γὰρ γυνὴ πέρι
αὐτοῦ, ἧς εἶχε φὺ ϑυγάτρων αὐτῆς
πνεῦμα ἀκάθαρτον, ἐλθοῦσαι προ-
σέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ.
96, Ἣν δὲ ἢ γυνὴ Ἑλληνὶς,
Συροφοίνικισσα τῷ γένει" καὶ ἠρώτα
αὐτὸν ἵνα τὸ δαιμόνιον ἐκβάλλῃ ἐ ἐκ
τῆς Ἀυγατρὸς αὐτῆς.
Φ Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ
ἴΑφες πρῶτον χορτασθῆναι τὰ τέκ-
να" οὐ γὰρ καλόν ἐστι λαξεῖν σὸν
ἄρτον σῶν τέχνων, καὶ βαλεῖν τοῖς
κυναρίοις.
φῇ Ἡ δὲ καν, καὶ λέγει,
αὐτῷ" Ναὶ, Κύριε, κ ὶ γὰρ τὰ
κυνάρια, ὑποκάτω τῆς ταὶ ἔδης ἐσ-
θίει ἀπὸ τῶν ψιχίων φῶν ο.
99 Καὶ εἶπεν αὐτῇ" Διὰ τοῦτον
σὺν λόγον ὕπαγε" ἐξελήλυθε σὸ
δαιµόνιον ἐκ τῆς Ἀνγατρός σου. 3
30 Καὶ ἀπελθοῦσα εἰς τὸν οἶκον
αὑτῆς, εὗρε τὸ δαιμόνιον ἐξεληλυθὸς,
καὶ τὴν ϑυγατέρα βεξλημιένην ἐπὶ
φῆς κλίνης.
51 Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν
ὁρίων 'ΤΤύρου καὶ Σιδῶνος, ἦλῦε
πρὺς τὴν Μάλασσαν τῆς Ταλιλαί-
ας, ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεχαπό-
λεως.
99 Καὶ φέρουσιν αὐτῷ χωφὸν
µογιλάλον, καὶ παρακαλοῦσιν αὖ-
σὸν ἵνα ἐπιθῇ αὐτῷ τὴν χεῖρα.
99. Καὶ ἀπολαξόμενος αὐτὸν
ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ᾽ ἰδίαν, ἔξαλε
φκὲς δαχτύλους αὑτῷ εἰς τὸ ὦτα αὐ-
σοῦ: καὶ πτύσας ἥψατο τῆς γλώσ-
σης αὐτοῦ:
94 Ἱκαὶ ἀναθλέψας εἰς τὸν
οὐρανὺν, ἐστέναξε, καὶ λέγει «ὐσῷ
Ἐφφαθὰ, ὃ ἐστι, διανοίχὸν- :
95 Καὶ εὐθέως διηνοιχϑησαν
64
αὐτοῦ αἱ ἀκοαὶ" καὶ ἐλύθη ὁ δεσ-
μὺς τῆς γλώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλά-
περοθως»" 3 ) ἀλλμῆς
90 Καὶ ὁιεστείλατο αὐτοῖς ἵνα
υνηδενὶ εἴπωσιν: ὅσον δὲ αὐτὺς αὖ-
τοῖς διεστέλλετο, μᾶλλον περισσύ-
σερον ἐκήρυσσον.
Καὶ ὑπερπερισσῶς ἐξεπλήσ-
σονσο, λέγοντες: Καλῶς πάνσα
πεποίηχε"
ἀχούειν, καὶ τοὺς ἀλάλους λαλεῖν.
ἐχείναις
8.
1
τὰ παμπόλλου
σαῖς ἡμέραις
ὄχλου ὄνσος,
καὶ μὴ ἐχόντων τί φάγωσι, προσ-
καλεσώμιενος ὃ Ἰησοῦς τοὺς µαθη-
σὰς αὐτοῦ, λέγει αὐτοῖς"
ον Σπλαγχνίδομαι ἐπὶ σὸν ὄχ-
λον, ὅσι ἤδη ἡμέρας τρεῖς προσμέ-
νουσί μιοι, καὶ οὐκ ἔχουσι σί φά-
2ωσι.
3 Καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήσ-
σεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήσονται
ἐν σῇ ὑδῷ" σινὲς γὰρ αὐτῶν μακρό-
δεν ἥκασι.
4 Καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ
μαθηταὶ αὐτοῦ" Τόθεν τούτους ὃυ-
νήσεταί σις ὧδε χορτάσαι ἄρτων
ἐπ] ἐρημίας }
9 χα) ἐπηρώτα αὐτοὺς"
σους ἔχετθ ἄρτους ; Οἱ δὲ
Ἑσσά.
6 Καὶ παρήγγειλε σῷ ὄχλω
ἀναπεσεῖν ἐπὶ σῆς γῆς" χαὶ λαξὼν
σοὺς ἑπτὰ ἄρτους, εὐχαριστήσας
ἔχλασε, καὶ ἐδίδου σοῖς μαθηταῖς
αὑτοῦ, ἵνα παραθῶσι" καὶ παρέθη-
χαν σῷ ὄχλῳ.
τ Καὶ μων: ἰχθύδια ὀλίγα" καὶ
εὐλογήσας, εἰπε παραθεῖναι Ἄ
ὐσά.
8 Ἔφαγον δὲ, καὶ ὡ ή
σαν" καὶ ἦραν περισσεύματα κλασ-
μάτων, τὰ σπυρίδας
κεφ. η΄.
ΤΠό-
εἰπον"
Θ
ΕΥΑΙ ΓΕΛΙΟΝ
καὶ τοὺς χωφοὺς ποιεῖ
(αρ. 8
9 Ἦσαν δὲ οἱ φαγόντες, ὡς
τετρακισχίλιοι" καὶ ἀπέλυσεν αὖ-
φούς.
10 Καὶ εὐθέως ἐμξὰς εἰς σὲ
πλοῖον μετὰ σῶν μαθητῶν αὑτοῦ,
ἤλθεν εἰς τὰ μέρη Δαλμανουθά.
11 Καὶ ἐξῆλθον οἱ φαρισαῖοι, Χ
ἤρξαντο συξητεῖν αὐτῷ, ζητοῦντες
παρ αὐσοῦ σημεῖον ἀπὸ «τοῦ οὐρα-
νοῦ, πειξάξοντες αὐτόν.
19 Καὶ ἀναστενάξας σῷ πνεύ-
ματι αὐτοῦ, λέγε: Τί ἣ γενεὰ
αὕτη σημεῖον ἐπιϑηςεῖ; : ἀμὴν λέ-
γω ὑμῖν, εἰ δοθήσεται τῇ γενεᾷ ταύ-
ση σημεῖον.
19 Καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς, ἐμξὰς
πάλιν εἰς τὸ πλοῖον, ἀπῆλθεν εἰς
σὸ πέραν.
14 Καὶ ἐ
σους, καὶ αν μὴ ἕνα ἄρτον οὐχ εἶχον
μεθ᾽ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίῳ.
15 Καὶ διεότέλλετο
λέγων"
ξύμης τῶν φαρισαίων, καὶ τῆς ζύ-
µης Ἡρώδου.
16 Καὶ διελογίζοντο, πρὸς ἀλ-
Ελάθονσο λαξεῖν ἆ -ᾱρ-
αὐτοῖς,
Ὁρᾶτε, βλέπετε ἀπὸ τῆς
λήλους, λέγοντες" | Ὅτι ἄρτους οὐχ
ἔχομεν.
17 Ἰκαὶ γνοὺς ὁ Ἰησοῦς, λέγει
αὐτοῖς" Τί διαλογίζεσθε, ὅτι ἄρ-
σους οὐχ ἔχετε ; : ἄσω νοεῖτε, οὐδὲ
σος ἔτι πεπωρωμένην ἔχετό
τὴν καρδίαν ὑμιῶν ;
18 ᾿Ὀφθαλμοὺς ἔχοντες οὐ
βλέπετε, χαὶ ὦτα ἔχοντες οὐκ ἀ-
κούετε ἢ καὶ οὐ μνημονεύετε;
19 Ὅτε τοὺς πέντε ἄρτους ἔκ-
λασα εἰς τοὺς πενταχισχιλίους,
πόσους χοφίνους πλήῆξεις χλασμά-
σων ἤρατε; Λέγουσιν αὐτῷ: Δώ-
δεκα.
90 Ὅτε δὲ φοὺς ἑπσὰ εἰς τοὺς
τετρακισχιλίους, πόσων σπυρίδων
| πληρώματα κλασμάτων ἤρατε,
Οἱ δὲ εἶπον: Ἑπτά.
(αρ. 9.
21 ἸΚαὶ ἔλεγεν αὐτοῖς: Πῶς
οὐ συνίξς :
93 Καὶ ἔρχεται εἰς Βηθσαϊδάν:
Ὢ φέρουσιν αὐτῷ τυφλὸν, Ὁ) παρα-
καλοῦσιν αὐτὸν ἵνα αὐτῷ ἅλγηται.
28 Καὶ ἐπιλαξόμενων τῆς χει-
ὃς «τοῦ τυφλοῦ, ἐξήγαγεν αὐτὸν
έξω σης κώμης" καὶ πτύσας εἰς τὰ
ὄμματα αὐτοῦ, ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας
αὐτῷ, ἐπηρώτα αὐτὸν εἴ σι βλέπει.
94 Καὶ ἀναξλέψας, ἔλεγε:
Βλέπω τοὺς ἀνθρώπους" ὅτι ὡς
δένδρα ὃρί ὦ περιπατοῦντας.
ΟἿ Εἶτα πάλιν ἐπέθηχε τὰς
χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ,
καὶ ἐποίησεν αὐτὸν ἐναβλέψαι" Ὁ
ἀποκατεστάθη, καὶ ἀνέξλεψε ση-
γον ἅπαντας.
96 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰς
τὸν οἶχον αὐτοῦ, λέγων: Μηδὲ εἰς
τὴν κώμµην εἰσέλθῃς, μηδὲ εἴπης
σινὶ ἐν τη κώμη.
9" Ἱκαὶ ἐξῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ
οἵ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς χώμας
Καισαρείας τῆς Φιλίππου" καὶ ἐν
τῇ ος ἐπηρώτα σοὺς μαθητὰς αὗ-
, λέγων αὐτοῖς" Τίνα µε λέ-
λον οἱ ἄνθρωποι εἶναι :
98 Οἱ δὲ ἀπεκρίθησαν, Ἰωάννην
σὸν Βαπτιστὴν" καὶ ἄλλοι ᾿Ηλίαν"
ἄλλοι δὲ, ἕνα τῶν προφητῶν.
99 Καὶ αὐτὸς λέγει αὐτοῖς"
Ὑμεῖς δὲ τίνα µε λέγετε εἰν μεν
᾽Αποχριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος, λέγει αὖ-
τῷ; Σὺ εἶ ὁ Χριστός.
30 ΙΚαὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα
μηδενὶ λέγωσι περὶ αὐτοῦ.
91 Καὶ ἤγξατο διδάσκειν αὐτοὺς,
ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ
παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ
τῶν πρεόθυσέ ων, καὶ ἀρχιερέων,
ὶ γβαμµατέων, καὶ ἀποχτανθῆ-
ναι. καὶ μετὰ τρεῖς ὧμ, έρας ἀνασ-
τῆναι.
39 Καὶ παῤῥησίᾳ σὸν λόγον
ος
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 66
ἐλάλει. Καὶ προόλαξόμενος αὖ-
τὸν ὁ Πέτρο, ἤρξατο ἐπιτιμᾷν
αὐσῳ.
96 Ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς, καὶ ἰδὼν
τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ, ἐπετίμησε τῷ
Πέτρῳω, λέγων: Ὕπαγε ὀπίσω
μου, σατανᾶ" ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ
Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.
84 Καὶ προσκαλεσάμενος, σὺν
ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ,
εἶπεν αὐτοῖς" “Ὅστις ϑέλει ὀπίσω
µου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν,
καὶ ἀρώτω τὸν σταυρὸν αὑτοῦ, καὶ
ἀκολουθείσω μοι.
55 Ὃς γὰρ ἂν ϑέλῃ τὴν ψυ-
χὴν αὑτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτὴν"
ς δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ τὴν Ψυχὴν αὑτξ
ἔνοχον ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,
τος σώσει αὐτήν.
356 Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον,
ἐὰν χερδήσῃ σὸν κόσμον ὅλον, καὶ
ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὑτοῦ ;
37 Ἢ σί δώσει ἄνθρωπος ἀν-
τάλλαγµα τῆς ψυχῆς αὑτοῦ ;
58 Ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυνθῃ µε
καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ
ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ,
3) ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθή-
σεται αὐτὸν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δύξῃ
σοῦ πατρὺς αὑτοῦ, μετὰ τῶν ἀγγέ
λων τῶν ἁγίων.
Κεφ. δ΄. 9.
1 Αἱ ἔλεγεν αὐτοῖς" ᾿Αμιὴν
λέγω ὑμῖν, ὅσι εἰσί τινες
τῶν ὧδε ἑστηχύτων, οἵτινες οὐ μὴ
γεύσωνται Ἀανάτου, ἕως ἂν ἴδωσι
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν
ἐν δυνάμει.
9 Καὶ μεθ᾽’ ἡμέρας ἕξ παρα
λαμιθάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Πέτρον, 3
σὸν Ἰάκωξον, καὶ τὸν ᾿Ιωάννην, 29
ἄναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν
κατ᾽ ἰδίαν μόνους" καὶ μιετεμιορφῶ-
θη ἔμπροσθεν αὐτῶν.
66
9 Καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο
στίλξονσα, λευκὰ λίαν ὡς χιὼν,
οἷα γναφεὺς ἐπὶ σῆς γῆς οὐ ο
λευχᾶναι.
4 Καὶ ὤφθη, αὐτοῖς Ἠλίας σὺν
Μωσεῖ: καὶ ἦσαν συλλαλοῦνσες
τῷ Ἰησοῦ.
ϐ Καὶ ἀποχριθεὶς ὗ Πέτρος,
λέγει ᾧ Ἰησοῦ" Ῥαξξὶ, χαλόν
ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι" καὶ ποιήσω-
μεν σχηνὰς σβεῖς, σοὶ μίαν, καὶ
Μωσεῖ μίαν, καὶ Ἠλίᾳ µίαν.
6 Οὐ γὰρ Ίδει σί λαλήσῃ" ἡ-
σαν ὑγὰ! ἔκφοξοι.
τ Καὶ ἐγένετο νεφέλη ἐπισχιά-
δουσα αὐτοῖς: καὶ ἦλθε φωνὴ ἐκ
σῆς νεφέλης, λέγουσα" Οὗτός ἐσ-
σιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητὺς, αὐτοῦ
ἀκούετε.
8 Καὶ ἐξάπινα ς περιξλεψάμενοι,
οὐκέτι οὐδένα εἶδον, ἀλλὰ σὸν Ἰη-
σοῦν µόνον μεθ) ἑαυτῶν.
9 Καταξαινόντων δὲ αὐτῶν ἀπὸ
φτοῦ ὄρους, διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα
μηδενὶ διηγήσωνται ἃ εἶδον, εἰ μὴ
ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν
ἀναστῇ.
10 Καὶ τὸν λύγον ἐκράτησαν
πρὸς ἑαυτοὺς, υζησοῦνσες σί ἐστι
σὺ, ἐχ νεκρῶν ἀναστῆναι.
11 Καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν, λέ-
οντες" Ὅσι λέγουσιν οἱ γβαµµα-
σεῖς, ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶ-
τον ἢ
19 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὖ-
τοῖς Ἠλίας μὲν ἐλθὼν πρῶτον,
ἀποχαθιστᾷ πάντα" καὶ πῶς γέ-
γξαπται ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου,
ἵνα πολλὰ πάθη, καὶ ἐξουδενωθῇ.
19 ᾿Αλλὰ λέγω ὑμῖν, ὅτι καὶ
Ἠλίας ἐλήλυθδε, καὶ ἐποίησαν αὖ-
σῷ ὅσα ἦϊ ἠθέλησαν, καθὼς γέγραπ-
σαι ἐπ᾽ αὐτόν.
14 Καὶ ἐλθὼν πρὸς μαθητὰς,
εἶδεν ὄχλον πολὺν περὶ αὐτοὺς,
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
ζαρ. 9.
γραμματεῖς συζητοῦντας αὐ-
σοῖς.
16 Καὶ εὐθέως πᾶς ὁ ὄχλος
ἰδὼν αὐτὸν ἐξεθαμξήθη, καὶ προσ-
φρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν.
10 Καὶ ἐπηρώτησε σοὺς «7ξαμ-
ματεῖς" Τί συζητεῖτε πρὸς αὐ-
φούς ;
17 Καὶ ἀποχριθεὶς εἷς ἐκ σοῦ
ὄχλου, εἶπε" Διδάσχαλε, ἤνεγκα
σὺν υἱόν μου πρός σε, ἔχονσα σνεῦ-
μα ἄλαλον'
18 Καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν χοταλά-
6η, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφείξει, χαὶ
σείζει σοὺς ὀδόνσας αὑτοῦ, χαι
ξηρ αἰνεται" καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς
σου ἵνα αὐτὸ ἐχξάλωσι, καὶ οὐκ
Ἰσχνσαν
19 Ὃ δὲ ἀποχριθεὶς αὐτῷ, λέ-
γει" ο γενεὰ ἄπιστος, ἕως απύσθα
πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι ; ἕως πότε ἀ-
νέξομιαι ὑμῶν ; φέρετε αὐτὸν πρός
με.
20 Καὶ ἤνεγκαν αὐσὸν πρὺς αὖ-
σόν: καὶ ἰδὼν αὐτὸν, εὐθέως τὸ
πνεῦμα. ἐσπάραξεν αὐτόν" καὶ πέ-
σων ἐπὶ τῆς γῆς, ἐκυλίεσο ἀφρί-
ων.
21 Καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα
αὐτοῦ, Τόσος χρόνος, ἐστὶν, ὡς
φοῦτο γέγονεν αὐτῷ ; Ὃ δὲ εἶπε"
Παιδιόθεν.
99 Ἱκαὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς
πῦρ ἔξαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπο-
λέσῃ αὐτόν: ἀλλ᾽ εἴ σι δύνασαι,
βοήϑησον ἡμῖν, σπλαγχνίσθεὶς ἐφ᾽
ἡμᾶς.
93. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ τύ:
Εἰ δύνασαι; πιστεῦσαι, πάντα δυνα-
τὰ τῷ πισσεύονσι.
Φή Καὶ εὐθέως χράξας ὃ ὗ πατὴρ
σοῦ παιδίου, μετὰ δακρύων ἔλεγε
ος Κύριε" βοήθει μου σρ
πιστ ία.
Φῦ ᾿Ιδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἐπι-
αρ. 9.
Φυντρέχε: ὄχλος, ἐπετίμησε τῷ
πνεύματι τῷ ἀχολώρτῳ, λέγων
αὐτῷ" Τὸ πνεῦμα «τὸ ἄλαλον καὶ
κωφὺν, ἐγὼ σοι ἐπιτάσσω" "Ἔξελθε
ἐξ αὐτοῦ, καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς
αὐτόν.
46 ἸΚαὶ χράξαν, καὶ πολλὰ
σπαράξαν αὐτὸν, ἐξηλθε' καὶ ἐγέ-
νετο ὡσεὶ νεκρὸς, ὥστε πολλοὺς λέ-
ειν ὅτι ἀπέθανεν.
47 ὋὉ δὲ ᾿Ιησοῦς κρατήσας αὖ-
τὸν τῆς χειρὺς, ἤγειρεν αὐτὸν, καὶ
ἀνέστη.
Φ8 Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς
οἶκον, οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων
αὐτὸν κατ᾽ ἰδίαν: Ὅτι ἧμεις οὐχ
ἠδυνήθημιεν ἐχξαλεῖν αὐτό ;
99 Ἱκαὶ εἶπεν αὐτοῖς: Τοῦτο τό
ένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν,
εἰ “νὴ ἐν προσευχή καὶ νηστεία.
ὥ.; Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες πα-
φπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας" α)
οὐκ ἤθελεν ἵνα τὶς γνῷ.
51 ᾿Εδίδασχε γὰρ τοὺς μαθητὰς
αὑτοῦ, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς" “Ὅτι ὁ
υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται εἰς
χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ ἀποχτενοῦσιν
αὐτὸν: καὶ ἀποχτανθεὶς, τῇ τρίτῃ
ἡμέρ ρα ἆνασ πα
99 ΟἹ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆμια, καὶ
ἐφοξοῦντο αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.
Καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούμ.
καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμ, ενος, ἐπηρώτα
αὐτοὺς" Τί ἐν τῇ ὁδῷ πρὸς ἑαυτοὺς
διελογίζεσθε ;
84 ΟἹ δὲ ἐσιώπων: πρὸς ἀλλή-
λους γὰρ διελέχθησαν ἐν τῇ ὑδῷ,
τίς μείζων.
855 Καὶ καθίσας ἐφώνησε τοὺς
δώδεκα. καὶ λέγει αὐτοῖς" Εἶτις
δέλει πρῶτος είναι, ἔσσαι πάνσων
ἔσχατος, καὶ πάντων εώς.
96 Καὶ λαξὼν παιδίον. ἔστη-
σεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν" ας ἐναγ-
καλισάμιενος αὐτὸ, εἶπεν αὐτοῖς"
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 07
37 Ὃς ἐὰν ἕν τῶν τοιούτων παι-
δίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου,
ἐμὲ δέ ἔχεται" καὶ ὃς ἐὰν ἐμὲ δέξη-
σαι, οὐκ ἐμὲ δέχεται, ἀλλὰ τὸν
ἀποστείλαντά με.
98 ᾿Απεχρίθη δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιωάν-
νης, λέγων: Διδάσκαλε, εἴδομέν
σινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐχξάλλοντα
δαιμόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν: Ὁ
ἐκωλύσαμεν αὐτὸν, ὅτι ἐκ ἀκολουθεῖ
ἡμήν.
99 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε: Μὴ κω-
λύετε αὐτόν" οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς
ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόμασί µου,
δυνήσεται ταχὺ χακολογησαί
με.
« ο ος.
40 Ος γὰρ οὐκ ἔστι χαθ ὑμῶν,
ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν. ᾿
4] ος γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς
ποτήριον ὕδατος ἐν ὀνόματί “μου,
ὅφι Χριστοῦ ἐστὲ, ἀμνὴν λέγω ὑμῖν,
οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισθὺν αὑτοῦ"
49 Καὶ ὃς ἂν σχανδαλίση ἕνα
τῶν μικρῶν τῶν πιστευύντων εἰς
ἐμὲ, καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον, εἰ
περίκειται Ἄιδος μυλικὸς περὶ σὸν
τράχηλον αὐτοῦ, καὶ ξέδληται, εἰς
τὴν ϑάλασσαν.
49 Καὶ ἐὰν σκανδαλίζη σε ἣ
χείρ σου, ἀπόχοψον ἀυτήν' καλόν
σοι ἐστὶ κυλλὸν εἰς τὴν ζωὴν εἶσελ-
θεῖν, ἣ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀ-
πελβεῖν εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ
σὸ ἄσεεσσον"
44 “Ὅπου ὃ σχώληξ ἀυσῶν οὐ
σελευσᾷ, καὶ τὸ πῦρ οὐ σΞέννυσαι.
45 Ἱκαὶ ἐὰν ὃ πούς σου σχανδα-
λίζῃ σε. ἀπόχοφον ἀνσόν' καλὸν
σί σοι ο [σελ θεῖν εἰς τὴν ζωὴν χω-
ὦ ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βλη-
θῆναι εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ
ἀσςεστον:
ἡ σχώληξ ἀυσῶν οὐ
καὶ Τὸ πῦρ οὗ σθέννυσαι
οι.
47 Καὶ ἂν ὃ ὀφθαλμές σεῦ
63
σχανδαλίϑῃ σε, ἔχξαλε ἀντόν' χα-
λόν σοί ἐστὶ μµανόφθαλμον εἰσελθεῖν
εἰς τὴν βασιλείαν φτοῦ Θεοῦ, ἢ δύο
ὀφθαλμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς
σὴν γέενναν τοῦ πυρὸς"
48 Ὅπου ὁ σχώληξ ἀντῶν οὐ
σελευτᾷ, καὶ τὸ πῦρ οὐ σξέννυται.
49 Πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήσεται,
χαὶ πᾶσα ϑυσία ἁλὶ ἁλισϑήσεται.
δ0 Καλὺν τὸ ἅλας" ἐὰν δὲ τὸ
ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι ἀυτὸ
ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυφοῖς ἅλας,
καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις
Κεφ. {. 10.
1 Τά ἐὸν ἀναστὰς ἔέχεται εἰς
τὰ ὅρια τῆς ᾿Ιουθαίας, διὰ
σοῦ πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου" καὶ συμ.-
πορεύονται πάλιν ὄχλοι πρὸς ἀντὸν,
καὶ, ὡς εἰώθει, πάλιν ἐδίδασκεν
ἠυσούς.
ῷ Καὶ πρυσελθόντες φαρισαῖοι,
ἱπηρώτηπαν ἀνσὸν, εἰ ἔξεστιν ἀνδρὶ
γυναῖκα ἀπολῦσαι; πειράζοντες
πυσον.
8. Ὃ δὲ ἀποκριθεὶς, εἶπεν ἀυ-
σοῖς Τί ὑμῖν ἐνετείλατο Μωσῆς ;
4 Οἱ δὲ εἶπον: Μωσῆς ἐπέ-
σφε ξιδλίον ἀποστασίου γράψαι,
καὶ ἀπολῦσαι. ᾿
ὅ Καὶ ἀποχριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς, εἰ-
πεν αἀυτοῖς" Πρὸς τὴν σχληροχαρ-
δίαν ὑμῶν ἔγραψεν ὑμῖν σὴν ἐντο-
λὴν ταύτην.
θ ᾿Απὸ δὲ ἀρχῆς κτίσεως, ἄρ-
σεν καὶ ϑῆλυ ἐποίησεν ἀυτοὺς ὁ
Θεύς.
ἢ Καὶ εἶπεν ἕνεχεν σούσου κατα-
λείψε; ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὑτοῦ,
καὶ τὴν μνητέρα, καὶ προσκολληθή-
γυναῖκα αὑτοῦ"
8 Καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρχα
μίαν: Ὥστε οὐχέςι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ
μία σάρξ.
ἔται πρὸς την
ΕΥΑΙΙΕΛΙΟΝ
αρ. 10,
9 Ὃ ἂν ὁ Θεὸς συνέδευξεν, ἄν-
θρωπος μὴ χωριϑέτω.
10 Καὶ ἐν τῇ οἰκία πάλιν οἱ
μαθηταὶ ἀντοῦ περὶ τοῦ ἀυτοῦ ἐπη-
βώσησαν αυτόν.
11 Καὶ λέγει ἀυτοῖς Ὃς ἐὰν
ἀπολύσῃ «τὴν γυναῖκα αὑτοῦ, καὶ
γαμήση ἄλλην, μοιχᾶται ἐπ᾿ ἀυ-
τῆν.
12 Καὶ ἐὰν γυνὴ ἀπολύσῃ τὸν
ἄνδρα αὑτῆς, καὶ γαμηθῇ ἄλλῳ,
μοιχᾶται.
19 Καὶ προσέφερον ἀυτῷ παι-
δία, ἵνα ἅψνηται ἀντῶν: οἱ δὲ µα-
θηταὶ ἐπετίμων τοῖς προσφέρουσιν.
14 ᾿Ιδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἠγανάκ-
σησε, χαὶ εἶπεν ἀντοῖς" ἔΑΛφετε τὰ
παιδία ἔρχεσθαι πρὸς με, καὶ μὴ
χωλύετε ἀυτά" τῶν γὰρ τοιούτων
ἐστὶν ἣ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
15 ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν
μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ
Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μιὴ εἰσέλθη εἰς
ἄρα
ἀνσήν.
16 Καὶ ἐναγκαλισάμενος ἀνσὰ,
σιθεὶς τὰς χεῖρας ἐπ᾿ ἀυτὰ, ἠνλό-
γει ἀντά.
17 Καὶ ἐκπορευομένου ἀντοῦ εἰς
ὁδὸν, προσδραμιὼν εἷς, καὶ γονυτε-
φήσας ἀντὺν, ἐπηρῶτα ἀυντόν' Δι-
δάσχαλε ἀγαθὲ, τί ποιήσω ἵνα
ωὴν αἰώνιον κληρονομήσω ;
18 Ὃ δὲ Ἰησοῦς εἰπεν ἀνφῷ,
Τί με λέγεις ἀγαθόν ; οὐδεὶς ἀγα-
θὺς, εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεός. ᾿
19 Τὰς ἐντολὰς οἶδας: Μὴ
μοιχεύσης' Μὴ φονεύσῃς: Μὴ
χλέψης Μὴ φψευδομαρευρήσῃς"
Μὴ ἀποστερήσῃς" Τίμα σὸν πα-
σέρα σου καὶ τὴν μητέρα" ἆ
90 Ὁ δὲ ἀποχριθες, εἶπεν ἀν-
σῷ Διδάσχαλε, ταῦτα πάντα
ἐφυλαξάμην ἐκ νεύτητός μου.
41 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμιξλέψας ἀν
τῷ, ἠγάπησεν ἀντὸν͵ καὶ εἶπεν
ὍαρΡ. 10.
αὐτῷ"
ἔχεις πώλησον, καὶ "δὸς τοῖς πσω-
χοῖς. καὶ ἕξεις Ὑησανρὸν ἐν οὐρανῷ"
καὶ δεῦρο, ἀκολουθεῖ μοι, ἄρας «τὸν
σταυ ὄν.
οἷς Ὁ δὲ στυγνάσας ἐπὶ τῷ
λόγῳ, ἀπῆλθε λυπούμινος" ἦν γὰρ
ἔχων κτήματα πολλά.
28. Καὶ περιδλεψάμινος ὁ Ἰη-
σοῦς, λέγει τοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ
Πῶς δυσχύλως οἱ τὰ χρήματα
ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεξ
εἰσελεύσονται.
24 Οἱ δὲ μαθηταὶ ἐθαμιξοῦντο
ἐπὶ τοῖς λόγοις αὐτοῦ. ὋὉ δὲ
Ἰησοῦς πάλιν ἀποκριθεὶς, λέγει αὐ-
φοῖς. Τέκνα, πῶς δύσχολόν ἐστι
σοὺς πεποιθότας ἐπὶ τοῖς χρήμασιν,
εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελ-
θεῖν :
95 Εὐκοπώτερόν ἐστι χάμνηλον
διὰ τῆς σρυμαλιᾶς σης ἑαρίδος εἰ-
σελθεῖν, ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασι-
λείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
26 Οἱ δὲ περισσῶς ἐξεπλήσσον-
σο, λέγοντες πρὸς ἑαυτούς" Καὶ
σίς δύναται σωθῆναι ;
41 ᾿Ἐμξλέψας δὲ αὐτοῖς ὁ Ἶη-
σοῦς, λέγει: Παρὰ ἀνθρώποις ἀδύ-
νατον, ἀλλ᾽ οὗ παρὰ τῷ Θεῷ":
πάντα γὰρ δυνατά ἔστι παρὰ τῷ
Θεῷ.
28 Καὶ ἤρξατο ὁ Πέτρος λέγειν
αὐτῷ" Ἰδοῦ, ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάν-
σα, καὶ ἠχολουθησαμιέν σοι.
99 ᾽Αποκριῤεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς,
εἶπεν. ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, οὐδείς
ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν, ἣ ἀδελφοὺς,
ἢ ἀδελφὰς, ἢ πατέζα, ἢ μητέρα, ἢ
γυναῖχα, ἢ τέχνα, ἢ ἀγροὺς, ἕνεκεν
ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,
90 ᾿Εὰν μ λάβῃ ἑχατοντα-
πλασίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ σούτω,
οἰχίας, καὶ ἀδελφοὺς, καὶ ᾿ ἀδελφὰς,
καὶ μητέρας, χαὶ τέχνα, χαὶ ἀγρὲς,
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 69
"Ἐν σοι ὑστερεῖ" ὕπαγε, ὅσα | μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ
ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον.
91 Ἠολλω δὲ ἔσονται πρῶτοι,
ἔσχατοι, καὶ οἱ ἐσχάτοι, πρῶτοι.
89 Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὑγῷ ἀναξαί
νονσες εἰς Ἱεροσόλυμα" καὶ ἦν
προάγων αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ
ἐδαμιξοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦνσες ἐ
φοξοῦντο" Καὶ παραλαξὼν πάλιν
τοὺς δώδεκα, ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν
τὰ μέλλονεῖ αὐτῷ συμξαίνειν"
338 Ὅτι ἰδοὺ, ἀναξαίνομεν εἰς
Ἱεροσόλυμα, τ ὁ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπε
παραδοθήσεται σοῖς ἀρχιερεῦσι, χαι
τοῖς γεαμματεῦσι, χαὶ χατακρινᾶ-
σιν αὐτὸν Μανάτῳ, καὶ παραὐώσου-
σιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι
394 Καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ, καὶ
μαστιγώσουσιν αὐτὸν, καὶ ἐμπεύ-
σουσιν αὐτῷ, καὶ ἀποχτενοῦσιν αὖ-
τόν: καὶ τῇ τρίτη ἡμέρα, ἀναστή-
σεται.
8ὅ Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ
Ἰάκωξος, καὶ Ἰωάννης, οἱ υἱοὶ Ζε-
ξεδαίου, }έγοντες, Διδάσχαλε, ϑ8έ-
λομεν, ἵνα, ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν, ποιήσης
ἡμαν.
86 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" Τί δέ-
λετε ποιῆσαί µε ὑμῖν :
97 οἱ δὲ εἰπὸν αὐτῶ" Δὺς
ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου χα εἷς
ἐξ εὐωνύμων σου καθίόωµεν ἐν τῇ
δύξη σου.
98 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς:
Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσόθε' Δύνασθε
πιεῖν σὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, χαὶ
σὺ βάπτισμα, ὃ ἐγὼ βαπτίζυµαι,
βαπτισθῆναι :
99 ΟἹ δὲ εἶπον αὐτῷ" Δυνάμε-
θα. Ὁὧ δὲ ἸΙησοῦς εἶπεν αὐτοῖς"
Τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, πίεσθε
καὶ σὸ βάπεισμα ὃ ὃ ἐγὼ βαπείζο
μαι, βαπτισθήσεσθε"
40 Τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν
μου, χαὶ ἐξ εὐωνύμων µου, οὐχ
τὸ
ἔστιν ἐμὸν δουναι, ἀλλ᾽ οἷς ἡσοί-
μασται.
41 Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέχα,
ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ ᾿Ιαχώξου
καὶ ᾿Ιωάννου.
49 Ὃ δὲ ᾿Ιησοῦς προσχαλεσά-
μένος αὐτοὺς, λέγει αὐτοῖς" Οἶδα-
σε ὅτι οἱ δοχοῦντες ἄρχειν τῶν ἐδ-
νῶν, καταχυριεύουσιν αὐτῶν, "Ὁ οἱ
μεγάλοι αὐτῶν, χατεξουσιάζουσιν
κών
αὐσῶν.
48 Οὐχ ἔτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν"
ἀλλ᾽ ὃς ἐὰν Μέλη γενέσθαι μέγας
ἐν ὑμῖν, ἔσται διάκονος ὑμῶν"
44 Καὶ ὃς ἂν ϑέλῃ ὑμῶν γε-
νέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦ-
λος.
45 Καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπε
οὐχ ἦλθε διακονηδῆναι, ἀλλὰ δια-
χονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν
αὑτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.
46 Καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεριχώ"
καὶ ἐχπορευομιένου αὐτοῦ ἀπὸ Ἱερι-
χὼ, καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ
ὕχλου ἱκανοῦ, υἱὸς Τιμαίου Ῥαρτί-
µαιος ὁ τυφλὸς ἐκάθητο παρὰ τὴν
ὁδὸν προσαιτῶν.
47 ἹΚαὶ ἀκούσας ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ
Ναδωραῖός ἐστιν, ἤρξατο κράδειν,
καὶ λέγειν Ὃ υἱὸς Δαθὶὸ Ἰησοῦ,
ἐλέησόν µε.
48 Καὶ ἐπετίμων αὐτῷ πολλοὶ
ἵνα σιωπήσῃ" ὃ δὲ πολλῷ μᾶλλον
ἔχραφεν' “Υἱὲ Δαθὶδ, ἐλέησόν µε.
40 Καὶ στὰς ὃ Ἰησοῦς, εἶπεν
αὐτὸν φωνηθηναι" καὶ φωνοῦσι τὸν
συφλὸν, λέγοντες αὐτῷ, Θάρσει,
ἔγειραν φωνεῖ σε.
50 Ὁ δὲ ἀποδαλὼν σὸ ἱμάτιον
αὑτοῦ, ἀναστὰς ἦλθε πρὸς τὸν
Ἰησοῦν.
51 Καὶ ἀποχριθεὶς, λέγει αὐτῷ
ὁ ᾿Ιησοῦς: Τί ϑέλεις ποιήσω σοι;
Ὁ δὲ φυφλὸς εἶπεν αὐτῷ" 'Ῥαξβου-
νὶ, ἵνα ἀναβλέψω.
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ. 11.
59 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐσῷ'
Ὕπαγε" ἣ πίστις σου σέσωχέ σθ
Καὶ εὐθέως ἀνέξλεψε, καὶ ἠκολού
θει σῷ Ἰησοῦ ἐν τῇ ὁδῷ.
Κεφ. ιά. 11.
1 Αἱ ὅτε ἐγγίδουσιν εἰς Ἱδ-
ουσαλὴμ,, εἰς Βηθφαγὴ
καὶ Βηθανίαν πρὸς τὸ ὄρος τῶν ἐ-
λαιῶν, ἀποστέλλει δύο τῶν μαθη-
φῶν αὑτοῦ,
2 Καὶ λέγει αὐτοῖς: Ὑπάγετε
εἰς τὴν κώμνην τὴν κατέναντι ὑμῶν
καὶ εὐθέως εἰσπορευόμενοι εἰς αὐτὴν,
εὑρήσετε πῶλον δεδεμένον, ἐφ᾽ ὃν
οὐδεὶς ἀνθρώπων κεκάθικε" λύσαν-
τες αὐτὸν ἀγάγετε.
9 Καὶ ἐάν σις ὑμῖν εἴπη" Τί
ποιεῖτε τοῦτο ; εἴπατε" Ὅτι ὁ Κύ
βιος αὐτοῦ χρείαν ἔχει" καὶ εὐθέως
αὐτὸν ἀποστελεῖ ὧδε.
4 ᾿Απῆλθον δὲ, καὶ εὗρον τὸν
πῶλον δεδεμένον πρὸς σὴν ϑύραν
ἔξω ἐπὶ τοῦ ἀμφόδου, καὶ λύουσιν
αὐτόν.
5. Καί τινες τῶν ἐκεῖ ἑστηκότων
ἔλεγον αὐτοῖς" Τί ποιεῖτε" λύοντες
σὸν πῶλον ;
6 Οἱ δὲ εἶπον αὐτοῖς καθῶς
ἐνετείλατο ὁ ᾿Ιησοῦς" καὶ ἀφῆκαν
αὐτούς.
7 Καὶ ἤγαγον τὸν πῶλον πρὸς
σὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐπέξαλον αὐτῷ τὰ
ἱμάσια αὑτῶν, καὶ ἐχάθισεν ἐπ᾽
αὐτῷ.
8 Πολλοί δὲ τὰ ἱμάτια αὑτῶν
ἔστρωσαν εἰς τὴν ὁδόν: ἄλλοι δὲ
στοιξάδας ἔχοπτον ἐκ τῶν δένδρων,
καὶ ἐστρώννυον εἰς τὴν ὁδόν.
Ὁ Καὶ οἱ προάγοντες 3 οἱ ἀχο-
λουθοῦντες ἐχραθον, λέγοντες"
Ὡσαννὰ, εὐλογημένος ὃ ἐρχόμενος
ἐν ὀνόματι ἸΚυρίου"
10 Εὐλογημένη Ἡ ἐρχομένη
αρ. 11.
βασιλεία ἐν ὀνόματι Ἰζυρίου, τοῦ
ποτρὺς ἡμῶν Δαβίδ: “Ωόαννὰ ἐν
σοῖς ὑψίστοις.
11 Καὶ εἰσηλθεν εἰς ἹΞροσόλυ-
μα ὁ Ἰησοῦς, καὶ εἰς τὸ ἱερόν" καὶ
πεοριθλεψάµενος πάντα, ὀψίας ἤδη | Ὶ
ἄσης τῆς ὥρας, ἐξῆλθεν εἰς Βηθα-
νίαν μετὰ τῶν δώδεκα,
12 Καὶ «τῇ ἐπαύριον ἐξελθόντων
αὐτῶν ἀπὸ Ῥηθανίας, ἐπείνασε.
18 Καὶ ἰδὼν συκὴν μακρόθεν,
ἔχουσαν φύλλα, ἦλθεν εἰ ἄρα εὑ-
βήσει φὶ ἐν αὐτῇ" καὶ ἐλθὼν ἐπ᾽ αὐ-
τὴν, οὐδὲν εὗρε ἔν εἰ μὴ φύλλα" οὐ
γὰρ ἦν καιρὸς σύκων.
14 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς,
εἶπεν αὐτῇ" Μηκέτι ἐκ σοῦ εἰς τὸν
αἰῶνα μηδεὶς καρπὸν φάγοι. Ἰκαὶ
ἤκουον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
15 Καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεροσόλυ-
μια" καὶ εἰσελθὼν ὃ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸ
ἱερὸν, ἤρξατο ἐχξάλλειν τοὺς σπω-
λοῦντας καὶ ἀγοράζοντας ἐν τῷ
ἱερῷ" χαὶ τὰς τραπέζας τῶν κολ-
λυξιστῶν, καὶ τὰς καθέ έδρας σῶν
πωλούντων τὰς περιστερὰς, χατέσ-
σρεψε.
τς Καὶ οὐκ ἤφιεν ἵνα τὶς διε-
νέγχῃ σχεῦος διὰ τοῦ ἱεροῦ.
17 Καὶ ἐδίδασκε, λέγων αὐτοῖς"
Οὐ γέγραπται" ἐς "Ὅτι ὁ οἰκός µιου,
οἶχος σροσευχῆς κληθήσεται πᾶσι
φοῖς ἐθνεσιν -" ὑμεῖς δὲ ἐποιήσατε
αὐτὸν σπήλαιον λῃστῶν.
18 Καὶ ἤκουσαν οἱ γραμματεῖς
χαὶ οἱ ἀρχιερεῖς, χαὶ ἐς ον πῶς
αὐτὸν ἀπολέσουσιν" ἐφοβοῦντο γὰρ
αὐτὸν, ὅτι πᾶς ὃ ὄχλος ἐξεπλήσσε-
τα οπή τῇ διδωχῇ αὐτοῦ.
19 Καὶ ὅτε ὀψὲ ἐγένετο, ἐξεπο-
θεύετο ἔξω τῆς πύλεως.
20 Καὶ πρωὶ παραπορξυόµενοι,
εἶδον τὴν συχῆν ἐξηραμιμένην ἐκ
ῥιζῶν.
21 Καὶ ἀναμνησθεὶς; ἡ Πέτρος,
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. τι
λέγει αὐτῷ: “Ῥαξξὶ, ἴδε, ἡ
ἣν κατηράσω, ἐξήρανται.
22 Καὶ ἀποχριθεὶς ὁ Ἰησοῦς λέ-
γει αὐτοῖς" Ἔχετε πίστιν Θεοῦ.
29 ᾿Αμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ὅσι
ὃς ἂν εἴπη σῷ ὄρει φούτῳ" Αρθητι,
καὶ λήθησι εἰς τὴν θάλασσαν: .
μὴ διακριθῃ ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ,
ἀλλὰ πιστεύσῃ ὅτι ἃ λέγ ει γίνε-
σαι ἔσται αὐτῷ ὃ ἐὰν εἴπῃ.
24 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πάν-
σα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε,
πιστεύετε ὅσι λαμιξάνετε, καὶ ἔσται
ὑμῖν.
25 Καὶ ὅταν στήκητε πρησευ-
χόμενοι, ἀφίετε εἴ σι ἔχε ετε κατά
τινος: ἵνα "Ὁ ὃ πατὴρ ὑμῶν, ὁ ἐν
τοῖς οὐρανοῖς, ἀφῇ ὑμῖν τὰ παραπ-
σώμιατα ὑμῶν.
96 Εἰ δὲ ὑμεῖς οὐκ ἀφίετε, οὐδὲ
ὁ πατὴρ ὑμῶν, ὃ ἐν τοῖς οὐρανοῖς
ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν.
27 Καὶ ἔξχονται πάλιν εἰς Ἱε.
ξοόόλυµα: καὶ ἐν τῷ ἱερῷ περσα
σοῦντος αὐτοῦ, ἔξχονται πρὸς αὐτὸν
οἱ ἀρχιερεῖς, καὶ οἱ γραμματεῖς, 1)
οἱ πρεσθύτεροι’
28 Καὶ λέγουσιν αὐτῷ: Ἔν
ποία ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς ; α) τίς
δοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἔδωχεν ἵνα
ταῦτα ποιῆς ;
ο Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀποχριθεὶς,
εἶπεν αὐτοῖς" περωτήσω ὑμᾶς
καοϊγὼ ἕνα λόγον, χαὶ ἀποχρίθητέ
μοι, καὶ ἐρῶ ὑ ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ
ταῦτα ποιῶ.
80 Τὸ βάπτισμα Ἰωάννου ἐξ
οὐρανοῦ ἦν, ἢ ἐξ ἀνθρώπων; ἀπο-
χρίθητέ μιοι.
81 Καὶ ἐλαγίδονσο πρὸς ἕπυ-
τοὺς, λέγοντες" Ἐὰν εἴπωμεν, Ἐξ
οὐρανοῦ, ἐρεῖ" Διατί ἂν οὐχ ἐπισ-
φεύσατε αὐτῷ ; ς
92 Αλλ’ ἐὰν εἴπωμεν, Ἔξ
ἀνθρώπων. ἐφοβοῦντο σὸν λαύν
συκη
72
ἅπαντες γὰρ εἶχον 9 σὸν
ὅτι ὄντως προφήτης ἦν.
96 Καὶ ἀποχριθέντες, λέγουσι
τῷ Ἰησοῦ. Οὐχ οἴδαμεν. Καὶ ὁ
Ἰησοῦς ἀποκριθεὶς, λέγει αὐτοῖς"
Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποία ἐξου-
σία ταῦτα ποιῶ.
Κεφ. τ΄. 12.
1 ία, ἤρξατο αὐτοῖς ἐν παρα-
θολαῖς λέγειν: ᾽Αμπελῶ-
να ἐφύτευσεν ἄνθρωπος, καὶ περιξ-
θηχε φβαγμὸν, καὶ ὤρυξεν ὑπολή-
νων, καὶ ᾠχοδόμησε πύργον, καὶ
ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπε-
ος
9 Ἱ]ζαὶ ειπεότείλε «ρὺς τοὺς 72:
ὡργοὺς ς τῷ καιρῷ δοῦλον; ἵνα παρὰ
τῶν γεωργῶν λάβη ἀ ἀπὸ τοῦ καρποῦ
φοῦ ἀμπελῶνος
8 Οἱ δὲ λαβόνσες αὐτὸν, ἔδειραν,
χαὶ ἀπέστειλαν κενόν.
4 Καὶ πάλιν ἀπέστειλε πβὺς
αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον: κακεῖνον
λιθοξολήσαντες ἐκεφαλαιωσαν, καὶ
ἀπέστειλαν ἠτιμιωμιένον.
5 Καὶ πάλιν ἄλλον ἀπέσσειλε:
κῶχεῖνον ἀπέκτειναν" καὶ πολλοὺς
ἄλλους, σοὺς μὲν δέ έρονσες, τοὺς δὲ
ἀποχτείνοντες.
6 Ἔτι ἐν ἕνα υἱὸν ἔχων ἆγα- | ἐ
πητὸν αὑτοῦ, ἀπέστειλε καὶ αὐτὸν
πρὺς αὐτοὺς ἔσχατον, λέγων: Ὅτι
ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.
7 Ἔχεῖνοι δὲ οἱ γεωργοὶ εἶπον
πρὸς ἑαυτοὺς: “Ὅτι ἁτός ἐστιν ὁ
Ἰωάννην,
κληρονόμος" δεῦτε, ἀποχτείνωμιεν
αὐτὸν, καὶ ἡμῶν ἔσται ἣ κληρονο-
μία.
8 Καὶ λαξόντες αὐτὸν, ἀπέχτει-
ναν, Ἂ ἐξέβαλον ἔξω σᾶ ἀμπελῶνος.
9 Τί ἀν ποιήσει ὃ χύριος φοῦ
ἀμπελῶνος : ἐλεύσεται καὶ ἀπολέ-
ὅει τοὺς γεωργοὺς, καὶ δώσει τὸν
ἀμπελῶνα ἄλλοις.
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
σαρ 12.
10 Οὐδὲ τὴν γραφὴν φαύσην ἀ.
νέγνωτε ; ΣΕ Αἴθον ὃ ὃν ἀπεδοχίμασαν
οἱ οἰκοδομοῦντες, ἢ ὅσος ἐγενήθη εἰς
κεφαλὴν γωνίας.
11 Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη"
καὶ ἔστι ϑαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς
ἡμιῶν ο
12 Καὶ ἐφήτουν αὐτὸν κρατῆ-
σαι, καὶ ἐφοξήθησαν σὸν ὄχλον"
ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς στὴν
παραξολὴν εἰπε" καὶ ἀφέντες αὐτὸν
ἀπῆλθον.
18 Καὶ ἀποστέλλουσι πρὸς αὖ-
σόν τινας τῶν φαρισαίων καὶ τῶν
Ἡρωδιανῶν, ἵνα αὐτὸν ἀγρεύσωσι
λόγῳ.
14 Οἱ δὲ ἐλθόντες λέγουσιν αὖ-
τῷ" Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀλη-
ϑὴς εἶ, ) οὐ μέ λε σόι περὶ οὐδενός"
οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀν-
θρώπων, ἀλλ’ ἐπ’ ἀληθείας σὴν
ὑδὸν τοῦ Θεοῦ διδάσχει ἔξεστι
χῆνσον Ἰκαίσαρι δοῦναι, ἢ ἅ ; δῶμεν,
ἢ μὴ δῶμεν ;
15 Ὁ ὁ δὲ ὃ εἰδὼς αὐτῶν σὴν ὑπόκ
θισιν, εἶπεν αὐτοῖς Τί με πειρά-
δες ε; φέρετέ μοι δηνάριον, ἵνα
ἴδω.
16 Οἱ δὲ ἤνεγκαν" χαὶ λέγει
αὐτοῖς" Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη Ὢ ἣ
πιγραφή ; Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ" ἹΚαί-
σαρος.
ἊΣ γὴ Καὶ ἀποκριθεὶς ὃ Ἰησοῦς
εἶπεν αὐτοῖς" ᾿Απόδοτε τὰ Καίσα-
ρος, Καίσαρι" χαὶ τὰ τοῦ Θεοῦ, τῷ
Θεῷ. Καὶ ἐθαύμασαν ἐπ᾽ αὐτῷ.
18 Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι
πρὸς αὐτὸν, οἵτινες λέγουσιν ἀνάσ-
σασιν μὴ εἶναι" καὶ ἐπηρώσησαν
αὐτὸν, λέγοντες"
19 ᾿ διϑάσμαλφῆ Μωσῆς ἔγρ ξαψ-
εν ἡμῖν, ὅσι ἐάν σινος ἆδελφυς ἆ ᾱ-
ποθάνη, καὶ καταλίπῃ γυναῖκα, "Ὁ
σέχνα μὴ ἀφῇ, ἵνα λάξῃ ὁ ἆδελ-
φὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐφοῦ, λα
ἐ
'
]
'
|
αρ. 12.
ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελφῷ
αὑτοῦ.
90 Ἑπεὰ ἀδελφοὶ ἦσαν" καὶ ὃ
πρῶτος ἔλαξε γυναῖκα, χαὶ ἀποθ-
νήσκων οὐκ ἀφῇ ηκε σπέρμα”
21 Καὶ ὁ δεύτερος ἔλαςεν αὖ-
σὴν, χαὶ ἀπέθανε, καὶ οὐδὲ αὐτὸς
ἀφΊκε σπέρμα" καὶ ὁ τρίτος ὡσαύ-
φως.
922 Καὶ ἔλαξον αὐτὴν οἱ ἑπτὰ,
καὶ οὐκ ἀφηκαν σπέρμα" ἐσχάτη
πάντων ἀπέθανε Ὁ ἣ γυνή,
29 Ἐν τῇ ἦν ἀναστάσει, ὅταν
ἀναστῶσι, τίνος αὐτῶν ἔσται γυνή :
οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα.
24 Καὶ ἀποχριθεὶς ὃ ᾿ἸΙησοῦς,
εἶπεν αὐτοῖς" Οὐ διὰ σοῦτο πλα-
νᾶσθε, μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς,
μιηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ ;
25 Ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀνασ-
σῶσι, ἔτε γαμοῦσιν, ἔτε γαμίσ-
κονται, ἀλλ᾽ εἰσὶν ὡς ἄγγελοι οἱ
ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
960 Περὶ δὲ τῶν νεκρῶν, ὅτι
ἐγείρονται, οὐχ ἀνέγνωτε ἐν τῇ β-
ϐλω Μωσέως, ἐπὶ τῆς βάτου ὡς
εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεὺς, λέγων" ““᾿ Ἐγὼ
ὁ Θεὸς ᾿Αξραὸμ,, Ἂ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ,
Ὁ ὁ Θεὸς Ἰακώς ;᾽
97 Οὐχ ἔστιν ὃ Θεὸς νεκρῶν,
ἀλλὰ Θεὸς ζώντων ὑμεῖς ἀν πολὺ
«΄λανᾶσθε.
28 Καὶ προσελθὼν εἷς τῶν
γραμματέων, ἀκούσας αὐτῶν συζη-
σούντων, εἰδὼς ὅτι χαλῶς αὐτοῖς
ἀπεχρίθη, ἐπηρώτησεν αὐτὸν" Τοία
ἐστὶ πρώτη πασῶν ἐντολή ;
29 "ο δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίθη αὖ-
τῷ: Ὅτι πρώτη π πασῶν τῶν ἐντο-
λῶν: Αχουξ Ἰσραὴλ, Κύριος ὗ
Θεὸς ἡμῶν, Κύριος εἰς ἔστι"
90 Καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν
Θεόν σου, ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου,
καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου, καὶ
ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ ἐξ
οι Ῥ
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ 73
ὅλης τῆς ἰόχύος σου" αὕτη πρώση
ἐνσολή.
81 Καὶ δευτέρα ὁμοία αὕτη"
᾿᾽Αγαπήσεις σὺν. πλησίον σου, ὡς
σεαυτὸν" µείδων τούτων ἄλλη ἐν-
φολἠ οὐχ ἔστι.
82. Ἱκαὶ εἶπεν αὐτῷ ὃ γῥαμμα-
φεύς" Ἰζαλῶς, διδάσχαλε, ἐπ᾽ ᾱ-
ληθείας εἰπας, ὅτι εἷς ἐσσι Θεὺς, 1)
οὐχ ἔστιν ἄλλος πλὴν αὐτοῦ"
858 Καὶ τὸ ἀγαπᾷν αὐτὸν ἐξ
ὅλης τῆς καρδίας, καὶ ἐξ ὅλης τῆς
συνέσεως, καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς,
καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος, καὶ τὸ
ἀγαπᾶν τὸν πλησίον ὡς ἑαυτὸν,
πλεῖόν ἐστι πάντων τῶν ὁλοχαυσω-
µάσων καὶ τῶν ϑυσιῶν.
84 Καὶ ὁ Ἰησοῦς, ἰδὼν αὐτὸν
ὅτι νουνεχῶς ἀπεκείθη, εἶπεν αὐτῷ"
Οὐ μακρὰν εἰ ἀπὸ τῆς βασιλείας
σοῦ Θεοῦ. Καὶ οὐδεὶς οὐχέτι ἐτόλ-
μα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.
85 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς
ἔλεγε, διδάσκων ἐν τῷ Ἱερῷ, Πῶς
λέγουσιν οἱ γβαμμασεῖς ὅτι ὃ
Χριστὸς υἱός ἐστι Δαξίδ :
"86 Αὐτὺς γὰρ Δαξὶὸ εἶπεν ἐν
σῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ, ““ λέγει ὁ
Κύριος σῷ Κυρίῳ µου: Κάθου ἐκ
δεξιῶν µου, ἕως ἂν ϑῶ τοὺς ἐχθρές
σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.”
87 Αὐτὸς ἦν Δαξὶδ λέγει αὐτὸν
[Κύριον καὶ πόθεν υἱὸς αὐτοῦ ἐστι;
Καὶ ὁ πολὺς ὄχλος ἤκουεν αὐτοῦ
ἡδέως.
385 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ δι-
δαχῇ αὑτοῦ: Βλέπετε ἀπὸ τῶν
γραμματέων, τῶν Ἀελόνσων ἐν στο-
λαῖς περιπα σεῖν, καὶ ἀσπασμιοὺς ἐν
σαῖς ἀγοραῖς,
90 Καὶ πρωτοκαθεδρίας ἑ ἐν ταῖς
συναγ ωγαῖς, χα πρωτοκλισίας ἐν
φοῖς δείπνοις"
40 Οἱ κατεσθίοντες τὰς οἰκίας
τῶν χηρῶν, καὶ προφάσει μακρὰ
74
προσευχόμενοι" ἔτοι λήψονται σε-
ρισσότερον χρίμα.
41. Καὶ καθίσας ὁ Ἰησοῦς κα-
φέναντι τοῦ γαζοφυλακίου, ἐθεώρει
«ὥς ὁ ὄχλος βάλλει χαλκὸν εἰς τὸ
γαζοφυλάχιον: χαὶ πολλοὶ πλούσιοι
ἔξαλλον πολλά.
42 Καὶ ἐλθοῦσα µία χῆρα πστω-
χὴ ἔξαλε λεπτὰ δύο, ὃ ἐστι κο-
δράντης.
48 Καὶ προσχαλεσάμιενος. τοὺς
μαθητὰς αὑτοῦ, λέγει αὐτοῖς"
᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσι ἣ χῆρα αὕτη
ἡ πτωχὴ πλεῖον πάντων βέξληκχε
σῶν βαλόντων εἰς σὸ γαζοφυλά-
χιον.
44 Πάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισ-
6εύονσος αὐτοῖς ἐξαλον" αὕτη δὲ ἐκ
σῆς ὑστερήσεως αὑτῆς πάντα ὅσα
εἶχεν ἔξαλεν, ὅλον τὸν βίον αὑτῆς.
Κεφ. ,γ΄. 18.
ἴ Αἱ ἐκπορευομένου αὐτοῦ ἐκ
σοῦ ἱεροῦ, λέγει αὐτῷ εἷς
φῶν μαθητῶν αὐτοῦ" Διδάσκαλε :
Ίδε ποταποὶ λίθοι, καὶ ποταπαὶ ο-
χοδομιαί.
2 Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀποκριθεὶς, εἷ-
πεν αὐτῷ: Βλέπεις ταύτας τὰς
μεγάλας οἰκοδομάς ; οὐ μιὴ ἀφεθῇ
λίθος ἐπὶ λίθῳ, ὃς ὁ μὴ καταλυθῇ.
8 Καὶ καθημένου αὐτοῦ εἰς τὸ
ὄρος τῶν ἐλαιῶν κατέναντι σᾶ ἱερξ,
ἐπηρώτων αὐτὸν κατ᾽ ἰδίαν Πέτρος,
χαὶ ᾿Ιάκωξος, καὶ Ἰωάννης, καὶ
᾿Ανδρέας"
4 ἙΕΠπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται,
καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλει πάν-
σα ταῦτα συντελεῖσθαι ;
ὅ Ὃ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀποκριθεὶς αὖ-
νι, ἤρξατο λέγειν: Βλέπεςε µή
σις ἡμᾶς πλανήσ].
6 Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ
φῷ ὀνόματί με, λέγοντες" Ὅτι ἐγώ
εἶμι χαὶ πολλοὺς πλανήσουσιν.
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ 15
7 Ὅταν δὲ ἀχούσητε πολέμους
καὶ ἀκοὰς πολέμων, μὴ ϑροεῖσθε
δεῖ γὰρ γενέσθαι: ἀλλ᾽ ἔπω τὸ
φέλος.
8 Ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ
ἔθνος, καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν
καὶ ἔσονται σεισμοὶ χατὰ τύπους, Ἀ
ἔσονται λιμοὶ καὶ σσραχαί.
9 ᾿Αρχαὶ ὠδίνων ταῦτα. Βλέ
πεσε δὲ ὑμεῖς ἑαυτούς" παραδά
σασι γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια, χαὶ εἰς
συναγ ωγὰς δαρήσεσθε, καὶ ἐπὶ ἡγε-
μόνων καὶ βασιλέων σταθήσεσθ»
ἕνεχεν ἐμοῦ. εἰς μαρτύριον αὐτοῖς.
10 Καὶ εἰς πάντα τὰ ἔθνη δεῖ
πρῶτον χηρυχθῆναι σὺ εὐαγγέλιον.
11 Ὅταν δὲ ἀγάγωσιν ὑμᾶς
παραδιδόντες, μὴ προμεριμνᾶτε τὶ
λαλήσητε, μηδὲ μελεσᾶσε: ἀλλ᾽
ὃ ἐὰν δοθῆ ὑμῖν ἐν ἐχείνῃ σῇ ὥρα,
σοῦσο λαλεῖτε" οὐ γάρ ἐστε ὑμεῖᾳ
οἱ λαλοῦντες, ἀλλὰ σὸ Πνεῦμα
τὸ ἅγιον.
12 Παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἀ-
δελφὸν εἰς ϑάνατον, καὶ πατὴρ
φέχνον" καὶ ἐπαναστήσονται σέχνα
ἐπὶ γονεῖς, Ὁ Νανατώσασιν αὐτούς.
18 Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ
πάντων διὰ σὺ ὄνομά μου" ὁ δὲ
ὑπομεινας εἰς τέλος, ἕτος σωθή-
σεται. Β
14 Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέλυγ-
μα τῆς ἐρημώσεως, τὸ ῥηθὲν ὑπὲ
Δανιὴλ φτοῦ προφήτου, ἑστὸς ὅπου
ἆ δεῖ: ὁ ἀναγινώσχων νοείτω" σόσε
οἱ ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς
τὰ ὄρη
15 Ὁ δὲ ἐπὶ σοῦ δώματος, μὴ
χαταξάτω εἰς τὴν οἰκίαν, μηδὲ
εἰσελθέτω ἀραΐ σι ἐκ τῆς οἰκίας
αὑτοῦ
16 Καὶ ὁ εἰς σὺν ἀγρὸν ὧν, μὴ
ἐπ πιστρε ψάτω εἰς τὰ ὀπίσω ἀραι
σὸ ἱμάτιον αὑτοῦ.
17 Οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ
(αρ. 14.
ἐχούσαις, καὶ ταῖς Ὑηλαζούσαις ἐν
ἐχείναις ταῖς ἡμέραις.
: τος αλά)
18 “Προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γέ-
νηται ἣ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνος.
19 ἜἜ σονται γὰρ αἱ ἡμέραι ἐκεῖ-
ναι ϑλίψις, οἵα οὗ γέγονε τοιαύτη
ἀπ᾿ ἀρχῆς χτίσεως ἧς ἔχτισεν ὁ
Θεὺς, ἕως τοῦ νῦν, καὶ οὐ μὴ γέ-
νήται.
90 ΚΚαὶ εἰ μὴ Κύριος ἐκολόδωσε
τὰς ἡμέρας, οὐκ ῳ ἐσώθη πᾶσα
σάρξ ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐχλεχτοὺς, οὓς
ἐξελέξατο, ἐχολόξωσε τὰς ἡμέρας.
21 Καὶ τύτε ἐάν τις ὑμῖν εἴπη"
Ἰδοὺ, ὧδε ὁ Χριστὸς, ἢ, ἰδοὺ, ἐκεῖ"
μὴ πιστεύσητε.
90 Ἐγερθήσωται γὰρ ψευδό-
χριότοι καὶ ψευδοπ τροφῆται: καὶ
δώσουσι σημεῖα καὶ τέρατα, πρὸς
σὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατὸν, καὶ τοὺς
ἐχλεχτούς.
98- Ὑμεῖς δὲ βλέπετε" ἰδοὺ,
προξίβηχα ὑμῖν πάντα.
24 ἸΑλλ’ ἐν ἐχείναις ταῖς ἡμέ-
βαις, μετὰ τὴν ϑλίψιν ἐκείνην, ὃ
ἥλιος σχοτισθήσεται, καὶ ἣ σελήνη
οὐ δώσει τὸ φέγγος αὑτῆς:
Φ5 Ἰκαὶ οἱ ἀστέρες σοῦ οὐρανοῦ
ἔσονται ἐκπίπτοντες, Χ) αἱ δυνάμεις
αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευδήσονται.
26 Καὶ τότε ὄψονται σὸν υἱὸν
τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμιενον ἐν νεφέλαις
μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καὶ δύξης.
Ω7 Καὶ σότε ἀποστελεῖ τοὺς
ἀγγέλους αὑτοῦ, καὶ ἐπισυνάξει
φοὺς ἐκλεχτοὺς αὑτοῦ ἐκ τῶν σεσ-
σάρων ἀνέμων, ἀπ᾽ ἄκρου γῆς ἕως
ἄκρου οὐρανοῦ.
98 ᾿Απὸ δὲ τῆς συκῆς μάβες
τὴν παραξολήν" ὅταν αὐτῆς ἤδη
κλάδος ἁπαλὸς γένηται, χαὶ ἐχφυῇ
σα, φύλλα, γινωδκξτε ὅτι ἐγγὺς σὸ
Ἀέρος ἐστίν"
99 Οὗτω
ταῦτα ἴδητε
9» αὶ]
καὶ ὑμιεῖς, ὅταν
γινόμενα, γινώσ-
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. 75
χετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ δύ-
ραις.
90 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι οὐ μὴ
παρέλθῃ ἥ γενεὰ αὕτη, μέχρις
πάντα ταῦτα γένηται.
81 Ὃ οὐρανὸς κ) ἣ γῆ παρελεύ-
σονται" οἱ δὲ λόγοι µου οὐ μὴ πα-
ρέλθωσι.
92 Περι δὲ τῆς ἡμέρας
καὶ τῆς ὥρας ως α
ἄγγελοι οἱ ἐν οὖρον
εἰ μιὴ ὃ πατήρ.
88 Βλέπετε, ἄγρυανεῖστε καὶ
προσεύχεσθε" οὐκ οἴδατε γὰρ πύτε
ὁ καιρός ἐστιν.
84 Ὡς ἄνθρωπος ἀπύδημος
ἀφεὶς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ, δοὺς
σοῖς δούλοις αὐτοῦ τὴν ἐξουσίαν, Ὁ)
ἑχάστῳ τὸ ἔργον αὑτοῦ, καὶ τῷ
ϑυρωρῷ ἐνετείλατο ἵνα γβηγορῆ.
95 Τρηγορεῖς 5 ἆν' οὐκ οἴδατε
γὰρ πότε ὃ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχε-
σαι, ὀψὲ, ἢ ἣ μεσονυκτίου, ἣ ἀλεχτο-
ροφωνίας, ἢ πρωΐ.
86 Μὴ γον ἐξαίφνης, εὗρε
ὑμᾶς καθεύδοντα
87 “Α δὲ ὑ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέ-
γω" Τρηγορεῖτε
Κεφ. ιδ΄.
1 Ὡς δὲ τὸ πάσχα, καὶ τὰ
ἄζυμα μετὰ δύο ἡμέρας"
χαὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
γβαμματεῖς, πῶς αὐτὸν ἐν δόλῳ
κρατήσαντες ἀποκτείνωσιν.
2 Ἔλεγον δὲ" Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ
µήποτε ϑόρυξος ἔσται «οὔ λαοῦ.
8. ΙΚαὶ ὄντος αὐτοῦ ἐν Βηϑανία
ἐν σῇ οἰκίᾳ Σίμωνος. τοῦ λεπροῦ, χα
Φπμεημόννα αὐτοῦ, ἦλθε γυνὴ ἔχου-
σα ἀλάξασετρον μύρου, νάρδου πιό-
τικῆς “ πολυτελοῦς" καὶ σδυντρίψασα
σὸ ἀλάξασερον, κατέχεεν αὐτοῦ
κατὰ τῆς κεφαλῆς.
4 σαν δέ τινες ἀγανακτοῦντες
Ὁ.)
76
πρὺς ἑαυτοὺς, καὶ λέγοντες" Εὶς σί
ἣ ἀπώλεια αὕτη τοῦ μυροῦ γέ-
γονεν 5
5 ᾿Ἠδύνατο γὰρ τοῦτο φραθῆναι
ἐπάνω σβιακοσίων δηναρίων, καὶ δο-
ϑῆναι τοῖς πτωχοῖς" καὶ ἐνεςριμῶν-
σο αὐτῇ.
6 ὉὧὉ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν: "Αφετε
αὐτῆν" τί αὐτῇ κόπους παρέχετε ;
καλὸν ἔργον εἰργάσατο εἰς ἐμέ. ᾿
7 Ι]άντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς
ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν, καὶ ὅταν ϑέλη-
σε, δύνασϑε αὐτοὺς εὖ ποιῆσαι" ἐμὲ
δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε.
8 Ὃ εἶχεν αὕτη, ἐποίησε" προέ-
λαξε μυρίσαι µου τὸ σῶμα εἰς σὺν
ἐνταφιασμιόν.
9 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅπου ἂν
χηρυχθῆ σὸ εὐαγγέλιον τοῦτο εἰς
ὅλον τὸν κόσμον, Χ) ὃ ἐποιπσεν
αὕτη λαληθήσεται εἰς μνημόσυνον
αὐτῆς.
10 Καὶ ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης,
εἷς τῶν δώδεκα, ἀπῆλθε πρὸς τοὺς
ἀρχιερεῖς, ἵνα παραδῷ αὐτὸν αὐ-
φοῖς.
11 Οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐχάρησαν,
καὶ ἐπηγγείλαντο αὐτῷ ἀργύριον
δοῦναι" καὶ ἐφήτει πῶς εὐκαίρως
αὐτὸν παραδῷ.
19 Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρα τῶν
ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον, λέ-
γουσιν αὐτῷ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ"
ΤΙοῦ ϑέλεις ἀπελθόντες ἑτοιμάσω-
μεν ἵνα φάγῃς τὸ πάσχα ;
19 Καὶ ἀποστέλλει δύο τῶν
μαθητῶν αὑτοῦ, καὶ λέγει αὐτοῖς"
Ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἀπαν-
φήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιον ὕδα-
σος Βαζάζων: ἀκχολουθῆσατε αὐσῷ,
14 Καὶ ὅπου ἐὰν εἰσέλθη, εἴ-
πατε τῷ οἰκοδεσπόση, ὅτι ὁ ὀιδάσ-
καλος λέγει" Ποῦ ἐστὶ σὲ κατά-
λυμα ὅπου τὸ πάσχα μετὰ τῶν
μαδητῶν µου φάγω;
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
(αρ 14
15 Καὶ αὐτὸς ὑμῖν δείξει ἀνώ-
γξον μέγα ἐστρωμένον, ἕτοιμον"
ἐχεῖ ἑτοιμάσατε ἡμῖν.
16 Ἰκαὶ ἐξῆλθον οἱ μαθηταὶ αὖ-
τοῦ, καὶ ἦλθον εἰς τὴν πόλιν, καὶ
εὗρον καθὼς εἶπεν αὐτοῖς" καὶ ἧτο.
µασαν τὸ πάσχα.
17 Καὶ ὀψίας γενομένης ἔρχε-
σαι μετὰ τῶν δώδεκα.
18 Καὶ ἀναχειμένων αὐτῶν, καὶ
ἐσθιόντων, εἶπον ὁ Ἰησοῦς: ᾿Αμὴν
λέγω ὑμῖν, ὅσι εἷς ἐξ ὑμῶν παρα-
δώσει µε, ὁ ἐσθίων μιετ᾽ ἐμοῦ.
19 Οἱ δὲ ἤρξαντο λυπεῖσθαι,
καὶ λέγειν αὐτῷ εἷς καθ’ εἷς: Μή-
σι ἐγώ; Καὶ ἄλλος: Μήτι ἐγώ"
90 Ὁ δὲ ἀποχριδεῖς, εἶπεν αὖ-
σοῖς Ες ἐκ τῶν δώδεκα ὁ ἐμξαπ-
σόμενος μετ᾽ ἐμοῦ εἰς τὸ σρυθλίον.
21 Ὃ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
ὑπάγει, καθὼς γέγραπται περὶ αὖ-
σοῦ: οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’
δ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται
καλὺν ἦν αὐτῷ, εἰ οὐκ ἐγεννήϑη ο
ἄνθρωπος ἐχεῖνος.
93 Καὶ ἐσθιόντων αὐτῶν, λα-
ξὼν ὁ Ἰησοῦς ἄρτον, εὐλογήσας
ἔχλασε, καὶ ἔδωχεν αὐτοῖς, καὶ
εἶπε: Λάξετε, φάγετε: τοῦτό ἐστι
σὺ σῶμά µου.
28 Καὶ λαξὼν σὸ ποτήρην,
εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς" καὶ
ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες.
94 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" Τοῦσό
ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς δια-
θήκης, τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον,
25 ᾿Αμιὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι οὐχέσι
οὐ μὴ πω ἐκ τοῦ γεννήματος τῆς
ἀμπέλου, ἕως τῆς ἡμέρας ἐχείνης,
ὅταν αὐτὸ πίνω καινὸν ἐν τῇ βασι-
λεία «οὔ Θεοῦ.
20 Καὶ ὑμνήσαντες ἐξηλδον εἰς
ὄρος τῶν ἐλαιῶν.
27 Καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς"
Ὅνι πάντες σχανδαλισϑησεσῦς ἐν
ο»
φ
Γαρ. 14.
ἐμοὶ ἐν τῇ νυχτὶ ταύτῃ" ὅτι γέ-
γραπται" ““ Πατάζω τὸν ποιμένα,
ὶ διασκορπισθήσεται τὰ πρόξατα"'
28 ᾿Αλλὰ μετὰ τὸ ἐγερθηναί µε,
«Ῥοάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
29 Ὁ δὲ Πέτρος ἔφη αὐτῷ"
Καὶ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται,
ἀλλ᾽ οὐκ ἐγώ.
80 Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς"
Αμὴν λέγω σοι, ὅτι σήμερον ἐν τῇ
νυχτὶ ταύτῃ, - πρὶν ἢ δὶς ἀλέκτορα
φωνῆσαι, τρὶς ἀπαρνήσῃ μιξ-.
81 ὋὉ δὲ ἐκ περισσοῦ ἔλεγε
μᾶλλον" Ἐάν µε δέῃ ανν εῖν
σοι, ἃ µή σε ἀπαρνήσομαι. Ὡσαύ-
τως δὲ καὶ πάντες ἔλεγον.
92 Καὶ ἔρχονται εἰς χωρίον οὗ
πὸ ὄνομα Γεθσημανῆ " καὶ λέγει τοῖς
μαθηταῖς αὑτοῦ: Καθίσατε ὧδε
ἕως προσεύξωμαι.
88 Καὶ παραλαμβάνει τὸν Πέ-
σρον, καὶ σὺν ᾿Ιάχωξον, καὶ Ἰωάν-
νην μεθ) ἑαυτοῦ: καὶ ἤρξατο ἐκ-
θαμιξεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν.
84 Καὶ λέγει αὐτοῖς" Περιλυ-
πός ἐστιν ἣ ψυχή μου ἕως ϑανάτε"
μείνατε ὧδε, καὶ γρηγορεῖτε.
90 Καὶ προελθὼν μιχρὸν, ἔπε-
σεν ἐπὶ σῆς γῆς" χαὶ προσηύχετ
ἵνα, εἰ δυνατόν ἐστι, παρέλθῃ ἀπ
αὐτοῦ ἣ ὥρα.
86 Καὶ ἔλεγεν" ᾿ΑΞξᾷ ὁ πατὴρ,
πάντα δυνατά σοι" παρένεγχε σὸ
ποτήριον ἀπ᾽ ἐμοῦ τοῦτο: ἀλλ᾽ οὐ
σί ἐγὼ βέλω, ἀλλὰ σί σύ.
57 Καὶ ἔρχεται, καὶ εὑρίσκει
αὐτοὺς χαθεύδοντας" καὶ λέγει τῷ
Πέτρῳ" Σίμων, καθένδεις; οὐχ
ἴσχυσας μίαν ὥραν γβηγορῆσαι ; 5
898 ρηγορξ ἴτε καὶ προσεύχε σῦς,
ἵνα μιὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμίν" σὸ
μὲν πνεῦμα πρόθυµον, ἡ δὲ σὰρξ
ἀσθενῆς.
80 Καὶ πάλιν ἀπελθὼν προση-
ύξατο, τὸν αὐτὸν λόγον εἰπών.
νά}
7
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ.
ιο
40 Καὶ ὑποστρέψας εὗρε εν αὖ-
σοὺς πάλιν καθεύδοντας" ἦσαν γὰρ
οἱ ὀφϑαλμιοὶ αὐτῶν βεξαρημένοι"
καὶ οὐχ ἤδεισαν τί αὐτῷ ἀποχρι-
θῶσι.
41 Καὶ ἔρχεται σὸ τρίτον, χαὶ
λέγει αὐτοῖς" Καθεύδετε τὸ λοιπὸν
χαὶ ἀναπαύεσθε: ἀπέχει" ἦλθεν ἡ Ἡ
ὥρα: ἰδοὺ, παραδίδοται ὃ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώπου εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁμαρ-
σωλῶν.
42 ᾿Εγείρεσθε, ἄγωμεν' ἰδοὺ,
ἡ παραδιδούς µε ἤγγικε.
48 Καὶ εὐθέως, ἔτι αὐτοῦ λα-
ληῦντος, παραγίνεται Ἰούδας, εἷς
ὧν τῶν δώδεκα, καὶ μετ αὐτοῦ
ὄχλος πολὺς μετ τὸ μαχαιρῶν χαὶ
ξύλων, παρὰ τῶν ἀρχιξρέων, ο σῶν
γραμματέων, καὶ τῶν πρεσξυτέρων.
44 Δεδώχει δὲ, ὁ παραδιδοὺς αὖ-
σὸν σύσσημον αὐτοῖς, λέγων Ὃν
ἂν φιλήσω, αὐτός ἐστι" χρατήσατε
αὐτὸν, καὶ ἀπαγάγετε ἀσφαλῶς.
45 Καὶ ἐλθὼν, εὐθέως προσελ-
θὼν αὐτῷ, λέγει: 'Ῥαθδὶ, ῥαξδξί"
καὶ κατεφίλησεν αὐτὸν.
40 Οἱ δὲ ἐπέξαλον ἐπ᾽ αὐτὸν
τὰς χεῖρας αὑτῶν, καὶ ἐκράτησαν
αὐτόν.
47 Ἑΐς δὲ σις τῶν παρεστηκό-
σων, σπασάµενος τὴν μάχαιραν,
ἔπαισε τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως,
καὶ ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτίον.
48. Καὶ ἀπολειθοδ ὁ Ἰησοῦς,
εἶπεν αὐτοῖς" Ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήλ-
θετε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων
συλλαξεῖν με;
40 Καθ’ ἡμέραν ἤμην πρὸς
ὑμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων, καὶ οὐχ
ἐκρατήσανέ µε" ἀλλ᾽ ἵνα πληρω-
θῶσιν αἱ γραφαί.
50 Καὶ ἀφέντες αὐτὸν ποντες
ἔφυγον
51 Καὶ εἰ ἧς σις νεανίσκος ἠκολού-
δησεν αὐτῷ, περιςεθληµένος σινδόνα
78
ἐπὶ γυμνοῦ" καὶ κρατοῦσιν αὐτὸν οἱ
νεανίσκοι.
59 Ὃ δὲ καταλιπὼν τὴν 6ινδό-
να, γυμνὸς ἔφυγεν ἀπ᾽ αὐτῶν.
8 Καὶ ἀπήγαγον τὸν ᾿Ιησοῦν
πρὸς τὸν ἀρχιερέα" χαὶ συνέρχονται
αὐτῷ πάντες οἱ ἀρχιερεῖς, καὶ οἱ
πρεσούτεροι, καὶ οἱ γξαμµατεῖς.
54 Καὶ ὁ Ἠέτευς ἀπὸ μακρόθεν
ἠκολούθησεν αὐτῷ ἕως ἔσω εἰς σὴν
αὐλὴν τοῦ ἀρχιεξέως" χαὶ ἦν συν"
χαθήµενος μετὰ τῶν ὑπηρετῶν, καὶ
Φερμιαινόµενος πρὸς τὸ φῶς.
55. Οἱ δὲ ἀρχιε ἐρεῖς, καὶ ὅλον τὸ
συνέδριον, ἐδήτουν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ
μαρτυρίαν, εἰς τὸ ϑανατῶσαι αὐτόν"
καὶ οὐχ εὕρισκον.
56. Πολλοὶ γὰρ ἐφενδομαρτύ-
ξουν κατ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἰσαι αἱ µαρτυ-
βίαι οὐκ ἦσαν.
57 Καὶ τινες ἀνασσάνσες, ἓν--
Ιυδομιαρσύρὲν κατ᾽ αὐτοῦ, λέγοντες"
58 Ὅτι ἡμεῖς ἠκούόαμεν αὐτοῦ
λέγοντος" Ὅτι ἐγὼ καταλύόω τὸν
"αὖν σοῦσον σὸν χειροποίητον, καὶ
όιὰ σριῶν ἡμερῶν ἄλλον ὠχειρο-
φοίητον οἰκοδομήσω.
50 Καὶ οὐδὲ οὕτως Ἴση ἦν ἣ
μαρτυρία αὐτῶν.
60 Καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς
τὸ μέσον, ἐ ἐπηρώτησε σὸν Ἰησοῦν,
λέγων" Οὐχ ἀποκρίνῃ οὐδὲν; σί
οὗτοί σου ο παν ὦ -
6ι μὋ δὲ ἐσιώαπ αν χαὶ οὐδὲν
ἀπεκρίνατο Πάλιν ὁ ἀρχιερεὺς
ἐπηρώτα αὐτὸν, "Ὁ λέγει αὐτῷ" Σὺ
εἰ ὁ Χριστὺς, ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ ; ᾿
62 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν" Ἔγώ
εἰμι καὶ ὄψεσθε σὸν υἱὸν τοῦ ἀν-
θρώπου καθήμιενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυ-
νάμεως, καὶ ἐρχόμενον μετὰ τῶν
νεφελῶν σοῦ οὐρανοῦ.
685 Ὁ δὲ ἀρχιερεὺς διαῤῥήξα
τοὺς χιτῶνας αὑτοῦ, λέγει’ Τί ἔτι
χρείαν ἔχομεν μαρτύρων ;
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
σαρ. 15.
64 ᾿Ἠκούσασε τῆς βλασφημί-
ας" τί ὑμῖν φαίνεσαι; : οἱ δὲ πάντες
κατέκριναν αὐτὸν εἶναι ἔνοχον ϑα-
νάτου.
65 Καὶ ἤρξαντό τινες ἐμπσύειν
αὐτῷ, καὶ περικαλύπτειν τὸ πρόσω-
πον αὐτοῦ, καὶ κολαφίζειν αὐτὸν,
καὶ λέγειν αὐτῷ" Προφήτευσον" 2
οἱ ὑπηρέται ἑαπίσμασιν αὐτὸν ἐ-
6αλλον.
66 Καὶ ὄντος τοῦ Πέτρου ἐν τῇ
αὐλῇ χάτω, ἔρχεται μία τῶν παι-
δισχῶν φτοῦ ἀξχιερέως"
67 Καὶ ἰδοῦσα σὸν Πέτρον δερ-
μιαινόμιενον, ἐμθλέγασα αὐτῷ, λέ-
γεν" Καὶ σὺ μετὰ σοῦ Ναζαρηνοῦ
Ἰησοῦ ἦσθα.
68. “Ὁ δὲ ἠρνήσατο, λέγων"
Οὐχ οἶδα, οὐδὲ ἐσίσταμαι σί σὺ
λέγεις. Καὶ ἐξῆλθεν ἔξω εἰς «ὸ
προαύλιον" καὶ ἀλέκτωρ ἐφώνησε.
09 Καὶ ἣ παιδίσχη, ἰδοῦσα αὖ-
σὺν πάλιν, ἤξξατο λέγειν τοῖς πα-
ξεστηχύσιν' “Ὅςι οὗτος ἐξ αὐτῶν
ἐστιν.
Τ0 Ὁ δὲ πάλιν ἠρνεῖτο. Καὶ
μετὰ μικρὸν πάλιν οἱ παρεστῶτες
ἔλεγον σῷ Πέτρῳ" ᾽Αληθῶς ἐξ
αὐτῶν εἶ" καὶ γὰρ Ταλιλαῖος εἶ,
Ὢὶ ἡ λαλιά σου ὁμοιάζει.
ΤΙ Ὁ δὲ ἤρξατο ἀναθεματίζειν
καὶ ὀμνύειν" τος οὐχ πδὰ σὸν ἄν-
θβωπον τοῦτον ὃν λέγετε.
Τὸ Καὶ ἐκ δευτέρου ,ἀλέχεωρ
ἐφώνησε" καὶ ὶ ἀνεμνήσθη ὁ Πέτρος
σοῦ ῥήματος ὃ ἅ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησξς:
Ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι δὶς,
ἀπαρνήσῃ µε τρίς. Καὶ ἐπιξαλὼν
ἔχλαιε.
1 κ᾿" εὐθέως ἐπὶ τὸ πεωὶ
συμξούλιον ποιήσαντες, οι
ο | ἀνχύνεῖς μετὰ σῶν πρεσθυσέρων κ
γραμματέων, καὶ ὅλον σὸ συνέδριον,
15.
Κεφ. τέ.
αρ. 1ὅ.
δήσαντες τὸν Ἰησοῦν ένα, Ὁ
παρέδωχαν τῷ ΠΙλάτῳ
2. ἸἹκαὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ ΤΠι-
λάτος: Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς σῶν
"Ιουδαίων ; Ὃ δὲ ἀπόκριθεὶς, εἶπεν
αὐτῷ" Σὺ λέγεις.
8. Καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρ-
χιερεῖς πολλά" ἀντὸς δὲ ἐδὲν ἀπεκ-
'νατο.
ὋὉ δὲ Πιλάτος πάλιν ἐπηρώ-
σησεν αὐτὸν, λέγων" Οὐκ ἀποκρίνῃ
οὐδέν ; ἴδε πόσα σου καταµαρτυ-
οὔσιν.
Ὃ δὲ Ἰησοῦς οὐκέσι οὐδὲν
ἀπεχρίθη, ὥστε Φαυμάζειν τὸν Πι-
λάτον.
6 Κατὰ δὲ ἑορτὴν ἀπέλυεν αὖ-
τοῖς ἕνα δέσμιον, Ὄνπερ ἠτοῦντο.
7 Ἦν δὲ ὁ λεγόμενος Ῥαραθ-
ξᾶς μετὰ τῶν συστασιαστῶν ὃξεδε-
μένος, οἵτινες ἐν τῇ στάσει φόνον
πεποιήχεισαν.
8 Καὶ ἀναξοήσας ὁ ὄχλος, ἤρξ-
ατο αἰτεῖσθαι, καθὼς ἀεὶ ἐποίει
αὐτοῖς.
9. Ὁ δὲ Πιλάτος ἀπεκρίθη αὖ-
τοῖς, λέγων: Θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν
τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων :
10 ᾿Εγίνωσκε γὰρ αν φθό-
νον παραδεδώχεισαν αὐτὸν οἱ ἀρχιε-
εεῖς.
11 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἀνέσεισαν
τὸν ὄχλον, ἵνα μᾶλλον σὺν Βα-
ραξξᾶν ἀπολύσῃ αὐτοῖς.
12 Ὁ δὲ Πλάτος ἀποκριθεὶς,
πόλιν εἶπεν αὐτοῖς: ΤΙ ἂν ϑέλετε
ποιήσω ὃν λέγετε βασιλέα τῶν
Ιουδαίων ;
19 ΟἹ δὲ πάλιν ἔχραξαν: Σταύ-
βωσον αὐτόν.
14 Ὁ δὲ Πιλάτος ἔλεγεν αὖ-
τοῖς Τί γὰρ καχὸν ἐποίησεν; οἱ
δὲ περισσοτέρως ἔχραξαν" Σταύρω-
σον αυτον.
15 Ὁ δὲ Πιλάτος, βουλόμενος
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ. [9
σῷ ὄχλῳ σο ἱκανὸν ποιῆσαι, ἀπέ-
λύσεν αὐτοῖς σὸν Βαραξξᾶν: καὶ
παρέδωχε τὸν Ἴησουν, ᾿φραγελιλώ-
σας, ἵνα σταυρωθῇ.
16 Οἱ δὲ στρατιῶται ἀπήγαγον
αὐτὸν ἔσω σῆς αὐλῆς, ὃ ἐστι πρας-
φώριον" καὶ συγκαλοῦσιν ὅλην τὴν
σπεῖραν.
17 Καὶ ἐνδύουσιν αὐτὸν πορφύ-
ραν, καὶ περιτιθέασιν αὐτῷ «λέξ-
αντες ἀκάνθινον στέφανον.
18 Καὶ ἤρξαντο ἀσπάξεσθαι
αὐτόν" Χαίρεὺ βασιλευς τῶν Ἴου-
δαίων.
19 Καὶ ἔτυπτον αὐτοῦ τὴν κε-
φαλὴν καλάμῳ, καὶ ἐνέπτυον αὖ-
τῷ" χαὶ τιθέντες τὰ γόνατα, προ.
σεχύνουν αὐτῷ.
Φ0 Καὶ ὅτε ἑνέ ἔπαιξαν αὐτῷ,
ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν πορφύραν, κα,
ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια τὰ ἴδια"
ἐξάγουσιν αὐτὸν, ἵνα σταυρώ-
σωσιν αὐτόν.
21 Καὶ ἀγγαρεύουσι παράγον-
σά τινα Σίμωνα Κυρηναῖον, ἐρχό
μένον ἀπ’ ἀγροῦ, σὺν πατέ ρα Α
λεξάνδρου καὶ 'Ῥούφου, ἵνα ἄρῃ τὸν
σταυρὸν αὐτοῦ.
22 Καὶ φέρουσιν αὐτὸν ἐπὶ ΤΓολ-
γοθᾶ τύπον: ὁ ἐστι μεθερµηνευόµε-
νον, κρανίου σόπος.
93 Καὶ ἐδίδουν αὐτῷ πιεῖν ἐσ-
μιυυρνισμένον οἶνον" Ὃ δὲ οὐκ ἔλαξε.
24 Καὶ σταυρὸ ὦσαντες αὐτὸν,
διεµέριζον τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, βάλ:
λοντες χλῆρον ἐπ᾽ αὐτὰ, τίς τί ἄρῃ,
95 Ἣν δὲ ὥρα σρίτη, καὶ ἐσ-
ταύρωσαν αὐτόν.
20 Καὶ ἦν ἡ ἐπιγραφὴ τῆς αἷ-
σίας αὐτοῦ ἐπιγεγραμμένη- Ὁ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝΙΟΥΔΑΊΩΝ.
ΟΥ̓ Ἰζαὶ σὺν αὐτῷ σταυροῦσι δύο
ληστὰς" ἕνα ἐκ δεξιῶν, καὶ ἕνα ἐξ
εὐωνύμων αὐτοῦ.
28 Καὶ ἐπληρώθη ἣ γβαφή Ἡ
80
λέγουσα" ““ Καὶ μετὰ ἀνόμων ἔλο-
γίσθη.”
90 Καὶ οἱ παραπορευόµενοι
ἐβλασφήμουν αὐτὸν, κινοῦντες τὰς
κεφαλὰς αὑτῶν, καὶ λέγοντες"
Οὐὰ, ὁ καταλύων σὺν ναὸν, καὶ ἐν
σρισὶν ἡμέραις οἰκοδομῶν"
80 Σῶσον σεαυτὸν, καὶ χατάξα
ἀπὸ «τοῦ σταυροῦ.
91 Ὁμοίως καὶ οἱ ἀρχιερεῖς
ἐμπαίξοντες πρὺς ἀλλήλους, μετὰ
σῶν γραμματέων, ἔλεγον" "Αλ-
λους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται
σῶσαι.
82 Ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς φοῦ
Ἰσραὴλ χασαξδάσω νῦν ἀπὸ τοῦ
σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσω-
μεν. Καὶ οἱ συνεσσαυρω μένοι αὖ-
σῷ ὠνείδιξον αὐτόν.
959 Ενομένης δὲ ὥρας ἕχτης,
σχόσος ἐγένετο ἐφ᾽ ὅλην τὴν γῆν,
ἕως ὥρας ἐννάτης.
84 Καὶ ση ὥρα ς σῇ ἐννάτῃ ἐξύη-
σεν ὃ Ἰησοῦς φωνῇ μεγάλῃ, λέγων"
Ἔλωϊ, Ἔλωϊ, λειμᾶ σαξαχθανί ;
ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον Ὃ Θεύς
µου, ὁ Θεός µου, εἰς τί µε ἐγκατέ-
λιπες ;
85 ἸΚαίΐ τινες τῶν παρεστηκό-
σων ἀκούσαντες, ἔλεγον: ᾿Ιδοὺ,
Ἠλίαν φωνεῖ.
86 Δραμὼν δὲ εἷς, καὶ γεμίσας
σπόγγον ὄξους, περιθείς σε χαλά-
μῳ, ἐπόσιζεν αὐτὸν, λέγων: "Αφε-
τε. ἴδωμεν εἰ ἔρχεται ᾿Ηλίας κα-
θελεῖν αὐτόν.
97 Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἀφεὶς φωνὴν
μεγάλην, ἐξέπνευσε.
88 Καὶ τὸ καταπέτασμα, τοῦ
ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο, ἀπὸ ἄνωθεν
εως χατω.
90 ᾿Ιδὼν δὲ ὃ χεντυρίων ὃ “ πα-
ρὲστηχκὼς ἐξ ἐναντίας αὐσξ, ὅσι ἕξω
χράξας ἐξέπνευσεν, εἰπέν" ᾿Αληθῶς
ὃ ὤνθρωπος ἅτος υἱὸς ἦν Θεοῦ
ΕΓΑΓΙΕΛΙΟΝ
ΟΡ. 10,
40 Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ
μακρόθεν ϑεωροῦσαι" ἐν αἷς ἦν καὶ
Μαρία ἣ Μαγδαληνὴ. καὶ Μαρία
᾿Ιαχῶξου τοῦ μικροῦ, χαὶ Ἰωση
µήτηρ, καὶ Σαλώμη"
41 Αἱ καὶ ὅσε ἦν ἐν φῇ Ταλι-
λαία, ἠκολούθουν αὐτῷ, καὶ διηχό-
νουν αὐτῷ" καὶ ἄλλαι πολλαὶ αἱ
συναναξᾶσαι αὐτῷ εἰς Ἱεροσόλυμα.
42 Καὶ ἤδη ὀψίας γενομένης,
ἐπεὶ ἦν παρασχευὴ, ὃ ἐστι προσάξ-
6ατον.
45 Ἦλθεν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ ᾿Αρι-
μαθαίας, εὐσχήμων θελευσὴς, | ὃς κ)
αὐτὸς ἦν ᾿προσδεχόµενος τὴν βασι-
λείαν τοῦ Θεοῦ, σολµήσας εἰσηλθε
πρὺς Πιλάτον, ΜῈ ἠτήσατο σὺ σῶ-
μα τοῦ Ἰησοῦ.
44 Ὁ δὲ Πιλάσος ἐθαύμασεν
εἰ ἤδη πέθνηκε' καὶ προόχαλεσά-
μένος τὸν χενσυρίωνα, ἐπηρώτησεν
αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε.
45 Καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ χεντυρίω
νος. ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ Ἴω-
σήφ.
40 Καὶ ἀγοράσας σινδόνα, καὶ
καθελὼν αὐτὸν, ἐνείλησε ση σινδύνι"
καὶ κατέθηχεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ
ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας" καὶ
προσεχύλισε λίθον ἐπὶ τὴν ϑύραν φῇ
μνημείου.
41 Ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ,
καὶ Μαρία Ἰωσῆ, ἐθεώρουν ποῦ σί-
θεται.
Κεφ. ις. 16.
1 κι διαγενομένου τοῦ σαθ-
ξάτου, Μαρία ἡ Μαγδα
ληνὴ, καὶ Μαρία ἣ τοῦ ᾿Ιαχώξου,
καὶ Σαλώμη, ἠγόρασαν ἀρώματα,
ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν.
2. Καὶ λίαν πρωὶ τῆς μιᾶς σαθ
θάσων ἔρχονται ἐπὶ σὸ μνημεῖον,
ἀν ατεῖλ, ανσος τοῦ ἡλίου.
9 ΚΚαὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς"
σαρ. 10
Τίς ὁποκυλίσει ἡμῖν σὸν λίθον ἐχ
«ἧς ὅδιρας τοῦ μνημείου ;
ς
4 Καὶ ἀναθλέψασαι ος
ὅτι ἀποχεκύλισται ὁ λίθος" ην γὰρ
έγας σφόδρα.
ὅ Καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνη-
μεῖον, εἶδον νεανίσχον καθήµενον ἐν
τοῖς δεξιοῖς, περιξεελημιέ νον στολὴν
ἈΕσρὴνν καὶ ἐζεθαμ,ήθησαν.
ϐ 'Ο δὲ λέγει αὐταῖς" Μὴ ἐκ-
θαμδεῖσθε. ᾿Ιησοῦν ζητεῖτε τὸν
Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμιένον" ἡ-
ο ο ολ, ενα,
γέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε" ἴδε, ὁ τόπος
ὅπου ἔθηκαν αὐτόν.
7 ᾿Αλλ᾽ ὑπάγετε, εἴπατε τοῖς
μαϑηταῖς αὐτοῦ, καὶ τῷ Πέτρῳ,
ὅτι ο ὑμᾶς εἰς τὴν Ταλιλι αἱ-
αν" ἐχεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθως εἶπεν
ὑμῖν.
ὃ Καὶ ἐζελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ
σοῦ μνημείου" εἶχε δὲ αὐτὰς τρό-
μος καὶ ἔκστασις" καὶ οὐδενὶ οὐδὲν
εἰπον' ἐφοξοῦντο γάρ.
9 ᾿Αναστὰς δὲ «ρωΐϊ πρώτη
σαββάτου, ἐφάνη πρῶτον Μαρίᾳ
τη Μαγδαληνῇ, ἀφ᾽ ἧς ἐκθε εθλήκέι
ἑπτὰ δαιμόνια.
10 Εκείνη πορευθεῖσα ἀπήγ-
γειὰξε τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ γενομένοις,
πενθοῦσι καὶ κλαίουσι.
11 Ἰῴκεῖνοι ἀκούσαντες ὅτι ζῇ,
καὶ ἐθεάθη ὑπ αὐτῆς, ἠπίστη-
σαν.
19 Μετὰ δὲ ταῦτα δυσὶν
αὐτῶν περιπατοῦσιν ἐφανερώθ
- -
δδ «
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ.
'
51
ἑτέρα μορφη, πορευομένοις εἰς ἆ-
γβόν.
19 Κῴχεῖνοι ἀπελθόντες ἀπήγ-
γείλαν τοῖς λοιποῖς" οὐδὲ ἐκείνοις
ἐπ καν
Ὕστερον, ἀναχειμένοις αὖ-
ἘΣ .. ἕνδεχα ἐφανερώθη, καὶ
ὠνείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν, καὶ
σκληροκαρδίαν" ὅτι τοῖς εασαμέ-
νοις αὐτὸν ἐγηγεβμένον οὐκ ἐπίσ-
σευσαν.
15 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" Πορου-
θέντες εἰς τὸν κύσμιον ἅπαντα, χη-
ρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ
ον
16 Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτιό-
θεὶς, σωθήσεται" ὁ δὲ ἀπιστήσας,
κατακριθήσεται-
17 Σημεῖα δὲ τοῖς πιότεύσασι
σαῦτα παρακολουθήσει; Ἐν τῷ
ὀνόματί µου δαιμόνια ἐκξαλοῦσι"
γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς"
18 ὌὌψεις ἄρουσι: κἀν ϑανάσι-
μόν σι πίωσιν, ἃ μὴ αὐτὲς βλάψει
ἐπὶ ἀθῥώσσους χεῖρας ἐπιθήσουσι,
καὶ καλῶς ἕξουσιν.
ιο Ὁ με ἐν ἄν ἸΚύριος, μετὰ
λαλῆσαι αὐτοῖς, ἀνελήφθη εἰς δε
οὐρανὸν, καὶ ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν σοῦ
Θεοῦ.
90 Ἐχκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ἑκή-
βυζαν πανταχοῦ, τοῦ Ἰζυρίου 6υνερ-
γοῦντος, καὶ τὴν λόγον βέξαιοῦντος
διὰ τῶν ἐπακολουθούνσων σημιξίων
᾽Αμήν.
(62)
ΤτοΚΑΤΑ
ΛΟΥΚΑΝ
ΑτΙιΟΝ τα ςοαλτος.
Κεφ. ά. 1.
1 ΠΕΙΔΗΤΠΕΡ πολλοί ἐπε-
χείρησαν ὀνατάξασθαι διῆ-
γυσιν περὶ τῶν πεπληβοφοβήμένων
ἐν ἡμῖν πραγμάτων,
2 Καθὼς παρέδοσαν ἡ ἡμῖν οἱ ἀπ᾽
ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γε-
νύμενοι φοῦ λύγου"
8 Ἔδοξε κάμοὶ,παρηκολουθηχότι
λεν σᾶσιν ἀκριξῶς, καθεξῆς σοι
γεάψαι, χράτιστε Θεόφιλε"
4 Ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχῆ-
θης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.
η] Τένεσο ἐν ταῖς ἡμέραις
Ἡρώδου φοῦ βασιλέως σῆς
Ἰουδαίας, ἱερεύς τις, ὀνόματι Ζα-
χαρίας, ἐξ ἐφημερίας ᾿Αξιά: κα ἣ
γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν Ὀυγατέρων
᾿Ααρὼν, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλι-
σάξες.
6 Ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμιενοι ἐν
πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώ-
μασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι"
7 Καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς φέκνον, χα-
Δόσι ἣ Ἐλιόάξες ἦν στεῖρα, καὶ
ἀμφότεροι προξεξηκότες ἐν σαῖς
ἡμέραις αὑτῶν ἦσαν.
8 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν
αὐτὸν ἐν τῇ σάξει σης ἐφημερίας
αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ.
90 Κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας,
ἔλαχε, σοῦ ϑυμιάσαι, εἰσελθὼν εἰς
φὸν ναὺν τοῦ Κυρίου.
10 Καὶ πᾶν τὸ πλήθος τοῦ λαοῦ
ν προσευχόµενον ἔξω τῇ ὥρα τοῦ
δυμιάµατος
-
11 ὨὭφθη δὲ αὐτῷ ἄγγένις Κυ.
βίου, ἑστὼς ἐκ δεξιῶν σοῦ Ἀνσιασ-
σηβίου τοῦ ϑυμιάματος.
12 Καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας
ἰδὼν, καὶ ᾿φύξος ἐπέπεσεν ἐπ᾽ αὐτόν.
18 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγε-
λος Μὴ φοξοῦ, “Ζαχαρία: διόσι
εἰσηκούσθη ἣ δέησίς σου, αν ἣ γυνή
σου Ἐλισάξες γεννήσει υἱόν σοι,
καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰω-
άννην.
14 Καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀ-
γαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεν-
νήσει αὐσοῦ χαρήσονται"
15 Ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον
Κυρίου: καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ
μὴ πίῃ" καὶ πνεύματος ἁγίου
πλησθήσεται ὃ ἔσι ἐκ κοιλίας μητρὸς
αὑτοῦ.
16 Καὶ πολλοὺς σῶν υἱῶν Ἰσ-
ραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ ἸΚύριον σὸν
Θεὸν αὐτῶν.
17 Καὶ αὐτὸς προελεύσεσαι ἑνώ-
πιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει
ἜΡΘΗ: ἐπ΄ Ιστρέψαι καρδίας πατέ-
θων ἐπὶ σέχνα, καὶ ἀπειθεῖς ἐν
φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι ἸΚυρίῳ
λαὺν κατ εὐχένασηξ νον.
18 Καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς
σὸν νὰ Κατὰ «τί γνώσομαι
τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἶμι πρεσξύτης,
Η ἣ ’ ο ᾿ Σ -
Ἃ ἡ γυνή µου προθεβηκχυῖα ἐν ταῖς
ἡμέραις αὑτῆς.
19 Καὶ ἀποκριθεὶς ὃ ἄγγελος,
εἶπεν αὐτῷ" ᾿Εγώ εἶμι Ταξριὴλ ὁ
παρεστηχὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ" καὶ
ἀπεστώλην λαλῆσαι πρός σε, καὶ
εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα
ΟἈΡΕΊ:
20 Καὶ ἰδοὺ, ἔση σιωπῶν, καὶ |
μὴ δυνάµενος λαλ οι; ἄχει ἧς
ἡμέρας γένηται ταῦτα" ἀνθ᾽ ὧν οὐχ
ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες
πληρωθήσονται εἰς σὸν καιρὸν αὖ-
σῶν.
21 Καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν
σὺν Ζαχαρίαν" καὶ ἐθαύμαζον ἐν
τῷ χθονίρειν αὐτὸν ἐν τῷ να.
22 Ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο
λαλῆσαι αὐτοῖς" καὶ ποσο
ὅτι ὁπς ασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ" 19
αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς: καὶ διέ-
μεινε κωφύς.
28 Καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλησ θη σαν
εἰ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ,
ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.
24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ημέρας
συνέλαξεν ᾿Ελισάδετ ἣ γυνὴ αὐτοῦ"
καὶ περιέχρυθεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε,
λέγουσα"
25 Ὅτι ἕτω μοι πεποίηκεν ὁ
Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφε-
λεῖν τὸ ὄνειδός μιου ἐν ἀνθρώποις.
20 Ἔν δὲ σῷ μηνὶ τῷ ἕχε τῷ
ἀπεστάλη ὑ ἄγγε ὅλος Γαβριὴλ. ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας,
ᾗ ὄνομα Ναφαρὲτ,
27 Πρὸς παρθένον μεμνηστευ-
μένην ἀνδρὶ ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ, ἐξ
οἴχου Δαβὶδ’ Χ) τὸ ὄνομα τῆς παρ-
θένου, Μαριάμ.
98 Καὶ εἰσελθὼν ὃ ἄγγελος
-εὺς αὐτὴν, εἶπε" Χαῖρε, κεχαριτω-
μένη" ὁ Κύριος µετά δου" εὐλογη-
μένη σὺ ἐν γυναιξίν.
49 Ἡ δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη
ἐπὶ τῷ λόγῳ αὐτοῦ" καὶ διελ. ογίζε-
νο ποταπὸς εἴη ὃ ἀσπασμὸς ἅτος.
90 Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ"
Μὴ φοξοῦ Μαριάμ, εὗρες γὰρ χά-
ριν α παρὰ τῷ Θεῷ"
81 Καὶ ἰδοὺ, συλλήψῃ ἐ ἐν γασ-
τρὶ, καὶ τέξη υἱὸν, καὶ καλέσεις σὸ
ἄνομα, αὐτοῦ ΙΗΣΟΥΝ.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
88
82 Οὗτος ἔσται αὐ καὶ υἱὸς
ὑ ἰστου κληδήσεται» καὶ δώσει
αὐτῷ Κύριος ὁ Θεὺς σὺν ϑρόνον
Δδαξὶδ φοῦ πατβὺς αὐσοῦ.
96 Καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν
οἶκον Ἰαχὼξ εἰς σοὺς αἰῶνας, καὶ
σῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται
σέλος. Ὡς
84 Είπε δὲ Μαριὰμ, πρὺς τὸν
ἄγγελον: Πῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ
ἄνδρα οὐ γινώσχω ;
85 Καὶ ἀποκριθεὶς ὃ ἄγγελος
εἶπεν αὐτῇ: Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύ-
σεται ἐπί σε, καὶ δύναμις ὑψίστου
ἐπισχιάσει σοι" διὸ καὶ τὸ γεννώμε-
νον ἅγιον, κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ.
806 Καὶ ἰδοὺ, ᾿Ελισάξες ἢ συγ-
γενής σου, καὶ αὐτὴ συνειληφυτα
υἱὸν ἐν γήρᾳ αὑτῆς" χαὶ ἅτος μὴν
χτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ
μὰ ἃ
87 Ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ
τῷ Θεῷ πᾶν ῥῆμα.
88 ΕΠῤπε δὲ Μαριάμ. Ἰδοὺ ἢ
δούλη Κυρίου: γένοιτό μιοι κατὰ τὸ
ῥημά σου. Καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾽ αὖ-
τῆς ὃ ἄγγελος.
809 ᾿Αναστᾶσα δὲ Μαριὰμ, ἐν
ταῖς ἡμέραις ταύταις, ἐπορεύθη εἰς
τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν
᾿Ιούδα.
40 Καὶ εἰσήλθεν εἰς σὸν οἶκον
Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλι-
σάξες.
41 Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἣ
Ἐλισάξεσ σὺν ἀσπασμὸν τῆς Μα-
ρίας, ἐσχίρτησε σὸ βρέφος ἐν τῇ
χοιλία αὐτῆς" καὶ ἐπλήσθη πνεύ-
ματος ἁγίου ᾗ Ἐλισάρες"
42 Καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγά-
λῃ, καὶ εἶπεν" Πὐλογημένη σὺ ἐν
γυναιξὶ, χαὶ εὐλογημιένος ὁ ὃ καραὺς
τῆς κοιλίας σου.
438 Ἱαὶ πόθεν μιοι σᾶτο, ἵνα ἔλ-
| ὃη ἢ μήτηρ τῷ ἸΚυρίδ μὰ πρός μιὲ
84
44 "Ἰδοὺ γὰρ, ὡς ἐγένετο ἣ
φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σω εἰς τὰ ὦτά
μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ
βρέφος ἐν τῇ χοιλίᾳ μου.
45 Καὶ μακαρία ἣ πιστεύσασα"
ὅτι ἔσται τελείωσις σοῖς λελαλη-
μένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου.
46 Καὶ εἰπε Μαριὰμ." Μεγα-
λύνει ἡ ψυχῆ µου τὸν Κύριον"
47 Καὶ ἠγαλλίασε σὸ πνεῦμά,
µου ἐπὶ τῷ 6εῷ τῷ σωτῆρί µου"
48 Ὅτι ἐπέθλεφεν ἐπὶ τὴν σα-
πείνωσιν τῆς δούλης αὑτοῦ" ἰδοὺ
γὰρ, ἀπὸ σοῦ νῦν μακαριοῦσί µε
πᾶσαι αἱ γενεαί.
-40 Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα
καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα
ε
ὃ δυνασὸς,
αὐτοῦ"
50 Καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γ2-
νεὰς γονεῶν σοῖς φοξουμένοις αὐτόν.
51 ᾿Εποίησε κράτος ἓν βπαχίονι
αὑτοῦ: διεόχόρπισεν ὑπερηφάνους
διανοίαι. καρδίας αὐτῶν"
59 Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ Μβό-
νων, καὶ ὕψωσε ταπεινούς"
8 Πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγα-
θῶν, καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε
χενούς.
54 ᾿Αντελάξετο Ἰσραὴλ παι-
δὸς αὑτοῦ, μνησθῆναι ἐλέ έους,
ὅδὅ Καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς
πατέρας ἡμῶν, τῷ ᾿Αεραὰμ, καὶ
τῷ σπέρμ, ατι αὐτοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα.
56 Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ, σὺν αὐτῇ
ὡσεὶ μῆνας σε εἰς" καὶ ὑπέστρε εψεν
εἰς τὸν οἶχον αὑτῆς.
57 Τῇ δὲ Ἐλισάδετ ἐπλήσθη ὁ
Χρόνος τοῦ σεχεῖν αὐτὴν" καὶ ἐγέν-
νησεν υἱόν.
58 Καὶ ἤχουσαν οἱ περίοικοι Χὶ
οἱ συγγενεῖς αὐτῆς, ὅτι ἐμεγάλυνε
Κύριος σὺ ἔλεος αὑτοῦ μετ) αὐτῆς"
χαὶ συνέ ἔχαιρον αὐτῇ.
59 Καὶ ἐγένετο, ἐν τῇ ὀγδόῃ
ἡμέρᾳ ἦλθον περιτεμιεῖν σὸ “παιδίον,
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ. 1:
καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ σῷ ὀνόμαφ:
σοῦ πατρὺς αὐτοῦ, Ζαχαξίαν.
00 Καὶ ἀποκριθεῖσα ἣ μήτηρ
αὐτοῦ, εἶπεν, οὐχί: ἀλλὰ χκληθή-
σέται Ἰωάννης.
61 Καὶ εἶπον πρὺς αὐτὴν" “Ὅφι
οὐδείς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείᾳ σου,
ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι φούτῳ.
62 νένευον δὲ τῷ πατρὶ αἱ
φοῦ, τὸ τί ἂν ϑέλοι οὐϑν τον
αὐτόν.
68 Καὶ αἰτῆσας πινακίδιον, ἔ-
γραψε, λέγων" Ἰωάννης ἐστὶ τὸ
ὄνομα αὐτοῦ. Καὶ ἐθαύμασαν
πάντες.
64 ᾿Ανεώχϑη δὲ τὸ στόμα, αὐτοῖ
παραχρῆμα, καὶ ἣ γλῶσσα αὐτοῦ
καὶ ἐλάλει εὐλογῶν σὸν Θεόν.
65 Καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φό-
ξος φοὺς περιοικοῦνσας αὐτούς" καὶ
ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας διξ-
λαλεῖσο πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα.
66 Καὶ ἔθενσο πάντες οἱ ἀκού-
σαντες ἐν τῇ καρδία αὑτῶν, λέγον-
σε Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἐσ-
σαι; Καὶ χεὶρ Ἰκυρίου ἦν μετ)
ΜΌΝ
αὐτοῦ.
67 Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὖ-
σοῦ ώς «νεύματος ἁγίου: καὶ
προεφήσευσ' ξ, λέγων"
058 Εὐλογητὸς Κύριος ὗ Θεὸς
σοῦ Ἰσραὴλ" ὅτι ἐπεσχέψατο, καὶ
ἐποίησε λύσρωσιν σῷ λαῷ αὑτοῦ"
600 Καὶ ἤγειρε χέρας σωτηρίας
ἡμῖν, ἐν τῷ οἴκῳ Δαξὶδ φτοῦ παιδὸς
αὑτοῦ.
70 Καθὼς ἐλάλησε διὰ στόµα-
σος τῶν ἁγίων τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος πξο-
φητῶν αὑτοῦ"
ΤΙ Σωσηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν,
ἐκ χειρὸς πόώντων «τῶν μισούντων
ἡμᾶς"
πω Ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶνπα-
σέρων ἡμῶν, καὶ μνησϑῆναι διαθῆ-
χης ἁγίας αὑτοῦ.
σαρ. 2.
79 Ὅρκον ὃ ὃν ὤμοσε πρὺς ᾿Αξρα-
ὰμ σὺν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναι
ἡμῖν,
74 ᾿Αφόξως ἐκ χειρὸς σῶν ἐχ-
ὑρῶν ἡμῶν ῥυσθένας, λατρεύειν
αὐτῷ,
75 Ἔν ὁσιόσησι καὶ δικαιοσύνῃ
ἐνώπιον αὐτοῦ, πάσας τὰς ἡμέρας
τῆς ζωης ἡμῶν.
Τὸ Καὶ σὺ, παιδίον, προφήτης
ὑψίστου χληθήσῃ" προσ τορεύσῃ γὰρ
πρὸ προσώπου Κυρίου, ἑσοιμάσαι
ἑδοὺξ αὐτοῦ"
77 Τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας
τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐν ἀφέσει ἁμιαρτιῶν
αὐτῶν"
78 Διὰ , σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ
ἡμῶν. ἐν οἷς ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἀ-
νατολὴ ἐξ ὕψους"
Το ᾿Επιφᾶναι τοῖς ἐν σχότει καὶ
σχιᾷ Ἀανάτου καθημένοις, τοῦ κα-
φευθύναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν
εἰρήνης.
80 Τὸ δὲ σαιδίον ἤνξανε καὶ
ἐχραταιοῦτο πνεύματι" καὶ ἦν ἐν
ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως
αὐτοῦ πρὺς σ τὸν Ἰσραήλ.
Κεφ. β’. 2.
1 Γένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐχείναις, ἐξῆλθε δέ] μα
παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου, ἀπο-
γεάφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.
2 Αὕτη ἣ ἀπογραφὴ πρώτη
ἐγένετο ἡγεμιονεύοντος τῆς Συρίας
Κυρηνίου.
8 Καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπο-
γράφεσθαι, ἕχαστος εἰς τὴν ἰδίαν
πόλιν.
4 ᾿Ανέθη δὲ καὶ Ἰωσηφ ἀπὸ τῆς
Γαλιλαίας, ἐκ πόλεως Ναδαρὲτ,
εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν, εἰς πόλιν Δαξὶδ,
ήτις χαλεῖται Βηθλε: μι, διὰ τὸ
εἶναι αὐτὸν ἐξ υἴχου καὶ πατριᾶς
Δαβίδ,
ΔΑΊᾺ ΛΟΥΚΑΝ.
895
Ὃ ᾿Απογράψασθαι. σὺν Μαριὼμ,
τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικὶ,
ἔσῃ ἐγκύῳ.
6 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὖ-
σοὺς ἐκεῖ, ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι
φοῦ τεχεῖν αὐτήν.
7 Καὶ ἔσεχε σὸν υἱὸν αὑτῆς τὸν
πβωσύσοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐ-
σὸν, καὶ ἀνέχλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάς-
νη δίδει οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν σῷ
καταλύμιαει.
6 Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν ση χώ-
ρα τῇ αὖὐτ τῇ ἀγραυλοῦνς ες, χαὶ φυ-
λάσόονς ες φυλαχὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ
φὴν ποίμνην αὑτῶν"
9 Καὶ ἰδοὺ, ἄγγελος Κυρίου
ἐπέστη αὐτεῖς, χαὶ δόξα Κυρίου
περιέλαμ.γεν αὐτούς" καὶ ἐφοξ ἤδη
σαν φόξον μέγαν.
10 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος
Μὴ φοξεῖσθε" ἰδοὺ γὰρ, εὐαγγελί-
ζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις
ἔσται παντὶ τῷ λοῶ'
11 Ὅτι ἐσέχθη ὑμῖν σήμερον
σωτὴρ, ὕς ἐστι Χβισσὺς Κύριος, ἐν
πόλει Δαξὶδ,
12 Καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον"
εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον,
χείμιενον ἐν σῃ φατν].
19 Καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν
τῷ ἀγγέλω πλῆθος στρατιᾶς οὐρα-
νίου, αἰνούντων τὸν Θεὸν, καὶ λε-
γόντων"
14 Δύξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, και
ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὖ-
δοχία.
15 Καὶ
ἀπ’ αὐτῶν
ἐγένετο, ὡς ἀπῆλθον
ΠΑΡ ΘΕ νὰ οδών
γι σὸν οὐρανὸν οἱ ἄγ-
γξλοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες
εἶπον πρὸς ἀλλ δι Διέλθωμεν
δὴ ἕως Βηθλεὲμ, καὶ ἴδωμεν τὸ
ἕημα σοῦτο σὺ γεγονὸς, ὃ ὁ ΙΚύριος
ἐγν νώρισεν ἡμῖν.
τὸ Καὶ ἦλθον σπεύσαντες, χαὶ
ἀνεῦρον τῆν τε Μαριὰμ, καὶ σὺν
δ0
ἸἸωσὴρ, καὶ σό βρέφος χείµενον ἐν
τῇ φάτνη.
17 ᾿Ιδόντες δὲ διε) γνώρισαν περὶ
φτοῦ ῥήματος σοῦ λαληθέ έντος αὐτοῖς
περὶ τοῦ παιδίου τούτου.
18 Καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες
ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων
ο ΣΝ ; ἐπ ρκεηνον
ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς.
19 Ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνε-
τήρει τὰ ἑήματα ταῦτα, συµεάλ-
λουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτῆς.
90 Καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες,
δοξά ζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν
ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤχουσαν καὶ εἶδον,
χαθὼς ἐλαλήδη πρὺς αὐτούς.
21 Καὶ ὅτε ἐπ λήσθησαν ἡ ἡμέ έβαι
ὀχτὼ τοῦ περι ἐμεῖν αὐτὸν, καὶ
ἐκλήθη σὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦς, τὸ
κληθὲν ὑπὸ σοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ
συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία.
22 Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἣ-
μέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν, κατὰ
σὸν νόμον Μωσέως, ἀνήγαγον αὐ-
σὸν εἰς Ἱεροσόλυμα, παραστῆσαι
τῷ Κυρίῳ,
28 καθὸ ἧς γέγραπται ἐν νύμῳ
Κυρίου" «Ὅτι σἂν ἄρσεν διανοῖγον
μήσραν, ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληδή-
σεται"
24 Καὶ τοῦ δοῦναι ϑυσίαν, κα-
σὰ τὸ εἰρημένον ἐν νόμῳ Κυρίου,
ζεῦγος τρυγόνων, ἢ δύο νεοσσοὺς
περιστεγῶν." ,
οὔ Ἰζαὶ ἰδοὺ, ἦν ἄνθρωπος ἐν
“Ἱερουσαλὴμ, ᾧ ὄνομα Συμεων" χαὶ
ὗ ἄνθρωπος ἅτος δίκαιος καὶ εὐλα-
ξὴς, προσδεχύμενος α παξάχλησιν φξ
Ἰσραβλ" καὶ πνεῦμα ἅγιον ἦν ἐπ’
αὐτὸν.
260 Και ἦν αὐτῷ χεχρηµατισ-
μένον ὑπὸ τοῦ πνεύματος σοῦ ᾿ἁγίε,
μνὴ ἰδεῖν Ἀάνασον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν
Χριστὸν Κυρίου.
“7 Καὶ ἦλθεν ἐν τῷ “νεύματι
εἰς τὸ ἱερύν" καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν
ΕἸΑΙΓΕΔΙ͂ΟΝ -
(αρ. 2.
σοὺς γονεῖς σὸ παιδίον Ἰησοῦν, σοῦ
ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ σὸ εἰθισμιένον
τοῦ νύμιου περὶ αὐτοῦ,
28 Καὶ αὐςὸς ἐδέξατο αὐτὸ εἰς
τὰς σ Ἰγκάλας αὑτοῦ, χαὶ εὐλόγησε
σὺν Θεὸν, καὶ εἰπε"
90 Νῦν ἀπολύεις σὺν δοῦλόν
σου δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν
εἰρήνη"
80 Ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί µου
σὸ σωτήριόν σου,
81 Ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρὀόω-
πον πάντων τῶν λαῶν"
82 Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν,
χαὶ δύξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ.
88 Ἱκαὶ ἦν Ἰωσὴφ τ ἣ μήτηρ
αὐτοῦ Φαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλου-
μένοις περὶ αὐτοῦ.
84 Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συ-
μεῶν, χαὶ εἰπε πρὺς Μαριάμ, σὴν
μητέρα. αὐτοῦ: Ἰδοὺ, ἅτος κεῖται
εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν
ἐν τῷ Ἰσραὴλ, καὶ εἰς σημεῖον ἀν-
σιλεγ όμ.ενον"
85 Καὶ σου δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν
διελεύσεται ῥομφαία" ὅπως ἂν ἀ-
ποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν
διαλογισμοί.
86 Καὶ ἦν "Αννα προφῆτις, ϑυ-
γάτηρ Φανουὴλ, ἐκ φυλῆς ᾿Ασὴρ'
αὕτη προξεξηχυῖα ἐν ἡμέραις πολ-
λαῖς, ζήόασα ἔτη μετὰ ἀνδρὺς
ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὑτῆς.
87 Καὶ αὕτη χήρα ὡς ἐτῶν
ὀγδοηκοντατεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίσ-
σατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ, νηστείαις καὶ
δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέ
ρᾶν.
98 ΙΚαὶ αὕτη αὖσ τῇ ὥρᾳ ἐπισ
σᾶσα, ἀνθωμαλογεῖ: ἴσο σῷ Κυρίῳ
χαὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι σοῖ
προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερου-
σαλήμ..
80 Καὶ ὡς ἐτέλεσαν ἅπανσα
τὰ κατὰ τὸν νόμον Κυρίου, ὑπέσ-
(αρ 9.
σρεφαν εἰς «τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὴν
πόλιν αὑτῶν Ναφαρές.
40 Τὸ δὲ παιδίον ἤυξανε, καὶ
ἐκραταιοῦτο π πνεύματι, πληρούμενον
σοφίας: καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ]
αὐτό.
41 Καὶ ἐπορεύοντο οἱ γονεῖς αὖ-
φοῦ κατ᾽ ἔτος εἰς Ἱερουσαλὴμ, τῇ
ἑορτή τοῦ πάσχα.
42 Καὶ ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδε-
κα, ἀναξάντων αὐτῶν εἰς Ἱεροσό-
λυμα, κατὰ τὸ ἔϑος τῆς ἑορτῆς"
43 Ἱκαὶ τελειωσάντων τὰς ἡμιέ-
ρας, ἐν 'σῷ ὑποστρέφειν αὐτοὺς,
ὑπέμεινεν ᾿Ιησοῦς ὁ παῖς ἐν “ξρου-
σαλὴμ." καὶ οὐκ ἔγνω ᾿Ιωσὴφ κ) ἣ
Σ ο
µήτηρ αὐτοῦ.
44 Νομίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν ση
συνοδίᾳ εἶναι, ἦλθον ἡμέρας ὁδὸν,
κ) ἀνεξήταν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέσε,
καὶ ἐν τοῖς γνωστοῖς.
45 Καὶ μὴ εὑρόντες αὐτὸν, ὑ-
πέσσρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ,, ζη-
φοῦνσες αὐτόν.
40 Καὶ ἐγένες σο, μεθ) ἡμέρας
τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερζ “) χαθε-
ζόμενον͵ ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων,
καὶ ἀκούοντα αὐτῶν, καὶ ἐπερωτῶν-
ον
τα αὐτούς.
47 Ἐξίσσταντο δὲ πάντες οἱ
ἀχούντες αὐτοῦ, ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ
ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ.
48 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν, ἐξεπλά-
γησαν" κ καὶ πρὸς αὐτὸν ἣ μήτηρ
αὐτοῦ εἶπε" Τέχνον, τί ἐποίησας
ἡμῖν ἔτως; ἰδοὺ, ὁ πατήρ σου
χοἰγὼ ὀδυνώμενοι ἐζητοῦμέν σε.
40 Καὶ εἰπε πρὸς αὐτούς" Τί
ὅτι ἐζητεῖτέ μες οὐκ ἤδειτε ὦ ὅτι ἐν
σοῖς τοῦ πατρύς μου δεῖ εἰναί µε
50 Καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ
ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν αὐτοῖς.
51 Καὶ κατέξη μετ᾽ αὐτῶν, κ)
ἦλθεν εἰς Ναζαρέτ' καὶ ἦν ὑπο-
«ασσόµενος αὐτοῖς Καὶ ἣ μήτηρ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΙΚΑΝ. 87
,
αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ῥήματα
ταῦτα ἐν τῇ καρδία, αὑτῆς.
2 καὶ Ἰησοῦς προέγοπτε σοφία,
καὶ ἡλικίᾳ, καὶ χάριτι παρὰ Θεῷ
καὶ ἀνθρώποις. 3
Κεφ. γ΄. 8.
1 ΕΝ ἔσει δὲ πεντεκαιδεκάτῳ
σῆς ἡγεμονίας Τιδερίου
Καίσαρος, ἡγεμονεύοντος Ἠονσίου
Πιλάτου τῆς ᾿Ιουδαίας, καὶ τετραρ-
χοῦντος τῆς Γαλιλαίας Ἡρώδου,
Φιλίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ
τετραρχοῦντος τῆς Ἰτοναίας χαὶ
1 ᾿ραχωνίτιδος χώρας, καὶ Λυσανίου
τῆς ᾿Αξιληνῆς τετραρχοῦντος,
2 Ἐπσ ἀρχιερέων Αννα καὶ
Καϊάφα, ἐγέ ἕνετο ῥῆμα Θεοῦ ἐπὶ
"ἐν φὺν τοῦ Ζαχαρίου υἱὸν, ἐν
"Σ᾿ Καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν πε-
ρίχωρον τοῦ ᾿Ιορδάνου, κηρύσσων
βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν
Ξ
ἁμαρτιῶν"
Ὡς γέγραπται ἐν βίξλῳ λό-
γων Ἡσαϊου τοῦ προφήτου, λέγον-
σος" ““ Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ"
Ἑτομάσατε τὴν ὁδὸν ἸΚυρίου, εὖ-
θείας ποιεῖτε τὰς τρίξους αὐτοῦ.
ὅ Πᾶσα φάραγξ πληρωθήσε-
σαι, καὶ πᾶν ὄρος χαὶ βουνὸς σα-
πεινωθήσεται" καὶ ἔσται τὰ σχολιὰ
εἰς εὐθείαν, καὶ αἱ τραχεῖαι εἰς ὑδὲς
λείας.
6 Καί ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ
σωτήβιον φοῦ Θεοῦ.”
7 Ἢ λεγεν ἦν τοῖς ἐκπορενομέ
νοις ὄχλοις βαπτισθῆναι ὑ ὑπ᾽ αὐτοῦ
Γεννήµατα ἐχιδνῶν, σίς ὑπέδειξεν
ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς ο ὦ
ὀργῆς ;
8 Ποιήόατε ὧν χαρποὺς ἀξίους
τῆς µετανοίας καὶ μὴ ἄρζησθα
λέγειν ἐν ἑαυσεῖς Πατέρα ἔχομεν
'Αδραάμ. λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι
88
δύναται ὁ Θεὺς ἐχ τῶν λίθων τούτων
ἐγεῖραι ς χνα σῷ “Αξραάμ..
9 Ἤδη δὲ "Ὁ ἣ ἀξίνη πρὸς τὴν
δίϑαν τῶν δένδρων κεῖται: πᾶν ἂν
δένδρον, μὴ ποιοῦν χαρπὺν καλὸν,
ἐκκόπσεται, καὶ εἰς πυρ βάλλεται,
10 καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν οἱ ὄχ-
λοι λέγοντες" Τί ἓν ποιήσομεν ;
11 λα οχριθεὶς δὲ }.έγει αὐτοῖς"
Ὃ ἔχων δύο χιτῶνας, ᾿μετοἰθεὼ
τῷ μὴ ἔχοντι" 3 ὁ ἔχων βρώματα,
ὁμοίως ποιείτω.
19 Ἦλθον δὲ Ὁ τελῶναι βαπ-
δεν, καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν"
Διδάσκαλε, σί ποιήσοιμεν ;
18 Ὃ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς"
Μηδὲν πλέον παρὰ τὸ διατεταγμιέ-
νον ὑμῖν πράσσετε.
14 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν καὶ
στρατευόμενοι, λέγοντες" Καὶ: ἡμεῖς
σί ποιήσομεν ; Καὶ εἰπὲ πρὸς αὖ-
σούς' Μηδέν διασείσησε, μιηδὲ
συχοφανσήσησε, καὶ ἀρχεῖσθε τοῖς
ὀψωνίοις ὑμῶν.
15 Ίροσ δοκῶντος δὲ τοῦ λαοῦ,
χαὶ διαλογιδομένων πάντων ἐν ταῖς
καρδίαις αὑτῶν περὶ τοῦ Ἰωάννου,
µήποσε αὐτὺς εἴη ὁ Χριστός,
16 ᾿Απεκρίνατο δ ᾿Ιωάννης,
ἅπασι έχων" Ἐγὼ μὲν ὕδατι
βαπτίζω ὑμᾶς' ἔρχεται δὲ ὁ ἰσ-
χυεύτερύς μου, Σ ἐκ εἰμὶ ἱκανὸς
λῦσαι σὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων
αὐτοῦ" αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν
«νεύματι ἁγίῳ, καὶ πυρί"
. μὴ φὸ πτύονὲ ἐν τ χειρὶ αὖ-
ςοῦ, διαχαθαριξῖ τὴν ἅλωνα
Ν εόην καὶ συνάξει τ τὸν σῖτον εἰς τὴν
ἀποθήκην αὑτοῦ: τὸ δὲ ἄχυρον κα-
σακαύσει πυρὶ ἀσξέστω.
18 Πολλὰ μὲν ἐν καὶ ἕτερα
«αραχαλῶν εὐηγ} ] ελ εν τὸν λαῦν.
19 Ὁ δὲς Ηρώδης ὃς ἐτράρχης,
ἐλεγχύμενος ὑπ αὐτοῦ κ. Ἡρω-
-
διάδος σῆς γυναιχὺς Φιλίππου φτοῦ
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
ΟΡ. 5
ἀδελφοῦ αὐτοῦ, καὶ περὶ πάντων
ὧν ἐποίησε πονηρῶν ὁ Ἡρώδης,
20 Ἠροσέθηχε καὶ σοῦσο ἐπὶ
πᾶσι; χαὶ πα ε]σε σὺν Ιωάννην
ἐν σῇ φυλακῇ.
51 Ἐγένετο. δὲ ἐν σῷ βαπτισ-
θῆναι ἅπαντα σὺν λαὺν, καὶ Ἰησοῦ
βακπεισϑέντος, καὶ προσευχομένου.
ἀνεωχϑῆναι σὺν οὐρανὸν,
22. Καὶ καταξῆναι σὺ «νεῦμα
σὸ ἅγιον σωματικῷ εἴδει, ὡσεὶ πε-
ξιστερὰν, ἐπ᾽ αὐσὺν, καὶ φωνὴν ἐξ
οὐρανοῦ γενέσθαι, λέγουσαν" Σὺ εἶ
ὁ υἱὸς μου ὁ ἀγαπητὸς, ἐν σοὶ ἠυδό-
χησα.
93 Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ
ἐτῶν τριάκοντα ἀρχόμενος, ὧν, ὡς
ἐνομίζετο,υἷὸς ᾿Ιωσὴφ, τοῦ Ἠλὶ,
94 Τοῦ Μασθὰς, «τοῦ Λευὶ, σοῦ
Μελχὶ, τοῦ Ἰαννὰ, τοῦ Ἰωσὴφ,
25 Τοῦ Ματταθίου, τοῦ ᾿Αμὼς,
φτοῦ Ναοὺμ, «τοῦ ᾿Εσλὶ, τοῦ Ναγ-
γαὶ,
20 Τοῦ Μαὰδ, σοῦ Ματσαθίου,
σοῦ Σεµεῖ, τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ Ἰούδα,
27 Τοῦ Ἰωαννὰ, σοῦ Ῥησὰ,
φτοῦ Ζοροξάξελ, τοῦ Σαλαθιὴλ, τοῦ
Νηρὶ,
ὃς Τοῦ Μελχὶ, τοῦ ᾿Αδδὶ, φοῦ
Κωσὰμ, τοῦ Ἑλμωδὰμ, τοῦ Ἢρ,
90 Τοῦ Ἰωσὴ, σοῦ Ἐλνκέζερ,
σοῦ Ἰωρεὶμ, «τοῦ Ματθὰτ, τοῦ Λευΐ,
90 Τοῦ Συμεὼν, σοῦ Ἰούδα,
φοῦ ᾿Ιωσὴφ, τοῦ Ἰωνὰν, τοῦ Ἔλια
χειμ..
91 Τοῦ Μελεᾶ, σοῦ Μαϊνὰν,
φοῦ Ματσαθὰ, τοῦ Ναθὰν τοῦ Δα-
ξ)δ,
93 Τοῦ Ἰεσσαὶ, «τοῦ ᾿Ωδὴδ,
σοῦ Βοὺζ, τοῦ Σαλμὼν, σοῦ Ναασ-
σὼν,
95 Τοῦ ᾽Αμιαδὰξ, φτοῦ ἸΑ-
ῥὰμ., τοῦ Ἐσρὼμ,, τοῦ Φαρὲς, σοῦ
Ἰούδα,
Ϊ 34
που ομως ων .μμωμωνοος υσντυσυυ νο στ υσυρυσετσσθι οΘεε ασυ ὐὐονυναπυ δ σοσνυ οὖν νι νι Ὁ Ό συ ΘῈ
Τοῦ Ἰακὼς, τοῦ ᾿Ιδαὰκ
αρ. 4.
τού ᾿Αθραὰμ, τοῦ Θάρα; τοῦ Να
χὼρ,
99. Τοῦ Σεροῦχ, τοῦ Ῥαγαῦ,
σοῦ Φαλὲκ, τοῦ ᾿Εδὲρ, τοῦ Σαλὰ,
90 Τοῦ Καννὰν, σοῦ ᾿Αρφαξὰδ,
σοῦ Σἢμµ., τοῦ Νῶε, τοῦ Λάμεχ,
87 ὙΣ Μαθουσάλα, σὲ Ἐνὼχ,
φοῦ Ἰαρὲδ, σοῦ Μαλελεὴλ, σοῦ
ἹΚαϊνὰν,
88 Τοῦ ἸΕνὼς, σοῦ Σὴθ,
Αδὰμ,, τοῦ Θεοῦ.
τοῦ
Κεφ. δ΄. 4.
1 Ἔ Ησοῦς δὲ ανεύ ὕματος ἁγίου
πλήρης ὑπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ
Ιορδάνου" καὶ ἤγετο ἐν τῷ πνεύ-
ματι εἰς τὴν ἔρημιον,
2 Ἡμέρας φεσσαράκοντο, πει-
ξαζόμενος ὑ ὑπὸ ἐτουεἀιαϑύλουν, «ζζαὶ
οὐχ ἔφαγ γεν οὐδὲν ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐχείναις" καὶ συντελεσθεισῶν αὐτῶν,
ὕστερον ἐπείνασεν.
3 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ διάξολος"
Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θε εοῦ, εἰπὲ τῷ λίθῳ
σούτῳ ἵνα γένηται ἄρτος.
4 ἸΚαὶ ἀπεκρίθη Ἰησοῦς πρὸς
αὐτὸν, λέγων: Γέγραπται" θα
οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄν-
θρωπος, ἀλλ᾽ ἐπὶ πανσὶ ῥήματι
Θεοῦ."
δ Καὶ ἀναγαγὼν αὐτὸν ὃ διά-
6ολος εἰς ὄρος. ὑψηλὸν, ἔδειξεν αὖ-
σῷ πάσας σὰς βασιλείας τῆς οἷ-
κουμιένης ἐν στιγμῇ χβόνου,
6 Καὶ εἰπεν αὐτῷ ὁ διάξολος:"
Σοὶ δώσω τὴν ἐξουσίαν ταύτην ᾱ-
σασαν, καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν: ὅτι
ἐμιοὶ παραδέδοται, Ὁ ᾧ ἐὰν ϑέλω,
διδωμι αὐτήν.
7 Σὺ ἦν ἐὰν προσχυνήσῃς ἐνώ-
πιόν μου» ἔσται σου πάσα.
8 Καὶ ἀποκριθεὶς αὐτῷ, εἶπεν ὃ
Ἰησοῦς" Ὕπαγε ὀπίσω μιὰ, σατανᾶ"
γέγραπται γάρ" Πεοκυνήσεις ΚΚύ-
8:
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
80
θιον σὺν Θεύν σου, καὶ αὐτῷ μόνῳ
λατρεύσεις.
9 Καὶ ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Ἱερου-
σαλὴμ,, καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ
πτερύγιο: τοῦ Ἱεροῦ, καὶ εἶπεν αὐτῷ"
Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυ-
φὸν ἐντεῦθεν κάτω"
10 Γέγξαπται γάρ, «ἐ“Ὅφι τοῖς
ἀγγέ ἕλοις αὑτοῦ ἐντελεῖται περί
σου, τοῦ διαφυλάξαι σε"
11 Καὶ ὅτι ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί
σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίϑον
σὸν πύδα σου.
12 Καὶ ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὐτῷ
ὁ Ἰησοῦς" Ὅτι εἴρηται" ““ Οὐχ ἐκ-
πειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου.)
18 Καὶ ὄυντελέ σας πάντα σει-
ρασμιὸν ὁ διάξολος, ἀπέστη ἀπ
αὐτοῦ ἄχρι καιροῦ.
14 Καὶ ὑπέστρεψεν ὁ ὃ Ἰησοῦς ἐ ἐν
φῇ δυνάυει τοῦ πνεύματος εἰς τὴν
Ταλιλαίαν" καὶ φήμη ἐξῆλθε χαθ'
ὅλης τῆς περιχώρου περὶ αὐτοῦ.
15 Καὶ αὐτὸς ἐδίδασχεν ἐν ταῖς
συναγωγαῖς αὐτῶν, δοξαζόμενος
ὑπὸ πάντων.
, 16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναξαρὲς,
ὲ ἦν πεθραμμένος, και εἰσῆλθε κα-
τὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρα, τῶν
σαξξάτων εἰς τὴν συναγωγὴν, καὶ
ἀνέστη ἀναγνῶναι.
17 Καὶ ἐπεδόϑη αὐτῷ βιβλίον
'Ἡσαΐου τοῦ προφήτου" χαὶ ἀναπ-
σύξας σὸ βιβλίον, εὑρε τὸν τόπον ἃ
ἦν γεγραμιμιένον"
[8 “ς Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾽ :
ἕνεκεν ἔχρισέ µε" εὐαγγελίζεσθαι
πτωχοῖς ἀπέσταλχέ με, ἰάσασθαι
σους ὄυντεσ τριμμιένους σὴν χαρδίαν,
19 Κη ηρύξαι αἰχιμαὐχώτοις ἄφε-
σιν, καὶ τυφλοῖς ἀνάθλεψιν, ἀποσ-
σεζλαι σεθρανσµένους ἐν ἀφέσει,
κηβύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεχτόν.᾽»
90 Καὶ πτύξας σὸ ξιθλίον, ἀ-
ποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ, ἐκάθισε" καὶ
»
δ
90
πάντων ἐν τῇ συ νναγωγῇ οἱ ὀφθαλ-
μοὶ ἦσαν ἀτενίζοντ ες αὐτῷ.
21 Ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὖ-
φοὺς" Ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἣ
γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν.
22 Καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὖ-
φῷ, καὶ ἀδούμμιδον ἐπὶ σοῖς λόγοις
τῆς χάριτος, τοῖς ἐχπορευομένοις ἐχ
σοῦ στ στόματος αὐτοῦ, καὶ ἔλεγον"
Οὐχ ἕτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ; :
28 Καὶ εἶπε «ρὺς αὐτές" Πάν-
τως ἐρε εἴτέ µιοι τὴν παραξολὴν σαύ-
σὴν" ᾿Ιατρὲ, ϑεράσευσον σεαυτόν"
ὅσα ἠκούσαμιεν γενόμενα ἐν τῇ
Καπερναοὺμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν
τῇ παῖ ρίδι σου.
924 Εἰπε δὲ" ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν,
ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν
ση πατρίδι αὑτοῦ.
95 Ἔπ' ἀληθείας δὲ λέγω ὑ ὑμῖν,
πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέ έραις
Ἠλίου ἐν τῷ Ἰσραὴλ, ὅτε ἐχλείσ-
θη ὃ οὐρανὺς ἐπὶ ἔτη τρία χα) μῆνας
ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ
πα) φὴν γῆν"
26 Καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὖτ
ἐπέμφθη Ἠλίας εἰ μιὴ εἰς Σάρισσα α
σῆς Σιδῶνος, πρὸς γυναῖκα χήραν.
27 Καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν
ἐπὶ ᾿Ελισσαίου τοῦ προφήτου ! ἐν σῷ
Ἰσραὴλ, χαὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐχαθα-
ρίσθη, εἰ μὴ Νεεμιὰν ὁ Σύρος.
98 Καὶ ἐπλήσθησαν «πάντες
ϑυμιοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ, ἀκούοντες
ταῦτα.
29 Ιζαὶ ἀναστάνσες ἐξέξαλον
αὐτὸν ἔξω σης πόλεως: καὶ ἤγ ἄγον
αὐτὸν ἕως ὑφρύος σοῦ ὄρους, ἐφ᾽
Σ ἡ πόλις αὐτῶν ὠχοδόμητο, εἰς σὸ
χατ ακρημνίσαι αὐτόν.
80 Αὐτὸς δὲ, διελθὼν διὰ κ΄ --
αὖσ ὤν, ἐπορεύετο.
91 Καὶ κατῆλθεν εἷς Ἰζαπερ-
ναοὺμ, πόλιν τῆς Γαλιλαίας" καὶ ἦν
διλύσχων αὐτοὺς ἐν τοῖς σάξξασι"
ΕΥ̓ΑΓΓΕΛΙΟΝ
ιά
|
σορ 4,
339 Καὶ ἐξεπλήσσονσο ἐπὶ τῇ
διδαχῇ αὐτοῦ, ὅσι ἐν ἐξουσία ἣν ὁ
λόγος αὐσοῦ.
88 Καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦν
ἄνθρωπος ἔχων πνεῦμα δαιμονίου
ἀκαθάρσοῦ, καὶ ἀνέχραξ: φωνῇ με-
γάλῃ,
84 Λέγων: Ἔα, «ί ἡμῖν καί
σοι, Ἰησοῦ “Ναξαρηνέ; Ξ ἦλθες ἀπο-
λέσαι ἡμᾶς» : οἷδά σε τίς εἶ, ὃ ἅ-
γιος φοῦ Θεοῦ.
96 Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰη-
σοῦς, λέγων: Φιμώθητι, καὶ ἔξελθε
ἐξ αὐτοῦ. Ἰκαὶ ῥίψαν αὐτὸν τὸ
ῥαιμόνιον εἰς μέσον, ἐζηλθεν απ)
αὐτοῦ, μ.ηδὲν βλάψαν αὐσόν.
86 Ἰκαὶ ἐγένετο ϑάμξος ἐπὶ
πάντας" καὶ συνελάλουν πρὸς ἆλ-
λήλους, λέγοντες" Τίς ὃ λόγος
ὅσος, ὅτι ἐν ἐξουσία καὶ δυνάμει
ἐπιτάσσει τοῖς ἀχαθάρτοις πνεύμια-
σι, καὶ ἐξέρχονται ;
87 Καὶ ἐξεπορεύετο ἦχος περὶ
αὐτοῦ εἰς πάντα τόπον τῆς περι-
χώρου.
98 ᾿λναστὰς δὲ ἐκ τῆς δυναγω-
γῆς, εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰχίαν Σίμω-
νος πενθερὰ δὲ τοῦ Σίμωνος ἦν
συνεχομένη πυρετῷ μεγάλῳ" καὶ
ἠρώτησαν αὐτὸν περὶ αὐτῆς.
80 [Καὶ ἐπιστὰς ἐπάνω αὐτῆς,
ἐπετίμησε σῷ πυρετῷ, καὶ ἀφῆκεν
αὐτήν: παραχρῆμα δὲ ἀναστᾶσα
διηκόνει αὐτοῖς.
40 Δύνοντος δὲ τοῦ ἡλίου, πάν-
φες ὅσοι εἶχον ἀσϑενοῦντας νόσοις
ποιχίλαις, ἤγαγον αὐτοὺς πρὸς αὖ-
φύν" ὁ δὲ ἑνὶ ἑχάστῳ αὐτῶν πὰς
χεῖρας ἐπιθεὶς, ἐθεράπευσεν αὐτούς.
41 ᾿Εξήρχετο δὲ καὶ δαιμόνια
ἀπ πὸ πολλῶν, χράζοντα καὶ λέγον-
σα" Ὅτι σὺ εἰ ὁ Χριστὸς ἡ ὁ υἱὸς τοῦ
Θεοῦ. Καὶ ἐπισιμῶν οὐκ εἴα αὐτὰ
λαλεῖν, ὅτι ἤδεισαν «ὃν Χριστὸν
αὐτὸν εἶναι
αρ. ὅ
45 Τενοµένης δὲ ἡμέρας, ἐξελ-
θὼν ἐπορεύθη εἰς ἔρημον φύπον, καὶ
οἱ ὄχλοι ἐζήτουν αὐτὺν, καὶ ἦλ θον
ἕως αὐτοῦ" καὶ χατεῖχον αὐτὸν «οῦ
μὴ πορεύεσθαι ἀπ’ αὐτῶν.
43 Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτοὺς"
Ὅτι καὶ ταῖς ἑτέραις πόλεσιν εὐ-
αγγελίσασθαί µε δεῖ τὴν βασιλεί-
αν τυῦ Θεοῦ: ὅσι εἰς τοῦτο ἀπέσ-
σαλμιαι.
44 Καὶ ἦν κηρύσσων ἐν ταῖς
συναγωγαῖς τῆς Γαλιλαίας.
Κεφ. έ. ὅ.
Γένέτο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον
ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκού-
εἰν φὸν λόγον σοῦ Θεοῦ, χαὶ αὐτὸς
ἦν ἑστὼς παρὰ σὴν ..- Τεννη-
᾿ σαρέτ' κ
2 Καὶ εἰδε δύο πλοῖα ἑστῶτα
παρὰ τὴν λίμνην" οἱ δὲ ἁλιεῖς ᾱ-
ποξάνσες ἀπ᾽ αὐτῶν, ἀπέπλυναν τὰ
δίκτυα.
8 Ἐμθὰς δὲ εἰς ἕν τῶν πλοίων
ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν
ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον"
χαὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τῷ πλοίου
σοὺς ὄχλους. η
4 Ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἰπε
πρὸς τὸν Σίμωνα" ᾿Ἐπανάγαγε εἰς
τὸ βάθος, καὶ χαλάσατε τὰ δίκτνα
ὑμῶν εἰς ἄγρα".
ὅ Καὶ ἀποχριθεὶς ὁ ὁ Σίμων, εἶπεν
αὐτῷ: Ἐπιστάτα, δι’ ὅλης τῆς
νυχτὸς χοπιάσαντες, οὐδὲν ἐλάξο-
μέν" ἐπὶ δὲ τῷ ῥήμιατί σου χαλάσω
φὸ δίχτυον.
ϐ Καὶ σοῦτο ποιήσαντες, συνέ-
κλεισαν πλῆθος ἴχθύων πολύ: διεὺ-
θ; ἤγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν"
7 Καὶ κατένευσον τοῖς μιετόχοις
τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ σλοίῳ, τοῦ ἐλθόν-
σας συλλαξέσθαι αὐτοῖς" καὶ ἢλ-
"ον, καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ
«λοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά.
1
ἐσέ
ἐσέ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
91
᾿Ιδὼν δὲ Σίμων Πέτρος, προ-
σέπεσε τοῖς γόνασι τοῦ Ἰησοῦ. λέ-
γων" Ἔξελθε ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ
ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε,
9 Θάμδος γὰρ περιέσχεν αὐσὶν,
χαὶ πάντας τοὺς δὺν αὐτῷ, ἐπὶ ση
τῶν ἰχθύων ἢ συνέλαξον"
10 Ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωξον Χ)
Ἰωάννην, υἱοὺς Ζεξεδαίου, οἱ ἦσαν
κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι, καὶ εἶπε πρὸς
σὺν Σίμωνα ὃ Ἰησοῦς: Μὴ φοβοῦ"
ἀπὸ σοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζω-
γρῶν.
11 ἸΚαὶκαταγαγόντες τὰ πλοία
ἐπὶ σὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα, ἢ-
χολούθησαν αὐτῷ.
19 Καὶ ἐ ἐγένετο ἐν σῷ εἶναι αὖ-
σὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων, χαὶ ἰδοὺ,
ἀνὴρ πλήρης λέπρας" καὶ ἰδὼν τὸν
᾿Ιησοῦν, πεσὼν ἐπὶ πρύσωπον. ἐδεή-
θη αὐτοῦ, λέγων" Κύριε, ἐὰν ϑέλῃς,
δύνασαί µε καθαρίσαι.
19 Καὶ ἐχκτείνας τὴν χεῖρα,
ἥψατο αὐτοῦ, εἰπών: Θέλω, χα-
θαρίσθητι. Καὶ εὐθέως ἢ λέπρα
ἀπῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ.
14 Καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν αὖ-
σῷ μηδενὶ εἰπεῖν: ἀλλὰ ἀπελθὼν
δεῖξον σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ προσέ-
νεγχξ περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου,
καθὼς προσέταξε Μωσῆς, εἰς μαρ-
ΠΝ αὐτοῖς.
15 Διῆρχετο δὲ μᾶλλον ὁ ὁ λό-
γος περὶ αὐτοῦ: καὶ συνήρχοντο
ὄχλοι πολλοὶ ἀκούειν, καὶ ϑερα-
πεύεσθαι ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀσθε-
νειῶν αὑτῶν.
16 Αὐτὸς δὲ ἦν ὑποχωρῶν ἐν
ταῖς ἐρήμοις, χαὶ προσευχόμενος.
17 Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν η-
μερῶν, καὶ αὐτὸς ἦν διδάσχων: καὶ
ἦσαν καθήμενοι Φαρισαΐοι καὶ νοµια"
διδάσκαλοι, οἱ ἦσαν ἐληλυθότες ἐκ
πάσης κώμης τῆς Γαλιλαίας, καὶ
᾿Ιουδαίας, καὶ “Ἱερουσαλήμ. καὶ
"
[γ᾽
95
δύναμις ἸΚυρίου ἦν εἰς «ὸ ἰᾶσθαι
αὐτούς.
18 Καὶ ἰδοὺ, ἄνδρες φέροντες
πὶ κλίνης ἄνθρωπον | ὃς ἦν παβαλε-
αι. καὶ ᾿ἐξήτουν αὐτὸν εἰσε-
νεγκεῖν, καὶ ΤΩΝ ἐνώπιον αὐτοῦ"
19 Καὶ μὴ εὑρόντες διὰ ποίας
εἰσενέ ἔγκωσιν αὐτὸν, διὰ τὸν ὄχλον,
ἀναξάντες ἐπὶ τὸ δῶμα, διὰ τῶν
χεράμων καθῆχαν αὐτὸν σὺν τῷ
χλινιδίῳ εἰς τὸ μέσον ἔμπροσθεν σᾶ
Ἰησοῦ.
20 Καὶ ἰδὼν τὴν πίστιν αὐτῶν,
εἶπεν αὐτῷ" Ἄνθρωπε, ἀφέωνταί
σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.
.. Καὶ ἤρξαντο, διαλογίξε εσθαι
γξαμµματεῖς χαὶ οἱ φαρισαῖοι,
ος Τίς ἐστὶν ἧὅτος ὃς λαλεῖ
βλασφημίας: Ξ τς δύναται ἀφιέναι
ἁμαρτίας εἰ μὴ μόνος ὁ Θεές;
99 Ἐπιγνοὺς ͵ δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς
ὑναλογισμὸς αὐτῶν, ἀποκριθεὶς εἰπε
«ρὺς αὐτούς" ὯΙ διαλογίζεσθε ἐν
ταῖς χαρδίαις ὑμῶν ; :
29 Τί ί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν"
᾿ Αφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτ ίαι σου" ἢ
Εγξιραι καὶ ὶ περιπάτει ; 5
94 Ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν
ἔχει ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς
γῆς ἀφιέναι ἁμιαρείας, εἶπε σῷ
παβαλελυμένῳ" Σοὶ λέγω, ἔγει-
βαι" καὶ ἄρας τὸ κλινίδιόν σου, πο-
ρεύου εἰς τὸν οἰκόν σου.
Φ9ῦ ΝΣ αἱ παραχρηµα ἀναστὰς
ἐνώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ᾽ ᾧ κατέκει-
πο, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶχι χον αὑτοῦ,
δοξάϑων σὸν Θεόν.
960 Καὶ ἐκστασις ἔλαξεν ἅπαν-
σας, καὶ ἐδόξαδον σὺν Θεὺν"
ἐπλήσθησαν φόξου, λέγοντες"
εἴδομεν παράδοξα σήμερον.
27 Καὶ μετὰ ταῦτα ἐξῆλθε, 29
ἐθεάσατο τελώνην ὑνόμιατι Λευῖν,
καθήμινον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ
ἷ ᾿Ακολούθει μοι.
χαὶ
{7 ω:
Οτι
είπεν αὐτῶ"
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. ὅ
28 Καὶ καταλιπὼν ἅπανσα,
ἀναστὰς ἠχολούθησεν αὐτῷ.
20 Καὶ ἐποίησε δοχὴν μεγάλην
ὃ Λευὶς αὐτῷ ἐν ση οἰκία. αὑτοῦ"
5»
ἦν ὄχλος σελωνῶν πολύς, καὶ ἀλ-
λων οἱ ἦσαν μετ᾽ αὐτῶν χατακεί-
μενοι.
90 Καὶ ἐγόγγυζον οἱ γξαμµα-
τεῖς αὐτῶν χαὶ οἱ φαβισαῖοι πρὺς
φοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, λέγοντες"
| Διατί μετὰ τελωνῶν καὶ ἁμαρτω-
λῶν ἐσθίετε καὶ πίνετε :
91 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς,
εἶπε α πρὸς αὐτούς" Οὐ χξείαν ἔχου-
σιν οἱ ὑγιαίνοντες ἰατῤοῦ, ἀλλ᾽ οἱ
χακῶς ἔχοντες.
82 Οὐχ ἐλήλυθα καλέσαι ὅι-
καίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς µε-
σάνοιαν.
83 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν"
Διασί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νησσεύ-
ουσι πυχνὰ, καὶ δεήσεις ποιοῦνται,
ὁμοίως καὶ οἱ τῶν φαρισαίων" οἱ δὲ
σοὶ ἐσθίουσι καὶ πίνουσιν 5
84 Ὃ δὲ εἶπε πρὸς. αὐτούς"
Μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶ-
νος, ἐν ᾧ νυμφίος μεσ᾽ αὐτῶν ἐσσι,
ποιῆσαι νηστεύειν ;
85 ᾿Ελεύσονται δὲ ἡμέραι καὶ
ὕταν ἀπαρθὴ ἀπ᾽ αὐτῶν ὁ νυμφίος"
τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς
μέραις.
96: Ἔλεγε δὲ καὶ παραβολὴν
πρὸς αὐτοὺς" “Ὅσι οὐδεὶς ἐκίθλημα
ἱματίου καινοῦ ἐπιδάλλει ἐπὶ
ἱμάτιον παλαιών εἰ δὲ μµήγε,
καὶ σὺ χαινὸν σχίδει, καὶ τῷ πα-
λαιῷ οὐ συμφωνεῖ τὸ ἀπὸ τοῦ
καινοῦ.
837 Καὶ ἐδεὶς βώλλει οἶνον νέον
εἷς ἀσχοὺς παλαιούς" εἰ δὲ μήγε,
ῥήξει ὃ νέος οἶνος «τοὺς ἀσκοὺς χαι
αὐτὸς ἐχχυθήσεται, γαὶ οἱ ἀσκοὶ
ἀπολᾶνται.
38 ᾿Αλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσχους
σαρ. 6.
καινοὺς [λητέον"
συντηροῦνται.
389 Καὶ οὐδεὶς πιὼν παλαιὴν,
εὐθέως ϑέλει νέον: λέγει γάν, Ὁ
παλαιὸς χρησεύτερύς ἔστιν.
καὶ ἀμφότεροι
1 Ἡ ια Γένετο δὲ ἐν σαββάτῳ δευ-
4 τεροπρώτῳ διαπορεύεσθαι
αὐτὸν διὰ τῶν σπορίμων" καὶ ἔτιλ-
λον οἱ μαδηταὶ αὐτοῦ τοὺς στάχυ-
ας, καὶ ἤσθιον, ψΨώχονσες ταῖς
χερσί.
4. Τινὲς δὲ τῶν φαρισαίων εἶπον
αὐτοῖς: Τί ποιεῖτε ὃ οὐκ ἔξεστι
ποιεῖν ἐν τοῖς σάξξασι :
9 Καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς
εἶπεν ὃ ᾿Ιησοῦς" Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγ-
νωτε ὃ ἐποίησε Δαξὶδ, ὑπότε ἐπεί-
νασεν αὐτὺς, καὶ οἱ μιετ᾽ αὐτοῦ ὄν-
σες :
4 Ὡς εἰσῆλθεν εἰς σὺν οἶκον τοῦ
Θεοῦ, καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέ-
σεως ἔλαξε, καὶ ἔφαγε, καὶ ἔδωκε
καὶ τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ: ἃς οὐκ ἔξεστι
φαγεῖν εἰ μὴ µνους τοὺς ἱερεῖς :
5. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς" “Ὅτι κύ-
βιός ἐστιν ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου χαὶ
“ως σαξξάτου.
6 Ἐγένετο δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ σαξ-
δάτῳ εἰσελθεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συνα-
γωγὴν, καὶ διδάσκειν" καὶ ἦν ἐκεῖ
ἄνθρωπος, κ) ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ
ἦν ξηρά.
Ἴ ἸΠαρετήρουν δὲ οἱ γραμμα-
σεῖς χαὶ οἱ φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ
αβθάτω δεραπεύσει, ἵνα εὕρωσι
χατηγορίαν αὐτοῦ.
8 Αὐτὸς δὲ ἤδει. τοὺς διαλογισ-
μοὺς αὐτῶν: καὶ εἶπε τῷ ἀνθρώπῳ
τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα" Ἔγει-
ραι, καὶ στῆθι εἰς τὸ μέσον. “Ὁ δὲ
ἀναστὰς ἔστη.
9. Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὖ-
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 98
στοὺς ᾿Ἐπερωτήσω ὑμᾶς «ι" "Ἐξ
εστι τοῖς σάβξασιν ἀγαθοποιῆσαι,
ἢ κακοποιῆσαι ; ψυχὴν σῶσαι, ἢ
ἀπολέσαι ;
10 Καὶ πεειθλεψάµενος πάν-
τας αὐτοὺς, εἶπε τῷ ἀνθρώπῳ
"Ἔκτεινον τὴν χεῖρώ σου. “Ὁ δὲ
ἐποίησεν ἕτω" καὶ ἀποκατεστάδη
ἢ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη.
11 Αὐτοὶ δὲ ἐπλήσθησαν ἀνοί-
ας, καὶ διελάλουν " πρὸς ἀλλήλους,
τί ἂν ποιήσειαν τῷ Γησοῦ.
19 Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις
ταύταις, ἐξῆλθεν εἰς τὸ ὄρος “ρο-
σεύξασθαι" " καὶ ἦν διανυχτερεύ ύων ἐν
τῇ προσευχῇ τοῦ Θεοῦ.
19 Καὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέ ρα, προ-
σεφώνησε τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ" καὶ
ἐχλεξάμινος ἀπ᾽ αὐτῶν δώδεκα, ἃς
καὶ ἀποστόλους ὠνόμασε.
14 Σίμωνα, ὃν χαὶ ὠνόμασε
Πέτρον, καὶ ᾿Ανδρέ αν σὸν ἀδελφὸν
αὐτοῦ, Ἰάχωξ εον καὶ ᾿]ωάννην, Φί-
λιππον καὶ Βαρθολομαῖον,
15 Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν, Ἰά-
χωβον τὸν τοῦ ᾽Αλφαίου, καὶ Σίµω-
να τὸν καλούμενον Ζηλωτὴν,
16 ᾿Ιούδαν Ἰσκώξου, καὶ
δαν Ἰσκαριώσην,
προδόσης.
17 Καὶ καταθὰς μετ) αὐτῶν,
ἔστη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ" καὶ ὄχλος
μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ
τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας
ἐ “Ἱερουσαλὴμ, χαὶ τῆς παραλίου
Τύρου χαὶ Σιδῶνος" οἱ ἦλθον ἀκοῦ-
σαι αὐτοῦ, καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν
νόσων αὑτῶν"
18 Καὶ οἱ ὀχλούμενοι ὑπὸ πνευ-
μάτων ἀκαθάρτων: καὶ ἐθεραπεύ-
ονσο.
19 Καὶ πᾶς ὃ ὄχλος ἐζήτει
ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ᾽
αὐτοῦ ἐξήρχετο, καὶ ἰᾶτο πόντας.
90 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας σοὺς
Ἰού-
ὃς καὶ ἐγένετο
94
/
ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς
αὑτοῦ, ἔλεγε: Μακάριοι οἱ πτω-
χοί: ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία
φοῦ Θεοῦ.
21 Μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν"
ὅτι χορτασθήσεσθε. ἹΜακάριοι οἱ
κλαίοντες νῦν: ὅτι γελάσετε,
939 Μαχάριοί ἐστε, ὅταν µισή-
σωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν
ἀφορίόωσιν ὑμᾶς, καὶ ὀνειδίσωσι, Ὁ
ἐχξώλωσι σὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονη-
ρὸν, ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνδρώπου.
38. Χαίρετε ἐν ἐκείνη τῇ ἡμέρᾳ
καὶ σχιρτήσατε" ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς
ὑμῶν πολὺς εν τῷ οὐρανῷ" κατα
ταῦτα γὰρ ἐποίουν τοῖς προφῆταις
οἱ πατέρες αὐτῶν.
φᾷ Πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλου-
σίοις" ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλησιν
ἀν
ὑμῶν.
45 Οὐαὶ ὑμῖν οἱ ἐμπεπλησμέ-
νοι, ὅσι πεινάσεσε' οὐαὶ ὑμῖν οἱ
γελῶντες νῦν" ὅτι πενθήσετε καὶ
κλαύσεσε.
46 Οὐαὶ, ὅταν καλῶς ὑμᾶς
εἴπωσι πώντες οἱ ἄνθρωποι" κατὰ
ταῦτα γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπρο-
φήταις οἱ πατέρες αὐτῶν."
21 ᾿Αλλ᾽ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀ-
χούουσιν ᾿Αγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς
ὑμῶν: καλῶς ποιεῖσε τοῖς μισοῦσιν
ὑμᾶς"
28 Ἐὐλογεῖτε τοὺς καταρωμέ-
νους ὑμῖν' καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ
σῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς.
29 Τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σια-
«όνα, πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην" καὶ
ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμιώτιον, 3)
τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς"
50 Πανσὶ δὲ τῷ αἰτοῦντί σε,
δίδου" καὶ ἀπὸ τοῦ αἱροντος τὰ σὰ,
μὴ ἀπαισει
91 Καὶ καθὼς ϑέλεφςς ἵνα ποιῶ-
σιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμιεῖς
ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμιοίως.
ΕΥΑΓΣΕΛΙσὁΝ
αρ. 6
99 Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγα
πῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐσ-
σί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοι τοὺς
ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι.
99. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποῆσε τοὺς
ἀγαθοποιοῦνϊας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν
χάρις ἐστί ; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρ]ωλοὶ
σὸ αὐτὸ ποιοῦσι.
94 Καὶ ἐὰν δανείζητε παρ ὧν
ἐλπίζεϊε ἀπολαξεῖν, ποία ὑμῖν
χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμιαρ]ωλοὶ
ἁμαρ]ωλοῖς δανείζουσιν, ἵνα ἀπο-
λάξωσι τὰ ἰσα.
98 Πλὴν ἀγαπᾶϊε τοὺς ἐχθροὺς
ὑμῶν, καὶ ἀγαθοποιεῖτε, καὶ δανεί-
ζεῖε μηδὲν ἀπελπίζονΊες: καὶ ἔσται
ὁ μισθὺς ὑμῶν πολὺς, καὶ ἔσεσθε οἱ
υἱοὶ σοῦ ὑψίστου" ὅτι αὐτὸς χρησ-
σός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ
πονηρούς. ὴ
96 Τίνεσθε ἐν οἰκ]ίρμονες, χα-
θὼς κ) ὁ παἸὴρ ὑμῶν οἰκ]ίβμιων
ἐστί.
97 Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ
κριθητε' μὴ καἸαδικάζεῖε, καὶ οὐ
μὴ κα]αδιχασθήτε: ἀπολύεϊε, χαὶ
ἀπολυδϑήσεσθε"
38 ΔίδοΊε, καὶ δοθήσεΊαι ὑμῖν
μέτρον καλὸν, πεπιεσµένον καὶ σε-
σαλευμένον καὶ ὑπερεκχυνόμενον
δώσουσιν εἰς σὸν χόλπον ὑμῶν" σῷ
γὰρ αὐτῷ μέτρῳ ᾧ με]ρεῖσε, ἀν]ι-
με]ρηθήσε]Ίαι ὑμῖν.
39 Εἰπε δὲ παραξολὴν αὐτοῖς"
Μήσι δύναΊαι τυφλὸς τυφλὸν ὅδη-
γεῖν ; οὐχὶ ἀμφότεροι εἰς [βόδυνον
πεσοῦνται :
40 Οὐχ ἔστι μαθητὴς ὑπὲρ σὸν
διδάσκαλον αὑτοῦ: κα]ἸηβΊισμένος
δὲ πᾶς ἔσται ὡς ὃ διδάσκαλος αὐ-
φοῦ.
41 Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ
ἐν σῷ ὀφθαλμῷ ἀδελφοῦ σου, τὴν
δὲ δοκὺν τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀφθαλμῷ
οὐ καἸανοεῖς :
(ἀρ. 7
49 Ἢ πῶς δύνασαι λέγειν τῷ
ἀδελφῷ σου" ᾿Αδελφὲ, ἄφες ἐκθά-
λω τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ
σου, αὐτὸς σὴν ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου
δοχὸν οὐ βλέπων ; Ὕποχριτὰ, ἔχ-
6αλε πρῶτον τὴν δοχὸν ἐκ τοῦ ὀφ-
θαλμοῦ σου, καὶ σότε διαθλέψεις
ἐκθαλεῖν τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλ-
μῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
45 Οὐ γάρ ἐστι δένδρον καλὸν,
ποιοῦν καρπὸν σαπρόν' οὐδὲ δένδρον
σαπβὺν, ποιοῦν χαρπὸν χαλόν"
44 Ἔκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ
ἰδίου καρποῦ γινώσκεται" οὐ γὰρ
ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦχα, οὐδὲ
ἐκ βάτου σρυγῶσι σταφυλήν.
45 ὋὉ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ
ἀγαθοῦ ϑησαυροῦ τῆς καρδίας αὑτοῦ
προφέρει σὺ ἀγαθόν' δ ὁ πονηβὺς
ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ. σησαυροῦ
σῆς καρδίας αὑτοῦ προφέρει τὸ πο-
νηρύν" ἐχ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς
καρδίας λαλεῖ τὸ σσύµα αὐτοῦ.
46 Τί δέ με καλεῖτε, Κύρις,
Κύριε: καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω; 2
47 Πᾶς ὁ ἐρχόμενος πρός με, 3
ἀκούων μου τῶν λόγων, καὶ ποιῶν
αὐτοὺς, ὑποδείξω ὑμῖν τίνι ἐστὶν
ὅμιοιος.
48 Ὅμοιός ἐστιν ἀνδρώπῳ οἶχο-
δομοῦντι οἰκίαν, ὃς ἔσχαψε καὶ
ἐξάθυνε, καὶ ἔθηκε ϑεμέλιον ἐπὶ
σὴν πέτραν' πλημμύρας δὲ γενο-
μένης, προσέῤῥηξεν ὁ ποταμὺς τῇ
οἰκία, ἐχείνη, καὶ οὐκ ἴσχυσε σαλεῦ-
σαι αὐτήν" σεθεµελίωτο γὰρ ἐπὶ
τὴν πέτραν.
49 Ὁ δὲ ἀκούσας καὶ μιὴ ποιῆ-
σας" ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰχοδο-
μήσαντι οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς
ϑεμελίου" ἧ προσέῤῥηξεν ὃ ὃ ποτα-
μὺς, καὶ εὐθέως ἔπεσε, καὶ ἐγέ-
νετο τὸ ῥῆγμα τῆς οἰκίας ἐκείνης
μέγα.
ΚΑΤᾺ ΛΔΟΥΚΑΝ.
95
Κεφ. δ΄. Ἴ.
1 Πεὶ δὲ ἐπλήρωσε πάνσα «ὰ
ῥήματα αὑτοῦ εἰς τὰς ἆ
χοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς Καπερ
ναούμ..
ᾧ “Ἑχατοντάρχου δέ τινος δοῦλος
χακῶς ἔχων, ἤμελλε σελευσᾷν, ὃς
ἦν αὐτῷ ἔντιμος.
9 ᾿Ακούσας δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ,
ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν πρε εσευτέρους
τῶν ᾿Ιουδαίων, ἐρωτῶν αὐτὸν, ὅπως
ἐλθὼν διασώσῃ σὸν δοῦλον αὑτοῦ.
4 Οἱ δὲ, παραγενόμενοι πρὸς τὸν
Ἰησοῦν, παρεχάλουν αὐτὸν σπου-
δαίως, λέγοντες" Ὅτσι ἄξιός ἐστιν
ᾧ παρε ἐξε ι σοῦσο"
δ ᾿Αγαπᾷ γὰρ τὺ ἔύνος ἡμῶν,
καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ὠκοδόμη-
σεν ἡμῖν.
6 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπορεύετο σὺν
αὖτ ο. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ μακρὰν
ἀπέχοντος ἀπὸ τῆς οἰκίας, ἔπεμψε
πρὸς αὐτὸν ὁ ἑχατύντορχος φίλους,
λέγων αὐτῷ: Κύριε, μὴ σχύλλου"
οὐ γάρ εἰμι ἱκανὸς ἵνα ὑπὸ τὴν σσέ-
γην µου εἰσέλθῃς"
Ἵ Διὸ οὐδὲ ἐμναυτὸν ἠξίωσα πρὺς
σε ἐλθεῖν: ἀλλὰ εἰπὲ λόγῳ, καὶ
ἰαθήσεται ὁ παῖς µου.
8 Καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνδρωπός εἶμι
ὑπὸ ἐξουσίαν τασσύμιενος, ἔχων ὑπ᾽
ἐμαυτὸν στρατιώτας" } λέγω φέτῳ"
Πορεύθητε, καὶ πορεύεται" χ) ἄλλω"
Ἔρχου, καὶ ἔρχεται" ) τῷ δούλῳ
µου" ἹἸΠοίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ.
9 ᾿Αχούσας δὲ ταῦτα. ὃ Ἰησοῦς,
ἐθαύμασεν αὐτόν" καὶ στραφεὶς, σῷ
ἀκολουθοῦντι αὐτῷ ὄχλῳ εἰπε
Λέγω ὑμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ
φοσαύσην πίστιν εὗρον.
10 Καὶ ὑποστρέ. ψαντες οἱ πεµφ-
θέντες εἰς τὸν οἶκον, εὗρον σὺν ἆσ.
θενοῦντα δοῦλον ὑγιαίνοντα
96
11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἑξῆς,
ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην
Ναῖΐν: καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ
μαϑηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ, καὶ ὄχλος
πολύς.
19 Ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς
πόλεως, καὶ ἰδοὺ, ἐξεκομίζετο σεθ-
νηκὼς, υἱὸς μονογενὴς τῇ ( μητρὶ
αὐτοῦ, καὶ αὑτῇ χήρα" καὶ ὄχλος
τῆς πόλεως ἱκανὸς σὺν αὐτῇ.
19 Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος,
ἐσπλαγ χνίσθη ἐπ' αὐτῇ, καὶ εἶπεν
αὐτῇ: Μὴ κλαῖε.
14 Καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς
σοροῦ: οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν,
καὶ εἰπε Νεανίσκε, σοὶ λέγω,
ἐγέρθητι.
15 Καὶ ἀνεχάθισεν ὃ νεχρὸς, καὶ
ἤρξατο λαλεῖν" χαὶ ἔδωχεν αὐτὸν
φῇ μητρὶ αὐτοῦ.
16 Ἔλαξθε δὲ φύθος ἅπαντας,
καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὺν, λέγοντες"
"Ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγεβσαι ἐν
ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσχέψατο ὁ Θεὺς
σὺν λαὸν αὑτοῦ.
17 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόγος ἔτος ἐν
ὅλη τῇ ᾿Ιουδαία περὶ αὐτοῦ, καὶ ἐν
ο μήν
γγείλαν Ιωάννη οἱ
μαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάντων σού-
σων.
19 Καὶ προσκαλεσάμενος δύο
σινὰς τῶν μαθητῶν αὑτοῦ ὁ Ἰωάν-
νης, ἔπεμψε πρὺς τὸν Ἰησοῦν, λέ-
γων" Σὺ εἰ ὁ ἐρχύμενος, ἣ ἄλλον
προσδοχῶμεν :
90 Παραγενόμενοι δὲ πρὸς αὖ-
σὺν οἱ ἄνδρες, εἶπον Ἰωάννης ὁ
βαπτσιστὴς ἀπέσταλκεν ἡμᾶς πρὸς
σε, λέγων: Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος, ἢ
ἄλλον προσδοχῶμεν ;
91 Ἐν αὐτῇ δὲ τῇ ὥρα ἐθερά-
φευσε πολλοὺς ἀπὸ νόσων "Ὁ μαστί-
γῶν Ὁ πνευμάτων πονηρῶν, 3 συφ-
λοῖς πολλ.ἴς ἐχαρίσα]ο τὺ Βλέπειν
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
σαρ. ἢ
99 Καὶ ἀποκριθες ο Ἰησοῦς,
εἶπεν αὐτοῖς" Τιορευθέντες ἀπαγ-
γείλασε Ἰωάννη ἃ εἴδετε καὶ
ἠκούσατε" ὅτι τυφλοὶ ἀναςλέπουσι,
χωλοὶ περιπατοῦσι, λεπροὶ καθαρί
ζονται, χωφοὶ ἀκχούουσι, νεκροὶ ἐγ εί-
ρονται, πτωχοὶ εὐαγγελίζονται"
95 Καὶ μακάριός ἐστιν ὃς ἐὰν
μὴ σκανδαλισθῆ ἐν ἐμιοί.
24 ᾿Απελθόντων δὲ τῶν ἀγγέ-
λων Ἰωάννου, ἤρξασο λέγειν πρὸς
σὲς ὄχλες περὶ ᾿Ιωάννε" Τί ἐξελη-
λύθατε εἰς τὴν ἔρημον ϑεάσασθαι͵
χάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόµενον .
25 ᾿Αλλὰ τί ἐξεληλύθατε ἰδεῖν :
ἄνθρωπον ἐν μαλαχοῖς ἱματίοις ἦμ.-
φιεσμιένον ; ἰδοὺ, οἱ ἐν ἱματισμῷ
ἐνδόξῳ καὶ φρυφῇ ὑπάρχοντες, ἐν
σοῖς βασιλείοις εἰσίν.
96 ᾿Αλλὰ ςἰ ἐξεληλύθατε ἰδεῖν :
προφήτην ; ναὶ λέγω ὑμῖν, καὶ
περισσύτερυν προφήτου.
97 Οὗτός ἐστι περὶ ἆ γέγβαπ-
σαι" ““ Ἰδοὺ, ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν
ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς
κατασκευάσει τὴν ὑδόν σου ἔμπροσ-
θέν σου.)
28 Λέγω γὰρ ὑμῖν, μείζων ἐν
γεννητοῖς γυναικῶν προφήτης Ἰω-
άννου τοῦ βαπειστοῦ οὐδείς ἐστιν"
ὁ δὲ μικρότερος ἐν τῇ βασιλεία τοῦ
Θεοῦ, μείζων αὐτοῦ ἐστι.
Φ9 αὶ πᾶς ὃ λαὺς ἀχούόας μ
οἱ τελῶναι ἐδικαίωσαν σὺν Θεὸν,
βαπτισθένσες τὸ ξάπεισμα Ἰω-
ἄννου"
90. Οἱ δὲ φαρισαῖοι καὶ οἱ νομι-
χοὶ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ ἠθέτησαν
εἰς ἑαυτοὺς, μὴ θαπσιόθέντες ὑπ᾽
αὐτοῦ. ο
91 Τίνι ἐν ὁμοιώσω τοὺς ἀνθρώ-
πους τῆς γενεᾶς ταύτης ; καὶ σίνι
εἰσὶν ὅμιοιοι :
199 "Ὅμοιοί εἰσι παιδίοις σοῖς ἕν
ἀγορᾷ καθημένοις, καὶ προσφωνοῦ-
αρ. 8
σιν ἀλλήλοις, καὶ λέγουσιν: Ἢυ-
λήσαμιε ὑμῖν, καὶ οὐκ ὠρχήσασθε"
ἐθρηνήσαμιεν ὑμῖν, καὶ οὐκ ἐκλαύ-
σατε.
39 Ἐλήλνθε γὰρ Ἰωάννης ὁ
βαπτιστὴς μήτε ἄρτον ἐσθίων,
«μήσε οἶνον πίνων" καὶ λέγετε" Δαι-
ἐμόνιον ἔχει.
94 ᾿Ελήλυθεν ὃ υἱός τοῦ ἀνθρώ-
που ἐσθίων καὶ πίνων" καὶ λέγετε"
Ἰδοὺ, ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπό-
"ης, τελωνῶν φίλος καὶ ἁμαρτω-
κών,
35 Καὶ ἐδικαιώθη ἣ σοφία ἀπὸ
τῶν σέχνων αὑτῆς πάντων.
856 Ἠρώτα δέ τις αὐτὸν τῶν
φαρισαίων, ἵνα φάγη μετ) αὐτοῦ"
καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ
φαρισαίου, ἀνεχλίθη.
51 Καὶ ἰδοὺ, γυνὴ ἕν τῆ πόλει,
ἥτις ἦν ἁμαρτωλὸς, ἐπιγνοῦσα ὅτι
ἀνάκειται ἐν τῇ οἰκία τοῦ φαρισαίου,
-ομίσασα ἀλάβαστρον μύρου,
38 Καὶ στᾶσα παρὰ τοὺς πόδας
εὐτοῦ ὀπίσω, κλαίουσα, ἤρξατο
(βρέχειν σοὺς πόδας αὐτοῦ τοῖς δά-
κρυσι, καὶ ταῖς ϑριξὶ τῆς κεφαλῆς
αὑτῆς ἐξέμιασσε, καὶ κατεφίλει
τοὺς πύδας αὐτοῦ, καὶ ἤλειφε τῷ
μύρῳ
99 Ἰδὼν δὲ ὁ Φαρισαῖος ὃ χα-
λέσας αὐτὸν, εἶπεν ἐν ἑαυτῶν λέ-
γων" Οὗτος, εἰ ἦν πξοφήτης, ἐγί-
ο λδ : ΕΣ ;
ψωσχεν αν τις και ποταπη η γυνὴ
ἥτις ἅπτεται αὐτοῦ, ότι ἁμαξτωλός
ἐστι.
40 Καὶ ἀποκχθιθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε
πρὸς αὐτόν" Σύμων, ἔχω σου τὶ εἰ-
πεῖν. ὋὉ δέ φησι Διδάσχαλε;
εἰπί.
4] Δύο χθεωφειλέται ἦσαν δα-
φειστῆ τινι ὃ εἷς ὤφειλε δηνά-
ξια πεντακόσια, ὃ δέ ἔτεξος πεντή-
κοντα.
42 Μὴ ἐχόντων δὲ αὐτῶν ἄπο-
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
97
δοῦναι, ἀμφοτέροις ἐχαρίσατο. Τίς
ὧν αὐτῶν, εἰπὲ, πλεῖον αὐτὸν ἀγα-
πήσει ;
43. αικίας δὲ ὁ Σίμων, εἷ-
σεν “Ὑπολαμδάνω ὅτι ᾧ σὸ πλεῖον
ἐχαρίσατο. Ὃ δὲ εἶπεν αὐτῷ"
᾿Ορθῶς ἔχρινας.
44 Καὶ στραφεὶς πρὸς σὴν γυ-
ναῖκα, τῷ Σίμωνι ἔφη: Βλέπεις
ταύτην τὴν γυναῖκα ; εἰσῆηλθόν σου
εἰς τὴν οἰχίαν, ὕδωρ ἐπὶ τοὺς πόδας
µου οὐκ ἔδωκας" αὕτη δὲ τοῖς δά-
χρυσὶν ἔθρεξέ μου τοὺς πόδας, καὶ
ταῖς ϑριξὶ τῆς κεφαλῆς αὑτῆς ἐξέ-
μαξε.
45 Φίλημό, μοι οὐκ ἔδωχας"
αὕτη δὲ, ἀφ’ ἧς εἰσῆλθον, οὐ διέ-
λιπὸ καταφιλοῦσό, μου τοὺς πόδας"
46 Ἐλαίω τὴν κεφαλήν μιου
οὖκ ἤλειψας" αὕτη δὲ μύρῳ ἤλειψέ
μου τοὺς πόδας.
47 Οὗ χάριν, λέγω σοι, ἀφέων-
σαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς, αἱ πολλαὶ;
ὅτι ἠγάπησε πολύ: ᾧ δὲ ὀλίγον
ἀφίεται, ὀλίγον ἀγαπᾷ.
48 Εἶπε δὲ αὐτῇ"
σου αἱ ἁμαρτίαι.
49 Καὶ ἤρξαντο οἱ συνανακεί-
μένοι λέγειν ἐν ἑαυαοῖς' Τίς Στός
ἐστιν ὃς καὶ ἁμαρτίας ἀφίησιν ; 5
50 Εἶπε δὲ ποὺς τὴν γυναῖκα"
Ἢ πίστις σου σέσωκέ σε" πορεύου
εἰς εἰρήνην.
᾿Αφέωνταί
Ἱζεφ. ή. 8.
{ Αἱ ἐγένετο ἐν τῷ καθεξῆς
Τε σσ ξῆς,
χαὶ αὐτὸς διώδευς κατὰ
πόλιν καὶ κώμην, κηρύσσων καὶ εὐ-
αγγελιξόμενος σὴν βασιλείαν σοῦ
Θεοῦ: καὶ οἱ δώδεκα σὺν αὐτῷ.
Φ Καὶ γυναϊκέ ς σινες αἱ ἦσαν
σεθερα πευμέναι ἀπὸ πνευμάτων πυ-
νηρῶν, καὶ ἀσθενειῶν" Μαρία ἢ
καλοῦμένη Μαγδαληνὴ, ἀφ’ ἧς
λαιμόνια ἑπτὸ ἐξεληλύθει,
88 ΕΥΑΓΙΕΛΙΟΝ
3 Καὶ Ἰωάννα γυνὴ Χουζᾶ
ἐπισρόπου Ηρώδου, καὶ Σϑυσθων ΟΣ
χαὶ ἕτεραι «υλλαὶ, αἵτινες διηκό:
νουν αὐτῷ απὸ τῶν ὑπαρχόντων
αὐταῖς.
4 Συνιόντος δὲ ὄχλου πολλοῦ,
καὶ τῶν κατὰ πύλιν ἐπιπορευομένων
πρὺς αὐτὸν, εἰπε διὰ απ παραξολῆς"
5. Ἐξηλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖ-
ξαι σὸν σπ όρον αὗτᾶ" ἐν τῷ σσει-
εειν αὐτὸν, ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν
ὁδὸν, καὶ χατεπατήθη, καὶ τὰ πε-
σεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατ ἔφαγεν αὐτό.
6 Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴ
“πές τραν, χαὶ φυὲ ἐν ἐξηράνθη, διὰ σ
μὴ ἔχειν ἰχμάδα.
Ἵ Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ
τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ
ἄχανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό.
8 Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν
γῆν τὴν ἀγαθὴν, καὶ φυὲν ἐποίησε
καρπὺν ἑχατονταπλασίονα Ταῦτα
λέγων, ἐφώνει" Ὃ ἔχων ὦτα ἀ-
χούειν, ἀχουέτω.
9 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθη-
σαὶ αὐτοῦ, άγιος, σίς εἴη ἡ πα-
ραξολὴ αὕτη
10 Ὁ δὲ, εἶπεν. Ὕμιῖν δέδοται
γνῶναι σὰ μυστήρια «ἧς βασιλείας
σοῦ Θεοῦ: τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παβα-
6ολαῖς, ἵνα βλέπ οντες μὴ βλέπω
σι, καὶ ἀχούοντες μὴ συνιῶσιν.
11 Ἔστι δὲ αὕτη ἣ παραξολῆ;
Ὃ σπύρος ἐσσὶν ὁ λόγος φοῦ Θεοῦ.
19 Οἱ δὲ παρὰ τὴν ὑδὸν, εἰσὶν
οἵ ἀκούοντες" τα ἔρχεται ὁ διά-
6ολος, χαὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς
καρδίας αὐτῶν, ἵνα μιὴ σας
σωθῶσιν.
19 Οἱ δὲ ἐπὶ σῆς πέτρας, οἵ,
ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς ὁέ-
χονται σὸν λόγον: καὶ ἆτοι ξίζαν
οὐκ ἔχουσιν, οἵ «ρὺς καιρὸν α «ιστεύ-
ουσι, καὶ ἐκ χαιρῷ πειρασμοῦ ἀφίσ-
φανται.
ζαρ 8
14 Τὸ δὲ εἰς τὰς ἀχάνθας σε
σὸν, ἕτοί εἰσιν οἱ ἀκούσανσες, καὶ
ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου, καὶ ἣδε-
νῶν σοῦ βίου πορευύμιενοι δυμιαν!-
γι χαὶ οὐ σελεσφοροῦσι
5 Τὸ δὲ ἐ ενσ τῇ καλῇ γῇ. ὅτοί εἰ.
σιν εἴης ἐν καρδίᾳ χαλῃ ὶ ἀγαϑῇ,
ἀκούσαντες τὸν λόγον, κατέχουσι,
καὶ χαρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.
16 Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψαι,
καλύσσει αὐτὸν σκεύει, ἢ ὑποκάτω
κλίνης τίϑησιν: ἀλλ᾽ ἐπὶ λυχνίιις
ἐπιτίθησιν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμϑιον
βλέπωσι τὸ φῶς.
17 Οὐ γάρ ἐστι χρυπτὸν ὃ οὗ
φανερὸν γενήσεται, οὐδὲ ἀπόκρυφον
ὃ οὐ γνωσθήσεται, χαὶ εἰς φανερὸν
ἔλθη.
18 Ἑλέπετε ἕν πῶς ἀκούετε" ὃν
γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ" καὶ
ὃς ἂν μιὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοχεῖ ἔχειν,
ἀρϑήσεται ἀπ᾽ αὐτοῦ.
19 Παρεγένοντο δὲ α' ποὺς. αὐτὸν
ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὑτοῦ, καὶ
οὐχ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ διὰ
σὸν ὄχλον.
90 Καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ, λε-
γόντων: Ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀ-
δελφοί σου ἑστήχασιν ἔξω, ἰδεῖν σὲ
ϑέλοντες.
ΦΙ “Ὁ δὲ ἆ ἀποχριθεὶς, εἶπ ε πρὸς
αὐτούς" Μήτηρ µου καὶ ἀδελφοι
μου, ἧτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ
Θεοῦ ἀκούοντες, καὶ ποιοῦντες αὖ
ἰὼν
9 Ἱαὶ ἐγέ εσο ἐν μιᾷ σῶν ἥμε
ρῶν, καὶ αὐτὸς ἐνέξη εἰς πλοῖον, ος
οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ: καὶ εἶπε πβὺς
αὐτοὺς" Διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν σης
λίμνης. Καὶ ἀνήχθησοαν.
Φ3 Πλεύνων δὲ αὐτῶν ἀφύπ»
νωσε" καὶ κατέξη λαίλαψ ἀνέμου
εἰς σὴν λίμνην: καὶ συνεπληροῦντο
χαὶ ἐχινδύνευον.
24 ἸΠροσελθόντες δὲ διήγειραν
|
αρ. δ.
αὐτὸν. λέγοντες" Ἐπιστάτα, ἐπιτ-
σάτα, ἀπολλύμεθα. “Ὁ δὲ ἐγερ-
θεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ
χλύδωνι τοῦ ὕδατος" καὶ ἐπαύσαντο,
χαὶ ἐγένετο γαλήνη.
25 Είπε δὲ αὐτοῖς" Τοῦ ἐστιν
ἣ πίστις ὑμῶν : Φοθηθέ ἔντες δὲ ἐ-
θαύμασαν, “λέγοντες πρὸς ἀλλή-
λως' Τίς ἄρα ἅτός ἐστιν, ὅτι καὶ
τοῖς ἀνέμοις σι άσσει, καὶ σῷ ὕδα-
τι, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ ; ;
926 Καὶ κατέπλευσαν εἰς τὴν
χώραν σῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν
ἀντιπέραν τῆς Γαλιλαίας.
97 ᾿Ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν
γῆν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ
τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ
χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐχ ἐνε-
δι δύσχετο, καὶ ἐν οἰκία, οὐκ ἔμενεν,
ἀλλ᾽ ἐν τοῖς μνήμασιν.
48 Ἰδὼν δὲ σὸν Ἰησοῦν, χαὶ
ἀναχράξας, προσέπεσεν αὐτῷ, καὶ
φωνῇ μεγάλῃ εἶπε" τ΄ ἐμιοὶ καί
σοι, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίσ-
σου; δέοµαί σου, μή µε βασανίσης.
99 Παρήγγελλε γὰρ τῷ πνεύ-
ματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ
τοῦ ἀνθρώπου" πολλοῖς γὰρ “χρόνοις
συνηεπάκει αὐτὸν: χα; ἐδεσμιεῖς
ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος,
καὶ διαῤῥήσσων τὰ δεσμὰ, ἠλαύνε-
«ο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρῆ-
μους.
390 ᾿Ἐσπερώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Τη-
δοῖς, λέγων: Τί σοί ἐστὶν ὄνομα ;
ὍὉ δὲ εἰπε" Λεγεών' ὅτι αμ
«ολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν.
91 Καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ
ἐπιτάξη αὐτοῖς εἰς τὴν ἄθυσσον ἀ-
πελϑεῖν.
99 Ἦν δὲ ἐχεῖ ἀγέλη χοίρῶν
ἱκανῶν βεσκομένων ἐν σῷ ὄρει" καὶ
παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψη
αὐτοῖς εἰς ἐκείνους /σέλβεῖν. καὶ
ἐπέτρεψεν αὐτοῖς.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
99
95 Ἐξελθόνσα δὲ τὰ δαιμόνια
[ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθεν εἰς
| τοὺς χοίρους" καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη
χατὰ σοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην,
καὶ ἀπεπνίγη.
84 ᾿Ιδόντες δὲ οἱ βόσχοντες τὴ
γεγεννημένον, ἔφυγον: καὶ ἀπεὰ-
θύντες ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν,
καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.
8558 Ἔξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγο-
νὸς" καὶ ἦλθον πβὺς σὺν Ἰησοῦν. ο
εὗρον καθήμιξνον τὸν ἄνθρωπ ον ἀφ᾽
ὃ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἵματισ-
μένον καὶ σωφρονοῦντα, “ παρὰ φοὺς
πύδας τοῦ Ἰησοῦ: καὶ ἐφοξήθησαν.
36 ᾿Απήγγειλαν δὲ αὐτοῖς καὶ
οἱ ἰδόντες, πῶς ἐσώθη ὃ δαιμιονιό-
θεὶς.
51 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν
σὸ πλῆθος «ἧς περιχώρου τῶν Γα-
δαρηνῶν, ἀπελθεῖν ἀπ᾽ αὐτῶν, ὅφσι
φόξῳ μεγάλῳ συνείχοντο" αὐτὸς
δὲ ἐμξὰς εἰς τὸ πλοῖον, ὑπές-
φρεψεν.
38 Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀφ'
Σ ἔξε εληλύθει τὰ δαιμόνια, εἰναι σὺν
αὐτῷ" ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς͵
λέγων" .
99 “Ὑπόσσρεφε εἰς τὸν οἶκόν 6ου,
καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός
Καὶ ἀπῆλθε καθ) ὅλην τὴν πόλη
κηρύσσων ὅσα ἐπυίησεν αὐτῷ ὁ Ἶη-
σοῦς.
40 Ἔγένετο δὲ ἐν τῷ ὑποσ-
τρέψαι σὸν ᾿Ιησοῦν, ἀπεδέ έξασο αὐ
σὺν ὁ ὄχλος" ἦσαν γὰρ σάνσεν
προσδοχκῶντες αὐτόν.
41 Καὶ ἰδοὺ, ἦλθεν ἀνὴρ ὁ ᾧ ὄνο
μα Ἰάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων σης
συναγωγῆς ὑπῆρχε. χαὶ πεσὼν
πορὰ τοὺς πόδας σοῦ Ἰησοῦ. πα-
βεχάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἷλον
αὑτοῦ"
42 Ὅτι ϑυγάτηρ μιονο γενής, ἣν
{αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη
τοῦ
ἀπέδνησχεν. Ἐν δὲ τῷ ὑπάγειν
αὐτὸν, οἱ ὄχλοι συνέ ἔπνιγον αὐτόν.
43 Καὶ κει ἔσα ἐν ῥύσει αἵ-
ματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις εἰς
ἰατροὺς 5 προσαναλώσασα ὅλον δὰ
ἔδιον, οὐχ Ἴσχυσεν ὑπ᾽ οὐδενὸς δε
[απευϑῆναι,
44 Προσελθοῦσα ὄπισδεν, ἥψα-
σο τοῦ κρασπέδου σου ἱματίου αὖ-
σοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη Ἱ δύσις
σοῦ αἵματος αὐτῆς"
45 καὶ εἶπεν ὁ
ἀφάμενός, μου” ᾿Αρνουμένων δὲ
πάντων, εἶπεν ὁ Πέτρος, καὶ οἱ μιετ᾽
αὐτοῦ. ᾿Επιστάσα, οἱ ὄχλοι συνέ-
χουσί σε καὶ ἀποθλίξουσι, καὶ λέ-
ανά.
γεις, τίς ὃ ἁψάμενός μου:
46 Ὁ δὲ “Ἰησοῦς εἶπεν Ἥα-
σό μου σίς' ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύνα-
μην ἐξε ων ἀπ’ ἐμοῦ.
41 ᾿Ιδοῦσα δὲ ἣ γυνὴ ὅτι οὐκ
ἔλαϑε, τρέ ἔμουσα ἦλθε, καὶ προσ-
πεσοῦσα αὐτῷ, δι᾽ ἣν αἰτίαν ἥψα-
σο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ἐνώπιον
παντὸς τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάθη πα-
ραχρῆμα.
48 Ὧ δὲ Θάρσει
ϑύγατερ᾽ Ἡ. πίστις σου σέσωκέ σε,
πυβε»οὺ εις Ειβηνην.
49 "Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἔρ-
χεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου,
λέγων αὐτῷ: “Ὅτι σέθνηχεν ἣ ϑυ-
γάτηρ σου" μὴ σχύλλε τὸν διδάσ-
χαλον.
50 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀχούσας, ᾱ-
πεχρίθη αὐτῷ, λέγων: Μὴ φοβοῦ"
µόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται.
51 Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν,
οὐκ ἀφῆχεν εἰσελθεῖν οὐδένα εἰ μιὴ
Πέτρον καὶ ᾿Ιάκωξον καὶ ᾿Ιωάννην,
καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς, καὶ τὴν
;
μητέρα.
δῷ "Εκλαιον δὲ πάντες ) ἐχόσ -
σοντο αὐτὴν. Ὁ δὲ εἶπε" Μὴ κλαίε-
τε’ οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει.
Ἰησοῦς" Τίς
εἶπεν αὖσ η
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
σαν. 9
69 [Καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδό-
σες ὅτι ἀπέδανεν.
54 Αὐτὸς δὲ ἐχξαλὼν ἔξω πάν-
σας, καὶ κρατῆσας «τῆς χειρὸς αὖ-
σῆς, ἐφώνησε, λέγων: Ἡ πκαῖς͵
ἐγείρου.
55 Καὶ ἐπέ ἔστρεψε τὸ «νεῦμα
αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχξήμα" κ.
διέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν.
ς 86 Καὶ ἐξέστησαν οἱ γονῆς αὖ-
σης ὃ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς µη
δενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.
Κεφ. ὃς 9:
1 μάν ον: δὲ τὲς δ-0δε-
κα μαϑητὰς αὑτοῦ, ἔδωκεν
αὐτοῖς δύναμιν Χ) ἐξεσίαν ἐπὶ πάντα
τὰ δαιμόνια, Χ) νόσους ϑεραπεύειν.
9 Καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς χη-
ρύοσειν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ,
καὶ ἰάσθαι τοὺς ἀσθενοῦντας.
8 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς" Μηδὲν
τὴν ὁδὸν, μήτε ῥάξδους,
κου ἄρτον, μήτε
ἀνὰ δύ χιτῶνας
4 Καὶ εἰς ἣν ἂν οἰχίαν εἰσέλ-
θητε, ἐχεῖ μιένετε, καὶ ἐχεῖθεν ἐξέρ-
χεσθε.
5. Καὶ ὅσοι ἂν μὴ δέξωνται ὑ-
μᾶς, ἐξερχόμενοι ἀπὸ τῆς πόλεως
ἐκείνης, καὶ τὸν κονιορτὸν ἀπὸ τῶν
ποδῶν ὑμῶν ἀποτινάξατε, εἰς μαρ'
σύριον ἐπ᾿ αὐτούς.
6 Ἑξερχόμενοι δὲ διήρχοντο
κατὰ τὰς χώμας, εὐαγγελιζόμ.ενοι
καὶ ϑεραπεύοντες πανταχοῦ.
1 Ηκουσε δὲ Ηρώδης ὁ τετράρ-
χης τὰ γινόμενα ὑπ᾽ αὐτοῦ πάνσα:
καὶ ὑόν διὰ σὸ λέγεσθαι ὑπὸ
σινων, Ἰωάννης ἐγήγεεται ἐχ
νεκρῶν"
δ 'Ὑπό τινων δὲ, ὃ ὅσι Ηλίας
ἐφάνη" ἄλλων δὲ, ὅσι προφήτης
προ Ὁ
εις τῶν ορχαίων ἀνξύτη.
-- ο...
σαρ. 9.
ϱ Καὶ εἶπεν Ἡρώδης" Ἰωάν-
ν ἐγὼ ἀποχεφάλισα, σίς δέ ἐστιν
ἔτος, περὶ ἆ ἐγὼ ἀκούω τοιαῦτα ;
Καὶ ἐζήτει ἰδεῖν αὐτόν.
10. Καὶ ὑποστρέψαντες οἱ ἀ-
πόστολοι διηγήσαντο αὐτῷ ὅσα
ἐποίησαν: καὶ παραλαξὼν αὐτοὺς,
ὑπεχώρησε κατ᾽ ἰδίαν εἰς τόπον
ἔρημον πόλεως καλουμένης Βηδ-
σαϊδά.
11 Οἱ δὲ ὄχλοι γνόντες, ἦχο-
λούθησαν αὐτῷ" καὶ ὀεξάμενος αὖ-
σοὺς. ἐλάλει αὐτοῖς περὶ τῆς βασι-
λείας τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν
ἔχοντας “εραπείας ἰᾶτο.
19 Ἡ δὲ ἡμέρα, ἤρξατο κλίνειν"
προσελθόντες δὲ εἶ ΟΥ̓ εἶπον
αὐτῷ" ᾿Απόλυσον τὸν ὄχλον, ἵνα
ἀπελθόντ ες εἰς τὰς κύχλῳ χώμας Ὁ
τοὺς ἀγροὺς, καταλύσωσι, καὶ εὕ-
ξωσιν, ἐπ τισιτισµόν" τι ὧδε ἐν ἐρῆ-
μῳ σόπω ἐσμέν.
13 Εἶπε δὲ ποὺς αὐτούς" Δότ ε
αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. Οἱ δὲ εἶπον"
Οὐχ εἰσὶν ἡμῖν πλεῖον ἢ πέντε ἄρτοι
καὶ δύο ἐχϑύες, εἰ µήτι πορευθέντες
ἡμεῖς ἀγοράσωμεν εἰς πάνσα φὸν
λαὸν τοῦτον βεώματα.
14 Ἦσαν γὰρ ὡσεὶ ἄνδρες πεν-
ταχισχίλιοι" εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μα-
θητὰς αὑτοῦ" Κατακλίνατε αὐτοὺς
χλισίας ἀνὰ πεντήχοντα.
15 Καὶ ἐποίησαν ἕτω, καὶ κα-
φέχλιναν ἅπαντας.
16 Λαξὼν δὲ τοὺς πέντε ἄρτους,
καὶ τοὺς δύο ἰχῆύας, ἀναθλέψας
εἰς τὸν οὐρανὸν, εὐλόγησεν αὐτοὺς,
καὶ κατέχλασε, καὶ ἐδίδου τοῖς µια-
θηταῖς παρατιδέ έναι τῷ ὄχλῳ.
Ι7 Καὶ ἔφαγον, χαὶ ἐχορτάσ-
θησαν πώντες" καὶ ἤρθη τὸ περισ-
σεῦσαν αὐτοῖς κλασμιώτων, κύφινοι
δώδεκα.
18 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
η
.
΄
ει
τ
σ
᾿
101
συνῆσαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ χαι
ἐπηρώτησεν αὐτοὺς, λέγων" Τινα
µε λέγουσιν οἱ ὄχλοι εἶναι ;
19 Οἱ δὲ ἀποκριθέντες, εἶπον
᾿]ωάννην σὸν βαπτιστήν" ἄλλοι δὲ,
Ἠλίαν: ἄλλοι δὲ, ὅτι προφήτης
φὶς τῶν ἀρχαίων ἀνέστη.
40 Εἶπε δὲ αὐτοῖς: “Ὑμεῖς δὲ
σίνα με λέγετε ξ εἶναι ; ᾿Αποχριθεὶς
δὲ ὁ Πέτρος, εἶπε" Τὸν Χριστὸν τοῦ
Θεοῦ.
21. Ὃ δὲ ἐπιτιμήσας αὐτοῖς,
παρήγγειλε μηδενὶ εἰπεῖν τοῦτο,
42 ἘΠπών: Ὅτι δεῖ σὸν υἱὸν τοῦ
ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν, καὶ ἆπο-
δοχιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσευτέξων
καὶ αρχιερέων καὶ γραμματέων,
--- καὶ Ἢ φρίτῃ -
ἐγερθῆναι.
28 ἜἜλεγε δὲ πρὸς πάντας" ἘΠ
σις ϑέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρ-
νησάσδω ἑαυσὸν, χαὶ ἀράτω τὸν
σταυρὸν αὑτοῦ καθ ἡμέραν, κα,
ἀκολουθείσω μιοι.
24 Ὃς γὰρ ἂν ϑέλῃ τὴν ψυχὴν
αὑτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν" ὃς
δ᾽ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὑτοῦ
ἕνεκεν ἐμιοῦ, ὅτ ος σώσει αὐτήν.
28 Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνδρωπος
ἐδήσας σὸν χύσμιον ὅλον, ἔσυσον
ἀπολέσας, ἢ ξημιωθεί είς ἢ
96 Ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυνθῇ με
καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους, «τοῦτον ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχνυνθήσετα»,
ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξη αὑτοῦ, καὶ σοῦ
ο ο αν
ατρὸς, καὶ τῶν ἁγίων ἀγγέλων.
41 Λέγω δὲ ὑμῖν ἀλπθῶς, εἰσί
σινες τῶν ὧδε ἑστηκότων. οἱ οὐ μὴ
γεύσονται Ἀανάτου, ἕως ἂν ἴδωσι
φὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
98 ᾿Εγένετο δὲ μετὰ σοὺς λό-
γους φούτους ὡσεὶ ἡμέραι ὀχτὼ" Ὁ
παραλαβὼν σὺν ΤΙ τὴν χαὶ Ἴωαν-
νην καὶ Ἰάχωξον, ἀνέξη εἰς τὸ ὄρος
αὐτὸν προσευχόμενον καταμόνας, | προσεύξασθαι.
0
108
95 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πῥοσεύ-
χεῦϑαι αὐτὸν, τὸ εἶδος φτοῦ προσὼ-
που αὐτοῦ ἕτερον, Ὁ ὁ ἱματισμὸς
αὐτοῦ λευκὸς ἐξαστράπτων.
90 Καὶ ἰδοὺ, ἄνδρες δύο συνελά-
λουν αὐτῷ, οἵξινες ἦσαν Μωσῆς καὶ
Πλίας:
51 Οἱ ὀφθέντες ἐν δόξη, ἔλεγον
ςὴν ἐξοδὸον αὐτοῦ, ἣν ἔμελλε σπλη-
ροῦν ἐν Ἱερουσαλήμ.
99 Ὁ δὲ Πέα ξος Ἢ οἱ σὺν αὐτῷ
ἦσαν βεξαρημένοι ὕπνῳ" διαγρη-
γουρήσαντες δὲ εἶδον σὴν δόξαν αὖ-
ςοῦ. καὶ τοὺς δύο ἄνδρας τοὺς συ-
τας αὐτῶν.
95 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ' διαχωρί-
δεσθαι αὖτ οὓς ἀπ᾽ αὐσοῦ, εἶπεν ὁ
Πέ ρος πρὸς σὺν ᾿[ησοῦν" Ἐπισ-
τάτα, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι"
καὶ ποιήποµεν σκηνὰς σρεῖς, μιαν
σι, καὶ Μωσεῖ μίαν, καὶ μίαν
Ἠλία: μὴ εἰδὼς ὃ λέγει.
94 Ῥαῦτα δὲ αὐτοῦ λέγοντος,
ἐγένετο νεφέλη, καὶ ἐπεσκίασεν
αὐτούς" ἐφοξήθησαν δὲ ἐν τῷ ἐχεί-
νους εἰσελδεῖν εἰς τὴν νεφέλην.
95 Καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐχ τῆς
'εφέλης. λέ ἔγουσα" Οὗτός ἐστιν ὃ
ἵος μου ὃ ἀγαπητὸς, αὐτῷ ἀκού-
νεστῶ
36 Καὶ ἐν σῷ γενέσθαι τὴν
φονὴν, εὑρέθη ὖ Ἰησοῦς μόνος" καὶ
αὐτοὶ ἐσίγησαν, "αι οὐδενὶ ἀπήγ-
γειλαν ἐν ἐκείναις «ταῖς ἡμέραις οὐ-
δὲν ὧν ἑωράκασιν.
81 γένετο δὲ ἐν τῇ ἑξῆς ἡ ἡμέρα,
κατελθόντων αὐτῶν ἀπὸ φτοῦ ὄρους,
δυνήηντησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς.
38 Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ἀπὸ σοῦ
ἔχλου ἀνΞξόησξ, λέγων" Διδάσκχα-
κε, δέομαί σου, ἐπίελεψον ἐπ] τὸν
ήν μου, ὅς. μονογενής ἐστί μιοι.
πο Ἱκαί ἰδοὺ, πνεῦμα λαμβάνει
τυτὸΣ, καὶ ἐξαίφνης κράζει, καὶ
αἨπον μετὰ ἀφροῦ, καὶ |
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 9.
μόγις ἀποχωρεῖ ἀπ᾽ αὐτοῦ, σὺν
φρίξον αὐτόν"
40 Καὶ ἐδεήθην τῶν μαθησῶν
σου, ἵνα ἐχξάλλωσιν αὐτὸ, καὶ οὐκ
ἠδυνήθησαν.
41 , Ἀποκριθεὶς δὲ ὃ ᾿1ησοῦς,
εἶπεν. Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διξύ-
σβαμμενη, ἕως πότε ἔσομαι πρὸς
ὑμᾶς, καὶ ἀνέξομαι ὑμῶν : προσά-
γαγε ὧδε σὸν υἱόν σου.
49 "Ἔτσι δὲ προσερχοµένου αὐτῇ,
ἔῤῥηξεν αὐτὸν σὺ δαιμόνιον. χιει συ-
νεσπάραξεν". ἐπετίμησε δὲ ὁ λη-
σοῦς τῷ 5 «νεύματι σῷ ἀκαθὰ ρσω, 0
ἰάσατο σὸν παῖδα, καὶ ὀπέδωκεν
αὐτὸν τῷ πασρὶ αὐτοῦ:
48 Ἐξεπλήσσονο δὲ πάντες
ἐπὶ τῇ μεγαλειόσησι σοῦ Θεοῦ.
Πάντων δὲ ϑαυμαξόντων ἑ ἐπὶ πᾶσιν
οἷς ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ε εἶπ τε πβὺς
τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ.
44 Θέσϑε ὑμεῖς εἰς τὰ ὦτα
ὑμῶν τοὺς λόγους τούτους" ὁ γα
υἱὸς φτοῦ ἀνθρώπου μέλλει παγαδί-
δοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων.
46 Οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ὕημα τοῦ-
σο, καὶ ἦν παραχεκαλυμμε νον ἅπ
αὐτῶν, ἵνα μὴ αἴσθωνται αὐτό" 5
ἐφοςοῦνσο ἐρωτῆσαι αὐτὸν περὶ τοῦ
ῥήματος τούτου.
46 Εἰσῆλθε δὲ διαλογισμος ἐν
αὐτοῖς, τὸ, σίς ἂν εἴη μείζων αὐὖ-
τῶν.
47 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἰδὼν σὺν δια-
λογισμὸν τῆς χαρδίας αὐτῶν, ἐπι-
λαξόμενος παιδίου, ἔστησεν αὐτὸ
παρ᾽ ἑαυτῷ,
48 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" Ὃς έαν
δέξηται τοῦτο τὸ παιδίον ἐπὶ τῷ
ὀνόματί µου, ἐμὲ δέχεται" κα, ὃς
ἐὰν ἐμὲ δέξηται, δέχεται σὺν ἀποῦ
σείλανσά με" ὁ γὰρ μικρότεξος ἐν
πᾶσιν ὑμῖν ὑπάρχων,
μέγας.
49 ᾿Αποκριθες δὲ ὁ Ἰωάννηρ
ασ ος ἔστοι
σαυ. 10.
εἶπεν: Ἐπιστάτα, εἴδομέν τινα
ἐπὶ τῷ ὀνόματί σου ἐχξάλλοντα τὰ
δαιμόνια, καὶ ἐχωλύσαμιεν αὐτὺν,
ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ μιεθ ἡμῶν.
50 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὃ Ἴη-
σοῦς: Μὴ χωλύετε" ὃς γὰρ οὐχ
ἔστι καθ᾿ ἡμῶν, ὑπὲ ὲρ ἡμιῶν ἐστιν.
81 γένετο δὲ τῷ συμπληροῦσ-
θαι τὰς ἡμέρες σῆς ἀναλήψεως
αὐτοῦ, Χ) αυτος τὸ πρόσωπον αὑτοῦ
ἐστήριξε τοῦ πορεύεσθαι εἰς Ἵδερου-
σαλήμ,.
δῷ Καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους
πρὸ προσώπου αὑτοῦ: καὶ πορεν-
θέντες εἰσῆλθον εἷς κῶμην Σαµαρει-
τῶν, ὥστε ἑτοιμάσαι αὐτῷ.
583 Καὶ οὐκ ἐδέξαντο αὐτὸν, ὅτι
τὺ πρόσωπον αὐτοῦ ἦν πορευύμιενον
εἰς Ἱερουσαλήμ.
δ4 Ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ
Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἰπον" Κύριε,
ϑέλεις εἴπωμεν πῦρ καταβῆναι ἀπὸ
τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἀναλῶσαι αὐτοὺς,
ὡς καὶ Ἦλίας ἐποίησε ; :
ὅδ Στραφ: ὶς δὲ ἐπ ετίμησεν αὖ-
τοῖς, καὶ εἶπεν: Οὐχ οἴδατε οἵου
πνεύματύς ἐστε ὑμεῖς"
66 Ὁ δέ υἱὸς σοῦ ἀνβρώπου
μα ἦλθε ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέ-
ι, ἀλλὰ σῶσαι. ἸΚαὶ ἐπορεύθη-
ο εἰς ἑτέραν κώμην.
67 Ἐγένετο ὁ δὲ πορευομένων. αὐ-
σῶν ἐν τῇ ὁδῷ), εἰπέ τις πρὸς αὐτόν"
᾿Ακολουθήσω σοι ὅπου ἂν ἀπέρχῃ,
Κύρις.
58 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὃ Ἰησοῦς"
ΑἹ ἀλώπεχες φωλεοὺς ἔχουσι, χαὶ
«ἃ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ χασοσχης
νώσεις' ὃ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ
ἔχει ποῦ τὴν χεφαλἢν κλίνη.
69 Εἶπε δὲ πρὺς ἕτερον" ᾿Αχο-
λούθει μοι. ὋὉ δὲ εἶπε: Κύριε,
ἐπίτρεν ἐν μοι ἀπελθόντι πρῶτον
ἁάφναι σὺν πατέρα μου.
60. Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς"
ΚΑΤΑ ΛΟΥ͂ΚΑΝ,
103
"Αφες τοὺς νεκροὺς ϑάψαι σοὺς ξαυ-
σῶν νεκρούς" σὺ δὲ ἀπελθὼν διάγ.-
γελλε τὴν βασιλείαντοῦ Θεοῦ.
ΘΙ Εἶπε δὲ καὶ ἕτερος" ᾽Δκο-
λουθήσω σα, Κύριε" πρῶτον δὲ
ἐπίτρε ψόν μοι ἀποτάξασθαι τοῖς εἰς
φὸν οἰκόν μου.
09 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὃ Ἰη-
σοῦς" Οὐδεὶς ἐπιξαλὼν σὴν χεῖρα
αὑτοῦ ἐπ’ ἄροτρον, καὶ βλέπων εἰς
σὰ ὀπίσω, εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν
βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
Κεφ. {. 10.
1
1 Ετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξεν ὃ
Κύριος καὶ ἑτέρους ἔθδο-
µήκοντα, καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς
ἀνὰ δύο 1 πρὸ προσώπου « αὑτοῦ, εἰς
πᾶσαν πόλιν καὶ τύπον δ ἔμελλεν
αὐτὺς ἔρχεσθαι."
2 "Ἔλεγεν ἂν πβὺς αὐτούς" Ὁ
μὲν δε ερισμὸς πολὺς, οἱ δὲ ἐργάται
ὀλίγοι" δξήθητε ἐν σοῦ χυρίου τοῦ
ρει. ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας
εἰς σὸν ϑεριο ιν αὑτοῦ.
5 Ὑπάγετε" ἰδοὺ, ἐγὼ ἀποσ-
σέλλω ὑμᾶς ὡς ἄρνας ἐν μέσῳ
λύχων.
Μὴ βαστάζετε βαλώντιον,
μὴ πήραν, μηδὲ ὑποδήματα" καὶ
μηδένα κατὰ τὴν ὑδὸν ἀσπάσησθε.
ὅ Εἰς ἣν δ᾽ ἂν οἰκίαν εἰσέρχησ-
δε, πρῶτον λέγετε" Εἰρήνη σῷ
οἴκῳ τούτῳ.
θ Καὶ ἐὰν μὲν ἡ ἐκεῖ υἱὸς εἰρή-
νης, ἐπαναπαύσεται ἐπ᾽ αὐτὸν ἣ
εἰρήνη "ΡΝ εἰ δὲ μήγε, ἐφ᾽ ὑμᾶς
ἀνακά μιν ει.
Ἴ Ἔν αὐτῇ δὲ τῇ οἰχία µένεσε,
ἐσθίοντες καὶ πίνοντες τὰ παρ᾽ αὖ-
σῶν' ἄξιος γὰρ ὃ ἐργάτης τεῦ µισ
θοῦ αὑτοῦ ἐστι. Μὴ μετα! πίνεσα
ἐξ οἰχίας εἰς οἰκίαν.
8 Καὶ εἰς ἣν ὃ “ν πόλλ. εἰσέρ
104 ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
χησθε, χαὶ δέχωνται ὑ ὑμᾶς, ἐσθίετε
τὰ παρατιθέμενα ὑμῖν:
9 Καὶ ϑεραπεύετε τοὺς ἐν αὐτῇ
ἀσθενεῖς, καὶ ᾿λέγετε αὐτοῖς" Ἠγ:
γιχεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἡ βασιλεία «τοῦ
Θεοῦ.
10 Εἰς ἣν δ᾽ ἂν πόλιν εἰσέρχησ-
θε, καὶ μὴ δέχωνται ὑμᾶς, ἐξεὰλ-
θόντες εἰς τὰς πλατείας αὐτῆς, εἴ-
πατε"
11 Καὶ σὺν χονιορτὸν τὸν χολ-
ληθένσα ἡμῖν ἐκ τῆς πόλεως ὑμῶν,
ἀπομασσόμεθα ὑμῖν: πλὴν τοῦτο
γινώσκεσε, ὅτι ἤγγικεν ἐφ᾽ ὑμᾶς ᾗ
βασιλεία σοῦ Θεοῦ.
12 Λέγω δὲ ὑμῖν, ὅτι Σοδόμιοις
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐχείνῃ ἀνεκτότερον ἔσ-
σαι, ἢ τῇ πόλει ἐκείνη.
πο Οὐαί σοι, Χοραδὶν, οὖαί σοι
Ῥηθσαϊδὰ, ὃ ὅτι εἰ ἐν Τύρῳ καὶ Σι-
δῶνι ἐ ἐγέ ένονσο αἱ δυνάμεις αἱ γενό-
μεναι ἐν ὑμῖν, πάλαι ἂν ἐν σάκκω,
καὶ σποδῷ καθήμιεναι μετενόησαν.
14 Πλὴν Τύρῳ καὶ ὶ Σιδῶνι ἀνεχ-
φοτέρον ἔσται ἐν τῇ χρίσει» ἢ ὑμῖν.
15 Καὶ σὺ, Καπερναοὺμ, ἡ ἡ ἕως
σοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ὥδου
χαταξιξ ασθήσῃ.
16 “Ο ἀχούων ὑμῶν, ἐμᾷ ἀκᾶει"
) ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς, ἐμὲ ἀθετεῖ" ὃ δὲ
ἐμὲ ἀθεσῶν, ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαν-
σά µε.
17 'Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑξδομή-
χοντα μετὰ χαρᾶς, λέγοντες" -
εν. χαὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσετ,
ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου.
18 Εἶπε δὲ αὐτοῖς" ᾿Εἰθεώρουν
φὺν Σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ φοῦ
οὐρανοῦ πεσόντα.
19 ᾿Ιδοὺ; δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξου-
σίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ
σχορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύνα-
μεν τοῦ ἐχϑροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμιᾶς οὐ
μιὴ ἀδικήση.
Φ0 Πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε,
αρ. 10
ὅσι τὰ «νεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται"
χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμιῶν
ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
21 Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρα ἠγαλλιά-
δατο τῷ πνεύματι ὃ Ἰησοῦς, καὶ
εἶπεν ᾿Εξομολογοῦμαί σοι, πάτερ,
Κύρις τοῦ οὐρανοῦ χαὶ τῆς γῆς, ὅσι
ἀπέχρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ
συνετῶν, καὶ ,ἀπεχάλυψας αὐτὰ
νηπίοις" ναὶ ὃ πατὴρ, ὅτι οὕτως
ἐγένετο εὐδοχία ἔμπροσθέν σου.
22 Καὶ στ ῥαφεὶς πβὺς τοὺς µα-
θητὰς, ε εἶπε' Πάντα παρεδόθη μοι
ὑπὸ τοῦ πατρός μου" χαὶ οὐδεὶς
γινώσκει τίς ἐστιν ὃ υἱὸς, εἰ μὴ ὁ
πατήρ' καὶ σίς ἐστὶν ὃ πατὴρ, εἰ
“
μὴ ὃ υἱὸς, καὶ ᾧ ἐὰν βούλεται ὃ
υἱὸς ἀποκαλύψαι.
25 Καὶ ὄτραφει ς πρὸς τοὺς µα-
θητὰς, κατ᾽ ἰδίαν εἶπε' Μακάριοι
οἵ ο. οἱ βλέποντες ἃ βλέ-
σε
μη Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅσι πολλοὶ
προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέ ἔλησαν
ἰδεῖν ἃ ὑμεῖς βλέπετε, καὶ οὐχ εἰ-
δον" καὶ ἀχοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ
οὐκ ἤχουσαν.
25 Καὶ ἰδοὺ, νομικός τις ἀνέστη,
πειράζων αὐτὸν, καὶ λέγων" Δι-
θα πὶ σί ποιῆσας ζωὴν αἰώνιον
ασ.
96 Ὁ δὲ εἰπε πρὸς αὐτόν" Ἔν
σῷ νόμῳ «τ τ γέγραπται; πῶς ἀνα-
γινώσκε ις
ΟἽ ο) δὲ ἀποκριθες, εἶπεν"
Αγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ
ο, »" δν ἣν 9 μὴ
ὅλης τῆς καρδίας σου, καὶ ἐξ ὕλης
σῆς ψυχῆς σου. καὶ ἐξ ὅλτυς τῆς
ἰσχύος σου, Ὁ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας
σου" 20 σὸν πλησίον σε ὡς σεαυτόν.
98 Εἶπε δὲ αὐτῷ" ρῶς ἀ-
πεχρίθης" τοῦτο ο ποίξι, καὶ ζησ.
99 Ὁ δὲ ϑέλων ν δναοῦν ἑαυσὸν,
εἰπς πρὸς τὸν Ἰ}ησοῦν. Καὶ φίς
ἐστί μον αλησίον «
σαρ. 1].
30 'Ὑπολαξὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἴ
πεν" “Ανϑρωπός τις καὶ ἕξαινεν ἆπο
Ἵς σάς ἡμ, εἰς Ἱ Γεριχὼ καὶ λγο-
ταις περιέπεσεν" οἵ χαι ἐχδύσαντες
αὐτὸν, καὶ ᾿πσληγὰς ἐπιβθεντες, ἆ
σα ἀφέντες ἣ ἡμιθανη συγχὰ-
νοντα
81 Κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς
τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὑδῷ ἐχείνῃ, καὶ
ἰδὼν αὐτὸν, ἀντιπαρῆλθεν.
99 "Ομοίως δὲ καὶ λευΐτης, γε-
νύμιενος χατὰ τὸν τύπον, ἐλθὼν καὶ
ἰδὼν, ἀντιπ παρῆλθε.
39 Σαμα αρεῖ ίσης δέ τις ὁδεύων,
ἽΝ κατ αὐτὸν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν,
ἐσπ λαγχνίσθη.
94 Καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ
σραύµιατα αὐτοῦ, ἐπιχέων ἔλαιον 3
οἶνον’ ἐπιξιδάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ σὸ
ἴδιον κτῆνος. ἤγαγεν αὐτὸν εἰς παν-
δοχεῖον, καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ.
35. Ἰζαὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθὼν,
ἐκβαλὼν δύο δη ἡνάρια ἔδωχε σῷ
πανδοχεῖ, καὶ εἶπεν αὐτῷ" Ἔπιμε-
λήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ, τι ἂν προσδα-
τανήσης, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί
κε, ἀποδώσω σοι.
36 Τίς ἂν τούτων τῶν τριῶν
δοχεῖ σοι πλησίον 3 γεγονέναι σοῦ έα-
πεσόντος εἰς τοὺς νο 3
37 Ὁ δὲ εἶπεν. Ὃ ποιήσας σὸ
ἔλεος μετ) αὐτοῦ. Εἶπεν ὧν αὐτῷ
ὁ ᾿ΙΣησοῦς" Πορεύου, καὶ σὺ ποίει
μή
98 Ἐγγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσ-
θα: αὖ: τοὺς, χαὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς
χώμην τινά" γυνὴ δέ τις ὀνόματι
Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὴν οἶκον
αὑτ ἜΞ
80 Καὶ σῇδε ἦν ἀδελφὴ καλου-
μένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα
παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, ἤκουε
σὸν λόγον αὐτοῦ.
40 Ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο
περὶ πολλὴν διακονίαν: ἐπιστᾶσα
5 ο
108
Κύριε, οὐ μιέλει σοι ὅτι ἡ
αδελφή μου μόνην με χατέλιπε δια-
χονει’ ἢ εἰπὲ ἂν αὖτ ἢ ἵνα μοι συναν-
ης,
ὃξ6 εἰπε"
ε
41 ᾽Αποχριθεὶς δὲ εἶπεν αὖτ ῃ ὁ
᾿1ηποὺς" Μάρϑα, Μάρθα, μεριανᾷς.
καὶ φυρξάζη περὶ ζονλά,
45 Ἓνος δέ ἐστι χεεία᾽ Μα-
ξία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέ ἔξα-
το, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’
αὐτῆς.
Κεφ. τά. 11.
σῷ εἶναι αὖ-
όπῳ τινὶ προσευ-
χόμενον, ὡς ἐπαύ ύσατο. εἶπέ σις τῶν
μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν" Κύριε,
δίδαξον ἡμᾶς προσεύχε εσθαι, καϑὼς
καὶ Ιωάννης ἐδίδαξε σοὺς κανά
αὑτοῦ.
ϱ Είπε δὲ αὐτοῖς: Ὅταν προ-
σεύχησθε, λέγετε" Πάτερ ἡμῶν ὃ
ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ἄνο-
μώ σου" ἐλθέτω ἣ βατιλεία σου"
γενηθήτω σὸ θέλημά σου, ὡς ἐν
οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ σῆς γῆς.
35. Τὸν ἄρτον ἡμῶν σὺν ἐπιούσιιν
δίδου ἡμῖν τὸ καθ᾽ ἡμέ ἔραν.
4 Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας
ἡμῶν" χαὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίεμεν παντὶ
ὀφείλοντι ἡμῖν" καὶ μὴ εἰσενέγκῃς
ἡμᾶς εἰς πειρασμὸν, ἀλλὰ ῥῦσαι
ἡμᾶς ἀπὺ τοῦ πονηροῦ.
Ἰζαὶ εἰπε πρὺς αὐτούς" Τίς ἐξ
ὑμῶν ἕξει φίλον, καὶ πορεύσεται
πρὸς αὐτὸν μεσονυκτίου, καὶ εἴπῃ
αὐτῷ" Φίλε, χρῆσόν μιοι τρεῖς ἄρ-
σους"
ϐ Ἐσειδὴ φίλος µου παρεγένετο
ἐξ ὁδοῦ πρός µε, καὶ οὐχ ἔχω ὃ πα-
ραθήσω αὐτῷ" ῇ
1 [Καἰχεῖνος ἔσωθεν ἀποχριθεὶς
.. Μη µιοι χόπους πάρεχε" ἤδη
“ύρα χέχλεισται, καὶ τὰ παιδιο
1406 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
µου μες᾽ ἐμοῦ εἰς τὴν χοίσην εἰσὶν"
οὐ δύναμιαι ἀναστὰς δοῦναί σαι.
8. Λέγω ὑμῖν, εἰ καὶ οὐ δώσει
αὐτῷ ἀναστὰς, διὰ φὸ εἶναι αὐτοῦ
φίλον, διά γε τὴν ἀναίδειαν αὖς οὔ
ἐγερθεὶς δώσει αὐτῷ ὅσων χρήξει.
9 Καγὼ ὑμῖν λέγω" Αἰσεῖσε,
αἱ δοθήσεται ὑμῖν" ζητεῖσε, καὶ
οίκτο, χρούεσε, καὶ ἀνοιγήσεται
ὑμῖν.
10 Πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει,
ο ὁ ῥητῶν εὑρίσχει, καὶ τῷ χρούον-
τι ἀνοιγήσεται.
11 Τίνα δὲ ὑμῶν σὸν πα ατέρα
ἰτήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, μὴ λίδον ἐπι-
ώσει αὐτῷ; εἰ καὶ ἰχθὺν, μὴ ἀνεὶ
ἰχϑύος ὄφιν ας μή αὐτῷ ;
19 Ἢ καὶ ἐὰν αἰκή ση. ὠὸν, μὴ
ἐπιδώσει αὐτῷ σκορπίον ; 5
13 Εἰ ἦν ὑμεῖς πονηροὶ ὑπάρ-
χοντες, οἴδατε ἀγαθὰ δόµατα ὃι-
δόναι τοῖς σέχνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλ-
λον ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει
τνεῦμα ἅγιον σοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν ;
14 Καὶ ἦν ἐκξάλλων δαιμόνιον,
καὶ αὐτὸ ἦν κωφόν: ἐγένετο δὲ τοῦ
δαιμονίου ἐξελθόντος, ἐλάλησεν ὗ
κωφύς" καὶ ᾿ἰδαύμασαν οἱ ὄχλοι.
15 Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον: Ἐν
Ρεελζεξο οὐλ. ἄρχονσι τῶν δαιμιονίων
ἐκδάλλει σὰ δαιμόνια"
10 Ἕτεροι δὲ πειράζοντες, ση-
Μεῖον παρ᾽ αὐτοῦ ἐδήτουν ἐξ οὐρα-
νοῦ
17 Αὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ
διανοήματα, εἶπεν αὐτοῖς" πᾶσα
βαση. εία ἐφ᾽ ἑαυτὴν διαμερισθεῖσα
ἐρημοῦται, χαὶ οἶκος ἐπὶ οἶχον πίπ-
ζει.
18 Εἰ δὲ κὶ ὁ σατανᾶς ἐφ᾽ ἔαυ-
αι
-
ἣ
α
ο
ν
ἰσθη, πῶς σταθήσεται ἡ ς
Ἴασ λεία αὐσαῦ ; ὅτι λέγεσε, ἐν
Εοὐλ. ἐκδάλλειν με σα δαι-
19 Εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελδεβθοὺλ
αρ. 11
ἐχξάλλω σὰ δαιμόνια, οἱ υἱοὶ ὑμῶν
ἐν σίνι ἐκθάλλουσι; διὰ σοῦσε
κριταὶ ὑμῶν αὐτοὶ ἔσονται.
90 Εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκ-
θάλλω τὰ δαιμόνια, ἄρα ἔφθασεν
ἐφ᾽ ὑμᾶς ἣ βασιλεία «οὔ Θεοῦ.
91 Ὅνταν ὁ ἰσχυρὸς χαθωσλισ
μένος φυλάσση τὴν ἑαυτοῦ αὐλὴν,
ἐν εἰρήνη ἐστὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτξ
φῷ ᾿Ἐπὰν δὲ ὁ ἰσχυρότερος αὖ.
τοῦ ἐπελθὼν νικήσῃ αὐτὸν. σὴν πα’
νοπλίαν αὐτοῦ αἴρει, ἐφ᾽ ᾗ ἐπεποί
θει, καὶ σὰ σχύλα αὐτοῦ διαδίδω
σιν.
285 Ὁ μὴ ὧν μες ἐμοῦ, κατ᾽
ἐμοῦ ἐστι" κ) ὁ μὴ συνάγων μετ'
ἐμοῦ, σχορπίζει.
44 Ὅταν ςτὸ ἀκάδαρτον πνεῦμα
ἐξέλθῃ ἀπὸ «τοῦ ἀνθρώπου, διέρχε
σαι δι’ ἀνύδρων τόπων, ζητοῦν ἀνά-
πανσιν, καὶ μὴ εὑρίσχον, λέγει
“Ὑποστρέψω εἰς φὸν οἰχύν μου, ὅθεν
ἐξηλδον.
9ὔ Καὶ ἐλθὸν εὑρίσκει σεσαρω.
μένον καὶ κεκοσμιημιένον.
206 Ῥύτε πορεύεται παραλαμ-
θάνει ἑπτὰ ἕτερα πνεύματα. πονηρό-
τερα ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόντα χατοι-
χεῖ ἐκεῖ, καὶ γίνεται τὰ ἔσχατα σᾶ
ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρῶ-
σων.
9] Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν
αὐτὸν ταῦτα, ἐπάρασά, σις γυνὴ
φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου, εἶπεν αὐτῷ"
Μακαρία ἣ κοιλία ἣ βαστάσασά
σε, καὶ μαστοὶ ἃς ἐθήλασας.
φ68 Αὐτὸς δὲ εἰπε" Μενοῦνγϑ
μαχάριοι οἱ ἀχούοντες σὺν λόγον τ᾽
Θεοῦ, καὶ φυλάσσοντες αὐςόν.
99 Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιξομέ-
νων ἤρξατο λέγειν: Ἡ γενεὰ αὕτη
πονηρά ἐστι” αμ ἐπιζητεῖ, χαι
σημεῖον οὐ δοθήσεσαι αὐτῆ, εἰ μὴ
σὸ σημεῖον ᾿Ιωνᾶ τοῦ σρογήτου.
90 Καῤὼς γαρ ἐγένετο 'Ιωνὰρ
σαρ. 11.
σημεῖον τοῖς Νινευΐταις, ἔτως ἔσται
Ὁ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ση γενεᾷ
ταὐτη.
31 Βασίλισσα νότου ἐγε ερθήσε-
ται ἐν τῇ κρίσει μετὰ τῶν ἀνδρῶν
γενεᾶς σαύτης, καὶ χατακρινεῖ
τούς: ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάτων
ἀχοῦσαι τὴν σοφίαν Σολο-
νος" καὶ ἰδοὺ, πλεῖον Σολομῶ-
γΑνδρε ες Νινευὶ ἀναστήσονται
κο ο : μετὰ τῆς ψὲ εἄς σαύ-
σης, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτῆν" ὅτι
μετενόησαν εἰς τὸ χῆρυγμια ]ωνᾶ"
καὶ ἰδοὺ, πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε.
53 Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας, εἰς
κρυπτὴν τίϑησιν, οὐ δὲύπὸ τὸν μόδι-
ον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, ἱ ἵνα οἱ
εἰσπορευόμενοι τὸ φέγγος βλέπω-
σιν. ᾿
9.2: Ὃ λύχνος φτοῦ σώματός ἐσ-
τιν ὁ ὀφθαλμις" ὅταν ἦν ὁ ὀφθαλμές
6ου ἁπλοῦς ἢ, καὶ ὅλον τὸ σῶμά
σου 9 φωτεινόν ἐστιν" ἐπὰν δὲ πονη-
ς ἢ; καὶ τὸ σώμα σου σκοτεινόν.
95. Σκύπει ἂν µη τὸ φῶς τὺ ἐν
σοὶ, σχότος ἐ ἐστιν, ) ᾿
96 Εἰ ἂν τὸ σῶμα, σου ὅλον φω-
σεινὺν, μιὴ ἔχον σὶ μέρος σχοτεινὺν,
ἔσται φωτ τεινὸν ὅλον, ὡς ὅταν ὁ
λύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίζῃ σε.
97 Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαι, ἠρώτα
αὖσον φαρισαῖος σις ὕπως ἀριστήσῃ
παρ αὐτῷ. ἘΠσελθὼν δὲ ἀνέπεσεν.
88. Ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύ-
μιατεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐδαπτίσθη πρὸ
σοῦ ἀρ! στου. ο) ᾿ Ἂν
90 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς αὐτόν"
Νῦν ὑμεῖς οἱ φαρισαῖοι σὺ ἔξωθεν
σοῦ ποτ ἡφίου χα τοῦ πίναχος χαθα-
ρἶζετε" τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει
ἁρπαγῆς καὶ πονηρίας.
ἜΤΙ “Αφρονες, οὐχ ὁ ποιῆσας τὸ
ἑξωϑεν, καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίησε ; :
Δι Πλὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεη-
ΚΑΡΑ ΛΟΥΚΑΝ,
107
μιοσύνην, καὶ ἰδοὺ, πάντα καθαρὰ
ὑμὴν ἐστιν.
42 ᾿Αλλ᾽ οὐαὶ ὑμῖν σοῖς φαρι-
σαΐοις, ὅτι ἀποδεκατούτε τὸ ἡδύοσ
μον καὶ τὸ πήγανον καὶ πᾶν λάχα
νον, καὶ παρέ ἐξχεσθε τὴν χρίσιν καὶ
τὴν ἀγάπην φοῦ Θεοῦ" ταῦτα ἔδει
ποιῆσαι, καἰκεῖνα μὴ ἀφιέναι.
43 Οὐαὶ ὑμῖν σοῖς φαρισαίοις,
ὅτι ἀγαπᾶτε σὴν πρωτοχαθεδρίαν
ἐν ταῖς συναγωγαῖς, καὶ τοὺς ἀσ-
πασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς.
44 Οὐαὶ ὑμῖν γεαμματεῖς καὶ
φαρισαῖοι, ὑποχριταί" ὃ ὅτι ἐστὲ ὡς τὰ
μνημεία τὰ ἄδηλα. καὶ οἱ ἄνθρω-
ποι οἱ περιπατοῦντες ἐπάνω οὐκ
οἴδασιν.
48 ᾿Αποχριθεὶς δέ τις τῶν νοµι-
κῶν, λέγει αὐτῷ" Διδάσκαλε, ταῦ-
τα λέγων καὶ ἡμᾶς ὑξρί ζεις.
46 Ὁ δὲ Καὶ ὑμῖν τοῖς
νομικοῖς οὐαὶ, ὅτι φορτίϑετε τοὺς
ἀνθρώπους φορτία δυσὶ ἀξειρζεν ἢ
αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύλων ὑμῶν οὐ
προσψαύεσε τοῖς Φορτ ίοις.
47 Οὐαὶ ὑμῖν, ὅσι οἰκοδομεί ἷσ
τὰ μνημεία τῶν προφητῶν, οἱ ὃ
πατέρες ὑμῶν ἀπέκτειναν αὐτούς.
40 Αρα μαρτυρεῖτε, καὶ συνευ-
οχεῖσε τοῖς ἔργοις τῶν πατέρων
ὑμῶν, ὅτι αὐτοὶ μὲν ἀπέκτειναν
αὐτοὺς, ὑμιεῖς δὲ οἰκοδομεῖτε αὐτῶν
τὰ μνημεῖα.
49 Διὰ τοῦτο ἋἋ ἣ σοφία σοῦ
Θεοῦ εἶπεν. ᾿Αποστελῶ εἰς αὐτοὺς
προφήτας, καὶ ἀποστόλους" καὶ ἐξ
αὐτῶν ἀποκτενοῦσι καὶ ἐχδιώξουσ ν᾿
50 Ἵνα ἐκφητηθῇ σὸ αἷμα πάν-
των τῶν προφητῶν, σὸ ἐκχυνόμενον
ἀπὸ καταξολῆς κόσμου ἀπὸ τῆς
γενεᾶς ταύτης,
81 ἸΑπο τοῦ αἵματος Αξελ,
ἕως τοῦ αἵματος Ζαχαρίου, τοῦ
ἀπολομιένου μεταξὺ τοῦ ϑυσιαστη-
Γ οίου καὶ τοῦ οἴκου: ναὶ λέγω υμῖν
εἰπε"
τὴν (ἢ
ι98
ἐχζησηθήτεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς
ταύτης.
69 Οὐαὶ ὑμῖν τοῖς νομικοῖς, ὅτι
ἤρατε τὴν κλεῖδα τῆς γνώσεως"
αὐτοὶ οὐχ εἰσήλθεσε, καὶ τοὺς εἰσερ-
χομιένους ἐκωλύσατε.
88 Λέγοντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα
πρὸς αὐτοὺς, ἤρξαντο οἱ γραμμα-
σεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι δεινῶς ἐνέχειν,
καὶ ἀποστοματίζειν αὐτὸν περὶ
πλειόνων'
54 ᾿Ενεδρεύονσες αὐτὸν, καὶ ϑη-
σοῦντες 3ηρεῦσαί τι ἐκ τοῦ στόµα-
σος αὐτοῦ, ἵνα κατηγορήσωσιν αὖ-
φοῦ.
Κεφ. Θ΄. 19.
1 ταν οἷς ἐπισυναχθεισῶν τῶν
μυριάδων τοῦ ὄχλου, ὥστε
καταπατεῖν ἀλλήλους, ἤρξατο λέ-
γειν πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ πρῶ-
σον Προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ «τῆς
ζύμης τῶν φαρισαίων, ἥτις ἐστὶν
ὑπύχρισις.
ῷ Οὐδὲν δὲ συγχεκαλυμμιένον
ἐστὶν, ὃ οὐκ ἀποχαλυφθήσεται" καὶ
κρυπσὸν, ὃ οὐ γνωσθήσεται.
5. Ανθ᾽ ὧν ὅσα ἐν τῇ σκοτία εἴ-
πατε, ἓν τῷ φωτὶ ἀκουσϑήῆσες ται" α)
ὃ πρὸς σὸ ἧς ἑ ἐλαλήσατε ἐν τοῖς σα-
µείοις, κηρυχθήσεται ἐπὶ τῶν δομά-
σων.
4 Λέγω δὲ ὑμῖν τοῖς φίλοις µου"
Μὴ φοξηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόν-
σων τὸ σῶμα, καὶ μετὰ ταῦτα μὴ
ἐχόντων περισσότερόν σι ποιῆσαι.
δ "Ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοδη-
θητε' φοξήθητε τὸν μετὰ σὺ ἀποχ-
εἶναι, ἐξουσίαν ἔχοντα ἐμδαλεῖν
εἰς τὴν “γέενναν: ναὶ λέγω ὑμῖν,
μῳ φοξήθητε.
ϐ Οὐχὶ πέντε στρουθία “ πωλεῖ-
ται ἀσσαρίων δύο, καὶ ἕν ἐξ αὐτῶν
οὐχ ἔστιν ἐπιλελησμένον ἐνώπιον σᾶ
Θεοῦ;
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
σα8ρ 19
Ἱ ᾿Αλλὰ καὶ αἱ τρίχες τῆς κε-
φαλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίϑμνηηνται" μὴ
ἦν φοξεῖσθε" πολλῶν σσρονθίων δια-
φέρετε.
6 Λέγω δὲ ὑμῖν Πᾶς ὃς ἂν
ὑμολογήση ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν
ἀνθρώπων, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμιπροσθεν τῶν
ἔλων τοῦ Θεοῦ"
ὋὉ δὲ ἀρνησάμενός µε ἐνώπιον
τῶν ἀνθρώπων, ἀπαρνηθήσεται ἑνώ-
πιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ.
10 Καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόγον εἰς
σὺν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται
αὐτῷ" τῷ δὲ εἰς τὸ ἅγιον πνεῦμα
βλασφημήσαντι οὐκ ἀφεθήσεται.
11 Ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς
ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς
καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ μεριμνᾶτε
πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε, ἣ τί εἴ-
πησε"
19 Τὸ γὰρ ἅγιον πνεῦμα. δι-
δόξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, ἃ δεῖ
εἰπεῖν.
18 Εἶπε δέ τις αὐτῷ
ὄχλου: Διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελ-
κληρονομίαν.
14 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ: "Ανθρω-
πε, σίς με κατέστησε δικαστὴν ἣ
με ριστὴν ε ἐφ᾽ ὑμᾶς ; 5
15 Ἐἶπε δὲ πρὸς. αὐτούς: “Ορᾶ-
σε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ τῆς πλεο-
νεξίας" ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν
τινὶ ἣ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑ-
παρχύντων αὐτοῦ.
16 Εἶπε δὲ παραβολὴν πρὸς
αὐτοὺς, λέγων" ᾿Ανθρώπου τινὸς
πλυυσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα,
17 ἸΚαὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ,
λέγων: Τί ποιήσω, ὅτι οὐχ ἔχω
ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου,
18 Καὶ εἰπε Τοῦτο ποιζύω-
καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας. καὶ μιεί-
ζονας οἰκοδομήσω: καὶ συνάζω ἐκεῖ
αρ. 19.
πάντα τὰ γεννήηµατά μου, καὶ σα
ἀγαθά µου.
19 Καὶ ἐρῶ τῇ ψυχη µου"
Ψυχὴ, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ χείµενα
ις ἔτη πολλὰ ἀναπαύου, φάγ5.
πίε, εὐφραίνου.
90 Ἠΐπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός"
"Αφρων, ταύτῃ τῇ νυκσὶ τὴν ψυ-
χήν σου ἀπαισοῦσιν ἀπὸ σοῦ" ἃ δὲ
ἡτοίμασας, τίνι ἐσται ;
21 Οὕτως ὁ ϑησαυρίζων ἑαυτῷ
χαὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν.
Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς
αὑτοῦ: Διὰ σοῦτο ὑμῖν λέγω, μὴ
μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν, τί φά-
γητε' μηδὲ τῷ σώματι, «τί ἐνδύ-
σησὂθε.
28 Ἢ Ψυχὴ πλεῖον ἐστι τῆς
σροφῆς, καὶ τὸ σῶμα, τοῦ ἐνδύμια-
σος.
Φ4 ἹΚατανοήσατε τοὺς κόρακας,
ὅτι οὐ σπείρουσιν, οὐδὲ “ερίζουσιν"
οἷς οὐκ ἔστι ταμεῖον, οὐδὲ ἀποθήκη,
κ) ὃ Θεὸς τρέφει αὐτούς" σπύσῳ
μᾶλλον ὑμεῖς διαφέρετε τῶν πετει-
νῶν:
φ 5 Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν,
δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν
αὑτοῦ πῆχυν ἕνα :
96 ἘΠ ἀν ἄσε ἐλάχιστον δύνασ-
θε, σί περὶ τῶν λοιπῶν μεριμνᾶτε ;
2 ἹΚατανοήσατε τὸ κρίνα. πῶς
αὐξάνει: οὐ κοπιᾷ, οὐδὲ νήθει" λέγω
δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομιῶν ἐν πάσῃ τῇ
δόξῃ αὑτοῦ περιεβάλετο ὡς ἕν τού-
σων..
98 ἘΠ δὲ σὺν χόρτον ἐν τῷ ἀγρῷ
σήμερον ὄντα, καὶ αὔριον εἰς κλίθα-
νον ξαλλόμενον, ὁ Θεὸς ἔτως ἆμ.-
φιέννυσι, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὁλι-
γόπιστοι ;
99 Καὶ ὑμεῖς μὴ ζητεῖτε τί
φάγητε, ἢ τί πίητε, καὶ μὴ µετεω-
βίζεσθε.
50 Τοῦτα γὰρ πάντα τὰ ἔθνη
10
ΚΑΤΑ Λ/ΟΥΚΑΝ.
πο πο τ τα ο νο ον οσο να το οσο οτ--
109
σοῦ κύσμου ἐπιξητεῖ: ὑμῶν δὲ ὁ
πατὴρ οἶδεν ὅσι χρήξετε τούτων
51 Πλὴν ζητεῖσε σὴν ος
αν τοῦ Θεοῦ, Ὁ ταῦτα πάντα προσ
σεθήσεσαι ὑμίήν.
82 Μὴ φοξοῦ, τὸ μικρὸν ποίµ.-
νιον᾽ ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν
δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.
59 Πωλῆσατε τὰ ὑπάρχοντα
ὑμῶν, καὶ δότε ἐλεημοσύνην. ἸΠοιῆ-
σατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαι-
ούμενα, Ἀησαυβὸν ἀνέχλειπτον ἐν
τοῖς οὐρανοῖς, δ δῦ κλέπτης οὐκ ἐγ-
γίζει, οὐδὲ σὴς διαφθείρει.
94 Ὅπου γάρ ἐστιν ὁ ϑησαυρὸς
ὑμῶν, ἐκεῖ κ) ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται.
55 "Εστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες
περιεζωσμέναι, καὶ οἱ λύχνοι καιό-
μιξνον
96 Καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις
προσδεχομένοις τὸν χύριον ἑαυτῶν,
πύτε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα
ἐλθόντος καὶ χρούσαντος, εὐθέως ἀ-
νοίξωσιν αὐτῷ.
9. Μαχάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι,
ὃς ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοβᾶν-
σας) ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι περιφώ-
σεται, καὶ ἀνακλινεῖ αὐτοὺς, καὶ
παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς.
88 Καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐ ἐν ση δευτέρα
φυλακῇ, καὶ ἐν τῇ τρίτη φυλακή
ἔλθῃ, καὶ εὕρῃ ἔτω, μακάριοί εἶσιν
οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι.
99 Τοῦτο δὲ γινώσκετε, ὅτι εἰ
ἦδει ὁ οἰκοδεσπύτης ποία ὥρα ὁ
χλέπ' πσηρ ἔξχϑε σαι, ἐγρηγόρησεν ἂν,
καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγήναι τὸν
οἶκον αὑτοῦ.
40 Καὶ ὑμεῖς ἦν γίνεσὺ ε ἔτο
μοι" ὅτι ἢ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε, ὃ υἱὸς
τοῦ ἀνθρώπ' που “ἔχεται
41 Εἶπε δὲ
ὰ νο
Κύριε, πρὸς ἡμᾶς σ νὰ παραξολὴν
ταύτην λέγεις, ἣ καὶ πρὸς παντας :
42 Εἰπε ὃς ὁ Κύριος" Τίς ἄρα
10
ἐστὶν ὁ πιστὸς οἰκονόμος καὶ φρόνι-
μος, ὃν χαταστῆσει ὃ κύριος ξ ἐπὶ τῆς
ϑεραπείας αὑτοῦ, τοῦ διδόναι ἐν
καιρῷ σὸ σιτομέσβιον ; 3
43 Μακάριος ὃ δοῦλος ἐκεῖνος,
ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐςοῦ εὑρήσει
ποιοῦντα ἕτως.
44 ᾽Αληθῶς λέγω ὑμῖν, ὅσι ἐπὶ
πᾶσι σοῖς ὑπάρχουσιν αὑτοῦ χασασ-
σήσει αὐσέν.
45 Ἐὰν δὲ εἴπη ὃ δοῦλος ἐκεῖ-
νος ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ" χρονίζει ὁ
κόριός μου ἔρχεσθαι, καὶ ἄρξηται
τύπτειν τοὺς παῖδας καὶ τὰς παι-
δίσκας, ἐσθίειν τὲ καὶ πίνειν καὶ
μεθύσχεσθαι"
460 Ἥξει ὃ κύριος τοῦ δούλου
ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ἢ οὐ προσδοχᾷ,
ἐν ὥρα ἡ ἣ οὐ γινώσκει" χαὶ διχοτο-
μήσει αὐτὸν, καὶ σὺ μέρος αὐσοῦ
μετὰ τῶν ἀπίστων ϑήσει.
΄
47 Ἔχεῖνος δὲ ὁ δοῦλος ὁ γνοὺς
τὸ ϑέλημα σοῦ κυρίου ἑαυτοῦ, καὶ
μὴ ἐς τοιμάσας, μηὸ δὲ
σὸ ϑέλημα αὐτοῦ, δα
λάς"
48 Ὃ δὲ μὴ γνοὺς, ποιήσας
δὲ ὲ ἄξια πληγῶν, δαξήσεται ὀλίγ ας"
παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολὺ, πολυ ζητη-
θήσεται παρ αὐτοῦ. καὶ ᾧ παρέ έθε-
σο πολὺ, περισσύτερον αἰτήσουσιν
αὐτόν.
49 Πῦρ ἆλθον βαλεῖν εἰς τὴν
γῆν, καὶ σί ϑέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη ; :
50 Βάπτισμα δὲ ἔχω βαπτισ-
θῆναι, καὶ πῶς συνέχομαι ἕως ἃ τε-
λεσθῃ ;
51 Δοκεῖς εἰρήν νην παρεγε-
νόµην δοῦναι τῇ γῆ; οὐχὶ, λέ-
γω ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἢ διαμερισμόν.
69 "Ἔσονται γαρ ἀπὸ τοῦ νῦν
πέντε ἕν οἴχῳ ἑνὶ ὀναμεμερισμένοι,
σρεῖς ἐπὶ δυσὶ γχαὶ δύο ἐπὶ τεισί,
53 Διαμερισθήσεται πατὴρ ἐφ᾽
νίῷ, καὶ υἱὸς ἐπὶ παςρί" μήφηρ ἐπὶ
δν
ποιῆσας πρὸς
ρήσεται πολ-
τ
σε 0σ
ἐν
3 ἃ
.
5
κ᾿
]
5
5
,
αρ. 15
ϑ0) γα: χαὶ ϑυγάτηρ ἐπὶ μησρί»
σπ πὶ «τὴν νύμφην αὐτῆς, Ὁ
νυμφη ἐπὶ τὴν πενθερὰν αὑςῆς.
δά Ἔλεγε δὲ καὶ τοῖς ὄχλοις
Ὅνταν ἴδησε σὴν νεφέλην ἀνατέλ.-
λουσαν ἀπὸ δυσμῶν, εὐθέως λέγ᾽ ετ δ᾽
"Ομέρος ἐ ἔξχεται" καὶ γίνεται ἔσω
δ5 Ἰαὶ ὅταν νόσον απνέονσα,
λέγετε: Ὅσι καύσων ἔσται" καὶ
γίνεται.
96 Ὕποκριταὶ, σὸ πρόσωπον τῆς
γῆς καὶ τοῦ υὐρανοῦ οἴδατε δοχιμά-
ζειν, σὸν δὲ καιρὸν φοῦτον πῶς οὐ
δοχιμάξετε ; τς ν
ν᾽ Χ Ν - ᾿
δ Τί δὲ καὶ ἀφ’ ἑαυτῶν οὐ
χρίνετε σὸ δίκαιον ;
58 Ὡς γὰρ ὑπάγεις μετὰ τοῦ
ἀντιδίκυ αι ἀδ᾽ ἄρχοντα, ἐν τῇ
ὁδῷ, δὺς ἐ ἐεγασίαν ἀπ τηλλάχδαι ἀπ᾽
μήποτε κατασύξῃ σε πρὸς
σὺν χριτὴν, καὶ ὁ κριτῆς σε παραδῷ
αὐτοῦ"
69 λέγω. τὰς οὐ μὴ ἐξέλθῃς
ἐχεῖθεν, ἕως δ αὶ σὸ ἔσχατον λεπ-
σὺν ἀπ᾿ οδῶς.
Κεφ. ιγ΄.
1 πε δέ σινες ἐν αὐσῷ
σῷ καιρῷ ἀπαγγέλλοντες
αὐτῷ περὶ τῶν Ταλιλαίων, ὧν τὸ
αἷμα Πιλάτος ἔμιξε μετὰ τῶν ϑυ-
σιῶν αὐτῶν.
2 Καὶ ἀποχριθεὶς ὃ Ἰησοῦς εἷ-
πεν αὐτοῖς Δοχεῖστε ὅτι οἱ Γαλι-
λαῖοι ἆτοι ἅμα Ετωλοὶ παρὰ πάντας
τοὺς Ταλιλαίους ἐγένοντο, ὅτι τει
αὔσα πεπόνθασιν :
35 Οὐχὶ, λέγω ὑμῖν: ἀλλ᾽ ἐὰν
μὴ µετανοητε, πάνΊες ὡσαύτως ἀ-
πολεῖσθε.
4 Ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέχα καὶ ὀκτὼ,
ἐφ᾽ ὃς ἔπεσεν ὁ πύργος ἐν σῷ Σιλω-
ἀμ, καὶ ἀπέκσεινεν αὐτοὺς, δοκεῖτε
2
ὅτι ἆτοι ὀφειλέσαι ἐγένονσε παζὸ
σαρ. 18
πάντας ἀνθρώπους τοὺς χατοικοῦν-
σας ἐν Ἱερουσαλήμ, ;
δ Οὐχὶ, λέγω ὑμῖν" ἀλλ᾽ ἐὰν
μὴ µετανοῆσε, πάντες ὁμοίως ἀπο-
) εἶσθε
6 Ἔλεγε δὲ φαύσην σὴν παρα-
ἑλλήν' Συχῆν εἶχέ τις ἐν τῷ ἀμ.-
πελῶνι αὑτοῦ πεφυτευμένην, χαι
ζλθε καρπὸν ζητῶν ἐν αὐτῇ, καὶ
οχ νε μι
ἰπε δὲ πρὸς σὸν ἆμπελουρ-
ΒΕ: τ σρία ἔτη ἔρχομαι ζη-
τῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ, καὶ
οὐχ εὑρίσχω" ἔχχοψον αὐτήν" ἱνατί
“καὶ τὴν γην καταργεῖ ;
8 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς λέγει αὐτῷ
Ιζόριε, ἄφες αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος,
ἕως ὅτου σχάψω περὶ αὐτὴν, καὶ
βάλω κοπρίαν:
9 Κἀν μὲν ποήση καρπόν" εἰ
δὲ µήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις
αὐτήν.
10 Ἦν δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν
Τυναγωγῶν ἐν τοῖς σάξξασι"
11 Καὶ ἰδοὺ, γυνὴ ἦν πνεῦμα
ἴχουσα ἀσὸς ενείας ἔτη δέκα καὶ
ὀκτώ: καὶ ἦν συγκύπτουσα, καὶ μὴ
ὀυναμιένη ἀναχύψαι εἰς τὸ παντε-
λές.
19 ᾿Ιδὲν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς,
«ροσεφώνησε, καὶ εἶπεν αὐτῇ" Τύ-
ναι, ἀπολέλυσαι τῆς ῥονραίας σου.
19 Καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖ-
ρας" καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη, ο
ἐδίξαζε σὺν Θεόν.
14 ᾿Αποχριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνά-
γώγος, ἀ γανακτῶν ὅτι τῷ σαξξόπῳ
ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ
ὄχλῳ: Εξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ
ἐξγάςε εσθαι" ἐν ταύταις ὧν ἐρχόμε-
"οἰ ϑερασπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ
τοῦ σαξξάτου.
16 πε χρίθη ἂν αὐτῷ ὁ Κύριος,
καὶ εἶπεν" Ὑποχριτὰι, ἕκαστος ὑ-
τῶν τῷ σαξξάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν
β
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
111
αὑτοῦ, ἣ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης,
καὶ ἀπαγαγὼν ὦν ας :
10 Ταύςτ ην δὲ, ϑυγατέρα 'Ἀ-
ορ ῥαὰμ, σαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς
ἰδοὺ δέκα καὶ ὀχτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει
λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ
ἡμέρα τοῦ σαξξάτου ;
11 Και ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ,
κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμτ-
νοι αὐτῷ: καὶ πᾶς ὃ ὄχλος ἔχαιρεν
ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομιέ-
νοις ὑπ᾽ αὐτοῦ.
18 Ἔλεγε δέ: Τίνι ὁμοία ἐστὶν
{ ρα. σοῦ Θεοῦ; καὶ τίνι
ὑμοιώσω αὐτῆν ;
19 Ὁμοία ἐστὶ χκύχκω σινάπε-
ως, ὃν λαξὼν ἄνθρωπος ἔξαλεν εἰς
κῆπον ἑαυτοῦ: καὶ ἤνξησε, καὶ ἐγέ
νετο εἰς δένδρον μέ έγα, καὶ τὰ πε-
ων σοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσεν ἐν
χλάδοις αὐτοῦ.
“90 Καὶ πάλιν εἶπε" Τίνι ὅμοι-
ὦσω τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ;
21 Ὁμοία ἐστι ζύμῃ, ἣν λα-
θυῦσα γυνὴ ἐνέκβυψεν εἰς ἀλεύρου
σάτα τρία, ἕως ἆ ἐδυμώδη ὅλον.
φῷ ΙΚζαὶ διε πορεύετο κατὰ 4 πύλεις
χαὶ κώμας διδάσκων, καὶ πορε είαν
ποιούµενος εἰς Ἑρουσαλήμ.,
98 Εἶπε δέ τις αὐτῷ" Κύριε, εἰ
ὀλίγοι οἱ “σωζόμενοι ; Ὃ δὲ εἰπε
πρὸς οὐτούς"
94 ᾿Αγωνίξεσθε εἰσελθεῖν διὰ
τῆς στενῆς πύλης: ὅτι πολλοὶ,
λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν,
καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν.
28 Ἂφ' δ ἂν ἐγερθῇ ὃ ὁ οἰκοδεό.
πότης, καὶ ἀποχλείσῃ τὴν ϑύραν͵
καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑσσάναι, καὶ κροί-
ειν τὴν ϑύραν, λέγοντες" Κύριε.
χύριξ, ἄνοιξον ἡμῖν: καὶ ἀποχριθεὶς
ἐρεῖ ὑμῖν: Οὐχ οἶδα ὑμᾶς πόθεν
σε,
26 Τότε ἄρξεσθε λέγειν" Ἐφά-
γοµεν ἐνώπιόν σου, καὶ ἐπίομεν
με
61
ἐν ταῖς πλαστίαις ἡμῶν ἐδὶ-
"97 Ἰκαὶ ἐρε
οἶδα ὑμᾶς πόθεν
ἀπ᾿ ἐμοῦ πάνεες
ἀδικίας
98 ᾿Εκεῖ ἔσται ὃ χλαυθμὸς Χ) ὁ
βρυγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν ὄψησθε
᾿Αβραὰμ, καὶ ᾿Ισαὰκ καὶ Ἰαχὼξ,
καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ
βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὑμᾶς δὲ ἐκ-
ξαλλομένους ἔξω.
99 Ἱκαὶ ἥξουσιν ἀπὸ ἀνατολῶν
δυσμῶν, καὶ βοῤῥᾶ καὶ νόσου"
καὶ ἀναχλιθήσονται ἐν τῇ βασι-
λεία «τοῦ Θεοῦ.
80 Καὶ ἰδοὺ, εἰσὶν ἔσχατοι οἱ
ἔσονται πρῶτοι, καὶ εἶσι πρῶτοι οἱ
ξσονται Σσχατοι.
951 Ἔν αὐτῇ τῇ ημέρα προσηλ-
θόν σινες φαρισαῖοι, λέγοντες αὐτῷ"
"Ἔξελθε, καὶ πορεύου ἐντεῦθεν, ὅτι
Ἡρώδης 3 δέ έλει σε ἀποχτεῖναι.
39 Ἱκα) εἶπεν αὐτοῖς" Τορευθέν-
σες εἴπατε ση ἀλώπεχι ταύτῃ"
Ἰδοὺ, ἐχξάλλω δαιμόνια, καὶ ἰάσεις
έσισ ο λῷ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ
σρίση φελειοῦμαι.
88 Πλὴν δεῖ µε σήμερον καὶ
αὔριον καὶ τῇ ἔχομένη πορεύεσθαι"
ὅτι οὐχ ἐνδέχεται προφήτην ἀπ
λέσθαι ἔξω “Ἱερουσαλήμ.
84. Ἱερουσαλὴμ, “Ἱερουσαλὴμ,
ᾗ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας. Ὁ
λιθοξολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμιένους
πρὸς αὑτὴν, ποσάχις ἠθέλησα ἐπι-
συνάξαι τὰ τέκνα σου, ὃν «ρύπον
ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν ὑπὸ τὰς
πτέρυγας, χαὶ οὐχ ἠδηλήσατε Ξ ϊ
355. ᾿Ιδοὺ, ἀφίεται ὑμῖν ὗ οἶχος
ὑμῶν ἔρημος" ρε δε ὑμῖν, ὅτι οὐ
μή µε ἴδητ ἂν ἥξῃ ὃ ὅτ᾽ ητ
Εὐ) γηµενος ὁ ὃ ἐρχόμενος ἑ ἐν νάτα-
σι Κυρίου
ΕΥ̓ΑΤΤΓΕΛΊΙΟΝ
αρ. 14
Κεφ. ;ὃ 14.
1 τς) ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐ
σὸν εἰς οἰκόν τινος τῶν ἀρ
χόντων σῶν φαρισαίων σαξξάτῳ
φαγεῖν ἄρτον, καὶ αὐτοὶ ἦσαν σα»
ρατηρούμιξνοι αὐτόν.
Φ Καὶ ἰδοὺ, ἄνθρωπός σις ἦν
ὑδρωπικὸς ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
9 Και ἀποκριθε᾽ ὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε
πρὸς φοὺς νομικοὺς χαὶ φαρισαίους,
χέ) γων" Εἰ ἔξεστι τῷ σαθξάσω 3ε-
ραπεύειν : Οἱ δὲ ἡσύχασαν.
4 Καὶ ἐπιλαξόμενος
αὐτὸν, καὶ ἀπέλυσε.
5 Καὶ ἀπ ποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς,
εἶπε" Τίνος ὑμῶν ὄνος ἢ βοῦς εἰς
φρέαρ ἐμπεσεῖσαι, καὶ οὐχ εὐθέως
ἀνασπάσει αὐτὸν ἐν τῇ ἡμέρα τοῦ
σαξξάτου ;
θ Καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἄνταποκει-
θήναι αὐτῷ πρὺς ταῦσα.
Τ Ἔλεγε, δὲ πρὸς σοὺς κεκλη-
μένους παραξολὴν, ἐπέχων “ πῶς σὰς
πρωτοχλισίας ἐξελέγοντο, λέγων
ο κ...
πρὸς αὐτούς"
8 Ὅταν χληθῆς ὑπό ςινος εἰς
γάμους, μὴ κατακλιθῆς εἰς τὴν
πρωτοχλισίαν, μήποτε ἐντιμότερές
σοῦ ἦ κεκλημένος, ὑπ᾽ αὐτοῦ"
9 Καὶ ἐλθὼν ὁ σὲ καὶ αὐσὸν χα
λέσας, ἐρεῖ σοι Δὸς τούτῳ τύπον"
καὶ τότε ἄνξῃ μετ᾽ αἰσχύνης «τὸν
ἔσχατον τίπον χατέχειν.
10 ᾿Αλλ’ ὅταν κληϑῆς, πορευ-
θεὶς ἀνάπεσον εἷς τὸν ἔσχατον σύ-
πον, ἵνα ὅταν ἔλθη ὁ κεχληκώς σε,
εἴπῃ σοι" Φίλε, προόανάθηθι ἀνώ-
σερον" σόσε ἔσται σοι δόξα ἐνώπιον
φῶν συναναχειµένων σοί.
11 Ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυσὸς,
ταπεινωθήσεται, }) ὁ ταπεινῶν ἔαυ-
αὖν., ὑψωθήσεται
19 Ἔλεγε ὃς
ἰάσατο
καὶ τῷ λΕκληκοση
ζᾷρ. 14.
αὐτόν: "Όταν ποιῆς ἄριστον ἢ δεῖπ-
νον, μὴ φώνει τοὺς Φίλους σου, μη-
δὲ τοὺς ἀδελφούς σου, μηδὲ σοὺς
συγγενεῖς σου, μηδὲ γείτονας πλου-
σίους" μῆποτε χαὶ αὐτοί σε ἀντιχα-
λέσωσι, καὶ γένηταί σοι ἀνταπό-
δομια"
19 ᾿Αλλ᾽ ὅταν ποιῇς δοχὴν,
κάλει πτωχὲς, ἀναπήρους, χωλοὺς,
τυφλούς"
14 Καὶ μακάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ
ἔχουσιν ἀνταποδοῦναί σοι" ἀντα-
ποδοθήσεται γάρ σοι ἐν τῇ ἀναστά-
σει τῶν δικαίων.
15 ᾿Αχούσας δέ τις τῶν συνανα-
κειμένων ταῦτα, εἶπεν αὐτῷ" Μα-
: ὲ . ών
χάριος ὃς φάγεται ἄρτον ἐν τῇ βα-
σιλεία σοῦ Θεοῦ.
16 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ" "Ανθρω-
πός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα, καὶ
ἐκάλεσε πολλούς"
17 Καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον
. αὑτοῦ τῇ ὥρα τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς
δ τ δ ᾿"Ερχεσθε, ὅτι ἤδη
ἔτοιμια ἐστι πάντα.
κ. Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς πα-
ιτεῖσθαι πάντες. Ὁ πρῶτος ΕΞ
σεν οίνος ᾿Αγρὸν ἠγόρασα, τὰν ἔχω
ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτὸν"
ἐρωτῶ σε, ἔχε μι παρητημένον.
19 Καὶ -- νε.
βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύο-
μαι δοχιμάσαι αὐτά ἐρωτῶ σε,
ἔχε με παρητημιξ ένον.
90 Καὶ ἕτερος εἶπε: Τυναῖχα
ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι
ἐλθεῖν.
21 Καὶ παραγενόμιενος ὁ δοῦλος
ἐκεῖνος ἀπήγγειλε σῷ κυρίῳ αὑτοῦ
ταῦτα: τότε ὀργισθεὶς ὁ ὗ ὀἰδιοδὲ εσπό-
σης εἶπε τῷ δούλῳ αὑτοῦ" "Εξε 8λθε
ταχέως εἰς φὰς Ὃ νῖ: καὶ ξύμας
τῆς πόλεως, καὶ τοὺς π' τωχοὺς καὶ
ἀναπήρους χαὶ ὐυβδναϑι καὶ τυφλοὺς
εἰσάγαγε ὧδε
10Ὲ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
ι13
99 Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος: Κύριε,
γέγονεν ὡς ἐπέταξας,' καὶ ἔτι τὸ-
πος ἐστί.
98 Καὶ εἶπεν ὃ κύριος πρὸς τὸν
δοῦλον" Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ
φραγμοὺς, καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν,
ἵνα ... ὃ οἶκός μου.
24 Λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς
φῶν ἀνὺ γῶν ἐκείνων τῶν χεκλημιένων
γεύσεται μου τοῦ δείπνου.
25 Σννεπορεύοντ το δὲ αὐτῷ ὄχλοι
πολλοί" καὶ στραφεὶς εἶπε πρὸς
αὐτούς"
᾿ 26 Εἴτις ἔρχεται πρός με, καὶ
οὐ μισεῖ τὸν πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν
μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ
σέχνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς
ἀδελφὰς, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ
ψυχὴν, οὐ δύναταί μου μαθητὴς
εἶναι.
21 Καὶ ὅστις οὐ βαστάξει τὸν
σταυρὸν αὑτοῦ, καὶ ἔρχεται ὀπίσω
µου, οὐ δύναταί μου εἶναι μαθητής.
28 Τίς γὰρ ἐξ ὑμῶν, ὁ ϑέλων
πύργον οἰκοδομῆσαι, οὐχὶ πρῶτον
καθίσας ψηφίζει τὴν ὁαπάνην, εἰ
ἔχει σὰ πρὸς ἀπαρτισμὸν;
29 Ἵνα μιῆποτε ϑέντος αὐτοῦ
Νεμέλιον, καὶ μιὴ ἰσχύοντος ἐκτελέ-
σαι, πάντες οἱ 3εω ροῦντες ἄρξωνται
ἐμπαίδειν αὐτῷ ξ
90 δλέ γοντες' “Ὅτε Έτος ὃ ἄν-
θρωπος ἤρξατο οἰκοδομεῖν, καὶ οὐχ
ἴσχυσεν ἐχτελέσαι.
91. Ἢ τίς βασιλεὺς, πορευόµιενος
συμβαλεῖν ἑτέρῳ βασιλεῖ εἰς πό-
λειμον, οὐχὶ καθίσας πρῶτον βου-
λεύεσαι εἰ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα
χιλιάσιν ἀπαντῆσαι σῷ μετὰ εἴ-
χοσι χα ἄδων ἐξχομὲν νω ἐπ᾽ αὐτίν :
95 Εἰ δὲ µήγε, ἔτι αὐτοῦ τε:
ὃ σξείαν ἀποστείλας,
ἐρωτᾷ τὰ ᾿πρὺς εἰρήν ην.
98 Οὕτως ἂν, πᾶς ἐξ ὑμῶν ὃς
οὐχ ἀποτάσσεται πᾶσι τοῖς ἑαμσοῦ
ξ.
δω ὄντος, πρεσξεί
114
ΓΕ, , , μμ φ»᾿
ὑπάρχουσιν, οὐ δύναταί μου εἰναι
μαθητής.
94 Ἰζαλὸὺν τὸ ἅλας" ἐὰν δὲ τὸ
- μα . ’ " - [ο Ἴ ᾿ξ
ἅλας µωβανθᾳ, ἕν τίνι ἀρτυθήσείαι ;
- ” » - ., ’
30 Οὔτε εἰς γῆν, ἅσε εἰς κοπρί-
αν εὔθττόν ἐστιν ἔξω βάλλουσιν
ἘΣ ΑΝ, " Ἢ " » ᾽ ΄
αὐτό" Ὃ ἔχων ὦτα ἄχξειν, ἀχξετω.
Κεφ. τέ. 15.
. ον 2 ῃ . “»"»
1 Σαν δὲ ἐγγίξοντες αὐτῷ
πάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ
ἁμαρτωλοὶ, ἀκούξιν αὐτοῦ.
9 ΚΚαὶ διε γόγγυζον οἱ φαρισαῖοι
καὶ οἱ γξαμματεῖς, λέγοντες" Ὅτι
ἔτος ἁμαρτωλοὺς “ προσδέχεται, καὶ
συνεσθίει αὐτοῖς.
Ο
8. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν πα-
Θ
ραξολὴν ταύτην, λέ ἔγων"
4 Τις ἄνθρωπος ἐξ ὑμῶν ἔχων
χατὸν πεόξατ α, καὶ ἀπολέ ἔσας ἕν
ἐξ αὐτῶν, οὐ καταλείπει τὰ ἐννε-
νηχονταξννέο, ἐν ση ἐρήμῳ, καὶ πο-
ῥεύεται ἐπὶ σὸ ἀπολωλὸς, ἕως εὕρῃ
αὐτό;
δ Καὶ εὑρὼν ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς
ὤμους ἑαυτοῦ χαίρων,
ϐ Καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν οἶχον, δυγ-
καλεῖ τοὺς φίλους καὶ σοὺς γείτο-
νας» λόγων αὐτοῖς" Συγχάρητέ
μοι, ὅτι εὗρον σὺ πρύξατόν µου τὸ
ἀπολωλός.
Ἵ Λέγω ὑμῖν, ὅτι οὕτω χαρὰ
ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμιαρτω-
λῷ μετανοῖντι, ἢ ἐπὶ ἐννενηκοντα-
εννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν
ἔχουσι μετανοίας.
8 Ἢ τίς γυνὴ δραχμιὰς ἔχουσα
δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμιὴν μίαν,
οὐχὶ ἅπτει λύχνον, καὶ σαροῖ σὴν
οἰκίαν, καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς, ἕως
ὕσου εὕροι"
9. Ἰκαὶ εὑροῦσα συγ χαλεῖται τὰς
οίλας καὶ τὰς γ είτονας, λέγουσα:
Σν} γχάρητέ μοι, ὅτι εὔρον τὴν
δραχμὴν ἣν ἀπώλεσα:
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ. 15
10 Οὕτω, λέγω ὑμῖν, χαρὰ
γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ
Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανο-
οὔνσι.
11 Εἶπε δέ:
δύο υἱούς"
19 Ἰζα; εἶπεν ὃ νεώτερος αὐτῶν
τῷ πατρί" “Πάτερ, δός μοι πὸ ἐπι-
βάλλον μέρος τῆς οὐσίας. Καὶ
διεῖλεν αὐςοῖς σὸν βίον.
19 Καὶ μετ᾽ οὐ πολλὰς ἡμέρας
συναγα γὼν ἅπαντα ὃ νεώτερος υἱὸς,
ἀπεδήμκσεν εἰς χώραν μακρὰν, καὶ
ἐκεῖ διεσχύρπισε φὴν οὐσίαν αὑτοῦ,
ζῶν ἀσώτως.
14 Δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάν-
σα, ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὺς κατὰ τὴν
χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο
ὑστερεῖσθαι.
15 Καὶ «' πορευθεὶς ἐκολλάθη ἑνὶ
φῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐχείνης" "ἢ
ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγ ροὺς αὑ
σοῦ βόσκειν χοίρους.
16 Καὶ ἐπεθύμει γεµίσαι «τὴν
κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων
ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι" καὶ οὐδεὶς ἐδί-
δου αὐτῷ.
17 Εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν, εἶπε"
Πόσοι µίσθιοι τοῦ πατρὸς μου πε-
ρισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ
ἀπόλλυμαι.
18 ᾿Αναστὰς πορεύσομαι πρὸς
σὺν πατέ έρα µου, χαὶ ἐρῶ αὐτῷ"
Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν, 9
ἐνώπιόν σου,
19 Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος χλη-
θῆναι υἱός σου" «οίησόν µε ὡς ἕνα
φῶν µισθίων δου
. Καὶ ἀνασςὰς ἦλθε πβὺς φὺν
τέρα ἑαυτοῦ" ἔτι δὲ αὐσοῦ μακρὰν
ἔπε ναῖε εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὖ-
σοῦ, καὶ ἐσπλαγχνίσθη" καὶ ὅρα-
μὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ σὺν σεάχηλον
αὐτοῦ, καὶ χατεφίλησεν αὐσόν.
91 Εἶπε δὲ αὐσῷ ὁ υἱὲς" Πάτερ,
"Ανθρωπίς σις εἶχ:
σαν. 16
ἥμαρτον εἰς σὸν οὐρανὸν, καὶ ἐνώπιον
σου, καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθηνοι
υἱός σου.
99 Εἶπε δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς
δλήλ]υς αὑτοῦ: Ἐξενέγκατε τὴν
ατλὴν τὴν πρώτην, καὶ ἐνδύόατε
αὐτὸν, καὶ δύτε δακτύλιον εἰς τὴν
χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ὑποδήματα εἰς
τοὺς πόδας"
99 Καὶ ἐνέγχαντες τὸν μόόχον
τὸν σισευσὸν ϑύσατξε, καὶ φαγόντες
εὐφρανθῶμεξ ν:
Φ4 Ὅτι ἆτος ὁ υἱός µου νεχρὺς
ἦν, καὶ ἀνέζησε" καὶ ἀπολωλὼς
; Καὶ ἤρξαντο εὐ-
ὶ
ἦν, καὶ εὑρέθη.
φραίνεσθαι.
φ5 "Ην δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὃ π:ε5-
θύτερος ἐν ἀγρῷ" καὶ ὡς ἐγχύμενος
ἤγγισε “ τῇ οἰκία, ἤκουσε δυμφωνίας
χαὶ χωρῶν"
96 [Καὶ προσκαλεσόμινος ἕνα
φῶν παίδων αὐτοῦ, ἐπυνδάνετο σί
εἴη ταῦτα.
Φ Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ" Ὅτι ὁ
δελφός σου ἤχει" καὶ ἔθυσεν ὁ πα-
δου σον μόσχον σὺν σι]ευτὸν,
ὑγιαίνον]α αὐτὸν ἀπέλαθεν.
6 Ωργίσθη δὲ, καὶ οὐκ ἤθελεν
ος, “ὁ ἂν παῖὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν,
παρεχάλει αὐτόν.
ὃς Ὃ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ
πατρί" ᾿1δυὺ, τοσαῦτα ἔτη δουλεύω
σοι, καὶ οὐδέποϊξς ἐν]ολήν σου πα-
ρΏλδον, καὶ ἐμιοὶ οὐδέπο]ε ἔδωκας
ἔριφον, ἵνα μιεῖὰ τῶν φίλων µου
εὐφρανθῶ" "
50 Ὅτε δὲ ὁ υἱός σου ἕτος, ὃ
κυ]αφαγῶν σου σὺν βίον με]ὰ πορ-
νῶν, ἦλθεν, ἔδυσας αὐτῷ τὸν μιύσ-
χον τὸν σῇευῖόν-
351 Ὃ δὲ εἶπεν αὐτῷ: Τέκνον
σὺ πάντοῖε μιετ᾽ ε ὶ
ςὰ ἐμὰ. σά ἐσῆιν"
99 Εὐφξανθηναι δὲ καὶ χαρῆναι
ἔδει, ὅτι ὃ ἀδελφός σου ἆτος νεχθὺς
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
118
ἦν, καὶ ἀνέζησε" καὶ ἀπολωλὼς ἦν
χιχὶ εὑρέθη.
Κεφ. ιό. 16.
1 ο δὲ καὶ πρὸς φοὺς μα-
θητὰς αὑτοῦ" ᾿Ανθεωπός
σις ἦν πλούσιος, ὃς εἶχεν οἰκονόμον΄
καὶ τος διεβλήθη αὐτῷ, ὡς διασ-
επί ίζων τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ.
ο Κω φωνήσας αὐτὸν, εἶπεν
αὐτῷ" Τί σοῦσο ἀκούω περὶ σου }
ἀπόδος σὸν λόγον τῆς οἰκονομίας
που" οὐ γὰρ δυνήσῃ ἔτι οἰκονομεῖν.
8. Εἶπε δὲ ἐν ἑαυτῷ ὁ οἰκονόμος
Τί ποιήσω, ὅτι ὁ κύριός µου ἀφαι-
ρεῖται τὴν οἰχονομίαν ἀπ᾽ ἐμοῦ ;
σκάπσειν οὐκ ἰσχύω, ἐπαιτεῖν αἰσ-
χύνομιαι.
4 "Ἔγνων τί ποιήσω, ἵνα ὅταν
μετασσαθῶ τῆς οἰκονομίας, δέξων -
σαί µε εἰς τοὺς οἴκους αὑτῶν.
5 Καὶ προσκαλεσαμενος, ἕνα
ἔχασσον τῶν χξξωφειλετῶν τοῦ κὺς
βίου ἑαυτοῦ, ἔλεγε σῷ πρώτῳ
πόσον ὀφείλεις σῷ κυρίῳ µου
6 Ὁ δὲ εἶπεν" Ἑκατὸν βάτους
ΓΝ, Καὶ εἶπεν αὐτῷ" Δέξαι
σου τὸ γράμμα, καὶ καθίσας σα-
χέως 5 ῥάψον πεντήκοντα.
Ἵ Ἔπειτα τέ ἔρῳ εἶπε' Σὺ δὲ
πόσον ὀφείλεις ; : «Ὁ δὲ εἶπεν: Ἔχα-
σὸν κόρους σίτου. Καὶ λέγει αὐ-
σῷ" Δέξαι σου τὸ γράμμα, καὶ
γράψον ὀγδοήκονσα.
8 Καὶ ἐπήνεσεν ὁ κύριος τὸν οἱ
χηνόμον τῆς ἀδικίας, ὅτι φρονίμως
ἐποίησεν: ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος
σούσου φρονιμώτεροι ὑπὲρ σοὺς υἱοὺς
σοῦ φωτὺς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἕαυ-
σων εἰσι.
9 Καγὼ ὑμῖν λέγω: Ποιήσατε
ΤΑ
ἐκ τοῦ μαμιωνᾷ τῆς
ἀδικίας, ἵνα ὅταν ἐκλίπητε, δέξων-
ται ὑμᾶς εἰς τὰς αἰωνίους σκηνὰς
10 Ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίστῳ, κω
σ
. - ..
έαυτοις φιλὶ ους
16
ὦ) πολλῶ αιστές ἐστι" Χ) ὁ ἐν ἔλα-
χίστω ἄδικος, καὶ ἐν πολλῷ ἄδι-
χός ἐστιν.
11 Εἰ ἓν ἐν τῷ ἀδίκω μαμωνᾷ
πιστοὶ οὐκ ἐγένεσθε, τὸ ἀληθινὸν
σίς ὑμῖν πιστεύσει ;
12 Καὶ εἰ ἐν τῷ ἀλλοτρίῳ πισ-
τοὶ οὐχ ἐγένεσθε, τὸ ὑμέτερον τίς
ὑμῖν δώσει Η
13 Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ
χυρίοις δουλεύειν" ἤ γὰρ σὸν ἕνα
μισήσει, καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει"
ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται, καὶ τοῦ ἑτέρου κα-
φαφρονήσει: οὐ δύνασθε Θεῶ δου-
λευσιν καὶ μαμωνᾷ.
14 Ἤκουον δὲ ταῦτα πάντα καὶ
οἱ φαρισαῖοι φιλάργυροι, ὑπάρχον-
τες, καὶ ἐξεμυχτήρίζον αὐτόν.
15 Κω εἶπεν αὐτοῖς: Ὑμεῖς
ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον
φῶν ἀνθρώπων ὁ δὲ Θεὺς γινώσχει
τὰς χαβδίας ὑμῶν. ὅτι σὺ ἐν ἂν-
θρώποις ὑψηλὸν, βδέλυγμα ἑνώ-
σιον τοῦ Θεοῦ ἐστιν.
16 Ὃ νόμος καὶ οἱ προφῆται
ἕως Ἰωάννου: ἀπὸ σότε ἡ βασιλείᾳ
σοῦ Θεοῦ εὐαγγελίζεται, καὶ πᾶς
εἰς αὐτὴν βιάζεται.
17 Εὐχοα ὦτερον δὲ ἐστι τὸν οὐ-
βανὸν καὶ τὴν γῆν παρξ ἐν εἶν, ἢ φτοῦ
νύμιοῦ μιαν χεζαίαν πεσεῖν.
18 Πᾶς ὁ ἀπολύων τὴν γυναῖκα
αὑτοῦ, καὶ γαμῶν ἑτέραν, μοιχεύει"
χαὶ πᾶς ὃ ἀπολελυμένην ἀπὸ ἀν-
δρὸς γαμῶν, μοιχεύει.
19 "Άνόρωτ τος δέ σις ἦν πλού-
σιος, καὶ ἐνε ξδιδύσχετο πορφύ αν καὶ
βύσσον, εὐφβαινόμενος χαθ᾽ ἡμέραν
λαμπρῶς"
φυ Πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι
Λάζαρος, ὃς ἐθέολησο πρὸς
πυλῶνα αὐτοῦ ἡλχωμένος,
Οἱ Καὶ ἐπιδυμῶν χορτασθῆναι
ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων
ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου"
φὸν
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 16.
ἀλλὰ καὶ οἱ χύνες ἐρχόμενοι ἀπέ-
λειχον τ ἃ ἕλκη αὐσοῦ-
99 Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν σὸν
σα ὠχὸν, καὶ ἀπενεχϑῆναι αὐτὸν
ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς σὺν χύόλσον
᾿Αξραάμ: ἀπέθανε δὲ Ὁ ὁ πλού-.
σιος, καὶ ἐτάφη:
99 [Καὶ ἐν τῷ ἄδη ἑ ἐπάρας φοὺς
ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ, ὑπάρχων ἐν βα-
σώνοις, ὁρᾷ σὸν «Αβραάμ, ἀπὺ μα
κεόδεν, καὶ Λάζαβον ἐν τοῖς κόλ-
ποις αὐτοῦ,
94 Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε
Πάτερ “Αξραὰμ, ἐλέησόν µε, καὶ
πέμνψνον ᾿Λάξαρον, ἵνα βάψῃ σὸ
ἄκρον σοῦ δακτύλου αὑτοῦ ὕδατος,
καὶ καταφύξῃ τὴν γ)ιῶσσών µου"
ὅτι ὀδυνῶμιαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ.
5. Εἶπε δὲ “Αξαάμ" Τέχνον,
μνήσθητι ὅτι ἀπέλαξες σὺ τὰ ἆγα
θά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, χαὶ Λάξα
ρος ὁμοίως τὰ κακό; νῦν δὲ δδε πα
αχαλεῖται, σὺ δὲ, ὀδυνᾶσαι.
96 Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις, µε-
σαξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα
ἐστήρικται, ὅπως οἱ ϑέλοντες δια-
βῆναι ἐνσεῦθεν πρὸς ὑμᾶς, μὴ δύ-
νωνται, μηδὲ οἱ ἐχεῖθεν πρὸς ἡμᾶς
διαπερῶσιν.
47 Εἷπε δέ. ἐρωτῶ ἦν σε πά-
σερ ἵνα πέμψῃς αὐτὺν εἰς σὸν οἶκον
σοῦ πατρός μου”
98 "Εχω γὰρ πέντε ἀδελφοὺς,
ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ
χαὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς σὸν φόσεον
σοῦτον τῆς βασάνου.
Φ9 Λέγει αὐτῷ “Αϑραάμ" Ἔ
χουσι Μωσέα, καὶ τοὺς προφήσας
ἀχουσύάσωσαν αὐτῶν.
930 Ὁ δὲ εἶπεν" Οὐχὶ, πάσερ
᾿Αξραάμ" ἀλλ᾽ ἐάν τις ἀπὸ νεχρῶν
πορευϑῇ πρὸς αὐτοὺς, μετανοήσου-
σιν.
91 Εἶπε δὲ αὐτῷ: ΕΠῤ Μωσέως
καὶ σῶν προφητῶν οὐχ ἀχουουσιν
αρ. 17
οὐδὲ ἐαν σις ἐκ νεχρῶν ἀναστῇ,
πεισἈήσυνται.
Κεφ. ιδ΄. 17.
1 5. πε δὲ πρὸς τοὺς μαϑητάς"
ἀνένδεχτόν ἐδτι φοῦ μὴ
κά
ἐλϑεῖν τὰ σκάνδαλα, οὐαὶ δὲ δι᾽ ἃ
ἔρχεται.
Φ Λυσισελεῖ αὐτῷ εἰ μύλος ὀνι-
χὺς σε ρίχξ ιται περὶ σὸν τράχηλον
αὐτοῦ. καὶ ἔῤῥιπται εἰς τὴν ϑάλασ-
σαν, ἢ ἵνα σχανδαλίζῃ ἕνα τῶν µι-
χρῶν τούτων.
8. Προσέχετε ἑαυτοῖς. ᾿Ἐὰν δὲ
ἁμάρτη εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ἐπι-
τίμησον αὐτῷ" καὶ ἐὰν μετανοήσῃ,
ἄφες αὐτῷ.
4 Καὶ ἐὰν ἑπτάκις τῆς ἡμέρας
ἁμάρτῃ εἷς σὲ, καὶ ἑπτάκις τῆς
ἡμέρας ἐπιστρέψη ἐπί σε, λέγων'
μετανοῶ, ἀφήσεις αὐτῷ.
5 Καὶ εἶπον οἱ ἀπόστολοι τῷ
Κυρίῳ: πρόσθες ἢ ἡμῖν πίστιν.
ὂ Εἶπε δὲ ὁ Κύριος" εἰ εἴχετε
πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐλξ γετε
ἂν τῇ συχαμιίνῳ ταύτη, ἀκρίξόμηξι;
χαὶ φυτεύϑητι ἐν τ ϑαλάσσῃ" καὶ
ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν.
τ τίς δὲ ἐξ ὑμῶν δοῦλον ἔχων
ιἀφοτριῶντα, ἢ ποιμαίνοντα, ὃς εἰ-
σελδόνει ἐκ σοῦ ἀγροῦ ἐρεῖ εὐθέως"
παρελθὼν ἀνάπεσαι"
8 ᾿Αλλ᾽ οὐχὶ ἐρεῖ αὐτῷ: ἑτοί-
µασον τί δειπνήσω, καὶ περι ζωσά-
μένος διακόνει μοι, ἕως φάγω καὶ
πίω, καὶ μετὰ ταῦτα φάγεσαι καὶ
πίεσαι σύ:
9 Μὴ χάριν ἔχει τῷ δούλῳ ἐκεί-
νω, ὅτι ἐποίησε τὰ διαταχθένσα
αὐτῷ; οὐ δοχῶ.
10 Οὕτω καὶ ὑμεῖς. ὅταν ποιή-
ὅητε πάντα τὰ διαταχθέντα ὑμῖν,
λέγετε" ὅτι δοῦλοι ἀχοεῖοί ἐσμεν"
ὅτι ὃ ὠφείλομιεν ποιῆσαι, πεποιήκα-
μεν.
ΚΑΤΑ ΛΔΟΥΚΑΝ
117
11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσ
θαι αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴμ, καὶ αὖ-
σὸς διήρχετο διὰ μέσου Σαμαρείας
χαὶ Γαλιλαίας.
12 Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς
σινα χώμιην, ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα
λεπροὶ ἄνδρες, οἱ ἔστησαν πὐῤῥώ-
θεν.
19 Καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν, λέ
γοντες' ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον
ἡμᾶς.
14 Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς" πο-
ῥευθέντες ἔπιδε είξατε ἑαυτοὺς σοῖς
ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπά-
γειν αὐτοὺς, ἑκαδαρίσδησαν.
16 Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι
ἰάθη, ὑπέστρεψε, μετὰ φωνῆς με-
γάλης δοξάζων σὺν Θεόν"
16 Καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρύσωπο
παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, ...
τῶν αὐτῷ: καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαξεί-
σης.
17 ἊἎτ ποχριθεὶς δὲ ὃ Ἰησοῦς,
εἶπεν" οὐχὶ οἱ δέκα, ἐκαθαρίσθησαν,
οἱ δὲ ἑ ἐννέα
ποῦ ;
18 Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέν--
3 Ν
ανσες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ, εἰ μὴ
ὃ ἀλλογενὴς ὅσος.
19 Καὶ εἶπεν αὐτῷ: ἀναστὰς
πορεύου" ἣ πίστις 6ου σέσωχέ σε.
20 ἸἘπερωσηθες δὲ ὑπὸ τῶν
φαρισαίων πότε ἔρχεται Ἡ βασιλεία
τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς, καὶ
εἶπεν" οὐχ ἔρχεται ἡ Βασιλεία τοῦ
Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως,
91 Οὐδὲ ἐροῦσιν" ἰδοὺ ὧδε, ῆ,
ἰδοὺ ἐκεῖ: ἰδοὺ γὰρ, ἣ βασιλεία
φτοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν.
Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητός"
ἐλεύσονται ἡμέραι, ὅτε ἐπιθυμήσετε
μίαν τῶν ἡμερῶν σᾶ υἱξ σᾶ ἀνθρώπου
ἰδεῖν, καὶ οὐχ ὄψεσθε.
23. Καὶ ἐροῦσιν ὑμῖν" ἰδοὺ ὧδε,
ἢ, ἰδοὺ ἐκεῖ: μὴ ἀπέλθητε, μηᾶ
διώζητε
118
94 Ὥσπερ γὰρ ἣ ἀστραπὴ ἣ
ἀστράπτ ουσα ἐκ τῆς ὑπ᾽ οὐρανὸν,
εἰς τὴν ὑπ᾽ οὐρανὸν λάμπει, οὕτως
ἔσται Χο ὃ ΤῊΣ φτοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ
ἡμέρα αὑτοῦ.
96 Πρῶτον δὲ δεῖ αὐτὸν πολλὰ
παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ
τῆς γενεᾶς ταύτης.
Φθ Καὶ χαθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς
ἡμέραις σοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ
ἐν ταῖς ἡμέ ἔραις «τοῦ υἱοῦ φτοῦ ἀν-
θρώπου.
47 Ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν,
ἐξεγαμήζοντο, ἄχει ἧς ἡμέρας εἷ-
σηλθε Νῶς εἰς τὴν κιςωτὺν. καὶ
ἄχθεν ὁ κατακλυσμιὺς, καὶ ἀπώλε-
σεν ἅπαντας.
98 "Ομοίως καὶ
ταῖς μέξαις Λώσ'
ἠγόραδον, κα ἐπώλουν,
δόμουν",
99 ἯΙ δὲ ἡμέρα ἐξῆλθε Λὼς
ἀπὸ Σοδόμων, ἐ ἔϑρεξε πῦρ καὶ ϑεῖον
ἀπ᾽ οὐρανοῦ, καὶ ἀπώλεσεν ἅπαν-
σας"
80 Κατὰ ταῦτα ἔσται ἢ ἡμέρα
ὃ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτε-
σαι.
91
ἔσται
ὡς ἐγένετο ἐν
ἤσθιον, ἔπινον,
; :
ἐφύτευον, ῳχο-
Ἔν ἐκείνη τῇ ἡμέρα, ὃς
ἐπὶ σοῦ δώματος, χαὶ τὰ
σκεύη αὖτ οὔ ἐν τῇ οἰχία, μὴ χατα-
θάτω ἀραι αὐτὰ" Ὁ ὁ ἂν τῷ ἀγρῷ,
ὁμοίως μιὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ
ὀπίσω.
99 Μνημονεύετε τῆς γυναικὸς
Λώτ.
38 Ὃς ἐὰν ζητήσῃ τὴν ψυχὴν
αὑτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν" καὶ
ὃς ἐὰν ἀπο) έση αὐτὴν, ζωογονῆσει
νιν
συτην.
94 Λέγω ὑμῖν φαύση τῇ νυχτὶ
ἔγονται δύο ἐπὶ χλίνης μιᾶς" εἷς
παραληφθήσεσαι, καὶ ὁ ἕτερος αφε-
θήσεται.
95 Δύο ἔσονται ἀλήθουσαι ἐπὶ
ΕΥΑΙΤΕΛΙΟΝ
αρ. 18
σὸ αὐτό" µία παραληφθήσεσαι, χὶ
ἡ ἑτέρα. ἀφεθήσεται.
δὲ Καὶ ἀποχριθένσες λέγουσιν
αὐτῷ" ποῦ Κύριε; . Ὃ δὲ εἶπεν
αὐτοῖς" ὅπου τὸ σῶμα, ἐχεῖ συναχ-
θήσονται οἱ ἀετοί.
Κεφ. ή. 18.
1 Λεγε δὲ καὶ παραξολὴν αὖ-
ἘΠῚ ἕ
σοῖς πρὸς σὺ δεῖν σπάνσοσ6
προσεύχεσθαι, καὶ μιὴ ἐκκαχεῖν,
ῷ Λέγων' Κριτῆς σις ἦν ἐν τινι
πόλει, σὸν Θεὸν μὴ φοξούμενος, χοιὶ
ἄνθρωπον μιὴ ἐντρεπόμενος"
3 Χήρα δὲ ἦν ἐν τῇ πόλει ἐχεί-
νη, καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτὸν, λέγου-
σα" ἐκδίκησόν µε ἀπὸ τοῦ ἀνσιδι-
χου µου.
4 Καὶ οὐχ ἠθέλησεν ἐπὶ χβόνον"
μετὰ δὲ σαῦτα εἶπεν ἐν ἑαυτῷ" εἰ
καὶ τὸν Θεὸν οὐ φοξοῦμαι, καὶ ἄν-
θρωπον οὐκ ἐντρέσομιαι"
ὅ Διά γε τὸ παρέχειν µοι χόπον
σὴν χήβαν ταύτην, ἐχδικήσω αὐτὴν,
ἵνα μὴ εἰς τέλος ἐρχομένη ὑπωπι-
άξῃ με.
ϐ Εἶπε δὲ ὁ Κύριος" ἀκούσατε
σί ὁ κριτὴς τῆς ἀδικίας λέγει.
1 Ὁ δὲ Θεὺς οὐ μὴ ποιήσει τὴν
ἣν ἡλνά σῶν ἐκλεχτῶν αὐτοῦ τῶν
βοώντων πρὸς αὐτὸν ἡμέρας καὶ
νυχτὸς, καὶ μακροθυμῶν ἐπ᾽ αὐτοῖς :
8 Λέγω ὕμιν, ὅτι ποιήσει τὴν
ἐκδίκησιν αὖᾳ ὧν ἐν τάχει, πλὴν ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρωπ του ἐλθὼν ὅρα εὑρή-
σει σὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς:
9 Εἶπε δὲ πρός ς τινας φοὺς σεποι
θόσας ἐφ᾽ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶ δίκαιοι
χαὶ ἐξουθενοῦντας. σοὺς λοιποὺς,
τὴν παραξολὴν ταύτην"
10 ἼΑνϑρωποι δύο ἀνέξησαν εἷς
φὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς φαρι-
σαῖος, κ» ὁ ἕσερος φελώνης.
11. Ὃ φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς
ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο" ὁ Θεὸς
ΟΡ. 18.
εὐχαριστῶ σοι, ὅφι οὐχ εἰμιὶ ὥσπερ. οἱ
λοιποί σῶν ἀνθρώπων ἄρ ἅρπ' ταγες, ἄδι-
Χο. μοιχοὶ, ἢ ο ὡς στό ὁ φελώνης.
19 Νηστεύω δὶς τοῦ σαξξάτου,
ἀποδεχατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι.
19 Καὶ ὁ σελώνης μακρόθεν
ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλ-
μοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾽
ἔσυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὑτοῦ, λέ-
γων" ὁ Θεὸς ἵλάσθητί μοι τῷ ἆμαρ-
σωλῷ.
14 Λέγω ὑμῖν, κατέθη ἡ ἧτος δε-
δικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ, ἢ
ἐκεῖνος" ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν,
ταπεινωθήσεται" ὃ δὲ ταπεινῶν ἕξαυ-
σὺν, ὑψωθήσεται.
18 Προσέφερον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ
βεέφη, | ἵνα αὐτῶν ἅπτηται" ἰδόντες
δὲ οἱ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.
16 Ὁ δὲ Γησοῦς προσκαλεσά-
µενος αὐτὰ, εἶπεν" ἄφετε τὰ παι-
δία ἔρχεσθαι πεός με, καὶ μὴ κω-
λύετε αὐτά" τῶν γὰρ ς σοιούσων ἐσ-
σὶν ἣ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
17 ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὃς ἐὰν
μὴ δέξηται τὴν βασιλείαν τοῦ
Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μιὴ εἰσέλθη εἰς
αὐτήν.
18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν
ἄρχων, λέγων: διδάσκαλε ἀγαθὲ,
σί ποιῆσας ζωὴν αἰώνιον κληρονο-
μήσω ;
19 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὃ Ἰησοῦς" σί
με λέγεις ἀγαθόν : ᾿οὐδεὶς ἀγαθὲς,
εἰ μὴ εἷς, ὁ Θεύς.
20 Τὰς ἐντολὰς οἶδας" μιὴ μοι-
χεύσῃς" μιὴ φονεύσης' μὴ κλέψης,
μιὴ ψενδομαρτυξήσῃς" τίμα σὺν
πατέρα σου, καὶ τὴν μητέρα σου.
ὁ] Ὃ δὲ εἶπε' ταῦτα πάντα
ἐφυλαξάμνην ἐκ νεότητός µου.
φῷ ᾿Αχούσας δὲ ταῦτα ὃ Ἰη-
σοῦς, εἶπεν αὐτῷ" ἔτι ἕν σοι λεί-
σει πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον,
καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ. 119
ϑησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦξο, ἆκο-
λούθει µου.
25 Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα, περί-
λυπος ἐγένετο" ἦν γὰρ πὴ ούσιος
σφόδρα.
φά Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς πε.
ῥίλυπον γενόμενον, εἶπε: πῶς δυσ-
κόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἷ-
σελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ
Θεοῦ;
95 Ἐὐκοπώτερον γάρ ἐστι κά-
µιηλον διὰ τρυμαλιᾶς ἑαφίδος εἰσελ-
θεῖν, ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν
τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
96. Εἶπον δὲ οἱ ἀχούσαντες" καὶ
τίς δύναται σωθῆναι ;
Φ7 Ὃ δὲ εἶπε: τὰ ἀδύνατα
παρὰ ἀνθρώποις, δυνατά ἐστι παρὰ
τῷ "Θεῷ.
φ8 ἘΠπε δὲ ὁ Πέτρος" ἰδοὺ,
ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα, καὶ ἠχολου-
θησαμιέν σοι.
99 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" ἀμνὴν
λέγω ὑμῖν, ὅτι οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆ-
κεν οἰκίαν, ἢ γονεῖς, ἢ ἀδελφοὺς, ἢ
γυναῖχα, ἢ τέκνα, ἕνεχεν τῆς βασι-
λείας τοῦ Θεοῦ.
80 Ὃς οὐ μὴ ἀπολάξῃ πολλα-
πλασίονα ἐν τῷ χαιρῷ τούτῳ, 9 ἐν
τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένω ζωὴν αἰώνιον.
91 Παραλαξὼν δὲ σοὺς δώδεκα,
εἶπε πρὸς αὐτούς" ἰδοὺ, εἰναι νον
μεν εἰς Ἱεροσύλυμα, χα τελεσθή-
σεῖαι πάνΊα τὰ γε εγραμµένα διὰ τῶν
προφη]ῶν, τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου.
9. Παραδοθήσεῖαι γὰρ τοῖς
ἔθνεσι, καὶ ἐμιπαμχθήσεῖαι, καὶ
ὑερισθήσεῖαι, καὶ ἐμπ]υσθήσε]αι,
99 Καὶ µασΊιγώσανΊες ἀποχ]ε-
νοῦσιν αὐτὸν, καὶ τῇ ἡμέρα τῇ σρί-
ση ἀνασ]ήσε]α:.
94 Καὶ αὐτοὶ οὐδὲν τούτων συ
νηκαν, Χὶ ἦν σὺ ῥῆμα τοῦτο κεχρυμ-
μένον ἀπ᾽ αὐ]ῶν, καὶ οὐχ ἐγίνωσκον
τὰ λεγόμενα
120
96 ᾿Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν |
αὐτὸν εἰς Ἱεριχὼ, τυφλός τις ἐκά-
θητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν"
86 ᾿Ακχούσας δὲ ὄχλου διαπο-
ρξυομένου, ἐπυνθάνετο τί εἴη τοῦτο.
87 ᾿Ασήγγειλαν δὲ αὐτῷ, ὅτι
Ἰησοῦς ὁ Ναζ υραῖος παρέρχεται.
38 Καὶ ἐξύησε, λέγων: Ἰη-
σοῦ υἱὲ Δαξὶ ὃ, ἐλέησόν με.
89 Καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων
αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ" αὐτὸς δὲ πολ-
λῷ μᾶλλον ἔκραζεν: “Υἱὲ Δαξιδ,
ἐλέησον µε.
40 Σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐχέλευ-
σεν αὐτὸν ἀχϑῆνοι πρὸς αὑτόν" ἐγ-
γίσανΊος δὲ αὐτοῦ, ἐπηρώτησεν αὖ-
σὸν,
41 Λέγων' σί σοὶ ϑέλεις ποιη-
“-
Ω
σω: Ὃ δὲ εἰπε Κύριε, ἵνα ἀνα-
ξλέψω. :
Ν - ᾿ 3 --
49 Καὶ ὃ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ"
ἀνάθλεφον' ἡ πίστις ὅου σέσωκέ σε.
43 Καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεφε,
ΜΟῚ ΄ ρω ΄ .
χαὶ ἠχολούθει αὐτῷ δυξάζων σὺν
΄ - ν. ον "-
Θεόν, καὶ πᾶς ὃ λαὸς ἰδὼν, ἔδωκεν
αἶνον τῷ Θεῷ.
Κεφ. ιδ΄. 19.
1 Αἱ εἰσελϑὼν, διηρχεῖο τὴν
“Ἱεριχώ:
Φ Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ὀνόμα]ι κα-
λούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν
ἀρχιϊελώνης. καὶ ὅτος ἦν πλούσιος"
8. Καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν
τίς ἐστὶ, καὶ οὐχ ἡδύναϊο ἀπὸ τοῦ
ὄχλου, ὅτι φῇ ἡλιχίᾳ μικρὸς ἤν.
4 Καὶ προδραμιὼν ἔμπροσθεν,
ἀνέξη ἐπὶ συκομωραῖαν, ἵνα ἴδη
αὐτόν: ὅτι δι’ ἐχείνης ἤμελλε διέρ-
χϑσθα». ῃ
5. Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ σὸν τύπον,
ἀναξλέψας ὁ Ἰησοῦς εἰδεν αὐτὸν,
χαὶ εἶπε πρὸς αὐτόν: Ζαχχαῖξ,
σπεύσας καϊάξηθι" σήμερον γὰρ ἐν
τῷ οἴχω σου δεῖ με μεῖναι
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 19
6 Καὶ σπεύσας κατέξη, καὶ ὑπε
δέξαΊο αὐτὸν χαίρων.
Ἰ Καὶ ἰδόνϊες ἅπανϊες διεγόγ-
γυζον, λέγονϊες" ὅτι παρὰ ἁμαρ
σωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καϊαλῦσαι. Ὑ
8 Σταϑεὶς δὲ Ζαχχαῖος εἰπε
πρὸς τὸν Κύριον: ἰδοὺ, τὰ ἡμίση
σῶν ὑπαρχόν]ων µου, ἸΚύριε, δίδωμι
σοῖς π]ωχοῖς' καὶ εἴ σινός σι ἐσυ-
χοφάνΊησα, ἀποδίδωμι σετραπλοῦν
9 Εἰπε δε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς
ὅτι σήμερον σω]ηρία τῷ οἴχω φούτω
ἐγένεῖο, καθότι καὶ αὐσὸς υἱὸς
᾿Αεραάμ ἐστιν.
10 Ἦλθε γὰρ ὃ υἱὸς φτοῦ ἀν-
θρώπου ζη]ησαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπὸ
λωλός.
11 ᾽Ακουόν]ων δὲ αὐτῶν σαῦσα,
προσθεὶς εἶπε παραβολὴν, διὰ σὲ
ἐγγὺς αὐσὺν εἶναι Ἱερονσαλὴμ,, χ
δοκεῖν αὐτοὺς ὅτι παραχρῆμα μέλ
λει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀναφαί.
νεσθαι.
19 Εἶπεν ἦν" ἄνθρωπός σις εὖ
γενὴς ἐπορεύθη εἷς χώραν μακρὰν,
λαςεῖν ἑαυ]ῷ βασιλείαν, καὶ ὑποσ-
σρέψαι.
Καλέόας δὲ δέκα δούλους
υ]οῦ, ἔδωχεν αὐτοῖς δέκα μνᾶς, κ)
ἰπε πρὸς αὐτούς" πραγμµα]εύσασθε
ως ἔρχομαι.
14 Οἱ δὲ πολῖται αὐτοῦ ἐμίόουν
αὐτὸν, καὶ ἀπέστειλαν πρεσεείαν
ὀπίσω αὐτοῦ, λέγονΊες' οὐ Φέλο-
μὲν τοῦτον βασιλεῦσαι ἐφ᾽ ἡμᾶς.
19 Καὶ ἐγένεῖο ἐν τῷ ἐπανελ-
θεῖν αὐτὸν λαξόνϊα τὴν βασιλείαν,
καὶ εἶπε φωνηθῆναι αὑσῷ τοὺς δού-
λους σούτους, οἷς ἔδωχε φὸ ἀργύριον,
ἵνα γνῷ τίς σί διεπραγμιαϊεύσαῖο.
16 Παρεγένεῖο δὲ ὁ πρῶτος,
λέγων: Ἰκύριε, ἡ μνᾶ δου προσειρ-
γάσα]Ίο δέκα μνᾶς. “
17 Καὶ εἶπεν αὐτῷ" εὖ ἀγαθὰ
δοῦλε᾽ ὅτι ἐν ἐλαχίστῳ σισςὸς
ἢ" ὦ «ην
σαρ. 19.
ἐγένου, ἴσθι ἐξουσίαν ἔχων ἐπάνω
δέχα πόλεων.
18 Καὶ ἦλθεν ὁ δεύτερος, λέ-
γων" Κύριε, ἡ μνᾶ σου ἐποίησε
πένα. μνᾶς.
19 Εἶπε δὲ καὶ τούτῳ" Καὶ σὺ
ἵνου ἐπάνω πέντε πόλεων.
40 Καὶ ἕτερος, ἦλθε, λέγων"
Κύριε, ἰδοὺ ς μνᾶ σου, ἣν εἶχον
ἀποχειμένην ἐν σουδαρίῳ"
91 Ἐφοβούμην γάρ σε, ὅτι ἄν-
θρωπος αὐστηρὸς εἰ" αἴρεις ὃ οὐχ
ἔϑηχας, καὶ ϑερίζεις ὃ ὃ οὐχ ἔσπειρας.
99 Λέγει δὲ αὐτῷ" ἐκ τοῦ στό-
μαῖός σου χρινῶ σε, πονηρὲ δοῦλε,
ἤδεις ὅτι ἐγὼ ἄνθρωπος αὐστηρός
εἰμι, αἴρων ὃ οὐκ ἔθηχα, καὶ ϑερί-
ων ὃ οὐχ ἔσπειρα"
23 Καὶ διαί οὐκ ἔδωκας τὸ
ἀργύριόν μου ἐπὶ τὴν τράπεξαν, κ)
ἐγὼ ἐλθὼν σὺν τύχῳ ἂν ἔπραξα
αὐτό:
94. Καὶ τοῖς παρεστῶσιν εἶπεν"
ἄρα]ε ἀπ᾽ αὐτοῦ τὴν μνᾶν, καὶ δότε
ςῷ τὰς δέχα μνᾶς ἔχοντι.
95. Καὶ εἶπον αὐτῷ" Κύριε, ἐχεῖ
δέκα μνᾶς.
26 Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι παντὶ
τῷ ἔχοντι δοθήσεϊαι: ἀπὸ δὲ τοῦ
μὴ ἔχοντος, "Ὁ ὃ ἔχει ἀρθήσεΊαι ἀπ᾽
αὐτοῦ.
47 Ἰϊλὴν τοὺς ἐχθρούς µου ἐχεί-
νους, τοὺς μιὴ ϑελήσαντάς με βα-
σιλεῦσαι ἐπ᾽ αὐτοὺς, ἀγάγεῖε ὧδε,
καὶ χατασφάξα]ε Ἔμαροσθέ ν µου.
28 Καὶ εἰπὼν ταῦτα, ἐπορεύεΊο
ἔμπροσθεν, ἀναβαίνων εἰς Ἱεροσό-
λυμα
99 Καὶ ἐγένε]ο ὡς ἤγγισεν εἰς
Βηϑθφαγὴ και Βηθανίαν, πρὸς τὸ
ὄρις τὴ καλούμενον ἐλαιῶν, ἀπέσ-
σειλε δύο τῶν μαθητῶν αὑτοῦ,
950 Εἰπών" ὑπάγετε εἰς τὴν
χατέναντι κώμην" ἐν ἡ εἰσπορευό-
µενσι εὑρήσετε πῶλον δεδεμιένον. ἐφ᾽
1 Ε
ΚΑΤᾺ ΛΟΥΚΑΝ.
121
ὃν οὐδεὶς πώποτε ἀνθρωπων ἐκαθισε"
λύσαντες αὐτὸν ἀγάγετε.
31 Καὶ ἐὰν τις ὑμᾶς ἐρωτᾷ
Διατί λύετε ; οὕτως ἐρεῖτε αὐτῷ,
ὅτι ὃ Κύριος αὐτοῦ χρείαν ἔχει.
39 ᾿Απελθόντες δὲ οἱ ἀπεσταλ-
μένοι, εὗρον καθὼς εἶπεν αὐτοῖς.
53 Λυόντων δὲ αὐτῶν τὸν πῶ-
λον, εἶπον οἱ κύριοι αὐτοῦ πρὸς αὖ-
τούς" σί λύετε “σὸν 5 πῶλον ;
84 ΟἹ δὲ εἶπον: Ὃ Κύριος αὖ-
σοῦ χρείαν ἔχει
95 Καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς τὸν
Ἰησοῦν: χαὶ ἐπιῤῥίψαντες ἑαυ]ῶν
τὰ ἱμάτια ἐπὶ τὸν πῶλον, ἐπεδίδα-
σαν τὸν Ἰησοῦν.
96 ἨἩορευομένου δὲ αὐτοῦ, ὑπεσ-
φρώννυον τὰ ἱμάτια αὑτῶν ἐν τῇ
ὁδῶ.
87 ΕγγίζονΊος δὲ αὐτοῦ ἤδη
πρὸς τῇ χαταξάσει τοῦ ὄρους σῶν
ἐλαιῶν; ἤρξαντο ἅπαν τὸ πλῆθος
τῶν μαθηϊῶν χαίρονῖες, αἰνεῖν τὸν
Θεὸν͵ φωνῇ μεγώλῃ περὶ πασῶν
ὧν εἶδον δυνάμεων,
98 Λέγοντες: εὐλογημένος ὁ
ἐρχόμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόμα]ι
Κυρίου: εἰρήνη ἐν οὐρανῷ, καὶ δόξα
ἐν ὑψίστοις.
39 Καί τινες σῶν φαρισαίων
ἀπὸ σοῦ ὄχλου εἰπὸν πρὸς αὐτόν"
διδάσκαλε, ἐπιτίμνησον τοῖς μαθη.
φαῖς δου.
40 Καὶ ἀποχριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς"
λέ ἔγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν ἅσοι σιωπήσω
σιν, οἱ λίθοι κεχράξονται.
41 Καὶ ὡς ἤγγισεν, ἰδὼν «τὴν
πόλιν, ἔχλαυσεν ἐπ᾽ αὐτῇ, λέγων"
49 Ὅτι εἰ ἔγνως καὶ σὺ, καί γε
ἐν τῇ ἡμέρα σου ταύτη, τὰ πρὸς
εἰρήνην σου" νῦν δὲ ἐκρύθη ἀπὸ
ὀφθαλμῶν σου"
48 Ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ
σὲ, καὶ περιδαλοῦσιν οἱ ἐχθροί
σου χάρακά σοι, καὶ περιχυχ-
129
λώσουσι σε, καὶ συνέξουσί σε πάν-
φοθὲν,
44 Καὶ ἐδαφιοῦσί σε, καὶ τὰ
φέκνα σου ἐν σοί καὶ οὐκ ἀφήσουσιν
ἐν σοὶ λίθον ἐπὶ λίϑω" ἀνθ) ὧν οὐκ
ἔγνως σὺν καιρὸν σης ἐπισκοπῆς σου.
45 Καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ ἱερὸν,
ἤρξατο ἐχξάλλειν τοὺς πωλοῦντας
ἐν αὐτῷ καὶ ἀγοράζοντας,
48 Αέγων αὐτοῖς" γέ ἔγβαπται,
ὁ οἶκός μου, οἶκος προσευχῆς ἐσσιν"
ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον
λῃστῶν.
ΑἹ Καὶ ἦν διδάσχων «τὸ καθ)
ημ.ερ ἔραν ἐν τῷ ἱερῷ" οἱ δὲ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ γραμματεῖς ἐξήτουν αὐτὸν
ἀπολέσαι, καὶ οἱ πρῶτοι τοῦ λαοῦ,
48 Καὶ οὐχ εὕρισχον τὸ τί ποιή-
ο κος αν
σωσιν" ὃ λαὺς γὰρ ἅπας ἐξεχβέμα-
σο αὐτοῦ ἀκούων.
Κεφ. κ. 90.
1 κ. ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμε-
ρῶν ἐχείνων, διδάσχοντος
αὐτοῦ τὸν τὼ ἐν σῷ ἱερῷ, ο εὐαγ-
γελιζοµέ νου, ἐπέστησαν οἱ ἀρχιε-
ϱρεῖς καὶ οἱ γβαμματεῖς σὺν τοῖς
πρεσβυτέροις,
9 Καὶ εἰσον πρὸς αὐτὸν, λέγον-
τες: εἶπε ἡμήν ἐν ποία ἐξουσίᾳ ταῦ-
πα ποιεῖς, ἢ τίς Ξ ἐστὶν ὁ δούς σοι τὴν
ἔξουσίαν ταύτην;
9. ᾿Αποχριθεὶς δὲ εἶπε πρὸς αὖ-
τούς" ἐρωτήσω ὑμᾶς χεαἰγὼ ἕνα λό-
γον" καὶ εἴπατέ μοι"
4 Τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου ἐξ
οὐρανοῦ ἦν, ἣ ἐξ ἀνθρώπων ;
5 οἱ ὃξ συνελογίσαντο πρὸς
ἑαυτοὺς, λέγοντες" ὅσι ἐὰν εἴπωμεν
ἐξ οὐρανοῦ: ἐρεῖ, διατί ἂν οὐχ ἐπὶ
τεύσατε αὐτῷ η.
6 ᾿Εὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώ-
πων: πᾶς ὁ λαὸς καταλιθάσει ἡμᾶς"
“πεπεισμένος. γάρ ἐστιν ᾿Ιωάννην
προφήτην εἶναι.
ΕΥΑΙΤΓΕΔΙΟΝ
ζαρ. 90
7 Καὶ ἀπεκρίθησαν μὴ εἰδέναι
πόθεν.
8 Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς"
οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ
σαῦσα πυιῶ.
9 Ἤρξατο δὲ πρὸς τὸν λαὸν
λέγειν τὴν παραξολὴν ταύτην" ἄν
ϑρωπός σις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα,
καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν “γεωργοῖς, χαὶ
ἀπεδήμησε χξόνους ἱκανούς.
10 Καὶ ἐν καιρῷ ἀπέστειλε
πρὺς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον, ἵνα ἀπὸ
σοῦ χαρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δῶσιν
αὐτῷ" οἱ δὲ γεωργοὶ δείραντες αὖ-
τὸν, ἐξαπέστειλαν κενόν.
11 Καὶ προσέϑετο πέμψαι ἕτε-
βον δοῦλον" οἱ δὲ κἀκεῖνον δείραντες
χαὶ ἀτιμάσαντες, ἐξαπέστειλαν
χενόν,
19 Καὶ προσέθετο πέμψαι «ρί-
σον" οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαν-
σες ἐξέξαλον.
13 ΕΠπε δὲ ὁ κύριος τοῦ ἆμπε-
λῶνος" τί ποιήσω ; πέμνψω τὸν υἱόν
μου σὸν ἀγαπητόν: ἴσως τοῦτον
ἰδόντες ἐντραπήσονται.
14 ᾿Ιδόντες δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶ,
διελογ{ζοντο «ρὸς ἑαυτοὺς, λέγον-
φες" οὗτός ἐσσιν ὃ κληρονόμος"
δεῦτε, ἀπ οχτείνωμεν αὐτὸν, ἵνα
ἡμιῶν γένηται ἣ κληβονοµήα.
15 Καὶ ἐκβαλύντες αὐτὸν ἔξω
τοῦ ἆμπ ελῶνος, ἀπέκσειναν. Τί
ὧν ποιήσει αὐτοῖς ὃ κύριος σοῦ ᾱμ-
πελῶνος ;
16 ᾿Ελεύσεται καὶ ἀπολέσει
σοὺς γεωργοὺς τούτους, καὶ δώσει
τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις. ᾿Ακούσαν-
σες δὲ εἶπον" μὴ γένοιτο. .
17 Ὃ δὲ ἐμξλέψας αὐτοῖς,
εἶπε" τί ἦν ἐστι τὸ γεγβαμμένον
σοῦσο" ““ λίϑον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ
οἰκοδομιοῦνσες, ἆτος ἐγένηθη εἰς κε-
φαλὴν γωνίας;
18 Πᾶς, ὁ πεσὼν ἐπ᾽ ἐκεῖνον φὺν
σαν. 20.
λίθον, συνθλασθήσε τας ἐφ᾽ ὃν δ᾽ ἂν
πέση, Ἀικμήσει αὐτόν.”
θά Καὶ ἐζήτησαν οἱ ἀρχιερεῖς
οἵ γραμματεῖς ἐσιθαλεῖν ἐπ’
αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ,
καὶ ἐφοθήϑησαν σὺν λαόν. ἐ ἔγνωσαν
γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παβαρο-
λὴν ταύτην εἰπε.
40 Καὶ παρατηρήσαντες ἀπέσ-
σδιλαν ἐγχαθέ: τους, ὑποχρινομιά ένους
ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι, ἵνα ἔπιλά-
θωνται αὐτοῦ λόγου, εἰς τὸ παβα-
δοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ ση ἐξου-
σία τοῦ ἡγεμόνος.
1 Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν, λέ-
οντες" διδάσχαλε, οἴδαμεν ὅτι
ὀρθῶς λέγεις καὶ ἘΣ δ εις, καὶ οὐ
λαμβάνεις πρύσωπον, ἀλλ᾽ ἐπ’
ἀληθείας τὴν ὑδὸν τοῦ Θεοῦ διδάσ-
χξις"
φῳ "μιξεστιν ἡμῖν Ἀαίσαρι φύρον
δοῦναι, ἢ οὔ ;
φ3 ΚΚατανοήσας δὲ αὐτῶν τὴν
πονουργίαν, εἶπε πρὸς αὐτούς" σί
με πειράδετε ;
94 Ἐτιδεΐξατέ μοι δηνάριον,
σίνος ἔχει εἰκόνα καὶ ἐπιγραφήν ;
᾿Αποχριθέντες δὲ εἶπον, Καίσαρος.
οὗ Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" ἀπόδοτε
τοίνυν τὰ Καίσαρος Καίσαρι, καὶ
τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.
40 Καὶ οὐχ ἴσχυσαν ἐπιλαξέσ-
θαι αὐτοῦ ῥήματος ἐναντίον τοῦ
λαοῦ, κοιὶ Ἀαυμάσαντες ἐπὶ τῇ
ἀποχρίσει αὐτοῦ, ἐσίγησαν.
ΟἿ Προσελθόντες δέ τινες τῶν
Σαδδουκαίων, οἱ ἀντιλέγοντες ἀνάσ-
σασιν μιὴ εἶναι, ἐπηρώτησαν αὐτὸν,
98 Λέγοντες" διδάσκαλε, Μω-
σῆς ἔγραψεν ἡ ἡμίν, ἐάν τινος ἀδελ-
φὺς ἀποθάνη ἔχων γυναῖκα, καὶ
ἔτος ἄτεχνος ἀποθάνῃ, ἵνα λάδη ὁ
ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα, καὶ
ἐξαναστήση σπέρμα, τῷ ἀδελφῷ | «
αὑτοῦ.
ΚΑΤᾺ ΛΟΎΚΑΝ.
128
49 "Επτὰ ἦν ὀδελφοὶ ἦσαν" κα
ὁ πρῶτος, λαθὼν γυναῖκα, ἀπέθανεν
ἄσεχνος"
90 Καὶ ἔλαδεν ὁ δεύσερος τὴν
γυναῖκα, καὶ ἅτες ἀπέθανεν ἄτεκ
νος"
31 [Καὶ ὁ τρίτος ἔλαβεν αὐτὴν
ὡσαύτως δὲ Ἃ οἱ ἑπτὰ" οὐ χατέλι
πον τέχνα, καὶ ἀπέθανον"
92 Ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανε
Ὁ ἢ ης
39. Ἔν τῇ ὧν ἀναστάσει, τίνος
αὐτῶν γίνεται γυνή; ; οἱ γὰρ ἑπτὰ
ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα.
34 Καὶ ἀποχριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς
ὃ Ἰησοῦς, οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου
γαμοῦσι καὶ ἐχγαμιίσχκονται"
95 Οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ
αἰῶνος ἐχείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀνασ-
τάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν, οὔτε γαμιοῦ-
σιν, οὔτε ἐχγαμιίσχονται"
36 Οὔτε γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύ-
νανται" ἰσάγγελοι γάρ εἰσι" καὶ
υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀναστάσεως
υἱοὶ ὄντες.
51 Ὅτι δὲ ἐγείρονται οἱ νεκροὶ,
Μωσῆς ἐμιήνυσεν ἐπὶ τῆς βά-
σου, ὡς λέγει ““ Ἰύριον τὸν Θεὺν
᾿Αδραὰμ,, καὶ τὸν Θεὸν Ἰσαὰκ, καὶ
σὸν Θεὺν ᾿Ιαχώξ.᾽
38 Θεὸς δὲ οὐκ ἔστι νεκρῶν,
ἀλλὰ ζώντων" πάντες γὰρ αὐτῷ
φῶσιν.
99 ᾿Αποχριθέντες δέ τινες τῶν
γραμματέων, εἶπον" διδάσχαλε,
χαλῶς εἰπας.
40 Οὐχ ἔτι δὲ
σᾷν αὐτὸν οὐδέν.
41 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς" πῶς
λέγουσι σὸν Χριστὸν υἱὸν Δαςὶὸ
εἶναι :
49 Ίζαὶ αὐτὸς Δαβὶδ λέγει ἐν
βίβλῳ ψαλμῶν" “ εἶπεν ὁ Κύριος
τῷ κυρίῳ μου" Κάθου ἐκ ὃς οξιῶν
µου,
ἐτόλμων ἐπερω-
4
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
σαρ. 3].
43 Ἕως ἂν ϑῶ σοὺς ἐχθρούς σε | ὅτι ἐγώ εἶμι" ἊΣ ὗ χκαϊρὸς ἤγγικε,
ὑποποδιον τῶν ποδῶν σου ;
44 Δαξὶδ ἂν ἸΚύριον αὐτὸν χα-
λεῖ, καὶ πῶς υἱὸς αὐσοῦ ἐστιν ;
45 ᾿Αχούοντος δὲ παντὸς σοῦ
λαοῦ, εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ.
40 Προσέχετε ἀπὸ τῶν γβαμ.-
ματέων τῶν ϑελόντων περιπατεῖν
ἐν στολαῖς, καὶ φιλούντων ἀσπασ-
μοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς, καὶ πρωτοχα-
ϑεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς, χαὶ
πρωτοχλισίας ἐν σοῖς δείπνοις.
47 Οἱ κατεσθίουσι τὰς οἰἶχίας
τῶν χηρῶν, χαὶ προφάσει μαχρᾷ
προσεύχονς ται" ἆσοι “λήψονται “ε-
θισσοτξρον κρίμα.
Κεφ. κά. 91.
1 Ναθλέψας δὲ εἶδε τοὺς
βάλλοντας τὰ δῶρα αὑ-
φῶν εἰς τὸ γαζοφυλάκιον πλουσίας.
ῷ Είδε δὲ καὶ τινα χήραν πε-
νιχρὰν βάλλουσαν ἐκεῖ δύο λεπσὰ,
Ὦ Καὶ εἶπεν ἀληθῶς λέγω
ὑμῖν, ὅτι ἣ χήρα ἣ πτωχὴ αὕτη
πλεῖον πάντων ἔδαλεν"
4 "Απαντες γὰρ ἆτοι ἐκ τοῦ πε-
Ειόσεύοντος αὑτοῖς ἔδαλον εἰς τὰ
δῶρα σοῦ Θεοῦ" σύτη δὲ ἐκ σοῦ
ὑστ εβήµατος οὐσης ἅπαντα τὸν
βίον ὃ ὃν εἶχεν, ἔξαλε.
ὃ Ἰζαί τινων λεγόντων περὶ τοῦ
ἱεροῦ, ὅτι λίϑοις καλοῖς καὶ ἀναθή-
μασι χβχόσμητοι, εἰπε"
6 Ταῦτα ἃ δεωρεῖτε, ἐλεύσον-
σαι ἡμέραι ἐν αἷς οὐχ ἀφεθήσεται
λίλος ἐπὶ λίϑω, ὃς οὐ καταλυθήσε-
σαι.
Τ ο ηλ δὲ αὐτὸν, λέ-
γονσες . διδάσκαλε, πόσε ἦν ταῦτα
ἔσται : καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μιέλ-
λη ταῦτα γίνεσθαι ;
8. Ὃ δὲ εἰπε: [βλέπετε μὴ
πλ ανηθητε" πολλοί γὰρ ἐλεύσον-
ται ἐπὶ τῷ ὀνόματί ου, λέγοντες"
μὴ ἐν πορευθῆτε ὀπίσω αὐτῶν.
9 Ὅταν δὲ ἀχούσητε πολέμους
καὶ ἀκαταστασίας, μὴ «τοηθῆτε"
δεῖ γὰρ ταῦτα γενέσθαι πρῶτον"
ἀλλ᾽ οὐκ εὐθέως τὸ τέλος.
10 Τόσε ἔλεγεν αὐτοῖς ἐγερ-
θήσεται ἔϑνος ἐπὶ ἔθνος, χαι βασι
λεία ἐπὶ βασιλείαν.
11 Σεισμοί σε μεγάλοι χαφὰ
σόπους, καὶ λιμοὶ, καὶ λοιμοὶ ἔσον-
σαι" φόξητρά σε καὶ σημεῖα ἀπ'
οὐρανοῦ με γάλα ἔσται.
12 Πρὸ δὲ τούτων ἁπάντων ἐπι-
ξαλοῦσιν ἐφ᾽ ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐ-
σῶν, καὶ διώξουσι, παραδιδόντες εἰς
συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ἀγ ομένους
ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας, ἕνεχεν
σοῦ ὀνόματός μου.
13 ᾿Αποξβήσεται δὲ
μαρτύριον.
14 Θέσθε ἦν εἰς τὰς καρδίας
ὑμῶν μὴ προμελετᾷν ἀπολογηθη-
ναι.
15 Ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα
καὶ σοφίαν, ἣ οὐ δυνήσονται ἀντει-
πεῖν, οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀν-
σικείμ.ἔνοι ὑμῖν.
16 ἨΠαραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ
γονέων, καὶ ἀδελφῶν, καὶ συγγε-
νῶν, καὶ φίλων: καὶ ϑαναφώσουσιν
ἐξ ὑμῶν.
17 Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ
πάντων διὰ τὸ ὄνομά µου.
18 Καὶ ϑρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς
ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται.
19 Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν χτή
δασὺς τὰς ψυχὰς ὑμῶν.
φ0 Ὅταν δὲ ἴδητε χυχλουμιένην
ὑπὸ στρατοπέδων τὴν ἹἹερουσαλὴμι,
σότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἣ ἐρήμωσις
αὐτῆς.
91 Τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, φευ
γέτωσαν εἰς τὰ ὄρη" καὶ οἱ ἐν μέσῳ
αὐτῆς, ἐκχωρείτωσαν' χαὶ οἱ ἃ
ὑμῖν εἰς
Ρ. 39
ταῖς χώραις, μιὴ εἰσερχέσθωσαν εἰς
αὐτὴν.
9 Ότι ἡμέραι ἐκδικήσεως αὖ-
ταί εἰσι, τοῦ πληρωθῆναι πάντα
τὰ γεγραμμένα.
93 Οὐαὶ δὲ φαῖς ἐν γαστρὶ
ἐχούσαις, καὶ ταῖς Νηλαζούσαις ἐν
ἐκείναις ταῖς ἡμέραις" ἔσται γὰρ
ἰνάγχη μεγάλη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ
ἰργὴ ἐν τῷ λαῷ τούτῳ.
44 Καὶ πεσοῦνται στύμιατι μια-
χαίρας, καὶ αἰχμαλωτισθήσονται
εἰς πάντα τὰ ἔθνη" καὶ Ἱερονόα-
λὴμ, ἔσται πατυυµένη ὑπὸ ἐθνῶν,
ἄχρι πληρωθῶσι καιροὶ ἐθνῶν.
25 Ἰκαὶ ἔσται σηµεῖα ἐν ἡλίῳ,
καὶ σελήνῃ, καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ
τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ,
ἠχούσης Ξαλάσσης καὶ σώλου"
426 ᾿Αποψυχόντων ἀνθρώπων
ἀπὸ φόξου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερ-
χομένων τῇ οἰκουμένη: αἱ γὰρ δυ-
νάµεις τῶν οὐρανῶν δαλευθήσονται.
Φ [Καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν
τοῦ ἀνδρώπου ἐρχόμενον ἐν νεφέλῃ
μετὰ δυνάμιως καὶ δόξης πολλῆς.
28 ᾿Αρχομένων δὲ τούτων γί-
Ἐσθαι, ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε
τὰς κεφαλὰς ὑμῶν" διότι ἐγγίει
ἣ ἀπολύτρωσις ὑμῶν.
99 Καὶ εἰπε παραξολὴν αὐτοῖς"
ἴδετε τὴν δυχὴῆν καὶ πάντα τὰ δέν-
δρα"
90 Ὅταν προθάλωσιω ἤδη,
βλέποντες ἀφ᾽ ἑαυτῶν γινώσκετε
ὅτι ἤδη ἐγγὺς τὸ ϑέρος ἐστίν.
91 Οὕτω καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε
φαῦτα γινόμενα, γινώσκετε ὕτι ἐγ-
γύς ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
95 ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι οὐ μιὴ
παρέλθῃ ἣ γενεὰ αὕτη, ἕως ἂν
παντα γενηται.
95 Ὁ οὐρανὸς Χ) ἡ γῆ παρὲ-
λεύσονται, οἱ δὲ λόγοι µου οὐ μὴ
παβέλθωσι.
11
ΚΑΤΑ ΛΟΥΝΑΝ
195
94 ἸΠροσέχετε δὲ ἑαυτοῖς, µή-
ποτε βαρυνθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι
ἐν κροιπάλη, καὶ μιέϑῃ, καὶ μιερίμ,-
ναις βιωτικαῖς, καὶ αἰφνίδιος ἐφ᾽
ὑμᾶς ἐπιστῇ ἡ ὑμιέρα ἐκείνη.
95 Ὡς παγὶς γὰρ ἐπελεύσεται
ἐπὶ πάντας τοὺς καθημιένους ἐπὶ
πρόσωπον πάσης τῆς γῆς.
96 ᾿Αγρυπνεῖτε ἦν, ἐν πανσὶ
καιρῷ δξόμιενοι, ἵνα καταξιωθῆσε
ἐχφυγεῖν ταῦτα πάντα τὰ μέλλον-
τα γίνεσθαι, καὶ σταθῆναι ἔμπροσ'
ϑὲν τοῦ υἱοῦ σοῦ ἀνθρώπου.
357 ᾿Ην δὲ τὰς ἡμέρας ἐν τῷ
ἱερῷ διδάσκων, τὰς δὲ νύχτας ἐξ-
ερχόμενος ἠυλίζετο εἰς φὸ ὄρος τὸ
καλούμιενον ἐλαιῶν.
36 Καὶ πᾶς ὁ λαὺς ὤβθριζε
πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ ἀκούειν αὐτῇ.
Κεφ. κϑ΄. 29,
. ο. ον
1 ΤΠ 17: δὲ ἣ ἑορτὴ τῶν ἀζύ-
τ᾿ βὼν, ἢ λογομόνη Πάσχα.
ὶ 9 Καὶ ἐξήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ
οἱ γραμματεῖς, τὸ, πῶς ἀνέλωσιν
αὐτόν: ἐφοξοῦντο γὰρ τὸν λαόν.
5. Ἐἰσηλθε δὲ ὁ σατανᾶς εἷς
Ἰωύδαν τὸν ἐπικαλούμενον ᾿Ισχαριώ-
την, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώ-
δεχα,
4 Ἱζαὶ ἀπελθὼν συνελάλησε
τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς ότρατη-
γοῖς, τὸ, πῶς αὐτὸν παραδῷ αὐτοῖς.
ὃ Καὶ ἐχάρησαν" καὶ συνέθεντο
αὐτῷ ἀργύριον δοῦναι.
θ Καὶ ἐξωμολόγησε" καὶ ἐδή-
σει εὐκαιρίαν τοῦ παραδοῦναι αὐτὸν
αὐτοῖς ἄτερ νχλου.
π "Ηλόε δὲ ἣ ἡμέρα τῶν ἀζύ-
μῶν, ἐν ᾗ ἐδει ϑύεσθαι σὺ πάσχα
8 Καὶ ἀπέστειλε Πέτρον κ) Ἴω
άννην, εἰπών" πορευθέντες ἑτοιμά
σατε ἡμῖν τὸ πάσχα, ἵνο φάγωμεν
9 Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ποῦ ϑέλεις
᾿ ὁφοιμῴσωμιεν ;
.20
10 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς: ἰδοὺ,
εἰσελθόντων ὑμῶν εἰς τὴν πόλιν,
συναντήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιον
ὕδατος βαστάζων: ἀχολουθήσατε
αὐτῷ εἰς τὴν οἰκίαν ἆ εἰσπορεύεται.
[1 Καὶ ἐρεῖτε τῷ δεν σπόση
τῆς οἰκίας" λέγει σοι ὁ διδάσκαλος"
ποῦ ἐστὶ τὸ χατάλυμα, ὅπου τὸ
πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μον
φάγω;
19 Κἀκεῖνος ὑμῖν δείξει ἆ ἀνώγεον
μέγα ἐστ ρωμιένον" ἐχεῖ ἑτοιμάσατε.
19 ᾿Απελθόνσες δὲ εὗρον καθὼς
εἴρηκεν αὐτοῖς" καὶ ἡτοίμασαν σὸ
πάσχα.
14 Καὶ ὅτε ἐγένετο ἡ ὥρα,
ἀνέ ἔπεσε. καὶ οἱ δώδεκα ἀπόστολοι
σὺν αὐτῷ.
15 Καὶ εἶπε πρὸς, αὐτούς" ἐπι-
θυµία ἐπεθύμησα φοῦσο τὸ πρῦχα
φαγεῖν μεθ) ὑμῶν, πρὸ τοῦ με πα
θεῖν.
16 Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅσι οὐχέτι
αὖ μὴ φάγω ἐξ αὐτοῦ, ἕως ὅτου
«ληρωθη ἐν τῇ ἡ βασιλεία φοῦ Θεοῦ.
11 Καὶ δεξάμενος - ποτήριον, εὐ-
αριστήσας εἶπε" λάδετε σοῦτο, ο
-- ερίόατε ἑαυτοῖς.
18 Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι οὐ μὴ
σίω ἀπὸ τοῦ γεννήματος σης ἀμ.-
πέλου, ἕως ὅτου ἢ βασιλεία τοῦ
Θεοῦ ἔλθη.
19 Καὶ λαθὼν ἄρτον, εὐχαριό-
φήσας ἔχλασε' καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς,
λέγων" φοῦσό ἐστι τὸ σῶμά µου,
σὺ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον" σοῦσο
ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμνὴν ἀνάμνησιν.
90 Ὡσαύτως Χ) τὸ ποτήριον,
μετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέγων" τοῦτο
τὸ ποτήριον, ἣ χαινὴ διαθήκη ἐν τῷ
αἵματί µου, τὺ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνό-
μ.ενον.
41 Πλὴν ἰδοὺ, ἡ χεὶρ τοῦ πα-
ραδιδόντος µε μετ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς
σραπέζης
ΕΥΑΓΓΕΔΙΟΝ
99 Καὶ ὁ μὲν υἱὸς φτοῦ ἀνθρωσε
πορεύεται κατὰ τὸ ὡρισμιένον" «λὴν
οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐχείνῳ δι᾽ οὗ πα-
αδίδοται.
28 Καὶ αὐτοὶ ἤρξαντο συζητεῖν
πθὺς ἑαυτοὺς, σὸ, σίς ἄρα εἴη ἐξ
αὐτῶν ὁ τοῦτο μέλίλων πράσσειν.
24 Ἐγένετο δὲ καὶ φιλονεικία
ἐν αὐτοῖς, τὸ, τίς αὐφῶν δοχεῖ εἶναι
μείζων. ν᾿
20 ὋὉ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" οἱ βα-
σιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύουσιν αὐτῶν"
καὶ οἱ ἐξουσιάϑοντες αὐτῶν, εὐερ-
έσαι καλοῦνται.
96 Ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕσως ἀλλ᾽
ὁ μείζων ἐν ὑμῖν, γενέσθω ὡς ὃ
νεώτερος" κ) ὁ ηγούμενος, ὡς ὁ δια
κονῶν.
σι Τίς γὰρ μείζων, ὁ ἀναχεί
μένος, 3 ὁ διακονῶν ; οὐχὶ ὃ ἀνα-
κείμενος ; ἐγὼ δέ ΤΕΣ ἐν μέσῳ
ὑμιῶν αἰ διακονῶν.
98 Ὕμεϊς δέ ἐστε οἷ διαμεμε-
νηχότες µες᾽ ἐμοῦ ἐν «τοῖς πειρασ-
μοῖς µαν.
99 Καγὼ διατίθεμαι ὑ ὑμῖν, κα-
θὼς διέθετό μοι ὁ πατήρ µου, βασι-
λείαν:
90 Ἵνα ἐσθίητε καὶ αἴνητε ἐπὶ
τῆς σραπέζης μου, ἐν τῇ βασιλείᾳ
μου" καὶ χαθίσησϑε ἐπὶ ϑ φόνων,
χρίνοντες τὰς δώδεχα φυλὰς τοῦ
Ἰσραήλ.
81 Εἶπε δὲ ὁ Κύριος" Σίμων,
Σίμων, ἰδοὺ, ὁ σατανᾶς ἐξητήσατο
ὑμᾶς, τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον"
99 ᾿Εγὼ δὲ ἐδεήθην περί σου,
ἵνα μὴ ἐκλείπη ἣ πίστις σου" καὶ
σύ ποτε ἐπιστρέψας, στήριξον τοὺς
ἀδελφοὺς σου.
38 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ" Κύριε,
µετά σοῦ ἕτοιμός εἶμι καὶ εἰς φυ-
λακὴν καὶ εἰς Νάνασον πορεύεσθαι.
84 Ὁ δὲ εἶπε λέγω σοι, Πέ-
σρε, ο) μὴ φωνήσει σήμερον ἀλέκ-
σαρ 99.
ἢ
ἂν 22
Ν 3
ζωρ, πρὶν ἢ τρις ἀπαξνήσῃ μιὴ εἷ-
ει μ.5-
95. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" ὅτε ἀπέσ-
φείλα ὑμᾶς ἄτερ βαλαντίου, καὶ
πήρας, καὶ ὑποδημάτων, μιή τινος
ὑστερήσατε ; Οἱ δὲ εἶπον: οὐδενός.
86 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς" ἀλλὰ νῦν,
ὁ ἔχων βαλώντιον, ἀράτω, ὁμιοίως
καὶ πήραν" καὶ ὃ μιὴ ἔχων, πωλη-
σάτω τὸ ἱμάτιον αὑτοῦ, καὶ ἀγορα-
σάτω μάχαιραν.
57 Λέγω γὰρ ὑμῖν, ὅτι ἔτι σοῦ-
σο τὸ γεγξαµιμέ νον δεῖ τελεσθῆναι
ἦν ἐμιαὶ, τὸ: ““ καὶ με τὰ ἀνόμων
ἐλογίσθη" καὶ γὰρ τὰ περὶ ἐμιοῦ
σέλος ἔχει.
88 Οἱ δὲ
δ: εἶπον" ἸΚύρις, ἰδοὺ
μώχαιραι ὧδε δύο. ἐ
αὐτοῖς" ἱκανόν ἐστι,
99 Καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη κατὰ
σὸ ἔθος εἰς τὸ ὄρος σῶν ἐλαιῶν"
ἠκολούθησαν δὲ αὐτῷ καὶ οἱ μαθη-
«αὶ αὐτοῦ.
40 Γενόμενος δὲ ἐπὶ τοῦ σόπου,
εἶπεν αὐτοῖς" προσεύχεσθε μιὴ εἰ-
σελθεῖν εἰς πειρασμόν.
41 Καὶ αὐτὸς ἀπεύπάσϑη ἀπ
αὐτῶν ὡσεὶ λίθου βολὴν, καὶ ϑεὶς
τὰ γόνατα προδηΐχξετο,
42 Λέγων" πάτερ, εἰ βούλει
“αρς νεγχεῖν σὸ ποτήριον σοῦτο ἀπ’
ἐμοῦ. πλὴν μὴ σὺ ϑέλημά μου,
ἀλλὰ τὸ σὸν γενέσθω.
43 ᾿Ὠφϑη δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἀπ’
οὐρανοῦ, ἐνισχύων αὐτόν.
“Δ4 Καὶ γε ξνύμιξνος ἐν ἀγωνία,
ἐκτενέ ἔστερον προσηύχε το" ἐγένετο
δὲ ὁ Ἱδρὼς αὐτοῦ ὡσεὶ Ἀρόμιδοι αἷ-
µατος καταβαίνοντες ἐπὶ τὴν
γῆν.
45 Καὶ ἆνασ τὰς ἀπὸ τῆς προ-
σευχής. ἐλθὼν πρὸς τοὺς μι , μαθητὰς,
εὖρξ ν αὐτοὺς κοιωμιέ ένους ἀπὸ σης
λύπης,
40 Καὶ εἰπὲν αὐτοῖς" σί κα-
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, 191
εύδεσε ; ἀναστάντες προσεύχεσθε,
ἵνα μὴ. εἰσέλθητε εἰς πειρασµέν.
47 "Ἔτι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος,
ἰδοὺ ὄχλος, ἋἋ ὁ λεγόμενος Ἰούδας,
εἷς ς τῶν δώδεκα, προήρχετο αὐτῶν,
καὶ ἤγγισε τῷ ᾿Ιησοῦ φιλῆσαι
αὐτόν.
48 Ὃ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ"
Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν φτοῦ ὧν-
θρώπου παραδίδως ;
49 Ἰδόντες δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τὸ
ἐσόμενον, εἶπον αὐτῷ: Κύριε, εἰ
παν. ἐν µαχαίρο 3
60 Καὶ ἐπάταξεν εἰς τις ἐξ αὖ-
τῶν τὸν δοῦλον τοῦ ἆ ϑχιξρέως, καὶ
ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ἧς τὸ δεξιόν.
δ᾽ Ἆπ οχριϑεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς,
εἶπεν" ἐᾶτε ἕως τούτου" Καὶ ἀψ-
άµενος φτοῦ ὠτίου αὐτοῦ, ἰάσατο
αὐτόν.
52 Ἐπ: δὲ ὃ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς
παραγενομένους ἐπ᾽ αὐτὸν ἀρχιε-
ρεῖς, καὶ στρατηγοὺς τοῦ ἱεροῦ, καὶ
πρεσθυτέρους" ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξε-
ληλύθατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύ-
λων;
63 ζαϑ᾽ ἡμέραν ὄντος µου μεθ)
ὑμῶν ἐν τῷ ἷβρ ρῷ, οὐκ ἐζετείνατε
τὸς χεῖρας ἐπ ἐμέ ἀλλ᾽ αὕτη
ὑμῶν ἐστιν ἣ ὥρα, καὶ ἣ ἐξουσία
φοῦ σκότους.
64 Συλλαξόντες δὲ αὐτὸν ἤγα-
γῶν, καὶ εἰσήγαγον αὐσὸν εἰς τὸν
οἶχον τοῦ ἀρχιερέως. Ὁ δὲ Πέ-
σρος ἠχολοῦ Ίθει μιακρύθεν.
55 ᾿ΑΨψόντων δὲ πῦρ ἐν μέσῳ
τῆς αὐλῆς, καὶ συγκαθισάντων αὐ
τῶν, ἐχάϑητο ὃ Πέτρος ἐν μέσῳ
αὐτῶν.
5806. Ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν παιδίσχη
σις καθήμιξνον πρὸς σὺ φῶς, χαὶ
ἀτενίσασα αὐτῷ, εἶπ" χαὶ οὗτος
σὺν αὐτῷ ἦν"
στ Ὁ δὲ Ἀθνήσατο αὐτὸν, λι4
γων" γύναι. οὐχ οἶδα αὐτόν
128 ΔΙ ἙΔΛΙΟΝ
58 Καὶ μετὰ βειχὺ ἕτερος
ἰδὼν αὐτὸν, ἔφη" καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν
εἰ. Ὃ δὲ Πέ έσρος εἶπεν" ἄνθρωπε
οὐχ εἰμ."
59 Καὶ διαστάσης ὡσεὶ ὥρας
μιᾶς, ἄλλος τις διϊσχυρίξ εσο,
λέγων" ἐπ ἀληθείας χαὶ οὗτος
μετ᾽ αὐτοῦ ἦν" χαὶ γὰρ Ταλιλαῖός
ἐστιν.
60. Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος" ἄνθρωπε,
οὐχ οἶδα ὃ λέγεις. Καὶ παραχρῆ-
μα, ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ, ἐφώνη-
δὲν ἀλέχτωρ.
61 Καὶ στραφεὶς ὃ Κύριος ἑνέ-
ΠΣ τῷ Πέτρω" καὶ ὑπεμνήσθη
ὁ Πέτρος σοῦ λόγου σοῦ Κυρίου,
ὡς εἶπεν αὐτῶ" ὅτι πρὶν ἀλέκτορα
φωνῆσαι, ἀπαρνήσῃ με τρίς.
θ4 Καὶ ἐξ: ελθὼν ἔξω ὁ Πέτρος
ἔχλαυ τε πικρῶς.
63 Καὶ Ἢ ἄνδρες οἱ συνέχοντες
σὸν Ἰησοῦν, ἑνέπ ἀὐβὰν αὐτῷ, δέ-
ονσες'
64 Ἰαὶ περικαλύψαντες αὐτὸν,
ἔτυπτον αὐτοῦ τὸ πρόσωπον" καὶ
ἐπηρώτων αὐτὸν, λέγοντ ες προφή-
σευόον, τίς ἐστιν ὃ παίσας 68.
66 Καὶ ἕτερα πολλὰ βλασφη-
μοῦντες ἔλεγον εἰς αὐτόν.
66 Καὶ ὡς ἐγένετο ἡμέρα, συ-
νήχϑθη σὸ πρε εσθυτέριον τοῦ “λαοῦ,
ἀρχιερεῖς σε καὶ γραμματεῖς, χαὶ
ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σδυνέ ἐδριον
ἑαυτῶν, λέγοντες" εἰ σὺ εἶ ὁ Χρισ-
φύς ; εἰπὲ ἡμῖν.
67 Εἶπε δὲ αὐτοῖς" ἐὰν ὑμῖν
εἴπω, οὐ μιὴ πιστεύσητε"
66 ᾿Εὸν δὲ καὶ ἐρωτήσω, οὐ μὴ
ἀποχριϑητέ μοι, ἢ ἀπολύσητε.
θῶ ᾿Απὸ τοῦ νῦν ἔσται ὁ υἱὸς τῷ
ἀνθρώπου καθήµενος ἐκ δεξιῶν σῆς
δυνάμεως, τοῦ Θεοῦ.
70 Εἶπον δὲ πάντες: σὺ ἂν εἰ ὁ
υἱὸς σοῦ Θεοῦ: Ὃ δὲ πρὸς αὐτοὺς
ἔφη" ὑμεῖς λέγετε, ὅτι ἐγὼ "ἶμι
αρ. 93.
πι Οἱ δὲ εἶπον" σί ἔτι χβείαν
ἡ ἐν μαρτυρίας ; ; αὐτοὶ Υὰ!
ἠκούόαμεν ἀπὸ τοῦ στόματος αὖςξ
Κεφ. χγ΄. 99.
1 ο ἀναστὰν ἅπαν τὸ πλῆ
θος αὐτῶν, ἤγαγεν αὐτὸν
ἐπὶ τὸν Ἰπιλάτον.
2 "Ἠρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτῷ,
λέγοντες" φοῦτον εὕρομιεν διασερέ-
φυνσα τὸ ἔθνος, καὶ χωλύοντα ΙΚαί-
σαρι φόρους διδύνοι “λέγοντα ἑαυσὸν
Χρισεὸν βασιλέα εἶναι.
Θ΄. Ὁ δὲ Πιλάτος, ἐπηρώτησεν
αὐτὸν, λέ γων" σὺ εἶ ὃ ξασιλϑὺς
σῶν ως. Ὃ δὲ ἀποχριθεὶς
αὐτῷ ἔφη" σὺ λέγεις. ς
4 Ὁ δὲ Πιλάτος εἶπε πρὸς τοὺς
ἀρμημίς χαὶ σοὺς ὄχλους" οὐδὲν
εὑρίσκω αἴτιον ἐν τῷ ἀνθρώπω
φούσο .
ὅ Οἱ δὲ ἐπίόχνον λέγοντες".
ὅτι ἀνασείει σὺν λαὸν, διδάσκων
καϑ' ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ἀρξάμενος
ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἕως ὧδε.
ϐ Πιλάτος δὲ ἀχούσας Γαλι
λαίαν, ἐπηρώσησεν εἰ ὁ ἄνθρωπος
αλλα, ἐστι.
7 ἹΚαὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ τῆς ἐξου-
σίας Ἡρώδου ἐστὶν, ἀνέπεμιψεν
ο πρὸς Ἡρώδην, ὄντα Ἀ) αὐτὸν
ν Ἱεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς
ας
8 Ὁ δὲ Ἡρώδης. ἰδὼν τὸν Ἰη-
δὴ ἐχάρη λίαν: ἦν γὰρ όλων
ἐξ ἱκανοῦ ἰδεῖν αὐτὸν, διὰ τὸ ἀκούειν
αὐλθιὰ αἱ τερὶ αὐτοῦ" καὶ ἤλπιξέ σι
σημεῖον ἰδεῖν ὑπ αὐτοῦ γινόμενον.
9 ᾿Επηρώτα δὲ αὐτὸν ἐν λόγοις
ἱκανοῖς" αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεχρίνατο
αὐτῷ.
10 Εἰἱστήχεισαν δὲ οἱ ἀγχιερεῖς
χαὶ οἱ γραμματε ἴς, εὐτόνως χατη-
γυροῦντες αὐτοῦ.
Δ1 ᾿Εξουθενῆσας δὲ αὐτὸν ὁ
σαν. 283
Ἡρώδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν
αὑτοῦ, καὶ
αὐτὸν ἐσθῆτα λαμπρὰν, ἀνέπεμψεν
αὐτὸν τῷ Πιλάς ω.
19 Ἐγέ νοντο δὲ φίλοι ὃ, σε Πι-
λάτος Ὁ ὁ Ἡρώδης ἐν αὐτῇ τῇ
ἡμέρᾳ | μετ) ἀλλήλων" προῦπ' τῆρχον
γὰρ ἐν ἔχθρα ὄντες πρὸς ἑαυτούς.
1ο Πνλάτος δὲ συγκαλεσάµα-
νος τοὺς ἀρχιε ρεῖς, καὶ τοὺς ἄρχον-
σας, καὶ σὸν λαόν,
14 Εἶπε πρὸς αὐτούς" προση-
νέγκατέ μοι τὸν ἄνδρωπον τοῦτον,
ὡς ον σὸν λαόν" καὶ
ἰδοὺ, ἐγὼ ἐνώπιον ὑμῶν ἀνακβίνας,
οὐδὲν εὗρον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτ τῳ
αἴτιον, ὧν κατηγορεῖτε κατ᾽ αὐτοῦ.
16 ἸΑλλ) οὐδὲ Ηρώδης: ἀνέ-
κας ὑμᾶς πρὸς αὐσὸν, χαὶ
αὐ οὐδὲν ἄξιον Φανάτου ἐστὶ πε-
«ραγμιένον αὐτῷ.
160 παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπο-
λύσω.
17 ᾿Ανάγχην δὲ εἶχεν ἀπολύειν
αὐτοῖς κατὰ ἑορτὴν ἕνα,
18 ᾿Ανέχραξαν δὲ παμπληθεὶ,
λέγοντερ" αἷἦρε σοῦσον, ἀπόλυσον
δὲ ἡμῖν σὸν Βαραξξᾶν"
19 Ὅστις ἦν διὰ στάσιν τινὰ
γϑνομιένην ἐν τῇ πόλει, καὶ φύνον,
βεξκήμένος εἰς φυλαχήν.
Φ0 Πάλιν ἓν ὁ Πιλάτος πβρο-
σερώνησε, Ὑέλων ἀπολῦσαι τὸν
Ἰησοῦν.
21 Οἱ δὲ ἐπεφώνουν, λέγοντες"
σταύφωσον, σταύρωσον αὐσόν.
ὦ9 Ὃ δὲ τρίτον εἰπε πρὸς αὖ-
γούς" σί γὰρ χαχὸν ἀἰοίησεν οὖ-
τος: οὐδὲν αἴτιον ϑανάτου εὗρον
ἐν αὐτῷ" παιδεύσας οὖν αὐτὸν απο-
λύσω.
95 Οἱ δὲ ἐπέκειντο φωναῖς με-
γάλαις, αἰτούμενοι αὐτὸν όταυρω-
θῆναι" καὶ κατίσχυον αἱ φωναὶ αὖ-
ος :
των, καὶ τῶν ἀρχιερέων.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.
ἐμπαίξας, περιξαλὼν |
129
Φή Ὁ δὲ Πιλάτος ; ἐπέχρινε γε-
νέσθαι τὸ αἴτημια αὐτῶν.
25 ᾿Απέλυσε δὲ αὐτοῖς σὺν διὰ
Γστάσιν καὶ φύνον βεξλημιένον εἰς
᾿ τὴν φυλακὴν, ὃν ἠτοῦντο" σὸν δὲ
Ἰησοῦν παρέδωκε τῷ ϑελήματι
αὐτῶν.
96 Καὶ ὡς ἀπήγαγον αὐτὸν,
ἐπιλαξόμενοι Σ{μωνές τινος Κυ-
θηναίου ἐρχομένου ἀπ᾽ ἀγροῦ,
ἐπέθηκαν αὐτῷ τὸν σταυρὸν, φέρειν
ὄπισθεν τοῦ Ἰησοῦ.
21 ᾿ΗἨκολούθει δὲ αὐτῷ πολὺ
πλῆθος σοῦ λαοῦ, καὶ γυναικῶν" αἱ
καὶ ἐχόπσοντο καὶ ἐθρήνουν αὐτόν.
20 Στραφεὶς δὲ πρὸς αὐτὰς ὁ
Ἰησοῦς, εἶπε" Θυγατέ 9ὲς Ἵτρουσα-
λὴμ, μὴ κλαίετε ἐπ) ἐμὲ, πλὴν
ἐφ᾽ ἑαυτὰς κλαίετε, χαὶ ἐπὶ τὰ
τέχνα ὑμῶν.
29 | Ὅτι, ἰδοὺ, ἔρχονται ἡμέραι
ἐν αἷς ἐροῦσι" μαχάριαι αἱ στεῖραι,
καὶ κοιλίαι αἱ οὐχ ἐγέννησαν, καὶ
μαστοὶ οἱ οὐκ ἐθήλασαν.
20 Τότε ἄρξονται λέγειν τοῖς
ὄρεσι" πέσετε ἐφ᾽ ἡμᾶς" καὶ τοῖς
βουνοῖς" Καλύψατε ἡ ἡμᾶς.
31 Ὅτι εἰ ἐν τῷ ὑγρῷ ξύλῳ
ταῦτα ποιοῦσιν, ἐν τῷ ξηρῷ τί γέ-
νήηται:;
92 Ἠγοντο δὲ καὶ ἕτεροι δύο κα-
κοῦργοι σὺν αὐτῷ ἀναιρεθῆναι.
359 Καὶ ὅτε ἀπῆλθον ἐπὶ σὲν
φόπον τὸν καλούµέενον χρανίον, ἐκεῖ
ἐσταύρωσαν. αὐτὸν, καὶ τοὺς καχούρ-
γους" ὃν μὲν ἐκ σα ὃν δὲ εξ
ἀριστερῶν.
84 Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγε: Πά-
τερ, ἄφες αὐτοῖς" οὐ γὰρ οἴδασι σί
ποιοῦσι. Διαμεριζόμε νοι δὲ τὰ
ἱμάτια αὐσοῦ, ἔξαλον κλῆρον.
955 Καὶ εἰστήκει ὃ λαὺς ϑεω-
ρῶν: έξει μυκτήριζον δὲ καὶ οἱ ἄρ-
χοντες σὺν αὐτοῖς, λέγοντες" ἄλ-
λους ἔσωσε, πώ ανα ἑαυσὸν, εἰ
1390 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
οὗτός ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ τοῦ Θεοῦ
ἐχλεχεύς.
86 ᾿Ενέπαιζον δὲ αὐτῷ καὶ οἱ
στρατιῶται, ο μη καὶ
ὄξος προσφέροντες αὖὐσ
817 Καὶ λέγοντες" 1] σὺ εἰ ὃ
βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων, σῶσον
σεαυτόν.
98 Ἦν δὲ καὶ ἐπιγραφὴ γε-
γραμμένη ἐπ αὐτῷ γράμμασιν
Ἑλληνικοῖς καὶ Ῥωμαϊκοῖς καὶ
“Ἑξραϊχοῖς" ΟΥ̓ΤΘῚΣ ΕΣΡ
Ὁ -ΒΑΣΙΛΕΥ͂ΣΣ ΤΩ͂Ν ἸΟΥῪ-
ΔΑΙΏΝ.
99 Εἷς δὲ τῶν χρεμασθέντων
χαχούργων ἐθλασφήμει αὐτὸν, λέ-
γων" εἰ σὺ εἰ ὃ Χριστὸς, σῶσον
σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς.
40 ᾽Αποχριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπε-
σίµα αὐτῷ, λέγων: οὐδὲ φοξῆ σὺ
σὺν Θεὸν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ χρίµα-
σι εἰ;
41 Καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως" ἄξια
γὰρ ὧν ἐπράξαμεν, ο ο
μεν: οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε.
49 Καὶ ἔλεγε τῷ Ἰησοῦ: Μνήσ-
ῥητί µου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ
βασιλεία σου.
49 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς:
ἀμὴν λέγω σοι, σήμερον μετ᾽ ἐμιοῦ
ἔση ἐν τῷ παραδείσῳ.
44 Ἣν δὲ ὡσεὶ ὥρα ἕκτη, καὶ
σχύτος ἐγένετο ἐφ᾽ ὅλην τὴν γῆν,
ἕως ὥρας ἐννάτης.
45 Καὶ ἐσχοτίσϑη ὁ ἥλιος, χαὶ
ἐσχίσθη τὸ καταπέτασμα. τοῦ ναοῦ
μέσον.
46 Καὶ “φωνήσας φωνῇ μεγάλῃ
ὁ Ἰησοῦς, εἰπε" Πάτερ, εἰς χεῖράς
σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμά µου.
Καὶ ταῦτα εἰπὼν ἐξέπνευσεν.
47 Ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατόνταρχος σὺ
γενόμενον, ἐδύξασε φὸν Θεὸν, λέ-
γων" ὄντως ὁ ἄνθρωπος οὗτος δί-
καιος ἦν.
αρ. 24
48 Καὶ πάντες οἱ συμπαραγε-
νόµενοι ὄχλοι ἐπὶ τὴν ϑεωρίαν ταύ-
τὴν, ϑεωροῦντες τὰ γενόµενα, τύπ-
σοντες ἑαυτῶν τὰ στήθη, ὑπέστρε-
φον.
49 Είστηχειόαν δὲ πάντες οἱ
γνωστοὶ αὐτοῦ µακρύμεν καὶ γυ-
ναῖχες αἱ συνακολονθήσασαι αὐτῷ
ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας, ὁρῶσαι ταῦτα.
50 Καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ὀνόματι Ἰω-
σὴφ, βουλευτὴς ὑπάρχων, ἀνὴρ
ἀγαβὸς καὶ δίκαιος,
51 Οὗτος οὐχ ἦν συγκατατεθει-
μένος Ἡ βουλῇ καὶ τῇ πράξει αὖ-
σῶν, ἀπὸ Αρημαθαίας πύλεως σῶν
Ἰουδαίων- ὃς καὶ προσεδέ χετο χαὶ
αὐτὸς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
53. Οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλά-
τῳ, ἡτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ.
58 Καὶ καθελὼν αὐτὸ ἐνετύ-
λιξεν αὐτὸ σινδόνι, καὶ ἔθηκεν αὐτὸ
ἐν µνήµιατι λαξευτῷ, οὗ οὐκ ἦν οὐ-
δέπω οὐδεὶς κείμενος.
δ4 Καὶ ἡμέ ρα ἦν παρασχενὴ,
καὶ σάξξατον ἐπέφωσχε.
55 Καταχολουθήσασαι δὲ καὶ
γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυ-
ϑυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας, ἐθεά-
σαντο τὸ μνημεῖον, καὶ ὡς ἐτέθη τὸ
σῶμα αὐτοῦ.
56 'Ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμα-
σαν ἀρώματα καὶ μύρα" καὶ τὸ μὲν
σάξξατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐν-
σολήν.
Κεφ. κδ. 94.
1 4 κ, ὲ μιᾷ τῶν σαθεάσων,
ὄρθρου βαϑέ ἕος ἦλθον ἐπ
σὸ μνῆμα, φέ ἔρουσαι ἃ ἡτοίμασαν
ἀρώματα, καί τινες σὺν αὐταῖς.
2 Εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποχέχυ
λισμιένον ἀπὸ τοῦ μνη ημείου,
3 Ἰκαὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον σι
σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
. 4 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαπορεῖσ-
δαρ. 2
ϑαι αὐτὰς περὶ φούσου, καὶ ἰδοὺ,
δύο ἄνδρες ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν
ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις.
5. ᾿᾽Εμφόξων δὲ γενομένων αὐτῶν,
καὶ χλινουσῶν φὸ πρόσωπον εἰς τὴν
γῆν, εἶπον πρὸς αὐτάς" σί ζητεῖσε
τὸν φῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν ;
θ᾽ Οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ᾽ ἠγέρθη.
Μνήσδητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν, ἔτι
ὧν ἐν ση Γαλιλαία,
ἢ Λέγων' ὅτι δεῖ τὴν υἱὸν τοῦ
ἀνθρώπου παραδοθῆναι εἰς χεῖρας
ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν, καὶ σταυ-
ρωϑῆναι" καὶ τῇ τρίτῃ ημέρα ἀνασ-
φῆναι.
8 Καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημιώτων
αὐτοῦ.
9 Καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ
μνημείου, ἀπήηγγειλαν ταῦτα πάν-
σα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς λοι-
ποῖς.
10 Ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ
Μαρία, καὶ Ἰωάννα, καὶ Μαρία
αχώξου, καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς,
ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους
ταῦτα.
11 ΚΚαὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὖ-
τῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα αὐτῶν,
καὶ ἠπίστουν αὐταῖς.
19 Ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδρα-
μεν ἐπὶ τὸ μνημείο" καὶ παρακύψ-
ας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα, μόνα"
ταὶ ἀπῆλθε, πρὸς ἑαυτὸν Ξαυμάζων
τὸ γεγονός.
19 Καὶ ἰδοὺ, δύο ο ἐξ αὐτῶν ἦσαν
πορξυύμιενοι ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρα εἰς
κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ξξῆχον-
τὰ ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ,, ἡ ἢ ὄνομα Ἔμ.-
μαούς.
14 Καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλ-
λήλους περὶ πάντων τῶν συµξεξη-
κότων τούτων.
16 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑμιλεῖν
αὐτοὺς καὶ συζητεῖν, και αὐτὸς ὕ
Ἰησες ἐγγίσας συνεποβεύετο αὐσοῖς.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΙΚΑΝ.
|
.9ἱ
16 Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἔκρα
τοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν.
1Τ Εἶπε, δὲ πρὺς αὐτούς" τίνες
οἱ λόγοι οὗτοι, οὓς ἀντιδάλλετε
πρὸς ἀλλήλοὺς περιπατοῦντες, χαὶ
ἐστὲ ὃ σχυθρωποί ; :
18 ᾿Αποχριδεὶς δὲ εἷς ᾧ ὄνομα
Κλεύπας, εἰπε πρὸς αὐτόν σὺ
μόνος - παροικεῖς ἐν “Πεβουσαλὴμι, Ὃ
οὐκ ἔγνως σὰ γενόμενοι ἐν αὐτῇ ἐν
ταῖς ἡμέραις ς ταύταις ; ;
19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" ποῖα ;
ΟἹ δὲ εἶπον αὐτῷ" τὰ περὶ Ἰησοῦ
τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένε το ἀνὴρ
προφήτης, θυνατὸς ἐν ἔργῳ χαὶ λό-
γω αυτον φοῦ Θεοῦ καὶ παντὺς
φοῦ λαοῦ"
90 Ὅπως σε παρέδωχαν αὐτὸν
δε ἐχ! ἱερεῖς χαὶ οἱ ἄξχωτες ἡμῶν
Ἡμεῖς δὲ ἠλπίῥομεν ὅτι
αὐτός ἐστιν ὃ μέλλων λυτροῦσθαι
σὺν Ἰσραήλ: ἀλλά γε σὺν πᾶσι
φούσοις, τρίτην /σαύτην ἧμ μέραν ἄγει
σήμερον, ἀφ᾽ οὗ ταῦτα ἐγένετο.
φῷ ᾽Αλλὰ καὶ γυναῖχές τινες ἐξ
ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς, “νενύμιεναι
ὄρθριαι ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ΐ
25 Καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα
αὐτοῦ, ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτα-
σίαν ἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγου-
σιν αὐτὸν ζῇν.
ϱ4 Ἰκαὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν
ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, κ εὗρον
οὕτω χαθὼς καὶ αἱ γυναῖχες εἰπον'
αὐτὸν δὲ οὐχ εἶδον.
95. Καὶ αὐτὸς εἶπε ποὺς αὐτούς
ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ.
φοῦ πιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλη-
σαν οἱ προφῆται.
96 Οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν σὸν
Χριστὸν, καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δύξαν
αὑτοῦ ;
τα τ ξάμινος ἀπὸ Μωσέως,
132
καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν,
διηρμήνευεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς
γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ.
28 Καὶ ἤγγισαν εἰς σὴν χώμην
οὗ ἐπορεύοντο" καὶ αὐτὸς προσεποιεῖ-
σο ποῤῥωτέρω πορεύεσθαι.
49 Καὶ παρεξιάσαντο αὐτὸν
λέγοντες" μιεῖνον μεθ᾽ ἡμῶν, ὅτι
πρὸς ἑσπέραν ἐστὶ, καὶ χέκλιχεν ἡ
ἡμέρα. Ἰκαὶ εἰσηλθε σοῦ μεῖναι
σὺν αὐτοῖς.
90 Ἱκαὶ ἐγένετο ἐν σῷ χατακλι-
ϑῆναι αὐτὸν μετ᾽ αὐτῶν, λαξὼν τὸν
ἄρτον, εὐλόγησε, χαὶ «λῶσοις ἐπε-
δίδου αὐτοῖς.
91 Αὐτῶν δὲ διηνοίχθησαν οἱ
ὀφθαλμοὶ, κ) ἐπέγνωσαν αὐτόν" Ἂ
αὐτὸς ἄφαντος ἐγένετο ἀπ᾽ αὐτῶν.
99 Καὶ εἶπον πρὸς ἀλλήλους"
οὐχὶ ἣ καρδία ἡ ἡμῶν: καιομνέ ἔνη ἦν ἐν
ἡμῖν, ὡς ἐλάλει ἡ ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ, Ὁ
ὡς διήνοιγεν ἡμῖν τὰς γραφάς; ;
35. Καὶ ἀναστάντες αὐτῇ τῇ
ὥρᾳ, ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ,
καὶ εὗρον συνηθροισμιένους φοὺς ἕν-
δεχα καὶ σοὺς σὺν αὐτοῖς,
94 Λέγοντας ὅτι ἠγέρθη ὃ
Κύριος ὄντως, καὶ ὤφθη Σίμωνι.
36 Καὶ αὐτοὶ ἐξηγοῦντο τὰ ἐν
φῇ ὁδῷ, καὶ ὡς ἐγνώσθη αὐτοῖς ἐν
σῇ χλάσει τοῦ ἄρτου.
36 Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων,
αὐτὸς ὃ Ἰησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐ-
σῶν, καὶ λέγει αὐτοῖς" εἰρήνη ὑμῖν.
97 Πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοξοι
γενόμενοι ἐδόκουν «νεῦμα ϑεωρεῖν.
88 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" σί σετα-
θαγμένοι ἐστὲ, καὶ διατί διαλογισ-
μοὶ ἀναξαίνουσιν ἐν ταῖς χαρδίαις
ὑμῶν ;
89 Ἴδετε τὰς χεῖγάς μου χαὶ
τοὺς . µου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ
εἰμι." ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε"
ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐχ
ἔχει, καθὼς ἐμὲ ϑεωρεῖτε ἔχοντα.
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ,
ἄς.
40 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπέδειξεν
αὐτοῖς τὰς χεῖρας κ) τοὺς πόδας.
41 Ἔσι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν
ἀπὸ τῆς χαρᾶς, καὶ Ὑσυμαζόνσων,
εἶπεν αὐτοῖς" ἔχεσέ σι βρώσιμον
ἐνθάδε ;
42 Οἱ δὲ ἐπέδωχο» αὐτῷ ἰχϑύος
ὀπτοῦ μέρος, Ὁ ἀπὸ μελισσίς κηρίε,
48 Καὶ λαξὼν, ἑνώσιεν αὐτῶν
ἔφαγεν. ῃ
44 ἘΠΠπ- δὲ αὐτοῖς" οὗτοι οἱ λό-
γοι οὓς ἐλάλησα πβὸς ὑμᾶς ἔτι ὧν
σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα
σὰ γεγραμμένα ἐν σῷ νόμῳ Μω-
σέως, χαὶ προφῆταις, καὶ ψαλμοῖς
περὶ ἐμοῦ.
Ἃ5 Τέσε διήνοιξεν αὐτῶν σὺν
νοῦν, τοῦ συνιέναι τὰς γξαφάς"
40 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς" ὅτι οὕτω
γέγραπται, καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν
φὸν Χριστὸν, καὶ ἀναστῆναι ἐκ νὲ-
χρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,
47 Καὶ χηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνό-
ματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν
ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξά-
μενον ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.
48 "Ὕμείς δέ ἐστε μάρτυρες
φούτων.
49 Καὶ ἰδοὺ, ἐγὼ ἀποστέλλω
σὴν ἐπαγγελίαν σοῦ πατρός μου ἐφ᾽
ὑμᾶς" ὑμεῖς δὲ καθ ίσασε ἐν τῇ πό-
λει “Ἱερουσαλὴμ,, ἕως οὗ ὃ ἐνδύσησθε
δύναμιν ἐξ ὕψους.
50 Ἐξ: γγαγε δὲ αὐφοὺς ἔξω ἕως
εἰς Βηθανίαν" καὶ ἐ ἐπάρας τὰς χεῖ-
ἕως αὑτοῦ, εὐλόγ ησεν αὐτούς.
51 Καὶ ἐγέ ένετο ἐν σῷ εὐλογεῖ ν
αὐτὸν αὐτοὺς, διέστη ἀπ᾽ αὐτῶν,
καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.
δῷ Καὶ αὐτοὶ προσχυνήσαντες
σὺν, ὑπ ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ,
ἡ γι Ὁ μεγ άλης.
8 Καὶ ἦσαν διαπαντὸς ἐν τῷ
ᾧ, αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες φὸν
Θεύν. ᾽Αμήν.
αρ. 4
(199 )
Το ΚΑ ΤΑ
ΙΟΑΝΝΗΝ
ἉΑΡΙΟΝ ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ.
Κεφ. ά. 1.
| ΗΝ ἐξ ἀρχῇ ἦν ὁ ὁ λόγος, καὶ ὃ
λόγος ἦν πρὸς σὸν Θεὺν,
καὶ Θεὸς ἦν ὁ ᾿ λόγος.
ῷ Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῆ πρὸς σὺν
8εύν.
8 ΠάνΊα δι᾽ αὐτοῦ ἐγένεῖο" καὶ
χωρὶς αὐτοῦ ἐγένε]ο οὐδὲ ἕν, ὃ γέ-
ονεν.
4 Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἢ ἦν, Ὁ ἡ ζωὴ
ἦν τὸ φῶς τῶν ᾿ἀνδρώπων.
5. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σχοτίᾳ φαί-
νει, Ὁ ἡ σχο]ία αὐτὸ οὐ χαϊέλαξεν.
ϐ ᾿ΕγένεΊο ἄνθρωπος ἀπεσταλ-
μένος παρὰ Θεοῦ: ὄνομα αὐτῷ Ἰω-
άννης.
ἢ Οὗτος ἦλϑεν εἰς μαρῖυρίαν,
ἵνα μαρ]υρήσῃ περὶ σοῦ φωῖὸς, | ἵνα
“ἄνες πιστεύσωσι δι αὐτοῦ.
8 Οὐχ ἦν ἐχεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ᾽
ίνα μαρ]υξήσῃ περὶ σοῦ φωῖός.
9 Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν,
φω]ίζει πάνΊα ἄνθρωπον τ ΩΝ
εἰς τὸν κύσμιον
κο Ἔν τῷ κόσμῳ ἦν. 2 ὁ χόσ-
μος δι αὐτοῦ ἐγένεΊο: καὶ ὁ κόσμιος
αὐτὸν οὐχ ἔγνω.
11 Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ
ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον.
12 Ὅσοι δὲ ἔλαθον αὐτὸν, ἔδω-
αὐτοῖς ἐξουσίαν τέχνα Θεοῦ
φοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ
κεν
γενέσθαι,
ὄνομα αὐτοῦ"
19 ΟΥ οὐχ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ
ϑελήμαῖος σαρκὸς, οὐδὲ ἐκ λελή-
μιαῖος ἀνδρὸς, ἀλλ᾽ ἐκ Θεοῦ ἐγεν-
νήθησαν.
12
14 Καὶ ὁ λύγος σὰρξ ἐγένετο:
καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασά-
μεθα τὴν δύξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς
μονογενοῦς παρὰ πα]ρὺς, πλήρης
χάρις χαὶ ἀληϑείας:
15 Ἰωάννης μαρ]υρεῖ περὶ αὖ-
τοῦ, καὶ κέ ἔχραγε, λέγων" οὗτος ἦν
ὃν εἶπον: ὃ ὀπίσω μιου ἐρχόμενος,
ἔμπροσθέ ἐν µου γέγονεν" ὅτι πρῶτός
μου ἦν.
16 Καὶ ἐκ τοῦ πληρώμα]ος
αὐτοῦ ἡμεῖς πάν]Ίες ἐλάθυμεν, καὶ
χάριν ἀνῖὶ χάριϊος"
17 Ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωσέως
ἐδόθη: ἢ χάρις Ὁ ἡ ἀλήθεια διὰ
Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐ ἐγένεῖο.
18. Θεὺν οὖδεις ἑ ἑώρακε πώποτε"
ὁ μιονογενὴς υἱὸς, ὁ ὧν εἰς σὺν κόλ-
πον τοῦ πα]ρὸς, ἐκεῖνος ἐξ ξηγήσαῖο.
19 Καὶ αὕτη ἐστὶν ἣ μαρ]υρία
σοῦ Ἰωάννου, ὅτε ἀπέστειλαν οἱ
᾿Ιουδαῖοι ἐξ “Ἱεροσολύμων | ἱερεῖς χαὶ
λευΐτας, Ἷ ἵνα ἐρωϊήσωσιν αὐτόν" σὺ
τίς εἰ;
20 Καὶ ὡμολόγησε, καὶ οὐκ
ἠρνήσατο" κοὶ ὡμολόγησεν, ὅτι οὐκ
εἰμιὶ ἐγὼ ὁ Χριστός.
ΟἽ Καὶ ἠρώτησαν αὐτόν" τί ἕν; 9
Ἠλίας εἶ σύ; Καὶ λέγει" δ:
εἰμ." ὗ προφήτης εἰ σύ ϱ Καὶ ἄπεχ-
μα οὔ. ᾿
ῷ Εἶπον οὖν αὐτῷ" τίς εἰ; ἵνα
η δῶμεν τοῖς πέμψασιν
ἡμᾶς ; τί λέγεις περὶ σεαυ]οῦ :
28 "Ἔφη" ἐγὼ φωνὴ ξοῶντος ἐν
ση ἐρήμῳ" εὐθύναῖς σὴν ὁδὸν Ἰζυ-
βίου" καϑὼς εἶπεν Ἡσαΐας ὃ πρϑ
φήτης.
194
94 Καὶ οἱ ἀπεόναλμένοι, ἦσαν
ἐκ σῶν Φαρισαίων.
95 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν, καὶ
εἶπον αὐτῷ" σί οὖν βαπτίδεις, εἰ
σὺ οὐκ εἰ ὃ Χριστὸς, οὔτε Ἠλίας,
οὔτε ὁ προφήτης ;
26 ᾿Απεχρίθη αὐτοῖς ὁ ᾿Ιωάννης,
λέγων: ἐγὼ βαπτίζω ἐν ὕδατι"
μέσος δὲ ὑμιῶν ἕστηκεν, ὃν ὑμεῖς οὐκ
οἴδατε"
27 Αὐτός ἐστιν ὁ ὀπίσω µου ἐρ-
χύμενος, ὃς ἔμπροσθέν µου γέγονεν’
οὗ ἐγὼ οὐχ εἰμιὶ ἄξιος ἵνα λύσω αὐ-
σοῦ τὸν ἱμάντα τοῦ ὑποδήματος.
φᾷ! Ταῦτα ἐν Βηθανίᾳ ἐγένετο
πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ὅπου ἦν Ἰω-
άννης αὶ βαπτίζων.
99 Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ ὁ Ἱω-
άννης τὸν Ἰησοῦν ἐ ἐρχόμε νον πρὸς
αὐτὸν, λέγει" δε ὁ ἀμνὸς τοῦ
Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ
κύσμωου.
80 Οὗτός ἐστι περὶ οὗ ἐγὼ εἷ-
ν Ξ παπι
τον: ὑπισῶ μιου μπα, νη, ς
ἔμπροσθέν µου γέγονεν" ὅτι πρῶτός
μου ἦν"
81 Κἀγὼ οὐκ ἤδειν αὐτόν" ἀλλ᾽
ἵνα φανερωθῇ σῷ Ἰσραὴλ. διὰ
τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν τῷ ὕδατι βατ-
σίζων.
99 Καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης,
λέγων" ὅτι τεθέαµαι «τὸ «νεῦμα
χαταξαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν ἐξ οὐ-
ρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ᾽ αὐτόν.
ο Κἀγὼ οὐχ ἤδειν αὐτόν: ἀλλ᾽
τέμψας μὲ βαπτίξειν ὁ ἐν ὕδατι,
νός μοι επεν ἐφ᾽ ὃν ἂν ἴδῃς
πνεῦμα ταταξαῖνον καὶ μιένον
ἐπ᾽ αὐτὸν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπσίζων
ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
94 Καἀγὼ ἑώρακα, Χ ς μεμαρτύ-
ευρο ὅσ' ὑσός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
95. Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἰστήκει
Ἰωάννης, καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν
αὐποῦ δύο.
τὸ
ε
οπ
3
εχξ
τὸ
ΣΓΥΑΡΓΓΕΛΙΟΝ
σαρ. 1!
96 Καὶ ἐμελέψας τῷ Ἰησοῦ
περιπατοῦνσι, λέγει" δε ὃ ἁμνὸς
φτοῦ Θεοῦ.
97 Ἰαὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο
μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠχολούθη-
σαν τῷ Ἰησοῦ.
88 Στραφεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, καὶ
ϑεασάμενος. αὐτοὺς ἀκολουθοῦντας
λέγει αὐτοῖς"
99. Τί ζετεῖτε; : Οἱ δὲ εἶπον αὐ
σῷ" ἹῬαξξὶ, ὃ λέγεται ἐρμ.ηνευό-
µενον, διδάσκαλε, ποῦ μένεις ;
40 Λέγει αὐτοῖς" ἔρχεσθε καὶ
ἭΪΧδον καὶ εἶδον ποῦ μένει"
αὐτῷ ἔμειναν σὴν ἡμέραν
ἐκείνην" ὥρα ἦν ὡς δεκάτη.
41 ἣν ᾿Ανδρὲ έας ὁ ἀδελφὸς
Σίμωνος Πέτρου, εἷς ἐκ τῶν δύο
τῶν ἀχουσάνσων παρὰ Ἰωάννου, 13
ἀχολουθησάνσων αὐσῷ.
45 Εὐρίσχει οὗτος πρῶτος σὺν
ἀδ δελφὸν σὸν ἴδιον Σίμωνα, καὶ λέ-
γεὶ αὐτῷ" Εὑρήκαμεν σὸν “Μεσσίαν,
ὅ ἐστι μεθερμηνευύμενον, ὗ Χριστός.
43 Καὶ ἤγαγεν αὐτὸν πρὺς σὸν
Ιησοῦν. 'Ἐμελέ έψας δὲ αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς, εἶπε" σὺ εἶ Σίμων ὁ υἱὸς
Ἰωνᾶ" σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς, ὃ ἑρμη-
νεύεσαι Πέ ἔφρος.
44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἴη-
σοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν"
λέγει
ἴδες
καὶ παρ᾽
καὶ εὑρίσκει Φίλιππον,
αὐτῷ" «ἀκολούθει μοι.
45 Ἡν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Ἐηθ-
σαϊδὰ. ἐκ σῆς πόλεως ᾿Ανδρέου. χαὶ
Πέτρου.
40 Εὐρίόκει Φίλιππος σὺν Να-
θαναὴλ, καὶ λέγει αὐτῷ" ὃν ἔγραψε
Μωσῆς ἐν τῷ νύμιῳ, Χ οἱ προφῆται,
εὑρήχαμεν, Ἰησοῦν σὺν υἱὸν τοῦ
Ἰωσὴφ, τὸν ἀπὸ Ναξαρέ ἔσο
47 Καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναὴλ,
ἐχ Ναϑαρὲς δύναταί σι ἀγαθὸν εἷ-
ναις Λέγει αὐτῷ Φίλιππος" ἔρχον
και 10ε.
{αρ 9.
48 Ἐΐδεν ὁ ἸΙησοῦς σὸν Ναθα-
να δ ἐρχόμενον πρὺς αὐτὸν, καὶ
ἐγει περὶ αὐτοῦ" ἴδε ἀληδῶς" 1σ-
τὰ ρε ἐν ᾧ ὁ δόλος οὐκ ἔσσι.
49 Λέ ἔγει αὐτῷ Ναθαναήλ; Πό-
δι. μι γινώσκεις ; : ᾽Απεκρίδη ὗ Ἰη-
οιῦς, καὶ εἰπεν αὐτῷ; πρὸ φοῦ σε
ἄλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ φὴν
διχῆν, εἶδόν σε.
60 ᾿Απεχρίθη Ναθαναὴλ, χαι
λέγει αὐτῷ 9 'Ῥαςθὶ, σὺ εἶ ὁ υἱὸς
γιῦ Θεοῦ: σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ
Ἰσραήλ.
δ1 ᾽Απεκρίδη ἸΙησοῦς, καὶ εἶπεν
αὐτῷ: δγι εἰπόν σοι, εἶδόν σε ὑπο-
κάτω τῆς συχῆς, πιστεύεις : μείζω
τούτων ὄψει.
δῶ Καὶ λέγει αὐτῷ: ἁμὴν,
αμιὴν λέγω ὑμῖν" ἀπ᾽ ἄρτι ὄψε εσθε
σὸν οὐρανὸν ἀνεωγότα, χαὶ τοὺς
ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναθαίνοντας
χαὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ
ἀνθρώπου.
Κεφ. 6’. 2.
] κά, τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γά-
μος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς
Ἰ᾽αλιλαίας" καὶ ἦν ἣ µήτηρ τοῦ
᾿Ἰησοῦ ἐχεῖ.
2 Ἐκλήδη δὲ Ὁ ὁ Ἰησοῦς καὶ
οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γαμωον.
3 Καὶ ὑστερήσαντος οἴνου, λέ-
2" ἣ μήτηρ φοῦ Ἰησοῦ πρὺς αὐτόν"
οἶνον οὐκ ἔχουσι.
4 Λέγει αὐτῇ ὃ Ἰησοῦς" σί ἐμοὶ
καί σοι, γύναι ; οὕπω ἥχει ἡ ὥρα
μου.
5 Λέγει ἡ ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς δια-
κόνοις" ὅ, σι ὧν λέγῃ ὑμῖν, ποιῆ-
σατε.
6 Ἦσαν δὲ ἑκεῖ ὑδρίαι λίϑιναι
ν κείμεναι, κατὰ τὸν καθαρισμὸν
Ἰουδαιων, χωροῦσαι ἀνὰ μ.-
Ὃ δύο ἢ σρεῖς.
7 Λέγει αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς" γεµί-
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
1956
όατε τὰς ὑδρίας ὕδατος.
ἐγέ ἔμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω.
8 Καὶ λέγει αὐτοῖς" ἀντλήσατε
νῦν, καὶ φέ έρετε τῷ ἀρχιτεικλίνω.
Καὶ ἤνεγκαν.
9 Ὡς δὲ ἐγε εύόατο ὁ ἀρχισείκλι-
νος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον, καὶ
οὐχ δει πόθεν ἐστίν" οἱ δὲ διάκονοι
ἠὸς εισαν, οἱ ἠντληχύτες τὰ ὕδωρ"
φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος,
10 Καὶ λέ ἔγει αὐτῷ" Πᾶς ἄν-
θθωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον σί-
θησι, καὶ ὅταν μιεθυσθῶσι, τότε τὸν
ἐλάσσω": σὺ σετΊρηκας τὸν καλὸν
οἶνον ἕως ἄρτι.
11 Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν
φῶν σημείων ὃ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς
Γαλιλαίας, χαὶ ἐφανέρωσε τὴν
δόξαν αὐτοῦ: καὶ ἐπίστευσαν εἰς
αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
12 Μετὰ τοῦτο κατέθη εἰς Κα-
ξρναοῦμι, αὐτὸς ο ἣ μήτηρ αὐτοῦ,
καὶ οἱ δε Ελφοὶ αὐτοῦ, καὶ οἱ μαθη-
ταὶ αὐτοῦ" καὶ ἐκεῖ ἔμειναν οὐ πολ-
᾿λὰς ἡμέρας.
19 Καὶ ἐγγὺς ἦν σὸ πάσχα
σῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ ἀνέδη εἰς Ἵερο-
σόλυμια ὃ Ἰησοῦς.
14 Καὶ εὗρεν ἐν σῷ ἱερῷ τοὺς
πωλοῦντας βίας καὶ πρόξατα χαὶ
περιστερὰς, χαὶ τοὺς κερματιστὰς
χαθηµένους.
15 [Καὶ ποιῆσας φβαγέλλιον ἐκ
σχοινίων, πάντας ἐξέκαλεν ἐκ τοῦ
ἱεροῦ, τά τε πρόξατα καὶ τοὺς
βόας" καὶ τῶν κολλυξιστῶν ἐξέχεε
τὸ κέρμα, καὶ τὰς τραπέζας ἀνέσ-
σρεψε"
160 Καὶ σοῖς τὰς περιστερὰς πω-
λοῦσιν εἶπεν" Αρατες ταῦτα ἐντεῦ
θεν" μὴ ποιξῖτε σὺν οἶἰχον τοῦ σα
σρός μου, οἶχον ἐμπορίου.
17 ᾿Εμνησθησαν δὲ οἱ μαϑηταὶ
αὐτξ, ὅτι γεγραμμένον ἐστίν" “«Ὃ
ζῆλος σᾶ οἴχε σε καἸαφάγεῖάι µε.”
ται
γδ
18 το. οὖν οἱ Ἴου-
δαῖοι, χαὶ εἶπον αὐτῷ" Τί σημεῖον
εἰχνύεις ἡμῖν, ὅτι σαῦτα “σοῖς: ;ς;
19 ᾿Απεκρίθη ὗ ἸΙησοῦς, χαὶ
ὌΝ
εἶπεν αὐτοῖς" Λύσατε σὺν ναὺν σοῦ-
σον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ
ο,
αὐσόν.
90 Εἶπον οὖν οἱ Ιουδαῖοι: Τεσ-
σαράχοντα καὶ ξξ ἔτεσιν ᾠχοδομήθη
ὁ ναὺς οὗτος, καὶ σὺ ἐν φρισὶν ἡμέ-
ραις ἐγερεῖς αὐτόν ;
Φ1 ᾿Εκεῖνος δὲ ἔλεγε περὶ τοῦ
ναοῦ τοῦ σώματος αὑτοῦ.
24 Ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεχρῶν,
ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι
φοῦσο ἔλεγε" χαὶ ἐπίστευσαν τῇ
γραφῇ, καὶ τῷ λόγῳ ὁ ὦ εἶπεν ὁ Ἴη-
σοῦς.
93 Ὡς δὲ ἦν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν
τῷ πάσχα ἐν τῇ ἑορτῇ, πολλοὶ
ἐπίστευσαν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
ϑεωροῦντες αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ
ἐποίει.
Φ4 Αὐτὸς δὲ ὁ ᾿[ησοῦς οὐχ ἐπίσ-
φευεν ἑαυτὸν αὐτοῖς, διὰ τὸ αὐτὸν
Ινώσχειν πάντας"
25 ΙΚαὶ ὅτι οὗ χρείαν εἶχεν, ἵν ἵνα
τὶς μαρτυρήσῃ περὶ σοῦ ἀνθρώπου"
αὐτὸς γὰρ ἐγίνωσκε τί ἦν ἐν τῷ
ἀνθρώπῳ.
Κεφ. γ΄. 8.
Ν δὲ ἄνθρωπος ἐχ τῶν φα-
ριδαίων, Νικόδημος ὄνομια
αὐτῷ, ἄρχων. σῶν Ἰουδαίων.
φ Οὗτος ἦλδε πρὺς σὸν Ἰησοῦν
νυχτὸς, καὶ εἶπεν αὐτῷ: Ραξεὶ,
οὕδαμιεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐλήλυθας δι-
διιδχοχὰξ" οὐδεὶς γὰρ ταῦτα τὰ
σηµεῖα δύναται ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς,
ἐὰν μὴ ἢ ὃ Θεὸς μετ᾽ αὐτοῦ.
9 Απεκρίδη ὃ ὃ Ἴπσοῦς, καὶ εἷ-
πεν αὐτῷ" ᾽Αμὴν, ἁμὴν λέγω σοι,
ἐὰν μή τις γεννηθῆ ἄνωθεν, οὐ δύ-
ναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν «ἢ Θεοῦ.
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ. 8.
4 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Νικόδη-
μος" Πῶς δύναται ἄνθρωπος γεν
νηθῆναι γέρων ὧν ; μὴ δύναται εἰς
τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὑτοῦ δεύ-
σερον εἰσελθεῖν, καὶ γεννηθῆναι ;
5. ᾿Απεχρίθη ὁ Ἰησοῦς" λΑμῆνὲ
ἀμιὴν λέγω σοι, ἐὰν µή τις γεννηθῇ
ἐξ ὕδατος καὶ πνεύματος, οὐ δύνα-
σαι εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν φτοῦ
Θεοῦ.
6 Τὸ γεγεννημένον ἐκ σῆς σαρ-
χὺς, σάρξ ἐσσι' καὶ «τὸ γεγεννηµέ-
νον ἐκ σοῦ πνεῦματος, πνεῦμαά ἐστι.
7 Μὴ Φαυμάσης ὅτι εἶπόν σοι”
Δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν.
8 Τὸ “νεῦμα ὅπου ϑέλει πνεῖ,
καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλ᾽
οὐχ οἶδας πόθεν ἔρχεται, καὶ ποῦ
ὑπάγει" οὕτως ἐστὶ πᾶς ὃ γεγεννη-
μένος ἐκ τοῦ πνεύματος.
9 ᾿Απεχρίϑη Νικόδημος, καὶ
εἶπεν αὐτῷ: Πῶς δύναται ταῦτα
γενέσθαι :
10 ας Ἰησοῦς, καὶ εἷ-
πεν αὐτῷ: Σὺ εἰ ὁ διδάσκαλ(θ»
σοῦ Ἰσραὴλ, καὶ ταῦτα οὐ γινώσ-
χεις ;
11 ᾽Αμὴν, ἁμὴν λέγω σοι, ὅτι ὃ
οἴδαμιεν λαλοῦμεν, καὶ ὃ ἑωράκαμεν
μαρτυροῦμεν" καὶ στὴν µιαρτυρίαν
ἡμῶν οὐ λαμβάνετε.
19 Ε/ τὰ ἐπίγεια, εἶπον ὑμῖν,
καὶ οὐ πιστεύετε πῶς, ἐσ εἴπω
ὑμῖν τὰ ἐπουράνια, πιστεύσετε ;
19 Καὶ οὐδεὶς ἀναξέξηκεν εἰς
σὸν οὐρανὸν, εἰ μιὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
καταξὰς, ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὧν
ἐν τῷ οὐρανῷ.
14 Καὶ καθὼς Μωσῆς ὕψωσε
σὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψω-
θῆναι δεῖ τὸν υἱὸν σοῦ ἀνθρώπου"
15 Ἵνα πᾶς ὁ πιστένων εἰς αὖ-
σὸν, μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ξωὴν
αἰώνιον.
16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς
---
αρ. 4
«ὺν κοσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὑτοῦ τὸν
μυνογενὴ ἔδωχεν: ἵνα πᾶς ὁ πισ-
φ ύων εἰς αὐτὸν, μιὴ ἀπόληται, ἀλλ᾽
ἐχη δωὴν αἰώνιον.
17 Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς
αὺν υἱὸν αὑτοῦ εἰς σὸν κόσμον, ἵνα
χρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾽ ἵνα σωθῇ ὃ
κόσμιος δι᾽ αὐτοῦ.
18 Ὃ πιστεύων εἰς αὐτὸν, οὗ
κρίνεται: ὃ δὲ μὴ πιστεύων, ἤδη
κέχριται" ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς
σὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ
Θεοῦ.
19 Αὕτη δέ ἐστιν ἣ κρίσις, ὅτι
σὺ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμιον, Ἂ
ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον σὸ
σκότος, ἢ σὸ φῶς" ἦν γὰρ πονηρὰ
αὐτῶν τὰ ἔργα.
20 Πᾶς γὰρ ὑ φαῦλα πράσσων,
μισεῖ τὸ φῶς, καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς
τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθὴ τὰ ἔργα
αὐτοῦ. -. Ἂ
ΦΙ Ὃ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν,
ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ
αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν
εἰργασμιένα.
Φ9 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ ὗ Ἴη-
θοῦς, καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν
Ἰουδαίαν γῆν: καὶ ἐκεῖ διέτριδε
μετ᾽ αὐτῶν, καὶ ἐδάπτιξεν.
938 Ἦν δὲ καὶ ᾿Ιωάννης βαπτί-
ξων ἐ ἐν ᾽Αινὼν ἐγγὺς σοῦ Σαλεὶμ,
ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ" καὶ πα-
θεγίνοντο, χαὶ ἐβαπτίζοντο.
44 Οὔπω γὰρ ἦν βεξλημένος
εἰς τὴν φυλακὴν ὑ ὃ Ἰωάννης.
Φ 5 ᾿Εγένετο οὖν «ήτησις ἐκ τῶν
μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ ᾿Ιουδαίον
περὶ καθαρισμοῦ.
9ρ Καὶ ᾿ ἦλθον πρὸς σον Ἰωάν-
νην, καὶ εἶπον αὐτῷ" Ῥαξξὶ, ὃς
ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου,
ᾠ σὺ μεμαρτύρηκας, δε, οὗτος
βακείζει ΞΝ πάντες ἔρχονται
ἐπείζει, ς ἐξχ
«ρὺς αὐτόν.
1.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
1317
21 ᾽Απεκρίθη Ἰωάννης, καὶ εἶ
πεν Οὐ δύναται ἄνθρωπος λαμ.-
θάνειν οὐδὲ ἐν, ἐὰν μὴ ἢ δεδομιενον
αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ.
98 Αὐτοὶ ὑμεῖς μοι μαρτυξεῖτθ
ὅτι εἶπον: Οὐκ εἰμιὶ ἐγὼ ὁ Χριστὸς,
ἀλλ᾽ ὅτι ἀπεσταλμιένος εἰμὶ ἔμ.-
προσθεν ἐκείνου.
29 Ὁ ἔχων τὴν νύμφην, νυµ.-
φίος ἐστίν: ὁ δὲ φίλος φτοῦ νυμ»
φίου, ὃ ἑστηκὼς χαὶ ἀκούων αὐτοῦ,
χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν σοῦ
νυμφίου: αὕτη οὖν ἣ χαρὰ ἣ ἐμὴ
πεπλήρωται.
350 ᾿Εκεῖνον δεῖ αὐξάνειν" ἐμιὲ δὲ
ἐλαττοῦσθαι.
951 Ὃ ἄνωθεν ἐρχόμενος, ἐπάνω
πάντων ἐστίν" ὁ ὧν ἐκ τῆς γῆς, ἐκ
σῆς γῆς ἐστι, καὶ ἐκ τῆς γῆς λα-
λεῖ: ὁ ἐκ σοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος,
ἐπάνω πάντων ἐστὶ,
92 Καὶ ὃ ἑώραχε καὶ ἤχουσε,
τοῦτο μαρτυρεῖ" καὶ τὴν μαρτυρίαν
αὐτοῦ οὐδεὶς λαμιβάνει.
9539. Ὃ λαξὼν αὐτοῦ σὴν υαο-
συρίαν, ἐσφράγισεν ὅτι ὃ Θεὸς ἀλη-
θῆς ἐστιν.
84 Ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς,
σὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ λαλεῖ: οὐ
γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν ὁ Θεὸς 'σὸ
πνεῦμα.
856 Ὃ πατὴρ ἀγαπᾷ τὸν υἱὸν,
καὶ πάντα δέδωχεν ἐν τῇ χειρι
τος
αὐτοῦ.
96 ὍὉ πιστεύων εἰς σὺν υἱὸν,
ἔχει δωὴν αἰώνιον: ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ
υἱῷ, οὐκ ὄψεται ζωὴν, ἀλλ᾽ ἣ
ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ᾽ αὐτόν.
Κεφ. δ΄. 4
ΝΟ οὖν ἔγνω ὃ Κύριος ὅφι
ἤχουσαν οἱ φαριόαῖοι ὅφι
Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ Ἃ
άπσίζει ἡ Ἰωάννης"
138 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Φ Καΐτογε Ἰησοὺς αὐτὸς οὐχ
ἐξάπειζεν, ἀλλ᾽ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ:
9 ᾿Αφῆχε σὴν Ἰουδαίαν, καὶ
ἀπῆλθε πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
4 "Εδει δὲ αὐτὸν διέρχεσθαι διὰ
σῆς Σαμαρείας.
3 Ἔρχετ αἰεοῦν εἰς πόλιν τῆς Σα-
μαρείας, λεγομένην Συχὰρ, σλη-
σίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωχεν ᾽ Ιακὼξ
Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὑτοῦ.
δ. Ἦν δὲ ἐχεῖ πηγὴ τοῦ Ἰαχώξ.
Ὁ οὖν Ἰησοῦς κεχοπιαχὼς ἐχ σῆς
ὁδοιπορίας, ἐχαθέζετο οὕτως ἐπὶ ση
πηγη" ὥρα ἦν ὡσεὶ Έκτη"
τ Ἔρχει ται γυνὴ ἐχ τῆς Σαμα-
ξ: ίας ἀντλῆσαι ὕδωρ" λέγει αὐτῇ ὁ
Ἰησοῦς" Δός μοι πιεῖν.
8 Οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπε-
ληλύδεισαν εἰς τὴν πόλιν, ἵνα σῥο-
φὰς ἀγοράσωσι.
9 Δὲ έγει οὖν αὐτῷ ἣ γυνὴ ᾗ Σα-
μαρεῖτις' Πῶς σὺ "Ιουδαῖος ὦ ὧν παρ᾽
ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναιχὸς
Σαμαρείτιδος ; οὐ γὰρ συγχρῶνται
... Σαμαρείταις.
10 ᾿Απεχρίθη Ἰησοῦς, καὶ εἶπεν
αὐτῆ: ΕὶΪ ἤδεις τὴν δωρεὰν τοῦ
Θεοῦ, καὶ σίς ἐστιν ὃ λέγων σοι"
Αός μιοι πιεῖν: σὺ ἂν ἤτησας αὐτὸν,
καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν.
11 Λέγει αὐτῷ ἣ γυνή! Κύριρ,
οὔτε ἄντλημια ἔχεις, καὶ τὸ Φρέ έαρ
ἐστὶ βαθύ: πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ
σὸ ζῶν : ε
19 Μὴ σὺ μείζων εἰ τοῦ πατρὺς
ἡμῶν Ἰαχος, ὃς ἔδωχεν ἡμῖν τὸ
φρέαρ, ἘΝ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔτ πιο, Χ κ) οἱ
υἱοὶ αὐτοῦ, Ὁ τὰ ϑρέμματα αὐτοῦ ; :
Ἶ
ο - Απεχρίδη ὃ ὗ Ἰησοῦς, χαὶ εἰ-
σεν ἘΠῚ τα ὃ πίνων ἐχ τοῦ ὕδα-
σος τούτου, ὃν ήσει παλιν.
14 Ὃς δ᾽ ἂν πίῃ ἐ ἐκ φοῦ ὕδατος
οὗ ἐγὼ δώσω αὐτί ἢ, οὐ μὴ διψήση
εἰς τὸν αἰῶνα" ἀλλὰ «τὸ ὕδωρ ὃ
δώσω αὐτῷ γενήσεται ἐν αὐτῷ
αρ. 4.
«ηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ῥωὴν
αἰώνιον.
16 Λέγει πρὸς αὐτὸν ἣ γυνή
Κύριε, δός µιοι τοῦτο τὺ ὕδωρ, ἵνα
μὴ δγᾶ, μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε
ἀντλεῖν.
16 Λέγει αὐτῇ ὃ Ἰησᾶς: Ὕπαγε,
φώνησον τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἐλθὲ
ἐνθάδε.
17 ᾿Απεχρίϑη ἣ γυνὴ, καὶ εἶπεν"
Οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ
Ἰησοῦς" Καλῶς εἶπας" "Ὅτι ἄν-
δρα οὐκ ἔχω"
18 Πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες" 1)
νῦν ὃν ἔχεις, οὐκ ἔστι σου ἀνήρ"
τοῦτο ἀληδὲς εἴρηχας.
19 Λέγει αὐτῷ ἣ «γυνή, Κύριε,
ϑεωρῶ ὅτι προφήτης εἰ σύ.
ο Οἱ πατέρ: ες ἡμῶν ἐν σῷ ὄρει
τούτῳ προσεκύνησαν" χαὶ ὑμεῖς λέ-
γετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὃ
τύπος, ὅπου δεῖ ιόν,
ΟἹ Λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς" Γύ-
ναι, πίστευσόν μι ὅτι ἔρχεται ὥρα,
ὅτε ὅτε ἐν τῷ ὄρει τέτῳ, ὅτε ἐν Ἱε-
ροσολύμιοις προσχυνήσετε τῷ πατρί.
22 Ὕμεϊῖς προσχυνεῖτε ὃ οὐκ
οἴδατε" ἡμεῖς σροσκυνοῦμεν ὃ οἴδα-
μεν" ὅτι ἣ σωτηρία ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων
ἐστίν.
95 ΛΑ ΧλΣ ἔρχεται ὥρα, Ὁ νῦν
ἐστιν, ὅσε οἱ ἀληθινοὶ προσχυνηταὶ
πρὀσχυνήσουσι σῷ πατρὶ ἐν σνεύ-
ματι χαὶ ἀληθεία" καὶ γὰρ ὁ πα-
σὴρ τοιούτες δητεῖ φοὺς προσχυνοῦν»
σας αὑτόν.
94 Πνεύμα ὃ Θεύς' καὶ τοὺς
προσχυνοῦντας αὐτὸν, ἐν απνεύμασι
καὶ ἀληθεία δεῖ προσκυνεῖν.
96 Λέγει αὐτῷ ἣ γυνή" Οἶδα
ὅτι Μεσσίας ἔρχεται, ὁ λεγόμενος
Χριστός" " Ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἄναγ-
γελεῖ ἡμῖν πάντα.
Φ6 Λέ έγει αὐτῇ ὃ Ἰησοῦς" Ἐγώ
εἶμι, ὃ λαλιῶν σοι.
σαρ. 4
,Φ Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ µα-
ος αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι
ετὰ γυναικὺς ἐ ἐλάλει" οὐδεὶς μέντοι
Ὃ τι ζητεῖς; ; ἣν σι λαλεῖς
μετ᾽ αὐτῆς;
98 ᾿Αφῆχεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὖ-
σῆς ἣ γυνὴ, καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν
πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνδρώποις"
99 Δεῦτε, ἴδετε ἄνδρωπ ον ὃς
εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα" µήσι
ηὗτός ἐστιν ὁ Χριστός ; :
90 Ἐ ξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως,
χαὶ ἤρχοντο πρὺς αὐτόν. Αη)
51 Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ ἠρώτων
αὐτὸν οἱ μοιθηταὶ, λέγοντες" ἱῬαξ-
6), τὸς "
Φ Ὃ δὲ εἶπεν αὐτοῖς: Ἐγὼ
βεῶφιν ὃ ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ
οἶδασε.
95 "Ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ ασρὺς
ἀλλήλους" Μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ
φαγεῖν ; .
94 Λέγει αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς" ᾿Ἐμὸὺν
βεῶμά ἐσειν, ἵνα ποιῶ τὸ ϑέλημα
σοῦ πέμψαντός µε, καὶ τελειώσω
αὐτοῦ τὺ ἔργον.
95 Οὐχ ὑμεῖς λέγετε, ὅτι ἔτι
τετράμηνής ἐστι, Ὁ ὃ δερισμιὸς
ἔρχεται ; ἰδοὺ, λέγ ὦ ὑμῖν, ἐπάρατε
τοὺς µας ὑμῶν, κ) Ξεάσασθε
σὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι, πρὸς
ϑερισμιον ἤδη.
86 Καὶ ὁ ϑερίζων, μισθὸν λαμ.-
βάνει, καὶ συνάγει καρπον εἰς ζωὴν
αἰώνιον" ἵνα ἋὋ ὁ σπείρων ὁμοῦ
χαίρῃ, κ) ὃ ϑερίζων.
817 Ἐν γὰρ τούτῳ ὃ λόγος ἐστὶν
ὃ ἀληθινὸς, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὃ σπεί-
ρων, καὶ ἄλλος ὁ ϑερίϑων.
99 ᾿Εγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς ϑερί-
ζειν ὃ οὐχ ὑμιεῖς κεχοπιάχατε" ἄλ-
λοι χεχοσπιάχασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν
χοπον αὐτῶν εἰσελγλύθασε.
89 Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐχείνης
πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ. 193
Σαμαρε ιτῶν, διὰ σὺν λόγον σης
γνναικὺς. μαξτυρούσης" "Ὅτι εἶπέ
μοι πάνσα, ὅσαι ἐποίησα.
40 Ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ
Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι
παρ᾽ αὐτοῖς" καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο
ἡμέρας.
41 Καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευ-
σαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ,
49 Τῇ σε γυναικὶ ἔλεγον" Ὅσι
οὐκ ἔσι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύο-
μὲν: αὐτοὶ γὰρ ἀχηχόαμιεν, καὶ
οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ
σωτὴρ τοῦ κύσμου, ὁ Χριστός.
438 Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας
ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν, καὶ ἀπῆλθεν εἰς
σὴν Γαλιλαίαν.
44 Αὐτὺς γὰρ ὃ ᾿Ιησοῦς ἐμαρ-
σύρησεν, ὅτι προφήτης ἐν σῇ ἰδία
πατρίδι τιμὴν. οὐχ ἔχει.
45 Ὅτε οὖν ἦλθεν εἰς τὴν Τα-
λιλαίαν, τι αὐτὸν οἱ Ταλι-
λαῖοι, πάντα ἑωρακότες, ἃ ἐποίησεν
ἐν “Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ ἑορτή: χαι
αὐτοὶ γὰρ ἦλθον εἰς φὴν ἑορτήν.
46 Ἦλθεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πάλιν
εἰς τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου
ἐποίησε τὸ ὕδωρ οἶνον: Καὶ ἦν τις
βασιλικὸς, οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει ἐν Κα-
περναούμ..
4 Οὗτος ἀκούσας ὅτι ᾿Ιησοῦς
ἥκει ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλι-
λαίαν, ἀπῆλθε πρὸς αὐτὸν, καὶ
ἠρώτα αὐτὸν ἵνα χαταξῃ καὶ ἰάση-
σαι αὐτοῦ τὸν υἱόν" ἤμελλε γὰρ
ἀποθνήσχειν.
48 Εἶπεν οὖν ὃ Ἰησοῦς πρὺς
αὐτόν: ᾿Εὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα
ἴδητε, οὐ μιὴ πιστεύσητε.
49 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ 6ασιλι»
κύς" Ικύριξ, χατάξηθι πρὶν ἀποθα-
νεῖν σὸ παιδίον μου.
50 Λέγει αὖτ ᾧ ὃ Ἰησοῦς" Τίο-
ρξύου, ὁ υἱός σου ζῇ. Καὶ ἐπία
σευσεν ὃ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ᾧ
140 ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐπο-
ξυξζο,.
51 Ἤδη δὲ αὐτοῦ καταξαίνον-
σος, οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ἀπήντησαν
αὐτῷ, χαὶ ἀπήγγειλαν, λέγοντες"
"Ὅσι ὁ παῖς σου ζῆ.
δῶ ᾿Ἐπύθετο οὖν παρ᾽ αὐτῶν
σὴν ὥραν ἐν ἣ χομψότεβον ἔσχε"
καὶ εἶπον αὐτῷ, ὅτι χϑὲ ς ὥραν ἐξ-
δόμιην ἀφῆκεν αὖτ ὃν ὁ πυρετός.
56 Ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅσι ἐν
ἐχείνη τῇ ὥρᾳ, ἐν ἢ εἶπεν αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς" ὅτι ὃ υἱός δου ζῆ: Ὁ ἐπίσ-
φευσεν αὐτὸς ) ἣ οἰκία αὐτοῦ ὅλη.
54 Τοῦτο πάλιν δεύτερον ση-
μεῖον ἐποίησεν ὃ Ἰησοῦς, ἐλχβὼν ἐχ
ςῆς Ιουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν.
Κεφ. έ. 9.
1 τσ σαοῦσα ἦν ἑορτὴ τῶν
Ἰουδαίων, καὶ ἀνέξη ὁ
Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.
Φ "Ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις
με τῇ προξατικῇ κολυμξήϑρα, ἡ ἣ
ἐπιλεγομένη Ἑεραϊστὶ Βηθεσδὰ,
σέντε στοὰς ἔχουσα"
3 Ἐν ταύταις κατέκειτο πλη-
ῥος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν,
χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τῇ
ὕδατος κίνησιν.
1 "Αγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν
κατέξαινεν ἐν τῇ χολυμιξῆθρα, καὶ
ἐτάρασσε τὸ ὕδωρ. ὁ οὖν πρῶτος
ἐμξὰς μετὰ σὴν ταραχὴν σοῦ ὕδα-
σος, ὑγιὴς ἐγίνετο, ᾧ δήποτε κατεί-
κι τὸ νοσήματι .
"Ἡν δέ εις ἄνθρωπος ἐκεῖ σρια-
κονταρκτὼ ἔτη ἔχων ἐν σή ἀσθενεία.
ϐ Τοῦτον. ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς χατα-
κείμιενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη
χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ" Θέλεις
ὑγιὴς γεν έσθαι ;
γι Απεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν"
Κύριε, ἄνθρωπον οὐχ ἔχω, ἵνα ὅταν
ταραχϑῇ σὸ ὕδωρ, βάλλη μι εἰς
ΟΡ. ὅ
τὴν χολυμβήθραν" ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι
ἐγὼ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ χαταξαίνει.
8 Δέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" Ἔγει-
ξαι, ἀρον σὸν χραξθασόν σου, χαι
περιπάτει.
9 Καὶ εὐδέως ἐγένετο ὑγνὴς ὃ
ἄνθρωπος" καὶ ἦρε σὺν χράξξατον
αὑτοῦ, καὶ περιεπάτει" ἦν δὲ σάξ-
ξατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμά έρα.
10 Ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ
σεθεραπευµένω:. Σάξξασόν ἐστιν,
οὐκ ἐζεσσί σοι ἄραι σὸν ἀράδξατον.
11 ᾿Απεχρίϑη αὐτοῖς" Ὃ ποιῆ-
σας με ὑγιῆ, ἐχεῖνός μοι εἶπεν"
“Αρον σὸν χράξξατόν σου, καὶ πε-
ριπάτει.
12 ᾿Ηρώτησαν οὖν αὐτόν" Τίς
ἐστιν ὁ ἄνόρωπος ὁ ὃ εἰπών σοι" ἼΑρον
σὺν κράθξατόν σου, καὶ περιπάτει ; -
19 “Ο δὲ ἰαβοὶς οὐχ Ίδει σίς
ἐστιν: ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξένευσεν,
ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ.
14 Μετὰ ταῦτα εὑρίόχει αὐτὸν
ὁ [ησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ εἶπεν αὐτῷ"
δε, ὑγιὴς γέγονας" µηχέσι ἁμιάρ-
σανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σί σοι γένηται.
16 ᾿Ασῆλθεν ὁ ἄνθρωπος, και
ἀνήγγειλε σοῖς ᾿Ιουδαίοις, ὅτι Ἰη-
σοῦς ἐστιν ὁ ποιῆσας αὐτὸν ὑγιῆ.
16 Καὶ διὰ τοῦτο ἐδίωκον σὺν
Ἰησοῦν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ ἐζήτουν
αὐτὸν ἀποκσεῖναι, ὅτι ταῦτα ἐποίει
ἐν σαξξάτῳ.
17 Ὃ δὲ Ἰησοῦς ἀπεχρίνατο
αὐτοῖς: Ὃ πατῆρ μου ἕως ἄρτι
ἐργάζεται, χαγὼ ἐργάζομαι.
18 Διὰ σᾶτο οὖν μᾶλλον ἑζή-
σουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποχτεῖναι,
ὅσι οὐ µόνον ἔλυε τὸ σάξξατον,
ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγε σὺν
Θεὸν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ.
19 ᾿Απεχρίνατο οὖν ὁ Ἰησοῦς,
χαὶ εἶπεν αὐτοῖς" ᾿Αμὴν, ἁμὴν
λέγω ὑμῖν, οὐ δύναται ὁ υἱὸς ποιεῖν
ἀφ᾽ ἑαυτοῦ οὐδὲν, ἐὸν μή τι βλέα
απο...
ζαρ. 5.
σὸν πατέρα ποιοῦντα" ἃ “γὰρ ἂν
ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα χ) ὃ υἱὺς ὁμοίως
«ποιεῖ.
40. Ὁ γὰρ πατὴρ φιλεῖ σὸν
υἱὸν, καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτῷ ἃ
οὐσὸς ποιεῖ’ καὶ μείζονα φούτων
ὀείξει αὐτῷ ἔργα, ἵνα ὑμεῖς δαυμιά-
ζησε.
9 Ὥσπερ γὰρ ὗ πατὴρ ἐγείρει
σοὺς νακροὺς, καὶ ζωοποιεῖ, οὕτω 9 ὁ
υἱὸς υὓς ϑέλει ζωοποιεῖ.
99 Οὐδὲ γὰρ ὃ πατήρ κρίνει
οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέ-
δωχε τῷ υἱῷ"
93 “ἵνα πάντες τιμῶσι σὸν υἱὸν,
καθὼς τιμῶσι τὸν πατέρα: ὃ μὴ
τιμῶν σὸν υἱὸν, οὐ τιμᾷ τὸν πατέρα
σὺν πέμψαντα αὐτόν.
44. “Δμιὴν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι
ὃ τὸν λόγον μου ἀκούων, καὶ πισ-
τεύων τῷ πέμψαντί με, ἔχει ζωὴν
αἰώνιον" καὶ εἰς κρίσιν οὐχ ἔρχεται,
ἀλλὰ μεταξέξηχεν ἐκ τοῦ δανάτου
εἰς τὴν ζωήν.
οὗ ᾽Αμίν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι
ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅσε οἱ
νεκροί ἀκούσονται σης φωνῆς σοῦ
υἱοῦ τοῦ Θεοῦ" καὶ οἱ ἀκούσαντες
ἤσοντοι.
96 Ὥσπερ γὰρ ὃ πατὴρ ἔχει
ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωχε καὶ
τῷ υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν ἑαυτῶ"
4 ΚΚαὶ ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ
χαὶ κρίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώπου
ἐστί.
98 Μὴ ϑαυμάξετε φοῦφο" ὅτι
ἔρχεται ὥρα ἐν ἡ πάντες οἱ ἐν τοῖς
μνημείοις "ἀκούόυνται τῆς φωνῆς
αὐτοῦ,
49 Ἰζαὶ ἐχπορεύδονται οἱ σὰ
ἀγαθὰ ποιήσαντες, εἰς ἀνάστασιν
ζωῆς" οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες,
εἰς ἀνάστασιν χρίσεως.
30 Οὐ δύναμαι ἐ ἐγὼ ποιεῖν ἀπ᾽
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
141
κ ἡ κρίσις ἣ ἐμὴ δικαία ἐστίν" ὅτι
οὐ ζητῶ τὸ ϑέλημα σὸ εμὸν, ἀλλὰ
τὸ ϑέλημα τοῦ πέμψαντός µε πα-
φρύς.
91 ᾽Εὰν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ
: Α ͵ Ἔν
ἐμαυτοῦ, ἢ μαρτυρία µου οὐκ ἔστιν
ἀληθής.
99 Ἕβλλος ἐσεὶν ὃ μαρτυρῶν
περὶ ἐμοῦ, καὶ οἶδα ὅτι ἀληθῆς
ἐστιν ἢ μαρτυρία ἣν μαρτυρεῖ περὶ
ἐμοῦ.
359 Ὑμεῖς ἀπεόσάλκατε «πρὸς
᾿Ιωάννην, καὶ μιεμιαρτύρηχε τῇ ἀλη-
θεία"
394 ᾿Εγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου
τὴν μαρτυρίαν λαμξάνω» ἀλλὰ
ταῦτα λέγω ἵνα ὑμεῖς σωθῆτε
858 ᾿Εχεῖνος ἦν ὁ λύχνος ὁ καιό-
μενος καὶ φαίνων: ὑμεῖς δὲ ἠθελή-
σατὲ ἀγαλλιασθῆναι πρὸς ὥραν ἐν
βῇ τα...
τῷ φωτὶ αὐτοῦ.
96 Ἐγὼ δὲ ἔχω τὴν μαρτυρίαν
μείξω σοῦ Ἰωάννου, τὰ γὰρ ἔργα
ἃ ἔδωχέ μοι ὑ πατὴρ ἵ ἵνα σελειώσω
αὐτὰ, αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ,
μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι ὁ πα]ήρ µε
ἀπέσταλκε"
97 Καὶ ὁ πέµψας µε πατὴρ,
αὐτὸς μεμιαρ)ύρηχε περὶ ἐμοῦ. οὔσε
φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόα]ε πώπο]ε, οὔτε
εἶδος αὐτοῦ ἑωράκα]ε" ᾿Ξ
98 Καὶ σὸν λόγον αὐτοῦ οὐκ
ἔχε]ε μιένον]α. ἐν ὑμῖν" ὅτι ὃν ἀπέσ
σειλεν ἐχεῖνος, φυύτῳ ὑμεῖς οὐ πιό-
σεύε]ε.
39 ᾿Ερευνᾶτε τὰς “γραφὰς. ὅτι
ὑμεῖς δοκεῖσε ἐν αὐταῖς θωὴν αἰώ-
νιον ἔχειν: καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μιαρ-
συροῦσαι περὶ ἐμοῦ.
40 Ἰαὶ οὐ ϑέλεϊς ἐλθεῖν πρός
ε, ἵνα ζωὴν ἔχπ]ε.
41 Δόξαν παρὰ ἀνθρωπών οὐ
λαμβάνω"
42 ᾿Αλλ’ ἔγνωχα ὑμᾶς, ὅτι τὴν
ἐμαυτοῦ οὐδέν: καθὼς ἀκούω, κρίνω" | ἀγάπην τᾶ Θεξ ἐκ ἔχεϊς ἐν ἑαυ]οῖς
142
45 Ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόμα-
σι τοῦ πατρός µου, χαὶ οὐ λαμθά-
νεσέ µε ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ
ὀνόματι τῷ ἰδίω, ἐκεῖνον λήψεσθε.
”. Πῶς δύνασθε ὑμεῖς σπιστεῦ-
αι, δόξαν. παρὰ ἀλλήλων λαμεά-
νονσες, καὶ τὴν δίξαν τὴν παρὰ τοῦ
µόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖσε ;
45 Μὴ δοκεῖτε ὅσι ἐγὼ κατη-
γορέτω ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα"
ἔστιν ὁ κατηγορῶν ὑμῶν, Μωσῆς,
εἰς ὃν ὑμιεῖς ἠλπίκατε.
46 Εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωση,
ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί: περὶ γὰρ ἐμοῦ
ἐχεῖνος ἔγραψεν.
4 Εἰ δὲ Ξοῖς ἐχείνου γξάμμα-
διν οὐ πιστεύετε, πῶς τοῖς ἐμοῖς
ῥήμασι οι 5
Κεφ. εἰ. 6.
Ν
Ετὰ ταῦτα ἀπῆλθεν ὃ Ἰη-
σοῦς πέραν τῆς Ξαλάσσης
τῆς Γαλιλαίας τῆς Τιξεριάδος"
2 Καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος | ἐ
πολὺς, ὅσι ἑώρων αὐτοῦ τὰ σημεῖα
ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων.
3. ᾿Ανηλθε δὲ εἰς τὸ ὄρος ὃ Ἶη-
σοῦς, καὶ ἐκεῖ ἐκάθητο μετὰ τῶν
μαϑητῶν αὑτοῦ.
4 Ἦν δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχα, ἡ
ἑορσὴ τῶν ᾿Ιουδαίων..
ὅ. Ἐπάρας οὖν ὁ Ἰησοῦς τοὺς
ἐφθαλμιὺς, καὶ Φεασάμενος ὅτι πο-
λὺς ὄχλος
ἔρχεται πρὸς αὑτὸν,
λέγει πρὸς
ἀγοράσομιεν
σὺν Φίλιππον" Πύθεν
ἅσοι ;
ἄρτους, ἵνα φάγωσιν
ϐ Τοῦτο δὲ ἔλεγε πειράζων αυ-
τόν: αὐτὸς γὰρ ἤδει τί ἔμελλε
σοιξ ἵν.
7, ᾽Απεκείδη αὐσῷ Φίλιππος"
Διαχοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρ-
κουσιν αὐτοῖς, ἵνα ἕκαστος αὐτῶν
βραχύ σι λάξ 5}.
8 Λέγει αὐτῷ εἷς ἐχ τῶν μαϑη-
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
σαν. 6,
| τῶν αὐτοῦ, ᾿Ανδρέας ὁ ἀδελφὸς
Σίμωνος Πέςρου"
9 Ἔσει παιδάριον ἕν ὧδε, ὃ
ἔχει πέντε ἄρτους χριθίνους, καὶ δύο
ὀψάρια: ἀλλὰ ταῦτα «ί ἐσεὶν εἰς
φοσούσους;
10 Εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς" Ποιή-
σατε σοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν.
Ἦν δὲ χύρτος πολὺς ἐν τῷ τύπῳ"
ἀνέπεσον οὖν οἱ ἄνδρες σὺν ᾿ἀριθμιὸν
ὡσεί ς πεντακισχίλιοι.
11 Ἔλαξε δὲ σοὺς ἄρφους ὃ Ἰη
σοῦς, καὶ εὐχαριστήσας ΡΟΣ τοῖς
μαθηταῖς, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ἀνα-
χειμιένοις" ὁμοίως καὶ ἐκ τῶν ὀψα-
ρίων ὅσον ἤθελον.
19 Ὡς δὲ ἑνεπ λήσδησαν, λέγει
σοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ" Συναγάγετε
τὰ περισσεύσαντα κλάσματα, ἵνα
µή τι ἀπόληται.
13 Συνήγαγον οὖν, καὶ ἐγέμι-
σαν δώδεκα κοφίνους. κλασμάτων ἐκ
φῶν πέντε ἄρτων τῶν χριθίνων, ἃ
ἐπερίσσευσε τοις βεξ φωχύσιν.
[4 Οἱ οὖν ἄνϑρωπ ποι ἰδόντες ὃ
ἐποίησε, σημεῖον ὗ Ἱησοᾶς, ἔλεγον"
“Ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ ὁ σοφή»
σης ὃ ἐρχόμενος εἰς σὺν κόσμον.
15 ᾿Ιησοῦς οὖν γνοὺς ὅςι μέλ-
λουσιν ἔρχεσθαι, χαὶ ἁρπάξειν αὖ-
τὸν ἵνα ποίησωσιν αὐτὸν βασιλέα,
ἀνεχώρησε «π΄ πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὐςφὸς
ξησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπὶ φὴν
ϑάλασσαν"
17 Καὶ ἐμθάνσες εἰς τὸ πλοῖον,
ἤρχοντο πέραν τῆς θαλάσσης εἰς
Καπερναούμ. καὶ σχοτία ἤδη ἐγε-
γόνε ει, χαὶ οὐκ ἐληλύθει πρὸς αὖ-
φοὺς ὁ Ἰησοῦς"
18 Ἥ τε ϑάλασσα, ἀνέμου µε.
γάλου πνέοντος, ὀνηγείρεσο.
19 Ἑληλακόσες οὖν ὡς σταδὶ
ἢ φριάχοντα,
μόνος
16 Ὡς δὲ ὀψία ἐγένετο, χασέ-
δέω:
ους εἰκοσιπέντε
σαρ. 6
ροῦσι τὸν ἸηΜοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ
σῆς ϑαλάσσης, καὶ ἐγγὺς τῇ πλοία
γινόμενον" χαὶ ἐφοξήθησαν
20 Ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς"
εἶμι, μνὴ φοξεῖσθε.
ΦΙ Ἤθελον οὖν λαβεῖν αὐτὸν
εἰς πλοῖον: καὶ εὐθέως τὸ πλοῖον
ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆ-
ον.
25 Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος ὁ ἐσα η-
χὼς πέραν σῆς Ὑαλάσσης, ἰδὼν ὅτι
πλοιάριον ἄλλο οὐχ ἦν ἐκεῖ, εἰ μὴ
ἕν ἐχεῖνο εἰς ὃ ἐνέξησαν οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ, καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθε τοῖς
μαθηταῖς αὑτοῦ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ
πλοιάριον, ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ ᾿οὐπηλιβὸν
93 "Αλλα δὲ ἦλθε πλειάρια ἐκ
Τιξεριάδος ἐγγὺς σοῦ τόπου, ὅπου
ἔφαγον τὸν ἄρτον, εὐχαριστήσαντος
σοῦ Κυρίου. δν
24 “ΟΤε οὖν εἰδεν ὁ ὄχλος ὅτι
Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ἐκεῖ, οὐδὲ οἱ μα-
θεταὶ αὐτοῦ, ἐνέ ἔϑησαν αὐτοὶ εἰς τὰ
«λοῖα. καὶ ἤλθον εἰς Καπερναοὺμ,
ζητοῦντες σὸν ᾿[ησοῦν"
25 Καὶ εὑρόντες αὐτὸν λΙφὰ
σης ϑαλάσσης, εἶπον αὐτῶ" Ῥαξ-
6), πότε ὧδε γέγονας ;
26 ᾽Απεκρίθη αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς,
καὶ εἰπεν" ᾽Αμὴν, ἀμνὴν λέγω ὑμῖν,
ζητεῖτέ με οὐχ ὅτι εἴδετε σηµεία,
ἀλλ᾽ ὅτι ἐφάγετε ἐκ τῶν ἄρτων, α)
ἐγορτάσθησε.
21 ᾿Εργάζεσθε μὴ τὴν ερῶσιν
τὴ ἀπολλυμένην, ἀλλὰ σὴν Βοῶ-
σιν σὴν μένουσαν εἰς ξωὴν αἰώνιον,
ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑ ὑμῖν δώσει-
σοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν, ὁ
Θεές. Σ ο
38 Εἰπὸν οὖν πρὸς αὐτὸν" Τί
ποιοῦμεν, ἵνα ἐργαξώμεθα τὰ ἔργα
τοῦ Θεοῦ : .
99 Απεκρίδη ὃ Ἰησοῦς, καὶ |
εἶπεν αὐτοῖς" Τοῦτό ἐστι τὸ ἔργον |
Ἐγώ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
143
σοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὃν
ἀπέστειλεν ἐκεῖνος.
80 Εἶπον οὖν αὐτῷ: Τί
ποιεῖς σὺ σημεῖον, ἵνα ἴδωμιεν
πιστεύσωμιέν σοι; τί ἐργάϑῃ; 5
91 Οἱ πατέ έρας ἡμιῶν τὸ μάννα
ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι
γεγβαµµέ νον" ““ἴΑρτον ἐχ τοῦ οὐ-
ρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς αμ
892 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὃ ᾿Ιησοῦς
᾽Αμὴν, ἁμὴν λέγω ὑμῖν: Οὐ Μω-
σῆς δέδωκεν ὑμῖν σὸν ἄρτον ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ" ἀλλ᾽ ὁ πατήρ βου δίδωσιν
ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν
ἀληθινόν"
93. Ὁ γὰρ ἄρτος σοῦ Θεοῦ ἐσ-
εν ὁ λατοξαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ ζωὴν | διδοὺς τῷ χόσμιω.
84 ἙΠΠπὸν οὖν πρὸς αὐτόν: Κύ-
θιξ, πάντοτε δὸς ἡμῖν τὸν ἄρτον
φοῦσον.
85 Εἶπε δὲ αὐτοῖς ὃ
Ἐγώ εἶμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς"
χύμιενος πρός με, οὐ μιὴ πεινάσῃ"
Χ) ὁ πιστεύων εἰς ἐμὰ, οὐ μιὴ δμνή-
ση πώποτε.
96 ᾿Αλλ᾽ εἶπον ὑμῖν, τὰ καὶ
ἑωράκατέ με, καὶ οὐ πιστεύετε.
ο) ἀτᾶν ἢ δίδωσί μοι ὁ πατὴρ,
πρὸς ἐμιὲ ἥξει καὶ τὸν ἐρχόμενον
πρός με οὐ μὴ ἐχβάλω ἐ έξω"
98 Ὅτι καταξέδηκα ἐκ τοῦ οὐ-
ρανοῦ, οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ ϑέλημα σὸ
ας ἀλλὰ τὸ Ῥέλημα τοῦ πέµ-
νσός με.
39 Τοῦτο δέ ἐστι τὸ ϑέλημα
σοῦ πέμψαντός με ἀμ Σ ἵνα πᾶν
ὃ δέδωκέ μιοι, μιὴ ἀπολέσω ἐξ αὐ-
σοῦ, ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτὸ ἐν τῇ
ἐσχάτη ημέρα.
40 Τοῦτο δέ ἐστι τὺ δέλημια
φοῦ πέμψαντός µε, ἵνα πᾶς ὁ ϑεω-
ρῶν τὸν υἱὸν, Ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν,
ἔχη ζωὴν αἰώνιον" καὶ ἀναστήσω
αὐτὸν ἐγὼ τῇ ἐσχάτη ἡμέρᾳ
οὖν
χαὶ
144
41 ᾿Ἐγόγγυξον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι
περὶ αὐτοῦ, ὅτι εἶπεν" Ἐγώ εἶμι! ὃ
ἄρτος ὁ καταξὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
49 Καὶ ἔλεγον" Οὐχ οὗτός ἐσ-
τιν ἸΙησοῦς, ὁ υἱὸς Ἰωσὴφ, οὗ ἡμεῖς
οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέ-
ρα. πῶς οὖν λέγει οὗτος: Ὅτι ἐκ
μή οὐρανοῦ κατ αξέξηκα ; :
49 ᾽Απεκείδη οὖν ὁ ᾿Ιησυῦς, καὶ
εἶπεν αὐτοῖς" Μὴ γογγύζετε μετ)
ἀλλήλων.
44 Οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός
μι, ἐὰν μὴ ὃ πατὴρ ὃ πέμψας µε,
ἑλκύση αὐτὸν: καὶ ἐγὼ ἀναστήσω
αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα.
45 Ἔστι γεγραμιμιίένον ἐν σοῖς
προφήταις" ““ Καὶ ἔδονται πάντες
διδαχτοὶ τοῦ Θεοῦ." Πᾶς οὖν ὁ
ἀκούσας παρὰ τοῦ πατρὺς, καὶ μα-
θὼν, ἔρχεται πρός µε.
46 Οὐχ ὅτι σὺν πατέρα τὶς
ἑώρακεν, εἰ μιὴ ὃ ὧν παρὰ τοῦ Θεοῦ"
οὗτος ἑώραχε τὸν πατέρα.
417 "ἀμὴν, ἀμὴν λέ έγω ὑμῖν, ὗ
«ιστεύων εἰς ἐμιὲ, ἔχει ζωὴν αἰώνιον.
48 Εγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς.
49 Οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον τὸ
µάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἀπέθανον.
50 Οὗτός. ἐστιν ὁ ἄρτος ὃ ἐχ τοῦ
οὐρανοῦ χαταξαίνων, ἵνα τὶς ἐξ αὐ-
σοῦ φάγῃ, καὶ μὴ ἀποθάνῃ.
51 Ἐγώ εἰμι ὃ ἄρτος ὁ ζῶν, ὁ
ἐχ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς" ἐὰν τις
φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται
εἰς σὺν αἰῶνα" καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν
ἐγὼ δώσω, ἣ σάρξ µου ἐστὶν, ἣν
ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου
ζωῆς.
52 Ἐμάχονσο οὖν πρὸς ἀλλή-
λους οἱ ᾿Ιουδαῖοι, λέγοντες" Πῶς
δυναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρ-
χα φαγεῖν ;
53 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς"
Αμὴν, ἀμνὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ
φάγητε τὴν σάρχα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀν-
ΕΥ̓ΑΤΤΈΛΙΟΝ
αρ. 6
ϑρώπου, καὶ πίητε αὐτοῦ σὺ αἷμα,
οὐχ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.
584 Ὃ τρώγων μου τὴν σαρχα
χαὶ πίνων μου σὸ αἷμα, ἔχει ζωὴν
αἰώνιον: καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐσὸν
τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα.
δ8 Ἢ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς
ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά µου ἀλη-
θῶς ἐστι πύσις.
560 Ὃ τρώγων μου σὴν σάρκα,
καὶ πίνων βου σὸ αἷμα, ἐν ἐμιοὶ
μένει, καἰγὼ ἐν αὐτῷ.
στ Καθὼς ἀπέστειλέ µε ὃ ζῶν
πατὴρ, χαγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα"
Ὁ ὁ σρώγων µε, κακεῖνος ϑήσεται
δι) ἐμέ.
58 Οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ σοῦ
οὐρανοῦ καταβάς: οὐ καθὼς ἔ ἔφαγον
οἱ πατέρες ὑμῶν σὸ μάννα, χα!
ἀπέδανον" ὃ σρώγων. τοῦτον τὸν ἄρ
σον, ζήσει εἰς τ τὸν αἰῶνα.
69 Ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγή
διδάσκων ἐν Καπερναούμι.
60. Πολλοὶ οὖν ἀχούσαντες ἐκ
τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, εἶπον: Σχλη-
ρύς ἐστιν οὗτος ὁ λόγος" Τίς δύνα-
σαι αὐτοῦ ἀχούειν ;
61 ᾿Ειδὼς δὲ ὃ ᾿Ιησοῦς ἐν ἑαυτῷ,
ὅφι γογγύφουσι περὶ φούτου οἱ µα-
θηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς" Τοῦτο
ὑμιᾶς ο... ξ
ϐ2 Ἐὰν οὖν ϑεωρῆτε τὸν υἱὸν
σοῦ ἀνθρώπου ἀναξαίνοντα ὅπου ἦν
το προτε
65 Τὸ πνεῦμά ἐστι σὸ ζωοποι-
οὖν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν" τὰ
ῥήματα, ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦ.
μώ ἐστι, καὶ ζωή ἐστιν"
04 ᾿Αλλ᾽ εἰσὶν ἐξ ὑμῶν τινες
οἱ οὐ πιστεύουσιν" ἤδει γὰρ ἐξ ἀρ-
χῆς ὃ Ἰνσοῦς, σίνες εἰσὶν, οἱ μνὴ
πιστεύοντες, καὶ τίς ἐστὶν ὁ παρα-
δώσων αὐτόν.
θ5 Καὶ ἔλεγε" Διὰ τοῦτο εἴρη-
κα ὑμῖν. ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν
ας,
Οι ». Ἴ
πρίε µε, ἐὰν μὴ ἢ δεδοµένον αὐτῷ
ἐκ “οὔ πατρός μου.
θ. Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον
τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω,
καὶ ουκέτε μετ᾽ αὐτοῦ περιεπάτουν.
θ᾽, Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς
δώδεκ," Μὴ καὶ ὑμιεῖς ϑέλετε ὑπά-
ειν ;
68 ᾿Απεχρίδη οὐ ὃν αὐτῷ Σίμων
Πέτρας Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευ-
σύµεθο; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου
ἔχεις"
69 Καὶ ἡμεῖς πε πιστεύκαµεν Ἂ
ἐγνώκαμεν ὃ ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς, ὁ
νἱὺς τοῦ Θεοῦ φτοῦ ζῶντος.
το ᾿Απεχρίθη αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς:
Οὐχ ἐγὼ ὑ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξ-
άµην, καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάξολός
ἐστιν :
71 Ἔλεγε δὲ τὸν Ἰούδαν Σίμω-
νος Ἰσκαριώσην' οὗτος γὰρ ἤ ἤμελ-
λεν αὐτὸν παραδιδόναι, εἷς ὧν ἐκ
φῶν δώδεκα.
Εκ. ζ΄: ἡ.
1 ζ Αἱ περιεπάτει ὃ ᾿Τησοῦς µε-
τὰ ταῦτα ἐν τῇ Γαλιλαία"
οὐ γὰρ ἤθελεν ἐν τῇ ουδαία περι-
πατεῖν, ὅτι ἐζήτουν ο ου
ῥαῖοι ἀποχτεῖναι.
9 Ἣν δὲ ἐγγὺς ἣ ἑορτὴ τῶν
᾿Ιουδαίων ἡ ἣ σχηνοπηγία.
8. Εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελ-
φοὶ αὐτοῦ: Μετάξηθι ἐντεῦθεν, καὶ
ὕπαγε εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν, ἵνα καὶ οἱ
μαθηταί σου ϑεωρήσωσι τὰ ἔργα
σου ἃ ποιεῖς"
4 Οὐδεὶς γὰρ ἐν κρυπτῷ τι ποιεῖ,
χαὶ ζητεῖ αὐτὸς ἐν παῤῥησία εἶναι"
εἰ ταῦτα ποιεῖς, φανέρωσον σεαυτὸν
σῷ κύσμῳ.
δ Οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ
ἐπίστευον εἰς αὐτόν.
6 Λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς"
Ὃ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὕπω πάρεστιν" ὁ
13 α
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
115
4 ,
δὲ καιρὸς ὁ ὑμέτερος πᾶντοτέ ἐστιν
ἔτοιμος.
7 Οὐ δύναται ὃ κόσμος μισεῖν
ὑμᾶς" ἐμὲ δὲ μισεῖ, ὅτι ἐγὼ µαρ-
συρῶ περὶ αὐτοῦ, ὅτι τὰ ἔργα αὖ-
τοῦ πονηρά ἐστιν.
ὃ 'Ὑμεῖς ἀνάξητε εἰς τὴν ἑορτὴν
ταύτην ἐγὼ οὔπω ἀναβαίνω εἰς τὴν
ἑορτὴν ταύτην, ὅτι ὁ καιρὸς ὃ ἐμὸς
οὔπω πεπλήρωται.
9 Ταῦτα δὲ εἰπὼν αὐτοῖς, ἔμιει-
νεν ἐν τῇ Ταλιλαία.
10 Ὡς δε ἀνέξησαν οἱ ἀδελφοὶ
αὐτοῦ, τότε χαὶ αὐτὸς ἀνέβη εἰς τὴν
ἑορτὴν, οὐ φανερῶς, ἀλλ᾽ ὡς ἐν
χρυπτῷ.
11 Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι ἐϑήτουν αὖ-
σὸν ἐν τῇ ἑορτῇ, καὶ ἔλεγον" Ποῦ
ἐστιν ἐχεῖνος :
12 Καὶ 707) γυσμὸς πολὺς περὶ
αὐτοῦ ἦν ἐν τοῖς ὄχλοις" οἱ μὲν
ἔλεγον, Ότι ἀγαθός ἐστιν: ἄλλοι
δὲ ἔλεγον, Οὐ: ἀλλὰ πλανᾷ τὸν
ὄχλον.
19 Οὐδεὶς μέντοι παῤῥησία ἔλά
λει περὶ αὐτοῦ, διὰ τὸν φόδον τῶν
Ιουδαίων.
14 Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσού-
σης, ἀνέθη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὺ ἱερὸν,
καὶ ἐδίδασκε.
15 Καὶ ἐθαύμαζον οἱ Ἰουδαῖοι,
λέγο νσὸς" Πῶς οὗτος γράμματα
οἶδε, μὴ μεμαθηχώς »
16, ᾿Απεκρίδη αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς
καὶ εἶπεν: Ἢ ἐμὴ διδαχὴ οὐκ ἐσ-
σιν ἐμνὴ, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός µε.
17 ᾿Εάν σις ϑέλῃ τὸ ϑέλημα
αὐτοῦ ποιεῖν, γνώσεται περὶ, τῆς
διδαχῆς, πότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσ-
τιν, ἢ ἐγὼ ἀπ᾽ ἐμαυτοῦ λαλῶ.
18 Ὃ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ λαλῶν, τὴν
δόξαν σὴν ἰδίαν ζητεῖ" ὁ δὲ ϑητῶν
τὴν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτὸν͵
οὗτος ἀληθής ἐστι, καὶ ἀδικία ἂν
αὐτῷ οὐκ ἔστιν.
146
19 Οὐ Μωσῆς δέδωχεν ὑμῖν τὸν
νύμον, χαὶ οὐδεὶς ἐξ ἐξ ὑμῶν ποιεῖ τὸν
νόμον ; Τί μὲ ϑηεῖτε ἀποχ]εῖναι :
90 ᾿Απεκρίδη ὃ ὄχλος, καὶ εἷ-
πε Δαιμόνιον ἔχεις" «τίς σὲ ζηϊεῖ
ἀποχ]εῖναι ;
91 ᾽Απενείδη ὃ Ἰησοῦς, καὶ εἷ-
πεν αὐτοῖς" “Ἔν ἔργ ον ἐποίησα, καὶ
σπάνΊες Δαυμάζε]ε.
φῷ διὰ τοῦτο Μωσῆς δέδωκεν
ὑμῖν «τὴν περι]ομὴν, οὐχ ὅτι ἐκ
Μωσέως ἐσῆὶν, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν πα]έ-
ρων" καὶ ἐν σαξξάτῳ περι]έμνε]ε
ἄνθρωπον.
Φ9 ΕΠ σεριΠομνὴν λαμβάνει ἄν-
θρωπος ἐν σαξξάτῳ, ἵνα μὴ λυθῃ ὁ
νόµος Μωσέως, ἐμοὶ χολᾶτε ὅτι
ὅλον ἄνθρωπον ὑ ὑγιῆ ἐποίησα ἐν σαξ-
θάτω ;
94 Μὴ χρίνεῖς χα᾽ ὄψιν, ἀλλὰ
σὴν δικαίαν κρίσιν , χρίναῖε.
9ο Ἔλεγον οὖν τινες ἐκ τῶν
Ἱεροσολυμι]ῶν. Οὐχ οὗτός ἐσ]ιν ὃν
ζηϊοῦσιν ἀποχῖεῖναι :
40 Καὶ ἴδε, παῤῥησίᾳ λαλεῖ,
χαὶ οὐδὲν αὐτῷ λέγουσι" μήποῖ
ἀληλῶς ἔγνωσαν οἱ ἄρχονιες ὅτι
οὗτός ἐσ]ιν ἀληθῶς ὁ ΧρισΊός ;
ΦΊ ᾿Αλλὰ τοῦτον οἴδαμεν πό-
θεν ἐσῆίν- ὁ δὲ Χριστὸς ὅταν ἔρχη-
σαι, οὐδεὶς γινώσκει πόθεν ἐσῆίν.
28 "Ἔχραξᾷ οὖν ἐν τῷ ἱερῷ δι-
δάσκων ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέγων"
Καἀμὲ οἴδα]ε, καὶ οἴδαΊε πόϑεν εἰμιί:
χαὶ ἀπ᾽ ἐμαυ]οῦ οὐκ ἐλήλυθα, ἀλλ᾽
ἔστιν ἀληθινὸς ὁ πέμψας µε, ὃν
ὑμεῖς οὐκ οἴδαῖε"
99 ᾿Εγὼ δὲ οἶδα αὐτὸν, ὅτι
παρ᾽ αὐτοῦ εἶμι, κοἰκεῖνος µε ἀπέσ-
σειλεν.
90 Ἐξήτουν οὖν αὐτὸν δα
κου ηὐδεὶς ἐπέξαλεν ἐπ᾽ αὐτὸν τὴν
χεῖρα, ὅτι οὕπω ἐληλύθει ἡ ὥρα
αὐτοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ.
αρ. 7
ἐπίσ]ευσαν εἰς αὐτὸν, καὶ ἔλεγον"
Ὅτι ὁ Χρισ]ὸς, ὅταν ἔλθῃ, µήσι
πλείονα σημεῖα τούτων ποιήσει ὧν
οὗτος ἐποίησεν :
92 Ἠκουσαν οἱ φαρισαῖοι σοῦ
ὄχλου γογγύζονΊος περὶ αὐτοῦ ταῦ-
σα" καὶ ἀπέσΊειλαν οἱ φαρισαῖοι
καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ὑπηρέτας, ἵνα πιώ-
σωσιν αὐτόν.
98 Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς: Ἔτι
μικρὸν χρόνον μεθ’ ὑμῶν εἶμι, καὶ
ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψανῖά με.
34 ο με, χαὶ οὐχ εὑρη-
σεῖς" καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ, ὑμεῖς οὗ
δύνασθε ἐλθεῖν:
35. Εἶπον ἦν. οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς
ἑαυϊούς" ΤΙοῦ οὗτος μέλλει πορεύ-
νά ὅτι ἡμεῖς οὐχ εὑρήσομεν αὐ
ν; μὴ εἰς τὴν διασπορὰν τῶν Ἑλ
ον μέλλει πορεύεσθαι, καὶ δι-
δάσχειν τοὺς “Ἑλληνας ; :
36 Τίς ἐσ]ν Ὃ ὗ λόγος | ὃν
εἶπε' Ζηϊήσεῖέ ξ, χαὶ οὐχ εὑρή-
σε]ε" καὶ ὅπου Ἢ ἐγὼ, ὑμεῖς οὐ
δύνασθε ἐλθεῖν ;
51 Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ
μεγάλῃ τῆς ἑορῖης εἰσ]ήκει ὃ Ἰη-
σοῦς, καὶ ἔχραξε, λέγων: Ἔάν σις
διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με, 1) πινέτω.
358 Ὃὧ πισ]εύων εἰς ἐμὲ, καθὼς
εἶπεν ἢ γβαφὴν πο]αμ.οὶ ἐκ τῆς χοι-
λίας αὐτοῦ ἑεύσουσιν ὕδα]ος ζῶντος.
39 Τοῦτο δὲ εἰπε περὶ τοῦ πνεύ-
μαῖος. οὗ ἔμελλον λαμξάνειν οἱ
πισσεύοντες εἰς αὐτήν: Οὕπω γὰρ ἢν
πνεῦμα ἅγιον, ὅτι ὁ ᾿Τησοῦς οὐδέπω
ἐδοξάσθη.
40 Πολλοὶ ἔν ἐκ τοῦ ὄχλον
ἀκούσαν]ες τὸν λόγον, ἔλεγον" οὗ..
φός ἐσ]ιν ἀληθῶς ὁ προφήτης"
41 "Αλλοι ἔλεγον" Οὗτός ἐσῆιν
ὁ Χρισ]ός ἄλλοι δὲ ἔλεγον" Μὴ
γὰρ ἐκ τῆς Ταλιλαίας ὁ Χριστὸς
| ἔρχεται ;
31 Πολλοὶ δὲ ἐκ τοῦ ὄχλου ἀ
49 Οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν, ὅτι ἐχ
αρ 8.
φοῦ σπέρμα]ος Δαξὶδ, καὶ ἀπὸ Βηδ-
λεὲμ, τῆς χώμης ὅπου ἦν Δαξίό, ὑ
Χριστὺς ἐ ἐρχεῖαι ! :
48 Σχίσμα ὁ ἂν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγέ-
νεΊο δι αὐτόν.
44 Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν
πιάσαι αὐτόν" ἀλλ᾽ οὐδεὶς ἐπέξα-
λεν ἐπ᾽ αὐσὸν τὰς χεῖρας.
45 ἮΗλβϑον ἦν οἱ ὑπηρέται πρὺς
τοὺς ἀρχιερεῖς χαὶ φαρισαίους" χαὶ
εἶπον αὐτοῖς ἐχξῖνοι" Διασί οὐχ
ἠγάγετε αὐσόν ;
40 ᾿Απεκρίϑησαν οἱ ὑπηρέται" |
Οὐδέπο]ε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρω- |
πος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος.
4 ᾿Απεχρίϑησαν ἀν αὐτοῖς οἱ |
φαρισαῖοι" Μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλά-
νησθε:
48 Μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων
ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν, ἢ ἐκ τῶν φα-
βδαίων: ᾿
49 ᾿Αλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μιὴ
γινώσκων φὸν νόμον, ἐπικα]άρατοί
εἰσι.
80 Λέγει Νικόδημος πρὸς Ἢ
τοὺς, ὁ ἐλθὼν νυχσὺς πρὺς αὖτ
εἷς ὧν ἐξ αὐτῶν"
51 Μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν
ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ - παρ αὖ-
σεῦ πρότερον, καὶ γνῷ τὶ ποιεῖ ;
52 ᾿Απεχρίθησαν, καὶ εἶπον αὐ-
τῷ" Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας
εἰ, ἐρεύνησον, καὶ ἴδε ὅτι πβοφή-
της ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγή-
γερται.
53 Καὶ ἐπορεύθη ἕκαστος εἰς τὸν
οἶχον αὑτοῦ"
Ιζτφ. ἡ. 8.
1 Ἐ Ησοῦς ὁὲ ἐπορεύθη εἰς τὸ ὄρος
τῶν ἐλαιῶν.
Φ "Ὄβθρου δὲ πάλιν παζεγένεσο
εἰς τὸ Ἱερὸν, καὶ πᾶς ἡ λαὺς ἤρχε]ο
πρὸς αὐτόν" καὶ καθίσας ἐδίδασχεν
αὐτούς
ΚΑΤΑ ΙΠΑΝΝΗΝ.
147
9 "Αγουσι δὲ οἱ γλαμραΤεῖς καὶ
οἱ φαρισαῖοι πρὸς αὐτὸν γυναίκα ἐν
μοιχεία κα]ειλημμιένην" χαὶ στή-
σανΊες αὐτὴν ἐν μέσῳ,
4 Λέγουσιν αὐτῷ: Διδάσκαλς,
αὕτη ἣ γυνὴ κατελήφθη ἐπανσο-
φώρῳ μοιχευοµένη.
δ. Ἐν δὲ τῷ νόμῳ Μωυσῆς ἡμῖν
ἐνετείλα]ο τὰς τοιαύτας λιθοξολεῖσ-
θαι" σὺ ἦν τί λέγεις ;
6 Τοῦτο δὲ ἔλεγον πειράζονϊες
αὐτὸν, ἵνα ἔχωσι κατηγορεῖν . αὐτῇ.
Ὃ δὲ ᾿Ιησοῦς κάτω κύψας, τῷ δακ-
σύλα ) ἔγβαφεν εἰς σὴν γῆν μὴ προσ-
᾿ ποιούμιξνος.
πι, ὃς, δὲ ἐπέμενον ἐρωσῶνσ
αὐσὸν, ἀνακύψας εἶπε πρὺς αὐτούς"
ο ἀναμάρτηῇος ὃ ὑμῶν, πρῶτος τὸν
λίθον ἐπ᾽ αὐτὴν βαλέτω.
8 Καὶ πάλιν. κάτω κύψας,
ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν.
9 Οἱ δὲ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ τῆς
συνειδήσεως ἐλεγχόμενοι, ἐξήρχον]ο
εἰς καθεῖς. ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν
πρεσξυἹέρων ἓ ἕως τῶν ἐσχάτων" χαὶ
κατελείφθη μόνος ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἢ
γυνὴ ἐν μέσῳ οὖσα
10 ᾿Ανακύψας δὲ ὃ Ιησοῦς, Χ)
μηδένα ϑεασάμενος πλὴν τῆς γυ-
ναιχὸς, εἶπεν αὖτ ΤΉ" ἯΙ γυνὴ, ποῦ
εἰσιν ἐχεῖνοι οἱ κατήγοροί σου; οὐ-
δείς σε κοτεχρινεν ἢ :
11 Ἡ δὲ εἶπεν Οὐδεὶς, Κύριε
Είπε δὲ αὖς ἢ ὃ Ἰησοῦς: Οὐδὲ ἐγώ
σε καἸακρίνω" πορεύου, καὶ µιηχέσι
ἁμάρτανε,
19 Πάλι ἢ ἦν ὁ Ἰησοῦς αὐτοῖς
ἐλάλησε, λέγων: Ἔγώ εἰμι σὸ φῶς
φοῦ κύσμιου: ὃ ἀκολουθῶν ἐμοὶ, οὐ
μιὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σχοτία, ἀλλ᾽
ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
13 Εἶπον ὧν αὐτῷ οἷ φαρισαίοι"
Σὺ περὶ σεαυτοῦ μαρτυρεῖς αρ-
τυρία ο. οὐκ εὐ νὰ Ακης
14 ᾽Απεχρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν
148
ὑτοῖς αν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ
εάν τοῦ, ἀληϑῆς ἐστιν ἣ ; µαρ]υρία
Βου” ὅτι οἶδα πόδεν ἦλθον, καὶ ποῦ
ὑπάγω" ὑμεῖς δὲ οὐχ ἀῆδάτο πόϑεν
ἔρχεμαι, καὶ ποῦ ὑπάγω.
18 Ὕμεις χατὰ τὴν σάρχα χρί-
νεῖε, ἐγὼ οὐ χρίνω οὐδένα.
16 Καὶ ἐὰν χρίνω δὲ ἐγὼ, ἡ
χρίσις Ἡ ἡ ἐμὴ ἀληθής ἐστιν" ὅσι µό-
νος οὐκ εἰμὶ, ἀλλ᾽ ἐγὼ, Ὁ ὁ πέμμψας
με πατήρ.
17 Καὶ ἐν τῷ νόμῳ δὲ τῳ ὑμε-
σέρω γέγρα ται. ὅτι -. ἀνθρώπων
ἣ μαρτυρία ἀληθής ἐστιν.
169 Ἐγώ εἶμι ὃ μαρτυρῶν περὶ
ος καὶ μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὁ
πέμιξας μεσπατ τρ.
19 Ἔλεγον τὰ αὐτῷ" Τοῦ ἐσ-
σιν ὁ πατήρ σου; ᾿ Λπεχρίϑη ὃ Ἰη-
σοῦς; Οὕτε ἐμὲ οὔδα]ε, οὔτε σὺν
πατέ έρα μου" εἰ ἐμὲ δειτε, καὶ τὸν
πατέρα μου ἤδειτε ἄν.
90 Ταῦτα τὰ ῥήματα ἐλάλησεν
ὃ Ἰησοῦς ἐν τῷ “γαζοφυλακίῳ, δι-
δάσκων ἐν τῷ ἱερῷ" καὶ οὐδεὶς ἐπία-
σεν αὐτὸν, ὅτι οὔπω ἐληλύϑει ἣ
ὥρα αὐτοῦ.
921 Εἰπεν ἐν πάλιν αὐτοῖς ὗ
Ἰησοῦς" Ἐγὼ ὑπάγω, χαὶ ζητή-
-
ΠΝ εμε, καὶ ἕν ση ἁμαρτίᾳ ὑμιῶν
ποθανεῖσθε" ὅπε ἐγὼ ὑπάγω, ὑμεῖς
οἱ ύνασθε ἐλθεῖν.
99 Ἔλεγον ἕν οἱ Ιουδαῖοι"
Μήτι ἀποκτενεῖ ἑαυτὸν, ὅσι λέγει"
Ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, ὑμεῖς οὐ δύ-
νασθε ἐλθεῖν :
93 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς: Ὑμεῖς
ἐκ τῶν κάτω ἐστὲ, ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνω
εἰμί: ὑμεῖς ἐκ σοῦ κόσμου τούτου
ἐστὲ, ἐγὼ οὐχ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου
φούτου.
94 Εἰπὸν ἂν ὑμῖν, ὅτι ἀποθα-
νεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν" ἐὰν
γὰρ τὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγὼ εἰμι,
ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν,
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
τ
αρ. δ.
25 Ἔλεγ ον ἦν αὐτῷ" Σὺ σίς
εἰ. ; Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοὺς"
Τὴν ἀρχὴν ὅ, σι καὶ λαλῶ ὑμῖν.
20 Πολλὰ ἔχω περὶ ὑμῶν λα-
λεῖν καὶ κρίνειν: ἀλλ᾽ ὁ πέμψας
µε ἀληθὴς ἔστι" καγὼ ἃ ἤχουσα
παρ᾽ αὐτοῦ, ταῦτα λέγω εἰς «τὸν
κόσμιον.
21 Οὐχ ἔγνωσαν ὅφι τὸν πα]έρα
αὐτοῖς ἔλεγεν.
98 Εἶπεν ἦν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς"
Ὅνταν ὑψώσηϊε σὺν υἱὸν τοῦ ἀν-
θρώπου, τότε γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι,
καὶ ἀπ᾿ ἐμαν]οῦ ποιῶ οὐδὲν, ἀλλὰ
καθὼς ἐδίδαξέ µε ὁ πα]ῆρ μου,
ταῦτα λαλῶ:
29 Καὶ ὁ πέμψας µε, μες
ἐμοῦ ἐστιν, οὐχ ἀφῆκχέ με μόνον ὗ
πατέρ' ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ
ποιῶ πάνσο]ε.
90 Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος
πολλοί ἐπ πίστευσαν εἰς αὐτόν.
| Ἔλεγεν ἦν ὁ Ἰησοῦς πρὸς
σοὺς πεπισσευχόσας αὐτῷ ᾿Ιουδαίες"
᾽Εὰν ὑμεῖς µείνηΊε ἐν τῷ λόγω τῷ
ἐμῶν, ἀληθῶς μαϑηφαί µου ἐστὲ,
592 Καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν,
χ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.
ο ᾿Απεχρίθησαν αὐτῷ" Σπέρ-
μα ᾿Αξραάμ, ἐσμεν, καὶ οὐδενὶ δε-
δουλεύχαμεν πώπο]ε' πῶς σὺ λέ-
γεις" Ὅτι ἐλεύθεροι, γενήσεσθε ; ἢ
94" Απεκρίδη αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς:
Αμὴν, ἁμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι πῶς ὃ
ποιῶν τὴν ἁμαρσίαν, δοῦλός ἐστι
τῆς ἁμαρῖίας.
85. ὋὉ δὲ δοῦλος οὐ μένει ἐν τῇ
οἰχία εἰς σὺν αἰῶνα" Ο υἱὸς μένει
εἰς τὸν αἰῶνα.
36 ᾿Ἐὰν ἕν ὃ υἱὸς ὑμᾶς ἐλευθε-
ρώσῃ, ὄντως ἐλεύθεροι ἔσεσθε.
81 Οἶδα ὅτι σπέρμα ᾿Αξραάμ
ἐστε" ἀλλὰ δητεῖσέ µε ἀποχσεῖτ
ναι, ὅτι ὁ λόγος ὁ ἐμὸς οὐ χωρεῖ ἐν
ὑμῖν
Ορ. 8.
586 ᾿Εγὼ ὃ ἑώρακα παρὰ τῷ
ποφρί μου, λαλῶ" καὶ ὑμεῖς ἂν ὃ
ἑωράχατε παρὰ σῷ πατρὶ ὑμῶν,
«οιξιτε,
39. ᾿Απεχρίθησαν καὶ εἶπον αὖ-
φῶ" Ὃ πατὴρ ἢ ἡμιῶν Ας Ξζαάμ, ἐστι.
Λέγει αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς" ΕΠ τέκνα
Το ᾿Αθραάμ, ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ
Α θραὰμ, ἑ ἐποιεῖτε ἄν.
40 Νῦν δὲ ζητεῖτέ µε ἀποκτεῖ-
ναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν
ὑμῖν λελάληχα, ἣν ἤκουσα παρὰ
σοῦ Θεοῦ: Τοῦτο ᾿Αδραὰμ, οὐχ
ἐποίησεν.
41 Ὑμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα. τοῦ
πατρὸς ὑμῶν" Εἶπον ὧν αὐτῷ"
Ἡμεῖς ὁ ἐκ πορνείας οὐ γε εγεννήµεθα"
ἕνα πατέρα αχ ἔχομεν, σὺν Θεόν.
45 Εἶπεν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς"
Εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑμιῶν ἦν, ἠγαπᾶ-
σε ἂν ἐμέ" ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ
ἐξῆλθον, καὶ ἥκω" οὐδὲ γὰρ ἀπ
ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ᾽ ἐκεῖνός µε
ἀπέστειλε.
48 Διατί τὴν λαλιὰν τὴν ἐμιὴν
οὐ γινώσχετε; ὅτι οὐ δύνασθε ἀκού-
ειν σὸν λόγον σὸν ἐμόν.
44 “Υμεῖς ἐκ πατρὸς τοῦ διαξό-
Ἀου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ
πατρὸς ὑμῶν ϑέ λετε ποιξῖν" ἐκεῖνος
ἀνθρωποχτόνος ἣν ἀπ’ ἀρχῆς, καὶ
ἐν τῇ ἀληθεία οὐχ ἕστηκεν" ὅτι
οὐχ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ" ὅταν
λαλῆ σὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λα-
λεῖ: ὅτι ψεύστης ἐστὶ, κ) ὁ πατὴρ
αὐτοῦ. :
46 ᾿Εγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν
λέγω, οὗ πιστεύετέ μιοι.
460 Τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει µε
περὶ ἁμαρτίας ; εἰ δὲ ἀλήθειαν λέ-
γω, διατί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέ μοι;
47 Ὃ ὧν ἐκ τοῦ Θεοῦ, τὰ δ:
ματα τοῦ Θεοῦ ἀχούει" διὰ τοῦτο
ὑμεῖς οὐκ ἀχούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ
οὐκ ἐστέ.
193
ΚΑΤΑ 1ΩΑΝΝΗΝ.
149
48 ᾿Απεκρίθησαν ὁ ἔν οἱ Ἰουδαῖοι,
καὶ εἶπον αὐτῷ" Οὐ καλῶς : λέγο-
μεν ημε 'ξ, ὅτι Σαμαρείτης εἴ σὺ, Ὁ
δαιμόνιον ἔχεις ;
49 ᾿Αποχρίδη ᾿Ιησοῦς" ᾿Εγὼ
δαιμιόνιον οὐχ ἔχω, ἀλλὰ σιμῶ τὸν
πατέρα μου, καὶ ὑμιεῖς ἀτιμάζετέ
με
50 Ἐγὼ δὲ οὗ ῥητῶ τὴν δόξαν
μιου: ἔστιν ὃ ῥητῶν καὶ χρίνων.
51 ᾿Αμὴν, ἀμὴν λέγω ὑμιῖν, ἐάν
τις τὸν λόγον σὸν ἐμὸν τηρήσῃ,
Φάνατον οὐ μὴ ϑρωρήσῃ εἰς σὺν
αἰῶνα.
69 Εἶπον ὧν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι"
Νῦν ἐγνώκαμεν ὅτι δαιμόνιον ἔχεις"
ο. ἀπέθανε καὶ οἱ προφῆται,
σὺ λέγεις" Ἐν τις τὸν λόγον
μου τηρήσῃ, οὐ μὴ γεύσεται ϑιανά..
σου εἰς τὸν αἰῶνα.
58 Μὴ σὺ μείων εἶ τοῦ πατρὸς
ἡμιῶν ᾿Αϑραῦὺμ,, ὅστις ἀπέθανε 3 9
οἱ προρῆται ο ζνσιον. σίνα ΣΌΣ
σὺ ποιεῖς
84 ᾿Απεχρίθη Ἰησοῦς: ᾽Εὰν
ἐγὼ δοξάζω ἐμαυτὸν, ἥ δόξα μου
οὐδέν ΕΣ ἔστιν ὃ “πατήρ μου ὃ
δοξάζων με, ὃν ὑμεῖς λέγετε ὅτι
Θεὺς ὑμῶν ἐστι,
65 Καὶ οὐκ ἐγνώκατε αὐτόν"
ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόν" καὶ ἐὰν εἴπω
ὅτι οὐκ οἶδα αὐσὸν, ἔσομαι ὅμοιος
ὑμῶν, ψεύστης: ἀλλ᾽ οἶδα αὐτὸν,
καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ τηρῶ.
50 ᾿Αθραὴμ, ὖ πατὴρ ὑμῶν ἦ-
γαλλιάσατο ἵνα ἴδῃ τὴν ἡμέραν
τὴν ἐμήν: καὶ εἶδε, χαὶ ἐχάρη.
δ Έἶπον ὧν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς
αὐτόν" Πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις,
καὶ ᾿Αξραὰμ, ἑώρακας ;
58 Εἰπὲν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς
᾽Αμὴν, ἁμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Α
βραὰμ; γενέ σθαι ἐγώ εἶμι.
59 Ἥραν ὧν λίδους ἵνα βάλω
σιν ἐπ αὐτόν: Ἰ]ησοῦς δὲ ἐκρύς.,
190
ΠΥ - " φ, ἐδ »
“αὶ ἐξῆλθεν ἐκ σοῦ ἱεροῦ,
Ν ᾿ 3 ωά ν
διὰ μέσου αὐτῶν" καὶ
οὕτω.
1 .- Αἱ παράγων εἶδεν ἄνθρω-
πον συφλὸν ἐκ ὑγῖνε εσῆς"
Ὁ Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μα-
αὐτοῦ, λέγοντες" Ῥαξξὶ,
τεν. οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὖ-
συῤλὸς 7 ἐννηθῇ ;
8. ᾽Απεχρίθη ὁ ἸΙησοῦς" Οὔτε
οὗτος ἥμαρτεν, οὔτε οἱ γονε εἴς αὖ-
σοῦ: ἀλλ᾽ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα
σοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ.
4 ᾿Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα
σοῦ πέμψαντός µε ἕως ημέρα ἐστίν"
ἔρχεται νὺξ, ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐρ-
γάζεσθαι.
ὃ Ὅταν ἐν τῷ κύσμῳ ὦ, φῶς
εἶμι τοῦ κύσμιου.
6 Ταῦτα εἰπὼν, ἔπτυσε χαμαὶ,
χαὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ στύσμα-
τος, χαὶ ἐπέχρισε σὺν πηλὸν ἐπὶ
σοὺς ὀφθαλμοὺς σοῦ συφλοῦ,
Ἱ Καὶ εἶπεν αὐτῷ" Ὕπαγε,
νίψαι εἰς τὴν χολυμξήϑραν σοῦ
Σιλωαμ, ὃ ἑρμνηνεύ ὕεται, ἀπεσταλ-
μένος. "Αἰπδίλϑεν ἆ ἦν καὶ ντο,
καὶ ἦλθε βλέπων.
8 Οἱ ἦν γείτονες καὶ οἱ ϑέω-
ροῦντες αὐτὸν τὸ πρύτερον ὅτι ΤΟΣ
λὺς η, ἔλεγον" Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ
χαθη»ενὸς καὶ προσαιτῶν ; ο
9 Ἄλλοι ἔλεγον: “Ὅτε οὗτός
ἐστιν ἄλλοι δέ. “Ὅτι ὅμοιος αὐτῷ
ἐστιν ᾿Ἐχεῖνος ἔλεγεν: Ὅτι ἐγώ
εἶμι. ᾿
10 Ἔλεγον οὖν αὐτῷ"
ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί τὰ
11 ᾿Απεχρίθη ἐχεῖνος, καὶ εἰπ'
Ανθρωπος,λεγόµε νος Ἰησοῦς, π᾿ η-
λὸν ἐποίησε, καὶ ἐπέ ἐχξισέ μου σοὺς
ὀφθαλμοὺς, καὶ εἶπέ μοι" Ὕπαγε
εἷς τὴν χολυμξήθραν τοῦ Σιλωὰμ,
διελθὼν
ποῦ 1γξν
Έεφι ὃ).
Πῶς
δν
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
καὶ νίψαι. ᾿Απελθὼν δὲ κ)
μένος, ἀνέ δλεψα.
19 Εἶπον οὖν αὐτῷ: Ποῦ ἐστι
ἐκεῖνος ; Λέγει" Οὐκ οἶδα.
19 "Άγουσιν αὐτὸν «ρὺς φοὺς
φαγισαίουξ, φύν ποτε τυφλόν
14 Ἦν δὲ σάξξατον ὅτε τὸν
πηλὸν ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς. καὶ Σ ἀνέ!
ὠξεν αὐτοῦ τοὺς ς ὀφθαλμους.
16 Πάλιν ὧν ἠρώτων αὐτὸν ἢ
οἵ φαρισαῖοι πῶς ἀνέελεψεν Ὃ
δὲ εἶπεν αὐσοῖς Πηλὸν ἐπέθηχά
μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνεψά-
µην, καὶ βλέπω.
16 Ἔλεγον ὁ ἂν ἐκ τῶν φαρισαί-
ων τινές: Οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐχ
ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅσι τὸ σάξξα-
σον οὐ τηρεῖ. "Αλλοι ἔλεγον"
Πῶς η ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸ ὃς
τοιαῦσα σηµεία σοιξῖν ᾿ Καὶ σχίσ-
μα ἦν ἐν αὐτοῖς.
17 Λέγουσι τῷ συφλῷ πάλιν»
Σὺ σί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέ
σου τοὺς ὀφθαλμούς ; 3 Ὁ δὲ εἰπεν"
Ὅτι προφήσης ἐσσίν.
18 Οὐχ ἐπίστευσαν ἂν οἱ Ἰου-
δαῖοι περὶ αὐτοῦ, ὅτι συφλὺς ἦν, Ὁ
ἀνέξλεψεν, ἕως ὅτευ ἐφώνησαν τοὺς
γονεῖς αὐτοῦ «τοῦ ἀναξ ϑλέψαντος"
19 Καὶ ἡ ἠρώτησαν αὐτοὺς, λέ-
γοντες" Οὗτός ἐσσιν ὃ υἱὸς ὑμῶν, ὃν
ὑμεῖς λέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήϑη ;
Πῶς ἓν ἄρτι βλέπει ;
20 ᾿Απεχρίθησαν αμ οἷ γο-
νεῖς αὐτοῦ, καὶ εἶπον: Οἴδαμιεν
ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ἡμῶν, 29 ὅσι
συφλὸς ἐ ἐγεννίθη"
21 Πῶς δὲ νῦν βλέπει, οὐχ ο-
δαμιεν: ἢ τίς ἤνοιξεν αὐτοῦ τοὺς
ὀφθαλμοὺς, ἡμεῖς οὐκ οἵδαμεν' αὐ-
τὸς ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε"
αὐτὸς περὶ αὑτοῦ λαλήσει.
9 Ταὔ. τα εἶπον οἱ γονεῖς αὐσοῦ,
ὅτι ἐφοθοῦντο τοὺς Ιουδαίους" ἤδη
γὰρ συνετέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι, ἵνα
σαρ. 10.
Ἁ
ἐάν τις αὐτὸν ὁμολογήσῃ Χριστὸν,
ἀποσυνάγωγος γένηται.
φῦ Διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ
εἶπον" ὅτι ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρω-
φσήσατε.
94 ᾿Ἠφώνησαν ἦν ἐκ δευ]έ έρου
σὸν ἄνθρωπον ὃς ἦν τυφλὸς, καὶ
εἶπον αὖτ ἊΝ Δὸς δόξαν σῷ Θεῷ"
ἡμεῖς οἴδαμιεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος
ἁμαρτωλός ἐστιν.
Φ5 ᾿Απεχρίθη ἦν ἐχεῖνος, χαὶ
εἶπεν" Εἰ ἁμαρτωλός ἐστιν, οὐκ
οἶδα" ἕν οἶδα, ὅτι φυφλὺς ὧν, ἄρτι
βλέπω.
96 Εἶπον δὲ αὐτῷ πάλιν: Τί
ἑποίησέ σοι; πῶς ἤνοιξέ σου τοὺς
ὀφθαλμούς ; .
97 ᾿Απεχρίθη αὐτοῖς" Ελίπον
ον ἤδη, καὶ οὐκ ἠκούσα]ε' Τί πά-
λιν ϑέλεῖς ἀκούειν : Μὴ καὶ ὑμεῖς
ϑέλετε αὐτοῦ μαϑηϊαὶ γενέσθαι ; 9
φ8 ᾿Ελοιδύρησαν ἃ ἂν αὐτὸν, καὶ
εἶπον" Σὺ εἶ Γμαθη]ὴς ὁ ἐχείνου" ἡμιεῖς
δὲ τοῦ Μωσέως ἐσμιὲν μιαθηταί"
99 Ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι Μωσῇ
λελάληχεν ὃ Θεός: Τοῦτον δὲ οὐκ
ηἴδαμιεν πόθεν ἐστίν.
90 ᾿Απεχρίθη ὁ ἄνθρωπος, καὶ
εἶπεν αὐτοῖς Ἔν γὰρ σούτω ϑαυ-
μαστόν ἐστιν, ὅτι ὑμιεῖς οὐκ οἴδατε
πόθεν ἐστὶ, καὶ ἀνέωξέ μου τοὺς ὀφ-
θαλμιούς"
851 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ἁμαρ]ωλῶν
ὃ Θεὸς οὐχ ἀκούει" ᾿Αλλ᾽ ἐάν σις
ϑεοσεθὴς ᾗ, κ. σὸ ϑέλημα αὐτοῦ
ποιῆ, τούτου ἀκούει.
82 Ἔκ σοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσβη
ὅτι ἤνοιξέ τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ
γε μη ένου.
88 Εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ,
οὐχ ἠδύνα]Ίο ποιεῖν οὐδέν.
94 ᾿Απεκρίθησαν κ) εἶπον αὐτῷ"
Ἐν ἁμαριίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος,
καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; Καὶ ἐξέ-
6αλον αὐτὸν ἔξω.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
151
96 "Ἠκουσεν ὃ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέ-
6αλον αὐτὸν ἔξω" Καὶ εὑρὼν αὐτὸν
εἶπεν αὐτῷ Σὺ πιστεύεις εν σὸν
υἱὸν σοῦ Θεοῦ ᾿
ο, Απεκρίδη ἐκεῖνος, καὶ εἰπε
Τίς ἐστὶ, Κύριε, | ἵνα πιστεύσω εἰς
αὐτόν :
Θ᾽ ἸῸΝ δὲ αὖσ τῷ ὃ Ἰησοῦς"
Καὶ ἑώραχας αὐτὸν, Ἀ) ὁ λαλῶν
μετά σου, ἐχεῖνός ἐστιν.
88. Ὁ δὲ ἐ ἔφη" Ἠιστεύω, Κύριδ'
Καὶ προσεχύνησεν αὐτῷ!.
359 Καὶ εἶπεν ὃ ᾿Ιησοῦς: ἙΕΐς
χρίμα ἐγὼ εἰς σὸν κόσμιον τοῦτον
ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ θλέπονσες βλέπω-
σι, καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένων-
σαι.
40 Καὶ ἤκουσαν ἐκ σῶν φαρι-
σαίων γαῦτα οἱ ὄντες μετ᾽ αὐτοῦ,
καὶ εἶπον αὐτῷ: Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφ-
λοί ἐσμεν :
41 ΗΝ αὐτοῖς ὃ ᾿Ιησοῦς" ΕΠ
τυφλοὶ ἦτε, οὐχ ἂν εἴχετε ἁμαρτί-
αν" νῦν δὲ λέγετε" Ὅςνσι βλέπομιεν"
ἣ οὖν ἁμαρτία ὑμῶν μένει.
Ιζεφ. 10.
1 ΑΟ» ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ
εἰσε θχύµενος διὰ τῆς ϑύρας
εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προξάτων, ἀλ-
λὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος
κλέπτης ἐστὶ καὶ ληστής"
Ὃ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς
ϑύρας, ποιµιήν ἐστι τῶν προξάτων"
9 Τούτῳ ὃ ϑυρωρὸς ἀνοίγει, κ)
τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκχξει"
καὶ τὰ ἴδια πῥόδατα καλεῖ κατ)
ὄνομα, καὶ ἐξάγει αὐτά"
4 Ἰκαὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα
ἐκδάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύε-
Καὶ τὰ πρόξατα. αὐτῷ ἆκο-
λουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὖ-
που.
/
!ς
) δὲ οὐ μιὴ ἀκολευθή-
ὕξονται ἀπ᾿ αὐσοῦ"
᾽Αλλοτρ ίῳ
ο ο. φευ
δ9
ἅτι οὐχ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν
φωνήν. , .
6 Ταύτην «τὴν παροιμίαν εἶπεν
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς" ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγ-
νωσαν σίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς.
Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὗ
Ἰησοῦς" ᾿Αμὴν, ἀμνὴν λέγω ὑμῖν,
τι ἐγὼ εἰμι ἣ ϑύρα τῶν προξάτων.
8 Πάντες ὅσοι πρὸ ἐμοῦ ἦλθον,
χλέπσαι εἰσὶ αὸ λῃσταί" ἀλλ᾽ οὐχ
ἤχουσαν αὐτῶν τὰ 3: 14:
9 Ἐγὼ εἰμι ἣ ϑύρα" δι ἐμοῦ
ἐάν «τις εἰσέλθη, σωθήσεται" καὶ
εἰσελεύσεται χαὶ ἐξελεύσεται, καὶ
νομνὴν εὑρήσει.
10 Ὁ ἈΑΕΈΓΙΣ οὐχ ἔξχες σαι εἰ
μὴ ἵνα χλέψη Ὁ ϑύσῃ καὶ ἀπολέσῃ"
ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι, Ὁ πε-
ρισσὸν ἔχωσιν.
11 Ἐγώ εἰμι ὃ ποιμὴν ὁ καλός"
ὗ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὑτοῦ
σίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων"
15 Ὁ ) ῥισθωτὸς δὲ, καὶ οὐκ ὧν
ποιμὴν, οὗ οὐχ εἰσὶ τὰ πρύξατα ἴδια,
ϑεωρεῖ σὺν λύχον εὐ ΩΣ ναὶ
ἀφίησι τὰ πρόβατα, κ) φεύγει" ὁ
ας μονα, ο τε κει 2
λύκος ἁρπάξει αὐτὰ, καὶ σχορπίζει
τὰ πρόξατα"
19 Ὁ δὲ μισθωτ ὃς φεύγει, ὅτι
μισθωτός ἐστι, καὶ οὐ μέλει αὐτῷ
περὶ τῶν προβάτων.
Ἵ4 Ἐγώ εἶμι ὁ ποιμιὴν ὖ χαλὸς,
χαὶ γινώσχω τὰ ἐμὰ, καὶ γινώσχο-
μαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν.
15 Καθὼς γινώσχε ἐμὲ ὁ πατὴρ,
κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα" Ὁ τὴ
Ψυχήν μιου τίϑημι ὑπὲρ τῶν προδά-
σων.
16 Καὶ ἄλλα πρόρατα ἔχω, ἃ
οὐχ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς σαύτης'
χἀκεῖνά μι δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς
φωνῆς µου ακουσουσι" χαι γενησε-
“αἱ µία ποίμνη εἰς ποιµήν.
7 Διὰ τοῦτο ὁ πατήρ µε ἀγα-
-
ΕΥ̓ΑΓΙΈΛΙΟΝ
σαρ. 10
πᾷ, ὅτι ἐγὼ τίθηµι σὴν ψυχήν µου
ἵνα πάλιν λάξω αὐτήν.
18 Οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπ᾿ ἐμοῦ
ἀλλ᾽ ἐγὼ τίϑημι αὐτὴν ἀπ᾿ ἔμαυ
σοῦ: ἐξουσίαν ἔχω ϑεῖναι αὐτὴν, κ)
ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαξεῖν αὐσήν"
ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαξον παρὰ
σοῦ πατβός μου.
19 Σχίσμα οὖν πάλιν ἐγένετο
ἐν τοῖς Ἰουδαίοις διὰ τοὺς λέγους
φούτους"
90. Ἔλεγον δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν"
Δαιμόνιον ἔχει, καὶ μαίνεται" σί
αὐτοῦ ἀχούεσε ;
21 "Άλλοι ἔλεγον: Ταῦτα τὰ
ἑήματα οὐκ ἔστι δαιμονιζομένου
μὴ δαιμόνιον δύναται τυφλῶν ὀφ-
ο.» ἀνοίγειν ;
9 ᾿Εγένεσο δον πὶ ἐγκαινια ἐν
ἀερυδυλύμιι: χαὶ χειμὼν ἦν.
28 Καὶ περιεπάτει ὁ ᾿Ιησοῦς
3 ΝΨΛ κα Ὁ - -“ -
ἐν σῷ ἱερῷ ἕν ση στο Σολομῶν-
σος. εἰ
Φ4 Ἐκύκλωσαν οὖν αὐτὸν οἱ
Ιουδαῖοι, καὶ ἔλεγεν. αὐτῷ" Ἕως
πύσε τὴν ψυχὴν ἡμῶν αἴρεις ; Εἰ
σὺ εἶ ὁ Χριστὸς, εἰπὲ ἡμῖν παῤῥη-
σία.
μη ) ᾿Απεχρίθη αὐτοῖς ὗ Ἰνσοῦς"
Εἶπον ὑμῖν, καὶ οὐ πιστεύετε" τὰ
ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ ἐν τῷ ὀνόματι σοῦ
πα: τεύς µου, ταῦτα μαρτυρεῖ περὶ
ἐμοῦ"
φθ ᾿Αλλ᾽ ὑμεῖς οὗ σιστεύεσε"
οὐ γάρ ἐστε ἐκ τῶν προβάσων τῶν
ἐμῶν, καθὼς εἶπον ὑμήν.
ΦἹ Τὰ πρόξατα τὰ ἐμὰ τῆς
φωνῆς µου ἀκούει, κὠγὼ γινώσχω
αὐτὰ, καὶ ὀκολουθοῦσί μοι"
98 Κἀγὼ ζωὴν αἰώνιον δίδωμι
αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται εἰς
σὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις
αὐτὰ ἐκ τῆς χειρύς μου.
99 Ὁ πατήρ µου ὃς δέδωκέ μιοι
Γαρ. 11.
μείζων πάντων ἐστί καὶ οὐδεὶς
δύναται ἁρπάζειν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ
πχτρύς µου"
80 Ἐ "γὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν.
31 ᾿Εξάστασαν οὖν πάλιν λί-
θους οἱ Ἰουδαῖοι, ἵνα λιθάσωσιν
αὐτόν.
95 ᾽Απεχρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς"
πολλὰ καλὰ ἔργα ἔδειξα ὑμῖν ἐκ
ποῦ πατρός μου" διὰ ποῖον αὐτῶν
ἔργον λιθάζετέ μες
λα. Απεκρίδησαν αὐτῷ οἱ Ἴου-
δαῖοι, λέ έχοντες: Περὶ καλοῦ ἔργου
οὐ λιθάζομέν σε, ἀλλὰ περὶ "σὰ
φημίας, Χ) ὅτι σὺ ἄνδρωπ πος ὧν
ποιεῖς σεαυτὸν Θεόν.
94 ᾿Απεχρίθη αὐτοῖς ὃ ᾿Γησοῦς"
Οὐκ ἔστι οὐ ον τον ἐν τῷ νόμῳ
ὑμῶν" ““ Ἐγὼ εἰπα, ῶεοί ἐστε
85. ΕΠ ἐχείνους ε ὑπὸ πε ὥξους, πρὸς
ἃς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐγένε το, καὶ ἃ
δύναται λυθῆνα: ἣ γβαφή:
96 Ὃν ὁ πατὴρ ἡγίασε, καὶ
ἀπέστειλεν εἰς τὸν κόσμον, ὑμε ἷς
λέγετε" Ὅτι βλασρημεῖς, ὅτι εἷ-
πον, υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶμι; :
οκ Εἰ οὗ ποιῶ τὰ ἔργα τ φτοῦ πα-
ς µου, μὴ πιστεύετέ μι
δος Εἰ δὲ ποιῶ, καν ἐμιοὶ μνὴ πισ-
τεύησε, τοῖς ἔργοις πισσεύόας 5. ἵνα
γνῶτε κ πιστεύσητε ι ἐν ἐμοὶ ὁ
Σ
πατὴρ. κἀγὼ ἐν αὖτ
99 ᾿Εζήτουν οὖν ο αὐτὸν
πιάσαι" καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τῆς χειρὸς
αὐτῶν.
40 Καὶ ἀπῆλθε πάλιν πέραν
τοῦ Ἰερδάνου, εἰς τὸν τύπον ΠΡ
ἦν Ἰωάννης σὸ πρῶτον βαπτίζων"
καὶ ἔμιξινεν ἐκεῖ"
41 Καὶ πολλοὶ ἦλβον πρὸς αὖ-
σὸν, Ὃ ἔλεγον: Ὅτι Ἰωάννης μὲν
σημεῖον ἐποίησεν ἐδέν πάντα δὲ ὅσα
εἶπεν Ιωάννης περὶ σάτε ἀληθῆ ἦν ἦν
49 Καὶ ἐπ πίστευσαν μενον ΝΕ
εἰς αὐτόν.
δι
ας
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ. 193
Κεφ. ιά. 11.
1 139 ὁ δέ τις ἀσθενῶν Λάζαρος
ἀπὸ Βηδανίας, ἐκ τῆς
χώμης Μαρίας καὶ Μάρϑας τῆς
ἀδελφῆς αὐτῆς.
2 Ἣν δὲ Μαρία ἣ ἀλείφψασα
τὸν Ἰκύριον μύρῳ, χαὶ ἐχμάξασα
τοὺς π σασί. ταῖς ϑριξὶν αὑτῆς"
ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἡσδένει.
9. ᾿Ασέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ
ποὺς αὐτὸν, λέγουσαι: Κύριε, Ἰδς,
ὃν φιλεῖς, ἀσθενεῖ.
4 ᾿Ακούσας δὲ ὃ Ἰησοῦς, εἶπεν"
Αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐχ ἔστι πρὸς ϑά-
νατον, ἀλλ᾽ ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ
Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ
δι αὐτῆς.
ὃ Ηγάπ α δὲ ὃ Ἰησᾶς τὴν Μάρ-
λῶν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς, χαὶ
σὸν ο.
6 Ὡς οὖν ἤχουσεν ὅτι ἀσθενεῖ,
σόσε με ἐν ἔμ,εινεν ἐν η ἦν σύπ 0) δύγ
ἡμέξας.
7 "Ἔπειτα μετὰ σοῦτο λέγε
τοῖς μαθηταῖς" "Αγωμεν εἰς τὴ
Ἰουδαίαν πάλιν.
8 Λέγουσι» αὐτῷ οἱ μαθηταί"
'Ῥαξξί, νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ
Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ;
9 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς: Οὐχὶ
δώδεκά εἶσιν ὥραι τῆς ἡμέρας ; ς ἐάν
σις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρα, οὐ προσ-
κύπτει" ὅτι τὺ φῶς τοῦ κόσμου φού-
σου βλέπει"
ἔστιν ἐν αὐτῷ.
11 Ταῦτα εἶπε" καὶ μετὰ τοῖτε
λέγει αὐτοῖς" Λάζαρος ὁ φῷ ος
ἡμῶν κεκ ίμηται" ἀλλὰ πορεύομα
᾿ἰἀωβήσετει .
1
Κύριε, ᾿ ο...
1 ΠΧ ᾿Ιησοῦς πε
154
τοῦ ϑανάτου αὐτοῦ ἐχεῖνοι δὲ ἐδοξ-
αν ὅτι περὶ τῆς κοιµήσεως τοῦ ὕπνου
λέγει"
14 Τότε οὖν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἴη-
σοῦς παῤῥησίᾳ: Λάζαρος ἀπέθανε.
15 Καὶ χαίρω δι’ ὑμᾶς, ἵνα
πιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμνην ἐχεῖ" ἀλλ᾽
ἄγωμιεν πρὸς αὐτόν.
16 Εἶπεν οὖν Θωμᾶς, ὁ λεγό-
Μένος Δίδυμος, τοῖς συμμαθηταῖς:
”Αγωμεν χαὶ ἡμεῖς, ἵνα ἀποθάνω-
μεν μεσ᾽ αὐτοῦ.
17 Ἐλθὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς, εὗρεν
αὐτὸν τέσσαρας ἡμέρας ἤδη ἔχοντ᾽
ἐν τῷ μνημείῳ.
18 "Ην δὲ ἣ Βηϑανία ἐγγὺς τῶν
Ἱεροσολύμων, ὡς ἀπὸ σταδίων ὃε-
χαπέντε"
19 Καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν ᾿Ιουδαί-
ων ἐληλύθεισαν πρὸς τὰς περὶ Μάρ-
δαν καὶ Μαρίαν, ἵνα παραμυθή-
σωνται αὐτὰς περὶ τοῦ :ἀδελιροῦ
αὐτῶν.
90 Ἡ οὖν Μάρθα ὁ ὡς ἤχουσεν
ὅτι ὃ ᾿Ιησοῦς ἔρχεται, ὑπήντησεν
αὐτῷ: Μαρία δὲ ἐν τῷ οἴχῳ ἐχα-
ἔσο.
21 Εἶπεν οὖν ἣ Μάρθα ποὺς τὸν
Ἰησοῦν" Κύριε, εἰ ἧς ὧδε, ὁ ἀδελ-
φός µου οὐκ ἂν ἐτεθνήκει"
Φ9 ᾿Αλλὰ καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα
ἂν αἰτήσῃ σὸν Θεὸν, δώσει ὅοι ὁ
Θεύς.
95 Λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Τησοῦς" ᾿Ανασ-
φήσεται ὁ ὧδε ελφός. δου.
94 Λέγει αὐτῷ Μάρθα" Οἶδα
ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ἀναστάσει
ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέραι.
95 Ἐὖπεν αὐτῇ ὁ ὗ ο ά δὰ
εἰμι! ἣ ἀνάστασις χαὶ ἣ ζ ὠη" 0 πισ-
φεύων εἰς ἐμὲ, κἂν ἘΕΎΤΝΝ ζή-
σιται
96 Και πᾶς ὃ ζῶν καὶ πιστεύων
εἰς ἐμὲ, οὐ μὴ ἀποθάνη εἰς τὸν αἰῶ-
να Πιστεύεις τοῦτο 1
ὡς Ε
οἷν ἢ
ΕΥΑΙ1ΕΛΙΟΝ
αρ. 11.
7 Λέγει αὐτῷ" Ναι Κύριε
ἐγὼ πεπίσσευχα ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸν
ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ. ὁ εἰς σόν χόσμιον
ἐρχόμενος.
98 Καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἀπῆλθε
καὶ ἐφώνησε Μαρίαν σὴν ἀδελφὴ,
αὑτῆς λάθρα, εἰποῦσα: Ὃ διδάσ'
Χαλος πάρεστι, καὶ φωνεῖ σε.
99 ᾿Εχείνη ὡς ἤχουσεν, ἐγείρε
σαι ταχὺ, καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτόν
90 Οὔπω δὲ ἐληλύθει ὃ Ἰη-
σοῦς εἰς τὴν κώμην: ἀλλ᾽ ἦν ἐν τῷ
σύόπῳ ὕπου ὑπήντησεν αὐτῷ ἣ
Μάρθα.
91 Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντες μετ᾽
αὐτῆς ἐν τῇ οἰκία, καὶ παραμυθού-
μένοι αὐτὴν, ἰδόντες τὴν Μαρίαν
ὅτι ταχέως ἀνέστη καὶ ἐξῆλθεν,
ἠκολούθησαν αὐτῇ, λέγοντες" Ὅσ
πάγει εἰς τὸ μνημεῖον, ἵνα κλαύσῃ
χεῖ.
82. Ἡ οὖν Μαρία ὁ ὡς ἦλθεν ὃ ὅπου
ἦν ὖ Ἰησοῦς, ἰδοῦσα αὐτὸν, ἔπεσεν,
αὐτοῦ εἰς τοὺς πόδας, λέγουσα. αὖ-
τῷ" Κύριε, εἰ ἧς ὧδε, οὐκ ἂν ἀπέ-
θανέ μου ὁ ᾿ἀδελφές.
95 Ἰησοῦς οὖν, ὡς εἶδεν αὐτὴν
κλαίουσαν. καὶ τοὺς συνελθόντας
αὐτῇ ᾿Ιουδαίους κλαίοντας, ἐνεξρι-
µήσατο τῷ πνεύματι, καὶ ἐτάραξεν
ἑαυτόν"
94 ΙΚαὶ
αὐτόν :
8ὅ Λέγουσιν αὐτῷ: Κύριε, ἔρ-
χου καὶ ἴδε. ᾿Εδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς
96 Ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι
Ἴδε “τὸ ἐφίλει αὐτόν.
37 Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον
Οὐκ ἠδύνατο οὗτος;ὁ ἀνοίξας τοὺς
ὀφθαλ. λμοὺς σοῦ τυφλοῦ, ποιῆσαι ἵνα
καὶ οὗτος μιὴ ἀποθάνῃ ; ς
98 ᾿Ιησοῦς οὖν πάλιν ἐμθριμώ.
μένος ἑαυτῷ, ἔρχεται εἰς σὺ
μνημεῖον. ἯΝν δὲ σπήλαιον, καν
λίθος ἐπέκειτο ἐπ) αὐτῷ"
τω ς΄»
εἶπε: Ποῦ σεθείκασό
3
εν
Ψ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
39 Λέγει ὁ Ἰησοῦς" "Αρατε τὸν
Λίδον Λέγει αὐτῷ ἣ ἀδελφὴ τοῦ
φεδνηχότος, Μάρθα: ἸΚύριε, ἤδη
ὄζει" σεταρταῖος, γάρ ἐστι.
40 Λέ γει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς: Οὐκ
εἶπόν σοι ὅσι ἐὰν πιστεύσῃς, ὄψει
τὴν δύξαν τοῦ Θεοῦ;
41 αν οὖν οὖν λίθον, οὗ ἦν ὁ
τεθνηκὼς χείμιενος. ὯὉ δὲ Ἰησοῦς
ἦρε σοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ ἄνω. καὶ εἶπε"
Πάτερ, εὐχαριστῶ σοι, ὅσι ἤκουσάς
μευ.
49 ᾿Εγὼ δὲ ἤδειν ὅσι πάντοτέ
µου ἀκούεις ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον
σὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύ-
δωσιν ὅσι σύ µε ἀπέστειλας.
43. Καὶ ταῦτα εἰπὼν, φωνῇ με-
΄ νι , . -
άλη ἐκραύγασε" Λάζαρε, δεῦρο
κ ο ος
ἔξω.
44 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ σεθνηκὼς,
δεδεμένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖ-
ρας χειρίαις Ὁ ἢ ὄψις αὐτοῦ σου-
δαρίω περιεδέδετο. Λέγει αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς" Λύσατε αὐτὸν, καὶ ἄφετε
ὑπάγειν.
45 Πολλοί οὖν ἐκ τῶν Ἰουδαίων
οἱ ἐλθόντες πρὸς τὴν Μαρίαν, καὶ
θξασώμινοι ἃ ἐποίησεν ὃ Ἰησοῦς,
ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν"
40 Τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπῆλθον
πρὸς σοὺς φαξισαίους, καὶ εἰπον αὖ-
«ὦ ἃ ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς.
4 Συνήγαγον οὖν οἱ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ φαρισαῖοι συνέδριον, καὶ ἔλε-
γον" ΤΊ ποιοῦμεν: Ὅνςι οὗτος ὁ
ἄνθρωπος πολλὰ σημεία ποιεῖ.
40 ᾿Εὰν ἀφῶμεν αὐτὸν οὕτω,
πάντες πιστεύσουσιν εἰς αὐτόν" καὶ
ἐλεύσονται οἱ “Ρωμαῖοι, καὶ ἀροῦ-
σιν ἡμῶν καὶ τὸν τόπον καὶ τὸ
όνος.
49 ῆῆς δέ τις ἐξ αὐτῶν Καΐά-
φας, ἄρχιξρε εὺς ὧν τοῦ ἐνιαυτοῦ
ἐκείνου, εἶπεν αὐτοῖς" Ὕμιεῖϊῖς οὐχ
"τ
γἴδατε οὐδέν"
185
80 ᾿Ουδὲ διολογ ἰζεσθε ὃ ὅτι συμ,
ών ἡμῖν ἵνα εἰς ἄνθρωπ τος ἀποθά-
νῇ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ, καὶ μὴ ὅλον τὸ
ἐθνος ἀπόληται.
51 Τοῦτο δὲ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ οὐχ εἷ-
πεν ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὧν σοῦ ἐνιαυ-
σοῦ ἐχείνου, προεφήτευσεν ὅτι ἤμελ-
λεν ὁ Ἰησοῦς ἀποθνήσκειν ὑ ὑπὲρ τοῦ
ἔθνους":
δῷ Ἰζαὶ οὐχ ὑπὲρ φοῦ ἔθνους μό-
νον, ἀλλ᾽ ἵνα καὶ τὰ τέκνα τοῦ
Θεοῦ τὰ διεσκορπισμένα συναγάγῃ
εἰς ἕν.
88 Απ ἐκείνης οὖν σῆς ἡμέρας
συνεξουλεύσαντο ἵνα ἀποχσείνωσιν
αὐτόν.
δ4 Ἰησοῦς οὖν οὖς ἔτι παῤῥησίᾳ
περιεπάτει ἐν τοῖς Ιουδαίοις, ἀλλὰ
ἀπῆλθε εν ἐχεῖθεν εἰς τὴν χώραν ἐγ-
γὺς τῆς ἐρήμου, εἰς Ἔφραϊμ, λε-
γομένην πόλιν" Κῴχεῖ Γ διέτριξε με-
τὰ τῶν μαθητῶν αὑτοῦ.
55 "Ην δὲ ἔγγ ὺς τὸ πάσχα τῶν
Ἰουδαίων: καὶ ἀνέξησαν πολλοὶ εἰς
Ἱεροσόλυμα ἐκ τῆς χώρας πρὸ τοῦ
πάσχα, ἵνα ἁγνίσωσιν ἑαυτούς.
δ0 ᾿Εξήτουν οὖν τὸν Ἰησοῦν, Ἐ,
ἔλεγον μετ) ἀλλήλων ἐν σῷ ἱερῷ
ἐστηκότες" Τί δοχεῖ ὑμῖν, ὅτι οὐ μιὴ
ἔλθη εἰς τὴν ἑορσήν : 2
57 Δεδώχεισαν δὲ καὶ οἱ ἀρχιε-
ρεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι ἐντολὴν, ἵνα
ἐών τις γνῷ ποῦ ἐστι, μηνύσῃ, ὅπως
πιάσωσιν αὐτόν.
1 Ὅ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν
φοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βη-
θανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ σεθνη-
χὼς, ὃν ἤγειρε εν ἐκ νεχρᾶν.
ῷ ᾿Εποίησαν οὖν αὐτῶ δεῖπνον
κεῖ, Χ) ἣ Μάρθα διηχόνει" ὁ δὲ
Λάφαρος εἷς ἦν τῶν συνανακειµέ
νων αὐτῷ.
8 Ἡ οὗ Μαρία, λαβοῦσα λι
Κεφ. 6’. 19.
156
τραν μύρου νάρδου “σιστιχῆ ἧς π' πολυσί-
μου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ,
χαὶ ἐξέμαξε ταῖς δριξὶν αὑτῆς τοὺς
πόδας αὐτοῦ" ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη
ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ , μύρου.
4 Δέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν
αὐτοῦ, ᾿Ιούδας Σίμωνος ᾿Ισχαριώ-
σης, ὃ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι"
5 Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ
ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων, καὶ
ἐδόθη πτωχοῖς ;
ϐ Εἶπε δὲ τοῦτο, οὐχ ὅτι περὶ
σῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾽
ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσύχο-
μον εἶχε, καὶ τὰ βαλλόμενα ἐξάσ-
σαζεν.
7 Ἐἶσπεν οὖν ὃ ᾿Ιησοῦς" "Αφες
αὐτήν" εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφι-
ασμοῦ µου τετήρηχεν αὐτό.
8 Τοὺς ατωχοὺς γὰρ
ἔχετε μεθ) ἑαυτῶν, ἐμιὲ δὲ
σοτε ἔχετε.
9 Ἔγνω οὖν ὄχλος. πολὺς ἐχ
σῶν ᾿Ιουδαίων, ὅτι ἐκεῖ ἐστι" καὶ
ἦλθον οὐ διὰ σὺν ᾿Ιησοῦν µόνον,
ἀλλ᾽ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν,
ὃν ἤγειρεν. ἐκ νεχρῶν.
10 Βειυλεύόαντο δὲ οἱ ἀρχιε-
εεῖς ἵνα καὶ σὺν Λάζαρον ἀποχτεί-
νωσιν"
11 Ὅτσι πολλοὶ δι᾽ αὐτὸν ὑπῆ-
γον τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ ἐπίστευον
εἰς τὸν ᾿[ησοῦν.
12 Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὃ
ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτὴν, ἀκούσαντες
ὅτι ἔρχεται ὃ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσό-
λυμα,
19 Ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινί-
χων, καὶ ἐξηλθον εἰς ὑπάντησιν αὐ-
σῷ, καὶ ἔχραζον' 'Ωσάννα, εὐλο-
γηµένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι
Ἰζυρίου, ὃ βασιλεὺς φοῦ Ἰσραήλ.
14 Εὑρὼν δε ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον,
ἐκάθισεν ἐπ᾿ αὐτὸ, καθώς ἐσς; γε-
Ὑραμιμιένον"
πώντοτε
οὐ πάν-
ΕΥ̓ΑΤΤΈΛΙΟΝ
ζαρ 19
16 Μὴ φυςοῦ, Ἀύγασερ Σιών
ἰδοὺ, ὁ βασι)εύς σου ἔρχεται, κα:
θήµενος ἐπὶ πῶλον ὄνου."
16 Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ
μαθηταὶ αὐτοῦ σὸ πρῶτον" ἀλλ
ὅτε ἐδοξάσθη ὁ ὃ Ἰησοῦς, σύσε ἐμνῆσ-
θησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾽ αὐτῷ γε-
γραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν
5. τ
αὐτῷ. ἡ
17 ᾿Ἐμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὧν
μετ᾽ αὐτοῦ, ὅσε τὸν Λάζαρον ἐφώ-
νησεν ἐκ τοῦ μνημείου, καὶ ἤγειρεν
κα ὧν
αὐτὸν ἐκ νεκρῶν"
18 Διὰ σοῦτο καὶ ὑπήντησεν
αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅσι ἤχουσε τοῦτο αὖ
σὸν πεποιηχέναι σὺ σημεῖον.
19 Οἱ οὖν Φαρισαῖοι εἶπον πρὸς
ἑαυτούς" Θεωρεῖτε ὅσι οὐχ ὠφελεῖσξδ
οὐδέν - 1δειὃ κόσμιος ὀπίόω αὐτοῦ
ἀπῆλθεν.
90 Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ
τῶν ἀναξαινόντων, ἵνα προσχυνήσω-
σιν ἓν ση ἑορτῇ"
91 Οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίπ-
πῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλι-
λαίας, χαὶ ἠρώτων αὐτὸν, λέγον-
σες Ἰκύριε, 3έλομεν φὺν ᾿Ιησοῦν
ἰδεῖν.
22 "Ἔρχεται Φίλιππος, κ) λέγει
σῷ Ανδρέα α- καὶ πάλιν ᾿Ανδρέας
καὶ Φίλιππος λέγουσι τῷ Τοῦ:
985 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἄπε εκ ξίνατο
αὐτοῖς, λέγων". ᾿Ελήλυθεν ἡ ἡ ὥρα
ἵνα δοξασθῆ ὁ ὃ υἱὸς σοῦ ἀνθρώπου.
94 "Αμὴν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν,
ἐὰν μιὴ ὃ κύκχος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς
σὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μέ-
νει" ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν
φέρει.
5 Ὁ φιλῶ ὧν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ,
ἀπολέσει αὐτήν" ος ὁ μισῶν τὴν
ψυχὴν αὑτοῦ ἐν τῷ χόσμῳ σούσῳ,
εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλά άζει αὐτήν.
36 Ἐν ἐμιοὶ διακονῇ σις, ἐμοὶ
ἀχολουθείσω: καὶ ὕπου εἶμι ἐγὼ
ΟϑΡ. 19.
-” Ν ε
ἐχεῖ καὶ ὃ
καὶ
αὐτὸν ὁ πατήρ.
97 Νῦν ἣ ψυχή μου τετάρακ-
ται" καὶ τί εἴσω : Πάτερ, σῶσον
με ἐχ σῆς ὥρας ταύτης: ἀλλὰ διὰ
φοῦτο Ὁ ἦλδων εἰς τὴν ὥραν ταύτην.
98 Πάτερ, δόξασόν σου τὸ ὄνο-
"
μα. Ἦλθεν οὖν φωνὴ ἐκ τοῦ οὐ-
ρανοῦ: Καὶ ἐδόξασα, καὶ πάλιν
δοξάσω.
49 Ὃ οὖν ὄχλος ὁ ὃ ἑστὼς καὶ
ἀκούσας, ἔλεγε βροντὴν γεγονέναι"
᾿Αλλοὶ ἔλεγον: "Αγγελος αὐτῷ
λελάληκεν.
90 ᾿Απεχρίθη ὁ
εἶπεν" Οὐ δι’ ἐμὲ αὕτη ἣ φωνὴ γέ-
γονεν, ἀλλὰ δι’ ὑμᾶς.
91 Νῦν χρίσις ἐστὶ τοῦ κόσµιου
φούτου" νῦν " ἄρχων τοῦ κχύσμιου
φούτου ἐκθληθήσεται ἔξω"
82 Καγὼ, ἐὰν ὑψωθῶ ἐκ τῆς
γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμιοιυτόν.
99 Τοῦτο δὲ ἔλεγε, σημαίνων
ποίῳ ϑανάτῳ ἤμελλεν ἀποθνήσκειν
84 ᾿Απεκρίθη αὐτῷ ὃ ὄχλος"
Ἡμεῖς ἠχούσαμιεν ἐκ τοῦ νόμου ὅτι
ὃ Χριστὸς μιένει εἰς σὸν αἰῶνα" καὶ
πῶς σὺ λέγεις, ὅτι δεῖ ὑψωθῆναι
σὺν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ; Τίς ἐστὶν
οὗτος ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ; -
95 ΕπΠπεν οὖν αὐτοῖς ὃ
μικρὸν χρόνον τὸ φῶς μεθ
Ἰησοῦς, χαὶ
Ἰησοῦς"
Ἔτι
ὑμῶν ἐστι" περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς
ἔχετε, ἵνα μὴ σχοτία ὑμᾶς χατα-
λάξη: χαὶ ὃ περιπατῶν ἐν τῇ σχο-
σία, οὐχ οἵδε ποῦ ὑπάγει.
86 Ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύε-
σε εἰς σὺ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γέ-
νησθε. Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς,
καὶ ἀπελθὼν ἐχρύξη ἀπ᾽ αὐτῶν.
97 Τοσαῦτα δὲ αὐτοῦ σημεῖα
πεποιηχύτος ἔμπροσθεν αὐτῶν,
ἐπίστευον εἰς αὐτόν"
58 Ἵνα ὁ λύγος 'Ησαῖου τοῦ
14
᾽
ουκ
ΚΑΤΑ. Ι9ΑΝΝΗΝ.
157
διάκονος ὃ ἐμὸς ἔσται" [ προφήτε “πληρωθῇ, ὃν εἶπε: ““1τ7 "δει
ἐάν τις ἐμοὶ διαχονῇ, τιμήσει τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν, ὋΣ ὗ
βραχίων ἸΚυρίς τίνι ἀπεκαλύφθη -
39 Διὰ τοῦτο οὐκ ἠδύναντο πισ-
σεύειν, ὅτι πάλιν εἶπεν Ησαΐας"
40 “" Τετύφλωχεν αὐτῶν τὲς ὀφ-
θαλμοὺς, καὶ πεπώρωχεν αὐτῶν τὴν
καρδίαν" ἵνα μνὴ ἴδωσι τοῖ τς ὀφθαλ-
μιοῖς, καὶ νοήσωσι τῇ καρδία, καὶ
ἐπιστραφῶσι, ἰάσωμαι αὐτούς."
41 Ταῦτα εἶπεν Ἡσαΐας ὅτε
εἰδε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησε
περὶ αὐτοῦ.
42 “Ὅμως μέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρ-
χύντων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐ-
τόν. ἀλλὰ διὰ τοῖς φαρισαίους οὐχ
ὡμολόγουν, ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι
γένωνται"
49 ᾿Ηγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν
φῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν
δύξαν τοῦ Θεοῦ.
44 ᾿Ιησοῦς δὲ ἔχραξε καὶ εἶπεν
Ὃ πιστεύων εἰς ἐμὲ, οὐ πιστεύει εἰς
ἐμὲ, ἀλλ᾽ εἰς σὸν πέμψαντά ΠῈΣ
45 Καὶ ὁ ϑεωρῶν ἐμὲ, ϑεωρεῖ
σὸν πέμψαντά με.
40 ᾿Εγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμιον
ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς
ἐμὲ, ἐν τῇ σχοτία μὴ μιξίνη"
47 Καὶ ἐών τις μοῦ ἀκούσῃ σῶν
δημάτων, καὶ μὴ πιστεύσῃ, ἐγὼ οὐ
κρίνω αὐτόν" οὐ γὰρ ἦλθον ἵ ἵνα χρίνω
σὸν χύσμον, ἀλλ᾽ ἵνα σώσω τὸν
κόσμιον.
48 Ὃ ἀθετῶν ἐμὲ, καὶ μὴ λαμ.-
Βάνων τὰ ῥήματά µου, ἔχει τὸν
κρίνοντα αὐτόν. ὁ λόγος ὃν ἐλάλη-
σα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσ-
χαση ημερα"
49 Ὅτι ἐγὼ ἐξ ἐμαυσοῦ οὐχ
ἐλάλησα" ἀλλ᾽ ὁ πέμψας µε πα-
σὴρ, αὐτός μοι ἐντολὴν ἔδωχε, αἱ
λαλήσω"
50 Καὶ οἶδα ὅτι ἣ ἐντολὴ αὐ
τοῦ ζωὴ πἱωνιός ἑστῖν" ὖ
σ΄ ονν
1595
λαλῶ ἐγὼ, καθὼς εἴρηχέ μοι ὁ πα-
σὴρ, οὕτω λαλῶ.
: Ῥὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσ-
χα, εἰδὼς ὃ Ἰ]ησοῦς ὅτι
ἐλήλυθεν αὐτοῦ ἣ ὥρα ἵνα µεταξῇ ἐκ
τοῦ κό σμου σούτου 5 πρὸς σὺν πατέρα,
ἀγωπήδοιρ φοὺς ἰδίους τοὺς ἐν τῷ
κύσμῳ, εἰς τέλος ἠγάπησεν αὐσούς.
2 Καὶ δείπνου γε ξνομένου, σοῦ
διαξόλου ἤδη βεθληκότος εἰς τὴν
καρδίαν Ἰούδα Σίμωνος Ἰσκαριώσα,
ἵνα αὐτὸν παραδῷ"
38 Εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα
δέδωκεν αὐτῷ ὁ ὁ πατὴρ εἰ ς τὰς χεῖ-
ρας, καὶ ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐ ἐξ ἐξηλϑς, καὶ
πρὸς τὸν Θεὺν ὑπάγει,
4 ᾿Ἐγείρεται ἐκ τοῦ δείπνου, καὶ
σίδησι τὰ ἱμιάτια" καὶ λαξὼν λέν-
σιον, διέζωσεν ἑαυτόν"
5. Εἶξα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν
ἤρξατο νίπτειν τοὺς
τῶν μαθητῶν, καὶ ἐκμιάσσειν
σῷ ἊΝ τίῳ ᾧ ἦν διεζωσμένος.
6 ” Ερχεται, οὖν ος τότ
Ἐπ: ᾿Ατεχρίθη ος, καὶ εἶπεν
αὐτῷ" ὃ ἐγὼ ποιῶ, σὺ οὐκ οἶδας
ἄρτι, γνώση δὲ μετὰ ταῦτα.
Λέγει αὐτῷ Πέτρος Οὐ μὴ
νίψης τοὺς πόδας µου εἰς τὸν αἰῶ-
να. ᾿Απεκρίθη αὐτῷ ὁ ᾿]ησοῦς
. νο " . ᾽ν /
Ἐὰν μὴ νίψω σε, οὐκ ἔχεις μέρος
μιτ᾽ ἐμοῦ.
9 Λέ ἔγει αὐτῷ Σίμων ΤΙέ ἔτρος"
κύριε, μὴ τοὺς πόδας µου µόνον.
ἀλλὰ κ) τὰς χεῖρας κ) τὴν κεφαλήν.
10 Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς" Ὁ
λελουμένος οὐ χρείαν ἔχει ἢ τοὺς
πόδας νίψασθαι, ἀλλ᾽ ἔστι καθαρὸς
ὅλος" καὶ " εἷς καθαροί ἐστε, ἀλλ᾽
οὐχὶ 5 πάντ
11 "Ἤιδει γὰρ τὸν παραδιδόντα |
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
ΟΡ. 18
αὐτόν: διὰ τοῦτο εἶπεν" Οὐχὶ πάν
φες καθαροί ἐστε.
19 0: ε οὖν ἔνιψε τοὺς πόδας
αὐτῶν. καὶ ἔλαξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ,
ἀναπεσὼν πάλι, εἶπεν αὐτοῖς
Τινώσκεσε τί 1 πεποίηκα ὑ ὑμῖν ;
19 Ὕμει ᾿ξ φωνεῖ τέ με, ὁ διδάα-
χαλες, » ὗ χύριος" χαὶ καλῶς λέ-
γετε: εἰμιὶ γάρ.
14 ἘΠ οὖν ἐγὼ ἔννψα ὑ ὑμῶν τοὺς
πόδας, ὁ ὃ κύριος Χ) ὁ διδάσκαλος, »ς
ὑμεῖς ὀφείλετε ἀλλήλων νίπτειν
σοὺς πόδας"
15 'Ὑπέόδε ειγμα γὰρ ἔδωκα ὑ ὑμῖν,
ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν, καὶ
ὑμιεῖς ποιῆτε.
16 ᾽Αμὴν, ἀμιὴν λέγω ὑμῖν,
οὐκ ἔστι λα μείζων σοῦ χυρίου
ἐδ ον οὐδὲ ἀπόστολος μείζων τοῦ
πέμψαντος αὐτόν.
17 ἘΠ ταῦτα οἴδατε, μοκάριοί
ἐσσε, ἐὰν ποιῆτε αὐτά.
18 Οὐ περὶ πάντων ὑμῶν λέγω"
᾿Εγὼ οἶδα ἃς ἐ ἐξελεξάμην. ἀλλ᾽ ἵνα
ἣ γξαφὴ πληρωθῇ. τρ σρώγων
μετ᾽ ἐμοῦ σὸν ἄρτον, ων τς ἐπ᾽
ἐμὲ τὴν πτέρναν αὑτοῦ."
19 Απ’ ἄρτι λέγω ὑμῖν πρὸ
τοῦ γενέσθαι, ἵνα ὅταν γένηται,
πιστεύσησε ὅτι ἐγώ εἶμι.
20 ᾿Αμὴν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν"
Ὃ λαμβάνων, ἐάν σινα πέμψω,
ἐμὲ λαμβάνει" ὁ δὲ ἐμὲ λαμβάνων,
λαμβάνει σὺν πέμψαντά με.
91 Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἰησοῦς ἐσα-
θάχθη 5 τῷ πνεύματι, καὶ ἐμαρτύρη
σε, καὶ εἶπεν" ᾿Αμὴν, ἀμνὴν λέγω
ὑμῖν, ὅτι εἷς ἐξ ὑμ, ῶν παραδώσει με
9» "Ἔθλεπον οὖν εἰς ἀλλήλους
οἱ μαθηταὶ, ἀπορούμενοι περὶ σίνος
λέγει.
95 Ἦν δὲ ἀναχείμενος εἷς τῶν
μαθητῶν αὐτοῦ ἐν τῷ κόλπῳ τοῦ
Ἰησοῦ. ὃν ἦγ άπα ὗ Ἰησοῦς.
24. Νεύει οὖν τούτφι Σίμων
-.--
σαρ. 14.
Πέτρος πυθέσδα; τίς ἂν εἴη περὶ
οὗ λέγει.
Φ5 ᾿Ἠπιπεσὼν δὲ
στῆθος τοῦ Ἰησοῦ,
Κύριε, τίς ἐστίν ;
2θ6 ᾿Αποχείνεται ὁ Ἰησοῦς" Ἐ-
χεῖνός ἐστιν ᾧ ἐγὼ βάψας σὸ γω-
μίον, ἐπιδώσω. Καὶ ἐμξώψας τὸ
«ψωμίον, δίδωσιν Ιούδα Σίμωνος
Ἰσχαριώτη"
οἳ Καὶ μετὰ σὺ ψωμίον σόσε
ἰσῆλθεν εἰς ἐχεῖνον ὁ Σατανᾶς.
Αι οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Γησοῦς: Ὃ ποιξ-
ἴς, ποίησον τάχιον.
φβ Τοῦτο δὲ οὐδεὶς
ἀνακειμένων πρὸς τί
99 Τινὲς γὰρ ἐδόχουν, ἐπεὶ τὸ
γλωσσόκομον εἶχεν ὃ ᾿Ιούδας, ὅτι
λέγει αὐτῷ ὃ ᾿Ιησοῦς" ᾿Αγόρασον
ὧν ) χβείαν ἔχομεν εἰς τὴν ἑ ἑορτήν" ἢ
τοῖς πτωχοῖς ἵνα σὶ δῷ.
80 Λαξὼν οὖν τὸ ψωμίον ἐ;
νος, εὐθέως ἐξῆλθεν" ἦν δὲ νὺξ ὅτ
ἐξηλός.
81 Λέγει ὃ Ἰησοῦς" Νῦν ἐδοξ-
ἀσϑη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, Χ)
Θεὸς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ"
99 Εἰ ὁ Θεὺς ἐδοξάσθη ἐν αὐτῷ,
} ὁ Θεὸς δοξάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ,
καὶ εὐθὺς δοξάσει αὐτόν.
96 Τεχνία, ἔτι μικρὸν μεθ ὑμῶν
εἶμι" δητήσετέ με, καὶ καθὼς εἶπον
τοῖς Ιουδαίοι Ὅτι ὅπου ὑπάγω
ἐγὼ, ὑμεῖς οὐ δύνασθε ἐλθεῖν" καὶ
ὑμῖν λέγω ἄρει.
84 ᾿Εντολὴν καινὴν δίδωμι
ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους" κα-
θὼς ἠγάπησα ὑμᾶς, ἵνα καὶ ὑμεῖς
ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
85 Ἔν τούτῳ γνώσονται πάντες
ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην
ἔχητε ἐν ἀλλήλοις.
90 Λέγει αὐτῷ Σίμων Πέτρος"
Κύριε, ποῦ ὑπ πάγεις ; Απεχκρίθη
αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" οπου ὑπάγω: οὗ
ἔγνω σῶν
Φ-
”
χει-
τ
ο]
ΚΑΤΑ ΙΟΑΝΝΙΠΝ.
159
δύνασαί µοι νῦν ἀκολουθῆσαι, ὕσσε-
“μι ᾿ ἀχολ. ουθήσεις μοι.
1 Λέγει αὐτῷ ὃ Πέτρος. Κύ-
βιξ, "διατὶ οὐ δύναμαί σοι ἀκολουθη-
σαι ἄρτι; Τὴν ψυχήν µου ὑπέρ
σου ϑήσω.
98 ᾿Απεχρίθη: αὐτῷ ὃ Ἰησοῦς"
Τὴν ψυχήν σου ὑπὲρ ἐμοῦ δήσεις ; ;
᾿Αμὴν, ἀμνὴν λέγω σοι, οὐ μιὴ
ἀλέκσωρ φωνήσει ἕως οὗ ἀκ παρνήσῃ
μιξ τρίς.
Κεφ. ιδ. 14.
1 δῇ Η ταρασσέσϑω ὑμῶν ἣ καρ
1 ία. Πιστεύετε εἰς φὸν
Θεὸν, καὶ εἰς ἐμὲ πιστεύετε.
9 Ἔν τῇ οἰκία τοῦ πατρός βου
μοναὶ πολλαί εἰσιν" εἰ δὲ μὴ, εἶπον
ἂν ὑμῖν" πορεύομαι ἑτοιμάσαι τό-
πον ὑμῖν.
5. Καὶ ἐὰν πορευθῶ, καὶ ἔτοιμά-
σω ὑμῖν τόπον, πάλιν ἔρχομαι, καὶ
παραλή ζομαι ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν"
ἵνα ὕπου εἰμι ἐγὼ, καὶ ὑμεῖς ἦσε,
4 Καὶ ὅπου ἐγὼ ὑπάγω, οἴδατε
χαὶ τὴν ὑδὸν οἴδατε.
δ Λέγει αὐτῷ Θωμᾶς" Κύριε,
οὐχ οἴδαμεν ποῦ ὑπάγεις" καὶ πῶς
δυνάμεθα, τὴν ὑδὸν εἰδέναι ;
ϐ Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς" ᾿Εγὼ
εἶμι ἣ ὑδὸς, ο ἢ ἀλήθεια, κ) ἣ ζωη"
οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα, εἰ
μὴ δι’ ἐμοῦ.
7 ἘΠ ἐγνώχειτέ µε, καὶ τὸν πα-
σέρα μου ἐγνώχειε ἄν" καὶ ἀπ
ἄρτι γινώσχετε αὐτὸν, και ἑωράκατε
ον
αὐτόν.
8 Λέγει αὐτῷ Φίλιππος: Κύοιε,
με , ἐεαόύνλν
δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα, καὶ ἀρκεῖ
ἡμῖν.
Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" Τοσοῦ
σον χβήνον μεθ’ ὑμῶν εἶμι, καὶ οὐκ
ἔγνωκάς µε, Φίλιππε; Ὃ ἑωραχὼς
ἜΑ ει ᾿ ᾿ ΤΗΣ
ἐμιὲν ἑώραχε τὸν πατέρα" καὶ πῶς
100
σὺ λέγεις" Δξιξον ἡμῖν σὺν πα-
τέρα "
10 Οὖσ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ
πατρὶ, Χ) ὁ πατὴρ ἐν ἐμοί ἐστι ; τὰ
ῥήματα” ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, ἀπ]
ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ" ὃ δὲ πατὴρ ὁ ἐν
ἐμοὶ μένων, αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα.
11 Πιστεύεσέ μοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ
πατθὶ, » ὃ πατὴρ ἐν πεῖν εἰ δὲ
μὴ, "διὰ σὰ ἔργα ᾿αὐτὰ πιστεύετέ
μ.ο.
19 ᾽Αμὴν, ἀμὴν λέγὼ ὑμῖν, ὁ
πιστεύων εἰς ἐμὲ, τὰ ἃ ἔργα ἃ ἐγὼ
ποιῶ, καχεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα
φούτων ποιήσει" ὗσι ἐγὼ πρὸς σὸν
πατέρα µου πορεύομαι.
19 Καὶ ὅ,τι ἂν αἰτήσητε ἐν σῷ
ὀνόματί µου, τοῦτο ποιήσω" ἵνα
δοξασθῇ ὁ πατὴρ ἐν τῷ υἱῷ.
14 Εάν σι αἰτήσητε ἐν τῷ ὀνό-
µασί µου, ἐγὼ ποιήσω.
15 Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐν-
σολὰς τὰς ἐμὰς σηρήσατε.
16 Καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέ-
ρα, χαὶ ἄλλον παράχλητον δώσει
ὑμῖν, ἵνα μένῃ μεθ
αἰῶνα"
17 Τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας,
ὁ κόσμος οὐ δύναται λαξεῖν: ὅτι οὐ
ϑεωρεῖ αὐτὸ, οὐδὲ γινώσκει αὐτό"
ὑμιεῖς δὲ γινώσχες σε αὐτὸ, ὅτι παρ)
ὑμῖν μένει, καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται.
18 Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς
ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς.
19 "Ετι μικρὸν, Ὁ ὁ χόόµος µε
οὖκ ἔτι ϑεωρεῖ" ὑμεῖς
ὑμῶν εἰς τὸν
με" ὅτι ἐγὼ ζῶ, καὶ ὑμεῖς ζήσεσθ:.
. 2. . έν ε , ,
90 Ἕν εχε είνη τῇ ος γνώ-
σεσθε ὑμεῖς ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ
" 3 " ᾿ ν" κ
µου, καὶ ὑμεῖς ἐν ἐμιοὶ, χαγὼ ἐν
ὑμῶν.
Ὁ Ὅ ἔχων σὰς ἐντολάς µου,
καὶ σηβῶν αὐτὰς, ἐκεῖνός ἔστιν ὁ
ἀγατῶν με ὃ δὲ ἀγαπῶν με,
Ν - ΄
ἀγατηθήσεται ὑπὸ σοῦ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ.
αρ. 14
αἱ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν, καὶ ἐμ-
ο. αὐτῷ ἐμαυτόν.
οφ Λέγει αὐτῷ ᾿Ιούδας, οὐχ ὁ
᾿Ισκαριώτης" Κύριε, σί γέγονεν ὅτι
ἡμῖν μέλλεις ἐμφανίζειν σεαυτὸν,
καὶ οὐχ. τῷ κόσμῳ ;
399 ᾿Απεκρίθη ὃ Ἰησοῦς, και
εἶπεν αὐτῷ" Εάν στις ἀγαπᾷ µε,
σὸν λόγον µου τηρήσει" Χ [η πατήρ
µου ἀγαπήσει αὐτὸν, καὶ πρὸς αὐτὸν
ἐλευσόμεθα, καὶ μονὴν παρ᾽ αὐτῷ
ποιήσομεν.
94 Ὃ μὴ ἀγαπῶν µε, τοὺς
λόγους μου οὐ τηρεῖ" καὶ ὁ λόγος
ὃν ἀχούεσε, οὐχ ἔστιν ἐμὸς, ἀλλὰ
σοῦ πέμψανσός µε πατρός.
350 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, πα
ὑμῖν μένων"
26 Ὁ δὲ παράκλητος, σὺ «νεῦ-
μα τὸ ἅγιον, ὃ πέμψει ὁ ὁ πατὴς ἐν
σῷ ὐνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς δι-
δάξει πάντα, καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς
πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν.
21 Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρῆ-
νην σὴν ἐμὴν δίδωμιι ὑμῖν" οὐ χα-
θὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι
ὑμῖν. Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν κἃὶ
καρδία, μιηδὲ δειλιάτω.
98 ος ύσατε ὅτι ἐγὼ εἶπον
ὑμήν" | Ὑπάγω καὶ ἔξχομαι πρὸς
ὑμᾶς" εἰ ἠγαπᾶτέ με, ἐχάρησε ἂν,
ὅσι εἶπον, , πορεύομαι πρὸς τὺς πασέ-
ρα" ὅτι ὃ πατήρ µου μείξων µου
ἐστί.
29 Καὶ νῦν εἴρηχα ὑμῖν «πρὶν
γενέ ἔσϑαι" ἵνα ὅταν γένηται, σισ-
φεύσησε.
90 Οὐχ ἔτι πολλὰ λαλήσω
μεθ ὑμῶν" ἔρχετ ται γὰρ ὁ σοῦ κόσ-
πως τούτου ἄρχων, καὶ ἐν ἐμιοὶ οὐχ
ἔχει οὐδέν.
91 ᾿Αλλ᾽ ἵνα γνῷ ὃ κόσμος ὅσι
γαπῶ τὸν πατέρα, χαὶ καθὼς νε
εἰλατό μοὶ ὁ πατὴρ, οὕτω ποιῶ
᾿Εγείρεσθε, ἄγωμεν Ἐντεῦθεν.
9
αγ
τ
σαρ. 15.
᾿ Γώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἢ ἀλη-
θινὴ, καὶ ὁ πατήρ µου ὁ
γεωργός ἐστι. «
9 Πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον
: ᾿ ο”. νο σον
καραὸν, αἴρει αὐτό" καὶ πᾶν τὸ
καρπὸν φέρον, καθαίρει αὐτὸ, ἵνα
αλείονα καρπὸν φε ἔρῃ.
9 δη ὑ ὑμεῖς καθαροί ἐστε διὰ
σὺν λόγον ὃν λελάληκα ὑμῖν.
4 Μείνατε ἐν ἐμιοὶ, κἀγώ ἐν
ὑμῖν. Καθὼς σὺ κλῆμα οὐ δύνα-
σαι καρπὸν φέρειν ἀφ᾽ ῥαυτεῦ, ἐὰν
μὴ μείνῃ ἐν σῃ ἀμπέλ ῳ" οὕτως
οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ µεί-
μα
5 Εγώ εἰμι ἣ ἄμπελος, ὑμιεῖς
τὰ κλήματα" δ μένων ἐν ἐμοὶ,
χἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν
πολύν" ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε
ποιεῖν οὐδέν.
6 ᾽Εὰν μή τις μείνη ἐν ἐμοὶ,
ἐξλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα, καὶ ἐξη-
άνθη: καὶ συνάγουσιν αὐτὰ, καὶ
εἰς πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται.
1 Ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ, καὶ τὰ
ῥήματά µου ἐν ὑμῖν με ίνῃ, ὃ ἐὰν
δέ ἔλητξ, αἰτήσεσθε, καὶ γενήσεται
ὑμῖν.
8 Ἐν τούτω ἐδοξάσθη ὁ πατήρ | μ
μου, ἵνα χαρπὸν πολὺν φέρητε" καὶ
γενήσεσθε ἐμιοὶ μαθηταί.
9 ἸΚαθὼς ἠγάπησέ! υξ ὃ πατὴρ,
κἀγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς" μείνατε ἐν
τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ.
10 ᾿Εὰν τὰς ἐντολάς µου τηρή-
σητε, μενεῖστε ἐν τῇ ἀγάπῃ µου"
χαθὼς ἐγὼ φὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός
; μμ
μιδὺ σε ετήρηκα, καὶ μένω αὐτοῦ ἐν
τῇ ἀγάπῃ.
11 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἵνα
ἡ χαρὰ ἡἣ ἐμὴ ἐν ὑμῖν µείνῃ, Ἡ
γαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ.
19 Αὕση ἐστὶν ἢ ἐντολὴ ἡ ἐμὴ,
143
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
161
ἵνα ἀγο, πᾶτε ἀλλήλες, καθὼς ἦγα-
πησα ὑμᾶς"
19 Με ίδονα ταύτης ἀγάπην
οὖδε ὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὖὗ-
τοῦ 2ῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὑτοῦ.
14 Ὕμεῖϊς φίλοι μου ἐστὲ, ἐὰν
ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμιῖν.
16 Οὐχέτι. ὑμᾶς λέγω δούλους,
ὅτι ὃ δοῦλος οὐχ οἷδε τί ποιξῖ αὐτοῦ
ὃ χύριος" ὑμᾶς δὲ εἴρηχα φίλους,
ὅτι πάντα ἃ ἤχουσα παρὰ τοῦ πα-
φρύς μου, ἐγνώρισα ὑμῖν.
10 Οὐχ ὑμεῖς µε ἐξελέξασθε,
ἀλλ᾽ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς, χαὶ
ἔθηκα ὑμᾶς, | ἵνα ὑμεῖς ὑπάγητε, "ἡ
καρπὸν φέ ἔρητε, ἋΣ ὁ καρπὸς ὑμῶν
μένη" ἵνα ὅ,τι ἂν αἰτήσητε τὸν πα-
σέρα ἐν τῷ ὀνόματί µου, δῳ ὑμῖν"
17 Ταῦτα ἐντέλλομιαι ὑμῖν, ἵνα
ἀγαπᾶτε ἀλλήλους.
19 Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γι-
νώσκχετξ ὅτι ἐμι πρῶτον ὑμῶν µε-
μ/σηκεν.
19 Εἰ ἐκ σοῦ κόσμου ἦτε, ὃ
κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει" ὅτι δὲ
ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστὲ, ἀλλ᾽ ἐγὼ
ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμιον,
διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὃ κόσμος.
20 Μνημονεύετε σοῦ λόγου οὗ
ἐγὼ εἰπον ὑμῖν: Οὐχ ἔσει δοῦλος
μείζων τοῦ κυρίου αὑτοῦ: εἰ ἐμὲ
ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν" εἰ τὸν
λόγον µου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέ.
τερον τηρήσουσιν.
1 ᾿Αλλὰ ταῦτα πάντα ποιώ-
σουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά µου, ὅφ
οὖκ οἴδασι τὸν πέμψαντά µε.
ΕΠ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα
αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον" νῦν δὲ
πρόφασιν ο οὐχ ἔχουσι πε ερὶ τῆς ἁμαρ-
σίας αὑτῶν.
28. Ὃ ἐμὲ μισῶν καὶ σὺν πατέρα
μου μισεῖ.
44 ἘΠ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν
αὐκοῖς. ἃ οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν
[62
ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον" νῦν δὲ καὶ
ἐωράχασι, καὶ μεμισήκασι καὶ ἐμιὲ
χαὶ σὺν πατ έρα μου.
25 ἸΑλλ) ἵνα πληρωθῇ ὁ ὃ λόγος
ὁ γεγρ αμμένος͵ ἐν τῷ νόμῳ αὐτῶν"
ες Ὅτι ἐμίσησάν µε δωρεάν.”
96 Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παρόκλη-
τος, ὃν ἐγὼ πέµψω ὑμῖν παρὰ «τοῦ
πατρὸς, τὺ «νεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὃ
παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐχεῖ-
νος μαρτυοησξ ! περὶ ἐμοῦ.
97 Καὶ ὑμεῖς δὲ μαρτυρεῖτε,
ὅτι ἀπ᾽ ἀρχῆς μετ᾽ ἐμοῦ ἐστε.
Κεφ. ις’. 16.
1 ΓΕΛΑῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἵνα
μὴ σκανδαλισθησε.
Φ Απ ποσυναγώγους ποιήσουσιν
ὑμᾶς" ἀλλ᾽ ἔρχετ ται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ
ἀποχτείνας ὑμᾶς, δύξη λατρείαν
προσφέρε ἒιν «τῷ Θεῷ.
8 Καὶ ταῦτα ποιήσουσιν ὑμῖν,
ὅςι οὐχ ελιώπὰν σὺν πατέρα, οὐδὲ
ἐμέ.
4 ᾿Αλλὰ σαῦτα λελάληκα
ὑμῖν, ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ἣ ὥρα, μνημο-
νεύησε αὐτῶν, ὅτι ἐγὼ εἰπον ὑμῖν.
Ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὐχ εἰπον,
ὅτι μιεθ᾽ ὑμῶν ἤμην"
δ Νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς σὸν πέμῳ-
αντά µε, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ
µε" Ποῦ ὑπάγεις;
6 ᾽Αλλ) ὅτι σαῦτα λελάληκα
ὑμῖν, ἡ λύπη πεπλήρωχεν ὑμῶν τὴν
καρδίαν.
τ ἸΑλλ) ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέ-
ὑμῖν, συμφέρει ὑμῖν ἵνα τῶ
ἔλθω" ἐὸν γὰρ μὴ ἀπέλθω,
μβεήηθνον οὐκ ἐλεύσεται πρὸς
ῥωᾶς: ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὖ-
σον πρὺς ὑμᾶς"
κ᾿
ον
ἐν
πι
ὃ Καὶ ἑλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξ
" ο
κόσμον περι ἁμαρτίας καὶ Η ο) -
καιοσυνης καὶ περι Χβισεως.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 16
9 Περὶ ἁμαρσίας μὲν,
πιστεύουσιν εἰς ἐμέ"
10 Περὶ δικαιοσύνης δὲ,
πρὸς σὸν πατέρα μου ὑπάγω,
οὐκ ἔτι ϑεωρεῖτέ με"
11 Περὶ δὲ χρίσεως, ὅφι ὁ ὄρ-
χων τοῦ χόσµου φούτου χέχριται.
12 Ἔτι πολλὰ ἔχω λέγειν ὑ ὑμῖν,
ἀλλ᾽ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι
19 “Ὅταν δὲ ἔλθη ἐχεῖνο, σὸ
πνεῦμα «τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει
ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν: οὐ
γὰρ λαλήσει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, ἀλλ᾽ ὅσα
ἂν ἀκούσῃ, λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχό-
μῆνα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.
14 ᾿Εκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, ὅσι ἐκ
τοῦ ἐμοῦ λήψεται, καὶ ἀναγγελεῖ
ὑμῖν.
15 Πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ,
ἐμά ἐστι" διὰ τοῦτο εἶπον. Ὅτι ἐκ
τοῦ ἐμιοῦ λαμβάνει, καὶ ἀναγγελεῖ
ὑμῖν.
16 Μικρὸν, καὶ οὐ Ξεωρεῖσέ µε"
καὶ πάλιν μικρόν, καὶ ὄψεσθέ με,
ὅτι ἐγὼ ὑπάγω “πρὸς σὸν πατέρα.
17 Εἶπον οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν
αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους: Τί ἐσσι
σοῦτο ὃ λέγει ἡμῖν" Μικρὸν, χαὶ οὗ
νεωρεῖσέ µε" Καὶ πάλιν μικρὸν, ο
ὄψεσθέ με" καὶ; Ὅτι ἐγὼ ὑπάγω
πρὸς σὺν πατέρα ;
18" Ἔλεγον οὖν: Τοῦτο σί ἐστιν
ὃ λέγει, τὸ Μιχρόν ; Οὐχ οἴδαμεν
σί λαλεῖ:
19 Ἔγνω οὖν ὁ Ἰησοῦς ὅ ὅσι ἤθε-
λον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς"
Περὶ ς σούσου ζησεῖσε μετ] ἀλλήλων,
ὅτι εἰπον" Μικρὸν, χαὶ οὐ Φεωρεῖτὲ
ὅσι οὗ
ια
ὅτι
καὶ
με" καὶ πάλιν μιχρὸν, καὶ ὄψεσθέ
με;
90 ᾽Αμὴν, ἀμὴν λέγω ὑμῖν,
ὅτι κλαύσεσε καὶ Ἀρηνήσετε ὑμεῖς
ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται" ὑμεῖς δὲ
λυπηθήσεσθε, ἀλλ᾽ ἡ λύπη ὑμῶν
| εἰς χαρὰν γενήσεται.
σαρ. 17.
ΦΙ Ἡ γυνὴ ὅταν σίκση, λύπην
ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἣ ὥρα. αὐτῆς" ὅταν
ὲ γεννήσῃ σὸ παιδίον, οὐχ ἔτι μνη-
μονεύει τῆς δλίψεως, διὰ τὴν χα-
ρὸν, ὅτι ἐγεννήθη ἄνϑρωπος εἰς τὺν
κόσμιον.
49 Ἰζαὶ ὑμεῖς οὖν λύπην | μὲν νῦν
ἔχετε: πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς, καὶ
χαρήσεται ὑμῶν ἣ χαρδία, καὶ τὴν
Χρρῶν ὑμῶν οὐδεὶ τὶς αἴρει ἀφ᾽ ὑμῶν.
95 [Καὶ ἐν ἐχείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ
οὐχ ἐρωτήσετε οὐδέν. ᾽Αμὴν, ἀμνὴν
λένω ὑμῖν, ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσητε
σὸν πατέρα ὁ ἐν τῷ ὀνόματί µου, δώ-
σει ὑμῖν.
Φ4 "Εως ἄρτι οὐκ ἠτήσατε οὐδὲν
ἐν τῷ ὀνόματί μου" αἰτεῖτε, καὶ
λήψεσθε, ἵνα ἣ χαρὰ ὑμῶν ἣ πε-
πληρωμένη.
45 Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελά-
ληχα ὑμῖν: ἀλλ᾽ ἔρχεται ὥρα ὅτε
οὐκ ἔτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν,
ἀλλὰ παῤῥησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς
ἀναγγελῶ ὑμῖν.
96 Ἐν ἐχείνη τῇ ἡμέρᾳ ἐν σῷ
ὀνόματί µου αἰτήσεσθε καὶ οὐ λέγω
ὑμῖν, ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα
περὶ ὑμῶν"
η Αὐτὸς γὰρ ὃ πατὴρ φιλεῖ
ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήχατε, κ)
πεπιστεύχατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ
Θεοῦ ἐξῆλθον.
98 'Εξήλθον παρὰ τοῦ πατρὸς,
καὶ ἐλήλυθα εἰς σὺν κόσμον" πάλιν,
ἀφίημι τὸν κόσμον, καὶ πορξύομιαι
πρὸς τὸν πατέρα.
49. Λέγουσν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ
αὐτοῦ" δε, νῦν παῤῥησία. λαλεῖς,
καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις.
80 Νῦν οἴδαμεν ὕτι οἶδας πάντα,
καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε μα:
σῷ" ἦν τούτω πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ
Θεοῦ ἐξηλ θες.
41 Απεκρίδη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς"
Αρτι πιστεύετε ;
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
108
90 Ἰδοῦ, ἔρχεται ὥρα, καὶ εν
ἐλήλυδεν, ἵνα σχορπισϑῆτε ἕκαστος
εἰς τὰ ἴδια, καὶ ἐμιὲ µόνον ἀφῆησν"
καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, “Ὅτι ὁ πατὴρ
μετ” ἐμοῦ ἐστι.
99 Ταῦτα λελάληχα ὑμῖν, ἵνα
ἐν ἐμιοί εἰρήνην ἔχητε: ἐν τῷ κόσμῳ
θλίψιν ἔχετε" ἀλλὰ Φαρσεῖσε,
ἐγὼ νενίχηχα σὺν κόσμιον.
Κεφ. ι΄. 17.
1 ὁ ή. ἐλάλησεν ὃ Ἰησοῦς,
χαὶ ἐπῆρε φηὺς ὀφθαλμοὺς
αὑτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν, χαὶ εἰπε"
Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ἣ ὥρα, δέξασόν
σου τὸν υἱὸν, ἵνα 22 ὁ υἱός σου δοξά-
ση σε"
9 Ιζαθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν
πάσης σαρχὺς, ἵνα πᾶν ὃ ὃ δέδωκας
αὐτῷ, δώσῃ αὑτοῖς ζωὴν αἰώνιον.
95. Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωὴ,
ἵνα γινώσκωσί σε τὸν µόνον ἆληθι-
νὸν Θεὸν, καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰη-
σοῦν Χριστόν.
4 Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς"
σὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μιοι
ἵνα ἐπΌ ΠΩΣ:
ὅ Καὶ νῦν δίξασόν με σὺ πάτερ
παρὰ σεαυτῷ, τῇ δύξη η ἡ εἶχον, πρὸ
σοῦ σὺν κόσμιον εἶναι, παρὰ σοί,
ϐ ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς
ἀνθρώποις οὓς δέδωχάς µιοι ἐκ συῦ
κόσμου" σοι ἦσαν, καὶ ἐμιοὶ αὐτοὺς
δέδωκας" καὶ σὺν λόγον σου σε-
σηρήκασι.
ἢ Νῦν ἔγνωχαν ὅτι σαντα ὅσα
δέδωχάς μοι. παρά σου ἐστιν"
8 Ὅτι τὰ ἑήματα ἃ δέδωκάς
μοι, δέ ἔδωχα αὐτοῖς" καὶ αὐτοὶ ἔλα-
6ον. καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅςι παρὰ
ῦ ἐξηλ θον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ
ς ἀπέστειλας.
9 Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ" οὗ
περὶ τοῦ. κύσμιου ἐρωτῶ, ἀλλα πΈρὶ
δέδωκώς μοι, ὅτι σοί εἰσι"
Σ84
10 Καὶ τὰ ἐμὰ πῴντα σά ἐστι,
καὶ τά σὰ ἐμά» καὶ δεδόξασμιαι ἐν
αὐτοῖς.
11. Καὶ οὐκ ἔτι εἰμιὶ ἐν τῷ κόσ-
μο, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσὶ, Ὁ
ἐγὼ πρός σε ἔρχομαι. Πάτερ
ἅγιε, σήξησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόμα-
σί σου, οὓς δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν
ἓν καθὼς ἡμεῖς.
19 Ὅτε ἤμην μες᾽ αὐτῶν ἐν τῷ
χύσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ
ὀνόματί σου" οὓς δέ ἐδωχάς μοι ἐρύ-
λαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλε-
σον εἰ μὴ ὃ υἱὸς τῆς ἀπωλείας" ἵνα
ἣ γβαφὴ π΄ληρωθῆ-
19 Νῦν δὲ πρός σεξ ἔρχομαι, χαὶ
σαῦσα λαλῶ ἐν τῷ κύσμῳ, ἵνα
ἔχωσι τὴν χαρὰν σὴν ἐμνὴν πεπλη-
θωμιένην ἐν αὑτοῖς.
14 ᾿Εγὼ δέδωκα αὐτοῖς σὸν
λόγον σου, ) ὁ χόσμος ἐμίσησεν
αὐτοὺς, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου,
καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου"
15 Οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς
ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ᾽ ἵνα σηρήσῃς
αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ.
16 Ἔκ τοῦ κόσμου οὐχ εἰσὶ, κα-
ὼς ἐγὼ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰμί.
11 ᾿Αγίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀλη-
ῥεία σου" ὁ λόγος ὁ σὺς ἀλήθειά
εστι.
Ἴ8δ Καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς
τὸν κόσμον, κἀγὼ ἀπέστειλα αὐ-
τοὺς εἰς τὸν κόσμον.
19 Καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγ
ζω ἐμαυσὸν, ἵνα καὶ
ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ.
90 Οὐ περὶ τούτων δὲ εδ
μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πισσε
σόντων διὰ τῷ λόγου αὐτῶν εἰς μὲ
91 Ἵνα τόνος ἓν ὧσι, χαθὼς
σὺ πάτερ ἐν ἐμοὶ, χἀγὼ ἐν ου,
χαὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἕν ὦσιν" ἵνα ὁ
χύσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ µε ἀπέστει-
λας.
νε ,
ω σγια-
4, ὃν
αὐτοὶ ὦσιν
ἵνα
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
αρ. 18
99 Καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣ ἣν δέδω
κάς μοι, δέδωχα αὐτοῖς" ἵνα ὦσιν
ἕν, καθὼς ἡμεῖς ἕν ἔσμεν.
29 Ἐγὼ ἐν αὐτοῖς, καὶ σὺ ἕν
ἐμοὶ, ἵνα ὦσι σετ ελειωμένοι εἰς ἕν,
χαὶ ἵνα ἢ γινώσχῃ ὃ χύσμος ὅσι σύ μὲ
ἀπέστειλας, χαὶ ἠγάα σησας αὐτοὺς,
χαθὼς ἐμὲ ἡγάπ τησας.
94 Πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι,
δέλω ἵνα ἔχον εἰμὶ να κρἰχεῖνοι
ὦσι μετ᾽ ἐμοῦ" ἵνα “εωρῶσι τὴν
δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν ἔδωκάς μοι, ὅφι
ἢ γάπησάς με πρὸ χαταξολῆς κύσ-
μου.
95 Πάτερ δίχαιξε, καὶ ὁ χύσμος
σε οὐχ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων, καὶ
οὗτοι ἔγνωσαν. ὅτι σύ µε ἀπέστειλας"
90 Καὶ ἐγνώρισα αὐτοῖς σὺ
ὄνομά σου, χαὶ γνωρίσω: ἵνα ἣ
ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με ἐν αὐςοῖς
ἢ, καγὼ ἐν αὐτοῖς.
ή. 18.
1 Αὔτα εἰπὼν ὃ Ἰησᾶς, ἐξηλ-
ὃς σὺν σοῖς μαθηταῖς αὑτὰ
πέραν «τοῦ χειμάξῥου τῶν Κέδρων,
ὅπου ἦν χῆπος, εἰς ὃν εἰσῆλθεν αὖ-
τὸς χαὶ οἱ μαθηταὶ αὐτιῦ.
9 Ἤιδει δὲ καὶ Ἰούδας ὁ παρα-
διδοὺς αὐτὸν, σὸν τύπον, ὅτι πολ-
λάκις συνήχθη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐχεῖ μετὰ
σῶν μαθητῶν αὑτοῦ.
9 Ὃ οὖν Ἰούδας, λαξὼν τὴν
στε;, αν, χαὶ ἐχ τῶν ἀρχιερέων καὶ
φαρισαίων ὑπηρέτας, ἔρχεται ἐχεῖ
μετὰ φανῶν καὶ λαμπάδων καὶ
ὅπλων.
4 Ἰησοῦς οὖν εἰδὼς πάντα τὰ
ἐρχύμενα ἐπ᾽ αὐτὸν. ἐξελθὼν εἶπεν
ον. Τίνα ζησεῖσε ὃ
6 ἸΑπελείσησαι αὐτῷ: ᾿Ιησοῦν
τὸν “ Ναζωραῖον, Λέγει αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς" ᾿Εγώ εἰμι" Εἰσσήκει δὲ
καὶ Ἰούδας ὃ παραδιδοὺς αὐτων,
μες᾽ αὐτῶν
ἵζεφ.
σαρ. 18.
6 Ὡς οὖν εἶπεν αὐτοῖς: Ὅτι
ἐγώ εἶμι" ἀπ πῆλθον εἰς τὰ ὀπίσω,
χαὶ ἔπεσεν χαμαί.
Π Πάλιν οὖν αὐτοὺς ἐπ πηρώτησε"
Τίνα ζητεῖσε; Οἱ δὲ εἶπον: Ἰη-
σοῦν τὸν Ναζωραῖον. ᾿
8 ᾽Απεκρίθη ὃ Ἴησους, Ἐίπον
ὑμῖν ὅτ ἐγώ εἶμι. Εἰ οὖν ἐμὲ
ζητεῖτε, ἄφετε τούτους ὑπάγειν.
9 Ἵνα πληρωθῇ ὁ λόγος ὃν εἲξ
πεν' Ὅτι οὓς δέ ἐδωκάς μιοι, οὐκ ἀ-
πώλεσα ἐξ αὐτῶν οὐδένα.
10 Σίμων οὖν Πέτρος ἐ ἔχων μά-
χαιραν, εἵλκυσεν αὐτὴν, καὶ ἔπαισε
τὸν τῷ ἀρχιερέ ἕως ὅξλον, Ὁ) ἀπέκοψεν
αὐτοῦ «τὸ ὠτίον τὸ δεξιόν: “3 ἦν δὲ
ὄνομα τῷ δούλω Μάλχος.
11 Εἶπεν ἄν ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ Πέ-
σρω' Βάλε τὴν μάχαιράν σου εἰς
σὴν ϑήχην" τὸ ποτήριον ὃ δέδωκέ
μοι ὁ πατὴρ, οὐ μιὴ πίω αὐτό;
12 Ἡ οὖν σπεῖρα Ἂ ὃ χιλίαρ-
χος ἊἋ οἱ ὑπηρέ αι φῶν Ἰουδαίων
συνέλαβον τὸν ᾿]ησοῦν, καὶ ἔδησαν
οὐσὸν,
19 Καὶ ᾿ ἀπήγαγον αὐτὸν πρὸς
Ανναν πρῶτον" ἦν γὰρ πενθερὺς
φοῦ Καϊάφα, ὃς ἦν ἀρχιερεὺς σοῦ
ἐνιαυτοῦ ἐ ἐκείνου"
14 Ην δὲ Καϊάφας ὁ συμιξου-
λεύσας φοῖς ᾿Ιουδαίοις, ὅτι συμφέ-
ξι ἕνα ἄνθρωπον ἀπολέσθαι ὑπὲρ
φοῦ λαυῦϊ
15 ᾿Ηκολούθει δὲ τῷ Ἰησοῦ
Σίμων Πέτρος, Χ) ὃ ἄλλος μαθη-
τής" ὁ δὲ μαθητὴς ὁ ἐκεῖνος ἦν γνωσ-
φὸς τῷ ἀρχιερεῖ, χαὶ συνεισῆλθε
τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιε-
έως.
16 Ὁ δὲ Πέτρος εἱσσήκει πρὸς
σῇ ϑύρα ἔξω" ἐξῆλθεν οὖν ὁ μαθη-
τῆς ὃ ἄλλος | ὃς ἦν γνωστὸς τῶ ἀρ-
χιερεῖ, καὶ εἶπε τῇ συρωρῷ,, καὶ εἰ-
σήγαγε φὸν Πέτρον.
17 Λέγει οὖν ἡ παιδίσκη ἢ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ. τόδ
Ἀυρωβὺς τῷ Πέτρῳ" Μὴ και υὺ ἐκ
τῶν μαθητῶν εἰ τοῦ ἀνθρώπων σού-
σου; Λέγει ἐχεῖνος Οὐχ εἶμι.
18 Εἱστήκεισαν δὲ οἱ δοῦλοι χαὶ
οἱ ὑπηρέ έσται; ἀνθραχιὰν πεπονήχότες,
ὅτι ψύχος ἦν, καὶ ἐθερμαίνονσο"
ἦν δὲ μετ᾽ αὐτῶν ὁ Πέτρος ἑστὼς
χαὶ σερμαινόμενος.
19 Ὃ οὐν ἀρχιερεὺς ἠρώτησε
σὸν Ἰησοῦν περὶ τῶν μαθητῶν αὖ-
τοῦ, καὶ περὶ τῆς διδαχῆς αὐτοῦ.
20 Απεκρίδη αὐτῷ ὃ Ἰησοῦς"
Ἐγὼ παῤῥησίᾳ ἐλάλησα τῷ χόζ-
μι" ἐγὼ. πάνσοτε ἐδίδαξα ἐν τῇ
συναγωγῇ, καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου
πάντοτε οἱ Ἰουδαῖιι συνέ ἔρχονται, 3
ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν"
1 Τί με ἐπερωτάς ; ἐπερώτη-
σον σοὺς ἀκηκούτας, σί ἐλάλησα
αὐτοῖς" ἴδε, οὗτοι οἴδασιν ἃ εἶπεν
ἐγώ.
φῷ Ταῦτα δὲ αὐτοῦ εἰπόντος.
εἷς τῶν ὑπηρετῶν παρεστηκὼς ἔδωκε
ῥάπισμα σῷ Ἰησοῦ, εἰπών: Οὕτως
ἀποχρίνῃ τῷ ἀρχιερεῖ :
93 ᾿Απεχρίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς"
Εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον
περὶ τοῦ κακοῦ" εἰ δὲ καλῶς, σί μδ
δέρεις ; :
Φ4 ᾿Απέσετειλεν αὐτὸν ὁ "Άννας
δεδεμένον πρὸς Καϊάφαν σὺν ἀρχιξ-
ξέα.
95 ΄Ἡν δὲ Σίμων Πέτρος ἑστὼς
καὶ Ἀερμαινόμενος" εἶπον οὖν αὐτῷ;
Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ
εἶ; Ἠρνῆσατο ἐχεῖνος, καὶ εἶπεν"
Οὐχ εἶμι.
26 Λέγει εἷς ἐκ τῶν δούλων σοῦ
ἀρχιερέως, συγγενὴς ὧν οὗ ἀπέχογε
Πέτρος σὺ ὠτίον: Οὐχ ἐγώ σε εἰδον
ἐν τῷ κήπῳ μετ’. αὐτοῦ :
ΦἼ Πάλιν οὖν ἠρνήσατο ὃ Πέ-
φρος, καὶ εὐθέως ἀλέχτωρ ἐφώνησεν
28 Αγουσιν οὖν σὸν ᾿Ιησοῦν
ἢ} ὁ ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον"
.66
--
ἦν ὑὲ πρωῖα" καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσηλ-
θον ας τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιαν-
δῶσιν, ἀλλ᾽ ἵνα φάγωσι! σὸ πάσχα.
φῷ Ἔξῆλθεν οὖν ὁ Πιλάτος
«οὺς αὐτοὺς, καὶ εἶπε: Τίνα κατη-
γορίαν φέρετε κατὰ «τοῦ ἀνθρώπου
σούσου :
90 ᾿Απεχρίθησαν καὶ εἶπον αὖ-
τῷ" Εἰ μιὴ ἣν οὗτος χαχοποιὸς, οὐκ
ἄν σοι παρεδώχαμεν αὐτόν.
81 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὃ Πιλά-
τος Λάδετε αὐτὸν ὑμεῖς, χαὶ κατὰ
τὸν νόμον ὑμῶν κρίνατε αὐτόν.
Εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι» Ἡμῖν
εὖχ ἔξεστιν ἀποκσείναι οὐδένα.
399 "Ίνα ὁ ὁ λόγος τοῦ Ἰησοῦ πλη-
ξωδῇ, ὃν εἶπε, σημαίνων ποίῳ 8α-
γάτω ἥμελλεν. ἀποθνήσχειν.
88 Εἰσῆλθεν οὖν εἰς τὸ πραιτώ-
ξιον πάλιν ὁ Πιλάτος, χαὶ ἐφώνησε
τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ εἶπεν αὐτῷ" Σὺ
εἶ ὁ βασιλεὺς σῶν ᾿Ιουδαίων -
84 ᾽Απεκρίθη αὐτῷ ὁ ρομς
Αφ᾽ ἑαυτοῦ σὺ τοῦτο “λέγεις, ἢ
ἄλλοι σοι εἶπον περὶ ἐμοῦ ;
96 ᾿Απεχρίθη ὃ ' Πιλάτος: Μήτι
ἐγὼ Ἰονδαῖός, εἰμι; σὸ ἔθνος τὺ σὺν
καὶ οἱ ἀρχιερεῖς παρέδεικάν σε ἐμιοί"
σί ἐποίησας ;
96 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς “Ἡ
βασιλεία ἣ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ
χύσμου τούτου" εἰ ἐκ «τοῦ κόσμου
φούτου ἦν ἣ βασιλεία ἣ ἐμὴ, οἱ ὑπη-
ρέται ἂν οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο ἵνα μὴ
παραδοθῶ τοῖς ᾿Ιουδαίοις" νῦν δὲ ἣ
βασιλεία ἣ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν.
517 Εἶπεν οὖν αὖτ τῷ ὁ Πιλάτος"
Οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ; ᾿Απεκ-
βίδη ὗ Ἰησοῦς" Σὺ λέγεις: ὅτι βα-
σελεύς εἶμι ἐγώ" ἐγὼ εἰς τοῦτο
γεγέννηµαι, καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα
εἰς σὺν κόσμιον, ἵνα μαρτυρῆσω «ἢ
ἀληδεία: σᾶς ὁ ὧν ἐκ τῆς ἀληθεί-
Ἐς. ἀχούει μου τῆς φωνῆς.
838 Λέγει αὐτῷ ὁ Πιλάτος" Τί
ΕΥΑΙΤΕΛΙΟΝ
αρ. 19.
ἐστιν ἀλήθεια ; Καὶ σοῦτο εἰπὼν,
πάλιν ἐξῆλθε «ρὺς σοὺς ᾿Ιουδαίους,
ὶ λέ ἔγει αὐτοῖς" ᾿Εγὼ οὐδεμιίαν
αἰτίαν εὑρίσχω ἐν αὐτῷ.
39 Ἔστι δὲ συνήθεια ὑμῖν, ἵνα
ἕνα ὑμῖν ἀπολύσω ἐν σῷ πάσχα"
βούλεσθε οὖν ὑμῖν ἀπολύσω τὸν
βασιλέα τῶν Ιουδαίων :
40 ᾿Εκραύγασαν οὖν σπάλν
πάντες, λέγοντες" Μὴ τοῦτον,
ἀλλὰ σὺν Βαραξθᾶν' ἦν δὲ ὁ Βα
βαξξᾶς ληστής.
Κεφ. ιδ΄, 19.
λ ὁ νὰ σε οὖν ἔλαξεν ὁ Πιλάσος
σὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐμαστί-
γωσε.
9 Καὶ οἱ στρατιῶται πλέξανεες
στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, ἐπέθηκαν
αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ, καὶ Ἱμάτιον πορ
φυροῦν περιέξαλον αὐτόν"
9. ΚΚαὶ ἔλεγον" Χαῖρε ὃ βασι-
λεὺς σῶν ᾿Ιουδαίων: καὶ ἐδίδουν
αὐτῷ ῥαπίσματα.
4 Ἓξηλθεν οὖν πάλιν έξω ὃ
Πιλάτος, καὶ λέγει αὐτοῖς" "δε,
ἄγω ὑμῖν. αὐτὸν ἔξω, ἵνα γνῶτε
ὅτι ἐν αὐτῷ οὐδεμίαν αἰτίαν εὑρίσκω
δ Ἔξήλθεν οὖν ὁ Ιησοῖς ἔξω,
φορῶν τὸν ἀκάνθινον στέφανον, καὶ
σὸ πορφυροῦν ἱμάτιον. ΙΚαὶ λέγει
αὐτοῖς" "δε ὁ ἄνθρωπος.
ϐ Ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρ-
χιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐχραύγα-
σαν, λέ γοντες" Σταύρωσον, σταύ-
ξωσον. Λέγε ι αὐτοῖς ὃ Πιλάσος:
Λάξεςς αὐτὸν ὑμεῖς, χαὶ σταυρώ-
ὅασε' ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσχω ἐν
αὐτῷ αἰτίαν.
Ἵ ᾿Απεκρίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰου-
δαιοι" ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, Χὶ καφὰ
σὸν νόµιον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν,
ὅτι ἑαυτὸν υἱὸν Θεοῦ ἐποίησεν.
8 Ὅτε οὖν ἤχουσεν ὁ Πιλάτος
σοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφηθήβφ
σαρ. 19.
9 Καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον
πάλιν, χαὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ" Τόθεν
εἶ σύ: : Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ
ἔδωχεν αὐτῷ.
10 Λέγει οὖν αὐτῷ ὗ Πιλάτος"
Ἐμοὶ οὐ λαλεῖς ; Οὐκ οἶδας ὅτι
ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε, καὶ
ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε '
11 ᾽Απεχρίθη ὁ Ἰησοῦς: Οὐχ
εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ᾽ ἐμοῦ,
εἰ μὴ ἦν σοι δεδομιένον ἄνωθεν: διὰ
σοῦτο ὁ παραδιδούς μι σοὶ, μείζονα
ἁμιαρτίαν ἔχει.
19 Ἔκ τούτου ἐζήτει ὃ Πιλά-
τος ἀπολῦσαι αὐτόν" οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
ἔχραδον, λέγοντες" Ἐαν τοῦτον
ἀπολύσης, οὐχ εἰ φίλος τοῦ Καίσα-
θος" πᾶς ὃ βασιλέα αὑτὸν ποιῶν,
ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι.
138 ὋὉ οὖν ΤΠ τος ἀκούσας
τοῦτον τὸν λόγον, ἤγαγεν ἔξω σὺν
Ἰησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βή-
µατος εἰς τύπον λεγόμενον Λιθόσ-
φρωτον, Ἕ6 αἴστὶ δὲ Γαξςαθᾶ.
14 Ἦν ὃ παρασχενὴ τοῦ πάσ-
χα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη" καὶ λέγει
σοῖς Ἰουδαίοις δε ὁ βασιλεὺς
ὑμῶν»
15 Οἱ δὲ ἐκραύγασαν" ὅΑρον,
5»
1
ἄρον, σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὖ-
φοῖς ὁ Πιλάτος" Τὸν βασιλέα ὑμῶν
σταυρώσω ; ; ᾿Απεκρίθησαν οἱ ἀρ-
χιξρεῖς" Οὐχ ἔχομεν βασιλέα εἰ
μὴ Καίσαρα. εἰ
16 Τότε οὖν παρέδωχεν αὐτὸν
αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῆ. ἹἸΤαρέλαξον
δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀπήγαγον.
17 Καὶ βαστάζων σὸν σταυρὸν
αὑτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον
Κρανίς τόπον, ὃς λέγεται Ἑ δραί6-
ςὶ Γολγοθᾶ"
18 “Ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, Ὁ
μετ᾽ αὐτοῦ ἄλλους δύο, ἐντεῦθεν α»
ἐντεῦθεν, µιέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν.
19 "Ἔγραψε δὲ καὶ τίτλον δὶ
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
167
Πλάτος, Ὁ) ἔθηχεν ἐπὶ σᾶ σταυροῦ:
ἦν δὲ γεγραμμένον" ἸΗΣΟΥ͂Σ Ὁ
ΝΑΖΩΡΑΓΟΣ Ὁ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
ΤΩΝ ἸΟΥΔΑΙΏΝ.
90 Τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολ-
λοὶ ἀνέγνωσαν φῶν ᾿Ιουδαίων-: ὅτι
ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὃ τόπος, ὅπου
ἐσταυρώθη ὁ ὃ Ἰησοῦς" ») ἦν ψεγρᾶμ.-
μένον ἙΞραϊσεὶ, "Ἑλληνιστὶ, Ῥω-
μαϊστί.
ΟἹ Ἔλεγον οὖν τῷ Πιλάσῳ οἱ
ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων: Μὴ γρά-
φε Ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων"
ἀλλ᾽ ὅτι ἐκεῖνος εἶπε: Βασιλεύς
εἶμι σῶν ᾿Ιουδαίων.
φορ ᾿Απεκείθη ὃ Πιλάτος Ὃ
γέγραφα, γέ ἔγραφα.
ος Οἱ οὖν στρατιῶται, ὅτε ἐσ-
σαύρωσαν τὸν Ἰησοῦν, ἔλαδον σὰ
ἵμάτια αὐτοῦ, καὶ ἐποίησαν σέσσα-
ρα μέρη, ἑκάστῳ στρατιώτῃ μέρος,
καὶ τὐνεχιτῶνα" ἦν δὲ ὁ χιτὼν ἀξ
ῥαφος, ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑφαντὸς
ὅλου.
Φ4 Ἐΐπον οὖν πρὸς ἀλλήλους"
Μὴ σχίσωμιεν αὐτὸν, ἀλλὰ λά-
χωμεν περὶ αὐτοῦ, τίνος ἔσται" ἵνο
ἣ γραφὴ πληρωθῇ ἡ λέγουσα
“ς Διεμερίόανσο τὰ ἱμιάτιό, µου ἔαυ-
σοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱμιάτισμιόν μου
ἔδαλον κλῆρον" Οἱ μὲν οὖν στρα-
σιῶται ταῦτα ἐποίησαν.
25 Ἐϊστήχειόαν δὲ παρὰ τῷ
σταυρῷ σοῦ Ἰησοῦ ἣ μήτηρ αὐτοῦ,
Ὁ ἡ ἀδςε ελφὴ σῆς μητρὸς αὐτοῦ,
Μαρία ᾗ τοῦ Κλωπᾶ, καὶ Μαρία ἡ
Μαγ ὁπιληνη:
96 Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα,
καὶ τὸν μάς παρεσσῶτα, ὃν
ἠγάπα, 5 λέγει ση μητρὶ αὑτοῦ"
Τύναι, Ἰδοὺ ὃ ὁ υἱός σου.
97 Εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ
Ἰδοὺ ἢ μήτ ηρ σου. Καὶ ἀπ᾽ ἐκεῖ
νης τῆς ὥρας ἔλαξεν αὐτὴν ὁ μα
θητὴς ἐχεῖνος εἰς τὰ ἴδια.
168
48 Μ,τὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς
ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα
σελειωθη ἣ γξαφὴ, λέγει" Διψῶ.
99 Σχεῦος οὖν ἔχειτο ὄξους µεσ-
σόν" οἱ δὲ, πλήσαντες σπόγγον
ὄξους, καὶ ὑσσώπῳ περιθέντες, προ-
σήνεγχαν αὖτ οὔ τῷ στόματι.
80 Ὅτε οὖν ἔλαξε τὸ ὄξος ὁ
Ἰησοῦς, εἶπε: Τετέλεσται" χα) κλί-
νας τὴν κεφαλὴν, παρέδωχε σὺ
πνεῦμα.
81 Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἵνα μὴ μεί-
νη ἐπὶ σοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἕν
τῷ σαξεάτω, ἐπεὶ παρασχευὴ ἦν,
ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἣ ἡμέ ρα ἐχείνου τοῦ
σαξξάτου, ἠρώτησαν τὸν Πιλάτον
ἵνα χατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σχέλη,
χαὶ ἄρθωσιν.
59. ἮΗΛϑον οὖν οἱ στρατιῶται,
καὶ τοῦ μὲν πρώτου κατέαξαν σὰ
σχέλη, χαὶ τοῦ ἄλλου σοῦ συσταυ-
θωθέντος αὐτῷ. ο
96 ᾿Επὶ δὲ σὺν Ἰησοῦν ἐλθόντες,
ὡς εἶδον αὖτον ἤδη φεθνηχόσα, οὐ
κατέαζαν αὐτοῦ τὰ σχέλη"
84 ἸΑλλ) εἷς σῶν στρατιωτῶν
λόγχη αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἐνυξξ, κ)
αὐθὺς ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ.
Θ5 Καλό ἑ ἑωρακὼς μξ ἐμαρτύρηκε,
καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἣ μαρτυρία"
καἰχεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθη λέ έγει, ἵνα
ὑμεῖς πισσεύσησε.
96 ᾿Εγένετο γὰρ ταῦτα ἵνα ἣ
γραφὴ πληρωθῃ: «« Ὀστοῦν οὐ συν-
τριξήσεται αὐφοῦ.᾽»
51 Καὶ πάλιν ἕτερα γραφὴ λέ-
εἰ" “ ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν."
98 Μετὰ δὲ ταῦτα ἠρώτησε
τὸν Πιλάτον ὁ ᾿Ιωδὴφ ὁ ἀπὸ ᾽Αρι-
μαϑαίας, ὧν µαθητῆς «τοῦ Ἰησοῦ,
χεχρυμμένος δὲ διὰ σὺν φόθον τῶν
᾿Ιουδαίων, ἵνα ἄρῃ τὸ σῶμα σοῦ
Ἰησοῦ: καὶ ἐπέτρεψεν ὁ ὁ Πιλάτος"
ἦλβεν οὖν καὶ ρε τὸ σῶμα τοῦ
᾿Τυσοῦ.
ΕΥ̓ΑΓΓΈΛΙΟΝ
αρ. 20
89 Ηλθε δὲ καὶ Νικόδημος, ὁ
ἐλθὼν πρὸς σὸν ᾿Ιησοῦν νυχΊος σὸ
πρῶτον, φέρων μί γμα σµώρνης καὶ
ἀλόης ὡσεὶ λίτρας ἑκαῖόν.
40 ἜἜλαξον οὖν σὸ σῶμα τοῦ
Ἰησοῦ, καὶ ἔδησαν αὐτὸ ὀθονίοις
μετὰ τῶν ἀρωμάτων, καϑὼς ἔθος
ἐστὶ τοῖς ᾿Ιουδαίοις ἐν]αφιάζειν.
41 Ἦν δὲ ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ἐσ-
ταυρώθη, κήπος, κο. ἐν τῷ κήπῳ µνη-
μεῖον καινὸν, ἐν ᾧ οὐδέπω οὐδεὶς
ἐτέθη"
49 Ἐκεῖ οὖν διὰ τοι Ξαραῤχευὴν
σῶν Ἰουδαίων, ὅτ᾽ ' ἐγγὺς ἦν τὸ
μνημιεῖον, ἔφηκαν σὸν Ἰησοῦν.
Κεφ. κ. 20.
1 ἄμ; δὲ μιᾷ σῶν σαξξάτων
Μαρία ἡ ἣ Μαγδαληνὴ ἔ ἔρ-
χεῖαι πρωὶ, σκοῖίας ἐ ἔσι οὔσης, εἷς
σὸ μνημεῖον" καὶ βλέπ εἰ σὺν λίθον
ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου,
2 Τρέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς
Σίμωνα Πέτρον, καὶ πρὸς « σὸν ἄλ-
λον µαθητην | ὃν ἐφίλει ὁ Ἰησοῦς, κ
λέγει αὐτοῖς" Ἥραν. σὸν Κύριον ἐκ
σοῦ μνημείου, καὶ οὐκ οἴδαμιεν ποῦ
ἔθηκαν αὐτόν.
8. Ἐξηλθεν οὖν ὁ Πέςρος, καὶ ὁ
ἄλλος μαδη]ὴς, καὶ ἤρχονῖο εἰς σὸ
μνημεῖον.
4 Ἔγρεχον δὲ οἱ δύο ὁμοῦ, Χ) ὁ
ἄλλος µαθη]ὴς προέδραµε τάχιον
φοῦ Πέτρου, καὶ ἦλθε πρῶτος εἰς
σὸ μνημεῖον,
5 Καὶ παραχύψας βλέπει κεί-
μενα τὰ ὀθόνια" οὐ µένΊοι εἰσῆλθεν.
6 Ἔ ρχεῖαι οὖν Σίμων Πέτρος
ἀκολουθῶν αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς
τὸ μνημεῖον, καὶ θεωρεῖ σὰ ὀθόνια
χείμενα,
7 Καὶ σὺ σουδάριον, ὃ ἦν ἐπ)
σῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ με]ὰ «ῶν
ὀθονίων χείµενον, ἀλλὰ χωρὶς ἐν
| σε]νλιγμιένον εἰς ἕνᾶ τόπον
σαρ. 90.
8 Τότε οὖν εἰσῆλθε καὶ ὁ ἄλλος
μαθητὴς ὃ ἐλθὼν πρῶτος εἰς σὸ
μνημεῖον, 29 εἶδα, καὶ ἐπίσσευσεν.
9 Οὐδέπω γὰρ ᾖδεισαν σὴν γβα-
φὴν, ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀνασ-
φῆναι.
10 ᾽Απῆλθον οὖν πάλιν πρὸς
ἑαυτοὺς οἱ μαθηταί.
1 “Μαρία δὲ εἱστήχει πρὸς τὸ
μνημεῖον κλαίουσα ἔξω" ὡς οὖν
ἔχλαιε, παρέχυψεν εἰς τὸ μνημεῖον,
12 Καὶ ϑεωρεῖ δύο ἀγγέλους
ἐν λευχοῖς καθεζοµένους, ἕνα πρὸς
τῇ κεφαλῇ, Ὁ ἕνα πρὸς τοῖς ποσὶν,
ὕπου ἔκειτο τὸ σῶμια τοῦ Ἰησοῦ.
19 Καὶ λέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖνο;"
Γύναι, σί κλαίεις ; Λέγει αὐτοῖς"
Ότι ἦραν τὸν κύριόν μου, καὶ οὐκ
εἶδα ποῦ ἔθηχαν αὐτόν.
14 Καὶ ταῦτα εἰποῦσα, ἐστράφη
εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ ϑεωρεῖ σὺν ᾿1η-
σοῦν ἑστῶτα" καὶ οὐκ ἤδει ὅτι ὁ
᾿Ιησοῦς ἐστι.
15 Λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς" Τύ-
ναι, «τί χλαίεις; Τίνα ζητεῖς ;
κείνη, δοκοῦσα ὅτι ὁ χηπουρύς
ἐστι, λέγει αὐτῷ: Κύριε, εἰ σὺ
ἐδάστασας αὐτὸν, εἰπέ μοι ποῦ αὐ-
τὸν ἔθηκας, καγὼ αὐτὸν ἀρῶ.
16 Λέγει αὐτῇ ὃ Ἰησοῦς" Μα-
μι Στβαφεῖσα ἐκείνη λέγει αὖ-
“Ῥαθρουνὶ, ὃ λέγεῖαι, διδάσ-
τ ΝΝ
17 Λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς: Μή
μου ἅπ]ου: οὔπω γὰρ ἀναθέθηκα
πρὸς σὺν πα]Ἱέρα µου" πορεύου δὲ
πρὸς σοὺς ἀδελφούς μου, χαὶ εἰπὲ
αὐτοῖς" ᾿Αναξαίνω πρὸς σὺν πατέ-
θα» µου καὶ πα]Ἱέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν
μου καὶ Θεὸν ὑμῶν.
18 "Ἔρχεται Μαρία ἣ Μαγδα-
ληνὴ ἀπαγγέλλουσα τοῖς μαθη]αῖς
ὅτι ἑώρακε σὸν Κύριον, καὶ ταῦτα
εἶπεν αὖτ τη.
19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρα,
15 Η
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ.
169
ἐκείνη τῇ μιᾷ, τῶν σαξξάτων, χαὶ
τῶν ϑυρῶν χεχλεισμιένων ὅπου ἦσαν
οἱ μαθηταὶ δυνηγμιένοι διὰ σὸν φύ-
ξὺν τῶν Ιουδαίων, ἦλθεν ὃ ᾿Ιησοῦς
καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει
αὐτοῖς. Ἑρῆνη ὑμῖν.
50 Καὶ τοῦτο εἰπὼν, ἔδειξεν
αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν 1 πλευρὰν
αὑτοῦ" ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ
ἰδόντες τὸν ἸΚύριον.
941 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς
πάλιν» Ἑρήνη ὑμῖν: καθὼς ἀπέσ-
σαλκέ µε ὁ πατὴρ, καγὼ πέμπω
ὑμᾶς.
99 Καὶ τοῦτο εἰπὼν, ἐνεφύσησε,
λέγει αὐτοῖς: Λάδε]ε «νεῦμα
ἅγιον.
28 "Αν τινων ἀφῆτε τὰς ἆμαρ-
σίας, ἀφίενται αὐτοῖς: ἄν τινων
κρατῆτε, κεχράτηνῖϊαι.
94 Θωμᾶς δὲ, εἷς ἐκ τῶν ὀώδε-
κα, ὃ λεγόμενος Δίδυμος, οὐχ ἦν
μετ᾽ αὐτῶν ὅτε ἦλθε ν ὃ Ἰησοῦς"
25 "Ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι
μαθη]αί" “Ἑωράχαμεν σὸν Κύριον"
Ὃ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" 'Εὰν μὴ ἴδω ἐν
ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν σύπον τῶν
ἥλων, χαὶ βάλω σὺν δάκτυλόν µου
εἰς σὺν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω
σὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὖ-
σοῦ. οὗ μιὴ πιστεύσω.
96 Καὶ μεθ’ ἡμέρας ὀχ]ὼ πάλιν
ἦσαν ἔσω οἱ μαθη]αὶ αὐτοῦ, καὶ
Θωμᾶς μετ᾽ αὐτῶν: ἔρχεῖαι ὁ Ἶη-
σοῦς φῶν Ἀυρῶν κεκλεισμένων, χα
ἔστη εἰς τὸ μιέσον, καὶ εἰπεν" Εἰ-
ἤνη ὑμῖν.
ΦΊ Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ: Φέρο
φὺν δάχ)υλόν σου ὧδε, καὶ Ίδε σὰς
χεῖρᾶς μου" ιο) φέρε σὴν χεῖρά σου,
Ρ Θάλε εἰς τὴν πλευράν µου" καὶ
μνὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός.
98 Καὶ ἀπεκρί ἴθη ὁ Θωμᾶς, καὶ
εἶπεν αὐτῷ. Ὃ Κύριός µου 9
Θεός µου.
“το
99 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς" Ὅτι
ἑώρακάς με, Θωμᾶ, πεπίστευχας"
μακάριοι οἱ μὴ ἰδόνΊες, καὶ πιστεύ-
σαντες.
80 Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα
σηµεῖα ἐποίησεν ὃ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον
φῶν μαθητῶν αὑτοῦ, ἃ οὐχ ἔστι
γεγραμμένα ἐν σῷ βιθλίῳ τούτῳ.
81 Ταῦτα δὲ γέγβαπΊαι, ἵνα
πιστεύσηἸε ὅτι ὃ Ἰησοῦς ἐστιν ὁ
Χριστὸς ὁ υἱὸς σοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα
πιστεύονΊες ζωὴν ἔχητε ἐν σῷ ὀνό-
ματι αὐτοῦ.
Κεφ. κά. 9].
1 15: σαῦσα ἐφανέρωσεν
ἑαυ]ὸν πάλιν ὃ ἸΙησοῦς
φοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς ϑαλάσσης
τῆς Τιξεριάδος: ἐφανέρωσε δὲ οὕτως.
4 Ἤσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, "Ὁ
Θωμᾶς ὃ λεγόμενος Δίδυμος, καὶ
Ναϑαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Ταλι-
λαίας, καὶ οἱ τοῦ ᾿Ζεξεδαίου, καὶ
ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο.
8. Λέγει αὐτοῖς Σίμων ἹΠέφρος"
“Ὑσάγω ἁλιξύειν. Λέγουσιν αὐτῷ"
Ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σὺν σοί" ἐξηλ-
θον, χαὶ ἀνέξησαν εἰς τὸ πλοῖον
εὐθὺς, καὶ ἐν ἐχείνη τῇ νυχ]] ἐπίασαν
οὐδέν.
4 Πρωῖας δὲ ἤδη γενομένης ἔστη
ὃ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν" οὐ μέν-
σοι ἤδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι ᾿Ιησοῦς
ἐστι.
5. Λέγει οὖν αὐτοῖς ὃ Ἰησοῦς"
Τταιδία, µή σι προσφάγιον ἔχετε ;
᾿Απεχρίθησαν αὐτῷ" Οὔ.
6 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς" Βάλε]ε
εἷς τὰ δεξιὰ µέρη «τοῦ πλοίου σὺ
δίχευον, καὶ εὑρήησεῖε. "Εξαλον
οὖν, καὶ οὖν ἔτι αὐτὸ ἑλκῦσαι Ἰσ-
χυσαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχ-
θύων.
ἢ Λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος
ΕΥΑΤΤΕΛΙΟΝ
(αρ. 91
Ὃ Κύριός ἐστι, Σίμων οὖν Πέ-
σρας, ἀκούσας ὅτι ὃ Κύριός ἐστι, σὸν
ἐπενδύτην διεφώσαϊο" ἦν γὰρ γυμ.-
νὸς, καὶ ἔξαλεν ἑαυ]ὸν εἰς τὴν ϑά-
λασσαν"
8 Οἱ δὲ ἄλλοι μαϑη]αὶ τῷ πλοια-
ρίῳ ἦλθον, οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ
τῆς γῆς, ἀλλ᾽ ὡς ἀπὸ πηχῶν δια
κοσίων, σύροντες τὸ δίχτυον τῶν ἰχ
θύων.
9. Ὡς οὖν ἀπέξησαν εἰς τὴν γῆν͵
βλέπουσιν ἀνδρακιὰν κειμένην, καὶ
ὀψάριον ἐπικείμιενον, καὶ ἄρτον.
10 Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς
᾿νέγχαϊε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὦ-
ἐπιάσα]ε νῦν.
11 ᾿Ανέξη Σίμων ἹΠέτρος, «αἱ
εἵλχυσε τὸ δίχτυον ἐπὶ τῆς γῆς,
μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν
πενσηχοντατριῶν: καὶ τοσούτων ὄν-
των οὐκ ἐσχίσθη σὸ δίχευον.
12 Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ἰησοῦς
Δεῦτε ἀρισσήσατε. ὉὈὐδεὶς δὲ
ἐσόλμα τῶν μαθητῶν ἐξε]άσαι αὐ-
σύν' Σὺ τίς εἶ; Εἰδόσες ὅτι ὁ Κύ-
ριός ἐστιν. ἡλ
19 "Ερχε]αι οὖν ὁ Ἰησοῦς, χαι
λαμβάνει σὺν ἄρτον, καὶ δίδωσιν
αὐτοῖς, καὶ τὸ ὀψάριον ὁμιοίως.
14 Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη
ὁ Ἰησοῦς «τοῖς μαθηταῖς αὑτοῦ,
ἐγερθεῖς ἐχ νεχρῶν.
15 Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει
τῷ Σίμωνι Πέσρω ὁ ᾿Ιησοῦς" Σίμων
᾿Ιωνᾶ, ἀγαπᾷς µε πλεῖον σούσων ;
Λέγει αὐτῷ" Ναὶ Κύριε" σὺ οἶδας
ὕτι φιλῶ σε. λέγει αὐτῷ" Βόσκε
ἡ»
τὰ ἀρνία μου.
16 Λέγει αὐτῷ πάλιν δεύτερον"
Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς µε; Λέγει
αὐτῷ: Ναὶ Κύριε: σὺ οἶδας ὅτι
φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ" Ποίμαινο
τὰ πρόξατά μου.
117 Λέγει αὐτῷ τὸ τρίφον" Σί-
ὃν ἠγάπα ὃ ᾿Ιησοῦς, τῷ Πέτφω" ἱ μων Ἰωνᾶ φιλεῖς µε; Ἐλυπήθη ὁ
σαρ. 31.
Πέτρος, ὅτι εἶπεν αὐτῷ φὸ τρίτον"
Φιλεις µε; Ἰζαὶ εἶπεν αὐτῷ" Κύ-
ιε, σὺ πάνΊα οἶδας, σὺ γινώσχεις
σι φιλῶ σε. Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰη-
συῦς' Βύσχε τὰ πρόξα]ά µου"
18 ᾿Αμὴν, ἀμνὴν λέγω σοι, ὅτε
δρ νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν, καὶ
περιεπάτεις ὅπου ἤθελες" ὅταν δὲ
γηράσῃς, ἐχ]ενεῖς τὰς χεῖράς σου,
λαὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου
οὐ θέλεις.
19 Τοῦτο δὲ εἶπε, σημαίνων
ποίῳ ϑανάτῳ δοξάσει σὺν Θεύν" καὶ
τοῦτο εἰπὼν, λέγει αὐτῷ" ᾿Ακολού-
θει μιοι.
90 ᾿Επιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος
Βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ
ἸΙησοῦς, ἀκολουθοῦνΊα, ὃς καὶ ἀνέ-
σε» εν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος
αὐ» ηὔ, καὶ εἶπε" Κύριε, τίς ἐσσὶν ὃ
παραδιδούς σε;
ΚΑΤᾺ ΙΩΑΝΝΗΝ, τσι
ΦΊ Τοῦτον ἰδὼν ὃ ἔτεος λέγε [
σῷ Ἰησοῦ: Κύριε, οὗτος δὲ τί:
22 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς' ᾿Εὰν
αὐτὸν ϑέλω μένειν ἕως ἔρχομιαι, τὶ
πρύς σε; Σὺ ἀκολούθει μοι. ὁ
Φα ΄Ἐξήλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος
εἰς τοὺς ἀδελφοὺς, ὅτι ὁ μαθηϊὴς
ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει" καὶ οὐκ εἰ-
πεν αὖσ ᾧ ὃ Ἰησοῦς, ὅτι οὐκ ἀποῦ-
νήσκει' ἆλλ.᾽ Εάν αὐτὸν ϑέλω
μένειν ἕως ς ἔρχομαι, σί πρός σεφ
Φ4 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ
μαρ]υρῶν περὶ τούτων, καὶ γξάγαρ
ταῦτα" καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής
ἐστιν ἣ μαρ]υρία αὐτοῦ.
Φ5 "Εστι δὲ κ ἄλλα πολλὰ
ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅ ἅτινα ἐὰν
γράφνϊαι καθ᾽ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι
φὸν κύσμιον χωρῆσαι τὰ γραφόμινα
βιδλία. ᾽Αμήν.
ΠΡΑΞΒΕΙΣ
ΤΩΝ ΑΡΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
Κεφ. ά. 1.
| όν ΝῚ μὲν πρῶτον λόγον ἐπο-
νησάμην περὶ πάντων, ὦ
Θεύφιλε, ὧν ἤρξαῖο ὃ Ἰησοῦς ποιεῖν
φε καὶ διδάδκειν,
Ω ἼΑχρι ἧς ἡμέρας ἐνειλάμιενος
τοῖς ἀποστόλοις διὰ πνεύμιαῖος
ἁγίου, οὓς ἐξελέξατο, ἀνελήφθη"
8 Οἷς καὶ “παρέστησεν ἑαυτὸν
ζῶντα μετὰ τὸ παϑεῖν αὐτὸν, ἐν
πολλοῖς σεχµηρίοις, δι’ ἡμερῶν σεζ-
σαράχοντα ἐπ]ανόμενος αὐτοῖς, καὶ
λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ
Θεοῦ:
4 Κα: δυναλιζόμιενος παρήσσει-
λεν αὐτοῖς ἀπὸ “Ἱεροσολύμων μὴ
χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν
ἐπαγγελίαν τοῦ πα]ρὸς ἣν ἠκού-
σατέ µου"
δ Ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐςάπ]ισεν
εν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ θαπσισθήσεσθε εν
πνεύμαῖι ἁγίῳ οὐ μετὰ πυλλὰς
ταύτας ἡμέ ἐρας.
6 Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπη-
βώτων αὐτὸν, λέγοντες Ἱκύριε. εἰ
ἐν τῷ χρύνῳ τούτῳ ἀποχαθιστανενο
σὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;
7 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς: Οὐχ
ὑμῶν ἐστι γνῶναι χβύνους ἢ χαι-
ροὺς, οὓς ὁ πα]ὴρ ἔθετο ἐν ση ἰδίᾳ
ἐξουσίᾳ"
το
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. |.
8 ᾿Αλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελ- | νομιένου ὁδηγοῦ τοῖς συλλαξοῦσι σὺν
θόντος τοῦ ἁγίου πνεύµατ ος ἐφ᾽
ὑμᾶς" καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρε ες ἐν
σε “Ἱερουσαλὴμ, χαὶ ἐν πάσῃ τῇ
Ἰουδαία καὶ Σαμαρεία, καὶ ἕως
ἐσχάτου «Ὡς γης.
8. Καὶ ταῦτα εἰπὼν, (λεπόν]ων
αὐτῶν ἐπήρθη, χαὶ γερξλη ὑπέλαξεν
αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
10 Καὶ ὡς ἀτενίζον]ες ἦσαν εἰς
σὸν οὐρανὸν, πορευομένου αὐτοῦ, καὶ
ἰδοὺ, ἄνδρες δύο παρειστήχεισαν αἎ-
τοῖς ἐν ἐσθητ ι λευχῇ-
11 Οἱ καὶ εἶπον" "Ανδρες Γα-
λιλαῖοι, τί ἑστήχατε ἐμιδλέποντες
εἰς τὸν αὐρανόν : Οὗτος ὁ ἸΙησοῦς ὁ
ἀναληφϑεὶς ἀφ᾽ ὑμῶν εἰς τὸν ἀρανὸν,
οὕτως ἐλεύσεται ὃν τρόπον ἐθεάσασ-
δε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.
19 Τόσε ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερου-
σαλὴμι ἀπὸ ὄρους «οὔ καλουμένου
ἐλαιῶνος, ὅ ἐστιν ἐγγὺς ἹἹερουσα-
λὴμ,, σαξξάτου ἔχον ὁδόν.
13 Καὶ ὅτε εἰσῆλθον, ἀνέξησαν
εἰς σὸ ὑπερῷον, οὗ ἦσαν χαταμέ-
νονΊες ὅ.τε Πέτρος καὶ Ἰάκωξος, Ὁ
Ἰωάννης καὶ ᾿Ανδρέας, Φίλιππος
καὶ Θωμᾶς, Βαρθολομαῖος ΧΣ Ματ-
θαῖος, ᾿Ιάκωξος ᾿Αλφαίου καὶ Σί-
µων ὃ Ζηλω]ὴς, καὶ ᾿Ιούδας Ἰα-
χώξου"
14 Οὗτοι πάνΊες ἦσαν π' προσχαρ-
σεροῦντες ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῆ
καὶ τῇ δεήσει, συν γυναιξὶ, Ὢὶ Μα-
εἰα τῇ μητρὶ τοῦ Ἰησοῦ, καὶ σὺν
τοῖς ἀδε ελφοῖς αὐσοῦ.
15 Καὶ ἐγ ταῖς ἡμέραις ταύ-
σαις ἀναστὰς Πέτρος ἐν μέσῳ τῶν
μοθητῶν, εἶπεν" ἦν τε ὄχλος ὀνο-
µάσων ἐπὶ σὺ ἀντὸ ὡς ἑκατὸν εἴχοοιν
16 "Άνδρες ἀδελφοὶ, ἔδει πλη-
βωθῆναι σὴν γεαφὴν φαύσην, ἣν
προεῖπε τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιν' διὰ στό-
ματος Δαξιδ, περὶ Ἰούδα τοι "ε-
ο...
Ἰησοῦν,
17 Ὅτι χαϊηριθμιημένος ἢ ἦν σὺν
ἡμῖν, καὶ ἔλαχε τὸν κλῆρον τῆς
διακονίας ταύτης.
18 Οὗτος μὲν οὖν ἐκσήσασο χω-
βίον ἐκ τοῦ μισθοῦ «ἧς ἀδικίας" καὶ
πρηνὴς γενόμενος ἐλάχησε μέσος.
χαὶ ἐξε χύθη πάντα τὰ σπλάγχνα
αὐτοῦ"
19 Καὶ γνωσσὸν ἐγένετο πᾶσι
τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ, ὥστε
χληθῆναι τὸ χωρίον ἐχεῖνο σῇ ἰδία
διαλέκ]ῳ αὐτῶν, ᾿Ακελδαμὰ, σου-
σέστι, χωρίον αἴμαί ες,
30 Γέγραπται γὰρ ἐν βίδλῳ
ψαλμῶν: «“ Τενηθήσω ἡ ἔπαυλις
αὐτοῦ ἔρημος, κα μὴ ἔστω ὁ καἸοικῶν
ἐν αὐτῇ. Καί: Τὴν ἐπισχοπὴν
αὐτοῦ λάξοι ἕτερος."
1] Δεῖ οὖν τῶν συνελθόνΊων
ἡμῖν ἀνδρῶν ἐν πανεὶ χρόνω, ἐν ᾧ
εἰσῆλθε καὶ ἐξῆλθεν ἐφ᾽ ἡμᾶς ὃ
Κύριος ος.
δο "Αεξάμενος ἀπὸ τοῦ θαπτίσ.
μαῖος Ἰωάννου ἕως σῆς ἡμέρας ἧς
ἀνελήφϑη ἀφ᾽ ἡμῶν, µάξΊυβα τῆς
ἀναστάσεως αὐτοῦ γενέσθαι σὺν
ἡμῖν ἕνα σούσων.,
95 Καὶ ἔστησαν δύο, Ἰωσὴφ
σὸν καλούμιενον Βαρσαξᾶν, ὃς ἐπεκ-
λήθη ᾿Ιοῦστος, καὶ Ματθίαν.
94 Καὶ προσευξάμενοι εἶπον"
Σὺ Κύριε, χαρδιογνῶστα πάντων,
ἀνάδειξον ἐχ τούτων τῶν δύο, ἕνα, ὃν
ἐξελέξω,
25 Λαξεῖν σὺν χλῆρον τῆς δια-
κονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς, ἐξ
ἧς παρέξη Ἰούδας, πορευθῆναι εἰς
φὺν τόπον τὸν ἴδιον.
96 Καὶ ἔδωχαν κλήρους αὐτῶν,
καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ Ματθίαν,
καὶ συγκατεψηφίσθη μεσα τὖν ἓν-
ὄεκα ο τοσσόλων.
σαρ. 2.
Κεφ. 6. 9.
Ι ΑἹ ἐν σῷ συμπληροῦσθαι
σὴν ἡμέραν σης ΤΠεντηκοσ-
τῆς, ἦσαν ἅπαντες ὑμιοθυμιαδὺν ἐπι-
τοαυτύ"
9 Καὶ ἐγένεϊο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐ-
"ανοῦ ἦχος ὥσπερ φεβομς ένης πνοῆς
διαίας, } καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον σὸν οἰ-
κον οὗ ἦσαν χαθήµενοι.
35. Καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαµερι-
ζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρὺς, ἑκά-
θισέ τε ἐφ᾽ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν.
4 Καὶ ἐπλήσθησαν ἅπανῖες
«νεύματος ἁγίου, καὶ ἤρξανο λα-
λεῖν ἑφέραις γλώσσαις, καθὼς τὸ
«νεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσ-
θαι.
ὅ Ἦσαν δὲ ἐν Ἱερουσαλὴμ, κα-
σοιχοῦνΊες ᾿Ιουδαῖυι, ἄνδρες εὐλα-
Σεῖς, ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ
τὸν οὐρανόν.
ΟΥ ΤΙ ἐνομένης δὲ τῆς φωνῆς ταύ-
ἔς, συνῆλθε σὸ πλῆθος, καὶ συνε-
χύθη" ὅτι ἤκουον εἷς ἕκαστος ση
ἰδία διαλέκτω λαλούντων αὐτῶν.
7 ᾿Ἐξίότανσο δὲ πάντες καὶ
ἐθαύμαζον, λέγοντες πρὸς ἀλλή-
λους" Οὐκ ἰδοὺ πάντες οὗτοί εἰσιν
εἰ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι ;
8 ΚΚαὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕχασ-
τος σῇ ἰδίο, διαλέκ]ω ἡμιῶν ἐν ἧ
ἐγεννήθημιεν ;
9 Πάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ Ἔλα-
μισαι, καὶ οἱ κα]οικοῦντες τὴν Με-
σοποἸαμίαν, ᾿Ιουδαίαν σε καὶ ἵζαπ-
παδοχίαν, Πόντον καὶ τὴν ᾿Ασίαν,
10 Φρυγίαν τε καὶ Παμφυλίαν,
Αἴγυπτον, καὶ τὰ μέρη τῆς Λιβύης
φῆς χατὰ Κυρήνην, καὶ οἱ ἐπιδη-
Μεῦν]ες “Ῥωμιαῖοι, ᾿Ιουδαῖοί σε καὶ
προσήλυτοι,
11 Κρῆτες Ὁ ΓΑραξες, ἀκούομεν
οσον αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις
γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τῷ 955
15”
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 113
19 ᾿Ἐξίστανο δὲ πάνεες καὶ
διηπόρουν, ἄλλος πρὸς ἄλλ.ον λέ-
γοντες" Τί ἂν ϑέλοι τοῦτο εἶναι :
19 Ἔτεροι δὲ χλευάζον]ες τὴς:
γον Ὅτι γλεύκους μιεμιεστωμιένοι
εἰσί.
14 Σταθεὶς δὲ Π
ἕνδε εχα. ἐπῆρε σὴν “φωνὴν αὑτοῦ,
ἀπεφ θέγξα]ο αὐτοῖς" "Ανδρες ου-
δαῖοι, καὶ οἱ χα]οικοῦντες Ἵερουσα-
λὴμ, ὁ ἅπανϊες, σοῦτο ὑμῖν γνωστὸν
ἔστω, καὶ ἐνωτίσασθε τὰ ῥήματά
μου”
15 Οὐ γὰρ, ὡς ὑμεῖς ὑπολαμ-
δάνε]ε, οὗτοι μεθύουσιν" ἔστι γὰρ
ὥρα τρίτη τῆς ἡμέ έρας"
10 ᾿Αλλὰ σοῦτό ἐστι σὺ εἴρη-
μένον διὰ τοῦ προφήτου Ἰωήλ.
117 ““ Καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάταις
ἡμέραις, λέγει ὁ Θεὺς, ἐχχε εῶ ἀπὸ
τοῦ πνεύµα]ός µου ἐπὶ πᾶσαν σάρ-
χα" καὶ πρυφη]εύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν
χαὶ αἱ θυγατέρε ς ὑμῶν, καὶ οἱ νεα-
νίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται, καὶ
οἱ πρεσξύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπ-
νιασθησονῖαι.
18 Καί γε ἐπὶ τοὺς δούλους µου
καὶ ἐπὶ τὰς δούλας μου ἐν ταῖς
ἡμέραις ἐχείναις ἐχχεῶ ἀπὸ τοῦ
πνεύματός µου, καὶ προφητεύσουσι"
19 Καὶ δώσω τέρατα ἐν τῷ
οὐρανῷ ἄνω, καὶ σημεῖα ἐπὶ τῆς
γῆς κάτω, αἷμα χαὶ πῦρ καὶ ἀτμί-
δα καπνοῦ.
420 Ὃ ἥλιος μεταστραιφήσεται
εἰς σκύτος, Ἂ ἣ σελήνη εἰς αίμιαν
πρὶν ἣ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου
τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ.
41 Καὶ ἔσται, πᾶς ὃς ἂν ἐπι-
καλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου, σωδῆ-
σαι.
99 "Ανδρες Ἰσραηλίται, ἀκάσα-
Πέτρος σὺν τοῖς
Δ
σε τοὺς λόγους σπούτους" ᾿Ιητοῦν
σὺν Ναζωραῖον, ἄνδρα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ
ἀωεδεξεννμένου εἰς ὑμᾶς, Δυνάμεσε
“-
174
χαὶ τέρασι καὶ σημείοις, οἷς ἐποίησε
δι᾽ αὐτοῦ ὃ Θεὺς ἐν μέσῳ ὑμῶν, κα-
κ ει αὐτοὶ οἰ δῖε,
3. Τοῦτον τῇ ὡρισμένῃ βουλῇ
νο προγνώσει τοῦ Θεοῦ ἔχδοτον
λαθυνσες, διὰ χειρῶν ἀνόμων προσ-
πήζαν]Ίες Σ διεῖλεῖε:
ον Ὃν ὁ ὁ Θεὸς ἀνέστησε, λύσας
σας ὠδῖνας τοῦ ϑανάτου, καθότι οὐχ
ἣν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτὸν ὑπ᾽
αὐτοῦ.
Φ6 Δαξὶδ γὰρ λέγει εἰς αὐτόν"
δ Πεοωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μια
διὰ παντὺς, τι ἐκ δεξιῶν μου ἐσεὶν,
ἵνα. μνὴ σαλευθῶ.
26 Διὰ σοῦσο εὐφβάνθη ἡ καρδία
μου, καὶ ἠγαλλιάσα]ο ἡ γλῶσσά
μου" ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασ-
χηνώσει ἐπ᾽ ἐλπίδι"
21 Ὅτι οὐχ ἐγκα]αλείψεις τὴν
ψυχήν µου εἰς ὥδου, οὐδὲ δώσεις
σὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν.
28 ᾿Εγνώρισάς μοι ὑδοὺς ζωῆς"
πληρώσεις με εὐφροσύνης μετὰ τοῦ
ᾳροσώπου σου.”
99 "Άνδρες ἀδελφοὶ, ἐξὸν εἰπεῖν
μετὰ παῤῥησίας πρὸς ὑμᾶς σ περὶ φοῦ
πατβιάξχου Δαξιὸ, ὅσι καὶ ἐτελεύ-
σησε χα. ἐτάφη, καὶ τὸ μνῆμα αὖ-
τοῦ ἐστιν ἐν ἡμῖν ἄχρι τῆς ἡμέρας
ταύτης.
30 Προφήτης οὖν ὑπάρχων, 3)
εἰδὼς ὅτι ὄρχῳ ὤμοσεν αὐτῷ ὁ Θεὺς,
ἐκ χαρποῦ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ τὺ
κατὰ σάρκα ἀναστήσειν τὸν Χρισ-
σὺν, καθίσαι ἐπὶ «οὔ Ἀβόνου αὐτοῦ"
Ὄχι Ππροϊδὼν ἐλάλησε περὶ «τῆς
ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὅσι οὐ
κατελείφθη ἡ { ψυχὴ αὐτοῦ εἰς δου,
οὐδὲ ἡ σὰρξ αὐτοῦ εἰδε διαφϑοράν.
89 Τοῦτον σὸν ᾿Ιησοῦν ἀνέστη-
σεν ὁ Θεὺς, οὗ πάνΊες ἡμεῖς ἐσμιεν
μάγτνρες.
93. Τῇ δεξιᾷ οὖν τοῦ Θεοῦ ὑψω-
θεὶς, σήν τε ἐπαγγελίαν σοῦ πνεύ-
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 2.
μαῖος «οὔ ἁγίου λαξὼν παρὰ σοῦ
πατρὺς, ἐξέχεε τοῦτο ὃ νῦν ὑμεῖς
θλέπεῖε καὶ ἀκούεϊε.
94 Οὐ γὰρ Δαξὶδ ἀνέξη εἰς
τοὺς οὐρανούς" λέγει δὲ αὐτός"
“Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ χυρίῳ μου,
κάθου ἐκ δεξιῶν µου,
8ὅ Ἕως ἂν ϑῶ τοὺς ἐχθρούς σου
ὑποπύδιον τῶν ποδῶν σου.
96 ᾿Ασφαλῶς οὖν γινωσχέ τῳ
πᾶς οἶχος Ἰσραὴλ, ὅτι κ) Κύριον ἐπ
Χριστὸν αὐτὸν ὁ Θεὸς ἐποίησε, τοῦ-
σον τὸν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώ-
σαῖς.
51 ᾿Ακούσανϊες δὲ κα]ενύγησαν
ση καρδία, εἰπόν σε πρὸς σὸν Πέ-
σρον καὶ σοὺς λοιποὺς ἀποστόλους
ΤΊ ποιήσομιεν, ἄνδρες ἀδελφοί; 5
98 Πέσρος δὲ ἔφη πρὸς αὐτούς
Με]ανοήσατε, καὶ βαπ]Ίισθήτω
ἔχασσος ὑμῶν ἐπὶ σῷ ὀνόμα]ι Ἰησοῦ
Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρῖιῶν' καὶ
λήψεσθε τὴν δωρεὰν «οῦ ἁγίου
πνεύμιαῖος"
99 ὝὙμιν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγε-
λία καὶ τοῖς σέχνοις ὑμῶν, καὶ πᾶσι
τοῖς εἰς μαχρὰν, ὅσους ἂν προσχα-
λέσηϊαι Ἰζύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
40 "Ἑτέροις τε λόγοις πλείοσι
διεµιαρ]ύρεσο, ) παρεκάλει, λέγων"
Σώθη]ε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σχολιᾶς
σαύσης.
41 Οἱ μὲν οὖν ἀσμένως ἀπελεζά-
μενοι τὸν λόγον αὐτοῦ, ἐξαπ]ίσθη-
σαν" καὶ προσε]έθησαν ση ἡμέρᾳ
ἐκείνη “ψυχαὶ ὡσεὶ φρισχίλιαι.
49 Ἦσαν δὲ προσκαρ]εροῦντες
τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων, καὶ τῇ
κοινωνία, καὶ τῇ χλάσει τοῦ ἄρτου,
χαὶ ταῖς προσευχαῖς.
48: Ἐγένετο δὲ πάση ψυχῆ
φύξΘ»: Πολλά σε πσέρατα καὶ
σημεῖα διὰ τῶν ἀποστόλων ἐγί-
νεο.
44 Τάνσες δὲ οἱ σισσβύονσες
πρ. 8.
ἦσαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ, καὶ εἶχον ἅπαν]α
κοινά"
45 Καὶ τὰ κ]ήματα καὶ τὰς
ὑπάρξεις ἐπίπραύκον, καὶ διεμιέριζον
αὐτὰ πᾶσι, καθύτι ἄν τις χρείαν
εἰ χ6
40 Καθ) ἡμέραν σε προόκαρτε-
βοῦντες ὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ ἵερῳ,
κλῶντές τε κατ᾽ οἶχον ἄρτον, μεῖς-
λάμβανον τροφῆς ἐν ἀγαλλιάσει
καὶ ἀφελόσητι καρδίας,
47 Αἰνοῦντες τὸν Θεὸν, καὶ
ἔχοντ ες χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν.
Ὁ δὲ Καὶ Κύριος προσεῖίθει φοὺς σωζο-
μένους καθ’ ἡμέραν τῇ ἐκκλησίᾳ.
Κεφ. γ΄. 8.
1 Πὶ τὸ αὐτὸ δὲ Πέτρος καὶ
᾿Ιωάννης ἀνέξαινον εἰς τὸ
ἱερὸν, ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς
φὴν ἐννάτην"
9 [Καί τις ἀνὴρ χωλὸς ἐκ κοιλί-
ας μηρὸς αὑτοῦ ὑπάρχων, ἐξαστά-
Φετο" ὃν ἐτίθουν καθ’ ἡμέραν πρὸς
σὴν ϑύραν τοῦ ἱεροῦ. τὴν λεγομένην
“Ὡραίανν σοῦ αἰτεῖν ἐλεημοσύνην
παρὰ σῶν εἰσπορε υομιένων εἰς σὸ
ἱερόν"
8 Ὃς ἰδὼν Πέτρον καὶ Ἰωάννην
μέλλονΊας εἰσιέναι εἰς τὸ ἱερὸν, ἠρώ-
σα ἐλεημοσύνην.
4 ᾿Ατενίσας δὲ Πέ ἔτρος εἷς αὐ-
σὸν σὺν τῷ ᾿Ιωάννῃ, εἶπε: Βλέψον
εἰς ἡμᾶς.
5 Ὁ δὲ ἐπεῖχεν αὐτοῖς, προῦ-
δοκῶν σι παρ᾽ αὐτῶν λαθεῖν.
ϐ Εἶπε δὲ Πέτρος" ᾿Αργύριον
καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι" ὃ δὲ
ἔχω, φοῦτό σοι δίδωμι" Ἐν τῷ ὀνό-
μαῖι Ἰησοῦ Χριστοῦ σοῦ Ναζωραία
ἔγειραι καὶ περιπ τάτει.
Ἰ Καὶ πιάσας αὐτὸν τῆς δεξιᾶς
χειρὸς ἤγειρε' παραχρῆμα δὲ ἐσ-
«εἐρεώθησον πυννυ αἱ βάσεις καὶ
τὰ ὄφυρά.
ΤῺΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 175
8 Καὶ ἐξαλλόμενος ἔστη, χαι
περιεπάτει" καὶ εἰσηλθε σὺν αὐτοῖς
εἰς τὸ ἱερὸν, περιπατῶν καὶ ἁλλό-
ενος, καὶ αἰνῶν σὸν Θεόν.
ϱ Καὶ εἶδεν αὐτὸν πᾶς ὁ λαὺς
περιπατοῦντα καὶ αἰνοῦντα τὺν
Θεόν"
10 ᾿Επεγίνωσχόν σε αὐτὸν ὅτι
οὗτος ἦν ὁ πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην
καθήµενος ἐπὶ τῇ Ὡραία πύλῃ τοῦ
ἱεροῦ: καὶ ἐπλήσθησαν ϑάμιξους κ)
ἐκστάσεως ἐπὶ τῷ συμεεθηκύσι
αὐτῷ.
11 Κρατοῦντος δὲ τοῦ ἰαθέντος
χωλοῦ τὸν Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην,
συνέδραµ.ε πρὸς αὐτοὺς πᾶς ὃ λαὺς
ἐπὶ τῇ στοὰ τῇ καλουμένη Σολο-
μῶνϊος, ἔκθαμιςοι.
19 ᾿Ιδὼν δὲ Πέτρος ἀπεχρίναῖο
πρὸς τὸν λαύν: "Ανδρες Ἱσραηλί-
σαι, τί ϑαυμιόζεϊε ἐπὶ τούτῳ, ἣ
ἡμῖν σί ἀτενίζεῖε, ὡς ἰδίᾳ δυνάμει
ἢ εὐσεξείᾳ πεπονηκόόι τοῦ περιπα-
φεῖν αὐτόν ;
13 Ὃ Θεὸς ᾿Αδραὰμ, Ὁ Ἰσαὰκ
Ἰακὼς, ὁ Θεὸς τῶν πα]έρων
ἡμῶν ἐδόξασε τὸν παῖδα αὑτοῦ ᾽1η-
σοῦν, ὃν ὑμεῖς παρεδώχα]ε, καὶ ἦρ-
νήδασθε αὐτὸν κα]ὸ πρόσωπον ΤΤι-
λάτου, χρίνανΊος ἐκείνου ἀπολύειν"
14 Ὕμεϊς δὲ τὸν ἅγιον καὶ δί-
καίον ἠρνήσασθε, καὶ ἠτησασὸς ἄν-
δρα φονέα χαρισθηναι ὑμῖν"
15 Τὸν δὲ ἀρχηγὺν τῆς ζωῆς
ἀπεκ]είνα]ε ν ὃν ὁ Θεὺς ἤγειρεν ἐκ
νεχρῶν, οὗ ὯΙ μεῖς μάρ]υρές ἐσμεν.
16 Καὶ ἐπὶ τῇ πίστει τοῦ ὀνό-
μαῖος αὐτοῦ, τοῦτον ὃν ϑεωρεῖτε μι
οἰδαῖε, ἐστερέωσε σὸ ὄνομα αὐτοῦ"
Ὢ ᾗ πίστις ἡ δι αὐτοῦ ἔδωκεν αὖ-
τῷ τὴν ὁλοκληρίαν ταύτην ἀπέναν]ρ
πάνΊων ὑμῶν.
17 Ἰζαὶ νῦν, ἀδελφοὶ, οἶδα ὅφ
κα]ὰ ἄγνοιαν ἐπράξαϊε, ὥσπερ καὶ
οἱ ἄρχοντες ὑμῶν"
176
18 Ὁ δὲ Θεὸς ἃ προχατήγγειλε
διὰ στόµα]ος πάντων τῶν προφηϊῶν
αὑτοῦ, παθεῖν σὸν Χριστὸν, ἐπλή-
ωσὲν οὕτω.
19 Μεϊανοήσατε ς οὖν χαὶ ἐστό-
σρέ έψαῖε, εἰς τὸ ος ιφϑῆναι ὑμῶν
σὰς ἅμαρτ ίας" πως ἄν ἔλθωσι
καιροὶ ΑΛ ἡξεὶο ἀπὸ προσώπου
τοῦ Κυρίου,
φῦ Καὶ ἀποστείλῃ σὺν προχε-
χε ειριδμιένον ὑμῖν Ἰησοῦν Χμσαίν'
ΦΙ Ὃν δεῖ οὐρανὸν μὲν δέξασϑαι
ἄχρι χρόνων ἀπ ποχαἸαστάσεως πάν-
ζων ὧν ἐλάλησεν ὗ Θεὺς διὰ στό-
µα]Ίος πάντων ἁγίων αὑτοῦ προφη-
σῶν ἀπ᾽ αἰῶνος.
99 Μωσῆς μιὲν γὰρ“ πρὸς σὲς πα-
τέρας εἶπεν" Ὅσι ““ προφήτην: ὑμῖν
ἀναστῆσει Κύριος ὃ θε εὸς ὑμῶν ἐκ
φῶν ἀδελφῶν ὑμῶν, ὡς ἐμέ" αὐτοῦ
ἀκούσεσδε κα]ὰ πάνσα ὅσα ἂν λα-
λήσῃ πρὸς ὑμᾶς.
935 Ἔσται δὲ, πᾶσα ψυχὴ,
ἥτις ἂν μὴ ἀχούσῃ τοῦ προφήσο
ἐχείνου, ἐξο)ιοθρευδήσεται ἓκ τοῦ
λαοῦ.᾽
Φ4 Καὶ πόνϊες δὲ οἱ προφῆται
ἀπὸ Σαμουὴλ καὶ τῶν καθεξῆς, ὅσοι
ἐλάλησαν, καὶ προχα]ήγγειλαν τὰς
ἡμέρας ταύτας.
Φ5 Ὑμεῖς ἐστε υἱοὶ σῶν π' προφη:
σῶν, καὶ σῆς διαθήκης ᾗ ἧς διέθετο ὁ
Θεὺς πρὸς τοὺς πα]έρας ἡμῶν, λέ-
γων πρὸς ᾿Αδραάμ; ““Ὁ σῷ σπέρ-
ματί σου ἐνευλ. υγηθήσονῖαι πᾶσαι
αἱ πα]ριαὶ σῆς γῆς."
26 “Ὑμίν πρῶτον ὁ Θεὸς ἆνασ-
φςησας τὸν παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν,
ἀπέστειλεν αὐτὸν εὐλογοῦν]α ὑμᾶς,
ἐν τῷ ἀποστρέφειν ἕχαστον ἀπὸ τῶν
τονηριῶν ὑμῶν.
- Κεφ. δ΄. 4
| ΑλούνΊων δὲ αὐτῶν πρὸς σὸν
λιν, ἐπέστησαν «ὐςοαῖς οἱ
ΠΡΑΕΗΕΗΙΣ
(ἀρ 4
ἱερεῖς καὶ ὃ στραϊηγὺς τοῦ ἱεροῦ, Ὁ
οἱ Σαδδουκᾶιοι,
ῷ Διαπονούμενοι διὰ τὸ διδάσχειν
αὐτοὺς τὸν λαὺν, καὶ χαἸαγγέλλειν
ἐν τῷ Ἰησοῦ τὴν ἀνάστασιν τὴν ἐκ
νεχρῶν"
85. Καὶ ἐπέξαλον αὐτοῖς «τὰς
χεῖρας, χαὶ ἔϑενῖο εἰς τήρησιν εἰς
σὴν αὔριον: ἦν γὰρ ἑσπέρα ἤδη.
4 ἸΠολλοὶ δὲ τῶν ἀκουσάν]ων
φὸν λόγον, ἐπίστευσαν" καὶ ἐγεν-
ἤδη ὃ ἀριθμὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ
χιλιάδες πένῖε.
5 Ἔγένεϊο δὲ ἐπὶ σὴν αὔριον
συναχθῆναι αὐτῶν τοὺς ἄρχονϊας χ)
πρεσξυἹέρους καὶ γραμμαῖεῖς εἰς
Ἱερουσαλὴμ,
ϐ. Καὶ Ανναν σὺν ἀρχιερέα, κ)
Καϊάφαν, καὶ Ἰωάννην, καὶ ᾿Αλέξ-
ανδρον, καὶ ὅσοι ἦσαν ἐκ γένους ἀρ-
χιερα]ικοῦ.
Ἵ Ἱζαὶ στήσαν]ες αὐτοὺς ἐν τῷ
μέσῳ, ἐπυνθάνον]ο" Εν ποίᾳ δυνά-
µει ἣ ἐν ποίῳ ὀνόμα]ι ἐποιήσα]ε
φοῦσο ὑμεῖς :
8 Τόσε Πέτρος πλησθεὶς «νεύ-
μα]Ίος ἁγίου, εἰπξ πρὸς αὐτούς"
"Αρχονῖες τοῦ λαοῦ, χαὶ πρεσθύσε-
ρθ! τοῦ Ἰσραὴλ,
9 Εἰ ἡμεῖς σήμερον ἀνακρινήμὸ-
θα ἐπὶ εὐεργεσίᾳ ἀνθρώπου ασδε-
νοῦς, ἐν τίνι οὗτος σέσωσται"
10 Τνωδσὺν ἔστω «ἄσιν ὑμῖν
καὶ παν] τῷ λαῷ Ἰσραὴλ, ὅσι ἂν
σῷ ὀνόμα]ι Ἰησοῦ Χ ριστοῦ «οὔ Να-
φωραίου, ὃν ὑμεῖς ἐστανρώσα]ε, ὃν
ὁ Θεὺς ὄγειρεν ἐκ νεχρῶν, ἐν τούτῳ
οὗτος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμῶν
ὑγιῆς.
11 Οὗτός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξου-
θενηθεὶς ὑφ ὑμῶν σῶν οἰχοδομιούν
σων, ὃ γενόμενος εἰς χεραλὴν γω-
νίας"
19 Καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐ-
δεν! ἣ σω]ηρία" οὔκ “ὰρ ὄνωμά
αρ. 4.
ἐστιν ἕτερον ὑπὸ σὸν οὐρανὸν τὸ
δεδομένον ἐν ἀνθρώποις, ἐν ᾧ δεῖ
σωϑῆναι ἡμᾶς.
19 Θεωροῦνες ὁ δὲ τὴν τοῦ Πέ-
σρου παῤῥησίαν καὶ ᾿Ιωάννου, καὶ
χαϊολιαξόμονοι ὅτι ἄνθρωποι ἀγράμ.-
ματοί εἰσι καὶ ἰδιῶται, ἐθαύμαζον,
ἐτεγίνωσχόν τε αὐτοὺς ὅτι σὺν σῷ
Ἰησοῦ ἧσαν"
14 Τὸν δὲ ἄνθρωπον β λέπονΊες
οὖν αὐτοῖς ἑστῶ: σα, τὸν σεθεραπευ-
μένον, οὐδὲν εἶχον ὁ αν εισεῖν,
16 ΚελεύσανΊες δὲ αὐτοὺς ἔξω
τοῦ συνεδρίου ἀπελθεῖν, συνέξαλον
πρὸς ἀλλήλους,
16 Λέγον]ες" Τί ποιήσομεν τοῖς
ἀνθρώποις τούτοις ; Ὅτι μὲν γὰρ
γνωστὸν. σημεῖον γέγονε δι’ αὐτῶν,
πᾶσι τοῖς κα]οικοῦσιν “Ἱερουσαλὴμ,
φανερὸν, καὶ οὐ δυνάμεθα ἀρνήσασ-
δα!"
17 ᾿Αλλ’ ἵνα μὴ ἐπὶ «λεῖον
δίανεμνηθῆ εἰς τὸν λαὸν, ἀπειλῇ
ἀπειλησώμεδα αὐτοῖς μηκέτ ος
λεῖν ἐπὶ σῷ ὀν μα] τούτῳ μιηδενὶ
ἀνθρώπων.
18 Καὶ χαλέσαν]ες αὐτοὺς,
παρήγγειλαν αὐτοῖς τὸ καθόλου μὴ
φθέγγεσθαι μηδὲ διδάσκειν ἐπὶ τῷ
ὀνέμια]ι τοῦ ᾿Ιησοῦ.
19 Ὁ δὲ Πέτρος καὶ Ἰωάννης
ὀποχριθένῖες πρὸς αὐσοὺς, εἶπον"
Εἰ δίκαιόν ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,
ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ἢ «οὔ Θευῦ,
χβινα!ε.
90 Οὐ δυνάμεθα γὰρ ἡμεῖς, ἃ
εἴδομεν καὶ ἠκούσαμεν, μὴ λαλεῖν.
91 Οἱ δὲ πεοσατειλησάμενοι
ἀπέλυσαν αὐτοὺς, "μηδὲ ἓν εὑρίσχονϊες
τὸ, πῶς χολάσωνται αὐτοὺς, διὰ
«ον λαόν: ὅτι πάνϊες ἐδόξαζον «ὺν
Θεὺν ἐπὶ τῷ γεγονότι"
22 ᾿Ετῶν γὰρ ἦν πλειόνων τεσ-
σανάκονΊα ὁ ἄνθρωπος ἐφ᾽ ὃν ἐγε-
“ύνει τὸ σημιξῖον τοῦτο τῆς ἰάσεως.
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
117
93 ᾿Απολυθέντες δὲ ἦλθον ποὺς
σοὺς" ἰδίους, καὶ ἀπήγγειλαν ὅσα
ς
πρὸς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
πρεσβύτεροι εἶπον.
24 Οἱ δὲ ἀκούσανῖες, ὑμοθυμα-
δὺν ἦραν φωνὴν 3 πεὶς σὺν Θεὸν, καὶ
εἶπον" Δέσπο]α, σὺ ὃ Θεὸς ὗ ποιῆ-
σας σὸν οὐρανὸν χαὶ σὴν γῆν καὶ
σὴν ϑάλασσαν. καὶ πάνΊα «ὰ ἐν
αὐσοῖς,
25 Ὁ διὰ στύμαῖος Δαξὶδ σοῦ
παιδός σου εἰπών" “" Ἵναῖί ἐφρύ-
αξαν ἔδνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν
κενά ;
20 Παρέστησον Ι βασιλεῖς
σης γῆς, καὶ οἱ ἀρχαερ συνηχθη-
σαν ἐπὶ σὺ αὐτὸ κα]ὰ τοῦ Ἰκυξίου ΧΙ
κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ."
21 Συνήχθησαν γὰρ ἐπ᾽ ἀλη-
θείας ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἐπὶ σὺν ἅγιον
παῖδά, σε ᾿Ιησῖν, ὃν ἔχρισας, Ἡρώ-
δης σε καὶ ἸΠύντιος Πιλάτος, αὺν
ἔθνεσι καὶ λαοῖς ᾿Ισραὴλ,
28 ΤΠοιήησαι ὅσα ἣ χείν σου Ἂ ἣ
βουλή σου 4 προώρισε γενέσθαι.
Φ9 Καὶ τὰ ΚΚύριξ, ἔπιδε
ἐπὶ τὰς ἀπειλὰς αὐτῶν, καὶ ὃλς
σοῖς δούλοις σου μετὰ παῤῥησίας
πάσης λαλεῖν τὸν λόγυν σου,
90 Ἐν τῷ τὴν χεῖρά σου ἐκσεί-
νειν σε εἰς ἴασιν, καὶ σημεῖα, καὶ
τέραΊα γίνεσθαι διὰ τοῦ ὀνόμια]ος
τοῦ ἁγίου παιδός σου Ἰησοῦ.
91 Καὶ δεηθέν]ων αὐτῶν ἐσα-
λεύθη ὁ σόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγµέ-
νοι" καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαν]ες πνεύ-
μιαΊος ἁγίου, καὶ ἐλάλουν τὸν λό-
γον τοῦ Θεοῦ μετὰ παῤῥησίας.
89 Τοῦ δὲ ὶ πλήθους σῶν πιστεν
σάντω ἦν Ἡ χαρδία καὶ ψυχή
μία" καὶ οὐδὲ εἰς σι τῶν ὑ παρχόνῖων
αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾽ ἦν
αὐτοῖς ἄπαν]α κοινά.
992 Καὶ μεγάλῃ δυνάμει ἀπε-
δίδουν τὸ μαρτύριον οἱ ἀπύστολοι
νῦν,
178
τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ,
χάρις φε μεγάλη ἦν ἐπὶ πάντας
αὐτούς.
94 Οὐδὲ γὰρ ἐνδεής σις ὑς πΏρχεν
ἐν αὐτοῖς" ὅσοι γὰρ κτήτορες χωρί-
ων ἢ οἰκιῶν ὑπῆρχον, πωλοῦντες
ἔφερον τὰς τιμὰς τῶν σιπρασχομέ-
νων,
85 Καὶ ἐφίθουν παρὰ τοὺς πόδας
σῶν ἀποστόλων" διεδίδοΊο δὲ ἑκάσ-
σῳ καθότι ἄν τις χρείαν εἶχεν.
96 Ἰωσῆς δὲ, ὁ ἐπικληθεὶς Βαρ-
νάξας ὑπὸ τῶν ἀποστόλων, ὃ ἐστι
μι υἱὸς παρακλήσε-
ως, Λευῖσης, Καὶ ζύπριος σῷ γένει,
ποσὶ Ὕπάρχοντος αὐτῷ ἆγε βοῦ,
«πωλήσας ἤνεγκε σὸ χεῖμα, καὶ
ἔθηχε παρὰ σοὺς πόδας σῶν ἀποσ-
φόλων.
Κεφ. έ. δ.
1 Νὴρ δέ τις ᾿Ανανίας ὀνόμαῖι,
ἘΩΕ σὺν Σαπφειρῃ ση γυναιχι
αὑτοῦ, ἐπώλησε κτῆμα"
ῷ Καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ τῆς τι-
μῆς, συνειδυίας καὶ σῆς γυναικὸς
αὐτοῦ" καὶ ἐνέγκας μέρος τι, παρὰ
σοὺς πύδας τῶν ἀποστόλων ἔθη-
χεν.
9 Εἶπε δὲ Πέτρος" ᾽Ανανία,
διατί ἐπλήρωσεν ὃ Σατανᾶς τὴν
καρδίαν σου, ψεύσασθαί σε τὸ «νεῦ-
μα τὸ ἅγιον, καὶ νοσφίσασϑαι ἀπὸ
φῆς τιμῆς τοῦ χωρίου;
4 Οὐχὶ μένον, σοὶ ἔμενε, καὶ
πραϑὲ ν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχε;
ΤῚ ὅτι ἔθου ἐν ση χαρδίᾳ σου τὸ
πρᾶγμα τοῦτο; Οὐκ ἐψεύσω ἀν-
Ἀρώποις, ἀλλὰ τῷ Θεῷ.
5 ᾿Ακούων δὲ ᾿Ανανίας τοὺς
λόγους τούτους, πεσὼν ἐξέψυξε'
ἐγένεϊο φοξος μέγας ἐπὶ “τ
φοὺς ἀκούον]ας ταῦτα.
6 ᾿Δναστάνϊες δὲ οἱ νεώσεβοι
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 5
συνέστειλαν αὐσὺν, καὶ ἐξενέγκαν]ες
ἔδα αν.
ἢ Ἐγένειο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν
διάστημα, » ἡ γυνὴ αὐτοῦ, μὴ εἰ-
δυῖα τὸ γεγονὸς, εἰσῆλθεν.
8 ᾿Απεχρίϑη δὲ αὐτῇ ὁ Πέτρος"
Εἰπέ μοι, εἰ σοσούσου τὸ χωρίον
ἀπέδοσθε; Ἢ δὲ εἶπε' Ναὶ, το
σούτου. ὲ
9. Ὁ δὲ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτήν"
Τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμῖν πειράσαι σὸ
«νεῦμα Κυρίου ; Ἰδιὺ, οἱ πύδες
σῶν Να ἀν]ων σὺν ἄνδρα σου, ἐπὶ
φῇ ϑύρα, καὶ ἐξοίσουσί σε.
10 Ἔπεσε δὲ ασ παραχρῆμα παρὰ
σοὺς πύδας αὖσ οὔ, χαὶ ἐξέψυξεν
εἰσελθόν]ες δὲ οἱ νεανίσχοι εὗρον
αὐτὴν νεχρὰν, καὶ ἐξενέγκανῖει
ἔθαψαν πρὸς σὺν ἄνδρα αὐσῆς.
11 Καὶ ἐγένεῖο φόβος μέγας ἐφ
ὅλην τὴν ἐκκλησίαν, καὶ ἐπὶ πάν
σας τοὺς ἀκούονϊας ταῦτα.
12. Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἆποσ
σόλων ἐγένεῖο σημεῖα καὶ τέξατο
ἐν τῷ λαῷ πολλά: καὶ ἦσαν ὑμο
θυμιαδὸν ἅπαν]ες ἐν φῇ στοᾷ Σολο
μῶνῖος,
19 Τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐσόλ.
μα κολλᾶσθαι αὐτοῖς" ἀλλ᾽ ἐμε-
γάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός.
14 Μάλλον δὲ προσετίθεντο
πισεξύονες τῷ Κυρίῳ, πλήθη ἀν-
δρῶν τε καὶ γυναικῶν"
15 ὍὭσες κα]ὰ τὰς πλα]είας
ἐχφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς, καὶ φιθέναι
ἐπὶ κλινῶν καὶ κραξθάσων, ἱ ἵνα ἐρ-
χομέ νου Πέτρου κᾷν ἡ σκιὰ ἐπισ-
χιάση τινὶ αὐσῶν.
16 Συνήρχεῖο δὲ εν σὺ πλῆθος
σῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἵερου σαλὴμ.,
φέρονΊες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους
ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρ]ων: οἵτινες
ἡ τὰ Ὁ ἅπανῖες.
᾿Αναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς χαὶ
5... οἱ σὺν αὐφῷ' "ἢ ἶσα αἵρεσις
αρ. 8.
τῶν Σαδδουκαίων,
ζήλου"
18 Καὶ ἐπέξαλον τὰς χεῖρας
αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ
ἔθεν]ο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσία.
19 "Αγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς
νυχτὸς ἤνοιξε τὰς “ύρας. τῆς φυλα-
χῆς' ἐ αγαγών σε αὐτοὺς εἶπε"
20 ορεύεσθε, χαὶ σταθέντες
λαλεῖτΞ ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάνΊα
τὰ ῥήματα τῆς ζωης φαύσης.
61 ᾽Ακούσαν]ες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ
σὺν ὄρθρον εἰς τὸ ἱερὸν, καὶ ἐδίδασ-
χο. Παραγενόµενος δὲ ὁ ἀρχιερε-
ὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, συνεκάλεσαν τὸ
συνέδριον καὶ πᾶσαν τὴν γερουσίαν
σῶν υἱῶν ᾿Ἱσραήλ: καὶ ἀπέστειλαν
εἰς σὸ δεσμωτήριον, ἀχθῆναι αὐτούς.
οο Οἱ δὲ ὑπηρέται παραγενό-
μένοι οὐχ εὗρον αὐτοὺς ἐν ση φυλα-
κῇ" ἀναστρέψαν]ες δὲ ἀπήγγει-
λαν,
Φ3 ΛέγονΊες" Ὅσι τὸ μὲν δεσ-
µιω]ήριον εὕρομιεν κεχλεισμένον ὁ ἐν πά-
σῃ ἀσφαλείᾳ, καὶ τοὺς φύλαχας ἑσ-
σῶτας πρὸ τῶν ϑυρῶν" ἀνοίξανγες
δὲ, ἔσω οὐδένα τὕρομιεν.
24 Ὡς δὲ ἤκουσαν τοὺς λύγους
φούτους ὅτε ἱξ ερξ ὺς 1) ὁ στραϊηγὸς
σοῦ ἱεροῦ χαὶ οἱ ἀρχιερεῖς, "ηπύρουν
περ; αὐτῶν, τί ἂν γένοιο τοῦτο.
98 Παραγενόμενος δέ τις ἀπήγ-
εἰλεν αὐτοῖς, λέγων: “Ὅτι ἰδοὺ,
οἱ ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν τῇ φυλαχῇ,
εἰσὶν ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες καὶ διδάσ-
χονῖες τὸν λαόν.
26 Τόσε ἀπελθὼν ὁ στρα]ηγὺς
δὺν τοῖς ὑπηρέταις, ἤγαγεν αὐτοὺς,
οὐ μετὰ βίας" ἐφοθοῦνϊο γὰρ τὸν
λαὺν ἵνα μὴ λιθασθῶσιν.
9] ᾿Αγαγόνϊες δὲ αὐτοὺς ἔστη-
σαν ἐν τῷ συνεδρίῳ" καὶ ἐπηρώση-
σεν αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς,
90 Λέγων" οὐ παραγγελίᾳ
ἐπλήσθησαν
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 119
ἐπὶ τῷ ὀνόμοῖι, σούτῳ ; Καὶ ἰδοὺ,
πεπ ληρώκα]ε φὴν Ἱερουσαλὴ μι «ἧς
διδαχῆς ὑ ὑμῶν, καὶ βούλεσθε ἐπα-
γαγεῖν ἐφ᾽ ἡμᾶς τὸ αἷμα τοῦ ἀνθρώ-
που τούτου.
49 ᾿Αποχριϑεὶς δὲ ὁ ἹΤέτρος καὶ
οἱ ἀπόστολοι, εἶπον" Πειθαρχεῖν
δεῖ Θεῷ ιν ἢ ἀνθρώποις.
80 Ὁ Θεὺς τῶν παϊέρων ἡ ἡμιῶν
ἤγειρεν ᾿Τησοῦν, ὃν ὑμεῖς διεχειρί-
σασὸς κρε ἐμάσανΊες ἐπὶ ξύλου.
91 Τοῦτον ὁ Θεὸς ἀρχηγὺν καὶ
σωτῆρα ὕψωσε ση δεξιᾷ αὑτοῦ,
δοῦναι μετάνοιαν τῷ ᾿Ισραὴλ, καὶ
ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
92 Καὶ ἡμεῖς ἐσμεν αὐτοῦ μάρ-
συρες τῶν ῥημάτων τούτων, καὶ {9
πνεῦμα δὲ τὲ ἅγιον, ὃ ἑδωκέν«ὁ ὁ
Θεὺς τοῖς τεαἰὐαρχοῦσιν αὐτῷ.
99. Οἱ δὲ ἀχοίσανῖες διξαρίονῖο,
καὶ ἐδουλεύον]ο ἀνελεῖν αὐτούς.
94 ᾿Ανασε ἃς δέ τις ἐν σῷ συνε-
δρίῳ φαρισαῖος, ὀνόμια]ι Γαμαλιὴλ,
νομοδιδάσχαλος. σίµιος παντὶ σῷ
λαῷ, ἐκέλευσεν ἔξω βραχύ σι τοὺς
ἀποστόλους ποιῆσαι"
96 Εἰπέ σε πρὸς αὐτούς" "Αν-
ὄρεο Ἰσραηλῖται, προσέχετε ἑαυ]οῖς
ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις, τί μέλ-
λεῖς πράσσειν.
360 Πρὸ γὰρ τούτων τῶν ἡμερῶν
ἀνέ ἔστη Θευδᾶς, λέγων εἶναί σινα
ἑαυτὸν μέγαν, ᾧ προσεκλήθη ἀριθμὸς
ἀνδρῶν ὡσεὶ τε]ραχοσίων" ὃς ἀνηρέ-
θη, καὶ πάνΊες ὅσοι ἐπείθον]ο αὐτῷ,
διελύθησαν. καὶ ἐγένον]ο εἰς οὐδέν.
917 Μετὰ τοῦτον ἀνέστη Ἰούδας
ὃ Γαλιλαῖυς, ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς
ἀπογῥαφῆης. χαὶ ἀπέστησε λαὸν
ἱκανὸν ὑπίσω αὑτοῦ" κακεῖνος ἀπώ-
ἱξτο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθον]ο αὖ-
τῷ, διεσκορπίσθησαν.
ὃ Καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀποῦ-
σηΊε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων. τούτων,
ταρηγγείλαμον ὑμῖν νὴ διδιίσοεῖν, καὶ ἐάσας αὐτούς" ὅτι ἐὰν ἡ ἐξ
150
ΠΡΑΕΞΕΙΣ
αρ. ὃ
ἀνθρώπων ἡ ἢ βουλὴ αὕτη ἣ τὸ ἔργον | Νικάνορα, καὶ Τίμωνα, καὶ Παρ.
σοῦτο, χαἸαλυθήσεται:
89 Εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύ-
νασθε χαταλῦσαι αὐτὸ, µήπο]ε καὶ
ϑεομάχοι εὑρεθησε
40 ᾿Επείσθησαν δὲ
προσχαλεσάμενοι τοὺς ἀποστόλους,
δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν
ἐπὶ σῷ ὀνόμα]ι τοῦ Ἰησοῦ, κ) ἀπέ-
λυσαν αὐτούς.
41 Οἱ μὲν οὖν ἐπορεύον]ο χαί-
ονῖες ἀπὸ προσώπου τοῦ συνεδρίου.
ἔτι ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ κα]ηζ-
ώθησαν ἀτιμασθῆναι"
49 Πᾶσάν σε ἡμέ ραν ἐν τῷ ἱερῷ,
καὶ κατ᾿ οἶκον οὐχ ἐπαύονΊο διδάσ-
κονσες καὶ εὐαγγελιζόμενοι ᾿Ιησοῦν
τὸν Χριστόν.
Κεφ. «΄. 6.
1 τν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις
σληθυνόνσων τῶν μιαθη]ῶν,
ἐγένετο γοϊγυσμὸς τῶν Ἕλληνισ-
σῶν πρὸς τοὺς “Ἑδραίους, ὅτι παρε-
ϑεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ, τῇ καθη-
«Ὁ αἱ χῆραι αὐτῶν.
2 Ἡροσκαλεσάμενοι δὲ οἱ Ἰ δώδε εκα
σὺ πλῆθος τῶν μαθητῶν, εἶπον"
Οὐχ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείν--
ανσας σὺν λόγον τοῦ Θεοῦ, διακο-
νεῖν σραπέδαις.
5 Ἐπισχέψασθε οὖν, ἀδελφοὶ,
ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρ]υρουμένους
ἑπτὰ, πλήρεις πνεύματος ἁγίου κὶ
σοφίας, οὓς καἸαστήσομεν ἐπὶ σῆς
χρείας ταύτης.
4 Ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχή καὶ
«ἢ διαχονίᾳ τοῦ λόγου προόκαρτε-
ρήσομιεν.
ὁ Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον
παν]ὺς τοῦ πλήθους" καὶ ἐξελέξαν-
σο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίσ-
τεως καὶ πνεύματος ἁγίου, καὶ
Φίλιππον, καὶ Ἰρόχορο, καὶ
“ - Ν
αὐτῷ" χαι
|
μενᾶν, καὶ Νιχόλαυν προσήλυτον
᾿Αντιοχέα.
6 Οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ᾱ-
ποστόλων" καὶ προσευζάµενοι ἐπέ-
θηκαν αὐ τοῖς τὰς χεῖρας.
Ἵ Καὶ ὁ λύγος τοῦ Θεοῦ ἤνξανε,
χαὶ ἐκληθύνεΊο ὁ ὁ ἀριθμὸς τῶν µα-
θητῶν ἐν “Ἱερουσαλὴμ, σφόδρα"
πολύς σε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον
ση ασε
Στέφανος δὲ πλήρης πίόσεως
ἐνάμεὼς ἐποίει σέραΊα καὶ
σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ.
9 ᾿Ανέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ
ς συν νά τον σης λεγομένης Δι-
δ, τίνω Μο θ. Ἰυρηναίων, κ) ᾿Αλεξ-
ανδρέων, καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ
Ασίας, συζητοῦντες σῷ Στεφάνῳ"
10 Καὶ οὐχ ἴσχνον, ἀντιστῆναι
τῇ σοφία χαὶ τῷ πνεύμιαῖι ᾧ ὦ ἐλάλει.
11 Τόσε ὑπέδαλον ἄνδρας λέ-
γοντας' Ὅςι ἀχηχόαμεν αὐτοῦ λα-
λοῦντος ᾿ῥήμαῖα βλάσφημα εἰς
Μωσην καὶ τὸν Θεόν.
19 Συνεχίνησάν σε τὸν λαὸν καὶ
τοὺς πρεσουἹέρους χαὶ σοὺς γραμ.-
μαπεῖς. καὶ ἐπιστάν]ες συνήρπασαν
αὐτὸν, καὶ ἤγαγον εἰς σὸ συνέ-
ριον.
13 "Εστησάν σε µάρΊυρας ψευ-
δεῖς, λέ ἐγονῖας" Ὃ ἄνθρωπος οὗτος
οὐ παύεϊαι ῥήματα βλάσφημα λα-
λῶν κατὰ τοῦ τύπου τοῦ ἁγίου τού-
σου καὶ τοῦ νύμιου"
14 ) Ακηκύαμεν γὰρ αὐσοῦ λέ
γοντος, ὅτι Ἰησοῦς ὃ Ναζωραῖος
οὗτος καἸαλύσει φὸν τύπον φοῦφον,
χαὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωχεν
ἡμῖν Μωυσῆς.
15 Καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτὸν
ἅπαντες οἱ καθεζόμενοι ἐν σῷ συνξ-
δρίῳ, εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσϑι
πρύσωπον ἀγγέλου.
σαρ 7
Κεφ. δ΄. 7.
1 ἴπε δὲ ὃ ἀρχιερεύς" ἘΠῚ ἄρα
ιο αρχ! ρευ 6
σαῦτα οὕτως ἔχει;
Ὁ δὲ ἔφη: "Ανδρες ἀδελφοὶ
καὶ πατέρες, ἀκούσαἸε “Ὁ Θεὺς
τῆς δίξης ὤφθη τῷ πατρὶ ἡμῶν
᾿Αεραὰμ, ὄντι ἐν τῇ Μεσοπο]αμίᾳ,
πρὶν ἣ κατοικησαι αὐτὸν ἐν Χαῤῥὰν,
8. Καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν" "Εζελθε
ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγε-
νείας σου, καὶ δεῦρο εἰς γῆν ἣν ἄν
σοι δείξω.
4 Τύσε ἐξελθὼν ἐκ γῆς Χαλ-
δαίων, κατῴχησεν ἐν Χαῤῥάν. Ἱκα-
κεῖθεν, μετὰ «τὸ ἀποθανεῖν σὺν πα-
τέρα αὐτοῦ, µετώχισεν αὐτὸν εἰς τὴν
γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑμεῖς νῦν κατοι-
κεῖσε,
δ Καὶ οὐχ ἔδωκεν αὐτῷ χληρο-
νομίαν ἐν αὐτῇ, οὐδὲ βήμια ποδός"
καὶ ἐπηγγείλατο αὐτῷ δοῦναι εἰς
κατάσχεσιν αὐτὴν, Χ) τῷ σπέρµατ
αὐτοῦ μετ᾽ αὐτὸν, οὐκ ὄντος αὐτῷ
φέκνου.
θ ᾿Ελάλησε δὲ οὕτως ὃ Θεός"
«Ὅτι ἔσται τὸ σπέρμα αὐτοῦ πά-
ροιχον ἐν γῇ ἀλλοῖρίᾳ, καὶ δουλώ-
σουσιν αὐτὸ καὶ κακώσουσιν ἔτη τε-
τρακόσια.
7 Καὶ τὸ ἔδνος, ᾧ ἐὰν δουλεύσω-
σι, αρινῶ ἐγὼ, εἶπεν ὁ Θεός" καὶ
μετὰ σαῦτα ἐξελεύσονται, καὶ λα:
φρΞύσουσί μιοι ἐν τῷ φσόπῳ τούτῳ."
8 Καὶ ἔδωχεν αὐτῷ διαθήκην
περιτομῆς" καὶ οὕτως ἐγέννησε σὸν
Ἰσαὰκ, καὶ περιέτεμεν αὐτὸν τῇ
ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ' Ἃ) ὁ Ἰσαὰκ τὸν
᾿ Ἰαχὼξ, Ὢ ὁ Ἰαχὼξ σοὺς δώδεχα
πατριάρχας.
9 Καὶ οἱ πατριάρχαι ϑηλώσαν-
σες, τὸν ᾿Ιωσὴφ ἀπέδον]ο εἰς Αἴ-
γυπῖον" καὶ ἦν ὁ Θεὸς μετ’ αὐτοῦ,
10 Καὶ ἐξείλεῖο αὐτὸν ἐκ πασῶν
τῶν λίψεων αὐτοῦ, καὶ ἔδωχεν
16
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, 101
αὐτῷ χάριν καὶ σοφίαν ἐναντίον Φα-
φαὼ βασιλέως Αἰγύπτου, καὶ κα-
τέστησεν αὐτὸν ἡγούμενον ἐπ᾿ Αἴ-
υπτον χαὶ ὅλον σὸν οἶκον αὐτοῦ.
11 Ἦλθε δὲ λιμὸς ἑ ἐφ᾽ ὅλην τὴν
γῆν Αἰγύπσου καὶ Χαναὰν, καὶ
σλίψις μεγάλη" καὶ οὐχ εὕρισκον
χορτάσματα οἱ πατέρες ἡμῶν.
19 ᾿Ακούσας δὲ ᾿Ιακὼς ὄντα
σῖτα ἐν Αἰγύπτῳ, ἐξαπέστειλε τοὺς
πατέρας ἡμῶν πρῶτον.
19 Καὶ ἐν τῷ δευτέρῳ, ἀνεγνω-
Εἰσθη Ἰωσὴφ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ,
καὶ φανερὸν ἐγένετο τῷ Φαραὼ τὸ
γένος τοῦ Ιωσήφ.
14 ᾽Αποστείλας δὲ Ἰωσὴφ με-
φεχαλξόατο τὸν πατέρα αὑτοῦ Ἰα-
κὼδ, καὶ πᾶσαν τὴν συγγένειαν
αὑτοῦ ἐν ψυχαῖς ἑξδομηκοντα
πέντε.
18 Κατέεη δὲ Ἰαχὼς εἰς Αἱ
γυπτον, καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸς, Ὁ
οἱ πατέρες ἡμῶν.
16 Καὶ μετετέθησαν εἰς Συχὲμ,,
καὶ ἐτέθησαν ἐν «τῷ μνήματι, ὃ
ὠνήσατο ᾿Αβραὰμ, τιμῆς ἀργυρίου
παρὰ τῶν υἱῶν Ἐμμὸρ τοῦ Συχέμ.
17 Καθὼς δὲ ἤγγιζεν ὗ χβύνος
σης ἐπαγγε λίας ἧς ὤμισεν ὁ Θεὺς
τῷ ᾿Λεραὰμ, ἤνζησεν ὁ λαὺς καὶ
ἐπληθύνθη ἐν Αἰγύπτῳ"
18 "Άχεις οὗ ἀνέστη βασιλεὺς
σερος, ὃς οὐχ ἤδει σὸν ᾿Ιωσήφ'
19 Οὗτος κατασοφισάμενος στὸ
γε ένος ἡμῶν, ἐκάχωσε τοὺς πατέρας
ἡμῶν, τοῦ ποιεῖν ἔχθετα τὰ βρέφη
αὐτῶν, εἰς σὸ μιὴ ζωογονεῖσθαι.
90 Ἔν ῷ χαιρῷ ἐγεννήθη Μω-
σῆς, καὶ ἦν" ἀστεῖος σῷ Θεῷ: ὃς
ἀνετράφη μῆνας τρεῖς ἐν τῷ οἴχω
φτοῦ πατρύς.
41 ᾿Εχτεθέντα δὲ αὐτὸν, ἆνε
λετο αὐτὸν ἣ ϑυγάτηρ Φαραὼ, και
ἀνεθρέφνατο αὐτὸν ἑαυτῇ εἰς υἱόν.
9 Καὶ ἐπαιδεύθη Μωσῆς πάση
.83
σοφία. Αἰγυπτίων ἦν δὲ δυνατὺς ἐν
λόγοις καὶ ἐν ἔργοις.
95 Ὡς δὲ ἐπληροῦτο αὐτῷ σεσ-
σαβακονταετὴς χξύνος, ἀνέξη ἐπὶ
τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ἐπισχέ έψασθαι
σοὺς ἀδὲε ελφοὺς αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς
Ἰσραήλ.
Φ4 Καὶ ἰδών σινα ἀδικούμενον,
ἠμύνατο, καὶ ἐποίησεν ἐχδίκησιν τῷ
καταπονουμιένω, πατάξας τὸν Αἰ-
ύπσιον"
96 ᾿νόμιζε δὲ συνιέναι «οὺς
ἀδελφοὺς αὐτοῦ, ὅτι ὁ Θεὸς διὰ χει-
ὃς αὐτοῦ δίδωσιν αὐτοῖς σωτηρίαν"
οἱ δὲ οὐ συνῆκαν.
ἷ 30 Τῇ τε ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ, ὥφϑη
αὐτοῖς μαχομένοις, καὶ συνήλασεν
αὐτοὺς εἰς εἰρήνην, εἰπών" "Άνδρες,
ἀδελφοί ἐσσε ὑμεῖς" ἱνατί ἀδικεῖτε
ἀλλήλους,
Φ7 Ὃ δὲ ἀδικῶν τὸν πλησίον,
ἀπώσατο αὐτὸν, εἰπών: Τίς σε κα-
τέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ᾽
ἡμᾶς ;
φ8 Μὴ ἀνελεῖν με σὺ ϑέλεις, ὃν
, σα ἐν ᾿ δη αὶ
τρύπον ἀνεῖλες χθες τὸν Λἰγύπ-
σιον :
99 Ἔφνγε δὲ Μωσης ἐν τῷ
λόγῳ φούτῳ, καὶ ἐγένετο πάροικος
ἐν γῆ Μαδιλβ οὗ ἐγέννησεν υἱοὺς
δύο.
80 Καὶ πληρωθέντων ἐτῶν σεζ-
σαράκοντα, ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήμῳ
σοῦ ὄρους Σινᾶ ἄγγελος Κυρίου ἐν
φλογὶ ς πυρὺς βάτου.
81 Ὁ δὲ Μωσῆς ἰδὼν, ἐθαύμα-
σε τὸ ὄρομα" πβοσερχοµένου δὲ
αὐτοῦ κατανοησαι, ἐγένετο φωνὴ
[Κυρίου πρὺς αὐτόν"
89 ἛἨ) γὼ ὃ Θεὺς σῶν απ πατέρων
σου, ὃ θε ὃς ᾿Αξραὰμ,, ἊΣ ὗ Θεὸς
Ἱσαὰκ, Ἂς ὃ Θεὺς Ιαχώξ. Εν-
σρυµος δὲ γενόμενος Μωσῆς οὐκ
ἑεόλμα κατανοησαι.
.-
33 Εἶπε ὧν αὐτῷ ὃ
“
Κύριος"
ΠΡΑΞΕΙΣ
ο.
6 Λῦσον σὺ ὑπόδημα φῶν ποδών σου"
ὗ γὰρ τόπος ἐν ᾧ ἕστηχας, γὴ ἁγία
ἐστίν.
841. Ἰδὼν εἶδον σὴν κάκωσιν τοῦ
λαοῦ µου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ τοῦ
στεναγμοῦ αὐτῶν ἤκουσα, καὶ χα-
σέξην ἐξελέσθαι αὐτούς" καὶ νῦν
δεῦρο, ἀποστελῶ σε εἰς Αἴγυπτον.᾽"
36 Τοῦτον σὺν Μωύσην ὃν ἦρ-
νήσανσο, εἰπόντες" Τΐς σε κατέσ-
σησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήν ; τοῦ-
τον ὁ Θεὺς ἄρχοντα χαὶ λυσρωτὴν
πέστειλεν ἐν χειρὶ ἀγγέλου σοῦ
λα αὐτῷ ἐν τῇ βώτῳ.
96 Οὗτος ἐξήγαγεν αὐτοὺς,
ποιήσας τέρατα καὶ σημεῖα ἐν γῇ
Αἰγύπτου, καὶ ἐν ἐρυθρᾷ ϑαλάσσῃ,
καὶ ἐν τη ἐρήμῳ, ἔτη τεσσαρόκοντα.
91 Οὗτός ἐστιν ὃ Μωῦσῆς ὁ εἰ-
πὼν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ: ια. Προφήτην
ὑμῖν ἀνασσήσει κύριος ὁ Θεὸς ὑμιῶν
ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ" αὖ-
σοῦ ἀκούσεσῆε.
98 Οὗτός ἐστιν ὃ γενόμενος ἐν
τῇ ἐκκλησίᾳ ἐν τῇ ἐρήμῳ, μετὰ
σοῦ ἀγγέλου φοῦ λαλοῦντος αὐτῷ
ἐν τῷ ὄξει Σινᾶ, καὶ τῶν πατέρων
ἡμῶν, ὃς ἐδέξατο λόγια ζῶνσα,
δοῦναι ἡμῖν"
99 Ὧι, οὐκ ἠθέλησαν ὑκήχουι
γενέσθαι οἵ τατέξο ἐς ἡμῶν, ἀλλ᾽
ἀπώσαντο, καὶ ἐστράφησαν σαῖς
καρδίαις αὑτῶν εἰς Αἴγυπτον,
40 Εἰπόντες τῷ ᾿Λαρῶν" ““ Ποίη-
σον ἡμήν Ώεοὺς οἱ προπορεύσονται
ἡμῶν. ὃ γὰρ Μωσῆς οὗτος ὃς ἐξή-
γαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Λἰγύπσου, οὐκ
οἴδαμεν σί γέγ ονεν αὐτῷ.
41 Ἱκαὶ ἐμοσχοποίησαν ἐν ταῖς
ἡμέραις ἐκ κείναις, χαὶ ἀνήγ αγον Ἀυ.
σίαν τῷ εἰδώλῳ, καὶ εὐφραίνοντο ἦν
τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὑτῶν.
49 3 στο οὖν ε δὲ ὁ Θεὸς καὶ πα-
θέ ἔδωκεν αὐτοὺς λατβένειν τῇ στοι.-
τιᾷ φοὔ οὐρανεῆ, ἀαδι ς γέγραπται
ορ 8.
ἐν ξίξλω τῶν προφηϊῶν' «ς Μὴ σφά-
για καὶ ϑυσίας προσηνέγκα]έ μοι
ἔση τεσσαράκονΊα ἑ ἐν τῇ ἐρήμῳ, οἱ-
χις Ἰσραήλ ; 5
43 Καὶ ἀνελάξεῖς τὴν σχηνὴν
τεῦ Μολὺχ, καὶ τὸ ἄστρον τοῦ θεοῦ
ὑμῶν Ρεμφὰν, τοὺς τύπους οὓς
ἐποιήσόα]ε προσχυνεῖν αὐτοῖς" καὶ
μι]οικιῶ ὑμιᾶς ἐπέκεινα Βαξυλῶνος.᾽
44 Ἢ σκχηνὴ τοῦ µιαρ]υρίου ἦν
ἐν τοῖς πα]ράσιν ὑμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ,
καθὼς διε]άξατο ὁ λαλῶν τῷ Μω-
ση, ποιῆσαι αὐτὴν κατὰ τὸν τύπον
ὃν δωράχει"
45 Ἣν καὶ εἰσήγαγον διαδεξά-
μενοι οὗ πα]έρες ἡ ἡμῶν μετὰ Ἰησοῦ
ἐν τῇ καἸασχέσει σῶν ἐθνῶν, ὧν
ἔξωσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ προσώπου τῶν
παϊέρων ἡμῶν, ἕως τῶν ἡμερῶν
Δαςίδ;
48 ἡ Ὃς εὗρε χάριν ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ, καὶ ἠτήσαῖο εὑρεῖν σχήνωμα
τῷ Θεῷ Ἰακώβ.
41 Σολομῶν δὲ ὥχο
τῷ οἶκον.
48 ᾿᾽Αλλ᾽ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χει-
βοποιήτοις ναοῖς καἸοιχεῖ, καθὼς .ὁ
προφήτης λέγει"
49 ““Ὁ οὐρανός μοι Ἀρόνος, Ἡ δὲ
γη ὑποπόδιον τῶν ποδῶν µου" ποῖον
οἶνον οἰχοδομήσε]έ μοι; Λέγει Κύ-
ριος᾽ ἢ τίς τύπος τῆς καἸαπαύσεώς
μεν
80 Οὐχὶ ἣ χείρ µου ἐποίησε
ταῦτα πάνΊα :᾽"
51 Σχληροτράχηλοι, καὶ ἀπε-
είς τμηῖοι σῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσὶν,
ὑμεῖς ἀεὶ τῷ πνέυμαῖι τῷ ἁγίῳ ἀν-
φιπίπτετε, ὡς οἱ πα]έρες ὑ ὑμιῶν καὶ
μεῖς.
69 Τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδί-
ωξαν οἱ παϊέρες ὑμῶν ; 3
δίμνησεν αὖ-
Καὶ ἀπέχ-
ζειναν τοὺς προχα]αγ γείλανΊας ς περὶ
τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, οὗ νῦν
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
183
65 Οἵτινες ἐλάξε]ε τὸν νόμιον
εἰς διαἸαγὰς ἀγγέλων, και οὐκ ἐφυ-
λάξα]ε.
8. ᾽Αχούονιες δὲ ταῦτα, ὅδιξ-
πρίονΊο ταῖς χαρδίαις αὐτῶν, και
ἔβρυχον τοὺς ὀδόν]ας ἐπ᾽ αὐτόν.
δ8 Ὕπάρχων δὲ πλήρης «νεύ-
ματος ς ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρα-
νὺν, εἶὸς δόξαν Θεοῦ, καὶ Ἰησοῦν
ἑστῶτα ἐχ . ξιῶν τοῦ Θεεῦ,
56 Καὶ εἶπεν ᾿ἸΙδοὺ, Ξεωρῶ
τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους, καὶ τὸν
υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐχ δεξιῶν ἑστῶτα
σοῦ Θεοῦ.
στ ΓΚράξανῖες ς δὲ φωνῇ μεγάλῃ,
συνέσχον τὰ ὦτα αὑτῶν, καὶ ὤρμη-
σαν ὑμιοθυμαδὸν ἐπ᾽ αὐτόν"
58 Καὶ ἐκξαλόν]ες ἔξω τῆς πό-
λεως, ἐλιθοξόλουν" καὶ οἱ μάρτυρες
ἀπέθεντο τὰ ἱμάτια αὑτῶν παρὰ
σοὺς πόδας νξανίου καλουμιένου
Σαύλου,
52 Καὶ ἐλιθοξόλουν σὺν Στέ-
φανον, ἐπικαλούμενον. καὶ λέγοντα"
Κύριε Ἰησοῦ, δέξ ἔξαι σὸ πνεῦμιά μιου
60. Θεὶς δὲ τὰ γόνατα, ἔκραξε
φωνή μεγάλῃ: Κύριε, μὴ στήσης
αὐτοῖς τὴν ἁμιαρτίαν ταύτην: Καὶ
φοῦτο εἰπὼν, ἐκοιμήθη.
Ιζεφ. ἡ. 8.
1 δ Αὔλορ δὲ ἦν συνευδοκῶν τῇ
ἀναιρέσει αὐτοῦ. ᾿Ἐγένε-
το δὲ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διωγμὸς
μέγος ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν σὴν ἐν
Ἱεροσολύμοις" πάνΊες τὲ διεσπά-
ρησαν κατὰ τὰς χώρας τῆς Ἴου-
δαίας χαὶ Σαμαρείας, πλὴν τῶν
ἀποστόλων.
Φ Συνεχύμισαν δὲ τὸν Στέφανον
ἄνδρες εὐλαθεῖς, καὶ ἐποιήσαντο
κυπετὸν μέγαν ἐπ᾽ αὐτῷ.
ἃ Σαῦλος δὲ ἐλυμιαίνετο φὴν
ὑμιεῖς προδύται Ὁ) φονεῖς ψενένησθε, ; ἐκχλησίαν κατὰ τοὺς οἴχους Εἰόπο-
[04
ρένομενος, σύρων σὲ ἀνέρας καὶ γυ-
ναῖχας, παρξὸι δου εἰς φυλαχήν.
4 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες διηλ-
δον, εὐαγγελιζόμενοι τὸν λόγον.
5. Φίλιππος δὲ κατελθὼν εἰς
πόλιν τῆς Σαμαρείας, ἐκήρυσσεν
αὐτοῖς σὸν Χριστόν.
6 Προσεῖχόν σε οἱ ὄχλοι τοῖς
λεγομένοις ὑπὸ σοῦ Φιλίππου ὅμο-
ϑυμαδὸν, ἐν τῷ ἀκούειν αὐτοὺς καὶ
βλέπειν τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει.
Ἵ Ἰπολλῶν γὰρ τῶν ἐχόντων | ἆ
πνεύματα ἀκάθαρτα, βοῶντα με-
γάλη φωνῇ, ἐξήρχετο: πολλοὶ δὲ
παραλξλυµένοι καὶ χωλοὶ ἐθεραπεύ-
θησαν.
8 ΙΚαὶ ἐγένετο χαρὰ μεγάλη ἐν
τῇ πόλει ἐκείν γῇ:
9 ᾿Ανὴρ δὲ τις» ὀνόματι Σίμων
προῦπ τῆρχε ν ἐν τῇ πόλει μαγεύων
χαὶ ἐξιστῶν τὸ ἔθνος τῆς Σαμαρε ίας,
λέγων 8 εἶναί τινα ἑαυτὸν μέγαν,
10 ὪΩι προσεῖχον πάντες ἀπὸ
μικροῦ ἕως μεγάλου, λέγοντες"
Οὗτός ἐστιν ἣ δύναμις σοῦ Θεοῦ ἣ
ς ἡ δύναμ
μεγάλη.
11 Προσεῖχον δὲ αὐτῷ διὰ τὸ
ἱκανῷ χρόνῳ ταῖς μιαγείαις ἐξεστα-
κέναι αὐτούς.
19 Ὅτε δὲ ἐπίστευσαν τῷ Φι-
λίππῳ εὐαγγελιζομένω σὰ περὶ τῆς
βασιλείας σοῦ Θεοῦ, καὶ τοῦ ὀνό-
µατος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐθαπτί-
οντο ἄνδρες σὲ καὶ "γυναῖκες.
13 Ὁ δὲ Σίμων καὶ αὐτὸς ἐπίσ-
σενσε, καὶ βαπ ος ἦν προσκαρ-
σερῶν σῷ Φιλίππῳ, ϑεωρῶν σε δὴ
μεῖα καὶ δυνάμεις µε εγάλας γινο-
μένας, ἐξίστατο.
14 ᾿Ακούσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱερο-
σολύμοις ἀπόστολοι ὅςτι δέδεχται ἣ
Σαμάρεια τὸν λέγον σοῦ Θεοῦ,
ἀπέ ἐσφείλαν πρὺς αὐτοὺς τὸν Πές τρὸν
μὶ ᾿Ιωάννην,
15 Οἵτινες καταβάντες προσηΐξ-
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. ὃ.
αντο περὶ αὐτῶν, ὅπως λάξωσι
πνεῦμα ἅγιον.
16 Οὔπω γὰρ ἦν ἐπ οὐδενὶ
αὐτῶν ἐπισπ Επτωκὺς, μόνον δὲ βε-
ξαπτισµένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνομα
τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
17 Τότε ἐπετίθουν τὰς χεῖρας
ἐπ᾽ αὐτοὺς, καὶ ἐλάμεανυν πνεῦμα
ἅγιον.
18 Θεασάμενος δὲ ὁ Σίμων ὅτι
διὰ σῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν σῶν
ἱποσσόλων δίδοται τὸ πνεῦμα τὸ
ἅγιον, προσήνεγκεν αὐτοῖς χρήμαῖα,
19 Λέγων: Δότε ,κεμοὶ τὴν
ἐξουσίαν ταύτην, ἵνα ᾧ ἂν ἐπιθῶ
τὰς χεῖρας, λαμβάνῃ «νεῦμα ἅγιον.
90 Πέτρος δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν"
Τὸ ἀργύριόν σου σύν σι εἴη εἰς
ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὶν τοῦ Θεοῦ
ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτᾶσθαι.
41 Οὐχ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῇῆ»
βος ἐν τῷ “λόγῳ σούσῳ" ἣ γὰρ χαρ-
δία σου οὐχ ἔστιν εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ.
99 Μετζτανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κα-
χίας σου ταύτης, καὶ δεήθητι τοῦ
Θεοῦ, εἰ ἄρα. ἀφεθήσεταί σοι ἣ ἐπί-
νοια τῆς καρδίας σου"
93 Ἑϊς γὰρ χολὴν πιχρίας χαὶ
σύνδεσμιον ἀδικίας ὃ ὁρῶ σε ὄντα.
24 ᾿Αποχριϑεὶς δὲ ὁ Σίμων εἶπε:
Δεήθητε ὑμεῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν
Κύριον, ὅπως μιηδὲν ἐπέλδη ἐπ)
ἐμὲ ὧν εἰρήκατε :
95. Οἱ μὲν οὖν ὃ διαμαρτυράμενοι,
καὶ λαλήσαντες τὸν λόγον φοῦ Κυ-
βίου, ὑπέστρεψαν εἰς “Ἱερουσαλὴμ,
πολλάς τε κώμας τῶν Σαμαρειτῶν
εὐηγγελίόαντο.
96 "Αγγελος δὲ Κυρίου ἐλάλη-
σε πρὸς Φίλιππον λέγων: ᾿Ανάσ-
σηθι καὶ πορεύου κατὰ μεσημβρίαν͵
ὑδὺν τὴν χαταβοίνουσαν
ἀπὺ Ἱερουσαλὴμ, εἰς Γαζαν" αἵ ΤῊ
ν ἔρημος.
ν
σην
αρ. 9
9Φ7 Καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη" καὶ
ἰδοὺ, ἀνὴρ Αἰδίοψ εὐνοῦχος, δυνάσ-
σης Ἰκανδάκης τῆς βασιλίσσης Αἰ-
θιόπων, ὃς ἦν ἐπὶ πάσης τῆς γάζης
αὐτῆς, ὃς ἐληλύθει προσχυνήσων εἰς
Ἱερουσαλήμ."
Ὁ8 Ἣν σε ὑποστβέ έφων, καὶ κα-
θήµενος ἐπὶ τοῦ ἅρματος αὑτοῦ,
ἀνεγίνωσκε σὸν προφήτην Ἥσαϊαν.
99 Εἶπε δὲ σὸ πνεῦμα τῷ Φι-
λίππω" Ἰρόσελθε, καὶ χολλήθητι
τῷ ἅρματι τούτῳ.
80 Προσδραμὼν δὲ ὁ Φίλιππος
ἤχουσεν αὐτοῦ ἀναγινώσχοντος σὸν
πε τὴν Ἡσαΐαν, καὶ εἶπεν" ΤΑρά
ε γινώσκεις ἃ ἀναγινώσχεις ; ᾽
51 Ὁ δὲ εἰπε: Πῶς γὰρ ἂν
δυναίµην, ἐὰν µή τις ὁδηγήσῃ με
Παρεκάλεσέ σε σὺν Φίλιππον ὦνα-
δάυντα χαθίσαι σὺν αὐτῷ.
99 Ἡ δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς
ἣν ἀνεγίνωσκεν ἦν αὕτη" ““ Ὡς πρό-
6ατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη, καὶ ὡς
ἁμνὸς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτὸν
ἄφωνος, οὕτως οὐχ ἀνοίγει σὸ στύ-
μα αὑτοῦ.
95 Ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ {
χρίσις αὐτοῦ ἤρθη" σὴν δὲ γενεὸν
αὐτοῦ τίς ὄνηγήσετ αι; Ὅσι αἴρεται
ἀπὸ τῆς γῆς ἣ ζωὴ αὐτοῦ."
84 ᾿Αποχριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος τῷ
Φιλίππῳ, εἶπε: Δέομαί σου, περὶ
σίνος ὃ προφήτης λέγει φοῦσο ;
Περὶ ἑαυτοῦ, ἢ περὶ ἑτέρου σινός ;
35 ᾿Ανοίξας δὲ ὁ Φίλιππος τὸ
στόμα αὑτοῦ, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ
τῆς γραφῆς ταύτης, εὐηγγελίσατο
αὐτῷ τὸν Ἰησοῦν.
96 Ὡς δὲ ἐπορεύοντο κατὰ τὴν
ἔδον, ἦλθον ἐπί σι ὕδωξ" καί φησιν
ο εὐνοῦχος" ᾿1δοὺ ὕδως σί κωλύει
με βαπ τισθῆναι ;
97 Εἶπε δὲ ὁ Φίλιππος Εἰ
πιστεύεις ἐξ ὅλης τῆς καβδίας, ἐξ-
εάσιν ᾿Αποχριθεὶς δὲ εἰπε Πιόσ-
163
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
195
σεύω τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἶναι σον
Ἰησοῦν Χριστόν. -
9686 Καὶ ἐκέλευσε στῆναι σὺ ὁς-
μα" καὶ κατέδησαν ἀμφότεροι εἰς
γὸ ὕδωρ, ὅτε Φίλιππος Ἂ ὃ εὐνοῦ-
χος' καί ἐδάμκεισεν αὐτόν.
89 Ὅτε δὲ ἀνέθησαν ἐκ τοῦ
ὕδατος, πνεῦμα Κυρίου ἥρπασε σὸν
Φίλιππον, καὶ οὐχ εἶδεν αὐτὸν οὐ-
χέτι ὁ εὐνοῦχος" έπορε εύεσο γὰρ τὴν
ὁδὸν αὐτοῦ χαίρων.
40 Φίλιππος δὲ εὑρέθη εἷς" Αδω-
σον" καὶ διερχόμενος ᾿εὐηγγελίζετο
τὰς πόλεις πάσας, ἕως τοῦ ἐλθεῖν
αὐτὸν εἰς Καισάρειαν.
Κεφ. ὅ΄, 9.
Ὁ δὲ Σαῦλος ἔτι ἐμπνέων
ἀπειλῆς καὶ φύνου εἰς τοὺς
μαθητὰς τοῦ Κυρίου, προσε)ιθὼν τῷ
ἀρχιερεῖ,
9. Ἠιτήσατο παρ᾽ αὐτυῦ ἐπισ
σολὰς εἰς Δαμασκὸν πρὸς τὰς συ-
ναγωγὰς, ὅπως ἐών τινας εὕρῃ τῆς
ὑδοῦ ἃ ὄντας ἄνδρας σε χαὶ γυνοῖχας,
δεδεμιένους ἀγάγῃ εἰς ἹἹερουσαλήμι.
8. Ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι. ἐγένετο
αὐτὸν ἐγγίζειν τῇ Δαμασχῷ" καὶ
ἐξαίφνης περιήότβαφεν αὐτὸν φῶς
ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ,
4 Καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν, ἤκου'
σε φωνὴν λέγουσαν αὐτῷ" Σαοὺλ,
Σαοὺλ, σί με διώκεις ;
5 Ἐΐπε δέ: Τίς εἶ, Κύρις ;
δὲ Κύριος εἶπεν: Ἐγώ εἰμι μον
ὃν σὺ διώκεις" σχληβόν σοι πρὸς
κένσρο, λαχείζειν.
6 Τρέ ἕμων σε καὶ ϑαμιξῶν εἶπε"
Κύριε, σί µε ϑέλεις ποιῆσαι; ἸΚαὶ
ὁ Κύριος πρὸς αὐτόν: ᾿Ανάστηθι "ἧς
εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν, καὶ λαλη-
θησεταί σοι σί σε δεῖ ποιεῖν.
ἢ Οἱ δὲ ἄνδρες οἱ συνοδεύοντες
αὐτῶ, εἰστήκεισαν ἐννεοὶ, ἀκούοντες
μὲν τὴς φωνῆς, µ,ηδένα δὲ ϑεωρξνῖες.
106
8 Ἰγέρθη δὲ ὁ Σαῦλος ἀπὸ τῆς
γῆς" ἀνεωγμένων δὲ σῶν ἐφθαλμῶν
αὐτοῦ, οὐδένα ἔθλεπε" χειραγω-
γοῦντες δὲ αὐτὸν, εἰσήγαγον εἰς
“Δαμασκόν.
9 Καὶ ἦν ἡμέρας σρεῖς μὴ βλέ-
πων" καὶ οὐκ ἔφαγεν, οὐδὲ ἔπιεν.
10 Ἦν δέ τις μαθητὴς ἐν Δα-
μασχῷ ὀνόματι ᾿Ανανίας, καὶ εἶπε
πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος ἐν ὁράματι"
᾿Ανανία. Ὁ δὲ εἶπεν" ᾿Ιδοὺ, ἐγὼ,
Κύριε.
11 Ὁ δὲ Κύριος πρὸς. αὐτόν"
᾿Αναστὰς πορεύθητι ἐπὶ τὴν ῥύμιην
σὴν καλουμένην Εὐθείαν, καὶ ζή-
σησον ἐν οἰκία. Ιούδα Σαῦλον ὀνό-
ματι, ταρσέα" ἰδοὺ γὰρ προσεύ-
εται.
19 Καὶ εἶδεν ἐν ὁράματι ἄνδρα
ὀνόματι ᾿Ανανίαν, εἰσελθόντα, καὶ
ἐπιθέντα αὐτῷ χεῖρα, ὅπως ἆνα-
ξλέψη.
19 ᾿Απεκρίθη δὲ ὁ ᾿Ανανίας"
Κύριε, ἀκήκοα ἀπὸ πολλῶν περὶ
σοῦ ἀνδρὸς φούτηυ, ὅσα καχὰ ἐπόνη-
σε τοῖς ἁγίοις, σου ἐν Ἱερουσαλήμ.
14 Καὶ ὧδε ἔχει ἐξουσίαν παρὰ
σῶν ἀρχιερέων, δῆσαι πάντας σοὺς
ἐπικαλουμένους σὸ ὄνομά σου.
15 Εἶπε δὲ α πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος"
Πορεύου, ὕσι ὄχεῦος ἐχλογῆ ἧς μι
ἐστὶν οὗτος, σοῦ βαστάσαι σὸ ὄνο-
µά µου ἐνώπιον ἐθνῶν, καὶ {5 βασι-
λέων, υἱῶν σε Ἰσραήλ.
16 Ἐγὼ γὰρ ὑποδείξω αὐτῷ
ὕσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός
μου παθεῖν.
11 ᾿Απῆλθε δὲ ᾿Ανανίας, καὶ
εἰσήλϑεν εἰς τὴν οἰκίαν" καὶ ἐπιθεὶς
ἐπ᾽ αὐτὸν τὰς χεῖρας, εἰπε Σαοὺλ
ἀδελφὲ, ὁ Κύριες ἀπέσταλκέ με.
Ἰησοῦς ὃ ὀφθείς σοι ἐν τῇ ὑδῷ ἦ
ἤρχου, ὕπως ἀναθλέψης, καὶ πλ ησ-
θης πνεύματος ἁγίου.
18 ΓΚ εὐθέως ἀπέπεσον ἀπὸ
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 9
σῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ὡσεὶ λεπίδες,
ἀνέξλεψέ τε παραχρῆμα" καὶ ἀ-
ναστὰς ἐξαπείσθη.
19 Καὶ λαξὼν τροφὴν, ἐνίσχυ-
σεν. ᾿Ἐγένετο δὲ ὁ Σαῦλος μετὰ
τῶν ἐν Δαμασχῷ μαθητῶν ἡμέρας
σινάς:
90 Καὶ εὐθέως ἐν ταῖς συναγω-
γαῖς ἐκήρυσσε σὸν Χριστὸν, ὅτι
οὗτός ἐστιν ὃ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
ΦΙ Ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ
ἀχούονσες, καὶ ἔλεγον: Οὐχ οὗτής
ἐστιν ὃ πορθήσας ἐν “Ἱερουσαλὴμ,
τοὺς ἐπικαλουμένους σὸ ὄνομα σᾶσος
χαὶ ὧδε εἰς σοῦσο ἐληλύδει | ἵνα ὃε-
δε ἐμένους αὐτοὺς ἀγάγῃ ἐπὶ τοὺς
ἀρχιερεῖς
ΦΦ Σαῦλος δὲ μᾶλλον ἐνεδυνα-
μοῦτο, καὶ συνέχυνε τοὺς ᾿Ιουδαίους
τοὺς κατοικοῦντας ἐν Δαμασχῷ,
συμιξιξάζων ἡ ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Χρισ-
φός.
Φ3 Ὡς δὲ ἐπληροῦντο ἡμέραι
ἱκαναὶ, συνεξουλεύσαντο οἱ ᾿Ιουδαῖοι
ἀνελεῖν αὐτόν"
94 ᾿Εγνώσθη δὲ τῷ Σαύλῳ ἣ
ἐπιδουλὴ αὐτῶν: παρετήρουν τε τὰς
πύλας ἡμέρας τε καὶ νυχτὸς, ὅπως
αὐτὸν ἀνέλωσι.
Φ5 Λαξόντες δὲ αὐτὸν οἱ µιαθη
ταὶ νυκτὸς, καθῆκαν διὰ τοῦ τείχους,
χαλάσαντες ἐν σπυρίδι,
96 Παραγενόμενος δὲ ὁ Σαῦλος
εἰς “ἱερουσαλὴμ,, ἐπειρᾶτο χολλᾶσ-
θαι τοῖς μαθηταῖς" καὶ πάντες ἐφο-
6οῦνσο αὐτὸν, μὴ πιστεύοντες ὅτι
ἐσσὶ μιαθντῆς.
9] Βαρνάξας δὲ ἐπιλαξόμενος
αὐτὸν, ἤγαγε πρὸς τοὺς ἀποστύ-
λους, χαὶ διηγήσατο αὐτοῖς πῶς ἐν
τῇ ὁδῷ εἶδε τὸν Κύριον, καὶ ὅτι ἐλά-
λησεν αὐτῷ, καὶ πῶς ἐν Δαμασχῷ
ἐπαῤῥησιάσατο ἐν σῷ ὀνόματι τοῦ
]ησοῦ.
ὡΒ8 Καὶ ἦν μετ αὐτῶν εἰσπο-
Ονρ. 10.
ρδυύμενος χαὶ ἐκπορευόμενος ἐν Ἱε-
ρουσαλὴμ,. καὶ παῤῥησιαζόμενος ἐν
τῷ ὀνήματ: τοῦ Ἰζυρίου Ἰησοῦ"
490 ᾿Βλάλει καὶ συνεζήσει
πρὸς σοὺς Ἑλληνιστάς, Οἱ δὲ
ἐπε Εχείβουν αὐτὸν ἀνελεῖν"
90 Ἐπιγνόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ
χατήγαγον αὐτὺν εἰς Καισάρειαν,
χαὶ ἐξαπέστει). αν αὐτὸν εἰς Ταρσύν.
91 Αἱ μὲν οὖν ἐχχλησίαι ᾿χαδ'
ὅλης τῆς Ἱουδαίας καὶ Γαλιλαίας
χαὶ Σαμαρείας εἶχον εἰρήνην, οἶκο-
δομούμεναι καὶ πορευύμεναι τῷ φό-
ξῳ τοῦ Κυρίου, καὶ τῇ παρακλήσει
τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐπληθύνοντο.
82 ᾿Εγένετο δὲ Πέτρον διερχό-
μενον διὰ πάντων, κατελθεῖν καὶ
τρὺς τοὺς ἁγίους τοὺς χατοικοῦνσας
Αλαν.
38. Εὖρε δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόν τινα
Αἰνέαν ὀνόμασι, ἐξ ἐτῶν ὀχτὼ χα-
ταχείµενον ἐπὶ κραξξαάτῳ, ὃς ἦν
«αραλελυμένος.
84 Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέτρος:
Αἰνέα. ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὃ ὁ Χριστός"
σε
ἀνάστηθι, καὶ στρῶσον σεαυτῷ.
Καὶ εὐθέως Ἰνέστη.
86 Καὶ οἶδον αὐτὸν πάντες οἱ
κατοιχοῦντες Λύόόαν καὶ τὸν Σαρω-
νᾷν, οἵτινες ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὸν
Κύριον.
96 Ἐν ᾿Ιόππῃ δέ τις ἦν µαθή-
κρια, ὀνόματι Ταξιθὰ, ἣ διερμιη- |
νευομιένη λέ τας Δορκάς" αὕτη ἦν
πλήρης ἀγαθῶν ἔργων χαὶ ἔλεημιο-
σδυνῶν ὧν ἐποίει.
81 γένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐκείνα,ς ἀσὸς νήσασαν αὐτὴν ἀποθα-
νεῖν" ΤΉ δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν
ὑπερο)ω.
538 ᾿᾽Εγγυς δὲ οὔσης Λύδδης τῆ
Τύππη, οἱ μαθηταὶ ἀχούσαντες ὑτι
Πέτρας ἐστὶν ἐν αὐτῇ, ἀπέστειλαν
δύη ἄνδρας αι θὸς αὐτὸν, α παβακαλ οὖν-
«ες μιὴ ὀχυημίαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν.
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
|
187
89 ᾿Αναστὰς δὲ Πέτρος πυνηλ-
θεν αὐτοῖς" ὃν “παραγενόμενον ἀνή-
γαγον εἰς σ ὃ ὑπερῶον, καὶ παρέσ-
σησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι χλαί-
ουσαι, χαὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας,
καὶ μάτια ὅσα ἐποίει μετ αὐτῶν
οὖσα ἢ Δορκάς.
40 ᾿Εκθαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὃ
Πέ ἐτρος, ϑεὶς τὰ γόνατα προσηύξα-
το" καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα,
εἶπε" Ῥαξιθὰ, ἀνάστηθι. Ἡ δὲ
ἤνοιξε τοὺς ὀφθαλμιὺς αὑτῆς, καὶ
ἰδοῦο”χ τὸν Πέφρον, ἀνεκάθισε.
41 Δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα, ἀνέσ-
σησεν αὐτήν" φωνήσας δὲ τοὺς ἁγί-
ους, καὶ τὰς χήρας, παρέστησεν
αὐτὴν ζῶσαν.
42 Τνωστὸν δὲ ἐγένετο καθ᾽
ὕλης τῆς ᾿Ιύππης" καὶ πολλοὶ ἐπίσ-
φευσαν ἐπὶ τὸν Ἰκύριον.
45 ᾿Εγένετο δὲ ἡμέρας ἱκανὰς
μεῖναι αὐτὸν ἐν Ἰύόππῇ παρά σινι
Σίμωνι βυρσεῖ.
Κεφ. ν. 10.
1 Νὴρ δέ τις ἦν ἐν Καισαρεία
ὀνόμιατι Κορνήλιος, ἕχατον-
τάρχης ἐκ σπείρης τῆς καλουμένης
Ισαλικης,
2 Ἑὐσεθὴς καὶ φοβούμενος σὺν
Θεὸν, σὺν παντὶ τῷ οἴκῳ αὑτοῦ,
ποιῶν σε ἐλε] ημοσύνας πολλὰς σῷ
λαῷ, καὶ δεύμενος τοῦ Θεοῦ δια-
παντύς"
8. Εἶδεν ἐν ὁράματι φανερῶς,
ὡσεὶ ὥραν. ἐννάτην τῆς ἡμέρας͵ ἄγ-
γελ ον τοῦ Θεοῦ εἰσελθέντα πρὺς
αὐσὸν, καὶ εἰπόντα αὐτῷ" ἹΚορνήλιε,
4 Ὁ δὲ ὅτε ενίσας. αὐτῷ καὶ τς
πὰ γενόμενος, εἶπε Τί ἐστι
Κύριε; Εἶπε δὲ αὐτῷ" ΑἹ προσευ-
χαί σου καὶ αἱ ἐλεημοσύναι σου
ἀνέεησαν εἰς μινημιόσυνον ἐνώπιον
σοῦ Θεοῦ.
Καὶ νῦν πέμψον εἰς ᾿Ιόππην
186
ἄνδρας, χαὶ μεσᾶπεμγαι Σίµωνά
σινα ὃς ἐπικαλεῖται Πέτρος"
6 Οὗτός ξενίζεται παρά σινι
Σίμωνι βυγσεῖ, ᾧ ἐστιν οἰκία παρὰ
ϑάλασσαν" οὗτος λαλήσει σοι τί σε
δεῖ π' ποιεῖν.
ἢ Ὡς δὲ ἀπῆλθεν ὁ ἄγγελος ὁ
λαλῶν τῷ Κορνηλίῳ, φωνῆσας δύο
σῶν οἰκετῶν αὑτοῦ, καὶ στρατιώτην
εὐσεξῆ τῶν προσχαρτερούντων αὐτῷ,
8 Καὶ ἐξηγησάμενος αὐτοῖς
ἄξεντες ἀπέστειλεν αὐσοὺς εἰς τὴν
Ἰόππη
9 τν δὲ ἐπαύριον ἑδοιποξούντων
ἐχείνων, καὶ τῇ πόλει ἐγγιζόντων,
ἀνέξη Πέτρος ἐπὶ τὸ δῶμα προσεύξ-
ασθαι, περὶ ὥραν ἔχτην.
10 Ἐγένες σο δὲ πβόόπεινος, καὶ
ἤθελε γεύσασθαι. Ἱαβασχευα-
ζόντων δὲ ἐχείνων, ἐπέπεσεν ἐπ’
αὖὐσὸν ἔκστασις"
11 Καὶ ϑεωρεῖ 5 σὸν οὐρανὸν ἀνε-
ωγμένον, καὶ καταξαῖνον ἐπ᾽ αὐτὸν
σχεῦός σι ὡς ὀθύνην μεγάλην, τέσ-
σαρσιν ἀρχαῖς δεδεμιένον, καὶ κα-
θιέμενον ἐπὶ σης γῆς"
19 Ἐν ᾧ ὑπῆρχε πάντα τὰ σε-
«ράποδα τῆς γῆς. καὶ τὰ ϑηρία, )
τὰ ἑρπετὰ, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ-
ανοῦ.
19 Καὶ ἐγένετο φωνὴ πρὸς αὐ-
Ἀνασσας, Πέτρε, ϑύσον καὶ
φάγε. »
14 Ὁ δὲ Π Πέερος εἰπε Μηδα-
μῶς, Κύριε" ὅτι οὐδέποτε ἔφαγον
πᾶν κοινὸν ἣ ἀκάθαρτον.
15 Καὶ φωνὴ πάλιν ἐκ δευτέ-
ρου πρὺς αὐτόν" ΑΔ ὁ Θεὸς ἐκαθά-
βισε, σὺ μὴ κοίνου.
16 Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ σείς"
χαὶ πάλιν ἀνελήφθη τὸ σχεῦος εἰς
σον οὔβανον.
τις Ὡς δὲ ἐν εαυτῷ διηπόρει ὃ
Πέτρος τί ἂν εἴη τὸ ὅραμα ὃ "εἶδε,
ταὶ Ἰδοὺ. οἱ ἄνδρε ες οἱ ἀπεσταλμένοι
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 19
ἀπὸ τοῦ ἹΚορνηλίου, διερωσήζανσες
φὴν οἰκίαν Σίμωνος, ἐπέστησαν ἐπὶ
φὸν πυλῶνα.
18 καὶ φωνήσαντες ἐπυνθάνοντο
εἰ Σίμων ὁ ἐπικαλούμιενος Πέτρος
ἐνθάδε ξενίζεσαι.
19 Τοῦ δὲ Πέτρου ἐνθυμον-
μένου περὶ σοῦ ὁράματος, εἶπεν
αὐτῷ τὸ πνεῦμα, ᾿Ιδοὺ, ἄνδρες «τρεῖς
ῥητοῦσί σε"
90 ᾿Αλλὰ ἀναστὰς κασάθηθι,
καὶ πορεύου σὺν αὐτοῖς, μηδὲν δε
χρινόμενος, διότι ἐγὼ ἀπέσσαλκα
αὐτούς.
9] Καταξὰς δὲ Πέτρος πρὸς
τοὺς ἄνδρας φοὺς ἀπεσταλμένους
ἀπὸ τοῦ Κορνηλίου πρὺς αὑτὸν, εἷ-
πεν" ᾿ἸΙδοὺ, ἐγώ εἶμι ὃν ζηεῖτε: σίς
ἣ αἰτία δι) ἣν πάρεστε ;
Φο Οἱ δὲ εἶπον- Κορνήλιος ἕχα
τοντάρχης, ἀνὴρ δίκαιος χαὶ φοξού-
δενος σὺν Θεὸν, μαρτυρούμενός σε
ὑπὸ ὅλου σοῦ ἔλνους σῶν Ἰουδαίων,
ἐχρηματίσθη ὑπὸ ἀγγέλου ἁγίου
μες ταπέμνγασθαί σε εἰς τὸν οἶχον
αὑτοῦ, καὶ ἀχοῦσαι ῥήματα παρά
σου.
93 Εἰσκαλεσάμενος οὖν αὐτοὺς,
ἐξένισε. Τῇ δὲ ἐπαύριον ὁ Πέρος
ἐξηλθε σὺν αὐτοῖς" καί σινες σῶν
ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ ᾿Ιύππης συνΏλ.-
θον αὐτῷ.
φ4 Ἱκαὶ φῇ ἐπαύριον εἰσῆλθον εἰς
τὴν Καισάρειαν: ὁ δὲ Κορνήλιος ἦν
πεοσδοκών αὐτοὺς, συγκαλεσάμε ενος
σοὺς συγγενεῖς αἱσοῦ, χαὶ σοὺς
ἀναγκαίους φίλους.
τὰς Ὡς δὲ ἐ ἐγένετ σο εἰσελθεῖν σὺν
έσβον, συναντήσας αὐτῷ ὁ Ἱκορνή-
γα πεσὼν ἐπὶ τοὺς πύδας, προσε-
χύνησεν.
| 96 Ὁ δὲ Πέτρος αὐσὸν ἤγειρε,
λέγων: ᾿Ανάσσηθι κἀγὼ αὐτὸς
ἄνθρωπός εἰμι.
9Ἵ Καὶ συνομιλῶν αὐτῷ, εἷ-
σαρ. 10.
σῆλῦε, καὶ εὑρίσκει συνεληλυθότας
πολλούς.
28 Ἔφη σε πρὸς αὐτούς" Ὕμεῖϊς
ἐπιότασθε ὡς ἀθέμιτόν ἐστιν ἀνδρὶ
᾿Ἰουδαίῳ κολλᾶσθαι ἣ προσέρχεσθαι
ἀλλοφύλῳ: Χ) ἐμοὶ ὁ Θεὸς ἔδειξε
μηδένα κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον λέγειν
ἄνθρωπον"
99 Διὸ καὶ ἀνανσιῤῥήητως ἦλθον
μεταπευφθείς. ἸΠυνθάνομαι οὖν,
σίνι λόγῳ μετεπέμψασθέμε ;
Η.. Καὶ ὁ Κορνήλιος ἔφη" }Απὸ
εσάρτης ἡμέρας μέχρι ταύτης τῆς
ὥρας ἤμην νηστεύων, καὶ τὴν ἐννά-
σὴν ὥραν προσευχόµεενος ἐν τῷ οἴχῳ
μου" καὶ ἰδοὺ, ἀνὴρ ἔστη ἐνώπιόν μιου
ἐν ἐσθῆσι λαμπρᾷ,
31 ΙΚαί φησι" Ἱκορνήλιε, εἰση-
κούσθη σου ἣ προσευχὴ, καὶ αἱ ἔλξη-
μοσύναι σου ἐμνήσθησαν ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ
89 Τιέμφον οὖν εἰς Ἰόππην,
χαὶ µετακάλεσαι Σίμωνα, ὃς ἐπτ-
καλεῖται Πέτρος" οὗτος ξενίζεται
ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος βυρσέως παρὰ δά-
λασσαν' ὃς παβαγενόμενος λαλή-
σει σοι.
985 Ἐξαυσῆς οὖν ἔπεμψα πρός
σε" σύ σε καλῶς ἐποίησας παρα-
γενόμενος" νῦν οὖν πάντες ἡμεῖς
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πάρε σμιεν, ἀκοῦ-
σαι πάντα τὰ προστεταγμένα σοι
ὑπὸ σοῦ Θεοῦ.
94 ᾿Ανοίξας δὲ Πέτρος τὸ στό-
μα, εἶπεν. ᾽Επ’ ἀληθείας χατα-
λαμβάνοµαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπο-
λήπτης ὁ Θεύς"
35 ᾿Αλλ᾽ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φο-
ξούμενος αὐτὸν, καὶ ἐργαζόμενος
δικαιοσύνην, δεκτὸς αὐτῷ ἐστι.
96 ὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε τοῖς
υἱοῖς Ἰσραὴλ, εὐαγγελιζόμενος
εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὑτός
ἐστι πάντων Ἰκύριος,
51 Ὑμεῖς οἴδατε τὸ γενόμενον |
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
199
ῥῆμα καθ κ ᾿Ιωδαίας,
ἀρξάμενον ἀπε «ἧς Γαλιλαίας.
μετὰ τὸ βάπτισμα ὃ ἐχήρυξεν Ἴω-
ἀννης"
98 Ἰησοῦν σὸν ἀπὸ Ναζαρὲ σ,
ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὺς πνεύματι
ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐερ-
γετῶν καὶ ἰώμιξνος πάντας σοὺς κα-
ταδυναστευομένους ὑ ὑπὸ τοῦ διαξό-
λου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾽ αὐτοῦ.
99 Καὶ ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες
πάντων, ὧν ἐποίησεν ἔ ἔν τε τῇ χώρα
σῶν δν καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ,
ὃν ἀνεῖλον χρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου.
40 Τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε ση
σρίσῃ ἡμέρα, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμ.-
φανῆ γενέσθαι,
41 Οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ
μάρτυσι σοῖς πεοκεκαζοτονηµένοις
ὑπὸ σοῦ Θεοῦ, ἡ ἡμῖν, οἵτινες συνεφά-
70ιεν καὶ συνεπίοµεν αὐτῷ, μεσὰ
σὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.
42 Καὶ παρήγγειλεν ἡ ἡμιν κη-
ῥύξαι τῷ λαῷ, καὶ διαμαρτύρασθαι
ὅτι αὐτός ἔστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ
Θεοῦ χριτὴς ξώντων καὶ νεκρῶν"
48 Τούτῳ πάντες οἱ προφῆται
μαρτυροῦσι, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν λα-
ξεῖν διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάνσο
σὺν πιστεύοντα εἰς αὖσ όν,
44 "Ετσι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου
σὰ ῥήματα ταῦτα, ἐπέπεσε σὸ
πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς
ἀκούοντας τὸν λόγον.
45 Καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ πέγ»-
τομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέ-
τρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἣ ὅωρξα
τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐχχέχυται"
46 Ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούν-
σων γλώσσαις, καὶ μεγαλυνόντων
σὸν Θεόν. Τότε ἀπεκρίθη ὁ ὁ Πέτρος"
47 ἵΜησι τὸ ὕδωρ κωλῦσαι δύ-
ναταί τις, τοῦ μὴ βαπτισθῆναι
τούτους, οἵτινες τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον
ἔλαξον, χαθὼς καὶ ἡμεῖς :
190
48 Προσέσαξέ τε αὐτοὺς βαπ-
σισθηναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου"
Πότε ἠρώτησαν αὐσὺν ἐπιμεῖναι
ἡμέρας ςινάς.
Κεφ. ιά. 11.
1 Κὶ ἥκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι Ὁ
οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ
τὴν Ἰουδαίαν, ὅτι γαὶ τὰ ἔθνη ἐδέξ-
αντο τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.
Καὶ ὅτε ἀνέξη Πέτρος εἰς
Ἱεροσόλυμα, διεχρίνοντο πρὸς αὐτὸν
οἱ ἔχ περιτομῆς,
8. Λέγοντες" Ὅτι πρὸς ἄνδρας
ἀκροξυσσίαν ἔχοντας εἰσῆλθες, καὶ
συνέφαγες αὐτοῖς.
4 ᾿Αρξάμενος δὲ ὁ Πέτρος ἐξε-
σίθετο αὐτοῖς χαθεξῆς, ών
5. ᾿Εγὼ ἤμην ἐν σύλει Ἰόππη
προσευχόμενος" χαὶ εἶδον ἐν ἐκσσά-
σει ὅραμα, χαταβαῖνον σχεῦός σι
ὡς ὀθόνην μεγάλην, τέσσαρσιν ἂρ-
χαῖς καθιεµένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ
ἦλθεν ἄχρις ἐμοῦ:
6 Εἰς ἣν ἀτενίσας κατενύουν" 5
εἶδον σὰ τετράπ' ποδα σῆς γῆς. χαὶ
τὰ ἃ ϑηρία, καὶ τὰ ἑρπετὰ, καὶ τὰ
πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.
Ἱ "Ἤχουσα δὲ φωνῆς λεγούσης
μοι" ᾿Αναστὰς, Πέσρε, ϑύσον καὶ
φάγε.
8. Εἶπον δέ: Μηδαμῶς, Κύριε’
ὅτι πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε
εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμια µου.
9 Α πεχρίδη δέ μοι φωνὴ ἐχ
δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ" Α ὁ Θεὸς
ἐχοϑάρισε, σὺ μιὴ χοίνου.
10 Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ «ρίς"
χαὶ πάλιν ἀνεσπάσδη ἅπαντα εἰς
σὸν οὐρανόν.
11 Καὶ ἰδοὺ, ἐ ἐξαυτῆς τρεῖς ἄν-
ἐμ ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν υἰκίαν ἐν ᾗ
μην. ἀπεσταλμένοι ἀπὸ Καισα-
μίας πρός μι.
"4 Είπε δέ µοι σο πνεῦμα συ-
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 11
νελθεῖν αὐτοῖς, μιηδὲν διακρινόμενον.
ἯἯλϑον δὲ σὺν ἐμιοὶ "Ὁ οἱ Ἐξ ἀδελφοι
οὗτοι, καὶ εἰσήλθομεν εἰς φὸν οἶχον
φτοῦ ἀνδρὸς"
19 ᾽Απήγγειλέ σε ἡμῖν πῶς
εἶδε τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴχω αὐσοῦ
σταθέντα καὶ εἰπόντα αὐτῷ" ᾿Α-
πόσσειλον εἰς ᾿Ιύππην ἄνδρας, χαὶ
μετάπεμψαι Σίμωνα σὺν ἐπικο-
λούμιενον Πέσρον,
14 Ὃς λαλήσει ἑήματα πρός
σε, ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ
οἰχός σου.
16 Ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί µε λα-
λεῖν, ἐπέπεσε τὸ πνεῦμα «τὸ ἅγιον
ἐπ᾽ αὐτοὺς. ὥσπερ καὶ ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν
αρχ).
16 Ἐμνήσδην δὲ τοῦ ῥήματος
Κυρίου, ὡς ἔλεγεν" Ἰωάννης μὲν
ἐξάπσισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτεισ-
θήσεσϑε ἐν πνεύματι ἁγίῳ.
17 ΕΠ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδω-
χεν αὐτοῖς ὃ Θεὸς, ὡς καὶ ἡμῖν, πισ-
φεύσασιν ἐπὶ σὺν Κύριον Ἰησοῦν
Χριστὸν, ἐγὼ δὲ σίς ἤμνην δυνατὸς
κωλῦσαι σὺν Θεόν;
18 ᾿ Ακούσανσες δὲ σαῦσα, ἡσύ-
χασαν, καὶ ἐδόξαζον «ὃν Θεὸν, λέ-
γονσες' "Αρα γε καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ
Θεὸς τὴν μετάνοιαν ἔδωκεν εἰς
ζωήν.
19 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέ ντὲς ἀπὸ
σῆς δλίψεως τῆς γενομιένης ἐπὶΣσε-
φάνω, διῆλθον ἕως Φοινίκης ) Κύ-
πρου Αντιοχείας, μηδενὶ λαλᾶν
τες σὺν }.ό}ον εἰ μὴ μόνον Ἰεδαίοις,
90 Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄν-
ὄρες Ιζύπριοι καὶ Ἰζυρηναῖοι, οἵτινες
εἰσελθόντες εἰς ᾿Αντιόχειαν, ἐλάλεν
πρὸς τοὺς Ἑλληνισσὰς, εὐαγγελι-
ζόμενοι τὸν Ικόριον Ἰησοῦν.
41 Καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μες
αὐτῶν" πολύς 43 ἀρ'ϑμὺς πιστευσὰς
ἐπέσσρεφεν ἐπὶ τὸν Κύριον.
4 ᾿Ἡχούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς « ἃ
--.
Όαρ. 12
ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσο-
λύμοις περὶ αὐτῶν: καὶ ἐξαπέστει-
λανβαρνάξαν διελθεῖν ἕως ᾿Αντιο-
χείας"
9» Ὃς παραγενόμενος ." ἰδὼν
σὴν χάριν σοῦ Θεοῦ, ἔχαρη καὶ
παρεκάλει πόντας τῇ προθέσε, σῆς
καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ:
Φ4 Ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς, χαὶ
πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίσ-
φεως" καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς
τῷ Κυρίῳ.
425 Ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὃ
Βαρνάξας ἀναζητῆσαι Σαῦλον" 5)
εὑρῶν αὐτὸν, ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ᾽Αν-
σιόχειαν.
90 ᾿Εγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν
ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησία,
καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανὸν, χρημα-
σίσαι τε πρῶτον ἐν ᾿Αντιοχείᾳ σοὺς
μαθησὰς, Χριστιανούς.
ᾳἼ Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις
κατῆλθον ἀπὸ “Ἱεροσολύμων προ-
φῆται εἰς ᾿Ανςιόχειαν.
28 ᾿Αναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν
ὀνόματσιΑγαβθος, ἐσήμιανς διὰ τοῦ
πνεύματος, λιμὸν μέγαν μέλλειν
ἔσεσθαι ἐφ᾽ ὅλην τὴν οἰχουμιένην"
ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου
Ἀαίσαρος.
99 Τῶν δὲ μαθητῶν, καθὼς ἢυ-
πορεῖτό τις,. ὥρισαν ἕχαστος αὐτῶν
εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦ-
σιν ἐν τῇ ᾿Ιουδαία ἀδελφοῖς"
80 Ὃ καὶ ἐποίησαν, ἀποστεί-
λανσες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ
χειρὸς Βαρνάξα καὶ Σαύλου.
Κεφ. (6. 19.
ΑΤ) ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν
ἐπέξαλεν "Ηρώδης ὁ βα-
σιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας
φῶν ἀπὸ τῆς ἐχκλησίας"
ᾧ ᾽Ανεῖλε δὲ ᾿Ιάκωξον τὸν ἀδελ-
φὸν Ἰωάννου, μαχαίρι"
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
91
9 Καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστι τοῖς
Ιουδαίοις, προσέϑετο συλλαξεῖν και
Πέτρον" ἦσω» δὲ ἡμέραι τῶν ἀζύ-
μων"
4 Ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυ-
λαχὴν, παραδοὺς σέσσαρσι παρ
δίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν. αὐσὺν,
βουλόμενος μετὰ τὸ πάσχα ἆναγα
γεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ
δ Ὁ μὲν οὖν ᾿Πέτρος ἐσηρεῖτο
ἐν τῇ φυλαχῇ" προσευχὴ δὲ ἦν ἐχ-
σενὴς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐχκλησίας
πρὸς τὸν Θεὺν ὑπὲρ αὐτοῦ.
6 Ὅτε δὲ ἤ ἤμελλεν αὐτὸν προ-
άγειν ὗ Ἡρώδης, τῇ νυχτὶ ἐκείνῃ
ἦν ὁ Πές: τρος κοηκώμενος μεταξὺ δύο
στρατιωτῶν, δεδεµένος ἀλύσεσι δυσὶ,
φύλακές σε πρὸ τῆς νύβας ἐτήρουν
τὴν φυλακήν"
ἢ Καὶ ἰδοὺ, 7 Ὁ Κυρίου
ἐπέστη, καὶ φῶς ἔλαμαψεν ἐν σῷ
οἰχήμιατι" πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν
σοῦ Πέτρου, ἤγειρεν αὐτὸν, λέγων"
᾿Ανάστα ἐν τάχει. Καὶ ἐξέπεσον
αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ σῶν χειρῶν"
8 Εἶπέ τε ὃ ἄγγελος πρὸς αὖ-
σόν' Περίζωσαι, καὶ ὑπόδησαι τὰ
σανδάλιά σου. Ἐποίησε δὲ οὕτω.
καὶ λέγει αὐτῷ: Περιδαλοῦ τὸ
ἱμιώτιόν σου, καὶ ἀκολούθει μιοι.
9 Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ,
χαὶ οὐκ ἤδει ὅτι ἀληθές ἐστι σὺ
γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου" ἐδόκει
δὲ ὅραμα βλέπειν.
10. Διελθύνσες δὲ πρώτην φυ-
λακὴν καὶ δευτέραν, ἦλθον ἐπὶ τὴν
πύλην τὴν σιδηρᾶν, σὴν φέρουσαν
εἰς τὴν πόλιν, ἥτις αὐτομάτη ἦν-
οἴχθη αὐτοῖς" καὶ ἐξελθόνσες προ-
ἤλθον ῥύμην μίαν, καὶ εὐθέως ἀπέσ-
ση ὁ ἄγγελ ος ἀπ) αὐτοῦ.
41 Καὶ δ Πέτρος γενόμενος ἐν
ἑαυτῷ, εἶπε' Νῦν οἶδα ὀληθῶς ὅσι
ἐξαπέστ ξιλιξ Κύριος συν ἄγγ ελον
αὑτοῦ, καὶ ἐξείλετό µε ἐκ χειρὸς
192
Ἡρώδου, καὶ πάσης τῆς προσδοχίας
φοῦ λαοῦ τῶν Ιουδαίων.
19 Συνιδών σε ἦλθεν ἐπὶ «τὴν
οἰκίαν Μαρίας τῆς μητρὺς Ἰωάννου,
«οὔ ἐπικαλουμιένου Μάρκου, οὗ ἦσαν
ἱκανοὶ συνηθροισμένοι καὶ προσευχό-
μένοι.
19 ἹΚρούσαντος δὲ σοῦ Πέτρου
σὴν ϑύραν τοῦ πυλῶνος, προσῆλθε
παιδίσκη ὑπαχοῦσαι, ὀνόματι “Ῥόδη»
14 Καὶ ἐπιγνοῦσα σὴν φωνὴν
σοῦ Πέτρου, ἀπὸ τῆς χαρᾶς οὐκ
71: σὺν πυλῶνα, εἰσδραμιοῦσα δὲ
ἀπήγγειλεν ἑστᾶναι σὺν Πέτρον
σρὸ φτοῦ πυλῶνος"
15 Οἱ δὲ πρὸς αὐτὴν εἶπον"
Μαίνη; : Ἡ δὲ διϊσχυρίξοευ οὕτως
ἔχειν" οἱ δὲ ἔλεγον: Ὁ ἄγγελος
αὐτοῦ ἐστιν.
16: "Ο δὲ Πέτρος ἐπέ ἔμενε χρού-
ων" ἀνοίξαντες δὲ εἶδον αὐτὸν, καὶ
ἐξέστησαν.
17 Κατασείσας δὲ αὐτοῖς τῇ
χειρὶ σιγᾷν, διηγήσατο αὐτοῖς πῶς
ὁ Κύριος αὐτὸν ἐξήγαγεν ἐκ σῆς
φυλακῆς" εἶπε δέ: ᾿Απαγγείλατε
Ἰακώξωῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ταῦτα.
Καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύθη εἰς ἕτερον
σόπον.
18 Γενομένης δὲ ἡμέρας, ἦν
φάραχος οὐχ ὀλίγος ἐν τοῖς όσρα-
σιώσαις, σί ἄρα ὁ Πέτρος ἐγένετο.
19 Ἡρώδης δὲ ἐπιδητήσας αὖ-
σὺν, καὶ μὴ εὑρὼν, ἀναχρίνας τοὺς
φύλακας, ἐκέλευσεν ἀπαχθῆναι" Ὁ
χατελθὼν ἀπὸ τῆς ᾿Ιουδαίας εἰς
σὴν Καισάρειαν, διέτριξεν.
90 Ἦν δὲ Ἡρώδης 3υμομαχῶν
Τυρίοις καὶ Σιδωνίοις" ὁμοθυμαδὸν
δὲ παρῆσαν πρὸς αὐτὸν, καὶ πείσαν-
σες Ἠλάστον σὸν ἐπὶ τοῦ κοιτῶνος
τοῦ βασιλέως, ἠτοῦνσο εἰρήνην" διὰ
σὸ τρέφεσθαι αὐτῶν τὴν χώραν ἀπὸ
ςῆς βασιλικῆς.
φἱ Ταχτῆ δὲ ημέρα ὁ Ἡρώδης
ΠΡΑΞΕΙΣ
Οαρ {δ.
ἐνδυσάμενος ἐσθῆτα βασιλικὴν, καὶ
καθίσας ἐπὶ τοῦ βήματος, ἐδημη-
γόρει πρὸς αὐτούς.
29 Ὁ δὲ δῆμος ἐπεφώνει Θεοῦ
φωνὴ, καὶ οὐκ ἀνθρώπου.
99 “Παραχρῆμα δὲ ἐπάταξεν
αὐτὸν ἄγγελ. ος Κυρίου, ἀνθ᾽ ὧν οὐκ
ἔδωχε τὴν δόξαν τῷ Θεῷ" καὶ γε-
νόμιενος σχωληχόξρωτος, ἐξέψυξεν.
94 Ὃ δὲ λόγος τοῦ Θεοῦ ἤυξ-
ανξ καὶ ἐπληθύνεσο.
25 Βαρνάξας δὲ καὶ Σαῦλος
ὑπέστρε εψαν ἐξ Ἱερουσαλὴμ, εἰς
᾿Ανσιόχειαν, πληρώσαντες τὴν δια-
κονίαν, συμπαραλαξόντες καὶ Ἰω
άννην σὸν ἐπικληθέντα Μάρκον.
Κεφ. ιγ΄. 19
1 ἘΠῚ: δέ τινες ἐν ᾿Αντιοχεία
χατὰ τὴν οὖσαν ἐκκλησί-
αν προφῆται καὶ διδάσκαλοι, ὅ,σς
Βαρνάξας καὶ Συμεὼν ὁ καλούµε-
νος Νίγερ, καὶ Λούκιος ὁ ἹΚυρηναῖ
ος, Μαναήν σε Ἡρώδου «τοῦ τε
σράρχου σύντροφος, καὶ Σαῦλος.
9 Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ
Κυρίῳ καὶ νηστευόντων, εἶπε σὲ
πνεῦμα τὸ ἅγιον. ᾿Αφορίσατε δή
μοι τόν σε Βαρνάξαν καὶ σὸν Σαῦ-
λον εἰς σὸ ἔργον ὃ προσχέχλημι.!
αὐτούς.
9. Τότε νηστευσαντες καὶ προζ-
ευξάμιενοι, καὶ ἐπιθέντες τὰς χεῖρας
αὐτοῖς, ἀπέλυσαν.
4 Οὗτοι μὲν οὖν ἐκπεμφθέντες
ὑπο τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου, κα-
τΤῆλβον εἰς τὴν Σελεύχειαν, ἐχεῖ εν
φε ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Κύπρον.
δ Καὶ γενόμενοι ἐν Σαλαμῖνι,
κατήγγελλον σὸν λόγον φοῦ Θεοῦ
ἐν ταῖς συναγωγαῖς φῶν Ἰουδαίων,
Εἶχον δὲ καὶ Ἰωάννην ὑ ὑπηρέτην.
θ Διελθόντες δὲ τὴν νῆσον ἄχα
Πάφου, εὗρόν τινα μάγον ψενὸν
|
αρ. 8.
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
195
προφήτην Ἰουδαῖον, ᾧ ὄνομα Ώαρ- | καἸασείσας τῆ χειρὶ, εἶπεν "Ανδρες
Ἰησοῦς,
Ἵ Ὃς ἦν σὺν τῷ ἀνθυπάτω Σερ-
γίῳ Παύλῳ, ἀνδρὶ συνετῷ" οὗτος
προσχαλεσάμιενος Βαρνάξαν καὶ
Σαῦλον, ἐπεζήτησεν ἀχοῦσαι τὸὺν
λόγον τοῦ Θεοῦ"
8 ᾿Ανθίότα]ο δὲ αὐτοῖς Ἑλύμας
ὁ μάγος" οὕτω γὰρ μεθερμηνεύεΊαι
τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ζηϊῶν διαστρέψαι
τὸν ἀνθύπα]ον ἀπὸ τῆς πίσσεως.
9 Σαῦλος δὲ, ὃ Ὁ Παῦλος,
τλησθεὶς πνεύμαϊος ἁγίου, κ) ἀτενί-
πας εἰς αὐσὺν,
10 Εἰπεν: Ὦ πλήρης πανσὺς
δόλου καὶ πάσης ῥαδιουργίας, υἱε
διαθόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης,
οὐ παύση διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυ-
βίου τὰς εὐθείας :
11 Καὶ νῦν ἰδοὺ, χεὶρ τοῦ Ἰζυ-
βίου ἐπὶ σέ. καὶ ἔσῃ συφλὸς, μὴ
Βλέπων τὸν ἥλιον ἄχρι καιροῦ.
Παραχρῆμα δὲ ἐπέπεσεν ἐπ᾽ αὐτὸν
ἀχλὺς καὶ σκότος" καὶ περιώγων
ἐζήτει χειραγωγούς.
19 Τότε ἰδὼν ὃ ἀνθύπατος τὸ
γεγονὺς, ἐπίστευσεν, ἐχπλησσύμιενος
ἐπὶ τῇ διδαχῇ τοῦ ἸΚυρίου.
18 Αναχθέντες δὲ ἀπὸ τῆς Πά-
φου οἱ περὶ τὸν Παὔλον, ἦλθον εἰς
Πέργην τῆς Παμφυλίας. ᾿Ιωάν-
νης δὲ ἀποχωρήσας ἀπ᾽ αὐτῶν,
ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσύλυμα.
14 Αὐτοὶ δὲ διελθόντες ἀπὸ τῆς
Πέργης, παρεγένονστο εἰς ᾽Αν]ιό-
χειαν τῆς Πισιδίας, καὶ εἰσελθόντες
εἰς τὴν συναγωγὴν τῇ ἡμέρα, τῶν
σαξξβάτων, ἐκάθισαν.
15 Μετὰ δὲ «τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ
νόµου καὶ τῶν προφητῶν, ἀπέστει-
λαν οἱ ἀρχισννάγωγοι πρὸς αὐτοὺς,
λέγοντες" "Ανδρες ἀδελφοὶ, εἰ ἔστι
λύγος ἐν ὑμῖν παραχλήσεως πρὸς
σὸν λαὸν, λέγεῖε.
16 ᾿Αναστὰς δὲ Παῦλος, καὶ
17) Ι
Ἰσραηλῖσαι, καὶ οἱ φηβούμενοι τὸν
Θεὸν, ἀκούσα]ε.
17 Ὃ Θεὸς τοῦ λαοῦ τούτου
Ἰσραὴλ, ἐξελέξαο τοὺς πατέρας
ἡμῶν, καὶ τὸν λαὸν ὕψωσεν ἐν τῇ
παροιχία. ἐν γῆ Αἰγύπτῳ" καὶ με]ὰ
βραχίονος ὑψηλξ ἐξήγαγεν αὐτοὺς
ἐξ αὐτῆς"
18 Καὶ ὡς τεσσαρακον]αςτῆ
χβόνον ἐτροποφόρησεν αὐτοὺς ἐν τῇ
ἐρημω"
19 Καὶ καθελὼν ἔθνη ἑπτὰ ἐν
γῆ Χαναὰν, κα]εχληροδύτησεν αὖ
τοῖς τὴν γῆν αὐτῶν"
40 Καὶ μετὰ ταῦτα ὡς ἔτεσι
τεϊραχοσίοις καὶ πεν]ήηχονῖα, ἔδωκξ
κριτὰς ἕως Σαμουὴλ τοῦ προφήτου.
ΦΙ Κἀκεῖθεν ἠτήσαντο βασιλέα,
χαὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ὃ Θεὸς τὸν Σαοὺλ
υἱὸν Κὶς, ἄνδρα ἐκ φυλῆς Βενιαμιὶν,
ἔση τεσσαρώκχοντα"
99 Καὶ μεταστήσας αὐτὸν,
ἤγειρεν αὐτοῖς φὸν Δαξὶδ, εἰς βασι-
λέα, ᾧ Ὁ εἰπε µαρ]υρήσας" ““ Εὗρον
Δαξὶδ σὺν τοῦ ᾿Ιεσσαὶ, ἄνδρα κατὰ
τὴν καρδίαν μου, ὃς ποιῆσει πάντα
τὰ ϑελήματόά, µου.’
Φ3 Τούτου ὑ Θεὸς ἀπὸ φτοῦ σπέρ-
ματος κατ᾽ ἐπαγγελίαν ἤγειρε τῷ
Ἰσραὴλ σωτῆρα Ἰησοῦν,
94 Προκηρύξαντος Ἰωάννου πρὸ
προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ βάπ-
τιόµα μετανοίας παντὶ τῷ λαῷ 1σ-
ραῆλ.
9ὔ Ὡς δὲ ἐπλήρου ὃ Ἰωάννης
σὺν δρόµον, ἔλεγε" Τίνα µε ὑπονο-
εἴτε εἶναι; Οὐχ εἰμὶ ἐγὼ, ἀλλ᾽
ἰδοὺ, ἔρχε]αι μετ᾽ ἐμὲ, οὗ οὐκ εἰμὶ
ἄξιος τὸ ὑπόδημια τῶν ποδῶν λῦσαι.
96 "Ανδρες ἀδελφοὶ, υἱοὶ γένους
᾿Αξραὰμ,, καὶ οἱ ἐν ὑμῖν φοξούμενος
φὸν Θεὸν, ὑμῖν ὁ λόγος τῆς σωΊη-
ρίας ταύτης ἀπεστάλη.
4 ΟἹ γὰρ κατοικοῦντες ἐν Ἱε
»
19:1
βουσιυλὴμ,, χαὶ οἱ ἄρχον]ες αὐσῶν,
σοῦτον ἀγνοήσανῖες, χαὶ πὰς φωνὰς
σῶν προφητῶν σὰς κατὰ πᾶν σάβ-
ατον ἀναγινωσκομένας, κρίνανΊες,
ἐπλήρωσαν.
98 Καὶ μηδεμίαν αἰτίαν ϑανά-
σου εὑρόντες, ἠτήσαντο ἸΤίλάτον
ἀναιρεθῆναι αὐτόν.
99 Ὡς δὲ ἐτέλεσαν ἅπαντα τὰ
περὶ αὐτοῦ γεγραμμένα, καθελόντες
ἀπό τοῦ ξύλου, ἔθηχαν εἰς μιημιεῖον"
90 Ὁ δὲ Θεὸς ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ
νεκρῶν.
ο) ὃῶς ὥφϑη ἐπὶ ἡμέ τος. πλείους
σοῖς συναναξᾶσιν αὐσῷ ἀπὸ σης
Γαλιλαίας εἰς Ἱερουσαλὴμ,, οἵτινές
εἶσι μάρτυρες αὐτοῦ πρὸς τὸν λαόν.
99 Καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς εὐαγγελι-
ζόμεδα τὴν πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγ-
γελίαν γενομένην, ὅτι ταύτην ὁ
Θεὸς ἐχπεπλήρωχε τοῖς τέκνοις
αὐτῶν ἡμῖν, ἀνασσήσας Ἰησοῦν"
935 Ὡς καὶ ἐν τῷ ψαλμῷ τῷ
δευέ ἔρῳ γέγραπῖαι" ὡς Υιός μου εἰ
σὺ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε
94 "ὍΟσι δὲ ἀνέστησεν αὐτὸν ἐκ
νε εκρῶν, μηκέτι μέλλον]α ὑποσσρέ-
φειν εἰς διαφθορὰν, οὕτως εἴρηκεν"
“Ὅτι δώσω ὑμῖν τὰ ὅσια Δαξιὸ τὰ
πιστά.’
9ὅ Διὸ Χ ἐν ἑτέρω λέγει “" Οὐ
δώσεις τὸν ὅσιόν σε ἰδεῖν διαφ φθοράν.”
96 Δαθὶὸ μὲν γὰρ ἰδίᾳ γενεᾷ
ὑπηρετήσας τῇ τοῦ Θεοῦ ᾿βουλῇ ῆ,
ἐχοιμήϑη, καὶ προσεῖέ έθη πρὸς τοὺς
πατέρας αὐτοῦ, καὶ εἶδε διαφϑοράν᾽
87 Ὃν δὲ ὁ Θεὺς ἤγειρεν, οὐκ
εἶὸς διαφϑορών.
98 Γνωστὸν οὖν ἔστω ὑμῖν, ἄν-
δρες ἀδελφοὶ, ὅτι διὰ τούτου ὑμῖν
ἄφεσις ἁμαρ]ιῶν καἸαγγέλλεταν
99 Καὶ ἀπὸ πάντων ὧν οὖκ
ἠδυνήθητε ἐν σῷ νόμῳ Μωσέως
διχαιωθῆναι, ἐν τούτῳ πῶς ὃ πιστεύ-
ὧν δικα.οῦται
ΠΡΑΕΗΕΙΣ
αρ. 19
40 Ἠλέπεῖε ὧν μὴ ἐπέλθῃ ἐφ᾽
ὑμᾶς σὺ μα ἕν σοῖς προφή-
σαις"
41 «Ἴδετε οἱ καἸαφρονη]αὶ, καὶ
ϑαυμάσαῖε, καὶ ἀφανίσθηῖε: ὅφε,
ἔργον ἐγὼ ἐργάζομαι ἐ ἐν ταῖς ἡμέ-
βαις ὑμῶν, ἔργον ᾧ οὐ μὴ πισσεύ-
ση]ε, ἐών τις ἐκδιηγῆται ὁ ὑμῖν."
42. ᾿Εξιόνσων δὲ ἐχ τῆς συναγω-
γῆς τῶν Ιουδαίων, παρεχάλουν τὰ
ἔθνη εἰς τὸ μεταξὺ ΜΝ λαλη-
θῆναι αὑτοῖς τὰ ῥήμα]α ταῦτα.
48. Λυθείσης δὲ τῆς συναγωγῆς,
ἠκολούθησαν πολλοὶ τῶν ᾿Ιουδαίων
καὶ τῶν σεδομένων προσηλύτων τῷ
Παύλῳ καὶ τῷ Βαρνάξᾳ" οἵτινες
προσλαλοῦν]ες αὐτοῖς, ἔπειθον αὐὖ-
τοὺς ἐπιμένειν τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ.
44 Τῷ σὲ ἐρχομένῳ σαξξάτῳ
σχεδὸν πᾶσα ἣ πύλις συνήχθη
ἀκοῦσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.᾿
45 ᾿Ιδόντες δὲ οἱ ᾿Ιουδαῖοι τοὺς
ὄχλους, ἐπλήσθησον δήλου, καὶ
ἀντέλεγον τοῖς ὑπὸ σοῦ Παύλου
λεγομένοις, ἀνσιλέγον]ες καὶ βλασ-
φημιυῦντες.
40 Ταῤῥησιασάμενοι δὲ ὁ 1[αὖ-
λος "δ ὗ Βαρνάξας εἰπσον- Ὕμιν
ἣν ἀναγκαῖον πρῶτον λαληθηναι
σὺν λόγον τοῦ Θεοῦ: ἐπειδὴ δὲ
ἀπωθεῖσθε αὐτὸν, καὶ οὐκ ἀξίους
κρίνεϊε ἑαυτοὺς τῆς αἰωνίου ζωῆς,
ἰδοὺ σσρεφόµεθα εἰς τὰ ἔθνη.
4 Οὕτω γὰρ ἐντέταλται ἡμῖν ὁ
κί βιος" Ὁ Τέθεικά σε εἰς φῶς ἐθνῶν,
σοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσ
χάτου τῆς γῆς."
48 Ακούονα δὲ τὰ ἔθνη ἔχαι
ρον, καὶ ἐδύξαξον σὸν λόγων τοὶ
Κυρίου" καὶ ἐπίστευσαν ὅσοι ἦσαν
σεταγµένοι εἰς ζωὴν αἰώνιον
49. Διεφέρεϊο δὲ ὁ λόγος τοῦ
Ἰκυρίου δι᾿ ὅλης τῆς χώρας"
50 Οἱ δὲ ᾿Ιονδαῖοι παρώτρυνον
ἱ τὰς σεξομένας γυναῖκας καὶ φὸς
(αρ. 14
εὐσχήμονας, χαὶ τοὺς πρώτους τῆς
πόλεως, καὶ ἐπήγειραν διωγμὸν ἐπὶ
τὸν Παὔῦλον καὶ τὸν Βαρνάξαν, καὶ
ἐξέξαλον αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ὁρίων αὖ-
φῶν.
δ1 Οἱ δὲ ἐκ]ιναξάμιενοι σὺν κο-
νιορτὸν τῶν ποδῶν αὑτῶν ἐπ᾽ αὐτοὺς,
ἤλθυν εἰς Ἰκόνιον.
55 Οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπληροῦντο
χαρᾶς καὶ πνεύμαῖϊος ἁγίου.
Κεφ. ιδ΄,
Ι Τένετο δὲ ἐν ᾿Ικονίῳ, κατὰ
σὸ αὐτὸ εἰσελθεῖν αὐτοὺς
εἰς τὴν συναγωγὴν τῶν ᾿Ιουδαίων,
καὶ λαλῆσαι οὕτως ὥστε πιστεῦσαι
Ἰουδαίων τε καὶ Ἑλλήνων πολὺ
πλῆθος"
9 Οἱ δὲ ἀπειθοῦν]ες ᾿Ιουδαῖοι
ἐπήγειραν καὶ ἐκάκωσαν τὰς ψυ-
χὰς τῶν ἐθνῶν χατὰ τῶν ἀδελφῶν.
5. Ἱκανὸν μὲν οὖν χβόνον διέ-
τριψαν παξῥησιαζόμενοι ἐπὶ σῷ
Κυρίῳ τῷ μαςΊυροῦντι τῷ λόγῳ τῆς
χάριτος αὑτοῦ, διδόντι σημεῖα καὶ
τέρατα γίνεσθαι διὰ τῶν χειρῶν
αὐτῶν.
4 Ἠσχίσθη δὲ τὸ πλῆθος τῆς
πόλεως" καὶ οἱ μιὲν ἦσαν σὺν τοῖς
Ἰουδαίοις, οἱ δὲ σὺν τοῖς ἀποστό-
λοις.
ὅ Ὡς δὲ ἐγένετο ὁρμιὴ τῶν ἐθνῶν
σε καὶ Ιουδαίων σὺν τοῖς ἄρχουσιν
αὐτῶν, ὑβρίσαι καὶ λιθοδολῆσαι
αὐτοὺς,
ϐ Συνιδόντες κα]έφυγον εἰς τὰς
πύλεις σης Ανκαυνίας, Λύστραν
καὶ Δέ ἔρθην, καὶ τὴν περίχωρον,
τ Κανεῖ ἦσαν εὐαγγελιζόμενοι.
8 Καί τις ἀνὴρ ἐν Λύστροις
ἀδύνατος τοῖς ποσὶν ἐκάδητο, χω-
λὸς ἐκ χοιλίας μιητρὺς αὑτοῦ ὑπώρ-
χων, ὃς οὐδέποτε περιεπεποιτήχει"
9. Οὗτος ἤχοε τοῦ Παύλον λα-
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
195
λοῦντος" ὃς ἀτενίσας αὐτῷ. καὶ
ἰδὼν ὅτι πίστιν ἔχει τοῦ σωθῆναι,
10 Εἶπε μεγάλ; η τῇ φωνη
᾿Ανάστηθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου ὀρθός"
Καὶ ἤλλετο, καὶ περιεπάτει.
11 Οἱ δὲ ὄχλοι ἰδόντες ὃ ἐποίη-
σεν ὁ Παῦλος, ἐπῆραν τὴν φωνὴν
αὑτῶν, Λυκαονιστὶ λέγον]ες. Οἱ
δεοὶ ὁμιοιωθένΊες ἀνθρώποις χα]Ἰέςη
σαν πρὸς ἡμᾶς"
19 ᾿Εκάλουν σε σὺν μὲν Βαρ-
νάξαν, Δία: τὸν δὲ Παῦλον, “Ερ-
μην" ἐκειδὴ αὐτὸς ἦν ὁ ἡγούμενος
φοῦ λόγου.
19 Ὁ δὲ ἱερεὺς σοῦ Διὸς τοῦ
ὄνΊος πρὸ τῆς πολεως αὐτῶν, ταύ-
ρους καὶ στέµµα]Ία ἐπὶ τοὺς μα
νας ἐνέγκας, σὺν τοῖς ὄχλοις ἤθελε
πύε ιν
14 ᾿Ακούσανῖες δὲ οἱ ἀπόστολοι
Βαρνάξας χαὶ Παῦλος, διαῤῥήξαν-
τες τὰ ἱμιάτιο, αὑτῶν, εἰσεπήδησαν
ἜΝ σὸν ὄχλον, χράφονες,
ὃ Καὶ λέγοντες" "Ανδρες, σί
ταῦτα ποιεῖτε ; καὶ ἡμεῖς ὀμοιοπα-
θεῖς ἐσμιεν ὑμῖν ἄνθρωποι, εὐαγγε-
λιζόμενοι ὑμᾶς ἀπὸ τούτων «τῶν
ματαίων ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Θεὸν
τὸν ζῶντα, ὃς ἐποίησε σὸν οὐρανὲν
χα τὴν γῆν χαὶ τὴν θάλασσαν, 9
πάνΊα τὰ ἐν αὐτοῖς:
16 Ὃς ἐν ταῖς παρωχημέναις
γενεαῖς εἴασε πάνΊα τὰ ἔθνη πορεύ-
εσθαι ταῖς ὑδοῖς αὐτῶν"
17 Καί σοι γε οὐκ ἀμάμτυρον
ἑαυσὸν ἀφῆκεν, ἀγαθοποιῶν, οὐρα-
νόθεν ἡμήν ὑετοὺς διδοὺς καὶ κιχιροὺς
χαρποφύβους, ἐμπιπλῶν τρυφῆς καὶ
εὐφροσύνης τὰς καρδίας ἡμῶν.
19 Καὶ ταῦτα λέγονῖες, µιλις
καἸέπαυσαν τοὺς ὄχλους τοῦ μὴ
ϑύειν αὐτοῖς.
19 ᾿Επῆλϑον δὲ ἀπὸ ᾽Αντιοχείας
καὶ ἸΓκονίου ᾿Ιουδαῖοι, καὶ πείσανῖες
τοὺς ὄχλους, καὶ λιθάσαντες τὸν
196
Παὔλον, ἔσυρον ἔξω τῆς
νομίπανῖες αὐτὸν τεθνάναι.
Φ0 Κυκλωσάνγων δὲ αὐτὸν τῶν
μαθηϊῶν, ἀναστὰς εἰσῆλθεν εἰς τὴν
πόλιν" καὶ τῇ ἐπαύριον ἐξήλθε σὺν
σῷ Βαρνάξα εἰς Δέρβην.
21 Εὐαγγελισάμιενοί τε τὴν
πόλιν ἐκείνην, καὶ μαβθηϊεύσαντες
ἱκανοὺς, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Λύσ-
σραν καὶ Ἰκόνιον καὶ ᾿Αντιόχειαν"
99 Ἐπιστηρίζονσες τὰς ψυχὰς
σῶν μαθητῶν, παραχαλοῦνΊες ἐμ.-
μένειν τῇ πίστει, καὶ ὅσι διὰ πολ-
λῶν ϑλίψεων -- ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς
σὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
95 Χειροϊονήσαντες δὲ αὐτοῖς
πρεσξυ]έρους κατ᾽ ἐκκλησίαν, προσ-
εὐξάμενοι μετὰ νηστειῶν, παρέ-
ϑεντο αὐτοὺς τῷ Κυρίῳ εἰς ὃν πεπισ-
σεύχεισαν.
94 ἹΚκαὶ διελθόντες τὴν Πισιδίαν,
ἦλθον εἰς Παμφυλίαν.
25 Καὶ λαλήσανῖες ἐν Πέργη
σὸν λόγον, καἸέδησαν εἰς ᾿Ασσά-
Ἄειαν"
36 Κακεῖθεν ἀπέπλευσαν εἰς
᾿Αντιόχει (αν. ὅθεν ἦσαν παραδεδο-
μένοι τῇ χάριτι σοῦ Θεοῦ εἰς σὺ
ἔργον ὃ ἐπλήρωσαν.
7 Παραγενόμενοι δὲ καὶ συνα-
γαγόντες σὴν ἐκκλησίαν, ἀνήγγει-
Ἴναν ὅσα ἐποίησεν ὁ Θεὺς μετ) αὖ-
ςῶν, καὶ ὅτι ἤνοιξε τοῖς ἔθνεσι 3ύραν
φίστεως.
20 Διέτριξον δὲ ἐκεῖ χρόνον οὐχ
ὀλίγον σὺν τοῖς μαθηταῖς.
Ϊ ή Αἱ σινες καἸελθόντες ἀπὸ
σῆς Ἰουδαίας, ἐδίόασκον
φοὺς ἀδελφούς" ὍΟτι ἐὰν μὴ περι-
σεµνησθε τῷ ἔθει Μωυσέως, οὐ ὃ
νωσὺθε σωθῆναι.
Φ Τενομένης οὖν στάσεως καὶ
συζητήσεως οὐκ ὀλίγης τῷ Παύλῳ
πόλεως,
Κεφ. τέ. 15.
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 15
καὶ τῷ Βαρνάξα πρὸς αὐτοὺς, ἔσαξ
αν ἀναξαίνειν ΤΤαῦλον καὶ Βαρνά-
ξαν καί σινας ἄλλους ἐξ αὐτῶν
πρὸς σοὺς ἀποστόλους καὶ πρεσξυ-
φέρους εἰς “Ἱερουσαλὴμ, περὶ τοῦ
ζητήματος. τούτου.
8. Οἱ μὲν οὖν προπεµφθένσες ὑ ὑπὸ
τῆς ἐκκλησίας, διήρχονῖο σὴν Φοι-
νίκην καὶ Σαμάρειαν, ἐκδιηγούμενοι
τὴν ἐπιστροφὴν φῶν ἐθνῶν: και
ἐποίουν χαρὰν μεγάλην πᾶσι τοῖς
ἀδελφοῖς.
4 Παραγενόμενοι δὲ εἰς Ἴρου
σαλὴμ, ἀπεδέχθησαν ὑπὸ τῆς ἐχκλη
σίας καὶ τῶν ἀποστόλων καὶ «ὧν
πρεσευ]έρων, ἀνήγγειλάν σε ὅσα ὁ
Θεὺς ἐποίησε μετ) αὐτῶν.
5 Ἐξανέστησαν δέ τινες τῶν
ἀπὸ τῆς αἱρέ έσεως τῶν φαρισαίων,
πεπιστευχότες, λέγον]ες “Οςι δεῖ
περιτέμνειν αὐτοὺς, παραγγέλλειν
σε τηρεῖν σὺν νόµον Μωύσέως.
ϐ. Συνήχθησαν δὲ οἱ ἀπόστολοι
καὶ οἱ πρεσθύσεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ
λόγου σούτου.
ἢ Πολλῆς δὲ συζητήσεως γενο-
μένης, ἀναστὰς Πέτρος εἰπε πρὸς
αὐτούς" "Άνδρες ἀδελφοὶ, ὑμεῖς
ἐπίστασθε ὕτι ἀφ’ ἡμερῶν ἀρχαίων
ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν ἐξελέξα]ο, διὰ τοῦ
στόμιαϊός μου ἀκοῦσαι τὰ ἔθνη τὸν
λόγον τοῦ εὐαγγελίου, καὶ πιστεῦ-
σαι.
8 Καὶ ὁ καρδιογνώστης Θεὺς
ἐμαρτύρησεν αὐτοῖς, δοὺς αὐτοῖς τὸ
πνεῦμα «ὸ ἅγιον, καθὼς καὶ ἡμῖν"
9 Καὶ οὐδὲν διέκρινε μεταξὺ
ἡμῶν σε καὶ αὐτῶν, ση πίστει κα-
θαρίσας τὰς χαβδίας αὐτῶν.
10 Νῦν οὖν τί πειράζετε σον
Θεὸν, ἐπιθεῖναι ζυγὸν ἐπὶ σὺν σρά-
χηλον τῶν μαθητῶν, ὃν οὔτε οἱ
ος ἡμῶν, οὔτε ἡμεῖς ἰσχύσα-
μεν 5 ϑαστάσαι ;
11 ᾿Αλλὰ διὰ τῆς χάριτος
σαρ, 10.
ΙΚυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ πιστεύοµεν
δωθηναι, καθ᾽ ὃν τρόπον καχεῖνοι.
19 ᾿ἘΕσίγησε δὲ πᾶν τὸ πλῆθος,
καὶ ἤχουον Βαρνάξα καὶ Παύλου
ἐξηγουμέ νων ὅσα ἐποίησεν ὃ Θεὸς
σημεῖα καὶ τέρα]α ἐν τοῖς ἔϑνεσι δι᾽
αὐτῶν.
13 Με]ὰ δὲ τὸ σιγῆσαι αὐτοὺς,
ἀπεχρίϑη ᾿Ιάκωξος, λέγων: ᾿Αν-
ὧρες ἀδελφοὶ, ἀχούσατέ µου.
14 Συμεὼν ἐξηγήσαἸο καθὼς
πρῶτον ὁ Θεὸς ἐπεσχέψατο λαβεῖν
ἐξ ἐθνῶν λαὺν ἐπὶ τῷ ὀνόμα]ι αὑτοῦ,
15 Καὶ τούτῳ συμφωνοῦσιν οἱ
λόγοι τῶν προφητῶν, καθὼς γέ-
γραπΊαι"
16 ““ Μετὰ ταῦτα ἀναερέψω, Ὁ
ἀνοικοδομήσω τὴν σχηνὴν Δαθιὸ
σὴν πεπτωκυῖαν, καὶ τὰ καἸεσχαμ.-
μένα αὐτῆς ἀνοικοδομήσω, καὶ ἀνορ-
θώσω αὐτήν,
17 “Ὅπως ἂν ἐχφυηϊήσωσιν οἱ
καἸάλοιποι τῶν ἀνθρώπων σὺν ΚΚύ-
ριον, καὶ πάνΊα τὰ ἔθνη ἐφ᾽ οὓς ἐτι-
κέχληϊαι τὸ ὄνομιά, μιου ἐπ᾿ αὐτούς"
λέγει Κύριος ὁ ποιῶν ταῦτα πάντα.
18 Τνωστὰ ἀπ᾽ αἰῶνός ἐστι τῷ
Θεῷ πάν]α τὰ ἔργα αὑτοῦ."
19 Διὸ ἐγὼ κρίνω μὴ παρενοχ-
λεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέφου-
σιν ἐπὶ τὸν Θεὸν.
Φ0 ᾿Αλλὰ ἐπιστεῖλαι αὐτοῖς
εοῦ ἀπέχεσθαι ἀπὸ τῶν ἀλιόγημά-
σων τῶν εἰδώλων, καὶ τῆς πορνείας,
καὶ τοῦ πνικ]οῦ, καὶ τοῦ αἵμια]ος"
21 Μωσῆς γὰρ ἐκ γενεῶν ἀρ-
χαίων κα]ὰ πόλιν τοὺς κηρύσσονΊας
αὐτὸν ἔχει, ἐν ταῖς συναγωγαῖς
κα]ὰ πᾶν σάδξατον ἀναγινωσκχόμε-
νος.
99 Τύτε ἔδοξε τοῖς ἀποστόλοις
καὶ τοῖς πρεσθυἹέροις σὺν ὅλῃ τῇ
ἐκκλησίᾳ, ἐκλεξαμένους ὄνδρας ἐξ
αὐτῶν πέμψαι εἰς ᾿Αν]ιόχειαν, σὺν
γκῷ Παύλω καὶ Βαρνάξα: ᾿Ιούδαν
ΤῈ
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
197
σὺν ἐπικαλούμενον Ἡαρσαθᾶν, χαι
Σίλαν, ἄνδρας ἡγουμένους ἐν τοῖς
ἀδελφοῖς’
ο) ΤΡ ράψανΊες διὰ χειρὸς αὐτῶν
τάδε" οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πρεσθύ-
τεροι καὶ οἱ ἀδελφοὶ, τοῖς κα]ὰ τὴν
᾿Αν)ιόχειαν καὶ Συρίαν καὶ Κιλικί-
αν ἀδελφοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν, χαίρειν.
94 Ἐπειδὴ ἠκούσαμ,εν ὅσι τινὲς
ἐξ ἡμῶν ἐξελθόνΊες ἐτάραξαν ὑμᾶς
λόγοις, ἀνασκευάζονῖες τὰς ψυχὰς
ὑμῶν, λέγον]ες περήέ μνε σθαι, καὶ
τηρεῖν σὸν νόμιον, οἷς οὐ διεστειλά-
μεθα:
95 "Ἔδοξεν ἡμῖν γενομιένοις ὁμιο-
θυμιαδὺν, ἐχλεξαμένοίς ἄνδρας
πέμψαι πρὸς ὑμιᾶς, σὺν τοῖς ἀγα-
πη]οῖς ἡμῶν Βαρνάξα χαὶ Παύλῳ,
96 ᾿Ανθρώποις παραδεδωκέσι
τὰς ψυχὸς αὑτῶν ὑπὲρ φοῦ ὀνόμια-
σος τῷ Κυρίου ἡμιῶν Ἰησοῦ ἄριστᾶ.
ϱἳ ᾽Απεότάλκαμεν οὖν ᾿Ιούδαν
καὶ Σίλαν, καὶ αὐτοὺς διὰ λόγου
ἀπαγγέλλονΊας τὰ αὐτά.
958 "Εδοξε γὰρ τῷ ἁγίῳ πνεύ-
μιαῖι καὶ ἡμῖν, μιηδὲν πλέον ἐπῆί
ϑεσθαι ὑμῖν Θάρος πλὴν τῶν ἐπά
ναγκὲς τούτων,
99 ᾿Απέχεσθαι εἰδωλοθύτων, 5
αἷμαῖος, καὶ πνιχ]οῦ, καὶ πορνε ίας
ἐξ ὧν διαϊηροῦνῖες δαὶ Τοὺς, εὖ πράξε-
σε. "Ἐβῥωσθε,,
90 Οἱ μὲν οὖν ἀπολυθένῖες ἦλ-
θον εἰς ᾿Αν]ιόχειαν: καὶ συναγα-
γόνΊες τὸ πλῆθος, ἐπέδωχαν τὴν
ἐπιστολήν.
581 ᾿Αναγνόν]ες δὲ,
ἐπὶ τῇ παρακλήσει.
99 Ιούδας δὲ καὶ Σίλας, καὶ
αὐτοὶ προφήται ὄν]ες, διὰ λόγου
πολλοῦ παρε εχάλεσαν τοὺς ἀδελφὲς,
καὶ ἐπεστήριζαν.
99 Ποιήσανῖες δὲ χρόνον, ἀσξ
λύθησαν μιετ᾽ εἰρήνης ἀπὸ τῶν ἀδελ
φῶν πρὸς τοὺς ἀποστόλους"
ἐχάρησαν
Ἔκ τ: ἜΣ
ἐπιμεῖναι
38 Παῦλος δὲ καὶ Ῥαρνάξας
διές ριξον ἐν ᾽Αν]ιοχεία, διδάσχονῖες
χαὶ εὐαγγελιζύμενοι, μετὰ καὶ ἐτέ-
ρὼν πο}. λῶν, τὸν λόγον φτοῦ Κυρίου.
386 Μετὰ δέ τινας ἁμέρας εἰπε
Παῦλος πρὸς Βαρνάξαν" Ἔπισ-
σρέψανΊες δὴ ἐπισχενώμεθα τοὺς
ἀδελφοὺς ἡμῶν κατὰ πᾶσαν πόλιν,
ἐν αἷς καιηγγεΐλαμιεν σὸν λόγον
φτοῦ Μυρίου, πῶς ἔχουσι.
81 Βαρνάξας δὲ ἐξουλεύσατο
δυμπαραλαξεῖν τὸν ᾿Ιωάννην τὸν
καλούμιενον ος
98 Παῦλος δὲ ἠξίου, σὺν ἀποσ-
γάνΊα ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπὸ Παμφυλίας,
χαὶ μὴ συνελθόν]α αὐτοῖς εἰς τὸ
ἔργον, μὴ συμπαραλαξεῖν σοῦσον.
89 Ἐγένετο οὖν παροξυσμὸς,
ὥσεε ἁποχωριοδηνᾶι αὐτοὺς ἀπ᾽
ἀλλήλων" «τόν σε Βαρνάξαν παρα-
λαθόν]α σὲν Μάρχον, ἐκπλεῦσαι
εἰς Ιζυπρον’
40 Παῦλος δὲ ἐπιλεξάμενος
Σίλαν, ἐξῆλθε, παραδοθεὶς τῇ χά-
ει τοῦ Θεοῦ ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν.
41 Διήρχεῖο δὲ τὴν Συρίαν καὶ
Κιλιχίαν, ἐπισσηρίζων τὰς ἐκκλη-
σίας.
Κεφ. ις. 16.
1 Ατήνσησε δὲ εἰς Δέρδην καὶ
Λύσσραν" καὶ ἰδοὺ, μαθη-
σής τις ἦν ἐκεῖ, ὀνόμα]ι Τιμόθεος,
υἱὸς γυναικός σινος Ἰουδαιας πιστῆς,
πα]ρὸς δὲ Ἓλληνος"
Φ Ὃς ἐμαρ]υρεῖτο ὑπὸ τῶν ἐν
Λύστσροις καὶ ᾿Ἴκονίῳ ἀδελφῶν"
85 Τοῦτον ἐθέ “λησεν ὗ Παῦλος
σὺν αὑτῷ ἐξελθεῖν" καὶ λαξὼν «ε-
ριέτεμε εν αὐτὸν, διὰ σοὺς Ἰουδαίους
φοὺς ὄντας ἐν τοῖς τύποις
ἤδεισαν γὰρ ἅπανϊες τὸν παϊέρα
αὐτοῦ ὅτι Ἕλλην ὑπῆρχεν.
ΠΡΑΞΕΙΣ
6αρ. 16.
4 Ὡς δὲ διεπορεύονΊο τὰς πόλεις,
παρεδίδουν αὐτοῖς φυλάσσειν τὰ
δόγμαϊα τὰ χεχριμένα ὑπὸ τῶν
ἀποστόλων καὶ τῶν απρεσευ]έρων
φῶν ἐν Ἱερουσαλήμ.
6 Αἱ μὲ ἐν οὖν ἐκκλησίαι ἐστε-
ρξοῦντο τῇ πίσσει καὶ ἐπερίσσευον
τῷ ἀριθμῷ χαθ᾽ ἡμέραν.
ϐ Διελθόνϊες δὲ σὴν Φρυγίαν "Ὁ
σὴν Γαλα]ικὴν χώραν, κωλυϑθένγες
ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύμιαϊος λαλῆσαι
σὸν λόγον ἐν τῇ ᾿Ασία,
Ἱ ᾿Ελθόνιες καῖα τὴν Μυσίαν,
ἐπείραζον χατὰ τὴν Βιϑυνίαν σπο-
ρξύεσθαι" χαὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς σὸ
ῦμα.
8 Πα ρελθόνΊες δὲ τὴν Μυσίαν,
αἹέξησαν εἰς Τρωάδα.
9 Καὶ ὅραμα διὰ τῆς νυχτὸς
ὥφϑη τῷ Παύλῳ" ᾽Ανήρ τις ἦν
πὰ -δὼν ἑστὼς ; παρακαλῶν αὐτὸν,
καὶ λέγων" Διαξὰς εἰς Μακεδονίαν,
βοήθησον ἡμῖν.
10 Ὡς δὲ σὸ
Ν
ὅραμα εἶδεν, εὖ-
θέως ἐζητήσαμεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν
Μακεδονίαν, συμιεξιξάζοντες ὅτι
προσχέχλη]αι ἢ ἡμᾶς ὃ Κύριος εὐαγ-
γελίσασθαι αὐτούς.
11 ᾿Αναχθέντες οὖν ἀπὸ τῆς
Τρωάδος, εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σα-
μοϑράχην" ση σε ἐπιούση εἰς Νεά-
πολιν"
12 ᾿Εχεῖθέν σε εἰς Φιλίππους,
ἥτις ἐσσὶ πρώση σης μερίδος σῆς
Μακεδονίας πόλις, κολώνια. μεν
δὲ ἐν αὐτῇ σῇ πόλει διαἸρίκονΊες
ἡμέρας τινάς"
19 Τῇς σε ερ σῶν σαξξάτων
ἐζήλδομεν ἐξ ζω τῆς πόλεως παρὰ
ποἸαμὸν, οὗ ἐνομάφεῖο προσευχὴ
εἶναι" καὶ χαθίσανΊες ἐλαλοῦμεν
ταῖς δυνελθούσαις γυναιξί.
14 Καί τις γυνὴ ὑνόμα]ι Λυδία,
πορφυρόπωλις, πόλεως Θυα]είρων,
σεροµένη τὸν Θεὸν, ἤκουεν" ὃς ὁ
(αρ. 16.
Κύριος διήνοιξε σὴν καρδίαν, προσέ- !
χειν φοῖ λολουμένοις ὑπὸ τοῦ
Παύλου.
15 Ὡς δὲ ἐδαπΊίσθη, καὶ ὃ οἳ-
χος αὐτῆς, “παρεκάλεσε, λέγουσα"
Εἰ κεχρίκαϊέ µε πιστὴν τῷ Κυρίῳ
εἶναι, εἰσελθόντες εἰς τὸν οἶκόν μου,
µείναἸε. Καὶ παρεξιάσα]ο ἡμᾶς.
16 Ἐγένειο δὲ πορευοµένων
ἡμῶν εἰς προσευχὴν, παιδίσκην τινὰ
ἔχουσαν πνεῦμα ΠΠόθωνος, ἀπανη-
σαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν
παρεῖχε τοῖς χυρίοις αὑτῆς, μαν-
σευοµένη.
1 Αὕτη καἸακολουθήσασα τῷ
Παύλῳ καὶ ἡμῖν, ἔχραζε λέγουσα"
Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι, δοῦλοι τοῦ Θεοῦ
σοῦ ὑψίστου εἰσὶν, οἵτινες χαταγ-
γέλλουσιν ἡμῖν ἐδὰν σωτηρίας.
18 Τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς
ἡμέ έρας' διαπονηδεὶς δὲ ὁ Παῦλος,
καὶ ἐπιστρέψας, τῷ « πνεύμοῖι εἰπξ"
Πιαραγγέλλω σοι ἐν σῷ ὄνομωτι
Ἰηποῦ Χριστοῦ, ἐξελθεῖν ἀπ’ αὐτῆϊεὶ
Καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρα.
19 Ἰδόν]ες δὲ οἱ χύριοι αὐτῆς
ὅτι ἐξῆλθεν ἣ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας
αὑτῶν, ἐπιλαξόμενοι σὺν Παῦλον
καὶ σὺν Σίλαν, εἵλκυσαν εἰς τὴν
ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχονϊας"
90 Καὶ προόαγαγόν]ες ..
σοῖς σσρα]Ἰηγοῖς, εἶπον. Οὗτοι οἱ
ἄνθρωποι ἐκ]αράσσουσιν ἡμῶν τὴν
πόλιν, Ἰουδαῖοι ὑπάρχον]ες"
Φ] Καὶ καἸαγγέλλουσιν ἔθη ἃ
οὐκ ἔξεστιν ἡμῖν παραδέχεσθαι οὐδὲ
ποιεῖν, Ῥωμαίοις οὖσι.
Φ9 Ἱαὶ συνεπέστη ὁ ὄχλος κατ᾽
αὐτῶν" καὶ οἱ στρα]ηγοὶ περιῤῥηξ-
ανΊες αὑτῶν τὰ ἱμάτια, ἐκέλευον
ῥαβδίζειν"
Φ8 Τολλάς σε ἐπιθέντες αὐτοῖς
πληγὰς, ἔξαλον εἰς φυλαχὴν, πα-
ἐαγγείλανῖες τῷ δεσμοφύλ ακι ἀσ-
φαλῶς τηρεῖν αὐτούς. [
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ,
199
94 Ὃς παραγγελίαν σοιαύτην
εἰληφὼς, ἔξαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν
ἐσω]έραν φυλαχὴν, καὶ τοὺς πέδας
αὐτῶν ; ἠσφαλίσα]ο εἰς σὸ ξύλον.
25 Κατὰ δὲ σὸ μεσονύκτιον
Παῦλος καὶ Σίλας πζοσευχομενοι
ὕμνουν σὺν Θεόν: ἐπηκροῶν]ο δὲ
αὐτῶν οἱ δέσμιοι.
20 "Αφνω δὲ σεισμὸς ἐγένεῖο
μέγας, ὥστε σαλευθῆναι τὰ δεμέ-
λια τοῦ ὀεᾶμω]ῃε{0; ἀνεῴχθησάν
σε παραχξῆµα αἱ πύραι πᾶσαι, χαὶ
πάνΊων τὰ δεσμιὰ ἀνέθη.
ΦἽ "Εξυπνος δὲ γενόμενος ὃ δεσ-
μοφύλαξ, καὶ ἰδὼν ἀνεωγμένας τὸς
ϑύρας τῆς φυλακῆς, σπασάμενος
μάχαιραν, ἔμελλεν ξ ἑαυ]ὸν άναιρε εἴν,
νομίζων ἑ ἐκπεφευγέναι τοὺς δεσμίους.
28 ᾿Εφώνησ 8 δὲ φωνῆ μεγάλῃ
ὁ Παῦλος, λέγω ων" Μηδὲν πράξης
σεαυτῷ κακόν. ἅπαντες γάρ ἐσμεν
ἐνθάδε
99 Αἰτῆσας δὲ φῶτα εἰσεπῆ-
δησε, καὶ ἔν]ρομος γενόμενος π προ-
σέπεσε τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλα"
90 Καὶ προαγαγὼν αὐτοὺς έξω,
ἔφη: Κύριοι, τί µε δεῖ ποιεῖν ἵνα
σωθῶ ;
31 Οἱ δὲ εἶπον: πίστευσον ἐπὶ
σὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστὸν, καὶ σω-
θήση ον γ) ὃ οἰχός σου.
32. Καὶ ἐλάλησαν αὐτῷ σὺν λό-
τον σοῦ Κυρίου, καὶ πᾶσι τοῖς ἓν φῇ
οἰκίᾳ, αὐτοῦ
88 Καὶ παραλαξὼν αὐτοὺς ἐν
χξίνῃ τῇ ὥρα σῆς νυκσὺς, ἔλουσεν
ἰπὺὸ τῶν πληγῶν: καὶ ἐδαπσίσθη
αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάν]Ίες παραχ-
βῆμα"
354 ᾿Αναγογῶν τε αὐτοὺς εἰς
σὸν οἶκον αὑτοῦ, παρέθηχξ σράπε-
ζαν, ει ἠγαλλιάσα]ο πανοιχὶ πὲ-
πιστευκὼς σῷ Θεῷ.
95 Ἡμέρας δὲ γενομένης ἀπέσζ-
σειλαν οἱ στρα]ηγοὶ σοὺς ῥαβδού
ΓΙ
200
χους, λέγον]ες:
ἀνθρώπους ἐχείνους.
96 ᾽Απήγγειλε δὲ ὁ δεσμοφύλαξ
σοὺς λογους φούσους πρὸς σὺν Παῦ-
λον: Ὅτι ἀπεστάλκασιν οἱ στρα-
πω. ἵνα ἀπολυθητε νῦν οὖν
ἐξελθόνΊες, πορεύεσθε ἐν εἰρήνῃ.
97 Ὃ δὲ Ταῦλος ἔφη πρὸς αὐ-
τούς" ΔείρανΊες ἡμᾶς δημοσία,
ἀκα]Ἰαχρίτους, ἀνθρώπους Ῥωμαίους
ὑπάρχοντας, ἔξαλον εἰς φυλακὴν,
καὶ νῦν λάθρα ἡμᾶς ἐχξάλλουσιν :
Ου γάρ: ἀλλὰ ἑλθόν]ες αὐτοὶ
ἐξαγαγέ έτωσαν.
96 ᾿Ανήγγειλαν δὲ τοῖς στρα-
τηγοῖς οἱ ζαξδοῦχοι τὰ ῥήματα
ταῦτα" καὶ ἐφοςήθησαν ἀκούσανΊες
σι 'Ῥωμαῖοί εἰσι.
99 Καὶ ἐλθύνῖες παρεχάλεσαν
αὐτοὺς, χαὶ ἐξαγαγόντες ἠρώτων
ἐξελθεῖν τῆς πόλεως.
40 ᾿Εξελθόνϊες δὲ ἐκ τῆς φυ-
δι εἰσῆλθον εἰς σὴν ΔΑυδίαν"
αἱ ἰδόνῖες. τοὺς ἀδελφοὺς, παρε-
νο αὐτοὺς, καὶ ἐξῆλθον.
Κεφ. ιζ΄. 17.
»Απόλυσον τοὺς
1 ]οδεύσανΊες δὲ τὴν ᾽Αμϕί-
παλιν καὶ ᾿Απολλωνίαν,
ἦλθον εἰς Θεσσαλονίκην, ὅπου ἦν ἡ
συναγωγὴ τῶν εἰκὸς δ ξωνς
ὁ Ἱατὰ δὲ τὺ εἰωθὸς τῷ Παύλω
εἰσηλθς πρὸς αὐτοὺς, καὶ ἐπὶ σάξ-
ξατα τρία διελέγεϊο αὐτοῖς ἀπὸ
τῶν γραφῶν,
ϑ Διανοίγων καὶ π΄ παρα]Ἰιθέμενος,
ὅτι τὸν Χριστὸν ἔδει παθεῖν καὶ
ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν, καὶ ὅσι οὗτός
ἐστιν ὃ Χριστ τὸς ΡΣ. ὃν ἐγὼ
καἸαγ γέλλ. ω ὑμήν.
4 Καί τινες ἐξ οὐτῶν ἐπείσθη-
σαν, καὶ προσεκληρώθησαν τῷ 11αύ-
λῳ ) τῷ Σίλα, τῶν τε δεθοµένων
Ἑλλήνων πολὺ πλήθος, γυναικῶν
τὸ τῶν πρώτων οὐκ ὀλίγαι.
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 17
5 Ζηλώσανῖες δὲ οἱ ἀπειθοῦντες
Ιουδαῖοι, χαὶ προσλαβόμενοι τῶν
ἀγ οραίων σινὰς ἄνδρας πονηροὺς,
καὶ ὀχλοπομισανσες, ἐθορύδουν τὴν
πόλιν" ἐπιστάντες σε τῇ οἰκίᾳ Ἰά-
σονος, ἐδήσουν αὐτοὺς ἀγαγεῖν εἰς
φὸν δήμιον:
6 Μὴ εὑρόν]ες δὲ αὐτοὺς, ἔσυρον
φὺν ᾿Ιάσονα, καί τινας ἀδελφοὺς ἐπὶ
τοὺς πολιτάρχας, βοῶνϊες: “Ὅτι οἱ
τὴν οἰκουμιένην ἀνασταϊώσανϊες,
οὗτοι καὶ ἐνθάδε πάρεισιν,
7 Ος ὑποδέδεκ]αι πλαν, χαὶ
οὗτοι πάνΊες ἀπέναν]ι τῶν δογμά-
σων Καίσαρος πράστουσι, βασιλέα
λέγοντες ἕτερον εἶναι, ᾿Ιησοῦν.
8 ᾿Ετάραξαν δὲ τὸν ὄχλον καὶ
τοὺς πολιτάρχας ἀκούονϊας ταῦτα.
9 Καὶ λαβόντες τὺ ἱκανὸν παρὰ
τοῦ ᾿Ιάσονος καὶ τῶν λοιπῶν, ἀπέ-
λυσαν αὐτούς.
10 Οἱ δὲ ἀδελφοὶ εὐθέως διὰ
τῆς νυχτὸς ἐξέπεμψαν σόν σε ἸΤαῦ
λον καὶ σὺν Σίλαν εἰς Βέροιαν
οἵτινες παραγενύμενοι, εἰς τὴν συ
ναγωγὴν τῶν Ἰουδαίων ἀπήεσαν.
11 Οὗτοι δὲ ἦσαν εὐγενέστεροι
σῶν ἐν Θεσσαλονίκη, οἵτινες ἐδέξ-
αν]ο τὸν λόγω μετὰ πάσης πβοθυ
μίας, φὸ καθ᾽ ἡμέραν ἀνακρίνοντες
τὰς γραφὰς, εἰ ἔχοι ταῦτα οὕτω.
19 Πολλοί μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν
ἐπίστευσαν, καὶ τῶν "Ελληνίδων
γυναικῶν τῶν εὐσχημόνων, καὶ ἀν-
δρῶν οὐχ ὀλίγοι.
19 Ὡς δὲ ἔγνωσαν οἱ ἀπὸ τῆς
Θεσσαλονίχης Ἰουδαῖοι, ὅτι καὶ ἐν
σῇ Βε εβοίᾳ κατηγγέλη ὑπὸ φτοῦ
Παύλου ὁ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἦλθον
κορἰκεῖ, σαλεύον]ες τοὺς ὄχλους.
1 Εὐθέως δὲ τότε τὸν Παῦλον
ἐξαπέστειλαν οἱ ἀδελφοὶ πορεύεσθαι
ὡς ἐπὶ τὴν ϑάλασσαν" ὑπέμενον δὲ
πὰ
Σίλας ) ὁ Τιμόθεος ἐκεῖ
ἱ δὲ καθιστῶνσες σον Παῦ-
σαρ. 17.
νά
ἤγαγον αὐτὸν ἕως ᾿Αϑηνῶν'
, λαξόν]ες ἐντολὴν πρὺς τὸν Σί-
λαν καὶ Τιμόθεον, ἵνα ὡς τάχιστα
ἔλθωσι πρὸς αὐτὸν, ἐζήεσαν
16 Ἔν δὲ ταῖς Αθήναις ἐχδέ-
θρόνου αὐτοὺς φοῦ Τ[αύλου, πα-
ρωξόνεΊο τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ,
ϑξωροῦντι χατείδωλον οὖσαν τὴν
αφ
ΓΑ
να σοῖς
Θομένοις, καὶ
πᾶσαν ἡμέραν πρὸς τοὺς παβατυγ-
χάνοντας.
18 Τινὲς δὲ σῶν Ἐπικουρείων καὶ
σῶν Στω]κῶν φιλοσόφων συνέξαλ-
ον αὐτῷ" καί τινες ἔλεγον" ΤΙ ἂν
θέλοι ὁ σπερμολόγος οὗτος λέγειν ;
Οἱ δέ: Ξένων δαιµονίων δοχεῖ κα-
ταγγελεὺς εἶναι" ὅτι σὺν ᾿[ησοῦν Χ)
τὴν ἀνάσταζιν αὐτοῖς εὐηγγ. ἊΝ ίξε ΤΙΣ
19 ᾿Επιλαξόμενοί σε αὐτοῦ,
σὺν Αρειον πάγον “ἤγαγον, λέγον-
τες" Δυνάμεθα γνῶναι τίς ἣ καινὴ
αὕτη ἣ ὑπό σου λαλουμένη διδαχή:
20 Ἐενίζοντα γάρ σινα εἰσφέ-
ρεις εἰς τὰς ἀχοὺς ἡμῶν" δουλόμεύα
οὖν γνῶναι τί ἂν Φέλοι ταῦτα εἶναι.
ΦΙ Αθηναῖοι δὲ πάντες καὶ οἱ
ἐπιδημοῦντες ξένοι εἰς οὐδὲν ἕτερον
ἐλέγετ ο μὲν οὖν ἑ
᾿Ιουδαΐοις καὶ
σημ. - 9
ἐν τη αγορα κατα
ο Ξ
Φ
σον
σι
Ὁ
'
45 ἃ
επι
εὐκαίρουν, ἢ λέγειν σι καὶ ἀκούειν
καινότερον.
φῷ Σταθεὶς δὲ ὃ ἸΙαῦλος ἐν
μέσῳ τοῦ ᾿Αρείου πάγου, ἔφη: "Αν-
ὄρες ᾿Αθηναῖοι, κατὰ πάντα ὡς
δεισιδαιμιονεστέρ ρους ὑμᾶς θεωρῶ.
25 Διερχόμε νης γὰρ χαὶ ἀνα-
θεωρῶν τὰ σεξάσµα]Ία ὑμῶν, εὗρον
- 6ωμὸν ἐν ῷ ἐπεγέγραπτο"
᾿Αγνώστω Θεῶ" ὃν οὖν ἀγνοοῦντες
εὐσεξεῖτε, τοῦτον ἐγὼ καἸαγγέλλω
μας
μον.
9ὁ4 Ὃ Θεὸς ὁ ποιῆσας τὸν
κόσμον καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ,
[Ὁ
ἣ
η
ΠΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
20]
οὗτος οὐρανοῦ καὶ γῆς Ἰζύριος ὑπάρ-
χων, οὐκ ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κα-
σοικεῖ;
96 Οὐδὲ ὑπὸ χειρῶν ἀνθρώπων
Ὑεραπεύεται, πρυσδεόµενύς τινος,
αὐτὸς διδοὺς πᾶσι ζωὴν καὶ πνοῆι
χατὰ πάνσα.
96 ᾿Εποίησέσε ἐξ ἑνὸς αἵματος
πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπί
πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὑρίσας
προτεταγµένους καιροὺς, καὶ τὰς
ὑροϑεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν"
21 Ζητεῖν σὸν Κύριον, εἰ ἄρα
γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν"
καίτοιγξ οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάσ-
σου ἡμῶν ὑπάρχοντα.
96 Ἔν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν, καὶ
χινούμεθα., καί ἐσμιεν' ὡς καί τινες
σῶν καθ᾽ ὑμᾶς ποιη]ῶν εἰρήκασι
Τοῦ γὰρ χαὶ γένος ἐσμέν.
29 Τένος αν ὑπάρχονσες σοῦ
Θεοῦ, ὧκ ὀφείλομιεν νοµήόειν χρυσῷ
ἢ ἀργύρῳ ΟΝ ο
νης καὶ ' ἐνθυμήσεως ἀνθρώπων, τὸ
σεῖον εἶναι ὅμοιον.
80 Τοὺς μὲν οὖν χξύνους σης
ἀγνοίας ὑπεριδὼν ὁ Θεὺς, τανῦν
παραγγέλλει τοῖς ἀνῶρωποις πᾶσι
πανταχοῦ μετανοεῖν.
91 Διότι ἔστησεν ἡμέραν ἐν ἣ
μέλλει κρίνειν τὴν οἰκουμέ ένην ἐν δι-
καιοσύνῃ. ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισε, πίστιν
παρασχὼν πᾶσιν, ἀναστήσας αὖτον
: ς
ἐκ νεκρῶν.
39 ᾿Ακούσανιε δὲ ἀνάστασιν
νεκρῶν, οἱ μὲν ἐχλεύαφον" οἱ δὲ
εἰπον' ᾿Ακουσόμεθά σου πάλιν περὶ
:
φούσου.
99. Καὶ οὕτως ὁ Παῦλος ἐξηλ-
θεν ἐκ μέσου αὐτῶν.
94 Τινὲς δὲ ἄνδρες χκολληθένΊες
αὐτῷ, ἐπίστευσον" ἐν οἷς 2) Διονύ-
σιος ὁ Λρε τυπαγίτ' ης, Ὀγυνὴ ὃ δνίμαῖ,
Δάμαρις, καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοῖς.
905
Κεφ η. 18.
1 Εσὰ δὲ ταῦτα χωρισθεὶς ὀ
Παῦλος ἐκ τῶν ᾿Αϑηνῶν,
ἦλθεν εἰς Κόρινθον"
9 Καὶ εὑρών τινα Ἱουδαῖον ὀνό-
ματι ᾿Αχύλον, Πον]ικὲν τῷ γένει,
προσφάτως ἐληλυδότα ἀπὸ τῆς
Ἰταλίας, χαὶ Πρίσκιλλαν γυναῖκα
αὐτοῦ, διὰ τὸ διατεταχέναι ἸΚλαύ-
διον χωρίζεσθαι πάντας τοὺς Ἰου-
δαίους ἐκ τῆς Ῥώμης, προσῆλθεν
αὐτοῖς.
8 Καὶ διὰ σὸ ὁμότεχνον εἶναι,
ἔμενε παρ᾽ αὐτοῖς, καὶ εἰργάζετ
ἦσαν γὰρ σκηνοποιοὶ τὴν τέχνην.
4 Διελέγεῖο δὲ ἐν τῇ συναγωγ η
χατὰ πᾶν σάξδαΊον, ἔπειθέ σε Ἰου-
δαίους καὶ Ἕλληνας.
5 Ὡς δὲ κα]ήλθον ἀπὸ τῆς
Μακεδονίας ὅ,τε Σίλας "Ὁ ὁ Τιμό-
θεος, ὄυνείχετο τῷ πνεύμα]ι ὃ Παῦ-
λος, διαμαρτυρύμενος σοῖς ᾿Ιουδαίοις
σὺν Χριστὸν Ἰησοῦν.
ϐ ᾿Αντιτασσομένων δὲ αὐτῶν ο
βλασφημούντων, ἐχτιναξ να
ἵμάτια, εἰπε πρὸς αὐτούς" Τὸ αἷμά
ὑμῶν ἐπ] τὴν κεφαλὴν ὑμῶν: καθα-
θὺς ἐγὼ, ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς τὰ ἔθνη
πορεύσομαι.
τ Ιζαὶ μεταξὰς ἐχεῖϑε
εἰς οἰχίαν τινὸς ὀνόματι ἸΙούστου,
σεξοµένου τὸν Θεὸν, οὗ ἡ οἰκία ἦν
συνομορυῦσα σ σῇ συναγωγῇ.
8 Κείσπος ᾿δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος
ἐπίστευσε τῷ Κυρίῳ σὺν ὅλῳ τῷ
οἴκω αὑτοῦ" χαὶ πολλοὶ τῶν Ἱκοριν-
ὀίων ἀκούοντες ἐπίστευον, καὶ ἕξαπ-
φίϑοντο.
9 Είπε Κύριος δι) ὁράματος
ἐν νυχτὶ τῷ Παύλῳ: Μὴ φοξοῦ,
ἀλλὰ λάλει, καὶ μιὴὴ σιωπήσῃης"
10 Διόσι ἐγώ εἶμι µετά σον,
χω οὐδεὶς ἐπιθήσεταί σοι τοῦ κα-
ν, ἦλθεν
δὲ ὁ
5
μι μαμα τ τ΄ πα”
ΠΡΑΞΕΙΣ.
οασρ 18
κῶσα
ἓν ς
εἰ διότι λαός ἐστί μιοι πολὺς
ὑπὸ ΜΑ ταύτη.
11 Ἐκάδισέ σε ἐνιαυτὸν καὶ
μῆνας ἕξ, διδάσκων ἐν αὐτοῖς σὸν
λόγον τοῦ Θεοῦ.
12 ταλλίωνος δὲ ἀνθυπατεύον-
σος τῆς ᾿Αχαΐας, καἸεπέστησαν
ὁμοθυμαδὸν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ Παύλω,
καὶ ἤγ αγον αὐσὸν ἐπὶ τὸ βῆμα,
18. Λέγονϊες" Ὅτι παρὰ σὺν
νύμιον οὗτος ἀναπείϑει τοὺς ἀνθρώ-
σους σέξεσθαι τὸν Θεόν.
14 Ἰέλλυνσος δὲ σοῦ Παύλου
ἀνοίγ ειν τὺ στόμια, εἶπεν ὁ Γαλλίων
πβὸς τοὺς Ιουδαίους: Εἰ μὲν οὖν
ἦν .. σι ἢ ἑσδιούργημα πο-
νηθὸν, Ἰουδαῖοι, χατὰ λόγον ἂν
Ίμα ὑμῶν"
16 Εἰ δὲ ζήητημά ἐστι περὶ λό-
γου καὶ ὀνομάτων καὶ νόμου τοῦ
χαθ᾽ ὑμᾶς, ὄψεσθε αὐτοί" χριτὴς
γὰρ ἐγὼ τούτων οὐ βούλομαι εἶναι.
Ἴ6 Καὶ ἀπήλασεν αὐτοὺς ἀπὸ
τοῦ βήματος.
ΙΤ ᾿Ἐπιλαξόμενοι δὲ πάντες οἱ
Ἕλληνες Σωσθένην τὸν ἀρχισυνά-
γωγον, ἔτυπτον ἔμπροσθεν τοῦ βή-
ματος" καὶ οὐδὲν τούτων τῷ Γαλ-
λίωνι ἔμελε ν.
16 ο δὲ Παῦλος ἔσι προσµεί-
νας ἡμέ έρας ἱκανὰς, τοῖς ἀδελφοῖς
ἀποταξάμενος, ἐξέπλει εἰς τὴν Συ-
ρίαν: καὶ σὺν αὐτῷ Πρίσκιλλα καὶ
᾿Ακύλας, χειράµενος σὴν χεφαλὴν
ἐν Κεγχρεαῖς" εἶχε γὰρ εὐχήν.
19 Ἱζατήντησε δὲ εἰς Ἔφεσον,
χοϊκείνους κατέλιπεν αὐτοῦ: αὐτὸς
δὲ εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν.
δι ελέχθη τοῖς Ιουδαίοις"
90 ᾿Ερωτώντων δὲ αὐτῶν ἐπὶ
πλείονα χρύνον μεῖναι παρ᾽ αὗτυις,
οὖχ ἐπένευσεν"
21 Αλλ) ἀπετάξατο αὐςοῖς
εἰπών: Δεῖ µε πάντως «ὴν ἑορτὴν
σα
ος
4
αχ
ἢ
αρ. 19.
τὴν ἑρχοιένην ποιῆσαι εἰς Ἵεροσο-
ΤῺΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
λυμα" πάλιν δὲ ἀνακάμνψω πρὸς |
ὑμᾶς, τοῦ Θεοῦ ϑέλοντος. Ἰκαὶ
ἀνήχϑη ἀπὸ τῆς ᾿Εφέσου.
Φ9 Καὶ κατελθὼν εἰς Καισά-
βειαν, ἀναθὰς, καὶ ἀσπασάμενος
τὴν ἐκκλησίαν, κατέςη εἰς ᾿Αν-
σιόχειαν.
20 Καὶ ποιήύας χρύνον τινὰ,
ξήλϑε, διξσχόμενος καθεξῆς τὴν
"αλατικὴν χώραν καὶ Φρυγίαν,
πιστ ηρίζων πάντας τοὺς µιαδητάς.
Φ4 ]ουδαῖος δέ ᾿Απολλὼς
ὀνόματι, χε ζανό ρους σῷ γένει,
ἀνὴρ λόγιος, χατήντησεν εἰς ἼἜφε-
σον. δυνατὸς ὦ ὧν ἐν σαῖς γδαφιάς:
05 Οὗτος ἦν χατηχημένος « σὴν
ὑδὸν σοῦ Ἰζυρίου" καὶ ζέων σῷ πνεύ-
ματι, ἐλάλει καὶ ἐδί δασχε εν ἀκριξῶς
σὰ περὶ τοῦ Κυρίου, ἐπισσάμενος
όνον τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου"
Φ6 Οὗτύς σε ἤρξατο παῤ
«φεῆϑαι ἐ ἐν τῇ συναν γωγῇ.
ἴαντες δὲ αὐτοῦ "Αχύλαξ καὶ
αλλα, προσελάξοντο αὐσὸν, καὶ
ἀκριξέστερον αὐτῷ ἐξέθεντο τὴν τοῦ
Θεοῦ ὁδόν.
ΦΊ Ἑουλομένου δὲ αὖ:
εν εἰς τὴν Ααϊαν, προσρεψά-
τιν μ Ὅν.
ςοω
η
ο.
ς᾽)
ΘΙ
ες
ΡΣ
͵
ενοι οἱ ἀδελφοὶ ἔγ βαψαν σοῖς μα-
ταῖς ἀποδέξασθαι ἀὐτόν' ὃς πα-
(γενόμενος συνεξάλετο πολὺ τοῖς
πιστευχόσι διὰ τῆς χάριτος"
98 Εὐτόνως γὰρ τοῖς Ιουδαίοις
δ ρου τα δημοσία, ἐ ἐπιδειχ-
διὰ τῶν
γραφῶν, εἶναι τὸν
Ξ ισσὸν Ἰησοῦν.
Κεφ. . 19. !
Τένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ᾿Απολ-
λὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ, ΤΤα-
, δελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ µέρη,
ἔλθον εἰς Εφεσον' καὶ εὑρών τινας
δ φας,
:. Εἶσε πρὸς αὐτούς" Εἰ πνεύμα
205
ἅγιον ἐλάξετε πιστεύσαντες ; : Οἱ
δὲ εἰπον πρὸς αὐτόν: ἀλλ᾽ οὐδὲ εἶ
πνεῦμιο. ἅγιόν ἐστιν, ἠκούσαμεν.
8 Εἰπέ τε πρὸς αὐτ' οὖς" Εἰς σι
οὖν ἐδαπτίσδηΊε: Οἱ δὲ εἶπον" Εἰς
σὸ Ἰωάννου Θύμα
4 Είπε δὲ Παῦλος Ἰωάννης
μὲν ἐδάπτισε βάπσιόμα µετανοίας,
τῷ λαῷ λέγων, εἰς τὸν ἐβχόμενον
μετ᾽ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τουτέσ-
σιν, εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν.
5. ᾿Αχούσαντες δὲ ἐξαπτίσθησαν
σὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
6 Καὶ ἐπιθέσος αὐτοῖς σοῦ
Παύλου τὰς χεῖρας, ἦλθε τὸ πνεῦ
μα τὸ ἅγιον ἐπ] αὐτούς" ἐλάλουν
σε γλὠσσαις, χαὶ προεφή: τευον
Ἴσον δὲ οἱ πάντες ἄνδρες
ὡσεὶ δεκαδύο.
8 Εἰσελϑὼν δὲ εἰς τὴν
γὴν, ἐπαῤῥησιό ξε: το, ἔπι μῆνας
φρεῖς διαλεγόμενος, καὶ πείθων τὰ
περὶ σῆς βασιλείος τοῦ Θεοῦ.
9 Ὡς δέ σινες ἐσκληρύνουσο καὶ
πείθουν, κακολογοῦνσες σὴν ὑδὸν
νώπιον φοῦ πλήθους, ἀποστὰς ἀπ᾽
ὑτῶν, ἀφώρισε φοὺς μαθητὰς, καθ)
ὰ αν διαλεγόμενος ἑ ἐν τῇ σχολη
Τυράν νου σινός.
10 Τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ ἔτη δύο,
ὥστε πάντας ὩΣ κατοικοῦντας τὴν
᾿Ασίαν, ἀκοῦσαι τὸν λόγον τοῦ Κυ-
βίου Ἰησοῦ, Ἰωυδαίους σε καὶ Ελ-
ληνας.
11 Δυνάμεις σε οὐ τὰς τυχού-
σας ἐποίει ὁ Θεὸς διὰ τῶν “χειρῶν
Παύλου"
19 “Ωστε καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσθενοῦν-
σας ἐπιφέρεσθαι ἀπὸ τοῦ χρωτὸς
αὐτοῦ σουδάρια ἢ σιμικίνθια, καὶ
ἀπαλλάσσεσθαι ἀπ’ αὐτῶν τὰς
νόσους, τά τε πνεύματα τὰ πονηρὰ
ἐξέρχεσθαι ἀπ᾽ αὐτῶν.
19 ᾿Επεχείρησαν δέ σ:νες ἀπὸ
τῶν περιερχομένων ᾿Ιουδαίων ἐἔξορ-
-
Ξις
σος
ο ΞΕ
504
χιστῶν ὀνομάξειν ἑ ἐπὶ τοὺς ς ἔχοντας
τὰ πνεύματα τὰ πονηρὰ τὸ ὄνομα
σοῦ Ἰζυρίου Ἰησοῦ, λέγοντες Ὃὧ»-
κίδομεν. ὑμᾶς σὸν Ἰησοῦν, ὃν ὁ
Παῦλος κηρύσσει.
14 Ἦσαν δέ τινες υἱοὶ Σχευᾶ
᾿Ιουδαίου ἀρχιερέως ἑπτὰ, οἱ «οῦ-
σο ποιοῦντες.
16 ᾿Αποκριθὲ ν δὲ σὸ «νεῦμα τ
πονηρὸν, εἰπε Τὺν ᾿]ησοῦν γινώσ-
χω, καὶ τὸν ἸΤαῦλον αρα
ὑμεῖς δὲ τίνες ἐστέ;
16 Καὶ ἐφαλλόμενοις ἐπ᾽ αὖ-
σοὺς ὁ ἄνθρωπος ἐν ᾧ ἦν τὸ «νεῦμα
σὺ πυνηρὸν, καὶ καταχυριεύσας αὖ-
τῶν, ἴσχυσε κατ) αὐτῶν, ὥστε ξ γυμ-
νοὺς καὶ τετραυματισμένους ἔκφυ-
εῖν ἐκ φτοῦ οἴχου ἐχείνου.
17 Τοῦτο δὲ ἐγένετο γνωστὸν
πᾶσιν ᾿Ιουδαίοις σε καὶ “Ἕλλησι
τοῖς κατοικοῦσι τὴν "Ἔφεσον: καὶ
ἐπέπεσε φόξος ἐπὶ πάντας αὐτοὺς,
καὶ ἐμεγαλύνετο τὸ ὄνομα τοῦ Κυ-
ρίου Ἰησοῦ.
18 Πολλοί σε τῶν πεσιστευκύ-
σων ἤρχοντο, ἐξομολογούμενοι καὶ
ἀναγγελλοντες τὰς πράξεις αὑτῶν.
19 Ἱκανοὶ δὲ τῶν τὰ περίεργα
πραξάντων, συνενέγκαντες τὰς Ἄι-
ὅλους, χατέκαιον ἐνώπιον πάντων"
χαὶ συνεψήφισαν τὰς τιμὸς αὐτῶν,
χαὶ εὗρον ἀργυρίου μυριάδας πέντε.
20 Οὕτω κατὰ χράτος ὁ λόγος
φτοῦ Κυρίου ηὔξανε καὶ ἴσχυεν.
21 Ὡς δὲ ἐπληρώθη ταῦτα,
ἔθετο ὃ Παῦλος ἐν τῷ πνεύματι,
διελθὼν τὴν Μακεδονίαν καὶ ᾿Αχαΐ-
αν, πορεύεσθαι εἰς Ἱερουσαλὴμ,
εἰπών: Ὅτι μετὰ σὸ γενέσθαι µε
ἐκεῖ, δεῖ µε καὶ “Ῥώμην ἰδεῖν.
φῷ 2Αποσσείλας δὲ εἰς τὴν Μα-
χεδονίαν δύο τῶν διαχονούντων αὐτῷ,
Τιμόθεον καὶ ΓΒ ρασςον, αὐτὸς ἐπέι!-
χε χβόνον εἰς τὴν ᾿Ασίαν.
ΠΡΑΞΕΙΣ
ζαρ 19
θὸν ἐχεῖνον τάραχος οὐχ ὀλίγος περὶ
τῆς ὑδοῦ.
᾿ 94 Δημήτριος γάρ τις ὀνόματι,
ἀργυβοχόπος, ποιῶν ναοὺς ἀργυροῦς
᾿Αρτέμιδος, παρείχετο τοῖς τεχνί-
σαις ἐργασίαν οὐχ ολίγην.
96 Οὓς συναθροίσας, χαὶ σοὺς
περὶ σὰ τοιαῦτα ἐργάτας, εἶπεν
"Ανδρες, ἐπίστασθε ὅτι ἐκ ταύτης
σῆς ἐργασίας ἡ εὐπορία ἡμῶν ἐστι"
96 Καὶ Ἀεωρεῖτε καὶ ἀκούετε
ὅσι οὐ µόνον ᾿Εφέσου, ἀλλὰ σχε-
δὺν πάσης τῆς ᾿Ασίας ὃ Παῦλος
οὗτος πείσας “μετέστησεν ἱκανὸν
ὄχλον, λέγων ὅτι οὐχ εἰσὶ Φεοὶ οἱ
διὰ χειρῶν γινόμενοι.
ΟἽ. Οὐ μόνον δὲ φοῦσο κινδυνεύει
ἡμῖν τὸ μέρος εἰς ἀπελεγμὼν ἐλθεῖν,
ἀλλὰ καὶ σὸ σῆς μεγάλης ϑεῦς
Αρτέμιδος ἱερὸν εἰς οὐδὲν λογισθη"
μέλλειν δὲ καὶ καθαιρεῖσθαι
σὴν μεγαλειότητα αὐτῆς, ἣν ὅλη ἣ
᾿Ασία Χ) ἣ οἰκουμένη σέδεσαι.
28 ᾿Αχούσαντες δὲ, καὶ γενόµε-
νου πλήρεις Ἀυμοῦ, ἔχραξον, λέγον-
τες" Μεγάλη ἡ ἣ "Άθτεμις Ἐφεσίων.
49 Καὶ ἐπλήσθη ἣ πόλις ὅλη
συγχύσεως" ὥρμησάν τε ὁμούυμα-
δὸν εἰς τὸ ϑέατρον, δυναρπάσαντες
Γάϊον καὶ ᾿Αρίόσαρχον Μακεδόνας,
συνεκδήμιους τοῦ Παύλου.
90 Τοῦ δὲ Παύλου βουλομένου
εἰσελθεῖν εἰς σὺν δήμιον, οὐκ εἴων
αὐτὸν οἱ μαθηταί.
91 Ὑινὲς δὲ καὶ τῶν ᾿Ασιαρχῶν
ὄντες αὐτῷ φίλοι, πέμψαντες πρὺς
αὐτὸν, παρεκάλουν μὴ δοῦναι ἑαυ-
τὸν εἰς τὺ ϑέοτρον.
Ὁ "Άλλοι μὲν οὖν ἄλλό σι
ἐκραδον" ἦν γὰρ ἣ ἐχχλησία συγ-
χεχυμένη, καὶ οἱ πλείους οὐκ ἤδει-
σαν τίνος ἕνεκεν συνεληλύθεισαν.
90 Ἐκ δὲ τοῦ ὄχλον προεξίξα-
σαν ᾿Αλέξανδρον, προξαλόντων αὖ-
Φᾳ ἸἩγένετο ὃς κατὰ σὺν χαι- | τὸν τῶν Ιουδαίων" ὁ δὲ ᾿Αλέξαν-
ἀρ. 20.
δρος κατασείσας τὴν χεῖρα, ἤθελεν
ἀπολογξ εἴσθαι τῷ δήμῳ"
34 Ἐπιγνόντες δὲ ὅσι Ἰουδαῖός
ἐστι, φωνὴ ἐγένετο µία ἐκ πάντων,
ὡς ἐπὶ ὥρας δύο χραξόντων" Με-
γάλη ἣ "Αρτεμις Ἠφεσίων.
56 Καταστείλας δὲ ὁ γραμμα-
τεὺς τὸν ὄχλον, φησίν" "Ανδρε ς
Ἐφ’ σιοι, τίς γάρ ἐστιν ἄνθρωπος ὃ ὃς
οὐ γινώσκει φὴν Ἐφεσίων πόλιν
νεωκόρον οὖσαν τῆς μεγάλης Φεᾶς
᾽Αρτέμιδος, καὶ τοῦ Διοπετοῦς ;
96 Λ᾿Αναντιῤῥήτων οὖν ὄντων
τούτων, δέον ἐστὶν ὑμᾶς κατεσταλ-
μένους ὑπάρχειν, καὶ μνηδὲν προπε-
σὲς πράττειν.
37 ᾿Ἠγάγετε γὰρ τοὺς ἄνδρας
τούτους, οὔτε ἱεροσύλους, « οὐσεξλασ-
φημοῦντας τὴν “εὰν ὑμῶν.
358 Εἰ μὲ ὃν οὖν Δημήτριος χαὶ
οἱ σὺν αὐτῷ σεχνῖται πρός τινα
λόγον ἔχουσιν, ἀγοραῖοι ἄγονται,
καὶ ἀνθύπατοί εἰσιν: ἐγκαλείτωσαν
ἀλλήλοις,
99 Εἰ δέ σι περὶ ἑτέρων ἐπιζη-
σεῖτε, ἐν τῇ ἐννόμῳ ἐκκλησία ἐπι-
λυθβσεσαι"
4{ Καὶ γὰρ χινδυνεύοµεν ἐγχα-
λεῖσϑθαι στάσεως περὶ σῆς σήμερον,
μηδενὸς αἰτίου ὑπάρχοντος περὶ οὗ
δυνησόµεθα ἀποδοῦναι λόγον τῆς
συστροφῆς παύσης.
41 [καὶ ταῦτα εἰπὼν, ἀπέλυσε
φὴν ἐκκλησίαν.
Κεφ. κ. 90.
1 Ἱ Ἐσὰ δὲ τὸ παύσασθαι σὺν
Ἀόρυδον, προσκαλεσάµε-
νος ὃ Παῦλος τοὺς μαθητὰς, καὶ
ἀσπασάμενος, ἐξῆλθε πορευθῆναι εἰς
σὴν Μακεδονίαν.
9 Διελθὼν δὲ τὰ µέρη ἐκεῖνα, Χὶ
πα. ξαχαλέσας αὐτοὺς λόγῳ πολλῷ,
ἦλθεν εἰς τὴν Ελλάδα:
9 Ποήσας σε μῆνας τρεῖς, γε-
18
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
9056
νοµένης αὐτῷ ἐπιξουλῆς ὑπὸ τῶν
Ἰουδαίων μέλλοντι ἀνάγεσθαι εἰς
τὴν Συρίαν, ἐγέ ἔνετο γνώμη σοῦ
ὑποστρέ φϑιν διὰ Μακεδονίας.
4 Συνείπετο δὲ αὐτῷ ἄχει τῆς
᾿Ασίας Σώπατρος Βεροιαῖος" Θεσ-
σαλονικέων δὲ, ᾿Αρίσταρχος, καὶ
Σεχοῦνδος, καὶ Τάΐϊος Δερδαῖος, καὶ
Τιμόθεος: ᾿Ασιανοὶ δὲ, Τυχικὸς 0
ΤῬρόύφιμος.
ὅ Οὗτοι προελθόντες ἔμενον ἧ-
μᾶς ἐν Τρωάδι:
6 Ἡμεῖς δὲ ἐξεπλεύόαμεν μετὰ
τὰς ἡμέρας τῶν ἀξζύμων ἀπὸ Φι-
λίππων, καὶ ἤλθομεν πρὸς αὐτοὺς
εἰς τὴν Τρωάδα ἄχεις ἡμερῶν πέν-
σε, οὗ διετρίψαμιεν ἡμέρας ἑπτά.
ἢ Ἐν δὲ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων,
συνηγµιένων τῶν μαθητῶν τοῦ κλά-
σαι ἄρτον, ὃ Παῦλος διελέγετο αὐ-
τοῖς, μέλλων ἐξιέναι ση ἐπαύριον"
παρέτεινέ σε σὺν λόγον μέχρι µε-
σονυκτιου”
8 Ἦσαν δὲ λαμπάδες ἱκαναὶ ἐν
τῷ ὑπερώῳ οὗ ἦμιεν συνηγμένοι.
9 Ιζαθήμενος δέ τις νεανίας ὀνό-
ματι Εὔτυχος, ἐπὶ τῆς δυρίδος,
καταφερόµενος ὕπνῳ βαθεῖ, διαλε-
γομιένου τοῦ Παύλου ἐπὶ πλεῖον,
χατενεχθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου, ἔπεσεν
ἀπὸ τοῦ τριστέγου κάτω" καὶ ἤρθη
νεχρύς,
10 Καταξὰς δὲ ὁ Παῦλος ἐπέ-
σεσεν αὐτῷ, καὶ συμσεριλαδὼν εἶπε"
Μὴ ϑορυξεῖσθε" ἡ γὰρ ψυχη αὐτοῦ
ἐν αὐτῷ ἐστιν.
11 ᾿Αναθὰς δὲ, καὶ χλάσας ἄρ-
σον καὶ γευσάμενος, ἐφ᾽ ἱκανόν σ
ὁμιλήσας ἄχρις αὐγῆς, οὕτως ἐξ-
ἤλθεν.
12 Ἤγαγον δὲ σὺν παῖδα ζῶν-
σα, καὶ παρε ἐχλήθησαν οὐ μετρίως.
19 με ῖς δὲ προελθόντες ἐπὶ
φὸ πλοῖον, ἀνήχϑημεν εἰς τὴν" Ασ-
σον, ἐχεῖθεν μέλλοντες ἀναλαμξά
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 90.
νεῖν τὸν Παὔλον' οὕτω γὰρ ἦν δια- λέγον ὅτι δεσμά µε καὶ ϑλίψεις
900
τετογμιίένος, μέλλων αὐτὸς πὲ-
εύειν.
14 Ὡς δὲ συνέξαλεν ἡμῖν εἰς
σὴν" Ασσον. ἀναλαξδόνσες αὐτὸν ἤλ-
θοµεν εἰς Μιτυλήνην.
15 Κακεῖθεν ἀποπλεύσαντες,
τῇ ἐπιούσῃ κατηντήσαμεν ἀντικρὺ
Χίου" τῇ δὲ ἑ
Σάμιον: καὶ µείναντες ἐν Τρωγυλ-
λίῳ τῇ ἐχομένῃ ἤλθομεν εἰς Μί-
λητον"
16 Ἔχκρινε γὰρ ὁ ὁ Παῦλος π
ραπλεῦσαι σὴν Ἔφεσον, ὅπως .
.. αὐτῷ χβονοτριξῆσαι ἐν τη
Ασ σία"
αὐτῷ, δι ἡμέραν σης Πεντηκοστῆς
ενέσθαι εἰς Ἱεροσόλυμα.
17 ᾽Απὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμνῳ-
ας εἰς "Ἔφεσον, μετεχαλέσατο σοὺς
πρεσθυτέρους σῆς ἐκκλησίας.
16 Ὡς δὲ παρεγέ ἔγοντο πρὸς αὖ-
σὺν, εἶπεν αὐτο “Ὑμεῖς
τασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ᾽ ἧς
ἐπέξην εἰς τὴν ᾿Ασίαν, πῶς μεθ
ὑμῶν τὸν πάντα χβόνον ἐγενόμιην"
19 Δουλεύων τῷ Κυρίῳ μετὰ
πόσης ταπεινοφροσύντς, καὶ πολ-
λῶν δαχρύων καὶ πειρασμῶν, σῶν
συμβάντων µοι ἐν ταῖς ἐπιδουλαῖς
τῶν Ιουδαίων"
90 Ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάμνην σῶν
συμφερόντων, τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι
οἷς"
ο -
ἑτέρα. παρεξάλοµεν εἰς |
ἔσπευδε γὰρ, εἰ δυνατὸν ἢ ἦν |
᾿
ἱ κ. ἐμαυσῷ,
ὑμῖν καὶ διδάξαι ὑμᾶς δηριοσίᾳ καὶ,
χατ᾽ οἴχους
41 Διαμαρτυρόμενος ᾿Ιουδαίοις
σε χαι Ἕλλησι τὴν εἰς τὸν Θεὸν
μετάνοιαν, καὶ πίστιν τὴν εἰς σὺν
Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.
δ ἸΚαὶ νῦν ἰδοὺ, ἐγὼ δεδ
σῷ σνε ύματι, πορεύομαι εἰς Ἱερου-
σαλὴμ, τὰ ἐν αὐτῇ συναντήσοντά
μοι μὴ εἰδώς"
ϱ3 Πλὴν ὅτι σὸ πνεῦμα τὸ
ἅγιον κατὰ πόλιν διαμαρτύρεται,
εμιἔνος |
᾿Ξ ΞΕ:
μένουσιν"
ἐᾷ ᾽Αλλ᾽ οὐδενὸς λόγον ποιοῦ-
ι, οὐδὲ ἔχω τὴν «ψυχήν µου σι-
ὡς σελειῶσαι τὸν
δρόμον μου μετὰ χαρᾶς, καὶ τὴν
ΕΕ ἣν ἔλαξον παρὰ τοῦ Κυ-
βίου Ἰησοῦ, διαμαρτύρασθαι τὸ
εὐαγγέλιον τῆς χάριτος σοῦ Θεοῦ.
95 Καὶ νῦν ἰδοὺ, ἐγὼ οἶδα ὅτι
οὐχ ἔτι ὄψεσὸς τὸ πρόσωπόν µου
ὑμεῖς πάντες, ἐν οἷς δίγλϑον χηρύσ-
ὅων τὴν (βασιλείαν σοῦ Θεοῦ.
26 Διὸ μαρτύρομαι ὑμῖν ἐν τῇ
σήμε ρον ἧμέ ἐρα, ὅτι καθαβὺς ἐγὼ
ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων"
9τ Οὐ γὰρ ὑπεσσειλάμην ὑμῖν
τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι πᾶσαν τὴν
βουλὴν σοῦ Θεοῦ. Ξ
ο8 Σερδεχε: τε οὖν ἑαυτοῖς, καὶ
παντὶ τῷ ποιμνίω, ἐν ῳ ὑμᾶς «ὸ
πνεῦμα ς σὸ ἅγιον ἔθετο ἐπισλόπους,
ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ,
ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵ-
ματος.
29 ᾿Εγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι
εἰσελεύσονται με ετὰ τὴν ἄφιξίν μου
λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς, μιὴ φειδόµε-
νυι σοῦ ποιμνίου:
80 Καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστή-
σονται ἄνδρες, λαλοῦντες διεστραμ.-
μένα, «τοῦ ᾿ἀπυσπᾷν σοὺς μαϑητὰς
ὀπίσω αὑτῶν.
9.1 δΔιὸ γ6175 εῖτ τε, μνημονεύον-
ὅτι τριετίαν, νύχτα καὶ ἡμέραν
κ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νον-
6 τῶν ἕνα ἕκαστον"
92 Καὶ τανῦν παρατίθεµαι
ὑμᾶς, ἀδε λφοὶ, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λό-
γω τῆς χάριτυς αὐτοῦ, σῷ δυναμέ-
νὉ ἐποιχοδομῆσαι, καὶ δοῦναι ὑμῖν
χληρφονομιίον ἐν ςοῖς ἡγιασμένοις
σπαριν.
859. Αργυρίου ἢ χβυσίου ἢ Ἰμα-
σισμιοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα
Οαν. 2].
94 Αὐτοὶ δὲ γινώσχετε ὅτι ταῖς
χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾽ ἐμιοῦ
ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται.
96 Πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν,
“ὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμξάνεσ-
όαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν σε
σῶν λόγων φοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ὅτι
αὐτὸς εἰπε" Τοκάριόν ἐστι διδόναι
μᾶλλον ἢ λαμξώνειν.
86 Καὶ ταῦτα εἰπὼν, ϑεὶς τὰ
γόνατα αὑτοῦ, σὺν πᾶσιν αὐτοῖς
ο,
οτι
προσηύξασο.
ΘΙ ο δὲ ἑ γέν επο κλανὺμὸς
πάντων’ καὶ ἐπιπεσ όντες ἐπὶ τὸν
σράχηλον τοῦ Παύλου, κατεφίλουν
αὐτόν"
38 ᾿Οδυνώμενο μάλιστα ἐπὶ
” / ΑΓ 4 ιν τι Ὁ τμε Ἂς 2 “
φῷ λόγῳ ᾧ εἰρήκει, οτι οὐχέτι μέλ-
λουσι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ϑεωρεῖν"
προέπεμπον δὲ αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον.
Ι Σ ὃὁξ Ὁ χὰ; ἀνοχθῆναι
ἡμᾶς ἀποσπασϑέντας ἀπ᾽
αὐτῶν, μμ, ἤλθομεν
εἰς τὴν Ἰζῶν, τῇ δὲ ἑξῆς εἰς τὴν
᾿ΡῬόδον, καάκεῖϑεν εἰς Πάταρα.
9 Καὶ εὑρόντες πλοῖον διαπερῶν
εἰς Φοινίχην, ἐπιξάντες ἀνήχθημεν.
8. ᾿Αναφανέντες δὲ τὴν ἰκύπρον,
καὶ καταλιπόντες αὐτὴν εὐώνυμιυν,
ἐπλέομεν εἰς Συρίαν, καὶ χατήχθη-
μεν εἰς Τύρον’ ἐχεῖσε γὰρ ἦν τὸ
πλοῖον ἀποφορτιζόμενον σὸν γόμον.
4 Καὶ ἀνευρόντες μαθητὰς,
ἐπε ἒ μείναμεν αὐτοῦ ἡμέρας ἑπτά"
οἵτινες τῷ Παύλῳ ἔλεγον διὰ τοῦ
πνεύματος, μὴ ἀναξαίνειν εἰς Ἱε-
εὐ να
δ Ὅτε δὲ ἐγένετο ἡμᾶς εἰ
4"
τίσαι τὰς ἡμέρας, ἐξεἈθόντες ἐπ
ρξυόμιξϑα͵, προπεμπόντων ἡμᾶς πάν-
σων σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοις, ἕως
ἔξω τῆς πόλεως" Χ) ϑέντες τὰ γό- |
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ. 902
νατα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν, προσηυξά-
μεθα.
ϐ Καὶ ἀσπασάμενοι ἀλλήλους,
ξημιεν εἰς τὸ πλοῖον: ἐκεῖνοι δὲ
ὑπέστρεψαν εἰς τὰ ἴδια.
Ἡμεῖς δὲ σὸν πλοῦν διανύ-
σαντες, ἀπὸ Τύρου κατηντήσαμεν
Πτολεμαΐδα" καὶ ἀσπασόμιενοι
ἀὸς ἐλφοὺς, ἐμείναμεν ἡμέραν
11: αὐτοῖς.
8 11 δὲ ἐπαύριον ἐξελθόντες οἱ
περὶ σὸν Ταῦλον, ἦλθον εἰς Ἰζαι-
σάρε ιαν- καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸν
οἶκον Φιλίππου «τοῦ εὐαγγελιστοῦ,
ὄντος ἐκ τῶν ἑπτὰ, ἐμείναμεν παρ’
Σ
αὐτῷ.
9 Τούτῳ δὲ ἦσαν ϑυγατέρϑ:
παρθένοι τέσσαρες προφητεύουσαι.
10 Ἐπιμενόνσων δὲ ἡμῶν ἡμέ-
μᾶς πλείας, κατηλθέτις ἀπὸ τῆς Ἰ]κ-
δαίας, προφήτης, ὀνόμα]ι” Αγαθος.
11 Καὶ ἐλθὼν πρὸς ἡμᾶς, καὶ
ἄρας τὴν ζώνην σοῦ Παύλου, δῆσας
τε αὐτοῦ τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πύ-
δας, εἶπε: Τάδε λέγει τὸ «νεῦμα
σὺ ἅγιον. σὸν ἄνδρα, οὗ ἐστιν ἣ
ζώνη αὕτη, οὕτω δήσουσιν ἐν Ἱε-
ρουσαλὴμ, οἱ ᾿Ιουδαῖοι, καὶ παρα-
δώσουσιν εἰς χεῖρας ἐθνῶν.
19 Ὡς δὲ ἠχεούσαμιεν ταῦτα,
παρεκαλοῦμεν ἡμεῖς σε καὶ οἱ ἐν-
φύπιοι, τοῦ μὴ ἀναξαίνειν αὐτὸν εἰς
Ἱερουσαλήμ.
19. τ εκρίθη δὲ ὁ Παῦλος" τ
ποιξῖσε, χλαίοντες καὶ συνδρύπτον-
τές μου τὴν καρδίαν ; ἐγὼ γὸρ οὐ
μόνον δεθῆναι, ἀλλὰ καὶ ἀποθανεῖν
εἰς “Ἱερουσοιλὴμ, ἑσοίμως ἔχω ὑπὲρ
φοῦ ὀνόμιατος τοῦ κυρίου Ἰησοῦ.
14 Μὴ πειθομένου δὲ αὐτοῦ
ο υχδάαμεις εἰπόντες" Τὸ δέλημα
φτοῦ Ἰζυρίου γενέσθω.
16 Μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας ταύταις
ἀποσκευασάμιενοι ἀνεβαίνομεν εἰς
Ἱερουσαλήῳ
εἰς
ν
ΤΟΣ
Ἂν
μία
908
16 Συνηλθον δὲ καὶ τῶν μαθη-
τῶν ἀπὸ Καισαρείας σὺν ἡμῖν,
ἄγοντες παρ᾽ ᾧ ξενισθῶμεν, Μνά-
σωνί σινι Κυπρίῳ, ἀρχαίῳ μαθητη.
17 Τενομένων δὲ ἡμῶν εἰς Ἱε-
ροσύλυμα, ἀσμένως ἐδέξαντο ἡμᾶς
οἱ ἀδελφοί.
18. ἢ δὲ ἐπιούσῃ εἰσήει ὃ Παῦ-
λος σὺν ἡμῖν πρὸς ᾿Ιάκωξον: πάν-
φες σε παρεγένοντο οἱ πρεσθύτερο..
19 Καὶ ἀσπασάμε νος αὐτοὺς
ἐξηγεῖ: εἴτο καῦ᾽ ἕν ἕχαστον ὧν ἐποίη-
σεν ὃ Θεὸς ἐν τοῖς ἔθνεσι διὰ τῆς
διακονίας αὐτοῦ.
90 Οἱ δὲ ἀχούσαντ ἐλ δόξασον
φὺν Κύριον" εἶπόν τε αὐτῷ Θεω-
ρεῖς, ἀδελφὲ, πόσαι μυριάδες εἰσὶν
Ἰουδαίων τῶν πεπιστευχόσων καὶ
πάντες ζηλωταὶ τοῦ νόµου ὑπάρ-
χουσε
91 Κατηχήθησαν δὲ περὶ σοῦ,
ὅτι ἀποστασίαν διδάσχεις ἀπὸ Μω-
σέως τοὺς κατὰ τὰ ἔδνη πάντας
Ιουδαίους, λέγων μὴ περιτέμνειν
αὐτοὺς τὰ τέχνα, μιηδὲ τοῖς ἔθεσι
«εριπατεῖν.
γ0 ον 2 “ δεῖ
Φ9 ΤῚ οὖν ἐστι; ἸΠάντως ὁεῖ
πλῆθος συνελθεῖν. ἀχούσονται γὰρ
ὅφι ἐλήλυθας.
93. Τοῦτο οὖν ποίησον ὅ σοι λέ-
γομεν" Εἰσὶν ἡμῖν ἄνδρες τέσσαρες
εὐχὴν ἔχοντες ἐφ᾽ ἑαυτῶν"
94 Τούτους παραλαξὼν ἁγνίσ-
ϑητι σὺν αὐτοῖς, καὶ δαπάνησον ἐπ’
αὐτοῖς, ἵνα ξυρήσωνται τὴν εφα-
λήν' καὶ γνῶσι πάνσες ὅτι ὧν κα-
σήχηνται περί σου οὐδέν ἐστιν, ἀλ-
λὰ στοιχεῖς καὶ αὐτὸς τὸν νύμιον
φυλάσσων.
Φ5 Περὶ δὲ τῶν πεπιστευκός
ἐθνῶν ἡμεῖς ἐπεστεί λομν, χρίναντε
μηδὲν τοιοῦτον τηρεῖν αὐτοὺς, εἰ μὴ
φυλάσσεσθοι αὖσ οὓς σήσε εἰδωλό ό-
ϑυτον, καὶ σὸ αἷμα, καὶ πνικτ
πορνείαν
ΠΡΑΞΕΙΣ
σαρ. 9ἱ
96 Τότε ὃ Τοῦλος «“αραλαξὼν
τοὺς ἄνδρας, τῇ ἐχομένῃ ἁμέρᾳ σὺν
αὐτοῖς ἁγνισθεὶς εἰσήει εἰς τὸ ἱερὸν,
διαγγέ ἕλλων σὴν ἐκαλήρωσιν σῶν
ἡμερῶν φοῦ ἁγνισμοῦ, ἕως οὗ η.
σηνέχθη ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν ἡ
προσφορά.
2 Ὡς δὲ ἔμελλον αἱ ἑπτὰ
ἡμέραι συντελεῖσθαι, οἱ ἀπὸ τῆς
᾿Ασίας ᾿Ιουδαῖοι ϑεασάμιενοι αὐτὸν
ἐν σῷ ἱερῷ, συνέχεον πάντα τὸν
ὄχλον, καὶ ἐπέξαλον τὰς χεῖρας
ἐπ᾽ αὐτὸν,
φ8 Κράζονεες: "Άνδρες Ἴσρα-
ηλῖσαι, βοηθεῖσε" οὗτός ἐστιν ὃ
ἄνθρωπος ὁ ὁ κατὰ τοῦ λαοῦ καὶ φτοῦ
νόµου καὶ τοῦ τόπου τούτου πάντας
πανταχοῦ διδάσκων: ἔτι σε καὶ
Ἕλληνας εἰσήγαγεν εἰς σὸ ἱερὸν,
καὶ χεχοίνωχε σὺν ἅγιον τύπον τοῦ-
σον.
Φ9 Ἦσαν γὰρ προξωραχύσες
ὓρόφιμον σὸν ᾿Εφέσιον ἐν τῃ πόλει
σὺν αὐτῷ, ὃν ἐνόμιζον ὅτι εἰς τὸ ἵε-
ρὺν εἰσήγαγεν ὗ Παῦλος.
90 Ἑχκινήθη τε ἣ πόλις ὕλη, Ὁ
ἐγένετο συνδρομὴ σοῦ λαοῦ" καὶ
ἐπιλαξόμενοι τοῦ Παύλου, εἴλκον
αὐτὸν ἔξω τοῦ ἱεροῦ" καὶ εὐθέως ἐκ-
λείσϑησαν αἱ ϑύραι.
91 Ζητούντων δὲ αὐτὸν ἐποχ-
σεῖναι, ἀνέβη φάσις τῷ χιλιάρχῳ
τῆς σπείρης, ὅτι ὅλη συγκέχυται
“Ἱερουσαλήμ,
3ο Ὃς ἐξαυτῆς παραλαξὼν
στρατιώτας καὶ ἑχατοντάρχους,
ατέδραμεν ἐπ᾽ αὐτούς" οἱ δὲ ἰδόν-
ες τὸν χιλίαρχον καὶ σοὺς στρα-
σιώσας, ἐπαύσαντο τύπτοντες τὸν
Παῦλον.
39 10τε ἐγ γίσας ὃ χιλίαρχος
ετο αὐτοῦ, καὶ ἐχέλευσε δε-
ϑῆναι ἁλύσεσι δυσί: καὶ ἐπυνθάνεσφ
ἐστι πεποιηκώς.
τίς ἂν εἴη, καὶ τί
94 "Αλλοι δὲ ἄλλό σι ἐδόων ἐν
σαρ. 99.
τῷ ὄχλῳ": μὴ δυνάμενος δὲ γνῶναι
τὸ ἀσφαλὲς διὰ σὸν Ἀόρυδον, ἐχέ-
λευσεν ἄγεσθαι αὐτὸν εἰς τὴν πα-
ρεμιξολῆν"
96 Ὅτε δὲ ἐγένετο ἐπὶ τοὺς
ἀναξαϑμοὺς, συνέδη Δδαστάζεσθαι
αὐτὸν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν διὰ τὴν
βίαν τοῦ ὄχλου.
96 ᾿Ηχολούϑει γὰρ τὸ πληνος
τοῦ λαοῦ, κράζον' Αἱρε αὐτόν.
97 Μέλλων σε εἰσάγεσθαι εἰς
τὴν παρεμςολὴν ὁ Παῦλος, λέγει
τῷ χιλιάρχω: Εἰ ἔξεστί μοι εἰπεῖν
σι πρός σε; Ὁ δὲ ἔφη: Ἑλληνισ-
σὲ γινώσκεις ;
98 Οὐχ ἄρα σὺ εἶ ὃ Αἰγύπτιος ὁ ὃ
πρὸ τούτων τῶν ἡμερῶν ἀναστατώ-
σας καὶ ἐξαγαγὼν εἰς τὴν ἔρημον
τοὺς τετρακ;σ χιλίους ἄνδρας τῶν
σιχαρίων ὃ)
59 Εἶπε δὲ ὃ Παῦλος: Ἐγὼ
ἄνθρωπος μέν εἰμι Ιουδαῖος, Ῥαρ-
δεὺς, τῆς Κιλικίας οὐκ ἀσήμου
πόλεως πολίτης" δέομαι δέ σου,
ἐπίτρεψόν μοι λαλῆσαι πρὸς τὸν
λαόν,
40 Ἐπιτρέψαντος δὲ αὐτοῦ, ὁ
Παῦλος ἑστὼς ἐπὶ τῶν μα,
οι έσεισε τῇ χειρὶ σῷ λαῷ" πολ-
δ ἧς δὲ σιγῆς, γενομένης, πρυσεφώ-
"ει τῇ Ἑβραῖδι διαλέχτῳ, λέγων"
Κεφ. χθ.. 992.
Ι ΑΝ. δρες ολο» καὶ πατέρες,
ἀκούσατέ μου τῆς πρὸς
ὑμᾶς νῦν ἀπολ ογίας.
Φ ᾿Ακούσαντες δὲ ὅτι τῇ ἝἙερα]-
δι διαλέκτω προσεφώνει αὐτοῖς,
μᾶλλον παρέσχον ἡσυχίαν" καί
φησιν"
3. ᾿Εγὼ μέν εἰμι ἀνὴρ ᾿[ουδαῖος,
γεγξννημίένος ἐν Ταρσῷ τῆς Κιλικί-
ας, ἀνατεθραμμένος δὲ ἐν τῇ πόλει
ταύτῃ παρὰ τοὺς πόδας 1) αμαλιὴλ.,
σν
επαιδς ευμένης κατὰ ἀκρίθειαν τοῦ | εἶσέ μοι" Σαοὺλ ἀδελφὲ,
18:
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
209
πατρῴου νόμου, ζηλωτὴς ὑπάρχον
σοῦ Θεοῦ, καθὼς πάντες ὑμεῖς ἐστ
σήμερον"
4 Ὃς ταύτην τὴν ὑδὸν ἐδίωξα
ἄχρι ϑανάτου, δεσμιεύων καὶ παρα-
διδοὺς εἰς φυλακὰς ἄνδρας τὲ κα
γυναῖχας,
δ Ὡς χαὶ ὁ ἀρχιερεὺς μαρτυρεῖ
μοι, καὶ πᾶν τὸ πρεσξυτέριον" παρ
ὧν καὶ ἐπιστολὰς δεξάμενος πρὸς
τοὺς ἀδελφοὺς, εἰς Δαμιασχὸν ἐπο-
βευόµην, ἄξων καὶ τοὺς ἐκεῖσε ὄντας,
δεδεμένους εἰς Ἱερουσαλὴμ, ἵνα τι
μιωρηλῶσν.
ϐ ᾿Ἐγένετο δέ μοι πορευομένῳ
χαὶ ἐγγίζοντι τῇ Δαμασκῷ περὶ
μεσημβρίαν, ἐξαίφνης ἐκ τοῦ οὐρα-
νοῦ περιασσράψαι φῶς ἱκανὸν περὶ
ἐμὲ"
ἢ "Επεσά σε εἰς τὸ ἔδαφος, καὶ
ἤκουσα φωνῆς λεγούσης μοι’ Σαοὺλ,
Σαοὺλ, σί µε διώχεις ;
8 Ἐγὼ δὲ ἀπεχρίθην: Τίς εἶ,
Κύριε; Εἰπέ σε πρός μι" Ἐγώ
εἶμι Ἰησοῦς ὁ Ναφωραῖος, | ὃν σὺ
διώκεις.
9 Οἱ δὲ σὺν ἐμοὶ ὄντες τὸ μὲν
φῶς ἐθεάσαντο, καὶ ἔμιφοβοι ἐγένον-
σο, τὴν δὲ φωνὴν οὐκ ἤχουσαν τοῦ
λαλοῦντός μοι.
10 Εἶπον δέ. Τί ποιήσω, Ἰζύ-
ριε; Ὁ δὲ κύριος πρός με" ᾿Ανας
τὰς πορεύου εἰς Δαμασκόν' χᾷκξι
σοι λαληθήσεται περὶ πάντων ὧν
φέταχταί σοι ποῆσαι,
11 Ὡς δὲ οὐκ ἐνέθλεπον, ἀπὸ
σῆς δόξης σοῦ φωτὸς ἐχξίνου, χει-
ῥαγωγούμένος ὑπὸ τῶν συνόντων
μοι, ἦλθον εἰς Δαμασχόν.
19 ᾿Ανανίας δέ τις ἀνὴρ εὖσε-
θὴς κατὰ, τὸν νόμον, μαρτυρούμε-
η
νος ὑπὸ πάντων τῶν κατοικούντων
ουδαίων,
19 ᾿Ελθὼν πρύς μξ, καὶ ἐπιστὰς
ἀνά.
στ
ανα
ἔλεον. Κἀγὼ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ
Ελεψα εἰς αὐσ ὅν.
14 Ὁ δὲ εἶπεν: Ὃ Θεὸς σῶν
πατέρων ἡμῶν προεχειρίσατό σε
ὤναι τὸ ϑέλημα αὑτοῦ, καὶ ἰδεῖν
φὺν δίκαιον, καὶ ἀχοῦσαι φωνὴν ἐκ
«οὔ στόματος αὐτοῦ"
15 Ὅςι ἔσῃ μάρτυς αὐτῷ «εὺς
πάντος ἀνθρώπους, ὧν ἑώρακας καὶ
ήχουσας.
16 Καὶ νῦν σί μέλλεις ; ἆνασ-
τὰς βάπεισαι, καὶ ἀπόλουσαι τὰς
ἁμαρτίας σου, ἐπικαλεσάμενος τὸ
ὄνομα τοῦ Κυρίου.
17 ᾿Εγένετο δέ μοι ὑπαστρέψ-
αντι εἰς “Ἱερουσαλὴμ., καὶ προσευ-
χομένου μου ἐν τῷ ἱερῷ, γενέσθαι
µε εν εχσσασει.
18 Καὶ ἰδεῖν αὐτὸν λέγοντά
μοι" Σπεῦσον, καὶ ἐξελ. δε ἐν τάχει
ἐξ “Ἱερουσαλήμ. διότι οὐ παραδέξ-
ονταί{ σου τὴν μαρτυρίαν περὶ ἐμοῦ.
19 Καγὼ εἰπον' Κύριε, αὐτοὶ
ἐπίστανται ὅτι ἐγὼ ἤμην φυλακί-
ζων καὶ δέ θων κατὰ τὰς συναγω-
γὰς τοὺς α στεύοντας ἐπί σεννες.
20 Καὶ ὅτε ἐξεχεῖτο σὺ αἷμα
Στεφάνου τοῦ μάρτυρές σου, καὶ
αὐτὸς ἤμνην ἐφεύτως, καὶ συνευδοκῶν
στη ἀναιρέσει αὐσ οὔ, φυλάσσων τὰ
ἱμιάτια τῶν ἀναιξούντων αὐτόν.
21 ΙΚαὶ εἰπε πρός με" Πορεύου;
ὅτι ἐγὼ εἰς ἔθνη μακρὸν ἐξαποστ ε-
λῶ σε.
Φ9 "Ἠκουον δὲ αὐτοῦ ἄχρι τού-
σου τοῦ λόγου, καὶ ἐπῆραν τὴν φω-
νὴν αὑτῶν, λέγοντες" Αἷρε ἀπὸ
τῆς 7 γῆς σὺν τοιοῦτον" οὐ γὰρ χα-
ϑῆκον αὐτὸν ζῇν.
428 Κραυγαξόντων δὲ αὐς ν, Ἀὴ
ἱπτούντων τὰ ἱμάτια, καὶ καν
βαλλόντων εἰς τὸν ἀέρα,
Φ4 ᾿Εκέλευσεν αὐτὸν ὃ χιΙλίαρ-
χος ἄγεσθαι εἰς τὴν παρε μξολήν,
εἰπὼν μιάστιξιν ἀνετάϑεσδαι αὐτόν"
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 25
ἀνέ- 1 ἵνα ἐπιγνῷ δι ἣν αἰσίαν οὕτως ἐσ ε-
φώνουν αὐτῷ.
25 Ὡς δὲ προέσεινεν αὐσὸν ς"ἴς
ἱμάσιν, εἰπε πρὸς σὺν ἑστῶτα. ἑχα-
σύνσαρχον ὃ Παῦλος" Εἰ ἄνθρωπ ον
Ῥωμαῖον καὶ ἀκατάχριτον ἔξεστιν
ὑμῖν μαστίξειν ; :
96 λνύσας δὲ ὁ ἑκασύνταρχος,
προσελθὼν ἀπήγγ Έιλε τῷ χιλιάρ-
χῳ, λέγων: “ Ὅρα τί μέλλεις ποιεῖν
ὁ γαρ ἄνθρωπος οὗτος Ῥωμαῖίς
ἐσσι.
φ] Προσελθὼν δὲ ὃ χιλίαρχος
εἶπεν αὐτῷ" ἐν ἐπὶ τι σὺ Ῥω-
μαῖος εἶ ; Ὁ δὲ ἐ
98 ᾿᾽Απεχρίθη ας ὗ ο.
Ἔγ ὢ πολλοῦ κεφαλαίου τὴν πολι-
σείαν ταύτην ἐκσησάμην. Ὃὧ δὲ
Παῦλος ἔφη: ᾿Εγὼ δὲ καὶ γεγέν-
νημαι.
99 Εὐθέως οὖν ἀπέστησαν ἀπ᾽
αὐτοῦ οἱ μέλλοντες αὐσὸν ἀνετά-
ζει" Ὁ ὁ χιλίαρχος δὲ ἐφοξήθη,
ἐπὶ γνοὺς ὅτι "Ῥωμαῖός ἐστι, καὶ ὅσι
ἦν αὐτὸν δεδεκώς.
90 Τῇ δὲ ἐπαύριον βουλόμενος
γνῶναι σὺ ἀσφαλες, σὺ, σί κασηγο-
ξεῖται παρὰ τῶν Ἰουδαίων, ἔλυσεν
αὐτὸν ἀπὸ τῶν δεσμῶν" καὶ ἐχέλευ-
σεν ἐλθεῖν τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον
σὸ συνέδριον αὐτῶν" καὶ καταγαγὼν
σὺν Παῦλον, ἔστησεν εἰς αὐτούς.
Κεφ. χγ΄. 28.
1 Ἁ ίσες, δὲ δ Παῦλος τῷ
συνεδρί ρίῳ, εἶπεν" "Ανδρες
ἀδελφοὶ, ἐγὼ πάση συνειδησει
ἀγαθῆ πεπολίτευμαι τῷ Θεῷ ἄχρι
ταύτης τῆς ἡμέρας.
Φ Ὃ δὲ ἀρχιερεὺς ᾿Ανανίας ἐπέ-
οὐδ: τοῖς παρεστῶσιν αὑτῷ, τύπ-
σειν αὐτοῦ τὸ στόμα.
9 Τόσε ὁ Παῦλος πρὸς αὐτὸν
ἱπε' Τύπσειν σε μέλλει ὁ Θεὺς,
φοῖχε κχεκονιαµένε' καὶ σὺ χάϑδῃ
μι
αρ. 29.
χρίνων µε κατὰ τὸν νόμον, καὶ πα-
ξανομῶν χελεύεις µε σύπτεσθαι ;
4 Οἱ δὲ παρεστῶτες εἰπον" Τὸν
ἀρχιξρέο. τοῦ Θεοῦ λοιδορεῖς ;
δ Ἔφη σε ὃ Παῦλος: Οὐχ
δειν. ἀδελφοὶ, ὅτι ἐστὶν ἀρχιερεύς"
ἔγραπται γάρ" ΤᾺ "Αβχοντα τοῦ
ιαοῦ σου οὐχ ἐρεῖς χακῶς.
Θ Γνοὺς δὲ ὁ Παῦλος ὅσι τὸ ἕν
μέρος ἐστὶ Σαδδουχαίων, τὸ δὲ
φαρισαίων, ἔχραξεν ἐν τῷ
συνεδρίῳ: "Ανδρες ἀδελφοὶ, ἐγὼ
φαριπαῖός εἶμι, υἱὸς φαρισαίου"
πΞνὶ ἐλπίδος καὶ ἀναστάσεως νε-
χρῶν ἐγὼ χρίνομαι.
Ἱ Τοῦτο δὲ αὐτοῦ λαλήσαντος,
ἐγέ νετο στάσις τῶν φαρισαίων καὶ
τῶν Σαδδουχαίων" καὶ ἐσχίσθη τὸ
πλῆθος"
8 Σαδδουκαῖοι μὲν γὰρ λέγουσι
δ ἃ ἽΝ
μὴ εἶναι ἀνάστασιν, μηδὲ ἄγγελον,
μήτε πνεῦμια" φαρισαῖοι δὲ μέλον
γοῦσι τὰ ἀμφότε(α,
9. ᾿Εγένετο δὲ χραυγὴ μεγάλη"
καὶ ἀναστάντες οἱ γραμματεῖς « σοῦ
μέρους τῶν Φα ρισαίων διεμάχοντο,
λέ ἔγοντες" Οὐδὲν καχὸν εὑρίσκομ, εν ἐν
τῷ ἀνθρώπῳ φούτῳ" εἰ δὲ πνεῦμα
ἐχάλχηπεν αὐτῷ, ἢ ἄγγελος, μὴ
ϑξομιαχῶμιεν.
ο. Πολλῆς δὲ γενομένης στά-
ως. εὐλαβηθεῖς ὁ χιλίαρχος μὴ
ώς ὁ Παῦλος ὑπ αὐτῶν,
ἀκα ξυσξ σὸ στ τής τευμα, καταξὰν
ρπασω αὐτὸν ἐκ μέσου αὐτῶν,
ειν σε εἰς τὴν παρεμιξολήν.
11 Τῇ δὲ ἐπιούσῃ νυχσὶ ἐπιστὰς
αὐτῷ ο Κύριος εἰπε" Θάρσει, Παῦ-
λε ὡς γὰρ διεμαρτύρω σὰ περὶ
ἐμι» εἰς ἹἹερουσαλὴμ, οὕτω σε δεῖ
καὶ εἰς Ῥώμην μαρε υφήσαι.
19 Τ'ενυμένης δὲ μὲ ρας, ποιῆ-
Ὡι 8... ὦ Ξ’ ὃ
ως
ῥανγές τινες τῶν ἸἹπυδαίων συστρο-
φήν, ἀνεθεμώνισυν ἑαυτοὺς, λέγον-
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
211
τὲς" μήτε φαγεῖν, μήτε πιεῖν, ἕως
οὗ ἀπ οχτείνωσι σὸν Παὔλον.
19 σαν δὲ πλείους τεσσαρά-
κοντα οἱ ταύτην σὴν συνωµισίαν
πεποιηχότες"
14 Οἵτινες προσελθόνΊες σοῖς
ἀρχιερεῦσι καὶ τοῖς πρεσευσέροις,
εἶπον" ᾿Αναθέ “μαῖι ἀνεθεματίσαμεν
ἑαυ]οὺς, μιηδενὸς γεύσασθαι ἓ ἕως οὗ
ἀποχ]είνωμεν τὸν Παῦλον.
16 Νῦν οὖν ὑμεῖς ἐμφανίσα]ε
σῷ χιλιάρχῳ σὺν τῷ συνεδρίῳ,
ὅπως αὔριον αὐτὸν χαταγάγῃ 5 πρὸς
ὑμᾶς, ὡς μέλλοντας διαγι Ινώσκειν
ἀκριθέστ Εξον τὰ περὶ αὐτοῦ: ἡμεῖς
δὲ, πρὸ τοῦ ἐγγίσαι αὐτὸν, ἕτοιμιοί
ἐσμεν σοῦ ἀνελεῖν αὐτόν.
16 ᾿Ακούσας δὲ ὃ υἱὺς τῆς ἀδελ-
φῆς Παύλου τὸ ἔνεδρον, παραγενό-
µενος καὶ εἰσε)ιθὼν εἰς τὴν παρεμ.-
ξολὴν, ἀπήγγειλε τῷ Παύλῳ.
ΤΩ Προσκαλεσάμενος δὲ ὁ Παῦ-
λος ἕνα τῶν ἑκατοντάρχων, ἔφη
Τὸν νεανίαν τοῦτον ἀπάγαγε πρὸς
σὸν χιλίαρχον" ἔχει γάρ σι ἀπαγ-
γεῖλαι αὐτῷ.
19: μὲν οὖν παραλοθὼν αὐὖ-
σὸν ἤγογε πρὸς σὺν χιλίαρχον, καί
φησιν: Ὃ δέσμιος Παῦλος προσ-
καλεσάμενές µε, ἠρώτησε τοῦτον
τὸν νεανίαν ἀγαγεῖν πρός σε, ἔχον-
τά σι λαλῆσαί σοι.
19 ᾿Εσιλαξόύμιενος δὲ τῆς χειρὸς
αὐτοῦ ὁ χιλίαρχος, χαὶ ἄναχω η-
σας κατ᾽ ἰδίαν, ἐπυνθάνετο: Τί
ἔστιν ὃ ἔχε εἰς ἀπο) γγειλαί μοι;
Φ0 Εἶπε δὲ: " σι οἱ αν συ-
νεθεντο τοῦ ἐρωσῆσαί σε ύπως αὔριον
εἰς τὸ συνέδριον καταγάγης τὸν
Παῦλον, ὡς μέλλονΊές σι ἀκριξέσ-
τερον πυνθόνε σθαι περὶ αὐτοῦ.
[91 Σὺ οὖν μὴ πεισθῆς αὐτοῖς"
ἐνεδρεύουσι γὰρ αὐτὸν ἐξ αὐτῶν ἄν-
ὅρες πλείους τεσσαράχοντα. οἵσινες
913
ἆνεθε ἐμάτισαν ἑαυ]οὺς μήτε φαγεῖν
μήτε πιεῖν ἕως οὗ ἀνέλωσιν αὐτόν"
καὶ νῦν ἕτοιμιοί εἰσι, προσδεχόμενοι
Ἐν εκ σοῦ ἐπ αγγελίαν. «
9 Ὃ μὲν οὖν χιλίαρχος ἀπέ-
ος. σὸν νεανίαν, παραγγείλας
μηδενὶ ἐχλαλῆσαι, ὅτι ταῦτα ἐνε-
φ άνισας πρός με.
ϱ3 Καὶ περι ικααα μμ, δύο
σινὰς τῶν ἑκατοντάρχων, εἶπεν"
"Ετοιμάσατε στρατιώτας διαχοσίας,
ἔπως πορευθῶσιν ἕως Καισαρείας,
καὶ ἱππεῖς ἑθδομήκοντα, καὶ δεξιο-
λάξους διακοσίους, ἀπὸ τρίτης ὥρας
τῆς νυκῖός"
94 Ἱάσήνη σε παραστῆσαι, ἵνα
ἐπιξιδάσανΊες σὺν Παῦλον διασώ-
σωσι πρὸς Φήλικα τὸν ἡγεμόνα"
25 Ῥράψας ἐπιστολὴν περιέ-
χουσαν σὺν τύπον τοῦτον"
90 Κλαύδιος Λυσίας τῷ χρα-
σίστω ἡγεμόνι Φήλικι χαίρειν.
9 Τὸν ἄνδρα τοῦτον, συλληφ-
ϑένϊα ὑπὸ «τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ μιέλ-
λονΊα ἀναιρεῖσθαι ὑπ᾽ αὐτῶν, ἐπισ-
σὰς σὺν τῷ στρα]εύμα]ι Ἀξειλόμεην
αὐτὸν, μαθὼν ὅτι 'Ῥωμαῖός ἐστι.
9 Βουλόμενος δὲ γνῶναι τὴν
αἰτίαν δι’ ἣν ἐνεκάλουν αὐτῷ, κα-
τήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ συνέδριον αὖ-
σῶν-
49 Ὃν εὗρον ἐγκαλούμενον περὶ
“η]ημιάτων τοῦ νόµου αὐτῶν, μιηδὲν
δὲ ἄξιον ϑανάτου ἢ δεσμῶν ἔγκλη-
μα ἔχον]α.
30 Μηνυθείσης δέ μιοι ἐπ ἰξουλῆς
εἰς τὸν ἄνδρα μέλλειν ἔσεσϑαι ὑπὸ
τῶν ᾿Ιουδαίων, ἐξαυ]ῆς ἔπεμψα
πρός σε, παραγγείλας χαὶ τοῖς χα-
μων. λέγειν τὰ πρὸς αὑτὸν ἐπὶ
"Ἠδῥωσο,
"81 Οἱ μὲν οὖν στρα]ιῶται χα]ὰ
σὸ διαϊεξογμιένον αὐτοῖς, ἀναλα-
ξύνϊες τὸν Παῦλον, ἤγαγον διὰ
τῆς νυχ]ὸς εἰς σὴν Αν] πα]ρίδα.
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 54
9 Τσ δὲ ἐπαύριον ἑάσαν]ες σοὺς
ἱπα' εἰ πορεύεσθαι σὺν αὐτῷ, ὑπέσ-
σρεψαν εἰς τὴν παρεµδολήν.
93. Οἵσινες εἰσελθόνΊες εἰς τὴν
Καισάρειαν, καὶ ἀναδόν]ες τὴν
ἐπιστολὴν τῷ ἣ γεμόνι, παρέστησαν
χαὶ τὸν Παῦλον αὐτῷ.
94 ᾿Αναγνοὺς δὲ ὁ ἡγεμὼν, χαὶ
ἐπερωϊήσας ἐχ ποίας ἐπαρχίας
ἐστὶ, χαὶ πυθόµενος ὅτι ἀπὸ Κιλι-
κίας"
96. Διακούσομαί σου, ἔφη, ὅταν
καὶ οἱ κα]ηγοροί σου παραγένωνται.
Ἐχέλευσέ σε αὐτὸν ἐν τῷ πραιῆω
ρίῳ τοῦ "Ηρώδου φυλάσσεσθαι.
Κεφ. κδ΄. 94.
1 Ετὰ δὲ πέν]ε ἡμέρας κα
σέδη ὁ ἀρχιερεὺς ᾽Ανανίας
μετὰ σῶν πρεσθυ]έρων, χαι ῥῆτο-
ρος Τερ]ύλλου τινὸς, οἵτινες ἐνεφά-
νισαν τῷ ἡγεμόνι κατὰ τοῦ Παύλου.
9 Κληθένῖος δὲ αὐτοῦ, ἤρξαϊο
κα]ηγορεῖν ὁ Τέρῖυλλος, λέγων"
ο Πολλῆς εἰρήνης συγχάνοντες
διὰ σοῦ, καὶ χαἸορδυμάτων γινομέ-
νων τῷ ἔθνει τούτῳ διὰ τῆς σῆς
προνοίος, πάνΊη τε καὶ παν]αχοῦ
ἀποδεχόμεθα, κράτιστε Φῆλιξ, με]ὰ
πάσης εὐχαριστίας.
4 Ἵνα δὲ μὴ ἐπὶ πλεῖόν σε ἐγ-
χόπΊω, παρακαλῶ ἀχοῦσαί σε ἡμῶν
συν]όμως τῇ σῇ ἐπιειχεία.
5 Εὐρόνῖες γὰρ σὺν ᾿ἄνδρα φοῦ- ἡ
σον λοιμὸν, χαὶ χινοῦν]α στώσιν
πᾶσι τοῖς ᾿Ιουδαίοις τοῖς κα]ὰ τὴν
οἰχουμένην, « πρωϊοστάτην σε τῆς τῶν
Ναζωραίων αἱρέσεως"
θ Ὃς 1) τὸ ἱερὸν ἐπείρασε βεξη-
λῶσαι, ὃν κ) ἐκρα]ήσαμεν Ὁ καϊὰ
τὸν ἡμέτερον νύμον ἠθελήσαμεν χρί-
γειν.
7 Παρελθὼν δὲ Λυσίας ὁ χιλί-
αρχος μετὰ πολλῆς βίας ἐκ τῶν
χειρῶν ἡμῶν ἀπήγαγε,
ζαρ. 26.
1ΊΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
213
8 Κελεύσας τοὺς κα]ηγόρους | ναι, καὶ καἸηγορεῖν, εἶ σι ἔχοιεν
αὐτοῦ ἔρχεσθαι ἐπί σε" παρ᾽ οὗ
δυνήσῃ αὐτὸς ἀναχρίνας περὶ πάν-
φων τούτων ἐπιγνῶναι, ὧν ἡμεῖς
κιχϊηγοροῦμιεεν αὐτοῦ.
9. Συνεπέθεντο δὲ καὶ οἱ ᾿Τουδαῖοι,
φ᾿ιδχονῖες ταῦτα οὕτως ἔχειν.
10 ᾿Απεχρίθη δὲ ὁ Παῦλος,
νεύσαντος αὐτῷ τοῦ ἡγεμόνος λές:
7ξιν" Ἐκ πολλῶν ἐτῶν ὄν]α σε
κριτὴν τῷ ἔθνει τούτῳ ἐπιστάμενος,
εὐθυμότερον σὰ περὶ ἐμαυτοῦ ἀπο-
λογοῦμαι"
11 Δυναμένου σου γνῶναι ὅσι οὗ
πλείους εἰσί µοι μιά ἐραι ἣ δεχαδύο,
ἀφ’ ἧς ἀνέξην προσχυνήσων ἐν “1ε-
ρουσαλῆμ." :
19 Καὶ οὔτε ἐν τῷ ἱερῷ εὗρόν
µε πρός τινα διαλεγόμενον, ἢ ἐπι-
σύστασιν ποιοῦν]α ὄχλου, οὔτε ἐν
σαῖς συναγωγαῖς, οὔτε κα]ὰ τὴν
πόλιν,
19 Οὔσεπι παραστῆσαί µε δύναν-
σαι περὶ ὧν νῦν καἸηγοροῦσί μου.
14 'Ομολογῶ δὲ τοῦτό σοι, ὅτι
κατὰ τὴν ὁδὸν ἣν λέγουσιν αἵρεσιν,
εὕτω λαϊρεύω τῷ παϊρῴῳ Θεῶ,
σιότεύων πᾶσι τοῖς κατὰ τὸν νύμιν,
καὶ τοῖς προφήταις, γεγραμμένοις"
15 Ἐλπίδα ἐ ἔχων εἰς τὸν Θεὸν,
ἣν καὶ αὐτοὶ οὗτοι προσδέχονται,
ἀνάστασιν μέλλειν ἔσεσθαι νεκρῶν,
δικαίων σε καὶ ἀδίκων.
16 Ἔν τούτῳ δὲ αὐτὸς ἀσχῶ,
ἀπρόσχοπον συνείδησιν ἔχων πρὸς
σὺν Θεὺν χαὶ τοὺς ἀνθρώπους δια-
«ανῖός.
17 δι) ἐτῶν δὲ πλειόνων πι παρε-
γβνόμην ἐλεημοσύνας ποιήσων εἰς
σὸ ἔθνος μου, χαὶ προσφοράς"
18 Ἐν οἷς εὗρόν με ἡγνισμιένον
ἐν τῷ ἱερῷ, οὐ μετὰ ὄχλου, οὐδὲ
μετὰ ϑορύξου. Τινὲς δὲ ἀπὸ τῆς
᾿Ασίας ᾿Ιουδαῖοι,
19 Οὓς δεῖ ἐπὶ σοῦ παρεῖ-
πρός με"
0 Ἢ αὐτοὶ οὗτοι εἰπάτωσαν,
εἴ σι εὗρον ἐν ἐμοὶ ἀδίκημα, στόνΊος
µου ἐπὶ τοῦ συνεδρίου,
91 Ἢ περὶ μιᾶς ταύτης φωνῆς,
ἧς ἔκραξα ἑστὼς ἐν αὐτοῖς" Ὅτσι
περὶ ἀναστάσεως νεκρῶν ἐγὼ κρί-
οι σήμερον ὑφ᾽ ὑμῶν.
᾿Αχού σας δὲ ταῦτα ὑ ὁ Φῆλιξ
ἀν πε 1.0 αὐτοὺς, ἀκριξέστερον εἶ-
δὸς τὰ περὶ τῆς ὑδοῦ, εἰπών: “Ὅταν
Λυσίας ὁ χιλίαρχος καϊαξῇ, διαγ-
νώσομιαι τὰ καθ᾽ ὑμᾶς.
28 Δια]αξάμενές σε τῷ ἕκασον-
σάρχη τηρείσθαι σὸν Παῦλον, ἔχειν
σε ἄνεσιν, καὶ μηδέ ένα κωλύειν τῶν
ἰδίων αὐτοῦ ὑπηρεῖεῖν, ἢ προσέρ
εσθαι αὐτῷ.
94 Μεῖὰ δὲ ἡμέονς τινὰς π'
ραγενύμενος ὃ Φῆλιξ σὺν Αροιόίλλη
τῇ γυναικὶ αὑτοῦ οὔσῃ Ἰουδαία, με-
τεπέμψα]ο τὸν Παῦλον, καὶ ἤκου-
ἐπε αὐτοῦ περὶ τῆς εἰς Χριστὸν
πίστεως.
25 Διαλεγομένου δὲ αὐτοῦ περὶ
δικαιοσύνης καὶ ἐγχρα]είας καὶ τοῦ
κρίμοαϊος σοῦ μέλλοντος ἔσεσθαι,
ἔμφοξος γενόμενος ὁ Φηλιξ ἀπεκρί-
θη: Τὸ νῦν ἔχον πορεύου" καιρὸν δὲ
με]αλαξὼν μιεϊαχοαλέσομιαί σε"
906 "Αμα καὶ ἐλπίζων ὅτι
χρήμαϊα δοθήσεΊαι αὐτῷ ὑπὸ τοῦ
Παύλου, ὅπως λύση αὐτόν" διὸ κ)
πυχνότερον αὐτὸν μιε]απεμιπόμενος,
ὡμίλει αὐτῷ.
ΟἿ Διε]ίας δὲ πληρωθείσης ἔλα-
5ε διάδοχον ὁ Φῆλιξ Πύρχιον Φῆσ-
σον" ϑέλων τε χάρι]ας καἸαθέσθαι
σοῖς ᾿Ιουδαίοις ὁ Φηλιξ, καἸέλιπε
σὸν Παὔῦλον δεδεµένον.
Κεφ. χε. 25.
1 σε οὖν ἐπιξὰς τῇ ἔπαρ
χία, μετὰ τρεῖς ἡμέρας
914.
ἀνέξη εἰς Ἱεροσόλυμα ἀπὸ Καισα-
θείας. άν...
Ὁ ᾿Ενεφάνισαν δὲ αὐτῷ ὁ ἀρχιε-
δὺς καὶ οἱ πρῶτοι τῶν ᾿Ιουδαίων
κατὰ τοῦ Παύλου, καὶ παρεχάλουν
αὐτὸν,
οὗ Αἰτούμιενοι χάριν κατ᾽ αὐτοῦ,
ως με]απέ ἔμνψηται αὐτὸν εἰς Ἱε-
ἐουσαλήμ ἐνέδραν ποιοῦν]ες ἀνελεῖν
αὐτὸν κατὰ τὴν ὁδόν.
4: μὲν οὖν Φῆστος ἀπεκρίδη,
σηρεῖσθαι τὸν Παῦλον ἐν Καισαρείᾳ,
ἑαυτὸν δὲ μέλλειν ἐν τάχει ἐχπο-
ῥεύεσθαι.
ὃ Οἱ οὖν δυνα]Ἰοὶ ἐν ὑμῖν, φησὶ,
συγκα]αξάν]Ίες, εἴ σι ἐστὶν ἐν τῷ"
ἀνδρὶ τούτῳ, καηγορείτωσαν αὐτοῦ.
θ Διαϊρίγας δὲ ἐν αὐτοῖς ἡμέρας
πλείους ἢ δέ χα χαἸαςὰς εἰς δα
σάρειαν, «ἢ ἠπαύριον χαθίσας ἐπὶ
σοῦ Βήματος, ἑ ἐκέλευσε σὸν Παῦλον
ἀχθηναι.
7 Παραγενομένου δὲ αὐτοῦ, πε-
(έστησαν οἱ ἀπο “Ἱεροσολύμων χα-
σαδεςηχόσες ἸΙουδαῖοι, πολλὰ καὶ
βαρέα αἰτιάμα]α φέρονϊες κατὰ
σοῦ Παύλου, ἃ οὐκ ἴσχυον ἀπο-
δεῖξαι"
8 ᾿Απολογουμένου αὐτοῦ: “Ὅςι
οὔτε εἰς σὺν νύμιον τῶν ᾿Ιουδαίων,
οὔτε εἰς τὸ ἱερὸν, οὔτε εἰς Καίσαρά
σι ἥμαρ]ον.
9 Ὁ Φῆστος δὲ τοῖς ᾿Ιουδαίοις
δέλων χάριν χαταθέσθαι, ἀποκρι-
θεὶς τῷ Παύλῳ εἶπε" Θέλεις εἰς
Ἱεροσόλυμα ἀναξὰς, ἐκε περὶ
τούτων κρίνεσθαι ἐ ἐπ᾽ ἐμοῦ ;
10 Εἰπε δὲ ὁ Παῦλος: Ἐπὶ
τοῦ βήματος Καίσαρος ἑστώς εἶμι,
υὗ µε δεῖ κρίνεσθαι" Ἰουδαίους οὐδὲν
ἠδίκησα, ὡς καὶ σὺ κάλλιον ἐπιγι-
γωσχεις.
11 Εἰ μὲν γὰρ ἀδικῶ, καὶ ἄξιον
Ἀανάτου πὲπ' βαχά σι, οὐ παραιτοῦ-
μαι φὸ ἀποθανεῖν" εἰ δὲ οὐδέν ἐστιν
ΠΡΑΞΕΙΣ
σαρ. 95
ὧν οὗτοι καἸηγοροῦσι μου. οὐδείς μι
δύναΊαι αὐτοῖς χαρίσασϑαι" ΙΚαί-
σαβα ἐπικαλοῦμαι.
19 Τότε ὁ Φῆστος συλλαλήσας
μετὰ «τοῦ συµξουλίο, ἀπεχρίθη"
Καΐσαρο ἐπικέχλησαις ᾽Επὶ Καί-
σαρα ποριύσῃ.
19 Ἡμερῶν δὲ διαγενομιένων
σινῶν, ᾿Αγρίππας ὗ βασιλεὺς καὶ
Βερνίχη χατήντησαν εἰς Καισάρει-
αν, ἀσπασόμενοι σὺν Φῆστον.
14 Ὡς δὲ πλείους ἡμέρας διέ-
τριδον ἐκεῖ, ὁ Φῆστος τῷ θασιλεῖ
ἀνέθετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον, λέ-
γων᾽ ᾿Ανήρ φις ἐστὶ καταλελειµ.-
μένος ὑπὸ Φήλιχος, δέσμιος"
15 Περὶ οὗ, γϑνομέ ἔγου μου εἰς
Ἱεροσόλυμα, ἐνεφάνισαν οἱ ἀρχιε-
ρεῖς καὶ οἱ πρεσξύτεροι τῶν ᾿Ἰουδαί-
ων, αἰτούμιενοι χατ᾽ αὐτοῦ δίκην"
16 Πρὺς οὓς ἀπεχρίδην, ὅτι οὐκ
ἔστιν ἔδος “Ῥωμαίοις χαρίζεσθαί
σινα ἄνθβωπον εἰς ἀπώλειαν, πρὶν ἣ
ὁ κα]ηγορούμενος κατὰ πρόσωπον
ἔχοι στοὺς κα]ηγύρους, τόπον τὲ
ἀπολογίας λάξοι περὶ τοῦ ἐγκλή-
μαῖος.
17 ΣυνελθόνΊων οὖν αὐτῶν ἐν-
διάδε, ἀναξολὴν μνηδεμιίίαν ποιησά
μένος, τῇ ἑξῆς καϑίσας ἐπὶ τοὺ
βήμιαῖος, ἐκέλευσα ἀχθῆναι τὸν
ἄνδρα"
18 Περὶ οὗ ὗ σταθένΊες οἱ χατή-
γοξοι οὐδεμίαν αἰτίαν ἐπέφερον ὧν
ὑπενόουν ἐγώ"
19 Ζηϊηματα δέ τινα περὶ τῆς
ἰδίας δεισιδαιμονίας εἶχον προς αὐ-
σὸν, καὶ περί τινος Ἰησοῦ γεθνηκύ-
σος, ὃν ἔφασχεν ὁ Παῦλος ζῆν.
90 ᾿Απορούμιενος δὲ ἐγὼ εἰς τὴν
περὶ τούτου ζήτησιν, ἔλεγον εἰ βού
λοιτο πορεύεσθαι εἰς ἹἹερουσαλὴμι,
κεχεῖ χρίνεσθαι σ περὶ φούτων.
ΦΙ Τοῦ δὲ Παύλου ἐπικαλεσα-
µένου τηρηθΏναι αὐτὸν εἰς τὴν τοὶ
ΟΡ. 36.
Σεξαστοῦ διάγνωσιν, ἐκέλευσα ση-
Εεῖσθαι αὐσὸν, ἕως οὗ ὃ πέμψω αὐτὸν
σξὺς Κα[σαρα.
99 ᾿Αγρίπαπας δὲ πρὸς 5 σὸν Φῆσ-
σον ἔφη" ᾿Εδευλύμην καὶ αὐτὸς τοῦ
Ανθρώπου ἀκοῦσαι. Ὃ δὲ, Αὔριον,
φησὶν, ἀκούσῃ αὐτοῦ.
5] Τῇ οὖν ἐπαύριον ἐλθόντος
σοῦ ᾿Αγρίππα καὶ τῆς Βερνίχης
μετὰ πολλῆς φαν]ασίας, καὶ εἶσελ-
θόνΊων εἰς τὸ ἀκροα]ήριον σύν σε
τοῖς χιλιάρχοις, κοὶ ἀνδράσι τοῖς
κατ᾽ ἐξοχὴν οὖσι τῆς πόλεω ς, καὶ
κελεύσανΊος τοῦ Φήστου, ἤχθη ὁ
Παῦλος."
24 Καί φησιν ὁ Φῆστος' ᾿ΔΑ-
γρίππα βασιλεῦ, καὶ πάνϊες οἱ
δυμπαρόνϊες ἡμῖν ἄνδρες, 3 σεωρεῖτε
σοῦσον περὶ οὗ πᾶν τὸ πλῆθος φῶν
Ἰουδαίων ἐ ἐνέτυχόν μοι ἔν σε Ἱερο-
σολύμοις, καὶ ἐνθάδε, ἐπιεοῶνσες
μὴ δεῖν ζην αὐτὸν µηκέτι.
25 Ἐγὼ δὲ καἸαλαξόμενος μη-
δὲν ἄξιον Ῥανάσου αὐτὸν πεπραχέ-
ναι, καὶ αὐτοῦ δὲ τούτου ἐπικαλε-
ζαμένου σὺν Σεξαστὸν, ἔκρινα πέμ.-
σειν αὐτόν"
26 Περὶ οὗ ἀσφαλές σι γερά: ψναι
σῷ Κυρίῳ οὐκ ἔχω" ιὸ προήγαγον
αὐτὸν ἐφ᾽ ὑμῶν, καὶ μάλιστα ἐπὶ
σοῦ, βασιλεῦ ᾿Αγρίππα,
ἀνακρίσεως γενομένης,
γράψαι"
21 Λλογον γάρ μοι δοκεῖ, » σέμ-
πονΊα δέσμιον, μὴ καὶ τὰς κατ᾽
αὐτοῦ αἰτίας σημᾶναι,
Κεφ. κε΄. 96.
Ἰ Α Γρίππας δὲ πρὸς τὸν Παῦ-
λον ἔφη" Ἐπισρέπεῖαί σοι
ὑπὲρ σεαυἸοῦ λέγειν. Τύτε ὁ
Παῦλος ἀπελογεῖτο, ἐκ]είνας τὴν
χεῖρα"
2 Περὶ πάντων ὧν ἐγχαλοῦμα:
ὅπως σῆς
σχῶ τι
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
«τὸ
ἥγημαι ἐμιαυ]ὸν μακάριον, μέλλων
ἀπολογεῖσθαι ἐπὶ σοῦ σήμερον"
95 Μάλιστα γνώστην ὑνῖα σε
πάνΊων τῶν χατὰ Ἰουδαίους ἠθῶν σα
καὶ ξηϊημάτων: διὸ δέεµαί σον,
μακχροθύμως ἀκοῦσαί μου.
4 Τὴν μὲν οὖν βίωσίν μου τὴν
ἐκ νεύτηϊος, τὴν ἀπ’ ἀρχῆς γενο-
μένην ἐν τῷ ἔθνει µου ἐν “Ἱεροσο
λύμοις, ἴσασι πάνΊες οἱ Ιουδαίοι
ὅ Ἱρογινώσχον]ές µε ἄνωθεν,
ἐὰν θέλωσι μας]υρεῖν, ὅτι κα]ὰ τὴν
ἀκριξεστάτην αἵρεσιν σης ἡμεῖέ έρας
Βρησχέίας ἔζησα φαρισαῖος.
θ Καὶ νῦν ἐπ᾽ ἐλα δι σῆς πρὸς
τοὺς παέρας ἐπα) γγΣλίας γε "ομιέ
νης ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἔστηκα κρινό-
μένος"
Ἴ Εὶς ἣν τὸ δωδεκάφυλον ἡμῶν
ἐν ἐκ]ενείᾳα νύκϊα καὶ ἡμέραν λα-
τρεῦον ἐλπίδει καἸαντῆσαι" περὶ
ἧς ἐλπίδος ξγκαλοῦμαι, βασιλεῦ
᾿Αγρίππα, ὑπὸ τῶν Ιουδαίων.
8 Τί ἄπιστο ον κρίνεῖαι παρ᾽ ὑμῖν,
ἰ ὁ Θεὺς νεκ χκροὺς ὺς Ζγείεει :
9 ᾿Εγὼ μὲν οὖν ἔδυξα ἐμαντᾶ,
πβὺς σὸ ὄνομα Ἰησοῦ τοῦ Ναζω
ραίου δεῖν πολλὰ ἑναν]ία πρᾶξαι"
10 Ὃ καὶ ἐποίησα ἐν Ἵ1Ξ Ξβοσολύ-
μοις" καὶ πολλοὺς τῶν ἁγίων ἐγὼ
φυλακαῖς χαϊέχλεισα, σὴν παρὸ.
τῶν ἀρχιερέων ἐξουσίαν λαξών"
ἀναιρουμένων τε αὐτῶν χαϊήνεγκα
ψῆφον’
11 Καὶ κατὰ πάσας τὰς συνα-
γωγάς πολλάκις σιμωρῶν αὐτοὺς,
ἠνάγκαζον βλ ασφημεῖν' περισσῶς
σε ἐμμαινόμενος αὑτοῖς, ο ἕως
καὶ εἰς τὰς ἔξω πόλεις.
19 Ἐν οἷς καὶ ποβευόµενος εἰς
τὴν Δαμασκὺν μες) ἐξουσίας καὶ
ἐπιροπῆς σῆς 1 παρὰ τῶν ἀρχιερέων,
19 Ἡμέρας μέσης, κατὰ τὴν
ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ
ο)
ω
ὑπὸ Ἰουδαίων, βασιλεῦ ᾿Αγείππα, | τὸν λαμπιότη]α τοῦ ἡλίου, περι-
516
λάμνψαν µε φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ
πορευομένους
14 Πάντων δὲ καἸαπεσόνσων
ἡμῶν εἰς τὴν γῆν, ἤκουσα φωνὴν
λαλοῦσαν πρός µε, καὶ λέγουσαν
τῇ 'Ἑξρα[δι διαλέκσῳ' Σαοὺλ,
Σαοὺλ, σί µε διώκεις ; Σχληρόν σοι
πρὸς χένΊρα λακτίζειν. µ
16 ᾿Εγὼ δὲ εἰπον: Τίς εἰ Κύ-
ριε; Ὃ δὲ εἶπεν ᾿Εγώ εἰμι Ἰη-
σευ ὃν σὺ διώχεις"
16 ᾽Αλλὰ ἀνάστηθι, χαὶ στῆθι
ἐπὶ τοὺς πόδας σου" εἰς τοῦτο γὰρ
ὥφϑην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπη-
ρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε εἶδες, ὧν
σε ὀφθήσομαί σοι"
17 Ἐξαιρούμενς σε ἐκ τοῦ
λαοῦ, καὶ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς νῦν σε
ἀποστέλλω,
18 ᾿Ανοΐξαι ὀφθαλμοὺς αὐτὼν,
ποῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς
φῶς, καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ Σα]ανᾶ
ἐπὶ σὺν Θεὺν, τοῦ λαξεῖν αὐτοὺς
ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ χλῆρον ἐν
τοῖς ἡγιασμένοις, πίστει τῇ εἰς ἐμέ.
19 “Ὅθεν, βασιλεῦ ᾿Αγρίππα,
οὐχ ἐγενόμην ἀπειθὴς «τῇ οὐρανίῳ
ὀπ]ασία"
40 ᾿Αλλὰ τοῖς ἐν Δαμασχῷ
πρῶτον χαὶ Ἱεροσολύμοις εἰς πᾶσάν
σε τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας, καὶ
φοῖς ἔθνεσιν, ἀπαγγέλλων μεῖα-
νοεῖν, καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ σὸν Θεὸν,
ἄξια τῆς µε]ανοίας ἔργα πράσσον-
σας.
91 Ἕνεχα τούτων µε οἱ Ἰουδαῖοι
σ:λλαθόμενοι ἐν τῷ ἱερῷ, ἐπειρῶν]ο
δισχειρίσασθαι.
99 Ἐπικουρίας οὖν τυχὼν σης
παρὰ σοῦ Θεοῦ, ἄχρι τῆς ἡμέρας
φαύτης ἔστηκα, µαρ]υρούμενος μι-
κρῷ τε καὶ μεγάλῳ, οὐδὲν ἐχ]ὸς
λέγων ὧν τε οἱ προφῆται ἐλάλη-
σαν μελλον]ων γίνεσθαι, καὶ ζω-
σης
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ 27
99 ΕΠ παϑητὸς ὁ Χριστὸς, εἰ
πρῶτος ἐξ ἀναστάσεως νεχρῶν φῶς
μέλλει καἸαγγέλλειν σῷ λαῷ καὶ
σοῖς ἔθνεσι.
24 Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἄπολγγου-
μένον, ὃ Φῆστος μεγάλῃ «ἢ φωνῇ
ἔφη: Μαίνη, Παῦλε: τὰ πολιλά σε
γράμμιϊα εἰς μανίαν περιτρέπει.
25 Ὁ δὲ Οὐ μαίνομαι, φησὶ,
χράτιστε Φῆστε" ἀλλ᾽ ἀληβείας κ)
σωφροσύνης ῥήμαῖα ἀποφθέγγομαι.
40 ᾿Επίσταῖϊαι “γὰρ περὶ φούσων
ὃ βασιλεὺς, πρὸς ὃν καὶ παῥησια-
ζόμενος λαλῶ: λανθάνειν γὰρ αὖ-
φύν σι τούτων οὗ πείθομαι οὐδέν οὐ
γάρ ἐστιν ἐν γωνίᾳ πεπραγμένον
σοὺυσο.
2 Πιστεύεις, βασιλεῦ ᾿Αγρίπ-
πα, τοῖς προφήταις ; οἶδα ὅτι πισ-
σεύεις.
98 Ὁ δὲ ᾽Αγρίππας πρὸς σὸν
Παῦλον ἔφη: Ἐν ὀλίγῳ µεπείθεις
Χριστιανὺν γενέσθαι.
99 Ὁ δὲ Παῦλος εἶπεν" Εὐξ-
αίμην ἂν τῷ Θεῷ, χαὶ ἐν ὀλίγῳ ο
ἐν πολλῷ οὗ µόνον σὲ, ἀλλὰ καὶ
πάν]Ίας τοὺς ἀκούον]άς, μου σήμερον,
γενέσθαι τοιούτους ὁποῖος καγώ εἶμι,
παρεχ]ὺς τῶν δεύμῶν τούτων.
80 Καὶ σαῦσα εἰπόν]ος αὐτοῦ,
ἀνέστη ὁ βασιλεὺς Χ) ὁ ἡγεμὼν, ἥ
σε Βερνίχη, καὶ οἱ συγκαθήµενοι
αὑτοῖς,
81 Καὶ ἀναχωρήσανΊες ἐλάλουν
πρὸς ο λέγ ονσες "Ὅσι
οὐδὲν Φανάσου ἄξιον ἢ δεσμῶν πράσ-
σει ὃ ἄνθρωπος οὗτος.
99 ᾽Αγρίαπας δὲ τῷ Φήστῳ
ἔφη" ᾽Απολελύσθαι ἐδύνατο ὁ ἄν
Ἄρωπος οὗτος, εἶ μὴ ἐπεχέκλη]ν
Καίσαρα.
Κεφ. κζ΄. 27.
ΙΟΣ, δὲ - ἐκρίθη σοῦ
ἡμόος εἰς σὴν
ἀποπλείι
Ἰσαλίαν
αρ. 27.
παρεδίδουν τόν σε Ποῦλον καί τινας
ἑἱφέρους δεσμώτας ἑκαγοντάρχῃ,
ἐνόματι Ἰουλίω, σπείρης Σεβαστῆς.
9 Ἐπιξάντες δὲ πλοίῳ ᾿Αδρα-
μυσ]ινῷ, μέλλονΊες πλεῖν τοὺς κα-
τὰ τὴν ᾿Ασίαν «τόπους, ἀνήχθημεν,
ὔντος σὺν ἡμῖν ᾿Αριστάρχου Μακε-
ῥόνος Θεσσαλονικέως.
5. Τῇ σε ἑτέρα κατήχθηµεν εἰς
Σιδῶνα: φιλανθρώπως τε ὁ Ιούλιος
σῷ Παύλῳ χρησάμενος, ἐπέσρεψε
«ρὸς φίλους πορευθένΊα, ἐπιμελείας
συχεῖν.
4 Κώχεῖθεν ἀναχθένΊες ὑπεπλεύ-
6αμεν τὴν Κύπρον, διὰ τὸ τοὺς ἀνέ-
μους εἶναι ἐναντίους.
5 Τύ,τε πέλαγος τὸ κατὰ τὴν
Κιλικίαν καὶ Παμφυλίαν διαπλεύ-
σανῖες, χατήλθομιεν εἰς Μύρα τῆς
Λυκίας"
ϐ Κάκεϊ εὑρὼν ὁ ἑκατόνσαρχος
πλοῖον ᾿Αλεξανδρῖνον πλέον εἰς τὴν
"Ἰταλίαν, ἐνεξίξασεν ἡμᾶς εἰς αὐτό.
ἢ Ἐν ἱκαναῖς δὲ ἡμέραις βρα-
δυπλοοῦνες, καὶ μόλις γενόμιξνοι
κατὰ σὴν Κνίδον, μὴ προσεῶντος
ἡμᾶς τοῦ ἀνέμου, ὑπεπλεύσαμιεν
τὴν Κρήτην κατὰ Σαλμιώνην"
8 Μόλις σε παραλεγόμιενοι αὖ-
σὴν, ἤλθομεν εἰς τόπον τινὰ καλού-
µενον Καλοὺς λιμένας, ᾧ ἐγγὺς ἦν
πόλις Λαααία.
9 “Ἱκανοῦ δὲ χρόνου διαγενοµέ-
νου, καὶ ὄντος ἤδη ἐπισφαλοῦς τοῦ
πλοὸς, διὰ τὸ καὶ τὴν νηστείαν ἤδη
παρεληλυθέναι, παρήνει ὁ ἸΙαῦλος,
10 Λέγων αὐτοῖς: ᾿"λνδρες,
Ἀεωρῶ ὅτι μιετὸ ὕνρεως καὶ πολ-
λῆς ζημίας οὐ µόνον σοῦ φόρτου Χ)
πλοίου, ἀλλὰ καὶ τῶν Ψυχῶν
ἡμῶν μέλλειν ἔσεσθαι σὺν πλοῦν.
41:0 -:δὲ ἑχατύν]αρχος τῷ χυ- |
ξερνήτῃ καὶ τῷ ναυχλήρῳ ἐπείθετο
μᾶλλον, ἢ τοῖς ὑπὸ φτοῦ Παύλου
λεγομένοις.
19 κ
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
211
19 ᾿Ανευθέτου δὲ σοῦ λιμένος
ὑπάρχονΊος πρὸς παραχειµασίαν, οἱ
πλείους ἔθεντο βουλὴν ἀναχθῆναι
κοϊκεῖϑεν, εἴπως δύναινο κασαν]ή-
σαντες εἰς Φοίνικα παραχειμάσαι,
λιμένα τῆς Κρήτης βλέπονΊα κατα
Λίδα καὶ κατὰ Χῶρον.
19 "Ὑποπνεύσανιος δὲ ἹΝόσου,
δόξανΊες τῆς προθέσεως χεχρατηχέ-
ναι, ἄραν]ες ᾿Ασσον παρελέγινσο
τὴν Κρήτην.
14 Μετ) οὐ πολὺ δὲ ἔξαλε χας'
αὐτῆς ἄνεμος συφωνικὸς, ὃ καλού -
μενος Ἠὐροχλύδων.
18 Συναρπασθένσος δὲ τοῦ πλοί:,
καὶ μὴ δυναμένου ἀντοφθαλμεῖν τῷ
ἀνέμῳ, ἐπιδόντες ἐφερόμεθα.
16 Νησίον δέ σι ὑποδραμόνσες
καλούμενον Κλαύδην, μόλις ἰσχύ-
σαμεν περικρα]εῖς γενέσθαι τῆς
σκάφης"
11 Ἣν ἄραντες, βθοηθείαις
ἐχρῶντο, ὑποζωννύνσες τὸ «“λοῖον"
φοξούμιενοί τε μὴ εἰς τὴν Σύρτην
ἐχπέσωσι, χαλάσαντες τὸ σκχεῖος,
οὕτως ἐφέροντο.
[8 Σφοδρῶς δὲ χειμαϑομιένων
ἡμῶν, τῇ ἑξῆς ἐκξολὴν ἐποιοῦντο"
19 Καὶ τῇ τρίτη αὐτόχειρες τὴν
σχευὴν τοῦ πλοίου ἐῤῥίψαμεν.
20 Μήσε δὲ ἡλίου, µήτε ἄστρων
ἐπιφαινύνσων ἐπὶ πλείονας ἡμέρας,
χειμῶνός σε οὐκ ὀλίγου ἐπικειμένου,
λοιπὸν περιηρεῖτο πᾶσα ἐλπὶς τοῦ
σώζεσθαι ἡμᾶς.
21 Πολλῆς δὲ ἀσιτίας ὑπαρ-
χούσης. τύτε σταθεὶς ὁ Παῦλος ἐν
μέσῳ αὐτῶν, εἶπεν: "Ἔδει μὲν, ὦ
ἄνδρες, πειθαρχήσανσάς µοι, μὴ
ἀνάγεσθωι ἀπὸ τῆς Ἐρήτης, κερ-
ὅησοί σε τὴν ὕξριν ταύτην καὶ τὴν
ζημίαν
292. Καὶ τανῦν παραινῶ ὑμᾶς εὖ
θυμιεῖν: ἀποξολὴ γὰρ Ψυχῆς οὐδε
μία ἔσται ἐξ ὑμῶν, πλὴν σᾶ πλοίου
4218
95 Παρέστη γάρ μοι τῇ. νυχεὶ
σαύση ἄγγελος σοῦ Θεοῦ οὗ εἶμι,
ᾧ Ἂ λατρεύω,
-94 Λέγων" Μὴ φοβοῦ, Τπαῦλε:
Καΐσαρί σε δεῖ παραστῆναι" χαὶ
ἰδοὺ, κεχάρισταί σοι ὁ Θεὺς πάντας
σοὺς πλέοντας μετὰ σοῦ.
25. Διὸ εὐθυμεῖσε, ἄνδρες" πις-
σεύω γὰρ τῷ Θεῷ, ὅτι οὕτως ἔσται
καθ’ ὃν φβόπον λελάλησαί μοι"
40 Εἰς νῆσον δέ τινα δεῖ ἡμᾶς
ἐχπεσεῖν.
21 Ὡς δὲ σεόζαρεσκαιδεκάτη
νὺξ ἐγένετο, διαφεροµενων ἡμῶν ἐν
σῷ ᾿Αδρία, κατὰ μέσον τῆς νυκσὺς
ὑπενόουν οἱ ναῦται προσάγειν τινα
αὐτοῖς χώραν"
98 Καὶ βολίσαντες, εὗρον ὁρ-
γυιὰς εἴκοσι" βιεαχὺ δὲ διαστήσαν-
τες, καὶ πάλιν βολίσανσες, εὗρον
ὀργυιὰς δεκαπέντε"
99 Φοξούμενοί σε μήπως εἰς
«βραχεῖς σόπους ἐχπέσωσιν, ἐκ πρύμ.-
νης δίψαντες ἀγκύρας τέσσαρας,
ἤυχονσο ἡμέραν γενέσθαι.
80 Τῶν δὲ ναυτῶν ζητούντων
φυγεῖν ἐκ τοῦ πλοίου, καὶ χαλασάν-
φων τὴν σχάφην εἰς τὴν Φάλασσαν,
προφάσει ὡς ἐκ πρώρας μελλόντων
ἀγκύρας ἑ ἐχτείνειν,
91 Εἶπεν ὃ Παῦλος τῷ ἔχαςον-
«ἀρχῇ καὶ τοῖς στρατιώταις: Εὰν
μὴ οὗτοι μείνωσιν ἐν σῷ πλοίῳ,
ὑμεῖς σωθῆναι οὐ δύνασθε.
89 Τύφε οἱ στρατιῶται ἀπέ-
χοψαν τὰ σχοινία τῆς σχάφης, καὶ
εἴασαν αὐτὴν ἐκπεσεῖν.
98 ἔΑχρι δὲ οὗ ἔμελλεν ἡμέρα
γινεσθαι, παρεχάλει ὁ Παῦλος
ἅπαντας μεταλαξεῖν τροφῆς, λέ-
γων" Τεσσαρεσχαιδεκάτην σήμερον
ἡμέραν προσδοχῶντες, ἄσιτοι διατε-
λεῖτε, μηδὲ ὲν πτοσλαξύμενοι.
34 Διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς πρυσ-
λαξεῖν τροφῆς" τοῦτο γὰς τὸς τῆς
ΠΡΑΞΕΙΣ
αρ. 5”.
ὑμετέρας σωτηρίας ὑπάρχει" οὐδε-
νὸς γὰρ ὑμῶν ϑρὶξ ἐκ τῆς χεφαλΏς
«πεσεῖται.
96 Εἰπὼν δὲ ταῦτα, χαὶ λαξὼν
ἄρτον, εὐχαρίσεησε σῷ Θεῷ ἐνώσιο
πάντων, καὶ κλάσας ἤρξατο ἐσ-
ϑίειν.
56 Εὔθυμοι δὲ γενόμενοι πάντες,
καὶ αὐτοὶ π΄ προσελάξοντο, τροφῆς.
51 μεν δὲ ἐν τῷ πλοίω αἱ
πᾶσαι ψυχαὶ, διακόσιαι ἑςδομηκον-
ταέξ.
96 Ἰορεσθέντες δὲ σροφῆς, ἐχού-
Ῥιζον σὸ πλοῖον, ἐκξαλλόμενοι - ὃν
σῖτον εἰς τὴν οι λασσανι
99 Ὅτε δὲ ἡμέρα ἐγένετο, τὴν
γῆν οὐκ ἐπεγίνωσκον" χόλπον δέ
σινα κατενύουν ἔχοντα αἰγιαλὸν,
εἰς ὃν ἐξουλεύσαντο, δύναιντο,
ἐξῶσαι τὸ πλοῖον.
40 Καὶ τὰς ἀγκύρας περιελόν-
σες εἴων εἰς τὴν Φάλασσαν, ἅμα
ἀνέντες τὰς ζευχτηρίας τῶν πηδα-
λίων" καὶ ἐπάραντες τὸν ἀρτέμονα
τῇ πνεούσῃ, κατεῖχον εἰς τὸν αἰ-
ιαλόν.
41 Περιπεόόνσες δὲ εἰς τόπον
διθάλασσον, ἐπώκειλαν σὴν ναῦν"
καὶ ἣ μὲν πρώρα ἐξείσασα ἔμεινεν
ἀσάλευτος, ἡ ἣ δὲ πρύμνα ἐλύεσο ὑπὲ
τῆς βίας τῶν κυμάτων.
42 Τῶν δὲ στρατιωτῶν βουλὴ
ἐγένετο ἵνα τοὺς δεσμώτας ἀποχ
σείνωσι, µήτις ἐκκολυμθήσας διοι-
φύγοι.
48 Ὁ δὲ ἑκατόνταρχος, βουλό
µενος διασῶσαι τὸν Παὔῦλον, ἑκώ
λυσεν αὐτοὺς σοῦ βωλήμώώς ἐχέ-
λευσέ τε τοὺς δυναμιένους κολυμιξᾷν,
ἀποῤῥίψαντας πρώτους ἐπὶ τὴν γῆν
ἐξιέναι"
44 Καὶ τοὺς λοιποὺς, οὓς μὲν
ἐπὶ σανίσιν, οὓς δὲ ἐπί σινων σῶν
ἀπὸ τοῦ πλοίου" καὶ οὕτως ἐγένθσφ
πάνσας διασωθῆναι ἐπὶ τὴν γ ἣν
αρ. 28.
Ιζεφ. χή. 28.
Ι ΤΑ διασωθένΊες, τύσε ἐπέγ-
νωόαν ὅτι Μελίση ἢ νῆσος
καλεῖται.
9 ΟἹ δὲ βάρξαροι παρεῖχον οὐ
τὴν συχοῦσαν φιλανθρωπίαν ἡμῖν"
ἀιάφναντες γὰρ πυρὰν προσελάξοντο
πάντας ἡμᾶς. διὰ τὸν ὑετὸν τὸν
ἐρεστῶσα, καὶ διὰ τὸ ψύχος.
3 Συστρέψαντος δὲ τῷ Ταύλου
φρυγάνων πλ-φος, καὶ ἐπιθέντος
ἐν σὴν πυρὰν, ἐχιόνα ἐκ τῆς ϑέρ-
µης ἐξελθοῦσα καθήψε τῆς χειρὸς
αὐτοῦ.
4 Ὡς δὲ εἶδον οἷ βόάρϑαροι χρεν
µάμενον τὸ ϑηρίον ἐκ τῆς χειρὸς
αὐτοῦ. ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους"
Πάνσως φονεύς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος
οὗτος, ὃν διασωθέντα ἐκ τῆς ϑαλάσ-
σης ἣ δίκη ζῆν οὐκ εἴασεν.
6 Ὃ μὲν οὖν, ἀποτινάξας τὸ ϑη-
βίον εἰς τὸ πῦρ, ἔπαθεν οὐδὲν κακύν"
6 Οἱ δὲ προσεδόχων αὐτὸν μιέλ-
λειν πίµπρασθαι, ἢ καταπίπτειν
ἄφνω νεκρόν" ἐπὶ πολὺ δὲ αὐτῶν
προσδοκώντων, καὶ ϑεωρούντων µη
δὲν ἄτοπον εἰς αὐτὸν γινόμενον, µε-
ταξαλλόμιενοι ἔλεγον Θεὺν αὐτὸν
εἶναι.
ἢ Ἐν δὲ τοῖς περὶ φὸν τύπον ἐχεῖ-
νο, ὑπῆρχε χωρία τῷ πρώτῳ τῆς
νήσου, ὀνόματι Ποπλίῳ, ὃς ἀνα-
δεξάµενος ἡμᾶς, τρεῖς ἡμέρας φίλο-
φβόνως ἐξένισεν.
8 ᾿Εγένετο δὲ σὸν πατέρα τοῦ
Ἱ]οπλίου πυρετοῖς καὶ δυσεντερίο
συνεχόμενον κατακεῖσθαι" πρὸς ὃν ὃ
Παῦλος εἰσελθὼν, καὶ προσευξάμε-
νος, ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἰάσα-
φο αὐτόν.
9 Τούτου οὖν γενοµένου, καὶ οἱ
λοιποὶ 1 ἔχοντες ἀσθενείας ἐν τῇ
νήσῳ, «ζυοήρχοντο, καὶ ἐθεραπεύ-
ΓΟ
ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.
219
10 Οὐ καὶ πολλαῖς τιμαῖς ἐσί
µηόαν ἡμᾶς, καὶ ἀναγομένοις ἐπέ-
θεντο τὰ πρὸς τὴν χρείαν.
11 Μετὰ δὲ τρεῖς μῆνας ἀνήχ-
: ;
θημεν ἐν πλοίῳ παρακεχειµ.αχότε
ἐν τῇ νήσῳ, ᾽Αλεζανδρίνῳ, παξα;
δήμῳ Διοσκούροις"
19 Καὶ καταχθέντες εἰς Συρα-
κούσος, ἐπεμιείναμιεν ἡμέρας σρεῖς'
19 “Οὐεν περιελθόντες κατην-
σήσαμεν εἰς Ῥήγιον" καὶ μετὰ μίαν
ἡμέραν ἐπιγενομένου νότου, δευσᾶ-
ῥαῖοι ἤλθομιεν εἰς ΠΠοσιόλους,
14 Οὗ εὐβόντες ἀδελφοὺς. πα-
ῥεκλήθημεν ἐπ᾿ αὐτοῖς ἐπιμεῖναι
ἡμέρας ἑπτὰ, καὶ οὕτως εἰς τὴν
“Ῥώμην ἤλθομεν.
16 Καχεῖθεν οἱ ἀδελφοὶ ἀκού-
σαντες τὰ περὶ ἡμῶν, ἐξηλθον εἰς
ἀπάντησιν ἡμῖν ἄχρις ᾽Αππίου φό-
φρουχκαὶ Τριῶν ταξερνῶν- οὓς ἰδὼν
ἆ Παῦλος, εὐχαριστήσας τῷ Θεῷ,
ἔλαξε ϑάρσες.
16 "Ὅσε δὲ ἤλθομεν εἰς Ῥώμην,
ὁ ἑκατόνταρχος παβέδωκε τοὺς δεσ-
µίους τῷ στρατοπεδάρχῃ τῷ δὲ
Παύλω ἐπετράπη μένειν καθ’ ἔσυ-
σὺν, σὺν τῷ φυλιάσσοντι αὐτὸν στρα-
σιώσ].
17 Ἐγένετο ἴὲ μετὰ ἡμένας
σρεῖς συγκαλέσασθαι φὸν Παῦλον
τοὺς ὄντας τῶν Ἰουδαίων πρώτους:
συνελθόντων δὲ αὐτῶν, ἔλεγε πρὸς
αὐτούς. "Άνδρες ἀδελφοὶ, ἐγὼ οὐ-
δὲν ἐναντίον ποιῆσας τῷ λαῷ, ἢ
φυῖς ἔθεσι τοῖς πατρο:ς, δέσμιος
ἐξ “Ἱεροσολύμων παρεδόθην εἰς τὰς
χεῖρας τῶν Ῥωμαίων"
18 Οἵτινες ἀνακρίναντές µε ἐξου-
λονσο ἀπολῦσαι, διὰ τὸ µιηδεµίαν
αἰτίαν Ξανάτου ὑπάρχειν ἐν ἐμιοί.
19 ᾿Ανειλεγόντων δὲ τῶν ᾿Ἴου-
δαίων, ἠναγκάσθην ἐπικαλέσασθαι
Καίσαρα." οὐχ ὡς φοῦ ἔθνους μὸν
ἔχων τι κασηγεησω’
490
90 Διὰ ταύτην οὖν τὴν αἰτίαν
παρεκάλεσα ὑμᾶς ἰδεῖν καὶ πβοσ-
λαλῆσαι" ἕνεκεν γὰρ τῆς ἐλπίδος
σοῦ Ἰσραὴλ τὴν ἅλυσιν ταύτην
περίχειμαι.
41 Οἱ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπον: Ἢ-
μεῖς οὔτε } γράμματα περὶ σοῦ ἐδεξ-
άμεθα ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας, οὔτε πα-
ρα ενόμενός τις τῶν ἀδελφῶν ἀ-
πήγγειλεν ἢ ἐλάλησέ σι περὶ σοῦ
πονηρόν.
9ο ᾿Αξιοῦμεν δὲ παρὰ σοῦ ἀκοῦ-
σαι ἃ φρονεῖς" περὶ μιὲν γὰρ τῆς
αἷρέ ἔσεως ταύτης γνωστόν ἐστιν ἡμῖν
ὅτι Ἐδευπεςχαῦ ἀντιλέγεται.
95. αξάμενοι δὲ αὐτῷ ἡμέραν,
ἦχον πβὸς αὐτὸν εἰς τὴν ξενίαν «λε-
Όνες" οἷς ἐξετίθετο διαμορτυρύμινος
σὴν ξασιλξΞξίαν τοῦ Θεοῦ, πείθων σε
αὐτοὺς τὰ περὶ τοῦ ᾿Ιησοῦ, ἀπό σε
σοῦ νόμου Μωσέως καὶ τῶν προφη-
φῶν, ἀπὸ πρωὶ ἕως ἐσπέρας.
24 Καὶ οἱ μὲν ἐπείθονσο σοῖς
λεγομένοις, οἱ δὲ ἠπίστουν.
ῷδ ᾿Ασύμφωνοι δὲ ὄντες πρὸς
ἀλλήλους, ἀπελύοντο, εἰπόντος τοῦ
Παύλου ἕῆμα ἕν: ὅσι χαλῶς τὸ
Ἠνεῦμα τὸ ἅγιον ἐλάλησε διὰ
ΕΠΙΣΊΟΛΗ
σαρ. 1
Ἡσαΐου τοῦ προφήτου πρὸς σοὺς
πατέρας ἡμῶν,
96 Λέγον" ““Πορεύθησι πρὸς φὸν
λαὺν φοῦτον, καὶ εἰπέ" ᾿Ακοῇ ἀχού-
σετε, καὶ εὐ μὴ συνησε' καὶ βλέ-
πονσες βιλέψετε, καὶ οὐ μὴ ἴδηςε.
Ὁ7 Ἐπαχύνθη γὰρ ἣ καρδία
σοῦ λαοῦ τούτου, χαὶ τοῖς ὠσὶ βα-
ξέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς
αὑτῶν ἐχάμμνσαν" μήποσε ἴδωσι
τοῖς ὀφθαλμοῖς, καὶ τοῖς ὠσὶν ἀχού-
σωσι, χαὶ τῇ χαρδίᾳ συνῶσι, καὶ
ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσωμαι αὐτούς.᾽"
38 Γνωστὸν οὖν ἔστω ὑμῖν, ὅτι
οἷς ἔθνεσιν ἀπεστάλη τὸ σωτήριον
φοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ καὶ ἀκούσονται.
Φ9 Καὶ ταῦτα αὐτοῦ εἰπόντος,
ἀπῆλθον οἱ ᾿Ιουδαῖοι, πολλὴν ἔχον-
σες ἐν ἑαυτοῖς συζήτησιν.
90 Ἔμεινε δὲ ὁ Παῦλος διετίαν
ὅλην ἐν ἰδίῳ μισθώµιασι' καὶ ἀπε-
δέχετο πάντας τοὺς εἰσπορευομιένους
πρὸς αὐτόν"
81 Κηρύσσων τὴν βασιλείαν
σοῦ Θεοῦ, καὶ διδάσχων τὰ περὶ σοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάσης
παῤῥησίας, ἀκωλύσως.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἡ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
1 - [Αὔλωρ; δξλος Ἰησοῦ Χρισ-
-ᾱ- σοῦ, κλησὸς ἀπόστολος,
ἀφωρισμιένος εἰς εὐσγγέλιον Θεοῦ,
φ'Ὃ προεπηγγείλατο διὰ τῶν
«ροφητῶν αὑτοῦ ἐν “γραφαῖς ἁγίαις,
9 Περὶ ΤῈ υἱξ αὑτῇ, σὲ γενομένου
ἐχ σπέρματος Δαξὶὃ κατὰ σάρχα,
4 Τοῦ ὁρισθέντος υἱοῦ Θεοῦ ἐν
δυνάμει, κατὰ “νεῦμα ἁγιωσύνης,
ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν, Ἰησοῦ Χριό-
Γφοῦ σοῦ Κυρίου ἡμῶν,
ὃ Δι᾿ οὗ ἐλάξομεν χάριν Χ) ἀποόσ-
φολὴν εἰς ὑπακοὴν πίστεως ἐν πᾶσι
φοῖς ἔθνεσιν, ὑπὲρ σε ὀνόμν.τος αὐςξ"
60. Ἐν οἷς ἐστε καὶ ὑμεῖς, κλητοὶ
Ἰησοῦ Χριστοῦ"
αν. 1.
7 ἹΠᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν “Ῥώμῃ,
ἀγαπητοῖς Θεοῦ, χλητοῖς ἁγίοις"
χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ
πατρὸς ἡμῶν, καὶ Κυρίου Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
“ὃ Η ρῶσον μὲν εὐχαριστῶ τῷ
Θεῷ μου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὑπὲρ
νόνσων ὑμῶν, ὅτι ἣ πίστις ὑμιῶν
καταγγέλλεσαι ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ"
9 Μάρτυς γάρ μου ἐστὶν ὁ
Θεὸς, ᾧ λατρεύω ἐν τῷ πνεύματί
μου, ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ υἱοῦ αὖ-
«οὔ, ὡς ἀδιαλείπτως µνείαν ὑμῶν
“Γοιἰοῦμαι"
10 Πάντοτε ἐπὶ τῶν προσευχῶν
µου δεόμιενος, εἴπως ἤδη ποτὲ εὐο-
δωθήσουναι ἐν τῷ ϑελήματι τοῦ
ῳεοὺ. Ξλθεῖν προς υμιας'
11 Ἑπιποθῷ ναν ιοξῖν υυιᾶς,
ἵνα σι μεταοῶ γαρισυα νυν π1ευ-
ἀασικον. ἒις τὸ σσηριχθηναι νΦέις"
19 Τουτοὀξεσσι. συυπαρανδλη-
βῆναι ἐν ὑμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις
πίστεως, ὑμῶν σε καὶ ἐμοῦ.
15 Οὐ ϑέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,
ἀδελφοὶ, ὅτι πολλάκις προεθέμνην
ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἐκωλύθην
ἄχρι τοῦ δεῦρο, ἵνα καρπόν τινα
σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν, καθὼς καὶ ἐν τοῖς
λ.οιποῖς ἔθνεσιν.
14 “Ἑλλησί τε καὶ Βαρδάροις,
Φοφοῖς σε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης
εἰμί:
15 Οὕτω τὸ κατ᾽ ἐμὲ πρύϑυμιον
καὶ ὑμῖν σοῖς ἐν “Ῥώμῃ εὐαγγελί-
σασθαι.
16 Οὐ γὰρ ἐπαιόχύνομαι σὺ
εὐαγγέλιον σοῦ Χριστοῦ: δύναμις
γαρ Θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ
τῷ πιστεύοντι, Ἰουδαίῳ σε πρῶτον
ὶ Ἕλληνι"
τ Δικαιοσύνη γαρ Θεοῦ ἐν αὖ-
τῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ πίότεως εἰς
πίστιν" καθὼς γέγραπται" ““ Ὁ δὲ
δίχαιος ἐκ πίστεως ζήσεται "
193
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ.
341
18 ᾽Αποχαλύπσεται γὰρ ὀργὴ
Θεοῦ ἀπ᾽ οὐρανοῦ, ἐπὶ πᾶσαν ἀσέ-
Εειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν
ἀλήθειαν ἐν ἀδικία κατεχόντων"
19 Διότι σὀ γνωστὸν. φοῦ Θεοῦ,
φανερύν ἐστιν ἐν αὐτοῖς" ὁ γὰρ Θεὺς
αὐτοῖς ἐφανέρωσε:
20 Τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ
χείσεως κύσμιου, τοῖς ποιήμιασι νοού-
μενα χαθορᾶται, ἥτε ἀΐδιος. αὐτοῦ
δύναμις καὶ ϑειότης: εἰς σὸ εἶναι
αὐτοὺς ἀναπολογῆτους"
ΦΙ Διότι γνόντες σὸν Θεὸν, οὐχ
ὡς Θεὸν ἐδόξασαν, ἢ εὐχαρίστησαν
ἀλλ᾽ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλο-
γ! ἐσμιοῖς αὑτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἢ
ἀσύνετος αὐτῶν καρδία"
90 Φάσκοντες εἶναι σοφοὶ, ἐμιω-
ράνϑησαν,
25 Καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ
ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώμιατι εἰκόνος
Φθαρτοῦ ἀνθρώπου, καὶ πετεινῶν καὶ
τετραπύδων καὶ ἑρπετῶν.
94 Διὸ καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς ὃ
Θεὺς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν
αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν, τοῦ ἀτιμά-
εόθαι τὰ σώματα αὑτῶν ἐν ἑαυτοῖς"
425 Οἵτινες μετήλλαξαν τὴν
ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, αὶ
ἐσεξάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ
χτίσει παρὰ σὺν κτίσαντα, ὃς ἐστιν
εὐλογητὶς εἰς τοὺς αἰῶνας. ᾽Αμήν
96 Διὰ σοῦτο παρέδωχεν αὐτοὺς
ὁ Θεὺς εἰς πάθη ἀσιμίας' αἵτε γὰρ
δήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν
φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν"
η Ὁμοίως σα χαὶ οἱ ὄἄῤῥενες
ἀφέντες τὴν φυσικὴν χβῆσιν τῆς
Νηλείας, ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει
αὑτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρ-
σεσι τὴν ἀσχημοσύνη ν κατεργαζό
μ.ενοι, καὶ τὴν ἀνσιμισθίαν, ἣν ἔδει
τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπο-
λαμβάνοντες.
98 Καὶ καθὼς οὐκ ἐδοχίμασαν
99
τὸν Θεὸν ἔχειν ἐν ἐπ πιγνώσει, παρέ- |
Θεὸς εἰς ἀδόχιμιον σιαν ζητοῦσι, ζωὴν αἰώνιον"
δωχεν αὐτοὺς ὁ
νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήχοντα"
33 Πεπληρωμένους παση ἀδι-
χίᾳ, πορνείᾳ, πονηρίαι, πλεονεξίᾳ,
καχία" μεστοὺς φθόνου, φόνου, ἔρι-
δος, δόλου, καχοηθείας"
950. Ψιθυριστὰς, καταλάλους.
ϑεοστυγεῖς, ὑβρισσὰς, ὁ ὑπερηφάνους,
ἀλαζόνας, ἐφευρετὰς κακῶν, γονεῦ-
σιν ἀπειθεῖς,
51 ᾿Ασυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀσ-
σόργους. ἀσπόνδους, ἀνελεήμονας"
99 Οἴσινες σὺ δικαίωµα τοῦ
Θεοῦ ἐπιγνόντες, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα
πράσσοντες ἄξιοι Ξανάσου εἰσὶν, οὐ
µόνον αὐτὰ ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ συ-
νευδοχοῦσι τοῖς πράσσουσι.
εφ. 6.
1 Δ'ὺ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄν-
θρωπε πᾶς ὁ χρίνων᾽ ἐν ᾧ
γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κα-
φαχρίνεις" τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις
ὁ χρίνων.
ᾧ Οἴδαμεν δὲ ὅτι σὸ χρίµα τοῦ
Θεοῦ ἐστι κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς
σὰ «τοιαῦτα π πράσσοντας.
το) Λογίζη δὲ σοῦσο, ὦ ἄνθρωπε
ὃ κρίνων σοὺς τὰ σοιαῦτα πράσσον-
σας, καὶ ποιῶν αὐτὰ, ὅτι σὺ ἐχφεύ-
ζη τὸ κρίμα σοῦ Θεοῦ ;
4 Ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστό-
σητος αὐτοῦ, καὶ «τῆς ἀνοχή ς, καὶ
σῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγ-
νοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν φοῦ Θεοῦ εἰς
µεσάνοιάν σε ἄγει :
5 Κατὰ δὲ τὴν σκληρύτητά σου
καὶ ἀμετανόησον χαρδίαν, Ύηήσαν-
ρίξεις σξαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρα ὁρ-
γῆς: χαὶ ἀπ οχαλύψνεως δικαιοχρισ-
ιας τοῦ Θεοῦ"
6 Ὃς ἀπαδώσει ἑκάστῳ κατὰ
εὰ ἔργα αὐτοῦ"
7 Τοῖς μὲν καθ) ὑπομονὴν ἔργου |
ΕΠΙΣΤΟΔΗ
6αΡ. 9.
ἀγαθοῦ, δόξαν κ) τιμὴν καὶ ἆφθαρ
86 Τοῖς ὁ δὲ ἐξ ἐριθείας, καὶ ἀπει-
θοῦσι μὲν τῇ ἀληθεία, πειθομένοις
δὲ τῇ ἀδιχίᾳ, ϑυμὸς χαὶ ὀργή;
9 ΘΧδμς καὶ στενοχωρία ἐπὶ
πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώπου σοῦ χα-
τεργαζοµένου σὸ κακὺν, ᾿Ιουδαίου
σε πρῶτον καὶ Ἕλληνος.
10 Δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη
παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ. σὸ ἀγαθὸν,
᾿Ιουδαίῳ σε πρῶτον καὶ ἙἝλληνι:
11 Οὐ γάρ ἐστι προόωποληψία
παρὰ τῷ Θεῷ"
19 Ὅσοι γὰρ ὀνόμως ἥμαρτον,
ἀνόμως χαὶ ἀπολοῦνται" καὶ ὅσοι
ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόµου χριθῆ-
σονται,
18 Οὐ γὰρ οἱ ἀκροασαὶ σοῦ νύ-
μου δίκαιοι ' παρὰ σῷ Θεῷ, ἀλλ᾽ οἱ
ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται.
14 Ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νό
μον ἔχοντα, φύσει σὰ τοῦ νόµου
ποιῇ, οὗτοι νύμον μὴ ἔχοντες, ἔαυ-
σοῖς εἰσι νόμος"
16 Οἵςινες ἐνδείκνυνσαι τὸ ἔργον
σοῦ νόµου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις
αὑτῶν, δυμμαρευρούσης αὐτῶν τῆς
συνειδήσεως, καὶ μεταξὺ ἀλλήλων
τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ 3
ἀπολογουμένων,
16 Ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὺς
τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων, κατὰ
σὸ εὐαγγέλιόν µου, διὰ Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
11 δε, σὺ Ἰουδαῖος ἐπονομάδη,
καὶ ἐπαναπαύῃ τῷ νόμῳ, καὶ καυ-
χᾶσαι ἐν Θεῷ,
18 Καὶ γινώσκεις σὸ ϑέλημα,
καὶ δοχιμάζεις σὰ διαφέροντα, χα
σηχούµενος ἐκ τοῦ νόµου"
19 Πέποιθάς σε σεαυτὸν ὁὅδη-
γὸν εἶναι τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σχό-
ἱ ει,
90 Παιδευτὴν ἀφρόνων, διδάσ-
(αρ. 8.
καλον νηπίων, ἔχοντα τὴν μύρφω-
σιν τῆς γνώσεως χαὶ τῆς ἀληθείας
ἐν τῷ νόμῳ:
Φ1 Ὁ οὖν διδάσχων ὃ ἕτερον, σεαυ-
σὺν οὐ διδάσχεις; ὁ χηρύσσων μὴ
χλέπτειν, χλέπτεις :
99 Ὁ λέγων μὴ μοιχεύειν, μιοι-
χεύεις; ὃ βδελυσσόμενος τὰ εἴδω-
λα, ἵξ ροσυλεῖς ;
48 Ὃς ἐν νόμῳ καυχᾶσαι, διὸ
τῆς παραξάσεως τοῦ νόµου τὸν Θεὸν
ἀτιμάζεις ;
24 « Τὸ γὰρ ὄνομα σοῦ Θεοῦ δι᾽
ὑμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσι,.
καθὼς γέγραπται.
25 Περιτομιὴ μὲν “γὰρ ὠφελεῖ,
ἐὰν νόμον πράσσῃς" ἐὰν δὲ παρα-
ξάτης νόµου ἧς, Ἡ περιτομή σου
ἀκροξυστία γέγονεν.
Φ6 ᾿Εὰν οὖν ἣ ἀχροξυστία σὰ
δικαιώματα, τοῦ νόμου φυλάσση,
εὐχὶ ἣ ἀκροδυσσία αὐτοῦ εἰς περιτο-
υνὴν λογισθήσεται ;
ϱἳ Καὶ κρινεῖ ἡ ἐκ φύσεως ἆκ-
ῥοθυσσία τὸν νόµιον τελοῦσα, σὲ τὸν
διὰ . γράμματος καὶ περιτομῆς πα-
ραβσην νόµου ;
98 Οὐ γὰρ ὁ ἐν τῷ φανερῷ,
ουδαῖύς ἐστιν" οὐδὲ ἡ ἐν τῷ φανερῷ,
ἐν σαρχὶ, π περιτομή
29 ᾿Αλλ᾽ ὃ ἐν τῷ κρυπτῷ, Ἰου-
δαῖος" καὶ ππερισομὴ καρδίας, ἐν
σνεύµατι, οὐ γράμματι" οὗ ὁ ἔπαι-
νος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων, ἀλλ᾽ ἐκ σοῦ
Θεοῦ.
Κεφ. γ᾽. 8.
ἰ ΓΙ οὖν τὸ περισσὸν τοῦ Ἰου-
δαίω, ἣ τίς ἣ ὠφέλεια τῆς
κερισομῆς ; ;
ῷ ΤΙολὺ ὺ, χατὰ πάντα σρόπον.
Πρῶτον μὲν γὰρ ὅτι ἐπιστεύθηόαν
τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ"
9 Τί γὰρ, εἰ ἠπίστησόν τινες :
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΣ,
925
μὴ ἣ ἀπιστία αὐτῶν τὴν «πίστιν τοῦ
Θεοῦ καταργήσει; .
4 Μὴ γένοιτο" γινέσθω δὲ ἃ
Θεὸς ἀληθὴς, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψε
ὕστης" χαθὼς γέγραπται" ἐν Ὅπως
ἂν δικαιωθῇς ὃ ἐν σοῖς λόγοις σου, καὶ
νικήσῃς ἐν τῷ αρινεσθαί σε.
5 Εἰ δὲ ἣ ἀδικία ἡμῶν Θεοῦ
δικαιοσύνην συνίστησι, σί ἐροῦμεν ; :
μὴ ἄδικος ὃ Θεὺς ὃ ἐπιφέρων τὴν
ὀργήν; κατὰ ἄνθρωπον λέγω.
ϐ Μὴ γένοιτο" ἐπεὶ πῶς κρινεῖ
ὃ Θεὸς τὸν κύσμον ; -
Ἵ Ρο γὰρ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ
ἐν τῷ ἐμῷ γεύσµατι ἐπερίσσευσεν
εἰς σὴν δόξαν αὐτοῦ, σί ἔτι καγὼ
ὡς ἁμαρτωλὸς κρίνομαι ; 3
8 Καὶ μὴ, καθὼς Ἀἀλασρημοῦ.
μεθα, καὶ καθώς φασί τινες ἡμᾶς
λέγειν, ὅτι ποιήσωμεν τὰ χαχὰ, ἵνα
ἔλθῃ τὰ ἀγαθά ; ὧν σὸ χρίµα ἔνδι-
χόν ἐστι.
9. Τί οὖν; προεχόµεθα; οὐ πάν-
φως" προῃτιασάμεθα γὰρ ᾿Ιουδαίους
σε καὶ “Ἕλληνας πάντας ὑφ᾽ ἁμιαρ-
σίαν εἶναι"
10 Καθὼς γέγραπΊαι" «Ὅτι ἐκ
ἔστι δίκοιος οὐδὲ εἰς"
11 Οὐκ ἔστιν ὃ συνιῶν, οὐκ ἔστιν
ὁ ἐκζητῶν τὸν Θεόν"
12 Πάντες ἐξέχλιναν, ἅμα
ἦχρξ ειώθησαν" οὐκ ἔσει ποιῶν χρη-
στόσησα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός"
19 Τάφος ἀνεῳγμένος ὗ λάρυγξ
αὐτῶν" ταῖς γλώσσαις αὑτῶν ἐδο-
λιοῦσαν" ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη
αὐτῶν:
14 Ὧν τὸ στόμα ἀρᾶς καὶ πι-
κρίας γέμει»
"1 ᾿Οξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐχχέαι
αἷμια"
16 Σύντβιμμα, καὶ ταλαιπωρία
ἐν ταῖς ὑδοῖς αὐτῶν,
17 Καὶ ὑδὸν εἰρήνης οὐχ ἔννω-
σαν"
234
18 Οὐχ ἔστι φόξος Θεξ ἀπέναντι
φῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.”
19 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὃ νόμος
λέγει, τοῖς ἐν σῷ νόμῳ λαλεῖ: ἵνα
πᾶν σσ όμα φξαγῇ, καὶ ὑπόδικος γέ-
νηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ Θεῷ"
90 δΔιόσι ἐξ ἓ ἔργων νόµου οὐ δι-
χαιωθήσεσαι πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον
αὐτοῦ: διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις
ἁμαρτίας.
21 Νυνὶ δὲ χωρὶς νόµου δικαιο-
σύνη Θεοῦ πεφανέρωται, μιοιρτυρου-
αν ο δρ, μας
μένη ὑπὸ τοῦ νόµου καὶ τῶν πβοφη-
σῶν"
Φ9Φ Δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίσ-
σεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς πάντας
χαὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας"
οὐ γάρ ἐστι διαστολή"
93 Πάντες γὰρ ἥμαρσον, καὶ
ὁστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ"
24 Δικαιούμιενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ
χάριτι, διὰ τῆς ος σῆς
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ:
φ5 Ὃν προέθετο ὁ Θεὸς ἱλαστή-
ριον διὰ ἘΞ πίστεως ἐν σῷ αὑτοῦ
αἵματι, εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης
αὑτοῦ, διὰ τὴν πάρεσιν τῶν προγε-
γονότων ἁμαρτημ, άσων,
26 Ἔν ση ἀνοχῇ τοῦ Θε ξοῦ,
πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ,
ἐν τῷ νῦν χαιρῷ; εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν
δίκαιον, χαὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ αἰσ-
σεως Ἰησοῦ.
Φ ΤΠοῦ ηὖν ἣ χαύχησις ; ἐξε-
χλείσθη. Διὰ ποίου νέμου :
ἔργων; οὐχί: ἀλλὰ διὰ νόµου
«ἰόφεως.
98 Λογιζόμεθα οὖν, πίστει δι-
χαιοῦσθαι ἄνθρωπον, “χωρὶς ἔργων
νύμου
49 “Ἡ Ἰωδαίων ὁ Θεὸς μινον :
οὐχὶ δὲ καὶ ἐθνῶν 1 ναὶ καὶ ἐθνῶν"
30 ᾿Επείπερ εἷς ὁ Θεὸς, ὃς δι-
κοιώσει περιτομὴν ἐκ πίστεως, καὶ
απρυξυστίαν }νὰ τῆς πίστεως
ΨὩΠΙΣΤΟΛΗ͂
αρ. 4
81 Νόμον οὖν χαταργοῦμεν διὰ
τῆς πίστεως ; μὴ γένοιτο" ἀλλὰ
νόμον ἱστῶμιεν.
Κεφ. ὅ΄. 4.
1 ΠῚ
οὖν ἐροῦμεν ᾿ΑΕραὰμ, σον
πατέρα ἡμῶν εὑρηκέναι
χατὰ σάρκα; 5
9 Ε] γὰρ ᾿Αεραὰμ, ἐξ ἔργων
ἐδικαιώθη, ἔχει χαύχηµα, ἀλλ᾽ οὐ
πρὸς σὺν Θεόν.
τς Τί γὰρ ἣ γραφὴ λέγει: -
Ἐπίσσευσε δὲ ᾿Αεραὰμ, τῷ Θεῷ,
καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην."
4 Τῷ δὲ ἐργαζομένῳ ὃ μισθὸς
οὐ λο γίζεται χατὰ χάριν. ἀλλὰ
χατὰ σὸ ὀφείλημα:
5 Τῷ δὲ μὴ ἐργαζομενω. «ιό-
φεύοντι δὲ ἐπὶ σὺν δικανοῦνεα τὸν
ἀσεςη, λογίζεται ἣ πίστι: αὐτοῦ εἷς
δικαιοσύνην"
6 Καθάπερ χαὶ Δαξὶδ λέγει σὺν
μακχαρισμιὸν τοῦ ἀνθρώπου, ᾧ ᾧ ὃ Θεὸς
λογίζεται δικαιοσύνην χωρὶς ἔργων.
τες Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ
ἀνομίαι, καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ
ἁμαρτίαι. ἢ
8 Μακάριος ἀνὴρ ὦ οὐ μὴ λο-
γίσηται Κύριος ἁμαρτίαν.”
8) μαχαρισμὸς οὖν οὗτος,
αὶ τὴν περιτομὴν, ἢ χαὶ ἐπὶ σὴν
10 ξυσφίαν ; λέ ἔγομεν γὰρ ὅσι
λογίσθη σῷ ᾿Αθραὰμ, ἣ πίστις εἰς
δικαιοσύνην.
10 Πῶς οὖν ἐλογίσθη ; ἐν πε-
ριτυμῇ ὄντι, ἢ ἐν ἀχροξυστίᾳ ; Οὐκ
ἐν περιτομή, ἀλλ᾽ ἐν ἀκροξυστία.
11 Καὶ σημεῖον ἔλαξε περισο-
μῆς, σφραγ ίδα σης δικαιοσύνης τῆς
πίστεως τῆς ἐν τῇ ἀκχροξυστίᾳ" εἰς
σὸ εἶναι αὐτὸν πατέρα πάντων τῶν
πιστευύντων δι᾽ ἀκροξνστίας, εἷς τὸ
λογισθῆναι καὶ αὐτοῖς τὴν διχαιο-
σύνην"
19 ἹΚαὶ πατέρα περιτομῆς, τοῦ;
ΔΕ Ὡν Μα
μμ”...
σαρ. 5.
οὖν ἐκ περιτομῆς µόνον, ἀλλὰ καὶ
τοῖς στοιχοῦσι τοῖς ἴχνεσι τῆς ἐν
τῇ ἀκβοθυστία πίστεως τοῦ πατρὺς
ἡμῶν ᾿Αξραάμ.
19 Οὐ γὰρ διὰ νόμου ἣ ἐπαγ-
γελία τῷ Ἂ6 5ραὰμ, ἢ ἢ τῷ σπέρματι
αὐτοῦ, σὸ κληρονόμο αὐτὸν εἶναι
φοῦ χόόµου, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης
πίστεως"
... Εἰ γὰρ οἱ ἐκ νέμου, χληρο-
νήμοι, χεχένωται ἣ πίστις, καὶ κα-
τήργηται ἣ ἐπαγγ ελία"
15 Ὁ γὰρ νόμος. ὀργὴν χατερ-
άφεται" οὗ γὰρ οὐκ ἔστι νόμος,
οὐδὲ παράδασις.
16 Διὰ τοῦτο ἐκ πίστεως, ἵνα
κατὰ χάριν, εἰς σὸ εἶναι βεξαίαν
σὴν ἐπαγγξελίον παντὶ τῷ σπέρμα-
σι, οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόμου µόνον, ἀλλὰ
καὶ τῷ ἐκ πίστεως ᾿Αοραὰμ,
ἐστι πατὴρ πάντων ἡμῶν,
17 Καθὼς γέγραπται" “ Ὅτι
πατέρα ολλ) ἐθνῶν φέθεικό, σε.)
κατέναντι οὗ ἐπίστευσε Θεοῦ, τοῦ
Ζωοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς, καὶ κα-
λοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα"
18 Ὃς πορ᾽ ἐλπίδα ἐπ᾽ ἐλπίδι
ἐπίστευσεν, εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸν
πατέρα πολλῶν ἐθνῶν, κατὰ τὸ
εἰρημιένον" ““ Οὕτως ἔσται τὸ σπέρ-
µια δου."
19 Καὶ μὴ ἀσθενήσας τῇ πίστει,
εὖ κατενόησε τὸ ἑαυτοῦ σῶμα ἤδη
τξνεκρωμιένον, ἑκατονταέτης που
ὑπάρχων, χαὶ τὴν νέχρωσιν τῆς
ψήτρας Σάῤῥας"
0 Εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ
Θεοῦ, οὐ διεκρίθη τῇ ἀπιστία, ἀλλ᾽
τς η τῇ πίστει, οὓς δόξαν
τῷ Θεῷ"
41 Ἱζαί πληβοφορηθεὶς ὅτι ὃ
ἐπήγγελται, δυνατός ἔστι καὶ ποιῆ-
σαι.
935 Διὸ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς
δικαιοσύνην.
κο
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ
ΠΣ 77
28 Οὐχ ἐγράφη δὲ δι αὐτὸν
μόνον, ὅτι ἐλογίσθη αὐτῷ»
91 ᾿Αλλὰ καὶ δι᾽ ἡμᾶς, οἷς µέ ἐλ-
λει λογίζεσθαι, σοῖς πιστεύουσιν
ἐπὶ τὸν ἐγείραντα ᾿[Ιησοῦν τὸν Κύ-
ριον ἡμῶν ἐχ νεχρῶν,
5 Ὡς παρεδόθη διὰ τὰ παραπ-
σώματα ἡμῶν, καὶ ἠγέρθη διὰ τὴν
δικαίωσιν ἡμῶν.
Κεφ. έ. δ.
1 Ικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως,
εἰρήνην ἔχομεν πρὸς σὸν
Θεὸν διὰ τοῦ ἸΚυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ:
Φ Δι οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ν ἐσ-
χῆκαμεν ση. πίστει εἰς τὴν χάριν
αν ύφην ἐν ς ἑστήκαμεν, χα! χαυ-
χώμεθα ἐπ’ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ
Θεοῦ.
9 Οὐ µόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ καυ-
χώμεθα ἐν ταῖς ϑλίψεσιν' εἰδύτες
ὅτι ἣ ϑλίψις ὑπομονὴν χασεργάζε-
σαι"
Ἢ δὲ ὑπομονὴ δοχιμὴν, ἣ δὲ
δοκιμνὴ ἐλπίδα"
5 Ἡ δὲ ἐλαὶς οὐ ο
ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐ ἄχέχυται
ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν δὰ πνεύµα-
σος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν.
ϐ Ἔτι γὰρ Χριστὸς, ὄντων ἡμῶν
ἀσθενῶν, κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεξῶν
ἀπέθανε.
7 Μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις
ἀποθανεῖται" ὑ ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθου
Συν᾿ δι δὲ τὴν πεν; ἀγά-
πην εἰς ἡμᾶς ὃ Θεὸς, ὅτι ἔτι ἅμαρ-
σολῶν ὄντων ἡμῶν, Χριστὸς ὑπὲρ
ἡμῶν ἀπέθανε.
9 Πολλῷ οὖν μᾶλλον, δικαιω-
θέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ, σω-
θησόμεδα δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς.
10 ΕΡΕ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλ-
λάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ ϑανώτυν
926
σοῦ ὑιοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον χα-
ταλλαγέντες σωθησόμεθα. ἐν «ἢ ζωῇ
αὐτοῦ.
11 Οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ χαυ-
χώμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ νῦν τὴν
χαταλλαγὴν ἐλάξομεν.
19 Διὰ τοῦτο ὥσπερ δι ἑνὸς ἀν-
θρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς σὸν κόσμιον
εἰσῆλθε, καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ
δάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀν-
θοώπους ὁ θάνατος διῆλϑεν, ἐφ᾽ ᾧ
πάντες ἥμαρτον.
19 ἼΆχρι γὰρ νόµου ἁμαρτία
ἦν ἐν χύσμῳ" ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλ-
λογεῖται μὴ ὄντος νόμου.
14 ᾿Αλλ᾽ ἐξασίλευσεν ὁ θάνα-
τος ἀπὸ ᾿Αδὰμ, μέχρι Μωσέως, καὶ
ἐπὶ τοὺς μὴ μαρισως ας ἐπὶ σῷ
ὑμοιώματι τῆς παραξάσεως Αδὰμ,
ὃς ἐστι τύπος σοῦ μέλλοντος.
15 ᾿Αλλ᾽ οὐχ ὡς σὺ παράπτω-
μα, οὕτω καὶ τὸ χάρισμα: εἰ γὰρ
τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι οἱ πολ-
λοὶ ἀπέθανον, πολλῷ μᾶλλον ς
χάρις σοῦ Θεοῦ καὶ ἣ δωρεὰ ἐν
χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ᾿Ιησοῦ
Χριστοῦ εἰς σοὺς πολλοὺς ἐπερίσ-
σευσε.
16 Καὶ οὐχ ὡς δι ἑνὸς ἆ ἁμαρ-
τήσυντος, τὸ δώρημα" σὸ μὲν γὰρ
χρίμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα" τὸ
δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτω-
µάσων, εἰς δικαίωμα.
17 Εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παρας-
σώµατι ὁ Ἀάνατος ἐξασίλευσε διὰ
τοῦ ἑνὸς, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν
περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δω-
ρεᾶς σῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες,
ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι διὰ τοῦ ἑνὸς
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
18 ρα οὖν ὡς δι’ ἑνὺς παραπ-
τώματος, εἰς πάντας ἀνθρώπους,
εἰς κατάχριμα" οὕτω καὶ δι᾽ ἑνὸς
ΕΠΙΣΤΟΛΤι
ΟΡ. δ.
δικαιώματος, εἷς πάντας ἀνδρώπους,
εἰς δικαίωσιν ζωης.
19 Ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρα-.
χοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ
χατεστάθησαν οἱ πολλοὶ, οὕτω καὶ
διὰ τῆς ὑπακοης «οῦ ἑνὸς δίκαιοι
χατασταθήσονται οἱ πολλοί.
90 Νόμος δὲ παρειση). θεν, ἵ ἵνα
πλεονάση τὸ παράπτωμα" οὗ δὲ
ἐπλεόνασεν ἡ ἧ ἁμαρσία, ὑπερεπερίσ-
σευσεν ἣ άρις,
21 Ἵνα ὥσπερ ἐξασίλευσεν ἣ
ἁμαρτία ἐν τῷ ϑανάτῳ, οὕτω καὶ ἣ
χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιοσύνης
εἰς ; ζωὴν αἰώνιον, διὰ ᾿Ιησοῦ Χρισσᾶ
σοῦ ΙΚυρίου ἡμῶν.
Κεφ. 6. 6.
1 πι οὖν ἐροῦμεν ; Ξ ἐπιμενοῦμεν
τῇ ἁμαρτίᾳ, ἵνα ἡ χάρις
πλεονάσῃ ;
ῳ Μὴ γένοιτο" οἵτινες ἀπεθάνο-
μεν σῇ ἁμαρτίᾳ, πῶς ἔτι ζήσομεν
ἐν αὐτῇ ;
ΞΈΕΙ ἀγνοεῖτε ὅσι ὅσοι ἐξαπσίσ-
θημιεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν
ϑάνατον αὐτοῦ ἐδαπείσθημεν ;
4 Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ σοῦ
β απτίσµατος εἰς τὸν θάνατον. ἵνα
ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐχ νεκρῶν
διὰ τῆς δό όξης σοῦ πατρὸς, οὕτω καὶ
ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατη-
σωμεν.
5. ΕΠ γὸρ σύμφυτοι γεγόναμεν
τῷ ὑμιοιώματι τοῦ ϑανάφου αὐτοῦ,
ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμε-
θα’
ϐ Τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὃ πα-
λαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώ-
θη, ἵνα χαταργηθῇ σὺ σῶμα σης
ἁμιαρ]ίος, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς
ση ἁμαρτίᾳ"
Ἶ Ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίω-
σαι ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
ὕαΡ. 7.
8 Εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χρισ-
τῶ. πιστεύομεν ὅτι καὶ συξήσομιεν
αὐτῷ"
9 Εἰδόσες ὅτι “Χριστὸς ἐγερθεὶς
ἐκ νεκρῶν, οὐκ ἔτι ἀποθνήσκει: ϑάν-
ατος αὐτοῦ οὐκ ἔτι κυριεύει;
10 Ὃ γὰρ ἀπέθανε, «ἢ ἆμαρ-
τία ἀπέθανεν ἐφάπαξ" ὃ δὲ φῆ, Φῆ
τῷ Θεῷ.
11 Οὕτω καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε,
ἑαυτοὺς νεκροὺς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρ-
σία, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,
12 Μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ ᾗ ἅμιαρ-
τία ἐν τῷ Ἀνητῷ ὑ ὑμῶν σώματι, εἰς
τὸ ὑπαχούειν αὖτ ἢ ἑ ν ταῖς ἐπιθυμίαις
τας.
αὐτοῦ:
19 Μηδὲ παριότάνετε τὰ µέλη
ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρσία"
ἀλλὰ παρωστήσατε ἑαυτοὺς τῷ
Θεῶ: ὡς ἐκ νεχρῶν ζῶντας, καὶ τὰ
μέλη ὑμῶν ὅπλα δικαιοσύνης τῷ
Θεῷ"
[4 ᾿Αμαρτία
ξιεύσει: οὐ γάρ
ἀλλ᾽ ὑπὸ χάριν.
15 Τί οὖν; ἁμαρτήσομεν, ὅτ,
οὐκ ἐσμὲν ὑπὸ νόµον, ἀλλ᾽ ὑπὸ χά-
ριν ; Μὴ γένοιτο.
16 Οὐχ οἴδατε ὅτι ᾧ παριστά-
νετε ἑαυτοὺς δούλους εἰς ὑπαχοὴν,
δοῦλοί ἐστε ᾧ ὑπακούετε, ἤτοι ἁμαρ-
σίας εἰς ϑάνατον, ἢ ὑπακοῆς εἰς
δικαιοσύνην 3
17 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ, ὅτι ἦτε
δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, ὑπηκούσατε
δὲ ἐκ καρδίας εἰς ὃν παρεδόθητε
σύπον διδαχῆς"
18 ᾿Ελευϑερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς
ἁμαρτίας, ἐδουλώθητε τῇ δικαιο-
σύνη.
19 ᾿Ανθρώπινον λέγω, διὰ τὴν
ἀσῆξ νειαν τῆς σαρκὺς ὑμῶν, ὥσπερ
ας «β παξεστήσατε σὰ μέλη ὑμιῶν
οὔλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ, καὶ τή ἀνομίᾳ
,
΄
μιῶν οὐ χυ-
κ χ ὑ
εστε ὑπὸ νόμιον.
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ.
227
εἰς τὴν ἀνομίαν’ οὕτω νῦν παρασσή-
ὅατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δι-
χαιοσύνῃ εἰς ἁγ' ιασμόν.
20 Ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς
ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιο-
σύνη.
41 Τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε. φύτε,
ἐφ᾽ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε ; σὸ γὰρ
σέλος ἐκείνων, Φάνατος"
909 Νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέντες ἀπὰ
τῆς ἁμαρτίας, δουλωθέντες δὲ σῷ
Θεῷ, ἔχετε σὸν καρπὸν ὑμιῶν εἰς
ἁγιασμόν" φὸ δὲ τέλος, ζωὴν αἰώ
νιον.
28 Τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἅμαρ-
σίας, Ἀάνατος" τὸ δὲ χάριόµια τοῦ
Θεοῦ, ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰη-
σοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
Ένρι δ:
ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, γινώσ-
χουσὶ γὰρ νόμιον λαλῶ,
ὅτι ὃ νύμιος κυριεύει τοῦ ἀνθρώπου
ἐφ᾽ τον χβόνον ζῆ;
Ἢ γὰρ ὕπανδρος γυνὴ τῷ
σῶκει ἀνδρὶ δέδεται νόμῳ" ἐὰν δὲ
ἀποθάνῃ ὁ ἀνὴρ, κατήργηται ἀπὸ
φοῦ νόµου τοῦ ἀνδρός.
Ξ Αρα οὖν ζῶντος φοῦ ἀνδρὸς
μοιχαλὶς χξηματίσει, ἐὰν γένηται
ἀνδρὶ ἑσέρῳ" ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ὁ ἀνὴρ,
ἐλευθέ θέρα ἐστὶν ἀπὸ σοῦ νόµου, τοῦ
μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα, γενο
μένην ἀνδρὶ ἑτέρῳ.
4 Ὥσςε, ἀδελφοί μου, καὶ ὑμεῖς
ἐθανατώθητε τῷ νόμῳ διὰ τοῦ σώ-
μᾶτος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ γενέσθαι
ὑμᾶς ἑτέρῳ σῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθένςι,
ἵνα αμα τοφορήσωμᾶν σῷ Θεῷ.
5. Ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρχὶ,
τὰ σπαθή ματα τῶν ἁμαρτιῶν ς τὰ διὰ
τοῦ νόμου, ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλε-
σιν ἡμῶν, εἰς τὺ καβποφορησαι τῷ
ϑανάτῳ"
8 Νυνὶ δὲ
ὍΣ
κατηργήθημεν ἀπὸ
398 ΕΠΙΣΊΟΛΗ
συῦ νύµου, ἀποθανόντες ἐν ᾧ χατει-
χήμεθα" ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν
καινότητι πνεύματος, καὶ οὐ παλαιό-
σητι γράμματ ος.
ΓΙ οὖν ἐροῦμεν : : Ὁ νόμος
ἁμαρς ία Μὴ γένοιτο" ἀλλὰ τὴν
ἁμαρτίαν οὐχ ἔγνων εἰ μὴ διὰ νόμου"
φῆν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐχ ἤδειν, εἰ
μὴ ὃ νόμος ἔλεγεν: Οὐκ ώμος
9:
8 ᾿Αφορμὴν δὲ λαξοῦσα ἣ ἁμαρ-
σία διὰ «ης ἐντολῆς, κατειργάσατο
ἐν ἐμοὶ σᾶσαν ἐπιθυμίαν" χωρὶς
γὰρ νόµου ἁμαρτία νεχρά.
9 Ἐγὼ δὲ ἔζων. χωρὶς νόµου
σοσέ.' ἐλθούσης δὲ τῆς ἐντολῆς, Ἡ
ἁμαρτία ἀνέζησεν"
10 Ἐγὼ δὲ ἀπέθανον" καὶ εὖ-
ρέθη μοι ἣ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωὴν, αὕτη
εἰς Φάνατον.
ΤΠ ἘΠ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμιὴν
λαξοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς, ἐξηπά-
σησέ µε, καὶ δι᾽ αὐτῆς ἀπέκτεινεν.
19 Ὥστε ὁ μὲν νύµος ἅγιος, Ἃ
ἣ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ
ἀγαθή.
19 Τὸ οὖν ἀγαθὸν ἐμιοὶ γέγονς
δάνατος; Μὴ γένοιτο: ἀλλὰ ἣ
ἁμαρτία, ἵνα φανῇ ἅμιαρν ία διὰ τοῦ
ο. μοι καἸεργαξομένη ϑάναῖον,
ἵνα γένηται χαθ᾽ ὑπερ ρξολὴν ἁμιαρ-
ςωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ. τῆς ἐντολῆς.
14 Οἴδαμεν γὰρ ὅσι ὃ νύμος
πνευματικός ἐστιν: ἐγὼ δὲ αρχικός
εἶμι, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν.
15 Ὃ γὰρ κατεργάδοµαι, οὐ
γινώσχω" οὐ γὰρ ὃ ϑέλω, σοῦτο
πράσσω" ἀλλ᾽ ὃ μισῶ, τοῦτο ποιῶ"
16 Εἰ δὲ ὃ οὐ δέ λω, 5 τοῦτο ποιῶ,
θυμφήμι σῳ νομί ὅτι καλές.
17 Νυνὶ δὲ οὐκ ἔτι ἐγὼ χατερ-
γάξομαι αὐτὸ, ἀλλ᾽ ἡ οἰκοῦσα ἓν
ἐμιοὶ ἁμαρτία.
18 Οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν
ἐμοὶ, σουσέστιν ἐν τῆ σαρχί μου,
ΟΡ. 8
ἀγαθόν: σὸ γὰρ Ξέλειν παράχεισαί
μοι, τὸ δὲ καἹεργάζεσθαι τὸ καλὸν,
οὐχ. εὑρίσχω.
19 Οὐ γὰρ, ὃ δέλω, ποιῶ ἆγα-
θόν: ἀλλ᾽ ὃ οὐ ϑέλω χαχὺν, τοῦτο
πράσσω.
90 Εἰ δὲ ὃ οὐ Ῥέλω ἐγὼ σοῦσο
ποιῶ, οὐκ ἔτι ἐγὼ χατεργάξομα;
αὐτὸ, ἀλλ᾽ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμιαρ-
σία.
21 Εὑρίόκω ἄρα σὸν νόμον τῷ
ϑέλονφσι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν, ὅτι
ἐμιοὶ τὸ κακὸν παράκειται
φο Συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ
Θεοῦ χατὰ τὸν ἔσω ἄνθρώπον:
28 Βλέπω δὲ ἕτερον νόµον ἐν
σοῖς μέλεσί, μου ἀντιστραῖευόμενον
σῷ νόμῳ τοῦ νούς μου, καὶ αἶχμα-
λω](δον]ά µε τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρῖί-
ας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου.
ο Ταλαίπωρος ἐ ἐγὼ ἄνθρωπος"
σίς µε ῥύσε]αι ἐκ «τοῦ σώμα]ος «οὔ
Βανάσου φούσου ;
96 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῶ διὰ Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ φοῦ Ἰκυρίου ἡμῶν.
"Αρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ ν μὲν νοὶ δου-
λεύω νόμῳ Θεοῦ: τῇ δὲ σαρχὶ,
νόμῳ ἁμαρτίας.
Κεφ. ή. 8.
1 (0) τὸν ἄρα νῦν κατάχριµα
σοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, μὴ
χατὰ σάρχα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ
κατὰ σπνεῦμια"
Ὁ γὰρ νόμος τοῦ πνεύματος
σῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἦλευ-
θέρωσέ µε ἀπὸ τοῦ νόµου τῆς ἁμαρ-
σίας, καὶ τοῦ ϑανάτου.
5. Τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου,
ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκὸς, ὑ Θεὺς
σὸν ἑαυτοῦ υἱὸν πέμψας ἐν ὑμιοιώ.
ματι σαρχὺς ἁμαρτίας, καὶ περὶ
ἁμαρτίας, κατέχρινε τὴν ἁμαρτίαν
ἐν τῇ σαρκὶ,
4 Ἵνα τὸ δικαίωµα φοῦ νόµου
(αρ. ε
πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ
σάρχα περιπα]οῦσν, ἀλλὰ κατὰ
πνεῦμια"
5. Οἱ γὰρ κατὰ σόρχα ὄντες, τὰ
τῆς δαρχὺς φρονοῦσιν" οἱ δὲ κατὰ
«νεῦμα, τὰ τοῦ πνεύματος.
ϐ Τὸ γὰρ φρόνημα τῆς δαρχὺς,
ϑάνατος" τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύ-
ματος, ζωὴ κ) εἰρήνη.
Ἵ Διότι σὸ φρύνημα τῆς δαρχὸς,
ἔχϑρα εἰς Θεύν' τῷ γὰρ νόμῳ σοῦ
Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται οὐδὲ γὰρ
δύναται.
8 Οἱ δὲ ἐν δαρχὶ ὄντες, Θεῷ
ἀρέσαι οὐ δύνανται.
9 Ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρχὶ,
ἀλλ᾽ ἐν πνεύματι, εἴπερ πνεῦμα
Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν" εἰ δέ τις πνεῦμα
Χριστοῦ οὐκ ἔχει, οὗτος οὐχ ἔστιν
νε.
αὐσοῦ.
10 Εἰ δὲ Χριστὺς ἐν ὑμῖν, σὺ
μὲν σῶμα νεκρὸν δι’ ἁμιαρτίαν" τὸ
δὲ πνεῦμα, ζωὴ διὰ δικαιοσύνην.
11 Εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγεί-
ῥαντος Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰχεῖ ἐν
ὑμῖν, ὁ ἐγείρας τὸν Χρισυν ἐκ νεχρῶν,
ζωοποιήσει καὶ τὰ ϑνητὰ σώματα
ὑμῶν, διὰ τὸ ἑνοικοῦν αὐτοῦ πνεῦμα
ἐν ὑμῖν.
19 "Αρα οὖν, ἀδελφοὶ, ὀφειλέται
ἐσμιὲν οὐ τῇ αρχὶ, τοῦ κατὰ σάρχα
Ὧν.
19 Ἐ] γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε,
μέλλετε ἀποθνήσκειν" εἰ δὲ «νεύ-
ματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος ϑα-
νατοῦτε, ζήσεσθε.
14 Ὅσοι γὰρ πνεύματι Θεοῦ
ἄγονται, οὗτοί εἶσιν ὑιοὶ Θεοῦ.
15 Οὐ γαρ ἐλάδετε «νεῦμα
ὀυυλείας πάλιν εἰς φύξον, ἀλλ᾽
ἐλάβετε απνεῦμα ὑιοθεσίας, ἐν ᾧ
γράζοµεν, ᾿Αδεᾶ ὁ πατήρ.
16 Αὐτὸ τὸ πνεῦμα συμιμιαρτυ-
ρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμιὲν
φέχνα Θεοῦ.
20
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ.
229
17 Τὶ δὲ σέκνα, καὶ κληρονόμιοι"
χληρονύμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονό-
μοι δὲ Χριστοῦ: εἴπερ συµιπάσχο-
μεν, ἵνα καὶ συνδ,ξασθῶμεν.
18 Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια
τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς
φὴν μέλλουσαν δύξαν ἀποχαλυφθῆ-
ναι εἰς ἡμᾶς.
19 Ἢ γὰρ ἀποχαραδοκία τῆς
κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν σῶν ὑιῶν
σοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται.
30 Τῇ γὰρ ματαιότητι ἣ κτίσις
ὑπετάγη, οὐχ ἑχοῦσα, ἀλλὰ διὰ
τὸν ὑπο]άζανσα ἐπ᾽ ἐλπίδι"
41 “Ὅτι καὶ αὐτὴ ἣ κείσις ἔλευ-
θερωθήσεῖαι ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς
φθυρᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης
φῶν τέχνων τοῦ Θεοῦ.
22 Οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἣ
ατίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει
ἄχρι τοῦ νῦν"
985. Οὐ µόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ
τὴν ἀπαρχὴν τοῦ πνεύματος ἔχον-
σες, καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στε-
νάζομιεν, ὑιοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι,
τὴν ἀπολύτρωσιν φτοῦ σώματος
ἡμῶν"
24 Τη γὰρ ἐλπίδι ἐσώϑημιεν"
ἐλπὶς δὲ βλεπομένη, οὐκ ἔστιν
ἐλπίς' ὃ γὰρ βλέπει τις, τί καὶ
ἐλπίζει ;
25 ἘΠ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν, ἐλπί-
ξομιεν, δι’ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα.
36 Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ πνεῦμιοι
συνανσιλ.αµιθάνεσαι ταῖς ἀσθενείαις
ἡμῶν" τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθὸ
δεῖ, οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ᾽ αὐτὸ σὺ
πνεῦμα ὑπερενσυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν
στεναγμιῖς ἀλαλήτοις.
21 Ὃ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας,
οἶδε σί τὸ φρόνημα τοῦ πνεύματος,
ὅτι, χατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ
αγίων.
28 Οἴδαμεν δὲ ὅτι σοῖς ἆγα-
πῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς
250
ἀγαθὸν, τοῖς χατὰ πρόδεσιν χλη]οῖς
σιν.
29 Ὅτσι οὓς « προέγνω, χαὶ προώ-
ξισε δυμμόρφους͵ τῆς εἰκόνος τοῦ ὑιοῦ
αὐτοῦ, εἰς πὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότο-
χον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς"
80 Οὓς δὲ προώρισε, τούτους Χ)
ἐχάλεσε' καὶ οὓς ἐχάλεσε, σούσους
χαὶ ἐδικαίωσεν: οὓς δὲ “ἐδικαίωσε,
τούτους καὶ ἐδόξασε.
91 Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα;
εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ’ ἡμῶν;
95 Ὅς γε τοῦ ἰδίου ὑιοῦ οὐκ
ἐφείσατο, ἀλλ᾽ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων
παβέδωχεν αὐτὸν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν
αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται ;
33 Τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐχλεκ-
σῶν Θεοῦ: : Θεὸς ὃ δικαιῶν"
94 ' τίς ὁ χατακρίνων ; Χρι στὸς
ὁ ἀπο ο... μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθεὶ
ὃς καὶ ἔστιν ἐν ὃς Ξξιᾷ τοῦ Θεοῦ » ὃς
καὶ ἐντυγχώνει ὑ ὑπὲρ ἡμῶν.
96 Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς
ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ» Ἀλίψις, ἢ
στενοχωρία, ἢ διωγμὸς, ἢ λιμὸς, ἢ
γυμνότης, ἣ κίνδυνος, ἢ μάχαιρα ;
956 Καθὼς γέγραπται" ““ Ὅτι
ἕνεχά σου ϑανατούμεθα ὅλην τὴν
ἡμέραν" ἐλογίσθημεν ὡς πρόξατα
σφαγῆς. οὐ
57 ᾿Αλλ᾽ ἐν φούσοις πᾶσιν ὑπερ-
νιχῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς.
98 Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε ϑάν-
ατος, οὔτε ζωὴ, οὔτε ἄγγ ελοι, οὔτε
ἀρχαὶ, οὔτε δυνάμεις, οὔτε ἐνεστῶ-
σα, οὔτε μέλλοντα,
39 Οὕτε ὕψωμα, οὔσε βάθος,
οὔτέ τις κτίσις ἑτέρα, δυνήσεται
ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ
Θεοῦ, σης ἐν Χρισσῷ ᾿]ησοῦ τῷ
Κυρίῳ ἡμῶν.
Κεφ. 6’. 5.
1 Λήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ,
οὐ ψεύδοµιαι, σιωιυιαρτυρού- |
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
(αρ. 9
σης µοι τῆς συνειδησεώς µου ἐν
πνεύµατι ἁγίω,
9 Ὅτι λύπη μοι ἐσςεὶ μεγάλη,
καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδία
μου"
5 ᾿Ηυχόμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ
ἀνάθεμα εἶναι ἀπὸ σοῦ Χριστοῦ
ὑπὲρ σῶν ἀδελφῶν µου, σῶν συγ-
γενῶν µου χατὰ σάρχα᾽
4 Οἵσινές εἰσιν Ἰσραηλίσαι, ὧν
ἣ ὑνοθεσία, καὶ ἣ δόξα, καὶ αἱ δια-
ϑῆχαι, χαὶ ἣ νομοθεσία, καὶ ἣ λα-
σρεία, καὶ αἱ ἐπ παγγελίαι".
δ Ὧν οἱ πατέρες, καὶ ἐξ ὧν ἑ
Χριστὸς, τὸ κατὰ σάρχα. ὃ ὧν ἐπὶ
πάντων Θεὺς εὐλογητὸς εἰς τοὺς
αἰῶνας. ᾽Αμήν.
6 Οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωχεν
ὗ λόγ ος τοῦ Θεοῦ" οὐ γὰρ πάνΊες οἱ
ἐξ Ἰσραὴλ, οὗτοι Ἰσραῆλ"
1 Οὐδ᾽ ὅσι εἰσὶ σπέρμα ᾽Αξρα-
ἽΝ πάνΊες τέχνα" “" ἀλλ᾽ ἐν Ἰσαὰκ
κληθησεταί σοι σπέρμα,
8 Τουτέστιν, οὐ τὰ σέχνα σῆς
σαρχὸς, ταῦτα τέχνα τοῦ Θεοῦ. ἆλ-
λὰ σὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας,
λογίζεται εἰς σπέρμα."
9 Ἐπαγγελίας “γὰρ ὃ λόγος
οὗτ ος “Κατὰ σὺν καιρὸν τοῦτο
ἐλεύσομαι;, ος) ἔσται τῇ Σάῤῥα ὑ ὑιός.᾽
10 Οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ Ῥε-
ξέκχα, ἐξ ἑ ἑνὸς χοίτην ἔχεσα, Ισαὰκ
“-
οὗ πατρὸς ἡμῶν:
1 Μήπω γὰρ γεννηθέντων,
μηδὲ πραξάντων σὶ ἀγαθὸν ἢ ἣ κακόν,
ἵνα ἣ κατ᾽ ἐκλογὴν τοῦ Θεοῦ πρό-
θεσις μένη, οὐκ ἐξ ἔργων, ἀλλ᾽ ἐκ
τοῦ καλοῦντος,
[92 ᾿Εῤῥήθη αὐτῇ" Ὅσι ““ ὁ μεί-
ζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι."
18 Καθὼς γέγραπται: “ Τὸν
Ἰακὼς ἠγάπησα, σὺν δὲ Ησαῦ
ἐμίσησα."
14 Τί οὖν ἐροῦμεν ; μὴ ἀδικία
παρὰ τῷ Θεῷ ; Μὴ γένοιτο
αρ 10.
16 Τῷ γὰρ Μωσῃ λέγει" ““ Ἔ-
λεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὃν
ἂν οἰκτείρω."
16 Ἄρα οὖν οὐ τοῦ ϑέλοντος, |
οὐδὲ τοῦ σρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἔλε- |
οὔντος Θεοῦ.
17 Λέγει γὰρ ή γραφὴ τῷ Φα-
ραώ" ““" Ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγει-
ρά σε, ὅπως ἐνδείξωμιαι ἐν σοὶ τὴν
ὀύναμίν μου, καὶ ὅπ πως διαγγελῇ σὸ
ὄνομά μου ἓν πάσῃ τῇ γῇ.
18 ἜΑρα οὖν ὃν δ: έλει, ἐλεεῖ" ὃν
δέλει, σχληρύνει.
19 Ἔρεῖς οὖν μιοι" Τί ἔτι μέμ-
φεται; τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ
σίς ἀνθέστηκε ; Β
90 Μενοῦνγε, ὦ ἄνθρωπε, σὺ τίς
εἰ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ ᾧ Θεῷ ; Μὴ
ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι Τί
µε ἐποίησας οὕτως;
2] Ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὃ κε-
ραμεὺς τοῦ πηλοῦ, ἐκ τοῦ αὐτοῦ
φυράματος ποιῆσαι, ὃ μὲν εἰς τιμνὴν
σχεῦος, ὃ δὲ εἰς ἀτιμίαν ;
φῷ Εἰ δὲ ϑέλων ὁ Θεὺς ἐνδείξ-
ασθαι σὴν ὀργὴν, καὶ γνωρίσαι τὸ
ὃ
τ“
δυνατὸν αὑτοῦ, ἤνεγκεν ἐν πολλῇ
μακχροθυμίᾳ σχεύη ὀργῆς κατηρειό-
μένα, εἰς ἀπώλειαν"
935 ἹἸκαὶ ἵνα γνωρίσῃ φὺν πλοῦ-
τον τῆς δόξης αὑτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέ-
ους, ἃ προητοίμιασεν εἰς δύξαν,
Φ4 Οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς, οὗ |
λον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ᾽ οὗ κατ᾽
μόνον ἐξ Ἰουδαίων, ἀλλὰ καὶ ἐξ
ἐθνῶν,
25 Ὡς καὶ ἐν τῷ ᾿Ωσηὲ λέγει"
5 Καλέσω σὺν οὐ λαόν µου, λαόν
µου: καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην,
ἠγαπημένην"
96 [Καὶ ἔσται, ἐν τῷ τόπῳ οὗ
ὌΝ αὐτοῖς" Οὐ λαός. µου ὑμεῖς,
Τ κληθήσονται υἱοὶ Θεοῦ ζῶν-
τος.
ΘΩ͂ Ἡσαΐας. δὲ κράζει ὑπὲρ φοῦ |
Ϊ δικαιοσύνην, καὶ
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ. 99]
Ἰσραὴλ, ὡς ἡ ἄμμος τῆς Σαλάσσης,
τὸ χατάλειµµια σωθήσεται"
28 Λόγον γὰρ συντελῶν καὶ
συντέμιννων ἐν δικαιοσύνῃ, ὅτι λόγον
συνσεσμηµένον ποιήσει Κύριος ἐπί
τῆς γῆς.”
29. Καὶ καθὼς προείρηχεν "Ἡ-
σαΐας: “ἘΠ μὴ Κύριος Σαθαὼθ ὁ ἐγ-
| χατέλιπεν ἡ ἡμῖν σπέρμα, ὡς Σόδομα
ἂν ἐγενήθημεν, καὶ ὡς Τύμιοῤῥα ἂν
ὡμοιώθημεν. ἀπὸ
90 Τί οὖν ἐροῦμεν ; Ὅτι ἔβνη
ΔΝ ἣν
τὰ μιὴ διώκοντα δικαιοσύνην, κατέ-
η,
λαξς δικαιοσύνην, ο οσύννήν δὲ τὴν
ἐκ πίστεως"
91 Ἰσραὴλ δὲ διώκων νόμιον δι-
καιοσύνης, εἰς νόμον δικαιοσύνης οὐχ
ἔφθασε.
92 Διαστί; Ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως,
ἀλλ᾽ ὡς ἐξὲ θγων νόµου" προσέκον--
αν γὰρ τῷ λίθῳ τοῦ προσχόµµατος'
39 Καϑὼς γέγραπται" ““ Ἰδοὺ,
τίὸ μι ἐν Σιὼν λίθον προσκόμματος,
χαὶ πέτραν σχανδώλου: καὶ πᾶς ὃ
πιστεύων ἐπ᾽ αὐτῷ, οὐ χαταισχυν-
θησεται.᾽"
Κεφ. (΄. 10.
1 Αι Δελφοὶ, ἣ μὲν εὐδοχία τῆς
ἐμῆς καρδίας, ΧΣ ἣ δέησις
ἣ πρὸς σὺν Θεὸν, ὑπὲρ τοῦ Ἰσραὴλ
ἐστιν εἰς σωτηρίαν.
; σοῖς ὅσ: ο.
2 Μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτ; ζή-
ἐπίγνωσιν"
9) ᾿Αγνοοῦντες γὰρς σὴν τοῦ Θεοῦ
φὴν ἰδίαν δικαιο-
σύνην δητοῦνσες στῆσαι, τῇ διχαιο-
σύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν.
4 Τέλος γὰρ νόµου Χριστὸς, εἰς
δικαιοσύνην ς παντ, σῷ πιστεύονσι.
5 Μωσῆς γὰρ γεάφει σὴν ὃδι-
χαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόµου. ““ ὅτι ὃ
ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος, ζήσεταε
Ἰσραὴλ “ἐὰν ἢ ὁ ἀριθμιὸς τῶν υἱῶν | ἐν αὐτοῖς ᾿
252
6 ἩἯ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη
οὕτω λέγει" “" Μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρ-
δία ἐαμν Τίς ἀναςήσεσαι εἰς τὴν
οὐρανόν ; ο Τοῦς᾽ ἐστι Χριστὸν χα-
σα ιγαγεῖν.
“Ἢ, τίς καταξήσεσαι εἷς τὴν
ἄθυσσον τὴ σοῦτ᾽ ἔστι Χριστὸν ἐκ
νεχρῶν ἀναγαγεῖν.
8 ᾿Αλλὰ τί λέγει; ““ ᾿Ἐγγύς
σε τὸ ῥῆμά ἐστιν ἐν τῷ στόματί σε,
καὶ ἐν τῇ καβδία σου". τοῦτ᾽ ἔστι
σὺ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν'
9 Ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ
τόματί σου Κύριο ᾿Ιησοῦν, καὶ
πισε εύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, ὅτι ὃ
Θεὺς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σω-
θήσῃ"
10 Καρδίᾳ γὰέ πιστεύεται εἰς
διχαιοσύνην, στύµατι δὲ ὁμολογεῖται
εἰς σωτηρίαν.
11 Λέγει γὰρ ἡ γραφή" ““ Πᾶς
ὁ πιστεύων ἐπ᾽ αὐτῷ, οὐ καταισχυν-
θησεται.᾽"
12 Οὐ γάρ ἐστι διαστολὴ Ἴου-
δαίου σε καὶ “Ἑλληνος" ὁ γὰρ αὐ-
σὺς Ἰκύριος πάντων, πλουτῶν εἰς
πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν.
{95 “Τὰς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέση-
σαι σὸ ὄνομα Κυρίου, σωθήσεται."
14 Πῶς οὖν ἐπικαλέσονται εἰς
ὃν οὐχ ἐπίστευσαν ; πῶς δὲ
σουσιν οὗ οὐκ ἤχουσαν - πῶς δὲ
ἀκούόουσι "χωρὶς κηρύσσοντος :
16 Πῶς δὲ χηρύξουσιν, ἐὰν μιὴ
ἀποσταλῶσι; καϑὼς γέγραπται"
“Ως ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελι-
ζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιῥο-
μένων τὰ ἆγαθα."
16 ᾿Αλλ᾽ οὐ πάντες ὑπήχουσαν
τῷ εὐαγγελίῳ. Ἡσαΐας γὰρ λέ-
γει" “Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀχοῃ
ἡμῶν ς
17 "Δρα ἣ πίστις ἐξ ἀκοῆξ᾽ ἡ
δὲ ἀχοὴ διὰ ῥήματος Θεοῦ.
18 ᾿Αλλὰ λέγω: Μὴ οὐκ ἤκου-
πισσεύ-
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 11
σαν ; “" Μενοῦνγε εἰς πᾶσαν «τὴν
γην ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καὶ
εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰχουμένης τὰ
ῥήματα αὐτῶν."
19 ᾿Αλλὰ λέγω: Μὴ οὐχ ἔγνω
Ἰσραήλ; πρῶτος Μωσῆς λέγει
κε ᾿Εγὼ παραδηλώσω ὑ ὑμᾶς ἐπ᾽ οὐκ
ἔθνει, ἐπὶ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ
ὑμᾶς."
20 Ἡσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ, καὶ
λέγει “ Εὐρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ δη-
τοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὰ
μὴ ἐπερωτῶσι."
ας Πρὸς δὲ σὺν Ἰσραὴλ. λέγει"
“Ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς
χεῖράς μου πρὺς λοὺὸν ἀπειθοῦντα
καὶ ἀντιλέγοντα."
Κεφ.ιά. 11.
1 ενος οὖν. Μὴ ἀπώσατο ὃ
Θεὸς τὸν λαὸν αὑτοῦ : Μή
γένοιτο" καὶ γὰρ ἐγὼ ᾿Ισραηλίτης
εἰμι, ἐκ σπέρματος ᾿Αξραὰμ,, φυλῆς
Βενϊαμιίν.
ῷ Οὐχ ἀπώσατο ὃ Θεὺς τὸν λαὸν
αὑτοῦ, ὃν προέγνω. Ἢ οὐκ οἴδατθ
ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει Ἡ γραφή ; ὡς
ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ ᾿᾽1σ-
ραὴλ, λέγων"
9 «6 Κύριε, τοὺς φροφήτας σου
ἀπέκτειναν, καὶ τὰ Ἀνσιαστήβιά σου
κατέσκαφαν' χἀγὼ ὑπελείφθην
μόνος, Χὶ δησοῦσι τὴν ψυχήν μου.”
4 ᾿Αλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὃ χρη-
µατισµός; ““ Ἱκατέλιπον ἐμαυσῷ
ἑπταχισχιλίους ἄνλρας, οἵτινες οὐχ
ἔχαμ,φαν γόνυ. τῇ Βάαλ."
4 Οὕτως οὖν καὶ ἐν σῷ νῦν χαι-
ϱῷ, λεῖμμια κατ᾽ ἐκλογὴν χάριτος
ΑΜΑ
) ἘΠ ΡΣ οὐκ ἔτι ἐξ ἔ ἔργὼν'"
σι γίνεται χάρις"
ὄργ ων, οὐκ ἔτι ἔστι χάρις"
πεὶ τὸ ἔργον οὐκ ἔτι ἐστὶν ἔ ἔργον.
; ὃ ἐπιδησεῖ ᾿Ισραὴλ,
τ (ἢ
".
ο
«
οὗ
ὖν :
σαν. 11.
φούτου οὐκ ἐπέτυχεν" ἡ δὲ ἐκλογὴ
ἐπέτυχεν, οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώϑησαν,
8 Καθὼς γέγραπΊαι Ἔδωκεν
αὐτοῖς ὃ Θεὺς πνεῦμα κατανύξεως,
ὑφθαλωυοὺς τοῦ μὴ βλέπειν, καὶ
ὦτα τοῦ μὴ ἀκούειν, ἕως τῆς σήμε-
(ον ημέρας.”
9 Καὶ Δαθὶδ λέγει" έν Τενηθήτω
ἡ τράπεζα αὐτῶν εἰς παγίδα, καὶ
εἰς ϑῆραν, καὶ εἰς σχάνδαλον, καὶ εἰς
ἀνταπόδομα, αὐτοῖς.
10. Σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμιὶ
αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν" καὶ σὸν νῶ-
σον αὐτῶν διαπαντὸς σύγκαμιφον.᾽
11 Λέγω οὖν: Μὴ ἔπταισαν,
ἵνα πέσωσι; Μὴ γένοιτο; ἀλλὰ
“Ὁ φι νὰν 3 η - Ἢ ΄
φῷ αὐτῶν παβαπτωιιατι ἡ σωτήρια |
φοῖς ἔθνεσιν, εἰς τὸ παραζηλῶσαι
αὐτούς"
19 ἘΠ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν
πλοῦτος κόσμου, καὶ τὸ ἥσσημα
αὐτῶν πλοῦτος ἐθνῶν, πόσω μᾶλλον
σὸ πλήρωμα αὐτῶν ;
19 "Ὑμῖν γὰρ λέγω τοῖς ἔθνε-
σι, ἐφ᾽ ὕσον μέν εἰμι ἐγὼ ἐθνῶν
ἀπόστολος, τὴν διαχονίαν µου δοξ-
άζω"
14 Ἐϊπως παραζηλώόω µου
τὴν σάρχα, καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὖ-
σῶν.
15 ἘΠ γὰρ ἣ ἀποδολὴ αὐτῶν,
καταλλαγὴ κόσμου" τίς ἣ πρόζ-
ληψις, εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν ;
16 Εἰ δὲ ἡ ἀπαρχὴ ἁγία, καὶ
τὸ φύραμα" καὶ εἰ ἢ ῥίζα ἁγία, καὶ
οἱ κλάδοι.
17 ἘΠ δέ τινες τῶν κλάδων ἐξε-
κλάσθησαν, σὺ δὲ ἀγριέλαιος ὧν
ἐνεχεντρίσθης ἐν αὐτοῖς, καὶ συγ-
κοινωνὸς τῆς ῥίζης καὶ τῆς πιύτητος
σῆς ἐλαίας ἐγένου,
18 Μὴ κατακαυχῶ τῶν χλά-
ὅων" εἰ δὲ κατακαυχᾶσαι, οὐ σὺ
τὴν ῥίζαν βαστάζεις, ἀλλ᾽ ἡ ῥίζα
σξ.
203
11ΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ.
2353
19 Ἔρείς οὖν" Ἐξεχλάσθηδαν
χλάδοι, ἵνα ἐγὼ ἐγχεντρισθῶ.
20 Καλῶς: τῇ ἀπιστίᾳ ἐξε-
χλάσθησαν, σὺ δὲ πίστει ἕστη-
κας μὴ ὑψηλοφρύνι, ἀλλὰ φο-
δοῦ”
21 ΕΠ γὰρ ὁ Θεὸς τῶν κατὰ
φύσιν κλάδων οὐκ ἐφείσατο, μήπως
οὐδέ σου φείσηται.
Φ9 Ἰδὲ οὖν χρηστότητα καὶ
ἀποτομίαν Θεοῦ: ἐπὶ μὲν τοὺς πε-
σύντας, ἀποτομήαν" ἐπὶ δέ σε, χρησ-
σότητα, ἐὰν ἐσιμείνῃς τῇ χρηστό-
τησι" ἐπεὶ καὶ σὺ ἐκκοπήση"
23 Καὶ ἐκεῖνοι δὲ, ἐὰν μιὴ ἐπι-
μείνωσι τῆ ἀπιστία, ἐγχεντρισθή-
σονται" δυνατὸς γάρ ἐστιν ὃ Θεὺς
πάλιν ἐγκεντρίσαι αὐτούς"
24 ΕΠ γὰρ σὺ ἐκ τῆς κατὰ φύ-
σιν ἐξεκόπης ἀγριελαίου, καὶ παρὰ
φύσιν ἐνεχεντρίσθης εἰς καλλιέλαιον
πόσῳ μᾶλλον οὗτοι οἱ κατὰ φύσιν,
ἐγκεντρισθήσονσαι τῇ ἰδία ἐλαίᾳ ;
2ὔ Οὐ γὰρ ϑέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν,
ἀδελφοὶ, τὸ μυστήριον τοῦτο, ἵνα
μὴ ἦτε παρ᾽ ἑαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι
πώρωσις ἀπὸ μέρους σῷ Ἰσραὴλ
γέγονεν, ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν
ἐθνῶν εἰσέλθη:
26 Καὶ οὕτω πᾶς Ἱδραὴλ. σω-
θήσεται, καθὼς γέγραπται" ““ἽΠξει
ἐκ Σιὼν ὁ ῥυόμιενος, καὶ ἀποστρέψει.
ἀσεεείας ἀπὸ Ἰακώξ-
21 Καὶ αὕτη αὐτοῖς ἣ παρ)
ἐμοῦ διαθήκη, ὅταν ἀφέλωμαι τὰς
ἁμαρτίας αὐτῶν.”
28 Κατὰ μὲν σὺ εὐαγγέλιον,
ἐχθροί δι’ ὑμᾶς" κατὰ δὲ τὴν ἐχλο-
γὴν, ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας.
29 ᾿Αμεταμέλητα γὰρ τὰ χα-
ρισματα ὶ ἢ κλῆσις τοῦ Θεοῦ.
30 “Ὥσπερ γὰρ καὶ ὑμεῖς ποσα
ἠπειθήσατε τῷ Θεῷ, νῦν δὲ ἠλεί-
θη78 τὴ τούτων ἀπειθεία"
81 Οὕτω καὶ οὗτοι νῦν ἠπείθη-
334
σαν «ῷ ὑμιεϊέρῳ ἐλέει, ἵνα καὶ αὖ-
«οὶ ἐλξυθῶσι.
359 Συνέχλεισε γὰρ ὗ Θεὸς τοὺς
πάνϊας εἰς ἀπείθειαν, ἵνα τοὺς πάν-
σας ἐλεήση.
98 ὯὮ βάθος πλούτου καὶ σο-
φίας χαὶ γνώσεως Θεοῦ: ὡς ἀνεξε-
ρεύνηϊα τὰ κρίμαϊα αὐτοῦ, καὶ
ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ.
94 «:«Τίς γὸρ ἔγνω νξν Κυρίου ; 5
ἢ τίς σύμιξουλος αὐτοῦ ἐγ αν 3
8ὅ Ἢ είς προέ ἔδωχεν αὐτῷ, χαὶ
ἀν]αποδοθήσεσαι αὐτῷ ;᾽
96 Ὅει ἐξ αὐτοῦ, καὶ δι αὐ-
τοῦ. καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάν]α" αὐτῷ
ή δέξαι εἰς τοὺς αἰῶνας: ᾽Αμήν.
Κεφ. ιδ΄. 19.
] Ϊ Ϊ Αρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελ-
φοὶ, διὰ τῶν οἰκ]ιρμῶν τοῦ
Θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σὠμιαῖα ὑμῶν
Ἀυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον
γῷ Θεῷ, τὴν λογικὴν λα]ρείαν
ὑμῶν"
9 Ἱκαὶ μὴ δυσχημαήίζεσθε τῷ
κἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεϊαμορφοῦσθε
τῇ ἀνακαινώσει φτοῦ νοὺς ὑμῶν. εἰς
τὸ δοκιμάφειν ὑ ὑμᾶς τί σὸ ϑέλημα
τοῦ Θεοῦ τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον
καὶ τέλειον.
, 9 Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος
τῆς δοθε ίσης μοι, πανὶ σῷ ὄντι ἐν
ὑμῖν, μιὴ ὑπερφρονεῖν, παρ᾽ ὃ δεῖ
φρονεῖν" ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σω-
ρρονεῖν, ἑχάσσῳ ὡς ὃ Θεὺς ἐμέρισε
μέτρον πίστεως.
4 Ἰαθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώμα]ι
μέλη πολλὰ ἔχομεν, τὰ δὲ µέλη
πάνΊα οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν"
6 Οὕτως οἱ πολλοὶ ἕν σῶμά,
ἐσμεν ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθεῖς, ἀλ-
λήλων µέλη"
ὃ "Ἐχονῖες δὲ χαρίσμαῖα κατὰ
τὴν χάριν ἣν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα,
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
σαρ. 19
εἴσε προφη]είαν, χατὰ τὴν ἀναλο
γίαν σης πίστεως"
τ Εἶσε διακονίαν, ἐν τῇ διαχο
νίᾳ" εἴσε ὃ Δι δάσλων, ἐν σῇ διδασ
καλία"
8 Εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ πα-
ραχλήσει" ὁ μεταδιδοὺς, ἐν ἁπλό-
σητι' ὃ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ" 6
ἐλεῶν, ἐν Ἱλαρότηςι.
9 Ἡ ἀγάπη, ἀνυπόχριτος" Α
ποστυγοῦντες σὺ πονηρὸν, κολλώ
μένοι τῷ ἀγαθῷ.
10 Τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλή
λους φιλόστοργοι" Τῇ σιμὴ ἀλλή
λους προηγούμενοι"
11 Τῇ σπουδῇ μιὴ ὀχνηροί: Τῷ
«νεύματι ζέοντες" Τῷ καιρῷ δον
λεύοντες"
19 Τῇ ἐλπίδι χαίροντες. Ἡ
σλίψει ὑπομένοντες" Τῇ προσευχ
προσκαρεερουντεξι
19 Ταϊς χρείαις τῶν ἁγίων χο
νωνοῦντες" Τὴν φιλοξενίαν διά
χονσες.
14 Εὐλογεῖσε τοὺς διώκοντα
ὑμᾶς" εὐλογεῖτε, καὶ μὴ κατα
ρᾶσθε. :
15 Χαίρειν μετὰ χαιρόντων, κα
κλαίειν μετὰ χλαιύντων"
16 Τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρο
νοῦντες" Μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες, :
ἀλλὰ σοῖς ταπεινοῖς συναπαγόµε.
νοι. ““ Μὴ γίνεσθε φρόνιμοι παρ'
ἑαυτοῖς.
17 Μηδενὶ κακὺν ἀντὶ κακοῦ
ἀποδιδύντες" ΤΙρονοέμιενοι καλὰ ἑνώ-
πιον πάντων ἀνθρώπων.
18 Εἰ δυνατὸν, τὸ ἐξ ὑμῶν, μετὰ
πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες.
18. Μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ᾱ-
γαπητοί: ἀλλὰ ντ) τόκον τῇ ὁρ-
γῇ" γέ) ραπται γάρ: ““ Ἐμοὶ ἐχδι-
χησὶς" ἐγὼ Στ λέγει
Κύριος" Ἂ
20 ᾿Ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρὸς σου,
σαν. 14.
ψόμιζε αὐτόν: ἐὰν διψᾷ, πότιζε
αὐτόν" τοῦτο γὰρ ποιῶν, ἄνθρακας
πυρὺς σωρεύσεις ἐπὶ σὴν χεφαλὴν
αὐτοῦ.
ΦΙ Μὴ νιχῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ" ἀλλὰ
είχα ἓν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.
Κεφ. ιγ΄. 19
Ι ΓΕ ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπε-
φεχούσαις ὑποτασσέσθω.
Οὐ γάρ ἐστιν ἐξουσία εἰ μὴ ἀπὸ
Θεοῦ: αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ σοῦ
Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν"
9 Ὥστε ὃ ἀντιτασσόμιενος τῇ
ἐξουσίαι, τῇ σοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀν-
βέστηκεν' οἱ δὲ ἀνθεστηκύσες, ἔαυ-
τοῖς κρίμνα λήψονται.
5 οἱ γὰρ ἄρχοντες οὐκ εἰσὶ φό-
δος τῶν ἀγαθῶν ἔργων, ἀλλὰ σῶν
χαχῶν" ϑέλεις δὲ μιὴ φοβεῖσθαι τὴν
ξουσίαν ; : σὺ ἀγαθὸν ποίει, καὶ
ἕξις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς"
4 Θεξ γὰρ διάκονός ἐςί σοι εἰς τὸ
ἀγαθόν: ἐὰν δὲ τὸ καχὸν ποιῇς, φο-
ξοῦ: ὁ γὰρ εἰκῆ τὴν µαχαιραν φορεῖ"
Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστιν, ἔκδικος εἰς
ὀργὴν τῷ τὸ χαχὸν πράσσονει.
5 Διὸ ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι, οὐ
μόνον διὰ τὴν ὀργὴν, ἀλλὰ καὶ διὰ
τὴν συνείδησιν.
6 Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τε-
λεῖτε" λει 'τουργοὶ γὰρ Θεοῦ εἰσιν,
εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦνσες.
7 ᾽Απόδοτε οὖν πᾶσι τὰς ὀφει-
λάς" τῷ τὸν φόρον, σὺν φόρον" τῷ
τὸ τέλος, τὸ τέλος" τῷ τὸν φόξον,
σὸν φέβον' τῷ τὴν τιμὴν, σὴν τι-
μήν.
8 Μηδενὶ μιηδὲν ὀφείλετε, εἰ
μὴ τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους" ὁ γὰρ
ἀγαπῶν τὸν ἕτερον, νόμον πεπλή-
φωκε. β ; : : :
9 Το γαρ οὐ µοιχεύσεις' οὐ
φονεύσεις" οὐ κλέψεις" οὐ ψευδο-
σσ
µαρσυρήσεις' οὐκ ἐπιθυμήσεις" καὶ
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ
255
εἴ σις ἐτέ έρα ἐντολὴ, ἐν τούτῳ τῷ
λόγῳ ἀναχεφαλαιοῦται, ἐν τῷ"
᾿Αγαπήσεις σὸν πλησίον σου ὡς
ἑαυτόν.
1018 ἀγάπη τῷ πλησίον κα-
χὸν οὐκ ἐργάζεται" πλήρωμα οὖν
νόµου ἣ ἀγάπη.
11 Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν και-
θὸν, ὅτι ει, ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου
ἐγερθῆναι: νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν
ἣ σωτηρία, ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν.
19 Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡ ἡμέ-
βα᾿ ἤγγικεν: ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα
τοῦ σχότους, καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ
ὅπλα τοῦ φωτές.
19 Ὡς ἐν ἡμέρᾳ, εὐσχημόνως
περιπατήσωµεν, μὴ κώµυις καὶ
μέθαις, μιὴ χοίταις καὶ ἀσελγείαις,
μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ"
14 ᾿Αλλ᾽ ἐνδύσασθε σὸν Κύριον
Ἰησοῦν Χειστὸν, καὶ τῆς σαρκὺς
πρόνοιαν μιὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμιίας.
Κεφ. ιδ’. 14.
1 9: δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίζ-
ζει, προσλαμξβάνεσθε, μὴ
εἰς διαχρίσεις διαλογισμῶν.
2 Ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάν-
σα, ὃ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
8. Ὁ ἐσθίων, τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ
ἐξουθενείτω" ο) ὁ μὴ ἐσθίων, τὸν
ἐσθίοντα μιὴ κρινέτω" ὁ Θεὸς γὰρ
αὐτὸν προσελάβετο.
4 Σὺ τίς εἰ ὃ χρίνων ἀλλότειον
οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ κυρίῳ σσήκ»ι ἢ
πίστει" σταθήσεται ἔ δυνατὸς
γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.
δ. Ὃς μὲν χρίνει ἡμέ ἐραν, παρ
ἡμέ ἔραν, ὃς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν"
ἕχαστος ἐν τῷ ἰδίῳ νοὶ πληρωφο-
ρείσθω.
6. Ὃ φρονῶν τὴν ἡμέραν, Κυρίῳ
Φρονεῖ: 9 ὁ μιὴ φρονῶν τὴν ἡμιέραν,
Κυρίῳ οὐ φρονεῖ" ὃ ἐσθίων, Κυρίῳ
ἐσθίει" εὐχαριστεῖ γὰρ τῷ Θεῶ"
9236
Ὁ ὁ μὴ ἐσθίων, Κυρίῳ οὐχ ἐσθίει,
καὶ εὐχαριστεῖ τῷ Θεῷ.
Ἵ Οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ξαυτῷ ζῆ,
καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνήσχει.
8 Ἐάν τε γὰρ ζῶμεν, τῷ Κυ-
δρ ζὤμεν" ἐάν σε ἀποθνήσχωμεν,
τῷ Κυρίῳ ἀποθνησχομεν' ἐάν τε
ἂν ζῶμεν, ἐάν σε ἀποθνήσχωμιεν,
τοῦ Κυρίου ἐσμέν"
9 Εἰς σοῦσο γὰρ Χριστὸς χαὶ
ἀπέθανε χαὶ ἀνέστη καὶ ἀνέζησεν,
ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων χυριεύσῃ.
10 Σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελφόν
σε; ἢ "Ὁ σὺ τί ἐξεθενεῖς σὺν ἀδελφόν
σου: πάντες γὰρ παραστησόμιεθα
τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ.
11 Γέγξαπται γάρ' ἑς Ζῶῷ ἐγὼ
λέγει Κύριος, ὅσι ἐμοὶ κάμψει πᾶν
γόνυ, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομιολο-
γήσεται σῷ Θεῷ.”'
19 "Δία οὖν ἕκαστος ἡμῶν φτερὶ
ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ Θεῷ.
19 ΝΕ ἔμ οὖν ἀλλήλους κρί-
νωμιεν: ἀλλὰ τοῦτο χρίνατε μᾶλ-
λον, σὺ, μὴ τιθέναι πρόσχομµα τῷ
ἀδε ελφῷ, ἢ σκάνδαλον.
14 Οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν
Κυρίῳ Ἰησοῦ, ὅτι οὐδὲν χοινὸν δι᾽
ἑαυτοῦ" εἰ μιὴ τῷ λογιζομένῳ τὶ κοι-
νὸν εἶναι, ἐκθίνῳ χοινόν"
15 Εἰ δὲ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός
σου λυπεῖται, οὐκ ἔτι κατὰ ἀγάπην
περιπατεῖς" Μὴ τῷ βεώματί σου
ἐκεῖνον ἀπόλλυε, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς
ὐῤοθβν
θ Μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν
σὺ ἀραύδν
17 Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία
σοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ
δικαιοσύνη, καὶ εἰρήνη, καὶ χαρὰ ἐν
πνεύµασι ἁγίῳ"
18 Ὃ γὰρ ἐν τούτοις δουλεύων
φῇ Χριστῷ, εὐάρεστος τῷ Θεῷ, καὶ
δόχιµος σοῖς ἀνθρώποις.
19 Αρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης
ΕΠΙΣΤΌΛΗ
αρ. 18.
διώκωμιεν, καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς
εἰς ἀλλήλους.
90 Μὴ ἕνεχεν βρώματος κατα
λυε τὸ ἔργον σοῦ Θεοῦ: πάντα μὲν
καθαρά" ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ
σῷ διὰ προσχόµµασος ἐσθίονσι
21 Καλὸν τὸ μὴ αν. έα.
μηδὲ πιεῖν οἶνον, μηδὲ ἐν ᾧ ελ-
φός σου προσχύπτει ἢ σκανδαλίζε.
σαι ἢ ἀσθενεῖ.
99 Σὺ πίόσιν ἔχεις ; χατὰ σαυ-
τὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Μακά-
Ριος ὁ μὴ χρίνων ἑαυσὸν ἐν ᾧ δοχι-
μάϑει.
985. Ὁ δὲ διαχρινόμενος, ἐὰν
φάγῃ, χατακέχριται, ὅτι οὐκ ἐχ πίσ-
σεως" πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ «πίστεως.
ἁμαρτία ἐστίν.
Κεφ. τέ. 18.
1 Φείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ
τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυ-
νάτων ξαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς
ἀρέσκειν"
9 “Ἕκαστος γὰρ ἡμῶν σῷ πλη-
σίον ἀρεσχέτω εἰς τὸ αγαθὸν πρὸς
οἰκοδομήν"
Ὁ Καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ νι.
ἤρεσεν, ἀλλὰ, καθὼς γέγραπε.::
“ΟἹ ὀνειδισμιοὶ τῶν ὀνειδιϑόντων σε,
ἐπέπεσον ἐπ᾽ ἐμέ."
4 Ὅσα γὰρ πρυεγράφη, εἰς τὴν
ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγ ράφη"
ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς πα
ραχλήσεως τῶν γραφῶν, τὴν ἐλπί
δα ἐ Ὀκυμας
δ Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς κα
τῆς ο ναράμεσσας δώη ὑμῖν τὸ αὖσι
φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις, κατὰ Χρισσον
Ἰησοῦν"
ϐ "Ίνα ὁμιοϑυμιαδὸν ἐν ἑνὶ στόµα-
σι δοξάϑητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα
φτοῦ ἸΚυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
Ἴ Διὸ προόλαµβανεαβε ἀλλή
σαρ. 18.
λους καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσε-
λάδεσο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.
8 Λέγω δὲ Ἰησοῦν Χριστὸν διά-
κηνον γεγενῆσθαι περιτομῆς ὑπὲρ
ἀληθείας Θεοῦ, εἰς τὸ βεξαιῶσαι
τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων"
9 Τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξά-
σαι σὺν Θεὸν, καθὼς γέγραπται"
“ὁ Διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν
ἔθνεσι, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ.”
10 Καὶ πάλιν λέγει" κε Εὐφράν-
θητε ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.)
11 Καὶ πάλιν: ““ Αἰνεῖτφε τὸν
Κύριον πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐπαινέ-
σατε αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.
19 Καὶ πάλιν 'Ἡσαΐας λέγει"
««Ἔσται ἣ δίξα σοῦ Ἰεσσαὶ, καὶ ὃ
ἀνιότάμενος ἄρχειν ἐθνῶν, ἐπ᾿ αὐτῷ
ἔθνη ἐλπιοῦσιν."
13 Ὃ δὲ Θεὺς τῆς ἐλπίδος πλη-
ρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς χαὶ εἰρή-
γης ἐν τῷ πιστεύε ιν. εἰς τὸ περισ-
σεύειν ὑμιᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι, ἐν δυνά-
µει πνεύματος ἁγίου.
14 Πέπεισμιαι δὲ, ἀδελφοί μου,
καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν, ὅτι καὶ
αὐτοὶ μεστοί ἐστε ἀγαθωσύνης, πε-
πληρωμένοι πάσης γνώσεως, δυνά.-
μένοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν.
1ὅ Τολμηρύτερον δὲ ἔγραψα
ὑμῖν, ἀδελφοὶ, ἀπὸ μέρους, ὡς ἐπα-
ναιιμμνήσχων ὑμᾶς διὰ τὴν χάριν
φὴν δοθεῖσάν μιοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ,
16 Εἰς τὸ εἶναί µε λειτουργὸν
Ἰησοῦ Χριστοῦ εἷς τὰ ἔθνη, ἱερουρ-
γοῦντα σὸ εὐαγγέλιον φοῦ Θεοῦ,
ἵνα γένηται ἣ προσφορὰ φῶν ἐθνῶν
εὐπρόσδεκ]ος, ἡγιασμιένη ἐν πνεύμιαῖι
ἁγίῳ.
17 Ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χρισ-
τῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς Θεόν"
18 Οὐ γὰρ τολμήσω λαλεῖν σι
ὧν οὐ χατειργάσατο Χριστὸς δι’
ἐμοῦ, εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν, λόγῳ καὶ
ἔργῳ,
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ.
|
29]
19 Ἐν δυνάμει σημείων καὶ σε-
ράτων, ἐν δυνάμει πνεύµατυς Θεοῦ:
ὥστε µε ἀπὸ “Ἱερουσαλὴμ, καὶ κύκλω
µέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέ:
ναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ:
290 Οὕτω δὲ φιλοσιμούμενον εὖ
αγγελίζεσθαι, οὐχ ὅπου ὠνομάσθν
Χριστὸς, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἀλλότριον δ ξ-
μέλιον οἰκοδομῶ"
91 ᾿Αλλὰ, καθὼς γέγραπται
τς Οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ,
ὄψονται.» καὶ οἳ οὐκ ἀκηχύασι, συ-
νήσουσι.᾽᾽
99 Διὺ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολ-
λὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς.
28 Νυνὶ δὲ μηκέτι τύπον ἔχων
ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν
δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ
πολλῶν ἐτῶν"
Φ4 Ὡς ἐὰν πορεύωμαι εἰς τὴν
Σπανίαν. ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς"
ἐλπίζω γὰρ διαπορε νόμενος διεὰ-
σασθαι ὑμᾶς, καὶ ὑφ᾽ ὑμῶν προπεμ.-
φθῆναι ἐχεῖ: ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ
μέρους ἐμπλησθῶ.
98 Κιν δὲ πορεύομαι εἰς Ἵερου-
σαλὴμ,, διακονῶν τοῖς ἁγίοις
20 Εὐδόχησαν γὰρ Μακεδονία
ὶ ᾿Αχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασ
θαι εἰς σοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων
σῶν ἐν “Ἱερουσαλήμ»
97 Εὐδόκησαν γὰρ, καὶ ὀφειλέ-
σαι αὐτῶν εἰσιν" εἰ γὰρ τοῖς πνευ
ματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν σὰ
ἔθνη, ὀφείλουσι καὶ ἐν τοῖς όαρχι-
χοῖς Χαισουβγῆσαι αὐτοῖς.
28 Τοῦτο οὖν ἐπισελέσας, χαὶ
σφραγισάµενος αὐτοῖς σὺν χαρπὸν
σοῦτον, ἀπελεύσομαι ὃν ὑμῶν εἰς
τὴν Σπανίαν.
49 Οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς
ὑμᾶς, ἐν πληρώματι εὐλογίας τοῦ
εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ ἐλεύσομαι.
80 Παροκαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελ..-
φοὶ, διὰ τοῦ Ἱυρίω ἡμῶν Ἰησοῦ
9958
Χριστοῦ, χαὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ |
πνεύματος, δυναγωνίσασθαί μοι ἐν
σαῖς προσευχαῖς ὑσ περ ἐμοῦ πρὸς τὸν
Θεόν"
9/ Ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπει-
Βούνσων ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ, χαὶ ἵνα ἡ
διαχονία «µου ἧ εἰς Ἱερουσαλὴμ, εὖ-
πβόσδεκτος γένηται τοῖς ἁγίοις"
992 Ἵνα ἐν χαρᾶ ἔλθω πρὸς
ὑμᾶς διὰ ϑελήμαῖος Θεοῦ, καὶ συ-
ναναπαύσωμιαι ὑμῖν.
96 ὋὉ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ
πάντων ὑμῶν. ᾽Αμήν.
Κεφ. ις. 16.
1 Ύνίσσημι δὲ ὑμῖν Φοίθην
τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν
διάκονον τῆς ἐχχλησίας τῆς ἐν Κεγ-
χρεαῖς"
Φ Ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν
Κυρίῳ ἀξίως. τὼν ἁγίων, καὶ πα-
ῥαστητε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρήξη
πράγματι" καὶ γὰρ αὕτη προστά-
σις πολλῶν ἐγενήθη, καὶ αὐτοῦ
ἐμοῦ.
᾿Ασπάσασϑε Πρίσκιλλαν καὶ
᾿᾽Ακύλαν τοὺς συνεργούς µου ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ:
4 Οἵἴτσινες ὑπὲρ στς ψυχῆς μου
σὺν ἑαυσῶν τράχηλον ὑπέθηκαν"
οἷς οὐχ ἐγὼ μόνος εὐχαριστ τῶ, ἀλλὰ
χαὶ πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι τῶν ἐθνῶν:
5 Καὶ τὴν κατ᾽ οἶκον αὐτῶν
ἐχχλησίαν. ᾿Ασπάσασθε Ἐπαίνε-
τον σὸν ἀγαπητόν μου, ὃς ἐστιν
ἀπαρχὴ τῆς ᾿Αχαΐας εἰς Χριστόν.
ϐ ᾿Ασπάσασθε Μαριὰμ, ἥ ἥτις
πολλὰ ἐκοπίασεν εἰς ἡμᾶς.
Ἵ ᾿Ασπάσασθε "Ανδρονικον καὶ
Ἰουνίαν σοὺς συγγενεῖς µου, καὶ
συναιχμαλώσους µου" οἵτινές εἰσιν
ἐπίσημον ἐν τοῖς ἀποστόλοις, οἱ καὶ
πρὸ ἐμοῦ γεγόνασιν ἐν Χριστῷ
8 ᾿Ασπάσασθε ᾿Αμπλίαν σὺν
ἐγαπητόν μου ἐν Κυρίῳ
μμ
οαρ 16.
9 ᾿Ασπάσασθε Οὐρβανὸ- σὺν
συνεργ ὃν ἡμῶν ἐν Χριστῷ, χοι Σσά-
χυν τὸν ἀγαπητόν µου.
10 ᾿Ασπάσασὺε ᾿Απελλόν σὺν
δόκιμον ἐν Χριστῷ. ᾿Ασπόά ασθε
σοὺς ἐχ τῶν ᾿Δειστοξούλου.
11 ᾿Ασπάσασθε “Ηροδίωνκ σὺν
συγγενή µου. ᾿Ασπάσασθε τοὺς
ἐκ σῶν Ναρχίσσου, τοὺς ὄνεας ἐν
Κυρίω.
19 ᾿Ασπάσασθε Τρύφαιναν χα
Τρυφῶσαν σας χοπιῶσας ἐν Βυριω
᾿Ασπάσασθε Περσίδα τὴν ἀγατη:
φὴν, ἥτις πολλὰ ἐχοπίασεν ἐν
Κυρίω.
19 ᾿Ασπάσασθε “Ῥοῦφον σὺν
ἐκλεκτὺν ἐν Κυρίῳ, καὶ τὴν μητέρα
αὐτοῦ καὶ ἐμοῦ.
14 ᾿Ασπάσασθε ᾿Ασύγχριτον,
Φλέγοντα, Ἑρμᾶν, Πατ[όξαν,
Ἑρμην, καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς ἀδελ-
φούς.
16 ᾿Ασπάσασθε Φιλόλογον καὶ
Ἰουλίαν, Νηρέα καὶ τὴν ἀδελφὴν
αὐτοῦ, κοὶ ᾿Ολυμπᾶν, καὶ τοὺς σὺν
αὐτοῖς πάντας ἁγίους.
16 ᾿Ασπάσασθε ἀλλήλους ἐν
φιλήματι ἁγίῳ. ᾿Ασπάζονται ὑμᾶς
αἱ ἐχκλησίαι τοῦ Χριστοῦ.
17 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἆδελ-
φοὶ, σχοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας
καὶ τὰ σχάνδαλα, παρὰ τὴν διδα-
χὴν ἣν ὑμεῖς ἐμιάϑετε, ποιοῦντας"
χαὶ ἐκχλίνατε ἀπ᾽ αὐτῶν"
18 ΟἹ γὰρ τοιοῦτοι τῷ Κυρίῳ
ἡμιῶν Ἰησοῦ Χριστῷ οὐ δουλε εύουσιν,
ἀλλὰ «τῇ ἑαυτῶν κοιλία" καὶ ο
τῆς χβηστολογίας καὶ εὐλογίας
ἐζαπατῶσι τὰς καρδίας τῶν ἀκά-
χων.
ν ᾳπ γὰρ ὑμῶν ὑπακοὴ εἰς
πάντας ἀφίκετο. ,“Χαίρω οὖν τὰ
ἐφ᾽ ὑμῖν: ϑέλω δὲ ὑ ὑμᾶς σοφοὺς μὲν
εἶναι εἰς τὸ ἀγαθὸν, ἀκεραίους δὲ εἰς
νὸ χαχόν
ζαρ 1
φῇ Ὁ δὲ Θεὺς τῆς εἰρήνης συν- |
τείψει σὸν σατανᾶν ὑπὸ τοὺς πόδας
ὑμῶν ἐν τάχει. Ἡ χάρις τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μιεθ᾽
ὑμῶν.
91 ᾿Ασπάζονται ὑμᾶς Τιμόθεος
ὗ συνεργός μου, καὶ Λούχιος καὶ
Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος, οἵ συγγε-
νεῖς µου.
99 ᾽Ασπάζομαι ὑμᾶς ἐγὼ Τέρ-
τιος ὁ γράψας τὴν ἐπιστολὴν; ἐν
Κυρίῳ.
25 ᾿Ασπάζεται ὑμᾶς Τάϊος ὁ
ξένος μου καὶ τῆς ἐχχλησίας ὅλης.
᾿Ασπάξεται ὑμᾶς "Ἑραστος ὁ οἶκο-
νόμος τῆς πόλεως, καὶ ἹΚούαρτος ὁ
ἀδελφός.
94 Ἢ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν.
᾽Αμήν.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.
259
9ὔ Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑμᾶς στ.
ρίξαι κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν µου και
σὸ κήρυγμα ᾿Γησοῦ Χριστοῦ, κατὰ
ἀποκάλυψιν μυστηρίου χρόνοις
αἰωνίοις σεσιγηµέ ενου"
96 Φανερωθέντος δὲ νῦν διά σε
γραφῶν προφητικῶν, κατ᾽ ἐπιταγὴν
σοῦ αἰωνίου Θεοῦ. εἰς ὑπακοὴν πίσ-
σεως, εἰς πάντα τὰ ἔθνη γνωβιπθέν-
σος"
2π Μόν, ῳ σοφῷ Θεῷ, διὰ Ἰησοῦ
Χριστοῦ, « ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
᾿Αμὴν.
Πρὸς “Ρωμαίους Ἐγξάφη ἀπὸ
Κορίνθου διὰ Φοίδης τῆς δια-
χόνου τῆς ἐν Κεγχρεαῖς ἐκ-
χλησίας.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ἈΠΟΣΤΌΛΟΥ
'Ἡ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΔΗ ΠΡΩΤΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
1 ΑΎΥΛΟΣ, χλητὺς ἀπόστο-
λος Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ
Βελήματος Θεοῦ, καὶ Σωσθένης ὃ
ἀδελφὸς,
ῷ Τῇ ἐχχλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ
οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ, ἡγιασμιένοις ἐν
Χριστῷ | Ἰησοῦ, κληστοῖς ἁγίοις, σὺν
πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις σὸ ὄνομα
σοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
ἐν παντὶ τύπῳ αὐτῶν τε καὶ ἡμῶν"
8 Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ Ἰζυρίου ἸΤη-
σοῦ Χριστοῦ.
ΕΙ Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου πάν-
φοσε περὶ ὑμῶν, ἐπὶ τῇ γάοιτι «οῦ
Θεοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ"
5 Ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουσίσθησε ἐν
αὐτῷ, ἐν παντὶ λόγῳ καὶ πάσῃ
ὦσει.
θ. Καθὼς τὸ μαρτύριον τῷ Χρισ-
σοῦ ἐξεξαιώθη ἐν ὑμῖν"
7 Ὥστε ὑμᾶς μὴ ὑστ τερεῖσθαι ἐν
μηδενὶ χαρίσματι, ἀπεχδεχομένους
τὴν ἀποχάλυψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ:
8 Ὃς καὶ βεξαιώσει ὑμᾶς ἕως
φέλους ἀνεγκλ' ήτους ἐν τῇ ἡμέρα
φοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Γησοῦ Χριστοῦ.
9 Πιστὸς ὁ Θεὸς, δι οὗ ἐχλή-
θητε εἰς κοινωνίαν τοῦ ὑιοῦ αὐσοῦ
Ἰρσοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν
540
10 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἆδελ-
φοὶ, διὰ σοῦ ὀνόμασος τοῦ Ἱκυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα δὲ αὐτὸ
λέγητε πάντες, καὶ μὴ ἢ ἐν ὑμῖν
σχίσματα, ἦτε δὲ κατ πρτισμιένοι ἐν
τῷ αὐτῷ. νοῖ, καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ.
11 Εδηλώδη γάρ μοι περὶ
ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης,
ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι"
12 Λέγω δὲ ποῦτο, ὅτι ἕκαστος
ὑμῶν λέγει" ἐγὼ μέν εἶμι Παύλου,
ἐγὼ δὲ ᾿Απολλῶ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ,
ὲ γὼ δὲ Χριστοῦ.
18. Μεμέρισται ὁ Χριστός ; μὴ
Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν, ἢ
εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐξαπείσθητε :
14 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐ-
δένα ὑμῶν ἐξάπτισα, εἰ μὴ Ερίσπον
λαὶ ΓάΤον"
16 Ἵνα µή τις εἴπη ὅτι εἰς τὸ
ἐμὸν ὄνομα ἐξάπτισα.
16 Ἐξάπτιόα δὲ καὶ τὸν Στε-
φανᾶ οἶκον" λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα
ἄλλον ἐξάπτισα"
17 Οὐ γὰρ ἀπέστειλέ µε Ἆρισ-
σὺς βαπτίζειν, ἀλλ᾽ εὐαγγελίζεσ-
θαι, οὐχ ἐν σοφία λόγου, ἵνα μὴ
κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.
18 Ὁ λόγος γὰρ ὃ τοῦ σταυροῦ
σοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστὶ,
τοῖς δὲ σωζομένοις ἡμῖν δύναμις
Θεοῦ ἐστι.
19 Γέγραπται γάρ: “Ὁ Απλό
φὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν
σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω.
20 Ποῦ σοφύς; ποῦ γραμμα-
φεύς ; ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος
τόσα .᾽ ᾿ Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ ὁ Θεὸ
ορίων τοῦ χόσµου τούτου ;
21 Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ
φοῦ Θεοῦ οὐχ ἔγνω ὁ κύσμος διὰ τῆς
σοφίας τὸν Θεὸν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς
διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος
σῶσαι τοὺς πιστεύοντας.
φῳ ᾿Ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι ση- |
τὴν
ΕΠΙΣΤΟΔΗ
αρ. 2
μεῖον αἰτοῦσι, καὶ Ἕλληνες σοφίαν
δητοῦσιν"
95 Ἡμεῖς δὲ χηρύσσομεν Χρισ-
τὸν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν
σχάνδαλον, ἡ Ἕλλησι δὲ μωρίαν"
φΦ4 Αὐώρς δὲ φοῖς κλησοῖς Ίου-
δαίοις σε καὶ Ελλησι Χριστὸν Θεοῦ
δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν.
25 Ὅτι σὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ, σο-
φώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐσσί, χαὶ
σὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ, ἰσχυρότερον
τῶν ἀνθρώπων ἐστί.
26 Βλέπετε γὰρ σὴν χλῆσιν
ὑμῶν, ἀδελφοὶ, ὅσι οὐ πολλοὶ σο-
φοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοὶ,
οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς"
21 ᾿Αλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου
ἐξελέξατο ὁ Θεὺς, ἵνα τοὺς σοφοὺς
καταισχύνη" καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ
κόσμου ἐξελέξατο ὃ Θεὺς, ἵνα κα-
σαισχύνῃ τὰ ἰσχυρά"
28 Καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου,
καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ
Θεὺς, καὶ τὰ μιὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα
καταργήση"
99 Ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα
σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
890 Ἔξ αὐτοῦ δὲ ὑμεῖς ἐστε ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐγεννήθη ἡμῖν
σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη σε καὶ
ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύσρωσις"
91 Ἵνα, καθὼς γέγραπται" ““Ὃ
χαυχώμενος, ἐν Κυρίῳ καυχάσθω."
Κεφ. 6’. 2.
1 Κι 9 ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς, ἆδελ-
φοὶ, ἦλθον οὐ καθ᾽ ὑπερο-
χὴν λόγου ἣ ἣ σοφίας. καταγγέλλων
ὑμῖν τὸ μαρτύριον τοῦ Θεοῦ"
9 Οὐ γὰρ ἔκρινα φτοῦ εἰδέναι σὶ
ἐν ὑ ὑμῖν, εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστὸν, χαι
σοῦτον ἐσταυρωμένον.
9 Καὶ ἐγὼ ἐν ἀσθενεία, καὶ ἐν
φόθῳ καὶ ἐν τρόμῳ πολλῷ ἐγενό-
µην πρὸς ὑμᾶς"
ζαρ 8.
4 Καὶ ὁ λόγος µου καὶ τὸ χή-
ρυγµά μιοῦ οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπί-
νης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾽ ἐν ἆπο-
δείξει πνεύματος καὶ δυνάμεως"
5 Ἵνα ἣ πίστις ὑμῶν μὴ ἡ ἐν
σοφία ἀνθρώπων, ἀλλ᾽ ἐν δυνάμει
Θεοῦ.
Θ Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς
τελείοις" σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος
τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶ-
νος τούτου τῶν καταργουµένων"
1 ᾿Αλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ
ἐν μυστηρίῳ, τὴν ἀποχεχρυμμένην,
ἣν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων
εἰς δόξαν ἡμῶν,
8 ἫΝν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ
αἰῶνος τούτου ἔγνωκχεν' εἰ γὰρ ἔγ-
νωσαν, οὐχ ἂν τὸν ἹΚύριον τῆς δόξης
ἐσταύρωσαν.
9 ᾿Αλλὰ καθὼς γέγραπται"
“ΝΑ ὀφθαλμὸς οὐχ εἶδε, καὶ οὖς οὐκ
ἤχουσε, χαὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου
οὐκ ἀνέξη, ἃ ἡτοίμασεν ὃ Θεὺς τοῖς
ἀγαπῶσιν αὐτόν.
10 Ἡμῖν δὲ ὁ Θεὺς ἀπεχάλυψε
διὰ τοῦ πνεύματος αὐτοῦ: τὸ γὰ
πνεῦμα πάντα ἑρ,υνᾷ, καὶ τὰ βάθη
φοῦ Θεοῦ.
11 Τίς γὰρ οἶδεν ἀνθρώπων τὰ
τοῦ ἀνθρώπου, εἰ μὴ τὸ πνεῦμα τοῦ
ἀνθρώπου, τὸ ἐν αὐτῷ; οὕτω καὶ
τὰ τοῦ Θεοῦ οὐδεὶς οἶδεν, εἰ μιὴ τὸ
πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.
19 Ἡμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμια «τοῦ
κύσμου ἐλάξομιεν, ἀλλὰ τὸ «νεῦμα
φὺ ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῶμιεν τὰ ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα ἡμῖν"
19 Α καὶ λαλοῦμεν οὐκ ἐν δι-
δακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις,
ἀλλ᾽ ἐν διδακτοῖς πνεύματος ἁγίου,
πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνον-
φες
“
14 Ψυχιχὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ
δέχεται τὰ τοῦ πνεύματος τοῦ
Θεοῦ: μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι. καὶ
31 Ι,
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α’
241
οὐ δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς
ἀνακβίνθται"
10 Ὃ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνδι
μὲν πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ οὐδενὺς
ἀνακρίνεται.
16: Τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου,
ὃς συμιξιξάσει αὐτόν ." Ἡμεῖς δὲ
νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν.
Κεφ. γ΄. 8.
[1 ἘΚ Δ᾽ ἐγὼ, ἀδελφοὶ, οὐκ ἀδυ-
νήθην λαλῆσαι ὑμῖν ὡς
πνευµατικοῖς, ἀλλ᾽ ὡς σαρκικοῖς,
ὡς νηπίοις ἐν Χριστῷ"
9 Τάλα ὑμᾶς ἐπότισα, καὶ οὐ
βρῶμα: οὔπω γὰρ ἠδύνασθε, ἀλλ᾽
ὕτε ἔτι νῦν δύνασθε"
ὃ Ἔτι γὰρ σαρκιχοί εόσε. Ὅπε
γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ δι-
χοστασίαι, οὐχὶ σαρχικοί ἐστε, καὶ
κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε ;
4 Ὅταν γὰρ λέγῃ τις Ἐγὼ
μέν εἶμι. Παύλου: ἕτερος δέ" ᾿Εγὼ
᾿Ασολλώ: οὐχὶ σαρχιχοί ἐστε ;
5 Τίς οὖν ἐστι Παῦλος, τίς δὲ
᾽Απολλὼς, ἀλλ᾽ ἢ διάκονοι δι᾽ ὧν
ἐπιστεύσατε, καὶ ἑκάστῳ ὡς ὃ Κύ-
ριος ἔδωκεν ;
ϐ Ἐγὼ ἐφύτευσα, ᾿Απολλὼς
ἐπότισεν, ἀλλ᾽ ὃ Θεὸς ἤυξανεν.
7 Ὥστε οὔτε ὃ φυτεύων ἐστί σι,
οὔτε ὁ ποτίζων, ἀλλ᾽ ὁ αὐξάνων
Θεύς.
ὃ ὋὉ φυτεύων δὲ Α) ὁ ποτίζων
ἕν εἰσιν" ἕκαστος δὲ τὸν ἴδιον μισ-
θὸν λήψεται κατὰ, τὸν ἴδιον κόπον"
9 Θεοῦ γάρ ἐσμιεν συνεργοί"
Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε.
10 Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ
τὴν δοθεῖσάν μοι, ὡς σοφὺς ἀρχι-
σέκτων ϑεμιέλιον σέθεικα, ἄλλος δὲ
ἐποικοδομιεῖ: ἕκαστος δὲ Ελεπέσω
πῶς ἐποικοδομεῖ.
11 Θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς
942
δύναται ϑεῖναι παρὰ τὸν κείμινον,
ὃς ἐστιν Ἰησοῦς ὁ Χρισεύς.
19 ἘΠ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν
ϑεμέλιον σοῦσον, χρυσὸν, ἄργυρον,
λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, κα-
λάμην"
19 Ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν
γενήσεται" ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει"
ὅτι ἐν συρὶ ἀποχαλύστεται: καὶ
ἑχάστου σὸ ἔργον ὑποῖόν ἐστι, τὸ
πῦρ δοχιμάσει.
14 ἘΠῚ τινος σὸ ἔργον μένει ὃ
ἐπωκοδόμιησε, μισθὸν λήψεται"
15 ΕΠ σινος τὸ ἔργον κατακαή-
ὄεται, ϑημιωθήσεται' αὐτὸς δὲ
σωθήσεται, οὕτω δὲ ὡς διὰ πυρύς.
16 Οὐχ οἴδατε ὅτι ναὺς Θεοῦ
ἐστε, καὶ τὸ πνεῦμα σοῦ Θεοῦ οἰχεῖ
ἐν ὑμῖν ;
17 ΕΠ τὶς τὸν ναὺν σοῦ Θεοῦ
οϑείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός: ὁ γὰρ
ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές
ἐστε ὑμεῖς.
18 Μηδεὶς ἑαυτὸν ἐξαπατάσω"
εἶ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν
τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωρὸς γενέσθω, ἵνα
γένηται σοφός"
19 ΣΕ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου
τούτου, μωρία παρὰ τῷ Θεῷ εστι’
γέγραπται γὰρ" ““ Ὃ δρασσόμιενος
ς τ ΤΑΣ ΤῈ τς πον ἃ
ορ εν ση πανουργία, αν-
τῶν.
20 Καὶ πάλιν: ““ Κύριος γινώσ-
Χει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν,
ὅτι εἰσὶ μάταιοι."
921 Ὥστε μηδεὶς καυχάσβω ἐν
ἀνθρώποις. πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν,
95 Εἶτε ἸΤαῦλος, εἴτε ᾿Απολ-
λὼς, εἴτε Ἰηφᾶς, εἴτε κόσμος,
εἴτε ζωὴ, εἴτε ϑάνατος, εἴτε ἐνεσ-
εώσα, εἴσε μέλλοντα" πάντα ὑμῶν
ἐστιν"
238 Ὕμεϊς δὲ, Χριστοῦ" Χρισ-
τος δὲ, Θεοῦ.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ὃν. 4.
Κεφ. ὃ 4.
1 Οία ἡμᾶς λογιζέσθω ἄνθρω-
πος, ὡς ὑπηρέτας Χριστοῦ,
καὶ οἰκονόμους μυστηρίων Θεοῦ:
2 Ὃ δὲ λοιπὸν, ζητεῖται ἐν
σοῖς οἰκονόμοις, ἵνα πισσύς τις εὑ-
βρεθῇ.
5. Ἐμοὶ δὲ εἰς ἐλάχιστόν ἐστι"
ἵνα ὑφ᾽ ὑμῶν ἀνακριθῶ, ἢ ὑπὸ ἀν-
θρωπίνης ἡμέρας" ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐμιαυ
σὸν ἀναχρίνω"
4 Οὐδὲν γὰρ ἐμαυσῷ σύνοιδα
ἀλλ᾽ οὐκ ἐν τούτῳ δεδικαίωμιαι" ὁ
δὲ ἀναχρίνων µε, ἹΚύριύς ἐστιν.
δ Ὥστε μὴ πρὸ καιροῦ τι κρίνε-
σε, ἕως ἂν ἔλθη ὁ Κύριος" ὃς κα,
φωσίσει τὰ χρυπτὰ τοῦ σχότους" χὶ
φανερώσει τὰς ξουλὰς τῶν καρδιῶν"
καὶ τότε ὁ ἔπαινος γενήσεται ἑκάσ-
σῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ.
ϐ Ταῦτα δὲ, ἀδελφοὶ, µετεζ-
χημάτισα εἰς ἐμαυσὸν καὶ ᾽Απολ-
λὼ, δι’ ὑμᾶς" ἵνα ἐν ἡμῖν µάθησθ
σὸ μὴ ὑπὲρ ὃ γέγβαπται φρονεῖν,
ἵνα μιὴ εἷς ὑπὲρ τοῦ ἑνὸς φυσιοῦσθε
χατὰ τοῦ ἑτέρου.
Ἵ Τίς γάρ σε διακρίνει ; σί δὲ
ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαξες ; Εἰ δὲ καὶ ἔλα-
ξες, σί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαξών ;
8 "Ηδη κεχορεσμένοι ἐστὲ, ἤδη
ἐπλουτήσατε' χωρὶς ἡμῶν ἐἔδασι-
λεύσατε' καὶ ὄφελόν γε ἐξασιλεύ.
σατε" ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμξασι-
λεύσωμιεν"
9 Δοχῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς
σοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέ-
δειξεν ὡς ἐπιθανασίους, ὅτι Ἀέατρον
ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ καὶ ἀγγέ-
λοις, καὶ ἀνθρώποις.
10 Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χρισσὸν
ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ" ἡμεῖς
ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί: ὑμεῖς
ἔνδοξοι, ἡμιεῖς δὲ ἄτιμιοι-
αρ. 5
11 Αχρι σῆς ἄρτι ὥρας καὶ
πΞινῶμιεν, καὶ διψῶμιεν, καὶ γυμ.-
νητεύοµεν, καὶ χολαφιφόμεϑα, καὶ
ἀστατοῦμιεν"
12 Καὶ χοπιῶμεν, ἐργαδόμανοι
σαῖς ἰδίαις χερσί" λοιδορούμενοι, εὐ-
λογοῦμεν" διωχόμινοι, ἀνεχόμιεθα"
19 Βλασφημούμενοι, παραχα-
λοῦμεν' ὡς περιχαθάρματα τοῦ κύσ-
µου ἐγενήθηνεν, πάντων περίψημα
ἕως ἄρει.
14 Οὐκ ἐντρέ ἔπων ὑμᾶς γράφω
ταῦτα, ἀλλ᾽ ὡς σέχνα µου ἀγαπη
σὸ, νουθετῶ᾽
15 ᾽Εὰν γὰρ μυρίους π παιδαγω-
γεὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾽ οὐ
“«“-λλοὺς πατέρας" ἐν γὰρ Χριστῷ
Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς
ἐγέννησα.
16 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, µµη-
φαΐ µου γίνεσθε.
17 Διὰ τοῦτο ἔπεμψα ὑμῖν Τι-
μόθεον, ὅς ἐστι σέχνον µου ἀγαπη-
σὺν καὶ πίστον ἐν Κυρίῳ, ὃς ὑμᾶς
ἀναμνήσει τὰς ὑδούς μου τὰς ἐν
Χριστῷ, καθὼς πανταχοῦ ἐν πάσῃ
ἐκκλσία διδάσκω.
18 Ὡς μὴ ἐρχομιένου δέ µου
πρὸς ὑμᾶς, ἐφυσιώθησάν τινες"
19 ᾿Ελεύσομαι δὲ ταχέως πρὸς
ὑμᾶς, ἐὰν ὁ Κύριος ϑελήση, καὶ
γνώσομαι οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυ-
σιωµένων, ἀλλὰ τὴν δύναμιν.
20 Οὐ γὰρ ἐν λύγῳ ἡ βασιλεία
τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾽ ἐν δυνάμει.
Κεφ. ἐ. 5.
Τί Ἀέλετσε; ἐν ῥάδδρ ἔλθω
πρὸς ὑμᾶς, ἢ ἐν ἀγάπῃ,
«νεύμιατί τε πραύτητος ; ἢ
9 Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορ-
νεία. καὶ τοιαύτη πορνεία, ἥτις οὐδὲ
ὃν τοῖς ἔθνεσιν ὀνομάζεται, ὥστε
γυναῖκά, τινα τοῦ πατρὺς ἔχειν.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α.
ο ον μμ μου τ ͵.,....'΄-΄Π66(;;ἅαγϑ͵΄“ἝἕἝἕ“Ἕ!΄.΄ἙἙἙ.Ξ-.-.-----΄ἷἝἐἷς.
.
248
5. [Καὶ ὑμεῖς πεφυσιωμιένοι ἐστ»
και οὐχὶ μᾶλλον ἐπενθήσατε, ἵνα
ἐξαρθῇ ἐκ μέσου ὑμῶν ὁ τὸ ἔργον
φοῦτο ποιήσας"
4 ᾿Εγὼ μὲν γὰρ ὡς ἀπὼν τῷ
σώματι, παρὼν δὲ τῷ πνεύματι,
ἤδη χέχρικα ὡς παρὼν, τὸν οὕτω
τοῦτο κατεργασόμινον,
ὃ Ἐν σῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δυναχϑέντων
ὑμῶν καὶ τοῦ ἐμοῦ πνεύματος, σὺν
σῇ δυνάμει τοῦ Ἰζυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ
Χριστοῦ,
6 Παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον τῷ
Σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς δαρκὸς, ἵνα
τὸ πνεῦυα σωθῇ ἐν τῇ ἡμέρα τοῦ
ἱζυρίου Ἰησοῦ.
1 Οὐ καλὸν φὸ καύχημα ὑμῶν
οὐκ οἴδατε ὕτι μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ
φύραμα ζυμοῖ;
8 ᾿Ἐκκαθάροτε οὖν τὴν παλαιὰν
ζύμην, ἵνα ἦτε νέον φύραμα, χαθώς
ἐστε ἄζυμοι καὶ γὰρ τὸ πάσχα
ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἐτύθη, Χριστός.
9 Ὥστε ἑορτάζωμεν, μιὴ ἓν ζύμῃ
παλαιᾷ, μνηδὲ ἐν ζύμῃ καχίας καὶ
πονηρίας, ἀλλ᾽ ἐν ἀζύμοις εἶλικρι-
γείαος καὶ ἀληθείας.
10 "Ἔγραψα ὑμῖν ἐν τῇ ἐπιστο-
λῆ, μὴ όυναναμίγνυσθαι πόρνοις"
11 Καὶ οὐ πάντως τοῖς πόρνοις
φοῦ κόσμου τούτου, ἢ τοῖς πλεονέκ-
σαις, ἢ ἅρπαξιν, ἢ εἰδωλολάτραις"
ἐπεὶ ὀφείλετε ἄρα ἐκ τοῦ χόσμιου
ἐξελθεῖν"
19 Νυνὶ δὲ ἔγραψα ὑμῖν μὴ
δυναναμίγνυσβαι, ἐόν τις ἀδελφὸς
ὀνομαζόμενος ἢ πόρνος, ἢ πλεονέκ-
σης, ἢ εἰδωλολάτρης, ἢ λοίδορος,
ἢ μέθυσος, ἢ ἅρπαξ' τῷ τοιούτῳ
μιηδὲ συνεσθίειν.
19. πι γάρ μοι καὶ σοὺς ἔξω
τὴν ἐνὶ οὐχὶ τοὺς ἔσω ὑμεῖς κρύ-
σε;
14 Τοὺς δὲ ἔξω ὁ Θεὺς κρίνει"
9214
΄- λα -- 9 ᾿ ᾿ εν Δ
Καὶ ἐξαρεῖτε σὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν
αντων.
Κεφ. «΄. 6.
1 Ολμᾷ σις ὑμῶν, πρᾶγμα
ἔχων πρὸς τὸν ἕτερον, χρί-
νεσθαι ἐπὶ τῶν ἀδίκων, καὶ οὐχὶ ἐπὶ
σῶν ἁγίων ; :
4 Οὐχ οἴδασε ὅτι οἱ ἅγιοι σὸν
κόσμον χρινοῦσι; καὶ εἰ ἐν ὑμῖν κρί-
νεσαι ὃ χόσµυς, ἀνάξιοί ἐστε κριτη-
ξίων ἐλαχίστων ᾿
3. Οὐχ οἴδατε ὅτι ἀγγέλους κρι-
νοῦμεν, μιῆτι γε Βιωτικά : 5
4 Βιωτικὰ μὲν οὖν κριτήρια ἐὰν
ἔχητε, τοὺς ἐξουδενη μένους. ἐν σῇ
ἐχχλησία, τούτους χαθίζετε.
8 Πρὸς ἔντροπ τὴν ὑμῖν λέγω"
οὕτως οὐκ ἔνι ἐν ὑμῖν σοφὸς οὐδὲ
εἷς, ὃς δυνήσεται διακρῖναι ἀνὰ µέ-
σον τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ ;
ϐ ᾿Αλλ᾽ ἀδελφὸς μετ’ ἆδελ-
φοῦ κρίνεται, "Ὁ σι τοῦτο ἐπὶ ἀπίστων ;
1 Ηδη μὲν οὖν ὅλως ἥττημα η
ὑμῖν ἐστιν, ὅτι χρίματα ἔχετε μεθ
ἑαυτῶν- δσσι οὐχὶ μᾶλλον ἀδικεῖ-
σθε: διατί οὐχὶ μᾶλλον ἀποστε-
ρεῖσθε ;
8 ᾿Αλλ’ ὑμεῖς ἀδικεῖτε καὶ
ἀποστερεῖτε, καὶ ταῦτα ἀδε ελφούς.
9 Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βα-
σιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι ;
μὴ πλανᾶσθε: οὔτε πόρνοι, οὔτε
εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοὶ, οὔτε
μαλακοὶ, οὔτε ἀρσενοχοῖται,
10 Οὔτε κλέπται, οὔτε σπλευ-
νέχται, οἴτε μιέθυσοι, οὐ λοίδοροι,
οὐχ ἅρπαγες, βασιλείαν Θεοῦ οὐ
κληρονομήσουσι.
ΤΙ Καὶ ταῦτά. τινες ἦτε" ἀλλ᾽
ἀπελάσασθε, ἀλλ᾽ ἡγιάσθητε, ἀλλ᾽
ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυ-
ρίου Ἰησοῦ, καὶ ἐν τῷ πνεύματι τοῦ
Θεοῦ ἡμῶν.
12 Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐ
ἘΕΠΙΣΤΟΛΗ
αρ
πάντα συμφέρει πάντα μοι ἔξεστιν
ἀλλ᾽ οὐχ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομιαι ὑπό
σινος.
19 «πὰ βεώματα ση χοιλίᾳ,
κ) ἣ κοιλία τοῖς βρώμασιν: ὃ δὲ
Θεὸς καὶ “αύτην χαὶ ταῦτα χασαρ-
γήσει" σὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ,
ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, Χ) ὁ Κύριος τῷ
σώμιατι"
14 ὋὉ δὲ Θεὸς καὶ σὺν Κύριον
ἤγειρε, χαὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς
υνάµεως αὑτοῦ.
15 Οὐκ οἴδασε ὅτι τὰ σώματα
ὑμῶν, μέλη Χριστοῦ ἐστιν : ἄρας
οὖν σὰ µέλη σοῦ Χριστοῦ, χι, οιἠσω
σ ὄρνης με λη ; : Μὴ γένοιτο.
160 Ἢ οὐκ οἴδατε ὅσι ὁ κολλώ-
μενος τῇ πόρνη, ἕν σῶμά ἐστιν :
ἐς "Ἔσονσαι γὰρ, φησὶν, οἱ δύο εἰς
σάρκα μίαν."
17 Ὃ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ,
ἕν πνεῦμά, ἐστι.
18 Φεύγετε τὴν πορνείαν" πᾶν
ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος,
ἐχσὸς τοῦ σώματός ἐστιν" ὁ ὃ κ ορ-
νεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει.
19 Ἢ οὐκ οἴδατε, ὅτι φὸ σῶμα
ὑμῶν, ναὺς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου «νεύ
µατός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ
χαὶ οὐχ ἐστὲ ἑαυτῶν : ι
90 ᾿Ηγοράσθητε γὰρ τιμῆς
δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώμα
σι ὑμῶν, καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν,
ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.
Κεφ. ζ΄. 1.
1 Ερὶ δὲ ὧν ἐγράφασέ μοι
καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς
μὴ ἅπτεσδαι.
9 Διὰ δὲ τὰς πορνείας ἕχαστος
σὴν ἑαυτοῦ γυναῖχα ἐχέτω, καὶ
ἑχάσση τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω.
9 Τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ σὴν ὀφει-
λομένην εὔνοιαν ἀποδιδότω ὁμιοίως
δὲ Ὁ ἡ γυνὴ σῷ ἀνδρί.
σαν. 1.
4 Ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώματος
οὐχ ἐξουσιάζει, ἀλλ᾽ ὁ ἀνήρ" ὁμοίως
δὲ Ὁ ὁ ἀνὴρ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ
ἐξουσιάξζει, ἀλλ᾽ ἡ γυνή.
Μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους,
εἰ µή σι ἂν ἓκ συμφώνου πρὸς και-
ρὸν, ἵνα σχολάζητε τῇ νηστεία χαὶ
τῇ προσευχῇ" καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ
αὐτὸ συνέρχησθε, ἵνα μὴ πειράζῃ
ὑμᾶς ὁ σατανᾶς διὰ τὴν ἀχρασίαν
ὑμῶν.
6 Τοῦτο δὲ λέγω κατὰ συγ-
γνώμην, οὐ κατ᾽ ἐπιταγήν"
π Θέλω γὰρ πάντας ἀνθρώπους
εἶναι ὡς καὶ ἐμαυτόν" ἀλλ᾽ ἔχασ-
τος ἴδιον χάρισμα. ἔχει ἐκ Θεοῦ, ὃς
μιὲν οὕτως, ὃς δὲ οὔτ᾽ ως.
8 Λέγω δὲ τοῖς ἀγάμοις, Ὁ ταῖς
χήξαις, καλὸν αὐτοῖς ἐστιν ἐὰν μιεί-
νωσιν ὡς χεγώ"
9 Εἰ δὲ οὐκ ἐγκβατεύονται, γα-
μησάτωσαν" κρεῖσσον γάρ ἐστι
γαμήσαι ἢ πυροῦσθαι.
10 Τοῖς δὲ γεγαμμηκόσι πα-
ραγγέλλω, οὐχ ἐγὼ, ἀλλ᾽ ὁ Κύ-
ριος, γυναῖκα ἀπὸ ἀνδρὸς μὴ χω-
β!σθῆναι"
11 ᾿Εὰν δὲ καὶ χωρισθῇ, μενέτω
ἄγαμος, ἢ τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω"
καὶ ἄνδρα γυναῖκα, μὴ ἀφιέναι.
12 Τοῖς δὲ λοιποῖς ἐγὼ λέγω,
οὐχ ὁ Κύριος" εἴ τις ἀδελφὸς γυ-
ναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὐτῇ συ-
“ξυδοχεῖ οἰκεῖν μιετ᾽ αὐτοῦ, μὴ ἀφιέ-
τω αὐτὴν
19 Καὶ γυνὴ ἥτις ἔχει ἄνδρα
ἄπισσον, καὶ αὐτὸς συνευδοχεῖ οἰκεῖν
μεσ᾽ αὐτῆς, μὴ ἀφιέτω αὐτόν"
14 "Ἡγίασται γὰρ ὃ ἀνὴρ ὃ
ἄπιστος ἐν τῇ γυναικί" Ὁὶ ἡγίασται
ἣ γυνὴ ἣ ἄπίστος ἐν τῷ ἀνδρί" ἐπεὶ
ἄρα τὰ τέκνα ὑμῶν ἀκάθαρτά ἐστι"
γῶν δὲ ἁγιά ἐστιν.
15 Εἰ δὲ ὁ ἄπιστος χωρίζεται,
χωριζέσθω: οὐ δεδούλωσαι ὁ δα
21
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΛΔ’.
24ὃ
φὸς ἢ ἣ ἀδελφὴ ἐν «οἷς τοιούτοις
ἐν δὲ εἰρήνη κ έκληκεν ἡμᾶς ὁ Θεύς.
16 Τί γὰρ οἶδας, γύναι, εἰ τὸν
ἄνδρα σώσεις ; Ἢ τί οἶδας, ἄν: 56,
εἰ τὴν γυναῖκα σώσεις ;
11 ΕΠ μὴ ἑκάστῳ ὡς ἐμέρισεν ὃ
Θεὺς, ἕκαστον ὡς κέκληκεν ὁ Κύ-
θιος, οὕτω περιπατείτω" καὶ οὕτως
ἐν ταῖς ἐκκλησίαις πάσαις διατάσ.
σομιαι.
18 Περιτετμιημένος τίς ἐκλήθη:
μιὴ ἐπισπάσθω: ἐν ἀκχροξυσεια. τίς
ἐχλήθη ; μὴ περισεµνέσθω.
19 “Ἡ περιτομὴ υὐδέν ἐστι, και
ἣ ἀκροθυστία οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ
τήρησις ἐντολῶν Θεοῦ.
90 ἽἝκαστος ἐν τῇ κλήσει, ἡ ἐκ-
λήθη, ἐν ταύτῃ μενέτω.
41 Δοῦλος ἐχλήθης : µή σοι
μελέτω: ἀλλ᾽ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύ-
θερος γενέσθαι, μάλλον χρῆσαι.
25 Ὃ γὰρ ἐν Κυρίῳ κληθεὶς
δοῦλος, ἀπελεύθερος Ἰκυρίου ἐστίν"
ὁμοίως αν 6 ἐλεύθερος κληθεὶς, δοῦ-
λός ἐστι Χριστοῦ.
25 Τιμῆς ἠγοράσθητε" μιὴ γί-
νεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων.
24 Ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀ-
δελφοὶ, ἐν φούτ μιξνέτω παρὸ
Θεῷ.
25 Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπι
ταγὴν Κυρίου οὐχ ἔχω" γνώμην δὲ
δίδωμι ὡς ἠλεημένος ὑπὸ Κυρίου
πιόσ ὺς τν
96 Νομίζω οὖν σοῦτο καλὸν
ὑπάρχειν ας σὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγ
χήν, ὅψι καλὸν ἀνθρώπῳ σὸ οὕτως
εἶναι.
97 Δέδεσαι γυναικί ; ; μὴ ζήτει
λύσιν: λέλνσαι ἀπὸ γυναικός; μιὴ
νο γυναῖκα.
᾿Εὰν δὲ κα γήμης, οὐχ ἥμας-
τες" Ἂ ἐὰν γήμῃ ἣ παρθένος, οὐχ
ἥν, "αρτε" “λίψιν δὲ τῇ σαρχὶ ἕξουσιν
οἱ τοιοῦτοι" ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομω
946
99 Τοῦτο δὲ φημι, ἀδελφοὶ, ὃ
χα:ρὺς συνεσταλμένος τὺ λοιπόν
ἐστιν" ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες γυναῖκας,
ὡς μὴ ἔχοντες ὠσι
80 Καὶ οἱ κλαίοντες, ὡς μὴ
κλαίοντες" καὶ οἱ χαίροντες, ὡς μὴ
χαίροντες" καὶ οἱ ἀγοράζοντες, ὡς
μὴ χατέχοντες"
51 Καὶ οἱ χρώμενοι τῷ κύσμῳ
τούτῳ, ὡς μὴ χαταχρώμενοι" πα-
ράγει γὰρ σὺ σχῆμα φοῦ χόσμιου
τούτου.
892 Θέλω δὲ ὑμᾶς ἀμερίμνους
εἶναι Ὃ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ «τοῦ
Κυρίου, πῶς ἀρέσει σῷ Κυρίῳ
935. Ὁ δὲ γαμήσας μεριμνά τὰ
φτοῦ χόσµου, πῶς ἀρέσει τῇ γυναικί.
94 Μεμέ έρισσαι ἣ γυνὴ καὶ ἣ
παρθένος" Ἣ ἄ) γάμος μεριμνᾷ τὰ
σοῦ Κυρίου, ἵνα ἡ ἁγία καὶ σώματι
καὶ πνεύματι" ἡ δὲ γαμήσασα με-
ριμινᾷ τὰ φοῦ κόσμου, πῶς ἀρέσει
τῷ ἀνδρί.
96 Τοῦτο δὲ πρὸς σὸ ὑμῶν αὖ-
τῶν συμφέρον λέγω". οὐχ ἵνα βρό-
χον ὑμῖν ἐπιδάλω, ἀλλὰ πρὸς σὺ
εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον τῷ Κυρίῳ
ἀπερισπάστως.
96 Εἰ ὅέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ
τὴν παρθένον αὑτοῦ νομίζει, ἐὰν ἢ
ὑπέραχμος, χαὶ οὕτως ὀφείλει γί-
νεσθαι" ὃ ϑέλει ποιξίτω, οὐχ ἁμιαρ-
φώνει" γαμείτωσαν.
37 Ὃς δὲ ἕστηχεν ἑδραῖος ἐν τῇ
καρδίᾳ, μιὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν
δὲ ἔχει περὶ σοῦ ἰδίου ϑελήματος,
καὶ τοῦτο κέχριχεν ἐν τῇ χαρδία
αὑτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρ-
θένον, καλῶς ποιξῖ.
38 Ὥστε κ) ὁ ἐκγαμίζων, κα-
λῶς ποιεῖ: ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων,
κρεῖσσον ποιε
99 1Τυνὴ δέδεται νόµω ἐφ᾽ ὅσον
χρόνον ζη ὁ ἀνὴρ αὐτῆς" ἐὰν δὲ
χοιμνηθῇ ὁ ἀνὴ
Ἵ
ΕΠΙΣΤΟΔΗ
ἀνὴρ αὐτῆς, ἐλευθέρα.
αρ 8
ἐστὶν ᾧ Ἀέλει γαμηθῆναι, µόνον ἐν
Βυρίω»
40 Μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐαν
οὕτω µείν ἢ: κατ ἃ τὴν ἐμὴν γνώμην
δοχῶ δὲ κα γὼ πνεῦμα Θεοῦ ἔχειν.
Κεφ. ἡ. ὃ.
1 Ϊ [συ δὲ φῶν εἰδωλοθύσων
οἴόαμεν ὅτι πάντες γνῶ-
σιν ἔχομεν: ἣ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ
ἀγάπη οἰκοδομεῖ.
9 ἘΠ δὲ τις δοκεῖ εἰδέναι τι,
οὐδέπω οὐδὲν ἔγνωκε καθὼς δεῖ
γνῶναι"
᾿ 5 Εἰ δέ σις ἀγαπᾷ σὺν Θεὸν,
οὗτος ἔγνωσται ὑπ αὐτοῦ.
4 Περὶ τῆς βρώσεως οὖν τῶν
εἰδωλοθύτων, οἴδαμεν ὅφι οὐδὲν εἴ-
ὅωλον ἐν κόσμῳ, καὶ ὅτι οὐδεὶς Θεὺς
ἕτερυς εἰ μὴ εἷς:
δ. Και γὰρ εἴπέρ εἶσι λεγόμενοι
“οὶ, εἴτε ἐν οὐρανῷ, εἴσς ἐπὶ «ἧς
ΨΩ ὥσπέρ εἰσι ϑεοὶ πολλοὶ, καὶ
κύριοι πολλοί"
ϱ ἸΑλλ' ἡμῖν εἷς Θεὸς ὁ πατὴρ,
ἐξ οὗ τὰ πάντα, καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν"
καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς. δι
οὗ τὰ πάντα, καὶ ἡμεῖς δι αὐτού.
7 ᾽Αλλ) οὐκ ἐν πᾶσιν ἣ γνῶσις
σινὲς δὲ ση συνειδήσει τοῦ εἰδώλου
ἕως ἄρτι, ὡς εἰδωλόθυσον ἐσθίουσι,
καὶ ἣ συνείδησις αὐτῶν ἀσθενὴς
οὖσα μολύνεται.
8 βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι
σῷ Θεῷ" οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν,
περισσεύομεν" οὔτε ἐὰν μὴ φάγω-
μεν, ὑστερούμεθδα.
9 Βλέπετε δὲ μήπως ἣ ἐξουσία
ὑμῶν αὕτη πρόσχοµµα γένηται τοῖς
ἀσθενοῦσιν.
10 ᾿Εὰν γάρ σις ἴδη σε τὸν
ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατα-
χείµενον, οὐχὶ ἣ συνείδησις αὐκοῦ
ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεσαι εἰς
σὺ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν ;
ἐρ
-ὐὐτῶν το,
05. 9.
11 Καὶ ἀπολεῖται ὃ ὀσθενῶν
ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σὴ γνώσει, δι᾽ ὃν
Χριστὸς ἀπέθανεν.
12 Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς
οὐδ Οελφοὺς, καὶ σύπσονα ὃς αὐτῷ».
ην συνείδησιν ἀσθενοῦσαν, εἰς Χρισ-
άμα ;
τὸν ἁμαρτάνεσε.
19 Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδα-
λίζει σὸν ἀδελφόν! μου, οὐ μὴ φάγω
κρέα. εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν
ἀδελφόν μου σκανδαλίζω.
Κεφ. δ΄, 9.
εγ- εἰμὶ ἀπόστολος : Οὐχ
εἰμὶ ἐλεύθερος ; Οὐχὶ Ἰη-
σοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώ-
ρακα ; Οὐ τὸ ἔργον µου ὑμεῖς ἐστε
ἐν Κυρίῳ ;
ῳ ἘΠ ἄλλοις οὐχ εἰμὶ ἀπύστο-
λος, ἀλλά γε ὑμῖν εἶμι" ἣ
σφραγὶς τῆς ἐμῆ
νυ
μῆς ἀποστολῆς ὑμιεῖς
ἐστε ἐν Ἰζυρίῳ.
5 Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖ
ἀναχρίνουσιν, αὕτη ἐστί:
4 Μὴ οὐχ ἔχομεν ἐξουσίαν φα-
εἶν καὶ πιεῖν ;
δ Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελ-
φὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ
λοιποὶ ἀπόστολοι, καὶ οἱ ἀδελφοὶ
τοῦ Κυρίου, καὶ Κηφᾶς :
ϐ Ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάξας
οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργά-
ζεσθαι :
1 Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψω-
νίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα,
χαὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει :
ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην, καὶ ἐκ τοῦ
γάλαχτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει ;
8 Μὴ καφὰ ἄνθρωπον ταῦτα
λαλῶ ; Ἢ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα
. μι: 3
Ἔν γὰρ σῷ Μωσέως νύμῳ
γέγραπται" -ς Οὗ φιμώσεις βοῦν
ἀλοῶντα." Μὴ τῶν βοῶν μέλει
ς«ῷ Θεῶ:
νε.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΛΑ΄,
247
10 Ἢ δι᾽ ἡμᾶς πάντως λέγει;
Δι ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὃ ὅσι ἐπ’ νά
πίοι ἐφείλιει ὁ ἀροτειῶν ἀβατριᾷν"
καὶ ὃ ἀλοῶν, σῆς ἐλπίδος αὑτοῦ
Μετέχειν, ἐπ’ ἐλαίδι.
11 Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευµατι-
κὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν
τὰ δαρχικὰ “ερίσομεν ; :
12 ἘΠ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν
μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; ἀλλ᾽
οὐχ ἐχρησάμε θα, τῇ ἐξουσία ταύτῃ"
ἀλλὰ πάντα στέγοµεν, ἵνα μὴ
ἐγχοπήν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ
τοῦ Χριστοῦ.
18 Οὐχ οἴδατε
ἐργαζόμενοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἐσθίουσιν ;
οἱ τῷ ϑυσιαστηρίῳ προσεδρεύοντες,
ῷ ϑυσιαστηρίῳ συμμερίζονται ; :
14 Οὕτω κ) ὁ Κύριος διέταξε
τοῖς τὸ εὐαγγέλιον καταγγέλλου-
ο . ν 59 ν
οτι οἱ τα ερα,
σιν, ἐχ τοῦ εὐαγγελίου ζῆν"
16 ᾿Εγὼ δὲ οὐδενὶ ἐχρησάμην
φούτων. Οὐχ ἔγραψα δὲ ταῦτα,
ἵνα οὕτω γένηται ἐν ἐμιοί: καλὸν
γάρ μοι μᾶλλον ἀποθανεῖν, ἢ τὸ
χαύχημά μου ἵνα τὶς κενώση.
16. ᾽Εὰν γὰρ εὐαγγελίδωμαι,
οὐκ ἔστι μιοί χαύχημα: ἀνάγκη γάρ
μοι ἐπίκειται" οὐαὶ δέ μιοι ἐστὶν,
ἐὰν μιὴ εὐαγγελίζο ὦμιαι.
11 ΕΠ γὰρ ἑκὼν τοῦτο πράσσω,
4 ον ο
μισθὸν ἔχω" εἰ δὲ ἄκων, οἰκονομίαν
πεπίστευµα!.
. 18 Τίς οὖν μοι ἐστὶν ὁ μισθός :
ἵνα εὐαγ} ελιζόμενος ὁ ἀδάπανον ϑη-
δω τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, εἰς
σὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἐξουσίᾳ
μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.
19 ᾿Ελεύθε ἔρος γὰρ ὧν ἐκ πάν
σων, πᾶσιν -- ἐδούλωσα, ἵνα
σοὺς πλείονας κερδήσω.
20 Καὶ ἐγενόμην τοῖς Ἰουδαίοι
ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ιουδαίους κερδή
σω" τοῖς ὑπὸ νύμιον, ὡς ὑπὸ νύμιον
ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον κερδήσω"
248
ΦῚ Τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος, μὴ
ὧν ἄνομος Θεῷ. ἀλλ᾽ ἔννομιος Χρισ-
τῷ, ἵνα κερδήσω ἀνόμους"
ο. ᾿Εγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν ὡς
ἀσθενὴς, | ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς χερδήσω"
σοῖς πᾶσι γέγονα σὰ πόντα, ἵνα
πάντως τινὰς σώσω.
99 Τοῦτο δὲ ποιῶ διὰ τὸ εὐαγ-
γέλιον, ἵνα συγκχοινωνὸς αὐτοῦ γέ-
νωμιαι.
94 Οὐχ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίῳ
σβέχονσες, πάντες μὲν σρέχουσιν,
εἷς δὲ λαμβάνει σὸ βραξεῖον ; Οὕτω
σρέχετε ἵνα καταλάξησε.
25 Πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιζόμενος,
πάντα ἔγχρατε εύεται ἐκεῖνοι μεν
οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάξωσιν'
ἡμεῖς δὲ, ἄφθαρτον.
26 ᾿Εγὼ τοίνυν οὕτω σξέχω, ὡς
οὐκ ἀδήλως" οὕτω πυκτεύω, ὡς οὐχ
ἀέρα δέρων.
27 ᾿Αλλ᾽ ὑπωπιάζω µου σὸ
σῶμα, καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλ-
λοις κηρύξας, αὐτὸς ἀδόχιμος γέ-
νωμναι.
Κεφ. (΄. 10.
1 Ύ) Ἀέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,
ἀδελφοὶ, ὃ ὅτι οἱ πασέ ἔρες ἣ-
μῶν πάντες ὑπὸ τὴν νεφέλην ἦσαν'
χαὶ πάντες διὰ τῆς ϑαλάσσης δι-
ἤλθον"
ῷ Καὶ πάντες εἰς τὸν ΜΙωσῇν
ἐξαπτίσαντο ἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ἐν
τῇ Δαλάσσῃ'
3 Καὶ πάντες τὸ αὐτὸ βρῶμα
πνευματικὸν ἔφαγον"
4 Καὶ πάντες τὸ αὐτὸ πύµα
πνευματικὸν ἔπιον: ἔπινον γὰρ ἐκ
πνευματικῆς ἀχολουθούσης πέτρας"
ἣ δὲ πέτρα ἦν ὁ Χριστύς.
5 ἸΑλλ) οὐκ ἐν τοῖς πλείοσιν
αὐτῶν εὐδόχησεν ὁ Θεός" κατεύτρώ-
θησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
ϐ Ταῦτα δὲ τύποι ἡμῶν ἐγενή-
ΣΗΠΙΣΙΟΛΗΙ
σαρ. 10,
θησαν, εἰς τὸ μὴ εἶναι ἡμᾶς ἐπιθυ
μητὰς χακῶν, καθὼς καἰχεῖνοι ἐπεθύ-
ο.
7 Μηδὲ εἰδωλολάτβαι γίνεσθε,
χαθώς τινες αὐτῶν" ὡς γέγραπται"
ες ᾿Ἠκάθισεν ὃ λαὸς φαγεῖν α) σιεῖν
καὶ ἀνέστησαν παίζειν."
8 Μηδὲ πορνεύωμεν, καθώς σι
νες αὐτῶν ἐπόρνευσαν, καὶ ἔπεσον ἐν
μιᾷ ἡμέρα εἰκοσιτρεῖς χιλιάδες.
9 Μηδὲ ἐκπειράζωμεν : σὸν Χεσ-
σὺν, καθὼς χαί τινὲς αὐτῶν ἐπείρα-
σαν, καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλοντο
10 Μηδὲ γογγύζετε, καθὼς και
τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν, καὶ ἀπώ-
λοντο ὑπὸ φτοῦ ὀλοθρευτοῦ.
11 Ταῦτα δὲ πάντα τύποι συνέ-
6αινον ἐχείνις ἐγράφη δὲ πρὸς
νουθεσίαν ἡμῶν, εἰς οὓς τὰ τέλη
φῶν αἰώνων κατήντησεν.
19 Ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι, βλε-
πέτω μιὴ πέση.
19 Πειρασμὸὺς ὑμᾶς οὐχ εἴληφεν
εἰ μὴ ἀνθρώπινος" πιστὸς δὲ ὁ Θεὸς"
ὃς οὐχ ἐάσει ὑμιάς πειρασθῆναι ὑπὲρ
ὃ δύνασθε: ἀλλὰ ποίησε; σὺν τῷ
πειρασμῷ, καὶ τὴν ἔκξασιν, σοῦ δύ-
νασθαι ὑμάς ὑπενεγκεῖν.
14 Διόπερ, ἀγαπητοί μου, φεύ»
γετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρείας.
: 16 Ὡς φρονίμοις λέγω" κρίνα τϑ
ὑμεῖς ὅ φημι"
16 Τὸ ποτήριον τῆς εὐλογίας ὃ
εὐλογοῦμεν, οὐχὶ κοινωνία τοῦ αἷ-
ματος τοῦ Χριστοῦ ἐστι; Τὸν ἄρ-
σον ὃν χλῶμεν, οὐχὶ κοινωνία φοῦ
σώματος τοῦ «Χριστοῦ ἐστιν ;
17 "Οτι εἷς ἄρτος, ἕν ως. οἱ
πολλοί ἐσμεν' οἱ γὰρ πάντες ἐχ
σοῦ ἑνὸς ἄρτου µετέχοµεν.
18 Βλέπετε τὸν Ἰσραὴλ κατὰ
σάρχα" οὐχὶ οἱ ἐσθίοντες τὰς ϑυσίας,
κοινωνοὶ τοῦ ϑυσιαστηρίου εἰσί ;
19 Τί οὖν φημι; ὅτι εἴδωλον
τί ἐστιν : ἢ ὅτι εἰδωλόθυτον τί ἐσσιν
σαρ. 11
90 ᾿Αλλ᾽ ὅτι ἃ
δαιμιονίοις ϑύει, καὶ οὐ
δέλω δὲ ὑμιᾶς κυινωνοὺς τῶν δαι μιο-
νίων γίνεσθαι.
Φἱ Οὐ δύνασθε ποτήριον Ἐυρίου
ϑύει τὰ ἔθνη,
οὐ Θεῶ δὰ
πίνειν. καὶ ποτήριον δα ἡμονίων" οὐ
δίνασϑε τ ραπέϑης Κυρίου μετέχειν,
χαὶ τίατίζης ἡἀαηκονίων:
2Ἢ παραζηλοῦμιεν σὺν Ἱκύ-
ριον ; μὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν ;
Φ Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὐ
πάντα συμφέρει: πόντα μοι ἔζεσ-
σιν, ἀλλ᾽ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ.
94 Μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω,
ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος.
95 Πᾶν τὸ ἐν μαχέλλῳ πωλού-
μιενον ἐσθιετ
διὰ τὴν συνείδησιν"
96 Τοῦ γὰρ Κυρίου ᾗ γῆ, καὶ
σὸ πλήρωμα αὐτῆς.
ΟἽ Εἰ δέ τις καλεῖ ὑμᾶς τῶν
ἀπίστων, ϑέλετε πορεύεσθαι, | ἑ
πᾶν τὸ παρατιθέμιενον ὑμῖν ἐσθίετε,
μνηδὲν ἀναχρίνοντες διὰ τὴν συνεί-
δησιν"
98 ᾿Ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπη" 'Τοῦ-
σο εἰδωλόθυσόν ἐστι" μὴ ἐσθίξτε,
δι’ ἐκεῖνον τὸν μηνύσανσα, καὶ τὴν
συνείδησιν" τοῦ γὰρ Κυρίου ἢ γῆ.
χαὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.
Φ9 Συνε Ἰδησιν δὲ λέ τα οὐχὶ τὴν
ἑαυτοῦ, ἀλλὰ τὴν ς φοῦ ἑ ἱνατί
γὰρ Ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ
ἄλλης συνειδήσεως ; :
90 Εἰ δὲ ἐγὼ χάρισι µ. τν
σί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὖ
χαριστῶ .
81 Εἴτε οὖν ἐσθίετε, εἴτε πίνετε,
εἶτέ τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δὐξαν
Θεοῦ ποιξῖτε.
952 ᾿Απρόόκοποι γίνεσθΞ καὶ
ἴουδαιοις καὶ ἽΒλλησι καὶ τῇ ἐχ-
χληζία τοῦ Θεοῦ,
99 Καθὼς κἀγὼ πάντα πᾶσιν
ἀρέσχω, μὴ ζητῶν τὸ ἐμαυτοῦ συμ.-
ωι
ὌΝ 3 ’
ὃ κρίνονσες
μιηθεν αναχκβινοντὲς
5
ἐν
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄,
249
φέρον, ἀλλὰ τὸ τῶν πολλῶν͵ ἵνα
σωθῶσι.,
κεφ. ιά. 11.
1 [ιν µου γίν29ε, καθὼς
“ ΔΝ ΄ ΄
χογω Χριστοῦ
9 ᾿Επαινῶ δὲ ὑμᾶς ἀδελφοὶ,
ὅτι πάντα µου μέμνησθε καὶ καθὼς
παβέδωκα ὑμῖν, σας νολολύσεις
χατέχετε.
5 Θέλω δὲ ὑμᾶς ϱδένα:, ὅτι
ε
παντὸς ἀνδρὸς ἣ χεφαλοὶ ὃ Χριστός
ἐστι" χεφαλὴ δ γυναρ ὃς, ὁ ἀνήρ'
κεφαλὴ δὲ Χριστοῦ, ὁ Θ εἰς.
4 Πᾶς ἀνὴρ προσξ πχόµενος ἢ
προφητεύων, κατὰ χε 'λῆς ἔχων,
κοταιόχύνει τὴν χεφαλ'ὴν αὑτοῦ"
δ Πᾶσα δὲ γυνὴ π᾿ ᾿οὐευχομιένη
ἣ προφητεύουόα ἀκατα αλύπτῳ τῇ
χεφαλη, καταισχύνει “ἣν κεφαλὴν
ξαυτῆς" ἕν γάρ ἐστι καὶ τὸ αὐτὸ τῇ
ξυρημιένῃ.
δυο γὰρ οὐ κατοχαλύπτεται
γυνὴ, καὶ κειράσθω" εἰ δὲ αἰσχρὸν
γυναικὶ τὸ κείρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι,
κατακαλυπεέσθω.
᾿Ανὴρ μὲν γὰρ οὐκ ὀφείλει
καταχοαλύπτεσθαι τὴν χεφαλὴν, εἰ-
χὼν χαὶ δίξα Θεοῦ ὑπάρχων" γυνὴ
δὲ τοῖν ἀνδρύς ἐστιν.
8 Οὐ άρ ἐστιν ἀνὴν ἐχ γυναι-
κὺς, ἀλλὰ γυνὴ ἐξ ἀνδρός:
9 Καὶ γὰρ οὐκ ἐχτίσθη ἀνὴρ
διὰ τὴν γυναῖκα, ἀλλὰ γυνὴ διὰ
τὸν ἄνδρα.
10 Διὰ τοῦτο ὀφείλει ἣ γυνὴ
ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς,
διὰ τοὺς ἀγγέλους.
11 Πλὴν οὔτε ἀνὴρ χωρὶς γυ-
ναικὺς, οὔτε γυνὴ χωρὶς ἀνδρὺς, ἐν
Κυρίῳ.
12 “Ὥσπερ γὰρ ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ
ἀνδρὸς, οὕτω χι ὁ ἀνὴρ διὰ τῆς γυ-
ναιχὸς, τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ
19 Ἐν ὑμῖν αὐτοῖς χβίνασο,
250
πρέπον ἐστὶ γυ)αῖκα ἀκαταχάλυπ-
σον τῷ Θεῷ προσεύχεσθαι ; :
14 Ἢ οὐδὲ αὐτὴ ἡ φύσις διδάσ-
χει ὑμᾶς, ὅτι ἀνὴρ μὲν ἐὰν κοµᾷ,
ἀτιμία αὖτ ᾧ ἔστι,
18 Τυνὴ δὲ ἐὰν κομᾷ, δόξα αὐ-
ση ἐστιν, ὅτι ἣ χόμη ἀντὶ περιξο-
λαίου δέ δυταὶ αὐτῇ.
16 ΕΠ δέ τις δοκεῖ φιλόνεικος
εἶναι, ἡμεῖς τοιαύτην συνήδειαν οὐκ
ἔχομεν, οὐδὲ αἱ ἐχκλησίαι «τοῦ
Θεοῦ.
17 Τοῦτο δὲ παραγγέλλων οὐχ
ἐπαινῶ, ὅτι οὐχ εἰς τὸ κρεῖττον,
ἀλλ᾽ εἰς σὸ ἥττον συνέρχεσ σὸς.
18 Ἡρῶτον μὲν γὰρ συνε ἔχομέ-
νων ὑμῶν ἓν ση εχχλησία, ἀκούω
σχίόµατα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν, καὶ
µέρος τὶ πιστεύω.
19 δεῖ γὰρ καὶ αἱρέσεις ἐν ὑμῖν
εἶναι. ἵνα οἱ δόχιμιοι φανεροὶ γένων-
σαι ἐν ὑμῖν.
90 Συνερχομένων οὖν ὑμῶν ἐπὶ
σὸ αὐτὸ, οὐχ ἔστι κυριακὸν δεῖπνον
φαγεῖν"
941 “Ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον δεῖπ-
νον προλαμβάνει ἐν τῷ φαγεῖν, καὶ
ὺς μὲ ἐν πεινᾷ, ὃς δὲ µε εβζει.
Φ Μὴ γὰρ οἰχίας οὐκ ἔχει τε εἰς
τὸ ἐσθίειν καὶ πίνειν, ἢ τῆς ἐχκλη-
σίας τοῦ Θεοῦ χαταφρονεῖτε, χαὶ
χαταισχύνετε φοὺς μιὴ ἔχοντας ; 7
σι ὑμῖν εἴπω; ἐπαινέσω ὑμᾶς ἐν
τούτῳ ; οὐκ ἐπαινῶ"
93 ᾿Εγὼ γὰρ παρέλαξον ἀπὸ
σοῦ Κυρίου, ἃ ὃ κ) παρ δωκα ὑμῖν.
ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυχτὶ ἡ
«αρεδίδοτο, ἔλαξεν ἄρτον,
24 Καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε,
καὶ εἶπε" ““ Λάδες σε, φάγετε" φοῦσό
µου ἐστὶ τὸ σώμα σὺ ὑπὲρ ὑμῶν
κλώμενον" σοῦσο ποιεῖτε εἰς τὴν
ἐμὴν ἀνάμνησιν."
96 Ὡσαύτως χαὶ τὸ ποτήριον,
μεσὰ σὺ δειπνῆσαι, λέγων: "' τοῦτο
ΕΠΙΣΤΟΔΗ
αρ. 12,
σὸ ποτήριον, ἣ καινὴ διαθήχη ἐσσὶν
ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι" φοῦτο πυιεῖσα
ὁσάκις ἂν πίνησε, εἰς σὴν ἐμνὴν
ἀνάμνησν.
96 'Ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε σὺν
ἄρτον τοῦτον, καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο
πίνητε, τὸν Φάνασον «τοῦ Κυρίου
καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ."
97 Ὥστε ὃς ἂν ἐσθίῃ σὺν ἄρτον
σοῦσον, ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυ
ρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώ-
µατος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου.
98 Δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος
κ ος ὉΎΩΣ 5 ἜΜΕΝ
ἑαυτὸν, καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου
ἐσθιέτω, καὶ ἐκ φοῦ ποτηρίου πι-
νέτω"
29 Ὃ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων
ἀναξίως, χρίµα ἑαυτῷ ἐσϑίει καὶ
πίνει, μὴ διακρίνων τὸ σῶμα σοῦ
Κυρίου.
50 Διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοί ἀσ-
θενεῖς καὶ ἄῤῥωστοι, καὶ κοιμῶνται
ο
ἱκανοί.
51. Εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνοµεν,
οὐχ ἂν ἐχρινόμεθα.
ϑ9ῷ ἸΚρινόμενοι δὲ, ὑπὸ Κυρίου
παιδευόµεθα, ἵνα μὴ σὺν τῷ κόσμῳ
χατακριδῶμεν.
859. Ὥστε, ἀδελφοί µου, ὄυνερ-
χόμενοι εἰς τὸ φαγεῖν, ἀλλήλους
ἐκδέχεσθε"
84 ἘΠ δέ τις πεινᾷ, ἐν οἴχῳ ἐσ
θιέτω, ἵνα μιὴ εἰς χρίμα συνέρχησθε
τὰ δὲ λοιπὰ, ὡς ἂν ἔλθω, διατάξ
ομιαι.
Κεφ. 6. 19.
Ι Ερὶ δὲ τῶν πνευματιχῶν,
“Ἕ ἀδελφοὶ, οὐ ϑέλω ὑμᾶς
ἀγνοεῖν. ιν
Οἴδατε ὅτι, ὅτε ἔθνη ἦτε, προς
τὸ εἴδωλα τὰ ἄφωνα, ὡς ἂν ἤγεσθε,
ἀπαγόμενοι.
8. Διὸ γνωρίζω ὑμῖν ὅσι οὐδεὶς
ἐν πνεύματι Θεοῦ λαλῶν, λέγϑι
Όαρ. 12.
ἀνάϑεμια Ἰησοῦν, καὶ οὐδεὶς δύναται
εἰπεῖν κύριον ᾿Ιησοῦν, εἰ μὴ ἐν
αν: ὑμασι ἁγίῳ.
4 διαιρέσεις δὲ χαρισµάτων εἰσὶ,
σὺ δὲ αὐτὸ πνεῦμα"
ὃ Καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσὶ,
καὶ ὃ αὐτὸς ἸΚύριος"
6 Καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων
εἰσὶν, ὁ δὲ αὐτός ἐστι Θεὺς, ὁ ἐνερ-
γῶν τὰ πάνσα ἐν πᾶσιν.
1 Ἑκάστω δὲ δίδοται ἣ φανέ-
ρώσις τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ συμ.-
φε ἔρον.
8 Ὧηι μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύµα-
τος δίδοται λόγος σοφίας, ἄλλῳ δὲ
λόγος γνώσεως, κατὰ τὸ αὐτὸ
πνεύμα"
9 'Ετέ έρω δὲ πίστις, ἐν τῷ αὐτῷ
πνεύματι: ἄλλῳ δὲ χαρίσματα
ἰαμάσων, ἐν τῷ αὐτῷ πνεύμιατι"
10 ΓΑλλῳ δὲ ἐνεργήματα δυνά-
μιξων, ἄλλῳ δὲ π προφητεία, ἄλλῳ
δὲ διακρίσεις πνευμάτων. ἑτέρῳ δὲ
γένη γλωσσῶν, ἄλλῳ δὲ ἑρμηνεία
λωσσῶν"
11 Πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὺ
ἕν καὶ τὸ αὐτὸ πνεῦμα, διαιροῦν
ἰδία ἑκάστῳ, καϑὼς βούλεται.
12 Καϑάπερ γὰρ τὸ σῶμα ἕν
ἐστι, καὶ μέλη ἔχει πολ).ὰ, πάντα
δὲ τὰ µέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνὸς,
πολλὰ ὄντα, ἕν ἐστι σῶμα" οὕτω
καὶ ὃ Χριστός.
19 Καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ πνεύματι
ἡμεῖς πάνσες εἰς ἕν σῶμα ἐξαπτίσ-
θημεν, εἴσε ᾿Ιουδαῖοι, εἴτε “Ελλη-
νες, εἴσε δοῦλοι, εἴτε ἐλεύθεροι" καὶ
πάντες εἰς ἕν πνεῦμια ἐποτίσθημιεν.
14 Καὶ γὰρ τὸ σῶμα οὐκ ἔστιν
ἕν μέλος, ἀλλὰ πολλά.
10 Ἐν εἴπῃ ὃ πούς" “Ὅτι οὐχ
εἰμὴ χεὶρ, οὐκ εἰμιὶ ἐκ τοῦ σώμιατος"
οὐ παρὰ φοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ
σώματος ;
16 Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὺ οὖσ. Ὅσι |
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α’.
251
οὐχ εἰμιὶ ὀφθαλμὸς, οὐκ εἰμὴ ἐχ σοῦ
σώμιατος" οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν
ἐκ τοῦ σώματος ;
17 ἘΠ ὅλον τὸ σῶμα ὀφθαλμος,
ποῦ ἢ ἀκοή; εἰ ὅλον ἀκοὴ, ποῦ ἣ
ὄσφρησις ;
18 Νυνὶ δὲ ὃ Θεὸς ἔϑετο τὰ
μέλη, ἕν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τῷ σώ-
ματι, χαδὼς ἠδέλησεν.
19 Εἰ δὲ ἦν τὰ πίντα ἕν µέλος,
ποῦ τὺ σῶμα ;
90 Νῦν δὲ πολλὰ μὲν μέλη, ἕν
δὲ σῶμα.
91 Οὐ δύναται δὲ ὀφθαλμὸς εἰ-
πεῖν τῇ χειρί: Χρείαν 6ου οὐκ ἔχω
ἣ πάλιν ἡ χεφαλὴ τοῖς ποσί" ΣΧ ρεί-
αν ὑμῶν οὐκ ἔχω"
90 ᾿Αλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ
ΡΝ α μέλη τοῦ σώματος ἀσθε-
τέρα ὑπάρχειν, ἀναγκαῖά ἐστι"
"93 Καὶ ἃ δοχοῦμιν ἀτιμότερα
εἶναι τοῦ σώματος, τούτοις τιμὴν
περισσοτ έραν περισίθεμ. εν καὶ τὰ
ἀσχήμονα ἡμιῶν εὐσχημοσύνην πε-
Ρισσοτέραν ἔχει,
φᾷ Τὰ δὲ εὐσχήμονα ἡμῶν, οὐ
χρείαν ἔχει" ἀλλ᾽ ὁ Θεὸς συνεχέ-
ρασες σὸ σῶμα, σῷ ὑμὰ με, πε-
ρισσοτέραν δοὺξ τιμὴν,
25 Ἵνα μὴ ἢ σχίσμα ἐν σῷ
σώματι, ἀλλὰ σὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλή-
λων μεριμνῶσι τὰ µέλη.
960 καὶ εἴτε πάσχει ἕν µέλος,
συμπάσχει πάντα τὰ μέλη" εἴσε
δοξάζεται ἕν µέλος, συγ χαίρει πάν-
σα τὰ μέλη"
97 "Υμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χρισ-
σοῦ, καὶ μέλη ἐκ μέρους.
968 Ἰκαὶ οὓς μὲν ἔθετο ὃ Θεὸς ἐν
ση ἐκκλησία πρῶτον ἀποστόλους,
δεύτερον προφήσας, σρίσο διδασ-
χάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χα-
ρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυ-
θερνήσεις, γένη γλωσσῶν.
99 Μὴ πάντες ἀπόστολοι ; μᾷ
965
πάντες προφῆται ; : μὴ πάντες δι-
δάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις ;
90 Μὴ πάντες χαρίσματα ἕ-
χουσιν ἰαμάτων ; μὴ πάνσες γλώσ-
σαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμιη-
νεύουσι ;
81 Ζηλοῦσε δὲ τὰ χαρίσματα
σὰ κρείττονα" καὶ ἔτι καθ ὑπερξο-
λὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.
Κεφ. ιγ΄. 19.
1 ΑΝ ταῖς γλώσσαις σῶν
ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν
ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μιὴ ἔχω, γέ-
γονα χαλκὸς ἠχῶν, ἢ κύμδαλον
ἀλαλάζον.
9 Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν, χαὶ
εἰδῶ τὰ μυστήρια πώντα, καὶ πᾶσαν
τὴν γνῶσιν: καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν
τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνε.ν,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἶμι.
95 Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ
ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ
σὺ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγά-
πην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρησ-
φεύεται' ἣ ἀγάπη οὐ δηλοῖ" ἣ
ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσι-
οὔσαι,
5 Οὐχ ἀσχημονεῖ, οὗ ϑηςεῖ τὰ
ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογί-
ῴεται τὸ κακὸν,
ϐ Οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικία,
συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ"
Ἴ Πάντο στέγει, πάντα πιστεύει,
πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει"
8 Ἢ ἀγάπη οὐδέποτε ἐχπίπτει"
εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσον-
αι’ εἴτε γλῶσσα., παύσονται" εἴτε
γνῶσις, χαταργηθήσεται
9 Ἔχ μέρους γὰρ γινώσκομεν,
καὶ ἐκ μέρους προφητεύοµεν"
10 Ὅταν δὲ ἔλθη τὸ τέλειον,
τότε τὺ ἐκ μέρους χαταργηϑήσεται.
ΕΠΙΣΤΌΔΗ
Ὁ" 14
11 Ὅτε ἤμην νήπιος ὡς νήπιος
ἐλάλουν, ὡς νήπιος, ἐφρόνουν, ὡς
νήπιος ἐλογιξόμην" ὅτε δὲ γέγονα
ἀνὴρ, κατήργηχα τὰ τοῦ νηπίου.
19 Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾽ ἐσοπ-
τρου ἐν αἰνίγματι, σύσε δὲ πρόσω-
πον πρὸς πρόσωπον" ἄρτι γινώσχω
ἐχ μέρους, φόσε δὲ ἐπιγνώσομαι
χαθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.
19 Νυνὶ δὲ μένει, πίστις, ἐλπὶς,
ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα" μείζων δὲ
τούτων ἡ ἀγάπη.
κεφ. "δ.
Ι Α Ιώκετε τὴν ἀγάπην, ζη.
λοῦσε δὲ τὰ πνευματικά"
αλα δὲ ἵνα προφησεύησε"
ῷ Ὁ γὰρ λαλῶν γλώσσῃ, οὐλ
ἀνθρώποις λαλεῖ, ἀλλὰ σῷ Θεῷ"
οὐδεὶς γὰρ ἀκούει, πνεύματι δὲ λα-
λεῖ μυστήρια"
8. Ὁ δὲ προφητεύων, ἀνθρώποις
λαλεῖ οἰχοδομὴν καὶ παράκλησιν
καὶ παραμυθίαν.
4 Ὃ λαλῶν γλύσσῃ, ἑαυσὸν
οἰκοδομεῖ: ὁ δὲ προφησέ-ων, ἐκκλη-
σος οἰκοδομεῖ.
Θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λα-
-- γλώσσαις, μᾶλλον δὲ
προφησεύητε" μείζων γὰρ ὁ πρι-
φητεύων, ἦ ὃ λαλῶν γλώσσαις,
ἐχτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ, ἵ ἵνα ἣ ἐκ-
χλησία οἰκοδομὴν λόθη.
Θ Νυνὶ δὲ, ἀδελφοὶ, ἐὸν ἔλθω
πρὸς ὑμᾶς γλώσσαις λαλῶν, σί
ὑμάς ὠφελήσω, ἐὰν μὴ ὑμῖν λα-
λήσω ἢ ἐν ἀποχαλύψει, ἣ ἐν γνώ-
σει, ἢ ἐν προφητεία, ἢ ἐν διδαχῇ ;
1 Ὅμως τὰ ἄψυχα φωνὴν δι-
δόντα, εἴτε αὐλὸς, εἴτε κιθάρα,
ἐὰν διαστολὴν «οῖς φθόγγοις μὴ
δῷ, πῶς γνωσθήσεται τὸ αὐλούμε-
νον ἢ τὸ χιθαριζόμανον ; Ὢ
ὃ Καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον φωνδ"
αρ. {4.
σάλπιγξ δῷ, είς Καρασχευάσοται -
εἰς πόλεμον ;
9 Οὕτω καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς
γλώσσης ἐὰν μὴ εὔσημον λόγον
δῶτε, πῶς γνωσθήσεται τὸ λαλού-
μένον ; ἔσεσθε γὰρ εἰς ἀέρα λα-
λοῦντες.
10 Τοσαῦτα, εἰ τύχοι, γένη
φωνῶν ἐσσιν ἐν χόσμῳ, καὶ οὐδὲν
αὐτῶν ἄφωνον:
11 ᾽Εὰν οὖν μὴ εἰδῶ τὴν δύνα-
μιν τῆς φωνῆς, ἔσομαι τῷ λαλοῦντι
βάρξαρος, Ὁ ὁ λαλῶν, ἐν ἐμοὶ
βάρξαρος"
12 Οὕσω καὶ ὑμεῖς, ἐπεὶ ζηλω-
ταί ἐστε πνευμάτων, πρὸς φὴν οἶχο-
ὁσμνὴν τῆς ἐκκλησίας ζητεῖτε ἵνα
περισσεύητε.
19 Διόπερ ὁ λαλῶν γλώσση,
προσευχέσθω | ἵνα διερμηνεύῃ"
14 ᾽Εὰν γὰρ προσεύχωµαι
γλώσσῃ, σὸ πνεῦμά μου προσεύχε-
φαι, ὃ δὲ νοῦς μου ἄκαρπός ἐστι"
16 Τί οὖν ἐστι; προσεύξοµαι
τῷ πνεύματι, προσεύξομαι δὲ χαὶ
τῷ νοΐ" ψαλῶ τῷ πνεύματι, ψαλῶ
δὲ καὶ τῷ νοΐ"
16 ᾿Επεὶ ἐὰν εὐλογήσῃς τῷ
πνεύματι, ὁ ἀναπληρῶν τὸν τύπον
τοῦ ἰδιώτου, πῶς ἐρεῖ τὸ ἀμὴν ἐπὶ
τῇ σῇ εὐχαριστία, ἐπειδὴ σί λέ-
εις οὐκ οἱδε ;
17 Σὺ μὲν γὰρ χαλῶς εὐχαρισ-
τεῖς, ἀλλ᾽ ὃ ἕτερος οὐχ οἰχοδυμιεῖ-
σαι.
18 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µου,
πάντων ὑμῶν μᾶλλον γλώσσαις
λαλῶν:
19 ᾿Αλλ᾽ ἐν ἐχχλησία ϑέλω
πέντε λύγους διὰ τοῦ νούς μου λα-
λῆσαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήσω,
ἣ μυρίους λόγους ἐν γλώσσῃ.
90 ᾿Αδελφοὶ, μιὴ παιδία γίνεσθε
ταῖς φρεσίν: ἀλλὰ τῇ καχία νηπιώ-
ζετε, ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α΄.
20
μιά Ἐν σῷ νόμῳ γέ γξαπται
"Οτι ἐν ἑτεραγλώσσεις, Χ; ἐν χεί
λεσιν ἑτέροις λαλήσω σῷ λαῷ σού»
σω, καὶ οὐδ᾽ οὕτως εἰσακούσονταί
μου, λέγει Κύριος.”
φῷ "Ωστε αἱ γλῶσσαι εἰς ση-
μεῖόν εἶσιν, οὐ τοῖς πιστεύουσιν, ἆλ-
λὰ τοῖς ἀπίστοις" ἡ δὲ προφητε, ία,
οὐ τοῖς ἀπίστοις, ἀλλὰ σοῖς πισ-
σεύουσν.
23. Εαν οὖν συνέλόη ἣ ἐκχλη-
σία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ, καὶ πάντες
γλώσσαις λαλῶσιν, εἰσέλθωσι δὲ
ἰδιῶται ἢ ἄπιστοι, οὐκ ἐροῦσιν, ὅτι
μιαίνεσθε ;:
ϱ4 Εαν δὲ πάντες προφησεύω-
σιν, εἰσέλθη δέ τις ἄπιστος, ἢ ἰδιώ-
σης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἆνα-
κρίνεται ὑπὸ πάντων.
25 Καὶ οὕτω τὰ χρυπτὰ τῆς
καρδίας αὐτοῦ φανερὰ γίνεται" χαὶ
οὕτω πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον, προσχυ-
νήσει τῷ Θεῷ, ἀπαγγέλλων ὅτι ὁ
Θεὸς ὄντως ἐν ὑμῖν ἐστι.
96 Τί οὖν ἐστιν, ἀδελφοί ; ὅταν
συνέρχησθε, ἕκαστος ὑμῶν ψαλμὸν
ἔχει, διδαχὴν ἔχει, “γλῶσσαν ἐ ἔχει
ἀποχάλυψιν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει"
πάντα πρὸς οἰχοδομιὴν γενέσθω.
97 Εἶτε γλώσσῃ σὶς λαλεῖ, κατὰ
δύο, ἢ τὸ πλε εἴστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ
μέρος" καὶ εἷς διε ρμηνευέ πω.
28 ᾿Εὰν δὲ μὴ ἡ δι: ἑρμηνευτῆς,
σιγάτω ἐν ἐκκλησίᾳ" ἑαυτῷ δὲ λα-
λείτω καὶ τῷ Θεῷ:
29 Προφῆται δὲ δύο ἢ τρεῖς λα-
λείσωσαν, καὶ οἱ ἄλλοι διαχρινέτω-
σαν"
90 ᾿Εὰν δὲ ἄλλῳ ἀποχαλυφϑῇ
καθημένῳ, ὃ πρῶτ ος σιχάτω"
951 Δύνασθε γὰρ καθ᾽ ἕνα πάν
πες προφητεύειν, ἵνα πάντες µαν-
θάνωσι, καὶ πάντες παραχαλ ὤνται
35 Ἰαὶ πνεύματα προφητῶν
προφήταις ὑποτάσσεσαι"
254
59 Οὐ γά ἐστιν ἀκαταστασίας
ὃ Θεὸς, ἀλλ᾽ εἰρήνης, ὡς ἐν πάσαις
ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων.
94 Αἱ γυναῖκες ὑμῶν ἐν ταῖς
ἐκκλησίαις σιγάτωσαν" οὗ γὰρ ἐπι-
φέτραπσαι αὐταῖς λαλεῖν, ἀλλ᾽
ὑποτάσσεσθαι, καθὼς Χ) ὃ νόμος
λέγε’
95 Εἰ δέ σι μαθεῖν Φέλουσιν, ἐν
οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτω-
σαν" αἰσχρὸν γάρ ἐστι γυναιξὶν ἐν
ἐχχλησία λαλεῖν.
956 Ἢ ἀφ᾽ ὑμῶν ὁ λόγος τοῦ
Θεοῦ ἐξῆλθεν ; ἢ εἰς ὑμᾶς μόνους
κατήντησεν :
91 Εἰ σις δοχεῖ προφήτης εἶναι
ἢ πνευματικὸς, ἐ ἐπιγινωσχέτω ἃ 5 γρά-
φω ὑμῖν, ὅσι σοῦ Κυρίου εἰσὶν ἐν-
ςολαί:
98. Εἰ δέ σις ἀγνοεῖ, ἀγνοείτω.
99 Ὥστε, ἀδελφοὶ, δηλοῦσε τὸ
προφητεύειν, καὶ τὸ λαλεῖν γλώσ-
ὅαις μὴ κωλύετε.
40 Πάντα εὐσχημόνως Ὁ χατὰ
φαξιν γινέσθω.
Κεφ. έ. 15.
1 ἊΝ τωρί ζω δὲ ὑμῖν
ΓΙ φὸ εὐαγγέ ἔλιον
2
ὃ
λισάμην ὑμῖν, ὃ κ) παρελάξετ
ᾧ καὶ ἑστήκατε.
Φ Δι’ οὗ καὶ σώζε εσθε, σίνι λόγῳ
ϱὐηγγελισάμην ὑμῖν, εἰ κατέχεσε'
ἐκτὺς εἰ μὴ εἰκῇ ἐπιστεύσασε.
8. Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώ-
τοις ὃ ο παρέλαβον, ὕσι Χριστὸς
ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν,
τατὰ τὰς γραφάς"
4 ἹΚαὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγή-
/ερται τῇ τρίτη ἡμέρα, κατὰ τὰς
/ραφάς:
ὅ γα) ὅτι ὤφθη Κηφᾶ,
τοῖς δώδεκα”
0 Ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντα-
εἶτα
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 165.
χοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ
πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, σινὲς δὲ
καὶ ἐχοιμήθησαν"
Ἱ Ἔπειτα ὤφθη ᾿Ιαχώξῳ, εἶτο
φοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν.
8 Ἔσχατον δὲ πάντων, ὡσπερεὶ
σῷ ἐκ ατρώµατι, ὤφδη χάμοί.
9 ᾿Εγὼ γάρ εἶμι ὁ ἐλάχιστος
φῶν ἀποστόλων, ἃ ὃς οὐχ εἰμὶ ἱκανὸς
καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα
ἣν ἐκχλησίαν τοῦ Θεοῦ"
10 Χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὃ εἰμι
καὶ ἣ χάρις αὐτοῦ ἣ εἰς ἐμὲ, οὐ
χενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσόσερον
αὐτῶν “ πω ἐχοπίασα. οὐκ ἐγὼ
δὲ, ἀλλ᾽ ἡ χάρις φοῦ Θεοῦ ᾗ σὺν
ἐμοί.
11 ΕΠτε οὖν ἐγὼ, εἴτε ἐκεῖνοι,
οὕτω χηρύσσοµεν, καὶ οὕτως ἐπισ-
σευσατε.
15. Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεται,
ὅσι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, πῶς λέ-
γουσί τινες ἐν ὑμῖν, ὅσι ἀνάστασις
νεκρῶν οὐκ ἔστιν ;
13 Εἰ δὲ ἀνάστασις νεχρῶν οὐχ
ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται.
14 Εἰ δὲ Χριστὸς οὐχ ἐγήγ έρται,
κενὸν ἄρα σὸ χήρυγμα ἡμῶν, κενὴ
δὲ καὶ ἣ πίστις ὑμῶν.
15 Εὐρισχόμεθα δὲ καὶ ψευδο-
ν [μάρτυρες τοῦ Θεοῦ: ὅτι ἑμαρτυρή-
σαμεν χατὰ «τοῦ Θεοῦ ὅτι ἤγειρε σὺν
Χριστόν" ὃν οὐχ ἤγειρεν, εἴπερ ἄρα
νεκροὶ οὐχ ἐγείρονται"
16 Εἰ γὰρ νεχροὶ οὐχ ἐγείρονται,
οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγξοται.
ΙΤ Εἰ δὲ Χριστὸς οὐχ ἐγήγερται,
ματαία ἣ «πίστις ὑμιῶν" ἔτι ἐσσὲ
ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν"
19 ΓΑρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν
Χριστῷ, ἀπώλοντο.
19 Εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἤλπι-
χύτες ἐσμιὲν ἐν Χριστῷ, µόνον, ἔλεει-
νύτεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν.
90 Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται
αρ. 16
ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεχοιµιηµιέ-
νων ἐγένετο"
21 ᾿Επειδὴ γὰρ δι’ ἀνθρώπου ὁ
Νάνατος, καὶ δι' ἀνθρώπου ἀνάστα-
σις νεχρῶν
99 “Ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ ᾿Αδὰμ,
πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτω καὶ ἐν
σῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσον-
σαι”
95 Ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίῳ τάγ-
ματι" ἀπαρχὴ Χριστὸς, ἔπειτα οἱ
ποῦ } Χριστοῦ, ἐν ση παρουσίᾳ αὐτοῦ"
94 Είτα τὸ τέλος, ὅταν παρα-
δῷ τὴν βασιλείαν τῷ Θε ξΞῷ) 2) πατρί:
ὅταν καταργήση πᾶσαν ἀρχὴν καὶ
πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν"
26 Δεῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύειν,
ἄχρις οὗ ἂν 2η πάνσας σοὺς ἐχθρὲς
ὑπὸ σοὺς πόδας αὐτοῦ.
36 "Εόχατος ἐχθρὸς καταργεῖ-
σαι ὃ ϑάνατος"
27 Πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ
τοὺς πόδας αὐτοῦ. Ὅταν δὲ εἴπῃ
ὅτι πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι
ἐχτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ
πόντα.
28 Ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ
πύντα, σότε καὶ αὐτὸς ὁ ὑιὸς ὑπο-
ταγήσεται. τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ σὰ
πάντα, ἵνα ᾿ ὃ Θεὺς τὰ πάντα ἐν
πίσιν:
99 ᾿Επεὶ τί ποιήσουσιν οἱ Θαπ-
φιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεχρῶν, εἰ ὅλως
νεχροὶ οὐκ ἐγείρονται ; τί καὶ βαπ-
σίζονται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν ;
90 Τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομιεν
«ἄσαν ὥραν :
91 Καϑ᾽ ἡμέραν ἀποθνήσχω, νὴ
τὴ» ἡμετέραν καύχησιν, ἣν ἔχω ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
52 Εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομιό.-
χησα ἐν ᾿Εφέσῳ, σί μιοι τὸ ὄφελος,
εἰ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται ; αλ. Φάγω-
μεν καὶ πίωμεν" αὕριον γὰρ ἀποῦ-
νήσχομιεν.᾽
ΤΡῸΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ
258
3538. Μὴ πλανᾶσθε: ““ Φθείρουσιν
ἤθη χρῆσθ᾽ ὁμιλίαι κακαί."
94 ᾿Εχνήψατε δικαίως, καὶ μ.λ
ἁμ, αρτάνετε" ἀγνωσίαν γὰρ Θεοῦ
τινες ἔχουσι" πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν
λέγω.
35 “Αλλὰ ἐρεῖ τίς" πῶς ἐγεί-
ρονται οἱ νεκροί ; ποίῳ δὲ σώματι
ἔρχονται ; :
96 "Αφρον, σὺ ὃ σπείρες, οὐ
ζωοποιεῖται, ἐὰν μὴ ἀποθάνῃ.
91 Καὶ ὃ σπείρεις, οὐ τὸ σῶμα
φὸ γΣνησόμ. ενον σπείρεις, ἀλλὰ γυμ.-
νὸν κώχχον, εἰ φύχοι, σίτου, ἤ τινος
τῶν λοιπῶν"
98. Ὃ δὲ Θεὸς αὐτῷ δίδωσι σῶ-
μα καθὼς ἠθέλησε, κο; ἑκάστῳ
τῶν σπερμάτων σὸ ἴδιον σῶμα.
99 Οὐ πᾶσα σὰρξ, ἡ ἣ αὐτὴ σάρξ'
ἀλλὰ ἄλλη μὲν σαρξ ἀνθρώπων,
ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δὲ
ἰχθύων, ἄλλη δὲ πτηνῶν"
40 ΚΚαὶ σώματα ἐπουράνια, καὶ
σώματα ἐπίγεια" ἀλλ᾽ ἑτέρα μὲν
ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα, ἑτέρα δὲ ἡ
σῶν ἐπιγείων"
41 "Αλλη δόξα ᾗ Πλία, Ὁ ἄλλη
δόξα σελήνης, χαὶ ἄλλη δόξα ἀσ-
σε ἔρων" ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει
ἐν δύξη.
42 Οὕτω καὶ ἣ ἀνάστασις τῶν
νεκρῶν' σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγεί-
ρέται ἐν ἀφθαρσίᾳ"
48 Σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἐγείρε-
σαι ἐν δόξῃ σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ,
ἐγείρεται ἐν δυνάμει"
44 Σπείρεται σῶμια ψυχικὸν,
ἐγείρεται σῶμα πνευωστικόν" ἔστι
σῶμα ψυχικὸν, καὶ ἔστι σῶμα πνξυ
ματικόν"
45 Οὕτω Ἀ γέγραπται" ““ ἐγέ-
νετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ᾿Αδὰμ, εἰς
ψυχὴν ζῶσαν" ὁ ἔσχατος ᾿Αδὰμ,
εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν.
46 ᾿Αλλ’ οὐ πρῶτον τὸ πνευμα-
256
τιχόν' ἀλλὰ τὸ ψυχικὸν, ἔπειτα τὸ
ο -.
47 πρῶτος ἄνδρωπος ἐκ γ
ον ὃ δεύτερος ἄνθρωπος,
Κύριος ἐξ οὐρανοῦ.
48 Οἷος ὁ χοῖ ἰκὸς, τοιοῦτοι 2) οἱ
χοϊκοί- καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοι-
οὗτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι"
49 Καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν
εἰχύνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καὶ
φὴν εἰκύνα τοῦ ἐπουρανίου.
50 Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοὶ,
ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν Θεοῦ
χληρονομῆσαι οὐ δύνανται, οὐδὲ ἡ
φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ.
51 ᾿Ιδοὺ, μυστήριον ὑμῖν λέγω"
Πάντες μὲν οὐ κοιμηϑησόμεθα" πάν-
ἀλλαγησέμεθα,
Ἐν ἀτόμῳ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλ-
μοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι" σ σαλ.-
σίσει γὰρ, καὶ οἱ νεκροὺ ἐγερδήσον-
{αι ἄφθαρτοι, καὶ ἡμεῖς ἀλλαγη-
σόμεθα.
583 Δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο
ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν, αχ) τὸ θνητὸν
σοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν.
64 Ὅταν δὲ σὸ φθαρτὸν τοῦτο
ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν, καὶ τὸ θνητὸν
φοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν, τότε
γενήσεται ὃ λόγος ὁ γεγραμμένος"
“ς Ἱατεπόθη ὃ θάνατος εἰς νῖχος.
6ὅ Ποῦ σα, θάνατε, τὸ χέντρον ;
ποῦ σου, άδη, σὸ νῖκος ;
66 Τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανάτου,
ἣ ἁμαρτία" ἣ δὲ δύναμις τῆς ἅμαρ-
φίας, ὃ νόμοοςς.
51 Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ διδόντι
ἡμῖν τὸ νῖχος διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
58 Ὥστε, ἀδελφοί µου ἀγαπη-
τοὶ, ἑδραῖοι γίνεσθε, ἀμετακίνητοι,
πε ερισσεύοντες ἐν σῷ ἔργῳ τοῦ Κυ-
ρίου πάντοτε, εἰδόσε ς ὅτι ὗ χοπος
ὑυιῶν οὐκ ἔστι κενὸς ἐν Κυρίῳ
-
ἧς
δαν
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
σαρ 16
Κεφ. ι. 16.
Ερὶ δὲ τῆς λογίας τῆς εἰς
σοὺς ἁγίους, ὥσπερ διέ-
Γτοξα ταῖς ἐκκλησίαις 5 σης 1 αλα-
Ἱσίας, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιήσατε.
ῷ Κατὰ μίαν σαξξάτων ἕκασ-
φὸς ὑμῶν παρ᾽ ἑαυτῷ σιθεσω. θη-
σαυρίζων ὅισι ἂν εὐοδῶται: ἵνα
μιὴ ὅταν ἐλόω, σότε λογιαι γίνων-
σαι.
ὃ Ὅταν δὲ παραγένωµαι;, οὓς
ἐὰν δοχιμιά ξητε δι) ἐπιστολῶν, σού-
τους πέμψω ἀπενεγκεῖν τὴν χάριν
ὑμῶν εἰς “Ἱερουσαλήμ..
4 ᾿Εὰν δὲ ἡ ἄξιον τοῦ καμὲ πο-
ρξύεσθαι, σὺν ἐμοὶ πορεύσονται.
δ ᾿Ελεύσομαι δὲ πρὸς ὑμᾶς ὅταν
Μακεδονίαν διέλϑω: Μακεδονίαν
γὰρ διέρχοµαι.
Πρὸς ὑμᾶς δὲ τυχὸν παρα-
μενῶ, ἢ καὶ παραχειμάσω, ἵνα
ὑμεῖς µε προπέμμψψητε οὗ ἐὰν πο-
ρξύωμιαι.
7 Οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν
παρόδῳω ἰδεῖν. ἐ ἐλπίζω δὲ χρόνον
σινὰ ἐπιμεῖναι πρὸς ὑμᾶς, ἐὰν ὁ
Κύριος ἐπιτρέπῃ.
8 Ἐπιμενῶ δὲ ἐν ᾿Εφέσῳ ἕως
σῆς πεντηχοστῆς"
9 Θύρα γάρ μοι ἀνέωγε μεγάλη
καὶ ἐνεργὴς, καὶ ἀντικείμενοι πολ-
λοί.
10 ᾽Εὰν δὲ ἔλθη Τιμόθεος, βλέ-
πετε ἵνα ἀφόξως γένηται πρὸς ὑμᾶς"
σὺ γὰρ ἔργον Κυρίου ἐργάζεται ὡς
καὶ ἐγώ" ᾿
11 Μή τις οὖν αὐτὸν ἐξουθενήση:
προπέμψαςε δὲ αὐσὺν ἐν εἰρήνῃ,
ἵνα ἔλθῃ πρός με" ἐχδέχομαι γὰρ
αὐτὸν μετὰ τῶν ἀδελφῶν.
19 Περὶ δὲ ᾿Απολλὼ τοῦ ἀδελ-
φοῦ, πολλὰ παρεχάλεσα αὐσὸν ἵνα
ἔλθη πρὺς ὑμᾶς μετὰ τῶ ἰδεὰ-
σαρ. 1. ΤΙΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄. 257
φῦν" καὶ πάντως οὐκ ἦν θέλημα 19 ᾿Αὐπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκχλη-
ἵνα νῦν ἔλθη" ἐλεύσεται δὲ ὅταν | σίαι τῆς ᾿Ασίας. ᾿Ασπάζονται
εὐχαιρήση. ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ πολλὰ "Άχόλας καὶ
19 Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ Πρίσχιλλα, σὺν τῇ κατ᾽ οἶχον αὖ-
«ἰστει, ἀνδρίζεσθε, κρα]αιοῦσθε" σῶν ἐκχλησία.
14 Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γι- 90 ᾿Ασπάδονται ὑμᾶς οἱ ἀδελ.
νέόθω. φοὶ πάντες. ᾿Ασπάσασθε ἀλλή-
15 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδε λ- λους εν φιλήματι ἁγίῳ.
φοί: οἴδατε φὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, Φ1 Ὃ ἀπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ
ὅτι ἐστιν “ “ἀπαρχὴ τῆς ᾿Αχαΐας, | Παύλου.
χαὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν φῷ Εἰ σις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον
ἑαυτοὺς" Ἰησοῦν Χριστὸν, ἤτω ἀνάθεμα, μια-
10 Ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε ρὰν ἀδά.
σοῖς τοιούτοις, καὶ παντὶ τῷ σύυνερ- οϑν Ἡ χάρις: φοῦ Κυρίου Ἰησοῦ
οὔνσι καὶ χοπιῶντι. Χριστοῦ μεθ ὑμῶν.
17 Χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ, ο Ἢ ἀγάπη μου μετὰ πάντων
Σ]εφανᾶ ο ᾿φουρουνάτου κ) ᾿Αχαϊ- ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ᾽Αμήν.
χοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι
ἀνεπλήρωσαν" Πρὸς Κορινθίους πρώτη ἐγράφη
18 ᾿Ανέπαυσαν γὰρ στὸ ἐμὸν ἀπὸ Φιλίππων διὰ Στεφανᾶ,
πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν ἐπιγινώσχετε καὶ Φουρτουνάτου, καὶ ᾿Αχα]-
οὖν τοὺς τοιούτου χοῦ, καὶ Τιμοθέου.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ͂
Ἧ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΔΗ ΔΕΥΤΕΡΑ.
Κεφ. ά. 1. | πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ Θεὺς πα-
σης παβακλήσεως,
1 ο ο ἀπόστολος Ἰησοῦ 4 Ὃ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐπὶ πάση
Χριστοῦ διὰ Ἀελήματος | τῇ ϑλίψει ἡμῶν, εἰς τὸ δύνασθαι
Θεοῦ, καὶ Τιμύθεος ὁ ἀδελφὸς, τῇ | ἡμᾶς παραχαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ
δριληαία σοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κο- | Ἀλίψει, διὰ τῆς παρακλήσεως ἧς
οίνϑω, σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσι τοῖς | παρακαλούµεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ.
οὖσιν ἐν ὅλῃ τῆ ᾿Αχαῖς αν Ι ὅ Ὅτι χαβὼς περισσεύει τὰ πα-
9 Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὺς ἡμῶν, καὶ Κυρίου |
Ἰνσοῦ Χριστοῦ. ͵
9 Εὐλογητὸς ὁ Θεὺς καὶ πασ ὴρ
«οῦ Ἰζυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ: ὁ
992
“ . - ϱ
θήµατα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτω
Ἄ, σ΄ ’ . ’
διὰ Χριστοῦ περισσεύει χαὶ ἢ παρά-
Ὁ
6 Εἰς σε δὲ ὀλιξενεδα, γπὲρ τῇ
ὑμῶν παρακλήσεως «αὶ ἡῥλος
259
«ἧς -ἔνεργουμένης ἐν μας σῶν
αὐτῶν παθηµάτ ὧν ὧν καὶ ἡμεῖς
πάσχομεν" εἴτε παρακαλούμαθα,
ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ
ζωτ “ηρίας" ᾗ ἐλαὶς ἡμῶν βεξαία
ὑπὲρ ὑμῶν"
ῆ Εἰδότες ὅτι ὥσπερ χοινωνοί
ἐστε τῶν παθηµάτων, οὕτω καὶ τῆς
παξακλήσεως.
8 Οὐ γαρ δέ ἔχομεν ὑμᾶς ἀγ-
νοεῖν, ἀδελφοὶ, ὑπὲρ σῆς Ἀλίψεως
ἡμιῶν τῆς γένομέ νης ἡμῖν ἐν τῇ
᾿Ασίᾳ, ὅτι καϑ᾽ ὑπερδολὴν ἑδαρή-
θηµεν ὑπὲρ δύναμιν, ὥστε ἐξαπορη-
θῆναι ἡμᾶς καὶ τοῦ ζῆν"
9 ᾿Αλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ
ἀπό πόχριμια φτοῦ ϑανάτου ἐσχήκαμεν, | κ
ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾽ ἑαυτοῖς,
ἀλλ. ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι σοὺς
3
νεκροὺς,
10 Ὃς ἐκ σηλικούσου Βανάτου
ἐῤῥύσατο ἡμᾶς, καὶ ῥύεται" εἰς ὃν
ἡλαίκαμιξ ν ὅσι καὶ ἔτι ῥύ σεται,
1 Ἀννυπουργούντων καὶ ὀρῶν
ὑπὲρ ἡμῶν τῇ ἢ δεήσει, ὃ ἵνα ἐκ πολλῶν
προσώπων φὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ
πολλῶν εὐχαριστηθῆ ὑ ὑπ' ἐρ ἡμῶν.
12 Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη
στὶ, τὸ μαρτύριον σῆς συνειδήσεως
υἱῶν, ὅτι ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρι-
νεία Θεοῦ, οὐχ ἐν σοφίᾳ σαρχικῇ,
ἀλλ᾽ ἐν χάριτι Θεοῦ ἀνεστράφημεν
ἐν ος κόσµῳ" περισσοτέρως δὲ πρὸς
ὑι
15 Οὐ γὰρ ἄλλα γθάφομεν
ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἢ ἃ ἀναγινώσκε τε, ἢ Ἐ
ἐπιγινώσχετε" ἐλσίζω δὲ ὅτι καὶ
ἕως τέλους ἐπιγνώσεσθε,
14 ἹΚαθὼς καὶ ἐπέγνωτε ἡμᾶς
αν. κα ο , ας
ἀπὸ μέρους, ὅτι καύχημα ὑμῶν
ἐσμεν, καθάπερ καὶ ὑμεῖς ἡμῶν, ἐν
ση ἡμέ έρα, σοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
15 Καὶ ταύτῃ ση πεποιθήσ ει
ἐξουλόμιην πρὸς ὑμᾶς ἐλθεῖν πρόσε-
0», ἵνα δευσέ έραν χάριν ἔχητε
΄
«
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 3
16 Καὶ δι’ ὑμῶν διελθεῖν εἰς
Μακεδονίαν, καὶ πάλιν ἀπὸ Μακε-
δονίας ἑλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ὑφ᾽
ὑμῶν προπεμφθῆναι εἰς τὴν Ἰου
σιαν"
17 Τοῦσο οὖν βουλευόμενος μῆ
σι ἄρα τῇ ἐλαφρίᾳ ἐχρησάμην ; τ
ἃ βουλεύομαι, κατὰ σάρκα ἂς
λεύομαι, ἵ ἵνα ἡ παρ᾽ ἐμιοὶ τὸ ναὶ ναὶς
} φὸ οὗ οὔ : .
18 Πιστὸς δὲ ὁ Θεὺς, ὅτι ὁ
λόγος ἡμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐχ ἐγέ-
νετο ναὶ χαὶ οὔ"
19 Ὁ γ γὰρ φτοῦ Θεοῦ ὑιὸς Ἰπ-
σοῦς Χριστὸς ὃ ἐν ὑμῖν δι’ ἡμῶν
χηρυ χθεὶς, δι᾽ ἐμοῦ χαὶ Σιλουανοῦ
αἱ Τιμοθέ ἕου, οὐχ ἐγένετο ναὶ καὶ
οὗ, ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέγονεν.
90 Ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίαι Θεξ,
ἐν αὐτῷ τὸ ναὶ, καὶ ἐν αὐτῷ τὸ
ἀμὴν, τῷ Θεῷ πρὸς δόξαν δι᾽ ἡμῶν.
91 Ὁ δὲ Ὃ πα. ἡμᾶς σὺν
ὑμῖν εἰς Χριστὸν, 9 ὃ χρίσας ἡμᾶς,
Θεὺς,
99 Ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς
καὶ δοὺς σὺν ἀῤῥαξῶνα φοῦ «νεύμα-
σος ἐν ταῖς χαρδίαις ἡ ἡμῶν.
258 ᾿Εγὼ ὃ μάρτυρα σὺν Θεὸν
ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν,
ὅτι φειδόµενος ὑμῶν, οὐκέτι ἦλθον
εἰς ΙΚόρινθον:
24 Οὐχ ὅτι κυριεύομιεν ὑμῶν τῆς
πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς
χαράς ὑμῶν: τῇ γὰρ πίστει ἑστή-
χατε.
Κεφ. 6’. 9.
1 Κρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, σὺ
μὴ πάλιν ἐλθεῖν ἐν λύπη
πρὸς ὑμᾶς"
2 Εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμάς, καὶ
τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με, εἰ μὴ ὃ
λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ :
9. Ἰκαὶ ἔγ γραψα ὑ ὑμῖν τοῦτο αὐτὸ,
ἵνα μὴ ἐλλὼν λύπην ἔχω ἀφ᾽ ὧν
σαν. ὃ
ἔδει μι χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάν-
σας ὑμᾶς, ὅτι ἣ ἐμὴ χαρὰ πάν-
φων ὑμιῶν αν
4 Ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως κ)
συνοχῆς καρδίας ἔγραψα. ὑμῖν, διὰ
πολλῶν δαχρύων, οὐχ ἵνα λυπη-
θήτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα ; γνῶτε
ἣν ἊΣ περισσοτ ἔρως εἰς ὑμᾶς.
5 Εἰ δέ τις λθλύπηκεν, οὐκ ἐμὲ
λελύπηχεν, ἀλλ᾽ ἀπὸ μέρους, ἵνα
μὴ ἐπιδαρῶ πάντας ὑμᾶς.
Θ "]χανὸν τῷ τοιούτῳ ἡ ἐπισιμία
αὕτη ἢ ὑπὸ τῶν πλειόνων.
1 Ὥστε τοὐναντίον μιῶλλον ὑμᾶς
χαρίσασϑαι, Ὁ παραχαλεσαι, μιῆ-
τως τῇ περισσοτέρα. λύπῃ χαταπο-
ὁ/ ὁ σοιοῦτος.
8 Διὸ παρακαλῶ ὑμᾶς κυρῶσαι
εἰς αὐτὸν ἀγάπην".
9 Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ ἔγραψα,
ἵνα γνῶ τὴν δοκιμὴν ὑμῶν, εἰ εἰς
πάντα. ὑπήχοοί ἐστε.
10. Σι δὲ σι χαρίζεσθε, καὶ ἐγώ:
αἱ γὰρ ἐγὼ εἴ σι χεχάρισμαι, ᾧ
ο ας πὰ δι’ ὑμᾶς, ἐν προσώπῳ
Χριστοῦ,
11 Ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν
ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ: οὗ γὰρ αὐτοῦ τὰ
νοήματα ο.
19 ᾿Ελθὼν δὲ εἰς τὴν Τρωάδα
εις τὸ εὐαγγέλιον σοῦ Χριστοῦ, χαὶ
δύρας µιοι ἀνεωγμιένης ἐν Κυρίῳ,
138 Οὐχ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύ-
ματί µου, τῷ μὴ εὑρεῖν με Ψίτον
σὸν ἀδελφόν μου: ἀλλὰ ἀποταξά-
μιξνος αὐτοῖς, ἐξῆλθον εἰς Μακεδο-
νίαν.
14 τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάν-
σοτε ριοιμιξεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χρισ-
ἐν
οτί
τῷ, καὶ τὴν ὀσμὴν ᾿. γνώσεως
αὑτοῦ φανεροῦντι δι’ ἡμῶν ἐν παντὶ
τύπῳ
ιὃ Ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμιὲν
«ὦ Θεῶ ἐν τοῖς σωζομιένοις καὶ ἐν
δα ᾿ σομένοις
φηῖς ἄτολλυμιένεις"
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΡ’
959
.“
16 Οἷς μὲν, ὁσμιὴ Ἀανάτου εἷς
ϑάνατον: οἷς δὲ, ὀσμὴ ζωῆς εἰς
ζωήν: καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός ;
ν᾽ ΄ ς .
17 Οὐ γάρ ἐσμεν, ὡς οἱ πολ-
λοὶ, καπηλξύοντες τὸν λόγον τοῦ
Θεοῦ, ἀλλ᾽ ὡς ἐξ εἰλικρινείας,
ἀλλ᾽ ὡς ἐκ Θεοῦ, κατενώπιον τοῦ
Θεοῦ, ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.
΄
Κεφ. γ΄. 8.
1 ΑΤχυμέθα πόλιν ἑαυτοὺς συ-
νιστάνειν ; εἰ μὴ χρήζο-
μεν, ὥς τινες, συστατικῶν ἐπιστο»
λῶν πρὸς ὑμᾶς, ἢ ἐξ ὑμῶν συστα-
σικῶν ;
9 Ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστε,
ἐγγεγβαμμένη ἐν ταῖς καρδίαις
ἡμῶν, γινωζκοµένη χαὶ ἄναγινωσ-
χοµένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων:
8. Φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιό-
στολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ
ἡμῶν, ἐγγεγθαμμένη οὗ μέλανι,
ἀλλὰ πνεύματι Θεοῦ ϑῶντος" οὐκ
ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλ᾽ ἐν πλαξ
καρδίας σαρχίναις.
4 Πεποίθησιν δὲ τοιαύτην ἔχο-
μεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεὸν"
δ Οὐχ ὅτι ἱκανοί ἐσμὲν ἀφ᾽
ἑαυτῶν λογίσασθαί τι, ὡς ἐξ ἕαυ-
σῶν, ἀλλ᾽ ᾗ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ
Θεοῦ"
ϐ Ὃς καὶ ἱκάνωστν ἡμιᾶς διαχό-
νους καινῆς διαθήκης. οὐ γρβάμμα-
τος, ἀλλὰ πνεύματος" φὸ γὰρ
γράμμα ἀποχσείνει, τὺ δὲ πνεῦμα
ζωοποιεῖ.
τ΄ Εἰ δὲ Ἡ διακονία τοῦ ϑανάτοῦ
ἐν γράμμασιν, ἐντετυπωμένη ἐν
λίδοις, ἐγενήθη ἐν δύξη, ὥστε μιὴ
δύνασθαι ἀτενίσαι τοὺς ὑιοὺς Ἰσραὴλ
εἰς σὸ πρόσωτον Μωσέως, διὰ τὴν
δόξαν τοῦ πρωσώπου αὐτοῦ, τὴν
χαταΡγουμιξνην"
ὃ Πῶς οὐχὶ μᾶλλον ἣ διακονία
τοῦ πνεύματος ἔσται ἐν δόξῃ,
ΕΣ
5600
9. ἘΠ γὰρ ἡ διαχονία τῆς χατα-
χρίσεως, δόξα, πολλῷ μᾶλλον πε-
ξισσευει ἣ διακονία τῆς δικαιοσύνης
ἐν δύξη"
10 Καὶ γὰρ οὐδὲ δεδόξασται τὸ
δεδοξασμένον, ἐν τούτῳ τῷ μέρει,
ἕνεχεν τῆς ὑπερξαλλούσης δόξης.
11 Εἰ γάρ σὸ καταργούμιενον,
διὰ δόξης" πολλῷ μᾶλλον τὸ μέ-
νον, ἕν δόζη.
12 Ἔχοντες οὖν τοιαύτην ἑλ-
σίδα, πολλῇ παῤῥησίᾳ χρώμεθα,
19 Καὶ οὐ καθάπερ Μωσῆς ἐτί-
θει κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἔαυ-
σοῦ, πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι τοὺς ὑιοὺς
Ἰσραὴλ εἰς τὸ σέλος τοῦ καταρ-
γουμιένου"
14 ᾿Αλλ᾽ ἐπωρώϑη τὰ νοηµατα
αὐτῶν" ἄχρι γὰρ τῆς σήμερον σὸ
αὐτὸ κάλυμμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει
τῆς παλαιᾶς διαθήκης μένει, μὴ
ἀνακαλυπτόμενον, ὅ,τι ἐν Χριστῷ
καταργεῖται.
16 ᾿Αλλ᾽ ἕως σήμερον, ἡνίκα
ἀναγινώσκεται Μωσῆς, κάλυμμα
ἐπὶ τὴν καρδίαν αὐτῶν χεῖται"
16 Ἡνίκα δ᾽ ἂν ἐπιστρέψῃ πρὸς
Ἰζύριον, περιαιρεῖται τὸ κάλυμμα.
17 Ὃ δὲ ΙΚύριος. τὸ πνεῦμά
ἐστιν: οὗ δὲ τὸ πνεῦμα Κυρίου,
ἐχεῖ ἐλευθερία.
18 Ἡμεῖς δὲ πάντες ἀναχεχα-
λυμμένω προσώπῳ τὴν δόξαν Ἰκυ-
ξίου χατοπσριζόμενοι, τὴν αὐτὴν εἷ-
χόνα. μεταμορφούμεδα ἀπὸ δόξης
εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπὸ ἸΚυρίου
πνεύματος.
Κεφ. δ΄. 4.
1 ΑΦ σοῦτο ἔχοντες τὴν δια-
β κονίαν ταύτην, καθὼς ἠλε-
ήθημιεν, οὐκ ἐκκακοῦμιν,
9 ᾿Αλλ᾽ ἀπειπάμεδα τὰ κρυπτὰ
«ἧς αἰσχύνης, μὴ περιπατοῦντες ἐν
σονουῤγία, μηδὲ δολοῦνσες τὸν λό-
΄
ΕΠΙΣΊΌΛΗ
ΟΡ. 4.
γον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ σῇ φανερώσει
τῆς ἀληθείας συνισσῶνσες ἑαυτοὺς
πρὸς πᾶσαν συνείδησιν ἀνθρώπων,
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
ὃ Εἰ δὲ καὶ ἔστι χεχαλυμµένον
σὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν, ἐν τοῖς ἀπολ-
λυμένοις ἐστὶ κεχαλυμιμιένον-
4 Ἔν οἷς ὁ Θεὺς τοῦ αἰῶνος τού-
σου ἐτύφλωσε τὰ νοήματα τῶν
ἀπίστων, εἰς τὺ μιὴ αὐγάσαι αὐτοῖς
σὸν φωτισμὸν τοῦ εὐαγγελίου τῆς
δόξης τοῦ Χριστοῦ, ὅς ἐστιν εἰκὼν
σοῦ Θεοῦ"
ὃ Οὐ γὰρ ἑαυτοὺς κηρύσσομεν,
ἀλλὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν Κύριον" ἑαυ
τοὺς δὲ, δούλους ὑμῶν διὰ Ἰησοῦν"
θ Ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκχό-
σους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν
ταῖς καρδίαις ἡμῶν, πρὸς φωτισμὸν
σῆς γνώσεως τῆς δύξης «οὔ Θεοῦ
ἐν προσώπῳ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
τ "Ἔχομεν δὲ τὸν ϑησαυρὸὺν σοῦ-
σον ἐν ὀδτρακίνοις σχεύεσιν, ἵνα ἣ
ὑπερξολὴ τῆς δυνάμιεως ἢ σῷ Θες,
καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν"
8 Ἐν παντὶ Ἀλιδύμενοι, ἀλλ᾽
οὐ στενοχωρούμενοι: ἀπορούμενοι,
ἀλλ᾽ οὐχ ἐξαπορούμιενοι"
9 Διωχόμενοι, ἀλλ᾽ οὐχ ἐγχασα
λειπόμενοι" καταδαλλόµενοι, ἀλλ᾽
οὐκ ἀπολλύμινοι-
10 Πάντοτε τὴν νέχρωσιν σοῦ
ΙΚυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περι-
φέροντες, ἵνα ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ
ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ,
11 ᾿Αεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες,
εἰς ϑάνατον παραδιδύμεθα διὰ ᾽Ἴη
σοῦν, ἵνα Ὁ ἣ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φα-
νερωθη ἐν τῇ ϑνητῇ σαρχὶ ἡμῶν.
19 “Ὥστε ὁ μὲν Ἀάνατος ἐν ἡμῖν
ἐνεργεῖται, ἣ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν.
13 "Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα
τῆς πίστεως, κατὰ τὸ γεγραμιμιένον"
ς-ς Ἠπίστευσα, διὸ ἐλάλησα" και
ἡμεῖς πιστεύομιεν, διὸ αὶ λαλοῦμεν
Οαρ. 5.
14 Εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν
Κύριον Ἰησοῦν, ) ἡμᾶς διὰ ᾿Ιησοῦ
ἐγερεῖ, καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν:
15 Τὰ γαρ πάντα δι᾽ ὑμᾶς, ἵνα
ἣ ἡ χάρις. π«λεονάσασα διὰ τῶν πλει-
ύνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ
εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
16 Διὸ οὐκ ἐκκαχοῦμιεν: ἀλλ᾽ εἰ
κ) ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρε-
σαι, ἀλλ᾽ ὁ ἔσωδεν ἀνακαινοῦται
ἡμέρα καὶ ἡμέρᾳ"
17 Τὸ γὰρ παραυσίκα ἐλαφρὸν
σῆς ϑλίψεως ἡ ἡμῶν, χαϑ᾽ ὑπερξολὴν
εἰς ὑπερξολὴν, αἰώνιον βάρος δόξης
κατεργάζεται ἡμῖν"
18 Μὴ σκοπούντων ἡμῶν τὰ
βλεπόμενα, ἀλλὰ τὰ μὴ Θλεπί-
μενα" τὰ γὰρ βλεπόμενα, πρόσ-
καιροι" τὰ δὲ μιὴ βλεπόμενα, αἰώνια.
εφ. ἐ. ὅ.
1 ϱ). δαμιεν γὰρ, ὅτι ἐὰν ἣ ἐπί-
γξιος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκη-
νους καταλυθῇ, οἰχοδομνὴν ἐκ Θεοῦ
ἔχομεν, οἰκίαν ἀχειροποίητον, αἰώ-
ο ος
νιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
ῷ Καὶ γὰρ ἐν τούτῳ στενάζο-
μεν, τὸ οἰκητήριον ἡμῶν σὸ ἐξ οὐ-
φανοῦ ἐπενδύσασθαι ἐπιποθοῦντες"
95. ΕἸ γε καὶ ἐνδυσώμενοι,
γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα.
4 Καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκή-
νει στενάζοµεν (βαρούμιενοι" ἐπειδὴ
οὐ ϑέλομιεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ᾽ ἐπεν-
δύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ Ἀνητὸν
ὑπὸ τῆς ζωῆς.
5. Ὃ δὲ κατεργασάμενος ἡμᾶς
εἰς αὐτὸ τοῦτο, Θεὸς, ὁ καὶ δοὺς
ἡμῖν τὸν ἀβῥαξῶνα ς σοῦ πνεύματος.
6 Θαβῤῥοῦνς ες οὖν πάντοτε, καὶ
εἰδότες ὅτι ἐνδημιοῦντες ἐν τῷ σώ-
ματι, ἐκδημοῦμεν ἀπὸ τοῦ Κυρίου"
Π Διὰ πίστεως γὰρ περιπασοῦ-
μεν, οὐ διὰ εἴδους"
ου
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄.
Ἢ
5 [7
δ Ρ
/
/
261
8 Θαῤῥοῦμεν δὲ, καὶ εὐδοκοῦμεν
μᾶλλον ἐχδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος,
καὶ ἐνδημῆσαι πρὸς τὸν Κύριον.
9 Διὸ καὶ φιλοτιμούμεθα, εἴτε
ἐνδημιοῦντες, εἴτε ἐκδημιοῦντες, εὐά-
βεστοι αὐτῷ εἶναι.
10 Τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φα-
νερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήμα-
τος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κομίσηται
ἕχαστος σὰ διὰ τοῦ σώματος, πρὸς
ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν, εἴτε κακόν.
11 Εἰδότες οὖν τὸν φόξον τοῦ
Κυρίου, ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ
δὲ πεφανερώμεϑα" ἐλπίζω δὲ καὶ
ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανε-
ὥσθαι.
12 Οὐ γὰρ πάλιν ἑαυτοὺς συ-
νιστάνοµεν ὑμῖν, ἀλλ’ ἀφορμὴν
διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ
ἡμῶν" ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προ-
σώπῳ χαυχωμένους, καὶ οὐ καρδία.
19 Εἴτε γὰρ ἐξέ έστημεν, Θεῷ:
εἴσε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν.
11 Ἢ γὰρ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ
συνέχει ἡμᾶς,
15 Κείναντας τοῦτο, ὅσι εἰ εἷς
ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν, ἄρα οἱ πών-
τες ἀπέθανον: χαὶ ὑπὲρ πόντων
ἀπέθανεν, ἵνα οἱ ζῶντες μηκ έσι
ἑαυσοῖς ζῶσιν, ἀλλὰ σῷ ὑπὲρ αὖ-
τῶν ἀποθονόντι καὶ ἐγερθένσι.
16 Ὅστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν
οὐδένα οἴδαμεν κατὰ οάρκα" εἰ δὲ
καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριό-
σὺν, ἀλλὰ νῦν οὐκ ἔτι γινώσκομεν
17 "Ωστσε εἴτις ἐν Χρισ]ῷ, χαι-
νὴ κτίσις" τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ
γέγονε καινὰ τὰ πόντα.
18 Τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ
σοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ
διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ὀόντος ἥμιν
φὴν διακονίαν τῆς ο
19 Ὡς ὅτ Θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ
κόσμιον χαιαλθιάϊξθων ἑαυτῷ, μὴ
λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτῶ-
962
«ατα αὐτῶν, καὶ ϑέρμιενος ἐν ἡμῖν
σον λόγον σης κασαλλαγης.
40 Ὑπὲ 2 Χρισε οὔ οὖν πρεζ-
6εύοµεν, ὡς άν Θεοῦ παραχαλοῦν-
σος δν ἡμῶν" δεόμεθα, ὑπὲρ Χρισ-
σοῦ, καταλλάγητε σῷ Θεῷ.
ΦΙ Τὸὺν γὰρ μὴ γνόντα ἁμαρ-
τίαν, ὑπὲρ ἡμιῶν ἁμαρτίαν ἐποίη-
σεν, ἵνα ἡμεῖς γινώμεβα δικαιοσύνη
Θεοῦ ἐν αὐτῷ.
Κεφ. 6. 6.
Ι Ύνεργοῦνσες δὲ καὶ παρα-
χαλοῦμιεν μὴ εἰς κενὺν τὴν
χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς.
9. Λέχει γάρ. Καιρῷ δεχτῷ
ἐπήχουσά σου, καὶ ἐν ἡμιέρο, δωτη-
με ἐθοήθησά σοι.” Ἰδοὺ οὖν καιρὺς
ὑπρύσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σω-
ο.
τ Μηδεμίαν ἐ ἐν μηδενὶ διδόντες
προσχοπὴν, ἵνα μιὴ μιωμνηϑῇ ἡ δια-
κονία:
4 ἸΑλλ) ἐν παντὶ συνιστῶντες
ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι" ἐν ὑπο-
μονη πολλή, ἐν Ὑλίψεσιν, ἐν ἀνάγ-
καις, ἐν στενοχωρίαις,
ὅ Ἔν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν
ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπ-
ἼΠΣ ἐν νηστείαις,
) Ἔν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν
ης ἐν χβηστύτητι, ἐν πνεύ-
ματι ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποχρίτῳ,
7 Ἐν λόγω ἀληθείας, ἐν αν
ψει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων σῆς δι-
«χιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν"
8 Διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ
ῥυσφημίας καὶ εὐφημίας" ὡς πλά-
νοι, καὶ ἀληθεῖς"
9 Ὡς ἀγνοούμινοι, καὶ ἐπιγι-
νωσκόμιξνοι ὡς ἀποθνήσκοντες, καὶ
ἰδοὺ, ζῶμιεν' ὡς παιδξυύμιενοι, καὶ
μὴ Φανατούμενοι"
10 Ὡς λυπούμενοι, ἀεὶ δὲ
βοντες ὡς πτωχοὶ, πολλοὺς δὲ
χαί -
ἘΠΙΣΤΌΛΗ
αρ. 7
πλουσίζοντες ὡς μηδὲν ἔχοντες,
καὶ πάντα κατέχοντες.
11 “δὸ στόμα ἡμῶν ἀνέωγε πρὸς
ὑμᾶς, Κορίνθιοι" ἣ καρδία ἡμῶν πε-
πλάσυνσαι.
12 Οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡμῖν"
στενοχωρεῖσόὺε δὲ ἐν τοῖς σπλάγ
χνοις ὑμῶν.
19 Τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιμιδθίαν,
ὡς τέχνοις λέγω, πλατύνθητε καὶ
ὑμεῖς.
14 Μὴ γίνεσὸς ἑτεροζυγοῦντες
ἀπίστοις" τίς γὰρ μετοχὴ δικαιο-
σύνη καὶ ἀνομία ; σίς δὲ κοινωνία
φωτὶ πρὸς σχύτος ;
15 Τις δὲ συμφώνησις Χριστῷ
πρὺς Βελίαρ; ἣ τίς μερὶς πιστῷ
ον ἀπίστου ; Η
ϐ Τίς δὲ συγκατάδεσις ναῷ
Θε ἑοῦ ἜΝ ᾿ εἰδώλων ; ὑμεῖς γὰρ ναὺς
ῦ ἐστε ζῶντος" καθὼς εἶπεν ὁ
ες. “« Ὅσι ἐνοικήσω ἐ ἐν αὐτοῖς, Χ)
περι πατήσω" χαὶ ἔσομαι αὐτῶν
εὰς, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μιοι λαύς.
17 Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐ-
τῶν, καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος"
καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε" καγὰ
εἰσδέξομιαι ὑμιᾶς,
18 Καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα,
καὶ ὑμιεῖς ἔσεσθέ μιοι εἰς ὑιοὺς καὶ
ϑυγατέ ρας, λέγει Ἰκύριος παντοχρά-
τωρ.
Κεφ. ζ΄. 7.
1 Τ) Αύσας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγ-
γελίας, ἀγαπητοὶ, καϑαρὶ
σωμιὲν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντος µολυσ
μοῦ σανχκὸς καὶ πνεύματος, ἐπισα
λοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόςω Θεοῦ
9 Χωρήσατε ἡμᾶς" οὐδένα ἠδ
χήζαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα
ἐπλεονεχτήσαμεν.
Ὁ Οὐ πρὸς κατάκρισιν λέγω
προείρηχα γὸρ ὅτι ἐν ταῖς καρλίαις
σαρ. 8.
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β.
209
ἡμῶν ἐστε εἷς τὸ συναποθανεῖν κοὶ! κεν σοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν
συ2 ζην.
» ΤΠολλή μοι παῤῥησία πρὸς
ὑμᾶς, πολλή μιο! χαύχησις ὑπὲρ
ὑμῶν" πεπλήρωμαι πῇ παρακλήσει,
ὑπερπερισσεύομαι ση χαρα ἐπὶ πά-
ση τῇ ϑλίψει ἡμῶν»
5 Καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς
Μακεδονίαν, οὐδεμίαν ἔσχηκεν
ἄνεσιν ἣ σὰρξ ἡμῶν, ἀλλ᾽ ἐν παντὶ
Ἀλιθόμενοί: ““ ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν
φύξοι""
6 ᾿Αλλ᾽ ὁ παρακαλῶν φοὺς σα-
πεινοὺς, παρεχάλεσεν ἡμᾶς ὁ Θεὺς,
ἐν σῇ παρουσία Τίτου"
7 οὐ µόνον δὲ ἐν τῇ παρουσία
αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παραχλήσει
ἡ ᾗ παρεχλήθη ἑ ἐφ᾽ ὑμῖν, ἀναγγέλλων
ἡμῖν τὴν ὑμιῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν
ὀδυρμιὸν, τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ"
ὥστε µε μᾶλλον χαρῆναι"
8 Ὅτσι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν
τῇ ἐπιστολῇ, οὗ μεταμέλομαι, εἰ Ὁ
μετεμελόμην: βλέπω γὰρ ὅτι ἣ
ἐπιστολὴ ἐχείνη, εἰ καὶ πρὸς ὥραν,
ἐλύπησεν ὑμᾶς.
9 Νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπή-
ῥητε, ἀλλ᾽ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς με-
τανοιαν" ἐλυπήθητε γὰρ κατὸ Θεὺν,
ἵνα ἐν μηδενὶ ζηµιωθητε ἐξ ἡμῶν.
10 'Η γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη
μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέ-
λητον κατεργάζεται" ἣ δὲ τοῦ κόσ-
μου λύπη ϑάνατον κατεργάζεται"
11 ᾿Ιδοὺ γὰρ αὐτὸ σᾶτο, τὸ κατὰ
Θεὸν λυπηθῆναι ὑμᾶς, πύσην κα-
τειργάσατο ὑμῖν σπουδὴν, ἀλλ᾽
ἀπολογίαν, ἀλλ’ ἀγανάχτησιν,
ἀλλὰ φόξον, ἀλλ᾽ ἐπιπόθησιν, ἀλ-
λὰ ζῆλον, ἀλλ᾽ ἐχδίχησιν ; : ἐν
παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς
ἦναι ἐν τῷ πράγματι.
19." "Αρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν,
οὐχ εἵνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος, οὐδὲ
εἴνεχεν φοῦ ἀδικηθέντος. ἀλλ᾽ εἵνε-
ὑμῶν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς,
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
19 Διὰ τοῦτο παραχεχλήμεθα
ἐπὶ τῇ παραχλήσει ὑμῶν" περισ-
σοτέρως δὲ μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ
τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται
σὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν,
14 Ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν
χεκαύχηµαι, οὐ κατησχύνθην: ἀλλ᾽
ὡς παντα ἐν ἀληθεία ἐλαλήσαμεν
ὑμῖν, οὕτω καὶ ἣ καύχησις ἡμῶν ἣ
ἐπὶ Τίτου, ἀλήθεια ἐγενήθη"
15 Καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ
περισσοτέρως εἰς ὑμιᾶς ἐστιν, ἀνα-
μιμνησκομιένου φὴν πάντων ὑμῶν
ὑπαχοήν. ὡς μετὰ φύξου καὶ σρό-
µου ἐδέξασθε αὐτόν.
16 Χαίρω ὅτι ἐν παντὶ ϑαῤῥῶ ἐν
ὑμῶν.
Κεφ. ή. 8.
1 Α Νωρίζομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοὶ,
σὴν χάριν τοῦ Θεοῦ «τὴν
δεδοµένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς
Μακεδονίας,
9 Ὅτι ἐν πολλῇ δοχιμῇ δλίψεως
ἣ περισσεία σῆς χαρᾶς αὐτῶν, Ὁ ἣ
κατὸ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπε-
ρίσσευσεν εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλό-
σητος αὐτῶν"
5. Ὅτι κατὰ δύναμιν, μαρτυρῶ,
καὶ ὑπὲρ δύναμιν αὐθαίρετοι,
4 Μετὰ πολλῆς παρακλήσεως
δεόμενοι ἡμῶν, τὴν χάριν καὶ τὴν
κοινωνίαν τῆς διοκενίας τῆς εἰς τοὺς
ἁγίους, δέξασθο: ἡμᾶς.
ὃ Καὶ οὐ καθὼς ἠλπίσαμεν,
ἀλλ᾽ ἑαυτοὺς ἔδωχαν πρῶτον τῷ
Κυρίῳ, καὶ ἡμῖν διὰ ϑελήμιτος
Θεοῦ.
6 Εἰς σὺ παρακαλέσαι ἡμᾶς
Τίτον, ἵνα καθὼς προενήρξατο, οὕτω
καὶ ἐπιτελέσῃ εἰς ὑμᾶς, καὶ τὴν
χάριν ταύτην.
9584
Ἵ ᾿Αλλ᾽ ὥσπερ ἐν παντὶ περισ- |
σεύετε, πίστει, "χαὶ λόγ ο
γνώσει, καὶ πάση σαουδς, ὡ τῇ
ἐξ ὑμῶν ἐν ἡμῖν ἀγάπῃ, ἵνα καὶ ἐν
ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε.
8 Οὐ κατ᾽ ἐπιταγὴν λέγω,
ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέρων σπουδῆς, καὶ
σὺ τῆς ὑμεσέ έρας ἀγάπης γνήσιον
δοκιμάζων:
9 Τινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι
δι’ ὑμᾶς ἐπσώχευσε, πλούσιος ὤν'
ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλου-
φήσητε.
10 Καὶ γνώμην ἐν φούτῳ δίδω-
μι" σοῦτο γὰρ ὑμῖν συμφέρει, οἵ-
τινες οὐ µόνον τὸ ποιῆσαι, ἀλλὰ "5
σὺ ϑέλειν προενήρξασθε ἀπὸ πέρυσι:
11 Νυνὶ δὲ καὶ σὸ ποιῆσαι ἐπι-
σελέόατε' ὅπως καθάπερ ἣ προθυ-
µία «τοῦ ϑέλειν, οὕτω καὶ σὸ ἐπισε-
λέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν"
12 ΕΠ γὰρ ἡ προθυμία πρόκει-
σαι, καθὸ ἐὰν ἔχῃ τις, εὐπρόσδεκ-
σος, οὐ χαθὺ οὐχ ἔχει.
19 Οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις,
ὑμῖν δὲ Ἀλίψνις: ἀλλ᾽ ἐξ ἰσότησος,
ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑμῶν περίσσευ-
μα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα,
14 Ἵνα καὶ σὸ ἐχείνων περίσσευ-
μα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα,
ὅπως γένηται ἰσόσης,
16 Καθὼς γέγραπται" ““ Ὃ τὸ
πολὺ, οὐχ ἐπλεύόνασε" κ) ὁ σὸ ὀλί-
ον, οὐκ ἠλαττόνησε.᾽"
16 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ, τῷ δι-
δόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὁ ὑπὲρ ὑμῶν
ἐν τῇ καρδία Τίτου.
11 Ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν
ἐδέξατο" σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων,
αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς.
18 Συνεπέμψαμεν δὲ μετ᾽ αὖ-
«οὔ τὸν ἀδελφὸν, ἆ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ
εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐχχλη-
σιῶν"
ΕΙΠΣΤΟΛΗ
αρ. 9.
19 Οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ χει-
θοονηθείς ὑ ὑπὸ σῶν ἐκκλησιῶν συ-
νέχδημος ἡ ἡμῶν, σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ
τῇ διαχονουμένῃ ὑφ᾽ ἡμῶν πρὸς σὴν
αὑτοῦ τοῦ Κυρίου δόξαν, καὶ προδυ-
μίαν ὑμῶν"
Φ0 Στελλόμενοι τοῦτο, μῆτις
ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρύτησι
ταύτῃ τῇ διακονουµένη ὑφ᾽ ἡμῶν.
ΟΙ Προνοούμενοι καλὰ οὐ μόνον
ἐνώπιον Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον
ἀνθρώπων.
99 Συνεπέμναµεν δὲ αὐτοῖς σὸ
ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἡ
πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄνφ
νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον, πξπυἱ
θήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς,
29 Ἐϊτε ὑπὲρ ΐτου, κοινωνος
ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός" εἴτι
ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐχχλη:
σιῶν, δόξα Χριστοῦ.
Φ4 "Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπες
ὑμῶν, καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ
ὑμῶν, εἰς αὐτοὺς ἐνδείξασθε, καὶ εἰς
πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.
9.
Ἐρὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας
1
1 τῆς εἰς τοὺς ἁγίους πε-
Εισσόν μοι ἐστὶ τὸ γξάφειν ὑμῶν»
4 Οἶδα γὰρ τὴν πξοθυμίαν
ὑμῶν, ἣν ὑπὲρ ὑμῶν χαυχῶμαι
Μακεδόσιν, ὅτι ᾿Αχαΐα παρεσκεύ-
ασται ἀπὸ πέρυσι καὶ ὁ ἐξ ὑμῶν
ζῆλος ἠρέδισε τοὺς πλείονας.
8. Ἔπε μψα δὲ σοὺς ἀδελφοὺς,
ἵνα μὴ τὸ καύχηµα ἡμῶν σὸ ὑπὲρ
ὑμῶν κενωθη ἐν τῷ μέρει φούσῳ"
ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσχευασµέ-
νοι ἦτε"
4 Μή πως ἐὰν ἔλθωσι σὺν ἐμιοὶ
Μακεδόνες, καὶ εὕρωσιν ὑμιᾶς ἆπα-
βοσχευάστους, χαταιόχυνθῶμεν ἧ-
μεῖς, ἵνα μὴ λέγωμεν ὑμεῖς, ἐν τῇ
ὑποστάσει ταύτη τῆς χαυχήσεως.
Κεφ. δ΄.
σαρ. 10
5. ᾿Δναγχαῖον οὖν ἡγησάμην
παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς, ἵνα
προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς, καὶ προχαταρ-
σίσωσι τὴν προκατη πο διιμένηνχ Ἑ εὐ-
λογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην. εἶναι
οὕτως ὡς εὐλογίαν, καὶ μὴ ὥσπερ
«“εονεξίαν.
ϐ Τοῦτο δὲ, ὁ σπείρων φειδομέ-
νως, φειδομένως καὶ ϑερίσει" Ὁ ὁ
σπείρων ἐπ᾽ εὐλογίαις, ἐπ᾽ εὐλογί-
αις καὶ ϑερίσει.
7 Ἕκαστος καθὼς προαιξεῖται
τῇ καρδίᾳ" μιὴ ἐκ λύπης, ἢ ἐξ
ἀνάγχης" ἐξ ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγα-
τῷ ὁ Θεύς.᾽
8 Δυνασὲς δὲ ὁ Θεὸς πάσαν χά-
ϐιν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς" ἵνα ἐν
παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν | ἣ
ἔχοντες, περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον
ἀγαθὸν,
9 Καθὼς γέγξαπται" (6 ᾿"σκόρ-
σισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν" ἣ δικαιη-
σύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα."
10 Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα
σῷ σπείξοντι, καὶ ἄρτον εἰς βεῶσιν
χωρηγῆσαι, καὶ πληθύναι σὸν σπύ-
ρον ὑμῶν, καὶ αὐξῆσαι τὰ γεννήµια-
σα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν.
11 Ἐν παντὶ πλουσιζόμενοι εἰς
πάσαν ἁπλότητα, ἥτις χατερ γάζε-
σαι δι᾽ ἡμῶν εὐχαριστίαν σῷ Θεῷ,
19 Ὅτι ἡ διακονία τῆς Χειτουρ-
γίας ταύτης οὐ µόνον ἐστὶ προα-
ναπληροῦσα σὰ ὑστερήματα σῶν
ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύουσα, διὰ
πολλῶν εὐχαριστιῶν τῷ Θεῷ"
19 Διὰ τῆς δοκιμῆς ᾿διαλο-
νίας ταύτης δοξάζοντες τὸν Θεὲν
ἐπὶ τῇ ὑποτα γῇ τῆς ὁμολογίας
ὑμῶν εἰς στὸ εὐαγγέ όλιον σοῦ Χισ-
σοῦ, καὶ ἁπλότητι φῆς κοινωνίας
εἰς αὐτοὺς καὶ εἰς πάντας,
14 Ἰζαὶ αὐτῶν δεήσει ὑπὲρ ὑμῶν,
ἐπιποθούντων ὑμᾶς διὰ τὴν ὑπερ-
θάλλουόαν χάριν σᾶ Θεξ ἐφ᾽ ὑμῖν.
22 Μ
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 8΄.
205
15 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ ἐπὶ τῇ
ἀνεχδιηγήτω αὐτοῦ δωρεᾷ.
Κεφ. τ΄. 10.
1 Α 5 ςὸ δὲ ἑ ἐγὼ ΤΙαῦλος παρα-
καλῶ ὑμᾶς διὰ τῆς πέαό-
τητος καὶ ἐπιεικείας τοῦ Χριστοῦ
ὃς κατὰ πρόσωπον μὲν φαπεινὸς ἐν
ὑμήν, ἀπὼν δὲ ϑαῤ ἐδῶ εἰς ὑμᾶς.
2 Δέομαι δὲ σὸ μιὴ παρὼν δα ῤ
ῥῆσαι τῇ πεποιθήσει, ἢ ο...
τολμῆσαι ἐπί τινας τοὺς λογιζομέ-
νους ἡμᾶς ὡς κατὰ σάρχα περιπα
σοῦνσας"
3 Ἐν σαρκὶ γὰρ περιπατοῦντες,
οὗ κατὰ σάρκα, στρατευόμεθα"
4 Τὰ γὰρ ὅπλα τῆς στρατείας
ἡμῶν οὐ σαρχικὰ, ἀλλὰ δυνατὰ τῷ
Θεῷ πρὸς καθαίρεσιν ὑχυρωμάτων,
δ Λογισμοὺς καθαιροῦντες, χαὶ
πᾶν ὕψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς
γνώσεως φοῦ Θεοῦ, καὶ αἰχμαλω-
σίζονσες πᾶν .. εἰς τὴν ὑπακοὴν
φοῦ Χριστοῦ,
θ Καὶ ἐν ἑτοίμῳ ἔχοντες ἑἐκδι-
χῆσαι πάσαν παραχοὴν, ὕταν πλη-
ρωθῇ ὑμῶν ἣ ὑπακοή.
ἢ Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε; :
εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι,
τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ’ διμερῆ:
ὅσι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτω καὶ
ἡμιεῖς Χριστοῦ.
8 Εάν τε γὰρ καὶ περισσύτερόν
σι χαυχῆσωμαι περι τῆς ἐξουσίας
ἡμῶν, ἧς ἔδωκεν ὁ Κύριος ἡμῖν εἰς
οἰκοδομιὴν, καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν
ὑμῶν, οὐκ αἰσχυνθήσομαι"
9 Ἵνα μὴ δόξω ὡς ἂν ἐχφοξεῖν
ὑμᾶς διὰ τῶν ἐπιστολῶν"
10 "Οτι αἱ μὲν ἐπιστολαὶ, φησὶ,
βαρεῖαι καὶ ἰσχυραί: ἣ δὲ παρου-
σία τοῦ σώματος ἀσθενὴς, κ) ὁ
λόγος ἐξουθενημένος.
11 Τοῦτο λογιζέ ἔσθω ὁ τοιοῦτος,
ὅτι οἷοί ἐσμιεν τῷ λόγῳ δι᾿ ἐπιστο-
266 ἘΠΙΣΤΌΛΗ σαρ. 11.
λῶν ἀπόντες, τοιοῦτοι καὶ παρόντες 4 Εἰ μὲν γὰρ ὃ ἐι ὑχύμενος ἄλ-
σῷ ἔργῳ. λον Ἰησοῦν κηρύσσει ἳ ἂν οὐκ ἐχηρύξ-
12 Οὐ γὰρ τολμῶμεν ἐγκρῖναι αμεν, ἣ πνεῦμα ἕτερον λαμξάνετε
ῇ συγκρῖναι ἑαυτούς τισι τῶν ἔαυ-
σοὺς συνιστανύντων: ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν
ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς μετροῦντες, καὶ
συγ} ρίνοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς, οὐ
συνιοῦσιν"
19 Ἡμεῖς δὲ οὐχὶ εἰς τὰ ἄμε-
σρα χανχησόµεθα, ἀλλά κατὰ τὸ
μέ ἔτρον τοῦ κανόνος οὗ ἐμέρισεν ἡμῖν
ὁ Θεὸς μέτρου, ἐφικέσθαι ἄχρι καὶ
ὑμῶν"
| 14 Οὐ γὰρ ὡς μὴ ἐφικνούμενοι
εἰς ὑμᾶς, ὑπερεκτείνομεν ἑαυτούς"
ἄ χβι γὰρ καὶ ὑμῶν ἐφθάσαμιεν ἐν
τῷ εὐαγγελίῳ σοῦ Χριστοῦ"
15 Οὐκ εἰς τὰ ἄμετρα χανχώ-
μένοι ἐν ἀλλοτρίοις κόποις, ἐλπίδα
δὲ ἔχοντες, αὐξανομένης τῆς πίσ-
σεως ὑμῶν, ἐν ὑμῖν μεγαλυνθῆναι
κατὰ τὸν κανόνα πω εἰς περισ-
σειαν,
16 Εἰς τὰ ὑπερέχεινα ὑμῶν εὐ-
αγγελίσασθαι οὐκ ἐν ἀλλοτρίῳ
κανόνι εἰς τὰ ἕτοίμα καυχήσασθαι.
17 ““ Ὃ δὲ καυχώμενος, ἐν Κυ-
ρίῳ καυχάσθω."
18 Οὐ γὰρ ὃ ἑαυτὸν συνιστῶν,
ἐκεῖνός ἐστι δόχιμιος, ἀλλ᾽ ὃν ὁ Κύ-
ξιος συνίστησιν.
Κεφ. τά. 11.
1 "6 λοῦελον ἀνείχεσθέ µου µι-
ἴ κρὸν τῇ ἀφροσύνῃ" ἀλλὰ
καὶ ἀνέχεσϑέ μου"
2 Ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς Θεοῦ δήλῳ"
ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρὶ παρ-
θένον ἁγνὴν παρὰρσηδαι, τῷ Χρικῷ:
3 Φοβοῦμαι δὲ μήπως, ὡς ὁ ὄφις
Εὔαν ἐξηπάτησεν ἐν τῇ πανουργίᾳ,
αὑτοῦ, οὕτω φθαρῇ τὰ νοήματα
ὑμῶν, ἀπὸ τῆς ἁπλότητος τῆς εἰς
τὸν Χριστόν.
ὃ οὐκ ἐλάςεσε, ἢ εὐαγγέλιον ἕπερον
ὃ οὐκ ἐδέξασθε, καλῶς ἠνείχεσθε.
5 Λογίφομαι γὰρ μηδὲν ὑστε-
θηχέναι τῶν εν λίαν ἀποστόλων.
6 Εἰ δὲ καὶ ἰδιώτης τῷ λόγῳ,
ἀλλ᾽ οὐ τῇ ρα ἀλλ᾽ ἐν πανσὶ
φανερωθέντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑμᾶς.
τι Ἡ ἁμαρτίαν ἐποίησα, ἑ ἐμιαυ-
σὸν ταπεινῶν ἵνα ὑμεῖς ὑψωδῆτε ; .
ὅσι δωρεὰν τὸ τοῦ Θεοῦ εὐαγγέλιον
εὐηγγελισάμην ὑμῖν ;
8 "Αλλας ἐχχλησίας ἐσύλησα,
λαξὼν ὀψώνιον, πρὸς τὴν ὑμῶν δια-
κονίαν" καὶ παρὼν πρὸς ὑμᾶς καὶ
ὑστερηθεὶς, οὐ χατενάρησα οὐδενός"
9 Τὸ γὰρ ὑστέρημά μου προσ-
ανεπλήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ ἐλθόντες
ἀπὸ Μακεδονίας: καὶ ἐν «παντὶ
ἀξαρῆ ὑμῖν ἐμαυτὸν ἐτήρησα, καὶ
σηρήσω.
10 "Ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν
ἐμοὶ, ὅτι ἣ καύχησις αὕτη οὐ σφρα-
γήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς χλίμασι τῆς
᾿Αχαΐας.
11 Διατί; ὅτι οὐκ ἀγαπῶ ὑμᾶς ;
ὃ Θεὺς οἶδεν.
19 Ὃ δὲ ποιῶ, καὶ ποιήσω, ἵνα
ἐχκόψω ς τὴν ἀφορμὴν φῶν ϑελύντων
ἀφορμὴν, Ίνα ἐν ᾧ χαυχῶνται, εὑ-
ρεθῶσι καθὼς καὶ ἡμιεῖς"
19 Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόσ-
σολοι, ἐργάται δόλιοι, µετασχηµα-
τιζόµενοι εἰς πμνεκος Χριστοῦ.
14 Καὶ οὐ Σαυμασσόν' αὐτὸς
γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται
εἰς ἄγγελον φωτός.
16 Οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διά-
χονοι αὐτοῦ µετασχηματίζονσαι ὡς
διάκονοι δικαιοσύνης" ὧν τὸ σέλος
ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
10 Πάλιν λέγω, μή τις μέ
δύξῃ ἄφρονα εἶναι εἰ δὲ µή γ,
αρ. 12.
κἂν ὡς ἄφρονα δέξασθέ με, ἵνα
μικρόν τι καγὼ καυχήσωμιαι.
17 Ὃ λαλῶ, οὐ λαλῶ χατὰ
Κύριον, ἀλλ᾽ ὡς ἐν ἀφροσύνῃ, ἐν
ταύτῃ τῇ ὑποσσάσει τῆς καυχήσεως.
18 ᾿Επεὶ πολλοὶ καυχῶνσαι κα-
τὰ τὴν σάρκα, καἰγὼ καυχήσομαι.
19 Ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν
ἀφρόνων, φρόνιμοι ὄντες"
20 ᾿Ανέχεσθε γὰρ, εἴ τις ὑμᾶς
καταδουλοῖ, εἴ τις κατεσθίει, εἴ τις
λαμβάνει, εἴ τις ἐπαίρεται, εἴ τις
ὑμᾶς εἰς πρόσωπον δέρει"
21 κατ᾽ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι
ἡμεῖς ἠσθενήσάμεν" ἐν ᾧ δ᾽ ἄν τις
σολμιᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ
γα
95 "Εδραῖοί εἶσι, κάγώ' Ἰσραη-
λῖταί εἰσι, κἀγώ" σπέρμα ᾿Αθραάμ,
εἰσι, κοεἰγώ"
28 Διάκονοι Χριστοῦ εἰσι, παρα-
φρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ" ἐν κόποις
περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερ-
ξαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσο-
έρως, ἐν δανάτοις πολλάκις.
44 Ὕπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεζ-
6αράκοντα παρὰ μίαν ἔλαξον.
25 Τρὶς ἐῤῥαξδίσθην, ἅπαξ ἐλι-
θάσϑην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήµε-
ρον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηχα:
96 “Οδοιπορίαις πολλάκις" κιν-
δύνοις ποταμῶν, χινδύνοις ληστῶν,
κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ
ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις
ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν δαλάσσῃ,
χινδύνοις ἐν ψευδαδέλιφοις"
2Ὶ Ἐν κόπῳ καὶ μόχϑῳ, ἐν
ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ
δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν
ψύχει καὶ γυμινότητι"
28 Χωρὶς τῶν παρεχτὸς, ἣ ἐπι-
σύστασίς µου ἣ καθ᾽ ἡμέραν, ἣ
μέριμνα πασῶν τῶν ἐκχλησιῶν.
99) Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ ;
Ἄ,
ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ β΄ 4017
σίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ
πυροῦμαι ;
90 Εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς
ἀσθενείας µου καυχήσοµ.α!.
91 Ὃ Θεὺς καὶ πατὴρ τοῦ Κυ-
ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἰδεν, ὁ
ὧν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι
οὐ «1 εὐδομιαι.
92. Ἔν Δαμασχῷ ὃ ἐθνάρχης
᾿Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν
Δαμασκηνῶν πόλιν, πιάσαι µε
πέλων:
35. Καὶ διὰ Ἀνρίδος ἐν ζαργάνη
ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους, καὶ
ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
Κεφ. τ6΄. 19.
1 Τά Αυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει
μοι" ἐλεύσομαι γὰρ εἰς
ὑπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου.
2 Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ
ἐτῶν δεκατεσσάρων, εἴτε ἐν σώματι,
οὐκ οἶδα" εἴτε ἐχτὸς τοῦ σώματος,
οὐκ οἶδα" ὃ Θεὸς οἶδεν" ἁρπαγέντα
Α ἜΣΤΗΝ ; ώρες
τὸν σοιοῦσον ἕως τρίτου οὐρανοῦ"
9 Καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνδρω-
πον, εἴτε ἐν σώματι, εἴτε ἐκτὺς τοῦ
σώματος, οὐκ οἶδα" ὃ Θεὸς οἶδεν"
4 Ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παρά-
δεισον, καὶ ἤκουσεν ἄῤῥητα ῥήματα,
ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.
ὅ Ὕπὲρ τοῦ τοιούτου καυχῆσο-
μαι ὑπὲρ δὲ ἐμαντοῦ οὐ καυχήσο-
μαι, εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις µου.
0 ᾽Εὰν γὰρ ϑελήσω χουχήσασ-
θαι, οὐκ ἔσυμαι ἄφρων: ἀλήθειαν
γὰρ ἐρῶ: φείδομαι δὲ, µή τις εἰς
ἐμ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με, ἢ
ἀκούει σὶ ἐξ ἐμοῦ.
Ἰ Καὶ τῇ ὑπερδολῃ τῶν ἆποχα
λύψεων ἵνα μιὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδύθη
μοι σχόλοψ τῇ σαρκὶ, ἄγγελος σα-
τᾶν, ἵνα μι κολαφίζη, ἵνα μνὴ ὑπϑ'
ραίρωμιαι
208
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Όαρ. 19.
8 Ὑπὲρ τούτου σρὶς. σὸν Κύριον αὐτῷ πνεύματι περιεπατήσαμεν ;
παρεκάλεσα, ἵ ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾽ ἐμοῦ"
9 Καὶ εἴρηκέ. μοι" Αρκεί σοι ἣ
χάρις µου" ἣ γὰρ δύναµίς µου ἐν
ἀσθενεία τελειοῦται. Ἥ διστα οὖν
μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἆσθε-
νείαις μου, ἵνα ἐξ πισκηνώση ἐπ᾿ ἐμὲ
ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
10 Διὸ εὐδοχῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν
ὕξρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς,
ἐν στενοχωρίαις, ὑπὲρ Χρισεξ" ὅσαν
γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμι.
11 Γέγονα ἄφρων καυχώμιενος"
ὑμεῖς μι ἠναγκάσατ ' ἐγὼ γὰρ
ὤφειλον ὑφ᾽ ὑμῶν συνίστασθαι"
οὐδὲν γὰρ ὑστέρησα σῶν ὑπὲρ λίαν
ἀποστόλων, εἰ καὶ οὐδέν εἶμι.
19 Τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστό-
λου κατειργάσθη, ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ
ὑπομονῇ, ἐν σημείοις καὶ τέρασι καὶ
δυνάμεσι.
19 Τί γάρ ἐστιν ὃ ἡττήθητε
ὑπὲρ τὰς λοιπὰς ἐκκλησίας, εἰ μὴ
ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρχησα
ὑμῶν ; χαρίσασθέ μοι τὴν ἀδικίαν
ταύτην.
14 Ἰδοὺ, τρίτον ἑτοίμως ἔχω
ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, χαὶ οὐ χαταναρ-
κήσω ὑμῶν" οὐ γὰρ ζητῶ τὰ ὑμῶν,
ἀλλ᾽ ὑμᾶς οὐ γὰρ ὀφείλει τὰ
σέχνα «τοῖς γονεῦσι 3Ἀησαυρίζειν,
ἀλλ᾽ οἱ γονεῖς τοῖς σέχνοις.
15. ᾿Εγὼ δὲ ἥδιστα δαπανήσω,
καὶ ἐχδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶν
ψυχῶν ὑμῶν" εἰ καὶ περισσα”. έρως
ὑμᾶς ἀγαπῶν, ἧττον ἀγαπῶμαι.
160 Ἔστω δὲ, ἐγὼ οὐ κατεξάρη-
σα ὑμᾶς" ἀλλ᾽ μι: πανοῦρ-
γος, δόλῳ ὑμᾶς ἔλα ον.
17 Μή σινα ὧν ἀπέόταλκα
πρὸς ὑμᾶς, δι’ αὐτοῦ ἐπλεονέκτησα
ὑμᾶς ;
18 Παρεχάλεσα Τίτον, καὶ συ-
ναπέστειλα τὸν ἀδελφόν: µή σι
ἐπλεονόχτησεν ὑμᾶς Τίτος ; οὐ τῷ
οὐ τοῖς αὐσαῖς ἴχνεσι; 8
19. ἄγάλον δυκεβηειθει ὑμῖν ἀπο-
λογούμεθα ; κατενώπιον τοῦ Θεοῦ,
ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν" τὰ δὲ πάντα,
ἀγαπητοὶ, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν οἰχοδο-
μῆς.
90 Φοξοῦμαι γὰρ, μή πως ἐλ-
θὼν οὐχ οἵους Ῥέλω εὕρω ὑμᾶς,
χἀγὼ εὑρεθῷ ὑμῖν οἷον οὐ ϑέλετε
µή πως ἔρεις, ζηλοι, ϑυμιοὶ, ἐρι-
θεῖαι, καταλαλιαὶ, ψιθυρισμοὶ, φυ-
σιώσεις, ἀκατασσασίαι"
21 Μὴ πάλιν ἐλθόντα µε τα
πεινώση ὃ Θεός µου πρὸς ὑμᾶς, καὶ
πενθήσω πολλοὺς τῶν προηµαρση-
χόσων, καὶ μὴ μετανοησάντων ἐπὶ
σῇ ἀκαθαρσίᾳ, καὶ πορνείᾳ, καὶ
ἀσελγ εἰα ᾗ ἔπραξαν.
Κεφ. ιγ΄. 18.
κι ο σοῦσο ἔρχομαι πρὸς
ὑμᾶς" «ς ἐπὶ στόματος δύο
μαρτύρων καὶ τριῶν σταθήσεται
πᾶν ῥημα.”
ἹΠροείρηκα καὶ προλέγω, ὡς
παρὼν σὸ δεύτερον, καὶ ἀπὼν, νῦν
γράφω τοῖς σπροημαρτηχύσι, καὶ
τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω εἰς
σὸ πάλιν, οὗ φείσομιαι"
39 Ἐπεὶ δοχιμὴν ζητεῖτε τοῦ
ἐν ἐμοὶ λαλοῦντος Χριστοῦ, ὃς εἰς
ὑμᾶς οὐκ ἀσθενεῖ, ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν
ὑμῖν»
4 Καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώθη ἐξ ἀσ-
θενείας, ἀλλὰ ζῆ ἐκ δυνάμεως
Θεοῦ: καὶ γὰρ ἡμεῖς ἀσθενοῦμεν ἐν
αὐτῷ, ἀλλὰ ζησέµεθα σὺν αὐτῷ
ἐκ δυνάμεως Θεοῦ εἰς ὑμᾶς.
6 "Γαυτοὺς κ.» εἰ ἐστὲ ἐν
τῇ πίστει, ἑαυτοὺς ὁοχιμάζεσε' ἢ
οὐκ ἐπιγινώσχετε ἑαυτοὺς, οσι Ἴη-
σοῦς Χριστὸς ἐν ὑμῖν ἔστιν ; εἰ μή
σι ἀδόχιμοί ἐστε.
σταρ. 1.
θ Ἐλπίδω δὲ ὅτι γνώσεσθε ὅτι
ἡμεῖς οὐχ ἐσμιὲν ἀδύκιμοι.
τ Εὔχ: μοι δὲ τ προς τὸν Θεὺν μὴ
ποιῆσαι ὑμᾶς κακὸν µιηδέν' οὐχ ἵνα
ἡμεῖς δόκιμιοι φανῶμεν, ἀλλ᾽ ἵνα
ὑμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε, ἡμεῖς δὲ ὡς
ἀδύκιμιοι ὦμεν"
8 Οὐ γὰρ δυνάμιεθά, σι κατὰ
τῆς ἀληθείας, ἀλλ᾽ ὑπὲρ τῆς ἀλη-
θείας.
9 Χαίρομεν γὰρ ὅταν ἡμεῖς ἀσ-
θενῶμιεν, ὑμιεῖς δὲ δυνατοὶ ἦτε'
σοῦτο δὲ καὶ εὐχόμεθα, τὴν ὑμιῶν
χας άρτ .σιν.
10 Διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γρά-
φω, ἵνα παρὼν μὴ ἀπυτόμως χρή-
ύωμαι, κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν ἔδωκέ
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ.
968
μοι ὁ Ἰκύριος εἰς οἰκοδομιὴν, καὶ οὐκ
εἰς καθαίρεσιν.
11 Λοιπὸν, ἀδελφοὶ, χαίρετε,
| καταρτίζεσθε, παρακολεῖσθε, σὸ
αὐτὸ φρονεῖτε, εἱρηνεύετε" 9 ὃ
Θεὸς σης ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται
μιεθ᾽ ὑμῶν.
19 ᾿Ασπάσασθε ἀλλήλους ἐν
ἁγίῳ φιλήματι. ᾿Ασπάφονται
ὑμᾶς οἱ ἅγιοι πάντες.
15. Ἢ χάρις σοῦ Κυρίου Ἰησοῦ
Χριστοῦ, δ ἣ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, [ο
Ἡ κοινωνία τοῦ ἁγίου πνεύματος
μετὰ πάντων ὑμῶν. ᾽Αμήν.
| .
Πρὸς Κορινθίους δευτέρα ἐγράφη
ἀπὸ Φιλίππων τῆς Μαχεδο-
νίας, διὰ Τίτου καὶ Λουχᾶ.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΠἩ ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
ΑΎΛΟΣ ἀπόστολος, οὐκ
ἀπ’ ἀνθρώπων, οὐδὲ δι᾽
ἀνθρώπου, ἀλλὰ διὰ Ἰησοῦ Ἆρισ-
τοῦ, καὶ Θεοῦ πατρὺς τοῦ ἐγείραν-
ἐὰν τ Σ
σος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν,
ῷ Καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ πάντες ἀδελ-
φοὶ, ταῖς ἐχχλησίαις τῆς Ταλα-
τίας"
85. Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς, καὶ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ,
4 Τοῦ δύντος ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν
ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ὅπως ἐξέληται
ἡμᾶς ἐκ τοῦ ἐνεστῶτος αἰῶνος πο-
1
. Ὁ,
νηροῦ, κατὰ τὸ ϑέλημα τοῦ Θεοῦ
καὶ πατρὺς ἡμιῶν"
285
5. ὯΩι ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. ᾽Αμήν.
ϐ Θαυμάζω ὅτι οὕτω ταχέως
μετατίϑεσθε ἀπὸ τοῦ καλέσαντος
ὑμᾶς ἐν χάριτι Χριστοῦ, εἰς ἕτερον
εὐαγγέλιον"
7 Ὁ οὐκ ἔστιν ἄλλο: εἰ µή τινές
εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς, καὶ 3έ-
λοντες µεταστρέψαι σὺ εὐαγγέλιον
φτοῦ Χριστοῦ.
8 ᾿Αλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς, ἢ ἄγ-
γξλος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγ ελίξηται
ὑμῖν παρ᾽ ὃ εὐηγγελιόάμεθα ὑμῖν,
ἀνάθεμα ἔστω.
9 Ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρσι
πάλιν λέγω, εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγε-
λίζεται παρ᾽ ὃ παρελάδεσε, ἀνά-
θεμα ἔστω
Ν΄
10 "Αρτι γὰρ ἀνθρώπιυς πείθω
ἢ σον ὥεύν : ἣ ϑητῶ ἀνθρώποις
ἐρέ ἔσκειν ; εἰ γὰρ ἐστι ἀνδρώπ' οἷς ἤρεσ-
κον. Χριός οὗ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην.
11 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοὶ,
τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ
ἐμοῦ, ὑτι οὐχ ἔστι χατ᾽ ἄνθρωπον"
12 Οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρ᾽ ἀνθρώ-
που παρέλαξον αὐτὸ, οὔσε ἐδιδάχ-
θην: ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἴη-
σου Χριστοῦ.
19 ᾿Ηχούσασε γὰρ σὴν ἐμὴν
ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ ᾿Ἰουδαϊσμῷ,
ὅτι καθ᾽ ὑπερξολὴν ἐδίωχον τὴν ἐχ-
χλησίαν σοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπόρθουν
αυτην
14 Καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἴου-
δαϊσμῷ ὑ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας
ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζη-
λωτής ὑπάρχων τῶν πατρικῶν µου
παραδόσεων"
15 Ὅτσε δὲ εὐδόκησεν ὃ Θεὸς ὗ
ἀφορίσας µε ἐχ κοιλίας μητρός μου,
καὶ καλέσας διὰ τῆς χόριτος αοὖσξ
16 ᾿᾽Αποκαλύψαι σὸν ὑιὸν αὑτοῦ
ἐν ἐμαὶ, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν
ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανε-
θέμην σαρχὶ καὶ αἵματι"
17 Οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεοροσό-
λυμα πρὸς σοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀπυστό-
λους" ἀλλ᾽ ἀπῆλθον εἰς ᾿Αραδίαν,
καὶ πάλιν ὑπέσσρεψα εἰς Δαμασ-
χόν.
18 [Ἔπειτα μετ᾽ ἔτη τρία ἀνηλ-
θεν εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέ-
σρον’ καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέ-
ας δεχαπένσε.
19 “ Ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων
οὐκ εἶδον, εἰ μὴ ᾿Ιάκωξον τὸν ἀδελ-
φὸν σοῦ Κυρίου.
90 “Α δὲ γράφω ὑμῖν, ἰδοὺ ἑνώ-
πιον τοῦ Θεοῦ, ὅτι οὐ «/εύδοµαι.
91 "Ἔπειτα ἦλθον εἰς τὰ κλί-
ματα τῆς Συρίας καὶ τῆς ΙΚιλιχίας.
29 Ἤμην δὲ ἀγνοούμινος τῶ
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
(ορ
προσώπῳ. ταῖς ἐχχλησίαις τῆς ἾΙι
δαίας ταῖς ἐν Χριστῷ Ὡ"
99 Μόνον δὲ ἀχούονσες ῆσα.,
ὅτι ὃ διώκων ἡμᾶς ποτε. νῦν εὔαγγι -
λίζεσαι τὴν πίστιν ἣν ποτε ἐπόρθει.
ο] Καὶ ἐδόξαζον ἐν ἐμοὶ σὸν
Θεόν.
Κεφ. 6’. 2.
1" Πειτὰ διὰ δεκατεσσάρων
ἐτῶν πάλιν ἀνέδην εἰς
Ἱεροσόλυμα μετὰ Βαρνάξα, “υιμ-
παραλαξὼν καὶ Τίΐσον.
ᾧ ᾿Ανέξην δὲ χατ᾽ ἀποκάλυψιν,
καὶ ἀνεδέμην αὐτοῖς σὺ εὐαγγέλιον
ὃ κηρύσσω ἐν τοῖς ἔθνεσι" κατ᾽ ἰδίαν
δὲ τοῖς δοκοῦσι, µή «ως εἰς κενὸν
σρέχω, ἢ ἔδραμον.
ὃ ἸΑλλ’ οὐδὲ Τίτος ὃ σὺν ἐμοὶ,
Ἕλλην ὧν, ἠναγχάσθη περισµη-
θῆναι
4 Διὰ δὲ τοὺς παρειόάκτους
... . οἵτινες παρεισΏλθον
χατασχοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν
ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα
ἡμᾶς καταδουλώσωνσαν
ὅ Οἷς οὐδὲ πρὸς ὥραν εἴξαμεν
τῇ ὑποταγῇ, ἵνα ἡ ἀλήθεια σοῦ
εὐαγγελίου διαμείνῃ πρὸς ὑμᾶς.
ϐ ᾿Απὸ δὲ τῶν δοκούντων εἶναί
σι, ὑποῖοί ποτε ἦσαν, οὐδέν μοι δια-
φέρει: πρόσωπον Θεὸς ἀνθρώπου οὐ
λαμβάνει" ἐμοὶ γὰρ οἱ δοκοῦντες,
οὐδὲν προσανέϑεντο,
ἢ ᾿Αλλὰ τοὐναντίον, ἰδόντες ὅσι
πεπίστευμιαι σὺ εὐαγγέλιον τῆς ἀχ-
ροξυστίας, καθὼς Πέτρος τῆς πε-
ριτομῆς"
ὋὉ γὰρ ἐνεργήῆσας Πέτρω εἰς
ἀποστο)ιὴν τῆς περιτομῆς, ἐνήργησε
χαὶ ἐμιοὶ εἰς τὰ ἔθνη"
9 Ἰζαὶ γνόντες σὴν χάριν τὴν
ῥοθεῖσάν μιοι, ᾿Ιάκωξος καὶ Ἰζηφᾶς
χαὶ Ἰωάννης, οἱ δοκοῦντες στύλοι
εἶναι. δεξιὰς ἔδωκαν ἐμιοὶ καὶ Βαρ-
σαρ. ὅ.
νάξα κοινωνίας" ἵνα ἡμεῖς εἰς τὰ
ἔδνη, αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτοµήν:
10 Μόνον τῶν πτωχῶν ἵνα
μνημινεύωμεν' ὃ καὶ ἐσπούδασα
αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι.
11 Ὅτι δὲ ἦλθε Πέτρος εξ
"Αντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὖτ
ἀνσέσσην, ὅτι κρπδηνωσήμς νος ἦν.
᾿ 15 Πρὸ τοῦ γὰρ Ξλϑεῖν. φινας
ἀπὸ ᾿Ἰακώξου, μετὰ τῶν ἐθνῶν συν-
ἤσθιεν" δὲ ἦλθον, ὑπέστελλε
καὶ ἀφώριξεν ἑαυτὸν, φοξούμιξνος
ὙΠῸ: Ξ
σοὺς ἐκ περιτομῆς.
19 Καὶ συνυπεχρίθησαν αὐτῷ
καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι: ὥστε καὶ
Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ
ὑποχρισει. μά
14 ᾿Αλλ᾽ ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ ὁρ-
θοποδοῦσι πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ
εὐαγγελίου, εἶπον τῷ Πέτεω ἔμ.-
προσθεν πάντων: ἘΠ σὺ, Ἰουδαῖος
ὑπάρχων, ἐθνικῶς ζῆς, καὶ οὐκ Ἰου-
δαϊκῶς, «τί σὰ ἔθνη ἀναγκάζεις
Ἱουδαίζειν ;
15 Ἡμεῖς φύσει Ἰουδαῖοι, καὶ
οὐχ ἐξ ἐθνῶν ἁμαρτωλοὶ,
16 Εἰδότες ὅσι οὐ δικαιοῦται
ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόµου, ἐὰν μὴ
διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ" καὶ
ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύ-
σαμεν, ἵνα δικαιωθῶμιεν ἐκ πίστεως
Χριστοῦ, καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόµου"
διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων
νόμου πᾶσα σάρξ.
17 Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι
ἔν Χριστῷ, εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ
ἁμιαρτωλοὶ, άρα Χριστὸς ἁμιαρτίας
διάκονος ; Μὴ γένοιτο.
18 Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα, ταῦτα
πόλιν οἰχοδομιῶ, παραξάτην κ Ἔ
συν στημι.
19 Ἐγὼ γὰρ διὰ νόµου ο...
ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω,
40 Χριστῷ συνε ἑσταύρωμαι: ζῷ
δὲ, οὐκ ἔτι ἐγὼ, ζῇ δ᾽ ἐν ἐμοὶ Χρισ- |
ΠΡΟΣ ΤΓΑΛΑΤΑΣ.
271
σός' ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρχι, ἐν πίσ-
σει δῶ τῇ τοῦ ὑιοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ
ἀγαπήσαντός με, καὶ παραδόντος
ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ.
91 ος ἀθεσῷ τὴν χάριν σοῦ
Θεοῦ: εἰ γὰρ διὰ νόµιου δικαιοσύνη,
ἄρα Χριστὸς δωρεὰν ἀπέθανεν.
1 Ὦ,. ἀνόητοι Γαλάται, σίς
ὑμᾶς ἐξάσκανε τῇ ἀλη-
θεία μιὴ πείθεσθαι, οἷς κατ᾽ ὀφδαλ-
μοὺς ]ησοῦς Χριστὸς προεγράφη,
ἐν ὑμῖν ἐν ξωμ όνος 2
9 Τοῦτο µόνον δέλω μιαθεῖν ἀφ᾽
ὑμῶν, ἐξ ἔργων νόµου τὸ πνεῦμα
ἐλάξετε, ἢ ἐξ ἀκοῆς πίστεως ;
8 Οὕτως ἀνόητοί ἐστε: ἐναρξά-
μένοι πνεύματι, νῦν σαρκὶ ἐπισελ-
εἴσθε ;
4 πο ἐπάθετε εἰκῇ ;
χαὶ εἰκῆ.
ὅ Ὃ οὖν ἐπιχορηγῶν ὑμῖν τὸ
πνεῦμα, καὶ ἐνεργῶν δυνάμιεις ἐν
ὑμῖν, ἐξ ἔργων νόμου ἢ ἐξ ἀκοῆς
πίστεως;
ϐ Καθὼς ᾿Αθραὰμ, ἐπίστευσε
σῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς
δικαιοσύνην.
7 Τινώσχεςς ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίσ-
σεως, οὗτοί εἰσιν ὑιοὶ ᾿Αξραάμ..
9. Προϊδοῦσα δὲ ἣ γραφὴ ὅτι ἐκ
πίστεως δικαῖοι τὰ ἔθνη ὃ Θεὸς,
προευηγγελίσατο τῳ ᾿Αβραάμ.
ἐς Ὅσι ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ
πάντα τὰ ἔϑνη."
9 Ὅστε οἱ ἐκ πίστεως, εὐλο-
γοῦνται σὺν τῷ πιστῷ ᾿Αϑραάμ.
10 Ὥσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμιου
εἰσὶν, ὑπὸ κατάραν εἰσί" γέγραπ-
ι γάρ’ ες ᾿Επικατάρατος πᾶς ὃς
οὐχ ἐμμένει ἐν πᾶσι τοῖς ΕχΙΕΙΝΕ
μένοις ἐν τῷ βι5 λίῳ σοῦ νόµου, τοῦ
«ποιῆσαι αὐτά."
11 Ὅτι δὲ ἐν νύμω οὐδεὶς δικαι-
Κεφ. γ΄. 9.
εἴγθ
“7:
οὔσαι παρὰ τῷ Θεῶ, δῆλοι ὅσι
εέ ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται."
19 Ὃ δὲ νόμος οὐκ ἔσσιν ἐκ
αἰστεως" ““ ἀλλ᾽ ὁ ποήσας αὐτὰ
ἄνθρωπος, ζήσεται : ἐν αὐτοῖς."
13 Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐχ
τῆς χατάρας τοῦ νόμου, γενόμενος
ὑπὲρ ἡμιῶν χατάρα" γέγ ξαπται
γάρ: τς Ἑκικατάρατος πᾶς ὃ χρε-
μάμενος ἐπὶ ξύλου"
14 Ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἣ εὐλογία
ῦ ᾿Αξραὰμ, γένηται ἐν Χριστῷ
Ιησοῦ, ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ
ενεύµατος λάξωμεν διὰ τῆς πίσ-
Γεως.
15 ᾿Αδελφοὶ, κατ᾽ ἄνθρωπον
λέγω: ὅμως ἀνθρώπου πεχυβωμένην
διαθήχην οὐδεὶς ἀθετεῖ ἢ ἐπιδιατάσ-
βεται’
16 Τῷ δὲ ᾿Αεραὰμ, ἐῤῥηθησαν
αἱ ἐπαγγελίαι, καὶ ““ τῷ σπέρματι
αὐτᾶ, οὐ λέγει" Καὶ τοῖς σπέρµα-
σιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν: ἀλλ᾽ ὡς ἐφ᾽
ἑνός. Ἰζαὶ τῷ σπέρματί σου, ὅς
ἐστι Χριστός.
17 Τοῦτο δὲ λέγω, διαθήχην
προχεχυρωμιένην ὑπὸ σοῦ Θεοῦ εἰς
Χριστὸν, ὃ μες) ἔτη τετρακόσια Ὁ
φριέιχοντα γεγονὼς νόμος οὐκ ἀκυ-
ροῖ, εἰς τὸ καταργῆσαι τὴν ἐπαγ-
ελίαν"
18 ἘΠ γὰρ ἐκ νόμου ἡ χλήρονο-
μία. οὐκ ἔτι ἐξ ἐπαγγελίας" σῷ δὲ
Αϑραὰμ, ὃν’ ἐπαγγελίας χεχάρισ-
σαι ὁ Θεός.
19 Τί οὖν ὁ νόμος; τῶν παρα.
6ήσεων χάριν προσετέθη, ἄχρις οὗ
ἔλθῃ τὸ σπέρμα ᾧ ἐπήγγελται,
διαταγεὶς ὃν ἀγγέλων, ἐν χειρὶ
ὠεσίτου"
20 Ὁ δὲ μεσίτης. ἑνὸς οὐκ ἔσ-
τιν" ὁ δὲ Θεὺς εἰς ἐστιν.
941] Ὃ οὖν νόμος κατὰ «τῶν
ἐπαγγελιῶν φτοῦ Θεοῦ» Μὴ γένοι-
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 4
ζωοποιῆσαι, ὄντως ἂν ἐκ νόµου ἦν ἡ
δικαιοσύνη"
ὧῷ ᾿Αλλὰ συνέχλεισεν ἣ γξαφὴ
τὰ πάντα ὑφ᾽ ἁμαρτίαν, ἵνα ἣ
ἐπαγγε ελία ἐκ πίστεως Ἰησοῦ
Χριστοῦ δοθῇ τοῖς πιστεύουσι.
28 Πρὸ σοῦ δὲ ἐλθεῖν τὴν πίσ-
σιν, ὑπὸ νόμιον ἐφρουρούμεθα, συγ-
χεχλεισµιένοι εἰς τὴν μέλλουσαν
πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.
24 Ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς
ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστὸν, ἵνα ἐκ
πίστεως δικαιωθῶμιεν"
25 Ελθούσης δὲ τῆς πίστεως,
οὐχ ἔτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμιεν"
960 Πάντες γαρ ὑιοὶ Θεοῦ ἐσσθ
διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ:
21 Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐδαπ'
φίσθητε, Χριστὺν ἐνεδύσασθε"
φ8 Οὐχ ἔνι Ἰουδαῖος, οὐδὲ Ἑλ-
λην" οὐχ ἔνι δοῦλος, οὐδὲ ἐλεύθερος"
οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ ϑῆλυ: πάνσες
γὰρ ὑμεῖς εἰς ἐστε ἐν Χριστῷ ἼἸησξ'
929 Εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα
τοῦ ᾿Αδραὰμ, σπέρμα ἐστὲ, καὶ κατ᾽
ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.
Κεφ. δ΄. 4
1 μις δὲ, ἐφ᾽ ὅσον Χρόνον ὁ
κληρονόμος νήπιός ἐστιν,
οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάν-
φων ὦν"
9 ᾿Αλλὰ ὑπ ἐπιτρόπους ἐσει
καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσµίας
σοῦ πατρύς.
8 Οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν
νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κύσµιου
ἦμεν δεδουλωμένοι"
4 Ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα σοῦ
χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὃ Θεὸς σὺν
ὑιὸν αὑτοῦ γενόμενον ἐχ γυναικὸς,
γε ο νον ὑπὸ νόμον,
Ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγο-
ράσῃ, ἵνα τὴν ὑιοθεσίαν ἀπολά-
εο" εἰ γὰρ ἐδ᾽θη νὸμ, ος ὑ δυνάμιενος θωμαν
σαρ. 4
6 Ὅτι δέ ἐστε ὑιοὶ, ἐξαπέστει- |
σὸ πνεῦμα τοῦ ὑιοῦ αὐ- |!
[μου
Χεν ὃ Οεὺς
τοῦ εἰς τὰς χαρδίας ὑμῶν, κράζον,
᾿Αξξᾶ, ὃ πατήρ.
ἡ Ὥστε: οὐκ ἔτι εἶ δοῦλος, ἀλλ᾽
ὀνός: εἰ δὲ διὸς, καὶ κληρονόμος
Θεοῦ διὰ Ἁγιστ οὔ.
8 Αλλά σήσθ μὲν οὐχ εἰδόσες
Θε)ν, ἐδουλεύόατε τοῖς μὴ φύσει
οὗσι ϑεοῖς"
9 Νῦν δὲ, γνόντες Θεὺν, μᾶλ-
λον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ Θεοῦ, πῶς
ἐπιστρέ φετε πάλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενῆ
χαὶ πτωχὰ στοιχεῖα, οἷς πάλιν
ἄνωθεν δουλεύειν ϑέλετε ;
10 Ἡμέρας παρατηρεῖσθε, καὶ
μῆνας, καὶ χαιροὺς, καὶ ἐνιαυτούς.
11 Φοξοῦμαι ὑμᾶς, µή πως εἰκῆ
χεκοπίακα εἰς ὑμᾶς.
12 1.νεσθε ὡς ἐγὼ, ὅτι καγὼ
ὡς ὑμεῖς, ἀδελφοὶ, δέοµιαι ὑμῶν"
οὐδέν μι ἠδικήσατε"
13 Οἴδατε δὲ ὅτι δι ἀσθένειαν
τῆς σαρκὸς εὐηγγελισάμιην ὑμῖν σὺ
πρότερον,
14 Καὶ σὺν πειρασμόν μου τὸν
ὦ) σῇ σαρκί µου οὐκ ἐξουθενήσατε,
οὐδὲ ἐξεπτύσατε, ἀλλ᾽ ὡς ἄγγελον
Θες ἐδέξασθέ με, ὡς Χριστὸν Ἰησᾶν.
15 Τίς ἂν ἣν ὁ μαχαρισμὸς ὑμῶν ;
μαρτυρῶ γὰρ ὑμῖν, ὅτι, εἰ ον,
σοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν ἐξορύζαντες
ἂν ἐδώκατέ μοι.
16 “Ὥστε ἐχθρὸς ὑμῶν γέγονα
ἀληθεύων ὑμῖν ;
11 Ζηλοῦσιν ὑμᾶς οὐ καλῶς,
ἐλλὰ ἐκχλεῖσαι ὑμᾶς ϑέλουσιν, ἵνα
αὐτοὺς Φηλοῦτε.
18 Καλὸν δὲ σὺ ζηλοῦσθαι ἐ ἐν
καλῷ πάντοτε, καὶ μὴ µόνον ἐν τῷ
παρεῖναί μι5 πρὺς ὑμᾶς.
19 εχνία μου, οὓς πάλιν ὠρίνω,
ἄχρις οὗ µορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν" |
Μο
-
ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ.
478
90 "Ἤδελον δὲ παρεῖναι απρὶς
ὑμᾶς ἄρει, καὶ ἀλλάξα; τὴν φωνήν
στι ἀπορουρ.α! εν ὑμῖν.
91 Λέγετε μι; οἱ ὑπὸ νόμον ϑέ-
λοντες εἰναι, τὸν νόμιον οὐκ ἀκούετε ;
22 Τ έγραπσαι γὰρ, ὅτι ἸΑδρας
ἀμ, δύο ὑιοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς
παιδίσκης, καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἔλευ-
θέρας"
43 ᾽᾿Αλλ᾽ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσ-
χης, κατὰ σάρκα γεγέννηται" ὁ δὲ
ἐκ σῆς ἐλευθέρας, διὰ τῆς ἐπαγ-
γελίας.
94 "Ασινά ἐστιν ἀλληγορού-
μενα" αὗται γάρ εἰσιν αἱ δύο δια-
θῆχαι" μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς
δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν "Α-
7
25 Τὸ γὰρ "Άγαρ, Σινᾶ ὄρος
ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Λραξία, συστοιχεῖ δὲ
τῇ νῦν “Ἱερουσαλὴμ, δουλεύει δὲ
μετὰ τῶν τέχνων αὑτῆς"
26 Ἧ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ,
ἐλευθέρα ἐστὶν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ
πάντων ἡμῶν;
27 Τέγραπτα: γάρ" ““ Εὐφράν
θητι στεῖρα ἣ οὐ τίχτουσα" ῥῆξον
βύησον ἣ οὐκ ὠδίνουσα" ὅσι
πολλὰ τὰ τέχνα τῆς ἐρήμου μᾶλ-
λον ἣ τῆς ἐχούσης σὺν ἄνδρα.
98 Ἡμεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, κατὰ
Ἰσαὰκ, ἐταγγελίας σέχνα ἐσμέν"
29 ἸΑλλ) ὥσπερ τότε, ὁ κατὰ
σάρχα γεννηθεὶς ἐδίωκε «τὸν κατὰ
πνεῦμα" οὕτω καὶ νῦν.
80 ᾿Αλλὰ σί λέγει ἣ γραφή;
«6 Ἔκξαλε «ὴν παιδίσχην καὶ τὸν
ὑιὸν αὐτῆς" οὐ γὰρ μὴ κληβονο-
μήσῃ ὁ ὑιὸς τῆς παιδίσκης μετὰ τοῦ
ὑιοῦ τῆς ἐλευθέρας.᾽"
91 "Αρα, ἀδελφοὶ, οὐκ ἐσμεν
παιδίσκης τέκνα, ἀλλὰ σῆς ἐλεν-
θέρας.
214
Ἐεφ. ε΄. ὅ.
1 ην ἐλευθερία οὖν ἡ Χριστὸς
ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήχετε,
καὶ μὴ πάλιν δυγῷ δουλείας ἐνέ-
χεσθε.
9 δὲ, ἐγὼ Παῦλος λέγω ὑμῖν
ὅτι ἐὰν περιτέµνησθε, Χριστὺς ὑμᾶς
οὐδὲν ὠφελήσει.
8 Μαρσύρομαι δὲ πάλιν παντὶ
ἀνθρώπῳ περισεμνοµένω, ὅτι ὀφει-
λέτης ἐστὶν ὅλον σὺν νόμον ποι-
ῃσαι.
4 Κατηργήθητε ἀπὸ σοῦ Χριό-
φοῦ, οἵτινες ἐν νόμῳ δικαιοῦσθε"
τῆς χάριτος ἐξεπέσατε.
8 Ἡμεῖς γὰρ πνεύματι ἐκ πίσ-
σεως ἐλπίδα δικαιοσύνης ἀπεκδε-
χύμεϑα"
ϐ Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε
«Ἐριτομῆ σι ἰσχύει, οὔτε ἀκροξυσ-
σία, ἀλλὰ πίστις δι’ ἀγώπης ἐνερ-
γουμιένη.
Ἴ ᾿Ετρέχετε καλῶς" σίς ὑμᾶς
ἀνέχοψε τῇ ἀληθεία μὴ πείθεσθαι ;
8 Ἡ πεισμονὴ οὐχ ἐκ τοῦ χα-
λοῦντος ὑμᾶς.
Ὁ Μικρὰ ζύμη ὅλον τὸ φύραμα
δυμοῖ.
10 ᾿Εγὼ πέποιθα εἰς ὑμᾶς ἐν
Κυρίῳ, ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήσετε"
ὁ δὲ σαράσόων ὑμᾶς βαστάσει τὸ
χρίµα, ὅστις ἂν ἢ.
11 Ἐγὼ δὲ, ἀδελφοὶ, εἰ «ερι-
φομὴν ἔσι κηρύσσω, σί ἔτι διώκο-
μαι; ἄρα κατήργηται τὸ σχάνδα-
λον φοῦ σταυροῦ.
12 "Οφελον καὶ ἀποχόψονσαι οἱ
ἀνασσατοῦντες ὑμῶς.
19 Ὕμεϊς γὰρ ἐπ ἑλευθερίᾳ
ἐκλήθησε, ἀδελφοί: µόνον μὴ τὴν
ἐλευθερίαν εἰς ἀφαρμὴν «ἢ σαρχὶ,
ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης ὀουλεύεσε
ἀλλήλοις"
14 'Ο γὰρ πᾶς νόμος ἐν ἑνὶ
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
αν. 8
λόγῳ πληροῦσαι, ἐν τῷ ᾿Αγαπή-
σεις τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν.
15 Εἰ δὲ ἀλλήλους δάκνεσε καὶ
χατεσθίεσε, βλέπετε μὴ ὑπὸ ἀλ-
λήλων ἀναλωθησε.
10 Λέγω δέ πνεύματι περιπα-
σεῖσε, καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ
φελέσητε"
17 Ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ
φοῦ πνεύματος, σὸ δὲ «νεῦμα χατὰ
τῆς σαρχός" ταῦτα δὲ ἀντίκεισαι
ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἂν ϑέλησε,
φαῦτα ποιῆτε.
18 Εἰ δὲ πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ
ἐστὲ ὑπὸ νύμιον.
19 Φανερὰ δέ ἐστι τὰ ἔργα τῆς
σαρχὸς ἅτινά ἐστι, μεγχεία, πορ-
νεία, ἀκαθαρσία, ἀσέλγεια,
90 Εἰδωλολατρεία, φαρμακεία,
ἔχθραι, ἔρεις, ζΏλοι, ϑυμιοὶ, ἐριθεῖαι,
διχοστασίαι, οἱρέσεις,
21 ἀΦθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοοι,
καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω
ὑμῖν, χαθὼς καὶ προεῖπον, ὃσι οἱ
τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν
Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν.
99 Ὁ δὲ καρπὺς τοῦ πνεύματος
ἔστιν ἀγάπη, χαρὰ, εἰρήνη, μα-
κροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη,
πίστις, πραύτης, ἐγκράσεια"
29 Κατὰ σῶν τοιούτων οὐχ ἔσει
νόμος.
94 Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ, τὴν σάρκα
ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ
σαῖς ἐπιθυμίαις.
25 Εἰ ζῶμεν «νεύματι, πνεύ-
ματι καὶ στοιχῶμεν.
26 Μὴ γινώμεϑα κδνόδοξοι, ἆλ-
λήλους προκαλούμενοι, ἀλλήλοις
φθονοῦντες.
Κεφ. ς. Ὁ.
1 ΚΑ Διλφι, ἐὰν χαὶ προληςθῇ
ἄνθρωπος ἐν τινι παρα σὠ-
ματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ χασαρ:
αρ. 1.
σίδεσε σὺν τοιοῦτον ἐν πνεύματι
πραύτητος" σκυπῶν σεαυτὸν μιὴ καὶ
σὺ π κριβαισάβς:
᾿Αλλήλων τὰ βάρη βαττά-
Ἴω χαὶ οὕτως ἀναπληξώσατε φὸν
νόμιον τοῦ Χριστοῦ.
5. Εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναί σι,
Ν Δ 7
μηδὲν ὧν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ.
4 Τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ δοκιμαζέ-
ΤΩ «οπών αβι καὶ τύτε εἰς ἑαυτὸν
μόνον σὸ καύχημα. ἕξει, καὶ οὐχ εἰς
σὸν ἕτερον"
ὃ Ἕχαστος γὰρ τὲ ἴδιον φορτίον
ὥραν
6 Κοινωνείτω δὲ ὁ χατηχούμε-
γος τὸν λόγον τῷ κατηχοῦντι, ἐν
πᾶσιν ἀγαθοις.
Ἴ Μὴ πλανᾶσθε: Θεὺς οὗ μυχ-
σηρίζεται ὃ οθεν ἐὰν σπείρῃ ἄν-
θρωπος, τοῦτο καί “ερίσει"
8 Ὅτι ὁ σπείρων εἰς σὴν δάρκα
ἑαυτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς δερίσει φθο-
ράν" ὁ δὲ ἀδειξων: εἰς τὺ πνεῦμα,
ἐκ τοῦ πνεύματος ϑερίσει ζωὴν αἰώ-
νιον.
9 Τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ
ἐκκακῶμεν" καιρῷ γὰρ ἰδίῳ ϑερίσο-
μεν, μιὴ ἐκλιυόμένοι.
10 "Αρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν,
ἐργαξώμεθα φὸ ἀγαδὸν « πρὸς πόάν-
σας, μάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οἰκείους
τῆς πίόσεως.
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ.
2756
11 Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράµ-
μασιν ἔγραψα τῇ ἐμὴ χειρί.
12 “Ὅσοι ϑέλουσιν εὐπρούωπῇ-
σαι ἐν σαρκὶ, οὗτοι ἀναγκόζουσιν
ὑμᾶς περισέμνεσθαι, µόνον ἵνα μὴ
τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται.
18 Οὐδὲ γὰρ οἱ περισεμινόμ.ενοι
αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν" ἀλλὰ
ϑέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα
ἐν τῇ ὑμετέρό, σαρκὶ καυχήσωνται"
14 Ἐμοι δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσ-
θαι εἰ μὴ ἐν τῷ όταυῥῳ τοῦ Κυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ" δι’ οὗ ἐμιοὶ
κύσμιος ἐσταύρωται, καγὼ τῷ κόσ-
μω.
16 Ἐν γὰρ Χριστι τῷ Ἰησοῦ οὔτε
περιτομή σι ἰσχύει, ἆ τε ἄκροξυ--
σία, ἀλλὰ καινὴ χτίσις.
10 Καὶ ὅσοι τῷ κανόνι τούτῳ
στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐ ἐπ᾽ αὐτοὺς καὶ
ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ
Θεοῦ.
17 Τοῦ λοιποῦ, κόπους μιο! μη-
δεὶς π' παρεχέτω" ἐγὼ γὰρ τὰ στίγ-
ματα «τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώ-
ματί µου βαστάζω.
19 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύµιατος
ὑμῶν, ἀδελφοί. ᾽Αμήν.
Πρὸς Ταλάτας ἐγράφη ἀπὰ
Ῥώμης.
΄
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ἯΙ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΤΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Κεφ. ὅς 1.
ι ΠΌΛΟΣ ἀπόστολος Ἶη- |
σοῦ Χριστοῦ, διὰ δελή-
µατος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν
ἐν Ἐφέσῳ, καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ:
9 Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς ἡμιῶν, καὶ Κυρίου Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ.
4}
Φ δὐλογησὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ
τοῦ διυρέου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ
εὐλογήδας ἡμᾶς ἐν πάση εὐλογίᾳ
ο. λε .
πνευμ.ασικη δ᾽ τοις επουρβανιοις
Χρισσῷ"
4 Καθὼς ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν
αὐτῷ πρὸ χαταξολΏς κόσμου, εἶναι
ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώ-
πίον αὐτοῦ ἐν ἀγάπῃ.
ὅ Προυρίοιχς ἡμᾶς εἰς ὑιοθεσίαν
διὰ Ἰησοῦ Χμν νοῦ εἰς αὑτὸν, κατὰ
φὴν εὐδοχίαν «οὖ ϑελήματος αὑτοῦ,
θ Εἰς ἔ ἔπαινον δύξης σῆς χάριτος
αὑτοῦ, ἐν η Ἔχ: »Ῥίσωσεν ἡμᾶς ἐν
τῷ ἠγαπημένῳ"
1 Ἐν ᾧ ἔχομον γὴν ἀπολύτρω-
σι" διὰ «οῦ αἵμανος αὐτοῦ, τὴν
ἄφεσιν φῶν "ο ομὴ τωμάφων, κατὰ
σὺν πλοῦτον τῆς χαννὺς αὗτ τοῦ,
8 Ἧς ἐπερίσσευυον οἰς ἡμᾶς ἐν
πάση σοφίᾳ χαὶ Φρονὴνω
9 Τνωρίσας ἡμῖν ἐὺ μυστήριον
σοῦ δελήματος. αὑτοῦ λυτὰ τὴν
εὐδοκίαν αὑτοῦ, ἣν προέθὀλι ἐν αὑτῷ,
10 Εἰς οἰκονομίαν σὺν «'“ληρώ-
µασος τῶν χαιρῶν, ἀναλλγκλαιώ-
όασθαι τὰ πάντα ἐν τὼ Αότῷν
σά σε ἐν τοῖς οὐρανοῖς, χο; τὰ ἐπὶ
σῆς γῆς, ἐν αὐτῷ"
11 Ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώνιη ὐν,
προορισθένσες χατὰ πρόθεσιν τυὺ νὰ
πάνσα ἐνεργοῦντος, κατὰ τὴν δε)”
σοὺ θελήματος αὑτοῦ,
19 Εἰς σὺ εἶναι ἡμᾶς εἰς ἔπαινων
σῆς δόξης αὐτοῦ, τοὺς προηλπικύ-
σας ἐν σῷ Χριστῷ"
19 Ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς, ἀκούσαντες
σὺν λόγον σῆς ἀληθείας, σὺ εὐαγ-
γέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν. ἐν ᾧ
καὶ πισφεύσαντες ἐσφραγίσθητε τῷ
“νεύματι τῆς ἐπαγγελίας τῷ ἁγίῳ,
14 Ὅς ἐσειν ἀῤῥαξὼν σης κλη-
ρϑνομίας ἡμῶν, εἰς ἀπολύτρωσιν
τῆς περιποιήσεως, εἰς ἔπαινον σῆς
ῥύζης αὐτοῦ.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
-ὐίθφγθ ο ο . υ υ-ο-----
αρ. 2.
15 Διὰ τοῦτο χὠγὼ ἀχούσας
σὴν καθ’ ὑμᾶς πίσειν ἐν τῷ Κυρίῳ
Ἰησοῦ, χαὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς
πάνσες τοὺς ἁγίους,
16 Οὐ παύομαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ
ὑμῶν, μνείαν ὑμιῶν ποιούμενος ἐπὶ
φῶν προσευχῶν µου,
17 Ἵνα ὁ Θεὸς σοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῆς δόξης,
δῴπ ὑμῖν πνεῦμα σοφίας καὶ ἀπο-
καλύψεως, ἐν ἐπιγνώσει αὐτοῦ,
18 Πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλ-
μοὺς τῆς διανοίας ὑμῶν, εἰς σὸ εἰδέ-
ναι ὑμᾶς τίς ἐστιν ἣ ἐλπὶς τῆς κλή-
σεως αὐτοῦ, καὶ τίς ὃ πλοῦτος τῆς
δόξης σης κληρονομίας αὐτοῦ ἐν
σοῖς ἁγίοις"
19 Καὶ τί σὺ ὑπερξάλλον μέ-
γέθος σῆς δυνάμεως αὐτοῦ εἰς ἡμᾶς
τοὺς πιστεύοντας κατὰ τὴν ἐνέρ-
γειαν σοῦ χράτες σης ἰσχύος αὐτοῦ,
90 Ἣν ᾿ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ,
ἐγείρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν" χαὶ ἐκά-
θισεν ἐν δεξιᾷ, αὑτοῦ ἐν τοῖς ἐπου-
ρανίοις,
οι “Ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς χαὶ
ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ χνριόση-
σος, καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζο-
μένου οὐ µόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ,
ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι"
99 ««Καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ
τοὺς πόδας αὐτοῦ" κὶ αὐτὸν ἔδωκθ
κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησία,
98 τις ἐστὶ σὸ σῶμα αὐτοῦ,
νὴ πλήρωμα τοῦ πάντα ἐν πᾶσι
ἡ ΧἈηρουμένου.
Κεφ. 6’. 9.
1 ᾿Αἱ ὑμᾶς ὄντας νεχροὺς τοῖς
παραπτώμασι καὶ ταῖς
ἁμυρτίας, Ν
ὦ Ἐν αἷς ποτὲ περιεπατήσατξε
κατὰ σὺν αἰῶνα τοῦ κόσμου τούτου,
χατὰ σὺν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίας «υὴ
αρ. 83.
ἄθρος, τοῦ πνεύματος σοῦ νῦν ἐνερ-
γοὔντος ἐν τοῖς ὑιοῖς σης ἀπειθείας,
8 Ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς πάντες
ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖς ἐπιθυ-
μίαις σῆς σαρχὺς ἡμιῶν, ποιοῦντες
σὰ ϑελήματα τῆς σαρχὸς χαὶ τῶν
διανοιῶν, καὶ ἦμεν σέχνα φύσει
ὀργῆς. ὡς καὶ οἱ λοιποί"
4 Ὁ δὲ Θεὺς «λούσιος ὧν ἐν
ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὖ-
τοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς,
ὅ Καὶ ὄντας ἡμᾶς νεχροὺς τοῖς
παραπτώμασι, “δυνεζωοποίησε τῷ
Χριστῷ" χάριτί ἐστε σεσωσμιένοι.
ϐ Καὶ συνήγειρε, καὶ συνεχά-
θισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ,
"Π να ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι
τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερθάλλοντα
πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν
χρηστότητι ἐφ᾽ ὑμᾶς ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ"
8 Τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσ-
ψένοι διὰ τῆς πίστεως" καὶ τοῦτο
οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον"
9 Οὐχ ἐξ ἔργων, ἵνα μῆ τις καυ-
χἼσηται.
10 Αὐτοῦ γάρ ἐόμεν ποίημα,
κτισθένσες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔρ-
γοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ
Θεὺς, ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.
11 Διὸ µνηµονεύετε ὅτι ὑμεῖς
ποτε τὰ ἔθνη ἐν δαρχὶ, οἱ λεγόμενοι
ἀκροβυστία ὑπὸ σῆς λεγομένης πε-
ρ'τομῆς ἐν σαρκὶ "χειροποιήτου"
192 “Ὅτι ἦτε ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνω
χωρὶς Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωμένοι
ης πολιτείας τοῦ Ἰσραὴλ, καὶ
ξένοι τῶν διαϑηκῶν τῆς ἐπαγγελίας,
ἐλπίδα μὴ ἔχοντες, καὶ ἄθεοι ἐν
τῷ χόσμῳ'
{9 Νυνὶ δὲ ἐν Χριστῷ ἐπ
ὑμεῖς οἱ ποτὲ ὄντες μαχρὰν, ἐγγὺς
ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ Χγισ-
τοῦ"
24
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ.
ΦΊ
14 Αὐτὸς γάρ ἐστιν ἣ εἰρήνη
ἡμῶν, ὁ ποιήόας τὰ ἀμφότερα ἕν,
καὶ τὸ µεσότοιχον τοῦ φραγμιοῦ
λύσας,
15 Τὴν ἔχθραν ἐν τῇ σαρχὶ αὑ-
σοῦ, τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δύγ-
μασι καταργήσας, ἵνα σοὺς δύο
κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄν-
θρωπον, ποιῶν εἰρήνην,
16 Καὶ ἀποχαταλλάξη τοὺς
ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ
διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν
ἔχϑραν ἐν αὐτῷ"
17 Καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο
εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν, καὶ τοῖς
ἐγγύς"
18 Ὅτι δι᾽ αὐτοῦ ἔχομεν σὴν
προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ
πνεύματι πρὸς. σὺν πατέρα.
19 "Δρα οὖν οὐχέτι ἐσσὲ Ἃ ἕνοι 9
πάροικοι, ἀλλὰ συμπολΊτα φῶν
ἁγίων, καὶ οἰχεῖοι τοῦ Θεοῦ,
90 Ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ
ϑεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προ-
φητῶν, ὄντος ἀχρογωνιαίου αὐτοῦ
Ἰησοῦ Χριστοῦ,
41 Ἔν ᾧ πᾶσα ἣ οἰχοδομιὴ συν-
αρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον
ἐν ο
φῷ ᾧ α) ὑμεῖς σδυνοικοδομ.-
εἴσθε ἣν παν φοῦ Θεοῦ ἐν
«νεύματι.
Κεφ. γ΄. 8.
1 ο. χάριν ἐγὼ Παῦλος
ὁ δέ ἐσμιος σοῦ Χριστοῦ Τη-
σοῦ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν,
2 ἘΠΠγε ἠκούσατε τὴν οἰχονομίαν
τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης
μοι εἰς ὑμᾶς,
5 Ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγ-
νώρισέ μοι σὺ μυστήριον, χαθὼς
προέγραψα ἐν ὀλίγῳ"
4 Πρὸὺς ὃ δύνασϑε ἀναγινῶσχον
278 ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ες νοῆσαι τὴν σύνεσίν µου ἐν τῷ
μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ.
5 Ὁ ἑσέ ἐραις γξνεαῖς οὐχ ἐγ-
νωρίσϑη τοῖς ὑιοῖς τῶν ἀνθρώπων,
ὡς νῦν ἀπ εκαλώφθη φοῖς ἁγίοις
ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ προφῆταις ἐν
«νεύμιατι-
6. Εἶναι τὰ ἔδνη συγχληρονόµα,
καὶ σύσσωµα, καὶ συμμέτοχα τῆς
ἐπαγγελίας αὐτοῦ ἐν τῷ Χριστῷ,
διὰ τοῦ εὐα [γελίου'
1 Οὗ ἐγενόμην διάκονος. χατὰ
σὴν δωρεὰ ἂν τῆς χάριτος σοῦ Θεοῦ
φὴν δοθεῖσάν μοι κατὰ τὴν ἐνέργειαν
τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
8 ᾿Ἐμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέρ ῳ πάν-
σων τῶν ἁγίων ἐδόθη ᾗ χάρις αὖτ ἡ,
ἐν σοῖς ξὥνεσιν εὐαγγελίσασθαι σὸν
ἀνεξιχνίαστον πλοῦτον τοῦ Χρισ-
φοῦ,
9 Καὶ φωτ ίσαι πάντας τίς ή
χοινωνία τοῦ μυόσ τηξίου σοῦ ἀποχε-
χρυμμένου ἀπὸ τῶν αἰώνων ἐν τῷ
Θε ξῷ τῷ τὰ πάντα κτίσαντι διὰ
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
10 Ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρ-
χαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις ἐν τοῖς
ἐπουρανίοις, διὰ τῆς ἐχχλησίας, ἣ
πολυ οίχιλος σοφί ία τοῦ Θερῦ:
11 Κατὰ πβόθεσιν τῶν αἰώνων,
ἣν ἐπ ποίησεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ "τῷ
Κυρίῳ ἡμῶν.
19 Ἐν ὦ ᾠ ἔχομεν σὴν παῤῥησίαν
χα! τὴν προσαγωγὴν ἐν πεποιδϑήσει,
διὰ τῆς πίστεως αὐτοῦ"
19 Διὸ αἰτοῦμαι μιὴ ἐκκαχεῖν ἐν
ταῖς ϑλίψεσί μου ὑπὲρ ὑμῶν, ἥτις
ἐστὶ δόξα ὑμῶν.
.14. Τούτου χάριν κάµπσω τα
γόνατά µου πρὸς τὸν πατέρα τοῦ
ἸΚυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Ἂριστ οὔ,
15 Ἔξ οὗ πᾶσα ας ριὰ ἐν οὐ-
ρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνομάζεται,
16 "Ίνα δῴη ὑμῖν χατὰ σὺν
«λοῦτον τῆς δύξης αὑτοῦ, δυνάμει
-
.-
σαν. 4.
χραταιωθῆναι διὰ «οῦ «νεύματος
αὑτοῦ, εἰς τὸν ἔσω ἄνδρωπον.
17 Ἰατοικησαι. σὸν Χριστὸν διὰ
τῆς πίστεως ἐν ταῖς χαρδίαις ὑ ὑμῶν,
18 Ἐν ἀγάπῃ ἐῤῥιζωμένοι καὶ
φεθεμελιωμένοι ἵνα ἐξισχύσητε
χασαλαςέσδαι σὺν πᾶσι τοῖς ἁγίοις,
σί τὸ πλάτος, καὶ μῆκος, χαὶ βά-
θος, καὶ ὕψος, «
19 Γνῶναί σε τὴν ὑπερξάλλου-
σαν τῆς γνώσεως ἀγάπην τοῦ
Χριστοῦ: ἵνα πληρωθητε εἰς «ἂν
σὺ πλήρωμα τοῦ Θεοῦ.
90 Τῷ δὲ δύναμένῳ ὑ ὑπὲρ πάνσα
ποιῆσαι ὑπὲ ἓρ ἐκ περισσοῦ ὧν αἰσυύ-
μεθα ἢ νοοῦμεν, κατὰ τὴν δύναμιν
φὴν ἑνε Εγουμένην ἓν ἡμῖν,
21 Αὐτῷ ἡ δόξα ἐν τῇ ἢ ἐχκλησίᾳ
ἐν Χριστῷ Ἡηαυῦ, εἰς πάσας τὰς
γενεὰς «τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων.
Αμήν.
Κεφ. ὅ΄. 4.
1 τν τ τον οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ
έόµιος ἐν Κυρίω, ἀξίως
περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλή-
ϑηφξ,
ῷ Μεσὰ πάσης ταπεινοφροσύνης
καὶ πραύτητος, μετὰ μακροθυμίας,
ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ,
3 Σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνό-
σητα τοῦ πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ
σῆς εἰρήνης.
4 Ἔν σῶμα καὶ ἕν πνεῦμα, χα-
δὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι
σης χλήσεως ὑμῶν.
5 Εἷς Κύριος, μία πίσεις, Ἐν
βάπτισμα,
6 Εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων,
"ὃ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ
ἐν πᾶσιν ὑμῖν.
Ἕνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἣ
χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶρ
σοῦ Χριστοῦ.
8 Διὸ λέγει" ““᾿Αναξὰς εἰς ὕψος,
αρ. 4.
ἠχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν, καὶ
ἔδωχε δόματα τοῖς ἀνθρώποις.
Τὸ δὲ, ᾿Λνέξη, τί ἐστιν εἰ μιὴ
ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ χα-
τώτερα μέρη τῆς γῆς;
10 Ὃ καταξὰς, αὐτός ἐστι Χ) ὁ
ἐναξὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρα-
«ὧν, ἵνο, πληρώσῃ τὰ πάντα.
11 Καὶ αὐτὸς ἔδωχε, τοὺς μὲν,
ἠποστόλους" τοὺς δὲ, προφήτας"
τοὺς δὲ, εὐαγγελιστάς' σοὺς δὲ
ποιμένας καὶ διδασκάλους,
19 Πρὸς σὸν καταρ τισμιὺὸν τῶν
ἁγίων, εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἶκο-
δομιὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ"
᾿ 19 Μέχρι Χαταντήσωμἓν οἱ
πανσες εἰς σην ενοτητα τῆς πιστεως,
λ) «ἧς ἐπιγνώσεως σξ ὑιᾶ σᾶ ΘΕε5, εἰς
ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας
φοί πληρώματος τοῦ Χριστοῦ:
14 Ἵνα μιηχέτι ὦμεν νήπιοι,
χλυδωνιζόμιενοι καὶ περιφερόμιξνοι
πανσὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν
τῇ χυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουρ-
γίᾳ πβὺς τὴν ν μεϑοδείαν τῆς πλάνης"
1 ᾽Αληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ,
αὐξήσωμιεν εἰς αὐτὸν τὰ αν ὃς
ἐστιν ἣ κεφαλὴ, ὃ Χριστ
16 Ἔξ οὗ πᾶν τὸ ΕΣ συναρ-
μολογτύμενον καὶ συμιξιξ Ξαζόμενον
διὰ πάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίας,
κατ᾽ ἐνέργειαν ἐν µιέτρω ἑνὸς ἑκάσ-
σου µέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώμα-
τος ποιεῖται, εἰς οἰκοδομνὴν ἑαυτοῦ
ἐν ἀγάπη.
17 Τοῦτο οὖν λέγω χαὶ ᾿μαρτύ-
ροµαι ἐν Κυρίῳ, µιηχέτι ὑμιᾶς περι-
πατεῖν, καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔύὐνη
περιπατεῖ, ἐν ματαιύτητι τοῦ νοὺς
αὑτῶν,
18 ᾿Εσκοτισμένοι φῇ διανοίᾳ,
ὄντες ἀπηλ. λοτριωμένοι σῆς ζωής |ὁ
τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν
οὖσαν ἑ" αὐτοῖς, διὰ τὴν πώρωσιν
φῆς καρδίας αὐτῶν,
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ.
219
19 Οἵτινες ἀπηλγηκόσες ἕαυ-
σοὺς παρέδωχαν τῇ ἀσελγεία, εἰς
ἐργασίαν ἀχαθάρσίας πάσης ἐν
πλεονεξίᾷ.
20 “Ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμιά-
θεγε σὺν Χρισσὸν,
5 Βασ ἠκούσατε, καὶ ἐν
ὑτῷ ἐ ἐδι ιδάχϑητε, καθώς ἐστιν ἁλή-
ὩΣ ἐν τῷ ᾿Γησοῦ"
92 ᾿Αποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν
προτέραν ἀναστροφὴν, σὸν παλαιὸν
ἄνθρωπον τὸν φθειρύμενον κατὰ τὰς
ἐπιθυμίας τῆς οαομε;
23 ᾿Ανανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι
φοῦ νοὺς ὑμιῶν,
294 Καὶ ἐνδύσασθαι σὺν κομνὸν
ἄνθρωπον, τὸν κατὰ Θεὸν κεισθέντα
ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀλη-
θείος.
36 Διὰ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος,
λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕχαστος μετὰ τοῦ
πλησίον αὐτοῦ: ὅτι ἐσμὲν ἀλλή-
λων μέλη.
426 Ὀργίζεσθε, καὶ μιὴ ἁμαρ-
σάνετε' ὃ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ
τῷ παροργισμῷ ὑμιῶν"
47 "Μήσς δίδοτε τόπον τῷ δια-
θόλῳ.
28 Ὃ κλέπτων µηκέτι χλεπ-
σέσω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω, ἐργα-
ζόμε νος τὸ ἀγαθὸν ταῖς χερσὶν, ἵνα
ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χξείαν ἔχοντι.
29 Πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ φοῦ
στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω"
ἀλλ᾽ εἴτις ἀγαθὸς πρὸς οἰχοδομιὴν
τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς
ἀκούουσι.
90 Καὶ μὴ λυπεῖτε, σὸ πνεῦμα
σὺ ἅγιον σοῦ Θεοῦ, ἐν ὦ ἐσφβαγίσ-
θητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως.
91 Τᾶσα πικρία, καὶ ϑυμιὸς, Ὁ
ὀργὴ, καὶ χραυγὴ, καὶ βλασφημία
ἀρθήτω ἀφ᾽ ὑμῶν, σὺν πάση καχίᾳ"
99 Τίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους
ἰ χρηστοὶ, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι
ΞΣ
950 :
ἑαυτοῖς, καθὼς
’ ς οι
ἐχαρίσατο ὑμῖν.
κεφ. έ
Ι ελών οὖν μδιηταὶ τξ Θεξ,
ὡς φέχνα ἀγλιπητὰ:
2 Καὶ περιπατεῖς εἰ ἐν ἀγάπῃ,
χαθὼς καὶ ὁ Χ βιστὺα ἢ ἠγάπησεν
ἡμᾶς, καὶ παρέδωχεν ἑαυτὸν ὑπὲρ
ἡμῶν προσφορὰν καὶ ϑυσιίὰιν τῷ Θεῷ,
εἰς ὀσμὴν εὐωδίας.
ο) Πορνεία δὲ καὶ «σα ἀκα-
θαρσία ἣ πλεονεξία μηδὲ Ὀνομαζέσ-
ϑω ἐν ὑμῖν, καθὼς πρέπει γίοις.
4 Καὶ αἰσχρύτης, καὶ μωρολο-
γία, ἢ εὐτραπελία, σὰ οὐχ ἀνῆκχον-
κα, ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστ ία"
δ Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσχοντες,
ὅτι πᾶς πόρνος, ἣ ἀχάθαρτος, ἣ
πλεονέκσης, ὃς ἐστιν εἰδωλολάτρης,
οὐχ ἔχει κληρονομίαν ἐν τῇ βασι-
ώς: τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ.
6 Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτω χενοῖς
λόγοις" διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἣ
ὀργὴ φτοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς ὑιοὺς τῇ
ἀπειθείας.
τ Μὴ οὖν Ὑίνεσθε συμμέτοχοι
αὐτῶν.
8 τε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ
φῶς ἐν Κυρίῳ" ὡς τέχνα φωτὸς
ποσα,
9 Ὁ γὰρ χαρπὺς τοῦ πνεύματος
ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνη
καὶ ἀληθεία"
10 Δοχιμάζοντες σί ἐστιν εὐά-
βεστον τῷ Κυρίῳ"
11 Ἰκαὶ μὴ συγκχοινωνεῖτε σοῖς
ἔργοις τοῖς ἀχάρποις σοῦ ο
μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε
12 Τὰ γὰρ κρυφῇ γινόμενα ὑπ᾽
αὐσῶν, αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν.
19 Τὰ δὲ πάντα ἐλεγ γχόμενα,
ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται" πᾶν γὰρ
τὸ φανερούμενον, φῶς ἐστι.
14 Διὸ λέγει" ““Ἔγειραι ὁ κα-
ν ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
ΟΡ. 5.
θεύδων, καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεχρῶν,
καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ ἡ Χρισφός."
15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀχριξῶς
περιπατεῖτε" μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽
ὡς σοφοὶ,
16 Ἐξογοραζόμενοι σὺν χαιβὺν,
ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι.
17 Διὰ σοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρο-
νες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ ϑέλημα
τοῦ Ἰκνυρίου.
19 Καὶ μὴ µεθύσχεσθε οἴνῳ, ἐν
ᾧ ἐστιν ἀσωσία, ἀλλὰ πληροῦσθε
ἐν πνεύματι,
19 Λαλοῦνσες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς
καὶ ὕμνοις καὶ ὠῳδαῖς πνευματιχαῖς"
ἄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρ-
δίᾳ ὑ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ,
90 Εὐχαριστοῦνσες πάνσοσε ὑπὲρ
πάντων, ἐν ὀνόματι σοῦ Ἰκυρίου
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, τῷ Θεῷ καὶ
πατρί"
21 "Ὑπογασσόμενοι ἀλλήλοις ἐν
φόξῳ Θεοῦ.
ϱῷ ΑἹ γυναῖχες, τοῖς ἰδίοις ἀν-
δράσιν ὑποτάσσεσθε, ὡς σῷ Κυρίῳ,
285 Ὅσι ὁ ἀνήρ ἐστι χεφαλὴ σης
γυναικὸς, ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ
φῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐσός ἐστι σω-
σὴρ τοῦ σώματος"
24 ἸΑλλ) ὥσπερ ἣ ἐκκλησία
ὑποτάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτω καὶ
αἱ γυναῖχες σοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν
παντί.
25 Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς γυ-
ναῖχας ἑαυτῶν, καθὼς κ) ὁ Χρισσὺς
ἠγάπησε τὴν ἐχχλησίαν, χαὶ ἔαυ-
σὺν παρέδωχεν ὑ ὑπὲρ αὐτῆς,
90 Ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ, καθαρίσας
τῷ λουτρῷ φτοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι,
Φ Ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἔσυ-
σῷ ἔνδοξον, ο ἐκκλησίαν μὴ ἐχὲ-
σαν σπῖλον, ἢ ῥυσίδα, ἤ σι «τῶν
σοιούτων, ἀλλ᾽ ἵνα ἢ ἁγία καὶ
ἅμωμυς.
9 Οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες
σαν. 6.
ἀγαπᾷν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας, ὡς
τὰ ἑαυτῶν σώματα" ὁ ἀγαπῶν τὴν
ἑαυτοῦ γυναῖχα, ἑαυτὸν ἀγαπᾷ"
29 Οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ
δάρχα ἐμίσησεν, ἀλλ᾽ ἐκτρέφει καὶ
ϑάλπει αὐτὴν, καθὼς "Ὁ ὁ Κύριος
ςὴν ἐχχλησίαν-
90 Ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώμα-
ιος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρχὴς αὐτοῦ, καὶ
Ικ τῶν ὀδτέων αὐτοῦ.
91 «“᾿Ανφὶ σούσου καταλείφψει
ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν µη-
τέρα, καὶ προσκολληθήσεσαι πρὸς
φὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ
δύο εἰς σάρχα μίαν.
92 Τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα
ἐστίν. ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν,
χαὶ εἰς τὴν ἐχκλησίαν.
3538 Πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ᾽ ἕνα,
ἕχαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖχα οὕτως
ἐγαπάτω ὡς ἑαυτόν' ἡ δὲ γυνὴ ἵνα
φοθΏται τὸν ἄνδρα.
Κεφ. «΄. 6.
1 Α) σέχνα, ὑποκούετε τοῖς
γονεῦσιν ὑμῶν ἐν ἸΚυρίῳ"
τοῦτο γάρ ἐστι δίκαιον. ν
9 «« Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ.
σὴν μητέρα"" ἥτις ἐστὶν ἐντολὴ
πρώτη ἐν ἐπαϊγελίᾳ"
8. ““ἽΝνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἔση
µακροχβύνιος ἐπὶ τῆς γῆς.᾽" ᾿
4 Καὶ οἱ πατέρες μνὴ παροργί-
ζετε τὰ τέχνα ὑμῶν, ἀλλ᾽ ἐκτρέ-
ετε αὐτὰ ἐν παιδεία, καὶ νουθεσίᾳ
Κυρίου.
δ᾽ Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε τοῖς χυ-
ρίοις χατὰ σάρκα, μετὰ φόξου χαὶ
«ρύμου, ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας
ὑμῶν, ὡς τῷ Χριστῷ»
6 Μὴ κατ᾽ ὀφθαλμιοδουλείαν
ὡς ἀνθρωπάρεσκοὶ, ἀλλ᾽ ὡς δοῦλοι
τοῦ Χριστοῦ, ποιοῦντες τὸ Ἀέλημα
τοῦ Θεοῦ ἐκ ψυχῆς,
24"
ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ.
981
Μετ᾿ εὐνοίας δουλεύοντες τῷ
Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἀνθρώποις"
ὃ Εἰδότες ὅτι ὃ ἐάν σι ἕχαστος
ποιήσῃ ἀγαθὸν, τοῦτο κομιεῖται πα-
ρὰ τοῦ ἸΚυρίου, εἴτε δοῦλος, εἴτε
ἐλεύθερος.
9 Κκαὶ οἱ κύριοι, τὰ αὐτὰ ποιεῖφϑ
πρὺς αὐτοὺς, ἀνιέντες τὴν ἀπειλήν"
εἰδύτες ὅτι χαὶ ὑμῶν αὐτῶν ὁ Κύ-
βιός ἐστιν ἐν οὐρονοῖς, καὶ προσω-
ποληψία οὐχ ἔστι παρ᾽ αὐτῷ.
10 Τὸ λοιπὸν, ἀδελφοί µου,
ἐνδυναμθῦσθε ἐν Κυρίῳ, καὶ ἐν τῷ
κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.
11 ᾿Ενδύσασθε τὴν πανοπλίαν
σοῦ Θεοῦ, πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς
στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ δια-
ξύλου"
12 Ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἣ πάλη
πρὸς αἷμα καὶ σάρχα, ἀλλὰ πρὸς
τὰς ἀρχὰς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς
τοὺς χοσμοχράτορας τοῦ σχότους
τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευ-
ματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπου-
βανιοις.
19 Διὰ σοῦσο ἀναλάξετε τὴν
πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε
ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ,
χαὶ ἅπαντα κατεργασόμιενοι στῆναι.
14 Στῆτε οὖν περιζωσάμιενοι τὴν
ὀσφῦν ὑμῶν ἐν ἀληθεία, καὶ ἐνδυ-
σάμενοι τὸν Νώραχα τῆς δικαιοσύ-
νης,
15 Καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πό-
δας ἐν ἑποιμασίᾳ «τοῦ εὐαγγελίου
τῆς εἰρήνης:
10 Ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαξύντες φὸν
Ἀυβεὺν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε
πόντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ
πεπυρωμένα σθέσαι»
117 Καὶ τὴν περιχεφαλαίαν σοῦ
σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν
τοῦ πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ:
18 Διὰ πάσης προσευχῆς καὶ
δεήσεως προσευχόμενον; ἐν πανσ,
982
καιρῷ, ἐν πνεύματι, Χ εἰς αὐτὸ σἆσο
ἀγρυπνοῖντες ἐν πάσῃ «ροσχαρτε-
βήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν
δ
ἁγίων,
19 Καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ, ἵνα μοι δο-
θείη λύγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόµατός
µου ἐν παῤῥησία, γνωρίσαι τὸ μυσ-
τήριον τοῦ εὐαγγελίου,
20 "Ὑπὲρ οὗ πρεσξεύω ἐν ἁλύ-
σει, ἵνα ἐν αὐτῷ παῤῥησιάσωμαι,
ὡς δεῖ µε λαλῇσαι.
41 "Ίνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑμεῖς τὰ
κοσ᾽ ἐμὲ, σί πράσσω, πάντα ὑμῖν
γνωρίσει Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελ-
φὸς, καὶ πιστὸς διάχονος ἐν Κυρίῳ,
ἘΠΙΣΤΌΛΗ
σαν. 1,
99 Ὃν ἔπεμφψα πρὸς ὑμᾶς εἰς
αὐτὸ «τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ
ἡμῶν, Ὢ παραχαλέσῃ τὰς καρδίας
ὑμῶν.
28 Ἑἰρήνη τοῖς ἀδελφοῖς, καὶ
ἀγάπη μετὰ «πίστεως, ἀπὸ Θεοῦ
πατρὸς καὶ ἸΚυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
24 Ἢ χάρις μετὰ πάντων τῶν
ἀγαπώντων «τὸν Κύριον ἡμῶν Ἴη-
σοῦν Χριστὸν ἐν ἀφθαρσία. ᾽Αμή».
Πρὸς Ἐφεσίους ἐγράφη ἀπὸ
Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἧ ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
] ΑΎ ΔΟΣ καὶ Τιμόθεος
δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ,
πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
ςοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις, σὺν ἐπισκό-
ποις καὶ διακόνοις"
2 Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ Ἰζυρίου Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ.
3 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µου ἐπὶ
πάση τῇ μνείᾳ ὑμῶν,
4 Πάντοτε ἐν πάση δεήσει µου
ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς τὴν
δέησιν ποιούµ.ενος,
ὃ Ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ὑμῶν εἰς τὸ
εὐαγγέλιον, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας
ἄχρι τοῦ νῦν'
Ὁ Πεποιθὼς αὐτὸ φοῦσο, ὅτι ὁ
ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν,
ἐπιτελέσει ἄχεις ἡμέρας ᾿Ιησοῦ
Χριστοῦ
π Καθὼς ἐστι δίκαιον ἐμιοὶ τοῦτο
φρονεῖν ὑπὲρ πάντων ὑμῶν, διὰ «ὸ
ἔχειν µε ἐν τῆ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν «τὸ
τοῖς δεσμοῖς µου, καὶ τῇ ἀπολογίᾳ,
καὶ βεξαιώσει φτοῦ εὐαγγελίου,
συγκχοινωνοὺς μου τῆς χάριτος πάν-
σας ὑμᾶς ὄντας.
8 Μάρευς γάρ μου ἐστὶν ὁ Θεὸς,
ὡς ἐπιποθῷ πάνσας ὑμῖᾶς ἐν σαλά-
χνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ"
9 Καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα
ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον κ) μᾶλ-
λον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει κ) πάσῃ
αἰσθήσει,
10 Εἰς τὸ δοχιµάδειν ὑμᾶς τὰ
διαφέροντα, ἵνα ἦσε εἰλιχρινεῖς καὶ
ἀπβόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστοῦ,
11 Πεπληρωμένοι χαρπῶν δι-
χαιοσύνης τῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ.
19 Τινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι,
ἀδελφοὶ, ὅτι τὰ κατ᾽ ἐμὲ μᾶλλον
αν. 9.
εἰς προχοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἑλή-
λυϑεν-
19 “Ὥστε τοὺς δεσμούς µου φα-
νεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ
τῷ πραιτωρίῳ, Χ) τοῖς λοιποῖς πᾶσι,
14 [Καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελ-
φῶν ἐν Κυρίῳ, πεποιθότας τοῖς δεσ-
μοῖς μου, περισσοτέρως τολμῶν
ἀφύξως τὸν λόγον λαλεῖν.
16 Τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ
ἔριν: τινὲς δὲ καὶ δι εὐδοχίαν σον
Χριστὸν χηρύσσουσιν.
16 ΟἹ μὲν ἐξ ἐριθείας τὸν Χρισ-
τὸν καταγγέλλουσιν οὐχ ἁγνῶς,
οἰόμενοι Ὑλίψιν ἐπιφέρειν τοῖς δεσ-
μοῖς μιου"
17 Οἱ δὲ ἐξ ἀγάπης, εἰδότες
ὅσι εἰς ἀπολογίαν σοῦ εὐαγγελίου
χεῖμαι.
186 Τί γάρ: πλὴν παντὶ τρύπῳ,
εἴτε προφάσει, εἴτε ἀληθείᾳ, Χρισ-
σὸς χαταγγέλλεται, καὶ ἐν τούτῳ
χαίρω, ἀλλὰ καὶ χαρήσομιαι"
{9 Οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀπο-
ξήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν
δεήσεως, καὶ ἐπιχορηγίας τοῦ πνεύ-
ματος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
20 Κατὰ τὴν ἀποχαραδοχίαν Ὁ
ἐλπίδα µου, ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυ-
θήσομαι, ἀλλ᾽ ἐν πάσῃ παῤῥησία,
ὡς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσε-
ται Χριστὸς ἐν σῷ σώματί µου,
εἶτε διὰ ζωῆς, εἴτε ᾿διὰ Φανάσου:
ΦΙ Εμοί γὰρ τὸ ζῆν, Χριστός"
χαὶ τὸ ἀποθανεῖν, κέρδος.
Φ9 Εἰ δὲ τὸ ἕν ὃ ἐν σαρχὶ, τοῦτό
μοι καρπὺς ἔ ἔργου, καὶ τί αἱρήσομαι
οὐ γνωρίζω.
98. Συνέ έχομαι δὲ ἐκ σῶν δύο,
ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦ-
Μαι, καὶ σὺν Χριστῷ εἰναι" πολλῷ |.
μάλλον χρεισσον"
24 Τὸ δὲ ἐπὶ ἐμένειν ἐν τῇ σαρχὶ,
ἀναγκαιότερον ὁν ὑμᾶς. τὰ
Φῦ Ἰζαὶ τοῦτο πεποιθὼς οἶδα ὅτι
τὴν ἐπιθυμιίαν
ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥ͂Σ.
283
μενῶ καὶ συμπαραμενῶ πᾶσιν ὑμῖν,
εἰς τὴν ὑμῶν προχοπὴν καὶ χαρὰν
τῆς πίστεως,
20 Ἵνα σὸ καύχημα ὑμῶν πε-
ρισσεύῃ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐν ἐμοι,
διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίας πάλιν πρὸς
ὑμιᾶς.
91 Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου
τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε
ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴσε ἀπὼν,
ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν οσ.΄ στήκεσε
ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῆ συναθ-
λοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου,
28 ΚΚαὶ μιὴ πτυρόµενοι ἐν μιηδενὶ
ὑπὸ τῶν ἀντικχξιμιένων: ἥτις αὐτοῖς
μέν ἐστιν ἔνδειξις ἀπωλείας, ὑμῖν
δὲ σωτηρίας, χαὶ τοῦτο ἀπὸ Θεοῦ.
49 Ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη σὸ ὑπὲρ
Χριστοῦ, οὐ μιόνον τὸ εἰς αὐτὸν πισ-
τεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ
πάσχειν,
90 Τὸν αὐτὸν ἀγῶνα ἔχοντες
οἷον ἴδεῖς ἐν ἐμιοὶ, καὶ νῦν ἀχούετε
ἐν ἐμιοί.
Κεφ. 6’.
1 ΙΓ" σις οὖν παράκλησις ἐν
Χριστῷ, εἴ σι παραμύθιον
ἀγάπης. εἰ τις κοινωνία πνεύματος,
εἴ τινα σπλάγχνα καὶ οἰχτιρμιοὶ,
2 Πληρώσατέ µου τὴν χαρὰν,
Μ ει. κ ᾿ ὃν
ἵνα τὸ αὐτὸ φρονητε, τὴν αὐτὴν
ἀγάπην ἔχοντες, σύμψυχοι, τὸ ἕν
φϑονοῦντες"
5. Μηδὲν κατὰ ἐρίθειαν ἢ κενο-
δοξίαν, ἀλλὰ ση σαπεινοφροσύνῃ
ἀλλήλους ἡγούμιενοι ὑπ τερε ἔχοντας
ἑαυτῶν:
4 Μὴ τὰ ξαυ]ῶν ἕχασῖος σχοπεῖ-"
λλὰ κ) τὰ τῶν ἑτέρων ἕχασῆος
Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
6 Ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπ πάρχων,
ὑχ ἁρπαγμιὸν ἡγήσα]ο σὸ εἶναι ἰόα
εν
ο)
σὲ, ἅλ
δ
δ.
-Ὁ
Θ
984
7 ᾿Αλλ᾽ ἑαυτὸν ἑκένωσε, μον-
φὴν δούλου λαξὼν, ἐν ὁμοιώμαῖι
ἀνθρώπων γενόμενος,
8 Καὶ σχήμαῖι εὑρεθεὶς ὡς ἄν-
θρωπος, ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν, γενό-
μένος ὑπήχοος μέχρι Φανά]ου, ϑαν-
άΊου δὲ σταυροῦ.
9 Διὸ κ) ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψω-
σε, καὶ ἐχαρίσαῖο αὐτῷ ὄνομα τὸ
10 Ἵνα ἐν σῷ ὀνόμα]ι Ἰησοῦ
πᾶν γόνυ χάµψη ἐπουρανίων καὶ
ἐπιγείων καὶ κα]αχϑονίων,
11 Καὶ πᾶσα γλῶσσα ἔξομο-
λογήσηΊαι ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χρισ-
τὺς, εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός.
12 “Ωσῆε, ἀγαπηῖοί μου, καθὼς
πάν]οῖς ὑπηκούσα]ε, μὴ ὡς ἐν τῇ
παρουσία µου μόνον, ἀλλὰ νῦν πολ-
λῷ μᾶλλον ἐν τῇ ἀπουσία. µου,
μεϊὰ φύξου καὶ τρόμου τὴν ἑαυ]ῶν
σω]ηρίαν καῖε ἐργάζεσθε"
13 ο 6ε εὺς γάρ ἐσῆιν ὁ ἐνεργῶν
ἐν ὑμῖν καὶ τὸ ϑέλειν καὶ σὸ ἐνερ-
γεῖν, ὑπὲρ τῆς εὐδοχίας.
14 Πάντα σοιεῖτε χωρὶς γογ-
γυσμῶν καὶ διαλογισμῶν"
15 Ἵνα γένησθε ἄμεμαΊοι καὶ
ἀκέραιοι, φέχνα Θεοῦ ἀμώμη]α ἐν
μέσ ῳ γενεᾶς σχολιᾶς καὶ διεσΊραμ.-
μένης" ἐν οἷς φαίνεσθε ὡς φωστῆ-
βες ἐν χόσµῳ,
16 Λόγον ζωῆς ἐπέχοντες" εἰς
χαύχημα ἐμιοὶ εἰς ἡμέραν Χριστοῦ,
ὅτι οὐχ εἰς κενὸν ἔδραμον, οὐδὲ εἰς
κενὸν ἐχοπίασα"
17 ᾿Αλλ᾽ εἰ καὶ όπένδοµιαι ἐπὶ
τῇ ϑυσίᾳ καὶ λει]ουργία τῆς πίσ-
τεως ὑμῶν, χαίρω καὶ συγχαίρω
πάᾶσιν ὑμῖν"
18 Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ ὑμεῖς χαίρε]ε
χα! συγχαίρετέ μοι.
19 Ελπιζω δὲ ἐν Κυριῳ Ἰησᾶ,
Τιμάθεον ταχέως πέμψαι ὑμῖν, ἵ
«Ωγὼ εὐψυχῶ, γνοὺς τὰ περὶ ὑμῶν"
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
(αρ. 8,
30 Οὐδένα γὰρ ἔχω ἰσέψυχον,
ὅστις γνησίως τὰ περὶ ὑμῶν μεριμ.
νήσει"
21 Οἱ πάντες γὰρ σὰ ἑαυσῶν
ζη]οῦσιν, οὐ τὰ τοῦ ὕ Χριστοῦ Ἰησοῦ.
Φ9 Τὴν δὲ δοχιμιὴν αὐτοῦ γινώσ-
χκεῖε, ὅτι ὡς παϊεὶ φέχνον, σὺν ἐμὼ
ὀδώλοίσε, εἰς τὸ εὐαγγέλιον.
99 Ὑξτον μὲν οὖν ἐλπίζω πέμν
αι, ὡς ἂν ἀπίδω τὰ περὶ ἐμὲ, ἐξ.
αὐτῆς"
94 Ἰέποιδα δὲ ἐν Κυρίῳ, ὅτι
χαὶ αὐτὸς ταχέως ἐλεύσομαι.
25 ᾿Αναγκαῖον δὲ ἡγησάμην,
Ἐπαφρίδις ον τὸν ἀδελφὺν καὶ συ-
νε εργὸν καὶ συσ]ρα]ιώτην μου, ὑμῶν
δὲ ἀπόστολον, καὶ λειτουργὸν σης
χρείας µου, κια πρὸς ὑμᾶς"
4960 ᾿Εσπειδὴ ἐπιποθῶν ἦν πάντας
ὑμᾶς, καὶ ἀδημιονῶν, διότι ἠκούσατε
ὅσι ἠσθένησε"
ΦἹ Καὶ γὰρ ἠσθένησε συνα-
πλήσιον ϑανάτω" ἀλλ᾽ ὁ Θεὸς αὐ-
τὸν ἠλέησεν" οὐκ αὐτὸν δὲ µόνον,
ἀλλὰ καὶ ἐμὲ, ἵνα μὴ λύπην ἐπὶ
λύπη σχῶ.
98 Ὑπουδαιο]έρως. οὖν ἔπεμψα
αὐτὸν, ἵνα ἰδόντες αὐτὸν πάλιν, χα-
ρῆτε, κογὼ ἁλυπότερος ὦ.
99 Προσδέ έχεσθε οὖν αὐτὸν ἐν
Κυρίῳ με]ὰ πάσης χαρᾶς, καὶ τοὺς
τοιούτους ἐντίμους ἐχεῖς
380 Ὅτι διὰ σὸ ἔργον τοῦ Ἆριό
τοῦ μέχρι ϑανάτου ἤγγισε, παρα
βουλευσάμενος, τη ψυχῇ, ἵ ἵνα ἀνὰ
πληρώσῃ φὺ ὑμῶν ὑστέρημα σῆς
πρός με λειἸουργίας.
Κεφ. γ΄. 8.
1 Οὐ λοιπὸν, ἀδελφοί µου,
χαίρεΊε ἐν Κυρίῳ: τὰ αὐτὰ
γράφειν ὑμῖν, ἐμιοὶ μὲν οὐκ ὑχνηξὸν
ὑμῖν δὲ ἀσφαλές.
Φ Ἑλέπε]ε τοὺς χύνας, βλέφε]6
σαρ. 4.
τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπε]Ίε τὴν
χα]α]Ἰομήν"
3 Ἡμεῖς γάρ ἐσμεν ἣ περι]ομὴ,
οἵ πνεύματι Θεῷ λα]ρεύονϊες, χαὶ
καυχώμενοι ἐν Χριστῷ [ησοῦ. καὶ
οὐκ ἐν "σαρκὶ πεποιθόσες,
4 Καίπερ ἐγὼ ἔχων πεποίθησιν
καὶ ἐν σαρχί. ἘΠ τις δοκεῖ ἄλλος
πεποιθέναι ἐν σαρχὶ, ἐγὼ μᾶλλον.
ὅ Περιομὴ ὀχ]αήμερος, ἐκ γέ-
νους ᾿Ισραὴλ, φυλῆς Βενιαμὶν, Ἓ-
Εραῖος ἐξ "Ἑδθμαίων, κα]ὰ νόμιον
Φαρισαῖος,
6 Καϊ]ὰ ζῆλον διωχων τὴν ἐκ-
χλησίαν, κατὰ δικαιοσύνην τὴν ἐν
νόμῳ γενόμενος ἅμεμπΊος"
7 ᾽Αλλ’ ἅτινα ἦν μοι κέρδη, σαῦ-
σα ἥγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν:
8 ᾿Αλλὰ μενοῦνγε καὶ ἡγοῦμαι
πάντα ζπμίαν εἶναι διὰ τὸ ὑπερέ ἔχον
σης γνη σεως Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ
Κυρίου μου, δι᾽ ὃν τὰ πάνΊα ἐξηρμι-
ὦδϑην, καὶ ἡγοῦμαι σχύξαλα εἶναι,
ἵνα Χριστὸν κερδήσω,
9 Καὶ εὑρεθῶ ἐν αὐτῷ, μὴ ἔχων
ἐμὴν ὃμ-«ιοσύνην τὴν ἐκ νόμου, ἆλ-
λὰ τὴν διὰ πίστεως Χρισ]οῦ, τὴν
ἐκ Θεοῦ δικαιοσύνην ἐπὶ τῇ πίστει,
10 "τοῦ γνῶναι αὐτὸν, καὶ τὴν
δύναμιν τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ, καὶ
φὴν κοινωνίαν τῶν παθημάτων αὐτξ,
δυμιμιορωούμιενος τῷ ϑανάτῳ αὐτοῦ,
11 Εἴ πως καἸαν]ήσω εἰς τὴν
ἐξανάστασιν τῶν νεχρῶν-
12 Οὐχ ὅτι ἤδη ἔλαξον, ἣ ἤδη
σε]ελείωμιαι" διώκω δὲ εἰ καὶ κα-
Ἰαλάθω, ἐφ᾽ ᾧ καὶ καἸελήφθην ὑπὸ
τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ.
19 ᾿Αδελφοὶ, ἐγὼ ἐμαυ]ὸν οὐ
λογίζομαι χαἸειληφέναν»
14 Ἐν δὲ, τὰ μὲν ὀπίσω ἐπι-
λανθανόμενος, τοῖς δὲ ἔμπροσθεν
ἐπεχ]εινήμιενος, χατὰ ὄκοπὸν διώκω
ἐπὶ τὸ βραθεῖον τῆς ἄνω κλήσεως
τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
ΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΎΣ.
355
15 Ὅσει οὖν τέλειοι, τοῦτο φρο-
νῶμεν, καὶ εἴ τι ἑφέρως φρονεῖτξ,
καὶ τοῦτο ὃ Θεὸς ὑμῖν ἀποκαλώφει»
16 Πλὴν εἰς ὃ ἐφθάσαμιεν, τῷ
αὐτῷ στοιχεῖν κανόνι, τὸ αὐτὸ φρο-
νειν.
17 Συμμιμηταί μου γίνεσθε,
ἀδελφοὶ, καὶ σκοπεῖτε τοὺς οὕτω
περιπατοῦντας, καθὼς ἔχετε τύπον
ἡμᾶς"
18 Πολλοί γὰρ περιπατοῦσιν,
οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ Ὁ
χλαίων λέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ
σταυροῦ σοῦ Χριστοῦ:
19 Ων τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὃ
ϑεὸς ἡ κοιλία. Ὁ ᾗ δόξα ἐν τῇ αἰσ-
χύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦν-
φες"
20 “Ἡμῶν γὰρ τὸ σ πολίτευμα ἐν
οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῇ-
ρα ἀπεχδεχύμεθα Κύριον Ἰησοῦν
Χριστὸν,
21 Ὃς µετασχηµατίσει τὸ σῶ-
μα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν, εἰς συ
γενέσθαι αὐτὸ σύμιυορφον τῷ σώμα]ι
τῆς δόξης αὐτοῦ, κατὰ τὴν ἐνέργει-
αν τοῦ δύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑπο]άξαι
ἑαυτῷ τὰ πάντα.
Κεφ. δ΄ 4.
Στε, ἀδελφοί μου ἀγαπη-
τοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ
καὶ στέφανης μου, οὕτω στήκεῖε ἐν
Κυρίῳ, ἀγαπηῖοί.
ῷ Ἑνωδίαν παραχαλῶ, κ) Συν-
τύχην παραχαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν
ἐν Κυρίῳ.
85. Ναὶ ἐρω]ῶ καί σε σύδυγε
γνήσιε, συλλαμβάνου αὐταῖς, αἵ-
τινες ἐν σῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν
μοι, μετὰ καὶ Κλήμεντος, χαι σῶν
λοιπῶν συνεργῶν µου, ὧν τὰ ὀνό-
μαῖα ἐν βίξλῳ ζωῆς.
4 Χαίρεῖε ἐν πμ σάντο]Ἰο
1 «“
Ι πάλιν ἐρῶ, χαίΐρεῖε
ε80
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΦΙΔΙΠΠΗΣΙΟΥΣ.
σαρ. 4.
ὃ Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω | πῄσιοι, ὅτι ἐν ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου,
«σιν ἀνθρώποις" ὁ Κύριος ἐγγύς.
ϐ Μηδὲν μεριμνᾶτε: ἀλλ᾽ ἐν
παν] ση προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει
με]ὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήμαῖα
ὑμῶν γνωριζέσθω αρὺς τὸν Θεὸν'
7 Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἣ
ὑπερέχουσα πάν]α νοῦν, φρουρήσει
φὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήµαΊα
ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
8 Τὸ λοιπὸν, ἀδελφοὶ, ὅσα ἐσ-
φὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνὰ, ὅσα δίκαια,
ὅσα ἁγνὰ, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔὕ-
φημια" εἴ τις ἀρετὴ, καὶ εἴ τις ἔπαι-
νος, ταῦτα λογίζεσθε"
9 “Α καὶ ἐμνάθεῖε, καὶ παρελά-
ξεῖε, καὶ ἠκούσα]ε, καὶ εἴδετε ἐν
ἐμοὶ, ταῦτα πράσσετε" Χ) ὁ Θεὺς
τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾽ ὑμῶν.
10 ᾿Εχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ µε
γάλως, ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλε]ε σὺ
ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν: ἐφ᾽ ᾧ κ) ἐφρονεῖ-
σε, ἠχαιρεῖσθε δέ.
11 Οὐχ ἔτι καθ ὑστέρησιν λέ-
γω": ἐγὼ γὰρ ἔμαθον, ἐν οἷς εἶμι,
αὐτάρχης εἰναι" 4
19 Οἰδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα
καὶ περισσεύειν: ἐν παντὶ καὶ ἐν
πᾶσι μεμύημιαι καὶ χορτάζεσθαι κ)
πεινάν, καὶ περισσεύειν καὶ ὑστε-
ῥείσθαι
19 Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυνα-
μοῦνσί µε Χριστῷ"
14 Πλὴν καλῶς ἐποιήσατε,
συγχοινωνήσαντές µου τῇ “λίψει"
158 Οἰἴδαῖς δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιπ-
ὅτε ἐξηλθην ἀπὸ Μακεδονίας, οὐδε-
µία μοι ἐκκλησία ἐχοινώνησεν εἰς
λόγον δόσεως καὶ λήν-εως, εἰ μὴ
ὑμεῖς μόνοι,
16 Ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἃ
ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι
ἐπέμφασε"
ΙΤ Οὐχ ὅτι ἐπιδητῶ τὸ δόμα,
ἀλλ᾽ ἐπιζη]ῶ σὺν καρπὸν τὸν πλευ-
νάζονσα εἰς λόγον ὑμῶν.
18 ᾽Απέχω δὲ πάντα, καὶ πε-
ρισσεύω: πεπλήρωμαι δεξιίμιενος
παρὰ ᾿Επαφροδίτου τὰ παρ᾽ ὑμῶν,
ὀσμὴν εὐωδίας, ϑυσίαν δεχεὴν,
εὐάρεστον τῷ Θεῷ.
19 Ὃ δὲ Θεός μου πληρώσει
πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κα]ὰ σὸν πλοῦ-
τον αὐτοῦ, ἐν δόξη, ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ.
20 Τῷ δὲ Θεῷ καὶ πατρὶ ἡμῶν
ἣ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
μην.
21 ᾿Ασπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ. ᾿ΑσπάθονΊαι ὑμᾶς
οἱ σὺν ἐμιοὶ ἀδελφοί.
φο ᾿Ασπάζονῖαι ὑμας πάντες οἱ
ἅγιοι, μάλιστα δὲ οἱ ἐχ σῆς Καί
σαρος οἰκίας.
25 Ἡ χάρις τοῦ Κυριου ἡμῶ»
Ἰησοῦ Χριστοῦ με]ὰ πάντων ὑμῶν
᾽Αμήν.
Πρὸς Φι)ιπαησίους ἐγράφη ἀνὶ
“Ῥώμης δι᾽ Ἠσαφροδίσον
(357)
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΔΟΥ
Ἢ ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
1 πο ἀπόότολος Ἰη-
Ἢ σοῦ Χριστοῦ, διὰ δελή-
µατος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἆδελ-
φὸς,
2 Τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ
πισσοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ" χάρις
ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς
ἡμῶν, καὶ ἹΚυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
5. Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ καὶ
πατρὶ τοῦ Ἰυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ, πάντοτε περὶ ὑμῶν προ-
σευχόµενοι,
4 ᾿Ακούσαν]ες τὴν πίστιν ὑμῶν
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, καὶ τὴν ἀγάπην
τὴν εἰς πάνΊας τοὺς ἁγίους,
5 Διὰ φὴν ἐλπίδα τὴν ἀποχει-
μένην ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν
προηκούσατε ἐν τῷ λόγῳ τῆς ἀλη-
θείας τοῦ εὐαγγελίου,
ϐ Τοῦ παρόντος εἰς ὑμᾶς, καθὼς
καὶ ἐν παντὶ τῷ κχύσμῳ, καὶ ἔσ]ι
καρποφορούμενον, καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν,
ἀφ᾽ ἧς ἡμέρας ἠκούσα]ε καὶ ἐπέγ-
νωῖς τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀλη-
δεία"
7 Καθὼς καὶ ἐμάθετε ἀπὸ Ἔ-
παφρᾶ τοῦ ἀγαπη]οῦ συνδούλου
ἡμῶν, ὅς ἐσ, πιστὸς ὑπὲρ ὑμῶν
διάκονος τοῦ Χριστοῦ:
8 Ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν
ἀγάπην ἐν πνεύµια]ι.
ϐ Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς ἀφ᾽ ἧς
ἡμέρας ἠκούσαμεν, οὐ παυόμεθα
ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοι, καὶ αἷ-
σούμενοι ἵνα πληρωθητε τὴν ἐπίγ-
νωσιν τοῦ 3ελήμα]ος αὐτοῦ ἐν πάση
σοφία καὶ συνέσει πνευµα]Ίικῇ,
10 Περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως «τὰ
Κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν: ἐν
παντὶ ἔργῳ ἀγοθῷ καρποφοροῦνσον
καὶ αὐξανόμιενοι εἰς τὴν ἐπίγνωσα
φοῦ Θεοῦ"
11 Ἐν πάσῃ δυνάμιει δυναμιοῦ
μένοι κα]ὰ τὸ χράΊος τῆς δόξης αἳ
φοῦ, εἰς πᾶσαν ὑπομιονὴν καὶ μακρο
θυµίαν με]ὰ χαρᾶς"
12 Εὐχαρισ]οῦν]ες τῷ πα]Ίρὶ τῷ
ἱκανώσανῖ, ἡμᾶς εἰς σὴν μερίδα «τοῦ
κλήρου τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτὶ,
19 Ὃς ἐῤῥύσαϊο ἡμᾶς ἐκ τῆς
ἐξουσίας τοῦ σκόΊους, κ) µιετέσΊησεν
εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ ὑιοῦ τῆς ἀγά-
βιβα
πης αὑτοῦ,
14 Ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύ]ρω-
σιν διὰ τοῦ αἵμα]ος αὐτοῦ, τὴν
ἄφεσιν τῶν ἁμαρ]ιῶν
15 Ὅς ἐσῆιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ
ἀοράϊς, πρωτότοχος πάσης κτίσεως"
16 Ὅσι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ
πάντα, τὰ ἓν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ τὰ
ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρα]ὰ καὶ σὰ
ἀόρα]α, εἴτε ϑρόνοι, εἴτε χυριδ)ηῖδς,
εἴτε ἀρχαὶ, εἴτε ἐξουσίαι: τὰ πάν-
σα δι αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἐχ]ισίαι"
17 Καὶ αὐτός ἐσῆι πρὸ πάντων,
καὶ τὰ πάν]α ἐν αὐτῷ συνέσΊηκε"
18 Καὶ αὐτός ἐστιν ἣ κεφαλὴ
σοῦ σώμα]υς τῆς ἐκκλησίας ὃς
ἐσῆιν ἀρχὴ, πρωτότοχος ἐκ τῶν
νεχρῶν, ἵνα γένηΊαι ἐν πᾶσιν αὐτὸς
πρωϊεύων"
19 Ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν
τὸ πλήρωμα καἸοικησαι,
90 Καὶ δι αὐτοῦ ἀποχα]αλ-
λάξαι τὰ πάνΊα εἰς αὑτὸν, εἱρηνο-
ποιήσας διὰ τοῦ αἵμια]ος τοῦ σ]αν-
288
ροῦ αὐτοῦ, δι᾽ κυ, εἴτε τὰ ἐπὶ
τῆς γῆς, εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
ΦΙ Καὶ ὑμᾶς ποῖς ὄν]ας ἀπηλ-
λοϊριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ
ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ
ἀποχα]ήλλαζεν,
Φ9 Ἐν τῷ σώμα]ι τῆς δαρχὺς
αὐσξ, διὰ τοῦ Φανά]Ίου, παρασΊησαι
ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἁμώμους καὶ ἀνεγ-
κλή]ους καἸενώπιον αὑσδ»
98 Εἴγε ἐπιμένεε τῇ πίσΊει
εεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι, καὶ μὴ
με]οκινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος σᾶ
εὐαγγελίου οὗ ἠκούσα]ε, τῷ κηρυχ-
δένΊος ἐν πάσῇ τῇ χ]ίσει τῇ ὑπὸ τὸν
οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος
διάκονος.
94 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί
μου ὑπὲρ ὑμῶν, καὶ ἀν]αναπληρῶ
τὰ ὑσ]ερήμα]α τῶν ϑλίψεων σᾶ
Χριστᾶ ἐν σῇ σαρκί µου, ὑπὲρ σᾶ
ζώμα]Ίος αὐσξ, ὃ ἐσιν ἣ ἐκκλησία"
95 Ης ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος
κατὰ σὴν οἰκονομίαν τῷ Θεᾶ, τὴν
ῥοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, πληρῶσαι
σὸν λόγον σᾶ Θεξ,
96 Τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεχρυμ.-
μένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὺ τῶν
γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς
ἁγίοις αὐτοῦ"
47 Οἷς ἠθέλεσεν ὃ Θεὸς γνωρί-
σαι τίς ὃ πλοῦτος τῆς δύξης φτοῦ
μυσΊηρίου φούσου ἐν τοῖς ἔθνεσιν,
ὕς ἐσι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἣ ἐλπὶς
«ὃς δόξης"
98 Ὃν ἡμεῖς καἸαγγέλλομεν,
νουθεἸοῦν]ες πάντα ἄνθρωπον, καὶ
διδάσκονΊες πάνΊα ἄνθρωπον ἐν πά-
σῃ σοφία, ἵνα παρασΊήσωμεν πάν]Ία
ἄνθρωπον σέλειον ἐν Χριστῷ Ἰησδ"
29 Εἰς ὃ Χ) κοπιῶ, ἀγωνιζόμε-
νος χατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν
ἐνεργουμένην ἐν ἐμιοὶ ἐν δυνάμει.
ΕΙΠΣΤΟΛΗ
αρ. 9.
Κεφ. 6’. 9.
1 Θ Ἐ/λω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἣλι-
χον ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν,
καὶ τῶν ἐν Λαοδικεία, καὶ ὅσοι οὐχ
ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν µε ἐν σαρκὶ,
2 Ἵνα παραχληθῶσιν αἱ καρ-
δίαι αὐτῶν, δυµξιξασθένσων ἐν ἀ-
γάπη, καὶ εἰς πάνΊα πλοῦσον τῆς
πληροφορίας τῆς συνέσεως, εἰς ἐπίγ-
νωσιν σοῦ μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καὶ
πα]ρὺς καὶ τοῦ Χριστοῦ,
9. Ἐν ᾧ εἰσὶ πάν]ες οἱ Ὑπσαυροὶ
τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως ἀπά-
χρυφοι.
4 Τΐτο δὲ λέγω ἵνα µή τις ὑμᾶς
παραλογίζηΊαι ἐν πιθανολογία"
δ Εἰ γὰρ καὶ φῇ σαρκὶ ἄπειμι
ἀλλὰ τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμι,
χαίρων κ) βλέπων ὑμῶν σὴν φάξιν,
καὶ τὸ στερέωμα τῆς εἰς Χριστὸν
πίστεως ὑμῶν.
ϐ Ως οὖν παρελάξεσε σὺν Χρισ-
τὸν Ἰησοῦν σὺν Κύριον, ἐν αὐτῷ
περιπατειτε"
1 ᾿Εθῥιδωμένοι καὶ ἐποικοδομού-
μένοι ἐν αὐτῷ, καὶ βεξαιούμενοι ἐν
τῇ πίστει, καθὼς ἐδιδάχθησε, πε-
ρισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστία.
ϐ Βλέπεῖε µή τις ὑμᾶς ἔσται ὃ
συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας κ
κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν
φῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα
φοῦ κόσμου, καὶ οὐ κατὰ Χριστόν.
9 Ὅτι ἐν αὐτῷ κατοιχεῖ πᾶν τὸ
πλήρωμα τῆς Φεύσητος σωμασικῶς,
10 Ἰκαί ἐστε ἐν αὐτῷ πεπληρω-
μένοι, ὃς ἐστιν ἣ κεφαλὴ πάσης
ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας,
11 Ἐν ᾧ κ) κεριετµήθητε περι-
«ομῇ ἀχειροποιήτῳ, ἐν τῇ ἀπεκόύ-
σει σᾶ σώματος τῶν ἁμαρσιῶν σῆς
σαμχὸς, ἐν τῇ περιτομῇ τῇ Χρισσξ,
σε.) 3.
19 Συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ
βαπείσμιαηι" ἐν ᾧ Χ) συνηγέρθητε
διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ
Θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐσὸν ἐκ τῶν
νεχρῶν.
18 Καὶ ὑμᾶς νεχροὺς ὄντας ἐν
σοῖς παραπτώµασι καὶ τῇ ἀκροβυσ-
σία, τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζωαποίη-
σεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, χαρισάμιενος
ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα,
14 Ἐξαλείψας τὸ χα») ἡμῶν
χειρόγβαφον τοῖς δόγμασιν, ὃ ἦν
ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρχεν ἐκ
φοῦ μέσου, προδηλώσας αὐτὸ τῷ
σταυρῷ"
16 ᾿Απεχδυσάμιενος τὰς ἀρχὰς
καὶ τὰς ἐξουσίας ἐδειγμιάτισεν ἐν
παῤῥησίᾳ, ϑριαμιξεύσας αὐτοὺς ἐν
σος
αὑτῷ. ν,
16 Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν
βρώσει, ἢ ἐν πόσει, ἢ ἐν μέρει ἕορ-
φῆς, ἢ νουμηνίας, ἢ σαξξάτων"
17 ἽΑ ἐστι σχιὰ τὼν μελλόν]ων,
φὸ δὲ σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
18 Μηδεὶς ὑμᾶς καταξραξευέ-
φω Ἀέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ
ϑιρησχεία, τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ ἑώ-
ραχεν ἐμθατεύων, εἰκῆ φυσιούμινος
ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρχὺς αὐτοῦ,
19 Καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλὴν,
ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶν
καὶ συνδέσμιων ἐπιχοβηγούμενον καὶ
συμβιθαζόμενον, αὔξει τὴν αὔξησιν
φοῦ Θεοῦ.
ϱ0 Εἰ οὖν ἀπεθάνετε σὺν τῷ
Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ
κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δοῖ-
ματίξεσθε ;
91 Μὴ ἅψη, μηδὲ γεύσῃ, μηδὲ
δίγῃς"
939 ἽΑ ἐστι πάντα εἰς φθορὰν τῇ
ἀποχρήσει, κατὰ τὰ ἐντάλματα Χ)
διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων"
28 "Ατινά ἐστι λόγον μὲν ἔχον-
κα σοφίας ἐν ἐθελοθρησκείᾳ
ύλη Ν
ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΔΕΙΣ.
288
ταπεινοφροσύνῃ καὶ ἀφειδία σώμα-
τος, οὐκ ἐν σιµῇ τινι πρὸς πλησμο-
νὴν τῆς σαρχύς.
Κεφ. γ΄. 3.
1 Τ᾽ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χρισ-
σῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ
Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ, τοῦ Θεοῦ
καθήμιενος"
9 Τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ
τῆς γῆς.
5. ᾿Απεθάνετε γὰρ, Ὁ ἣ ζωὴ
ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν
τῷ Θεῷ.
4 Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, Ἡ-
ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ
φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.
ὅ Νεκρώσατε οὖν τὰ µέλη
ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν,
ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν χα-
χὴν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν
εἰδωλολατρεία;
ϐ Δι’ ἃ ἔρχεται ἣ ὀργὴ τοῦ
Θεοῦ ἐπὶ σοὺς ὑιοὺς τῆς ἀπειθείας,
7. Ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπασή-
ατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς.
8 Νυνὶ δὲ ἀποθέσθε καὶ ὑμεῖς
τὰ πάντα, ὀργὴν, Ξυμὸν, κακίαν,
βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ
σεύμιατος ὑμῶν.
9 Μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους,
ἀπεκδυσάμιενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρω-
πον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ,
10 Καὶ ἐνδυσάμιενοι φὸν νέον,
σὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν
κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐφόν
11 “Ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ
Ἰουδαῖος: περιτομιὴ καὶ ἀκροβυσσία:
βάρξαρος, Σκύθης" δοῦλος, ἐλεύ-
θερος" ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι
Χριστός.
19 ᾿νδύόασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ
σοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι,
καὶ | σπλάγχνα οἰκσιρμῶν, χρηστότητσ
990
«απεινοφροσύνην, πραύτηϊα, μιαχρο-
θυμίαν-
13 ᾿Ανεχόμενοι ἀλλήλων, χαὶ
χαριζόμενοι ἑαυτοῖς, ἐάν σις πρός
σινα ἔχη μομφῆν" καθὼς κα) ὃ
Χρισσὺς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω χαι
ὑμεῖς"
14 ᾿Επὶ πᾶσι δὲ φούσοις «τὴν
ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος σῆς
φελειόσησος"
15 Καὶ ἣ εἰρήνη σοῦ Θεοῦ δρα-
ξευέτω ἐν σαῖς χαρδίαις ὑ ὑμῶν, εἰς
ἣν καὶ ἐχλήθησε ἐν ἑνὶ σώματι, καὶ
εὐχάριστοι γίνεσθε.
16 Ὃ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοι-
χείσω ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάση
σοφία" διδάσκοντες κ) νουθεσοῦνσες
ἑαυσοὺς, ψαλμοῖς, χαὶ ὕμνοις, χαὶ
μος πνευμα: τικαῖς ἐν χάρισι ὁ ἄδον-
φὲς ἐν τῇ καρδία ὑ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ:
17 Καὶ πᾶν ντι ἂν ποιῆτε, ἐν
λόγω, ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόμαῖι
Κυρίου Ἰησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ
Θεῷ καὶ πατρὶ δι’ αὐτοῦ.
{8 Αἱ γυναῖκες, ὑποσάσσεσθε
σοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν
Κυρίῳ.
19 Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς
γυναίκας, καὶ μιὴ πικραίνεσθθ πρὺς
αὐτάς.
20 Τὰ τέκνα, ὑπακούεσε τοῖς
γονεῦσι. χατὰ πάντα: τοῦτο γάρ
ἐστιν εὐἀρεότον τῷ Κυρίῳ.
91 Οἱ « πατέρες, μὴ ἐρεθίζεσε σὰ
σέχνα ὑμῶν, ἵνα μιὴ ἀθυμῶσιν.
φῶ Οἱ δοῦλοι, ὑπακούετε κατὰ
«ἄντα. τοῖς κατὰ σάρχα κυρίοις, μιὴ
ἐν ὀφθαλμοδουλείαις, ὡς ἀνθρωπά-
(Εσχοι, ἀλλ᾽ ἐν ἁπλότητι καρδίας,
φοξούμιενοι τὸν Θεόν"
25. Καὶ πᾶν ὅ,τι ἐὰν ποιῆτε, ἐκ
ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ Ἱκυρίω Ὁ
οὐχ ἀνθρώποις"
94 Ἠ]δότες ὅτι ἀπὸ Κυρίου ἀπο-
λήψεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν τῆς χλη-
Ὧν
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
σαρ 4
γὰρ Κυρίῳ Χριστῷ
ρονομίας" τῷ
δουλεύετε.
95 Ὃ δὲ ἀδικῶν κομιεῖται ὃ
ἠδίκησε" Χ ἐκ ἔστι προσωποληψία.
Κεφ. δ΄. 4.
1 ΟἹ" χύριοι, σὸ δίκαιον καὶ τὴν
ἰσότητα σοῖς δούλοις παρέ-
χεσθε, εἰδότες ὃ ὅτι καὶ ὑμεῖς ἔχεσε
Κύριον ἐν οὐρανοῖς.
2 Τη προσευχῇ προσχαρτερεῖςε,
γρηγορᾶνσες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ.
9 Προσευχόμενοι ὅμα καὶ περὶ
ἡμῶν, ἵνα ὁ Θεὸς ἀνοίξῃ ἡ ἡμῖν ϑύραν
φτοῦ λόγου, λαλῆσαι τὸ μυστήριον
τοῦ Χριστοῦ, δι’ ὃ καὶ δέ δεμαν
4 Ἵνα φανερώσω αὐτὸ, ὡς δεῖ
με λαλῆσαι.
δ Ἐν σοφίᾳ “περιπατεῖτε πρὺς
τὲς ἔξω, τὸν χαιρὸν ἐξαγοραξόμενοι.
θ. Ὃ λόγος ὑμῶν πάνσο]ε ἐν
χάρισι, ἅλατι ἠρτυμένος εἰδέναι
πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποχρί-
νεσθαι.
1 Τὰ κατ᾽ ἐμὲ πάντα γνωρίσει
ὑμῖν Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἆδελ-
φὸς, καὶ πιστὸς διάκονος, καὶ σύν-
δουλος ἐν Κυρίῳ,
8 Ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς
αὐσὺ σοῦτο, ἵνα γνῷ τὰ περὶ ὑμῶν,
χαὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν,
9 Σὺν ᾿Ονησίμῳ σῷ πιστῷ καὶ
ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὃ ὃς ἐστιν ἐξ ὑμῶν"
πάντα ὑμῖν γνωριοῦσι σὰ ὧδε.
10 ᾿Ασπάξεται ὑμᾶς ᾿Αρίσταρ-
χος ὃ σδυνανχμιύμλωτός μου, χὰ Μάρ-
χος ὁ ἀνεψιὸς Βαρνάξα, περὶ οὗ
ἐλάξετε ἐντολάς" ἐὰν ἔλθῃ πρὸς
ὑμᾶς, δέξασϑε αὐτόν"
11 Καὶ ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος
Ἰοῦστος, οἱ ὄντες ἐκ περιτομῆς"
οὗτοι μόνοι συνεργοὶ εἰς τὴν βασι-
λείαν σοῦ Θεοῦ, οἴτενες ἐγενήθησάν
μοι παρηγορία.
σαρ. 1.
19 ᾿Ασπάξεται ὑμᾶς Ἐπαφρᾶς
{ἐξ ὑμῶν δοῦλος Χριστοῦ, πάντοτε
ἁγωνιδόμενος ὑπὲρ ὑμῶν ἐν ταῖς
προσευχαῖς, ἵνα στῆτε τέλειοι καὶ
πεπληρωμένοι ἐν παντὶ ϑελήματι
κοῦ Θεοῦ.
15 Μαρτυρῶ γὰρ αὐτῷ ὅτι ἔχει
ζῆλον πολὺν ὑπὲρ, ὑμῶν, καὶ τῶν
ἐν Λαοδικεία, κ) τῶν ἐν Ἱε εραπόλει,
14 ᾿Ασπάξεται ὑμᾶς Λουχάς ὑ ὗ
ἰατρὸς ὃ ἆ γαπητὸς, } καὶ Ἔτι ἄς.
15 ᾿Ασπάσωτθε τοὺς ἐν Λαοδι-
χεία ἀδελφοὺς, καὶ Νυμφάν, καὶ
φὴν κατ οἶχον αὐτοῦ ἐκκλησίαν.
16 Καὶ ὅταν ἀναγνωσθῃ παρ᾽
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ.
991
ὑμῖν ἣ ἐπιστολὴ, ποιῆσατε ἵνα χαὶ
ἐν τῇ Λαοδικέων ἐχχλησία ἀναγ-
νωσθῇ: χαὶ τὴν ἐκ Λαοδιχείας ἵνα
καὶ ὑμιεῖς ἀναγνῶτε.
17 Καὶ εἴπατε ᾿Αρχίππῳ" Βλέ-
πε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαξε ες ἦν
Κυρίῳ, | ἵνα αὐτὴν πληροῖς.
18 Ὃ ἀσπασμὺς τῇ ἐμῇ χειρὶ
Παύλου. Μνημονεύετέ μιου σῶν
δεσμῶν. Ἢ χάρις μεθ ὑμῶν.
᾽Αμήν.
Πρὸς Ἰζολοσσαεῖς ἐγράφη ἀπὸ
“Ῥώμης διὰ Τυχικοῦ καὶ Ὁ-
νησίµου.
---
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἧ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ.
εφ. «ὦ 1.
1 ΑΥ̓ΛΟΣ καὶ Σιλουανὺς
καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησία
Θεόσαλονικέων, ἐν Θεῷ π πατρὶ, καὶ
Κυρίῳ Ἰησοῦ Ἄριστῳ' χάρις ὑμῖν
καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν,
καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
2 Εὐχαριστοῦμεν σῷ Θεῷ πάν-
τοτὲ περὶ πάντων ὑμῶν, μνείαν
ὑμῶν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν
ἡμῶν,
5. ᾿Αδιαλείπτως μινημινεύοντες
ὑμῶν τοῦ ἔργου σῆς πίστεως, καὶ
Ἔρις ον ἜΤΟΣ τ} ος
φοῦ κόπου τῆς ἀγάπης, καὶ τῆς
ὑπομονῆς «ἧς ἐλπίδος τοῦ Ἰυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔμιπροσθεν τοῦ
Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν"
4 Τιδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπημέ-
νοι, ὑπὸ Θεοῦ τὴν ἐχλογὴν ὑμῶν"
5 "Οτι τὸ εὐαγγέλιον ἡμῶν οὐχ
ἐγενήθη εἰς ὑμᾶς ἐν λόγῳ µόνον, | ὃ
ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάμει καὶ ἐν πνεὺ
ματι ἁγίῳ, 1) ἐν πληροφορίᾳ πολ.
λᾖ' καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθημεν
ἐν ὑμῖν δι᾽ ὑμᾶς.
6 Καὶ ὑμεῖς μιμνηταὶ ἡμῶν ἐγε-
νήθητε καὶ τοῦ Κυρίου, δεξάμιενοι
σὺν λόγον ἐν λλήψει πολλῇ μετὰ
χαρᾶς πνεύματος ἁγίου"
η Ὥστε γενέσθαι ὑμᾶς σύπους
πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν ἐν σῇ Μακε-
δ χαὶ τῇ ᾿Αχαίᾳ"
8 ᾿Δφ᾽ ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ
λόγος τοῦ Κυρίου, οὐ μιόνον ἐν τῇ
Μακεδονίᾳ χαὶ ᾿Αχαΐα, ἀλλὰ καὶ
ἐν παντὶ τόπ ῳ ἣ πίστις ὑμῶν ἣ πρὸς
σὺν Θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε μὴ χρεί-
αν ἡμᾶς ἔχειν λαλεῖν σι’
9. Αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡμῶν ἀπαγ-
γέλλουσιν ὑποίαν εἴσοδον ἔσχ”μαν
πρὸς ὑ ὑμᾶς, καὶ πῶς ἐπεζτρέψασα
πρὸς σὸν Θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων,
δουλεύειν Θεῶ ζῶντι καὶ ἀλπθινῷ,
905
10 Καὶ ἀναμένειν σὺν ὑιὸν αὖσξ
ἐκ τῶν ἑρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν,
᾿Ἱησοῦν τὸν ῥυόμενον ἡμᾶς ἀπὸ σῆς
ὀργῆς τῆς ἐρχομένης.
Κεφ. 6’. 2.
1 λος γὰρ οἴδατε, ἀδελφοὶ,
φὴν εἴσοδον ἡμῶν τὴν πρὺς
ὑμᾶς, ὅτι οὗ κενὴ γέγονεν"
2 ᾿Αλλὰ καὶ προπαθόντες καὶ
ὑξρισθέντες, καθὼς οἴδατε, ἐν Φιλίπ-
ποις, ἐπαῤῥησιασάμεθα ἐν τῷ Θεῷ
ἡμῶν λαλῆσαι πρὸς ὑμᾶς σὸ εὐαγ-
γέλιον τοῦ Θεοῦ ἐν πολλῷ ἀγῶνι.
9. Ἢ γὰρ παράχλησις ἡμῶν οὐκ
ἐκ πλάνης, οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας,
οὔτε ἐν δόλῳ"
4 ᾿Αλλὰ χαθὼς δεδοκιμάσμιεθα
ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πιστευθῆναι τὸ εὐαγ-
γέλιον, οὕτω λαλοῦμεν. οὐχ ὡς ἀν-
θρώποις ἀρέσχονσες, ἀλλὰ τῷ Θεῷ
τῷ δοχιµάζοντι σὰς καρδίας ἡμῶν.
δ Οὔτε γάρ ποτε ἐν λόγῳ κο-
λακείας ἐγενήθημεν, καθὼς οἴδατε,
οὔτε ἐν προφάσει πλεονεξίας" Θεὸς
μάρτυς"
6 Οὔτε ζητοῦντες ἐξ ἀνθρώπων
δύξαν, οὔτε ἀφ’ ὑμῶν, οὔτε ἀπ’
ἄλλων δυνάµενοι ἐν βάρε: εἶναι,
ὡς Χριστοῦ ἀπόστολοι"
“ ᾿Αλλ’ ἐγενήθημεν ἥἤπιοι ἐν
μέσῳ ὑμῶν, ὡς ἂν τροφὸς ϑάλπη
φὰ ἑαυτῆς σέχνα"
8 Οὕτως ἱμειρόμενοι ὑμῶν, εὐ-
δοκοῦμεν μεταδοῦναι ὑμῖν οὐ µόνον
τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ
τὰς ἑαυτῶν ψυχὰς, διότι ἀγαπητοὶ
ἡμῖν γεγένησθε.
9 ἸΜνημονεύετε γὰρ, ἀδελφοὶ,
τὸν χόπον ἡμῶν καὶ τὸν μόχθον"
νυχτὸς γὸρ Ὁ ἡμέρας ἐργαδόμενοι,
πρὸς τὸ μὴ ἐπιξαρῆσαί τινα ὑμῶν,
ἐχηρύξαμεν εἰς ὑμᾶς τὸ εὐαγγέλιον
τοῦ Θεοῦ.
10 Ὕμεϊς μάρτυρες Χ) ὁ Θεὺς,
Ι. ΕΠΙΣΤΟΛΗ
σαν. 9.
ὡς ὁσίως καὶ δικαίως χαὶ ἁμέμια]ως
ὑμῖν σοῖς πιστεύουσιν ἐγενήθημεν.
11 Καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕχασ-
σον ὑμῶν, ὡς πατὴρ φέχνα ἑαυτοῦ,
παρακαλοῦντες ὑμᾶς καὶ παραµυ-
θούμιξνοι,
12 Καὶ μαρσυρούμενοι, εἰς φὲ
περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ Θεοῦ
φοῦ καλοῦντος ὑμᾶς εἰς «ὴν ἑαυτοῦ
βασιλείαν καὶ δόξαν.
19 Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς εὖχα-
ριστοῦμεν τῷ Θεῷ ἀδιαλείπτως,
ὅτι παραλαξόντες λόγον ἀχοῆς παρ᾽
ἡμῶν, τοῦ Θεοῦ, ἐδέξασθε οὐ λόγον
ἀνθρώπων, ἀλλὰ, καθώς ἐστιν ἄλη-
θῶς, λόγον Θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖται
ἐν ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν.
14 Ὕμεϊς γὰρ μιμηταὶ ἐγενή-
θησε, ἀδελφοὶ, τῶν ἐκκλησιῶν φτοῦ
Θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ, ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι ταὐτὰ ἐπάθεσθ
"Ὁ ὑμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων συμφυλεσῶν,
καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν ᾿Ιεδαίων,
16 Τῶν Χ) τὸν Κύριον ἀποχτει-
νάντων Ἰησοῦν καὶ τοὺς ἰδίους προ-
φήτας, καὶ ἡμᾶς ἐχδιωξάντων, καὶ
Θεῷ μὴ ἀρεσχόνσων, καὶ πᾶσιν ἀν-
ϑρώποις ἐναντίων"
16 Κωλυόντων ἡμᾶς τοῖς ἔθνεσι
λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς τὸ ἀναπ-
ληρῶσαι αὑτῶν τὰς ἁμαρτίας πάν-
σοσε" ἔφθασε δὲ ἐπ᾽ αὐτοὺς ἡ ὀργὴ
εἰς τέλος.
17 Ἡμεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, ἀπορ-
φανισθέντες ἀφ᾽ ὑμῶν πρὸς καιρὸν
ὥρας, προσώπω, οὐ καρδία, περισ-
σοτέρως ἐσπουδάσαμεν τὸ πρόσωπον
ὑμῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυμία.
18 Διὸ ἠθελήσαμεν ἐλθεῖν πρὸς
ὑμᾶς, ἐγὼ μὲν Παῦλος. καὶ ἅπαξ
καὶ δὶς, καὶ ἐνέχοψεν ἡμᾶς ὁ σὰ
τανᾶς"
19 Τίς γὰρ ἡμῶν ἕλαπὶς, ἣ
χαρὰ, ἢ στέφονος καυχήσέως ; ἢ
οὐχὶ καὶ ὑμεῖς ἔμπροσθεν τοῦ Κυρία
ζαρ. 4.
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν τῇ αὐτοῦ
«ἀρουσΐᾳ ;
20 Ὑμεῖς γάρ ἐστε ἣ δόξα
ἡμῶν καὶ ἣ χαρά.
Κεφ. γ΄. 8.
1 Ἀπὸ μηκέτι στέγοντες, εὐδο-
χήσοαμεν καταλειφθῆναι
ἐν ᾿Αϑήναις μόνοι,
ᾧ Καὶ ἐπέμαψαμεν Τιμόθεον τὸν
ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ διάκονον τῷ Θεοῦ
Χ) συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ εὐαγγελίῳ
φοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑμᾶς
καὶ παρακαλέσαι ὑμᾶς περὶ σῆς
χίστεως ἡμῶν,
8. Τῷ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς
Ἀλίψεσι ταύταις" αὐτοὶ γὰρ οἴδατε
ὅσι εἰς τοῦτο κείμιεθα"
4 Καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν,
προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν
Ἀλίδεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο, καὶ
οἴδαςε.
ὃ Διὰ τοῦτο καἰγὼ µηχέτι στέ-
γων, ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν
πίστιν ὑμῶν" μήπως ἐπείρασεν ὑμάς
ὁ πειράζων, καὶ εἰς χενὸν γένηται
ὁ χύπος ἡμῶν.
6 "Αρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου
«ρὺς ἥμας ἀφ᾽ ὑμῶν, καὶ εὐαγγε-
λισαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν
ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε μνείαν
ἡμῶν ἀγαθὴν πάντοτε, ἐπιποθᾶν]ες
ημάς ἰδεῖν, καθάπερ ἡμεῖς ὑμᾶς"
Ἴ Διὰ σᾶτο παρεκλήύημεν, ἀδελ-
φοὶ, ἐφ᾽ ὑμῖν, ἐπὶ πάσῃ τῇ ϑλίψει
καὶ ἀνάγχῃ ἡμῶν, διὰ τῆς ὑμιῶν
«ἰστεως"
8 Ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς στή-
χησε ἐν Κυρίω.
9 Τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνά-
μεθα τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ
ὑμῶν, ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ἡ χαίρο-
μὲν δι’ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ
ἡμῶν,
10 Νυχεὸς καὶ ἡμέρας ὑπὲρ ἐχ-
203
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ.
998
περισσοῦ δεύµενοι εἰς τὸ ἰδεῖν ὑμῶν
τὸ πρόσωπον, καὶ καταρτίσαι σα
ὑστερήματα τῆς πίστεως ὑμῶν ;
11 Αὐσὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ
ἡμῶν, καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς
Χριστὸς κατευθύναι τὴν ὁδὸν ἡμῶν
πρὸς ὑμᾶς"
12 “μᾶς δὲ ὁ Κύριος πλεονά-
σαι καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς
ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερ
καὶ ἡμεῖς εἰς ὑμᾶς,
19 Εἰς σὸ στηρίξαι ὑμῶν σὰς
καρδίας ἁμέμιπσους ἐν ἁγιωσύνη,
ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς
ἡμῶν, ἐν τῇ παρουσία τοῦ Κυρίου
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων
φῶν ἁγίων αὐτοῦ.
Κεφ. δ. 4.
1 πο λοιπὸν οὖν, ἀδελφοὶ, ἐρω-
σῶμεν ὑμᾶς καὶ παραχα-
λοῦμεν ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ, καθὼς πο-
βελάθεσε παρ᾽ ἡμῶν τὸ πῶς δεῖ
ὑμᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέσχειν Θεῷ,
ἵνα περισσεύησε μᾶλλον"
9 Οἴδατε γὰρ τίνας παραγγε-
λίας ἐδώχαμιεν ὑμῖν διὰ φτοῦ Κυρίου
Ἰησοῦ.
9 Τοῦτο γάρ ἐστι ϑέλημα τοῦ
Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑμῶν, ἀπέχεσθαι
ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας"
4 Εἰδέναι ἕκαστον ὑμῶν τὸ ἕαυ-
τοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασμῷ καὶ
5 Μὴ ἐν πάδει ἐπιθυμίας, κα-
θάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ μὴ εἰδότα
φὸν Θεόν’
ϐ Τὸ μὴ ὑπερξαίνειν χαὶ πλεο-
νεχτεῖν ἐν τῷ πράγματι σὺν ἀδεὰλ-
φὸν αὑτοῦ: διότι ἔκδικος ὁ Ἰζύριος
περὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ
προείπαμεν ὑμῖν, καὶ διεμιαρτυρώ.-
μεθα.
7 Οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡμᾶς ὁ
904
Θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσία, ἀλλ᾽ ἐν ἁγι-
ασμῷ.
8 Τοιγ γαροῦν ὁ ἀθεσῶν, οὐκ ἄν-
θρωπον άλας εἶς, ἀλλὰ σὸν Θεὸν «ὸν
καὶ δόντα τὸ πνεῦμα αὑτοῦ σὸ ἅγιον
εἰς ὑμᾶς.
9 Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίας. οὐ
χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμῖν αὐτοὶ
γὰρ ὑμεῖς ϑεοδίδαχτοί ἐστε εἰς τὸ
ἀγαπᾷν ἀλλήλους"
10 Καὶ γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ εἰς
πάντας τοὺς ἀδελφοὺς φοὺς ἐν ὅλῃ
τῇ Μακεδονία" παρακαλοῦμεν δὲ
ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, περισσεύειν μᾶλ-
λὺν,
11 Καὶ φιλοτιμεῖσθαι ἡσυχά-
ζειν, καὶ πεάσσειν σα. ἴδια, καὶ
ἐςγάδεσθαι ταῖς ἰδίαις χερσὶν ων,
χαθὼς ὑμῖν παρηγγείλαμεν'
19 Ἵνα « πεξιπασητε εὐσχημόνως
«τὺς τοὺς ἔξω, καὶ μηδενὸς χρείαν
ἔχτ]ε.
19 Οὐ ϑέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν,
ἀδελφοι, περὶ τῶν κεχοιμημένων,
ἵνα μὴ λυπῆσθε, καθὼς καὶ οἱ λοι-
«οἱ οἱ μιὴ ἔχοντες ἐλπίδα"
14 Εἰ γὰρ «ἰστεύομεν ὅτι Ἴη-
σεῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, ο οὕτω "Ὁ ὗ
Θεὺς σοὺς χοιμνηϑέντας διὰ τοῦ ᾽1η-
σοῦ, ἄξει σὺν αὐτῷ.
15 Τοῦτο γὰρ ὑμῖν “λέγομεν ἐν
λόγῳ Κυρίου, ὅτι ἡμεῖς οἱ ζῶντε
οἱ περιλειπόμενοι εἰς τὴν παρουσίαν
φοῦ Κυρίου, οὐ μὴ φθάσωμεν τοὺς
χοιμιηθέντας"
16 Ὅσι αὐςὸς ὁ Κύριος ἐν χε-
λεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου,
χαὶ ἐν σάλπιγγι, Θεοῦ καταθήσε]αι
ἀπ οὐρανοῦ, χαὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χρισ-
τῷ ἀναστήσονται τι
17 Ἔπεισα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ
περιλειπόµενοι, ἅμα σὺν αὐτοῖς
ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς
ἀπάντησιν φοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, χαὶ
οὕτω πάντοτε σὺν “Κυρίῳ ἐσέμεϑα.
Ι. ἘΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 5.
18 Ὥστε «αρακαλεῖτε ἀλλή-
λους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.
Κεφ. Εξ. δ.
1 Ἐρὶ δὲ τῶν χβόνων καὶ τῶν
11 καιρῶν, ἀδελφοὶ, οὐ χρεί-
αν ἔχετε ὑμῖν γράφεσθαι"
9 Αὐτοὶ γὰρ ἀκριεῶς οἴδατε,
ὅτι ἡ ἡμέρα ἸΚυρίου, ὡς κλέπτης ἐν
νυχτὶ, οὕτως ἔρχεται"
95 Ὅταν γὰρ “λέγωσιν, Εἰρήνη
καὶ ἀσφάλεια, σόσε αἰφνίδιος αὖ-
σοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἣ
ὠδὶν «ἢ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ" καὶ οὗ
μὴ ἐχφύγωσιν.
4 Ὕμεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, οὐκ ἐστὶ
ἐν σχόσει, ἵνα ἣ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς
κλέπτης καταλάξη.
δ Πάντες ὑμεῖς ὑιοὶ φωτός ἐσᾳς,
καὶ ὑιοὶ ἡμέρας" οὐκ ἐσμὲν νυχεὺς,
οὐδὲ σχόσους.
ϐ "Αρα οὖν μὴ καθεύδωμεν ὡς
καὶ οἱ λοιποὶ, ἀλλὰ γρηγορῶμεν
καὶ νηφωμεν"
ἢ Οἱ καθεύδοντες, νυχτὸς
χαθεύδουσι καὶ οἱ µεθυσχόµενοι,
νυκσὸς µεθύουσιν"
8 Ἡμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες, νή-
φωμιν, ἐνδυσάμιενοι ϑώραχα πίσ-
σεως καὶ ἀγάπης" καὶ περικεφαλαί-
αν, ἐλπίδα σωτηρίας,
9 Ὅτι οὐχ ἔθετο ἡμᾶς ὃ Θεὸς
εἰς ὀργὴν, ἀλλ᾽ εἰς τεριποίησιν
σωτηρίας διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ,
10 Τοῦ ἀποθανόντος ὑπὲρ ἡμῶν,
ἵνα εἴτε γβηγ ορῶμεν, εἴσε καθεύδω-
μεν, ἅμα σὺν αὐτῷ ζήσωμεν.
Ϊ 1 Διὸ πὰ ραχαλεῖτε ἀλλήλους,
καὶ οἰκοδομεῖτε εἷς τὸν ἕνα, χαϑὼς
χαὶ σοιξ εἴσε.
19 ᾿Εβωτῶμεν δὲ ἡμᾶς, ἆδελ-
φοὶ, εἰδέναι τοὺς κοπιῶντας ἐν ὑμων,
καὶ προϊσταμιέ νους ὑμῶν ἐν Κυρίῳ,
χαὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς,
σαρ. |.
Οἱ Καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς ὑπὲρ
κπερισσοῦ ἐν ἀγάπῃ, διὰ σὸ ἔργον
αὐσῶν εἴρηνύετε ἐν ἑαυτοῖς.
14 ἸΤαραχαλοῦμιξν δὲ ὑμᾶς,
ἀδελφοὶ, νουθετειτε τοὺς ἀτάκτους,
παραμυθεῖσθε τοὺς ὀλιγοψύχους,
ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, μιακχροθυ-
μεῖτε πρὺς πάντας.
16 ““ Ορᾶτε µή τις κακὸν ἀντὶ
καχοῦ τινι ἀποδῷ'' ἀλλὰ πάντοτε
τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλή-
λους καὶ εἰς πάντας.
16 Τάντοτε χαίρετε.
17 ᾿Αδιαλείπτως προσεύχεσθε.
18 Ἐν πανςὶ εὐχαριστεῖτε" σοῦ-
το γὰρ ϑέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς.
19 Τὸ «νεῦμα μὴ σθέννυσε.
20 Ἡροφητείας μιὴ ἐξουθενεῖσε,
21 Πάντα μην σὺ χα-
λὲν κατέχετε
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ.
995
93 ᾿Απὸ πανεὺς εἴδους πονηροῦ
ἀπέχεσθε.
ϱ3 Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης
ἁγιάσαι ὑμάς ὑλοτελεῖς" καὶ ὑλό-
χλης ρον ὑμῶν σὺ πνεῦμα, 9 ἣ ψυχὴ,
καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ πα-
βουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν: Ἰησοῦ
Χριστοῦ τηρηθείη.
44 ΤΠιόσὸς ὃ καλῶν ὑμᾶς, ὃς ιο)
ποιήσει.
25 ᾿Αδελφοὶ, προσεύχεσθθ περὶ
ἡμῶν.
96 ᾿Ασπάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς
πάντας ἐν φιλήματι ; ἁγίῳ.
21 “Ορκίζω ὑμός σὸν Κύριον,
ἀναγνωσθῆναι σὴν ἐπιστολὴν πᾶσι
τοῖς ἁγίοις ἀδελφοῖς.
28 'Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν
ἸΙησοῦ Χριστοῦ μεθ’ ὑμῶν. ᾽Αμήν.
Πρὸς Θεσσαλονικεῖς πρό-η ἐγρά-
φη ἀπὸ ᾿Αθηνῶν.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἡ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ.
{ ΑΎ΄ΔΟΣ καὶ Σιλουανὸς
καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ,
Θεόόαλονιχέων, ἐν Θεῷ πα]ρὶ ἡμῶν,
καὶ Κυρίω Ἰησοῦ Χριστῷ.
Φ Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ Κυρίου Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ.
5 Εὐχαρισσεῖν ὀφείλομεν τῷ
Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ,
καθὼς ἄξιόν ἔστιν, ὅτι ὑπεραυξάνει
ἣ πίστις ὑμῶν, καὶ πλεονάζει ἣ
ἀγάπη ἑνὸς ἑκάστου πώντων ὑμῶν
εἰς ἀλλήλους"
4 Ὥστε ἡμᾶς αὐτοὺς ἐν ὑμῖν
-αμγᾶσθαι ἐν ταῖς ἐχχλησίαις τοῦ
Θεοῦ, ὑπὲρ τῆς ὑπομονῆς ὑμῶν, Ἃ
πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς διωγμοῖς ὑ ὑμῶν,
καὶ ταῖς λήγεσιν αἷς ἀνέχεσθε:
ὃ "Ενδειγμα τῆς δικαίας κρίσε-
ὡς τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸ χαταξιωθῆναι
ὑμᾶς τῆς βαθιλρίας σᾶ Θεοῦ, ὑπὲρ
ἧς καὶ πάσχετε
6 Εἴπερ δίκαιον παρὰ Θεῷ ἀν-
σαποδοῦναι τοῖς Ἀλίδουών ὑμᾶς
δλίψιν,
1 Καὶ ὑμῖν τοῖς ϑλιξομένοις
ἄνεσιν μιεθ᾽ ἡμῶν, ἐν τῇ ἀποκαλύψει
τοῦ Ἰζυρίου Ἰησοῦ ἀπ᾽ οὐρανοῦ μες'
ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ,
ὃ Ἐν πυρὶ φλογὸς, διδόντος ἐκ-
996
δίκησιν τοῖς μὴ εἰδόσι Θεὸν, Χ) σοῖς
μὴ ὑπαχούουσι τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χρισσοῦ: .
9 Οἵσινες δίκην σίσουσιν, ὄλε-
Ἆρον αἰώνιον, ἀπὸ προσώπου τοῦ
Κυρίου, καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς ἰσ-
χύος αὐτοῦ"
10 Ὅταν ἔλθη ἑνδυξασθηναι ἐν
σοῖς ἁγίοις ικὐσοῦ, καὶ Φαυμιασθῆναι
ἐν πᾶσι τοῖς πιστεύουσιν, ὅτι ἐπισ-
σεύθη τὸ μαρτύριον ἡμῶν ἐφ᾽ ὑμᾶς,
ἐν τῇ ἡμέρα. ἐχείνῃ, ᾿ Ν
11 Εἰς ὃ Χ προσευχόµεθα πάν-
σοσε περὶ ὑμῶν, ἵνα ὑμᾶς ἀξιώσῃ
φῆς κλήσεως ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ
πληβώση πᾶσαν εὐδοχίαν ἆγαθω-
σύνης, καὶ ἔργον πίστεως ἐν δυνά-
μεν
19 “Ὅπως ἐνδοξασθῆ «ὸ ὄνομα
φοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν
ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἐν αὐτῷ, κατὰ «τὴν
χάριν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καὶ Ἐυρίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κεφ. 6’. 2.
1 ἘΠ υτέμει δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ,
ὑπὲρ σῆς παρουσίας τοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ
ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ᾿ αὐτὸν,
ῷ Ἑἰΐς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆ-
ναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὺς, µήτε ϑροεῖσ-
θαι, μιῆτε διὰ πνεύματος, µήτε διὰ
λόγου, μῆτε δι’ ἐκιστολῆς, ὡς δι᾽
ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηχεν ἣ ἡμέρα τοῦ
Χριστοῦ.
35 Μήτις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ
ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποχα-
Ἄυφθῃ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρείας, ὁ
ὑιὸς τῆς ἀπωλείας,
4 Ὃ ἀνεικείμενος χαὶ ὑπεραιρό-
μενος ἐπὶ πάντα λεγόμινον Θεὸν ἣ
6έδασµα: ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὺν
σοῦ Θεοῦ ὡς Θεὺν καθίσαι, ἀποδεικ-
νύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐσφὶ Θεός.
1 ἘΠΙΣΤΌΛΗ͂
ζαρ. “.
δ Οὐ μνημονεύεσε ὅτι ἔτι ὧν
πρὸς ὑμᾶς, ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν;
6 Καὶ νῦν τὸ καφέχον οἴδατε
εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν ςῷ
ἑαυτοῦ καιρῷ"
προς 2 ᾿
. Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνερ-
γεῖσαι τῆς ἀνομίας, µόνον ὃ κατέ-
χων ἄρτι ἕως ἐχ μέσου γένηται"
8 Καὶ σόσε ἀποχαλυφθήσεται ὃ
ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ
«νεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ, καὶ
χαταῤγῆσει τῇ ἐπιφανεία. τῆς πο-
ουσίας αὐτου"
9 Οὗ ἐστιν Ἡ παρουσία κατ᾽ ἐνέρ-
γειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάση δυνάμει.
καὶ σημείοις, καὶ τέρασι ψεύδους,
10 Καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς
ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις: ἀνθ'
ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐχ
ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς"
11 Καὶ διὰ σοῦσο πέμψει αὖ-
τοῖς ὃ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης, εἰς
σὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει"
19 Ἵνα χριθῶσι πάντες οἱ μὴ
πιστεύσαντος τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ'
εὐδοχήσανσες ἐν τῇ ἀδικία.
19 Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχα-
ριστεῖν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν,
ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Κυρίου,
ὅτι εἵλετο ὑμᾶς ὁ Θεὸς ἀπ᾽ ἀρχῆς
εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ πνεύµα-
σος, καὶ πίστει ἀληθείας,
14 Ἑὶς ὃ ἐχώλεσεν ὑμᾶς διὰ
σοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν, εἰς περιποίη-
σιν δίξης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ. δν
15 "Αρα οὖν, ἀδελφοὶ, στήκετε,
καὶ χβατεῖτε τὰς παραδόσεις, ἃς
ἐδιδάχθητε εἴσε διὰ λόγου, εἴτε δι᾽
ἐπιστολῆς ἡμῶν.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰη-
σοῦς Χριστὸς, "0 ὁ Θεὸς χαὶ πατὴρ
ἡμῶν ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς, καὶ δοὺς
παράχλησιν αἰωνίαν καὶ ἐλπιδα
ἀγωαθὴν ἐν χάριτι,
σαρ. 8.
17 ΤΙαραχαλέσαι ὑμῶν τὰς καρ-
Ὗ ;
ὑίας, καὶ στηρίξαι ὑμιῶς ἐν παντὶ
λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀγαθῷ.
Κεφ. γ΄. 38.
] {νὰ λοιπὸν, προσεύχεσ σθε,
ἀδελφοὶ, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ
λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ, καὶ δοξά-
ζηται χαθὼς καὶ πρὸς ὑμάς,
ῷ Καὶ ἵνα ῥυσθῶμεν ἀπὸ τῶν
ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων" οὐ
γὰρ πάντων ἢ πίστις.
9 Πιστὸς δέ ἐστιν ὁ Κύριος, ὃς
στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ
πονηροῦ.
4 Πεποίθαμεν δὲ ἐν Ἰζυρίω ἐφ᾽
ὑμᾶς, ὅτι ἃ παραγγέλλομιεν ὑμῖν,
καὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε.
Ὃ δὲ Κύριος χατευϑύναι ὑμιῶν
τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ
Θεοῦ, καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ
Χριστοῦ.
6 Παραγγέ) «λομεν δὲ ὑμῖν,
ἀδελφοὶ, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στέλλεσθαι
ὑμάς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως
περιπατοῦντος, καὶ μὴ κατὰ τὴν
παράδοσιν Ἡ ἣν παρέλαξε παρ’ ἡμῶν"
7 Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ
μημιεῖσθαι ἡμιᾶς' ὅτι οὐκ ἡταχτήσο.-
μεν ἐν ΠΝ
8 Οὐδὲ ὃ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν
παρὰ τινος, ἀλλ᾽ ἐν κόπῳ καὶ µόχ-
δω, νύχτα καὶ ἡμέραν ἐργαξόμενοι,
σρὶς σὸ μὴ ο να σινα ὑμνῶν"
8 Οὐχ ὅτι οὐχ ἔχομεν ἐξουσίαν,
Ν 4
ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ.
291
ἀλλ᾽ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμιεν ὑμῖν
εἰς τὸ μιμεῖσθαι, ἡμᾶς"
10 Καὶ γὰρ ὅσε ἦμεν πρὸς
ὑμᾶς, τοῦτο αρ Ἐλχάιον ὑμῖν,
ὅτι εἴ σις οὐ ϑέλει ἐργάζεσθαι,
μηδὲ ἐσθιέτω.
11 ᾿Ακχούομιεν γάρ σινας περι-
πατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, μιηδὲν
ἐργαζομένους, ἀλλὰ περιεργαζο-
μένους.
12 Τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλ-
λομεν, καὶ παρακαλοῦμεν διὰ σοῦ
Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα
μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι, «ὸν
ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίο.τιν.
18 “μεῖς δὲ, ἀδελφοὶ, μὴ ἐχ-
χαχήσητε καλοποιοῦντες"
14 Εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ
λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, σοῦ-
σον σημειοῦσθε" καὶ μὴ ο.
νυσθε αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ
15 Καὶ μὴ ὡς ἔχϑρ ρὸν ἡγεῖσθε,
ἀλλὰ νουθετεῖς ὡς ἀδελφόν.
16 Αὐτὸς δὲ δὲ ὁ Κύριος « τῆς ε’ρή-
νης δῴη ὑ ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς
ἐν παντὶ τρόπῳ. Ὁ Κύριος μετὰ
πάντων ὑμῶν.
17 Ὃ ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ
Παύλου, ὅ ἐστι σημεῖον ἐν πάσῃ
ἐπιστολῇ" οὕτω γράφω.
18 Ἢ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν.
᾽Αμήν.
ἰἐὶ
Πρὸς Θεσόαλονικεῖς δευτέρα
ἐγράφη ἀπὸ ᾿Αβηνῶν.
(999)
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΔΟΥ
Ἡ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
|) ΑΎΥ΄ΛΟΣ ἀπόστολας Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ, χατ᾽ ἐπι-
ταγὴν Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς ἐλπί-
δὸς ἡμῶν,
9 Τιμοθέῳ γνησίῳ τέκνῳ ἐν
πίστει, χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ σπατρὺς ἡμῶν, χαὶ Χριστοῦ
Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
Ὁ Καθὼς παρεκάλεσά σε προζ-
μεῖναι ἐν ᾿Εφέσῳ, ποβευόµενος εἰς
Μακεδονίαν, ἵνα παραγγείλῃς σισὶ
μὴ ἑπεροδιδασκαλεῖν,
4 Μηδὲ προσέχειν μύθοι, καὶ
γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες
ζητήσεις παρέχουσι μᾶλλον ἢ οἶχο-
νομίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίστει.
ὅ Τὸ δὲ σέλος τῆς παραγγε-
λίας ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καϑαρᾶς χαρ-
δίας, καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς, καὶ
πίστεως ἀνυποχρίτου"
6 Ων τινες ἀστοχήσαντες, ἐξε-
φράπησαν εἰς ματαιολογίαν,
7 Θέλονσες εἶναι νομοδιδάσκα-
Ἅοι, μὴ νοοῦντες µήτε ἃ λέγουσι,
µήτε περὶ τίνων διαξεξαιοῦνται.
8 Οἴδαμεν δὲ ὅσι καλὸς ὁ νύμιος,
ἑάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται,
9 Εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος
οὐ χεῖται, ἀνόμιοις δὲ καὶ ἀνυποτάκ-
σοις, ἀσεξέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνο-
σίεις καὶ βεξήλοις, πατραλφαις κ)
«ησραλῴαις, ἀνδροφόνοις,
10 ΤΠόρνοις, ἀρσενοχοίταις, ἀν-
ὁραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρχοις,
χαὶ εἴ σι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ δι-
δασκαλία ἀντίκειται.
11 Κατὰ τὸ εὐαγγέλιον σης
δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, ὃ ἐπισ-
σεύθην ἐγώ"
19 Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἑνόυνα-
μώσαντί µε Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυ-
ρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν µε ἡγήσατο,
ϑέμινος εἰς διαχονίαν"
19 Τὸν πρότερον ὄντα βλάσφη-
μον καὶ διώκσην καὶ ὑεριστήν. ἀλλ᾽
ἠλεήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίησα ἐν
ἀπιστία"
14 'Ὑπερεπλεύνασε δὲ ἡ χάρις
σοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ
ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
15 Πιστὸς ὁ λόγος, καὶ πάσης
ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅςι Χριστὸς Ἴη-
σοῦς ἦλθεν εἰς τὸν χύσμον ἁμαρτω-
λοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἶμι! ἐγώ"
10 ᾿Αλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην,
ἵνα ἐν ἐμιοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται Ἰησὲς
Χριστὸς τὴν πᾶσαν μιακροθυμιίαν,
πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων
πισσεύειν ἐπ᾿ αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώ-
νιον.
17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων
ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ
σιμὴὶ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων. ᾿ἸΑμῆν. ’
18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν
παβατίθεµαί σοι, τέχνον Τιμόθεε,
χατὰ τὰς προαγούσας ἐπί σε πβο-
φητείας, ἵνα στβατεύῃ ἐν αὐταῖς
σὴν καλὴν στρατείαν,
19 Ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν
συνείδησιν: ἥν τινες ἁπωσάμενοι,
περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν'
90 Ὧν ἐσσιν Ὕμέναιος καὶ ᾽Α-
λέξανδρος" ὃς παρέδωκα τῷ σατανᾷ.
ἵνα παιδευθῶσι μιὴ βλασφημεῖν.
ὕαρ. 8.
Κεφ. 6. 9.
4 Αβαχκαλῶῷ οὖν πρῶτον πάν-
- σών ιεσέοι δεήσεις,
σευχὰς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας
ρ πάντων ἀνθρώπων.
2. Ὑπὲρ βασιλέων, καὶ πάντων
τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντῶν: ἵνα ἤρεμον
καὶ ἡσύχιον. βίον διώγωμιν ἐν πάσῃ
εὐσεξεία καὶ σεμνύτητι"
8. Τοῦτο γὰρ χαλὺν καὶ ἀπύ-
δεχτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν
Θεοῦ.
4 Ὃς πάντας ἀνθρώπους 3έλει
σωθῆναι, καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας
ἐλϑεῖν.
5 ἙΠς γὰρ Θεὺς, εἰς καὶ μεσί-
σης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος
Χριστὸς ᾿Ιησοῦς,
6 Ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον
ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς
ως με
7 Εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ
ἀπόστολος, ἀλήθειαν λέγω ἐν Χρισ-
τῷ, οὐ ψεύδομαι, διδάσκαλος ἐθνῶν
ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.
8 Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι
φοὺς ἄνδρας ἐ ἐν παντὶ τύπῳ, ἐπαί-
βοντοῖς ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς
καὶ διαλογισμιοῦ.
9 Ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας
ἐν χαταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς
καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτὰς, μὴ
ἐν πλέγμασιν, ἢ χρυσῷ, ἢ μαργα-
βίταις, ἢ ἱρατισμῷ πολυτελεῖ,
10 ᾿Αλλ’ ὃ πρέπει γυναιξὶν
ἐπαγγελλομέναις δε οσέξειαν δι’ ἔρ-
γων ἀγαθῶν.
1 Τυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω
ἐν πάσῃ ὑπ τοταγη:
19 Τυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπι-
σρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρὸς, ἀλλ᾽
εἶναι ἐν ἡσυχία"
19 ᾿Αδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη,
εἶτα Εὗα
προ
κα
υτε
1. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ.
999
14 Καὶ ᾿Αδὰμ, οὐκ ἠπατήθη, ἡ
δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα, ἐν παραθάσα
γέγονε:
15 Σωθήσεσαι δὲ διὰ τῆς σεχνο-
γονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει και
ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφρο-
σύνης.
Κεφ. Υ. 9.
1 [ [ Ιστὸς ὁ λόγος: εἴ τις ἔπισ-
κοπῆς ὀρέγεται, χαλοῦ
ἔργου ἐπιθυμεῖ"
ϱ Δε" “οὖν φὸν ἐπίσχοπον ἀνεπί-
ληστον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα,
νηφάλεον, σώφρονα, χύσμιον, φι-
λόξενον, διδακεικόν"
95 Μὴ πάροινον, μὴ πλήκσην,
μὴ αἰσχροκερδη: ἀλλ᾽ ἐπιεικῆ, ἄ-
μαχον, ἀφιλάργυρον,
4 Τοῦ ἰδίου οἴχου καλῶς προ]-
στάμενον, σέχνα ἔχοντα ἐν ὑποτα-
γῆ μετὰ πάσης σεμνότητος"
ὅ Εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴχου προ-
στῆναι οὐκ οἷδε, πῶς ἐκκλησίας
Θεοῦ ἐπιμελήσεται ;
6 Μὴ νεόφυτον" ἵνα μὴ συφω-
θεὶς εἰς χρίμα ἐμπέσῃ σοῦ διαξόλε"
7 Δεῖ δὲ αὐτὸν καὶ μαρτυρίαν
χαλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν, ἵνα
μὴ εἰς ὀνειδισμὸν ἐμπέση καὶ πα-
γίδα τοῦ διαθόλου.
8 Διακόνους ὡσαύτως σεμνοὺς,
μὴ διλόγους, μὴ οἴνῳ πολλῷ προσ-
ἔχοντας, μὴ αἰσχροκερδεῖς,
σον Ἔχονσας σὸ μυστήριον τῆς
πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει"
10 Καὶ οὗτοι δὲ δοχιµαφέσθω-
σαν, πρῶτον, εἶτα ρου σασαν.
ἀνέ λησοι ὄντες.
1 Γυναῖχας ὡσαύτως σεμνὰς,
μὴ διαξολους, νηφαλέους, πιστὰς
ἐν πασι.
12 Διόκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυ
ναικὸς ἄνδρες, ς φέχνων χαλῶς πξοῖσ
τάμινοι, καὶ τῶν ἰδίων οἴχων"
300
18 Οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαν-
σες, βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περι-
ποιοῦνται, καὶ πολλὴν παῤῥησίαν
ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.
14 Ταῦτά σοι γράφω, ἐλπίδων
ἐλθεῖν πρός σε τάχιον"
15. Ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῆς
πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀνασσρέφεσ-
θαι ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ ζῶν-
σος, στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀλη-
θείας.
16 Καὶ ὁμολογουμένως μέγα
ἐστὶ τὸ σῆς εὐσεξείας μυστήριον'
Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ, ἐδικαιώθη
ἐν πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐχη-
ρύχϑη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κύσ-
μῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ.
Κεφ. δ΄. 4.
1 Οὐ δὲ σνεῦμα ῥητῶς λέγει,
ὕσι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἄπο-
στήσονσαί τινες τῆς πίστεως, προσέ-
χονσες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασ-
χαλίαις δαιµονίων,
9 Ἔν ὑποχρίσε ψευδολόγων,
χεχαυτηριασµένων τὴν ἰδίαν συνεί-
δησιν,
8 Κωλυύντων γαμεῖν, ἀπέχεσ-
ϑαι βρωμάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔχσισεν
εἰς μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας
φοῖς πιότοῖς καὶ ἐπεγνωχύσι τὴν
ἀλήθειαν"
4 “Ὅτι πᾶν κείσμα Θεοῦ καλὸν,
καὶ οὐδὲν ἀπόθλησον, μετὰ εὐχα-
βιότίας λαμιξανόμινον"
8 "Αγιάζεται γὰρ διὰ λόγου
Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως.
6 Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελ-
φοῖς, χαλὸς ἔσῃ διάχονος Ἰησοῦ
Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις
φῆς πίστεως, καὶ τῆς καλῆς διδασ-
χαλίας, ᾗ παρηχολούθηχας.
Ἵ Τοὺς δὲ βεξήλους καὶ γραώ-
δεις μύθους παραιτοῦ: γύμναξς δὲ
“εαυτὸν πρὸς εὐσέξειαν"
Ι. ΜΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. δ.
8 Ἢ γὰρ δωματικὴ γυμνασία
πρὺς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος" ἡ δὲ
εὐσέξεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν,
ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωης σῆς νῦν
καὶ τῆς μελλούσης.
9 Πιστὸς ὃ λόγης καὶ πάσης
ἀποδοχῆς ἄξιος.
10 Εἰς σοῦτο γὰρ καὶ χοπιῶμεν
καὶ ὀνειδιδόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν
ἐπὶ Θεῷ ζῶνει, ὃς ἐστι σωτὴρ πάν-
σων ἀνθρώπων, μάλιστα. πιστῶν.
11 Τ[αράγγελλε ταῦτα καὶ δί-
δασχε.
19 Μηδείς σου σῆς νεύσητος
καταφβρονείσω, ἀλλὰ σύπος γίνου
σῶν πιστῶν ἐν λόγω, ἐν ἀναστροφῆν
ἐν ἀγάπη, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει,
ἐν ἁγνεία.
19 “ως ἔρχομαι πρόσεχε «ῇ
ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ ὃν-
δασκαλία.
14 Μὴ ἀμέλει σοῦ ἐν σοὶ χα-
ρίσματος, ὃ ἐδόθη σοὶ διὰ προφη-
σείας, μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν
σοῦ πρεσξυτερίου.
15 Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις
ἴσθι, ἵνα σοῦ ἣ προχοπὴ φανερὰ ἢ ἐν
πᾶσιν.
16 Ἔπεχε σεαυτῷ, καὶ τῇ δι-
δασχαλία" ἐπίμενε αὐτοῖς" σοῦσο
γὰρ ποιῶν, καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ
φοὺς ἀκούοντάς σου.
Κεφ. έ. 8.
1 Ῥεσευσέρω μὴ ἐπιπλήξης
ΤΥ βῳ μ ἥξης,
ἀλλὰ παραχάλει ὡς πα-
φέρα" νεωτέρους, ὡς ἀδελφούς"
9 Ἱρεόθυσέρας, ὡς μητέρας
νεωσέρας, ὡς ἀδελφὰς, ἐν πάσῃ
ἁγνεία.
5. Χήρας σίµα τὰς ὄντως χήρας"
4 Εἰ δέ τις χῆρα τέχνα ἢ ἔκ-
γονα ἔχει, µιανθανέσωσαν πρῶτον
φὸν ἴδιον οἶκον εὐσεςεῖν, καὶ ἀμιοιξὰς
ἀπαδιδύναι σοῖς προγόνοις" φοῦφε
σαρ. 6.
γάρ ἐστι καλὸν καὶ ἀποδεχτὸν ἑνώ-
σιον τοῦ Θεοῦ.
5. Ἡ δὲ ὄντως χήρα καὶ µεμο-
νωµένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν Θεὸν, καὶ
προσμένει ταῖς δεήσεσι καὶ ταῖς
προσευχαῖς νυχτὸς καὶ ἡμέρας"
ϐ ἯἩ δὲ, σπαταλῶσα ζῶσα,
φέθνηκε.
1 Καὶ ταῦτα παράγγελλε, ἵνα
ἀνεπίληπτοι ὦσιν.
8 Εἰ δέ σις τῶν ἰδίων καὶ µά-
λιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν
πίστιν ἤρνηται, καὶ ἔστιν ἀπίστου
χείρων.
9. Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἔλατ-
σον ἐτῶν ἑξήκοντα, γεγονυῖα ἑνὸς
ἀνδρὸς γυνὴ,
10 Ἔν ἔργοις καλοῖς µαρσυρου-
μένη, εἰ ἐτεχνοτρύφησεν, εἰ ἐξενο-
δόχησεν, εἰ ἁγίων πόδας ἔνιψεν, εἰ
Ἀλιδομένοις ἐπήρκεσεν, εἰ παντὶ
ἔργῳ ἀγαθῷ ἐπηκολούθησε.
11 Νεωτέρας δὲ χήρας παραι]δ'
ὅταν γὰρ καταστρηνιάσωσι τῷ Χρισ-
φοῦ, γαμεῖν ϑέλουσιν,
12 "Εχουσαι κρίμα ὅτι τὴν πρώ-
σὴν πίστιν ἠθέτησαν.
19 Ἅμα δὲ καὶ ἀργαὶ µανθά-
νουσι περιερχόµεναι τὰς οἰκίας" οὐ
µόνον δὲ ἀργαὶ, ἀλλὰ κ) φλύαροι κ)
περίεργοι, λαλοῦσαι τὰ μὴ δέοντα.
14 Βούλομαι οὖν νεωτέρας γα-
μεῖν, τεχνογονεῖν, οἰχοδεσποτεῖν, μιη-
δεμίαν ἀφορμὴν διδόναι τῷ ἀντικει-
μένῳ λοιδορίας χάριν.
16 "Ἤδη γάρ τινες ἐξετράπησαν
ὀπίσω τοῦ Σατανᾶ.
16 ΕΠ σις πιστὸς ἣ πιστὴ ἔχει
χήρας, ἐπαρχείτω αὐταῖς, καὶ μὴ
βαρείσθω ἢ ἐκκλησία, ἵνα ταῖς
ὄντως χήραις ἐπαρχέσῃ.
17 ΟἹ καλῶς προεστῶτες πρεό-
ξύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν,
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ.
901
19 Λέγει γὰρ ἣ γραφή "“ Βοῦν
ἀλοῶντα ἃ φιμώσεις"᾽" καί" """Αζξι-
ος ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὑτοῦ."
19 Κατὰ πρεσξυτέρου χατηγο-
ρίαν μιὴ παραδέχου, ἐχτὸς εἰ μιὴ
ἐπὶ δύο ἢ τριῶν μαρτύρων.
20 Τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἐνώσιον
πάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ
φόξον ἔχωσι.
21 Διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ, καὶ ἸΚυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ,
καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα
ταῦτα φυλάξης χωρὶς προχρίµατος,
μηδὲν ποιῶν κατὰ πρόσχλισιν.
22 Χεῖρας ταχέως μιηδενὶ ἐπι-
σίθει, μιηδὲ κοινῶνει ἁμαρσίαις ἆλ-
λοσρίαις. Σεαυσὺν ἁγνὸν τήρει.
95 ἸΜηχέτι ὑδροπόσει, ἀλλ᾽ οἴνω
ὀλίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόµιαχόν σου,
καὶ τὰς πυχνάς σου ἀσθενείας.
24 Τινῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι
πρόδηλοί εἰσι, προάγουσαι εἰς κρί-
σιν" τισὶ δὲ καὶ ἐπαχολουθοῦσιν"
25 Ὡσούτως καὶ τὰ καλὰ ἔρία
πρόδηλά ἐστι" καὶ τὰ ἄλλως ἔχον-
σα, κρυξῆναι οὐ δύναται.
Κεφ. «“΄. 6.
1 Ὁ)» εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι,
σοὺς ἰδίους δεσπότας πά-
σης τιμῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν, ἵνα
μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ κ) ἡ διδασ-
χαλία βλασφημῆςαι"
9 Οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπό-
σας, μὴ καταφρονείσωσαν, ὅδφι
ἀδελφοί εἰσιν: ἀλλὰ μᾶλλον δου-
λευέτωσαν, ὅτῳ πιστοί εἰσι καὶ ἀγα-
πητοὶ, οἱ τῆς εὐεργεσίας ἀνσιλαμ.-
ξανόμενοι. Ταῦτα δίδασχε, καὶ
παρακάλει.
5. ΕἸ σις ἑτεροδιδασκαλεῖ, καὶ
μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις
τοῖς τοῦ ἸΚυρίωυ ἡμῶν Ἰησοῦ Χρισ'-
µάλιότα οἱ κοπιῶντες ἐν λόγῳ καὶ | τοῦ, καὶ τῇ κατ᾽ εὐσέξειαν διδασκα-
διδασχαλία"
20
κ
ἱ λίᾳ,
303
4 Τοτύφωπαι, μηδὲν ἐπιστάμε-
νος, ἀλλὰ νοσῶν π περὶ ζητήσεις χαὶ
λογ οµαχίας" ἐξ ὧν γίνεται φθόνος,
ἔρις, ο... ὑπόνοιαι πονη-
ραὶ, ; ᾿
5. Διαπαραδιατριξαὶ διεφθαρμέ-
νων ἀνθρώπων τὸν νοῦν, καὶ ἄπεσσε-
θηµένων «ἧς ἀληθείας, νομιξόντων
σορισμὸν εἰναι τὴν εὐσέξειαν" ἀφίσ-
ςαῦο ἀπὸ τῶν τοιούτων.
6 "Εστι δὲ πορισμὸς μέγας ἣ εὖ-
σέξεια μετὰ αὐταξχείας"
ἢ Οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγχαμεν εἰς
σὺν κόσμιον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγ-
χεῖν σι δυνάµεθα.
8 Ἔχοντες δὲ διατβροφὰς καὶ
ὄχεπάσματα, τούτοις ἀρχεσθησό-
μεθα.
9 Οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν,
ἐμπί πσουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ πα-
γίδα, καὶ ἐπ ιϑυμίας. πολλὰς ἀνοή-
σους καὶ βλαξερὰς, αἵτινες (9υ6{-
ζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον
καὶ ἀπώλειαν"
10 Ῥίφα γὰρ πάντων τῶν κα-
χῶν ἐστιν ἣ φιλαργυρία" ἧς τινες
ὁρε εγύμιενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ σῆς
πίστεως, καὶ ἑαυτοὺς περιε πειραν
ὀδύναις πολλαῖς.
11. Σὺ δὲ ὦ ἄνθρωπε σοῦ Θεοῦ,
ταῦτα φεῦγε" δίωχε δὲ δικαιοσύνην,
εὐσέξειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομο-
νὴν, πραύτητα"
19 ᾿Αγωνίζου σὺν χαλὸν ἀγῶνα
τῆς πίστεως, ἐπιλαξοῦ σῆς αἰωνίου
ζωης, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης, καὶ ὧμο-
λόγησας σὴν καλὴν ὑμολογίαν ἐ ἐνώ-
σπιον πολλῶν μαρτύρων.
18 Παραγγέλλω σοι ἐνώπιον
φτοῦ Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ πάν-
[.- ἘΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ.
σαΡ. 6.
σα. καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ φοῦ μαρσυ»
Ρήσαντος ἐπὶ Τονσίου Πιλάσου σὺν
καλὴν ὁμολογίαν,
14 Τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσ-
πῖλον, ἀνέπιληπτον, μέχρι τῆς ἐπι-
φανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ,
15 Ἣν χαιροῖς ἰδίοις δείξει
μαχάριος καὶ μιόνος δυνάστης,
βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ
Κύριος τῶν χυβιξυόντων,
16 Ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν,
φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς
ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται" ᾧ
σιμὴ καὶ χράτος αἰώνιον. ᾿Αμήν.
ιτ Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν
αἰῶνι παράγγελλε, μὴ ὑψηλοφρο-
νεῖν, μιηδὲ ἠλαικέναι ἐπὶ πλούτου
ἀδηλότηει, ἀλλ᾽ ἐν σῷ Θεῷ σῷ
ζῶνει, ς τῷ παρέχονσι ἡμῖν πλουσίως
πάνσα εἰς ἀπόλαυσιν"
18 ᾿Αγαθοεργεῖν, πλουτεῖν ἐν
ἔργοις χαλοῖς, εὐμεφαδόσους εἶναι,
χοινωνικοὺς,
19 ᾿Αποθησαυρίζονσας ἑαυτοῖς
Ἀεμέλιον καλὸν εἰς σὸ μέλλον, ἵνα
ἐπιλ. άξωνσαι τῆς αἰωνίου ζωῆς.
90 Ὧ Τιμόθεε, σὴν παρακατα-
θήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος σὰς
βεξήλους κενοφωνίας, καὶ ἀνσιθέ-
σεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως,
91 Ἣν τινες ἐπαγγελλόμενοι,
περὶ τὴν πίστιν ἠσσόχησαν. Ἢ
χάρις μετὰ σοῦ. ᾽Αμήν.
ο. ο»
Πρὸς Τιμόθεον πρώτη ἐγράφη
ἀπὸ Λαοδικείας, ἥτις ἐσςεὶ
μιητρόπολις Φρυγίας τῆς Πα-
χατιανῆς.
(905)
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἡ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ
Κεφ. ἀ. 1.
1 ΠΡ ΧΟΣ ἀπόστολος Ἰη-
- σοῦ Χριστοῦ, διὰ ϑελή-
ματος Θεοῦ, κατ᾽ ἐπαγγελίαν ζωῆς
φῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ,
2 Τιμοθέῳ ἀγαπητῷ τέκχνῳ,
χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ
πατρὺς, καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ σοῦ
Κυρίου ἡμῶν.
9 Χάριν ἔχω τῷ Θεῷ, ᾧ λα-
φρεύω ἀπὸ προγόνων ἐν καθαρᾷ συ-
νειδήσει, ὡς ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν
περὶ σοῦ µνειαν ἐν ταῖς δεήσεσί µου |
νυχτὺς καὶ ἡμέρας,
4 ᾿Επιποθῶν σε ἰδεῖν. μιεμνημιέ-
νος δου τῶν δαχρύων, ἵνα χαρᾶς
4“) ηρωθῶ:
5 Ὕπόμνησιν λαμβάνων τῆς ἐν
ου) ἀνυποκρίτου πίστεως, ἥτις ἑνώ-
Νησε πρῶτον ἐν στη μιάμμῃ σου
Δωΐδι, καὶ τῇ µητρί σου Εὐνίκῃ"
πέπεισµιαι δὲ ὅσι καὶ ἐν σοί.
6 Δι) ἣν αἰτίαν ἀναμιμνήσχω
σε ἀναξωπυρεῖν τὸ χάρισμα τοῦ
Θευῦ, ὃ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπι-
ϑέσεως τῶν “χειρῶν μου"
7 Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς
πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμιως
καὶ ἀγάπης, καὶ σωφρονισμοῦ.
8 Μὴ οὖν ἐπαισχυνθῆς σὺ μαρ-
εύριον σοῦ Κυρίου ἡμῶν, μηδὲ ἐμὲ
γὺν δέσμιον αὐτοῦ: ἀλλὰ συγκα-
«οπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύ-
ναμιν Θεοῦ,
9 Τοῦ σώόαντος ἡμᾶς, χαὶ κα-
λέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ
ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ᾽ ἰδίαν πρό- ἃ
ΕΠΙΣΤΟΔΗ ΔΕΥΤΕΡΑ.
θεσιν καὶ χάριν τὴν δοθεῖσαν ἧμιν.
ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ πρὸ χρόνων αἰω
νίων,
10 Φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς
ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησξ
Χριστοῦ, χαταργήσαντος μὲν σὺν
Φάνατον, φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ
ἀφθαρσίαν διὰ σοῦ εὐαγγελίου:
11 Εἰς ὃ ἐσέθην ἐγὼ κηρυξ καὶ
ἀπόστολος χαὶ διδάσκαλος ἐθνῶν"
19 δι) ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα
πάσχω" ἀλλ᾽ οὐκ ἐπαισχύνομαι"
οἶδα γὰρ ὁ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπει-
σµαι ὅσι δυνατός ἐστι τὴν παραθή-
κην µου φυλάξαι εἰς ἐχείνην τὴν
ἡμέραν.
19 Ὕσ οἹύπωσιν ἔχε ὑγιαινόνϊων
λύγων, ὧν παρ᾽ ἐμοῦ ἤχουσας ἐν
πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ.
14 Τὴν καλὴν παραθήκην
φύλαξον διὰ πνεύματος ἁγίου τοῦ
ἐνοιχοῦντος ἐν ἡμῖν.
15 οἶδας τοῦτο, ὅτι ἀπεστρά-
φησάν µε πάντες οἱ ἐν τῇ Ασία,
ὧν ἐστι Φύγελλος καὶ Ἕρμογέ-
νης.
16 Δῴη ἔλεος ὁ Κύριος τῷ Ὀ-
νησιφύρου οἴχῳ" ὅτι πολλάκις μι
ἀνέψυξε, καὶ τὴν ἅλυσίν µου οὐκ
ἐπῃσχύνθη,
17 ᾿Αλλὰ γενόμενος ἐν “Ῥώμῃ.
σπουδαιότερον ἐφήτησέ µε, καὶ
εὗρε:
19 Δῴη αὐτῷ ὃ Κύριος εὑρεῖν
ἔλε ξος παρὰ Κυρίου ἐν ἐκείνη τῇ
ἡμέραι" καὶ ὅσα ἐν ᾿Εφέσῳ ὑνηκόν
νασε, βέλτιον σὺ γινώσχεις
904
Κεφ. 6’.
1 μα οὗ», σέχνον µου, ἐνδυνα-
μοῦ ἐν ση χάριτι τῇ ἐν
Χριστῷ Ἰησοῦ:
Φ Καὶ ἃ ἤχουσας παρ᾽ ἐμοῦ διὰ
πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου
πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱχανοὶ
ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι.
9. Σὺ οὖν καχοπάθησον, ὡς χα-
λὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.
4 Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέ-
χεσαι ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις,
ἵνα τῷ στραπολογήσαντι ἀρέσῃ"
ὅ Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ σσε-
φανοῦσαι, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ"
ϐ Τὸν κοπιῶνσα γεωργὸν δεῖ
πρῶτον τῶν καρπῶν µεταλαμξά-
νειν.
7 Νόει ἃ λέγω" δῴη γάρ σοι
ὁ Ἰζύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι.
8 Μνημόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν
ἐγηγερμένον ἐκ νεχρῶν, ἐκ σπέρμα-
σος Δαξὶδ, κατὰ σὸ εὐαγγέλιόν μι"
9 Ἐν ᾧ κακοπαθῶ µέχρι δεσ-
μῶν, ὡς κακοῦργος ἀλλ᾽ ὁ λόγος
φοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται.
10 Διὰ σοῦτο πόντα ὑπομένω
διὰ «τοὺς ἐχλεχτοὺς, ἵνα καὶ αὐτοὶ
σωτηρίας σύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ, μετὰ δύξης αἰωνίου.
11 Πισςὸς ὁ λύνος" εἰ γὰρ συν-
απεθάνοµεν, καὶ συζήσοµεν"
19 ἘΠ ὑπομένομεν, καὶ συμξα-
σιλεύσοµεν' εἰ ἀρνούμεθα, κφχεῖνος
ἀρνήσεται ἡμᾶς"
19 Εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πισ-
σὺς μένει ἀρνήσασθαι ἑαυτὸν οὐ
δύναται.
14 Ταυτα ὑπομίμνησχε, διαμαρ-
φυρύμενος ἐνώπιον τοῦ Ἰζυρίου μὴ
λογομαχεῖν, εἰς οὐδὲν χρήσιμον,
ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀχουόντων.
ἢ, ΕΠΙΣΤΟΌΛΗ
15 Σπούδασον σεαυτὸν δόχιμιον
παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνε-
αρ. 9
παίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα σὸν λό-
γον τῆς ἀληθείας.
10 Τὸς δὲ βεξέλους κχενοφω-
νίας περιΐϊστασο: ἐπὶ πλεῖον γὰρ
προχόψνουσιν ἀσεξείας,
17 ἸΚαὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγ-
γραινα νομὴν ἕξει" ὧν ἐστιν Ὕμέ-
ναιος καὶ Φιλησὸς, .
18 Οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν
ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστα-
σιν ἤδη γεγονέναι" καὶ ἀνατρέπεσι
φήν τινων πίστιν"
19 Ὁ μέντοι στερεὸς ϑεμέλιος
τοῦ Θεοῦ ἕστηχεν, ἔχων τὴν σφρα-
γῖδα ταύτην" Ἔγνω Κύριος σοὺς
ὄντας αὑτοῦ: καὶ, ᾿Αποστήτω ἀπὸ
ἀδικίας πᾶς ὃ ὀνομάζων σὸ ὄνομα
Χριστοῦ.
20 Ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκία οὐκ
ἔστι μόνον σκεύη χρυσᾶ "Ὁ ἀργυρᾶ,
ἀλλὰ καὶ ξύλινα ) ὀστράχινα" καὶ
ἃ μὲν εἰς τιμὴν, ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν.
21 ᾿Εὰν ἂν τις ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν
ἀπὸ σούσων, ἔσται σχεῦος εἰς τιμιὴν,
ἡγιασμιένον, καὶ εὔχρηστον τῷ δεσ-
πόση, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἧτοι-
μιασμένον.
95 Τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυμίας
φεῦγε" δίωχε δὲ δικαιοσύνην, «ἰάειν,
ἀγάπην, εἰρήνην μετὰ σῶν ἐπικα-
λουμένων σὺν Κύριον ἐκ καθαρᾶς
καρδίας.
95 Τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀποιδεύ-
σους ζητήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅςι
γεννῶσι μάχας"
94 Δοῦλον ὃξ Κυρίου οὐ δεῖ µά-
χεσθαι, ἀλλ᾽ ἥσιον εἶναι πρὸς πάν-
σας, διδακσικὸν, ἀνεξίχαχον,
95 Ἔν πραόσησι παιδεύυνσα τὲς
ἀντιδιατιθεμένους" μήποτε δῷ αὖ-
σοῖς ὁ Θεὸς μετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν
ἀληϑείας,
96 Καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ
διαξόλου παγίοος, ἐθωγρημένοι ὑα'
{ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου ϑέλημα.
σαρ. 4
Κεφ. γ΄. 8.
1 Οὔσο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν
ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστή-
ὄονσαι καιροὶ χαλεποί"
9 "Εσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φί-
λαυῖοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερ-
ήφανοι, βλάφσημοι, γονεῦσιν ἀπει-
θεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι,
8 "Αστοργοι, ἄσπονδοι, διάξολοι,
ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι,
4 Προδόσαι, προπετεῖς, τετυ-
φωμένω, φιλήδονοι μᾶλλον ἣ φι-
λόθεος,
ὅ "Ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας,
σὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι
Καὶ τούτους ἀποτρέπου"
ϐ Ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύ-
νοντες εἰς τὸς οἰχίας, καὶ αἶχμα-
λωσεύοντες τὰ γυναικάρια σεσω-
ευµένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπι-
θυµίαις ποικίλαις,
Ἴ Πάντοτε μανθάνοντα, ὶ µη-
δέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἑλ-
θεῖν δυνάµ.να.
8 Ὃν τρόπον δὲ Ἰαννῆς καὶ
ἸαμθρΏς ἀντέστησαν Μωῦσεῖ, οὔ-
φως καὶ οὗτοι ἀνθίστανται σῇ ἆλη-
θεία, ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν
νοῦν, ἀδόχημοι περὶ τὴν πίστιν"
9 ἸΑλλ οὐ προχόψουσιν ἐπὶ
πλεῖον ἣ γὰρ ἄνοια. αὐτῶν ἔχδηλος
ἔσται πᾶσιν, ὡς Ἠ) ἣ ἐκείνων ἐγένετο.
10 Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς µου
γῇ διδασχαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προ-
θέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ
εἰγώπῃ, ση ὑπομιονῇ,
11 Τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθή-
μασιν, οἷά μιοι ἐγένετο ἐν ᾿Αντιο-
χεία, ἐν ᾿Ικονίῳ, ἐν Λύστροις" οἵους
διωγμιοὺς ὑπήνεγχα, καὶ ἐχ πάντων
µε ἐῤῥύσατο ὃ Κύριος.
19 Καὶ πάντες δὲ οἱ ϑέλοντες
εὐσεξῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃι-
ὠχϑθήσονται"
2605
ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ.
8309
19 ΤΠονηροὶ δὲ ἄνθρωποι κ) γόη»
σες προχόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον,
πλανῶνσες καὶ πλονώμενοι.
14 Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες Χ)
ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμιαθες,
16 ΚΚαὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ
ἱερὰ γράμματα οἶδος, τὰ δυνάµενά
σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν, διὰ πίό-
σεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
16 Πᾶσα γραφὴ Ἀεόπνευστος,
καὶ ὠφέλιμος πρὸς ὁιδασκαλίαν,
πρὺς ἔλογχον, πρὸς ἐπανόρθωσιν,
πρὸς παιδείαν σὴν ἐν δικαιοσύνη,
17 Ἵνα ἄρτιος ἢ ὃ σοὺ Θεοῦ
ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὺν
ἐξηρτισμένος.
Κεφ. δ΄. 4.
1 Δ Ιαμαρτύρομαν οὖν ἐγὼ ἑνώ-
πιον τοῦ Θεοῦ, καὶ τοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ φτοῦ μέλ-
λοντος χρίνειν ζῶντας καὶ νεχροὺς
κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν αὑτοῦ, καὶ τὴν
βασιλείαν αὑτοῦ,
2 Ἰήρυζον σὺν λόγον, ἐπίόσηθι
εὐκαίρως, ἀκαίρως" ἔλεγξον, ἐπιτί-
μησον, παρακάλεσον ἐν πάσῃ µα-
χροθυμίίᾳ χαὶ διδαχῆ"
35 Ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς
ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξ-
ονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας
τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι δι-
δασχάλους, χνηθόµενοι τὴν ἀκοὴν,
4 Ἰζαὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας
σὴν ἀχοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ
σοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.
δ Σὺ δὲ νηφε ἐν πᾶσι, κακυπά-
ϑησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ,
σὴν διαχονίαν σου πληροφόρησον.
6 ᾿Εγὼ γὰρ ἤδη σπένδομιαι, κ
ὃ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέσ-
σηχε.
1 Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνις-
μαι, τὸν δρύμον σεσέλεκα, τὴν αἰ
σιν αετήρηκα"
9300
8 Λοιπὸν, ὠπόχειταί μοι ὁ σῆς
Οιχαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει
μοι ὃ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρα, ὁ
δίχαιος κριτής" οὐ µόνον δὲ ἐμοὶ,
ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηχέσι τὴν
ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.
9 Σπούδασον ἐλθεῖν πρός µε τα-
χέως'
10 Δημᾶς γάρ µε ἐγχατέλιπεν,
ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ ἐπο-
ρεύθη εἰς Θεσσαλονίχην" ἸΚρήσχης
εἰς Γαλατίαν, Τῖτος εἰς Δαλμα-
σίαν.
11 Λουκᾶς ἐστι μόνος μετ) ἐμοῦ.
Ἱάρχον ἀναλαξὼν ἄγε μετὰ σεαυ-
τοῦ: ἔστι γάρ μοι εὔχρῆστος εἰς
διακονίαν.
19 Τυχικὸν δὲ ἀπέστειλα εἰς
Ἔφεσον.
18 Τὸν φελόνην ὃν ἀπέλιπον
ἐν Τρωάδι παρὰ Κάρπῳ, ἐρχό-
μενος φέρε, καὶ τὰ Ειδλία, μάλισ-
σα τὰς μεμιξράνας.
14 ᾿Αλέξανδρος ὁ χαλχεὺς πολ-
λά μοι κακὰ ἐνεδείξατο" ἀποδῴη
αὐτῷ ὁ Κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ'
15 Ὃν καὶ σὺ φυλάσσου" λίαν
γὰρ ἀνϑθέστηχε τοῖς ἡμετέροις λό-
γοις.
16 Ἐν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ
οὐδείς μοι συμπαρεγένετο, ἀλλὰ
ἘΠΙΣΤΌΛΗ
αρ. 1
πάντες µε ἐγκατέλιπον" μὴ αὐτοῖς
λογισθείη"
17 Ὃ δὲ Κύριός μοι παρέστη,
καὶ ἐνεδυνάμωσέ µε, ἵνα δι᾽ ἐμοῦ
σὸ χήρυγμα πληροφοβηθῃ, καὶ ἀκού-
ση παντα τὰ ἔθνη" καὶ ἐῤῥύσθην ἐκ
στόματος λέοντος"
18 Καὶ ῥύσεταί µε ὃ Ἰκύριος
ἀπὸ «παντὸς ἔργου πονηροῦ, χα; σώ-
σει εἰς τὴν ξασιλείαν αὑτοῦ «τὴν
ἐπουράνιον" ᾧ ἡ δόξα εἰς «τοὺς αἰῶ-
νας τῶν αἰώνων. ᾽Αμήν.
19 "Ασπασαι Πρίόκαν καὶ ᾿Ακύ-
λαν, καὶ τὸν Ὀνησιφόρου οἶχον.
20 "Εβαστος ἔμεινεν ἐν ἹΚορίνϑω"
Τρόφιμον δὲ ἀπέλιπον ἐν Μιλήτῳ
ἀσθενοῦνσα.
ΟΙ Σπούδασον πρὸ χειμῶνος ἑλ-
θεῖν. ᾿Ασπάζετάι σε Εὔξουλος,
καὶ ἸΠούδης, καὶ Λῖνος, καὶ Κλαυ-
δία, καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάντες.
22 Ὃ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς
μετὰ τοῦ πνεύματός σου" ἣ χάρις
μεθ᾽ ὑμῶν. ᾽Αμήν.
Πρὸς Τιμόθεον δευτέρα, τῆς
Ἐφεσίων ἐκκλησίας πρῶτον
ἐπίσκοπον χειροτονηθέντα, ἐ-
γράφη ἀπὸ “Ῥώμης, ὅςε ἐκ
δευτέρου παρέστη Παῦλος τῷ
Καίσαρι Νέρωνι.
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ͂
εἩ απαΡροΣσ τιστον Επιστ μα
Κεφ. ἀ. 1.
| Π δοῦλος Θεοῦ,
ἀπόστολος δὲ Ἴησᾶ Χρισ-
σοῦ, κατὰ πίστιν ἐκλεχτῶν Θεοῦ, κ)
δ» 3 αν - δι ΕῚ ΤΡ,
ἐπίγνωσιν ἀληθείας τῆς κατ᾽ εὐσέ-
Σκιών.
9 Ἐπ) ἐλπίδι ζωῆς αἰωνίου, ἣν
ἐπηγγείλατο ὁ ἀψευδὴς Θεὸς πρὸ
χρύνων αἰωνίων,
8. ᾿Εφανέρωσε δὲ καιροῖς ἰδίοις
σὸν λόγον αὑτοῦ, ἐν κηρύγματι ὃ
ἐπιστευθην ἐγὼ κατ᾽ ἐπιταγὴν «εῦ
Ι σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,
6αρ. 9. ΠΡῸΣ
4 Τίτῳ γνησίῳ τέχνῳ κατὰ χοι-
γὴν πίστιν, χάρις, ἔλεος, εἰρήνη
ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς, καὶ Κυρίου Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν.
ὕ "Τούτου χάριν κατέλιπόν σε
ἐν Κρήτη, ἵνα τὰ λείποντα ἐπιδι-
ορθώσῃ, καὶ χαταστήσῃς κατὰ σπύ-
λιν πρεσξυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διε-
φαζάµην"
6 Εἴ τις ἐστὶν ἀνέγχλητος, μιᾶς
γυναικὸς ἀνὴρ, φέχνα ἔχων πιστὰ,
μὴ ἐν κατηγορία ἀσωτίας, ἢ ἀνυ-
πότακσα.
1 Δεῖ γὰρ τὸν ἐπίόκοπον ἀνέγ-
Χλησον εἶναι, ὡς Θεοῦ οἰκονόμον,
μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μνὴ πάροι-
νον, μὴ πλήχτην, μιὴ αἰσχροχερδῆ"
8 ᾿Αλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον,
σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγχρατῆ,
9 ᾿Αντεχόμενον φτοῦ κατὰ τὴν
διδαχὴν πιστοῦ λόγου, | ἵνα δυνατὸς
ἡ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασχαλίᾳ
τῇ ὑγιαινούσῃ, καὶ «τοὺς ἀντιλέγον-
σας ἐλέγχειν.
10 Εἰσὶ γὰρ πολλοὶ καὶ ἀνυ-
πότακτοι, ματαιολόγοι Χ) φρεναπά-
ται, μάλιστα οἱ ἐκ περιτομῆς,
11 Οὓς ὃ δεῖ [ ἐπιστομήζειν: οἵτινες
ὅλους οἴκους ἀνατρέπουσι, διδάσ-
χοντες ἃ μὴ δεῖ, αἰσχροῦ κέρδους
χάριν.
19 Εἶπέ εις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὖ-
σῶν προφήτης" “' Κρῆτες ἀεὶ ψεῦ-
σται, κακὰ ϑηρία, γαστέρες ἀρ-
“43
19 Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν
ἀληθής" δι’ ἣν αἰτίαν ἔλεγχε αὖ-
τοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν
φὉ πίστει,
14 Μὴ προσέχοντες ᾿Ἰουδαϊκοῖς
ὐύϑοις, Ὢ ἐντολ. αἲς ἀνθρώπω ν ἀποόσ-
τρεφομένων τὴν ἀλήθειαν.
18 Πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς κα-
θαροῖς" τοῖς δὲ μεμιασμένοις καὶ
ἀπίστοις οὐδὲν καθαρὸν, ἀλλὰ με-
307
μίανται αὐτῶν καὶ ὃ νοῦς καὶ ἣ
συνείδησις.
10 Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι,
τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυχτοὶ
ὄντες καὶ ἀπειθεῖς, καὶ πρὸς πᾶν
ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι.
ΤΙΤΟΝ.
Κεφ. 6΄.
1 ΝΙΥ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ
ὑγιαινούσῃ διδασκαλία"
2 Πρ: σθύσας νηφαλίους εἶναι,
σεμνοὺς, σώφρονας, ὑγιαίνοντας σῇ
πίσσει, 5 ση ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ.
8. Πρεσξύτιδας ὡσαύτως ἐν κα-
σαστήµατι ἱεροπρεπεῖς, μὴ διαξό-
λὲς, μὴ οἴνῳ πολλῷ δεδελωμένας,
καλοδιδασχάλους,
4 Ἵνα σωφρονίζωσι τὰς νέας,
φιλάνδρους εἶναι, φιλοτέχνους,
δ Σώφρονας, ἁγνὰς, οἰκουροὺς,
ἀγαθὰς, ὑποτασσομένας σοῖς ἰδίοις
ἀνδράσιν, ἵνα μιὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ
βλασφημῆται.
θ Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως πα-
ραχάλει σωφρονεῖν,
γ Περὶ πόντα σεαυτὸν παρεχύ-
µενος τύπον καλῶν ἔργων, ἐν τῆ
διδασκαλία, ἀδιαφθορίαν, σεμνότη-
σα, ἀφθαρσίαν,
ὃ Λόγον ὑγιῆ, ἀχατάγνωστον,
ἵνα ὃ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ, μηδὲν
ἔχων περὶ ὑμῶν λέγειν φαῦλον.
9 Δούλ ους ἰδίοις δεσπόταις ὑ ὑπος-
τάσσεσδαι, ἐν πᾶσιν εὐαρέστους εἷ-
ναι, μὴ ἀντιλέγοντας,
10 Μὴ νοσφιϑομένους, ἀλλὰ
πίστιν πᾶσαν ὀνδεμουμένους ἄγα-
βῆν: ἵνα τὴν διδασχαλίαν τοῦ σω-
τῆρος ἡμῶν Θεξ κοσμῶσιν ἐν πᾶσιν.
Ε1 ᾿Εσεφάνη γὰρ Ἡ χάρις τοῦ
Θεοῦ ἡ σωτήριυς πᾶσιν ἀνθρώποις,
19. Παιδεύουσο, ἡμιᾶς, ἵνα αρ-
νησάμενοι τὴν ἀσέξειαν καὶ φὰς
χοσμικὰς ἐπιθυμίας, σωφρόνως καὶ
808
δικαίως καὶ εὐσεξῶς ζήσωμεν ἐν τῷ
νῦν αἰῶνι,
19 Ἰπροσδεχόμενοι τὴν μαχα-
ίαν ἐλαίδα, καὶ ἐπιφάνειαν τῆς
δόξης τῷ μεγάλου Θεοῦ κ) σωτῆρος
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
14 Ὃς ἔδωχεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν,
ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης
ανομίας, καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν
περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων.
16 Ταῦτα λάλει, καὶ παρακά-
λει, καὶ ἔλεγχε μετὰ πάσης ἐπι-
ταγῆς" μιηδείς σου περιφρονείτω.
Κεφ. Υ 3.
μπὲ Πομίμνησχε αὐτοὺς αρ-
χαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑπο-
σάσσεσθαι πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν
ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι,
2 Μηδένα βλασφημεῖν, ἁμά-
" εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικ-
νυμένους πραότητα πρὸς πάντας
ἀνθρώπ ους.
8 "Ημεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς
ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δου-
λύύνεξε ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ποι-
κίλσις, ἐν κακία καὶ φθόνῳ διάγον-
σες, στυγητοὶ, μισοῦντες ἀλλήλες"
4 Ὅτε δὲ ἣ χρηστότης καὶ ἣ
φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος
ἡμῶ, Θεοῦ,
5 Οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν διχαιο-
σύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ
χατὰ φὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς,
διὰ λουσροῦ παλιγγενεσίας, καὶ
ἀνακαινώσεως πνέ ματος ἁγίου;
6 Οὗ ἐξέχεεν ο. ἡμᾶς πλου-
σίως. διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ σω-
τῆρος ἡμῶν
ΕΠΙΣΤΟΔΗ ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ.
αρ. 8.
Ἵ Ἵνα δικαιωθένσες τῇ ἐκείνου
χάρισι, αληηρονόμοι γενώμεθα χοσ᾽
ἐλσί δα ζωῆς αἰωνίου.
ὃ Πιστὸς ὁ λόγος" καὶ περὶ
σούσων βούλομαί σε διαξεξαιοῦσ-
θαι, ἵνα φροντίξωσι χαλῶν ἔργων
προΐστασθαι οἵ πεπιστευχύτες τῷ
Θεῷ: ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ
ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις.
9 Μωρὰς δὲ ζητήσεις, καὶ γε-
νεαλογίας, χαὶ ἔρεις, καὶ μάχας
νομικὰς“περιϊστασο" εἰσὶ γὰρ ἀνω-
φελεῖς καὶ μάταιοι.
10 Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ
μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραι-
σοῦ"
11 Εἰδὼς ὅτι ἐξέότραπσαι ὁ
σοιοῦσος, καὶ ἁμιαρσάνει ὧν αὐτοχα-
φάκριτος.
19 Ὅνταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν
πρός σε ἣ Ῥυχικὸν, σπούδασον ἑλ-
θεῖν πρός µε εἰς Νικόπολιν: ἐκεῖ
γὰρ χέχριχα παραχειμάσαι.
19 Ζηνᾶν σὺν νομικὸν χαὶ ᾽Α-
πολλὼ σπουδαίως πρόπεµ-ψον, ἵνα
μηδὲν αὐτοῖς λείπ].
14 Μανϑανέτωσαν δὲ καὶ οἱ
ἡμέφεροι χαλῶν ἔργων προΐστασθαι
εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μιὴ
ὦσιν ἄκαρποι.
15 ᾿Ασπάξονταί σε οἱ μετ) ἐμᾶ
πάντες. Ασπασαι τοὺς φιλοῦντας
ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἣ χάρις μετὰ
πάντων ὑμῶν. ᾿Αμήῆν.
Πρὸς Τίτον τῆς Κρητῶν ἐχχλη-
σίας πρῶτον ἐπίσχοτον χειρο-
πτονηθέντα, ἐγράφη ἀπὸ Νν
χοπόλεως τῆς Μακεδονίας.
(509 )
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Π ΠΡΟΣ ΦΙΛΗΜΟΝΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ.
Ι ἃ τους δέσμιος Χριστοῦ
-Ἡ Ἰησοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ
ἀδελωὸς, Φιλήμονι τῷ ἀγαπητῷ
χοιὶ συνεργῷ ἡμῶν,
2 Καὶ ᾽Απϕία τῇ ἀγαπησῃ, Χ)
᾿Αρχίππῳ τῷ συστρατιώτῃ ἡμῶν,
καὶ σῇ κατ᾽ οἰχόν σου ἐκκλησία:
5 Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ
Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ Ἰκυρίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
4 Ἐὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου,
πάντοτε μινείαν σου ποιούμιενος ἐπὶ
τὼν προσευχῶν μον,
5. ᾿Ακούων σου τὴν ογάπην, καὶ
σὴν πίστιν, ἣν ἔχεις πρὺς τὸν Κύ-
ριον ᾿Ιησοῦν καὶ εἰς πάντας τοὺς
ἁγίους"
6 Ὅπως ἣ κοινωνία τῆς πίστεώς
σου ἐνεργὴς γένηται ἐν ἐπιγνώσει
παντὸς ἀγαθοῦ «τοῦ ἐν ὑμῖν εἰς
Χριστὸν Τησοῦν.
1 Χάριν γὰρ ἔχομεν πολλὴν 9
παράκλησιν ἐπὶ τῇ αἰγάπῃ σου, ὅτι
τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων αἀναπέ-
παυται διά σου, αδελφέ.
8 Διὸ πολλὴν ἐν Χριστῷ παῤῥη-
σίαν ἔχων ἐπιτάσσειν σοι τὸ οἰνῆχον,
9 Διὰ τὴν ἀγάπην μᾶλλον πα-
ρακαλῶ, σοιοῦτος ὧν ὡς Παῦλος
πρεσβύτης, νυνὶ δὲ καὶ δέσμιος ᾽Ιη-
σοῦ Χριστοῦ.
10 Παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐμᾶ
σέχνου, ὃν ἐγέννησα ἐν τοῖς δεσμοῖς
μου, ᾿Ονήσιμιον,
11 Τὸν ποτέ ὅοι ἄχρηστον, νυνὶ
δέ σοι καὶ ἐμιοὶ εὔχρηστον, ὃν οἶνέ-
πεμζα.
19 Σὺ δὲ αὐσὸν, σουτέόσι, τὰ
ἐμὰ σπλάγχνα, προσλαξοῦ'
19 Ὃν ἐγὼ ἐδουλόμην πρὸς
ἐμαυτὸν κατέχειν, ἵνα ὑπὲρ σοῦ
διακονῇ μιοι ἐν τοῖς δεσμιοῖς τοῦ εὖν
αγγελίου"
14 Χωρὶς δὲ τῆς σῆς γνώμης
οὐδὲν ἠθέλησα ποιῆσικι" ἵνα μὴ ὡς
κατὰ ἀνάγχην σὺ ἀγαθόν σου ἢ;
ἀλλὰ κατὰ ἑκούσιον.
16 Τάχα γὰρ διὰ τοῦτο ἐχω-
ρίσϑη πρὸς ὥραν, ἵνα αἰώνιον αὐτὸν
ἀπέχης"
16 Οὐχέτι ὡς δοῦλον, οἰλλ᾽ ὑπὲρ
δοῦλον, ἀδελφὸν ἀγαπητὸν, μόυσ-
σα ἐμοὶ, πόσῳ δὲ μᾶλλόν σον «ταὶ
ἐν σαρχὶ καὶ ἐν Κυρίῳ ;
11 ἘΠ οὖν ἐμὲ ἔχεις κοινωνὸν,
προσλαξοῦ αὐτὸν ὡς ἐμέ.
18 Εἰ δέ σι ἠδίκησέ σε, ἢ ὀφεί-
λει, σοῦσο ἐμοὶ ἐλλόγει.
19 Ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ
ἐμῇ χειρὶ, ἐγὼ αἀποτίσω" ἵνα μὴ
λέγω σοι ὅτι καὶ σεαυτὸν μοι προ-
σοφεΐλεις"
20 Ναὶ, ἀδελφὲ, ἐγώ σου ὀναί-
µην ἐν Κυρίῳ: οἰνάπαυσόν μου τὰ
σπλάγχνα ἐν Κυρίω.
21 Ἠεποθὼς τῇ ὑπαχοῇ σον
ἔγραφά σοι, εἰδὼς ὅτι καὶ ὑπὲρ ὃ
λέγω, ποιήσεις.
92 "Αμα δὲ καὶ ἑτοίμαζέ µω
ξενίαν: ἐλπίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν προ-
σευχῶν ὑμῶν χαρισθήσοµαι ὑμῖν.
25 ᾿Ασπάζονσαί σε, ᾿Επαφρᾶς,
ὃ συναιχµάλωτός µου ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ, Μάρχος,
24 ᾿Αρίσταρχος, Δημᾶς, Άου-
κᾶς, οἵ συνεργοί µου.
25 Ἡ χάρις τοῦ Ἐυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος
ὑμῶν. ᾽Αμήν.
Πρὸς Φιλήμονα ἐγράφη ἀπὸ
“Ῥώμης διὰ ᾿Ονησίμου οἰχέτε
: (810)
ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ἡ ΠΡΟΣ ΕΒΒΡΑΙΟΤΣ ΡΠΙΣΤΟΝΗ
Κεφ. ἀ. 1.
Ι τα ΟΛΥΜΕΡΩ΄Σ καὶ πολυ-
σ βόπως πάλαι ὃ Θεὺς λα-
λήσας - πατράσιν ἐν τοῖς προ-
φήσαις, ἐπ] ἐσχάτου σῶν ἡμιερῶν
φούσων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν ὑιῷ,
9 Ὃν ἐ ἔθηκε χληρονόμιον πάνσων,
δι᾽ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν.
8. Ὃς, ὧν ἀπαύγασμα σῆς δύξ-
ης, χα) χαραχτὴρ τῆς ὑποστάσεως
αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ῥή-
ματι τῆς παω. αὑτοῦ, δι’ ἑαυ-
φοῦ καθαρισμὸν ποιησάμενος τῶν
ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ
σῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς,
4 Τοσούσῳ χρε εἰσσὼν γενόμενος
τῶν ἀγγέλων, ὅσῳ διαφορώτερον
παρ) αὐτοὺς χε κληρονόμηκεν ὦ ὄνομα.
8 Τίνι γὰρ εἰπέ ποτε σῶν ἀγ-
γέλων: ““ Ὑιςς μου εἶ σὺ, ἐγὼ σή-
μερον ΥΕΎ /έννηκά σε; δ᾽ ᾿ Καὶ πάλιν’
ἐξ ᾿Ἐγὼ ἔσομαι αὐτῷ εἰς πατέρα, κ)
αὐτὸς ἔσται µοι εἰς ὑιόν ;᾽"
ϐ Ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ σὸν
πρωτότοχον εἰς «τὴν οἰχουμένην, λέ-
γε’ εκ Ἰ αἱ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ
πάντες ἄγγελοι Θεοῦ."
π Καὶ πρὸς με ἐν τοὺς ἀγγέλους
λέγει" .Ὃ σποιῶν τοὺς ἀγγέλους
αὑτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουθ-
γυὺς αὑτοῦ πυρὸς φλόγα”
8 Πρὸς δὲ τὸν ὑιὸν' εν Ὁ 3βόνες
σου. ὗ Θεὺς, εἰς σὸν αἰῶνα σοῦ αἰῶ-
νος" ῥάξδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς
βασιλείας σου.
9 Ἠγάπησας δικαιοσύνην, καὶ
ἐμίσησας ἀνομίαν: διὰ σοῦτο ἔχρι-
«έ σε ὃ Θεὸς, ὃ Θεός σου, ἔλαιον
ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους
σου.
10 Καί’ Σὺ κατ᾽ ἀρχὰς, Κύριε,
τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα σῶν
χειρῶν σου εἰσὶν οἱ οὐρανοί"
11 Αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ δια-
μένεις" καὶ πάντες ὡς ἱμάσιον πα-
λαιωθήσονται"
12 Καὶ ὡσεὶ περιβόλαιον ἐλίξεις
αὐτοὺς, καὶ ἀλλαγήσονται" σὺ δὲ
ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτη σου οὐχ
ἐχλείψουσι.᾽"
19 Πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων
εἰρηχέ ποτε" ““ Κάθου ἐκ δεξιῶν μα,
ἕως ἂν δῶ σοὺς ἐχθξούς σου ὑποπό-
διον τῶν ποδῶν σου :
14 Οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτεργικὰ
πνεύματα, εἰς διακονίαν ἀποσσελ-
λόμενα διὰ τοὺς μέλλοντας κλη-
βονομιεῖν σωτηρίαν ;
Κεφ. 6. 2.
1 1ὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέρων
ἡμᾶς προσέχειν σοῖς ἀκεσ-
ὑεῖσι, μή ποτε παρας υῶμιεν"
ῷ Εἰ γὰρ ὁ δι’ ἀγγέλων λαλη-
θεὶς λόγος ἐγένετο βέϑαιος, χαὶ
πᾶσα ταρσαρις καὶ παρακοὴ ἔλα-
ξεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν,
3 Πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα, ση-
λικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας ;
ἥτις ἀρχὴν λαξοῦσα λαλεῖσθαι διὰ
σοῦ Κυρίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάντων
εἰς ἡμᾶς ἐξεξαιώθη,
4 Συνξ πιμαρτυροῦνσος φοῦ Θεοῦ
σηµείοις σε καὶ τέρασι, χαὶ ποικί-
λαις δυνάμεσι. χαὶ πνεύματος ἁγὶς
μερισμοῖς, κατὰ τὴν αὑτοῦ Ἀέλησιν.
ὃ Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε
αρ. 8.
ἘΠΙΣΤΟΛΗ͂ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
511
τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν περὶ | ὅτοι φόξῳ ϑανάτου διὰ παντὺς τοῦ
ἧς λαλοῦμεν.
6 Διέμαρτίρατο δέ που τὶς, λέ-
ων» “Τί ἐστιν ἄνθρωπος, ὅτι μιμ.-
νήσκῃ αὐτοῦ, ἢ ὑιὸς ἀνθρώπου, ὅτι
ἐπισκέπτῃ αὐτόν ;
7 Ἠλάσσωσας αὐσόν βραχύ σι
παρ ἀγγέλους" δόξη καὶ τιμῇ ἐσ-
τεφάνωσας αὐτὸν, καὶ κατέστησας
αὐτὸν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου.
8 Πάντα ὑπέταξας ὑποκάτω
«ὧν ποδῶν αὐτοῦ." Ἔν γὰρ τῷ
ὑποτάξαι αὐτῷ τὰ πάντα, οὐδὲν
ἀφῆκεν αὐτῷ ἀνυπόταχτον" νῦν δὲ
οὔπω ὁρῶμεν αὐτῷ τὰ πάντα ὑπο-
τεταγμένα.
9 Τὺν δὲ βραχύ τι παρ᾽ ἀγγέ-
λους ἠλαττωμένον βλέ ἔπομεν ἾἼη-
Τοῦν, διὰ τὸ πάθημα τοῦ ϑανάτου,
δόξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφανωμένον, ὅπως
χάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύσηται
δανάτου.
10" Ἔπρεπε γὰρ. αὐτῷ, δι᾽ ὃν τὰ
πάντα, καί δι᾽ οὗ τὰ πάνσα, πολ-
λοὺς ὑιοὺς εἰς δόξαν ἀγαγόντα, τὸν
ἀρχηγὸν τῆς σωτηβίας αὐτῶν διὰ
παθημάτων τελειῶσαι"
11 Ὅ,τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ
ἁγιαϑόμενοι, ἐξ ἑνὸς πάντες" δι’ ἣν
αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς
αὐτοὺς καλεῖν,
12 Λέγων ““ ᾽Απαγγελῶ τὺ
ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν
μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε.
19 Καὶ πάλιν ““ ᾿Εγὼ ἔσομαι
πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτῷ." Καὶ πάλιν"
«ς ᾿Ιδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ µιοι
ἔδωχεν ὁ Θεύς.᾽"
14 ᾿Επεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοι-
νώνηκε σαρκὺς καὶ αἵματος, χαὶ
αὖτος παραπλησίως μετέσχε τῶν
αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ Ἀανάτου καταρ-
γήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ
ϑανάφου, τουτέστι, σὺν διάξολον,
15 Καὶ ἀπαλλάζη τούτους,
ζἕτν ἐ ἔνοχοι ἤσαν δουλείας.
16 Οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπὶ
λαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος ᾿Α-
ϑραὰμ, ἐπιλαμβάνεται.
17 “Ὅθεν ὥφειλε κατὰ πάντα
σοῖς ἀδελφοῖς ὁμιοιωθῆναι, ἵνα ἐλεή-
ων γένηται, καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς
σὰ πρὺς φὸν Θεὸν, εἰς σὺ ἱλάσχεσ-
θαι τὰς ἁμαρτίας σοῦ λαοῦ"
18 Ἔν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς
πειρασθεὶς, δύναται τοῖς πειραζο-
μένοις βοηϑῆσαι.
Κεφ. γ΄. 8.
1 (( Θεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλή'
σεως ἐπουρανίου μέτοχοι,
χατανοῆσατε τὸν ἀπόστολον καὶ
ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Χρισ-
φὲν Ἰησοῦν.
9 Πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι
αὐτὸν, ὡς καὶ Μωσῆς ἐν ὅλῷ τῷ
Η ΕΣ
οἴχῳ αὐτοῦ.
8. Πλείονος γὰρ δόξης οὗτος
παρὰ Μωσῆν ἠξίωται, καθ᾽ ὅσον
πλείυνα τιμνὴν ἔχει σοῦ οἴκου ὃ κα
γασκευάσας αὐτὸν"
4 Πᾶς γὰρ οἶχος κατασκευάζε-
σαι ὑπό τινος" ὃ δὲ τὰ πάντα κα-
φασχευάσας, Θεός.
5 Ἱκαὶ Μωσῆς μὲν πιστὺς ἐν
ὅλῳ τῷ οἴχῳ αὐτοῦ, ὡς ϑεράπων,
εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομέ νων"
6 Χριστὸς ο ὡς ὑιὸς ἐπὶ τὸν
οἶκον αὑτοῦ: οὗ οἶκός ἔσμιεν ἡμεῖς,
ἐάνπερ τὴν παῤῥησίαν καὶ τὸ καύ-
χημα τῆς ἐλπίδος, μέ έχει τέλους
βεξαίαν κατάσχωμιεν"
Ἵ Διὸ, χαθὼς λέγει σὸ πνεῦμα
σὸ ἅγιον" ““ Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς
αὐτοῦ ἀκούσητε,
8 Μὴ σχληρύνητε σὶς καρδίας
ὑμῶν, ὡς ἐν τῷ παραπιχρασικῷ,
κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν
τῇ ἐρήμῳ͵
512
9 οὗ ἐπείρασάν µε οἱ πατέρες
ὑμῶν ἐδοχίμασάν µε, καὶ εἶδον τὰ
ἔργα μου σεσόαράκοντα ἔφη"
10 Διὸ προσώχθισα φῇ γενεᾷ
ἐχείνῃ, κ) εἶπον" ““ ᾿Αεὶ πλανῶνται
τῇ καρδία: αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν
φὰς ὑδούς µου”
11 Ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ µου"
ἘΠ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυ-
σίν µου.”
19 Βλέπετε, ἀδελφοὶ, µή ποτε
ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ
ἀπιστίας, ἐν σῷ ὁευδνῆναι ἀπὸ
Θεοῦ ζῶντος"
19 ᾿Αλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς
καθ᾽ ἑκάστην ἡ ἡμέραν, ἄχρις οὗ σὸ
σήμερον καλεῖται: ἵνα μὴ σκλη-
ρυνϑῇ. τις ἐξ ὑμῶν ἀπάτῃ τῆς ἅμαρ-
«ίας"
14 Μέτοχοι γὰρ “γεγόναμεν φοῦ
Χριστοῦ, ἐάνπερ σὴν ἀρχὴν τῆς
ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεθαίαν
χατάσχωμιν"
16 Ἐν τῷ λέγεσθαι" ““ Σήμερον
ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μιὴ
σχληρύνητε τᾶς χαρδίας ὑμῶν, ὡς
ἐν τῷ παραπικρασμῷ."
16 Τινὲς γὰρ ἀκούόανσες σπα-
Ἐπίκραναν, ἀλλ’ οὐ πάντες οἱ
ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μω-
σέως.
17 Τίσι δὲ
ράχοντα ἔτη;
όασιν, ὧν τὰ
ἐρήμῳ ; ᾽ :
18 Τίσι δὲ ὤμοσε μὴ εἰσελεύ-
σεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὑτοῦ,
εἰ μὴ τοῖς ἀπειθήσασι :
19 Καὶ λέπομεν ὅτι οὐχ ἠδυ-
νήθησαν εἰσελθεῖν δι’ ἀπιστίαν.
προσώχθισε σεσσα-
Οὐχὶ τοῖς ἁμαρτή-
χῶλα ἔπεσεν ἓν ση
Κεφ. δ΄, 4.
(009 10ὤμεν οὖν µή ποτε χα-
σαλειποµένης ἐπαγγελίας | κ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 4
εἰσελθεῖν εἷς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ,
δοχῇ εις ἐξ ὑ ὑμῶν ὑστερηχέναι"
2 Καὶ γάρ ἐσμεν εὐηγγελιόμέ-
νοι, καθάπερ κοκεῖνι ἀλλ᾽ οὐκ
ὠφέλησεν ὁ λόγος σῆς ἀκοῆς ἐχεί-
νους, μὴ συγκεκβαµένος τῇ πίσσει
φοῖς ἀκούσασιν"
9 Εἰσερχόμεθα γὰρ εἰς τὴν κα-
τάπαυσιν οἱ πιστεύσαντες, χαθως
εἴρηχεν" ες ὡς ὤμοσα, ἐν σῇ ὀργῇ
µου, εἰ εἰσελεύσονται εἰς σὴν χατά-
παυσὶν µου". καίτοι τῶν ἔργων ἀπὸ
χαταθολΏς χύσμου γενηθέντων"
4 Εἴρηχδ γάρ που περὶ τῆς ἐξ-
δόμης, οὕφω" ““ Και κατέπαυσεν ὃ
Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ «τῇ ἑξδόμῃ ἀπὸ
πάντων τῶν ἔργων αὑτοῦ.
ὅ Καὶ ἐν τούτῳ πάλιν: ““ Εἰ εἰ-
σελεύσονται εἰς φὴν χατάπαυσίν
μου.”
ϐ Ἐπεὶ οὖν ἀπολείπεταί τινας
εἰσελθεῖν εἰς αὐτὴν, καὶ οἱ πεύτε-
ρον εὐαγγελισθέντες οὐχ εἰσῆλθον δι"
ἀπείθειαν,
1 Πάλιν τινὰ ὁρίζει ἡμέραν,
σήμερον ἐν Δαξὶδ λέγων, μετὰ το-
σοῦσον “χρύνον" καθὼς εἴρης ται"
Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκού-
σητε, ““ μὴ σκληρύνητε τὰς καβδίας
ὑμῶν.”
8 Εἰ γὰρ αὐτοὺς ᾿Ιησοῦς χασέ
παυσεν, οὐκ ἂν περὶ ἄλλης ἐλάλε
μετὰ ταῦτα ἡμέρας.
9 "Αρα ἀπολείπεται σαξξατισ
μὲς τῷ λαῷ ᾧ τοῦ Θεοῦ"
10. Ὃ γὰρ εἰσελθὼν εἰς σὴν
χατάπαυσιν αὐτοῦ, χαὶ αὐτὸς χα-
φέπαυσεν ἀπὸ τῶν ἔργων αὑτοῦ,
ὥσπ ερ ἀπὸ τῶν ἰδίων ὃ Θεύς.
1 Σπουδάσωµεν οὖν εἰσελθῆν
εἰς ἐκείνην τὴν κατάπανσιν' ἵνα
μὴ ἐν τῷ αὐτῷ τις ὑποδείγματι
πέσῃ σης ἀπειθείας"
12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος σοῦ Θεοῦ,
αἱ ἐνεργῆς, χαὶ φομιώτερος ὑπὲρ
σαν. 6.
πἄσον μάχαιραν δίστομὸν, καὶ
διϊκνούμιενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς
σε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ
μυελῶν, καὶ κριτικὺς ἐνθυμιήσεων ο
ἐννοιῶν καρδίας"
19 Καὶ οὐκ ἔστ κτίσις ἀφανὴς
ἐνώπιον αὐτοῦ: πάντα δὲ γυμνὰ 9
τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς
αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡμῖν ὃ λόγος.
14 "Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέ-
γαν, διεληλυθότα τοὺς οὐρανοὺς,
᾿Ιησοῦν τὸν ὑιὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶ-
μεν τῆς ὁμολογίας"
16 Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ
δυνάμιενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθε-
νείαις ἡμῶν, πεπειραμιένον δὲ κατὰ
πάντα καθ᾽ ὁμοιότητα, χωρὶς ἁμιαρ-
σίας. οί
16 ΤΠροσερχώμεθα ἐν μετὰ παῤ-
ῥησίας σῷ Ἀρόνω τῆς χάριτος, ἵνα
λάξωμεν ἔλεον, καὶ χάριν εὕρωμεν
εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.
Κεφ. ε. δ.
ο. ΑἿΣ γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀν-
θρώπων λαμβανόμενος,
ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς
σὸν Θεὸν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά, τε
καὶ ϑυσίας ὑπὲρ ἁμιαρτιῶν,
2 Μετριοπαθεῖν δυνάμιξνος τοῖς
ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ
αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν"
3 Καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς
«Ἐρὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτᾶ
«ροσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν.
4 Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμιδάνει
τὴν σιμὴν, ἀλλὰ ὁ καλούμιενος ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ, καθάπερ κ) ὃ ᾿Ααρών"
δ Οὕτω 5) ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυ]ὸν
ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ᾽
ὁ λαλήζας πρὸς αὐτόν" ““ὝἹός μου
εἰ σὺ, ἐγὼ σήμιερον γεγέννηχά σε”
6 Καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει"
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
5195
7 Ὃς ἐν ταῖς ἡμέραις σῆς σορ-
κὺς αὑτοῦ, δεήσεις τε καὶ ἱκετηρίας
πρὸς τὸν δυνάμενον σώδειν αὐτὸν
ἐκ ϑανάτου, μετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς
καὶ δακρύων προσενέγκας, καὶ εἰσα-
κουσθεὶς ἀπὸ τῆς εὐλαξείας,
8 Καίπερ ὧν ὑιὸς, ἔμαθεν, ἀφ᾽.
ὧν ἔπαθε, τὴν ὑπακοὴν"
9 Καὶ τελειωθεὶς ἐγένετο τοῖς
ὑπακούουσιν αὐτῷ «ἄσιν αἴτιος σω-
φηρίας αἰωνίου:
10 Προσαγορευθεὶς ὑπὸ τῷ Θεξ
ἀρχιερεὺς κατὰ «τὴν τάξιν Μελ-
χισεδέκ. τ
11 Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος
Ἀ) δυσερμιήνευτος λέγειν, ἐπεὶ νωθροὶ
γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς" ὃν
12 ἸΚαὶ γὰρ ὀφείλοντες εἶναι
διδάσκαλοι διὰ σὸν χρόνον, πάλιν
χρείαν ἔχετε τοῦ διδάσχειν ὑμᾶς,
σίνα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχῆς τῶν
λογίων τοῦ Θεοῦ καὶ γεγόνατε
χρείαν ἔχοντες γάλακτος, καὶ οὐ
στερεᾶς τροφῆς"
19 Πᾶς γὰρ ὁ μετέχων γάλακ-
τος, ἄπειρος λόγου δικαιοσύνης" νή-
πιος γάρ ἐστι"
14 Τελείων δέ ἐστιν Ἡ στερεὰ
τροφὴ, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθη-
τήρια γεγυμνασμένα, ἐχόντων πρὸς
διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ.
Κεφ. ς. 6.
1 ος ἀφέντες τὸν τῆς ἀρχῆς
| σοῦ Χριστοῦ λόγον, ἐτὶ
σὴν τελειότητα φερώμεθα" μὴ πά-
λιν ϑεμέλιον καταξαλλόμενοι με-
σανοίας ἀπὸ νεχρῶν ἔργων, καὶ πίσ-
σεως ἐπὶ Θεὸν,
2 Βαπτισμῶν διδαχῆς, ἐπιθέ- ᾽
σεῶς σε χειρῶν, ἀναστάσεώς «8
νεκρῶν, καὶ κρίμιαιτος αἰωνίου.
5. Καὶ τοῦτο ποιήσομιξν, ἐάν «περ
“ Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν | ἐπιτρέπῃ ὃ Θεός.
τάξιν Μελχισεδέχ η
27 9
4 ᾿Αδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φω-
914
τισθέντας, γευσαμένους τε τῆς δω-
ῥεᾶς τῆς ἐπουρανίου, καὶ μετόχους
γενηθέντος πνεύματος ἁγίου,
δ Καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ
ῥῆμα, δυνάμεις σε μέλλοντος αἰῶ-
νος,
6. Καὶ παραπεσύντας, πάλιν
ἀνακαινίδειν εἰς μετάνοιαν, ἀνασ-
ταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν ὑιὸν σᾶ Θεξ,
καὶ παραδειγματίξοντας"
τ Τη γὰρ ἣ πιοῦσα τὸν ἐπ᾽ αὖ-
τῆς πολλάκις ἐρχόμενον ὑετὸν, καὶ
φίκτουόα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις
δι’ οὓς καὶ γεωργεῖται, µεταλ.αμ-
ξάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ"
8 ᾿Εχφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ
«ριξόλους, ἀδόχιμος, καὶ κατάρας
ἐγγὺς, ἧς τὸ τέλος εἰς καῦσιν.
9 Πεκείσμεθα δὲ περὶ ὑμῶν,
ἀγαπητοὶ, τὰ χρείττονα καὶ ἐχόμε-
να σωτηρίας, εἰ Ὁ οὕτω λαλοῦμιεν"
10 Οὐ γὰρ ἄδικος ὁ Θεὺς ἐπι-
λαθέσθαι τοῦ ἔργου ὑμῶν, καὶ σοῦ
κύπου τῆς ἀγάπης, ἧς ἐνεδείξασϑε
εἰς στὸ ὄνομα αὐτοῦ, διακονήσαντες
σοῖς ἁγίοις, καὶ διακονοῦνσες.
11 Ἐπιθυμᾶμεν δὲ ἕκαστον ὑμῶν
σὴν αὐτὴν ἐνδείκνυσθαι σπεδὴν πρὸς
τὴν π)ηβοφορίαν τῆς ἐλπίδος ἄχρι
φέλους"
19 Ἵνα μὴ νωθροὶ γένησθε, µι-
μηταὶ δὲ τῶν διὰ πίστεως καὶ μα-
χροθυμίας κληρονομέντων τὰς ἐπαγ-
γελίας.
19 Τῷ γὰρ ᾿Αθραὰμ, ἔπαγγει-
λάμβνος ὃ Θεὺς, ἐπεὶ κατ᾽ οὐδενὸς
εἶχε μείϑονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾽
ἑαυτοῦ,
14 Λέγων, ἑ«Ἡ μὴν εὐλογῶν
εὐλογήσω σε, καὶ πληθύνων πλη-
θυνῶ σε.”
16 Καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέ-
τυχε τῆς ἐπαγγελίας.
16 "Ανθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τῇ
µειζονος ὀμνύουσι, χαὶ πάσης αὖ-
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 7.
τοῖς ἀνσιλογίας πέρας εἰς βεξαίω-
σιν ὁ ἕρχος. ὃν
17 Ἐν ᾧ περιόσότερον βουλό-
μένος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρο-
νόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμεσά-
θετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίσευ-
σεν ὅρκω" ἱ
18 Ἵνα διὰ δύο πφαγμάτων ἆμε-
σαθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσαύ-
θαι Θεὸν, ἰδχυρὰν παράκλησιν ἔχω-
μεν οἱ χαταφυγόντες χρατῆσαι σῆς
προχειμένος ἐλπίδος,
19 Ἣν ὡς ἄγχυραν ἔχομεν τῆς
ψυχῆς ἀσφαλῆ σε καὶ βεξαίαν, κ)
εἰσερχομένην εἰς σὺ ἐσώτερον φτοῦ
καταπετάσµασος"
90 Ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν
εἰσηλθεν Ἰησοῦς, κατὰ τὴν σάξζιν
Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς
σὺν αἰῶνα.
Κεφ. ὅ. Ἱ.
1 Όττο γὰρ ὃ Μελχισεδὲχ,
βασιλεὺς Σαλὴμ, ἱερεὺς
σοῦ Θεοῦ «τοῦ ὑψίστου, ὁ συνανσή-
σας ᾿Αεραὰμ. ὑποσσβέφονσι ἀπὸ
σῆς κοπῆς τῶν βασιλέων, καὶ εὖ-
λογήσας αὐτὸν,
ϱ ΤΏι καὶ δεκάτην ἀπὸ πάντων
ἐμέρισεν ᾿Λθραάμ, πρῶτον μὲν
ἑβμηνευόμενες βασιλεὺς δικαιοσύ-
νης, ἔπειτα δὲ καὶ [βασιλεὺς Σα-
λήμ; ὅ ἐστι βασιλεὺς εἰρήνης,
5. ᾽Απάτωρ, ἀμήτωρ, ἆγενεα-
λόγητος μήφσε ἀρχὴν ἡμερῶν,
µήτε ζωῆς τέλος ἔχων: ἀφωμοιω-
μένος δὲ σῷ ὑιῷ τοῦ Θεοῦ, µένθι
ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεχές.
4 Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος οὗτος,
ᾧ κ) δεκάτην ᾿Αξραὰμ, ἔδωκεν ἐκ
σῶν ἀκροθινίων ὁ πατριάρχης.
5 Καὶ οἱ μὲν ἐκ φῶν ὑιῶν Λευὶ
τὴν ἱερατείαν λαμβάνοντες, ἐντολὴν
ἔχουσιν ἀποδεκατοῦν σὺν λαὺν κατὰ
σὺν νόµον τουτέστι, τοὺς ἀδελφοὺς
σαρ. 7
αὑτῶν, καίπερ ἐξεληλυϑύτας ἐκ τῆς
ος ᾿Αδραάμ.
6 Ὁ δὲ μὴ γνεαλογούµενος ἐξ
αὐτῶν, δεδεκάτωκε τὸν ᾿Αδραὰμ,
κά σον ἔχυντα τὰς ἐπογ γελίας
ἐὐλόγηνε.
Ἵ Χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας,
τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὖ-
λιγείσαι.
8 Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσ-
χκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν" ἐκεῖ
δὲ, μαθτυρούμενος ὅτι ζῇ.
9 Καὶ, ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ
᾿Αδραὰμ, Ὁ Δευ], ὁ δεκάτας λαμ-
θάνων: δρδεχάτωται.
10 Ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ σοῦ
πατρος ἦν, ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὗ
Μελχισεδέκ.
11 Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς
Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν: ὁ λαὸς
γὰρ ἐπ᾽ αὐτῇ νενοµοθέτητο, τίς
ἔτι χρεία, κατὰ τὴν τάξιν Μελ-
χισεδεκ ἕτερον ἀνίστασθαι Ἱερέα,
καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν ᾿Ααρὼν λέ-
γεσθαι ;
1. Μετατιθεμένης γὰρ σῆς ἱερω-
σύνης, ἐξ ἀνάγχης καὶ νόµου μετώ-
θεσις γίνεται.
19 Ἔφ᾽ ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα,
φυλῆης ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ᾽ ἧς
οὐδεὶς προσέόχηκε τῷ Ἀυσιαστη-
Μω
14 Ἱρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ Ἰούδα
ἠνατέταλκεν ὃ Κύριος ἡμῶν, εἰς
ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μω-
σῆς ἐλάλησε.
10 Καὶ περισσότερον ἔτι χατά-
δηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμιοιό-
τητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς
ἕτερος,
16 Ὃς οὐ κατὰ νύμον ἐντολῆς
σαρχικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύ-
-αμιν ζωῆς ἀκαταλύςου"
ΙΤ Μαρτυρεῖ γάρ" “" Ὅτι σὺ
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
3159
ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάζιν
Μελχισεδέκ.
19 ᾿Αθέτησις μὲν γὰρ γίνεται
προαγούσης ἐντολῆς, διὰ τὸ αὐτῆς
ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελές:
19 Οὐδὲν γὰρ ἐτελείωσεν ὃ νύ-
μος, ἐπειαγωγὴ δὲ χρείστονος ἐλ-
πίδος, δι᾽ ἧς ἐγγίξομεν τῷ Θεῷ.
40 Καὶ καθ) ὅσον οὐ χωρὶς ὁρ-
χωμ.οσίας, οἱ μιὲν γὰρ χωρις ὕρκω-
µοσίας εἰσὶν ἱερεῖς γεγονότες"
21 Ὃ δὲ, μετὸ ὁρχωμοσίας,
διὰ φτοῦ λέγοντος πρὸς αὐτόν"
ἔ«"Ώμοσε Κύριος, καὶ οὐ µεταμελη-
θήσεται: σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα
κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. 3
99 Κατὰ τοσοῦτον χρείστονος
διαθήκης γέγονεν ἔγγυος Ἰησοῦς.
238 Καὶ οἱ μὲν πλείονές εἰσι
γεγονότες ἱερεῖς, διὰ τὸ ϑανάτῳ κω-
λύεσθαι παραμένειν"
94 Ὃ δὲ, διὰ σὸ μένειν αὐτὸν εἰς
σὺν αἰῶνα, ἀπαράβατον ἔχει τὴν
ἱερωσύνην"
Φ5 “Ὃδεν καὶ σώζειν εἰς σὸ
παντελὲς δύναται τοὺς σϑοσερχομέ-
νους δι’ αὐτοῦ τῷ Θεῷ, πάνσοσθ
ζῶν εἰς τὸ ἐντυγχάνειν ὑπὲρ αὐτῶν.
26 Τοιοῦτος γὰρ ἡυν ἔπρεπεν
ἀρχιερεὺς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος,
χεχωρισµένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν,
καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενό-
μενος"
27 Ὃς οὐχ ἔχει καθ᾽ ἡμέραν
ἀνώγχην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρό-
τερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν
ϑυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτοι τῶν σοῦ
λαοῦ: τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ,
ἑαυτὸν ἀνενέγχας.
28 Ὃ νύμος γὰρ ἀνθρώπους
καθίστησιν ἀρχιερεῖς, ἔχοντας ἀσ-
θένειαν: ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρχωμοσίας
τῆς μετὰ σὸν νόµον, ὑὸν εἰς σὸν
αἰῶνα τετελειωμιένον
516
Κεφ. ή. 8.
1 ο όαια δὲ ἐπὶ σοῖς λε-
γομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν
ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ φοῦ
Ἀθόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς
οὐρανοῖς,
ῷ Τῶν ἁγίων λειτουργὸς, καὶ
τῆς σχηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν
ὁ Κύριος, καὶ οὐχ ἄνθρωπος"
9 Πας γὰρ ἀρχιερεὺς εἷς τὸ
προσφέρειν δῶρά σε καὶ ϑυσίας κα-
ὑΐίσταται" ὅθεν ἀναγκαῖον ἔχειν φὶ
καὶ τοῦτον ὃ τεοσενέγρη
4 Εἰ μὲν γὰρ ἦν ἐπὶ γῆς, οὐδ᾽
ἂν ἦν ἱερεὺς, ὄντων τῶν ἱερέων τῶν
προσφερύντων κατὰ τὸν νύμον τὰ
δῶρα:
5. Οἵτινες ὑποδείγματι καὶ σκιᾷ
λατρεύουσι τῶν ἐπουρανίων, καθὼς
κεχϑημάτισ σται Μωσῆς, μέλλων
ἐπιτελεῖν τὴν σκηνήν" ““ Ὅρα γὰρ,
φησὶ, ποιήσῃς πάντα κατὰ τὸν ὑῶν
πον τὸν δειχϑέντα σοι ἐν τῷ ὄρει"
Θ Νυνὶ δὲ διαφορωτέρας τέτευχε
λειτουργίας, ὅσῳ καὶ κρείττονός
ἐστι διαθήκης μεσίτης, ἥτις ἐπὶ
χρείτσοσιν ἐπαγγελίαις νενομιοθέ-
τηται.
1 Εἰ γὰρ ἣ πρώτη ἐχείνη ἦν
᾿ 5"
ἄμεμπτος, οὐκ ἂν δευτέρας ἠθηνεῖσο
«όπος"
8 Μεμφόμενος γὰρ αὐτοῖς λέ-
γι" «ς Ἰδοὺ, ἡμέραι ἔξχονται, λέϊει
Κύριος, καὶ συντελέσω ἐπὶ σὸν οἶκον
Ἰσραὴλ χαὶ ἐπὶ σὺν οἶκον Ἰούδα
διαθήκην καινὴν,
9 Οὐ γνοίδι σὴν διαθήχην ἣν
ἐποίησα τοῖς πατράσιν αὐτῶν, ἐν
ἡμέρᾳ ἐπιλαβομένου μου τῆς χειρὺς
αὐτῶν, ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς
Αἰγύπτου" ὅφι αὐτοὶ οὐκ ἐνέμειναν
ἐν τῇ διαθήκη µου, καγὼ ἡμέλησα
αὐτῶν, λέγει Κύριος"
10 Ὅτι αὕτη ἡ διαθήχη ἣν δια-
ἘΠΙΣΤΟΛΗ
σαρ. 9.
θήσομαι σῷ οἴχω Ἰσραὴλ μετὰ σὰς
ἡμέρας ἐκείνας, λέγει Κύριος, δι-
δοὺς νόμους µου εἰς τὴν διάνοιαν αὖ-
σῶν, καὶ ἐπὶ καρδίας αὐτῶν ἐπιγ-
εάφω αὐτούς" καὶ ἔσομαι αὐτοῖς
εἰς Θεὸν, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μιοι εἰς
λαόν"
11 Καὶ οὐ μὴ διδάξωσιν ἔκασ-
σος τὸν πολίτην αὑτοῦ, καὶ ἕκαστος
σὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ, λέγων" Τνῶθι
σὺν Κύριον" ὅτι πάντες εἰδήσουσί
με, ἀπὸ μικροῦ αὐτῶν ἕως μεγάλου
αὐτῶν:
19 “Ὅτι ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἆδι-
κίαις αὐτῶν, καὶ τῶν ἁμαρσιῶν αὖ
τῶν καὶ σῶν ἀνομιῶν αὐφῶν οὐ μιὴ
μνησθῶ ἔτι.
19 Ἔν σῷ λέγειν καινὴν, σπε-
παλαίωχε τὴν πρώτην" τὸ δὲ πα-
λαιούμενον Ὁ γηράσκον, ἐγγὺς ἀφα
νισμ.ου.
Κεφ. 6. 9.
1 110 χε μὲν οὖν χα ἡ πρώτη
σχηνὴ δικαιώματα λατρεί-
μοι σόρσ6α ἅγιον. κοσμιικόν"
ῷ Σκηνὴ γὰρ χατεσχευάσθη ἢ
πρώτη, ἐν ἢ ἡ ἣ σε λυχνία, καὶ ἣ
σράπεζα, χαὶ ἣ πρόθεσις τῶν ἄρ-
σων, ἥτις λέγεται ἁγία.
8. Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέ-
σαόµα σχηνὴ ἡ λεγομένη ἅγια
ἁγίων,
4 Χρυσοῦν ἔχουσα ϑυμιατήριον,
καὶ τὴν κιξωτὸν τῆς διαθήκης περι-
χεχαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ" ἐν
ῇ στάμνος χρυση ἔχουσα φὸ μάννα,
καὶ ἡ ῥάξὸ ος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστή-
σασα, καὶ αἱ πλάκες σης διαθήκης:
5 "Ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουξὶμ,
δόξης, χατασκιάδονσα σὸ Ἱλασσή-
ριον" περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν
χατὰ μέρος. ᾱ
6 Τούτων δὲ οὕτω κατεοχενας-
μένων, εἰς μὲν τὴν πρώτην σχηνὴν
γαρ. 9.
διαπαντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς, τὰς
λατρείας ἐπισελοῦνσες"
7 Εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ
ἐνιαυτῷ μιόνος ὃ ἀρχιερεὺς, ὁ χωρὶς
αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ,
καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων"
8 Τοῦτο δηλοῦντος τοῦ πνεύμια-
«ος τοῦ ἁγίου, µήπω πεφανερῶσθαι
τὴν τῶν ἁγίων ὁδὸν, ἔτι τῆς πρώ-
της σκηνης ἐχούσης στάσιν:
9 Ἥτις παραξολὴ εἰς τὸν καιρὸν
σὺν ἐνεστηχύότα, καθ᾽ ὃν δῶρά σε κ)
ϑυσίαι προσφέρονται, μνὴ δυνάμεναι
κατὰ συνείδησιν τελειῶσαι τὸν λα-
«ρεύοντα,
10 Μόνον ἐπὶ βρώμασι, πύ-
μασι, καὶ διαφόροις (/απτισμιῖς, καὶ
δικαιώμασι σαρχὸς, µέχρι καιροῦ
διορθώσεως ἐπικείμενα,
11 Χριστὸς δὲ παβαγενόµενος
ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν,
διὰ τῆς µείδονος χαὶ τελειοτέρας
σχηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τουτέστιν,
οὐ ταύτης τῆς κτίσεως,
19 Οὐδὲ δι’ αἵματος τρώγων
καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἷμια-
σος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ἅγια,
ἀἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμιενος.
19 Εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ
τε άγων, καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαν-
«εἴϑουσα τοὺς κεκοινωµένους, ἁγιά-
ῥει πρὸς τὴν τῆς σαρχὸς καθαρό-
σητα,
14 Πόσω μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ
Χριστοῦ, ὃς διὰ πνεύµιατος αἰωνίου
ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἅμωμον τῷ Θεῷ,
χαθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ
νεκρῶν ἔργων, εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ
ζῶντι ;
15 Καὶ διὰ τοῦτο διαθήκης και-
νῆς μεσίτης ἐσσὶν, ὅπως ϑανάτου
γενομένου, εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν ἐπὶ
τῇ πρώτῃ διαθήκῃ παραβάσεων, τὴν
ἐπαγγελίαν λάβωσιν οἱ κεκλημένοι
τῆς αἰωνίου χληρονομίας
κ
ΠΡΟΣ ΕΡΡΑΙΟΥΣ.
517
16 Ὅπου γὰρ διαθήκη, ϑάνατον
ἀνάγχη φέρεσθαι τοῦ διαθεμένου.
17 Διαθήκη γὰρ ἐπὶ νεχροῖς βε-
θαΐα: ἐπεὶ µή ποτε ἰσχύει ὅτε ζῇ
ὃ διαθέµενος.
18 “Οϑεν οὐδ᾽ ἢ πρώτη χωρὶς
αἵματες ἐγκεκαίνισται"
19 Λαληθείσης γὰρ πάσης ἐν-
σολῆς κατὰ νύμον ὑπὸ Μωυσέως
παντὶ τῷ λαῷ, λαξὼν τὸ αἷμα τῶν
μόσχων καὶ τράγων μετὰ ὕδατος
κοιὶ ἐρίου κοχχίνου καὶ ὑσσώπου, αὖ-
σό σε σὸ βιθλίον καὶ πάντα τὸν
λαὸν ἐῤῥάντισε, Ἂς
20 Λέγων" ““ Τοῦτο σὸ αἷμα τῆς
διαθήκης, ἧς ἐνετείλατο πρὸς ὑωᾶς
ὁ Θεός.
21 Καὶ τὴν σκηνὴν δὲ ὶ πάντα
τὰ σκεύη τῆς λειτουργίας τῷ αἵμια]ι
ὑμοίως ἐῤῥάντισε.
22. Ἰκαὶ σχεδὸν ἐν αἵματι πάνΊα
καθαρίζεται κατὰ σὺν νόμιον, καὶ
χωρὶς αἱματεκχυσίας οὐ γίνεσαι
ἄφεσις.
28. ᾿Ανάγκη οὖν τὰ μὲν ὑπο-
δείγματα τῶν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τού-
φοις καθαρίξεσθαι" αὐτὰ δὲ τὰ ἐπα-
ράνια χρείΊ]οσι θυσίαις παρὰ ταύτας.
24 Οὐ γὰρ εἰς χειροποίητα ἅγια
εἰσῆλθεν ὁ Χριστὸς, ἀντίτυπα τῶν
ἀληθινῶν, ἀλλ᾽ εἰς αὐτὸν σὸν οὐρα-
νὸν, νῦν ἐμφανισθῆναι τῷ προσώπῳ
φοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἡμῶν"
25 Οὐδ᾽ ἵνα πολλάκις προσφέρῃ
ἑαυτὸν, ὥσπερ ὁ ἀρχιερεὺς εἰσέρχε-
σαι εἰς τὰ ἅγια κατ᾽ ἐνιαυτὸν ἐν
αἵματι ἀλλοτρίῳ"
96 ᾿Επεὶ ἔδει αὐτὸν πολλάκις
παθεῖν ἀπὸ χαταςολΏς κόσμιου" νῦν
δὲ ἅπαξ ἐπὶ ὄυντελεια τῶν αἰώνων,
εἰς ἀθέτησιν ἁμαρτίας, διὰ τῆς ϑυ-
σίας αὑτοῦ πεφανέρωται.
Φ Καὶ καθ’ ὅσον ἀπόκειται τοῖς
ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δε
φοῦσο χρίσ,ς'
8318
28 Οὕτω " ὃ Χριστὸς, ἅπαξ
τροσενεχθεὶς εἰς τὸ πολλῶν ἆνενε εγ-
χϑῖν ἁμαρτίας, ἐκ δευτέ έρου χωρις
ἁμαρτίας, ὀφθήσεται τοῖς αὐτὸν
ἀπεχδεχομένοις εἰς σωτηρίαν.
Κεφ. (΄(. 10.
1 ..- γὰρ ἔχων ὁ νόμος τῶν
μελλόντων ἀγαθῶν, οὐκ
αὐτὴν τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων,
χατ᾽ ἐνιαυτὸν ταῖς αὐταῖς συσίαις,
ἃς προσφέρουσιν εἰς φὸ διηνεκὲς, οὐ-
δέποτε δύναται τοὺς προσερχομένὲς
τελειῶσαι!"
2. Ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύσαντο προσ-
φερύμεναι, διὰ σὸ μηδεμίαν ἔχειν
ἔτι συνείδησιν ἁμαρτιῶν τοὺς λα-
φρεύοντας, ἅπαξ κεκαθαρμένους"
9 ᾽᾿Αλλ᾽ ἐν αὐταῖς ἀνάμνησις
ἁμαρτιῶν κατ᾽ ἐνιαυτόν.
4 ᾿Αδύνατον γὰρ αἷμα ταύρων
καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας"
8 Διὸ εἰσερχόμινος εἰς τὸν κύσ-
μον, λέγει" ““ Θυσίαν κ) προσφορὰν
οὐκ ἠθέλησας, σῶμα δὲ κατηρτίσω
ὧν
6 Ολοκαυτώματα Χ) περὶ ἁμαρ-
σίας οὐχ εὐδόκησας."
Π Τόσε εἶπον" ““ Ἰδὲ ἥκω, ἐν χε-
φαλίδι βιβλίε γέγραπ]αι περὶ ἐμᾶ,
φῇ ποιῆσαι, ὃ Θεὺς, τὸ δέ ἐλημιά, σα.
8 ᾿Ανώσερον λέγων. “"Ὅσι ϑυ-
σίαν καὶ προσφορὰν καὶ ὑλοχαυσώ-
ματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐχ ἦἠθέ-
λησας, οὐδὲ εὐδόκησας" αἵτινες κα-
ςὰ σὸν νόµιον προσφέρονται"
9 Τότε εἴρηχεν" ἐς "Ἰδοὺ ἥχω τοῦ
ποιῆσαι, ὃ Θεὸς, τὸ ϑέλημιώ, σου."
᾿Αναιρεῖ σὸ πρῶτον, ἵνα τὸ δεύτερον
στήση.
10 Ἔν ᾧ ϑελήματει ἡγιασμένοι;
ἐσμὲν οἱ διὰ σῆς προσφορᾶς σᾶ σώ-
ματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφάπαξ.
11 Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς ἕστηχε
καθ’ ἡμέραν λειτουργῶν, καὶ τὰς
ΕΠΙΣΤΟΛἩ
Όαρ. 10.
αὐτὰς πολλάχις προσφέρων ϑυσίας,
αἵτινες οὐδέποτε δύνανται περιελεῖν
ἁμαρτίας"
19 Αὐτὸς δὲ μίαν ὑπὲρ ἅμαρ-
σιῶν προσενέγκας ϑυσίαν, εἰς τὸ
διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ σᾶ Θεοῦ,
18 Τὺ λοιπὸν ἐκδεχόμενος ἕως
σεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ὑποπόδιον
φῶν ποδῶν αὐτοῦ"
14 Μιᾷ γὰρ προσφορᾷ σετε
λείωχεν εἰς τὸ διηνεχὲς σοὺς ἅγια
ζοµένους.
18 Μαρσυρεῖ δὲ ἡμῖν κ) σὺ πνεῦ-
μα τὸ ἅγιον" μετὰ γὰρ τὸ προειρη-
χέναι"
16 “Αὕτη ἣ διαθήκη ἣν διαθή-
σομαι πρὸς αὐτοὺς μετὰ τὰς ἡμέρας
ἐχείνας, λέγει Κύριος, διδοὺς νύμες
µου ἐπὶ καρδίας αὐτῶν, καὶ ἐπὶ τῶν
διανοιῶν αὐτῶν ἐπιγράψω αὐτοὺς-
117 Καὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν κ)
φῶν ἀνομιῶν αὐτῶν οὐ μὴ μνησθῶ
ἔφι."
18 Ὅπου δὲ ἄφεσις τούτων, οὐχ
ἔσι προσφορὰ περὶ ἁμαρτίας.
19 Ἔχοντες οὖν, ἀδελφοὶ, παῤ-
ῥησίαν εἰς τὴν εἴσοδον σῶν ἁγίων ἐν
τῷ αἵμιαςι Ἰησοῦ,
90 "Ἡν ἐνεχάινισεν ἡμῖν ὑδὸν
πρόσφατον καὶ ζῶσαν, διὰ τοῦ κα-
σαπετάσµατος, φουσέσσι, σῆς σαρ-
χὺς αὑτοῦ,
21 Καὶ ἱερέα μέγαν ἐπὶ σὸν
οἶχον τοῦ Θεοῦ,
939 ἹΠροσερχώμεϑα μετὰ ἀλη
ϑινήῆς καρδίας ἐν πληροφορίᾳ πίσ
φεως, ἐῤῥαντισμένοι. τὰς καρδίας ἀπὸ
συνειδήσεως πονηρᾶς, -
95 Καὶ λελουμένοι τὸ σῶμα
ὕδατι καθαρῷ, χατέχωμεν σὴν ὁμιο
λογίαν τῆς ἐλπίδος ἀκλινῆ" πισσὺς
γὰρ ὁ ἐπαγγειλάμενος"
φᾷ Καὶ κατανοῶμεν ἀλλήλους
εἰς παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶ;
ἔργων,
σαρ. 11.
25 Μὴ ἐγκαταλείποντες τὴν
ἐτιόυναγωγὴν ἑαυτῶν, καθὼς ἔθος
τισὶν, ἀλλὰ παρακαλοῦντες" καὶ
φοσούτῳ μᾶλλον ὅσῳ βλέπετε ἐγ-
γίϑουσαν τὴν ἡμέραν.
λος Ἰχάσίως γὰρ ἁμαρτανόντων
ἡμῶν μετὰ σὺ λαξεῖν τὴν ἐπίγνωσιν
τῆς ἀληθείας, οὐκ ἔτι περὶ ἁμαρ-
φιῶν ἀπολείπεται ϑυσία"
97 Φοθερὰ δέ τις ἐκδοχὴ κχρί-
σεως, καὶ πυρὸς ζῆλος, ἐσθίειν μέλ-
λοντος τοὺς ὑπεναντίους.
φ8 ᾿Αθετήσας τὶς νύμον Μω-
σέως, χωρὶς οἰχτιρμῶν ἐπὶ δυσὶν ἢ
φρισὶ µιάρτυσιν ἀποθνήσκει"
99 ἸΤύσῳ, δοχεῖτε 5, χείρονος ἀξιω-
θήσεται τιμωρίας ὃ φὸν ὑιὸν τοῦ
Θεοῦ χαταπατήσας, καὶ σὺ αἷμα
τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος, ἐν
ᾧ ὃ ἡγιάσθη, καὶ τὸ πνεῦμα τῆς χά-
ριτος ἐνυθρίσας ;
80 Οἴδαμεν γὰρ σὸν εἰπόντα"
ςς ημοί ἐχδίκησις, ἐ ἐγὼ ἀνταποδώ-
σω, λέγει Κύριος" καὶ πάλιν’
Κύριος κρινεῖ σὺν λαὺν αὑτοῦ.
91 Φοξερὸν σὺ ἐμπεσεῖν εἰς
χεῖρας Θεοῦ ζῶντος."
99 ᾿Αναμιμνήσκεσθε δὲ τὰς
πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέν-
τες, πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε
παθηµάσων,
95 Τοῦτο μὲν, ὀνειδισμοῖς τε »)
Ἀλίψεσι ϑεατριφόμιενοι" «τοῦτο δὲ,
κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναβηρερρμόμον
γενηθέντες"
94 Καὶ γὰρ τοῖς δεσμοῖς μου
συνεπαθήσατε, χαὶ τὴν ἁρπαγὴν
τῶν ὑπαρχόντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς
«ροσεδέξασθε, γινώσχοντες ἔχειν
ἑαυτοῖς χρείτονα ὕπαρξιν ἐν οὐρα-
νοῖς, καὶ µένουσαν.
5 Μὴ ἀποξάλ ητε οὖν τὴν
ταῤῥησίαν ὑμῶν, ἥτις ἔχει μισθα-
«οὐοσίαν μεγάλην.
30 Ὕπομιονης γὰρ ἔχετε χρεί-
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
319
αν, ἵνα τὸ ϑέλημα σοῦ Θεοῦ ποιῆ
σαντες, χοµίσησθε τὴν ἐπαγγελ.ία»'
97 :« "Ἔσι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον,
ὁ ἐρχόμενος ἥξει, καὶ οὐ χβονιεῖ"
38 Ὃ δὲ δίκαιος ἐκ απίἰότεως
ζήσεται: καὶ ἐὰν ὑποστείληται,
οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή µου ἐν αὐτῷ.”
99 Ἡμεῖς δὲ οὐχ ἐσμὲν ὑποσ-
στολῆς εἰς ἀπώλειαν, ἀ)λὰ πίστεως
εἰς περιποίησιν ψυχῆς.
Κεφ. ιά. 11.
1 "Ἔλστι δὲ πίστις, ἐλπιζομά .
νων ὑπόστασις, πραγμιά-
σων ἔλε] Ύχος οὐ βλεπομένων:
2 Ἐν ταύτῃ γὰρ ἐμαρτυρήθη:
σαν οἱ πρεσξύτεροι.
8. Πίστει νοοῦμεν χατηρτίσθαι
φοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ, εἰς το
μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα
γεγονέναι.
4 Πίστει πλείονα ϑυσίαν "ΑΞελ
πα ὰ Κάϊν προσήνεγκχς τῷ Θεῷ,
δι’ ἧς ἐμαρτυρήδη εἶναι δίκαιος,
μαρτυροῦντος ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ
σοῦ Θεοῦ: καὶ δι᾽ αὐτῆς ἀποθανὼν
ἔτι λαλείῖσαι.
5 Πίστει ᾿Ενὼχ μετετέθη τοῦ
μὴ ἰδεῖν ϑάνατον" καὶ οὐχ εὑρίσ-
χεσα, διότι μεφέθηχεν αὐτὸν ὃ Θεός"
πρὸ γὰρ σῆς μεταθέσεως αὐτοῦ μιε-
μιαρτύρηται εὐηρεστηχέναι σῷ Θεῷ.
θ Χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον
εὐαρεστῆσαι" πιστεῦσαι γὰρ δεῖ
σὸν προσερχόμενον σῷ Θεῷ, ὅτι
ἐστὶ, καὶ τοῖς ἐχϑητοῦσιν αὐτὸν
μισθαποδύτης γίνεται.
Ἵ Πίστει χρηματισθεὶς ῶς
περὶ τῶν μιηδέπω ϱλεπομένων, εὖ-
λαξηθεὶς κατεσκεύασε κιξωτὺν εἰς
σωτηρίαν τοῦ οἴχου αὑτοῦ: δι ἧς
κατέκρινε σὺν κόσμιον, καὶ τῆς κατὰ
πίστιν δικαιοσύνης ἐγένετο κληρο-
νόμος.
8 Πίστει καλούµδνος ᾿ΑΕραὰμ,
320
ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἷς τὸν τύπον ὃν
ἥμελλε λαμβάνειν εἰς χληρονομίαν,
καὶ ἐξῆλθε, μὴ ἐπιστάμενος ποῦ
ἔρχεται.
9 Πίστει παρῴχησεν εἷς τὴν γῆν
τὴς ἐπαγγελίας, ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν
σχηναῖς κατοιχῆσας μετὰ Ἰσαὰκ
χαὶ Ἰαχὼξ τῶν συγχληβονόµων τῆς
ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς"
10 ᾿Εξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς 3ε-
μελίαςἔχουσαν πόλιν, ἧς σεχνίσης
καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.
11 Πίστει καὶ αὐτὴ Σάῤῥα δύ-
ναµιν εἰς καταξολὴν σπέρματος
ἔλαξε, καὶ παρὰ καιρὸν ἡλιχίας
ἔτεκεν, ἐπεὶ πιστὸν ἡγήσατο τὸν
ἐπαγγειλάμενον.
12 Διὸ καὶ ἀφ᾽ ἑνὸς ἐγεννήθη-
σαν, καὶ ταῦτα νενεχρωμένου, καθὼς
τὰ ἄστρα σοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει,
καὶ ὡσεὶ ἄμμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος
τῆς ϑαλάσσης ἣ ἀναρίθμητος.
19 Κατὰ πίστιν ἀπέθανον οὗτοι
πάντες, μὴ λαβόντες τὰς ἐπαγ-
γελίας, ἀλλὰ πόῤῥωθεν αὐτὰς
ἰδόντες, καὶ πεισϑέντες, καὶ ἀσπα-
σάμενοι, Ὢ ὁμολογήσαντες ὅτι ξένοι
καὶ παραπίδημιοί εἰσὶν ἐπὶ «ἧς γῆς"
14 Οἱ γὰρ σοιαῦτα λέγοντες,
ἐμφανίζουσιν ὅτι πατρίδα ἐπιζη-
σούσι.
16 ἹΚαὶ εἰ μὲν ἐχείνης ἐμνημό-
ϱενον ἀφ᾽ ἧς ἐξῆλθον, εἶχον ἂν χαι-
ρὸν ἀνακάμψαι"
16 Νυνὶ δὲ κρείττονος ὀρέγονται,
φουτέστιν, ἐπουρανίου" διὸ οὐχ ἐπαισ-
χύνεται οὐτοὺς ὁ Θεὸς, Θεὸς ἐπι-
χαλεῖσθαι αὐτῶν" ἠτοίμασε γὰρ
αὑτοῖς πόλιν.
17 Πίστει προσενήνοχεν ᾿Αξρα-
ἂμ, σὺν ᾿Ισαὰχ “πειραζόμενος, χαὶ
" -” » ΄ 5 ΄ “
σὸν μονογενῆ προσέφϑορεν ὁ τὰς
ἐπαγγελίας ἀναδεξάμενος,
18 Πρὸς ὃν ἐλαλήθη- “Ὅτ! ““ ἐν
Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέ: μια."
ΕΠΠΙΣΤΟΛΗ
αρ. 11.
19 Λογιόάμενος ὅτι καὶ ἐκ νε.
κρῶν ἐγείρειν δυνατὸς ὁ Θεὸς, ὅθεν
αὐσὸν καὶ ἐν παραξολῇ ἐκομίσατο.
20 Πίστει περὶ μελλόντων εὖ-
λόγησεν Ἰσαὰκ σὺν Ἰακὼς καὶ φὺν
Ἠσαῦ.
91 Πίστει Ἰαχὼξ ἀποθνήσχων
ἕχαστον τῶν ὑιῶν Ἰωσὴφ εὐλόγησε,
χαὶ προσεχύνησεν ἐπὶ τὸ ἄκρον σῆς
ῥάξδου αὑτοῦ.
22 Πίστει Ἰωσὴφ σελευτῶν
περὶ τῆς ἐξόδου τῶν ὑιῶν Ἰσραὴλ
ἐμνημόνευσε, καὶ περὶ τῶν ὀστέων
αὑτοῦ ἐνετείλατο.
23 Πίστει Μωσῆς γεννηθεὶς
ἐχρύξη σρίµηνον ὑπὸ τῶν πατέρων
αὑτοῦ, διόσι εἶδον ἀστεῖον τὸ παδίον"
καὶ οὐκ ἐφοξήθησαν τὸ διάταγμα
σοῦ βασιλέως.
24 Πίστει Μωῦσῆς μέγας γενύ-
µενος ἠρνήσατο λέγεσθαι ὑιὸς ϑυ-
γατρὺς Φαραὼ,
36 Μᾶλλον ἑλόμενος συγκα-
χουχεῖσθαι τῷ λαῷ σοῦ Θεοῦ, ἣ
πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπό-
λαυσιν"
96 Μείζονα “πλοῦτον ἡγησά-
μενος τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ϑησαυρῶν
σὸν ὀνειδισμὸν σοῦ Χριστοῦ" ἀπέ-
θλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.
21 Πίστει χατέλιπεν Αἴγυπτον,
μιὴ φοξηθεὶς τὸν ϑυμιὸν σοῦ βασι
λέως" τὸν γὰρ ἀόρατον ὡς ὁρῶν
ἐχαρτέρησε.
28 Πίστει πεποίηχε σὺ πάσχα
καὶ σὴν πρόσχυσιν τοῦ αἵματος, ἵνα
μὴ ὁ ὀλοθρεύων τὰ πρωτύτοχα, ϑίγῃ
αὐτῶν.
Φ9 πίστει διέξησαν τὴν ἐρυθρὰν
ϑάλασσαν ὡς διὰ ξηρᾶς, ἧς πεῖραν
λαξόντες οἱ Αἰγύπτιοι κατεπύθη-
σαν.
90 Πίστει τὰ σείχη “Ἰδριχὼ
ἔπεσε, κυκλωθέντα ἐπὶ ἑπτὰ ἡμά-
| ξας.
σαρ. 19.
51 Πίστει 'Ῥαὰς ἡ πόρνη ο)
συναπώλετο τοῖς ἀπειθήσασι, δεζα-
μένη σὲς χατασχόπους μετ᾽ εἰρήνης.
92. Ἰζαὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει
γάρ με διηγούμενον ὁ ὃ χβύνος περὶ
Τεδεξὼν, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν,
καὶ Ἰεφθάε, Δαξίδ τε καὶ Σαμουὴλ,
καὶ τῶν πρυφητῶν'
99. Οἱ διὰ πίστεως κατηγωνί-
σαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαι-
οσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔ-
φραξαν στόματα λεόντων,
54 "Εσξεσαν δύναμιν πυρὸς, ἔφυ-
γον στόματο, μαχαίρας, ἐνεδυνα-
μιώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθη-
σαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς
ἔχλιναν ἀλλοτρίων"
9ὅ "Ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀνασ-
σάσεως τοὺς νεκροὺς αὑτῶν: ἄλλοι
δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξά-
µενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείτΊο-
νος ἀναστάσεως τύχωσιν"
96 Ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ
μαστίγων σπεῖραν ἔλαξον, ἔτι δὲ
δεσμῶν καὶ φυλακῆς"
951 ᾿Ελιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν,
ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας
ἀπέθανον" περιῆλθον ἐν μνηλωταῖς,
ἐν αἰγείοις δέρμασιν" ὑστερούμινοι,
Ἀλιβόμενοι, χκαχουχούμενοι,
98 Ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ χήσμος"
ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι κ
σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς.
99 Καὶ οὗτοι πάντες µαρτυρη-
θένσες διὰ τῆς πίστεως, οὐκ ἐκομί-
σαντο τὴν ἐπαγγελίαν,
40 Τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖτ Τόν
σι προξλεψαμέ νου, ἵνα μιὴ χωρὶς
ἡμῶν τελειωθώσι.
Κεφ. 12,
ΕΥ̓ ἕ 1Οιγαροῦν καὶ ἦμιε ῖς εν
ἔχοντες 5 περικεὶ μεν
νέφος μαρτύρων, ὄγχον ἀποθέμιενοι
«ύντα, καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμιαρ-
ΘΌ
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ. 321]
.
σίαν, δι’ ὑπομονῆς σρέχωµεν τὸν
προκείμιενον ἡμῖν ἀγῶνα:
2 ᾿Αφορῶντες εἰς σὺν τῆς πίσ-
σεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἴη
σοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προχειµένης αὑτῷ
χαρᾶς, ὑπέμεινε σταυρὸν, αἰσχύνης
καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε σᾶ ϑρύνς
φοῦ Θεοῦ ἐκάθισεν.
3. ᾿Αναλογίσασϑε γὰρ σὸν σοι-
αύτην ὑπομεμνηχόσα ὑπὸ τῶν ἅμιαρ-
τωλῶν εἰς αὑτὸν ἀντιλογίαν, ἵνα
μὴ κάμιητε, ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν ἐκ-
λυύμιξνοι.
4 Οὔπω μέ έχρις αἵματος ὄντι-
χατέσσησε πρὸς σὴν ἁμαρτίαν ἀν-
πω τα γον,
ὃ Καὶ ἐχλέλησθε τῆς παρακλή-
-- ἥτις ὑμῖν ὡς ὑιοῖς διαλέγεΊαι'
6 “Ὑιέ µου, μὴ ὀλιγῶρει παιδείας
Κυρίου, μηδὲ ἐκλύου ὑπ αὐτοῦ
ἐλεγχόμανος"
6 Ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος, παι-
δεύει, μαστιγοῖ δὲ πόντα ὑιὸν ὃν
παραδέχεται.”
1 Εἰ παιδείαν ὑπομένεσε, ὡς
ὑιοῖς ὑμῖν προσφέρεται. ὃ Θεός" τίς
γάρ ἐστιν ὑιὸς ὃν ἆ παιδεύει τατήρ; :
8 Ἐὶ δὲ χωρίς ἐστε παιδείας, ᾗ ἧς
μέτοχοι γεγόνασι πάντες, ἄρα νόθοι
ἐστὲ καὶ οὐχ. ὑνοί.
9 Εἶτα σὲς μὲν τῆς σαρκὸς ἡμῶν
πατέρας εἴχομεν παιδευτὸς, χαὶ
ἐνετρεπόμεθα: οὐ πολλῷ μᾶλλον
ὑποταγησόμεθα τῷ πατρὶ τῶν πνευ
μάτων, καὶ ζήσομεν :
10 Οἱ μὲν γὰρ πρὸς ὀλίγας
ἡμέ ρας, χατὰ φὸ δοχοῦν αὐσοῖς,
ἐπαίδευον: ὁ δὲ, ἐπὶ τὸ συμφέρον,
εἰ σὺ ο αλα δν τῆς ἁγιότητος
σοῦ.
πι Πᾶσα δὲ παιδεία πρὸς μὲν
σὸ παρὸν οὐ δοκεῖ χαρᾶς 5 εἶναι, ἀλ-
λὰ λύπης" ὕστερον δὲ καρπὸν εἰρη-
νικὸν σοῖς ὃν αὖς ἧς γεγυμνασμιένοις
ποδίδωσι δικαιοσύνης.
322
19 Διὸ τὰς «ἀρειμένας χεῖρας
καὶ τὰ παραλελυμένα γόνατα ἀνορ-
θωυύατε
19 Καὶ σροχιὰς ὀρθὰς ποιήσα]ε
φοῖς ποσὶν ὑμῶν, ἵνα μὴ σὺ χωλὸν
ρα, ἰαθῆ δὲ μᾶλλον.
14 Ὁ Ἐϊρήνην διώχετε μετὰ πάν-
σων., χαὶ σὺν ἁγιασμὸν, οὗ χωρὶς
οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον"
15 ᾿Επισχοποῦντες µήτις ὑσσε-
ρῶν ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ:
μήσις ξίξα πικρίας ἄνω φύουσα
ἐνοχλῇ, χαὶ διὰ ταύτης μιανθῶσι
σολ λοί;
16 Μή τις πόρνος, ἢ βέξηλος,
ὡς Ἠσαῦ, ὃς ἀντὶ βρώσεως μιᾶς
ἀπέδοτο τὰ πρωτοτύχια αὑτοῦ"
17 Ἴστε γὰρ ὅτι καὶ μετέπειτ
Ῥέλων χληρονομῆσαι «τὴν εὐλογίαν.
ἀπεδοχιμάσθη" μετανοίας. γὰρ σό-
πον οὐχ εὗρε, καίπερ μετὰ δακρύων
ἐχζητήσας αὐτήν.
8 Οὐ γὰρ προσεληλύθατε ψη-
λαφωμένῳ ὄρει, καὶ χεκαυμένῳ «υ-
ρὶ, καὶ γνόφῳ, καὶ σχύτῳ, καὶ ϑυ-
έλλη,
19 Καὶ σάλπιγγος ἤχῳ, χαὶ
φωνη ῥημάτων, ἧς οἱ ἀχούσαντες
παρητήσαντο μιὴ προστεθῆναι αὖ-
τοῖς λόγον"
90. Οὐχ ἔφερον γὰρ τὸ διασ-
σελλόμενον" ““ ἹΚᾷν ϑηρίον δίγῃ τξ
ὄρους, λιθοξοληθήσεται, ἢ βολίδι
χατατοξευθήσεται.”.
41 Ἰκαὶ οὕτω φοξερὸν ἦν τὸ φαν
ταξόμενον, Μωσῆς εὐπεν" «ἾἜχφο-
Εός εἰμι καὶ ἔντρομος.
22 ᾿Αλλὰ προσεληλύθατε Σιὼν
ὄρει, καὶ πόλει Θεοῦ ζῶντος, Ἱε-
ρουσαλὴμ, ἐπουρανίῳ, καὶ μυριάσιν
ἀγγέλων,
ο Πανηγύ ύρει, 0 ἐκκλησία πρω-
φοτύχων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμέ-
νων. χαὶ χριτῇ Θεῷ πάντων, καὶ
«νεύμασι δικαίων τετελειωμιένων,
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ζαρ. 139
Φ4 Καὶ διαθήκης νέας μεσίτῃ
Ἰησοῦ, χαὶ αἵματι ῥαντισμοῦ χρείσ-
φονα λαλοῦνσι παρὰ τὸν Αξελ.
25 Ἑλέπεσε μὴ παραισήσησθε
σὺν λαλοῦντα" εἰ γὰρ ἐχεῖνοι οὐχ
ἔφυγον, τὸν ἐπὶ τῆς γῆς παραισησά-
μενοι χρηματίξοντα, πολλῷ μᾶλ-
λον ἡμεῖς οἱ σὸν ἀπ᾽ οὐρανῶν οπ.6-
φρεφύμενοι,
96 ὯΟυ ἡ Ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάλευ :
σε σόσε' νῦν δὲ ἐπήγγελσαι, λὲ-
γων" ““Ἔσι ἅπαξ ἐγὼ σείω ἆ µόνον
σὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν .᾽
Φ Τὸ δὲ, ἔτι ἅπαξ, δηλοῖ σῶν
σαλευομένων τὴν μετάθεσιν. ὡς
πεποιημένων, ἵνα μείνῃ τὰ μὴ σα.
λευόμενα.
98 Διὸ βασιλείαν ἀσάλευτον
παραλαμβάνοντες, ἔχωμεν χάριν,
δι’ ἧς λαφρεύωμεν εὐαρέστως τῷ
Θεῷ μετὰ αἰδοῦς καὶ εὐλαξείας"
9 « καὶ γὰρ ὁ Θεὺς ἡμῶν πῦρ
καταναλίσκον."
Κεφ. "γ΄. 19.
1 ἫἋἫ Φιλαδελφία μενέτω.
9. Τῆς φιλοξενίας μὴ ἐπιλανθά-
νεσϑε" διὰ ταύτης γὰρ ἔλαθόν τινες
ξενίσαντες ἀγγέλους.
8. Μιμνήσχεσθε τῶν δεσμίων,
ὡς συνδεδεμιένο τῶν κακουχουµέ-
νων, ὡς καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐν σώματι.
4 Τήμιος ὁ ὃ γάμος ἐν πασι. ο. ἣ
κοίση ἀμίαντος" πόρνους δὲ καὶ
μοιχοὺς χρινεῖ ὁ Θεύς.
δ ᾿Αφιλάργυρς ὃ τρόπος"
ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσιν: αὐτὸς
γὰρ εἴρηκεν' ““ Οὐ µή σε ἀνῶ, οὐδ᾽
οὐ µή σε ἐγκαταλίπω."
0 Ὥστε ϑαῤῥοῦντας ἡμᾶς λε-
γειν" “ Κύριος ἐμοὶ βοηθὸς, καὶ οὐ
φοξηθήσομαι «τί ποιήσει μοι ἄνθρω-
“ος.᾽"
π΄ ἸΜνπιονεύετε τῶν ἡγουμιένιων
ορ 19.
ὑμῶν», οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν
λόγον σοῦ Θεοῦ: ὧν ἆναθει
σὴν ἔχξασιν τῆς ἀναστροφῆς, μι-
μεῖσθε τὴν πίσειν.
8 Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σή-
μιρον ὃ αὐτὸς, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ὃ Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις
μὴ περιφέρεσθε" χαλὸν γὰρ χάρις
βεβιιεῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ Βεώ-
μασιν, ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ
περιπατήσαντες.
10 Ἔχομεν Ἀνσιαστήριον, ἐξ
οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ
τῇ σχηνῇ λας ῥεύονσες.
11 Ὧν γὰρ εἰσφέ έρεται ζώων σὸ
αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς σὰ ἅγια
διὰ τοῦ ἀρχιερέως, φούτων τὰ σὀὠ-
ματα χαταχαίεται ἔξω τῆς παρεµ.-
βολῆς"
19 Διὸ καὶ Ἰησοῦς, | ἵνα ἁγιάσῃ
διὰ σοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαὺν,
ἔξω τῆς πύλης ἔπαθε.
13. Τοίνυν ἐξερχώμεδα πρὸς
αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, τὸν
ὀνειδισμιὸν αὐτοῦ φὲε ἔροντες"
14 Οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένου-
σαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν ον
ἐπιξητοῦμεν.
ἷ6 Δι’ αὐτοῦ οὖν “ ἀναφέ ἔρωμεν
ϑδυσίαν αἰνέσεως διαπαντὸς σῷ
Θεῷ, τουτέστι, καρπὸν χειλέων
ὑμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.
16 Τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινω-
νίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε" τοιαύταις
γὰρ ϑυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεός.
17 Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις
ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε αὐτοὶ γὰρ
αγενσιοῖσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν,
ωβοῦνσες
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.
525
ες, ἵνα μετὰ
χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι, καὶ μὴ στενά-
ζονες ἀλυσιτελὲς
φοῦτο.
18 Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν"
πεποίθαμεν γὰρ ὅτι καλὴν συνείδη-
σιν ἔχομεν, ἐν πᾶσι καλῶς ϑέλοντες
ἀναστρέφεσθαι"
19 Περισσοτέρως δὲ παροχαλῶ
φοῦσο ποιῆσαι, ἵνα σάχιον ἀπηχα-
φασσαθῶ ὑμῖν.
20 Ὁ δὲ Θεὺς τῆς εἰρήνης, ὃ
ἀναγαγὼν ἐχ νεκρῶν σὸν ποιμένα
τῶν προξάτων. σὺν μέγαν ἐν αἵματι
διαθήκης αἰωνίου, σὺν Κύριον ἡμῶν
Ἰησοῦν,
21 Καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ
ἔργῳ ἀγαθῷ, εἰς τὸ σοιῆσαι. τὸ
ϑέλημα αὐτοῦ: ποιῶν ἐν ὑμῖν σὸ
εὐάρεστον ἐνώπιον αὑτοῦ, διὰ Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ". ᾧ ἣ ... εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾽Αμήν.
22 Παραχαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελ-
φοὶ, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου σῆς παρα-
κλήσεως" καὶ γὰρ διὰ [ββροχέων
ἐπέστειλα ὑμῖν.
25 Τινώσκετε σὺν ἀδελφὸν Τι-
μόθε ον ἀπολελυμένον, μεθ᾽ οὗ, ἐὰν
τάχιον ἔρχηται, ὄψομαι ὑμᾶς.
44 ᾿Ασπάσασὺε πάνεας τοὺς
ἡγουμένους ὑμῶν, καὶ πάντας τοὺς
ἁγίους. ᾿Ασπάζονσαι ὑμᾶς οἱ
ἀπὸ σῆς Ἰταλίας.
ὃ Ἡ χάρις μετὰ πάντων
ὑμῶν. ᾽Αμήν.
. ᾿ .
ὡς λόγον ἀποδώσοντ
λ «
γὰρ ὑμῖν
Πρὸς ᾿ΕΞραίους ἐγράφη ἀεὶ
᾿Ιταλίας διὰ Τιμοθέου.
(524)
ἸΑΚΏΒΟΥ. ΤΟΥ ΑἈἸΟΣΤΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Κεφ. ἃ. 1.
Ι ΕΑΚΩΒΟΣ Θεοῦ καὶ Κυρίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ταῖς
δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπο-
ρᾷ, χαίρειν.
9 Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε,
ἀδελφοί µου, ὅταν πειρασμοῖς πε-
ριπέσητε «οιχίλοις,
᾿ 8 Γινώσχοντες ὅτι σὸ δοκίμιον
ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται
ὑπομιονήν"
4 Ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον
ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόχλη-
ροι, ἐν μιηδενὶ λειπόμιενοι.
5. Εἰ δέσις ὑμῶν λείπεται σο-
φίας. αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος
Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς, καὶ μὴ ὀνειδί-
ονπος" χαὶ δοθήσεται αὐτῷ"
Ο Αἰτείφςω δὲ ἐν πίστει, μιηδὲν
διακρινόµενος: ὃ γὰρ διαχρινόμενος
ἔοιχε χλύδωνι ϑαλάσσης ἀνεμιϑομέ-
νῳ καὶ ῥιπιζομένω.
7 Μη γὰρ οἰέσθω ὃ ἄνθρωπος
ἐχεῖνος ὅτι λήψεταί τι παρὰ τοῦ
Κυρίου.
8 ᾿Ανὴρ δίψυχος, ἀκατάστατος
ἐν πάσαις ταῖς ὑδοῖς αὐτοῦ.
9 Καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὃ
σαπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὑτοῦ"
10 Ὁ δὲ πλούσιος, ἐν τῆ τα-
πεινώσει αὑτοῦ, ὅτι ὡς ἄνθος χόρτο
παρελεύσεται"
11 ᾿Ανέτειλε γὰρ ὁ ἥλιος σὺν
τῷ καύσωνι, κ) ἐζήρανε τὸν χύρτον,
χαὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσε, χαὶ ἣ
εὐπρέπεια σᾶ προσώπε αὐτοῦ ἀπώ-
ες οὕτω κ) ὁ πλούσιος ἐν ταῖς
τορείαις αὑτοῦ µαρανθήσεται.
ΚΑΘΟΛΙΚΗ.
19 Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένθι
πειρασμὸν, ὅτι δόχιµος γενόμενος
λήψεται σὺν στεφανὸν τῆς ζωῆς.
ὃν ἐπηγγείλατο ὃ Κύριος τοῖς ἀγα-
πῶσιν αὐτόν.
19 Μηδεὶς πειραζόµενος λεγέ-
πω, ὅτι ἀπὸ Θεοῦ πειράξομαι"
ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείρασσός ἐστι καχῶν,
πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα.
14 Ἕχαστος δὲ πειράδεται, ὑπὸ
τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ
δελεαζόµενος"
15 Εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαξᾶσα
σίχτει ἁμαρτίαν: ἡ δὲ ἁμαρτία
ἀποσελεσθεῖσα ἀποχύει άνατον.
16 Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί µου
ἀγαπητοί"
11 Πᾶσα δόσις ἀγαθὴ, πᾶν
δώρημα σέλειον ἄνωθέν ἐστι, χατα-
βαῖνον ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων,
παρ᾽ ᾧ οὐχ ἔνι παραλλαγὴ, ἢ σρο-
πῆς ἀποσχίασμα.
18 Ῥουληθεὶ ἀπεκόησεν ἡμᾶς
λόγῳ ἀληθείας, εἰς «τὸ εἶναι ἡμᾶς
ἀπαρχήν τινα τῶν αὐσᾶ κσισµάτων.
19 Ὥστε, ἀδελφοί µου ἀγαπη-
τοὶ, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς
σὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι,
βραδὺς εἰς ὀργήν"
90 Ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς διχαιο-
σύνην Θεοῦ οὐ κατεργάζεσαι.
21 Διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν ῥυ-
παρίαν καὶ περισσείαν καχίας, ἐν
πραὔσητι δέξασθε τὸν ἔμφυτον λό-
γον, σὸν δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυ-
χὰς ὑμῶν.
22 Τίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου,
καὶ μὴ µόνον ἀκροαταὶ, ποραλο-
|. γιζύμενοι ἑαυτούς"
7αρ 9.
δ Όσι εἴ τις ἀχροατὴς λόγου
ἐστὶ, καὶ οὐ ποιητὴς, οὗτος ἔοικεν
ἀνδρὶ χατανοοῦνσι τὸ πρόσωπον τῆς
"ενέσεως αὑτοῦ ἐν ἐσύπτρω"
Φ4 Κατενόησε γὰρ ἑαυτὸν, καὶ
ἀπελήλωῦε, καὶ εὐθέως ἐπελάθεσο
ὑποῖος ἦν:
95 “Ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμιον
σέλειον τὸν της ἐλευθερίας, χαὶ πα-
ραμείνας, οὗτος οὐκ ἀκροατὴς ἐπι-
λησμονης γενόμενος, ἀλλὰ “ποιητὴς
ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει
αὑτοῦ ἔσται.
20 Εἴ τις δοκεῖ πρῆσχος εἶναι ἐν
ὑμῖν, μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν
αὑτοῦ, ἀλλ᾽ ἀπατῶν καρδίαν αὑτοῦ,
σούτου μάταιος ἣ ϑρησχεία.
21 Θρησκχεία χαθαρὰ καὶ ὀμί-
ἄντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ,
νὰ ἐστὶν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς
, χήρας ἐν τῆ σλίψει αὐτῶν,
ο» ἑαυσὸν τηρεῖν ἀπὸ σοῦ
χόσµου.
ζεφ. 6’. 2
| ἸΛ Δελφοί µου, μὴ ἐν προόω-
ποληψίαις ἔχετε σὴν πζ-
σιν σοὺ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστᾶ
τῆς δόξης:
2 ᾽Εὰν γὰρ εἰσέλθῃ εἰς τὴν συ-
ναγωγὴν ὑμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύ-
λιος ἐν ἐσθῆσι λαμπρᾷ, εἰσέλθῃ δὲ
καὶ πτωχὺς ἐν ῥυπαρᾷ ἐσθῆσι,
9 Καὶ ἐπιδλέψητε ἐπὶ τὸν φο-
βοῦντα σὴν ἐσθῆτα τὴν λαμπρὰν,
καὶ εἴπησε αὐτῷ" Σὺ κάθου ὧδε
καλῶς" καὶ τῷ πτωχῷ εἴπητε" Σὺ
στῆθι ἐκεῖ, ἢ κάθου ὧδε ὑπὸ σὺ
ὑποπόδιόν μιου"
4 Καὶ οὗ διεχρίθητε ἐν ἑαυτοῖς,
καὶ ἐγένεσθε κριταὶ διαλογισμῶν
πονηρῶν ;
8 ᾿Ακούσατε, ἀδελφοί μα ἆγα-
πητοὶ, οὐχ ὃ Θεὸς ἐξελέξατο τοὺς
πτωχοὺς τοῦ χύόμου τούτου, πλου-
28
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ,
325
σίους ἐν πίστει, καὶ κληρονόμους
τῆς βασιλείας ἦ, ἧς ἐπηγγείλατο σαῖς
ἀγαπῶσιν αὐτόν :
6 Ὕμεϊς δὲ ἠτιμάσατε τὸν πτω-
χύν: οὐχ οἱ πλούσιοι καταδυνασ-
φεύουσιν ὑμῶν, καὶ αὐτοὶ ἕλκουσιν
ὑμᾶς εἰς κριτήρια }
Οὐκ αὐτοὶ βλασφημοῦσι τὸ
καλὸν ὄνομα τὸ ἐπικληθὲν ἐφ᾽ ὑμᾶς ;
ὃ Εἰ μέντοι νόμιον τελεῖτε βα-
σιλικὸν, κατὰ τὴν γραφήν" ““᾽Αγα-
σήσεις σὸν πλησίον ὅς ὡς σεαυτὸν,"
χαλῶς ποιεῖτε"
9 ἘΠ δὲ προσωποληπσεῖσε, ἁμαρ-
σίαν ἐργάζεσθε, ἐλεγχόμενοι ὑπὸ
σοῦ νόµου, ὡς παραξάται"
10 “Ὅστις γὰρ ὅλον σὺν νόµον
τηρήσει, πταίσει δὲ ἐν ἑνὶ, γέγονε
πάντων ἔνοχος"
11 Ὃ γὰρ εἰπών" ““ Μὴ µοιχεύ-
σης, εἶπε καί: “«“ Μὴ φονεύσης"''
εἰ δὲ οὐ μοιχεύσεις, φονεύσεις δὲ,
γέγονας παραξάτης νόµου.
12 Οὕτω λαλεῖτε, καὶ οὕτω
ποιεῖτε, ὡς διὰ νόμου ἐλευθερίας
μέλλοντες κρίνεσθαι"
19 Ἢ γὰρ κρίσις ἀνίλεως τῷ
μὴ ποιήσαντι ἔλεος' καὶ κατακαυ-
χᾶται ἔλεως χρίσεως.
14 ΤΊ σο υφελος, ἀδελφοί µου,
ἐὰν πίστιν λέγῃ τὶς ἔχειν, ἔργα δὲ
μὴ ἔχῃ ; μὴ δύναϊαι ἣ πίστις σῶ-
σαι αὐτόν :
15 ᾽Εὰν δὲ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ
γυμνοὶ ὑπάρχωσι, καὶ λειπόμενοι
ὦσι σης ἐφημέ ἔρου τροφῆς,
16 Εἴπη δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν"
"Ὑπάγε]ε ἐν εἰρήνῃ, θερμαίνεσθε Ἂ
χορτάξεσθε: μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ
ἐπιτήδεια τοῦ σώματος, σί τὸ ὄφε-
λαο 3
17 Οὕτω καὶ ἣ πίστις, ἐὰν μὴ
ἔργα ἔχη, νεκρά ἐστι καθ᾽ ἑαυσήν.
18 ᾿Αλλ᾽ ἐρεῖ σις, Σὺ πίστιν
ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω" ὁδῖξόν μιον
396
τὴν πίστιν δου ἐκ σῶν ἔργων σου,
χαγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων µου
«ἣν πίσ τιν ΕΣ
19. Σὺ σεύεις ὅτι ὁ Θεὺς εἷς
ἐστι" .Ὁ ποιες" κ) τὰ δαιμόνια
πιστεύουσι, καὶ φρίσσουσι.
Φ0 Θέλεις δὲ γνῶναι, ὦ ἄνδρωπε
χενὲ. ὅτι ἣ πίστις χωρὶς σῶν ἔργων
νεχρά ἐστιν;
Φ1 ᾿Αξραὰμ, ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐχ
ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἀνενέγχας
Ἰσαὰκ τὸν ὑιὸν αὑτοῦ ἐπὶ σὸ ϑυσι-
ασσηριον ; 5
Φ9 Ἠλέσεις ὅτι ἣ πίστις συνήρ-
γει τοῖς ἔργοις αὐτοῦ, καὶ ἐκ τῶν
ἔργων ἣ πίσσις ἐτελειώθη ;
28 Καὶ ἐπληρώθη ἣ γραφὴ ἣ
λέγασα: ““᾿Ἐπίστευσε δὲ ᾿Αεραὰμ
σῷ Θεῷ, χαὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς
δικαιοσύνην, ο φίλος Θες ἐκλήθη.”'
94 “Ορᾶτε τοίνυν ὅτι ἐξ ἔργων
δικαιοῦται ἄνθρωπος, 3 οὐκ ἐκ πἰσ-
σεως µόνον.
25 "Ὁμοίως δὲ ἃ) 'ῬαὰῬ ἣ πόρ-
νὴ οὐχ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ὑποδεξ-
αμένη τοὺς ἀγγέλους, καὶ ἑτέρᾳ
ὁδῷ ἐκθαλοῦσα ;
96 “Ὥσπερ γὰρ φὸ σῶμα χωρὶς
πνεύματος νεκρόν ἐστιν, οὕτω καὶ
ἣ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων νεχρά
ἐστι.
Κεφ. γ΄. 3
1 ΜΕ πολλοὶ διδάσκαλοι γί-
νεσθε, ἀδελφοί µου, εἰδό-
σες ὅτι μεῖζον χρίμιο, ληψόμεθα:
9 Πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαν-
τες" εἰ τις ἓν λόγῳ οὐ πταΐει, ἧτος
σέλειος ἀνὴρ, δυνατὸς χαλιναγ ω-
γησαι καὶ ὅλον σὺ σῶμα.
9 ᾿Ιδοὺ, σῶν ἵππων τοὺς χαλι-
νοὺς εἰς σὰ στόματα βάλλομεν
πρὺς σὺ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν, χαὶ
ἥλιον τὸ σῶυα αὐτῶν μες. ἄγωμεν.
ΕΙΠΣΤΟΛΗ
(αρ. 8
4 Ἰδοὺ, Ὁὶ τὰ πλοῖα σηλικαῦσα
ὄντα, "Ὁ ὑσὸ σχληρῶν ἀνέμων ἔλαυ-
νόµενα, μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου
᾿Αρτος ὅπου ἂν ἣ ὁρμιὴ τοῦ εὖ-
θύνοντος βούληται"
58 Οὕτω ἃ ἣ γλῶσσα μικρὸν
μέλος ἐστὶ, καὶ μεγαλαυχεῖ" ἰδοὺ,
ὀλίγον πῦρ ἡλίκην ὕλην ἀνάπτει.
θ Καὶ ἣ γλῶσσα πῦρ, ὁ κόσμιος
σης ἀδικίας" οὕτως ἢ γλῶσσα χα-
θίσταται ἐν σοῖς μέλεσιν ἡμῶν, ἣ
σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶμα, καὶ φλο-
γίξουσα ἐν τροχὸν σῆς γενέσεως,
καὶ φλογιζ δομένη ὑπὸ τῆς γεέννης.
Ἴ Πᾶσα γὰρ φύσις ϑηξίων «Ξ Ἂς
πετεινῶν, ἑρπετῶν σε καὶ ἐναλίων,
δαμάξες ται, κα δεδάμασται τῇ φύσει
φῇ ἀνθρωπίνη"
8 Τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς δύνα-
σαι ἀνθρώπων δαμάσαι, ἀκατάσ-
χετον χακόν' μεστὴ ἰοῦ ϑανατη-
φύρου.
9 Ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν Θεὸν
καὶ πατέρα, "Ὁ ἐν αὐτῇ καταρώμιεθα
τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ᾽ ὁμοίωσιν
Θεοῦ γεγονότας"
10 Ἐκ τοῦ αὐτοῦ στύματος ἐξ-
ἔρχεται εὐλογία καὶ κατάρα. Οὐ
χρῇ, ἀδελφοί µου, ταῦτα οὕτω γί-
νεσϑαι.
11 Μήτι ἣ πηγὴ ἐχ τῆς αὐτὰς
ὀπῆς β ύει τὸ γλυκὺ » φὸ πικρόν : 5
19 Μὴ δύναται, ἀδελφοί βου
συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι, ἢ ἄμπελοι
σύκα ; οὕτως οὐδεμία πηγὴ ἅλυ
χὺν καὶ γλυχὺ ποιῆσαι ὕδωρ.
19 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν
ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς χαλῆς ἀνασ-
ον τὰ ἔργα αὑτοῦ ἐν πραύτητι
φίας.
ἐν. Εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε Ἂ
ἐρίθειαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ
κατακαυχᾶσθε καὶ εύδεσθε κατὰ
σῆς ἀληθείας.
15 Οὐχ ἐσσιν αὕσγ ἡ σοφία ὄνοι-
σαρ. 8.
θεν κατερχομένη, ἀλλ᾽ ἐπίγειος,
ψυχικὴ, δαιμιονιώδης"
16 Οὕπου γὰρ ζῆλος κ) ἐρίϑεια,
ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον
“- ἄγμα.
117 Ἢ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον
μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνικὴ,
ἐπιεικής, εὐπειθὴς, μεστὴ ἐλέους κ)
καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος ) ἀνυ-
πόχριτος. ἜΝ ᾿
19 ΚΚαρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης
ἐν εἰρήνη σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν
εἰρήνην.
Κεφ. ὅ. 4.
1 ΓΟ δὲν πόλεμοι καὶ μάχαι
ἐν ὑμῖν ; οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ
σῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομέ-
νων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν ;
9 ᾿Ἐσιθυμεῖτε, καὶ οὐχ ἔχετε"
φονεύετε, καὶ ζηλοῦτε, Χ) οὐ δύνασθε
ἐπιτυχεῖν: µάχεσθε, καὶ πολεμεῖτε"
οὐχ ἔχετε δὲ, διὰ σὸ μὴ αἰτεῖσθαι
ὑμᾶς"
5 Αἰσεῖτε, καὶ οὐ λαμεάνεσε,
διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς
ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε.
4 Μοιχοὶ καὶ μοιχαλίδες, οὐχ
οἴδατε ὅτι ἣ φιλία σᾶ κόσμε ἔχθρα
φοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἂν οὖν βεληθῇ
φίλος εἶναι τοῦ ΑΝ ἐχϑρὸς τοῦ
θοῦ καθίσταῖαι.
Ἢ δοχεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ
ρῆς “ς ἹΤρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ σὲ
πνεῦμα, ὃ κατῴχησεν ἐν ἡμῖν 5”
6 Μείφονα δὲ δίδωσι χάριν" διὸ
λέγει" ““Ὃ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἄντι-
τάσσε]αι, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χά-
ιν.
" 'Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ, ἀν-
εἰστητε τῷ διαξόλῳ, καὶ φεύξεται
ἀφ᾽ ὑμῶν.
ὃ Ἐγγίσατε τῷ Θεῷ, καὶ ἐγ-
γιεῖ ὑμῖν" καθαρίσατε χεῖρας, ἆ-
μαρτωλοὶ, καὶ ἁγνίόατε καρδίας,
θίυχοι
ΙΑΚΩΡΟΥ.
921
9 Ταλαιπωρήσατε χαι πενθή
σατε καὶ κλαύσατε' ὃ γέλως ὑμῶν
εἰς πένθος µεταστραφήτω, καὶ ἡ
χαρα εἰς κατήφειαν.
10 Ταπεινώθητε ἐνώπιον τῷ Κυ-
βίου, καὶ ὑψώσει ὑμᾶς.
11 Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων,
ἀδελφοί: ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ,
καὶ κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ, χα-
ταλαλεῖ νόµου, χα κρίνει νόμον"
εἰ δὲ νόμιον κρίνεις, οὐχ εἰ ποιητὴς
νόµου, ἀλλὰ κριτής.
19 Ες ἐστιν ὃ νομοθέτης ὃ δυ-
νάμε νος σῶσαι κα; ἀπολέσαι" σὺ
φίς εἶ, ὃς χρίνεις σὺν ἕτερον :
ΠΝ Αγε νῦν οἱ λέγοντες" Σή-
µερον καὶ αὔριον πορευσώµεθα εἰς
σήνδε τὴν 1 πόλιν, καὶ ποιήσωμιεν ἐχεῖ
ἐνιαυτὸν ἕνα, καὶ ἐμιπορευσώμεθα,
καὶ κορδήσωμεν:
14 Οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε σὺ
τῆς αὔριον" ποία γὰρ ἣ ζωὴ ὑ ὑμῶν ;
ἀτμὶς γάρ ἐστιν ἣ πρὸς ὀλίγον φαι-
νομένη, ἔπειτα. δὲ ἀφανιξομένη"
15 ᾿Αντὶ τοῦ λέγειν. ὑμᾶς"
Ἐὰν ὁ Κύριος 5 ἑλήσῃ, καὶ ζήσω-
μεν, καὶ ποιήσωμιεν τοῦτο ἢ ἐχεῖνο.
16 Νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς
ἀλαξονείαις ὑ ὑμῶν; πᾶσα καύχησις
φοιαύση πονηρά ὁ ἐστιν.
17 Εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν, καὶ
μὴ ποιοῦντι, ἁμαρτία αὐτῷ ἐστιν.
- Κεφ. ε’. δ.
1 ” Α ΤΕ νῦν οἱ πλούσιοι, χλαυ-
σατε ὀλολύζονσες ἐπὶ ταῖς
ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέ-
ναις.
2 Ὃὧ πλοῦτος ὑμῶν σέηπε, και
τὰ ἱμά]να ὑ ὑμῶν σητύερωΊα γέγ ονεν"
ων) Ὁ χξυσὺς ὑμῶν ο] ὃ ἄργυρος
σίωται, Ὁ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μας”
τό σην ὑμῖν ἔσται, χαὶ φάγεται τὰς
σάρκας ὑμῶν ὡς πῦρ' ἐθησαυρίσαῖς
ἐν ἐσχάταις ἡμέ έραις.
328 ἘΠΙΣΤΟΛΗ
Ἰδοὺ, ὁ μισϑὸς τῶν ἐργατῶν
φῶν ἀμησάνσων τὰς χώρας ὑμῶν,
ὃ ἀπεστερημένος ἀφ᾽ ὑμῶν, χράζει"
καὶ αἱ βοαὶ τῶν ϑερισάντων εἰς τὰ
ὦτα Κυρίου σαξαὼό εἰσεληλύθασιν.
ὅ Ἐτσρυφήσατε ἐπὶ σης γῆς: [οὶ
ἐσπαταλήσατε" ἑδρέ έψατε τὰς χαρ-
δίας ὑμῶν ὡς ἐν ἡμέρᾳ σφαγῆς:
ϐ Ἰατεδικάσατε, ἐφονεύόατε
σὸν δίκαιον" οὐχ ἀντιτάσσεται ὑμῖν.
τ Μακροδυμήσατε οὖν, ἀδελ-
Ρο), ἕως τ τῆς 1 παρουσίας σοῦ Κυρίου"
ἰδοὺ, ὃ γξωρ) ὃς ἐχδέχεται σὸν σί-
µιον καρπὸν τῆς γῆς, μακχοθυμιῶν
ἐπ᾿ αὐτῷ, ἕως ἂν λάθη ὑετὸν πρώϊ-
μον.καὶ ὄψιμον.
8ὃ δον το τὰν καὶ ὑμεῖς,
στηρίξατε τὰς χαρόίας ὑ ὑμῶν, ὅτι ἣ
παρουσία τοῦ Κυρίω ἤγγικε.
Ὁ Μὴ στενάξετε χασ᾽ ἀλλή-
λων, ἀδελφοὶ, ἵ ἵνα μὴ χριθητε: ἰδοὺ,
ὑ κριτὴς πρὸ τῶν ϑυρῶν ἔστηχεν.
10 Ὕπύόδειγμα λάξετε τῆς
καχοπαθείας, ἀδελφοί μου, καὶ τῆς
μακροθυμίας, τοὺς προφήτας οἵ
ἐλάλησαν τῷ ὀνόματι Κυρίου.
11 Ἰδοὺ, μαχαξίξεμεν σοὺς
ὑπομένοντας" τὴν ὑπομονὴν ᾿Ιὼδ
ἠχούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἰ-
δεσε, ὕςι πε ᾿λύσπλαγχνός τη ὗ
Κύριος χαὶ οἶκτ ίρμων.
19 Το πάντων δὲ, ἀδελφοί
µου, μὴ ὀμνύεσε µήσε τὸν οὐρανὸν,
µήσε σὴν γῆν, µήσε ἄλλον τινὰ
ΙΑΚΟΒΟΥ, σαν. 5.
ὅρκον" ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ, ναὶ, »ἢ
σὸ οὗ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν
πέσησε.
19 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν;
προσευχέσθω: εὐθυμεῖ τις ; 5 ψαλ
λέσω.
14 ᾿Ασθενεῖ τις ἐν ὑμῖν : προσ-
χαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς
ἐχχλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐσ᾿
αὐτὸν, ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν
τῷ ὀνόματι τοῦ ἸΚυρίου"
15 Καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως
σώσει τὸν χάμνεντα, καὶ ἐγερεῖ αὖ-
σὸν ὁ Κύριος" καὶν ἁμαρτίας ἢ πε-
ποιηχὼς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.
16 ᾿Εξομολογεῖσθε ἀλλήλοις
τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε
ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆσε" πολὺ
ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη.
11 Ἠλίας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιο-
παθὴς ἡ ἡμῖν, καὶ προσευχῇ προσηύξ-
ατο τοῦ μὴ βρέξαι" καὶ οὐχ ἔξρεξεν
ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς φρεῖς καὶ
μῆνας ἕξ.
18 Καὶ πάλιν προσηύξατο, » ὁ
οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκε, ) ἡ γῆ ἐθλάσ-
σησε τὸν καρπὸν αὑτῆς.
19 ᾿Αδελφοὶ, ἐάν τις ἐν ὑμῖν
πλανηδη ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ
ἐπισσρέψη τις αὐτὸν,
90 Γινωσχέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας
ἁμαρσωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ,
σώσει ἁυχχὴν ἐκ ϑανάφου, χαὶ κα"
λύ), «ληδας ἁμαρτιῶν
"»
οὐ"
: (359 )
ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΗ.
Κεφ. ἀ. 1.
Ξ:᾿ ΕἼΤΡΟΣ ἀπύστολος Ἶη-
σοῦ Χριστοῦ, ἐχλεκτοῖς
παρεπιδήµοις διασπορᾶς Ἰόντου,
Γαλατίας, Καππαδυχίας, ᾿Ασίας,
καὶ Βιθυνίας,
2 Κατὰ πρόγνωσιν Θεοῦ πα-
σρὺς ἐν ἁγιασμῷ πνεύματος, εἰς
ὑπακοὴν καὶ ῥαντισμὸν αἵματος
Ἰησοῦ Χριστοῦ: χάρις ὑμῖν καὶ
εἰρήνη πληθυνθείη.
8 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς, καὶ πατὴρ
σοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ
κατὰ τὸ πολὺ αὑτοῦ ἔλεος ἄνα-
γεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δὲ
ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νε-
κρῶν,
4 Ἑΐς κληρονομίαν ἄφθαρτον “ἢ
ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον, τετηρη-
μένην ἐν οὐρανοῖς εἰς ὑμᾶς,
5 Τοὺς ἐν δυνάμιει Θεοῦ φρου-
Εεμένους διὰ πίστεως, εἰς σωτηβί ίαν
ἑτοίμνην ἀποχαλυφθῆναι ἐν καιρῷ
ἐσχάτῳ:
ϐ Ἔν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε, ὀλίγον
Ψ᾿ ΄ὔ 4 " , 3
ἄρτι, εἰ δέον ἐστὶ, λυπηθέντες ἐν
“ποικίλοις πειρασμιοῖς,
Ἴ Ἵνα σὺ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίσ-
σεως πολὺ τιμιώτερον χξυσίου, σοῦ
ἀπολλυμένου, διὰ πυρὸς δὲ δοχιμια-
ζομένου, εὑρεθῇ εἰς ἔπαινον καὶ σι-
μὴν καὶ δόξαν, ἐν ἀποχαλύψει
Ἰησοῦ Χριστοῦ"
8 Ὃν οὐκ εἰδόσες ἀγαπᾶτε, εἰς
ὃν ἄρτι μὴ ὁρῶντες, πιστεύοντες δὲ,
ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ
δεδοξασμένη,
283
9 Κομιξόμενοι σὺ σέλος φῆς
πίστεως ὑμῶν, σωτηρίαν ψυχῶν.
10 Περὶ ἧς “σωτηρίας ἐξεξήτη-
σαν καὶ ἐξηρε ύνησαν προφῆται οἱ
περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφη-
τευσαντες"
11 Ἐρευνῶντες εἰς τίνα ἢ ποῖον
καιρὸν ἐδήλου τὸ ἐν αὐτοῖς πνεῦμα
Χριστοῦ, προμαρτυρόμενον τὰ εἰς
Χριστὸν παθήματα, καὶ τὰς μετὰ
ταῦτα δόξας"
12 οἷς ᾿ἀπεχαλύφθη ὅτι οὐχ
ἑαυσοῖς, ἡμῖν δὲ διηκόνουν αὐσὰ,
ἃ νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐ-
αγγελισαμένων ὑμᾶς ἐν πνεύματι
ἁγίῳ ἀποσταλέντι ἀπ᾽ οὐρανοῦ, εἰς
ἃ ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι.
19 Διὸ ἀναζωσάμενοι τὰς ὁ6-
φύας σῆς διανοίας ὑμῶν, νήφοντες,
τελείως ἐλπίσατε ἐπὶ τὴν φερομέ-
νην ὑμῖν χάριν ἐν ἀποκαλύψει
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
14 Ὡς τέχνα ὑπακοῆς, μὴ συσ-
χηματιξόμιενοι ταῖς πρότερον ἐν τῇ
ἀγνοίᾳ, ὑμῶν ἐπιθυμίαις,
15 ᾿Αλλὰ κατὰ σὺν καλέσαντα
ὑμᾶς ἅγιον, καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πά-
ση ἀναότροφῇ γενήθησε,
16 Διότι γέγραπται" “ "Αγιοι
γένεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι."
17 Καὶ εἰ πατέρα ἐπικαλεῖσθε
σὺν ἀπροσι ωπολήστως χρίνονσα χατὰ
σὸ ἑχάστου ἐ έργον, ἐν φόξῳ σὸν τῆς
παροικίας ὑμιῶν χθόνον ἀναεράφη]ε'
18 Εἰδότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀρ-
γυρίῳ ἢ χευσίῳ, ἑλυσρώθητε ἐχ
σης ματαίας ὑμιῶν ἀναστροφῆς πα-
σροπαραδότου.,
3990
19 ᾿Αλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς
ἀμνοῦ ἁμώμον καὶ ἀσπίλου Χρισ-
φοῦ,
20 Πρυεγνωσμένου μὲν πρὸ χα-
φαξολῆς κόσμου, φανερωθέντος δὲ
ἑα᾽ ἐσχάτων τῶν χβόνων δι᾽ ὑμᾶς,
41 Τοὺς δι᾽ αὐτοῦ πιστεύοντας
εἰς Θεὸν σὸν ἐγείραντα αὐτὸν ἐκ
νεχρῶν, καὶ δόξαν αὐτῷ δόντα, ὥστε
ςὴν «πίστιν ὑμῶν καὶ ἐλπίδα εἶναι
εἰς Θεύν.
25 Τὰς ψυχὰς ὑμῶν ἡγνικύτες
ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας διὰ
«νείματος, εἰς φιλαδελφίαν ἀνυπό-
κριτον, ἐκ καθαρᾶς καρδίας ἀλλή-
λους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς"
95 ᾿Αναγεγεννημένοι οὐκ ἐκ
σπορᾶς φθαρτῆς, ἀλλὰ ἀφθάρτου,
διὰ λύγου ζῶντος Θεοῦ καὶ μένον-
ὌΝ ΞΚῸΣ
φος εἰς σὺν αἰῶνα.
94 Διότι “" πᾶσα σὰρξ ὡς χόρΊος,
καὶ πᾶσα δόξα ἀνθρώπου ὡς ἄνθος
χόρσου: ἐξηράνθη ὁ χόρτος, καὶ σὸ
ἄνϑος αὐτοῦ ἐξέπεσε" -
25 Τὸ δὲ ῥῆμα Κυρίου μένει
εἰς τὸν αἰῶνα" «τοῦτο δέ ἐστι «τὸ
ῥῆμα τὸ εὐαγγελισθὲν εἰς ὑμᾶς.
Κεφ. 6’. 2.
1 Λ ΤΠοθέμ.ενοι οὖν πᾶσαν κακίαν
καὶ πάντα δόλον καὶ ὑπο-
κρίσεις καὶ φθόνους καὶ πάσας χα-
ταλαλιὰς,
ΕῚ ΄ κ
9 Ὡς ἀρτιγέννητα βρέφη, τὸ
λογικὸν ἄδολον γάλα ἐπιποθήσατε,
ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθησε,
ῶ " ὦ ΝᾺ , αν ᾿
95. Εἴπερ ἐγεύσασϑε ὅτι χρηστὺς
ὁ Κύριος"
4 ΤΙρὸς ὃν προσερχόμιενοι, λίθον
- ΄ ’ 9 3
ζῶντα, ὑπὸ ἀνθρώπων μὲν ἀποδε-
ο ’ » Ἁ ον Ὁ, Ὁ . Ἃ»
ὀοχιμασμενον, παρα ὃς Θεῳ ΕΧΛΕΧ-
σὸν, ἔνσιμον,
ὅ Καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντες
οἰχοδομείσθε, οἶκος πνευματικὸς,
ἱεράτευμα ἅγιον ἀνενέγκαι «νευ-
Ι. ΕΙΠΣΤΟΛΗ
σαρ. ὃ.
ματικὰς ϑυσίας, εὐπροσδέχσους τῷ
Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
6 Διὸ καὶ περιέχει ἐν τῇ γραφῇ
“Ἰδὲ φίϑημιι ἐν Σιὼν λίθον ἀκβογω-
νιαῖον, ἐκλεκσὸν, ἔντιμον" Χ) ὃ πισ
σεύων ἐπ᾽ αὐτῷ, οὐ μὴ καταισ
χυνόη.”'
Ἵ Ὑμῖν οὖν ἣ σιμὴ τοῖς πιστεύ
ουσιν" ἀπειθοῦσι δὲ, ““ λίδον ὃν ἀπε-
δοχίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος
ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας, καὶ
λίθος προσχόμματος, καὶ πέτρα
σχανδάλου""
ὃ Οἱ προσκύπτουσι τῷ λόγῳ,
ἀπειθοῦντες, εἰς ὃ κ) ἐτέθησαν.
9 Ὑμεῖς δὲ γένος ἐκλεκσὸν,
βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον,
λαὺς εἰς περιποίησιν: ὅπως τὰς
ἀρετὰς ἐξαγγείλητε τοῦ ἐκ σχόσους
ὑμᾶς καλέσαντος εἰς τὸ θαυμαστὸν
αὑτοῦ φῶς"
10 ““ Οἱ ποσὲ οὐ λαὺς, νῦν δὲ
λαὸς Θεοῦ: οἱ οὐκ ἠλεημένοι, νῦν
δὲ ἐλεηθέντες.᾽"
11 ᾿Αγαπητοὶ, παρακαλῶ ὡς
παροίκους καὶ παρεπιδήµους, ἀπέ-
χεσθαι σῶν 6αρχικῶν ἐπιθυμιῶν,
αἵτινες στρατεύονται κατὰ τῆς
ψυχῆς.
12 Τὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν ἐν
σοῖς ἔθνεσιν ἔχοντες καλήν' ἵνα ἐν
ᾧ καταλολοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποι-
ὤν, ἐκ τῶν καλῶν ἔργων ἐποσσεύ-
σαντες, δοξάσωσι σὺν Θεὺν ἐν ἡμέρᾳ
ἐπισκοπῆς.
18 Ὕποτάγητε οὖν πάσῃ ἀν-
θρωπίνῃ κτίσει, διὰ τὸν Κύριον
εἴσε βασιλεῖ, ὡς ὑπερέχοντι"
14 Εἶτε ἡγεμόσιν, ὡς δι᾽ αὐφοῦ
πεμπομένοις, εἰς ἐκδίκησιν μὲν χα-
κοποιῶν, ἔπαινον δὲ ἀγαθοποιῶν"
15 Ὅτι ὑὕσως ἐστὶ τὸ ϑέλημσ
σᾶ Θεοῦ, ἀγαθοποιοῦνσας φιμοῦν φὴν
τῶν ἀφρόνων ἀνθρώπων ἀγνωσίαν"
16 Ὡς ἐλεύδεροι, καὶ μὴ ὡς
σαρ. 8.
ἐπικάλυμμα ἔχοντες «ἧς κακίας
τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλ᾽ ὡς δοῦλοι
Θεοῦ.
17 ἸΠάντας τιμήσατε: Τὴν
ἰδελφότητα ἀγαπᾶτε: Τὸν Θεὺν
ᾠοθεῖσθε" Ίὸν βασιλέα τιμᾶτε.
18 Οἱ οἰχέται, ὑποτασσόμενοι
ἐν παντὶ φύξῳ τοῖς δεσπόταις, οὐ
μόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ ἐπιεικέσιν,
ἀλλὰ καὶ τοῖς σκολιοῖς"
19 Τοῦτο γὰρ χάρις, εἰ διὰ συ-
νείδησιν Θεοῦ ὑποφέρει τις λύπας,
πάσχων ἀδίκως"
20 Ποῖον γὰρ χλέος, εἰ ἁμιαρ-
τάνοντες καὶ κολαφιζόμενοι ὑπομε-
νεῖτε ; ἀλλ᾽ εἰ ἀγαθοποιοῦντες, καὶ
πάσχοντες ὑπομενεῖτε, τοῦτο χάρις
παρὰ Θεῷ"
41 Εἷς τοῦτο γὰρ ἐκλήθησε, ὅτι
καὶ Χριστὺς ἔπαθεν ὑπὲρ ἡμῶν, ἡμιῖν
ὑπολιμπάνων ὑπογβαμμὸν, ἵνα ἐπα-
κολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ,
22 ““Ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν,
ϱὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι
αὐςοῦ-"
95 Ὃς λοιδορούμενος οὐχ ἀντε-
λοιδύρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει" πα-
γεδίδου δὲ τῷ χρίνοντι δικαίως"
94 «« Ὃς τας ἁμαρτίας ἡμῶν
αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὖσξ
ἐπὶ τὸ ξύλον" ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις
ἀπογενόμενοι, τῇ δικαιοσύνῃ ζήσω-
μεν" “ἢ τῷ μώλωπι αὐτξ ἰάθητε.᾽"
90 τε γὰρ ὡς πρόδατα πλα-
νώµενα" ἀλλ᾽ ἐπεστράφητε νῦν ἐπὶ
πὲν ποιμένα καὶ ἐπίσκοπον τῶν ψυ-
χῶν ὑμῶν.
Κεφ. γ΄. 8.
1." Μοίως αἱ γυναῖχες, ὑπο-
φασσύµεεναι τοῖς ἰδίοις ὧν-
, ει ν΄ οὐ 3 ἂν ἃς -
2ράσιν, ἵνα καὶ εἰ τινες ἀπειθοῦσι
γῷ λόγῳ, διὰ σῆς τῶν γυναικῶν
πα ο) " χὴν το ο
ἀναστροφῆς ἄνευ λόγου χερὀηθήη-
Πωνται,
ΠΕΤΡΟΥ
591
φ ᾿Εποπτεύσαντες τὴν ἦν φόθῳ
ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν.
8 Ὧν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμν
πλοκῆς τριχῶν, "Ὁ περιθέσεως χρυ-
σίων, ἢ ἐνδύσεως ἱμιατίων κόσμος"
4 ἸΑλλ) ὁ χρυπτὺς σης καρδίας
ἄνθρωπος, ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πρα-
έος καὶ ἠσυχίου πνεύματος ὃ ἐστιν
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές"
δ Οὕτω γάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι
γυναῖκες, αἱ ἐλπίζουσαι ἐπὶ σὺν
Θεὸν, ἐκόσμιουν ἑαυτὰς, ὕποτασσό-
μεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν'
6 Ὡς Σάῤῥα ὑπήχεσε τῷ ΄Αερα-
ἀμ, κύριον αὐτὸν καλοῦσα" ἧς ἔγεν-
ἤθητε τέχνα, ἀγαθοποιοῦσαι, καὶ
μὴ φοξούμεναι µιηδεµέίαν πεόησιν.
ΟἹ ἄνδρες ὑμοίως, συνοικᾶνσες
κατὰ γνῶσιν, ὡς ἀσθενεστέρῳ σκεύει
τῷ γυναικείῳ ἀπονέμοντες σιμὴν,
ὡς κ) Ὁ συγκληρονόμοι χάριτος ζωῆς.
εἰς ὦ μὴ ἐκκύπτεσθαι τὰς προσευ"
χὰς ὑμῶν.
8 Τὸ δὲ φέλος, πάντες ὑμόφρο-
νες, συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔ-
σπλαγχνοι, φιλόφρονες,
9 «« Μὴ ἀποδιδόντες χακὺν ἀνσὶ
κακοῦ, ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας."
τοὐναντίον δὰ" εὐλογ οὔντες" εἰδότες
ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθησε, ἵνα εὐλογίαν
χληρονομιἤσητε.
10. Ὁ γὸς ϑέλων ζωὴν ἀγα
-
πᾷν,»» ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς. παυσά-
σω τὴν γλῶσσαν αὑτῷ ἀπὸ καχξ,
χείλη αὑτξ, τῷ μὴ λαλῆσαι δόλον.
11 ᾿Εχκλινάτω ἀπὸ κακοῦ, καὶ
ποιησάτω ἀγαθόν" ζητησάτω εἰ
ρήνην, καὶ διωξάτω αὐσήν.
12 “Ὅτι οἱ ὑφθαλμοὶ Κυρίες ἐπὶ
δικαίους, χαὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέ έησιν
αὐτῶν: πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ
ποιοῦντας κακά.)
19 Καὶ «τίς ὁ καχώσων ὑμᾶς,
ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμνηταὶ γένησθε ;
14 ᾿Αλλ᾽ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ
359
δικαιοσύνην, μακάριοι" ““ σὸν δὲ φό-
ξον αὐτῶν μὴ φοξηθῆτε, μηδὲ σα-
βαχϑῆτε"
16 Κύριον δὲ σὸν Θεὸν ἁγιάσα]ε
ἐν ταῖς χαρδίαις ὑμῶν"'' ἕτοιμοι δὲ
ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν πανσὶ σῷ αἷ-
τοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν
ἐλπίδος, μετὰ πραὔσητος κ) φύξου"
16 Συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν"
ἵνα ἐν ᾧ καταλαλῶσιν ὑμῶν ὡς
καχοποιῶν, χαταισχυνθῶσιν οἱ ἐπη-
βεάδοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χρισ-
σῷ ἀναστροφήν:
17 Ἰκρεῖσσον γὰρ ἀγαθοποιοῦν-
σας. εἰ ϑέλει, τὸ ϑέλημα σοῦ Θεοῦ
πάσχειν, ἢ καχοποιοῦντας"
18 Ὅτι καὶ Χρισσὺς ἅπαξ περὶ
ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδί-
χων" ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ,
Φανα]Ἰωθεὶς μὲν σαρχὶ, ζωοποιηθεὶς
δὲ τῷ απνεύµασι'
19 Ἐν ᾧ καὶ σοῖς ἐν φυλαχῇ
πνεύμασι πορευθεὶς ἐχήρυξεν,
90 ᾿Απειθήσασί ποτε, ὅτε ἅπαξ
ἐξεδέχεῖο ἡ τοῦ Θεοῦ µαχροθυµία
ἐν ἡμέραις Νῶε, κατασχευαζοµένης
χιδωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, σουτέσσιν
ὑκ]ὼ, ψυχαὶ διεσώθησαν δι’ ὕδα]ος"
91 ὋΩι καὶ ἡμᾶς ἀντίτυπον νῦν
σώδει βάπτισμα, οὐ σαρκὸς ἀπό-
θεσις ῥύπε. ἀλλὰ συνειδήσεως ἀγα-
θης ἐπερώ]ημα εἰς Θεὸν, δι᾿ ἀνασ-
τάσεως Ἰησοῦ Χρισ]οῦ,
90 Ὅς ἐσῆιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ,
«Ὀρευθεὶς εἰς οὐρανὸν, ὑπο]αγέν]ων
αὐτῷ ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ
δυνάμεων.
Κεφ. δ΄. 4.
Ι δ᾿ ἡ νων οὖν παθόντος ὑπὲρ
ἡμῶν σαρκὶ, καὶ ὑμεῖς τὴν
αὐτὴν ἔννοιαν ὑπλίσασθε, ὅτι ὃ πα-
βὼν ἓν σαρχὶ, πέπαυται ἁμαρτίας,
9 Εἰς σὺ µηχέτι ἀνδρώπων ἐπι-
Ι. ΕΠΙΣΤΟΛΙΙ
αρ. 4.
Γδυμίαις, ἀλλὰ ϑελήμαςι Θεοῦ, τὸν
ἐπίλοιπον ἐν σαρκὶ βιῶσαι χρόνον"
9. ᾿Αρχετὸς γὰρ ἡμῖν ὁ παρε-
ληλυθὼς χρόνος τοῦ βίου τὸ ϑέλη-
μα τῶν ἐθνῶν κατεργάσασϑαι, πε-
πορευμένους ἐν ἀσελγείαις, ἐπιθυ-
µίαις, οἰνοφλυγίαις, κώμοις, πότοις,
χαὶ ἀθεμίτοις εἰδωλολατρείαις"
4 Ἐν ᾧ ξενίξονται, μὴ ὄννσρε-
χόνσων ὑμῶν εἰς τὴν αὐτὴν τῆς
ἀσωτίας ἀνάχνσιν, βλασφημᾶνΊες:
δ Οἱ ἀποδώσεσι λόγον τῷ ἑτοί-
µως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας Ὁ νεχρὲς"
ϐ Εἰς σοῦτο γὰρ καὶ νεχροῖς
εὐηγγελίσθη, ἵνα κριϑῶσι μὲν κατὰ
ἀνθρώπους σαρκὶ, ζῶσι δὲ κατὰ
Θεὸν πνεύµατι"
Ἵ Πάντων δὲ
Σωφρυνήσασε οὖν
τὰς προσευχάς"
8 Πρὸ πάντων δὲ τὴν εἰς ἑαυ-
τοὺς ἀγάπην ἐκτενη ἔχοντες, ὅτι
ἀγάπη καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν"
9 Φιλόξενοι εἰς ἀλλήλους, ἄνευ
γογγνσμῶν.
10 Ἔχαστος καθὼς ἔλαξε χά-
ρισµα, εἰς ἑαυτὴς αὐτὸ διακονᾶνΊες,
ὡς καλοὶ οἰκονόμοι ποιχίλης χάρηῆος
Θεοῦ.
11 Εἰ σις λαλεῖ, ὡς λόγια
Θεοῦ: εἴ ςις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύος
ἧς χορηγεῖ ὁ Θεύς: ἵνα ἐν πᾶσι
δοξάζηται ὁ Θεὺς διὰ Ἰησοῦ Ἆρισ-
τοῦ, ᾧ ἐστιν ἣ δόξα καὶ τὸ χράτος
εἰς τὲς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾽Αμήν.
19 ᾿Αγαπητοὶ, μὴ ξενίδεσθε τῇ
ἐν ὑμῖν πυρώσει πρὸς πειρασμὸν
ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμ.-
ξαίνοντος"
18 ᾿Αλλὰ καϑὸ κοινωνεῖτε τοῖς
Ἀρισφξ, παθήµασι, χαίρετε, ἵνα
καὶ ἐν τῇ ἀποχαλύψει τῆς δόξης
αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι.
14 Εἰ ὀνειδίζεσθε ἐν ὀνόματι
Χριστοῦ, µαχάριο!" ὅσι τὸ τῆς δόξης
φὸ τέλος ἤγγικε.
καὶ νήψατε εἰς
αρ. 8.
χαὶ σὸ τοῦ Θεοῦ πνεῦμα ἐφ᾽ ὑμᾶς
ἀναπαύεϊαι" κατὰ μὲν αὐτὲς βλασ-
φημεῖται, κατὰ δὲ ὑμᾶς δοξάφεϊαι.
15 Μὴ γάρ εις ὑμῶν πασχέτω
ὡς φονεὺς, ἢ κλέπτης, ἢ κακοποιὺς,
ἢ ὡς ἀλλοτριοεπίσχοπος"
16 Εἰ δὲ ὡς Χριστιανὺς, μὴ
αἰσχυνέσθω, δοξαζέτω δὲ τὸν Θεὸν
ἐν τῷ μέρει τούτῳ.
171 Ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι
σὸ κρῖμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ"
εἰ δὲ πρῶτον ἀφ᾽ ἡμῶν, σί τὸ τέλος
τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὖ-
α γγελίῳ; -
18 Καὶ εἰ ὁ δίκαιος μόλις σώ-
ῥεται, ὃ ἀσεξὴς καὶ ἁμαρτωλὸς
ποῦ φανεῖται ;
19 ΄Ὢστε κ) οἱ πάσχοντες κατὰ
τὸ ϑέλημα τοῦ Θεοῦ, ὡς πιστῷ
κτιστῇ παρατιθέσθωσαν τὰς ψυχὰς
ἑαυτῶν ἐν αἰγαθοποιΐαι.
Κεφ. ἐ. 8.
1 {7 τέως φοὺς ἐν ὑμῖν
“παρακαλῶ ὃ συμιπρεσξύ-
φερός, καὶ µ-αρτυς τῶν τοῦ Χριστοῦ
παθημάτων, ὃ καὶ τῆς μελλούσης
ἀποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνὸς,
Φ ΤοιμάναΊε τὸ ἐν ὑμῖν ποίµνιον
σοῦ Θεοῦ, ἐπισκοποῦνσες μὴ ἀναγ-
χαστῶς, ἀλλ᾽ ἔχουσίως' μηδὲ αἰσ-
χροχερδώς, ἀλλὰ προθύμως"
9 Μηδ’ ὡς κατακυριεύοντες φῶν
κλήρων, ἀλλὰ σύποι γινύμιενοι τοῦ
ποιμνίου
4 Καὶ φανερώθεντος σοῦ ἄρχι-
ποίμιενος, χομιεῖσθε τὸν ἀμιαράντινον
τῆς δύξης στέφανον
ΠΕΤΡΟΥ.
995
5 "Ὁμοίως νεώτεροι ὑποτάγητε
πρεσξυτέροις" πάνΊες δὲ ἀλλήλοις
ὑπο]ασσόμιενοι, τὴν σαπεινοφροσύνην
ἐγκομιθώσασθε' ὅτι “ ὃ Θεὸς ὕπερη-
φάνοις ἀν]ισάσσεται, φαπεινοῖς δὲ
δίδωσι χάριν.”
ϐ. Ταπεινώθηε οὖν ὑπὸ τὴν χρα-
σαιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς
ὑψώσῃ ἐν καιρῷ,
Ἵ Πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν
ἐπιῤῥίψαντες ἐπ᾽ αὐσὸν, ὅσι αὐτῷ
μέλει περὶ ὑμῶν.
8 Νήψατε, γρηγορήσατε" ὅτι
ὃ ἀντίδικος ὑμῶν διάξολος, ὡς λέων
ὠρυόμενος περιπατεῖ, ζητῶν τίνα
κα]απίῃ"
9 Ὧη ἀνείστητε σσερεοὶ τῇ πίσ-
σει, εἰδόσες τὰ αὐτὰ τῶν παθηµά-
σων τῇ ἐν κύσμῳ ὑμῶν ἀδελφόση]ι
ἐπιτελεῖσθαι.
10 Ὁ δὲ Θεὸς πάσης χάριτος,
ὁ καλέσας ἡμᾶς εἰς τὴν αἰώνιον αὖ-
τοῦ δύξαν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὀλίγον
παθύνϊας, αὐτὸς καἸαρτίσαι ὑμᾶς,
στηρίξαι, σθενώσαι, Ἀεμελιώσαι.
11 Αὐτῷ ἣ δόξα, καὶ σὸ χράτος
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰωνων. ᾽Αμήν.
19 Διὰ Σιλουανξ ὑμῖν τῷ πισαᾶ
ἀδελφοῦ, ὡς λογίδομαι. δι᾿ ὀλίγων
ἔγραψα, παρακαλῶν καὶ ἐπιμαρ-
φυρῶν τούτην εἶναι ἀληθῆ χάριν
σοῦ Θεοῦ, εἰς ἣν ἑσσήκα]ε.
19 ᾿Ασπάϑεῖαι ὑμᾶς ᾗ ἐν Βαξυ-
λῶν, συνεκλεκτὴ, καὶ Μάρκος ὁ
ὑιής µου.
14 ᾿Ασπάόασθε ἀλλήλους ἐν
φιλήμαῖι ἀγώπης" εἰρήνη ὑμῖν πᾶσι
τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ᾽Αμήν.
( 984}
ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ.ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ.
Κεφ. ἆ. Ἢ:
] ση Πέτρος, δοῦλος
χαὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ
Χριστοῦ, τοῖς ἰσύτιμιον ἡμῖν λαχοῦ-
σι πίστιν, ἐν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ
ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χρισ-
σοῦ"
ῷ Χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πλη-
θυνθείη ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Θεοῦ, καὶ
Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν"
8 Ὡς πάντα ἡμῖν σῆς ϑείας
δυνάμεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν καὶ
εὐσέξειαν δεδωρημένης, διὰ τῆς
ἐπιγνώσεως τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς
διὰ δόξης καὶ ἀρετῆς"
4 Δι᾽ ὧν τὰ μέγιστα ἡμῖν καὶ
τίμια ἐπαγγέλματα δεδώρησαν ἵνα
διὰ φούτων γένησθε ϑείας κοινωνοὶ
φύσεως, ἀποφυγόντες τῆς ἐν κύσμιῳ
ἐν ἐπιθυμιίο, φθορᾶς.
5 Καὶ αὐτὸ σοῦτο δὲ σπουδὴν
πᾶσαν παρεισενέ ου ἐπιχορη-
γήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρε-
φὴν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν,
6 Ἐν δὲ τῇ γνώσει σὴν ἐγκρά-
σειαν, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳ τὴν ὑπο-
μενὴν, ἐν δὲ τῇ ὑπομιονῇ τὴν εὐσέ-
ξειαν,
Ἔν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φιλα-
δελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφία τὴν
ἀγάπην.
8 Ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα,
καὶ πλεονάζοντα, οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ
ἀκάρπους ρωσ εἰς σὴν σοῦ
ΙΚυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐπίγ-
νωσιν"
9 ὯΩι γὰρ μὴ πάρεστι ταῦσα,
τυφλός ἐστι, μυωπάζων,
λαξὼν τοῦ καθαρισμιοῦ τῶν πάλαι
αὑτοῦ ἁμαρτιῶν.
10 Διὸ μᾶλλον, ἀδελφοὶ, σπου-
δάσατε εξαίαν ὑμῶν τὴν χλῆσιν
χαὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι" σαῦσα γὰρ
ποιοῦντες οὐ μιὴ 4 «ταϊσητέ ποτε"
11 Οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπι-
χορηγηθήσεται ὑμῖν ἣ εἴσοδος εἰς
τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου
ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χρισ-
σοῦ.
19 διὸ οὐκ ἀμελήσω ὑμᾶς ἀεὶ
ὑπομιμνήσχειν περὶ φούτων, καίπερ
εἰδότας, καὶ ἐστηριγμένους ἐν ση
παροῦση ἀληθεία.
18 Δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι, ἐφ,
ὅσον εἰμιὶ ἐν τούτῳ τῷ σχηνώμιαςι,
διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει"
14 Εἰδὼς ὅτι σαχινή ἐστιν ἢ
ἀπύθεσις τοῦ σκηνώμιτός µου, κα-
δὼς κ) ὃ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χρισ-
τὸς ἐδήλωσέ μιοι.
15 Σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε
ἔχειν ὑμᾶς μετὰ «τὴν ἐμὴν ἔξοδον,
φὴν τούτων µνήµιην ποιεῖσθαι"
10 Οὐ γὰρ σεσοφισμιένοις μύϑοις
ἐξαχολονθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν
φὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χρισ-
τοῦ δύναμιν. καὶ παρουσίαν, ἀλλ᾽
ἐπύπται γενηθέντες τῆς ἐχείνου µε-
γαλειότητος"
17 Λαξὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πα-
σρὺς τημὴν καὶ δόξαν, φωνῆς ἐνεχ-
θείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ ὺ τῆς μεγα-
λοπρεποῦς δόξης: ςς Οὗτό ός ἐστιν ὁ
ὑις µου ὃ ἀγαπητὺς, εἰς ὃν ἐγὼ
εὐδόκησα."
18 Καὶ σὴν
ταύτην φωνὴν
λήθην | ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχ
(ἂρ 2.
θεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὄρει
οφ
τῷ ἁγίῳ.
19 Καὶ ἔχομιεν βεξαιότερον σὺν
προφητιχὸν Ἄγον, ᾧ χαλῶς ποιεῖτε
προσέχοντες. ὡς λύχνω φαίνοντι ἐν
αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυ-
γάσῃη, καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν
ταῖς καρδίαις ὑμῶν"
20 Τοῦσο πρῶτον γινώσχοντες,
ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς, ἰδίας
ἐπιλύσεως οὐ γίνεται"
21 Οὐ γὰρ ϑελήματι ἀνθρώπου
ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾽ ὑπὸ
πνεύματος ἁγίου φερύμενο; ἐλάλη-
σαν οἱ ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι.
Κεφ. 6΄. 9.
Ι ᾿Π ΔΙΤένοντο δὲ καὶ ψευδοπρο-
φῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ
ἐν ὑμῖν ἔσονται Ψενδοδιδάσκαλοι,
οἵτινες παβεισάζουσιν αἱρέσεις ἄπω-
λείας, καὶ σὺν ἀγοράσαντα αὐτοὺς
δεσπότην ἀρνούμενοι, ἐπάγοντες
ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώλειαν"
9 Καὶ πολλοὶ ἐξαχολουθήσου-
σιν αὐτῶν ταῖς ἀπωλείαις, δι᾽ οὓς
ἡ ὑδὸς τῆς ἀληθείας (λαφημιηθή-
σεταν
95 Καὶ ἐν πλεονεξία πλαστοῖς
λόγοις ὑμᾶς ἐμπορεύσονται" οἷς τὸ
κρῖμα ἔκπαλαι οὐκ ἀργεῖ, Ὁ ἢ
ἀπώλεια αὐτῶν οὐ νυστάζει.
' 4 Εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέλων
ἁμιαρτησάντων οὐχ ἐφείσατο, ἀλλὰ
σειραῖς ζόφου ταρταρώσας, παρέ-
δωχεν εἰς κρίσιν τετηρημιένους"
5 Καὶ ἀρχαίου κόσμου οὐχ ἐφεί-
σατο, ἀλλ᾽ ὄγδοον ΝΝῶς δικαιοσύνης
κήρυκα ἐφύλαξε, καταχλυσμν κόσ-
μῳ ἀσεξῶν ἐπάξας"
6 Καὶ πόλεις Σοδόµων καὶ Το-
µόῤῥας τεφρώσας καταστροφῇ κα-
φέκρινεν, ὑπύδειγμια μιελλόνΊων ἀσε-
Θεῖν τεθεικῶς"
Π. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ.
9056
µενον ὑπο τῆς τῶν ἀθέόμων ἐν ἆσελ.-
γείᾳ ἀναστροφῆς, ἐῤῥύσατο"
8 Βλέμματι γὰρ χαὶ ἀκοῃ ὁ
δίκαιος ἐγκατοικῶν ἐν αὐτοῖς, ἡμέ
ραν ἐξ ἡμέρας ψυχὴν δικαίαν ἀνό
µοις ἔργοις ἐδασάνιζεν.
9. Οἱδς Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πει
ῥασμοῦ ῥύεσθαι, ἀδίχους δὲ εἰς ἥμέ
ραν κρίσεως κολαζομιένους σηρεῖν"
10 Μάλιστα δὲ τὲς ὀπίσω σαρ-
χὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ μιασμοῦ πορευοµέ-
νους, καὶ χυριότητος κα]αφρονξνῖας"
τολμηταὶ, αὐθάδεις, δόξας οὐ τρέ-
μουσι βλασφημοῦντες"
11 “Ὅπου ἄγγελοι, ἰσχύϊ κ) δυ-
νάμει μιξίφονες ὄντες, καὶ φέρεσι κατ’
αὐτῶν παρὰ Κυρίῳ βλάσφημον
κρίσιν. 4:
19 Οὗτοι δὲ, ὡς ἄλογα ζῶα
φυσικὰ, γΣγεννηµένα εἰς ἅλωσιν κ)
φθορὰν, ἐν οἷς ἀγνοοῦσι βλοσφη-
μοῦνΊες, ἐν τῇ φθορᾷ αὑτῶν κα]αφ-
θαρήσονΊαι,
19 Ἰομιούμενοι μισθὸν ἀδικίας,
ἡδονὴν ἡγούμενοι τὴν ἐν ἡμέρῳ σρ»-
φὴν, σπῖλοι καὶ μιῶμιοι, ἐν]ρυφῶνΊες
ἐν ταῖς ἀπάταις αὑτῶν, συνενωχά-
μ.ενοι ὑμιῖν,
14 Οφθαλμοὺς ἔχον]ες μεστὲς
μοιχαλίδος, Ὁ ἀκαἸαπαύσ]Ίες ἁμαρ-
σίας, δελεάξονϊες ψυχὰς ἀστηρίκ-
τους, χαρδίαν γεγυμνασμένην πλε-
ονεξίαις ἔχοντες, κατάρας τέχνα"
15 ΚαἸαλιπόνιες τὴν εὐθεῖαν
ὁδὸν, ἐπλανήθησαν, ἐξαχολουθήσαν-
τες τῇ ὁδῷ τοῦ Βαλαὰμ, σᾶ Βοσὺρ,
ὃς μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησεν:
16 Ἔλεγξιν δὲ ἔσχεν ἰδίας πα-
ρανομιίας" ὑποζύγιον ἄφωνον, ἐν ἀν-
θρώπε φωνῇ φθεγξάμενον, ἐκώλυσε
τὴν τοῦ προφήτου παραφρονίαν.
17 Οὗτοί εἰσι πηγαὶ ἄνυδροι,
νεφέλαι ὑπὸ λαίλαπος ἐλαυνόμε-
ναι, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκύτους εἰς
τ Καὶ δίκαιον Λὼτ, χαταπονού- | αἰῶνα τετήρηϊαι.
906
18 'Ὑπέρογχα γὰρ μαἸαιόσηΊος
φθεγγόμενοι δελεάζουσιν ἐν ἐπιθυ-
Π. ΕΠΙΣΤΟΔΗ ΠΕΤΡΟΥ.
αρ ὃ
ὅ Λανθάνει γὰρ αὐτοὺς σοῦσο
ϑέλονῖας, ὅτι ἐρανοὶ ἦσαν ἔχπαλαι,
μίαις σαρχὸς, ἀσελγείας, τὲς ὄνίως | καὶ γῆ ἐξ ὕδαῖος καὶ δι ὕδα]ος
ἀποφυγόνΊας τοὺς ἐν πλάνη ἀνασ-
φρεφομιένου.
19 ᾿Ελξευϑερι »-
γελλόμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχον- 1
φες τῆς φθορᾶς" ᾧ γάρ τις ἥτ]ηται,
τούτῳ καὶ δεδούλωϊαι.
20 Εἰ γὰρ ἀποφυγόντες τὰ μι-
ἀσμιαῖα τοῦ κόσμου ἐν ἐπιϊνώσει σᾶ
Κυρίου καὶ σωτῆρος ᾿Ιησοῦ Χριστξ,
τούτοις δὲ πάλιν ἐμπλακέντες ἣτ-
τῶνϊαι, γέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα
χείρονα τῶν πρώτων"
21 Ερεῖτ]ον γὰρ ἦν αὐτοῖς μὴ
ἐπεγνωκέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύ-
νης, ἢ ἐσιγνοῦσιν ἐπστρέψαι ἐκ
τῆς παραδοθείσης αὐτοῖς ἁγίας ἐν-
φσολῆς.
99 Συμξέξηχε δὲ αὐτοῖς τὸ σῆς
ἀληθοῦς παροιμίας" ““ Κύων ἐπισ-
σρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμια"" καί"
Ὗς λουσαµένη, εἰς κύλισμια βορ-
θόρου.
Κεφ. γ. ὃ.
Ι ἡ ἀρκοῦμαι ἤδη, ἀγαπητοὶ, δευ-
σέραν ὑμῖν γράφω ἐπισῆο-
λὴν, ἐν αἷς διεγείρω ὑμῶν ἐν ὑπομ.-
νήσει τὴν εἰλικρινῆ διάνοιαν,
2 Μνησϑῆναι τῶν προειρημιένων
ῥημάτων ὑπὸ τῶν ἁγίων προφητῶν,
καὶ τῆς τῶν ἀποστόλων ἡμῶν ἐν7ο-
λῆς, τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος:
9. Τοῦτο πρῶτον γινώσκονΊες,
ὅτι ἐλεύσον]αι ἐπ᾿ ἐσχάτου τῶν᾽
ἡμερῶν ἐμπαῖκ]αι, κατὰ τὰς ἰδίας
αὑτῶν ἐπιθυμίας πορευύμενοι,
4 Καὶ λέγονϊες: Το ἐσῆιν ἣ
ἐπαγγελία τῆς παρουσίας αὐτοῦ ;
ἀφ᾽ ἧς γὰρ οἱ πατέρες ἐκοιμήθησαν,
πάνΊα οὕτω διαμένει ἀπ᾿ ἀρχῆς
κτίσεως
συνεστῶσα. τῷ «οὔ Θεοῦ λόγῳ"
Α Δι) ὧν δ σοφξ κασιιος ὕ
.ν 7
7 ΟἹ δε νῦν οὗρανοι λα -Ὢ
λόγῳ σεθησαυρισµένοι εἰόι, αὺρν
σηρούμενοι εἰς ἡμέραν κρίσεως καὶ
ἀπωλείας τῶν ἀσεξῶν ἀνθρώπων.
8 Ἕν δὲ σοῦσο μὴ λανθανέσω
ὑμᾶς, ἀγαπητοὶ, ὅτι µία ἡμέρα
παρὰ Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καὶ
χίλια ἔτη, ὡς ἡμέρα μία.
9 Οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς
ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδυτῆτα
ἡγξνῖαι, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς,
μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι,
ἀλλὰ «πάνΊας εἰς µε]άνοιαν χω-
ησαι.
10 Ἥξει δὲ η ἡμέρα Κυρίου ὡς
χλέπΊης ἐν νυκσὶ, ἐν ἣ οἱ οὐρανοὶ
ῥοιόηδὸν παρελεύσονϊαι, στοιχεῖα δὲ
χαυσούµενα λυθήσονΊαι, καὶ γῆ καὶ
τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα καἸακαήσε]αι.
11 Τούτων οὖν πάνΊων λυομέ-
νων, πο]αποὺς δεῖ ὑπάρχειν ὑμᾶς ἐν
ἁγίαις ἀνασ]ροφαῖς καὶ εὐσεξείαις,
12 Ἱροσδοχῶν]ας καὶ σπεύδον-
σας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ
ἡμέρας, δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούµενοι
λυθήσονῖαι, καὶ σΊοιχεῖα καυσέμιεναι
τἠκεῖαι ;
18 Καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν
καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ
προσδοκῶμιεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κα-
ΤΟΙΧξι.
14 Διὸ, ὠγαπη]οὶ, ταῦτα προσ-
δοχῶνϊες, σπουδάσαἸε ἄσπιλοι καὶ
εἰμιώμνηϊοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ,
16 Καὶ τὴν τοῦ Ἰκυρίου ἡμῶν
μακροθυμίαν, σωτηρίαν ἡγεῖσθε" χα-
θὼς κ) ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς
Ποῦλος κατὰ «τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν
ἄοφίαν ἔγρυψεν ὑμῖν,
(αρ. 2.
16 Ὥς καὶ ἐν πάσαις σαῖς ἐπισ-
ΕἾΜ λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ συύ-
σων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ
οἱ ας καὶ ἀστήρικτοι στρε-
θλοῦσιν, ὡς τὰς λοιπὰς γραφὰς,
«ρὺς τὴν ἰδίαν αὑτῶν ἀπώλειαν.
11 Ὑμεῖς οὖν, ἀγαπητοὶ, προ-
Ι. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ.
531
γινώσκοντες, φυλάσσεσθε ἵνα μὴ τῇ
τῶν ἀθέόμων πλάνῃ δυναπαχθένΊες
ἐκπέση]ε τοῦ ἰδίου στηριγμιοῦ"
18 Αὐξάνεῖε δὲ ἐν “χάριτι και
γνώσει σᾶ Κυρία ἡμῶν κ) Σωτῆρος
Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτῷ ἡἣ δόξα καὶ
νῦν καὶ εἰς ἡμέραν αἰῶνος. ᾿Αμὴν
ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ
Κεφ. ά. 1.
1 ἽΓὺ ἮΝ ἀπ ἀρχῆς, ὃ ἀκη-
κόαμιεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς
ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα, "Ὁ
αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν περὶ
φοῦ λόγου τῆς ζωῆς,
9 Καὶ ἣ ζωὴ ἐφανερώθη" καὶ
ἑωράκαμεν, καὶ μαρτυροῦμεν, καὶ
ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν τὴν ζωὴν τὴν
αἰώνιον, ἥτις ἦν πρὸς σὺν πατέρα,
καὶ ἐφανερώθη ἡμῖν"
5. Ὃ ἑωράκαμεν καὶ ἀκηκύαμιν,
ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν, ἵνα καὶ ὑμεῖς
κοινωνίαν ἔχητε μεθ᾽ ἡμῶν" "Ὁ Ἵ
κοινωνία δὲ ἡ ἡμετέρα μετὰ σοῦ
πατρὸς καὶ µετα τοῦ ὑιοῦ αὐτοῦ
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
4 Καὶ ταῦτα γράφομεν ὑμῖν,
ἵνα ἣ χαρὰ ὑμῶν ἢ τεπληρωμένη.
δ Καὶ αὕτη ἐστὶν ἣ ἐπαγγελία
ἣν ἀχηχύαμεν ἀπ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἀναγ-
γέλλοµεν ὑμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς φῶς
ἐστὶ, καὶ σχοτία ἐν αὐτῷ οὐχ ἔστιν
οὐδεμία.
6 ᾽Εὰν εἴπωμεν ὅτι χοινωνίαν
ἔχομεν μιεσ᾽ αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ σχύτει
περιπατῶμεν, ψευδόμεθα, καὶ οὐ
ο, τὴν ἀλήθειαν"
᾽Εὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ τεριπατῶ
“9
ΠΡΩΤΗ.
μεν, ὡς αὐτὸς ἐστιν ἐν τῷ φωτι,
κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾽ ἀλλήλων,
χαὶ σὺ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ σοῦ
ὑιοῦ αὐςοῦ λαθαρίδει ἡμᾶς ἀπὸ
πόσης ἁμαρτίας.
8 Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρσίαν
οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμε», 5)
ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.
9 Ἐλν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρ-
σίας ἡμῶν, πιστός ἐσσι καὶ δίκαιος,
ἵνα ἀφῃ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας, χαὶ
καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας"
10 ᾿Εὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἅμαρ-
σήχαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτὸν,
"Ὁ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.
Κεφ. 6’. 2.
1 ΓΕ. Ελνία µου, ταῦτα γράφω
ὑμῖν, ἵνα μὴ ἁμάρσησε"
ἐάν τις ἁμάρση, παβάκλησον
ἔχομεν πρὸς σὸν πατέρα Ἰησοῦν
Χριστὸν δίκαιον"
ῷ Καὶ αὐσὺς ἵλαόμός ἐστι περὶ
σῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν’ οὐ περὶ τῶν
ἡμεσέρων δὲ µόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ
ὅλου τοῦ κύσμιου.
9. Καὶ ἐν σούτῳ γινώσκχομιεν ὅςι
ἐγνώκαμεν αὐτὸν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς
αὐτοῦ τηρῶμε»:
338
4 Ὁ λέ) γων, ἔγνωχα αὐτὸν, καὶ
σὰς κρκκξ, αὐτοῦ μὴ τηρῶν, ΕΡΕ
στης ἐστὶ, καὶ ἐν τούτῳ ἣ ἀλήθεια
οὐχ ἔστιν"
ὅ Ὃς δ᾽ ἂν τηρῇ αὐτοῦ τὸν λό-
" αν. ἂν Π δ Δ -“
γον, ἀληθῶς ἐν τούτῳ ἡ ἀγᾶπη τοῦ
Θεοῦ σετελείωσαι ἐν σούτω γι-
νώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ ἐσμεν.
6 Ὁ λέγων ἐν αὐτῷ μένειν,
ὀφείλει, χαθὼς ἐκεῖνος περιεπάτη-
σε, καὶ αὐτὸς οὕτως περιπατεῖν.
τ ᾿Αδελφοὶ, οὐκ ἐντολὴν καινὴν
γράφω ὑμῖν, ἀλλ᾽ ἐντολὴν παλαι-
ἂν, ἣν εἴχετε ἀπ᾽ ἀρχῆς" ἣ ἐντολὴ
ἡ παλαιά ἐστιν ὁ λόγος ὃν ἠχούσατε
ἀπ᾽ ἀρχῆς.
8 Πάλιν ἐντολὴν καινὴν γράφω
ὑμῖν, ὃ ἐστιν ἀληθὲς ἐν αὐτῷ, κ) ἐν
ὑμῖν ὅτι ἣ σχοσία ς παράγεται, καὶ
φὺ φῶς τὸ ἀληθινὸν ἤδη φαίνει.
9 Ὁ λέγων ἐν τῷ φωτὶ εἶναι,
χαὶ σὸν ἀδε Ξλφὸν αὑτοῦ μισῶν, ἐν
ση σχοσία ἐστὶν ἕως ἄρτι"
ιο “Ὁ “ἀγαπῶν σὸν ἀδελφὸν
αὑτοῦ, ἐν τῷ φωτὶ μένει, καὶ σχάν-
δαλον ἐν αὐτῷ οὐχ ἔστιν.
11 Ο δὲ μισῶν σὺν ἀδελφὸν
αὑτοῦ, ἐν ση σχοτίᾳ ἐστὶ, καὶ ἐν τῇ
σχοτίᾳ περιπατεῖ, καὶ οὐχ οἷὸς ποῦ
ὑπάγει, ὅτι ἣ ἀδοξία ἐσύφλωσε τοὺς
ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ.
19 Τράφω ὑμῖν, σεχνία, ὅσι
ἀφέωνται ὑμῖν αἱ ἁμαρτίαι διὰ τὸ
ὄνομα αὐτοῦ.
19 Γράφω ὑμῖν, πατέρες, ὅσι
ἐγνώ χατε σὸν ἀπ᾽ ἀρχῆς. Γράφω
ὑμῖν, νεανίσκοι, ὅτι νενικήκατε σὸν
πονηρόν. Γράφω ὑμῖν, παιδία, ὅτι
ἐγνώχατε σὸν πατέρα.
14 Ἔγραψα ὑμῖν, πατέρες, ὅτι
ἐγνώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς. "Ἔγραψα
ὑμῖν, νεανίσχοι, ὅτι ἰσχυροί ἐστε,
κι ὁ λόγος σοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει,
χα νενικήκατε σὺν πονηρύν.
15 Μὴ ἀγαπᾶτε σὺν χύσμον,
1. ἘΠΙΣΤΌΛΗ
αρ 5
μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ" ἐάν τις
ἀγαπᾷ σὸν κόσμιον, οὐχ ἔστιν ἡ
ἀγάπη σοῦ πατρὸς ἐν αὐτῷ"
16 Ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ λόσμῳ,
ἣ ἐπιθυμία τῆς σαρχὸς, χὶ ἡ ἐπιθυ-
μία τῶν ὀφθαλμῶν, κ. ἣ ἀλαζονεία
τοῦ βίου, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ πατρὶς,
ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ κόσμου ἐστί.
17 Καὶ ὁ χόόµος παράγεται,
Χ) ἣ ἐπιθυμία αὐτοῦ: ὁ δὲ ποιῶν σὺ
ϑέλημα φτοῦ Θεοῦ μένει εἰς σὺν
αἰῶνα.
18 Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐσςί"
χαὶ χαβὼς ἠκούσατε ὅς: ὁ ἀντί ίχεισ-
σος ἓ ἔρχεται, χαὶ νῦν ἀντίχριστοι
πολλοὶ γεγόνασιν" ὅϑεν γινώσκομεν
ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν.
19 Ἐξ ἡ ἡμῶν ὲ ξῆλθον, ἀλλ᾽ ἐχ
ἦσαν ἐξ ἡμῶν: εἰ γὰρ ἦσαν ἐξ
ἡμῶν, μιεμιενήκεισαν ἂν μεθ’ ἡμῶν
ἀλλ᾽ ἵνα φανερωθῶσιν ὅτι οὐκ εἰσὶ
παντες ἐξ ἡμῶν.
20 Καὶ ὑμεῖς χρίσμα ἔχετε ἀπὸ
σοῦ ἁγίου, καὶ οἴδατε πάνϊα.
21 Οὐχ ἔγραψα ὑμῖν ὅτι οὐχ
οἴδατε τὴν ἀλήθειαν, ἀλλ᾽ ὅτι οἷ-
δατε αὐτὴν, καὶ ὅτι πᾶν ψεῦδος ἐκ
τν ἀληβοίάς οὐχ ἔσσε.
2 Τίς ἐστιν ὁ ψεύστης, εἰ μιὴ
ὗ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔσσιν ὁ
Χριστός; ἀσός ἐστιν ὃ ἀντίχριστος,
ὗ ἀρνούμενος σὸν πατέρα καὶ σὸν
ὑιόν.
98 Πᾶς ὁ ὀρνούμενος σὺν ὑιὸν,
οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει,
94 Ὑμεῖς οὖν ὃ ἠχούσαῖς ἀπ᾽
ἀρχῆς, ἐν ὑμῖν μενέτω: ἐὰν ἐν
ὑμῖν μείνῃ ὃ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἠκούσαῖε,
Ὢ ὑμεῖς ἐν σῷ ὑιῷ καὶ ἐν τῷ παϊρὶ
μενεῖτε.
25 Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἐπαγγε-
λία, ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο ὑμῖν,
σὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον.
26 Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν περὶ
σῶν πλανώντων ὑμᾶς
σαρ ο
9) Καὶ ὑμεῖς τὸ χρίσμα ὃ ἐλά-
ξετε ἀπ᾽ αὐτοῦ, ἐν ὑμῖν μένει, καὶ
υὐ χρείαν ἔχειε ἵνα σὶς διδάσκη
ὑμᾶς" ἀλλ᾽ ὡς τὸ αὐτὸ χρίσμα
διδάσκει ὑμᾶς περὶ πάντων, καὶ
ἀληθές ἐστι, καὶ οὐκ ἔστι ψεῦδος"
καὶ καθὼς ἐδίδαξεν ὑμιᾶς, μιενεῖτε
ἐν αὐτῷ"
98 Καὶ νῦν, σεχνία, μιένεϊς ἐν
αὐτῷ" ἵνα ὅταν φανερωθῇ, ἔχωμεν
παῤῥησίαν, Ἂ μὴ αἰσχυνθῶμεν απ
αὐτοῦ, ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ.
49 Ἐὰν εἶδητε ὅτι δίκαιός ἐστι,
γινώσχεῖε ὅτι πᾶς ὁ ποιῶν τὴν δι-
καιοσύνην, ἐξ αὐτοῦ γεγέννηϊαι.
Κεφ. γ΄. 8.
1 ο 5 πο]απὴν ἀγάπην δέδω-
κεν ἡμῖν ὃ πατὴρ, ἵνα τέχνα
Θεοῦ κληθῶμιεν: διὰ σᾶτο ὃ κόσμιος
οὐ γινώσχει ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἔγνω
αὐτόν.
᾿Αγαπητοὶ, νῦν τέχνα Θεοῦ
ἐσμεν, καὶ οὕπω ἐφανερώϑη «τί ἐσύ-
μεθα" οἴδαμεν δὲ ὅτι ἐὰν φανερωθῇ,
ὅμοιοι αὐτῷ ἐσόμεϑα, ὅτι ὀψόμεθα
αὐτὸν καθώς ἐστι"
9 Καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα
ταύτην ἐπ᾿ αὐτῷ, ἁγνίϑει ἑαυτὸν,
καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστι.
4 Πᾶς ὃ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν,
κὶ σὴν ονομίαν ποιεῖ: κὶ ἡ ἁμαρτία
νὰ τσὴ ο.
5. Καὶ οἴδα]ε ὅτι ἐκεῖνος .ἐφανθ-
ρώθη, ᾗ ἵνα τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἄρῃ:
καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐχ ἔστι.
6 Πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ μένων, οὐχ
ἁμαρτάνει" πᾶς ὃ ἁμαρτάνων, οὐχ
ἑώρακεν αὐτὸν, οὐδὲ ἔγνωχεν αὐτόν.
7 Τεχνία, μηδεὶς πλανάτω ὑμιᾶς:"
ὃ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην, δίκαιός
ἐστι, καθὼς ἐχεῖνος δίκαιός ἐστιν"
8 Ὃ ποιῶν τὴν ἁμαρτίαν, ἐκ
γοῦ διαξόλου ἐστίν" ὅτι ἀπ᾿ ορχῆς
ὁ διάξολος ἁμιαρτάνει' εἰς τοῦτο
ΙΩΑΝΝΟΥ
399
ἐφανερώθη ὑ ὁ ὑιὸς τῷ Θεῖ, ἵνα λύσῃ
τὰ ἔργα τοῦ διαξόλου.
9 1ᾶς ὃ γεγεννημένος ἐκ σοῦ
Θεξ, ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι ,σπέρμα
αὐτοῦ ἐν αὐσῶ μένει" κα. οὐ ὀύνχΊαι
ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγεν -
νη]αι.
10 Ἔν τούτω φανερά ἐστι τὰ
φέχνο, τοῦ Θεοῦ χαὶ τὰ σέχνα «οὔ
διαξόλου: πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύ-
νην, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, Χ) ὁ μὴ
ἀγαπῶν σὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ:
11 "Οτι αὕτη ἐστὶν ἣ ἀγγελία
ἣν ἠκούσαΊε ἀπ ἀρχῆς, ἵνα ἀγα
πῶμιεν ολλήλους"
12 Οὐ καθὼς Κάϊν ἐκ τοῦ πο-
νηροῦ ἦν, καὶ ἔσφαξε σὺν ἀδελφὺν
αὑτοῦ: κ) χάριν τίνος ἔσφαξεν αὖ-
τόν ; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν,
ἐν Ὁ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.
19 Μὴ ϑαυμάς εἴς, αδελφοί με,
εἰ μισεῖ ὑμᾶς ὃ κόσμος.
14 Ἡμεῖς οἴδαμιεν ὅτι µεταςε-
θήχαμεν ἐκ τοῦ Φανάσου εἰς τὴν
ζωὴν, ὅσι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφές"
ὁ μὴ ἀγαπῶν σὺν ἀδελφὸν, μένει ἐν
τῷ ϑανάτω.
16 Πᾶς ὁ μισῶν σὺν δε ελφὸν
αὖσξ, ἀνθρωποχτόνος ἐ ἐστί" τὶ οἴδαῖε
ὅτι πᾶς ἀνθρωποχτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν
αἰώνιον ἐν αὑτῷ μένουσαν.
16 Ἐν τούτῳ ἐγνώχαμεν τὴν
ρα ” Σ
κά. οσι ε ἐχεῖνος ὑπὲρ πμῶ ῶν σην
ψυχὴν αὑτοῦ ἔθηκε" καὶ ἡμιεί ἓς ὀφεί-
λομεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψὺυ-
χὰς φιθέναι.
17 Ὃς δ᾽ ἂν ἔχη τὸν βίον τοῦ
κόσμου, καὶ ϑεωρῇ τὺν ἀδελφὸν αὖ-
τοῦ χρείαν ἔχον]α, καὶ χλείσῃ τὰ
σπλάγχνα αὑτοῦ ὧπ᾿ αὐτοῦ, πῶς
ἢ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ ;
18. Τεκνία µου, μὴ ὠγαπῶμεν
λόγω, μηδὲ γλώσσῃ, ἀλλ᾽ ἔργῳ 3
ἀληθεία"
19 Καὶ ἐν σάτω γΙνώσχομιον ὅσι
8340 Ι. ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ἐκ τῆς ἀληδείας ἐσμὲν, Χ) ἔμπροσ-
θεν αὐτοῦ πείσυμεν τὰς καρδίας
ἡμῶν.
20 Ὅςι ἐὰν κα]αγινώσκῃ ἡμῶν
ἡ καρδία, ὅτι μείζων ἐστὶν ὁ Θεὸς
τῆς καρδίας ἡμῶν, καὶ γινώσκει
πάνΊα.
21 ᾿Αγαπη]οὶ, ἐὰν ἡ καρδία
ἡμῶν μὴ καἸαγινώσκη ἡμῶν, παῤ-
ῥησίαν ἔχομεν πρὸς τὸν Θεόν’
90 Ἰαὶ ὃ ἐὰν αἰσῶμεν, λαμ-
θάνομεν παρ' αὐτοῦ, ὅσι τὰς ἐνΊο-
λὰς αὐτοῦ τηροῦμεν, [οὶ σὰ ἀρεστὰ
ἐνώσιον αὐτοῦ ποιοῦμεν.
985 Καὶ αὕτη ἐσεὶν ἡ ἐνσολὴ
αὐτοῦ, ἵνα πιστεύσωμιεν τῷ ὀνόματι
φτοῦ ὑιοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ
ἀγαπῶμεν ἀλλήλες, καθὼς ἔδωκεν
ἐν]ολὴν ἡμῖν.
24 Καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς
αὐτοῦ, ἐν αὐτῷ μένει, χαὶ αὐτὸς ἐν
αὖὐσ ῷ" καὶ ἐν τούτω ' γινῶσχομεν ὅτι
μέ ένει ἐν ἡμῖν, ἐκ τοῦ πνεύματος οὗ
ἡμῖν ἔδωκεν.
Κεφ. δ΄. 4
1Ὰ Γαπητοὶ, μὴ παντὶ πνεύ-
ματι πιστεύετε, ἀλλὰ δο-
χιμιά ξετε τὰ πνεύματα, εἰ ἐκ φτοῦ
Θεοῦ ἐστιν". ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆ-
και ἐξεληλίθασιν εἰς σὺν κόσμιον.
9 Ἔν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦ-
μα τοῦ Θεοῦ: πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμο-
λογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρχὶ
ἐληλυθόσα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι"
35 Καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὅμολο-
γεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρχὶ
ἐληλυϑόφα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐχ ἔστι"
καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου,
ὃ ἀκηκόασε ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν
σῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη.
4 ᾿ὙὝμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσσε,
σιχνία,, καὶ νενικήκατε αὐτούς" ὅτι
μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ
κότμῳ
αρ. 4
δ Αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόσμου εἶσι δια
τοῦσο ἐχ τοῦ κύσμου λαλοῦσι, κ) ὁ
χύσμος αὐτῶν ἀκούει.
6 Ἡμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμεν" ὁ
γινώσχων «τὸν Θεὸν, ἀκούει ἡμῶν"
ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, οὐχ ἀχούει
ἡμῶν. Ἔκ σούσου γινώσχομεν τὸ
«νεῦμα σῆς ἀληθείας, καὶ τὸ πνεῦ-
μα σῆς πλάνης.
Τ ᾿Αγαπητοὶ, ἀγαπῶμεν ἀλ-
λήλους, ὅτι ἡ ἀγάπη ἐκ σοῦ Θεοί
ἐστι" καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν, ἐκ τοῖ
Θεοῦ γεγέννηται, καὶ γινώσκει τὸν
Θεόν"
ὃ Ὁ μὴ ἀγαπῶν, οὐκ ἔγνω σὸν
Θεόν: ὅσι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐσσίν.
9 Ἐν σούσω ἐφανερώθη ἡ ἀγά-
πὴ τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅσι σὸν ὑὸν
αὑσοῦ τὸν μονογενῆ ἀπέσσαλκεν ἡ
Θεὸς εἰς σὺν κύσμον, ἵνα ζήσωμεν
δι) αὐτοῦ:
10 Ἔν σπούτῳ ἐσεὶν ἣ ἀγάπη,
οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τὸν Θεὸν,
ἀλλ᾽ ὅτι αὐτὸς ἠγάπησεν ἡμᾶς, κὶ
ἀπέστειλε σὺν ὑιὸν αὑτοῦ ἱλασμιὸν
περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.
11 ᾿Αγαπητοὶ, εἰ οὕτως ὁ Θεὺς
ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ἡμεῖς ὀφείλο
μεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν.
19 Θεὺν οὐδεὶς πώὠποσὲ σεθέα-
σαι. ἐὰν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ
Θεὸς ἐν ἡμῖν μένει, Χ) ἡ ἀγάπη
αὐτοῦ τετελειωμένη ἐσσὶν ἐν ἡμῖν.
19 Ἐν φούτῳ γινώσκομεν ὅς! ἐν
αὐτῷ μένομεν, καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν,
ὅτι ἐκ «οὔ πνεύματος αὑτοῦ δέδωκεν
ἡμῖν:
14 Καὶ ἡμεῖς σεθεάµεθα, καὶ
μαρτυροῦμεν ὅσι ὁ πατὴρ ἀπέσταλ-
χε σὸν ὑιὸν σωτῆρα τοῦ κόσμου.
15 Ὃς ἂν ὑμολιογήσῃ ὅτι Ἰη-
σοῦς ἐστιν ὃ ὑιὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς
ἐν αὐτῷ μένει, καὶ αὐτὸς ἐν τῷ
Θεῷ.
16 Καὶ ἡμεῖς ἐγνώχαμεν καὶ
σαν. 5. ΙΩΑΝΝΟΥ. 341
πεπιστεύχαμεν τὴν ἀγάπην ἣν Τίς ἐστιν ὃ νικῶν τὸν κόσμον,
ἔχει ὁ Θεὸς ἐν ἡμῖν. ὁ Θεὸς ἀγάπη
ἐστί" Ὁ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἐν
τῷ Θεῷ μένει, Ὁ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ.
17 Ἐν τούτω τετελείωται ἣ
ἀγάπη μεθ) ἡμῶν, ἵνα παῤῥησίαν
ἔχωμεν ἐν τῆ ἡμέρα τῆς χρίσεως"
ὅτι καθὼς ἐχεῖνός ἐστι, καὶ ἡμεῖς
ἐσμιεν ἐν τῷ κόσµω τούτῳ.
18 Φύξος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ,
ἀλλ᾽ ἢ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει
φὸν φόξον: ὅτι ὁ φύξος χόλασιν ἔχει"
ὁ δὲ φοξούµενος οὐ τετελείωται ἐν
σὴ ἀγάπῃ.
19 Ἡμεῖς ἀγαπῶμεν αὐτὸν,
ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς.
90 ᾿Εάν τις εἴπῃ: Ὅτι ἀγαπῶ
τὸν Θεὸν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ
μισῆ, ψεύστης ἐστίν" ὁ γὰρ μιὴ
ἀγιπῶν «τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ ὃν ἑώ-
ρώκξ, τὸν Θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακξ, πῶς
δύναται ἀγαπᾷν ;
ΦΙ Καὶ ταύτην τὴν ἐντολὴν
ἔχομεν ἀπ αὐτοῦ, ἵνα, ὁ ἀγαπῶν
τὸ, Θεὸν, ἀγαπᾷ καὶ σὺν ἀδελφὸν
αὑτοῦ.
Κεφ. ε΄. 8.
ΑἿΣ ὃ πιστεύων ὅτι Ἰη-
σοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς, ἐχ
τοῦ Θεοῦ γεγέννηται" καὶ πᾶς ὃ
ἀγαπῶν σὸν γεννήσανς Ὅς ἀγαπᾷ. Χ)
τὸν γξ 2γὲ εννημιένον ἐξ αὐτοῦ.
Φ Ἐν τούτῳ γινώσχομεν ὅτι
ἀγαπῶμεν. τὰ τέχνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν
τὸν Θεὸν ἀγαπῶμεν, χαὶ τὰς ἐντο-
λὰς αὐτοῦ σηρῶμεν;
9 Αὕτη γάρ ἐστιν ἣ ἀγάπη φτοῦ
Θεοῦ, ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ση-
εῶμεν: καὶ αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ βα-
εεῖαι οὐχ εἰσὶν.
4 Ὅτι πᾶν τὺ γεγεννημένον ἐκ
φοῦ Θεοῦ, νιχᾷ στὸν κόσμιον" καὶ
αὕτη ἐστὶν ἣ νίκη ἣ νικήσασα τὸν
χόσμιον ἣ πίστις ἡμῶν.
293
1
εἰ μὴ ὃ πιστεύων ὅτι Ἰ]ησοῦς ἐστιν ὁ
ὑιὸς τοῦ Θεοῦ :
ϐ Οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι᾽ ἴδα-
σος καὶ αἵματος, ᾿Ιησοῦς ὁ Χριστός"
οὐχ ἐν τῷ ὕδατι μόνον, ἀλλ᾽ ἐν τῷ
ὕδατι καὶ τῷ αἵματι" καὶ σὸ πνεῦ- ι
μά ἐστι τὸ μαρτυροῦν, ὅτι τὸ πνεῦ-
µιά ἐστιν ἣ ἀλήθεια.
7 Ὅτι τρεῖς. εἰσιν οἱ μαρτυροῦν»
σες ἐν τῷ οὐρανῷ, ὗ πατὴρ, ὺ λόγ 069
καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα" καὶ οὗτοι οἱ
σρεῖς ἕν εἰσι. ἱ
8 Καὶ σρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦν ᾿
τες ἐν ση γην τ σὸ πνεῦμα, καὶ τὸ
ὕδωρ, καὶ σὺ αἷμα" καὶ αἱ τρεῖς εἰς
σὸ ἕν εἰσιν.
9 Εἰ τὴν μαρτυρίαν «ὥν ἀνθρώ-
πων λαμβάνομεν, ἣ μαρτυρία τοῦ
Θεοῦ μιείζων ἐστίν: ὅτι αὕτη ἐστὶν
ἣ μαρτυρία φοῦ Θεοῦ, ἣν µεµαρ-
σύρηχε περὶ τοῦ ὑιοῦ αὑτοῦ.
10 Ὃ πιστεύων εἰς τὸν ὑιὸν σοῦ
Θεοῦ, ἔχει τὴν μαρτυρίαν ἐν αυ-
σῷ" ὃ μὴ πιστεύων τῷ Θεῷ, ψεύσ
σὴν πεποίηκεν αὐτὸν, ὅσι οὐ πεπίσ-
σευχὲν εἰς τὴν μαρτυρίαν. ἣν ᾿μεμαρ
τύρηκεν ὁ Θεὺς περὶ φοῦ ὑιοῦ αὑτοῦ
11 Καὶ αὕτη ἐστὶν ἣ μαρτυρία,
ωὴν αἰώνιον ἔδωκεν ἡμῖν ὃ
καὶ αὕτη ἣ ζωὴ ἐν τῷ ὑιῷ
ἐστιν.
19 ὋὉ ἔχων σὺν ὑιὸν, ἔχει σὴν
ζωήν: ὁ μὴ ἔχων τὸν ὑιὸν τῷ Θεᾶ,
τὴν ζωὴν οὐχ ἔχει.
13 Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν, τοῖς
πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ ὑιοῦ
σᾶ ΘεΧ" ἵνα εἰδῆτε ὅτι ζωὴν ἔχεῖε
καὶ ἵνα πιστεύητε εἰς σὺ
ὄνομια τοῦ ὑιοῦ τοῦ Θεοῦ.
14 ἸΚαὶ αὕτη ἐστὶν ᾗ παῤῥησία,
ἣν ἔχεμεν πρὸς αὐτὸν, ὅτι ἐάν “.
αἰτώμεθα κατὰ τὸ ϑέλημια αὐτοῦ,
ἀκούει ἡμιῶν"
15 Καὶ ἐὰν οἴδαμεν ὅτι ἀκούθι
σ
οσι
Θεός"
αὐτοῦ
,
αίωνιον,
343
ἡμῶν, ὃ ἂν αἰτώμεϑα, οἴδαμεν ὅτι
ἔχομεν σὰ αἰτήημαῖα ἃ ἠτήκαμιεν
παρ᾽ αὐτοῦ.
16 Ἐάν σις ἴδη τὸν ἀδελφὸν
αἱσοῦ ἁμαρτάνον]α ἁμαρτίαν μὴ
πρὸς ϑάναϊον, αἰτήσει, καὶ δώσει
αὐτῷ ζωὴν, σοῖς ἁμαρτάνουσι μὴ
αρὸς ϑάναῖον: ἔστιν ἁμαρτία πρὸς
δάναῖον: οὐ περὶ ἐκείνης λέγω ἵνα
ἐρωτήσῃ.
7 Πᾶσα ἀδικία ἁμαρτία ἐσ-
σίν κ) ἔστιν ἁμαρτία οὐ πρὸς ϑά-
νασον.
18 Οἴδαμεν ὅτι πᾶς, ὁ γεγεννη-
μένος ἐκ τοῦ Θεοῦ, οὐχ ἁμαρσάνει'
Π. ΕΠΙΣΤΟΛΗ
σαν. 1.
ἀλλ᾽ ὃ ὃ γεννηθεὶς ἐ ἐκ σοῦ Θεοῦ φηρδι
έαυσ ὃν, »ς ὃ πονηρὸς οὐχ ἅπτεται
αὐτοῦ.
19 Οἴδαμεν ὅτι ἐκ
ἐσμεν, ὁ κόσμος ὅλος
νηρῷ κεῖται"
20 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὃ ὑιὸς φτοῦ
Θεοῦ ἥκει, Ὁ δέδωχεν ἡμῖν διάνοιαν,
ἵνα γινώσχωμεν σὸν ἀληθινόν' καί
ἐσμεν ἐν σῷ ἀληθινῷ, ἐν τῷ ὑιῷ
αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ - οὗτός ἔστιν ὃ
ἀληθινὸς Θεὺς, Ἃ ἢ ἡ; ζωὴ αἰώνιος.
21 Τεχνία, φυλάζασε ἑαυτοὺς
ἀπὸ τῶν εἰδώλων. ᾽Αμήν.
σοῦ Θεοῦ
ἓν σῷ πο-
ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ.
νὰν; Πρεσεύσερος Ἐκλεκτῆ χυ-
ἳ νε γὲς 5
ρία, καὶ τοῖς σέχνοις αὖ-
τῆς, οὓς ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθεία,
καὶ οὐκ ἐγὼ μόνος, ἀλλὰ καὶ πόν-
σες οἱ ἐγνωχύτες τὴν ἀλήθειαν,
2 Διὰ σὴν ἀλήθειαν τὴν μένου-
σαν ἐν ἡμῖν, καὶ μεθ’ ἡμῶν ἔσται
εἰς σὸν αἰῶνα"
9 Ἔσται μεθ’ ἡμῶν χάρις, ἔλεος,
εἰρήνη παρὰ Θεοῦ πατρὸς, απ παρὰ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ὑιοῦ σοῦ
πατρὸς, ἐν ἀληθεία καὶ ἀγάπῃ.
4 ᾿Ἐχάρην λίαν ὅτι εὕρηκα ἐκ
φῶν σέχνων σου τρια τατοῦνσας ἐν
ἀληθείᾳ, καϑὼς ἐντολιὴν ἐλάξομιεν
παρὰ τοῦ πατρύς.
5 Καὶ νῦν ἐρωτῶ σε, κυρία, οὐχ
ὡς ἐντολὴν γράφω σοι καινὴν, ἆλ-
λὰ ἣν εἴχομεν ἀπ᾽ ἀρχῆς, ἵνα ἀγα-
«ὦμεν ἀλλήλους'
Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγάπη, ἵνα
σεριπατῶμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς αὖ-
τοῦ: αὕτη ἐστὶν ἣ ἐντολὴ, χαθὼς
ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἐν αὐτῇ
περιπατῆσε"
7 Ὅτι πολλοί «΄λάνοι εἰσηλθον
εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες
Ἰησᾶν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρχί"
ἅτός ἐστιν ὃ πλάνος κ) ὁ ἀν]ίχριεος-
8 Βλέπετε ανα ἵνα μὴ ἀπο-
λέσωμεν ἃ εἰργασάμεθα, ἀλλὰ μισ-
θὸν πλήρη ἀπολάξωμεν.
9 Πᾶς ὁ παραξαίνων, καὶ μὴ
μένων ἐν «τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ,
Θεὸν οὐκ ἔχε ." ὁ μένων ἐν σῇ ὃι-
δαχῇ φοῦ Χριστοῦ, οὗτος καὶ φὸν
πατέρα καὶ τὸν ὑιὸν ἔχει.
10 Εἴ σις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς,
καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέοει,
μὴ λαμβάνεσε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ
χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγεσε"
11 Ὁ γ γὰρ λέγων αὐτῷ χαίρειν,
χοινωνεῖ φοῖς ἔργ οις αὐτοῦ σοῖς πο
νηροῖς.
19 Πολλὰ ἔχων ὑμῖν γράφειν,
οὐχ ἠξουλήθην διὰ χάρτου καὶ µέ-
ΙΩΑΝΝΟΥ.
3 ᾿ 33 ’ »Ἢ
λονυς' ἀλλὰ ἐλπίδω ἐλθεῖν πρὸς
ὑμᾶς, καὶ στόμα πρὸς στόμα λαλῆ-
σαι, ἵνα η χαρα ἡμῶν ἡ πεπληρω-
μένη.
949
19 ᾿Ασπάδεταί σε «τὰ τέχνα
τῆς ἀδελφΏς σοῦ τῆς Ἐκλεκσης
᾽Αμήην.
ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΤΡΙΤΗ.
Ι 9 Πρεσθύσερος Ταΐῳ τῷ
ἀγαπητῷ, ὃν ἐγὼ ἀγαπῶ
ἐν ἀληθεία.
9 ᾽Αγαπητὲ, περὶ πάντων εὔ-
χοµαί σε εὐοδοῦσθαι καὶ ὑγιαίνειν,
χαθὼς εὐοδοῦσαί σου ἣ ψυχή.
9. ᾿Εχάρην γὰρ λίαν ἐρχομένων
ἀδελφῶν, καὶ μαρτυρούντων σοῦ τῇ
ὠληθεία, καθὼς σὺ ἐν οἰληθεία πε-
ριπατεῖς.
4 Μειϑοτέραν τούτων οὐχ ἔχω
χαρὰν, ἵνα ἀχούω τὰ ἐμιὰ σέχνα ἐν
ὠληθείᾳ περιπατοῦντα.
5. ᾽Αγαπηςὲ, πιστὸν ποιεῖς ὃ ἐὰν
ἐργάσῃ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ εἰς
σοὺς ξένους,
ϐ Οἱ ἐμαρτύρησάν σου τῇ ἀγά-
τῇ ἐνώπιον ἐχκλησίας" οὓς καλῶς
χοιήσεις προπέμψας ἀξίως τξ Θεξ'
Ἵ Ὕπερ γὰρ τοῦ ὀνόματος ἐξ-
ἤλθον, μηδὲν λαμιξάνονσες ἀπὸ τῶν
ἐθνῶν.
ϱ Ἡμεῖς οὖν ὀφείλομεν ἀπο-
λαμβάνειν τοὺς τοιούτους, ἵνα συ-
νεργοὶ γινώμεθα τῇ ἀληθείᾳ.
9 Ἔγραψα τῇ ἐκκλησία: ἀλλ᾽
ὁ φιλοπρωτεύων αὐτῶν Διοτρεφὴς
οὐκ ἐπιδέχεται ἡμᾶς.
10 Διὰ τοῦτο, ἐὰν ἔλθω, ὑπομ.-
νήσω αὐτῇ τὰ ἔργα ἃ ποιεῖ, λόγοις
πονηροῖς φλυαρῶν ἡμᾶς" καὶ μὴ
ἀρκούμενος ἐπὶ τούτοις, οὔτε αὐτὸς
ἐπιδέχεται τοὺς ἀδελφοὺς, καὶ τοὺς
βουλομιένους κωλύει, καὶ ἐκ τῆς
ἐκκλησίας ἐχξάλλει.
11 ᾿Αγαπητὲ, μὴ μιμοῦ τὸ κα-
κὸν, ἀλλὰ τὸ ἀγαθόν: ὁ ἀγαϑεποι-
ὤν, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν" ὁ δὲ κακο-
ποιῶν, οὐχ ἑώραχε σὺν Θεόν.
19 Δημητρίῳ μεμαρτύρησαι ὑπὸ
πάντων, καὶ ὑπ αὐτῆς τῆς ἆλη-
θείας. καὶ ἡμεῖς δὲ μαρτυροῦμεν,
κοὶ οἴδατε ὅτι ἢ μαρτυρία ἡμῶν
ἀληθής ἐστι.
18 Πολλὰ εἶχον γράφειν, ἀλλ᾽
οὐ ϑέλω διὰ μέλανος καὶ καλάμιυ
σοι γράψαι"
14 ᾿Ελπίζω δὲ εὐθέως ἰδεῖν σε,
καὶ στόμια, πρὸς στύμνα λαλήσομεν.
15 Εἰρήνη σοι. ᾿Ασπάζονσαί
σε οἱ φίλοι. ᾿Ασπάδου τοὺς φίλας
κατ᾽ ὄνοιμα
(344)
ΙΟΥΔΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟ{Υ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ.
1 ου - Ἰησοῦ Χριστοῦ ὃξ-
λος, ἀδελφὸς δὲ Ἰαχώςου.
τοῖς ἐν Θεῷ πατρὶ ἡγιασμένοις, καὶ
Ἰησξ Χριστῷ φτε]ηρημιένοις χλητοῖς"
9 Ἔλεος ὑμῖν καὶ εἰρήνη καὶ
ἀγάπη σληδυνθείη.
9 ᾽Αγαπητοὶ, πᾶσαν σπουδὴν
ποιούµενος. γράφειν ὑμῖν περὶ σῆς
χοινὴς σωτη πρίας, ἀνάγκην. ἔσχον
γράψαι ὑ ὑμῖν, μόνον ἐπαγω-
νίζεσθοι τῇ ἅπαξ παραδοθείση τοῖς
ἁγίοις πίσσει»
4 Παρεισέδυσαν γάρ τινες ἄν-
θρωποι οἱ πάλαι προγεγραμµένοι
εἰς τοῦτο τὸ χρῖάα, ἀσεςεῖς, τὴν σᾶ
Θεοῦ ἡμῶν χάριν μετατιθέντες εἰς
ἀσέλγειαν: καὶ σὺν µόνον δεσπότην
Θεὸν καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησὲν Ἆρισ-
σὸν ἀρνούμενοι.
5 Ὕπομνησαι δὲ ὑμᾶς βούλο-
μαι, εἰδότας ὑμᾶς ἅπαξ τοῦτο, ὅτι
ὁ Κύριος λαὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου
σώσας, τὸ δεύτερον τοὺς μὴ πιστεύ-
σαντας ἀπώλεσεν"
Θ ᾽Αγγέλους τε τοὺς μὴ σηρή-
δαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχὴν, ἀλλὰ
ἀπολιπόντας σὸ ἴδιον οἰκητήριον,
εἰς χρίσιν με εγάλης ἡμέρας, δεσμιοῖς
ἀἸδίοις ὑ ὑπὸ ζόφον σετήρηκεν.
Ἵ Ὡς Σόδομα καὶ Τόμοῤῥα, καὶ
αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις, τὸν ὅμοιον
τούτοις τρόπον ἐκπορνεύόασαι, καὶ
απελθοῦσαι ὀπίόω σαρκὸς ἑτέρας
πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου
ῥίκην ὑπέ αν...
8ὃ “Ὁμοίως μέντοι . οὗτοι ἑνυπ-
νιαζόμενοι, σάρκα μὲν µιαίνουσι,
χυριόσητ τα δὲ ἀθετοῦσι, δύξας δὲ
Ελασφημοῦσιν"
9 Ὁ δὲ Μιχαὴλ ὁ ἀρχαγγε
λος, ὅτε τῷ διαθόλῳ διακρινόµενος
διελέγετο περὶ τοῦ Μωσέως σώμα-
σος, οὐκ ἐτόλμησε χρίσιν ἐπενεγχεῖν
βλασφημίας, ἀλλ᾽ εἶπεν ᾽ἜἜπιτι-
μιῆσαι σοι | Κύριος.
10 Οὗτοι δὲ ὅσα μὲν οὐκ οἴδασι,
βλασφημιοῦσιν: ὅσα δὲ φυσικῶς, ὡς
τὰ ἄλογα. ζῶα, ἐπίστανται, ἐν
φούσοις φθεί εἱροντα!.
11 Οὐαὶ αὐτοῖς" ὅτι τῇ! ἢ ὁδῷ τοῦ
Κάϊν ἐπορεύθησαν, καὶ «τῇ πλάνῃ
τοῦ Βαλαὰμ, μισθοῦ ἐξεχύθησαν, κ)
τῇ ἀνσιλογίᾳ φοῦ Κορὲ ἀπώλοντο.
19 Οὗτοί εἰσιν ἐν ταῖς ἀγάπαις
ὑμῶν σπιλάδες, συνευωχάµενοι, ἀφό
θως ἑαυτοὺς ποιμαίνοντες" νεφέλαι
ἄνυδροι, ὑπὸ ἀνέμων παραφερόμεναι,
δένδρα φθινοπωρινὰ, ἄκαρπα, δὶς
ἀποθανόντα, ἐκριζωθέντα"
19 Κύματα ἄγρια. ϑαλάσσης
ἐπαφρίξοντα σὰς ἑαυτὶ ὧν αἰσχύνας"
ἀστέρες σλ ανῆται, οἷς ὁ ζόφος σοῦ
σχόφους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται.
14 Προεφήτευσε δὲ χαὶ τούτοις
ἕθδομος ἀπὸ ᾿Αδὰμ, Ἐνώχ, λέγων"
“ς Ἰδοὺ, ἦλθε Κύριος ἐν μυριάσιν
ἁγίαις αὑτοῦ,
15 ποιῆσαι κρίσιν κατὰ πάν
σων, καὶ ἐξελέγξαι πάντας τοὺς
ἀσεξεῖς αὐτῶν περὶ πάντων τῶν ἔρ-
γων ἀσεξείας αὐτῶν ὧν ἠσέθησανρὸ
πε ρὶ «ονων τῶν σχληρῶν ὧν ἐλάλη-
σαν κα]’ αὐτῇ ἁμαρ]ωλοὶ ἀσερεῖς.'
16 Οὗτοί εἰσι γογγυςαὶ, μεμψί-
μοιροι, κατὰ τὰς ἐπιθυμίας αὑτῶν
πορξυύμενοι" καὶ τὸ στόμα αὐτῶν
λαλεῖ ὑ ὑπέρογ χα, Δαυμάζονα ες πρό-
σωπο. ὠφελείας χάριν.
Εὺν. Ἱ.
17 'Υαεῖς δὲ, ἀγαπητοὶ, μνήσ-
ὄητε τῶν ῥημάτων τῶν πξοειρηµέ-
νων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου
ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ,
΄ οι, 5 3 3
19 Ὅτι ἔλεγον ὑμῖν, ὅτι ἐν ἐσ-
χάτω χξόνῳ τα ἐμπαῖχται,
κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας ποφευό-
μένοι τῶν ἀσεξειῶν.
19 Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίϑον-
σες ἑαυτοὺς, ψυχικοὶ, πνεύμα μὴ
ἔχοντες.
90 “ὙὝμεῖς δὲ, ἀγαπητοὶ, τῇ
ἁγιωτάτῃ ὑμῶν πίστει ἐποικοδομᾶν-
σες ἑαυτοὺς, ἐν πνεύματι ἁγίῳ προ-
σευχόμινοι,
21 "Ἑαυτοὺς ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ
τηρήσατε, προσδεχόμινοι τὸ ἔλεος
ΑΠΟΚΑΛΥΣΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ.
946
σοῦ ἸΚυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
εἰς ζωὴν αἰώνιον"
93 Ἰκαὶ οὓς μὲν ἐλεεῖτε διαχρι-
νόµενοι,
29 Οὺς ὃ δὲ ἐν φύξῳ σώζετε, ἐκ
σοῦ πυρὺς ἁρκάξοντες, με δῦν, τες Χ)
σὸν ἀπὸ τῆς σαρχὺς ἐσπιλωμένον
χιτῶνα.
94 Τῷ δὲ δυναμένῳ φυλάξαι
αὐτοὺς ἀπταΐστους, καὶ στῆσαι
κατενώπιον τῆς δόξης αὑτοῦ ἁμώ-
μους ἐν ἀγαλλιάσει,
25 Μόνῳ σοφῷ Θεῷ σωτῆρι
ἡμῶν δόξα καὶ μεγαλωσύνη, χρά-
σος καὶ ἐξουσία, καὶ νῦν καὶ εἰς
πάντας τοὺς αἰῶνας. ᾽Αμήν.
πιοκαλ σον ΝΟΥ
ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ,
Κεφ. ἀ. 1.
1! Α ΠΟΚΑ΄ΑΥΨΙΣ Ἰησᾶ Χρισ-
σοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεὸς,
δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ, ἃ δεῖ γε-
νέσθαι ἐν τάχει" καὶ ἐσήμανεν ἀποσ-
ςείλας διὰ τοῦ ἀγγέ έλου αὐτοῦ τῷ
δούλῳ αὐτοῦ Ἰωαννη,
9 Ὡς ἐμαρτύ ῥησε τὸν λόγον σοῦ
Θεοῦ, καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ
Χριστοῦ, ὅσα τε εἰδε.
35. Μακάριος ὁ ἀναγινώσχων, καὶ
οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς πβο-
φητείας, χαὶ τηροῦντες τὸ, ἕν αὐτῇ
γεγραμμέ ένα. ὃ γὰρ καιρὸς ἐγγύς.
4 Ἰωάννης. ταῖς ἑπτὰ ἐχκλησί-
αις ταῖς ἐν τῇ Ασία" χάρις ὑμῖν
καὶ εἰρήνη ἀπὸ τοῦ ὁ ὧν ας 0 ἦν 5
τας
ὁ ἐρχόμενος" καὶ ἀπὸ τῶν ἕπτα
πνευμάτων ἅ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ 3ρό-
“οὐ αὐτοῦ"
2
5 Καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὃ
μάρτυς ὃ πιστὸς, ὃ πρωτότοκος ἐκ
τῶν νεχρῶν, κα) ὁ ἄρχων τῶν βασι-
λέων τῆς γῆς" σῷ ἀγαπήσαν]ι ἡμᾶς,
καὶ λούπαντι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν
ἐν τῷ αἵματι αὑτοῦ,
6 Καὶ ἐποίησεν ἡμᾶς βασιλεῖς
καὶ ἱερεῖς σῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὑτοῦ"
αὐτῷ ἣ δόξα καὶ τὸ κρότος εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. ᾿Αμῆν.
᾿Ιδοὺ, ἔρχεται μετὰ τῶν νε-
φιλῶν, καὶ ὄψεται αὐτὸν πᾶς ὁφ-
θαλμὸς, κ) “" οἵτινες αὐτὺν ἐξεχέντη-
σαν κ) κύψονται ἐπ᾽ αὐτὸν πᾶσαι
αἱ φυλαὶ τῆς γῆς" ναὶ, ἁμήν.
8 ᾿Εγώ εἰμι τὸ Α καὶ σὸ Ω,
ἀρχὴ καὶ τέλος, λέγει ὁ ἸΚύριος, ὁ
“:
ᾳ
ὧν, Ἃ ὁ ἦν, Ὁ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παν-
σοχράτωρ,
9. ᾿Εγὼ Ἰωάννης ὁ Ὁ ἀδελφὸς
ὑμῶν, καὶ συγκχοινωνὸς ἐν τῇ Ἀλίψει
946 ΑΠΟΚΑΔΥΨΙΣ αρ. 2.
καὶ ἐν τῇ βασιλεία, καὶ ὑπομονῇ | νεκρὸς, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἶμι εἰς τοὺς
Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐγενόμην ἐν τῇ νή- | αἰῶνας τῶν αἰώνων" ἁμήν' και
σω «τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ, διὰ σὺν | ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ ἆδου καὶ τοῦ
λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ διὰ τὴν μαρ- | Ξανάτου. ΝΑ,
συρίαν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ" 19 Τράφον ἃ εἰδες, κ ἅ εἶσι,
19 ᾿Εγενόμην ἐν πνεύματι ἐν | Ὢ ἃ μέλλει γίνεσθαι μετὰ ταῦτα.
ση κυριακῇ ἡμέρᾳ" καὶ ἤχουσα 20 Τὸ μυστήριον τῶν ἑπτὰ ἀσ-
ὀπίσω µου φωνὴν μεγάλην ὡς σάλ- | τέρων οὓς εἶδες ἐπὶ τῆς δεξιᾶς µου,
σιγγος, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσᾶς.
11 Λεγούσης" Ἐγώ εἶμι σὸ Α | οἱ ἑπτὰ ἀστέρες, ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ
καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος κ) ὁ ἔσχατος" ἐκχλησιῶν εἰσι" καὶ αἱ ἑπτὰ λυχ-
καί Ὃ βλέπεις, γρώψον εἰς βιξ- | νίαι ἃς εἶδες, ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσί.
λίον, καὶ πέμψον ταῖς ἐχκλησίαις
ταῖς ἐν ᾿Ασία, εἰς Ἔφεσον, καὶ εἰς
Σμύρναν, καὶ εἰς Πέργαμον, καὶ
εἰς Θυάτειρα, καὶ εἰς Σάρδεις, 1) εἰς
Φιλαδέλφειαν, καὶ εἰς Λαοδίχειαν.
19 Καὶ ἐπέστρεψα βλέπειν τὴν
φωνὴν ἥτις ἐλάλησε μεσ᾽ ἐμοῦ: καὶ
ἐπιστρέψας εἶδον ἑπτὰ λυχνίας
χρυσας,
19 Καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ
λυχνιῶν ὅμοιον ὑιῷ ἀνθρώπου, ἐν-
δεδυμιένον ποδήρη, καὶ περιεζωσμέ-
νῶν προς τοῖς μαστοῖς ζώνην χρυσῆν"
14 Ἢ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ
σρίχες λευκαὶ ὡσεὶ ἔριον λευχὸν, ὡς
χιών" καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς
φλὺξ πυρός"
15 Καὶ οἱ πόδες αὐτοί ὅμοιοι
χαλκολιξάνῳ, ὡς ἐν καμίνῳ πε-
πυρωμιένοι" ἋὋ ἣ φωνὴ αὐτοῦ ὡς
φωνὴ ὑδάτων πολλῶν" ΄
16 Καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ αὑτοῦ
χοιρι αστεβας ἑπστὰ' και εχ σου
στόματος αὐτοῦ ῥομφαία δίστομος
ὀξεῖα ἐκποβευομένη: Ὁ ἡ ὄψις αὐ-
τοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν «ἢ δυνάμει
ο...
αὑτοῦ.
17 Καὶ ὅτε εἶδον αὐσὸν, ἔπεσα
πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός"
κο; ἔπεθηχε τὴν δεξιὰν αὑτοῦ χεῖρα
Κεφ. 6’. 9.
1 Τσ] ἀγγέλῳ τῆς Ἐφεσίνης
ἐχχλησίας γράψον: Τάδε
λέγει ὁ κρατῶν τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας
ἐν τῇ δεξιᾷ αὑτοῦ, ὃ περιπατῶν ἐν
μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν σῶν χρυ-
σῶν"
9 Οἶδα τὰ ἔργα σου, καὶ σὺν
χόπον σου, χαὶ τὴν ὑπομονήν σου,
καὶ ὅτι οὐ δύνη βαστάσαι κακούς"
χαὶ ἐπειράσω σοὺς φάσκονσας εἶναι
ἀποστόλους, καὶ οὐκ εἰσί" καὶ εὗρες
αὐτοὺς ψευδεῖς,
ὃ Καὶ ἐξάστασας, καὶ ὑπομιονὴν
ἔχεις, καὶ διὰ σὸ ὄνομά µου κεχοπί-
αχας, καὶ οὐ κέχμιηχας"
4 ᾿Αλλ᾽ ἔχω κατά σου, ὅτι τὴν
ἀγάπην σου τὴν πρώτην ἀφῆχας.
ὃ Μνημύνευξ οὖν πόθεν ἐχπέπΊω-
κας, καὶ μετανόησον, καὶ σὰ πρῶτα
ἔργα ποίησον" εἰ δὲ μὴ, ἔρχομαί
σοι τάχει, καὶ χινήσω «ὴν λυχνίαν
σου ἐκ τοῦ τύπου αὑτῆς, ἐὰν μὴ
µετανοήσης"
ϐ ᾿Αλλὰ σεῦτο ἔχεις, ὅσι μι»
σεῖς τὰ ἔργα τῶν Νικολαϊσῶν, ἃ
αμα δὰ ὴ
“ Ὃ ἔχων οὓς, ἄχουσασω τὶ σο
«νεῦμα λέγει ταῖς ἐχκλησίαις" Τῷ
ἐπ᾽ ἐμὲ, λέγων μοι: Μὴ φοξοῦ" | νικῶνσι δώσω αὐτῷ φαγεῖν ἐκ φτοῦ
ἐγώ εἰμι ἃ πρῶτος "Ὁ ὁ ἔσχατος, ξύλου τῆς ζωῆς, ὃ ἐστιν ἐν μέσῳ
18 Καὶ ὁ ζῶν: καὶ ἐγενόμην | τοῦ ποραδείσου τοῦ Θεοῦ.
ΟΡ. 2.
8 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐκκλη-
σίας Σμυρναίων γράψον" Τάδε λέ-
γει ὃ πρῶτος α) ὁ ἔσχατος, ὃς ἐγέ έ-
Ιξτο νξ ἐκρὺς, χαὶ ἔξησε εν"
9 Οἷδά σου τὰ ἐρ} α καὶ τὴν
δλίψιν καὶ στὴν π τωχέίαν, πλούσιος
δὲ εἶ, καὶ σὴν βλασφημίαν τῶν
λεγόντων Ἰουδαίους εἶναι ἑαυτοὺς,
«αἱ οὐχ εἰσὶν, ἀλλὰ συναγωγὴ τοῦ
Τατανα.
10 Μηδὲν φοβοῦ ἃ μέλλεις πάσ-
χειν' ἰδοὺ, μέλλει βαλεῖν ἐξ ὑμιῶν
ὃ διάβολος εἰς φυλακὴν, ἵνα πει-
ῥασθήσε" καὶ ἕξετε ΗΝ ἡμερῶν
δέχα" γίνου. πιστὸς ἄχρι Ξανάτου, κ)
δώσω ποι τὺν στέφανον τῆς ζωῆς.
11 Ὃ ἔχων οὓς, ἀκουδάσω σί
τὸ πνεῦμια λέγει σαῖς ἐκκλησίαις:
Ὁ νικῶν οὐ μὴ ἀδικηθῇ ἐκ τοῦ 5α-
νάσου σοῦ δευτέρου.
12 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Περ-
γάμῳ ἐχκλησίας γράψον: Τάδε
λέγει ὁ ἔχων τὴν ῥομφαίαν στὴν
δίστομον τὴν ὀξεῖαν"
13 Οἶδα τὰ ἔργα σου, καὶ ποῦ
κατοικεῖς, ὅπου ὁ Ἀρόνος σᾶ σα]ανᾶ"
: ΡΟ 3
καὶ κρατεῖς τὸ ὄνομά µου, καὶ οὐκ
ἠρνήσω τὴν πίστιν μου, καὶ ἐν ταῖς
ἡμέραις ἐν αἷς ᾽Αντίπας ὃ μάρτυς
μου ὃ πιστὸς, ὃς ἀπεκτάνθη παρ᾽
ὑμήν, ὕπου χασ κεῖ ὃ σατανᾶς"
14 ᾿Αλλ’ ἔχω κατά σου ὀλίγα,
ἔτι ἔχεις ἐκεῖ κρατοῦντας τὴν διδα-
χὴν Βαλαὰμ., ὃς ἐδίδασκεν ἐν τῷ
ΡΒαλὰκ βαλεῖν σκάνδαλον ἐνώπιον
τῶν ὑιῶν Ἰσραὴλ, φαγεῖν εἰδωλό-
ὄντα. καὶ πορνεῦσαι.
ιδ Οὕτως ἑ ἔχεις. χαὶ σὺ κρατᾶν-
τας τὴν διδαχὴν τῶν Νικολαϊφῶν,
ὃ μισῶ.
10 Μετανόησον- εἰ δὲ μὴ, ἔρ-
χομαί σοι ταχὺ, καὶ πολεμήσω
σᾶ στό-
ο ιν ᾽ς μι »" "Α
μες᾽ αὐτῶν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ
µατές ρου.
κ τὸ ἔχων οὓς, ἀχουσώτω τί
ΙΠΓΙΑΝΝΟΥ,
94]
σὸ πνεύμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις:
τῷ νικῶντι δώσω αὐτὶ ὦ φαγεῖν ἀπὸ
μάννα «τοῦ κεκρυµµένου, καὶ
δώσω αὐτῷ ψῆφον λευκὴν, καὶ ἐπὶ
τὴν ψῆφον ὄνομα καινὸν γεγραμι-
μένον, ὃ οὐδεὶς ἔγνω εἰ μὴ ὁ λαμ.-
ξάνων.
18 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Θυα-
φείροις ἐχκλησίας γράψον" “Πάδε
λέγει ὁ ὑιὸς σοῦ Θεοῦ, ὁ ἔχων σοὺς
ὀφθαλμιοὺς αὑτοῦ ὡς φλόγα πυβὺς,
καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκο-
λιβάνῳ:
19 Οἶδά σου τὰ ἔργα, καὶ τὴν
ἀγάπην, καὶ τὴν διακονίαν, καὶ τὴν
«πίστιν, καὶ τὴν ὑπομιονήν σου, ο σὰ
ἔργα σου, καὶ σὰ ἔσχατα πλείονα
τῶν πρώσων"
20 ἸΑλλ) ἔχω χατά σα ὀλίγα,
ὅτι ἐᾷς τὴν γυναῖκα ἸΙεξαξὴλ, σὴν
λέγουσαν ἑαυτὴν προφῆτιν, διδάσ-
χειν καὶ πλανᾶσθαι ἐμοὺς δούλους,
πορνείαν καὶ εἰδωλόθυτα φαγεῖν.
41 Καὶ ἔδωχα αὐτῇ χβόνον ἵνα
μετανοησῃ ἐχ σῆς πορνείας αὑτῆς,
χαὶ οὐ μιετενύησεν.
22 Ἰδοὺ, ἐγὼ βάλλω αὐτὴν
εἰς χλίνην, καὶ τοὺς μιοιχεύοντας
μετ᾽ αὐτῆς, εἰς ϑλίψιν μεγάλην,
ἐὰν μὴ μετανοήσωσιν ἐκ τῶν ἔργων
αὑτῶν"
28 Καὶ τὰ σέκνα αὐτῆς ἀποκ-
σενῶ ἐν ϑανάτῳ, καὶ γνώσονται πᾶ-
σαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἶμι ὃ
ἐρευνῶν νἐφροὺς χαὶ καρδίας" καὶ
δώσω ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα
ὑμῶν.
244 Ὕμῖν δὲ λέγω, καὶ λοιποῖς
τοῖς ἐν Θυατείροις, ὅσοι οὐκ ἔχουσι
τὴν διδαχὴν ταύτην, καὶ οἵτινες
οὐκ ἔγνωσαν τὰ βάθη τοῦ σατανᾶ,
ὡς λέγουσιν: Οὐ βαλῶ ἐφ᾽ ὑμᾶς
ἄλλο βάρος"
95 Πλην ὃ ἔχετε, κρατήσασα
-
ἄχεις οὗ ἂν ἥξω.
σοῦ
σἱϑ
90 Καὶ ὃ νιχῶν,
ἄχει σέλους σὰ ἔργα μου, δώσω
αὐτῷ ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν ἐθνῶν"
ο” Καὶ ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάξ-
ὃω σιδηρᾷ, ὡς τὰ σκεύη τὰ κερα-
μιχα συνσ ρίξεται, ὡς καγΏ εἴληφα
παρὰ σοῦ πατρός μου”
Ὁ8 Καὶ δώσω αὐτῷ σὺν ἀστέρα
σὺν πρωϊνόν.
49 Ὃ ἔχων οὗς, ἀχουσάσω τί
σὸ πνΞῦμα λέγει ταῖς ἐχχλησίαις.
Κεφ. γ΄.
1 κ᾿ σῷ ἀγγέλῳ σῆς ἐν Σάρ-
δεσιν ἐκκλησίας γράψον"
Τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ πνεύματα
κοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας"
Οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι τὸ ὄνομα
ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεχρὺς εἰ.
5 Γΐνου γη} γορῶν, χαὶ στήριξον
σα λοιπὰ ἃ μέλλει ἀποθανεῖν" οὐ
γὰρ εὕρηχά σου τὰ ἔργα πεπληρω-
μένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
8. ἸΜνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας
χαὶ ἤχουσας, καὶ σήρει, καὶ µετα-
νόησον: ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς,
ἥξω ἐπί σε ὡς μα χα. οὐ μὴ
γνῷς ποίαν ὥραν ἥξω ἑ ἐπί σε.
4 Ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα χαὶ ἐν
Σάρδεσιν, ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμά-
σια αὑτῶν, καὶ περιπατήσουσι μιετ᾽
κά ἓν λευχοῖς, ὅσι ἄξιοί εἰσιν.
Ὃ νικῶν, οὗτος περιξαλεῖται
ἐνὶ μασίοι λευκοῖς" καὶ οὐ μὴ ἑξα-
λείψω σὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ βί6-
λον τῆς ζωῆς, χαὶ ἐξομολογήσομαι
φὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρύς
µου, Ἃ ἐνώπιον τῶν ἀγγέ έλων αὐτῇ.
6 Ὁ ἔχων οὖς, ἀκουσάτω σὶ τὸ
πνεῦμα λέγει σαῖς ἐκκλησίαις.
Ἱ Καὶ τῷ ἀγγέλω τῆς ἐν Φι-
λαδελφείᾳ ἐκκλησίας γε ράφον. Τά-
ἂς λέγει ὃ ἅγιος. ὁ ἀληδινὸς, ὁ ὁ ἔχων
ουν χλεῖδα τοῦ Δαξίδ' ὁ ἀνοίγων,
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
Ἃ ὁ σηρῶν ! καὶ οὐδεὶς
0αρ 3
κλείει" χαὶ χλείει, καὶ
οὐδεὶς ο.
8 Οἶδά σου τὰ ἔργα. Ἰδοῦ, δέ-
ὅωχα ἐνώπιόν σου ϑύραν ἀνεωγμέ-
νην, καὶ οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐὖ-
σήν' ὅσι μικρὰν ἔχεις δύναμιν, χαὶ
ἐτήρησάς μου σὸν λόγον, καὶ οὐχ
ἠξνήσω σὺ ὄνομ ὦ, ἰοὺς
9 ᾿ἸΙδοὺ, δί δωμι ἐ ἐχ σῆς συναγω-
γ ἧς σᾶ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυ-
σοὺς Ἰουδαίους εἶναι, καὶ οὐχ εἰσὶν
ἀλλὰ ψεύδονσαι: ἰδοὺ, ποιήσω αὖ
τους, ἵνα ἥξωσι καὶ προσκυνήσωσιν
ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, Χ) γνῶσιν
ὅςι ἐγὼ ἠγάπησά σας.
10 Ὅσι ἐσήρησας σὲν λόγον τῆς
ὑπομονῆς μου» χαγώ σε τηρήσω ἐχ
σης ὥρας σοῦ πειρασμοῦ τῆς μεὰ-
λούσης ἔρχεσθαι ἐ ἐπὶ τῆς οἰκουμένης
ὅλης πειράσαι σοὺς κατοιχοῦντας
ἐπὶ τῆς γῆς.
11 ᾿Ιδοὺ, ἔρχομαι ταχύ" χράτει
ὃ ἔχεις, ἵνα ἡ δεὶξ λάθη τὸν σσε-
φανόν σου.
19 Ὃ νικῶν, ποιήσω αὐτὸν σεύ.
λον ἐν τῷ ναῷ σοῦ Θεοῦ μου, καὶ
ἔξω οὐ μὴ ἐξέ ἔλθῃ ἔσι καὶ γράψω
ἐπ᾽ αὐτὸν τὸ ὄνομα φοῦ Θεοῦ μου,
καὶ σὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ
µου τῆς καινῆς “Ἱεροσαλὴμ, ἣ κα-
ταξαίνουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ
Θεξ µε, Χ) σὺ ὄνομά, μου φὸ καινόν.
19 Ὃ ἔχων οὖς, ἀκουσάσω «εἰ
σὺ πνεῦμα λέγει ταῖς ἐχχλησίαις.
14 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐκκλη-
σίας Λαοδικέων γράψον" Τάδε λέ-
γεν ὃ ᾿Αμὴν, ὃ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ
ἀληθινὺς, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεως τοῦ
Θεοῦ:
15 Οἷδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτϑ
ψυχρὸς εἶ, οὔτε ζεστός» ὄφελον
Ψυχρὺς εἴης, ἢ ζεσκός"
16 Οὕτως ὅσι χλιαρὺς εἶ, χαὶ
οὔτε ψυχρὸς, οὔτε ζεστος, μέλλω
σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ σεόμα ην μου"
αρ. 4.
17 “Οτί λέγεις" “Ὅτι πλούσιός
εἶμι, καὶ πεπλούσηχα, καὶ οὐδενὸς
χρείαν ἔχω" καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ
εἶ ὁ ταλαίπωρος, καὶ ἐλεεινὰς, καὶ
πτωχὺς, καὶ τυφλὺς, καὶ γυμνός.
18 Συμδουλεύω σοι ἀγοράσαι
παρ᾽ ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ
πυρὸς, ἵνα πλουτήσῃς" καὶ ἱμάτια
λευκὰ, ἵνα περιξάλῃ, καὶ μὴ φα-
νερωθή ἣ αἰσχύνη τῆς γυμνύτητός
σου" χαὶ χολλούριον ἔγχρισον τοὺς
ὀφθαλμιούς σου, ἵνα βλέπτς.
19 ᾿Εγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ, , ἐλέγ-
χω χαὶ παιδεύω" ζήλωσον οὖν, καὶ
μετανόησον.
90 ᾿Ιδοὺ, ἕότηκα ἐπὶ τὴν ϑύραν,
καὶ κρούω" ἐάν τις ἀκούση τῆς φω-
νῆς µου, καὶ ἀνοίξη τὴν ϑύραν, εἰ-
σελεύσομαι πρὸς αὐτὸν, Ἂ δειπνήσω
μετ᾽ αὐτοῖ, καὶ αὐτὸς μετ᾽ ἐμοῦ.
21 Ὃ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθί-
σαι μετ᾽ ἐμοῦ ἐν σῷ Ὑρόνω µου, ὡς
κἀγὼ ἐνίχησα, χαὶ ἐχάθισα μετὰ
τοῦ πατρός μου ἐν σῷ Ἀρόνῳ αὐσοῦ.
2ο Ὁ ἔχων οὓς, ἀχουσάτω τί
τὸ σνεῦμα λέγει ταῖς ἐχχλησίαις.
Κεφ. ὃ. 4.
] Ἐσὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ
ϑύρα ἠνεωγμένη ἐν τῷ οὐ-
ῥανῷ, κα ἣ φωνὴ ἣ πρώτη ἣν ἤκασα
ἐπ σάλπιγγος λαλούσης μετ᾽ ἐμὰ,
λέγουσα: ᾿Ανάξα ὧδε, καὶ δείξω
σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.
9 Καὶ εὐθέως ἐγενόμην ἐν πνεύ-
ματι" καὶ ἰδοὺ, Ἀβόνος ἔχειτο ἐν τῷ
οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀρόνου καθή-
μενος.
5 Καὶ ὁ καθήμενος ἦν ὅμοιος
ὁράσει λίθῳ ἰάσπιδι, καὶ σαρδίνῳ"
καὶ τρις χυχλέθεν φοῦ Ἀρόνου ᾧ ὅμοιος
2ράσει σμαραγδίνῳ.
4 ἸΚαὶ κυχλόθεν τῷ ϑρύνε Ἀβόνοι
ΙΩΑΝΝΟΥ.
549
Ἀρόνους εἶδον τοὺς εἴχοσι καὶ τέσσα-
ρας πρεσξυτέρους χαθημιένους, πε-
βιβεθλημένους ἐν ἱματίοις λευκοῖς"
καὶ ἔσχον ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὑτῶν
στεφάνους χρυσοῦς.
5 Καὶ ἐκ τοῦ ϑρόνου ἐχπορεύον-
ται ἀστραπαὶ καὶ βρονταὶ Χὶ φωναί"
ἋΣ ἑπτὰ λαμπάδες πυρὸς καιύμιεναι
ἐνώπιον τοῦ Ὑρόνου, αἵ εἰσι τὰ ἑπτὰ
πνεύματα σοῦ Θεου.
6 Καὶ ἐνώπιον τοῦ ϑρόνου ϑά-
λασσα ὑαλίνη, ὁμοία κρυσσάλλω"
καὶ ἐν μέσῳ τοῦ ϑρόνου καὶ χύχλῳ
τοῦ Ἀρόνου τέσσαρα ζῶα γέμιντα
ὀφθαλμιῶν ἔμπροσθεν χαὶ ὄπισθεν"
Ἵ Καὶ σὸ ζῶον σὸ πρῶτον ὅμοιον
λέονσι, καὶ τὸ δεύτερον ζῶον ὃ ὅμοιον
)Μόσχῳ, καὶ τὸ τρίτον ζῶον ἔχον σὸ
πρόσωπον ὡς ἄνθρωπος, καὶ σὸ σέ-
σαρ]Ίον ζῶον ὕμοιον ἀετῷ πε]ωμένρ'
ὃ Καὶ τέόσαρα ζῶα, ἕν χαθ᾽
ἑαυτὸ, εἶχον ἀνὰ πτέρυγας ἕξ χυχ-
λόθεν, καὶ ἔσωθεν γέμοντα ὀφθαλ-
μῶν: καὶ ἀνάπαυσιν οὐκ ἔχουσιν
ἡμέρας ο νυχτὸς, λέγοντα" "Άγιος,
ἅγιος, ἅγιος Κύριος ὁ “Θεὸς ὁ παν-
σοχράτωρ, ὃ ἦν Ὁ ὁ ὧν Χ) ὁ ἐρχό-
μενος.
9 Καὶ ὅταν δώσουσι τὰ ζῶα
δύξαν καὶ τιμιὴν καὶ εὐχαριστίαν τῷ
καθημένῳ ἐπὶ τοῦ Ἀξόνου, σῷ ζῶντι
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων,
10. Πεσοῦνται οἱ εἴκοσι καὶ σέσ-
σαρες πρεσξύτεροι ἐνώπιον φτοῦ χα-
ϑημέ νου ἐπὶ τοῦ Ἀβόνου, χα) πβοσ-
χυνοῦσι τῷ οὖν εἰς τοὺς αἰῶνας
σῶν αἰώνων, ὶ βάλλουσι τοὺς
στεφάνους αὐτῶν θά τὰς τοῦ ρύ-
νου, λέγοτες, ,
1 ΓΑξιος εἰ, Κύριε, λαβεῖν σὴν
δόξαν καὶ τὴν σ.μιὴν καὶ τὴν δύνα-
μιν" ὅς, σὺ ἔκστισας τὰ πάνσα, και
διὰ τὸ ϑέλημιό, σου εἰσὶ, καὶ ὀκτίό-
εἴκοσι καὶ σέσσαρες' καὶ ἐπὶ τοὺς | θησαν
36
4δ0
Κερ. ἐ. 8.
Ι Αἱ εἶδον ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ
--: χαθηµένου ἐπὶ «τοῦ Ἀρόνου
βιξλίον γεγραμμένον ἔσωϑεν, καὶ
ὕπισθεν, κατεσφραγισµένον σφθα-
γῖσιν ἑπτά.
ῷ Καὶ εἶδον ἄγγελον ἰσχυρὸν
κηρύσσοντα φωνῇ μεγάλῃ" Τὶς
ἐστὶν ἄξιος ἀνοῖξαι σὺ βιβλίον, καὶ
λῦσαι τὰς σφραγ ἴδας αὐτοῦ : 5
9. Καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο ἐν τῷ οὐ-
ξανῷ, οὐδὲ ἐπὶ τῆς γῆς, οὐδὲ ὑπο-
κάτω τῆς γῆς, ἀνοῖξαι σὸ Θιδλίον,
οὐδὲ βλέπειν αὐτό.
4 Καὶ ἐγὼ ἔχλαιον πολλὰ,
οὐδεὶς ἄξιος εὑρέθη ἀνοῖξαι καὶ
ἀναγνῶναι τὸ βιξλίον, οὔτε βλέ-
--
πειν αὐτό.
6 ἸΚαὶ εἷς ἐκ τῶν πρεσξυτέρων
λέγει μοι" Μὴ κλαῖε ἰδοὺ, ἐνίκη-
σεν ὃ λέων ὁ ὧν ἐκ τῆς φυλῆς ᾿1ού-
δα, ἣ ῥίξδα Δαξὶδ, ἀνοῖξαι τὸ βι-
δλίον, καὶ λῦσαι τὰς ἑπτὰ σφρα-
γῖδας αὐτοῦ.
ϐ Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἐν μέσῳ σᾶ
Ὑβόνου Χ) τῶν τεσσάρων ζώων, Χ) ἐν
μέσῳ τῶν πρεσξυτέρων, ἀρνίον ἑστη-
χὸς. ὡς ἐσφαγμιένον, ἔχον κέρατα
ἑπτὰ, καὶ ὀφθαλμιοὺς ἑπτὰ, οἵ εἰσι
τὰ ἐπτὰ τοῦ Θεοῦ πνεύματα τὰ
ἀπεσς αλμένα εἰς πᾶσαν τὴν γῆν:
Ἵ Καὶ ἦλθε, καὶ εἴληφε σὸ βιξ-
λίον ἐκ σῆς δεξιᾷς σοῦ καθημένου
ἐπὶ «τοῦ ϑρόνου"
8 ΚΚαὶ ὅτε ἔλαξε σὸ Θιθλίον. τὰ
τέσσαρα ζῶα καὶ οἱ εἰκοσιτέσσαρες
πρεσθύτξροι ἔπεσον ἐνώπιον τοῦ ἀρ-
νίου, ἔχοντες ἕχαστος κιθάρας καὶ
φιάλας χρυσᾶς γεμούσας Ξϑυμιαμιά-
των, αἵ εἶσιν αἱ απβοσευχαὶ τῶν
ἁγίων:
2. ΠΜαι ἄδουσιν ᾠδὴν χαινὴν. λέ-
γύντες" Λξιος εἰ λαβεῖν τὸ βιξ-
Ἀάον. χαὶ ἀνοῖξαι τὸς σφραγῖδας
ΑΠΟΚΑΛΥΨΜΙΣ
σαπ. 6
αὐτοῦ" ὅτι ἐσφάγης, χαὶ ᾿ἠγόρασας
τῷ Θεῷ ἡμᾶς ἐν σῷ αἷματί σου,
ἐκ πάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ
λαοῦ χαὶ ἔθνους,
10 Καὶ ἐποίησας ἡ ἡμᾶς τῷ Θεῷ
ἡμῶν βασιλεῖς χαὶ ἱερεῖς: χαὶ Θα-
σιλεύσομεν ἐπὶ τῆς γης.
11 Καὶ εἶδον, καὶ ἤκουσα φωνὴν
ἀγγέλων πολλῶν κυχλόδεν τοῦ
“ρόνου, καὶ τῶν ζώων καὶ πρεσου-
φέρων: καὶ χιλιάδες χιλιάδων,
12 Λέγοντες φωνὴ µεγαλῃ
"Αξιόν ἐστιν ἀρνίον τὸ ἐσφαγωέ-
νον λαξεῖν τὴν δύναμιν καὶ πλοῦτον
καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ σιµην καὶ
δόξαν καὶ εὐλογίαν.
19 Καὶ πᾶν χτίσμα. ὃ ἐστιν ἐν
σῷ οὐρανῷ. καὶ ἐν τῇ γῆ, καὶ ὑπο-
χάσω τῆς γῆς, χαὶ ἐπὶ τῆς ϑαλάσ-
σης ἅ ἐστ σι, καὶ σα, ἐν αὐτοῖς πάνσα,
ἤκουσα λέγοντας: Τῷ καθημένῳ
ἐπὶ σοῦ Ἀξόνου καὶ τῷ ἀρνίῳ ἣ εὐ-
λογία 9 ἣ σιμὴ ο ἣ δόξα καὶ τὸ
κράτος εἰς σε ὃς αἰῶνας τῶν αἰωνων.
14 Καὶ τὰ τέσσαρα ζῶα : τλε-
γον, "Αμήν καὶ οἱ εἶχο ασισέσσαρες
πρεσξύτεροι ἔπεσαν, καὶ προσεκύνη-
ὅαν ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώ-
νων.
Κεφ. ς΄. 6.
1 κ᾿ εἶδον ὅτε ἤνοιξε σὲ ἀρ-
νίον μίαν ἐκ τῶν σφραγί-
δων, καὶ ἤχουσα ἑνὸς ἐκ τῶν σεζ-
σάρων ζώων λέγοντος, ὡς φωνῆς
βροντῆς" Ἔρχου καὶ βλέπε.
9 Ἰαὶ εἶδον, χαὶ ἰδοὺ | πποί
λευκός: κ ὁ χαθήμινος ἐπὶ αὐτῷ
ἔχων τόξον: χα ἐδόθη αὐτῷ στέφα-
νος, ἋἋ ἐξ Ἄθε νικῶν, καὶ ἵνα νικήσῃ,
8 σι ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα
φὴν δευτ πέραν ἤιε. σᾶ δευτέρου ζώου
λέγοντος" ΓΕρχου καὶ βλέπε.
4 Καὶ αμ αλά ν ἄλλος ἵππος
καθημένῳ ἐπ’ αὐτῷ
αρ. 7
ἐδόθη αὐτῷ λαβεῖν τὴν εἰρήνην ἀπὸ
τῆς γῆς, καὶ ἵνα ἀλλήλους σφάξω-
σι" καὶ ἐδόθη αὐτῷ µάχαιρα µε-
Ὑπλη.
ὅ Καὶ ὅτε ἤνοιξε σὴν σπρίτην
Ἐν αῄδα, ἤκχουοα Ἰοῦ τρίτου ζώου
λέγοντος" ” ἔρχου καὶ βλέπε. [Καὶ
εἶδον, καὶ ἰδοὺ Ἱπαγυς μέλας, καὶ ὁ
καθήμενος ἐ ἐπ ᾿αὐτῷ, ἔχων ζυγὺν ἐν
σῇ χειρὶ αὑτοῦ.
6 ΙΚαὶ ἤκουσα φωνὴν ἐν μιέσῳ
σῶν τεαψάρων ζώων λέγουσαν"
Χοίνιξ σίτου δηναξίου, καὶ τεεῖς
χοίνικες χριδης θηναρίου" καὶ τὸ
ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσης.
οἷ Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα
σὴν σετάρΊην, ἤκουόα φωνὴν τοῦ
σε]άρτου ζώου λέγουσαν: "Ἔρχου
χαὶ βλέκε.
8 Καὶ εἶδαν, καὶ ἰδοὺ ἵππος
χλωρὸς, Ὁ ὁ καϑήμενος ἐπάνω αὖ-
σοῦ, ὄνομα αὐτῷ ὁ Θάνατος" καὶ ὁ
"Αιδης ἀκολουθεῖ μετ αὐτοῦ: καὶ
ἐδόθη αὐτοῖς ἐξουσία ἀποκτεῖναι
ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς γῆς, ἐν ῥοµ.-
φαία καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν ϑανάτῳ,
καὶ ὑπὸ τῶν ϑηρίων τῆς γῆς.
9 Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέμπτην
σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ ϑυ-
σιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἔυφαγ-
μένων. διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ
διὰ τὴν μαρτυρίαν ἣν εἶχον"
10 Καὶ ἔκραζον φωνῇ μεγάλῃ,
λέ γουσες" "Ἔως πότειῥ δεσπότης ὗ
ἅγιος Ὁ ὁ ἀληθινὸς, οὐ χρίνε ξις καὶ
ἐχδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν, ἀπὸ τῶν κα-
γοικούντων ἐπὶ σῆς γῆς; :
11 Καὶ ἐδόθησαν ἑκάσταις στο-
λαὶ λευκαὶ, καὶ ἐξῥέθη αὐτοῖς ἵνα
ἀναπαύσωνται ἔτι χρόνον μικρὸν,
ἕως οὗ πληρώσονται καὶ οἱ σύνδου-
λοι αὐτῶν και ἷο ἀδελφοὶ αὐτῶν, οἱ
μέλλοντες ἀποχτείνεσθαι ὡς καὶ
αὐτοί.
12 Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν
ΙΩΑΝΝΟΥ.
961
σφραγῖδα τὴν ἕχτην" και ἰδοὺ σεισ--
μὺς μέγας ἐγένετο, Χ) ὁ ἥλιος έγε-
νεσο μέλ. ας ὡς σώροκος τρίχινος. χαὲ
ἣ σξ ελήνη ἐγένετο ὡς αἷμα,
19 Καὶ οἱ ἀστέρες φοῦ οὐρανοῦ
ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, ὡς συκη βάλ-
λει σοὺς ὀλύνθους αὑτῆς, ὑπὸ µε-
γάλου ἀνέμου σειομιένη"
14 Καὶ οὐρανὸς ἀπεχωρίσϑη ὡς
βιξλίον εἰλισσέμενον, καὶ πᾶν ὄρος
χαὶ νῆσος ἐκ τῶν τύπων αὑτῶν ἐκι-
νήθησαν, 1
16 Καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς. κὴ
οὗ μεγιστᾶνες, καὶ οἱ πλούσιοι, καὶ
χιλίαρχοι, καὶ οἱ δυνατοὶ, καὶ
πᾶς ὅξλυς, γ) πᾶς ἐλεύθερος ἔχρυψ-
αν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς
σὰς πέτρας τῶν ὀρέων,
16 Καὶ λέγουσι τοῖς ὄρεσι καὶ
ταῖς πέτραις: Πέσετε ἐφ᾽ ἡμᾶς, Ὁ
χρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ
χαθηµένου ἐπὶ τοῦ Ἡρόνου, καὶ ἀπὸ
τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου,
17 Ὅσι ἦλθεν ἣ ἡμέρα ἢ με-
γάλη σης ὀργ: ἧς αὐτοῦ" καὶ τις
δύναται σταθῆναι ;
Κεφ. δ΄. 7.
1 Αἱ μετὰ ταῦτα εἶδον σέσ-
σαρας ἀγγέλους ἑστῶτας
ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς γῆς,
χρατοῦντας τοὺς τέσσαρας ἀνέμους
τῆς γῆς, ἵνα μιὴ ανέῃ ἄνεμος ἐπι
τῆς γῆς, μήτε ἐπὶ τῆς δαλάσσης.
μήτε ἐπὶ πᾶν δέ νδρον.
Ὁ Καὶ εἶδον ἄλλον ἄϊγελον ἀνα-
ξάντα ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίου, ἔχονία
σφραγῖδα Θεοῦ ζῶντος" καὶ ἔκραξε
φωνη μιε] γάλῃ σοῖς σέ σσαρσιν αγ-
γέλοις, οἷς ἀδύθη αὐτοῖς ἀδικῆσαι
σὴν γῆν καὶ τὴν Ῥάλασσαν,
5 Λέγων Μὴ ἀδικήσητε τὴν
γῆν, μῆτε τὴν Ξάλασσαν, υῆτε τὰ
δένδρα, ἄχρις οὗ σφραγίσωμιεν φὰς
552
δούλους τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐπὶ τῶν
μετώπων αὐτῶν.
4 Καὶ ἔχουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν
ἑσφραγιόμένων: ραδ΄ χιλιάδες ἐσ-
φραγιόµένοι ἐκ πάσης φυλῆς ὑιῶν
Ἰσραήλ’
5. Ἐκ φυλῆς Ἰούδα, 5’ χιλιά-
δὲς ἐσ σφραγισμένοι" ἐκ φυλῆς Ῥου-
ξὴν, τ15΄ χιλιάδες ἐσφραγισμιένοι" ἐκ
φυλῆς Γὰδ, ιδ΄ χιλιάδες ἐσφρα-
γισμιένοι"
ὃ Ἐκ φυλῆς ᾿Ασὴρ, ιδ' χιλιά-
δες ἐ ἐδφραγισμέναι" ἐκ φυλῆς Νεφ-
θαλεὶμ,, ι5’ χιλιάδες ἐσφραγισμένοι"
ἐκ φυλῆς Μανασσῆ, ιδ΄ χιλιάδες
ἐσφραγισμιένοι"
1 Ἐκ φυλῆς Συμεὼν, ιδ΄ χιλιά-
δὲς ἐσφραγισμένοι" ἐκ φυλῆς Λευὶ,
"5΄ χιλιάδες ἐσφραγισμένοι: ἐκ φυ-
λῆς Ἰσαχὰρ, ιδ΄ χιλιάδες ἐσφρα-
γισμιένοι"
8 Εκ φυλῆς Ζαξουλὼν, ιδ΄ χι-
λιάδες ἐσφραγισμένοι: ἐκ φυλῆς
Ἰωσὴφ, ιδ΄ χιλιάδες ἐσφραγισμέ-
νοι ἐκ φυλῆς Βενιαμὶν, ιδ΄ χιλιά-
δες ἐσφραγισμέ νοι.
9 Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ
ὄχλος πολὺς, ὃν ἀριθμῆσαι αὐτὸν
οὐδεὶς ἠδύνατο, ἐκ παντὸς ἔθνους κ)
φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν,
ἑστῶτες ἐνώπιον τοῦ ᾿ ϑρόνου, κ) ἑνώ-
πιον τοῦ ἀρνίε, περιβε δλημένοι στο-
λὰς λευχάς, καὶ φοίνικες ἐν ταῖς
χερσὶν αὐτῶν,
10 Καὶ χράξοντες φωνῇ μεγά-
λῃ, λέγοντες: σωτηρία τῷ χα-
θημένω ἐπὶ τοῦ ϑρύνου τοῦ Θεοῦ
ἡμῶν, καὶ τῷ ἀρνίω.
11 Καὶ πάντες οἱ ἄγγελοι ἐσ-
τήχεσαν κύχλῳ τοῦ Ἀρόνου χαὶ τῶν
πρὲ εσς ντέρων ο) τῶν αρ ζώων,
καὶ ἔπεσον ἐνώπιον τοῦ ϑρόνου ἐπὶ
πρόσωπον αὑτῶν, καὶ προσεκί νησαν
τῷ Θεᾷῇ,
12 Λέγιντες Αμήν" ἡ εὐλογία,
ας ὁ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
Ὧν
σαρ. 8.
Ἃ ἡ δόξα, 0 ἡ σοφίαν ἋΣ ἡ εὐχαρισ.
τία, Χ) ἡ τιμὴ, ἘΝ ἣ δύναμι. κ. ἡ
ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἷς τὲς αἰῶνας
τῶν αἰώνων. ᾽Αμήν.
19 Καὶ ἀπεχρίθη εἷς ἐκ σῶν
πρεσευσέρων, λέγων μοι" Οὗτοι υἱ
περιςεςληµένοι τὰς σ]ολὰς τὰς Ἄευ-
κὰς, τίνες εἰσὶ, καὶ πόθεν ἦλθον ;
κά 14 Καὶ εἴρηκα αὐτῷ" Κύριε, σὺ
οἶδας. ἸΚαὶ εἰπέ μοι" Οὗτοί εἰσιν
οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς ϑλίψεως τῆς
μεγάλης" κ) ἐπλάτυναν τὰς στο-
λὰς αὑτῶν, καὶ ἐλεύκαναν στολὰς
αὑτῶν ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἀρνίου.
15 Διὰ σοῦσό εἰσιν ἐνώπιον φοῦ
Ἀρόνου σοῦ Θεοῦ, καὶ λατρεύουσιν
αὐτῷ ἡμέρας καὶ νυχτὸς ἐν τῷ ναῷ
αὐτοῦ: χ) ὁ χαθήμενος ἐπὶ σξ ϑρόνε,
σκηνώσει ἐπ᾽ αὐτούς.
16 Οὐ πεινάσουσιν ἔτι, οὐδὲ
δμψήσουσιν ἔτι, οὐδὲ μὴ πέσῃ ἐπ᾽
αὐτοὺς ὃ ἥλιος, οὐδὲ πᾶν καῦμα"
ΙΤ Ὅτι σὸ ἀρνίον τὸ ἀνὰ μέσον
σοῦ Ἀρόνου ποιμανεῖ αὐτοὺς, χαὶ
ὁδηγήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζώσας πηγὰς
ὑδάτων" καὶ ἐξαλείψει ὁ ὁ Θεὸς πᾶν
δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν
Κεφ. ή. 8.
1 ἐκδ ὕσε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα
τὴν ἐξδόμην, ἐγένετο σιγὴ
ἐν τῷ οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον.
ο Καὶ εἶδον τὲς ἑπτὰ ἀγγέλες,
οἳ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἑστήκασι" καὶ
ἐδόθηπον αὐτοῖς ἑπτὰ σάλπιγγες.
5 Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλδο, μ
ἐστάθη ἐπὶ τὸ ϑυσιαστήριον, ἔχων
λιξανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ
ϑυμιάματα πολλὰ, ἵνα δώσῃ ταῖς
προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων, ἐπὶ
σὸ ο ο σὺ χρυσοῦν σὸ ἐνώ-
πιον σου Ὑρόνου.
4 Ἰκαὶ ἀνέξη ὁ καπνοὺς τῶν ϑυ-
μιαμίάάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν
ο.
ἁγίων, ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου, ἑνώ-
«Ἰον τοῦ Θεοῦ.
δ Καὶ ἀμεν ὑρν ὁ ἄγγελος σὸ
λιβανωσὶν, καὶ ἐγέμισεν αὐτὸ ἐκ
τοῦ πυρὸς τοῦ Ἀυσιαστηρίου, καὶ
ἔξαλεν εἰς σὴν γῆν" καὶ ἐγένοντο
φωναὶ καὶ βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ
καὶ σεισµς.
6 Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι ἔχοντες
φὰς ἑπτὰ σάλπιγγας, ἡτοίμασαν
ἑαυτοὺς ἵνα σαλπίσωσι.
1 Καὶ ὁ πρῶτως ἄγγελος ἐσάλ-
κισε, καὶ ἐγένετο χάλαξα καὶ πῦρ
μεμιγμένα αἵματι, καὶ ἐξλήθη εἰς
σὴν γῆν" καὶ σὸ τρίτον σῶν δέν-
ὅρων χατεκάη, καὶ πᾶς «Ἱχόρτος
χλωθὺς χατεκάη.
8 Καὶ ὁ δεύτερος ἄγ γέλος ἐσάλ-
πισε, καὶ ὡς ὄρος μέγα πυρὶ καιό-
μιενον ἐβλήθη εἰς τὴν Φάλασσαν:
καὶ ἐγένετο τὸ τρίτον τῆς ϑαλάσ-
σης, αἷμα,
9 Καὶ ἀπέθανε τὸ σρίτον τῶν
κτισμάτων τῶν ἐν τῇ λαλάσσῃ, σὰ
ἔχοντα ψυχὰς" καὶ τὸ τρίτον τῶν
πλοίων διεφθάρη.
10 Καὶ ὁ τρίτος ὄλ γγελος ἐσάλ-
πισε, καὶ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
ἀστὴρ μέγας καιόμιενος ὡς λαμπὰς,
χαὶ ἔπεσεν ἐπὶ σὺ φρίτον σῶν πσοτα-
μῶν, καὶ ἐπὶ τὸς πηγὰς ὑδάτων"
11 Καὶ σὸ ὄνομα τοῦ ἀστέ έρος
λέγεται ᾿ΑΦινθος” καὶ γίνεται σὸ
σρίτον εἰς ἄγινθον, καὶ πολλοὶ ἀν-
θρώπων ἀπέθανον ἐκ τῶν ὑδάτων,
ὅτι ἐπικράνθησαν.
ὲ 12 Καὶ 9 τέταρτος ἄγγελος
ἐσάλπισε, καὶ ἐπλήγη τὸ τρίτον
σοῦ ἡλίου, καὶ τὸ τρίτον τῆς σελή-
νης, καὶ τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων"
να σκοτισθῇ σὸ τρίτον αὐτῶν, τῷ ἣ
ἡμέρα μὴ φαίνῃ σὸ τρίτον αὑτῆς
Ἂ ἢ νὺξ ὁ ὁμοίως.
19 Καὶ εἰδον, καὶ ἔχουσα ἑνὸς
ἠγνέλου πετωμένου ἐν μιεσουρανῆ
8908
ΙΩΑΝΝΟΥ.
305
ματι, λέγοντος φωνῇ μεγάλῃ"
Οὐαὶ, οὐαὶ, οὐαὶ τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ
τῆς γῆς, ἐκ τῶν λοιπῶν φωνῶν τῆς
σάλπιγγος τῶν τριῶν ἀγγέλων τῶν
μελλόντων σαλπίξειν.
Κεφ. δ΄,» 9.
1 Αἱ ὃ πέμπτος , ἄγγελος
ἐσάλπισε, καὶ εἶδον ἀστέ-
ρα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεπτωχύτα εἰς
τὴν γῆν, καὶ ἐδύθη αὐτῷ ἣ κλεῖς
σοῦ φρέατος τῆς ἀξύσσου.
2 Καὶ ἤνοιξε σὺ φρέαρ τῆς
ἀξύσσου: καὶ ἀνέξη χαπνὸς ἐκ φοῦ
φρέατος ὡς καπνὺς χαμίνου µεγά-
λης" καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὃ
ἀὴρ ἐχ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος.
9 Καὶ ἐκ τυῦ καπνοῦ ἐξῆλθον
ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδύθη αὖὐ-
σαῖς ἐξουσία, ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν
οἱ σχορπίοι σῆς γης"
4 Καὶ ἐῤῥέθη αὐταῖς ἵνα μὴ
ἁδικήσωσι τὸν χόρτον τῆς γῆς, οὐδὲ
πᾶν χλωρὸν, οὐδὲ πᾶν δένδρον" εἶ
μὴ φοὺς ἀνθρώπους μόνους, οἵτινες
οὐχ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα σοῦ Θεοῦ
ἐπὶ τῶν μετώπων αὑτῶν"
5 Ἱκαὶ ἐδέθη αὐταῖς ἵνα μὴ
ἀποχεείνωσιν αὐτοὺς, ἀλλ᾽ ἵνα
βασανισθῶσι μῆνας πέντε" καὶ ὃ
βασανισμιὼὸς αὐτῶν ὡς βασανισμιὸς
σχορπίου, ὅταν παίση ἄνθρωπον.
6 Καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐχείναις
ζητήσουσιν οἱ ἄνθρωποι τὸν Ἀάνα-
σον, χαὶ οὐχ εὑρήσουσιν αὐτόν" καὶ
ἐπιθυμήσουσιν ἀπεθανεῖν, καὶ φψεύξε-
σαι ὃ ϑάνατος ἀπ᾽ αὐτῶν.
Τ Καὶ τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίς.
δων ὅμοια Ίπποις ἡτοιμασμιένοις εἰς
πόλεμον’ καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐ-
σῶν ὡς στέφανοι ὅμιοιοι χρυσῷ, καὶ
σὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα
ἀνθρώπων.
8 Καὶ εἶχον τρίχας ὡς τοίγας
3604
γυναικῶν, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὡς
λεόνσων ἦσαν,
9 Καὶ εἶχον Σώραχας ὡς ϑώ-
βαχας σιδηροῦς" 9 Ἢ φωνὴ σῶν
πτερύγων αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρμάτων
ἵππων πολλῶν φρε χόνς ων εἰς πό-
λεμον:
10 Καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας
σχορπίοις, καὶ κόντρα, ἦν ἐν ταῖς
ώς αὐτῶν" ») ἣ ἐξουσία αὐτῶν
ἀδιχῆσαι «οὺς ἀνθρώπους μῆνας
πέντε"
11 Καὶ ἔχουσιν ἐφ᾽ αὑτῶν βα-
σιλέα «τὸν ἄγγελον τῆς ἀξύσσου"
ὄνομα αὐτῷ Ἕραϊσεὶ ᾿Αξαδδὼν,
καὶ ἐν σῇ Ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει
᾿Απολλύων.
19 Ἢ οὐαὶ ἣ µία ἀπῆλθεν, ἰδοὺ
ονσαι ἔτι δύο οὐαὶ μετὰ ταῦτα.
19 Καὶ ὁ ἕχτος ἄγγελος ἐσάλ-
πισε, καὶ ἤχουσα φωνὴν μιίαν ἐκ τῶν
φέσσάρων χεράτων τοῦ Ἀυσιασσηρίε
τοῦ χξυσοῦ σοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,
14 Λέγουσαν τῷ ἕχτῳ ἀγγέλῳ,
ὃς εἶχε σὴν σάλπιγγα". ᾿Λῦσον σὰς
σέσζαρας ἀγγέλους φοὺς δεδεμιένες
ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ μεγάλῳ Εὺ-
φράτη.
15 Καὶ ἐλύθησαν οἱ τέσσαρες
ἄ) γελαι οἱ ἡτοιμασμένοι εἰς τὴν
ὥραν καὶ ἡμέραν καὶ μῆνα καὶ ἑνι-
αὐτὸν, ἵνα ἀποχτείνωσι τὸ τρίτον
σῶν ἀνθρώπων.
16 Καὶ ὁ ἀριθμὸς στρατευµά-
σων τοῦ ἱππικοῦ, δύυ μυριάδες μυ-
ειάδων" καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν
αὐτῶν.
17 Καὶ οὕτως εἶδον τοὺς ἵππους
ἐν «ἢ ὁράσει, καὶ τοὺς καθημένους
ἐπ᾿ αὐτῶν, ἔχοντας δώρακας πυρί-
νους καὶ ὑακινθίνους καὶ ϑειώδεις"
κα. αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππων ὡς κε-
φαλαὶ λεύντων, καὶ ἐκ τῶν όσομιά-
σων αὐτῶν ἐχπορεύεται πῦρ Ὁ χαπ-
τος καὶ ϑεῖον.
ΑἸΙΟΚΑΛΎΨΙΣ
αρ. 1ὖῦ
18 "Ὑπὸ τῶν , φριῶν ς φούσων ἆπεκ
τάνθησαν σὺ σξίσον σῶν ἀνθρώπων,
ἐκ τοῦ πυρὺς καὶ ἐκ τοῦ χαπνοῦ χαὶ
ἐκ φτοῦ ϑείου σοῦ ἐκπορευομένου ἐχ
φῶν στομάτων αὐτῶν"
19 Αἱ γὰρ ἐξουσίαι αὐσῶν ἐν
τῷ στόματι αὐτῶν εἰσιν" αἱ γὰρ
οὐραὶ αὐτῶν ὅμοιαι ὄφεσιν, ἔχουσαι
κεφαλὰς, καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσι"
20 Καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων
οἱ οὐκ ἀπεχτάνθησαν ἐν ταῖς πλη-
γαῖς ταύταις, οὔτε μιετενόησαν ἐκ
φῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὑτῶν, ἵνα
μὴ προσχυνήσωσι τὰ δαιμόνια, χαὶ
εἴδωλα σὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ
χαὶ σὰ χαλκᾶ καὶ τὰ λίθινα καὶ
σὰ ξύλινα, ἃ οὔτε βλέπειν δύναϊαι,
οὔτε ἀκούειν, οὔτε περιπατεῖν"
ΩΤ Καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν
φονῶν αὑτῶν, οὔσε ἐχ τῶν Φαρμα-
χειῶν αὑτῶν, οὔσε ἐκ τῆς πορνείας
αὑτῶν, οὔτε ἐκ τῶν κχλεμμάτων
αὑτῶν.
Κεφ. «΄. 10.
1 Αἱ εἶδον ἄλλον ἄγγελον
ἰσχυρὸν χαταξαίνουτα ἐκ
σοῦ οὐρανοῦ, περιξεθληµένον νεφέ-
λην" καὶ ἰρις ἐπὶ σῆς χεφαλῆς" ἃς
σὺ πρόσωπον αὐσοῦ ὡς ὁ ἥλιος, χαὶ
οἱ πύδες αὖς τοῦ ὡς στύλοι πυρός"
9 Καὶ εἶχεν ἐν σῇ χειρὶ αὑτοῦ
βιξλαρίδιον ἀνεωγμιένον: Ὁ ἔθηκα
σὺν πύδα αὑτοῦ σὸν δεξιὸν ἐπὶ φὴν
Βάλασσαν, σὺν δὲ εὐώνυμιον ἐπὶ τὴν
γην"
ἣν Ιζαἱ ἔχραξε φωνῇ μεγάλῃ
σπερ λέων μυχᾶσαι' καὶ ὅτε ἔχ-
ώς ἐλάλησαν ἑπτὰ βρονταὶ
φὰς ἑαυτῶν φωνάς.
4 Καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἕπτα
βρονταὶ τὰς φωνὰς ἑαυτῶν, ἔμελ-
λον γράφειν: καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐν
σοῦ οὐρανοῦ. λέγουσάν μιοι" Σφρά-
αρ. 11.
γισον ἃ ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρον-
σαὶ, καὶ μὴ ταῦτ γράψης.
δ ἵζαὶ ὁ Ἀρχολαον ὃν εἶδον ἑστῶ-
τα ἐπὶ στης Σαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς
γῆς, ἦρε σὴν χεῖρα αὑτοῦ εἰς τὸν
γὐρανόν"
0 Καὶ ὤμοσεν ἐν σῷ ζῶντι εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ὃς ἔκσισε
τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ, αχ) τὴν
γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῆ, καὶ τὴν 5ά-
λασσαν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ" ὅτι χρόνος
οὐκ ἔσται ἔτι"
π ᾿Αλλὰ ἐν ἧς ἡμέραις, τῆς
φωνῆς τοῦ ἑξδόμου ἀγγέλου, ὅταν
μέλλῃ σαλπίζειν, καὶ τελεσθῇ τὸ
μυστήριον τοῦ Θεοῦ, ὡς εὐηγγέλισε
τοῖς ἑαυτοῦ δούλοις τοῖς προφήταις.
8 Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤχουσα ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ, πάλιν λαλοῦσα μετ’ ἐμᾶ,
χαὶ λέγουσα: Ὕπαγε, λάξε τὸ
βιβλαρίδιον τὸ ἠνεωγμένον ἐν τῇ
χειρὶ ἀγγέλου τοῦ ἑστῶτος ἐπὶ τῆς
ϑαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.
9 Καὶ ἀπῆλθον πρὸς τὸν ἄγγε-
λον, λέγων αὐτῷ: Δός µοι τὸ ὲ-
θλορίδιον. ἹΚαὶ λέγει μοι" Λάξε
καὶ χατάφαγε αὐτό: καὶ πικρανεῖ
δου τὴν κοιλίαν, ἀλλ᾽ ἐν τῷ στό-
ματί σου ἔσται γλυκὺ ὡς μέλι.
10 Καὶ ἔλαξον τὸ βιβλαρίδιον
ἐκ τῆς χε ιρὺς φοῦ ἀγγέλου, καὶ
κατέφαγον. αὐτό" καὶ ἦν τῷ στό-
ματί μιου ὡς μέλι, γλυχύ" καὶ ὅτε
ἔφαγον αὐτὸ, ἐπικράνθη ᾗ κοιλία
μου.
11 Καὶ λέγει μοι" Δεῖ σε πά-
λιν προφητεῦσαι ἐπὶ λαοῖς "0 ἔθνεσι
καὶ γλώσσαις καὶ βασιλεῦσι πολ-
λοῖς.
Ἱεφ. ιά. 11.
Ι Δὲ ἐδόθη μοι χάλαμιος ὅμοι-
κ
ος ῥάξδῳ, λέγων: Ἔγει-
Μαι, καὶ μέτρησον τὸν ναον τῷ Θες,
ΙΩΑΝΝΟΥ.
908
καὶ τὸ ϑυσιοστήριον, καὶ τοὺς προσ.
κυνοῦντας ἐν αὐτῷ"
ῷ Καὶ τὴν αὐλὴν τὴν ἔσωθεν σα
ναοῦ ἔχξαλε ἔξω, καὶ μὴ αὐτὴν
µετρήσης, ὅτι ἐδόθη τοῖς ἔθνεσι" καὶ
σὴν πόλιν τὴν ἁγίων πατήσουσι
μῆνας τεσσαράκονσα δύο.
95 Καὶ δώσω τοῖς δυσὶ μάρτυσί
μου, καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας
χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα, περι-
ξεθλημένοι σάκκους"
4 Οὗτοί εἰσιν αἱ δύο ἐλαῖαι κ)
δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
τῆς γης ἑστῶσαι"
δ Καὶ εἴ τις αὐτοὺς ϑέλῃ ἆδι-
χῆσαι, πῦρ ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ στύ-
ματος αὐτῶν, καὶ κασεσθίει τοὺς
ἐχθροὺς αὐτῶν: καὶ εἴ τις αὐτοὺς
Μέλη ἀδικῆσαι, οὕτω δεῖ αὐτὸν
ἀποχτανθῆναι.
θ Οὗτοι; ἔχουσιν ἐξουσίαν κλεῖσαι
σὸν οὐρανὸν, ἵνα μὴ βρέχῃ ὑετὸς
ἐν σαις ἡμέραις αὐτῶν τῆς προφη-
φείας" καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν
ὑδάτων, στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα,
χαὶ πατάξαι τὴν γῆν πάσῃ πληγῇ,
ὁσάκις ἐὰν ϑελήσωσι.
1 Καὶ ὅταν τελέσωσι τὴν μαρ-
συρίαν αὑτῶν, τὸ ϑηρίον ἀναξαῖ-
νον ἐκ τῆς ἀξύσσου ποιήσει πόλξμιον
μετ) αὐτῶν, καὶ νικήσει αὐτοὺς, }ὸ
ἀποχτενεῖ αὐτούς"
8 Κζαὶ τὰ πτώματα αὐτῶν ἐπὶ
τῆς πλατείας πόλεως τῆς μεγάλης,
ἥτις καλεῖται πνευματικῶς Σόύδομιαι
καὶ Αἴγυπτος, ὅπου κ) ὁ Κύριος
ἡμῶν ἐσταυρώθη"
9 Καὶ θλέψουσιν ἐκ τῶν λαῶν
καὶ φυλῶν καὶ γλωσσῶν καὶ ἐθνῶν
τὰ πτώματα αὐτῶν ἡμέρας τρεῖς
καὶ ἥμισυ, καὶ τὰ πτώματα, αὐτῶν
οὐκ ἀφήσουσι τεθῆναι εἰς μνήματα,
10 Καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς
γῆς χαροῦσιν ἐπ᾽ αὐτοῖς, καὶ εἰὐ-
φρανθήσονται" καὶ δῶρα πέμψουσιν
356
ἀλλήλοις, ὅτι οὗτοι οἱ δύο προφῆται
ἐδασάνισαν σοὺς κατοικοῦντος ἐπὶ
«τῆς γῆς"
11 Καὶ μετὰ τὰς τρεῖς ἡμέρας
καὶ ἥμισυ, πνεῦμα ζωῆς ἐκ σᾶ Θεξ
εἰσηλθεν ἐπ᾽ αὐτούς" καὶ ἔστησαν
ἐπὶ τοὺς πύδας αὑτῶν" καὶ φόξος
μέγας ἔπεσεν ἐπὶ τοὺς ϑεωροῦντας
ἀιόοτι
αὐτούς,
12 Καὶ ἤχουσαν φωνὴν μεγά-
λην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγουσαν αὐ-
φοῖς" ᾿Ανάξητε ὧδε. - Καὶ ἀνέςη-
σαν εἰς τὸν οὐρονὸ. ἐν σῇ νεφέλῃ"
καὶ ἐθεώρησαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ
αὐςῶν.
19 Καὶ ἐν ἐχείνη «ἢ ὥρα ἐγένε-
σο σεισµος μέγας, καὶ τὸ δέχατον
σῆς πόλεως ἔπεσε, καὶ ἀπεκτάνθη-
σαν ἐν τῷ σεισμῷ ὀνόματα ἀνθρώ-
πων χιλιάδες ἑπτώ" καὶ οἱ λοιποὶ
ἔμφοθοι ἐγένοντο, καὶ ἔδωχαν δόξαν
τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ.
14 Ἢ οὐαὶ ἡ δευτέρα ἀπῆλθεν,
ἰδοὶ ἡ οὐαὶ ἣ τρίτη ἔρχεται ταχύ.
15 Καὶ ὁ ἕξδομος ἄγγελος
ἐσάλπισε, καὶ ἐγένοντο φωναὶ µέε-
γάλαι ἐν τῷ οὐρανῷ, λέγουσαι"
᾿Εγένοντο αἱ βασιλεῖαι τοῦ κόσμιυ,
τοῦ Κυρίου ἡμῶν, καὶ τοῦ Χριστοῦ
αὐτοῦ, καὶ βασιλεύσει εἰς τοὺς
αἰῶνας «τῶν αἰώνων.
16 ΙΚαὶ οἱ εἴκοσι καὶ τέσσαρες
πρεσξύτεροι οἱ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
καθήμενοι ἐπὶ τοὺς Ἀρόνους αὑτῶν,
ὄπεσαν ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὑτῶν, καὶ
προσεχύνησαν τῷ Θεῷ,
17 Λέγοντες: Εὐχαριότοῦμέν
σοι, Κύριε ὁ Θεὺς ὁ παντοκράτωρ, ὁ
ὧν 10 ὁ ἦν 1) ὁ ἐρχόμενος: ὅτι εἴλη-
φας τὴν δύναμήν σου τὴν μεγάλην,
χαὶ ἐδασίλευσας"
18 Καὶ τὰ ἔθνη ὠργίσθησαν, "ἢ
ἦλθεν ἡ ὀργή σου: κ) ὁ καιρὺς τῶν
νεχρῶν, χριθῆναι, καὶ δοῦναι τὸν
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
σαρ. 19.
μισθὸν τοῖς δούλοις σου τοῖς προφή-
ταις, καὶ τοῖς ἁγίοις καὶ σοῖς Φο
ξουμένοις τὸ ὄνομά σου, τοῖς μικροῖς
καὶ τοῖς μεγάλοις" καὶ διαφθεῖραι
σοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν.
19 Καὶ ἠνοίγη ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ
ἐν σῷ οὐρανῷ, καὶ ὤφθη ἣ κιδωτὺς
τῆς διαθήκης αὐτοῦ ἐν τῷ ναῷ αὐὖ-
τοῦ. καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ
φωναὶ καὶ βρονταὶ καὶ σεισμὸς καὶ
χάλαξα µεγάλη.
Κεφ. ἰδ 19.
1 Αἱ σημεῖον μέγα ὤφθη ἐν
τῷ οὐρανῷ" γυνὴ περιξε-
βλημιένη τὸν ἥλιον, Ὁ ἡ σελήνη
ὑποχάσω τῶν ποδῶν αὐτῆς, κα; ἐπὶ
τῆς χεφαλῆς αὐτῆς στέφανος ἀσσέ-
θων δώδεκα,
2 Καὶ ἐν γαστρὶ ἔχουσα, κρά-
ζει ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη σε-
χεῖν.
Ὁ Καὶ ὤφθη ἄλλο σημεῖον ἐν
σῷ οὐρανῷ, καὶ ἰδοὺ δράκων μέγας
πυῤῥὺς, ἔχων χεφαλὰς ἑπτὰ καὶ
κέρατα δέκα" καὶ ἐπὶ τὰς χεφαλὰς
αὐτοῦ διαδήματα ἑπτὰ"
4 ἹΚαὶ ἣ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει τὸ
σρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ, "Ὁ
ἔξαλεν αὐσοὺς εἰς τὴν γῆν: κ) ὁ
δράκων ἕστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναι-
χὺς τῆς μελλούσης τεχεῖν, ἵνα ὅταν
τέχη, τὸ τέχνον αὐτῆς καταφάγῃ.
5 ἹΚαὶ ἔτεχεν ὑιὸν ἄῤῥενα, ὃς
μέλλει ποιμαίνειν πάντα «τὰ ἔθνη ἐν
ῥάξδῳ σιδηρᾷ" καὶ ἡρπάσβη τὸ
φέκνον αὐτῆς πρὺς τὸν Θεὸν καὶ σὸν
ϑρόνον αὐτοῦ:
ϐ Καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἰς τὴν
ἔρημον, ὅπου ἔχει τύπον ἡσοιμασ-
μένω ἀπὸ φτοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ φρέ
φωσιν αὐτὴν ἡμέρας χιλίας διαχο
σίας ἐζήκοντα.
αρ. 13.
Ἵ Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν σῷ
νὐρανῷ" ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι
αὐτοῦ ἐπολέυνσαν μετὰ “τοῦ δρά-
χοντος, Χ) ὁ δράχων ἐπολέμησε, καὶ
οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ"
8 Καὶ οὐκ ἴσχυσαν, οὔτε τύπος
εὑρέ ἔθη αὐτῶν, ἔτι ἐν τῷ οὐρονῷ"
9 Καὶ ἐβλήθη ὗ δράκων ὃ ὁ μέ-
γας, ὁ ὄφις ὃ ἀρχαῖος, ὗ καλούμε-
νος διάδολος, Ὢ) ὁ σατανᾶς, ὃ πλα-
νῶν τὴν οἰχουμιένην ὅλην, ἐξλήθη
εἰς τὴν γῆν" καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ
μετ᾽ αὐτυῦ ἐθλήθησαν.
10 Καὶ ἤχουσα φωνὴν ἘΠῚ
Ὃ ο ἐν σῷ οὐρανῷ)" Ἄρτι ἐγέ-
το ἣ σωτηρία κ ἢ δύναμις Ὁ ἣ
κα φοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ) ἣ
ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ" ὅτι κα-
τεϑλήθη ὁ ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν
ἡμῶν, ὁ χατηγορῶν αὐτῶν ἐνώπιον
φοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός"
11 Καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν
διὰ τὸ αἷμια τοῦ ἀρνίου, καὶ διὰ τὸν
Σ ο : αν ς
λόγον τῆς μαρτυρίας αὑτῶν" καὶ
οὐκ ἠγάπησαν τὴν ψυχὴν αὑτῶν
ἄχρι ϑανάτου.
19 Διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε οἱ
εὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες.
Οὐαὶ τοῖς κατοικοῦσι τὴν γῆν καὶ
τὴν ϑάλασσαν, ὅτι κατέξη ὁ διά-
ξολος πρὸς ὑμᾶς ἔχων συμὸν μέ-
γαν, εἰ ἰδὼς ὅτι ὀλίγ ον χαιρὺν ἔχει.
13 Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ δράκων ὅτι
ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, ἐδίωξε τὴν γυ-
ναῖκα,, ἥτις ἔτεχε σὸν ἄῤῥενα"
. Καὶ ἐδόθησαν τῇ γυναιχὶ δύο
πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου,
ἵνα πέτηται εἰς τὴν ἔρημον εἰς τὸν
φῦπον αὑτῆς, ὅπου σρέφεται ἐχεῖ
καιρὸν καὶ χαιροὺς, καὶ ἥμισυ χκαιρᾶ,
ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφε ως.
15 Ἠκαὶ ἔδαλεν ὁ ὄφις ὀπίσω τῆς
γυνοικὸς. ἐκ τοῦ στόματος αὑτοῦ
ὕδωρ ὡς ποταμὸν, ἵνα ταύτην πο-
ταμοφύρητον ποιήσῃ"
ΙΩΑΝΝΟΤ.
3961
16 Καὶ ἐθοήθησεν ἡ ἣ γῆ ση γυ-
ναικὶ, καὶ ἤνοιξεν ἣ γῆ φὸ στόμα
αὐτῆς, καὶ κατέπιξ σὺν ποταμν ὃν
ἔθαλεν ὁ ὁράκων ἐκ τοῦ στόματος
αὑτοῦ.
17 Καὶ ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ
σῇ γυναικὶ, καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι
πόλεμιον μετ ἃ τῶν λοιπῶν τῷ σπερ-
ματος αὐτῆς, τῶν σηρούνσων τὰς
ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐχόντων τὴν
μαρτυρίαν τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
18 Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμιμιον
τῆς ϑολάσσης.
Κεφ. ιγ΄. 19
1 Αἱ εἶδον ἐκ τῆς ϑαλάσσης
ϑηρίον ἀναξαῖνον, ἔχον κε-
ο ἑπτὰ καὶ κέρατα δὲ χα. καὶ
ἐπὶ σῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδή-
ματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ
ὄνομα βλασφημίας"
ῷ Καὶ τὸ Ἁηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοι-
ον παρδάλει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ
ὡς ἄρχτου, καὶ σὸ στύμα αὐτοῦ ὡς
στόμια. λέοντος" καὶ ἔδωχεν αὐτῷ ὁ
δράκων τὴν δύναμιν αὑφοῦ, καὶ σὺν
Ἀβόνον αὑτοῦ, καὶ ἐξουσίαν μεγά-
λην.
8 Καὶ εἶδον μίαν τῶν κεφαλῶν
αὐτοῦ ὡς ἐσφαγμιένην εἰς ϑάνατον’
Ὁ ἣ πληγὴ τοῦ ϑανάτου αὐτοῦ
: ο ἢ β'
ἐθεραπεύθη, καὶ ἐθαυμάσθη ἐν ὅλῃ
τῇ γῇ ὀπίσω τοῦ ϑηρίου,
4 Καὶ προσεχύνησαν τὸν δράκον-
τα ἃς ἔδωχεν ἐξουσίαν τῷ ϑηρίω,
καὶ προσεχύνησαν σὺ ϑηρίον, λέ-
γονσες' Τίς ὅμοιος τῷ Μηρίῳς Τίς
δύναται πολεμῆσαι μετ’ αὐτοῦ ;
δ ΚΚαὶ ἐδόθη αὐτῷ στόµα λα-
λοῦν μεγάλα καὶ βλασφημίας,
| ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ποιῆσαι μῆνας
σεσόαράλωντα δύο.
Θ Καὶ ἤνοιζε τὸ στόμα σὑσοῦ
[εἰς βλασφημίαν πρὸς τὸν Θεὸν͵
305
ΑΠΟΚΑΛΥΨΜΙΣ
(αρ. 14
βλασφημῆσαι σὺ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ | ποιήσῃ, ὅσοι ἂν μὴ προσχυνήσωσι
τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, καὶ τοὺς ἐν τῷ
οὐρανῷ σκπηνοῦντας"
Ἱ Καὶ ἐδόθη αὐτῷ πόλεμον
ποιῆσαι μετὰ σῶν ἁγίων, καὶ νικῆ-
δαι- αὐτούς" καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξου-
σία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ γλῶσσαν
χαὶ ἔθνος.
8 Καὶ κ ῥη αὐτῷ
πανε ο! καὶ κοντές ἐπὶ τῆς γῆς,
ὧν οὐ γέγξαπται τὰ ὀνόματα ἐν
τῇ βίξλῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου ἐσ-
φαγµένου, ἀπὸ καταξολΏς χύσμου.
9 Εἷ τις ἔχει οὓς, ἀκουσάτω.
10 Εἴ σις αἰχμαλωσίαν συνά-
γε!» εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει" εἴ
τις ἐν μαχαίρᾳ, ἀποκτενεῖ, δεῖ αὐ-
κὸν ἐν μαχαίρᾳ ἀποχτανθῆναι. ὯΩδέ
ἐστιν ἣ ὑπομιονὴ 0 ἣ πίσσις τῶν
ἁγίων.
11 Καὶ εἶδον ἄλλο 8 ϑηρίον ἀνα-
ξαῖνον ἐκ τῆς γῆς; χαὶ εἶχε χέρατα
δύο ὅμοια ἀρνίῳ" καὶ ἐλάλει ὡς
δράχων.
19 Καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώ-
σου ϑηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὖ-
τοῦ, καὶ ποιεῖ τὴν γῆν καὶ τοὺς κα-
τοικοῦντας ἐν αὐς ἢ ἵνα ς προσκυνήσω-
δι σὸ ϑηρίον σὸ πρῶτον, οὗ ἐθερα-
πεύθη ἡ πληγὴ σοῦ ΜΗ, αὐτοῦ.
19 Καὶ ποιεῖ σημεῖα μεγάλα,
ἵνα καὶ πῦρ ποιῇ καταξαίνειν ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ εἰς τὴν γῆν, ἐνώπιον τῶν
ἀνθρώπων,
14 Καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦν-
τας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ
ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ
ϑηρίου" λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ
τῆς γῆς, ποιῆσαι εἰκόνα τῷ ϑηρίῳ
ὁ ἔχει τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρας,
καὶ ἔδησε.
16 Καὶ ἐδόθη αὐτῷ δοῦναι πνεῖ-
μα τη εἰκόνι τοῦ «ηρίου, ἵνα καὶ
λαλήσῃ ἣ θἰκὼν τοῦ Ἀηβίου, καὶ
σὴν εἰκόνα σοῦ ϑηρίου, ἵνα ἀποχεαν-
σῶώσι
16 Καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς µι-
κροὺς καὶ σοὺς μεγάλους, καὶ φοὺν
πλουσίους καὶ σοὺς πτωχοὺς, χαὶ
τοὺς ἐλευθέ έρους καὶ φοὺς δούλους,
ἵνα δώσῃ αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ σῆς
χειξὺς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς, ἢ ἐπὶ τῶν
μετώσων αὐτῶν.
17 Καὶ ἵνα μῆ τις δύνηται
ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι, εἰ μὴ ὃ ἔχων
σὸ χάραγμα, ἢ τὺ ὄνομα «τοῦ ϑη-
βίου, ἢ σὺν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος
αὐτοῦ.
18 Ὢδε ἡ σοφία ἐστίν: ὁ ἔχων
σὸν νοῦν, Ψπφισάσω σὺν ἀριθμὸν σοῦ
σηρίου" ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐσσὶ,
ἊΣ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξστ’.
Κεφ. ιδ΄. 14.
1 Αἱ εἶδον, καὶ ἰδοὺ; ἁρνίον
ἑστὸς ἐπὶ τὸ ὄρος χιὼν,
καὶ μετ᾽ αὐτοῦ ἑκατὸν σεόσαράκον-
σα τέσσαρες χιλιάδες, ἔχουσαι τὸ
ὄνομα σοῦ πατβὸς αὐτοῦ ᾿γεγραυιιέ-
νον ἐπὶ τῶν μετώπων αὑτῶν.
2 Ἱκαὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ τοῦ οὐ-
βανοῦ, ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν,
καὶ ὡς φωνὴν βροντῆς μεγάλης" κῷ
φωνὴν ἤχουσα κιθαρῳδῶν χιθαριζόν-
σων ἐν ταῖς χιθάραις αὑτῶν:
8. Καὶ ἄδουσιν ὡς ᾠδὴν χαινὴν
ἐνώπιον τοῦ ϑρόνου, καὶ ἐνώπιον τῶν
τεσσάρων ζώων, καὶ τῶν πρεσθυ-
τέρων" καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο μαϑεῖν
τὴν ᾠδὴν, εἰ μὴ αἱ ἑκατὸν τεσσα-
ξάκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οἱ ἠγο-
βασμιε ένοι ἀπὸ σης γῆς.
4 Οὗτοί εἰσιν οἱ μετὰ γυναιχῶν
οὐχ ἐμολύνδησαν" παρθένοι γίῳ
εἰσιν’ οὗτοί οἱ ἀκολουθοῦνσηφ “σῷ
ἀρνίῳ ὕπιο ἂν ὑπαγῃ' οὗτοι
σαρ. 14.
ἠγοράσθησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων,
ἀπαρχὴ τῷ Θεῷ καὶ τῷ ἀρνίῳ"
ὃ Καὶ ἐν τῷ στόματι αὐτῶν οὐχ
εὑρέθη δόλος" ἄμωμοι γάρ εἶσιν
ἐνώπιον τοῦ ϑρόνου σοῦ Θεοῦ.
θ Καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον
πετώμενον ἐν μεσουρανήματι, ἔχον-
τὰ ευαγγξλιον αἰώνιον, εὐαγγελίσαι
φοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ
πᾶν ἔθνος καὶ φυλὴν καὶ γλῶσσαν
χαὶ λαὺν,
γ Λέγοντα ἐν φωνῇ μεγάλῃ"
Φοξήθητε σὸν Θεὸν, καὶ δότε αὐτῷ
δόξαν, ὅτι ἦλθεν ἡ ἣ ὥρα τῆς χρίσεως
αὐτοῦ καὶ προσκυνήσατε τῷ ποιῆ-
σαντι σὺν οὐρανὸν χαὶ σὴν γῆν καὶ
δάλασσαν καὶ πηγὰς ὑδάτων.
8 Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἠχολού-
θησε, λέγων: "Επεσεν, ἔπεσε Βα-
βυλὼν ἣ πόλις ἡ μεγάλη, ὅτι ἐκ
σοῦ οἴνου σοῦ 3υμοῦ τῆς πορνείας
αὑτῆς πεπόσικε πάντα ἔθνη.
9 Καὶ σρίτος ἄ ἰγγελος ἠκολού-
βησεν αὐτοῖς, λέγων ἐν φωνῇ μεγά-
λῃ" Εἴ τις σὸ ϑηρίον προσκυνεῖ καὶ
τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, καὶ λαμξώνει
χάραγμα ἐπὶ τοῦ μετώπου αὑτοῦ,
ἢ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὑτοῦ.
10 Καὶ αὐτὲς πίεται ἐκ τοῦ
οἴνου τοῦ Ἀυμοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ κὲ-
χερασµένου ἀκράτου ἐν τῷ ποση-
ρίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ: καὶ βασα-
νισθήσεται ἐν πυρὶ καὶ Φείῳ ἐνώπιον
ἀγγέλων τῶν ἁγίων καὶ ἐνώπιον τῷ
ἀρνίον,
11 Καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βασανισ-
μοῦ αὐτῶν ἀναβαίνει εἰς αἰῶνας
αἰώνων: καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν
ἡμέρας χαὶ νυκτὸς οἱ προσκυνοῦντες
τὸ ϑηρίον καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, ο]
εἴ τις λαμβάνει τὸ χάραγµα τοῦ
ὀνόματος αὐτοῦ.
19 Ὧδε ὑπομονὴ τῶν ἁγίων
ἐστίν: ὧδε οἱ σηρᾶντες φὰς ἐντολὰς
τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν πίστιν 1πυυῦ.
ΙΩΑΝΝΟΥ
569
19 Καὶ ἤκουσα φωνῆς ἐκ τοῦ
οὐρανοῦ, λεγούσης μοι" Τράψον"
Μακάριοι οἱ νεχροὶ οἱ ἐν Κυρίῳ
ἀποθνήσκοντες ἀπάρτι. Ναὶ, λέγει
σὸ πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐχ
σῶν κόπων αὐτῶν" τὰ δὲ ἔργα αὐὖ-
φῶν ἀκολουθεῖ μιετ᾽ αὐτῶν
14 Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη
λευκὴ, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθή-
µενος ὕμιοιος ὑιῷ ἀνθρώπου, ἔχων
ἐπὶ τῆς χεφαλῆς αὑτοῦ στέφανον
χρυσοῦν, καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ δρέ-
πανον ὀξύ.
16 Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξηλ-
θεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν μεγάλῃ
φωνῇ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέ-
λης" Πέμψον. σὸ ὀρέπανόν σου, χαὶ
ϑέρισον. ὅτι ἦλθέ σοι ἣ ὥρα τοῦ
ϑερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ Ῥερισμὸς
τῆς γῆς.
16 Καὶ ἔθαλεν ὃ καθήμινος ἐπὶ
τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὑτοῦ ἐπὶ
τὴν γῆν" καὶ ἐθερίσθη ἣ γῆ.
11 Καὶ ἄλλος, ἐξῆλθεν ἐκ σοῦ
ναοῦ σοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἄγγελος,
ἔχων χαὶ αὐτὸς δρέ πανον ὀξύ.
18 Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλ-
θεν ἐκ τοῦ ϑυσιαστηρίου, ἔχων ἐξ-
ουσίαν ἐπὶ τοῦ πυρός" καὶ ἐφώνησε
χραυγή μεγάλῃ τῷ ἔχοντι σὸ δρέ-
πανον τὺ ὀξὺ, λέγων" Πέμγον σου
σὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ, καὶ σρύγησον
τοὺς βύτρυας τῆς γῆς, ὅτι ἤχμα-
σαν αἱ σταφυλαὶ αὐτῆς.
19 Καὶ ἔθαλεν ὁ ἄγγελος τὸ
δρέ πανον αὑτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ
ἐτρύγησε σὴν ἄμπελον τῆς γῆς. κ)
ἔξαλεν εἰς τὴν ληνὸν τοῦ ϑυμιοῦ φτοῦ
Θεοῦ τὴν μεγάλην'
90 Καὶ ἐπατήθη ώ ληνὸς ἔξω
σης πόλεως" καὶ ἐξῆλθεν αἷμα ἐκ
σῆς ληνοῦ ἄχρι σῶν χαλινῶν τῶν
ἵππων, ἀπὸ σταδίων χιλίων ἐξα-
: χοσίων.
360
Κεφ. ν΄. 15.
1 Αἱ εἶδον ἄλλο σημεῖον ἐν
σῷ οὐρανῷ μέγα καὶ ϑαυ-
μαστὸν, ἀγγέλους ἑπτὰ, ἔχοντας
πληγὰς ἑπτὰ τὰς ἐσχάτας, ὅτι
ἐν αὐταῖς ἐτελέσθη ὁ ϑυμιὸς σοῦ
Θεοῦ.
9 Καὶ εἶδον ὡς ϑάλασσαν ὑαλί-
νην μεμιγμένην πυρί" καὶ τοὺς νι-
χῶντας ἐκ σοῦ ϑηρίου καὶ ἐκ τῆς
εἰκόνος αὐτοῦ καὶ ἐκ σοῦ χαράγ-
ματος αὖὐσ οὔ, ἐκ φτοῦ ἀριθμοῦ φοῦ
ὀνόματος αὐτοῦ, ἑστῶτας ἐπὶ τὴν
ϑάλασσαν «τὴν ὑαλίνην, ἔχοντας
κιθάρας τοῦ Θεοῦ.
5. Καὶ ἄδουσι τὴν ᾠδὴν Μωσέως
δούλου «οὔ 'Θεοῦ, χαὶ τὴν ῳδὴν σοῦ
ἀρνίου, λέγοντας: Μεγόλα Ὁ ϑαυ-
μαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε ὁ Θεὸς
ὗ παντοχράτωρ' δίκαιαι ο ἀληθιναὶ
αἱ ὁδοί σου, ὁ βασιλεὺς τῶν ἁγίων.
4 Τίς οὐ μὴ φοδηθῇ σε, Κύριε,
"καὶ δοξάσῃ σὸ ὄνομά σου ; ὅτι µόνος
ὅσιος" ὅτι πάντα τὰ ἔθνη ἥξουσι,
καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σε" ὅτι
σὰ δικαιώματά, σου ἐφανερώθησαν.
δ Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον. καὶ
ἰδοὺ, ἠνοίγη ὁ ναὸς τῆς σχηνὴς τοῦ
δέοι, πλω 7):
μαρτυρίου ἐν τῷ οὐρανῷ"
θ Καὶ ἐξῆλθον οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι
ἔχοντες τὰς ἑπτὰ πληγὰς ἐκ τοῦ
ναοῦ, ἐνδεδυμένοι λίνον καθαρὸν χ)
λαμαρὸν, καὶ περιεφωσμένοι περὶ
τὰ στήθη ζώνας χρυσᾶς"
7 Καὶ ἕν ἐκ τῶν τεσσάρων ζώων
ἔόωχε τοῖς ἑπτὰ ἀγγέλοις ἑπτὰ
φιάλας χρυσᾶς, γεμούσας σᾶ ϑυμξ
φοῦ Θεοῦ σᾶ ζῶντος εἰς τοὺς αἰῶνας
φῶν αἰώνων.
8 Καὶ ἐγεμιίσθη ὁ ναὺς καπνοῦ
ἐκ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐκ τῆς
δυνάμεως αὐτοῦ. καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο
εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὺν, ἄχρι τελεσ-
ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ
αρ. {ο
θῶσιν αἱ ἑπτὰ πληγαὶ τῶν ἐπεὺ
ἀγγέλων.
Κεφ. ις. 16.
1 ο ἤχουσα φωνῆς µεγάλη
ἐκ σοῦ ναοῦ, λεγούσης σοῦ
ἑπτὰ ἀγγέλοις. “Ὑπάγετε, κ) ἐκ
χέετε τὰς φιάλας «τοῦ ϑυμιοῦ σοῦ
Θεοῦ εἰς τὴν γῆν.
9 Καὶ ἀπῆλϑεν ὁ πρῶτος, χαὶ
ἐξέχεε τὴν φιάλην αὑτοῦ ἐπὶ φὴν
γῆν: καὶ ἐγένετο ἕλκος χαχὸν καὶ
πονηρὸν εἰς τοὺς ἀνθρώπους τοὺς
ἔχοντας τὸ χάραγμα σοῦ ϑηρίου,
καὶ σοὺς «τῇ εἰκόνι αὐτοῦ προσκυ-
νοῦνσας.
8 Καὶ ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐξέ-
χεε τὴν φιάλην αὑτοῦ εἰς τὴν δά-
λασσαν" Χ) ἐγένετο αἷμα ὡς νεχρξ
καὶ πᾶσα ψυχὴ ζῶσα ἀπέθανεν ἐν
ση Ναλάσσῃ.
4 Ἱκαί ὃ τρίτος ἄγγελος ἐξέχεε
«σὴν φιάλην αὑτοῦ εἰς τὲς ποταμὸὲς
χαὶ εἰς τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων" κ)
ἐγένετο αἷμα.
5. Καὶ ἤχουσα τοῦ ἀγγέλου σῶν
ὑδάτων, λέγοντος" Δίκαιυς, Κύρς,
εἰ, ὁ ὧν, ἊἊ ὁ ἦν, 1) ὃ ὅσιος, ὅτι
σαῦτα ἔκρινας"
6 Ὅσι αίμα ἁγίων. κ) προφητῶν
ἐξέ ἔχξον, χαὶ αἷμα αὐτοῖς ἔδωκας
πιεῖν" ἄξιοι γάρ εἶσι.
Τ ἸΚαὶ ἤκουσα ἄλλου ἐκ σᾶ ϑυ-
σιαστηρίου, λέγοντος" Ναὶ, [Κύριε ὁ
Θεὸς ὁ παντοχράτωρ, ἀληθιναὶ καὶ
δίκαιαι αἱ χρίσεις σου.
8 Ἰκαὶ ὁ τέταρτος ἄγγελος ἑξέ-
χεε τὴν φιάλην αὑτῇ ἐπὶ τὸν ἥλιον"
καὶ ἐδόθη αὐτῷ καυματίσαι τοὺς
ἀνθρώπους ἐν πυρί.
9 Καὶ ἐκαυματίσθηόαν οἱ ἄν-
θρωποι καῦμα μέγα, καὶ ἐδλασφή-
μιησαν τὸ ὄνομα σᾶ Θδεζ σᾶ ἔχονσος
σαρ.
ἐξουσίαν ἐπὶ τὸς πληγὰς ταύτας"
κ) οὐ μετενόησαν δῆναι αὐτῷ δύξαν.
10 Καὶ ὁ πέμπῆος ἄγγελος ἐξέ-
χεε τὴν φιώλην αὑτοῦ ἐπὶ τὸν ϑρό-
νον σοῦ ϑγυίου" χαὶ ἐγένετο ἣ βα-
διλεία αὐτοῦ ἐσχοτωμιένη" κ) ἐμασ-
σῶντο τὰς γλώσσας αὐτῶν ἓκ φτοῦ
:
πόνου,
11 Καὶ ἐδλασφήμησαν τὸν Θεὸν
τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόνων αὑτῶν Ὁ
ἐκ τῶν ἑλκῶν αὐτῶν: καὶ οὐ µετε-
νόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὑτῶν.
19 Καὶ ὁ ἕχτος ἄγγελος ἐξέχεε
τὴν φιάλ. ην αὑτοῦ ἐπὶ τὸν ποταμὸν
τὸν μέγαν τὸν Εὐφράτην: καὶ ἐξη-
ράνθη τὸ ὕδωρ αὐτξ, ἵνα ἔτοιμασθῃ
ἡ ὑδὸς τῶν βασιλέων τῶν ἀπὸ ἀνα-
φολῶν ἡλίου.
19 Καὶ εἶδον ἐκ τοῦ στόματος
σ Δράκοντος, καὶ ἐκ τοῦ στόματος
φοῦ ϑηρίου, καὶ ἐχ τοῦ στόματος
σοῦ ψευδοπροφήτου, πνεύματα τρία
ἀχάϑαρτα ὅμοια βατράχοις"
14 Εἰσὶ γὰρ πνεύματα δαιμόνων
ποιοῦντα σημεῖα, ἐκπορεύεσθαι ἐπὶ |
σοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τῆς οἷ-
χουμένης ὕλης, συναγαγεῖν αὐτοὺς
εἰς πόλεμον τῆς ἡμέ ρας. ἐχείνης τῆς
μεγάλης σοῦ Θεοῦ τοῦ παντοχρά-
σορος.
15 Ἰδοὺ, ἔρχομαι ὡς χλέστης"
μαχάριος ὃ γρηγορῶν, καὶ σηρῶν
τὰ ἱμάτια αὑτοῦ, ἵνα μιὴ γυμνὸς
περιπατῇ, καὶ βλέπωσι τὴν ἀσχη-
μοσύνην αὐτοῦ.
16 Καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς
τὸν τύπον σὸν χαλούμιδνον ᾿ἙΞραὶστὶ
᾽Αρμ. αγεδδών.
11 Καὶ ὁ ξξδομος ὁ ἄ; γελος ς ἐξέ:
Ὑξε τὴν φιάλην αὑτοῦ εἰς τὸν ο.
καὶ ἐζηλθε φωνη με ἐγάλη ἀπὸ τοῦ
γαοὺ τοῦ οὐρανοῦ,
λέγουσα" 1έγονε.
18 Καὶ ἐνένονσο φωναὶ Χ) βρον-
ν 91 ω.
ἀπὸ φοῦ θρόνου,
ΙΩΑΝΝΟΥ.
961
«αὶ καὶ ἀστραπαὶ, λ) σεισμὸς ἐγύ-
νετο μέγας, οἷος οὐχ ἐγένετο ἀφ'
οὗ οἱ άνθρωποι ἐγένοντο ἐπὶ τῆς γῆς,
σηλικοῦτος σεισμὸς οὕτω μέγας.
19 Καὶ ἐγένετο ἣ πόλις ἣ με-
γάλη εἰς τρία μέρη, καὶ αἱ πόλεις
τῶν ἐθνῶν ἔπεσον: καὶ Βαξυλὼν ἡ
μεγάλη ἐμνήσθη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,
δοῦναι αὐτῇ τὸ ποτήριον φοῦ οἴνου
σοῦ ϑυμιοῦ τῆς ὀργῆς αὑτοῦ.
20 Καὶ πᾶσα νῆσος ἔφυγε, χαὶ
ὄρη οὐχ εὑρέθησαν:
21 ΚΚαὶ χάλαξα μεγάλη ὡς
ταλαντιαία καταξαίνει ἐκ τῷ ἐρανξ
ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους" καὶ ἐθλασφή-
μησαν οἱ ἄνθρωποι σὸν ϑεὸν, ἐκ τῆς
πληγῆς σης χαλάξης" ὅτι μεγάλη
ἐστὶν ἣ πληγὴ αὐτῆς σφύδρα.
Κεφ. ιζ΄.
1 Αἱ ἦλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ
ἀγ γέλων τῶν ἐχόντων τὰς
ἑπτὰ φιάλας, καὶ ἐλάλησε μες
ἐμοῦ, λέγων μοι Δεῦρο, δείξω σοι
[7 χρίμα σης πόρνης της μεγάλης,
τῆς καθημένης ἐπὶ τῶν ὑδάσων τῶν
πολλῶν.
9 Μεύ᾽ ἧς ἐπόρνευσαν υἱ βασι-
λεῖς τῆς 759 χο ἐμεθύσθησαν ἐκ
σοῦ οἴνου τῆς πορνείας αὐτῆς οἱ
κατοικοῦντες φὴν γῆν.
ὥ. Καὶ ἀπήνεγκέ με εἰς ἔρημον
σνεύρ, ατι" καὶ εἶδον γυναῖκα κα-
“ νην ἐπὶ ϑηρίον κόχκινον, γέμιον
ὀνομάτων βλ αόφημίας, ἔ χον κεφα-
λὰς ἑπτὰ καὶ χέ έρατα δέκα.
4 Ἰκοί ἢ γυνὴ ἡ περιδεςληµένη
πορφύρᾳ, καὶ κοχτίνω, ) κε Χρυσῶ:
μένη χρυσῷ χαὶ λίθῳ τιμίῳ καὶ
ο ού αρίταις, ἔχο ουσα χρυσοῦν πο-
χειρὶ αὑτῆς, γέμον
βδελ. νυ μάτων κ) αχαθάρτητος πορ-
νείαος αὑτῇ
σήριον ἐν τῇ
362
6 Καὶ ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῆς
ὄνομα γεγραμμένον ἸΜυσσήριον"
Βαθυλὼν ἣ µεγάλη, ἣ μήτηρ τῶν
πορνῶν καὶ σών βδελυγμάτων «ἧς
σος. Ὁ
Θ Καὶ εἶδον τὴν γυναῖκα µεθύ-
ουόσαν ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων,
καὶ ἐκ σοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων
Ἰησοῦ: ο ιβ Νε ἰδὼν αὐτὴν,
δαῦμα μέγα
τ Καὶ εἰπέ δ μδνὲ ἄϊγελος" Διατί
ἐθαύμασας ; ἐγώ σοι ἐοῶ τὸ μυσ-
τήριον τῆς γυναικὸς, καὶ τοῦ “ηρίου
φοῦ βαστ ἄξοντος αὐτὴν, σᾶ ἔχοντος
τὰς ἑπσὰ χεραλὰς χαὶ τὰ δέκα
χέρατα.
8 Θηρίον ὃ εἶδες, ἦν, καὶ οὐχ
ἔστι" καὶ μέλλει ἀναξαίνειν ἐκ τῆς
ἀξύσσου, καὶ εἰς ἀπώλειαν ὑπάγειν"
χαὶ ϑαυμιάσονται οἱ χατοιχοῦντες
ἐπὶ τῆς γῆς. ὧν οὐ γέγραπται τὰ
ὃν ὅματα ἐπὶ τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς
ἀπὸ καταξολῆς κόσμου, βλέπονσες
σο ϑηρίον, ὅ,τι ἦν Χ) οὐχ ἔστι, καίπερ
εσσιν.
9 Τωδε ὃ νοῦς ὁ ἔχων σοφίαν.
Αἱ ἑπτὰ κεφαλαὶ, ὄρη εἰσὶν ἑπτὰ,
ὕπου ἣ γυνὴ κάθηται ἐπ᾽ αὐτῶν.
10 Καὶ βασιλεῖς ἑπσά εἰσιν"
οἱ πέντε ἔπεσαν, Ὁ ὁ εἷς ἐστιν, ὃ
ἄλλος οὔπω ἢ}.8:: καὶ ὅταν ἔλθη,
ὀλίγον αὐτὸν δεῖ μεῖναι.
11 Καὶ σὸ ϑηρίον ἢ ὃ ἦν, καὶ οὐκ
ἐστι, καὶ αὐτὺς ὀγδοός ἐστι, καὶ ἐχ
σῶν ἑπτά ἐστι, καὶ εἰς ἀπώλειαν
ὑπάγει.
Ι9 Καὶ τὰ δέκα χέρατα ἃ εἶδες,
δέκα βασιλεῖς εἰσιν, οἵτινες βασι-
ο οὔπω ἔλαβον, ἀλλ᾽ ἐξουσίαν
ὡς ς βασιλεῖς μίαν ὥραν λαμβάνουσι
μετὰ τοῦ ϑηρίου.
13 ἴουτοι μίαν γνώμην ἔχουσι,
χα: τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἐξουσίαν
ἑαυτῶν σῷ ϑηρίω ο συ
14 Οὗτοι μετὰ φοῦ ἁάνίου πο-
ΑΠΟΚΑΛΎΨΙΣ
Οαρ. 18.
λεμήσουσι, χαὶ σὺ ἀρνίον νικήσει
αὐτοὺς. ὅσι Κύριος χυρίων. ἐστι, καὶ
Βασιλεὺς βασιλέων: καὶ οἱ µες
αὐτοῦ, χλητοὶ καὶ ἐχλεχεοὶ χαὶ
αιστοί.
16 Καὶ λέγει μοι" Τὰ ὕδατα
ἃ εἶδες, οὗ ἡ πόρνη χάθηται, λαοὶ
κ) ὄχλοι εἰσὶ, . ἔθνη καὶ γλῶσσαι.
16 Καὶ τὰ δέκα χέρατα ἃ εἶδες
ἐπὶ «τὸ ϑηρίον, οὗτοι μισήσουσι τὴν
πόξλνην, χαὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν
αὐτὴν καὶ γυμνὴν, χαὶ τὰς σάρχας
αὐτῆς φάγονται, χαὶ αὐτὴν χατα-
χαύσουσιν ἐν πυρί.
17 Ὁ γὰρ Θεὸς ἔδωκεν εἰς σὰς
χαβδίας αὐτῶν ποιῆσαι τὴν γνώμην
αὑτοῦ, καὶ ποιῆσαι μίαν γνώμιην, Χ)
δοῦναι τὴν βασιλείαν αὑτῶν τῷ ϑη-
βίῳ, ἄχρι σελεσθῃ τὰ ῥήματα σοῦ
Θεοῦ.
18 Καὶ ἡ γυνὴ ἣν εἶδες, ἔστιν ἡ
πόλις ἡ μεγάλη, ἣ ἔχουσα βασι-
λείαν ἐπὶ τῶν βασιλέων τῆς γῆς.
ς
Κεφ. ή. 18.
1 Αἱ μετὰ ταῦτα εἶδον ἄγ-
γξλον καταξαίνοντα ἐκ φτοῦ
οὐρανοῦ, ἔχοντα ἐξουσίαν µεγ ἀλην'
Ὁ ἣ γῆ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης αὖ-
φοῦ-
9 Καὶ ἔχραξεν ἐν ἰσχύϊ, φωνῇ
μεγάλῃ, λέγων "Επεσεν, ἔπεσε
Βαξυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἐγένετο
κατοιχητήριον δαιμόνων, καὶ φυλα-
κὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου,
καὶ φυλαχὴ παντὸς ὀρνίου ἀκαθάρ-
σου καὶ μεμισημένευ:
5 Ὅτι ἐκ σοῦ νου τοῦ ϑυμιοῦ
τῆς πορνείας αὑτῆς πέπωχε πάντα
τὰ ὙΠ αἱ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς
μετ᾽ αὐτῆς ἐπόῤρνουσαν, χαὶ οἱ ἐμ-
πόροι σης γῆς ἐκ τῆς δυνάυεως «οῦ
σσρήνους αὐτῆς ἐπλούφησαν.
4. Ἰζαὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ
αρ. 18.
φοῦ οὐρανοῦ, λέγουσαν: Ἐζξέλθετε
ἐξ αὐτῆς,ἡ λαός µου, ἵνα μὴ συγ-
κοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς,
καὶ ἵνα μὴ λάθητε ἐκ τῶν πληγῶν
αὐτῆς,
δ Ὅτι ἠκολούθησαν αὐτῆς αἱ
ἁμαρτίαι ἄχει σοῦ οὐρανοῦ, καὶ
ἐμνημόνε ευσεν ὃ Θεος τὰ ἀδικήματα
αὐτῆς.
6 ᾽Απίήδοτε αὐτῇ ὡς καὶ αὐτὴ
ἀπέδωκεν ὑμῖν, καὶ διπλώσατε αὖ-
τῇ διπλᾶ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς" ἐν
τῷ ποτηρίῳ ᾧ ἐκέρασε, χεράσατε
αὖτ ῇ δισ πλοῦν"
1 Ὅσα ἐδόξασαν ἑαυτὴν, καὶ
ἐστρηνίασε, τοσοῦτον δότε αὐτῇ
βασανισμὸν καὶ πένθος, ὅσι ἐν τῇ
καρδία, αὑτῆς λέγει" Κάθημαι
βασίλισσα, καὶ χῆρα οὐκ εἰμιὶ, καὶ
πένθος οὐ μὴ ἴδω.
8 Διὰ φοῦτο ἐν μιᾷ ἡμέρα. ἥξου-
σιν αἱ πληγαὶ αὐτῆς, ϑόνατος καὶ
πένθος καὶ λιμός" καὶ ἐν πυρὶ χα-
σαχανθήσεται, ὃ ὅτι ἰσχυρὸς Κύριος ὃ ῦ
Θεὺς ὁ κρίνων αὐτήν.
9 Καὶ κλαύσονται αὐτὴν, καὶ
χύψονται ἐπ᾽ αὐτῇ οἱ βασιλεῖς τῆς
γῆς: οἱ μετ᾽ αὐτῆς πορνεύσαντ. τες Ὃ
στρηνιάσαντες, ὅταν βλέπωσι τὸν
χαπνὸν σης πυρώσεως αὐτῆς,
10 ᾿Απὸ μακρόθεν ἑστηχύτες,
διὰ φὸν φόξον τοῦ βασανισμοῦ αὐ-
τῆς, λέγοντες" Οὐαὶ, οὐαὶ ἣ πόλις
ἡ μεγάλη Βαξυλὼν, ἡ πόλις ἢ
ΒΝ ὅτι ἐν μιᾷ ὥρᾳ ἦλθεν ἣ
χρισις σου.
11 Καὶ οἱ ἔμποροι σῆς γῆς: χλαί-
ουσι καὶ πενθοῦσιν ἐπ᾿ αὐτῇ, ὅσι τὸν
γόμον αὐτῶν οὐδεὶς ἀγοράδει οὐκ
ἔτι,
19 Τύμον χβυσοῦ, καὶ ἀργύρου,
καὶ λίθου τιμίου, καὶ μαργαρίτου,
καὶ βύσσου, καὶ πορφύρας, καὶ
6ηρικοῦ, καὶ ώς καὶ πᾶν
ΙΩΑΝΝΟΥ,
πμ ο ων αμιιμασις ωκνων νι ων ωωωιουώι ωσιριωωρωμωωομώ μμ ποντοι ομιμιωωμοοας ππωκωμωανας... πω ασι-ν.
ο.
909
ξύλον Ἀύΐνον, καὶ πᾶν σχεῦος ἐλε-
φάντινον, καὶ πᾶν σχεῦος ἐκ ξύλου
τιμιωτάτου, καὶ χαλκοῦ, καὶ σιδή-
ρου, καὶ µιας μάρου,
19 Καὶ χινάμωμιον, καὶ ϑυμιά-
ματα, καὶ μύρον, καὶ λίθανον, καὶ
οἶνον, καὶ ἔλαιον. καὶ σεμίδαλιν,
καὶ σῖτον, χαὶ κτήνη, καὶ πρόξαφα"
καὶ ἵππων, καὶ ῥεδῶν, καὶ σωμά-
σων, καὶ ψυχὰς ἀνθρώπων.
14 Καὶ ἡ ὀπώρα τῆς ἐπιθυμίας
τῆς Ψυχῆς σου ἀπῆλθεν ἀπὸ σοῦ,
καὶ πάντα τὰ λιπαρὰ καὶ τὰ λαμ.-
πρὰ ἀπῆλθεν ἀπὸ σοῦ, καὶ οὐκ ἔτι
οὐ μὴ εὑρήσης αὐτά;
15 Οἱ ἔμποροι φούτων οἱ σπ΄λου-
φήσαντες ἀπ᾽ αὐτῆς, ἀπὸ πες ν
στήσονται, διὰ σὺν φόξον τοῦ βα-
σανισμιοῦ αὐτῆς, κλαίοντες καὶ πε»-
θοῦντες,
16 Καὶ λέγοντες" Οὐαὶ, οὐαὶ
ἡ πόλις ἣ μεγάλη, ἣ περιξεθλη-
μένη βύσσινε» καὶ προφυροῦν καὶ
χύχκινον, καὶ χεχξυσωµένη ἐν χέυ-
σῷ καὶ λίθῳ πιμίῳ καὶ μαργαρι-
σαις' ὅτι μιᾷ ὥρα ἠρημώθη ὁ το
σοῦσος πλοῦτος.
17 Καὶ πᾶς κυξερνήτης, καὶ
πᾶς ἐπὶ τῶν πλοίων ὁ ὅμιλος, καὶ
ναῦται, καὶ ὅσοι τὴν ϑάλασσαν
άδονσαι, ἀπὸ μακρόθεν ἔστησαν.
18 Καὶ ἔκραζον, ὁρῶντες τὸν
καπνὸν τῆς πυρώσεως αὐτῆς, λέ-
γοντες" Τίς ὁμοία τῇ πόλει τῇ με-
γάλῃ;
19 Καὶ ἔξαλον χοῦν ἐπὶ τὰς
κεφαλὰς αὑτῶν, καὶ ἔκραζον κλαί-
οντες καὶ πενθοῦντες, λέγοντες"
Οὐαὶ, οὐαὶ ἣ πόλις ἢ ἣ μεγάλη, ἐν
Ἶ ἐπλούσησαν πάντες οἱ ἔχοντες
πλοῖα ἐν τῇ Μαλάσση, ἐκ τῆς τι-
μιότητος αὐτῆς, ὅτι μιᾷ, ὥρα, ἦρη-
μώθη.
20 Εὐφραίνου ἐπ᾽ αὐτὴν, ἐρανὲ,
΄
504 ΑΠΟΚΑΛΥΨΜΙΣ οαμ. 19.
καὶ οἱ ἅγιο; ἀπόστολοι καὶ οἱ προ-| 4 Καὶ ὄπεσαν οἱ πρεσθύτεροι οἱ
ρῆται, ὅτι ἔχρινεν ὁ Θεὸς τὸ χρῖμια | εἴχοσι καὶ τέσσαρες, ») σὰ πέσσαρα
ὑμῶν ἐξ αὐτῆς. ζῶα, καὶ προσεχύνησαν τῷ Θεῷ τῷ
ΦΙ Καὶ ἦρεν εἷς ἄγ Ὕελος ἰσχυ- καθυμμένῳ ἐπὶ φτοῦ Ἀρένου, λέγονσες,
ρὺς λίϑον ὡς μύλον μέγαν, κ) ἔδα- ο ᾽Αλληλούία.
λεν εἰς τὴν Φάλασσαν, λέγων" ὅ Καὶ φωνὴ ἐκ τῷ Ὑρόνου ἐξηλ-
Οὕτως ὁρμήματι ϱληθήσεται Βα- | δε, λέγουσα" Αἰνεῖτε σὸν Θεὸν ἡμῶν
θυλὼν ἣ μεγάλη πόλις, καὶ οὐ μὴ | πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ, κ) οἱ φοξά»
εὑρεθῃ ἔτι" µενοι αὐτὸν καὶ οἱ μιχροὶ καὶ οἱ µε
26 Καὶ φωνὴ κιθαρῳδῶν καὶ | γάλοι.
μουσικῶν καὶ αὐλητῶν καὶ σαλπισ- ϐ Καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου
τῶν οὐ μὴ ἀκουσθῃ ἐν σοὶ ἔτι" καὶ | πολλοῦ, καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων «ολ-
πᾶς τεχνίτης πάσης τέχτης οὐ μὴ | λῶν, καὶ ὡς φωνὴν βροντῶν ἰσχυ-
εὑρεθῇ ἐν σοὶ ἔτι" καὶ φωνὴ μύλου | ρῶν, λέγοντας" ᾿Αλληλούϊα" ὅσι
οὗ μὴ ἀκουσθη ἐν σοὶ ἔτι" ξβασίλευσε Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παν-
95 Καὶ φῶς λύχνου οὐ μὴ φανῇ |.ποκράσωρ.
ἐν σοὶ ἔτι" χαὶ φωνὴ νυμφίον καὶ κι Χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεθα,
νύμφης οὐ μὴ ἀκουσθῇ ἐ ἐν σοὶ ἔτι" | καὶ δῶμεν τὴν δόξαν. αὐτῷ" ὅτι
ὅτι οἱ ἔμπ' τοροί σου ἦσαν οὗ µεγισ- ἦλθεν ὁ γάμος φοῦ ἀρνίου, κ ἣ
φᾶνες τῆς γῆς, ὅτι ἐν σῇ φαρμα- | γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίμασεν ἑαυσήν.
χεία σου ἐπλανήθησαν πάντα τὰ ὃ Καὶ ἐδόδη αὐτῆ ἵνα περιξά-
ἔθνη" λησαι βύσσινον καθαρὸν καὶ λαμ.-
24 Καὶ ἐν αὐτῇ αἷμα προφητῶ ν | πρόν' σὺ γὰρ βύσσινον, τὰ δικαιώ-
χαὶ ἁγίων εὑρέθη, καὶ πάντων τῶν | µατά ἐστι τῶν ἁγίων.
ἐσφαγμένων ἐπὶ τῆς γῆς. 9 Καὶ λέγει μοι: Τράψον: Μα-
χάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμοι
Κεφ. ιϑ΄. 19 σοῦ ἀρνίου χεχλημιένοι. Ιζαὶ λέγει
μοι" Οὗτοι οἱ λόγοι ἀληθινοί εἰσι
1 Αἱ μετὰ ταῦτα ἤκουσα φω- | τοῦ Θεοῦ.
10 Καὶ ἔπεσον ἔμπροσθεν τῶν
ποδῶν αὐτοῦ προσχυνῆσαι αὐτῷ: να
λέγει μοι" Ὅρα µή: σύνδουλός σοὺ
εἰμὶ καὶ τῶν ἀδελφῶν σου σῶν
ἐχόντων τὴν μαρευρίαν τοῦ Ἰησοῦ.
τῷ Θεῷ προσχύνησον: ἣ γὰρ μαρ-
συρία σοῦ Ἰησοῦ ἐστι τὸ «νεῦμα
σῆς προφητείας.
11 Καὶ εἶδον «τὸν οὐρανὸν ἆνε-
ωγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκὺς, 1)
ὁ καθήµενος ἐπ᾽ αὐτὸν, καλούμενος
πιστὸς καὶ ἀληθινὸς, καὶ ἐν δικαιο-
νὴν ὄχλυυ πολλοῦ μεγά-
λην ἐν τῷ οὐρανῷ), λέγοντος" ᾽Αλ-
ληλούϊα" ἧ σωτηρία αὶ ἣ δόξα Χ)
ἣ σιμὴ Ὁ ἣ δύναμις Κυρίῳ τῷ Θεῷ
ἡμῶν,
ῷ Ὅτι ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ
κρίσεις" αὐτοῦ" ὅτι ἔκρινε τὴν πόρ-
νην σὴν μεγάλην, ἥσυς ἔφθειρε σὴν
γῆν ἐν σῇ πὸ ρνείᾳ αὑτῆς, ) ἐξεδί-
χησε σὺ αἷμα τῶν δούλων ών ἐκ
τῆς χειρὸς αὐτῆς.
8. Καὶ δεύτερον εἴρηκαν' ᾿Αλ-
ληλούϊα. Καὶ ὁ καπνὸς αὐτῆς | σύνη κρίνει καὶ πολεμεῖ.
ἀναξαίνει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰ- 19 Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὧς
ώνων φλὺξ πυρὸς, καὶ ἐπὶ τὴν χεφαλὴν
ως... --------------------υ-
αρ. 90.
αὐτοῦ διαδήματα πολλὰ, ἔχων ὄνο-
μὰ γεγραμμιέ ένον, ὃ οὐδεὶς οἱδεν εἰ
μὴ αὐτὸς"
18 Κα περι λημιένος ἱμάτιον
θες ἐθαμιμιένον αἵμασι" καὶ καλεί ται
σὸ ὄνομα αὐτοῦ, Ὃ λόγος τξ Θεξ’
14 [Καὶ τὰ στρατεύματα "ἢ τῷ
οὐρανῷ, ἠκολούθει αὐτῷ ἐφ᾽ ἵπποις
λευχοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευ-
χὸν καὶ καθαρόν.
15 Καὶ ἐκ φτοῦ στόματος αὐτοῦ
ἐχπορε εύεται ξομφαία ὀξεῖα, ἵνα ἐν
αὐτῇ πατάσσῃ τὰ ἔθνη: καὶ αὐσὺς
ποιμανξ ἤ αὐτοὺς ἐν ῥάξδω σιδηρᾷ"
καὶ αὐτὸς πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνε
τοῦ τυμιοῦ κοὶ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ
φοῦ παντοχράτορος"
16 ΙΚαὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ
ἐπὶ τὸν μηρὸν αὑτοῦ, τὸ ὄνομα γε-
γραμμένον" Βασιλεὺς βασιλέων 1)
Ιύριος κυρίων.
ΙΤ Ἰκαὶ εἶδον ἕνα ἄγγελον ἑσ-
σῶτα ἐν τῷ ἡλίῳ: καὶ ἔκραζε φωνῇ
Θες λ.
Ὅσο
5
5
τ"
μεγάλῃ, λέγων πᾶσι τοῖς ὀρνέοις
τοῖς πετωµένοις ἐν μεσουρανήματι"
Δεῦτε καὶ συνάγεσθε εἰς τὸ δεῖπνον
φτοῦ μεγάλου Θεοῦ,
18 Ἵνα φάγητε σάρχας βασι-
λέων, καὶ σάρκας χιλιάρχων, καὶ
δάρχας ἰσχυρῶν, καὶ σάρκας ἵππων
καὶ σῶν χαθημιένων ἐπ᾿ αὐτῶν, καὶ
σάρχας πάντων, ἐλευθέρων κ; Ἐς
λων, καὶ μικρῶν καὶ μεγάλων.
19 [Καὶ εἰδον τὸ δηρίον, Χ) φοὺς
βασιλεῖς «ἧς γῆς, χαὶ τὰ στρα-
γεύματα αὐτῶν συνηγμένα ποιῆσαι
πόλεμον μετὰ τοῦ χαϑημιένου ἐπὶ
τοῦ ἵππου, καὶ μιξτ τὰ τοῦ στρατεύ-
μᾶτος αὐτοῦ.
20 Καὶ ἐπιάσθη τὸ ϑηρίον, καὶ
μετὰ τούτου ὁ ψευδοπροφήτης ὁ ὁ
ποιησας τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ,
ἐν οἷς ἐσλάνησε τοὺς λαξόντας σὺ
χόραγµια τοῦ Ῥηρίου, Χ) τοὺς προσ-
ῳ ὃ
ΙΩΑΝΝΟΥ.
305
-- ” ο Β ,’ 3 - -
χυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ: ζῶνσες
ἐδλήθησαν οἱ δύο εἷς τὴν λίμνην
σᾶ πυρὸς τὴν καιομένην ἐν τῷ ϑείῳ"
921] Καὶ οἱ λοιποί ἀπεχτάνθησαν
ἐν τῇ δομφαίᾳ τοῦ καθημένου ἐπὶ
τοῦ ἵππου, τῇ ἐχπ τορευομένῃ ἐκ φτοῦ
στύματος αὐτοῦ: καὶ πάντα τὰ
ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν συρκῶν
αὐτῶν.
κεφ. κ’. 90.
1 ἴκλ εἶδον ἄγγελον καταξαί-
νοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
ἔχοντα τὴν κλεῖδα τῆς ἀξύσσου,
καὶ ἅλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα
αὑτοῦ.
9 Καὶ ἐχράτησε τὸν δράκοντα,
σὺν ὄφιν τὸν ἀρχαῖον, ὕς ἐστι διά-
ξολος καὶ σατανᾶς" καὶ ἔδησεν αὐ-
τὸν χίλια ἔτη,
5. Καὶ ἔθαλεν αὐτὸν εἰς «τὴν
ἄξυσσον, καὶ ἔχλεισεν αὐτὸν, καὶ
ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ
πλανήσῃ σὰ ξύνη ἐ ἔτι, ἄχρι σελεσ-
θη τὰ χίλια ἔτη" καὶ μετὰ ταῦτα
δεῖ αὐτὸν Ἀνθήναι μιικβὸν χβόνον.
4 Καὶ εἶδον Ἀξόνους, καὶ ἐχάθι-
σαν ἐπ αὖτ ους, καὶ κρίμα ἐδόθη
αὐτοῖς" χαὶ σὰς ψυχὰς σῶν πεπε-
λεχισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰη-
συῦ, καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ,
καὶ οἵτινες οὐ προσεχύνησαν τῷ ϑη-
ρίῳ, οὔτε τὴ εἰκόνι αὐτοῦ: καὶ οὐκ
ἔλαξυν τὸ χάραγμα ἐπὶ τὸ μέτω-
πον αὑτῶν, καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὑ-
τῶν: καὶ ἔφησαν, καὶ ἐξασίλευσαν
μετὰ Χριστοῦ σὰ χίλια ἔτη"
6 Οἱ δὲ λοποὶ τῶν νεχρῶν οὖν
ἀνέζησαν ἕως σελεσθη τὰ χίλια
ἔτη. Αὕτη ἡ ἀνάστασις ἣ πρώτη.
0 Μαχάριος καὶ ἅγιος, ὃ ἔχων
μέρος ἐν τη ἀναστάσει τῇ πρώτη"
ἐπὶ πούτων ὃ Ἀάνατος ὁ δεύτερος
366
οὐχ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ᾽ ἔσονται
ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ, καὶ τοῦ Χριστοῦ,
καὶ βασιλεύσουσι μετ᾽ αὐτοῦ χίλια
ἔτη.
Ἱ Καὶ ὅτε ἐτελεσθησαν τὰ χίλια
. λυθήσεται ὃ ανν ἐχ τῆς
λε αὑσοῦ.
8 Καὶ ἐξελεύσεται πλανῆσαι
σὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖς τέσσαρσι γω-
νίαις τῆς γῆς, τὸν Τὼ καὶ τὸν
Μαγὼγ. «ιναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς
ΑἸ μον ὧν ὁ ἀριθμὸς ὡς ἣ ἄμμος
τῆς ϑαλάσσης.
9 Καὶ ἀνέξησαν ἐπὶ τὸ πλάτος
τῆς γῆς, καὶ ἐκύκλωσαν τὴν παρεμ.-
ξολὴν τῶν ἁγίων, καὶ πόλιν
σὴν ἠγαπημένην' καὶ κατέξη πῦρ
ἀπὸ «τοῦ Θεοῦ ἐκ σοῦ οὐρανοῦ, καὶ
κατέφαγεν αὐτούς"
10 Καὶ ὁ διάξολος ὃ πλανῶν
αὐτοὺς ἐξλήθη εἰς σὴν λίμνην σοῦ
πυρὺς καὶ ϑείου, ὅπου τὸ ϑηρίον 2)
ὁ ψευδοπροφήτης: χαὶ βασανισθή-
σονται ἡμέρας χαὶ νυκτὸς εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων.
11 Καὶ εἶδον Ἀβόνον λευκὸν μέ-
καὶ τὸν καθήμινον ἐπ᾽ αὐτοῦ,
τὴν
γαν,
οὗ ἀπὸ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ » ὁ
οὐρανός" καὶ τύπος οὐχ εὑρέθη αὖ-
σοῖς.
19 Καὶ εἶδον σοὺς νεχροὺς, μι-
χροὺς καὶ μεγάλους ἑστῶτας ἑνώ-
πιον τοῦ Θεοῦ, καὶ βιξλία ἠνεῴχ-
θησαν" καὶ βιξλίον ἄλλο ἠνεῴχθη,
ὃ ἐστι τῆς ζωης: καὶ ἐκρίϑησαν οἱ
νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς
Βιςολίοις, κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
19 Καὶ ἔδωκεν ἡ ϑάλασσα τοὺς
ἐν αὐτῇ νεχροὺς, Ὁ ὃ Ἀάνατος, Χ) ὁ
ἄδης ἔδωκαν τοὺς ἐν αὐτοῖς νεχρούς"
καὶ ἐκρίθησαν ὅτος κατὰ τὰ
ἔργα αὐσῶν.
14 Ἱαὶ ὁ
ἐξλήδησαν εἰς ς
ἔχασ
ϑάνατος ὁ ἄδης
ην λίμνην στ πὸ
ΑΠΟΚΑΛΥΣΙΣ
αρ. 91.
βός' οὗτός ἐστιν ὃ δεύτερος ϑάνα-
σος"
1 Ἰκαὶ εἴτις οὐχ εὑρέθη ἐν «ἢ
βίξλῳ σῆς ζωῆς γεγξαμμένος,
ἐξλήϑη εἰς τὴν λίμνην σοῦ πυρύς.
Κεφ. χά. 91.
1 4): εἶδον οὐρανὸν χαινὸν χαὶ
γῆν καινήν" ὃ γὰρ πρῶτος
οὐρανὸς Ἂ ἢ πρώτη γῆ παρηλθε"
κ) ἡ Σάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι.
9 Καὶ ἐγὼ Ἰωάννης εἶδον φὴν
πόλιν τὴν ἁγίαν, Ἱερουσαλὴμ, και-
νὴν, καταξαίνουσαν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ
ἐκ φτοῦ οὐρανοῦ, ἡτοιμασμένην ὡς
νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ
αὐσῖς.
9 Καὶ ἤκευσα φωνῆς μεγάλης
ἐκ σοῦ οὐρανοῦ, λεγούσης" ᾿Ιδοὺ, ἡ
σχηνὴ τοῦ Θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώ-
πων, καὶ σχηνώσει μες) αὐτῶν, καὶ
αὐτοὶ λαοὶ αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὖ-
σὸς ὁ Θεὸς ἔσται μετ᾽ αὐτῶν, Θεὸς
Ἔν;
αὐτῶν:
4 Ἱκαὶ ἐξαλεί ει ὁ Θεὸς πῶι
δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν
Χ) ὁ ϑάνατος οὐχ ἔσται ἔτι" εὔσᾶ
πένθος, οὔτε κρουγὴ, οὔτε πόνος
οὐκ ἔσται ἔτι" ὅτι τὰ πρῶτο ἀπῆλ-
ον.
5 Καὶ εἶπεν ὃ χαδήμενος ἐπὶ
μ᾿. ϑρύνυυ" ᾿τδοὺ, καινὰ πάντα
ποιῶ. «ζαι λέγ ει μοι" Γράφον" ὃ ὅφι
οὗτω οἱ λό γοι ἀληθινοὶ καὶ πιστοὶ
εἰσι.
ὁ Καὶ εἶπέ μοι" Γέγονε" ἐγώ
εἶμι σὸ Α καὶ σὺ Ω, ἣ ἀρχὴ και σὺ
σ έλος" ἐγὼ τῷ ζην, δώσω ἐν
ς πηγῆς τοῦ ὕδατος «ἧς ζωής
Ὃ νικῶν κ)ιηρονομνήσει πάνσα.
ἔσομαι αὐτῷ Θεὸς, καὶ αὖτος
ή
χαὶ
ἔσται ἁκοι ὁ ἁμώς
ναγ. 21.
ὃ Δειλοῖς δὲ καὶ ἀπίστοις καὶ
ἐξύρλυγμένοις χαὶ φονεῦσι καὶ πόρ-
νοις καὶ φαζμαχεῦσι καὶ εἰδωλολά-
τραις, καὶ πᾶσι σοῖς ψευδέσι, τὸ
; πα τ υηρας .
µέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνη τῇ καιο-
μέν, πυρὶ καὶ ϑείῳ, ὅ ἐστι δεύτε-
ρος δάνατος, .
9 Καὶ ἠλθε πρός με εἷς τῶν
στὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς
ξπτα φιάλας τὰς Αν ύσας σῶν
ἑπτὰ σληγῶν σῶν ἐσχάτων, καὶ
ἐλάλησε μετ) ἐμοῦ, λέγων. Δεῦρο,
δείξω σοὶ τὴν νύμφην τοῦ ἀρνίου
φὴν γυναῖκα.
10 Καὶ ἀπ πήνεγχέ µε ἐν πνεύ-
ματι ἐπ᾽ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλὸν, 2)
ἔδειξέ µοι τὴν τ λὴν τὴν μεγάλην,
τὴν ἁγίαν “Ἱερουσαλὴμ. καταξαί-
νουσαν ἐκ σηῦ οὐρανηῦ ἀπὸ τοῦ
Θεοῦ,
11 "Ἔχουσαν τὴν δύξον τῷ Θες:
κ) ὃ φωστὴρ αὐτῆς ὅμοιος λίθῳ
σιµιωτάτω, ὡς λίθῳ ἰάσπιδι κρυ-
σταλλίζοντι"
15 ᾿Εχουσάν τε τεῖχος μέγα α)
ὑψντὸ λὸν, ἔχουσαν πυλῶνας δώδεκα,
καὶ ἐπὶ τοις πυλῶσιν ἀγγέλους δώ-
δεχα, καὶ ὀνόματα ἐπιγε 7ξαμμένα,
ἅ ἐστι τῶν δώδεκα φυλῶν τῶν ὑιῶν
Ἰσραήλ:
19 Απ ἀνατολῆς, πυλῶνες
τρεῖς" ἀπὸ βοῤῥᾶ, πυλῶνες τρεῖς"
ἀπὸ νότα, πυλῶνες τρεῖς" ἀπὸ δυσ-
μῶν, πυλῶνες τρεῖς"
14 Καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόλεως
εν ϑεμιελίους δώδε; εκα, Ἢ ἐν αὐτοῖς
σῶν δώδεχα ἀποστόλων
οσα
σεῦ ἀρνίου.
ο παλ τκαλᾶν μετ᾽ ἐμξ, εἶχε
κάλαμον χξβυσοῦν, ἵνα μετρήσῃ τὴν
πόλιν, καὶ τοὺς πυλῶνας αὐτῆς, κ
τὸ τεῖχος αὐτῆς.
Ι0 Καὶ ἣ πόλις σετράγωνος
κεῖται, χαὶ τὸ μῆκος αὐτῆς τοσοῦ-
ΙΩΑΝΝΟΥ. 961
σὀν ἐστιν ὅσον καὶ τὸ πλάτος καὶ
ἐμέτρησε τὴν πόλιν ἐν τῷ καλάμῳ
ἐπὶ σταδίων δώδεκα χιλιάδων: τὸ
μήκος καὶ τὴ πλάτος καὶ τὸ ὕψος
αὐτῆς ἴσα ἐσεί.
ΙΤ Καὶ ἐμέτρησε τὺ τεῖχος αὐ-
τῆς ἑκατὸν τεσσαράκοντα τεσσάρων
τοιχῶν; μέτρον ἀνθρώπου, ὅ ἐστιν
ἀγγέλου.
18 Καὶ ἦν ἡ ἐνδόμησις τοῦ σεί-
χους αὐτῆς, Ἰασπις" κ) η πόλις
χρυσίον καθαρὸν, ὑμοία ὑάλῳ κα-
θαρώ.
9. Καὶ οἱ ϑεμέλιοι σοῦ τείχους
τῆς πόλεως παντὶ λίθῳ σιμίῳ χε-
χκοσμνημιένοι" ὁ ϑεμιέ έλος ὁ ὁ πρῶτος,
ἵασσπις. ὃ δεύτερος, σάπφειρος" ὃ
φρίτος, χαλκηδών: ὁ τέταρτος, σµά-
ραγδος:
20 Ὁ πέ ἔμπτος. σαρδόνυξ" ὁ ἕκ-
σος, σάρδιας" ὃ ἕβδομας: χξυσόλι-
θος" ὁ ὄγδοος, βήρυλλος" ὁ ἔννα-
σος, σοπάζιον" ὃ δέκατος, χευσό-
πῥασος" ὃ ἑνδέχατος, ὑάκινθος" ὃ
δωδέκατος, ἀμέθυστος.
21 Ἰκαὶ οἱ δώδεκα πυλῶνες, δώ-
δεχα μαργαρίται, ἀνὰ εἷς ἕχαστος
σῶν πυλώνων ἦν ἐξ ἑνὺς μαργαρίτε,
Χ) ἡ πλατεῖα τῆς πόλεως, χρυσίον
καθαρὸν, ὡς ὕαλος διαφανής.
οὐ Καὶ ναὺν οὐχ εἶδον ἐν αὐτῇ»
ὗ γὰρ Κύριος ὃ Θεὺς ὁ παντοχιά-
τωρ, ναὺς αὐτῆς ἐστι, Ὁ τὸ ἀρνίον.
ο Καὶ ἣ πόλις οὐ χρείαν ἔχει
σοῦ ἡλίου. οὐδὲ σης σελήνης, ἵνα
φαίνωσιν ἐν αὐτῇ: ἡ γὰρ δύξα σοῦ
Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτὴν, » ὁ λύχνος
αὐτῆς τὸ ἀρνίον"
24 Καὶ τὰ ἔθνη τῶν σωξομένων
ἐν σῷ φωτὶ αὐτῆς περιπατήσουσι"
καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέρουσι
τὴν δύξαν καὶ φὴν τιμὴν αὐτῶν ξι
αὐτόν"
25 Ἰκαὶ οἱ πυλῶνες αὐτῆς οὐ μῈ
368
χλεισθῶσιν ἡμέρας" νὺξ γὰρ οὐχ
ἔσται ἐχεῖ.
40 Καὶ οἴσουσι τὴν δόξαν καὶ
φὴν σιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν"
Φ Καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐ-
φὴν πᾶν κοινοῦν, καὶ ποιοῦν [9δέ-
Ἄνγμα, καὶ ψεῦδος" εἰ μὴ οἱ γε-
γραμμένοι ἐν τῷ βιδλίῳ τῆς ζωῆς
ο ων
φοῦ ἀρνίου.
Κεφ. χϑ΄ 90.
1 Αἱὶ ἔδειξέ μοι καθαρὸν πο-
σαμὸν ὕδατος ζωῆς, λαμ.-
πρὸν ὡς κρύσταλλον, ἐκποξευόμενον
ἐκ τοῦ ϑρόνου τοῦ Θεοῦ, κα; φοῦ
ἀρνίου.
9 Ἔν μέσῳ τής πλατείας αὖ-
τῆς, χαὶ «οῦ ποταμοῦ, ἐντεῦθεν χαὶ
ἐντεῦθεν, ξύλον ζωης, ποιοῦν κοβ-
ποὺς δώδεκα, κατὰ μῆνα ἕνα ἕχασ-
σον πα σὸν καρπὸν αὑτοῦ"
χαὶ τὰ φύλλα σοῦ ξύλου εἰς ϑερα-
πείαν τῶν ἐθνῶν.
5. Καὶ πᾶν κατανάθεµα οὐκ ἔσ-
σαι ἔτι" ὁ ϑιρόνος τοῦ Θεοῦ καὶ
σοῦ ἀρνίου ἐν αὐτῇ ἔσται" καὶ οἱ
δοῦλοι αὐτοῦ λατρεύσουσιν αὐτῷ»
4 Καὶ ὄψονται τὸ πρόσωπον αὖ-
σοῦ" καὶ «τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τῶν
μετώπων αὐτῶν.
5 Καὶ νὺξ οὐκ ἔσται ἐχεῖ καὶ
χρείαν οὐκ ἔχουσι λύχνου καὶ φω-
φὺς ἡλίου, ἥσι Κύριος ὁ Θεὺς φω-
σίζει αὐτούς" καὶ βασιλεύσουσιν εἰς
σοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
ϐ Καὶ εἶπέ μοι: Οὗτοι οἱ λόγοι
πιστοὶ χαὶ ἀληθινοί καὶ Κύριος ὁ
Θεὸς τῶν ἁγίων προφητῶν ἀπέσ-
τείλε τὸν ἄγγελον αὑτοῦ δεῖξαι τοῖς
δούλοις αὑτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν
τάχει.
7 ᾿Ιδοὺ,
ΑΠΟΙΚΑΛΥΨΙ͂Σ
-ιἲὅἧῬ ο ξὕ--Ἔ--. ὉτὸἢἪἭἪἭε..
(αρ. 95
ξιος ὁ σηρῶν τοὺς λόγους τῆς προ-
φητείας τοῦ βιξλίου τούτου.
ὃ Καὶ ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ βλέπων
ταῦτα καὶ ἀκούων" καὶ ὅτε ἤχουσα
καὶ ἔθλεψα, ἔπεσα προσχυνῆσαι
ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου
σοῦ δεικνύονσός µ.οι ταῦτα"
9 Καὶ λέγει μοι" Ὅρα μή’
σύνδουλός σου γάρ εἶμι, καὶ τῶν
ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν, χαὶ
τῶν τηρούντων τοὺς λόγους τοῦ βιδ-
λίου τούτου" τῷ Θεῷ πξοσχύνησον.
10 Καὶ λέγει μοι Μὴ σφξαγί-
σης τοὺς λόγους σης προφητείας
τοῦ βιβλίου σούτου: ὅτι ὁ καιρὺς
ἐγ, γύς ἐστιν.
1] Ὃ ἀδικῶν, ἀδικησάτω ἔτι
) ὁ ῥυπῶν, ἑνπωσάτω ἔτι 20 {
δίκαιος, δικαιωθήσω ἔτι" ) ὁ ἅγιος
ἁγιασθήσω ἔτι.
19 Καὶ ἰδοὺ, ἔρχομαι ταχύ" Χ)
ὃ μισθύς µου μετ᾽ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι
ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον αὐτοῦ ἔσται.
19 ᾿Εγώ εἶμι σὸ Α καὶ σὸ Ω,
ἀρχὴ καὶ τέλος, ὃ πρῶτος α) ὁ ἐσ
χατυς.
14 Μαχάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς
ἐνσολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἣ ἐξουσία
αὐτῶν ἐπὶ σὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ
σοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν
πόλιν. -
Ἔξω δὲ οἱ κύνες καὶ οἱ φαρ
μαχοὶ χαὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς
καὶ οἱ εἰδωλολάτροι, καὶ πᾶς ὁ φι-
λῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος.
16 ᾿Εγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψα σὺν
ἄγγ "ελύν μὲ µαρτ υρῆσαι ὑμῖν ταῦτα
ταῖς ἐκκλησίαις: ἐγὼ εἶμι ἣ
ῥίδα καὶ «τὸ γένος τοῦ Δαξὶδ, ὁ
ἀστὴρ ὃ λαμπρὸς καὶ ὀρδρινός"
Η
ἐπὶ
11 Καὶ τὸ πνεῦμα 1 ἣ νύμφη
λέγουσιν: ᾿Ελθέ" ) ὁ ἀχούων εἰπά-
ἔρχομαι ταχύ" μακά- ὁ εω. ᾿Ελϑέ: κχὸ ὁ ὀμφῶν ἐλθέτω, Κα
ζαρ. 22.
ὁ ϑέλων λαμβανέτω τὸ ὕδωρ ζωῆς
. ΄
ὑωρεών.
Ι8 Συμμιαραυροῦμιαι γὰρ παντὶ
ἀχούοντι τοὺς λόγους τῆς προφη-
«είαις τοῦ βιβλίου τούτου" ἐὰν εἴ σις
ἐπιτιθῇ πρὸς ταῦτα, ἐπιθήσει ὁ Θεὸς
ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γε-
ἡραμμένας ἐν βιδλίῳ τούτῳ.
19. Καὶ ἐὰν εἴ τις ἀφαιρῇ ἀπὸ
σὼν λόγων βίθλου τῆς προφητεί-
ΙΩΑΝΝΟΥ. 309
ας ταύτης, ἀφαιρῆσει ὁ Θεὸς τὸ
μέρος αὐτοῦ ἀπὸ βίδλου τῆς ζωῆς,
χαι ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, καὶ
τῶν γεγραμμένων ἐν βιξλίῳ σουσμ.
20 Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα,
ναὶ ἔρχομαι ταχύ" Αμήν. ναὶ ἔρ-
χου, κύριε Ἰησοῦ.
21 Ἢ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ μεφὰ πάντων ὑμῶν,
᾽Αμήν.
τας δο σα
μυ... πμ... αμ ιν.» “Ὁ. ΘΦΘΦΘΦΦ0ΦΘΘΘΘΘΩΝ οι-...'''''.ὴ'.... ο... ο ον ο..'.οί ο. ὭωΩΒδ--η
ΒΙΝΌΙΝΟ 5Ε2τ. ὺΝ 12 1961.
Β5 Β40]68. κα, ατεεκ. 1860
1965 ΗΒ καῑπδ ἀϊδύῃμεξκξ
1860
ΡΙΕΑΘΕ ΡΟ ΝΟΤ ΚΕΜΟΝΕ
ΓΑΒΌΘ ΟΚ 51:1Ρ5 ΕΚΟΜ ΤΗΙ5 ΡΟςΚΕΙ
υΝΙΝΥΕΕΟΙΤΥ ΟΕ ΤΟΚΟΝΤΟ ΙΠΒΕΚΑΕΚΥ
πρὸ με
ΩΝ
ΠΣ
με’
μια
ορ ο νο
Δ ρυγυνων, ΙΙ
ΣΕΥ λφς ων ορ ας.
οι
ΑΝ
ΕΝ ΠΗ
ΡΟ Τ ΙΡΤοΣ μος σάς
ΡΥ
σεν. τς ο
ον ο ραέρς
εδ
σας
δεν ῴ
ποτ
κα τες
ων
ον
ΕΤΗ
δις δες»
ί λύκο ο η 7 Ὁ μὲ τα.
7 2
ον λε κής,
Ἶ έτος τ δα. Ἡ 7
ἐδ ἜΣΤΗΝ ΠΡ πας
αμ ΗΡΙ) ἐπ ος
δε ο ο κάν ον» Ἐπ διὸ ων τη ἘΠ δω
γ᾿ η 9 |
λα "
Ἧ
μέ.
ο μεσο
Ισ μμμα
{να ην
,
ηλ ονί
Στ»
ος ᾽ ᾿
δ ΠῚ ΗΝ ν.μ
πὶ
Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11