Google
This is a digital copy of a book that was prcscrvod for gcncrations on library shclvcs bcforc it was carcfully scanncd by Googlc as part of a projcct
to make the world's books discoverablc onlinc.
It has survived long enough for the copyright to cxpirc and thc book to cntcr thc public domain. A public domain book is one that was never subjcct
to copyright or whose legal copyright term has expircd. Whcthcr a book is in thc public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, cultuie and knowledge that's often difficult to discovcr.
Marks, notations and other maiginalia present in the original volume will appear in this flle - a reminder of this book's long journcy from thc
publishcr to a library and fmally to you.
Usage guidelines
Googlc is proud to partncr with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to thc
public and wc arc mcrcly thcir custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing tliis resource, we liave taken stcps to
prcvcnt abusc by commcrcial partics, including placing lcchnical rcstrictions on automatcd qucrying.
Wc also ask that you:
+ Make non-commercial use ofthefiles Wc dcsigncd Googlc Book Scarch for usc by individuals, and wc rcqucst that you usc thcsc filcs for
personal, non-commercial purposes.
+ Refrainfivm automated querying Do nol send aulomatcd qucrics of any sort to Googlc's systcm: If you arc conducting rcscarch on machinc
translation, optical character recognition or other areas where access to a laige amount of tcxt is hclpful, plcasc contact us. Wc cncouragc thc
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.
+ Maintain attributionTht GoogXt "watermark" you see on each flle is essential for informingpcoplcabout thisprojcct and hclping thcm lind
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.
+ Keep it legal Whatcvcr your usc, rcmember that you are lesponsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
bccausc wc bclicvc a book is in thc public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countrics. Whcthcr a book is still in copyright varies from country to country, and wc can'l offer guidance on whether any speciflc usc of
any speciflc book is allowed. Please do not assume that a book's appearancc in Googlc Book Scarch mcans it can bc uscd in any manncr
anywhere in the world. Copyright infringement liabili^ can be quite severe.
About Google Book Search
Googlc's mission is to organizc thc world's information and to makc it univcrsally acccssiblc and uscful. Googlc Book Scarch hclps rcadcrs
discovcr thc world's books whilc hclping authors and publishcrs rcach ncw audicnccs. You can scarch through thc full icxi of ihis book on thc wcb
at|http://books.qooqle.com/|
tvui ■ .
lltlXIHitUfl
frii.uiiL\\w(L.stiu<ivun.mi.'iii(i\iuiim:nKMHnrKs'ii
i)/,/./.v/-(;;i»>. /1.1 <iiii|Vi..\T/JiTi. ■.iiuxrtiichir u
.ilTttuit:
u •iHH •itt) mii ni:\it.iiii.
/'rt/i/.utitfi' II
mmm
I V
fj -r 1 \''i it;i\} n flntil'1 M \ll\i . rlft- i ni . \ ly lij'\f
uilXiU,ll.ll I
nv.uHi\mn..srmmtv.itHm'Xii.miMia.MmmAii
««. tm;f !;«• i ■ , ••» i »w«* vjihi. i^it\iM'W mirtt
.nrroHi:
iximrHv mj<in:xii.ini.
'tt/tffm-ii\t
V, ^fU-nAj
m
KUPFERSAMMLUNG
RRTISCHER
GEWACHSE
ODsn
ABBILDUNGEN SELTENER UND WENIGER GENAU BEKANNTER GEWaCHSE DES IN- U
AUSLANDESy ALS KUPFERS AMMLUNG UND SUPPLEMENT, VORZUGLICH ZU DEN WERK
. VON WnJLDENOW, SCHKUHR, PERSOON, ROMER und SCHULTES, ge-
ZEIGHNET UND NEBST KURZER ERLAUTERUNG HERAUSGEGEBEN
TOH
H. G. UJnWIG BEICUEISIBACH,
DH. U29D PROr. III DnStDElV.
E R S T E S
H U N D E R T T A F E L N.
> V- •
•iil^'
L E I P Z I G,
BEI FRIBDRICH H0FMBI8TBR.
18 2 3.
ICONOGRAPHIA
BOTANICA
SEU
PLANTAE CRITICAE.
>1IES PE.ANTARUII BARIORUH BT HIKU8 BITS COGKITARUH, INDIGENARUK BXO~
TICARL-MQCB, ICOKOGRAPIIIA ET SUPPLBM EK-TUH, INPRIHIB AD OFBRA
WBLXDENOWn, SGHKUHtUI, PERSONn, ROEMERI et SCHULTESn,
DELINBATAB, BT CUH COMMENTARIO SUCCtNCTO EDITAE
H. G. LUnOFICO BEICHENBACH.
VBOV. DHBt
CENTURIA TABULARUM
p R I ii A. ,^•1'.'?;^
? - *
L I P S I A E,
POO FRIDRtCUM nOPMBtSTER.
BfDCCCXXIU.
lai i . no
COMMENTARIUS SUCCINCTUS
IN
rCONES PLANTARUM RARIORUM
ET
M I N U S RITE C O G N I T AR UM.
Abgckiirztc ErlauteritD
tr
z u d c n
Abbildungen seltener und weniger genau bekannter
Gewachse.
Ce/ilur/a prima.
luqne hoc iiiaxiiiie exoptaoduin esse Tidetar, ut carptini
iiniueoMe rci parte» aliquae acciirate pertracieDlur » quae
ct ipsac, quoniinut •pnnantur, per te iain •nniciant,
ct aliquando ut menihra solida beneque firniata toti
Gorpori conricieodo adiangantur. — WlIi:i)E>lAN?f
diptera rxotica.
.•j
< i
ULy^^ -j . t _■? b1
\k
I
DECAS TABULARUM PRIMA
QUAM
VIRO PRAECLARISSIMO
E L I A E
F R I E S
DE SUECICA FLORA MERITISSIMO
D. D. D.
A U C T <) R
Omiie rei herbariM priocipium a Linneo !
I. 1. Ilelianthemum oelaudicuni:
frutescens exstipalatmn , ramis liffi-
ihs foliisque oblongia basi dlialia gla-
bris ; petalis calycem yix superantibus
emorginatis. acnB«
Syn, Cistnt oelandicos. liwe!
Hisi, Spedmen in Oelandia lectuni^
benevole mecnm communicavit d.
I>ALMA92r.
j{ rtlyx, B pUtillam. C pculum cuni
•taminibiis qQilmidam. Z) folium inferiu».
E foliom •npcrtiu.
Ods. Planta omidno paadttimis cogniu,
a plarimis seqaens cum hac spede
confusa*
2. Hclianthemum alpestre:
frutescena exstipulatum , ramis laxis
£iliiaque oblongo-eliipticis patenti-pi-
loais, petolia calycem duplum longia
mbintegerrimia. kchb.
SjTU Cistns alpestiis. jacq. £n. cbaiitz!
acoroLX !
Ciscna oelandicns. jACQ.Austr! bost.
Ea! scuvLTBs! svtcb! decahdolle
FLFr.I soblkiChxr! thomas!
BounilL beginoen wir immer mit Liune!
I. I. Hclianthcmuni oelaudicuni:
staudenstrauchig, ohne Achselblatt-
chen, Aeste steif, so wie die lang-
lichnmden an der Basis gewimperten
iilatter, kahl; Kronenbiatter kaum
iauger als Kelch, ausgekcrbt. bciid.
Syn. Cistas oelandicus. limbk.
Nac/ir. Das Exemplar ist auf Oeland ge-
f amroelt, ich verdanke es der gefalli-
gen MittheiluDg dos Henm Professor
DALMAHN.
j4 Kelcb. B PitUll. C RroneubUu
mit ciuigen SiaubgeCkuen. D antcres
Blatt. E ol>eres filatt.
Beoh. Diese Pflanze ist nar sebr wenigen
Botanikem bekannt , von den meisten
die folgende mit ihr verwechselt.
ti. Ucliauthemum alpestre:
ftaudenstrauchig, ohne Achselbliitt-
chen, Aeste schlafl\ so wic die lang-
lich-elliptischen Bliitter, abstehend
Iiuang, Krouenblutter doppelt so lang
•als Kelch, ziemlich ganzraudig. rcub.
Syn. Cistas aipestris* jacq. £n crahtz!
SCOPOLl!
Cistus oelandicas. jACQ.Aastr! uost.
£n! sciivLTEs! svtxk! decamdollb!
scuLBxcnfin! tuomas^
— 4 —
Helianibemum alpestre. decandolle
FI. Fr. Suppl. !
Hist^ Specimen in alpibus Garinthiae
lectam b. ra. c. cl. mektens.
F calyx. G stainco, H pctalum ctim
•laminlbu9 quibusdam, J pistillum. K
capiula efToeta. L follum iuferins« M
folinm superius.
Obs. Petala in icone videntnremarginatay
ob situm curvatum marginis exterioris.
— Specimina Garinthiaca cum Salis-
burgensibus^ Garniolicis atque helve-
ticis ex omni parte conveniunt. Sin-
gulum in monte Schneeberg in Austria
lectum^ quadam ramorum rigiditate
pardorique pilositate, praeterea vero
non> distinguitur»
Cislus oelandicus. botii. iani in Flora
Halensi, ubi lectus est, adH. vineale
citatur.
Jam specierum hujus et Cisti gencris
copia, huic operi praeparatur*
11. 5. 4. 5. Ranunculus pygmaus:
foliis radicalibus petiolatis 3 — 5 fldis,
caulino subsolitaiio, subsessili, triiido,
sepalis obloagis pctala triplinervia su-
perautibus subciliatis. rguis.
Syn, Ran. pygmaeus« wAitLENBcnG!
Han. nivalis pygmaeus. lxnni:!
Hist, Specimen Fig. 3. in Finmarkiae
alpibus lectum cl. fiiibs, Fig. 4 in
Norvegiae valle Kultbrandstbal ad
Lomseggen a se inventum cl. scnu-
BEivi, et Fig. 5. ob bina folia caulina
pro parte tantum exhibitum^ in alp.
Lapponiae Areskutan a cl. waiilen-
BERG collectum m, b. c. cl. dalmann.
A 6epalum« B pctalum, C pctaluni
magis auctum, colorcm iudicaus ilotis sic-
ci. T) stamcn. e aclieniorum spica. F
pistiUum. g acbcuium. H id» diiTecium.
Obs, Petala teste d. schuberto, viva
iiavissima, siccatione albeicunt. Di-
Helianthemum aipestre. decandolle
FK Fr. Suppl. !
Nachr, Ein Exeroplar aus denKarnthner
Alpen, vom Herrn Prof. meatens.
/•'Kclcb. G St&ubgefass. ^ Kronenblatt
mit StaubgcfaS5eo. / Pistill. K lecrc
Kapsel. L uuteres Blatt. M oberes
Blatt.
Beob. Die Kronenblattcr schelnen in der
Abbildung ausgerandet , diess kommt
von der Krummung ihres Aussenran-
des. Exemplare aus Karnlhen kom-
men mit solchen aus Salzburg , Krain
und der Schweiz vollkonimen uberein.
Eins vom Schneebergin Oestreich, zeig-
te auch etwas steife Aeste, und gerin-
gere Behaarungy ist aber ubrigens
nicht zu unterscheiden.
Cistus oelandicus. noTii. gehOrt
scbon nach der Flora Halensis, in
welcher er gesammelt wurde, zu H.
vineale.
Scbon ist eine grosse Anzabl Arien der
Gattung Cistus und Helianthe-
mum fur grgenwartiges Werk vor-
bereitet.
IT. 5. 4. 5. Ranunculus pygmaus:
Wurzelblatter geatielt, 3bis 5 spaltig,
Stengelblatt ineist einzeln fast sitzend,
dreispaltig, Kelchblatterlanglich, etwas
gewimpert, liinger als dic dreifacli ge-
rippten Kronenblatter. ncuij.
Syn, Ran. pygmaeus. waiilenberc!
Ran. nivalis pygmaeus. linne.
Nachr. Das Exemplar Fig. 3 aus der Finn-
raark, tbeilte Hr. faies mit^ das Fig.
4. Hr. sciiuBERT, welcher esbeiLom-
seggen im Kultbrandsthal in Norwegen
gefunden , und Fig. 5. wegen zweier
Stengelblatter zum Theil dargestellt,
ist auf dem Are&kutan in Lappland
von Wahlenberg gesammelt und von
DALMANN mir zugesendet worden.
A Kelchhlait. B Kronenhlatt. C dafs.
mehr vergroiisert, soll dle Farbc des ge-
trockneten Zustandes anzeigen« /^Staub-
gefasf. e Fruchtahre. F PistilJ» g
Achenie. /f diese zerschnitten,
Beob, Die Kronenblatter sind nach
scnuBEHTS Zeugniss im frischen Zu-
d&
I ■f.irrutni n.iinonni,, ^iivrs inn: inii.vnimrM
.. ,..v,.>./i,;r ,,, , . ..I , , ,.,. :i.X< i\l
«(('/iioii' ;/i ,'rt.Jii
n'tCUiiL\i)KiLM iii<riiitn. itii.siiiix iJ.ii(}M:iit.,\i iin.rL.ui
AVrrouK
uiHinai imrui:xu.ini.
/rfi/JiUff/'- tf
ii fifdtNltti^t'
6 —
IV. 9. Alchemilla pnbcscens:
pubescens, foliis reniformibns palma-
1i 7. fidis floribusque subtus sericeis,
corymbis contractis, partilionibus ca-
lycis subrotundo-ovatis. RcnB.
«Sy/2. A.pubescensMARScn.BiEBEnsTEXN!
(non A. pubesceni lam. quae tamen
antiquior. )
Hist. Speclmen in altioribus Caucasi mon-
tibus legU, nec non fingularis favorii
documento mecnm communioy^it Ezc.
Com, de vxETiMcnoFF.
ji Flof a Ittere. B id. apcrtut. C id.
temiuifer.
Obs. Nonnisi plantae cuhae^ quantum
scio> figura existit. Aptius forte nos*
tra diccretur A. sericata.
10. Alckemilla fissa: (demum')
glabenima, foliis reniformibns palmati
7. fidis dliatis, cor^rmbis effnsis, par-
litionibus calycis lanceolatis subaequa-
libus piliferis. rcbb.
Syn, Alch. (issa. euvTnBnet sciivmmel!
Herb. pl siles. Cent IX.
Alch. palmatifida. tauscu. mscrpt.
Hist. Spedmen ad latera montium altis-
slmorum Sudetorum ad scaturigines
in fossa nivali minori leg. cl sciium-
mi:l, qui plantam detexit^ et b. m. c.
cL cuwtiier.
D floi a latere. E id apertos. f fteini-
nifer.
Ohs. Alch. vnlgaris glaberrima scifMXDr
Fl. Boem. CCLXXVI. 8. differt pani-
cula contractay foliis tantum
rameis • profnndius partitis,
quam bene noscimus. Forie potius:
A vulgaris v. glabra dec. ,,el]e cst
entierement glabre, et les fieurs sont
un pen plus grandes'' huc pertinet?? «
Cr. criticum ia FL aatisb 1821. I.
BelL p. 60.
V^. II. Alyssum montauum:
frntcscens, adscendeus, stellato-canes*
IV 9. Alcliemilla pubesccus:
feinhaarig, Blatter nierenformig, hand-
formig Tspaltig, so wie dieBIumen un-
ten seidenglanzend , Doldentrauben,
gedraiigtblumig, Kelchabschnitte rund-
licli eiiormig. hcub.
«S^/i« A. pobescens MARSCn.BiEBERSTEiM!
(nicbt A. pubetcent lam. derenName
jedoch alter ist.)
Nachr. Herr Graf von vietingiioff
sammelte dieses Exemplar auf den
bohern caucasischen Geburgen^ und
seiner Gewogenheit verdanke ich die
Mittheiiung.
ji Blamen Ton der Seite. B dleselbea
offeu. C xlieselben mit dem Saamen«
Beob. Soviel ich weiss> existirt nur von
der cultivirten Piianze eine Abbildung.
£in passenderer Name ware vielleicbt
A. sericata gewesen.
10. Alchcmilla fissa: (spater-
hin) vollkommen kalil, nurdienieren-
fdrmigen handformig 7 spaltigen Blat-
ter gewimpert, Doldentrauben weit
ausgebreitet , Kelchabschnitte lanzet-
formig, ziemlich gleich, haartrageud.
IICIIB.
Syn* Alch Essa. cuntuea et scnuM-
MKL ! Herb. pl. siles. Cent. IX.
Alch. palmatifida. tausch. mscrpt.
Nachr. Das Ezemplar fand der Entdecker
Hr.sciiuMMELyanQuellen in der klei-
nen Schneegrube^ in den hohem Su-
deten, und Hn Dr. cuNTiiEn hatte
die Gelalligkeit, mir es mitzutheilen.
D Blnme Yon der Seitc. E die«cibe
•ffen. F dietelbe mii Saameu*
Beob, Alch. vulgaris glaberrima sciimidt
FI. Boem. CCI.XXVI. 8. unterscbeidet
sich durcfa zusammengezogene
Rispen, nnd nur tiefer getheilte
Stengelblatter, und ist uns wohl
bekannt. Vielleicht konnte noch ehcr :
K* vulgaris v. glabra dec. f^vollkom-
men kabl, und die Blumen ein wenig
grosser** hieher gehoren.^.^ — Vergl.
iWe Criiik Regensb. bot. Z. 1821. £
Beil. p. 60.
V. II. Alyssum montannm:
5tauden8trauchig, aufsteigeud, steru-
rik^
■*
i ^
^^
ceiu, foliia oborato et oblongo-spatliit-
lalis, racemis simplicibas, filamentis
omiubas bidenlatis, silicnlis orbiciilato
subenuirgiiiatis, stylopaaloIoDgioribns.
HciiB. FL Sason.
Sra. A. moiuanam. likxe, willd.,
DEC. pTo pane.
JIi4t. Specinen legi in Thuriiigia.
06j. Nondiun abiolats eti arHnioin ipe-
ciernai cognilio. Plania Tanrico.can-
casica eit A.slbeicens. de icitLecu-
tb:idai., et alts, qaod opinor, eril
plania Malacceonf. De planta <iaa-
dam effiai gennanica oUo loco dbie-
rcadiun erit. DBA.arenBrioi.ois.
et? eMSL. nondaai certes loin, nec
ronnam latiToUara , sob. llt- F. exfaibi-
tao^ qnae fortoui* ad banc peninei,
completam, i. 0. Cnictiferam pouldeo,
eamqne ulteTiorl ditqoisitioiii com-
eamqne
menoo.
dsttbNo. ll.drl!neato,re(pon-
il exacte ipeclmina in «aiils regioni-
bns in et exlra Germaniam lecta,
Qnod rellqnnra est, vigfnti drdter ipe-
dee )ara praepanitae, in hnins opfris
fasdculos redplnntnr.
sa. Alyssum WulfcDiaoum:
fraleaGeaa, lexe procumbeiu, foliia at-
teniuto-lAiiceolatu, rocemis aimpUcibus,
filaiiientie omaibiu bidendatis, siliculis
«Uiptids ■ubemai^giiiatis stylum aeaiiui-
loD^e. ncnn.
^na. AlyM. Wnlfeniannin. »aiinAai>i I
'WILt.S., DXC.
HiM, Specimen in Carlnthia in alpe Ovii
lcctnm a d. B«>aBAaDi, b. m. c. cl.
haarig-graulicb, Bliitter rerkehit ei-
rund und laiigiifli-spalhejformig, Blii-
theiitrauben eiiifach, Staubfadon, olle
sweiziilinig, Scliotcben kreisruiid,weiug
aiugekerbt, etwos lii'nger ols der Giii-
fel. acaa. fl. Suxon.
Sj-a. A. moniaaam. lin. wttLu, u.dec.
uim Theil.
Nacfir Dbs Exemplor lammelte icb ia
Thurlogen.
jt Blumroiticl mit iaHcrn Keldiblalt
und BcfruchtUDgwrguCD. B inDcrca
Kelchbliit. C Krsncablatt. D SchOt-
chcDkUppe, M ileren Schcidnnnd mit
dcm Sainiai. F eia breitbUttrign Ei-
emplar, au* der HilliicheD Flon.
Beob, Noch iit die Kenntnisi der ver-
wsadten Arten aicbt voUitandig. Die
lauriidi-caacaiiic^e Pfian&e ist dai A.
albesceni v, *cm.BCUTXHDAi., und
ichglaube,die vonMalacca wirdwieder
eine andie wjn. Von noch einer
verwandten deutscben Ari, werde icb
an einem andern Orte su iprecben
Gelegeabeit riaden. Ueber A, are-
narinm roii. nnd 7 omel. bia ich
nocii uDgewiM, beiltse anch die bieit'
bluitrige Form, dieicfaunterFgeieich-
nethabe, nlcbi vollitandlgi d.h.frucbt-
tragend, 10 dait ich lie femerei Uo-
teriucfaiuig empfefale,
Uit dem unter 11, dargeitelhen Exein-
plare kommen andre, in venchiednen
Gegenden in luid auMer Deutschlaod
seiaminelte, genin iiberein.
Uabrigens lind ichon gfgen cwaniig
Acten atir Aufnahme in unier Weik,
vorbereitet.
13. Alyssum Wulfeoiaaum:
atandenatrauchig, schlafl uiederliegend,
filiitter Teradmiiilert lanxetiurmig,
Bliithentraubeneinfach, Staubfadcn alle
Kweiziihuig, Schijtcheu elh'ptisch, we-
ujg ausgekerbt, anderthalbmal so lang
als dur GriJTel. ncns.
Nachr. Dos Exemplar wnrde vom Hr.
Prof. aanNUABiii auf der Ovir in
Kimiben geaammelt, tind inii darch
Hr. Wof. ManTEiii mligelheilt.
8 —
G pednnc. cnm tepalo externo ttqne ge-
nitaliU» If sepalum iiitetntim. / peta-
Itim. K •ilicula.
VI. i3. Erysimum crepidifolium:
foliis lineari-dilatalis sinuato-dentatis,
petalorum ungue calycem excedente,
stigmate capitato, ramis laxis siliquis-
que longissimis patentibus. hciib. F1.
&axon.
Syn* Keiri «ylveslre foliis Hieracii,
nALLEiv! Fl. Jen. p. 77.
Erysim. hieracirolium Fl. Jen. et
DECAVD. tyst. ex LiN. herbariOf excl.
•ynon. script. ejus^ eiiivu. et aL
Hist* Spedmen legi in loco dassico Hal-
leriano^ in monte Hausberg Jenensi.
ji peduncnlas cum genitaliis et petalo. B
tepalum exteruum* C internum. d ra-
mus fructifer E stigma pistiUi. F stig.
ma fructus. G pars iuferior siliquae, traus*
•ecta. H ead. valyula sublata. 1 sili-
quae superior pars, segmento contrario.
k K semen. L id. transyerse sectum.
Af epidermidiscaulinae particula. iVpu-
bcs e folio.
Olfs. Plantas Linneanas nbi differentia
adsit, e scriptis potius qaam ex berba-
rio derivandas esse, iam alibl demon-
strandi pericolum feci. Videtur enim
hoc sanctum ofHdum, quod innumeris
librorum Linneanorum possessoribus
debemus. Bene sdmus» virum im-
mortalem saepins spedmina originalia
herbarii cum aliis, quae eiusdem spe-
ciei crediditf serius acceptis roelioribus
cominutasse* Ita fortasse nostrae plan-
tae specimen a dxbtericiiio sen. Je-
nensi acceptum, suedco suo E. hiera-
cifolio, quod jam habes in opere
nostro Tab. XII. subjunxit.
Exactani Erysimorum cognitionem^ ico-
nibus plurimarum specierum, pro
Yiribus promovere conabimur*
G Biumenstiel mit ansseremKelchblatt und
Befrnchtungiorganen. H inneres Kelcb-
blatt* / Kronenblatf. K Schotchen*
VI. i3.Erysimum crepidifolium:
filatter linienfbrmig , breiter werdend,
bogig gezahnt) Ki'oiienblattnagel langer
als der Kelch, Narbe kopffdrmig,
Zweige schlaiF und so wie die sehr lan-
genSchotenabstehend. RCiiB.Fl.Saxon.
Syn. Keiri sylvestre foliis Hieracli. iial-
LER ! FI. Jen. p. 77.
Erysimum hieradfolium FI, Jen. und
Dnc. syst. nach lzvn. Herb. nicbt nach
seinenSchriften, nichtnach ehrh. u, a«
Nachr. Ich fand das Exempl. auf dem
dassischcn Hallerschen Standorte^ auf
dem Hausberge bei Jena«
ji Blumenstiel mit Befrucbtungsorganen
u. Kronenblatt. ^ aussres Kelcbblatt. C
innres Kelchblatt. d fmchttragender
Zwcig. E Narbe des Pistills. F Nar-
be der Frucbt. G unterer Theil der Schote,
quer durcbscbn. H Dieselbe, nach Weg~
nahme der Klappe. 1 oberer Theil dcr
Schote, durch die Scheidewand geschnit—
ten. k K Saamen. L ders. durchschuit-
tcn« M Stuckchen Obcrbaut vom Stengel.
N Behaaruiig Tom Blatt.
Beob. Dass man, bei Diffierenzen Linne-
ischer Fflanzen zwiscben dem Herbario
und zwischen den Schriften» besser
thur^ dle der Letztern beizubehalten,
habe ich anderswo zu zeigen mich be-
muht, Es scheint diess wenigstens
eine heilige Pflicbt gegen die zahllosen
Besltzer der Linneiscnen Werke zu
•ejrn. Auch wissen wir ja recbt wobl,
dass der unsterbllche lii^nc ^ar oft
Originalexemplare des Herbariumsr
gegen andre bessere, die er spater
enipfing, und welche er fiir zu dersel-
ben Art gehorig, bielr, umtaoschte. So
konnre er aucb von unsrer Pfianze ein
£xempIarvondemdaina}igenDi£Tnicii
aus Jena erhalten, und an die Stclle
seines schwediscben aufgeklebt haben^
welches letztere wir scbon durcb unsre
Tab. XIL kennen lernen.
Ich werde versuchen> eine genauere
KennlnissderEry^ima durch Abbildnng
der meistcn Arteii zu belordern.
SpedmlnA Bottne, componvl sumero-
Mt in Florae Tliuriiigicae fuiii regl-
onibni, * d. w. GxnnABD, alUique,
aecnaatnBohemU lecU. Onmia con-
veninnt, ni«i qnod Mmperie nebnlots
■Iqnc plnviou evtdute, folie praebeent
ininiu dsniata, imo. qnod cnltnre »-
pextna nun, integenima, qnibni ideo
■bnomiia ■ont. Quo celidior vero tit
•etias, et qno ilcriui lolnm, eo pro-
fondini enuit fotla linnaiai Ita nt in-
lerdnm feTe pinnatifida fiant. Eliam
d. nokmrao, eximinm rei berb. cul-
torem , noiiram speciem a le leciam,
fnba-barioino E. rnpeitiii nomine,
■ v«ro E. hieracifolio rite dinin-
xiiM UeUtiu ■nm.
Vn. i4- Onoais aotifjnorTim:
gUberriniA, Tamis flexuoais spiDisqiie
gracilJbiu longissinuSf floribus, folious-
t]De eboTOtis serr«to-dentatis, solitariis.
aCBB.
i^n. OB<mlB le^tima antiqnonmi. touii-
Ononii ■ntiquoram. i.iiiiii! nec anct.
2Gi(. Spedmen in Oriente legit immort.
tovmbfoktI
jf flM. B perticnh nnii com iiipulii,
■pinu, feliii.
O&J. Planiafcre aeminl, ne laharkio
ei loinETO qnidem, ut videtoi) COg.
nita,
Ononis aniiqnornm \tii.i.dsi<ovii,
et absque «lubio eadem ):.AjfAHKii,
■ longe alia est, ex mea saltem tenten-
- , de quA atibl.
p5. Ononis diacantba: viUosn ,
flexQtisis apinisque gradlibiis
rimis, floribasfoliolisqneabovatia
tado-dcntalis sojitariia. achs.
i^^ Ononit diacanlba. sikBKx! FLcret.
WJUt, Sprcitnen in agrii pKpe Canea
Yoa der gegennarligoi babe ich uhl-
rddie, lowobl in mehrern Gegenden
Thurinjieni, von Ht. w, oehhaiid u.
a. to wie anch in Bdfamos geiammelte
Exemplare verglichen. Alle kommen
ilbarein, nnd sur die bei neblichlet
und regneiiicher Wiltemng entwick-
elten, habenwenigerj;eEahnleBlatler;
■ogar, wie mich dieCultnr belehTibai,
dnxcfa vollkommenganarandigeBlatler
abnorme Exemplare, kommen vor.
Je hettier aber der Sommer iit, nnd
je trockner der Standort, deito tiafer
werden die Biatter gebnctilet, so daii
■ie fatt fiedertpaliig encheinen. —
Icb haiie dai Tergnugen, inbemerken,
dflu anch der BaigeMlchneteBolaniker,
Hr. nOKHnnc, diete von ihm gefun-
dene Arr, inteinem Herbario, unter
dem Namen E. rnpeitre, vom acfa-
ten E. faieracifolium ridilig ge-
trennt hatte.
Tlf. i4. OnonU aDliquorum:
ToUkommen kahl, Aeste rielbogig, so
«ie die Doraen schlank und tebr lang,
Blunon and die verkehrt eimnden sa-
geartig-gezikhntBa Bldltchen, einzeln.
^n Ononli legilima sniiqnoTTun. touk-
O. antiquorum, hitivil nicht der Auct.
Nacfir. TOUXifBrOBT solbiti tammelte
diet Exeraplar im Orirat!
jl BIbidc. B Stuckciien Am mii dcn
AcbMlbUttchCD, DarDcii nad Uittmi.
Beob, Eine fait Niemand^ andi, wie ei
■diaint, nicfat einmal lamabx n. poi-
BKT bekannte PiUnse.
wiLLDBHOWt Onon. anllquomm, nnd
wafaricheinlidi dicselbe von i.aharx,
•diBint mir eine gans andre Pflanse
an ■eyn, voa diater andenwo.
iS. Onoois diacaotlia: sottig,
Aeate Tielbogis, so wie die Domen
sditank uad sebr lang , Blumen und
die Terkebrt eiranden ausgeschweift-
gezahnten Bliittchen, dnzeln. ficna.
Sy» Ononis diacantha, sibbxr! FJ.cret.
Hachr, Dai Exemplar lammdte Herr
■ iBBBB anf Aeckern bei Conea.
10
C flot* D CAlyx firaetiCer* E ctlys
▼acuas* F particula raxni cnm ttipulls,
spinis , foliit*
Obs. Flores bini, in utraqae specie fal-
lant^ qaum singuli suis ramulis inse-
dant. •— Falso banc alii pro illa ha-
baerimt. ~
VIII. Scutellaria orieDtalis: foliia
lanceolatis grosse obtuseque serratis
pinnatifidisve subtus albo - tomentosis,
spids tetragonis. hchb.
16. OL- pinnatifida. echa.
Syn. Gassida orientalis follo chamaedryos»
florib. luteis. TOuanEFOiiT ! ccvroypx(p*
Scutell. orientalis. linvb.
Hist, Spedmen in Oriente legit tou*-
XSEFORT !
17. p. chamaedryfolia. mcnB.
Syn, Cassida orientalis folio charaaedTyos
flore luteo. TOURHEFonT! mscpt. et
ic. in voy. in. t. 306.
Hist» Specimen ad Caucasum leg. tour-
HETQKT !
a flof. B corolla dissecta. C stamfn.
Z) cjilyx dissectus cum pistiiio. E bractea.
fF semen. g G id. a iatere* H idem
tranfse<itam.
Ohj, Nonnisi forma secunda, colitur in
hortisy cuius flores rubros vidi saepius
quam flavos. Eiusdem formae ^gu-
ram dedit ipse TOunNEFORT 1. c. sed
in ea folia inagis cordata suni , nec
mentionem fecit formae pinnatiHdae,
quam tamen in heibario r^qnit.
IX. Myoseris purpurea: foliis pin-
natifidis farinoso-pulverulentis, laci-
niis oblongis dentatis. hcub.
Syn» Crepis purpurea. z.imk£! wis.ld«
U» BXEBERST. !
Lagoseris crcpoides. m. BiftBBRBT. !
taurica. m. BiEBMaT*!
Myoseris purpurea. x-xbk!
Hist, In Flora taurico •- caocaslca legit, el
temina b. m. c. cL stmvem !
C Blome, D fmchttragender Rclcb. E
lcerer Kcich. F Stuckchen Ast mit Ach-
■elbiittchen , Dornen, Blattem*
Beob. Das Beisammenstehen xweier Blu-
juen tauscbt nur, da fede ibr besonde-
res Aestcben hat. Dies gilt fur beide
Arten« — Falschlich haben Andre die
letztre fur O. antiquorum gehalten.
VIII, Scuteilaria orientalis: Blat-
ter lanzetfbrmig, grob und stumpf ge-
siigt oder fiederspaltig, unteu weissfil-
zig, Bliithenahreu vierseitig. hchb.
16. «• pinnatifida. rchb.
Syn* Cassida orientalis foliis chamaedrj.
os, floribus luteis. tourii efort ! nach
Handschrift.
Scutell. orientalis. LiirNE,
Nachr, £in orientalisches Exemplar von
TOURKEFORT gesammelt,
17. jS« chamaedryfolia. RcnB.
Syn» Cassida oriental. foliis chamaedr.
flore luteo. tourrnefort ! Handschr.
u. Abbild. in voy. III. t. 306.
Nachr. £in von tourt^xfort am Cau-
casus gesammeltes Exemplar.
a Blume. B Blumenkrone xerschnitten.
C Suubgefass. D Kelch Kerschnitten mic
PisUll, E Deckblatt. fF Saame. ^ G
dert. von d. Seite. H ders. querdarchschn.
. Beoh* Nur die zweite Form wird jin Gar-
ten cultivirt, und ich sahe dieselbe of-
trer roth als gelb blufaen. Von dieser
Form gab tournefort a. a. O seine
Abbildungy jedoch sind deren Blaiter
mehr berzformig, und der Fonn mit
fiederspaltigen Blattern ervirahnt er gar
nicht^ hinterlies sie aber im Herbario.
IX. Myoseris purpurea: Blatler
fiederspaltig m^lstaubig, Abschnitte •
langlicn und gezahnt. rcub. !
Syn. Crepis purporea. i^ifjrvB. \rsL,rD. '
M. bxbberst. !
Lflgoseris crepoides. m. bibbwst, !
— r taoriC&i BL. B1SBSBST. I
Myoseris purpurea. link!
Nachr. Hr. Staatsrath stevbk sammelttf]
sia in der taurisch-cancasischen FIoi
ihm verdanke icb die Saamen.
'J . V
.1
pedimeota vulgaria bene nonint , hit
dico, non locom tolimimodo in opere,
ut figuram edant nec non explicatiouem
inserant; ted etiam, ut fpecimina plan-
tarum rariorum et novarum mecum com*
manicata remunerem, quae pro viribut
e detideratit indicandii dare potiim^ lu-
benter offero.
Reputanti mihi^ quanto fervore bota-
nicna, verotcientiae flagrans amore^ quem-
via plerumque libellum , cui novae cuiut-
dana^ vel tibi certe minus cognitae plan-
talae figura, imo, pbratit tantumi vel
de ea quaedam observatio, sit injectav de-
aiderarei imo ambabnt arripere solet : vix
dubium relictum videtur, quod nostra
locupletior collectio^ quodam recipiatur
favore. Plurimi, quod probe icio, in
eo contentiunt, quod bona completaque
figura temel aspecta, complurium pbily-
rarum criticam farraginem lolvat; eos
vero, quibua non opua esse videatur
iconibut, ad plantat rite determinandas,
velint bunc librum nec emere nec vitu-
perare, cnpio rogatos, panca enim con-
tinet^ praeter figoras, Heliqui faverc
pergant operi meo mihique, valeantque.
Dabam Dresdae.
Martio 1823.
L. Reichenbach.
bei statt findcnden £ahllosen Schwierig-
keiten schon selbtt hennen, biete ich
nicht nur den Platz in dem Werke, zur
Aufnabme der Figur, und zu Einriichung
der l^rlauterung und Diagnose, freundlich
an^ sondern verspreche auch gegen Mit-
theilung seltener und neuer GewSchse,
wat ich, von mir angezeigten Desidera-
ten geben kann, mit Vergnugen wieder-
aogeben.
Wenn ich iiberlegei wie gross ge*
wohnlich das Verlangen eines eifrigen
Botanikers nach irgend einem fiuche ist,
in welchem er die Abbildung einer neuen,
oder ihm weniger bekannten Pflanze, ja
auch nur deren Diagnose, oder telbst eine
•ie betre£Fende Bemerkung, vermuthet: so
kann ich kaum aweifeln^ dast tich uiis-
re reichhaltigere Sammlung einigesBeifalls
zu erfrenen haben wird. Kecht wobl
weiss ich auch, dass die IVIristfn darin
iibereinstimmen , dass man durch einen
einzigen Aublick einer guten und voll*
•tandigen Abbildung, weiter kommt, als
durch das Lesen einer sich durch mehre.
re Seiten hindurch ziehcnden Critik; die-
jenigen aber, welche der Meinung seyn
•ollten, dass Abbildungen zn richtiger
Bestimmung der Gewachse nicht nothig
waren , mochte ich bitten , das Buch we-
der zu kaufen, noch zu tadeln, denn
es enthalt fast nichts als Figuren. Andre
mogen aber dem Werke, und mir, ihr
Wohlwollen erhalten , dem ich mich bes-
tens empfehle.
Dresden,
im Mirz 1823.
L. Reicbenbacb.
1" '
N o r m a.
V o r 8 c h
r i
f t.
Tabulae figuras planuniin coBtinenty mat niAnu
dclineaias, a varils artificibut aculpiaf. Vfn-
mernm romanum sequuntnr, et familUm na-
turalem indicant.
Imagines plantarum integramra, vel ramonim
tantnm, ubi majores sint, naturali magnitudinc
proponuntur; arabico numero, opus percur-
rente, signaue*
Partes tingulae exhibentnr, tcI naturali magnitu*
dine, litera minori nouCae, yel auotae et litera
majori sui«eraddita, vel rarius diminutae, tunc
literis graecis indicatae, et omnes promiscue
ordinem alphabeticum simpiicem sequuniur.
Subscriptio nomina plantarum, cum auaoribus
iudicat.
GomiutuT ubulaft
Commentarius succinctus,
cui inest:
Numerus, N omen utqne diagnosis^ IUiid
ex tabuU , utrumque hoc vei ex operibus auc-
torum mutuatum, tcI noTum, addito semper
auctore.
Synonyma^ Pauca, vel certissima (!), tcI qnorum
ulterior disquisitio desideratur*
Historia, Origo speciminis delineati; locus na-
talis; iuTentoris rel largitoris nomen; ex-
plicatio figurae.
O/fservatio, G>mparaiio speciminum io variis
regionibus collectorun) , ambiguiutes descrip-
tionum et figurarura quae prosunt etc
Bic Tafeln enthalten, Ton meiuer Hand gezeich*
nete, Ton Terschiedaca Kupferstechern gestoch*
ne Pflanzenabbildungen. Sie geben die natiir-
liche Gewachsfamilie an, nnd folgen einer rO-
mischen ZilTer.
Bie Darstellungen der ganzen Pflanien, oder
wenn diese zu gross sind, ihrer Zweige, siad
lebensgross und mit einer dnrch dos Werk
fortlaufenden arabischen Ziffer versehn,
Die einmelnen Theile haben entweder natiar*
liche Grusse, uud sind dann mit kieinen Bucii-
suben beieichnet, oder sie siod vergrossert,
und diess durch grosso Buchsuben augedentet.
Seltene Verkieiuerungen werden durch griechi-
sche Buchsuben erkannt. Alle auf eiuer Tafei,
Iblgen aber nur einer alphabetischen Reihe.
Vnterschrift giebt den Namen der PIlanzeM,
und ihren Autor an.
Als Begleiter der Tafeln, erschciut eine
Abgekiirzte Erlautoruug.
Biese enthalt:
Zahi, Namen nnd Diagnose. Ersteres
der Tafel entsprechend , letzteres beides ent-
weder aus Torhandenen Werken gcnoromcu,
oder ncn, in jedem Falle mit Nachweisung
dcs Antors.
S^nonymem Wenige, entwcder ganz gewisse(!),
oder deren fernere Priifuug zu wunschen ware*
Na chrichc. TJrsprung des dargestellten Exem—
plars, desseu Fundort, Name des Finders oder
Gehcrs, Erlautcrung der Figur*
Beob achtung, yergleichung von Exemplareu
aus vcrschiednen Gegrnden, Zweideutigkeiteu
in vorhnndenen Beschreibungen uud Abbilduu-
geu u. s. w.
L. B. S.
A. d. L.
lo pT«e«eDli open, Deo faveiite, Dume*
rom hand •pernendniD, pltnUTUin con-
troverunuB, Tel, li inavl*, miaa* ritc
cogaitanira, TaiiDTunqna babebi*. Niti
aemper fiert poteat, nt anctoruni •pecimi-
aa piagam, aaepe tamen id fieri poaaa
laMoT, et qnantnn in me eti, in id lam»
per inteadam, nt varai certe tradam ape-
ciea auctonim. Ubi rero et hoc iaterdnnt
aon locnm habero reperias, qunm bomo
aimt nec aliqnid erroria hnmani a me
«Ueonm potes), figura tamen pioatat,
digna forte, qoae ciietur, neo oon opna,
in parro continena copiam, facilUmo &••
gotto acqniiendnm) vel ooUectio planta*
nim ad natniam deltneatarnm, qnaa ni^i
Bpleadide, tamen modeala, liroiii pretio>
•iaeiaoram opeinn defectum, aliquo modo
CDmpenaet, et ni«i mnllii , tamen quibui-
dam certe, novia peceatia committendii,
obviam veniat. Quaa ipae foite comite-
fim, amice corrigai, eaqne in opeielpio
ad luiem •iRgnli volaminii, vel In auciiore
comBentaTio, ingenne fatebor. Verboit-
taiem criiicam, ab opera noitro alienam
diico , nec nisi pauciraima aynonyma addo,
' «a quidem, quorum ceitilndinem e ■ps-
ciffiioibna ab aucraiibu lectii vel dati^,
vel ex illi», ab «lii^ fide digni>(imia viila,
L in loco claisico repertii, vel ex iconi-
L hDa minLiiie ambignia, expaitna aom.
Qnnni enini Freqnentla plantanun propo-
' ^Aarano, conditio lit, tine qua nnllam
1 vindicet ejuiraodi opni, utilitBtii pai-
taaiuin in qiiaqne tabnla, et in qaO'
I fncicnlo inveniea,' qaantum ipatinm
;, ct qtium etiam nnmomi ille,
nrgeat opeiia progre»n« , omnia
t praeietmiMa, qnae po(*int impedi»
I veoire. Nonniai auccinotum ideo
tntaiiolain addam, anatloiem tiadi-
In gegenwSrtigemWerke. hoffo ich, eine
nicht nnbedeutende Anaahl, •treiriger,
oder, weon vrii lieber wollen, wenig
Seoau behanuter unit ■eltener Gewacbte
aiau^tellen. Kann ich auch nicht tmmei
Oiiginalexemplare ceicbnon, lo freue ich
micn doch, daia dieai oft gescbelien
wiid; nnd (o weit ich e« im Stands hi»,
werde ich- mich hemuhen, die richtigen
Pflanien dei Antoren sii geben. SoUie
diei* irgendwo nicbt der Fall leyn, da
ich so gut ■!> e* jeHer andere •eyn •ollte,
auf Irrthumer gefatat bin, ao hehSlt doch
die Fieur ihien Wettb, und vetdient
vlelleicht citiit zo werden, dat Weik
aber, vorsuglich dethalb, weil e* viel
ia einero geiingen naume enthDlt, und
mit dei groiitea Bequemlichkeit aasu-
•chaffen ntj ubeihaupt wird e> eine
nach der Nalui gearbeiiete Pflanieniamm-
lung davbieten, welche dem Anfanger,
den Mangel dei koitbartten Werke ci-
nigermaaaacn, wenn auch nicbt auf eine
prachtvolle, doch aof eioe betcheldena
Weiie, crieizeo kann, und wenn nicht
vielo, doch gewiii einige kunftige Irr-
thiimer verhindern diirrie. Eigene, viel-
leicht hiei und da eingeicblicheno, billa
icb freundlich bu verbeiiern, nm dieael-
ben am Scblniie einea Baudei, oder in
einei aiufiihrlichem £rliiuteiung, frei in
bekennen.
Da votEtigUcb die Menge daicuitellen.
der Pilanzen, die Hauptbedingung iit,
ohne welche ein Weik dioaer Art nicht
niilzlich werden konn, lo wird man auf
iedsr Tafel, und in jedem Hefie ao viel
finden, ali dar RHuro fa»ie, Da abei
auch jeoe Menge ■chnelle Fortacbritte
eiheiicht, lo wird ellea vermicden, waa
dieie aufhalten konnte. Daher wird nur
eine knrae EiUuterung beigefiigt, elne
II
turui alio loco-t')< Tabulae bonis et veris
coloribus ornatae, nonnisi ciipientibus
o£Feruntur^ post longiora temporis inter»
valla.
Ordo erit ille syttematis naturae, sed
non prius nec indicandus nec necessarius,
quam volumine absoluto. Linneanum
systema quisque ttro non ignorat, et cui
lubeat forsan , huic subjungere icones
voluminis absoluti, illi non multum inde
laborii evadat. Tabulae, ea qua reddun-
tur ab artificibus^ serie praebentur.
Plantas ornamenti causa in hortts cul-
tas atque colendas alibi trado,*) et ean-
dem ob causam Aconita excluduntur atque
Delpbinia,*^) plantae vero rariores ac
novae Florae Saxonicae^^^^ hic recipi*
untur, nec omittendum erit silentio, me
viris clarissimis mbrtensio et kociiiO|
amicitia iunctum, species novas et criti-
cas quasdam, ab illis eruditissimis aucto-
ribus in Flora germanica illustratas,
ipsissimas esse prolaturum.
Rei lierbariae peritis, quibus non est
Tohintas, suas, quas detexerunt vel de*
scripserunt plantas, iconibus edendi, vel
quiy quo minus hoc fiaty innumera im-
:}-) in AmoeniUtihiu botanicis Dresdensibut , iam
cotttinuandis.
'*') Icones et descriptiones plantarum
cultarum et eolendarnm, addiu co-
leodi ratione, anct. L* RCiiB, Lipsiae ap.
B«umgaertuer. Fasc. I, — XII. 1822 - 23.
coutinuatur.
««
) IllnstratftO generis Aconiti atque
Delphinii. c. ic. omn. spec. anct. L« RCnB.
Lipsiao ap. Friedr. Hofmeister, Fasc. I. II. in
Fol. 1823. cito continuaiur.
***) Flora Sazoniae superioris, ob
impedimeatum quoddam adhuc inedita»
ausfuhrliche soll bald an einem andern
Orte*{-) folgen. Gut und treu colorirte
Cxemplare, honnen nur auf besonderea
Verlangen, doch immer spater, geliefert
werden.
Die Ordnung ist die des Systems der
Natur, doch kann dieselbe nicht eher
angezeigt werden, auch ist ihre Anzeige
nicht eher nothig, bis am Schlusse eines
Bandes. Das Linn^ische System kennt
)eder Anfanger, und wer Lust hat, die
Abbildungen eines Bandes nach diesera
System zu ordnen , dem wird es heine
Miihe machen. Die Tafela erscheinen
in der Reihenfolge, in welcher ich sie
von den Kiinstlern zuruckempfange«
Die Ziergewachse oder Gartenpflanzen,
liefre ich in einem andern Werke,*) aus
derselben Ursache bleiben auch Aconita
und Delphinia'''*) weg, allein neue und
seltene Gewachse der Flora von Sach-
scn***), werden hier aufgenommen ; auch
mochte ich nicht mit Stillschweigen ubcr«
gehen^ dass mich die Freundschaft dec
gelehrten Verfasser von Deutschlands
Flora, MEnxEiis und kocii , in den
Stand setzt, von ihnen, in dem genann-
ten Werke, neu aufgestelltey oder besser
entwickelte Arten, darztistellen.
Denjenigen Botanikern, welche nicht
gesonnen sind, die von ihnen entdeck*
ten oder beschriebenen Gewachse absu*
bilden, oder welche die gewohnlich da-
-Y) in der Scbrift: Amoeniutes botauicac Dread,
welche nun fortgcsetit wird.
*) Magazin der asthetischen Botanik,
oder Abbilduog und Beschreibung der fur
Gartencultur empfehluogswertben Gewachso^
nebst Angabe ihrer Erziehuog, v. l. rchb,
Leipzig bei Baumgartner. Heft I. — XI f.
1822 - 23. Hai seinen Fortgaog.
*0 Neue Bearbeitnng der Gattnng
Aconitum und Delphinium, mU
Abbild. aller Arten, v. L. RCHB. Leapzig b,
Friedr. Hofmeister. Heft I, II. iu Fol. 182S.^
Wird schnell fbrtgesetzt*
•••) Flora der obersacb siscben Landsbj
fiis jetit wegen eines unvorhergesebuen Uin-^l
staodes aoeh uicbt ertohienen.
JLh
jfcfc '•
-^- ^^- '
i^Ml
— 11 —
a (fig. omiies aocue, quaniTat e Titio lit.
mtn. Mgiuiue.) antliodiam. 6 floa mar-
ginif. e floi disci. d •ttmina. « pi-
•tiUiim. y pnppiu. g «nibodiom cura
Teceptacnlo et paleis. k palea* i temca.
k id. traoMeotum.
X. ig. 20. Lagoseris teniiifolia:
foliis piauQlifidis , pinnis linearibus
subintegerrimis, petiolis radicalibus
demum basi stuppeis, inflorescentia
rabracemosay antliodio externo refle-
xo. mcuB.
Sjm, Crepit tenDifoIia. willdbvow !
Crepis ^minifolia. lkdbbovb!
Ifist, SpeciiniDibiu^ qoae existnntj patria
Adscripta e$t Tauro - Cancasia , deline-
atnm b. m. c. ct, tbevibabvs.
ji floe. B ttamina* C ttylas. D
amhodium reflexnm, rccepucolum et ae-
mina dno. E recepuculi part. F iqua*
mae antbodU iotemi. G eioid. extemi.
H aemen. i id, transseclum. K pappus.
OBs, Genos ambignnm. Habltus Pre-
nanihiSi receptacnloni Crepidis> semina
Lagoseridis.
Ci. stbvbv in herb. Willd. notavit,
non Tanro-caocasicae Florae sed sibi-
ricae indigenam eue, nnde non mimm
estj eam in opere claritf imo, illara Flo-
ram spectante, fmstra quaeri.
a (Alle Figuren sind rergrostert, obgleicli
frhlrrbaft mit lileineD Bncbtuben bexeich*
iiet.) Bliitbfnbiille. 6 Randblume. e eine
Mittelblnme. d Stanbgefaste. e Pittill.
y Saamenkrone. g BluthenbuUe mic
Fnichtboden n. Sprenblittchen. k Spreu-
blilttchen. i Saame. k ders. durchschn.
X. ig.2o. Lagoseris teniiifolia:
Blatter fiederspalti^, Fiedern linienfdr-
mig fast gauzrandig, Wurzel - Blatt-
stiele erwachsen an der Baais werghaa-
rig, Bliithenstand faat traubig, aussre
BliithenhuIIe zuriickgeachlageu. aciio.
Sjrn. Crepis tennifolia. willdbiiow!
Crepis graminifolia, lcdbboub !
Naehr, Den existirendenExemplaren ist
der Caocasos als Vaterland beigesclirie-
ben. Die Mittheilong des abgebildeten
▼erdanke ich der Gefalligkeit des Hrn.
Prof. TBBVIBAIiUS.
j1 Bluiiie. B Staubgefasse. C Grlffel.
D Bluibonhiille suritckgesclilagen, Frucht-
Lodeu und zwei Saamen. E Siiick Frucht-
bodeo. F innere Uiillentchuppen, G
antsere* H Saame. / ders. durcbschn.
K Saamenkrone.
Beoh. Die GattuDg bleibt xweideutig
Ansehcn von Prenanthes^ Fruchtboden
von CrepiSv Saamen von Lagoseris
Hr. Staatsrath stbvbn hat im Will-
denowischen Herbario die Beinerkung
gemacht, dass diese Art nidit am Cau-
casosy sondem in Sibirien einheimitch
sey, daher man sich aucfa nicht wun-
dem darf, sie in der vortreiHichen
Flora jener Gfgenden su vermisscn.
..-J-^flt».
DECAS TABULARUM SECUNDA
QUAM
VIRO ILLUSTRI
CH. G. NEES AB ESENBECK
A. N. C. PRAES. ETC.
AMIGO SUMME VENERANDO
D. D. D.
A TI C T O R.
XL 2 1.2 a.Ranunculus hyperboreus:
filiformis repens glaberrimus , foliis pe-
tiolo basi vaginato-subbiauriculato , in-
Giso-subLrilobis, acheniis submuticis lae-
Tibus. »cnB.
Syn^ Ranmic hyperborens. aottb, wah*
I>BNBEB6 !
Hist. Speciinina in Norvegia prope Lom
in Kaitbrandsthal, legit et b. zn. c. cl.
SCHUBBBT.
j4 sepalam. B petalarn. C stamen. D
reccptACttlam cnm acheniis duobns* E pi-
stillnm, F acbeoinm disseetuni,
O^j. ^^FoUomm lobis — sine tillis crenis"
WAHLEVB. in descr. j^lateralibus subbi-
£dis** DBC. in diagn. — ,»Valde vnriat
magnitado et amplitndo totins plantae
et singnlarum partinm, neque minus
forma foliorum" etc n^ schlbchten»
DAt. in animadv. IL p. 12«
st3- Ranunculus lapponicus:
repens glaberrimus, foliis longe peiiola-
tis, triportiiis , partitionibus inciso cre*
natis, pedunculo unifloro, seminum ros*
tro a bosi dilatata recurvo. bchb.
Synm Rennnc. lapponicns. z.zv«b! wah*
f£ist, Specimen in Lapponia Umensi a cl.
^A.iii«BVBKi^cxo lectum, b. m. c. cL
yBI«S.
XI. 2 i.2(2.RanunculushyperI)oreus:
fadenformig kriechend , vollkommen
kahl, filatter mit an der Basis scheiden-
formigem fost doppcltgeohrtenBIattstiel,
eingeschnitten meist dreilappig, Schal-
friichte zicmlich stumpf, glatt. hchb.
Syn. Ranunc. fayperboreus. bottb* wah-
LENBEIIG !
Nachr, Die Exemplare fand Hr. schubbbt
bei Lom im Kultbrandsdial in Norwe-
gen, und tbeilte mir dieselben gef. mit.
j4 Kelcbblatt« B Kronenblatt. C Stanb-
gefasf. D Frucbtboden mit zwei Acbenien*
E i^istill. F xerscbuittene Achenie,
Beob. y^Blattlappen ohne alle Kerben"
WAHLENBcivG iu der Beschreibimg. —
„SeitenIappen fast zwcispahig." dec. in
dcrDiagnose. — ,,Gr6sse und Ausdeh-
nnng der ganzenPfianze^ und ihrer ein-
zelnenTheile sehr veranderlich, so auch
dieBlattform.'' u.s.w. v.sculbchtev-
DAL in animadv. II. p. 12.
525. RauuDCulus lapponicus:
kriGchcud, ganz kahl, Blatter lang ge-
stielt, dreitheilig, Theile eingeschnit-
tengekerht, Blumenstiel einblumig, Saa-
meuschnabel von der breiten Basis aus,
zuriickgekriimmt. bchb.
Syn. Ranunc lapponicus. libbe! wah-
lbnbbbg!
Nnchr, Das Exemplar fand wa hlewbefg
im Umischen Lappland, ich verdanke
es Herm M. fkies.
3
14
G sepalum. H petaliitn. / id. exterue.
K itamiua ab utroque latere* L recepu-
culum cum pislillia. Af pistillum. N
achenium.
Obs, cf. OB SClILSCnTEyDAL II. p. 11,
XII. 24. 25. 26. Erysiraum hieraci-
f o 1 i 11 ni : scnc tum , viride , foliis lan-
ceolalis, remole serralis, petalorura
(lamiiia oblonga,) unque calycem ae-
quante, sligmate emarginato, siliquls
pedunculum subsexies loiigis (styli Jon-
giludine subcrassioribus ) ramisquo sub-
ereclis. ncnB.
Syrim Erys. hieracifolinm. i.inne! ehrii.!
JACQ. ! WAULND. ! UpS.
Erys. stricium. gartwer! dec!
Hist. Specimen 24. lectum est a d. gart-
HEA ^,aaf den Mauem des Teutschen-
hauses in Sacbsenhausen" communica-
tum in Flora Wett. a se cdita. — Spec.
25. inBlellingia lectnm, debeo d* faies.
— Spec 26. Dresdae legi.
ji pedunc. cnm genilaliia et petalo. B
•epalum exteruum. C intemum* D stig-
xnapiatiUi. £ stigma fructus. ysiliqua
breviute abnorroif. g siliqua normalis.
h slllqua justo longior*
Obs* Acutissimum examen, plus una vice
institutumy plantarum citatarum idcn-
titatem edocnit. Ramositatey siliqua-
rum longitudine, follorum forma, pro
temperiei ratione variat sicut reiiqune^
ut non ita facile quidem circumscriba*
tur. Attamen lxnnex £. hieracifo-
lium este'» jam , nisi complura viderim
in variis regionibus lecta specimina bo-
realia, e diagnosi^ quamvis laconica, ta-
men distinctissima ««foliis scrratis lan-
ceolatis** collegerim» perseverans in
verborum notione, et in Linneana ter-
minos expiicandi scrupulositate ; ita ut
omnes^ etsi brevissimas immortalis viri
diagnoses^ a quocunque opere systema-
tico sanctissime servandas L e. addendas
esse^ censeam, multo majoris enim
sunt quam illae vagae patrum. Syno*
nymum E. strictissimi fictum est.
£. strictum anctores Fl. Wett. accu-
G Kelcbblatt, H Kronenblatt, / dast.
von aussen. K Staubgefassc tou bctdca
SeUen. L FmchtbodenmitPistillen. M
Pistill. N Achenie.
Beqb. s. v. sculscutendal 11. p. 11.
XII. 2 4* 2 5. 26. Erysimumliieraci-
folium: schnurgrade, giHin, Blatter
lanzetfbrmig , entfernt gesagt , Kronen-
blatt- (platte-langlichrund) nagel so lang
als Kelch, Narbe ausgekerbt, Schoten
etwa sechsmal so lang als ihr Stiel (^et-
was dicker als die GrifFellange ) so wie
die Aeste ziemlich aufrecht. hcixb.
Syn^ £rys. hieradfolium. linne! £hr*
hart! jacq. ! WAnLNB.! ups.
£rys. strictum. OAnTNER! dec. !
Nac/tr* Das Exemplar 24. ist vom Hrn. D.
GAHTMER ^,auf den Manern des Tent-
scbenbanses in Sacbsenhausen^* gesam-
raelt, und in der Flora der Wetterau
Busgegeben. — Das £xpl. 25. erhielt
ich von Hra. m. faxes, welcher es in
Blellingen gefnnden bat. — Dai £xpL
26« sammeite ich in Dresden.
^ Blumenstiel mit Brfruchtungsorganen a»
eiuem KronenbUtt. B iusseres Kelchblatt.
C inneres. D Narbe des Pistills.. E Nar-
be der Frucht. f Schote kUrxer «la ge-
wuhnlich, g Scboie von normaler Liugc.
h Schote langer als gewohulich»
Beob. Die wiederholte genaue Untersudli-
ung, berecbtigte mich, die citirten Ar-
ten fur identisch zn balten. Die Art
andert durch den Grad der Verzwei-
gung, der Lange der Scboten, und der
Blattform. nach der WitteruDg, eben
so alf die verwandten, so dass man
nicht leicht ihre Granzen aufstellt. Dass
sie jedocb LiNNES E. hieracifolium
sey, wurde ich auch ohneAnsicht meh-
rerer Exemplare aus verscbiednen Ge-
genden des Nordens, aus der obwohl
Jaconischen , doch sehr bezeichnendea
Diagnose: „mit gesagten laneetformi*
gen Blattern/* vermuthet baben, wenn
wir bei der Bedeutung der Worte^ u.
bei der Linneiscben Genauigkeit in An-
wendung derselben, steben bleiben,
So mocbte es anch einem jeden syste-
matiscben Werke zur heiligsten Pflicht
zu macben seyn, die Diagnosen des
i«cnm iconeJacqniniana te com.
fmant tniaDinr, uqae nt iUad diiiiif
qnau coacti fners, sed aolain diEFeren-
tiaiB *id«o In ramoiiuia Jacquiniaaae
planlap, cni nottra Rg. 26. recpondet i
stigma eDJm bilobnm lolioa picioria ur-
Tor nibi videtnr. Qanm cL XTAni-ETf.
SEBeioain Cb«lr. alpinnm Fl.Lapp.
bnc dtaret, alina fortn levii enror tjuae.
rendas erit in fijura cotyledonum in
Flora Lapponica, ita nt qnae nDperiiii
■cripift lequaiRDr, Cheirantbum
alpinnm delontet enm eo. Specimtna
illiiu borealia, oroniao coaveniniit.
Siliqnae tpecim
inagtj patent.
autiunnaliu
XIIT. AndrzeioirsVia: Crucifera,
pleiiTorliizea , arabidea.
Silimia tetragono-aiiceps , polysperrna,
indeniscetu; rAlrula atraque apicis pro-
ceua aariculaxi. KCns.
37. 98. Andrs. Cardamine:
■pec. anica.
^71. Boraa pBStotia orientalii Cardami*
nes folio, (iliqaa longitsima quadran-
gnla. TOiTm^sEFoxT !
M otocerai ? cardamineroliam. dec !
de»cr. Opt.
JIi.ft. Speclmina legit in Punip xoira*»-
27 •pecimcD aoMD*. 28 *pcc rrHCOficlua.
M aat ealTcc dcBtO. SC wpib. D JX-
uliiai. E lunica. P ^Millum. G •■-
llqiu. H <ad. tnniMcu. / •t;!». K
' ailkioi mr iperia. L p*n talTolu <Utul'
u. M temgn. tf H. triDMectum. O
ae^mentam culium, P ■uTicala* (li-
poUH*.
, Oenna aNotecerale Jam habitn
mm ndxime, Md tpied ipse ilUa* cl.
)r iDdicarit,.int>riuiia siliquia iu>
Kentilin* <li&rt> iu nt m viri cl.
ewi^ grossen Mannei beicubehallen, d.
h.btiiulugan, da lie doch welt wicliti.
ger sindi nli die unbestimmien der al-
len Uoianiker. Dat Synonym £. siric-
listimnm ciiitinaicht. E. strlcium
glrtubien die Verfasser d« Fl Wclt
n«cli gcnnuer Vergleichungm JAC9111NI
Abbiltlung unlericheiden lu mfissea,
icli sehe aber den Uniericbied nur in
der Verzweigung der Jacquinischen
l'Hante, welclier uni. Fig.26. entipricfat,
denn dle twellappige Narbe, ni6chle
blos ein Fehler dei Zeichners seyn.
Da WAni.8HBEnG seinen Cheir. nl-
pinns FL Lapp hierher Eieht, so
sclieint sich ein andrer kleiner Imlium
in derDarstellun^ der Cotyledonen an
dor Kigur in der fl Lapp. eu verrailien,
so Jhm ivir immer der lu-uern Aleinung
von WAiii.EMDnnii folgen, und den
Clicii. alpinusmit ihm aulheben
konnen. Nordische lixemplare kom.
men gani mlt uosrcr PHanzo ribercin.
XII T. Andrzeiowskia: Cinicifere ,
' Pleurorfiizee, Arabidee,
Scbole sluinpf vieiknntig-doppclsclinei-
(lijT, viclsuamig, uiclit aiilspi-iiigeud ;
jedc Kl.ijjpe an der Spitze mit kabului'-
niigcm Fortsatz. ivcub.
37. 38. Antlrz. CardaraiQc:
einzige Arl.
Syn, Butsa pastor!» OTicmalts Cardami.
nes fulio, siliqua longissima quadian-
ruIb. TOt;.iNr:roivx!
Noioccras? caiilBiniiicfoUum. dbc.!
ddScr. cpt.
. Hacir. Die Exem|ilare •iud im Foatus
ge&ammell, von TOunitxFoaT!
37 lilBhntdn, 2S rniehiiTaecaJM Ei-
rmpl.T. A Bliinie nK:b WejtubrDe de*
KelcU. BC KcUliblitich». Z) Kro-
neuhlatt. E Suiibgi-ra». F Piilill. G
Sclioie. If dich qucr (lui-cliiclinitleD, /
GrilTrl, K Scbotr, kuiittlich ge^fTnct. /,
- ilu abgcrluae Stuck Klnppe. IU S*amr.
iV dcTa, qner duTChtchnUcen. O Quet-
KbDitt Hci SieDedi, P BliEiobTeii.
Beoh. Die Cattung uutcrscheidet sich
sohon suffallead im Aasekn von No-
toceras, allein voraii^lich, wat
^ei berabmie VcEfastei- von jener,
— 16
AKJ^AKEiowsKii» indefes»! crucifera»
nmi exploratoris memoriam illud pro-
ponere, non dubitaverim. Ceterum
propinquum erit ex habitu Ptero»
neuro. Nomini quo c1. dec. sectio-
nem salutavit^ proximum gcnus insec-
torum.
XIV. 29. Pedicularis euphrasioidcs:
ramosa foliia pinnaiifidis argute denli-
culatis crenatisquo, superioribus line-
aribus crenulatis, calycibus bifidis ob-
lusis, galea bidentata. ncii}!.
Syru Pedic. euphrasioides. STEpnAw.
W1LZ.DCIIOW. FURSII !
Hist. Specimen in Terra Labrador leglt
miaister verbi divini.
A llos. B pjivtlcula folil iaferluri!'. C
suprrioris*
Ohs, Cl. wxLLDBWOW variotatem s.
d. labradoricam, nonuisi foliis
majoribusdifFerresuspicatur, sed mihi
eadem ipsissima^ nec non e figura
tantum Houttuyniana , quoad subtl*
liores partes pessima » petita videtur,
quam ob rem meliori icone, etsi mul-
ttt minor sit, opus esse cogitavi. Di*
agnosi certe^ non minus mala imo ir-
rationali: „ore integro emarginato*'
non magis distinguitur. Etiam cl.
pvnsii) hanc malamfiguram sinedubio
suaeP. euphrasioidi allegavit*
3o. Pedicularis lapponica:
simplex, foJiis inciso-pinnatifidis, argute
serrulatis, calyce utrinque emarginato
subdentato, galeae rostro apice trun-
CatO. RCUB.
Syn, Pedicularis lapponiti. LiifiiE!
WAIILENBBRG !
Hist. Specimen in Lapponia Lulensi
lectom b. m, c. cl. DALMAifii.
D FI08. E folii apex.
Obs. Radiccm nusquam vidi, aegerrime
semper eyellitur. Annua praeter na-
ram eseet omnino , imo in specimine
selbst anzeigt 9 durch nicht aufsprin*
gende Schoten. so dass ich kein Beden-
jEen getragen habe, sie dem unermiide-
ten Forscher, Hcn. andbzbxowskx
zum Aodenken su nennen. Dem Ha»
bitus nach, steht sie zunuchst bei P t e.
roneurum. Dem Namen womit
DEC. dieSection beBeichnete, kommC
eine InsecteDgattung sehr nahe.
XrV. 2g. Pcdicularis enphrasioides:
ostig, Blutter fiederspaltig, scbarf fein-
zahnig und gekerbt, die obem linien*
formigfeingSterbt, Kelche zweispaltig
slumpf, Helm zweizahnig. achb.
Syn. Fedic. euphrasioides. STZPnAir.
WXLLDEUOW. PURSII !
Nachr» Das Exemplar sammelte ein Mia-
sionar auf Labrador«
j1 Blume. B Stiick eioes auiem, C
SLuck eioes obern Blattes.
Bfjob, vt^iLLDBNOW unterscheidet seine
var. labradorica nur durcb grds-
sere Blatter, allein sie schcint mic
ganz dieselbe Pfianze, und nur aua
der Houttuynschen y in der feinern
AusfubrungsebrschlcchtenAbbildung,
entstanden £u scyn , so dass mir eine
bessere, wenn auch viel kleinere,
nicht unnothtg schien. Auch durch
die uble fast widersinnige Diagnose:
,,ore integro emarginato^^ unterscbei-
det sich die Ffianze nicht besser.
punsu hat auchdiese ubleFigur, ohne
Umstande^ bei seiner P. euphra-
sioides citirt.
5o. Pedicularis lapponica:
einfach, Blatter eingeschnitten-fieder*
spaltig, scharf und feingesagt, Kelch
beiderseits ausgekerbt, etwas gezahnt,
Schnabel des fielms an*der Spitze ab-
gestutzt. KCIIB.
Syn. Fcdicularts lapponica. lii7iib1
VeAnLE;<BBIVG !
Nachr^ Das Excmplar aus dem LuU-
schen Lappland verdanke ich dem
Hrn. Prof. dalma^n,
D Blnmc» £ filattspUze.
Beob, Ich sahe nie die Worzel, denn
•ie soll aich sehr schwer ausreissen
laasen, Eiu jSbrig wurde si» ga nzl ich
I i ^
deliBeato iiolonem quasi obwTTJivi,
Noivegica •pecinuoB eadem lont, Fu-
beacentia id caule oonDiti •ubtilisii-
m», raro occanit, quamquaio illam cl,
WAnuiB. ia dijgnoiin lecepit.
5j. Pcdicuiaris versicolor;
siinplex, foliia piunatifidij , pinnia ora-
to-Bubrotnndia argute duplicato sotTQtia,
appi-oximatis , ca^ce 5. dentato, «n-ol-
lae galea truncata, labio i-otuiidato-tri-
lobo. rciib.
Syn. Fediculatis verfticolor, WAiit.ai).
VEiic ! helT,
Fedic. (lammea. Auct Germ. HelT,
Gall.
HUt. Specimen \n alpe Slockhorn in
Hclveiia, legit et b. m, c. cl. c>aau.
/ Floi. C ptnlcula fali'i. H Flu* >a-
Obi- Spcdmioa gallica, helvetica et ger*
manica omnino tiiuillima, nitt quod
alia majora alia minoia tlnt, velqood
alia galeam dimidiam violaccam, alia
oti labivm macolaiam habeant, aed
etiitm e monta Sneehettan notvegica,
*d amuiiim conTeniuot. Vetae F.
flammeae i^iHnii, ct. WAui.XMBaRo
in FL lapp. laciniat labii rineaiei, ga<
leam obtu*i«iimam totam putpureo-
fiiacam ttibuit.
XV. Sideritis cafycantha:
fi-Dtcscens, foliis atlennato-Ianceolatis
inlegcrriinifl sericeo-Tilloais , bracLeis
OTato-InnceoIatisreflezts, cajycis villo-
aissimi dcntibua corolla tuboque lougi-
oxibus. ivcna,
Syrt. Galeopaia orient. LavBBd, folio,
calyce Tlllomiimo. TOvnnKFonT!
Stecliyi lavaadnlirolia. VAiii.. willd.
Zieieoia arientali». oi.a&iTacii r£nt,
Sidciili* calycantha. h. bimi. ! ippl.
HUt Specioaea in Otienle lejit tovb-
ksfokt!
ill«, B ud. cxptuuta. C lUnMD.
( pbliUon. £ 1118111«.
gogen die Nalitr der rflanze teyn,
icQ bemerkte aucb sogareineAit Aiif
laufcr an dem abgebildeten Exemplar,
Norwcgiaclie Exemp!. kommen giina-
lich uberein. peinhsaTic itt derSten.
gel hochit acllea, dannaiaBehaaiung
•ehr duno und fcorx.
3i. Pedicul;
ri8 versic
>]or:
einfach, Blatter nederspalUg, FJcdein
einind-inindlich , scharl^dopnelt gesagt,
genuhert, Kelch ^ Kuhiiig, liclin ahgc-
stutzl, Lippu ruualich-dreilappig. ncBB,
Syn. Pedicnlarii Tenicolor, wAnLBn-
Bann! helv,
Fedic. flammea, derDeultchen, Schwei-
zcr und Franzoacn.
Nachr. Dat Excmntar tammelte Hr.
onott nuf demStockhoinin d. Schweiz,
unil theilie mit et mit.
F Blnnie, G Stuckchfn Dliii. H Blu-
me ctncr gcOecktra AbaDilfruiig.
heob. Die Ftansoaitchcn, ichweiseti-
■chen und deuttcbeo Exemplaie kom-
mea genau ubercin, nur daft eintge
gtOMcr anderckleiner tind, odcr dait
einige den halben Hclm vlolct, andro
denselhen, to wie Hie l.ippe, gefleckt
h*l)en. Allein auch die aonvegiicbeo
Exemplare voinSneebctlaa aina durcb
nichti cu untcrtcheiden. Die wahre
P. flammea Ltift>E, hat narh waii-
LeifnBBO Fl, lapp. Hnienformige Lip.
pentbcile, einen Tollkommen ttmnp-
fen gans purpurhraunen Helm.
XV. SidcrtLis caljcaotha:
ataudensLraucliig, Blaltor Terschiuitlerl
lauzotforniig, eansrandig, seidenzottig,
Oeckblattcr eilunzelformig, znriickge-
scblagcn, Kclch sehr zotlig, seine Ziih-
no liiogor als dieilohre und die Blumen-
kroiie. BCna.
Syn. Galeopiit orient. I.avand, folio,
calyce TiUotittimo. TovnitRFOHT!
Stachya laTandnlifolia. tahl. willd.
Zietenia orientalii. oLKDiTtCii. PBns,
Sldetiiis calycaotha. m. sibb.! »ppl.
Nachr. DasExemplar fandT0Uii9ii:r0AT
im Orient.*
a Dlumenlirana, B di««. ■utgtbrtii. C
Sttul^tni*. d Pillill. B Narbe.
18 —
k
Ohs. Sideriditis generi recte adscribttur,
fed forte lavandulifuJiae nooiine
rectiut faerit aalutata.
XVL 33. Atriplex hastata:
herbacea erecta viridis, foliis profundo
dentatis hastatis, calycibus femineis radi-
ato-denlatis deltoidibus. ncnB.
Syn. Atriplex bastata. lxvni:!
Hisc. Specimen in Scania lcgit, etm« b.
C. Cl. FRXKS.
A Flos masculut, B flos femineus. C D
calyx seminifer* E valvula calycina in-
terne cum semiue visa, F semen, g iu*
floresceuiia virginea.
Obs» Flanta, quod iaxn cl. pzbsoon con-
tendity et rov. bxnc probavit, omnino
paucissimis nota*
Atriplices haitatae auctorum, et aliae
affines et diffineSy mox dantur*
XVIT. 34. Hicracinm cymosiim:
caule paucifolio, foliisque radicalibus
subdentalis aculis, pubescentibus pilo-
sisque, floribus cymosis. rcub.
-ft. Golnmnae: brevifolium, parviflomm^
cyma anthodiisque apice glanduloiis
pilositsimis
Syn. Pilosclla majar umbellata ficcHpo-
uotvXoQ montana. cox.UMif. ecphr. p.
248. ic. p. 249.
Hierac. cymosum. limne.
Hisf. Specimen legit b. amic. joachxx
KVMZEZittaviensis, inBohemia.
ji flos. /? ttamina, C antboclium re-
flexum cum seminibus duobns, U anUio«
dii squamae, E pars receptaculi cum se-
mine. F cyma specimiuls minus norina^
lif. omissa piloaitatc.
06s. In hac planta eruenda plurimi auc-
tores vere hallucinati sunt. ,,Florcs
*- parvi admodum, Agerati vel Mil»
leifolxi magnitudine** dixit eximius
ittctor C0LUMi^A« Aliam ideo formam
Beob, Allerdings eine Sideritis, al*
lein vielleicht gesetsmassiger S. la-
vandulifolia su nennen.
XVI. 33. Atrlplex Ixastata:
krautarlig, aufrecht, griin, Biatter
tief gezahnt, spiesformig, die weibli-
chen Kelche strablig-gezahnt, delta-
fbrmig. HCnB.
Syn, Atriplex bastata* liknk !
Nacltr. Hr. m. fkies sammelte das Ex-
emplar in Schoneni und theilte mir cs
gefallig mit.
^ niannliche Blume. B weibliche Blume.
C D saamcntrageude Kelche« E Kelcb-
klnppc von inncn, mit dem Saamen, F
Saamcu. G jugendlichcr Bluthenstand»
Beob. DiesePflanze ist, wiescbonpxii-
sooN ausspricht, und iving bewicsen
hat, allerdiugs nur sehr Wenigen
bekanut.
Die Atripl. hastatae der Scbrift*
steller^ so wie andre verwandte und
nicht verwandte^ werden bald folgen*
XVn. 34. Hieracium cymosiim:
Stengel wenigl)lattrig, so wie die etwas
fezafintenspitzigenWurzelblalter, fein-
aarig und langhaarig, Blumcn trug-
doldig. KCUB«
a Columnae: knrzbliittrig, Meinblu*
migy Trugdolde und dic an der Spitze
driisigen Bltithenhullen sehr haarig.
Syn, Pilosella major unibellata /xxxpo'
KixvKoQ montaiia. column, ecphr. p«
248. ic. p. 249.
Hieracium cymosum. Livvi^
Nac/in Das Exemplar fand mein ver-
storbener Freund joach. kumza aus
Zittau, in Bohmen.
^ Blume. B Staubgcfiisfe. C Bluthen-
bikUe, jsuruckgeftcblagen, mit zwei Saamen.
D Scbuppen der Bliitbenhune. £ Stiick
Frucbtboden mit dem Saamen^ F Tru^-
dolde einct weniger normal gebildeten E&*
emplarty mit 'Weglasiung der Uaare»
Beobm Die Schriftsteller sind allerdingi
bei Beitimmung dieser Art siemlicb
leicht £u Werke gegangen* ,|Blumen
lehr klein, to gross ais aa Ageratum
oder Millefolium^* lagt der trefflich«
introduut cl. WALt.moTU, oui ,,ca-
lycea najnaevli, corolla nuiiuciil*",
ct „■ collino «t fallacQ diSen
— fionim mBgnitniline*' etc. Plaota
Wallroiliiana videtnr H. cymoium^
longifolinm Fl. Saxon. a me in
Tariii loci* in Tbuiiiigta et Miania
lecinm.
I>iff«rentia Hieraciorum faciliua etuce.
bit , quando fero omnium europaco-
rum feliciter coUsctomm, icoue> do*
deco.
XVIII.55. Ljigoseris leoDtodoDloid.:
foliis rtmrinalls dentaUsin petiolum bis-
pdiilum decnrreiitihufi, caule crecto snb-
nndo paudfloro, aiilhodii st^uatnis gU-
bfiasculia, exterioribus adpressi^. kchb.
Syn- CrepU leontodontoidea. ALLtOMi!
wii,t.oiiiow !
Liagoaerii leontodontoidet. Liax!
J/iit. Specimen ad Sarsana laclum b. m.
c. cl. oiinTUsn.
^ flo* (litci. S Am mirgiai*. C lu-
miu, O pUlillnm. £ iiithiHliiiiii rt-
llaum cum rt««pl*'*ilD ct KiuiDibiu duobiK.
F Kccpucnli p«n. C ■BtEiodii •qiumae,
/f M{iuiui mmit tztu* *i». / cad. iu-
ta* Tua. JC MnuD. L iil. tnaHCctam.
Jtf pappoi.
0£'' Specimina a ct. BKi.i.AaDi cotlecta
berbarii Willdenovianif lesia cl. na
B (.nciiTKiTDAi. accnr&tiHimeconva-
lainTit.
Jn olla culia, ut reliqnae noo a (ponla.
^ BM diiTert, *ed iu area nimia Inxuriat,
36. Crepis lacera: foliia
dnati^i pitinnliridis siibbipiniUtUfidis-
, suiDUiis inlcgeiTimis, cnule subra-
a, anlbodii Kqiianiis alhu-tomen-
exteriorilius iinguslis ndpressis.
Auclor COLUMNA. Folglich fiibit Hr,
D. wji[.LnOTii einegane andere Form
ein, da er ■agt: „KeIcbe siemlicb
groii, mumenkrone ziemticb groii"
lerner: „untei(cheidet sicb von col-
linumund f al lax durch die Crosaa
der Btumvn" u. s. vr. Die Wallro-
thische Pflanae tcheint H. cyroosum
B. longifolium F1. Sax. wetches
ichin vcTschiectnen Gegcnden'Ihurin-
gena und des meistner Krei«t-i gefnn-
den habe, tu *eyn.
DieUnteiichiedederHieracien weiden
am beiteneinleuchten, wenn icb aiem»
licb von atlen, glticklich (;esammelten
europaiichea Aiteii, Ahbildungen ge.
geben haben werde.
XVin. SS.Laposeris leontodouioid.:
Bliitter schrot^iigefumiig, coziihnt, in
oinen clwaa steifliaarigci) BlattsUel ber-
ahUufend, Stcn^ol aufi-echt, fast hlatt-
los, woiiigblumig, Bliitlienhiillscliuppen
fastlabl, diettussoriiangedriickt ncua.
Syn. Crepis leontodontoides. alliomi!
WILLUENOW!
Lagoieris leoutodontoides. linkI
Nac/tr. Das Exeui|>1ar, bei Sarsana ge-
sammelt, hslte Hr. D. ciJNTiiKn die
Gute, mir miUntbeiten.
^ rii» Mittclbluine. £ RiudLliiine. C
Sl>Dlii;ef^i>e. D Piitill. £ uriickec.
■•:hU((CDe Bliithniliiillc niit Piuchtbudco u.
iwci Saaiiieu. F Stiidt FruelitbodcD. G
l)liill>cahull>cIiu|>i>«D. H iiuHcrc ScliDppc
TOU .UIKII. / lli». roil iDDCD. K Sll-
nir, L (lcnelhe duTcliKluiitten. M Su>
Beot, Exemplare von ■KLLAnni gasam-
melt, im Willdenowichen Heibario,
kommen iiach Hid. v. iciiLECnTaK.
Iin Topf erzogen, bleibtdlesePflanse,
so wie die ihrabnlicben, den wilden
bxemptarcn gleicb, iii den Beeten
wird lie aber su iippig.
XIX. 36. Crepis lacera: Blattcr
schrotsiigefbrmig, Cedcrspatlig und foat
doppelt fioderspaltig , dieobersleugaoz-
raniJig, Stengel fast traubig, Biiilhen-
hidlscouppea weissfilzig, die eiussern
schmnl und engedriirlct. ncnn.
— 20 —
Sfn* CrepU lacera. TZNonE.
Hist, Specimen ad Polino lectum b, m«
C» Cl. GUNTBXB.
A ilos disci. B flot marginis» C sta-
miaa. D pistillum cnm pappo. E an-
thodium reflezum cum rcceptaculo et semi*
nibus duobns, F recepuculi pars. G
anthodii sqnamae internae, H einsd. ex«
ternae. / semen ^immaturum.) K id»
transsectum, £. pilus pappi. Afaegmen*
tum cauUuum. N laciuia folii.
Obs, Memorabilem formam Crepidis bi-
ennit, inSilesia lectam, foliift iisdem
ac haec C. lacera gaudentem, sed
inflorescentia et florum partibus omni-
no diversam, benevole largitus est c1.
GVKTU&JI.
XX. 57. Malva rotundifolia:
f^rostrata, foliis cordato-rotundis septem-
obisque duplicato dentatis, corolla
colycem duplum longa, pedunculis sub-
binis demum declinatis , arillis laetibus
pubescentibus (disco majusculo> hchb.
Fl. Sox.
Syn, Malva rotundifolia. uitnk! ca-
VANiLLKs! (a quibusdam omissns)
SCnKUUR! SMXTUy UUPSON, WALL-
mann! ltljeblad! waulbbrg!
WAflLENBERG. Carp. FRXES !
Hist, Specimen Dresdae legi.
A recepiaculnm cum dimidio capsiilamm
Terlicillo» B capsula (synochorium^. C
cad. traussecta. D semen. E particula
c:ilycis. F particnla folii.
Obs, Dum baec scribo, veniuntsynony-
ma Wallrotbiana in sylloge T\atisbo«
nensi. V iro cl. baec nosira, M a 1 v a e
neglectae nomen mereri vidctur.
Ambiguitatis ansam praebet figura in
opere ceterum nusquam satis laudan*
do cl« uAYNxx: ^^getreue Darstellung
der Arzneigewachse etc.*^ II. 27. quam
ego non aliter intellexi^ quam itai ut
pxctor Mal vae rotundif oliae spe-
cimini^ frnctum Malvae borealis
Syn* Crcpis Idccra. tenore.
Nachr» Die Mtttheilung des bei Polino
gesammeltenExempIars, verdanke ich
dem Hrn. D. gunthbiu
j4 eine Mittelblnme. B Randblnme. C
Staubgefasse. D Pistill mit Sa^imenkrone^
E zuruckgeschlagene Bluthenbulle, mit
Fruchtbodea und zwei Saamen» F Sluck
Frnchtboden. G inoere Dlutbenhiillschnp-
pen. H iiussere. / Saame (]unreif.)
K ders. quer dnrcbscbnitt. L Saamenkro-
nenbaar. M Querdurchscbniti des Sten-
gels. N BlatubschDitt.
Beob, Hr. D. guntueb hattc die GefaU
Iigkeitf miraucb eine Abandenuig von
Crepis biennis aus Schlesien, niit«
zutheilen, welche gans dieselben
Blatter har, als diese C r. 1 a c e r a « an
welcher jecloch der BJiithenstand , u.
dia Bliithentheile verschieden sind.
XX. 37. Malva rolundifolia:
niedergesti^eckt, Blatter herzformig-
rundlich auch siebeiilappig, doppelt ge-
zohnt, Blumenkrone doppeit so lang
als Kelch, Blumensliele meist zu zweien^
spaterhin niedergcbogen, Saomendecken
glattund feinbaarig (Mittelfeld ziemlich
gi'oss). RCuB. FL oax.
Syn, Malva rotundifolia* ltnnc! ca«
vANiLLES ! (von eioigen libergangen}^
scnKVBa! smztii, hudson, wall-
mann! liljeblad! waiilbeag!
WAULENBBRG. Carp. TAIBs!
Nachr. Das Expl. nabm ich bei Dresden.
j4 Fruchiboden mit einem haJbea Fracht-
quirl. B Kapsc). C dies. durchschuiltcn»
D Saameu. E Sliickchen Kelch. F
Stuckchen Blatt.
Beob. Wahrend ich dieses scbreibe^
kommen die Wallrothschen Synony*
me, in dcr Regensburger Sylloge.
Dem Hrn. D. wallroth, scbeint unsre
Art den Namen M. neglecta zu ver«
dienen.
Die Abbtldung in dem ubrigens gar
nicht genug zu lobenden Werke des
Hrn. Prof. hatne ^,gctreue Darstel*
lung der Arzneigewachse, u. a. w«
IT. 27. bietet einige Zweideutigkeit ^
dar, und ich verstehe diesclbe nicht ':
anders, als dass der Zeichner dem '
* -.*-
-H
— ii —
addldcrit, qui [■mcoi tpnc diiro pritp.
tcrnatanin gaadvrM magno. Biennem
eMeDMtmnatqntfperannem, obieivavt.
58. Mnlva borealis: prostraU,
foliis cordato-rotundia aeptemlobisque
sabaequaliter dentatis , coroUa calycem
aequante, peduacnlis subquaternis de-
cHuatia, arilUa margiaatia reticulttis pu-
besceatibtis (disco mlnimo). acaB. Fl.
Sax.
Syti. Malva borealia. wALLKuiif [ liub-
BLADt ad. 3. wAHLBBno! Fl. Gotfaob.
BS. parviBora HDDsoti non LtMN.
M. ptisilla smith!
M. roinndifolia uitnk! wahlrb. ! ups.
WALLa.
Itiit. Spedman ia Scania legit atqae b.
m. c d. FiuBi.
G reccptacalum cnin 11111111110 upniliTam
«cnieillo. H c*piuli liogtila. / moicd.
X panicnli cnl^cit. L panicuU foUi. m
paTticoU rsini, (pcciniioit csliiU aeuate
O&j, IKsertis verbis d. warlbebc in Dora
Gotbobnrgenii dixii: „Mslva rolundi-
Calia umi. luec ntiamqnespecieincom-
prelieadit,'' et nollo iore contra smithi-
ms et omne* fere Snecot, aolo wahlrh-
BEKCto excepto, rein invertimus. Verba
u:vT(ti nmt: „apnd not florei comniii-
niteT minorei, cotoUa oinnino alba;
Stockholmiae autem coiolla majore
purpiirasceate obvia planta, uti apud
eiieios."
tHottram i^tnr merito qoidem M. pu-
'ClJleenomine ab affinispecie dislinxit
p. sniTB, et male seiinj denuo con-
1 eit, sed non pnsilla manet, sed
e seia|ier quam M, rotandifolia
joT evadil. Forte eadem erit M.
Henninxii coldbachh, iam a me
Mia A/Jinei snnt M. arventis et
albifloie FKESL. delic.sed pliuibus
Exemplar der M. rorundifolla
eine Frucht von M. b sraal is heige-
letat bat, von welcfacr jedoch dasMit-
lelfcld en gross isl. — Unsre Pitau^e
■st awci}Sbrig und perennirend.
58. Majva borealis: niedergc-
atreckt, Bliiltcr herzformig-rundlicli,
auch aiebenlappig, ziemlichgleichfbrinif;
ffesahat, Blumenkrone so lang als Kelch,
filumeiislicle raeist zu viei-en, spatcrhiii
niedergebogeu, Saamendecken gorandort
netzadrig, feiHbaarig, (Miltfilicld stjhr
klein). rghb F1. Sax.
Syn. Malva botealis. wallmakn ! i.il-
jbblad! ed. 3. wahlbeho! F1. Goibob.
M. pai^-itlora HtnttOTi nicht LtiniE.
M.pnjilla imith!
M. rotondifolia linne wahi.hb.! upi.
Jiaehr. Hr. M. fmbs sammehe dai EspL.
tn Scfaonen, und tbeilte mir ei mit.
G FruchlboacQ niit eiaem halbu Frucht-
quirl. H »io.elue KipMl. l SjJIOCU.
K Stuckcbeo Kelch. L Stiickchn BUlt.
m Stiickcbeo Ait von oioeni bei grOMcr
SommcrliitU' coiwickeluu EKCDipUr,
Beob. Hr. D. vi-aklbebc sagt In der Fl.
Gotboburg. ganz denilicb: .,Malva ro-
tandifolia linm. luec begreifl beide
Arten" 10 wurde ei alio nichi gut
seyn, gegen imiths und siemlich aller
Schwedrn Auloritat, nntter der von
wahlenbfkg, die Sache umzukehren.
LiNHB lelbsE lagt namlich: „bei luis
lind die Btumen gewohniich kleiner,
die Blumenkronen gnnz weiui bei
Stockholm bat sie SToiire, blauiutfaliche
Blumen, wie im Auslande,"
Unsre Pflanze wurde aho mit Recbt durcb
imith von der verwandten Art unter-
schieden , und mit Unrecht spaierhin
vermengi, allein lie iit ntcht klein,
londem wird fatt immer grouer rIs M.
rotnndifolia. Vielleicht Ui M Hen-
ningi i ooldbacii, diit icfa scfaon aut-
gesiiet faabe, dieseliie. Verwandt, aber
doch durcb mebreie Mcikmale vertcbie*
22
aotis bene distinctae. Nostra pro tem-
perie sicca velbamida, breves vellongos
pedunculos prodocit > ita ut calidissima
aestate 1822. apud nos lecta specimina
brevissimos babeant. Eiosmodi figuram
dedi sub lit. /. et haec forma cL vtall-
ROTHio fuisse videtnr norma descriptio-
nis. Etiam cultura annuam esse exper-
tus snm.
den> sind M. arvensis nnd albiflo-
ra. pRBsii. delic. ^— Unsre Art brinct
nach Verhaltniss trockener oder feucn-
ter Witterung^ unter der sie sich ans-
bildet> kurze oder lange Blnmenstiele,
so dass die bei uns in dem sehr heis-
senSoramer 1822. gesammelten Expl.
gans kurze haben. £ine solche Figur
gab ich unter/. nnd diese Form scheint
Hr. Dr. wallroth als Norm bei der
Beschreibung gehabt zu haben. — Auch
bei der Cultur ist sie einjahrig.
/■.
DECAS TAJBULARUM TERTIA
QVAU
VIRO PRAECLARISSIMO
FRANC. CAROLO MERTENS
D R. ET P R O F,' B R E M. ETC.
AMICO CAaiSSIMO
D. D. D.
A C G T O B.
XXI. 3q. Polygala austrUca:
£rale5ceQs,folusimli (brevioribns^ roau-
lntu, oboTatO oblongiB, tepalutateraiiAtu
caneato-eUiptids, coroliam fimbriatun
subaequantibtu, eapsula obcordato - ro-
tunda, brevioriiriu duplo angiutioritiu.
Syn. F- atutriacK. eXJurrz ! fHC. V. p.
439. Tab. n. ■CHDLTEiE Loiiu.niK!
Jiac/tr. Spedmeilin AtutriB ciica NmmU-
dinm lectnm b. c Dom. airrEa.
>/ lbi« ■panm- B id. cbiuu. C cap>
«uU Goni calyc*. D apniU «ob. £ m-
Ohi, Plants aliii (imo enitTiadt icript.)
omniao tgnocs, ab aliii conitiia. a
plnribni, streaDnm ezamen forte ipet-
nentibas , more coaineto ad varietatei
reiecta. — Spociniinaad Fontainablean
lectB. ut ovDm ovo leipondent auitria-
(3*. Qune vidi, onuUafuerealbiflora —
XXI. 59. Polygala austriaca:
■taudeiistranchig , untere Blutter (kiir-
zer) rosettig, verkebrt eirund-litng-
licb, Seitentelchblattchen keiliorm. el-
liptisch , ungef. so lang als die gefranzte
Blnnieiikrone, kiirser u. doppelt achmii-
ler als die verkehrt herzform. rundliclie
Kapsel, kChb,
Syn, P. auitriace. chants! rasc V. p. 439.
tab. U. iciiULTEs! LOisELEna!
Nachr. Doi bei Nenitadt in Oestetreid)
gesnmmelte Sipl. tbeilte mir Hi. kitteh
gefnllig mit,
jt olTiH Bluma. B ilin. ([eKliliMien. C
Kapirl mil KrlcL. D oiint <tci.i. E
SuiiM F lage aadVrrbiltniMdeT Deck-
bUttcbni,
Beob, Einige, aogai oitarr. Schrifuteller,
kaonlen die Plkxue gar nicbt« andeie
verwechielten lie, die meiiten aber,
eine erundlicbere Uiuersnchung ver-
■chmahend, warfen ne nnter den Hau-
_„. 4i. Folygala uHginosa:
f frutMcens, foliia Imis (mazimis) rosu-
■Iklis, oboraLo-sabrotundis, 4^alis lat^
\nUiAuJ cuneato-allipticia, coroUam Rm-
Lliritatatn subaeiLuantibiu , eaptula oh-
I torJato-oblonga breuioribits aaguttiori-
L&. icii», FLSax.
fen der Varietnten. — Expl. von Fonlai.
nebleau lind dea dsteireichitchen voll-
kommen gleich. Alle, welche ich lahe,
bluhten weiis.
4o. 4i. Polygala uligioosa:
standeiutraiichig, untere Blatter C°i>i
gr6sBten)roaettig, TerkehrtGirundnind-
lich, Seitenkclchblattchen keilf. ellip-
tiscb, ungeE so lang als die gefranztc
Blumenkrone, kiirzer u, doppelt schm.^-
ler als die verkehrt hcrzGirm. laugliche
KapseL kcbs. FL Sax.
5
24
Syn. P. amara. Quoriind. Fl. dan. 1169?
Hift. Spedmina Lipsiae in pratis uligino-
sis pr. Ruckmarsdorf leg. et b. m* c
carissimi martini et klett.
40 P* nUg. cyanella, floribus cyaneis. 41
P. ulig. leucochloris, florib» albis, viridiTC-
nosis* G flos apertu«« H caps. cnm ca~
lyce. / semen. K braciearQm sitns.
Obs, Indefessi supra dicti cultores, copiae
me spedminum partidpem fecerunt,
quibus in varils lods in Austria , Salis-
burgo, Thuringia^ Heidelbergae et
alibi coUecta^ aliaresponderuntexacte.
Fere insipida est, saepius tenerrima^
slmpiex, alibi Hrmior, multicaulis.
XXII. 42. Polygala ainara:
fiiitesceiis, foliis imis (maxiniis) rosula-
tis oboyato lauceolatis acutis , sepalis la-
teralibus ellipticis corolla fimhriata cap»
sulaaue rotunda acute emargiaata lon-
giorious latioribusque, rchb.
Syn. P. amara linnjI ! fries! Hall. p. 115.
Hist. Spedmen in Oelandia lectum b. c.
cL FRIGS.
A flos. B capsnla cum cal/cQ. C brac-
teariim fitus. D semen,
Obs^ Pauds tantum nota videtur.
45. 44. Polygala araarella:
frutescens, foliis imis Cmaximis) rosu-
latis obovatis acutis , sepalis laceralibvs
ellipticis corolja fimbriata capsulaqne
obconiaeooblonga longioribus latioribus^
que bracteis persistentibus, rcub Fl.Sax.
Sfn. P. amarclla. ckavtz. V. 458.
P. amara. Anct. et OfHcinar.
Hist, Spedm. 43« i|i! Flora Jenensi legi^
spec. 44. ftorib. cameis, cl hornunc a
se Frankenhusae inventum, b. m. c.
E flos apertua cuni bract. F caps. cuia
cfllvce. G ftitus bract. H senteu. / i(l<
trausscctuin. K seminis fundus.
Obs> Haec in monianis provenit, magis
vel minus pro sicdiate lod lignosa^ brac*
' Syn. P. amara» Einiger Schrlftst.
Nao/w, Die Exemplare sammelten die
Hrm. MARTiNi und klett auf den Moor-
v^iesen bei Ruckmarsdorf b. Leipzig» u,
theilten mir dieselben mit.
40 P. ulig. cyauella, mit Kornblumbl, BlU'
men. 41 P. ulig, lencochloris, mit weis-
sen griingeaderten fil. G offne Blurae. H
Kapsel mit Kelcb. / Saame* K Lage
der Deckblattchen.
Beohn Oben genannto unermudete Bota-
niker, theilten mir eine grosse Ansahl
Exeraplare mit, denen andere, in ver-
schiedenen Gegenden von Oesterreich,
Salzburg, Thuringen» Heidelberg und
anderwarts gesammeltei gleich sind.
Die Art ist fast geschmaklos^ oft sehr
sart, ganz einfach, «nderwarts etwas
fetteri vielstenglich.
XXIL 43. Polygala amara:
ataudenstrauchig, untere Blatter (am
S[rossteiO rosettig^ verkehrt ci-lanzet-
ormig , spi tz , Sei teukelch bla ttchen
elliptisch, langer und breiter als die
gefranzte Blumenkrone uud die runde
scharf ausgekerbte Kapsel. ncif b.
Syn. P. amara unne ! fries ! Hall. p. 1 15.
Nachn Das Exemplar von Oeland, ver-
danke ich fries.
A Blnme. B Rapsel roit Kelch. C
Lage der Deckblattchen. D Saame«
Beob, Wohl nur wenigen bekannt.
43, 44. Polygala amarella:
staudenstrauchig, untere Blatter (am
grossten) rosettig, verkehrt eirund,
spitz, Seitenkelcnblattchen elliptisch^
langer und brdter als die gefranzte filu-
menkrone imd rerkehrt eiformig-lang-
liche Kapsel, Deckblattchen stehenblei*
bend. bcub. FLSax. (crawtz V. 438.)
Syn. P. amara. der Sdiriftst. imd Offidnen*
Nachr. £xpl. 43. sammelte ich bei Jena,
44 mit rothlichweisfen Blumen Herr
HORmTKG bei FrankenhauseiL
E Blnme offen rait DeckbUttcb; F Kap-
9e\ mit Kelch.. G Deckbirittcb. H S«a-
rae. / ders. qiier durchschn. K Gnuid*
theii det Saamen«
Beob, Diess ist eine Bergpflanze^ nach
der Trockcnheit des Bodens mehr oder
,e«t w-;«:^r peniitere. *.J r.:rcn
,ea., tr-.. En. p. Ti. cuio'i si.cc.,non
c;4»ltti doaniB «cdp«r(,-m, K'ljt:iH»
...^ji^.,E:J^a "T- <)« le^uiiiiDe ti ri-
aiee rereale Ujuitnr, «iui-iut: i- «1-
pciixii. nnmhucrMiiacfli, hmcio.
an. 45. Polvpala .nlpfislns:
rutcscens. Uii* iini» Cparr»!*?) 'P«»--
tUtis Cmait-nT^^O. «;«'" literalibm
eaneato-eaiptias, eorollafimbnatalo»-
ponf-ui, eapsiiiameaiteatoobeorduiam
Imutrem /.viflf.;"<w;i4w. ncnn.
ijre. P. anrtiiic». iCHtFaCHEii ! imo«a»!
ffi/(. Srmmni ^bier lapidei «Ipiurn
nipn Cei" leg «t b. m. t cL ae CHi».
rEyiiu.
j( «, .rtrtw. J! t«P*- "^ '»'."•■ *•
«j. pioraeompanTiifeciniiniheK-eiicB,
«utooeongw.. Pro-iiwwi^P-q""
Oaobi. LtijJb. «e. viiii T.XXXII.
r 3.,P. Taillaaiii. >Ef«.Mdiiino>*
Mdtcidiue.
^— 4^ PoljgiU oxypter»:
foli«i»*i(p««lUi)^-
I, itfitnii bMvi-luUMUtif,
"'ueaKalo^plicu «»•
w*n;^PTi..i.i,:. i-.iM:. ti.ti,,, ,.:,.,;,
tlelntl la lil«itidl, ■I.mIi ir -Ji.,
niJit 1' .i.-cipion. IF... In. ;■
(Cvn, •iic iili ni.cli iiiil.t > ttic. 'I<i:
r.;ijV;«I.i.- «.,r.-n Ml.n ,;.,l„.l ,
icllirncrti.tilin ri..'lM.i::,>ti.i:..., .Ini.
die li<'iin.l..Lli>'lttUli(.> Miiiliiiliin^ .!.
Hrn. Virr. .<Is fin SL-lir iin^^on. iiiiici (•<
(clicnk, t-in]Tii'iij>. ii^iiii ,mi.,, tj.-i.l
in CHrp \unMi;Iirnrru.lil, ii Jiritkliri
(ler^\urit'I, u. irti \vriii niilii, .].)"in
^. aipetiris, liiclier j^ehCren r;.. t!.:i
XXIII, i.i. Polvfial.. .,l(.r.,iri,
lilauilGiiBtraiicIii:;, i.iili'i»':t f)! :i. V,- -.r.
ZGntrciil, rci'lclni <.in;'i:l -ji .■|i. ;;' rnii.
iilii-ii;c l.in/i'll':.-ii|ii; (jr. "•- r , .*iti't'i'
kclclil.Ltltheu ktiij. .'i;ii'i.. h. I.„^,
alij ilicgcriuii/,lc; II!'iin.i]V.i..:]t. uiij- ; .'-.i
sylaugal» ilit: l)i-.ilii.- K.ijiinl. 1...11..
Syn. r. uuttriaca. ^chi ricHii'.: in ,.,»
Naclir. Hu Kxfinplir laii.iiK-lie Hr, \.
cnAHPirsiirK iivinben Alpenijciiiia fil.t-i
Bex, II. ili. m. e. g. m.
,/ Olunif ..(tfn. It (.j,.u: in,t k.\.l.. ,
Lj^c .Kt n.LLl,Lit.l,-u.'
Bro*. Mtlircmrli vW^.riiifcrfi.^.Ti-.lrtjp
kotnmGn ^rnau iUitTi-in. Stlir n lit-
«ebt P. '|n,i(i Knol.. l.u.'l\.. tu
vmi.T XXXIM- 3.. V \ j,l( .niii
Btt», «Uda die uair..'.- l.ai i,'„.i.:rn.ii-
DKkblhicbrn.
•iG. — '»9. Polyf;»;.: i>i\- I-.
>Uu(l«iiatnDcliic, uRlii' {,. '..i ,;. ,
m««hrt (11-..1'. .
liniaD-Uiundvnniic, .V.t. nk- 1' i
cJiao keiiC ■Dinlitcb, jjii.^ ». .,.
dio gBTruttle HluiDtakibii- .
kauoi titiif^er aU ilie «'.^..h.-'. -^- -.
mi^ KapML kcitB. F.. -"-.i.
Spt. P. «OBiprliat ■-■-
(! r\Li!ici Aoct •ttTttrJ.c,-.
F'. c-L rulea, «iK, a_ ,.
c ,»■
\
\
— 26
Hist. 47 specim. fl. cyaneo, 48 fl. carueo.
49 fl. «Ibo. siognla Dresdensia.
Ohs» P. monspeliacam Germanorura
aP. vnlgari distinguendam ette, fa-
cile colligitur. P. coerulea male
appellaretur, ob coloris varietatem.
Var. albiflora videtur P. multi<iaulis
TAUSCH b. ZeiU 1821. II. p. 563 forte
etiam d. THATTumiCKii , et «. cum P.
vulg. 7« caespitosa psas. compa-
retur.
5o. 5i, Polygala buxifolia:
frutescens, foliis imis (maioribus^ apar-
sis obovato-superioribus liaeari-Ionceo-
latis, sepalis lateralibus cunealo-obova-
iis, corolla fimbriata brevioribus, cap^
sula cuneato-obcordata latiore longiori-^
hus^ RCiiB. FL Sax.
50. «. glabra. rchb.
Syn, P. buxi minoris folio. vaill. T.
XXXII. F. 2. male ab aliis ad P.
amaram citata.
51. j3. pubescens. rciib.
Syn. P. pubescens. rhodr! nicaeea-
sis. Risso ! vulg. j3 pnbescens. deg ]
Hist. Spec. 50 Amstadii in Thuringia leg.
et b. m. c. Dom. lucas, Spedmen 51
pr. Nisza b. rhode^ c. m. opt. m^rtens.
A flos. B caps. cum ealy^e, C bracl, sitas.
Obs. Planta nicaeensis propter clima ma-
gis fruticulosa quam thuringiaca. Spedes
difi; ab aSini P. a mar ella: sepalisla-
teralibus coroila brevioribus, foliis imis
minoribus sparsls^ bracteis caducis.
Etiam in reliqua Saxonia passim legi.
XXV, 52. 53. Polygala vulgaris:
f rutesc^ns, foliis imis (parvulis) lanceo-
lato-spathulatis, reUquis lineari-lanceo-
latis, sepalis lateralibus elUpticis^ coroU
laefimbriatae aequalibus, capsula cune*
ato obcordata latiorihus longioribusque*
RCHB. Fl. Sax.
Syn P. vnlgaris. vaill. T, XXXIL F, !•
wahlenberc upi.
Nachr, 47 dunkelMan. 48 rothUeb weist.
49 weissbluliend ; alle b. Dretd* gesanunelt.
Beob^ Man sieht leicht ein, dass die P.
monspeliaca^^der Dentscben, von
P.vulgaris verscbieden seyn mochte.
P.coerulea, wurde ein mapassender
Name seyui da sie auch in der Farbe
wechselt. Die weissbl&hende scheint
P. multicanlis TAUScub. Zeit. 1821.
II. p. 563. vielleicht aucfa TRATTunncK»
und ds. mochte mit P. vulg. 7. cespito*
s a PBRS. zn vergleichen seyn»
5o. 5i. Pblygala bnxifolia:
staudenstrauch. untere Biatter (grosser)
zerstreut, verkehrt eirund, obere linien-
lanzetformig, Sdtenkelchblattchen keili.
verkehrt eiruud, kiirzer alsdiegefranzte
Blumenkrone, liing.als d.keilf.yerkehrt
herzf. breitere KapseL aciiB. FL Sax.
50. a. glabra. ncnB.
Syn. P. buxi minoris folio. vau^l. T.
XXXn. f. 2. nnpassend von andern zu
P, amara gezogen.
51. /3* pubescens. hchb.
Syn. P. pubescens khode! nicacensis
msso! vuig. /3. pubescens. pec«!
Nachr. £xpL 50. fand Hn. Apoih. xucas,
bei Arnstadt in ThuriQgea, und theilte
mir es mit» 51 «ftmmelie der, verst.
RHODE bei Nizza, ichverdanke es Hnu
Professor mertens.
Beob. Die Pflanze von Nizza, ist wegen
des Klimas, mehr strauchartig ak die
thuringische. Die Art nnterscheidet
sich von der ahnlichen P. amareila:
durch Seitenkelchblattchen» welche kur-
zer sind als die Blumenkrone^ dnrch
kleinere und zerstreute untere Blatter,
hinrallige Deckblattchen.
XXV. 52. 53. Polygala vulgaria:
staudenstrauchi^, untere Blatter (klein)
verkehrt lauzeti. spathelformig, iibriee
linien-Ianzetformig, Seitenkelchhlattdu
elliptisch, so lang als die gefninzte Blu-
menkrone , breiter und langer als die
keilformig verkehrt herzformigeKapaeL
ncnB. Fl. Sax.
Syn. P. vnlgaris. vaill. T. XXXII. £
1. WAHLEIfB. nps.
^ILm
— •""
Hi^t. 53 &■!• c;>aM>, 53 >. cMxmto, ntniin*
qD« q>ec Dretdeiu«, ^ 0»* apmu. A
apa. cnin ctljM. C bracuamni iitBi.
OAa Etiain bmsc plsnia „<ra1garif" dicta,
iaterininiuritecogniiureferenda. Plore
cfuieo, coeniltio, caineo, aed vix al-
bo vidL uvKEHi In FL niedca plnrn
luaxlt, noitram appdlUt E.
XXVT. 54, — 56.Folygala coinosa:
&ntescens, foliia imis (parriilia) aparsis,
oboTatia, reltquia liaearibiu, tepalis la-
teraiibma ellipUda, captala o6eordata
iengioribmt eamquM aafmilatir, iractmj
fl. virgiitmt mperaiu^tu. ncns. FL Saz,
Sym. P. comosa- icsKinoi! II p. 334 T.
CXCIV.
Hitt. 54 *pec. fl. aMTaln» Rt Anilrla. 56
A. pcTudaa in loco Scfakabriano lipdae,
57 1. «Ib* In Tbnringla legi.
A flM &f*nm, B ccpMla can mItcc,
C brael. •iut,
Obt. O poiteritai ingrata!
57. 58. Polygsla mooapeliaca:
aomia, siinpliciiucnla, folns lanceolato-
ut f jepalii lattralibus abtangis,
I obcordato oblongam vix aetjiti'
e sesijailongis. KCnii.
Am. F. nKuupeUaoi- x.iviib! dbc,!
Uitt. Spec57Moiupelii1eg.cl.cAi.sMAiii<.
58 b. BEAGKii in Calabria , com, a d.
CDKTIIKB.
D lloi ■pn-ltu- E cipiula cnm clljrce.
F Htiu bnctcamiii.
O**. Conf. FL Portug I. p. 278. Tab. 53.
^oridia obtnrinicula," Ita in noitri*,
■ed iii icone dt. panlo acutiora qtiam In
IKWlril
£.VU. 5g. 60. Polygala maior:
escens, fol, imis Cparvulis^ oboTatifl,
Eltdivnialiiiiceolato-liueai-ibiis, wpaliflla-
KtlCruibufl elliptico Lanccoiutti, corolla
T.finibnata bi-Gvioribii3, capsula ohcorda^
f^orbiculatti, cuaeaCo scipitata subdu-
Llongifl. &CUB.
Naehr. 52 mit dunkelbl. 53 mit niiblicfa-
weiiKD Blomen, bcide von Dretden. ^t
□ITeiie BlniDe, B KapKl luit Kdch. C 1^%»
der DecUiUttdien.
Baob. Audi dieiegptneingenannte PHflnse,
gehdit unier die wenig genau bekann*
ten. Icb lalie lie mii (limkelblatier,
bellblaner, r6ifallchweiMer, aberkaam
mit weiKor Blutbe, lihn. verband in
der Flora tnedca vlele Formen, unire
iflt ibm £ maioi.
XXVI. 54, -5G. Poljgala cninosa:
flLaiidenatraucbig, uiilcrc llli^ttcr Cklein)
zersLreut, Tcrkenrt cirund, iilii-igc lini-
enfdimig, Seitenkelchblatt. elUplisch,
liinger abereben ao brcitalfl dieverkehrt
herzf. Kapsel, Deckbluttchon langer ols
die Blulhciiknoflpcn. ncHB, FL Sax,
Syn, P. comofla, ichkuhb! II. p. 324.
T CXCIV.
Nac/ir. 54 blatiblin, aui Oeiterreicb. 56
pnncLbliiLfa. vom Schkufarscben Standorte
bei Leipdg. 57 wciu, In Thiiringen
gesammeit.
jI affcDC Bluiue B Kspi«I mii KelcL
C Lage der Deckblittcbeu.
Obs. DergntescHBnHBWurdeoftQbersehn!
57. 58. Polygala moaspeliaca:
einjulirig, zieinlich einfach, BlaltGr lan-
ceuormig, sclirspitz, Seilenkolchblutt-
chen laneUch, auderthalhmal so lang,
kaumsobreitftlfl die rerkehrt herzfdrmig
langliche Kapflol. ncnii,
Syn P. monfpellaca. LiNHi! dbc. I
JfacAr. 57auflMontpeI)ier voBflALznANF.
58 von aflnoEB !n Calabrien getammelt,
von Hrn. Dr cuifTHi» mitgeth^t.
D bffnc Blume, £ Kapiel niit Kelcb. F
L«Ee der DcckblitMhen.
Beob. VergL Fl. Portng, I. p. 278 Tab.
55. i^eitenkelchblattchen itnmpflich*'
■o wie bei den murigen, jadoch in der
Abbildung etwai flpitsiger ali hier.
XXVII. 59. 60. Polygala maior:
fltaodenstrauchie, UDtere filutter (klein)
verkohrt druna, iibingc lanzct-Uiiicii-
fumtig, Sciteiikelchbluttchen cllipliscli
lanzeUormig, kiirzer alfl die gefronzte
Bliunenkrouc , faflt doppcU so langals
die Tcrkeliit hei-ziormig rimdlichc, kcilf.
iii cincQ Sticl Terschmal. Kapscl. rchb.
— 28
Syn. P. maior. jacq.!
Hist. Specimina Vindobonae el in Han-
garia lecta b« m. c.Dom. nxTT£n et. d»
SADLXR.
j1 ilos apertns, B pUlillum» C fascic.
atamlnuro. D capi. com calyce. E te-
men* F bract. situs.
Obs* Spec^mina numerosa in Auslria,
Hongaria et Moravia lecta, congmnnt.
Ynlgari diagnosi vix tangiluo ita ut imo
hanc ad varietates restringi non roire-
mur.
XXVIII. 61. Polygala exilis:
aunua, erecta, supeme diffuse ramosa,
ioL liuearibus obtusis , sepalis latendi'
bus oblongo obovatis, capsula obcorda»
to-subrotunda longioribus duplo angus-
tioribus. rcub.
Syn. P. exilis. dxc! parviflora danth,
ap. LOis.
Hist. Spec Monspelii leg. Dom. salz-
MANN.
A fl. apertus.' B capsnla cum calyce, C
semen* D id. transsect, E siius bract,
62. Polygala paniculata: annua,
. ereota, superne erecto-patenli-ramo-
sissima, fol. lanceolato-lineaiibus acu-
tis, sepalis lateralibus caps, obcordatom
oblonga immarginata turgida sublongio-
ribus* &CUB.
Syn» P. paniculata. LtvyE. wzlld.
Hist. Spec. e cL sxebeaix FI. Martinic J. 157.
F Hos ilperius* G captula cum caljce,
H aemcu. / situs bracu
j4dd* Aliais affinet aroericanas plurcs et reliquas
europaeas, quamm iain fructi^ careo, auo tem*
pore dabo.
XXIX. 63. Lagoseris taraxacoides:
caule adscendente, multifloro, foliis
i*uncinato-pinnatifidis, laciniis subrhom-
beis, infra rhachique dentatis , anlhodii
squamis carina distiche crasseque pilosis,
pedunculis hispidis. acuB.
Syn. P. maior. JACi^uni!
Nachr^ Die Exemplare von Wien und
aus Ungarny erhieh ich von Hm. rixter
nnd Hm. D. sadler.
ji offene Blume. B PistilL C StaulK.
gefassbilndel. D Kapsel mit Kelch. R
Saame. F Lage der Deckblattcben*
Seob, Zahlreiche Exemplare aus Oester-
reichy Ungam^ und Mahren stimmen
uberein. Durcb die gewohnlicbe Diag.
nose wird freilich die Art kanm be*
rQhrt^ nnd man darf sich nicht wimdern,
wenn^nchsie unter dieVaxietatenwan-
dem sollte.
XXVIII. 61. Polygala exilis:
einjahr.) aufrecht,nach oben weitschweif.
astig> Blatter liuienfdrmig stumpf , Sei-
tenkelchbliittcheu lauglich verkehrt ei^
formig, langer und doppelt schmaler
als dio verkehrt herzformig rundliche
Kapsel. ^cns.
Syn, P. exilis. deo.! parviflora dantk.
ap. Lois.
Nachr. Exemplar bei Montpellier, Ton
SALZMANN gesammelt.
ji olTne filame. B Kapsel mit Kelclu C
Saame. D ders, qaer durchschuitten* E
Lage der Deckblattchen.
62. Polygala paniculata: eio^
jahrig, aufrecht nach oben aufrecht ab-
stehend- sehr astig, Blatter lanzet-Iini-
enfdrmig , spitz , Seitenkelchbla ttchen
etwas langer als die verkehrt herzforraig
langliche, ungerandete, strozzende Kap«
seL Rcnis»
Syn, P^ panicnlata. uxnsi. willd*
Nachr, Expl. aus sxebeks Fl. Martin. 1. 1 75
F oifae Blume. G Kapsel mit l^eldi.
H Saame. / Lage der Deckblattchen.
jinm, Mebrere andere abiilicbe amerikanischei
uad die ubrigen enropaiscben , deren Kapseln
mir nocb feblen, lyerde ich zn andr. Zejt gebcn*
XXIX. 63. Lagoseris taraxacoides:
Stengel aufsteigend, vielblumig, Blatter
schrotsagef. - fiederspaldg , Abschnitte
fast rhombisch, unten, so wie die Achse,
gezahnt, Bliithenhiillschuppen am £iel
zweireihig dickhaarig, Blumenstiele
steifhaarig. rchb.
r-iirir* ^
f •
^m, CrepU urasacoide*, DBfFOnT,!
taiax«droliawiLi.ii. ! noaTHviLL.sac.
Hist. Spec pr. Peilo ia CaUbria leg. b.
BMCKii. b. m. c, d eunTnKn]
itB floMnli, C piilill. ciun pppo. D
lUmiaa.. £ anlhoil. rrllrx, «t reccpl. cum
wis. dnob. ^ Tctriiuculi pm-licnla. G
intlioilii iqutnue, H ciuid, iquanu in-
'eriaw, M ilii nM<U*. X mid. tranurct.
X, id. iulcgnun cuiii pappo. it pilut
>«ppi. N panicula blii.
Obs Spedmina berbarii Willdenoviani
creteram conveiiieiitia, foliii magi* faif-
pida, quod in Cicboiiaceit vuiare ex-
pcni ramm.
XXX. 64, Lagoseris l)ursifoli.i:
canle snberecto raulLifloro bractoalo, fo-
liis lyrato-rDncinalis , lociuiis Irapezoi-
deis, suprn (vel utroqiio niargiau) rliach-
iqae deatatia, anUiodii aquamis carina
luspidis, exterioribus iucanis. ncua.
Syn* Crepli bnnirolia, Lmvi! wti.Lpl
Betkh GOBetceBS. •raBHC.! ind.iem. 1820-
Lagotcris bnTsifolia. link! Bn.
I&rt- Specimeain Sidlialeg.pfeed,iAvt,
ji ■Btbodiani, B flatcnlna margiDi*, C
>iu. F ■
I bDJas ipedmim antumnalla,
rel leinperie plnvloaa evolnia, Folia
labiaiegerTima sistam, qualia la arii-
I iadigenif quotaniui ett obseivandi
Syn Crepis laraxflcoides. nrsFOHi.! ta-
rsxadfolia, willo I nidii ihuill.u.dec.
Nac/ir. Dfli bci Peito in Cnlflbrien vom
veniorb. beroek geaamnielle Exeniplari
llieilie Hr D. uiitj i hrr loii.
AB Blui»cl.cn. C pittill mll Saamcn-
kronc. D .Slaub^cfiiaie E l]luiliciil>iillp
luriickgcickl, mlt Fruchibod. n. xwci S*a-
m». F SliickcLcu Frnclillioil. G BIu-
tbcubiilliehuppcn. Aeincuuicie, / eine
inittlrre, K Saame iiner diirclxcliii. L
den. gao/. mit Saamcukr. HI Ilaar dvra.
K .Stuckclien nUii.
Beof/. Die Explr. im Willdenowidien Her.
bario ttimmen ubereia, tindnuranden
Bliiitein noch mdir iieilbaflrig, was.
lehi andei
bei den Cichoriaceen
XXX. 64. Lagosetis Lursifolia:
Slciieel ziemlich oiLTrechL, Tielhhiniij;,
lait Derkblattcrn , BlaLter leyerartig-
scfaiotaiigefurniig, Abflchiiittc LrBpezoi-
disch , oben (odcr nn beiden Riiudcrn)
so wie d Arhae. goziihiil , Bliilheuhiill-
nchuppen am Kiel steiihanrig, ausscire
wfiissgra». kciib.
Sjrn. Crepis bbnifotin uknb ! wilii». !
Barkh. conesceni. spreho ! Ind. sem. 1820.
Lagoterlt bonlFoIia. liwk ! En.
Nac&r. Dai Exemplar lommdie Hr. Pro£.
•Avi In SidlieB,
.4 BlHtbCTtliulU. B Hindbliiniclieo. C
Miilelblijinchen. D SlaubgefiiHc. E
BlumcnkrCiKbea *oii uuten geachn. F
BlutbcDbulIr, inriickgcicbUgeD mit Frncbt-
boden. G StiickcbtQ von diettn. H Sm-
me, / den. im Quericbnut. K Saa-
Seoi. Aach bel dieiei Art xeieen Herbit-
exemplare, oder lolcfae, die lidi bei
Regenaeit entwichelten . fnit ganzc
Hlaiier, 10 wie wlr diesi j^hrlich bei
untarn \ erwandicn einheimischrn Arten
beobichien kiJuocn.
OECA8 TAfiULARUM QUARTA
QU&JC
VIRO ILLUS T RI
CURTIO SPRENGEL
EQ. DR. PROF. ETC.
I>£ RE HERBAKIA PARITER ATQUE DE MEDICA MERITISSIMO
D. D. D.
A C C T O n.
XXXI. 6S. Coronilla Tagindli»: fra-
tesceiu, foIioliB subaudeniA abbreTiato-
«llijpticia, pari iolinio mprabasilari, iti-
pnDs solitariifl (maenia) Tentricosia ex-
ruo-bicnspidatis, lasdculo 6 — 8 floro
mcmM. fL Sax.
Sjm. C vagiiialif. i.am. Enc. ILLp. 121.
C. niiiinia. jACQiriH! aoitr, 271. et
aiict. genn, «t qaorniid, helv,
Hijt, Spedmea pr. Anuiadt In Thniliij^a
leg. ei b. m. c d, i.iica*.
jt. «Ifx cam giDitalii*. A Tninnol,
CCt «Ua. & carina. £. ■ij. dinM.
y, lomMttinB. O. hutu* ■nicuU dmo,
altM >pcitB«. M, iHaeu. £ panicuU
caalii , cnu Hipola ■! bMi folli.
Oti. SpKbBina FrnknliaM* in TIiBriogia,
•lia in Aauria. Altada, Balfeda I*cU, noa
(iiaemnt,
h^aXH. 66. fi7. Coronilla coronata:
frulescens, follolis 7 — 9, obovatis, pari
i' infiiDo ba.silori, slipalls (mlDiitis,) bifi-
f dis, fafdculia 8 — 10. Omis, aciis.
. ininoT. vobMvks.
Sy. C. miniiDa. t.iiiir. am. ac. et ip*
pl. ? LAx, Enc. et iUutr. pl. 630.
S7. fi. inaior. BOavc,
Avi. C. cOTOuu. t.n*. Lou. dkc
Pf^ygaia valenUaa. ci.vf. fabt. I. p. 98,
XXXI.6S. Coronilla TSginalis: stou-
denstraucliig , Blattchen mcist zu 11,
kurz clliptisch, uDteros Paar iiber der
filattsUelbasis , AchselblaLlchcn einzeln,
Cgross) bauchig, ausgeschuitten zwei-
spitzig, BliitbcDbiifchel 6 — 8 bliuni^,
ncns. FL 8ax.
Sjrn. C. vagiaalis. i,am. Enc R. l. p. 121.
C. miaiina. lACtjoinl auitr. 271, et
anct. genn. et quonmd. betv.
Jfnchr. Dsi Eipl. faiid Hr. Apoih. i.vcAa
beiAniitadtinTbSringei), n.tb.m.e.m.
^. Kslch rait BefrnchtuD|(orgiDeii, B,
FabiM. C. C. Flugsl. D. ScfaiirchBn.
£. d*M. geibtilt. /. Glledailialia. O.
■wei Glieder dmj. cini olTon. H. SnBme.
J. Siuckchcn SUttjd, mit AchtelbUtc nad
Bliltbuia,
Stot. Exeaplin ron FrenknibauMn in Tfau-
riagen, aa* Oaeterrncfa, EU^m. unil dci
Schvreiu, *tiiiwien iibarmii.
XXXn, 66.67. Coronilla coronata:
ataudenstraiicbig, Blattchen eu 7-9, rer-
kehrt einind, unteres Faar an iler Blatt-
sLiclbaais, Achielbliiltch. dnzflli;, (klein)
gospaltea, Bluthenbiiscbel 8-10 blumie,
66, «■ minor, nomiiiirG.
Sfn. C. mliitina. i.iniiE am. ac et ip,
pl. f LAM. Rnc. et illBiU. pL 630.
67. j8. Diuior. nonnG.
Syn. C. ooro|iaia, t.tmwk. i.ois. dxc,
Polyg. valentiaa. CLirt. faiit. L p. 9S.
6
32
Hist. Specira. 66, pr. Monfpellier Mr.
SALZMANN , 67. iii Yallesia inter Leuk
et Sitten leg. et b. m. c* cL hobisuisg.
ui'D. cf. praec, JK, partic, caul, cum
•tipula ec basi folii.
Olfs. Num haec «. vel C. ▼ a g i n a 1 i s , vel
utraque, sic vera C. minima linnei, ad
hanc usque diem ambiguum esse, iudico.
XXXIII. 68. Coronilla montana: her-
bacea, Csimpliciuscula, erecta) foliolis
11 — 13. oyalibus, pari infimo hasiiari,
stipulis (minutis,) caducis, superioribus
biuis lanceolatis; fasciculis muUilloris.
nciiB. il. Sax.
Syn. C monima.. rivin! eupp! scop.
I.0IS, DEC«
C coronata. XAcquiir! willd. et auct.
plarim.
Hm. Spedmen Jenae legi.
A. calyx cum genital. B. vexiilum. CC«
alae. A carina, £• partic. caulis cum
basi folii et itipulis, e parte sup.
Adn. CoroQillarum praesentium hittoriam cri-
tlcam ante plures annos fusius clalioravir^
et b. mecum eC cum aliis communicavic ci.
HO&lfUNO.
XXXIV. 69. Primula integrifolia:
foliis elliptico - oblongis, ohtusis, mem-
branaceis, integerrimis, ciliatis ; umbella
pauci (2 --3) -flora, colycibus obtusis-
" sime dentatis. rciib.
Syn. P. integrifolia. jacquin ! obs. el
austr. 327.
Hist. Specimen in monte Ovir leg. d.
SIEBEH.
a. umbella fructifera. B. apex'folii,
Obs» Spedmina in Helvetia lecca conveniunc.
Ula 8 monte Scbneeberg in AusCria, iam cesce
cl. TAUSCn ad P, speccabilem TftATT.
pertinent, quam proxime dabimus.
70. Primula calycina: foliis oblongo-
lanceolatis, acuUs, rigidis, cartilagineo-
marginatis, aerrulatis; umbella pauci
(3-4) -flora^ calycibus acumiuato-den-
taiis. nciiB.
Syn. P. integrifolia. wuio^r, ap. $turm,
VI. 24.
Hisi. 66. bei Montpellier: salzmamn, 67«
im Wallis» zwiscfaen Leuk und Sittea
•gef» XL m. initgetli. von Hm. uonNujfc.
A^D. a. vorherg. E. Stuckcben Stengel
mic Acbselbtatc uod Blattstielbasis.
Beob^ Ob diese ot. oder die C. vaginalii»
od« beide, die acbce C. m i n i m a l. ausmacb-
en; scbeinc mir bis jeuc noch zweifelhafr.
XXXIIL 68. Coronilla montana:
krautartig (ziemlich einfach, aufrecht),
Blattchen zu 11-13. oral, unteres Paar
an der Blattstielbasis , Achselblattcheu
(klein), hinfallig, obere zu zweien, lan-
zetformig; Biiithenbiischel vielblimiig.
ncuB. Fi. Sax.
Syn. C, montana. niviN ! nupp ! scop«
rOlS. D£C,
C coronata* jac^vxn ! willo. et aoct»
plmrim«
Nao/ir. Das Expl. sammelte ich bei Jena.
A. Kelcb mic Befrucbtungscbeilen» B.
Fabne. C. C. Flugel. D. Schiffchen.
E. Stuckchen Scengel mic der Blaccbasis
und Achselblaccchen, von oben.
Attm. Die Kricik uber diesc Coronillen, hac
Hr. Boaicuico vor mehrern Jahren vollscan-
diger •ncwickelc, uad mir ond andern ge-
fallig oHtgetheik.
XXXIV. 65. Primula integrifolia:
Blatter eUiptisch-Ianglich, sttunpf, haut-
' artfg, ganzrandig,* gewimpert; Dolde
wenig (2 — 3) -blumig, Kelche sehr
stumpf gezohnt. ncns.
Syn. P. integrifoiia. jacquinI obs. et
austr. 327,
NacJir. Expl. von der Ovir: siebxa,
a. Fruchttolde. B, Blatcspitzen.
Beol». '^V^V aws der Sohweiti, scimmen uberein.
Dle voro Schaeeberg in Oesterrcicfa, gehoren.
wie schon Ur. Prof. TAUsCff bemerkt, zu
P« spejc Cabil.is TnATT. die nachsceDS
folgc.
70 Primula calycina: Blatter langlich
lauzetformigf spitz, &teif» knorpelrauiiiig^
fein gesagt; Dolde wenig (3-4) -blu-
niig) fCelcb langzugesp. gezahut. ncuB.
Syn. P. integrifolia. wui.fp. bei STunitt.
VL 21.
Miia^^aMaM
33
R cfttydMu oAtjDml FL Helv. Inod. at
. ap« THOMAt 1818*
P. laevlgaia. Dumr, noaogr. lBad«
P. glaiiGeaceiu. moa&ttx, g£» Sjlloga
Batisb. 1823. p. 158.
Hisi. Spectnieii in alp. anprm Como leg.
et b. m. cw cL de ciiabpbiitixiu
ow «UBbeUa fruciUtra. />• apex folii.
OhSn Provenic adaoii Ui Styria, ct fiirte alibi m
Gennania, ab auctoribot P. tnregrifoliae
aelMiniia* Omniaai partinm coofonnationa
differt a praecedenreb
X&XV. 7L Veronica mnritima: (ra-
cemis aubapicatis tarmO foliifl iemia-
quaterais cuneatis, lineari-angustatis,
nrgute inaeqiuiliter-serratis, subtus cau-
leque fibrilloso-puberulis, bracteis ca-
lycem cnm pedunculo (sub anlhesi et
post iinthesin) aeqnantibus. rciib.
fL suec»
Sjrnn V. maritinia. LxifVE!
SClIKADftB!
UiJt, Spedmen in Ostrogothiae insulis
leg* et b. m. c d. STEVBAMMAn.
A. Rot cum hraetea. B» calfx cum piedl*
lo et bract. C. particala folii anbtua vita«
Um epes (blii.
O^A £ rerbie uoKmKi lam bdle coUfgitar banc
«eeeiuam, anac enim apud T* lon^ifo-
liam beec comparativa: „diff!tfC a praece-
daoti (maridma) ibliia duplo latioribui ; laa-
oeolatie. nec iinearibua» glabria Quinque,
fibiilloiiSf praeaerdm subtui ut illa;*' noram
ideo dedi figuram, nt confirmetnr ill. iCHRADEAi,
primi et egregii de Veronicii auaorii critici,
aencentia. — • In bortii raram plantam, foliii
fere glabreieera ridi , ut tliei quaidam»
'•'XXXVf. 72. 73. Veronica d^gitata:
floribns axilkiribnS) sesrilibus, capsiila
cuiUMto*obcordata^ utrinqueacuta; fo-
liii ittfimis trilobis, reli^nis 3*» 5. par*
iitis. HCiui*
\ 0ym. T; digltata. tabl! aon anct;,germ.
tJt. Spedmen 72. in* GalHa^ et 73. in
Hispanla lectum» b m c cU w. mcybb
Gduing. et cL cvbthxa Yratisl.
P. c^yciiHu Mun.!fi.HeIv.etap.THo-
MAi 1818.
P. laevigata. dubt. mooegr. ined.
P, glaucescens. mohxttx cf. SjUoge
Ratiib. 1823. p. 158.
Nackr. ExpL aof den Alpen uber Como
geC. n. m. g. m. v. Hm» v« cbabxbktxbb.
e» Frucbttolde. D. BlatUfntae,
B€ob. Wicbic auch in Scejcrmerk, und viel-
leicbt noch anderiwo in Oeutiobland, von
den Scbrifutellern unter der P* integri-
folia roit reritanden. Sie neicht in der
Bildung aller Tbeile ab,
XXXV.71. Veronica maritima: (niit
ahrenfrm. Endlrauben) Blatter zu 3-4«
keil£ liiiienformig-verschmalert, scharf
ungleichf.-gesagt, unten so wie der Sten-
gerfoserig kurz feinhaarig, DedLblatt-
chen so lans; als Kelch mit Stiel (wah-
rend u. nacn dem filUhen). bcub.
$yn. V. roaritima. LxirvBf fl. suec
sciibadbb!
Nachr. ExpK von den ostrogothitchen
Inseln, gef.und mirgef.mitgeiheilt vom
Hm* Prof. 8T£nhammab«
Am Blume mic Deckblatc B, Kelch mit
PUtill uod DeckbUtc C. Stuckch* Blatc
voo uncen. />. Blattipitae*
Beab* Aui umrai Vergleichony der V. lon-
g ifo iia mic der unarigen, gehc leichc her»
vor, daii er dieio Pflanse vor iich hatte,
denn er iagc bei jener : „von voriger(roantima)
verichieden, durch doppelc io breite lanset-
nichc Unienformige , bmderieiti kahle, nichc
wie bei jener , vonuglich unten , befaterte
BUtter.'* Ich gebe eine neue Abbildung, um
die Meinung dee Herrn Hofir. iCHRAoaa, dee
eriten und trefVlichiten kritiichen Autori uber
diese Gattnng , ra beititigen. — - Diete in
Garten ieltene Art, iake ich , io wie einige
ihnliche , fut kehl werden»
XXXVr. 72. 73. Veronica digitata:
filumeu achselstandig , sitzend, Kapsel
keiif., yerkehrt het^zf., beiderseits spitz ;
untersle Bliitter dreiiqppig, iibiige 3-5
theiiig. ACUB.
Syn* y.digitata. vabl! nichtd.Deutich.
Nachr. 72. aus Frankreich, 73. aus Spa*
nien verdanke icfa Hm. D. w. mbtbb
in Gduingeni uad Hrn» D. cuKTiiKn
in Breslau.
3'A —
k
j4. floa. ^. tiiL enm pitdHo* ۥ eXU
cam fiructii* d. piitillnm. «. 'ctpiul««
/, G, H. temina*
74. 75, 76. Veronica peregrlna: flo-=
ribus axillaribiis snbsessilibus , capsula
obcordata, compressa, glabra, foUis ob-
longis obtusis mtegerrimis subserratis*
Te, seminibus granulatis. ncnB.
74. 75. a* integerrima. b*
Sfn. V. peregrina. i.x9ifB.
V. romana. youl, I. in tab. (. 2*
76. P» subserrata. b.
Syn. y. romana. lxitne, Y. carnosula.
LAM. V. caroliniana. walt. V, pe-
regrma. Anct.
Hist. Spedmina 74* et 75. in Bohemia
lecta b. m. c. cL w. metbr Gotting,
76* coIuL
/. flof . K. capiult /• M, iV. iemina.
Obs. AqaibuidamV« ierpylJifoliae formii,
noitra ieminibui graiiulatia , ucV.digicata
capiulae ibrma, clariui diitinguitur ab aliia
quibuidam V* Ternae.
XXXVIL 77. 78. Alisma natans: fo-i
liis elliptids utrinque obtusis, pedun*
culis solitanis, (.carpellis periphericis>
HCHB, FI« Sax»
Syn» A. natans. lxic ir e.
Htsc, Spedm. 77* in Fl. berolinensi, lag.
Dom. WBSSBL, 78. in Saxon. ad mont*
Tafelfichtev rev. curzb.
j4. fructui* B, carpellum apertnm cum
embryone.
06j. In aquii profundii folia radicalia grami-
nea, in locia inuodatii et exiiccadi» caulinii
aimilia, haud raro gramineia talia immixta.
79. Alisma ranunculoides: foliis li-
neari-lanceoiatis acutis, umbella sim-
plipi, Gorpellis globoso-aggregatis. ncnB.
Syn, A rananculoides. LtvBB. noox fL
Lond. vol. rv. opt. — non fi. don. 122.
nec. anct. qaomnd.-
Hise% Spec. in Helvetia Ieg«d. •culbxchbb.
C. fnictuf. />. carpellura* E» F. embryo
immaturui tunica in? olntua, O id« tf ani-
aectui.
yf. Blume. h. Kelch mit PitiilL e.
Frucbtkelch. d. PiitilU e. Kapiel,
y. G. H. Saamen;
74. 76. 76. Veronica peregrina: BIu-
men achselstandig^fastsitzend, Kaps. rer-
kehi*t herzf.) zusammengednickt, kahl,
Blatter langlich, stumpf, ^anzrandig od.
etwas gesiigt, Saamen gekbmelt. bcbb.
74« 75. a. integerrima. b.
Syn* V. peregrina. x.iiii«b.
Y. romana. bobl. I. anf der tab. f. 2«
76. J3. subserrata. r*
Sfn. V. romana. lxnnb» V. camosula.
LAM. V. caroliniana. walt. V* p«*
regiina. Anct.
Nackr. 74. und75.inBohmen gesammelt,
erhielt idi dnrch die Gute des Hm. D*
w. MBYBR in Gotting. 76. cultivlrte icfa«
/. Blume. K» Kapiel« /. M, N, Saameit.
Beoh, Von gewiiien Formen der V. ierpyl-
lifolia, laiit iich unire durch die gekor-
nelten Saamen, ao wie V. digitata durch
die Rapielform, von andem der V. Terna
beitimmter unterichieden*
XXXVn.77*78. Alisma natans: Blat-
ter elliptisch, Basis und Spitze stumpf,
Blumenstiele einzeln^ (Carpellenim Um-
kreis). rcbb. FL Sax.
Syn. A. Batans. x.xn»e.
NacAr. 77. iand Hr. wbssbx. bei Berlin^
78. anf der Tafelfichte in Sachsen, Hr.
Pastor cvRiB.
^. Fmcht. B. Carpell geuffiiet, mit
Embryo*
JSfo^. In tiefem Watier ericheinen die Wursel-
blatter graiartig» an uberichwemmt gewe*
aenen und auagetrockneten Platxen, so wie
die Stengelblatter; oft aolche unterjeaen.
79. Alisma ranunculoides: Blutter
linien-lanzetfbi^mig, spitz, Dolde einfach,
Carpellen kugL-zusammengehaufl. rcbb.
Spt* A« rannneuloldes^ xiifKE* noox.
FL Lond. IV. trefllidi. -* nicht Fl. dan.
122. nicht gewisse Anct. .
Nachr. £xpL aus der ScUnreitz von Hni«
SCnLBXCnBB,
C. Fnicbt. D. CarpelL JB.F. Embr^fo.
unreif, noch umhSUt* G* deri. qute
durchichnitten.
iM^
^_««- kMB.
35
caginit var» liBMri- vtl c«t« «iigattifoliaiiiv
ambeUift rapcdtif, enp^iiqat p«ripbericit
fiidla diitiagaes^liai, cujus Bg^ A fjoaa pniM.
t. 62. FL djo. 122.
XXXVHL 80. 81. Hieracinm pilo-
selloides: eflageUe, glauoescens, fo-
liis radicalibns angnstato - kncoolatia,
fupra apardm longe setosiJ, rabtus cau-
leqne rabaphyllo glabris; c^rmae laxis-
simae ramis pedunculisqpe adscenden-
tibns. Rcns.
Syn. H. piloselloldes, ▼tLt.Aas! hist.
pl. danpb. t. XxVlL. GAUDin ! synops.
a. 12*
H. floreatinnm ▼xx.i*. voy. teste gaud.
Hijf. Spedm. 80« d. de cnAHFxvTiBA ot
81« Don. GROB pr. Lansanne leg. et
iii« b» c*
ji, floscalus. B. pari pedonc, cain tqaa-
mti aatbodu. C. raoept. cuin antbodio
rofloio ot aMine*
Mr. In Gamania lectnin apedaian Teram, non-
dam Tidi»
XXXIX182. Hieracium fallax: efla-
gelle, cano-yirens; foL radicaL, angu-
stato-lanoeolatis, supra, costa cauleque
paodfoUo setosis, ceterum glabris; cy-
nui laxa incano-tomentosa. acuB. FL S.
Syr^ H. faOax. wix.ld.! En.
Huim Spedmen in Flora Dresdensi legi.
ji^ recept. cam iquamii et aemine. S,
parttcaU caulia. c, cyma iunior«
0|jt» InnniBcni specimiiia • in variia in Germa-
ma regioniboa lecta, reipondent exacte iped-
flus&as • iemino borti Berolineoaia educatii,
Projumom cet H« ietiferum TAVicif.
(test. apedminab, a Dom« MAmr lectii), fol.
eBbcaa iulUto-tomentosia diadnctnm , et U.
coliinnm ooaiir. (nec alior} diii. t* 1«
^■od flagdliferam eat. Minime iJiii aaaentio,
^Bi H. pfloaelloidea flaf^llomm praeaeotia
asqoe defiKta variare putent • quum non ipae
SOBtam qiecimiaa non raro ccntena es aniaa
\i: ' maademqae apontuiei ^iectminii iemine in
sKosioaibas TSiiia diUgentcr colaerim, aed alii
£§0^. Nicbt aeltao nimmt roan fur dxeae Arr,
die linieo- oder wenigitcna icbmalblattrige
Abanderung der Aplantago, die dnrcb
wiederbohlte Dolden, nnd peripbcriicbe
Carpellen, leicbt xn untericbeiden iit. S.
Loai. pruii« u 6s. Fl. dan« las.
XXXVIII.80.8i. Hieracium pilosel-
I o i d e s : obue Auslaufer , seegrii ulich,
Wurzeiblatter verschmalert lanzetform.,
oben zerstreut langborstig, unten so wie
der ziemL blattlose Stengel kahl, Zweige
u. filumenstiele der sebr schlafien Trug-
dolde, aufsteigend. acbb.
Syn^ H. piloielloides. vzz.l.! hlst. pl.
daapb t.XXVILGAUDt«! s^roops n.12.
H. Horentlnom, vill. voy. nacn gavd,
Nachr, 80. fand Hr V. cnAnrEVTzzR, 81.
Hr. GBon bei Lfansazme, und theilten
mir die Exeitiplare znit.
ji^ Biumcbeiu B* Stuckcben Blumcn*
atiel mit Hullacbnppen. C Frucbtbo<len
mit auruckgeiclilagener BluthenhuUe und
Saamen.
DSfo^. Etn achtei, in Denticbland geaamroeltei
Exemplar, iahe ich noch nicht.
XXXIX. 82. Hieracium fallax: ohne
Auslaufer, weiss-grau-griinlich^ Vl'urzel-
blatter verschmalert-Ianzetformig, oben
u. auf der Rippe, so wie der weuigblat-
trige Stengel borstiff, iibrigens kahl;
Doldentraube schlan, wdssgrau-filzig.
mcnB. FI. Sax.
Syn. H. fallax. wzlld.! En.
NacAr. Das Expl. fsnd ich bei Dresden.
j^. Fruchtboden mit HuIUcbuppen. J9.
Stuckeh. StengeU c» junger Blutbeniund.
JSco^. Zahlloie Exemplare aus vericbicdcncn
Gegendcn Dcutichliudi , kommen ganslich
niit den aui Berliner Saamen eraogcncn uber-
ein, Znnacbit itcbt H*ietigeram TAUiCH
(^nach Excnplaren von Hrn. MAMir}, dnrch
antcfici Ci itcnibaarig - fiUige Blittcr Tcracbie-
den, uod H» collinum oogbh. (nicht
aodrer) diii, t. I. wclcbci Auilaufer bat*
Ich itimme durchaui nicbt denen bci, welche
die Aowcaenhcit der AuiUufcr bei dieaer
Gruppc fur aufallig haltcn, da ich nicht
alletn aelbit oft mebr aU zoo Expl. aui
demSaamen nnm einsigen wiidgciammelten,
7
i
■?s..
36
qooque assidua obiervatione eadem ipsi fuerint
•docti* c& ipsum rev. oauduc syn. no. 9« in
adn. Exiicunc omnino species stolonibos
serotinis, et istae in rerum natura vario
teopore visa, fallunt, sed nusquam in horto,
ubi raagis assidue observari queunt. Absint
ideo innctune e sola herbariorom inspectione
derivatao! —
XXXX. 83. Bai*khausia hiemalis:
caule divifio, paudfloro, foL radical. ly-
rato-runcinatiS| ladniis trapezoideis ra-
chique dentatis; anthodii squamis pu-
berulis carina simptici serie crasse pi-
losis, exterioribus lanceolatis patulis.
KCUB.
Sff^' B. hiemalis. biv. bxhv. — fresl !
Fl. Sicnla exs. fasc. II.
Hisc. Speciinen e dL fresl F1. Sic. exs*
A,B* floscnli. C. gtamina. D^ pollen.
J?. pistillum» F. anthodium cum recept.
et ttm^ dnob* G. particula receptaculi.
H^ /« andiodii squanue» iC semen. L.
id. transsect. M^ pilus pappi»
OifS, Videtur ex ill. LniKn expotitione, vera
Barkhausia, foliis Lag. bursifoliae,
reliquis part, Lag.taraxacoidi propioqua.
auf Terschiednen Standorten sorgfaldg cul-
tivirt bahe, sondem da aucfa andre bec an-
balteoden Beobacbtungen dieselbe Erfabrung
gemacbt baben, s. auch oaud. sjrn. no. 9.
Anm. Alierdings giebt es Arten mit spat er-
sdieinenden Auslaufern , und solcbe , in der
freien Natur, xu verscbiednen Zetten gesehn,
tiiuschen, nie aber im Garten, wo die Beob-
achtung ohne Unterbrechung gescbeben kann.
Moge man also abstehen von Zusammen-
schmelzungen , die nur auf Ansicht Ton
Herbarien beruhen ! -m
XXXX. 83. Barkhausia hiemalis:
Slengel zertheilt^ wenigblumig, Wur-
zelblatter leyerformig-schrotsagezahnij?,
Abschnittetrapezoidisch, so wie die Ach-
se, gezohnt; Hiillschuppen kurz fein-
haarigy einreihig dickhaorig, die anssem
lanzetformig, etwas absteliend. ncus.
Syn^ B. hiemalis. biv. been. — * vresl !
Fl. Sicula exs. Fasc, U.
Nachr. AujHrn. D.fassl's F1. sicola exs*
j4*B» Blumchen. C. Suubgefasse. />•
Blufchenstaub. E, Pistill. h\ Hiille mit
Frucbtboden n. swey Saamen. G. Stuck-
chen Fruchtboden. H. l, Hullschuppen.
A. Saamen. . l^ ders« durcbschnitten«
M^ Sasmenkronenhaer.
Beoh, Nach Hm. ProC U5KS Anseinanderseuung,
istdiess einewahre Barkhiusii. Blatur
denen der Lag, bursifolia, iibrife
Tbeile denen der Lag. taraxacoidea
ahniicb«
--•-■-' '■- ■ ai m^ '
j^^-ni^i
DECAS TABULARUM QUINTA
QUAM
VIRO PRAECLARISSIMO
LUD. CHRIST. TREVmANO
DR. ATQ* PJRQF, V R A T I S L. ETC.
INTIMAE PIETATIS DOCUMENTUM,
D. D. D.
A U G T O B.
A- 84* 85- Viola pinnata: acaulis.
^labra, ioliis pinnato-muIUfidiS| lad-
iiiis fis5i9 integrisque. kcub,
Sy9^. Viola pSnnau. Lmy. — hobm.
scnirLT. y« p. 352.
Hist. Spedinfaia inPedemontiialpibusleg.
lyomm TnoMAS.
jf, CbIjx ct petsU trts. B, part pcdua*
cvu cnni brictCM.
q5* Viola palmata: acaulis, pnbescens,
f oliiB coraato - palmatifidis , incisisYei
lobia baseos dentatis. acnB»
■
S^'n. "Vjola palmata. lzw. — aosM.
scni7i.T. y. p. 350*
i7i#t. SpedmeninNewYorkleg.d.TonEY.
c. calyx ct pctaU trii« i/. fhietBi. «. Mmen.
yi Miiiiii idnltani. g^ iMiiusc parf cam
fnduimuf , ivfra ^itct
06^. PcdiiBciili ct Iblic imniora pabaeant, ftdulu
gtabrcMiat* FoKa •obtac deacey lapra cpar-
• ^km pobeot. ** Haoe^t plam ipecicraai ■cqaeo*
• ttem snieriaiomMn b«'m. coibmaaleirrerc cU
TnmviaAicvs, HmBTmiis et otivTBKa,
87* Viola palmata fi. inf egri-
. ICrwTorlu Dr. Td)iBT«
jim ciiljxcampeitliftribat, 2^, peduncalus.
c«m brsetac. CvtCiptda.'
■ k
t •
i.
XLL R4* 85- Viola pinnata: stengel-
los, kahl, Blutter fieacrartig-TicIspaltig,
Abschnilto gcspalteu und ganz. nciiB.
Syn. y. pinnata. limk. -^ nOBM. scuult.
y. p. 352.
Nac/tr, Die Exemplare saminelte Hr. tbo*
MAS aaf den Piemontesifcben Alpen.
>/, Kelch uud tlrei Blumeiibliitter. B,
Stuclicheo Bltitbeiifttiel iiijt Deckblattcrn.
86. Viola palmata: stengellos, fein be-
iiaart, Biiitter her^frirmig-haudibrmig
gcspalten odcr eiugeschnittcn^ unterste
* Lappen gezahnt. nciia. '
iS)vi. yiola palniata.LXNir.-— nOBM. 8CIIOLT.
y. p. 350.
Nac/i^, Das Exem{>IarsammelteHr. n. to-
ncY in New York.
c. Kelch onddreifiluaiCBblittfr. d^.Frocht.
e, .Seame. y. erwcchteoet Blatt. g, Stiick-
chHk BtStubMboitCjitltt Bedeckuo^fTon unieo,
Beo&. Juiig ftlucl die Blutbenftiele u. Bliiter fein«
bchiart,iilt werden •ieksbl. DieBefaaamng
der Bllttcr iat unten dichc, oben ccrttreut. —
Dieac nnd m^rerc der folgendeo amerikani-
tcben Arten TcHanke icb der gefillligen Mit»
tbeilaog dei Hr. Prof; TnEVXBAliUS , M£n»
TSirS Uod OVMTlfElV, ' .
XLII. 87* Viola palmata p. integri*
. f o U a.
NacAr. New Vork. Dr. TQnirT.
>/• Kclcb mii drei BlumenblSitefin. B,
BluibenaUcl mit DecUiUttem. C. Blaiu
ansatz.
8
38
Ohs, Sic iaicriptnm ipecimea ezstaty atumea
noo foliornm tantum forma , led etiam sepalis
et calcare longioribasy petalia angustioribas
differre videtnr*
88« Viola sagittata: acauUs; pubes-
cens, foliis cordato-obloiigis, basi i>ro-
' fundius crenatis, pedunculis folio lon«
gioribus, petalisonmibusbarbatis. rcbb.
Syn. Viola sagittata. axt, — bobm. scnuLT,
V. p. 352.
Hist. New York. Dr. tobet.
j^, calyx cum peulis tribus. S» petatnm
inferins» C frucius. D, pedunculus cnm
bracteis. M. stipnla* F» foUum tduUum*
XLIIL 89« 90- Ql. Viola campestris:
acaulis, foliis deltoideo-oblongis crena-
tis, pubescentibus, sepalis obtusis, peta-
lis iutegerrimis lateralibus subimberbi-
bus. nciiB.
Sg. caucasica*— Astrachan. d. bz.ume.
^. oaljx Gum petal. trib, B^ stipula. C,
para peduaculi cum^.bracteis^
Syn, Viola campestris m, bxeb. L p. 71. III,
p. 162. -— boem. 8CIIUI.T. V, p. 362»
90. podolica, — - Podolia. cLbesseb.
Syn. V. campestris. .flB8Sf:i|!,.cat^ 1816«
En. p. 43/
91. pannonica.
Syn» Violaambigiia.WAX.D8T«KZT.I t.190.
ROEM. 8CUU1.T. y. p. 356*
His^. Pannonia d. sadlbr.
jD. calyx cnm petalif trUmf, E^ atipnU.
Fm pars pcdaiionU enoi InraAUia.
0^«. Hace spceief, iub triplici Ibrma y a me pro*
posiUt praetrr foliay iaprimii petalianqnemar-
giiiatii.» floribtts adoratia differt ab. afBni y«
kirta, Panponic«y iiostrt certe, nentiquam
^bra eait» neo V» pyrenaica BAM. qnam can-*
dem esse autpici^nfuiry glabrifie diffcrt.
XLIV. 92. 93* Viola collixia: subacan^
lis, pubescenSi foliis profande br^feqne
coraatis, calcare sepaiis obtusis.yix bre«
Tiore, petalis mediis sul)imbei*bibus.
RCIIB.
. v< •• (
Beoh, Daa Exemplar var mit obiger AniscLrift
Tcrseben, obwobl mir die Pflanze nicbt blos
durcb die Blattform, sondem aucb durcb die
Kelcbblatter und langeren Spom, so wie durch
scbm&lere BHiroenbUtter abzuwetchen sclieint.
88» Viola sagittata: stengellos, fein-
behaart, Blatter herzf. langudi, an der
Basis tiefer gekerbt, Bliimenstiele liin-
ger als die Blatter, Blumenblatter allc
gebartet. ncnB.
Syn.Yio\& sagittata. ait, — aoem. scbi7j:.t.
V. p. 352.
Naclir. New York. Dr. torey.
^. Kelch mit drei Blumenblattern. B. nn*
teres Blumcnblatt. C, Frucht. D. Blu-
tbenstiel mit Deckblattem. E. Biatunsai%«
F% erwachsenes Blatt.
XLm. 89» 90. 91« Viola campestris:
stengellos, Blatter deltaformig - langlich-
rund, gekerbt, feinbehaart^Kelchblatt-
chen stumpf , Blumenblatter ganz , die
seitlichen fast ungebartet. hcub.
89- caucasica. — - Astrachan. blume.
A* Kelch mit drei Bluinenbiaitera. B» Blatt—
ansatz. C, Stiickcben Bluthcnstlel mit Deck-
blattern.
Syn, Viola campestris m. bxeb. Lp. 71. IIL
p* 162. — BOBM. scnuLT, V. p. 362.
90. podolica. — PodoIien« Hr. Prof.
BBSSEA.
Syn. V. campestrls. bbssxii! cat, 1816.
£n. p. 43.
91. pannonica.
Syn* Viola ambigoa. waldst. xxt.! 1. 190.
ROEM. SCIIULT. V. p. 356.
HUt. Pannonia. d. saolbiu
Dm Kelch mit drei Biumenblattern. £,
Blatunsatz, /^ Stiid^cbenBluibenstielmit
Deckblattcrn»
Beob» Diese Art, die idi unter ciner dreifacbcn
T^otm aufstelley unterscheidet sich yon der
«hulicben V. hir^ , ansser der Blattform , Tor-
auglich ^rch ^nich^ aus^^keerbte B|umenblatter»
und woblrieckende filumen. WenigsteuS unsrc
uugarsche , war keineswegs kahl , eben so we»
nigjdie V. pyren^aica bam. dieman(urd«#»
' '^' selbe halt.
XLIV. 92. 93. Viola collina: faststen-
gellos, fein behaart, Blalter tief undlurs
' herzforihi^, .^porn kaum kiirzer als die
stumpfen KelcnblaUchen , miltlere BIu-
menblatter fast bartlos. bcub.
SyH. Vtola eolUiu. aBUKKl Cot. 1616.
Eo. p. 10. — ■. >. V. p. 361.
Hiit. 92. io Volbyiiia leg.u. BKMkii, 93.
e Mioinibiu « cL auct. mittlt odocatuai,
jt. calfxcont p«ttlia idoik Afutpcdaa-
C.n[pul«.
(H*. Tloin parTBlI,
gioBU, Molooet bbIU.
94. Viola sororia: ocanlis, paliescana,
folils profnnde brerojae coraalis, col-
core sepolis obtusis dnplo breriore, peta-
lU meoiis ftistiacto barbatis. kcob.
^m. Tiola sororia. wiu-d. bort. beroL
t. 72. (cnliB.) noaM. scuult, V, p. 35S.
Hist. Haw Yorlt. Dr. tokkt.
Ob. QnamTi* piwiityi MMtril , umcn ooa enro-
95. Viola hirta ^. fraterna. bcdi.
Hut. LipdaeU^.
G. caljz cora peulb tribui.
cun bncicii. /. ttipiiUc.
Otl. SpccinJM quic(Umbjbra,quoraminlcpla-
Ri aaao* lacianiin lneDin >p*cialcni aours
aouM. QoMniit amici. Vidcnuira V.birla
dUliacta: 1} calcaic longioie. 3} bncteia
OTUia. 3} ilipoli* Uiioribiu. 4) bl>i> lcn>-
paro flonaceiuiac miBariboi. S) iiMlcm brcTO
asrdaOi KgUbTiOKHlii; a V. Golliaai 1)
flonlMH maioribat iBodoria. 2^ pclalja cmar-
ginatia. 3) bractoi oraLit dcnUtii. 4) *tl-
polit. 5) tubfbbtiuc* Tnaa babtbtmna
dlayitaln !
V. fTaitrsa: tnbtctnlii, gbbiioicnla, ta~
liia brere cordatii, calcwe upala lobacqiunlc,
petjtii (nurgiDaitl , Uicnlibui mbinJwTbibal,
bTactci* oppoaitii ltipali>i]ueOTatiideBUlilk*—
Xam auteiB TtiicUt tanlom {Mdotitv.
LV. 06. Viola primalifolia: acaa-
' I globra, foHiioblongisoTatisinpetio-
m prorsns nDdam decarrentibus, pe-
\ danculi^ Iongiarimis> cidcare breTissimo.
^mcna.
Sjt% Vio1aprinniIIfbUat.nii.iioatcnoi.T.
— >QE-«, tcavx.T. y. p. 459*
Syn, Viola coUina. bbssei.! Cat. 1816.
En. p 10. — a. t. V. p. 361.
Hitt. 93. in Volbynien vom Hr, Prof. bei-
tBB geit. 93. aot von demt. mitgeibeil-
ten Saamen ercogen.
.^^.KclcIimitilrTiblunicobUutri). ^.Stiidt-
clitnDiamcaiticliuiiDccLbliiLmD, C,BUt(-
BnMU.
Btoh. Bluiben licmlicli Llein, wahlriKhrad, Bln-
mcnbUticr nicbt tiugckcrbt, kciaa Aoilinrcr.
94. Viola aororia: ttengellos, leinbe-
haart, Blatter tief und kurz herzfurmig,
Sporn halb so lang als dia stum|)fen
Kelchbluttcben, mitUere Blumenbluttcr
deiitlich gebartet. bciib.
Syn. Viola tororia. wii-ld. bort. berol.
t.72.(calLlviit}BOBM.«Ciiui.T.V.p.35S,
Naehr. New Yoik. Dr. tobbt.
Btoi. Obwobl dcB aBirigca acbr nibc TCtmiuIl,
docb nicht campliicb,
95, Viola hirta j9. frateruo. bchb.
Nac/u-. Ich fond sie bei Leipalg,
C. Kelch mit drri BlumniblitteTB. H. BIu<
tlicnMiel mil DccUJilteTB. /, BUtuinaiuc.
Btoi. Dca Tor mehrerca lalireo gewmmcllcn
Exemplarca babe ich dea beMmdeiB SlBBdort
nifbt beigeacUI; abe- luciae Frcands wCrden
tliB wieder auffiaden. Sie (cheiueo tod V.
birta Tencbicden , dorcli 1) liBgem Spom.
2) cirande Drckblillcr. 3) brcitere BUtian-
titM. 4] wihrcnd dcr BlCtliueit kleinen
BUttcr. S) dcren knra berafifrmige Gcittll,
uod ucmlicbe Kafalhcit ; tdb V. colHaa:
1) durch grSiiTt gcmclJoM Blnmen. 2} aiit<
gckeibtc BlamcnblltteT. 3) eimada geaifcnta
DcckbUller. 4^ dnrch dic BUtlanMtM. 5)
dnTcb dia aiemliclie Kablheit. Daoa ballen
Wii ilia DUgooM :
V. friterna; fait iteagellot, ■iemliehkabl,
BUtur korx herilSrmig , Spam lait «> Ung aU
dia KclchbliltcIieB , BlnmcDhlitter auagekcrbt,
Bcitlicba fait bartloi, DeckbUiier gegeniiber,
BO wia dia BUtuaiitu ciraud und geiibDt.^
Vor derHaDd fiihre icb tia aber nur aU VaTlt>
Ut attT,
XLV. 96' Viola primulifoUa: stea-
gflllos, kahl, Bliitterlifaglichrund, inden
weiterhin nackteaBlatttUel herablanfend,
Jiliitheiutiele sehr lang, Spornsehrkurz,
aonB,
■^^Vlolaprimalifollai.taBjiIchltCHULT.
— Box. tcuui.T, V, p. 359,
40
NacJtr, New York, D. torkt.
ji, caljrx cuiu pet«lis tribtis, B» ttipuU.
9?. Viola cordatfl! acaulis,gIabra,folii8
profundc laleque cordato-aculis, cre-
nato - serratis , pedunculis longissimis,
inddio bracteatis , sepaiis acutis , pelalis
luediis barbatis. RCnB.
SjTi. V. cordata walt, F1. taroL p, 219.
HUt. Garolina Yerb. div. min.
C. calyx com pculia tribus. D, •tipuU*
Obs» Kec V. palmatae varietas » nec Y* r o«
tundifolia MlCnx.
Reiiqaae Yio^t plurimaa MqnUntnr«
XLVI.Q8*C}^leop8is pchroleuca: fo-
liis ovato-lanceolalis, cuneatis, cauleque
aequali adpresse pubescentibus ,. corolla
calycem inaequaliter dentatum quater
metiente. ncuii* FL Sax.
Syn. G. ocbrolenca, lam. deC. v^ns.
HonnEM. grandiHora. sidAU. iioffm.
RTU.' wiLLD SFA. walla. viUosa.
nuDS. etc.
tiist. Spedmen in Thuringia legL
jit corollae iacief. . B. cor. disiecta. C»
calyz* jD* bractea. e. E, semiua.
XLVn. 99, Galeopsis intermedia:
foliis ovatis , obtuse -(utrinque ter - sex-
ies) serratis, cauleque aequali tenuissime
Suberulis , coroUa calycem inaequaliter
entatum vix duplum longa. nciiB«
Fl. Sax.
Syn. 6. intermedia. vill« delph. II. p,
387. t. IX.
G parviQora. lam. Elic. dec. FI franc.
Hist. Specimen in Melveiia leg. et m. b.
c. dl. de cnAKf EKTiEA,
A. corolla. B. calyi cnm bractei. c. C»
m
semcn.
OlfS, Specimina aaxonlca rara, conveniunt, prae-
ter JDiinorem ramositatam, qiuia iniuime cha-
f acterist(ea«
XLVHL 100. Galeopsls pobescens:
foliis oTato-acuminatis Cutrfnqtie tl —
f 6ies^ y serriitis , canleqm sub getiiculis
incrassato pubescentibus , corollis caly-
cem subtriplum longia. itCBa. FL Sax.
Hisl» New York. D. toabt.
ji, Kelcb mit drei filumeublattem. B, Blatt-
ansatz*
97. Viola cordata: stengellos, kahl,
Blatter tief und breit hGrziormig-spitz,
- gekerbt-gesagt, Blumenstiele s^r mng,
in dereu Mitle die Deckblatter, Kelch-
blattchen spitz, mittlere Blumenblatter
gebarteL ivcnB.
Syn. V, cordata walt. FL caroL p. 219.
JNfac/fr. Carolina, von einem Missionar.
C.KelcbmitdreiBlomenblatCeru. D.fiUtt-
ansatjs«
Beob, Weder Abanderung d^r V. palmata,
nocb eius mit y* rotundifolia MlCllX*
Eine gros*e Anzahl Veilcheu folgt nocb.
XLVI. 98« Galeopsis ochroleuca:
Blatter eilanzetionnig, keilformig. so
. wie der gleichformige Stengel angecLriickt
feinbehaart^Blumenkrone viermal so lang,
als der ungleich gezahnte Kclch. ncnB«
FL Sax.
Syn. G. ochroleuca. lam. dec. »£ns«.
non^KM. grandifiora. £nnu. uoffm.
HTn. wiLLD. spn« WALLn« villosa.
nuDB. n. s. w.
Nachr, Ich fand das Expl. in Tburingq[i,
yf« Blumenkrone Ton Tom, B, dies« aer-
achnitten. C, Kelch. D, Deckblatt; e« JEi»
Saamen.
XLVII. 99. Galeopsis intermedia:
Blatter eirund) stumpf-Cjederseits 5-6
eahnig) g€»agt , so wie der gleichfiirmige
Stengel diinn fciuhaang, Blnmenkroue
kaum doppelt so lang als der uugleich
gezahnte Kelch. nciin. FL Sax.
Syn. G. intermedia. vill. delpb. II. p.
387. t. IX.
G. parviflora. lam. Enc dec. Fl.franc^
ifacht. Das Ezemplar sammelte Hr. v,
cnAnpBvTiEn^ ia der Schiveisy u. th.
ttt, es gef. mil.
ji. Blumeukrone« B, Kelch mit Deckblatt.
t. C. Saame.
Beoh. In Sachsen ist die Pflanxe selten, und meiiM
ExpL weniger astig , wu «uiaUig ist«
XLVnL KXK Galoopais pubeaceaar
filatter eirund - zugeispitzt (jederseita i^
— 16 zahnig), gesagt, ao wie der uatet
den Gelenken verdickte Stengel feinhaa«>.
rig, Biumenkrone etwa dreimal ao lang
als Keldi. acub« f L Sax«
M
• *1
— 41
Syn, G. pubcsccns. BESSim! priinil. Fl.
GaL II. p. 27.
Ilisc. Spedmen in Galicia legit et b. m.
conuD. amiciss, besser.
a, corolla. B. calyx cnm bractea. c« C,
•emen» D. iadamentum folii tuperiuf . E,
id. inferiuf.
XLflJC. 101* Galeopsis pubescens.
)3 glandulosa. rchb. F1. ^^h.
Sjrn. G. pnbescens yar. hess. !• c.
G* Wfliltenna, db sciilbciitend. F1.
berol p. 320.
Hist. Spedmen adaltiaSf qnod dresdae
lcgi.
>/. eorollae ficiet. 3. cor. a latere« C«
calyx poit anthesin cnm bractea. J9. id.
post disfeminationem. e. E, fcroina. F»
induffi» fol. tup, G. id« inf«
^dn, lam a pueritie banc plantam , non tan-
tnm per Sazoniam cnm Tarieute f ua Tnlgarem,
aed etiam in onmi Thnringia, Lufaib, Bohemia,
Siletiay Bomtaia , Polonia, Auttria, et in omni
ffere Germania oocurrentem dittinxi, eamque
taadem aboptimo bessebo annol809 detcrip-
tani este laeutus tum.^ Si glandnlarum nume*
ma tauti momenti ettet , quam pilorum directio
(qua Y. c. Myotoiidis tpeciet ex omnium
bonomm auctomm tentcntia recte dittinguuu-
tur) , Tarietatem noatram a G.pubetcente,
iu qua glaudulae non ultra calyces et bracteat
progredinntur » dit tingneremut , quum vero
ille nullius rooroenti tit, planta pro noTa hoc
praetcnti adhuc anno Tcnditata, ad antiquam
iion commemoratam , redit. Louge teniper
difficiliuf ted mnlto etLim lauiiuf ett, aliorum'
apecies rite cogootcere, quam incante atque
anperbe ad uihiluui eat redigere \ boc et t quod
nobif immerilo fieri Tidetur!
X^m 102- Famaria parTiflora: difTusa,
foliis temato - supra decomposilis , folio-
liA angnatiasime unearibus canaliculatia,
obtaaiusculis , subtrifidis, rectis, nucu-
Ijji globoao-acutis. rchb.
Sw. F. parviflora. lj^m. Enc. II. ii.
p. 567.
0KC. S. veg II. p. 136.
Syn, G, pubescens. bessek! priuiit. FL
Gal. II. p. 27.
'Nachr, Das Exenipl. fancf Hr. Prof. Brs-
SER in Galicien> und theilte mir es
selbst mit.
a. Blumcnkrone. ^. Kclcli rait DeckblMit.
c. C Saame. /). Blattbedecknng vonobeo.
£« dief, von unicn.
XLIX. 101* Galeopsis pubesccns.
/3. glandnlosa. ncuB. FI. Sax.
Syn, G piibescens var. bess. I. c.
G. Walterina. de sciiLECnTEND. FI.
berol p. 320.
Nnchr, Das etwas ausgewachsenere Expl.
nalim ich bei Dresden*
ji, Blumenkroue vou vorn. J9. diet. von
der Seitc, C. Kclch uacb dcra Verbluben,
nebf t Deckblatt. D. dcrs. nach der Saamen»
ausftreuung. e. E» Saamen. F. Blattbe-
deckung von oben. G. diet. von uuten.
'Anin^ Schon alt Kuabe unterfchied ich diete Art,
dic nebft ihrer Abiinderang nicbt nur durch
gaus Sachten haufig itt, tondcrn auch ingans
Thuringen, der Laufiu, Bobroen, Scblesien,
Preutfeu , Polen , Oetterreich , und vielleicht
im ganzcn ubrigeuDeuttchland voikomrot, und
freutc roich tehr, sie im J. 1809 von Hrn.
Prof. BESSER betchrieben zu tehen. — Ware
die Zftbl der Driiten to wichtig , wie etwa die
Bichiung dcr Haare ^wornach wir s* B. uach
der Meinung aller guten Schrifuteller, die
Myosotit Arten untertcheiden) , to wurde
uusre Varietat, tou G. pubetcent xu uuter«
schciden teyn, bei welcher die Driifen nicht
iiber den Kelch nnd die Deckblaiier hiuaus-
gcben , da aber dieter Urottand tou gar kei-
nero Gewicht it t , to kehrt die noch in dietcro
Jahre alt neu aufgeftellte Pflanze, su ibrer
alten , niclit erwiihntcn Gruudart suruck. Ea
itt immer weit t chwerer , aber auch weit lob-
licher , die tou andern aufgettelUen Arten geh(>-
rig su kcnnen , alt dicfelben nnvorf ichtig und
dictatorifch su nichte xn macbeui letsteret
iftt et , waf w i r fiir verdienstlos erachten !
L. 102« Fumaria paryiflora: weit-
astig, Blalter - dreifach zusommengesetzt,
Blattchen sclir schmal linienfbrmig, nn-
ncnartig, stumpflich, meist dreispaltig,
gorade, Niisschcn kuglich, spitz nciiB.
Syn, F. parviilora. lam. £nc. II. xi,
p. 567.
DEC. S. veg. II. p. 13C.
9
^ 9^
42
F. lenuifolia, Fl. Wctt.!
F. preliensilis kit.
Hist, Speciniln e Fl. Wetteran.
j1, Flos cum bractea. B, frnctiu* C. id.
diiTectus.
Obs» Fiores semper albi. SynoDjmon F. p r e*
h e D 8 i 1 i s KiT. ab aliis falso ad F, m e d i a m
L.OIS. ducitur, qoae diTersissima , non in
Germania crescere Tidetur, lemper certe
falsam accepi.
103. Fumaria Vaillanlii: demumdif-
fusa , foliis lemalo - supradecomposilis,
foliolis elongato lineari -lanceolalis, pla-
nis, acutis, trifidis quadnfidisque, (qui-
busdam subfalcatis) , nuculis globoso
acutis. ncnB. FI. Sax.
Syn. F. Vaillantii. lois. in desv. loum. II.
p. 357.
DEC. FI.fr. Sppl. etS. veg. II.p. 137.
F, parviHora sciiult. Austr.? waul-
BERG ! inSv.bot.574.etvrAHLENBKRG!
Fl. nps. 238.
Hist» Dresdae legi.
D. flos cum bractea. E, fructus. F. id.
diascctni.
Obs, Racemi Maio et lonio maltiflori (cf. VAILL.
t. X. f. G.) , iam luUo mense pauci (2 — » 4)
flori (cf. Sv« bot. t, 574). Flores rosei sem-
per. Caulis ut in afHnibus iunior erectus, adul*
tus diffusns» Per omnein Galliam et Germa-
niam ad Upsaliam usqne crescit, quamquam ab
omnibus ad huncdiem germanicis floristis omissa;
Tidentnr enim cum F. officinali, nnculif
apice impressis et foliorum forma practer flores
maiores et obscnriores y bene distincta, noitram
confudiue.
F. tenuifolia. Fl. Wett.!
F. prehensilis kit,
Nachr. Da« £xpl. aus der Flora der Wet-
terau.
^. Biiithe mit Deckblatt» B. Fmcht. C.
dies. serschnitten.
Beob^ Blnmen immer weiss* F. p r e h e n s i-
lis KIT. wird Ton andem f&lschlich zii
F. media LOIS. gexogen, die uicht \\\
DeatschUnd zu wachsen scheint, venigstens
erhielt ich sie immer falsch.
103. Fumaria Vaillantii: spaterhin
weitastig, Blatter dreizahlig, dreifach
zusammengesetzt, Blattchen langgezo-
gen liuien-lanzetfdrmig, platt, spitz,
drei und vierspaltig, (einige etwas sichel-
fbrmig), Niisschen kuglich spitz» rchb.
Fl. Sax.
Syn, F. Vaillantii. loxs. in desv. Journ. II.
p. 357.
DEC. FI. fr. Sppl. et S. veg. U.p. 137.
F. parviHora schuet. Austr.? vtahl-
berg! inSv. bot.574,etWAHLENBERG !
Fl. ups. 238.
Nachr. Von mir bei Dresden gesammelt»
Z). Bliithe mit Deckblatt. E. Frucht» F.
diet. serschnitten.
Beob, Die Bluthentrauben imMai yielbliithig (s.
VAILL. t. X. f. 6.) schon im luli wenig (2—4)
hluthig (s. St. bot« t. 574). DieBlumenim-
mer roaenroth. Die Stengel wie bei den} Ver-
wandten , jung aofrecht , erwachsen weitastig.
Dnrch ganz Frankreich und Dentschland bis
TJpsal hinaufy obgleich noch Ton allen bisheri-
gcn deutscheu Floristen iibersehen; indem sie
aie gar mit F. officinalis. welche dnrch die
eingedruckten Nusschen, und Blattform, noch
ansser den grSssem , dunkleren Blumen, leicht
unterichieden wird, Terwechaclt haben.
k
1
r
\
i?ijr
i ._^
DECAS TABULARUM SEXTA
VIRO EXPERIENTISSIMO
CHRISTIANO GCNTHER
MED. DR. COLLEG. MED. VRATISL. ASSESS. ETC
IhORAB 8ILE5IACAB FAMILIAHr,
D. D. D.
A u c T o n.
U. 104. Tiola blaiKlft: acaalu, glaibra,
faiiiB cordoto-orbicalalis, remotc ad-
prcMeque ■erTotla, ■tipulis obfloletia, pe-
dnncolo infra mediuin bracteato petioloa
rabaeqnante, petolia iniberbibtu, inferio-
n reliquia longiore lanceolato obttuo.
ajrm. T> Uaada. wti.io. iMtt. btf. I. 21>
(calM). B. 1. r. p* m
J&S^ N«w TeA Dt. tohkt.
^, calyx cnm patalli tribni. B. psn padso-
aU CIUB bractali.
lOfi. Yiola epipsila: repens, piloaliu-
coIa, foliie coraetis remote adpresaeque
■Miatis, pedoDculo aapra medium brac-
teato, folij .sii)>.i' qooDte, aepalis oratis
obla»iu5Cuiis , jj^iMiodice hiapido, peta-
iis laterulibuji yi.x Ijorbatis. rciib.
Sy», T. epipula risuoTOl Cal. h. Dofp.
X.IBS! En. I. p. 24t.
Ist. ,,Dorpit in hmniJU" UDEBOViit
C- cktji cum ptulU tribui. D. pui p*-
ifctD gJabTB, pUiMitu (nim tm-
iiini naifonna in tprtiinliw d*-
iriclTriMicnmfidatnr, led «cd-
li. 104. Viola blanda: slengdlos, koM,
Bliitter hcrz-krcisrund, entfcrnt und au-
f;cdriickt gesdgt, Achsclbliittchcn undeut-
ich, Bliitlicusticl untcr dcr Mitte deck-
blattrig , etwa so lang als die Blattsticte,
Bliuncnblattcr bartloa, UDlerei liiuger,
luDzctformig , itumpf. rciib.
Syn. V. blanda. wii.t.i>. hotl. bcroL L 2|.
(cidtiT.) R. •. T. p. .ISft-
Nadtr. N«w Yark. Dr. eoanr.
105. Viola epipsila; kriechend, ein we-
nig behaart, Bliittcr herzformig, entfernt
uiid angedi iickt Ko^iigt, Bliithenatipi uber
der Mitte dcckbriitlriK, ctna to lung ats
die Blultsllele, Kelchbldttchen eirond
atumpflich , dcren Anhaug atcifhaarig,
Seitcublumcnbliitter kaumgcbartet.RCilB.
Syn. V. •pipiiU. uoBBouitl Ctt li.Doip.
i.inKl En. I.p. 34).
Nathr, DoTpit, aa fguchlan SMllen. I.SOKB.
C. Kclch ncbit dtei BlnnniblMttcni. D
StOckclicn Blaihcniticl oabjt DcckbUttchM.
B*ob. Anf dcn cnten Anblick crichcint ri* kahl.
106. Viola IsDceolata: acanlis, LII. 106. Viola laDccoIata: atetigel-
Wa, rolit.s tuuccolato-apatbulatis, cre- los, kahl, filalter lanzet-spathelTomiiK»
i*, ncdtinctiluni snbaeqiumtibiu, pe- gckerbt, etwa so lang als Blntheortie^
■ imbeibibiu, acbb. Blumenblatter uDgebartet. rchb.
^BrS
i
Syn, y. Itnceoktt. lii?n; — b. 8. r. p. 354*.
Hiit» Canada, y. d. m.
^. caljx caxn petalia triBiii. 3^ pedkuicmll
pars cum bracteis.
Qbs» Quaxia cl. - ^axT in Ntw ¥ork legit^
exiyct^ eo^em.
107. Viola uligiuosa: (pelioIU tolis
alatis) petalis omnibus basi saccatis«
RCiiB. Fl. Sax.
Syn, V.uliginosa. schhaderI N.J.IV.p.80*
et bessek! prim. Fl. Galic. — k. s.I "^p*
357-
V. scaturiginosa. wax.lr, sched* crit. p.
97.
Hist. Specim. cultum exacte respondens
spontaueis minus completis.
C. caljx postice yisus et petala quatuor.
JD. Fructus.
Qhs* Ipsius iU. scHXADERi- et ipsius cl. busemi
plontae huius onmino specici , coroUae structu-
ra uondum descripta, moxime memorabilis!' —
Optimum specimen , quod iam absoluta tabola
mecum benevole com. cL BUBXJU.iiOT , a m in
Ikttsatia l^ctumy delii^eata fer« congruuxn est^
108» Viola ooii.sipe£sa: oaoliesoena^ gla-
bra, foliis ocbiculatia crenatis, suotus
nigro puiictaUs. lineoktisqae,. stipulis^lan-
QBoIatis, ciliato - serxatisy pedunQuIis su-
pra medium bracteatis, caloax^e cylindrico^
aepalis aculia. w^ bre^ono. iLQaB^
F^' pavticQla
Wit. N*w Yorki Dr. vo^vr.
E. calyx cmn petalis tribus.
folii subtus Tisa.
ObSf Nomine V. atarifoliae fuii inscrii^ta,
quae multum differt; propior est V. maou-
Lait» oay* oalcan». brBTissiaM^ tl c«rQU% lutea
inprimis diitincta.
bffli- V'i ol<a tHii£I^ra:' caulb pmcifolio,
floFe^ aolitorio terminalL RCUA*
#ywfe y^ vmiofOL^ x-uBWf. — »«.•». Ti* j^ 378*
109. <». KamtscHatica: moUiter. pube-
ruU^ petaUs oboTatpr-suh^^^otandU^ ci^
Qaire brerissimo. l^cmu.
Hiit. lUpvuohitk»» z.uBaoii4.
4f c^ljx cmi|u.p,fliaUa tr^w.
Syn. Y. lanceolatt, z.iivk; — n. 8. T. p.354*
Nachr. Canada, TOn einem Mission&r.
JL Ktlc& nebst drei Blumenblattem. B*
Stiickcben Biathenstiel mit Deckblattem.
J^ob,, die Vflanaeyon D.iwiley tbr. New York ge-
sanmult , kommt §;enau abereiiL
lO?,, Viola uliginos^a: (Blaltstiele ganz
geflugelt) Blumenblatter alle an cler Ba-
3is sackformig. rchb. F1. Sax.
Syn. V.uliginosa. scHnADEn! N.J.IV.p.80.
et besseh! prim. FL Galic. — n. s. ! t.
p. 357.
V. scaturiginosa. wallh. sched. crit* p.
97.
Nachr. Cultivirt, aber genau ubereinstim-
mend, mit weuiger gut erhaltenen wilden
Exemplaren*
C. Kelch von hinten gesehen , mit vier Blu>
menblattern. JD. Fmcht.
BiMh» Hm. Ho&. scHXA2>ER*8 ntid Hm. 8fof. b<s«
sxB*» eigne Pflanxe , ist dieselbe gegenvr&ti^e,
durch dcn noch nicht bemerkten Bau ilirer
Blume, merkwtlrdige Art ! — Nach VoUendtmg
der Tafei verehrte mir Hr. bvxkhardt ein treff-
liches von ihm in der Lausitz gesammeitee^, mit
dcvn abgebildeten fast bis zu math wmatiacher
Gleichheit iibereinstimmendes Exemplar.
108. Viola cons pieirs a<:. geistengelli^vlkihl^
Blatter kreisrundvgekerbl^ imten achwarz
punctirt uudikurz iiniirt, Acheelblatiiehea
kiazelibrmig> gewimpeii;-gesd2t, Blii*
thenstiele iiber der Mitle* de€«.blattrig,
Spom cylindrisch, kaam kiiraer^ais dui
«pitzigen Kelohbllittohen. HSiffii
Naehr. New Yorft. Dr. roKET...
S. Kelch nebst drei Blumenblattem. K
Stttckchen Blatt von unten.
Bioh. Das Exemplar war mit dem Namen V.
asarifolia bezeichnet, welche sehr verschie» \
deii isfe,- NlOUx) fltebr de» unsri^en diesVi.ma*. >
culata CAv. , doch* ha^ dliese ,| itwaev andem •
Abweichung^z^ eineo i^. kiUTafi S^^jo^ und •]
gelbe Blume. j
Lin. Viola unifloraw Stfengrf wenig
bliitirig, Blume einaelii> endsHtndlgir iteBB»
Syn» V. iiniflara. jjmv^ «^ 2W^».«il^l|i 378»
109. cs. Kamtschatica: wcicH ki
'&inhwi£^9. Blumenblattec nerkaluFt
i»od-mndUch,SRom.aef.rkurz^
Aifltf&n lUmtlchatlu Tj.»jEfto.u^,
JL Kelch mit. 4rei- BlnwrahMtfffn,
?*
— 45 —
110. ^. sibirica: hiapidid*, "patalifl obo-
T«tu, cfilMre sepola Mmiloago. kcub.
S. col^T com petalii triWw.
Oi»~ Speciri fiar* Mmiiiuli MimanUlif , qnmn
biflora*, pnbiioiiti itc. Qim uilluii
ait. — Male V. bifloraa TuiitatuD ■uidun
110. ^, Bibiricai knn Bt>etflia«rig, Sla-
maabluUor verkeJirt cinuid, S|)«m halb
so lang ola Kelcbblittchea. &CIU.
Hmtkr. SiUiien
B. K«lcb nrbtl diri BlanMubllttBn.
BtDh. Dic Art itt durcli eadrtCBdige Biathcn
incrkwUrdig , deoD wcnn findre luf^lig cin-
blatbig vorkDiDm», wie V. biflon, pu-
All. Viola pubeseeQa: caoleiceas foliis
reuiforraibiu cordatisque , itipaii* obli-
qnc ovatis, herbaceis, obtiuia, outice
cremtia. rchb.
Sym. T. pnbMcaiti^ ait. — H. ■, ▼. p. 376.
UH. b*L R«{. 390 ('•'• «nMwpOB
pt.»..)
JSbt. Naw York. Dr. «ohsx*
C. uljx cBBi f itilii tribiu.
UV. 112. Viola itriata: ciialctcens, fo-
liis cordato-acamiuotu duplicato-creiia-
lic, stipulia louceoUlij acrrato-ciliati^
podancolo folio loogiore, scpaJis subae-
qualibus petulo iniimo (excepto oolcore)
Tix brerioribtia, liaearil>us> Bppendicu-
^jn. T. wruis. AiT. — H. «. T. p. an.
B£iL PluUdalflua. Dom. kih.
^. pi» yaduncoli, ctlji, prtila tril.
S. MpBlun. C itipiUa.
|1X Viola canadensis: caalesceoB, fo-
IfU cordato-aciiiniaatiA, adpresie serra-
lis, podtmculi' i'>iii;ilndine folioram, sti-
ptili^ ovalo-.uuiDiii.iiis inte^errimis, se-
paloruiu appi
uJicibiu obaoletis. BCiat
jyn. V. eatndeoiii. i.l»ii. M. •. T. p. 37&
HmC Nevr Yotk. Dt. tokit.
0(«. flrrn itriarFi, ut in oauibm canlucantl-
|f^I14.'Hicrocimii praoaltnni: efla-
— Jle^ taeteTiren*, foliis ofcoToto-lanceo-
gl.iuccscfDtibni, caaleqae atricto
,_>lio ulriiifnic glubrts, morgine pi-
cymai: dcmum fastigiatae, antho-
TiricUbus, squimiia carim nigro-
KCUB. n. Sox.
111. Viola pabescensf gestenselt, Bliit-
terniereii ~ uud hcrKrurimg, Aciiselblatt-
chen scbicf cinind, krautortig, stumpf,
Toni gckcrbt. ncilB.
Syn. V. pubetcint >it. — r. i. t. p. 37G.
XEK. bot. Reg. 390 (tu. aiocupes
I.UTI).
Xmtlr. New TotL Or. toiizt.
C. Kclch mit drci BltuaublUtcnl.
IJV. 112. VioUstriata: gcsteiigGll,BIlit-
tcr herErurmig, 7.ugGspit&t, doppclt ge-
kcrbt, Acli^icluiiitlchen lanzcl rurmig, ge-
sogt-gctvimpcrt , Bliilhcnslicl liingcr ala
Blalt, Kclchbluttchcn zicmlich glcichlan^
kaum kiirzcr ols dai untcr.<<to Blumon-
blatt (au'scr dcm Spom), liuicnrormig,
mit Anhatigcn. RUiB.
SjTK. V. iUUW. AIT. — K. •. T. p. ffKt
Nmchr. FhiUdelphit, Hr, kih,
J. StUckchui BlHthcDftid , Xclch und drci
Blumenblillar. B. Kclchbllittchcn. C- Acb-
KlbltLtt.
113.VioIa canadcnsii: gestengslt-BIat-
ter herzrormig, mgcspitzt, angedriickt
gesdgt, Bliithcosliel so long als die Blfit-
ter, Achsetbltiltchcn eirund-zugcspitzt,
gonzrandlg, Anhango der KelchUSttcfaen
undeullich. Hcirs.
Syti. V. outdensit. LtMR. K. i. t. y. gJS.
Nttir. New Yotk. Dr. tohit.
B»oh. Dic tpHteni Blflthin, ,o wi* bei «Ilm
geit.ngellen ViilcliTn, ebn* Ccralic.
LV. 144. Hieraciam pra«alt«mi ohne
Ausliiitfor, lebhoft griiD, Bleitler Terkehrt
ei -btMetfomng, seegronltch, se wie
dcr schniirgerade, wenig bridtitterte
Ste^el, baiderseits kab), nnr «n den
Riindem bebaart, Trogdtflds endlich
Kipfelartlg, Bliitbenhiillea Ariin, derea
B(»nppenaniKi«I «^70» beltMrt. RCHb.
n. Sax.
10*
46
SyiuK* prftaftlmm. tii.l; oocHivATt dec;
oaudzn! syn. n. 11. wallh! sched, p«
412. BE 8CHZ.ECHTElfD. I p. 409*
H. florentiuum haz.i.« wxi.i.d! tFHXiVG.I
HOPFe! ep. 8TUAM.
Hist* Dresdae legi.
A' pedunculus cum receptaculo, squamis
quibusdam et semine.
Ohs. Quamquam figurae adsunt , novam dare
characteristicam eo minus dubitavi, quum
Sturmiana pedunculis arte divergentibus re-
. cedat, et omnia Hieracia critica proponere
vellem. Huius speciei exempla in Gallia, i»
Helvetia, in Alsatia, etiam ab ipso cl. ooch-
VAT , et in omni f ere Germania lecta , com-
paramus. — Nusqnam flogellif erum ! Caulis
et costa vix basi pilosa.
115. Hieracium obscurum: eflagelle,
obscure glaucum, foliis obovato-laaceo-
latis glabris, mai^gine carina caufeque
pauciiolio toto pilosis , cyraae demum
mordinatae anthodiis atrovirentibus, squa-
mis pedunculisquc uigro-glandulosis pi-
losisque. RCIIB. FK Sax.
Uist, Dreidte legi.
B. pedunc. cum receptacuIo> tquamis qui-
busdam et semine.
Ohf, Caveomus nobis, ne a praecedente loci
natalis ope hanc derivare speciem cupiamus,
adest enim murus in Flora nostra, qui utram-
que alit, nec e seminibus educatae mut&-
bantur.
LVI* Hieraciura cymosum: eflagelle,
caule paucifolio, foliisque radicalibus
subdentatis acutis, pubesceutibus spar-
simijue pilosis, fionbus regulariter cy-
mo^is. RCiiB. Fl. Sax.
116. /?. longifolium: grandiflorum, cy-
ma anthodiisque tomentosis raroque pi-
losis.
Syn, H. ejniosam wallr. sclied. p. 415.
excL MOHZ8ON ad noitram «. pertinente,
quum C01.UMNAB figuram tisbit parriflo-
ram, sed male imitataro*
Hist» Specimen Dresdae legi («ed mlnime
H. cymotam Fl. Dresd.)
A» pedunculus cum receptaculo, squaAiis
quibusdam et ftmine. "B* legmentum cau-
linum.
Syn^ H. praealtnm* vixz.. gochnav! dec!
OAUDIR I syn, n, 11, wali.h I sched. p«
412* X>E 8CHI.ECHTEND*! p. 409*
H. florentinum halz.. willdI 8FH£nG*l
HOPFS! ap. 8TUHM.
Nachr, Ich sammelte e8 bei Dresden*
ji, Bltitlienstiel mit Fruchtboden, einigen
Schuppen und einem Saamen.
Beoh. Obwohl Abbildungen da sind, so truf^
ich nicht Bedenken , eine neae zu geben , da
an der Sturmischen die Blumenstiele kunstlich
ausgebreitet sind, und ich aUe kritische Hie-
racia darzusteUen WiUens bin. Ich habe yob
dieser Art, Exemplare aus Frankreich,. der
Schweiz, Elsas, auch von oocunat selbst, und
fast in ganz Deutschland gesammelte, vor mir.
— Nie macht sie Auslaufer! Der Stengel und
die Blattrippe kaum an der Basis behaart.
llS.Hieraciiim obscurum: ohne Aus-
Jaufer, dunkel seegriin , Bldtter verkehrt
eirund - lanzetfbrmig , kahl, am Rande
und der Rippe, so wie der ganze wenig
beblatterte Stengel behaart, Trugdol-
de endlich ungeordnet, Bliithenhiillen
schwarzgriinlich, Schuppen und Biiiiheii-^
stiele schwarz - driisrg und haarig, RCIIB.
Fl. Sax.
Nachn Icli sammelte es bei Dreffden*
J9. Bliithenstiel mit Fruchtboden, einigen
Schuppen und einem Saamen.
Beobm Wir dUrfen diefe Art nicht etwa Ton
der vorigen, als durch Standort erzeugt, ab-
leiten, da beide zusammen auch auf einer
nnd derselben Mauer in der hiesigen Flora
Torkommen, und bei der Erziehung aus Saa-
men nicht cinderten.
LVI. Hieracium cy mosum: ohne Aus-
Jaufer, Stengel wenig bebliittert, so wie
die etwas ffeziihnten, spitzigen Wurzel-
blatter, femhaarig und zerstreut lang-
haarig, Biiithenstand regeiraassig, frug-
doldig. RCHB. Fl. Sax.
116. /?. I o n g i f o 1 i u m : gi-os^bl iithig, Tnig-
dolde imd Bliithenhiillcn filzig, und we-
nig langhaarig.
Syn. H. cymoium wAi.i.n. scbed. p. 4i5,
mit Ausschluss von MORfSON, defseuFig.
als scHlechte Copie Ton colvmna, zvl «n-
•erer kleinblathigen Form u. gehort.
Nachr. Ich sammehe das Exemplnr bei Drcs-
den (docb ist es heineswegs H« cymo*
• um Fl. Dresd.)
ji. Biathenstiel mit Fruchtboden, einigen
Schuppen und einem Saamen. B. Steugel-
durchschnitt.
Oh*. D* H. cjmoia a. Calnmnac, cf. so.
■Dun T>b. XVn. F. It coiiu dikgnaiii •
fraEsvnli csrtigeiidL — ftutcr icriptoru d«
bAc iBtricitifliiu plftUta, ib «liii citatop, lc-
eu et •>, qa*B cL moutti in BibL itiL Xlt.
p. «7a «t el. Kii.Liin JB Fl. Vcnm, II. p. Stl
diMeTncnuit. Floi» duicme figiira 110. nimij
Iiuinilc (pccimcii liitcui, >inbi|Qa, vis digDk
qua ntnni citetnr. — Kntquun lUgtUifcrum.
B*ob. Uobcr II. cjmojum «. Coiiimnii!, f.
uiKie Tab. XMI. F. S4, dcnn Dii^noic nacb
itr |C|EDwiBUg*D «a Tcib«Hcrn i»t. — Aniicr
den Toa cndcrn fOr dicle ■chvricrifc Ptlcnte
citirtin Schriftitellem, muit nocli n>chcelesen
Hcrdrn, wii Maiim in der Btblioth. itiliuu
XII. p. !T6, nnd ioliij.i in dcr Flari Vero-
nenii( It. p. SBS diritlier tB(fn. Dic Abbit-
Flor
dun, <
■nolirlief ElFmpUr
tweifclh^ift unil kauin d
— Nie mi( Aiuliufcra.
81(
tteUt ■
LVIL 117. Galeopsis versicolor: fo-
liis ovatii (utriDqiicSies — 16ies) serroti^
canle sub geniculis inGraMulo, bispiilo,
oorolla calycG triplo loiigiorc. KciiB.
FL Sux.
Sy», G. Tnricolor cvnr. Lond. 11, 115.
(bona.) »M. EngL bot «t FL brit. dec.
G. esBmbina witb. roL^ tahl. Fl. dtw,
St9. aw. Sv. bob 446,
6. TatrakiL 7 uHn, Fl aiuo.
G. fpacio**. xiiL,
Sut. Draidaa legi.
^ corolle. S. ecljs nb ■Blb«i. C. d*n>
cal;i.ii. D- bractea. E. caljx poit nnth*-
aja. S- icBina (sncnUg) ii "
Oi»- Hrann han< raro hanc pro 6. sraDdl-
flora hahot, qnam Tab. XLVI. F. »8 dcdJ.
Difficila danlur attificiale* ipecierum dic^o-
tobiu labii madloi Iilior, nndc «i bit nulla
dicgiuiaii- Scetio tcio L.adaDnm, omnibni
paztibiu ab illa qaaa Tctrahit appeUatnr
LVII. 117. Galcopsis versicolor:
Blalter eirund (bciilcrieitB 8 — 16zJihuig)
gcsiigt, Stciigcl utifcr tlcii Geloukcn ver-
dickt, stcifliaarig, Bliinicnkrouc drchnut
so luug als Ketcb. kciib. VI. Sax.
Syn. O. Tmtcolor cukt. Lond. H. 116.
(gut.1 itf. Engl. bot. «t Fl. btit. sec.
G. ctnnabiDa wiTU. Poli. taki.. FI. d«n
039. «w. 8t. bot 446.
O. Tctrabit. y link. FL (neo.
G. ■pocioia HILL.
Kaekr. Icli ummelta lie bei Dretdcn,
J. B'.umcnkrone
Ktkh >
Ichtohn. D. 1
ciblUhen
eckblliltch
l d«
E Kelch n^
(NlUtchenl unreif. G. S^cme.
Baoy Aofilngar haliin dieia nicht ■•Il«n fOi
G. grandiflora, dic wir Tab. XL%1. F.
98 gabcn. Dic kilnitlichcn Diiienoitn diner
■Tlcn itt dcr llelm (cijihnt, d*r MittcUnppcD
dei Lippe briiter, datin alto kiin Untertchied
■u luchen. Dic Abtheilung Ladanum weicht
■bcr in allen Siilckcn Ton dcr AbtheUunf
(LVnL 118. 119. Gcntiana nliginosa:
^corolla h^jpocraterirorini , barbata, aaite
VsiibqiKtdinnda, calycis lociniis liucaribus
' laeiiaalitNU , fotiis ovoto - lunccolatif,
ile biconaliculato raniiiIoEO. RCIIB.
j. wiitD. K. •. VI. p. 166-
inD.I Fl. beroL p- 158-
G. uliginoia ■. m:i:i V. £»IIB. I Act. Liop.
Carol. IX p 167.
. SpecimiDa leg. BeroUni opt, HAriia
fruriificuu. jI. traiuitg-
cDUndra.. D. calfi cum
^iula. g. G- U. Semcn.
LVm. 118. 119. Gentiana uligino-
s a : Blumenkronc pruseutirtellerformig,
gchartct, snitzig luciHt vicrsjialtig, Kclch-
abschuittc liuiciirunnig, uiigleich, Blktter
ei-lauzctr6rinig, Slcugcl doppcluiiiiiig,
mit Acstchcu. jiciiii.
Syn. G, nliginoii WII.1.D. K. 1. VI. p. 166.
SE icHLECHTE^D.I FI. beroL p. i58-
G. uliginosa ■. keei t. EienBECKl Aot.
Leop. Cirol. IX. p. l67.
Nachr. Die Exeniplire iimmelten Hr, Frof.
HATnE und Hr, Di. t. gcnLncnTEHDAL
bei Bertia.
IIS. blfihend. 119. fruchttragend. J. Sten-
gelquenchnitt. B. Blomc, aaif cbreitet Tier-
mlmnrie. C dio. fOiifralinnriit. D. Kclch
mit PiitilL E. F. Kaptel. g. G. U. Saun*.
48
Obs, Viz vigefimus flofl in xneis specimixiibu»
6 fidus fuit, in nullis caulis basi aiatus, s«d
nt in fLffinibiu bicanaliculatus.
IJX. 120. Valeriaaa dioica flimpli-
cifolia. R€IIB.
Syn- YaleHana paluitris foliis •ubrotundis,
l^oss. Pruss. p. 279' no. DCCXXIV. ic.
t. 84.
Hist. Specimen in SiUsui auttriftea lectum
A' Flos.
Qhs. Aberratio rara videtuTi et ab omnibut
omissa. Neminem praeter cl. haoeit in ,,Preus-
sens Pflanzen** I. p. 84. figuram Loeselianam
^tassA legi, sed etiom bic venerabilis vir,
I^ullam ulterius huius formae fecit mentio-
nem, quae eo memorabilior mihi yidetur,
quum in ea Yalerianam saxatilem Sile-
siacorum scriptorum e$M quaerendamsuspicarer.
Analogom aberrationem V. tripteridis dabo,
et utraquc demonstrablt iterum, naturam nus-
quam diagnosi nostra constringi. — Plaiitae
oormalis imagines optimae sunt: cviit. lijond.
H. 9. UATNB Ar^neigew. m. 31.
LX. Fodia Locusta: capsula globoso
compressa, obliqua, obsolete tridenta-
la, dorso iuani, Joculo stcrili soUtdrio.
B.CU3* F'- Sax.
^yjg^ Valer. Locusta. x.ikn. sueo. H. ups.
X.KSli8. RTU. HOFFM. ^UEKS. Sv. bot.
1^32. (Fig. fruct. pessima). cuat. Loud.
11. 10. (pubesccns.) sm. Engl. bot. 811*
(caul. basi simplex , fruct. male.)
Valer. olitoria. wii.i.i). sturm excl. Fig.F.
Fedia oUtoria. sohaab. icert. et koch»
J. p. 398- uteique «xcl. syu. caath. —
^. B1£B. III. p. 27*
Eist. 6pecimina Dresdae legi
12L cc. leiocarpa. R,
jl. divisio cymae cum bracteis. B. flos
fium |»nv¥tea. C- cajwula a latere. i}» ead.
^ fafie. JS. ead. transsecta a loitere.
122. /?. lasiocarpa. &•'
f. capsula.
jQUs. I^cm e rarioribus, led e minnt rite cog«
nitis omnino. Caulis in siccioribus semper
^implex, indumentum ceterum variabile, in
auUa eyidentius ac in noctra, nndt mira de-
foriptionum qusurundum slabriliea distincta.
Ipee frulus in «icco solo pubet, euAUs varie-
iatis ffreges quosdMa proAterita cftUdissima
3eoh» Kaum die xvaBaigete Blume fanA ich %n
meinem Exemplaren filnfspaUig, stn keinexn
«inen an der Kasis geflfigelten, eosidem so
wle bei dcn verwandten, doppeltrinsigen Stengel.
LIX« 120« Valeriana dioica simpli-
cifolia. RCHB.
Syiu Valeriana palustris foliis snbrotundii.
I.OES. Pruss. p. 279. no. DCCXXIV. ic.
t. 8t.
Nachr» Das Exempl. ans dem 6sterreiclii«
icheu Schlesieu verdanke icb Hem X)r*
oyNTHxa.
^. Biatbe.
^eoh. Diese Abweicbung scheint seUen, nnd ran
aUen abergangen. Ich iinde bei Niemand als
bei HAOSN, ,,Preussens Pflanzen" I. p. 34,
die I..dselsche Figur citirt, aber auch dieser
vrilrdige Schriftsteller erwahnt der Form weiter
nicht, die ich um so wichtiger haUe, da ich.
in ihr dic V. saxalitis der Schlesier suchen
mOchte. Eine aaalo|;e Abweichung werde ich.
Ton y. tripteris geben, und beide bewei-
sen wieder, dass sich die Natur durch unsr«
kilnstlichen Diagnosen nicht beschrflnken l&sst.
— Die besten Abbildungen der Normalfonn
finden sich bei cuax. Lond. II. 9. hjltsx Ars*
«eigew. III. 31.
LX« Fedia Locusta: Kapsd kuglich zu^
sarameDgecJruckt, schief, uudeutiich drei*
ziiluug, iluckcu mit Zellmaasse gefiillt^
Iceres Fach uugetheilt. rciib. F1. Sax.
Syn, Valer. Locusta. likn. spec. H. ups*
Z.EEAS. KTH. HOFFM. QUEKS. Sv. bot«
S32* (Frucht gans schiecht.) cuht. Lond*
If* 10 ( feinhaarig.) sm. Engl. boc 811*
(Stengel unten einfach, Frucht schlecht.)
Valer.olitoria WJI.I.D. sturm (ohneFig.F.}
Fedia olitoria. schrad. mert. et kocii^
I*p« 91^ Bei beidtn ist oartnxk attssii*
•chliesseD. — m. bieb. III. p.27«
Nmchr, die EzempUra yon DresddU
12L a. leiocarpa. R.
A Theilung der Trugdolde mit DeclcbUt.
Hm. JQL maa^ mlt DeckhUtt. C. Xapsel
von der Seite. D. Diese von vom* JS.
Dieselbe quer durchschnitten, von der Scite*
122. /?. lasiocarpa. R,
F. KapseL
Beoh. Diese Pflanze geh5rt nicht nnter die tal*
tenen, aber in der That nnter die weniger
genau bekannten. Der Stengel ist an trokn«9|^
Orten isuner einfadi, nnd die ttbrigens Tef^
linderiiche Behaanuig, bei keiner Art deat»
Ucher als bci dieser, slAher es tm verwnndcrp
ist.» daie nsan iauaaf ii«ch die KsJriJuiit in dl#
i^l^A^aeR
fiK
49 —
mrttaie in Flork naitra oflirdl, ■lia miat el.
aokXDao, «lin hErbiiTitun tmabnlt • cl. ■.
cofnitiu, nwliiu dcfcribilnr & cl. ii. «t s.,
flpondct •iplicatio. Huinia icilictt capnilai
pui , ■ Tirif cl. pro locula ttttio, ipongiaia
mBteiic rrplcto mmta, tqihi nil vidrtar, niti
tel« cellnlaia {dipla«} intcr ipiu p«ican>'i
Luninu aucta, qnod ftractura tt litoa inAlo-
pa probatur, T.octt1iu tnim utcrior , qui in
alliii quilnudun uilogiu, diiicpimcnto diTl-
ditnr, in noitra liniplcx rutitit, ila nt cap-
■nlnn habcunnf bilociiWini. VigtuuD Frnc-
ln> apnd itdbic D. F1. 1. nan latii conTenir*
■dnotant cl. k. ct s. , »d cgo credo hanc fl-
(onm V. c oiRrBEai opcri mDtuatam ••)•,
nec noitrac peitineTe; tota enim F. olitotia
OAaTsui , qno nonune falio plurei nortram
(cf. in opcra noitro Tab. LXIII. fig. IIS —
ISO) in quo ettam cnm cL na (cntzGnTaiinai,,
^ui Ijanc ipeeicm Tccepit, canicatiintu. De-
F. ct JopTiniii unbigmim nomcn, fuit qnidem
t-u™» tTpu ValcTianaa Locaitie.
aufget,
ernoiinen heii-
in un.rer Mora
ickle Hr. Boa.
-ium dar, van
3ic frabcr (ehr
iien meine An-
cbt gani aber-
.apicl, Kcnnen
■>e «Bgefttlltea
iber nicbti ■!•
crbalb
Lage nnalog bewei.fn mOch
Fii-h, wrlchci ebeii in onaern nnalog , dnrcb
ciue Scheidewand getheilt iil, bleibt hitr ein
fach , lo daii wir cine iweif.^ichrigc Kapid
habtn. Die Figur der Frucht bei itvrh D. F1.
kommi
alleii
ichl .
u Qberi
iTiriM, unter deiien Naraen dic
n tnehioitn filichUch au^efOhrt '
nmt genau mit der P. aaricula
nni Tob. LXIII. Fig. 128 — 1301 t
■ (TBMjBia •ztileatn difScil-
i:
(S
i
DECAS TAfiULARUM SEPTIMA
QUAIC
VIRO ILLUSTRI
HENRICO ADOLPHO SCHRADER
D. ET PROF. BOT. GOETTING. CONSIL. AUL. ETC.
BOTANICES C&ITICJ^E IN GERMANIA STATORI,
D. D. D.
A U C T O R.
LX2« 128. Fedia carinaf a: capmla ob«
longa cymbiformi ecoronata. rchb. FL
Syn* Tftlcvianeila tem. iiiDbilic. nodo ob-
longo. Monif. III. tect. ?• t. 16* ^* 31«
(FoL pinnati£d«.)
y. cafittftta. I.O10. Durji. dxc.I
F. •srinata r. •. I. p. 361. mant* p. 266«
juJiT. mt KocH I Fl. I. p. .399.
Hist, md Rbenttm prop« Ungttein leg. cL
JKOCH.
^. di-risio cjmae. B, bractea. C D. £.
capfnia. F. ead. traBUsecta.
Ch^» StiaJB prope FraBkenhuiam in ThuriBgia
\mdttatk VcBerole eomxminicaTit cL Moanviro. —
dAbritie, qnod Toliuat quidam, non distin-
^«cremi Tariant enim omnea Fediae inda-
MfCnto. Etiam folia variant integerrima et
pijmatifida , ita ut Monuovxz figuram non
citarerim.
Fedia dentata: capsula OToidea,
quadricristata , corona oblique
iia,fundam capsulae dimidium lato,
Lce triangulata, antice acute trideu-
&CHB. FI. Sax.
,!<#(* leiocarpa iute grifoIia«
— — pinnatifida.
* «" •*- ternifolia.
Fttdia dentata tahi.. n. 8. I. p. 361*
P. 1M7, MEM. «t KOCB. I. p. 399.
LXL 123.Fedia carinata: Kapsellang-
lich, nachenformigy ungekront. RciiB.
Fl. Sax.
Syn* Valerianella sem. iinibilic. nndo ob«
longo. Monii. III. sect. ?• C* 16* i« 31.
(Blitter fiederfpaliig.)
y. carinata. lois. dutr* dec.I
F. carinata n. ». I. p. 361* naant. p. 266«
MKRT. et kochI IL I. p. 399.
IUmtkr. ani Rhein» bei Ungitein, Hr. X).
KOCH.
A. Theiluni^ der Tmgdolde. B. Deckblatt.
C.D.E. Kapfel. F. Dies. querdurchschnitten'
B§oh» Auch bei Franfcenhausen in Thiiringen
fand sie Hr. noavvico und theilte mir sie mit.
— • Durch Kahlheit, wie einige wollen, m6chte
ich sie nicht untertcheiden , indem alle Fe*
diae in ihrer Bedeckun|^ variiren. Auch die
Blltter sind entweder i^anzrandig oder fieder-
spaltig, so doss ich MoaisoNs Figur nicht ohne
Ueberlegung citirte.
LXIL Fedia dentaia: Kapsel eiformig,
Torn mit vier Leisten , Krone schief ab-
gcstutzt, halb so breit als dcr untere
Theil dcr Kapsel, hinten dreieckig, vom
spitzig dreiz{ihnig. rciib. F1. Sox.
124. a. leiocarpa integrifolia.
125. — — pinnatifida.
126. — — ternifolia.
Syn. Fedia dentata tahl, r. s. T. p, 361«
Mant. p. 267. msrt. et kocb. I. p« 396*
11
52
Locusta maior nir. (capsula nimis lata,
•ed. pl. nostra.)
Hist. Specimina in Saxonia legi.
ui, flores terni ciim bractea. B. C, capstila.
JD, ead. traxusecto.
127. /ff. dasycarpa integrifolia,
Syn. Val. roinor sem. umbilic. hirsuto mo«
Ris. 1. c. f. 35.
Fedia dentata Engl. bot. 1370. (foL pin%
natif.)
F. Morisonii. 8FnENO£i.l wallrothI
F. dasycarpa. Steven l m, bieb. h. s. !•
p. 365« mant. p. 268* i» schlschtend.
Fl. Berol.
F. denuta 0, eriosperma. wallr. ! sched*
F. denuu /9. m i t weichhaar. Fruckt,
MERT. et KOCH. 1. C.
Hist. In Flora Lipsiensi legi,
£. capsula.
Obs. Indumento Fedias distingui non posse modo
dictum est, scd etiam de Fructu hoc praedice-
tur necesse est, ita ut nostram var. 0. cum aliis
auctoribus e specierum serie reduzerim. Diffe-
rentias certe a cl. de scKLxcHTKin>AX. indicatas,
reperire non potui. Specim. nostrum terni-
folium ob Rubiacearum vicinitatem videtur
memorabilis moustrositas. F. mixta vahux
planta obscura est, atque dubia, dv f&esnix
figuram pauci viderunt, sed si Moazsoxnx a
nobis citata figura recte huic citatur, neces-
sario eadem foret pianta cum nostra , quippe
cui vere pertineat. Folia quidem ima F.
mixtae „bipinnatiiida*' dicuntur, sed hoc
nonnisi planta inspecta credo, quum plane
contra naturam Valerianearum sit, quod di«
visio folionun infeme augeatur. — >
LXIIL Fedia aaricula: capsnla inflato-
subglobosa, antice exarata, coronac dente
postico elongato obliquc obtusato, au-
ticis tribus obsoletis* acHB. H, Sax.
128. a, lelocarpa integrifolia.
Syn. Val. auricula dec. I Fl. fr. suppl.
Fedia olitoria oahtiv. II. t. 86.
F. auricula. r. s. I.p.363. msrt, et koch,
p. 400.
129. a. leioc. pinnatifida.
Locusu maior Rir. (Die Kaptel sa
breit, aber es ist unsre Pflanjse.)
Nachr, Ich fand die Exemplare in Sachsen*
A. Drei Biathen mit Deckblatt. B. C.
Kapsel. D. Diese querdurchschnitten.
127. /9. dasycarpa integrifolia.
Syn. Val. minor sem. umbiiic. hirsuto xo«
ais. 1. c. f. 35.
Fedia dentata. Engl. bot. 1370. (foL pia*
natif.)
F. Morisonii. sprenoel! walz.rothI
F. dasycarpa. steven ! m. bieb. r. •• l^
p.365. mant. p. 268. ȣ 8CBz.ECHTRiiD,
Fl, Berol.
F. denuu /9. eriosperma. wai.z.r.1 sched«
F. denuta /3. mit weichhaar. Frueh(»
MERT. et KOCH. 1. c.
Nachr. Icli fand sie bei Leipzig.
Edm Kapsel.
B§oh. Bs ist eben gesagt worden, dast die B««
decliung der Fediae verHnderlich ist« die»
gllt vorziiglich auch von der Frucht, so dase
unsre var. fi, keine Art mehr ausmacht. Die
von Hr. v. scHi.ECHTEimAi. angeffihrten Unter*
schiede konnte ich nicht auffinden.
Ezemplar mit dreistfindigen Bllttemy ist
gen Nachbarschaft der Rubiaceen, ein*
merkwfirdige Missbildung. F. mixta taxi.,
ist eine ganz zweifelhafte Pflanze, dv nxsxsa
Abbildung haben wenige gesehen, wenn ab«r
xoaisoirs, von uns angefClhrte Figtur, mit Kedtft
dazu gehdrt, so muss sie auch nothwcndif
tmsre Pflanze seyn, da dieser das Citat xbSX
Recht zukdmmt. Die untersten BUtter der
F.mixta sollen „doppelt fiederspaltig'* scyay
das glaube ich uicht eher, bis ich die Pflanzfr
gesehen habe , da es gegen die Natnr der .
Valerianeen ist, doss die Blattheilung nacls
nnten zunimmt. —
LXIII. Fedia auricula: Kapsel au&e-
blasen fast kuglich^ yoru ausgefurco;^
Kronc mit einem hintern langen schiec :
abgestumpflcn, vorn mit drei undeut- ]
licnen Zahucn. rciib. FL Sax.
128. a. lciocarpa intcgrifolia,
Syn, Val. auricula dec. ! FI. £r, sappL
Fedia olitoria oartm. II. t. 86»
F. auricnla r. s, I. p. 363. mbrt. et kock*'
p. 400.
129. c^ leioc. pinnatifida.
jyM. Val. «em. Dmkilic ando rMnDdo. xo>
>.*. 1. 0. f. 32.
-Bitt. 124. propa Laabanluiiii in Fton Rbe-
nuu Ug. cL xocK, icU^iu
^a DiMdaa,
130. /?. dosycarpa iDtegrifol ia,
But. pTope SteioibiUeben in Tbnfingii
Syn. T*l. Mtn. nmbiUo. nndo rotnndo. uo>
Kii. L c. t. 32.
XmcAr, 124. Bai Laobcnbein), in d«T Rbcin>
gegend, llr. D. koch. Cic abrigwi Mni-
mclte ich bei Drcfdcn,
130. fi- (losycarpa integrifoli a.
Nacir. Bci SteinibtUebcn inThaiingra. Hr.
.J. Flocu cmn bnctei). B. C. cepiiila.
J. Blathen mit DechbUttchni. B. C. K>p>
tlppig .Dfg«cbo™e K.lcbc.
Btob. Ich iuht du KoiiioncBB Sjnonjm «nf-
SpccimiB* cttirnm RhtDiiu Suoniiii t.Dn(riu
teii mnUtii, villoio citialii, qnod Tuigo «o-
Fmchibrdcckung angficigt. Biemplue *om
tiHFin KommFD mic ara itcniiicDen gensu
UlieTeia. LuiuHrFnd* KElchc babe icb det-
ToUu in cal7cei mnUlM falu diccnlDT, co-
balb geieicIiDet, uDd ib» Terliudciten lotlig
joUu enim ne T«tigliun «dctt, nec •t>m{-
geTTimpcHco Ueckbliltcbrn beigeietit, weil
Bnm. V. tnrgidae tm. mata indicatui
oMnnuB , ccrte pniuW-
keine Spur tod Corellc, oder Ton StBDbg*-
liiuen da. F. lurgida tTiT. loll itumpfe
i:XIV. 131. Fedia tridcntntii: capsula
infbto-nibglobosa, aulice exarata, co-
ronae deote postico dilatoto triangiilato,
'i biiiis brevioribus ocutis. BciUi.
Sym. F. tridenutk (tkvehI k. e. T. p. sSfi.
Ktt. Specimen « Minitubui SteTeniaui*.
.J. flot cnm bracteii. B. diTido cjma»,
C. D. OLpnJe. £. ckd. traBttccta.
0bi. Eiiam hnlDi iun temina fnlie <F. d*n-
"itBc pinnatifidBC) iu b«1ii occuirunt.
LXIV. 131. Fedia tridcntota: Kapsel
Dufgcbloaen , ra.st ku^ich, vom auHge-
furcht, Kroiic mit cinem hiiitcrn brei-
tcr werdciulcn drcieckigcm, vom mit
Kwci kiirzern apttzigcrn ZiibDcn. RCIIB.
Sy, f. tridentate. tYBTsn I n. i. I. p.366.
J^athr. Aui Gumen Ton Hm, Suttu, itb-
Jt.
BlQIhe mit
DcckblllteTD. .
B. TheilDng
' Tiugdolde
. C.
D.
Kip»I
. E. Di«e
qtiflduTchichni
Itrn.
>b.
Auth ffli d
iete 1
;eben tchon
f<a<che Sbb-
len
(TonF. dentBt.
1 pi
nnBlil
idB) durch
. 132. Fedia eriocarpa: capsula
ovali niilice qnadricristata , corono cap-
stiJam lala cvothiformi scxdcnlula, den-
[ libus ^pljois) rectis ocutis, onlicis brc-
noribus. bchb.
Syn. VileriancUa maior tem. nnibilieeto
lumiio Monit. 1, e. f. 33. (leni. in fig.
fiUbr.)
V. eiioeaipB, loii. «p. o««V, joam. II.
t. X\. f, 2. nala,
*. «. s. I. p. 364. aMt. p.2^.
HEKI^ «t KOOMl I, p, 397,
LXV. 132. Fcdia eriocarpa: Kapsel
oval vom niil vicr Lcislen , Krono so
brcit nls die Kapsel, bcchcrfbrmig,seehs-
Bohnig, Zuhnc {plall) geradc, spilzig,
dtc vurdcm kiirzcr, RCiiB.
Syn, ValerianellB mtior lem. nmbiUcato
hinDio. Momii. 1. c. 1 33. (Mit glatten
Stunen.)
V. eiioeaipa toi». «p, Dn»T. jonrn. II. t.
ZI. f. 2. icUeebt.
F. eriocirpa h. i. I. p, 36t. manb p. 366.
KEAY. et Kocnl I. p. 397.
».
54
F» ragulos» sphshoelI k* •% 1« j^. 365«
inant. p. 268.
F, inuricata •«»▼. ii% a. I. p. 36€* xnant.
p. m
F. campaiiulaca BiT. berhahdiI pnBSZ.!
Fl. •icul. IV.
Uist. Specimea propa 2w«ibrack«n lectum
ded. cl. xocu.
ji, cymae divisio» B. C. capsul*. D. ead,
trausiectai»
LXVI. Fedia coronaia: capsida ovoi-
dca antice exarata, corona capsula latio-
rc cyathiforrai sexdentaia , dentibus
mcmbrana longioribus' alaiis » apice im-
cinatis. rchb.
133. a. inlegrifolia. R.
Syn, V. hamata. bast. dec. b, s. L p. 362*
xnant. 26?.
134. /?• subdcntata.
135. 7. pinnatifida.
Syn, Valerianelia tem. 6cab. ttellatae kirsato
et etiam umbilicBto. columiv. Ecphr. I.
p. 20a ic. p. 209.
Val. Scab. sem. minor Blesensu. ttOAit.
1. c. f. 30.
F. coronato vahi.. r. s. I. p. 362. mant.
267. MEHT. u. xocii! p. 401-
Hist. 133. in monte Adlerberg pr. Budam
in Pannonia, legit cl. sadleh. 134. et 135.
prope GOttingeu Dom. becker.
A, ilos cum bracteis. B. capsula posticc^
C. ead. anticc visa. D, ead. transsecta.
Ohs. Quura ex unios ejusdemque plantac semi-
nibus formas hic propositas, iu oUa et in
area simul educarc possis , eas coniunxi , si
enira foliorum forma et habitu gracili Fedias
distinguimus , duplicem vel triplicem habebi-
mus numerum specierum. Comporavi multa
•pecLmlna spontanea et culta.
%
LXVIL 136., Fedia discoidea: capsula
ovoidea anticc exarata, corona capsida
latiore, subrotata subscxdentata, den-
tibiis membrana breyioribus plams, apice
imcinaiis. rchb.
^. m|rulosa 8P11BVOEL4 K. s. I. p, S65.
xnant. p. 268.
F. niwicau tTET. r. ». I. f . 3^. maiU.
p. 2S9.
F. campanulata Bir. aERKAADiI PXEtx.!
Fl. sicul. IV.
Nachr, DaS Exemplar ist bei Zweibinickeii
getammelt, von Hru. Dr. kock.
ji, Thtilung der Trufdolde. B. C. Kapsel.
X). Dieselbe querdarchschnitten«
LXVT. Fedia coronaia: Kapsel cifor-
mig, vom ausgefurcht, Kronc breiter
als dic Kapsel, Dcchei-formig, sechszah-
nig, Ziihne langer als die Verbindungs-
haut, gcfliigclt,anderSpitzehakig. RCHB.
133. a. integrifolia. R.
Syn. F. bamau. SAST. DEC. H« 8» L p. 362*
mant. 2^7.
134. /9. subdcntata»
135. y* pinnaiifida.
Syn, Valerianella sem. Scab. stellatae hirtuto
et etiam umbilicato. column. Ecphr. L
p. 208. ic. p. 209.
Val. Scab. sem. miaor Blese&sii. Jtoiul.
1. c. f. 30.
F. coronata. tahl. a. s. t. p. 362* muiC.
267. MERT. u. kochI p. 401.
Ivachr, 133. auf dcm Adlerberg bei Ofen in
Ungarn Hr. D. sadx^er. 134. a. l36. bei
Guttingen Hr. beckek.
ji. Blumen mit Deckblattchen. B. Kaptel
von hinten. C. Dies. Ton vom gesehen,
ly, Dies. querdurchschnitten.
3€ob. Da man bei der Cultur ira Topf tmd
im Gartcnbeet, auf dem Saomen rtm einer
nnd derselbeu Pilanze, die dargesteUten For-
men zuglcich crziehen kann, so habe ich sie
verbundeni denn woUten wir nach der Blatt-
form und dem schlaiiken Ilabitus die Fedicn
unterscheiden , so mUssten doppelt oder drei-
mal so vicl Artcn oufgcsteUt WGrden. Ich
habe mehrere wilde und cultivirte Ezemplare
verglichcn.
LXVII. 136. Fedia discoidea:' Kapsel
eiforniig, vorn ansgefurcht, Krone brei-
ter ols die Kapsel, fast radformig, mei-
stcns sechszuhuig, Zohnc kiirflier ols die
Verbindungshaui, platt, an der Spitze
hakig. RCHB.
i
-=^ 55 —
5^0. Yakmnellf Spab. lexvw nuiQr lusita-
luca xoAtt. 1. «. £ 29.
F. dUi:oidea vabi.. a. 9. 1« 36i^. mant. 267«
Hist. e horto GOttingensi.
^. flos ciun bract/eis. B, capsula. & ead«
traossecta.
Ghi* Flanta rara, ciun fignra koexsovxi conye-
niens, nisi qaod dentium numeros m^xgU nor-
joalis fit^ rariusqae excedens. Dentes in sicco
atiato angustati lon^, in fructu in aqua hu-
laectato latescunt^ et bre¥io;ref eyadunt, si-
c|it ejcstant in vivo.
l^XViil* 137. Fedia echinata: copsiila
oblonga «ubtrigoua, trisnlca, dentibus
tribus sobuIaLis recanris* rchb.
ByMU YalemaeMa conuutopioi^t eeliinata
cor. Ecphr. p, 20& ic. MORit. 1. c. f. 28.
F. cdiinau tahi.. n. s. I. p. 56f. mant.
p. TfiS, ytiLM, vu KocK. I. 401.
JSIi#l; AfoBtpeilier. rAi.2MANis.
ji, flos cum bracteis. B, capsula. O. ead.
traaaaecta, D, ead, disaecta.
138. Fedia uncinata: capsula
ovoideo-oblonga, corona cyathiformi den-
tibos subnovenis subulatis recurvis bre-
Tiore. ECHB.
Syn* F. nncinata m bieb! n. s. I. p. S6j.
(exd. detcr, pl. cuit.) inant. p. 268.
SSs^ • feminibnt Stevenianit.
ji» flos cum bracteis. B. C, capsula. D.
ead. transsecta. £. corona.
€}bs» Planta rara cuius nomine plerumque F.
coronata hortos percurrit, cui etiam obser-
▼atio de plantae cultae differentia, apud a. s.
pertinet, nusquam enim foliorum divisio cul-
tnra diminuitur in hortorum areis, nam si
wntatio fit, semper augetur, imago tamen mi-
adme turbatur.
UCX* 139. Fedia vesicaria: capsula
oblonga, corona inflato-subglobosa^ dcn-
tibas conceutricis. rciib.
Sjrn, F, veticaria vahl. r. s. I. p. S62.
1^^ Yaleriana veticaria sm. sibth. Fl. graeca
p. 25. t. 34. (tpedmen ramosissimum.)
Hist. a femine cretico.
j£^ flos cum bracteis. B. bractea. C. cap-
S^. ValerifDella Scab. tem. maior lusita-
nica IC0KX9. L o. f. 29*
F. ditcoidea vahi>. k. a. I. 362. mant. 2^.
Naehr. Aus dem G6ttinger Garten.
A^ Blum* xnit Deckblottem. B. Kiapsel.
C. dieselbe queFdurchschnitten,
Beoh, Unsere Pflanse ist selten, und stimmt
mit MORisoHs Figur iiberein, nur doss die
Zahl der Zdhne hier mehr normal ist, sclten
sind sie < mehrzlihlig. Sie sind im trocknen
Zustande schmal und lang, im Wasser ange-
ieuchtet, werden sie wieder breid und kurz.
LXVIIL 137. Fedia echinata: Kapsel
langlich, fast stumpf , dreikautig^ Ziihne
zu drcien, pfriemeDiormig > zunickge-
krummt. rchb.
^ff. Valerianella cornncopioide^ ecbinata
coL. Ecphr. p. 206. ic. moris. 1. c. f. 28.
F. echinata vahl. a. s. I. p. 361« mant.
p. ft65. MEHT. u. xoch. I. 40i.
Naohr, JVIontpellier. 8Ai.zmamn.
ji. Blilthe mit DeckblSttchen. B. Kapsel.
C. Dicsclbe querdurchschnittcn. D, Die-
selbe zerschnitten,
LXIX. 138. Fedia uncinata: Kapsel
eiformig-Ianglich, Krone bccherformig,
mit meistcns neun pfriemenformigcn
zunickgekrimimteu langercn Zdlmcn.
rchb.
Syn, F. uncinata. m. bieb. ! r. s. I. p. 365.
(mit Ausscbluss der Beschreibung der ge-
bauten Pflanze) mant. p. 268*
Nachr, Aus Saameu von Hru. Staatsr. steven .
A, Bliithe mit Dcckbliittchen. B. C, Kap-
scl. D, diese querdurchschnitten. E, Krone.
Beob, Fiir diese seltne Art geht gewohnlich die
F. coronata durch die Garten, auf die sich
auch die Bemerkung iiber die cultivirte Pflanze
bei R. s. bezieht, indem die Blattheilung bei
der Cultur nicht verraindert, im Gegentheil,
wo sie sich iindert, vermehrt wird, dic Grund-
gestalt aber nie verlorcn geht,
I>XX. 139. Fcdia vesicaria: Kapsel
langlich , Kj^ouc aiifgcblascn kuglich,
Zuhiie coiicenlrisch. rciib.
Syn. F. vesicaria vahl. r. s. I. p. 362.
Valeriana vesicaria sm. sidth. Fl. graeca
p. 25. t. 34. (Sehr Hstiges £xemplar.)c
Nachr, Aut kreuschem Saamen.
A, Bliithe mit Deckblattchen. B. Deck-
'- ■ I
56
tula. D, eadem corona vi solnta« E» cap-
tola transsecta, JP. corona snpeme Tiiat
G, embryo,
Obs» Pancas habemns et malas qnidem i. e.
minime accnratcLs Fediamm iignras. Meliores
ex iis snnt binae colvmnas , et vere bonae
aliae binae Florae graecae , F. cornncopiae
scilicet et F. vesicariae. Figuras igitur
dedi , specierum in libris qni a botanicis trac-
tantnr, male, vel plane nondnm czhibita-
rum, eosque in statn fimctificationis ; in iUo
enim florescentiae, plane non characteristicae
■unt. Dxagnoses, ubi Xinneano sensu agere
volumus, paucissimis notis egent, bene per-
tpectis, et plane superflna sunt, quibus more
hodiemo diagnoses molestantur. Omnibus
sgitur e vegetationis partibus dnctis variabili-
bns notts omissis, nonnisi fructus rationem
habui, et species diminnere necessarium duzi,
qnum nnsquam, nisi vere necesariom tsse mihi
persnasnm habeo, distinguam.
Species alias iam sine fructu matoro possideo,
sed nonnisi completa^ dabo.
blatt. C, Kapsel. D. dieselbe nach ab-
gerissner Krone. JS. Kapsel querdurchschnit-
ten. F. Krone von oben gesehen, G, S.eiii&-
ling.
Beob. Wir haben bis jetzt wenig und nur schlech-
te Abbildungen von Fedien. Die bessera six&d
noch zwei von columna, und wirklich gut
sind zwei andre in der Flora graeca, von F.
cornucopiae nnd F. vesicaria. Ich habe
also Abbildungen von solchen gegeben, die
in den gewShnlich zu Gebote stehenden Bii-
chera schlecht, oder meistens noch gar nicht
f abgebildet sind, und zwar im fruchttragenden
Zustande, indem sie im bliihenden gar uicht
characteristisch sind. Die Diagnosen erfor-
dem, wenn wir im Linneischen Geiste han-
deln wollen, nur wenige gut aufgefasste Merk-
male, und die iibrigen, mit denen die Diag-
nosen heut zn Tage beschwert werden, sind
gMnzlich liberfliissig. Ich habe alle von den
Vegetationstheilen hergenommenen Kennzeio
chen , als verfinderlich , nicht berflcksichtigt,
und nur die Fmcht beachtet, die Arten da-
her zu vermindem fiir ndthig gehalten , so
wie ich nie ohne Ueberzeugung von Noth-
wendigkeit unterscheide.
Andere Arten besitze ich ohne reife Fracht,
werde sie aber nicht anders als volUtindig
geben.
DECAS TABULARUM OCTAVA
QUAM
VIRO ILLUSTRI
OS. FRANCISCO LIB. BAR. DE JACQUIN
D. ET BOT. ET CHEM. IN ACAD. VINDOB. PROF. ETC.
8UMMI FATRIS NATO^SOMMO
D. D. D.
EDITOR ET AUCTOR.
„ QaMBqnam Violae adco nilgares, «tque notiores funt, quaxn ut describi debeanr,
Uun graves nihilominus circa eArum appellationem contingunt errores, etiam
pr&catftntissimis in Botanica Yiris/* KxTiirvs.
JKXI» 140. Viola nutnmulariacfo-
lia: foliis 5ubcordutis ovalibasque iutc*
gerrimis. Rchb.
SjT''- V. mixniiiiilariaefolxa. all. dec. Cnon
WJLZ.D. nec TiLi.. nec iCHMiDT.) ii« t.
T. p. 37».
Bist. Cortice. salzmaicn.
A, caljx cum petalis tribus. B. C. petiolo*
rtxm b&sis cum stipulis.
Cbs, Brne confusionem auctorum solYenint cl.
RoEasxm et Scbvltcs, sed etiam cl. DsCan-
1M1.LX1 opinio, folia non yere cordata esse,
loxigciida, Stipulae petiolares, bracteae exiguae.
:j|41* Viola rupestris: caulcsccn^ (gla-
kioiicala), foIiLsreniformibu.s crcnululisy
Mpalis calcar acquautibus, stipulis lau-
'SDeolaiis. RciiB.
B^» V. rupeftris. Schmidt neae bohni.
AbliandL I. fig. \Q. FL bo«ni. Cent. III.
|N 50. n. ccxLix.
\. tA Sc Procop xn Boheno. cL opiz.
D, calyz cum petalis tribus, E. stipula^,
IMa hACsitayi, antequam de hac intricatis-
planta iudicinm ferre ansut suxii« Saepe
,_ «t cgo specimiiu V. Allionii accepi,
. 'ilvn «tBicce, V. rnpettris noxninc ixiscriptCf
LXXI. 140. Viola nummulariacfo-
lia: Bluttcr fast herzlbrmig uud oval,
ganzrandig. Rciib.
Syn. V. nunimulariaefolia. All.Dec. (nicht
Willd. nicht yii.i.. nicbt Souscidt.)
n. •. V. p. 374.
Nmchr, Corsica. SALZMAnif.
A. Kelch mit drei Blumenbl&ttem. B. C.
Basis Tom BlatUtiel , mit AchselbUttchen.
Btoh, Die Verv«irrung iindet man bei r. u. s.
gut geldst, aUein auch Dkcaitdollks Meinung,
dass die Blittcr nicht ▼ollkommen herzfdrmig
•ind, Usst siQh Terbinden. Die Achselbliitt-
chen sitzen am Blattiticl, DeckblXttchen un«
bedeutend.
141. Viola rupcstris: gcstengelt
(zicmlichkahl) Blattcrnierenfbrmig, klein
gekcrbty Kclchblattchen so lang alsSporn,
Achselblattchcn lanzelfbrmig. Rchb.
5*^». V. rupettrit. tcHMiDT neue bohin,
AbhandL I. fkg. 10. FL bo(fm. Cent. lil.
p. 5f). n. ccxLix.
Ifaehr, beiSt. Proeop inBohinen. Hr. opiz.
D. Kelch mit drei Blumenblfittem. E. Ach-
selblatt.
Bsoh. Ich nahm lange Anstond, bcTor xch abcr
dicsc schwicrig gewordene Pflanzc <u urthei-
lcn wagtc. Oft hattc ich nimUch auch
Bzcmplar* Ton V. Allioniiy uiUcr dicfeni
12
H
dS
4
■\
. «
r
f
r'
I
!< «
■14
• J
et valde iniratus suin, figuraiu Schmidtianani,
quamvis mdem, tamen aguoscendam, his
speciminibus, quod eius folia yere x^nifonnia.
sint, et ipse differat flos, minime qnadrare*
. ^uytrans nuper denua Vio|arum herbarii sup-
]»l{Vncma, 1)ina tandem inveni spocijniAa, op-
time hgurae Schmidtiajiae convenientia , qua«
quum fraeterea ia loco Schmidtiano lectc^
sint, vera esse, porro non dubitavi. Folia
praeter formam olienam, •taam teu^riova suut,
quam in V. A 1 1 i o n i i , stipulae ongustiorcs,
antico tantum latere distiiicte ciliato-dentatae,
et calcar lougius, sepala breviora. Viros c1.
ScHULTCsiUM et Balbisium , etiam V. A 1 1 i o-
n i i . specimina habuisse, lubenter credo, sed
figura non comparata iudicium nullum, et iam
nnsaiB praebui rei solvendae, nec non assi-
duos botanicos cechicos eam ultra iliustratu-
ros fore, miuime despero.
L
IiXXII. Ylola Allionii: caiilcsccivs
puberula 9. foliis cordatis,. creniilutis, sti-
pulis ovaiis, sepali^ ovato-lanceoIati.Sy
colcarc subloiigioribusy capanlfi acula
(puberula). Rqiip^* FL.Sa^.
Cf^ x^ave.uaT.ia: glaucoT.viriclida, foliis
acutiuscuiis. ii..
Syn, V- AlHonii. p.io. c. ic. lu f« Y. p. 367.
V. ni^mmuliiriA^foii^ 8ciix.BiCH£nI oliin.
y. BiJhis^ ni^Q.
y. arenaria. dec! poin. lois. okth. et
so^iUM^i !. p1. Siles. Cciu. IIII.
V. gUuca, MBiEB.! i\. 8. V. ft- 30^
9if^ 1^2* i^ Va}le8iaicl. 8GHakcicHSA* 143.
gri^pe Moguntiniti.cJL z.iz. 14^,. in alpib.
Styriae cU de. vest.. jjk5f in Fl. T.nuro*
CaHcasicifi, q1. «luw.. i46k* iA.SUeiia. cl.
OTiTH. et SCHUMM.
C. stipula. D..ca]^iU{v,
Obs. Plaut& xnixius e descriptipiybm quanx ex
i^onibut rite co|poscenida.». quaxnobr?)^ in
j^luribnt r/r|||;|onib|jus lectis. sj^ecinunib.m^ ine-
tlv>dp iain aliis Ipcis ik nie u^itata, pictis,
^nonjr^xniani» P/t»)i«uttdi« ^if^nw, if^, et
Namen erbalten, und xnich irnnxer ^ewund
class ScnanoTs Fi^ri obwobl sie nicht c
fein» dqch aber kenntlich ist, gar nicht pa;
dcnn sie zeigt ▼ollkominen nierenfdrxi
Blatter, selbst eiiie audere ^lilthe. Ais
kurzllch die Suppltnu;nte fftr die Gatt
Viola, zu raeinem Herbarium, durchging, i
ich endlich zwei ExcraplarQ, die xait ^chm:
Figiu- sehr gut iibereinstimmen , und da d
on dem voro Verf. angegebenen Staudorte
sammelt sind, so halte ich sie um so mehi
die achte Pflanze. Die Blatter sind ai;
der abweichendcn Gestalt, auch z£rter,
bei V. Allionii, die Achselblattchen sch
ler, Bur vorn deutlich wimpcr-zahnig ,
Spom langer, die Kelchblattchen kiirzer. ]
scKVLTEs uud BALBis , auch Exemplare
V. Allionii vor sich gchabt haben, gl(
idh C^rn, allein cs konnte nur nach Verj
(^iuig; der Figur geurthcilt werden; und
habe nun Veranlassung gegeben, die S<
zu erlautoni, was, wie ich nicht zw<
die fleisfigan Bdhmen gewiss thun werdeii
LXXII. Viola Allionii: gcslen^
kurz f einliaarigy Bluttcr hcrzfbrniig^ k
cckcrbt , Achselblaf tclicii eiruud^ ^el
blattchcu ei - lanzetforinig , cLwos liin
als clcrSporn, Kapscl spiU (kurz £e
faaarig). RciiB. FI. Sax.
€€, arcnaria: graugriinlich, Bliil
spilzlich. R.
^R. V. AUionii. fio» c. ic. n. % V. p. :
V. niimmuiariaefoiiii 8CHZ.EicHSit! ol
Cat. SUT.
V. Balbia. req.
V. arenaria. dec! porn. nois. onth
schum! pl. Silcs, Cetit VIl.
V. gUuca. M niED.! n. s. V. p. ^gg.
Nachr. 142. im WalUs. sculeichsii. j
bei Maiiu. ziz. 144. in den steyrisc
Alpeu. vi, VESTi 1)5, in der uiirisch-c
GAsirchen Flora^ BI.UME. 14G. ia ScUleii
O^TH. U. SCIIUMM.
A. Hplcli n\it dreiBIuipeqblattom, Q. Qi
l)latt. C. Achselblatt. D. KapseL
30oh» Kann -wcuiger aus Beschreibungen
au«. AUhildungen genau kennen gelernt» ^
deu., -vi-eshalb ich, wie ich schon anderw
aji thnn: llflegt», 4ie Synonjmie dnrdi I
stcUiw^, jfnshiexjm £Uen)]^Ure. aui Tendu^
f
tp
^ltea «dlrac fpecimiBa, «bi loet» cbntfeittrit,
^lifiMYcnm , ut «■ndera plantMn, iam coti-
fosun, in Tuiis Anttriac , Poloniac ct Rotsiae
partibus, hnmnUUm occurrere demonstretur.
Semper lianc subtiliter pubetcere vidi, et
caolexB ut ia reliquis caulesceatibus irfoti-
num« id est, inilorescentia iam iochonta er-
crescentem , ita nt ea quae acaulia videaiitur
specimina, quale Hg. 144. dedi, quibusque
V. nnmmalariaef oJiam styriacam, a cl.
a. et s. p. 37S. tactara , pertincre crcdiderini,
miiiimo separarem a nostra , eo minus quum
«Ipinas regiones formas habetaUs frequentius
creare tciamus, ac in planitierum locis iieri
aolet.
iJXXni. /J. litida: lividc colorata, fo-
liis obliiMitis. R.
Sytu V. liTia». xiT ! berb. a. t. T. p. d^.
Hift. 147. 148. ia decliviute roontif Ad^
ImWrg Bodae, cl. tAOLEK et xano.
149. Dretdae ipte.
A. calyx ciun petalis tribns. II colyz cum
petalo infimo. C capsula. D, stipiUa.
0&'. Ommno quodammodo diversa videtur •
T. AllioBii, nisi etiam Inter acaules eam
lecipiamut, quum etiam huius ut reliquaruni
caules, primos (lores seqnamiu"; sed maior eit
ex ^r**^ parte, et magis ac illa simplezy
folia cum petiolis, caules et stipul le oiniuno
iiToecunt. Frigida tautum ez siccatione livor
eTencscere qnodammodo videtur, iCa ut cl.
a. et B. de colore quaeranC. Corolli magis
pnllide violacea s. lilacina, et sepala lou-
giora videntnr. Satius tamen duzi, si va-
rietetis nomine eam recipiam , nunquam enim,
■isi sulficiente causa distinguo. Kotoudum
tuBcn est, inter specimina pannonica etiam
aUa. V. caninae calcareae, ab oliis quo-
aoftr* €emm«Ut«t| octUrrtre.
VioU OAnina: e^ule 3<mum
ttt foiiU obiongo^cordaiis. LlNN.
laneeolato - acumiuoliSy scpalis
sabtiia mnflliirutouin iwx, dupliuu
Bta tieffeftden , ta erllnterB Tvmichte. ^em
hHlte ich, wenn es der Raum trlAitbte,
noch melirere gezeichnet, um dai-zuthun, doss
dicse Art in noch mehreren Gegendrn | in
Oeiterrcich, Pohlen und Rusilaafl, gsk.n% glclch-
fiinuig vorkOmmt. Inimer fand ich sie kurz
feinhaarig, und den Stengel, so wie bei allen
gestengelten , erst nach dem Anfang der Bld-
thfzeit encheinend , %o dass ich die stengel-
loscn, wic Fig. 14«. welche bei a. s. p. 875.
unter V. n uniniul ar iaefolia styriaca
gemeint zu seyn scheinen , nicht vou dcr uns-
rigen trennen mochte, um so weuiger, da
wir wissen , dass in den Alpenregionen weit
haufiger Ilemmuugibildungen veronlasst wer-
dcn, ols in der Ebene.
LXXII. p. livida: WcifafWg, Bluller
ahgc.stnmpft. R.
Syn, V. liTida. kit! herb. r. s. V. p, 3(53.
Nmehr, WJ, 148. eni Abbange des Adler-
berges bei Ofen. sadler a. lano. i49.
£aiid icli bei Dretden.
A. Kel<h mit drei BlumenblSttem. B. Kelch
niit unterstem Blumenblatt. C. Kapsel.
D. Achtelblutt.
Bdob, Scheint wohl etwas Yon V. Allionii
▼erschieden, wenn >»vir sie auch nicht mMtff
die stengeilosen sctzen wilrden, da ihrt Sfen-
gel ebenfalls deu ersten Blflthen nachmRlhsen;
allein sie ist immcr in allem grdsser, oBd
einfacher als jene , die Blltter nebst den Blett*
stielen, Stengel und Achselbl&ttcheu gant
bleigraulich. Bei dem Trocknen ohne llitse,
schwindet diese Farbe etwas , und rielleicht
fragten a. et s. deshalb damach. Die Blu-
menkroue ist mehr blass rOthlichblau , oder
lila, und die Kelchblittchen scheinen Unger
su sejn. Xch habe es dennoch fiir besser
gehalten, sie als Varietttt hieher xu ziehen,
da ich nicht ohne Nothwendigkeit trenne.
Doeli muss temerkt werdea*, daib unier Skn
VHgarschtii Sxemplvte auch eolche vdta V<
canina calcArea gegAtn werdea, <ie
lUierhaupt einige mit der unsr^tn b« rtr-
wechMln schtines.
LXXIV. Vit>la canlna: Sitngd
soiiierhin aufnttigend ^ Blatttr hng-htrx^
./drrnig. IjNN. Achjietbl$ild1ieii lauset-
foiinig laug zagespitzt^ Kolchbiattcheil
...is^
60
k>ngi5, capsula tnmcato-apiculala. RciiB*
H. Sax.
160. 161. a. calcarea: puberula, co-
lorata. R.
Syn. V. nummalaTiaefoliA. tcHMiDT.
V. Schroidtiana. r. s. V. p. 363.
V. hirto var, aprica sfrbno. nor. pror.
p. 43.
V. arenaria. Quornmdaro?
HUt, l50. Pragae cl. opiz. 151. in Flora
Halensi Dom. klett.
Ohsm Stipulae quidexn curation examini non
quoles petiit cl. schmidt , intcgerrimac se
praebuerunt , sed qunm aegre evolvantur , fa>^
cile pro talibus possunt haberi, sed etiam re
vera integerrimas occurrere posse, non nega-
bo, quum stipularum denturis parum confi*
«
dam. — III. sp&sKOEL, quum uostram V.
hirtae adscriberet, huic sepala non semper
esse obtusa observavit, nostra vero reducta»
temper erunt obtusa.
152. /?• sabulosa: glaberrima, colo-
rata. R.
Uut, Dreidae legi.
153. Y* ericctorum: gTaberrima, viri-
dis, ratnosa, humilis. R.
Syn, V. canina. hatme. Arzneigew. III.
ic. 3.
y. ericetornm. schrao. ap. hatnb
Arzngew. in indlcit aJ vot. III. IV.
pagina aversa.
13Ait, Dresdae legi.
A. calyx cum petalis trihus; B. capsula.
C. stipula.
IlXXS^ S. lucorum: gkberrinut^ viri-
• di»9 ramosa, elatior, stipulis sttpremis
postice subintegerrimis. R.
^ii. V. caniaa. LihnsM fpee. pl. 935.
FI. snec. ed. Sm. p. 305. WAHi.ENB.r
ups. excl. 0» r.
V. neglecu. SanKtjyr, Fl. boli, A» S.
V. p. 367.
y. nonVana. KocB , et Zizl Cat.| et
ftnet. ^noniad..
fast doppelt so lang, cis der unten riu-
ncnartige Sporii, Kapscl abgestutzt klein-
gcspitzt. IlciiB. VL Sax.
150. 151. cc. caJcarea: kurzfeinhaarjg,
gcfarbt. R.
Syn. y. nummulariaefolia. schmidt.
V. Schmidtiana. n. s. V. p. 3(>:5.
V. hirta var. aprica sprekg. nov. prar.
p. 43.
y. arenaria. Quoruradam.^
Nachr, 150. Prag. Hr. opiz. l5l. in der
Ilallischen Flora. Ilr. klett.
Beob» Genauere Untcrsuchung leigte zwar keine
ganzrondigen Declcblattchcn , wie schmidt ver-
langt, allein sie sind nicht lcicht deutlicrh
zu heobachten, und kdnnen wohl doMr ge-
holten werden; doch will ich auch uicht
leugnen, dass nicht wirklich bisweilen ganz-
randige vorkoramen kdnnen, da ich auf die
Zohnung der Achselblattchen wenig halte. —
Als Ilerr Prof. sprexoel diese Form xu V^
hirta rechnete^ bemerkte er, dass deren
Kelchblattchen nicht immer stumpf w&ren,
wenn wir sie aber wieder von hirta tren>
nen, so behalt diese immer stumpfe Kelch-
blattchcn»
152. /?• sabulosa: ganz kahl, gefoi-bt. IL
Naehr, bei Dretden.
153. /• ericctorum: ganz kahl, grun^
iistig, niedrig. R.
^^R. V. canina. hatne. Arzneigew. III.
Abbild. .3.
V. ericetomm. schrad. in hatreV
Arzneigew. auf der Rifckseite d«8 Re*>
gisrers za Band Ilf. IV.
Nachr, ich nahm tie bei Dresden.
A. Kelch mit drei Blumenblattem. H. Kap>
sel. C. Achselblattchen.
■
LXXV. 8, lueornm: ganz kahl, griio^
iislig^ hocl), oberste AchselblaLlclien hin-
ten fast ganz* aridig. R.
Syn, V. canina. Linne'1 ipec. pl. 935.
Fl. «uec. ed. Sm, p. 305. WAHi.EHii.r
nps. excl. /?. y,
y. neglecta. Schmidt. FI. bok. \EL ft,'
• V. p. :3©7.
y, montant. KocH, et Ziz! Cal;, ot
ftuet. ^ortftnd. - •
■— ' Ml
0
— tri
■mf
JRft^ 8p«eiiiieii iS^: „TTpMl« i« Knngfl«
parlLen frequeat ^« cl, STssmxAMMAn. —
l^ DretcUe legL
A. petalum inferiui infra Yisiini. 6, cnp»
■ula. C. Tulrula reriexa. D. itipula in-
ferior. E. eadem snp'.vior.
Obs, Ecce tandem Violam caninam Liar-
vu! plsntom desideratissimam , intricntissi>
xnamque, inpiimis ab aetatii noitrae florislis
indies magis erroribus obrutom. Haec tandem
cardo est, omnium caulescentium apecierum
definieadanim , et nescio, cuiusnam rariorum
« cL SmmAxscjia benevole mecum commu-
nicatamm plantarum specimina, tantam mihi
huios illa paraverint laetitiam, opinionem
omnino probantia. lam ubi ad verba
respiciamus, falsas esse omnium
, praeter irATNii, Violas cahinas,
-val cnm salis mioimo grano intelli^emns ;
s«d ehen , miserrimus ille , qui chaos illud
«^md scriptores ipso« solvere cupiot! Molcs-
Kinimns foret, sed inutilissimns etiam, ubi
•copom iam tctegimus, lubor. lcones tantum,
^uotqnot ezittunt V. caninae nomine sub-
acriptai, quamquam paucae characteristicas
sWBt, suo loco citabo, descriptionibus vero
Irvifsime claboratis, citandis, iam non opus
cst, abi bona tandem prostat figura.
,yDum ptimum ilorescit, acaulis est, et
s«api quasi radicati , postea caules ezcretcunty
■liiibfns pcdancuU sunt infizi.** LiiiHr. —
Babes iam in tabulis nostris, formas ez omni
looo natali, vidcs atiam propriam formam
Inconim, in arborum umbra, vel ia grami-
certc cnatam, eamquc attente in omni
obsrrrans, longe difi^erre ab iUis silvc-
otanbas Tiolis, quae apud auctores raninae
occurmnt, quum ia Gallia atque Ger-
magis vulgaws videantur, persuasum
tbcbis; Rdiquae formac a nobis indi-
I, moBtes calcarcos, sabuleta et pascua
Corolla in emnibus laetius caerulea,
distinctius alba, calcar lutcolum. Se-
floreccere coopit ac affincs, apud nos ad
▲prilim«. sed diutius reliquae flo-
eft perfuat, ubi nostrae, quae longe mi-
flonun namerum edit, froctixs matn-
Vtamae e. et fi, a&agit praecoces vi-
Florcs apetali in omniboe Violis
los taadem occurroiit»
Nmehr, 154. bei Uptal im Kangiparli li2n*
fig. Ilr. Prof. Steekuammar* — 155*
bei Drcsdeu.
A. dasuntereBltimenMattvoninnen. B. Cap-
sel. C. ZuriickgeschlageneKlappe. D. Un-
teres Afterblatt. E. Eiu oberes.
Bfoh. Da haben vrir also eudlich einmal
LiNNC^s Viola canina, deren Kenntniss bei
ihrer grossen Verwirrung, welche unsre heu-
tigen Floristen immer mchr verwickelten,
h5chst wiinsch ens werth war. Sie ist der
SchMssel fiir Bestimmung der fibrigen gcsten-
gelten Arten , und ich frente mich fiber kcine
▼on den seltnerem, mir von Herm Prof.
StSBiraAMMAa mitgctheilten Pfianten so schr,
als Uber dic Exemplare dieser V. canina,
wodurch sich meine Meinung gfinxlich bestK-
tigte. Schou weiua wir wieder Liicjra's Wortc
ins Auge fassen, kdnnen wir ohne grossen
Scharfiinn einsehen, dass die V. caninae
der Schriftsteller, ausser IlATys, falsch sind;
aber sehr bedauera wiirden wir denjeuigen,
der sich der MOhe unterziehen woUte, jenes
Chaos bei den Schriftstellem zu I5sen. Es
wJlre eine fiusserst beschwerliche, aber auch
cben so unnUtxe Arbeit, sobald wir das Ziel
schon errcicht haben. Ich werde nur die
▲bbildungen der V. caninae, soviel bei
den Schriftstellern vorkommen, obwohl we-
nige characteristisch sind, an ihrcm Platxe
citiren, die Beschreibungen aber anzufahren,
ist unndthig, da sic viel zu oberflfichlich
sind , und wir nun cine gute Abbildtmg haben.
Wenn sie anffingt zu blfihen, ist sie sten-
gellos, die Bmthenstiele gleichsam vrurzel-
st&ndig, dann wachsen die Stengel, und die
Biathenstielc stchen auf ihnen. Lin.nb'. —
Wir haben nun auf unseru Tafeln Formen
von allen Staadorten, und sehen auch eine
cigcnthdmliche WaldXorm, die i^ Schatten
dcr Bdume, odcr wcnigstens im Grase ent-
stcht. Beobachten vrir diesc aufmerksam , so
wcrdca wir wohl schen, dass sie gar sehr
von den W^aldveilchcn der SchrifLsteller ver-
schicden ist, die in Frankreich und DeuUch-
land gemeiner xu sejn schcinen. Die iibri-
fca von uns aufgestellten Formcn, bcwohncn
Kalkberge, Sandstrecken und Viehtriften. Dic
Blume ist bei allen lebhafter blau, an dcr
Basis bestimmter weiss,. der Spom gelblich.
61
Aliawi ntt amicdt misi. Hanc et afHnes pro-
zime dabo.
LXXVL Scatiosa. spaveolens*: co-
. roUisracliantibu9, foliis radicalibus obo-
vatp-la|icepla(is, caulinoriiinque pinnali-
fidorum pinnis lincai'i-lanceolatis , iutc-
gcrrimis. kciiB. Fl. Sax.
Srn, S. saAreoiens. I^Bsr. Cat, Mert. ef
XiocH I. p. 754.
S. cahesccns. WAtDS». Kf*! 53. K S.
III. p. 6(5.
Atteroc. tutreolens. WAz.t.fi.f tched.
JBit, Lipsbe lcg. el. GEiikiAiiO.
A. flos marginalii coroUa qnadrifida. B. flof
discoident. C. inTolnct^ D. corolla
nlarginalii quin^nMd*. e. capitulum
fructiferum. f. F. frnctut. G. palea.
n. seta p&ppl interibris. I. pappus
uterqne. k. receptaculum cUm involucro
paleisque,
Ohs» In Gemkonia primns idittinxit d. Wall-
nofft, cui tam multa Florae supplementa de^
bemus. Nuper eUam . cnratiut- dispescuit
Ibrmas', iti ut Uottrtt tua« y. ▼xrenti forte
pettineat, qnakh, qttnm nondum sit picta,
'coHfnUo dcdi. SpeCimina multa, inprimis
laxonica, palatina, %bhemica ted etiam pan-
ndnica a me Inttrata , primo ita ut cl. \Vali.«
koTlt indicavit, ted deinde etiam foliorum
t-adicalium circuitu TaHaHt , quao quidem
dbdratb-lonceolata lemper, ted in aliis et
bttHgiiricit quidttti; fiftu-ao tpnd W. K. re-
■pbndeittibas ^ tUbtcata, in aliis obtnta, in
idiit rotttiidatt toiitf ^et jpleimiiiqBt semxm
abennt in pinnatillda. — JUtcrocephali paleat
ct Scabiotae Vatix. tiUoe in tptciebui quibni-
QAla tiaitU iBTeniet .
ki» ftte^ tp){ter mll ^u MtfiHi, alt' tM' Ter-
wandten, bei unt zu Ende dct April, «Uein
bri den andem danert die Btfithezcit l&nger,
noch wenn die unsrige, die aberhanpt weit
weniger BUithen bringt, schon reife Fracht«
hat. Die Formen «. und fi, scheinen etwee
frilher zu bHihen. Bltithen ohne Blumenkitm*
bringen endlich alle gestengelte Veil^um. — ■
Ich habe drei Jahre lang eine ahdere Art
als V. neglecta vertendet. Voa dxeser ais4
den abrigen nichstens.
LXXVI. Scabiosa snavcolehs: Bla-
mcnkronen strahlciid, WunEclblatterver-
kehrt cilanzctfonnig, so wic die tinien—
lauzctrorhiigcn Ficdern der fiederspalti-
fcn Stdngciblatter, ganzrandig. RCHB»
1. Sax.
Syn, S. taaveolenti I>Etr« CaC Mmt, et
Kock I. p. 754.
8, canescent. WALDtT. Kit! 53. R. 8L
III. p. 66.
Asteroc. suaveolent. WAi.LK.f tdieJ*
Nachrm Bei Leipzig. Hr. G£RHAni>.
A. Randbiathe mit yierspaltiger Blnmes*
krone. B. Scheibenbiathe. C. HflUbUtt-
chen. D. FOnfspaltige RandblflthetikroBe.
c. Fmchtkdpfchen. f. F. Fracht. O. Sprca*
blfittchen. H. Borste der innem ^ftaamcn-
krone. I. Beide Saamenkronen. k. Fmcht-
boden mit HOlle und SpreUbllttchcn.
Seoh, In Deutschlaud tmtek-schied - tio WAi.b>
AOTH auerst, dem wir so iri)tle Bcitrl^ flir
die Flora verdanken. NeUerlich Ikat er «och j
ihre Formen genauer beleuchteti HWl anira
abgebildete scheint «n teiner y, ▼irene sm
feh6ren, die ich deshalb absichtlick ddntelle
weil sie noch nicht abgebildet ttt. Itati habe
sehr Tiele fixemplare, vorxflglich a4l Sach-
ten, der Pfalx, Bdhmen, abefe- aabll *as Uo» .
fam vergUchen, und gesfeheto; deia tie er» ;
etens so variiren, wie WAU.AMK ringiebCp
sweitieiis aber auch liach der Fomi 4«r War-
telblXtter, die awar immer verkehrt eileB»
letfbmxig, aber bald, wie bei dea anfar*
■chen, die darin mit der Fignr bHi W. X«
flbereinkommen, tpitxUch, baldeberstattipffickt j
bald sogar abgemndet sind, Uttd idlMliUcll
in die fiederkpaltigen fibergeheli. •* Dis
SpreublJittchen voii Asterocephalus ond dit
Haare von Scabiota Vaxxa. Ifatdet JHMOt Jit eisil-
gen Artett ittgleich.
•a
LXXVli. 157« Companiila poFffici-
folia «alvcina. KciiB.
Hht» ,>iiiter BrAndeit et Ncmeilowiti in
Sokeniia** (]aatuor omniuo liniiltA tpcci*
iiiina,menteAiig. l822«leg.Dom.6ciiMiDT,
•z auiUtoribus catiiilmit.
40ftjL Varittos mosttroia naxime lingiilarii,
#t ^o Buigu mcmora^ilis, qiio meliiu iiiter
kT«Bcnint TAiiA ipccimina.
\JSBm Campanalainfundibuluni: sim-
id/ex» glabriuscula, foliij» liucuri-iaiicco-
latiy. rcioole creuiUatLs cilioIuli.s(jiie> co-
JTOiUa iufaudibulari 5-fidu^ lacimas caly-
€^$^ liueores dupluin Iouga« llciiB.
Symm C «ifandibulnm. VstT. ap. R. 8.
V. p. lot.
Hfs<. 9«e Sibiriai onianttli** eomm. ill.
Ohs, Speciiuina tria, qnae ail iiianuiii smnt*
wiiftora, eonimque folia siibtiliter rrenato
«t ciliolata. Quuni iniluinentiim in afTiiiibiis
^csiokbilc tit. ct crcnac in sicro acgrii» quam
in kiiracctalo folio ion«pirinntiir, mcam a
cL Vcitii pZant« «liitiiigncre nollem.
LXXVIIL 159. 160. Campannla cx-
ci«a: adscendcn.s, glabra, .subuuiilora,
folus in£erioribns lincuri-ianccolali.s , su-
perlonbiis ljncari-augiLs|.issinii.s, iucisuris
wcollac profundc siuualis. Bciui.
Sh^ C« eaciia. Scsi-eichbh! Cat. Dcc.
K. S. V. p. 93. Li:nk En. T. p. 212.
SJtC- l^ f'^ vtXkm Saau" ia V.-k]le8iji. c1.
l60^ „ia arenotii lacut
is Mora<* Girtassmch.
ditMcta. B. ttameu.
Ifi?- Camp>auula pube.seoiis: do-
'9GU9 pi]Dc.«iCC]My subuuiUora, loliis
ibtts rubrotUAdisv superioribus
crenoiis^ coroUiA bre^x dciita-
sij^iun loiigLs. Rciui.
<X ppbeieana. dcaMiBT boAv. R. 8.
V. p. 96. Lisx £n. I. p. 2\%
LXXVII. 157. Campannla porsici-
folia calycina. Rchr.
Nachr. Zwitchen Brandcit nnd Ncmetlo.
wiiz iu Bohmen llind einer meiuer Zit»
horer, Ilerr Sciimidt aut dcr LaiititXi
im Augiut 1822. rier gani &kaUche
Exemplare.
D§ob, Dicsc monstrosc Abwcichung wird da-
duich noch mcrkwiirdigcr , dast nchrerc
Excmplarc abcrcinaiinunten.
158. Campanula infuudibulum: cin*
fachy zicmlich kalil, Blutlcr liuicu-lan*
Kelfomiigy entfcnit klcingckerbt uiid gc-
uiinpcrty Bhuneulu'one trichlerformig,
5-.spaUig, doppclt so lang als diclinicu-
forniigcu Kelchabschuitte. BciiB.
Syn. C. infundibttlum. VBtT, np. R. 8.
V. p, lOG.
Nachr, aitt dem ostHchen Sibirien, ron
Ifrn. Ilofr. Ehdma.nn.
Seob. Ditf rirei vor mir lifgendcn Excm-
pl.ire , sind riiiblttthig, ihrc Hldtter sanft gc-
kcrbt und gewimpcrt. Da die Bedeckung
bei den vcrwandten Artcn iiiidcrt, iind dic
Kprben wciiigcr am trockncii als oiii cingc-
wci( htcn Blatlc sirhtbiir »iiid, ko ni5chte ich
aieiiie Pflanzc ai«:ht cgn dcr VcitisclbtA un-
ternchridcn.
LXXVm. 159. 160. Caiupauula o\-
ci.sa: aufMciiroiid, kahl, juci.sl eiuhUi-
tliig, uiitcrc Blatlcr liiiieu-Iauzclforniig,
obcrc sclir schuial liuicuioniiig, Kiii-
scIuiiltcdcrBIuiuciikroueticfb<»gig. Rcini.
Syn, C. cxcita. Sciilficmch! Cat. Dcc.
R. 8. V. p. 95. LiKK En. I. p. 0|o.
jSuchr. 15!). im SaatEtkal im Wallit. 8cnx.Ei-
CHrn. idO^ atif dem Sande dee Seet am
Berg Mor». GinTAs^En.
A. Bhimcnkronc acnchnitten. B. Staub>
gofiiis.
161. 162. CaTnpnnnla pnh«sccus:
uicdcrlicgend, feinhaiirig , nici/tt einblu-
lliit;, luifere VJuttermndlich, ftheve laii-
actioirtnig gckerbt, Blumonkronen kiu*z-
geziihut, ao lang aljt der Gritiel. Hciin.
Syn, C. pubetoent. Schmidt boffm. R. 8.
V. p. OGf LiJ^K En. I. p, 212.
64
Hist» 161. in „Bokeniit«* lccta, cl. Jaw.
162. s,in monte Loibl in CArixithU*<
Cl* SfEBEH.
C. cor. difsecta. D. •tamcn.
Ohs» Cntn ill. Liincio folia pilosa vidi, nec
dubito nostram eandem ac ipsias Schmidtii
ssse, quara etiam cl. R. et S. a Si£bcro ha-
buerunt. Folia glabra, et corolla apertura
sua breyior, in descriptione Schmidtiana,
dubium moverent, nisi Campanulas, in iilo-
rum, qui sua diagnosi naturam cupiant cir-
cumtcriptam, indignationem , indumento, co-
rollae iigura, et quod jam figuris nostris de-
monstrasse putamus, etiam calycis extensione
relativa voriare, simus experti. Verumtamen
a&inis C. pusilla, ubi pubescit, alium ha-
bitum ref ert quam nostra.
Nachr, i6t in Bolimen. Hr. ProT. Jav.
162« auf dem Loibl in Rarntheiu Siebsk.
C. Blumenkrone xerschnittea. D. Staub-
gefoss.
Beoh, So wie Hr. Prof. Liinc, sehe ich anch
behaarte Blntter, zweifle aber nicht, die
ScHMioTiscHE Pflanze zu haben, die auch
K. u. S. von SiEBEiv vor sich hatten. IHe
kahlen Blfitter, und die Blumenkrone, die
kiirzer seyn soU, als ihre Miindimg, kdnntea
in ScHaiiDTs Beschreibung Zweifel errcsgen,
wenn wir nicht wiissten, dass die Campana»
lae , zum grossen Verdruss derjenigen , welidie
mit der Diagnose die Natnr begrfinzt zn ha>
ben glauben, in Bedeckung, ' Corollenfomi,
und was unsre Abbildun^en beweisen mdgea,
in relatiTer K.elchl&nge abfinderten. C.~pn-
silla, wenn kie feinhaarig wird, zexgt dodi
einen andem Habitiu.
LXXIX. Erysiraum repandum: fo-
liisradicalibus runcinato-,cauIinis dcntato-
sinuatisy siliquis subsessilibus divergeuti-
bus torulosis* RcuB* Fl. Sax.
Syn, £. repandam Liivn. Dsc. Syst. nat.
II. p. 500.
Hist. 163. CobuTgi cl. Hornuwo. 164. in
Morayia pr. firQnn, r^y. Hochstetteh»
A. genltalie cum petale. B. C. sepala.
D. pars styli cum stigmate virgineo.
E. apex siliquae. F. pili canlis. G. pili
ioliomm.
Ohs, A quibusdam hand dubie nostrum E.
crepidifolium Tab. V. pro hoc praesenti
sumtum esse «uspicamur, neque enim Rur-
pius, necLue cLWAX.LaoTH, nec ego verum E.
repandum in Thuringia legimns, ita ut
forte specimina Thuringiaca, a b. Wxx.ldb-
Kowxo citata, huic competont. In Horcynia
tamen, in Flora Gdttingensi crescere, her-
barium docet, lax^tore amic. E. MsYEa. —
FoUa radicalia in fructiferis plemmque de.
timt » imo temperie hnmida evoluta specimina
luxuriontia , folia brere dentata ottendunt.
LXXIX. Erysimum repandum*:
Wui'zelblatter schrotsiigerorraig, Sten-»
^clblalter bogig-gezahiit, Schoten kurx-
gestielty horizoutal absteheud, etwas
wulslig. RciiB. Fl. Sax.
Syn, E. repandum Linxr. Dec. 8jsU naC
ir. p. 500.
Kachr, 163» Coburg. Hr. Horwuno. 16I»*
in Mahren bei Brann. Hr. Past, HocH*
•8TETTER.
A. Befruchtungstheile nebst Blumenblatt,
B. C. Kelchbiattchen. D. Stuckchen Grif-
fel nebst unbefruchteter Narbe. E. Spitse
der Schote. F. Stengelhaare. G. Blatt-
haare.
Hsoh, Ganz gewiss halten einige unser E. cre«
pidifolium Tab. V. ftir gegenwirtigef,
und weder Rupp, noch Ilr. D. Walulots,
noch ich, fanden das fichte E. repandnm
in Thilringen, so dasi die tharingijdie
Exemplare, auf die sich Wii.ldsxow besog,
auch zu jenem gehdren kdn nen. Vom Han,
und der GOttinger Flora, habe ich es aber
im Herbario, durch Hm. D. E. MsTxn. —
An Fruchtcxemplaren fehlen gewdhnlich die
WurxelbLitler, auch giebt es solche, die bci
feuchter Witterung entwickeit, nur kleia»
Z&hne haben.
j
I
%..
«■
«Mii
IiXXX. Erysimam odoratam: fuliis
oixmibiu louceolatla argult sorratodcu-
tatia, petoloram Dncue colycem ex-
cedente, sticmate siLquae fongissimae
distincte biloBo. RcBs.
9jrm. E. DdoTBtiun. Ehkbaht. noa Anet.
I>KC. Sjtt. Bll. II. p. 49(>
Sistw nBiidM" in Paniionu, cL Saoleh.
HD patklo. B. C. lepila,
B. itjli apcx cun rtiginitB
ap*z ■iUqnat. |. talinm
L pili • foUu. I. piti •
Oht- Jternm planta Biinu rnkta, ct niini-
aw. Bs ipM locb clunco dtdisnu , nnda cl.
9<uu DBmiiii ▼ollijiiica ipcdniiM ndit , miI
BMtrm volhj-nica ■ pn*i«nli difftrnnt, caquo
mA B. ctaeiranlhaoi Pwu, , quod lun E.
loBCtalatnni diccra no) eit, cniiuqBa
jAcq. Bon qnod b.
hno peitintr* , (cd
fli abl da h«c
, Tab. Xa. dixlmiu.
LXXX. ErysimQm odoratum: Bldt-
teralle lanzeirorraig , <c/iar/ aiige-zali-
iiig, BlumeDblattnagel Idnger cda Kclch,
Nurbo on der laugcn Sdtote deuUich
zweilappig. RcHB.
Syn, E. odonttun EanHAKT, non Aact
Dec. 87*1. oat. II. p. 496.
Natkr. Ofsn in UDgaiit. Hr. £>. Sadlsk.
A. Befrnchtnngitheilg nebit Blumenblatt.
B. C. Kclchblittrr. D. Schotr. B. Spitt*
dei Grifftlt Diit der unbetruchleten Nubc.
F. SpitM der Schote. g. Stengelblatt.
U. Blatthaare. I. SteugeUiaue.
S»ob, WiedeT «ina oft Tcrkaimta, leltm
PDanie. Ich fib >i* *on denuclbea Staad-
orte, Ton wo lie Bkrkxxt inerit beichrieb.
DaCArooui tahe li* nor ani Volhjiiien, abar
mein* Valhyniiclien Eiemplire weni^teni,
wcicben nb', ich bnchte lic m E. chei-
raathui Pm. dai man jctit B. lanceola.
tum in nensED pHegt, Dnd deuen aalilreichc
FBimeu ich bald dantcllen werda. Dau B.
hieracifolium Jicq. uicht wic WiuDi-
■0« wollte, hierher, londFTD tn der Lin.
nciichen Pflanu gehSit, bt tchon bci dic-
tai, Tab. Xn. crwlhnt woiden.
68
Ohs* Deicripta 1. c. , sed scapos pilosos non
vidi.
168. Pinguicula flavescens: nectario
cciiicO| corollae lobio breTiore^ iucunro
deflaiMSO , - calycis Iftciniis superiorrbcis
inaequalibus acutis» RcHB*
Sjn, P.alpina Ckantz.1 Host! v. Brauwe!
SchhkI Hopfie! Sturm! Sutek! Mer-
T£NS et Koch! et omn. auct« germ« helv,
gall.
P. flavesceni. Fi.6rke I ap« Hoppe.
Taschb. 1800. Schrad!
P. alba Kuchl in Hopp. Taichb.
P. purpurea Wii.li>. In Beri.. Schrft,
II. p. 112. t. 5. f. 1. omnino roala,
P« alpestris. Peas. syn.
fli^. „Salisburgi(* Hopfk.
C. calyx.
Obs, Planta dnplo ^el triplo semper maior et
robustior ac afTinis P. alpina, quaciun ab
omnibus est confusa, qui iUam non viderunt.
CoroUa viva albida, macula palati saturate
flava, a Hopfeo siccata fere carnea, male,
quod dicunt , praeporata : subviolacea , sicut
b. Wii.i.DaHOw vidit et descripsit. Quam cl.
Wahlenbero nomine P. alpinae ft. bima-
culatae nomine enumerat, tine dubio difFert
a nostra, quae etiam lobo iabii medio amar>
^inato, fbrte constanter gaudet, qnum iam
C&airrz coroUae formam semper a Umneana
flgiura differre contendat. In diagnoain tamen
hauc notam eam ob causam non xecepit quia
cl. XsDBBouiL suam P. brachylobam ctun
et sine emarginatura occuxxere roftvat, in
-quod erit mquirendum.
Beoh. Beschreibung steht a. a. O. , siber den
Schaft fand ich nicht behaart.
168. Pincuicula flavescens: Honig-
gefass kiirzer als die Goroilenjippa^
Sxumm abwiirts geriditet, obere KMdi*»
abschnitte ungleicli, spitzig. RcHB.
Syn. P.alpina Crantz! Host! v. BaAUHml
Schrk! Hoppe! Stukm! Sutbk! Mzh«
tens u. Koch! u« alien deutschen, firans*
und ichweizer. Autoren.
P. flavesceni. Fl6kkeI ap. HoPFx.
Taschb. 1800. Schkad !
P. alba KucHL in Hopp. Taschb.
P. purpurea Wix.ld. in Beki.. Schzft;
II. p. 112. t. 5. f. 1. sehr ichlechc,
P. alpeitris. PkKi. iyu,
Nachr. Salaburg. Hoffe.
C. Kelch.
Bsobm Sie ist immer doppelt oder dreimal grSt-
ser und starker, als die verwandte P. alpina,
mit welcher sie von aUen verwechaelt wor-
den, die jene nicht sahen. Die CorOUe ist
im Leben weisslich. Der Fleck im Schlnnde
sattgelb. Von Hoffe getrocknet,' wird aie
fast fleischroth, durch das s. g. teKlcchte
Trocknen, nimmt sie eiue fast violetto Farbe
an, so sahe und beschrieb sie Wxi.x.deiiow.
Die P. alpina /3. bimaculata Wa.VLS.
diirfte von der unsrigen verschieden seTBy
welche ^ich auch wohl durch ihre aufgeraa-
dete Lippe stondhaft unterscheidon «nocfate.
Schon C&AKTz sagt, dass die Form der Blo»
menkrone itnmer von der Linniiischen Fig;iBr
abwiche. In die Diagnose habe ich jcdock
dies Kennzeichen nicht aufgenommen, well
Ledebouk sagt, deJs seine P. brachylobft
mit und ohne Ausrandung vorkame, wai «I-
ner ferhem Untertuchung empfoliLenr
muss.
XLXXTI. 169. 170. Pinguieula ma-
croceras: nectario ttu^binato-ftbuJato
^orre^Ho, coroUae 'patiUae prdFun<]e 5-
fidae lacinits tribiif dbovarto^bbiongis
f^baaqualibciSy calycis deutibils miperio-
ribus aciuis^ ijQtmnddi^ Jastmmmfh Apub.
LXXXn. 169. 170. Pinguibiiln mAH
croceras: Honieeefass kreiselfbrnuffj
pfpiemeiigpit^g aus^ei^i^t, di^ai Ab-j
schnitte dor tief ranfipaitigm Gorol
▼erkefapt eiruDA^^lM^icffi, fhet ^leidm
obere jMbBbilJifane «f^tx> itar W^^
am breitcsten. Rghb.
jyn» T. «Mrocan*. LnicaoVlil WiLiD^t
k«ffe. Livxl J^b. Ro>i>. Bcnvi.T. I.
But. p. 168.
Hlit. „UiuUieU*** LxDBSovM.
A. cJj«.
O&r. CoTollu coloT nt in P. rnlf «ri.
171. Pingaicnla Ieptoeor«i: nectorio
SDbnlato poirerio, corollae lobin omni-
bas, colycisquQ mperionbas rotimdatu,
baias inrerioribiu laticeolutis, Rciib.
fiifC „Iii vaiit« Grifliel ia HiWatu" cL
Gbou.
B. ealjx. C, corollM facici.
Ohs. SpcriM P. (i.Bdifloro. lonjiloli««
■ia* dubio ^iiiii, >cd ■ P. (randiflora
noatra uon tantum roliij ansuitioriliui longio-
ribiu, Md Miam forma et colore [ut in P.
ratiaB* ot calcaro brcTiora dlilincta. Plaatm
Synt t. tnacrocarM. LBDzvetrii! Willd!
li«rb. LtKd! JahTb. .Robk. Scmvli. I.
naiit. p. 168.
]T<acAr. „UdiIi>c1iIii** LKDBBotrn.
A. Kelch.
lUob. Dic Faib* «R BlaBMikroM wio bci P.
»ul|«ri..
171. Pincuicola Icptocerns: Honie-
Ecru.sfl pfriemeuroniiig uiiNgostrcckt, aUo
CorollenlnppcD, und die drci obero Lap-
pp.ii do8 Kelchfl abgcruiidel, dci>scQ ua->
tere lauzotlomiig. RciiB.
JfacAr. Anf der Grimiel in d«T Scbwaii.
H. GnoH.
B. Kelch. C. VordcDcit* dci Blume.
Bwb. OhD
I Zweifddtr P. grandi
Terwandi, doch von luii
Dictit bloi durch ichmii
londem auch durch Bai
P. TUlgnri.l dcr Bliii
floi
LXXXm. 172. 173. Piuguicula TiU
los«; nectario aciculari rccto potnlo
loi^ore, scupo villoso upicc nutuute.
Low.
ff^. 7. ▼illota. LinKE'! WAiii.Etal Hobk,
Sc>iiri.T. I, p. 190.
Sla, „ Lipponix " DoiniB. Kkoxoba et
STBBnrKi.i>.
A- calTX.
[ 1T4. Pinguiciila grandiflora: ncctn-
rjo dubiiiuio porrccto longitndine corol-
Uc, Ubii iobialatiasimisHubrettuis. RciiB.
. gnndtflon, Lak, Dbc, Vahl.
, Skith.
lM. „PyTci>^** SAXxMAiiii.
nera AutUKrung Uber dicie Pnanie etwortcn.
LXXXIII. 172.173. Pingaiciilavilloflo:
Uoui^gcriisfl iiadciruniiig, gcruilc, liinger
ala dic Bluiiiciikniikc, bchal^l zottig, an
dcr Spttxc iiickcnd. I.INN'.
S}n. P.Tillou. Li»nE'! WAULiial Roem.
ScHfLT. I. p. 190,
Naahr, LippUnd. Dia BaTran KxuaoEB U.
STEsnrELu,
A. Kelch.
grnndiflora: Ho-
ifiirmig, misgcstrcckt.
74. Pingui.
niggefiiss pfrici
80 lang uls clip Corolle, dic I.appcn dcr
Lippc Hchr brcil, clwasgcscliwein. RcHB.
Syn- F. gnmilillon, Lah. Dbc. Tahl.
WiLLD. Smith.
Nmtkr. pTTenlen. Salzmahh.
B. Kelch.
Baob, GTOiHr ali dia llhrfgRi ; dle Bluoa iCliSii
Tlolat. ftniin-i AbbildnDf Bagl. Bot. SIBa.
fco^at baMcr nat a« nnirlBen Hbtrfin , ali
Ala ■mtaign (nlo ba< Laium ni. pl. II, ^A-
ehn di* ttinig* au dac DanphinJB lutte.
70
tem accedentem, qnae ti P. loni^ifolia
Dkc esset, non satis ezacte esset detcri|>ta.
Ulterius autem erit inquirendum , numne
P. longifoiia Dkc, quod iam ipse cl« auc-
tor dizit, sit ipsa P. grandiflo>a L.AV.y
quam hic olim a F. Yulgari tantum prop-
ter magnTun fiorem distinzit, et planta Smx-
THiz , qnae cum p^rrenaica nostra conrenit,
forte nova et P, speciosae nomine distia-
guenda.
LXXXIV. 175. Pingnicala vulgaris
/9. alpicola. R*
Syn. P. grandiflora* ScHx.BiGHXKt
A. calyz.
RUt, pr. Bex in Valletta, Schz.£Ichea«
Oh4, Dnplo maior est, ez onmi parte, quam
forma Tulgaris borealif, quom SruaMXVs bene
dedit lY. 14.
176. 177. Pinguicula lusitanica:
nectario conico apice incrassato obtuso
petalo breviorey scapo yilloso, capsuJa
globosa. Ldin. lacinia calycis intermedia
oiigustata, lateralibus oblongis. RcHB.
Syn. P.liittuitica Liivne', Horroo.etLiifK«
Smith. Roek. et Schult. I, pag. ISO»
Mant. p. 166.
Hiit. ,,Cortica in montoait Immidii. «^
8AZ.SXA1IN.
B. caljx. C. fimctuf cnm calyce mutato,
Ohsm Plantam corsicanam delineavi, nt compa-
retur cum lusitanica. Nectarium apice pa-
rum incrassatum «t in nostra. Afiinis est
pulcherrima P. crystallina Fl. graec. t. 11.
— Memorabilis est in Lentibulariis mutatio
calycis, ita ut fnxctifer vix ilorifero similis
▼Ideatur.
LiXXXV.178* Campanula dasyantha:
uniflora, copsulis obtectis, foliis crenatis
spathulatis lanceolatisque, colyce hirsuto,
. coroUae laciniis intus pilosis. Rghb*
die mifrer P. leptoeerai n&ter zu ttelietf
flcheint, die wenn sie P. longifolia Dkc.
seyn soUte, nicht genau genu|; beschriebea
•eyn dtirfte. £s bleibt aber zn untersuclieny
ob nicht die P. longifolia Dec. , wie der
Verf. selbst glaubt, mit P. grandiflora
Lax. eins sey, die Lax. damals nur von P.
Tulgarisy wegen ihrer grossen Blnmen nn-
terschied, so dase dann die Pflanae tob
Smith , die mit unsrer pyren£ischeA nuam»
menstimmt, vieUeicht als neu, den Namcn
P. speciosa ffihren fcdniite.
LXXXIV. 176. Pinguicula vulgaris
/3« alpicola. R.
Syn, P. grandiilora. Schi.eiChek!
A. Kelch.
Nmehr, Bei Bex im Wallis. Schlsicbek.
Beoh, Sie ist in aUen Theilen doppelt grdsser
als die gemeine n5rdliche Form, die Stueic
IV. 14. gut abgebildet hat.
176.177. Pinguicula lusitanica: Ho—
niggefass kegelfbrmig an der Spitze ver*
dickt und stumpf, Riirzer als dic BIu*
menki^one, Schafl zottig, Kapsel kug->
lich. Ll\n. mittlerer Kclchabschnitt ver-
schmolert, seitliche laDghch. Rchb.
Syn, P.lusitanica LiiVNE^ HorFOO.etLiiiK*
Smith. Roem. et Schult, I. pag. 190»
Manc p. 166.
Nachr, Corsica in fencliten Gebirgipllizeii*
Salzmamiv.
B. Kelch. C. Frucht mit dem verSnder-
ten Kelch.
Beoh. Ich habe die corsicanische Pflanae ge»
xeichnet, domit man tie mit der portugiesi>
tchen vergleichen mag. Das Iloniggefiiss sehe
ich kaum an der Spitze verdickt. Verwandt
ist die sch6ne P. crystallina Fl. graec, t.
11. — MerkwUrdig ist die Ver&nderung des
Kelchs bei den Lentibularien, so dass der der
Frucht, dem Biathenkelch fast nicht mehr
ahnlich ist.
LXXXV.178. Gampanula dasvantha:
einbliithigy Kapsela bedeckt, Bldttcr ge-
kerbty spathejrormig iind lanzetfbrmigy
Kelch rauchy Blumenabschnitte inwen-
dig behoart. Rchb.
i
Sym, C JMyiadu H. Biuui*. St^floB.
A. Mctlo ilotii. B. Stunn.
OAm, D* ■ywMiraio dabio Onuiv
SmuKDi prMtcrHdiBi ■ecaiatnr, Bcc noi
TuKmo*. CU7X noB ■■tii ngnlarii, altcTs U-
tCT* tn* l«cinijn ■•qnalei, ■Itcrs bioM ■tqni-
fiyn, C, daiTuttlu M. BixiMtr. Sapplan;
A. Dnrcbichnjlt d*r BlHthc. B. Slaabgcn».
K»chr. t.Unaluebki" Lnvssouit.
Btoh. "Wfgta dci (Weitellikttcn SjTianTBii bei
GnEuii und Sim.il. vergleiclic man den
Terf. — Dii klFinen lurdikgebogenen Kelch-
■bichnillchrn , die Stsllib (ibenehen h^ben
hU, lahe ich ei|ttil]ich cuch nicht; jedoch
wu- dcT Ktlch nicbt (Uli regelmliiig , auf
cinn Seiic gleicbfamig dr(l>pilli|, aut dcr
■ndein halle cr twtl |IeichfBrmi(C tiad ei-
Bcn kleinem Abicbniit, lO dtM dach di* An-
7ff. CampaQnla ccniaia: «mlibiunni-
floris, foIUs uboratis " '-'■
glabris iotrgerrimia sul
floris, foliis uboratis (lnnceolatisque )
bciliatls. hniti.
3yn- C. GOTuu. Liva. ixt. Oxc. Boxx.
ScHcri.T. V. p. 8S.
Bittm MoBt Cetuj. Schlbichek.
C MctiD Qori*. D. itanca.
SO. CampanTiIa Walditcinianat
glabfa, foliis aerratis, iuferioribiu (ob-)
OTatis, ■werioribus lanceolatia; caule
flenoao; noribus erecti (usculi) 1. (C.
/Uxuaaa. Wauist. Ktt. 136. )
Sym, C Wnldiieinuna. Rokm. ScatiLT. T.
p. 991 Trapui C. ScxuoMm. Hicmx.
SifC nB^duj" ia FiBnoiiu, cL SAnua.
Afcf. '"*-*" coroUac obtniai
K 1b fl(. laadtMi ncc canlc
r aniiloTi.
I. 181. Hippnris mon
lla, foliij senia linoaribus,
LaDiaonitl ia lii&
ilMcUn" LsDBaova.
rHippurta marittma: foliia qua-
— 'i-seDis, ellq>ticu Unearibusqoe ob-
RcoB.
179. Campanula ccnisia: Slengcl cin-
bliilhii;, Bliillcr verkchrt cinind (und
lonzelJurmig) kuJil, gauzraudig, ctwas
gewimpeil. Linti.
Syu, C. e*nui>. Lmii. A1.1. Dbo, Robm.
SCHULT. V. p. 8S.
Nmthr, Mont Cenb. ScHLBiGncn.
C Dnrclitthuitt der Biatbc. O. StmbfcliH.
180. Campanula Waldsteiniana:
kabl, Bliittcr gcsiict, uutcrc (vcrkchrt)
eiriind, oherc lanzclTdrmig; Stcngel bogig;
Blumcu (ct^i os) aiifi-ccht. ,( C. Jltxuota.
Waldst. KiT. 136.)
Syn, C. WilditeiniinB. Robm. ScnrLT. V.
p, 99. Wofeii C. flexuuM MtCHX.
Jimehr. BiiUnj' in Vngtwn, H. Dr. SADLsn.
B. Dnrcbichnin dci BlQth*. F. Staub^flii^.
B«o(. Idi •■&• nicht, dui dic CaniUeBab-
(chnlttc ttnmpf wlrea, aneh nicht in dcr Ab-
bildnng; euch hcisun dia StcDgcl mit Unrccht
•isbiaihig,
LXXXVI. 181. Hippuris montana:
sortstenglich , Blattcr zu sechs, linieu-
furmig, spitzig. Rciib.
Syn. n. moniini. LsDaBOOn In Utt.
Nmthr. „UiulMGhkB" Lxdeb.
Btob. Vom Anichn cin*i Gnlium*.
182. Hippnris maritima: Blutter zn
vier bis sechs, eltiptJsch imd linienlur-
mig, slumpf. Rcub.
7%
Sym U* i««n«imft» IIe&uii* Hoknvk* FL
dan. 1261. (rigidissima) Roem. Soxult.I.
P. 42. Prttz FL Fennica.
Hht. „Propa Abo«« cL TewgstrOm.
^^j, Ejc cl. Pkttx, etiam folia sttbmerta spa-
thulata occurunt, forte in planta juniori.
LXXXVn. Krigia tenella: caulescens.
IlCilB.
Hht. 19$. Idi. In VirgiiiiA mistioiutriot legit»
A. B. floscnli. C. receptaculnm cnm an-
thodio dimidio et semine (achenio). D.
semen. £. id. transsectunu F« pappi
s^uama. G. eiusd. seta. H. c«,d. ma-
gis aucta. I. anthodii s^namae»
Ohs, Spccies altera, K. Tirginica, acanlis
est, et nostra propter folia opposita, memo-
rubilis Cichoriacea.
LXXXVin. Erythraea linarifolia: fo-
liislineari-oblougis subuniucrviis obtusis.
Rcira.
Syn, Centaurium xninusLinariae folio. Tovh-
MKV, 122.
Cent. nnin. angusto praelongoque folio,
fl. rubello. Barrel. 435.
Cent. min. leptophyllura polyantlies ac-
censo acutoque flore. Barrel, 436. (su-
tu8 fruetifer.)
Cent. minu* pnrpnreum anguitifolium.
Barrel. 423. (v*r. grindiflora.)
Ceat. miu. etc. Bocc. mut. II. t. 43.
OentiaoA UtttriiiefoUa Lam. £nc. II. p. 641.
Ciiironia iinarifoUa. Lois. BOt. 155. Req.
in GuER. VaucL ed. 2. p. 252. Deg. fl.
fr. SnppL p. 428. n. 2781a.
Erytlirieft, liiurifDlia. PersI t^rn* X. p.2R?«
ROEM. SOHULT, IV. p. 170.
S« uUgioou. WAX.D8T. KitI 258. Roxm.
ScHULT. IV. p. 163#
Hippocenuurea uliginote. Schult! Oettr.
FL ed. 2. I. p. d89.
Erytliraea conferu Pers 1 Robk. Sc Wit»
IV. ^ 168.
Erytbr. aggregau TsQVm I H« ?•
Syn» H* ttaitfeftia. Hstixii. Ro^Kni. Fl.
dan. 1261. (tehr tteif) Roem* Scmvlt. 1«
p. 42. Prtts FL Feanica.
Nachr. Bei Abo. H. D. TxnotTRGM*
Beob, Nach Pett» komman auch nntergaUUchte
spatheUdrmige Blatter vor, wahrsrheinlich en
der jun^en Filanze.
LXXXVJD. Krigia tcnella: ge«tengelt.
ACHB.
Nmohr* In Virginien TOn einem AfiMionair
geiammelt.
A. B. Blfithen. C. Fruchtboden mit halbcr
BlflthenhiLlle und einem Saamen. (Ac|ie-
nium. ) D. Saame. £. ders. durchschiiit*
ten. F. Schuppe des Pappns. G. Borste
desselben. H. dies. mehr ▼crgcfissert.
I. Hilllschuppen.
Beoh, Die andre Art, K. virginica, ist tten-
gellos, und unsre wegen der gegenaberstehen-
den Bl&tter, eine merkwflrdige Cichoriacee.
LXXXVm. Erythraea linarifolia:
Blalter Unicnformig - langUch ^ fast eii^^
ncrvig; stumpf. Rciib.
Syn. Centaurium min. Linariae folio. Toirn-
HEr. 122.
Cent. min. angntto praeloagoqne foUOs
fl. rubello. Barrel. 435.
Cent. min. leptophyllum polyanthet ac-
censo acutoque flore. Barrel. 4S6i
(fruchttragend.)
Cent. minut purpnrenm angttttifoUnBU
Barrel. 423. (var. grandiflora.}
Cent. min. etc. Boco. mut. 11. t. iS»
Gentiana linariaefoUa Lam. Enc. IL p. 641*
Chironia Unarifolia. Loit. not. 155. Req.
in GuER. VaucL ed. 2. pag. 252. I>bo»
fl. fr. SuppL p. 428. n. 2781a. ^
Erythraea linarifolia. PERtl eyn« I. p.J0.
RoEM. Schult. ly. p. 170.
B« nliginota. Waldst* KitI 208. Rosm.
ScHULT. IV. p. 168.
Hippocenuurea uUginota* 8cHtrz.T l OatOW
FL ed. 2. I. p. 389.
Erythraet conferu Psat ! Ronic Sovmi^i
IV. p. 168-
Erythr. aggregaU Thovxh I & P.
-^^ _ .%. ■■ ' . ^ . ^. XviT-i lSkfii>:i-..ia' ■
m.- : ^* .' .;.
J • • ■»- !■-
73
JLfVBilIaDmRl L«s. NMbtr. III. p.S48.
ChiroMA ImoimUi fiMITU! Eagl. bot. 2305.
Ciydir. liciormlas FRIESI Bovic II. suec
p.S». FL HallMia. p. 45. b« 2SS. S^-ENSK
bot.6961 Lu ROEM.8CHULT. IV. p. 168.
£. liaifolia «t angoatifolia LlNKl
CbiToniA linifDlia. MOESL. Haodb.
E. oonprtM HaYNEI ap. KUNTII Fl.
boroL p. 65. 6cui^CHTBNDAi. l FL b.
Y- 131.
S. ramooMiau Tir. «igiiMilolia. Wajllr!
•oha^ p. IIL
S. ongBftdfoli* WaLLROTHI ib. p. 504.
C Kiiowiaofnlu. ROBM. Schult. IV. p. 7S6.
Bist. 185. ».e-8eaiiia E. littoriilit" FKlESl —
186. ,,e FJora Halemi, ad Borkileben £•
on^iistifolla" Wallr! leg. Dom. Kle TT.
— 187. E.aggregau Tnou.! conferta PERS 1
pamila DlETR! iu borto Iieoaceuii data
a. 5. Aug. 1816. a. el. DlETRiai. —
188. 9tt FL Berolinenii, E. compretia" cL
UaVNB. — 189. ,|Fettbiiii iu Paanonia,
B. oligioota" KlTl cL 8ADLER.
A« D. particnla £oUi. B. C Mgaenta can-
0^#. Biythraearom ifeciet mazime cenfasae
«■Bt, froptcr fakvm diaracterem admistiun.
In tot* cBam Gcntpanearam familia abitineas
« Mlatira caljcia dfne corollae longitncline,
im alngBlo flere pro aeCote diTcrsa. Flof enim
innior calyci breTiorem Tel aeqoalam habet
— amllit tnbnmt nln foU anilieHn, a germine
•nUaitat (Tel ipte aoctut), multo lon-
eradit. JPhytonomia igitnr fempor ogitima
yfcyiograyhJM nagittrat
^HP— ^ mlitiiaat • ^uUii* loci
4l^e t^nperie, hafaito mnltnm voriat,
p$ in .wip codpmvio iooo eitvro «ano pnmi-
jaoa ff nlflogam» atgue Iptifoliem
^ «pm «Maro ^Mv ^ ultra, nec non
JD>lttiflm« «^ rc vnEa liaeftrifolia
AnwWm ii WM#0 ikm ^ in«nibuf ,
B. pniBila DlETR 1 L«x. Naobtr. TII. p. 248.
Cbironia Uttoraliff 8MITHI fiugL boL 2S05.
Erytbr. littoralia FRIESl novit. fl. luec.
p.29. FLIIaliana. p. 45. n. m 8VENSK
boc.599. LU ROEM. SCHULT. IV. p. 163.
E. Unifolia ot anguttifoUa LlNKl
Cbironia Unifolia. MOESL. Uandb.
£. compretMi HaYNE! ap. KUNTII FL
boroL p. 65. 8CHLECHTENDAL I Fl. b.
p. 131.
B. ramoiiuiraa Tar. anguttifolia. Wallr !
acbed. p. 111.
E. angustifolia WaLLKOTH! ib. p. 504.
E.UneaTiaefoUa. AoEM. SCIIULT. IV. p. 736«
Nmehr, 185. auiSchonen. E.Uttoralis FRIES!
— 18f). auff der Hallischeu Flora, bei
BorKtleben, E. angustifoUa Wallr! von
H. KLETI'. — U7. E. aggregata THOU.I
conferu PERSl pumila DlKTR! erhielt
ich d. S.Aug. 1816 von II.Dr.DlCTHICH,
im Garten iu Eiier.ach. — 183. bei BerUn.
E. compreisa, HaYNE! — 189. bei
Peitb in Ungarn. E. uUginosa. KlTJ H.
Dt. 6ADLER.
A. D. Stackrhen Blatt.
Durchschnitt.
B. C. Stengel-
Bfoh» Die Arten der Gattung Erjthraea sind
so rerwickelt, weil man einen fal^chen Un-
tmchridungschiiracter annimnit. In der gan-
sen Familie drr Gentiancen rauis man sich
niniUch nicht anf die relative Ldnge des
Kelchs und der Bluraenkrone veilasseu, Uie
bci jcder einxclnen Blume nach dcni Aller
Terschieden ist. In der jttiigem Blitthe ist
die Blumenrdhre kOraer, oder so L-tng als der
X.eli.-h, in der kltem, wo nach der Befruch-
tung der Fmchtknoten anschwilLt und die
Blume bebt, oder sie selbst wdcbst, wird sie
viel Idnger. Die Kenntniss der EntwickeJungs-
gesctae ist aiso immer der beste Grund fiir
BaschreibuBf.
Unsre Art &ndert so, wie die ilbrigen, sehr
nach dam Verhiltniss des Standortes und der
Witterung, so dass sie auf einera uiid dem-
falben Orte in einem Jahrc zwergartig, ein-
facb, ■ogar mnbmtbig und brcitbl&ttrig, in
einem ondcrn einen Fuss hoch, iUtig und
Tielblftthig, so wie vollkommen linieublittrig
74
habitti mox gracilia xnox proccra, praenufiam
■ynonymonim conitituerunt coxopagem. Nostra
ut reliquae, flore minore et maiore variat,
hoc inprimis in australioribus , attamen E,
Centaurii formam ^andiiloram, plantae
ticnlae BiTonianae omnino parem, etiam in
Thuringia legi. Corollae laciniae pari cum
foliis ratione latescunt, vel angustantur, post
anthesin saepius auctae, complicatae, acumi-
natae, ut in Rg, ap. BAnasL. 423. cui adjungo
E,lineariaefoliam Huxb, e Hispania, apud
R. et S, 1* c«
^^
Numerosa scries individuomm, «tiam e
flore megapolitona , nullas admittit veras ra-
rietates, sed variationes tantum pro tempe-
rie et loco* — Species alias dabOf
LXXXIX. Artemisia norvegica: fo-
liis palmati - pinnalis ;^ lineari-laciniatisy
racemo simplici laxissimo , ( capitulis
[floribus] maximis.) Rchb.
Syn. A« 'nxpestris. MUELL. FU dan. 801.
minus bona. A. nonregica FRIESI nov.
Fl. Siiec. 1817. pag. 56.^ A. noryegioA.
WALLR. SchedL crit. IS^ p. 47a
Hiit. Specimina in Noryegiae ropibut
DovrefjlU ad pedem yaarstiege leg. cL
SCHUBERT.
A. receptaculum cum Hofculif et fquamiff«
B. squamae binae exteme visae.
OlfS» Sane pulcherima fpecies, quam ab A«
rupeftri Linneana differre, bene iam anno
1817. docnit cl. Faxss. Veram antem A« rn-
pestrem cl. Waxx&otbii sedula indagatione
etiam in Germania inventam 9ste laetamur,
et numerosa specimina a me ex illo loco
lustrata, plane conveniunt cum oelandicis a
Dalmakxto, Faxxsxo atque STBixnu.MM:AB.o lec-
tis, quae etiam mox glabra, mox floccoso-pi-
losa, mox simpliciter, mox panicnlato-race-
mosa funt. — Receptacnlum A. norregicae
sicut cL WAI.L1L0TK, nudum vidi, cL Fexks
pilosum dixit.
wird. Die atis Tertchiedenen Htnden imd
Orten bald fchlanken, bald starken ExempUr»,
▼eraxilafften-obige Znfammenstellung ▼on 8j-
nonjmexu Unfre Art variirt anch, wie die
llbrigen, mit graffem und kleinem BlAtheB^
ersteref befondert in fOdliehera Gegendcn,
doch habe ich die grossblfithige Form der
E. Centaurium, die ganz xnit der Binmn»
schen Sicilianischen iibereinstixxmxty anch ixi
Thdringen gefunden. Die Corollexxabfcfamtl»
erscheinen eben so wie die BlXtter, bald hreit^
bald schmal, und sind nach der Befrnchtnng
gewdhnlich grfisser, zusaxxmien gelcgt nnd
langgespitzt , s. BAaxucL. 428. Dasn E. 11-
neariaefolia Huaxb, aus Spaxiien, b. R. S.
a. a. O.
^ Eine grosse Reihe von Exemplaren, «nch
aus der meklenburger Flora, l£sst keine ei-
gentlichen VarietSten xu, sondem nnr Abln^
derungen nach Witterung und Standort. -•
Yon andera Arten kUnftig.
LXXXIX. Artemisia norvegica:
Blalter haadformig-geficderty linieiifor-
mig zerschlilzty BJiitfaentraube einfadi,
ansserordentJicn sclilaiF, (Bliithenkopf-
chen [Bliithen] sefar gross.) RcnB.
Syn. A, rupettrit MUELL. FL dmn. SOU
nicht gut. A. norvegica FRIESt noT.
Fl. Sueo. 1817* pag. 56« A« aonnegiM
Wallr. Sched. orit. 1322. p. 470.
Nachr» Die Exemplare tammelte H. 8GH1T-
BERT in Norwegen aaf dem Dorreljlll
«m Vaarsdege.
A. Fruchtboden mit Blflthen n« Schnppen*
B. Zwei Schuppen ron auMen*
Seoh, Allerdings eine lehr scfa6ne Art, dcren
Unterschied ron Lzkhk's A. rupettrify
F&ns im Jahr 1817 gelehrt hat. Wir habcs
nun aber auch WALLaoTKs emsigen Fonchnn-
gen die Entdeckung der Linn^ischen A« m*
pestris iu Deutschland xu Terdankeny nnd
eine grosse Anzahl Exemplare von teinengi
Standorte, kommen mit solchen ant Oeland,
von DAUcAjnr, Fkxxs nnd STKBKKAMxan ge»
tammelt, genau tlbarein* Auch sie tind bald
iLahl, bald flockig behaart, bald ein£ach tran-
big, bald rispig. — Den Fruchtbodcn der A*
norvegica fand ich, so wie Wix&noxi^
Cf kahX, FnxBt giebt ihn haarig an.
I
^^^Zear..
DECA8 TABULARUM DECIMA
QL'AM
VIRO PHAECLARISSIMO
DAVIDI HENRICO HOPPE
CR. FKOF. C0N5. SANIT. 30C. REG. BOT. RATISB. DIRECT. ETC,
QUI ANOUM ANIMUMQUE
BOTANICORUM LADDAB2i lUNXIT ET INDEFESSO FERVORE
D. D. D.
1. n c I o R.
XCL Scobiosa agrestis; corollia 5-fi-
dis radioiitibua , tblli.') (iiifimia^ lyrato-
pmnatifidis, llnenri- bi- tri- («nprBniia
•itnpliciEer) piiinntifiiii.ique, pappi lutenu
scti« abbreTiolia. RCHB.
Sym. IM. 8. «grwdi. Waibit. KitI lOii
8cifTTi.T. Oettr. Fl. ed. 2. p. 292. Ran,
Scntri.*. Ilt. f. 67. •xcL Scab. ColuaiiUB
«t 8. loagipeduncnlaU.
B. Colambarim >. M. Bisst FL unr. I.
P-g. 96.
8. tejoeepliala. Uom\ Mbxt. Kocal
I. p. 75S.
Am. „Propa lipicia.*' Hom.
A. fletcnliu margisii. B. id. diiei. c. ca-
pttnlBm Irnctifeniiii. d. B. F. •■mtn
(ubndiuD). O. pde*.
XCI. Scabiosa agrestifl; BlumeDkroDcn
&-Bpaltig, irirohlctid, iinterc Bldttcr leiei>
fdrmig- iibrige drcifach- doppclt-
nntl die ober.stcn eliirach - linieiifbrmig-
fiedcrspallig, Borsten der iiinerii Soameu-
krone Tcrkiirzt. Bciib.
Sy». 194. S. igrcttii. Waldi*. KitI 304.
Sghitlt. Oaior. Fl. ed. t. p. S92. ROm,
SctiULT. III. p.67. excl. Scab, ColmtuiM
•I 8. longtpeduiiciitaU-
8. Columbma •. M. Biivt Fl. ttox.I.
p«t. 96.
5. leiocephala. HorrKl Mirt. KocbI
I. p. 738.
lltekr, B«i UpiEu. Hovps.
A. RuablatbcfaMi. B. Schvibnibllltliclien. e.
FrnchtkapFcfacn. d. B. P. Sume.
(Achcn*.) G. SpnubUllchra.
l«ob. I>
1 drr
That ein
e wenig
bekuiiile nnd
•■hr it
TWlck.
!lte Art.
iD lUen nir bekum-
t«l Girtcn,
lindM ,i.
^h tit»
S. ■greitli.
■bcr iB
nm« .
eiae falfche, me
wKni|(
. Selbi
l in d.D l
lerilhmtei
iten dentichta
Gllten,
. buu
mu in
den Iihren 1«U nnd
ISll di
> s. ■
benniti
ce, nnd
deren hOhere
Abindci
rtuig.
untcr di<
r>em Nii
ncn. Andere
Giiten
fllhreo daflir di. S. C.
Dlnmberia;
•ndrc d
■e S. 1
• Kiflor
• , •DdTI
>die S. lon-
■t> DBd
S. Col
amna* (di*
-• Wl -^
KxTAXsn, Scinn.TCf, M. jl. BisBKiisTcxir e^
IjINX, pappi brevitatis mentionem fecenmt,
ita ut dolendum sit, e\ Mt^T^fOffi afc| li^ocv
etiam speciminibus falsis S. agrestis decep*
t^ h^fif spiB^em.r^^uxisse» i^ovq^ autayi n%^
miMfi e4x4enk restiftuiase. Si pappi Irreykatenu
iUam, ubi ad^ a^tiv d«^ ^ aaia»ta,,SAjr#\ re<.
cpicis, non omnino constantem dicere relisy
cum exc. M. a. BiKBB&sTxiir. pro S« Ct^ltvn^,
bariae varietate sumas, diagnosi vero tuno
nimis, v/ygijUTtf •> cirf;u9M«ript«A, et qtu^B^Mh^
ribus in aliis speciebus magni aestimatis, snp*
pressis, ita ut magia conse^uenter agMy ^■91'
distinfuendo.
SjCn*. Gentiaaa 'spathq.Ia,i{a(:. CQroRiE^
^iypoai-atepifQrmi bor^botA drfiday calycis
. l^ciuiis. subinac^quolibiis (tubuiiv suih ao-
thpsi acquantibus) y caula simpliqiusouloy
IkiribMs, a^Uairious Ipn^epedunAUlati^y
foliis spathulatis., supromi^ bya|OTobtii-
S^ 0.nionUiift.NBE« %bEtEivBfi<:Kl'NoT.
•ct. Leop. CaroL IX* pt ITDi non Fohst,
G^ cblorMfolia Nbe*. ab EtaiiB. ib.
p. 171. (adulta.)
G; spathuUta. BiAHivi:>ir.Ql>xi|'8clledula.
Hist. 195.„Sali8burgi."HoppE. 106.* ap. ftruc-
tiferum quodt ili& S«xop» raaCalliC^ xiaaxite
QfwMftfa. W^ilfgif 4i.3|*\A«i, .1820. —
ip7..in hprtffi edii^vi.. et^sm^ ipeciniinij
A. calyx.-cumiiractqkt.
06tf, lam apnd Brytliraeajn< liiMrif»liain,
de.faUa^i, corollae cal7cifqu& Ivngitudine re-
ciproca. inter Gentianeat , verb* feci , ita ut
Qi. clilarAefolia Nj a. Bj ste^um- sistat
magis adoltnm. Noomb quod a> cli BAar-
uvQf eximio criticarum specierum scrulatoriy
specimiai iBsariptum ridi^ et^ Inbentiot reti-
nuiy quum a primo-auctore dktnm iam-plan-
tae fncrit'erept|un. Afiuiibm praecocior flo-
ret, et quwn frnctiferam legerem iA fTigido
monte. matnram, G.- campestrit>Tix corol-
,,Hortns botanicns'', Leipzif bei BaiiBl-
g&rtner 1824, darstellen werde). Schon Kx-
7|Mf EL S^14>St| VUflfi, SCKVLTXS, M. BXBEXnfTXXS
und L.ZNK, erwiihnen des knrxen Pappns, ao
cUm ea, \u bedai&erx^ i^t, dass, I^^kt^b tq^
KocK, gleichfaUe dnroh faifche GartciuzcailL.
j^avei -wervdtmi^ die ^S» a,gries(is aufhobea,
doch aber dieselbe unter cinem neuen Namen
«i|jE{jillrte«^ WoUen wir die KOrxe des Pap-
pus, wenn wir die Geschichte der S. nni-
9-^X* . &*.▼! , bex^kf iehtigeaf» . i^h^ fOr gass
best&ndig halten, so k6nnen wir die Pflanxo
mit M. BiEB. fOr VaricUt der S. Columba-
ria nehmcn, miisscn abcr dann gestehen, daae
die, Diagnose zu unsicher wird, und dats "wix
dann Kennzeichcn unberQcksichtigt lassen, die
wir doch bei Unterscheidung anderer Artcil
hoch schatzen.
XCill; Ges^ti/iua s,patJiuIata; BIomBCI-»
KrpUQ pjroseuitirtcllerformtg» gebast^
S^spoltigy Kplchabschnitte^twaSfUilgie^di
(wilhrQud, der Befruchtuug so loqg als
dic Blumenrohj-e), , Stcngel ziemJt^^h. e«^
facli, Achselbliithen langgestielt, Blatter
spath^lformig. die, obcrsteU; cufonipg*
S;(]LUnpnich, RciiB.,FI. So^,
Sym G.xnoiktaDA.NiUie at EsEzuimcsi Not«
act. Leop. CaraU IISU. p. 170. no» Fdrst*
G; chioraefolia. Nebs ab Bssiib, ib«
p. 171. (auigcwaclisen.)
G*.spatjiulau BAH7sz.ii(aM|^ Schedula»
Nachr, 195. Salzburg. Hoppb. 190^ hnehu
tragend> 'Vion xnirc avi ' dexn G^iiM|^ im
8ifib4i«»%i;g^bQi^ d, S«Ang».,iaap gesaiii«
m^t. — 197..aHS-dem SMinen.det Torhtfw
gehenden C^un^pW* inir Gmw gosogeii*
A. K^ld}.. nebst Frucht^,
B^ln Schon.bci.BrythTae« linarifoliey ist
dea tfiuschenden Charaoter» von der. relatiTMi
Xjiinge des Kelchs und:dcr CoreUc, Brwlihnung
geschehen, soidas* wir die G.. chlozaefo-
lia. N« ▼. B.' nur fOrc dcs&t &Ueni Zuataad hal-
ten. Ich habe den Namen^ welchcn ich Ton
dec Hand des>. trcQlichen Untccsaohaa . kritlp*
soheri Gewachse, des H» Hr. BABa-i.xKo,. einem
Bacempl^' bfigeschtaebentsahe^ um sa iieber
beibehalten, ols^. dev &Uere scjbon^Tasn^ebeii
Sie^ bliihu fcOher . ala * d^a.. VerMfndteni
n
T««e3it, prmcinA9 Tidentnr: G. pr4tenfi«
I^Al. ygt Blm. G. pl^bejtt Ud. G. una-
l^vchr^eBYit lLi!to. tt q%f^«rfn»od6 G. sil-
%'tni^ri% Mt Mat, qtilfe Mfti Mi^tfi rario-
Aap«rBl« A|>«rin€i foliis
oMoDis -faM^oMiiB, niafpue oariiia cau-
ilwiac retrbf 511111 «HMbnn^ florihnfi paiii-
^matis^ firuelibil» gronti^atis , corolla lu-
€>iik»e-4Mfttndibu(art. RcfHlk
'Syk. km BpiYiM BcAot^. '€kx. 1i. Vtndob.!
lif.bim^i. t\. t. iSKtit. r. ]^.103. in. p.l05.
«kcl. 8if. '-^ Bk«s. t^l. gtlHe. t. ^Ng. 114.
ScHVt.'^. Oeta. n. p.Blt). RTiM. ScHrLT.
\Xt, \. S04* exel. 8»k. — AcHtt. Kvgcutb.
b. Zeib 1823. f . tSi Cat. tete. &. Drefd.
1S2S. p. 1.
llgel, •Bpeciai A 4 «nBtnibut bMoMicii eJlkiiS.
Jk» icMnollB;. S. p3^tllloBi« 61» unctikt. D.
pai« foUi isi&4 vita.
199* Anpcrula rivAlis: foliis octonis
]aiiceoIati.«9 marginc carina caulcquc rc*
tn^^smii .scabm, floHbm panibutatisy
iriictibus graiuilati.^« coroHa oanipanu-
itOo^ RedB. Cat. strA. fa. Drestl. 1823.
p9^. i.
Syn. A.TiTBlis SisrTHl inS^fBfH.FI.gTaeca.
tf. fkjt. ISL t. il^ (iUotUitt ciU\A false.)
fLcHB. Atoglmib. bot. Zeit. fgft. p. 734.
fttihoiiitii irtvialb keili)^er ebrHijtuiii eft.)
tt^. Specitiieii in ibtiii bnfni<li« pr. Bmn«
ham iB MociYili leg. reT. Hocii»rsTTEA.
B. «oreUft F. piMiUs. g. C fructut.
... B. pan feliit tupre. I. ted. ibfra rita.
^^ O^/. Rnbiaceanon plorefl, tfef mttltVt nisi om-
-«Ha^ lito.teibBoptotalat, ted iltivm ^oly^etiAai, (quod
. ie Sazifrageit i»t tSaryei]^ta^n#lt fifciliut cer-
■itiir) corollA majori et minori varlare con^
^t$Bt ,' 'i«a tIx fonna iure meritoque dicatur
'**' ^Hb Tsrialiilii', itt fracc iioitii Aerivetur ab
IM Ut M «Ute %Vlt am kafteA ^tgt mit
teit^m Saamen fand, entfaltete G. campet-
trit kaum ilir^ Coroilen !h der Ebene. Sie
lcbMnt nvohl Vdtt ander^ ^^«chriebenen ver-
Vc^t^deh. \S\h nSchsleh tinct': ^. pratensii
)niTrL. Ikfid f^sskiK, 1G. pl>t>ejji i.rb. ti. una-
l!i't'chc%'ft^i% \.tA, \CiA einigerihatsen die
tj. liilVksYVis DE d^XV. biese ne)>st meh«
i-erfi^ Ve)t»h»h »ih Ihclermal.
KGnft IWw Afl^p^rnU Ap^l^in*» Blai-
icr flsn S> knBctiV>rmig, am Rtimle und
K<el> firt wie tlclr St^neol rtickwiirls
«ctmrf, Bliithcii rii^Mjg, nitrtre grkor-
tetjlt, Corollerrthrtg--1richh»rfiimng. Rciib.
Syft. A-. A]^lHYie ScnotT cat. h. Vindob.I
M.DiEB. Fl. t. canc. T. p. 102. Hr. p, 105,
excl. S31. — Beis. Fl. gallic. I. pag. 114.
ScHULT. Oeitr. FI. p.310. Rum. Sciiult.
III. p. 264. excl. Sm. — Rchb. Regenib.
b. Zeit. 18:23. p. 734. Cat. sem. L. Dreia.
1823. p. 1.
Km^ Ani ctficaefitkeni AiMefi, vt>li fi.
6ctaoTTk
•A. BlumenfcHAie. b. Kitih. c. tttichx.
D. Stttckchen 61 an von ufttefk.
199. Aspcrula rivaliA: Bkfttc^^ «A 8,
lanzeinirniig, am Rauclc luul Kicl, so
wie dcr Slclrgd YiiA:t\1Si-f.s .scliarf, Blii-
thcn ris^)ig, iVucIilc gckbrlicll, iGoroIIe
glockcntormig. RcriB.
Syn. A.riTalif Smitii! in Sisth. )?I. graeca.
ll. f. 15. t. 117. tAndere habea ifalich ei-
Urk.) RcnB. Regenibtirg. bot. 2eit. 1823.
^. 7S4^ (#"0 der Reinaine aLUemal faUch-
lich ^hiyalit^ licitit.
Nmchr, Bei Brann in fefickcen Griben. H.
Wof, kloCHlTfiTTEJl*
E. CoroUc. F. PbtUL «. G. Fmcht.
<H. Stilckchen Blo^ ^vm obek. I. dat-
«elbe tt>n fmten.
B€Oh. Mehrere Kubiaceen , Ifnd %fele, wenn
dicht 1^1« 4tfifoopetMA«h, AMr Vnch'Polypeta-
leen (wat bei dl^H SikiMg^ tfnd C^ryo-
phylleen am ileutlichsten in die Augen ipringt,
kommeh mit grfisteiVr unA klieinerer ^roUe
▼or, aUein die Form dertelben tcheint nicht
*• ^^y '
80
UI«y atit yice rma. md hanc c^Mrollain cam*
panulatam, in onmibus, at tane inn^^erii •
me speciminibus Tisis, omnino aequalcm, ab
illa tnbuloso - inf undibulari A. Aparines,
distinguere volumus, etiam rptata Galiomm,
campanulatae, hodie feliciter separatae, denua
iungetur necesse sit, quo modo fines Asperu-
larum anferrentur. Forma non rariat, sed
magnitudo,. sicut in Galiis omnino. Rem ta-
bttla pretiosissima SxBTHoapxAirA vere inspecta,
aon igitur secundum rerba tantnin, explicavi«.
«-— Planta crescit ,,iB Creta ad ripas ffaivii''
prope Plantaniam" SxarH. ,,iB Moravia pr«.
Bmnnam** HocHSTBTTKa. ,,in Silesia pr» Vra-
tislaviam*' Grabowskt, et sine dubio etiam
alibiy inter afilnea- Eubiaceas praetcrviia*.
sa tnfleniy flo flaM wlr nicht «ina ▼on fler
andem ableiten k¥nnen. Wenn wir . diete
f lockenfdrmige , bei allen und xwar nnsChli-
gen von mir beobachteten Exemplaren gans
gleichfiirmige Blume nicht von dex rMuig-
trichterfdrmigen der A. Aparine VBXter-
■cheiden wollen, so mOssen wir anch di«
neuerlich mit Gltfck getrennten Galx* mit
Glockenblumen , wieder zu ihrer nlten GaC»
tung bringen, und haben dann gar kaina
Gr&ize mehr fckr Aspernla. Die Form lA»
dert bier nicht, allein die Grdsse, ao wie bcl,
Galium. Ich habe au Eriintemng dittcs
Pflanae Sx>THoa>*8 Tafel selbst nachgesckea,
sie ist nicht blos . nach andcm citirt. — IHm
Pfianxe wfichst in Creta an den FlaM-Ufai»
bei Platania: Sxbth. bei Briixm in MlihrcBt
H. Frof. HocHSTETTKB, iu Schlesien bei Brc»-
lan: H. Gbabowskt, und wohl auch andcsc»
wfirts, wo man sie unter den verwandteB fti»>
biaceen fibersehen hat»
XC3V. Viola flilvestriff: adscendefM^
foliis profunde cordafis (supra bispidu-
lis) colcare compresso iutegerrimo (co-^
lorato).^ calycis appendicibus superiori-
bus rotundatis, in fructu (acuto) evanidis»
RciiB. FI. Sfkx^
Syn. T. tilvestrit inosdora. Doo. pempc
pag^.. 156«
y. parpurea silrestris i, eanina Tragi.
Trao. Rriuterb. pag. 44i2. &g. C. (pL
iunior.)
7. Martia .miiu ffore riolaceo. Baaabl«,
p. '77. n. 856. ic. 695. (pl. ianior.)
y. floremin.. Riv. pentap. (pl. serotin»;)
y. silireftrit Lax. FI. fr. If. p, 680.
y. canina. Lam. Ene. Viri. pagw G86.
Dec. fl. fr. ty. p. 806. synops. p. 400r
y. canina Sw. svensk bot S90? itaala eC
quoad atipnlas petsima.
y. tilTestria KitT ScHtrLTl Oestr. FI«
ed. 2. I. pag^ 42S* RdM. Scbvz.t l T*
pag. S66.
y. eaiuna podolica. BBStB& i Cak. hotu
Crem. Soppl. iy« p. 25.
Hist. Dresdae legi, 200. florent* 201« rmu
friictifer«
XGIV. Viola sitvestris: arifsteigend^
- Blatter tief herzfomiig (obcn kura steif*
liaarig)^ Spom zu.sanHnengedriickt, gdns
^efarbt), obere Kelchauhonge abgenii^
det, an der (spitzfgen) Frucht gescnwuih<it
den* RcHB. FI. Sax«
Syn, V. silvestris inodora. Doo. pcnapi;
pag. 156.
y. purpurea silrettris s. eanina Tngl»
Tkao. Krituterb. p. 442. B.g. C IjwagfB
Pfianse,)
y. Martia nsin. flore riolaceo. Bauxs.
p. 77. n. 856. ic. 695. (junge PflanM)
y. flore min. Riv. pentap. (Spicling.)
y. silrestTis Lam. F1. fr. If. p. j$80u
y. canina. I^am. Enc. yill. pagw 636i»
Dec. PI. fif. ly. p. 805. syn. p. 400.
y. canifia Sw. svenilL bot.290? tchlecli^
besondert die AchselblXttclieh.
y. tjlvestris KiT I SchvltI Oeitr. TL
ed. 2. 1. pag. 423* ROm. Schux.vI y.
pag. 566.
y. canina podolica. BBtSBnf CtL. liort»
Crem. SuppL ly. p. 25.
Umehr, Ich nabm sie bei Dresden, 209* blA»
hend, 201« Fruchuweig.
(
-i
s
hL a tKic, (t p*telK. laWralU. C. ap-
innilifi» ca^iu. D. frncuu. B* •U-
paljL infniw. S. tupator.
COJB V. lactea confnodcntn. lUaUt ia
I4*na Ulacifa Td nWlli, mnliB albi, petda
■bl— a« , infinvB bnTini , eilnr i
UnncnbUtt nn dcr
Saile. H.. deigL tob vinii , luid die
iciilicbttit BIUBicubliiller. C Kalcliu-
hlngc. O. VtucbX. E. OBtMrMl^cI.
bllillGbn). F. Dbcn.
£*ofc. Wrr dieia mit V. laclea TCrbiDdet,
kennt durcbani eina tod beiden nichl. Si»
wSchit aut •rciten Sandilreckt& , die uidcc*
in ichutigen LiubTriilderii. Die Bluracn »»B*
liU «leT rSihlicb, in der Mitle wcih, Mu-
BteDfalftler Unelicb, iit nncer* kBrrer, Spom
gma, *n&tcigEnd, IKnger alf di* failb* PlnU*
1 niu)
nblatl
1 HlatMMr Bite
gekccbi, Frachl ISngiitk, ipitb — AiaMrhalb
Frankreii^h griiunincll , lahc ich uc noch
nichc, abe* ia Gicun culU*lrt nuo lic jicht.
KniH. Viol.a-ftiippii; ereets, foliiff ooiv
- Aiia— oM»wgM> emtcare app«n«licibiis
(inwiu«) duiilo loDgiore norreeto, pela-
liBt wUf tico laucsuMia. Bou. £1. oax.
9f^ V. Mappii. Ai.i.toi>. ped> If. p. 99. lu
16i& ic- t. i& b &
Jt^mat». bot. C»b> ioi 6S& ^I.t««biL)
BKM«k >». luL f. tSi. «t p. SU.
Vmiw. F). veaM. L p>^ S95. nuiq.
•zcl. Sm. u Barml.
I. «peciinen TovBnle „prop* Bex"
an^ niigi* aduItUB „F«dt-
Riinnii
heratorraig-IJiDf^ieh, Spont doppell s
lang, al.i illc (grn.i.soii) .\iiliiiiige, 0U8gc-
stredLti.BIumciihliitli-r vJliptiicik-lanzet-
ruimig, llui». l''I. Sox.
Sjrit. T. niippii. Attte*. pc^- II. p. SS. n.
16W. ic t. 2fi. (. fi.
La»»io. bei. C»b, le. (»6. (pl. venaL)
BuToi. ■Skttal. pig. ISi. ■■ paf. SU.
Pm.i.111. Fl. Teren. I. pag, 29& ntei^.
azol. Sm. el BAMtsi.,
Ihtir. £05. Ein FrftUiBp-Exempk*, bei
B*x: H. ScnLEicnBa. iOli. mekr iiuge.
AroK Sl* Terdenkt ihren Ninien eineai In-
anne, wu nan nach nicht crwlhnt findct,
nnd gnb an mehrem uidern Imingen Anlaii.
Ai-Liain inchle nlmlich leine Ftliiu* in
Rbki V. paluitrii foliii niucTonati»
■ t tcrratii F1. Jen. p. tSS. in Hili.M'i
Auqabc p. IB!), dic abcr, wi* wir melchcm
kHBiini, mit V. Flerc eoernlce leii(ifo-
Ha Rtt, einarlel, nlmUch V. pcriiclfolia
(1. UBir* 109. BIO.) itt. Uatr* lllt. komiDt
dmtllch BeiiHK mit Ai.iiaiii'1 F^gur nuani.
Florei habet lenil
Ihit. Pellide lildcini
UU Ct' TBlltlUl
norrr, tuidM >p*-
Prtcter pedwaon-
84
nicntia, etiam Saxoniciuii habeo. JLb aliif V.
Ruppii nomine tangitur V.'persicifolia,
ab aliis Y. caninc. Dicjnofcs auctorum om-
nibus fere Violis indigenis- caulescentibus ap-
plicandae, minime characteristicae sunt.
XCVin. Violamontana: c^ulibns ercc-
iisy foliis cordatis oblongis (Linn.), cal-
carc vix calypis appendicibas (magnis)
loDgiore, petalis obovato-oblongis. Rchb.
Syn. y. aTboroicent, Camer. epit. 911. fpe-
cixn. aeitir.
y. montana Linn ! •uec. p^ 305. lapp,
pag. 231-. WahlenbI lapp. pag. 213.
■* . UorksmarnI F1. dan. 1329. tpecixn.
. Ternale.
HJit. . 207« SpGclpen vernale, ,,e Lapponiai
ipsededit WABLxffB£AjOl*< Faies»
A. calyx cun petalo inilmo ajatere, et
petala bina. B. stipnla ,f mediis, C.
alia e superioribus.
Qbs» Haec ex xis ett, qvts explorationem stre-.
nnam spementes, ad patres reiiciunt, alii
▼ero, characteres in foliis quaerentes, vario
modo atque pro lubitu uni alterive specierum
a£Einium adfimdunt. Nisi Violarum evolutio-
nem observavimus, de specie nusquom erimus
certi, habitus enim pro . aetate plane mutatur,
. et saepissime occurrunt exempla, quibus viri,
alibl speciebus novis inimicissimi , speci^iina
autuxnnalia, notis in evolutione quaerendis,
distin^-uunt.
„Flores qui vere prodeunt co;roUa instm-
nntur, qui vero aestate propagantur, coroUa
destitiumtur, tamen fertiles. Radix perennis,
copiosissima. Caules erecti. Stipulae ex-
trorsum dentato - terratae. Folia serraturis
utrinque 13 bracteae binae, Uneares, inte-
gerrimae." Lzinr. Fl. si;ec. 1. c. Icon. Fl.
danicae (a Wahlknbuioio et ex eo a Schvx.-
Txsio falfo citata) etiam nostram plantam
praebet .vemalem, iUa Tero apud Cajixba-
plaren, besitxe ich auch eini aus Sachten.
Einige bexeichnen mit dem Namen V. Rnp-
pii die V. persicifolia, andere die V. c*-
nina. Die vorhandenen Diagnosen patsea
fast auf aUe einheimische gestenjrelte Veil-
chen, imd tind nicht im geringsten besHelU
nend«
XCVin. Viola montana: anfirechty
Bliitter her^rormig-langlich (LlN«), Spom
kaum langer als aie (grossen) £elctia&-
hangCy Blumenblatter verkehrt eifbnnig-
Idnglich. RcHB.
Syn. y. arborescent. CAMxa. epil» 9113
Sommerpfianze.
y. monuna Linivt niec. p. 805« I«pp»
pag. 254. Wahlerb! lepp. pa^. 21J*
HorkemamnI F1. dan, ISS^. tpeciflb
vernale. ' '
Nachr» 207. Fr abUngi.£xempUr ani Tjuf^
land» Ton Waulenbero telbtt gegabMll'
Fries.
A. Kelch mit untem Blimienblatt ▼«& tar
Seite, und zwei BlumenblStter. B»
Achselblettchen von den mittleis. C%
eines von den obem.
Beoh, Sie geh5rt uuter diejenif^n, weldie mii
strengere Untersuchungen scheueud, dcr Yer»
gessenheit ilbergeben woUte. Andere, W4
die Ch^dctere in dcn Blittem suchen,
den sie bald in einer oder der andem
wandten Artcn. Wir wissen, dast ntir tfe:
Beobachtung der Verlinderungen im WadMKi
thume, Licht iiber die VeUchen
kann, da tie ihr Ansehn mit dem Alter et
tehr andern, dass selbst Botaniker, welchc
Trennungcn sonst sebr abhold aind,
Exemplare wegen Merkmalen, die blee
der Entwickelung abh&ngen, trenneo.
L.IKHX' sagt in der Fl. svec. a. «u O: ^JPfa^
Frahlingsbliithen haben ihre CoroUe, die
Sommer, erscheinen ohne dieselbe,
doch fmchtbar. Wurzel ausdauemdy
Stengel aufrecht. Achselblattchen iiadli
ten sSgczahnig. Blfitter jederseits mit
SSgezJihncn. Deckblattchen zn xweien,
^ fSrmig, ganxrandig. ** — Die Abbildnng
dan. (die Wahlb. und aut ihm
fialsch citirt) tteUt anch nnsre Ffiaaie
^.•■*e»
— 8J —
mmt^ wik ifO Em» «Inta, mtqu bana, m«-
tlvalMB r'*-*-~ pittMMMat, nnoiui, fcncti-
^*-*™ aiBal BaMmmna; plutun cnbilalcm
« aaamta BaUal OmBina huc tgnra, inpri-
mi» mx Hon, SDttnm mtit, ntc periicifn'
11 SB, T*I qiiod cl, WuLKorno placnit, V,
lactoam. Flor» ttiioi dilDI* pnTporci di-
t in FL daa. M in BMtiii. — Std
n ipnuo. Antn tutnm
TiCt, de qmbni haic !■*.
%Ut: ^aton « babitn V. mlrabilim Jj,
■nlic robrt (I), cni otiim pcdoncnlii fDlio
, M ■bonda diff«t fotma
1 «t itlpnlaTna. " Hiiec minus coa-
«{«■• tfcta, ogCBi iatRprctatio». Sont euim
gtiiiBiwli Soiifori, ab anctor* tnac Boodnm
*U| ao iBidBB ■ Linn» rtrbii praemitti,
laBgbcImi , bnctiferi tmv nt ia al&nibiu ( cf.
tA.CJ falio brcviOTM. Pn-jit ,,ViDlM cuiaa*
Mt" ^nod mefii nobii Mridot
1 V. mlrabiii •imilitado praa.
FrflUiafiKMaplaT dar, aU<iB di* bci Cuixba-
miin, dia Ijim' ttlbM eitlrt, nnd wel^t rccbt
fnt iit, seift ein SomtntrtitiBplar, I>ti(, froclit-
nnd blflthentragend iDfleicfa, tine elleBhoht
PtUa» *om Btldol AlIerdiDfi gthurt dioit
Ffluie, bMOndendirBldlhe ntch, lu dtraiuri-
Seo, nicht id V.perii cif oli i.oder witH.Dr.
Waluoth glaabte. in V. lietta. Dit Bln-
mtn heiiien bltu parpurblni, wle in dtr FI.
dnica nnd bti dtr nnirl|CB. — Jtttt wollea
wir abcr auch WAiLanna hSrtn, LniiB't
■IHcUichen Erkllrcr. Friihrrhin hatle er bloi
finchltTafeBde Eicmplare feiehen, nnd («It
Sbn' «ine: „Glricht u Statnr nnd Wuch*
demlich der V. mirabilii L. [<) Biit dtr
lit aoch darin dbcrein kosunt, daai ihra
FmchlMirle kOntr tiad, ali di« Blltter, tob
dar dt >ich tbtr dnrch die Porm der BUtttr
nnd AchtelbUttchtn ■ahr nittencheidet.'* DiM
falnft BDn nichl recht initmiDen, nad mutt
•rUulert wridtn. Die Blmhenitiele nlmlich,
die dcr Verf. diinsli nicht lahc, nnd nicht
j dire
rpedu.
Bb Wotiatibni, fbliii laBgiDTihni, itipnlii ma-
JaaihBt «t tantam gTDdiui dulatii, flerihu».
^UtBmmij, nl fallor, apetilii." FlorM
OB^Boa in omailmi canlHceatibni ■petaloa
> Ttttrendi atqnt rtpMcndi,
■ahr lug, ]m fn
wie b«i dn verK
•tT alt dit Bllttd
chttrifFBden
a coroUa ridit, aS-
B bi modnm confoadi, inttlli|imiii.
— Sprcimiaa ptdtmoataaa prope Laaio.laeta
* (ftuion cbca Albam Femptjam iadlcal), «t-
dar T.canina innlchM. " Dii^i raOgen wir
UebtT natmchrtibeu , ab den Verglcich mit
T. mjrabilii, „imIenchtldM lich abar hln-
Unflich von ihr durch kflnerc BlttthenitScIt,
lln(tre Sltller, |r«Mera UBd frilher gtiUintt
Achttlbllttcfaen , nud wenn lch nicht irrt,
dorcli coTollenlDie , Dbtra Bldthn. " Wif
wiiiau, dau die lettttn Bldihcn bei aUen gt-
Veilchen cDroUeuloi liiid, wl«
ichon mihrmali trwIhBt wordtn. „V. lac-
tta Snm , dlt mtbrtre im Anilanda T.
montana Bnutn, kommt In Lappland nicht
ma», daii cr lia wohl nntencheidet , nnd H.
Dr. WAuaan, wtlHicr dietelbt nnr ohno
CoToUa aabt, dit *trwudtn Artn fir in
•ahT Tirwicktlt. — ExtmpUra ton Lanio i>
Picmont (Aluobi iei|t ■!• mn di* Alba Pom-
p*)a an) nnd dit TolhTniicheu , mit riem Na-
mtn T.lancifotla Ton H. Prof. Bbirb ba.
MichnM, kOBimen gBa mit der nnnlgn Ilbar.
eia. Dia bahmiichn nnd ileluiicbn abtti
dlt ich bie Uaher ali T. moataaa «Airit,
gahlm in T, caniaa Ineoraai.
19
L. : — -.r:,; - ii3l£.:r,db^B^i
f
V
•UM TidMur, ibWH. A. Stwji— >b miiia
y^H*^- (ntiiUB pU>ta Vituuii, citf tu tpecin
ftkcta noc Boxa ialtad^ — CaWiUin ipcci-
IBJB> conylna tIcU V. laclaaa aancrma
ptntM BiviBiuM. lipaianla, •mithiuu*
qaacdwi aiiglica, prMlcrca MlMtUca ■ FaiK-
•10 bIiu, raMlM, ^naa in j^ata nliginMo
•4 piHdinm Faniad iA *ici«itat* Holmcmi
t^t, plMM cL STSsniiiwm, roMica Dorpati
■ cl- Lunan ioTcmta, biucuics in bniaidit
mA tUkci pr. PntUnnm ■lunu a cl. LiHO,
uutiiao itndoboiiRuia tt cachic* mnjta, 111-
Cm1c> fiipiiiiiii ■ cl. TuTis«vo, mognntiiia ■
Ziua *tc. — la >p«c[ni(nlbnj mala liccitii
pctftln battd raro contractm innt, ct oblonga
Tldntiir, ficot ia icrioribn) Horibiu onuiino
«Tndiint. ronnso piunllae t nuignat, ■agiu-
tif»»*»" et latifoliae, h nii« eBdemqai radico
anacnBtDr, pro tnnpcriti ticcital* Tel huinl-
l>ilt, M pro Mli conditiane, laperflniun igi.
tor Bt cL WiaLKnCBOn dablum, I7piaL
t 'rerio Tariit^tee hM modo noii
Bcomplart drr nnirigen (etwa bti Hnt (ig. d.
•. nad k. i.) Ute. i*«t Ton der V. pumil^
ViLb. d>* tr, wie •• ichcint, tooi Vcrf. iclbiC
halK, ^* »; der V. canina uuterordentlicb
TcrfTuldt, wogegin die Piplr iprichl, die
abngcni KUccht irt, and dam Sllch nacb,
•iB* dreifarbige Blfltbe dartltUt. — Wu abcT
ScaLBfca» ali V. pumila tcndal, iit allcr-
diBft V. onlna criDctoinm, luid nim-
■icmicbr Viu.&>'t Pflanu, Ticlche wahitcbein-
Ucb •Ii Art , obnc Schadan •ul|«trichcn
werden kuin. Von V. lactee, iahe icb
Obrigcnt iiblrciche vollitiiadige Eicmplare
der Ri*ini(cben Pn«nic Ton Leipiig, tinig*
■B(Iiicbe Ton der Sniithitcbcn, llbrigeni Ollin-
|"C, Viola peraicifolia: erecta, fnliis
(itmioribas pnbescentibiu) oTato-ldticco-
atli, cutcore appendicibits (ntediocrihuA)
rix lougiore, |wtaiia refiuia. Rchb. F1.
SaxoD.
gyn, T. OTMM k. aomt, ac alba> Bti*.
Mo*i»- MM. 5. t. 7. (, 7.
V>^l*wtr.laD|ifolu, Txhkh. (BS. f 9.
Bfanr Tfoliraai. Dalscx. I. p. 799. io.
y, pnlMBb MgMtk PoraltM f»KI« mo-
«ga— ti« «t •MtBili, aondniB iMeripia.
Wtvl n.Jen. p.SS9. •*. Hai.1.. p.389.
T. Am wtrtJw '— t"-'-r Ktvnl
u, (chwediicbe, aaf einer
Moorwicte am Landgat FariUd bei Slockhotm
geiammelt Ton STEsiiniMiUi, miiiiche, «on
Doipat, dnreb LEoaioiin, uagtritcbe von
tcDchten Stellen bei Rlko bei Peith, Ton H.
Laho, Bitcrrcichiiche , m'brere WienM und
cechiicba, ludctiichc bcioBden TOn Tutiba-
ichlecht getrockaeten BicmpUrcn tlnd dia
BlnncDbltlter nicbt lellea ituammen ge-
ichrampft, aad cncheinea Ilnglich , lo wio
■le In dcD lctiica Biathra Toikommrn. Klcin*
sad groue, ichmd- nad breitblltlriKe For-
Bacbdcm dic Wittcrung trocken odei Icucht
itt, und nach Verbillnltt dei Bodeai , to du*
WAHLUaiao-i Zweifel Uptal. p. tS6 uaaOthis
In, Diul eigenttiche VaiicttltD untcrtcheidcn
wir auf dicie Art nicht in dcr Kalur.
C. Tioln persicifolia: aofrecbt, Bliil-
ter ()ung fcinhoarig) ei-lanxelforniig,
Sporii kuiim liiDger aia die {mittclmus-
aigcu) AnhiingOtBliimeiibUittergcschwcift.
BcitB. Fl. Sux.
Ilym. T. *nel* fl. octrBl. « alba, Etit.
Hoftit. tact. S. t. 7. f. 7.
T.iHTettr. longifolii Tabriii«. 68i. f 3.
Malot ViolaruiD. Dalkch. I. p. 799. lo.
T. palutiri* ■Bgottii PcriicRB foliii ma-
•ronBlii at terrBlii, nondum dcicripta.
RvprtFl.J«B P.23S. td.HALL. p.389.
T. Bmt «ptrNlao longtioliB. Kivin I
fent«p. gDt* Abbildnng,
■.ieiuj-.i,^
88
y. eaule erecctf» foL OTato-Uaoeoliitif
teiratit. Boehm! Lipt. p. 190. n. 456.
V.perticifolit RoTH.ir. p.271. Baumo!
Lipt. p. 492. ScHX. III. p. 187. ic U
269* Aot terotinut.
V. ttiictt HoAM.! h. Htfn. IT. p. 958.
V. Homeootnniana R^m. Schult! V.
ptg. 570.
V. elatt FAiBtl Link! En. I. p. 241*
Hist, Specimina Liptiae legi in loco Rap«
litno. 209* floriferum. 210« fiructiferum.
A. caljTX cum petalit tribus.
Qbs, Planta qaodamxnodo e Lipsia orta, mihi
Lipsiensi, fbrte non ita difTicile exploranda.
Rurrxus iam anno 1726. indicat: „ist hSufig
auf sumpfigen Wiesen bei Leipxig, niclitweit
von der Funkenburg , ** egoque ipse hoc loco
saepius legi, quamquam ibi hodie post centum
annos raruerit. Licet Rothxus plantam non
viderat, tamen formavit nomen e phrasi
Ruppiana. — CoroUa fere dimidia e medio
alba, ceterum pallide coerulea. Forma folio^
rum et stipularum simili quam in praecedenti
variationi subjecta, ita ut ez his varietatet
non separentur. Flores vemales magni, exacte
formam a Riviko et nobis redditam sistunt,
aeriores autem minores, petala augustiora, »1-
nus retusa, in modum figurae Schkuhrianae.
Habitus plantae quam maxime mutatnr ac-
tate. Junior nempe stricta est, et caulei
fimplices, crassi, sncculenti, folia angusta,
stipulae magnae; flores pauci, longe pedtm-
culati, corollini; serius tenax fit atque flexu-
osa et ramosa, folia magis cordata, ilorea co-
piosi, parvi et plurimi apetali, brevepeduncu-
lati, stipulae minimae, vix ullae. In hoc
•tatu cl. FaiKs V. persicifoliae nomine
misit, in illo autem V. elatae. E seminibus
V. strictae Hoxh. exacte eandem educavi.
Cl. Waluloth e planta Ruvnz et Rivisn dis-
tinctas fecit varieUtes, scd unam eandemque
plantam ex eodem loco habuit nterque.
Violia est qnasi phjaiogsomia in liore, «o
y. eanle ereeto» fol. OTeCo-lanoeolatit
•eiratit. Bobhm! Lipt. p. 190. n* 45^
y. perticifolia Roth II. p«271. BaumoI
JLipt. p. 492. ScHx. III. p. 187. ic U
259. tpife Blathe.
y. ttrieu HoRii.l h. Hafn. H. p. 958«
y. HomemanniaiM R6m. 8chuz.t! V*
ptg. 370.
V, elau FniEt! Lmx! En. I. p. 241«
Nmehr, Die Exemplare rom RappitdMa
Standorte bei Leipzig. 209« blllluadL
210. fruchttragend.
A. Kelch mit drei Blumenbllttcm.
Beob, DiePflanze nahm gewissermasscn ihrenlJr-
spmng von L.eipaig, und dOrfte mir, als cinent
Xeipziger, vielleicht nicht schwer zn crllaterB
sejn. Rurr sagt schon 1726: „ ist hlnlig; anf
sumpfigen Wiesen bei Leipzig , nicht weit tom
der Fuukenbur^,** wo ich sie selbst oft Kcftui-
den habe, obwohl sie jetzt, nach hundert JaJi^
ren, dort selten geworden ist. Obschon Rorm
sie nicht selbst gesehen hatte, so bildete er dodl
seinen NAmen ans Rurr's Phrase. — Die CoroUe
ist fast zur Halfte weiss, fibrigens blaasblen.
Die Form der BlStter und AchselbHttchcn ia»
dext auf iOmliche Weise, wie bei vorigcry eo
doss hiernach keine Variet&ten zu machen aind.
Die Frilhlingsblfithen sind groas , ganx Ton dcr
Gestolt, wie sie Riviir^s und nnsre Figur sci|fcn,
die sp Item kleiner, deren Blumenblfitter schml-
ler, weniger geschweift , so wie 'ScRX«m*t Ab-
bildung. Der Wuchs der Pflanze wird im Som*
mer g&nzlich ge&ndert. In der Jngend ist aic
nMmlich steif aufrecht, die Stengel einlack,
dick, saftig, die Blitter schmal,Achselblittclica
gross; Blumen wenig, lang gestielt, mit Blo-
menkrone ; splter wird die Pflanzc slhc , tM-
bogig und istig , die Rl&tter mehr hcrxlOimigy
Bliithen hSufig , klein , tmd die mcistcii covel-.
lenlos, kurz gestielt, Achselbl&ttchentchrUaffly
• f ast fceine. In diesein Zustande erhiclt iefa ile
von^Foixs als Y. persicifolia, in }eiiem elMff
«Is y. elatsu Die Y. stricte Ho&x. ana 8tm*
men erzogen, ist g&nalich dietclbc Fflanse. H.
Dr. WAI.LIIOTH unterscheidet dic PSaase xem
. Rurr nnd RiTiN als Abaiteii, allcin hcide hatte^
einc und dieselbe, von demsclbcn Stendecte*
observatorc stmuto facile cttiifiilenda. R*
ADOEND A
SMENDANDA
JlH CBMTUK. TABIJI.AAU1I PRUIAH.
, d« pliDlm Iiisi
ablatigmt, tti pniplir Irnipcr:
nipeiwft, ^Bod caiutcL?
i»]S- ErysiBnDn erepi<ltfoIiiun. Bchb.
pf] Sudntl qnilaB £. p«tl«)if W«iu. (n«cP»i.)
bac prTti4irT«« *«4 t dncriplioii*, forta potiiu
p^-iui4[xia hflvvtlciuii, ^um ivcuAilum iai]i|viiA
ddua. Catcrum •preicm ■fTuKin liabro
tij, qnun in TVau.KOTaiiM diBe»»'!
iiiita«ii. D( htc proTiBie. — I) iciai
iiuilMrg ■tqn* Fnclubcrg Tii diiiilot
L^pmqnc pioptcT i^eo^oiticum coiu«iL-
S) CciKor quidam, rpnd
,,„. ._ .limDuic laai. p.Sia. da
i> inttgrifoliii aiquc parTtflorii hiiiu)
'iiuu diuciniL (Juuin ctiiui uihi
iModi rpFcimiua (ctii noD hnitu ipatiei)
c innoiuirint, raco cl. cnuorcm, Tclit ca
D £^ rtpamdo (■nod '■'■•
Z U S A T Z E
VERBESSERUNGEN
ZUM ERSTEN IIUNUtRT TAFELN.
1LG.7. Banimculaa niTalis. GuMf.
AJia: SWAU ia Srcnik bot. S94. bg. lona.
V.ll. Ahrmum motitanum. Linn.
nMtoa «flfaiii cuitud^in fcrmaiileae, ai«ntioncm
teicd, fnu memonbiU mihi Tidctur docu-
m^^nm lilMTtatii a^lar^c, (tqt» cbencterum
■ic dirtamt, faU«cit3lii. Lrgi Bcmp* irere «nni
>*tt pnpa Uijenim Aljunm, noilrn A. mOR*
tmmo slatile, ird lilicnla oblouga diilinctum,
kaiai pAi*)( BUTimi hihcrent, tanii qnidcm nt .
1. 1. Heliantfaeniuni oelandicani. (CisL) Liw.
1) Addo: H> Ctlmdietam fiwkU. STruk l>ot. «99.
fipira Riiniu «ccarat*. Pili feliomm rer* fuci-
«Llati. — 1) cl. Ovnu. in Cittinatrum mono-
(npUa iip. Dk. prod. •jit. &■!. Tcg. I. p. STS.
ncrpit if. a*UaJlemmDn.c. fl. frinc ciun ligna
•xcIuDnlioDii , quunqain ipu cl. Dic. inus
1 Htw H. alptttr* in Suppl. p. 611. f».
Addilnm ciUtum Cldiuiivk dl.ignoii
zm •■! , luDt cDim in Sgur* pelnU c^-
LI. Hclianlhcmiim iidaiKliniin (Cist.)LiNN.
1) Ilienu: H. otlaaJUum Svrm. Sveiuli bol. 499.
Die Figur nichl gani genjiu. Die B]*iihk*r*
fait bilichcUnig. - 1) Mr. Dukil niDmil in
Dic. prod. (jit, n«l. T*g. I. pcg. ST6. dai U.
otlmndUum Dec. fJ. fr. mit eiaem Auirufungi-
itii.heii auf, obirohl Dic. telbit im Sppl. p.6(t.
gcnchi, ilmi (I du H. ulptitr» ttj. Du Citat
Toii Cli-iiiii iil dir Diienoie ruigegen, d«nn
dic Figur irigt Blunicnbljitlcr dopprlt ao lang,
j Iriiht ichlic
It die Redc
t die u
n.6. 7. RaiJiinciiIitA niralis. Gvks.
Deiu: SniAnl in STrnik bol. 891. gut.
V.ll. AKsHiim moiilaiium. Li^.v.
Ich erwiihtite eincr viTiv^nilten dcutjcben Pflanie,
igiltat einen abcrmt-
liger
Beiteii
fiir dl> Frcihi
inu 1B2B
di« Unbolaniligkril aller togenaDnt. Char
■biugebrn. Ich f.ind nSmli.h im FrUblin^
b«i Ueliien, rin niuerm H. montanmnt iibnli-
cbt«, ■ber durch Uiigliihe Sihdtehm abweichrn-
i Myiiunt, obrr i.i.lu .rf. ffalJeaUauiH.
I dieiciThrili rilriTichligb«ll,
Daman
P [rri
vohl n
. Iiu
FirhlD»
rtgin,;c[i
Friihling bllllK-i
erbiell ..u.h lii.th. EntnipUre vom Siindort
•Uriu brid* fiCL-n lu ii,cini.'r Vcrivuiiderut
Bicht mchr I^'nj;fiL-A-rundr, lonilein wr|ten grJt
■ercr Trockcnheii der Trmpmtur, runJt S.-liil
chcn. — Wts will mun ■Jio noch for iiUTMii
doliih haltcn?
VI. IS. Erj-.simiim crcpidifoliiim. RcHB.
l) Zw»r loU E.pelltttiWtLi.». (nicbtPEii.) biei
her gcboirn, j.doch icbcitlt die Btarhreibun
mrhr udcb der iihten ichwEiuriiiheD Paanii
olt iin.b drr (inheimliLlivn gcrritigt, und ic
WDlltr .bo, um niclit Iirungen einiunjitffaet
dai Cil.t licber iTtgluien. Urbriget,) mScbt
TliQi
lcbcr.
- !) Dri ir,.u
bcrg
und <Ur Fiiih
Oirrg
lii
nrl nirht f<
m Toa
nf,i
.l<liHh.T V.
iliniii
imiig niibrrn m,
eltH.- Flor.. -
S) Eiii
g.«i=
iicr Bec. iii Bi.
cbiv (Or p;,
181».
pag. 333. iprj
DUiilpIiiilrii
;en und
klciu
blUlhignl Elco
•:i,.er Pnat
Schle
•irn. Da ■ucb
(wenn aucb aicht ti
m uotrei
■ Pn,:met w
obl be.
tX.38. Malva borcalis. WaLLM.
1) Koinen ■ W*Li.HAni<i> fortc icriiu ilali
ilL Sm-nf «nidfia JH, pmiUlam voc»
^oi* plCBti
iitura pamlTa o
ifnper tnaior et mafii JJfftlia «4t,
mHfolim 1.. () Rfian iFciiadain fp'
■It ifn cl. Gounicii, Badfiii tit, tt
&«m: M. lUnningU. Qb' critDr iiun
(L IIWiinaLte, pTo>\r. t. f- ">■ •^xt-"
|«uillMi, hctat fff. TOtundifoUat (tai
4(bitl«w torDllii ciljca 4iiplo maioril
1, (t ^.nlo.rap
- S) Aclde tjn. ,
PaImitbvcv, S*(Btk bot. Itl
MJi/oKarAi
XB.40-41. Polygala uligmnsa. Rcnn.
l)Mi>.- P. BMra Swui ia S<r. hi». 184? flo»)
tj* I) PIjBM (tlaDia moBtorfi, uM nimo-
Jttlt Palygala aTnord. T.INX.
(t ttt. pTodr. I. p. SES. uo. 4t. xd Oilinini «t,
XXtr.Sa&l. Pulygala boxifolia. RcHii.
Nm 1« tcmparc, quo hinc HcDnduai ViiL-
tm ■jBaoTiDan huxifoUmm dixi, Mi*ia ill.
iRngoT. grn. d iprc. XXIIL p. 118. d. 15.
dla todtm nominadticripiit pluitui, coiuf
|dl> adknc mogii illii buii, iccundiun dncrip-
llVLSt— 56. Fulygula coniom. SciiK.
B •»& pTDitT. I. pog. 325. nhi prniludtur noitra
il> „P. vul^aTis. y. ilatm, emnlitiml mrMii,
hOii u evmti ehiomgit, f. tamotm. Scmk.
XmA, t. m- C«. «.)" 'ic i(!"or
fiMilfunu! - O miHrrimol Gfnni.nai, cliun
^ ■"- - ■ drmnl, bii utituT in«1(! Plantn re.
L fiola pinnatfi. liss.
FiiiDina migit proci
rE, propa Hrilfxl'!
Blm!i*nbflllen nnlmrheiden. — 9) Hr. Prof.
Iltviit leriichert nich freuMdirbittlich , dui
C, tatimlii »■■. aUcrdlngi dicidbc PflcnM icy.
XX.38. Malvu boreali.i. WaLi.m.
1) Hr. M. FktBi viiT beionden dafilr, den v«H
WxLLxtn wahnchcinlicli Srr Pnanio ipltn
gcgcbncn, dnn tod SwiTa yonnilehen, well lic
nfe *li (int wlntl|[e (pniilla) Pflmnic Tarklimc,
■oudcnt innieT gTftitcr ict ali K. totaitJijolia h.
9) Auck VreDBd Kv»a vcrriihcrt, dan mmch
esldtnchwlKB Eicnplarea die M. Hmmngii
Konilich mit dcr uBtrigen flbercuuliinmt. Nua
fmgt -ich, womn Diuiiimi.u, pTOdi. [. p. tJi.
tif M. pm*illm Sit. m rincT TwietH tod M.
TOtunttifatim niacht , welcbe letiterc, iit ibrcr
Diuinoic dic gronen Cnrollen hol, kuM torhor
aber <Jie Af. Hanningii alt ntn nnffUhn? —
■] Dmu M. rotmmdifolia PiLKtn. in STctuk.
bot. Iti. .cblccht.
XXI. 40. 41. Folygnl» u)igiiio«a. Rcim.
1) Dmu; P. mmara Swaki in 8v. bot. *8«? mit
pffriichblaihrotbrn Bluman, ria Khlochtn Bild,
beiollden )n Betug onf /eTgliedcrung. t) Auch
in 6ebar>Tn, wo lie itli^er wird, U(bt li*
XXU.42. Pnlvgala aitiara. Lix.v.
Hief4ber vngl'. man Dic. proOr. I. p. »5. B. 44.
Einc Mitchiuig ohne Csniittcni.
XXIV.50.&1. Polygala biixirolia. RcHK.
Fojt in dcrictbcn Zeil, ali ich dieic Art, wcRen
V1IIJ.1HTI Sjnonym buxifolim nannte, beichricb
■nch KtiiiTB noT. grn. ct ipec. XXIII. p. 118.
B. IS. eina Midcro (letchBamigc , welchc mBeta
dcDtlicher Buiiu.Blitter lu habcn tcheint. Mit
VerfnHfCD wciche ich in ollem, >nch des g(.
ilngit(n Kleinigkciten , clncm lo trcRlichcn Bc*
•buihtmr. Die miinige mcf P. mmtljrpttrmhtitita.
XXVI.64— 50. 1'olvgula comoM. Scnx.
Vcrgl. Dtc. pndr. i. pog. 12«, dn itoht ro: „P.
pmtgmrii. y. tlmtm, tauttbui trtetii, fotiii aa
ovmti oUpmgi*. P. »9mota, ScaKoaa ib«R^.
4. 1!». (p, I.)" Alio d^durch nnMr-
whicd tio ScHDB»! — O, wic beklaganiweTib
■ind dio aiacD dentKh ■chraibaDdm SthrifMek
lcr, auch logar ihrc Abbildiinfan banutit nan
ichlecht! Vnten Pllui^a itt abrigant bctiininter
venchieden, ali monche tdu ■
T> et pnlchra,
nt Icct.. qn.e
puiillit prdc-
HoppcuiBe, Egm-
lapeilriii pannonioa.
— iminit iBtcnption
■• •pud Wj(in«. I
XLI. Viola pinnala. Linn.
Splterhin rrhielt ich Tom gnicn Rom, w>it
fratiK nnd ithHnrc, bei Hcilgcnblut gciun-
melte Eieraplcrc, woran dentlich aDigcwhwcitta
e Form tn Siu>M'i Plora
Ich wcrde <Ii(
•bbildea.
XLIII.91. Viok eampciitris pannoniM.
lch ■rtitc ncfar V.rtTQiMB in dic Anftrhrift ilrt
K mmbi.
— 92
KiT. figurae. Sed Mrius caoctUJi «um, hanc mi-
ninie «ste eandem. Dele igitur y.amhiguae fj-
nonynon p. 88. eamque in posterum exspecta.
y", pyrenaica Rax. huic omnino tubsumenda est.
XLIV.94. Viola sororia. W^illd,
^d y, cordijoliam Lkwis. ducitur apud Dsc.
prodr. I. p. 295. sed diagnoses tiz conveniunt.
XLV.96. Viola primulifolia. LiNN.
In Dbc. prodr. I. pig. 293. petalis binis barbatis,
infimo acuminato distinguitur, eique V^cordata
'Wai.t. qu^m in eadem tab. f. 97. dedi, quasi
forma m. adiicitur. Ubi petioli subnnlli indi-
cantur, semper de planta nondum eroluta sermo
•sL
L. 103. Fumaria ViillaiUii. Lois.
F,mediam Lois. in Gcimania lectam, antea nolui
agnoscere. Sed iam po<it plura specimiiia lus-
trata, persuasuin mihi hab«*(>, omnem F, mediam^
nil esse, nisi ipst.m F. ojfficinalem autumnalem^
vel humida tcmperie vel iii pinguioriLus ena*
tom. Dificrt enim nullo certo charactere ab
iUa, mngis tontum difFusa est et procera, r<->ini
longissimi, petiolorum ope, quos claviculatot vo-
care solent, quasi scamlens. Iti que mihi ne
varictas qiiidem, spd trintum adulta vel vivrx
planta. Alii pro F, media miserunt F, VaU'
lantu.
LIIL 111. Viola pubesccus. AiT.
1) Planta iam Rivino nostro cognita fuisse vide-
tur, nescio ccrte, quaenam sit eius V. fl» luteo
latifolia nisi haec. — 2) Varietatem fi. ovario
viliosOi addit cl GiNoiiri apud Dec. prodr. I.
p. 301. sed V. eriocarpam Lew. pro distincta
habet. Ex opere non citato ci. Ker (Edw. bot.
Rag.) videbis, utramque unam ea&demque esse.
LV.116. Hicracium obscurum. Rchb.
Paulo post me, etiam cl. Lako, Pesthinensis assi-
duus cultor, speciem ut videtur, afiinem, eodem
nomine distinxit in Sylloge Ratisb, p. 184.
qntim ab inventoris coiuitute exspecto.
LVI.116. Hlcracium cymosum. Linn.
Forte minut vitupernnda erit figura in Flora da-
nica, quum iam bina ypecimina, huic b?nc con-
venientia, ab ipso Lxnneo vi^a (sed pro H. au*
ricula definita) in Herbario cl. Bvek viderim.
D« his plantis in Centuxia tecunda.
LVn. 117. Galeopsis versicolor. Curt.
Non occasionem praetermitto, obserrationem a me
de qnadam labiatarum heteromorphia calycina
inttitutam, nlteriori attentioni commendandi.
Vidi nempe nonnuUarum specierum formas bi-
aasy caljcit alteram dentibus mediocribns, vel
0ua bei W. ei K. Spaterhin tahe ich «ia^ date
diese mit unsrer Pflanze nicht einerlei itt. Man
ttreiche das Sjnonym von V» amhigua^ p. 88[,
ich werde sie nachholen. V, pyrenaica RalS«
gehSrt allerdings zu ihr.
XLI V. 94. Viola sororia. WnXD.
Bei Dec. prodr. L p. 296. steht sie unter J^^ eOT»
dijolia Lew. doch kommen die Diagnoten nicht
ganz zusammen.
XLV. 96. Viola primulifolio. LiNN«
In Dkc. prodr. I. p. 298. wird tie durch swci gt»
bartete und ein unteres lang lagespitstefl Bln-
menblatt characterisirt, und V, coriata Wax.t.
als m. aufgestellt, die ich auf derselben teb. f^
97. gegeben hobe. Wo „petioli subnulli*' •tcht,
ist immer von der noch unautgebildeten PfUuixt
die Hede.
L. 103. Fumaria Vaillantii. Lois.
Ich wollte die deutschen, fitr F, media Loxe gt-
sammeHen Exmpl. nicht alt tolche luierkenneaii
AUein nach Vergleichung mehrerer, Vin i^
(iberzeugt, dass die ^anze F. media nidita aa-
ders ift, als die P« ojficinalis telbtt, nnd swar
als Ilerbstpflanze , oder bei feuchter Wittenu^
auf fettem Boden gewachsen. Sie weicht nl»
lich in gar keinem nur etwat tichem Merkmail
abj sie ist nur mehr wcitastig und kriiitif ft-^
baut, die Aeste sehr lang, und durch Haife dtt
Blattstiele , die man Ranken nennt , tteigead..
Ich kann sie also nicht einmal iikt Abindenungp.
toiidem nur fnr den voUkommnern nnd krUI^
gem Zu-stand halten. Andere tchicktea dattft
die F. Vaillantii,
Lni.lll. Viola pubcscens. Arr.
1) Schon unser Rzvin schcint sie gekannt ra bft»
ben, denn i(h %vfi«ste sonst nicht, was teine ^,
fl, luteo latifolia ausserdem vor»tellen soUtie.
2) Mr. GiNOifiTi setzt bei Dec. prodr. I. p. 801.
eine Abanderung 0. ovario villoso dazn,
untcrscheidet die V, eriocarpon Lsw. Ans
(Edw. bot. Reg.) sieht man aber, datt beide
•ind.
LV. 116. Hicracium obscuruni. RcilB*
Kurz nach mir, beschrieb HerrLaxo,' ein fleisaifer
Botaniker in Pesth, eine, wie es scheint, fthn*
liche Art, unter diesem Namen in der Sytiog$
Ratish, pag. 184. die ich von der Gefaiiligkcjf
des Entdeckers erwarte.
LVL116. Hicracium cymosum. Linn.
Die Abbildung in der Fl. danica ist doch
leicht nicht so tadelnswerth, denn ich habe
zwei gut Obereinstiraraende von Lxkkx' flcl
(aber als H. auricula) bestimmte Czempl«i«|<
im Hcrb. des Hcrrn Btjek gesehen. D<
mehr in unsrer zweiten Centurie.
LVIL117. Galeopsis versicolor. Cuax.
Ich iibcr^jche die Gelegcnheit nicht, hier eine
obachtung zu femerer Beachtung zu empfeUi
die ich bei einigen Labiaten m.chte. Ich
n&mlich zweierlei Kelchforraen bei TertchiedMft^
Individuen, eine mit ^wdhnlichen niittelmiid».
J1
■ X.
Rctia.
• .
--^<me^tcf£^^
^wevf.
#
;
r
(T
Jf C ^ M
^
9t
i\
h
y/j^
Ar
-' »'. I?rntt .
~e:'/y-f^:^^
Xi7
^- /fitttyffr' JT, ^i^t.
\ \^
■ l
\
\
\
\ <
\f
^m^ttm^^JSi
»■•
*^i^x/-im^eti&i€^
. N.
-— 2Sfv«AM;.
oy,">/^,^,/i^ r»^j,r.„„a.
fyo<»/A„ M.£ii
-/ J%t-^f ^, ^^
». ^
yxfi
. ■■. * •■
* » ■ >■
. \
n^-rp^^^. ^A.-y
i
I
^
■ JIX
■**■
^f^^y^tea^^tr ,
!
, ^€x/4^€Wf€!te:
XX.
ysr.]
Jff, a.iia/rifjjx/ . f'RAXT%r4-0. 4/. /f//<// ^*/'^//
. ^^nty^aayea^ .
^r-a 'i
/:/^ //
- .^'i^/^aa/e.ac .
xmi
-ifr ft/^i/r^
^'/^//tft m*fm Afff Yfrf/f>/fff9it . / .
/.'' -<
.t./i^n£s-^-M.-»f.
^.
^'•^flfa/ia^.
^^^:^^X^-€^t.et£aLA-.
L ^^«aJls/vz^/v*/
ij' ._ ;?''// iy>/?Jr**Vir^
.y .vVov^sri^ —^ -^w
^^^J^Vii^A^
|(M-«'-
j^.^ht^vgg:'-^- j^A«/.
^^.^^Gsf^^^e^,
=«^^^^> ^€^>77^0^P?f/^t€^ Zk
S.rdH£trtMj/rml.
BB.
JX^^
^ '"f^MT' r^riiiiiji
K.
'^^'^^'r/r.y.x^.r
'^■^-'>'^/'>/<-^^^
^^,
^
'^r^^'///^ m^^^.
^'fia.Aar
•i^Sd^^MW^Mav.
'Jiatmw-dSmftt
'^■'^-£ai£^KfJ!eX-W/.'./irfr,,^i»H t c^- itt/yfrnMM y/i.^i>^rfH4t y-^^a^in-tv^ .
@ 9 o d
U., .
&'r>m/i^t^f'^^ ,
'^'^' ^•-'^-«W^i^/*.
^^
J^a^rnA^i^^t/^^z^ Asefna^^..
a&Orj^ft^- in^r^^car-e^aG/ .
./.«.^«-«.ftwrf. .
"X^/-V^c
•I
k
'/^t~/^.
'■ry* •/€£<
^^■re-ui/a,
Z/a/fr//.y/y rr/?'r>/r
ff/m.r.^M.
^^^^^^^x^^te-
jzat
f/ri /t f/f^/./ *" ?/ /F? ' //^^^/f/
»^ V
™./&4-;&fe.
xim.
^^^'/^y,.y>:, /,u/,.,,v/,., „„.,.,.
(i
//"^■'■/'«/e.,c.„,.^jy^„^^^^
fy^jrj-^.^Rce^^ .
'^^*'€^^
n>V.
'hf-/y//''e/i^.
'//'r^^<
^
9
— ^<^i«<^^.
//y1
fya/rt^,./// i^^v,ica/e-rT .
^^ // ^^»«*50».
0
">--r%
•"'•««««^.
* >^
'-yw/,„ ^„^;„^^
,K^ .\« ^V
«30 ./3. iMMfat.fyut, iit^mr^^nia. .
''' '"^■^^tti^
r-€E^j\
'^/•„A
-^ ■^'V-v^ XMur^r .
*^<?i^? ecA^/^i^^ . f^uL .
.Ua/^^Ut.Zae .
^s\
^^'^^.^^o-C^^ ct^/tr.
f^^tC^.^^^M.
:/'ef//^
^^f ^vs/V^rv/ /'.rv7 . FjiU.
'^-'.^i-:»*^
-^,^
4ii^
■^<^
A
^ /4o. >u4,M,ma4w«yf^/,^.^ei f*/ .ryt^t^.Sear.
•^A * .
'^/^/..' y//y.
^^^^/^^'^-'n^a^.
iye-ei£4rt ecn^n£[^ . fZim, .
■>''>?' /^^^i
^t^^nea^.
T # f
k.
L/e^vui ecn^ruz^ . f^m. .
y
J-V/i
•'^'««««w*.
•VSwi^^ f^rr^K^z^^jffj^
e-i^i,
L
^->^u.
'■^^ jvw^-^wy*^*? . Fkmi.
'?'^.ei»^
^i.i^
■^i
\.
>^-
4
-^Sf^iaw^.
jii
■^iwi
■^J**»«»r.
r,.
i'if 4(
■^^"'■^y^^^Ms,,,
» . V
I l
! a
^^^J^/^ w^/^irrtff
^o
iw^^nA^
r^
^.^x/na-ccLce^ie^ .
zjarar.
f^9
t
I
/6S
^
vDaw/ti
/J9. f60,^»>r^d/i . Srru^mrcH f6f. f6>t - A^i^e^e^Tt^ , SetuiDT.
se.
'■'/r-^f^.
Htiirflijr.
rr^yj/„„„„ ^,„„y„„.
e'^ui,nu,„ c€/t„Yt/i;„,. ji,„
■/^e/P^^^^^*cu4f_
f. a£kfiur . £ar». _
^A^/T^^^Ai ^'€tr.
imi/.
/6 9
N
• V
■f
c^
V-
^
^
Kf
a
€'
r//tn .
l /7/^. jft^/^/^e^r^mw . Lkdsb — ///. j/eAc/>d
^/^zZi/. Rcgji
€».
<*■-
,^n/i^4e/-ttt
^"^'"^^tcAgr
^^//.^■cr£-^?^'aer.
'. ^ud^^tnMa.,
O. ^«<^^kW««»->t.'7.
^'^rm^o^.tiue:
^l
u
.1^
^"iZi,.
V'^''"- ^""";^V^j:.,
^fM^t'jt^^.
^Jam:\
-^-/fc.,
'''''y^-ifiuss.
•^/^,,.,^ '*»»fe^.x^^w_^,^
ey^c
^^a eM-rrt/^^. jtfTX.
^''/?.„. y,„M,,/,^ ^^^^
.r
t» •. ■ iC»A.-^&t.»*vi««i
•/-,>■'/«.
^//a/tr .///tt^:trtjl
if^'
^SJhurrt^.
'^it'^i4rf-4l4^ .
/ -^o-c^z . yhc^f^^s
■'^y?i^a^-^f /7: HcffB.
^•^^"^S^cea^
'^'r-A, /„
"'■,//■//„
''>^t>/Ui.
/ /
-.^-
*
^-VrfSi
J/^»./>-«.^^ y,„^^/„/^ ^^^^
'ifWW^
'tc/r,
'"""/an^l ,
.}
•
l'
^ < '•^rft
'.^,.
-■.-
- -
';■ T '/ ->
^?"
:S' .."«
'/. .'
'' h
. ■'\ ^.-^' .
/■'
■^A.n---.
/ y
,v -.'\
■£^<^^^
^ //r^/rf A, /,,y/r- //<-f . 7>/n/u!.
'^'/^^ J^,yyi,.
^y^^^ae.
f^o^tta.r/^ . /.
./
/.W.r,
^* //{'/^/ /<ir/?/f . .V.y
V utn: tKKixnimfAji
... \t^i t
■n I
lAmit .Ki nKivim mi.mi.vu.m.iian.Mmm.Mi
iir.hi/tnifit . ■ .. 4 ..wm !,»«•« ■.iiii\rit<ci,ii .
ICONOGRAPHIA
BOTANICA
S E U
P I. A N T A E C R I T I C A E.
J PfANTAni;M RARioram rx mims r.iTn cooMTAnin, ri.oRAr. europaeae,
:>NOGiiAriiiA ET 8UPPi.nMi.NTrM, im'1i:mis ah opi ra \MLLDJ')N()W1I,
SCIIKUIIKU, Pi:ilS()MI, JU)L:MJ:III i-t .SCIll LTLMI, dj-j.imatae,
F.T CL.M COMMliNTAKIO SVCCJNCTO EDITAE
A U C T o n E
H, G. LUDOVICO REICHENBACH
UOCT. tT PKO». UHKbU.
S E C U N D A
C E N T U R I A T A B U L A R U M
L I P S I A E.
X V V n
r R I D i: n I r u .M ii o i m e i s t E R.
iMDCCC.WIV.
L^
KUPFERSAMMLUNG
KRITISCIIER
GEWACHSE
ODEA
AnniM)UXGEIl SELTENER UND WF-XIGER GENAU nr.KANNTER GEWACHSE DER
EUHOPa's, ALS KUPFERSAMMLUNG UND SUPPLEMENT, VOK/iJGLlCH y.V HEN
VON WILLDENOW, SCIIKUIIR, PERSOON, ROMER und SCIIULTES,
ZEICIINET UND NEBST KURZrR erlauterung iierausgecebex
VOM
H, G. LUDPriG REICHENBACH.
DR. UNO PROF. IN DRESDEN.
Z W E I T E S
/>*• '^^^X HUNDERT TAFELN.
•
-<i.,.
' • 1
L V L
■
•
L E l P Z l G.
BEI FRIBDRICII HOFMEISTER,
18 2 4.
COMMENTAmUS SUCCINCTUS
IN
ICONES PLANTARUM RARIORUM
KT
MINUS RITE COGNITARUM.
A b g e k ii r z t c E r I ii u t c r u ii g
7.\\ it c n
bbildungen seltcner und weniger genau bekannter
Gewiiclise.
Ceiituria secunda.
J« Ao\% dire aiiMi qu' on anroit pa rendrr rc» na-
int^c.i bioii \Ax\n utiles, 8'il8 euiiHent ete mifux
cr»nil)in^8, si tou8 avoient iX^ travaillcft itur un
plan uniiornie, tendant au ni(*ine hut, et 8ur-
t(»ut rpiidu8 d'unc :ic(|ui5i ti on plna iHci-
i(*, en ^car:;int ce luxe dc gruvurcB et de typo-
^raphie, (|ui les porte ii un prix auquel ne pput
uttcindre la fortune ordinairenient usaez niediocre
df^ ccux qui cultiTent les 8cienre8. <|uelle 8om-
ire clfruyunte ne faudroit il paa reunir pour acque-
rir les plui iniportaDs de ces ouYra^es! Poiakt.
' ■ .■«
Xj. b. s.
A. d. L.
sta jam botanici boc opus clignum cen-
*uiit , attentione , nt mulinni exinde in
Llnaando labore, levaminis in nie rc-
daverit; mihique persuasisslmum l:a-
, eandem laborem, ctiam in posterum
favente» mihi fore jucnnciissimLim,
niagis» quum jam ita divulgatmn sit
s^ ut redemtor certe, continuationem
tantnm non retardet» sed imo dupli-
quotannis tabularum nunierum edere
at» Quod si etiam praesenti jam ttin.
i, quo siogulae tabulae^ ut e inca
lU exeant , necesse est , careat facnltate,
poslerum tanien exspectatur, quando
uni Acadomiaey quae Dresdae ilorct^
lam studiosi> qui mc pracscnte rebus
inicis delineandis opcram dnnt, BpecL-
a sponionea exsiccata , siylo vero red-
5 valebunt. Sane faculias non sine
snni exercitatione addiscenda , ner nisi
ma vivarum affinium formarum cogni-
te conlirmanda.
Singula quac mccum communicantur,
quac jam qnadam gaudent attentione,
I inseri permittit apta , quali* videtur
iTis ratiui iiisque lubenter propria cc-
it.
Plures jam carissimorum amicorum,
irumque virorum clarissimorum , lite-
om commercio mecum junctorum, novi.
IS snas 9 ut nostris aeneis tnbulis bonis
pinblicTim edantur, aut magis vulgaren-
, 'in' Bne cbnferre bonigne voluerunt.
rm vera jam saepe tabulas aenens mnle
IpCaSy Imo rudes tantum lithograpliicns,
JDie zunebmende Tbcilnahmc der Botani-
ker, an diescm AVerke, erleicliierte mir
nm Niclcs, die in diesem Jahre auf dessen
Forisetzung gewendetc Muhe. Degluckt
mich Gott fcrner mit Gesundheit» so boffe
ich« dass dic Bearbeitung desselben, stets
untcr meine angenehmsten Beschaftigungen
gehOrcn soll; um so mehr, da die Vcr-
breitung des Werkes so zugenommen hat,
dass von Sellen des Hrn. Verlegers, keine
Zogcrung oder Unterbrechung zu fi"rchten
ist, dorsclbe im Grgentheil, die Zahl der
jiihrlich erschcinenden Tafeln, verdopj^clt
wrinschtc. Obwohl dies fur jelzt, wo noch
alle Zeichnungen aus meincr eignen Hand
hcrNorgehcn musscn, unmoglich ist, so ist
dies doch fur dic Zuknnft zu hoffen, so-
bald cinige Zuglinge der hiesigen Kunst-
academie, welche sich unter meiner Lei-
tung dcm Zeichnen botanischcr Gcgenstnn-
de widmen, im Stande seyn werden, nacli
wildgewachsenen, getrockneten Exemplaren
richtig zu zeichncn, wozu freilich eine
meljriahrige Uebung, und genaue Kennt-
niss der vcrwandten Formen im Leben,
geliOrr,
Bci der, wie e§ scheint, zweckmiissig
getroITnen Einrichtung des VVerkes, kann
ich alles , was jTiir eben mitgetheilt wird,
imd vsns fur die Gegenwart am intcres-
santesten ist , soglcich einschaiten , wo ich
d^inn mit Vergnugen meine frrihern Aus-
azbeituuoen nachsetze.
Schnn mehrcrc mciner wertlien rieun-
dc nnd O>rrpspondenten , beehrten mich
init dem Auflrage, ihre Entdeckungen
durch nnsre zierliche Kupfersammlung be-
kannt zu machen, oder weiter zu verbrei-
ten, da die bisweilen mit grossen Kosten
erzeuglen, oft in ganz verschicdnem For-
inat, mit dem dazu gehoiigen Buche, des-
m ^ <•■*■ •--'•
..-/^■.:*a:.':
9^
-i*:Jt- ■•■*;*-.
snftjior.iimcro rorinii nb illa libri cnl per-
tincani, divfrsissimas, plurici idco coni-
plit.ii.is , iion Minen sino iiiipcnsis editns,
floris c]i.iisi:sdain recenlioribiis adncxni, Hui
uiiniinc sniis lesponilero obseivaviniui.
Graiis»imo aniino inc scniio illis ob>
stricluin , quorum noniinn singuiis ediiis
spedebus religioia adsciipsi, et opus onini-
biu ptiam in poslerum baiiifiniasinio coni-
niendo, qiiibui non aprior airidEOl atque
niclior, tii.is novitnui, ct suuiu lervalui
cuique, edeudi occatio.
Uflicioie (cniper oorinis iudlciis aindpbo
sntisraciendis, il.T et in co liiboravi, fiitod
ri.oiiAi; tfnOT-Ar.Ar. , sicut onlcfi voluoram,
arciioies colicciioni nosireo fines circiim-
■cribami inmqui.- a sccunda Ceiituri.1 singa*
las vidcbis cxclusai Europae non indi^cnas
planias, receptai contra prae ceieiii ger-
nanicas.
Coniinuatnr autcin Ktmnl nonTUs bota-
MicvA *) cuius ijuovis inuusc tubQlnruni
D<?cns ediinr, cxoiicis ^laniii novis dicatus,
ooiopacas tamtn non excludens , itn ut
o]>u.i noitium bipariiiuni coUeclioncm sistat,
reeni vegetabiUs quinque edilionibut nu-
per incci^tis, aJn]itBndam.
Vale L. B, laveque.
U.ibam Drosd.ie.
Dccimbii l!il^4.
L. Rcidiciibach.
lifilb vieiracli lusammengelcgteiii noch Ab
dies biswcilen Tibcl auigcirihrten Knpl
sticlic, odcr wobl g.ir nur rohen Ste
druckc, die jnaa cinzelnen der nencii
Fbrcn nnliiiiigen siebt, ihrem Zwet^o
fcnbar zu wenig eniifrcchca.
fndein icb mich in jcner Uinticht,
viiOcn gccbrten Thcilnebmern, deiea f
men bei dcn einielnen Arien denkbar |
n.iiint sind, auf das leLhaftesls %'eip(ltcli
fiilile, empfehle icb das UsicrnehmeD c
fcincrn frcunUliclien MJtwiirkuiig all
wclchen ticb keine beqaeioeie ond besti
Gelcgenbeit eu Bckanmtnachung ifarer lu
duikungen, dic naturlith innnei die ihdg
blciLca, daibiciet.
Ich habe auch von melnei Srite <
IMIkbt orknnnl, Lilbgo Wunsche lu beet
tcn, iind tnich dahi/r bcinuht, die Sam
Itin^ ibrcr fruhern Tendenz, eine ri.o
tiriiui-ACA zu biblen, wicder zu niibei
iind scbon ^od der zweiten Ceniurie al
aiisgeschlossen, was nicht euiropai&ch i
voririglich abei deuiscbe PHaazen eDTi
nouimcn.
Keben ^egenwnrtigem Werke. Ui
aber in monatlicben llcften lu X. Platie
der noftiu» i.otasicus';) foii, vYelchei li
aeucn aiisserturopiiischtn Cewachse ai
niniml , dio Europiier (edoch nichi at
schlicssl, GO dnss beide Werke lusaninic
eino ^.itnniliin^ der neiieslen Entdecknngi
■m ril mzcnrtiidie darbieten, welcbe i
eine Kiipfer?ainmlung, Jrir dic ji>ui crsctii
ncndfn frmf ril.TnEensistcme , bclradil
werd(;n k^um.
Drcsden,
L. Hciclicnbac
DEGAS TABULARUM DECIMA PRIMA
VIRUM PRAECLARISSIMUM
JIL. DAN. JOSEPHUM KOCH
i^LOaAE GEaHANICAE INSIGNEM Al*CTOR£M, VMBELLl FKR ARUM
FELfCKM TRiniXrM,
BOTANICES PROFESSOREM ERLANGENSEM
AMICISSJME SALUTAT
A U C T O H.
11« Cineraria lyrata: uiiiilora,
LS l\*ratisy lobo tcrininali subrohuido,
te 5 — 7 aijj;ululo. RciiB.
•«• C. lynta. Ledebour in litt*
\st, tJBiibiiUL,** cl. Led.
A. recfrptaciiluni cum anthodii iiquainif
daabus, llosculo disci margiiiiiqne.
212. Cineraria sudcticu: gcr-
libiis glubris, puppo lubuin cxcc-
ite, corvnibo pauci (4 — 6) lloro, fo-
mdicalibus eordulis. HciiB.
r0« C. erifpM Tar. Gukth. et Schumm.!
Herb. viw. Siles. Cent. VIII.
C sudetica* Kocu! FlorA bot. Zeir. 182S.
pag. 505.
'wi, Legi in Sudetii ad catarractai am
Tei£h§ d. 16. Aug. 1817.
CI
recpptaculum cum tquamis antfaodii,
flotculo disci mnrginisque. b. seiuen
^achenium). C. id. riim nnico pnppi
radio. D. id. tranisectum. B. eiusd.
bativ djssecta.
Floref speciosi, outhodia fere pcuucea,
Iac saturate flavi. X proxiina C. c r o -
|rcA aufficieuter distincta. ~ Plura sppcimina
^aM in Sudetis lecta C. rivularis falso
e cwn amicis communicavi.
Cincraria croceu: gcnniui-
>ri8y pujppo Uibo brcviorCy co-
miilti- (5iib 20) lloro, floribus
iis. RciiB.
Tratt. ArchiT der Ge*
48. obt. bot. p. 26. ~ Schult,
norm IL p,515. — Kock Flora boc
p.508.
. 211. Cincraria Ivrata: cinbliitbigy
Bliitlcr lcycriV>rniig, l^udluppcn nuidlicn,
spilz 5 — 7cckig. llciiH.
Sytu C. lyrata. Ledeb. handtchriftlich.
Nachr. Sibirien. Ilcrr Staatsrath Ledsb.
A. Fruchtboden mit zwei Iluilschuppen,
Scheiben- und Randbliithcfaen.
CII. 212. Cincraria sudcficu: Fnicht-
kiHilcu kulil, Suunicnkrouc liinger als
dio Bluinonnibrr, I)oIdcntraul)c wcnig
(4 — 6) bliifliig, VVurzcIblullcr hcrafor-
111 ig. Kciiii.
Syn. C criipae yar. Gunth. et Schumm.!
Herb. Tiy. Siles. Cent. VIII.
C. tudetica. Koch I Flora bot. Zeit. 18^.
pag, 505.
Naehr, Ich lammelte lie an Waiierflllen
am kleinen Teich in den Sudeten, d. 16.
Auguit» 1817.
A. Knichtboden mit Iiailschupprn , Schei-
benund RnndbHithchen. b. Saame (Schal-
frucht). C. ders. niit einem Saanien-
nienkronenstrAhl. D. der^» quer durch-
schjiitten. E. dtfsseiben Rasis xerschnitten.
Beoh, Biathen gross, UiiUen dunkeirdthiich,
lliumen sattgelb. Von der niichtsvervrandtcn
C crocea hinlSngUch verschieden. — Irh
habe meineii Freunden vieieExeinpIare, faisch
lich als C. rivularis mitgctheilt.
QII. 21S. Cincraria crocca: Fnicht-
knolcii kuhly Saaincukronc kui'£cr ul.s
Bltinicnrcthre, Doldcntruubc vicl- (cl\\a-
20) bliithig, Bliitiicn ctwa 12-stnJiIig.
Rcnu.
Syn. C. crocea. Thatt. Archiv der Ge-
wachik. 48. obi. bot. p. 2G. — Schui.t*
Oeitr. Flora II. p. 515. * Koch Fiora
bot. Zeit. 1825. p. 503.
1
f.
„Tn moiila Almter In Sileiia Monu
>• nv. Hoi
Ap receplaculUJn cuiii iqiiuxiii >&thadii,
Ohs. Proxima quirlem C. >udetii^>«, (td
prDcerior, multillMa , (Upenu magii laBoto-
ftocco», (t chnriirlerlbni inpra ditit IkHu
diilin|iienda, Caulii non magia flexuonu,
quuD in ■flinibai intardam , guod ■ccidnu
cii. AntliDdiam f«r* piuiictuiD, flowaU crocci.
CIV. Cineraria criapa: germiiiibus
glubris, puupo tubu luogiore, corymlio
miiiti- (sub 20) floro, foliis crispatisr
RCHB.
Syn, C. crUpa Liiih. fil. inppL 376. —
Jacq. luilr. 17S. — Wiri.D. tp. pL III.
p. 2DiS. — Kocii rion bot. Zait. 1S23.
p.g;. 50S.
Biit. „Sudaiei." cl. Kahex.
A, recepiiculum cum >qu4mii, floicnll)-
que. 8. iem»n.
Obl. Folia ioluna fBre ul in C. tndttio,
pelioli latiuialui, attamcn revcra ndicalinm,
Don lemper criipata-drntoti , canlinft eviden-
ter cciipa, ttiam luperiara a liau latiHJina,
dentnta. venui apicein lan|i»innm intcgcr-
riina, lubtni laxe lauato-flocco». Florci illii
pracccdcntiuni niaorei, aDUiodili «iridibu*
nndiuiculii, flMculii citriuii..
CV, 215. Cincrarin riTirlarin: gcr-
miiiibiis glabris, papjio tubo brcriore,
coi^^mbo muJti- (siib 20} flnro, llorilNU
multi- (sub 20) raJiatia. Rciib.
Sy, C. riTuUri*. Wai.ixt.. Kir. 239, —
Wahlekb. carp. p.a7an.874. — Schuit.
Oeitr. Flora p. 516.
Hiii. „Sa]i(biiTgi." cl. Hoprs.
Obs. f^oliJt C. fudDticnp propidpiH, corymbo
muUifloro, floiibu» miiiariliu', uilhadiii viri-
dibus , raditf numeroiif an^itioribuj flavis.
CVl. 21«. Ciiiiruria Sehkiihrii: ger-
iiiiitibti.s yliibii.*, puppo Itiho hrcviore,
Sad». Anf dem Almtw i
ScUecien. Herr Pred. HocKiTCTTsa
A. Fmchtb«dcB mit HOllwkaivcii , Si
btti nni RandUSthchcn^ k. Suin
B*ob. Dcr C. indctica aahe Tcrwaadt,
k*r, vielbMthlg, naeli obcn Biahr woU&ai
ond dnrch dic aii|cgabciicn MBbnalo b
■n nntcruhridca. D«r Stcnf*! nicht n
bogig, ali Uiwcllca an andcBi Aita ,
■ufUlit itt. BlathcnhfliU «lomUch dni
rolli, Blllmchsn lafbmiigclb.
dV, Cineriiritt crispa: Fntchtkm
kahl, Saomankrono langor ola Blmn
menrohrc, Doldentranbe viel- (etwa
Iiliithig, Bliilter krans. Rcub.
Sjrt, C. criipa Lnin, £1. etippl 37$.
Jagq. aniti. 178. — W11.1.D. Bpb pl,
p. aosi. — Kocn ttotn bot. ZA. 1
p. 305-
tfacAr. SudatrB. Hen RMtor KAiau.
A. Fmchlboden mil Blillachi^en
SlaibcheD. B. Staine.
Bteb. Unttnte BlKCer fait vric bol C. IB
ticn, Blalttiiele brciter fcnilgclt, doch
der rigenllichen Wunelliljiltcr aicht im
kramllinie , Slcngclbliiicr dcnlUch ki
auch di* obcnlen nn dcr Baiit >ehr ll
gttlbnt, nach i1*t lehr lanKcn Spllae .
ganirudig, nnten tchlaff waMllDckl|-
then kleintr ali an den Torbvrgchcndan, 1
thctihlUlfn grdn, fut kohl, BUmEhan a
n>^ngtlb.
CV.21S. Cincraria rivularls: Fmd
kiiotcn kuhl. SaamoiiLmiie ktirz»-
Bliimciiiolirc, I>«ilcleiiti'iHibe vicl- (et
20) bliithjg, Bliithen vicl- (etwa S
slruhlig- RciiB.
Syif. C rirulari*. Waid»». Kit. SS9.
Wahlemi. cirp.p.2:0- n.37^ — Sc>«
Oeitr, Flcwa p. 51'i.
Hachr, SatzbiiTg. HcTr Prof. Horrz.
A. Fru.hlborlcn niit ilaiUchuppeu
IV:ilihi.lu-ii. H. .Sn.im*.
Beob. In den Blatlrrn «Ltht tU der C. >U'
lica nahf, ric h .1 abrr citic vielbUt)
Doldenlraubr , klviiirni Blfithcn, p-fint E
theiihUllcti, lahlreii-hr. Kbmalcrc, gclbc 1
an^egcb..npn Ktnnieichtti uiitcnchcidcl.
habe nt auch ,iu. Brthtnrn , bri Gl.iih
(csMniTitli, diirrh dir GUIc dpi Ilrrrn D
CVI. 216. Ciiieraria Schknhr
Fruchlkiintcu kM, Saaincukrone ki
corymho pana (6 — 6) floro» foliw iiifc-
rioribas ovato^Apathulatis, caulini» obo-
vato - oblongia subaequaiiter serrati«.
BcHB. Fl. &u:.
Sywu C. integffiMia SchkurhI HAadb. IIL
p« 114. t. GCXLVI. b. BM «lioruBi.
Hist* ^ta luiniiiit Sazoniae aoitralis moa-
tibua pv. Blrenaiain et Neudorf.<* cL
Rooio.
A. recrpCacalum cnm tquaiiiif flaiculisque.
ChSk Cante omiiit in tuif CinerAriit exponen-
dis, critatnm nottrAe Schknhrianura , tolerti».
•imus Kocn, dum ab aliis proiniscue allega-
tnm inTeniomus. — Choracteribus a germine
•t pappo « C. rivulari propingum , led
fioliis canlinif evidenter serratU, ab oin-
nibus mihi cognitis, et corjmbo pauriflore,
floribus pauciradiatis aC. rirulari et
crocoa rccedit. B. ScHx,inia etiam hanc e
suiistis habnit.
n. 217. Cineraria crassifolia:
genniiiibns glubris, pappo tiil>o bre-
iore, corymbo paiici (4 — 5) floro, fo-
m liispido-scabns. Rciib.
Symm C. cratsifotia. Kit. apnd Squvi.v,
Oostr. Flora p. 514.
C» ovireniis Kocnl Flora bou Zeit. 1823.
pag. 507.
\BUU In alpe Ovir in Carinibia. cl. RHona.
Hnrb. Aannv. ec Kocu,
A. rrceptac. cnm squamif et flofculii. B.
femen. C. particula folii cum duplici
indumeato.
Forc tola, etiam cum antfaodiif, lannto-
1, sob floccis convpicitur in caule fo-
l |iiflfUo ceternm ipsif crasfiusculif , hiipiUitaf
r 'eiiuo4«m • pilif articnlatii , fvre mouilifornii-
1 %^m ^Xmcs flari. JLitaibki.u speciniina in
lecta funt.
JIIS. Cineraria pratciisis: gcr-
glabris, pappo (iibo longiorc,
£auci (4 — 10) floro, loliis ra-
uceolato - spatliululis. Kciiii.
C pntentii. Hofpe! tecund. •pecim.
boc Tatebenb. Id06. p. Ii8.
zer als Blumenriihre, Doldcntraube uc-
nig (5 — 6) bliithig, uiitere BluUer ei-
spathclformi^, slciigelstuudige verkchi-t
eiruud Idnghch, fast glcichformig ge-
sagt. RcHB. Fl.Sax.
Syn, C. inugrifolia ScHKtTHn! Handb.JIII.
P- 114. c. CCXLVI. b. nec ajioruin.
Nachr. Auf den bOcbtten Bergen im iild-
lichen Sacbsen, bei BSrenttein und Neu*
dor^ Herr Ju»tusanitmanu Rodio.
A. Frnchtboden mit llOUschuppen und
Blfithchen. B. Sa.ime.
Bsoh, Mit grosser Vorficht licss Ilerr Dr.KocB
bei seiner Bearbeitung der Cinerarien , dos
Citat unaerer Art bei ScnavHa g&nalich weg,
wahrend ef weniger genaue Botanikar bald
dahin, bald dorthin logen. — Die Kennzeichen
am Fruchtknoten luid an der Saamenkrone
hat diese Art mit C. rirularif geraein,
iedoch unterfcheidet fie sich von allcn mir
bekannten, durch bestiramt gcfiigte Stengel-
Uitter, und dnrch wenigbiUthige Dolden-
traube noch Ton C. rivnlarif n. Crocea.
ScHKURa hatte feine Pflanse auch aus den
Sttdeten.
CVII. 217. Cineraria crassifolia:
Fruchtkuoleu kahl, Saamciikrone kiir-
zcr als Blumctirohre,. Uoldcatraiibc wc-
uic (4 — 5) bliilhig. Blatter stcifhaarig-
senarf. HciiB.
Syiu C. crattifolia. Kit. apnd Scbvlt.
Oettr. Flora p. 514.
C. OTirenaii KochI Flora bot^Zeic 1823.
pag. 507.
Kmehr, Auf der Alpe Ovir in Cimthen.
Herr I>. Rhoos. Herb. Msnv. u. Koch.
A. Fruchtboden mit HOIIschuppen nnd
Biathchen. B. Saame. C. Stiickchen
Blatt init der doppelten Bedeckung.
Beoh, FasC die ganze Pflanse, nebst den Blii-
thenh<illen ist wollflockig, am Stengel und
auf deii an sich schon dicklichen Bli&ttern,
bemerkt maa Aberdief eine Art fteifer Be-
drckung, au« gegliederten, f&ft perlfchnurfAr-
migen Ilaaren. Die Blumen sind gelb. Ki-
TAiBELf Ezemplare waren auf llljrien.
CVIII. 218. Cincraria prntensis:
Frnchtkiiotcn kuhr, Saamenkroue liinger
als Bluiuciiri')hrc y UoKleutruube wciiig
(4—10) bliilhig, VVurzelblallcr lauzel-
sputhcirorinig. Rciin.
Ayn. C. pratcntii. IIoppb! nacb Exemplaren,
iiicbt bot. Tascbenb. iSOG. p. izS.
A. recept. cum iq«amii flofculifqne.
Ohs, Ixiferne magif rel minus glabra, nipeme
adprefie lonato. Anthodia certe apicibuf puni>
cea, radii latiusculi, pallide flavi, fub dnodeni.
Peduiiculi apice incraffati. Haec ficut aliae
quaedam, etinm floribuf difcoideif« quos
capitatof quidom dicere folent, occurrit.
C. longifolia Bsff. prim. fl. fall. huc
pertineret, nifi radii numerofi, longioret an-
guftioretque viderentur. De hac ferius .
CIX. 219. Cineraria pralcnsis fi.
di.scoidca. RciiB.
^^'Fi. C. capitaU.Hoppv et Hoarsch.! dec
C. prateniis /S. capiuu. KochI Flora bot.
Zeit. 1823. p. 506.
Hist* „8ali«burgi.** d. Hoppb.
CX. 220. Cineraria alpeslris: germi-
nibus basi glabris apicc pubesceniibus.
Rcnn.
Syn. C. integrifolia alpina Jacq. anstr. 179.
C. integrifolia Wili.d. sp. pL HI. p.2082.
excL exclnd.
C. alpina HopfeI Taichenb. 1806. p. 180.
C. alpeitris Hoppe I tpecim. Koch I Fl.
bot. Zeit. 1823. p. 518.
Hist. „In monte LoibL** cL Hoppe.
A. recept. cum fq|iaxuif llofculifque. B.
fcmeu.
OhS0 Planta elata, fraciUima. ToU riridif,
etiam anlhodiif. Radii numerofi, lineari-clon-
^ati, flavi apice fubintegerrimi. Huiuf etiam
fpecimen lloribuf difcoideif poffideo.
Nachr. 2l8. «• radiata. Sahbarg. I
HOPPB.
A. Fnichtboden mit Hflllsclin
Biathchen.
Beoh. Nach unten mehr oder wen
nach oben ongedrilckt wollig. BIA'
wenigftenf an den Spitxen dnnkelrotl
Kiemlichbrcit, hlaffgelh, «twa IS, Bli
nach dem Ende hin verdickt. Dies
fo wie cinige amlere, auch mit blos
benbltlthchcn , waf dann einige 1
thig gcnannt haben, Tor. C lo
BEff. prim. 11. gallic. wiUrde hierhe
wcnn fie nicht durch ftahlrciche,
fchmale Strohlbliithchen abwiche.
CIX. 219. Cineraria praiez
(liscok1ca« R.
Syn, C.eapiuta. Hoppb dt Hoiiift
C. prateniit. fi. eapiufa. Koch!
Zeit. 18^. p. 50&
Nachr. Salzbarg. Heir Prof« Hopp
CX.220. Gineraria alpestris:
knofeii oii der Bauis kahl, n
S]}ilzc hin fciiihaarig. BciiB*
Syn. C. integrifolia alpina Jacq. i
Cintegrifolia Willd. sp. pL Hl
ezcL exclud.
C. alpina Hoppe ! Taiel&ttnb. 1801
C. alpettrit HoppeI tpecini. Ki
bot. Zeit* 182S. p. 518.
Naehr. Auf dem LoibL Henr Pro£
A. Fruchtboden nit Schuppen n
chen. B. Saame.
Beoh, Sie ist hoch und «ehr ichlai
grfln, auch die Blilthenhailen. Dii
zohlreich , linienlSnnig lang gettrec
an der Spitie fait gans. Von d
hahe ich auch ein Ezemplar, ni
Scheibenbiathchen.
jidn. 1) Continuantur Cinerariae, et iam omnes
sculploribus traditae sunt, sed ne propter niraium,
qucra praebent laborem, diutius Pecades retar-
dentur, aliae quaedam plantae intercalantur , us-
que diun altera Cineroriarum Decas erit completa.
2) Krigia tenella, a me tab. LXXX\1I, f, 1B3.
184. exhibita, eadem videtur, benevole monente
Praecl. BKAsrKAaDi, ac Nvttaux K. dichotoma.
Quum NuTTALxx .librum nondnm accipere potnis-
sein, eo magis me ill. BsaxKAiiDZO senseo ob>
strictum.
Antn* 1 ) Die Cineroricn werden fbrtgeu
sind schon den Kupfcrstecheni abcrgebe
da sie grosse Anstrengung und Zeitanfwi
dem, so miissen jetzt, um das Wcrk nic
halten, eiuige andere Pflanaen eingeschic
den, bis die andere Decade dcr Cinerarifli
2) Krigia tenella tab. LXXXVII. f.
scheint nach Herm Prof. Bs&xsAnns*s '
lender Bemerkuug, die K. dichotoaa
seyn; und ich empfange diesc Eiinneni
dankbarer, als ich NuTTAi»*t Wcrk na
erhalten konnte.
DECAS TABULARUM DECIiMA SECUNDA
Q VAM
VIRO ILLUSTRI
NRICO FRIEDERICO LINK,
J>» ST FKOr. HEH. MBO. COnS. IHT. HORT. BSnOL. DinECT. FHIM. ETC.
I N G E N I O
S U M M O
D. D. D.
A U C T O R.
• Gainpanala bononiciiffis:
L, ercctUy iloribus in raccuio tcr-
infcrioribus tcrnatlsy snpcrioribits
I rocemis iaterolibus pateDtibu.s, so-
, laciniis calyciiiis gcrmcn subae-
1115 iiitogcrnmis, Foliis conJato-
pliirimui petiolatiN, subtua inca-
LCHB.
C. bonanientit. LiKit. Willd. tpec. L
01* cacci. syn. germanor. — PoLLini
Vflffoo. I. p* t7^ excl. All.
i,In regionibufl calidioribut VAlletiAe*'
bx GVAHPEHTIM.
Flgnra sola mihi cognita apud J. Bavh.
n. p. 804. wt CaABA. p. 268. f. 4. etiam
• Walleotiuo ct PoLLiTiio cltata, a Mo-
l^ MCt. 6. t. 4. f. S8. repetita, vix bona
IM n8 aottra miBime vidcatar •uperllua.
BBL . Campanula Thaliana:
•reda, uoribus iu raccmo sub-
imoy snblcruatisy calycis
itis, foliis cordato-oblon-
sessilibus scmiamplcxicau-
tomentosis. Rqib. FL Sax.
Wallhotb ! sched. cric
Mm sjn. etc
U 0. MBiEB. FL c. cauc. I.
m. p- 142*
GXL 221. Campaniila bononicnsis:
cinfach, aufrcch( , uutcrc Blitthcn clcr
Endtraubc drcisldndig, obcrc so wic iu
dcn abslehcndcn Scifcntraubcn eiuzeln
stchcnd« kclchab/iclniilte ctua so hing als
Fnjchtkuotcn, ganzrandig, Bltiltcr hcrz-
cirundy die mcistcn gcsticit, uulen wciss-
grau. RcHB.
Syn, C. bononieasit. Likn. Willd. •pec.I-
p. 9)1. excl. tyn. germanor. — Pollimi
n. veroii. I. p. ^75. excL All.
Nachr. Im wArineriiWallis. v. CHAnrL^TiEH.
A. Biathe.
Beoh. Mir ist nur di« Figur bei J. Bavk. hist.
II. p. 804. nnd GHAaa. p. 263. f. 4. bekannt,
die auch Wallaoth und PoLLxm citiren, und
welche' Moaxsov sect. 5. t. 4. f. 88. copirte*
Sie rerditnt aber kaum, gut genannt su wer-
den, und die unsrige mtfchte nicht fibcrflOs*
dg seyn.
CXIL 222. Campanula Thaliana:
cinfach, aufrcchty filiithco in eincr mcist
cinzclncn, schr langen Endtranbe meist
zu drcieuy KclchaDschnitt.c gezahnelt,
Bllittcr hcrz-langlich y die meisten si-
tzcndyhalbumfassend, nntenfilzig. RcHB.
FL Sax,
Syn. C. Tlialiana WallhothI tehed. crit.
p. 86. cura tjn. etc.
C. bononieiitit $, MBieb. PL t. etac. I.
p. 151. IfL p. 142.
.PA.rik.
Hist. S18« ««radUu. „8AUtbnrgl« cLHopps.
A. recept. cum sqwainii flosculifqiie.
Ohs, Inferne magii rel minui glabra, lupeme
mdpresse lanoto. Anthodia certe apicibus puni-
cea, railii latiusculi, pallide flavi, tub dnodeni.
Peduiiculi apice iiicrassati. Haec licnt aliae
quaedam, etinm floribus discoideis, quot
capitatos qoldam dicere solent, occurrit.
C. longifolia Bkss. prim. fl. gall. huc
pertineret, nisi radii numerosi, longiorei an-
gustioresque viderentnr. De hac serius.
CIX. 219. Cineraria pratensis fi.
di.scoiclca. Rciin.
Syn, C. capiuu.Hoppr et Hoaksch.! dec
C« prateniis fi. capiuu. KochI Flora bot.
Zeit. 1823. p. 506.
Hist. „8ali»burgi." d. Hoppe.
CX. 220. Cincraria alpcslris: gemii-
nibus basi glabris apicc pubcscentibus.
Rciii).
Syn, C. integrifolia alpina Jacq. aaitr. 17Q.
C. xntegrifoliA Wilz.d. sp. pL IH. p.2082.
excL exclud.
C. alpina Hoppe! Taschenb. 1806. p. ISO.
C. alpeitrit Hoppe I ipecim. Kocu t FL
bot. Zeit. 1823. p. 513.
Hist, „Iii monte LoibL" d. Hoppe.
A. recept. cum iqnoxnis Ilocculisque. B.
sfmcu.
Ohs. Ploiita elata, fracillima. Tota viridis,
ctiani anthoiliis. Radii iiumerosi, linpari-elon-
gati, riiivi apioe siibintcgrrrimi. Huius ctiam
spcciinon iloribus discoidcii possideo.
Nachr. 218. «• raduita. Sahborg. Herr Prof.
Hoppe.
A. Fnichtboden mit Iiailfchi^pcn iind
Biathchen.
Beoh» Nach unten mehr oder weniger kaU,
nach oben ongedrilckt wollig. BlflthenhflllcB
wenigstens on den Spitxen dnnkelroth, Strahlcn
Kiemlich brcit, blajsgelb, «twa 12, BliUheiuticle
nach dem Ende hxn verdickt. Diesc kflmmt,
ao wie einige andere, auch mit blossen Schci-
benblfithchcn , wns dann einlge kopfblA-
thig grnannt haben, vor. C. longifolia
Bess. prini. il. gollic. wfirde hierher gehAren,
wenn sie uicht durch xohlrciche, longc nnd
sckmale Strahlbliithrhen abwiche.
CIX. 219. Cincraria pratensis /9.
discoiilca. R.
Syn, C.eapiuta. Hoppe dt HomitcH.! Jm.
C. prateniit. fi, eapiufa. KochI FL boK.
Zcit. 18^. p. 506.
Nachr, Sakburg. Hetr Prof. Hoffs.
CX. 220. Ciucraria alpestris: Fnieht-
kiioteu au der Basis kalil, nach der
Spilzc Iiin fciiiliaarig. BciiB.
Syn, C. integrifolia alpina Jacq. sniir.iTgL
Cintegrifolia Willd. tp. pL III. p.S0B2.
ezcL exclud.
C. alpina HoppeI Taschenb. 180$. p. ISQL
C. alpestrit Hoppe ! tpecim. KocK I FL
bbt. Zeit. 1823. p. 51S.
Nachr. Auf dem LoibL Herr Pro£ Horps.
A. Fruchtboden mit Schuppen nnd BlQth-
chen. B. Saame.
Heoh, Sie iit hoch iind lehr tchUuik. Gaas
griln, auch die Kiatheuhailen. Die Strahlen
zahlrfich , linienfdnnig lang gestreckt, gelb,
an dei Spitzc fa»t ganz. Von dieser Art
habc ich nuch cin Exeniplar, niit blosien
Schcibcnbliithrhen.
jidn. 1 ) Continnantur Cincrariae , et iam onines
.<.( ulploribus tr.tditne sunt, se<l ne propter niniiuni,
quuni praebent Inborem, diutius Decades retar-
deiilur, aliae quaedani plantac intercalajitur , us-
quo dum altera Cinerariarum Decas crit completa.
2) Krigia tenclln, a me tab. LXXX\^I, f, lfl3.
18«. exhihita, cadem videtur, bcnevole monente
FrafM I. Bkhnkajidi, ac Nuttami K. dichotoma.
Quum NuTTALii ,librum nondura accipore potuis-
seiii , en niagis luv ill. Bi:aNKAiVDio seusco ob-
strictuni.
Anm* 1 ) Dic Cinerarien wcrden fortgeietzt , nnd
sind schon den Kiipferstechcm iibergebeny alleitt
da sie giosse Anstrengung imd Zeitaufwr.nd erfor-
dern, so nnissen jetzt, ura das Werk nicht aufsu-
halten, einifjc andere Pflanzcn eingeschoben wer-
den, bi« die anderc Dccade der Cinerarien voU itt.
2) Krigia tenella lab. l.X.XXVli. f. 183. I84!
scheint nach Ilerrii Prof. Behnhaxdi'! wohlwol-
lender Beinerkuug, die K. dichotoma Xutt. zu
seyii; und ich empfange diese Erinnernng um 10
Aankbarer, als ich Nuttax*s "Werk noch nicht
erhalten konnte.
DECAS TABULARUM DECIiMA SECUNDA
VIRO ILLUSTRI
ENRICO FRIEDERICO LINK,
Zl* ST PKOr. BEH. MBD. CORS. IHT. HORT. BXROL. DIREGT. FRIM. ETC.
I N G E N I O
S U M M O
D. D. D.
A U C T O R.
L 221. Gampanula bononiciisis:
mpleXy erecta, iloribus in raccnio icr-
liuali iiiferioribus ternalis, supcriorihus
icut iii racemis lalerolibiLs pateniibus, so-
tanLs, laciiiiis calycinis gcmicn subae-
iiantibns intcgcrrimis , foliis cordato-
«'alLsy plurimis petiolatis, snbtus inca-
is. RciiB.
Syi^ G. bononieniit. LiKSf. Willd. tpec. T.
p. 901« excl. syn. germanor. — Pollini
Fl« ▼eron. I. p. ^5. excl. All.
Hist, s«Iii regionibus calidioribus Vallesiae<<
d. DE CBAHPSIiTI£ll.
A. Flot.
,'Ohs. Figura sola mihi cognita apud J. Bauh.
Uat. II. p. 804. et CnABa. p. 268. f. 4. etiam
a cL \VAX.x.aoTHZo et Pollixzo citata, a Mo-
Bxsoaiio s«ct. S. t. 4. f. 88. repetita, vix bona
catf ita ut nostra nuniae videatar •uperHua.
H. 222. Canipanula Thaliana:
umplex. crecta, floribus iu raccmo sub-
lolitario loimissimoy subtcruatis, calycis
iapiiiiig denticulatis, foliis cordato-oblon-
Ap pliu*iniis sessiiibus scmiamplexicau-
maSf subtUA tomentosis. Rchb. FL Sax.
Mym» C. Thaluina Wallkotb! sched. cric.
p* 86. cum 9jn, etc.
'^ CL bononiensis /?. MBieb. FL c. cauc. I.
y. 151. ni. P- 1«.
CXI. 221. Campanula bononicnsis:
einfacli, auirechl, unicre Bluihcn clcr
Endiraubc drci.s(diidig, oberc so wic iu
dcu absleliendcn Scitcniraubcn eiuzeln
sichcnd« Kelchab/iLhuine ci\^a sso laug als
Fnichiknoicu, ganzraudig, Bldlicr herz-
cirundy die mcisicn gcslicii, unlen wciss-
grau. RciiB.
Syn, C. bononiensis. L.im«. Willd. spec. I-
p. ODl. excl. syn. gcrnianor. — Pollimi
FI. vcroii. I. p. i.75. excl. All.
Nachr. Im w&rmeriiWallis. V. CuARr£>TjEn«
A. Biatlie.
Deoh, Mir ist nur die Figur bei J. Bavk. hist.
II. p. 804. nnd CnABa. p. 2S3. f. 4. bekannt,
die auch WALLaoTK und Pollxhi citircAt und
welche' Moaisox scct. 5. t. 4. f. 88. copirte.
Sie verdicnt aber kaiun, gut genannt au wer-
den, und die unsri{[e mdchte nicht aberflas-
dg sejn.
CXir. 222. Carapanula Thaliana:
cinfachy aufrechly fiiiithea in einer meist
cinzclncn, schr langen Endtraube meist
zu dreiouy KcIchaDschnitte gezahnelty
Bliiiicr hcrz-Iauglich , die meisten si-
tzcnd,halbumfassend> nntenfilzig. RcHB.
Fl. Sax.
Syn, C. Thaliana WallrothI tched. crit.
p. 86. cum sjn. etc.
C. bononieusis /?. MBieb. Pl. t. ctac I.
p. 151. Hf. p. 142.
k
h^
Hi», Prop* ROgUu ioMr Plortni ZJpiicn-
ttm •! HiUmem 1«;. cl. Kuneb.
A. Flot,
Oil- STBO&yau, dMcriptioDnn, at aprueedniti,
kliuqn* diltcrcDti^*, tptgie cipoiuit I- c. d.
Waludtm, cui diflinctioiiem huitu ipcciei,
iat*T tam moltu, qDibui flormm gcrmauicam
>uxit, dcbemiu. Nil i|itiir Bddendiun <rit,
niii quod in tptciaiJDibu Thoringiaci) (pr.
Eckarttliergun lectii}, hiileniibDf, Lipiieniibui,
bofacmicii, cBDcaiicii et in illii in Baicfakiro-
nuD dEKitii coUcctii, fOIiorum tamenlam it*
TUiaro obterrkverim, ut vix iDter diSerenliai
rit* ipcipiatur, tnniil cniDI ib incanii denii-
tste, ad induuirntum tcnuiiiime pubrruluDI,
it ferc •cabritiem. ({aum LiNntii in dirgnoii
■uo kabeat folia orato - lanceolats,
lubtui tcDbra •eiiilin, v*ldc haereo,
nnmnc huiD^ proeicnlii fpecimen, uitc dcuIih
habnciit, cuJiu cL Wallkdtm, iuu proccanta
Tmiluo, eliom fermun poniculalam indicavii.
Hist. Montpollier. Salxmann.
pericr msgii auci
Obt. Variat foLii integri.
Coratlae rubellie
CXIV. 224. Fedia microcarpa: cap-
sttla ovoideo-suhglobo.sa, aiilice bicri.sliilii,
corona obliquc truii&itu iiitcgcrrima, cup-
sula plus duplo brcviore angustioreque.
RciIB.
Sj^.ValerianollamicrocaTpi. Loii.n
Hitt. MontpolliBr. Salimakn.
;.p.51.
Smehr. fiai RAgUta swiubn IMfi^
Halla. Ilnr ProF. Kunzs.
A. Biathc.
B*oh' DieS^^nonjrmn , B—du «Ibiiag mtd
Wii,LmoTK icfaon am a. O. trrfllid •■*■
lericheidnng dieier Art, DBtn «o vida
dem, mil dcnn er die dentKh* Flora
da» ich oa tfadiingiKben (bsi Bckaiti
gFianunelien), halliichcn, I.cjpai(eE, b
ichcn, cBucuiichen and in dan BaacU
tbriiug der SUtter, lo tehr abXndcni
da!i ich ihn kanm Doter dje DiScrcBui
nrbmrn mScbte; denn ron dicbtaa -m
PiU geht dic Bedeckung in dic dflu
kurireinhaaii|c, und fast ia ScharAcit
Da Ltams,' in •ciner DiacDoH oi-Iai
rfc.
>itt<
CXni. 223. Fedia pninila: capsula iu-
flato-compressa, loculi fertilis dorso lan-
oeolato, elevato-morgiuato in lobiuntrun-
catum coronae explouato-trilobae excur-
reiile. RcHB.
Sya. F. pnmiU Vahl. Riix. at 3citui.r. I.
p. 56S. ctim «fn.
VUer. mnltifi^ Ooir. VjJoiianeU^ mem-
( Loi*. limoM Bait. Dzc.
Bittter onieigt, >d mBcfatc ich fait 1
tfaen, din er gegenwliitige Art ifor «ie
faabt faabe, am lu mehr, da Horr Dr. V
aaTH DBch Tku, auch van dieicr ow
penblUthige Fonn nachwriil.
CXIII. 22S. Fedia pumiU: Kopsd
tebJascn - zusommengedriickt , Rni
es Fruchtfachs lanxettoraiig, leiotea
dig, iu clnea abgeslutzteu L^^ipcn
ausgebreitet dreilappigen Krouo oiu
fcna. RcnB.
Sjrn. F.pumila Tak. BAjc. m Scbdi
p. 363. cum «yn.
Valer, multi&aa 6od. Valnianatt. i
braDtesa 1^)1*. rimOM Ba». Ox<
Nackr. Monipelller. Salzihaiin.
A. Theiliieck der Truedoldc mil 1
hlntlQrn uud Frii.hien. h. B. F
voli votn. C. Uipivlbe von i,
D. Dicj, .luic durih.thniuen. E.
obcrerTheil, noeh luchr vorgrftf*
Btob. kndett niit gc:nzcn BUltcm. Bl
rotlitich.
CXIV. 224. Fcdia microcarpa: F
sel cirormiji- fusl kuglich. vorn do[j
leistti;, Kkhic .'cliicrubgeftliitzt, gauE
dig, kauiti halb ao Jaug uiid brcit al:
Kapscl. KciiB.
Syn, ValerianellamicrociTpa.Lois.not.
Naehr. Maiitpellier. Salzmahn.
A.
di^riuo. b. B. ffrnctaf.
C id. trAiUMCtiu.
O. id.
Oft#« Fractut emiuio miniini, inttr itiihi cog-
nitos htiiiia genrris. Male cuni F. eriocarpa
tqaaxB dodimus f. 132.) confundit cl. Poxbkt
Ebc. mppl. V. p. 410. et apud R. et S. in
«^d**^" ct •nppluncBtis detiderfttur.
XV. 225. Fedia truncata: capsiila
^Hroideo-sabglobosa, antice bicristata, co-
rona oblique tnmcata iiitegerrima, capsu-»
Jam loDga et Iata« RciiB.
Syn, F. dentata. Sisb. F1. cret. cxiicc*
Jfuti „Ganea.** Sibbsh.
A. diTitio cjmM.
D. id. postice.
B. bractta. C. fructus.
B. id. transsectuf.
Oht* A. proxima F. eriocarpa f. 133. coro-
Bat dentinm defcctu et forma bractearum
focilediiTert Supplementnm erit florae graecae.
KVI. 226. Fedia discoidea: corona
. rotata daodeciTn-deutatay deutibas mem-
IWwaamsubaequautibusimcinulatis. RciiB.
jy». ValerijoielLi Scib. sem. maior. lusita-
nica. MoBif. L c. f. 29.
r. diseoidea Vahx.. R. 8. I. S6iL matu. '267*
BUt. ,»LmiUBia" ill. Lixik.
'V A. ramnlns ^rymae cnm bracteis et fructu.
^ B. fmcUis. C id. transsectuf.
\ C%9m Jom in Ccnt. I. p. 93. faisu^ suiu, me
tab. I^VII. f. 13'J. falsam F. discoideani,
• Bie L c. rotatae nomine salutatAin prae-
taiafe; ecce iam Terissimam, et errorcm ha-
VsUi coirectnm.
227, Ornithogalum bulbifr-
; caule folioso subunilloro^ foiiis
lineari-subulatisy bulbillis axilla-
>^ perianlhii partitionibus acquulibus
BCIIB.
O. bulbifenim. L. Wxlld. sp. pl. If«
IU MBiBB* taur. caac. T. p. 27i,
Sorepta. Mietion.
A. Thennng der mngdolde. b. B. Frncht.
D. Dies. Ton binten. C Dies. qu«r
durchschnitten.
B§ob, Die Frucht ist rUerdings unter den iiiir
bekannten der ganzea Guttung, dic aUer-
kleinste. Poib.kt wirft sie mil Vr)retht Enr.
auppl. V. p. 410. zu F. eriocarpa, dic wir
f. 132. haben, und bei K. und S. vemiisst
man sie in den Zusiitzen und NachtrSgeu.
CXV. 225. Fedia truncata: Kupsel ci-
formigy fast kuglichy vorn doppclleistig,
Krone schief abgestutzt, ganzrandig, so
lang und breit ais dio Kapsel. Rciib.
Syn, F« dentata. Sibb. FL cret. exiico.
Ntukr, fiCanea." Sibbeb.
A. Theilnng der Trugdolde. B. Deckblatt
C Frucht. D. Dieselbe von hinten
B. Dieselbe quer durchschnitten.
B^ob» Von der nlchstverwandten F. eriocarpa
£.182. ist sie durch Mangel der Kronenzahnc,
nnd die Gestalt der DeckblMtter lcicht zu un-
terscheiden. Sie girbt einen Nachtrag zur
Flora graeca.
GXVI. 226. Fedia discoidca: Kapsel-
krone radfbrmig^ zwolfzahnig, Zdhuc
ctwa so Iat)g ais clie jMembraUy fcin-
hakig. RciiB.
Syn^ ValeriauelU Scab. Sfm. roaior lutita-
nica. Monrs. i. c f. 29.
F. discoidea Vahl. R. S. L 562. mant. 267.
Nachr. Poriugal. Ilcrr Med. Rath Limx.
A. \stchen der Trngdolde mit DeckblMt-
tern und Fnicht. B. Frucht. C:. Dies.
im (^uersf hnitt.
BBoht Schon Ccnt. I. p. 93. bekiuinten wir un-
srrn tab. LXVII. f. 136. begaiigenen Irrthum,
indem die dort ols F. discoidea fllschiich
dargcstellte Pflniize, den Ni.men F. rotata
erhielt. llicr ist die achte, und der Irrthnm
berichtigt.
CXVn.227. Ornithogalum bulbifc-
rum: Steugcl beblattcrt, meist cinblu-
thigy Blaltcr abwechselud^ linieniormlg
pfriemcnspitzig, Achselzwicbelchen ti*a-
gend, BIulhcDthcilc glcichformigy spitz.
CIIB.
Syn. O. bulbifenim. L. WrLLP. sp. pl. II.
p. 113. IViniEB. taur. caiic. T. p. 27i.
KaeAr, Sarrpta. Mission.
8 —
228.229. Ornithogalum pusillum:
bulbo solitariOy folio liucari, scapo pauci-
floro, spalliis oppositi.s laiiceolato-acumi-
uatis, pcrianthii partitionibus lincari ob-
longis macqualibus obtusis. Rcim. Fi. Sax.
Syn» O. pannonicum. Clus. hiit. T. 189.
cum. ic.
O. pusillum Schmidt! bo^m. Ccnt. IV.
p. 41- (non MfiiEB.) cf. Rchb. Flora
bot. Zeit. 1822. pag. 557. PnESL ! Fl.
cech. p. 75. Besseh! £n. p. 56. Sadl.
et Pauea! plant. rar. Huugar. fasc. IV.
Hist. 223. „Cec1ua** cl. Preil. bulbi tunica
extema explicata. — 2^. nTn arenoiis
Festliini** cl. Sadl. et Paueh.
Ohs. Xup«r cl. IIoKNvxo in FI. bot. Zcit. 1824.
p. 59. proptcr spciinicn quoUdum, ccrto cer-
tius falsum, in hcrbario quondom Tisum, me
vituperat, qui speciem inter eas bulbo solita-
rio coUocaverim, sed eum amice cupio moni-
tum, hnnc scntentiam minirae a me fuisse
excogitatani, sed nb ipsissimis auctoribus plan-
tae statutam, ita ut, si Cllsivm, Schkxdtzvm-
quc ad manum hobuissct , certe non errorem
quaesiverit in vcritate.
Ornithognlum cctcrum, cx iis gcneri-
bus est, quae summam afnnitatem probant, in-
ter bulbos tunicatus btqne tubera, sicut Al-
liuni. Omuino in eadem specie non rariat
indolcs hibcrnaculi , $cd etiam rcliquarum
paitium indoIi's, noccssario rite observanda est.
Dcdi nostram plantam e patria utraque, in
qua primi enni lcgcrunt auctores. Marschol-
liojia plantn, rudicc grumosa (rcctc dicta), ex
mca .scntentia, ctinm in po^teriim crit O. ste-
nopctalum FaiF.s. cf. Fl. bot. Zcit. 1822.
p. 637. — O. pusillum c Bohemia, spathas
fere glabras , e Pannoiiia vcro, ciliatas in
multis speciminibus xiraebuit.
CX.VIII. 230. Aiifhcmis slyriaca:
rrecta, uiiiflora, glabcrriina, foliis longc
peliolatis piniialihdis, sabbipinnatifidis-
quc, lachiiis Jincaribus. RcilB.
Syn. A. styriaca, de Vest! in litt.
Hist. ,,PIanta perrara, a nie nuper (in Alp.
Siyriae) derecta** de Vest.
228. 229« Ornilhogalum pusillam:
Zwiebel einzclD, BlatllinienfbniiigySchafl
wenigbUilIiig, BHithenschcidcD gegen-
iibcr lanecllonnig zngcspilzt, Bliitucn-
thciistiicke linienlormig-lUnglich, un-
glcich, stumpf. Rciifi. FL Sox
Syn, O. ^annonicum. Clus. hitt. I. 189.
cuni. ic.
O. pusilhim Schmidt! bo^ni. Cent. lY.
p. 41. (non MBiEB.) cf. Rchb, FIota
bot. Zeit. 1822. pag. 537. Phb0z.! FI.
cecli. p. 75. Besseh: En p. 56. Saox..
et Pauer! phiut. rar. Hiuigar. fatciy.
Nachr. 228. Boiimen. Herr Dr. Fabsl.
woran die auMere Zwiebelhaat ausgobrei-
tet. 229. an Sandplltsen bei Petth. H. Dr.
Sadler und Pauer.
Beoh, Kiirzlxch beraerkle Herr IIounrKo, Flor.
bot. Z(.it. 1824. p. 69. wegen lines, gons gt>
vrisi faltchen, einst in einem Herbarxo gete-
hcuen Exeniplars, dass ich diese Art fiUsch-
lich uDter die xnit einer Zwiebel verichenea
aufgenommcn hotte ; aUein ich xnSchte irennd-
lich bitten, zu bcmerken, doss ja diese An-
nahme gar nicht von mir, sondern von den
ersten Au-.oreu der Pllanze selbtt hen-uhrt,
und hdttc Herr no&srvMo den Ci,csirs nad
ScHMiDT bei der Hand gehabt, so wArde er
gewiss hierin keinen Irrthunx gesucht haben.
Die Ornithogala bieteu flbrxgens eben
aoy wic z. B. Allinm, die Beweise fOr die
grosse physiologische Verwandtschait derZwxc-
bel un<l des Knollen dor. Allerdings sndchte
diese BfschafFenheit nicht bci eiixer undL der-
selben Art jiudern, abir auch die abrigen
Theile miissen gcnau beochtet werden. Ich
gnb unsre PP.anze nus dtn beidcxi Vaterlon-
dern, nus ilcncii sie ihre ersteu Autoren be-
scliriebtii. Dic Marschallisi he Pflauze, mil
richtig aijgogobeiier, grummiger Wurzel, wcrde
ith auch kiinftig fiir O. stenopctalum
Fr.ius haltcii, s. 11. bot. Zcit. 1822. p. 537. —
O. pusillum aus Bcihincn, zeigte k;.hlc, au*
1'ngurn ab«r, iii vielcn Hxemnhiren, gewim-
perte Uiuchenscheidtn.
CXVJII. 230. Anlhcmis sf yriaca: anf-
rccht, cinhhilhig, ganz kahl, Blallcr Ian«T
gcsticlf, ficdorspahignnd fast cloppchfic-
dcrspallig, Ahscnnilic hniciiforinig. RciiB.
Syn. A. styriaca. v. Vest. handschiiftlicb.
Nachr, l)ie^c sehr reltene Iflanxe wurde
von niir kiirzlich (iu d«u steyiischen AI-
peii) cnidcckt. v. Vest.
ft
\
A. oitliod. ciim reccptaetilo , ilofculo et
palcA. B. noscnliu mazigiiiifl. C. palea
marginu. D. palea disci. E. seiueii.
F. Mgmantiim eanlif.
€}bs» nrdpiaqna A. alpina a c1. SnniMio bene
exhibita, mnltnm recedit. A. punctata et
maritima, folia punctata, camosa, caulem
frntetcentem, ramoinm, mnltiflomm habent.
Cacre. 231. 2S2. Nophar pumila: ca-
lyce pentasepalo, petalis 5-ovato-siibro-
timdis, stigmate decemradiato dentato-
qae. Achb.
Sjr»> NympluieA Intea 0. pimiilal TiMif.
• Meklenb. Magas. 11. p. 256*
N. latM fi. minima Wilu> I spec.pLint.n.
pag. 1151.
N, pnnila Homil FUgerm. I80a p.241«
WAHZ.1IB. lipp. p. 151. Wredott!
Fl. Meklenb. II. p. 528-
Nnphar minima Sxl engL bot. t. 2292.
in Rsss eno. XXV. n. &
Nnplunr pnmila. Dm.c l tytt, 11. pBg« 61.
prodr. I. pag. IIG.
Bistm SSl* y|In Flora MagApoliuna legit cl.
u WuDOW. 23& «iPrope Dorptt" cl. Le-
OSBOVH.
A. pastillan et stamen. B. petalum.
C^S» In planta rossica, aliqnantnm diverfunt
bases foliomm, petala in his ezplicare satis,
Bon potni.
GXX. 2S3. Nuphar sericca: calyce
pentasepalo, petalii» apiceque filamcnto-
rum exserto cuneato-tnmcatis , sligmate
Bub IS-radiato dentato, pedimculis pc-
tioliflque teretibua striatis, sericeo-lepi-
dotia. RcHB.
Sytu Nopliar •ericea Laho. in litt.
Jiuft. 9fln fotiit ad Dannbinm non procnl
Vagio." cL Laho.
A> pistiUnm etc.
Ohs, Indnmentnm petiolorum pedunculommqne
argenteum, lepidotum potius quam sericeum di-
cendnm esset, qnnm in epidermide peculiariet
«odem quidtm modo propter ageus qnoddam
A. BltithenhiUle mit Fmchtboden, einem
Biathchen und Spreublatt. B. Rand-
blfithchen. C. Randspreublltttchen. D.
Scheibenspreublfittchen. E. Saame. F.
StengeldvrchschBitt.
Beob, Die niichstverwandte A. alpina ist von
Herrn Stu&m gnt dargestellt, und sehr ver-
schieden. A. punctata nnd maritima
haben pnnctirte, fleischige Bl&tter, nnd einen
stranchigen, fistigen, vielblflthigen St^gel.
CXIX, 231. 232. Nuphar pumila:
KelchfiinfWattrigt, BlumenWatter 5-ei-
formig-rundlich, Narbe zehnstrahKg und
gezahnt. RcHB.
Syiu Nymphaeft lutea 0. piim&l Tixx.
Meldenb. Magax. IT. p. 256,
N. Iutea/9. minima. Wxz.ld I spec. planL n.
pag. 1151«
N.pnmila Hovvtf I FL germ. 1800. p.241f
WAI.WB. lapp. p. 151. Wh«dowI FL
Fl. Meklenb. IL p. 528.
Nuphar minima 8m! engL bot. t. 2292.
in Rs£8 enc. XXV. n« 2.
Nnphar pumila. DecI sjet. U. pag« 61.
prodr. I. p. 116.
Nachr» 231. Tn der MeUenburger Flora;
Herr Whesow. — 232. BeiDorpat, Herr
Staatsratii LBDBMoxrR.
A. Pistill nnd ein StaubgefKss. B. Bln-
menblatt.
Beoh, An den russischen Pflanxen stehen die
Basen der Bl&tter etwas auseinander, die Kro-
nenbllitter konnte ich hier nicht gehdrig ent-
wickeln.
GXX. 233. Nnphar sericea: Kelch
funfblattrigt, Kronenblaltcr, so wic das
hcrausstehendc Ende der Staabfaden
keilfbrmig abgesfutzt, Narbe meist 15-
strahlig imdgezahnt, Bliithcn- UDdBlatt-
sticle stielrund, gestreift, seidenartig
schuppig. RcHB.
Syn» Nuphar tericea Laivo. HandschriftL
Naehr, In Griben an der Donan beiVagio»
Hexr M. Laho.
, A. PistiU u. s. w.
Beoh» Der silberschimmemde Gbenng an Blatt-
und Bltithenstielen scheint mehr schnppig als
seidenartig, da er eben so, wie bei andem
Gewiichsen dieser offanbar niedem Bildungs-
f lUninni, loInLa.qiio in plinlii infcriorii fonnfl-
Nymphuacearuin, in qnibiu Blterk pedunculi
pu-i lcpidota, ikjtera nuda eit.
Quodreliquum «t, hoc genui rectiu St-
nnphar diccndum «le , docuit opt. H*i»
Arineigew. IV. 36. — P«ucn plerumqne Nym-
pheeaceiTum noilramm .pecioiina berbuiii
praepBrimtur , undc noadum latii huiui gene-
SO-radiato glanduloio, prtiolii triquetrii. R.
N. ipa thulif era: co]. 6-fFpalo, petilij
■ah 10. iputhulalii, apicc fUunenlarum
eiierto rotundato, iligmite orbiculari in-
tCKcrrimo 16 — 20 radialo, lerieeo-lepidoto,
petiolij .... U nelT-eliB.
pando ll-tidiato glauduloio, petiol
Booii. — E Plora Lipiienii,
M.liitekm «t pumilBm intern
(tufe, ftiu dnich Xnnem EinCi
Oberhaat beiteht. Ich beiilie Biemplan TOB
Njoiphaeaceen , bei dencn «n Thcil dei 8U-
tbenttielei idiuppi{, aiu udem n&ckt iit-
Cbrigeni hat Berr Prof. Hann Amdg.
IV. SG. geifigt, dui die GatliuiK richtiger
Nenuphar heiiien muu. — GewOhnlid
werden wenig Eiemplaie tod Njinplucaeeea
fiir IlerbBrirn lubrreilct, daher ouch wdU.
icht
efaDrij
Eifi
maK«i' Icfa leige indMMD fol|endc dv-
n Torliia&g an, und cmpfeUc lia dnD
der Sainniler, d« lic wohl biei nad da
rot-komroen mBgen.
N. lutra: Kelch S-bliltrig, Kroncnbtittcr .
inhlTfii-h, lo wie dai herrontefacnda Bode \
dn .Stauhfiden, ■bgeilulit, Hmrhm Itiat-
■adig meiit ZO-itraUlc, driln|, .
leiUf. ».
Blatl
N. ipathulifera: Xelch 6-b1fittri(, Kt*-
nenblitter meiit lu 10- ipatbdfiirmig, ■•
fBden nbgETundet, Narbe krciamiid, gun-
rondig IS — 10->trah)ig, leideniutig-Ueia-
icbuppig, BUttttiele
Schwei».
N. lenel]»; Kelch fi-bUttrig, 1
ter meiit in 10. Teckehrt eirand-rudlii^
doi hervontehfn' _ - - —
linglichmnd, N
«cbweift.T>ndi«, 14-itr«taIiB, drticlB, BUa-
■tiele itnmpf dreikantig. — Ani dei "
gcnd Ton Leipiig, gleichiam
Mittelart iwiiclieD N. Intek
DECAS TABULARUM DECIMA TERTIA
QUAM
VIRO ILLUSTRI
CAROLO FRIDERICO LEDEBOUR,
COJIS. STAT. IlCr» RUTH. JBOT. PnOF. ET HOHTi BOT. DIRE£T. DORPAT KTX:.
D. D. D.
A U C T O R.
5234. Srahiosa transylviinlca
(SuccLsa Vaill.): coroULs radiaulihiis,
inTolucri squamis elUptico-acumiiialis
puDgcntibus glabriuscidis , achcnii mai*-
^riiie acuic 8-(Icntato, pappo paiclliformi
sub 16-dentato; foliis pinnatis infcrio-
rum pinnis oblongts serralis, supcrio-
nuii bneari-lanceolatis iiitcgerriniis ])ili-
leris. RcuB.
Syn. 8c. trantylTanicfli. Likiv. — R03tEn,
ScHinLT. III. p«g. 45. cum synouymii
(exclns. A1.Z.10R.) quibui adde:
8c annna procerior Agrimoniae fol. flore
albo globoio. Moris. iiifc. III. p. 46.
ic. lect. 6. ub. 13. f. 13.
8c. annua Traniylranica foL Agrimoniae.
Breth. prod. 2.
8c. (Trantylvanica) Likk. Hort. ups. 26.
Hbrrm. Rot. (cum syn. Tournef.)
lugdb. 189. Dbc. fl. branc. IV. p. 2225.
{excl. syn. A1.X.10N.) synops. flor. gall.
p. 295. n. S297. Schult. Ostorr. Flor.
ed. 2. p. 285. — Balb. et Nocca FI.
Ticin. I. p. 32. Sebast. Maur. Fior.
Roman. prodr, p. 74. n. 174. (excl. syn.
Ai.i.<osi.) F01.LIK. FL ▼eron. I. p. 150.
n. 226. — LiHK £n. I. p. 127.
Bht. 234. ffin agris et sectu tIm Budae"
d. Sadler, .
A. flot marginu. B. involucri sqnama s.
brACtea ez infeiiorilms. C. e mediis.
D. e snperioribus. E. achenium inte-
gnxm. F. apcx seminis cum pappo.
G. achenium trnnssectum. h. ( pro H. )
folium plantae piuquiorit caulinom.
CXXL 234. Scabiosa transylvauica
(SuccisaV^AiLL.): Blumeu .slrahicnd,Hull-
schiippen elliptisch-zugcspitzt, stccliend,
zicmlich kabl, Fruchtrand spilz 8-zalmig,
Saamcnkrone schiis.sclforraig nieist 16-
zahnig; Bliittcr geficdcrt, dic Ficdem
der untersten latiglich und gesiigt, die
dcr obern linLcn-larusctformig, gaiizran-
dig, haartragcnd. RciiB.
Syn. 8c. transylvanica Linxi. — R6mer,
ScHULT. III. pag. 45. cum lynonymis
(excl. Alliom.) dazu:
8c. annua prooerior Agrimoniae fol. flore
albo globoflo. Moris. hist. III. pag. 46.
ic. sect. 6. tab. 13. f. 15.
Sc. annua Transylvanica foL Agrimoniae.
Bretn. prod. 2«
8c. (Transylvanica) Linii. Hort. ups. 26.
Herrm. Rot. (cura syn. TouRHEr.)
lugdb. 189. Dec. fl. frane. tV. p. 225.
(excl. syn. Allion.) synops. flor. gall.
p. 295. n. 3297. Schult. Ostcrr. Flor,
cd. 2. pag. 285.— Balb. et Nocca FI.
Ticin. I. p. 32. Sebast. Maur. Flor.
Roman. prodr. p. 74. n. 174. (excL syn.
Allion.) Polli». FL ▼eron. I. p. 150.
n. 226. — LiKK. En. I. p. i^.
Nachr, 234. auf AcWn ond an Wegen bei
Ofen. Hepr Dr. Sadler.
A. Randbltttbe. B. HiUlschuppe odcr Deck-
bllttchen von d^n unteriten. C. ein«
von den xuittlem. D. eins von den
ober«ten. E. S( haalfrucht gunz. F. Saa-
menspitze mit Si>amenkrone. G.Schaal-
frucht qucr durchschnitten. h. (stattll.)
ein Stengelblatt von cinerfettemPflauze
s
— n
Oht. Radix •imaa, caulii 1 — i pidili), gnd-
lii, itriclui, ■ngulatiu, bui liniplex hinuttu,
lupernc ru-o-ietoiui, ruDOdu; folik infcriora
Ijrato.piniuta, piimii ntriuquc I — (, in pin-
quioribnf rAchi* dcntat», piniiac lnjiccolatAo
liferac; floram cspita medJocrilcT pcdnne
latji, pedunculi gracilci, ]ac*iuicnli tcl fcibi
■nlhadium imbricatuni, tquiunac clliptico-ac
minatae, ■ubpungcBtM, «Ibidao, litnr* med
jnde B-)i
■ emen fuiiforme, lube
ilum, pappui patcllifin
hiipidulua, obtcure Tiri
■Ibidif. — Ilub. in Puinoui** ■uilrkli) *(ri),
in Hiinniitu, in Itclia inperion, in Tuuo-Can-
caiia et Graeciii.
10
□edi hanc ipec
figura,
■Iqne
Tcl propteir dcfecttun
ter erroni auctorum in atmda figura mlnini*
fauc pcrtinetitc, rel tindem propter diffeten-
ti.im novae ipeciei allerint iltuitrandam, qtiam
nnper slidi, Sc. joppeniii quidcm, quam
conf. in nutro Horto botanico Ub. 17.
caall^ mipt icaliBr
B«oh, Wttn>l eiD}lfaii(, 8taa(*I 1 — 4 Fan
hoch, •cblauk, iteif, cckig, vi der Bu» ein-
fach nnd nuchhiarig, nieh oben hia weaig-
horitig, iitig; Blitter, nnterile lc}erfBimi|
gefiadert, Fied« beideneile lu t—t, b«i fM-
tecen Fflamen die Mitteliipp* (raitant, dia
Fiedeni laniMfOrmig , Bcitgt, BndBeder ■m
grOiitcn, di* obem wangpurig, di* Fiedem
liBirnfamiig, ganiroudiB, kd iti Spitie haar-
trBgend; BlathenkSpfcmittclmlniglenggcstielt,
Stiele ichlank, ticmlich glitt odcr ichuf;
BIHthenkopfhfllle liegelichuppig, Schttppen cl-
liptiiih-iugeipilit, fait itecfaend ,wcit*Iich, rait
violeltem, iu die Spitie abergehendcui LllBg>-
Itreif, die innem Tci-kchit eirund ingeipitit,
dic Blumcnkroncn wciH, ittobgelb oder blaa-
lich , tricfateifdrmig, Ticnpaltig, die LsppcB
verkelirt cireod, die obcren kleineri Schul-
friicbte nacb ob« tieE 8-furchig, ■m RaBd*
■pitiig B-iiihuig, Saaioe ipindellarmig , vtwaa
heraut ite hrnd , nach oben geitreitt, SanBicB-
krone ichilHclfBrmig, 16 — tO-iIhnig, knn-
iteifhaarig, dankclgian mic weialicheH Za-
neu. — Wlichit nuf JLcfccm dn ladliebcn
UogaTn'), im Sannsl, in Ober-ItiJi«n, is d«r
Krinim und in GiicchenlaBd-
Ich gab die<e Arl, weU noch eino toU-
•tSndige Abbildung und Beichreibang dcr wil-
den PHanu tehlt, und weil die SchriOiteUcr
noch iinmei nicbt aufhQies, eine gaui niid
gar nichl hierber fchOrige Abbililnn| in citi-
ren, feiner deihBll), nm aaf Mt Untenchiede
eintr Beue»Arl, di* ich kOnlick Itn Hartiti
bota,nicui tab. 11. bekonnl m^iclit*, nim-
lich der Sc. jsppeniii, aufmeT
1 Habftiu k
t dl«
Itar Slen-
OtXII. 235. Anthylli.s mariti
lierbaccn , flcxiioso-ramosa, iiicann,
liolia .siibliijrigi.s .siibtn.s scriccifi, lei
iiali maxiiiio liiticcoluto-ohlongo, c
iiiii.s a.xillariliu.s. K.
CXXn. 236. Anfhylli.i maritima:
kriiiitarl ifj , viclbogig - ii.slig , grmigriiD,
BliiHchcii mcist /.«cipnarig, tinten sci-
dciigliiitzend, Endbliitlclicii am groc.stcn,
lanzel roi<mig-ljinaii<'hn»id, Bliitliciikbpf-
tlica achsclsiaiKllg. «.
HweicGBit! inHA-
..FrilctlB NehTung" ad mira bal-
n Fl, Regiomontuia. leg. d. Ey.
Syn. Anlh.
oEMi Chloiida BoniiEica p. ^65. n. 76
Nachr. 235. „FritcKe NehTniig" ini ball
Khon M«er, in Aet Kuuig>b«rgeT Fioi
goiminelt TOn Hrn. Piof. ExiE^UAitD
13
▲• emlyx diwectut cua fatciculo ftaminiun.
B. TeTillnm. C carina cum alis. D.
apex iilamenti libera incrassata. e. le-
guminis Talvula cum semine et calyce
duttdo. F. lr|;iub«u.
GhSm Duigiiou facila rtcedit ab A. Vulnera-
Titi, qna multo maior tst. Flores autem mi-
r, coroUae longe pallidiores, lutcscente.iy
tontnm mbelia. la hcurto fortasse tran-
sift in ▲. polypbyllam Bs&irn. quam non-
Biai foliis S " 6 ingis distinguo , quum inflo-
intiam ^btat et ilortt eosdcm.
L236.237. Rochelia steDuIala.
RcHB. Flor. bot. Zeit. 1824. p. 243.
SjTMm rJthotpcrmnni diipeTiDuni Liniv. de-
nd. Hort. Cliff. tab. 7. (rudis.) R6mer.
SCS17I.T. IV. p. 50 ct 741. cum syn.
Hisim SSSm s>in apricit moiitis Choct iii Ilun-
piTia. Larsos.** 237. in Tauria. ill. Eas*
A. flos. B. corolla dissecta. C. tnbus eius-
d#m. D. calyx cnm pistillo. E. colyz
cum fructu. F. fmctus a l.tere. G. id.
transsectus. H. idenl arte divulsiu.
I, jnclitut. K. embryo.
Ohs* lam 1. c. genus boo norum fusius ex-
pofui, cuins character erit sequens :
Rochelia: Asperifolia uncifera. Ptntand.
Monog. Calyx 6-part. Cor. infundi-
Imliformis, 6-loba, fauce squamuloso-
fomicata. Kuculae binae obliquae
ttylo indnrato adnatsc et connatae, uni-
locnlares monospermae. (Ilerba onnua
ct biennit, habxtu Echinospermi.
8w.)
De differentiif plura invenies I. c. et hic
loci primam dedi plantae analysin. Nuculae
coanatae saccfaari frnstnlum refenmt, obsitum
ttcUulis albis.
jXXIV*238. Cineraria pappo.sa: gcr-
:' uuDibus glabris, pappo corollain (diiici)
^meqaBoitCf corymbo 6 — 8 floro, antliodii
iqUmuis TiX apicc coloratis, radiis nu-
»915 (clongatis). RciiB.
Gfii* kMigifoUt. BitfiteAl pfinr. Flor.
giJie. II. l^ t9S*
A. Kelch ursehnitten mit dem Staubfaden-
bdndel. B. Fahne. C. Kahn mit den Flil-
guln. D. freie verdicfktc Spitze eincs
Scnubgefasses. e. cine Klappe der HOlse,
mit dera Saanien und dem aerschnitte-
nen Kelch. F. liiilsc.
Beoh» Durch die Diagnosc ist sie leidit von
dcr A. Vulueraria zu unterscheiden. Sie
ist auch viel griisser, dic Blumcnkrouen vitl
blasscr, gclblich , nur der Kahn etwas rdth-
lich. Im Gnrten geht sie viclleicht in A. p o-
iyphylla Behnu. iiber, vrcnigstcns kann ich
dicse nur durch 3 — 5 paarige BJattvr unter-
scheidcn, da sic denselben Bliitheustand und
diesclben Bliithcn hat.
CXXin. 236. 237. Rochclia stelliilata.
RciiB. Flor. bot. Zeit. 1824. p. 243.
Syn, Lithospermum dispermtim Liniv. de«
cad. Hort. Cliff. tab. 7. (roh.) ROmeh.
ScnuLT, IV. p. 50 et 741. mit Syn.
Nachn 236* auf tonnigeii PUtzen des Berges
Choct in Un^arn. Lamsos. 237. in der
Krimm. Herr Hofrath EnDMAHN.
A. Bliithc. B. Blumc aerschnittcB. C. de-
ren Rdhrc. D. Kelch mit Pistill. E.
Kclch mit Frucht. F. Frucht von dcr
Seite. G. dieselbe durchschnitten. H.
diesclbc kiinstlich zcrrissen. I. Kern.
K. Embryo.
Beob. Ich habc schon a. a. O. diese ncue
Gattung wcitlfiufigcr auscinaudcr gcsetxt. Ihr
Character i«t folgender:
Rochelia: Asperifolic mit Xussfmcht.
V. 1. Kelch 5-thcilig. CoroIIc trich-
terfdrmig, 5-Iappig, Scblund mit Ge-
wdlbschuppen. Na.sschen zu zweien,
schicf, dem verhdrtcten GrifTcl an- iincl
zusfunmen-gewachsen, eiiifdchrig, cin-
saamig. (Kraut jShrig imd zv('cijahrig,
Wuchs von Echinospcrmum. )
Crbcr dic Unterschiedc von andern Gattun-
gen, steht mehr a. a. O., hier aber folgt die
erste Analyse der Pflanze. Dic Niisschen sind
zusammengewachsen , und gleichcn cinem
Zuckerkornchen , sie sind gans mit wcisscn
Sternchen bcsfiet.
CXXIV. 288. Cincraria papposa:
Fruclitknotcn kalil, Saainciikroiic so
lang als dic Scheibcnblnnicbcn, Doldcn*
traubc 6 — 8blutliig, Htillscbuppcn kaum
an der Spitze gcidrbt, Blutneustralilcn
zablrcich (lang). KcilB.
Syt». Ctti. longifolia, BBtSBnl j^iin. Flor.
galic. II. p. £95.
Bht. 9Si- ,M linniMi* ialer Kivywetye» et
KunUnapol." Bk**bii.
A. nceptaculnni cnm anthoAii iquiunii *t
Obt. A proJriin» C. pratenii noitra «ig.3t8.
SIS.) iliMinguitur poppo auplo lonfiore, ra-
dii< numnoiii eloiip.lii, anthodio vii npice
color^to. Pluil» • GiiUcia fer» gUbra, nou-
uiii iii corjinho »ubl«niU, Bliam autcm, iio-
tii iiipra indici.li> Uiagnotticii et faabita bena
convenienlem , cT oitmi parte faiipidulnin , in
vKlIe Bodenlfaol ad montera Loibl lectun, be-
Naeir. 338. t» fniclitaB Stellen zwiMLm
Krzj^wcmjrM Dnil KaiDiwiapoi. Harr Ptof.
A. Frtubtbodni i
BUltfacD.
B40b. Van der n>clin«erwaiidt*ii C- prBton-
)i> (fi|i. lie. 119-) durch doppelt m Itagt
Saamenkronc, Mfalretcfae vcrllngntc BWItlirn
■tnifalen, kanm grfSrbta BlOthmhaUe, tD Bp.
terichiiden. Die PHanac ani Galicien Ift fiat
kahl, iiur am Blathen
difFereiitia
a ai*.
j p. 3. addc; pappo
lei
rten d
ognoi
iichea Herkm
alcB
nnd ia
Wnihi ,
en..u
ttbereinkSmmt,
iit
■a alba
Th
eilen ■
eitfaao
ig, ric wmde
im
BodeMhd
Loibl
eewra
railt, ond mii
dttfchHnn.
T»
>» g
Si. ««
«li
C ir
■ pi
dcn
m UntW'
«h
ed< -w
r aoi
•»Slfc
«k
_ D.
r Diagna,. t«i
C-
pratcn-
•ii
pog. 3
«ge
man hiiuu:
Saa
..w
enig"
«nge
„StrahIen
nel
■ t »1«,
CXXV. 239. Cincmria Inngifolia:
gerniinibiis pubcscenlibus , pappo tubo
brcTioro. R.
Syn. Cin. longifolla Jacq. FI. auttr. 1. 181.
Wdi-o. tp. pl. lEI. p. ;0?2. (oxd. Thn-
ringia.) KochI Fl. bot. Zeit. 1823. p.503.
JIiK. ,.Seitor»lpe" Tyrol. cl. ZocCAWHr.
A. ii-crpt. cnni antbodiis iqnamit et floicu-
CXXV. 2^9. Cincraria longifolia:
riurlitkitotcn fciiihaurig, Saamenkroiie
kiirxcr ais Blumenrulire. H.
5^11. Gin, longifolia Jacq. FI. «Utr. t. 191.
WII.I.D. ip. pt. ni. pa|r- uat. <mitAm.
tchluM Thaiiiigeni. ) KochI Flor. befc
Zeit. 182S. p. C06.
Sachr. „5eticralpa" TttoI. Qm Ur. Zw
A- Fruchtbodcn mit nOlIiclini^ea nl
Blaihcfaen. B. SchalfruchL
Beob. Durch tuuu wcnigen Cfaareclcrc iil nc
hiiiliiiiKlitH unlerichiFdeii. Dic Blillbm iiit-
, Unieafiiriiiig-lanfg*.
; lli.l
i-oUig ,
«■.la in alpLbu- Pl^.l:..«alp«i, I«Lai« iridi i.i
ll..iljmiu K..:'.: i:-'. t-"l.'iiim ipe.ifJ niin.ii
ro-"tl.i, n qiiu ..mniiio civlmlenila C. In.i-
Eili.lia S.iii.irii.. .ipii.l .SrunM i'xliiLitB (i f ,
uuilr, S4U.) v-t plBillB UvMcriina (cl. lUiiEr. 3 JH )
k hl. tUlhliL-h. - Ai.-h von Jler™ Prnir.Mir
Ilo:"i:, sj,.- i.li cin i:^tmplar au» .Unl-le-t.
nni..li:,:i iii K^wnthen, iii llcrm Prof. Ho^
S,>ini„lur.. ChriBen, i,t die Art wenij b^
die C. Inngifolin S,:Br.,riL. bei STua- U
liB.rP !40.) uud ilie Beifenche Fflanu (i
un-re 338).
CSNVI. 240. Ciiici-riria sijnlhulac-
liilj.i lontiiorc. .11111101111 ,-^iiuaii]i.s liiiiali.--.
lU;ini. l'l. Sa\uii.
C:\XM. 2W, Cincraria spathulae-
r.ili,i:l'iiic!irKiiolciiI'fiuhaaric, SaiimciK
kroiirliin^ei-alsBhinicmiihrcHulkchup-
I.cn Molhg. RciiB. Fl. Saxoo,
Syn. Senee. nemoTeiiiit. Pollich H, paln-
lintt. ir. p. 1'W. tciie KocH,
iint. II. p. 460. toio KocH.
^^^I^^^^^^H
13
daemia lattgrifolla RoTtt. BbahhI £r&
WjLixao»! («xd, Jacq. •t-ScHKUHn*)
ach«d. crit. p. 47i^
C ■pAilwUefolia GmblI FL bid. III. p. 454.
Koch! FL bot. Zeit. 182S. p. 515.
C* lomgifolia. Schvitzi.. in STUHM^f Flori
DmuchL Heft 40.
JBjC tlOL SpcciflitB iB Palatinata leg. cL
A. rcceptac cnm tquamis ct floiculii. B.
Admiinm. c. foliom radicalt laaceola-
ton • TariatioiM.
Ohtm Haec pcr Gorm«iiiam tatit mlgata et iam
wmmpm aulc czpoiitft, • G«lxvo et Kochxo
4clicitcr illiutrata. Quid exactissimae de-
■criptiMd KochiaBcc dt addendom, non liqnet.
▼eriatkmcs occmmmt rcttpecta foUonimf quae
m, laBccelatc ct ferc lineari forma transeunt
ia coid«tam, midc diagnosi haec minime iuvat,
tgmm proptcr ciosmodi saperfluas notas e more
Iaobi omittcrc scmper satius duco. Variat
yORO corjmbo simplici vel composito, radiis
%rcri1nis (in herbariis quidem, ubi snb evo-
1 nccati snnt , rarius ab ips i natura hc«
) ct donf atis. Plemmqnc tota planta,
is folia subtus dcnse lanata, adulta ta-
nipra glabriuscula , non raro coriacea et
mnda; cetcnam grossc dentata vcl sub>
I, pUniiucala rel andulata, vd iuniora
crispala. Specimina vel a me vel ab aliis
conscrvo, c Helvetia, lecta in pratis
niiHis montis JnrMsi, ia Palatinatu, Wet-
^«Bcoinrti), Coburfi, in Thuringia
■r. Xrfnrt, Schnepfcnthal, Jena, Cdllcda, Bi-
mn atc. ncc non in Flora Neostadt Ziegen-
■ri lccta. — Anthodiom fere semper
iscolntnm, ecrtc «picc coloratum, ilos-
'«M aatnratc citiiaa. —
■ i'
S41. 242. Cineraria anran-
vtLz (tenera graciliB pauciflora) ger-
I pabescentibnsy pappo corollam
te, anthodii sqnamis glabris oolo-
^fiiKia glabrioscalis. R.
• Mnniiam Uowb! ap. Wn.x.D« tp.
in« pag. JQ61. Wahlbhb. earp.
^i71. B* 876. MBiBBt Tanr. Canc. II.
lM5w KocbI FL bot.Zeit. 182S. p.5i9.
aw Dac IL tec. IV. f» 170.
Cinenria intagrifolia Roth. BbArh! ErL
WAx.i.noTHl (exd. Jacq. et Schxuhr.)
tclied. crit. p. 474.
C. spathulaefoiia GmblI F1. bad. III. p.454.
KocH i Fl. bot. Zeit. 1828. p. 5i5.
C. iongifolia. ScHniTez.. in 8TVHM*f ^lora
Deuuchl. Heft 4a
Naehr. 240. aus der Pfak ron Harm Pro-
fettor KocH.
A. Fruchtboden mit Schuppen und Blfithen.
B. Schaalfrucbt. c. lansetf&rmiKes Wur-
aelblatt einer Ab&nderun^.
Bsohm Diese durcb Deutschland xiemlich ver-
breitete Art, wurde schon oft schlecht erkl&rt,
und endlich durch Gmeliv und Koch gldck-
lich erlintert. Der ^enauen Beschreibung des
Letttern, mdchte nii:htfi hiiizuzufilgen seyn.
Abanderungen zeigen sich in Bezug auf dic
Blatter, die von der Lanzetform fast von der
Linealform, in den hcrzfdrmigen Umriss Uber-
gehen, so dass die Angabe der Form, der
Diagnose gar nichts niitzen kann, und ich, so
vrie LiNirE' zu thun pflegte, dergleichen Clber-
flOksige Merkmale immer weglasse. Sie tn»
dcrt femer mit einfacher oder susammcnge-
setzter Doldentraube, mit kursem und langem
Bldthenstrahl , jedoch zeigt sich wsterci nur
in Hcrbarien als bleibend, wo er wihrend
der Ausbildnng getttdtet worden; dcnn in der
Natnr ist diese Ilemmung selten. Gew5hnlich
ist die ganze Pilanze, besonders die BUtter
auf der Unterscite, dichtvrollig, im erwachsc-
nen Zustande zeigen sich letstere fast kahl,
auch wohl ganz nackt, flbrigens grob gezShnt
oder fast zahnlos, ziemlich platt oder wcUen-
randig, in der Jngend sogar ctwcs kraus. Ich
vergleichc Exemplare von andeni oder mir
selbst gesammelt, aus der Schweis von Wie-
scn auf dem Jura, aus der Pfalz, Wetterau
(Frankfurt), Coburg, lliflringen, t. B. bci £r-
fart, Schnepfenthal, Jena, Cttllcda, Bibra u.
s. w., aach aus der Neustidtcr Gcgend bci
SUegcnriick gefundene. — BliithenhOUe fast im-
mer wie in WoUe eingehClUt, wenigstens an
dcr Spitsc gvfirbt, Blfltbcn hn X«cben satlgdb.
CXXYIL 241. 242. Cineraria anran-
tiaca: (zart, schlank, wenigbliilhig. )
Fruchtknoten fcinhaorig, Saamenkrone
8o lang wis Blnmenkroney Htillsohiij^pen
kohl, gef^ty Bldtter sicmlich kahl. R.
Sym C atmumaoB Hovpb. ap. Wtz.Li>. tp.
pL m. pag. 2061. Wahlbhb, carp.
p. 271. n. 87& MBiBB. Taur. Cauc. II.
p,S15. KocH FL bot. Zeit. 1828. p. 519.
C» atoatt. n. Dbc. FL franc IV. p^ 170.
4
•
. ./•
16
Hht. 241. nl^oibl*' in Cftrintli. cl. Hopve.
242. »•• Sibiria orientali** ill. Leoebour.
A. receptac. cum iqnamis et iloscalis. B.
acheniiim.
Obs, Haec et seqnens C. capitata, a natura
bene distinctae videntur, artificiali tamen dia-
gnosi diincile circumscribuntur. Foliorum
forma sicut in pluribus aliis minime suppetit
characteres, quum in aliis individuis lanceo-
lato-spathulata, in nliis oblongn,' elliptica, vel
late evata et subrotunda sint. Indumentum
pro aetate variat, dum enim planta iunior
lana alba quasi involuta est, adulta fere om-
nino glabrescit.** In binis styriacis foiia video
hispidula. Habitus gracilis, strictus, anthodia
punicea, radii anrantii, in Hoppcana oblongi,^
in Marschalliana angustiores, sine dubio prop-
ter compressionis minorem gradum.
GXXVni. 243 — 246. Cineraria capi-
tata: (firma crassiuscula) gcrminibus
pubcscentibusy pappo corollam subac-
quante, anthodii squamis glabriusculis
coloratis, foUis hispidulis lanatis. RciiB»
Syn^ «• discoidea. R.
C.capitata Wahi.ekb.! carp.p.271.n.877.
C. capitata fi, florib. capitatis. KocHf
Flor. bot. Zeit. Id^. p. 522.
C.falra. MBiEB. Tanr. Cauc. irr.p.57S?
C. aurantiaca Schleich! Thomas! Cat.
C. aurant. /3. Dec. Fl. franc. IV. p. 170.
0. radiata. Jacob. mont. polyanthemos
il. aureo , fol. longis et intcgris italica.
Barrel. p. 98. n. 1039. ic. 266. —
Hist, 243. C. capitata radiata e Ilelretia a
cl. Schlcichero. 244 et 245. C. capitat.
discoidea e Carpathis, am Drechseihaus*
chen. cl. Lako.
ObSm Caulis iirmior et crassior ac praecedeutis
et profundius sulcatus , hispido-scaber. Fclia
plus (Harrel.) vcl minus longa, elliptico spa-
thulata remote dentata, superiora lineari-ob-
longa, omnia crassiuscula, utrinque hispido-
scabra, ut in C. crassifolia ex habitu pro-
pinqua , totaque planta lana dcnsc obducta,
raro nudiuscula. Anthodia glabriuscnla, colo-
rata, radii subduodeni, oblongi, sicut flosculi
Nmchr. 241. „LoibI<* in KSmdien, Herr
Prof. HoFFs. 242. ustlich Sibirim, Hor
Staatsrath Leoebour.
A. Fruchtboden mit Schnppen nad BlOthen.
H. Schaalfracht.
Beob, Diese und die iblgende C. capitata,
scheint die Natur wobl unterschieden zn ha-
*^lMn, allein durch ktlnstliche Diagnoscn sind
•ie schwer au umschreiben. Die Fom dcr
Blatter bietet so wenig, als bei den mcistcB
indern, Charactere dar, da bei cinigcn Ezoii-
plaren lanaet-spathelfdrmigc, bci aBdcm liB§-
lich-runde, elliptische, odcr brcit-cimndc OBd
rundlichc vorkommen. Dcr Cbcrsng indat
nach dem Altcr , indcm die )nng« PflaBia
ganz weiss wollig, fast cingchfillt ist, dic cr»
wachscnc dagegen fast gont kahl wlid. MtS.
zwei stejermirkischcn Excmplarcn, •alw i^
kurz steifhaorigc Bl&tter. I>cr Wnchs iift
schlonk, steif aufrecht, dic BlAthcBhfilicn da»>
kelroth, Strahlen orangegelb, bei dcr Hoppc-
schen Iftnglichrund , bei dcr Mar»chal lischf»
schm&ler, ckhnc Zwcifcl nacb dem Gradc dea
Pressens.
CXXVffl. 243 — 246/Cineraria capi-
tata: (fest, dicklich) Frachtknoten (ein-
haorig, Saomenkrone fost so lang alf
Blumenkrouey Hullschuppen fast koU^
gefiirbty Blatter kurz steithaarig, wollig.
EaiB.
Syftm «• diacoidea* R«
G.capiutA WAHx.EifB.1 e«fp«p«27i.B.877»
C. capitata /9. florib. c«piutit« Kocsf
Flor. bot. Zeit. 18£5* p. 522*
C. fulva MBiEB. Taur. Cano. Iir« p.573?
C. aurantiaca Schi.eicr! Tkomas! Cat.
C. aurant. ft, Dec. F1. franc. IV. p. ITO*
/S. radiata. Jacob. mont. polyanthcxDOf
fl. aureo , fol. longif et integris icalica*
Barrel. p. 9S. ». 1Q89. ic. 266. —
Nachr, 243. C.capit.radiata auf der Scbweis
voii Hcrrn Sohi-eiciier. 244. und ^5.
C. capit. discoidea aus den Carpatben,
am Drecliselli&uschen. Herr Lanc.
Beoh, Steugcl fester und dickcr als bei der
vorhcrgchenden , auch tiefer gefurtht, steif-
haarig-scharflich. BlSlter mehr (Bakilelicki^
Figur) oder weniger lang » eUiptisch-spathel-
forniig , eutfernt gezahnt , oberste linealisch-
langliih, allc dicklich, beiderseits steifhaarig-
scharflich, so wie bei der C crassifolia,
die dem Wuchs nach xnnlichst steht, uod die
gan^i I Pflansc snit dichter WoUe ubcrzogeB^
17
disci aurantii, t«1 nnlli. — Mimm est plan-
tam radiatam tantum in Helvetia atque Ty-
roli, diflcoideam tantum in Carpathis (et in
Caucaso?) lectam tsse. — Hnbitu facile dis-
tinguitur a praecedente, et haud raro vix
pohnaris. est, led diificiliui notis artificioliter
dia|rnosticis.
CXXIX. 246. 247. Gentiana angulosa
iHippion): corolla liypocralcriformi 6-
ida, caulcm uniflorum supcrante^ calyce
angulis alato. Rchb.
Sjrn. 6. angulosa, MBieb. F1. Tanr. Gaue.
I. p. 197. Iir. p. 190. ROm. ScHUtT. VI.
p. 159. cam sjn.
JBisU £46. „Alui" ill. Ledebour. £47« 9,in
Carpathis*' cl. Lano. (G. angutdfolia
Catal.D
j^bs» Plnra de hac specie icripsit exc. M. ▲.
BixBBasTSZN eaque repetiit ill. Schultks. Co-
rolla in vivo statu vix crenulata. Uuc perti>
nct G. Terna plurium regionuni,
248« Gentiana obtusifolia (Hippion):
corolla infundibulari 5-fida, calyce ultra
medium diviso^ laciniis ovatis (lancco-
latis?); caule a basi dense ramoso. N.
AB EsKNB. Nov. Act. ac« Leop* Carol. IX.
pag* 163.
Synm O. obtnsifolia W11.1.D? — ROmer.
8CXVZ.T. VI. p. 167. cum syn?
Mistm 248* in monte Gotthard in HeiyetLu
g1» 8CHZ.EI CHEll.
A, caljz cum pistillo.
^hSm Planta dubiis qnibusdam vezata, Nostra
^faidem videtur planta FaOHLiCHiz et Nxssii
sed non Schmidtii «pud Rd&i. Arch. quae
petiiu nostra G. spathnlata. CoroUam
Inreviorem dicunt, quam occurrit in nostra
( alae dnbio ante compietam anthesin , cf. G,
fpatlinlatam fig.' 196 ~ 197.), sed in fig.
cit, non est, et propinquam G. pjramida-
2ciii« ab ilL N. aa Eskabscx 1, c. separatam^
^h tilii» omissam, in ea quaesivissem, nisi ca-
XycMM laciniis illa distingueretur ovato > lonceo-
jj^tia* In fig. cit. caljz est male pentMphjI-
\aMp .Jpl^jUi* ovatif* Speci.mina e Bavaria at-
%'
3. ■
selten etwas kahl. BlfithenkoplhiUIe ziemlich
kahl, gefarbt, Strahlen meist zu 12, langlich,
so wie die Scheibenbliithchen orangegelb,
oder mongelnd. — Es ist sonderbar, dass die
stra]ilenbliithige Form bisher nur in der
Schweiz und in Tjrol, die strahlcnlose nur
auf den Carpathen (und am Caucasus?) ge-
funden wurde. — Im Wuchs i$t sie leicht
von der vorhergehenden zn unterscheiden,
und sie ist oft nnr handhoch, allcin es ist
nicht leicht eine umfassende kdustliche Dia-
gnose fur sie aufzustellen.
CXXIX. 246.247. Gcntiana angulosa
( Ilippion ) : Bluiiie prasenlirlcllcrfonnig,
fiinfi»paltig, langer als der einbliithige
Stengcl, Kelch an den Konten gefliigeit.
RciiB.
Syn. G. angnlosa. MBieb. F1. Taur. Cauc
I. p. 197. III. p. 190. RoM. SCHULT. VI.
p. 159. mit syn.
Nachr. 246. ^Altai" Herr Suatsrath Leoe-
Boun. 247. in dcn Carpathen Herr Lano
(G. anguftifolia seines Gatalogs).
Beob, Mehr iiber diese Art sagte schon M. tok
BisBEasTxiv, und es findet sich bei Schui.tes
wiederholt. Die CoroIIe ist im Leben kaum
gekerbt. Ilierher gehfirt die G. Terna meh>
rerer Gegenden.
248. Gentiana obtusifolia (Hippion):
Blume trichtcrformig Sspaltic, Kelch
iibcr die Mitte gctlieilt, Abscnnitte ei-
fbrmig (lanzclformig?); Stcugel von
unten aiil' a^tig. N. V. Esenb. iNov. Act.
ac. Lcop. Garol. IX. p. 163.
Syn, G. obtusifolia Wii.ld? — R6ii£ii,
ScHULT. VI. p. l^. mit syn?
Nachr. 248. auf demGotthardinderSchweia.
Herr Schlbichxiu
*.•*
A. Kelch mit PistUl.
Bsob, Hier sind noch einige Zweifel. Unsre
Pflanze scheint wohl die von FattuicR und
Nees vox Esenbecx, aber nicht die von
ScHMiDT in RdMEa*s Arch. die mehr unsre
G. spathulata darstellt, Die CoroUe
toll kOrzer ' sejn , als sie bei der unsri-
gen ist, (ohne Zweifei Tor der TolIstSndigen
Entwickelung, s. G. spathulataf. 196-197.)
was die cit. Abbildunf aber nicht xaifft, und
ich hfitte die G. pjramidalii, vrelcht Hr.
Pr&sid. N. V. Esenbsck a. a. O. Ton ihr trennt^
die aber andre nicht erwilhnen, in ihr ge-
•ucht, sollten nicht dercn JLclchabschnitte ci-
-r^r- 't ,:
■^ •• ■
Uki.tl.r/.
18
^ue Sudttit milii foreat inciuida. Ramosita*
tem autem non minus ac in aliis speciebus,
etiam in hac, rariabilem esse, testantur spe-
cimina simplicissima pauciflora, Fig. Schmxdtix
minime plantam brachiatam sistit. Historiam
huittf emendandam, aliis commendo.
Iansetf5rmig seyn. In der citirten Fignr ist
der Kelch falschlich 6.blittrig, dx« Blittchca
eirund. Exemplare aua Baiem nnd dcn Sude-
ten, sollten mir erwiinscht aeTB. Die Vcr-
istelung aber ist hier, wie bci andcni ArtcB,
nicht weniger Tcrinderlich , wic mich gans
einfache, wenigblfithige Excmplarc flbexscn-
gen. Die Schmidtische Fignr aeigt kcineswc-
ges eine ermf5rmig istige Pflanie. Ich machc
andre auf die yerbessemng dcr
fiber diese Art aufmerktam.
249. Gentiana Terna (Hippion): co-
rolla hypocraterifonni S-fida, calycetu-
boloso laevi, foliis ovatis confcrtis, pa-
tentibu.<9, caulinis acutis. RciiB.
S. brachyphylla. Vill.
Sytu G. Terni L. h brachypliylla Vix.l« —
ROm. et ScHULT. yi. p. 155.
Msi. a9. in alpib. Helyetiae. cL Gibtan.
B« caljz* C pistiUum*
Obs, Caljz aliquantulum brcTior est relative,
ac in 6. rerna yulgari, et coroUa yix Cire-
Aulata, Fig. apud BAauL. 108. f. 2. qnam
VzLLAas citavit, non bona est, nec convenit
cum iUis, quae a cl. Vkst scripta refert. iU.
ScRVLTxs, figura enim foUorum paria in caule
8 — i , et ad basin calycis involucrum quasi
ostendit, foUa radicaUa reUquis duplo maiora*
£st igitur tempcr G« Tcrna alpiaa.
249. Gentiana Tcrna (Rippion): Blnme
prasentiilellerformigy S-spoltigy Kelch
rohrig, glatt, Blutter cirund, gedriDgt,
ab6tenend9 Slcngelblalter spitzig. Rc&B«
S» brachyphylla. Vnju
Syn. G. yema L. ). brach^hylLi Vixx« *
RuM. et ScHULT. yi. p. 155«
J^achr, 249. von den Schweizerilpeii. Heir
GlRTAHlKEH.
B. Kelch. C. PistiU.
Beob» Kelch verhlUtnissmlssig ein wcnif Ufw
aer als in dcr gewdhnlicfaen G. Tcraa, ud
die Blunie kaum gekerbt. Die Abbildung hd.
BAiuiKL. 103. f. 2. die VuxAaa citirty iet *wAt
gut, und kommt anch nicht mit Heira Fro£
T. VasT*s Worten bei R. Sckui.t. libcrein, dic
Figur xeigt n&mlich 2—4 Paar 3teng«Iblitt«r«
nnd an der Kelchbasis gleichtam «inc Aii
Ton Hdlle, ihrc Wnraelbllttcr siad dcppdt
so grosj als die Obrigcn. Sic ist alao imi
als O. Tcrna der Alpenregion «iimDsebcB.
CXXX.250. Gentiana axillarij (Hip-
i)ioii): corolla infundibulari sub-5-fiaa,
loribus axillaribus confertis subsessili-
bus pedunculatisque, foliis ovato-lanceo-
latis. R.
Syn. Hippion axillare Schmiot F1. bo^m.
Ccnt. ir. p. 29. n. CXXIX. (anno 1793.)
Genc. lancifolia Ra7R. Danik og Holic.
Fior. (1796.)
O. Amarelia Willd. — R6m. Schult,
VI. pag. 165. ciun tynon. excL Rat et
in adnot. Liif».
HUt. „bei Kaxnmerburg in Bobemia<* ci,
MofCHMBH.
•• flof fructifer, B. caljx cum pistillo.
ۥ coroUa ditsecta*
iCXX.250. Gentiana axillaris (Hip-
piou): Blumc trichtei-forinig, mei>t 6-
spaltig, BHUhen ach.sehtandig gedraDgt,
fast vsilzcud uud ge&tielt, Biiitter ci-lau-
zcirorniig. R,
Syn, Hippion axillare Schmiot FL bodfm.
Cent. ir. p. ?9. n. GXXIX. CMino 179S.)
Gent. lancifolia RArn» Dantk og fiolft.
Flor. (1796.)
G. Amarella Willd. R5m« Schuxt. VI.
pag. 165. mit den Syn, mit Anttchlnu
Ton Rat, nnd in der Anmerkong ron
Nachr. „bei Kamnierburg in Bdlmm** Hr«
MofCHNBIU
a. fruchttrafende Bliith«. B. Xalch mit
PifltiU. C Bli
19
0&#. Haac «011 tiM G« Aaartllam LurHxi,
±um ex to patti, qaod ia Fl* satcict dicat
^yhfc (G. Amartlla) iu tfiiiiij sequenti
(camfestri) nt Tiz distiBfaatnr, nisi solo c«-
Ijco;** xiostra «uttm prattcrea abniidt dilTert
* G» ctmptstrx, «t florts liabet dnplo mi-
Boret* Soadet etiam opt« Fmiss in litt. et in
achtdnla specimimbus addita, nostram A m a •
rtllam fermaaicam (G. germanicam W.)
iM Snecia haod raram, cuius tamen humlLio-
ribos speciminibns , minus fanste G. uligi-
Aosae W, (conL nostram fif. 118* 119.)
nomtn adscripsit, eandem esse, ac Lxxnei
plaatam, quam igitur iam aqud Sm&K Flora
VI» 83, habes* Si etiam Dicksomu planta
stcuBdnm specimen in Herb* Liimtano defini-
tum G* azillari pertinet, et li ipfifsimum
Htrbarii Limeani ab illa non aliennm foret,
•o nocdnm probatnr identitas plantae a Lin-
ato in opexribns descriptae, qnae sola publici
iwciM est. Revocanda erit in memoriam V i o 1 a
liirta Herb. Liimtani, quat specief ameri-
cana est aliena, Andropofon Ischae-
iBiam herbarii, quod minime sub eo nomine
dtscriptit, et alia plnra, ineritanda sequela
flEUHris antiqui, quo specimina sinfula tt unica
adflntinata in herbariis senrabantnr* Herme-
Bentice e herbariif reqmirit inf esii sammam
BcitBi. Cf. MBzKB. IIL p« 687.
Qood reliquum est, speclem nostram ttiam
aqno Moeqnenii, a b. Goldbacbio lectam
eacacte convenientem ; et huius forma
abilis est
#. sjlvestris oa BaAT, ramosa plurimi-
flora pallada.
CBiBS specimina fert ultra sesquipedalia prope
Kocfcenhnsam in Livonia legit Exc. Comes,
«8 aitcnm, pro snmma, qnam in me suam
lattor, benevolentia, communicavit, qui-
ittnun tzacte rtspondtnt Besseriana •
dau
Snptrrant rerba qnaedam addenda, de no-
botanicomm. Quacritur enim,
fpeciti cniTis, anctoris primarii nomen,
iDinf qni eam in fenus nuperius con-
traaslocaTxt , addetur? — Diu
hac in re disceptanda haesitavi, nec
•xnnpla inreni sine exceptione, at-
olttrins rem repntans, equidem efo
■tthodum sequi mallem, qua ouctor
^^tjf • e i t i serratnr, quum f e n e r a nostro tem-
aiaiis Taziabilia Tideantur, Hac refula
B0ob, Oati diest dit G. Amarella LiyTxt.''s
nicht sey, erhellt schon aus den Worten der
Flora suecica: „diese (G. Amarella) ist der
folfenden (G. campestris), so Mhnlich, dass
sie sich kaum, ausser bloss durch den Kelch,
nnterscheiden liLsst**; dit unsrife aber ist
hinlinflich Ton G. campestris verschieden
und hat dopptlt kleinere Blilthen. Auch Ilr.
Adj. Faias versichert brieflich, und anf ei.
nem, mehreren Exemplaren beif eleften Zettcl,
dass unare deutsche G. ▲martlla (G. Ger-
manica W. ) die iu Schwcden nicht selteu
ist, deren kleinere Ezempiare er jedoch iiicht
fanx richtif filr G. ulifinosa W. (s. uiisre
fif. 118. 119.) hielt, mit Livinf'% Pilanze ei-
nerlei sej, die vrir also schon in Sturm's
, Flora VL 28. haben. Weim auih Dxckson*s
Pilanme*, nach eiaem Exemplar in Linne' s
Herbario bestimmt, sn G. axiilaris gehdrte,
nnd wexm selbst das Excmplar des Linnei-
schen Herbarii von dieser nicht verschivden
seyn sollte, so wird daraus noch gar niihc
zu erweisen seyn, dass sie diesclbc sey, wel-
che LixrKx' in seinen Werken beschrieb, und
welche allein den Botanikem der f anzen Welt
fehOrt. Man denke hierbci nur an Viola
hirta, fiir welche im Linneischen Hcrbario
eine fanz andere amerikanische Art liegt,
an Andropofon Ischaemum desselben
Htrbarii, welches ktaneswefs nnttr diesem
Namen von Lxyaa' beschrieben wurde, und
dergl. mehr, eine unansbleiblicht Folge dcr
Terolteten Oewohnheit, einzelne aufgeklebtc
Exemplare in den Sammlungen zu haltcn.
Dit Auslegungskunst aus Herbarien, erfordert
den allergrttisten Scharfsinn. S. MBiaa. III.
pag. 637.
Gbrigens habe ich auch unsrt Art gana
fibereinstinmiend aus der Gegend von Mojkau,
wo sie der leidcr zu friih verstorbene Herr
Dr. GoLDBACH sanimeltei tiike morkwiirdigo
Form derselbcn ist
fi. syivestris dx Beat, fotig, sehr vicl-
biiithig, blass gefMrbt,
Ton welcher Ilerr Graf vox Bbat fast tlbcr
1| Fuss hohe Exemplare bei Kockenhusen in
Litfland sammelte, nnd mir mitzutheilen die
Ocwogenheit hatte; mit diesen konmien wie-
der die Besserschen Eztmplart aus Galicien
fiazlich tlberein.
Noch m5chte ich einife Wortt fiber die
botanische Nomenclatnr ssfcn. Bs fraft sich
n&mlich : soll man einer Art den Namen ihres
trsten nnd eif entlichen Antors, oder dessen bei-
setzen, der sie in eint andeare Gattung ver-
setzte? — Ich stond lange an, mir diese Frage
zn beantworten, um so mehr, da ich dieBei-
spiele bei den Schriftstellem nicht ohne Aus-
nahmen finde, jedoch scheint es mir bei nd-
herer Cberlegung, doss es besser sey, die Me-
thode zu befolgen, durch welche der Autor
5
i
_ 1..
»*'
20
fretus iam in tabulis certe scripsi ,,Heliaxi-
themum oelandicum LzifN. Fediaerio-
carpa Lois. Fedia microcarpa Lois.
Fedia auricula Dec. et singula ita scrip-
•isse mallem, ut tervetur anctor plantae. Alii
qtiidam ancteres, suum Inbentius nomen ad-
dunt, ubi novo gencri speciem subducunt,
•ed hac in re, e sola temporis mutatione ori-
unda, nil videtur meriti quaerendum, et ubi
hunc tramitem ulterius sequi pergunt , quod-
vis seculnm uomina praecedentis habebit fere
omnino deleta, quod iam e Linnei plantarum
nominibus, pro magna parte exstinctis, appa-
ret. Quibus ambiguitas oriri videatur ez
altera methodo supra commendata, illis gene-
ris antiqui nomen in parenthesi ante nomen
auctori» non inepte forsan foret addendum;
•ic: Helianthemum oelandicum {Cist.) LiKir.
Ut mihi videtur, generum sjnonymia strenue
separanda erit ab illa specierum, more
tamen concucto illi tantum pro«picitur.
der Art erhaltea wird, da die Gatlmi^en xa
unsem Zeiten so verfinderHch tind. Nach
diesem Grundsatze tchrieb ich tchon frilhcry
weuigstcns auf den Tafeln ,,Helianthe-
mum oelandicum LiKir. Fedia erio-
carpa Lozs. Fjedia microcarpa Ix»zs.
Fed. auricula Dkc. und wfinschte ich hatte
immer so geschrieben, damit der Kame det
Eutdeckers der Pilanae erhalten wfiUrde. Xaa»
che andre Autoren setaen Heber ihren eigaea
Kamen hinter die Pflanse, die tie in eine
neue Gattung versetzen, allein da diess Yer-
sctzcn nur in den Zeitverh£ltnissen seinen
Gruud fmdet, to kann darin kein Verdienit
zu tuchen seyn, und verfolgt man diescn
Weg[ ferner, so muts offenbar jedes Jahrhna>
dert die Namen des vorigen fast ginxUch ver-
tilgen, -vvie tchon ant den snm grossen ThcU
umgeschmolsenen Linneischen Namea hervor-
geht. SoUte man glauben, dass ans der ohca
empfohlnen Methode einige Zweidentigkcit
entstfinde, so setze man den alten Gattnngs-
namen in Parenthese vor den Namen des Aa-
tors I so : Helianth. oelandicum ( Ct#t. ) ^***
£s m5chte die Synonjmie der Gattnngca
streng von der derArten au trennen seya,
bei der gewfihnlichen Weiiey
)«ne berUcksichtigt.
Nuper etiam prodiit;
Hortas Botanicus,
hortonim vivorum siccorumque novitates ilhistraiis, auct. L. Reichexbacii. — lipsiae
apud C. Cnohloch. Uecas l. II. III. opt color. a 1 Thl. 12 Gr. icon. nigr. & lo Gr«
Opus cura praesenti accipiendum. Ex errore, Ist mit gegenwarti|^em Vyerlie sagleieh sn
quaedam exemptaria Decati. I. 11. chartae iutto
Tiliori atqne minoTi impresta in publicum ve-
nerunt, quae fingula TcmisSA i redemtore erga
elegantiora remutantur.
hahen. Aus Versehen siud einige aufschlechteref
und kleineres Papier gedruckte Exemplere der
ersten uud zweiteu Decade ins Pablicum |;ekoni«
men, welche der Verlegcr sogleich gegen besseie
auszuwechsclu bercic ist.
rilustratio
gcncris Aconiti atquo Dcl])liinii, aucLorc
L. KECCIIEriBACH.
Ncue Beai'l)eitmig der Gattung Aconitnm uiul Dclphiniuin.
Ilcft I — VI. iii Folio. Fcin color. a 1 Tlilr.
Opus quasi iiitegrans IconogTaphiam. —
Fasc. VI. pcr nienscs qiiosdam rctentus, iam pro-
diir, ct septimo Caniuiaroidca absolvuntiu*; ad-
dita eit huic EuchyiodeoTum atque Cammaroi-
deorum synopsis. Tres fasciculi sequentes pro-
xinie edendi , complectuntur Lycoctonoidea at-
que Calliparia, et proximo anuo, integrum D.
f. absolviiur opus.
Gleichsam zur Iconogr.iphie gcliOrig. — Dat
einige Monate zunickgelialtcne sccliste 11 eft , ist
nun cvschiencn, dns siebentc heschliesst die Cam-
maroideen, und enthalt eine UbcrsicJit Gbcr diese
und die Euchylodcen. Drei folgeude, bald aus-
zugcbende Ilcfte, umfassen die Lycoctonoideeii
und Calliparicn, und im niiclisten Jalire wird das
Werk geschlosscu.
DECAS TABULARUM DECIiMA QUARTA
QUAH
riRO EXCELLENTISSIMO
OMITI DE BHAY,
Ma. rOT. SATAK. LKOAT. IK OALL. 1
SOC. BOT. REG. BAV. RATISa PHAESIDI MERITISSIMO.
D.D.D.
A U C T O R.
XXL 251—253. Cinflraria cainpe-
Ftris: gcmiiiiibiu pubenilia, pappo don-
n*""" suboequante, onLhouii squamis
■cidibiu nadia (foliis ellipiico-spathula-
$a snbintegeminis), R. Fl. saxou.
o. humilis.
C. cnnpMtris RsTsl obi. t»h, SO. —
Tii-ii^. ip. pL llt. p.aoei. — Svsisiiol
lor. 11.1. S39. WAi.Liit Mhed. p. 47S.
■m tja. (Md Clu*. bist. IV. aea II.}
ioc:til Flor. bot. Zeit 1823. pag. SIS.
[ooKEnl in Cdat. Flor. Londin, Now
■ri^ 75. epii.
Fc. kipini >■ integrifol. Lmn. ip. pl.t34S.
I C uiiegrifalia SmitbI Flor. brit. 11.895.
Eogi. Bot. 152. — uit^. (lubis pnpo.
rita ■ SesK. Hudb. UI. 1. psg. 115.
K. GCXLVI. b. f. B.
l Cl slpiaa Lam. Bnc, IL f, 7. B..9. Sappl.
n. p. 361.
"L. iMBgrifal. «. TiBS, DaapL III. p. ttS.
. «pgeiBiMi • Suecia. 252. » angl.
iu SiMMx; oL HiMBRi. 2931 ta
Buc tat altwk ipaciu !■> OiiiB— l«m
Tota Tiridii, iuniar luu ia*o-
, BOlha-lUi glkliniucBlB non colorata, rkdii
L.1S , HiurBta cilriai, Utiniciili, obloogl.
I sdbuc dnBt Tiu nitcica, uiciick
; ia Genoiala binMtt •* audlK IMa, li».
CXXXT. 251—253. Cincraria campe-
stris: Fruehtkiicifenfeiiihaarig, Saamen-
krone zicinlich ao limg als CoroUe, Hiill-
schnppcn griin, nackt (Bliiltcr elliptisch,
spathelf6rmjg zicmlich gauzrandi^. R.
£l. Soxon.
se. bnmilis.
Syn. C. uinpettri* SetsI obi. t>b. 90. —
W11.1.D. ipeo. plmt. ni. p«g. 8081. —
flFHtiiol Fl. H»l. 239. Wallr! ichea.
p. 479. mit 870. («ber Cl.tTl. bilt. IT.
niebt II. > Kocr 1 FI. bot. Zeit. 182S.
pig. 518. HooKcnt in Citht. Fl. Lon-
din. New •eriei. 75. opb
C.>lpina r. integrifol, LiHH. ip. pt 1248,
C. integrifolia Smith I Fl. brit. II. S95.
Engl. Bot. 152. — swaifelhaft bei Schk.
Huidb. in. i. psg. 115. tib. CCXLVL
b. f. B.
C «Ipins Lam. Enc, IT. p.7> n, 9. Suppl.
II. p. 261.
C. inlegrifol. f. ViLL. Diapb. III. p.225.
Naehr. HSt. ><u Scbweden. 253. >ui Sui>
Mx. i« EngUnd: Heir Frol, MsKtsiii.
338> Ton K>lkbergen bei FnnlwnluiiMB
i» ZfcOTiogeo.
A. Vrachtbodca nit Schnppan and BUUIwB.
B, Schillniclit.
Bsoh. Ditii iu die iweite, limlick dnrcb
Uentichluid Terbrcitela Att. Si« in gtat
freii, jniiK Ton Wolle eingehllllt, BIQthen-
ktUl* ttM kaU, ungeflirbt, StrahlbMLhen
m ■ — 11, iitt citroDrngplb, ttwu breit, Ung-
lichnuid. Biiher geicheiu Bxempttre ko*
— 22 —
■tiincT.
rorni
■e humiU.
Folia
Schirtitn, KDgliiiia niia dcm nSraiicIini taid
tubii
raitllern Di>ul.chland, geliBrttii lu di«er Fonn.
Uolie
a loe
) BUdi. BUl
iu gra-
Die ^Vurzelblttt.^r liad bald fMt MtMnd, hiU
nackteni boden od.r im Gfsk ■nichit.
CXXXII. 254. Cineraria campestris:
Ultz.
/9. procera.
Sya- C. alpina ALLtan. pcd. IT. pag. S03.
I. 33. f. 2. (fol. brere peuoUiij.}
IlUt. S51. „in dcn Ftikliuer Bergen im lad-
licIieD Allhrcn" rer. HocuiTETTEn.
A. r
CFptec.
ciun
tqnam. et
flO.CQli
36i
Haa
mag
ne liltilndin
pi^dnl
) rtiffpr
Bfo
bumili
for
propte
Hore
et pi'
unc
uli i
bu«l^
i poU
ong
pr.1^
cedcnti
□rm
ii-
vel ir
inui lor
gc pe
ioU
a, i.,l-g
co .p
hiTid
'pl
pei-1
□ ere, prolisbi
etur, dl
Ilii
ri flo™
n plout
m Jn
.qui
i tub. 1
79.
et fo
liii
omnino inleg
rrimsi
piu
i CUTflV
'•
CXXXII. 254. Cincraria campestri*.
Retz.
(S. procera.
Syn. C. ilpini Ai.i.toH. ped. IT. pag. 2QS.
t. SS. {. S, (BUtlcr kurz geiuclt.)
Nackr. 25i. i.in dta r6bUuer Bergen in
«adlichcii MahTcn" Hetr Profei*oi Uoex-
A. Frurhtboden niit Schuppen niid Blfltlicn.
B. Sctialfrucht.
Baob. Dioe iit nur durcli die GrS»e (!{ f^
Jldhel v.'i9chieilen, und «ielU-icfat blau dsrch
den lloilen eneugl. Die B]athenk<ipre aml
■uch vFrhnltnii-m.isrig gnt.ier, nnd denn Slicl*
>UrfU bii 4 ZoU lug.
Wui
elblal'
ing gcfl
.eit hierher gnago
c Belbblahende Ite-
9. cjtirt. nnd die
inzTanilig' dargerteHl.
CXXXIII.255. Cineraria campestris: CXXXI1I.255. Cineraria campestrii.
" — Retz.
y. dcntata.
Nttchr. „im 5i.Qde um Peitli. Bar Z.xti9.
A. Fruchtboden mit HiilUcIinppen vml
Blulhen.
Bfob. Dieie londerb.ire Porm iit im Sudboda
enpugt, wiairrnd die andern auf Kalk wach-
irn. ihrii BUlt,-r «ud e i- liiichC clHptiich-)
spalh.-llurniig, bogig gciiihiii . und die Bli
tbviikiipfi- kliiiiir; thrn ao habc ich lie uu
&ilii.ieii. iiiil iwrjfi-Ihafc beigpichriebnieia
Nauiea C. longifolia von Hemi Profeuor
Reiz.
y. (Iculat a.
Bitc. in aten« ciro Pesthinnm. cl. Lako,
hobfo e Cialici
CXXXIV.256. Scnecio alpiii
I)u(cntc) jjcrmiuibiis glabris (pupin
mm vix esceclciilc), caiile (siilcyto-)
aiignlalo, ri.iHis cordafis diiplicalo - dcu-
liiti.s, corymbo comjiosilo Iuxo. K.
. cordifoliiis: petlolis nndia vcl
dciilutis.
(radio CXXXIV. 256. S c
i o a I p i n us:
(yiiiilileiihiiimchcii imspHn-cJtct) Fi
kiiolci. kahl, (.Saaniciikroiic kanm lan-
ccr uls UliiinemoJiic), Slenpcl (yefiirchl-)
kaulig, BliiUcr Iirrzforiniy tToppeltgc-
ZiiJnit, Dotdcutraubc zusaiimicniiesclzt.
sclilair. R. '^
«. cordifoliii.?: Blatlslielc uackt
odcr ^ezuJmt.
23
Sym, 8«B. alpifllll* Scop. FL eani, n« 1063.
Cin* alpina. «• Linii* sp. pl. 124d.
Cin* eordifolia. Libs. tuppl. Jacq. auitr.
f. 176. WiLLD. sp. pL ril. p. 2083.
Gia. cordafolia simpleXi Kock Fior. boc.
Zeit. 182S* p. 534.
fliJt. 256. speciinen pr. St, Gallen in Hel-
Tvtia legit. cL Giataiiiikiu
A. Receptacmliim cum •qaamis et llosculis.
b. fol. radicalc.
0hs* Haec plasta et binae sequentes, « Teris
Cinerarxis alien^-e visae sunt botanicis plnri-
1»U9, attamezi auctoritates quam naturam se-
^m maluerunt. Anthodio subduplicato nec
non inflerescentia seriori et habitu ramoso
Tecedunt a veris Cinerariis herbaceis, imo non
distin^uuntnr a genere Senecionis. Iluic utri-
que generi distinguendo , non multum curae
habnit LixvKvr, proposuit certe Senecio-
nem cordifolium quendam diagnosi: „ca-
lyce simplicissimo»** unde quaeritur, qua de
re battc speciem Senecionem fecerit, quum in
kec rimplici calyce fere unicum posuerit Ci-
JMrariae discrimeu. — Folia nostrae speciei
ambtiu magis vel minus canescentia} ilores sa-
tarate citiim. Caulis certe suIcato-aBgulatus.
257« Senecio alpinas. Scop,
^fim auricnlatiis: (pappo flosciiliim
flubaequaDte) folus iucisis, petiolis
auricalatis.
Jeeobea 111. latifolia L Clus. ]iist.,r7.
(Bon IL nt WiLLo.) p. XXIIL
cordifoL anriculata Jacq. anstr.t. 177«
alpina Wahlezib. carp. p. 269.
mdifolia /9. y. KocB FI« boc. Zeit.
18SS. p. 52i.
2S7* »in der Folane Carpathomm** cL
10«
h» receptacnlnm cum sqnamis et Hosculif.
B. acbeniam. c. foL radic.
Knm liaec planta tit varietas praeceden-
L nlterina erit illustrandum , at magis pro-
~ iflct , ac si sequenti velis eam adiun-
Slorei maiores quam in utraque, mogis
citrini, canlis prismaticus. Folia cor-
Wveiora, plus vel minus incisa vel laci*
ty Tel tinfolari typo lyrata. CL Wam-
Syn^ Sen. alpinuf. Scop. Fl. cam. n. 1068.
Cin. alpina. m, Linn. sp. pl. 1243*
Cin. cordifolia Limm. suppl. Jacq. austr.
t. 176. WiLLD. sp. pL IIL p. 2033.
Cin, cordifolia simplex. Kocu Fior. bot.
Zeir. 1823. p. 524.
Nachr. 25S, „St. Gallen** in der Scbweix.
Herr Ghitaiiner.
A. Fruchtboden mit Schuppen und Blii-
then. b. Wurzelbl itt.
Beohm Die^e und dic bciden folgrnden, haben
schon mehrere Botaniker, als verschieden von
den achten Cineraricn erkannt , jedoch lieber
Auctoritaten als den Wink dcr Xatur befolgt.
Sowohl die ziemlich deutlich doppelte Blii-
thenhttlle, die spatere Biathezcit, und der
listige Wuchs, zeigen Uuterschiede von den
wahren krautartigcn Cinerarien, dagegen t^ber-
einstimmungen niit den Souecionen. Bei Un-
terscheidung beidcr Gattungen scheint L.xif^rc'
nicht streng zu Wcrke gegangen zu seyn,
denn er stellt wenigsteus einen S. cordifo-
lius ,,calyce simplicisiinio^ auf, und es fragt
■ich nun, weshalb diese Pflanze als Senecio
aufgefiihrt wurde, da doch eben in diescm
einfachen Kelche fast der einzige Unterschied
von Cmeraria besteht. — Die BUtter unsrer
Fflanzcy sind imten mehr oder weniger gran,
die Bliithen satt citronengelb. Der Stengel
wenigstens gefurcht-kantig.
CXXXV. 257. Scnecio alpinus. ScoP.
/9. auriculutus: Saamenkronc zicm-
lich so lang als Blumc, Blattcr
cin^cschnittcuy Blattsticlc an dcr
Basis gcohrt*
Syu, Jacobea II L latifolia L Clvs. hist.iV.
i. (nicht IL wie Wji.i.d.) p. XXIII.
Cin. cordifoL auriculau jACQ.austr. t.177.
Cin. alpina Wahlenb, carp. p. 269.
Cin. cordifolia fi. y Koch FL bot. Zeit.
1823. p. 62^
Nachr. 257. in der Folane in den Carpatben,
Herr Lako.
A. Fruchtboden mit HOUschnppen und Blfl-
then. B. Schaalfrucht. C. Wunelblatt.
Bsoh, Ob diete Pflanse eine Abart der vorher-
gehenden sej, ist ferner zu untersuchen, aber
wahrschcinlicher , als dass sie zu der folgen-
dcn gehttre. Dire Blttthenk&pfe sind grttsser
als in beiden, gesittigter citronengelb , der
Slengel prismatisch. Die herzfdrmigen Blit-
tar kiinery mehr odcr minder eingaschnittcn
— M —
CXXXVT. 258. Senecio lyrotifoHiis:
(radio patenle) gcniiioibus pubescenti-
biLs, (pappo flosciiliuii loDgo) caiile le-
reli, foliis lyratis, lobo lerminali ovalo
maximo thiplicalo-deutato, luterulibus
liuiceolatis paucidcutatis. H.
Syn. Cmcr. «Ipini fl, r,inw. ip. pl. ISiS.
Cin. »lpio« W(i.n>. ni. pig. a034. non
.Uorura. (excL Ci-n». et Jac?.)
Ciii. cordKolIa ). Koch Flor. bol. Zeic
1823. p. 52*.
Seoecio alpiiiu* Linn. BL «nppL S71.
2£it. S5S. Specimen o Slyil*.'
X' recFptaculuin cum ■quoiaii vt HoscuHt-
B. aLhrniuni.
Qb*. Hsec, uiii cani cojn alicnn {prBccidcntt)
planti canuiiiicucrit , heaf fori^t & Willde-
Kswlo dciciipU. A praeccdeRtibiu diSert nnu
tututD Dotu 0 nabii in diagneii cKbibitii;
Caule tenti (minioie Miealaio) oltiore et niii-
Bi TBiDOia, foliii BKicte Ij-ratis, ex alio Ijpo
■" ■ fcrnialii atqUE auriculatiJ , lobo temiinatl
«rato, genninibui pub«cnitibui , red etiam
goribui miiiDiiblu paltidiocibui, auIhDdii iquB-
l|us apice ipbaeelatii eC (loreicentia paulo le.
ilori, it« m ille qui eam inpiimii Tiyain ob-
MTTMit, Mm Binplliu de diffcrentla baeuteC
CXXXM. 258. Scnecio Ij-rnlifolia
(Strahibliimchcii ausgobreitcl) FmBhl-
knotcii feiiihaari^ (Suameukrooo «o laug
ols Blumc), Slciigd slielrutid, Bbllcr
lcyerformig, Eudlnppen eiruutl, onigroa»-
tcn, (loppell gcziiluil, Scitaulappen laa*
Ketlicli, weuigziiluiig. R.
Sjr^- Cin. alpii» p. LiRs. tp. pL iHS.
Cin. «Ipin» WiLtn. III. pag. 8064. niou
vidTeT (mit AuiscfaluH ron Ct-vi, aiul
Cin. cordiFoJta I. KocH Flor. bot. Ztit
18JS. p. m.
Seneoio alpinEii Linn, fil. ■vppl, 371.
Ntuhr, 258. Exeinplar ru» SiayeTourlt.
A. Frucbtfcoden niit HtUlicbuppeji imd
cben
mtiaen
ht. Von TocigMi iM i
; aligeeelieinMi KeB)»
■tielruDdFH ( kcjnnwf
1 ondcr» Tj>
koDUHen le;erfainiige, noch riiipu
pm geljildcte unc! getibtlc Bliiiti
Endlappcii luid feiubehaarlcn FrachikBMis,
■ondcrii auch durch kUioere, mrkr bLaufdk*
Blflthm, bianJipitTige nallbllltii^cii ^^'
wai ■pflt»e Bliltheuieit Tencliieden, m
inaii nach Btob.rbtung der l(bend« {■OaaM
nichl nichr iibcr ihre SclbiUliiD'lig!
CXXXm 259. Dianthua arenarius: GXXXTII. 259. DiantKas arenarins
caiilibiis uninon.^, squaiui.s calycuiJs ovii-
tis (obtusis), coroUis luultiiidis, foliis li-
nearibus. Llnn.
Syrt, D. irBDBrim. LiHH.I it. gotU. Sl8-
FL luec. 343. ed. Sm. 384. p. 1+7. >p.
pL 412. OsB. 507._FiiiES HaUand, ]
Srei
^el eiubliitliig, Keiclischupjjeuc
"" 'spallig, BlatLi
tter L-
ciule iiniflaio ilor*
tStt- S59. „8cini»" ler, KDi:i.flxaa ; FKiei.
A. ctlyx. B. petalum.
(sltimpf), Blimien vielspall
nieiiformig. Li.sN.
Syn. D. aren.riui. LiHS.I it, goihl. S18.
FI. luec. 343. ed. Sm. SS4. p. 147. ip.
pl. 41?. OsB. S07. FniEs H.Uand. p.73.
D. Mulo uni&oro floro bieviora Lkcue.
ican. 39.
Ifachr, SS9. Skinn Hnr Racc Kuixsuei
fBJ£l.
A. Kelch. B. BIuDCoUaU.-
— 25
OhSm KoTA omnino «^mns , huiui plantae,
xnale ab exteris qnibusdam ezpositae, illtistra>
tione , quae qnidem optiina erit, e verbis et
speciminibus anctonun desumta. — Scimus
cl. Dkca?idou.evx iam in Ic. plant. gall. rar.
t. 41« longe aiicnam planUm, D. gallicum
P. nempe, pro D. arenario proposuisse,
aed jxiagis dolendum est, e novissima Dianthi
^eneris monographia, in prodromo Deca.t-
BOXxiZy quae in Dom. SBHxzfOE fuit collata,
xn plantam nostram parum lucis prodiisse.
Plaintam veram non habuisse videntur, sed
cialtuni D. dubium Hoexemaivzii, cuius Agu-
ram etiam apud Cuht. botan. mcgas. 2038.
£za«azt am-toritate decepti, pro D. arenario
X>zzvi«EZ citamnt. Redeamus i^tur ad Li^ineum
dpsiixn, ducem sinccrum. ,,Hubitat iu Blekin-
mxm. a latere Scaniara respicicnte , locis aveno-
sis rarior, item in Scania campestri arciiosa
copiosissimus; in Ottero Bahusiae; ubique
izx arena volatili. %. Folia radicalia fasci-
cnlata f copiosissima , line..ria, ongusta, obtu-
sanscula. Caulis viz digiti longituiline, uni-
Jlorxxs , unica „(qitod impossibile est)** folio-
xiuu oppokitione conimuniter instructus: Ca-
j y c i s squamae ovatae vel subovatae , obtusi-
tzsculae, muticae; corolla alba, omnino
anultifida seu plumaria, uon crenata uti auc-
tores cum Clusio piugunt. Radiz lignosa,
^x-assAf ramosa, profunda. Campos arcnosos
Scaniae nocta replet adorc omnium fr. gran-
gissimo «uavissimoque. ** Linn. Flor. suec. —
Di,.inthus arenarius verus czteris minus cog-
aitns. C ules decumbentes, — — rami llori-
feri orecti, digitales simpliccf, uniflori, inter-
Siodiis tcmis. Folia lineario, ncutn, pal-
lidc viridia, basi ciliata. Squamae calycinae
4 ovatae, obtusne v. mucrone brevi (?) ter-
sninatae. Colyx cylindricus iDeviu. Corolla
nivea , lamina ad basin virente , ad medium
multiiidii. " l^EZEs FL Hailand.
Dianthns Sternbergii Siebet.. plant*
«Ip. fasc- I. 1816. nostro quoad babitum ali-
QU^ znodo similis, sed squamis multum diver-
^j^ Cetcrum pl nta haec mihi vidctur »u-
spccta. Cl. SiEBEE se D, alpestrcm SrEENS.
HoPVK op. Storm Flor. Deutschl. VII. 28.
nropter synonymam ill. Balbish plantam, in
Jl^ Sternbergii niutasse, sibi habuisse vi-
aetur persuasum. Sed mihi et forte ctiam
mliis rei ip«i accedentibus , summum videtur
ezistere ciiscrimen, inter D. alpestrem a
SrraBSZO exhibitum, et inter D. Sternbergii
cl. SiEnK*® in fasciculis datnm. Illum ha-
fceo 'pro specie nova, hunc autem pro D.
■io»»P «••'**•"* pumilis speciminibus alpi-
Beoh* Wir bedfirfen allerdings einer nencn Br-
lauterung ^ieser Pllanze, die von manchen
Ausliindem nirht gut auseinandergesetzfwurde,
und am sicheryten in dcn Wortcn der Auto-
rcn selbst zu iinden seyn diirfte. — Wir wis-
sen dass Dec. schon in den Ic. plont. g.ill.
rar. t. 41. eine ganz andre Pilanzc, dcn D.
gallicus P. fiir D. arenarius gab, allein
es ist noch mehr zu bcklogen, dass diese Art
auch durch dic neueste Monog^aphie der Gat-
tung, dic dem llerm Seeikoe fUr Decakdol-
ees prodromus iibertragen wurde, wenig Auf-
lilarung gewonnen hat. Sie schcinen die jichte
Pflanzc nicht gehabt zu haben, sondorn den
cultivirten D. dubius Hor^iem. dessen Abbil-
dung bei CvnT. botan. mag, 2038. sie durch
Sjms*s Aucloritat vcrleilet, ftir D.arcnarius
h. citircn. Wir kchren also liebcr zu Linne'
sclbst ziiriick , der uns hier sichrcr leilcn
kann. £r s.igt: wachst in Blekingen gcgen
Schonen hin , an sanrligrn Orten etwas spar-
sam, auf d»n %Sanddckern vou Schonen nber
in grosser Anr.nhl, nuf dem Otter in Bahus-
lehn, jedesmal im Flugiand. 2l* Wurzelbliit-
ter biischelformig, haulig, lincalfOrmig, schmal,
stumpflirh. Stcngel kaum Hngerslang, einblii-
thig, gewOhnlich nur mit cinem (was un-
moglich i«t) Blattpaare. Kclchschuppen
eiruud oder zienilich eirund, stnmpflich, un-
bcwehrt; Blume weiss, ganz viclspaltig oder
ilederartig, uicht gekerbt, wie sie dic Schrift-
steller mit Clusiun darstellcn. AVurzel holzig,
dick, HHlig, tiefguhcnd. Die Sandfelder in
Schoncu criullt cr des Nachts mit einem Ge-
ruche, dcr unti>r allen Nelkengcriichcn am
stiirksten und angi nehmsten ist. Limn-. Flor.
suec. — Der achic Dianthus arcnarius ist
den Auslanderu wcuig bc kannt. Die Stcngel
nicderlifgcud, — Bl(ithen&ste aufrecht, fingers-
lang, einfarh, mit drci Knotenstiicken. — -<-
Blatter lineallu: inig , spitz , blassgrihi , nn der
Busis gewimpert, Kelchschuppen 4, eirund,
stumpf oder mit kurzer .Stachelspitzc (?) ver -
sehcn. Kclth walzig, glatt. Bli:nicn schnre-
wciss , die Plattc an dcr Basis griinlich , bis
zur Mitte viilspaltig. FniES. Fl. Ilalland.
Dinnthus Stcrnbergii Siebee plnnt.
alp. fasc. I. 1816. i^t unsrcr Pllonze dem Ha«
bitus nach, cinigermassen a1 nlich, aber durch
seiue Scfauppcn sthr verschicden. Cbrigens
schcint mir diesc Pilanze verdSchtig, Ilerr
SiEBKA gl.nubt uamlich dcn D. alpestris
Stchnb. lIoppR bei S rxJEaii FI. Deutschl. VII. 28.
wegcn Balbis's gleichnamiger Pflanze in D.
Sterubcrgii umgewandelt su haben. Nun
abcr schcint mir, und vielleicht auch andcrn,
welche diese Sache selbst untcrsuchen, ein
grosscr Unterschied swischen D. alpestris
bei Stvrm und D. Sternbergii den H, Sie-
BEE in seiner Sammlung au^gab. Jener mttchte
cine neue Art seyn, diesen aber halte ich fOr
7
iM^
■ii, und* forle ct cl. ScMLr.icnit ib arrorem
»um mlmlu. t,t. 1» monographia illa rc-
«r.li»iM.a Seringr^n., inl.r .11« r« .nLi<lu...
nilcralor. Adacripiii qucmliua D i a n t h u m
deccptui, SiBTHoiirio pro Sieieilo . cuuiqu*
•inc p..Iriii, mal.1 rihibuil diagiiaii. 5i cl.
Stubxii Floram cagnoviiiet, nrc hoc «ict
facturo, ii*G D. ijrlTaticu* libi roret cum
le AlpcnfDm tob Q. aaBtpaiiii-
Todurch Tiellnchl auch Uerr Scaui'
ttiBen Irrthum (eliitM nvrdcii ilt
ingMctaro MonofTaphia, fehlt
n bekaBulFB,
Bch jen
n Bllcrdingi D.
wiuer D. ^terabergii, naeh HnVB Dr.
SiBOitBL unil dem ZUrcher CitBla«, Sutbob*
uutstt SiE«Eii tngcichriahFB, und shB* Vatar.
I.Dd mit (iner ichlecbtfB Di gnBie Buf(«[ahn
Uilte »\»T dcr Verf. STDBnf Flora gMahn, ■•
wir* wrder dicn gcMbchen, uoeh hllte (c
dcB D. ijlTBticDi mit cinm XrellB BQ^v*-
itellli dcnn DQcfa dieie Art hat Ucrr STvma
berciti vor einer Rcihc Jabren trefHich Bb|>>
bildet, iiBd lie iit bIIcb Denticba* hhillB|r
lich bekBnot, uijr •chciat BQch bI> cBlti«irti
De atliniute inler D. Slcrnbergii .Sieb.
Cber
VerWBndichaft dc D. 8t*rnb*r|il
(ted mimine ctrle D, nlpci Ircin Stchsb.)
SlBB. <l
.ber gem» nicht D. ■IpaBtria
et inlor D. >nperbuin, etiain cl Amtos.
Stbbhb.:
1 mit U. •uperbni, hat BBch Hnr
dbBbaune, Tcrba fccit in VI. hnt. Zcil. 1819.
BBAeHB in der Flora bot. Zcit. Kll.
p. 269. Uc.tm de hac plonta irnlrnlium, iDiil
p.I6!>, .
itw.. g.«gi. Ich g.b Beiiie liunmv
■upra peritiorum iudicio pmpoiui , nec D.
lcbon ot
len ■□ fernerrr Beachtus^, und ^iDbv
tnpcrhum in D. Sterober|[ii Imniirc pulo.
Buch de
ihnlb niihl, da» D. .uparhD. !■
quiB (pracler diiferrniiam calrcit) cl. VV«b-
ienen D
. Sternbcrgii ahmTfthta Mdlc, da
1*H». ia ipiBLapponiB clpina, D. .upcrbuoi.
■niier d.
lu btm<
irken i't, dau WAn.BBBBna dcn «r-
*lBr IplBntaSivBMii) facile ■ reliquii lii.lingui-
obwohl
in clvcai TcriBdcrt. doch rivcBbU-
CX3£XVni. 260. Aronaria Ponac: CXXXVIII. 2G0. Areiioria Ponaet
(ox.fliimlala) gl.lna j;l;niccscci)s. foliis (.iliiic Aclisflliliillchcii) k;ihl, blaiigrui»-
[creliliii.s obtiisin.sciili.s, cluiIc iliclu.lomo, Jidi, BL.ircr .^liclriiii<I .'iliiiiip/liofi, Slen-
capsulac trispciiiiae sciiiiiic lacvi. R. pcl ^iLi»clu,'.lig, K;ip.scl niil dici j<l>iUeil
Sauiiicii. R.
Sxtt. Stxihtgt baT.rica. PortA mont. DaliL
ed. S. 60. cum ic. Ray liist. io33.
Altine BlpiiiB fo). leretibui obtuiii iloie
albo. Seouifb veron. I. 4|9.
ATGD.ria bavaricft. Lintj. amoen. acid. IV.
p. S|5. WiLi.u. sp. II. p. 7a. TnEviR,
in LiHx's Jnliib. der Gewdchsk. I. 2.
p. 34. Dec. prodr. I. p. tOi. n. 11.
Hist. „Moiue Baldo" Jab Leib, tit. lul.
•up. no. 411. 25.
^^n. Snxifrag. baviTiei. Poka moat. Bal^
ad. 2. GO. iiim ic. RAr hist. 1Q33.
Aliinc «Ipin. fol. leiciibui obiuiit fior»
albo. Seocieh veron. I. •H9.
ArenariB bavarica. l,ir.-t, amoeli. acad. IV.
p. .^15. Wiiin. .p. ir. p.7as. Tmvih.
in LiMt'» Jahrb. der Gew.lcliii. L 1
p. 3i. Dcc. prodr. I. p. 40fl. a. 7i
Nachr. „!Moni« Bildo" Jan Iterb. tit. IuI-
*up. no. 4)1, ii$.
27
A« fenilalia, pcUliim et fepaliun in rerep-
tacalo. B. sepulum. C. id. eztenie.
D. c«pt. niiitur..ta. £• seinina situ na-
lurali. F. placenta cum arillii. g. G.
aemen. IL idm tranasectuoi. I. foiium
transsectum.
0bSm Quum falsam et manram tantum huiua
Sjpociei, in recentistima gcncris monographia
inTeniumus diagno>in, nov«m dedi cum figura.
CKoIes tantum steriles, sine srpalis — — ,
petalis — — , c&psulis — — , Yidit auctor,
Mccpitqne ia diagnosin folia linearia, quae
^•retia snnt, li curatioii ex->mini praipa-
rata, Immectantur, e que dicit internodiis
loagiora, quum tamen hoec nota scmper
JSillacijsiaia sit, pro parte canlis et pro sia-
tuoDe plantae; adiiunt Tero irao oaulem g e-
aicnlatum, qui quantuin scio univers&e Ca-
vy^pbyUacearttm cohorti communis est. Prae-
tena mirandum erit» quod adhuc iu Bavaria
fnacrat atqae in Sibiria, taceat vcro locum
atbi propiorem, qui solus est, in quo vere
•AB nlii legeiunt. Ipie e recentioribus in-
WBtoribos ill. TaKviRANvs, ante quinque iam
I rem antiquam resuinsit ct illustravit,
ad ipsiim. Uaec fere veruacula
expoait 1. 1.: crescit ad hanc usqne
copiosc species illa puKhr<i, in eodem
EO ia quo ante secula PoyA, et serius Sk-
iV» legerunt, in rimii ueuipe rupe.itrium
Lctam ponc ecclesiam Mauonuae della Co-
ip propter piarum peregrinationum centrum
iberriman:. Praetvr hunc locuin , vel in
inoniibuSf quantum scio, uou legitur,
in Bavtf ia quo eam iubet Linsikus, tcste
IJLXO aon cresciti nvc intellcgilur cur
JunoEmaaaysiiJS, quem piimum indiciiut
itorcin, ,,buvaricam'* dixerit. — Sequitur
lio coi viz aliquld addiTemus, nisi in-
capsnlac stiuctura deesset. Vidi nempe
rcntac adhaererc trcs proce^^^us, quasi se-
■rillos* mcmbronaceos, subrotundos, conca-
i^ fijabriatos, semina basi amplectentes.
[tt omaino tres, scd capsula deinum sexvaU
ScpaU cariAatA.
fAl. Ranuncnlns cassnbi-
llsljus aubcoriaccis, radicalibus rc-
trilobisquey caulinis digilatisy
rkombeo-ianceolalis
A. Befruchtiangsthcile , Blamenhlatt und
Kelchblatt auf dem Fruchtboden. B.
Relchblatt. C. dasselbe von uussen. D.
reife Kapsel. E. S;ianien iu natiirlicInT
Lage. F. Saamentrager mit den Saa-
mendecken. g. G. Sa:ime« II. dersclbe
dnrchschnitten. I. Blutt durchfchnitten.
Beoh, Da wir in dcr neuesten Monographie
dieser Gattung , nur eine folsche und unvoli-
standige Diagnose dieser Art finden, so gab
ich eine ncue nebst Figur. Der Verf. sahe
blos unfruchtbare Stengel, ohne Kelch — — ,
Blunienblatter , Kapsel , und setzte
in die Diagiiose linienformige Blatter,
da diese, wenn man sie um eine genaue Un-
tersuchung anzustellen, aufweicht, stielrund
sind, auch soilcn sie l&nger srj-n als dic :n-
tei nodien , was immer vin hd( hst tduschenrles
Kvnnzeichvn ist, indem es dabei auf den Thvil
des Steiigels und auf den St;jndoit der Pilanze
ankommt; c-s wird auch noch ein kniege-
lenkiger Stengel hinzugefiigt , deu wie ich
glaube, die sammtlichen CjryophylHceiu ha-
ben. Cbrigens ist es zu verwundern, dass der
Verf. die Pllonze noch iu Baieru und Sibiriiii
•iu:hte, den liir ihn nabern Ort aber, an wel-
chen die Pflunze allein wirkiich gefunden
worden, nicht erwahnt. Von den Findern der
neuern Zeit brachte Ilerr ProfeMor TkEvxeanus
schon vor 5 Jahren die Sacbc wivder zur
Sprache, und eriauterte sie, mdgen wir uns
ciso au ihn selbst wendeii. £r siigt: ,,diese
schdnc Art w&chst auf dem M. Baldo noch in
Menge an der Stellc, wo vor Jabrhunderten
Po.xA, und spdterhin SeouiSr sie fanden,
nehmlich iu den Hitzen der senkrechtcn Fel-
seuwande bei dcr Kirchc Madonna della Co-
rona, welrhe weit und breit in dcr umliegcn-
dcn Gcgcnd als \V.illfabrt«ort beiiihmt ist.
Ausserhalb dicscr und der zundcbst augrnn-
zenden Gebirge aber kommt sie meines Wis-
scns nicht vor: denn in Baiem, wohin Ltkxe'
sic auch versetzt, findct sie sich, wie mich
llerr v. ScHaA3iK benachrichtigt , nicht , und
cs ist daher nicht wohl zu sagen , warum J.
JuvoEaMAXM, welcher ihr erster Eutdccker aii
oblger Stelle, gewesen seyn soll, sie ,,bava-
rica** genannt habe." — Es folgt die Bescbrei-
bung, der ich nichts hinzufUgen wUrde, fchlte
uicht die Bildung der Kapsel. Ich sahe nam-
lich an der Placenta drei gleichsam halbe
Saamendecken hdngin. weKhe bautig, rund-
lich» muschelfdrinig , gefranzt, die Saamcn
an der Basis umfassen. Griffel allcrdings drei,
aber die Kapsel springt sechsklappig; auf.
Kelchbiiittchen gekielt.
CXXXIX. 261. Ranunculus cassubi-
cus: Blatter fast icdcraitig, Wurzcl-
bltitter uierenformig, audrc dreilappig,
Slengelblatter gefiogcrt , Theilstiicke
m»' I •>■ -
28
fxlrorsum subacqualitcr serra-
ti«. R.
Syn. Ran. aconitifoliuf folio rotiindo ad
radtcem praesto lante. Loes. Fi. Pruts.
p. 225. tab. 7i.
Rau. cassubicus. Linn. sp. 775. Wii.i.d.
Pers. Besscr! prim. Fi. gall. austr. L
p. 357. ScHULT. Fl. austr. 11. p. 113.
Presl. cech. p. 115. Curt. bot niag.
W^7* BccAKD. syst. reg. i. pag. iiS7»
prodr. I. p. 34.
Hist. 261* 996 Galicia" Besser.
A. nchenium. B. id. tronsscctum.
Ohs. Kos tantum citare aatius fluzi, qui plan-
tam haburriint distinctam, valde enim vercorf
ut ii qui eani pro levi 1\. auricomi varie-
tatc habeant, eamquc ubique essc legendam
opincntiir, candem habucrint. R. cassubi-
cus olini pracpriniis folio radicali (ex bona
illa plantac autrice, figura Loeseliana, ab
aliis omissa), renifoimi integro, caulinis den-
tatis distinxerunt. Ilis nolis deccptus, quis-
que in quoquc prato R. cassubicum Liu-
ncanum se legissc censuit, quum tamen ez-
ploratio solertior doceat, folia primordialia
R. auricomi, sempcr esse reniformia in-
tegra, caulina utplurimum subincisa. Discri-
men igitur intcr utramque plantam non in
r<idicaJium foliorum C'Ulinornn;quc partitio-
num intcgritate aut divisione , scd iu folio-
rmn potius caulinoruni partitiouibut
rhombeo - lanceolatis, eztrorsum
snbacqualiter scrratis, in R. cassu-
1)ico; — lincari-dilatatis contra, sub-
intcgcrrimis aut inaequaliter inci-
sis in R. nuricomo, potius quaercndum
(•csc pntciH. Ips»' in 'riiiirin^ia variationom
lc,^i H. auricoini niaxinur luemorabilem,
su( culoniam , pior«M\:ni , antinnnalem , ot 1\.
c- i s s u l) i i- (» onii:in«) piopinquani, (cf. Schlixh-
Ti.ND. anim.'i'\. H. pa^. 10.) ct ali.ini habeo
siniilcni Mf):>{in>.'n ^cni , s.mI tainon ulraqiie si-
ci.t onii.«'S l:niiis iniloli», r.iulinorum foliorum
pc.ililioiM'' habct in singnli-; vpcciminibus li-
noiM i - tiil.ilatas , qnasi truiicatas , inaoqualitor
iiKis.-i":, nMiiiino iilis li,Tnrao I.oosolrnae ot Cnr-
tisiri''..." (onforines. Kinsmo.li vorus R. cas-
s u li i r u s , noniii^i in pautis rogionil)un
provonil, et porporam iam a singulis lloristis
pro ii.ore rocopto, K. auricomo subscribi-
tur. Nota charat teiit lica in Dccaxd. diagnosi
dosi-^oraHir, <iuamquani Curlisiana certe citatur
figura, bene cam expriniens. — Etiam in hac
specio , planta vcrna ex omni partc minor ac
autumnalis.
rhombisch - lanzeilich nach der
Spiizc hia fasi gleichformig
g c s ti g i« R.
Syn. Ran. aconitifolias folio rotnndo ad
radicem praesco lante. Loes. FL Prnsi,
p. 2^5. tab. 7i»
Ran. cassubicus. LiNH. sp. 775. Wrz.x.9.
Pers. Besser! prim. Fl. gall. anttr. L
p. 557» ScHULT. Fl. austr. IL p. 113.
PnESi.. cecli. p. il5. CriiT. bot. nuig.
ti(j7. Decakd. syst. veg. L pag. 257.
prodr. I. p. 34.
Kachr, 261. aas Galiaieii Ton Hezm FroL
BfiSSER.
A. Schaalfmcht. B. dies. dnrchscIuiittCB.
Beob. Ich hielt es ffir sicherer, nor diejemga
Schriftsteller zu citiren, welche di« Ait alt
verschieden annahmen, denn ich fOrchte fthr^
dass diejenigen, wclche sie fftr eine lcichtt
Abandei-un^ dcs R. auricomus hieltcn, mil
iibcrall zu finden glaubten , uicht dieselhe
Pflanze vor sich hatten. Man unterschied toaiK
den R. cassubicus (nach L.usbls f^tcr Abbil-
dung, aus dcr die Kenntniss der PllanKe entiprang',
die aber doch von andem iibergengen wnrdi)
durch^einnierenformiges, ganzes Wurxelblatt, ■.
geziibnte Stcngclbl. Durch diese Kenttzcicha
irre geleitet, glaubte nun jedermana, anf jed«
Wiese dcn Linneischen R. caisubicas n
finden , wShrend doch gen iuere Untersncfan^g
xeigte, doss die crsten FrtihlingsbUttcr «■
R. auricomus immer nierenfdtmig uid
ganz, die Stengclblaiter sehr oft etwas eiage-
schnitten sind. So bcsteht also der Untencbicd
swischen beideu Pflanzen nxcht in Integritfl
oder Thcilung der Wnrzelblitter und Stengel>
blattabsihnittc, sou lern vielraehr tlarin, dasf
die SlengelbIatta!>S(hiiitte bei dera R. cassQ-
bicus rlioiiibisch-lanzetformig, nach
der Spit/e hin fast gleichformig ge-
siigt, — bci K. auricoinus dagegen, li-
nea If tirniig - brei ter werdend, fait
ganzrandig o «l e r unglcich cinge-
schnitteii ^intl. leh habe solbst eine der
nierkwiinligsten Abanderungen von R. auri>
romus gefunden, welihc saftig, gross nnd
ii:i llrrbst bluheufl , dcm R, ca^subicus
schr naho koniint, ( s. v. SchlEchte^dai. ani-
mailv. II. p. 10.) und bcsitzc eiue andre Hhii-
liilie aus Moskau, allein beidc , so wie alle
ahnliche, habcn an allen Exenjplaren lineol-
forniig-erwcitcrtc, wic abgestutzte, und nn-
glcich cingeschnittcnc Stengelblattahschnitte,
die keineswcgs mit denen an der Ldselschea
odcr Curtisiichcn Figur iibereinkommen. Die-
ser achte R. cassubicus scheint nur is
i
29
ISLm^ 262« Ranunculns Breyninus:
ibliis tri — quinquc-partito-trihdis crc-
nato— serratis, caule multiiloro, pcdiin-
calis sulcalisy receplaculo piloso, stylo
deimim uncinato. Rchb. FL Sox.
^jnt. K* Breyninus Chaktk stirp» Austr.
•dL 2. p. 115. ub. IV. f. 2.
H« aiireus. Schleicheh! cat. 1815 et 1821*
H., iieniorosus «. et fi, Dec. syst. yeg. !•
p. 280. prodr. I. p» 57. Poli.in. Flor«
^eron. 11. c. ic.
n« polyantlieini Tsr. «. i>e8chz.ecrt£Nd.
•nisiuidT* IL ptg» 2^. Wax.liu sched.
291.
262* pr. Bex leg. Dom. Schleicher*
Ik. peduncnli apez crun receptjic. B. ache-
jiinm. C. id. traxMitctum.
Si •peciem Schleicherianajn senramus,
nomcn erit serrandum, ab inrentore
per annos propagatum, atqne nullo
ido Titnperandnm. Vel non Temm est,
ScnuBicHxiLj tantum 1 — 8 iloram
, qnum iam ex meis speciminibus Schlei-
iasiit alterum 6. altertui 7. flores nume-
__ TiTum autem in hortore ren raulunorum
^t^ swc ilomm numero plantae indehnite mul-
^l^oim* ▼arietates rite circnmscribantur , vcl
^ ba«c singula locum haberent, non videmus
Mufd forma pancifiora olpina, non sistat spe-
cftei typum, ^uum plantas non e planitie in
4ilp«o edscodere, sed ex iis in planitiem de-
«cendere sciamns. Totam autem recenti tan-
^«m tcmpore celebratam plantam, ad anti-
^QjUDB CnATTUX reduco, et maxime miratus
y d. ns Scvi.xcnTsi«nAL hanc velle distin-
propter lanuginosum receptaculum, quum
ansquam sine iUo sit lecta, et speci-
ceterum austriaca cum bohemicis, polo-
y saxonicis, thuringiacis , bavaricis, wet-
!, heWtticis, italicis, gallicis aliis-
cxectissime convtniont. Quod obiter di-
sity in meo Kanunculorum quorundam
gcriri txamine, receptnculum aubnudum,
# peiici* ta ntum pilis xigidis •tipatuin, non-
nSrdlichen Gegenden Toraukommen, undwurde
fnischlich schon von ollen Floristen, nach ein-
gefiihrter Weise, mit unter den R. aurico-
mus gesetzt. Das eigenlliche Kennzeichcn ist
also in Dxcakdoi.l£*s Diaguose nicht beriihrt
obwobl die Curtisische Figur citirt wird, die
es gut darstellt. — Auch bei dieser Art ist
die Fnihlingirpflanxe in allen Xheilen weit
klciner als die llerbstpflanze.
^
.»
CXL. 262. Ranunculus Breyninus:
Bliitter drci — fiinf-lJicilig-dreispaltig ge-
kerht-gesagt, Stengcl vielbluthig, Blu-
theustielc gelurcht, Fmchtboden behaart,
Griffel endlicli hakcnformig. BciiB. Fl.
Saxou.
^^fi. R. Breyninus Chaktz stirp. Austr.
ed. 2. p. 115. tab. IV. f. 2.
R. aureus SchleigherI cat. 1815 et 18^1.
R. nemorosus «. et /9. Dec. syst. Teg. !•
p. 230. prodr. I. p. S7. Polliw. Flor.
Teron. II. c. ic.
R. polyanthemi Tar. «. deSchlechtend.
animadT, II. psg. 24. Walla. sched.
p. 291.
Nachr, 262. bei Bex, Hcrr Schleicher,
A. Endspitze des Blflthensticles mit dem
Fruchtboden. B. Schalfmcht, C. dies.
durchschnitten.
B#0&* AVenn wir ScHLxicHxa^s Pflanze beibehal-
ten woUten, so war ihr auch der Name, den
der Finder zehn Jahre lang in so viele Iler-
barien verbreitet hatte, und der ohne Tadel
ist, zu Idssen. Theils ist es nicht wahr, dass
ScHLXicHEX^s Pflnnze nur 1— Sblathig sey, da
ich schon unter meinen Schleichcrschen Exem-
plaren ein 6- imd ein 7bl(ithiges habe, die
Pflanze im Garten aber in der That vielbWi-
thig ist, und wir auch bci eincr unbestininit
vielbluthigen Pflonze die Varietaten nicht jiach
der Zahl der Blttthen bestimmen kdnnen, theils
wenn auch dies alles richtig wore, so sieht
mon immer nicht ein, warum nicht die AI-
penform den Typus der Art geben soUte, da
wir wissen, dass die Pflanzen nicht die Alpen
hinaufsteigen , sondera von ihnen herabwan-
dem. Die gnnze aber neuerlich an den Tag
gekommenc Pflanze, fiihre ich auf die alte
Crantzische zurfick , und wundere mich sehr,
dass Ilcrr v. Schlechtxndal diese wegen eines
behaarten Fruchtbodens imterscheiden will, da
die unsrige wohl nie ohne dergleichen gefon-
den worden ist, und iibrigens dsterreichische
Exemplare mit bdhmischen, pohlnischen, siich-
sischen, thfiringischen, baierischen, wetteraui-
schcn, schweizerischen, italienischen, franzdsi-
8
mtmm
im ■■■ < ■■ K,'»
I i
i!
— 30 —
■ii^ i». H. «aH MqtM MOBtas* Istwf, Sam
Brtymiaa*, yaljraatham», tRfairo-
Hnih^lBi. in qnlbM 1« ■Bwi iimTiiiihbTii
auTla doa^atft iq^ ■icvatB, i» allin akbr*-
lius rtyla (Mo, lab c«dMi «•dio aMMritMi*
OCCWT— 1, KanvBCDli Bcrl* nqi^lDm
TBlgfn raf ttcra Mlo* SBntaBtiaBl icltar mram
Ib n pvao, q«ad «iiiiiaadl MrlMnm aborttu
■bMWMii, Boa maflt dta^iinain tatba^ m tgt-
BMrnai afeoRai la Dataraa dVamo-
»11 ciT«nto qaadaa, tbI Ijiiiiim i^rlo*am ia.
■ Aqallafia atroparparaa aliiiqaa yUn-
tla idSDlbB*, at qaad tl da(nUnai HMnara-
liiaiD >p«i«, tanlB ponii colliyno, 'q^aci-
. minm \vaatittM, qnali IL aeiom, Bray-
Dinnm atiinc p oI^anElicmnTn licrt col-
ligere, fiiief lamiui pt^filicati», re tanlilli si)
ilwimii aliii pluilij probabilB lit abicnuidui.
SocitrDi pTBetana, egragiin oTiferTatar, ct
tpedebni -diTellendii adreriuiui, in Flora
SaseDiiie metaliiferic incd. iam din ■nteqnani
•ppunjt egn[inm opnt cL DxcunioLui,
■ ieh nichi wiedrtli
mttchle «in lolchi
Gritfel, dip Diaei
r Griff.
«mpl^
1« FebbcUajp^
■□(uc ani aiclili nclu »^
re)i1iiliU;ra >t« D»iaM
, D .tura ,tr.,.ii«nil
lelbit bei Aq>il*|ia aU
abiUicbeB GcwichMB, 1
in wir von alleii RanBBkdta,
re luumeln kautca, ■!• *
reyniniii Dud poljaBll
n m brinfcn im ffliada d
ichtis gehaltaiien fiilaim.
:btlicD wOrdcn, dcBB immir
ucb jena FFklichlsgCB dw 6
Ueia bei «llan KnnaBcnUa
fel, nicht
iondctn bei
Der TCTftorbene Bocc,
obachter , iind Gegnar tob I> i I iii ii i i lim
•chricb in Hincr Floca dM cidu. Bnfi
gci , ichoD lingc Tot — - - - —
dolUichcn WarkH,
tin tnOidw
— 31
r
foliif longe aagnsteqne ad instar R. polyan-
themi difsectis, a quo praecipue di£Fcrt: sa-
pore inili non acri, nucum apice s. >tylo ul-
tra duplom lonfiori, simulque eztrorsum un.
cinato nec breTissimo sursum spect;inte vel
paolulnm ad latus rurvato, nenris foliorum
dorsalibus parum aut non , in R. poljan-
themo Talde prominentibns, divisione folio-
nun, quae speciei quidem utrique tripartita
•imt, Aostrae aotem non simul multifida.
Restat ut addem, quae monuit opt. FaxEs:
„R. nemorosus Dcc. verus est R. polyan-
themos! R. polyanthemos Dkc. mihi
quoque distincta species, R. delphinifo-
lius dictu.'* Hanc amicissimi viri eit:onfla-
tionem vel eam ob causani recipere non po-
tui, qnod nomen iam tabul.->e fuerit iuscri-
pttUDD, vel quod e diagnosi I.ixnkx atque Waii-
UKVBKnoii (licet hic syn. Dcc. addidit) vel e
cl. DccAafDOLLiE butopsiae sifn», eam intelli-
gere nou potui, e\plicet igitiir ip^e clarini-
uus commentator aute me, rem mihi non
•atis claram, quod e synonyniis potius quuni
c diagnosi vel e herbaiio fieri pos<e iiiihi vi-
detnr, qumn vel folia niullipartita, vel
Biagnitudo, duplo R. acrem ezietlenSf de
qua in Fl. suecica loquitur Lx:f:«cvi, vix R.
Breyniuum, sed omuino R. polyanthe-
mum Auct* referant.
Alind speciem dubium premit, in affinitate
H. tuberosi quaerendum. Prolatum est a
d. DccAifDOLLX, ab alio quodam illustri au-
ctore ad coniunctionem utiiu^que speciei per-
dnctum. Utrumque tamen virorum clurissimo-
rwn, a senteutia sua regreisurum fore puto,
nhi ezamen placuerit repetere, suiit enim R.
tnberosi, pl-ntae ceterum strictae, proce-
raa atque rigidae, quam spontaneum et cuU
tm y Tivam et siccam coram h.ibeo , pe-
4wicaU (in vivo magis distincte!) laeves^
%llod (sulcato oppositum) sine dubio etiam
^ DX ScHLccHTcyDAL voluit expriiuere . ubi
do differentia utriusque plantae porsuasus,
ftcrotei eoa vocavit. cf. aniinadv. II. p. 26*
Format praeterea inprimis binas subit planta
■OltH naturales , altera :
Itvmilis, floribut minoribus, saturate ila-
yl0f «lccra:
kommt selten mit lang und schmal so wie
bei R. polyanthemos geschlitzten Blatteni
Tor, von dem er sich vornehmlich unterschei-
det: durch milden nicht scharfen Geschuiack,
doppelt langern und nach aussen hakenformig
umgebognen Griffel auf der Schalfrucht, tler
bei jencm kurz ist, und nach oben sieht oder
wenig zur Seite gekriimrat ist, durch wenig
oder gar nicht, bei R. polyanthemos da-
gegen sehr hervorragende Riickenblattnerven,
und durch die Theilung dcr Bl&tter, die zwur
bei beidcn Arten dreizahlig ist, bei der unsri-
gen aber nicht zugleich vielspaltig.
Noch muss ich hinzufligen, was mich
Herr Adj. Frics erinnert, er schreibt n&mlich:
R. nemorosus Dcc. ist der wahre R. p o -
lyauthemos! R. polyanthemos Dcc.
h^lte ich auch f<lr eiue verschiedene Art,
die R. delphinifolius zu nennen ist. Dicsc
mir freundlich mitgethi-ilte Eriunerung kouute
ich deshalb nicht benutzen , weii der Naiiie
schon auf die Tafel gestochen war, allein ich
kann auch nicht recht begreifen, wie sich
dies niit Lin:«c''s und Waulcxbcco^s (obwohi
dicser Dcc. citirt. ) oder mit Dcca?(dollc*s
Zeichen der Autopsie vereinigen soli, daher
ich gem die Erlauterung vom Herru Verf.
■elbst erwarten will , wos wahrscheinlich
mehr diirch die Synouyme als aus den Dia-
gnosen uiid aus dem llerbario mdglich wer-
den mochtef da die vicltheiligen Bl&tter so-
wohl als die Doppelgrossc gr|;en R. acris,
wovon iii der Fl. :>uecica die Rede ist, kaum
auf R. Breyninus, nber allerdings uuf R.
polyanthemos bezogcn wcrden k5nnen.
Xoch ein Zweifel waltet ob, wegen Ahn-
Iichk;.*it mit R. tuberosus. Dcca:«oollc hat
diesen aufgestellt, und ein beriihmter Schrift-
■teller fiihrt ihn bis zur Vcrbindung beider
Arten. Bcide Autoren werden aber sogleich
von ihrer Meinung zurtickkommen, sobald sie
ihre VergUichung nur noch einmal wieder-
holen woUen, denn R. tuberosus, (ibrigens
eine stcif aufrechte und hohe Pflanze, die ich
wild und cultiviit, trocken und iebend vor
niir habe, zeigt (im Leben noch bestimmter!)
cbcne Bliithenstiele, was (dem gefurchten
entgegeiigesctzt ) Ilerr v. Scklcchtc:«dal, wel-
cher cbenfalls von dem Unterschicd beider
Pllunztn volikomroen iiberseugt wor, ohne
Zi^eifel cbenfalls durch den Ausdruck stiel-
rund ausdriicjcen gewollt hat. s, animadv. IL
pag. 26.
Die Pflanze xeigt iibrigens in der Natur
Torztiglich zweiFormen, die eineistrschwScher:
h u m i 1 i s, mit kleineren sattgelben Bliithen ;
die andre in allen Theilen staiker:
M^
32
procera, floribof nagidf fere croceis,
ntraqne crescit in silvis nemoribusque monta-
nis ob alpina regione ad planitiem usqae de-
scendens. Formae grandiflorae specimina pul-
cherrima, helviticis aequolia iu thuringiaca
iilva legit cl. HoFrMAnsr, Suhlae Med. Dr.
Caules erecti vel adscendentes , folia obsciu-e
▼iridia, ▼el olbo mnculata vel unicoloria,
Tota planta magis vel minus hinuta*
procera, mit grotscBi fSut safraagclbn
Bliithen, beide wachscn in bergigm GegendoB
in Waldem und Hainen, Ton der Alpenregiia
fast bis anr Ebene herabflteigend. Von dv
grossblfithigen Form sammelte Ilerr Dr.Horf^
MjLifir in Snhl, oehr achdne JSxcniplnre ia
ThOringer Walde. Der Stengel ist onfrcctC
oder aufsteigend, die Blitter dnBkelgrfa,
'vreissgeileckt oder einfarbig. Sie goiuo PflaBic
mehr oder mindcr ranchbaarig.
DECAS TABULARUM DECIMA QUINTA
QUAM
ILLUSTRISSIMO COMITI
ASPAR DE STERNBERG
PLANTARUM OMNIUM AEVORUM SAGACISSIMO SCRUTATORI
D. D. D.
A U C T O R.
KXLI. 263. 264. Spergula pili-
fera: cespitoMi, foliis linean-semitcrc-
libu8 glabris piliferisi petalis calyce
dDplo maioribus. R.
Syn. S. pilifera Dec. F1. Franc. IV.
p. 774. n. 4391. Synopa. fl gall.
p« 394. n. 4391. — prodr. I. p.
394.
Hist. 263. in altioribu8 montibii8 in
Cortica legit cl. Salzmamn. 2G4. e
•eminibus tpontaneit colui.
A. ilo8 denitis petalif. B. petalum.
C. calyx cum capsula niatiira. d. D.
semSna. K. Bitus foUonun. F. fo-
liiim tranasectum.
Mi. Rlegani plantula laete riget in rupe-
■trilma herti academiciy tolitque acerri-
■aam hiemem 1832 — II23.
KLJI* 265« Ornithogalum re-
Yt a c t u m : floribus coi^ymboais , pe-
^ncnlis posl anthesin refractia. R.
A •
L Syn» O, refractum Kit. apnd Schult.
W Ocftr. Flora I. p. 559.
^^JBist* 265. yyin pratif Bndae^^ cl.
Lavg.
A. pistiUam, stamen, perianthii par-
^r-r •
titio.
CXLI. 263* 264. Spergula pilifera:
rascnartig, Blatter linealisch-halbstiei-
nmd, kahl, haartragend, filumenblat-
ter doppelt ao lang ala Kelch. R.
Syn. S. pilifera Dec. FI. franc. IV.
p. 774. n. 4391. Syoops. il. gall.
p. 394. n. 4391. — prodr. I. p,
394.
Nachr, 263. auf hohen Bergen in
Corsicay Salzmahii. 264. aus
corsischem Saamen ersogen.
A. Bliithe nach Wegnahme der Blu-
menblatter. B. Blumcnblatt. C.
Kclch mit reifer Kapsel. d. D. Saa-
nien. R. Stand der Blatter. F.
Durchschnittnes Blatt.
Btob. Das niedliche Pflamchen gedeiht trefT-
lich auf dcr FeUenanlage des academ.
Gartensy und iiberlebte so^r den harten
Winter 18aa— 1835. gliicklich.
CXLII. 265* Ornithogalum re-
i r a c t u m: Bliithen doldentraubig,
Bliithenstiele nach dem Abbliihen zu*
riickgebrochen. R*
Syn. O. refractum Kit. apnd Sciiult.
Oestr. Flora I. p. 559.
Nachr^ 265. auf Wiesen um Ofen.
Herr M, Lamo.
A. PistiU, SUubrelto ond Theilsttick
der BluthenhiUle.
9
WM«.
<i. „Ra(reino coniro, pedunt'iil!ii infpriori-
hiu Tix lri|)lo rnrollH Jongioribux, floribus
maioribuH, petalin iHnreolalis" « pruiimo
O. urabellato dintinut cl. L.tifs. Mihi
tantum physiiilogica nota reclinationit
Mainorabilia Tidelur.
CXLIII. 266. Euphorbia dwlcis:
iimbeilo quinqiieradiata - biradiellala,
iitvolucellis subcoi-datis, foliis lanceo-
latis oblnsis apice denticulatis, capsulis
pilosis demnm Terrucosis. R, Fl. Sax.
Sfn. Eupb. dnlcis Linm. am acad.
irr. p. 122. Jac^. austr. t. 213.
et auct. germ.
I/ist. 266. radiua umliellae apecimi-
nis ia Saxonia lecli.
A. floa. B. capsula.
Oit. rianta qnibuadam ul Tidetor, mii
gnita, in Saionia t^t rrliqua G(
niedia et australi Tulgarin. Quid hur
fnrat rl. DECtvDOi.i.K Fl. fr. III. {i. 34:
R. lanuf Inosani Lam. quam dcdit liit
RELIEK ic 198. equidem non inlelligu.
Ofob. llerr M. Lavg nntpracheidrt dieM
durch lkefelfiirmi|re Rliithentnnbe, i
tinlere Rltithenstielc kaum dreiMal U
■ind, aU die librigrn» rrfliaCT* Bl
~ <• BUitheBBbK
tind durrh li
tctforniigv 1
foliii
glauci!
267- Euphorbia purpurata:
liella quinqneradiata-biradiellata
lanceolalis inte^erriinis subtus
iiiToIucellis subcordalis, capsu!
riicosis glabris. R.
Srn. E. pnrptirata Tiidil
Pari*. ir. I. p. 235. Psf
II. p- 16. Dec. FI. fr.
343. Synops. Fl. gall. p.
2f6B.
F.. dulcis Lam. Edc ir p.
Hitf. 26". j.Heidelbeig*' cl
C. fioi ccntralis perianthin
Inbo. D. periphericua prrianih
ijnadrilobo. R. capiula.
Oti. rrescit per Qalliam, Italian, H
pt auBtralcm GrrinaniBni. — Mii
tn^t quosdani Id intolucrttin appell'
ti O. umbcll. Mir sclieiat 1
phyniolofpflclie Merkmal rini fcrtri
g;en der Blfilhenstiele beueTliCBawHt
CXLiri. 166. Euphor1).fa doli
Dolde fiiiirstrablig-xweistrafalis, E
hlattcbon fast herziomiig, Blatler
zelfurmig, stumpf, an den Spitaen
ziihnelt , Kapseln behaart , apiitB
u-arzig. R. Fi. Sax.
Syn. Euph. dnlcis Il,ivv. am ■
IIL p. 122. Jacq. Bustr. t. :
et Bucl. germ.
Naehr. 166. Strabl ans einer l>
A. Rliithc. R. Capnel.
BeBb. Sip tichcint
iRt aber in Sachicn und Atm
Deulschlnnd gimein. Wie Di
Fl. fr. III. p. 341. dif E. lani
fiiiifstrahlig- !:weistrahlig ,
Kcllich, gniizrandig, unten '
Iliilllilattclien fast herzformigt
^tarzig, kabl. R.
Syn. V.. purpiirata Twj^
" i». II. 1. p. 235.
II. p. 16. Da<i. ""
343. Synop*. Fl. l
2168.
E. dulcii Lam. Encl
nun uhiquf Jffv t -j-':
ri.lu.-ra! - Skjri. .-^
r
Syn. E. foliia etc. Gmkl. lib. 11, p.
p. 226. t. 93.
E. pilosa LiiMN. ip. p1. 659.
WiLLD. n. p. 917. Ccum deacript.)
Lam. cC Dec. fl. franc. III. p. 341.
M Bi£B. Fl. taur. cauc. III. p. 328.
Sghui,t. Oe<tr. Fl. 11. p. 17-
C filicina. Fortcnsciil, En, planL
tn Dalmat. ]«ct. p. 15. t. 8,
HUt. Propfl Clagenfurtli in Carin-
thia legit cl. Tkaui
A. floB. b. B. capiula. r. ioiIuDieo-
tum in varietote pilOBiMiina. D.
apex folii.
Obt. E. Tilliisa W11.1.D. qaam eic. M. a. Rikr.
dubir liuic adduiit 111. p. 339. capaulii
quidfui vprrucosii gaudct, sed iiBdrm |;1q-
bria videlur aliena. Qund reliquam est
ronf. V\. bot. Zeit. 1824. p. 310. ct p.
336. Sed notandum erit, pfurci auctorcs
citintDS, et me ipsura nonnlsi caulem gla.
bruni vidisne , duni ligura GjiF.i.iMAV.t
puhescpntcin ■iHtat, lipiram BtniLBi. gsj.
2iiam Wii.i.D. citaiit, cxcludo. Fuliurum
>rma mullum i^ariat. In HoHTeNsrHi.*-
011 Etium. pl. Dalmat. capiulae viicanlur
in diagDOSi glabrae, ligura habirt pi-
CXLVI. Euphorbia procora: um-
hella quiiiquerQdiatQ , tri- ddnde l)i-
radiellaUi, foliifi limceolatis puhesceiili-
lius, apice serrulatis, iuToIucris laliu-
rilms inTolucellisquc ovalibus capsulis-
<|ue laevibiis glaluis. R.
Srn. E. foliii etc. Gmel. s!1>. II. p.
227. n. 2, t, 04.
E. piocera M. Bieii. FI. taur, raiic,
I, p. 378. III. 321).
F,. villosa Bess. Prim. FI. Gulllc.
I. p. 3nC. (Gu.sTU.) Enuui. pl.
Kil.'». p. 8«.
E. liybrida Kociiel. Ci>iit.
N/ichr, 270. in monte Geierslierg in
Silesiii lcg, ill. TntvmANUS.
Syn. E, foliia etc. Giixi.( tih. 11. p,
226 t, 93.
E, pilota LiKv. ip. pl. 659.
WiLLD, II. p 917, (cam deacripb)
Lam. et Dec. F1. fianc III. p. 341.
M. BiBB. Fl. taur. cauc. III. p. 328.
ScHWLT. OeiL Fl. U. p, 17,
E, filicina PoHTBvacni,, En. plant,
in DvloiBt. lecr. p, 15. t. 8.
Nae/ir. Bei Clogenfnrth in Kirii*
tben, Herr Apotb, TBAViirBi.L>
KEH,
A. BlUthe. b, B. Kapael. c. [Bedcfc-
kung bei einer aehr behurtcB Ak
Bnderung. D, BlaltapitBe.
Beob. E. Tillona Wii.Ln. die 1U. Bikb. IO.
|i. 339- Eweifelhafl hierher lieht, hiit Bwar
wnrzige, aber doch kahle Kapseln. Ueferi-
geni vergt. Fl. bot. Z«it. I834- P- aiO "•
p. 336. Doch mas* erwlhnt werdei^
dais die meiiten, lo wie ich aelbat, bh
einen kahlen Sten'e1 faemerkten, wUrcBd
GxBi.iNS Figur denielben behaart dar-
Btellt. Die Figiir bei Bakrbi,. S85. , 41e
Wu.i.D. dlirt, schliesae ich «na. Dle
Furm der Bltttter &ndert aebr ab. b
PoHTRNSCHi.AQB finum. pL DalmBt. btiaaci
dit! Kapseln in der Diagnaae kKbl, Ib
der Abbildung sind lie behakrt,
CXLVI. Euphorbia procera: Dol-
(lu funlstrahlig, drei- endlich swei-
strahlig, Blatter lanzetUch, feinhaarfr,
an dei> Spilzeu feingeiaet, breiter ala
dic ovaleii Hiillen und Hiillchen, wel-
clu' so wie die Kapselii kahl sind. H.
Syi E. follli etc. Gmel, «ib. II. p.
227. n. 2. t. 94.
E. procera M. Biek. FI. taur. rauc.
I. p. 378. ni. 329.
E. villasa. Bebs. Prim. Fl. Gallic.
/. p. 306. (GiJKTK.) Eoum. pl.
silm. p. 80,
E. hyliiiila BociiBi., Ceot.
Nachr. 270. auf dem GeyersberE in
Scbl-sien. Hr. Prof. TREViHAnu».
A. Hliithe. B. Prucht. C. Blatt
— 37
271« flot et fractuB yarietatis veru*
culosae, cultae.
tta. Plaiita folionmi forma non minus Tari-
abilis ac afflnefly inferiora sunt elliptirat
auperiora oblon^, vel lanceolatd, ro-
tuadata, aagustata, aeuta, etiani elong^atu.
Gmeliniana fig:ura folia elongato-lanceulata
monatrat, et acuta. Sir etiam ranii Mtc-
riles a quibusdam dia|^noiii subsunitae vel
adaunt vel desunt. Jam ipse exc. M. a.
BiKBKRSTRnff : „speries" ait „late per im-
perii Rntheni auntraliora disneminata , in
Vrol|;eiisibns 9 in Poloaia auiitraUore et in
Urrania passin obvia, ubi foliiii anguntio-
ribus panmi pubesrentibus Tariat." Mihi
memoranda ridetur forma e Steuonianis
aeminibua edncata, longifolia et villo^a,
Imbitu cum Gmeliniana conreniens, quae
tuien capsuias habet subtuberculatan.
Vellm nt etiam alii inquirant in verruro-
■itatia coastantiamy habeo enim et K. pa-
Instris duplicem gradum, alterum in
Tulgari (r* d72.) In qua Terrucae exi-
guM snnty et alterum in wolgenni (F.
%1Z^ ^^ V^ frequentisnimae et ma^nae
occurrunt. Forma tamen capnulac buHi
iKlioris Tidetur semper ab E. procera
distincta.
ELVII. Erysimum Cheiranthiis:
Ibliis lanceolatis lineari-Ianceoialisque,
ido - dentatis petalorura unguc
loDgiore laminu orbiculalo-
sUiquis erecto patulis qua-
ibus albis, stylo siliq. luliLu-
longo, stigmate distincte biiobo.
FL Sax.
o. pumilum.
Cheir. pumilns. Bonjeati.
ScnLaiCB. HoniixM.
. alpinus. Vili.. teste Schleicii.
Cenr. no. 69. — - Allxom. ped. I.
p.271. — Savi FI. Pis. II. p. 104.
721. Bliithe und etwas warzige
Frucht ciner cultivirten Abau-
derung.
Beoh. Die Blattcr Kind in ilircr Form nicht
weni^^er veranderlich als tlie der ver-
^antitcn. Die untersten elliiitisch, die
oberMtPU Iftn^Iich oder limzctlich , ahge-
runtlct t)dor verschnialtTt, odcr spitzif;,
auch langgcstrecUt. Dic (> iii e l i n i s c h e
Ahhildun;; zt^igt der^j^l. Iaii;;-lunzctliche,
npitzi^e Kliittcr. So Hind auch die Kteri-
len /uei^e, uelche eini^e in die Diagnose
aufnehDien , nicht heNtandip^. Schon M.
a KrKB. sagt: dieHO Art i8t \«cit durch den
niidltchen Theil des rusHifichcn Reichfl rer-
brcitet, koniint an dcr Wulga, im siidli-
chen Polen und dcr fcraintf hier und da
Yor, wo Hie mit schnialeren , wenig be-
haarten Bliittern abandert. — Mir scheint
eine Ftirm nierkHiirdig , die it^h auH
Kteuenisrhen Saamcn erzog, deren
Bliitter lang und behaart, iiberhaupt im
liabitus, uie die timcliusche Flgur,
dcrcn Kapscln aber etuas hockerig. Ich
%%un8chte daAs auch andere Achtung ge-
ben mtichtcn , ob dic Warzen auf tlen
Kapseln bcstiindig uiircn; denn ich habe
iu dieser Uiusicht auch eine in doppeltem
Grade ubiindcrnde Forni von E. palu-
Htrls, bci der gcuohnlichen deutHchen
(F. 272.) ist die Frucht leicht mit War-
zen bc.iietzt, bei einer ^tdgaischcn da-
gegen ^F. 273») i >>"** dic \Varzen vicl
hautigcr und grOsser. Dic Gcstalt dcr
Kapscl sclicint aher immer durch mehr
Breite von dcr der E. procera ver-
schicden.
CXLVII. Erysimum Cheiranthus:
iUatter lanzellich und lineal-Ianzetlich,
aiiAgeschweiftgezahnt, Blumenblattnugel
liingor als Kelch, Plalle kreisruud-ver-
kehrt einmd, SclioLeu aufrecht-abste-
hcndf yierkanUg, wciss, Griflel so lang
als die Schote bi*cit, Narbe deutlicli
zweilappig. «R. FI, Sax.
274I* «• pumilum.
Syn^ Cheir. pumllus BoKjcAy,
Scni.ElCU. HORNCMAN.
Ch alpinus. Vili.. teste Sciileich.
Cent. no. 69. — Ai.lxow. ped. I.
p. 271. — Savi F1. Pis. II. p. 104.
_ :S'
— 38 —
Erys. aipinum Pars. syo. I(. p.
200.
E. ochroleucum /3 Dec. F1. fr. III,
p. 658.
Hist»' 274. yyjuxta glaciem montU
Sylvii in parte Vallis Temanclie."
ScnL.Excu.
275- /3. Clusianum.
Syn, Leucoium sylvestre Clus.
hist. III. p. 299.
Lf. luteum sylvestre angustifol.
Bauii pin. 202.
Cheiranth. erysimoides Linn. sp. pl.
661. — suec. 603. — Jacq. Austr.
74,— VViLLD. sp. pl. lll. p. 514.
— V"'!'. delph. III. p. 314. —
SciiuLT. Oestr. Fl. IL p. 241. —
Bertol. amoen. p. 386.
Ch. helveticus Hovpe. Cent. nec
alior.
Erys. cheiranthus. Pers. syn. II. p.
199.
Erys. lanceolatum» R. Brown in
AiT. hort Kew. ed.2. IV. p. 116.
— CuRT. hot. mag. r nno 1824.
E. dilFusum Ker. ia Edw. hot.
leg. 388.
Hijt. ^Salzburg" cl. HoprE.
CXLVill. 276. y. firmum.
Syn. Cheiranth. erysimoides,
Ervs. Chciranthus vx
Erys. odoratum. plur. Ar( r,
Cli. firmuA Sciii.i.icii. Cat. Wii.ld.
F.n. suj)j)l.
Ervs. cliciridorum. WAr.i,i\. scbed.
Hist. Specinien e Flora Jt»nensi.
H. j^fnitJilia ruin prtahi, rl srpcilis hi-
iiis. H. pi^tilli suinniitiis. ('. suin-
niitus tVtirtus. i\. sili(|UiU'iiin situ>.
K. indunitMituiii tolioruni. I''. iii
<luiii. raulinuiii. t?. husis pluiitac.
Erys. alpinum Pems. ayn, II, p.
200.
£. ochroleucum p, Dec. Fr. fr. Iir.
p. 658.
Nachr. 274. am Gletscher det Syl-
viutberget , im Temanche dea
Yallis. Scnx.£zcnEA«
275* /3* Clusianum.
Syn. Leucoium sylvestre Clvs.
hist. III. p. 299.'
Lf. luteum sylvestre angusiifol.
Bauic. pin. 202.
Cheiranth. erysimoides Ijimk. sp. pl,
661. — tuec. 603. — Jacq. Austr,
74. — WiLLD. sp. pl. III, p. 514.
— yzi.z.. delph. III. p. 314. —
Scnu£.T« Oest, Fl. II. p. 241. —
Beatol. amoen. p. 396.
Ch. helveticus Hoppz. Cent. nec
alior.
Erys. cheiranthus« Fbks, syn. II.
p. 199.
Erys. lanceolatum. R. Bnowif ia
AiT. hort. Kew. ed. 2- IV. p.
IIG. •— CuAT. bot» xnag. anDO
1824.
£. diirusum Keh in Edw« bot. reg^
Nachr. „SaIzburg«« Hr. Prof. Hor».
CXLVIII. 276. 7. firmum.
Syn. Cheiranth. erysimoides»
Erys. Cbeiraiitbus ct
Frys. ocloratuin. plur. Avci.
Ch. firiiius SciiLEicii, Cat. Wili.p.
En. suppl.
Erys. cheirifloruui. Wai-liv, schid.
p. 3G7.
JSiJchr, Aus der Flora von Jena.
u. Herrui-htiin^Htheile mit Blunirn.
blatt, und zwei Kelrhblattchen. B.
obrrer 'rheil de» Pisiills. 1'. «he-
riT 'Ihfil der Krurht. d. I^r
der Schoten. K. Heileckun;: drr
Kliitter. V. «le» Sten^el!«. e. ur.
terer Theil der l*flanze.
39
'• J. bracbyceratum.
Mistn pyVDL monte Milletcbau in
BobemiAy*^ cl« Baoea.
^•. yjlores na^itiidine eoniiii Bramiicae
oieraceae, calyce riridi, glabro, niinime
l^lauco, 8ti|^a piiitiUi rraasum et ad baflin
as^e bilobum. Gemina tomentosa sunt;
raeterum facie proxime accedit ad duaii
praecedentea plantas .(ad E. cheiran-
thoidea nmMpe et E. hieracifo-
I i n m.)" LnrN . fl. auec.
Rcce plaatam iterom ex Slliii quae re-
centionuB atodio confaaae, ataue ita ve-
utaie annt, ut iao ■uapectam dicant. Ex-
otmnt tamen certae figurae, exntat Liy-
NKAWA auctoritaa , exstantque |il.intac
ipsina apecimina per magnam Gernianiae,
JM dicam Europae partem haud rara. Oe-
sfjt nempe in Italia, Gallia, lielretia,
omni ferc Germania, inprimia in Franro-
nim atque Thuringia, in Auatria, Bohomia,
et aine dnbio ad Caucaaum u^qur. in
Hvecia rara planta, nonnisi ad arrem Ra-
hnaiensem in Weatrogothia a Liwko fuit
rrperta. — Minui frTiciter addit K. h r l -
reticom rl. Brrtoloxi 1. c. rt p. 387.
yeroa quoadam Chelranthos.
w
V
Fomiaa planta nistere ridef ur quatrrnan,
rere alpinam nempe, noatram a. pumi-
lam» aubalpinam ^. CluBianani, mon-
tanaai in calcareiti obTiam Y* firniani,
eandemque sine dubio hebetatam i* bra-
chyceratam, floribua paulo minoribufi
■iliqnii brerioribun distingiiendam. Iluiu»
tamen multa ailiquis paucis lon*;ioribui«
Intennixtis, apecimina legit in loro in-
dicato cl. BAUKa.
Qnod atigma subsesnile dioat rl.
1>BCAVDOi.LB, miniis repugnat obser^utioiii
' Mstrae, si ad florrm refertur, in quo
styli coarctatio minos in consprrtum
fmnity aed in fmctu stvlus luculrntrr
litnr. — Figursi in Fl. danica 229.
nondum explicatam rrfrrrnfl po-
ad Terum E. hieracifolium prrti-
!Tldetur,sed omnino ambigua CAt atqur
I. — Foliorum forma etiam in nontro
277. i* brachyceratora.
Nachr, auf dem Millescbau in
Bobmen. Hr, Apoth. Baver.
Beoh, Linxb' sagt in drr Flora surc: Blii-
thcn so gross als am gcmrinrn Kohl,
Krlch griin, kahl, nicht falaugrun, Narbr
dirk und bis zurBasis Kwrilappig. Frurht-
knotrn lilzig; ubri;>:rns ini llabitus bridrn
Torhrrgrlirnclen ( K. r h r i r a n t h u i d o s
und K. hir racifol iuin) iihiilirh.
Wir habrn hirr ^irdrr rinc Pflanzr,
dir durch dir Beniiihung drr Nruern yrr-
^vickeU, und so hrrumgczogcn mirdr,
dass man rndlich dir ganzr Pflanzr vrr-
diichtig marhtr. Drnnorh habrn >iir
sirhrre Abbildungen , '^xr habrn Linnf/s
Auctoritat, und rs ist nicht srhurr, sirh
von drr l^tlanzr srlbst, zahlrrirhr K\rm-
plarr zu vrrxrhaflrn , da hir durrh rinrn
grossrn Thril Drutschlands, fast kann
man sagrn Kuropa's, nirht srlten ist. Sir
findet sirh in Italirn, Frankrrich, drr
Schwriz, fast ganz Deutschland, brson-
ilrrs in Frankrn und Thiiringrn, iii Or-
strrrrirh , Bohmrn , Polrn , inid ohnr
Kwrifrl his zum Caurasus. Iii Srhi«rdrn
ist sir srltrn, und LiwF.' fand nir niir
an der Burg Bahiislrhn in Wrstrogo-
thien. Bkrtolom zirht nicht mit Brifall
das R. hrUrtirum dazu, p. 587* aurh
einige achtc Cheiranthi.
Dir Pflanzr mcirhte untrr virr Bil-
duiigflstufrn rrschrinen, die iiirklirli alpi-
nisrhe iHt unsre a< pumilum, dir Mih.
alpinisrhe unsrr ^. C I u s i a n u ni , dir
gcu ohnlirhr Kalkhrrgforni y. f i r ni u m ,
rine niahrscheinliche lirmmungsbildung
lon dirsrr, ist i- brachycrratum,
init klrinrrrn Bliithen , und kiirzrrrn
Srhotrn , von iirlrhrr ilcrr Balf.r ani
aiigrgebrnen Standortr zahlrrichr Kxrm-
plarr fand, an drneu cinzrlnr lanarr
Schotrn vorkommen.
Wenn Dec4Xdoi.le rin stigina i«uh-
srssile annimmt, so uidrrstrritrt dips
di>r Natur wenigrr wiihrrnd drr Bliithr-
zrit, wo der Ciriflrl noch nirht dcutlirh
zusammengeschniirt ist, allrin bri drr
Fnirht zrigt sich drr Griff^rl oflrnbar. —
IHc Figur in drr Fl. dan. 239. dir rinr
iiorh nirht uufgrbliihrtr Pflanzr darstrllt,
ji^t^hurt mrlir zu drm arhtcn E. hirrari-
folium, ist abrr doch unBirlirr und
. = ••' -*• •-*^- I*,. .
. .iml,.L.
al-
I BperiiniMiliuK , iiiia Flli|j|ii.'ij- h|ih11iu-
lata, Euiirriiira Trtr lincarin rPLiFriiiiitur.
Omncn tVirmui' 1ialii'iit ■iliquas qiiailrait-
Kulari-s ^niiii trtrag(iiia.<> vel telraqurtras)
latrrihuN alliiR. Caulia ut in reUf|ut!i bani
tirrcii, Hil|)iTiir angiilatii!!, in rubustiuri-
bus K^ecimiiiibun munli
CXLIX. 278. Erysimura virga-
tum: sLriclum, virgatum, foliis Inn-
ceulati.t deiiticulatis, peLalorum ungue
culycc loiigiurc, lamiiia ohlonga, sili-
i[iii.s Cpcdiiiic. i{iiiiiquicii melicnliliuO
«recLis, letraquctris virlJuIis, slylo sili-
iiiiai: latiLuiIiiicm suhluiigo, stigmate bi-
lobo. R. 1-1. Sax.
Sj-n, I'^ viigatum Hotii. cntal bnt.
r,i. WiLLn, »p. pl. III. p. 512.
Dtc. «yn. IT. \: 49f.. proilr. I.
y. 197. ( non Jc. goll. <{uod E.
lonsisiliii.) Pnc*!.. Fl. cecL. p.
i:iS. E. duruoi. PnusL. ilclic,
riJg. p. 236.
I/i\tt, 278. a. n o r m al e. Dresiiae.
.\. 7i>nit.llia rum pptaln .
ilunbilH. II. siliquu. C. ('
niil.is. il. pluiiiu aunuii.
/3. d«
.. t^.
n,irma1.-.1 .
(.3. .1
irun.> In Hii.
in M.irinia 1i'. l
•., tliiir
i-.'inriri|iii' (iuibu
', nlylus p.iulii 1<iii},'iii
(irhlecht, — Die Blattform &ndert auch
bei UHBrer PfUoEe, ao dasfi vurziiglirh
bri nlpiniarben Esenplaren die unterstra
rlliiitiiirh-iipathelfurmig, die oberrii fast
linealiscli vurkummen. Alle Formeii ha-
lirn aber nrharr-vierkantigv fnicht •tOBi|if
uder cbpnnFitig-i ierkantige] Scboten , Miit
u risnrn Kpileiinachen. Der StengFl ial
nir bri den iibrl^en ati dcr UaiiB •titrl-
runil, nach uhen kantig, bei •torkeit E\-
rmplareii aui Brrgfrgende'D, &atig.
CXLIX. 278. Erysimum virgK.
tiim: schnurgerade, rulhenastjg, Bliit-
lcr lanzctlich, gezahneit, filumenblaU-
ua^cl liingcr als Kelch, Platte lanE-
licli , SchoLea Ctiiiifnial so laag ala ihc
Kticl) aufi-echt, TiorseiUg, griinlich, i
(jriHcl uiigefahr so lang als die Breils ^
(ler Scliole, Narhe z^euappig. R. FL
Sax..
Sya. E. virc^atHin Roth. cstal. bot.
75 WiLLn. ip. pl. Ilt. p. 512.
Dec. »yn. n. p. 496. proilr. I.
p 107. (non Jc. gall, quod E.
longisiliq.) Pbesl. FI. eech, p,
138. E. ducum. PnESt.. delic
Ptag. p. 22G.
Nac/ir. 278. jc. normale, von
DreaJea,
A. Brrnichlunf;sthrilp mit Dlumrnblall
unil zwei Kclchbluttehen. b. Schirte. '
C. drrea uberer 'riieiL d. eiojib- '
riE'' rilaasr.
27<). B, duruni. ..Praa" Hen
D. Piii:,!..
.'.. Kf uiliiiiil uiir Knlkbrrircn iinil M.mrrn.
iinil liliilit Hnrii Munid s['>alrr alii V.. hi-
I- rii •' i f .1 1 i II m , nunilich iin Juiii. Ui.'
It1iiiii.:iililiillrr Rind ganz lilaiu Ki-hurM-
l:i'1Ii, .licScbotriiliarl, xrunlich. D.i^Mcrk-
iiiiil .,11. rtrr l.a»^.' dcn Griffets uach ilrm
.Mililiihrii, isl nii ui.' bri andrrn , rinrr
\ rrlinilrruii^ nach Eitandorl und Wiiii'-
ruiii; au!i^'r!irtzt, drnn irh habe an cinpni
iinil drniiiplben Orte, in vrrBr
Jiihn-n, K^cmplare mit Griffeln ^crundrii,
i!i.' Kii lani- sind , als die Rr«ilp i
Schiili- (*, niirmulc) und niit £nnr k
zciu tirilTcl 0. duraui}. Uei Ekeni-
I
— 41 —
j» UBO» Aira uliginosa: foliis Ii«
naaribas •DgnstissiiniA, ligula elongalo-
Kcaminata, axis spiculae inteniodiis
glmnellam exteriorem dimidiam sub.
Eieqoanlibus. R.
Syn* A. paludoia. Weiux Deurtchl.
Gris.
A. oliginoM. WainE. v. Bonnig*
BAus. prodr. Fl. Monast. Westph.
p. 25.
A« paludosa HoTn ? Fl. bot. Zeit.
1824. p. 220.
Hiji. 280. ,,HuDteburei Hannov. cl.
HoBST, teste c1. Vvciue.
A. Spicula. H. gluma. C. flores in
BZi. D. if^luniella ezterior. E. pi-
stillain. F. anifi. G. foUum cum
ligaU et parte vaginae.
Ms. Illis perleciiii quae Fl. bot. Zeit. Inr.
cit. dicta ■unt, haec tibi I. b. addo.
,,HorBtiiis medicus Teterinarina lluntcburt^i
HannoTCTae hoc detexit gramen, et mecuni
eoamaakaTit. Tantam ftpeciminum ro-
piam mWt vt in graminlbun i^ermantrifi
▼dgare possim. I^ A. diiicolore K.
S. habni. CL Mertrxb auteni pro A.
Mlndoaa RoTHii decla^it, rui oninino A.
aiaeolorcm habuit identicam. Ita Ko-
mi Bmaen in meis gramlnum fasciculiii
•nVacripfli. Jam antem Kociiius iia]^aci.s-
alMU monet, novam esse g^ramen .%• uli-
vinosae meo nominr in fi^ermamram
rloraBi recipiendam. FoUa pro Nardi
■trietae more fere plano fasciculata,
■■fra terram dirergentia. Locus natalis
\\ fa ■HgiBOals » imo in aqua. Etiam ill.
I.IUS gramen nru novo agnovit.*'
in litt. — His adjungas obser-
cl. de BdKKioMALSEN. „ln uli-
^ tnrfosu, sarae In ipsa aqna : Bent-
9 Gronaa, Rhedev Bocholt. — Diffcrt
• pvnecedente (A. FlexuoHa) cni %alde
■iMllia : foliis angustissimis planis vel
compKratifl, nec tereti-filiformious ^«olidis
plaren aus Oesterreirh uiid Mahreii , nu
uie bei eiuisj^en schweizerischen und thii-
ringischen , ist der GriflVl etwas langer.
CL. 280- Aira uiiginosa: BlatteL*
liuoaliscli- schr schmal, BlatLhuutchcu
langezogcii - zugcspitzt , Zwischcnkno-
tenstucke dcr Acnse im Bliithenuhr-
chcn clwa halb so lang ols dio iius-
861*0 Spelzo. R.
Syn, A. paludosa. Weibe Deutschl.
6raser«
A, uliginosa Weiiie. v, Boxnig*
iiAus. prodr. Fl. Monast. Westpb.
p. 25.
A. paludosa Roth ? Fl. bot, Zeir.
1824. p. 220.
JNac/tr, 280. y^bei Hunteburg im Han-
ndvrischen, '* Hr. Hohst, von
Hr. D. WEruB.
A. Aehrchen. B. Ralg. C. Bliithen
auf der Achso. I). ftusscre Sprlzc.
K. Pistill. F. Achse. G. Klatt
mit lUatthiiutchen und Stiickchen-
Scheide.
Beoh, Dem was maa in Fl. bot. Zcit. a. a.
O. ^plesen hat, fiige ich noch folgeiide
brirlliche Nachricht des llerrn D. Wkihr
hiiizu. tyllcrr Thierarzt IIorst entdeckte
dies Gras bei llunteburg im Ilannorri-
schen, und theilte mir es mit. Er sen-
dete mir so ^iel t dass ich es in der
Sammlung der deutschen Grftser aus-
geben konnte. Ich hielt es fiir A. dis-
color R. S. Ilerr Prof. Mertf.ns
erkliirte es fiir A. paludosa Rotii, und
die A. discolor mit dieser fiir eins.
Daher nahin ich das Gras unter Rothh
Namen in meine Sammlang auf. Bald
aber erinncrte mich llerr D. Koch, dass
es ein neues detitsches Gras ney, welches
unter dem Namen A. uliginosa von
mir» in der deutscheu Flora aufgefiihrt
werden sollte. Die Blatter bilden fast so
wie bei Nardus strictay flache Bu-
schely und breiten sich oberhalb dcr
Erde aus. Der Standort ist im Morast,
selbst im Wasser. Auch Herr Prof.
Spbengki. erkennt die Pflanse fiir neu." —
llierzTi mogen wir nun noch rechncn, \s;m
Herr llufr. v. BdNXi0H4L6EN a. a. O.
10
— 42 —
ligula longa acuminata , panieuia niagis
multiflora, spiculis duplo minoribus, glu-
mis obtuBioribut, fere apqualibus, flosculis
niulto minoribus, altero axi elongato dimi-
dium flosculi inferioris aequanti , uec
quartam eius partem rix attingenti, in-
flidente, valrula roroUae inferiore latius-
cula ; porro loco natali , tcmporeque
Horendi , Aug. Septb.** — v. IIunmgiial'-
SF.% 1. c.
sagt: i^achst in torligen Siiinpfen, oft im
Wasser selbst , bei Hentheim , Gronaiiy
Rhede, Bocholt. — Sie unterscheidet sirk
von der sehr ahnlichen A. flexvosa
durch ausserordentlich schmftle , ebeae
oder Kusammengelegte , nicht fadennnde
derbe Blatter, langes zugespitstea Bbtt-
h&utcheuy mehrbliithige Riapeny doppdt
kleinere Aehrchen, atumpfere, faat gleiciie
Bftlge, Yiel kleinere Bmthchen, ron de>
nen das eine auf eiuer Terl&ngertea Adise
sitzt , welche halb , und nicht kuun eia
Viertel so lang ist, aU es selbst, so m
durch ziemlich breite untere Blunen-
spelxe, iibrigens durch Standort und ipk
tere Bluthenzeit, im August nnd 8ep>
tember.
DECAS TABULARUM DECIMA SEXTA
QUAH
VIRO PRAECLARISSIMO
L.BERTO GUILIELMO ROTH
• D. SBR. EEG. BRIT. ET HANOT. PHYSIC. FROV. DUC. BEEM. ETC.
VETERANO SUMME VENERANDO.
D. D. D.
A U C T O R.
A^ 280- Digitalis lutea: glabra
Foliifl lanceolatifl remote-serratis , raco-
mo aecundo corollis tubulosis acule 5.
Bdis, labio reflexo; iilamentis tereti-
bnB, capsula bisulca. Rciib,
Syn- D. fl. luteo minore. Rxv. monop.
r. 105.
D. lutea Livxr. tp. pl. II. 867. Jacq.
bort. vlndob. t. 106. Willd. sp.
pl, III. 285. Kea. in Ed^v. bot.
reg. 251. Lindl. monogr. p. 23.
t. XXIII— XXV.
D. parviflora. Alz.. ped. L p. 70.
Lam. F1« fr. III. 597. (non Jacq.)
Mtiit. 2B0* « ▼^vo tpecim. cult.
coroUm dissecta. b. calyx cum pi-
stiUo. c. captula. d. cad. trariH-
Bjmonyma quardam ambi^a,
rorumque icones pro partc eudcm iure
D. micranthae Rotuii adiuii)[;crentur.
(e. g. Moriionii.) —
D. 'micrantha Ei.m. (non Rothii)
46. t. 2. uno iam orc pro Tarietatc
D. Inteae habita est, cuius
corollam aequant, e seminibus D.
l«'teaai prodere testantur*
CLI. 280. Digitalis lutea: kahl,
Blalter lanzetlich, entfemt f esagt, Blii
t hentraube einseilig , Biumeiikroiie
rohrig, spitz fiinfspaltig, Lippe zu-
riickgeschlagcn, Staubfadcn stielruud,
Kapsel zweilui*chig. Rcna.
Syn. D. luteo minore. Rzv. monop.
t. 105.
D. lutea LiNM. sp. pl. II. 867. Jacq.
hort. viiidob. t. 105. Willd. sp.
pl. III. 285. KsH. in £dw« bot.
reg. 251. Lixdl. monogr. p, 23.
t, XXITI— XXV.
D. parviflora. Ai.l. ped. I. p. 70.
Lam. fl. fr. IIL 597. C^on Jacq.)
Nachr, 280- nacb einem lebenden cuU
tivirten Exemplare.
a. Blumenkrone serschnitten. b. Kelrh
mit Pistill. c. Kapsel. d. Diefie
qucrdurchschnitten.
Beoh, Einige Synonymen dor Altcn sind
zweifolhaft , und ilire Ahhililunj^en ^eho-
ren zuni Theil cbcn so u ohl zu D. in i •
crantha Roth. (z. B. dio bci Mo-
rison.)
D. micrantha Eln. (uicht RoTirs)
mon. 40. t. 2. erkliirt maii jelzt einstiiR-
mi^ fiir Misshildung von D. lutea, Diit
Kelch und Blume von glpich<»r L&nge.
Der Saamc gah wiedcr D. lutea.
11
*Ni^^^ih^-jfcX».^ '
^<B^
^«t.'^r ju/.T^Ip"
D. ttwhwU» %wi.
aar. t. c. m jm
t. 1- r. !• «> 2. ifm D. taurBciii» lur. !
D. ru<
luteo^aTfureia , raule grcctiow l.niin_ t
XKV. ifa*v proplcr toluni <«lareai D.
purpurasceB» y- Oec. IL fr. V. 41t.
Ei.Hio. mon. 4i. onRiuD pracbcl eandcn
^^j^ D. lutea, curoUuuiu conf ormalioiKiHi .
^^^ O. Iul«af c»utiK al(ui 3 — 4 pedalis,
BB|t otnai pvte glabrr tel iofloreticrnti*
(iS^tfliMiBie pubpmla (qoum in uuirerfum
tMlhinrwa Di||;itallua) lailumentun uon
OMWtaUB dicaal); corttllae panw, bEtniii
i|i)laqar amli* , rnSrU*, ut ■■ o»a>bux,
intiw b«rbMb, lobiu nempe nperiori aruie
hifido. bieikti* IJlrriilibUii *ubaF<(uauti1ius,
et l^iu luferiori urjilD niaiori ; cap^ula
oToidea, hisulei, puberuU; racemus ile-
mum longiHinius , >ub aesliTatione , >irat
ia reliiguis plurimis, nutani ; folia gldhra
' 'KAMurr rirulia, phi*
> ■Ktmuria
. xrafc — t tf ■iifciwt bfcw, MMte
O. riglda LrntL. t. XTX. ttidem
glandu)osi>.pilow, folia hab«( rugoaa, un.
duiata, curollae pnbesruiii.
D. tubiflora Likoi.. (. XXII. co-
roUarum tubo longiore, ansuiiiurp, flori-
biu diclinia dilfert. Ketiquau spcciet ha-
bilu ollinea ~ praeter D. mediam, quae
Meqnilur — coroUae laciniu habent ro-
tundataa.
CLII. 281- Digitalis raedia: gla-
briascula, foliis lanceolatia remote ser-
ratis ciliatis, racemo secuadOf corollis
lubiitoai^-subventrioosis, acute quitique-
lidis Ubio ioferioii orato reflozo, iiLa-
«ur. RulUt. m.
'. t. 6- «il .hwm. phrii. 1?82. f. 3BS.
t. 1- r. I. 2. mvwa O. .alrraerfia ImI
•brrg. pfJiifrPB Mill, uad iriJetw TalMk-
lich hei l>KC4xtia(.i.E ali D. pitrparcf
^«■■1 ^ i- Mjifrnktt, ■•ch a» 1«B
)li.«. mon. 4j. «iedcrbutl tu, Uat Lim-
' { tm afa D. Inlea T. aufKniumiCM ; *«•
vhat nae rhonibiurhe Lipfie uml ruthjiete
BlMmm. Er lialt aie fur RuUnlbJI 11001^
Aa «1« {m«er leere KapHla ImEhie- Jim
Anernien aiid dea Pi^im^it.
. , D. fucaia Ehui. mii ^ruurcn brlnk-
litbrotken Blamea , hmI jr^Mrecklei-eM
Sten^L LiKDi.. t. XXV, dir Oec. 4er
Fatbe vegea, aach aa D. pnrpurat-
cens y. ■. fr. V. 411. inaehie, Clc
mon. 4,1. leigt allerdin^ dicuribe C«ri4.
Ieabililua{> ui« D. lulea.
D. lutea «inl A~4 Fiua hnrk, M
gani Lakt, n4<ir «w IMiithPUtMdc kmm
merkfirh kurxMnhaarig (diw fled«chaBC
ist bni allnn r-iktrablaihiffaa Art«a ler-
anderiicbl); HlumeitkrMm ktein, lail
fuaf K^ltketn, suruck^eacfat^pani , m
nie bej alleo, iauea^i^ ^tcanlpln Jkb-
■cbaillen , die Obertippe b( namli^-k api.
tiig iwcithrttig, div *«itlMd>CB Absckaitle
zieHlich ehca lo tau;, iMid 4>c L'airr-
lippe eirund und rriMfa-; Kjtpiel rifnr-
mig, sueifurrbie. Icura MftliMrig; Kl»-
thcatraube eudlich Mtir iamf , wahmd
drr Knunpentcit. ao «>« bri dan nifiilea.
Hhi-rh&BgeiMli Hlattec kahl. ihuikrlxruB,
niehr oder weniger g«>ap, Sitgezahnp
enlfiTot giehend.
Dic nahe Tprvrsndtv D. liriiliftura
1 Ll^ui.. t. XVUI. iM rfrValghirhMn . ih(
' . IMchblitllciien prriuiCBapit^g,
D. ri^ida LtxDt.. (. XDL Ut cl«Mh-
rall» drusi^-bebaart , die BlStter mnaltrlu
wellenrandig , die Itlumenkruaen fein be-
D. lubiflora Livdi.. t. XXU. bat
pine Uin^re ond engere Con>Uenri>hrr.
und diclioiache Bliithen. Die iibrigra
ahnlicheo Arten — auuer D. media,
die soelFich folgt — babeD atumpre to.
Tollen^chnitte, a
CLIl 2SL Digitalii medie: BieaHl
lich kahl, BIuHer laaB&tlich, ontfentll
gesiigt, gewimpert, BHilheotnrabe ein-
seiUg , Blumentrone ruhrle - i;lwa«
baudug, fiji^z fiin&paltig , Uatei-lipp» ■
- 45 —
mentis complanatia , capsula qiiadri-
sulca. RcBB.
Syn, D. media Roth. Catalect. bot. et
Neue Beicr« tettib. Kocu ! et Zxz !
cat. p1. palat. p. li..
D. ambigua Munn« prodr. 62? vix!
1>. intermedia. Fsnf. tyn. II. p. 162.
et LiAP. abreg.
Hist. 281* ftRcmi^berg bei KuseV* in
Flora rbenana cl. Ziz. specimen
cnm Tivo collatum^ '(ted ciliae fo-
liorum in figura commissae.)
a. 'eor. dlsflprta. b. ralyx cum cap-
luln. c^ capa. traiissi^cta.
OkB, Speciea cl. Li.xuijcro ut ridetur plane
iacognita , differentiU a nubia iudicatis
■on dlfficile discerneoda.
Hahltna praecedentls , sed cauliit quo-
daaunodo humiUur , bipedalis et ultra,
ftireii certe dnplo niaiuris, et cunrnrma-
tio eadem. In hurlo fere plane ;^lal>ri*8-
clt, nlti foiia summn basi ciliata rcnia-
«ent.
i
ProjUaia D. lutcscens Linmi.. huhet
curollaa lacinias rotundatas, D tuhi-
f lora eiusdem, conillas niultu an^ustiii-
' Tcsy ted nuninc sic dictai* D. luteac
I, ▼arietaftflt y- et i» apud Lixui.. t. XXIV.
" et XXV. huc, si curatius eiL n4»tis nostris
f exaninentur , pcrtinerent , > ix in ani-
^ bigtto est.
CiiiDiid , zurticlcgesrhlagcn , Slaubia
duii fliicligedriickt, Kapsel vicriiiicliig
Ucnn.
Syn, D. media Rotii. Catalect. bot. et
Neue Beitr. testib Kocii ! et Zi/. !
cat. |)1. palat. p. 11.
D. amblgua Murh. prodr. 62? vix!
D. interiiiedia. Piihs. syn. II. p. 16J.
ct Lap. abreg.
Nnc/if', 182. yyRemigsbcrg bei Kusel''
in der Rheinflora gesaiuinelt von
Herrn D. Ziz. mit Hiilfe eines le-
benden Exeniplars geseichnety (die
Wiinpern an den Blaltern sind bei
deni Stich weggelassen worden.')
Hlumenkrone zerschnittcn. h.
a.
Keloh nehHt Kapsel.
c|uerdurchschnitten.
c.
Kup!t«*l
Beob, Dirse Art scheint Lix]>lf.t ganz unhi*-
knnnt gehliehen zu seyn, durch un.iir
Diasfno.se ist sie nicht schwvY' zu untfr-
hcheiden.
Viiin llabilux der vorhergehenden, abrr
dcr Kteoj^el etwax niedriger , suei Fusji
horli iind driiher, ISIuthen uenij^jitenii
doppelt so grosR, doch von derselhen Cr-
Ktult. Iin («arten ist sie fast ganz kahl,
nur die ohersten Bliitter bieiben g«-
uiinpert.
Uiv narli.sle D. lutescens i^i!«iii..
Iiat ah^enindcte rurollenabschnitte , D.
t u b i f i II r a « iel en^ere Corollen , allein
ob iiiclii dic soj^enannte D. lutca y und
d- hei LiKUi.. t. XXIV. XXV. weiin niau
sie im Lehrn auf un^rc Dia^nose prulte.
hierher gehoren, scheint niir kauui z^vei-
felhaft.
2B2* %K' Digilalit micran-
b: glabra, alncta, foiiis laiicoola-
remote aerriitia, racemo densu spar-
I coroUis tubiilosis obtuse quiuque-
ia, labio iiiferiori rotuiidalu porrecto.
D. micrantha Korn. nov* pl.
. . apeie. p. 284» non Elmxg.
fim p^ryiflora AujCT.quorund* ex con*
fiisione, non Jac^.
CLIII. 282. la^S. Digitalis micraii
tha: kulil, schiiurgerade, Blattor lan-
zetlich, entferut gesiigt, Bliitheiilraube
diclit, allseitig, Blunienkroue nihrig,
sluinpf fiinfspaltig, Uutcrlippe abge-
rundet, vorgestreckt. Hcub.
«S//I. D. micrautha Rorn. iiov. p1. spec.
p. ?84 non Elmxg.
D. parviflora Auct. quorund. ex con-
fusione, noii jACq.
11»
— 46
Hiu, 282« specim. cult.
a. ror. dissprta. b. ead. ciiin ralyce
a laterc \iMa. r. ead. a facic. d.
calyx cuni pistillo. c. cap.sula. f.
f. ead. transsecta. g. G. seniina.
283. „Vallais." Hclvct. Dom. Se-
h. calyx cum pistillo. i. idcm cum
capsula. k. semina.
06f. Species iam Teteribus (cf ic. apud Mo-
rls.) cognita, inde ex anno 18()8. in
Germaniac hortis hotanicis iudicato no-
minc frequenter cuUa atque seniinibus
propaf^ata, Anglis ut videtur, etiamnuni
incognita.
llabitus rigensy stric.tus, folia lanceo*
lata, superiora patenti-reflexa , subcon-
duplicata, plurima subintegerrima , race-
mus uadique sparsus, sacpius densissi-
mus; corollae minores ac illae D. lu-
tea^ pallidiores, ochroleucae, laciiiiis
linibi rotundatis, niedia utrinque ad basin
interne, ad incisionem utranique maciila
parva aurantiaca notata (quae rarius oc-
currit in D. lutea,) labium inferius se-
miovale, porrectum, reliquas lacinias pa-
ruHB excedcns; lilamenta teretia, capsula
bisulca, in plantis (aestate huniida) cultis
aubj^lobosay glabriuscula, in spontanca
OTuidea.
Species singulae ijuas forte propinquas
diceres , a nostra tacile diagnosi rece-
dunt.
Nachr. 282. cultivirt,
a. Rlumenkrone Eerschnitten. b. die-
selhe nebst Kelch von der Seiit
gefehen. c. dieae tod Toni. d.
Kelch mit PiHtill. e. Kapael. f.
diese durchflchnltteD. g. G. Saa-
men.
283- lYVallait'' Schweis. Herr. Se-
niNGE.
h. Kelch mit PistUl. i. denelbe But
Kapael. k. Saameiu
Btoh. Diese Art kannten achon die Altem
(z. H. MoMsoif.) und aelt 1806« caltiTirte
man sie unter obigem Namen hanfig ia
botanischen Gftrten, ii'o sie auch dureh
Saamen fortgcflanEt wurde. Dle EngliB-
der scheineu sie noch nicht zu kennen.
Ilabitus steif, senkrecht, Bliitter lan-
setlich , oberste abstehend - suriickgi^
schlagen, fast Eusammengelegtv die mct
sten fast ganxrandig; Bluthentraube all-
seitig , oft ausserordentlich dicht ; Bhi-
menkrone kleiner ala bei D. lutea, bla»-
ser, weisslich-gelb, Abschnittc dea Sav-
mes abgerundet, %on den aeitUcheu hat
jeder an seiner Basis inwendig am Eia-
schnittswinkel einen kleinen orangegelbcn
Fleck (der selten bei D. lutea Tor-'
kommt), die Unteriinpe iat halb OTal,
vorgestreckt , weiiig langer als die iibri-
gen Abschnitte; die Staubfaden stielraad,
die Kapsel zweifurchig, an den (in eiaea
fcuchten Sommer) cultiTirten Ptlansea
fast kuglich, ziemlich kahl, an den wild-
gewachsenen eifi>rmig, kurz feinhaarig.
Die Arten, die man etwa rerwechtela
kunnte, sind durch unare Diagnoae leicht
zu unterscheiden.
CIJV. 284- Digitalis purpuras-
tciis: glabriuscuJa, loliis iauceolalis,
(lensc scrratis, raccmo secundo, corol-
lis tuholoso - subvcutricosis rotunilato--
({uadrifidis. Kciut.
cS>7/. D. purpurascens Rotii. ratalcrt.
IT. r,J. Dec. fl. iV. V. 411. (excl.
rai ) Er.M. iiion, 45. (exl. vai. ")
• liocii ! ot Zizl cat. pl. palat. p. 11.
LiNDL. nion. n. 17. p 2J. t. \X.
Cforina miiior ^
CLIV. 284. Digitalis purpuras-
cens: fast kalil, Ulatter lauzetlich,
diclit gesugt, Bliitheutraiihe ciuseitig,
liiumenkroue rohrig - ctwas haucfaig
ahgerundct vierspaltig. Rciib.
»^)//. D. piirpiirascen». Roth. catalect.
ir. 02. Dec. fl. fr. V- 411. (excl.
var.) Ei.M. mon. 4r>. ^ excl. var.)
Kocii! et Ziz! cat. pl. palat. p. H.
liiNDL. mon. n. 17. p. 22. t. XX
(iorma miuor.)
47
"D, erabesceiif. Dhyavd. mscpt. R*
Ba. in Ait. h. Kew. cd. 2. IV*
p. 24.
Mist, 284* 9>Heinig8berg bei Kuiel^^ in
Flora rhenanai leg. cl, Ziz.
06a. Speciefl ez habitu 'D. lutcae similis,
llore inter tubifluras atque veutrifloras
quasi intcrmedia , e\ illis sola corollae
ore quadrifido. Caulis bipedalis, raceaius
aecundua iiaud raro subflexuosus; folia
denfliua ac in afilnibuB serrata, subtus ad
▼anaa et baai sicut totua racemus plus
▼el minufl pubescentia; calyces maiusculiy
aepalif lanceolatis, corollae magnitudine
illarum D. mediae Tel maiores, rubicuu-
dae, ventre intns rubro-adsperso.
Fiffura apud ct. LrNDLET L c. niniis
parTifloram formam oflTerty nostra speci-
iuinibns spoutaneis es omni parte confur-
mis. Pubescentia iudit, possideo spcri-
men racenio ex omni parte praeter curul-
laa pubcflcente.
D. crubescens. DnrAND. mscpt. R.
Br. in Ait. L. Kew. ed. 2» IV.
p. 24,
Nachr. 284. „Remigsberg bei Kusel**
in der Rheinflora, Hr. D. Ziz.
Btob, Dicse Art ahnelt im Wuchs der D.
lutea, in dvr Hliithc hSllt sie das Mittel
zwischen dcnen mit riihrij^er und bauchi-
cher llluinenkrone, uuter jcnon ist sie dte
einzig^e mit >ierRpaltig^oin Saum. Der
Sten^cl ist zwci Fuss huch, die Bliithen-
traube einseiti^, nicht selten etwas hia-
und hergcbogcn; die BUtter dichter ge-
siigt als bei den veruandteny unten aii
den Adern, und an dcr Hasis, so \»ie die
ganze Bliithentraube, inehr oder wenigcr
feiubehaai't ; Kelche zienilif*h gross, Kelch-
bl&ttchen lanzetf(>rmig , Hlumen so gross
als an D. m e d i a , oder grosser', roth-
lich, im Bauch inucndig gesprenkelt.
LiNDf.KY^B Figur zeigt cine gar su
kleiiibluthige Korni, die unsrige stimmt
genau mit wildcn Excmplaren iibcrein.
Die Bcdcckung ftndert auch, und ich habe
ein Kxeniplar, woran die Bluthentraubr,
ausser den Blumenkroneny durchaus fcin-
behaart ist.
DLV. 285. Digitalis laevigata:
glabra, atricta, foliis lineari-Ianceolatis,
racemo sparao, corollis Tentricoso-siib-
riobosis, labio inferiori porrecto pla-
niascuio oblongo rotnndato-acumiuato.
RcnB.
Syn. D. laeTigata Wai.d. Kzt. t. 158.
Pbrs. syn. 11. p. 163. Elm. mon.
44. Scnvi.T. Oeat. Fl. ed. 2. II.
p. 190. WiLLD, En. p. 648.
L«iMK« £n. II. p. I4i. LiNDL.
inoo. n. 7. p. 16. t. X.
Hist. 285« •P*^« ^**'^» col'*'*io» cuin
apec. spont.
a. for. dissecta. b. calyx cuni pi-
BtUlO.
OAa Caulia atrictus, gracilis, bipedalis et
ultrai in robustioribus ramosus; folia an-
ffostay fere linearia, denticulata, supe-
CLV. 285* Digitalis laevigata:
kahl, schnurgerade, filatter linien-lan«
zetlich , Bliithentrauhe ollseitig , Biu-
iiienkronen hauchig - fast hal&uglicb,
Unterlippe vorgestreckt, ziemlich platt,
langlichinind abgerundet - zugespitzt.
RCHB.
Syn^ D. laevigata Wald. Kit. t. 158-
Peas. syn. II. p. 163. £lm. mon.
44. Schvlt. Oestr. Fl. ed. 2. II.
p. 190. WiLLD. £n. p. 648. Link.
£n. IL p. 241. LisiDL. mon. n. 7.
p. 16. t. X.
Nac/ir, 285* nacb der lebcnden culti-
virten Pflanze, init der wilden ver-
vciglirfaen.
a. Blumenkrone zerschuitten. b. K«^lcb
init Fistiil.
Hcob. Stengel schnurf^erade , schlank, xHei
Fuss hoch und driiber, bei stftrkcren Kx-
einplaren asti^ ; Blatter schinal , fast
l
■>«rs.tu»Mv^ .»■ .
.-»-
' ""^ it — *•«■ ■' mfim *.a> ^ "^HlBti
"*►• ^
48
riora integ^errima , fluralia inferiora flores
Ruperantia, reflexa ; sepala lanceolata tir-
mula, corollae (rf. diagnosin) flavo-rubel-
lae, intu8 albidae rubrovenoitae , labio inf.
ralde burbato, superiori obtuso, laciniis
interniediis abbreviatis acutis.
linealformig y gesfthnelty die oberem gaai-
randig, die biuthenst&ndigen unteran
Iftnger als die Bliithen» suriickgeacldfr
gen; Kelchblftttchen lansetlieky featy Bln-
Dienkrouen (s. Diagnose) eelblich-rodiy In-
-viendig weiss, roth geadert, Vnterfipfe
stark gcbartet, OberTippe atuBipfs Zwi-
schcuiftppchen kurSy spitzig.
CLVL 286. Digitalis ferruginea:
glabra, slricta, ibliis liueari- lanceoia-
tis, racemo dense sparso, coroUis ven-
tricoso-subglobosis, labio inferiori por-
recto paraoolico , sepalis oblongo-ro-
tuudaiis albo limbatis. Rcub,
Syn, D. fl. fernigineo Rzv* monop. t.
105.
D. ferrnginea. Lixirxr. sp. pl. 867.
Wii.LD. sp. pL IIL p. 286. M.
BxEO. fL taur. cauc. 11. p. 70. Dec.
fl. fr. ni. 567. F&RS. tyn. II. p.
162. Elmxg. xnon- 43. Schult.
Oestr. Fl. cd. 2. II. p. 189. Lxnk.
En. II. p. 147. LxNDL. mon. p.
17. n. 9. t. XII.
Hist.. 286> tpecim. cult. collat. cuni
fpec. spont. croatico.
a. Gor. dissecta. b. calyx cum pi-
stillu.
Oht. Species «x elegantioribus, quadripedalis
et uitra, racemo liaiid raro bipedali. D.
parviriora Jacq. oiiinino distinctissiiaa
est, nec ut cl. Limh.kv putavit, nubtrac
yarietas.
CLVL 286. Digitalia ferruginea:
kahl, sdinurgerade, Blatter lineal-laa*
zeilich, BluUientraube dicfat, allseitig^
Blumenkronen bauchig - faat kugBGO,
Unterlippe vorgestreckt, parabouadi^
Kelchblaltclien langlich , abgerundet,
weiss gesaumt. Rcxib.
Syn. D. fl. ferrugineo Rxv, monop,
t. 105.
D. ferruginea» Lxnv. sp. pL 867«
Wxi.LD. sp. pL IIL p. 288. M,
BxEB. fl. taur. cauc. 11 • p. 86. Dac.
fl. fr. III. 597. Paat. tyn. IL p.
162. Elmxg. xxioa. 43. ScnuLT,
Oestr. Fl. cd. 2. 11. p. 189. Lxitk.
F2n, IL p. 147. LxnDL. xnoxi. p, 17.
n. 9. t. XIL
Nachr, 286* nach der lebendea
virtAn Pflanse, mit Vergleichttng
der wilden croatischen.
a. Blumcnkrone Benchnittea. b. Xtlch
niit Pistill.
Beoh, Eiiie der zierlichsten Arten, Tier
hoch und htiher, oft hat die BliiihentraiilM
zwci Fuss. D. parviflora Jacq. ist
alltTdingii vorHchicdfMi , und nicht Abii-
derung >\ic Lixdlcy glaubt.
CLVIL 287. Digitatis fulva: puhes-
reii.s, foliis lanceolalis ciliaLis, racenio
«ocuudo, coroUis ventncosis pu})escenti-
l)us reliculalis, labio inieriori porreclo
Iriangulalo, superiori angulalo, slanii-
nibus lubo subaequalibus. Rciib.
Syn. D. fulva Limdl. monogr. p. 15.
n. 6. t. IX,
CI.VII. 287 Digilalis fulva: feinbe-
Iiaart, Blatter lanzeilich, gewimperl,
lUuthentraubc einseiLig, Bluincnkix)ne
bauchig, feinbehaart, iietzaderig, Un--
terlippc vorgestreckt, dreieckig, Ober-
lippe cckig, Staubfadeti uiit der Riiiiri
zicnilich gleichlang. Rciib.
Syn, D. fulva Lindl. monogr. p. 15.
n. 0. t. JX.
— 49
9Kff- 287« spMinu cult. ex tivo.
•• eor. pan saperior. b. inferior.
c. pistilliui.
iic. Plaata qaodinmodo habituni referens
D. srftndiflorae, sed lonj^ graciliur,
caole tenaiy bipedali; foiin lanceolata,
faaferiora remote denticulata , laperiora
rmote obtaseqae aerrata, «ngula ciliata;
meenoa aeenndna, laxua, puberuluM, bra-
eteae lanoeoUtae, tloribus breviores, se-
piila inaeoaalia lanceolata, corollae Tcn-
tricoaae, laridae Tcntre rubicnndae fuWo
ntifnilatae, labiam superini tranflvemum
«ftiiBqae aoniatam, iaferiaa ut lariniae
faftermtdJM breriorea , triangulatnm.
Forma hybrida iam cl. f jIxdlrto rifla
, et eenior eius in Instituto censorio
lialenti, monet le ■perimen in herbario
ccMiaervare, aestate annl 1814. In munti-
taa cifcm Kilse Bnckebnrgenaium lectum
■Ktia conforme , specimiaa bina lecta
fiaiiae inter copiam D. purpureae at-
qpie ambiguae.
Nachr, 287* nach der lebendigen ciil-
tivirten Fflanse.
a. oberer Theil der Corolle. b. un-
terer. c. i^istill.
Btoh. Die Pflanae aeigt einigermaasflen den
Wuchfl iler D. grandiflora, ist aber
ueit schlauker, ihr Stengel diinn , awei
Fuflfl huch ; die Blilttcr lanzotUrh , die
untersten entfernt geziihnelt, die ober-
Bten entfernt und Rtunipf gcsftgt, alle
gewimpert ; Hliithentraube einfleitig ,
flchlaff, kurz feinhehaart , Deckhlfttter
lanzetlich, kiirxer alfl die Bliithen, Kelch-
blattchen ungleirh , laiizetlich , Rlumen-
kronen bauchig, flchrautzig braunlichgelb,
an der Heite rtithlicii, rothgelb netz-
aderig, Oherlippe quer, an jeder Seite mit
eiuer Ecke, llnterlippe m wie die kiirze-
ren MittelUppchen dreieckig.
Schon LiNiiLKT hielt diefle Pllanse fiir
eine Bafltardart, und sein Kecenflent in
der Ilall. I^itt. Zeit. bcTichtPt, dafls er ein
iibereinfltininiendefl , iin Sommcr 1814 bei
Eilae im Biickeburgiflchen gesammeltefl
Exemplar, in fleinem Hcrbario besitze,
und daflfl am angefiihrten Standorte deren
zwei gefunden \%urden, wflhrend daflelhflt
D. purpurea und arabigua in M«Mi|(r
Muchsen.
VIIL 288- Digitalis fuscesceiis:
abeaoens, foliis lanceolalis oyato-Ian-
•olatisque, racemo secundo, corolIiH
IMltzicoeis pubescentibus reLiculati.H,
phio Miperiori rotundato , iuferiuri
ifeto reBexo. RcnB.
>
Ipa. D* ftttceftcena. W. Kit. t. 274.
WSI.I.D. £n. suppl. p. 42. Lxnx.
Eb. II. p. 141.
u 18B* •pecifli. cuYr.
BhHMeknme aerschnittan. b. Kelck
PtotOL
dev D. graadiflora Lam.
idt. Zu D. ochroleuca
CLVIIL 288. Digitalis fusrcsceiis:
feiribchaart, Blaiter lanzetlich und ei-
lanzetlich , Bliithcntraubc einseilig ,
Biuiuenkrone hauchig ^ fcin behaart,
netzaderig , Oberlippe abgerundet ,
Unterlippc einmd , aniriickgeschlagen.
KciiB.
Syn. D. fuAcescens. W. Kit. t. 274.
Wix.LD. En. suppl. p. 42. Likk.
En. II, p. 141.
Nachr. 288» nach dsr cultivirten le-
benden Pflanse.
a. cor. digsccta. b. caKx cum pi-
iitillo.
Oht. Oanino afllnis est D. grandiflnrae
Lav. Ad D. ochrolaueam Jacq. diiiit
r
fnnn portinH. GakKtn dicitiit olitufliBni-
na pmarsinutBni. ««d »ec li^ra ri-
.ttita, iici' nui^rinilDa noMra tira ct Bkca
taiem (iBtcndutit , iU ut Um hac nata ftb
Hfllni >p«'cin illatlngurnda rideatur. Fi-
fura rnterum citata radia Mt ci caulpm
•trictum offert, quntem ab inltiu tantum
Duri^acpntiBe viiJi. Corolla luriil», rulicna.
rRticulata, hracteae ftorit InogiorM.
CUX. 289- Digilali» graniliflora:
piibescens, foBifl lanceolatis, racemo
jiefundo, coroIUs ventricosis , labio in-
tetiori laciaiisqne laleralibus acutia rc-
flexis, sapcrioi-t emarginato, capsula
uroidoa, bisulca. Rcua. Fl. Sax.
Jic«. iiig iiti ftfiaiiMf. Iilil gfthivri sir
aber gewin nkjit. Mw Kiebt ilit rinru
sehr atumpr auigerandele n Up|a,
aber weder die citirle Abbilduag , oij*-l>
unarc lebenden und Irocknen BiriDplste
zeigen diei, lo doHS uiBn ■cliun bier ri-
neii Unterschied ron der ifrwanilten An
linden k<>nnte. Jene Abbildung l>t fibri^
gfnti ziemlich rob, und liat rlnpo letuiur-
Keraden Slen^l, was irJi nur watue>d
des Aurbliihena beobftr.hlet*. Dlc Ulam
i;t icliniuei|cgclb , iiu rAlUielie sichMda
netzaderig, dic UeckbUttcf Ultgvr ab Mt
Bluthen.
CLIX. zgC). DigiLoIia grAadiflorft:
fcinbeboart , filatler lanzetlicb , BGi-
ibentraubB einsBJtig, Blumcukrone bau-
chig, Unterlippc und .Scitenlappcbei
spitzis, tungescblagen, Oberlippa biu-
Scrandct. Kspsel eiibrmig, zweilarchif,
LciiB. Fl. Sax.
. Syn. D. crandiHora. Ljlh. fl. tr. 387.
EBarn* U* P> 379> A1.1.. ped. n.
• ' SS8.
D. ■nibigiu MiriDiAT prodr. «Hrp.
cdl^ p. 62. hias. i. tappl 282.
Ltani. monogr. n. 4. p. 13. t. VIL
STiiait. Deatflshl. flon ItL 3.
* JSEiff. 289> Specim. « Vlan Dreadenti.
Syn. D.
258.
>diaoi
grandil
:T. lU
gott. j
LinDt..
Obt. Jam cl. BoKKHAtiEFN et LiNni.Kt dis.
ram, quum aulen "
bigiia xit planta i
■Bppisiime eadcm cuni u. urnroieuca,
alii utramquc diitinguere noluerunl , quud
iii tamen, quibus utraque ad manum erit,
ail moleatiae creabit.
D. grandiriora eat planta gracilis.
fcre Btrictii, pubescenB , fulia elongata,
lanceolata, raremun longua, mullinorus,
■epala lanceolata, corollae demum um-
pliuiinae, pallide QaTicMitei , iuiua ferru-
Labi. a. ir, SS7.
p. 279. ALt,. ped, a.
;ua Mt;nnAT prodr. «litf.
62. LtMS. f. sappl. 383.
monogr. o. 4. p. 13. 1. VII-
Deutschl. Floia III. 2.
Nachr. 289- ">• der Geg^iul vm
Dresdea.
a. Blume aerachniitpo.
KapaeL c. C.
querd urchachnitleii.
Stob. Schon BORKHAIBFN und L.rfDI.ET
terNchietlen D. ambigua und ocb
leuca, da aber die D. Qmbigaa iUk
Schriftsietler eine nirklich kUB«ent am-
biguiise Fllanzc, und gar ori dienHbe bmI
D. ochroleucB ist, ao «allten andere
nirht mehr beide antersrheiilen , '
doch dcmjenizen, wclcher beide t
hst , nirht srtiwer werden diirftc.
D. graadinora iat eiae aelilaalM
Pflanre, fast ■chnnr^erode , feinbeliawt,
Blillter tang, lansetlich, BIiithentr«nb«
lang, rielbliithig , Kelrhliliittehen srhBid>
lanietlich, BlumeD spiiterliin mIv wtil.
— r>i
^neo coBiipfrMe, limbo ad angulos in-
cisoriuB fusco-niaculato , laciniis reflexis
acatia barbatisy capsuU ovuidca, biaulca.
blHM gelbUch, inwendig rostgelb gespren-
kelt , Saum an den Einschnittwinkeln
braungefleckt , Abschnitte zuruckgeschla-
gen, spitzig, gebartet, Kapsel eifurmig,
zweifurchig.
!L»X. 280* Digitalis ochroleuca:
8ubvi8co«o>pubesceu8 , foliis ovato-elli-
pUcis, Facemo secundo, coroUis veu-
tricoBiB labiis laciniisque lateraiibus
brevissiiiiis oblusis, capsula oblonga
quadrisulca. Rcub. FL Sax.
Syn* D. ocbroleuca. Jacq. Auttr. t.
57. BoBKii. iii Rdm. IVIag. 2U.
KcuB. Fl. bot. Zeit. 1822. p. 532.
LivDL. mon. p. 14. u. 5. t. VIII.
D« ambigua Sciik. Handb. t. CLXXIV.
ef AvCT. quoruud.
D. truncata Honr. quonind.
Hisi^ 290- fpeciinen e Flora Dreidensi.
a. cor. dissecta. b. calyx cum cap-
auUu c. ci^8. transsecta.
CLX. 290« Difitalis ochroleuca:
fasl leimig-feinbehaart, Blatter eirund-
elliptisch, Bliithentraube einseitig, BIu-
nieu bauchig, Lippen und Seitenlapp-
chen sehr Iturz uud stumpf, Kapsel
langlich, vierfurchig. Rciib. FI. Sax.
Syn. D. ocbroleuca. Jacq. Aust. t. 57.
BoRKii. in Rom. Mag. 20. Bciib.
FI. bot. Zeit. 1822. p. 532. Lindl.
mon. p. 14. n. 5. t. VIII.
D. ambigua Sciik. Handb. t. CLXXIV.
et AuCT. quoiundc
D. trancata. Hoht. quorund*
Kachr, 290« aus der Gegend von
Dresden.
a. Blumen zerschnitten. b. Kelch
mit KupHel. c. Kapsel queerdureh-
BCiinittcn.
CM9. Humilior sed robustior praecedenti, sub
Tiscoso-pubescens ; folia lata, oblunga,
conlina ovato-elliptica , acuta rel acumi'
nata, racemus mediocriit, magis nutans
quam in praecedente nec ita multiflurus,
corollae plerumque minores, et breviures,
ocluroleacae rel luridae, intus lurido-re-
ticalatae, limbo obtuse breveque quin-
quedentaio « capsula oblonga, subtetra-
guoa, quadriauica. Precedenti magis se-
rotiaa.
Utraque species per Germaniae montes
«parsay D. grandiflora iii primis extra
Germaniam vulgaris. Ktiam sicca et siue
fructn distinguntur, quum huius corulia
multo tenerior, fere pellucida,. illius au-
tem tenacior et minos pellucida sit. —
Figurae ceterum utrius in anglica monogra^
phia, quaniquam giganteae, non tamcn satis
characteristicae sunt, nec citatorum con-
aecotio adniittenda. Synonyma plura ma-
jUme ambtgua, sine ulla noia ommittenda.
Etnh. Niedriger abcr stftrker von Wuchs als
die vorhergehende, fast leimig feinbehaart ;
Ul&ttcr brcit, Unglich , Stengelbl&tter
eirund -clliptisch, spitz oder zugcspitzt,
Bliithentraube mittclm&ssig , mehr iiber-
h&ngend als an voriger; und nicht so
vielbliithig, lllumen meist kleiner und
kiirzer, ochergelblich oder schmutziggelb,
inwendig schmutziggelb nctzaderig, Saum
atumpf uud kurz fiiiifz&hnig, Kapsel Ung-
lich, fast stumpf vierkantig, vierfurchig.
Bliiht spater als vurige.
Beide Arten sind durch dic deutschen
Gebirgsgegenden zcrstreut, besonders D.
g r a n d i f 1 <> r a aiich ausser Deutschland.
Auch im trocknen Zustande und ohne
Frucht, kann mau sie iinterscheiden , in-
deui die Corolle der letzteren 'vieit zar-
ter , fast durchsichtig, die der ersteren
abcr zalier und weiiiger durchsichtig ist.
- Die Abbildungen in der englischen
Monographie sind riesenni&ssig , jedoch
nicht charactcrisiiicli , und dic Citatv-u-
12
-. t
— 52
Varietatem D. ochroleacae colui, co-
roliifl omnino luridis obscurius ferrug;ineo-
reticalatis;
ful^ keineaw^ii richtig. Viele Syw
men sind auisent sweideutig, md c
alien Nachtheil wegzulaaiM. Von
ochroleuca cultivire ich eiae Abt
runff mit gans brftunllchgelben , iawei
dunuer rostgelb netsaderigen BhuMi
Qnisque sine dubio/acile intelligit, bo.
nas D^talium finras, inprhM colora-
tas* Bonnuii coi&tis speciminibus vivis
cultis, exarari potuisse. Reliquae sequun-
tur. aUo tempore.
Jeder sieht wohl leieht eiV| dais |
Abbttdungen Ton Digitalia Arten« n
ohne Zuuehnng lebender caltlrirter
emplare gemacnt werden konnten.
iibrigen folgen mm anderer Zeit.
iUll
DECAS TABULAaUM DECIMA SEPTIMA
QUAM
ILLUSTRISSIMO COMITI
:.EONI HENCKEL A DONNERSMARK
REG. POT. BORUSS. REGIM. SUPH. CONSIL. KTC.
BOTANICORUM APPiVRATUS TJTTERARII GRAVISSIMO AXTISTITI
D. D. D.
A U C T O R.
LXL 29h Corrigiola tclephii-
folia: perennis, foliis elliplico-spalhu-
latis, cymis terminalibus. R.
Syn. C. telephiifolia. Pourb. Fzns.
Dkc. — cf« RoM. et SciiuLT. V.
p. 683.
Ifi^t. «,in Coriicae tabulosis mariti-
mia^* cl« Salzxann.
A. Ro8 clauiiuB. K. id. apcrtiiii. C.
id. diasectus. D. nuccila. K. i«*'nu'ii.
F. flores bini runi brartfiH ^uim. (■.
folium cum atipuliii a latcrr. II. id.
intus visum.
Ma. Jam nostra diajposi fortc rcrtiiifl di.
stincta planta, quam quatuor pximtr an-
Bifl in horto obser^avi. Imo in nonsrtima
ayatematia regetabtlium editionr, ha<*c
■oitra, C. littorali quajii Tarietas sub-
acribitur, aed ne rerbum dicamuR, dt? re
■on naturae sed acriptoribus tantuni pau-
eia quibuadam controTersa. Ccmipure-
tur C. littoralis figura apud Sciikrii-
RIUN t. LXXXV. cum nostra C. tc>l«*-
phiifoliae, etiam sicca utriusqiic spe-
cimiaa offero.
CLXI. 291. Corrigiola tclephii-
f olia: perennirend, Blattcr elliplisch-
spalhelformig , Tiaigdolden endstan-
dig. R.
Syn, C. telephiifolia. Fouan. Teas.
Dec. — cf. R6.M. et SciiuLT. V.
p. 83.
Hachr. Am sandigen Gestade von
Corsica. Salzman.v.
A. ^c.ichloRflno illjithe. K. dieRo oflTrn.
C. dicRC! Kcrschiiittcn. D. NiiA.s-
i-hcn. K. Saanion. F. zwoi Blii-
thon niit ihren Dcckbluttchoii.
G. Blatt niit Blattansiitzon , von
der Soite. 11. dasnolbe vun innon.
Ji*o&. Ich donke durch dioso Dia^noRo noll
diosePflanzo, dio ioh auoh vior Juhro Iun<^
lc>bondi«; beiiharhtc*to , sirhror unterschio-
don soyn. So^ar in dor nouosten Au»-
gabe doM Syst. Vc»tf. ist sie unter die
C. littoralis als Varietiit geschriobrn;
es ist abor koin Wort iiber oino Sacho zu
▼erlieren , dio nicht der Natur , sondorn
Tielleicht nur cinigon wenigcn SchrirtHtoi-
lorn zwoidcutig orschcinon kann. Man
vorgl. C. littoralis boi Sciikhir t.
LXXXV. ich kunn aurh trocknr Kxoin-
plure von bcidcn .\rton inittheilon.
[. Vfi% Statice 'cchioide«: fo-
oboTato - oblongis scapo ramisquo
CLXd. 2Q2. Slaticc echioides:
Bliittcr verkehrt eirund liinglich, nehsl
\'\
— 1
¥ - riTT"
— 54 —
subgeiuinalis slricliusculis eloiigalis
vcrniculosis, floribus disLaulibus, caly-
cis laciniis tidcuspidaLis , corollae par-
tilionibus oblusis. R.
Syn^ St. echioides. Livn. sp pl. ed,
1. 275.
GouAN monsp. 231. obs. 22. t.
2. f. 4.
Desf. fl. atlant. I. p« 374.
Fozn. in Lam. Enc. VII. p. 403.
SxBTU. et Smxtii FI. graec. IIT.
p. 22. t. 299.
WxLLD. En. p. 33G. iu adnot.
non W11.1-D. spec. nec Ait.
nec RoM. et Schcjlt. nec.
Sfrekg. syst. veg.
St. aristata. SMxrn. prodr. FI. grnec.
I. p. 213. et in Rbes Cycl»
vol. XXXIV.
IVuM. Schult. V. p. 767.
SpnBMG. syst. veg. f. p. 958*
Liimonium minus annmim bullatis
foliis. Magnol. monspel. 157.
t. 156. TouAriEF. instit, 342.
Liim. marxtimum annuum fol. bulla-
tis. Vallot. hort. reg. Farisv 107.
Hm, 292. „Girapetro" Flor. cret, cl.
SlEBER.
A. Flos bractea inrolutns. B.' bractca.
C. ralyi. D. calycis lacinia. E. co-
Toilue partitiones binae cum stami-
nibuA.
Ob$, Statices ecliioides nomine, plures
occurnint specieii confusae, et ipse Lin-
NRL'8 huic ansam praebuit confusioui,
quum aliam in aliis operibus eodem no-
mine salutaret, quae quidem haec est:
St. rorida: punctata-scabra pminosay
ffcapo paniculato tcreti articulato, ra*
mosisftimo flcxuoso divaricato, foliis
spathulatis. Sxith F1. graec. III. p.
91. t. 29S.
St. echioides. Lixnr. syst. nat. od.
Xli. vol. 11. 2Z3. nec spec. plant. —
Wir.Ln. spec. Ait. Rd». et Schclt.
Sprenu. pyst. voy.
SckafL uud meisi gepaarlen ausgestrek-
ten langcn Zweigen kleinwanig, Blii-
then enlfemt siehend, Kelchabschiiitte
dreispilzig, Kronentheile stumpi. R.
Syn^ St. echioidet. Lxnii* sp. pL ed.
I. 275.
GouAN monsp. 231. obs. 22. 1; 2»
f. 4.
Dsst. fl, adant. I. p. 374.
Foin in Lam. Enc. VIL p« 403«
SzBTn. et Smitu F1. graec. III
p. 92. t. 299.
WzLLo. £n. p, 336. in adnot:
non Wzi.r.D. apec. nec Ait.
nec RoM. et Schui.t« aec
Spreicg. tyit. veg.
St. aristata. Smitv. prodr. Fl. graea.
I. p. 213. et in Rkbs Cydi
vol. XXXIV.
RuM. SCUUI.T. V, p. 787.
Spbexg. syst. I. p. 958.
Limoninm minns annuum hnnatis
foliis. Magmol* znonspel. 157*
t. 156. TovBMEF. instit. 342.
Lim. maritimum annunm Fol. bolla-
tis. Vali.ot. hort. reg. Faris. i07.
Nachr. 292. ,»Girapetro'* Flora Cie-
tica. SzsBBB.
A. Rluthe Tom Deckblatt umscUofsca.
B. Deckblatt. C. Kelch. D. Kd^
abschnitt.- E. Blamenthcile hII
Staubgef&ssen.
Beoh. Untcr dem Namen St. echioiAti
kommen mehrere Arten Tor, nnd \JBak
selbflt gab Veranlassung dasny wahreai
er in andern Wcrken eine andcre Ait
unter diesem auffiihrte, nimticht
St. rorida: punktirt-acharfy heittf^
Schaft rispigy stielmnd, g^UcdcKi
sehr astig, Tielboglg, ansgespiclsli
Biatter spathelfbrm^. Smth. VL
graec. III. p. 91- t. slsS.
St. echioides. LiTNif. ajrfit. naft. cd.
XII. Tol. II. 223. nec apec. plaat. —
WiLLD. spec. AiT. K6x. SchiiIiT.
2^PaENG. 8yat. TCg.
I
\
^ta
M
^^
•^ —
55
Hniiu ittiuirftHoiiis imo in iiOTiBaimis tp-
geUbilium lystematis editionibus fnistra
^aacrui Teitigiam, saepissime cnim cita-
tur Flora graeca tantuni e prodroniu,
^uum tamen ipsa hinc inde ditTerat. In
ligura ceterum Florae graerae t. 399.
calj^ noB safia fidelis est, sunt eniin la-
ciniarum alae memhranaceae in reriini
aatura licut in figura nostra, aruiau.
Dentei calycii uncinatos vocat cL ^iix-
DRTifOW 1. c. qui nonnisi aliquantum re-
earvi rectiiis aicunturt
Diese Erlftutemng inckt man auch in den
allerneueston Au!ig;aben des S>'st. Tcgcta-
bilium Tprgchlirh, indem die Fiora graeca
grwohnlich nur narh dem Prodromus ci-
tirt wird, lon deni sie doch hier und da
ahweicht. LVbrigens ist in der Ahbildung
der Fl. graec. t. 2'.)9. der Kclch nicht
treu dar^c^stellt, die llautflilgei an den
Abscliuitteu siiid in dcr Natur spitzig, so
yxie ich sie gezeirhnet habe. Wim^ue-
Kow nennt die Krlchzihne hakig, ei-
gentlich siud sie aber uur etwas zuriiclL-
gebogen.
XjXUI. 2Q2. Stalice Willdeno-
wiana: foliis obovato-spathulalis brc-
▼isaime acuminatis , margine membra-
nacreis, scapo tereli laevi paiiiculalo*
ramoso, calyce obtuse 5. deutato, co-
rollae bracteam semiscariosam duplum
langae partitionibus cmargiuatis. R.
Sytit, St« spathulata Wzlld. bort, Be-
rol. t. 63. non Desf.
Stp Willdenowiana Foin. Kom. et
SGBUI.T. V* P- 782. cum syn.
Srasiro. syit veg. I. p. 958.
Jffij^. 293. eGallia aostrali. cl. ScnLEi-
cnsB.
A. FloB bractea inTolntns. B. brartoa.
C. calyx cum pistillo. D, oorollae
partitiones binae cum staniiuibus.
Ofts. Vmni St. spathulatam Dksf. cum
nliqiiis trlticls speciebus proxinie dahi-
jMia, praesens etiam pro Kt. echioide
lii hortis quibusdam occurrit.
Diagnoses speclemm quarundam le-
yimtmaitf noa enim ad floris ronforma-
^^ tkweai Tel eios partium rationes respexe-
vnt, foliis potius et ramis inhaerentes,
«ofaide dilBcuiime species auctorum siiie
iMMila iifiirisy qoae rarissinute sunt, eitri-
r
CLXFTI. 2Q3. Statice Willdeno-
wiuiia: Blaller Tcrkehrt einind-spa-
theUormig, ganz kurz zugespilzt, haut-
raudig, Schaft sliclrund, glatt, rispig-
aslig, Kelch stumpf 5zkhnig, Blume
dopuclt so lang afs das haibhuutigc
Deckblatt, Thciistucken ausgekerbt. R.
S/n. St. spathulata Willd. hort. Be-
lol. t. 63. Don Desf.
St» Willeuoviriana. Foin. Hom. ct
SciiULT. V. p 782. cum syn.
SpBE2fG, syst. veg. L p. 958,
Nachr, 293. Aus Sudfrankrelch. Hr*
SciiLEicnEn.
A. Bliithe vom Derkhlatt umgeben.
B. Deckblatt. C. Keloh niit Pistill.
D. Blumentheilstiickcn mit Suub-
gefiUsen.
Btob, Die achte St. spathulata Desp.
wiU ichy so wic die iibrigcn kritischen
Arten, n&chstens geben, clie gegenwsirUg^c
knmmt aurh in einigen Gdrtcn als St.
echinides vor. .
Die Diajj^oaes einiger Arten sind
huchst oberfli&clilich , und halten sich nur
an Biatter, Stengel und Zweige, wShrend
sic auf den Bau und die Verh<nisse der
Bliithentheile, gar keine Racksicht neh-
men; solche Arten sind dann auch horhst
schwierig zu bestimmen, he^ionderA da cs
so sehr an guten Abbildungen fehit.
. CLXV. 294-296. Bupleu-
Gerardi: C+++ 7"^« tenuia acu»
uon Ummis, Kocn.) umbcUis ter-
CLXIV. CLXV. 294-296. Bupleu-
rum Gerardi: ( +++ Rippen dunn
scJiarflUh nicht erhaben^ Kocii.) ISnd-
13»
miiMllbus ^QiagQeradiatis , inroluceUis
Adres S — , 7 «xcedenlibus , foliisque
liuearl cospidatis. R.
Syn. Bupl. iapoluori* et iQTolucellis
pentapbyllis , foliolii llneari sub-
ulati*. GBnAAD Gsll piOT. 233.
t. 9.
B. GeTacdi Jac^. fl. antt. 236-
MuKB. iu Xavvi, tyst. veg. ed.
XtV. p. 274. All. pt^U. p<
34. Dao, Fl. fnac. IV. p. 350.
synops, p. 345, Kocn, diip.
p. il6.
B. jnnoetiiii. ^ R5is, 84avi.T. V.
p. 972.
Am;, 294. «. bceriradratiiin. H.
h'» moBte GerfasTdi Budaa." cl.
A; (Um cun iBTOluceUo, B. rniclui.
395. '^. V i r ga tum. R.
wMonl^Joofie" cl. $i»bzk.
C. Sos 9u^ iKT^weUo. D, achealDn.
dolden funfstrahli^ , Hiillcfaen langer
als die 5 — 7 BlliQien , Bliittet liuea-
Jisch feingespitzt. R,
1^«. Bupl. involucrii et involucellis
pentapbyllis, foliolis lineari>tub-
ulatis, Gehaivu Gall. prOT, 333,
t, 9,
B, Geraidi Jaci). fi, austr. 256.
MDnn. in Lisw. syd. Teg. c<L
XIV. p. 274. Ali.. ped. II, p.
24. Dec. F1. franc. IV. p, 330.
synops. p, 315. Kocii. di»p.
p. 116.
B. junceum, ^. Kbx. Scudlt. V,
p. 372.
JHachr. 394. «. b rcy iradiatum. H.
Auf dcm Gerbardiberge bei Ofen.
Hr. M. Lano.
t IluUchrn. B. Frncht.
295. ,3. vicgat
„Montefalcont
296. y. patens. H.
e GaHia. cL ScBLKicaan,
A. BiBbeUula fnictirera. B. flo* cum
iBTOlucelto, . C. «clieiuum- O. fru-
' ctiu tnBHectua.
06». Plsnla GERAaDi atqiie Jicqi^ixi ad no-
stram >)>■ refereada- Diatinguu quideni.
K. bre rf radlatum : caule rerlo ra-
mia ereotlH , umbellarum radiiB ab-
breviali* , iDtuluceUis Oores rix t\-
cedcDtitnu.
/3. TirgatuBi; caule reclo ramis um-
liellarumque radiis eloDgalis erectis,
iniulucelUE flores sesquilungis lon-
giuribu«Te.
T- patens: rauln fleiuoiu, ranus
umbellisque pateatibua.
HabituK plautac rrl crecttis rel patcna,
296. Y. patetis. R..
Aus Frankreicb. Herr ScnLKt-
A. Fniehtdoldrhen. B. Bliltfae nit
Hiilk-Jien. C. SchatTrucht. U. Fracbl
durcbschaltten.
Qh. Dic Pflanze lon Gerahd nnd Jaciilh
gchort zu unsrer ausgebildetesteB Forai y.
\Mr noUen oiuulich unterscheideft;
«. breviradiatum: Steogel gcrade,
Zweige Bufrecht , Duldnstrabtni
abgetiirzi , lliUiclien Lbum lurer
als Blilthen.
/3. tirgatum: Stenjel gerade, Zwci^
und die laiigen Doldengtrahlea >uf-
recht , Hiillchen anderhalbiBal so
laiig oU Bliitbca oder l&nger.
r- pnteoa: Stengel .Tiflbo);ig, Zmti-
ge und DoldeBStrablen abstehend.
Der aurrechte oder nbstefaentl astic*
57
pro loco aatali, quod eo minua extra or-
diBem ▼emk, qno certius constet plurimas
laprimia aniiiias plantaa graciilimaa erehi,
vbi atiia g^racilibua quaai premnntur, iii-
cut in pratia; eaadem autem ramos suos
•zpandere, ubi aolitariae crescunt atque
liberae. 8ic etiam noatri Biipleuri rar
o* et /3» in pratifl Inter gramina aut in
sepibna, y« antem in sterilibun sicciori-
busque proTenit. Petala Tirentia deinum
rubeacont. Fmctus maturi spadicei. \on-
milli auctores in hoc B. Gerardi quae-
siTeront B* junceum Linnei.
Wuchs der Pflanze richiet sich nach dcm
Standorte, was um so weniger zu ver-
Muiidern ist, ais wir wissen, dass \ielc
einjilhrip:e Pflanzen, sobald sie Ton an-
dern schlankgewachsenen gedrftngt sind,
senkrccht emporschiessen , dass sie aber
ihre Theile ausbreiten, nenn sie allein
stehen. 80 uachscn auch unsere Fomien
a- und ^. auf Wiesen unter Gras oder
in Ziiunen, <y. aber an trockneren unbe-
baueten Orten. Dic Blumenblitter sind
griJnlich , suiiterhin rothwerdend ; die
reifen Friichte kastauienbraun. Einigc
Schriftsteller suchten liierin daa B. jun-
ceuiii Li.w.
XVI, 297* Bupleurom junceum:
"I* Jstgm eietHUa 9ubaiata, Kocn.^ um-
cUis terminalibus triradiatis, involu-
dUu floribuf 3 — 5 brevioribus, foliis-
ae lanceolato-cuapidalis. R.
Sj^m BttpL aDgustifoIIani. Dod. pempt.
1616. p. 633. ic» LoBEi., hist. p.
243. f. 1,
B. luncenia. Livv. tpec. p. 343.
Kocn. disp. umbellif. p. 116.
SyasKO. syst, veg. I. 882. excl.
•yn.
S. badioffl* Bocuel et Lakg catal.
B. Gerardi. SisiTn prodr. P]. graec.
I I. p. 178. n. 622. Flor. graec.
IIL t. 262.
297« 99 in aaxis calcareis ad
SaAnto in Hungaria** leg. cl. Ro-
GnxL et Lamg.
Am Floa cam involucfllo. B. fructus
BMtama. C. acheuium superne tI-
aoBk D. id. transsectum.
CoaeedeBdum eat, iianc plantam minus
luibitnm praebere, quam pracce.
y attamen tcI e Linneana diagnoMi,
ajBeaymia Teterum, hanc tuntum
iotelligendam , constat. Quid cl.
luBC: yyumbellis capillaribus , in-
la Bubnlatis , caule paniciilato
, foliii liaeari-lanceolatit** unibeUift
CLXVI. 2Q7- Bupleurum jun-
C e U m : ( + Rippen erhaben , fast fiuf>ei'
artig, Kocii. ) Euddolden drcistrah-
lig, Hullchen kurzer als die 3 — 5
filuthen, 80 wie dio Blalter lanzetlich
ieiuspitzig. R.
Sjrn, Bupl. angustifolium. Dod. pempt.
ed. 1616. p. G33. ic. Lobel. bist.
p. 243. f. 1.
B. junceum. Lxvn. spec. p. 343«
Kocn disp. umbellif. p. 116«
SpnEMG. syst. veg. L 882. excl.
ayn.
B. badium. Rociiel et Lang. catal.
B. Gerardi. SaixTn. prodr. Fl. graec.
L p* 173. n. 622. Flor. graec»
III. t. 26?.
Nac/ir. 297. Auf Kallcsteineii bei
Safinto in Ungarn« Hr. M. Ro-
ciiEL uud Lamg*
A. iiliithc mit IluUchen. B. reife
Frucht. C. Schalfrucht ron oben
gesehen. D. diese querdurch-
schnitten.
Bfob, In Wahrhcit hat diese Pflanae wcniger
ein binsonartiges AuHehen als die vorige,
dennoch ist sie nach der Linneischen
Diagnose, so i%ic nach den Synonymen
der Aiten, die richtige. Warum Smith
dieselbe „ mit haardiinnen Dolden , nfrie-
mcnspitzigen Iltillchen, rispigen aufrcch-
tcn Stengeiy linien-lanzetrormigi*n Blslt-
■X *-
— 58
cetonim trlradiatiA pictam, pro Jacqui-
niaiiu B. Gcrardi vcl pro ipsa planta
Gcra]'diana dedcrit, non iutcllig^o. Dc
coniunctidnc no.strac cum B. Gerardi
ncniini scnno crit, qui utramque coram
hah«t; pracRcrtini quum ad tVurtiini rc-
Hpiciat, quem scmpcr ciiratiu!} cxaniinaii-
do, iani cl. Kocii 1. c. taiiti hahuit, ut
utramquc plautam distiii^uat. B u p 1 c u -
ruin Pollichii Gm. cuni B. juiicco
plane nil Iiahet, totoquc coclo diflert, cf.
B. tcnuissimum apud nos.
tern,'< {ihrigeiii mit drelairahli^eB Doldc
ahgebildet, fur B. Gerardi Jacq. odi
■elbst fiir die Gerardische PflaBXO ani
giebt, -wcisB ich nicht. An Verbindan
unsercr Pflanze mit B. Gerardi Jaci
wird Xicmand dcnken, der beide TOr sic
hat, hcHonders wenn man die Fracht ai
fticht, durrh weiche schon Herr Pro
Kocii, wclcher diese stets genaubeachtei
hcidc Artcn unterschied. Bupl. Polli
chii Gx. hat mit B. junceum gi
nichts zu thun, und ist himmelweit tci
schieden, man vergl. B. tenuisaimui
CLXVII. 298» Biipleiirum lcnuis-
S i m U m : C ^*o.UeciUa et Jttga granulata,
vittae nuliae, Kocn.) umbcUis tGimi-
nalibus 3 — 5 radiatis, lateralibus in-
complclis, iuvoluccUis IXores subquinos
exccdentibus foliisquo lincari-cuspida-:
tis. R.
Syn* B. tenuitsimum Li:«n. Lam.
WxLi.D, Smitii brit. I. p. 292.
Engl. bot. 478. Fl. dan. 1090.
Kocii, disp. p. 117.
Odontit. tenuistima SpasKO. apud
RoM. et Scnui.T. V. p. 332.
B. junceum. Poll. fl palat. n. 268.
B. Pollichii Gmel. bad. I, p. 613.
B« junceum p. PolHcbii SpnENG.
apud RuM. et Scuult.V. p.372.
Hist, 298. ,,Suecia** cl. FniES.
a. unihella fructifcra. B. floii cum
involuccllo. C. fructus. D, id.
transscctus.
Ohi, Alii plnntam falso explicarunt, alii pro
nova hahucrunt, alii tandem sub gencri-
hus hinis cnumcrarunt.
CuuU^ nmnino in maiorihus tpecimini-
huB raniosus cst, ncd etiani simplicissi-
nioruni spccimimim scjli^cs, ut apud pluri-
nius aiiuua.s pluntus, in stcriliorihus oc-
currit , ila ut caulis raniusitas mininic
diaf^nostica sit. Uhi apex caulis dcpastus
luit, ranii cxcrcscunt iongissinii prostrati.
Fulia infcriura lincari-Ianceulata, utrinque
CLXVII. 298« fiupleurum tcnuis
S i m U m : ( Zwifchenfelder und Rippt
gekurneit, Binden fehlen, Klocir.} End
dolden 3 — 5 strahlig, seitliche unToll
standig, Hiillchen lauger als die (meisl
5 filiiuien, so wie die Blatter linea
lisch-feingespitst. R,
Syn^ B. tenuifsimum Lz2ry. Lai
WzLLD. Smztd. brit. I. p. 29!!
Engl. bot. 478. Fl. dan. 109(
Kocu. disp. p. 117.
Odontit. tenuissima SpaKzrG* apu
RoM. et ScBVLT. V. p. S32.
B. junceum. Poll, fl. palat. n. 268«
B. Pollichii Gmel. bad. I. p. 613.
B. junceum ^. Pollichii Svasiic
apud RoM. et ScirvLT. V. p. 372
Hachr. 298. Aus Schwedeni von Hr
M. Fiiz£s.
a. Frucbtdoldchen. B. Bliithe m
Hullchen. C. Fruclit. D. dies
querdurchschnitten.
B9oh, Einigc nalimen diese Pflanxe f^cUic
fur eiue andere, andrc hielten sie fa
neu, und noch andrc fiihrtcn sie endlk
unter zwei Gattungen auf.
Der Stengel ist allcrdin^s bei ^rdsser
Excni|}laren aittig, allein es Undet sich and
oft eine Saat ganz einfaeher Exemplarc
wie bei dcn meisten einjahrigen PAonze
auf diirrem Boden, so dass die Verastc
lung des Stengels nicht diagnostiach isl
Wo die Spitze des Stengels abgefressei
worden, da wachsea dic Zweige sehr laaj
— :>9 —
atUnaaU, reliqua brn ia Uneari-cuBuiduta.
Invtilucra et inrolucella eiunilom fnrmae
•ulM|uina, haec semper superant flures,
fructus Tcro subaequant, iii aritliRnimis
tantnm rarius ocrurrunt breriora. Petala
Tiridi - rubella , fructus mnturi bninnei,
dense lobulato-granulati, costis dislinclis
crenulatii.
Vel fi|;ura Colunxae Ecphras. I. p.
247. rel illa apud J. Bauh. 11. p. 2()1. et
MoRXB. sect. 9* t. 12. (penultiniue inii-
tatio) rel illa apud 8m. engl. bot. n. 478*
et Fl. dan. 1090- singulae praehcnt invo-
Incella floribus lonpora. Wii.i.dknow
•tque DECANDorii.E sine dubio serunduni
fhictirera specimina involucella brcvia
dicnnt, et Sprknqrl tandem scripsit:
,,inTolucris setaceis umbella uxi-
llari Bubtriflora brcvioribus. '*
Si nmbella rocatur umbelliila exilluris,
etiam involucella crunt involucra, qiia»
hic loei dlcuntur umbella brcviora, ab
aliis antem et ipso Sxithio scriptum
exstat: „inToIncellis flores supe-
rantibus." Nobis videntur unibellae
laterales abortu quasi uni - vel biradiatae,
ita ut tantum umbellae sint, et horuni
Inrolncri uniTersalis brcvitas non csset
apecifica, quum singulis afllnibus con-
Tenlat. Fructns a Smithio voratur „an-
gulatns, " a Sprkngemo „ruguIo-
ans,^ nobis talis visus est qualem supra
Specimen habeo e Calabria paueiflonim,
miod inTolncclla pracbet friictibus maturis
^re breviora, reliqua in totius fere (ler-
naniae, Bohemiae, Moravine, Austriue,
Hnnnriae, Helvetiae, Galliae, Angliae,
et Sueciae locis salsis inventa specimina
conTeniunt cum nostra figura, quoad in-
▼olncelln, quae etiam in fnictiferis fru-
ctiun aliquantum excedunt.
auAy und sind niedergesireekt. Die un*
teru Blatter siiid liiieul -lanzetlirh , nuch
beiden Knden verschniiilert , die iibrigen
kurz lineulisoh felnspitzig. Die Hullen
und IlullcheH sind diesen gleichrormig,
ineist fiinfzahlig, letztere iniincr liinger
als die llliithen, aber ungefuhr eben so
liing uls die Kriirhte, nur auf dem aller-
diiriMten lloden siiul sie inanchniul kiir-
zer. Die Klunmihlutler siiid grtin-rtith-
lich, die itippen deiitlich, und feiuge-
kcrbt.
Sowohl die Figur bei Com:m\a Ecphras,
I. p. '247. uU die hei J. Kalh. 11. p. 201.
und .Moais. sect. [). t. 12. (Copie der
Torletztcn) die von Sm. in der Kngl. bot.
n. 478. und die in der Flor. dun. 1C^K\
hahen alle dic iliiUchcn lunger als die
Kliithen. ^Vim.dknow und Dkcindoij.r
ncnnen die lliillehen, wuhrscheinlich nach
friichttrageiulen l^Ixeniplurcn , kurz, und
Ki*RK\GFJ« schreiht: „lliillen borstcn-
artig, kiirzer als die achselstiin-
dige nicist d r eihliithigo Dolde. *<
Wenii uir das achselstiindige Doldchen
Dolde ncnnen, so uerden uiirh die Hiill-
ehen zur Hiille, und dicse heisst hier
kiirzer als dic Bliithen, ^Hhrend andre,
uie selbstSMiTii, ausdriirklich sugen, dass
dic lliillchen liinger sind. Wir halten
die scitllcben Dolden fiir einzclne Dold-
chen , dic durch unterdriickte Ausbildung
so vermindert 1 — 2 strahlig geworden
sind. Die Kiirze der allgenieincn HiiUe
kimnte auch nicht spccilisches Kennzei-
chen seyn, da sic allen ahnlichen zu-
koinint. Die Frucht nennt Smith: kun-
tig, Sprexgri.: runzlich, uns er-
scheint sie so, wie wir sic obcn beschrio-
ben haben.
Tch besitze ein Exemplar aus Calabricn,
welr.hes wenighluthig ist, und Hiillchen
hnt, die fust kiirzer sind als die Fruchte,
andere fast in nllen Gegenden von
Deutschland, in Kohmen, Mtihren, Oester-
rcich, Cngarn, dcr Schweiz, Frankreich,
Kngland, und Schweden, auf Salzbodcn ge-
sanimelte Eitemplure, komnien darin mit
iinsrer Figiir iiberein, dass die Hiillchen
lunger als die Kliithen, anch ein wenig
liiiiger als die Friichtc sind.
— 60
CLXVIII. 299. Buplouriim glau-
CUm: (^vallceula granuils sparsls obsiULy
juea oblUeratOj vittae nullae^ Kocn.) um-
bellis lermiualibus ^^triradiatis , late*
ralibus incompletis, inyoluceliis lance-
olato - cuspidatis denticulatis , ilores ct
fructus siiperantibus, foliis infcriori-
bus linearibus recurvis. R.
CLXVIII. 299. Bupleurnm glau-
cum: (^Zwischenfelder xerstreau gekSrmeii,
Rlppen (fcrloschen, Binden /ehlen^ EoCR.)
Enddolden meist dreistrahli^ , seitliche
unvollstandig , Hiillcheii lanzetlich-
feingespitzt gezahnelt, langer als Blii-
tlicn und Friichte, untere JUatter
linealich, zuriickgekriimmt, R.
Syn* B. glaucum. Robzll. et Cast»
diss. ined.
Dbc. fl. fr. Buppl* p. 515.
Sfrenc. syst. veg, I. p. 882.
B. femicomposituin var. Desf. fl.
atl. I. p. 230.
Odont. glauca. Schult. apud Rom.'
ct ScnuLT, syst. veg. V. p. 333.
Hut. 279. Montpellier. cl. Salz*
MAMN.
a. umbella fructifcra. R. fructus cum
involucello nuo. C. id. transsectus.
Oh%, Diagnoses atquc dedcriptioncii adliuc
usquo exstantes ieyissimae sunt , nec
~ tang^nt plantac characteres. Nostra tcI
a praecedenti K. tenuissimo, vcl a
B. semicomposito, quod proxime
dabimus , sufficientcr specicm distinguit.
Huic omnino per quam similc videtur,
etiam quoad fructum nigrum albog^ranu-
losum, ecostatum, sed involucellis dciiti-
culato - serratis , atquc foliis infcrioribus
linearibus facile recedit, illi cnim invo-
lucella sunt intcgcrrima et folia inferiora
spathulata.
Syn. B. glaucum, R0D11.1.. et Gait.
disf. ined.
Dbc. fl. fr. snppl. p. 515.
Sprenc. syit. veg. T. p. 882.
B, femicompofitiim var. Dbsp, fl,
atl. L p. 230.
Odont. glauca. Schult. apnd Rok.
et SciiuLT. syst» veg. V. p. SgS.
NacJir. 279. Montpellien Hr. Sali*
a. Fnichtdolde. B. Frucht mit ihreM
llullchen. C. diese querdiutlh
schnitten.
Beoh. Allcrdings beriihren die biBheri^
Diagnosen die Kennzeichen der Flluse
nicht. Wir glauben sie durch dieunsrige
sowohl von B. tenuissimum, eb anch
Yon B. semicompositumy was ii&ch-
stcns folgt, hinlftnglich xu unCerscheidaL
Letztcrcm schcint sic allerdingB sehrihe-
lich zu seyn, auch in Bcxielkuiig auf die
Frucht, i%elchc schwarx ist, und weia
gekbrnclt, ohnc Rippen. Die gezAhneltM
Hullchen und linealformigen untern EbU-
ter unterschciden sie abcr leicht, deu
bei jencm sind diese spatheUdrmig, nsd
die lluUchen ganzrandig.
CLXIX. 300. Erica Bruckentlialii:
foliis verticillatis linearibus piliferis,
floribus simpliciter dense racemosis,
calyce simplici 4 dentato erosulo, cor.
campanulata, stai:.inibus monadelphis,
antheris exappendiculatis inclusis, stylo
exserto. 11.
CLXIX. SOO. Erica Bruckentha-
1 i i : Blatter quirlstandig , linealiscfa,
haartragend ; Bliithen einfach und
dichttraubig, Kelch einfach, vierzah-
nig, fein ausgefressen, Blume glocken-
iormig, Staubgeiasse einbriiderig, Staub-*
beutci ohne Fortsatze, eingeschlossen,
Gnifcl herausrngcnd. R,
iMi
iMi
M
— 01 —
Syn^ Mensiesia Bruckenthalii. Baum-
GART* fl. tranfylvan.. I. p. 333.
Erica Bruckenthalii. Svreno. n. £nt-
deck. I. p. 271.
Hut. 300. ^yTransylvania'' c1. Sad*^
X.EA.
A. flos. R. f^enitalia dimidiata. C. sta-
miiia duo. D. anthera pontice.
E. ead. autice visa. F. folium.
Ohi. Descriptionem conf. 1. c. Folia in ramis
sterilibus multo magis conferta, atque
plura in Terticillis, quam in florentibus
ramis. Calyces rosei, corollae puniceae.
Syn. Menziesia Bruckenthalii Baum«
OART, fl, transylvan. I. p, 333.
Erica Bruckenthalii. Sprung. n. Ent-
dcck. I. p. 271.
Nachr. 300. Siebenburgen. Hr. D,
Sadler,
A. Rliithe. R. Genitalien halb. C. zwei
Staubgofsisse. D. Staubbeutel von
hinten. E. ders. von vorn. F. Blatt.
Beoh. Die Reschreibung a. a. O. Die Rlii(-
ter flind an den unfruchtbaren Zweigen
mehrziihlig, und gedrangter als an den
Rliithenzweigen. Dic Kelche rosenroth,
dic Blumen hochroth.
CLXX. 301. Epilobium rivularc:
puberulum, foliia sessilibus elongaLo
- lanceolatis denticulatis ; caule teretius-
cmlo, petalis ovalibus emarginalis, slig-
niate quadrilobo. R.
Syn, £. rivulare, Waulenb! Fl. up-
sal, p. 126.
Hist, 301. «•in rivulo fontano infra
»1
i€
Bergsbrunna Danmarkensium
cl. Wahlsnbehg.
A. genitalia, sepalum, petalum.
Oh», Unico hoc loco lectum eiiiie, ibique iam
muraiflse cL Fries. Etiam in Germania
creacere Terosimile est , et ipfte specimen
habeoy lectum in Flora Dresdensi, quod
«millimum est. Quod reliquum cst, etiam
aJia Epilobia critica, mox iconibus no-
■triSy ulteriori attentioni habebimun c(»m-
mendata.
" Bpilobio palustri, nontrum plus
doplo majus est, atque tenuissime pube-
nilmD, in foliorum superficie fcre gla-
brom: folia longa sunt, atque flores
snbaequant , dum in reliquis plurimis lon-
ge breriora occurrunt. Flos maiusculus,
Betala calycem fere duplum longa, dihite
lacina.
CLXX. 30l« Epilobium rivulare:
kurz feinhaarig, Bliitter sitzend, lang
lanzetlicb, gezalinelt, Stengel stielrund-
lich, Blumenblatter oval, ausgekerbt,
Narbe vierlappig. R.
Syn^ E, rivulare* Waulenb! F1, up-
sal. p. 126.
Nacltr, 301. an einem Gebiirgs»
bache unterhalb Bergsbrunna in
Danemark* Waiilemberg.
A. Genitalien, Kelchblatt, Blumenblatt.
Beob. Hr. M. Frirs berichtet, dass die Pflan-
ze nur an dem einen Orte gefundcn, und
daselb^t Terschwunden sey. Sie kommt
aber wahrscheinlich auch in Deutschland
vor, und ich habe selbst ein Exemplar
au!i der Gegend von Drenden , was sehr
dhnlirh ist. Uebrigens werde ich auch
die iibrigcn kritiHchen Ebilobia, bald durch
Abbildungcn einer allgemeineren Beach-
tung empfohlon.
IJnsre Art ist doppelt grosser als E.
palustre, und ganz leicht kurz fein-
haarig, auf der OberflSiche der Bliltter
fast kahl ; die Blfttter lang, den Bliithen
gleichlang, wfthrend sie an den meisten
iibrigen Arten weit kiirzer sind. Bliithe
ziemlich gross, BliimenbUtter fast dop-
pelt so lang als Kelch, blass iiia.
14
DECAS TABULARUM DECIMA OCTAVA
QUAM
VIRO PRAECLARISSIMO
GEORG WOLFG FRANG. PANZER
MED. DR. PIIYS. IIEHSFEtJCK. ETC*
BOTANICO SUMME VENERABILI
D. D. D.
A U C T O R.
CLXXI. 302. Viola lulea. FIuds. y.
grandiflora. Vill.
V. lutea: perennis, caule Inquctro
subsimplici foliis oyato-oblougis ci*e-
natis^stipulis palmatitidis ciliatis, cal-
care cal^xis appendices parum exce-
dente. R.
Syn. V. lutea Huds. fl. angl. ed. 1.
351. WiTii. 263. Smith brit. T.
p. 248. Sfreng. syst. veg. I. p.
802. Engl. bot. 721. Tratt. ta-
bMlar. t. 43.
Y. grandifloia Uuds. 380. Ligiitf.
508.
V. {»rendiflora a. Dec. fl. fr. V. p.
620. excl. syn.
V; sudetica «. lutea, D£C, prodr. L
p. 302.
Formae tres:
a. V. saxattlis; Scumidt. cf«
RoM. et Scuult. V. p. 384.
B, sudatica Willd. £n. Rom. et
Scjiut.t. ib. p. 385.
<y. grandiflora: caale abbreviato
subbifloro, foliis ovatLs crenatis,
stipulis pinnato-trifldis ; petalis
lateralibns fauce papillosis, infcri-
ore emarginato; nectario vix cn-
lyce longiore. Vit.i.aiis Cat. de
pl. de Strasb p. 288. tab. V.
CLXXI 502. Viola lutea Huds. y.
g r a n d i f 1 o r a. Vill.
V. lutoa: perennirend, Stengel drei-
seitiff, ziemlich einfacb, Blatter ei-
rund - langlich gckerbt, Achselbliitter
handformig gespaltcn , gewimpert,
Sporn wenig langer als Kelchannau-
ge. R.
S)n. V. lutea Huds. fl. angl. cd. |.
331. Witu. 263. Smxtu. brit. I.
p. 248. SPRE^fG. syst. veg. I. «,
802. Engl. bot. 721. Thatt. tal
bular. t. 43.
y. grandiflora Huds. 380. Li«nTr.
508.
V. grandiflora a. Dec. fl. fr. V. p,
620. exc). ayn.
V. sudetica x, lutea. Dzc. prodr. I.
p. 302.
Drei Formen:
a. V. saxatilis; Scumidt. cf.
RoM. et ScnuLT. V. p. 384.
/3. sudatica Willd. £n. Rom. et
SciEULT. ib. p. 385.
y. grnndiflora: caule abbreviato
subbifloroi foliis ovatis crenatis
stipulis pinnato-trifidis; petalis
lateralibot fauce papillosis , infe-
riore emarginato; ncctario vix ca-
lyce longiore. Villaiis Cat. de
pl. de Strasb. p, 288. tab. V.
IS
b^-
64
Ilist. 302. „e montc Ballon Voges.**
Vii.LAns.
A. calyx a latere cuni petalo infiTiori.
06f. V. lutra viilji^arifi mt in nnbalpini» a1-
pibnsqu(>, simI ila lariabilis, ut plurcti cx
PH tuiTiiit 8p(MM<*H rxstriictat*, atque ohiuch
Kimiil V. niutahiliM nitniiiK^ roniprelKMi-
<lar «•!. lloriiF.L. iiipriniis tloruin aniplilii-
dinc ohitiT distinifiiuiitiir, simI cril»ro liau-
riuiit ii, qui in altrra fidia inlinia rotunda,
in ultera oldon^ra et otata quaerunt. Pri-
niordialia in Rin^uli.n sniirotniidH »unty iu
reliqiii:) fuliis latitudo dccrescit.
OE. V i o I a e s a \ a t i 1 1 K ad V. s ii d r t i-
rani riilio, quiid iaui ill. SiMii/ihs
ubseriavit, eiuleiu est, itc illa \,
arvensi» ad V. tri ru lorcui , »'t
oinniA \, lutea qiiotl niilii lideltir,
u V. tricolori \\x aliter tTti
di^ersa, nisi radice pereniii, qnuni
tolioruin Htipularumqiie circiiitii.H tani
>arial)ilis videatnr, quain iudunien-
tuni attjuc cidor corollat*. V. i;^ra-
cilis SiRTii. c*t S.M. i-l. j^raec. t.
!2'J'J. (e\acte eadcni ac A'. tlccli-
nata \\. Krr. t. 1>2;V quaui cL
Spkkxofi. sub boe nuniine V. tri-
colori addidit, Rub illo uutein di-
Btinxit,) propria ^idetur npecieN,
qiiae cuin V. b e t o r o p li \ 1 1 a Hkii-
Toi.. vix eadem erit. V. rotbo-
Bi a ^ e n 8 i s ctiani coiiatanter prnpa-
j^atur.
/3. V. .•«udrtica flore« habet maiores,
e\ WiM.o. diaisnosi petalis crena-
tis , ned non iiia^is crenata siin!
quani in reliqiiis, et colore «eniunt
aiit lluri), aut 8ii|iiTiora seiniiio-
luceo vel tota viulaceo. Vcl li^^ura
V. luttiae apud Sm. Kii;rl* bot. ct
TiiATT. tabul. t. 4;j. \el V. II. luti-o
niaiore Uiv. ad V. ^randinoram
IIaknkk, a .Seii.Miiiifo citata , haiir
nofltram fonnani sistunt internii*-
diam , cui i^itur etiain V. ;; r a n i! i-
flora ll.iKXKK, secundiim citala ft
secuduni nuuicrusa speciniiiiu, s\ uw-
11} lua «Bt.
^achr. 302. auf clein Ballon io den
Vogesen, Viclabs.
A. Kelch von der Seite nebst unterea
Blumcnblatt.
Heoh. V. Intea kommf in Vumlpcii iind .41-
peii baiili^ \or, altein stie int iiu veninder-
iicli, dass inan mehrere Arteii darans «re-
inaclit hat, und dasH llr. M. UcicuKi. dirse
Fiirmen zusainmcn, unter deiii Numpo V.
luutabilis be;;reift. Man kann nur et\«a
nach der lirdssc der Bitiiiien einige .\b-
stufuntreii unterschciden, dcnn die Forw
der untcrn Bliitter zu bc;^runzciiy iat un-
]n«);:lich, die zuerst crsehcincndcn iiind au
allen rundlich, bei deii rul^eudcu niinHt
die !*reite ab,
ff. V. saxatilis verbfilt Rich • miff
schon Sf Hi.f.Tis bcuicrkty xu V.
sudetica ku, wic V. arve.nsis
zu V. tricolor, und die ganze V.
lutea diirfte wie iiiir sclieint, Tt«n
V. tricolor kaiini andcra , als
diircli ausdauerndc Wurseel zu un-
terscheidt^i scyn; denit der Uniriss
der Bliitter uud .Ai*hf«clhlatter i*t
ebcii so \eranderlieh aU die Bedek-
kun^ uder als die Farbc; dcr Blume.
V. graciiis Sii/rii. et Sm. F1.
«^racc. t. 2*2*1. (j^anz gleich der V.
declinata W. Kit. t. 223. die
Kprrngki. untcr lctzterem Naueii
zu V. tricolor zieht, unter erstc-
reni aber als eij^ne Art auffiihrt,)
scheint auch eigne Art zu scyn, die
jedoeh «\nhl nieht mit V. hVtero-
phylla Bcrtol. zu Tcmecbsciu
ist. V. rothouiaKeii»i» pilanzl
sich aiieh imiuer {^leicliliirniii; fort.
/9. V. sudctica hut j^rosffre liliithen,
dtTen liluuienhliittcr nacli WiL.i«iiC-
>«iws Diaj^nosc ^ekcrht scyn soUea,
dies Hinil sie aber fi eiiigstcrns nirht
inehr, als dic dcr andcrii Formrn,
iibn^ens gclb , oder dic uhern kalli
violet, aucb ^anz viu1k*t. Sciwul dte
Fi^rur der V. lutca bei Smith iiad
'LnATTiwiCK aUauclidic V. fl. luteo
ui.iiore Hiv. welche ielztere zu V.
^randiflora llsi\KE Ton ScHNfUT
eitirt wird, stellt dicse unnre ^lit-
teiform dar, zu der nlso V. ^TU.n-
diftura IliiNKK so%%ol den iitateu
als zahlreichcn Kxc*niplaren narh,
aU S\ nuitym ^ehort.
^au
■i^
^ 65
y. y. «randiflora Vii.t.. nunim ani-
plitudinr ita r\ci*llit, ut forte niuxi-
mam intrr onineH prarlirtil corol-
lam , superat crrtc illam V. g r n u •
diflurac Liw. (altaicac V\i.i.,
Km. bot. Kc;;;. t. .1-1.) Sufliciciiter
Juinc I. c. ilistinxit cl. Vii.i..4nfi a
V. calcarata, .sfil propionMii rs^p
V. lutrac non obflrrtatit. CrcKrit
ei aurtore: „aii\ Vojvrffcsi, Aiir Ir
HochtVld , le ISalloii,** undo H|icci.
men ab ipno Irctiiui piuximuH. FIux
io propria aua ligura ferc maiur.
Xn. 50^ 504. Stalice ariicu-
lata: pimclalo-scabraf flexuosa, rainis
arficulato-dichotomis, articulis mcdio
cras5:ioribu8, foliis cuneato-rotundatis
floribus distantibna. R.
Syn, St, echioides. Lii?v. syst. nat. ed.
X1L vol. 11. 223. nec spec. plant.
(cf. supra p. 54) Sibtii. et Sm.
prodr. non Fl. giaAc.
RoM. ScnuLT. VI. p. 786. excl.
St« articulata. Lois. FI. gall, etc. cf.
KoM. ct ScnuLT. VI. p. 797.
St. rorida. Smitii. FI. graeca. III.
p. 91. t, 298. Qcf. supia p. 54.
Hist 203. «. divergens. 204. y3. fasti*
giata
II
Bassia in sabulosis ma*
Mf
ritimis** in insula < Corsica. cl.
SAI.ZMASiN.
A. Floii cum bractra. R. bractea.
Forma fastigiata nonniai bebetata rst
rel supprrsita, atque r flrniinr nascitur in
solo mcliori formam divrr^cntrm, quam
etiam Tivam obsrrvavi. llabitu auo quasi
corallifornii liarc specirs non ita ditncilr
distin^itur. Nrc foiia porro >,vix nota
^ocabis.
it
CLXXIIl. ^05 Slatice auriculifo-
liax laevia, spicis abbreviatis compactis
binis temisve bi-eve pedunriilalis uiver^
Eintibua, calyce repando, ibliis spathu--
lis brere acurainatis. K«
y. V. e: r a n d i f I o ra Vill. zcirhnrt
sich durch dic CriiNfle dcr Hliinir
auji, dic \i**nHcht die grtisstr untrr
alien Vcilchcii ist, wriiigfltrnfl uhci--
frilFl ?ic dic dcr V. ^rundiflora
l.iN\. (altuira IVii.i.. Kkr. hot. rng.
t. M). Vii.L.iRS hat «cinc Pflanze
n. a. O. hinluiig;lich voii V. calca-
rata untrmrhirden, allrin dir na-
hcrc V. lutca hrachtctr cr nicUt.
Sir uiitliRt iiai'h ihni auf drn Vojurr-
Kcn, uuf dcin llochfeld, drm Ballon.
von wo wir ein vun ihni nrlbst j»r-
HiiniinrJtcs Kxrmplur ahbildrn. I>ic
Jiliinin UM scinrr Hg^ncn Fiji^ur ist
fasi iiodi gro8!*cr.
CLXXII. .305.304. Stalice articu-
luLa: piiiiklJrL-scharf, vieibogig, Zwei-
gc ^ogliedcrL zweilheiliir, Gliederin der
MiLtc dickor, fiiultcr kcilfurmig abgc^
ruiidel , liiiiLhen entfernt stehend. R.
Sjn, St. echioides. Linbt. syst. nat.
cd. XII. vol. II. 223. nec spec.
plaot. C*. oben p. 54.) Sidth.
ct Sm. prodr. non Fl. graec.
KoM. ScuuLT, VI. p. 78G. excl.
LlSN.
St. arliculata Lois. F1. gall. etc, cf,
RoM. et ScHULT. VI. p. 797.
Sf. rorida. Smith. F1. graeca III. p.
91. t. 298. O. oben p. 54)
Nachr. 203. a. divergens. 204. )3. fa-
stigiata. Bassia am sandigen Ge-
stade der Insel Corsica. Salz-
MAVN.
\. Bliithr mit Deckblatt. B. Drckblatt.
Beoh. Dic ^CKipfeltr Forni ist uur cine unter-
driicktc Aiishilduiig, und fpcbt aus ihrrm
Saainrn in bessercm Bodcn viicdrr dir
ausgebrcitrt ilsticc, die ich auch Irhend
vor niir habe. JDurch das fast corallrn-
&hnliche Ansrhn, ist sir nicht schwer zu
untcrschridcn , und uunnichr auch die
Bliittcr bckannt grmacht.
CLXXIII. 505. Statice auriculifo-
iia: glalt, Bliithenahren kurz gans
dicht, zu zweicn oder dreien kurzge-
stictl, honzontal, Kclch auageschweift,
BlatLerspntheliormig. kurz zugespitzU R.
l5*
ir
L.
L:r ■•?=w^
-•*^*
66 —
Syn St. auriculacrolla. Vaiil, cf. Hom.
et Sciiui.i\ VI. p. 782. Spheng,
$y.st. veg. I, p. 05S.
Hist. Montpellier. cl. SALZMAyy.
A. Flos cuiu hraotca. li. bruftfa.
Ob9, St. bellidifulia Siktii. situt St. olci-
folia Ciou. furile ntmtiint folilK rotuiida-
tiii, floribiifi (listuiitibiiM. S t. il i r b o t o in «i
ranioMa est, ot pnritrr babet fotiu rotuii-
flata; St. benidirulia (Go(.) Dkc. oi
S t. casyia W. flores quiiloiu bnbent ron-
iVrtoH, ««'d raniis HlerilibiiH prueter aUaH
iiutas e^iiiiic ruiiiulo^^iH diiVeruut.
CIAXIV. 306. Ruppia rostcllnla:
antheraniin loculis subi^Iobosis, nuculis
Iransvcrsc - obliipiis. Kocn.
Sjiin K. niaritima var. niinor. Mf.rt.
et Kocii.Dcutftchl. Flora I. p. 8G1.
B. rostcllata. Kocu in litt. dat. de
2\\. Febr. 1824.
Ilist. 306. pRoatocliii" cl. Tkeviiia-
A- (ipira biflora. B. cad. «lenitiH antboriA
lii.stilliHque, ut lilanHMitu cuiusii.s flo-
ris bina in conHpectuni voniuut. C.
uucula.
Ohi. Pra^cr habilum ct Ta;<;inaH anguHtiKsi-
inuH upicp exaiij^ulatas inpriniiH purtibiis
in diaguosi tactis , uniuiuo distiucta ^i-
detur.
507* Ruppia maritiina: anf herarum
loculis oblougis, nuculis erccLo-obliquis.
KociE.
Syn, R. inaritima Lxnv. et plur auct.
ic. Engl. bot. 136. Fl. dan. t. 364.
HooKER in CuRT. Fl. L^^ndin.
Contin. IV, 53. optima! —
Hist, 307. e mari baltico. cl. ^Vniiiii.
D. spicabiflora. E. ead. domtiH antlirriH,
ut piHtilla et filaincnta conHpician-
tur. F. uncula. G. Htaineii pustice
riaan.
Syn. St. auriculaefoUa. VAiir.. cf. Rom.
et Sciiui.T. VI. p. 782. S7ai.>o.
fyst. veg, L p. 958.
Nachr, Montpellier. cl. Satzmavx»
A. Klutbe init Deckblatt. B. Dcckblatt.
Beoh, St. bcllidifolia Sirth. so mie St.
uleifolia 0'oi;. nind Iricht durch ahse-
rundrte lllattcr iiiid eiitfenit Btehendr
miitben zu unterH('heid«*ii. S t. dicho-
t o ni a ist astig , uiid liat j^eichfalU ahg<*-
rumlcte Blatter; St. bellid if ulia (Got.)
DkC. und St. caspia W. haben xuar
predriiii^ti* Bluthen, allein ihre aterilen
Ft^br verasteltrii %\\oi{>;e, unterscheiden feie
au5sor uudcru 31erkiualvn ohne Miibe.
CLXXIV. 506. Ruppia rostcllata:
Staubbculclfacher fast kuglicfa, Niiss-
clicn qucr schief. Kocu.
Syn. R. maritima var. minor. MsaT,
etKocii.Dcutschl.Flora. T. p 861«
R. rostellata. Kocii in litt. dat, d«
1»3. Febr. 1824.
NacJir. 306. Rostock. Ilr. rrof. Tat-
V1UANU6.
A. die z\%eibliitliig;e Aehrr. R. dieiie narh
Wej^nahnie der Staubbfutel und Pi-
stille, duinit inan die j«*der Hlutlie ge-
hdrcnden zwei Staubtaden ■ieht. C
Nusscheu.
Bfoh. .\inHer dem Wuchs und drn sehrRchma-
len Scbeiilen, die an der Spitze uhut* Ikrke
Hind, \orzu<>licli durch dict iii der Diagno-
sc beriihrteii Merkniale zu erkenni;u.
30"'. R u p p ] a m a r 1 1 i ni a : Staubheu tel-
luVher liinglich, Nusscheii aufixicfat-
schief. Kocii.
S)n, R. marltima Linzi. et plur. anct,
ic. Engl. bot. 136. F). dan. f. 3f.4.
lIooKtu in CunT. FI. Loudia.
Contin. IV. 53. optinia! —
Ntic/ir, 307. aus dcm baltiichen Alecre.
llr. D. Weiue.
D. dic z^ieibliithiji^e .\chrc. E. die^e
nacb Wegnahuie der Staubbentel, da-
luit nian die PiHtillc und Staubfaden
Hehe. F. Nussehen. G. Staubgvtau
tuu binteu jj^eflelien.
mm
^iing^^^
iM
67
04i, SingnlarU cst partium ori^aiiisati» iii ^r-
n«rc Ruppiae. Spicu baAorai Itorixoii-
talitcr pusita, altpruin floreni siipra ;;i*ric,
alterani iiifra. €ten|ac ronitai pixtilliN
plenuii|iie quatiior obcoRiris, atque iuni
obiiervuate cl. KorHio ntaininihuH iIuoIkih,
huruw filaiucnla breiifffiinm i*;|iiitantiii, iin-
tkrrae difiyiuae, loculis oblon^is aol suli-
^lubosi», iucunali», Hlroi|uc extrciuo li-
lierisy an^ustiMRiuia lantum cunMtrictura
iu nieiiiu margiuia intemi, lilaaieuui nuo
adnexij, e&terue longitudiiialiter dchiscru-
tlbun; pollen (quod optim«p dcMcripfiit ft
pinxit cl. IIooKicii,) niiiiiitiim, pallide ii-
reiia, obionfTO cylindraceum , medio ^cui-
culatum, gcniculo apicibub^ue iuflatis.
Specimina monxpclLira et aogy|iiiai\i
flimillima sunt boroalilius uiaritiuiiM ImrU'
iitribiuique. K. Mpirnli a quurundum, xr-
ciuidum npecimina borealia viiietur niistru
K. maritima, cuiiu Tarift.iteiu diruiit
K. maritimam /3. littoralem, lialiitu
magis cundeuMato, pedunculiM breiiiiriliUH
taiitum MubdiMtiui^uendam I ia iuuudutia
prucul dubio natam.
LXXV. 30S* Potamogetou zofltc-
rii'oIius: Mibmersus, caule nlato-an-
cipiti aulif oliaceo , Ibliis lincanbiis ob-
lusiiB muc^i-onatiSf spicis siib \2 floii.s,
nuciilis comprcssis margiiia oblusulij».
11. Fi. Sax.
Syn, P. sosteraefolium. Sciiumacii.
Fl. Saelland. cf. RiiM. et Sciiui/r.
in. p. 512. Mert. et Kocii FJ.
Deuttchl. T. p. 8j3.
P, complanatuft. Wili.d. berl. Ma».
1809.
///jr. 308. „Srania.*' cl. Fries.
A. Flos. B. pifttilluHi. 1'. sepuliini i-iini
aiitliera. D. uiieula.
Clif. FuUa phirinen'ia, ncil uunniHi nrrtus iue-
diuB farile eonspieuus cst. Speeiiuiiia in-
digenu conveuiunt.
BtQh. Di« Gatiiing Ruppia liac eiiipn giiMZ
pi^entliiiniLiehtMi Haii ibrer Tbeile. i>ie
Aelire ist 'zi^eililutlti^, liorizuntal j;i*hiiU«*n,
trii.s^ sie eine Itliithi* naeli oheu, die au-
«lere nach uiiten. Jede hesteht uifiKl aun
vier ^erkehrt ke*^elf«»rniigen Pistilleu, uimI,
\%ie srhun llr. I.>. Kocii heohaeli^efe, ans
7.\\ei StHiih<^erii«seii, ilcren Staiibfaileii sehr
kiirsB und reitenil sind , die Stuiibhrutcl
getreniii zueiiiii-liri<{:, dic FiieliiT laiiKlirh
lider fa.Mt kii^lieh, eiiiuiirts gfkriiiuiuc , aii
liiMilen Kuden tr(*i, iiur iii der Mttte di's
inuern Kanilen dureh eine «fanz diinne
ZuMinini«*nsehniiriin^, an ihren Stauhf;i4en
aii!^fh«*ftct,aii«»s«*ii l:iu*^H aufspniiigeud. Wvv
lilii(lienMt:iiih ^dt-n IIookkk ani hestcn hc-
s«-lireiht und ahhildet^ ist sehr klein, hlass.
^riin , lan;riirli «\> lindriseh , tn drr \ii(tc
^<*kiii<>et, aui kuie uiid deu l*^ndsj»itz(Mi
\ enliekt.
Fxenijdnre voii Muntpcllior iiiiil aus
Ae;(ypteii, koMinieu niit m»r>llieheii aiis ilcm
!\leere uud aus lMin<|j<een iihereiu. K.
s |i i r a I i s uum deni .Nord<*n, seheint iiiit
uiisrer K. Hmritima ein«'rlei, eiue Ah-
andei-ung «uu ihr, die K. luiiritinia ^.
lilturaiis, ^uu dirhterein Wiichs, niit
kiirzereii l)lii(heiistielt*n, iHt \\ahrseheinli«*h
auf iiherseliueiuinteii !*liitzen geuaclisen.
CfiXXV. 303« Potamogelon zoste-
riioiius: uiilcr^oUuirhl, Sleii^i.4 gc-
lliiijtlt - zweischueidi/r last blattarli;?,
lil.itler liiieiilisch, sl-.impt' und \viiich-
^lachiich, Hliilhcu.ihren nieist /v. oU-
hhilhi^, Niisschcai Kusaminengedriickt
bhimplrandi^. il. Fi. Alax,
•Sj7/, P. KOfteraeroliiiiii. Sciivm-\i:ii,
ri. SacIlaiHl. cf. Ku.M. et Sciivi r.
JII p. ru-l. ]yii:nT. et Kocii M.
Dcuisrhl. T, p. H53.
P. coiiiplanacus. Willd. beil. Mai».
ISO'>.
JNncfir. ;ii.8. Schoncn. Ilr. M. Fnits.
\, mtiilM'. B. PiHtill. r. KelchLl.iii liiit
St.iiihhfuirl. 1>. .\i:.s.idien.
iitob. Die liliitrr siiid niehrueri ij^, allein nwv
ein Ner^c ist deutlieher sielithar. V.iw-
heimisehe K\einplure kuinnien lihfiein.
XXXVI. 300. Potamogcton acuti (TiXXNI. 30<;. Potamogclon acuii-
folius: submei'sus, cauie aluto-anci- ioiius: utitergclaucht, iStengc-1 ccflii-
r * .pyfi"
-•'-*-..^ ••
^•^JTp^
*-'-
piLi stibfuliacco , foliis liiieaiibns aoiinii-
iin1(>-tiiis)]i<lalis, Rpica 4— (> ilurn, iiucu-
lis cuiupressis ilorso «spciis. K. Fl. fiax.
iiyn, F. BCutifolius. Lim<. ap. 1\um. et
Sciiui-T. III. p. 313. AIeiit. et
Kocn. r. p 8:>4. ri, dan. 1747-
P. cuspidatu*. SciiiiAi>. ined.
Hise. 309. Dtesdae legi.
A. Rppnluui vuui uiiilKTa. R. uuriilii.
Oii. 111. SnKyr.r:t. in nyat. M'p. I. \i. 4iu.
iitramiiur rpivicin rnntrii^il, hi<iI ulri lia-
riim illa|rn<icis prriiDfnt nrNriu, <juiiiii uh
rrm titurr nun pulul.
PraiTPit<>nti rulgalinr, rt in (imni rnrtr
Grrniania iibtiu njiecirs. Fulia nini riirn
hHH) gkndnlirrrn. Staliirii priini-ilrnlr
miunr aique trutrinr, ia;;iiiiir iiu^funtiiiri'»
integrac uec u( iu jiruvrcilriilr, liiiilirinluc.
CLXXVIL 310- Btipleuriim Odon-
titCa (j-allceulaa '^ liitivt naii grantilatae,
^■ilia tn quavis i-allefiila untca KoCii.) ail-
iiiiiiTn , iiivolncellis linuai-i - laiiceolalis
ctispidatis ptanis ti-iiicrribus, nervo mo-
Uiu pinnalo. R.
Syn. Auriculae lcpoiis affinis , odon>
tites tutea VAlerandi. I. Bavk.
bist. m. p. 20t. cum fig. CO
Perfoliata minima Buplcuii folio.
C01.UMS. Ecphia». I. p. 84.
Perfoliatiim anguslifolinin montanum.
ibid. fig. p. 347. C'0
B. Odontiie» : involncellis pent.ipbyl-
lis, acutis, universali triiilivlloi
noscolo cenirMl aliiore; r.imi*
ilivaiicaiis. I.it^x. sp pl. p. :14-'.
Ai.iios. peil. 11. p. U3. u. U.-.-l.
cxcl. cxc1n<Ien<l.
Jac^v hoit. Vindoli. ni. p. 47.
t. 91.
Lam. Enc. I. p. r>ni, LA-M.<!tI)i:c.
fl.fr. IV. p,:t40. Syn.ii.s.p..n...
B. divaricalum. *. Lam. fl. fi. 111.
p. 41(1.
>) nniira fiil"" niTipliini fuil e\ uliurum autlo-
riiatr: lallccula.
gc1t-7.wcisc1ntcidig fast blaltartig fllht-
tci' lincoliscli zugespilEt - feinspilzig,
.Achiciii 4 — G bliiiliig, Niissclicn zus.-iin-
miiiigeUriickt,am Riii^enrauli. R.Ft Sax,
Sjn, P. acutifollus, Limc. ap. Rom. et
SC11U1.T. IIL p. 513. Mi:rt et
Kocii. L p 8S4. Fl. dan. 1747.
P. cuspidatuB. ScniiAn. in«d.
Kac/ir. 309. von Drrsden.
A. Krlrliblatt mit Staubbcutc). B. Niiss-
rlirn.
0eoA. SPitKKGF.i. hiit in SyU, rr^. bMiIe .\r-
teu znsammrugrzogrn, allrin «u HHclirr
vnu hi^iilen dir DiBfnmar gehiirt, ist nirlil
drullirh, dohrr muiste das Citat wu-
Iiluilirn.
Knuinit litnfigrr ror kls TOTi$r Art.
rielU-irlit in gnnii Drutsrhland. Ute Biai-
Irr iragvn nicht 8cll<>ii an der BasiK rinr
Ui-iisf. Die 1'flancp inl Lleiner al» ^fnigf
unil xarier, ilic Srheidt^u srlimaier, nnd
iiicht wir bei Jener grlVaiist.
CLXXVII. MQ. Bnpleurum Odon-
tites iZwltclienfmldtr glaii, nicht gtKrneii.
/••dei mlt einulner Binde. iCoCII.): einjiih-
rig, Hiillclien lincal-lanzeLtich, feiiige-
spilKt, eben, drcinerng, iMittctaerr ge-
iicdcrt, R.
Syn, Auriculse leporii aflinis, odon.
tites lutea Valerandi. I, B.^vn.
hist, III. p. 2ul, cum lig (^i)
Perfoliata niinima Buplenri fotio.
Coi,i->iN. Ecphras. L p. 84.
reifoli.itiiin angiistifoliuni inontannai.
iliiil. lig. p 247. (?)
B. Oilontile.-!: involuccllis pentaphy':-
li«, aciiii,^, universalt tri]>li-.'l)o;
llosculo ccntiali altiorc j i.-iir.;i
iliv.-iiicatis. LiMJ. sp. [jl. p ,n:,
Amion. pc<I. 11. p, -,>J, „. i:jj4,
C?:cl. exclii.lenil.
Jac<i, hott. Vindob. Ilf. p. 47,
t. ^)1.
ti.sri. Eiic. I. p, .-,19. L,\M. ctDtf.
H, fi. IV. p. 34?. Svnops. p..li:..
B. (livoricntntn. *. Lah, R. fr. III,
p. 410.
— 69 —
Hist, 310. Muntpellicr. cl. Sai./.m.\nm.
A. Flu!« «t inTolliirdlum. B. fni.-tiis.
06s. ('(iiifiinduiitur ab anetoribu!* xiiecicH
iluac, a quibusdiini trcK.
«,Fiili;i liiipari-lanrpiilnl». K'm\\\v^ ramn*
ffiHsiiiin!« uiii^iiSatiiM. «Ii^arit*iitii5, raiiiih basi
luMlwiiis. lH««lii«'riiin u!ii«i*i>ulc Mirn|i«Mita*
libylluni, IVilioliM latioribuM ri^idiM ihtmi-
siH afUtiH, piirtiiile 'ipbyllnin Himilc, tlu.s-
culi nu^eni, intcrnivdii pcduiiculuH dui»lu
altiiir.'* LiNNK.
|*IPruDiquf patcnti- rel diver^cnti-r.inio-
miiii; cauie (iii[icrae aii;;iiLito; Kolia liiir-
ari4anceolatu, triner^ia, iiilima MibHpatbu-
lata siiprcma linearia: niiibclliie teriiiin.-ilcM
.'irailiatae, lateralen ctiaiii J — 3 ra«lii«ia*';
iu%«ilucra anguHte lanceulata cuhpiiluia,
radli exferti ; iii%ulu«rella tluribuH dii-
plo lunsriura, lineaii-bui«*euli:ta, riii<pi<luta,
inetliu byalina, trinervia, ntn-vu niedio piii-
aaiii, fitra lat«*rale» ner^us lutetireiitiii;
llorefi iiu% eiii , inaeqiialiter et loii^rc - pi;-
duii«nilati; petata luiea, apicc Uitc npailiu-
latau
IManta eleji^anfl, n viciniM diHtincfiMMima.
CanliJi tanien ramositiM nun ni;i?is ^idftur
<^tnynii>riiut quaiu raiMoniui dir«M*tio, i|uim1
iani in B. Cerardi atqiie B. tenuiMNi.
ni II expli«*undu piHiluire c<iMati .siiiuum. Si
rairlem ramiM di%ari<'iitiM i|iiMf*riM, e\«'1ii(i'iH
nereiiiie ent, litruraii KtiliiM iit<(iie t oi.i m-
^ak, qnae riiiuuM praebt-ui cr«'«tu-pali-ii-
ttfs. Ki prupt. iiiuluc. excliidei-e inullcm.
111. Sprexgki. Jiane Mpecicni t%piini ba-
buit n^eneriM OduntitiM, cui tVuctuA iri-
buiiur : „u % a t u m t e r c t i U6 1* u 1 u s p u Ih*-
artsns coMtatuM*», cl. IIoi-fmixn «muh-
deni i^eneriii, quod frui^tibuii ecoHtatiM vrr-
riictiluMis vel MemintbiiH «iYati.*«, vcrriicuin-
sla, etiitaiis di.-»liu\it; iseil i«im c tettTuiii
ll«^ri» facile collic^itur, fruciiini iifc p u •
liescentem csmc, nec v cr r urulosuin,
€Si ioai^ls naturae cuiivcnire di.sptisiiii)Uf*ui
Kucbianam , quiic allinitati^ui ca tructo
ruin B. rit^idu benc purMpexit.
Odoatiies luteola lloFr.>f. umbel-
lif. p. 1*09 iab. 1. B. f. X. a. miiiinie ^cn-
' tiifm haie %el afDni cuidaui perliuirt, nwA
B. seiuicum pusitu. cf. tub. CLWXlll.
yachr. aiO. Montpellier, cI.Sai 7.m.\.n.n.
K, llliitbe niit lliilbben. B. Fruclit.
Btoh. I>ic SrbrirtMteller tenuisrbeii zwci, ei-
iii;;c uur dn*i Arlcn.
MBIattt^r liuciiUluiizctliib, StPiijr«'l M'br
aslitf, kuiitisr, ausy:«'spn'i7-t, die Zweifff j/u
*I«'r Basis l^uotijLC. Ilullf luei.st luufblatt-
ri.:;, BliitttMieii l»rcii«'r, Mtcif, ncrtijr, spit/,
llullchfu ."iblaitrtA. aiiulitb, Bliitbcbrii /ai
u«'uu, mittlercs doppelt Iiiu;;«'r ff«'sticlt.
I.INNk.
.M«Mst abstebfud titler auMi^ebrcitef iistijr»
dfr Stciigcl uat-ii obcn biu kanti<f; Blui-
t«r linisii-lau/ftlifb, «IrciiicrtiK, untcrste
fast spiitbclforiui:;, olM-rslc liiKMlforiiiijr,
laitldiddfMi /jstrablijr» .scituiirl» st«lieude
aiifb •-' -.Lsir.ilili?r. lliiHcn stitmul lauzel-
lnb, IVinircspir/.l, Sirablcu ficriiuMU*.;eu«I ;
lliillrbcii doppclt so laii!: als Bliitbfn, li-
n«-ul-lau/ftlirb, lciu^r.spifr.t, iii dcr Miile
diirrbsirbtisr, dicincrtijr, ^liltchicrv plie-
«Ifrl, uiisscrbidb d«'n Scitciiucrten L'flb-
lirb; Blutbrii /u iieunrn, uiijririrb uud
luii;; «(CMtirlt; Biunicnlilatier {^elb, un «icr
Spitze brcit spatbclftirmig.
Kine zierlirbe ton dcn benacbbartcn
uobl uutcrM«biedcuc 1'flaiize. I>ie Vfr-
zwcij^uii^ dcM Strii^-fis ist j«'tUicb uni nifiiiM
nifbr cliaractcriMlisrb, als die Ricbtuujr «i^^r
Zwritre, wie wir iiei B. Ucrardi und B.
t e u u i s M i ui u in er/fiirf /u babca jrlau-
bfii. Wtdlcn wir fiucu iiiiM?eMprci/f asii-
;»iMi SifUijcl ais kfiu/cicben auuciiiufu,
so inu*=Mfn ntithucutiitr dic Fisrurru bfi
itnuiN iiiui tiii.iMM, nclrbc uutr«H*ht-
ah^^fflifutlf Z\\fi;r<' iiabfu, iMi.«!s;f*«rUlovsfn
t%frtii'n. \nf ii \vcj:«*n tlcr lliillcn.
\»rb SriiFNrcFi. inAibt dicse \v\ dfn
TypiiM dfr tiattiiuir titiontitcs, uflriirr
f>iur ciloriiiiL^^c , runtllicbc, fcitibfbaiirtc,
;:rripplc l'rurh( •/iij^csrbriclicn \iird, df»*-
{;ifirlifu liri IIoii-miw, \»o sirli dir (lat-
iiiii^ tiiinb rippculoMc ffinwar/itr Kriichte
obue BiudtMi iiu.H/eicbnet ; jedufh ist Mriiiia
aiiM deu .Ahbiidun^en der .\llen '/.ti rrsf-
brn , tlass dic rrurlit birr wrtlcr friu-
b e li a a r 1 , iitirh l'c i n w a r / i «r .«'y , uud
natur;rciua.*<sfr iyf tlic \ufKtcIiuu;r iiri
koi.ii, wclchc ilif Afhiilichkeit niit dcr
Frurht \on B. rii^idum hervurbebt.
UdontiteM luteola llotFM. umbel-
lif. p. IWk, tah. I. B. f. X. a. ^ciiort
ubri'zrn.H niniiufriiiehr '/.u unsrer otler fi-
ufr uhuiichfii IMlaii/f, siiudcrn zii B. .s e-
micuuipii.iiium. v^l. t. CL.WlkEU.
lUMliit in GnllUr mrridinnHlin proli«
nlHrililxi-i ci r»lliliuii iillra pruiiiiriHiii Ar-
(<■riil.li'. U (.'vlnhria riiiiveiiirntiu ii|irHm[-
n» liahco. Mimiipfliriisiii di'!:>'riii<it lld-
nivi>. iiuli<-n-(ii].iiiM. Di- liilvcii
giTinniiii-ii itli|ui> grnpf-u liuiuN iiuiuiiiis
plnulii, [iluru i<<-i|ui-nlil>u)i liulicliiii.
Cl. roi.l.ixi n. rrrnii. I. p. .VS 1iu<-
iliixil 11. Iialilriinr Munv.v. ri n. viro-
nrn!(<' Tt hk. i|uiiiI jiru|ilr]- ii[>i,-i.'iiniuulll
ori)ciniiliuiii ilrrri-iuni i:ii.-<'u.
CLXXVIII. 311. Biipleuriim arisU-
lllin (j>'a//erH/iie //uv,t nuH ^raitnlatae villa
lii iftuivUval/eeu/a iiniea Kocic); ailllUUIll,
iiivoluccUis clliplicis, ai-islato-ciispida.
lis, platiis, Uiiitirvibuii , ncma jiiium-
tis. ll.
Syn, B. ininiisangustifoUum. Sciicuciix.
it. alp. I. p. n2,
B. caulc brociiinlo, involucrli nliis*
tiuc p.cniapbyllis atiiiati*, prdun-
culoi- excedentibus. Hai.i.. bist.
stirp. bclv. I. p. 344. n. 773.
B. folii* linearibuf, involuCFllts pen'
tapbyllit, ariitis rigtHis. Srnr.
Carn. p 320. ed. ','.!. p 3H). n, .148.
B. Odoutiies: iuvoluciis iiivolucellis-
que lloret supecantibu* , peiiia.
pbyllii, lancculatit, aiittatis, eie-
Gto dcintim conniventibuf ; foliit
lineaii-lanceolatit; caulibiii tliva*
licslo-Taniosi*. Wui.f. in J.\r(i.
collect. III. p. 68. cxcl. pluv. tyn.
B. Odonlitei. SjiiTir. el SoM-tini.
Kajil. bot. 'J4riB.
B. OJontit.:s, SintNc. syst. ve;:. I.
]'. b'*!!. i)«.l. B. f;liiuLacfo,
Oiloiitit. lut.-ola Si-iii;sc;. ap. rMi.'i.
ct Si.iiiTi.T. IV. p. .;■'().
IJ. "Iiininrruin Svih.m;. f.pFC. umh\.
lii. min. cogiiit. i>. Ib- tab. III.
f, r,.
B. arittAtuin BAr.ti.iMi. ined.
///../■. 311. „Intubi ^oglia Daloiai."
iiiioliiecllo. n. Vn
Wiirhiit anf riiirreB WieMin nnd llil-^rla
In Siiiirriinkrrirli jeDHPiti drr Aurrrijae.
\nii ralalirirn halii: irh g^anii iilirreinsliM-
nirn<lr F.xrBipIarr. BuJiilM bracblieb dr.
rcn niis ^lunlpcllirr, L'oi.i;mki itallilBitrlie.
Vun iltT nfUweiKrr, drutarlifn und grie-
(-hinrlirn Pllanae ilieses Namens, « ird
inrlir fiilf^rn.
l>ni.MM airht Fl. Vrrvti. I. p. .V,8. dai
II. linldmse MnitK\. unil drn R. t rrD-
nrnMd Tmn, duzu, ui>riib«r ifli oha*
UrisiiMlrieDiplare oichts Mgen kaon,
CLXXVIII. 311. Dupleuruni arists-
llinl (^XivlieAen/t/Jer g/att nirhl grKSmr/;
jedet mll rlnzr/aer B/iidr. Kocn ); Cinjah-
rig, l'!illclicn clIiptlEcli fjruiiuDiurli^
lciiiftciipilzt, obcu, (Ii-oiuei'fig , ^ci-tcu
j;crietlci't R.
Sjn, B.minusangustirelitiiii. Scncrcun,
it, alp. I. p. 32.
B. caule bracliiato, involuctia uirii.
^ue penlapbyllit ■rialatis, pedua-
culos excedcntibns. Hai-i., faist.
slirp. helv. I. p. 344. o. 772.
B. foliit lineeribus, iavolncellis pen-
tapbyllii , aiistis ligjdis, Scor.
Cain. ji. 32fl. ed.L!. I. p. 3 lo. n. .14<!.
' B. Odoutites: involucrisinvolucellit-
[jite flotcs aupeiantibus , peaia.
phyllit, lauceulatis, ariBlaii% rre-
cto ilemum ccnaiventibtis; foliia
liiieaii-lanceulelis; ckulibws dira-
lirniOTanioais. \Vi'i,f. in Jac^.
coHcct. III. p. ce. excl. plur. svn.
B. Odontitei. Smitii. et Sowj:;.i,
r.iijll. bot, ^4riS.
B. O.ioiititct ti-i.is«, syst. re^. \.
I'. vS,'*^ rscl. E. gltiitiaco.
(.'(loiitil. Iuienl.i Si-ntxt,. ;ip. r...M.
rt SC1I11.T. vr. p, .i^K,
sl»>
tpec.
iv.lt^.
lif. inin, cognil. p, ij,. (ab. lU
f. .1.
B. aiislatum B.vr.ii.i.Nu incd.
Tiiic/i'-. ,111. auf dcr Insel Voglia i.i
ges. von Hiii, H,
Dalm
\. UlLiiIii' iiiit lluiklie
B. I M
71
OAt. ytfor Mt igitiir Ktinram anrtnram R.
OdontiteSv raius ligurae «iujij^ulac nirut
praecedenti» speciel ruden nec ffatis cha-
racteriJiticae. ReT. Wli.vkv et d. Smith
putarunt plantam a Jacqlixo datam, cul-
ttira fnisse mutatam, Kcd eheu, quali!i
haec eiMet cultnrae mutatio! ipwa hacc
ramosiUs, quam p1cruiiu|ue iirttvocat cul-
tura,plantae ailvcBlri nou iiUi*na cst.atqiic.
«pecimina npontanca a mc coniparatn bcnc
ronreniunt, ned toio codu ilitrcrrc iinu-
lucetta atque fluruni partcA inaiuris viilc-
tur momenti, taati ccrte ut ncmincni dc
fipeciei difTerentia dubium linquc.t, auctu-
rum cum speciminibus assidua coniparatiu.
Iliiiuii noiitri specimen, R. ari.stati
nnmine a ci. Bahti.ii^o iiiscri|ituni, cuni-
para^i atque delineaii, et ftiuiilcm tortn
synonfmoram sequelam ac ipse ci. aiuctor,
rsploraTiy eandem forte cl. de Vk<>t qiii
ia litt. ad cl. Sciil'i.tesil'm (cf. II. S.
I. c.) etiam B. humilis noniine specieni
noTmniy fort« eandem, distinxit.
LTXXErs certissimc plantae prae.scnti?i
involucra non dixerit acuta, scd ari-
ntata, qualia mincuparunt rcliqui. 1*1.
SMrm in Engl. bot. Hguras trcs pracbuit,
quarnm maxinia palmaris , ramis binis pa-
tentihus, altera nana supprcssa, tcrtia
siniplex. Singulae ma^is ubscuro colorc
tinctae tunt quam B. Oduutitcs Tcruni.
In fl(S|:nra Sprengeliana inTolucclloruui rc-
ticolatio omnino falsa est.
B. «ristatum plerumque minus est
CrMcedeoti, involucelta habet breviura scd
itiora, distincte in nristam acuniinata.
coriacea, venusa, flavo-wridia, iinpcllucida.
Crescit in littorati , in Italia , Gailia,
GraeciA.
Beob. Dies ist also das B. Odontitcs an-
dcrcr Scbriftsleller, dessen Abbilduiii;^rn
abcr cbcn ho nic dic dcs vurigcn, xicm-
licb rob, uud nicbt cbaructcristi.xcb f^cniii;
Kind. Wl^i.kfn und Smitii glaubtcn dic
loii Ja('()L'i\ dargcRtellte Pflonzc .sc} durcli
dic <.ultiir vcruiidcrt gcwcsen, allcin daji
uarc cinc uiiMscrordentUcbc Vcrilndc-
run|i;I — Die Vcrzwcijfuii», wclcbc dic
iuliiir t^t>\\(!tinlicli auf Kolch<* \^'ci.sc bcr-
lorbriiiKt, i.st /.\tar auch dcu wildcn i^\cin-
piarcn nirht frcnitl , dcnn ich vcr^lciclic
dcrcn, \\ clchc bicrin iibercinstininicn, abcr
himniclwcit vcnichiedcn crscheinen dic
iiiillrhcn und dic liliithcnthcilc, was al.su
%\ichti»cr i.st ; sii uirhtij?, da.s» ;((»^^ij|^
Nicniaiid , wcnn cr Kxcmplarc beider Ar-
tcn vor Kich hat, und die .^uturcn ^cr-
gl.-irht, iibcr den L'ntcr.schicd in Zweifcl
bhMbcn wird.
Voii dicscr un.srcr Art, sahe ich cin
Kxcuiplar, vun ilrn.D. li.tRTMxo mit dcni
Naincn IS. a r i s t a t u m bczcichnct , \% cl-
rhcs ich abbildctc, und viellcicht cinc
ahnliche Citatenfolgc , ats sich der Vcrf.
diirhtc, bcifiig;tc. Ks kann scyu, das.s
aurh v. Vkst sich dicsclbe bildctc, als vr
iii Uricfcn au Sciili.tks cine neuc .^rt,
ticllcicht diesdbe, als B. humile unter-
schied.
Iassk Iiatte gcwiss dic Iliillchen dcr
gc^cnt» iirti|^cn Pflanze niclit s p i t z i g, son
dcrn bcjj^rannt, su uie sie anderc bc-
zcichnctcn, gcnannt. S%irrii ij^icht in dcr
Kns;I. hut. drci Fi);urcn, dic j^rosstc i.st
etwa drci ZoII hoch und hat cin paar ah-
stchcndc Zwcijifc, die anilere ist zwcr»^-
arti^ «crkruppclt, dic drittc einfach. Alic
sintl duuUlcr griin als das achtc B. Odon-
titcs. An dcr Sprcn{;cl4chcn Fi^ur sind
dic Netzadern dcr lltiUf-hen ganzlich
falsch.
B. aristatum iftt fff^uidinlich klciner
als vurigCN, und Iiat kiir/.crc ah<>r brcitcre
litjllcbcn, \\clchc dcullirh in cinc (iiranne
zutfcspilxt , lcderartiji: , gcadcrt , gclhn^riin-
lich, undurchsichtig. Ani hittorale, in
Itdlicn, Frankrcich, Griechculaud.
aUXXIX. 312. Bupleurura gluma-
€^6aill (^va/ieculae iaeves non gfanulatae,
mHtm in ^mavU vaiiecula unica, Kocif.): au-
Aanni, InvolucelU.^ ellipticis cuspidali.^,
pltcalis, liyalinis, Inncivibus, nervibus
jlmplicissiinis. R.
CLXXIX. .312. Bupleurum gluma-
ceu m {ZwUclienfrlder glattt nicht gekumrie,
jrtiex mit rinzrlnrr Binde KoCxr.): einjtih-
rif^, fHilJchon elliplisch fciiigespitzt, gc-
lullol, diircbsichtig, dreincrvig, Nervon
ganz ciniach. II.
10
72 —
Sjfi. B. glumaceum : involucellis pcnta-
pLyllif ellipticla acuminatit trt-
nervihut margine membranaceis,
umliellis terniinalihus, caule pani-
culato. Smztii prodr. Fl, graec. I.
p. 177. n. C18.
SiEBEii. Flor. crctic.
ScnuLT. ap. 1\. ct S. Vf. p. 381.
oba. 11. — non Sprevg. um-
bellif. min. cogn. cf, piaecccl.
KoGii disposit. p. 115.
If/jft, 212, ,>Suda*^ Fl. cretic. cl.SiEBcn.
A. flos ciim inrolucono. B. fructus.
C. petuhim.
Obn. Optimo (liHtinxit Iianc diHtinctiiisimam
ct nptissiiiio iiuiiiiiiK iiiHiguitam specicm
cl. Smitii in iirodrouio.
R sprrimliiiliim tamen praeceilcntis «pc-
rici, cuiii uliin huiiis prucsciilis Ciiiifiisis,
aU ill. S'i*Rf:.\c:Ki.ii;H misit, qiii cxinde ot
o pluntulis V liiirum soniinc propnlhiluiiti-
hua^ spcciom illain rc^duxit, quo facto ipse
fl. Snrrii scposuit rcm, ita ut in Flnra
i;ruciM 111. p. :*',. : „ II. g: I *i '>> a c c u m "
inr|uiciis. „ proifnnni ot Spuknc. uniiicllil*.
niin. cii^nit. atl It. t)(l oii t it i* n n. (,1(1.
ri*iln\it i'^ri*i;iiis iltc auctor, n<*(' nic intlirc
immcriio. liiiic riM ansam Otnlonint sc-
niiiia t*\ hcrbariti Sibthorpianti , quac cuni
%iro amicissimo Sfui:n'gi.kiio(^Si*rk\ci:i.io)
c%immunica^i. ilucc quannis ultru 2(). an-
ni>s intcr chartas rt^posita, Idclc j^crinina-
rurit. ** — maiorcni hahcat lidtMu obscr-
vatioiii in falsis spociininihus (quibiis clia-
ruftcrcs anioa otliti miniinr convcniunt)
in-ialia:i<', at* iili i|u.iin priu.s vjin: iiisli*
tuii in >crLs.
I'crmul(a pauln pnst hnins plantae spo-
cimina rctinxit, iil rcco;*;nostMtur, indvfcs-
Kiis SiKHKii , atquc o\ illis iani rcliqui ho-
tiinici tlc ilitrt*rcntia fucrunt s.itis pcrsuasi,
«*t coininuiitMn Ncntcntinni cditlit cl. Stiii i,-
VKH I. c. vcrhis: „ qiiihiis notis, pancissi-
inis licot, atlco distincta O. ^'iiiniat-ca
ah O. lutcola, iit quistjuc lucile utruin-
qnc spccic disitnguut.**
Syn. B. glumacenm : involuceHit penta»
pbyllif allipticit acuminatit tri*
nervibut maigine mcmbreiiaceis,
uiubelHt terininalibut, caule pani*
culato. SniiTU. prodr, Fl. greec, l.
p, 177. n. 618.
SfEBEn. F)or. cretie.
ScnuLT. ap. 11. et 5. VI. p. 38!.
obs. II. — non SrKCNC. uui«
belUr. niin. cogn. cf. praeced.
Kocn dispotit. p. 115.
K/ic/ir. 312* 9,Suda** aut der Flora cre-
tica des Hrn. SicBcn.
A. Kluthc niit llullchen. B. Fruckt. C.
Hlumeublatt.
Beob. Dicsc aiififfo/.eichncte iind mit • einfm
hiichst paKscndcu Nanien belf^e Art, nn-
torschied Smitii im PriMlromas recbt gnt.
Es mochtcn abcr Exemplare der Tori-
l^cn Art, im Ucrbario daruiiter gekomaim
Rcyn, uud solchc flciidete er an SrnExcEL,
Mclcher hiernach, iiiid nach au» deret
Saaincn crzogcncn 1'flauzcny die Art eia-
zojs^, worauf dcnn Smitu die Sache fur
abgcthau ausah, und in der Flora |racfa
111. p. 'j5. sag^te : „11. f>:luniaceum rrodr.
und Spukng. umbellir. niiii. ro^it. hat
dicscr lortrefflichc Schrift.slcller zn B.
Odontitcs n. VA(U prczus;:cu, und nie
niir scheint, nicht mit UurtVoht. Die Vrr-
anluHsuiig dazu gahcn Suamcn, die ich
nicincm schr wcrthen Freuiide Sprcxc-
i.KR (.Si>RF.\nEi.) , aus deni SibtUorpischco
llrrhario mitthcilte. Dicffe kcMuiteu froh-
lich, ohwtil ftie lanj>;er aU 20 Jahre im
Papicr gclcg^en Iiatten. " — L.eider baut
abcr Smitii hicrbci mohr auf eine Beob-
achlung, dic" sich auf tou ihm Ternerh-
Acltc Kxcmplaro griindet, und gar nicht
mit dcmon ihin friihcr angcjreheneuMerk-
nialcn uhcrcinstimuit, uN auf die« die cr
vorhcr an iichtcn Kxeuiplaren aelbst aa-
sHpIUo.
llald daraiif brachto nun der nnermu-
dctc SiKHKR, cinc grosse ]\lcn«^e l'I\cuipiare
dioscr Pfianzc uiit, so dass itie uioder or-
kiiiint wcrdcn konntc, und alle iibrige Ro-
taiiiker von ihrcr VcrsHiioilenheit iiber-
xougt \tunlcn, die auch SciiULTEt aus-
«prach, indcui er sagte: „durch diese,
«ihuoi wcnigcn jMcrkuiale, zeichDet aich
O. glumacea so tehr von O. luteola
aus, dass bcido Jedermann leicht untcr-
scheidcn wird.*'
oan
^MM
- 73 —
•%'•.
Apparait nvper ill. Sprkngci.ii «viit.
ve^. in quo Cani multa o^rvprie ilhixtrata
le^uutur, ulla tanlen dmidrratur meiitio
itperiei iilius, a Sciiuf.TKSio iiidiratiu!, nani
B. gluniareiiin qiiod ilenim nihi Kub-
Bumsil B. Oduntites, niinimc nuNtrum
ttrit, sed rommutatuni illud, de quo iam
disiuius.
Jam nostra figura couponat litcm.
R. g^lumacenm, cst ptanta rr]i(|uis
aAlnibus lon^c gracilior, atque teniTifir,
fleiuusa, patenti-ramosa ; folia linearia au-
g:uAti»sinia , siiprcnia prinio intuitu ^iilrn-
tur liliformia, inlVriura apiceni ^ersuti
quodaniniodo dilatantur; involurra .3 .').
|>hyl1a, ianceolatu-ciispidata trinerTiu, ra-
dii inaequales 3 — .5- subexserti, in^uliicflla
5phylla elliptica , cuspiduta, t o t a , i; 1 n -
mae ad iustar, liyalina, tnurr^iu,
ncrvus medius in cuspidem exrurrit, liKr-
ralcs ante apicem e^ancscunt, iiiariro rv-
tra nenos lateralcs I a t u s h 3- al i n ii > (iii
praccedeutc an;^stus ^iridis, apire taii-
iiim peliucidus) ; ilorcs subquini, Mabacf|(ia-
Uter et brcve pedunoulati, iitvoluccllu di-
midio bre^iorcs; petala ulbida, inflcxu,
ppice spathuiato -oblunj^a.
Hahitat non tantuni in Graecia, scd
etiara in Calabria, unde, a Ukrckiiu lc-
ctum. misit cl. Gumiikh.
Klinelich erschien Rprrkofi.r syst. tci^.
uorin so ^icles trefflich aiifji^cktiirt uinl,
allcin niaii icrniii«f(t doch alle Andcutuni»
vuii Kxi.Htcnx jcner lon SriiLi.TKS vvii^dcr
cruahiitcn Art, dcnn das ii. j^luina-
ccuni, v^clrhfs vxieder untcr daH f{.
0 (I u n t i t c s <>^CN(*!iricben \»i , kaiiu niclit
fur da.s ui*htc ^cltcn, cs int das \cr>\crh-
scltc, i^utoii uhfMi dic Kcdc war.
Nun niai:; unsrc .\bbilduiig die Suche
entMchcidcu.
H. •; 1 u m a c c 11 in, ist uni 1 iclcs schlan-
kcr uiid /artcr ali dic ^crwandtcn, vicl-
bosrii^ und ahstchcnd iistig; dic HliittiT
schr ftchnial liiipalforinif;, dic uhorfrtcn
auf dcii crstfu Anhlick fadcnfurinifr , dic
uiitcrstcn ffr^cn dic Spitzc hiii ci*\a«* brci-
tcr wcnlcud; Utillcn .^ — .jtdattri;;, lan/.ct-
liih-fvini^cKpit/t, drcincrvif^, dic Slrahlcn
uiiirlcich, zu 3 — 5 hcrausra.i^cnd, liullchcn
'ibiuttri^, clliptisch, fciiij^cspitzt , f;an;ft
s o d II r k* !i s i c li t i f^ w i c c i n c G ra s -
spclzc, drcifjcr^iir, dcr IVlittclncr» c iaiift
iii dic Vorspit/c aus, dic ScitcniicrwMi
schuindfii <;lc!(-!i «ur der Spitxc , drr
Uand ausscrhalb dcr .Scitcnncrv cn iht b r c i t
iiiid d u r c h s i c h t i ^ (hci vori^er Art schniai
iind ij^riin, niir iiacli di*r Spitzc hin durrh-
sichti*;); Kluthcn incist 7.u 5. /icniUch
glcichfurnii;; und kiirz ^esticlt, ktr.'7.cr als
das halhc lliillchcn; niuinciihlattcr uri^s-
lich, ciii^chujj^'*!! , dic Spitzc laiiglii'h-s|)a-
tholtornii^.
Ilif»sc Art findct sirh aii^Rcr (irNM-hcn-
iand aurli in t'alahi-i«'ii, wohcr ich sic tuii
IIkiii.kh «;csainnH'U, (!iir«h dic C»iitc di*s
ilru. U. (iii.NniKii bcsitzc.
CLXXX. 313. Epilobiura Horiic-
inaniii: caule basi rcpoiile aiigulosii
pauciQoro, fuliis sparsis luuceolutis dun-
iiculatis, iloribus nutantihus, .sLigmatc
claTato. RciiD.
Syn, £. outaos. IIoi\n. FI. dau. 13(57.
non SciiM. Sciiui.T.
' /////. „Fl]ana>< ci. FnxEs.
A. genitalia, petalum, scpalum.
Ok§m Vcl in ti^ira llfimcnianiiiana «cl in spe-
tTiminibus siccis fulia iuliiua ohovalu ru-
tnnda et ubltini^a, superiura sparsa (^ncc
* alterna^, Uiiceulata (nec eliipticu), llurcs
panruli.
CIAXX. .'>!?. Epilobiura Hornc-
iiiauni: Slcn^cl iiiiiuu krieclicnJ, kan-
tig, wcnif;l}liitlng, 131ullcr zcrsLruut, laii-
zctlich, ge/..-ilincIt, lUullicu nickend,
Marbe kculcnlcirinig. Rche.
Syn, E nutaos. IIonN. Fl. dan. Ki87.
iiicht Scit.M. Sciiur.T.
Nac/tr, yyFilaiid'' FniLi,
A. Gcnit.ilicn, KluincnbUit, Kflchblu;t.
Bcuh, Suudl aii IIoiinkmanns AbbiHun^, alii
an dcn trockcnct Mxcniplarcn sinil di**
unterstcn liiuttcr «crkchrt cirundrumllii-li
und l;in.i^lii'h, «lic uhcrn zcrstrcut (nicht
wcc!i*(cIstii[Hli:f ), luu/ctiich (uicht cHip>
tisch^, dic liiuthc kicin.
I
74
XoU ronfundcrp cum Xu. nutantp Sciiw.
ScHLi.T. quod idem est ac E. hypcrici-
foiium TALhCii.
Man vprwcclisele e% iiirht' mit f!.
nutans Scii.hiiot, SciiLi.TESy oder K.
hypcricifulium Talscii*
Syn* E. origanifolium. Lam. Cnc. bor.
II. p. 376.
Dec. £1. franc. IV. p. 424. —
•ynops. p. 328.
Fsns. •yn, I. p 410.
(GuNTii. etc.) En. stirp. siles.
p. 6G.
E. alslnefoliuni. Vill. delpk. III. 511.
Engl. bot. 2000.
Histf 314. in Sudetis legi ad rivulo^
propc die neue schlesiscke Baude.
d. 15. Aug. 1817.
A. gcnitalia, petalum, sepalum. B cap-
sula.
Obi. Ilahitu conrenit cum spcciminibu» niino-
ribuB K. montaui, a quo Htij;niat4* dif-
fcrt, a praecedcntc faciie di.stiii;(uitur fo-
lioniin situ et fornia, nec non floribus
pLus dupLo maioribus.
Spccimina c Gallia, HelTetia, Carinthia
et Silertiu conieniunt. Folia in quibuadani
niinora.
314- Epilobinm origanifolinm:
kahl, Blailer gegeniiber, eirund ziige-
spitzt, gezalint, Narbe ungeLheilt. K.
Syn, E. Origanifolium. Lasi. Elnc. bot
11. p. 376.
Dec. 11. franc. IV. p. 424. ~
synops. p. 323.
Peiis. syn. I. p. 410*
(GitsTii. etc.) ILn. stirp. siles.
p. 66.
E. alsinefoliuai. Vxt.L.daupb. 111.511.
£ngl. bot. 2000.
Naclir, .^14. sammelte ich den 15. Aug.
1817. im Riesengeburge an Bi-
chen bei der neuen schleuschea
Baude.
A. Genitalien, Blumenblatt, Kelchblatt.
B. Kapscl.
Btoh. Rs ahnelt im Wuchs kleincn Esrapla-
rcn des E. m o n t a n u m , von denen e«
8ii'h durch die Narbe untcrscheidet, toa
voriger Art liisst es aich leicht durtli
Stand und Form der Blatter, an «ie
durch melir als duppelt so grosse Bliithea
trennen.
Uxemplare aus Frankreich* der Schveiz.
Karnthen und Schle.sien stimmeQ iiberein.
Die lUiittcr sind an mehreren kieiner.
HOllTUS BOTANICUS
HORTORUM VIVORUM SICCORUATQUE NOVITATES nXUSTEAKS^
AVCIOUC
LUDOVICO REIGHENBACH.
Decas 1— M. opt. col. u 1 llilr. 12 Gr. (l f'- >i ^- rl»t*inO ic. nigr. 18 Gr. (1 Fl. 20 X.)
Ret^laritor prog^reditur , ita ut quoris menRe
decas edatur. SingiilaH hoc npux i*i'cipit a rl.
Sikrf.ro, in circumimigatiunc tcrrae dctectas
novitates.
Dalmaticas plantas a sc detectas hannaticas-
que, iam sua spontc conccs8erunt lcuno^rAphiac,
Yiri egrcgii BARTMSia et Kociikl.
Ofht rrgHniussig fort, lo daas monatlirh ein
IlcCt crsfhfiiit. Ilicrin werdcn die von lirn.
SiKiiKn auf 8einer Reise uni dic Welt, entdeck-
ten Ge\%achse bekannt gemacht.
Ilr. D. llARTLrNG und Ilr. M. RociiEt. haben
die Giitc gchabt, aus cignem Antrieb, ihre in
Dulinnticn und deni Rannat entdecktcn Pflaaztii
der lconographie einzuvcrlcibcn.
■k
A^
DECAS TABULARUM DECIMA NONA
QUAM
VIRO PLURIMUM VENERANDO
FRANCTSCO PAULAE de SCHRANCK
ORD. MEIllT. BAV. EQ. SPLENn. IIOHT. REG. niRECT.
▲CAD. MONAC. SOC. ORD. ETC. ETC.
INDEFESSO NESTORI
■
D. D. D.
A U C T O R.
CLfXXXL 315. SI6. Cerastiiiin sc-
midecandrum: floribus penlandris,
petalis calyce semiscarioso serrulalo l)rc-
▼ioribus, pedunculis glanduloso-pube-
scenlibus, foliis obloogis oblusis. Kciib.
FL Sax.
Syn. C. lemidecandruin Lin, sp. pl 438.
Fl. suec. n. 416. Cuht. F1 Lond.
t. 93. (fatc. 2. r. 33.) Fl. dan.
12i2.WAni.EiiB. ups. p. 155. Fnics
HalL p. 78. Engl. bot. 1630..DEC.
prodr. I. p. 416.
C. nirgat. minus parvo flore. Dili..
Rai. angl. IIL p. 348. t. 15. f. 1,
M701. arvens. hirsuta minor. Yaill.
paris. 142. t. 30. f. U
Hist. 315. 316. specimina in Saxonia
lecta.
A. flos. B. sepalam. C. capflula cum
scpalui binifl.
- CMs. AUi cavlem solitarium, alii renpitoflos
describunty sed huiusmodi notap niinime
inhaerendum esBe, iam aarpe proliaumun,
et sic etiam praeBentin plantae npi^rimina
aimplicia, et alia a bani ramona leguntur
In uno eodemque loco. Rrliquae notae
diagnoseoa nostrae certiua plantulam dit-
Itafnunt.
CLXXXL 515. 516. Cerastium se-
midccandrum: Bliilhcn iihirman-
nig, Blunicnblatter kiirzer als der halb-
liautige fcingcsagto Kelch, Btiithen-
sticle driisig feinl)ehaai*t, Bluller lang-
lich, stumpf. RciiB.
Syn, C. semidecandrum Lxn. tp. pl. 438.
Fl. tuec. n. 416. Cuat. Fl. Lond.
t. 03. (faic. 2. t. 33.) Fl. dan.
12i2.\VAnT.ENn.upt. p. 1 r>5.FniE8.
Hall. p. 78. F^iigl, hot. 1030 DtC.
prodr. L p. 416.
C. hirtut. ininns parvo flore. Dill.
Raj. angl. IIL p. 348. 1. 15. f. 1.
Myos. arvent. blrtuta minor. Vaill.
parit. 142. t. 30. f. 1.
Nacfir. 315t 316. sachsische Excrn*
plare.
A. Bliithe. R. Kelrhhlatt. C. Kapsel
luit Kwei Kolchbiattchrn.
Btob, Eini;;e boRchreihpn einen einfachen, an-
dre raAonartitire Stongei , aliein ai ir haben
schon grrnehoH , (liinA oin nolohes Koiinxoi-
chen nicht untorNcheidend ist, uud mo fin-
don ^ir auch von diCBor 1'flanzo, Kxom-
plaro init einfaohem und mit lon unfen
auf astif^Hm Stpn^^ei anf demiielbon Ktand-
orte. UnNoro iihri<^on Kenn/oirhcn soliei-
■on nirhrror zu neyn.
l(i
76 —
317< 5t8- Cerastium holosteoides:
caule alterno laterc pubesccnte, pcdiin-
ciilis eglanduloso-pilosis, foliis oblon-
gis glabris, petalis calycc uiargine sca-
rioso brcvioribus. FniES.
Syn. C. holosteoides. Fiixes! novit. p.
52. HoiiN. hort. Hafn. suppl. p.
138. Link! En. I. p. 433. DeG.
prodr. I. p. 416.
Hist. 3i7< ilorens e y,B1eckingia*< Frxes.
318. fructiferum cultum.
D. petaluni. E. nepaluiii. F. ostium cap-
Bulae.
,,lIa1jituA et ina«[nitUf1o lIoloRlei.
Radix. HbroKa ranioMa, et, ni fallory
|KTenuifl. Cuules cespitosiy erectius-
ruli, aUerno latcrc |iubescentes abs-
quc pilis articulatis glandulosisve.
Folia plana suboblonga obtusu; ra-
clicalia subspatbulata; esiulina lan-
reoluta glabcrrima; floralia distincta
ciliata. 1'anicnla subumbellata erecta
4 — G flora, pedunrulis siniplicibus
brevibus pilosis. Piii ejrlundulosi
subconti^i, imniixtis articulatis. Fo-
lia calycina fere C. vulgati, paulo
modo latiora ct breiiora, apice pur-
purascenti margincqucscariosa. Cap-
sula cylindriea, calyce iongior, Lcvi-
ter incunata." Fkies 1. c.
Rudix omnino pcrennis.
CLXXXII. 519. Scirpus uniglumis:
culmo toreti, vaeinis aphyliis, spica
oblouga glumis obiusis, iulima brcvio-
re, amplccleate, nuco obiouga. Kcun.
Fl Sax.
Syn 5. uniglumis Lxhk Jahrb. d. Ge«
wachftk. J. 3. 77. Sciiweigg. et
KoATS F1. Erlang. p. 12 et 159.
IVIsnT. et Kocii! Deatschl. Flora
1« p. 426. cum syn.
S. Linhii Dbtiiahd. ined.
Hist. 319. e flora Palatinatus cl. Kocii !
317. 318- Cerastium holosteoides:
Stongel einersciis feinliaarig, Bliithen-
stielc driisenlos feinhaarig, Bliitter lang-
lich, kahl, Blumenblatter kiirser us
der hantig-randige Kelch. Fribs.
Syn^ C. holosteoides. Fries! novit. p.
52. HoBN. hort. Hafn. suppl. p.
183. Link! £n. I. p. 433. DeC.
prodr. L p. 416.
Nachr. 317. bliihend aus Bleckingen
von Ilrn. M. Friks* 318. fmcht*
tragend, cultivirt.
D. Blumenblatt. E. Kelchblatt. F. K^
selmiindung.
„\l'uc)iA und Grdsse ron Holo-
iiteum. Wunsel faserig, ftstigy weaa
jch nirht irre, perennirend. Sten-
gel raftenartig, zienilich aufrecht, ci-
nemritii felnhaarig, ohiic gegltederts
oder driisige llaare. Bl&tter plattp
zicmlirh lilnj^Hch , atumpf; Wunel-
bliitter fittrU spathelfbrniiff; Stengd-
bliitter lanzctlichy gans kahl; bii-
theniitiindige f^retrennt, gewiapert.
KinpefaAt doldi;^, aufrecht, 4 — Ghlii-
thig, Bliithenstlele einfach, kurx, be-
haart, ilaare uhne Drusen, meist nng^
glicdert, mit geglicderten uater-
niiiicht. Kelchbulttchen fast wie bci
C. vulgatum, nur ein wenig bre^
ter und kiirzer, an der Spitse rdtb-
lich, am Hande hiiutig. KnpMl rr-
lindrisch, Iftnger aU der Kelch,
leicht aufwftrts gebogen.** Fain
a. a. O
Die Warzel ist aUerdinga ans-
dauernd.
CLXXXII. 319. Scirpus uniglnmis:
Halm siiclrund, Scheiden blattlot, Aeh-
re langlich, Spelxen stumpf , unterste
kiirzcr, ganz umfassend, Nuss langge-
streckt. Kciiii, Fl Sax.
Syn, S. uniglumis Lihk Jahrb. d. Ge*
wachsic. I. 3 77, Sciiwbigg. et
KonTE Fl, Erlang. p. 12. et 159.
Meht. et Kocn! DeutschL Flora
I* p. 426. cam ayn.
S. Linkii Detbabd ined.
Nachr, 319. aus der Pfala. Hr. Prof.
Kocii.
— 77
A. glama infima postice. B. ead. antice
Tisa. C. glunia e fluperioribua. D.
genitalia. £. nux. F. ead. trans-
■ecta.
06<. Planta iam in omni fere Grrmania lerta,
ab auctoribus indicatis optinit* descripta,
cui nonnisi hoc addu, quod fructus nuilto
magia ac in atliiu S. palustri, obLuu-
gus sit.
CIjXXXIII. 320. 321. Bupleurum so-
JH icomposituin (yaileculae granls spar^
sUobsUae, iiiga obliterata, viliae nutlae Kocn.):
annuum , umbellis terminalibus 3 — 5
x*aciialis, lateralibus iucomplelis, invo-
lucellis lanceolato - cuspidatis inleger-
nmis, flores et fructus superanlious^
fbliis spathulatis R.
Srnm B. semicompositaai Lxnk. sp. pl.
I. 342. etc» Hocit disp. p. 117.
Odont, seinicomposita. Spr. ap. 11. S.
VI. p. 381.
0« luteola HoFFM. umbellif. p. 209.
tab. I. B. iig. X.
iiiir. 320. ,,MontpclIier" cI.Salzmann.
321. iillalia^* cl. Jai«.
A. flo» cum involuccUo. B. fruclus. C.
id. traiissectuA.
Ohm, Annuuin, palmare — semipedah^ et iil-
tra, erectum, simplex vel pat<*nti-i'aiiio8uni,
foUa ubovato et laaceoluto - Hpatliulata;
umbellac teniiiiiale» 3 — 5 radiatair, latora-
les 1 — 2 radiatac, iiivolucra 3—5 P*»yl-
la, involucella 5 pliylla, phylla an<,^ut4tc
lanceolata, vel sublinearia, cuspidata, inte-
gerrima, trinervia, glauco->iridia, inaixine
angusto versus apirem scarioso. Coiiferas
B. glaucum lig. 21i9*
Ex hac igitur specie cl. IIoffmaw cha-
racterem Odontitis generis deriuasse
Tidetur.
CLXXXIV. 321. Potamogetonrufe-
scens: simplex, foliis submersis clou-
gato lanceolatis tennibus obtusis, eraer-
ns obovato - oblongis breve peLioIalis
coriaceis, peiliinculis aequalibus, nuci-
boa carinalis R. FI. Sax.
A. unterste Spelze von hinten. B. diese
von voru. C. eine von den obern
Spelzen. D. Geschlechtsorgane. E.
Nuss. F. diese ini Qucrdurchschnitt.
Beoh, Schon fast in ganz Dcutschland gcsam-
mclt, und von dcn angezcigten Autoren
so giit birschriebcn , dass ich iiur hinzu-
fiigen niiMrhte, wie niir dic Nuss um vie-
les Langer gestreckt, als ain ilhnlichen S.
p a i u s t r i s , erschienen ist.
CLXXXIII. 320- 321. Bupleurumse-
111 i C O m p O S i t U m ( Zwlschenfelder zer^
streut gekorne/t, Rlppen undeutlich, keinc Bin»
den, Kocii): einjahrig, Enddolclen 3 — 5
strahlig, seilliche unvollstandig, Hiill-
chcn lanzetlich-feingespitzt, ganzran-
dig, liinger als Blutiien und Fruchte,
Blatter spathelicirmig.
Syn. B. seniicompositum Lznn. sp. pl.
l. 342. etc, Kocii disp. p. 117.
Odont. semicomposita. Spr. ap. A, S*
VI. p. 38i;
O. luteola HoFFM. umbellif. p. 209.
tab. I. B. fig. X
Nachr. 320. Montpellier von Hr. Salz-
MANN. 321. ItalicDy von Hr»
Prof, Jan.
A. Bluthe niit Hullchcn. R. Frucht. C.
dieseLhe querdurchschnitten.
Btiih, Kinjiihrig^, handhoch — einen hiilben
Fuss huch und driiher, aufrecht, einfach
uder abstehend astig, Bliitter verkehrt ei-
rund - uder ianzetlich - spathelfurniig;
Knddulden 3 — 5 strahli":, seitliche 1 — 2
strahliji^, lliillen 3-^5 hlattrij;^, Iliillchen
5 bliittrif;;, Hlattchcn schinai lanzetlich,
uder fast iinealiach, feiiijs^espitzt, gunzran-
dig, dreinervi^, seegriinllch, uni schmalen
Kande gegen dieSpitze hin hautig. Vergl.
B. p:lauciini fig. 299>
Aus dieser Art scheint also HovFNiXTf
dcn Gattungschiiracter fiir Oduntitei
gebildet zu haben.
CLXXXIV. 322. Potamogetonrufe-
scens: einiae-h, untergelaucfate Blatler
laug- lanzctlich, diiun, stumpf, schwim-
mende verkehrt eirund-langlich, kui*z
gesLielt, lederartig, BliiLhcnslielegleich-
iormig, f^iisse gekielt. R. FI. Sax.
16*
:i
78
Syn, F. rufescens. ScnRAD. ined. de
CiiAMisso! adnot. (excl. F. op-
potitifol. DeC.)
F, semipelluciduin. Kocu ! et Ziz.
cat. pl. palat.
F. serratum. Rotii.
F. fluitans. Sm. Eugl. bot. 1286.
F, coloratut Hormem Fl. dan. 1449.
P. purpurascens. Seidl!
Hist. 322. „F1. Falatinat." cl. Kocb.
A. nux. B. cad. transsccta. C. basis fo-
lii cum ovhrea.
O&i. In omni ferc Gcrniania obvium, ita ut
in oompluribuH rcgionibus lccta spccimina
compararc licucrit. Folioruni ncrvi pri-
marii tcrniy secundarii iu singuUs intcrsti-
tiis biui.
CLXXXV. 325. Potamogeton prae-
longus: submersus, ramosus, foliis
ovato - amplectcntibus, elonga to - oblon-
gis, integerrimis , apice cucuUatis mu-
licis, pedunculis aecjualibus, nucibus
cariuatis. R.
Syn, F, praelongum Wulf. R, S, III.
p. 510. Mert. et Kocii Deutschl.
Flora I. p. 850. Horn. F1. dan.
1687. Spn, syst. veg. I. p, 499.
F* flexicaulis Detuard, Strelitz.
Ans. 1809.
F, fleicuosum. Wredow FK Meklb,
I. p. 255. — SciiLEicn! cat.
F, acuminatum FI. dan. 1384. Waii-
x,ENB. upsal. p. 58.
Jlist. 323* e Helvetia a c1. Sculeiciier.
A. nui. B. ead. transsecta. C. folii ba-
sis cum ochrea.
Oh$. Optimc dcscripserunt cl. Mertfns et
Kocii. FoUorum nervi priniarii quini, in-
terstitionum secundarii bini.
CLXXXVI. 324. 325. Statice rainu-
ta: nana, foliis cuneato - oblongis ro-
tundatis muticis, scapo tereti distanter
pauciflorO| caly cis laciniis lanceolatis. R»
Syn. P« rufescens. ScsnAD. ined. de
CiiAMisso! adnot. (excl. F. op-
positifol. DeC.)
P, semipellucidum. Kocn! et Zis«
cat. pl. palat,
F. serratnm. Roth.
F. fluitans. Sm. Engl. bot. 1286.
F. coloratus Hormem F1. dan. 1449.
F. purpuiascens. Sbxdx.!
NacJir. 322. aus der Pfalsj von Hr.
Dr. KociE.
A. Nuss. B. diese im QuerdarchacliBitt.
C. Blattbasis mit Blattscheide.
Beoh, Komnit faiit in gans Deutschlaad ror,
uiid ieh Tcrglich Exemplare aus sehr rer*
Bchicdeni*n Cicgenden. Die Bli&tter habea
drei Hauptnerren, uad in den Zwischeih
raumen zu zuei Secund&merrea.
CLXXXV. 323. Potamogeton prae-
longus: untergetaucht, ostig, Bliftter
eirund-umiassend, gestrackt -langlkh,
ganzrandig, au der Spitze kappeufor-
mig, unbewehrt, Bliitnenstiele gleich*
formig, Niisse gekielt. R.
Syn. F. praelongum WuiiF. R, S. ni,
p. 510. Mert. et Kocr DentscU.
Flora I. p. 850. Hoaar. FL dan,
1687. Spr. syst. veg. I. p. 499.
F. flexicaulis Dbtuabd. Stiditi.
Ans. 1809.
F« flexuosum. Wn&Do\r Fl. MeUb.
I. p. 255* — ScnE.Bicii! cat.
F. acuminatum Fl. dan. 1384. WAVm
LEVB. upsal. p. 58«
Nachr, 323. aus der Schweis von Hr.
SCIII^BXCHBR.
A. Xu88. B. diese qnerdarchschnittci.
C. Blattbasis mit Scbeide.
Btoh, Bei Mkrtrks und Koch trefHicli be-
schrieben. liauptnerren xu fiinf, Secin-
darncrvon Je zu zweien.
CLXXXVI. 324. 325. Statice minn-
ta: zwergig, Blaltor keilfbrmig lang-
lich, abgerundet, unbewehrt, Schall \
sUelrund, entfernt stehend wenigblii-
thig, Kelchabschnitte lanzetliclu £
i%i;— '
— 79 —
Syn. 5t» minuta Limf. R. S, VT. p,
790. (excL Bocc. et FrucK ?)
DmC. fl. franc.IIl. p«423. synopi.
p. 203. SrnKNG. syst. Teg. I'
p. 958.
Sist 324w „Bonifacio In maritimU',
in insnla Gorsica. cl. Salzmann.
325. Gall. austral.
A. fioM cum bracteU. B. calyx.
CMfl. Figura pesslina apud Bocc. sir. p. 2G.
t. 13. F. 3. potius specimcn py^mariini
St. pubescentiii, ctt. 34. ab aliin etiam
huc m^e ritata, Staticcm cordatam
Draebet. Alia apud Pi.lck. alm. t. 200 f.
(non 3« sed:) 5. c«mvenit quitlcm foliifl
eum nofltra, sed flores habet minimos,
confertofl, mumeroHOs.
Laciniae calyciB non brerefl obtuwae Rcd
lanceolatac acutae. Folia magiiitutlini* ^a-
ria, obtiisata, in steriliflflimifl locis rctusa.
CLXKXVII. 326. Statice pubescens:
fraticulosa, scapo tereli subcorymboso,
foliis obcordato-cunealis, calycibusque
obtnBia scabro-puberuiis. R.
Syn. Limoa» marin. fruticos. hirsut.
Bocc. sic. 25. t. 13. C^^udis.^
St. pnbescens. DaC. fl. fr. VJ. p.380.
roiA. £nc. snppl. p. 300. R. S.
VI. p. 797. S»R. syst. veg. I. p.
959. excl. syn.
Hist- 326. ifNice" cl. Sculexcukii.
A. flos cnm bracteis. B. calyx.
OAsL Pubetcentiae fradus rariat, in aliifl ad
calyccfl ipsofl pemt, in aliis nonnisi ncapus
cum ramifl et fouis rectiun interdum nra-
brida dicuntur. Occurrunt etiam speci-
mina maiora, scapis procumbentibu8 , ma-
gia ramoflifly 8t. reticulatae alViuia,
^ualia pro St. dichotoma Ck\, lccta,
comparariy baec antcm plaae difi!ert.
Syn» Sr. minuta Lx.sx. R. S. VI. p.
790. Cohne Bocc. et Flugk ?)
DbC. fl. franc. IIT. p. 423. synops.
p. 203. Sfh£ng. syst. veg. I.
p. 958«
Nac/iT, 324* am Seestrande bex Boni*
facio auf Cortica von Salzmanw.
325. aus Siidfrankreich.
A. BlUthe mit Dcekblattern. B. Kelch.
Btoh, I>ir flehr nrhlechte Fi^r bei Bocc. sic.
p. 2(). 1. 13. f. 3. scheint mehr ein kleinen
kxemplar von St. puhescens darzustel-
len , und t. 34. die uuch nndre f&lschlich
ritiren, i»t Hie bekannt die St. cordata.
Eine andrcFio^ur, die man aus Fi.uck. alm.
t. 200. (nichc.i. Mondern:) 5. citirt, stinimt
zuar in den BlHttem iiberein, hat aber
selir kleine, godraiigte, zahlreiche Bliithen.
Die Kelrhabsrhnitte sind nicht kurz und
stumpf, sondcrn lanzetlich und spitzig»
die Hliitter iindern in derGhisse, auf den
diirresten Platzcn erscheinen sie auch
ausgeschweift.
CLXXXVII. 326- Statice pubescens:
klcinsLrauchig, Schaft slielruud, fast
doldeutraubig, Blattcr verkehrt herz-
keilfonnigy so wie die stumpfen Kelchci
scharflich fciuhaarig. R.
Syn^ Limon. marin. fruticos. birsut.
Bocc. sic. 25. t. 13. (robeFigur.)
St. pubescent. DeC. fl. fr. VI. p.380.
roiA. Enc. suppl p. 300. R. S.
VL p. 797. Spr. syst. veg. I. p,
959. ohne syn.
Nachr. 326. bci Nissa. Hr. Sculei-
cncn.
A. Biathe mit DeckbUttern. B. Kelch.
BeoA. Der Haariiberzug iindert auch, so dass
an einigen Kxemplaren die Kelchc selbst
mit, an andern nur der Schaft und die
Zueigc, ei^entlich oft nur scharflich ge-
nannt uerden kiinnen. Ks kommen auch
griissre Kxcniplare ror, mit niederliegcn-
dem und Astigerein Schaft, der St. reti-
culata ahnlich. Solche erhielt ich auch
fiir St. dichotonia Cav. weiche abtr
gftnzlich Terschicdcn ist.
— 80
CLXXXVIIL 327. Statice furfiira-
cea: fmticulosa, pubescens, foliis ob-
cordato-cuueatis, scapo ramoso, ramis
supcrioribus densiuscule multifloris, ca-
lycis iaciniis lanceoiatis. R.
Svn. St. furfuracea. Lag. gen. et spec.
nov. p. 13. R. S. VI. 794. excl.
syn.
St. cancellata. Bernu! ined.
Hist. 327. e Gallia australi.
A. flos cum bracteis. B. calyz.
Ohi. Cum St. pubescente \\\ crit con-
iungenda. Ktiam propc Fiume lectani
TiUi exacte conveoientem.
St. pruinoBam Forsk. jnaximopere
divemam, bene tandem repraenentatam ha-
bemuii in cl. Viviaku FLur. L^bicae Hpc-
ctm. tab. XXVll. f. 1.
CLXXXIX. 328. Epilobium monta-
num: foliis caulinis oppositis (^rameis
tparsis) ovalo-lauccoIaLis brevepetiolalis
stigmate ^uadriparLito. Rcnn. il. Sax.
oyn. E. montantun. LnrH«f 1« suec. n.
329.
WiLLD, ep. pl. II. p. 316. excl. y.
CunT. FL Lond. t. 68. Cfasc. 3.
t. 24.) Sm. F1. brit. I. p. 411.
Fl. dan. 922. Engl. bot 1777-
Waulenb. ups. p. 126. — etc.
Wst. 328 Dreadae legi.
A. gcuitalia cum sepalo ct pctalo.
Ob$. LiVNErs in V\. «uec. hacc habet: „Cau-
iiii tiM-es, erectua, nifVacrns, subtonuMito-
iius. Folia ovata dcnticulata, nioUissiino
tomento vix conspicuo, praeaertim sub-
tU8." — ita ut videatiir dubiuni, num eadcm
fuerit RUB planta cum nustra. Reiiqui ta-
men auctoreA, intcr eos etiam Smith ct
V^AULKNUKRG folia glabra petuiit.
Cauli» pro Btatiime spithamaeus — bi-
pedalis ft uUra, 8iih.Himplex , ^el in ro-
buntioribufl superne parum ramosus, teres,
rubicundus, superne tantuin subtilissime
incano-puberulus; folia caulina upposita,
breve-p«tiolata ct fere aesailiay ovata v«l
CLXXKVm. 327. Statice furfnra-
cea: kleinstrauchigf feinbehaart, filat-
ter verkehrt herz-keilfbriniff, Schaft
astig, oberste Aeste zieinbch dicht
yielbiiithig, Kelchabschnitte lanzetlicfa.
R.
Syn, St. furfaracea. La«. gan, ettpec,
nov. p. 13. R. 6. VI. p.794.o]iae
•yn.
St. cancellata. BaavB! ined,
Nacfir, 328. aut Sudfrankreich.
A. Bliithe mit DeckbUttem. B. Kelcb.
Beoh, Man wird iiie achwerlich mit 6t. pn-
besccns zusammenziehen k6Qnen. Icfa
aahe auch ein bei Fiume gesanimcitetv
ganx ubereinstimmende» Bsemplar.
Die sehr verschiedene St. prninoia
FoRSK. hat nun Viviane in ■etnem Sp^
cini. Hor. lybic. tab. XXVll. f. 1. darfe-
Btellt.
CLXXXIX. 328- Epilobium.monta-
nuin: StcDgcIblalter gegeniiber (^itA/«^
ier zerstrem) ei - lauzetlich kurz gestidti
Narbe viertlieiUg. R. FL Sax.
Synm E. joiontanum. Lzmii.FL anecii b«
329.
WiLLD. gp. p1. II. p. 316. exGl.7.
Cunx. Fl. Lond. t. 68. (fasc. 3.
t. 24) Sm. F1. brit. I p. 4ii,
Fl. dan. 922. Engl. bot. 1777.
Waiilenb. upi. p. 126. — etc
Nachr, 328. bei Dresden gasammelt.
A. Genitnlicn ncbst Kelch- und BlaBea*
biatt.
Btob, Ltwk fiagt in derFlora auecica: ffStCB-
gel sticlrunil, aufrecht, riUhlich, rtwai fl-
zig^. BUtter eirund, gezfthnelty gnaa wcicll
und kauni sirlitbv tilzig, bosonders ■»
ten.'* iliernach nchien es faat zweifeU
haft, ob unsre Pftanze dieaelbe sey. Dit
iibrigen Auturen jedochy unter Ihnen anrk
Smith und Waiilkxbehq, boschrieben die
Bliitter kahl.
Der Stengel ist nach Verhillaiss dcs
Standortes kleinspannenlang bia nwri Foss
huch nnd driiber, nieist einfachi oder bci
Bt&rkeren Kicmplaren nacli oben hin «e-
nig &«ti]^, stielrund, roth angelaufen» nach
uben uur feiu graulichy kurs feinhaarifs
^
81
orato-laaceolata, hand raro fere lanccola-
ta, acuta, ai^te et inapqualitfr .scrra-
to-dentata, suprenia cum rauiis huih aut
lloribiu Bpama, subtiliter incanu-pubcrulu;
racemiiB laiisBimun, pauciftorus , i^erinina
feliiM longiura incana, comlla maiusciilu,
petala prufunde cxcijia, pcrHicina; flti«rnia
Suadripartitum ; capsula glabrescens, pc-
uncnlata.
Haiui Tirietas spithamaea : E. a1 p o « t-
re ScHMiDT, nec multum piito ilitVcrrf*
£• lanr.eotatum Skr. Malri, f|uuni fo-
lia lanceolata scdam sistant diftcr«Mitiani,
liaee autem non raro ucrnrrant in iiiistro.
Denturae in figura (Prudr. Kl. Koniau.
t. 1. f- 2.) nides, fcre crenae. Spccinicn
taaiett ex anctorum mauu nunduni wdi.
Longe certios dirersum est: R. alpc-
atre Jacq. Khock. siles. I. p. U).j. \»
BitAUXC Salisburg III. p. 304. IIopp. Ccnt.
cxs. I. quud idem ac E. trif^onuni v.
8ghiik. baiersch. Fl. n. .'394. Hoc ucciir-
rit fuliis oppositis, plenimque terniN, liauit
nrOj quod lam Krockkrl'S obserra^ it, qtia-
temlSy sessilibus, aequaliter scrrato-dfii-
tmtlUf ciliatis; catile semper sinipliciNMiino,
■ tigmate clarato facile agnusceuduin !
cf. Ub. CC.
Epilobionun confusio apud auctorcs in-
enita!
'iXCm 329- Epilobium roseum: fo-
Xfjjl caaUnis OppOsilia (ramets sparsh) laii-
ceolato-oblougis, peiiolalis, dense den-
: ..liculalis , aiigmate clavato. Rciio. FL
u
■i
n
c
1«
Sy9^ £• minui fl. albo. ScnMiEPLL
op. Gesn. IL 2. p. 20. t»20. f. 73.
cileg. Fl. Lips. p. 147. Ketz.
prodr. Fl. •candioav. n. 703. obs.
DOt. 1. p« 16. LlLJEBL. Sv. Fl. 1T.
p. 155. KnocK» Fl. til. n. 581).
Baumg. F1. Lipi. n. 539. Fi\i£8
Hall.p. 64. SMrrii brir. I. p. 411.
die Steiij|;elbliLtter fltelicn gegeniibrr, aind
kurz ^vKticIt, fasl sitzeiid , eirund odcT
eilanzotlirh, nirlit 8olten fa.st lauzetlidi,
fipitz , fsrharf iiiid unf^toich nggeartij^ ge*
ziihnt, die obersten ^tchen rnit ihrrn /wei-
^en oder BLiitlwn zerfitrrut, uiid sind j^rau
und kiirz r«*inliuari;; ; die BliitluMitraube
sehr Hchlatf, wenig-bliithi];^, die Fruchtkno-
ten liin^«*r uls dii* Bliittrr, ^rau , ilie Blu-
nienkroiicf zirnilifh ^ross, dit! Blnnieiibliit-
ti*r tiff auii<f<*Hrlinilten , piirHirlihliithroth ;
Narbe liertheilig; Kapnel kaldwerdend,
geHticlt.
Kinc ffpannenbobe Abindemnfi^, ifft K.
a 1 p e H t r «• Sciimiiit, aurli Bcheint K. 1 a n-
reolatuni Skr. IWiir. nirht sehr vcr-
arhieden zu ^eyn, da die f^nze Abuci-
rhnn^' ei^entlirh nur in dcn lanzctfitrnii-
f^cn BliittfM^n li«V!rt, die auch nicht Hcltcn
bct dem niiffri^^cn vorkonimen. Dic /ah-
nnn^ an dcn Biattcrn dcr Abbildnn^ (Prodr.
Y\, Konian. t. 1. f. 2.) int roh dargCHtcllt,
cs fiind fast Kcrhcii. l«-li sahe jcdoch
noch kcin Ex«*mpUr aus den lliuden der
Kiitdeckcr.
Vict Bichcrcr iflt K. alpestre Jacq.
Kroik. Kil(*s. I. p. GOj. t. Bralxe Salzb.
Fi- III. p. 304. llopp. Cent. exs. 1. oder
K. tri;?onnni Sciirk. baicrsch. Fl. n.
.094. ^ crflchicden. Dics kiiinnit mit fi^ef^en-
iibcrNt«*li('iidcn , )j^c\\i»bnlich niit drciKtiin-
dif^cn, iiicht Kclt«*n auch , ^%ic schon Kro-
CKKRbeohachtcte, niitTicrstandigcn, sitzen-
dcn, glcichforinig j^csii^t* f^cziihiiten, ge-
\\inipcrt«*n Biiittcrn, stcts rinfacheni Sten-
i;«*1 \or, und ist durch keulen forniige
Na r b e lcicht zu unterscheidcn. vg;l. t. Tt-.
Dic Ver\»irriin(^ diescr Gattunf^ geht
bci dcn Schriftstellcrn ins Uneiidliche.
CXC. 529* EpiIol)ium roseum: Sleii-
gelblalter gegeniiber (jlsihuiuer Mersueut)
runzetlich-Ianglick, geslielt, dichl ge-
zahnelt, Narbo keuleulurmig. Kcjib.
FI. Sax.
Syn^ £. minus 11, albo. ScnMXBD£Zi
op. Gesn« JI. 2. p. 20. t. 20. f. 73.
K. (^Chainaener.) roteum. Scnnas. spi*
cilef^. Fl. Lips. p. 147. Rbtz
prodr. Fl, icandinav. n. 703. obs,
bot. 1. p. 16. LxLjcBL. Sv. F1.1I.
p. 155. KnoCK. Fl. sil. n. 5b9.
Baumc. FI. Lips. n. 539. Faies
Ilall. p. 64. Smith brit. I. p. 411.
— 82 —
Engl. bot. 693. Wahlnb. upi. p.
125. ScnuLz Starg. suppl. p. 23*
E« jnontanum ly. Wzlld. ip. pl. II.
p. 316.
liist 329. Lipsiae legi.
A. genitalia, Aepaliim et petalam. R. se^-
mentum caulinum.
Obi. Ab auctoribuH aliift aliae flpecieii cum
hac nostra conimutantur. Sic e. g. K.
purpureum Frik» Ilall. p. 05. Wem Ti-
detur ac E. roneum RoTiiii. — K. ro-
seum DkC. „fol. ternis oppositis aut al-
ternis glabris ovato-acuininatis denticula-
to, nerratifl aniplexiraulibuft, nervix nub-
hirnutii, caule erecto simplici, stij>:matc
indivlso „quod i^itur plantae Schrebcria-
nae ex onini fere parte contrarium est,
necessario K. alpcstre Jacq. csse de-
here, patet. Etiam in alpibus tantum at-
que in Pyreiiaeis indicat cl. auctor, quum
planta nostra Kchreberiana, in humillimis
locis, ad rivulos, fossas et stag^na, ad se-
pimenta et miiros crescat. — E. r o s e u m
SpRK.\GF.Mi Fl. Hal. teste Walt.rotiiio
sched. crit. p. 187. est K. montanum,
ad quod iam alii K. roseuin Lkvs8. re-
tulerunt. Videmus igitur plantam Cor}--
phaeis ignotam , nova iilufltratione non in-
dignam.
„Caulis teres glaber, summitatibus rillo
candido obductis. Folia inferiora oppo.ti-
ta, reliqua pleraque iitplurimuin alternay
petiolaU, ovato - iaiiceolata, glubra (sed in
innioribus hirsuties tenera alba nervos ob-
sidet) inaequaliter serrata, acuta. A con-
Gursu petioloruni, ubi oppositi sunt, linea
tenera deorsum ad proximum internodium
extenditur, unde caulis ibidein anceps ;
alternoruui bases duplici linea simili dc-
currunt. Flores parvi. Petala dilutissiiiic
rosea aut albicantia, venis saturatioribus.
Stigma ciavatum indivisum. Germen pilis
albis densis obductum.<' Schrkb. 1. c.
E.
Engl. bot 693. WAttLXfB. upt. p,
125. ScuuLz Starg. suppl. p. 23|
uiontanum y. Willd. sp. pl. IL
p. 316*
Kachr, 329. bei Leipsig geaaminelt.
A. Genitalien, Kelch und Blumeoblatt
B. Stengeldurchfichiiitt.
Btoh, Andre Schriftsteller verwechseln andn
Arten damit. So scheint s. B. E. pnr-
pureum Frif.s Ilall. p. 65- daa E. ro-
seum RoTH. — E. roseum DrC „aut
dreist&ndig gegeniiberstehendeB oder ab-
Mechseluden kahlen eirund sngespitztea
^[cziihnelt i^essi^en, unifassenden. wpidi-
nervi^en Blattern, aiifrecThtem einfacheM
Stengel, ungctheilter Narbc" — das alsa
von der Schreberschen Fflanxe gmnz a^
weicht, muss nothwendig das E. alpe-
Atre Jacq. seyn. Decaniioi^u giebt ss
auch nur auf den Alpen und P^Tenftea anb
wiihrend unsre Schrebersche Fflanse aa
den alleruiedrigsten Orten , an Bachrat
Graben, Teichen, an Kilunen und Maaera
wiichst. — E. roseum Spreno. FL HsL
ist nacli Wai.lkoths Zcugniss, sched. criL
p. 187- das K. montanum, w<nni sckai
andere LKTSSKas. E. roseum citirtfB.
So ist also diese, den beriihmtesten Beta-
uikern unbekannte Pflanze, einer aewi
Erlauterung nicht nnwerth.
„Steii^eL stielrund, kahl, nach obea ndt
kurzem weisslichem llaaruberaug. Uatflr-
ste Blsitter gegeniiberv die meistea iM
gen gewohnlich wechselstftndig, gvstiel^
eilanzetlich , kahl (an den jnngern jedoA
cin feiner neisslicher Uebersng anf dea
Nenen) un^leich gesAgt, spitx. Vosi fe
sammentreften der Blatt^tiele hei dea g^
geniibcrstehenden BIsitterBy l&ufl eine mrii
Linie herab his snm folgendea Kaots%
wesshalb der Stengel daselbst (eia|f»
massen) zweischneidig ; Ton dea wiclad
standigen Bldttern l&ufl gleichfans dBi
doppelte Linie herab. Bliithen klein. Bi»
menbliitter ganz blasa rosa oder neisi
lich mit dunkleren Adern. Narbe kaalc»
fiirm ig ungetheiit. Fmchtknoten dicht '
kurzbehaart." Schiirb. a. a. O.
PUinta in humidis procera, caule non
raro penna anseriua crassiore, ramosissi-
mO| superns cauescens.
An fenchten Orten wird die
xienilich hoch, der Stengel nicht
dicker ais einc Gansefeder, aehr istig vi
aach obea hin grau.
^mf "^'
DECAS TABULARUM VIGESIMA
QVAM
VIRO ILLUSTRI
CAROL. FRIED. PHIL. de MARTIUS,
OBD. MERIT. DAV. EQ. SPLnNI). IIOIIT. lUBG. DIRECT. SEC
ACAD. MONAC. SOC ORD. BTC ETC.
DILECTISSIMO AMICO
D. D. O.
A U C T O R.
CXCI. 330— S32. Tillaoa muscosa.
Syn. T. nmscasa. L«ink. «p. pl. 180.
— RoM. SC1I1II.T. in. p. 500.
cnm syn. — Mbrt. et Kocir,
Deutschl. Fl« 1. p. 866. a Bon-
nxGnAirt. prodr. Fl. Monast. p«
39. — SvMHG. syit. Teg. I, p.
364.
MtMt* 330. „Coetfeld binter derKlincke
yor Hollenbergs Hofe^' i11. aBuN«
niGnAvsEN. 331« ,^Sici1ia>* cl.
Fabsl» 332.99Paris'* c1.Godbfrot.
A. flcM. B. petaltim. C. «epaluin. D. xe*
Bien. E. carpium. F. particula cau-
lis. G. folium.
06b. yfRariiisimay nunc primum inter Gcrma-
«iac cires enumerata'*; a Bun-.\ig*h. l. c.
cuiuii Tiri illustriii insif;ni cumilati piiU
c^iberrima quacdam speiHniiua arceptii rc-
frru.
Optime iam desrribitur ab aurture lau-
tetOy a SsiiTHio, Mkrt»:\'kio et Kuchiu.
lfliTriandriaBiTrig>-niam syntematiA iio\ua-
lia reete rerepenint vlri ill. a Bunnighal-
aic?i et SpaKKaRL, quiim planta nontra,
paae iam aola geueriii est, certe rarissiroa
I^Mtalium mimero ludat.
CXCI. 330—332. Tillaca muscosa.
Syn. T. muscosa. Lxnk. sp, pK 1S6.
— RuM. Sciru^T. III. p. 500.
cum syn. — Mert. et Kocii.
DeutscbU FL 1. p. 866. a Bon-
MGUAUs. prodr. Fl. Monast. p.
39. — Spiieng. syst. veg. I. p.
364.
Nachr, 330. Coesfeld hinter derKlincbe
vor Hollenbergs Hofe v. Bon-
nxGnAusEN. 331. Sicilien Hr. D.
FRnsL. 332. ,«Faris«« Hr. Gode-
FROr.
A. Blulbc. B. Bluroenblatt. C. Krlch-
blalt. D. Saanic. K. einzelne Kap-
nel. K. Stuclvchen StengRL G. BlatS.
Btob, Diese ffcUene Pflanze entdeckte Hr.
Hufr. r. Bii%.viGHAiSf:K fiir die deutnche
Flora, und hatte die Gefsilligkeit, mir ei-
nigc schune Exemplare mitzutheilen.
Dcr genannte Verf. selhst, so wie
Smitii und Mkrtkiks und Kocii, haben dia
Pflanze schun gut lieAchriehen. Krstcrer,
so uie Sfrk.ngki., haben sie nun an ihrrii
richtifcen Piatz, in die Triandia Trig^-iiia
dCM Sc\ual«yfttiMnfl {^cstellt, da jiie jctzt
dic ciiixi;>;t* in ihrcr Gatlun^ ist, und uiihl
selten in der Zahl der Genitalien undern
mng.
17
L
84
GXCIL 333. Arabis brassicacfor-
111 is: glabra, simplcx, glaucesceiis, if>-
jii.s raaicalibus suurotundo spathulalis,
caulinis cordato-sagiltatis iutegerrimis.
llciiii, FLSax.
S/n* Brattica alpina LinN. Willd. elc.
yxi.L. delph. IIL p. 330. t. 3G.
(mala),
Turritis Bratsica. Liekiis Herborn.
150.
Erytimuin alpinum. Ktii. germ. IL
p. 103.
Baumgart. transylv.n. p. 263«
DeC. syst. nat. 11. p, 507. prodr,
L p. 199.
Brass. (Coringia) alpina. Feas. syn.
IIi p. 205.
Conringia alpina Lxnk. En.ILp. 172.
Arabisbrassicaeformis VVallr, sched*
crit. p. 359»
Ifisf, 333. in monte Knabenberg pro»
le Scholam Portensem Num-
lurgo-Thuringam legi anno 1811«
A. genitalia runi potalu et «epalo. bi
siliqim. C nenitMi. D id. tranji-
sectum. e. situs siliquariiiu.
bi
Ob$. A. bransicaeformiii i*Rt e rarioribus
Germaniae plantiN, et speriniina sinpila 1 i-
dentur in solo raI«Nireo <:re»rere, »\v. in-
primis in >ariiH repoiiihuii Thuringiae, in
Herrynia, circulo Xcoatadicnsi atque ia
Bohemia lectay cumparavl.
Habitu quidem Corin^iae ^eneri ac-
cedit, sed ubi ad fructum respiria!i, rectiua
KKmis a cl. Wallrothio exph>rutuni. Cuin
Krj^nimis plane nil habet, et hIc etiani ex
illiii est, quas cl. DkC. nulla oinniiio priii*
cipiorum 8ibi praescriptorum ratione habi-
ta« agi^re^avit. Corin^iae ^nun natiirale,
malc suhiunvit Kr>'flinii!i, et ntmtrani plan-
tam cotyledonibufl di%'enii!i8imani liis nii-
didit. Citarit cl. B^rMOARTR^, sed iam
diu aatea fuit E. a I p i n u m , Rothio.
CXCIL 555. Arabis brassicaefor-
mis: kahl, einfach, blaugriin, Wur-
zelblalter rundlich spathelformig, Sten-
gelMatter hers-pfeilfoiiiiig ganasraudig.
KciiB. Fl. Sax.
Syn. Brassica alpina Limr. WzLi.n. etc.
VzLL. delph. III. p. 330. t. 36.
(schlechty
Turritis Brassica» Leer8 Herborn.
150.
Erysimuin alpinum, Rtu. garm. II.
103.
BAUMGAnT* transylv. II. p« 263.
DeC. syst. nat. II. p. 507. prodr.
I. p. 199.
Brass. (Coringia) alpina. Pbrs. syo.
11. p. 205.
Conringia alpina Lzkx. Cr.ILp*172.
Arabis brassicaeformis Wai«i.b« sched.
crit. p. 359.
Nachr. 333. Ich sammelte sieaufdem
Knahenberge hinter Schulpforte
bei Naumburgf 1811.
A. Genitalien nebst Kelch- uad Bluneii-
hlsitt. b. Schote. C. Saame. D.
dieser querdurdisr.hnitt«a. c. Li^
der ScJioteii.
Btoh, Die A. brasaicacformis gehort aa-
ter die aeltenen deiitseheii FAanKen, und
srheint immer auf Kulkboden isu wachseu.
Icli verg^leiche besonders Knemplare aus
verschiedenen Gegenden ThilriiigenSt rom
Ilarz, aufl dem NcustSidter Kreise, so wie
aiiA Hohmen.
Dem Wuehii nach, ist sie wohl der 6at-
tung; Coringia ahnlich, alleitt bearhtea
\%ir die Frueht, so hat WAr.L.aoTH die
Gattuns richtiger aus^eniitti^U. Mit Eij-
siiniim hat die Fflanze ^ar nichts ^ipemciay
und gehcirt also uiiter diejenigen, dieDEO
ohne die |>:eriiigAte Kurksicht, auf die sirh
aelbnt vurgeiichriebenen Grundsitse, uo-
terbraehte. Die natfirliche Gattan;; Co-
rin»ia 5etzte er unter Erysimum, niid un«-
re Pflanee, die in Hiiisicht anf die C4»ty-
ledonen ^ans abweicht, nalim er dasu.
Kr ritirt UAUMGiRTKX, allein lan^ Torher
schun war es K. alpinuni. Kurii.
— 85 ~
la prodrome tandpin Wallrotbianuin re-
rissimain nomen, qnaii synoiiymoii ad-
acripiiit, maluit i^itur in suo errorc prr-
sererare, quam aliunim emendationec re-
cipere.
Prima quod mihi risum cst, \era atqiir
erudita contemplatio nyfitcniuliii cnirilVrii-
rum, e cotyledunuiii situ, a G.iKRTKno «*\.
ploratiy a Roa. Brow^io pro hurti kc-
wensis exteniiione emcndati et aucti, a Dk-
CAKDOLLKo tandcm ditinjiimac specicruni
copiae adaptati, lcgitur in Jen. all^.
Litt. Zeit. 1824. Erganz. BUtt. ii.
68. 69.
CXCIII. 5S4- Statice reticulata: fo-
liis lanceolalo-spathulaiis oblusis, sca-
pis procambentjbus , reliculato-ramo-
aiasimis, floribus ia supi^emis ramulis
dislantibus, bracteis infimis 2— 3ilons,
calyc^ 5 deutato. R.
Syn. St. reticulata Lisin. ip.pl. Wilt».
SauTii^. brlr. L p. 342. Eogl. Bot.
328. (oiala). Aon. Sciii7lt. Vr.
p. 78$* SFaBSG. tytt. veg. I. p.
958.
•
,,Capo Corso is maritimii" c1.
Salemaiiv.
A. bracteae infimae c«im floribus.
OkMm Figuraa apod lh.i'CK. nlma^. t. XLII. f.
4^ et Bocco?!. •intl. t. 44- T- i- liret ni-
^ea et pessinae, tamen quo^laiiimoilo lia-
Mtaai indicaat, ttla autfm tn Kngl. Bot.
328* ne hunc ouideM oliirrt, erecta enim
•at atqne rtgida, aoslra sine dubio non
au^rftua.
•
CXCIV. 355- Sttttice easpia: ei-ccla,
ramia aterilibus ramosissimis sCoparii.H,
floribus terminalibus confertim fas-
* cimlatis, squamis bracleisque aibi-
dii«. R*
> S^H. Sut. caule tiudo clichot etc.
« ... Gmbl. sib. IL p. 219. t. 89. f. 2.
(ma)a^.
St. reticnlatiL MBikb. F1. Taur.Cauc.
I.. p. 250.. a. (^^.
S€. €;iaapiaWiLL&. £n. p. 536. IWBisb.
III. p. 2»S.
Im Prodromus kommt endlicTi Wam.-
noTiis ffanz richti|;;er Name als Synonvm
vor, tiiid liu wunle lieber der eignc Irr-
thum beihrhaUen, als dic frenidc VerbeK-
Beniiig aufgeiiommen.
Die crste uabre uad gelehrte Betrarh-
tunj; de» SvHtemK der Cruciferen, weleheii
(^AKKTNKii narli der La§^ der Cotyledo-
nen auHand, Koa. Bhowx fiir den Ifort.
KcwenNiM auiidehiite» endlich Deca.ndoi.i.k
eiuer xahlreichereu Artcnmen«>;e an|>a!i»te,
lindct Hich nuih nieincr Meiuung in dtr
Jen. Litt. Zcit. \&24. £rg&nz.BUtt.
n. 68. 09.
CTCIir. 354. Stnlicc rclicnlata:
Bliitlerlanzctlich-spathelfdrmig, sluinpf,
Schail nicderliegcnd, nelzarlig verzwcigt,
Bliilhen an dcii Endzweigeu eutfernt-
slehcnd, untcrslcDeckhlalter 2 — ahlii-
tliig^ Kelch 5zahnig. R.
Syn, St. reticulata Likn, sp. pl. Wir.t.D.
Smxtii. Lrit. I. p. 342. Engl. Bot.
328. (schlecht). Rom. Sciiui.t. VI.
p. 785, SrRKNG. sjit. vcg. I. p.
958.
Nachr. Capo Corso vom Seestrand.
llr. Salzmanv.
A. uuterste ilcckbiattiT mi» den BliiChen.
Beoh, DiK Figrun^n bei Pi.lxk. alma^. t. XLII.
f. 4. "inl Bof cov. Bic. t, 44. f. I-. 8o n»h
und ArhlcrhC Av nurh Hind, deulvu dorli
dcu IlahituN ciuigermaiiiien au, dic uher
in der Kn>,'l. Bot. 328. zeifft nicht ciunial
dieHrn, dcnn sie ist aafrccht und Mtcif,
die unsrige aUo wuhl nlcht iiberflassig.
CXCIV. 335. Staticc caspio: auf-
i*cchl, uiilViichlhui-e Z\reige bcseDarlig
sehr verustcit, Biiitheu in dichteQ £nd-
hiischcin, Schuppen und Deckblallei'
wcisslich. R.
SjH. Stat. canle nudo dichof. etc.
Cmkl. sib. II. p. 219. t. 89. f. i>.
(schlecht).
St. reticulata MBxcb. F1. Taur. Cauc
I. p. 250. n. 62a.
St. caspia Wili.d En. p. 336.MBikii.
III. p. 25.).
17*
I
Hht, 335. „Sarept&*' Mitslonarius.
.K. nan poiitico
B. id.
O&i. Forniain «luplirem dinlin^iirrc mBlli-iii,
M^mn iritiFrt, '0118(1 rrra St. ranpiii
fit, atijue ipna iii VliirB 'l'aiiro -raiii'a!'ii'n
rrenril. Ilulu)i iippriiiiidu iitiii rani ultrii
prilalla, iilinuurv rur».iirriitia, fiiliin rUiii-
gutin, laiK^piilato-npathulatiii, xubaruti», ra-
riuB rviuKl*, Imi liwiiuiii. Fcilia lamen ra-
ro adnint, plpniraqur ■■mp mutilatu. I'lii-
ne ronvpuifntla iipriHmina IPKUntur ad niu-
rc iiilrialicuni, v. c, pra]if Canrlti, ulii cl.
Saui.kk invenit, (irupe Odcniiain Ivcla im-
benriin a cl. IIknskhu, ViMiriiin concerpia
■ rl. Jtv. Cherb. viv. ital. u. 300. aouiite
St. reticulatae.)
AltPra forma mnlto humilior est, pnl-
marin Pt iiaul» ullra, pTuiiinM, lirriix,
iiparB, fdliahuhrtobinBtu-iipalhuMa, Riih-
rctusa, iiiulto brciiiira; rainuliii Kli-rililiuii,
floribun rt Miuumiii optimr ronrcuit. llarc
val Sl. hrnidilulU Uni . I>kC'. elium
Sl. f;t(ihnlariacfuliar uumiur u Sii,/'
MtNWu miima. LonKe diifnm cbI St. brl-
lidifdlia Sihtiu V\. Rraer. t. Vij. quum
Mmonii Rrarri Hi-lliilis fuliu mi-
nuri <>t lanrrulato a Tol itMi> urtio
iiiMTiiilam, in Riiinisnu hfrbari» ud nin-
num hubt-u. Ktiura lil. Klvbulartaefv-
llain direniHimam dabu.
lamae in utroque noatTa St. raii-
lor. laliimimi! mrmbranarro-nmrKi-
(Mlyrcs silhcyliiidriri, pliciiti, ctiain
>i'ul'la liliiciuu.
(!\CV. 336. Slatitc aiirea: floribiis
ji-tlnuciiloUs. II.
^yn, St. ceulibui etc. Gmci, sili. I.
p. 21S. Ama^. mth. (nonp. i:(i.
«edO r- *0«- "• 13^'' t. l-t. f. 2.
(peitiiiia !)
//(,«. 3:H). „Sibiiia" comiii. cl, GtN-
\. nus. B. cal}'i.
Nacfir, 335. „Sarepts" von etnem
Misjionar.
A. Bliitlie Tun bintpn. B. dieae von Torn.
Btub. lch miirlitr «ine dopprlte Form unlrr-
■rlieidrn, rine (;riiiiiire namlirh , dlr ilrhtr
Rt. ranpia, nrlrhc in der tanrinrh ruu-
eaiiiiiclirn >1urB nArbM, diese nird nirht
aeltm iiber vinrn Fuis horh , iat dunkrl
rilthlirhgriln, ihreBtattGr lang, laiizet-spa.
Ihrltiirmi); , rtivas n^its, Hrltnrr auKC'-
nrhwpiff, gnni! (^latt. Die Bl&ttrr lind
neltcn aii den Kxcmplarcn rorhanden, irr-
ni|C!itrnR zrrliruclicn. Ganx iiliprrinstim-
mcuilr Kvrmplarc hndrn sich ara adriati-
achen MriTe, nie s. B. Hr. D. S&di-ps
hri (.'aiirlu namnrlte, bci OdeaM» «o kir
llr. Pnif. Brssm rntdrckte, und bei V»>
nediff, vuii nu sie llr. Pror. ixT*, toi herh.
ili. Ital. n. 300. C">* S*- reticulata)
auiit^ih.
Kinr sueite Form iat iomer UeiKer,
handliiich »drr nrnijr driilier, ber«ift, griia-
lich, niiill, ihrr Itlilttrr irrkebrl elmnd-
«■imlhrlfbmiig, rtnajt Buiigeach«-eift, lid
kflrzer; die anfrurhHiaren Zweigelchen.
Bliithrn unil Schnppen, ao uie bH Jrnrr.
Dicae int dir St. hrlUdifolia Uui..
DkC. auch ala St. Klohularlaefvlia
voii 5*L>i«N\ g^piendrt. Gani verachir-
drn Tun ihr ial St. brllidifolia Kibth.
l''!. ^ruec. t. 'Xlr,. dir irb aU LiimoDiuM
grnrcum Bellidia rolio Miaori et
lanrrnlatu vun TovRiuiraiiT beseirh-
iiet, iiu Kii-inisrhcn llerbarlo nir mir ha-
br. Auch die ebrii ao rerachiedenp St.
KlobulariaefoliB werden nir bald na-
her kriincn lernru.
Dir Krhupprn sind an beidrn Formen
unsrrr St. caKpia aehr brrit hiutiff er.
riinilct, dic Kclilir fwit rTlindri-irh. ircf;it.
lcl , .ifloichfulls u KKi% , tiie lllumfiilirani.-
lilu.
CXCV. 336. Slaticc aurea: Bliithen
^csUulU 11.
Syn, St. caulibus etc. Gmei,, lib. I.
p. 218. Aman. roth. (iion p. la:*!
sed:) p. 100. n. 132. t. 1.1. f. 2.
(gani tcblecht!)
Nac/tr. 33n, aas Sibirien, mitgetbeilt
vod Hrn. D. GOnther,
A. Ulii-Jii:. 11. Krlcli.
87
Mf. Sifle dubio pciaima Ammahiana figura
malam dia^osin cr«aTit. Fulia iDvenio
qualia alttnes hatenty ipathulata quidi*m,
quae autem diagnosis folia subuiata
Tocaty mihi potins ramnli sterileii vidrutiir.
Flores pulcherrime flan, ral^^x quod iam
AMX4XUS Tidit, bani pubescens. Species
ftoribut pedunculatia memorabilis!
CXCVL 337- Spirantheji acstiTalis:
buTbis cylindnco-elongatis, foliis caii-
'"**!, angiute-lanceoIaliS|8picalaxa 11.
Syn. Ophryt aestiva Haz.i.. helv. n»
1294. var. 3. 4. 5. t. 38.
MzCB. gen. t. 26. f. 2.
Balb. add. p. 9G.
— aestivalit Lam. £nc. IV, p. 5G7.
Neottia aestivalis Fers. syn. II. p.
511. DbC. FL franc. III. p. 258.
— synops. p. 171.
Spiranthes aestivalis. Kicn.KEii.bot.
Reg. in adnot. ad 833.
Hiiim 337. ,,prope Esslingen" Fl. Wur-
temberg. leg. rev. Hociistetteii.
A. flos. B. id. fructifer.
ObB. Prima Bpecimina in Germania lecta, cum
gallicis omnino convenientia, ad nie henr-
vole misit rev. IlocHSTKTTt.R. A. Sp. aii-
tumnali (cuius tig;. cf. apud Stirn III.
12. C>VO'' Kpii^alin.) faciUiinr dij^iiuscitiir:
f .) btubiii subcylindrici», 2.) fuulc foliu.so,
3.) spica laxa, 4.} labio Huhrotunilo itcc
retURO, 5.) tempore florencentiao acstiwiliy
60 ^oco natali in humidis. Scd proxima
eat Sp. auntrali UKr. rf. Kku. Kiiw.
bot. Reg. fj02. quae tamen foliiN an(^U8tio-
ribuB, spica densa, florihuH hrcUorihuf» dif-
fert. Species gcneriH Rirhurdiani, «ininiuo
natnralis, 16. recenset cl. Ker. i. c. n.82J.
nu -
CXCVIL 358. 339. Epilobium
XmnBi foliis oppositis subsessilibus ova-
to-lanccolatisintcgeiTimis oblusis, slig-
mate quadripartito. R«
I7ea6. Ohne Xweifcl hat die ganz Bchlechte
AmmaniBche Figur VeranlaBBung zu dcr
Bchlechten Dia^nose gegcben. lch finde
die Biiitter nicht anilerH als bei den iihn-
lichen Arten, nainlich spathclformif^, das
aher, was die Diai^nose pfriemenformifrc
Blatte>* nennt, halle ich fiir sterile Zufi-
l^clrhen. Die Bliithcn sind schr schiiu
gelh, der Kelch, \%ie srhon .^innian l>c>
inerkt, an der Basis fcinhaarig. Dic Art
ist durch gesticltc Bliithen merkmurdig
uu.sgezeichnet.
CXCVI. 337. Spiranthes aestiralis:
Knollcn cylinarisch-ianggesti-eckt, Steu-
gclbiaLLer schmal - lanzeLlich, Aehre
schlafl: R.
Syn^ Ophrys aestxva Hall. helv. u.
1294. var. 3. 4. 5. t. 38.
Micii. gcn. t. 26« f. 2.
Balb. add, p. 96.
— aestivalis Lam. Enc. IV. p. 567«
Neottia aestivalis Pbhs. syn. II. p-
511. DeC. Fl. franc. IIL p« 258.
— synops. p. 171.
Spiranthes aestivalis Ricr. Keb. bot.
Reg, in aduot. ad 823.
Nachr. 337. bci Fsslingen in VViir.
temberg. Hr. Trof. HocnsTETTER.
A. Bluthe. B. diese fruchttrageftd.
Beob. Die ersten deutschen, mit den franEosi-
Bchen iihereinstiinmeiiden Kxemplare, ver-
danke ich dem llrn. IVof. IIociistkttkh.
Von Sp. autuninalis (vgl. Stlhm III.
12. Ophrys spiralis) unterscheidot sie sich
sehr leicht dnrch 1.) langgestrcckte Knol-
lcn, 2.) lnblattertcii Steiigel, H.') schlallc
Bliithciiuhn*, 4.) riindlichc nicht ausge-
schwciftcLlppe,.').) BlutheEclt im Somnicr,
r».) Standiirt iin Kcuchten. Aher ain niich-
sten steht die Sp. australis RBr. %gl. Kfk.
in F.i»w. hot. Re^. OCrj. diese hat aher
iioch scliniulcrc Bliittcr, eine dichtc BUi-
thcnahre und kiirzere Bliithcn. Kfh
zahlt a. a. O. n. 82.1. Ifi Artcn dieser na-
turlichen Ilichardi.<ichen Cattung auf.
CXCVU. .m 339 EDilobiura nu-
tans: BlaLLer gegeniioer, kurzgeslielt,
eilnnzetlich ganzrandig, aLumpf, Norbe
vicrtlicilig. K.
f ••
— 88
Syn* £• nutans ScnMXDTFl.BoSm.no.
CCCLXXX. ScnvLT. Oeitr, Fl.
I. p. 595
£• bypericifolium, TAVSCn. hort. Ca*
m1. no. VII. cum ic. lapid.— -Fl.
bot. Z. 1824. p. 83. ..
Hist. 338. 339. in uliginosia acl I«e-
xam in Bohemia legi 1817. Aug.
A. flOB.
06«. Planta tenera, habitii BtoIonilni5que fili.
formibuA K. p a 1 u h t r i s , flcd siinpliciuH-
(MiLa, fuliiii paulo cras»ioribu8 , inte;;erri-
niin, inpriniiR stijEcniatc quadn|iartitu Buf-
licicntrr distincta. Folia inlinia fliciit in
liiuriiuit ubovato-spathulata. CuruUa lila-
cioa.
Mca specimina in hico classico Scbmid-
tiano le^i.
E. Schmidtianum Rostkov et Sciimidt
F1. Sediuens p. 172. nonnisi furnia ncnio-
ralis K. palustris videtur, qnantum e
descriptione atque icone lapidea collig^i
poteat, spcciioina enim ab auctoribus lccta,
nondum vidi.
CXCVIIL 340. Epilohium tctrago-
num: nitidiim, loliis liueari-Ianceola-
lis, sessilibus iitnnque iu Iineain dis-
tinctain docurrentibus , stigmate clava-
lo. llciiB. Fl. Sax.
Sy^. £. tetracronum L. sp. pl. 494.
CuRT. Fi; Liond. fasc. IL t. 23.
Fl. dan. 1029. Sm. F1. biit. I.
p. 412. Engl. Bot. 1943. Faies!
Hallaad. p. 65.
///V. 340. Lipsiae legi.
A. genitalia, petalum, sepalum. R. se;;-
inentum cauUnuin. K. fulia priiuor-
dialia.
Ob%, Species e rarioribas, paucis nota. Spar-
sini tainen in variis ISernianiae retj^ionibus
proveruit, congruens plantae boreali.
Foiiu inliina petiulata, sicut seqiientia
fi«fMilia opiiusita, ramea spurau.
Syn, £. nutant ScnaizDTFLBoeM.no,
CCCLXXX. SCRUZ.T. Oeatr. Fl.
I. p. 595.
E. bypericifolium. Tai7SCb. hort Ca*
nal. no* YIL ciun ic. lapid.— FI,
bot. Z. 1824. p 83.
Naclir 338. 339. in Moorboden an der
Iser in Bdhmen, gesammelt im
Aug 1817.
A. Bliithe.
BeQh. Eine zarte Pflanse, Tom Wacka nndMji
den fadenfurmigen AnsUiufern, wie K.pa-
lustre, aber einfach, Bl&tter dickliclier,
ganzrandig^; TorzOglich durch viertheilij^
Narbe hinlanglich verschieden. Unterste
Blatter, ao ^vie bei den meiaten Tetl^eiirt
eirund-spathelfiirmig. Blume iila.
Meine Kxemplare aammelte ich an
Schmidtischen Standorte.
E. Schmidtiannm Rostkot nad
ScHMiiiT Fl. Sedinena. p. 172. scheint nar
eine an schattigen Piatzen g^ewacliseBe
Abanderung yun E. palustre su se^rn, ss-
viel uian aus dor Beschreibnng und den
Steindrucke eatnehmen kann, jedoch sahe
ich noch keine voo den Verf. gesammehf
Exempiare.
CXCVllL 340. Epilobium ietrago-
num: glaiizeud, Blaltcr liaeal-lanzet-
lich, silzend, beiderseits in einer se-
treunteii Linio herablaafend^ Naroe
keulenfdrmig. Rcns» FL Sax.
Syn. E. tetragonum L. sp. pL 494.
CuKT. FL Lond. fasc. IL t. 23.
Fl. dan. 1029. Sm. FL brit L
p. 412. Engl. Bot. 1943. FniKt!
Halland. p. 65.
Nacftr, 340. bei Leipzig gesammelt*
A. Genitalien, Kelch« und Blumenblatt
B. Stengelabschnitt. C. Fruhliaei-
blatter.
Beoh. Diese Art gehort unter die seltiiereaf
und ist ueniger beluinnt. Sie wAchst jf^
doch zeriitreut, in Terschiodenen Geges-
den DeutHchlandii , und kumnit dannlnit
der niirdlichen Pflaaze iiberein.
Die untertten BUttter sind gcstielt, lo
wie die folgenden gegenuber, die AstUai-
ter semtreut stehend.
i
Miik
^Uik
89 —
9tCIX. 541. Epilobium obAciirnm:
opacam, foliis Kneari-lanceolutis scissi-
libua fh lineam ntrinqne confliientcm
decurrentibus, stigmate clavato. Rciid,
Fi. Sax.
Sjrnm Cbamaener. (Epilob.) obicurum :
fol. opp. ■Iternisque ]anceo1.i(is
flibris Berratis basi riecurreiiiihiiS.
cnMB! spicileg, Fl. Lips. p. 147.
E. obecanui. fiAUMc.l FU Liips. p«
211.
E. virgatum. Fexbs! F1. HbII. p. 66.
E. decurrens. Hort. Hal. 1812.
341. Lipsiae legi.
A. flos. B. segmeiituDi cauliiiuin.
Ohi, ^Caulis teres glaber, ramosissiRiuii, 511 m-
mitates pilis rarissimia fibflltaf*. Koliii pnr-
Ta, lanceolata, omRino f^labra, serrat» ilcii-
ticulis parvis inaer|iialibus, a|ii<*e gliiiiilii*
lusis, acuta, ad notabilem a liasi distuii-
tiani derurrentia, tandem in liiioam iitrin-
que per caulem ad pronimum f^eniruliini
descendentem desineiitia; unde rauliii ti'-
tragonus. Siimina tanien folia spniiilia,
qtialia etiam in R. hirsiitu obsiT^o. Florfs
siltemi, pedicellati, parii. 1'etala pana,
purpurascentia. Gernien tenellum villis
sdbfis densis vcstitum, ae;3^re distiuj^uiMidis,
qao magis adolescit, co ma^is ralvesrit,
taiidem in siliijuam lonj^iKsiniaiii arute an«
giulatam abit, in qua pilus raruH ulbos ad-
preMOS viz distingvas.*^ Sciikku. 1. c.
Planta ronstanter opara, obsrurior, ra-
rior; auctores enim pro K. obscuro alias
plaotas suniserunt.
342- Epilobium alpeslrc: stric-
f simplex, foliis ovatis ('>'. ovaio-
'mmceoiaiis) subverticillatis , amplcxicau-
Ibiis, aequaliter remote dentatis, cilia-
im^ ad nervos pubcscentibus , stigmule
dUiTmto R.
J&m. £. fol. nitidis glabris, tenerioii-
bttSi nervis tsmen subhirsutis.
Halz.. belv. n. 996. v. 3.
£• alpestre. Jacq. obs. vinnob. 35.
K&ocx« Fl, Siles, L p. 605.
CXCIX. 341. Epilobium obscuriim:
niatt, filatter Iiueai-lauzetlich, sitzend^
juderseits in eine zusammenstossende
Linie herablaiifend , Narbe keulenlor-
raig. RciiB. Fl. Sax.
Sjrn. Cbamaener. (Epilob.) ob5Curuni|:
fol. opp. ahernisque lanccoliitit
glabris serrafis basi decurrcutibu.".
Sciireb! spicileg. Fl. Lips. p. 147.
£• obscurum. fiAUMO. ! t'l* Lips* p«
211.
E. virgatuui. FaiesI Fl. Halt. p.fifi.
E. decurrens Hort. Hal. 1812.
liachr. .341. bei LeipKig gesammclt.
A. Bluthe. B. Stengelabscbnitt.
0fo6. „Sti'n^l Mtielrund, kabl, sehr Sstig:.
oberste Tbeile weni^ behaart. Blatter
kleiu , Iunz(*t1irb , ganz kahl , mit kleinen
uns^lcirhrn , drusenspitzi<;en Zahnchen jre-
Aii;;t, Hpitzi^, in merkliche Kntfemunj;
viin der RuKis herablaufend , dann jeder-
scitfi ani St«Mi(;;el in einer Ijinie zusainnien
bis zuni ntiebMtcn Knoten herabKteigend ;
daher derSten;;el Mtunipf virrkantij^. Die
obersten Rlattrr Mind jrdoih Mitzenil, so
wie ich sic auch uni K. hirflutuni beob-
achte. Rliithen virrhMrlMtiindii;, «^rMtielt,
klein. Rlumrnbliitter klrin, piirpurriith-
licb. Fruchtknotrn diinn, dirht mit \teis-
sen, Mrbwer zii iintrrMcbridrnden Ilnaren
ubrrzo:;rn, je iiltrr drMto kabler, endlicb
iu eiiir Mrhr lan;;e, Mrharfkantij;e Scbnte
auMgebildet, auf uelrher nian kaum norh
einzrlne angedriickte virisMr llaare unlrr-
srbridet.** Sciirkh. a. a. O.
DieMe Pflanzc iMt Mtandhaft matt, dunk-
ler und Mrltnrr; denn die ScbriftMteller
iiabnieii uuhl andre dafur.
CC.342* Epilobium alpestrcrschnur-
gerade, einfach, filitltcr eirund {od, a.
lunzetUch) mcist quirlstandig, umfassend,
glcichrdrniig cnli'ci*nt gezahnt, gcwim-
pert^ Ncrvcn fcinbchaart, Marbe keu-
luiiforniig. R,
Syn. E« fol. nilidis glahris, teneriori«
buSy nervis tamen subhirsutit.
Hall. helv. n. 906. v. ^.
E. slpestre. Jacq. obs. vindoh. .35.
Krock. i'U. Siles. I. p. 605.
i
. X
BnAtrxE. Salzb. Fl. Iir. p. 605-
IIoFPc. Cent. pl. var. alp. I,
I-'.. ttigonuai. ScnnK. kaiericb. Fl.
n. 594.
E. TotGuiii (y. DbC. F1. rranc. IV,
p. 423} lynops. p. .128.
I/itt, .=t42. „in monteUnterslicrg" Sn-
lisburgt cl. Horn.
A. fenilalia, iiepalain,peta1iun. b. tapaulu.
Oh: laiH p. 81. cum K. mnntann, quoil rs
liatiitu 1'idctur alHne, coinparaiiniHii. Sp''
ciniina lcKuntur iii iimnibu* fcre nuhalpi-
niR Germaniae, llclietiar, Galliae, ruiivc-
niunlqiie nutis inilicalii.
Piilia uepiuR terna, rarius quatema,
TarisBime tanlUM aimpliriter appnaila. Flun
frrit K. montaui, prutcr atigma.
BaAnitE. SsUb. Fl. IIL p. 605
Huira. Cent. p1. var. alu, L
E. trigouum. ScnnK. baiencD. Fl.
n. 394.
£. roseom (y. DeC. F1. franc. IV.
p. 4230 arnopi. p. 328.
Ifachr. 342- Unterilierg bei Salabnrg.
Hr. Prof. HoFvx.
A. Oeiiilalien, Kelch-BlunenUatt. b. KapacL
Btob. Vt"\i haben dieie Art ■chan p, 81. ■{!
fC, montanum verglirhen, dem ea im
Wurhn iihnlirh iit. Ea w-Sehat fan ia al-
len \'uralpen in Deutschtand, ia der Schweii
unil in FTankrcich, und die Kxenplarc
kommpn in dcn angrgehenen Kfnueichea
libFrrin.
Oie BUtler eu dreien , aeUner sa tlc.
ren , am acltennten bloss purweic gqca.
iibpr Bliithp faat wir facl B- muata-
nuro, auiier der Narbe.
— 91
ADDENDA
BT
Z US AT ZE
UND
E MENDANDA VERBESSERUNGEN
AD CENTUa. TJLBULAEUAI SCCUNDAM.
ZUM ZWKITEN IIUNDERT TAFELN-
Ci
. Elabora?i huius generis Germaniac
_^ indigenany — excepta C pahittri,
«|uam 8CHKLiHniL'8 dedit, aliique, et C. tibiricft,
qoae g^*nere aliena est, cf. Fl. bot» Zeit. 18'J4.
p. 'J45. et uostrum Hort, hotan. p. 9. qiiiim
ctiam unpcrime pro C apeciota HCiiR.W). falso
obtalit cl. KKR iu KDW. boi reg. S12. cf. uostr.
Hori bot, Uh. 9. p. «^. — e rl. kociiii prac-
ceplin, QUiie ipse in F/. bot Zeit, ltf2J. a p.
497. edidit.
Ipse Yir amicissimus Cinerarias snas a<1 mc
antiiit, meis antca a sc lustratis. Unaniinlaiu
■pccicmm li^^uras, secundum spcciminu c\ ip.Hius
hRrbario dcliueavi.
Quamquum ultcriori ohscrvationi comnirn-
dandac videntHr syccicruni chanu-tprcs, tanu-n
id probasse nohis viileniur , quud vul^^arcs c
fciliurum forma petitac diaiinoscs , niillani fcrc
npecicni ritc distin^uant, cf. C. ipathnlttefoliam,
eamptttrem, aurantiacam ctc.
Kxceptionihu» pati charactcrcs a ^appi lon;>;i-
ludine relativa, unthodii colorc atquc coryinhi
Oonim iiumcro, nou quidcni nc^j^ainus , scd in
oiuiii natura eiponciu^^H. scnipcr iiornia quacdaiu
evplicatur, et nullani u.squi* adhuc novi plantain,
qoae non siui^ulis Kpcciininihus hchctatis a di-
a«'noai aua rcccdut. Induincntuni caulis folio-
rumqoe, ad quod alii refugcrc malucrunt, nobis
videtur infcrioris niomcnti , diininuitur cniin
aetate, et practcr lanani inio hispiditatcm in
■peciminibus cctcruin siinilliniis adcssc vcl dfcs-
ae Tidi. i'f. C. aurantiacam , pappotaui , tpa-
ihularfoliam, Geriniiiuni pnbcs constaiis ex-
perta est.
CXVIIF. 230. AnUieiiiis slyriaca Vest.
Gf. Svliosfc Ratish. p. 12.
'ineraria. Ich habe die deutschcn Arten die-
scr Gattiinv uarh dcn Ansichten des II. Prof.
Kocii hcarhciU't, so ^^ic sic dcrsclbc in der
f7. bot. Zeit. 1823. von p. 4^)7. mittlicilte.
]>if* C. pahitlrii dic schon 8ciiKiiirK, und
andrc ahliildctcn , hlicb wcje^, chcnso die C.
tihirica, wclchc iiarh /7. hot. Zeit. 1824. p.
'J4')' uiid nach iiiimtiii llurtut botanirut p. 9.
nirht nichr zu dcr Ga(tufi>; j;^chort. Neuerlich
^ah dicse Kkk iin Bot. Hesciatcr 812. ralsch-
lich fiir C. tperiota , vergleichc Ifort. hot.
tah. 9. p. 8* , ^o ich die dchte Pflanze gab.
Ilcrr Prof. Kocn liattc die Gcfalligkeit, mir
nach Uurchsirlit dcr nM>ini!^cn, scinc cignen Ci.
n.-r.iricii '/iiziiscndcn , dahcr ich cini«^e Artcu
nach LxuinplariMi seiiics llcrharii abbildcte.
Ohwolil unscrc Kcnnzcichcn iioch femerer
Hoohachtuiig zu cmpfrhlcn sind , so schcint uns
doch Rovicl gc^^iss, dass dic ^rwolinlichen von
dcn Hlattcrn hcrgcnouimcncii Dingnosen , fast
kcin« Art strcno^ untcrschfidcn. Man v«'rgliMche
C, tpatbulaefolia, campeitrit, aurantiaca u. a.
Dass dic Mcrknialc ron dcr rclntiven Kiin^^e
dcs Pappus, von dcr Farbc dcr KlutheuhiilU*,
und dcr Zahl dcr miithcn in dcr Doldentraubc,
chcnfallK ihrc Aiisnaiinicn darhicUMi, wollen uir
nirht Icu^i^nen , aht-r hci UiiiKchrcihiing dcr Na-
tur, hiilt nian sich jcdcrzcit an cinc gcuissc
Norin , und ich niiichtc nur cinc cinzigc Pflanze
kcnncn lcrncn , dic nicht in cinzclncn, in ihrcr
Aushildung untcrdriickten Kxciii|ilarcn, vun ihrcr
Dir.irnoM* ahuiche. Dcr IJchcr/ug dcs Stcngcls
und dcr Hlattcr, dcn andcM-c schr heachtcn,
srhcint von gcrinc^crcm ^\ crth fiir dic Dia«(nosi',
da cr niit dnn Altcr ahninunt, und chensouolil
dcr wolllUi.-kiji^c als auch dcr strifliuarige Uchcr-
zu;; hci iihri;;cns ganz iihiilichcn Kxcinplarcn
baid da ist , hald niangclt. Man verglciche C.
aurantiaca , pappota , tpathularfolia. Dic lie.
haarun<^ der Frurhtknotcn schcint keinem Wech-
scl unterworfcu zu seyn.
CXVIII. 230. Aiilhcmis slyriaca Vtsi.
Vcrglciche S>'Uo;>;e Uatisb. p. 12.
Ib
.%«-^.,
)»:.V<
i«k.«k.
— 92
CXXVIII. 243. Cineraria capitata. ;3.
radiala.
Nupci* cdita addcuda :
C. mirantiaca sims. ISot. Mag. 22G2. Figura
iiiediuuris.
CXL. 2G2. Raniiiiculus Brcjiiinus crtz,
X. huiuilis.
Nupcr apparuit:
R. polyanthcmu.s iiorn. V\. dnn. 1700'
ilacc fi>;ui'a .sistit nostrum H, Breijninum
(*KTz. OL, humilem p. 31 • flnrihus iniiinribus
fiuviji, conrfi-as iji^itur cl. Fiiri:$iii opiniuneui,
quani p. .'ji' rctuli.
CLIII. 282. 2H3. Digitalis micraulha Rin.
CoiilcraH ct ca qiiiic \c!H*ra1>ili.s aiirtor Kcrip-
sii in: \or. plnni. Kpev. praenerl. ind. orient.
1». -'84.
CLX X. 30l.Hpilol)ium rivulare Waiii.xp.
Ma^iN hahiicriui aftiue K, pufteseenli Hiji.
«iiiani E, palnntri 1j. lulcniicdiuui (juaNi ^i-
«I«'tur in(i*r £. hinulum atquu K. puLetccn»,
ah utroque folii.s luultu niiuuii ar^ulc scrratin
di.stiiig;iiciiduiu.
CXXVIII. 2i3. Ciueraiia capitata -3. ra-
(liata.
Ncucrlich erechien:
C. nurantiaca Si.ms. Hot. Mu;^. 2262. eiae mit-
tcljufi.s.si^ gearhfitete Figur.
CXL. 2G2. Ranuncnlus Breyninus crti.
X. luuuilis.
KUrzlich emchicn:
R. polyanthcinuK JIoiin. F1. dati. 1700.
liicse Ahhiiduiig stcUt uiisern It, Brcjfwiam
Cnz. •%. humili$ dar, n. p. 31* niit kleiBe-
rni i>:«dhcn Bliithcn. Man \erg1eiche hietbei
dic p. .'ij. hcijTchrachie Meiiiuug^ tuh FRist.
CLIU. 282. 283. Digitalis micranlha. Rtb.
Ilicrhci vcr«:l<*ic!ie nian nuch des '^crfsiisen
Sov. plant. Mpec. praetert. Ind. orient, p.28l»
CLXX. 301. Epilobium riTulare^WAnLM.
leh hattc dicHC .Art licher niit R. pnhe^em»
Rtii. als niit K. pafu^tre L. verglichen, dena
sic hiilt rti.st das Mittcl z\«isH:hcn £. hirMiim
iiiid K. puhetcent, >uii beiden durch die weit
wcni.^cr schiirf (f^etagten Bl&tter zu QDtcr-
8cli«:i«lcn.
— 93 —
I N D E X.
im. CnrftiTis litferin indicaiitur nynonyma, ct
plantae tantum cuniparatae.
R E G I S T E R.
.4nin, iiirsi^Krlirift ziM.j*t Synon^-mcii, iiikI hlos
vfr!{:U*irliff\«rise iiiiireriilirte Pnanzvn aii.
ra dUrolor Thuill.
paiuHoia Ktli.
uliginosa \VF.rHR tig. 280. a.
toiae alpinofol, terei. eic. Segu.
ilhcuis alpi/m L.
mari ima L.
pMHCiala Dcsf.
8t}'riara Vkkt. Gg^. 2.30.
ithyllis maritinia Sciiwi:G. lij^. 23.5.
polgitAglia (Bernh.) Kit.
VulMtraria L.
rabis braK^icacrorniis Walla. fig. 333*
remria bntariea L.
Poiiac UcuR. ti|^. 2G0.
uricmlae leporit affine eic, Uauh.
iipieuruw angatiifoliam Uod.
aristatuni Barti.. ti|^. 311.
hadium Kocli. ot Laii;?.
r<rir/e hrarkialo eir, Hall.
iirariraiam a. Ijam.
fol. tinearib. eic, 8coy.
CJerardi Jicq. tij,'. 'J94 — 2%.
sit bre^iradiatuui K. li^. 294.
/3. «ir^atum R. fis- 2U5.
7« patcns 11. fig. 296*
Crtrardi sui.
glaiicuni UuB. Cast. Ii;s. 299-
giuniaccuni Sm. Hg. 3i2.
fflymaccHm Spr.
kumile Vcst.
iarolHcr. etv. Gcrard.
iunccuni L. fig. 2'J7*
innreHm Poll.
suHCtfam /3* Spr.
«tiitKs t^ugHttifol. eic, Scheachz.
OdontitCA I.. hg. 3ia
Odoniilee Wult'.
Pollichii Gni.
semicum|iosilum l. fij^. 320* 32 1<
otmicomyotit. tar, De.*if.
fmatdca alpina L.
■Bpuala bononiensis L. fig> 221*
bononienti» /3. MB.
Thaliana Wai.i.h. fiff. 222.
■Mtium Atrstff. wiii. efe. l^i^'-^
holosteoides Fr. li^. 317. 318.^
seuiidecaudiiiin u. liv;. oH». 317*
^mmaenafiam obtcnrHm Sehrcb.
rnscaiin Schreb.
Piis.
41
41
41
2fi
8
.S
H
S. f)2
12
it
13
S4
2(;
26
G.S
r,7
70
.-»7
70
<:s
7(»
.jfi
r>fj
5fi
"^
.)/
.o^
71
70
71
.OfJ
.')7
.W
5G. .W
70
fiH
70
.58
« i
fO
h4
5
.5
7.5
7(i
75
»1
Ckeirnnl/tut al/iinut VIII.
erifxufioi*/rt L.
Jtn/mx Srlil.
krlrffirtfi llpp.
pu/nilu* lionj.
Cincraiia itlinntt \\\.
alfinti Lam.
alpina a. Liiin.
alyiiia ,3* l«inn.
fi/jii/f^ 7. ittlcifrifolia Linn.
affiina llpp.
alpina ^\ :ililnb.
alpina Willd.
aipcKtri» II FP. fijE^. 220.
auruiitiaca IIpp. fi^. 241. 242.
auranliaca Sciii.. Tiiox.
auranliara ct, DcC.
auranliara /3. DcC.
cainpcstri.s ItKTZ. ii^, 251 — 2.55.
«. huinilis U. fig. 251 — 2;iJ.
3» proccra K. lij^. 254.
y. dcntata K. hf^. 2.i.5.
rapilata llpp. Ilrnsch.
rapitdta \\ aiii.nb. fi^. 243 — 24.'
ot. discoidca K. fig. 244. 245.
/3. radiuta K. fig. 243.
rortlifolia L,
cordtfolia auriculaia Jacq.
cordifttlia /3. y. Koch.
cordifolia ^- Koch.
cordtfolia *implex Kofsh
crusflifolia Kir. fi/^. 217.
crispa i.. fil. tifjf. 214.
rri«;Ni «Ar. Gnth. Schmm.
crocca Tbatt. tip:. 21J.
inlrj^rifolia Kth.
I nl ricrtfolia ScUk.
inlei^rtfolia Sm.
inlrf(nfolia W.
inlrscrifttlia p. ViU.
loufsifolia Ile.<is.
loii;rif(dia Jacq. Ag. 239-
lon^ifolia Sihnitzl. St.
iyrata Lkdkb.
orirentit Koch.
pbpposa UciiB. fig. 288*
.38
.37
22
21
23
24
21
4
2.1
24
4
15
IG. !I2
15
ffi
21. 22
21
•)■>
'>■>
4
- Ifi
Ui
Ifi
23
23
2.1
24
23
2
1
1
15
3
21
4
21
13. 22
14
15
i
3
13
— 94 —
Diaalliui
Cinmri» pntinaiB Horr. lig. 218. 219-
«. rodiata K. Ug. 3i8.
P, diacoideH R. tig. 219.
^. rapitala K.
riTularin \f. k. &g. 215.
Si-hkulirii Kciin. rig. 21fi.
8)131 liiilui-r<ilia Uhkl. tig. 249.
sudetira Koch. l\g. ULi,
ConriHxiH alpiuit LK.
CoriKgim tBraitirii) alpina P,
Cvrrigiiila Ntleralit 1,.
telrphiirulia rotRR. A^, 291.
« alptitrit Bnll).
nlptttrit Slrnib.
nrirnariiiK (.. lii,'. 250.
enu/c uiiifl.ft. bre '
Jiiiiii. Ii<ii-ii.
mantpiittiilaaiii L.
Slrrnbrrfni SiRlt.
tifleiilieai Upp.
Di({ilaliA bmAi^uh Murr.
amiigua Svhk.
rr«iieir<At Uryand.
fftrru^nea i.. %. 2Sfi-
Jfw^ /rrr«.!r. Itiv.
futata Uhrli.
ruWa I^Mii,. %. 2'>7.
Iii!ir<iic<!ii> w. K. Iltf. 2--^.
pniKtifluru Lix. li|;. '.'S'.i.
igirUa SaLf.
iHlerliitilia ]':ip.
ialermf^ia P.
hu-tigaia w. h. lig, 383.
tiitea I.. Hg. 280-
liiipa ■y. Ijisdi..
(K(r*rrn. Liiiill.
Ui.-diH lliM. li!!. •-{.
mi^rilalba I Im.
:. 313.
EptlEjbium deeumiu Hort.
Honiemaiini Rcih. Rr. l
hypeTtrifoliitM Tauscn.
lanfralatnm Scb. Maur. fA
min. fl. atb, ttchmird. {■!
niuTitaniim i.. Hg. 'S2S. fO
montirniim y, \<l. U
nataiu fliirn. 73
nutaiii 8.I1H. fig. 338. .^59. K7
obiirnriim SrHKEH. lig. 341. *^
origanifoUam Lix. Kg. 314> 74
palHHrt L. 6i. 87
rivulare W.uii.sd. fig. 301. M. 92
raicH»! DeC. ntn. 82. W
rotrum Lf^-iiit. Syr. K!
ni<Hum Sninen. lig. 320. t>1
Srkmiitliaiium Rnstk, el Schm. at
alpiniiiu Kth.
Chciranthu» p. fig. 274. 277-
«■ puiuiluni lig. 274-
^. Cliuiaiium lig. 27a.
y. £rmam Hg. ZTG-
^' brachj-rcraliiin Hg. 277.
rhririflorHm Wallr.
iH/riimm Ker.
(/nruui Pr-I,
luacev/atum KRr.
ofjtru/curMm ;3. DeC.
virgutiim Rth. Gg. 278. 279.
»• normale Hg. 278>
j8. ilunim fig. 279.
Eui>horhi.i aninilata Jacq. H-. 2t>8.
. li^. 2iili.
fitiilaa l>iirl<-ii5i:hl
/.,/;ii. tu: (Jmrl.
/,./Aii./« Ui.<-li.
l.al
,. iib[. :
F<;Jia .hnlala SiHi. crrt.
liiMiuiijfa V. fig. 220-
mii-rui.-arpa (Luis.) lig. 234.
— 95
F«dM
V. fir.
tniBCAte RcHa. f g. 235.
A
7
17
19
18
18
19
19
18
17
17
OcBtiajM anguloM Mb. fig. 24(i. 247.
Amarelim lAn,
AmmrtUm >%'illd.
uUlaru (SciiH.) fig. 249.
axillaris /3 vyU^nir\% db Bmr.
germmniea Willd.
immeifoiim liHfn.
obtnsifuliu Wii.f.Dt fig. 248-
pyrmmidmiU N. a. £.
Yerna d. brarhyphylla Vii.r.* fig. 2-x9. 18
Ami«ea aieaf. folymnih, fi, mmr, Barr«i. IH
lU. telf/ol. I. Clut. 23
Mrigim diekotomm Xutt. 4
£««tfattfai liiieum ijf/p. Bauh. 38
iiiveBire Ciuji. .'M
£Mi«Bt«at grmecmm Beiiitl, mtn. /o/. Tuurn. 8(>
aimrit. anH, fuL baUmi, Vall.
Miaaf mnn, lallat, fol, Mu^n.
lAihoipetmam diaperaiam K.
Memzienm BrarkeHthalii Uaumg.
MjfQeot mrv, hinai, mia, Vuill.
yemtiim meiiiemiis V,
TVuphar iutea (r..)
MfttMia Sm.
pumila T}kV. fi^. 231. 232.
serioea ijAxa. lig. 23).
spathulifera Rciia.
teDella Kijia.
K^mphmem iatem /3. miaima W.
falM /6 pamilm Timm.
OdQmtite» gimaem SchuU.
iuieoim Ilofl^m.
iuteolm Spr.
eemicompotiia Spr.
tenaiihiuia Spr.
Ophrme meiiivmlia Lam.
Ornithogalum bulbiferum i.. fig. 227r
jNMaoiiicKm Clus.
puMllum SciiM. fig. 22^$. 229.
refractum Kit. tig:. 20 'i.
pmrfoiimtm minimm etc. Oiliimn.
yerfoiimtum mngaetifol, wont, Columifr.
P«»taBiogeton meumiuatam Fi. dao.
acutifolius Lk. lig. 309.
coiormtut llorn.
eompimnatai W.
eaepiimiui 8chrd.
Jtexiemalit Deth.
Jtexuoium Wred.
Jiuitmui 8m.
pnMloiigus WuT.F. fig. 323«
purpurmtcemi Seidl.
rafetctni Sghaad. fig. 322.
rA
rA
13
61
7r>
S7
10
9
9
9
10
10
7
7
60
60. 77
70
77
58
87
7
8
8
3.i
68
68
74
»7
78
67
68
78
78
78
78
78
77
Poumogeton temipeiiaciiai K. Z. 78
terratum Rth. 78
Zojitprifolius (Sciii;!ii.) fig. 308. 67
Bmnttncalat aconiiifol, fol, rot, etc, Loes. 28
«rrrif L. 3(»
amerirauat Mhlnb. 30
aareut Srlil. 29
aaricomut L. 28
Rrovniiiiiti Ciiyz. fig. 2G2. 29. 92
hulhotut L. 30. 31
rassubicus i.. Kg. 2C1* 27
ielphinifoliui Vr, 31
Goaani, 30
Ifinuffinotat L. 30
muntanut L. 30
nrniorotut I)«*C. 29
prntylranicut 30
pofjfanthemoi L. 31 • 92
polyanthemot a, Schlchtd. 29
reyrnt L. 30
iHlarkii DeC. 30
Saxifraga bararica Pona. 26
ScabiuHa anuua proc, Agrim, fol, etc. Moris. 11
aHHua tramylr, rtc, Br4*yu. ti
crntauroidet Lani. 12
Joppentit Uchb. 12
transylvanii-a l. fig. 234. 11
Scirpns Linkii Dotli. 76
paluttrit Ij. 77
unigliiniiH Lk. fig. 319. 76
Seuecio alpinut Ij. fil. 24
alpinus Scup. fig. 2.56. 257* 22. 23
«. curdifuliiis fig. 256. 22
p. auriculalus fig;. 257. 23
lyratifoliiis Koiib. flg. 258- 24
uemorentit i^oll. 14
Spcrgiila pilifcra Uf.c. fig. 20.3. 2(4. 33
Spiraiiihos aestirulis RuH. fig. ^37. 87
Statice arinala Sin. 54
articiiiata Lois. tig. 303. 304. 65
«. divpFgens fig. 303. 65
/3. fa^tigiata fig. 304. 65
aurea r.. lig. 336. 86
aurirulifolia v. fig. 305* 65
heUidifolia Gou. 66. H8
heUidifolia Sibth. 66- 86
eaneellata Bernli. 80
caspia w. fig. 335> 66. 85
caulib. etc, Clinei. 86
eordaia L. 79
iicholoma Car. 66* 79
echioides L. sp. pl. fig. 292. 53
echioidet L. syst. nat. Xil. 55
furfaraceA LaG. iig. 327. tiO
M
— 96 —
%Uiive ghtftMt^ritif/olia »S<il7.m. §ii
niiiiuta I.. iVji^. 3'J4. 31ii* 7d
oieifolia Clou. (iG
pruinoia Forsk. 80
pii1»('si't^iis Dt.C fipr. .TJO. 7'J
retinilatd i.. tif;. :^^. S'»
retiviilain MB. H'}
rorida Sin. r)4. (»•>
iputttalala Dt**if. r».!
ipalhnlala N\ iild. .O.j
^^ ilUlenowiaiiH Poni. ]i.i(. 292. ').>
'rillHra muMMisH r.. Hg. :U0. ikVJ. KH
Tarriii* §irai»iva Ijeers. S4
yi|leriaiH'lla memliranacea Luih. h
mivrocarpa Tiiii^. <>
muttifida Cou. (i
rimoia Hast. fi
5ra6. i»r//i. /;itfi. /arsi/. Moris. 7
Viula catcarata li. fi'i
dfclinata \V. K. <i4
Viola /7. /tf/. i/iiii. Riv.
gracilii Sibth. Sm.
f^randiflora Ildiik.
f^randiflora lliuln.
ffrandiflora L.
s^randiflora Vill.
fCran^tiflora oc DcC
// f / r ri/;* /■ </ //ff I) i*r t.
luica IIi iis.
ot saxatiliK Sch.m.
,3. sudelira H'.
7- graiidiflora Vir.i^. IJff. 302.
mutahiliit Roi*h.
rothomaiicniin P.
tn.talilii Scliiii.
tudclir.a AV.
tudviica 01, lutea UcC.
Iricotor L.
fyl
i,4
GJ. G4
* > .^•<*"^'<. - ^v
_l;l1'"1_>.-
«
Ai^*.
2e
'^'ef/-f/^u/^tt/ /tjt^ttftt. lElt^.
CL
\
Zft
r
S.M^M
(K.Schm^rr ^^
L^€^?z.e-yti'i
■r-f.€iy' €yr^?^:e€t^ TitdTT.
^^^^z-e^^^i/r-f^' o^rtHic^ Tx^TT.
(^^^•r^r^T' ia^-^^J^nAuA/f^-
i*. JiCSS.
'"'~--^-4^..
SCOB.
SopPH- -«■'nJuiAf a.jw~.-'
■*tl.M '^''rt^rana a//i4Htnj. Itopjl.
ai.
t^/,,>//>a'//'^'^ /■e"''""-"J^J' a.s^^
j/^rt^t '"''"'■
^-»M.d
,/<«:«""
.^.« v„icr^i""^-
1#
L /ef/€a
^uh?*^>C€t-7^£t . z/ss.
^^/^ea^^
cmn
ZXf.
ZZ8. .
Z%9.
M.jUU.^.
a. SA,^,m*.
Jl^ei/uL cujcetdea . /im.
^ea^'.
'■fiuttca^u.
\ X.JUiU.M.
t_-^>«i5^/^^ ■yfv/r^fi^e^n^ . St
CMWJSXGG.
f^nmA «fe^tr .
u^mi^nea^ie.
/■'ji^"^**''
(''om/i af^^jf
'/?ferfif/^a A^^4>^a,MCH^.
ttr/iaeJof^/t-
■&.
■«>«>«.«&».
^^.*^*«w/iia:^.
c-^^^^94^^^^rey . .^-Er^z.
Z.JLM^...d,£.
^^-ec^^n^M:^^.
Z-^ff.
t»
^.JUM. .^.
f rr-^^^^^A^y/^^^.
—/^■/y^/z/^i/v*/ A5^^»^»<ari^vwe/. £
£.JLbA^.,£^.
Tr^-f^Ai^/^'^^--
(. /G'y«<«»2/?'^vvj'-' dJomr^
^rwia.
. '~f//m/////r/^/rfrrrf<".
. ^^^.'/?i//itw/f/rr.r.
^ ^¥ /^/ytA Y^^^^
ni.
A^
,/
T / X ■ -
i --
^^fMr^a/^/ff ^////''■^•rf JJ^r
^'Y-MffA^^^-^-^.
jt/^r^^n^-^tJ /x^^^f^^tsK-^^^e^.^ ■ ■£ ■ jt
.4
&^a^<'7t^<
&f-^n^/'6c^. ^^^e^xAz. JA.(7tn_.
Mic^^vt
-<r
rj/^^wny*
■M»
Qj/tfr^et/a ^i/i/ii-rr Dec.
f:
'^^Tif^^^
cxi,ir.
y^^^/>^^,^ >i>^
^^^.AAmmi ;
1
^W^vf
CXLSr \
i\
\
<H.M.
M.M^mi
/»
&€ao^er^ca^. _ 2^a. f/.u^xd . Zzmi^. — 2 ^7^^'*'^'*^ ■ ^^-«
447^x
axLipr
(0€^Y^n^r*a€'^ ^en^^e^^/^x^tia^. Jjtaci
Ca .Sdt^uff^f* yc .
•Aei^i
■c^ ^t^j-a.. -Z".
I .
i
Q3r-^tfymA^*/ie/^U n /^^
€'.1^
^*^U,£..
ri
VfWiftw*!.
l
■•'.1
■••i
• ''^
^l
Qv-^^^/^tf/rf.^tM^^ .
''^M-
jr-M . «/'z jlm. «^
.^€4^f^^-/t^ f^rv/f^ n.^rt: X .
Q^v^*'^**^"^»»»*»^*
C£JW
t^£TV/^
''^-£~JLM.^_
-^-•^^^,
<^*^i5A/<5ft«^. ^^J^
^MftyaA V>'
^:z/^^^a.^^^t/f^
Q'J^>^ ^t^»A^^ /a
_^i^^v./^::<Ay
(>/iv«^v6^.
/im-Si.,CL.Jl^^
^ ^t.-etf-cpS^K^^rie'. ^^.
(.<
tfc^MOW ^*
C£X€
L.K^. ^.
Qy^a^f^^i^ ^a/u^c4yA^. _£.
Q/.#V^»»*<*^Vjc>
czne^
-^^^^f€^^^a/a^ ^e/^vx-. £i7(rjt£-
CCrrto^^Ji^.
^J^A
cLxiy
\
cixi':
■^^^•^^4*«
(^ZXfT^
«■l--t^..
'j/ey^/Cet^se^^
y^/^rH^,c^&x. ■€e/4^n4^^-€LM'.l'ou'JiB..
v(/nt^e/l^e
^e^-vr^^
^
t^^
rr..
3S.
fyDf^^^f^c^^ io/ce^^^ctcvn. JI03. *L.Cisr.
L.HM.Jt/.
c>A. c/*w-'
'-*t#»^. ^rc.
W-TH^
CZXZK
300
A
(O:^
T^^O€l.
/*^^^>^iWt^C^?^^^^ . Sl
^nt
lUl^,
-/7. JSfa^ryt^^^.yC'.
(tj^fU>^^4i.^t, r^^^4^-?yi. ^■SsiLX-J.
^JTmf^/c
-^^^^6^2«^
czxxr.
N
/
/,i>
/
.-€
;v\
-302.
i.^
-^««^«•^^r.
wr#5
.^w.
I
CLXXiT
-303. « . *li,«^,„,,. - 3li*.,l.^..,t^.^_..
CLXXM
9
t^s-.
Jut^ ^--^^ '^^-^
t.u
/.^^
cLxxm.
8
M"
Ki/ciia^^m^^^y
'^^08^,
CZXKTK
\
uL. oJkm^t^. ^y^
\j/$t^1ll^^f^^^^.
czxx^
^£lX.^U?^4f^m. 70^€r^^^S-^44^. ScMUMCX.
fjk. 'JiA.TUft-r.jQi.
.-^SlifW.
cLXxa
i^-„
CLXW.
•d/eia.tH^,
^
CZXXf^
Scd
CZJOCFT.
^.Jffterym^^r^^rt. rccif.^^ £e^^. Zjc.
Cn^ */»*i^fv^jfc.
II
f^mig/i^^S^
CIXXKH.
''iSy./^^^fy,^ <a>iv,i^. z
''i</nt4eCCj^
'^>rw4t-
U^.
aijy
/a//.
CZXXfW
■]
* ydiu9U
<5^/W/^y/,w /frf^f^/u.m,.£AATx
(^•*JjLn4/rr.
A
'^^w^
wvat^
3n.
i.U,
/^^v^^. ^^^^.^3^.«^. Sm.
^JU^
"wtff-nr*.
A
■ry^3snyCui4t* .
a.S^,^ /r
■/■
cL)Ooai
otr/fff
J'
ri^
K^^/
JU.J^
i//m^e€^ys^.
s^rw^^
ClJOCXBBr,
39.0,
iJ^cMe/rtd^nr^ ^^ew>4yO^?n^cJ4y€€€^nv, X .
Z JlM. jU
CA . Jmm^rr.yc .
•ye&f.
"^t^o^e^tj^
CLX^f^
J^t-«T-yf
i^-€ix-
■vn-c^e^z^.
cuooa
L rM JJ
jffr'-ete'^C77.^f€cj . ^irzT.
M». .jtAitunv.fi
(■MmA
*r^t^ji/r^ .
CLXXXfJ.
f
<-^a/u^ TnMiu/jf^, L .
^w».
CLXXX17.
sas .
i ^«^/i,5 m./)nM^.. L .
mia^' n
cLxxxm.
VCX-.
>-/€er//^^ ^u^Ai-cena. DsC.
aj^„/;..
M;.
fjme/tMit^fYrr. .
•ffhi/jj-^ /^l^/urrr.^rr..J,jiG.
~A
C/n^t^.r-,
CZXXK/X.
A^^
0^t/,^t^/m^ TOJ-6t4ynv. ScMAEs.
kj/m^.
*^z^.
rjccz
S30.
.3/3/
33Z.
ViT
? %
f
/ /
/
^ ^^4/ y^/
^ JA4%0irr yi
^A)r€,^u ^raMtr^^yirmfd. Ki,].k
9/:.,.ii«,,,.,.
• V/lir^yV! /•»f^v?//-//?i*^ . I, .
a jU^^r.Ji.
.]
* -^VV''»^»^^/' tt
'Jf^ti^.i'. ,tf^^/>. ^^
» /f€iyf^v4)f^^, n-^^ar^.
CXCl
Y
33 f.
K^yYa/f^
fv^ /rY^/f^//^ . Z
\ LAJJ. Jsl.
(^. \)mn4fTr. vV
O.J;:)r^...
<- ^^tran/Ar<f frgifUtja/M. Aicff.
c
^t^^^rr^^ .
cxcy/r. '
^L»^
35S
I '
AM Ji/
^^4^ fif^ym' nu^ta^. Scjtm.
a.J-ju.„
T
j cxcm^.
&t3.
S^y^^tum- ' o^^cu,rMn, SnrxEB
o^
■a^ ^"^^^ -^-=^^*. /^^,,
cc
-/'.
Vm UunvlfcwuA UlM» ^Vii
il«r liUiaUiEUcn Bauatk. «ler AUb«Wiu>g aad OmchMibnifj dar inr Cntmculln* ta.
pftUujifty»B«keB «Mviuliiii, nelMt Ao|j«to Uirtr Brueliunff. (l»i" jimt;) B«i4 L
H«rt I - XJI. i I TLh. oiler 1 F1.'4« Xr. anit G Uliiai. Rtif S»r«i «na dcnutlwa oHd
' kbm. TuUi Lelptig Uo! Udtinglttuec !ilJ"-:ji. rTrir-t f. i!6e«rtW.J
iMHuni J«»vi.tlii.^fa.lp, «HtaliSeitewiOck J^ [» jacf i!«i Zi«j.(Umw
e«WtiI>iitl i»i . iU4!<i Jrr Plio w .U.(r f/i.r- #-■ -■'« '"• ■*"» s«5cnwUdj*
Twcinigt. ttnd diaftii jww gmmmJica Vtin-:'. '■''■ rerwTOiet.
Boliad«<Mll.ii.fw«mmlBBg^iS--T««bf*itaiie5.f..r.aMh.i. ^0« lililiA lOlUft»
«niolMinM , W)^' cu)» CetiRulp Tafab vitr na*n Biud luatiiuboB.
Ort P/rii Ih toelitt billig. k lUft 16 Gt. 0^« ! H. |3 Kr. tUmu. Got c«lo«rw fc<*m.
pI^iina..«T..)*bi=,oi.Jnr. VmI.«s«c,, ooJ «.w», q'"". ■>" d*n PtM. vn. i TtU. 8 Or.
i.d«r2 F). fl X». tlieli.. .u «rltJtaii. — Auf'"»'!'™ «"•'•'^' """'^*'"' ^•'**«* **•*''•*• ■*■
illo>tr4>ri» a«#.ii Jwiid o/fM D^Ji-W-a N™^ B«tbtiinn5 3« 0.tti.n!!"U Ao^ultun. tw*
d(r PTU--. Jtilw Htlt h. F.>U rtuluJi fi illnn.. lVoi.tat»'"tln 'wJ < !"•»»' !*«">- "■'
JuiimJi^i» Tai; kutoi 1 TUr. tkh*. «dnr i rL t» Xr. rbein.
Di«. Wrtfc «M/ai .U«aot*ilikBr 'At«lotwdApoJiAwh«Mnawi Witkff.
u
« •