Skip to main content

Full text of "Iconographia Botanica Seu Plantae Criticae : icones plantarum rariorum et minus rite cognitarum, indigenarum exoticarumque ..."

See other formats


Google 


This  is  a  digital  copy  of  a  book  that  was  prcscrvod  for  gcncrations  on  library  shclvcs  bcforc  it  was  carcfully  scanncd  by  Googlc  as  part  of  a  projcct 

to  make  the  world's  books  discoverablc  onlinc. 

It  has  survived  long  enough  for  the  copyright  to  cxpirc  and  thc  book  to  cntcr  thc  public  domain.  A  public  domain  book  is  one  that  was  never  subjcct 

to  copyright  or  whose  legal  copyright  term  has  expircd.  Whcthcr  a  book  is  in  thc  public  domain  may  vary  country  to  country.  Public  domain  books 

are  our  gateways  to  the  past,  representing  a  wealth  of  history,  cultuie  and  knowledge  that's  often  difficult  to  discovcr. 

Marks,  notations  and  other  maiginalia  present  in  the  original  volume  will  appear  in  this  flle  -  a  reminder  of  this  book's  long  journcy  from  thc 

publishcr  to  a  library  and  fmally  to  you. 

Usage  guidelines 

Googlc  is  proud  to  partncr  with  libraries  to  digitize  public  domain  materials  and  make  them  widely  accessible.  Public  domain  books  belong  to  thc 
public  and  wc  arc  mcrcly  thcir  custodians.  Nevertheless,  this  work  is  expensive,  so  in  order  to  keep  providing  tliis  resource,  we  liave  taken  stcps  to 
prcvcnt  abusc  by  commcrcial  partics,  including  placing  lcchnical  rcstrictions  on  automatcd  qucrying. 
Wc  also  ask  that  you: 

+  Make  non-commercial  use  ofthefiles  Wc  dcsigncd  Googlc  Book  Scarch  for  usc  by  individuals,  and  wc  rcqucst  that  you  usc  thcsc  filcs  for 
personal,  non-commercial  purposes. 

+  Refrainfivm  automated  querying  Do  nol  send  aulomatcd  qucrics  of  any  sort  to  Googlc's  systcm:  If  you  arc  conducting  rcscarch  on  machinc 
translation,  optical  character  recognition  or  other  areas  where  access  to  a  laige  amount  of  tcxt  is  hclpful,  plcasc  contact  us.  Wc  cncouragc  thc 
use  of  public  domain  materials  for  these  purposes  and  may  be  able  to  help. 

+  Maintain  attributionTht  GoogXt  "watermark"  you  see  on  each  flle  is essential  for  informingpcoplcabout  thisprojcct  and  hclping  thcm  lind 
additional  materials  through  Google  Book  Search.  Please  do  not  remove  it. 

+  Keep  it  legal  Whatcvcr  your  usc,  rcmember  that  you  are  lesponsible  for  ensuring  that  what  you  are  doing  is  legal.  Do  not  assume  that  just 
bccausc  wc  bclicvc  a  book  is  in  thc  public  domain  for  users  in  the  United  States,  that  the  work  is  also  in  the  public  domain  for  users  in  other 
countrics.  Whcthcr  a  book  is  still  in  copyright  varies  from  country  to  country,  and  wc  can'l  offer  guidance  on  whether  any  speciflc  usc  of 
any  speciflc  book  is  allowed.  Please  do  not  assume  that  a  book's  appearancc  in  Googlc  Book  Scarch  mcans  it  can  bc  uscd  in  any  manncr 
anywhere  in  the  world.  Copyright  infringement  liabili^  can  be  quite  severe. 

About  Google  Book  Search 

Googlc's  mission  is  to  organizc  thc  world's  information  and  to  makc  it  univcrsally  acccssiblc  and  uscful.   Googlc  Book  Scarch  hclps  rcadcrs 
discovcr  thc  world's  books  whilc  hclping  authors  and  publishcrs  rcach  ncw  audicnccs.  You  can  scarch  through  thc  full  icxi  of  ihis  book  on  thc  wcb 

at|http://books.qooqle.com/| 


tvui  ■ . 
lltlXIHitUfl 


frii.uiiL\\w(L.stiu<ivun.mi.'iii(i\iuiim:nKMHnrKs'ii 

i)/,/./.v/-(;;i»>. /1.1  <iiii|Vi..\T/JiTi.  ■.iiuxrtiichir  u 
.ilTttuit: 

u •iHH •itt)  mii ni:\it.iiii. 


/'rt/i/.utitfi'  II 


mmm 


I    V 


fj -r    1  \''i  it;i\}    n  flntil'1  M       \ll\i    .   rlft-    i  ni .  \  ly  lij'\f 
uilXiU,ll.ll  I 

nv.uHi\mn..srmmtv.itHm'Xii.miMia.MmmAii 

««.  tm;f  !;«•  i  ■ ,  ••»  i  »w«*  vjihi.  i^it\iM'W  mirtt 
.nrroHi: 

iximrHv  mj<in:xii.ini. 


'tt/tffm-ii\t 


V,       ^fU-nAj 


m 


KUPFERSAMMLUNG 


RRTISCHER 


GEWACHSE 


ODsn 


ABBILDUNGEN  SELTENER   UND   WENIGER   GENAU  BEKANNTER  GEWaCHSE  DES    IN-   U 
AUSLANDESy  ALS   KUPFERS AMMLUNG  UND   SUPPLEMENT,   VORZUGLICH   ZU  DEN  WERK 

.   VON    WnJLDENOW,     SCHKUHR,     PERSOON,    ROMER     und    SCHULTES,     ge- 

ZEIGHNET     UND    NEBST     KURZER    ERLAUTERUNG     HERAUSGEGEBEN 


TOH 


H.  G.   UJnWIG  BEICUEISIBACH, 


DH.   U29D    PROr.  III    DnStDElV. 


E    R    S    T    E    S 


H     U     N     D     E     R     T         T     A     F     E     L     N. 


>  V-  • 


•iil^' 


L  E  I  P  Z  I  G, 

BEI   FRIBDRICH   H0FMBI8TBR. 

18  2  3. 


ICONOGRAPHIA 

BOTANICA 

SEU 

PLANTAE     CRITICAE. 


>1IES    PE.ANTARUII    BARIORUH    BT    HIKU8    BITS   COGKITARUH,    INDIGENARUK  BXO~ 
TICARL-MQCB,     ICOKOGRAPIIIA      ET      SUPPLBM  EK-TUH,      INPRIHIB      AD      OFBRA 

WBLXDENOWn,    SGHKUHtUI,    PERSONn,     ROEMERI    et    SCHULTESn, 

DELINBATAB,     BT    CUH    COMMENTARIO    SUCCtNCTO    EDITAE 


H.  G.  LUnOFICO  BEICHENBACH. 


VBOV.     DHBt 


CENTURIA        TABULARUM 


p  R  I  ii  A.  ,^•1'.'?;^ 

?  -      * 


L  I  P  S  I  A  E, 


POO    FRIDRtCUM    nOPMBtSTER. 

BfDCCCXXIU. 


lai   i .  no 


COMMENTARIUS    SUCCINCTUS 


IN 


rCONES   PLANTARUM   RARIORUM 


ET 


M  I  N  U  S       RITE       C  O  G  N  I T  AR UM. 


Abgckiirztc      ErlauteritD 


tr 


z  u     d  c  n 


Abbildungen  seltener  und  weniger  genau  bekannter 

Gewachse. 


Ce/ilur/a    prima. 


luqne  hoc  iiiaxiiiie  exoptaoduin  esse  Tidetar,  ut  carptini 
iiniueoMe  rci  parte»  aliquae  acciirate  pertracieDlur »  quae 
ct  ipsac,  quoniinut  •pnnantur,  per  te  iain  •nniciant, 
ct  aliquando  ut  menihra  solida  beneque  firniata  toti 
Gorpori  conricieodo  adiangantur.  —  WlIi:i)E>lAN?f 
diptera    rxotica. 


.•j 


<     i 


ULy^^      -j  .     t  _■?  b1 


\k 


I 


DECAS      TABULARUM      PRIMA 


QUAM 


VIRO     PRAECLARISSIMO 


E    L    I    A    E 


F    R    I    E    S 


DE    SUECICA    FLORA    MERITISSIMO 


D.     D.     D. 


A    U    C    T    <)    R 


Omiie  rei  herbariM  priocipium  a  Linneo ! 

I.  1.  Ilelianthemum  oelaudicuni: 

frutescens  exstipalatmn ,  ramis  liffi- 
ihs  foliisque  oblongia  basi  dlialia  gla- 
bris ;  petalis  calycem  yix  superantibus 
emorginatis.     acnB« 

Syn,  Cistnt  oelandicos.     liwe! 

Hisi,  Spedmen  in  Oelandia  lectuni^ 
benevole    mecnm    communicavit    d. 

I>ALMA92r. 

j{  rtlyx,  B  pUtillam.  C  pculum  cuni 
•taminibiis  qQilmidam.  Z)  folium  inferiu». 
E  foliom  •npcrtiu. 

Ods.  Planta  omidno  paadttimis  cogniu, 
a  plarimis  seqaens  cum  hac  spede 
confusa* 

2.    Hclianthemum      alpestre: 

frutescena  exstipulatum ,  ramis  laxis 
£iliiaque  oblongo-eliipticis  patenti-pi- 
loais,  petolia  calycem  duplum  longia 
mbintegerrimia.    kchb. 

SjTU  Cistns  alpestiis.  jacq.  £n.  cbaiitz! 
acoroLX ! 
Ciscna  oelandicns.    jACQ.Austr!  bost. 
Ea!  scuvLTBs!  svtcb!  decahdolle 
FLFr.I  soblkiChxr!  thomas! 


BounilL  beginoen  wir  immer  mit  Liune! 

I.  I.  Hclianthcmuni  oelaudicuni: 
staudenstrauchig,  ohne  Achselblatt- 
chen,  Aeste  steif,  so  wie  die  lang- 
lichnmden  an  der  Basis  gewimperten 
iilatter,  kahl;  Kronenbiatter  kaum 
iauger  als  Kelch,  ausgekcrbt.     bciid. 

Syn.  Cistas  oelandicus.     limbk. 

Nac/ir.  Das  Exemplar  ist  auf  Oeland  ge- 
f  amroelt,  ich  verdanke  es  der  gefalli- 
gen  MittheiluDg  dos  Henm  Professor 

DALMAHN. 

j4  Kelcb.  B  PitUll.  C  RroneubUu 
mit  ciuigen  SiaubgeCkuen.  D  antcres 
Blatt.      E  ol>eres  filatt. 

Beoh.  Diese  Pflanze  ist  nar  sebr  wenigen 
Botanikem  bekannt ,  von  den  meisten 
die  folgende  mit  ihr  verwechselt. 

ti.  Ucliauthemum  alpestre: 
ftaudenstrauchig,  ohne  Achselbliitt- 
chen,  Aeste  schlafl\  so  wic  die  lang- 
lich-elliptischen  Bliitter,  abstehend 
Iiuang,  Krouenblutter  doppelt  so  lang 
•als  Kelch,  ziemlich  ganzraudig.    rcub. 

Syn.  Cistas  aipestris*    jacq.  £n  crahtz! 

SCOPOLl! 

Cistus  oelandicas.  jACQ.Aastr!  uost. 
£n!  sciivLTEs!  svtxk!  decamdollb! 
scuLBxcnfin!  tuomas^ 


—     4    — 


Helianibemum  alpestre.  decandolle 
FI.  Fr.  Suppl. ! 

Hist^  Specimen  in  alpibus  Garinthiae 
lectam  b.  ra.  c.  cl.  mektens. 

F  calyx.  G  stainco,  H  pctalum  ctim 
•laminlbu9  quibusdam,  J  pistillum.  K 
capiula  efToeta.  L  follum  iuferins«  M 
folinm  superius. 

Obs.  Petala  in  icone  videntnremarginatay 
ob  situm  curvatum  marginis  exterioris. 
—  Specimina  Garinthiaca  cum  Salis- 
burgensibus^  Garniolicis  atque  helve- 
ticis  ex  omni  parte  conveniunt.  Sin- 
gulum  in  monte  Schneeberg  in  Austria 
lectum^  quadam  ramorum  rigiditate 
pardorique  pilositate,  praeterea  vero 
non>  distinguitur» 

Cislus  oelandicus.  botii.  iani  in  Flora 
Halensi,  ubi  lectus  est,  adH.  vineale 
citatur. 

Jam  specierum  hujus  et  Cisti  gencris 
copia,    huic  operi  praeparatur* 


11.  5.  4.  5.  Ranunculus  pygmaus: 

foliis  radicalibus  petiolatis  3  —  5  fldis, 
caulino  subsolitaiio,  subsessili,  triiido, 
sepalis  obloagis  pctala  triplinervia  su- 
perautibus  subciliatis.     rguis. 

Syn,  Ran.  pygmaeus«     wAitLENBcnG! 
Han.  nivalis  pygmaeus.     lxnni:! 

Hist,  Specimen  Fig.  3.  in  Finmarkiae 
alpibus  lectum  cl.  fiiibs,  Fig.  4  in 
Norvegiae  valle  Kultbrandstbal  ad 
Lomseggen  a  se  inventum  cl.  scnu- 
BEivi,  et  Fig.  5.  ob  bina  folia  caulina 
pro  parte  tantum  exhibitum^  in  alp. 
Lapponiae  Areskutan  a  cl.  waiilen- 
BERG  collectum  m,  b.  c.  cl.  dalmann. 

A  6epalum«  B  pctalum,  C  pctaluni 
magis  auctum,  colorcm  iudicaus  ilotis  sic- 
ci.  T)  stamcn.  e  aclieniorum  spica.  F 
pistiUum.    g  acbcuium.    H  id»  diiTecium. 

Obs,  Petala  teste  d.  schuberto,  viva 
iiavissima,   siccatione  albeicunt.      Di- 


Helianthemum  aipestre.  decandolle 
FK  Fr.  Suppl. ! 

Nachr,  Ein  Exeroplar  aus  denKarnthner 
Alpen,  vom  Herrn  Prof.  meatens. 

/•'Kclcb.  G  St&ubgefass.  ^  Kronenblatt 
mit  StaubgcfaS5eo.  /  Pistill.  K  lecrc 
Kapsel.  L  uuteres  Blatt.  M  oberes 
Blatt. 

Beob.  Die  Kronenblattcr  schelnen  in  der 
Abbildung  ausgerandet ,  diess  kommt 
von  der  Krummung  ihres  Aussenran- 
des.  Exemplare  aus  Karnlhen  kom- 
men  mit  solchen  aus  Salzburg ,  Krain 
und  der  Schweiz  vollkonimen  uberein. 
Eins  vom  Schneebergin  Oestreich,  zeig- 
te  auch  etwas  steife  Aeste,  und  gerin- 
gere  Behaarungy  ist  aber  ubrigens 
nicht  zu  unterscheiden. 

Cistus  oelandicus.  noTii.  gehOrt 
scbon  nach  der  Flora  Halensis,  in 
welcher  er  gesammelt  wurde,  zu  H. 
vineale. 

Scbon  ist  eine  grosse  Anzabl  Arien  der 
Gattung  Cistus  und  Helianthe- 
mum  fur  grgenwartiges  Werk  vor- 
bereitet. 

IT.  5.  4.  5.  Ranunculus  pygmaus: 

Wurzelblatter  geatielt,  3bis  5  spaltig, 
Stengelblatt  ineist  einzeln  fast  sitzend, 
dreispaltig,  Kelchblatterlanglich,  etwas 
gewimpert,  liinger  als  dic  dreifacli  ge- 
rippten  Kronenblatter.     ncuij. 

Syn,  Ran.  pygmaeus.     waiilenberc! 
Ran.  nivalis  pygmaeus.     linne. 

Nachr.  Das  Exemplar  Fig.  3  aus  der Finn- 
raark,  tbeilte  Hr.  faies  mit^  das  Fig. 
4.  Hr.  sciiuBERT,  welcher  esbeiLom- 
seggen  im  Kultbrandsthal  in  Norwegen 
gefunden ,  und  Fig.  5.  wegen  zweier 
Stengelblatter  zum  Theil  dargestellt, 
ist  auf  dem  Are&kutan  in  Lappland 
von  Wahlenberg  gesammelt  und  von 
DALMANN  mir  zugesendet  worden. 

A  Kelchhlait.  B  Kronenhlatt.  C  dafs. 
mehr  vergroiisert,  soll  dle  Farbc  des  ge- 
trockneten  Zustandes  anzeigen«  /^Staub- 
gefasf.  e  Fruchtahre.  F  PistilJ»  g 
Achenie.      /f  diese  zerschnitten, 

Beob,     Die    Kronenblatter    sind    nach 
scnuBEHTS  Zeugniss  im  frischen  Zu- 


d& 


I ■f.irrutni  n.iinonni,,  ^iivrs inn:  inii.vnimrM 

..  ,..v,.>./i,;r   ,,,  ,    .     ..I   ,    ,   ,.,.    :i.X<  i\l 

«(('/iioii'  ;/i  ,'rt.Jii 

n'tCUiiL\i)KiLM  iii<riiitn.  itii.siiiix  iJ.ii(}M:iit.,\i  iin.rL.ui 

AVrrouK 
uiHinai  imrui:xu.ini. 


/rfi/JiUff/'-  tf 


ii      fifdtNltti^t' 


6     — 


IV.    9.    Alchemilla    pnbcscens: 

pubescens,  foliis  reniformibns  palma- 
1i  7.  fidis  floribusque  subtus  sericeis, 
corymbis  contractis,  partilionibus  ca- 
lycis  subrotundo-ovatis.    RcnB. 

«Sy/2.  A.pubescensMARScn.BiEBEnsTEXN! 
(non  A.  pubesceni  lam.  quae  tamen 
antiquior. ) 

Hist.  Speclmen  in  altioribus  Caucasi  mon- 
tibus  legU,  nec  non  fingularis  favorii 
documento  mecnm  communioy^it  Ezc. 
Com,  de  vxETiMcnoFF. 

ji  Flof  a  Ittere.     B  id.  apcrtut.      C  id. 
temiuifer. 

Obs.  Nonnisi  plantae  cuhae^  quantum 
scio>  figura  existit.  Aptius  forte  nos* 
tra  diccretur  A.  sericata. 

10.  Alckemilla  fissa:  (demum') 
glabenima,  foliis  reniformibns  palmati 
7.  fidis  dliatis,  cor^rmbis  effnsis,  par- 
litionibus  calycis  lanceolatis  subaequa- 
libus  piliferis.     rcbb. 


Syn,  Alch.  (issa.  euvTnBnet  sciivmmel! 
Herb.  pl  siles.  Cent  IX. 
Alch.  palmatifida.     tauscu.   mscrpt. 

Hist.  Spedmen  ad  latera  montium  altis- 
slmorum  Sudetorum  ad  scaturigines 
in  fossa  nivali  minori  leg.  cl  sciium- 
mi:l,  qui  plantam  detexit^  et  b.  m.  c. 
cL  cuwtiier. 

D  floi  a  latere.     E  id  apertos.     f  fteini- 

nifer. 

Ohs.  Alch.  vnlgaris  glaberrima  scifMXDr 
Fl.  Boem. CCLXXVI.  8.  differt  pani- 
cula  contractay  foliis  tantum 
rameis  •  profnndius  partitis, 
quam  bene  noscimus.  Forie  potius: 
A  vulgaris  v.  glabra  dec.  ,,el]e  cst 
entierement  glabre,  et  les  fieurs  sont 
un  pen  plus  grandes''  huc  pertinet??  « 
Cr.  criticum  ia  FL  aatisb  1821.  I. 
BelL  p.  60. 

V^.      II.      Alyssum     montauum: 
frntcscens,  adscendeus,  stellato-canes* 


IV    9.    Alcliemilla     pubesccus: 

feinhaarig,  Blatter  nierenformig,  hand- 
formig  Tspaltig,  so  wie  dieBIumen  un- 
ten  seidenglanzend ,  Doldentrauben, 
gedraiigtblumig,  Kelchabschnitte  rund- 
licli  eiiormig.     hcub. 

«S^/i«  A.  pobescens  MARSCn.BiEBERSTEiM! 
(nicbt  A. pubetcent  lam.  derenName 
jedoch  alter  ist.) 

Nachr.  Herr  Graf  von  vietingiioff 
sammelte  dieses  Exemplar  auf  den 
bohern  caucasischen  Geburgen^  und 
seiner  Gewogenheit  verdanke  ich  die 
Mittheiiung. 

ji  Blamen  Ton  der  Seite.       B  dleselbea 
offeu.      C  xlieselben  mit  dem  Saamen« 

Beob.  Soviel  ich  weiss>  existirt  nur  von 
der  cultivirten  Piianze  eine  Abbildung. 
£in  passenderer  Name  ware  vielleicbt 
A.  sericata  gewesen. 

10.   Alchcmilla    fissa:    (spater- 

hin)  vollkommen  kalil,  nurdienieren- 
fdrmigen  handformig  7  spaltigen  Blat- 
ter  gewimpert,  Doldentrauben  weit 
ausgebreitet ,  Kelchabschnitte  lanzet- 
formig,  ziemlich  gleich,  haartrageud. 

IICIIB. 

Syn*  Alch    Essa.     cuntuea  et  scnuM- 
MKL !     Herb.  pl.  siles.  Cent.  IX. 
Alch.  palmatifida.     tausch.  mscrpt. 

Nachr.  Das  Ezemplar  fand  der  Entdecker 
Hr.sciiuMMELyanQuellen  in  der  klei- 
nen  Schneegrube^  in  den  hohem  Su- 
deten,  und  Hn  Dr.  cuNTiiEn  hatte 
die  Gelalligkeit,  mir  es  mitzutheilen. 

D   Blnme    Yon    der   Seitc.        E  die«cibe 
•ffen.     F  dietelbe  mii  Saameu* 

Beob,  Alch.  vulgaris  glaberrima  sciimidt 
FI.  Boem.  CCI.XXVI.  8.  unterscbeidet 
sich  durcfa  zusammengezogene 
Rispen,  nnd  nur  tiefer  getheilte 
Stengelblatter,  und  ist  uns  wohl 
bekannt.  Vielleicht  konnte  noch  ehcr : 
K*  vulgaris  v.  glabra  dec.  f^vollkom- 
men  kabl,  und  die  Blumen  ein  wenig 
grosser**  hieher  gehoren.^.^  —  Vergl. 
iWe  Criiik  Regensb.  bot.  Z.  1821.  £ 
Beil.  p.  60. 

V.      II.     Alyssum      montannm: 
5tauden8trauchig,   aufsteigeud,   steru- 


rik^ 


■* 


i ^ 


^^ 


ceiu,  foliia  oborato  et  oblongo-spatliit- 
lalis,  racemis  simplicibas,  filamentis 
omiubas  bidenlatis,  silicnlis  orbiciilato 
subenuirgiiiatis,  stylopaaloIoDgioribns. 
HciiB.    FL  Sason. 


Sra.    A.  moiuanam.      likxe,    willd., 

DEC.  pTo  pane. 
JIi4t.  Specinen  legi  in  Thuriiigia. 


06j.  Nondiun  abiolats  eti  arHnioin  ipe- 
ciernai  cognilio.  Plania  Tanrico.can- 
casica  eit  A.slbeicens.  de  icitLecu- 
tb:idai.,  et  alts,  qaod  opinor,  eril 
plania  Malacceonf.  De  planta  <iaa- 
dam  effiai  gennanica  oUo  loco  dbie- 
rcadiun  erit.  DBA.arenBrioi.ois. 
et?  eMSL.  nondaai  certes  loin,  nec 
ronnam  latiToUara ,  sob.  llt-  F.  exfaibi- 
tao^  qnae  fortoui*  ad  banc  peninei, 
completam,  i.  0.  Cnictiferam  pouldeo, 
eamqne    ulteTiorl   ditqoisitioiii   com- 


eamqne 
menoo. 


dsttbNo.  ll.drl!neato,re(pon- 
il  exacte  ipeclmina  in  «aiils  regioni- 
bns  in  et  exlra  Germaniam  lecta, 

Qnod  rellqnnra  est,  vigfnti  drdter  ipe- 
dee  )ara  praepanitae,  in  hnins  opfris 
fasdculos  redplnntnr. 

sa.  Alyssum  WulfcDiaoum: 
fraleaGeaa,  lexe  procumbeiu,  foliia  at- 
teniuto-lAiiceolatu,  rocemis  aimpUcibus, 
filaiiientie  omaibiu  bidendatis,  siliculis 
«Uiptids  ■ubemai^giiiatis  stylum  aeaiiui- 
loD^e.    ncnn. 

^na.  AlyM.  Wnlfeniannin.   »aiinAai>i  I 

'WILt.S.,     DXC. 

HiM,  Specimen  in  Carlnthia  in  alpe  Ovii 
lcctnm  a  d.  B«>aBAaDi,   b.  m.  c.  cl. 


haarig-graulicb,  Bliitter  rerkehit  ei- 
rund  und  laiigiifli-spalhejformig,  Blii- 
theiitrauben  eiiifach,  Staubfadon,  olle 
sweiziilinig,  Scliotcben  kreisruiid,weiug 
aiugekerbt,  etwos  lii'nger  ols  der  Giii- 
fel.     acaa.  fl.  Suxon. 

Sj-a.  A.  moniaaam.  lin.  wttLu,  u.dec. 

uim  Theil. 
Nacfir    Dbs  Exemplor  lammelte  icb  ia 
Thurlogen. 

jt    Blumroiticl    mit    iaHcrn    Keldiblalt 

und     BcfruchtUDgwrguCD.  B     inDcrca 

Kelchbliit.      C  Krsncablatt.      D  SchOt- 

chcDkUppe,       M  ileren  Schcidnnnd  mit 

dcm   Sainiai.      F  eia  breitbUttrign  Ei- 

emplar,  au*  der  HilliicheD  Flon. 

Beob,  Noch  iit  die  Kenntnisi  der  ver- 

wsadten  Arten  aicbt  voUitandig.     Die 

lauriidi-caacaiiic^e  Pfian&e  ist  dai  A. 

albesceni  v, *cm.BCUTXHDAi.,  und 

ichglaube,die  vonMalacca  wirdwieder 

eine  andie  wjn.      Von  noch   einer 

verwandten  deutscben  Ari,  werde  icb 

an  einem   andern  Orte   su  iprecben 

Gelegeabeit  riaden.      Ueber  A,   are- 

narinm  roii.  nnd  7  omel.  bia  ich 

nocii  uDgewiM,  beiltse  anch  die  bieit' 

bluitrige  Form,  dieicfaunterFgeieich- 

nethabe,  nlcbi vollitandlgi  d.h.frucbt- 

tragend,  10  dait  ich  lie  femerei  Uo- 

teriucfaiuig  empfefale, 

Uit  dem  unter  11,  dargeitelhen  Exein- 

plare  kommen  andre,  in  venchiednen 

Gegenden  in  luid  auMer  Deutschlaod 

seiaminelte,  genin  iiberein. 

Uabrigens    lind    ichon  gfgen  cwaniig 

Acten  atir  Aufnahme  in  unier  Weik, 

vorbereitet. 

13.    Alyssum    Wulfeoiaaum: 

atandenatrauchig,  schlafl  uiederliegend, 

filiitter     Teradmiiilert      lanxetiurmig, 

Bliithentraubeneinfach,  Staubfadcn  alle 

Kweiziihuig,  Schijtcheu  elh'ptisch,  we- 

ujg  ausgekerbt,  anderthalbmal  so  lang 

als  dur  GriJTel.     ncns. 


Nachr.  Dos  Exemplar  wnrde  vom  Hr. 
Prof.  aanNUABiii  auf  der  Ovir  in 
Kimiben  geaammelt,  tind  inii  darch 
Hr.  Wof.  ManTEiii  mligelheilt. 


8     — 


G  pednnc.  cnm  tepalo  externo  ttqne  ge- 
nitaliU»  If  sepalum  iiitetntim.  /  peta- 
Itim.      K  •ilicula. 

VI.  i3.  Erysimum  crepidifolium: 
foliis  lineari-dilatalis  sinuato-dentatis, 
petalorum  ungue  calycem  excedente, 
stigmate  capitato,  ramis  laxis  siliquis- 
que  longissimis  patentibus.  hciib.  F1. 
&axon. 

Syn*      Keiri    «ylveslre     foliis    Hieracii, 
nALLEiv!     Fl.  Jen.  p.  77. 

Erysim.  hieracirolium  Fl.  Jen.  et 
DECAVD.  tyst.  ex  LiN.  herbariOf  excl. 
•ynon.  script.  ejus^  eiiivu.  et  aL 

Hist*  Spedmen  legi  in  loco  dassico  Hal- 
leriano^  in  monte  Hausberg  Jenensi. 

ji  peduncnlas  cum  genitaliis  et  petalo.  B 
tepalum  exteruum*  C  internum.  d  ra- 
mus  fructifer  E  stigma  pistiUi.  F  stig. 
ma  fructus.  G  pars  iuferior  siliquae,  traus* 
•ecta.  H  ead.  valyula  sublata.  1  sili- 
quae  superior  pars,  segmento  contrario. 
k  K  semen.  L  id.  transyerse  sectum. 
Af  epidermidiscaulinae  particula.  iVpu- 
bcs  e  folio. 


Olfs.  Plantas  Linneanas  nbi  differentia 
adsit,  e  scriptis  potius  qaam  ex  berba- 
rio  derivandas  esse,  iam  alibl  demon- 
strandi  pericolum  feci.  Videtur  enim 
hoc  sanctum  ofHdum,  quod  innumeris 
librorum  Linneanorum  possessoribus 
debemus.  Bene  sdmus»  virum  im- 
mortalem  saepins  spedmina  originalia 
herbarii  cum  aliis,  quae  eiusdem  spe- 
ciei  crediditf  serius  acceptis  roelioribus 
cominutasse*  Ita  fortasse  nostrae  plan- 
tae  specimen  a  dxbtericiiio  sen.  Je- 
nensi  acceptum,  suedco  suo  E.  hiera- 
cifolio,  quod  jam  habes  in  opere 
nostro  Tab.  XII.  subjunxit. 


Exactani  Erysimorum  cognitionem^  ico- 
nibus  plurimarum  specierum,  pro 
Yiribus  promovere  conabimur* 


G  Biumenstiel  mit  ansseremKelchblatt  und 
Befrnchtungiorganen.  H  inneres  Kelcb- 
blatt*      /  Kronenblatf.      K  Schotchen* 

VI.  i3.Erysimum  crepidifolium: 

filatter  linienfbrmig ,  breiter  werdend, 
bogig  gezahnt)  Ki'oiienblattnagel  langer 
als  der  Kelch,  Narbe  kopffdrmig, 
Zweige  schlaiF  und  so  wie  die  sehr  lan- 
genSchotenabstehend.  RCiiB.Fl.Saxon. 

Syn.  Keiri  sylvestre  foliis  Hieracli.  iial- 
LER !  FI.  Jen.  p.  77. 

Erysimum  hieradfolium  FI,  Jen.  und 
Dnc.  syst.  nach  lzvn.  Herb.  nicbt  nach 
seinenSchriften,  nichtnach  ehrh.  u,  a« 

Nachr.  Ich  fand  das  Exempl.  auf  dem 
dassischcn  Hallerschen  Standorte^  auf 
dem  Hausberge  bei  Jena« 

ji  Blumenstiel  mit  Befrucbtungsorganen 
u.  Kronenblatt.  ^  aussres  Kelcbblatt.  C 
innres  Kelchblatt.  d  fmchttragender 
Zwcig.  E  Narbe  des  Pistills.  F  Nar- 
be  der  Frucbt.  G  unterer  Theil  der  Schote, 
quer  durcbscbn.  H  Dieselbe,  nach  Weg~ 
nahme  der  Klappe.  1  oberer  Theil  dcr 
Schote,  durch  die  Scheidewand  geschnit— 
ten.  k  K  Saamen.  L  ders.  durchschuit- 
tcn«  M  Stuckchen  Obcrbaut  vom  Stengel. 
N  Behaaruiig  Tom  Blatt. 

Beob.  Dass  man,  bei  Diffierenzen  Linne- 
ischer  Fflanzen  zwiscben  dem  Herbario 
und  zwischen  den  Schriften»     besser 
thur^  dle  der  Letztern  beizubehalten, 
habe  ich  anderswo  zu  zeigen  mich  be- 
muht,      Es  scheint  diess    wenigstens 
eine  heilige  Pflicbt  gegen  die  zahllosen 
Besltzer  der  Linneiscnen   Werke   zu 
•ejrn.     Auch  wissen  wir  ja  recbt  wobl, 
dass  der  unsterbllche    lii^nc  ^ar  oft 
Originalexemplare    des     Herbariumsr 
gegen  andre  bessere,     die  er  spater 
enipfing,  und  welche  er  fiir  zu  dersel- 
ben  Art  gehorig,  bielr,  umtaoschte.    So 
konnre  er  aucb  von  unsrer  Pfianze  ein 
£xempIarvondemdaina}igenDi£Tnicii 
aus  Jena  erhalten,    und  an  die  Stclle 
seines  schwediscben  aufgeklebt  haben^ 
welches  letztere  wir  scbon  durcb  unsre 
Tab.  XIL  kennen  lernen. 
Ich  werde  versuchen>    eine  genauere 
KennlnissderEry^ima  durch  Abbildnng 
der  meistcn  Arteii  zu  belordern. 


SpedmlnA  Bottne,  componvl  sumero- 
Mt  in  Florae  Tliuriiigicae  fuiii  regl- 
onibni,  *  d.  w.  GxnnABD,  alUique, 
aecnaatnBohemU  lecU.  Onmia  con- 
veninnt,  ni«i  qnod  Mmperie  nebnlots 
■Iqnc  plnviou  evtdute,  folie  praebeent 
ininiu  dsniata,  imo.  qnod  cnltnre  »- 
pextna  nun,  integenima,  qnibni  ideo 
■bnomiia  ■ont.  Quo  celidior  vero  tit 
•etias,  et  qno  ilcriui  lolnm,  eo  pro- 
fondini  enuit  fotla  linnaiai  Ita  nt  in- 
lerdnm  feTe  pinnatifida  fiant.  Eliam 
d.  nokmrao,  eximinm  rei  berb.  cul- 
torem ,  noiiram  speciem  a  le  leciam, 
fnba-barioino  E.  rnpeitiii  nomine, 
■  v«ro  E.  hieracifolio  rite  dinin- 
xiiM  UeUtiu  ■nm. 


Vn.  i4-  Onoais  aotifjnorTim: 
gUberriniA,  Tamis  flexuoais  spiDisqiie 
gracilJbiu  longissinuSf  floribus,  folious- 
t]De  eboTOtis  serr«to-dentatis,  solitariis. 

aCBB. 

i^n.  OB<mlB  le^tima  antiqnonmi.  touii- 

Ononii  ■ntiquoram.  i.iiiiii!  nec  anct. 
2Gi(.  Spedmen  in  Oriente  legit  immort. 
tovmbfoktI 

jf  flM.      B  perticnh  nnii  com  iiipulii, 
■pinu,  feliii. 
O&J.  Planiafcre  aeminl,  ne  laharkio 
ei  loinETO  qnidem,  ut  videtoi)    COg. 
nita, 
Ononis  aniiqnornm  \tii.i.dsi<ovii, 
et  absque  «lubio    eadem    ):.AjfAHKii, 
■  longe  alia  est,  ex  mea  saltem  tenten- 
-    ,  de  quA  atibl. 

p5.   Ononis    diacantba:    viUosn , 
flexQtisis    apinisque    gradlibiis 
rimis,  floribasfoliolisqneabovatia 
tado-dcntalis  sojitariia.     achs. 

i^^  Ononit diacanlba.  sikBKx!  FLcret. 
WJUt,     Sprcitnen  in  agrii   pKpe  Canea 


Yoa  der  gegennarligoi  babe  ich  uhl- 
rddie,  lowobl  in  mehrern  Gegenden 
Thurinjieni,  von  Ht.  w,  oehhaiid  u. 
a.  to  wie  anch  in  Bdfamos  geiammelte 
Exemplare  verglichen.  Alle  kommen 
ilbarein,  nnd  sur  die  bei  neblichlet 
und  regneiiicher  Wiltemng  entwick- 
elten,  habenwenigerj;eEahnleBlatler; 
■ogar,  wie  mich  dieCultnr  belehTibai, 
dnxcfa  vollkommenganarandigeBlatler 
abnorme  Exemplare,  kommen  vor. 
Je  hettier  aber  der  Sommer  iit,  nnd 
je  trockner  der  Standort,  deito  tiafer 
werden  die  Biatter  gebnctilet,  so  daii 
■ie  fatt  fiedertpaliig  encheinen.  — 
Icb  haiie  dai  Tergnugen,  inbemerken, 
dflu  anch  der  BaigeMlchneteBolaniker, 
Hr.  nOKHnnc,  diete  von  ihm  gefun- 
dene  Arr,  inteinem  Herbario,  unter 
dem  Namen  E.  rnpeitre,  vom  acfa- 
ten  E.  faieracifolium  ridilig  ge- 
trennt  hatte. 
Tlf.  i4.  OnonU  aDliquorum: 
ToUkommen  kahl,  Aeste  rielbogig,  so 
«ie  die  Doraen  schlank  und  tebr  lang, 
Blunon  and  die  verkehrt  eimnden  sa- 
geartig-gezikhntBa  Bldltchen,  einzeln. 

^n    Ononli  legilima  sniiqnoTTun.  touk- 

O. antiquorum,  hitivil  nicht der  Auct. 
Nacfir.   TOUXifBrOBT  solbiti    tammelte 
diet  Exeraplar  im  Orirat! 

jl  BIbidc.  B  Stuckciien  Am  mii  dcn 
AcbMlbUttchCD,  DarDcii  nad  Uittmi. 
Beob,  Eine  fait  Niemand^  andi,  wie  ei 
■diaint,  nicfat  einmal  lamabx  n.  poi- 
BKT  bekannte  PiUnse. 
wiLLDBHOWt  Onon.  anllquomm,  nnd 
wafaricheinlidi  dicselbe  von  i.aharx, 
•diBint  mir  eine  gans  andre  Pflanse 
an  ■eyn,   voa  diater  andenwo. 

iS.  Onoois  diacaotlia:  sottig, 
Aeate  Tielbogis,  so  wie  die  Domen 
sditank  uad  sebr  lang ,  Blumen  und 
die  Terkebrt  eiranden  ausgeschweift- 
gezahnten  Bliittchen,  dnzeln.   ficna. 

Sy»   Ononis  diacantha,  sibbxr!  FJ.cret. 

Hachr,  Dai  Exemplar  lammdte  Herr 
■  iBBBB  anf  Aeckern  bei  Conea. 


10 


C  flot*  D  CAlyx  firaetiCer*  E  ctlys 
▼acuas*  F  particula  raxni  cnm  ttipulls, 
spinis ,    foliit* 

Obs.  Flores  bini,  in  utraqae  specie  fal- 
lant^  qaum  singuli  suis  ramulis  inse- 
dant.  •—  Falso  banc  alii  pro  illa  ha- 
baerimt.  ~ 

VIII.  Scutellaria  orieDtalis:  foliia 
lanceolatis  grosse  obtuseque  serratis 
pinnatifidisve  subtus  albo  -  tomentosis, 
spids  tetragonis.     hchb. 

16.  OL-  pinnatifida.     echa. 

Syn.  Gassida  orientalis  follo  chamaedryos» 
florib.  luteis.  TOuanEFOiiT !  ccvroypx(p* 

Scutell.  orientalis.     linvb. 
Hist,  Spedmen  in  Oriente  legit  tou*- 

XSEFORT  ! 

17.  p.  chamaedryfolia.     mcnB. 

Syn,  Cassida  orientalis  folio  charaaedTyos 
flore  luteo.  TOURHEFonT!  mscpt.  et 
ic.  in  voy.  in.  t.  306. 

Hist»  Specimen  ad  Caucasum  leg.  tour- 

HETQKT  ! 

a  flof.  B  corolla  dissecta.  C  stamfn. 
Z)  cjilyx  dissectus  cum  pistiiio.  E  bractea. 
fF  semen.  g  G  id.  a  iatere*  H  idem 
tranfse<itam. 

Ohj,  Nonnisi  forma  secunda,  colitur  in 
hortisy  cuius  flores  rubros  vidi  saepius 
quam  flavos.  Eiusdem  formae  ^gu- 
ram  dedit  ipse  TOunNEFORT  1.  c.  sed 
in  ea  folia  inagis  cordata  suni ,  nec 
mentionem  fecit  formae  pinnatiHdae, 
quam  tamen  in  heibario  r^qnit. 

IX.  Myoseris  purpurea:  foliis  pin- 
natifidis  farinoso-pulverulentis,  laci- 
niis  oblongis  dentatis.     hcub. 

Syn»  Crepis  purpurea.    z.imk£!  wis.ld« 

U»  BXEBERST.  ! 

Lagoseris  crcpoides.   m.  BiftBBRBT. ! 

taurica.     m.  BiEBMaT*! 

Myoseris  purpurea.     x-xbk! 

Hist,  In  Flora  taurico  •- caocaslca  legit,  el 
temina  b.  m.  c.  cL  stmvem  ! 


C  Blome,  D  fmchttragender  Rclcb.  E 
lcerer  Kcich.  F  Stuckchen  Ast  mit  Ach- 
■elbiittchen ,  Dornen,  Blattem* 

Beob.  Das  Beisammenstehen  xweier  Blu- 
juen  tauscbt  nur,  da  fede  ibr  besonde- 
res  Aestcben  hat.  Dies  gilt  fur  beide 
Arten«  —  Falschlich  haben  Andre  die 
letztre  fur  O.  antiquorum  gehalten. 

VIII,  Scuteilaria  orientalis:  Blat- 
ter  lanzetfbrmig,  grob  und  stumpf  ge- 
siigt  oder  fiederspaltig,  unteu  weissfil- 
zig,  Bliithenahreu  vierseitig.     hchb. 

16.  «•  pinnatifida.     rchb. 

Syn*  Cassida  orientalis  foliis  chamaedrj. 
os,  floribus  luteis.  tourii efort  !  nach 
Handschrift. 
Scutell.  orientalis.     LiirNE, 

Nachr,  £in  orientalisches  Exemplar  von 
TOURKEFORT  gesammelt, 

17.  jS«  chamaedryfolia.     RcnB. 

Syn»  Cassida  oriental.  foliis  chamaedr. 
flore  luteo.  tourrnefort  !  Handschr. 
u.  Abbild.  in  voy.  III.  t.  306. 

Nachr.  £in  von  tourt^xfort  am  Cau- 
casus  gesammeltes  Exemplar. 

a  Blume.  B  Blumenkrone  xerschnitten. 
C  Suubgefass.  D  Kelch  Kerschnitten  mic 
PisUll,  E  Deckblatt.  fF  Saame.  ^  G 
dert.  von  d.  Seite.   H  ders.  querdarchschn. 

.  Beoh*  Nur  die  zweite  Form  wird  jin  Gar- 
ten  cultivirt,  und  ich  sahe  dieselbe  of- 
trer  roth  als  gelb  blufaen.  Von  dieser 
Form  gab  tournefort  a.  a.  O  seine 
Abbildungy  jedoch  sind  deren  Blaiter 
mehr  berzformig,  und  der  Fonn  mit 
fiederspaltigen  Blattern  ervirahnt  er  gar 
nicht^  hinterlies  sie  aber  im  Herbario. 

IX.  Myoseris  purpurea:      Blatler 

fiederspaltig  m^lstaubig,   Abschnitte  • 
langlicn  und  gezahnt.     rcub.  ! 

Syn.  Crepis  purporea.     i^ifjrvB.  \rsL,rD.   ' 
M.  bxbberst.  ! 

Lflgoseris  crepoides.  m.  bibbwst,  ! 

— r         taoriC&i      BL.  B1SBSBST.  I 

Myoseris  purpurea.     link! 

Nachr.  Hr.  Staatsrath  stevbk  sammelttf] 
sia  in  der  taurisch-cancasischen  FIoi 
ihm  verdanke  icb  die  Saamen. 


'J    .    V 


.1 


pedimeota  vulgaria  bene  nonint ,  hit 
dico,  non  locom  tolimimodo  in  opere, 
ut  figuram  edant  nec  non  explicatiouem 
inserant;  ted  etiam,  ut  fpecimina  plan- 
tarum  rariorum  et  novarum  mecum  com* 
manicata  remunerem,  quae  pro  viribut 
e  detideratit  indicandii  dare  potiim^  lu- 
benter  offero. 


Reputanti  mihi^  quanto  fervore  bota- 
nicna,  verotcientiae  flagrans  amore^  quem- 
via  plerumque  libellum ,  cui  novae  cuiut- 
dana^  vel  tibi  certe  minus  cognitae  plan- 
talae  figura,  imo,  pbratit  tantumi  vel 
de  ea  quaedam  observatio,  sit  injectav  de- 
aiderarei  imo  ambabnt  arripere  solet :  vix 
dubium  relictum  videtur,  quod  nostra 
locupletior  collectio^  quodam  recipiatur 
favore.  Plurimi,  quod  probe  icio,  in 
eo  contentiunt,  quod  bona  completaque 
figura  temel  aspecta,  complurium  pbily- 
rarum  criticam  farraginem  lolvat;  eos 
vero,  quibua  non  opua  esse  videatur 
iconibut,  ad  plantat  rite  determinandas, 
velint  bunc  librum  nec  emere  nec  vitu- 
perare,  cnpio  rogatos,  panca  enim  con- 
tinet^  praeter  figoras,  Heliqui  faverc 
pergant  operi  meo   mihique,     valeantque. 


Dabam  Dresdae. 
Martio  1823. 


L.   Reichenbach. 


bei  statt  findcnden  £ahllosen  Schwierig- 
keiten  schon  selbtt  hennen,  biete  ich 
nicht  nur  den  Platz  in  dem  Werke,  zur 
Aufnabme  der  Figur,  und  zu  Einriichung 
der  l^rlauterung  und  Diagnose,  freundlich 
an^  sondern  verspreche  auch  gegen  Mit- 
theilung  seltener  und  neuer  GewSchse, 
wat  ich,  von  mir  angezeigten  Desidera- 
ten  geben  kann,  mit  Vergnugen  wieder- 
aogeben. 

Wenn  ich  iiberlegei  wie  gross  ge* 
wohnlich  das  Verlangen  eines  eifrigen 
Botanikers  nach  irgend  einem  fiuche  ist, 
in  welchem  er  die  Abbildung  einer  neuen, 
oder  ihm  weniger  bekannten  Pflanze,  ja 
auch  nur  deren  Diagnose,  oder  telbst  eine 
•ie  betre£Fende  Bemerkung,  vermuthet:  so 
kann  ich  kaum  aweifeln^  dast  tich  uiis- 
re  reichhaltigere  Sammlung  einigesBeifalls 
zu  erfrenen  haben  wird.  Kecht  wobl 
weiss  ich  auch,  dass  die  IVIristfn  darin 
iibereinstimmen ,  dass  man  durch  einen 
einzigen  Aublick  einer  guten  und  voll* 
•tandigen  Abbildung,  weiter  kommt,  als 
durch  das  Lesen  einer  sich  durch  mehre. 
re  Seiten  hindurch  ziehcnden  Critik;  die- 
jenigen  aber,  welche  der  Meinung  seyn 
•ollten,  dass  Abbildungen  zn  richtiger 
Bestimmung  der  Gewachse  nicht  nothig 
waren ,  mochte  ich  bitten ,  das  Buch  we- 
der  zu  kaufen,  noch  zu  tadeln,  denn 
es  enthalt  fast  nichts  als  Figuren.  Andre 
mogen  aber  dem  Werke,  und  mir,  ihr 
Wohlwollen  erhalten ,  dem  ich  mich  bes- 
tens  empfehle. 

Dresden, 
im  Mirz  1823. 

L.    Reicbenbacb. 


1"  ' 


N  o  r  m  a. 


V  o  r  8  c  h 


r  i 


f  t. 


Tabulae  figuras  planuniin  coBtinenty  mat  niAnu 
dclineaias,  a  varils  artificibut  aculpiaf.  Vfn- 
mernm  romanum  sequuntnr,  et  familUm  na- 
turalem  indicant. 

Imagines  plantarum  integramra,  vel  ramonim 
tantnm,  ubi  majores  sint,  naturali  magnitudinc 
proponuntur;  arabico  numero,  opus  percur- 
rente,  signaue* 

Partes  tingulae  exhibentnr,  tcI  naturali  magnitu* 
dine,  litera  minori  nouCae,  yel  auotae  et  litera 
majori  sui«eraddita,  vel  rarius  diminutae,  tunc 
literis  graecis  indicatae,  et  omnes  promiscue 
ordinem  alphabeticum  simpiicem  sequuniur. 


Subscriptio  nomina  plantarum,  cum  auaoribus 
iudicat. 

GomiutuT  ubulaft 

Commentarius    succinctus, 

cui  inest: 

Numerus,  N omen  utqne  diagnosis^  IUiid 
ex  tabuU ,  utrumque  hoc  vei  ex  operibus  auc- 
torum  mutuatum,  tcI  noTum,  addito  semper 
auctore. 

Synonyma^  Pauca,  vel  certissima (!),  tcI  qnorum 
ulterior  disquisitio  desideratur* 

Historia,  Origo  speciminis  delineati;  locus  na- 
talis;  iuTentoris  rel  largitoris  nomen;  ex- 
plicatio  figurae. 

O/fservatio,  G>mparaiio  speciminum  io  variis 
regionibus  collectorun) ,  ambiguiutes  descrip- 
tionum  et  figurarura  quae  prosunt  etc 


Bic  Tafeln  enthalten,  Ton  meiuer  Hand  gezeich* 
nete,  Ton  Terschiedaca  Kupferstechern  gestoch* 
ne  Pflanzenabbildungen.  Sie  geben  die  natiir- 
liche  Gewachsfamilie  an,  nnd  folgen  einer  rO- 
mischen  ZilTer. 

Bie  Darstellungen  der  ganzen  Pflanien,  oder 
wenn  diese  zu  gross  sind,  ihrer  Zweige,  siad 
lebensgross  und  mit  einer  dnrch  dos  Werk 
fortlaufenden  arabischen  Ziffer  versehn, 

Die  einmelnen  Theile  haben  entweder  natiar* 
liche  Grusse,  uud  sind  dann  mit  kieinen  Bucii- 
suben  beieichnet,  oder  sie  siod  vergrossert, 
und  diess  durch  grosso  Buchsuben  augedentet. 
Seltene  Verkieiuerungen  werden  durch  griechi- 
sche  Buchsuben  erkannt.  Alle  auf  eiuer  Tafei, 
Iblgen  aber  nur  einer  alphabetischen  Reihe. 

Vnterschrift  giebt  den  Namen  der  PIlanzeM, 
und  ihren  Autor  an. 

Als  Begleiter  der  Tafeln,  erschciut  eine 

Abgekiirzte     Erlautoruug. 

Biese  enthalt: 

Zahi,  Namen  nnd  Diagnose.  Ersteres 
der  Tafel  entsprechend ,  letzteres  beides  ent- 
weder  aus  Torhandenen  Werken  gcnoromcu, 
oder  ncn,  in  jedem  Falle  mit  Nachweisung 
dcs  Antors. 

S^nonymem  Wenige,  entwcder  ganz  gewisse(!), 
oder  deren  fernere  Priifuug  zu  wunschen  ware* 

Na chrichc.  TJrsprung  des  dargestellten  Exem— 
plars,  desseu  Fundort,  Name  des  Finders  oder 
Gehcrs,  Erlautcrung  der  Figur* 

Beob achtung,  yergleichung  von  Exemplareu 
aus  vcrschiednen  Gegrnden,  Zweideutigkeiteu 
in  vorhnndenen  Beschreibungen  uud  Abbilduu- 
geu  u.  s.  w. 


L.    B.    S. 


A.    d.    L. 


lo  pT«e«eDli  open,  Deo  faveiite,  Dume* 
rom  hand  •pernendniD,  pltnUTUin  con- 
troverunuB,  Tel,  li  inavl*,  miaa*  ritc 
cogaitanira,  TaiiDTunqna  babebi*.  Niti 
aemper  fiert  poteat,  nt  anctoruni  •pecimi- 
aa  piagam,  aaepe  tamen  id  fieri  poaaa 
laMoT,  et  qnantnn  in  me  eti,  in  id  lam» 
per  inteadam,  nt  varai  certe  tradam  ape- 
ciea  auctonim.  Ubi  rero  et  hoc  iaterdnnt 
aon  locnm  habero  reperias,  qunm  bomo 
aimt  nec  aliqnid  erroria  hnmani  a  me 
«Ueonm  potes),  figura  tamen  pioatat, 
digna  forte,  qoae  ciietur,  neo  oon  opna, 
in  parro  continena  copiam,  facilUmo  &•• 
gotto  acqniiendnm)  vel  ooUectio  planta* 
nim  ad  natniam  deltneatarnm,  qnaa  ni^i 
Bpleadide,  tamen  modeala,  liroiii  pretio> 
•iaeiaoram  opeinn  defectum,  aliquo  modo 
CDmpenaet,  et  ni«i  mnllii ,  tamen  quibui- 
dam  certe,  novia  peceatia  committendii, 
obviam  veniat.  Quaa  ipae  foite  comite- 
fim,  amice  corrigai,  eaqne  in  opeielpio 
ad  luiem  •iRgnli  volaminii,  vel  In  auciiore 
comBentaTio,  ingenne  fatebor.  Verboit- 
taiem  criiicam,  ab  opera  noitro  alienam 
diico  ,  nec  nisi  pauciraima  aynonyma  addo, 
'  «a  quidem,  quorum  ceitilndinem  e  ■ps- 
ciffiioibna  ab  aucraiibu  lectii  vel  dati^, 
vel  ex  illi»,  ab  «lii^  fide  digni>(imia  viila, 
L  in  loco  claisico  repertii,  vel  ex  iconi- 
L  hDa  minLiiie  ambignia,    expaitna  aom. 

Qnnni  enini  Freqnentla  plantanun  propo- 
'  ^Aarano,    conditio  lit,   tine  qua  nnllam 
1  vindicet  ejuiraodi  opni,  utilitBtii  pai- 
taaiuin  in  qiiaqne  tabnla,  et  in  qaO' 
I  fncicnlo  inveniea,'  qaantum  ipatinm 
;,     ct    qtium   etiam  nnmomi   ille, 
nrgeat    opeiia   progre»n« ,    omnia 
t  praeietmiMa,  qnae  po(*int  impedi» 
I  veoire.      Nonniai  auccinotum   ideo 
tntaiiolain  addam,    anatloiem  tiadi- 


In  gegenwSrtigemWerke.  hoffo  ich,  eine 
nicht  nnbedeutende  Anaahl,  •treiriger, 
oder,     weon  vrii  lieber   wollen,     wenig 

Seoau  behanuter  unit  ■eltener  Gewacbte 
aiau^tellen.  Kann  ich  auch  nicht  tmmei 
Oiiginalexemplare  ceicbnon,  lo  freue  ich 
micn  doch,  daia  dieai  oft  gescbelien 
wiid;  nnd  (o  weit  ich  e«  im  Stands  hi», 
werde  ich- mich  hemuhen,  die  richtigen 
Pflanien  dei  Antoren  sii  geben.  SoUie 
diei*  irgendwo  nicbt  der  Fall  leyn,  da 
ich  so  gut  ■!>  e*  jeHer  andere  •eyn  •ollte, 
auf  Irrthumer  gefatat  bin,  ao  hehSlt  doch 
die  Fieur  ihien  Wettb,  und  vetdient 
vlelleicht  citiit  zo  werden,  dat  Weik 
aber,  vorsuglich  dethalb,  weil  e*  viel 
ia  einero  geiingen  naume  enthDlt,  und 
mit  dei  groiitea  Bequemlichkeit  aasu- 
•chaffen  ntj  ubeihaupt  wird  e>  eine 
nach  der  Nalui  gearbeiiete  Pflanieniamm- 
lung  davbieten,  welche  dem  Anfanger, 
den  Mangel  dei  koitbartten  Werke  ci- 
nigermaaaacn,  wenn  auch  nicbt  auf  eine 
prachtvolle,  doch  aof  eioe  betcheldena 
Weiie,  crieizeo  kann,  und  wenn  nicht 
vielo,  doch  gewiii  einige  kunftige  Irr- 
thiimer  verhindern  diirrie.  Eigene,  viel- 
leicht  hiei  und  da  eingeicblicheno,  billa 
icb  freundlich  bu  verbeiiern,  nm  dieael- 
ben  am  Scblniie  einea  Baudei,  oder  in 
einei  aiufiihrlichem  £rliiuteiung,  frei  in 
bekennen. 

Da  votEtigUcb  die  Menge  daicuitellen. 
der  Pilanzen,  die  Hauptbedingung  iit, 
ohne  welche  ein  Weik  dioaer  Art  nicht 
niilzlich  werden  konn,  lo  wird  man  auf 
iedsr  Tafel,  und  in  jedem  Hefie  ao  viel 
finden,  ali  dar  RHuro  fa»ie,  Da  abei 
auch  jeoe  Menge  ■chnelle  Fortacbritte 
eiheiicht,  lo  wird  ellea  vermicden,  waa 
dieie  aufhalten  konnte.  Daher  wird  nur 
eine  knrae   EiUuterung   beigefiigt,    elne 


II 


turui  alio  loco-t')<  Tabulae  bonis  et  veris 
coloribus  ornatae,  nonnisi  ciipientibus 
o£Feruntur^  post  longiora  temporis  inter» 
valla. 

Ordo  erit  ille  syttematis  naturae,  sed 
non  prius  nec  indicandus  nec  necessarius, 
quam  volumine  absoluto.  Linneanum 
systema  quisque  ttro  non  ignorat,  et  cui 
lubeat  forsan ,  huic  subjungere  icones 
voluminis  absoluti,  illi  non  multum  inde 
laborii  evadat.  Tabulae,  ea  qua  reddun- 
tur  ab  artificibus^    serie  praebentur. 


Plantas  ornamenti  causa  in  hortts  cul- 
tas  atque  colendas  alibi  trado,*)  et  ean- 
dem  ob  causam  Aconita  excluduntur  atque 
Delpbinia,*^)  plantae  vero  rariores  ac 
novae  Florae  Saxonicae^^^^  hic  recipi* 
untur,  nec  omittendum  erit  silentio,  me 
viris  clarissimis  mbrtensio  et  kociiiO| 
amicitia  iunctum,  species  novas  et  criti- 
cas  quasdam,  ab  illis  eruditissimis  aucto- 
ribus  in  Flora  germanica  illustratas, 
ipsissimas  esse  prolaturum. 


Rei  lierbariae  peritis,  quibus  non  est 
Tohintas,  suas,  quas  detexerunt  vel  de* 
scripserunt  plantas,  iconibus  edendi,  vel 
quiy    quo  minus  hoc  fiaty     innumera  im- 


:}-)  in  AmoeniUtihiu  botanicis  Dresdensibut ,  iam 
cotttinuandis. 

'*')  Icones  et  descriptiones  plantarum 
cultarum  et  eolendarnm,  addiu  co- 
leodi  ratione,  anct.  L*  RCiiB,  Lipsiae  ap. 
B«umgaertuer.  Fasc.  I,  —  XII.  1822  -  23. 
coutinuatur. 


«« 


)  IllnstratftO  generis  Aconiti  atque 
Delphinii.  c.  ic.  omn.  spec.  anct.  L«  RCnB. 
Lipsiao  ap.  Friedr.  Hofmeister,  Fasc.  I.  II.  in 
Fol.  1823.  cito  continuaiur. 


***)    Flora     Sazoniae     superioris,      ob 
impedimeatum  quoddam  adhuc  inedita» 


ausfuhrliche  soll  bald  an  einem  andern 
Orte*{-)  folgen.  Gut  und  treu  colorirte 
Cxemplare,  honnen  nur  auf  besonderea 
Verlangen,  doch  immer  spater,  geliefert 
werden. 

Die  Ordnung  ist  die  des  Systems  der 
Natur,  doch  kann  dieselbe  nicht  eher 
angezeigt  werden,  auch  ist  ihre  Anzeige 
nicht  eher  nothig,  bis  am  Schlusse  eines 
Bandes.  Das  Linn^ische  System  kennt 
)eder  Anfanger,  und  wer  Lust  hat,  die 
Abbildungen  eines  Bandes  nach  diesera 
System  zu  ordnen ,  dem  wird  es  heine 
Miihe  machen.  Die  Tafela  erscheinen 
in  der  Reihenfolge,  in  welcher  ich  sie 
von  den  Kiinstlern  zuruckempfange« 

Die  Ziergewachse  oder  Gartenpflanzen, 
liefre  ich  in  einem  andern  Werke,*)  aus 
derselben  Ursache  bleiben  auch  Aconita 
und  Delphinia'''*)  weg,  allein  neue  und 
seltene  Gewachse  der  Flora  von  Sach- 
scn***),  werden  hier  aufgenommen ;  auch 
mochte  ich  nicht  mit  Stillschweigen  ubcr« 
gehen^  dass  mich  die  Freundschaft  dec 
gelehrten  Verfasser  von  Deutschlands 
Flora,  MEnxEiis  und  kocii  ,  in  den 
Stand  setzt,  von  ihnen,  in  dem  genann- 
ten  Werke,  neu  aufgestelltey  oder  besser 
entwickelte  Arten,  darztistellen. 

Denjenigen  Botanikern,  welche  nicht 
gesonnen  sind,  die  von  ihnen  entdeck* 
ten  oder  beschriebenen  Gewachse  absu* 
bilden,   oder  welche  die  gewohnlich   da- 


-Y)  in  der  Scbrift:  Amoeniutes  botauicac  Dread, 
welche  nun  fortgcsetit  wird. 

*)  Magazin  der  asthetischen  Botanik, 
oder  Abbilduog  und  Beschreibung  der  fur 
Gartencultur  empfehluogswertben  Gewachso^ 
nebst  Angabe  ihrer  Erziehuog,  v.  l.  rchb, 
Leipzig  bei  Baumgartner.  Heft  I.  —  XI  f. 
1822  -  23.     Hai  seinen  Fortgaog. 

*0  Neue  Bearbeitnng  der  Gattnng 
Aconitum  und  Delphinium,  mU 
Abbild.  aller  Arten,  v.  L.  RCHB.  Leapzig  b, 
Friedr.  Hofmeister.  Heft  I,  II.  iu  Fol.  182S.^ 
Wird  schnell  fbrtgesetzt* 

•••)  Flora  der  obersacb  siscben  Landsbj 
fiis  jetit  wegen  eines  unvorhergesebuen  Uin-^l 
staodes  aoeh  uicbt  ertohienen. 


JLh 


jfcfc  '• 


-^-  ^^-  ' 


i^Ml 


—    11    — 


a  (fig.  omiies  aocue,  quaniTat  e  Titio  lit. 
mtn.  Mgiuiue.)  antliodiam.  6  floa  mar- 
ginif.  e  floi  disci.  d  •ttmina.  «  pi- 
•tiUiim.  y  pnppiu.  g  «nibodiom  cura 
Teceptacnlo  et  paleis.  k  palea*  i  temca. 
k  id.  traoMeotum. 

X.  ig.  20.  Lagoseris  teniiifolia: 

foliis  piauQlifidis ,  pinnis  linearibus 
subintegerrimis,  petiolis  radicalibus 
demum  basi  stuppeis,  inflorescentia 
rabracemosay  antliodio  externo  refle- 
xo.      mcuB. 

Sjm,  Crepit  tenDifoIia.     willdbvow  ! 
Crepis  ^minifolia.     lkdbbovb! 

Ifist,  SpeciiniDibiu^  qoae  existnntj  patria 
Adscripta  e$t  Tauro  -  Cancasia ,  deline- 
atnm  b.  m.  c.  ct,  tbevibabvs. 


ji  floe.  B  ttamina*  C  ttylas.  D 
amhodium  reflexnm,  rccepucolum  et  ae- 
mina  dno.  E  recepuculi  part.  F  iqua* 
mae  antbodU  iotemi.  G  eioid.  extemi. 
H  aemen.    i  id,  transseclum.    K  pappus. 

OBs,  Genos  ambignnm.  Habltus  Pre- 
nanihiSi  receptacnloni  Crepidis>  semina 
Lagoseridis. 

Ci.  stbvbv  in  herb.  Willd.  notavit, 
non  Tanro-caocasicae  Florae  sed  sibi- 
ricae  indigenam  eue,  nnde  non  mimm 
estj  eam  in  opere  claritf imo,  illara  Flo- 
ram  spectante,  fmstra  quaeri. 


a  (Alle  Figuren  sind  rergrostert,  obgleicli 
frhlrrbaft  mit  lileineD  Bncbtuben  bexeich* 
iiet.)  Bliitbfnbiille.  6  Randblume.  e  eine 
Mittelblnme.  d  Stanbgefaste.  e  Pittill. 
y  Saamenkrone.  g  BluthenbuUe  mic 
Fnichtboden  n.  Sprenblittchen.  k  Spreu- 
blilttchen.    i  Saame.     k  ders.  durchschn. 

X.  ig.2o.  Lagoseris  teniiifolia: 
Blatter  fiederspalti^,  Fiedern  linienfdr- 
mig  fast  gauzrandig,  Wurzel  -  Blatt- 
stiele  erwachsen  an  der  Baais  werghaa- 
rig,  Bliithenstand  faat  traubig,  aussre 
BliithenhuIIe  zuriickgeachlageu.  aciio. 

Sjrn.  Crepis  tennifolia.     willdbiiow! 
Crepis  graminifolia,    lcdbboub  ! 

Naehr,  Den  existirendenExemplaren  ist 
der  Caocasos  als  Vaterland  beigesclirie- 
ben.  Die  Mittheilong  des  abgebildeten 
▼erdanke  ich  der  Gefalligkeit  des  Hrn. 

Prof.    TBBVIBAIiUS. 

j1  Bluiiie.  B  Staubgefasse.  C  Grlffel. 
D  Bluibonhiille  suritckgesclilagen,  Frucht- 
Lodeu  und  zwei  Saamen.  E  Siiick  Frucht- 
bodeo.  F  innere  Uiillentchuppen,  G 
antsere*  H  Saame.  /  ders.  durcbschn. 
K  Saamenkrone. 

Beoh.    Die  GattuDg   bleibt   xweideutig 
Ansehcn  von  Prenanthes^  Fruchtboden 
von  CrepiSv  Saamen  von  Lagoseris 

Hr.  Staatsrath  stbvbn  hat  im  Will- 
denowischen  Herbario  die  Beinerkung 
gemacht,  dass  diese  Art  nidit  am  Cau- 
casosy  sondem  in  Sibirien  einheimitch 
sey,  daher  man  sich  aucfa  nicht  wun- 
dem  darf,  sie  in  der  vortreiHichen 
Flora  jener  Gfgenden  su  vermisscn. 


..-J-^flt». 


DECAS    TABULARUM    SECUNDA 


QUAM 


VIRO       ILLUSTRI 

CH.     G.     NEES     AB    ESENBECK 

A.    N.    C.    PRAES.    ETC. 
AMIGO        SUMME       VENERANDO 

D.    D.    D. 

A    TI    C    T   O   R. 


XL  2  1.2  a.Ranunculus  hyperboreus: 

filiformis  repens  glaberrimus ,  foliis  pe- 
tiolo  basi  vaginato-subbiauriculato ,  in- 
Giso-subLrilobis,  acheniis  submuticis  lae- 
Tibus.     »cnB. 

Syn^  Ranmic  hyperborens.  aottb,  wah* 

I>BNBEB6  ! 

Hist.  Speciinina  in  Norvegia  prope  Lom 
in  Kaitbrandsthal,  legit  et  b.  zn.  c.  cl. 

SCHUBBBT. 

j4  sepalam.  B  petalarn.  C  stamen.  D 
reccptACttlam  cnm  acheniis  duobns*  E  pi- 
stillnm,     F  acbeoinm  disseetuni, 

O^j.  ^^FoUomm  lobis  —  sine  tillis  crenis" 
WAHLEVB.  in  descr.  j^lateralibus  subbi- 
£dis**  DBC.  in  diagn.  —  ,»Valde  vnriat 
magnitado  et  amplitndo  totins  plantae 
et  singnlarum  partinm,  neque  minus 
forma  foliorum"  etc  n^  schlbchten» 
DAt.  in  animadv.  IL  p.  12« 

st3-  Ranunculus  lapponicus: 
repens  glaberrimus,  foliis  longe  peiiola- 
tis,  triportiiis ,  partitionibus  inciso  cre* 
natis,  pedunculo  unifloro,  seminum  ros* 
tro  a  bosi  dilatata  recurvo.    bchb. 

Synm   Rennnc.  lapponicns.  z.zv«b!  wah* 


f£ist,  Specimen  in  Lapponia  Umensi  a  cl. 
^A.iii«BVBKi^cxo  lectum,    b.  m.  c.  cL 

yBI«S. 


XI.  2  i.2(2.RanunculushyperI)oreus: 

fadenformig  kriechend ,  vollkommen 
kahl,  filatter  mit  an  der  Basis  scheiden- 
formigem  fost  doppcltgeohrtenBIattstiel, 
eingeschnitten  meist  dreilappig,  Schal- 
friichte  zicmlich  stumpf,  glatt.     hchb. 

Syn.  Ranunc.  fayperboreus.  bottb*  wah- 

LENBEIIG  ! 

Nachr,  Die  Exemplare  fand  Hr.  schubbbt 
bei  Lom  im  Kultbrandsdial  in  Norwe- 
gen,  und  tbeilte  mir  dieselben  gef.  mit. 

j4  Kelcbblatt«  B  Kronenblatt.  C  Stanb- 
gefasf.  D  Frucbtboden  mit  zwei  Acbenien* 
E  i^istill.      F  xerscbuittene  Achenie, 

Beob.  y^Blattlappen  ohne  alle  Kerben" 
WAHLENBcivG  iu  der  Beschreibimg.  — 
„SeitenIappen  fast  zwcispahig."  dec.  in 
dcrDiagnose. —  ,,Gr6sse  und  Ausdeh- 
nnng  der  ganzenPfianze^  und  ihrer  ein- 
zelnenTheile  sehr  veranderlich,  so  auch 
dieBlattform.''  u.s.w.  v.sculbchtev- 
DAL  in  animadv.  II.  p.  12. 

525.     RauuDCulus     lapponicus: 

kriGchcud,  ganz  kahl,  Blatter  lang  ge- 
stielt,  dreitheilig,  Theile  eingeschnit- 
tengekerht,  Blumenstiel  einblumig,  Saa- 
meuschnabel  von  der  breiten  Basis  aus, 
zuriickgekriimmt.    bchb. 

Syn.  Ranunc  lapponicus.    libbe!   wah- 

lbnbbbg! 
Nnchr,  Das  Exemplar  fand  wa  hlewbefg 

im  Umischen  Lappland,  ich  verdanke 

es  Herm  M.  fkies. 

3 


14 


G  sepalum.  H  petaliitn.  /  id.  exterue. 
K  itamiua  ab  utroque  latere*  L  recepu- 
culum  cum  pislillia.  Af  pistillum.  N 
achenium. 

Obs,    cf.   OB   SClILSCnTEyDAL    II.   p.   11, 

XII.  24.  25.  26.  Erysiraum  hieraci- 

f  o  1  i  11  ni :  scnc tum ,  viride ,  foliis  lan- 
ceolalis,  remole  serralis,  petalorura 
(lamiiia  oblonga,)  unque  calycem  ae- 
quante,  sligmate  emarginato,  siliquls 
pedunculum  subsexies  loiigis  (styli  Jon- 
giludine  subcrassioribus  )  ramisquo  sub- 
ereclis.     ncnB. 

Syrim  Erys.  hieracifolinm.  i.inne!   ehrii.! 

JACQ.  !     WAULND.  !      UpS. 

Erys.  stricium.     gartwer!    dec! 

Hist.  Specimen  24.  lectum  est  a  d.  gart- 
HEA  ^,aaf  den  Mauem  des  Teutschen- 
hauses  in  Sacbsenhausen"  communica- 
tum  in  Flora  Wett.  a  se  cdita.  —  Spec. 
25.  inBlellingia  lectnm,  debeo  d*  faies. 
—  Spec  26.  Dresdae  legi. 


ji  pedunc.  cnm  genilaliia  et  petalo.  B 
•epalum  exteruum.  C  intemum*  D  stig- 
xnapiatiUi.  £  stigma  fructus.  ysiliqua 
breviute  abnorroif.  g  siliqua  normalis. 
h  slllqua  justo  longior* 

Obs*  Acutissimum  examen,  plus  una  vice 
institutumy  plantarum  citatarum  idcn- 
titatem  edocnit.  Ramositatey  siliqua- 
rum  longitudine,  follorum  forma,  pro 
temperiei  ratione  variat  sicut  reiiqune^ 
ut  non  ita  facile  quidem  circumscriba* 
tur.  Attamen  lxnnex  £.  hieracifo- 
lium  este'»  jam ,  nisi  complura  viderim 
in  variis  regionibus  lecta  specimina  bo- 
realia,  e  diagnosi^  quamvis  laconica,  ta- 
men  distinctissima  ««foliis  scrratis  lan- 
ceolatis**  collegerim»  perseverans  in 
verborum  notione,  et  in  Linneana  ter- 
minos  expiicandi  scrupulositate ;  ita  ut 
omnes^  etsi  brevissimas  immortalis  viri 
diagnoses^  a  quocunque  opere  systema- 
tico  sanctissime  servandas  L  e.  addendas 
esse^  censeam,  multo  majoris  enim 
sunt  quam  illae  vagae  patrum.  Syno* 
nymum  E.  strictissimi  fictum  est. 
£.  strictum  anctores  Fl.  Wett.  accu- 


G  Kelcbblatt,  H  Kronenblatt,  /  dast. 
von  aussen.  K  Staubgefassc  tou  bctdca 
SeUen.  L  FmchtbodenmitPistillen.  M 
Pistill.      N  Achenie. 

Beqb.   s.  v.  sculscutendal  11.  p.  11. 

XII.  2  4*  2 5.  26.  Erysimumliieraci- 

folium:    schnurgrade,   giHin,   Blatter 

lanzetfbrmig ,  entfernt  gesagt ,  Kronen- 
blatt-  (platte-langlichrund)  nagel  so  lang 
als  Kelch,  Narbe  ausgekerbt,  Schoten 
etwa  sechsmal  so  lang  als  ihr  Stiel  (^et- 
was  dicker  als  die  GrifFellange )  so  wie 
die  Aeste  ziemlich  aufrecht.     hcixb. 

Syn^  £rys.  hieradfolium.     linne!    £hr* 
hart!   jacq.  !    WAnLNB.!    ups. 
£rys.  strictum.    OAnTNER!    dec.  ! 

Nac/tr*  Das  Exemplar  24.  ist  vom  Hrn.  D. 
GAHTMER  ^,auf  den  Manern  des  Tent- 
scbenbanses  in  Sacbsenhausen^*  gesam- 
raelt,  und  in  der  Flora  der  Wetterau 
Busgegeben.  —  Das  £xpl.  25.  erhielt 
ich  von  Hra.  m.  faxes,  welcher  es  in 
Blellingen  gefnnden  bat.  —  Dai  £xpL 
26«  sammeite  ich  in  Dresden. 

^  Blumenstiel  mit  Brfruchtungsorganen  a» 
eiuem  KronenbUtt.  B  iusseres  Kelchblatt. 
C  inneres.  D  Narbe  des  Pistills..  E  Nar- 
be  der  Frucht.  f  Schote  kUrxer  «la  ge- 
wuhnlich,  g  Scboie  von  normaler  Liugc. 
h  Schote  langer  als  gewohulich» 

Beob.  Die  wiederholte  genaue  Untersudli- 
ung,  berecbtigte  mich,  die  citirten  Ar- 
ten  fur  identisch  zn  balten.  Die  Art 
andert  durch  den  Grad  der  Verzwei- 
gung,  der  Lange  der  Scboten,  und  der 
Blattform.  nach  der  WitteruDg,  eben 
so  alf  die  verwandten,  so  dass  man 
nicht  leicht  ihre  Granzen  aufstellt.  Dass 
sie  jedocb  LiNNES  E.  hieracifolium 
sey,  wurde  ich  auch  ohneAnsicht  meh- 
rerer  Exemplare  aus  verscbiednen  Ge- 
genden  des  Nordens,  aus  der  obwohl 
Jaconischen  ,  doch  sehr  bezeichnendea 
Diagnose:  „mit  gesagten  laneetformi* 
gen  Blattern/*  vermuthet  baben,  wenn 
wir  bei  der  Bedeutung  der  Worte^  u. 
bei  der  Linneiscben  Genauigkeit  in  An- 
wendung  derselben,  steben  bleiben, 
So  mocbte  es  anch  einem  jeden  syste- 
matiscben  Werke  zur  heiligsten  Pflicht 
zu  macben  seyn,   die  Diagnosen  des 


i«cnm  iconeJacqniniana  te  com. 
fmant  tniaDinr,  uqae  nt  iUad  diiiiif 
qnau  coacti  fners,  sed  aolain  diEFeren- 
tiaiB  *id«o  In  ramoiiuia  Jacquiniaaae 
planlap,  cni  nottra  Rg.  26.  recpondet  i 
stigma  eDJm  bilobnm  lolioa  picioria  ur- 
Tor  nibi  videtnr.  Qanm  cL  XTAni-ETf. 
SEBeioain  Cb«lr.  alpinnm  Fl.Lapp. 
bnc  dtaret,  alina  fortn  levii  enror  tjuae. 
rendas  erit  in  fijura  cotyledonum  in 
Flora  Lapponica,  ita  nt  qnae  nDperiiii 
■cripift  lequaiRDr,  Cheirantbum 
alpinnm  delontet  enm  eo.  Specimtna 
illiiu  borealia,  oroniao  coaveniniit. 


Siliqnae      tpecim 
inagtj  patent. 


autiunnaliu 


XIIT.     AndrzeioirsVia:       Crucifera, 
pleiiTorliizea ,  arabidea. 
Silimia  tetragono-aiiceps ,   polysperrna, 
indeniscetu;  rAlrula  atraque  apicis  pro- 
ceua  aariculaxi.    KCns. 

37.      98.     Andrs.      Cardamine: 

■pec.  anica. 

^71.  Boraa  pBStotia  orientalii  Cardami* 

nes  folio,    (iliqaa  longitsima  quadran- 

gnla.     TOiTm^sEFoxT ! 

M otocerai  ?     cardamineroliam.        dec  ! 

de»cr.  Opt. 
JIi.ft.  Speclmina  legit  in  Punip  xoira*»- 

27  •pecimcD  aoMD*.  28  *pcc  rrHCOficlua. 
M  aat  ealTcc  dcBtO.  SC  wpib.  D  JX- 
uliiai.  E  lunica.  P  ^Millum.  G  •■- 
llqiu.  H  <ad.  tnniMcu.  /  •t;!».  K 
'  ailkioi  mr  iperia.  L  p*n  talTolu  <Utul' 
u.  M  temgn.  tf  H.  triDMectum.  O 
ae^mentam  culium,       P    ■uTicala*  (li- 

poUH*. 

,  Oenna  aNotecerale  Jam  habitn 

mm  ndxime,  Md  tpied  ipse  ilUa*  cl. 

)r  iDdicarit,.int>riuiia  siliquia  iu> 

Kentilin*  <li&rt>  iu  nt  m  viri  cl. 


ewi^  grossen  Mannei  beicubehallen,  d. 
h.btiiulugan,  da  lie  doch  welt  wicliti. 
ger  sindi  nli  die  unbestimmien  der  al- 
len  Uoianiker.  Dat  Synonym  £.  siric- 
listimnm  ciiitinaicht.  E.  strlcium 
glrtubien  die  Verfasser  d«  Fl  Wclt 
n«cli  gcnnuer  Vergleichungm  JAC9111NI 
Abbiltlung  unlericheiden  lu  mfissea, 
icli  sehe  aber  den  Uniericbied  nur  in 
der  Verzweigung  der  Jacquinischen 
l'Hante,  welclier  uni.  Fig.26.  entipricfat, 
denn  dle  twellappige  Narbe,  ni6chle 
blos  ein  Fehler  dei  Zeichners  seyn. 
Da  WAni.8HBEnG  seinen  Cheir.  nl- 
pinns  FL  Lapp  hierher  Eieht,  so 
sclieint  sich  ein  andrer  kleiner  Imlium 
in  derDarstellun^  der  Cotyledonen  an 
dor  Kigur  in  der  fl  Lapp.  eu  verrailien, 
so  Jhm  ivir  immer  der  lu-uern  Aleinung 
von  WAiii.EMDnnii  folgen,  und  den 
Clicii.  alpinusmit  ihm  aulheben 
konnen.  Nordische  lixemplare  kom. 
men  gani  mlt  uosrcr  PHanzo  ribercin. 
XII T.  Andrzeiowskia:  Cinicifere , 
'    Pleurorfiizee,    Arabidee, 

Scbole  sluinpf  vieiknntig-doppclsclinei- 

(lijT,     viclsuamig,    uiclit  aiilspi-iiigeud ; 

jedc  Kl.ijjpe  an  der  Spitze  mit  kabului'- 

niigcm  Fortsatz.     ivcub. 

37.    38.    Antlrz.     CardaraiQc: 
einzige  Arl. 
Syn,  Butsa  pastor!»  OTicmalts  Cardami. 
nes  fulio,  siliqua  longissima  quadian- 
ruIb.      TOt;.iNr:roivx! 
Noioccras?      caiilBiniiicfoUum.         dbc.! 
ddScr.  cpt. 
.    Hacir.  Die  Exem|ilare  •iud  im  Foatus 
ge&ammell,  von  TOunitxFoaT! 

37    lilBhntdn,       2S    rniehiiTaecaJM  Ei- 

rmpl.T.       A    Bliinie  nK:b  WejtubrDe  de* 

KelcU.     BC    KcUliblitich».      Z)    Kro- 

neuhlatt.      E  Suiibgi-ra».      F  Piilill.       G 

Sclioie.      If   dich  qucr  (lui-cliiclinitleD,      / 

GrilTrl,      K  Scbotr,  kuiittlich  ge^fTnct.     /, 

-    ilu  abgcrluae  Stuck  Klnppe.      IU  S*amr. 

iV  dcTa,   qner   duTChtchnUcen.      O  Quet- 

KbDitt  Hci  SieDedi,     P   BliEiobTeii. 

Beoh.  Die  Cattung   uutcrscheidet   sich 

sohon  suffallead  im  Aasekn  von  No- 

toceras,     allein    voraii^lich,     wat 

^ei    berabmie   VcEfastei-   von    jener, 


—     16 


AKJ^AKEiowsKii»  indefes»!  crucifera» 
nmi  exploratoris  memoriam  illud  pro- 
ponere,  non  dubitaverim.  Ceterum 
propinquum  erit  ex  habitu  Ptero» 
neuro.  Nomini  quo  c1.  dec.  sectio- 
nem  salutavit^  proximum  gcnus  insec- 
torum. 


XIV.  29.  Pedicularis  euphrasioidcs: 
ramosa  foliia  pinnaiifidis  argute  denli- 
culatis  crenatisquo,  superioribus  line- 
aribus  crenulatis,  calycibus  bifidis  ob- 
lusis,  galea  bidentata.  ncii}!. 
Syru    Pedic.    euphrasioides.       STEpnAw. 

W1LZ.DCIIOW.       FURSII  ! 

Hist.  Specimen  in  Terra  Labrador  leglt 
miaister  verbi  divini. 

A  llos.       B  pjivtlcula  folil   iaferluri!'.       C 
suprrioris* 

Ohs,  Cl.  wxLLDBWOW  variotatem  s. 
d.  labradoricam,  nonuisi  foliis 
majoribusdifFerresuspicatur,  sed  mihi 
eadem  ipsissima^  nec  non  e  figura 
tantum  Houttuyniana ,  quoad  subtl* 
liores  partes  pessima »  petita  videtur, 
quam  ob  rem  meliori  icone,  etsi  mul- 
ttt  minor  sit,  opus  esse  cogitavi.  Di* 
agnosi  certe^  non  minus  mala  imo  ir- 
rationali:  „ore  integro  emarginato*' 
non  magis  distinguitur.  Etiam  cl. 
pvnsii)  hanc  malamfiguram  sinedubio 
suaeP.  euphrasioidi   allegavit* 


3o.  Pedicularis  lapponica: 
simplex,  foJiis  inciso-pinnatifidis,  argute 
serrulatis,  calyce  utrinque  emarginato 
subdentato,    galeae  rostro  apice  trun- 

CatO.       RCUB. 

Syn,    Pedicularis     lapponiti.       LiifiiE! 

WAIILENBBRG  ! 

Hist.    Specimen  in    Lapponia     Lulensi 
lectom  b.  m,  c.  cl.  DALMAifii. 

D  FI08.     E  folii  apex. 
Obs.  Radiccm  nusquam  vidi,  aegerrime 
semper  eyellitur.     Annua  praeter  na- 
ram  eseet  omnino ,   imo  in  specimine 


selbst  anzeigt  9  durch  nicht  aufsprin* 
gende  Schoten.  so  dass  ich  kein  Beden- 
jEen  getragen  habe,  sie  dem  unermiide- 
ten  Forscher,  Hcn.  andbzbxowskx 
zum  Aodenken  su  nennen.  Dem  Ha» 
bitus  nach,  steht  sie  zunuchst  bei  P  t  e. 
roneurum.  Dem  Namen  womit 
DEC.  dieSection  beBeichnete,  kommC 
eine  InsecteDgattung  sehr  nahe. 

XrV.  2g.  Pcdicularis  enphrasioides: 
ostig,  Blutter  fiederspaltig,  scbarf  fein- 
zahnig  und  gekerbt,  die  obem  linien* 
formigfeingSterbt,  Kelche  zweispaltig 
slumpf,  Helm  zweizahnig.  achb. 
Syn.   Fedic.  euphrasioides.       STZPnAir. 

WXLLDEUOW.       PURSII  ! 

Nachr»  Das  Exemplar  sammelte  ein  Mia- 
sionar  auf  Labrador« 

j1    Blume.       B    Stiick   eioes  auiem,       C 
SLuck  eioes  obern  Blattes. 

Bfjob,  vt^iLLDBNOW  unterscheidet  seine 
var.  labradorica  nur  durcb  grds- 
sere  Blatter,  allein  sie  schcint  mic 
ganz  dieselbe  Pfianze,  und  nur  aua 
der  Houttuynschen  y  in  der  feinern 
AusfubrungsebrschlcchtenAbbildung, 
entstanden  £u  scyn ,  so  dass  mir  eine 
bessere,  wenn  auch  viel  kleinere, 
nicht  unnothtg  schien.  Auch  durch 
die  uble  fast  widersinnige  Diagnose: 
,,ore  integro  emarginato^^  unterscbei- 
det  sich  die  Ffianze  nicht  besser. 
punsu  hat  auchdiese  ubleFigur,  ohne 
Umstande^  bei  seiner  P.  euphra- 
sioides   citirt. 

5o.    Pedicularis    lapponica: 

einfach,  Blatter  eingeschnitten-fieder* 
spaltig,  scharf  und  feingesagt,  Kelch 
beiderseits  ausgekerbt,  etwas  gezahnt, 
Schnabel  des  fielms  an*der  Spitze  ab- 

gestutzt.       KCIIB. 

Syn.     Fcdicularts    lapponica.        lii7iib1 

VeAnLE;<BBIVG  ! 

Nachr^  Das  Excmplar  aus  dem  LuU- 
schen  Lappland  verdanke  ich  dem 
Hrn.  Prof.  dalma^n, 

D  Blnmc»     £  filattspUze. 

Beob,  Ich  sahe  nie  die  Worzel,  denn 
•ie  soll  aich  sehr  schwer  ausreissen 
laasen,     Eiu jSbrig  wurde  si»  ga nzl ich 


I  i  ^ 


deliBeato  iiolonem  quasi  obwTTJivi, 
Noivegica  •pecinuoB  eadem  lont,  Fu- 
beacentia  id  caule  oonDiti  •ubtilisii- 
m»,  raro  occanit,  quamquaio  illam  cl, 
WAnuiB.  ia  dijgnoiin  lecepit. 


5j.  Pcdicuiaris  versicolor; 
siinplex,  foliia  piunatifidij ,  pinnia  ora- 
to-Bubrotnndia  argute  duplicato  sotTQtia, 
appi-oximatis ,  ca^ce  5.  dentato,  «n-ol- 
lae  galea  truncata,  labio  i-otuiidato-tri- 
lobo.  rciib. 
Syn.  Fediculatis  verfticolor,      WAiit.ai). 

VEiic !    helT, 
Fedic.  (lammea.     Auct    Germ.  HelT, 

Gall. 
HUt.    Specimen    \n    alpe    Slockhorn    in 
Hclveiia,  legit  et  b.  m,  c.  cl.  c>aau. 

/  Floi.      C  ptnlcula  fali'i.      H  Flu*  >a- 

Obi-  Spcdmioa  gallica,  helvetica  et  ger* 
manica  omnino  tiiuillima,  nitt  quod 
alia  majora  alia  minoia  tlnt,  velqood 
alia  galeam  dimidiam  violaccam,  alia 
oti  labivm  macolaiam  habeant,  aed 
etiitm  e  monta  Sneehettan  notvegica, 
*d  amuiiim  conTeniuot.  Vetae  F. 
flammeae  i^iHnii,  ct. WAui.XMBaRo 
in  FL  lapp.  laciniat  labii  rineaiei,  ga< 
leam  obtu*i«iimam  totam  putpureo- 
fiiacam  ttibuit. 


XV.  Sideritis  cafycantha: 
fi-Dtcscens,  foliis  atlennato-Ianceolatis 
inlegcrriinifl  sericeo-Tilloais ,  bracLeis 
OTato-InnceoIatisreflezts,  cajycis  villo- 
aissimi  dcntibua  corolla  tuboque  lougi- 
oxibus.     ivcna, 

Syrt.    Galeopaia  orient.  LavBBd,  folio, 

calyce  Tlllomiimo.     TOvnnKFonT! 
Stecliyi  lavaadnlirolia.     VAiii..    willd. 
Zieieoia  arientali».      oi.a&iTacii     r£nt, 
Sidciili*  calycantha.      h.  bimi.  !  ippl. 
HUt    Specioaea  in  Otienle  lejit  tovb- 
ksfokt! 

ill«,      B  ud.  cxptuuta.      C  lUnMD. 
(  pbliUon.     £  1118111«. 


gogen  die  Nalitr  der  rflanze  teyn, 
icQ  bemerkte  aucb  sogareineAit  Aiif 
laufcr  an  dem  abgebildeten  Exemplar, 
Norwcgiaclie  Exemp!.  kommen  giina- 
lich  uberein.  peinhsaTic  itt  derSten. 
gel  hochit  acllea,  dannaiaBehaaiung 
•ehr  duno  und  fcorx. 


3i.    Pedicul; 


ri8   versic 


>]or: 


einfach,  Blatter  nederspalUg,  FJcdein 
einind-inindlich ,  scharl^dopnelt  gesagt, 
genuhert,  Kelch  ^  Kuhiiig,  liclin  ahgc- 
stutzl,  Lippu  ruualich-dreilappig.  ncBB, 

Syn.  Pedicnlarii   Tenicolor,      wAnLBn- 

Bann!    helv, 
Fedic.  flammea,  derDeultchen,  Schwei- 

zcr  und  Franzoacn. 
Nachr.     Dat    Excmntar    tammelte    Hr. 
onott  nuf  demStockhoinin  d.  Schweiz, 
unil  theilie  mit  et  mit. 

F  Blnnie,      G  Stuckchfn  Dliii.      H  Blu- 

me  ctncr  gcOecktra  AbaDilfruiig. 

heob.  Die  Ftansoaitchcn,      ichweiseti- 

■chen  und  deuttcbeo  Exemplaie  kom- 

mea  genau  ubercin,    nur  daft  eintge 

gtOMcr  anderckleiner  tind,  odcr  dait 

einige  den  halben  Hclm  vlolct,  andro 

denselhen,  to  wie  Hie  l.ippe,  gefleckt 

h*l)en.    Allein  auch  die  aonvegiicbeo 

Exemplare  voinSneebctlaa  aina  durcb 

nichti  cu  untcrtcheiden.     Die  wahre 

P.  flammea  Ltift>E,  hat  narh  waii- 

LeifnBBO  Fl,  lapp.  Hnienformige  Lip. 

pentbcile,  einen  Tollkommen   ttmnp- 

fen  gans  purpurhraunen  Helm. 

XV.       SidcrtLis      caljcaotha: 

ataudensLraucliig,    Blaltor  Terschiuitlerl 

lauzotforniig,  eansrandig,  seidenzottig, 

Oeckblattcr  eilunzelformig,    znriickge- 

scblagcn,  Kclch  sehr  zotlig,   seine  Ziih- 

no  liiogor  als  dieilohre  und  die  Blumen- 

kroiie.     BCna. 

Syn.    Galeopiit   orient.    I.avand,    folio, 

calyce  TiUotittimo.     TovnitRFOHT! 
Stachya  laTandnlifolia.     tahl.   willd. 
Zietenia  orientalii.      oLKDiTtCii.    PBns, 
Sldetiiis  calycaotha.   m.  sibb.!  »ppl. 
Nachr.  DasExemplar  fandT0Uii9ii:r0AT 
im  Orient.* 

a  Dlumenlirana,      B  di««.  ■utgtbrtii.       C 
Sttul^tni*.      d  Pillill.     B  Narbe. 


18     — 


k 


Ohs.  Sideriditis  generi  recte  adscribttur, 
fed  forte  lavandulifuJiae  nooiine 
rectiut  faerit  aalutata. 

XVL     33.      Atriplex      hastata: 

herbacea  erecta  viridis,  foliis  profundo 
dentatis  hastatis,  calycibus femineis  radi- 
ato-denlatis  deltoidibus.     ncnB. 

Syn.  Atriplex  bastata.     lxvni:! 

Hisc.  Specimen  in  Scania  lcgit,    etm«  b. 

C.    Cl.  FRXKS. 

A  Flos  masculut,  B  flos  femineus.  C  D 
calyx  seminifer*  E  valvula  calycina  in- 
terne  cum  semiue  visa,  F  semen,  g  iu* 
floresceuiia  virginea. 

Obs»  Flanta,  quod  iaxn  cl.  pzbsoon  con- 
tendity  et  rov.  bxnc  probavit,  omnino 
paucissimis  nota* 

Atriplices  haitatae  auctorum,    et  aliae 
affines  et  diffineSy  mox  dantur* 

XVIT.  34.    Hicracinm   cymosiim: 

caule  paucifolio,  foliisque  radicalibus 
subdentalis  aculis,  pubescentibus  pilo- 
sisque,  floribus  cymosis.     rcub. 

-ft.  Golnmnae:  brevifolium,  parviflomm^ 
cyma  anthodiisque  apice  glanduloiis 
pilositsimis 

Syn.  Pilosclla  majar  umbellata  ficcHpo- 
uotvXoQ  montana.  cox.UMif.  ecphr.  p. 
248.  ic.  p.  249. 

Hierac.  cymosum.     limne. 

Hisf.  Specimen  legit  b.  amic.  joachxx 
KVMZEZittaviensis,  inBohemia. 

ji  flos.  /?  ttamina,  C  antboclium  re- 
flexum  cum  seminibus  duobns,  U  anUio« 
dii  squamae,  E  pars  receptaculi  cum  se- 
mine.  F  cyma  specimiuls  minus  norina^ 
lif.   omissa  piloaitatc. 

06s.  In  hac  planta  eruenda  plurimi  auc- 
tores  vere  hallucinati  sunt.  ,,Florcs 
*-  parvi  admodum,  Agerati  vel  Mil» 
leifolxi  magnitudine**  dixit  eximius 
ittctor  C0LUMi^A«     Aliam  ideo  formam 


Beob,  Allerdings  eine  Sideritis,  al* 
lein  vielleicht  gesetsmassiger  S.  la- 
vandulifolia  su  nennen. 

XVI.      33.      Atrlplex     Ixastata: 

krautarlig,  aufrecht,  griin,  Biatter 
tief  gezahnt,  spiesformig,  die  weibli- 
chen  Kelche  strablig-gezahnt,  delta- 
fbrmig.     HCnB. 

Syn,  Atriplex  bastata*     liknk  ! 

Nacltr.  Hr.  m.  fkies  sammelte  das  Ex- 
emplar  in  Schoneni  und  theilte  mir  cs 
gefallig  mit. 

^  niannliche  Blume.  B  weibliche  Blume. 
C  D  saamcntrageude  Kelche«  E  Kelcb- 
klnppc  von  inncn,  mit  dem  Saamen,  F 
Saamcu.        G   jugendlichcr    Bluthenstand» 

Beob.  DiesePflanze  ist,  wiescbonpxii- 
sooN  ausspricht,  und  iving  bewicsen 
hat,  allerdiugs  nur  sehr  Wenigen 
bekanut. 

Die  Atripl.  hastatae  der  Scbrift* 
steller^  so  wie  andre  verwandte  und 
nicht  verwandte^  werden  bald  folgen* 

XVn.   34.    Hieracium    cymosiim: 

Stengel  wenigl)lattrig,  so  wie  die  etwas 

fezafintenspitzigenWurzelblalter,  fein- 
aarig  und  langhaarig,    Blumcn  trug- 
doldig.     KCUB« 

a  Columnae:  knrzbliittrig,  Meinblu* 
migy  Trugdolde  und  dic  an  der  Spitze 
driisigen  Bltithenhullen  sehr  haarig. 

Syn,  Pilosella  major  unibellata  /xxxpo' 
KixvKoQ  montaiia.  column,  ecphr.  p« 
248.  ic.  p.  249. 

Hieracium  cymosum.     Livvi^ 

Nac/in  Das  Exemplar  fand  mein  ver- 
storbener  Freund  joach.  kumza  aus 
Zittau,  in  Bohmen. 

^  Blume.  B  Staubgcfiisfe.  C  Bluthen- 
bikUe,  jsuruckgeftcblagen,  mit  zwei  Saamen. 
D  Scbuppen  der  Bliitbenhune.  £  Stiick 
Frucbtboden  mit  dem  Saamen^  F  Tru^- 
dolde  einct  weniger  normal  gebildeten  E&* 
emplarty  mit  'Weglasiung  der  Uaare» 

Beobm  Die  Schriftsteller  sind  allerdingi 
bei  Beitimmung  dieser  Art  siemlicb 
leicht  £u  Werke  gegangen*  ,|Blumen 
lehr  klein,  to  gross  ais  aa  Ageratum 
oder  Millefolium^*  lagt  der  trefflich« 


introduut  cl.  WALt.moTU,  oui  ,,ca- 
lycea  najnaevli,  corolla  nuiiuciil*", 
ct  „■  collino  «t  fallacQ  diSen 
—  fionim  mBgnitniline*'  etc.  Plaota 
Wallroiliiana videtnr  H.  cymoium^ 
longifolinm  Fl.  Saxon.  a  me  in 
Tariii  loci*  in  Tbuiiiigta  et  Miania 
lecinm. 


I>iff«rentia  Hieraciorum  faciliua  etuce. 
bit ,  quando  fero  omnium  europaco- 
rum  feliciter  coUsctomm,  icoue>  do* 
deco. 

XVIII.55.  Ljigoseris  leoDtodoDloid.: 
foliis  rtmrinalls  dentaUsin  petiolum  bis- 
pdiilum  decnrreiitihufi,  caule  crecto  snb- 
nndo  paudfloro,  aiilhodii  st^uatnis  gU- 
bfiasculia,  exterioribus  adpressi^.  kchb. 

Syn-  CrepU  leontodontoidea.    ALLtOMi! 

wii,t.oiiiow ! 
Liagoaerii  leontodontoidet.     Liax! 
J/iit.  Specimen  ad  Sarsana  laclum  b.  m. 

c.  cl.  oiinTUsn. 

^  flo*  (litci.  S  Am  mirgiai*.  C  lu- 
miu,  O  pUlillnm.  £  iiithiHliiiiii  rt- 
llaum  cum  rt««pl*'*ilD  ct  KiuiDibiu  duobiK. 
F  Kccpucnli  p«n.  C  ■BtEiodii  •qiumae, 
/f  M{iuiui  mmit  tztu*  *i».  /  cad.  iu- 
ta*  Tua.  JC  MnuD.  L  iil.  tnaHCctam. 
Jtf  pappoi. 

0£''   Specimina  a  ct.  BKi.i.AaDi  cotlecta 
berbarii  Willdenovianif    lesia  cl.  na 
B  (.nciiTKiTDAi.  accnr&tiHimeconva- 
lainTit. 
Jn  olla  culia,  ut  reliqnae  noo  a  (ponla. 
^  BM  diiTert,  *ed  iu  area  nimia  Inxuriat, 


36.     Crepis     lacera:       foliia 

dnati^i  pitinnliridis  siibbipiniUtUfidis- 

,  suiDUiis  inlcgeiTimis,  cnule  subra- 

a,  anlbodii  Kqiianiis  alhu-tomen- 

exteriorilius  iinguslis  ndpressis. 


Auclor  COLUMNA.  Folglich  fiibit  Hr, 
D.  wji[.LnOTii  einegane  andere  Form 
ein,  da  er  ■agt:  „KeIcbe  siemlicb 
groii,  mumenkrone  ziemticb  groii" 
lerner:  „untei(cheidet  sicb  von  col- 
linumund  f  al  lax  durch  die  Crosaa 
der  Btumvn"  u.  s.  vr.  Die  Wallro- 
thische  Pflanae tcheint  H.  cyroosum 
B.  longifolium  F1.  Sax.  wetches 
ichin  vcTschiectnen  Gegcnden'Ihurin- 
gena  und  des  meistner  Krei«t-i  gefnn- 
den  habe,  tu  *eyn. 
DieUnteiichiedederHieracien  weiden 
am  beiteneinleuchten,  wenn  icb  aiem» 
licb  von  atlen,  glticklich  (;esammelten 
europaiichea  Aiteii,  Ahbildungen  ge. 
geben  haben  werde. 

XVin.  SS.Laposeris  leontodouioid.: 
Bliitter  schrot^iigefumiig,  coziihnt,  in 
oinen  clwaa  steifliaarigci)  BlattsUel  ber- 
ahUufend,  Stcn^ol  aufi-echt,  fast  hlatt- 
los,  woiiigblumig,  Bliitlienhiillscliuppen 
fastlabl,  diettussoriiangedriickt  ncua. 
Syn.  Crepis  leontodontoides.    alliomi! 

WILLUENOW! 

Lagoieris  leoutodontoides.     linkI 
Nac/tr.  Das  Exeui|>1ar,    bei  Sarsana  ge- 
sammelt,  hslte   Hr.   D.  ciJNTiiKn  die 
Gute,   mir  miUntbeiten. 

^  rii»  Mittclbluine.  £  RiudLliiine.  C 
Sl>Dlii;ef^i>e.  D  Piitill.  £  uriickec. 
■•:hU((CDe  Bliithniliiillc  niit  Piuchtbudco  u. 
iwci  Saaiiieu.  F  Stiidt  FruelitbodcD.  G 
l)liill>cahull>cIiu|>i>«D.     H  iiuHcrc  ScliDppc 

TOU  .UIKII.        /    lli».    roil  iDDCD.  K    Sll- 

nir,      L  (lcnelhe  duTcliKluiitten.     M  Su> 

Beot,  Exemplare  von  ■KLLAnni  gasam- 
melt,  im  Willdenowichen  Heibario, 
kommen   iiach   Hid.  v.  iciiLECnTaK. 

Iin  Topf  erzogen,  bleibtdlesePflanse, 
so  wie  die  ihrabnlicben,  den  wilden 
bxemptarcn  gleicb,  iii  den  Beeten 
wird  lie  aber  su  iippig. 

XIX.  36.  Crepis  lacera:  Blattcr 
schrotsiigefbrmig,  Cedcrspatlig  und  foat 
doppelt  fioderspaltig ,  dieobersleugaoz- 
raniJig,  Stengel  fast  traubig,  Biiilhen- 
hidlscouppea  weissfilzig,  die  eiussern 
schmnl  und  engedriirlct.     ncnn. 


—     20     — 


Sfn*  CrepU  lacera.     TZNonE. 

Hist,  Specimen  ad  Polino  lectum  b,  m« 

C»  Cl.   GUNTBXB. 

A  ilos  disci.  B  flot  marginis»  C  sta- 
miaa.  D  pistillum  cnm  pappo.  E  an- 
thodium  reflezum  cum  rcceptaculo  et  semi* 
nibus  duobns,  F  recepuculi  pars.  G 
anthodii  sqnamae  internae,  H  einsd.  ex« 
ternae.  /  semen  ^immaturum.)  K  id» 
transsectum,  £.  pilus  pappi.  Afaegmen* 
tum  cauUuum.     N  laciuia  folii. 

Obs,  Memorabilem  formam  Crepidis  bi- 
ennit,  inSilesia  lectam,  foliift  iisdem 
ac  haec  C.  lacera  gaudentem,  sed 
inflorescentia  et  florum  partibus  omni- 
no  diversam,  benevole  largitus  est  c1. 

GVKTU&JI. 

XX.     57.      Malva     rotundifolia: 

f^rostrata,  foliis  cordato-rotundis  septem- 
obisque  duplicato  dentatis,  corolla 
colycem  duplum  longa,  pedunculis  sub- 
binis  demum  declinatis ,  arillis  laetibus 
pubescentibus  (disco  majusculo>  hchb. 
Fl.  Sox. 

Syn,  Malva  rotundifolia.  uitnk!  ca- 
VANiLLKs!     (a    quibusdam    omissns) 

SCnKUUR!     SMXTUy      UUPSON,      WALL- 

mann!        ltljeblad!       waulbbrg! 

WAflLENBERG.    Carp.   FRXES  ! 

Hist,  Specimen  Dresdae  legi. 

A  recepiaculnm  cum  dimidio  capsiilamm 
Terlicillo»  B  capsula  (synochorium^.  C 
cad.  traussecta.  D  semen.  E  particula 
c:ilycis.      F  particnla  folii. 

Obs,  Dum  baec  scribo,  veniuntsynony- 
ma  Wallrotbiana  in  sylloge  T\atisbo« 
nensi.  V iro  cl.  baec  nosira,  M  a  1  v  a  e 
neglectae  nomen     mereri   vidctur. 


Ambiguitatis  ansam  praebet  figura  in 
opere  ceterum  nusquam  satis  laudan* 
do  cl«  uAYNxx:  ^^getreue  Darstellung 
der  Arzneigewachse  etc.*^  II.  27.  quam 
ego  non  aliter  intellexi^  quam  itai  ut 
pxctor  Mal  vae  rotundif  oliae  spe- 
cimini^  frnctum  Malvae  borealis 


Syn*  Crcpis  Idccra.     tenore. 

Nachr»  Die  Mtttheilung  des  bei  Polino 
gesammeltenExempIars,  verdanke  ich 
dem  Hrn.  D.  gunthbiu 

j4  eine  Mittelblnme.  B  Randblnme.  C 
Staubgefasse.  D  Pistill  mit  Sa^imenkrone^ 
E  zuruckgeschlagene  Bluthenbulle,  mit 
Fruchtbodea  und  zwei  Saamen»  F  Sluck 
Frnchtboden.  G  inoere  Dlutbenhiillschnp- 
pen.  H  iiussere.  /  Saame  (]unreif.) 
K  ders.  quer  dnrcbscbnitt.  L  Saamenkro- 
nenbaar.  M  Querdurchscbniti  des  Sten- 
gels.      N  BlatubschDitt. 

Beob,  Hr.  D.  guntueb  hattc  die  GefaU 
Iigkeitf  miraucb  eine  Abandenuig  von 
Crepis  biennis  aus  Schlesien,  niit« 
zutheilen,  welche  gans  dieselben 
Blatter  har,  als  diese  C r.  1  a  c e r  a «  an 
welcher  jecloch  der  BJiithenstand ,  u. 
dia  Bliithentheile   verschieden   sind. 

XX.  37.  Malva  rolundifolia: 
niedergesti^eckt,  Blatter  herzformig- 
rundlich  auch  siebeiilappig,  doppelt  ge- 
zohnt,  Blumenkrone  doppeit  so  lang 
als  Kelch,  Blumensliele  meist  zu  zweien^ 
spaterhin  niedergcbogen,  Saomendecken 
glattund  feinbaarig  (Mittelfeld  ziemlich 
gi'oss).    RCuB.  FL  oax. 

Syn,  Malva  rotundifolia*  ltnnc!  ca« 
vANiLLES !  (von  eioigen  libergangen}^ 
scnKVBa!  smztii,  hudson,  wall- 
mann!        liljeblad!        waiilbeag! 

WAULENBBRG.   Carp.  TAIBs! 

Nachr.  Das  Expl.  nabm  ich  bei  Dresden. 

j4  Fruchiboden  mit  einem  haJbea  Fracht- 
quirl.  B  Kapsc).  C  dies.  durchschuiltcn» 
D  Saameu.  E  Sliickchen  Kelch.  F 
Stuckchen  Blatt. 

Beob.  Wahrend  ich  dieses  scbreibe^ 
kommen  die  Wallrothschen  Synony* 
me,  in  dcr  Regensburger  Sylloge. 
Dem  Hrn.  D.  wallroth,  scbeint  unsre 
Art  den  Namen  M.  neglecta  zu  ver« 
dienen. 

Die  Abbtldung  in  dem  ubrigens  gar 
nicht  genug  zu  lobenden  Werke  des 
Hrn.  Prof.  hatne  ^,gctreue  Darstel* 
lung  der  Arzneigewachse,  u.  a.  w« 
IT.  27.  bietet  einige  Zweideutigkeit  ^ 
dar,  und  ich  verstehe  diesclbe  nicht  ': 
anders,    als  dass   der  Zeichner  dem  ' 


*  -.*- 


-H 


—    ii    — 


addldcrit,  qui  [■mcoi  tpnc  diiro  pritp. 
tcrnatanin  gaadvrM  magno.  Biennem 
eMeDMtmnatqntfperannem,  obieivavt. 


58.  Mnlva  borealis:  prostraU, 
foliis  cordato-rotundia  aeptemlobisque 
sabaequaliter  dentatis ,  coroUa  calycem 
aequante,  peduacnlis  subquaternis  de- 
cHuatia,  arilUa  margiaatia  reticulttis  pu- 
besceatibtis  (disco  mlnimo).  acaB.  Fl. 
Sax. 


Syti.  Malva  borealia.     wALLKuiif  [  liub- 
BLADt   ad.  3.  wAHLBBno!  Fl.  Gotfaob. 
BS.  parviBora  HDDsoti  non  LtMN. 
M.  ptisilla  smith! 
M.  roinndifolia  uitnk!   wahlrb.  !    ups. 

WALLa. 

Itiit.  Spedman  ia  Scania  legit  atqae  b. 
m.  c  d.  FiuBi. 

G  reccptacalum  cnin  11111111110  upniliTam 
«cnieillo.  H  c*piuli  liogtila.  /  moicd. 
X  panicnli  cnl^cit.  L  panicuU  foUi.  m 
paTticoU  rsini,    (pcciniioit    csliiU    aeuate 

O&j,  IKsertis  verbis  d.  warlbebc  in  Dora 
Gotbobnrgenii  dixii:  „Mslva  rolundi- 
Calia  umi.  luec  ntiamqnespecieincom- 
prelieadit,''  et  nollo  iore  contra  smithi- 
ms  et  omne*  fere  Snecot,  aolo  wahlrh- 
BEKCto  excepto,  rein  invertimus.  Verba 
u:vT(ti  nmt:  „apnd  not  florei  comniii- 
niteT  minorei,  cotoUa  oinnino  alba; 
Stockholmiae  autem  coiolla  majore 
purpiirasceate  obvia  planta,  uti  apud 
eiieios." 

tHottram  i^tnr  merito  qoidem  M.  pu- 
'ClJleenomine  ab  affinispecie  dislinxit 
p.  sniTB,  et  male  seiinj  denuo  con- 
1  eit,  sed  non  pnsilla  manet,  sed 
e  seia|ier  quam  M,  rotandifolia 
joT  evadil.  Forte  eadem  erit  M. 
Henninxii  coldbachh,  iam  a  me 
Mia  A/Jinei  snnt  M.  arventis  et 
albifloie  FKESL.  delic.sed  pliuibus 


Exemplar  der  M.  rorundifolla 
eine  Frucht  von  M.  b  sraal  is  heige- 
letat  bat,  von  welcfacr  jedoch  dasMit- 
lelfcld  en  gross  isl.  —  Unsre  Pitau^e 
■st  awci}Sbrig  und  perennirend. 

58.  Majva  borealis:  niedergc- 
atreckt,  Bliiltcr  herzformig-rundlicli, 
auch  aiebenlappig,  ziemlichgleichfbrinif; 
ffesahat,  Blumenkrone  so  lang  als  Kelch, 
filumeiislicle  raeist  zu  viei-en,  spatcrhiii 
niedergebogeu,  Saamendecken  gorandort 
netzadrig,  feiHbaarig,  (Miltfilicld  stjhr 
klein).     rghb  F1.  Sax. 

Syn.    Malva  botealis.     wallmakn  !    i.il- 
jbblad!   ed.  3.  wahlbeho!  F1.  Goibob. 
M.  pai^-itlora  HtnttOTi  nicht  LtiniE. 
M.pnjilla  imith! 
M.   rotondifolia    linne    wahi.hb.!  upi. 


Jiaehr.  Hr.  M.  fmbs  sammehe  dai  EspL. 
tn  Scfaonen,    und  tbeilte  mir  ei  mit. 

G  FruchlboacQ  niit  eiaem  halbu  Frucht- 
quirl.  H  »io.elue  KipMl.  l  SjJIOCU. 
K  Stuckcbeo  Kelch.  L  Stiickchn  BUlt. 
m  Stiickcbeo  Ait  von  oioeni  bei  grOMcr 
SommcrliitU'  coiwickeluu  EKCDipUr, 

Beob.  Hr.  D.  vi-aklbebc  sagt  In  der  Fl. 
Gotboburg.  ganz  denilicb:  .,Malva  ro- 
tandifolia  linm.  luec  begreifl  beide 
Arten"  10  wurde  ei  alio  nichi  gut 
seyn,  gegen  imiths  und  siemlich  aller 
Schwedrn  Auloritat,  nntter  der  von 
wahlenbfkg,  die  Sache  umzukehren. 
LiNHB  lelbsE  lagt  namlich:  „bei  luis 
lind  die  Btumen  gewohniich  kleiner, 
die  Blumenkronen  gnnz  weiui  bei 
Stockholm  bat  sie  SToiire,  blauiutfaliche 
Blumen,  wie  im  Auslande," 

Unsre Pflanze  wurde aho  mit Recbt  durcb 
imith  von  der  verwandten  Art  unter- 
schieden ,  und  mit  Unrecht  spaierhin 
vermengi,  allein  lie  iit  ntcht  klein, 
londem  wird  fatt  immer  grouer  rIs  M. 
rotnndifolia.  Vielleicht  Ui  M  Hen- 
ningi  i  ooldbacii,  diit  icfa  scfaon  aut- 
gesiiet  faabe,  dieseliie.  Verwandt,  aber 
doch  durcb  mebreie  Mcikmale  vertcbie* 


22 


aotis  bene  distinctae.  Nostra  pro  tem- 
perie  sicca  velbamida,  breves  vellongos 
pedunculos  prodocit  >  ita  ut  calidissima 
aestate  1822.  apud  nos  lecta  specimina 
brevissimos  babeant.  Eiosmodi  figuram 
dedi  sub  lit.  /.  et  haec  forma  cL  vtall- 
ROTHio  fuisse  videtnr  norma  descriptio- 
nis.  Etiam  cultura  annuam  esse  exper- 
tus  snm. 


den>  sind  M.  arvensis  nnd  albiflo- 
ra.  pRBsii.  delic.  ^—  Unsre  Art  brinct 
nach  Verhaltniss  trockener  oder  feucn- 
ter  Witterung^  unter  der  sie  sich  ans- 
bildet>  kurze  oder  lange  Blnmenstiele, 
so  dass  die  bei  uns  in  dem  sehr  heis- 
senSoramer  1822.  gesammelten  Expl. 
gans  kurze  haben.  £ine  solche  Figur 
gab  ich  unter/.  nnd  diese  Form  scheint 
Hr.  Dr.  wallroth  als  Norm  bei  der 
Beschreibung  gehabt  zu  haben.  —  Auch 
bei  der  Cultur  ist  sie  einjahrig. 


/■. 


DECAS    TAJBULARUM    TERTIA 

QVAU 

VIRO        PRAECLARISSIMO 

FRANC.       CAROLO        MERTENS 

D  R.     ET     P  R  O  F,'    B  R  E  M.    ETC. 
AMICO        CAaiSSIMO 

D.    D.    D. 

A   C   G   T  O  B. 


XXI.  3q.  Polygala  austrUca: 
£rale5ceQs,folusimli  (brevioribns^  roau- 
lntu,  oboTatO  oblongiB,  tepalutateraiiAtu 
caneato-eUiptids,  coroliam  fimbriatun 
subaequantibtu,  eapsula  obcordato  -  ro- 
tunda,  brevioriiriu  duplo  angiutioritiu. 


Syn.  F-  atutriacK.     eXJurrz  !    fHC.  V.  p. 

439.  Tab.  n.  ■CHDLTEiE   Loiiu.niK! 
Jiac/tr.  Spedmeilin  AtutriB  ciica  NmmU- 

dinm  lectnm  b.  c  Dom.  airrEa. 

>/  lbi«  ■panm-      B  id.  cbiuu.       C  cap> 
«uU  Goni  calyc*.     D  apniU  «ob.     £  m- 


Ohi,  Plants  aliii  (imo  enitTiadt  icript.) 
omniao  tgnocs,  ab  aliii  conitiia.  a 
plnribni,  streaDnm  ezamen  forte  ipet- 
nentibas ,  more  coaineto  ad  varietatei 
reiecta.  —  Spociniinaad  Fontainablean 
lectB.  ut  ovDm  ovo  leipondent  auitria- 
(3*.    Qune  vidi,  onuUafuerealbiflora  — 


XXI.  59.  Polygala  austriaca: 
■taudeiistranchig ,  untere  Blutter  (kiir- 
zer)  rosettig,  verkebrt  eirund-litng- 
licb,  Seitentelchblattchen  keiliorm.  el- 
liptisch ,  ungef.  so  lang  als  die  gefranzte 
Blnnieiikrone,  kiirser  u.  doppelt  achmii- 
ler  als  die  verkehrt  herzform.  rundliclie 
Kapsel,  kChb, 
Syn,  P.  auitriace.  chants!  rasc  V.  p.  439. 

tab.  U.  iciiULTEs!    LOisELEna! 
Nachr.  Doi  bei  Nenitadt  in  Oestetreid) 
gesnmmelte  Sipl.  tbeilte  mir  Hi.  kitteh 
gefnllig  mit, 

jt  olTiH  Bluma.      B  ilin.  ([eKliliMien.      C 

Kapirl    mil    KrlcL.         D    oiint  <tci.i.        E 

SuiiM     F  lage  aadVrrbiltniMdeT  Deck- 

bUttcbni, 

Beob,  Einige,  aogai  oitarr.  Schrifuteller, 

kaonlen  die  Plkxue  gar  nicbt«    andeie 

verwechielten  lie,    die  meiiten  aber, 

eine  erundlicbere   Uiuersnchung   ver- 

■chmahend,  warfen  ne  nnter  den  Hau- 


_„.  4i.  Folygala  uHginosa: 
f  frutMcens,  foliia  Imis  (mazimis)  rosu- 
■Iklis,  oboraLo-sabrotundis,  4^alis  lat^ 
\nUiAuJ  cuneato-allipticia,  coroUam  Rm- 
Lliritatatn  subaeiLuantibiu ,  eaptula  oh- 
I  torJato-oblonga  breuioribits  aaguttiori- 
L&. icii»,  FLSax. 


fen  der  Varietnten.  —  Expl.  von  Fonlai. 
nebleau  lind  dea  dsteireichitchen  voll- 
kommen  gleich.  Alle,  welche  ich  lahe, 
bluhten  weiis. 

4o.    4i.     Polygala     uligioosa: 

standeiutraiichig,  untere  Blatter  C°i>i 
gr6sBten)roaettig,  TerkehrtGirundnind- 
lich,  Seitenkclchblattchen  keilf.  ellip- 
tiscb,  ungeE  so  lang  als  die  gefranztc 
Blumenkrone,  kiirzer  u,  doppelt  schm.^- 
ler  als  die  verkehrt  hcrzGirm.  laugliche 
KapseL    kcbs.  FL  Sax. 

5 


24 


Syn.  P.  amara.  Quoriind.  Fl.  dan.  1169? 

Hift.  Spedmina  Lipsiae  in  pratis  uligino- 
sis  pr.  Ruckmarsdorf  leg.  et  b.  m*  c 
carissimi  martini  et  klett. 

40  P*  nUg.  cyanella,  floribus  cyaneis.  41 
P.  ulig.  leucochloris,  florib»  albis,  viridiTC- 
nosis*  G  flos  apertu««  H  caps.  cnm  ca~ 
lyce.      /  semen.      K  braciearQm  sitns. 

Obs,  Indefessi  supra  dicti  cultores,  copiae 
me  spedminum  partidpem  fecerunt, 
quibus  in  varils  lods  in  Austria ,  Salis- 
burgo,  Thuringia^  Heidelbergae  et 
alibi  coUecta^  aliaresponderuntexacte. 
Fere  insipida  est,  saepius  tenerrima^ 
slmpiex,  alibi  Hrmior,   multicaulis. 


XXII.     42.       Polygala      ainara: 

fiiitesceiis,  foliis  imis  (maxiniis)  rosula- 
tis  oboyato  lauceolatis  acutis ,  sepalis  la- 
teralibus  ellipticis  corolla  fimhriata  cap» 
sulaaue  rotunda  acute  emargiaata  lon- 
giorious  latioribusque,    rchb. 

Syn.  P.  amara  linnjI  !  fries!  Hall.  p.  115. 
Hist.  Spedmen  in  Oelandia  lectum  b.  c. 

cL  FRIGS. 

A  flos.     B  capsnla  cum  cal/cQ.      C  brac- 
teariim  fitus.     D  semen, 

Obs^  Pauds  tantum  nota  videtur. 

45.  44.  Polygala  araarella: 
frutescens,  foliis  imis  Cmaximis)  rosu- 
latis  obovatis  acutis ,  sepalis  laceralibvs 
ellipticis  corolja  fimbriata  capsulaqne 
obconiaeooblonga  longioribus  latioribus^ 
que  bracteis  persistentibus,  rcub  Fl.Sax. 


Sfn.  P.  amarclla.     ckavtz.  V.  458. 
P.  amara.     Anct.  et  OfHcinar. 
Hist,  Spedm.  43«  i|i!  Flora  Jenensi  legi^ 
spec.  44.  ftorib.  cameis,  cl   hornunc  a 
se  Frankenhusae  inventum,  b.  m.  c. 

E  flos  apertua  cuni  bract.  F  caps.  cuia 
cfllvce.  G  ftitus  bract.  H  senteu.  /  i(l< 
trausscctuin.      K  seminis  fundus. 

Obs>  Haec  in  monianis  provenit,    magis 
vel  minus  pro  sicdiate  lod  lignosa^  brac* 


'    Syn.  P.  amara»     Einiger  Schrlftst. 

Nao/w,  Die  Exemplare  sammelten  die 
Hrm.  MARTiNi  und  klett  auf  den  Moor- 
v^iesen  bei  Ruckmarsdorf  b.  Leipzig»  u, 
theilten  mir  dieselben  mit. 

40  P.  ulig.  cyauella,  mit  Kornblumbl,  BlU' 
men.      41    P.  ulig,  lencochloris,  mit  weis- 
sen  griingeaderten  fil.     G  offne  Blurae.     H 
Kapsel  mit  Kelcb.       /  Saame*     K  Lage 
der  Deckblattchen. 

Beohn  Oben  genannto  unermudete  Bota- 
niker,  theilten  mir  eine  grosse  Ansahl 
Exeraplare  mit,  denen  andere,  in  ver- 
schiedenen  Gegenden  von  Oesterreich, 
Salzburg,  Thuringen»  Heidelberg  und 
anderwarts  gesammeltei  gleich  sind. 
Die  Art  ist  fast  geschmaklos^  oft  sehr 
sart,  ganz  einfach,  «nderwarts  etwas 
fetteri     vielstenglich. 

XXIL      43.      Polygala       amara: 
ataudenstrauchig,    untere  Blatter  (am 

S[rossteiO  rosettig^  verkehrt  ci-lanzet- 
ormig ,  spi  tz ,  Sei  teukelch  bla  ttchen 
elliptisch,  langer  und  breiter  als  die 
gefranzte  Blumenkrone  uud  die  runde 
scharf  ausgekerbte  Kapsel.    ncif b. 

Syn.  P.  amara  unne  !  fries  !  Hall.  p.  1 15. 

Nachn  Das  Exemplar  von  Oeland,  ver- 
danke  ich  fries. 

A  Blnme.  B  Rapsel  roit  Kelch.  C 
Lage  der  Deckblattchen.     D  Saame« 

Beob,  Wohl  nur  wenigen  bekannt. 

43,     44.      Polygala    amarella: 

staudenstrauchig,  untere  Blatter  (am 
grossten)  rosettig,  verkehrt  eirund, 
spitz,  Seitenkelcnblattchen  elliptisch^ 
langer  und  brdter  als  die  gefranzte  filu- 
menkrone  imd  rerkehrt  eiformig-lang- 
liche  Kapsel,  Deckblattchen  stehenblei* 
bend.     bcub.  FLSax.  (crawtz  V.  438.) 

Syn.  P.  amara.  der  Sdiriftst.  imd  Offidnen* 

Nachr.  £xpl.  43.  sammelte  ich  bei  Jena, 
44  mit  rothlichweisfen  Blumen  Herr 
HORmTKG  bei  FrankenhauseiL 

E  Blnme  offen  rait  DeckbUttcb;  F  Kap- 
9e\  mit  Kelch..  G  Deckbirittcb.  H  S«a- 
rae.  /  ders.  qiier  durchschn.  K  Gnuid* 
theii  det  Saamen« 

Beob,  Diess  ist  eine  Bergpflanze^  nach 
der  Trockcnheit  des  Bodens  mehr  oder 


,e«t  w-;«:^r  peniitere.  *.J  r.:rcn 
,ea.,    tr-..  En.  p.  Ti.  cuio'i  si.cc.,non 

c;4»ltti  doaniB  «cdp«r(,-m,     K'ljt:iH» 

...^ji^.,E:J^a  "T-  <)«  le^uiiiiDe  ti  ri- 
aiee  rereale  Ujuitnr,  «iui-iut:  i-  «1- 
pciixii.   nnmhucrMiiacfli,  hmcio. 


an.    45.    Polvpala     .nlpfislns: 

rutcscens.    Uii*  iini»  Cparr»!*?) 'P«»-- 

tUtis  Cmait-nT^^O.  «;«'"  literalibm 
eaneato-eaiptias,  eorollafimbnatalo»- 
ponf-ui,  eapsiiiameaiteatoobeorduiam 
Imutrem  /.viflf.;"<w;i4w.  ncnn. 
ijre.  P.  anrtiiic».  iCHtFaCHEii !  imo«a»! 
ffi/(.  Srmmni  ^bier  lapidei  «Ipiurn 
nipn  Cei"  leg  «t  b.  m.  t  cL  ae  CHi». 
rEyiiu. 

j(  «,  .rtrtw.    J!  t«P*-  "^  '»'."•■     *• 

«j.  pioraeompanTiifeciniiniheK-eiicB, 

«utooeongw..  Pro-iiwwi^P-q"" 

Oaobi.  LtijJb.  «e.  viiii  T.XXXII. 

r  3.,P.  Taillaaiii.  >Ef«.Mdiiino>* 

Mdtcidiue. 

^—  4^   PoljgiU  oxypter»: 

foli«i»*i(p««lUi)^- 

I,  itfitnii  bMvi-luUMUtif, 

"'ueaKalo^plicu  «»• 


w*n;^PTi..i.i,:.  i-.iM:.  ti.ti,,,  ,.:,.,;, 

tlelntl  la  lil«itidl,  ■I.mIi  ir  -Ji., 
niJit  1'  .i.-cipion.  IF...  In.  ;■ 
(Cvn,  •iic  iili   ni.cli  iiiil.t   >  ttic.       'I<i: 

r.;ijV;«I.i.-  «.,r.-n    Ml.n    ,;.,l„.l , 

icllirncrti.tilin  ri..'lM.i::,>ti.i:...,  .Ini. 
die  li<'iin.l..Lli>'lttUli(.>  Miiiliiiliin^  .!. 
Hrn.  Virr.  .<Is  fin  SL-lir  iin^^on.  iiiiici  (•< 
(clicnk,  t-in]Tii'iij>.  ii^iiii  ,mi.,,  tj.-i.l 
in  CHrp  \unMi;Iirnrru.lil,  ii  Jiritkliri 
(ler^\urit'I,  u.  irti  \vriii  niilii,  .].)"in 
^.  aipetiris,  liiclier  j^ehCren  r;..  t!.:i 

XXIII,  i.i.  Polvfial..  .,l(.r.,iri, 
lilauilGiiBtraiicIii:;,  i.iili'i»':t  f)!  :i.  V,- -.r. 
ZGntrciil,  rci'lclni  <.in;'i:l  -ji  .■|i. ;;'  rnii. 
iilii-ii;c  l.in/i'll':.-ii|ii;  (jr.  "•- r  ,  .*iti't'i' 
kclclil.Ltltheu  ktiij.  .'i;ii'i..  h.  I.„^, 
alij  ilicgcriuii/,lc;  II!'iin.i]V.i..:]t.  uiij- ;  .'-.i 
sylaugal»  ilit:  l)i-.ilii.- K.ijiinl.  1...11.. 
Syn.  r.  uuttriaca.  ^chi  ricHii'.:  in  ,.,» 
Naclir.  Hu  Kxfinplir  laii.iiK-lie  Hr,  \. 
cnAHPirsiirK  iivinben  Alpenijciiiia  fil.t-i 
Bex,    II.  ili.  m.  e.  g.  m. 

,/  Olunif  ..(tfn.      It   (.j,.u:  in,t  k.\.l..      , 
Lj^c  .Kt  n.LLl,Lit.l,-u.' 

Bro*.  Mtlircmrli  vW^.riiifcrfi.^.Ti-.lrtjp 
kotnmGn  ^rnau  iUitTi-in.  Stlir  n  lit- 
«ebt  P.  '|n,i(i  Knol..  l.u.'l\..  tu 
vmi.T  XXXIM-  3..  V  \  j,l(  .niii 
Btt»,  «Uda  die  uair..'.-  l.ai  i,'„.i.:rn.ii- 
DKkblhicbrn. 

•iG. —  '»9.    Polyf;»;.:    i>i\-  I-. 
>Uu(l«iiatnDcliic,   uRlii'  {,.    '..i    ,;. , 

m««hrt    (11-..1'. . 
liniaD-Uiundvnniic,    .V.t.  nk- 1' i 
cJiao  keiiC  ■Dinlitcb,    jjii.^    ».  .,. 
dio  gBTruttle  HluiDtakibii- . 
kauoi  titiif^er  aU  ilie  «'.^..h.-'.        -^-    -. 
mi^  KapML    kcitB.  F.. -"-.i. 
Spt.     P.    «OBiprliat     ■-■- 
(!   r\Li!ici   Aoct   •ttTttrJ.c,-. 
F'.  c-L  rulea,     «iK,   a_  ,. 


c    ,»■ 


\ 


\ 


—      26 


Hist.  47  specim.  fl.  cyaneo,       48    fl.  carueo. 

49  fl.  «Ibo.  siognla  Dresdensia. 

Ohs»  P.  monspeliacam  Germanorura 
aP.  vnlgari  distinguendam  ette,  fa- 
cile  colligitur.  P.  coerulea  male 
appellaretur,  ob  coloris  varietatem. 
Var.  albiflora  videtur  P.  multi<iaulis 
TAUSCH  b.  ZeiU  1821.  II.  p.  563  forte 
etiam  d.  THATTumiCKii ,  et  «.  cum  P. 
vulg.  7«  caespitosa  psas.  compa- 
retur. 


5o.     5i,    Polygala     buxifolia: 

frutescens,  foliis  imis  (maioribus^  apar- 
sis  obovato-superioribus  liaeari-Ionceo- 
latis,  sepalis  lateralibus  cunealo-obova- 
iis,  corolla  fimbriata  brevioribus,  cap^ 
sula  cuneato-obcordata  latiore  longiori-^ 
hus^    RCiiB.  FL  Sax. 

50.  «.  glabra.    rchb. 

Syn,  P.  buxi  minoris  folio.  vaill.  T. 
XXXII.  F.  2.  male  ab  aliis  ad  P. 
amaram  citata. 

51.  j3.  pubescens.    rciib. 

Syn.  P.  pubescens.  rhodr!  nicaeea- 
sis.  Risso !   vulg.  j3  pnbescens.    deg  ] 

Hist.  Spec.  50  Amstadii  in  Thuringia  leg. 
et  b.  m.  c.  Dom.  lucas,  Spedmen  51 
pr.  Nisza  b.  rhode^  c.  m.  opt.  m^rtens. 

A  flos.   B  caps.  cum  ealy^e,  C  bracl,  sitas. 

Obs.  Planta  nicaeensis  propter  clima  ma- 
gis  fruticulosa  quam  thuringiaca.  Spedes 
difi;  ab  aSini  P.  a  mar ella:  sepalisla- 
teralibus  coroila  brevioribus,  foliis  imis 
minoribus  sparsls^  bracteis  caducis. 
Etiam  in  reliqua  Saxonia  passim  legi. 


XXV,  52.  53.  Polygala  vulgaris: 

f rutesc^ns,  foliis  imis  (parvulis)  lanceo- 
lato-spathulatis,  reUquis  lineari-lanceo- 
latis,  sepalis  lateralibus  elUpticis^  coroU 
laefimbriatae  aequalibus,  capsula  cune* 
ato  obcordata  latiorihus  longioribusque* 
RCHB.  Fl.  Sax. 

Syn  P.  vnlgaris.     vaill.  T,  XXXIL  F,  !• 
wahlenberc  upi. 


Nachr,  47  dunkelMan.  48  rothUeb  weist. 
49  weissbluliend ;  alle  b.  Dretd*  gesanunelt. 

Beob^  Man  sieht  leicht  ein,  dass  die  P. 
monspeliaca^^der  Dentscben,  von 
P.vulgaris  verscbieden  seyn  mochte. 
P.coerulea,  wurde  ein mapassender 
Name  seyui  da  sie  auch  in  der  Farbe 
wechselt.  Die  weissbl&hende  scheint 
P.  multicanlis  TAUScub.  Zeit.  1821. 
II.  p.  563.  vielleicht  aucfa  TRATTunncK» 
und ds.  mochte  mit  P.  vulg.  7.  cespito* 
s  a  PBRS.  zn  vergleichen  seyn» 

5o.    5i.    Pblygala     bnxifolia: 

staudenstrauch.  untere  Biatter  (grosser) 
zerstreut,  verkehrt  eirund,  obere  linien- 
lanzetformig,  Sdtenkelchblattchen  keili. 
verkehrt  eiruud,  kiirzer  alsdiegefranzte 
Blumenkrone,  liing.als  d.keilf.yerkehrt 
herzf.  breitere  KapseL    aciiB.  FL  Sax. 

50.  a.  glabra.     ncnB. 

Syn.  P.  buxi  minoris  folio.  vau^l.  T. 
XXXn.  f.  2.  nnpassend  von  andern  zu 
P,  amara  gezogen. 

51.  /3*  pubescens.    hchb. 

Syn.  P.  pubescens  khode!  nicacensis 
msso!  vuig.  /3.  pubescens.    pec«! 

Nachr.  £xpL  50.  fand  Hn.  Apoih.  xucas, 
bei  Arnstadt  in  ThuriQgea,  und  theilte 
mir  es  mit»  51  «ftmmelie  der,  verst. 
RHODE  bei  Nizza,  ichverdanke  es  Hnu 
Professor  mertens. 

Beob.  Die  Pflanze  von  Nizza,  ist  wegen 
des  Klimas,  mehr  strauchartig  ak  die 
thuringische.  Die  Art  nnterscheidet 
sich  von  der  ahnlichen  P.  amareila: 
durch  Seitenkelchblattchen»  welche  kur- 
zer  sind  als  die  Blumenkrone^  dnrch 
kleinere  und  zerstreute  untere  Blatter, 
hinrallige  Deckblattchen. 

XXV.  52.  53.  Polygala  vulgaria: 
staudenstrauchi^,  untere  Blatter  (klein) 
verkehrt  lauzeti.  spathelformig,  iibriee 
linien-Ianzetformig,  Seitenkelchhlattdu 
elliptisch,  so  lang  als  die  gefninzte  Blu- 
menkrone ,  breiter  und  langer  als  die 
keilformig  verkehrt  herzformigeKapaeL 
ncnB.  Fl.  Sax. 

Syn.  P.  vnlgaris.    vaill.  T.  XXXII.  £ 

1.  WAHLEIfB.  nps. 


^ILm 


—  •"" 


Hi^t.  53  &■!•  c;>aM>,  53  >.  cMxmto,  ntniin* 
qD«  q>ec  Dretdeiu«,  ^  0»*  apmu.  A 
apa.  cnin  ctljM.      C  bracuamni  iitBi. 

OAa  Etiain  bmsc  plsnia  „<ra1garif"  dicta, 
iaterininiuritecogniiureferenda.  Plore 
cfuieo,  coeniltio,  caineo,  aed  vix  al- 
bo  vidL  uvKEHi  In  FL  niedca  plnrn 
luaxlt,     noitram   appdlUt  E. 


XXVT.  54,  — 56.Folygala  coinosa: 
&ntescens,  foliia  imis  (parriilia)  aparsis, 
oboTatia,  reltquia  liaearibiu,  tepalis  la- 
teraiibma  ellipUda,  captala  o6eordata 
iengioribmt  eamquM  aafmilatir,  iractmj 
fl.  virgiitmt  mperaiu^tu.  ncns.  FL  Saz, 

Sym.  P.  comosa-  icsKinoi!  II  p.  334  T. 
CXCIV. 

Hitt.  54  *pec.  fl.  aMTaln»  Rt  Anilrla.  56 
A.  pcTudaa  in  loco  Scfakabriano  lipdae, 
57  1.  «Ib*  In  Tbnringla  legi. 

A  flM  &f*nm,      B  ccpMla  can  mItcc, 
C  brael.  •iut, 
Obt.  O  poiteritai  ingrata! 
57.   58.  Polygsla  mooapeliaca: 
aomia,  siinpliciiucnla,  folns  lanceolato- 
ut  f  jepalii  lattralibus  abtangis, 
I  obcordato  oblongam  vix  aetjiti' 
e  sesijailongis.     KCnii. 


Am.  F. nKuupeUaoi-     x.iviib!   dbc,! 
Uitt.  Spec57Moiupelii1eg.cl.cAi.sMAiii<. 
58  b.  BEAGKii  in  Calabria ,  com,  a  d. 

CDKTIIKB. 

D  lloi  ■pn-ltu-        E  cipiula  cnm   clljrce. 

F  Htiu  bnctcamiii. 

O**.  Conf.  FL  Portug   I.  p.  278.  Tab.  53. 

^oridia  obtnrinicula,"   Ita  in  noitri*, 

■ed  iii  icone  dt.  panlo acutiora  qtiam  In 

IKWlril 

£.VU.    5g.   60.  Polygala  maior: 

escens,  fol,  imis  Cparvulis^  oboTatifl, 

Eltdivnialiiiiceolato-liueai-ibiis,  wpaliflla- 

KtlCruibufl  elliptico  Lanccoiutti,     corolla 

T.finibnata  bi-Gvioribii3,  capsula  ohcorda^ 

f^orbiculatti,  cuaeaCo  scipitata  subdu- 

Llongifl.    &CUB. 


Naehr.  52  mit  dunkelbl.  53  mit  niiblicfa- 
weiiKD  Blomen,  bcide  von  Dretden.  ^t 
□ITeiie  BlniDe,  B  KapKl  luit  Kdch.  C  1^%» 
der  DecUiUttdien. 

Baob.  Audi  dieiegptneingenannte  PHflnse, 
gehdit  unier  die  wenig  genau  bekann* 
ten.  Icb  lalie  lie  mii  (limkelblatier, 
bellblaner,  r6ifallchweiMer,  aberkaam 
mit  weiKor  Blutbe,  lihn.  verband  in 
der  Flora  tnedca  vlele  Formen,  unire 
iflt  ibm  £  maioi. 

XXVI.  54, -5G.  Poljgala  cninosa: 
flLaiidenatraucbig,  uiilcrc  llli^ttcr  Cklein) 
zersLreut,  Tcrkenrt  cirund,  iilii-igc  lini- 
enfdimig,  Seitenkelchblatt.  elUplisch, 
liinger  abereben  ao  brcitalfl  dieverkehrt 
herzf.  Kapsel,  Deckbluttchon  langer  ols 
die  Blulhciiknoflpcn.     ncHB,  FL  Sax, 

Syn,  P.  comofla,      ichkuhb!   II.  p.  324. 

T    CXCIV. 
Nac/ir.  54  blatiblin,  aui  Oeiterreicb.     56 
pnncLbliiLfa.  vom  Schkufarscben  Standorte 
bei  Leipdg.      57  wciu,   In  Thiiringen 
gesammeit. 

jI  affcDC  Bluiue        B   Kspi«I  mii  KelcL 
C  Lage  der  Deckblittcbeu. 
Obs.  DergntescHBnHBWurdeoftQbersehn! 
57.  58.  Polygala  moaspeliaca: 
einjulirig,  zieinlich  einfach,  BlaltGr  lan- 
ceuormig,  sclirspitz,  Seilenkolchblutt- 
chen  laneUch,    auderthalhmal  so  lang, 
kaumsobreitftlfl  die rerkehrt herzfdrmig 
langliche  Kapflol.     ncnii, 
Syn    P.  monfpellaca.     LiNHi!    dbc.  I 
JfacAr.  57auflMontpeI)ier  voBflALznANF. 
58  von  aflnoEB  !n  Calabrien  getammelt, 
von  Hrn.  Dr  cuifTHi»  mitgeth^t. 
D  bffnc  Blume,     £  Kapiel  niit  Kelcb.     F 
L«Ee  der  DcckblitMhen. 
Beob.  VergL  Fl.  Portng,  I.  p.  278    Tab. 
55.    i^eitenkelchblattchen  itnmpflich*' 
■o  wie  bei  den  murigen,  jadoch  in  der 
Abbildung  etwai  flpitsiger  ali  hier. 

XXVII.  59.  60.  Polygala  maior: 
fltaodenstrauchie,  UDtere  filutter  (klein) 
verkohrt  druna,  iibingc  lanzct-Uiiicii- 
fumtig,  Sciteiikelchbluttchen  cllipliscli 
lanzeUormig,  kiirzer  alfl  die  gefronzte 
Bliunenkrouc ,  faflt  doppcU  so  langals 
die  Tcrkeliit  hei-ziormig  rimdlichc,  kcilf. 
iii  cincQ  Sticl  Terschmal.  Kapscl.    rchb. 


—     28 


Syn.  P.  maior.     jacq.! 

Hist.  Specimina  Vindobonae  el  in  Han- 
garia  lecta  b«  m.  c.Dom.  nxTT£n  et.  d» 

SADLXR. 

j1  ilos  apertns,  B  pUlillum»  C  fascic. 
atamlnuro.  D  capi.  com  calyce.  E  te- 
men*     F  bract.  situs. 

Obs*  Spec^mina  numerosa  in  Auslria, 
Hongaria  et  Moravia  lecta,  congmnnt. 
Ynlgari  diagnosi  vix  tangiluo  ita  ut  imo 
hanc  ad  varietates  restringi  non  roire- 
mur. 


XXVIII.  61.  Polygala  exilis: 
aunua,  erecta,  supeme  diffuse  ramosa, 
ioL  liuearibus  obtusis ,  sepalis  latendi' 

bus  oblongo  obovatis,  capsula  obcorda» 
to-subrotunda  longioribus  duplo  angus- 
tioribus.     rcub. 

Syn.  P.  exilis.  dxc!  parviflora  danth, 
ap.  LOis. 

Hist.  Spec  Monspelii  leg.   Dom.  salz- 

MANN. 

A  fl.  apertus.'     B  capsnla  cum  calyce,     C 
semen*      D  id.  transsect,       E  siius  bract, 

62.  Polygala  paniculata:  annua, 

.  ereota,  superne  erecto-patenli-ramo- 
sissima,  fol.  lanceolato-lineaiibus  acu- 
tis,  sepalis  lateralibus  caps,  obcordatom 
oblonga  immarginata  turgida  sublongio- 
ribus*     &CUB. 

Syn»  P.  paniculata.     LtvyE.  wzlld. 
Hist.  Spec.  e  cL  sxebeaix  FI.  Martinic  J.  157. 

F  Hos  ilperius*       G    captula  cum  caljce, 
H  aemcu.     /  situs  bracu 

j4dd*  Aliais  affinet  aroericanas  plurcs  et  reliquas 
europaeas,  quamm  iain  fructi^  careo,  auo  tem* 
pore  dabo. 

XXIX.  63.  Lagoseris  taraxacoides: 

caule  adscendente,  multifloro,  foliis 
i*uncinato-pinnatifidis,  laciniis  subrhom- 
beis,  infra  rhachique  dentatis ,  anlhodii 
squamis  carina  distiche  crasseque  pilosis, 
pedunculis  hispidis.    acuB. 


Syn.  P.  maior.     JACi^uni! 

Nachr^  Die  Exemplare  von  Wien  und 
aus  Ungarny  erhieh  ich von  Hm.  rixter 
nnd  Hm.  D.  sadler. 

ji  offene  Blume.  B  PistilL  C  StaulK. 
gefassbilndel.  D  Kapsel  mit  Kelch.  R 
Saame.     F  Lage  der  Deckblattcben* 

Seob,  Zahlreiche  Exemplare  aus  Oester- 
reichy  Ungam^  und  Mahren  stimmen 
uberein.  Durcb  die  gewohnlicbe  Diag. 
nose  wird  freilich  die  Art  kanm  be* 
rQhrt^  nnd  man  darf sich  nicht  wimdern, 
wenn^nchsie  unter  dieVaxietatenwan- 
dem  sollte. 

XXVIII.  61.     Polygala      exilis: 

einjahr.)  aufrecht,nach  oben  weitschweif. 
astig>  Blatter  liuienfdrmig  stumpf ,  Sei- 
tenkelchbliittcheu  lauglich  verkehrt  ei^ 
formig,  langer  und  doppelt  schmaler 
als  dio  verkehrt  herzformig  rundliche 
Kapsel.    ^cns. 

Syn,  P.  exilis.  deo.!  parviflora  dantk. 
ap.  Lois. 

Nachr.  Exemplar  bei  Montpellier,    Ton 
SALZMANN  gesammelt. 

ji  olTne  filame.  B  Kapsel  mit  Kelclu  C 
Saame.  D  ders,  qaer  durchschuitten*  E 
Lage  der  Deckblattchen. 

62.  Polygala  paniculata:  eio^ 
jahrig,  aufrecht  nach  oben  aufrecht  ab- 
stehend-  sehr  astig,  Blatter  lanzet-Iini- 
enfdrmig ,  spitz ,  Seitenkelchbla ttchen 
etwas  langer  als  die  verkehrt  herzforraig 
langliche,  ungerandete,  strozzende  Kap« 
seL    Rcnis» 

Syn,  P^  panicnlata.    uxnsi.    willd* 
Nachr,  Expl.  aus  sxebeks  Fl.  Martin.  1. 1 75 

F  oifae  Blume.  G  Kapsel  mit  l^eldi. 
H  Saame.      /  Lage  der  Deckblattchen. 

jinm,  Mebrere  andere  abiilicbe  amerikanischei 
uad  die  ubrigen  enropaiscben ,  deren  Kapseln 
mir  nocb  feblen,  lyerde  ich  zn  andr.  Zejt  gebcn* 

XXIX.  63.  Lagoseris  taraxacoides: 
Stengel  aufsteigend,  vielblumig,  Blatter 
schrotsagef.  -  fiederspaldg ,  Abschnitte 
fast  rhombisch,  unten,  so  wie  die  Achse, 
gezahnt,  Bliithenhiillschuppen  am  £iel 
zweireihig  dickhaarig,  Blumenstiele 
steifhaarig.    rchb. 


r-iirir*  ^ 


f   • 


^m,     CrepU   urasacoide*,        DBfFOnT,! 

taiax«droliawiLi.ii. !  noaTHviLL.sac. 
Hist.  Spec  pr.  Peilo  ia  CaUbria  leg.  b. 

BMCKii.  b.  m.  c,  d  eunTnKn] 


itB  floMnli,  C  piilill.  ciun  pppo.  D 
lUmiaa..  £  anlhoil.  rrllrx,  «t  reccpl.  cum 
wis.  dnob.  ^  Tctriiuculi  pm-licnla.  G 
intlioilii  iqutnue,  H  ciuid,  iquanu  in- 
'eriaw,  M  ilii  nM<U*.  X  mid.  tranurct. 
X,  id.  iulcgnun  cuiii  pappo.  it  pilut 
>«ppi.      N  panicula  blii. 


Obs  Spedmina  berbarii  Willdenoviani 
creteram  conveiiieiitia,  foliii  magi*  faif- 
pida,  quod  in  Cicboiiaceit  vuiare  ex- 
pcni  ramm. 

XXX.  64,  Lagoseris  l)ursifoli.i: 
canle  snberecto  raulLifloro  bractoalo,  fo- 
liis  lyrato-rDncinalis ,  lociuiis  Irapezoi- 
deis,  suprn  (vel  utroqiio  niargiau)  rliach- 
iqae  deatatia,  anUiodii  aquamis  carina 
luspidis,  exterioribus  iucanis.    ncua. 


Syn*  Crepli  bnnirolia,  Lmvi!  wti.Lpl 
Betkh  GOBetceBS.  •raBHC.!  ind.iem.  1820- 
Lagotcris  bnTsifolia.     link!    Bn. 

I&rt-  Specimeain  Sidlialeg.pfeed,iAvt, 

ji  ■Btbodiani,     B  flatcnlna  margiDi*,      C 
>iu.      F  ■ 


I  bDJas  ipedmim  antumnalla, 
rel  leinperie  plnvloaa  evolnia,  Folia 
labiaiegerTima  sistam,  qualia  la  arii- 
I  iadigenif  quotaniui  ett  obseivandi 


Syn  Crepis  laraxflcoides.  nrsFOHi.!  ta- 
rsxadfolia,  willo  I  nidii  ihuill.u.dec. 

Nac/ir.  Dfli  bci  Peito  in  Cnlflbrien  vom 
veniorb.  beroek  geaamnielle  Exeniplari 
llieilie  Hr  D.  uiitj  i  hrr  loii. 

AB  Blui»cl.cn.  C  pittill  mll  Saamcn- 
kronc.  D  .Slaub^cfiiaie  E  l]luiliciil>iillp 
luriickgcickl,  mlt  Fruchibod.  n.  xwci  S*a- 
m».  F  SliickcLcu  Frnclillioil.  G  BIu- 
tbcubiilliehuppcn.  Aeincuuicie,  /  eine 
inittlrre,  K  Saame  iiner  diirclxcliii.  L 
den.  gao/.  mit  Saamcukr.  HI  Ilaar  dvra. 
K  .Stuckclien  nUii. 

Beof/.  Die  Explr.  im  Willdenowidien  Her. 
bario  ttimmen  ubereia,  tindnuranden 
Bliiitein  noch  mdir  iieilbaflrig,     was. 


lehi  andei 


bei  den  Cichoriaceen 


XXX.   64.   Lagosetis    Lursifolia: 
Slciieel  ziemlich  oiLTrechL,    Tielhhiniij;, 
lait   Derkblattcrn ,     BlaLter  leyerartig- 
scfaiotaiigefurniig,   Abflchiiittc  LrBpezoi- 
disch ,    oben  (odcr  nn  beiden  Riiudcrn) 
so  wie  d  Arhae.    goziihiil ,  Bliilheuhiill- 
nchuppen  am  Kiel  steiihanrig,  ausscire 
wfiissgra».     kciib. 
Sjrn.  Crepis  bbnifotin     uknb  !    wilii».  ! 
Barkh.  conesceni.  spreho  !  Ind.  sem.  1820. 
Lagoterlt  bonlFoIia.    liwk  !   En. 
Nac&r.  Dai  Exemplar  lommdie  Hr.  Pro£. 
•Avi  In  SidlieB, 

.4  BlHtbCTtliulU.  B  Hindbliiniclieo.  C 
Miilelblijinchen.  D  SlaubgefiiHc.  E 
BlumcnkrCiKbea  *oii  uuten  geachn.  F 
BlutbcDbulIr,  inriickgcicbUgeD  mit  Frncbt- 
boden.  G  StiickcbtQ  von  diettn.  H  Sm- 
me,      /    den.   im  Quericbnut.       K  Saa- 

Seoi.  Aach  bel  dieiei  Art  xeieen  Herbit- 
exemplare,  oder  lolcfae,  die  lidi  bei 
Regenaeit  entwichelten  .  fnit  ganzc 
Hlaiier,  10  wie  wlr  diesi  j^hrlich  bei 
untarn  \  erwandicn  einheimischrn  Arten 
beobichien  kiJuocn. 


OECA8    TAfiULARUM    QUARTA 

QU&JC 

VIRO      ILLUS  T  RI 

CURTIO       SPRENGEL 

EQ.      DR.      PROF.      ETC. 

I>£    RE    HERBAKIA    PARITER    ATQUE    DE    MEDICA    MERITISSIMO 

D.    D.     D. 

A  C  C  T  O  n. 


XXXI.  6S.  Coronilla  Tagindli»:  fra- 

tesceiu,  foIioliB  subaudeniA  abbreTiato- 
«llijpticia,  pari  iolinio  mprabasilari,  iti- 
pnDs  solitariifl  (maenia)  Tentricosia  ex- 
ruo-bicnspidatis,  lasdculo  6 — 8  floro 
mcmM.  fL  Sax. 

Sjm.  C  vagiiialif.  i.am.  Enc.  ILLp.  121. 
C.  niiiinia.     jACQiriH!     aoitr,  271.  et 
aiict.  genn,  «t  qaorniid,  helv, 
Hijt,  Spedmea  pr.  Anuiadt  In  Thniliij^a 
leg.  ei  b.  m.  c  d,  i.iica*. 

jt.  «Ifx  cam  giDitalii*.  A  Tninnol, 
CCt  «Ua.  &  carina.  £.  ■ij.  dinM. 
y,  lomMttinB.  O.  hutu*  ■nicuU  dmo, 
altM  >pcitB«.  M,  iHaeu.  £  panicuU 
caalii ,  cnu  Hipola  ■!  bMi  folli. 

Oti.    SpKbBina   FrnknliaM*   in   TIiBriogia, 

•lia   in  Aauria.  Altada,  Balfeda  I*cU,   noa 

(iiaemnt, 

h^aXH.  66.  fi7.   Coronilla  coronata: 

frulescens,  follolis  7  —  9,  obovatis,  pari 

i'  infiiDo  ba.silori,  slipalls  (mlDiitis,)  bifi- 

f  dis,  fafdculia  8 — 10.  Omis,    aciis. 


.   ininoT.     vobMvks. 
Sy.  C.  miniiDa.       t.iiiir.  am.  ac.  et  ip* 
pl.  ?    LAx,  Enc.  et  iUutr.  pl.  630. 
S7.  fi.  inaior.     BOavc, 

Avi.  C.  cOTOuu.    t.n*.  Lou.  dkc 
Pf^ygaia  valenUaa.     ci.vf.  fabt.  I.  p.  98, 


XXXI.6S.  Coronilla  TSginalis:  stou- 
denstraucliig ,  Blattchen  mcist  zu  11, 
kurz  clliptisch,  uDteros  Paar  iiber  der 
filattsUelbasis ,  AchselblaLlchcn  einzeln, 
Cgross)  bauchig,  ausgeschuitten  zwei- 
spitzig,  BliitbcDbiifchel  6  —  8  bliuni^, 
ncns.  FL  8ax. 

Sjrn.  C.  vagiaalis.  i,am.  Enc  R.  l.  p.  121. 

C.   miaiina.      lACtjoinl    auitr.  271,  et 

anct.  genn.  et  quonmd.  betv. 

Jfnchr.  Dsi  Eipl.  faiid  Hr.  Apoih.  i.vcAa 

beiAniitadtinTbSringei),  n.tb.m.e.m. 

^.  Kslch    rait  BefrnchtuD|(orgiDeii,     B, 

FabiM.       C.  C.  Flugsl.      D.    ScfaiirchBn. 

£.   d*M.  geibtilt.    /.    Glledailialia.      O. 

■wei  Glieder  dmj.  cini  olTon.     H.  SnBme. 

J.  Siuckchcn  SUttjd,   mit  AchtelbUtc  nad 

Bliltbuia, 

Stot.  Exeaplin  ron   FrenknibauMn  in   Tfau- 

riagen,    aa*  Oaeterrncfa,    EU^m.    unil  dci 

Schvreiu,  *tiiiwien  iibarmii. 

XXXn,  66.67.    Coronilla  coronata: 

ataudenstraiicbig,  Blattchen  eu  7-9,  rer- 

kehrt  einind,  unteres  Faar  an  iler  Blatt- 

sLiclbaais,  Achielbliiltch.  dnzflli;,  (klein) 

gospaltea,  Bluthenbiiscbel  8-10  blumie, 

66,  «■  minor,     nomiiiirG. 

Sfn.  C.  mliitina.    i.iniiE  am.  ac    et   ip, 
pl.  f    LAM.  Rnc.  et  illBiU.  pL  630. 

67.  j8.  Diuior.     nonnG. 

Syn.  C.  ooro|iaia,  t.tmwk.  i.ois.  dxc, 
Polyg.  valentiaa.     CLirt.  faiit.  L  p.  9S. 
6 


32 


Hist.  Specira.  66,  pr.  Monfpellier  Mr. 
SALZMANN ,  67.  iii  Yallesia  inter  Leuk 
et  Sitten  leg.  et  b.  m.  c*  cL  hobisuisg. 

ui'D.    cf.  praec,      JK,   partic,  caul,  cum 
•tipula  ec  basi  folii. 

Olfs.  Num  haec  «.  vel  C.  ▼  a  g  i  n  a  1  i  s  ,  vel 
utraque,  sic  vera  C.  minima  linnei,  ad 
hanc  usque  diem  ambiguum  esse,  iudico. 

XXXIII.  68.  Coronilla  montana:  her- 
bacea,  Csimpliciuscula,  erecta)  foliolis 
11  —  13.  oyalibus,  pari  infimo  hasiiari, 
stipulis  (minutis,)  caducis,  superioribus 
biuis  lanceolatis;  fasciculis  muUilloris. 
nciiB.  il.  Sax. 

Syn.  C  monima..     rivin!    eupp!    scop. 

I.0IS,     DEC« 

C  coronata.   XAcquiir!  willd.  et  auct. 
plarim. 
Hm.  Spedmen  Jenae  legi. 

A.  calyx  cum  genital.  B.  vexiilum.  CC« 
alae.  A  carina,  £•  partic.  caulis  cum 
basi  folii  et  itipulis,  e  parte  sup. 

Adn.  CoroQillarum  praesentium  hittoriam  cri- 
tlcam  ante  plures  annos  fusius  clalioravir^ 
et  b.  mecum  eC  cum  aliis  communicavic  ci. 

HO&lfUNO. 

XXXIV.   69.    Primula  integrifolia: 

foliis  elliptico  -  oblongis,  ohtusis,  mem- 

branaceis,  integerrimis,  ciliatis ;  umbella 

pauci  (2 --3)  -flora,  colycibus  obtusis- 

"      sime  dentatis.    rciib. 

Syn.  P.  integrifolia.       jacquin  !    obs.  el 

austr.  327. 
Hist.  Specimen  in  monte  Ovir  leg.    d. 

SIEBEH. 

a.  umbella  fructifera.     B.  apex'folii, 
Obs»  Spedmina  in   Helvetia   lecca    conveniunc. 
Ula  8  monte  Scbneeberg  in  AusCria,  iam  cesce 
cl.  TAUSCn  ad  P,  speccabilem  TftATT. 
pertinent,  quam  proxime  dabimus. 

70.  Primula  calycina:  foliis  oblongo- 
lanceolatis,  acuUs,  rigidis,  cartilagineo- 
marginatis,  aerrulatis;  umbella  pauci 
(3-4)  -flora^  calycibus  acumiuato-den- 
taiis.  nciiB. 
Syn.  P.  integrifolia.  wuio^r,  ap.  $turm, 
VI.  24. 


Hisi.  66.  bei  Montpellier:  salzmamn,  67« 

im  Wallis»   zwiscfaen  Leuk  und  Sittea 

•gef»  XL  m.  initgetli.  von  Hm.  uonNujfc. 

A^D.  a.  vorherg.     E.  Stuckcben  Stengel 
mic  Acbselbtatc  uod  Blattstielbasis. 

Beob^  Ob  diese  ot.  oder  die  C.  vaginalii» 
od«  beide,  die  acbce  C.  m  i  n  i  m  a  l.  ausmacb- 
en;  scbeinc  mir  bis  jeuc  noch  zweifelhafr. 

XXXIIL  68.  Coronilla  montana: 
krautartig  (ziemlich  einfach,  aufrecht), 
Blattchen  zu  11-13.  oral,  unteres  Paar 
an  der  Blattstielbasis ,  Achselblattcheu 
(klein),  hinfallig,  obere  zu  zweien,  lan- 
zetformig;  Biiithenbiischel  vielblimiig. 
ncuB.  Fi.  Sax. 

Syn.  C,  montana.     niviN !   nupp !    scop« 

rOlS.     D£C, 

C  coronata*    jac^vxn  !  willo.  et  aoct» 
plmrim« 

Nao/ir.  Das  Expl.  sammelte  ich  bei  Jena. 

A.  Kelcb  mic  Befrucbtungscbeilen»  B. 
Fabne.  C.  C.  Flugel.  D.  Schiffchen. 
E.  Stuckchen  Scengel  mic  der  Blaccbasis 
und  Achselblaccchen,  von  oben. 

Attm.  Die  Kricik  uber  diesc  Coronillen,  hac 
Hr.  Boaicuico  vor  mehrern  Jahren  vollscan- 
diger  •ncwickelc,  uad  mir  ond  andern  ge- 
fallig  oHtgetheik. 

XXXIV.  65.  Primula  integrifolia: 
Blatter  eUiptisch-Ianglich,  sttunpf,  haut- 

'  artfg,  ganzrandig,*  gewimpert;  Dolde 
wenig  (2  —  3)  -blumig,  Kelche  sehr 
stumpf  gezohnt.    ncns. 

Syn.  P.  integrifoiia.  jacquinI  obs.  et 
austr.  327, 

NacJir.  Expl.  von  der  Ovir:    siebxa, 

a.  Fruchttolde.     B,  Blatcspitzen. 

Beol».  '^V^V  aws  der  Sohweiti,  scimmen  uberein. 
Dle  voro  Schaeeberg  in  Oesterrcicfa,  gehoren. 
wie  schon  Ur.  Prof.  TAUsCff  bemerkt,  zu 
P«  spejc  Cabil.is  TnATT.  die  nachsceDS 
folgc. 

70  Primula  calycina:  Blatter  langlich 
lauzetformigf  spitz,  &teif»  knorpelrauiiiig^ 
fein  gesagt;  Dolde  wenig  (3-4)  -blu- 
niig)  fCelcb  langzugesp.  gezahut.    ncuB. 

Syn.  P.  integrifolia.  wui.fp.  bei  STunitt. 
VL  21. 


Miia^^aMaM 


33 


R  cfttydMu    oAtjDml  FL  Helv.  Inod.  at 

.      ap«  THOMAt  1818* 

P.  laevlgaia.     Dumr,  noaogr.  lBad« 
P.  glaiiGeaceiu.     moa&ttx,     g£»  Sjlloga 
Batisb.  1823.  p.  158. 

Hisi.  Spectnieii  in  alp.  anprm  Como  leg. 
et  b.  m.  cw  cL  de  ciiabpbiitixiu 

ow  «UBbeUa  fruciUtra.     />•  apex  folii. 

OhSn  Provenic  adaoii  Ui  Styria,  ct  fiirte  alibi  m 
Gennania,  ab auctoribot  P.  tnregrifoliae 
aelMiniia*  Omniaai  partinm  coofonnationa 
differt  a  praecedenreb 

X&XV.  7L  Veronica  mnritima:  (ra- 
cemis  aubapicatis  tarmO  foliifl  iemia- 
quaterais  cuneatis,  lineari-angustatis, 
nrgute  inaeqiuiliter-serratis,  subtus  cau- 
leque  fibrilloso-puberulis,  bracteis  ca- 
lycem  cnm  pedunculo  (sub  anlhesi  et 
post  iinthesin)  aeqnantibus.    rciib. 

fL  suec» 


Sjrnn    V.   maritinia.       LxifVE! 

SClIKADftB! 

UiJt,  Spedmen  in  Ostrogothiae    insulis 
leg*  et  b.  m.  c  d.  STEVBAMMAn. 

A.  Rot  cum  hraetea.     B»  calfx  cum  piedl* 

lo  et  bract.     C.  particala  folii  anbtua  vita« 

Um  epes  (blii. 

O^A  £  rerbie  uoKmKi  lam  bdle  coUfgitar  banc 

«eeeiuam,    anac  enim  apud  T*  lon^ifo- 

liam  beec  comparativa:  „diff!tfC  a  praece- 

daoti  (maridma)  ibliia  duplo  latioribui ;  laa- 

oeolatie.     nec  iinearibua»    glabria  Quinque, 

fibiilloiiSf  praeaerdm  subtui  ut  illa;*'  noram 

ideo  dedi  figuram,  nt  confirmetnr  ill.  iCHRADEAi, 

primi  et  egregii  de  Veronicii  auaorii  critici, 

aencentia.  — •  In  bortii  raram  plantam,  foliii 

fere  glabreieera  ridi ,    ut  tliei  quaidam» 


'•'XXXVf.  72.  73.  Veronica  d^gitata: 
floribns  axilkiribnS)  sesrilibus,  capsiila 
cuiUMto*obcordata^  utrinqueacuta;  fo- 
liii  ittfimis  trilobis,  reli^nis  3*»  5.  par* 
iitis.    HCiui* 

\  0ym.  T;  digltata.  tabl!  aon  anct;,germ. 

tJt.  Spedmen  72.  in*  GalHa^  et  73.  in 
Hispanla  lectum»  b  m  c  cU  w.  mcybb 
Gduing.  et  cL  cvbthxa  Yratisl. 


P.  c^yciiHu    Mun.!fi.HeIv.etap.THo- 

MAi  1818. 

P.  laevigata.     dubt.  mooegr.  ined. 
P,    glaucescens.     mohxttx    cf.   SjUoge 

Ratiib.  1823.  p.  158. 

Nackr.  ExpL  aof  den  Alpen  uber  Como 
geC.  n.  m.  g.  m.  v.  Hm»  v«  cbabxbktxbb. 

e»  Frucbttolde.     D.  BlatUfntae, 

B€ob.  Wicbic  auch  in  Scejcrmerk,  und  viel- 
leicbt  noch  anderiwo  in  Oeutiobland,  von 
den  Scbrifutellern  unter  der  P*  integri- 
folia  roit  reritanden.  Sie  neicht  in  der 
Bildung  aller  Tbeile  ab, 

XXXV.71.  Veronica  maritima:  (niit 
ahrenfrm.  Endlrauben)  Blatter  zu  3-4« 
keil£  liiiienformig-verschmalert,  scharf 
ungleichf.-gesagt,  unten  so  wie  der  Sten- 
gerfoserig  kurz  feinhaarig,  DedLblatt- 
chen  so  lans;  als  Kelch  mit  Stiel  (wah- 
rend  u.  nacn  dem  filUhen).    bcub. 

$yn.    V.   roaritima.      LxirvBf      fl.    suec 

sciibadbb! 
Nachr.    ExpK  von   den  ostrogothitchen 

Inseln,  gef.und  mirgef.mitgeiheilt  vom 

Hm*  Prof.  8T£nhammab« 

Am  Blume  mic  Deckblatc  B,  Kelch  mit 
PUtill  uod  DeckbUtc  C.  Stuckch*  Blatc 
voo  uncen.  />.  Blattipitae* 
Beab*  Aui  umrai  Vergleichony  der  V.  lon- 
g  ifo  iia  mic  der  unarigen,  gehc  leichc  her» 
vor,  daii  er  dieio  Pflanse  vor  iich  hatte, 
denn  er  iagc  bei  jener :  „von  voriger(roantima) 
verichieden,  durch  doppelc  io  breite  lanset- 
nichc  Unienformige ,  bmderieiti  kahle,  nichc 
wie  bei  jener ,  vonuglich  unten ,  befaterte 
BUtter.'*  Ich  gebe  eine  neue  Abbildung,  um 
die  Meinung  dee  Herrn  Hofir.  iCHRAoaa,  dee 
eriten  und  trefVlichiten  kritiichen  Autori  uber 
diese  Gattnng ,  ra  beititigen.  — -  Diete  in 
Garten  ieltene  Art,  iake  ich  ,  io  wie  einige 
ihnliche ,    fut  kehl  werden» 

XXXVr.  72.  73.  Veronica  digitata: 
filumeu  achselstandig ,  sitzend,  Kapsel 
keiif.,  yerkehrt  het^zf.,  beiderseits  spitz ; 
untersle  Bliitter  dreiiqppig,  iibiige  3-5 
theiiig.     ACUB. 

Syn*  y.digitata.  vabl!  nichtd.Deutich. 

Nachr.  72.  aus  Frankreich,  73.  aus  Spa* 
nien  verdanke  icfa  Hm.  D.  w.  mbtbb 
in  Gduingeni  uad  Hrn»  D.  cuKTiiKn 
in  Breslau. 


3'A     — 


k 


j4.  floa.     ^.  tiiL  enm  pitdHo*      ۥ    eXU 
cam  fiructii*      d.  piitillnm.      «. 'ctpiul«« 
/,  G,  H.  temina* 

74.  75,  76.  Veronica  peregrlna:  flo-= 
ribus  axillaribiis  snbsessilibus ,  capsula 
obcordata,  compressa,  glabra,  foUis  ob- 
longis  obtusis  mtegerrimis  subserratis* 
Te,  seminibus  granulatis.    ncnB. 

74.  75.  a*  integerrima.    b* 

Sfn.  V.  peregrina.     i.x9ifB. 
V.  romana.    youl,  I.  in  tab.  (.  2* 

76.  P»  subserrata.    b. 

Syn.  y.  romana.  lxitne,  Y.  carnosula. 
LAM.  V.  caroliniana.  walt.  V,  pe- 
regrma.    Anct. 

Hist.  Spedmina  74*  et  75.  in  Bohemia 
lecta  b.  m.  c.  cL  w.  metbr  Gotting, 
76*  coIuL 

/.  flof .    K.  capiult    /•  M,  iV.  iemina. 

Obs.  AqaibuidamV«  ierpylJifoliae  formii, 
noitra  ieminibui  graiiulatia ,  ucV.digicata 
capiulae  ibrma,  clariui  diitinguitur  ab  aliia 
quibuidam  V*  Ternae. 

XXXVIL  77.  78.  Alisma  natans:  fo-i 
liis  elliptids  utrinque  obtusis,  pedun* 
culis  solitanis,  (.carpellis  periphericis> 
HCHB,  FI«  Sax» 

Syn»  A.  natans.     lxic ir e. 

Htsc,  Spedm.  77*  in  Fl.  berolinensi,  lag. 
Dom.  WBSSBL,  78.  in  Saxon.  ad  mont* 
Tafelfichtev  rev.  curzb. 

j4.  fructui*  B,  carpellum  apertnm  cum 
embryone. 

06j.  In  aquii  profundii  folia  radicalia  grami- 
nea,  in  locia  inuodatii  et  exiiccadi»  caulinii 
aimilia,  haud  raro  gramineia  talia  immixta. 

79.  Alisma  ranunculoides:  foliis  li- 
neari-lanceoiatis  acutis,  umbella  sim- 
plipi,  Gorpellis  globoso-aggregatis.  ncnB. 

Syn,  A  rananculoides.  LtvBB.  noox  fL 
Lond.  vol.  rv.  opt.  —  non  fi.  don.  122. 
nec.  anct.  qaomnd.- 

Hise%  Spec.  in  Helvetia  Ieg«d.  •culbxchbb. 

C.  fnictuf.  />.  carpellura*  E»  F.  embryo 
immaturui  tunica  in? olntua,  O  id«  tf  ani- 
aectui. 


yf.    Blume.      h.   Kelch  mit  PitiilL       e. 
Frucbtkelch.       d.    PiitilU       e.    Kapiel, 
y.  G.  H.  Saamen; 

74.  76.  76.  Veronica  peregrina:  BIu- 
men  achselstandig^fastsitzend,  Kaps.  rer- 
kehi*t  herzf.)  zusammengednickt,  kahl, 
Blatter  langlich,  stumpf,  ^anzrandig  od. 
etwas  gesiigt,  Saamen  gekbmelt.    bcbb. 

74«  75.  a.  integerrima.    b. 

Syn*  V.  peregrina.     x.iiii«b. 
Y.  romana.    bobl.  I.  anf  der  tab.  f.  2« 

76.  J3.  subserrata.    r* 

Sfn.  V.  romana.  lxnnb»  V.  camosula. 
LAM.  V.  caroliniana.  walt.  V*  p«* 
regiina.  Anct. 

Nackr.  74.  und75.inBohmen  gesammelt, 
erhielt  idi  dnrch  die  Gute  des  Hm.  D* 
w.  MBYBR  in  Gotting.  76.  cultivlrte  icfa« 

/.  Blume.     K»  Kapiel«     /.  M,  N,  Saameit. 

Beoh,  Von  gewiiien  Formen  der  V.  ierpyl- 
lifolia,  laiit  iich  unire  durch  die  gekor- 
nelten Saamen,  ao  wie  V.  digitata  durch 
die  Rapielform,  von  andem  der  V.  Terna 
beitimmter  unterichieden* 

XXXVn.77*78.  Alisma  natans:  Blat- 
ter  elliptisch,  Basis  und  Spitze  stumpf, 
Blumenstiele  einzeln^  (Carpellenim  Um- 
kreis).    rcbb.  FL  Sax. 

Syn.  A.  Batans.     x.xn»e. 

NacAr.  77.  iand  Hr.  wbssbx.  bei  Berlin^ 
78.  anf  der  Tafelfichte  in  Sachsen,  Hr. 
Pastor  cvRiB. 

^.  Fmcht.  B.  Carpell  geuffiiet,  mit 
Embryo* 

JSfo^.  In  tiefem  Watier  ericheinen  die  Wursel- 
blatter  graiartig»  an  uberichwemmt  gewe* 
aenen  und  auagetrockneten  Platxen,  so  wie 
die  Stengelblatter;    oft  aolche  unterjeaen. 

79.  Alisma  ranunculoides:  Blutter 
linien-lanzetfbi^mig,  spitz,  Dolde  einfach, 
Carpellen  kugL-zusammengehaufl.  rcbb. 

Spt*  A«  rannneuloldes^  xiifKE*  noox. 
FL  Lond.  IV.  trefllidi.  -*  nicht  Fl.  dan. 
122.  nicht  gewisse  Anct.    . 

Nachr.  £xpL  aus  der  ScUnreitz  von  Hni« 

SCnLBXCnBB, 

C.  Fnicbt.  D.  CarpelL  JB.F.  Embr^fo. 
unreif,  noch  umhSUt*  G*  deri.  qute 
durchichnitten. 


iM^ 


^_««-  kMB. 


35 


caginit  var»  liBMri-  vtl  c«t«  «iigattifoliaiiiv 
ambeUift  rapcdtif,  enp^iiqat  p«ripbericit 
fiidla  diitiagaes^liai,  cujus  Bg^  A  fjoaa  pniM. 
t.  62.  FL  djo.  122. 

XXXVHL  80.  81.  Hieracinm  pilo- 
selloides:  eflageUe,  glauoescens,  fo- 
liis  radicalibns  angnstato  -  kncoolatia, 
fupra  apardm  longe  setosiJ,  rabtus  cau- 
leqne  rabaphyllo  glabris;  c^rmae  laxis- 
simae  ramis  pedunculisqpe  adscenden- 
tibns.    Rcns. 

Syn.  H.  piloselloldes,      ▼tLt.Aas!   hist. 
pl.  danpb.  t.  XxVlL.  GAUDin !  synops. 
a.  12* 
H.  floreatinnm  ▼xx.i*.  voy.  teste  gaud. 

Hijf.  Spedm.  80«  d.  de  cnAHFxvTiBA  ot 
81«  Don.  GROB  pr.  Lansanne  leg.  et 
iii«  b»  c* 

ji,  floscalus.  B.  pari  pedonc,  cain  tqaa- 
mti  aatbodu.  C.  raoept.  cuin  antbodio 
rofloio  ot  aMine* 


Mr.  In  Gamania  lectnin  apedaian  Teram,  non- 
dam  Tidi» 

XXXIX182.  Hieracium  fallax:  efla- 
gelle,  cano-yirens;  foL  radicaL,  angu- 
stato-lanoeolatis,  supra,  costa  cauleque 
paodfoUo  setosis,  ceterum  glabris;  cy- 
nui  laxa  incano-tomentosa.  acuB.  FL  S. 


Syr^  H.  faOax.    wix.ld.!  En. 

Huim  Spedmen  in  Flora  Dresdensi  legi. 

ji^  recept.  cam  iquamii   et  aemine.     S, 
parttcaU  caulia.      c,  cyma  iunior« 

0|jt»  InnniBcni  specimiiia  •  in  variia  in  Germa- 
ma  regioniboa  lecta,  reipondent  exacte  iped- 
flus&as  •  iemino  borti  Berolineoaia  educatii, 
Projumom  cet  H«  ietiferum  TAVicif. 
(test.  apedminab,  a  Dom«  MAmr  lectii),  fol. 
eBbcaa  iulUto-tomentosia  diadnctnm ,  et  U. 
coliinnm  ooaiir.  (nec  alior}  diii.  t*  1« 
^■od  flagdliferam  eat.  Minime  iJiii  aaaentio, 
^Bi  H.  pfloaelloidea  flaf^llomm  praeaeotia 
asqoe  defiKta  variare  putent  •  quum  non  ipae 
SOBtam  qiecimiaa  non  raro  ccntena  es  aniaa 
\i:  '  maademqae  apontuiei  ^iectminii  iemine  in 
sKosioaibas  TSiiia  diUgentcr  colaerim,  aed  alii 


£§0^.  Nicbt  aeltao  nimmt  roan  fur  dxeae  Arr, 
die  linieo-  oder  wenigitcna  icbmalblattrige 
Abanderung  der  Aplantago,  die  dnrcb 
wiederbohlte  Dolden,  nnd  peripbcriicbe 
Carpellen,  leicbt  xn  untericbeiden  iit.  S. 
Loai.  pruii«  u  6s.  Fl.  dan«  las. 

XXXVIII.80.8i.  Hieracium  pilosel- 
I  o  i  d  e  s :  obue  Auslaufer ,  seegrii  ulich, 
Wurzeiblatter  verschmalert  lanzetform., 
oben  zerstreut  langborstig,  unten  so  wie 
der  ziemL  blattlose  Stengel  kahl,  Zweige 
u.  filumenstiele  der  sebr  schlafien  Trug- 
dolde,  aufsteigend.    acbb. 

Syn^    H.  piloielloides.      vzz.l.!    hlst.  pl. 

daapb  t.XXVILGAUDt«!  s^roops  n.12. 

H.  Horentlnom,     vill.  voy.  nacn  gavd, 

Nachr,  80.  fand  Hr  V.  cnAnrEVTzzR,  81. 
Hr.  GBon  bei  Lfansazme,  und  theilten 
mir  die  Exeitiplare  znit. 

ji^  Biumcbeiu  B*  Stuckcben  Blumcn* 
atiel  mit  Hullacbnppen.  C  Frucbtbo<len 
mit  auruckgeiclilagener  BluthenhuUe  und 
Saamen. 

DSfo^.  Etn  achtei,  in  Denticbland  geaamroeltei 
Exemplar,  iahe  ich  noch  nicht. 

XXXIX.  82.  Hieracium  fallax:  ohne 
Auslaufer,  weiss-grau-griinlich^  Vl'urzel- 
blatter  verschmalert-Ianzetformig,  oben 
u.  auf  der  Rippe,  so  wie  der  weuigblat- 
trige  Stengel  borstiff,  iibrigens  kahl; 
Doldentraube  schlan,  wdssgrau-filzig. 
mcnB.  FI.  Sax. 

Syn.  H.  fallax.     wzlld.!  En. 

NacAr.  Das  Expl.  fsnd  ich  bei  Dresden. 

j^.  Fruchtboden  mit  HuIUcbuppen.  J9. 
Stuckeh.  StengeU    c»  junger  Blutbeniund. 

JSco^.  Zahlloie  Exemplare  aus  vericbicdcncn 
Gegendcn  Dcutichliudi ,  kommen  ganslich 
niit  den  aui  Berliner  Saamen  eraogcncn  uber- 
ein,  Znnacbit  itcbt  H*ietigeram  TAUiCH 
(^nach  Excnplaren  von  Hrn.  MAMir},  dnrch 
antcfici  Ci  itcnibaarig  -  fiUige  Blittcr  Tcracbie- 
den,  uod  H»  collinum  oogbh.  (nicht 
aodrer)  diii,  t.  I.  wclcbci  Auilaufer  bat* 
Ich  itimme  durchaui  nicbt  denen  bci,  welche 
die  Aowcaenhcit  der  AuiUufcr  bei  dieaer 
Gruppc  fur  aufallig  haltcn,  da  ich  nicht 
alletn  aelbit  oft  mebr  aU  zoo  Expl.  aui 
demSaamen  nnm  einsigen  wiidgciammelten, 

7 


i 


■?s.. 


36 


qooque  assidua  obiervatione  eadem  ipsi  fuerint 
•docti*  c&  ipsum  rev.  oauduc  syn.  no.  9«  in 
adn.  Exiicunc  omnino  species  stolonibos 
serotinis,  et  istae  in  rerum  natura  vario 
teopore  visa,  fallunt,  sed  nusquam  in  horto, 
ubi  raagis  assidue  observari  queunt.  Absint 
ideo  innctune  e  sola  herbariorom  inspectione 
derivatao!  — 


XXXX.  83.  Bai*khausia  hiemalis: 
caule  divifio,  paudfloro,  foL  radical.  ly- 
rato-runcinatiS|  ladniis  trapezoideis  ra- 
chique  dentatis;  anthodii  squamis  pu- 
berulis  carina  simptici  serie  crasse  pi- 
losis,   exterioribus   lanceolatis   patulis. 

KCUB. 

Sff^'  B.  hiemalis.  biv.  bxhv.  —  fresl  ! 
Fl.  Sicnla  exs.  fasc.  II. 

Hisc.  Speciinen  e  dL  fresl  F1.  Sic.  exs* 

A,B*  floscnli.  C.  gtamina.  D^  pollen. 
J?.  pistillum»  F.  anthodium  cum  recept. 
et  ttm^  dnob*  G.  particula  receptaculi. 
H^  /«  andiodii  squanue»  iC  semen.  L. 
id.  transsect.     M^  pilus  pappi» 

OifS,  Videtur  ex  ill.  LniKn  expotitione,  vera 
Barkhausia,  foliis  Lag.  bursifoliae, 
reliquis part,  Lag.taraxacoidi propioqua. 


auf  Terschiednen  Standorten  sorgfaldg  cul- 
tivirt  bahe,  sondem  da  aucfa  andre  bec  an- 
balteoden  Beobacbtungen  dieselbe  Erfabrung 
gemacbt  baben,  s.  auch  oaud.  sjrn.  no.  9. 
Anm.  Alierdings  giebt  es  Arten  mit  spat  er- 
sdieinenden  Auslaufern ,  und  solcbe ,  in  der 
freien  Natur,  xu  verscbiednen  Zetten  gesehn, 
tiiuschen,  nie  aber  im  Garten,  wo  die  Beob- 
achtung  ohne  Unterbrechung  gescbeben  kann. 
Moge  man  also  abstehen  von  Zusammen- 
schmelzungen ,  die  nur  auf  Ansicht  Ton 
Herbarien  beruhen !  -m 

XXXX.  83.  Barkhausia  hiemalis: 
Slengel  zertheilt^  wenigblumig,  Wur- 
zelblatter  leyerformig-schrotsagezahnij?, 
Abschnittetrapezoidisch,  so  wie  die  Ach- 
se,  gezohnt;  Hiillschuppen  kurz  fein- 
haarigy  einreihig  dickhaorig,  die  anssem 
lanzetformig,  etwas  absteliend.    ncus. 

Syn^  B.  hiemalis.  biv.  been.  — *  vresl  ! 
Fl.  Sicula  exs.  Fasc,  U. 

Nachr.  AujHrn.  D.fassl's  F1.  sicola  exs* 

j4*B»  Blumchen.  C.  Suubgefasse.  />• 
Blufchenstaub.  E,  Pistill.  h\  Hiille  mit 
Frucbtboden  n.  swey  Saamen.  G.  Stuck- 
chen  Fruchtboden.  H.  l,  Hullschuppen. 
A.  Saamen.  .  l^  ders«  durcbschnitten« 
M^  Sasmenkronenhaer. 

Beoh,  Nach  Hm.  ProC  U5KS  Anseinanderseuung, 
istdiess  einewahre  Barkhiusii.  Blatur 
denen  der  Lag,  bursifolia,  iibrife 
Tbeile  denen  der  Lag.  taraxacoidea 
ahniicb« 


--•-■-'  '■-  ■  ai  m^  ' 


j^^-ni^i 


DECAS    TABULARUM    QUINTA 

QUAM 

VIRO       PRAECLARISSIMO 

LUD.       CHRIST.      TREVmANO 

DR.      ATQ*      PJRQF,       V  R  A  T  I  S  L.       ETC. 
INTIMAE      PIETATIS      DOCUMENTUM, 

D.    D.    D. 
A   U   G   T  O  B. 


A-  84*  85-   Viola  pinnata:   acaulis. 


^labra,  ioliis  pinnato-muIUfidiS|  lad- 
iiiis  fis5i9  integrisque.    kcub, 
Sy9^.      Viola    pSnnau.    Lmy.    —    hobm. 

scnirLT.    y«  p.  352. 
Hist.  Spedinfaia  inPedemontiialpibusleg. 
lyomm  TnoMAS. 

jf,   CbIjx  ct  petsU  trts.     B,  part  pcdua* 
cvu  cnni  brictCM. 

q5*  Viola  palmata:  acaulis,  pnbescens, 
f oliiB  coraato  -  palmatifidis ,  incisisYei 
lobia  baseos  dentatis.    acnB» 

■ 

S^'n.    "Vjola   palmata.    lzw.    —    aosM. 

scni7i.T.    y.  p.  350* 
i7i#t.  SpedmeninNewYorkleg.d.TonEY. 


c.  calyx  ct  pctaU  trii«  i/.  fhietBi.  «.  Mmen. 
yi  Miiiiii  idnltani.     g^  iMiiusc  parf  cam 
fnduimuf ,  ivfra  ^itct 
06^.  PcdiiBciili  ct  Iblic  imniora  pabaeant,  ftdulu 
gtabrcMiat*     FoKa  •obtac  deacey  lapra  cpar- 

•  ^km  pobeot.  **  Haoe^t  plam  ipecicraai  ■cqaeo* 

•  ttem  snieriaiomMn  b«'m.  coibmaaleirrerc  cU 
TnmviaAicvs,  HmBTmiis  et  otivTBKa, 


87*  Viola  palmata  fi.  inf egri- 

.  ICrwTorlu    Dr.  Td)iBT« 

jim  ciiljxcampeitliftribat,  2^,  peduncalus. 

c«m  brsetac.     CvtCiptda.' 


■  k 


t  • 


i. 


XLL  R4*  85-   Viola  pinnata:  stengel- 

los,  kahl,  Blutter  fieacrartig-TicIspaltig, 

Abschnilto  gcspalteu  und  ganz.     nciiB. 

Syn.  y.  pinnata.  limk.  -^  nOBM.  scuult. 

y.  p.  352. 
Nac/tr,  Die  Exemplare  saminelte  Hr.  tbo* 
MAS  aaf  den  Piemontesifcben  Alpen. 

>/,  Kelch  uud  tlrei  Blumeiibliitter.  B, 
Stuclicheo  Bltitbeiifttiel  iiijt  Deckblattcrn. 

86.  Viola  palmata:  stengellos,  fein be- 
iiaart,    Biiitter  her^frirmig-haudibrmig 
gcspalten  odcr  eiugeschnittcn^  unterste 
*    Lappen  gezahnt.     nciia.    ' 

iS)vi.  yiola  palniata.LXNir.-— nOBM.  8CIIOLT. 

y.  p.  350. 
Nac/i^,  Das  Exem{>IarsammelteHr.  n.  to- 
ncY  in  New  York. 

c.  Kelch  onddreifiluaiCBblittfr.  d^.Frocht. 

e,  .Seame.  y.  erwcchteoet  Blatt.   g,  Stiick- 

chHk  BtStubMboitCjitltt  Bedeckuo^fTon  unieo, 

Beo&.  Juiig  ftlucl  die  Blutbenftiele  u.  Bliiter  fein« 

bchiart,iilt  werden  •ieksbl.     DieBefaaamng 

der  Bllttcr  iat  unten  dichc,  oben  ccrttreut.  — 

Dieac  nnd  m^rerc  der  folgendeo  amerikani- 

tcben  Arten  TcHanke  icb  der  gefillligen  Mit» 

tbeilaog  dei  Hr.  Prof;  TnEVXBAliUS ,  M£n» 

TSirS  Uod  OVMTlfElV,    ' . 

XLII.  87*  Viola  palmata  p.  integri* 
.  f  o  U  a. 

NacAr.  New  Vork.    Dr.  TQnirT. 

>/•  Kclcb  mii  drei  BlumenblSitefin.  B, 
BluibenaUcl  mit  DecUiUttem.  C.  Blaiu 
ansatz. 

8 


38 


Ohs,  Sic  iaicriptnm  ipecimea  ezstaty  atumea 
noo  foliornm  tantum  forma ,  led  etiam  sepalis 
et  calcare  longioribasy  petalia  angustioribas 
differre  videtnr* 

88«  Viola  sagittata:  acauUs;  pubes- 
cens,  foliis  cordato-obloiigis,  basi  i>ro- 

'  fundius  crenatis,  pedunculis  folio  lon« 
gioribus,  petalisonmibusbarbatis.  rcbb. 

Syn.  Viola sagittata.  axt,  —  bobm.  scnuLT, 

V.  p.  352. 
Hist.  New  York.     Dr.  tobet. 

j^,  calyx  cum  peulis  tribus.  S»  petatnm 
inferins»  C  frucius.  D,  pedunculus  cnm 
bracteis.     M.  stipnla*     F»  foUum  tduUum* 

XLIIL  89«  90-  Ql.  Viola  campestris: 
acaulis,  foliis  deltoideo-oblongis  crena- 
tis,  pubescentibus,  sepalis  obtusis,  peta- 
lis  iutegerrimis  lateralibus  subimberbi- 
bus.    nciiB. 

Sg.  caucasica*—  Astrachan.  d.  bz.ume. 

^.  oaljx  Gum  petal.  trib,  B^  stipula.  C, 
para  peduaculi  cum^.bracteis^ 

Syn,  Viola  campestris  m,  bxeb.  L  p.  71.  III, 
p.  162.  -—  boem.  8CIIUI.T.  V,  p.  362» 

90.  podolica,  — -  Podolia.  cLbesseb. 

Syn.  V.  campestris.  .flB8Sf:i|!,.cat^  1816« 
En.  p.  43/ 

91.  pannonica. 

Syn»  Violaambigiia.WAX.D8T«KZT.I  t.190. 

ROEM.  8CUU1.T.  y.  p.  356* 
His^.  Pannonia  d.  sadlbr. 

jD.  calyx  cnm  petalif  trUmf,     E^  atipnU. 

Fm  pars  pcdaiionU  enoi  InraAUia. 

0^«.  Hace  spceief,  iub  triplici  Ibrma  y  a  me  pro* 
posiUt  praetrr  foliay  iaprimii  petalianqnemar- 
giiiatii.»  floribtts  adoratia  differt  ab.  afBni  y« 
kirta,  Panponic«y  iiostrt  certe,  nentiquam 
^bra  eait»  neo  V»  pyrenaica  BAM.  qnam  can-* 
dem  esse  autpici^nfuiry  glabrifie  diffcrt. 


XLIV.  92. 93*  Viola  collixia:  subacan^ 
lis,  pubescenSi  foliis  profande  br^feqne 
coraatis,  calcare  sepaiis  obtusis.yix  bre« 
Tiore,    petalis   mediis    sul)imbei*bibus. 


RCIIB. 


.  v<  ••  ( 


Beoh,  Daa  Exemplar  var  mit  obiger  AniscLrift 
Tcrseben,  obwobl  mir  die  Pflanze  nicbt  blos 
durcb  die  Blattform,  sondem  aucb  durcb  die 
Kelcbblatter  und  langeren  Spom,  so  wie  durch 
scbm&lere  BHiroenbUtter  abzuwetchen  sclieint. 

88»  Viola  sagittata:  stengellos,  fein- 
behaart,  Blatter  herzf.  langudi,  an  der 
Basis  tiefer  gekerbt,  Bliimenstiele  liin- 
ger  als  die  Blatter,  Blumenblatter  allc 
gebartet.  ncnB. 
Syn.Yio\&  sagittata.  ait,  —  aoem.  scbi7j:.t. 

V.  p.  352. 
Naclir.  New  York.    Dr.  torey. 

^.  Kelch  mit  drei  Blumenblattern.  B.  nn* 
teres  Blumcnblatt.  C,  Frucht.  D.  Blu- 
tbenstiel  mit  Deckblattem.  E.  Biatunsai%« 
F%  erwachsenes  Blatt. 

XLm.  89»  90.  91«  Viola  campestris: 
stengellos,  Blatter  deltaformig  -  langlich- 
rund,  gekerbt,  feinbehaart^Kelchblatt- 
chen  stumpf ,  Blumenblatter  ganz ,  die 
seitlichen  fast  ungebartet.    hcub. 

89-  caucasica.  — - Astrachan.    blume. 

A*  Kelch  mit  drei  Bluinenbiaitera.  B»  Blatt— 
ansatz.  C,  Stiickcben  Bluthcnstlel  mit  Deck- 
blattern. 

Syn,  Viola  campestris  m.  bxeb.  Lp.  71.  IIL 
p*  162.  —  BOBM.  scnuLT,  V.  p.  362. 

90.  podolica.  —  PodoIien«      Hr.  Prof. 

BBSSEA. 

Syn.  V.  campestrls.  bbssxii!  cat,  1816. 
£n.  p.  43. 

91.  pannonica. 

Syn*  Viola  ambigoa.  waldst.  xxt.!  1. 190. 

ROEM.  SCIIULT.  V.  p.   356. 

HUt.  Pannonia.  d.  saolbiu 

Dm    Kelch  mit  drei  Biumenblattern.       £, 

Blatunsatz,     /^  Stiid^cbenBluibenstielmit 

Deckblattcrn» 

Beob»  Diese  Art,  die  idi  unter  ciner  dreifacbcn 

T^otm    aufstelley    unterscheidet  sich  yon    der 

«hulicben  V.  hir^ ,   ansser  der  Blattform ,  Tor- 

auglich  ^rch  ^nich^  aus^^keerbte  B|umenblatter» 

und  woblrieckende  filumen.      WenigsteuS  unsrc 

uugarsche ,  war  keineswegs  kahl ,  eben  so  we» 

nigjdie  V.  pyren^aica  bam.  dieman(urd«#» 

'     '^'    selbe  halt. 

XLIV.  92.  93.  Viola  collina:  faststen- 
gellos,  fein  behaart,  Blalter  tief  undlurs 

'  herzforihi^,  .^porn  kaum  kiirzer  als  die 
stumpfen  KelcnblaUchen ,  miltlere  BIu- 
menblatter  fast  bartlos.    bcub. 


SyH.   Vtola  eolUiu.   aBUKKl     Cot.  1616. 

Eo.  p.  10.  —  ■.  >.    V.  p.  361. 
Hiit.  92.  io  Volbyiiia  leg.u.  BKMkii,  93. 

e  Mioinibiu  «  cL  auct.  mittlt  odocatuai, 

jt.  calfxcont  p«ttlia  idoik    Afutpcdaa- 
C.n[pul«. 


(H*.  Tloin  parTBlI, 
gioBU,  Molooet  bbIU. 

94.  Viola  sororia:  ocanlis,  paliescana, 
folils  profnnde  brerojae  coraalis,  col- 
core  sepolis  obtusis  dnplo  breriore,  peta- 
lU  meoiis  ftistiacto  barbatis.    kcob. 

^m.  Tiola  sororia.  wiu-d.  bort.  beroL 
t.  72.  (cnliB.)  noaM.  scuult,  V,  p.  35S. 
Hist.  Haw  Yorlt.    Dr.  tokkt. 
Ob.  QnamTi*  piwiityi  MMtril ,  umcn  ooa  enro- 

95.  Viola  hirta  ^.  fraterna.    bcdi. 
Hut.  LipdaeU^. 

G.  caljz  cora  peulb  tribui. 
cun  bncicii.  /.  ttipiiUc. 
Otl.  SpccinJM  quic(Umbjbra,quoraminlcpla- 
Ri  aaao*  lacianiin  lneDin  >p*cialcni  aours 
aouM.  QoMniit amici.  Vidcnuira V.birla 
dUliacta:  1}  calcaic  longioie.  3}  bncteia 
OTUia.  3}  ilipoli*  Uiioribiu.  4)  bl>i>  lcn>- 
paro  flonaceiuiac  miBariboi.  S)  iiMlcm  brcTO 
asrdaOi  KgUbTiOKHlii;  a  V.  Golliaai  1) 
flonlMH  maioribat  iBodoria.  2^  pclalja  cmar- 
ginatia.  3)  bractoi  oraLit  dcnUtii.  4)  *tl- 
polit.  5)  tubfbbtiuc*  Tnaa  babtbtmna 
dlayitaln  ! 


V.  fTaitrsa:  tnbtctnlii,  gbbiioicnla,  ta~ 
liia  brere  cordatii,  calcwe  upala  lobacqiunlc, 
petjtii  (nurgiDaitl ,  Uicnlibui  mbinJwTbibal, 
bTactci*  oppoaitii  ltipali>i]ueOTatiideBUlilk*— 
Xam  auteiB  TtiicUt  tanlom  {Mdotitv. 


LV.  06.  Viola  primalifolia:  acaa- 
'  I  globra,  foHiioblongisoTatisinpetio- 

m  prorsns  nDdam  decarrentibus,  pe- 

\  danculi^  Iongiarimis>  cidcare  breTissimo. 
^mcna. 

Sjt%    Vio1aprinniIIfbUat.nii.iioatcnoi.T. 
—  >QE-«,  tcavx.T.  y.  p.  459* 


Syn,  Viola  coUina.  bbssei.!    Cat.  1816. 

En.  p  10.  —  a.  t.    V.  p.  361. 
Hitt.  93.  in  Volbynien  vom  Hr,  Prof.  bei- 
tBB  geit.   93.  aot  von  demt.  mitgeibeil- 
ten  Saamen  ercogen. 

.^^.KclcIimitilrTiblunicobUutri).  ^.Stiidt- 

clitnDiamcaiticliuiiDccLbliiLmD,  C,BUt(- 

BnMU. 

Btoh.  Bluiben  licmlicli  Llein,  wahlriKhrad,  Bln- 

mcnbUticr   nicbt  tiugckcrbt,   kciaa  Aoilinrcr. 

94.  Viola  aororia:  ttengellos,  leinbe- 
haart,  Blatter  tief  und  kurz  herzfurmig, 
Sporn  halb  so  lang  als  dia  stum|)fen 
Kelchbluttcben,  mitUere  Blumenbluttcr 
deiitlich  gebartet.     bciib. 

Syn.  Viola  tororia.  wii-ld.  bort.  berol. 

t.72.(calLlviit}BOBM.«Ciiui.T.V.p.35S, 
Naehr.  New  Yoik.     Dr.  tobbt. 
Btoi.  Obwobl  dcB  aBirigca  acbr  nibc  TCtmiuIl, 

docb  nicht  campliicb, 

95,  Viola  hirta  j9.  frateruo.  bchb. 
Nac/u-.  Ich  fond  sie  bei  Leipalg, 

C.  Kelch  mit  drri  BlumniblitteTB.  H.  BIu< 
tlicnMiel  mil  DccUJilteTB.  /,  BUtuinaiuc. 
Btoi.  Dca  Tor  mehrerca  lalireo  gewmmcllcn 
Exemplarca  babe  ich  dea  beMmdeiB  SlBBdort 
nifbt  beigeacUI;  abe-  luciae  Frcands  wCrden 
tliB  wieder  auffiaden.  Sie  (cheiueo  tod  V. 
birta  Tencbicden  ,  dorcli  1)  liBgem  Spom. 
2)  cirande  Drckblillcr.  3)  brcitere  BUtian- 
titM.  4]  wihrcnd  dcr  BlCtliueit  kleinen 
BUttcr.  S)  dcren  knra  berafifrmige  Gcittll, 
uod  ucmlicbe  Kafalhcit ;  tdb  V.  colHaa: 
1)  durch  grSiiTt  gcmclJoM  Blnmen.  2}  aiit< 
gckeibtc  BlamcnblltteT.  3)  eimada  geaifcnta 
DcckbUller.  4^  dnrch  dic  BUtlanMtM.  5) 
dnTcb  dia  aiemliclie  Kablheit.  Daoa  ballen 
Wii  ilia  DUgooM : 

V.  friterna;  fait  iteagellot,  ■iemliehkabl, 
BUtur  korx  herilSrmig ,  Spam  lait  «>  Ung  aU 
dia  KclchbliltcIieB ,  BlnmcDhlitter  auagekcrbt, 
Bcitlicba  fait  bartloi,  DeckbUiier  gegeniiber, 
BO  wia  dia  BUtuaiitu  ciraud  und  geiibDt.^ 
Vor  derHaDd  fiihre  icb  tia  aber  nur  aU  VaTlt> 
Ut  attT, 

XLV.  96'  Viola  primulifoUa:  stea- 
gflllos,  kahl,  Bliitterlifaglichrund,  inden 
weiterhin  nackteaBlatttUel  herablanfend, 
Jiliitheiutiele  sehr  lang,  Spornsehrkurz, 
aonB, 
■^^Vlolaprimalifollai.taBjiIchltCHULT. 
—  Box.  tcuui.T,  V,  p.  359, 


40 


NacJtr,  New  York,     D.  torkt. 

ji,  caljrx  cuiu  pet«lis  tribtis,     B»  ttipuU. 

9?.  Viola  cordatfl!  acaulis,gIabra,folii8 
profundc  laleque  cordato-aculis,  cre- 
nato  -  serratis ,  pedunculis  longissimis, 
inddio  bracteatis ,  sepaiis  acutis ,  pelalis 
luediis  barbatis.     RCnB. 

SjTi.  V.  cordata  walt,  F1.  taroL  p,  219. 
HUt.  Garolina     Yerb.  div.  min. 

C.  calyx  com  pculia  tribus.     D,  •tipuU* 
Obs»  Kec  V.  palmatae  varietas »   nec  Y*  r o« 

tundifolia  MlCnx. 

Reiiqaae  Yio^t  plurimaa  MqnUntnr« 

XLVI.Q8*C}^leop8is  pchroleuca:  fo- 
liis  ovato-lanceolalis,  cuneatis,  cauleque 
aequali  adpresse  pubescentibus ,.  corolla 
calycem  inaequaliter  dentatum  quater 
metiente.    ncuii*    FL  Sax. 

Syn.    G.   ocbrolenca,   lam.   deC.  v^ns. 

HonnEM.     grandiHora.  sidAU.  iioffm. 

RTU.'  wiLLD    SFA.    walla.    viUosa. 

nuDS.  etc. 
tiist.  Spedmen  in  Thuringia  legL 

jit  corollae  iacief.  .   B.  cor.   disiecta.      C» 
calyz*     jD*  bractea.     e.  E,  semiua. 

XLVn.  99,  Galeopsis  intermedia: 
foliis  ovatis ,  obtuse  -(utrinque  ter  -  sex- 
ies)  serratis,  cauleque  aequali  tenuissime 

Suberulis ,  coroUa  calycem  inaequaliter 
entatum    vix    duplum   longa.     nciiB« 
Fl.  Sax. 

Syn.    6.  intermedia.  vill«  delph.  II.  p, 
387.  t.  IX. 

G  parviQora.  lam.  Elic.  dec.  FI  franc. 
Hist.  Specimen  in  Melveiia  leg.  et  m.  b. 
c.  dl.  de  cnAKf EKTiEA, 

A.  corolla.     B.  calyi  cnm  bractei.     c.  C» 

m 

semcn. 
OlfS,  Specimina  aaxonlca  rara,  conveniunt,  prae- 
ter  JDiinorem  ramositatam,  qiuia  iniuime  cha- 
f  acterist(ea« 

XLVHL  100.  Galeopsls  pobescens: 
foliis  oTato-acuminatis  Cutrfnqtie  tl  — 
f  6ies^  y  serriitis ,  canleqm  sub  getiiculis 
incrassato  pubescentibus ,  corollis  caly- 
cem  subtriplum  longia.    itCBa.   FL  Sax. 


Hisl»  New  York.     D.  toabt. 

ji,  Kelcb  mit  drei  filumeublattem.   B,  Blatt- 
ansatz* 

97.  Viola  cordata:    stengellos,  kahl, 

Blatter  tief  und  breit  hGrziormig-spitz, 

-   gekerbt-gesagt,  Blumenstiele  s^r  mng, 

in  dereu  Mitle  die  Deckblatter,  Kelch- 

blattchen  spitz,  mittlere  Blumenblatter 

gebarteL    ivcnB. 

Syn.  V,  cordata  walt.   FL  caroL  p.  219. 

JNfac/fr.  Carolina,  von  einem  Missionar. 

C.KelcbmitdreiBlomenblatCeru.    D.fiUtt- 

ansatjs« 
Beob,    Weder    Abanderung    d^r    V.   palmata, 
nocb  eius  mit  y*  rotundifolia  MlCllX* 
Eine  gros*e  Anzahl  Veilcheu  folgt  nocb. 

XLVI.   98«    Galeopsis    ochroleuca: 
Blatter  eilanzetionnig,    keilformig.    so 
.    wie  der  gleichformige  Stengel  angecLriickt 
feinbehaart^Blumenkrone  viermal  so  lang, 
als  der  ungleich  gezahnte  Kclch.    ncnB« 
FL  Sax. 
Syn.    G.   ochroleuca.   lam.   dec.    »£ns«. 
non^KM.    grandifiora.   £nnu.  uoffm. 
HTn.    wiLLD.    spn«    WALLn«     villosa. 
nuDB.  n.  s.  w. 
Nachr,  Ich  fand  das  Expl.  in  Tburingq[i, 

yf«  Blumenkrone  Ton  Tom,  B,  dies«  aer- 
achnitten.  C,  Kelch.  D,  Deckblatt;  e«  JEi» 
Saamen. 

XLVII.  99.  Galeopsis  intermedia: 
Blatter  eirund)  stumpf-Cjederseits  5-6 
eahnig)  g€»agt ,  so  wie  der  gleichfiirmige 
Stengel  diinn  fciuhaang,  Blnmenkroue 
kaum  doppelt  so  lang  als  der  uugleich 
gezahnte  Kelch.  nciin.  FL  Sax. 
Syn.  G.  intermedia.  vill.  delpb.  II.  p. 
387.  t.  IX. 

G.  parviflora.  lam.  Enc  dec.  Fl.franc^ 
ifacht.   Das  Ezemplar  sammelte  Hr.  v, 
cnAnpBvTiEn^  ia  der  Schiveisy  u.  th. 
ttt,  es  gef.  mil. 

ji.  Blumeukrone«    B,  Kelch  mit  Deckblatt. 
t.  C.  Saame. 
Beoh.  In  Sachsen  ist  die  Pflanxe  selten,  und  meiiM 
ExpL  weniger  astig ,  wu  «uiaUig  ist« 

XLVnL  KXK  Galoopais  pubeaceaar 
filatter  eirund  -  zugeispitzt  (jederseita  i^ 
—  16  zahnig),  gesagt,  ao  wie  der  uatet 
den  Gelenken  verdickte  Stengel  feinhaa«>. 
rig,  Biumenkrone  etwa  dreimal  ao  lang 
als  Keldi.    acub«    f  L  Sax«        


M 

•    *1 


—     41 


Syn,    G.  pubcsccns.  BESSim!    priinil.    Fl. 

GaL  II.  p.  27. 
Ilisc.  Spedmen  in  Galicia  legit  et  b.  m. 

conuD.  amiciss,  besser. 

a,  corolla.  B.  calyx  cnm  bractea.  c«  C, 
•emen»  D.  iadamentum  folii  tuperiuf .  E, 
id.  inferiuf. 

XLflJC.     101*    Galeopsis    pubescens. 
)3    glandulosa.     rchb.     F1.  ^^h. 
Sjrn.   G.  pnbescens  yar.  hess.  !•  c. 

G*  Wfliltenna,  db  sciilbciitend.   F1. 
berol    p.  320. 
Hist.    Spedmen  adaltiaSf    qnod  dresdae 
lcgi. 

>/.  eorollae  ficiet.  3.  cor.  a  latere«  C« 
calyx  poit  anthesin  cnm  bractea.  J9.  id. 
post  disfeminationem.  e.  E,  fcroina.  F» 
induffi»  fol.  tup,      G.  id«  inf« 

^dn,  lam  a  pueritie  banc  plantam ,  non  tan- 
tnm  per  Sazoniam  cnm  Tarieute  f ua  Tnlgarem, 
aed  etiam  in  onmi  Thnringia,  Lufaib,  Bohemia, 
Siletiay  Bomtaia ,  Polonia,  Auttria,  et  in  omni 
ffere  Germania  oocurrentem  dittinxi,  eamque 
taadem  aboptimo  bessebo  annol809  detcrip- 
tani  este  laeutus  tum.^  Si  glandnlarum  nume* 
ma  tauti  momenti  ettet ,  quam  pilorum  directio 
(qua  Y.  c.  Myotoiidis  tpeciet  ex  omnium 
bonomm  auctomm  tentcntia  recte  dittinguuu- 
tur) ,  Tarietatem noatram  a  G.pubetcente, 
iu  qua  glaudulae  non  ultra  calyces  et  bracteat 
progredinntur »  dit tingneremut ,  quum  vero 
ille  nullius  rooroenti  tit,  planta  pro  noTa  hoc 
praetcnti  adhuc  anno  Tcnditata,  ad  antiquam 
iion  commemoratam ,  redit.  Louge  teniper 
difficiliuf  ted  mnlto  etLim  lauiiuf  ett,  aliorum' 
apecies  rite  cogootcere,  quam  incante  atque 
anperbe  ad  uihiluui  eat  redigere  \  boc  et t  quod 
nobif  immerilo  fieri  Tidetur! 


X^m  102-  Famaria  parTiflora:  difTusa, 
foliis  temato  -  supra  decomposilis ,  folio- 
liA  angnatiasime  unearibus  canaliculatia, 
obtaaiusculis ,  subtrifidis,  rectis,  nucu- 
Ijji  globoao-acutis.  rchb. 
Sw.  F.  parviflora.  lj^m.  Enc.  II.  ii. 
p.  567. 

0KC.  S.  veg  II.  p.  136. 


Syn,  G,  pubescens.  bessek!    priuiit.   FL 

Gal.  II.  p.  27. 
'Nachr,  Das  Exenipl.  fancf  Hr.  Prof.  Brs- 
SER    in   Galicien>   und   theilte  mir  es 
selbst  mit. 

a.  Blumcnkrone.  ^.  Kclcli  rait  DeckblMit. 
c.  C  Saame.  /).  Blattbedecknng  vonobeo. 
£«  dief,  von  unicn. 

XLIX.    101*    Galeopsis    pubesccns. 
/3.  glandnlosa.      ncuB.     FI.  Sax. 
Syn,  G    piibescens  var.  bess.  I.  c. 
G.  Walterina.  de  sciiLECnTEND.    FI. 
berol    p.  320. 
Nnchr,  Das  etwas  ausgewachsenere  Expl. 
nalim  ich  bei  Dresden* 

ji,  Blumenkroue  vou  vorn.  J9.  diet.  von 
der  Seitc,  C.  Kclch  uacb  dcra  Verbluben, 
nebf t  Deckblatt.  D.  dcrs.  nach  der  Saamen» 
ausftreuung.  e.  E»  Saamen.  F.  Blattbe- 
deckung  von  oben.  G.  diet.  von  uuten. 
'Anin^  Schon  alt  Kuabe  unterfchied  ich  diete  Art, 
dic  nebft  ihrer  Abiinderang  nicbt  nur  durch 
gaus  Sachten  haufig  itt,  tondcrn  auch  ingans 
Thuringen,  der  Laufiu,  Bobroen,  Scblesien, 
Preutfeu ,  Polen ,  Oetterreich  ,  und  vielleicht 
im  ganzcn  ubrigeuDeuttchland  voikomrot,  und 
freutc  roich  tehr,  sie  im  J.  1809  von  Hrn. 
Prof.  BESSER  betchrieben  zu  tehen.  —  Ware 
die  Zftbl  der  Driiten  to  wichtig ,  wie  etwa  die 
Bichiung  dcr  Haare  ^wornach  wir  s*  B.  uach 
der  Meinung  aller  guten  Schrifuteller,  die 
Myosotit  Arten  untertcheiden) ,  to  wurde 
uusre  Varietat,  tou G.  pubetcent  xu  uuter« 
schciden  teyn,  bei  welcher  die  Driifen  nicht 
iiber  den  Kelch  nnd  die  Deckblaiier  hiuaus- 
gcben ,  da  aber  dieter  Urottand  tou  gar  kei- 
nero  Gewicht  it t ,  to  kehrt  die  noch  in  dietcro 
Jahre  alt  neu  aufgeftellte  Pflanze,  su  ibrer 
alten ,  niclit  erwiihntcn  Gruudart  suruck.  Ea 
itt  immer  weit  t chwerer ,  aber  auch  weit  lob- 
licher ,  die  tou  andern  aufgettelUen  Arten  geh(>- 
rig  su  kcnnen ,  alt  dicfelben  nnvorf ichtig  und 
dictatorifch  su  nichte  xn  macbeui  letsteret 
iftt  et ,    waf  w  i  r  fiir  verdienstlos  erachten ! 

L.  102«  Fumaria  paryiflora:  weit- 
astig,  Blalter  -  dreifach  zusommengesetzt, 
Blattchen  sclir  schmal  linienfbrmig,  nn- 
ncnartig,  stumpflich,  meist  dreispaltig, 
gorade,  Niisschcn  kuglich,  spitz  nciiB. 
Syn,  F.  parviilora.  lam.  £nc.  II.  xi, 
p.  567. 

DEC.  S.  veg.  II.  p.  13C. 

9 


^       9^ 


42 


F.  lenuifolia,     Fl.  Wctt.! 
F.  preliensilis  kit. 
Hist,  Speciniln  e  Fl.  Wetteran. 

j1,  Flos  cum  bractea.  B,  frnctiu*  C.  id. 
diiTectus. 
Obs»  Fiores  semper  albi.  SynoDjmon  F.  p  r  e* 
h  e  D  8  i  1  i  s  KiT.  ab  aliis  falso  ad  F,  m  e  d  i  a  m 
L.OIS.  ducitur,  qoae  diTersissima ,  non  in 
Germania  crescere  Tidetur,  lemper  certe 
falsam  accepi. 

103.  Fumaria  Vaillanlii:  demumdif- 
fusa ,  foliis  lemalo  -  supradecomposilis, 
foliolis  elongato  lineari  -lanceolalis,  pla- 
nis,  acutis,  trifidis  quadnfidisque,  (qui- 
busdam  subfalcatis) ,  nuculis  globoso 
acutis.     ncnB.     FI.  Sax. 

Syn.  F.  Vaillantii.  lois.  in  desv.  loum.  II. 
p.  357. 

DEC.  FI.fr.  Sppl.  etS.  veg.  II.p.  137. 
F,  parviHora  sciiult.  Austr.?  waul- 
BERG !  inSv.bot.574.etvrAHLENBKRG! 
Fl.  nps.  238. 

Hist»  Dresdae  legi. 

D.  flos  cum  bractea.     E,  fructus.     F.  id. 
diascctni. 

Obs,  Racemi  Maio  et  lonio  maltiflori  (cf.  VAILL. 
t.  X.  f.  G.) ,  iam  luUo  mense  pauci  (2  — »  4) 
flori  (cf.  Sv«  bot.  t,  574).  Flores  rosei  sem- 
per.  Caulis  ut  in  afHnibus  iunior  erectus,  adul* 
tus  diffusns»  Per  omnein  Galliam  et  Germa- 
niam  ad  Upsaliam  usqne  crescit,  quamquam  ab 
omnibus  ad  huncdiem  germanicis  floristis  omissa; 
Tidentnr  enim  cum  F.  officinali,  nnculif 
apice  impressis  et  foliorum  forma  practer  flores 
maiores  et  obscnriores  y  bene  distincta,  noitram 
confudiue. 


F.  tenuifolia.     Fl.  Wett.! 
F.  prehensilis  kit, 
Nachr.  Da«  £xpl.  aus  der  Flora  der  Wet- 
terau. 

^.  Biiithe  mit  Deckblatt»  B.  Fmcht.  C. 
dies.  serschnitten. 
Beob^  Blnmen  immer  weiss*  F.  p  r  e  h  e  n  s  i- 
lis  KIT.  wird  Ton  andem  f&lschlich  zii 
F.  media  LOIS.  gexogen,  die  uicht  \\\ 
DeatschUnd  zu  wachsen  scheint,  venigstens 
erhielt  ich  sie  immer  falsch. 

103.  Fumaria  Vaillantii:  spaterhin 
weitastig,  Blatter  dreizahlig,  dreifach 
zusammengesetzt,  Blattchen  langgezo- 
gen  liuien-lanzetfdrmig,  platt,  spitz, 
drei  und  vierspaltig,  (einige  etwas  sichel- 
fbrmig),  Niisschen  kuglich  spitz»  rchb. 
Fl.  Sax. 
Syn,  F.  Vaillantii.  loxs.  in  desv.  Journ.  II. 
p.  357. 

DEC.  FI.  fr.  Sppl.  et  S.  veg.  U.p.  137. 

F.  parviHora   schuet.  Austr.?   vtahl- 

berg!  inSv.  bot.574,etWAHLENBERG ! 

Fl.  ups.  238. 

Nachr.  Von  mir  bei  Dresden  gesammelt» 

Z).  Bliithe  mit  Deckblatt.  E.  Frucht»  F. 
diet.  serschnitten. 
Beob,  Die  Bluthentrauben  imMai  yielbliithig  (s. 
VAILL.  t.  X.  f.  6.)  schon  im  luli  wenig  (2—4) 
hluthig  (s.  St.  bot«  t.  574).  DieBlumenim- 
mer  roaenroth.  Die  Stengel  wie  bei  den}  Ver- 
wandten ,  jung  aofrecht ,  erwachsen  weitastig. 
Dnrch  ganz  Frankreich  und  Dentschland  bis 
TJpsal  hinaufy  obgleich  noch  Ton  allen  bisheri- 
gcn  deutscheu  Floristen  iibersehen;  indem  sie 
aie gar  mit  F.  officinalis.  welche dnrch die 
eingedruckten  Nusschen,  und  Blattform,  noch 
ansser  den  grSssem ,  dunkleren  Blumen,  leicht 
unterichieden  wird,  Terwechaclt  haben. 


k 


1 

r 

\ 


i?ijr 


i  ._^ 


DECAS    TABULARUM    SEXTA 
VIRO    EXPERIENTISSIMO 

CHRISTIANO       GCNTHER 

MED.  DR.  COLLEG.  MED.  VRATISL.  ASSESS.  ETC 

IhORAB    8ILE5IACAB    FAMILIAHr, 

D.    D.    D. 

A    u    c    T    o    n. 


U.  104.  Tiola  blaiKlft:  acaalu,  glaibra, 
faiiiB  cordoto-orbicalalis,  remotc  ad- 
prcMeque  ■erTotla,  ■tipulis  obfloletia,  pe- 
dnncolo  infra  mediuin  bracteato  petioloa 
rabaeqnante,  petolia  iniberbibtu,  inferio- 
n  reliquia    longiore   lanceolato  obttuo. 

ajrm.    T>  Uaada.   wti.io.   iMtt.  btf.  I.  21> 

(calM).  B.  1.  r.  p*  m 
J&S^  N«w  TeA    Dt.  tohkt. 

^,  calyx  cnm  patalli  tribni.    B.  psn  padso- 

aU  CIUB  bractali. 

lOfi.  Yiola  epipsila:  repens,  piloaliu- 
coIa,  foliie  coraetis  remote  adpresaeque 
■Miatis,  pedoDculo  aapra  medium  brac- 
teato,  folij  .sii)>.i' qooDte,  aepalis  oratis 
obla»iu5Cuiis ,  jj^iMiodice  hiapido,  peta- 
iis  laterulibuji  yi.x  Ijorbatis.     rciib. 

Sy»,  T.  epipula  risuoTOl   Cal.  h.  Dofp. 
X.IBS!  En.   I.  p.  24t. 
Ist.  ,,Dorpit  in  hmniJU"  UDEBOViit 
C-    cktji    cum  ptulU  tribui.     D.  pui  p*- 

ifctD  gJabTB,  pUiMitu  (nim  tm- 
iiini  naifonna  in  tprtiinliw  d*- 
iriclTriMicnmfidatnr,  led  «cd- 


li.  104.  Viola  blanda:  slengdlos,  koM, 
Bliitter  hcrz-krcisrund,  entfcrnt  und  au- 

f;cdriickt  gesdgt,  Achsclbliittchcn  undeut- 
ich,  Bliitlicusticl  untcr  dcr  Mitte  deck- 
blattrig ,  etwa  so  lang  als  die  Blattsticte, 
Bliuncnblattcr  bartloa,  UDlerei  liiuger, 
luDzctformig ,  itumpf.  rciib. 
Syn.  V.  blanda.    wii.t.i>.  hotl.  bcroL  L  2|. 

(cidtiT.)  R.  •.  T.  p.  .ISft- 
Nadtr.     N«w  Yark.    Dr.  eoanr. 


105.  Viola  epipsila;  kriechend,  ein  we- 
nig  behaart,  Bliittcr  herzformig,  entfernt 
uiid  angedi  iickt  Ko^iigt,  Bliithenatipi  uber 
der  Mitte  dcckbriitlriK,  ctna  to  lung  ats 
die  Blultsllele,  Kelchbldttchen  eirond 
atumpflich ,  dcren  Anhaug  atcifhaarig, 
Seitcublumcnbliitter  kaumgcbartet.RCilB. 
Syn.  V.  •pipiiU.    uoBBouitl  Ctt  li.Doip. 

i.inKl  En.  I.p.  34). 

Nathr,  DoTpit,  aa  fguchlan  SMllen.  I.SOKB. 

C.    Kclch    ncbit     dtei    BlnnniblMttcni.      D 

StOckclicn  Blaihcniticl  oabjt  DcckbUttchM. 

B*ob.   Anf  dcn  cnten  Anblick  crichcint  ri*  kahl. 


106.     Viola    IsDceolata:    acanlis,  LII.   106.    Viola  laDccoIata:   atetigel- 

Wa,  rolit.s  tuuccolato-apatbulatis,  cre-  los,  kahl,  filalter  lanzet-spathelTomiiK» 

i*,   ncdtinctiluni  snbaeqiumtibiu,  pe-  gckerbt,   etwa  so  lang  als   Blntheortie^ 

■  imbeibibiu,    acbb.  Blumenblatter  uDgebartet.    rchb. 


^BrS 


i 


Syn,  y.  Itnceoktt.  lii?n;  —  b.  8.  r.  p.  354*. 

Hiit»  Canada,  y.  d.  m. 

^.  caljx  caxn  petalia  triBiii.     3^  pedkuicmll 
pars  cum  bracteis. 

Qbs»    Quaxia    cl.  -  ^axT    in    Ntw    ¥ork    legit^ 
exiyct^  eo^em. 

107.  Viola  uligiuosa:  (pelioIU  tolis 
alatis)  petalis  omnibus  basi  saccatis« 
RCiiB.    Fl.  Sax. 

Syn,  V.uliginosa.  schhaderI  N.J.IV.p.80* 
et  bessek!  prim.  Fl.  Galic. —  k.  s.I  "^p* 

357- 

V.  scaturiginosa.    wax.lr,   sched*  crit.  p. 

97. 
Hist.    Specim.    cultum    exacte    respondens 
spontaueis  minus  completis. 

C.    caljx    postice    yisus    et    petala    quatuor. 
JD.  Fructus. 

Qhs*  Ipsius  iU.  scHXADERi-  et  ipsius  cl.  busemi 
plontae  huius  onmino  specici ,  coroUae  structu- 
ra  uondum  descripta,  moxime  memorabilis!'  — 
Optimum  specimen ,  quod  iam  absoluta  tabola 
mecum  benevole  com.  cL  BUBXJU.iiOT ,  a  m  in 
Ikttsatia  l^ctumy  delii^eata  fer«  congruuxn  est^ 


108»  Viola  ooii.sipe£sa:  oaoliesoena^  gla- 
bra,  foliis  ocbiculatia  crenatis,  suotus 
nigro  puiictaUs.  lineoktisqae,.  stipulis^lan- 
QBoIatis,  ciliato  -  serxatisy  pedunQuIis  su- 
pra  medium  bracteatis,  caloax^e  cylindrico^ 
aepalis  aculia.  w^  bre^ono.    iLQaB^ 


F^'  pavticQla 


Wit.  N*w  Yorki    Dr.  vo^vr. 

E.  calyx  cmn  petalis   tribus. 
folii  subtus  Tisa. 

ObSf  Nomine  V.  atarifoliae  fuii  inscrii^ta, 
quae  multum  differt;  propior  est  V.  maou- 
Lait»  oay*  oalcan».  brBTissiaM^  tl  c«rQU%  lutea 
inprimis  diitincta. 


bffli- V'i  ol<a  tHii£I^ra:'  caulb  pmcifolio, 
floFe^  aolitorio  terminalL    RCUA* 

#ywfe  y^  vmiofOL^  x-uBWf.  —  »«.•».  Ti*  j^  378* 

109.  <».  KamtscHatica:   moUiter.  pube- 
ruU^  petaUs  oboTatpr-suh^^^otandU^  ci^ 
Qaire  brerissimo.    l^cmu. 
Hiit.  lUpvuohitk»»   z.uBaoii4. 

4f  c^ljx  cmi|u.p,fliaUa  tr^w. 


Syn.  Y.  lanceolatt,  z.iivk;  —  n.  8.  T.  p.354* 

Nachr.  Canada,  TOn  einem  Mission&r. 

JL    Ktlc&    nebst    drei   Blumenblattem.      B* 
Stiickcben  Biathenstiel  mit  Deckblattem. 

J^ob,,  die  Vflanaeyon  D.iwiley  tbr.  New  York  ge- 
sanmult ,  kommt  §;enau  abereiiL 

lO?,,  Viola  uliginos^a:  (Blaltstiele  ganz 

geflugelt)  Blumenblatter  alle  an  cler  Ba- 

3is  sackformig.     rchb.  F1.  Sax. 

Syn.  V.uliginosa.  scHnADEn!  N.J.IV.p.80. 

et  besseh!  prim.  FL  Galic.  —   n.  s. !   t. 

p.  357. 

V.  scaturiginosa.    wallh.   sched.   crit*  p. 

97. 
Nachr.  Cultivirt,   aber   genau  ubereinstim- 

mend,  mit  weuiger  gut  erhaltenen  wilden 

Exemplaren* 

C.  Kelch  von  hinten  gesehen ,  mit  vier  Blu> 
menblattern.     JD.  Fmcht. 

BiMh»  Hm.  Ho&.  scHXA2>ER*8  ntid  Hm.  8fof.  b<s« 
sxB*»  eigne  Pflanxe ,  ist  dieselbe  gegenvr&ti^e, 
durch  dcn  noch  nicht  bemerkten  Bau  ilirer 
Blume,  merkwtlrdige  Art !  —  Nach  VoUendtmg 
der  Tafei  verehrte  mir  Hr.  bvxkhardt  ein  treff- 
liches  von  ihm  in  der  Lausitz  gesammeitee^,  mit 
dcvn  abgebildeten  fast  bis  zu  math  wmatiacher 
Gleichheit  iibereinstimmendes  Exemplar. 

108.  Viola  cons pieirs a<:.  geistengelli^vlkihl^ 
Blatter  kreisrundvgekerbl^  imten  achwarz 
punctirt  uudikurz  iiniirt,  Acheelblatiiehea 
kiazelibrmig>  gewimpeii;-gesd2t,  Blii* 
thenstiele  iiber  der  Mitle*  de€«.blattrig, 
Spom  cylindrisch,  kaam  kiiraer^ais  dui 
«pitzigen  Kelohbllittohen.    HSiffii 

Naehr.  New  Yorft.    Dr.  roKET... 

S.    Kelch   nebst    drei    Blumenblattem.      K 
Stttckchen  Blatt  von  unten. 

Bioh.  Das  Exemplar  war  mit  dem  Namen  V. 
asarifolia  bezeichnet,  welche  sehr  verschie»  \ 
deii  isfe,-  NlOUx)  fltebr  de»  unsri^en  diesVi.ma*.  > 
culata  CAv. ,  doch*  ha^  dliese ,|  itwaev  andem  • 
Abweichung^z^  eineo  i^.  kiUTafi  S^^jo^  und  •] 
gelbe  Blume.  j 

Lin.    Viola    unifloraw    Stfengrf  wenig 
bliitirig,  Blume  einaelii>  endsHtndlgir  iteBB» 

Syn»  V.  iiniflara.  jjmv^  «^  2W^».«il^l|i  378» 

109.  cs.    Kamtschatica:     wcicH     ki 
'&inhwi£^9.  Blumenblattec  nerkaluFt 
i»od-mndUch,SRom.aef.rkurz^ 

Aifltf&n  lUmtlchatlu  Tj.»jEfto.u^, 
JL  Kelch  mit.  4rei-  BlnwrahMtfffn, 


?* 


—    45    — 


110.  ^.  sibirica:  hiapidid*,  "patalifl  obo- 
T«tu,  cfilMre  sepola  Mmiloago.    kcub. 

S.   col^T  com  petalii  triWw. 
Oi»~  Speciri  fiar*  Mmiiiuli  MimanUlif ,  qnmn 

biflora*,     pnbiioiiti     itc.    Qim    uilluii 
ait.    —  Male  V.  bifloraa  TuiitatuD  ■uidun 


110.  ^,  Bibiricai  knn  Bt>etflia«rig,  Sla- 
maabluUor  verkeJirt  cinuid,  S|)«m  halb 
so  lang  ola  Kelcbblittchea.    &CIU. 
Hmtkr.  SiUiien 


B.  K«lcb  nrbtl  diri  BlanMubllttBn. 
BtDh.    Dic    Art   itt    durcli    eadrtCBdige    Biathcn 
incrkwUrdig ,    deoD    wcnn    findre    luf^lig    cin- 
blatbig    vorkDiDm»,    wie   V.  biflon,    pu- 


All.  Viola  pubeseeQa:  caoleiceas  foliis 
reuiforraibiu  cordatisque ,   itipaii*  obli- 
qnc   ovatis,   herbaceis,   obtiuia,    outice 
cremtia.    rchb. 
Sym.  T.  pnbMcaiti^  ait.  —  H.  ■,  ▼.  p.  376. 
UH.   b*L   R«{.  390    ('•'•   «nMwpOB 
pt.»..) 
JSbt.    Naw  York.    Dr.  «ohsx* 
C.  uljx  cBBi  f  itilii  tribiu. 
UV.  112.  Viola  itriata:  ciialctcens, fo- 
liis  cordato-acamiuotu  duplicato-creiia- 
lic,    stipulia    louceoUlij   acrrato-ciliati^ 
podancolo  folio  loogiore,  scpaJis  subae- 
qualibus  petulo  iniimo  (excepto  oolcore) 
Tix  brerioribtia,   liaearil>us>  Bppendicu- 


^jn.  T.  wruis.  AiT.  —  H. «.  T.  p.  an. 

B£iL  PluUdalflua.    Dom.  kih. 

^.    pi»    yaduncoli,     ctlji,    prtila    tril. 
S.   MpBlun.      C  itipiUa. 

|1X  Viola  canadensis:  caalesceoB,  fo- 
IfU  cordato-aciiiniaatiA,  adpresie  serra- 
lis,  podtmculi' i'>iii;ilndine  folioram,  sti- 
ptili^  ovalo-.uuiDiii.iiis  inte^errimis,  se- 
paloruiu  appi 


uJicibiu  obaoletis.    BCiat 


jyn.  V.  eatndeoiii.     i.l»ii.  M.  •.   T.  p.  37& 

HmC  Nevr  Yotk.    Dt.  tokit. 

0(«.   flrrn  itriarFi,  ut  in  oauibm  canlucantl- 

|f^I14.'Hicrocimii  praoaltnni:  efla- 
—  Jle^  taeteTiren*,  foliis  ofcoToto-lanceo- 
gl.iuccscfDtibni,  caaleqae  atricto 
,_>lio  ulriiifnic  glubrts,  morgine  pi- 
cymai:  dcmum  fastigiatae,  antho- 
TiricUbus,  squimiia  carim  nigro- 
KCUB.  n.  Sox. 


111.  Viola  pabescensf  gestenselt,  Bliit- 

terniereii ~  uud hcrKrurimg,  Aciiselblatt- 

chen   scbicf  cinind,  krautortig,  stumpf, 

Toni  gckcrbt.    ncilB. 

Syn.  V.  pubetcint  >it.  —     r.  i.  t.  p.  37G. 

XEK.    bot.   Reg.   390    (tu.    aiocupes 

I.UTI). 

Xmtlr.  New  TotL    Or.  toiizt. 

C.  Kclch  mit  drci  BltuaublUtcnl. 

IJV.  112.  VioUstriata:  gcsteiigGll,BIlit- 
tcr  herErurmig,  7.ugGspit&t,  doppclt  ge- 
kcrbt,  Acli^icluiiitlchen  lanzcl  rurmig,  ge- 
sogt-gctvimpcrt ,  Bliilhcnslicl  liingcr  ala 
Blalt,  Kclchbluttchcn  zicmlich  glcichlan^ 
kaum  kiirzcr  ols  dai  untcr.<<to  Blumon- 
blatt  (au'scr  dcm  Spom),  liuicnrormig, 
mit  Anhatigcn.    RUiB. 

SjTK.   V.   iUUW.    AIT.   —     K.   •.   T.  p.  ffKt 

Nmchr.  FhiUdelphit,  Hr,  kih, 

J.  StUckchui  BlHthcDftid ,    Xclch  und  drci 
Blumenblillar.    B.  Kclchbllittchcn.     C-  Acb- 

KlbltLtt. 

113.VioIa  canadcnsii:  gestengslt-BIat- 
ter  herzrormig,  mgcspitzt,  angedriickt 
gesdgt,  Bliithcosliel  so  long  als  die  Blfit- 
ter,  Achsetbltiltchcn  eirund-zugcspitzt, 
gonzrandlg,  Anhango  der  KelchUSttcfaen 
undeullich.  Hcirs. 
Syti.  V.  outdensit.  LtMR.  K.  i.  t.  y.  gJS. 
Nttir.  New  Yotk.    Dr.  tohit. 

B»oh.   Dic    tpHteni    Blflthin,    ,o   wi*    bei   «Ilm 
geit.ngellen  ViilcliTn,    ebn*  Ccralic. 

LV.  144.  Hieraciam  pra«alt«mi  ohne 
Ausliiitfor,  lebhoft  griiD,  Bleitler  Terkehrt 
ei -btMetfomng,  seegronltch,  se  wie 
dcr  schniirgerade,  wenig  bridtitterte 
Ste^el,  baiderseits  kab),  nnr  «n  den 
Riindem  bebaart,  Trogdtflds  endlich 
Kipfelartlg,  Bliitbenhiillea  Ariin,  derea 
B(»nppenaniKi«I  «^70»  beltMrt.  RCHb. 
n.  Sax. 

10* 


46 


SyiuK*  prftaftlmm.  tii.l;  oocHivATt  dec; 
oaudzn!  syn.  n.  11.   wallh!  sched,  p« 

412.   BE    8CHZ.ECHTElfD.  I  p.  409* 

H.  florentiuum  haz.i.«  wxi.i.d!  tFHXiVG.I 

HOPFe!     ep.    8TUAM. 

Hist*  Dresdae  legi. 

A'    pedunculus    cum  receptaculo,    squamis 

quibusdam  et  semine. 
Ohs.  Quamquam  figurae  adsunt ,  novam  dare 
characteristicam  eo  minus  dubitavi,  quum 
Sturmiana  pedunculis  arte  divergentibus  re- 
.  cedat,  et  omnia  Hieracia  critica  proponere 
vellem.  Huius  speciei  exempla  in  Gallia,  i» 
Helvetia,  in  Alsatia,  etiam  ab  ipso  cl.  ooch- 
VAT ,  et  in  omni  f ere  Germania  lecta ,  com- 
paramus.  —  Nusqnam  flogellif erum !  Caulis 
et  costa  vix  basi  pilosa. 

115.  Hieracium  obscurum:  eflagelle, 
obscure  glaucum,  foliis  obovato-laaceo- 
latis  glabris,  mai^gine  carina  caufeque 
pauciiolio  toto  pilosis ,  cyraae  demum 
mordinatae  anthodiis  atrovirentibus,  squa- 
mis  pedunculisquc  uigro-glandulosis  pi- 
losisque.     RCIIB.  FK  Sax. 


Uist,  Dreidte  legi. 

B.  pedunc.    cum  receptacuIo>    tquamis  qui- 

busdam  et  semine. 
Ohf,  Caveomus  nobis,  ne  a  praecedente  loci 
natalis  ope  hanc  derivare  speciem  cupiamus, 
adest  enim  murus  in  Flora  nostra,  qui  utram- 
que  alit,  nec  e  seminibus  educatae  mut&- 
bantur. 

LVI*  Hieraciura  cymosum:  eflagelle, 
caule  paucifolio,  foliisque  radicalibus 
subdentatis  acutis,  pubesceutibus  spar- 
simijue  pilosis,  fionbus  regulariter  cy- 
mo^is.  RCiiB.  Fl.  Sax. 

116. /?.  longifolium:  grandiflorum,  cy- 
ma  anthodiisque  tomentosis  raroque  pi- 
losis. 
Syn,  H.  ejniosam  wallr.  sclied.  p.  415. 
excL   MOHZ8ON  ad  noitram  «.  pertinente, 
quum  C01.UMNAB  figuram  tisbit   parriflo- 
ram,   sed  male  imitataro* 
Hist»   Specimen  Dresdae   legi   («ed  mlnime 
H.  cymotam  Fl.  Dresd.) 

A»  pedunculus  cum  receptaculo,  squaAiis 
quibusdam  et  ftmine.  "B*  legmentum  cau- 
linum. 


Syn^  H.  praealtnm*    vixz..  gochnav!  dec! 
OAUDIR  I  syn,  n,  11,    wali.h  I    sched.  p« 

412*   X>E    8CHI.ECHTEND*!    p.  409* 

H.  florentinum  halz..   willdI   8FH£nG*l 

HOPFS!    ap.    8TUHM. 

Nachr,  Ich  sammelte  e8  bei  Dresden* 

ji,  Bltitlienstiel  mit  Fruchtboden,  einigen 
Schuppen  und  einem  Saamen. 
Beoh.  Obwohl  Abbildungen  da  sind,  so  truf^ 
ich  nicht  Bedenken ,  eine  neae  zu  geben ,  da 
an  der  Sturmischen  die  Blumenstiele  kunstlich 
ausgebreitet  sind,  und  ich  aUe  kritische  Hie- 
racia  darzusteUen  WiUens  bin.  Ich  habe  yob 
dieser  Art,  Exemplare  aus  Frankreich,.  der 
Schweiz,  Elsas,  auch  von  oocunat  selbst,  und 
fast  in  ganz  Deutschland  gesammelte,  vor  mir. 
—  Nie  macht  sie  Auslaufer!  Der  Stengel  und 
die  Blattrippe  kaum  an  der  Basis  behaart. 

llS.Hieraciiim  obscurum:  ohne  Aus- 
Jaufer,  dunkel  seegriin ,  Bldtter  verkehrt 
eirund  -  lanzetfbrmig ,  kahl,  am  Rande 
und  der  Rippe,  so  wie  der  ganze  wenig 
beblatterte  Stengel  behaart,  Trugdol- 
de  endlich  ungeordnet,  Bliithenhiillen 
schwarzgriinlich,  Schuppen  und  Biiiiheii-^ 
stiele  schwarz  -  driisrg  und  haarig,  RCIIB. 
Fl.  Sax. 
Nachn  Icli  sammelte  es  bei  Dreffden* 

J9.   Bliithenstiel   mit   Fruchtboden,     einigen 

Schuppen  und  einem  Saamen. 
Beobm  Wir  dUrfen  diefe  Art  nicht  etwa  Ton 
der  vorigen,  als  durch  Standort  erzeugt,  ab- 
leiten,  da  beide  zusammen  auch  auf  einer 
nnd  derselben  Mauer  in  der  hiesigen  Flora 
Torkommen,  und  bei  der  Erziehung  aus  Saa- 
men  nicht  cinderten. 

LVI.  Hieracium  cy  mosum:  ohne  Aus- 

Jaufer,  Stengel  wenig  bebliittert,  so  wie 

die  etwas  ffeziihnten,  spitzigen  Wurzel- 

blatter,    femhaarig  und  zerstreut  lang- 

haarig,  Biiithenstand  regeiraassig,  frug- 

doldig.  RCHB.  Fl.  Sax. 

116.  /?.  I  o  n  g  i  f  o  1  i  u m :  gi-os^bl iithig,  Tnig- 

dolde  imd  Bliithenhiillcn  filzig,  und  we- 

nig  langhaarig. 

Syn.  H.   cymoium   wAi.i.n.    scbed.  p.  4i5, 

mit  Ausschluss  von  MORfSON,  defseuFig. 

als  scHlechte  Copie  Ton  colvmna,  zvl  «n- 

•erer  kleinblathigen  Form  u.  gehort. 

Nachr.  Ich  sammehe  das  Exemplnr  bei  Drcs- 

den  (docb   ist  es  heineswegs  H«  cymo* 

•  um  Fl.  Dresd.) 

ji.  Biathenstiel  mit  Fruchtboden,  einigen 
Schuppen  und  einem  Saamen.  B.  Steugel- 
durchschnitt. 


Oh*.  D*  H.  cjmoia  a.  Calnmnac,  cf.  so. 
■Dun  T>b.  XVn.  F.  It  coiiu  dikgnaiii  • 
fraEsvnli  csrtigeiidL  —  ftutcr  icriptoru  d« 
bAc  iBtricitifliiu  plftUta,  ib  «liii  citatop,  lc- 
eu  et  •>,  qa*B  cL  moutti  in  BibL  itiL  Xlt. 
p.  «7a  «t  el.  Kii.Liin  JB  Fl.  Vcnm,  II.  p.  Stl 
diMeTncnuit.  Floi»  duicme  figiira  110.  nimij 
Iiuinilc  (pccimcii  liitcui,  >inbi|Qa,  vis  digDk 
qua  ntnni  citetnr.  —  Kntquun  lUgtUifcrum. 


B*ob.  Uobcr  II.  cjmojum  «.  Coiiimnii!,  f. 
uiKie  Tab.  XMI.  F.  S4,  dcnn  Dii^noic  nacb 
itr  |C|EDwiBUg*D  «a  Tcib«Hcrn  i»t.  —  Aniicr 
den  Toa  cndcrn  fOr  dicle  ■chvricrifc  Ptlcnte 
citirtin  Schriftitellem,  muit  nocli  n>chcelesen 
Hcrdrn,  wii  Maiim  in  der  Btblioth.  itiliuu 
XII.  p.  !T6,  nnd  ioliij.i  in  dcr  Flari  Vero- 
nenii(  It.  p.  SBS    diritlier  tB(fn.     Dic   Abbit- 


Flor 


dun,    < 
■nolirlief    ElFmpUr 
tweifclh^ift   unil    kauin   d 
—  Nie  mi(  Aiuliufcra. 


81( 


tteUt    ■ 


LVIL  117.  Galeopsis  versicolor:  fo- 
liis  ovatii  (utriDqiicSies  — 16ies)  serroti^ 
canle  sub  geniculis  inGraMulo,   bispiilo, 
oorolla    calycG    triplo    loiigiorc.     KciiB. 
FL  Sux. 
Sy»,  G.  Tnricolor    cvnr.    Lond.  11,   115. 
(bona.)  »M.  EngL  bot  «t  FL  brit.  dec. 
G.  esBmbina  witb.  roL^  tahl.  Fl.  dtw, 
St9.  aw.  Sv.  bob  446, 
6.  TatrakiL  7  uHn,  Fl  aiuo. 
G.  fpacio**.  xiiL, 
Sut.  Draidaa  legi. 

^  corolle.  S.  ecljs  nb  ■Blb«i.  C.  d*n> 
cal;i.ii.  D-  bractea.  E.  caljx  poit  nnth*- 
aja.   S-  icBina  (sncnUg)  ii  " 


Oi»-  Hrann  han<  raro  hanc  pro  6.  sraDdl- 
flora  hahot,  qnam  Tab.  XLVI.  F.  »8  dcdJ. 
Difficila  danlur  attificiale*  ipecierum  dic^o- 

tobiu  labii  madloi  Iilior,  nndc  «i  bit  nulla 
dicgiuiaii-  Scetio  tcio  L.adaDnm,  omnibni 
paztibiu   ab  illa  qaaa  Tctrahit    appeUatnr 


LVII.  117.  Galcopsis  versicolor: 
Blalter  eirund  (bciilcrieitB  8  —  16zJihuig) 
gcsiigt,  Stciigcl  utifcr  tlcii  Geloukcn  ver- 
dickt,  stcifliaarig,  Bliinicnkrouc  drchnut 
so  luug  als  Ketcb.  kciib.  VI.  Sax. 
Syn.   O.  Tmtcolor    cukt.   Lond.  H.  116. 

(gut.1  itf.  Engl.  bot.  «t  Fl.  btit.  sec. 

G.  ctnnabiDa  wiTU.  Poli.  taki..  FI.  d«n 

039.  «w.  8t.  bot  446. 

O.  Tctrabit.  y  link.  FL  (neo. 

G.   ■pocioia   HILL. 

Kaekr.  Icli  ummelta  lie  bei  Dretdcn, 


J.    B'.umcnkrone 


Ktkh   > 
Ichtohn.    D.  1 


ciblUhen 


eckblliltch 


l   d« 


E    Kelch  n^ 
(NlUtchenl  unreif.      G.  S^cme. 
Baoy    Aofilngar    haliin    dieia   nicht   ■•Il«n   fOi 
G.    grandiflora,    dic    wir   Tab.  XL%1.    F. 
98  gabcn.     Dic   kilnitlichcn    Diiienoitn  diner 

■Tlcn  itt  dcr  llelm  (cijihnt,  d*r  MittcUnppcD 
dei  Lippe  briiter,  datin  alto  kiin  Untertchied 
■u  luchen.  Dic  Abtheilung  Ladanum  weicht 
■bcr   in    allen    Siilckcn    Ton    dcr    AbtheUunf 


(LVnL   118.  119.  Gcntiana  nliginosa: 

^corolla  h^jpocraterirorini ,  barbata,  aaite 

VsiibqiKtdinnda,   calycis  lociniis  liucaribus 

'  laeiiaalitNU ,     fotiis    ovoto  -  lunccolatif, 

ile  biconaliculato  raniiiIoEO.  RCIIB. 

j.  wiitD.  K.  •.  VI.  p.  166- 
inD.I    Fl.  beroL  p-  158- 

G.  uliginoia  ■.  m:i:i  V.  £»IIB.  I  Act.  Liop. 
Carol.  IX  p   167. 

.    SpecimiDa  leg.   BeroUni   opt,   HAriia 


fruriificuu.  jI.  traiuitg- 

cDUndra..    D.  calfi  cum 
^iula.    g.  G-  U.  Semcn. 


LVm.    118.   119.   Gentiana   uligino- 
s  a :    Blumenkronc  pruseutirtellerformig, 
gchartct,  snitzig  luciHt  vicrsjialtig,  Kclch- 
abschuittc  liuiciirunnig,  uiigleich,  Blktter 
ei-lauzctr6rinig,   Slcugcl  doppcluiiiiiig, 
mit  Acstchcu.     jiciiii. 
Syn.  G,  nliginoii  WII.1.D.  K.  1.  VI.  p.  166. 
SE  icHLECHTE^D.I  FI.  beroL  p.  i58- 
G.   uliginosa   ■.  keei  t.  EienBECKl   Aot. 
Leop.  Cirol.  IX.  p.  l67. 
Nachr.  Die  Exeniplire  iimmelten  Hr,  Frof. 
HATnE  und  Hr,  Di.  t.  gcnLncnTEHDAL 
bei  Bertia. 

IIS.  blfihend.  119.  fruchttragend.  J.  Sten- 
gelquenchnitt.  B.  Blomc,  aaif  cbreitet  Tier- 
mlmnrie.  C  dio.  fOiifralinnriit.  D.  Kclch 
mit  PiitilL     E.  F.  Kaptel.  g.  G.  U.  Saun*. 


48 


Obs,  Viz  vigefimus  flofl  in  xneis  specimixiibu» 
6  fidus  fuit,  in  nullis  caulis  basi  aiatus,  s«d 
nt  in  fLffinibiu  bicanaliculatus. 

IJX.  120.  Valeriaaa  dioica  flimpli- 

cifolia.      R€IIB. 
Syn-  YaleHana  paluitris    foliis  •ubrotundis, 
l^oss.  Pruss.  p.  279'   no.  DCCXXIV.  ic. 

t.  84. 
Hist.  Specimen  in  SiUsui  auttriftea  lectum 

A'  Flos. 
Qhs.  Aberratio  rara  videtuTi  et  ab  omnibut 
omissa.  Neminem  praeter  cl.  haoeit  in  ,,Preus- 
sens  Pflanzen**  I.  p.  84.  figuram  Loeselianam 
^tassA  legi,  sed  etiom  bic  venerabilis  vir, 
I^ullam  ulterius  huius  formae  fecit  mentio- 
nem,  quae  eo  memorabilior  mihi  yidetur, 
quum  in  ea  Yalerianam  saxatilem  Sile- 
siacorum  scriptorum  e$M  quaerendamsuspicarer. 
Analogom  aberrationem  V.  tripteridis  dabo, 
et  utraquc  demonstrablt  iterum,  naturam  nus- 
quam  diagnosi  nostra  constringi.  —  Plaiitae 
oormalis  imagines  optimae  sunt:  cviit.  lijond. 
H.  9.  UATNB  Ar^neigew.  m.  31. 

LX.  Fodia  Locusta:  capsula  globoso 
compressa,  obliqua,  obsolete  tridenta- 
la,  dorso  iuani,   Joculo  stcrili  soUtdrio. 

B.CU3*  F'-  Sax. 
^yjg^  Valer.   Locusta.    x.ikn.    sueo.  H.    ups. 

X.KSli8.     RTU.      HOFFM.      ^UEKS.     Sv.     bot. 

1^32.  (Fig.  fruct.  pessima).  cuat.  Loud. 
11.  10.  (pubesccns.)  sm.  Engl.  bot.  811* 
(caul.  basi  simplex  ,  fruct.  male.) 
Valer. olitoria.  wii.i.i).  sturm  excl.  Fig.F. 
Fedia  oUtoria.  sohaab.  icert.  et  koch» 
J.  p.  398-  uteique  «xcl.  syu.  caath.  — 
^.  B1£B.  III.  p.  27* 
Eist.  6pecimina  Dresdae  legi 

12L  cc.  leiocarpa.  R, 

jl.  divisio  cymae  cum  bracteis.  B.  flos 
fium  |»nv¥tea.  C-  cajwula  a  latere.  i}»  ead. 
^  fafie.     JS.  ead.  transsecta  a  loitere. 

122.  /?.  lasiocarpa.  &•' 

f.  capsula. 

jQUs.  I^cm  e  rarioribus,  led  e  minnt  rite  cog« 
nitis  omnino.  Caulis  in  siccioribus  semper 
^implex,  indumentum  ceterum  variabile,  in 
auUa  eyidentius  ac  in  noctra,  nndt  mira  de- 
foriptionum  qusurundum  slabriliea  distincta. 
Ipee  frulus  in  «icco  solo  pubet,  euAUs  varie- 
iatis    ffreges    quosdMa    proAterita    cftUdissima 


3eoh»  Kaum  die  xvaBaigete  Blume  fanA  ich  %n 
meinem  Exemplaren  filnfspaUig,  stn  keinexn 
«inen  an  der  Kasis  geflfigelten,  eosidem  so 
wle  bei  dcn  verwandten,  doppeltrinsigen  Stengel. 

LIX«  120«  Valeriana  dioica  simpli- 
cifolia.     RCHB. 

Syiu  Valeriana  palustris  foliis  snbrotundii. 

I.OES.  Pruss.  p.  279.  no.  DCCXXIV.  ic. 

t.  8t. 
Nachr»  Das  Exempl.   ans    dem   6sterreiclii« 

icheu  Schlesieu  verdanke  icb  Hem  X)r* 

oyNTHxa. 

^.  Biatbe. 

^eoh.  Diese  Abweicbung  scheint  seUen,  nnd  ran 
aUen  abergangen.  Ich  iinde  bei  Niemand  als 
bei  HAOSN,  ,,Preussens  Pflanzen"  I.  p.  34, 
die  I..dselsche  Figur  citirt,  aber  auch  dieser 
vrilrdige  Schriftsteller  erwahnt  der  Form  weiter 
nicht,  die  ich  um  so  wichtiger  haUe,  da  ich. 
in  ihr  dic  V.  saxalitis  der  Schlesier  suchen 
mOchte.  Eine  aaalo|;e  Abweichung  werde  ich. 
Ton  y.  tripteris  geben,  und  beide  bewei- 
sen  wieder,  dass  sich  die  Natur  durch  unsr« 
kilnstlichen  Diagnosen  nicht  beschrflnken  l&sst. 
—  Die  besten  Abbildungen  der  Normalfonn 
finden  sich  bei  cuax.  Lond.  II.  9.  hjltsx  Ars* 
«eigew.  III.  31. 

LX«  Fedia  Locusta:  Kapsd  kuglich  zu^ 

sarameDgecJruckt,  schief,  uudeutiich  drei* 

ziiluug,  iluckcu  mit  Zellmaasse  gefiillt^ 

Iceres  Fach  uugetheilt.   rciib.  F1.  Sax. 

Syn,  Valer.  Locusta.    likn.   spec.    H.   ups* 

Z.EEAS.      KTH.      HOFFM.     QUEKS.     Sv.     bot« 

S32*  (Frucht  gans  schiecht.)  cuht.  Lond* 
If*   10   ( feinhaarig.)     sm.   Engl.   boc   811* 
(Stengel  unten  einfach,  Frucht  schlecht.) 
Valer.olitoria  WJI.I.D.  sturm  (ohneFig.F.} 
Fedia   olitoria.   schrad.  mert.  et  kocii^ 
I*p«  91^     Bei  beidtn  ist  oartnxk  attssii* 
•chliesseD.  —  m.  bieb.  III.  p.27« 
Nmchr,  die  EzempUra  yon  DresddU 
12L  a.  leiocarpa.  R. 

A  Theilung  der  Trugdolde  mit  DeclcbUt. 
Hm.  JQL  maa^  mlt  DeckhUtt.  C.  Xapsel 
von  der  Seite.  D.  Diese  von  vom*  JS. 
Dieselbe  quer  durchschnitten,  von  der  Scite* 

122.  /?.  lasiocarpa.  R, 

F.  KapseL 

Beoh.  Diese  Pflanze  geh5rt  nicht  nnter  die  tal* 
tenen,  aber  in  der  That  nnter  die  weniger 
genau  bekannten.  Der  Stengel  ist  an  trokn«9|^ 
Orten  isuner  einfadi,  nnd  die  ttbrigens  Tef^ 
linderiiche  Behaanuig,  bei  keiner  Art  deat» 
Ucher  als  bci  dieser,  slAher  es  tm  verwnndcrp 
ist.»  daie  nsan  iauaaf  ii«ch  die  KsJriJuiit  in  dl# 


i^l^A^aeR 


fiK 


49    — 


mrttaie  in  Flork  naitra  oflirdl,  ■lia  miat  el. 
aokXDao,     «lin    hErbiiTitun    tmabnlt    •    cl.    ■. 

cofnitiu,    nwliiu    dcfcribilnr    &    cl.    ii.    «t   s., 

flpondct  •iplicatio.  Huinia  icilictt  capnilai 
pui ,  ■  Tirif  cl.  pro  locula  ttttio,  ipongiaia 
mBteiic  rrplcto  mmta,  tqihi  nil  vidrtar,  niti 
tel«  cellnlaia  {dipla«}  intcr  ipiu  p«ican>'i 
Luninu  aucta,  qnod  ftractura  tt  litoa  inAlo- 
pa  probatur,  T.octt1iu  tnim  utcrior ,  qui  in 
alliii  quilnudun  uilogiu,  diiicpimcnto  diTl- 
ditnr,  in  noitra  liniplcx  rutitit,  ila  nt  cap- 
■nlnn  habcunnf  bilociiWini.  VigtuuD  Frnc- 
ln>  apnd  itdbic  D.  F1.  1.  nan  latii  conTenir* 
■dnotant  cl.  k.  ct  s. ,  »d  cgo  credo  hanc  fl- 
(onm  V.  c  oiRrBEai  opcri  mDtuatam  ••)•, 
nec  noitrac  peitineTe;  tota  enim  F.  olitotia 
OAaTsui ,    qno    nonune   falio   plurei    nortram 

(cf.  in  opcra  noitro  Tab.  LXIII.  fig.  IIS  — 
ISO)  in  quo  ettam  cnm  cL  na  (cntzGnTaiinai,, 
^ui  Ijanc  ipeeicm   Tccepit,    canicatiintu.     De- 

F.  ct  JopTiniii  unbigmim  nomcn,  fuit  qnidem 
t-u™»  tTpu  ValcTianaa  Locaitie. 


aufget, 


ernoiinen  heii- 
in  un.rer  Mora 
ickle  Hr.  Boa. 
-ium  dar,  van 
3ic  frabcr  (ehr 

iien  meine  An- 
cbt  gani  aber- 
.apicl,  Kcnnen 
■>e  «Bgefttlltea 
iber  nicbti  ■!• 
crbalb 


Lage  nnalog  bewei.fn  mOch 
Fii-h,  wrlchci  ebeii  in  onaern  nnalog ,  dnrcb 
ciue  Scheidewand  getheilt  iil,  bleibt  hitr  ein 
fach ,  lo  daii  wir  cine  iweif.^ichrigc  Kapid 
habtn.     Die  Figur  der  Frucht  bei  itvrh  D.  F1. 


kommi 


alleii 


ichl  . 


u  Qberi 


iTiriM,  unter  deiien  Naraen  dic 
n  tnehioitn  filichUch  au^efOhrt  ' 
nmt  genau  mit  der  P.  aaricula 
nni  Tob.  LXIII.  Fig.  128  —  1301  t 


■  (TBMjBia  •ztileatn  difScil- 


i: 


(S 


i 


DECAS    TAfiULARUM     SEPTIMA 

QUAIC 

VIRO    ILLUSTRI 

HENRICO    ADOLPHO    SCHRADER 

D.   ET   PROF.  BOT.   GOETTING.   CONSIL.   AUL.    ETC. 
BOTANICES    C&ITICJ^E    IN    GERMANIA    STATORI, 

D.    D.    D. 

A     U     C     T     O     R. 


LX2«  128.  Fedia  carinaf  a:  capmla  ob« 
longa  cymbiformi  ecoronata.   rchb.  FL 


Syn*  Tftlcvianeila   tem.  iiiDbilic.  nodo   ob- 
longo.    Monif.  III.   tect.  ?•    t.  16*  ^*  31« 
(FoL  pinnati£d«.) 
y.  cafittftta.    I.O10.  Durji.  dxc.I 
F.   •srinata  r.  •.  I.  p.  361.   mant*  p.  266« 
juJiT.  mt  KocH  I    Fl.  I.  p.  .399. 

Hist,   md  Rbenttm  prop«   Ungttein  leg.  cL 

JKOCH. 

^.  di-risio   cjmae.     B,  bractea.     C  D.  £. 

capfnia.  F.  ead.  traBUsecta. 
Ch^»  StiaJB  prope  FraBkenhuiam  in  ThuriBgia 
\mdttatk  VcBerole  eomxminicaTit  cL  Moanviro.  — 
dAbritie,  qnod  Toliuat  quidam,  non  distin- 
^«cremi  Tariant  enim  omnea  Fediae  inda- 
MfCnto.  Etiam  folia  variant  integerrima  et 
pijmatifida  ,  ita  ut  Monuovxz  figuram  non 
citarerim. 


Fedia  dentata:  capsula  OToidea, 
quadricristata ,     corona     oblique 

iia,fundam  capsulae  dimidium  lato, 
Lce  triangulata,  antice  acute  trideu- 

&CHB.  FI.  Sax. 

,!<#(*  leiocarpa  iute grifoIia« 

—    —    pinnatifida. 

*         «"    •*-    ternifolia. 

Fttdia  dentata    tahi..  n.  8.  I.  p.  361* 
P.  1M7,     MEM.  «t  KOCB.   I.  p.  399. 


LXL  123.Fedia  carinata:  Kapsellang- 
lich,  nachenformigy   ungekront.     RciiB. 
Fl.  Sax. 
Syn*    Valerianella   sem.  iinibilic.  nndo  ob« 
longo.     Monii.    III.  sect.  ?•  C*  16*  i«  31. 
(Blitter  fiederfpaliig.) 
y.  carinata.     lois.  dutr*  dec.I 
F.  carinata  n.  ».   I.  p.  361*   naant.  p.  266« 
MKRT.  et  kochI  IL  I.  p.  399. 
IUmtkr.   ani   Rhein»    bei  Ungitein,   Hr.   X). 

KOCH. 

A.  Theiluni^  der  Tmgdolde.  B.  Deckblatt. 
C.D.E.  Kapfel.  F.  Dies.  querdurchschnitten' 
B§oh»  Auch  bei  Franfcenhausen  in  Thiiringen 
fand  sie  Hr.  noavvico  und  theilte  mir  sie  mit. 
— •  Durch  Kahlheit,  wie  einige  wollen,  m6chte 
ich  sie  nicht  untertcheiden ,  indem  alle  Fe* 
diae  in  ihrer  Bedeckun|^  variiren.  Auch  die 
Blltter  sind  entweder  i^anzrandig  oder  fieder- 
spaltig,  so  doss  ich  MoaisoNs  Figur  nicht  ohne 
Ueberlegung  citirte. 

LXIL  Fedia  dentaia:  Kapsel  eiformig, 
Torn  mit  vier  Leisten ,  Krone  schief  ab- 
gcstutzt,  halb  so  breit  als  dcr  untere 
Theil  dcr  Kapsel,  hinten  dreieckig,  vom 
spitzig  dreiz{ihnig.     rciib.   F1.  Sox. 

124.  a.  leiocarpa  integrifolia. 

125.  —    —    pinnatifida. 

126.  —    —    ternifolia. 

Syn.  Fedia  dentata    tahl,   r.  s.  T.   p,  361« 
Mant.  p.  267.    msrt.  et  kocb.  I.  p«  396* 

11 


52 


Locusta  maior  nir.   (capsula   nimis  lata, 
•ed.  pl.  nostra.) 
Hist.  Specimina  in  Saxonia  legi. 

ui,  flores  terni  ciim  bractea.    B.  C,  capstila. 

JD,  ead.  traxusecto. 

127.  /ff.  dasycarpa  integrifolia, 

Syn.  Val.  roinor  sem.  umbilic.  hirsuto    mo« 
Ris.  1.  c.  f.  35. 

Fedia  dentata  Engl.  bot.  1370.  (foL  pin% 
natif.) 

F.  Morisonii.    8FnENO£i.l  wallrothI 
F.  dasycarpa.  Steven  l     m,  bieb.  h.  s.  !• 

p.  365«  mant.  p.  268*  i»  schlschtend. 

Fl.  Berol. 
F.  denuta  0,  eriosperma.   wallr.  !  sched* 
F.  denuu  /9.  m  i  t  weichhaar.  Fruckt, 

MERT.    et   KOCH.   1.    C. 

Hist.  In  Flora  Lipsiensi  legi, 
£.  capsula. 

Obs.  Indumento  Fedias  distingui  non  posse  modo 
dictum  est,  scd  etiam  de  Fructu  hoc  praedice- 
tur  necesse  est,  ita  ut  nostram  var.  0.  cum  aliis 
auctoribus  e  specierum  serie  reduzerim.  Diffe- 
rentias  certe  a  cl.  de  scKLxcHTKin>AX.  indicatas, 
reperire  non  potui.  Specim.  nostrum  terni- 
folium  ob  Rubiacearum  vicinitatem  videtur 
memorabilis  moustrositas.  F.  mixta  vahux 
planta  obscura  est,  atque  dubia,  dv  f&esnix 
figuram  pauci  viderunt,  sed  si  Moazsoxnx  a 
nobis  citata  figura  recte  huic  citatur,  neces- 
sario  eadem  foret  pianta  cum  nostra ,  quippe 
cui  vere  pertineat.  Folia  quidem  ima  F. 
mixtae  „bipinnatiiida*'  dicuntur,  sed  hoc 
nonnisi  planta  inspecta  credo,  quum  plane 
contra  naturam  Valerianearum  sit,  quod  di« 
visio  folionun  infeme  augeatur.  — > 


LXIIL  Fedia  aaricula:  capsnla  inflato- 
subglobosa,  antice  exarata,  coronac  dente 
postico  elongato  obliquc  obtusato,  au- 
ticis  tribus  obsoletis*  acHB.  H,  Sax. 

128.  a,  lelocarpa  integrifolia. 
Syn.  Val.  auricula  dec.  I  Fl.  fr.  suppl. 

Fedia  olitoria  oahtiv.  II.  t.  86. 

F.  auricula.  r.  s.  I.p.363.  msrt,  et  koch, 

p.  400. 

129.  a.  leioc.  pinnatifida. 


Locusu    maior     Rir.      (Die     Kaptel    sa 
breit,  aber  es  ist  unsre  Pflanjse.) 
Nachr,  Ich   fand  die  Exemplare  in  Sachsen* 
A.    Drei    Biathen    mit    Deckblatt.       B.    C. 
Kapsel.     D.  Diese  querdurchschnitten. 

127.  /9.  dasycarpa  integrifolia. 

Syn.  Val.  minor  sem.  umbiiic.  hirsuto  xo« 
ais.  1.  c.  f.  35. 

Fedia  dentata.  Engl.  bot.  1370.  (foL  pia* 
natif.) 

F.  Morisonii.  sprenoel!   walz.rothI 
F.  dasycarpa.     steven  !   m.  bieb.  r.  ••  l^ 

p.365.  mant.  p.  268.  ȣ  8CBz.ECHTRiiD, 

Fl,  Berol. 
F.  denuu  /9.  eriosperma.  wai.z.r.1  sched« 
F.  denuta  /3.  mit  weichhaar.  Frueh(» 

MERT.  et  KOCH.   1.   c. 

Nachr.  Icli  fand  sie  bei  Leipzig. 
Edm  Kapsel. 

B§oh.  Bs  ist  eben  gesagt  worden,  dast  die  B«« 
decliung  der  Fediae  verHnderlich  ist«  die» 
gllt  vorziiglich  auch  von  der  Frucht,  so  dase 
unsre  var.  fi,  keine  Art  mehr  ausmacht.  Die 
von  Hr.  v.  scHi.ECHTEimAi.  angeffihrten  Unter* 
schiede  konnte  ich  nicht  auffinden. 
Ezemplar  mit  dreistfindigen  Bllttemy  ist 
gen  Nachbarschaft  der  Rubiaceen,  ein* 
merkwfirdige  Missbildung.  F.  mixta  taxi., 
ist  eine  ganz  zweifelhafte  Pflanze,  dv  nxsxsa 
Abbildung  haben  wenige  gesehen,  wenn  ab«r 
xoaisoirs,  von  uns  angefClhrte  Figtur,  mit  Kedtft 
dazu  gehdrt,  so  muss  sie  auch  nothwcndif 
tmsre  Pflanze  seyn,  da  dieser  das  Citat  xbSX 
Recht  zukdmmt.  Die  untersten  BUtter  der 
F.mixta  sollen  „doppelt  fiederspaltig'*  scyay 
das  glaube  ich  uicht  eher,  bis  ich  die  Pflanzfr 
gesehen  habe ,  da  es  gegen  die  Natnr  der . 
Valerianeen  ist,  doss  die  Blattheilung  nacls 
nnten  zunimmt.  — 

LXIII.   Fedia  auricula:   Kapsel  au&e- 
blasen  fast  kuglich^    yoru    ausgefurco;^ 
Kronc  mit  einem  hintern  langen  schiec  : 
abgestumpflcn,  vorn  mit  drei  undeut-  ] 
licnen  Zahucn.    rciib.  FL  Sax. 

128.  a.  lciocarpa  intcgrifolia, 
Syn,  Val.  auricula  dec.  !   FI.  £r,  sappL 

Fedia  olitoria  oartm.  II.  t.  86» 

F.  auricnla  r.  s,  I.  p.  363.  mbrt.  et  kock*' 

p.  400. 

129.  c^  leioc.  pinnatifida. 


jyM.  Val.  «em.  Dmkilic  ando  rMnDdo.  xo> 

>.*.  1.  0.  f.  32. 
-Bitt.  124.  propa  Laabanluiiii  in  Fton  Rbe- 
nuu    Ug.   cL    xocK,    icU^iu 
^a  DiMdaa, 
130.  /?.  dosycarpa  iDtegrifol ia, 

But.  pTope  SteioibiUeben  in  Tbnfingii 


Syn.  T*l.  Mtn.  nmbiUo.  nndo  rotnndo.  uo> 

Kii.  L  c.  t.  32. 
XmcAr,  124.  Bai  Laobcnbein),  in  d«T  Rbcin> 

gegend,  llr.  D.  koch.    Cic  abrigwi  Mni- 

mclte  ich  bei  Drcfdcn, 
130.  fi-  (losycarpa  integrifoli a. 

Nacir.  Bci  SteinibtUebcn  inThaiingra.  Hr. 


.J.   Flocu     cmn   bnctei).      B.    C.    cepiiila. 

J.  Blathen  mit  DechbUttchni.  B.    C.  K>p> 

tlppig  .Dfg«cbo™e  K.lcbc. 

Btob.  Ich  iuht  du  KoiiioncBB    Sjnonjm  «nf- 

SpccimiB*  cttirnm  RhtDiiu  Suoniiii  t.Dn(riu 
teii  mnUtii,  villoio  citialii,   qnod    Tuigo  «o- 

Fmchibrdcckung    angficigt.      Biemplue  *om 

tiHFin     KommFD    mic    ara    itcniiicDen   gensu 
UlieTeia.     LuiuHrFnd*    KElchc    babe    icb    det- 

ToUu  in  cal7cei  mnUlM    falu  diccnlDT,    co- 

balb    geieicIiDet,    uDd    ib»  Terliudciten  lotlig 

joUu  enim    ne   T«tigliun    «dctt,    nec   •t>m{- 

geTTimpcHco   Ueckbliltcbrn    beigeietit,     weil 

Bnm.      V.    tnrgidae    tm.    mata   indicatui 

oMnnuB ,  ccrte  pniuW- 

keine    Spur  tod    Corellc,    oder   Ton   StBDbg*- 

liiuen  da.      F.    lurgida     tTiT.    loll   itumpfe 

i:XIV.  131.  Fedia  tridcntntii:  capsula 
infbto-nibglobosa,  aulice  exarata,  co- 
ronae  deote  postico  dilatoto  triangiilato, 
'i  biiiis  brevioribus  ocutis.  BciUi. 


Sym.  F.  tridenutk  (tkvehI  k.  e.  T.  p.  sSfi. 
Ktt.  Specimen  «  Minitubui  SteTeniaui*. 

.J.    flot  cnm  bracteii.     B.   diTido    cjma», 
C.  D.  OLpnJe.     £.  ckd.  traBttccta. 

0bi.  Eiiam  hnlDi  iun  temina   fnlie  <F.  d*n- 
"itBc    pinnatifidBC)   iu  b«1ii  occuirunt. 


LXIV.  131.  Fedia  tridcntota:  Kapsel 
Dufgcbloaen ,  ra.st  ku^ich,  vom  auHge- 
furcht,  Kroiic  mit  cinem  hiiitcrn  brei- 
tcr  werdciulcn  drcieckigcm,  vom  mit 
Kwci  kiirzern  apttzigcrn  ZiibDcn.    RCIIB. 

Sy,  f.  tridentate.    tYBTsn  I  n.  i.  I.  p.366. 

J^athr.  Aui  Gumen   Ton   Hm,  Suttu,  itb- 


Jt. 

BlQIhe   mit 

DcckblllteTD.      . 

B.  TheilDng 

'    Tiugdolde 

.      C. 

D. 

Kip»I 

.      E.  Di«e 

qtiflduTchichni 

Itrn. 

>b. 

Auth    ffli  d 

iete  1 

;eben  tchon 

f<a<che  Sbb- 

len 

(TonF.  dentBt. 

1  pi 

nnBlil 

idB)  durch 

. 132.  Fedia   eriocarpa:    capsula 

ovali  niilice  qnadricristata ,   corono  cap- 

stiJam  lala  cvothiformi  scxdcnlula,  den- 

[  libus  ^pljois)  rectis  ocutis,  onlicis  brc- 

noribus.  bchb. 

Syn.     VileriancUa    maior    tem.    nnibilieeto 

lumiio    Monit.   1,  e.  f.  33.   (leni.  in  fig. 

fiUbr.) 

V.  eiioeaipB,    loii.   «p.   o««V,  joam.   II. 
t.  X\.  f,  2.  nala, 

*.  «.  s.  I.  p.  364.  aMt.  p.2^. 

HEKI^  «t  KOOMl  I,  p,  397, 


LXV.    132.    Fcdia    eriocarpa:    Kapsel 

oval    vom  niil    vicr    Lcislen ,    Krono  so 

brcit  nls  die  Kapsel,  bcchcrfbrmig,seehs- 

Bohnig,     Zuhnc  {plall)    geradc,    spilzig, 

dtc  vurdcm  kiirzcr,  RCiiB. 

Syn,    ValerianellB    mtior   lem.    nmbiUcato 

hinDio.     Momii.   1.  c.  1  33.   (Mit  glatten 

Stunen.) 

V.  eiioeaipa  toi».  «p,  Dn»T.  jonrn.  II.  t. 

ZI.  f.  2.  icUeebt. 
F.  eriocirpa  h.  i.  I.  p,  36t.  manb  p.  366. 
KEAY.  et  Kocnl  I.  p.  397. 


». 


54 


F»  ragulos»    sphshoelI    k*  •%   1«  j^.  365« 

inant.  p.  268. 

F,   inuricata    •«»▼.  ii%  a.  I.  p.  36€*  xnant. 

p.  m 
F.  campaiiulaca  BiT.   berhahdiI    pnBSZ.! 

Fl.  •icul.  IV. 
Uist.  Specimea  propa  2w«ibrack«n  lectum 
ded.  cl.  xocu. 

ji,  cymae  divisio»    B.   C.  capsul*.    D.  ead, 
trausiectai» 

LXVI.  Fedia  coronaia:  capsida  ovoi- 
dca  antice  exarata,  corona  capsula  latio- 
rc  cyathiforrai  sexdentaia  ,  dentibus 
mcmbrana  longioribus'  alaiis »  apice  im- 
cinatis.  rchb. 

133.  a.  inlegrifolia.  R. 

Syn,  V.  hamata.    bast.  dec.  b,  s.  L  p.  362* 
xnant.  26?. 

134.  /?•  subdcntata. 

135.  7.  pinnatifida. 

Syn,  Valerianelia  tem.  6cab.  ttellatae  kirsato 
et  etiam  umbilicBto.   columiv.   Ecphr.   I. 

p.  20a  ic.  p.  209. 

Val.  Scab.  sem.  minor  Blesensu.    ttOAit. 

1.  c.  f.  30. 
F.  coronato  vahi..   r.  s.  I.  p.  362.  mant. 

267.  MEHT.  u.  xocii!   p.  401- 
Hist.  133.  in   monte  Adlerberg  pr.  Budam 
in  Pannonia,  legit  cl.  sadleh.  134.  et  135. 
prope  GOttingeu  Dom.  becker. 

A,  ilos    cum    bracteis.     B.  capsula   posticc^ 

C.  ead.  anticc  visa.     D,  ead.  transsecta. 

Ohs.  Quura  ex  unios  ejusdemque  plantac  semi- 
nibus  formas  hic  propositas,  iu  oUa  et  in 
area  simul  educarc  possis ,  eas  coniunxi ,  si 
enira  foliorum  forma  et  habitu  gracili  Fedias 
distinguimus ,  duplicem  vel  triplicem  habebi- 
mus  numerum  specierum.  Comporavi  multa 
•pecLmlna  spontanea  et  culta. 


% 


LXVIL  136.,  Fedia  discoidea:  capsula 
ovoidea  anticc  exarata,  corona  capsida 
latiore,  subrotata  subscxdentata,  den- 
tibiis  membrana  breyioribus  plams,  apice 
imcinaiis.  rchb. 


^.  m|rulosa  8P11BVOEL4    K.  s.   I.  p,  S65. 

xnant.  p.  268. 
F.  niwicau  tTET.  r.  ».  I.  f .  3^.  maiU. 

p.  2S9. 
F.  campanulata   Bir.   aERKAADiI  PXEtx.! 

Fl.  sicul.  IV. 
Nachr,  DaS  Exemplar   ist  bei  Zweibinickeii 
getammelt,  von  Hru.  Dr.  kock. 

ji,  Thtilung  der  Trufdolde.     B.  C.  Kapsel. 

X).  Dieselbe  querdarchschnitten« 

LXVT.  Fedia  coronaia:  Kapsel  cifor- 
mig,  vom  ausgefurcht,  Kronc  breiter 
als  dic  Kapsel,  Dcchei-formig,  sechszah- 
nig,  Ziihne  langer  als  die  Verbindungs- 
haut,  gcfliigclt,anderSpitzehakig.  RCHB. 

133.  a.  integrifolia.     R. 

Syn.  F.  bamau.    SAST.  DEC.  H«  8»  L  p.  362* 

mant.  2^7. 

134.  /9.  subdcntata» 

135.  y*  pinnaiifida. 

Syn,  Valerianella  sem.  Scab.  stellatae  hirtuto 
et  etiam   umbilicato.    column.    Ecphr.  L 

p.  208.  ic.  p.  209. 

Val.   Scab.  sem.  miaor  Blese&sii.  Jtoiul. 

1.  c.  f.  30. 
F.  coronata.   tahl.  a.  s.  t.  p.  362*  muiC. 

267.  MERT.  u.  kochI   p.  401. 
Ivachr,  133.  auf  dcm  Adlerberg  bei  Ofen  in 
Ungarn  Hr.  D.  sadx^er.    134.  a.  l36.  bei 
Guttingen  Hr.  beckek. 

ji.  Blumen  mit  Deckblattchen.  B.  Kaptel 
von  hinten.  C.  Dies.  Ton  vom  gesehen, 
ly,  Dies.  querdurchschnitten. 
3€ob.  Da  man  bei  der  Cultur  ira  Topf  tmd 
im  Gartcnbeet,  auf  dem  Saomen  rtm  einer 
nnd  derselbeu  Pilanze,  die  dargesteUten  For- 
men  zuglcich  crziehen  kann,  so  habe  ich  sie 
verbundeni  denn  woUten  wir  nach  der  Blatt- 
form  und  dem  schlaiiken  Ilabitus  die  Fedicn 
unterscheiden ,  so  mUssten  doppelt  oder  drei- 
mal  so  vicl  Artcn  oufgcsteUt  WGrden.  Ich 
habe  mehrere  wilde  und  cultivirte  Ezemplare 
verglichcn. 

LXVII.  136.  Fedia  discoidea:'  Kapsel 
eiforniig,  vorn  ansgefurcht,  Krone  brei- 
ter  ols  die  Kapsel,  fast  radformig,  mei- 
stcns  sechszuhuig,  Zohnc  kiirflier  ols  die 
Verbindungshaui,  platt,  an  der  Spitze 
hakig.     RCHB. 


i 


-=^     55     — 


5^0.    Yakmnellf  Spab.  lexvw  nuiQr  lusita- 
luca  xoAtt.  1.  «.  £  29. 
F.  dUi:oidea  vabi..  a.  9.  1«  36i^.  mant.  267« 

Hist.  e  horto  GOttingensi. 

^.  flos  ciun  bract/eis.     B,  capsula.     &  ead« 
traossecta. 

Ghi*  Flanta  rara,  ciun  fignra  koexsovxi  conye- 
niens,  nisi  qaod  dentium  numeros  m^xgU  nor- 
joalis  fit^  rariusqae  excedens.  Dentes  in  sicco 
atiato  angustati  lon^,  in  fructu  in  aqua  hu- 
laectato  latescunt^  et  bre¥io;ref  eyadunt,  si- 
c|it  ejcstant  in  vivo. 

l^XViil*  137.  Fedia  echinata:  copsiila 
oblonga  «ubtrigoua,  trisnlca,  dentibus 
tribus  sobuIaLis  recanris*    rchb. 

ByMU   YalemaeMa    conuutopioi^t    eeliinata 
cor.  Ecphr.  p,  20&  ic.  MORit.  1.  c.  f.  28. 
F.  cdiinau   tahi..   n.  s.    I.  p.  56f.  mant. 
p.  TfiS,    ytiLM,  vu  KocK.   I.  401. 
JSIi#l;  AfoBtpeilier.    rAi.2MANis. 

ji,  flos  cum  bracteis.     B,  capsula.     O.  ead. 
traaaaecta,     D,  ead,  disaecta. 


138.  Fedia  uncinata:  capsula 
ovoideo-oblonga,  corona  cyathiformi  den- 
tibos  subnovenis  subulatis  recurvis  bre- 
Tiore.  ECHB. 

Syn*  F.  nncinata  m  bieb!  n.  s.  I.  p.  S6j. 
(exd.  detcr,  pl.  cuit.)  inant.  p.  268. 

SSs^  •  feminibnt  Stevenianit. 

ji»  flos  cum   bracteis.     B.    C,  capsula.     D. 
ead.  transsecta.     £.  corona. 

€}bs»  Planta  rara  cuius  nomine  plerumque  F. 
coronata  hortos  percurrit,  cui  etiam  obser- 
▼atio  de  plantae  cultae  differentia,  apud  a.  s. 
pertinet,  nusquam  enim  foliorum  divisio  cul- 
tnra  diminuitur  in  hortorum  areis,  nam  si 
wntatio  fit,  semper  augetur,  imago  tamen  mi- 
adme  turbatur. 

UCX*  139.  Fedia  vesicaria:  capsula 
oblonga,  corona  inflato-subglobosa^  dcn- 
tibas  conceutricis.     rciib. 

Sjrn,  F,  veticaria  vahl.  r.  s.  I.  p.  S62. 
1^^  Yaleriana  veticaria  sm.  sibth.   Fl.  graeca 

p.  25.  t.  34.  (tpedmen  ramosissimum.) 
Hist.  a  femine  cretico. 

j£^  flos  cum  bracteis.     B.  bractea.    C.  cap- 


S^.  ValerifDella   Scab.   tem.   maior  lusita- 
nica  IC0KX9.  L  o.  f.  29* 
F.  ditcoidea  vahi>.  k.  a.  I.  362.  mant.  2^. 

Naehr.  Aus  dem  G6ttinger  Garten. 

A^  Blum*  xnit  Deckblottem.  B.  Kiapsel. 
C.  dieselbe  queFdurchschnitten, 

Beoh,  Unsere  Pflanse  ist  selten,  und  stimmt 
mit  MORisoHs  Figur  iiberein,  nur  doss  die 
Zahl  der  Zdhne  hier  mehr  normal  ist,  sclten 
sind  sie  <  mehrzlihlig.  Sie  sind  im  trocknen 
Zustande  schmal  und  lang,  im  Wasser  ange- 
ieuchtet,  werden  sie  wieder  breid  und  kurz. 

LXVIIL  137.   Fedia  echinata:  Kapsel 
langlich,  fast  stumpf ,  dreikautig^  Ziihne 
zu  drcien,  pfriemeDiormig  >   zunickge- 
krummt.  rchb. 
^ff.    Valerianella    cornncopioide^  ecbinata 
coL.  Ecphr.  p.  206.  ic.  moris.  1.  c.  f.  28. 
F.   echinata  vahl.   a.  s.  I.  p.  361«  mant. 
p.  ft65.     MEHT.    u.   xoch.  I.  40i. 
Naohr,  JVIontpellier.     8Ai.zmamn. 

ji.  Blilthe  mit  DeckblSttchen.  B.  Kapsel. 
C.  Dicsclbe  querdurchschnittcn.  D,  Die- 
selbe  zerschnitten, 

LXIX.  138.  Fedia  uncinata:  Kapsel 
eiformig-Ianglich,  Krone  bccherformig, 
mit  meistcns  neun  pfriemenformigcn 
zunickgekrimimteu  langercn  Zdlmcn. 
rchb. 

Syn,  F.  uncinata.  m.  bieb.  !  r.  s.  I.  p.  365. 

(mit  Ausscbluss  der  Beschreibung  der  ge- 

bauten  Pflanze)  mant.  p.  268* 

Nachr,  Aus Saameu  von  Hru.  Staatsr.  steven . 

A,  Bliithe  mit  Dcckbliittchen.     B.    C,  Kap- 

scl.    D,  diese  querdurchschnitten.  E,  Krone. 

Beob,  Fiir  diese  seltne  Art  geht  gewohnlich  die 

F.   coronata  durch  die  Garten,  auf  die  sich 

auch  die  Bemerkung  iiber  die  cultivirte  Pflanze 

bei  R.  s.  bezieht,    indem  die  Blattheilung  bei 

der  Cultur  nicht   verraindert,    im    Gegentheil, 

wo  sie  sich  iindert,  vermehrt  wird,  dic  Grund- 

gestalt  aber  nie  verlorcn  geht, 

I>XX.    139.    Fcdia    vesicaria:    Kapsel 
langlich  ,    Kj^ouc     aiifgcblascn     kuglich, 
Zuhiie  coiicenlrisch.   rciib. 
Syn.  F.  vesicaria  vahl.  r.  s.  I.  p.  362. 
Valeriana  vesicaria   sm.  sidth.  Fl.  graeca 
p.  25.  t.  34.     (Sehr  Hstiges  £xemplar.)c 
Nachr,  Aut  kreuschem  Saamen. 

A,    Bliithe    mit    Deckblattchen.      B.   Deck- 


'-  ■  I 


56 


tula.  D,  eadem  corona  vi  solnta«  E»  cap- 
tola  transsecta,  JP.  corona  snpeme  Tiiat 
G,  embryo, 

Obs»  Pancas  habemns  et  malas  qnidem  i.  e. 
minime  accnratcLs  Fediamm  iignras.  Meliores 
ex  iis  snnt  binae  colvmnas  ,  et  vere  bonae 
aliae  binae  Florae  graecae ,  F.  cornncopiae 
scilicet  et  F.  vesicariae.  Figuras  igitur 
dedi ,  specierum  in  libris  qni  a  botanicis  trac- 
tantnr,  male,  vel  plane  nondnm  czhibita- 
rum,  eosque  in  statn  fimctificationis ;  in  iUo 
enim  florescentiae,  plane  non  characteristicae 
■unt.  Dxagnoses,  ubi  Xinneano  sensu  agere 
volumus,  paucissimis  notis  egent,  bene  per- 
tpectis,  et  plane  superflna  sunt,  quibus  more 
hodiemo  diagnoses  molestantur.  Omnibus 
sgitur  e  vegetationis  partibus  dnctis  variabili- 
bns  notts  omissis,  nonnisi  fructus  rationem 
habui,  et  species  diminnere  necessarium  duzi, 
qnum  nnsquam,  nisi  vere  necesariom  tsse  mihi 
persnasnm  habeo,  distinguam. 


Species  alias  iam   sine   fructu   matoro  possideo, 
sed  nonnisi  completa^  dabo. 


blatt.     C,   Kapsel.      D.   dieselbe   nach     ab- 

gerissner  Krone.  JS.  Kapsel  querdurchschnit- 

ten.  F.  Krone  von  oben  gesehen,   G,  S.eiii&- 

ling. 

Beob.  Wir  haben  bis  jetzt  wenig  und  nur  schlech- 

te  Abbildungen  von  Fedien.     Die  bessera  six&d 

noch   zwei    von    columna,    und    wirklich    gut 

sind  zwei  andre  in  der  Flora  graeca,    von  F. 

cornucopiae  nnd  F.  vesicaria.  Ich  habe 

also  Abbildungen   von   solchen   gegeben,     die 

in  den   gewShnlich  zu   Gebote  stehenden  Bii- 

chera  schlecht,    oder  meistens  noch  gar  nicht 

f  abgebildet  sind,  und  zwar  im  fruchttragenden 

Zustande,   indem   sie  im  bliihenden  gar  uicht 

characteristisch   sind.      Die    Diagnosen    erfor- 

dem,    wenn  wir  im   Linneischen   Geiste  han- 

deln  wollen,  nur  wenige  gut  aufgefasste  Merk- 

male,  und  die  iibrigen,   mit  denen  die  Diag- 

nosen  heut  zn   Tage  beschwert   werden,    sind 

gMnzlich  liberfliissig.     Ich   habe   alle  von  den 

Vegetationstheilen     hergenommenen     Kennzeio 

chen ,   als  verfinderlich ,   nicht   berflcksichtigt, 

und  nur  die  Fmcht  beachtet,    die   Arten  da- 

her   zu   vermindem   fiir   ndthig   gehalten ,    so 

wie  ich  nie   ohne    Ueberzeugung   von    Noth- 

wendigkeit  unterscheide. 

Andere    Arten    besitze    ich    ohne    reife  Fracht, 

werde   sie   aber  nicht    anders    als   volUtindig 

geben. 


DECAS    TABULARUM    OCTAVA 

QUAM 

VIRO    ILLUSTRI 

OS.    FRANCISCO   LIB.   BAR.    DE  JACQUIN 

D.    ET    BOT.   ET   CHEM.    IN   ACAD.    VINDOB.   PROF.   ETC. 

8UMMI    FATRIS    NATO^SOMMO 

D.    D.    D. 

EDITOR     ET     AUCTOR. 


„  QaMBqnam  Violae  adco  nilgares,  «tque  notiores  funt,  quaxn  ut  describi  debeanr, 
Uun  graves  nihilominus  circa  eArum  appellationem  contingunt  errores,  etiam 
pr&catftntissimis  in  Botanica  Yiris/*     KxTiirvs. 


JKXI»  140.  Viola  nutnmulariacfo- 
lia:  foliis  5ubcordutis  ovalibasque  iutc* 
gerrimis.    Rchb. 

SjT''-     V.  mixniiiiilariaefolxa.   all.  dec.  Cnon 
WJLZ.D.   nec  TiLi..  nec  iCHMiDT.)    ii«  t. 
T.  p.  37». 
Bist.     Cortice.    salzmaicn. 

A,    caljx  cum  petalis  tribus.     B.  C.  petiolo* 

rtxm  b&sis  cum  stipulis. 

Cbs,  Brne    confusionem  auctorum  solYenint  cl. 

RoEasxm    et   Scbvltcs,     sed   etiam  cl.  DsCan- 

1M1.LX1    opinio,     folia    non  yere    cordata  esse, 

loxigciida,  Stipulae  petiolares,  bracteae  exiguae. 


:j|41*     Viola  rupestris:  caulcsccn^ (gla- 
kioiicala),  foIiLsreniformibu.s  crcnululisy 
Mpalis  calcar  acquautibus,    stipulis  lau- 
'SDeolaiis.    RciiB. 
B^»     V.  rupeftris.     Schmidt  neae  bohni. 
AbliandL  I.  fig.  \Q.    FL  bo«ni.    Cent.  III. 
|N  50.  n.  ccxLix. 
\.  tA  Sc  Procop  xn  Boheno.    cL  opiz. 
D,  calyz  cum  petalis  tribus,     E.  stipula^, 

IMa  hACsitayi,  antequam  de  hac  intricatis- 

planta  iudicinm  ferre  ansut  suxii«     Saepe 

,_  «t   cgo  specimiiu  V.  Allionii  accepi, 

.     'ilvn  «tBicce,  V.  rnpettris  noxninc  ixiscriptCf 


LXXI.    140.     Viola  nummulariacfo- 
lia:    Bluttcr  fast  herzlbrmig  uud  oval, 
ganzrandig.     Rciib. 
Syn.   V.  nunimulariaefolia.  All.Dec.  (nicht 
Willd.    nicht  yii.i..    nicbt    Souscidt.) 
n.  •.  V.  p.  374. 
Nmchr,    Corsica.    SALZMAnif. 

A.  Kelch  mit  drei  Blumenbl&ttem.  B.  C. 
Basis  Tom  BlatUtiel ,  mit  AchselbUttchen. 
Btoh,  Die  Verv«irrung  iindet  man  bei  r.  u.  s. 
gut  geldst,  aUein  auch  Dkcaitdollks  Meinung, 
dass  die  Blittcr  nicht  ▼ollkommen  herzfdrmig 
•ind,  Usst  siQh  Terbinden.  Die  Achselbliitt- 
chen  sitzen  am  Blattiticl,  DeckblXttchen  un« 
bedeutend. 

141.     Viola    rupcstris:    gcstengelt 
(zicmlichkahl)  Blattcrnierenfbrmig,  klein 
gekcrbty  Kclchblattchen  so  lang  alsSporn, 
Achselblattchcn  lanzelfbrmig.     Rchb. 
5*^».    V.  rupettrit.     tcHMiDT  neue  bohin, 
AbhandL  I.    fkg.  10.    FL  bo(fm.  Cent.  lil. 
p.  5f).  n.  ccxLix. 
Ifaehr,  beiSt.  Proeop  inBohinen.    Hr.  opiz. 
D.  Kelch  mit  drei  Blumenblfittem.     E.  Ach- 
selblatt. 
Bsoh.  Ich  nahm  lange  Anstond,  bcTor  xch  abcr 
dicsc   schwicrig    gewordene  Pflanzc  <u  urthei- 
lcn    wagtc.      Oft     hattc     ich    nimUch    auch 
Bzcmplar*  Ton  V.  Allioniiy    uiUcr  dicfeni 

12 


H 


dS 


4 


■\ 


. « 

r 
f 


r' 

I 


!<    « 


■14 


•      J 


et  valde  iniratus  suin,  figuraiu  Schmidtianani, 
quamvis     mdem,     tamen     aguoscendam,     his 
speciminibus,  quod  eius  folia  yere  x^nifonnia. 
sint,     et  ipse  differat  flos,     minime  qnadrare* 
.  ^uytrans  nuper  denua  Vio|arum  herbarii  sup- 
]»l{Vncma,  1)ina  tandem  inveni  spocijniAa,  op- 
time  hgurae  Schmidtiajiae  convenientia ,  qua« 
quum    fraeterea    ia    loco    Schmidtiano    lectc^ 
sint,     vera  esse,     porro  non  dubitavi.      Folia 
praeter  formam  olienam,  •taam  teu^riova  suut, 
quam    in   V.  A 1 1  i  o  n  i  i  ,  stipulae  ongustiorcs, 
antico  tantum  latere  distiiicte  ciliato-dentatae, 
et    calcar  lougius,    sepala  breviora.     Viros  c1. 
ScHULTCsiUM    et  Balbisium  ,    etiam    V.  A 1 1  i  o- 
n  i  i .  specimina  habuisse,    lubenter  credo,    sed 
figura  non  comparata  iudicium  nullum,  et  iam 
nnsaiB  praebui    rei  solvendae,    nec  non  assi- 
duos   botanicos   cechicos  eam  ultra  iliustratu- 
ros  fore,  miuime  despero. 


L 


IiXXII.  Ylola  Allionii:  caiilcsccivs 
puberula  9.  foliis  cordatis,.  creniilutis,  sti- 
pulis  ovaiis,  sepali^  ovato-lanceoIati.Sy 
colcarc  subloiigioribusy  capanlfi  acula 
(puberula).    Rqiip^*    FL.Sa^. 

Cf^    x^ave.uaT.ia:  glaucoT.viriclida,  foliis 

acutiuscuiis.     ii.. 
Syn,    V-  AlHonii.  p.io.  c.  ic.  lu  f«  Y.  p.  367. 
V.  ni^mmuliiriA^foii^  8ciix.BiCH£nI    oliin. 

y.  BiJhis^    ni^Q. 

y.  arenaria.    dec!    poin.  lois.  okth.  et 

so^iUM^i !.  p1.  Siles.  Cciu.  IIII. 
V.  gUuca,    MBiEB.!  i\.  8.  V.  ft-  30^ 
9if^  1^2*    i^  Va}le8iaicl.  8GHakcicHSA*    143. 
gri^pe  Moguntiniti.cJL  z.iz.    14^,.  in  alpib. 
Styriae  cU   de.  vest..    jjk5f    in  Fl.  T.nuro* 
CaHcasicifi,  q1.  «luw..    i46k*   iA.SUeiia.  cl. 

OTiTH.  et  SCHUMM. 

C.  stipula.     D..ca]^iU{v, 
Obs.     Plaut&   xnixius  e  descriptipiybm  quanx  ex 

i^onibut  rite  co|poscenida.».  quaxnobr?)^  in 
j^luribnt  r/r|||;|onib|jus  lectis.  sj^ecinunib.m^  ine- 
tlv>dp  iain  aliis  Ipcis  ik  nie  u^itata,  pictis, 
^nonjr^xniani»    P/t»)i«uttdi«    ^if^nw,   if^,     et 


Namen  erbalten,  und  xnich  irnnxer  ^ewund 
class  ScnanoTs  Fi^ri  obwobl  sie  nicht  c 
fein»  dqch  aber  kenntlich  ist,  gar  nicht  pa; 
dcnn  sie  zeigt  ▼ollkominen  nierenfdrxi 
Blatter,  selbst  eiiie  audere  ^lilthe.  Ais 
kurzllch  die  Suppltnu;nte  fftr  die  Gatt 
Viola,  zu  raeinem  Herbarium,  durchging,  i 
ich  endlich  zwei  ExcraplarQ,  die  xait  ^chm: 
Figiu-  sehr  gut  iibereinstimmen ,  und  da  d 
on  dem  voro  Verf.  angegebenen  Staudorte 
sammelt  sind,  so  halte  ich  sie  um  so  mehi 
die  achte  Pflanze.  Die  Blatter  sind  ai; 
der  abweichendcn  Gestalt,  auch  z£rter, 
bei  V.  Allionii,  die  Achselblattchen  sch 
ler,  Bur  vorn  deutlich  wimpcr-zahnig , 
Spom  langer,  die  Kelchblattchen  kiirzer.  ] 
scKVLTEs  uud  BALBis ,  auch  Exemplare 
V.  Allionii  vor  sich  gchabt  haben,  gl( 
idh  C^rn,  allein  cs  konnte  nur  nach  Verj 
(^iuig;  der  Figur  geurthcilt  werden;  und 
habe  nun  Veranlassung  gegeben,  die  S< 
zu  erlautoni,  was,  wie  ich  nicht  zw< 
die  fleisfigan  Bdhmen  gewiss  thun  werdeii 

LXXII.  Viola  Allionii:  gcslen^ 
kurz  f  einliaarigy  Bluttcr  hcrzfbrniig^  k 
cckcrbt ,  Achselblaf  tclicii  eiruud^  ^el 
blattchcu  ei  -  lanzetforinig ,  cLwos  liin 
als  clcrSporn,  Kapscl  spiU  (kurz  £e 
faaarig).     RciiB.     FI.  Sax. 

€€,     arcnaria:    graugriinlich,  Bliil 

spilzlich.     R. 
^R.    V.  AUionii.   fio»  c.  ic.  n.  %  V.  p.  : 
V.  niimmuiariaefoiiii  8CHZ.EicHSit!    ol 

Cat.  SUT. 
V.  Balbia.     req. 
V.  arenaria.     dec!   porn.  nois.  onth 

schum!  pl.  Silcs,  Cetit  VIl. 
V.  gUuca.     M  niED.!  n.  s.  V.  p.  ^gg. 
Nachr.    142.    im  WalUs.    sculeichsii.   j 
bei  Maiiu.     ziz.  144.   in  den  steyrisc 
Alpeu.    vi,  VESTi  1)5,  in  der  uiirisch-c 
GAsirchen  Flora^  BI.UME.  14G.  ia  ScUleii 

O^TH.  U.  SCIIUMM. 

A.  Hplcli  n\it  dreiBIuipeqblattom,  Q.  Qi 
l)latt.  C.  Achselblatt.  D.  KapseL 
30oh»  Kann  -wcuiger  aus  Beschreibungen 
au«.  AUhildungen  genau  kennen  gelernt»  ^ 
deu.,  -vi-eshalb  ich,  wie  ich  schon  anderw 
aji  thnn:  llflegt»,  4ie  Synonjmie  dnrdi  I 
stcUiw^,  jfnshiexjm  £Uen)]^Ure.  aui   Tendu^ 


f 


tp 


^ltea  «dlrac  fpecimiBa,  «bi  loet»  cbntfeittrit, 
^lifiMYcnm ,  ut  «■ndera  plantMn,  iam  coti- 
fosun,  in  Tuiis  Anttriac ,  Poloniac  ct  Rotsiae 
partibus,  hnmnUUm  occurrere  demonstretur. 
Semper  lianc  subtiliter  pubetcere  vidi,  et 
caolexB  ut  ia  reliquis  caulesceatibus  irfoti- 
num«  id  est,  inilorescentia  iam  iochonta  er- 
crescentem ,  ita  nt  ea  quae  acaulia  videaiitur 
specimina,  quale  Hg.  144.  dedi,  quibusque 
V.  nnmmalariaef oJiam  styriacam,  a  cl. 
a.  et  s.  p.  37S.  tactara ,  pertincre  crcdiderini, 
miiiimo  separarem  a  nostra ,  eo  minus  quum 
«Ipinas  regiones  formas  habetaUs  frequentius 
creare  tciamus,  ac  in  planitierum  locis  iieri 
aolet. 

iJXXni.     /J.   litida:  lividc  colorata,  fo- 
liis  obliiMitis.    R. 

Sytu    V.  liTia».  xiT !  berb.    a.  t.  T.  p.  d^. 
Hift.    147.    148.  ia  decliviute  roontif  Ad^ 
ImWrg    Bodae,     cl.    tAOLEK    et   xano. 
149.  Dretdae  ipte. 

A.  calyx  ciun  petalis  tribns.     II    colyz  cum 
petalo  infimo.     C  capsula.     D,  stipiUa. 

0&'.  Ommno  quodammodo  diversa  videtur  • 
T.  AllioBii,  nisi  etiam  Inter  acaules  eam 
lecipiamut,  quum  etiam  huius  ut  reliquaruni 
caules,  primos  (lores  seqnamiu";  sed  maior  eit 
ex  ^r**^  parte,  et  magis  ac  illa  simplezy 
folia  cum  petiolis,  caules  et  stipul  le  oiniuno 
iiToecunt.  Frigida  tautum  ez  siccatione  livor 
eTencscere  qnodammodo  videtur,  iCa  ut  cl. 
a.  et  B.  de  colore  quaeranC.  Corolli  magis 
pnllide  violacea  s.  lilacina,  et  sepala  lou- 
giora  videntnr.  Satius  tamen  duzi,  si  va- 
rietetis  nomine  eam  recipiam ,  nunquam  enim, 
■isi  sulficiente  causa  distinguo.  Kotoudum 
tuBcn  est,  inter  specimina  pannonica  etiam 
aUa.  V.  caninae  calcareae,  ab  oliis  quo- 
aoftr*  €emm«Ut«t|   octUrrtre. 


VioU   OAnina:    e^ule  3<mum 

ttt  foiiU  obiongo^cordaiis.   LlNN. 

laneeolato  -  acumiuoliSy    scpalis 

sabtiia  mnflliirutouin  iwx,  dupliuu 


Bta  tieffeftden ,  ta  erllnterB  Tvmichte.    ^em 

hHlte  ich,  wenn  es  der  Raum  trlAitbte, 
noch  melirere  gezeichnet,  um  dai-zuthun,  doss 
dicse  Art  in  noch  mehreren  Gegendrn  |  in 
Oeiterrcich,  Pohlen  und  Rusilaafl,  gsk.n%  glclch- 
fiinuig  vorkOmmt.  Inimer  fand  ich  sie  kurz 
feinhaarig,  und  den  Stengel,  so  wie  bei  allen 
gestengelten ,  erst  nach  dem  Anfang  der  Bld- 
thfzeit  encheinend  ,  %o  dass  ich  die  stengel- 
loscn,  wic  Fig.  14«.  welche  bei  a.  s.  p.  875. 
unter  V.  n  uniniul  ar  iaefolia  styriaca 
gemeint  zu  seyn  scheinen ,  nicht  vou  dcr  uns- 
rigen  trennen  mochte,  um  so  weuiger,  da 
wir  wissen ,  dass  in  den  Alpenregionen  weit 
haufiger  Ilemmuugibildungen  veronlasst  wer- 
dcn,    ols  in  der  Ebene. 

LXXII.     p.    livida:    WcifafWg,    Bluller 
ahgc.stnmpft.    R. 

Syn,    V.  liTida.  kit!  herb.    r.  s.  V.  p,  3(53. 

Nmehr,  WJ,  148.  eni  Abbange  des  Adler- 
berges  bei  Ofen.  sadler  a.  lano.  i49. 
£aiid  icli  bei  Dretden. 

A.  Kel<h  mit  drei  BlumenblSttem.  B.  Kelch 
niit  unterstem  Blumenblatt.  C.  Kapsel. 
D.   Achtelblutt. 

Bdob,  Scheint  wohl  etwas  Yon  V.  Allionii 
▼erschieden,  wenn  >»vir  sie  auch  nicht  mMtff 
die  stengeilosen  sctzen  wilrden,  da  ihrt  Sfen- 
gel  ebenfalls  deu  ersten  Blflthen  nachmRlhsen; 
allein  sie  ist  immcr  in  allem  grdsser,  oBd 
einfacher  als  jene ,  die  Blltter  nebst  den  Blett* 
stielen,  Stengel  und  Achselbl&ttcheu  gant 
bleigraulich.  Bei  dem  Trocknen  ohne  llitse, 
schwindet  diese  Farbe  etwas ,  und  rielleicht 
fragten  a.  et  s.  deshalb  damach.  Die  Blu- 
menkroue  ist  mehr  blass  rOthlichblau ,  oder 
lila,  und  die  Kelchblittchen  scheinen  Unger 
su  sejn.  Xch  habe  es  dennoch  fiir  besser 
gehalten,  sie  als  Varietttt  hieher  xu  ziehen, 
da  ich  nicht  ohne  Nothwendigkeit  trenne. 
Doeli  muss  temerkt  werdea*,  daib  unier  Skn 
VHgarschtii  Sxemplvte  auch  eolche  vdta  V< 
canina  calcArea  gegAtn  werdea,  <ie 
lUierhaupt  einige  mit  der  unsr^tn  b«  rtr- 
wechMln  schtines. 

LXXIV.      Vit>la    canlna:      Sitngd 

soiiierhin   aufnttigend  ^    Blatttr  hng-htrx^ 

./drrnig.    IjNN.     Achjietbl$ild1ieii  lauset- 

foiinig  laug  zagespitzt^   Kolchbiattcheil 


...is^ 


60 


k>ngi5,  capsula  tnmcato-apiculala.  RciiB* 
H.  Sax. 

160.    161.     a.  calcarea:    puberula,   co- 
lorata.     R. 
Syn.    V.  nummalaTiaefoliA.    tcHMiDT. 
V.  Schroidtiana.     r.  s.    V.  p.  363. 
V.   hirto  var,  aprica  sfrbno.  nor.  pror. 

p.  43. 
V.  arenaria.     Quornmdaro? 

HUt,  l50.  Pragae  cl.  opiz.  151.  in  Flora 
Halensi  Dom.  klett. 

Ohsm  Stipulae  quidexn  curation  examini  non 
quoles  petiit  cl.  schmidt  ,  intcgerrimac  se 
praebuerunt ,  sed  qunm  aegre  evolvantur ,  fa>^ 
cile  pro  talibus  possunt  haberi,  sed  etiam  re 
vera  integerrimas  occurrere  posse,  non  nega- 
bo,     quum   stipularum   denturis  parum  confi* 

« 

dam.  —  III.  sp&sKOEL,  quum  uostram  V. 
hirtae  adscriberet,  huic  sepala  non  semper 
esse  obtusa  observavit,  nostra  vero  reducta» 
temper  erunt  obtusa. 


152.  /?•    sabulosa:    glaberrima,    colo- 
rata.     R. 

Uut,    Dreidae  legi. 

153.  Y*  ericctorum:  gTaberrima,  viri- 
dis,  ratnosa,  humilis.     R. 

Syn,    V.  canina.    hatme.    Arzneigew.    III. 
ic.  3. 
y.    ericetornm.     schrao.    ap.    hatnb 
Arzngew.   in  indlcit  aJ  vot.   III.  IV. 
pagina  aversa. 
13Ait,  Dresdae  legi. 

A.    calyx   cum   petalis  trihus;      B.    capsula. 
C.   stipula. 

IlXXS^    S.  lucorum:   gkberrinut^  viri- 

•  di»9   ramosa,  elatior,   stipulis  sttpremis 

postice  subintegerrimis.     R. 

^ii.     V.    caniaa.     LihnsM    fpee.    pl.  935. 

FI.   snec.   ed.   Sm.    p.  305.     WAHi.ENB.r 

ups.  excl.  0»  r. 

V.  neglecu.  SanKtjyr,   Fl.  boli,  A»  S. 

V.  p.  367. 
y.  nonVana.  KocB ,  et  Zizl    Cat.|    et 
ftnet.  ^noniad.. 


fast  doppelt  so  lang,  cis  der  unten  riu- 
ncnartige  Sporii,  Kapscl  abgestutzt  klein- 
gcspitzt.     IlciiB.     VL  Sax. 

150.  151.     cc.   caJcarea:    kurzfeinhaarjg, 
gcfarbt.     R. 

Syn.     y.  nummulariaefolia.     schmidt. 
V.  Schmidtiana.     n.  s.     V.  p.  3(>:5. 
V.  hirta  var.  aprica   sprekg.   nov.   prar. 

p.  43. 
y.  arenaria.     Quoruradam.^ 

Nachr,  150.  Prag.  Hr.  opiz.  l5l.  in  der 
Ilallischen  Flora.     Ilr.  klett. 

Beob»  Genauere  Untcrsuchung  leigte  zwar  keine 
ganzrondigen  Declcblattchcn ,  wie  schmidt  ver- 
langt,  allein  sie  sind  nicht  lcicht  deutlicrh 
zu  heobachten,  und  kdnnen  wohl  doMr  ge- 
holten  werden;  doch  will  ich  auch  uicht 
leugnen,  dass  nicht  wirklich  bisweilen  ganz- 
randige  vorkoramen  kdnnen,  da  ich  auf  die 
Zohnung  der  Achselblattchen  wenig  halte.  — 
Als  Ilerr  Prof.  sprexoel  diese  Form  xu  V^ 
hirta  rechnete^  bemerkte  er,  dass  deren 
Kelchblattchen  nicht  immer  stumpf  w&ren, 
wenn  wir  sie  aber  wieder  von  hirta  tren> 
nen,  so  behalt  diese  immer  stumpfe  Kelch- 
blattchcn» 

152.  /?•  sabulosa:  ganz  kahl,  gefoi-bt.  IL 

Naehr,  bei  Dretden. 

153.  /•   ericctorum:  ganz  kahl,  grun^ 
iistig,  niedrig.     R. 

^^R.  V.  canina.  hatne.  Arzneigew.  III. 
Abbild.  .3. 

V.    ericetomm.     schrad.    in    hatreV 
Arzneigew.  auf  der  Rifckseite  d«8  Re*> 
gisrers  za  Band  Ilf.  IV. 
Nachr,  ich  nahm  tie  bei  Dresden. 

A.  Kelch  mit  drei  Blumenblattem.     H.  Kap> 
sel.     C.   Achselblattchen. 

■ 

LXXV.     8,  lueornm:    ganz  kahl,  griio^ 
iislig^  hocl),  oberste  AchselblaLlclien  hin- 
ten  fast  ganz*  aridig.     R. 
Syn,     V.    canina.     Linne'1     ipec.   pl.   935. 
Fl.   «uec.    ed.  Sm,    p.  305.     WAHi.EHii.r 
nps.  excl.  /?.  y, 
y.  neglecta.  Schmidt.   FI.  bok.  \EL  ft,' 
•  V.  p.  :3©7. 

y,   montant.     KocH,  et  Ziz!    Cal;,  ot 
ftuet.  ^ortftnd.  -     • 


■—    ' Ml 


0 


—  tri 


■mf 


JRft^  8p«eiiiieii  iS^:  „TTpMl«  i«  Knngfl« 
parlLen  frequeat  ^«  cl,  STssmxAMMAn.  — 
l^    DretcUe  legL 

A.  petalum  inferiui  infra  Yisiini.  6,  cnp» 
■ula.  C.  Tulrula  reriexa.  D.  itipula  in- 
ferior.     E.  eadem  snp'.vior. 

Obs,  Ecce  tandem  Violam  caninam  Liar- 
vu!  plsntom  desideratissimam ,  intricntissi> 
xnamque,  inpiimis  ab  aetatii  noitrae  florislis 
indies  magis  erroribus  obrutom.  Haec  tandem 
cardo  est,  omnium  caulescentium  apecierum 
definieadanim ,  et  nescio,  cuiusnam  rariorum 
«  cL  SmmAxscjia  benevole  mecum  commu- 
nicatamm  plantarum  specimina,  tantam  mihi 
huios  illa  paraverint  laetitiam,  opinionem 
omnino  probantia.  lam  ubi  ad  verba 
respiciamus,  falsas  esse  omnium 
,  praeter  irATNii,  Violas  cahinas, 
-val  cnm  salis  mioimo  grano  intelli^emns ; 
s«d  ehen ,  miserrimus  ille ,  qui  chaos  illud 
«^md  scriptores  ipso«  solvere  cupiot!  Molcs- 
Kinimns  foret,  sed  inutilissimns  etiam,  ubi 
•copom  iam  tctegimus,  lubor.  lcones  tantum, 
^uotqnot  ezittunt  V.  caninae  nomine  sub- 
acriptai,  quamquam  paucae  characteristicas 
sWBt,  suo  loco  citabo,  descriptionibus  vero 
Irvifsime  claboratis,  citandis,  iam  non  opus 
cst,   abi  bona  tandem  prostat  figura. 

,yDum   ptimum    ilorescit,    acaulis    est,     et 

s«api  quasi  radicati ,    postea  caules  ezcretcunty 

■liiibfns     pcdancuU     sunt    infizi.**      LiiiHr.     — 

Babes  iam  in  tabulis  nostris,  formas  ez  omni 

looo    natali,     vidcs    atiam    propriam    formam 

Inconim,    in  arborum  umbra,    vel  ia  grami- 

certc  cnatam,     eamquc  attente  in  omni 

obsrrrans,    longe   difi^erre  ab  iUis  silvc- 

otanbas   Tiolis,     quae    apud   auctores    raninae 

occurmnt,  quum  ia  Gallia  atque  Ger- 

magis    vulgaws  videantur,     persuasum 

tbcbis;      Rdiquae    formac  a  nobis  indi- 

I,    moBtes   calcarcos,     sabuleta  et  pascua 

Corolla  in  emnibus  laetius  caerulea, 

distinctius    alba,    calcar   lutcolum.       Se- 

floreccere  coopit  ac  affincs,    apud  nos  ad 

▲prilim«.    sed    diutius  reliquae  flo- 

eft  perfuat,  ubi  nostrae,  quae  longe  mi- 

flonun  namerum  edit,    froctixs  matn- 

Vtamae   e.  et  fi,   a&agit    praecoces   vi- 

Florcs    apetali    in    omniboe    Violis 

los  taadem  occurroiit» 


Nmehr,  154.  bei  Uptal  im  Kangiparli  li2n* 
fig.  Ilr.  Prof.  Steekuammar*  —  155* 
bei  Drcsdeu. 

A.  dasuntereBltimenMattvoninnen.  B.  Cap- 
sel.  C.  ZuriickgeschlageneKlappe.  D.  Un- 
teres  Afterblatt.      E.  Eiu  oberes. 

Bfoh.  Da  haben  vrir  also  eudlich  einmal 
LiNNC^s  Viola  canina,  deren  Kenntniss  bei 
ihrer  grossen  Verwirrung,  welche  unsre  heu- 
tigen  Floristen  immer  mchr  verwickelten, 
h5chst  wiinsch ens werth  war.  Sie  ist  der 
SchMssel  fiir  Bestimmung  der  fibrigen  gcsten- 
gelten  Arten ,  und  ich  frente  mich  fiber  kcine 
▼on  den  seltnerem,  mir  von  Herm  Prof. 
StSBiraAMMAa  mitgctheilten  Pfianten  so  schr, 
als  Uber  dic  Exemplare  dieser  V.  canina, 
wodurch  sich  meine  Meinung  gfinxlich  bestK- 
tigte.  Schou  weiua  wir  wieder  Liicjra's  Wortc 
ins  Auge  fassen,  kdnnen  wir  ohne  grossen 
Scharfiinn  einsehen,  dass  die  V.  caninae 
der  Schriftsteller,  ausser  IlATys,  falsch  sind; 
aber  sehr  bedauera  wiirden  wir  denjeuigen, 
der  sich  der  MOhe  unterziehen  woUte,  jenes 
Chaos  bei  den  Schriftstellem  zu  I5sen.  Es 
wJlre  eine  fiusserst  beschwerliche,  aber  auch 
cben  so  unnUtxe  Arbeit,  sobald  wir  das  Ziel 
schon  errcicht  haben.  Ich  werde  nur  die 
▲bbildungen  der  V.  caninae,  soviel  bei 
den  Schriftstellern  vorkommen,  obwohl  we- 
nige  characteristisch  sind,  an  ihrcm  Platxe 
citiren,  die  Beschreibungen  aber  anzufahren, 
ist  unndthig,  da  sic  viel  zu  oberflfichlich 
sind ,  und  wir  nun  cine  gute  Abbildtmg  haben. 
Wenn  sie  anffingt  zu  blfihen,  ist  sie  sten- 
gellos,  die  Bmthenstiele  gleichsam  vrurzel- 
st&ndig,  dann  wachsen  die  Stengel,  und  die 
Biathenstielc  stchen  auf  ihnen.  Lin.nb'.  — 
Wir  haben  nun  auf  unseru  Tafeln  Formen 
von  allen  Staadorten,  und  sehen  auch  eine 
cigcnthdmliche  WaldXorm,  die  i^  Schatten 
dcr  Bdume,  odcr  wcnigstens  im  Grase  ent- 
stcht.  Beobachten  vrir  diesc  aufmerksam ,  so 
wcrdca  wir  wohl  schen,  dass  sie  gar  sehr 
von  den  W^aldveilchcn  der  SchrifLsteller  ver- 
schicden  ist,  die  in  Frankreich  und  DeuUch- 
land  gemeiner  xu  sejn  schcinen.  Die  iibri- 
fca  von  uns  aufgestellten  Formcn,  bcwohncn 
Kalkberge,  Sandstrecken  und  Viehtriften.  Dic 
Blume  ist  bei  allen  lebhafter  blau,  an  dcr 
Basis    bestimmter    weiss,.    der  Spom   gelblich. 


61 


Aliawi    ntt   amicdt   misi.      Hanc  et  afHnes  pro- 
zime  dabo. 


LXXVL    Scatiosa.  spaveolens*:    co- 

.    roUisracliantibu9,  foliis  radicalibus  obo- 

vatp-la|icepla(is,  caulinoriiinque  pinnali- 

fidorum  pinnis  lincai'i-lanceolatis ,  iutc- 

gcrrimis.    kciiB.  Fl.  Sax. 

Srn,    S.  saAreoiens.    I^Bsr.  Cat,   Mert.  ef 
XiocH  I.  p.  754. 
S.  cahesccns.  WAtDS».  Kf*!  53.  K  S. 

III.  p.  6(5. 
Atteroc.  tutreolens.  WAz.t.fi.f  tched. 

JBit,    Lipsbe  lcg.  el.  GEiikiAiiO. 

A.  flos  marginalii  coroUa  qnadrifida.     B.  flof 

discoident.        C.     inTolnct^       D.     corolla 

nlarginalii      quin^nMd*.       e.     capitulum 

fructiferum.       f.    F.    frnctut.      G.    palea. 

n.      seta    p&ppl     interibris.       I.      pappus 

uterqne.     k.  receptaculum  cUm  involucro 

paleisque, 

Ohs»     In  Gemkonia  primns  idittinxit  d.  Wall- 

nofft,  cui  tam  multa  Florae  supplementa  de^ 

bemus.        Nuper     eUam  .  cnratiut-    dispescuit 

Ibrmas',    iti  ut  Uottrtt  tua«   y.  ▼xrenti  forte 

pettineat,     qnakh,     qttnm    nondum  sit   picta, 

'coHfnUo    dcdi.       SpeCimina  multa,     inprimis 

laxonica,  palatina,    %bhemica  ted  etiam  pan- 

ndnica  a  me  Inttrata ,  primo  ita  ut  cl.  \Vali.« 

koTlt   indicavit,     ted   deinde    etiam    foliorum 

t-adicalium    circuitu    TaHaHt ,      quao    quidem 

dbdratb-lonceolata    lemper,    ted    in    aliis   et 

bttHgiiricit  quidttti;     fiftu-ao   tpnd  W.  K.  re- 

■pbndeittibas  ^    tUbtcata,    in  aliis  obtnta,    in 

idiit    rotttiidatt    toiitf  ^et    jpleimiiiqBt    semxm 

abennt  in  pinnatillda.  —  JUtcrocephali  paleat 

ct  Scabiotae  Vatix.  tiUoe  in  tptciebui  quibni- 

QAla  tiaitU  iBTeniet . 


ki»  ftte^  tp){ter  mll  ^u  MtfiHi,  alt'  tM'  Ter- 
wandten,  bei  unt  zu  Ende  dct  April,  «Uein 
bri  den  andem  danert  die  Btfithezcit  l&nger, 
noch  wenn  die  unsrige,  die  aberhanpt  weit 
weniger  BUithen  bringt,  schon  reife  Fracht« 
hat.  Die  Formen  «.  und  fi,  scheinen  etwee 
frilher  zu  bHihen.  Bltithen  ohne  Blumenkitm* 
bringen  endlich  alle  gestengelte  Veil^um.  — ■ 
Ich  habe  drei  Jahre  lang  eine  ahdere  Art 
als  V.  neglecta  vertendet.  Voa  dxeser  ais4 
den  abrigen  nichstens. 

LXXVI.  Scabiosa  snavcolehs:  Bla- 
mcnkronen  strahlciid,  WunEclblatterver- 
kehrt  cilanzctfonnig,  so  wic  die  tinien— 
lauzctrorhiigcn  Ficdern  der  fiederspalti- 

fcn  Stdngciblatter,    ganzrandig.     RCHB» 
1.  Sax. 

Syn,    S.  taaveolenti    I>Etr«  CaC  Mmt,  et 
Kock  I.  p.  754. 

8,  canescent.  WALDtT.  Kit!  53.  R.  8L 

III.  p.  66. 
Asteroc.  suaveolent.  WAi.LK.f  tdieJ* 
Nachrm    Bei  Leipzig.    Hr.  G£RHAni>. 

A.    Randbiathe    mit    yierspaltiger   Blnmes* 
krone.     B.   Scheibenbiathe.     C.  HflUbUtt- 
chen.     D.  FOnfspaltige  RandblflthetikroBe. 
c.  Fmchtkdpfchen.  f.  F.  Fracht.   O.  Sprca* 
blfittchen.     H.   Borste  der  innem  ^ftaamcn- 
krone.    I.  Beide  Saamenkronen.    k.  Fmcht- 
boden  mit  HOlle  und  SpreUbllttchcn. 
Seoh,     In   Deutschlaud    tmtek-schied  -  tio   WAi.b> 
AOTH   auerst,     dem   wir   so  iri)tle  Bcitrl^  flir 
die  Flora  verdanken.      NeUerlich  Ikat  er  «och    j 
ihre  Formen   genauer   beleuchteti    HWl  anira 
abgebildete  scheint   «n   teiner   y,    ▼irene   sm 
feh6ren,  die  ich  deshalb  absichtlick  ddntelle 
weil  sie  noch  nicht  abgebildet  ttt.     Itati  habe 
sehr   Tiele  fixemplare,     vorxflglich    a4l  Sach- 
ten,  der  Pfalx,    Bdhmen,    abefe-  aabll  *as  Uo»  . 
fam  vergUchen,    und    gesfeheto;    deia   tie   er»  ; 
etens    so    variiren,     wie   WAU.AMK    ringiebCp 
sweitieiis  aber  auch  liach  der  Fomi  4«r  War- 
telblXtter,     die   awar   immer  verkehrt  eileB» 
letfbmxig,     aber  bald,     wie   bei   dea   anfar* 
■chen,     die   darin   mit   der  Fignr   bHi  W.  X« 
flbereinkommen,  tpitxUch,  baldeberstattipffickt  j 
bald    sogar  abgemndet  sind,     Uttd   idlMliUcll 
in     die     fiederkpaltigen    fibergeheli.     •*      Dis 
SpreublJittchen    voii   Asterocephalus    ond    dit 
Haare  von  Scabiota  Vaxxa.  Ifatdet  JHMOt  Jit  eisil- 
gen  Artett  ittgleich. 


•a 


LXXVli.     157«    Companiila   poFffici- 

folia  «alvcina.     KciiB. 

Hht»    ,>iiiter  BrAndeit    et   Ncmeilowiti    in 

Sokeniia**  (]aatuor  omniuo  liniiltA  tpcci* 

iiiina,menteAiig.  l822«leg.Dom.6ciiMiDT, 

•z  auiUtoribus  catiiilmit. 


40ftjL       Varittos    mosttroia    naxime    lingiilarii, 
#t   ^o  Buigu    mcmora^ilis,     qiio    meliiu   iiiter 
kT«Bcnint  TAiiA  ipccimina. 


\JSBm  Campanalainfundibuluni:  sim- 
id/ex»  glabriuscula,  foliij»  liucuri-iaiicco- 
latiy.  rcioole  creuiUatLs  cilioIuli.s(jiie>  co- 
JTOiUa  iufaudibulari  5-fidu^  lacimas  caly- 
€^$^  liueores  dupluin  Iouga«     llciiB. 

Symm    C  «ifandibulnm.     VstT.    ap.  R.  8. 

V.  p.  lot. 

Hfs<.     9«e    Sibiriai    onianttli**     eomm.    ill. 

Ohs,  Speciiuina  tria,  qnae  ail  iiianuiii  smnt* 
wiiftora,  eonimque  folia  siibtiliter  rrenato 
«t  ciliolata.  Quuni  iniluinentiim  in  afTiiiibiis 
^csiokbilc  tit.  ct  crcnac  in  sicro  acgrii»  quam 
in  kiiracctalo  folio  ion«pirinntiir,  mcam  a 
cL  Vcitii  pZant«  «liitiiigncre  nollem. 


LXXVIIL  159.  160.  Campannla  cx- 
ci«a:  adscendcn.s,  glabra,  .subuuiilora, 
folus  in£erioribns  lincuri-ianccolali.s ,  su- 
perlonbiis  ljncari-augiLs|.issinii.s,  iucisuris 
wcollac  profundc  siuualis.     Bciui. 

Sh^    C«   eaciia.   Scsi-eichbh!    Cat.  Dcc. 

K.  S.  V.  p.  93.  Li:nk  En.  T.  p.  212. 
SJtC-   l^    f'^  vtXkm  Saau"  ia  V.-k]le8iji.  c1. 

l60^    „ia    arenotii   lacut 
is  Mora<*  Girtassmch. 
ditMcta.     B.  ttameu. 


Ifi?-  Camp>auula  pube.seoiis:  do- 

'9GU9  pi]Dc.«iCC]My  subuuiUora,  loliis 

ibtts    rubrotUAdisv     superioribus 

crenoiis^  coroUiA  bre^x  dciita- 

sij^iun  loiigLs.    Rciui. 

<X  ppbeieana.   dcaMiBT  boAv.  R.  8. 
V.  p.  96.    Lisx  £n.  I.  p.  2\% 


LXXVII.  157.  Campannla  porsici- 
folia  calycina.     Rchr. 

Nachr.  Zwitchen  Brandcit  nnd  Ncmetlo. 
wiiz  iu  Bohmen  llind  einer  meiuer  Zit» 
horer,  Ilerr  Sciimidt  aut  dcr  LaiititXi 
im  Augiut  1822.  rier  gani  &kaUche 
Exemplare. 

D§ob,  Dicsc  monstrosc  Abwcichung  wird  da- 
duich  noch  mcrkwiirdigcr ,  dast  nchrerc 
Excmplarc   abcrcinaiinunten. 

158.  Campanula  infuudibulum:  cin* 
fachy  zicmlich  kalil,  Blutlcr  liuicu-lan* 
Kelfomiigy  entfcnit  klcingckerbt  uiid  gc- 
uiinpcrty  Bhuneulu'one  trichlerformig, 
5-.spaUig,  doppclt  so  lang  als  diclinicu- 
forniigcu  Kelchabschuitte.     BciiB. 

Syn.    C.    infundibttlum.    VBtT,    np.    R.  8. 

V.  p,  lOG. 

Nachr,  aitt  dem  ostHchen  Sibirien,  ron 
Ifrn.  Ilofr.  Ehdma.nn. 

Seob.  Ditf  rirei  vor  mir  lifgendcn  Excm- 
pl.ire ,  sind  riiiblttthig,  ihrc  Hldtter  sanft  gc- 
kcrbt  und  gewimpcrt.  Da  die  Bedeckung 
bei  den  vcrwandten  Artcn  iiiidcrt,  iind  dic 
Kprben  wciiigcr  am  trockncii  als  oiii  cingc- 
wci(  htcn  Blatlc  sirhtbiir  »iiid,  ko  ni5chte  ich 
aieiiie  Pflanzc  ai«:ht  cgn  dcr  VcitisclbtA  un- 
ternchridcn. 

LXXVm.  159.  160.  Caiupauula  o\- 
ci.sa:  aufMciiroiid,  kahl,  juci.sl  eiuhUi- 
tliig,  uiitcrc  Blatlcr  liiiieu-Iauzclforniig, 
obcrc  sclir  schuial  liuicuioniiig,  Kiii- 
scIuiiltcdcrBIuiuciikroueticfb<»gig.  Rcini. 

Syn,     C.  cxcita.     Sciilficmch!    Cat.    Dcc. 

R.  8.  V.  p.  95.    LiKK  En.  I.  p.  0|o. 
jSuchr.  15!).  im  SaatEtkal  im  Wallit.  8cnx.Ei- 
CHrn.  idO^   atif  dem  Sande   dee   Seet  am 
Berg  Mor».     GinTAs^En. 

A.    Bhimcnkronc    acnchnitten.      B.    Staub> 
gofiiis. 

161.  162.  CaTnpnnnla  pnh«sccus: 
uicdcrlicgend,  feinhaiirig ,  nici/tt  einblu- 
lliit;,  luifere  VJuttermndlich,  ftheve  laii- 
actioirtnig  gckerbt,  Blumonkronen  kiu*z- 
geziihut,  ao  lang  aljt  der  Gritiel.    Hciin. 

Syn,  C.  pubetoent.  Schmidt  boffm.  R.  8. 
V.  p.  OGf    LiJ^K  En.  I.  p,  212. 


64 


Hist»  161.  in  „Bokeniit«*  lccta,  cl.  Jaw. 
162.     s,in    monte    Loibl    in    CArixithU*< 

Cl*    SfEBEH. 

C.  cor.  difsecta.     D.  •tamcn. 

Ohs»  Cntn  ill.  Liincio  folia  pilosa  vidi,  nec 
dubito  nostram  eandem  ac  ipsias  Schmidtii 
ssse,  quara  etiam  cl.  R.  et  S.  a  Si£bcro  ha- 
buerunt.  Folia  glabra,  et  corolla  apertura 
sua  breyior,  in  descriptione  Schmidtiana, 
dubium  moverent,  nisi  Campanulas,  in  iilo- 
rum,  qui  sua  diagnosi  naturam  cupiant  cir- 
cumtcriptam,  indignationem ,  indumento,  co- 
rollae  iigura,  et  quod  jam  figuris  nostris  de- 
monstrasse  putamus,  etiam  calycis  extensione 
relativa  voriare,  simus  experti.  Verumtamen 
a&inis  C.  pusilla,  ubi  pubescit,  alium  ha- 
bitum  ref ert  quam  nostra. 


Nachr,  i6t  in  Bolimen.  Hr.  ProT.  Jav. 
162«  auf  dem  Loibl  in  Rarntheiu    Siebsk. 

C.    Blumenkrone    xerschnittea.      D.    Staub- 
gefoss. 

Beoh,  So  wie  Hr.  Prof.  Liinc,  sehe  ich  anch 
behaarte  Blntter,  zweifle  aber  nicht,  die 
ScHMioTiscHE  Pflanze  zu  haben,  die  auch 
K.  u.  S.  von  SiEBEiv  vor  sich  hatten.  IHe 
kahlen  Blfitter,  und  die  Blumenkrone,  die 
kiirzer  seyn  soU,  als  ihre  Miindimg,  kdnntea 
in  ScHaiiDTs  Beschreibung  Zweifel  errcsgen, 
wenn  wir  nicht  wiissten,  dass  die  Campana» 
lae ,  zum  grossen  Verdruss  derjenigen ,  welidie 
mit  der  Diagnose  die  Natnr  begrfinzt  zn  ha> 
ben  glauben,  in  Bedeckung, '  Corollenfomi, 
und  was  unsre  Abbildun^en  beweisen  mdgea, 
in  relatiTer  K.elchl&nge  abfinderten.  C.~pn- 
silla,  wenn  kie  feinhaarig  wird,  zexgt  dodi 
einen  andem  Habitiu. 


LXXIX.  Erysiraum  repandum:  fo- 
liisradicalibus  runcinato-,cauIinis  dcntato- 
sinuatisy  siliquis  subsessilibus  divergeuti- 
bus  torulosis*     RcuB*  Fl.  Sax. 

Syn,    £.  repandam  Liivn.  Dsc.  Syst.  nat. 

II.  p.  500. 
Hist.  163.  CobuTgi   cl.  Hornuwo.    164.  in 

Morayia  pr.  firQnn,  r^y.  Hochstetteh» 

A.     genltalie    cum   petale.      B.    C.    sepala. 

D.  pars     styli     cum    stigmate     virgineo. 

E.  apex  siliquae.     F.  pili  canlis.     G.  pili 
ioliomm. 

Ohs,  A  quibusdam  hand  dubie  nostrum  E. 
crepidifolium  Tab.  V.  pro  hoc  praesenti 
sumtum  esse  «uspicamur,  neque  enim  Rur- 
pius,  necLue  cLWAX.LaoTH,  nec  ego  verum  E. 
repandum  in  Thuringia  legimns,  ita  ut 
forte  specimina  Thuringiaca,  a  b.  Wxx.ldb- 
Kowxo  citata,  huic  competont.  In  Horcynia 
tamen,  in  Flora  Gdttingensi  crescere,  her- 
barium  docet,  lax^tore  amic.  E.  MsYEa.  — 
FoUa  radicalia  in  fructiferis  plemmque  de. 
timt »  imo  temperie  hnmida  evoluta  specimina 
luxuriontia ,  folia  brere  dentata  ottendunt. 


LXXIX.  Erysimum  repandum*: 
Wui'zelblatter  schrotsiigerorraig,  Sten-» 
^clblalter  bogig-gezahiit,  Schoten  kurx- 
gestielty  horizoutal  absteheud,  etwas 
wulslig.     RciiB.  Fl.  Sax. 

Syn,    E.  repandum   Linxr.   Dec.  8jsU  naC 

ir.  p.  500. 
Kachr,   163»    Coburg.   Hr.   Horwuno.    16I»* 

in  Mahren  bei   Brann.    Hr.  Past,  HocH* 

•8TETTER. 

A.     Befruchtungstheile    nebst    Blumenblatt, 

B.  C.  Kelchbiattchen.    D.  Stuckchen  Grif- 

fel  nebst  unbefruchteter  Narbe.    E.  Spitse 

der  Schote.      F.    Stengelhaare.     G.   Blatt- 

haare. 

Hsoh,   Ganz  gewiss  halten  einige  unser  E.  cre« 

pidifolium     Tab.     V.     ftir     gegenwirtigef, 

und   weder   Rupp,     noch   Ilr.    D.    Walulots, 

noch  ich,     fanden  das  fichte    E.   repandnm 

in    Thilringen,      so     dasi     die     tharingijdie 

Exemplare,     auf   die  sich  Wii.ldsxow  besog, 

auch  zu  jenem    gehdren  kdn nen.      Vom  Han, 

und    der  GOttinger  Flora,     habe   ich    es   aber 

im  Herbario,     durch   Hm.    D.    E.    MsTxn.   — 

An  Fruchtcxemplaren    fehlen   gewdhnlich  die 

WurxelbLitler,    auch  giebt  es  solche,    die  bci 

feuchter    Witterung    entwickeit,     nur    kleia» 

Z&hne  haben. 


j 
I 


%.. 


«■ 


«Mii 


IiXXX.  Erysimam  odoratam:  fuliis 
oixmibiu  louceolatla  argult  sorratodcu- 
tatia,  petoloram  Dncue  colycem  ex- 
cedente,  sticmate  siLquae  fongissimae 
distincte  biloBo.     RcBs. 

9jrm.    E.  DdoTBtiun.  Ehkbaht.  noa  Anet. 

I>KC.  Sjtt.  Bll.  II.  p.  49(> 

Sistw     nBiidM"    in  Paniionu,    cL  Saoleh. 

HD    patklo.      B.     C.     lepila, 

B.     itjli   apcx  cun  rtiginitB 

ap*z  ■iUqnat.      |.    talinm 

L    pili    •  foUu.      I.    piti  • 


Oht-     Jternm  planta   Biinu  rnkta,    ct  niini- 
aw.     Bs  ipM  locb  clunco  dtdisnu ,  nnda  cl. 

9<uu  DBmiiii  ▼ollijiiica  ipcdniiM  ndit ,  miI 
BMtrm  volhj-nica  ■  pn*i«nli  difftrnnt,  caquo 
mA  B.  ctaeiranlhaoi  Pwu, ,  quod  lun  E. 
loBCtalatnni     diccra     no)    eit,       cniiuqBa 


jAcq.     Bon    qnod    b. 
hno    peitintr* ,      (cd 
fli  abl  da  h«c 
,  Tab.  Xa.  dixlmiu. 


LXXX.  ErysimQm  odoratum:  Bldt- 
teralle  lanzeirorraig ,  <c/iar/ aiige-zali- 
iiig,  BlumeDblattnagel  Idnger  cda  Kclch, 
Nurbo  on  der  laugcn  Sdtote  deuUich 
zweilappig.  RcHB. 
Syn,    E.  odonttun  EanHAKT,    non  Aact 

Dec.  87*1.  oat.  II.  p.  496. 

Natkr.     Ofsn  in  UDgaiit.     Hr.  £>.  Sadlsk. 

A.     Befrnchtnngitheilg     nebit     Blumenblatt. 

B.  C.  Kclchblittrr.     D.  Schotr.    B.  Spitt* 

dei  Grifftlt  Diit  der  unbetruchleten  Nubc. 

F.     SpitM    der  Schote.       g.     Stengelblatt. 

U.  Blatthaare.     I.  SteugeUiaue. 

S»ob,      WiedeT    «ina    oft    Tcrkaimta,     leltm 

PDanie.       Ich    fib   >i*    *on  denuclbea  Staad- 

orte,     Ton  wo  lie    Bkrkxxt  inerit    beichrieb. 

DaCArooui  tahe  li*  nor  ani  Volhjiiien,   abar 

mein*     Valhyniiclien     Eiemplire     weni^teni, 

wcicben    nb',      ich    bnchte    lic    m    E.     chei- 

raathui  Pm.    dai  man  jctit  B.  lanceola. 

tum  in  nensED  pHegt,  Dnd  deuen  aalilreichc 

FBimeu   ich   bald    dantcllen  werda.      Dau  B. 

hieracifolium    Jicq.    uicht    wic    WiuDi- 

■0«    wollte,     hierher,     londFTD   tn   der  Lin. 

nciichen  Pflanu   gehSit,     bt    tchon   bci    dic- 

tai,  Tab.  Xn.  crwlhnt  woiden. 


68 


Ohs*    Deicripta   1.  c. ,   sed   scapos  pilosos  non 


vidi. 


168.  Pinguicula  flavescens:  nectario 
cciiicO|  corollae  lobio  breTiore^  iucunro 
deflaiMSO ,  -  calycis  Iftciniis  superiorrbcis 
inaequalibus  acutis»     RcHB* 

Sjn,  P.alpina  Ckantz.1  Host!  v.  Brauwe! 
SchhkI  Hopfie!  Sturm!  Sutek!  Mer- 
T£NS  et  Koch!  et  omn.  auct«  germ«  helv, 
gall. 

P.     flavesceni.    Fi.6rke  I     ap«    Hoppe. 

Taschb.  1800.  Schrad! 
P.  alba  Kuchl  in  Hopp.  Taichb. 
P.  purpurea   Wii.li>.   In   Beri..  Schrft, 
II.  p.  112.  t.  5.  f.  1.  omnino  roala, 
P«  alpestris.  Peas.  syn. 

fli^.  „Salisburgi(*  Hopfk. 

C.  calyx. 

Obs,  Planta  dnplo  ^el  triplo  semper  maior  et 
robustior  ac  afTinis  P.  alpina,  quaciun  ab 
omnibus  est  confusa,  qui  iUam  non  viderunt. 
CoroUa  viva  albida,  macula  palati  saturate 
flava,  a  Hopfeo  siccata  fere  carnea,  male, 
quod  dicunt ,  praeporata :  subviolacea ,  sicut 
b.  Wii.i.DaHOw  vidit  et  descripsit.  Quam  cl. 
Wahlenbero  nomine  P.  alpinae  ft.  bima- 
culatae  nomine  enumerat,  tine  dubio  difFert 
a  nostra,  quae  etiam  lobo  iabii  medio  amar> 
^inato,  fbrte  constanter  gaudet,  qnum  iam 
C&airrz  coroUae  formam  semper  a  Umneana 
flgiura  differre  contendat.  In  diagnoain  tamen 
hauc  notam  eam  ob  causam  non  xecepit  quia 
cl.  XsDBBouiL  suam  P.  brachylobam  ctun 
et  sine  emarginatura  occuxxere  roftvat,  in 
-quod  erit  mquirendum. 


Beoh.    Beschreibung  steht   a.  a.  O. ,   siber   den 

Schaft  fand  ich  nicht  behaart. 

168.  Pincuicula  flavescens:  Honig- 
gefass  kiirzer  als  die  Goroilenjippa^ 
Sxumm  abwiirts  geriditet,  obere  KMdi*» 
abschnitte  ungleicli,  spitzig.     RcHB. 

Syn.  P.alpina  Crantz!  Host!  v.  BaAUHml 
Schrk!  Hoppe!  Stukm!  Sutbk!  Mzh« 
tens  u.  Koch!  u«  alien  deutschen,  firans* 
und  ichweizer.  Autoren. 

P.     flavesceni.     Fl6kkeI    ap.     HoPFx. 

Taschb.  1800.  Schkad  ! 
P.  alba  KucHL  in  Hopp.  Taschb. 
P.  purpurea   Wix.ld.   in  Beki..  Schzft; 
II.  p.  112.  t.  5.  f.  1.  sehr  ichlechc, 
P.  alpeitris.  PkKi.  iyu, 

Nachr.    Salaburg.  Hoffe. 

C.  Kelch. 

Bsobm  Sie  ist  immer  doppelt  oder  dreimal  grSt- 
ser  und  starker,  als  die  verwandte  P.  alpina, 
mit  welcher  sie  von  aUen  verwechaelt  wor- 
den,  die  jene  nicht  sahen.  Die  CorOUe  ist 
im  Leben  weisslich.  Der  Fleck  im  Schlnnde 
sattgelb.  Von  Hoffe  getrocknet,'  wird  aie 
fast  fleischroth,  durch  das  s.  g.  teKlcchte 
Trocknen,  nimmt  sie  eiue  fast  violetto  Farbe 
an,  so  sahe  und  beschrieb  sie  Wxi.x.deiiow. 
Die  P.  alpina  /3.  bimaculata  Wa.VLS. 
diirfte  von  der  unsrigen  verschieden  seTBy 
welche  ^ich  auch  wohl  durch  ihre  aufgeraa- 
dete  Lippe  stondhaft  unterscheidon  «nocfate. 
Schon  C&AKTz  sagt,  dass  die  Form  der  Blo» 
menkrone  itnmer  von  der  Linniiischen  Fig;iBr 
abwiche.  In  die  Diagnose  habe  ich  jcdock 
dies  Kennzeichen  nicht  aufgenommen,  well 
Ledebouk  sagt,  deJs  seine  P.  brachylobft 
mit  und  ohne  Ausrandung  vorkame,  wai  «I- 
ner  ferhem  Untertuchung  empfoliLenr 
muss. 


XLXXTI.  169.  170.  Pinguieula  ma- 
croceras:  nectario  ttu^binato-ftbuJato 
^orre^Ho,  coroUae  'patiUae  prdFun<]e  5- 
fidae  lacinits  tribiif  dbovarto^bbiongis 
f^baaqualibciSy  calycis  deutibils  miperio- 
ribus  aciuis^  ijQtmnddi^  Jastmmmfh  Apub. 


LXXXn.  169.  170.  Pinguibiiln  mAH 
croceras:  Honieeefass  kreiselfbrnuffj 
pfpiemeiigpit^g  aus^ei^i^t,  di^ai  Ab-j 
schnitte  dor  tief  ranfipaitigm  Gorol 
▼erkefapt  eiruDA^^lM^icffi,  fhet  ^leidm 
obere  jMbBbilJifane  «f^tx>  itar  W^^ 
am  breitcsten.     Rghb. 


jyn»  T.  «Mrocan*.  LnicaoVlil  WiLiD^t 
k«ffe.  Livxl  J^b.  Ro>i>.  Bcnvi.T.  I. 
But.  p.  168. 

Hlit.  „UiuUieU***  LxDBSovM. 

A.  cJj«. 

O&r.  CoTollu  coloT  nt  in  P.  rnlf  «ri. 

171.  Pingaicnla  Ieptoeor«i:  nectorio 
SDbnlato  poirerio,  corollae  lobin  omni- 
bas,  colycisquQ  mperionbas  rotimdatu, 
baias  inrerioribiu  laticeolutis,     Rciib. 

fiifC  „Iii  vaiit«  Grifliel  ia  HiWatu"  cL 
Gbou. 

B.  ealjx.     C,  corollM  facici. 

Ohs.  SpcriM  P.  (i.Bdifloro.  lonjiloli«« 
■ia*  dubio  ^iiiii,  >cd  ■  P.  (randiflora 
noatra  uon  tantum  roliij  ansuitioriliui  longio- 
ribiu,    Md    Miam    forma   et    colore   [ut  in  P. 

ratiaB*  ot    calcaro   brcTiora  dlilincta.     Plaatm 


Synt    t.  tnacrocarM.  LBDzvetrii!   Willd! 

li«rb.   LtKd!    JahTb.    .Robk.   Scmvli.  I. 

naiit.  p.  168. 
]T<acAr.  „UdiIi>c1iIii**  LKDBBotrn. 

A.  Kelch. 

lUob.     Dic  Faib*  «R  BlaBMikroM  wio  bci  P. 
»ul|«ri.. 

171.  Pincuicola  Icptocerns:  Honie- 
Ecru.sfl  pfriemeuroniiig  uiiNgostrcckt,  aUo 
CorollenlnppcD,  und  die  drci  obero  Lap- 
pp.ii  do8  Kelchfl  abgcruiidel,  dci>scQ  ua-> 
tere  lauzotlomiig.  RciiB. 
JfacAr.  Anf  der  Grimiel  in  d«T  Scbwaii. 
H.  GnoH. 

B.  Kelch.      C.   VordcDcit*  dci  Blume. 


Bwb.  OhD 


I  Zweifddtr  P.  grandi 
Terwandi,  doch  von  luii 
Dictit  bloi  durch  ichmii 
londem  auch  durch  Bai 
P.  TUlgnri.l  dcr  Bliii 


floi 


LXXXm.  172.  173.     Piuguicula  TiU 

los«;     nectario    aciculari    rccto    potnlo 

loi^ore,    scupo    villoso   upicc   nutuute. 

Low. 

ff^.  7.  ▼illota.  LinKE'!  WAiii.Etal  Hobk, 

Sc>iiri.T.  I,  p.  190. 
Sla,    „  Lipponix "    DoiniB.    Kkoxoba   et 
STBBnrKi.i>. 
A-  calTX. 

[  1T4.  Pinguiciila  grandiflora:  ncctn- 
rjo  dubiiiuio  porrccto  longitndine  corol- 
Uc,  Ubii  iobialatiasimisHubrettuis.  RciiB. 

.   gnndtflon,    Lak,    Dbc,    Vahl. 
,  Skith. 
lM.  „PyTci>^**  SAXxMAiiii. 


nera  AutUKrung  Uber  dicie  Pnanie  etwortcn. 

LXXXIII.  172.173.  Pingaiciilavilloflo: 

Uoui^gcriisfl  iiadciruniiig,  gcruilc,  liinger 

ala  dic  Bluiiiciikniikc,  bchal^l  zottig,    an 

dcr  Spttxc  iiickcnd.     I.INN'. 

S}n.  P.Tillou.  Li»nE'!  WAULiial  Roem. 

ScHfLT.  I.  p.  190, 
Naahr,  LippUnd.  Dia  BaTran  KxuaoEB  U. 
STEsnrELu, 
A.  Kelch. 


grnndiflora:    Ho- 
ifiirmig,  misgcstrcckt. 


74.     Pingui. 
niggefiiss    pfrici 

80  lang  uls  clip  Corolle,   dic  I.appcn  dcr 

Lippc  Hchr  brcil,  clwasgcscliwein.  RcHB. 

Syn-    F.  gnmilillon,    Lah.   Dbc.    Tahl. 

WiLLD.  Smith. 
Nmtkr.  pTTenlen.  Salzmahh. 

B.  Kelch. 
Baob,  GTOiHr  ali  dia  llhrfgRi ;  dle  Bluoa  iCliSii 
Tlolat.  ftniin-i  AbbildnDf  Bagl.  Bot.  SIBa. 
fco^at  baMcr  nat  a«  nnirlBen  Hbtrfin ,  ali 
Ala  ■mtaign  (nlo  ba<  Laium  ni.  pl.  II,  ^A- 
ehn    di*    ttinig*    au    dac    DanphinJB  lutte. 


70 


tem  accedentem,  qnae  ti  P.  loni^ifolia 
Dkc  esset,  non  satis  ezacte  esset  detcri|>ta. 
Ulterius  autem  erit  inquirendum ,  numne 
P.  longifoiia  Dkc,  quod  iam  ipse  cl«  auc- 
tor  dizit,  sit  ipsa  P.  grandiflo>a  L.AV.y 
quam  hic  olim  a  F.  Yulgari  tantum  prop- 
ter  magnTun  fiorem  distinzit,  et  planta  Smx- 
THiz ,  qnae  cum  p^rrenaica  nostra  conrenit, 
forte  nova  et  P,  speciosae  nomine  distia- 
guenda. 


LXXXIV.  175.  Pingnicala  vulgaris 
/9.  alpicola.  R* 

Syn.  P.  grandiflora*  ScHx.BiGHXKt 

A.  calyz. 

RUt,  pr.  Bex  in  Valletta,  Schz.£Ichea« 

Oh4,  Dnplo  maior  est,  ez  onmi  parte,  quam 
forma  Tulgaris  borealif,  quom  SruaMXVs  bene 
dedit  lY.  14. 

176.  177.  Pinguicula  lusitanica: 
nectario  conico  apice  incrassato  obtuso 
petalo  breviorey  scapo  yilloso,  capsuJa 
globosa.  Ldin.  lacinia  calycis  intermedia 
oiigustata,  lateralibus  oblongis.  RcHB. 

Syn.  P.liittuitica  Liivne',  Horroo.etLiifK« 
Smith.  Roek.  et  Schult.  I,  pag.  ISO» 
Mant.  p.  166. 

Hiit.      ,,Cortica    in    montoait    Immidii.  «^ 

8AZ.SXA1IN. 

B.  caljx.      C.   fimctuf  cnm  calyce  mutato, 

Ohsm  Plantam  corsicanam  delineavi,  nt  compa- 
retur  cum  lusitanica.  Nectarium  apice  pa- 
rum  incrassatum  «t  in  nostra.  Afiinis  est 
pulcherrima  P.  crystallina  Fl.  graec.  t.  11. 
—  Memorabilis  est  in  Lentibulariis  mutatio 
calycis,  ita  ut  fnxctifer  vix  ilorifero  similis 
▼Ideatur. 


LiXXXV.178*  Campanula  dasyantha: 
uniflora,  copsulis  obtectis,  foliis  crenatis 
spathulatis  lanceolatisque,  colyce  hirsuto, 
.  coroUae  laciniis  intus  pilosis.    Rghb* 


die  mifrer  P.  leptoeerai  n&ter  zu  ttelietf 
flcheint,  die  wenn  sie  P.  longifolia  Dkc. 
seyn  soUte,  nicht  genau  genu|;  beschriebea 
•eyn  dtirfte.  £s  bleibt  aber  zn  untersuclieny 
ob  nicht  die  P.  longifolia  Dec. ,  wie  der 
Verf.  selbst  glaubt,  mit  P.  grandiflora 
Lax.  eins  sey,  die  Lax.  damals  nur  von  P. 
Tulgarisy  wegen  ihrer  grossen  Blnmen  nn- 
terschied,  so  dase  dann  die  Pflanae  tob 
Smith  ,  die  mit  unsrer  pyren£ischeA  nuam» 
menstimmt,  vieUeicht  als  neu,  den  Namcn 
P.  speciosa  ffihren  fcdniite. 

LXXXIV.  176.  Pinguicula  vulgaris 
/3«  alpicola.     R. 

Syn,  P.  grandiilora.  Schi.eiChek! 

A.  Kelch. 

Nmehr,  Bei  Bex  im  Wallis.  Schlsicbek. 

Beoh,  Sie  ist  in  aUen  Theilen  doppelt  grdsser 
als  die  gemeine  n5rdliche  Form,  die  Stueic 
IV.  14.  gut  abgebildet  hat. 

176.177.  Pinguicula  lusitanica:  Ho— 
niggefass  kegelfbrmig  an  der  Spitze  ver* 
dickt  und  stumpf,  Riirzer  als  dic  BIu* 
menki^one,  Schafl  zottig,  Kapsel  kug-> 
lich.  Ll\n.  mittlerer  Kclchabschnitt  ver- 
schmolert,  seitliche  laDghch.  Rchb. 

Syn,  P.lusitanica  LiiVNE^  HorFOO.etLiiiK* 
Smith.  Roem.  et  Schult,  I.  pag.  190» 
Manc  p.  166. 

Nachr,  Corsica  in  fencliten  Gebirgipllizeii* 
Salzmamiv. 

B.  Kelch.     C.    Frucht  mit   dem   verSnder- 
ten  Kelch. 

Beoh.  Ich  habe  die  corsicanische  Pflanae  ge» 
xeichnet,  domit  man  tie  mit  der  portugiesi> 
tchen  vergleichen  mag.  Das  Iloniggefiiss  sehe 
ich  kaum  an  der  Spitze  verdickt.  Verwandt 
ist  die  sch6ne  P.  crystallina  Fl.  graec,  t. 
11.  —  MerkwUrdig  ist  die  Ver&nderung  des 
Kelchs  bei  den  Lentibularien,  so  dass  der  der 
Frucht,  dem  Biathenkelch  fast  nicht  mehr 
ahnlich  ist. 

LXXXV.178.  Gampanula  dasvantha: 
einbliithigy  Kapsela  bedeckt,  Bldttcr  ge- 
kerbty  spathejrormig  iind  lanzetfbrmigy 
Kelch  rauchy  Blumenabschnitte  inwen- 
dig  behoart.    Rchb. 


i 


Sym,  C  JMyiadu  H.  Biuui*.  St^floB. 

A.  Mctlo  ilotii.    B.  Stunn. 
OAm,  D*  ■ywMiraio  dabio  Onuiv 


SmuKDi  prMtcrHdiBi  ■ecaiatnr,  Bcc  noi 
TuKmo*.  CU7X  noB  ■■tii  ngnlarii,  altcTs  U- 
tCT*  tn*  l«cinijn  ■•qnalei,  ■Itcrs  bioM  ■tqni- 


fiyn,  C,  daiTuttlu  M.  BixiMtr.  Sapplan; 

A.  Dnrcbichnjlt  d*r  BlHthc.  B.  Slaabgcn». 

K»chr.  t.Unaluebki"  Lnvssouit. 

Btoh.  "Wfgta  dci  (Weitellikttcn  SjTianTBii  bei 
GnEuii  und  Sim.il.  vergleiclic  man  den 
Terf.  —  Dii  klFinen  lurdikgebogenen  Kelch- 
■bichnillchrn ,  die  Stsllib  (ibenehen  h^ben 
hU,  lahe  ich  ei|ttil]ich  cuch  nicht;  jedoch 
wu-  dcT  Ktlch  nicbt  (Uli  regelmliiig ,  auf 
cinn  Seiic  gleicbfamig  dr(l>pilli|,  aut  dcr 
■ndein  halle  cr  twtl  |IeichfBrmi(C  tiad  ei- 
Bcn  kleinem  Abicbniit,  lO  dtM  dach  di*  An- 


7ff.  CampaQnla  ccniaia:  «mlibiunni- 

floris,     foIUs    uboratis    " '-'■ 

glabris  iotrgerrimia  sul 


floris,     foliis    uboratis    (lnnceolatisque ) 
bciliatls.    hniti. 


3yn-    C.  GOTuu.  Liva.  ixt.  Oxc.  Boxx. 

ScHcri.T.  V.  p.  8S. 
Bittm  MoBt  Cetuj.  Schlbichek. 

C  MctiD  Qori*.     D.  itanca. 

SO.  CampanTiIa  Walditcinianat 
glabfa,  foliis  aerratis,  iuferioribiu  (ob-) 
OTatis,  ■werioribus  lanceolatia;  caule 
flenoao;  noribus  erecti  (usculi)  1.  (C. 
/Uxuaaa.    Wauist.  Ktt.  136. ) 

Sym,  C  Wnldiieinuna.  Rokm.  ScatiLT.  T. 

p.  991    Trapui  C.  ScxuoMm.  Hicmx. 
SifC  nB^duj"  ia  FiBnoiiu,  cL  SAnua. 


Afcf.  '"*-*"  coroUac  obtniai 
K  1b  fl(.  laadtMi  ncc  canlc 
r  aniiloTi. 


I.  181.    Hippnris    mon 

lla,    foliij    senia   linoaribus, 


LaDiaonitl  ia  lii& 
ilMcUn"  LsDBaova. 


rHippurta  marittma:   foliia  qua- 
— 'i-seDis,    ellq>ticu  Unearibusqoe  ob- 
RcoB. 


179.  Campanula  ccnisia:  Slengcl  cin- 
bliilhii;,  Bliillcr  verkchrt  cinind  (und 
lonzelJurmig)  kuJil,  gauzraudig,  ctwas 
gewimpeil.    Linti. 

Syu,    C.  e*nui>.  Lmii.  A1.1.  Dbo,  Robm. 

SCHULT.  V.  p.  8S. 
Nmthr,  Mont  Cenb.  ScHLBiGncn. 

C  Dnrclitthuitt  der  Biatbc.  O.  StmbfcliH. 

180.  Campanula  Waldsteiniana: 
kabl,  Bliittcr  gcsiict,  uutcrc  (vcrkchrt) 
eiriind, oherc lanzclTdrmig;  Stcngel bogig; 
Blumcu  (ct^i  os)  aiifi-ccht.  ,(  C.  Jltxuota. 
Waldst.  KiT.  136.) 

Syn,  C.  WilditeiniinB.  Robm.  ScnrLT.  V. 

p,  99.     Wofeii  C.  flexuuM  MtCHX. 
Jimehr.  BiiUnj'  in  Vngtwn,  H.  Dr.  SADLsn. 
B.  Dnrcbichnin  dci  BlQth*.   F.  Staub^flii^. 
B«o(.     Idi    •■&•     nicht,    dui    dic   CaniUeBab- 

(chnlttc  ttnmpf  wlrea,  aneh  nicht  in  dcr  Ab- 

bildnng;  euch  hcisun  dia  StcDgcl  mit  Unrccht 

•isbiaihig, 

LXXXVI.  181.  Hippuris  montana: 
sortstenglich ,  Blattcr  zu  sechs,  linieu- 
furmig,  spitzig.     Rciib. 

Syn.  n.  moniini.    LsDaBOOn  In  Utt. 

Nmthr.  „UiulMGhkB"  Lxdeb. 

Btob.  Vom  Anichn  cin*i  Gnlium*. 

182.  Hippnris  maritima:  Blutter  zn 
vier  bis  sechs,  eltiptJsch  imd  linienlur- 
mig,  slumpf.    Rcub. 


7% 


Sym    U*  i««n«imft»  IIe&uii*  Hoknvk*  FL 

dan.  1261.  (rigidissima)  Roem.  Soxult.I. 

P.  42.  Prttz  FL  Fennica. 
Hht.  „Propa  Abo««  cL  TewgstrOm. 
^^j,     Ejc  cl.  Pkttx,  etiam   folia  sttbmerta  spa- 
thulata  occurunt,  forte  in  planta  juniori. 


LXXXVn.  Krigia  tenella:  caulescens. 

IlCilB. 
Hht.  19$.  Idi.  In  VirgiiiiA  mistioiutriot  legit» 
A.  B.  floscnli.  C.  receptaculnm  cnm  an- 
thodio  dimidio  et  semine  (achenio).  D. 
semen.  £.  id.  transsectunu  F«  pappi 
s^uama.  G.  eiusd.  seta.  H.  c«,d.  ma- 
gis  aucta.     I.  anthodii  s^namae» 


Ohs,  Spccies  altera,  K.  Tirginica,  acanlis 
est,  et  nostra  propter  folia  opposita,  memo- 
rubilis  Cichoriacea. 

LXXXVin.  Erythraea  linarifolia:  fo- 
liislineari-oblougis  subuniucrviis  obtusis. 

Rcira. 

Syn,  Centaurium  xninusLinariae  folio.  Tovh- 

MKV,    122. 

Cent.    nnin.   angusto   praelongoque    folio, 

fl.  rubello.  Barrel.  435. 
Cent.   min.   leptophyllura  polyantlies   ac- 

censo  acutoque  flore.  Barrel,  436.  (su- 

tu8  fruetifer.) 
Cent.   minu*    pnrpnreum    anguitifolium. 

Barrel.  423.  (v*r.  grindiflora.) 
Ceat.  miu.  etc.  Bocc.  mut.  II.  t.  43. 
OentiaoA  UtttriiiefoUa  Lam.  £nc.  II.  p.  641. 
Ciiironia  iinarifoUa.  Lois.  BOt.  155.  Req. 

in  GuER.  VaucL  ed.  2.  p.  252.  Deg.  fl. 

fr.  SnppL  p.  428.  n.  2781a. 
Erytlirieft,  liiurifDlia.  PersI  t^rn*  X.  p.2R?« 

ROEM.  SOHULT,   IV.  p.  170. 

S«  uUgioou.  WAX.D8T.  KitI  258.  Roxm. 

ScHULT.  IV.  p.  163# 
Hippocenuurea  uliginote.  Schult!  Oettr. 

FL  ed.  2.  I.  p.  d89. 
Erytliraea  conferu  Pers  1  Robk.  Sc Wit» 

IV.  ^  168. 
Erytbr.  aggregau  TsQVm  I  H«  ?• 


Syn»  H*  ttaitfeftia.  Hstixii.  Ro^Kni.  Fl. 
dan.  1261.  (tehr  tteif)  Roem*  Scmvlt.  1« 
p.  42.  Prtts  FL  Feanica. 

Nachr.   Bei  Abo.  H.  D.  TxnotTRGM* 

Beob,  Nach  Pett»  komman  auch  nntergaUUchte 
spatheUdrmige  Blatter  vor,  wahrsrheinlich  en 
der  jun^en  Filanze. 

LXXXVJD.  Krigia  tcnella:  ge«tengelt. 

ACHB. 

Nmohr*  In  Virginien  TOn  einem  AfiMionair 
geiammelt. 

A.  B.  Blfithen.  C.  Fruchtboden  mit  halbcr 
BlflthenhiLlle  und  einem  Saamen.  (Ac|ie- 
nium. )  D.  Saame.  £.  ders.  durchschiiit* 
ten.  F.  Schuppe  des  Pappns.  G.  Borste 
desselben.  H.  dies.  mehr  ▼crgcfissert. 
I.  Hilllschuppen. 

Beoh,  Die  andre  Art,  K.  virginica,  ist  tten- 
gellos,  und  unsre  wegen  der  gegenaberstehen- 
den  Bl&tter,  eine  merkwflrdige  Cichoriacee. 

LXXXVm.  Erythraea  linarifolia: 
Blalter  Unicnformig  -  langUch  ^  fast  eii^^ 
ncrvig;  stumpf.    Rciib. 

Syn.  Centaurium  min.  Linariae  folio.  Toirn- 

HEr.  122. 
Cent.  min.    angntto    praeloagoqne   foUOs 

fl.  rubello.  Barrel.  435. 
Cent.  min.   leptophyllum   polyanthet  ac- 

censo     acutoque    flore.    Barrel.    4S6i 

(fruchttragend.) 
Cent.    minut    purpnrenm    angttttifoUnBU 

Barrel.  423.  (var.  grandiflora.} 
Cent.  min.  etc.  Boco.  mut.  11.  t.  iS» 
Gentiana  linariaefoUa  Lam.  Enc.  IL  p.  641* 
Chironia  Unarifolia.  Loit.  not.  155.  Req. 

in  GuER.  VaucL  ed.  2.  pag.  252.  I>bo» 

fl.  fr.  SuppL  p.  428.  n.  2781a.  ^ 

Erythraea  linarifolia.  PERtl  eyn«  I.  p.J0. 

RoEM.  Schult.  ly.  p.  170. 
B«  nliginota.  Waldst*  KitI  208.  Rosm. 

ScHULT.  IV.  p.  168. 
Hippocenuurea  uUginota*  8cHtrz.T  l  OatOW 

FL  ed.  2.  I.  p.  389. 
Erythraet  conferu  Psat !  Ronic  Sovmi^i 

IV.  p.  168- 
Erythr.  aggregaU  Thovxh  I  &  P. 


-^^  _ .%.  ■■  '  .  ^  .  ^.    XviT-i  lSkfii>:i-..ia'  ■ 


m.-  :  ^*  .'  .;. 


J     •    •         ■»-     !■- 


73 


JLfVBilIaDmRl  L«s.  NMbtr.  III.  p.S48. 

ChiroMA  ImoimUi  fiMITU!  Eagl.  bot.  2305. 

Ciydir.  liciormlas  FRIESI  Bovic  II.  suec 
p.S».  FL  HallMia.  p.  45.  b«  2SS.  S^-ENSK 
bot.6961  Lu  ROEM.8CHULT.  IV.  p.  168. 

£.  liaifolia  «t  angoatifolia  LlNKl 

CbiToniA  linifDlia.    MOESL.  Haodb. 

E.  oonprtM  HaYNEI  ap.  KUNTII  Fl. 
boroL   p.  65.  6cui^CHTBNDAi.  l  FL  b. 

Y-  131. 
S.  ramooMiau  Tir.  «igiiMilolia.  Wajllr! 

•oha^  p.  IIL 
S.  ongBftdfoli*  WaLLROTHI  ib.  p.  504. 
C  Kiiowiaofnlu.  ROBM.  Schult.  IV.  p.  7S6. 

Bist.  185.  ».e-8eaiiia  E.  littoriilit"  FKlESl  — 
186.  ,,e  FJora  Halemi,  ad  Borkileben  £• 
on^iistifolla"  Wallr!  leg.  Dom.  Kle TT. 
—  187.  E.aggregau  Tnou.!  conferta  PERS 1 
pamila  DlETR!  iu  borto  Iieoaceuii  data 
a.  5.  Aug.  1816.  a.  el.  DlETRiai.  — 
188.  9tt  FL  Berolinenii,  E.  compretia"  cL 
UaVNB.  —  189.  ,|Fettbiiii  iu  Paanonia, 
B.  oligioota"  KlTl  cL  8ADLER. 

A«  D.  particnla  £oUi.   B.  C  Mgaenta  can- 


0^#.  Biythraearom  ifeciet  mazime  cenfasae 
«■Bt,  froptcr  fakvm  diaracterem  admistiun. 
In  tot*  cBam  Gcntpanearam  familia  abitineas 
«  Mlatira  caljcia  dfne  corollae  longitncline, 
im  alngBlo  flere  pro  aeCote  diTcrsa.  Flof  enim 
innior  calyci  breTiorem  Tel  aeqoalam  habet 
— amllit  tnbnmt  nln  foU  anilieHn,  a  germine 
•nUaitat  (Tel  ipte  aoctut),  multo  lon- 
eradit.  JPhytonomia  igitnr  fempor  ogitima 
yfcyiograyhJM  nagittrat 


^HP—  ^   mlitiiaat   •  ^uUii*  loci 

4l^e  t^nperie,  hafaito  mnltnm  voriat, 

p$  in  .wip  codpmvio  iooo  eitvro  «ano  pnmi- 

jaoa  ff nlflogam»  atgue  Iptifoliem 

^  «pm  «Maro  ^Mv  ^  ultra,  nec  non 

JD>lttiflm«     «^    rc    vnEa  liaeftrifolia 

AnwWm  ii  WM#0  ikm  ^  in«nibuf , 


B.  pniBila  DlETR  1  L«x.  Naobtr.  TII.  p.  248. 
Cbironia  Uttoraliff  8MITHI  fiugL  boL  2S05. 
Erytbr.   littoralia    FRIESl  novit.  fl.   luec. 

p.29.  FLIIaliana.  p.  45.  n.  m  8VENSK 

boc.599.  LU  ROEM.  SCHULT.  IV.  p.  163. 
E.  Unifolia  ot  anguttifoUa  LlNKl 
Cbironia  Unifolia.  MOESL.  Uandb. 
£.  compretMi    HaYNE!    ap.    KUNTII    FL 

boroL  p.  65.     8CHLECHTENDAL I  Fl.  b. 

p.  131. 
B.  ramoiiuiraa  Tar.  anguttifolia.  Wallr  ! 

acbed.  p.  111. 
E.  angustifolia  WaLLKOTH!  ib.  p.  504. 
E.UneaTiaefoUa.  AoEM.  SCIIULT.  IV.  p.  736« 

Nmehr,  185.  auiSchonen.  E.Uttoralis  FRIES! 
—  18f).  auff  der  Hallischeu  Flora,  bei 
BorKtleben,  E.  angustifoUa  Wallr!  von 
H.  KLETI'.  —  U7.  E.  aggregata  THOU.I 
conferu  PERSl  pumila  DlKTR!  erhielt 
ich  d.  S.Aug.  1816  von  II.Dr.DlCTHICH, 
im  Garten  iu  Eiier.ach. —  183.  bei  BerUn. 
E.  compreisa,  HaYNE!  —  189.  bei 
Peitb  in  Ungarn.  E.  uUginosa.  KlTJ  H. 
Dt.  6ADLER. 


A.    D.    Stackrhen   Blatt. 
Durchschnitt. 


B.    C.    Stengel- 


Bfoh»  Die  Arten  der  Gattung  Erjthraea  sind 
so  rerwickelt,  weil  man  einen  fal^chen  Un- 
tmchridungschiiracter  annimnit.  In  der  gan- 
sen  Familie  drr  Gentiancen  rauis  man  sich 
niniUch  nicht  anf  die  relative  Ldnge  des 
Kelchs  und  der  Bluraenkrone  veilasseu,  Uie 
bci  jcder  einxclnen  Blume  nach  dcni  Aller 
Terschieden  ist.  In  der  jttiigem  Blitthe  ist 
die  Blumenrdhre  kOraer,  oder  so  L-tng  als  der 
X.eli.-h,  in  der  kltem,  wo  nach  der  Befruch- 
tung  der  Fmchtknoten  anschwilLt  und  die 
Blume  bebt,  oder  sie  selbst  wdcbst,  wird  sie 
viel  Idnger.  Die  Kenntniss  der  EntwickeJungs- 
gesctae  ist  aiso  immer  der  beste  Grund  fiir 
BaschreibuBf. 

Unsre  Art  &ndert  so,  wie  die  ilbrigen,  sehr 
nach  dam  Verhiltniss  des  Standortes  und  der 
Witterung,  so  dass  sie  auf  einera  uiid  dem- 
falben  Orte  in  einem  Jahrc  zwergartig,  ein- 
facb,  ■ogar  mnbmtbig  und  brcitbl&ttrig,  in 
einem  ondcrn  einen  Fuss  hoch,  iUtig  und 
Tielblftthig,   so  wie  vollkommen  linieublittrig 


74 


habitti  mox  gracilia  xnox  proccra,  praenufiam 
■ynonymonim  conitituerunt  coxopagem.  Nostra 
ut  reliquae,  flore  minore  et  maiore  variat, 
hoc  inprimis  in  australioribus ,  attamen  E, 
Centaurii  formam  ^andiiloram,  plantae 
ticnlae  BiTonianae  omnino  parem,  etiam  in 
Thuringia  legi.  Corollae  laciniae  pari  cum 
foliis  ratione  latescunt,  vel  angustantur,  post 
anthesin  saepius  auctae,  complicatae,  acumi- 
natae,  ut  in  Rg,  ap.  BAnasL.  423.  cui  adjungo 
E,lineariaefoliam  Huxb,  e  Hispania,  apud 
R.  et  S,  1*  c« 

^^ 
Numerosa    scries     individuomm,     «tiam    e 
flore  megapolitona ,    nullas  admittit  veras  ra- 
rietates,    sed    variationes    tantum    pro   tempe- 
rie  et  loco*  —  Species  alias  dabOf 


LXXXIX.  Artemisia  norvegica:  fo- 
liis  palmati  -  pinnalis  ;^  lineari-laciniatisy 
racemo  simplici  laxissimo ,  ( capitulis 
[floribus]  maximis.)     Rchb. 

Syn.  A«  'nxpestris.  MUELL.  FU  dan.  801. 
minus  bona.  A.  nonregica  FRIESI  nov. 
Fl.  Siiec.  1817.  pag.  56.^  A.  noryegioA. 
WALLR.  SchedL  crit.  IS^  p.  47a 

Hiit.      Specimina    in    Noryegiae    ropibut 

DovrefjlU  ad  pedem  yaarstiege    leg.   cL 

SCHUBERT. 

A.  receptaculum  cum  Hofculif  et  fquamiff« 
B.  squamae  binae  exteme  visae. 

OlfS»  Sane  pulcherima  fpecies,  quam  ab  A« 
rupeftri  Linneana  differre,  bene  iam  anno 
1817.  docnit  cl.  Faxss.  Veram  antem  A«  rn- 
pestrem  cl.  Waxx&otbii  sedula  indagatione 
etiam  in  Germania  inventam  9ste  laetamur, 
et  numerosa  specimina  a  me  ex  illo  loco 
lustrata,  plane  conveniunt  cum  oelandicis  a 
Dalmakxto,  Faxxsxo  atque  STBixnu.MM:AB.o  lec- 
tis,  quae  etiam  mox  glabra,  mox  floccoso-pi- 
losa,  mox  simpliciter,  mox  panicnlato-race- 
mosa  funt. —  Receptacnlum  A.  norregicae 
sicut  cL  WAI.L1L0TK,  nudum  vidi,  cL  Fexks 
pilosum  dixit. 


wird.  Die  atis  Tertchiedenen  Htnden  imd 
Orten  bald  fchlanken,  bald  starken  ExempUr», 
▼eraxilafften-obige  Znfammenstellung  ▼on  8j- 
nonjmexu  Unfre  Art  variirt  anch,  wie  die 
llbrigen,  mit  graffem  und  kleinem  BlAtheB^ 
ersteref  befondert  in  fOdliehera  Gegendcn, 
doch  habe  ich  die  grossblfithige  Form  der 
E.  Centaurium,  die  ganz  xnit  der  Binmn» 
schen  Sicilianischen  iibereinstixxmxty  anch  ixi 
Thdringen  gefunden.  Die  Corollexxabfcfamtl» 
erscheinen  eben  so  wie  die  BlXtter,  bald  hreit^ 
bald  schmal,  und  sind  nach  der  Befrnchtnng 
gewdhnlich  grfisser,  zusaxxmien  gelcgt  nnd 
langgespitzt ,  s.  BAaxucL.  428.  Dasn  E.  11- 
neariaefolia  Huaxb,  aus  Spaxiien,  b.  R.  S. 
a.  a.  O. 
^  Eine   grosse  Reihe  von  Exemplaren,   «nch 

aus  der  meklenburger  Flora,  l£sst  keine  ei- 
gentlichen  VarietSten  xu,  sondem  nnr  Abln^ 
derungen  nach  Witterung  und  Standort.  -• 
Yon  andera  Arten  kUnftig. 

LXXXIX.  Artemisia  norvegica: 
Blalter  haadformig-geficderty  linieiifor- 
mig  zerschlilzty  BJiitfaentraube  einfadi, 
ansserordentJicn  sclilaiF,  (Bliithenkopf- 
chen  [Bliithen]  sefar  gross.)    RcnB. 

Syn.  A,  rupettrit  MUELL.  FL  dmn.  SOU 
nicht  gut.  A.  norvegica  FRIESt  noT. 
Fl.  Sueo.  1817*  pag.  56«  A«  aonnegiM 
Wallr.  Sched.  orit.  1322.  p.  470. 

Nachr»    Die  Exemplare  tammelte  H.  8GH1T- 

BERT  in  Norwegen  aaf  dem  Dorreljlll 

«m  Vaarsdege. 

A.  Fruchtboden  mit  Blflthen  n«  Schnppen* 
B.  Zwei  Schuppen  ron  auMen* 

Seoh,  Allerdings  eine  lehr  scfa6ne  Art,  dcren 
Unterschied  ron  Lzkhk's  A.  rupettrify 
F&ns  im  Jahr  1817  gelehrt  hat.  Wir  habcs 
nun  aber  auch  WALLaoTKs  emsigen  Fonchnn- 
gen  die  Entdeckung  der  Linn^ischen  A«  m* 
pestris  iu  Deutschland  xu  Terdankeny  nnd 
eine  grosse  Anzahl  Exemplare  von  teinengi 
Standorte,  kommen  mit  solchen  ant  Oeland, 
von  DAUcAjnr,  Fkxxs  nnd  STKBKKAMxan  ge» 
tammelt,  genau  tlbarein*  Auch  sie  tind  bald 
iLahl,  bald  flockig  behaart,  bald  ein£ach  tran- 
big,  bald  rispig.  —  Den  Fruchtbodcn  der  A* 
norvegica  fand  ich,  so  wie  Wix&noxi^ 
Cf         kahX,  FnxBt  giebt  ihn  haarig  an. 


I 


^^^Zear.. 


DECA8  TABULARUM  DECIMA 

QL'AM 

VIRO     PHAECLARISSIMO 

DAVIDI     HENRICO     HOPPE 

CR.  FKOF.  C0N5.  SANIT.  30C.  REG.  BOT.  RATISB.  DIRECT.  ETC, 

QUI  ANOUM  ANIMUMQUE 

BOTANICORUM  LADDAB2i  lUNXIT  ET  INDEFESSO  FERVORE 

D.  D.  D. 

1.  n  c  I  o  R. 


XCL  Scobiosa  agrestis;  corollia  5-fi- 
dis  radioiitibua ,  tblli.')  (iiifimia^  lyrato- 
pmnatifidis,  llnenri-  bi-  tri-  («nprBniia 
•itnpliciEer)  piiinntifiiii.ique,  pappi  lutenu 
scti«  abbreTiolia.     RCHB. 

Sym.  IM.  8.  «grwdi.  Waibit.  KitI  lOii 
8cifTTi.T.  Oettr.  Fl.  ed.  2.  p.  292.  Ran, 
Scntri.*.  Ilt.  f.  67.  •xcL  Scab.  ColuaiiUB 
«t  8.  loagipeduncnlaU. 

B.  Colambarim  >.  M.  Bisst  FL  unr.  I. 
P-g.  96. 
8.  tejoeepliala.  Uom\   Mbxt.  Kocal 
I.  p.  75S. 
Am.     „Propa  lipicia.*'    Hom. 

A.  fletcnliu  margisii.  B.  id.  diiei.  c.  ca- 
pttnlBm  Irnctifeniiii.  d.  B.  F.  •■mtn 
(ubndiuD).     O.  pde*. 


XCI.  Scabiosa  agrestifl;  BlumeDkroDcn 

&-Bpaltig,  irirohlctid,  iinterc  Bldttcr  leiei> 

fdrmig-      iibrige    drcifach-       doppclt- 

nntl  die  ober.stcn  eliirach  -  linieiifbrmig- 

fiedcrspallig,  Borsten  der  iiinerii  Soameu- 

krone  Tcrkiirzt.    Bciib. 

Sy».  194.    S.  igrcttii.  Waldi*.  KitI  304. 

Sghitlt.    Oaior.  Fl.   ed.  t.    p.  S92.     ROm, 

SctiULT.  III.  p.67.  excl.  Scab,  ColmtuiM 

•I  8.  longtpeduiiciitaU- 

8.  Columbma   •.   M.  Biivt  Fl.  ttox.I. 
p«t.  96. 
5.  leiocephala.    HorrKl  Mirt.  KocbI 
I.  p.  738. 
lltekr,    B«i  UpiEu.  Hovps. 

A.  RuablatbcfaMi.  B.  Schvibnibllltliclien.  e. 
FrnchtkapFcfacn.  d.  B.  P.  Sume. 
(Achcn*.)    G.  SpnubUllchra. 


l«ob.     I> 

1   drr 

That    ein 

e  wenig 

bekuiiile  nnd 

•■hr   it 

TWlck. 

!lte    Art. 

iD    lUen  nir  bekum- 

t«l    Girtcn, 

lindM    ,i. 

^h    tit» 

S.    ■greitli. 

■bcr    iB 

nm«   . 

eiae   falfche,    me 

wKni|( 

.  Selbi 

l  in  d.D  l 

lerilhmtei 

iten  dentichta 

Gllten, 

.  buu 

mu  in 

den  Iihren    1«U    nnd 

ISll  di 

>  s.  ■ 

benniti 

ce,    nnd 

deren  hOhere 

Abindci 

rtuig. 

untcr    di< 

r>em   Nii 

ncn.      Andere 

Giiten 

fllhreo    daflir   di.   S.    C. 

Dlnmberia; 

•ndrc  d 

■e  S.  1 

•  Kiflor 

•  ,       •DdTI 

>die  S.  lon- 

■t>     DBd 

S.    Col 

amna*    (di* 

-•     Wl  -^ 


KxTAXsn,     Scinn.TCf,   M.   jl.    BisBKiisTcxir  e^ 
IjINX,     pappi    brevitatis   mentionem    fecenmt, 
ita   ut    dolendum   sit,     e\   Mt^T^fOffi   afc|  li^ocv 
etiam  speciminibus  falsis  S.  agrestis  decep* 
t^  h^fif  spiB^em.r^^uxisse»  i^ovq^  autayi  n%^ 
miMfi  e4x4enk  restiftuiase.    Si  pappi  Irreykatenu 
iUam,   ubi  ad^  a^tiv  d«^  ^  aaia»ta,,SAjr#\  re<. 
cpicis,   non    omnino    constantem   dicere   relisy 
cum  exc.  M.  a.  BiKBB&sTxiir.  pro  S«  Ct^ltvn^, 
bariae  varietate  sumas,     diagnosi  vero  tuno 
nimis,  v/ygijUTtf •>  cirf;u9M«ript«A,    et  qtu^B^Mh^ 
ribus  in  aliis  speciebus  magni  aestimatis,  snp* 
pressis,   ita  ut  magia  conse^uenter  agMy  ^■91' 
distinfuendo. 


SjCn*.  Gentiaaa  'spathq.Ia,i{a(:.  CQroRiE^ 
^iypoai-atepifQrmi  bor^botA  drfiday  calycis 
.  l^ciuiis.  subinac^quolibiis  (tubuiiv  suih  ao- 
thpsi  acquantibus)  y  caula  simpliqiusouloy 
IkiribMs,  a^Uairious  Ipn^epedunAUlati^y 
foliis  spathulatis.,   supromi^  bya|OTobtii- 

S^  0.nionUiift.NBE«  %bEtEivBfi<:Kl'NoT. 
•ct.  Leop.  CaroL  IX*   pt  ITDi  non  Fohst, 
G^  cblorMfolia    Nbe*.  ab    EtaiiB.    ib. 
p.  171.  (adulta.) 
G;  spathuUta.  BiAHivi:>ir.Ql>xi|'8clledula. 

Hist.  195.„Sali8burgi."HoppE.  106.*  ap.  ftruc- 
tiferum   quodt  ili&  S«xop»  raaCalliC^  xiaaxite 

QfwMftfa.  W^ilfgif  4i.3|*\A«i,   .1820.  — 
ip7..in  hprtffi  edii^vi..  et^sm^  ipeciniinij 

A.  calyx.-cumiiractqkt. 

06tf,  lam  apnd  Brytliraeajn<  liiMrif»liain, 
de.faUa^i,  corollae  cal7cifqu&  Ivngitudine  re- 
ciproca.  inter  Gentianeat ,  verb*  feci ,  ita  ut 
Qi.  clilarAefolia  Nj  a.  Bj  ste^um-  sistat 
magis  adoltnm.  Noomb  quod  a>  cli  BAar- 
uvQf  eximio  criticarum  specierum  scrulatoriy 
specimiai  iBsariptum  ridi^  et^  Inbentiot  reti- 
nuiy  quum  a  primo-auctore  dktnm  iam-plan- 
tae  fncrit'erept|un.  Afiuiibm  praecocior  flo- 
ret,  et  quwn  frnctiferam  legerem  iA  fTigido 
monte.  matnram,   G.-  campestrit>Tix  corol- 


,,Hortns  botanicns'',  Leipzif  bei  BaiiBl- 
g&rtner  1824,    darstellen    werde).     Schon  Kx- 

7|Mf EL    S^14>St|     VUflfi,   SCKVLTXS,      M.    BXBEXnfTXXS 

und  L.ZNK,  erwiihnen  des  knrxen  Pappns,  ao 
cUm  ea,  \u  bedai&erx^  i^t,  dass,  I^^kt^b  tq^ 
KocK,  gleichfaUe  dnroh  faifche  GartciuzcailL. 
j^avei  -wervdtmi^  die ^S»  a,gries(is  aufhobea, 
doch  aber  dieselbe  unter  cinem  neuen  Namen 
«i|jE{jillrte«^  WoUen  wir  die  KOrxe  des  Pap- 
pus,  wenn  wir  die  Geschichte  der  S.  nni- 
9-^X*  .  &*.▼! ,  bex^kf iehtigeaf» .  i^h^  fOr  gass 
best&ndig  halten,  so  k6nnen  wir  die  Pflanxo 
mit  M.  BiEB.  fOr  VaricUt  der  S.  Columba- 
ria  nehmcn,  miisscn  abcr  dann  gestehen,  daae 
die,  Diagnose  zu  unsicher  wird,  und  dats  "wix 
dann  Kennzeichcn  unberQcksichtigt  lassen,  die 
wir  doch  bei  Unterscheidung  anderer  Artcil 
hoch  schatzen. 

XCill;  Ges^ti/iua  s,patJiuIata;  BIomBCI-» 
KrpUQ  pjroseuitirtcllerformtg»  gebast^ 
S^spoltigy  Kplchabschnitte^twaSfUilgie^di 
(wilhrQud,  der  Befruchtuug  so  loqg  als 
dic  Blumenrohj-e), ,  Stcngel  ziemJt^^h.  e«^ 
facli,  Achselbliithen  langgestielt,  Blatter 
spath^lformig.  die,  obcrsteU;  cufonipg* 
S;(]LUnpnich,    RciiB.,FI.  So^, 

Sym  G.xnoiktaDA.NiUie  at  EsEzuimcsi  Not« 
act.  Leop.  CaraU  IISU.  p.  170.  no»  Fdrst* 
G;    chioraefolia.  Nebs    ab   Bssiib,   ib« 
p.  171.  (auigcwaclisen.) 
G*.spatjiulau  BAH7sz.ii(aM|^  Schedula» 

Nachr,  195.  Salzburg.  Hoppb.  190^  hnehu 
tragend>  'Vion  xnirc  avi '  dexn  G^iiM|^  im 
8ifib4i«»%i;g^bQi^  d,  S«Ang».,iaap  gesaiii« 
m^t.  —  197..aHS-dem  SMinen.det  Torhtfw 
gehenden  C^un^pW*  inir  Gmw  gosogeii* 
A.  K^ld}..  nebst  Frucht^, 

B^ln  Schon.bci.BrythTae«  linarifoliey  ist 
dea  tfiuschenden  Charaoter»  von  der.  relatiTMi 
Xjiinge  des  Kelchs  und:dcr  CoreUc,  Brwlihnung 
geschehen,  soidas*  wir  die  G..  chlozaefo- 
lia.  N«  ▼.  B.'  nur  fOrc  dcs&t  &Ueni  Zuataad  hal- 
ten.  Ich  habe  den  Namen^  welchcn  ich  Ton 
dec  Hand  des>.  trcQlichen  Untccsaohaa .  kritlp* 
soheri  Gewachse,  des  H»  Hr.  BABa-i.xKo,.  einem 
Bacempl^'  bfigeschtaebentsahe^  um  sa  iieber 
beibehalten,  ols^.  dev  &Uere  scjbon^Tasn^ebeii 
Sie^  bliihu  fcOher  .  ala  *  d^a..  VerMfndteni 


n 


T««e3it,  prmcinA9  Tidentnr:  G.  pr4tenfi« 
I^Al.  ygt  Blm.  G.  pl^bejtt  Ud.  G.  una- 
l^vchr^eBYit  lLi!to.  tt  q%f^«rfn»od6  G.  sil- 
%'tni^ri%  Mt  Mat,     qtilfe  Mfti  Mi^tfi  rario- 


Aap«rBl«  A|>«rin€i   foliis 

oMoDis  -faM^oMiiB,  niafpue  oariiia  cau- 
ilwiac  retrbf 511111  «HMbnn^  florihnfi  paiii- 
^matis^  firuelibil»  gronti^atis ,  corolla  lu- 
€>iik»e-4Mfttndibu(art.     RcfHlk 

'Syk.    km  BpiYiM  BcAot^.  '€kx.  1i.  Vtndob.! 

lif.bim^i.  t\.  t.  iSKtit.  r.  ]^.103.  in.  p.l05. 

«kcl.  8if.  '-^  Bk«s.  t^l.  gtlHe.  t.  ^Ng.  114. 

ScHVt.'^.  Oeta.  n.  p.Blt).  RTiM.  ScHrLT. 

\Xt,  \.  S04*  exel.  8»k.  —   AcHtt.  Kvgcutb. 

b.  Zeib  1823.  f .  tSi  Cat.  tete.  &.  Drefd. 

1S2S.  p.  1. 
llgel,  •Bpeciai A  4  «nBtnibut  bMoMicii  eJlkiiS. 

Jk»  icMnollB;.    S.  p3^tllloBi«     61»  unctikt.     D. 
pai«  foUi  isi&4  vita. 

199*  Anpcrula  rivAlis:  foliis  octonis 
]aiiceoIati.«9  marginc  carina  caulcquc  rc* 
tn^^smii  .scabm,  floHbm  panibutatisy 
iriictibus  graiuilati.^«  coroHa  oanipanu- 
itOo^  RedB.  Cat.  strA.  fa.  Drestl.  1823. 
p9^.  i. 

Syn.  A.TiTBlis  SisrTHl  inS^fBfH.FI.gTaeca. 
tf.  fkjt.  ISL  t.  il^  (iUotUitt  ciU\A  false.) 
fLcHB.  Atoglmib.  bot.  Zeit.  fgft.  p.  734. 
fttihoiiitii  irtvialb  keili)^er  ebrHijtuiii  eft.) 

tt^.  Specitiieii  in  ibtiii  bnfni<li«  pr.  Bmn« 
ham  iB  MociYili  leg.  reT.  Hocii»rsTTEA. 

B.  «oreUft       F.    piMiUs.       g.   C    fructut. 
...  B.  pan  feliit  tupre.  I.  ted.  ibfra  rita. 

^^      O^/.     Rnbiaceanon  plorefl,   tfef  mttltVt  nisi  om- 
-«Ha^  lito.teibBoptotalat,  ted  iltivm  ^oly^etiAai,  (quod 
.    ie    Sazifrageit  i»t   tSaryei]^ta^n#lt   fifciliut    cer- 
■itiir)   corollA  majori   et  minori  varlare  con^ 
^t$Bt ,'  'i«a    tIx   fonna   iure  meritoque    dicatur 
'**'       ^Hb  Tsrialiilii',    itt  fracc   iioitii    Aerivetur    ab 


IM  Ut  M  «Ute  %Vlt  am  kafteA  ^tgt  mit 
teit^m  Saamen  fand,  entfaltete  G.  campet- 
trit  kaum  ilir^  Coroilen  !h  der  Ebene.  Sie 
lcbMnt  nvohl  Vdtt  ander^  ^^«chriebenen  ver- 
Vc^t^deh.  \S\h  nSchsleh  tinct':  ^.  pratensii 
)niTrL.  Ikfid  f^sskiK,  1G.  pl>t>ejji  i.rb.  ti.  una- 
l!i't'chc%'ft^i%  \.tA,  \CiA  einigerihatsen  die 
tj.  liilVksYVis  DE  d^XV.  biese  ne)>st  meh« 
i-erfi^  Ve)t»h»h  »ih  Ihclermal. 

KGnft  IWw  Afl^p^rnU  Ap^l^in*»  Blai- 
icr  flsn  S>  knBctiV>rmig,  am  Rtimle  und 
K<el>  firt  wie  tlclr  St^neol  rtickwiirls 
«ctmrf,  Bliithcii  rii^Mjg,  nitrtre  grkor- 
tetjlt,  Corollerrthrtg--1richh»rfiimng.  Rciib. 

Syft.  A-.  A]^lHYie  ScnotT  cat.  h.  Vindob.I 
M.DiEB.  Fl.  t.  canc.  T.  p.  102.  Hr.  p,  105, 
excl.  S31.  —  Beis.  Fl.  gallic.  I.  pag.  114. 
ScHULT.  Oeitr.  FI.  p.310.  Rum.  Sciiult. 
III.  p.  264.  excl.  Sm.  —  Rchb.  Regenib. 
b.  Zeit.  18:23.  p.  734.  Cat.  sem.  L.  Dreia. 
1823.  p.  1. 

Km^  Ani  ctficaefitkeni  AiMefi,  vt>li  fi. 
6ctaoTTk 

•A.   BlumenfcHAie.      b.  Kitih.      c.  tttichx. 
D.  Stttckchen  61  an  von  ufttefk. 

199.  Aspcrula  rivaliA:  Bkfttc^^  «A  8, 
lanzeinirniig,  am  Rauclc  luul  Kicl,  so 
wie  dcr  Slclrgd  YiiA:t\1Si-f.s  .scliarf,  Blii- 
thcn  ris^)ig,  iVucIilc  gckbrlicll,  iGoroIIe 
glockcntormig.    RcriB. 

Syn.  A.riTalif  Smitii!  in  Sisth.  )?I.  graeca. 
ll.  f.  15.  t.  117.  tAndere  habea  ifalich  ei- 
Urk.)  RcnB.  Regenibtirg.  bot.  2eit.  1823. 
^.  7S4^  (#"0  der  Reinaine  aLUemal  faUch- 
lich  ^hiyalit^  licitit. 

Nmchr,    Bei  Brann  in  fefickcen  Griben.  H. 

Wof,  kloCHlTfiTTEJl* 

E.    CoroUc.       F.    PbtUL       «.    G.    Fmcht. 
<H.    Stilckchen  Blo^  ^vm  obek.     I.   dat- 
«elbe  tt>n  fmten. 

B€Oh.  Mehrere  Kubiaceen ,  Ifnd  %fele,  wenn 
dicht  1^1«  4tfifoopetMA«h,  AMr  Vnch'Polypeta- 
leen  (wat  bei  dl^H  SikiMg^  tfnd  C^ryo- 
phylleen  am  ileutlichsten  in  die  Augen  ipringt, 
kommeh  mit  grfisteiVr  unA  klieinerer  ^roUe 
▼or,   aUein   die  Form  dertelben  tcheint  nicht 


*•  ^^y ' 


80 


UI«y  atit  yice  rma.  md  hanc  c^Mrollain  cam* 
panulatam,  in  onmibus,  at  tane  inn^^erii  • 
me  speciminibus  Tisis,  omnino  aequalcm,  ab 
illa  tnbuloso - inf undibulari  A.  Aparines, 
distinguere  volumus,  etiam  rptata  Galiomm, 
campanulatae,  hodie  feliciter  separatae,  denua 
iungetur  necesse  sit,  quo  modo  fines  Asperu- 
larum  anferrentur.  Forma  non  rariat,  sed 
magnitudo,.  sicut  in  Galiis  omnino.  Rem  ta- 
bttla  pretiosissima  SxBTHoapxAirA  vere  inspecta, 
aon  igitur  secundum  rerba  tantnin,  explicavi«. 
«-—  Planta  crescit  ,,iB  Creta  ad  ripas  ffaivii'' 
prope  Plantaniam"  SxarH.  ,,iB  Moravia  pr«. 
Bmnnam**  HocHSTBTTKa.  ,,in  Silesia  pr»  Vra- 
tislaviam*'  Grabowskt,  et  sine  dubio  etiam 
alibiy    inter  afilnea- Eubiaceas  praetcrviia*. 


sa  tnfleniy  flo  flaM  wlr  nicht  «ina  ▼on  fler 
andem    ableiten    k¥nnen.       Wenn  wir  .  diete 
f lockenfdrmige ,    bei  allen  und  xwar  nnsChli- 
gen   von  mir  beobachteten  Exemplaren   gans 
gleichfiirmige    Blume   nicht    von   dex  rMuig- 
trichterfdrmigen   der  A.    Aparine    VBXter- 
■cheiden    wollen,    so    mOssen    wir    anch   di« 
neuerlich    mit    Gltfck    getrennten    Galx*    mit 
Glockenblumen ,   wieder  zu   ihrer   nlten    GaC» 
tung    bringen,    und    haben   dann    gar     kaina 
Gr&ize  mehr  fckr  Aspernla.     Die  Form   lA» 
dert  bier  nicht,  allein  die  Grdsse,   ao  wie  bcl, 
Galium.     Ich    habe    au   Eriintemng   dittcs 
Pflanae   Sx>THoa>*8   Tafel    selbst  nachgesckea, 
sie  ist  nicht  blos .  nach  andcm  citirt.  —     IHm 
Pfianxe   wfichst  in    Creta   an   den  FlaM-Ufai» 
bei  Platania:     Sxbth.    bei   Briixm  in  MlihrcBt 
H.  Frof.  HocHSTETTKB,    iu  Schlesien  bei  Brc»- 
lan:     H.  Gbabowskt,    und  wohl  auch  andcsc» 
wfirts,  wo  man  sie  unter  den  verwandteB  fti»> 
biaceen  fibersehen  hat» 


XC3V.  Viola  flilvestriff:  adscendefM^ 
foliis  profunde  cordafis  (supra  bispidu- 
lis)  colcare  compresso  iutegerrimo  (co-^ 
lorato).^  calycis  appendicibus  superiori- 
bus  rotundatis,  in  fructu  (acuto)  evanidis» 
RciiB.  FI.  Sfkx^ 

Syn.      T.  tilvestrit  inosdora.  Doo.  pempc 
pag^..  156« 
y.  parpurea  silrestris   i,  eanina  Tragi. 

Trao.  Rriuterb.  pag.  44i2.  &g.  C.  (pL 

iunior.) 
7.  Martia  .miiu  ffore  riolaceo.  Baaabl«, 

p.  '77.  n.  856.  ic.  695.  (pl.  ianior.) 
y.  floremin..  Riv.  pentap.  (pl.  serotin»;) 
y.  silireftrit  Lax.  FI.  fr.  If.  p,  680. 
y.   canina.  Lam.  Ene.  Viri.    pagw  G86. 

Dec.  fl.  fr.  ty.  p.  806.  synops.  p.  400r 
y.  canina  Sw.  svensk  bot  S90?  itaala  eC 

quoad  atipnlas  petsima. 
y.  tilTestria  KitT  ScHtrLTl  Oestr.  FI« 

ed.  2.  I.   pag^  42S*  RdM.  Scbvz.t  l  T* 

pag.  S66. 
y.  eaiuna  podolica.  BBStB&  i  Cak.  hotu 

Crem.  Soppl.  iy«  p.  25. 

Hist.    Dresdae  legi,  200.  florent*  201«  rmu 
friictifer« 


XGIV.  Viola  sitvestris:  arifsteigend^ 
-  Blatter  tief  herzfomiig  (obcn  kura  steif* 
liaarig)^  Spom  zu.sanHnengedriickt,  gdns 
^efarbt),  obere  Kelchauhonge  abgenii^ 
det,  an  der  (spitzfgen)  Frucht  gescnwuih<it 
den*    RcHB.  FI.  Sax« 

Syn,      V.  silvestris  inodora.  Doo.    pcnapi; 
pag.  156. 
y.  purpurea  silrettris  s.   eanina  Tngl» 

Tkao.  Krituterb.  p.  442.  B.g.  C  IjwagfB 

Pfianse,) 
y.  Martia  nsin.  flore  riolaceo.  Bauxs. 

p.  77.  n.  856.  ic.  695.   (junge  PflanM) 
y.  flore  min.  Riv.  pentap.  (Spicling.) 
y.  silrestTis  Lam.  F1.  fr.  If.  p.  j$80u 
y.   canina.  I^am.  Enc.  yill.  pagw   636i» 

Dec.  PI.  fif.  ly.  p.  805.  syn.  p.  400. 
y.  canifia  Sw.  svenilL  bot.290?  tchlecli^ 

besondert  die  AchselblXttclieh. 
y.  tjlvestris  KiT  I  SchvltI   Oeitr.  TL 

ed.  2.  1.  pag.  423*  ROm.  Schux.vI  y. 

pag.  566. 
y.  canina  podolica.  BBtSBnf  CtL.  liort» 

Crem.  SuppL  ly.  p.  25. 

Umehr,  Ich  nabm  sie  bei  Dresden,  209*  blA» 
hend,    201«  Fruchuweig. 


( 


-i 


s 


hL  a  tKic,  (t  p*telK.  laWralU.  C.  ap- 
innilifi»  ca^iu.  D.  frncuu.  B*  •U- 
paljL  infniw.    S.  tupator. 


COJB    V.    lactea     confnodcntn.        lUaUt   ia 

I4*na  Ulacifa  Td  nWlli,    mnliB  albi,  petda 
■bl— a« ,    infinvB  bnTini ,    eilnr  i 


UnncnbUtt  nn  dcr 

Saile.        H..  deigL    tob   vinii ,  luid     die 

iciilicbttit  BIUBicubliiller.     C    Kalcliu- 

hlngc.     O.  VtucbX.     E.  OBtMrMl^cI. 

bllillGbn).     F.  Dbcn. 

£*ofc.     Wrr    dieia     mit    V.    laclea    TCrbiDdet, 

kennt   durcbani    eina    tod    beiden    nichl.     Si» 

wSchit   aut   •rciten    Sandilreckt& ,    die  uidcc* 

in  ichutigen  LiubTriilderii.    Die   Bluracn  »»B* 

liU  «leT  rSihlicb,   in    der   Mitle  wcih,    Mu- 

BteDfalftler  Unelicb,  iit  nncer*  kBrrer,  Spom 

gma,  *n&tcigEnd,    IKnger  alf  di*  failb*  PlnU* 


1  niu) 


nblatl 


1  HlatMMr    Bite 


gekccbi,  Frachl  ISngiitk,  ipitb  —  AiaMrhalb 
Frankreii^h  griiunincll ,  lahc  ich  uc  noch 
nichc,    abe*  ia  Gicun  culU*lrt  nuo  lic  jicht. 


KniH.  Viol.a-ftiippii;  ereets,  foliiff  ooiv 

-  Aiia— oM»wgM>      emtcare      app«n«licibiis 

(inwiu«)  duiilo  loDgiore  norreeto,  pela- 

liBt  wUf  tico  laucsuMia.    Bou.  £1.  oax. 

9f^  V.  Mappii.  Ai.i.toi>.  ped>  If.  p.  99.  lu 

16i&  ic-  t.  i&  b  & 

Jt^mat».  bot.  C»b>  ioi  6S&  ^I.t««biL) 

BKM«k  >».  luL   f.   tSi.  «t  p.  SU. 

Vmiw.  F).  veaM.  L  p>^  S95.  nuiq. 

•zcl.  Sm.  u  Barml. 

I.  «peciinen  TovBnle    „prop*  Bex" 

an^   niigi*  aduItUB  „F«dt- 


Riinnii 

heratorraig-IJiDf^ieh,  Spont  doppell  s 
lang,   al.i  illc  (grn.i.soii)  .\iiliiiiige,    0U8gc- 
stredLti.BIumciihliitli-r  vJliptiicik-lanzet- 
ruimig,     llui».  l''I.  Sox. 
Sjrit.  T.  niippii.  Attte*.  pc^-  II.  p.  SS.  n. 
16W.  ic  t.  2fi.  (.  fi. 
La»»io.  bei.  C»b,  le.  (»6.  (pl.  venaL) 
BuToi.  ■Skttal.  pig.  ISi.  ■■  paf.  SU. 
Pm.i.111.   Fl.  Teren.  I.    pag,  29&  ntei^. 
azol.  Sm.  el  BAMtsi., 
Ihtir.    £05.  Ein  FrftUiBp-Exempk*,    bei 
B*x:  H.  ScnLEicnBa.    iOli.    mekr  iiuge. 


AroK  Sl*  Terdenkt  ihren  Ninien  eineai  In- 
anne,  wu  nan  nach  nicht  crwlhnt  findct, 
nnd  gnb  an  mehrem  uidern  Imingen  Anlaii. 
Ai-Liain  inchle  nlmlich  leine  Ftliiu*  in 
Rbki  V.  paluitrii  foliii  niucTonati» 
■  t  tcrratii  F1.  Jen.  p.  tSS.  in  Hili.M'i 
Auqabc  p.  IB!),  dic  abcr,  wi*  wir  melchcm 
kHBiini,  mit  V.  Flerc  eoernlce  leii(ifo- 
Ha  Rtt,  einarlel,  nlmUch  V.  pcriiclfolia 
(1.  UBir*  109.  BIO.)  itt.  Uatr*  lllt.  komiDt 
dmtllch    BeiiHK    mit     Ai.iiaiii'1   F^gur   nuani. 


Florei  habet  lenil 
Ihit.    Pellide  lildcini 

UU     Ct'  TBlltlUl 


norrr,    tuidM  >p*- 
Prtcter  pedwaon- 


84 


nicntia,  etiam  Saxoniciuii  habeo.  JLb  aliif  V. 
Ruppii  nomine  tangitur  V.'persicifolia, 
ab  aliis  Y.  caninc.  Dicjnofcs  auctorum  om- 
nibus  fere  Violis  indigenis-  caulescentibus  ap- 
plicandae,  minime  characteristicae  sunt. 


XCVin.  Violamontana:  c^ulibns  ercc- 
iisy  foliis  cordatis  oblongis  (Linn.),  cal- 
carc  vix  calypis  appendicibas  (magnis) 
loDgiore,  petalis  obovato-oblongis.  Rchb. 

Syn.  y.  aTboroicent,  Camer.  epit.  911.  fpe- 

cixn.  aeitir. 

y.  montana  Linn  !    •uec.  p^  305.  lapp, 

pag.  231-.     WahlenbI   lapp.  pag.  213. 

■*        .    UorksmarnI    F1.    dan.  1329.  tpecixn. 

.  Ternale. 

HJit. .  207«  SpGclpen  vernale,  ,,e  Lapponiai 
ipsededit  WABLxffB£AjOl*<  Faies» 

A.  calyx  cun  petalo  inilmo  ajatere,  et 
petala  bina.  B.  stipnla  ,f  mediis,  C. 
alia  e  superioribus. 

Qbs»  Haec  ex  xis  ett,  qvts  explorationem  stre-. 
nnam  spementes,  ad  patres  reiiciunt,  alii 
▼ero,  characteres  in  foliis  quaerentes,  vario 
modo  atque  pro  lubitu  uni  alterive  specierum 
a£Einium  adfimdunt.  Nisi  Violarum  evolutio- 
nem  observavimus,  de  specie  nusquom  erimus 
certi,  habitus  enim  pro .  aetate  plane  mutatur, 
.  et  saepissime  occurrunt  exempla,  quibus  viri, 
alibl  speciebus  novis  inimicissimi ,  speci^iina 
autuxnnalia,  notis  in  evolutione  quaerendis, 
distin^-uunt. 


„Flores  qui  vere  prodeunt  co;roUa  instm- 
nntur,  qui  vero  aestate  propagantur,  coroUa 
destitiumtur,  tamen  fertiles.  Radix  perennis, 
copiosissima.  Caules  erecti.  Stipulae  ex- 
trorsum  dentato  -  terratae.  Folia  serraturis 
utrinque  13  bracteae  binae,  Uneares,  inte- 
gerrimae."  Lzinr.  Fl.  si;ec.  1.  c.  Icon.  Fl. 
danicae  (a  Wahlknbuioio  et  ex  eo  a  Schvx.- 
Txsio  falfo  citata)  etiam  nostram  plantam 
praebet  .vemalem,    iUa  Tero    apud  Cajixba- 


plaren,  besitxe  ich  auch  eini  aus  Sachten. 
Einige  bexeichnen  mit  dem  Namen  V.  Rnp- 
pii  die  V.  persicifolia,  andere  die  V.  c*- 
nina.  Die  vorhandenen  Diagnosen  patsea 
fast  auf  aUe  einheimische  gestenjrelte  Veil- 
chen,  imd  tind  nicht  im  geringsten  besHelU 
nend« 

XCVin.  Viola  montana:  anfirechty 
Bliitter  her^rormig-langlich  (LlN«),  Spom 
kaum  langer  als  aie  (grossen)  £elctia&- 
hangCy  Blumenblatter  verkehrt  eifbnnig- 
Idnglich.    RcHB. 

Syn.    y.  arborescent.    CAMxa.    epil»    9113 
Sommerpfianze. 

y.  monuna  Linivt  niec.  p.  805«  I«pp» 
pag.  254.  Wahlerb!  lepp.  pa^.  21J* 
HorkemamnI  F1.  dan,  ISS^.  tpeciflb 
vernale.  '      ' 

Nachr»    207.  Fr abUngi.£xempUr  ani  Tjuf^ 
land»  Ton  Waulenbero  telbtt  gegabMll' 
Fries. 

A.  Kelch  mit  untem  Blimienblatt  ▼«&  tar 
Seite,  und  zwei  BlumenblStter.  B» 
Achselblettchen  von  den  mittleis.  C% 
eines  von  den  obem. 

Beoh,  Sie  geh5rt  uuter  diejenif^n,  weldie  mii 
strengere  Untersuchungen  scheueud,    dcr  Yer» 
gessenheit  ilbergeben  woUte.     Andere,  W4 
die  Ch^dctere   in   dcn  Blittem  suchen, 
den   sie   bald  in   einer   oder    der    andem 
wandten   Artcn.     Wir   wissen,    dast    ntir  tfe: 
Beobachtung    der  Verlinderungen   im    WadMKi 
thume,    Licht   iiber   die  VeUchen 
kann,    da   tie   ihr  Ansehn   mit   dem  Alter  et 
tehr  andern,  dass  selbst  Botaniker,  welchc 
Trennungcn   sonst   sebr   abhold   aind, 
Exemplare   wegen  Merkmalen,    die   blee 
der  Entwickelung  abh&ngen,   trenneo. 

L.IKHX'  sagt  in  der  Fl.  svec.  a.  «u  O:  ^JPfa^ 
Frahlingsbliithen  haben  ihre  CoroUe,    die 
Sommer,  erscheinen  ohne  dieselbe, 
doch  fmchtbar.     Wurzel  ausdauemdy 
Stengel   aufrecht.     Achselblattchen  iiadli 
ten  sSgczahnig.  Blfitter  jederseits  mit 
SSgezJihncn.  Deckblattchen  zn  xweien, 
^         fSrmig,    ganxrandig.  **  —     Die  Abbildnng 
dan.     (die    Wahlb.    und    aut    ihm 
fialsch   citirt)    tteUt    anch    nnsre  Ffiaaie 


^.•■*e» 


—    8J    — 


mmt^  wik  ifO  Em»  «Inta,  mtqu  bana,  m«- 
tlvalMB  r'*-*-~  pittMMMat,  nnoiui,  fcncti- 
^*-*™  aiBal  BaMmmna;  plutun  cnbilalcm 
«  aaamta  BaUal  OmBina  huc  tgnra,  inpri- 
mi»  mx  Hon,  SDttnm  mtit,  ntc  periicifn' 
11 SB,  T*I  qiiod  cl,  WuLKorno  placnit,  V, 
lactoam.  Flor»  ttiioi  dilDI*  pnTporci  di- 
t  in  FL  daa.  M  in  BMtiii.    —    Std 

n  ipnuo.  Antn  tutnm 
TiCt,  de  qmbni  haic  !■*. 
%Ut:  ^aton  «  babitn  V.  mlrabilim  Jj, 
■nlic  robrt  (I),  cni  otiim  pcdoncnlii  fDlio 
,  M  ■bonda  diff«t  fotma 
1  «t  itlpnlaTna. "  Hiiec  minus  coa- 
«{«■•  tfcta,  ogCBi  iatRprctatio».  Sont  euim 
gtiiiBiwli  Soiifori,  ab  anctor*  tnac  Boodnm 
*U|  ao  iBidBB  ■  Linn»  rtrbii  praemitti, 
laBgbcImi ,  bnctiferi  tmv  nt  ia  al&nibiu  ( cf. 
tA.CJ  falio  brcviOTM.  Pn-jit  ,,ViDlM  cuiaa* 
Mt"  ^nod  mefii  nobii  Mridot 
1  V.  mlrabiii  •imilitado  praa. 


FrflUiafiKMaplaT  dar,  aU<iB  di*  bci  Cuixba- 
miin,  dia  Ijim'  ttlbM  eitlrt,  nnd  wel^t  rccbt 
fnt  iit,  seift  ein  SomtntrtitiBplar,  I>ti(,  froclit- 
nnd  blflthentragend  iDfleicfa,  tine  elleBhoht 
PtUa»  *om  Btldol  AlIerdiDfi  gthurt  dioit 
Ffluie,  bMOndendirBldlhe  ntch,  lu  dtraiuri- 
Seo,  nicht  id  V.perii  cif  oli  i.oder  witH.Dr. 
Waluoth  glaabte.  in  V.  lietta.  Dit  Bln- 
mtn  heiiien  bltu  parpurblni,  wle  in  dtr  FI. 
dnica  nnd  bti  dtr  nnirl|CB.  —  Jtttt  wollea 
wir  abcr  auch  WAiLanna  hSrtn,  LniiB't 
■IHcUichen  Erkllrcr.  Friihrrhin  hatle  er  bloi 
finchltTafeBde  Eicmplare  feiehen,  nnd  («It 
Sbn'  «ine:  „Glricht  u  Statnr  nnd  Wuch* 
demlich  der  V.  mirabilii  L.  [<)  Biit  dtr 
lit  aoch  darin  dbcrein  kosunt,  daai  ihra 
FmchlMirle  kOntr  tiad,  ali  di«  Blltter,  tob 
dar  dt  >ich  tbtr  dnrch  die  Porm  der  BUtttr 
nnd  AchtelbUttchtn  ■ahr  nittencheidet.'*  DiM 
falnft  BDn  nichl  recht  initmiDen,  nad  mutt 
•rUulert  wridtn.  Die  Blmhenitiele  nlmlich, 
die    dcr   Verf.    diinsli   nicht  lahc,    nnd  nicht 


j  dire 


rpedu. 


Bb  Wotiatibni,  fbliii  laBgiDTihni,  itipnlii  ma- 
JaaihBt  «t  tantam  gTDdiui  dulatii,  flerihu». 
^UtBmmij,  nl  fallor,  apetilii."  FlorM 
OB^Boa  in  omailmi  canlHceatibni  ■petaloa 
>   Ttttrendi    atqnt  rtpMcndi, 


■ahr  lug,  ]m  fn 
wie  b«i  dn  verK 
•tT  alt  dit  Bllttd 


chttrifFBden 


a  coroUa  ridit,  aS- 
B  bi  modnm  confoadi,  inttlli|imiii. 
—  Sprcimiaa  ptdtmoataaa  prope  Laaio.laeta 
*  (ftuion  cbca  Albam  Femptjam  iadlcal),   «t- 


dar  T.canina  innlchM. "  Dii^i  raOgen  wir 
UebtT  natmchrtibeu ,  ab  den  Verglcich  mit 
T.  mjrabilii,  „imIenchtldM  lich  abar  hln- 
Unflich  von  ihr  durch  kflnerc  BlttthenitScIt, 
lln(tre  Sltller,  |r«Mera  UBd  frilher  gtiUintt 
Achttlbllttcfaen ,  nud  wenn  lch  nicht  irrt, 
dorcli  coTollenlDie ,  Dbtra  Bldthn. "  Wif 
wiiiau,  dau  die  lettttn  Bldihcn  bei  aUen  gt- 
Veilchen  cDroUeuloi  liiid,  wl« 
ichon  mihrmali  trwIhBt  wordtn.  „V.  lac- 
tta  Snm ,  dlt  mtbrtre  im  Anilanda  T. 
montana  Bnutn,  kommt  In  Lappland  nicht 


ma»,  daii  cr  lia  wohl  nntencheidet ,  nnd  H. 
Dr.  WAuaan,  wtlHicr  dietelbt  nnr  ohno 
CoToUa  aabt,  dit  *trwudtn  Artn  fir  in 
•ahT  Tirwicktlt.  —  ExtmpUra  ton  Lanio  i> 
Picmont  (Aluobi  iei|t  ■!•  mn  di*  Alba  Pom- 
p*)a  an)  nnd  dit  TolhTniicheu ,  mit  riem  Na- 
mtn  T.lancifotla  Ton  H.  Prof.  Bbirb  ba. 
MichnM,  kOBimen  gBa  mit  der  nnnlgn  Ilbar. 
eia.  Dia  bahmiichn  nnd  ileluiicbn  abtti 
dlt  ich  bie  Uaher  ali  T.  moataaa  «Airit, 
gahlm  in  T,  caniaa  Ineoraai. 
19 


L. : — -.r:,;  -  ii3l£.:r,db^B^i 


f 


V 


•UM  TidMur,    ibWH.      A.    Stwji— >b    miiia 

y^H*^-  (ntiiUB  pU>ta  Vituuii,  citf  tu  tpecin 
ftkcta  noc  Boxa  ialtad^  —  CaWiUin  ipcci- 
IBJB>  conylna  tIcU  V.  laclaaa  aancrma 
ptntM  BiviBiuM.  lipaianla,  •mithiuu* 
qaacdwi  aiiglica,  prMlcrca  MlMtUca  ■  FaiK- 
•10  bIiu,  raMlM,  ^naa  in  j^ata  nliginMo 
•4  piHdinm  Faniad  iA  *ici«itat*  Holmcmi 
t^t,  plMM  cL  STSsniiiwm,  roMica  Dorpati 
■  cl-  Lunan  ioTcmta,  biucuics  in  bniaidit 
mA  tUkci  pr.  PntUnnm  ■lunu  a  cl.  LiHO, 
uutiiao  itndoboiiRuia  tt  cachic*  mnjta,  111- 
Cm1c>  fiipiiiiiii  ■  cl.  TuTis«vo,  mognntiiia  ■ 
Ziua  *tc.  —  la  >p«c[ni(nlbnj  mala  liccitii 
pctftln  battd  raro  contractm  innt,  ct  oblonga 
Tldntiir,  ficot  ia  icrioribn)  Horibiu  onuiino 
«Tndiint.  ronnso  piunllae  t  nuignat,  ■agiu- 
tif»»*»"  et  latifoliae,  h  nii«  eBdemqai  radico 
anacnBtDr,  pro  tnnpcriti  ticcital*  Tel  huinl- 
l>ilt,  M  pro  Mli  conditiane,  laperflniun  igi. 
tor  Bt  cL  WiaLKnCBOn  dablum,  I7piaL 
t  'rerio   Tariit^tee   hM  modo  noii 


Bcomplart  drr  nnirigen  (etwa  bti  Hnt  (ig.  d. 
•.  nad  k.  i.)  Ute.  i*«t  Ton  der  V.  pumil^ 
ViLb.  d>*  tr,  wie  ••  ichcint,  tooi  Vcrf.  iclbiC 
halK,  ^*  »;  der  V.  canina  uuterordentlicb 
TcrfTuldt,  wogegin  die  Piplr  iprichl,  die 
abngcni  KUccht  irt,  and  dam  Sllch  nacb, 
•iB*  dreifarbige  Blfltbe  dartltUt.  —  Wu  abcT 
ScaLBfca»  ali  V.  pumila  tcndal,  iit  allcr- 
diBft  V.  onlna  criDctoinm,  luid  nim- 
■icmicbr  Viu.&>'t  Pflanu,  Ticlche  wahitcbein- 
Ucb  •Ii  Art ,  obnc  Schadan  •ul|«trichcn 
werden  kuin.  Von  V.  lactee,  iahe  icb 
Obrigcnt  iiblrciche  vollitiiadige  Eicmplare 
der  Ri*ini(cben  Pn«nic  Ton  Leipiig,  tinig* 
■B(Iiicbe  Ton  der  Sniithitcbcn,  llbrigeni  Ollin- 


|"C,    Viola  peraicifolia:    erecta,  fnliis 

(itmioribas  pnbescentibiu)  oTato-ldticco- 
atli,  cutcore  appendicibits  (ntediocrihuA) 
rix  lougiore,  |wtaiia  refiuia.  Rchb.  F1. 
SaxoD. 

gyn,  T.  OTMM  k.  aomt,  ac  alba>  Bti*. 
Mo*i»-  MM.  5.  t.  7.  (,  7. 
V>^l*wtr.laD|ifolu,  Txhkh.  (BS.  f  9. 
Bfanr  Tfoliraai.  Dalscx.  I.  p.  799.  io. 
y,  pnlMBb  MgMtk  PoraltM  f»KI«  mo- 
«ga— ti«  «t  •MtBili,  aondniB  iMeripia. 
Wtvl  n.Jen.  p.SS9.  •*.  Hai.1..  p.389. 
T.    Am    wtrtJw    '— t"-'-r      Ktvnl 


u,  (chwediicbe,  aaf  einer 
Moorwicte  am  Landgat  FariUd  bei  Slockhotm 
geiammelt  Ton  STEsiiniMiUi,  miiiiche,  «on 
Doipat,  dnreb  LEoaioiin,  uagtritcbe  von 
tcDchten  Stellen  bei  Rlko  bei  Peith,  Ton  H. 
Laho,  Bitcrrcichiiche ,  m'brere  WienM  und 
cechiicba,    ludctiichc  bcioBden  TOn  Tutiba- 

ichlecht  getrockaeten  BicmpUrcn  tlnd  dia 
BlnncDbltlter  nicbt  lellea  ituammen  ge- 
ichrampft,  aad  cncheinea  Ilnglich ,  lo  wio 
■le  In  dcD  lctiica  Biathra  Toikommrn.  Klcin* 
sad    groue,     ichmd-    nad  breitblltlriKe  For- 

Bacbdcm  dic  Wittcrung  trocken  odei  Icucht 
itt,  und  nach  Verbillnltt  dei  Bodeai ,  to  du* 
WAHLUaiao-i  Zweifel  Uptal.  p.  tS6  uaaOthis 
In,  Diul  eigenttiche  VaiicttltD  untcrtcheidcn 
wir  auf  dicie  Art  nicht  in  dcr  Kalur. 

C.  Tioln  persicifolia:  aofrecbt,  Bliil- 
ter  ()ung  fcinhoarig)  ei-lanxelforniig, 
Sporii  kuiim  liiDger  aia  die  {mittclmus- 
aigcu)  AnhiingOtBliimeiibUittergcschwcift. 
BcitB.  Fl.  Sux. 

Ilym.     T.    *nel*   fl.    octrBl.    «  alba,  Etit. 
Hoftit.   tact.  S.  t.  7.  f.  7. 
T.iHTettr.  longifolii  Tabriii«.  68i.  f  3. 
Malot  ViolaruiD.  Dalkch.  I.  p.  799.  lo. 
T.  palutiri*  ■Bgottii  PcriicRB  foliii  ma- 

•ronBlii  at  terrBlii,  nondum  dcicripta. 

RvprtFl.J«B    P.23S.  td.HALL.  p.389. 
T.    Bmt    «ptrNlao    longtioliB.    Kivin  I 

fent«p.  gDt*  Abbildnng, 


■.ieiuj-.i,^ 


88 


y.  eaule  erecctf»  foL  OTato-Uaoeoliitif 

teiratit.  Boehm!  Lipt.  p.  190.  n.  456. 
V.perticifolit  RoTH.ir.  p.271.  Baumo! 

Lipt.  p.  492.    ScHX.  III.  p.  187.  ic  U 

269*  Aot  terotinut. 

V.  ttiictt  HoAM.!  h.  Htfn.  IT.  p.  958. 
V.   Homeootnniana  R^m.  Schult!  V. 

ptg.  570. 
V.  elatt  FAiBtl  Link!  En.  I.  p.  241* 

Hist,    Specimina  Liptiae  legi  in  loco  Rap« 
litno.    209*  floriferum.    210«  fiructiferum. 

A.     caljTX  cum  petalit  tribus. 

Qbs,  Planta  qaodamxnodo  e  Lipsia  orta,  mihi 
Lipsiensi,  fbrte  non  ita  difTicile  exploranda. 
Rurrxus  iam  anno  1726.  indicat:  „ist  hSufig 
auf  sumpfigen  Wiesen  bei  Leipxig,  niclitweit 
von  der  Funkenburg ,  **  egoque  ipse  hoc  loco 
saepius  legi,  quamquam  ibi  hodie  post  centum 
annos  raruerit.  Licet  Rothxus  plantam  non 
viderat,  tamen  formavit  nomen  e  phrasi 
Ruppiana.  —  CoroUa  fere  dimidia  e  medio 
alba,  ceterum  pallide  coerulea.  Forma  folio^ 
rum  et  stipularum  simili  quam  in  praecedenti 
variationi  subjecta,  ita  ut  ez  his  varietatet 
non  separentur.  Flores  vemales  magni,  exacte 
formam  a  Riviko  et  nobis  redditam  sistunt, 
aeriores  autem  minores,  petala  augustiora,  »1- 
nus  retusa,  in  modum  figurae  Schkuhrianae. 
Habitus  plantae  quam  maxime  mutatnr  ac- 
tate.  Junior  nempe  stricta  est,  et  caulei 
fimplices,  crassi,  sncculenti,  folia  angusta, 
stipulae  magnae;  flores  pauci,  longe  pedtm- 
culati,  corollini;  serius  tenax  fit  atque  flexu- 
osa  et  ramosa,  folia  magis  cordata,  ilorea  co- 
piosi,  parvi  et  plurimi  apetali,  brevepeduncu- 
lati,  stipulae  minimae,  vix  ullae.  In  hoc 
•tatu  cl.  FaiKs  V.  persicifoliae  nomine 
misit,  in  illo  autem  V.  elatae.  E  seminibus 
V.  strictae  Hoxh.  exacte  eandem  educavi. 
Cl.  Waluloth  e  planta  Ruvnz  et  Rivisn  dis- 
tinctas  fecit  varieUtes,  scd  unam  eandemque 
plantam  ex  eodem  loco  habuit  nterque. 


Violia  est  qnasi  phjaiogsomia  in  liore,  «o 


y.  eanle  ereeto»  fol.  OTeCo-lanoeolatit 

•eiratit.  Bobhm!  Lipt.  p.  190.  n*  45^ 
y.  perticifolia  Roth  II.  p«271.  BaumoI 

JLipt.  p.  492.   ScHx.  III.   p.  187.  ic  U 

259.  tpife  Blathe. 

y.  ttrieu  HoRii.l  h.  Hafn.  H.  p.  958« 
y.   HomemanniaiM  R6m.  8chuz.t!  V* 

ptg.  370. 
V,  elau  FniEt!  Lmx!  En.  I.  p.  241« 

Nmehr,  Die  Exemplare  rom  RappitdMa 
Standorte  bei  Leipzig.  209«  blllluadL 
210.  fruchttragend. 

A.     Kelch  mit  drei  Blumenbllttcm. 

Beob,  DiePflanze  nahm  gewissermasscn  ihrenlJr- 

spmng  von  L.eipaig,  und  dOrfte  mir,  als  cinent 

Xeipziger,  vielleicht  nicht  schwer  zn  crllaterB 

sejn.     Rurr  sagt  schon  1726:   „  ist  hlnlig;  anf 

sumpfigen  Wiesen  bei  Leipzig ,  nicht  weit  tom 

der  Fuukenbur^,**  wo  ich  sie  selbst  oft  Kcftui- 

den  habe,  obwohl  sie  jetzt,  nach  hundert  JaJi^ 

ren,  dort  selten  geworden  ist.     Obschon  Rorm 

sie  nicht  selbst  gesehen  hatte,  so  bildete  er  dodl 

seinen  NAmen  ans  Rurr's  Phrase.  —  Die  CoroUe 

ist  fast  zur  Halfte   weiss,    fibrigens  blaasblen. 

Die  Form  der  BlStter  und  AchselbHttchcn  ia» 

dext  auf  iOmliche  Weise,  wie  bei  vorigcry  eo 

doss  hiernach  keine  Variet&ten  zu  machen  aind. 

Die  Frilhlingsblfithen  sind  groas ,  ganx  Ton  dcr 

Gestolt,  wie  sie  Riviir^s  und  nnsre  Figur  sci|fcn, 

die  sp Item  kleiner,  deren  Blumenblfitter  schml- 

ler,  weniger  geschweift ,  so  wie  'ScRX«m*t  Ab- 

bildung.   Der  Wuchs  der  Pflanze  wird  im  Som* 

mer  g&nzlich  ge&ndert.     In  der  Jngend  ist  aic 

nMmlich   steif  aufrecht,    die   Stengel    einlack, 

dick,  saftig,  die  Blitter  schmal,Achselblittclica 

gross;  Blumen  wenig,  lang  gestielt,  mit  Blo- 

menkrone ;  splter  wird  die  Pflanzc  slhc ,  tM- 

bogig  und  istig ,  die  Rl&tter  mehr  hcrxlOimigy 

Bliithen  hSufig ,  klein ,  tmd  die  mcistcii  covel-. 

lenlos,  kurz  gestielt,  Achselbl&ttchentchrUaffly 

•  f ast  fceine.     In  diesein  Zustande  erhiclt  iefa  ile 

von^Foixs  als  Y.  persicifolia,  in }eiiem  elMff 

«Is  y.  elatsu  Die  Y.  stricte  Ho&x.  ana  8tm* 

men  erzogen,  ist  g&nalich  dietclbc  Fflanse.     H. 

Dr.  WAI.LIIOTH  unterscheidet  dic  PSaase  xem 

.    Rurr  nnd  RiTiN  als  Abaiteii,  allcin  hcide  hatte^ 

einc  und  dieselbe,  von  demsclbcn  Stendecte* 

observatorc  stmuto  facile  cttiifiilenda.    R* 


ADOEND  A 
SMENDANDA 

JlH   CBMTUK.  TABIJI.AAU1I  PRUIAH. 


,   d«  pliDlm  Iiisi 


ablatigmt,   tti  pniplir  Irnipcr: 


nipeiwft,  ^Bod  caiutcL? 


i»]S-  ErysiBnDn  erepi<ltfoIiiun.  Bchb. 

pf]  Sudntl  qnilaB  £.  p«tl«)if  W«iu.  (n«cP»i.) 
bac  prTti4irT««  *«4  t  dncriplioii*,  forta  potiiu 
p^-iui4[xia  hflvvtlciuii,  ^um  ivcuAilum  iai]i|viiA 

ddua.  Catcrum  •preicm  ■fTuKin  liabro 

tij,    qnun   in  TVau.KOTaiiM  diBe»»'! 

iiiita«ii.     D(  htc  proTiBie.   —    I)  iciai 

iiuilMrg    ■tqn*   Fnclubcrg     Tii    diiiilot 

L^pmqnc    pioptcT  i^eo^oiticum  coiu«iL- 

S)  CciKor  quidam,  rpnd 

,,„.    ._  .limDuic  laai.  p.Sia.  da 

i>  inttgrifoliii  aiquc  parTtflorii  hiiiu) 

'iiuu    diuciniL      (Juuin   ctiiui    uihi 

iModi    rpFcimiua     (ctii     noD     hnitu     ipatiei) 

c  innoiuirint,    raco    cl.    cnuorcm,    Tclit   ca 

D  £^  rtpamdo  (■nod  '■'■• 


Z  U  S  A  T  Z  E 
VERBESSERUNGEN 

ZUM   ERSTEN    IIUNUtRT  TAFELN. 


1LG.7.  Banimculaa  niTalis.  GuMf. 

AJia:  SWAU  ia  Srcnik  bot.  S94.  bg.  lona. 

V.ll.  Ahrmum  motitanum.  Linn. 

nMtoa  «flfaiii  cuitud^in  fcrmaiileae,  ai«ntioncm 
teicd,  fnu  memonbiU  mihi  Tidctur  docu- 
m^^nm  lilMTtatii  a^lar^c,  (tqt»  cbencterum 
■ic  dirtamt,  faU«cit3lii.  Lrgi  Bcmp*  irere  «nni 
>*tt  pnpa  Uijenim  Aljunm,  noilrn  A.  mOR* 
tmmo    slatile,     ird     lilicnla    oblouga  diilinctum, 

kaiai  pAi*)(  BUTimi  hihcrent,    tanii  qnidcm  nt . 


1. 1.  Heliantfaeniuni  oelandicani.  (CisL)  Liw. 

1)  Addo:  H>  Ctlmdietam  fiwkU.  STruk  l>ot.  «99. 
fipira  Riiniu  «ccarat*.  Pili  feliomm  rer*  fuci- 
«Llati.  —  1)  cl.  Ovnu.  in  Cittinatrum  mono- 
(npUa  iip.  Dk.  prod.  •jit.  &■!.  Tcg.  I.  p.  STS. 
ncrpit  if.  a*UaJlemmDn.c.  fl.  frinc  ciun  ligna 
•xcIuDnlioDii ,  quunqain  ipu  cl.  Dic.  inus 
1  Htw  H.  alptttr*  in  Suppl.  p.  611.  f». 
Addilnm  ciUtum  Cldiuiivk  dl.ignoii 
zm   •■! ,     luDt  cDim  in  Sgur*  pelnU  c^- 


LI.  Hclianlhcmiim  iidaiKliniin  (Cist.)LiNN. 

1)  Ilienu:  H.  otlaaJUum  Svrm.  Sveiuli  bol.  499. 
Die  Figur  nichl  gani  genjiu.  Die  B]*iihk*r* 
fait  bilichcUnig.  -  1)  Mr.  Dukil  niDmil  in 
Dic.  prod.  (jit,  n«l.  T*g.  I.  pcg.  ST6.  dai  U. 
otlmndUum  Dec.  fJ.  fr.  mit  eiaem  Auirufungi- 
itii.heii  auf,  obirohl  Dic.  telbit  im  Sppl.  p.6(t. 
gcnchi,  ilmi  (I  du  H.  ulptitr»  ttj.  Du  Citat 
Toii  Cli-iiiii  iil  dir  Diienoie  ruigegen,  d«nn 
dic    Figur    irigt    Blunicnbljitlcr  dopprlt  ao  lang, 


j  Iriiht  ichlic 
It  die  Redc 


t  die  u 


n.6. 7.  RaiJiinciiIitA  niralis.  Gvks. 

Deiu:  SniAnl  in  STrnik  bol.  891.  gut. 

V.ll.  AKsHiim  moiilaiium.  Li^.v. 

Ich  erwiihtite  eincr  viTiv^nilten  dcutjcben  Pflanie, 
igiltat  einen  abcrmt- 


liger 


Beiteii 


fiir   dl>    Frcihi 


inu  1B2B 


di«  Unbolaniligkril    aller  togenaDnt.  Char 

■biugebrn.    Ich  f.ind  nSmli.h  im  FrUblin^ 

b«i  Ueliien,  rin  niuerm  H.  montanmnt  iibnli- 
cbt«,  ■ber  durch  Uiigliihe  Sihdtehm  abweichrn- 
i  Myiiunt,  obrr  i.i.lu  .rf.  ffalJeaUauiH. 
I  dieiciThrili  rilriTichligb«ll, 


Daman 


P  [rri 


vohl  n 


.  Iiu 


FirhlD» 


rtgin,;c[i 


Friihling  bllllK-i 
erbiell  ..u.h  lii.th.  EntnipUre  vom  Siindort 
•Uriu  brid*  fiCL-n  lu  ii,cini.'r  Vcrivuiiderut 
Bicht  mchr  I^'nj;fiL-A-rundr,  lonilein  wr|ten  grJt 
■ercr  Trockcnheii  der  Trmpmtur,  runJt  S.-liil 
chcn.  —  Wts  will  mun  ■Jio  noch  for  iiUTMii 
doliih  haltcn? 

VI.  IS.  Erj-.simiim  crcpidifoliiim.  RcHB. 

l)  Zw»r  loU  E.pelltttiWtLi.».  (nicbtPEii.)  biei 
her  gcboirn,  j.doch  icbcitlt  die  Btarhreibun 
mrhr  udcb  der  iihten  ichwEiuriiiheD  Paanii 
olt  iin.b  drr  (inheimliLlivn  gcrritigt,  und  ic 
WDlltr  .bo,  um  niclit  Iirungen  einiunjitffaet 
dai   Cil.t   licber   iTtgluien.      Urbriget,)    mScbt 

TliQi 


lcbcr. 


-     !)  Dri    ir,.u 


bcrg 

und    <Ur   Fiiih 

Oirrg 

lii 

nrl    nirht    f< 

m   Toa 

nf,i 

.l<liHh.T     V. 

iliniii 

imiig  niibrrn  m, 

eltH.-  Flor..    - 

S)  Eiii 

g.«i= 

iicr  Bec.  iii  Bi. 

cbiv  (Or  p;, 

181». 

pag.  333.    iprj 

DUiilpIiiilrii 

;en  und 

klciu 

blUlhignl    Elco 

•:i,.er    Pnat 

Schle 

•irn.     Da  ■ucb 

(wenn  aucb  aicht  ti 

m  uotrei 

■  Pn,:met  w 

obl  be. 

tX.38.  Malva  borcalis.  WaLLM. 

1)  Koinen  ■  W*Li.HAni<i>  fortc  icriiu  ilali 
ilL   Sm-nf  «nidfia   JH,  pmiUlam  voc» 


^oi*  plCBti 


iitura  pamlTa  o 
ifnper  tnaior  et  mafii  JJfftlia  «4t, 
mHfolim  1..  ()  Rfian  iFciiadain  fp' 
■It  ifn  cl.  Gounicii,  Badfiii  tit,  tt 
&«m:  M.  lUnningU.  Qb'  critDr  iiun 
(L  IIWiinaLte,  pTo>\r.  t.  f-  ">■  •^xt-" 
|«uillMi,  hctat  fff.  TOtundifoUat  (tai 
4(bitl«w  torDllii  ciljca  4iiplo  maioril 
1,  (t  ^.nlo.rap 
-  S)  Aclde  tjn.  , 
PaImitbvcv,    S*(Btk  bot.  Itl 


MJi/oKarAi 


XB.40-41.  Polygala  uligmnsa.  Rcnn. 

l)Mi>.-  P.  BMra  Swui  ia  S<r.  hi».  184?  flo») 
tj*    I)  PIjBM  (tlaDia  moBtorfi,    uM  nimo- 

Jttlt  Palygala  aTnord.  T.INX. 

(t  ttt.  pTodr.  I.  p.  SES.  uo.  4t.  xd  Oilinini  «t, 

XXtr.Sa&l.  Pulygala  boxifolia.  RcHii. 

Nm  1«  tcmparc,  quo  hinc  HcDnduai  ViiL- 
tm  ■jBaoTiDan  huxifoUmm  dixi,  Mi*ia  ill. 
iRngoT.  grn.  d  iprc.  XXIIL  p.  118.  d.  15. 
dla  todtm  nominadticripiit  pluitui,  coiuf 
|dl>  adknc  mogii  illii  buii,  iccundiun  dncrip- 


llVLSt— 56.  Fulygula  coniom.  SciiK. 

B  •»&  pTDitT.  I.  pog.  325.  nhi  prniludtur  noitra 
il>  „P.  vul^aTis.  y.  ilatm,  emnlitiml  mrMii, 
hOii  u  evmti  ehiomgit,     f.  tamotm.    Scmk. 

XmA,  t.  m-   C«.  «.)" 'ic  i(!"or 

fiMilfunu!  -   O    miHrrimol  Gfnni.nai,  cliun 
^  ■"-  -       ■  drmnl,  bii  utituT  in«1(!     Plantn  re. 


L  fiola  pinnatfi.  liss. 

FiiiDina  migit  proci 
rE,  propa  Hrilfxl'! 


Blm!i*nbflllen  nnlmrheiden.  —  9)  Hr.  Prof. 
Iltviit  leriichert  nich  freuMdirbittlich ,  dui 
C,  tatimlii   »■■.  aUcrdlngi  dicidbc  PflcnM  icy. 

XX.38.  Malvu  boreali.i.  WaLi.m. 

1)  Hr.  M.  FktBi  viiT  beionden  dafilr,  den  v«H 
WxLLxtn  wahnchcinlicli  Srr  Pnanio  ipltn 
gcgcbncn,  dnn  tod  SwiTa  yonnilehen,  well  lic 
nfe  *li  (int  wlntl|[e  (pniilla)  Pflmnic  Tarklimc, 
■oudcnt  innieT  gTftitcr  ict  ali  K.  totaitJijolia  h. 
9)  Auck  VreDBd  Kv»a  vcrriihcrt,  dan  mmch 
esldtnchwlKB  Eicnplarea  die  M.  Hmmngii 
Konilich  mit  dcr  uBtrigen  flbercuuliinmt.  Nua 
fmgt  -ich,  womn  Diuiiimi.u,  pTOdi.  [.  p.  tJi. 
tif  M.  pm*illm  Sit.  m  rincT  TwietH  tod  M. 
TOtunttifatim  niacht ,  welcbe  letiterc,  iit  ibrcr 
Diuinoic  dic  gronen  Cnrollen  hol,  kuM  torhor 
aber  <Jie  Af.  Hanningii  alt  ntn  nnffUhn?  — 
■]  Dmu  M.  rotmmdifolia  PiLKtn.  in  STctuk. 
bot.  Iti.  .cblccht. 

XXI.  40. 41.  Folygnl»  u)igiiio«a.  Rcim. 

1)  Dmu;    P.  mmara   Swaki  in   8v.  bot.  *8«?  mit 

pffriichblaihrotbrn  Bluman,  ria  Khlochtn  Bild, 

beiollden  )n  Betug  onf  /eTgliedcrung.     t)  Auch 

in    6ebar>Tn,     wo    lie     itli^er     wird,    U(bt    li* 

XXU.42.  Pnlvgala  aitiara.  Lix.v. 

Hief4ber  vngl'.  man  Dic.  proOr.  I.  p.  »5.  B.  44. 
Einc  Mitchiuig  ohne  Csniittcni. 
XXIV.50.&1.  Polygala  biixirolia.  RcHK. 

Fojt  in  dcrictbcn  Zeil,  ali  ich  dieic  Art,  wcRen 
V1IIJ.1HTI  Sjnonym  buxifolim  nannte,  beichricb 
■nch  KtiiiTB  noT.  grn.  ct  ipec.  XXIII.  p.  118. 
B.  IS.  eina  Midcro  (letchBamigc ,  welchc  mBeta 
dcDtlicher  Buiiu.Blitter  lu  habcn  tcheint.  Mit 
VerfnHfCD  wciche  ich  in  ollem,  >nch  des  g(. 
ilngit(n  Kleinigkciten ,  clncm  lo  trcRlichcn  Bc* 
•buihtmr.  Die  miinige  mcf  P.  mmtljrpttrmhtitita. 

XXVI.64— 50.  1'olvgula  comoM.  Scnx. 

Vcrgl.  Dtc.  pndr.  i.  pog.  12«,   dn   itoht  ro:    „P. 

pmtgmrii.  y.  tlmtm,  tauttbui  trtetii,  fotiii  aa 
ovmti  oUpmgi*.  P.  »9mota,   ScaKoaa  ib«R^. 

4.  1!».  (p,  I.)" Alio  d^durch  nnMr- 

whicd  tio  ScHDB»!  —  O,  wic  beklaganiweTib 
■ind  dio  aiacD  dentKh  ■chraibaDdm  SthrifMek 
lcr,  auch  logar  ihrc  Abbildiinfan  banutit  nan 
ichlecht!  Vnten  Pllui^a  itt  abrigant  bctiininter 
venchieden,  ali  monche  tdu  ■ 


T>  et  pnlchra, 
nt  Icct..  qn.e 
puiillit  prdc- 

HoppcuiBe,  Egm- 


lapeilriii  pannonioa. 

—       iminit      iBtcnption 

■•  •pud  Wj(in«.  I 


XLI.  Viola  pinnala.  Linn. 

Splterhin  rrhielt  ich  Tom  gnicn  Rom,  w>it 
fratiK  nnd  ithHnrc,  bei  Hcilgcnblut  gciun- 
melte  Eieraplcrc,  woran  dentlich  aDigcwhwcitta 


e  Form    tn  Siu>M'i  Plora 


Ich  wcrde  <Ii( 
•bbildea. 

XLIII.91.  Viok  eampciitris  pannoniM. 

lch   ■rtitc  ncfar    V.rtTQiMB  in   dic    Anftrhrift   ilrt 
K  mmbi. 


—     92 


KiT.  figurae.  Sed  Mrius  caoctUJi  «um,  hanc  mi- 
ninie  «ste  eandem.  Dele  igitur  y.amhiguae  fj- 
nonynon  p.  88.  eamque  in  posterum  exspecta. 
y",  pyrenaica  Rax.  huic  omnino  tubsumenda  est. 

XLIV.94.  Viola  sororia.  W^illd, 

^d  y,  cordijoliam  Lkwis.  ducitur  apud  Dsc. 
prodr.  I.  p.  295.  sed  diagnoses  tiz  conveniunt. 

XLV.96.  Viola  primulifolia.  LiNN. 

In  Dbc.  prodr.  I.  pig.  293.  petalis  binis  barbatis, 
infimo  acuminato  distinguitur,  eique  V^cordata 
'Wai.t.  qu^m  in  eadem  tab.  f.  97.  dedi,  quasi 
forma  m.  adiicitur.  Ubi  petioli  subnnlli  indi- 
cantur,  semper  de  planta  nondum  eroluta  sermo 
•sL 


L.  103.  Fumaria  ViillaiUii.  Lois. 

F,mediam  Lois.  in  Gcimania  lectam,  antea  nolui 
agnoscere.  Sed  iam  po<it  plura  specimiiia  lus- 
trata,  persuasuin  mihi  hab«*(>,  omnem  F,  mediam^ 
nil  esse,  nisi  ipst.m  F.  ojfficinalem  autumnalem^ 
vel  humida  tcmperie  vel  iii  pinguioriLus  ena* 
tom.  Dificrt  enim  nullo  certo  charactere  ab 
iUa,  mngis  tontum  difFusa  est  et  procera,  r<->ini 
longissimi,  petiolorum  ope,  quos  claviculatot  vo- 
care  solent,  quasi  scamlens.  Iti  que  mihi  ne 
varictas  qiiidem,  spd  trintum  adulta  vel  vivrx 
planta.  Alii  pro  F,  media  miserunt  F,  VaU' 
lantu. 


LIIL 111.  Viola  pubesccus.  AiT. 

1)  Planta  iam  Rivino  nostro  cognita  fuisse  vide- 
tur,  nescio  ccrte,  quaenam  sit  eius  V.  fl»  luteo 
latifolia  nisi  haec.  —  2)  Varietatem  fi.  ovario 
viliosOi  addit  cl  GiNoiiri  apud  Dec.  prodr.  I. 
p.  301.  sed  V.  eriocarpam  Lew.  pro  distincta 
habet.  Ex  opere  non  citato  ci.  Ker  (Edw.  bot. 
Rag.)  videbis,  utramque  unam  ea&demque  esse. 

LV.116.  Hicracium  obscurum.  Rchb. 

Paulo  post  me,  etiam  cl.  Lako,  Pesthinensis  assi- 
duus  cultor,  speciem  ut  videtur,  afiinem,  eodem 
nomine  distinxit  in  Sylloge  Ratisb,  p.  184. 
qntim  ab  inventoris  coiuitute  exspecto. 

LVI.116.  Hlcracium  cymosum.  Linn. 

Forte  minut  vitupernnda  erit  figura  in  Flora  da- 
nica,  quum  iam  bina  ypecimina,  huic  b?nc  con- 
venientia,  ab  ipso  Lxnneo  vi^a  (sed  pro  H.  au* 
ricula  definita)  in  Herbario  cl.  Bvek  viderim. 
D«  his  plantis  in  Centuxia  tecunda. 

LVn.  117.  Galeopsis  versicolor.  Curt. 

Non  occasionem  praetermitto,  obserrationem  a  me 
de  qnadam  labiatarum  heteromorphia  calycina 
inttitutam,  nlteriori  attentioni  commendandi. 
Vidi  nempe  nonnuUarum  specierum  formas  bi- 
aasy   caljcit   alteram  dentibus  mediocribns,   vel 


0ua  bei  W.  ei  K.  Spaterhin  tahe  ich  «ia^  date 
diese  mit  unsrer  Pflanze  nicht  einerlei  itt.  Man 
ttreiche  das  Sjnonym  von  V»  amhigua^  p.  88[, 
ich  werde  sie  nachholen.     V,  pyrenaica   RalS« 

gehSrt  allerdings  zu  ihr. 

XLI V.  94.  Viola  sororia.  WnXD. 

Bei  Dec.  prodr.  L  p.  296.  steht  sie  unter  J^^  eOT» 
dijolia  Lew.  doch  kommen  die  Diagnoten  nicht 
ganz  zusammen. 

XLV.  96.  Viola  primulifolio.  LiNN« 

In  Dkc.  prodr.  I.  p.  298.  wird  tie  durch  swci  gt» 
bartete  und  ein  unteres  lang  lagespitstefl  Bln- 
menblatt  characterisirt,  und  V,  coriata  Wax.t. 
als  m.  aufgestellt,  die  ich  auf  derselben  teb.  f^ 
97.  gegeben  hobe.  Wo  „petioli  subnulli*'  •tcht, 
ist  immer  von  der  noch  unautgebildeten  PfUuixt 
die  Hede. 

L.  103.  Fumaria  Vaillantii.  Lois. 

Ich  wollte  die  deutschen,  fitr  F,  media  Loxe  gt- 
sammeHen  Exmpl.  nicht  alt  tolche  luierkenneaii 
AUein  nach  Vergleichung  mehrerer,  Vin  i^ 
(iberzeugt,  dass  die  ^anze  F.  media  nidita  aa- 
ders  ift,  als  die  P«  ojficinalis  telbtt,  nnd  swar 
als  Ilerbstpflanze ,  oder  bei  feuchter  Wittenu^ 
auf  fettem  Boden  gewachsen.  Sie  weicht  nl» 
lich  in  gar  keinem  nur  etwat  tichem  Merkmail 
abj  sie  ist  nur  mehr  wcitastig  und  kriiitif  ft-^ 
baut,  die  Aeste  sehr  lang,  und  durch  Haife  dtt 
Blattstiele ,  die  man  Ranken  nennt ,  tteigead.. 
Ich  kann  sie  also  nicht  einmal  iikt  Abindenungp. 
toiidem  nur  fnr  den  voUkommnern  nnd  krUI^ 
gem  Zu-stand  halten.  Andere  tchicktea  dattft 
die  F.   Vaillantii, 

Lni.lll.  Viola  pubcscens.  Arr. 

1)  Schon  unser  Rzvin  schcint  sie  gekannt  ra  bft» 
ben,  denn  i(h  %vfi«ste  sonst  nicht,  was  teine  ^, 
fl,  luteo  latifolia  ausserdem  vor»tellen  soUtie. 
2)  Mr.  GiNOifiTi  setzt  bei  Dec.  prodr.  I.  p.  801. 
eine  Abanderung  0.  ovario  villoso  dazn, 
untcrscheidet  die  V,  eriocarpon  Lsw.  Ans 
(Edw.  bot.  Reg.)  sieht  man  aber,  datt  beide 
•ind. 

LV.  116.  Hicracium  obscuruni.  RcilB* 

Kurz  nach  mir,  beschrieb  HerrLaxo,'  ein  fleisaifer 
Botaniker  in  Pesth,  eine,  wie  es  scheint,  fthn* 
liche  Art,  unter  diesem  Namen  in  der  Sytiog$ 
Ratish,  pag.  184.    die  ich   von  der  Gefaiiligkcjf 

des  Entdeckers  erwarte. 

LVL116.  Hicracium  cymosum.  Linn. 

Die    Abbildung   in   der   Fl.    danica    ist    doch 
leicht  nicht  so  tadelnswerth,  denn  ich  habe 
zwei    gut   Obereinstiraraende    von    Lxkkx'   flcl 
(aber   als    H.    auricula)    bestimmte   Czempl«i«|< 
im   Hcrb.    des   Hcrrn    Btjek    gesehen.        D< 
mehr  in  unsrer  zweiten  Centurie. 

LVIL117.  Galeopsis  versicolor.  Cuax. 

Ich  iibcr^jche  die  Gelegcnheit  nicht,  hier  eine 
obachtung  zu  femerer  Beachtung  zu  empfeUi 
die  ich  bei  einigen  Labiaten  m.chte.     Ich 
n&mlich  zweierlei  Kelchforraen  bei  TertchiedMft^ 
Individuen,    eine  mit  ^wdhnlichen  niittelmiid». 


J1 


■  X. 


Rctia. 


•   . 


--^<me^tcf£^^ 


^wevf. 


# 


; 


r 


(T 


Jf    C        ^       M 


^ 


9t 


i\ 


h 


y/j^ 


Ar 


-' »'.  I?rntt . 


~e:'/y-f^:^^ 


Xi7 


^-  /fitttyffr'  JT,  ^i^t. 


\    \^ 


■      l 


\ 


\ 


\ 


\  < 


\f 


^m^ttm^^JSi 


»■• 


*^i^x/-im^eti&i€^ 


.  N. 


-— 2Sfv«AM;. 


oy,">/^,^,/i^  r»^j,r.„„a. 


fyo<»/A„  M.£ii 


-/  J%t-^f  ^,  ^^ 


».     ^ 


yxfi 


.   ■■.    *       •■ 
*  »    ■     >■ 


.  \ 


n^-rp^^^.  ^A.-y 


i 


I 


^ 


■  JIX 


■**■ 


^f^^y^tea^^tr , 


! 


,  ^€x/4^€Wf€!te: 


XX. 


ysr.] 


Jff,  a.iia/rifjjx/  .  f'RAXT%r4-0.  4/.  /f//<//  ^*/'^// 


.  ^^nty^aayea^ . 


^r-a  'i 


/:/^  // 


-  .^'i^/^aa/e.ac  . 


xmi 


-ifr  ft/^i/r^ 


^'/^//tft  m*fm     Afff  Yfrf/f>/fff9it .  / . 


/.''  -< 


.t./i^n£s-^-M.-»f. 


^. 


^'•^flfa/ia^. 


^^^:^^X^-€^t.et£aLA-. 


L  ^^«aJls/vz^/v*/ 


ij'   ._   ;?''// iy>/?Jr**Vir^ 


.y .vVov^sri^ —^ -^w 


^^^J^Vii^A^ 


|(M-«'- 


j^.^ht^vgg:'-^-  j^A«/. 


^^.^^Gsf^^^e^, 


=«^^^^>  ^€^>77^0^P?f/^t€^  Zk 


S.rdH£trtMj/rml. 


BB. 


JX^^ 


^  '"f^MT'      r^riiiiiji 


K. 


'^^'^^'r/r.y.x^.r 


'^■^-'>'^/'>/<-^^^ 


^^, 


^ 


'^r^^'///^    m^^^. 


^'fia.Aar 


•i^Sd^^MW^Mav. 


'Jiatmw-dSmftt 


'^■'^-£ai£^KfJ!eX-W/.'./irfr,,^i»H   t  c^-  itt/yfrnMM    y/i.^i>^rfH4t  y-^^a^in-tv^  . 


@  9  o  d 


U.,  . 


&'r>m/i^t^f'^^ , 


'^'^'  ^•-'^-«W^i^/*. 


^^ 


J^a^rnA^i^^t/^^z^  Asefna^^.. 


a&Orj^ft^-   in^r^^car-e^aG/ . 


./.«.^«-«.ftwrf.     . 


"X^/-V^c 


•I 


k 


'/^t~/^. 


'■ry*  •/€£< 


^^■re-ui/a, 


Z/a/fr//.y/y    rr/?'r>/r 


ff/m.r.^M. 


^^^^^^^x^^te- 


jzat 


f/ri  /t  f/f^/./    *"  ?/  /F?  '  //^^^/f/ 


»^        V 


™./&4-;&fe. 


xim. 


^^^'/^y,.y>:, /,u/,.,,v/,.,  „„.,.,. 


(i 


//"^■'■/'«/e.,c.„,.^jy^„^^^^ 


fy^jrj-^.^Rce^^ . 


'^^*'€^^ 


n>V. 


'hf-/y//''e/i^. 


'//'r^^< 


^ 
9 


— ^<^i«<^^. 


//y1 


fya/rt^,.///    i^^v,ica/e-rT  . 


^^ // ^^»«*50». 


0 


">--r% 


•"'•««««^. 


*  >^ 


'-yw/,„     ^„^;„^^ 


,K^     .\«    ^V 


«30  ./3.  iMMfat.fyut,       iit^mr^^nia. . 


'''  '"^■^^tti^ 


r-€E^j\ 


'^/•„A 


-^  ■^'V-v^  XMur^r . 


*^<?i^?     ecA^/^i^^  .  f^uL  . 


.Ua/^^Ut.Zae . 


^s\ 


^^'^^.^^o-C^^  ct^/tr. 


f^^tC^.^^^M. 


:/'ef//^ 


^^f  ^vs/V^rv/  /'.rv7  .  FjiU. 


'^-'.^i-:»*^ 


-^,^ 


4ii^ 


■^<^ 


A 


^  /4o.   >u4,M,ma4w«yf^/,^.^ei f*/ .ryt^t^.Sear. 


•^A    *    . 


'^/^/..' y//y. 


^^^^/^^'^-'n^a^. 


iye-ei£4rt    ecn^n£[^  .  fZim, . 


■>''>?' /^^^i 


^t^^nea^. 


T  #  f 


k. 


L/e^vui    ecn^ruz^  .  f^m. . 


y 


J-V/i 


•'^'««««w*. 


•VSwi^^     f^rr^K^z^^jffj^ 


e-i^i, 


L 


^->^u. 


'■^^       jvw^-^wy*^*? .  Fkmi. 


'?'^.ei»^ 


^i.i^ 


■^i 


\. 


>^- 


4 


-^Sf^iaw^. 


jii 


■^iwi 


■^J**»«»r. 


r,. 


i'if  4( 


■^^"'■^y^^^Ms,,, 


»  .      V 


I     l 


!       a 


^^^J^/^  w^/^irrtff 


^o 


iw^^nA^ 


r^ 


^.^x/na-ccLce^ie^ . 


zjarar. 


f^9 


t 
I 


/6S 


^ 


vDaw/ti 


/J9.  f60,^»>r^d/i .  Srru^mrcH f6f.  f6>t  -  A^i^e^e^Tt^ ,  SetuiDT. 


se. 


'■'/r-^f^. 


Htiirflijr. 


rr^yj/„„„„  ^,„„y„„. 


e'^ui,nu,„  c€/t„Yt/i;„,.  ji,„ 


■/^e/P^^^^^*cu4f_ 


f.  a£kfiur  .  £ar».  _ 


^A^/T^^^Ai  ^'€tr. 


imi/. 


/6  9 


N 


•  V 


■f 


c^ 


V- 


^ 


^ 


Kf 

a 


€' 


r//tn  . 


l  /7/^.  jft^/^/^e^r^mw .  Lkdsb —  ///.  j/eAc/>d 


^/^zZi/.   Rcgji 


€». 


<*■- 


,^n/i^4e/-ttt 


^"^'"^^tcAgr 


^^//.^■cr£-^?^'aer. 


'.  ^ud^^tnMa., 


O.  ^«<^^kW««»->t.'7. 


^'^rm^o^.tiue: 


^l 
u 


.1^ 


^"iZi,. 


V'^''"-  ^""";^V^j:., 


^fM^t'jt^^. 


^Jam:\ 


-^-/fc., 


'''''y^-ifiuss. 


•^/^,,.,^  '*»»fe^.x^^w_^,^ 


ey^c 


^^a    eM-rrt/^^.  jtfTX. 


^''/?.„.    y,„M,,/,^  ^^^^ 


.r 


t»    •.  ■  iC»A.-^&t.»*vi««i 


•/-,>■'/«. 


^//a/tr    .///tt^:trtjl 


if^' 


^SJhurrt^. 


'^it'^i4rf-4l4^ . 


/ -^o-c^z     .  yhc^f^^s 


■'^y?i^a^-^f /7:  HcffB. 


^•^^"^S^cea^ 


'^'r-A,     /„ 


"'■,//■//„ 


''>^t>/Ui. 


/    / 


-.^- 


* 


^-VrfSi 


J/^»./>-«.^^  y,„^^/„/^  ^^^^ 


'ifWW^ 


'tc/r, 


'"""/an^l    , 


.} 


• 


l' 


^  <  '•^rft 


'.^,. 


-■.- 

-  - 

';■  T    '/                 -> 

^?" 

:S' .."« 

'/. .' 

''  h 

.  ■'\   ^.-^'  . 

/■' 

■^A.n---. 

/  y 

,v    -.'\ 

■£^<^^^ 


^  //r^/rf     A,  /,,y/r-  //<-f  .  7>/n/u!. 


'^'/^^    J^,yyi,. 


^y^^^ae. 


f^o^tta.r/^  .  /. 


./ 


/.W.r, 


^*  //{'/^/      /<ir/?/f   .    .V.y 


V  utn:  tKKixnimfAji 

...  \t^i  t 

■n  I 


lAmit  .Ki  nKivim  mi.mi.vu.m.iian.Mmm.Mi 

iir.hi/tnifit .  ■ ..  4  ..wm !,»«•«  ■.iiii\rit<ci,ii  . 


ICONOGRAPHIA 

BOTANICA 


S  E  U 


P  I.  A  N  T  A  E     C  R  I  T  I  C  A  E. 


J    PfANTAni;M    RARioram     rx     mims     r.iTn     cooMTAnin,     ri.oRAr.    europaeae, 
:>NOGiiAriiiA     ET     8UPPi.nMi.NTrM,     im'1i:mis      ah      opi  ra  \MLLDJ')N()W1I, 
SCIIKUIIKU,  Pi:ilS()MI,  JU)L:MJ:III  i-t  .SCIll  LTLMI,   dj-j.imatae, 

F.T       CL.M       COMMliNTAKIO      SVCCJNCTO      EDITAE 


A  U  C  T  o  n  E 


H,  G.  LUDOVICO  REICHENBACH 


UOCT.     tT     PKO».     UHKbU. 


S    E    C    U    N     D    A 


C     E    N     T     U     R     I    A        T    A     B     U    L    A     R    U    M 


L   I    P   S   I   A    E. 


X  V  V   n 


r  R  I   D   i:   n   I   r   u  .M         ii   o   i    m   e   i  s   t  E  R. 

iMDCCC.WIV. 


L^ 


KUPFERSAMMLUNG 


KRITISCIIER 


GEWACHSE 


ODEA 


AnniM)UXGEIl      SELTENER      UND      WF-XIGER      GENAU      nr.KANNTER     GEWACHSE       DER 
EUHOPa's,       ALS      KUPFERSAMMLUNG      UND     SUPPLEMENT,       VOK/iJGLlCH      y.V      HEN 

VON  WILLDENOW,  SCIIKUIIR,  PERSOON,  ROMER  und  SCIIULTES, 

ZEICIINET   UND    NEBST   KURZrR   erlauterung   iierausgecebex 


VOM 


H,  G.  LUDPriG  REICHENBACH. 


DR.    UNO    PROF.    IN   DRESDEN. 


Z    W    E    I    T    E    S 


/>*•    '^^^X  HUNDERT        TAFELN. 


• 

-<i.,. 

'   •    1 
L  V  L 

■ 

• 

L    E    l    P    Z    l    G. 

BEI  FRIBDRICII  HOFMEISTER, 

18  2  4. 


COMMENTAmUS    SUCCINCTUS 


IN 


ICONES  PLANTARUM   RARIORUM 


KT 


MINUS       RITE       COGNITARUM. 


A  b  g  e  k  ii  r  z  t  c      E  r  I  ii  u  t  c  r  u  ii  g 


7.\\     it  c  n 


bbildungen  seltcner  und  weniger  genau  bekannter 

Gewiiclise. 


Ceiituria    secunda. 


J«  Ao\%  dire  aiiMi  qu'  on  anroit  pa  rendrr  rc»  na- 
int^c.i  bioii  \Ax\n  utiles,  8'il8  euiiHent  ete  mifux 
cr»nil)in^8,  si  tou8  avoient  iX^  travaillcft  itur  un 
plan  uniiornie,  tendant  au  ni(*ine  hut,  et  8ur- 
t(»ut  rpiidu8  d'unc  :ic(|ui5i  ti  on  plna  iHci- 
i(*,  en  ^car:;int  ce  luxe  dc  gruvurcB  et  de  typo- 
^raphie,  (|ui  les  porte  ii  un  prix  auquel  ne  pput 
uttcindre  la  fortune  ordinairenient  usaez  niediocre 
df^  ccux  qui  cultiTent  les  8cienre8.  <|uelle  8om- 
ire  clfruyunte  ne  faudroit  il  paa  reunir  pour  acque- 
rir  les  plui  iniportaDs  de  ces  ouYra^es!  Poiakt. 


'  ■  .■« 


Xj.    b.    s. 


A.     d.    L. 


sta  jam  botanici  boc  opus  clignum  cen- 
*uiit ,  attentione ,  nt  mulinni  exinde  in 
Llnaando  labore,  levaminis  in  nie  rc- 
daverit;  mihique  persuasisslmum  l:a- 
,    eandem  laborem,    ctiam    in  posterum 

favente»     mihi    fore     jucnnciissimLim, 

niagis»     quum   jam   ita    divulgatmn    sit 

s^     ut   redemtor   certe,    continuationem 

tantnm  non   retardet»    sed    imo  dupli- 

quotannis  tabularum  nunierum  edere 
at»  Quod  si  etiam  praesenti  jam  ttin. 
i,  quo  siogulae  tabulae^  ut  e  inca 
lU  exeant ,  necesse  est ,  careat  facnltate, 
poslerum  tanien  exspectatur,  quando 
uni  Acadomiaey  quae  Dresdae  ilorct^ 
lam  studiosi>  qui  mc  pracscnte  rebus 
inicis  delineandis  opcram  dnnt,  BpecL- 
a  sponionea  exsiccata ,  siylo  vero  red- 
5  valebunt.  Sane  faculias  non  sine 
snni  exercitatione  addiscenda ,  ner  nisi 
ma  vivarum  affinium  formarum  cogni- 
te  conlirmanda. 


Singula  quac  mccum  communicantur, 
quac  jam  qnadam  gaudent  attentione, 
I  inseri  permittit  apta ,  quali*  videtur 
iTis  ratiui  iiisque  lubenter  propria  cc- 
it. 


Plures  jam  carissimorum  amicorum, 
irumque  virorum  clarissimorum ,  lite- 
om  commercio  mecum  junctorum,  novi. 
IS  snas  9  ut  nostris  aeneis  tnbulis  bonis 
pinblicTim  edantur,  aut  magis  vulgaren- 
,  'in'  Bne  cbnferre  bonigne  voluerunt. 
rm  vera  jam  saepe  tabulas  aenens  mnle 
IpCaSy    Imo   rudes   tantum   lithograpliicns, 


JDie  zunebmende  Tbcilnahmc  der  Botani- 
ker,  an  diescm  AVerke,  erleicliierte  mir 
nm  Niclcs,  die  in  diesem  Jahre  auf  dessen 
Forisetzung  gewendetc  Muhe.  Degluckt 
mich  Gott  fcrner  mit  Gesundheit»  so  boffe 
ich«  dass  dic  Bearbeitung  desselben,  stets 
untcr  meine  angenehmsten  Beschaftigungen 
gehOrcn  soll;  um  so  mehr,  da  die  Vcr- 
breitung  des  Werkes  so  zugenommen  hat, 
dass  von  Sellen  des  Hrn.  Verlegers,  keine 
Zogcrung  oder  Unterbrechung  zu  fi"rchten 
ist,  dorsclbe  im  Grgentheil,  die  Zahl  der 
jiihrlich  erschcinenden  Tafeln,  verdopj^clt 
wrinschtc.  Obwohl  dies  fur  jelzt,  wo  noch 
alle  Zeichnungen  aus  meincr  eignen  Hand 
hcrNorgehcn  musscn,  unmoglich  ist,  so  ist 
dies  doch  fur  dic  Zuknnft  zu  hoffen,  so- 
bald  cinige  Zuglinge  der  hiesigen  Kunst- 
academie,  welche  sich  unter  meiner  Lei- 
tung  dcm  Zeichnen  botanischcr  Gcgenstnn- 
de  widmen,  im  Stande  seyn  werden,  nacli 
wildgewachsenen,  getrockneten  Exemplaren 
richtig  zu  zeichncn,  wozu  freilich  eine 
meljriahrige  Uebung,  und  genaue  Kennt- 
niss  der  vcrwandten  Formen  im  Leben, 
geliOrr, 

Bci  der,  wie  e§  scheint,  zweckmiissig 
getroITnen  Einrichtung  des  VVerkes,  kann 
ich  alles ,  was  jTiir  eben  mitgetheilt  wird, 
imd  vsns  fur  die  Gegenwart  am  intcres- 
santesten  ist ,  soglcich  einschaiten ,  wo  ich 
d^inn  mit  Vergnugen  meine  frrihern  Aus- 
azbeituuoen  nachsetze. 

Schnn  mehrcrc  mciner  wertlien  rieun- 
dc  nnd  O>rrpspondenten ,  beehrten  mich 
init  dem  Auflrage,  ihre  Entdeckungen 
durch  nnsre  zierliche  Kupfersammlung  be- 
kannt  zu  machen,  oder  weiter  zu  verbrei- 
ten,  da  die  bisweilen  mit  grossen  Kosten 
erzeuglen,  oft  in  ganz  verschicdnem  For- 
inat,  mit  dem  dazu  gehoiigen  Buche,   des- 


m  ^   <•■*■  •--'• 


..-/^■.:*a:.': 


9^ 


-i*:Jt- ■•■*;*-. 


snftjior.iimcro  rorinii  nb  illa  libri  cnl  per- 
tincani,  divfrsissimas,  plurici  idco  coni- 
plit.ii.is ,  iion  Minen  sino  iiiipcnsis  editns, 
floris  c]i.iisi:sdain  recenlioribiis  adncxni,  Hui 
uiiniinc  sniis  lesponilero    obseivaviniui. 

Graiis»imo  aniino  inc  scniio  illis  ob> 
stricluin ,  quorum  noniinn  singuiis  ediiis 
spedebus  religioia  adsciipsi,  et  opus  onini- 
biu  ptiam  in  poslerum  baiiifiniasinio  coni- 
niendo,  qiiibui  non  aprior  airidEOl  atque 
niclior,  tii.is  novitnui,  ct  suuiu  lervalui 
cuique,   edeudi  occatio. 


Uflicioie  (cniper  oorinis  iudlciis  aindpbo 
sntisraciendis,  il.T  et  in  co  liiboravi,  fiitod 
ri.oiiAi;  tfnOT-Ar.Ar. ,  sicut  onlcfi  voluoram, 
arciioies  colicciioni  nosireo  fines  circiim- 
■cribami  inmqui.-  a  sccunda  Ceiituri.1  singa* 
las  vidcbis  cxclusai  Europae  non  indi^cnas 
planias,  receptai  contra  prae  ceieiii  ger- 
nanicas. 

Coniinuatnr  autcin  Ktmnl  nonTUs  bota- 
MicvA  *)     cuius     ijuovis    inuusc     tubQlnruni 
D<?cns  ediinr,    cxoiicis  ^laniii  novis  dicatus, 
ooiopacas     tamtn   non    excludens ,     itn    ut 
o]>u.i  noitium  bipariiiuni  coUeclioncm  sistat, 
reeni    vegetabiUs    quinque    edilionibut    nu- 
per  incci^tis,  aJn]itBndam. 
Vale  L.  B,  laveque. 
U.ibam    Drosd.ie. 
Dccimbii   l!il^4. 

L.  Rcidiciibach. 


lifilb  vieiracli  lusammengelcgteiii  noch  Ab 
dies  biswcilen  Tibcl  auigcirihrten  Knpl 
sticlic,  odcr  wobl  g.ir  nur  rohen  Ste 
druckc,  die  jnaa  cinzelnen  der  nencii 
Fbrcn  nnliiiiigen  siebt,  ihrem  Zwet^o 
fcnbar  zu  wenig  eniifrcchca. 

fndein  icb  mich  in  jcner  Uinticht, 
viiOcn  gccbrten  Thcilnebmern,  deiea  f 
men  bei  dcn  einielnen  Arien  denkbar  | 
n.iiint  sind,  auf  das  leLhaftesls  %'eip(ltcli 
fiilile,  empfehle  icb  das  UsicrnehmeD  c 
fcincrn  frcunUliclien  MJtwiirkuiig  all 
wclchen  ticb  keine  beqaeioeie  ond  besti 
Gelcgenbeit  eu  Bckanmtnachung  ifarer  lu 
duikungen,  dic  naturlith  innnei  die  ihdg 
blciLca,  daibiciet. 

Ich  habe  auch  von  melnei  Srite  < 
IMIkbt  orknnnl,  Lilbgo  Wunsche  lu  beet 
tcn,  iind  tnich  dahi/r  bcinuht,  die  Sam 
Itin^  ibrcr  fruhern  Tendenz,  eine  ri.o 
tiriiui-ACA  zu  biblen,  wicder  zu  niibei 
iind  scbon  ^od  der  zweiten  Ceniurie  al 
aiisgeschlossen,  was  nicht  euiropai&ch  i 
voririglich  abei  deuiscbe  PHaazen  eDTi 
nouimcn. 

Keben  ^egenwnrtigem  Werke.  Ui 
aber  in  monatlicben  llcften  lu  X.  Platie 
der  noftiu»  i.otasicus';)  foii,  vYelchei  li 
aeucn  aiisserturopiiischtn  Cewachse  ai 
niniml ,  dio  Europiier  (edoch  nichi  at 
schlicssl,  GO  dnss  beide  Werke  lusaninic 
eino  ^.itnniliin^  der  neiieslen  Entdecknngi 
■m  ril mzcnrtiidie  darbieten,  welcbe  i 
eine  Kiipfer?ainmlung,  Jrir  dic  ji>ui  crsctii 
ncndfn  frmf  ril.TnEensistcme ,  bclradil 
werd(;n  k^um. 
Drcsden, 


L.    Hciclicnbac 


DEGAS  TABULARUM  DECIMA  PRIMA 


VIRUM    PRAECLARISSIMUM 

JIL.    DAN.    JOSEPHUM    KOCH 

i^LOaAE    GEaHANICAE     INSIGNEM     Al*CTOR£M,     VMBELLl  FKR  ARUM 

FELfCKM    TRiniXrM, 

BOTANICES   PROFESSOREM  ERLANGENSEM 

AMICISSJME    SALUTAT 

A    U    C    T    O   H. 


11«     Cineraria  lyrata:    uiiiilora, 

LS  l\*ratisy  lobo  tcrininali  subrohuido, 

te  5 — 7  aijj;ululo.     RciiB. 

•«•     C.  lynta.  Ledebour  in  litt* 

\st,     tJBiibiiUL,**  cl.  Led. 

A.     recfrptaciiluni    cum    anthodii    iiquainif 
daabus,  llosculo  disci  margiiiiiqne. 

212.  Cineraria  sudcticu:  gcr- 
libiis  glubris,  puppo  lubuin  cxcc- 
ite,  corvnibo  pauci  (4 — 6)  lloro,  fo- 
mdicalibus  eordulis.     HciiB. 

r0«  C.  erifpM  Tar.  Gukth.  et  Schumm.! 

Herb.  viw.  Siles.  Cent.  VIII. 
C  sudetica*  Kocu!  FlorA  bot.  Zeir.  182S. 

pag.  505. 
'wi,    Legi    in    Sudetii    ad    catarractai  am 
Tei£h§  d.  16.  Aug.  1817. 


CI 


recpptaculum  cum  tquamis  antfaodii, 
flotculo  disci  mnrginisque.  b.  seiuen 
^achenium).  C.  id.  riim  nnico  pnppi 
radio.  D.  id.  tranisectum.  B.  eiusd. 
bativ  djssecta. 

Floref  speciosi,  outhodia  fere  pcuucea, 
Iac  saturate  flavi.  X  proxiina  C.  c  r  o  - 
|rcA  aufficieuter  distincta.  ~  Plura  sppcimina 
^aM  in  Sudetis  lecta  C.  rivularis  falso 
e  cwn  amicis  communicavi. 

Cincraria  croceu:  gcnniui- 
>ri8y    pujppo  Uibo  brcviorCy    co- 
miilti-  (5iib  20)   lloro,   floribus 
iis.    RciiB. 


Tratt.  ArchiT  der  Ge* 
48.  obt.  bot.  p.  26.  ~    Schult, 
norm  IL  p,515.  —  Kock  Flora  boc 
p.508. 


.  211.  Cincraria  Ivrata:  cinbliitbigy 
Bliitlcr  lcycriV>rniig,  l^udluppcn  nuidlicn, 
spilz  5 — 7cckig.     llciiH. 

Sytu  C.  lyrata.  Ledeb.  handtchriftlich. 

Nachr.    Sibirien.  Ilcrr  Staatsrath  Ledsb. 

A.    Fruchtboden    mit   zwei    Iluilschuppen, 
Scheiben-  und  Randbliithcfaen. 

CII.  212.  Cincraria  sudcficu:  Fnicht- 
kiHilcu    kulil,    Suunicnkrouc    liinger  als 
dio   Bluinonnibrr,    I)oIdcntraul)c    wcnig 
(4 — 6)  bliifliig,   VVurzcIblullcr  hcrafor- 
111  ig.     Kciiii. 
Syn.  C  criipae  yar.  Gunth.  et  Schumm.! 
Herb.  Tiy.  Siles.  Cent.  VIII. 
C.  tudetica.  Koch  I  Flora  bot.  Zeit.  18^. 
pag,  505. 
Naehr,    Ich  lammelte  lie  an  Waiierflllen 
am  kleinen  Teich  in  den  Sudeten,   d.  16. 
Auguit»  1817. 

A.  Knichtboden  mit  Iiailschupprn ,    Schei- 

benund  RnndbHithchen.  b.  Saame  (Schal- 

frucht).      C.    ders.    niit    einem    Saanien- 

nienkronenstrAhl.  D.  der^»  quer  durch- 

schjiitten.  E.  dtfsseiben  Rasis  xerschnitten. 

Beoh,     Biathen    gross,     UiiUen   dunkeirdthiich, 

lliumen   sattgelb.      Von  der  niichtsvervrandtcn 

C  crocea  hinlSngUch  verschieden.    —      Irh 

habe  meineii  Freunden  vieieExeinpIare,  faisch 

lich  als  C.  rivularis  mitgctheilt. 

QII.  21S.  Cincraria  crocca:  Fnicht- 
knolcii  kuhly  Saaincukronc  kui'£cr  ul.s 
Bltinicnrcthre,  Doldcntruubc  vicl-  (cl\\a- 
20)  bliithig,  Bliitiicn  ctwa  12-stnJiIig. 
Rcnu. 

Syn.    C.  crocea.    Thatt.    Archiv  der  Ge- 

wachik.  48.  obi.  bot.  p.  2G.  —    Schui.t* 

Oeitr.  Flora  II.  p.  515.  *    Koch  Fiora 

bot.  Zeit.  1825.  p.  503. 

1 


f. 


„Tn  moiila  Almter  In  Sileiia  Monu 
>•  nv.  Hoi 


Ap     receplaculUJn    cuiii    iqiiuxiii    >&thadii, 

Ohs.  Proxima  quirlem  C.  >udetii^>«,  (td 
prDcerior,  multillMa ,  (Upenu  magii  laBoto- 
ftocco»,  (t  chnriirlerlbni  inpra  ditit  IkHu 
diilin|iienda,  Caulii  non  magia  flexuonu, 
quuD  in  ■flinibai  intardam ,  guod  ■ccidnu 
cii.  AntliDdiam  f«r*  piuiictuiD,  flowaU  crocci. 

CIV.  Cineraria  criapa:  germiiiibus 
glubris,  puupo  tubu  luogiore,  corymlio 
miiiti-  (sub  20)   floro,   foliis  crispatisr 

RCHB. 
Syn,     C.   crUpa    Liiih.   fil.   inppL   376.  — 
Jacq.  luilr.   17S.  —    Wiri.D.  tp.  pL  III. 
p.  2DiS.    —    Kocii  rion  bot.  Zait.  1S23. 
p.g;.  50S. 
Biit.    „Sudaiei."  cl.  Kahex. 

A,  recepiiculum  cum  >qu4mii,  floicnll)- 
que.  8.  iem»n. 
Obl.  Folia  ioluna  fBre  ul  in  C.  tndttio, 
pelioli  latiuialui,  attamcn  revcra  ndicalinm, 
Don  lemper  criipata-drntoti ,  canlinft  eviden- 
ter  cciipa,  ttiam  luperiara  a  liau  latiHJina, 
dentnta.  venui  apicein  lan|i»innm  intcgcr- 
riina,  lubtni  laxe  lauato-flocco».  Florci  illii 
pracccdcntiuni  niaorei,  aDUiodili  «iridibu* 
nndiuiculii,  flMculii  citriuii.. 


CV,  215.  Cincrarin  riTirlarin:  gcr- 
miiiibiis  glabris,  papjio  tubo  brcriore, 
coi^^mbo  muJti-  (siib  20}  flnro,  llorilNU 
multi-  (sub  20)  raJiatia.     Rciib. 

Sy,  C.  riTuUri*.  Wai.ixt..  Kir.  239,  — 
Wahlekb.  carp.  p.a7an.874.  — Schuit. 
Oeitr.  Flora  p.  516. 

Hiii.     „Sa]i(biiTgi."   cl.  Hoprs. 

Obs.  f^oliJt  C.  fudDticnp  propidpiH,  corymbo 
muUifloro,  floiibu»  miiiariliu',  uilhadiii  viri- 
dibus ,    raditf    numeroiif    an^itioribuj    flavis. 


CVl.  21«.  Ciiiiruria  Sehkiihrii:  ger- 
iiiiitibti.s   yliibii.*,    puppo   Itiho  hrcviore, 


Sad».    Anf  dem  Almtw  i 
ScUecien.    Herr  Pred.  HocKiTCTTsa 

A.  Fmchtb«dcB  mit  HOllwkaivcii ,  Si 
btti  nni  RandUSthchcn^  k.  Suin 
B*ob.  Dcr  C.  indctica  aahe  Tcrwaadt, 
k*r,  vielbMthlg,  naeli  obcn  Biahr  woU&ai 
ond  dnrch  dic  aii|cgabciicn  MBbnalo  b 
■n  nntcruhridca.  D«r  Stcnf*!  nicht  n 
bogig,  ali  Uiwcllca  an  andcBi  Aita , 
■ufUlit  itt.  BlathcnhfliU  «lomUch  dni 
rolli,  Blllmchsn  lafbmiigclb. 

dV,   Cineriiritt  crispa:   Fntchtkm 
kahl,  Saomankrono  langor  ola  Blmn 
menrohrc,  Doldentranbe  viel-  (etwa 
Iiliithig,  Bliilter  krans.     Rcub. 
Sjrt,    C.  criipa  Lnin,  £1.    etippl  37$. 
Jagq.  aniti.  178.  —    W11.1.D.  Bpb  pl, 
p.  aosi.  —    Kocn  ttotn  bot.  ZA.  1 
p.  305- 
tfacAr.    SudatrB.   Hen  RMtor  KAiau. 
A.     Fmchlboden     mil     Blillachi^en 
SlaibcheD.     B.  Staine. 
Bteb.     Unttnte  BlKCer  fait  vric  bol  C.  IB 
ticn,    Blalttiiele    brciter  fcnilgclt,    doch 
der    rigenllichen  Wunelliljiltcr    aicht   im 
kramllinie ,     Slcngclbliiicr     dcnlUch     ki 
auch    di*   obcnlen     nn    dcr    Baiit    >ehr  ll 
gttlbnt,     nach   i1*t   lehr    lanKcn    Spllae  . 
ganirudig,    nnten    tchlaff    waMllDckl|- 
then  kleintr  ali  an  den  Torbvrgchcndan,  1 
thctihlUlfn  grdn,    fut    kohl,    BUmEhan  a 
n>^ngtlb. 

CV.21S.  Cincraria  rivularls:  Fmd 
kiiotcn   kuhl.  SaamoiiLmiie   ktirz»- 
Bliimciiiolirc,  I>«ilcleiiti'iHibe  vicl-  (et 
20)   bliithjg,    Bliithen  vicl-  (etwa  S 
slruhlig-    RciiB. 
Syif.     C  rirulari*.     Waid»».  Kit.  SS9. 
Wahlemi.  cirp.p.2:0- n.37^  — Sc>« 
Oeitr,   Flcwa  p.  51'i. 
Hachr,   SatzbiiTg.    HcTr  Prof.  Horrz. 
A.     Fru.hlborlcn     niit    ilaiUchuppeu 
IV:ilihi.lu-ii.     H.  .Sn.im*. 
Beob.  In  den  Blatlrrn  «Ltht  tU    der    C.    >U' 
lica   nahf,     ric    h  .1    abrr    citic    vielbUt) 
Doldenlraubr ,    klviiirni  Blfithcn,     p-fint  E 
theiihUllcti,   lahlreii-hr.  Kbmalcrc,   gclbc  1 

an^egcb..npn  Ktnnieichtti  uiitcnchcidcl. 
habe     nt    auch    ,iu.    Brthtnrn ,     bri    Gl.iih 
(csMniTitli,    diirrh    dir  GUIc    dpi  Ilrrrn  D 

CVI.     216.      Ciiieraria     Schknhr 
Fruchlkiintcu  kM,   Saaincukrone  ki 


corymho  pana  (6 — 6)  floro»  foliw  iiifc- 
rioribas  ovato^Apathulatis,  caulini»  obo- 
vato  -  oblongia  subaequaiiter  serrati«. 
BcHB.  Fl.  &u:. 

Sywu  C.  integffiMia  SchkurhI  HAadb.  IIL 
p«  114.  t.  GCXLVI.  b.  BM  «lioruBi. 

Hist*  ^ta  luiniiiit  Sazoniae  aoitralis  moa- 
tibua  pv.  Blrenaiain  et  Neudorf.<*  cL 
Rooio. 

A.  recrpCacalum  cnm  tquaiiiif  flaiculisque. 


ChSk  Cante  omiiit  in  tuif  CinerAriit  exponen- 
dis,  critatnm  nottrAe  Schknhrianura ,  tolerti». 
•imus  Kocn,  dum  ab  aliis  proiniscue  allega- 
tnm  inTeniomus.  —  Choracteribus  a  germine 
•t  pappo «  C.  rivulari  propingum ,  led 
fioliis  canlinif  evidenter  serratU,  ab  oin- 
nibus  mihi  cognitis,  et  corjmbo  pauriflore, 
floribus  pauciradiatis  aC.  rirulari  et 
crocoa  rccedit.  B.  ScHx,inia  etiam  hanc  e 
suiistis  habnit. 


n.  217.  Cineraria  crassifolia: 
genniiiibns  glubris,  pappo  tiil>o  bre- 
iore,  corymbo  paiici  (4 — 5)  floro,  fo- 
m  liispido-scabns.    Rciib. 

Symm    C.  cratsifotia.    Kit.   apnd   Squvi.v, 
Oostr.  Flora  p.  514. 
C»  ovireniis  Kocnl  Flora  bou  Zeit.  1823. 
pag.  507. 
\BUU  In  alpe  Ovir  in  Carinibia.  cl.  RHona. 
Hnrb.  Aannv.  ec  Kocu, 


A.  rrceptac.  cnm  squamif  et  flofculii.  B. 
femen.  C.  particula  folii  cum  duplici 
indumeato. 

Forc  tola,  etiam  cum  antfaodiif,  lannto- 
1,  sob  floccis  convpicitur  in  caule  fo- 
l  |iiflfUo  ceternm  ipsif  crasfiusculif ,  hiipiUitaf 
r  'eiiuo4«m  •  pilif  articnlatii ,  fvre  mouilifornii- 
1  %^m  ^Xmcs  flari.  JLitaibki.u  speciniina  in 
lecta  funt. 

JIIS.  Cineraria  pratciisis:  gcr- 
glabris,    pappo   (iibo   longiorc, 

£auci  (4 — 10)  floro,  loliis  ra- 
uceolato  -  spatliululis.     Kciiii. 

C  pntentii.  Hofpe!  tecund.  •pecim. 
boc  Tatebenb.  Id06.  p.  Ii8. 


zer  als  Blumenriihre,  Doldcntraube  uc- 
nig  (5 — 6)  bliithig,  uiitere  BluUer  ei- 
spathclformi^,  slciigelstuudige  verkchi-t 
eiruud  Idnghch,  fast  glcichformig  ge- 
sagt.     RcHB.  Fl.Sax. 

Syn,  C.  inugrifolia  ScHKtTHn!  Handb.JIII. 
P-  114.  c.  CCXLVI.  b.  nec  ajioruin. 

Nachr.    Auf  den  bOcbtten  Bergen  im   iild- 

lichen  Sacbsen,  bei  BSrenttein  und  Neu* 

dor^  Herr  Ju»tusanitmanu  Rodio. 

A.     Frnchtboden     mit    llOUschuppen    und 
Blfithchen.     B.  Sa.ime. 

Bsoh,  Mit  grosser  Vorficht  licss  Ilerr  Dr.KocB 
bei  seiner  Bearbeitung  der  Cinerarien ,  dos 
Citat  unaerer  Art  bei  ScnavHa  g&nalich  weg, 
wahrend  ef  weniger  genaue  Botanikar  bald 
dahin,  bald  dorthin  logen.  —  Die  Kennzeichen 
am  Fruchtknoten  luid  an  der  Saamenkrone 
hat  diese  Art  mit  C.  rirularif  geraein, 
iedoch  unterfcheidet  fie  sich  von  allcn  mir 
bekannten,  durch  bestiramt  gcfiigte  Stengel- 
Uitter,  und  dnrch  wenigbiUthige  Dolden- 
traube  noch  Ton  C.  rivnlarif  n.  Crocea. 
ScHKURa  hatte  feine  Pflanse  auch  aus  den 
Sttdeten. 

CVII.    217.     Cineraria    crassifolia: 
Fruchtkuoleu  kahl,  Saamciikrone  kiir- 
zcr  als  Blumctirohre,.  Uoldcatraiibc  wc- 
uic  (4 — 5)  bliilhig.    Blatter  stcifhaarig- 
senarf.     HciiB. 
Syiu    C.  crattifolia.    Kit.    apnd    Scbvlt. 
Oettr.  Flora  p.  514. 
C.  OTirenaii  KochI  Flora  bot^Zeic  1823. 
pag.  507. 
Kmehr,    Auf  der   Alpe   Ovir  in    Cimthen. 
Herr  I>.  Rhoos.  Herb.  Msnv.  u.  Koch. 
A.     Fruchtboden    mit    HOIIschuppen    nnd 
Biathchen.      B.    Saame.      C.   Stiickchen 
Blatt  init  der  doppelten  Bedeckung. 

Beoh,  FasC  die  ganze  Pflanse,  nebst  den  Blii- 
thenh<illen  ist  wollflockig,  am  Stengel  und 
auf  deii  an  sich  schon  dicklichen  Bli&ttern, 
bemerkt  maa  Aberdief  eine  Art  fteifer  Be- 
drckung,  au«  gegliederten,  f&ft  perlfchnurfAr- 
migen  Ilaaren.  Die  Blumen  sind  gelb.  Ki- 
TAiBELf  Ezemplare  waren  auf  llljrien. 

CVIII.  218.  Cincraria  prntensis: 
Frnchtkiiotcn  kuhr,  Saamenkroue  liinger 
als  Bluiuciiri')hrc  y  UoKleutruube  wciiig 
(4—10)  bliilhig,  VVurzelblallcr  lauzel- 
sputhcirorinig.  Rciin. 
Ayn.  C.  pratcntii.  IIoppb!  nacb  Exemplaren, 
iiicbt  bot.  Tascbenb.  iSOG.  p.  izS. 


A.  recept.  cum  iq«amii  flofculifqne. 

Ohs,  Ixiferne  magif  rel  minus  glabra,  nipeme 
adprefie  lonato.  Anthodia  certe  apicibuf  puni> 
cea,  radii  latiusculi,  pallide  flavi,  fub  dnodeni. 
Peduiiculi  apice  incraffati.  Haec  ficut  aliae 
quaedam,  etinm  floribuf  difcoideif«  quos 
capitatof  quidom  dicere  folent,  occurrit. 
C.  longifolia  Bsff.  prim.  fl.  fall.  huc 
pertineret,  nifi  radii  numerofi,  longioret  an- 
guftioretque  viderentur.     De  hac  ferius . 


CIX.    219.    Cineraria   pralcnsis    fi. 
di.scoidca.     RciiB. 
^^'Fi.  C.  capitaU.Hoppv  et  Hoarsch.!  dec 
C.  prateniis  /S.  capiuu.  KochI  Flora  bot. 
Zeit.  1823.  p.  506. 
Hist*   „8ali«burgi.**  d.  Hoppb. 

CX.  220.  Cineraria  alpeslris:  germi- 
nibus   basi   glabris    apicc  pubesceniibus. 

Rcnn. 
Syn.  C.  integrifolia  alpina  Jacq.  anstr.  179. 
C.  integrifolia  Wili.d.  sp.  pL  HI.  p.2082. 

excL  exclnd. 
C.  alpina  HopfeI  Taichenb.  1806.  p.  180. 
C.  alpeitris  Hoppe  I  tpecim.  Koch  I  Fl. 

bot.  Zeit.  1823.  p.  518. 
Hist.    „In  monte  LoibL**  cL  Hoppe. 
A.     recept.  cum   fq|iaxuif  llofculifque.     B. 
fcmeu. 

OhS0  Planta  elata,  fraciUima.  ToU  riridif, 
etiam  anlhodiif.  Radii  numerofi,  lineari-clon- 
^ati,  flavi  apice  fubintegerrimi.  Huiuf  etiam 
fpecimen  lloribuf  difcoideif  poffideo. 


Nachr.  2l8.  «•  radiata.  Sahbarg.  I 

HOPPB. 

A.     Fnichtboden    mit    Hflllsclin 
Biathchen. 

Beoh.  Nach  unten  mehr  oder  wen 
nach  oben  ongedrilckt  wollig.  BIA' 
wenigftenf  an  den  Spitxen  dnnkelrotl 
Kiemlichbrcit,  hlaffgelh,  «twa  IS,  Bli 
nach  dem  Ende  hin  verdickt.  Dies 
fo  wie  cinige  amlere,  auch  mit  blos 
benbltlthchcn ,  waf  dann  einige  1 
thig  gcnannt  haben,  Tor.  C  lo 
BEff.  prim.  11.  gallic.  wiUrde  hierhe 
wcnn  fie  nicht  durch  ftahlrciche, 
fchmale  Strohlbliithchen  abwiche. 

CIX.    219.    Cineraria    praiez 

(liscok1ca«     R. 

Syn,  C.eapiuta.  Hoppb  dt  Hoiiift 

C.  prateniit.  fi.  eapiufa.  Koch! 

Zeit.  18^.  p.  50& 

Nachr.  Salzbarg.  Heir  Prof«  Hopp 

CX.220.  Gineraria  alpestris: 

knofeii   oii    der   Bauis    kahl,   n 

S]}ilzc  hin  fciiihaarig.     BciiB* 

Syn.  C.  integrifolia  alpina  Jacq.  i 

Cintegrifolia  Willd.  sp.  pL  Hl 

ezcL  exclud. 

C.  alpina  Hoppe  !  Taiel&ttnb.  1801 

C.  alpettrit  HoppeI  tpecini.  Ki 

bot.  Zeit*  182S.  p.  518. 

Naehr.  Auf  dem  LoibL  Henr  Pro£ 

A.   Fruchtboden  nit  Schuppen  n 
chen.     B.  Saame. 

Beoh,  Sie  ist  hoch  und  «ehr  ichlai 
grfln,  auch  die  Blilthenhailen.  Dii 
zohlreich ,  linienlSnnig  lang  gettrec 
an  der  Spitie  fait  gans.  Von  d 
hahe  ich  auch  ein  Ezemplar,  ni 
Scheibenbiathchen. 


jidn.  1)  Continuantur  Cinerariae,  et  iam  omnes 
sculploribus  traditae  sunt,  sed  ne  propter  niraium, 
qucra  praebent  laborem,  diutius  Pecades  retar- 
dentur,  aliae  quaedam  plantae  intercalantur ,  us- 
que  diun  altera  Cineroriarum  Decas  erit  completa. 

2)  Krigia  tenella,  a  me  tab.  LXXX\1I,  f,  1B3. 
184.  exhibita,  eadem  videtur,  benevole  monente 
Praecl.  BKAsrKAaDi,  ac  Nvttaux  K.  dichotoma. 
Quum  NuTTALxx  .librum  nondnm  accipere  potnis- 
sein,  eo  magis  me  ill.  BsaxKAiiDZO  senseo  ob> 
strictum. 


Antn*  1 )  Die  Cineroricn  werden  fbrtgeu 
sind  schon  den  Kupfcrstecheni  abcrgebe 
da  sie  grosse  Anstrengung  und  Zeitanfwi 
dem,  so  miissen  jetzt,  um  das  Wcrk  nic 
halten,  eiuige  andere  Pflanaen  eingeschic 
den,  bis  die  andere  Decade  dcr  Cinerarifli 
2)  Krigia  tenella  tab.  LXXXVII.  f. 
scheint  nach  Herm  Prof.  Bs&xsAnns*s  ' 
lender  Bemerkuug,  die  K.  dichotoaa 
seyn;  und  ich  empfange  diesc  Eiinneni 
dankbarer,  als  ich  NuTTAi»*t  Wcrk  na 
erhalten  konnte. 


DECAS  TABULARUM  DECIiMA  SECUNDA 

Q  VAM 

VIRO      ILLUSTRI 

NRICO     FRIEDERICO     LINK, 

J>»    ST     FKOr.    HEH.     MBO.    COnS.    IHT.    HORT.    BSnOL.    DinECT.    FHIM.    ETC. 


I   N   G    E    N   I    O 


S    U   M    M   O 


D.  D.  D. 


A     U      C      T      O      R. 


•  Gainpanala  bononiciiffis: 
L,  ercctUy  iloribus  in  raccuio  tcr- 
infcrioribus  tcrnatlsy  snpcrioribits 
I  rocemis  iaterolibus  pateDtibu.s,  so- 
,  laciniis  calyciiiis  gcrmcn  subae- 
1115  iiitogcrnmis,  Foliis  conJato- 
pliirimui  petiolatiN,  subtua  inca- 

LCHB. 

C.  bonanientit.  LiKit.  Willd.  tpec.  L 
01*  cacci.  syn.  germanor.  —  PoLLini 
Vflffoo.  I.  p*  t7^  excl.  All. 

i,In  regionibufl  calidioribut  VAlletiAe*' 

bx    GVAHPEHTIM. 

Flgnra  sola  mihi  cognita  apud    J.  Bavh. 

n.  p.  804.  wt  CaABA.  p.  268.  f.  4.  etiam 
•  Walleotiuo  ct  PoLLiTiio  cltata,  a  Mo- 
l^  MCt.  6.  t.  4.  f.  S8.  repetita,  vix  bona 

IM  n8  aottra  miBime  vidcatar  •uperllua. 


BBL  .    Campanula    Thaliana: 

•reda,  uoribus  iu  raccmo  sub- 

imoy  snblcruatisy  calycis 

itis,  foliis  cordato-oblon- 

sessilibus  scmiamplcxicau- 

tomentosis.  Rqib.  FL  Sax. 


Wallhotb  !  sched.  cric 
Mm  sjn.  etc 

U  0.  MBiEB.  FL  c.   cauc.  I. 

m.  p- 142* 


GXL  221.  Campaniila  bononicnsis: 
cinfach,  aufrcch( ,  uutcrc  Blitthcn  clcr 
Endtraubc  drcisldndig,  obcrc  so  wic  iu 
dcn  abslehcndcn  Scifcntraubcn  eiuzeln 
stchcnd«  kclchab/iclniilte  ctua  so  hing  als 
Fnjchtkuotcn,  ganzrandig,  Bltiltcr  hcrz- 
cirundy  die  mcistcn  gcsticit,  uulen  wciss- 
grau.    RcHB. 

Syn,  C.  bononieasit.  Likn.  Willd.  •pec.I- 
p.  9)1.  excl.  tyn.  germanor.  —  Pollimi 
n.  veroii.  I.  p.  ^75.  excL  All. 

Nachr.  Im  wArineriiWallis.  v.  CHAnrL^TiEH. 


A.     Biathe. 

Beoh.  Mir  ist  nur  di«  Figur  bei  J.  Bavk.  hist. 
II.  p.  804.  nnd  GHAaa.  p.  263.  f.  4.  bekannt, 
die  auch  Wallaoth  und  PoLLxm  citiren,  und 
welche'  Moaxsov  sect.  5.  t.  4.  f.  88.  copirte* 
Sie  rerditnt  aber  kaum,  gut  genannt  su  wer- 
den,  und  die  unsrige  mtfchte  nicht  fibcrflOs* 
dg  seyn. 

CXIL  222.  Campanula  Thaliana: 
cinfach,  aufrcchty  filiithco  in  eincr  mcist 
cinzclncn,  schr  langen  Endtranbe  meist 
zu  drcieuy  KclchaDschnitt.c  gezahnelt, 
Bllittcr  hcrz-langlich  y  die  meisten  si- 
tzcndyhalbumfassend,  nntenfilzig.  RcHB. 
FL  Sax, 

Syn.  C.  Tlialiana  WallhothI  tehed.  crit. 
p.  86.  cura  tjn.  etc. 
C.  bononieiitit  $,    MBieb.  PL  t.  etac.  I. 
p.  151.  IfL  p.  142. 


.PA.rik. 


Hist.  S18«  ««radUu.  „8AUtbnrgl«  cLHopps. 

A.  recept.  cum  sqwainii  flosculifqiie. 

Ohs,  Inferne  magii  rel  minui  glabra,  lupeme 
mdpresse  lanoto.  Anthodia  certe  apicibus  puni- 
cea,  railii  latiusculi,  pallide  flavi,  tub  dnodeni. 
Peduiiculi  apice  iiicrassati.  Haec  licnt  aliae 
quaedam,  etinm  floribus  discoideis,  quot 
capitatos  qoldam  dicere  solent,  occurrit. 
C.  longifolia  Bkss.  prim.  fl.  gall.  huc 
pertineret,  nisi  radii  numerosi,  longiorei  an- 
gustioresque  viderentnr.     De  hac  serius. 


CIX.    219.    Cineraria    pratensis    fi. 
di.scoiclca.     Rciin. 
Syn,  C.  capiuu.Hoppr  et  Hoaksch.!  dec 
C«  prateniis  fi.  capiuu.  KochI  Flora  bot. 
Zeit.  1823.  p.  506. 
Hist.   „8ali»burgi."  d.  Hoppe. 

CX.  220.  Cincraria  alpcslris:  gemii- 
nibus   basi   glabris    apicc  pubcscentibus. 

Rciii). 
Syn,  C.  integrifolia  alpina  Jacq.  aaitr.  17Q. 
C.  xntegrifoliA  Wilz.d.  sp.  pL  IH.  p.2082. 

excL  exclud. 
C.  alpina  Hoppe!  Taschenb.  1806.  p.  ISO. 
C.  alpeitrit  Hoppe  I  ipecim.  Kocu  t  FL 

bot.  Zeit.  1823.  p.  513. 
Hist,    „Iii  monte  LoibL"  d.  Hoppe. 
A.     recept.  cum   iqnoxnis  Ilocculisque.     B. 
sfmcu. 

Ohs.     Ploiita    elata,    fracillima.     Tota   viridis, 

ctiani  anthoiliis.  Radii  iiumerosi,  linpari-elon- 
gati,  riiivi  apioe  siibintcgrrrimi.  Huius  ctiam 
spcciinon  iloribus  discoidcii  possideo. 


Nachr.  218.  «•  raduita.  Sahborg.  Herr  Prof. 

Hoppe. 

A.     Fnichtboden    mit    Iiailfchi^pcn    iind 
Biathchen. 

Beoh»  Nach  unten  mehr  oder  weniger  kaU, 
nach  oben  ongedrilckt  wollig.  BlflthenhflllcB 
wenigstens  on  den  Spitxen  dnnkelroth,  Strahlcn 
Kiemlich  brcit,  blajsgelb,  «twa  12,  BliUheiuticle 
nach  dem  Ende  hxn  verdickt.  Diesc  kflmmt, 
ao  wie  einige  andere,  auch  mit  blossen  Schci- 
benblfithchcn ,  wns  dann  einlge  kopfblA- 
thig  grnannt  haben,  vor.  C.  longifolia 
Bess.  prini.  il.  gollic.  wfirde  hierher  gehAren, 
wenn  sie  uicht  durch  xohlrciche,  longc  nnd 
sckmale  Strahlbliithrhen  abwiche. 

CIX.    219.    Cincraria    pratensis    /9. 
discoiilca.     R. 
Syn,  C.eapiuta.  Hoppe  dt  HomitcH.!  Jm. 
C.  prateniit.   fi,  eapiufa.  KochI    FL  boK. 
Zcit.  18^.  p.  506. 
Nachr,  Sakburg.  Hetr  Prof.  Hoffs. 

CX.  220.  Ciucraria  alpestris:  Fnieht- 

kiioteu   au    der   Basis    kalil,   nach   der 

Spilzc  Iiin  fciiiliaarig.     BciiB. 

Syn,  C.  integrifolia  alpina  Jacq.  sniir.iTgL 

Cintegrifolia  Willd.  tp.  pL  III.  p.S0B2. 

ezcL  exclud. 

C.  alpina  HoppeI  Taschenb.  180$.  p.  ISQL 

C.  alpestrit  Hoppe  !   tpecim.  KocK  I  FL 

bbt.  Zeit.  1823.  p.  51S. 

Nachr.  Auf  dem  LoibL  Herr  Pro£  Horps. 

A.   Fruchtboden  mit  Schuppen  nnd  BlQth- 
chen.     B.  Saame. 

Heoh,     Sie   iit  hoch   iind   lehr   tchUuik.     Gaas 

griln,  auch  die  Kiatheuhailen.  Die  Strahlen 
zahlrfich  ,  linienfdnnig  lang  gestreckt,  gelb, 
an  dei  Spitzc  fa»t  ganz.  Von  dieser  Art 
habc  ich  nuch  cin  Exeniplar,  niit  blosien 
Schcibcnbliithrhen. 


jidn.  1 )  Continnantur  Cincrariae ,  et  iam  onines 
.<.(  ulploribus  tr.tditne  sunt,  se<l  ne  propter  niniiuni, 
quuni  praebent  Inborem,  diutius  Decades  retar- 
deiilur,  aliae  quaedani  plantac  intercalajitur ,  us- 
quo  dum  altera  Cinerariarum  Decas  crit  completa. 

2)  Krigia  tenclln,  a  me  tab.  LXXX\^I,  f,  lfl3. 
18«.  exhihita,  cadem  videtur,  bcnevole  monente 
FrafM  I.  Bkhnkajidi,  ac  Nuttami  K.  dichotoma. 
Quum  NuTTALii  ,librum  nondura  accipore  potuis- 
seiii ,  en  niagis  luv  ill.  Bi:aNKAiVDio  seusco  ob- 
strictuni. 


Anm*  1  )  Dic  Cinerarien  wcrden  fortgeietzt ,  nnd 
sind  schon  den  Kiipferstechcm  iibergebeny  alleitt 
da  sie  giosse  Anstrengung  imd  Zeitaufwr.nd  erfor- 
dern,  so  nnissen  jetzt,  ura  das  Werk  nicht  aufsu- 
halten,  einifjc  andere  Pflanzcn  eingeschoben  wer- 
den,  bi«  die  anderc  Dccade  der  Cinerarien  voU  itt. 
2)  Krigia  tenella  lab.  l.X.XXVli.  f.  183.  I84! 
scheint  nach  Ilerrii  Prof.  Behnhaxdi'!  wohlwol- 
lender  Beinerkuug,  die  K.  dichotoma  Xutt.  zu 
seyii;  und  ich  empfange  diese  Erinnernng  um  10 
Aankbarer,  als  ich  Nuttax*s  "Werk  noch  nicht 
erhalten  konnte. 


DECAS  TABULARUM  DECIiMA  SECUNDA 

VIRO      ILLUSTRI 

ENRICO     FRIEDERICO     LINK, 

Zl*    ST     PKOr.    BEH.     MBD.     CORS.    IHT.    HORT.    BXROL.    DIREGT.    FRIM.     ETC. 


I    N   G    E    N   I    O 


S    U    M    M    O 


D.  D.  D. 


A     U      C      T      O      R. 


L  221.  Gampanula  bononiciisis: 
mpleXy  erecta,  iloribus  in  raccnio  icr- 
liuali  iiiferioribus  ternalis,  supcriorihus 
icut  iii  racemis  lalerolibiLs  pateniibus,  so- 
tanLs,  laciiiiis  calycinis  gcmicn  subae- 
iiantibns  intcgcrrimis ,  foliis  cordato- 
«'alLsy  plurimis  petiolatis,  snbtus  inca- 
is.      RciiB. 

Syi^  G.  bononieniit.  LiKSf.  Willd.  tpec.  T. 
p.  901«  excl.  syn.  germanor.  —  Pollini 
Fl«  ▼eron.  I.  p.  ^5.  excl.  All. 

Hist,  s«Iii  regionibus  calidioribus  Vallesiae<< 

d.    DE    CBAHPSIiTI£ll. 

A.   Flot. 

,'Ohs.  Figura  sola  mihi  cognita  apud  J.  Bauh. 
Uat.  II.  p.  804.  et  CnABa.  p.  268.  f.  4.  etiam 
a  cL  \VAX.x.aoTHZo  et  Pollixzo  citata,  a  Mo- 
Bxsoaiio  s«ct.  S.  t.  4.  f.  88.  repetita,  vix  bona 
catf    ita  ut  nostra  nuniae  videatar  •uperHua. 


H.  222.  Canipanula  Thaliana: 
umplex.  crecta,  floribus  iu  raccmo  sub- 
lolitario  loimissimoy  subtcruatis,  calycis 
iapiiiiig  denticulatis,  foliis  cordato-oblon- 
Ap  pliu*iniis  sessiiibus  scmiamplexicau- 
maSf  subtUA  tomentosis.  Rchb.  FL  Sax. 

Mym»    C.  Thaluina  Wallkotb!  sched.  cric. 

p*  86.  cum  9jn,  etc. 
'^    CL  bononiensis  /?.  MBieb.  FL  c.   cauc.  I. 

y.  151.  ni.  P-  1«. 


CXI.  221.  Campanula  bononicnsis: 
einfacli,  auirechl,  unicre  Bluihcn  clcr 
Endiraubc  drci.s(diidig,  oberc  so  wic  iu 
dcu  absleliendcn  Scitcniraubcn  eiuzeln 
sichcnd«  Kelchab/iLhuine  ci\^a  sso  laug  als 
Fnichiknoicu,  ganzraudig,  Bldlicr  herz- 
cirundy  die  mcisicn  gcslicii,  unlen  wciss- 
grau.     RciiB. 

Syn,  C.  bononiensis.  L.im«.  Willd.  spec.  I- 
p.  ODl.  excl.  syn.  gcrnianor.  —  Pollimi 
FI.  vcroii.  I.  p.  i.75.  excl.  All. 

Nachr.  Im  w&rmeriiWallis.  V.  CuARr£>TjEn« 


A.     Biatlie. 

Deoh,  Mir  ist  nur  die  Figur  bei  J.  Bavk.  hist. 
II.  p.  804.  nnd  CnABa.  p.  2S3.  f.  4.  bekannt, 
die  auch  WALLaoTK  und  Pollxhi  citircAt  und 
welche'  Moaisox  scct.  5.  t.  4.  f.  88.  copirte. 
Sie  verdicnt  aber  kaiun,  gut  genannt  au  wer- 
den,  und  die  unsri{[e  mdchte  nicht  aberflas- 
dg  sejn. 

CXir.  222.  Carapanula  Thaliana: 
cinfachy  aufrechly  fiiiithea  in  einer  meist 
cinzclncn,  schr  langen  Endtraube  meist 
zu  dreiouy  KcIchaDschnitte  gezahnelty 
Bliiiicr  hcrz-Iauglich ,  die  meisten  si- 
tzcnd,halbumfassend>  nntenfilzig.  RcHB. 
Fl.  Sax. 

Syn,  C.  Thaliana  WallrothI  tched.  crit. 
p.  86.  cum  sjn.  etc. 
C.  bononieusis  /?.    MBieb.  Pl.  t.  ctac  I. 
p.  151.  Hf.  p.  142. 


k 


h^ 


Hi»,    Prop*  ROgUu  ioMr  Plortni   ZJpiicn- 
ttm  •!  HiUmem  1«;.  cl.  Kuneb. 

A.  Flot, 
Oil-  STBO&yau,  dMcriptioDnn,  at  aprueedniti, 
kliuqn*  diltcrcDti^*,  tptgie  cipoiuit  I-  c.  d. 
Waludtm,  cui  diflinctioiiem  huitu  ipcciei, 
iat*T  tam  moltu,  qDibui  flormm  gcrmauicam 
>uxit,  dcbemiu.  Nil  i|itiir  Bddendiun  <rit, 
niii  quod  in  tptciaiJDibu  Thoringiaci)  (pr. 
Eckarttliergun  lectii},  hiileniibDf,  Lipiieniibui, 
bofacmicii,  cBDcaiicii  et  in  illii  in  Baicfakiro- 
nuD  dEKitii  coUcctii,  fOIiorum  tamenlam  it* 
TUiaro  obterrkverim,  ut  vix  iDter  diSerenliai 
rit*  ipcipiatur,  tnniil  cniDI  ib  incanii  denii- 
tste,  ad  induuirntum  tcnuiiiime  pubrruluDI, 
it  ferc  •cabritiem.  ({aum  LiNntii  in  dirgnoii 
■uo  kabeat  folia  orato  -  lanceolats, 
lubtui  tcDbra  •eiiilin,  v*ldc  haereo, 
nnmnc  huiD^  proeicnlii  fpecimen,  uitc  dcuIih 
habnciit,  cuJiu  cL  Wallkdtm,  iuu  proccanta 
Tmiluo,  eliom  fermun  poniculalam  indicavii. 


Hist.    Montpollier.    Salxmann. 


pericr  msgii  auci 
Obt.   Variat  foLii  integri. 


Coratlae  rubellie 


CXIV.  224.  Fedia  microcarpa:  cap- 
sttla  ovoideo-suhglobo.sa,  aiilice  bicri.sliilii, 
corona  obliquc  truii&itu  iiitcgcrrima,  cup- 
sula  plus  duplo  brcviore  angustioreque. 
RciIB. 


Sj^.ValerianollamicrocaTpi.  Loii.n 
Hitt.     MontpolliBr.     Salimakn. 


;.p.51. 


Smehr.    fiai  RAgUta  swiubn  IMfi^ 
Halla.     Ilnr  ProF.  Kunzs. 

A.    Biathc. 

B*oh'  DieS^^nonjrmn ,  B—du  «Ibiiag  mtd 
Wii,LmoTK  icfaon  am  a.  O.  trrfllid  •■*■ 


lericheidnng  dieier  Art,  DBtn  «o  vida 
dem,    mil  dcnn  er  die  dentKh*  Flora 

da»  ich  oa  tfadiingiKben  (bsi  Bckaiti 
gFianunelien),  halliichcn,  I.cjpai(eE,  b 
ichcn,    cBucuiichen    and   in    dan   BaacU 

tbriiug  der  SUtter,  lo  tehr  abXndcni 
da!i  ich  ihn  kanm  Doter  dje  DiScrcBui 
nrbmrn  mScbte;  denn  ron  dicbtaa  -m 
PiU  geht  dic  Bedeckung  in  dic  dflu 
kurireinhaaii|c,  und  fast  ia  ScharAcit 
Da    Ltams,'  in    •ciner   DiacDoH     oi-Iai 


rfc. 


>itt< 


CXni.  223.  Fedia  pninila:  capsula  iu- 
flato-compressa,  loculi  fertilis  dorso  lan- 
oeolato,  elevato-morgiuato  in  lobiuntrun- 
catum  coronae  explouato-trilobae  excur- 
reiile.    RcHB. 

Sya.  F.  pnmiU  Vahl.  Riix.  at  3citui.r.  I. 
p.  56S.  ctim  «fn. 
VUer.  mnltifi^  Ooir.  VjJoiianeU^  mem- 
(  Loi*.  limoM  Bait.  Dzc. 


Bittter  onieigt,  >d  mBcfatc  ich  fait  1 
tfaen,  din  er  gegenwliitige  Art  ifor  «ie 
faabt  faabe,  am  lu  mehr,  da  Horr  Dr.  V 
aaTH  DBch  Tku,    auch    van   dieicr    ow 

penblUthige  Fonn  nachwriil. 

CXIII.  22S.  Fedia  pumiU:  Kopsd 

tebJascn  -  zusommengedriickt ,  Rni 
es  Fruchtfachs  lanxettoraiig,  leiotea 
dig,  iu  clnea  abgeslutzteu  L^^ipcn 
ausgebreitet  dreilappigen  Krouo  oiu 
fcna.    RcnB. 

Sjrn.  F.pumila  Tak.  BAjc.  m  Scbdi 
p.  363.  cum  «yn. 
Valer,   multi&aa   6od.  Valnianatt.  i 
braDtesa  1^)1*.  rimOM  Ba».  Ox< 
Nackr.     Monipelller.  Salzihaiin. 

A.  Theiliieck  der  Truedoldc  mil  1 
hlntlQrn  uud  Frii.hien.  h.  B.  F 
voli  votn.  C.  Uipivlbe  von  i, 
D.  Dicj,  .luic  durih.thniuen.  E. 
obcrerTheil,  noeh  luchr  vorgrftf* 
Btob.  kndett  niit  gc:nzcn  BUltcm.  Bl 
rotlitich. 

CXIV.  224.  Fcdia  microcarpa:  F 
sel  cirormiji-  fusl  kuglich.  vorn  do[j 
leistti;,  Kkhic  .'cliicrubgeftliitzt,  gauE 
dig,  kauiti  halb  ao  Jaug  uiid  brcit  al: 
Kapscl.     KciiB. 

Syn,  ValerianellamicrociTpa.Lois.not. 

Naehr.     Maiitpellier.     Salzmahn. 


A. 


di^riuo.     b.  B.   ffrnctaf. 
C    id.  trAiUMCtiu. 


O.  id. 


Oft#«  Fractut  emiuio  miniini,  inttr  itiihi  cog- 
nitos  htiiiia  genrris.  Male  cuni  F.  eriocarpa 
tqaaxB  dodimus  f.  132.)  confundit  cl.  Poxbkt 
Ebc.  mppl.  V.  p.  410.  et  apud  R.  et  S.  in 
«^d**^"  ct  •nppluncBtis  detiderfttur. 

XV.  225.  Fedia  truncata:  capsiila 
^Hroideo-sabglobosa,  antice  bicristata,  co- 
rona  oblique  tnmcata  iiitegerrima,  capsu-» 
Jam  loDga  et  Iata«    RciiB. 

Syn,    F.  dentata.  Sisb.  F1.  cret.  cxiicc* 

Jfuti    „Ganea.**    Sibbsh. 


A.  diTitio  cjmM. 
D.  id.  postice. 


B.  bractta.    C.  fructus. 
B.  id.  transsectuf. 


Oht*  A.  proxima  F.  eriocarpa  f.  133.  coro- 
Bat  dentinm  defcctu  et  forma  bractearum 
focilediiTert  Supplementnm  erit  florae  graecae. 


KVI.  226.  Fedia  discoidea:  corona 
.  rotata  daodeciTn-deutatay  deutibas  mem- 
IWwaamsubaequautibusimcinulatis.  RciiB. 

jy».  ValerijoielLi  Scib.  sem.  maior.  lusita- 
nica.    MoBif.  L  c.  f.  29. 
r.  diseoidea  Vahx..  R.  8.  I.  S6iL  matu.  '267* 

BUt.    ,»LmiUBia"  ill.  Lixik. 

'V  A.  ramnlns  ^rymae  cnm  bracteis  et  fructu. 

^  B.  fmcUis.     C  id.  transsectuf. 

\  C%9m  Jom  in  Ccnt.  I.  p.  93.  faisu^  suiu,  me 
tab.  I^VII.  f.  13'J.  falsam  F.  discoideani, 
•  Bie  L  c.  rotatae  nomine  salutatAin  prae- 
taiafe;  ecce  iam  Terissimam,  et  errorcm  ha- 
VsUi  coirectnm. 

227,  Ornithogalum  bulbifr- 

;   caule   folioso  subunilloro^    foiiis 

lineari-subulatisy  bulbillis  axilla- 

>^  perianlhii  partitionibus  acquulibus 

BCIIB. 

O.  bulbifenim.  L.  Wxlld.  sp.  pl.  If« 
IU  MBiBB*  taur.  caac.  T.  p.  27i, 

Sorepta.     Mietion. 


A.  Thennng  der  mngdolde.  b.  B.  Frncht. 
D.  Dies.  Ton  binten.  C  Dies.  qu«r 
durchschnitten. 

B§ob,  Die  Frucht  ist  rUerdings  unter  den  iiiir 
bekannten  der  ganzea  Guttung,  dic  aUer- 
kleinste.  Poib.kt  wirft  sie  mil  Vr)retht  Enr. 
auppl.  V.  p.  410.  zu  F.  eriocarpa,  dic  wir 
f.  132.  haben,  und  bei  K.  und  S.  vemiisst 
man  sie  in  den   Zusiitzen  und  NachtrSgeu. 

CXV.  225.  Fedia  truncata:  Kupsel  ci- 
formigy  fast  kuglichy  vorn  doppclleistig, 
Krone  schief  abgestutzt,  ganzrandig,  so 
lang  und  breit  ais  dio  Kapsel.     Rciib. 

Syn,    F«  dentata.  Sibb.  FL  cret.  exiico. 

Ntukr,    fiCanea."   Sibbeb. 

A.  Theilnng  der  Trugdolde.  B.  Deckblatt 
C  Frucht.  D.  Dieselbe  von  hinten 
B.  Dieselbe  quer  durchschnitten. 

B^ob»  Von  der  nlchstverwandten  F.  eriocarpa 
£.182.  ist  sie  durch  Mangel  der  Kronenzahnc, 
nnd  die  Gestalt  der  DeckblMtter  lcicht  zu  un- 
terscheiden.  Sie  girbt  einen  Nachtrag  zur 
Flora  graeca. 

GXVI.  226.  Fedia  discoidca:  Kapsel- 
krone  radfbrmig^  zwolfzahnig,  Zdhuc 
ctwa  so  Iat)g  ais  clie  jMembraUy  fcin- 
hakig.    RciiB. 

Syn^    ValeriauelU  Scab.  Sfm.   roaior  lutita- 
nica.    Monrs.  i.  c  f.  29. 
F.  discoidea  Vahl.  R.  S.  L  562.  mant.  267. 

Nachr.   Poriugal.   Ilcrr  Med.  Rath  Limx. 

A.  \stchen  der  Trngdolde  mit  DeckblMt- 
tern  und  Fnicht.  B.  Frucht.  C:.  Dies. 
im  (^uersf  hnitt. 

BBoht  Schon  Ccnt.  I.  p.  93.  bekiuinten  wir  un- 
srrn  tab.  LXVII.  f.  136.  begaiigenen  Irrthum, 
indem  die  dort  ols  F.  discoidea  fllschiich 
dargcstellte  Pflniize,  den  Ni.men  F.  rotata 
erhielt.  llicr  ist  die  achte,  und  der  Irrthnm 
berichtigt. 

CXVn.227.  Ornithogalum  bulbifc- 
rum:  Steugcl  beblattcrt,  meist  cinblu- 
thigy  Blaltcr  abwechselud^  linieniormlg 
pfriemcnspitzig,  Achselzwicbelchen  ti*a- 

gend,  BIulhcDthcilc  glcichformigy  spitz. 
CIIB. 

Syn.  O.  bulbifenim.  L.  WrLLP.  sp.  pl.  II. 
p.  113.  IViniEB.  taur.  caiic.  T.  p.  27i. 

KaeAr,    Sarrpta.     Mission. 


8      — 


228.229.  Ornithogalum  pusillum: 
bulbo  solitariOy  folio  liucari,  scapo  pauci- 
floro,  spalliis  oppositi.s  laiiceolato-acumi- 
uatis,  pcrianthii  partitionibus  lincari  ob- 
longis  macqualibus  obtusis.  Rcim.  Fi.  Sax. 

Syn»  O.  pannonicum.  Clus.  hiit.  T.  189. 
cum.  ic. 
O.  pusillum  Schmidt!  bo^m.  Ccnt.  IV. 
p.  41-  (non  MfiiEB.)  cf.  Rchb.  Flora 
bot.  Zeit.  1822.  pag.  557.  PnESL  !  Fl. 
cech.  p.  75.  Besseh!  £n.  p.  56.  Sadl. 
et  Pauea!  plant.  rar.  Huugar.  fasc.  IV. 

Hist.  223.  „Cec1ua**  cl.  Preil.  bulbi  tunica 

extema  explicata.    —    2^.    nTn   arenoiis 

Festliini**  cl.  Sadl.  et  Paueh. 

Ohs.  Xup«r  cl.  IIoKNvxo  in  FI.  bot.  Zcit.  1824. 
p.  59.  proptcr  spciinicn  quoUdum,  ccrto  cer- 
tius  falsum,  in  hcrbario  quondom  Tisum,  me 
vituperat,  qui  speciem  inter  eas  bulbo  solita- 
rio  coUocaverim,  sed  eum  amice  cupio  moni- 
tum,  hnnc  scntentiam  minirae  a  me  fuisse 
excogitatani,  sed  nb  ipsissimis  auctoribus  plan- 
tae  statutam,  ita  ut,  si  Cllsivm,  Schkxdtzvm- 
quc  ad  manum  hobuissct ,  certe  non  errorem 
quaesiverit  in  vcritate. 


Ornithognlum  cctcrum,  cx  iis  gcneri- 
bus  est,  quae  summam  afnnitatem  probant,  in- 
ter  bulbos  tunicatus  btqne  tubera,  sicut  Al- 
liuni.  Omuino  in  eadem  specie  non  rariat 
indolcs  hibcrnaculi ,  $cd  etiam  rcliquarum 
paitium  indoIi's,  noccssario  rite  observanda est. 
Dcdi  nostram  plantam  e  patria  utraque,  in 
qua  primi  enni  lcgcrunt  auctores.  Marschol- 
liojia  plantn,  rudicc  grumosa  (rcctc  dicta),  ex 
mca  .scntentia,  ctinm  in  po^teriim  crit  O.  ste- 
nopctalum  FaiF.s.  cf.  Fl.  bot.  Zcit.  1822. 
p.  637. —  O.  pusillum  c  Bohemia,  spathas 
fere  glabras ,  e  Pannoiiia  vcro,  ciliatas  in 
multis  speciminibus  xiraebuit. 


CX.VIII.  230.  Aiifhcmis  slyriaca: 
rrecta,  uiiiflora,  glabcrriina,  foliis  longc 
peliolatis  piniialihdis,  sabbipinnatifidis- 
quc,  lachiiis  Jincaribus.     RcilB. 

Syn.     A.  styriaca,  de   Vest!  in  litt. 

Hist.    ,,PIanta  perrara,  a  nie  nuper  (in  Alp. 
Siyriae)   derecta**  de  Vest. 


228.  229«  Ornilhogalum  pusillam: 
Zwiebel einzclD,  BlatllinienfbniiigySchafl 
wenigbUilIiig,  BHithenschcidcD  gegen- 
iibcr  lanecllonnig  zngcspilzt,  Bliitucn- 
thciistiicke  linienlormig-lUnglich,  un- 
glcich,  stumpf.    Rciifi.  FL  Sox 

Syn,    O.  ^annonicum.  Clus.  hitt.   I.  189. 

cuni.  ic. 

O.  pusilhim  Schmidt!  bo^ni.  Cent.  lY. 

p.  41.  (non  MBiEB.)    cf.  Rchb,  FIota 

bot.  Zeit.  1822.  pag.  537.    Phb0z.!  FI. 

cecli.  p.  75.  Besseh:  En  p.  56.  Saox.. 

et  Pauer!  phiut.  rar.  Hiuigar.  fatciy. 

Nachr.    228.    Boiimen.    Herr    Dr.    Fabsl. 

woran  die  auMere  Zwiebelhaat  ausgobrei- 

tet.  229.  an  Sandplltsen  bei  Petth.  H.  Dr. 

Sadler  und  Pauer. 

Beoh,  Kiirzlxch  beraerkle  Herr  IIounrKo,  Flor. 
bot.  Z(.it.  1824.  p.  69.  wegen  lines,  gons  gt> 
vrisi  faltchen,  einst  in  einem  Herbarxo  gete- 
hcuen  Exeniplars,  dass  ich  diese  Art  fiUsch- 
lich  uDter  die  xnit  einer  Zwiebel  verichenea 
aufgenommcn  hotte ;  aUein  ich  xnSchte  irennd- 
lich  bitten,  zu  bcmerken,  doss  ja  diese  An- 
nahme  gar  nicht  von  mir,  sondern  von  den 
ersten  Au-.oreu  der  Pllanze  selbtt  hen-uhrt, 
und  hdttc  Herr  no&srvMo  den  Ci,csirs  nad 
ScHMiDT  bei  der  Hand  gehabt,  so  wArde  er 
gewiss  hierin  keinen  Irrthunx  gesucht  haben. 
Die  Ornithogala  bieteu  flbrxgens  eben 
aoy  wic  z.  B.  Allinm,  die  Beweise  fOr  die 
grosse  physiologische  Verwandtschait  derZwxc- 
bel  un<l  des  Knollen  dor.  Allerdings  sndchte 
diese  BfschafFenheit  nicht  bci  eiixer  undL  der- 
selben  Art  jiudern,  abir  auch  die  abrigen 
Theile  miissen  gcnau  beochtet  werden.  Ich 
gnb  unsre  PP.anze  nus  dtn  beidcxi  Vaterlon- 
dern,  nus  ilcncii  sie  ihre  ersteu  Autoren  be- 
scliriebtii.  Dic  Marschallisi  he  Pflauze,  mil 
richtig  aijgogobeiier,  grummiger  Wurzel,  wcrde 
ith  auch  kiinftig  fiir  O.  stenopctalum 
Fr.ius  haltcii,  s.  11.  bot.  Zcit.  1822.  p.  537.  — 
O.  pusillum  aus  Bcihincn,  zeigte  k;.hlc,  au* 
1'ngurn  ab«r,  iii  vielcn  Hxemnhiren,  gewim- 
perte  Uiuchenscheidtn. 

CXVJII. 230.  Anlhcmis  sf  yriaca:  anf- 

rccht,  cinhhilhig,  ganz  kahl,  Blallcr  Ian«T 

gcsticlf,  ficdorspahignnd  fast  cloppchfic- 

dcrspallig,  Ahscnnilic  hniciiforinig.  RciiB. 

Syn.    A.  styriaca.  v.  Vest.  handschiiftlicb. 

Nachr,  l)ie^c  sehr  reltene  Iflanxe  wurde 
von  niir  kiirzlich  (iu  d«u  steyiischen  AI- 
peii)  cnidcckt.     v.  Vest. 


ft 


\ 


A.  oitliod.  ciim  reccptaetilo ,  ilofculo  et 
palcA.  B.  noscnliu  mazigiiiifl.  C.  palea 
marginu.  D.  palea  disci.  E.  seiueii. 
F.  Mgmantiim  eanlif. 

€}bs»  nrdpiaqna  A.  alpina  a  c1.  SnniMio  bene 
exhibita,  mnltnm  recedit.  A.  punctata  et 
maritima,  folia  punctata,  camosa,  caulem 
frntetcentem,  ramoinm,  mnltiflomm  habent. 

Cacre.  231.  2S2.  Nophar  pumila:  ca- 
lyce  pentasepalo,  petalis  5-ovato-siibro- 
timdis,  stigmate  decemradiato  dentato- 
qae.    Achb. 

Sjr»>    NympluieA  Intea  0.  pimiilal    TiMif. 
•  Meklenb.  Magas.  11.  p.  256* 
N.  latM  fi.  minima  Wilu>  I  spec.pLint.n. 

pag.  1151. 
N,  pnnila  Homil  FUgerm.  I80a  p.241« 

WAHZ.1IB.    lipp.   p.   151.     Wredott! 

Fl.  Meklenb.  II.  p.  528- 
Nnphar  minima  Sxl  engL   bot.  t.  2292. 

in  Rsss  eno.  XXV.  n.  & 
Nnplunr  pnmila.  Dm.c  l   tytt,  11.  pBg«  61. 

prodr.  I.  pag.  IIG. 

Bistm  SSl*  y|In  Flora  MagApoliuna  legit  cl. 
u        WuDOW.  23&  «iPrope  Dorptt"  cl.  Le- 

OSBOVH. 

A.  pastillan  et  stamen.     B.  petalum. 

C^S»  In  planta  rossica,  aliqnantnm  diverfunt 
bases  foliomm,  petala  in  his  ezplicare  satis, 
Bon  potni. 

GXX.  2S3.  Nuphar  sericca:  calyce 
pentasepalo,  petalii»  apiceque  filamcnto- 
rum  exserto  cuneato-tnmcatis ,  sligmate 
Bub  IS-radiato  dentato,  pedimculis  pc- 
tioliflque  teretibua  striatis,  sericeo-lepi- 
dotia.   RcHB. 

Sytu    Nopliar  •ericea  Laho.  in  litt. 

Jiuft.  9fln  fotiit  ad  Dannbinm  non  procnl 
Vagio."    cL  Laho. 

A>  pistiUnm  etc. 

Ohs,  Indnmentnm  petiolorum  pedunculommqne 
argenteum,  lepidotum  potius  quam  sericeum  di- 
cendnm  esset,  qnnm  in  epidermide  peculiariet 
«odem  quidtm  modo  propter  ageus  qnoddam 


A.  BltithenhiUle  mit  Fmchtboden,  einem 
Biathchen  und  Spreublatt.  B.  Rand- 
blfithchen.  C.  Randspreublltttchen.  D. 
Scheibenspreublfittchen.  E.  Saame.  F. 
StengeldvrchschBitt. 

Beob,  Die  niichstverwandte  A.  alpina  ist  von 
Herrn  Stu&m  gnt  dargestellt,  und  sehr  ver- 
schieden.  A.  punctata  nnd  maritima 
haben  pnnctirte,  fleischige  Bl&tter,  nnd  einen 
stranchigen,  fistigen,  vielblflthigen  St^gel. 

CXIX,  231.  232.  Nuphar  pumila: 
KelchfiinfWattrigt,  BlumenWatter  5-ei- 
formig-rundlich,  Narbe  zehnstrahKg  und 
gezahnt.     RcHB. 

Syiu    Nymphaeft  lutea  0.  piim&l   Tixx. 

Meldenb.  Magax.  IT.  p.  256, 
N.  Iutea/9.  minima.  Wxz.ld  I  spec.  planL  n. 

pag.  1151« 
N.pnmila  Hovvtf  I  FL  germ.  1800.  p.241f 

WAI.WB.  lapp.  p.  151.    Wh«dowI  FL 

Fl.  Meklenb.  IL  p.  528. 
Nuphar  minima  8m!   engL   bot.  t.  2292. 

in  Rs£8  enc.  XXV.  n«  2. 
Nnphar  pumila.    DecI  sjet.  U.   pag«  61. 

prodr.  I.  p.  116. 

Nachr»  231.  Tn  der  MeUenburger  Flora; 
Herr  Whesow. —  232.  BeiDorpat,  Herr 
Staatsratii  LBDBMoxrR. 

A.   Pistill   nnd   ein   StaubgefKss.     B.   Bln- 
menblatt. 

Beoh,  An  den  russischen  Pflanxen  stehen  die 
Basen  der  Bl&tter  etwas  auseinander,  die  Kro- 
nenbllitter  konnte  ich  hier  nicht  gehdrig  ent- 
wickeln. 

GXX.  233.  Nnphar  sericea:  Kelch 
funfblattrigt,  Kronenblaltcr,  so  wic  das 
hcrausstehendc  Ende  der  Staabfaden 
keilfbrmig  abgesfutzt,  Narbe  meist  15- 
strahlig  imdgezahnt,  Bliithcn-  UDdBlatt- 
sticle  stielrund,  gestreift,  seidenartig 
schuppig.    RcHB. 

Syn»    Nuphar  tericea  Laivo.   HandschriftL 

Naehr,  In  Griben  an  der  Donan  beiVagio» 
Hexr  M.  Laho. 

,        A.  PistiU  u.  s.  w. 

Beoh»  Der  silberschimmemde  Gbenng  an  Blatt- 
und  Bltithenstielen  scheint  mehr  schnppig  als 
seidenartig,  da  er  eben  so,  wie  bei  andem 
Gewiichsen  dieser    offanbar  niedem   Bildungs- 


f  lUninni,  loInLa.qiio  in  plinlii  infcriorii  fonnfl- 

Nymphuacearuin,   in  qnibiu  Blterk  pedunculi 
pu-i  lcpidota,  ikjtera  nuda  eit. 

Quodreliquum  «t,  hoc  genui  rectiu  St- 
nnphar  diccndum  «le  ,  docuit  opt.  H*i» 
Arineigew.  IV.  36.  —  P«ucn  plerumqne  Nym- 
pheeaceiTum  noilramm  .pecioiina  berbuiii 
praepBrimtur ,  undc  noadum  latii  huiui  gene- 


SO-radiato  glanduloio,  prtiolii  triquetrii.  R. 

N.  ipa thulif era:  co].  6-fFpalo,  petilij 
■ah  10.  iputhulalii,  apicc  fUunenlarum 
eiierto  rotundato,  iligmite  orbiculari  in- 
tCKcrrimo  16  —  20  radialo,  lerieeo-lepidoto, 
petiolij  ....     U  nelT-eliB. 


pando  ll-tidiato  glauduloio,  petiol 
Booii.  —  E  Plora  Lipiienii, 
M.liitekm  «t  pumilBm  intern 


(tufe,  ftiu  dnich  Xnnem  EinCi 
Oberhaat  beiteht.  Ich  beiilie  Biemplan  TOB 
Njoiphaeaceen ,  bei  dencn  «n  Thcil  dei  8U- 
tbenttielei  idiuppi{,  aiu  udem  n&ckt  iit- 

Cbrigeni  hat  Berr  Prof.  Hann  Amdg. 
IV.  SG.  geifigt,  dui  die  GatliuiK  richtiger 
Nenuphar  heiiien  muu.  —  GewOhnlid 
werden  wenig  Eiemplaie  tod  Njinplucaeeea 
fiir   IlerbBrirn    lubrreilct,     daher    ouch    wdU. 


icht 


efaDrij 


Eifi 


maK«i'    Icfa  leige  indMMD  fol|endc  dv- 

n    Torliia&g    an,     und    cmpfeUc  lia  dnD 

der  Sainniler,    d«  lic  wohl  biei  nad  da 

rot-komroen  mBgen. 

N.  lutra:  Kelch  S-bliltrig,    Kroncnbtittcr     . 

inhlTfii-h,  lo  wie  dai  herrontefacnda  Bode    \ 

dn    .Stauhfiden,    ■bgeilulit,    Hmrhm    Itiat- 

■adig  meiit  ZO-itraUlc,   driln|, . 


leiUf.     ». 


Blatl 

N.  ipathulifera:    Xelch  6-b1fittri(,  Kt*- 
nenblitter  meiit  lu  10-    ipatbdfiirmig,   ■• 

fBden  nbgETundet,    Narbe  krciamiid,    gun- 
rondig  IS  —  10->trah)ig,    leideniutig-Ueia- 

icbuppig,  BUttttiele 

Schwei». 
N.  lenel]»;    Kelch  fi-bUttrig,   1 
ter  meiit  in  10.  Teckehrt  eirand-rudlii^ 

doi    hervontehfn'       _    -       -        —      

linglichmnd,     N 
«cbweift.T>ndi«,  14-itr«taIiB,  drticlB,    BUa- 
■tiele  itnmpf  dreikantig.  —    Ani  dei    " 
gcnd  Ton  Leipiig,  gleichiam 
Mittelart    iwiiclieD    N.  Intek 


DECAS  TABULARUM  DECIMA  TERTIA 

QUAM 

VIRO     ILLUSTRI 

CAROLO    FRIDERICO    LEDEBOUR, 

COJIS.   STAT.    IlCr»  RUTH.  JBOT.  PnOF.   ET   HOHTi   BOT.   DIRE£T.  DORPAT   KTX:. 

D.  D.  D. 
A     U     C     T     O     R. 


5234.  Srahiosa  transylviinlca 
(SuccLsa  Vaill.):  coroULs  radiaulihiis, 
inTolucri  squamis  elUptico-acumiiialis 
puDgcntibus  glabriuscidis ,  achcnii  mai*- 
^riiie  acuic  8-(Icntato,  pappo  paiclliformi 
sub  16-dentato;  foliis  pinnatis  infcrio- 
rum  pinnis  oblongts  serralis,  supcrio- 
nuii  bneari-lanceolatis  iiitcgerriniis  ])ili- 
leris.     RcuB. 

Syn.     8c.  trantylTanicfli.  Likiv.   —   R03tEn, 

ScHinLT.  III.  p«g.  45.   cum  synouymii 

(exclns.  A1.Z.10R.)  quibui  adde: 
8c  annna  procerior  Agrimoniae  fol.  flore 

albo  globoio.   Moris.  iiifc.  III.  p.  46. 

ic.  lect.  6.  ub.  13.  f.  13. 
8c.  annua  Traniylranica  foL  Agrimoniae. 

Breth.  prod.  2. 
8c.  (Trantylvanica)  Likk.  Hort.  ups.  26. 

Hbrrm.   Rot.    (cum   syn.  Tournef.) 

lugdb.  189.  Dbc.   fl.  branc.  IV.  p.  2225. 

{excl.  syn.  A1.X.10N.)   synops.  flor.  gall. 

p.  295.  n.  S297.    Schult.   Ostorr.  Flor. 

ed.  2.  p.  285.  —    Balb.  et  Nocca  FI. 

Ticin.  I.  p.  32.    Sebast.  Maur.  Fior. 

Roman.  prodr,  p.  74.  n.  174.  (excl.  syn. 

Ai.i.<osi.)  F01.LIK.  FL  ▼eron.  I.  p.  150. 

n.  226.  —  LiHK  £n.  I.  p.  127. 

Bht.  234.    ffin  agris  et  sectu  tIm  Budae" 
d.  Sadler,     . 

A.  flot  marginu.  B.  involucri  sqnama  s. 
brACtea  ez  infeiiorilms.  C.  e  mediis. 
D.  e  snperioribus.  E.  achenium  inte- 
gnxm.  F.  apcx  seminis  cum  pappo. 
G.  achenium  trnnssectum.  h.  ( pro  H. ) 
folium  plantae  piuquiorit  caulinom. 


CXXL  234.  Scabiosa  transylvauica 
(SuccisaV^AiLL.):  Blumeu  .slrahicnd,Hull- 
schiippen  elliptisch-zugcspitzt,  stccliend, 
zicmlich  kabl,  Fruchtrand  spilz  8-zalmig, 
Saamcnkrone  schiis.sclforraig  nieist  16- 
zahnig;  Bliittcr  geficdcrt,  dic  Ficdem 
der  untersten  latiglich  und  gesiigt,  die 
dcr  obern  linLcn-larusctformig,  gaiizran- 
dig,  haartragcnd.     RciiB. 

Syn.    8c.  transylvanica  Linxi.  —    R6mer, 

ScHULT.  III.  pag.  45.    cum  lynonymis 

(excl.  Alliom.)  dazu: 
8c.  annua  prooerior  Agrimoniae  fol.  flore 

albo  globoflo.  Moris.  hist.  III.  pag.  46. 

ic.  sect.  6.  tab.  13.  f.  15. 
Sc.  annua  Transylvanica  foL  Agrimoniae. 

Bretn.  prod.  2« 
8c.  (Transylvanica)  Linii.  Hort.  ups.  26. 

Herrm.    Rot.    (cura  syn.   TouRHEr.) 

lugdb.  189.    Dec.   fl.   frane.  tV.  p.  225. 

(excl.  syn.  Allion.)  synops.  flor.  gall. 

p.  295.  n.  3297.    Schult.  Ostcrr.  Flor, 

cd.  2.  pag.  285.—  Balb.  et  Nocca  FI. 

Ticin.  I.  p.  32.    Sebast.  Maur.  Flor. 

Roman.  prodr.  p.  74.  n.  174.  (excL  syn. 

Allion.)  Polli».  FL  ▼eron.  I.  p.  150. 

n.  226.  —  LiKK.  En.  I.  p.  i^. 

Nachr,    234.  auf  AcWn  ond  an  Wegen  bei 
Ofen.    Hepr  Dr.  Sadler. 

A.  Randbltttbe.  B.  HiUlschuppe  odcr  Deck- 
bllttchen  von  d^n  unteriten.  C.  ein« 
von  den  xuittlem.  D.  eins  von  den 
ober«ten.  E.  S(  haalfrucht  gunz.  F.  Saa- 
menspitze  mit  Si>amenkrone.  G.Schaal- 
frucht  qucr  durchschnitten.  h.  (stattll.) 
ein  Stengelblatt  von  cinerfettemPflauze 

s 


—    n 

Oht.  Radix  •imaa,  caulii  1  —  i  pidili),  gnd- 
lii,  itriclui,  ■ngulatiu,  bui  liniplex  hinuttu, 
lupernc  ru-o-ietoiui,  ruDOdu;  folik  infcriora 
Ijrato.piniuta,  piimii  ntriuquc  I  —  (,  in  pin- 
quioribnf   rAchi*   dcntat»,   piniiac    lnjiccolatAo 


liferac;  floram  cspita  medJocrilcT  pcdnne 
latji,  pedunculi  gracilci,  ]ac*iuicnli  tcl  fcibi 
■nlhadium  imbricatuni,  tquiunac  clliptico-ac 
minatae,  ■ubpungcBtM,  «Ibidao,  litnr*  med 


jnde     B-)i 


■  emen  fuiiforme,  lube 

ilum,  pappui  patcllifin 

hiipidulua,  obtcure  Tiri 
■Ibidif.  —  Ilub.  in  Puinoui**  ■uilrkli)  *(ri), 
in  Hiinniitu,  in  Itclia  inperion,  in  Tuuo-Can- 
caiia  et  Graeciii. 


10 


□edi   hanc   ipec 


figura, 


■Iqne 


Tcl    propteir  dcfecttun 


ter  erroni  auctorum  in  atmda  figura  mlnini* 
fauc  pcrtinetitc,  rel  tindem  propter  diffeten- 
ti.im  novae  ipeciei  allerint  iltuitrandam,  qtiam 
nnper  slidi,  Sc.  joppeniii  quidcm,  quam 
conf.  in  nutro  Horto  botanico  Ub.  17. 


caall^  mipt  icaliBr 


B«oh,  Wttn>l  eiD}lfaii(,  8taa(*I  1  —  4  Fan 
hoch,  •cblauk,  iteif,  cckig,  vi  der  Bu»  ein- 
fach  nnd  nuchhiarig,  nieh  oben  hia  weaig- 
horitig,  iitig;  Blitter,  nnterile  lc}erfBimi| 
gefiadert,  Fied«  beideneile  lu  t—t,  b«i  fM- 
tecen  Fflamen  die  Mitteliipp*  (raitant,  dia 
Fiedeni  laniMfOrmig ,  Bcitgt,  BndBeder  ■m 
grOiitcn,  di*  obem  wangpurig,  di*  Fiedem 
liBirnfamiig,  ganiroudiB,  kd  iti  Spitie  haar- 
trBgend;  BlathenkSpfcmittclmlniglenggcstielt, 
Stiele  ichlank,  ticmlich  glitt  odcr  ichuf; 
BIHthenkopfhfllle  liegelichuppig,  Schttppen  cl- 
liptiiih-iugeipilit,  fait  itecfaend  ,wcit*Iich,  rait 
violeltem,  iu  die  Spitie  abergehendcui  LllBg>- 
Itreif,  die  innem  Tci-kchit  eirund  ingeipitit, 
dic  Blumcnkroncn  wciH,  ittobgelb  oder  blaa- 
lich ,  tricfateifdrmig,  Ticnpaltig,  die  LsppcB 
verkelirt  cireod,  die  obcren  kleineri  Schul- 
friicbte  nacb  ob«  tieE  8-furchig,  ■m  RaBd* 
■pitiig  B-iiihuig,  Saaioe  ipindellarmig ,  vtwaa 
heraut  ite hrnd  ,  nach  oben  geitreitt,  SanBicB- 
krone  ichilHclfBrmig,  16  — tO-iIhnig,  knn- 
iteifhaarig,  dankclgian  mic  weialicheH  Za- 
neu.  —  Wlichit  nuf  JLcfccm  dn  ladliebcn 
UogaTn'),  im  Sannsl,  in  Ober-ItiJi«n,  is  d«r 
Krinim  und  in  GiicchenlaBd- 

Ich  gab  die<e  Arl,  weU  noch  eino  toU- 
•tSndige  Abbildung  und  Beichreibang  dcr  wil- 
den  PHanu  tehlt,  und  weil  die  SchriOiteUcr 
noch  iinmei  nicbt  aufhQies,  eine  gaui  niid 
gar  nichl  hierber  fchOrige  Abbililnn|  in  citi- 
ren,  feiner  deihBll),  nm  aaf  Mt  Untenchiede 
eintr  Beue»Arl,  di*  ich  kOnlick  Itn  Hartiti 
bota,nicui  tab.  11.  bekonnl  m^iclit*,  nim- 
lich    der    Sc.    jsppeniii,    aufmeT 


1  Habftiu  k 


t    dl« 


Itar  Slen- 


OtXII.  235.  Anthylli.s  mariti 
lierbaccn ,  flcxiioso-ramosa,  iiicann, 
liolia  .siibliijrigi.s  .siibtn.s  scriccifi,  lei 
iiali  maxiiiio  liiticcoluto-ohlongo,  c 
iiiii.s  a.xillariliu.s.     K. 


CXXn.  236.  Anfhylli.i  maritima: 
kriiiitarl  ifj ,  viclbogig  -  ii.slig ,  grmigriiD, 
BliiHchcii  mcist  /.«cipnarig,  tinten  sci- 
dciigliiitzend,  Endbliitlclicii  am  groc.stcn, 
lanzel  roi<mig-ljinaii<'hn»id,  Bliitliciikbpf- 
tlica  achsclsiaiKllg.     «. 

HweicGBit!  inHA- 


..FrilctlB  NehTung"  ad  mira  bal- 
n  Fl,  Regiomontuia.  leg.  d.  Ey. 


Syn.  Anlh. 

oEMi  Chloiida  BoniiEica    p.  ^65.  n.  76 

Nachr.  235.  „FritcKe  NehTniig"  ini  ball 
Khon  M«er,  in  Aet  Kuuig>b«rgeT  Fioi 
goiminelt  TOn  Hrn.  Piof.  ExiE^UAitD 


13 


▲•  emlyx  diwectut  cua  fatciculo  ftaminiun. 
B.  TeTillnm.  C  carina  cum  alis.  D. 
apex  iilamenti  libera  incrassata.  e.  le- 
guminis  Talvula  cum  semine  et  calyce 
duttdo.     F.  lr|;iub«u. 

GhSm     Duigiiou  facila  rtcedit  ab  A.  Vulnera- 
Titi,   qna  multo  maior  tst.    Flores  autem  mi- 
r,  coroUae  longe  pallidiores,    lutcscente.iy 
tontnm  mbelia.  la  hcurto  fortasse  tran- 
sift  in    ▲.  polypbyllam   Bs&irn.  quam  non- 
Biai  foliis  S  "  6  ingis  distinguo ,    quum  inflo- 
intiam  ^btat  et  ilortt  eosdcm. 


L236.237.  Rochelia  steDuIala. 
RcHB.    Flor.  bot.  Zeit.  1824.  p.  243. 

SjTMm  rJthotpcrmnni  diipeTiDuni  Liniv.  de- 
nd.  Hort.  Cliff.  tab.  7.  (rudis.)  R6mer. 
SCS17I.T.  IV.  p.  50  ct  741.  cum  syn. 

Hisim  SSSm  s>in  apricit  moiitis  Choct  iii  Ilun- 
piTia.  Larsos.**  237.  in  Tauria.  ill.  Eas* 


A.  flos.  B.  corolla  dissecta.  C.  tnbus  eius- 
d#m.  D.  calyx  cnm  pistillo.  E.  colyz 
cum  fructu.  F.  fmctus  a  l.tere.  G.  id. 
transsectus.  H.  idenl  arte  divulsiu. 
I,  jnclitut.     K.    embryo. 

Ohs*     lam   1.    c.   genus  boo  norum  fusius  ex- 
pofui,  cuins  character  erit  sequens : 

Rochelia:  Asperifolia  uncifera.  Ptntand. 

Monog.     Calyx  6-part.     Cor.  infundi- 

Imliformis,    6-loba,    fauce  squamuloso- 

fomicata.       Kuculae    binae    obliquae 

ttylo  indnrato  adnatsc  et  connatae,  uni- 

locnlares   monospermae.     (Ilerba   onnua 

ct    biennit,     habxtu     Echinospermi. 

8w.) 

De   differentiif   plura   invenies   I.  c.    et  hic 

loci  primam  dedi  plantae  analysin.      Nuculae 

coanatae  saccfaari  frnstnlum  refenmt,  obsitum 

ttcUulis  albis. 


jXXIV*238.  Cineraria  pappo.sa:  gcr- 
:'  uuDibus  glabris,  pappo  corollain  (diiici) 
^meqaBoitCf  corymbo  6 — 8  floro,  antliodii 
iqUmuis  TiX  apicc  coloratis,  radiis  nu- 
»915  (clongatis).     RciiB. 

Gfii*  kMigifoUt.  BitfiteAl  pfinr.  Flor. 
giJie.  II.  l^  t9S* 


A.  Kelch  ursehnitten  mit  dem  Staubfaden- 
bdndel.  B.  Fahne.  C.  Kahn  mit  den  Flil- 
guln.  D.  freie  verdicfktc  Spitze  eincs 
Scnubgefasses.  e.  cine  Klappe  der  HOlse, 
mit  dera  Saanien  und  dem  aerschnitte- 
nen  Kelch.     F.  liiilsc. 

Beoh»  Durch  die  Diagnosc  ist  sie  leidit  von 
dcr  A.  Vulueraria  zu  unterscheiden.  Sie 
ist  auch  viel  griisser,  dic  Blumcnkrouen  vitl 
blasscr,  gclblich ,  nur  der  Kahn  etwas  rdth- 
lich.  Im  Gnrten  geht  sie  viclleicht  in  A.  p  o- 
iyphylla  Behnu.  iiber,  vrcnigstcns  kann  ich 
dicse  nur  durch  3  —  5  paarige  BJattvr  unter- 
scheidcn,  da  sic  denselben  Bliitheustand  und 
diesclben  Bliithcn  hat. 

CXXin. 236. 237.  Rochclia  stelliilata. 
RciiB.    Flor.  bot.  Zeit.  1824.  p.  243. 

Syn,  Lithospermum  dispermtim  Liniv.  de« 
cad.  Hort.  Cliff.  tab.  7.  (roh.)  ROmeh. 
ScnuLT,  IV.  p.  50  et  741.  mit  Syn. 

Nachn  236*  auf  tonnigeii  PUtzen  des  Berges 
Choct  in  Un^arn.  Lamsos.  237.  in  der 
Krimm.  Herr  Hofrath  EnDMAHN. 

A.  Bliithc.  B.  Blumc  aerschnittcB.  C.  de- 
ren  Rdhrc.  D.  Kelch  mit  Pistill.  E. 
Kclch  mit  Frucht.  F.  Frucht  von  dcr 
Seite.  G.  dieselbe  durchschnitten.  H. 
diesclbc  kiinstlich  zcrrissen.  I.  Kern. 
K.  Embryo. 

Beob.  Ich  habc  schon  a.  a.  O.  diese  ncue 
Gattung  wcitlfiufigcr  auscinaudcr  gcsetxt.  Ihr 
Character  i«t  folgender: 

Rochelia:    Asperifolic    mit    Xussfmcht. 

V.  1.  Kelch  5-thcilig.  CoroIIc  trich- 

terfdrmig,    5-Iappig,    Scblund   mit   Ge- 

wdlbschuppen.     Na.sschen    zu  zweien, 

schicf,  dem  verhdrtcten  GrifTcl  an-  iincl 

zusfunmen-gewachsen,    eiiifdchrig,    cin- 

saamig.     (Kraut   jShrig   imd    zv('cijahrig, 

Wuchs  von  Echinospcrmum. ) 

Crbcr   dic   Unterschiedc  von  andern  Gattun- 

gen,  steht  mehr  a.  a.  O.,    hier  aber  folgt  die 

erste  Analyse  der  Pflanze.    Dic  Niisschen  sind 

zusammengewachsen ,      und     gleichcn     cinem 

Zuckerkornchen ,    sie   sind   gans  mit   wcisscn 

Sternchen  bcsfiet. 

CXXIV.  288.  Cincraria  papposa: 
Fruclitknotcn  kalil,  Saainciikroiic  so 
lang  als  dic  Scheibcnblnnicbcn,  Doldcn* 
traubc  6 — 8blutliig,  Htillscbuppcn  kaum 
an  der  Spitze  gcidrbt,  Blutneustralilcn 
zablrcich  (lang).  KcilB. 
Syt».  Ctti.  longifolia,  BBtSBnl  j^iin.  Flor. 
galic.  II.  p.  £95. 


Bht.  9Si-  ,M  linniMi*  ialer  Kivywetye»  et 
KunUnapol."  Bk**bii. 

A.  nceptaculnni  cnm  anthoAii  iquiunii  *t 

Obt.  A  proJriin»  C.  pratenii  noitra  «ig.3t8. 
SIS.)  iliMinguitur  poppo  auplo  lonfiore,  ra- 
dii<  numnoiii  eloiip.lii,  anthodio  vii  npice 
color^to.  Pluil»  •  GiiUcia  fer»  gUbra,  nou- 
uiii  iii  corjinho  »ubl«niU,  Bliam  autcm,  iio- 
tii  iiipra  indici.li>  Uiagnotticii  et  faabita  bena 
convenienlem ,  cT  oitmi  parte  faiipidulnin ,  in 
vKlIe  Bodenlfaol  ad  montera  Loibl  lectun,  be- 


Naeir.    338.   t»   fniclitaB  Stellen  zwiMLm 
Krzj^wcmjrM  Dnil  KaiDiwiapoi.  Harr  Ptof. 


A.  Frtubtbodni  i 
BUltfacD. 
B40b.  Van  der  n>clin«erwaiidt*ii  C-  prBton- 
)i>  (fi|i.  lie.  119-)  durch  doppelt  m  Itagt 
Saamenkronc,  Mfalretcfae  vcrllngntc  BWItlirn 
■tnifalen,  kanm  grfSrbta  BlOthmhaUe,  tD  Bp. 
terichiiden.  Die  PHanac  ani  Galicien  Ift  fiat 
kahl,  iiur  am  Blathen 


difFereiitia 


a  ai*. 

j  p.  3.  addc;   pappo 


lei 

rten     d 

ognoi 

iichea     Herkm 

alcB 

nnd   ia 

Wnihi , 

en..u 

ttbereinkSmmt, 

iit 

■a  alba 

Th 

eilen  ■ 

eitfaao 

ig,    ric    wmde 

im 

BodeMhd 

Loibl 

eewra 

railt,   ond   mii 

dttfchHnn. 

T» 

>»   g 

Si.  «« 

«li 

C   ir 

■  pi 

dcn 

m    UntW' 

«h 

ed<  -w 

r  aoi 

•»Slfc 

«k 

_   D. 

r  Diagna,.  t«i 

C- 

pratcn- 

•ii 

pog.   3 

«ge 

man     hiiuu: 

Saa 

..w 

enig" 

«nge 

„StrahIen 

nel 

■  t  »1«, 

CXXV.   239.     Cincmria    Inngifolia: 

gerniinibiis  pubcscenlibus ,   pappo  tubo 

brcTioro.    R. 

Syn.  Cin.  longifolla  Jacq.  FI.  auttr.  1. 181. 

Wdi-o.  tp.  pl.  lEI.  p.  ;0?2.  (oxd.  Thn- 

ringia.)  KochI  Fl.  bot.  Zeit.  1823.  p.503. 

JIiK.  ,.Seitor»lpe"  Tyrol.  cl.  ZocCAWHr. 

A.  ii-crpt.  cnni  antbodiis  iqnamit  et  floicu- 


CXXV.    2^9.     Cincraria     longifolia: 
riurlitkitotcn  fciiihaurig,    Saamenkroiie 
kiirxcr  ais  Blumenrulire.     H. 
5^11.  Gin,  longifolia  Jacq.  FI.  «Utr.  t.  191. 

WII.I.D.  ip.  pt.  ni.  pa|r-  uat.  <mitAm. 

tchluM  Thaiiiigeni. )    KochI    Flor.  befc 
Zeit.  182S.  p.  C06. 
Sachr.     „5eticralpa"  TttoI.  Qm  Ur.  Zw 

A-     Fruchtbodcn     mit    nOlIiclini^ea    nl 
Blaihcfaen.     B.  SchalfruchL 
Beob.     Durch  tuuu  wcnigen  Cfaareclcrc  iil  nc 

hiiiliiiiKlitH    unlerichiFdeii.      Dic   Blillbm  iiit- 
,  Unieafiiriiiig-lanfg*. 


;    lli.l 


i-oUig  , 


«■.la  in  alpLbu-  Pl^.l:..«alp«i,  I«Lai«  iridi  i.i 
ll..iljmiu    K..:'.:   i:-'.      t-"l.'iiim    ipe.ifJ     niin.ii 
ro-"tl.i,    n   qiiu  ..mniiio  civlmlenila  C.   In.i- 
Eili.lia  S.iii.irii..  .ipii.l  .SrunM  i'xliiLitB    (i  f , 
uuilr,  S4U.)  v-t  plBillB  UvMcriina  (cl.  lUiiEr.  3 JH  ) 

k  hl.  tUlhliL-h.   -     Ai.-h  von  Jler™  Prnir.Mir 
Ilo:"i:,  sj,.-  i.li  cin  i:^tmplar  au»  .Unl-le-t. 
nni..li:,:i  iii  K^wnthen,    iii   llcrm  Prof.  Ho^ 
S,>ini„lur..      ChriBen,    i,t    die    Art    wenij  b^ 

die  C.  Inngifolin    S,:Br.,riL.    bei    STua-   U 
liB.rP  !40.)    uud    ilie     Beifenche     Fflanu   (i 
un-re  338). 

CSNVI.    240.     Ciiici-riria    sijnlhulac- 

liilj.i  lontiiorc.  .11111101111  ,-^iiuaii]i.s  liiiiali.--. 
lU;ini.  l'l.  Sa\uii. 

C:\XM.    2W,     Cincraria  spathulae- 

r.ili,i:l'iiic!irKiiolciiI'fiuhaaric,  SaiimciK 
kroiirliin^ei-alsBhinicmiihrcHulkchup- 
I.cn  Molhg.     RciiB.  Fl.  Saxoo, 

Syn.     Senee.  nemoTeiiiit.  Pollich  H,  paln- 
lintt.  ir.  p.  1'W.  tciie  KocH, 

iint.  II.  p.  460.  toio  KocH. 

^^^I^^^^^^H 

13 


daemia  lattgrifolla  RoTtt.  BbahhI  £r& 

WjLixao»!  («xd,  Jacq.  •t-ScHKUHn*) 

ach«d.  crit.  p.  47i^ 
C  ■pAilwUefolia  GmblI  FL  bid.  III.  p.  454. 

Koch!  FL  bot.  Zeit.  182S.  p.  515. 
C*  lomgifolia.  Schvitzi..  in  STUHM^f  Flori 

DmuchL  Heft  40. 

JBjC    tlOL  SpcciflitB  iB  Palatinata  leg.    cL 


A.  rcceptac  cnm  tquamis  ct  floiculii.  B. 
Admiinm.  c.  foliom  radicalt  laaceola- 
ton  •  TariatioiM. 

Ohtm  Haec  pcr  Gorm«iiiam  tatit  mlgata  et  iam 
wmmpm  aulc  czpoiitft,  •  G«lxvo  et  Kochxo 
4clicitcr  illiutrata.  Quid  exactissimae  de- 
■criptiMd  KochiaBcc  dt  addendom,  non  liqnet. 
▼eriatkmcs  occmmmt  rcttpecta  foUonimf  quae 
m,  laBccelatc  ct  ferc  lineari  forma  transeunt 
ia  coid«tam,  midc  diagnosi  haec  minime  iuvat, 
tgmm  proptcr  ciosmodi  saperfluas  notas  e  more 
Iaobi  omittcrc  scmper  satius  duco.  Variat 
yORO  corjmbo  simplici  vel  composito,  radiis 
%rcri1nis  (in  herbariis  quidem,  ubi  snb  evo- 
1  nccati  snnt ,  rarius  ab  ips  i  natura  hc« 
)  ct  donf atis.  Plemmqnc  tota  planta, 
is  folia  subtus  dcnse  lanata,  adulta  ta- 
nipra  glabriuscula ,  non  raro  coriacea  et 
mnda;  cetcnam  grossc  dentata  vcl  sub> 
I,  pUniiucala  rel  andulata,  vd  iuniora 
crispala.  Specimina  vel  a  me  vel  ab  aliis 
conscrvo,  c  Helvetia,  lecta  in  pratis 
niiHis  montis  JnrMsi,  ia  Palatinatu,  Wet- 
^«Bcoinrti),  Coburfi,  in  Thuringia 
■r.  Xrfnrt,  Schnepfcnthal,  Jena,  Cdllcda,  Bi- 
mn  atc.  ncc  non  in  Flora  Neostadt  Ziegen- 
■ri  lccta.  —  Anthodiom  fere  semper 
iscolntnm,  ecrtc  «picc  coloratum,  ilos- 
'«M  aatnratc  citiiaa.  — 


■  i' 


S41.  242.   Cineraria  anran- 
vtLz  (tenera  graciliB  pauciflora)  ger- 
I  pabescentibnsy  pappo  corollam 
te,  anthodii  sqnamis  glabris  oolo- 
^fiiKia  glabrioscalis.    R. 

•  Mnniiam  Uowb!  ap.  Wn.x.D«  tp. 
in«   pag.  JQ61.     Wahlbhb.    earp. 
^i71.  B*  876.    MBiBBt  Tanr.  Canc.  II. 
lM5w  KocbI  FL  bot.Zeit.  182S.  p.5i9. 
aw  Dac  IL  tec.  IV.  f»  170. 


Cinenria  intagrifolia  Roth.  BbArh!  ErL 

WAx.i.noTHl   (exd.  Jacq.  et  Schxuhr.) 

tclied.  crit.  p.  474. 
C.  spathulaefoiia  GmblI  F1.  bad.  III.  p.454. 

KocH  i  Fl.  bot.  Zeit.  1828.  p.  5i5. 
C.  iongifolia.  ScHniTez..  in  8TVHM*f  ^lora 

Deuuchl.  Heft  4a 

Naehr.    240.  aus  der  Pfak  ron  Harm  Pro- 
fettor  KocH. 

A.  Fruchtboden  mit  Schuppen  und  Blfithen. 
B.  Schaalfrucbt.  c.  lansetf&rmiKes  Wur- 
aelblatt  einer  Ab&nderun^. 

Bsohm  Diese  durcb  Deutschland  xiemlich  ver- 
breitete  Art,  wurde  schon  oft  schlecht  erkl&rt, 
und  endlich  durch  Gmeliv  und  Koch  gldck- 
lich  erlintert.  Der  ^enauen  Beschreibung  des 
Letttern,  mdchte  nii:htfi  hiiizuzufilgen  seyn. 
Abanderungen  zeigen  sich  in  Bezug  auf  dic 
Blatter,  die  von  der  Lanzetform  fast  von  der 
Linealform,  in  den  hcrzfdrmigen  Umriss  Uber- 
gehen,  so  dass  die  Angabe  der  Form,  der 
Diagnose  gar  nichts  niitzen  kann,  und  ich,  so 
vrie  LiNirE'  zu  thun  pflegte,  dergleichen  Clber- 
flOksige  Merkmale  immer  weglasse.  Sie  tn» 
dcrt  femer  mit  einfacher  oder  susammcnge- 
setzter  Doldentraube,  mit  kursem  und  langem 
Bldthenstrahl ,  jedoch  zeigt  sich  wsterci  nur 
in  Hcrbarien  als  bleibend,  wo  er  wihrend 
der  Ausbildnng  getttdtet  worden;  dcnn  in  der 
Natnr  ist  diese  Ilemmung  selten.  Gew5hnlich 
ist  die  ganze  Pilanze,  besonders  die  BUtter 
auf  der  Unterscite,  dichtvrollig,  im  erwachsc- 
nen  Zustande  zeigen  sich  letstere  fast  kahl, 
auch  wohl  ganz  nackt,  flbrigens  grob  gezShnt 
oder  fast  zahnlos,  ziemlich  platt  oder  wcUen- 
randig,  in  der  Jngend  sogar  ctwcs  kraus.  Ich 
vergleichc  Exemplare  von  andeni  oder  mir 
selbst  gesammelt,  aus  der  Schweis  von  Wie- 
scn  auf  dem  Jura,  aus  der  Pfalz,  Wetterau 
(Frankfurt),  Coburg,  lliflringen,  t.  B.  bci  £r- 
fart,  Schnepfenthal,  Jena,  Cttllcda,  Bibra  u. 
s.  w.,  aach  aus  der  Neustidtcr  Gcgend  bci 
SUegcnriick  gefundene.  —  BliithenhOUe  fast  im- 
mer  wie  in  WoUe  eingehClUt,  wenigstens  an 
dcr  Spitsc  gvfirbt,  Blfltbcn  hn  X«cben  satlgdb. 

CXXYIL  241.  242.  Cineraria  anran- 
tiaca:  (zart,  schlank,  wenigbliilhig. ) 
Fruchtknoten  fcinhaorig,  Saamenkrone 
8o  lang  wis  Blnmenkroney  Htillsohiij^pen 
kohl,  gef^ty  Bldtter  sicmlich  kahl.   R. 

Sym  C  atmumaoB  Hovpb.  ap.  Wtz.Li>.  tp. 
pL  m.  pag.  2061.  Wahlbhb,  carp. 
p.  271.  n.  87&  MBiBB.  Taur.  Cauc.  II. 
p,S15.  KocH  FL  bot.  Zeit.  1828.  p.  519. 

C»  atoatt.  n.  Dbc.  FL  franc  IV.  p^  170. 

4 


• 


.  ./• 


16 


Hht.  241.   nl^oibl*'  in  Cftrintli.  cl.  Hopve. 
242.  »••  Sibiria  orientali**  ill.  Leoebour. 

A.   receptac.  cum  iqnamis  et  iloscalis.     B. 
acheniiim. 

Obs,  Haec  et  seqnens  C.  capitata,  a  natura 
bene  distinctae  videntur,  artificiali  tamen  dia- 
gnosi  diincile  circumscribuntur.  Foliorum 
forma  sicut  in  pluribus  aliis  minime  suppetit 
characteres,  quum  in  aliis  individuis  lanceo- 
lato-spathulata,  in  nliis  oblongn,' elliptica,  vel 
late  evata  et  subrotunda  sint.  Indumentum 
pro  aetate  variat,  dum  enim  planta  iunior 
lana  alba  quasi  involuta  est,  adulta  fere  om- 
nino  glabrescit.**  In  binis  styriacis  foiia  video 
hispidula.  Habitus  gracilis,  strictus,  anthodia 
punicea,  radii  anrantii,  in  Hoppcana  oblongi,^ 
in  Marschalliana  angustiores,  sine  dubio  prop- 
ter  compressionis  minorem  gradum. 


GXXVni.  243  —  246.  Cineraria  capi- 
tata:  (firma  crassiuscula)  gcrminibus 
pubcscentibusy  pappo  corollam  subac- 
quante,  anthodii  squamis  glabriusculis 
coloratis,  foUis  hispidulis  lanatis.  RciiB» 

Syn^    «•  discoidea.   R. 
C.capitata  Wahi.ekb.!  carp.p.271.n.877. 
C.    capitata    fi,    florib.    capitatis.     KocHf 

Flor.  bot.  Zeit.  Id^.  p.  522. 
C.falra.  MBiEB.  Tanr.  Cauc.  irr.p.57S? 
C.  aurantiaca  Schleich!  Thomas!  Cat. 
C.  aurant.  /3.  Dec.  Fl.  franc.  IV.  p.  170. 
0.  radiata.     Jacob.  mont.  polyanthemos 

il.  aureo ,  fol.  longis  et  intcgris  italica. 

Barrel.  p.  98.  n.  1039.  ic.  266.  — 

Hist,  243.  C.  capitata  radiata  e  Ilelretia  a 
cl.  Schlcichero.  244  et  245.  C.  capitat. 
discoidea  e  Carpathis,  am  Drechseihaus* 
chen.  cl.  Lako. 

ObSm  Caulis  iirmior  et  crassior  ac  praecedeutis 
et  profundius  sulcatus ,  hispido-scaber.  Fclia 
plus  (Harrel.)  vcl  minus  longa,  elliptico  spa- 
thulata  remote  dentata,  superiora  lineari-ob- 
longa,  omnia  crassiuscula,  utrinque  hispido- 
scabra,  ut  in  C.  crassifolia  ex  habitu  pro- 
pinqua ,  totaque  planta  lana  dcnsc  obducta, 
raro  nudiuscula.  Anthodia  glabriuscnla,  colo- 
rata,  radii  subduodeni,  oblongi,    sicut  flosculi 


Nmchr.    241.  „LoibI<*   in  KSmdien,   Herr 

Prof.  HoFFs.    242.  ustlich  Sibirim,  Hor 

Staatsrath  Leoebour. 

A.  Fruchtboden  mit  Schnppen  nad  BlOthen. 
H.  Schaalfracht. 

Beob,  Diese  und  die  iblgende  C.  capitata, 
scheint  die  Natur  wobl  unterschieden  zn  ha- 
*^lMn,  allein  durch  ktlnstliche  Diagnoscn  sind 
•ie  schwer  au  umschreiben.  Die  Fom  dcr 
Blatter  bietet  so  wenig,  als  bei  den  mcistcB 
indern,  Charactere  dar,  da  bei  cinigcn  Ezoii- 
plaren  lanaet-spathelfdrmigc,  bci  aBdcm  liB§- 
lich-runde,  elliptische,  odcr  brcit-cimndc  OBd 
rundlichc  vorkommen.  Dcr  Cbcrsng  indat 
nach  dem  Altcr ,  indcm  die  )nng«  PflaBia 
ganz  weiss  wollig,  fast  cingchfillt  ist,  dic  cr» 
wachscnc  dagegen  fast  gont  kahl  wlid.  MtS. 
zwei  stejermirkischcn  Excmplarcn,  •alw  i^ 
kurz  steifhaorigc  Bl&tter.  I>cr  Wnchs  iift 
schlonk,  steif  aufrecht,  dic  BlAthcBhfilicn  da»> 
kelroth,  Strahlen  orangegelb,  bei  dcr  Hoppc- 
schen  Iftnglichrund ,  bei  dcr  Mar»chal  lischf» 
schm&ler,  ckhnc  Zwcifcl  nacb  dem  Gradc  dea 
Pressens. 

CXXVffl.  243  — 246/Cineraria  capi- 
tata:  (fest,  dicklich)  Frachtknoten  (ein- 
haorig,  Saomenkrone  fost  so  lang  alf 
Blumenkrouey  Hullschuppen  fast  koU^ 
gefiirbty  Blatter  kurz  steithaarig,  wollig. 
EaiB. 

Syftm    «•  diacoidea*  R« 
G.capiutA  WAHx.EifB.1  e«fp«p«27i.B.877» 
C.    capitata    /9.    florib.    c«piutit«    Kocsf 

Flor.  bot.  Zeit.  18£5*  p.  522* 
C.  fulva  MBiEB.  Taur.  Cano.  Iir«  p.573? 
C.  aurantiaca  Schi.eicr!    Tkomas!  Cat. 
C.  aurant.  ft,  Dec.  F1.  franc.  IV.  p.  ITO* 
/S.  radiata.    Jacob.  mont.  polyanthcxDOf 
fl.  aureo ,    fol.  longif  et  integris  icalica* 
Barrel.  p.  9S.  ».  1Q89.  ic.  266.  — 

Nachr,  243.  C.capit.radiata  auf  der  Scbweis 
voii  Hcrrn  Sohi-eiciier.  244.  und  ^5. 
C.  capit.  discoidea  aus  den  Carpatben, 
am  Drecliselli&uschen.    Herr  Lanc. 

Beoh,  Steugcl  fester  und  dickcr  als  bei  der 
vorhcrgchenden ,  auch  tiefer  gefurtht,  steif- 
haarig-scharflich.  BlSlter  mehr  (Bakilelicki^ 
Figur)  oder  weniger  lang »  eUiptisch-spathel- 
forniig ,  eutfernt  gezahnt ,  oberste  linealisch- 
langliih,  allc  dicklich,  beiderseits  steifhaarig- 
scharflich,  so  wie  bei  der  C  crassifolia, 
die  dem  Wuchs  nach  xnnlichst  steht,  uod  die 
gan^i  I  Pflansc   snit   dichter    WoUe    ubcrzogeB^ 


17 


disci  aurantii,  t«1  nnlli.  —  Mimm  est  plan- 
tam  radiatam  tantum  in  Helvetia  atque  Ty- 
roli,  diflcoideam  tantum  in  Carpathis  (et  in 
Caucaso?)  lectam  tsse.  —  Hnbitu  facile  dis- 
tinguitur  a  praecedente,  et  haud  raro  vix 
pohnaris.  est,  led  diificiliui  notis  artificioliter 
dia|rnosticis. 


CXXIX.  246.  247.  Gentiana  angulosa 

iHippion):   corolla  liypocralcriformi  6- 
ida,  caulcm  uniflorum  supcrante^  calyce 
angulis  alato.    Rchb. 

Sjrn.  6.  angulosa,  MBieb.  F1.  Tanr.  Gaue. 
I.  p.  197.  Iir.  p.  190.  ROm.  ScHUtT.  VI. 
p.  159.  cam  sjn. 

JBisU  £46.  „Alui"  ill.  Ledebour.  £47«  9,in 
Carpathis*'  cl.  Lano.  (G.  angutdfolia 
Catal.D 

j^bs»  Plnra  de  hac  specie  icripsit  exc.  M.  ▲. 
BixBBasTSZN  eaque  repetiit  ill.  Schultks.  Co- 
rolla  in  vivo  statu  vix  crenulata.  Uuc  perti> 
nct  G.  Terna  plurium  regionuni, 

248«  Gentiana  obtusifolia  (Hippion): 
corolla  infundibulari  5-fida,  calyce  ultra 
medium  diviso^  laciniis  ovatis  (lancco- 
latis?);  caule  a  basi  dense  ramoso.  N. 
AB  EsKNB.  Nov.  Act.  ac«  Leop*  Carol.  IX. 
pag*  163. 

Synm    O.  obtnsifolia  W11.1.D?  —    ROmer. 
8CXVZ.T.  VI.  p.  167.  cum  syn? 

Mistm    248*  in  monte  Gotthard  in  HeiyetLu 

g1»   8CHZ.EI  CHEll. 

A,  caljz  cum  pistillo. 

^hSm  Planta  dubiis  qnibusdam  vezata,  Nostra 
^faidem  videtur  planta  FaOHLiCHiz  et  Nxssii 
sed  non  Schmidtii  «pud  Rd&i.  Arch.  quae 
petiiu  nostra  G.  spathnlata.  CoroUam 
Inreviorem  dicunt,  quam  occurrit  in  nostra 
( alae  dnbio  ante  compietam  anthesin ,  cf.  G, 
fpatlinlatam  fig.' 196  ~  197.),  sed  in  fig. 
cit,  non  est,  et  propinquam  G.  pjramida- 
2ciii«  ab  ilL  N.  aa  Eskabscx  1,  c.  separatam^ 
^h  tilii»  omissam,  in  ea  quaesivissem,  nisi  ca- 
XycMM  laciniis  illa  distingueretur  ovato  >  lonceo- 
jj^tia*  In  fig.  cit.  caljz  est  male  pentMphjI- 
\aMp  .Jpl^jUi*  ovatif*    Speci.mina  e  Bavaria  at- 


%' 


3.  ■ 


selten  etwas  kahl.  BlfithenkoplhiUIe  ziemlich 
kahl,  gefarbt,  Strahlen  meist  zu  12,  langlich, 
so  wie  die  Scheibenbliithchen  orangegelb, 
oder  mongelnd.  —  Es  ist  sonderbar,  dass  die 
stra]ilenbliithige  Form  bisher  nur  in  der 
Schweiz  und  in  Tjrol,  die  strahlcnlose  nur 
auf  den  Carpathen  (und  am  Caucasus?)  ge- 
funden  wurde.  —  Im  Wuchs  i$t  sie  leicht 
von  der  vorhergehenden  zn  unterscheiden, 
und  sie  ist  oft  nnr  handhoch,  allcin  es  ist 
nicht  leicht  eine  umfassende  kdustliche  Dia- 
gnose  fur  sie  aufzustellen. 

CXXIX.  246.247.  Gcntiana  angulosa 
( Ilippion  ) :  Bluiiie  prasenlirlcllcrfonnig, 
fiinfi»paltig,  langer  als  der  einbliithige 
Stengcl,  Kelch  an  den  Konten  gefliigeit. 
RciiB. 

Syn.  G.  angnlosa.  MBieb.  F1.  Taur.  Cauc 

I.   p.  197.  III.  p.  190.    RoM.   SCHULT.    VI. 

p.  159.  mit  syn. 

Nachr.  246.  ^Altai"  Herr  Suatsrath  Leoe- 
Boun.  247.  in  dcn  Carpathen  Herr  Lano 
(G.  anguftifolia  seines  Gatalogs). 

Beob,  Mehr  iiber  diese  Art  sagte  schon  M.  tok 
BisBEasTxiv,  und  es  findet  sich  bei  Schui.tes 
wiederholt.  Die  CoroIIe  ist  im  Leben  kaum 
gekerbt.  Ilierher  gehfirt  die  G.  Terna  meh> 
rerer  Gegenden. 

248.  Gentiana  obtusifolia  (Hippion): 
Blume  trichtcrformig  Sspaltic,  Kelch 
iibcr  die  Mitte  gctlieilt,  Abscnnitte  ei- 
fbrmig  (lanzclformig?);  Stcugel  von 
unten  aiil'  a^tig.  N.  V.  Esenb.  iNov.  Act. 
ac.  Lcop.  Garol.  IX.  p.  163. 

Syn,  G.  obtusifolia  Wii.ld?  —  R6ii£ii, 
ScHULT.  VI.  p.  l^.  mit  syn? 

Nachr.  248.  auf  demGotthardinderSchweia. 
Herr  Schlbichxiu 


*.•* 


A.  Kelch  mit  PistUl. 

Bsob,  Hier  sind  noch  einige  Zweifel.  Unsre 
Pflanze  scheint  wohl  die  von  FattuicR  und 
Nees  vox  Esenbecx,  aber  nicht  die  von 
ScHMiDT  in  RdMEa*s  Arch.  die  mehr  unsre 
G.  spathulata  darstellt,  Die  CoroUe 
toll  kOrzer '  sejn ,  als  sie  bei  der  unsri- 
gen  ist,  (ohne  Zweifei  Tor  der  TolIstSndigen 
Entwickelung,  s.  G.  spathulataf.  196-197.) 
was  die  cit.  Abbildunf  aber  nicht  xaifft,  und 
ich  hfitte  die  G.  pjramidalii,  vrelcht  Hr. 
Pr&sid.  N.  V.  Esenbsck  a.  a.  O.  Ton  ihr  trennt^ 
die  aber  andre  nicht  erwilhnen,  in  ihr  ge- 
•ucht,  sollten  nicht  dercn  JLclchabschnitte  ci- 


-r^r-  't ,: 


■^  ••  ■ 


Uki.tl.r/. 


18 


^ue  Sudttit  milii  foreat  inciuida.  Ramosita* 
tem  autem  non  minus  ac  in  aliis  speciebus, 
etiam  in  hac,  rariabilem  esse,  testantur  spe- 
cimina  simplicissima  pauciflora,  Fig.  Schmxdtix 
minime  plantam  brachiatam  sistit.  Historiam 
huittf  emendandam,   aliis  commendo. 


Iansetf5rmig  seyn.  In  der  citirten  Fignr  ist 
der  Kelch  falschlich  6.blittrig,  dx«  Blittchca 
eirund.  Exemplare  aua  Baiem  nnd  dcn  Sude- 
ten,  sollten  mir  erwiinscht  aeTB.  Die  Vcr- 
istelung  aber  ist  hier,  wie  bci  andcni  ArtcB, 
nicht  weniger  Tcrinderlich ,  wic  mich  gans 
einfache,  wenigblfithige  Excmplarc  flbexscn- 
gen.  Die  Schmidtische  Fignr  aeigt  kcineswc- 
ges  eine  ermf5rmig  istige  Pflanie.  Ich  machc 
andre  auf  die  yerbessemng  dcr 
fiber  diese  Art  aufmerktam. 


249.     Gentiana  Terna  (Hippion):    co- 
rolla  hypocraterifonni  S-fida,  calycetu- 
boloso  laevi,  foliis  ovatis  confcrtis,  pa- 
tentibu.<9,  caulinis  acutis.   RciiB. 
S.  brachyphylla.     Vill. 

Sytu  G.  Terni  L.  h  brachypliylla  Vix.l«  — 
ROm.  et  ScHULT.  yi.  p.  155. 

Msi.    a9.  in  alpib.  Helyetiae.  cL  Gibtan. 

B«  caljz*     C  pistiUum* 

Obs,  Caljz  aliquantulum  brcTior  est  relative, 
ac  in  6.  rerna  yulgari,  et  coroUa  yix  Cire- 
Aulata,  Fig.  apud  BAauL.  108.  f.  2.  qnam 
VzLLAas  citavit,  non  bona  est,  nec  convenit 
cum  iUis,  quae  a  cl.  Vkst  scripta  refert.  iU. 
ScRVLTxs,  figura  enim  foUorum  paria  in  caule 
8  —  i ,  et  ad  basin  calycis  involucrum  quasi 
ostendit,  foUa  radicaUa  reUquis  duplo  maiora* 
£st  igitur  tempcr  G«  Tcrna  alpiaa. 


249.  Gentiana  Tcrna  (Rippion):  Blnme 

prasentiilellerformigy    S-spoltigy   Kelch 

rohrig,  glatt,  Blutter  cirund,   gedriDgt, 

ab6tenend9  Slcngelblalter  spitzig.    Rc&B« 

S»  brachyphylla.  Vnju 

Syn.  G.  yema  L.  ).  brach^hylLi  Vixx«  * 

RuM.  et  ScHULT.  yi.  p.  155« 
J^achr,  249.  von  den  Schweizerilpeii.   Heir 

GlRTAHlKEH. 

B.  Kelch.     C.  PistiU. 

Beob»  Kelch  verhlUtnissmlssig  ein  wcnif  Ufw 
aer  als  in  dcr  gewdhnlicfaen  G.  Tcraa,  ud 
die  Blunie  kaum  gekerbt.  Die  Abbildung  hd. 
BAiuiKL.  103.  f.  2.  die  VuxAaa  citirty  iet  *wAt 
gut,  und  kommt  anch  nicht  mit  Heira  Fro£ 
T.  VasT*s  Worten  bei  R.  Sckui.t.  libcrein,  dic 
Figur  xeigt  n&mlich  2—4  Paar  3teng«Iblitt«r« 
nnd  an  der  Kelchbasis  gleichtam  «inc  Aii 
Ton  Hdlle,  ihrc  Wnraelbllttcr  siad  dcppdt 
so  grosj  als  die  Obrigcn.  Sic  ist  alao  imi 
als  O.  Tcrna  der  Alpenregion  «iimDsebcB. 


CXXX.250.  Gentiana  axillarij  (Hip- 

i)ioii):  corolla  infundibulari  sub-5-fiaa, 
loribus  axillaribus  confertis  subsessili- 
bus  pedunculatisque,  foliis  ovato-lanceo- 
latis.     R. 

Syn.    Hippion  axillare  Schmiot  F1.  bo^m. 

Ccnt.  ir.  p.  29.  n.  CXXIX.  (anno  1793.) 
Genc.  lancifolia  Ra7R.  Danik    og   Holic. 

Fior.  (1796.) 
O.  Amarelia  Willd.  —   R6m.   Schult, 

VI.  pag.  165.  ciun  tynon.  excL  Rat  et 

in  adnot.  Liif». 

HUt.  „bei  Kaxnmerburg  in  Bobemia<*  ci, 

MofCHMBH. 

••   flof   fructifer,     B.    caljx    cum   pistillo. 
ۥ  coroUa  ditsecta* 


iCXX.250.  Gentiana  axillaris  (Hip- 

piou):  Blumc  trichtei-forinig,  mei>t  6- 
spaltig,  BHUhen  ach.sehtandig  gedraDgt, 
fast  vsilzcud  uud  ge&tielt,  Biiitter  ci-lau- 
zcirorniig.     R, 

Syn,   Hippion  axillare  Schmiot  FL  bodfm. 

Cent.  ir.  p.  ?9.  n.  GXXIX.  CMino  179S.) 
Gent.   lancifolia  RArn»  Dantk    og  fiolft. 

Flor.  (1796.) 
G.  Amarella  Willd.  R5m«  Schuxt.  VI. 

pag.  165.    mit  den  Syn,  mit  Anttchlnu 

Ton  Rat,   nnd  in  der  Anmerkong  ron 

Nachr.  „bei  Kamnierburg  in  Bdlmm**  Hr« 

MofCHNBIU 

a.   fruchttrafende  Bliith«.     B.    Xalch    mit 
PifltiU.     C   Bli 


19 


0&#.  Haac  «011  tiM  G«  Aaartllam  LurHxi, 
±um  ex  to  patti,  qaod  ia  Fl*  satcict  dicat 
^yhfc  (G.  Amartlla)  iu  tfiiiiij  sequenti 
(camfestri)  nt  Tiz  distiBfaatnr,  nisi  solo  c«- 
Ijco;**  xiostra  «uttm  prattcrea  abniidt  dilTert 
*  G»  ctmptstrx,  «t  florts  liabet  dnplo  mi- 
Boret*  Soadet  etiam  opt«  Fmiss  in  litt.  et  in 
achtdnla  specimimbus  addita,  nostram  A  m  a  • 
rtllam  fermaaicam  (G.  germanicam  W.) 
iM  Snecia  haod  raram,  cuius  tamen  humlLio- 
ribos  speciminibns ,  minus  fanste  G.  uligi- 
Aosae  W,  (conL  nostram  fif.  118*  119.) 
nomtn  adscripsit,  eandem  esse,  ac  Lxxnei 
plaatam,  quam  igitur  iam  aqud  Sm&K  Flora 
VI»  83,  habes*  Si  etiam  Dicksomu  planta 
stcuBdnm  specimen  in  Herb*  Liimtano  defini- 
tum  G*  azillari  pertinet,  et  li  ipfifsimum 
Htrbarii  Limeani  ab  illa  non  aliennm  foret, 
•o  nocdnm  probatnr  identitas  plantae  a  Lin- 
ato  in  opexribns  descriptae,  qnae  sola  publici 
iwciM  est.  Revocanda  erit  in  memoriam  V  i  o  1  a 
liirta  Herb.  Liimtani,  quat  specief  ameri- 
cana  est  aliena,  Andropofon  Ischae- 
iBiam  herbarii,  quod  minime  sub  eo  nomine 
dtscriptit,  et  alia  plnra,  ineritanda  sequela 
flEUHris  antiqui,  quo  specimina  sinfula  tt  unica 
adflntinata  in  herbariis  senrabantnr*  Herme- 
Bentice  e  herbariif  reqmirit  inf  esii  sammam 
BcitBi.     Cf.  MBzKB.  IIL  p«  687. 


Qood  reliquum  est,  speclem  nostram  ttiam 
aqno  Moeqnenii,    a  b.  Goldbacbio   lectam 
eacacte  convenientem ;   et  huius  forma 
abilis  est 

#.  sjlvestris  oa  BaAT,  ramosa  plurimi- 
flora  pallada. 

CBiBS  specimina  fert  ultra  sesquipedalia  prope 
Kocfcenhnsam  in  Livonia  legit    Exc.    Comes, 
«8    aitcnm,   pro   snmma,    qnam  in  me  suam 
lattor,  benevolentia,    communicavit,   qui- 
ittnun    tzacte    rtspondtnt   Besseriana  • 
dau 

Snptrrant  rerba  qnaedam  addenda,  de  no- 

botanicomm.       Quacritur    enim, 

fpeciti  cniTis,  anctoris  primarii  nomen, 

iDinf  qni  eam  in  fenus    nuperius   con- 

traaslocaTxt ,     addetur?     —        Diu 

hac   in  re  disceptanda  haesitavi,   nec 

•xnnpla  inreni  sine  exceptione,    at- 

olttrins   rem    repntans,    equidem    efo 

■tthodum    sequi   mallem,    qua    ouctor 

^^tjf  •  e  i  t  i  serratnr,  quum  f  e  n  e  r  a  nostro  tem- 

aiaiis  Taziabilia  Tideantur,    Hac  refula 


B0ob,  Oati  diest  dit  G.  Amarella  LiyTxt.''s 
nicht  sey,  erhellt  schon  aus  den  Worten  der 
Flora  suecica:  „diese  (G.  Amarella)  ist  der 
folfenden  (G.  campestris),  so  Mhnlich,  dass 
sie  sich  kaum,  ausser  bloss  durch  den  Kelch, 
nnterscheiden  liLsst**;  dit  unsrife  aber  ist 
hinlinflich  Ton  G.  campestris  verschieden 
und  hat  dopptlt  kleinere  Blilthen.  Auch  Ilr. 
Adj.  Faias  versichert  brieflich,  und  anf  ei. 
nem,  mehreren  Exemplaren  beif eleften  Zettcl, 
dass  unare  deutsche  G.  ▲martlla  (G.  Ger- 
manica  W. )  die  iu  Schwcden  nicht  selteu 
ist,  deren  kleinere  Ezempiare  er  jedoch  iiicht 
fanx  richtif  filr  G.  ulifinosa  W.  (s.  uiisre 
fif.  118.  119.)  hielt,  mit  Livinf'%  Pilanze  ei- 
nerlei    sej,    die    vrir  also    schon   in   Sturm's 

,  Flora  VL  28.  haben.  Weim  auih  Dxckson*s 
Pilanme*,  nach  eiaem  Exemplar  in  Linne'  s 
Herbario bestimmt,  sn  G.  axiilaris  gehdrte, 
nnd  wexm  selbst  das  Excmplar  des  Linnei- 
schen  Herbarii  von  dieser  nicht  verschivden 
seyn  sollte,  so  wird  daraus  noch  gar  niihc 
zu  erweisen  seyn,  dass  sie  diesclbc  sey,  wel- 
che  LixrKx'  in  seinen  Werken  beschrieb,  und 
welche  allein  den  Botanikem  der  f  anzen  Welt 
fehOrt.  Man  denke  hierbci  nur  an  Viola 
hirta,  fiir  welche  im  Linneischen  Hcrbario 
eine  fanz  andere  amerikanische  Art  liegt, 
an  Andropofon  Ischaemum  desselben 
Htrbarii,  welches  ktaneswefs  nnttr  diesem 
Namen  von  Lxyaa'  beschrieben  wurde,  und 
dergl.  mehr,  eine  unansbleiblicht  Folge  dcr 
Terolteten  Oewohnheit,  einzelne  aufgeklebtc 
Exemplare  in  den  Sammlungen  zu  haltcn. 
Dit  Auslegungskunst  aus  Herbarien,  erfordert 
den  allergrttisten  Scharfsinn.  S.  MBiaa.  III. 
pag.  637. 

Gbrigens  habe  ich  auch  unsrt  Art  gana 
fibereinstinmiend  aus  der  Gegend  von  Mojkau, 
wo  sie  der  leidcr  zu  friih  verstorbene  Herr 
Dr.  GoLDBACH  sanimeltei  tiike  morkwiirdigo 
Form  derselbcn  ist 

fi.  syivestris  dx  Beat,  fotig,  sehr  vicl- 
biiithig,  blass  gefMrbt, 
Ton  welcher  Ilerr  Graf  vox  Bbat  fast  tlbcr 
1|  Fuss  hohe  Exemplare  bei  Kockenhusen  in 
Litfland  sammelte,  nnd  mir  mitzutheilen  die 
Ocwogenheit  hatte;  mit  diesen  konmien  wie- 
der  die  Besserschen  Eztmplart  aus  Galicien 
fiazlich  tlberein. 

Noch  m5chte  ich  einife  Wortt  fiber  die 
botanische  Nomenclatnr  ssfcn.  Bs  fraft  sich 
n&mlich :  soll  man  einer  Art  den  Namen  ihres 
trsten  nnd  eif  entlichen  Antors,  oder  dessen  bei- 
setzen,  der  sie  in  eint  andeare  Gattung  ver- 
setzte?  —  Ich  stond  lange  an,  mir  diese  Frage 
zn  beantworten,  um  so  mehr,  da  ich  dieBei- 
spiele  bei  den  Schriftstellem  nicht  ohne  Aus- 
nahmen  finde,  jedoch  scheint  es  mir  bei  nd- 
herer  Cberlegung,  doss  es  besser  sey,  die  Me- 
thode  zu   befolgen,   durch  welche   der   Autor 

5 


i 


_  1.. 


»*' 


20 


fretus  iam  in  tabulis  certe  scripsi  ,,Heliaxi- 
themum  oelandicum  LzifN.  Fediaerio- 
carpa  Lois.  Fedia  microcarpa  Lois. 
Fedia  auricula  Dec.  et  singula  ita  scrip- 
•isse  mallem,  ut  tervetur  anctor  plantae.  Alii 
qtiidam  ancteres,  suum  Inbentius  nomen  ad- 
dunt,  ubi  novo  gencri  speciem  subducunt, 
•ed  hac  in  re,  e  sola  temporis  mutatione  ori- 
unda,  nil  videtur  meriti  quaerendum,  et  ubi 
hunc  tramitem  ulterius  sequi  pergunt ,  quod- 
vis  seculnm  uomina  praecedentis  habebit  fere 
omnino  deleta,  quod  iam  e  Linnei  plantarum 
nominibus,  pro  magna  parte  exstinctis,  appa- 
ret.  Quibus  ambiguitas  oriri  videatur  ez 
altera  methodo  supra  commendata,  illis  gene- 
ris  antiqui  nomen  in  parenthesi  ante  nomen 
auctori»  non  inepte  forsan  foret  addendum; 
•ic:  Helianthemum  oelandicum  {Cist.)  LiKir. 
Ut  mihi  videtur,  generum  sjnonymia  strenue 
separanda  erit  ab  illa  specierum,  more 
tamen   concucto  illi  tantum  pro«picitur. 


der  Art  erhaltea  wird,  da  die  Gatlmi^en  xa 
unsem  Zeiten  so  verfinderHch  tind.  Nach 
diesem  Grundsatze  tchrieb  ich  tchon  frilhcry 
weuigstcns  auf  den  Tafeln  ,,Helianthe- 
mum  oelandicum  LiKir.  Fedia  erio- 
carpa  Lozs.  Fjedia  microcarpa  Ix»zs. 
Fed.  auricula  Dkc.  und  wfinschte  ich  hatte 
immer  so  geschrieben,  damit  der  Kame  det 
Eutdeckers  der  Pilanae  erhalten  wfiUrde.  Xaa» 
che  andre  Autoren  setaen  Heber  ihren  eigaea 
Kamen  hinter  die  Pflanse,  die  tie  in  eine 
neue  Gattung  versetzen,  allein  da  diess  Yer- 
sctzcn  nur  in  den  Zeitverh£ltnissen  seinen 
Gruud  fmdet,  to  kann  darin  kein  Verdienit 
zu  tuchen  seyn,  und  verfolgt  man  diescn 
Weg[  ferner,  so  muts  offenbar  jedes  Jahrhna> 
dert  die  Namen  des  vorigen  fast  ginxUch  ver- 
tilgen,  -vvie  tchon  ant  den  snm  grossen  ThcU 
umgeschmolsenen  Linneischen  Namea  hervor- 
geht.  SoUte  man  glauben,  dass  ans  der  ohca 
empfohlnen  Methode  einige  Zweidentigkcit 
entstfinde,  so  setze  man  den  alten  Gattnngs- 
namen  in  Parenthese  vor  den  Namen  des  Aa- 
tors  I  so :  Helianth.  oelandicum  (  Ct#t. )  ^*** 
£s  m5chte  die  Synonjmie  der  Gattnngca 
streng  von  der  derArten  au  trennen  seya, 
bei  der  gewfihnlichen  Weiiey 
)«ne  berUcksichtigt. 


Nuper  etiam  prodiit; 

Hortas    Botanicus, 

hortonim  vivorum  siccorumque  novitates  ilhistraiis,  auct.  L.  Reichexbacii.  —  lipsiae 
apud  C.  Cnohloch.  Uecas  l.  II.  III.  opt  color.  a  1  Thl.  12  Gr.  icon.  nigr.  &  lo  Gr« 
Opus  cura  praesenti  accipiendum.  Ex  errore,  Ist  mit  gegenwarti|^em  Vyerlie  sagleieh  sn 


quaedam  exemptaria  Decati.  I.  11.  chartae  iutto 
Tiliori  atqne  minoTi  impresta  in  publicum  ve- 
nerunt,  quae  fingula  TcmisSA  i  redemtore  erga 
elegantiora  remutantur. 


hahen.  Aus  Versehen  siud  einige  aufschlechteref 
und  kleineres  Papier  gedruckte  Exemplere  der 
ersten  uud  zweiteu  Decade  ins  Pablicum  |;ekoni« 
men,  welche  der  Verlegcr  sogleich  gegen  besseie 

auszuwechsclu  bercic  ist. 


rilustratio 

gcncris    Aconiti    atquo    Dcl])liinii,     aucLorc 

L.    KECCIIEriBACH. 

Ncue  Beai'l)eitmig  der  Gattung  Aconitnm  uiul  Dclphiniuin. 
Ilcft  I — VI.  iii  Folio.  Fcin  color.  a  1  Tlilr. 

Opus     quasi     iiitegrans    IconogTaphiam.     — 


Fasc.  VI.  pcr  nienscs  qiiosdam  rctentus,  iam  pro- 
diir,  ct  septimo  Caniuiaroidca  absolvuntiu*;  ad- 
dita  eit  huic  EuchyiodeoTum  atque  Cammaroi- 
deorum  synopsis.  Tres  fasciculi  sequentes  pro- 
xinie  edendi ,  complectuntur  Lycoctonoidea  at- 
que  Calliparia,  et  proximo  anuo,  integrum  D. 
f.  absolviiur  opus. 


Gleichsam  zur  Iconogr.iphie  gcliOrig.  —  Dat 
einige  Monate  zunickgelialtcne  sccliste  11  eft ,  ist 
nun  cvschiencn,  dns  siebentc  heschliesst  die  Cam- 
maroideen,  und  enthalt  eine  UbcrsicJit  Gbcr  diese 
und  die  Euchylodcen.  Drei  folgeude,  bald  aus- 
zugcbende  Ilcfte,  umfassen  die  Lycoctonoideeii 
und  Calliparicn,  und  im  niiclisten  Jalire  wird  das 
Werk  geschlosscu. 


DECAS  TABULARUM  DECIiMA  QUARTA 

QUAH 

riRO   EXCELLENTISSIMO 

OMITI         DE         BHAY, 


Ma.    rOT.    SATAK.    LKOAT.    IK     OALL.    1 

SOC.  BOT.  REG.  BAV.  RATISa  PHAESIDI  MERITISSIMO. 
D.D.D. 

A    U    C    T    O    R. 


XXL  251—253.  Cinflraria  cainpe- 
Ftris:  gcmiiiiibiu  pubenilia,  pappo  don- 
n*"""  suboequante,  onLhouii  squamis 
■cidibiu  nadia  (foliis  ellipiico-spathula- 
$a  snbintegeminis),    R.  Fl.  saxou. 

o.  humilis. 

C.  cnnpMtris  RsTsl  obi.  t»h,  SO.  — 
Tii-ii^.  ip.  pL  llt.  p.aoei.  — Svsisiiol 
lor.  11.1.  S39.  WAi.Liit  Mhed.  p.  47S. 
■m  tja.  (Md  Clu*.  bist.  IV.  aea  II.} 
ioc:til  Flor.  bot.  Zeit  1823.  pag.  SIS. 
[ooKEnl  in  Cdat.  Flor.  Londin,  Now 
■ri^  75.  epii. 
Fc.  kipini  >■  integrifol.  Lmn.  ip.  pl.t34S. 
I  C  uiiegrifalia  SmitbI  Flor.  brit.  11.895. 
Eogi.  Bot.  152.  —  uit^.  (lubis  pnpo. 
rita  ■  SesK.  Hudb.  UI.  1.  psg.  115. 
K.  GCXLVI.  b.  f.  B. 
l  Cl  slpiaa  Lam.  Bnc,  IL  f,  7.  B..9.  Sappl. 

n.  p.  361. 

"L.  iMBgrifal.  «.  TiBS,  DaapL  III.  p.  ttS. 
.  «pgeiBiMi  •  Suecia.  252.  »  angl. 
iu   SiMMx;   oL   HiMBRi.    2931  ta 


Buc    tat  altwk  ipaciu  !■>   OiiiB— l«m 

Tota  Tiridii,     iuniar  luu  ia*o- 

,  BOlha-lUi  glkliniucBlB  non  colorata,  rkdii 

L.1S ,    HiurBta   cilriai,     Utiniciili,     obloogl. 

I    sdbuc   dnBt  Tiu   nitcica,    uiciick 

;    ia  Genoiala  binMtt  •*  audlK  IMa,   li». 


CXXXT.  251—253.  Cincraria  campe- 
stris:  Fruehtkiicifenfeiiihaarig,  Saamen- 
krone  zicinlich  ao  limg  als  CoroUe,  Hiill- 
schnppcn  griin,  nackt  (Bliiltcr  elliptisch, 
spathelf6rmjg  zicmlich  gauzrandi^.  R. 
£l.  Soxon. 

se.  bnmilis. 
Syn.     C.  uinpettri*  SetsI  obi.  t>b.  90.  — 
W11.1.D.    ipeo.  plmt.   ni.    p«g.  8081.  — 
flFHtiiol  Fl.  H»l.    239.  Wallr!  ichea. 
p.  479.  mit  870.    («ber  Cl.tTl.  bilt.  IT. 
niebt  II.  >     Kocr  1    FI.  bot.  Zeit.  182S. 
pig.  518.    HooKcnt  in  Citht.  Fl.  Lon- 
din.  New  •eriei.  75.  opb 
C.>lpina  r.  integrifol,  LiHH.  ip.  pt  1248, 
C.  integrifolia   Smith  I    Fl.   brit.  II.    S95. 
Engl.  Bot.  152.  — swaifelhaft  bei  Schk. 
Huidb.  in.  i.   psg.  115.  tib.  CCXLVL 
b.  f.  B. 
C  «Ipins  Lam.  Enc,  IT.  p.7>  n,  9.  Suppl. 

II.  p.  261. 
C.  inlegrifol.  f.  ViLL.  Diapb.  III.  p.225. 
Naehr.  HSt.  ><u  Scbweden.  253.  >ui  Sui> 
Mx.  i«  EngUnd:  Heir  Frol,  MsKtsiii. 
338>  Ton  K>lkbergen  bei  FnnlwnluiiMB 
i»  ZfcOTiogeo. 

A.  Vrachtbodca  nit  Schnppan  and  BUUIwB. 
B,  Schillniclit. 
Bsoh.  Ditii  iu  die  iweite,  limlick  dnrcb 
Uentichluid  Terbrcitela  Att.  Si«  in  gtat 
freii,  jniiK  Ton  Wolle  eingehllllt,  BIQthen- 
ktUl*  ttM  kaU,  ungeflirbt,  StrahlbMLhen 
m  ■  —  11,  iitt  citroDrngplb,  ttwu  breit,  Ung- 
lichnuid.       Biiher    geicheiu     Bxempttre     ko* 


—      22      — 


■tiincT. 

rorni 

■e    humiU. 

Folia 

Schirtitn,   KDgliiiia  niia  dcm  nSraiicIini  taid 

tubii 

raitllern  Di>ul.chland,  geliBrttii  lu  di«er  Fonn. 

Uolie 

a   loe 

)    BUdi.    BUl 

iu  gra- 

Die  ^Vurzelblttt.^r  liad  bald  fMt  MtMnd,  hiU 
nackteni  boden  od.r  im  Gfsk  ■nichit. 

CXXXII.  254.   Cineraria  campestris: 
Ultz. 

/9.  procera. 
Sya-     C.  alpina   ALLtan.   pcd.  IT.  pag.  S03. 

I.  33.  f.  2.  (fol.  brere  peuoUiij.} 
IlUt.  S51.  „in  dcn  Ftikliuer  Bergen  im  lad- 
licIieD  Allhrcn"  rer.  HocuiTETTEn. 


A.     r 

CFptec. 

ciun 

tqnam.    et 

flO.CQli 

36i 

Haa 

mag 

ne  liltilndin 

pi^dnl 

)    rtiffpr 

Bfo 

bumili 

for 

propte 

Hore 

et    pi' 

unc 

uli  i 

bu«l^ 

i    poU 

ong 

pr.1^ 

cedcnti 

□rm 

ii- 

vel  ir 

inui  lor 

gc  pe 

ioU 

a,  i.,l-g 

co  .p 

hiTid 

'pl 

pei-1 

□  ere,  prolisbi 

etur,  dl 

Ilii 

ri  flo™ 

n   plout 

m    Jn 

.qui 

i   tub.    1 

79. 

et  fo 

liii 

omnino  inleg 

rrimsi 

piu 

i    CUTflV 

'• 

CXXXII.  254.  Cincraria  campestri*. 
Retz. 

(S.  procera. 
Syn.     C.  ilpini   Ai.i.toH.  ped.  IT.  pag.  2QS. 

t.  SS.  {.  S,  (BUtlcr  kurz  geiuclt.) 
Nackr.    25i.    i.in  dta   r6bUuer  Bergen  in 
«adlichcii  MahTcn"  Hetr  Profei*oi  Uoex- 

A.  Frurhtboden  niit  Schuppen  niid  Blfltlicn. 

B.  Sctialfrucht. 

Baob.    Dioe  iit  nur  durcli  die   GrS»e  (!{  f^ 

Jldhel  v.'i9chieilen,   und  «ielU-icfat  blau  dsrch 

den    lloilen    eneugl.       Die    B]athenk<ipre   aml 

■uch  vFrhnltnii-m.isrig  gnt.ier,  nnd  denn  Slicl* 

>UrfU     bii     4    ZoU    lug. 


Wui 


elblal' 


ing   gcfl 


.eit  hierher  gnago 
c  Belbblahende  Ite- 
9.  cjtirt.  nnd  die 
inzTanilig'  dargerteHl. 

CXXXIII.255.  Cineraria  campestris:     CXXXI1I.255.  Cineraria  campestrii. 
" —  Retz. 

y.  dcntata. 
Nttchr.   „im  5i.Qde  um  Peitli.    Bar  Z.xti9. 

A.     Fruchtboden    mit    HiilUcIinppen     vml 

Blulhen. 
Bfob.  Dieie  londerb.ire  Porm  iit  im  Sudboda 
enpugt,  wiairrnd  die  andern  auf  Kalk  wach- 
irn.  ihrii  BUlt,-r  «ud  e  i-  liiichC  clHptiich-) 
spalh.-llurniig,  bogig  gciiihiii .  und  die  Bli 
tbviikiipfi-  kliiiiir;  thrn  ao  habc  ich  lie  uu 
&ilii.ieii.  iiiil  iwrjfi-Ihafc  beigpichriebnieia 
Nauiea    C.  longifolia  von    Hemi  Profeuor 


Reiz. 

y.  (Iculat a. 
Bitc.    in  aten«  ciro  Pesthinnm.   cl.  Lako, 


hobfo    e    Cialici 


CXXXIV.256.  Scnecio  alpiii 

I)u(cntc)  jjcrmiuibiis  glabris  (pupin 
mm  vix  esceclciilc),  caiile  (siilcyto-) 
aiignlalo,  ri.iHis  cordafis  diiplicalo - dcu- 
liiti.s,  corymbo  comjiosilo  Iuxo.     K. 


.   cordifoliiis:    petlolis   nndia  vcl 
dciilutis. 


(radio     CXXXIV.  256.     S  c 


i  o    a  I  p  i  n  us: 


(yiiiilileiihiiimchcii  imspHn-cJtct)  Fi 
kiiolci.  kahl,  (.Saaniciikroiic  kanm  lan- 
ccr  uls  UliiinemoJiic),  Slenpcl  (yefiirchl-) 
kaulig,  BliiUcr  Iirrzforiniy  tToppeltgc- 
ZiiJnit,  Dotdcutraubc  zusaiimicniiesclzt. 
sclilair.     R.  '^ 

«.    cordifoliii.?:     Blatlslielc    uackt 
odcr  ^ezuJmt. 


23 


Sym,    8«B.  alpifllll*  Scop.  FL  eani,  n«  1063. 
Cin*  alpina.  «•  Linii*  sp.  pl.  124d. 
Cin*  eordifolia.  Libs.  tuppl.  Jacq.  auitr. 

f.  176.    WiLLD.  sp.  pL  ril.  p.  2083. 
Gia.  cordafolia  simpleXi    Kock  Fior.  boc. 
Zeit.  182S*  p.  534. 
fliJt.  256.  speciinen  pr.   St,  Gallen  in  Hel- 
Tvtia  legit.  cL  Giataiiiikiu 

A.  Receptacmliim  cum  •qaamis  et  llosculis. 
b.  fol.  radicalc. 

0hs*  Haec  plasta  et  binae  sequentes,  «  Teris 
Cinerarxis  alien^-e  visae  sunt  botanicis  plnri- 
1»U9,  attamezi  auctoritates  quam  naturam  se- 
^m  maluerunt.  Anthodio  subduplicato  nec 
non  inflerescentia  seriori  et  habitu  ramoso 
Tecedunt  a  veris  Cinerariis  herbaceis,  imo  non 
distin^uuntnr  a  genere  Senecionis.  Iluic  utri- 
que  generi  distinguendo ,  non  multum  curae 
habnit  LixvKvr,  proposuit  certe  Senecio- 
nem  cordifolium  quendam  diagnosi:  „ca- 
lyce  simplicissimo»**  unde  quaeritur,  qua  de 
re  battc  speciem  Senecionem  fecerit,  quum  in 
kec  rimplici  calyce  fere  unicum  posuerit  Ci- 
JMrariae  discrimeu.  —  Folia  nostrae  speciei 
ambtiu  magis  vel  minus  canescentia}  ilores  sa- 
tarate  citiim.     Caulis  certe  suIcato-aBgulatus. 


257«   Senecio  alpinas.  Scop, 
^fim  auricnlatiis:    (pappo  flosciiliim 
flubaequaDte)  folus  iucisis,  petiolis 
auricalatis. 


Jeeobea  111.  latifolia  L  Clus.  ]iist.,r7. 
(Bon  IL  nt  WiLLo.)  p.  XXIIL 

cordifoL  anriculata  Jacq.  anstr.t.  177« 
alpina  Wahlezib.  carp.  p.  269. 
mdifolia  /9.  y.  KocB  FI«  boc.  Zeit. 
18SS.  p.  52i. 
2S7*  »in  der  Folane  Carpathomm**  cL 

10« 

h»  receptacnlnm  cum  sqnamis  et  Hosculif. 
B.  acbeniam.     c.  foL  radic. 

Knm  liaec  planta  tit  varietas  praeceden- 
L   nlterina  erit  illustrandum ,    at  magis  pro- 
~        iflct ,    ac  si  sequenti  velis  eam  adiun- 
Slorei  maiores  quam  in  utraque,  mogis 
citrini,  canlis  prismaticus.   Folia  cor- 
Wveiora,  plus  vel  minus  incisa  vel  laci* 
ty  Tel  tinfolari  typo  lyrata.     CL   Wam- 


Syn^    Sen.  alpinuf.  Scop.  Fl.  cam.  n.  1068. 
Cin.  alpina.  m,  Linn.  sp.  pl.  1243* 
Cin.  cordifolia  Limm.  suppl.  Jacq.  austr. 

t.  176.    WiLLD.  sp.  pL  IIL  p.  2033. 
Cin,  cordifolia  simplex.  Kocu  Fior.  bot. 

Zeir.  1823.  p.  524. 

Nachr.    25S,   „St.  Gallen**   in  der  Scbweix. 
Herr  Ghitaiiner. 

A.    Fruchtboden    mit    Schuppen   und   Blii- 
then.     b.  Wurzelbl  itt. 

Beohm  Die^e  und  dic  bciden  folgrnden,  haben 
schon  mehrere  Botaniker,  als  verschieden  von 
den  achten  Cineraricn  erkannt ,  jedoch  lieber 
Auctoritaten  als  den  Wink  dcr  Xatur  befolgt. 
Sowohl  die  ziemlich  deutlich  doppelte  Blii- 
thenhttlle,  die  spatere  Biathezcit,  und  der 
listige  Wuchs,  zeigen  Uuterschiede  von  den 
wahren  krautartigcn  Cinerarien,  dagegen  t^ber- 
einstimmungen  niit  den  Souecionen.  Bei  Un- 
terscheidung  beidcr  Gattungen  scheint  L.xif^rc' 
nicht  streng  zu  Wcrke  gegangen  zu  seyn, 
denn  er  stellt  wenigsteus  einen  S.  cordifo- 
lius  ,,calyce  simplicisiinio^  auf,  und  es  fragt 
■ich  nun,  weshalb  diese  Pflanze  als  Senecio 
aufgefiihrt  wurde,  da  doch  eben  in  diescm 
einfachen  Kelche  fast  der  einzige  Unterschied 
von  Cmeraria  besteht.  —  Die  BUtter  unsrer 
Fflanzcy  sind  imten  mehr  oder  weniger  gran, 
die  Bliithen  satt  citronengelb.  Der  Stengel 
wenigstens  gefurcht-kantig. 

CXXXV.  257.  Scnecio  alpinus.    ScoP. 

/9.  auriculutus:  Saamenkronc  zicm- 

lich    so   lang   als    Blumc,    Blattcr 

cin^cschnittcuy    Blattsticlc  an  dcr 

Basis  gcohrt* 

Syu,  Jacobea  II L  latifolia  L  Clvs.  hist.iV. 
i.         (nicht  IL  wie  Wji.i.d.)  p.  XXIII. 

Cin.  cordifoL  auriculau  jACQ.austr.  t.177. 
Cin.  alpina  Wahlenb,  carp.  p.  269. 
Cin.  cordifolia  fi.  y    Koch  FL  bot.  Zeit. 
1823.  p.  62^ 
Nachr.  257.  in  der  Folane  in  den  Carpatben, 
Herr  Lako. 

A.  Fruchtboden  mit  HOUschnppen  und  Blfl- 
then.     B.  Schaalfrucht.  C.  Wunelblatt. 

Bsoh,  Ob  diete  Pflanse  eine  Abart  der  vorher- 
gehenden  sej,  ist  ferner  zu  untersuchen,  aber 
wahrschcinlicher ,  als  dass  sie  zu  der  folgen- 
dcn  gehttre.  Dire  Blttthenk&pfe  sind  grttsser 
als  in  beiden,  gesittigter  citronengelb ,  der 
Slengel  prismatisch.  Die  herzfdrmigen  Blit- 
tar  kiinery   mehr  odcr  minder  eingaschnittcn 


—     M     — 


CXXXVT.  258.  Senecio  lyrotifoHiis: 
(radio  patenle)  gcniiioibus  pubescenti- 
biLs,  (pappo  flosciiliuii  loDgo)  caiile  le- 
reli,  foliis  lyratis,  lobo  lerminali  ovalo 
maximo  thiplicalo-deutato,  luterulibus 
liuiceolatis  paucidcutatis.    H. 

Syn.  Cmcr.  «Ipini  fl,  r,inw.  ip.  pl.  ISiS. 
Cin.  »lpio«   W(i.n>.   ni.   pig.  a034.   non 
.Uorura.  (excL  Ci-n».  et  Jac?.) 

Ciii.   cordKolIa  ).   Koch   Flor.  bol.  Zeic 

1823.  p.  52*. 
Seoecio  alpiiiu*  Linn.  BL  «nppL  S71. 
2£it.  S5S.  Specimen  o  Slyil*.' 

X'    recFptaculuin  cum  ■quoiaii  vt  HoscuHt- 

B.    aLhrniuni. 

Qb*.     Hsec,  uiii  cani  cojn  alicnn  {prBccidcntt) 

planti    canuiiiicucrit ,    heaf    fori^t    &   Willde- 

Kswlo  dciciipU.  A  praeccdeRtibiu  diSert  nnu 

tututD    Dotu     0    nabii  in   diagneii  cKbibitii; 

Caule  tenti    (minioie  Miealaio)  oltiore  et  niii- 

Bi  TBiDOia,    foliii  BKicte  Ij-ratis,  ex  alio  Ijpo 

■"  ■        fcrnialii     atqUE     auriculatiJ ,     lobo     temiinatl 

«rato,     genninibui    pub«cnitibui ,    red    etiam 

goribui  miiiDiiblu  paltidiocibui,  auIhDdii  iquB- 

l|us    apice  ipbaeelatii  eC  (loreicentia    paulo  le. 

ilori,   it«  m  ille  qui  eam  inpiimii  Tiyain  ob- 

MTTMit,  Mm  Binplliu  de  diffcrentla  baeuteC 


CXXXM.  258.  Scnecio  Ij-rnlifolia 

(Strahibliimchcii  ausgobreitcl)    FmBhl- 

knotcii  feiiihaari^  (Suameukrooo  «o  laug 

ols    Blumc),    Slciigd    slielrutid,    Bbllcr 

lcyerformig,  Eudlnppen  eiruutl,  onigroa»- 

tcn,  (loppell  gcziiluil,  Scitaulappen  laa* 

Ketlicli,  weuigziiluiig.     R. 

Sjr^-  Cin.  alpii»  p.  LiRs.  tp.  pL  iHS. 

Cin.  «Ipin»  WiLtn.  III.  pag.  8064.  niou 

vidTeT  (mit  AuiscfaluH  ron  Ct-vi,  aiul 

Cin.  cordiFoJta   I.  KocH   Flor.   bot.  Ztit 

18JS.  p.  m. 

Seneoio  alpinEii  Linn,  fil.  ■vppl,  371. 
Ntuhr,  258.    Exeinplar  ru»  SiayeTourlt. 

A.  Frucbtfcoden  niit  HtUlicbuppeji  imd 


cben 


mtiaen 


ht.  Von  TocigMi  iM  i 
;  aligeeelieinMi  KeB)» 
■tielruDdFH     ( kcjnnwf 

1  ondcr»  Tj> 


koDUHen  le;erfainiige,  noch  riiipu 
pm  geljildcte   unc!  getibtlc    Bliiiti 
Endlappcii    luid     feiubehaarlcn     FrachikBMis, 
■ondcrii  auch  durch  kUioere,   mrkr  bLaufdk* 
Blflthm,    bianJipitTige   nallbllltii^cii   ^^' 
wai    ■pflt»e   Bliltheuieit  Tencliieden,    m 
inaii  nach   Btob.rbtung   der    l(bend«  {■OaaM 
nichl  nichr  iibcr  ihre  SclbiUliiD'lig! 


CXXXm  259.    Dianthua  arenarius:     GXXXTII.  259.  DiantKas  arenarins 


caiilibiis  uninon.^,  squaiui.s  calycuiJs  ovii- 

tis  (obtusis),  coroUis  luultiiidis,  foliis  li- 

nearibus.    Llnn. 

Syrt,    D.    irBDBrim.   LiHH.I   it.   gotU.  Sl8- 

FL  luec.  343.   ed.    Sm.  384.    p.   1+7.   >p. 

pL  412.  OsB.  507._FiiiES  HaUand,  ] 


Srei 


^el  eiubliitliig,  Keiclischupjjeuc 
""  'spallig,    BlatLi 


tter  L- 


ciule   iiniflaio   ilor* 


tStt-  S59.  „8cini»"  ler,  KDi:i.flxaa ;  FKiei. 

A.  ctlyx.     B.  petalum. 


(sltimpf),  Blimien  vielspall 

nieiiformig.     Li.sN. 

Syn.    D.   aren.riui.   LiHS.I   it,    goihl.  S18. 

FI.  luec.  343.   ed.  Sm.    SS4.    p.   147.   ip. 

pl.  41?.  OsB.  S07.  FniEs  H.Uand.  p.73. 

D.  Mulo  uni&oro  floro  bieviora  Lkcue. 

ican.  39. 

Ifachr,   SS9.   Skinn  Hnr  Racc  Kuixsuei 

fBJ£l. 

A.  Kelch.     B.  BIuDCoUaU.- 


—      25 


OhSm  KoTA  omnino  «^mns ,  huiui  plantae, 
xnale  ab  exteris  qnibusdam  ezpositae,  illtistra> 
tione  ,  quae  qnidem  optiina  erit,  e  verbis  et 
speciminibus  anctonun  desumta.  —  Scimus 
cl.  Dkca?idou.evx  iam  in  Ic.  plant.  gall.  rar. 
t.  41«  longe  aiicnam  planUm,  D.  gallicum 
P.  nempe,  pro  D.  arenario  proposuisse, 
aed  jxiagis  dolendum  est,  e  novissima  Dianthi 
^eneris  monographia,  in  prodromo  Deca.t- 
BOXxiZy  quae  in  Dom.  SBHxzfOE  fuit  collata, 
xn  plantam  nostram  parum  lucis  prodiisse. 
Plaintam  veram  non  habuisse  videntur,  sed 
cialtuni  D.  dubium  Hoexemaivzii,  cuius  Agu- 
ram  etiam  apud  Cuht.  botan.  mcgas.  2038. 
£za«azt  am-toritate  decepti,  pro  D.  arenario 
X>zzvi«EZ  citamnt.  Redeamus  i^tur  ad  Li^ineum 
dpsiixn,  ducem  sinccrum.  ,,Hubitat  iu  Blekin- 
mxm.  a  latere  Scaniara  respicicnte ,  locis  aveno- 
sis  rarior,  item  in  Scania  campestri  arciiosa 
copiosissimus;  in  Ottero  Bahusiae;  ubique 
izx  arena  volatili.  %.  Folia  radicalia  fasci- 
cnlata  f  copiosissima ,  line..ria,  ongusta,  obtu- 
sanscula.  Caulis  viz  digiti  longituiline,  uni- 
Jlorxxs  ,  unica  „(qitod  impossibile  est)**  folio- 
xiuu  oppokitione  conimuniter  instructus:  Ca- 
j  y  c  i  s  squamae  ovatae  vel  subovatae ,  obtusi- 
tzsculae,  muticae;  corolla  alba,  omnino 
anultifida  seu  plumaria,  uon  crenata  uti  auc- 
tores  cum  Clusio  piugunt.  Radiz  lignosa, 
^x-assAf  ramosa,  profunda.  Campos  arcnosos 
Scaniae  nocta  replet  adorc  omnium  fr.  gran- 
gissimo  «uavissimoque.  **  Linn.  Flor.  suec.  — 
Di,.inthus  arenarius  verus  czteris  minus  cog- 
aitns.  C  ules  decumbentes,  —  —  rami  llori- 
feri    orecti,  digitales  simpliccf,  uniflori,    inter- 

Siodiis    tcmis. Folia  lineario,  ncutn,  pal- 

lidc  viridia,  basi  ciliata.  Squamae  calycinae 
4  ovatae,  obtusne  v.  mucrone  brevi  (?)  ter- 
sninatae.  Colyx  cylindricus  iDeviu.  Corolla 
nivea ,  lamina  ad  basin  virente ,  ad  medium 
multiiidii.  "     l^EZEs  FL  Hailand. 


Dianthns  Sternbergii  Siebet..  plant* 
«Ip.  fasc-  I.  1816.  nostro  quoad  babitum  ali- 
QU^  znodo  similis,  sed  squamis  multum  diver- 
^j^  Cetcrum  pl  nta  haec  mihi  vidctur  »u- 
spccta.  Cl.  SiEBEE  se  D,  alpestrcm  SrEENS. 
HoPVK  op.  Storm  Flor.  Deutschl.  VII.  28. 
nropter  synonymam  ill.  Balbish  plantam,  in 
Jl^  Sternbergii  niutasse,  sibi  habuisse  vi- 
aetur  persuasum.  Sed  mihi  et  forte  ctiam 
mliis  rei  ip«i  accedentibus ,  summum  videtur 
ezistere  ciiscrimen,  inter  D.  alpestrem  a 
SrraBSZO  exhibitum,  et  inter  D.  Sternbergii 
cl.  SiEnK*®  in  fasciculis  datnm.  Illum  ha- 
fceo  'pro  specie  nova,  hunc  autem  pro  D. 
■io»»P  «••'**•"*  pumilis  speciminibus  alpi- 


Beoh*  Wir  bedfirfen  allerdings  einer  nencn  Br- 
lauterung  ^ieser  Pllanze,  die  von  manchen 
Ausliindem  nirht  gut  auseinandergesetzfwurde, 
und  am  sicheryten  in  dcn  Wortcn  der  Auto- 
rcn  selbst  zu  iinden  seyn  diirfte.  —  Wir  wis- 
sen  dass  Dec.  schon  in  den  Ic.  plont.  g.ill. 
rar.  t.  41.  eine  ganz  andre  Pilanzc,  dcn  D. 
gallicus  P.  fiir  D.  arenarius  gab,  allein 
es  ist  noch  mehr  zu  bcklogen,  dass  diese  Art 
auch  durch  dic  neueste  Monog^aphie  der  Gat- 
tung,  dic  dem  llerm  Seeikoe  fUr  Decakdol- 
ees  prodromus  iibertragen  wurde,  wenig  Auf- 
lilarung  gewonnen  hat.  Sie  schcinen  die  jichte 
Pflanzc  nicht  gehabt  zu  haben,  sondorn  den 
cultivirten  D.  dubius  Hor^iem.  dessen  Abbil- 
dung  bei  CvnT.  botan.  mag,  2038.  sie  durch 
Sjms*s  Aucloritat  vcrleilet,  ftir  D.arcnarius 
h.  citircn.  Wir  kchren  also  liebcr  zu  Linne' 
sclbst  ziiriick ,  der  uns  hier  sichrcr  leilcn 
kann.  £r  s.igt:  wachst  in  Blekingen  gcgen 
Schonen  hin ,  an  sanrligrn  Orten  etwas  spar- 
sam,  auf  d»n  %Sanddckern  vou  Schonen  nber 
in  grosser  Anr.nhl,  nuf  dem  Otter  in  Bahus- 
lehn,  jedesmal  im  Flugiand.  2l*  Wurzelbliit- 
ter  biischelformig,  haulig,  lincalfOrmig,  schmal, 
stumpflirh.  Stcngel  kaum  Hngerslang,  einblii- 
thig,  gewOhnlich  nur  mit  cinem  (was  un- 
moglich  i«t)  Blattpaare.  Kclchschuppen 
eiruud  oder  zienilich  eirund,  stnmpflich,  un- 
bcwehrt;  Blume  weiss,  ganz  viclspaltig  oder 
ilederartig,  uicht  gekerbt,  wie  sie  dic  Schrift- 
steller  mit  Clusiun  darstellcn.  AVurzel  holzig, 
dick,  HHlig,  tiefguhcnd.  Die  Sandfelder  in 
Schoncu  criullt  cr  des  Nachts  mit  einem  Ge- 
ruche,  dcr  unti>r  allen  Nelkengcriichcn  am 
stiirksten  und  angi  nehmsten  ist.  Limn-.  Flor. 
suec.  —  Der  achic  Dianthus  arcnarius  ist 
den  Auslanderu  wcuig  bc  kannt.  Die  Stcngel 
nicderlifgcud,  —  Bl(ithen&ste  aufrecht,  fingers- 
lang,  einfarh,  mit  drci  Knotenstiicken.  —  -<- 
Blatter  lineallu:  inig  ,  spitz  ,  blassgrihi ,  nn  der 
Busis  gewimpert,  Kelchschuppen  4,  eirund, 
stumpf  oder  mit  kurzer  .Stachelspitzc  (?)  ver  - 
sehcn.  Kclth  walzig,  glatt.  Bli:nicn  schnre- 
wciss ,  die  Plattc  an  dcr  Basis  griinlich ,  bis 
zur  Mitte  viilspaltig.      FniES.   Fl.   Ilalland. 

Dinnthus  Stcrnbergii  Siebee  plnnt. 
alp.  fasc.  I.  1816.  i^t  unsrcr  Pllonze  dem  Ha« 
bitus  nach,  cinigermassen  a1  nlich,  aber  durch 
seiue  Scfauppcn  sthr  verschicden.  Cbrigens 
schcint  mir  diesc  Pilanze  verdSchtig,  Ilerr 
SiEBKA  gl.nubt  uamlich  dcn  D.  alpestris 
Stchnb.  lIoppR  bei  S  rxJEaii  FI.  Deutschl.  VII.  28. 
wegcn  Balbis's  gleichnamiger  Pflanze  in  D. 
Sterubcrgii  umgewandelt  su  haben.  Nun 
abcr  schcint  mir,  und  vielleicht  auch  andcrn, 
welche  diese  Sache  selbst  untcrsuchen,  ein 
grosscr  Unterschied  swischen  D.  alpestris 
bei  Stvrm  und  D.  Sternbergii  den  H,  Sie- 
BEE  in  seiner  Sammlung  au^gab.  Jener  mttchte 
cine  neue  Art  seyn,  diesen  aber  halte  ich  fOr 

7 


iM^ 


■ii,  und*  forle  ct  cl.  ScMLr.icnit  ib  arrorem 
»um  mlmlu.  t,t.  1»  monographia  illa  rc- 
«r.li»iM.a  Seringr^n.,  inl.r  .11«  r«  .nLi<lu... 

nilcralor.    Adacripiii  qucmliua  D  i  a  n  t  h  u  m 

deccptui,  SiBTHoiirio  pro  Sieieilo  .  cuuiqu* 
•inc  p..Iriii,  mal.1  rihibuil  diagiiaii.  5i  cl. 
Stubxii  Floram  cagnoviiiet,  nrc  hoc  «ict 
facturo,    ii*G    D.  ijrlTaticu*    libi  roret  cum 


le  AlpcnfDm  tob  Q.  aaBtpaiiii- 
Todurch  Tiellnchl  auch  Uerr  Scaui' 
ttiBen  Irrthum  (eliitM  nvrdcii  ilt 
ingMctaro  MonofTaphia,  fehlt 


n  bekaBulFB, 


Bch  jen 


n   Bllcrdingi  D. 

wiuer  D.  ^terabergii,  naeh  HnVB  Dr. 
SiBOitBL  unil  dem  ZUrcher  CitBla«,  Sutbob* 
uutstt  SiE«Eii  tngcichriahFB,  und  shB*  Vatar. 
I.Dd  mit  (iner  ichlecbtfB  Di  gnBie  Buf(«[ahn 
Uilte  »\»T  dcr  Verf.  STDBnf  Flora  gMahn,  ■• 
wir*  wrder  dicn  gcMbchen,  uoeh  hllte  (c 
dcB  D.  ijlTBticDi  mit  cinm  XrellB  BQ^v*- 
itellli  dcnn  DQcfa  dieie  Art  hat  Ucrr  STvma 
berciti  vor  einer  Rcihc  Jabren  trefHich  Bb|>> 
bildet,  iiBd  lie  iit  bIIcb  Denticba*  hhillB|r 
lich  bekBnot,    uijr  •chciat  BQch    bI>  cBlti«irti 


De  atliniute  inler  D.  Slcrnbergii  .Sieb. 

Cber 

VerWBndichaft  dc   D.  8t*rnb*r|il 

(ted  mimine    ctrle    D,   nlpci  Ircin    Stchsb.) 

SlBB.     <l 

.ber    gem»    nicht    D.    ■IpaBtria 

et   inlor   D.    >nperbuin,     etiain    cl     Amtos. 

Stbbhb.: 

1   mit   U.  •uperbni,   hat  BBch  Hnr 

dbBbaune,  Tcrba  fccit  in  VI.  hnt.  Zcil.  1819. 

BBAeHB    in  der  Flora  bot.  Zcit.  Kll. 

p.  269.    Uc.tm  de  hac  plonta  irnlrnlium,  iDiil 

p.I6!>,  . 

itw..  g.«gi.    Ich  g.b  Beiiie  liunmv 

■upra    peritiorum     iudicio    pmpoiui ,     nec    D. 

lcbon  ot 

len  ■□  fernerrr  Beachtus^,   und  ^iDbv 

tnpcrhum   in    D.  Sterober|[ii    Imniirc   pulo. 

Buch   de 

ihnlb    niihl,    da»   D.    .uparhD.  !■ 

quiB    (pracler  diiferrniiam  calrcit)    cl.    VV«b- 

ienen  D 

.  Sternbcrgii  ahmTfthta  Mdlc,    da 

1*H».  ia  ipiBLapponiB  clpina,  D.  .upcrbuoi. 

■niier  d. 

lu  btm< 

irken   i't,    dau  WAn.BBBBna    dcn  «r- 

*lBr  IplBntaSivBMii)  facile  ■  reliquii  lii.lingui- 

obwohl 

in    clvcai    TcriBdcrt.    doch   rivcBbU- 

CX3£XVni.  260.   Aronaria  Ponac:     CXXXVIII.  2G0.   Areiioria    Ponaet 

(ox.fliimlala)     gl.lna    j;l;niccscci)s.    foliis  (.iliiic  Aclisflliliillchcii)    k;ihl,    blaiigrui»- 

[creliliii.s  obtiisin.sciili.s,  cluiIc  iliclu.lomo,         Jidi,  BL.ircr  .^liclriiii<I  .'iliiiiip/liofi,  Slen- 
capsulac  trispciiiiae  sciiiiiic  lacvi.     R.  pcl  ^iLi»clu,'.lig,    K;ip.scl   niil  dici  j<l>iUeil 

Sauiiicii.     R. 


Sxtt.  Stxihtgt  baT.rica.  PortA  mont.  DaliL 
ed.  S.  60.  cum  ic.  Ray  liist.  io33. 

Altine  BlpiiiB  fo).  leretibui  obtuiii  iloie 
albo.    Seouifb  veron.  I.  4|9. 

ATGD.ria  bavaricft.  Lintj.  amoen.  acid.  IV. 
p.  S|5.  WiLi.u.  sp.  II.  p.  7a.  TnEviR, 
in  LiHx's  Jnliib.  der  Gewdchsk.  I.  2. 
p.  34.    Dec.  prodr.  I.  p.  tOi.  n.  11. 

Hist.     „Moiue  Baldo"  Jab  Leib,  tit.  lul. 
•up.  no.  411.  25. 


^^n.  Snxifrag.  baviTiei.  Poka  moat.  Bal^ 
ad.  2.  GO.  iiim  ic.  RAr  hist.  1Q33. 
Aliinc   «Ipin.   fol.    leiciibui    obiuiit  fior» 

albo.   Seocieh  veron.  I.  •H9. 
ArenariB  bavarica.  l,ir.-t,  amoeli.  acad.  IV. 
p.  .^15.   Wiiin.  .p.  ir.  p.7as.  Tmvih. 
in   LiMt'»   Jahrb.    der   Gew.lcliii.  L  1 
p.  3i.    Dcc.  prodr.  I.  p.  40fl.  a.  7i 

Nachr.  „!Moni«  Bildo"  Jan  Iterb.  tit.  IuI- 
*up.  no.  4)1,  ii$. 


27 


A«  fenilalia,  pcUliim  et  fepaliun  in  rerep- 
tacalo.  B.  sepulum.  C.  id.  eztenie. 
D.  c«pt.  niiitur..ta.  £•  seinina  situ  na- 
lurali.  F.  placenta  cum  arillii.  g.  G. 
aemen.  IL  idm  tranasectuoi.  I.  foiium 
transsectum. 

0bSm     Quum    falsam  et   manram    tantum  huiua 
Sjpociei,    in   recentistima   gcncris  monographia 
inTeniumus  diagno>in,  nov«m  dedi  cum  figura. 
CKoIes   tantum    steriles,    sine    srpalis    —    —  , 
petalis  —    —  ,    c&psulis   —    — ,     Yidit  auctor, 
Mccpitqne  ia  diagnosin  folia  linearia,  quae 
^•retia   snnt,    li    curatioii    ex->mini    praipa- 
rata,  Immectantur,   e  que  dicit  internodiis 
loagiora,    quum    tamen    hoec   nota   scmper 
JSillacijsiaia  sit,    pro   parte   canlis   et  pro  sia- 
tuoDe  plantae;  adiiunt  Tero  irao  oaulem  g  e- 
aicnlatum,  qui  quantuin  scio  univers&e  Ca- 
vy^pbyUacearttm  cohorti  communis  est.    Prae- 
tena  mirandum  erit»    quod  adhuc  iu  Bavaria 
fnacrat    atqae    in    Sibiria,    taceat  vcro  locum 
atbi   propiorem,    qui   solus  est,    in   quo    vere 
•AB    nlii    legeiunt.      Ipie  e    recentioribus    in- 
WBtoribos  ill.  TaKviRANvs,  ante  quinque   iam 
I    rem   antiquam  resuinsit    ct  illustravit, 
ad    ipsiim.       Uaec    fere     veruacula 
expoait    1.    1.:     crescit   ad  hanc    usqne 
copiosc    species  illa  puKhr<i,    in   eodem 
EO    ia    quo   ante   secula  PoyA,   et  serius  Sk- 
iV»  legerunt,    in  rimii  ueuipe  rupe.itrium 
Lctam  ponc  ecclesiam  Mauonuae  della  Co- 
ip  propter  piarum  peregrinationum  centrum 
iberriman:.      Praetvr  hunc    locuin ,    vel    in 
inoniibuSf  quantum  scio,  uou  legitur, 
in  Bavtf  ia  quo  eam  iubet  Linsikus,  tcste 
IJLXO   aon    cresciti    nvc    intellcgilur    cur 
JunoEmaaaysiiJS,    quem  piimum    indiciiut 
itorcin,  ,,buvaricam'*  dixerit.  —   Sequitur 
lio  coi  viz  aliquld  addiTemus,  nisi  in- 
capsnlac  stiuctura  deesset.     Vidi  nempe 
rcntac  adhaererc    trcs   proce^^^us,    quasi   se- 
■rillos*  mcmbronaceos,  subrotundos,    conca- 
i^     fijabriatos,    semina    basi    amplectentes. 
[tt  omaino  tres,  scd  capsula  deinum  sexvaU 
ScpaU  cariAatA. 


fAl.  Ranuncnlns  cassnbi- 
llsljus  aubcoriaccis,  radicalibus  rc- 
trilobisquey  caulinis  digilatisy 
rkombeo-ianceolalis 


A.     Befruchtiangsthcile ,    Blamenhlatt    und 

Kelchblatt    auf    dem    Fruchtboden.     B. 

Relchblatt.    C.  dasselbe  von  uussen.    D. 

reife  Kapsel.    E.  S;ianien  iu  natiirlicInT 

Lage.     F.    Saamentrager   mit    den    Saa- 

mendecken.     g.  G.  Sa:ime«    II.  dersclbe 

dnrchschnitten.    I.  Blutt  durchfchnitten. 

Beoh,     Da   wir    in    dcr    neuesten    Monographie 

dieser  Gattung ,    nur  eine  folsche  und  unvoli- 

standige    Diagnose    dieser  Art    finden,    so    gab 

ich    eine    ncue    nebst   Figur.     Der    Verf.    sahe 

blos  unfruchtbare  Stengel,  ohne  Kelch   —   — , 

Blunienblatter ,  Kapsel ,  und  setzte 

in  die  Diagiiose    linienformige  Blatter, 
da  diese,  wenn  man  sie  um  eine  genaue   Un- 
tersuchung  anzustellen,  aufweicht,  stielrund 
sind,    auch    soilcn  sie  l&nger  srj-n  als  dic   :n- 
tei  nodien ,  was  immer  vin   hd(  hst  tduschenrles 
Kvnnzeichvn  ist,  indem  es  dabei  auf  den  Thvil 
des  Steiigels  und  auf  den  St;jndoit  der  Pilanze 
ankommt;   c-s    wird    auch    noch  ein  kniege- 
lenkiger  Stengel  hinzugefiigt ,    deu  wie  ich 
glaube,  die  sammtlichen  CjryophylHceiu  ha- 
ben.    Cbrigens  ist  es  zu  verwundern,  dass  der 
Verf.  die  Pllonze  noch  iu  Baieru  und  Sibiriiii 
•iu:hte,  den   liir  ihn  nabern   Ort  aber,  an  wel- 
chen    die    Pflunze    allein    wirkiich    gefunden 
worden,  nicht  erwahnt.    Von  den  Findern  der 
neuern  Zeit  brachte  Ilerr  ProfeMor  TkEvxeanus 
schon    vor    5    Jahren    die    Sacbc    wivder   zur 
Sprache,    und  eriauterte  sie,    mdgen  wir  uns 
ciso  au    ihn  selbst   wendeii.     £r   siigt:     ,,diese 
schdnc  Art  w&chst  auf  dem  M.  Baldo  noch  in 
Menge  an  der  Stellc,    wo    vor    Jabrhunderten 
Po.xA,     und    spdterhin    SeouiSr     sie    fanden, 
nehmlich    iu  den  Hitzen  der  senkrechtcn  Fel- 
seuwande    bei    dcr    Kirchc  Madonna  della  Co- 
rona,  welrhe  weit  und  breit  in  dcr  umliegcn- 
dcn    Gcgcnd    als     \V.illfabrt«ort    beiiihmt    ist. 
Ausserhalb    dicscr    und    der    zundcbst    augrnn- 
zenden  Gebirge    aber  kommt  sie  meines  Wis- 
scns  nicht  vor:  denn  in  Baiem,  wohin  Ltkxe' 
sic  auch  versetzt,    findct    sie    sich,    wie  mich 
llerr  v.  ScHaA3iK    benachrichtigt ,    nicht ,    und 
cs  ist  daher  nicht  wohl  zu  sagen ,     warum  J. 
JuvoEaMAXM,  welcher  ihr  erster  Eutdccker  aii 
oblger  Stelle,    gewesen  seyn  soll,    sie  ,,bava- 
rica**  genannt  habe."  —  Es  folgt  die  Bescbrei- 
bung,  der  ich  nichts  hinzufUgen  wUrde,  fchlte 
uicht  die  Bildung  der  Kapsel.    Ich  sahe  nam- 
lich    an    der    Placenta    drei  gleichsam   halbe 
Saamendecken  hdngin.  weKhe  bautig,    rund- 
lich»   muschelfdrinig ,     gefranzt,    die    Saamcn 
an  der  Basis  umfassen.  Griffel  allcrdings  drei, 
aber    die    Kapsel     springt     sechsklappig;    auf. 
Kelchbiiittchen  gekielt. 

CXXXIX.  261.  Ranunculus  cassubi- 
cus:  Blatter  fast  icdcraitig,  Wurzcl- 
bltitter  uierenformig,  audrc  dreilappig, 
Slengelblatter     gefiogcrt ,       Theilstiicke 


m»'    I     •>■  - 


28 


fxlrorsum  subacqualitcr  serra- 
ti«.   R. 

Syn.  Ran.  aconitifoliuf  folio  rotiindo  ad 
radtcem  praesto  lante.  Loes.  Fi.  Pruts. 
p.  225.  tab.  7i. 
Rau.  cassubicus.  Linn.  sp.  775.  Wii.i.d. 
Pers.  Besscr!  prim.  Fi.  gall.  austr.  L 
p.  357.  ScHULT.  Fl.  austr.  11.  p.  113. 
Presl.  cech.  p.  115.  Curt.  bot  niag. 
W^7*  BccAKD.  syst.  reg.  i.  pag.  iiS7» 
prodr.  I.  p.  34. 

Hist.  261*  996  Galicia"  Besser. 

A.  nchenium.     B.    id.  tronsscctum. 

Ohs.  Kos  tantum  citare  aatius  fluzi,  qui  plan- 
tam  haburriint  distinctam,  valde  enim  vercorf 
ut  ii  qui  eani  pro  levi  1\.  auricomi  varie- 
tatc  habeant,  eamquc  ubique  essc  legendam 
opincntiir,  candem  habucrint.  R.  cassubi- 
cus  olini  pracpriniis  folio  radicali  (ex  bona 
illa  plantac  autrice,  figura  Loeseliana,  ab 
aliis  omissa),  renifoimi  integro,  caulinis  den- 
tatis  distinxerunt.  Ilis  nolis  deccptus,  quis- 
que  in  quoquc  prato  R.  cassubicum  Liu- 
ncanum  se  legissc  censuit,  quum  tamen  ez- 
ploratio  solertior  doceat,  folia  primordialia 
R.  auricomi,  sempcr  esse  reniformia  in- 
tegra,  caulina  utplurimum  subincisa.  Discri- 
men  igitur  intcr  utramque  plantam  non  in 
r<idicaJium  foliorum  C'Ulinornn;quc  partitio- 
num  intcgritate  aut  divisione ,  scd  iu  folio- 
rmn  potius  caulinoruni  partitiouibut 
rhombeo  -  lanceolatis,  eztrorsum 
snbacqualiter  scrratis,  in  R.  cassu- 
1)ico; —  lincari-dilatatis  contra,  sub- 
intcgcrrimis  aut  inaequaliter  inci- 
sis  in  R.  nuricomo,  potius  quaercndum 
(•csc  pntciH.  Ips»'  in  'riiiirin^ia  variationom 
lc,^i  H.  auricoini  niaxinur  luemorabilem, 
su(  culoniam  ,  pior«M\:ni ,  antinnnalem  ,  ot  1\. 
c-  i  s  s  u  l)  i  i- (»  onii:in«)  piopinquani,  (cf.  Schlixh- 
Ti.ND.  anim.'i'\.  H.  pa^.  10.)  ct  ali.ini  habeo 
siniilcni  Mf):>{in>.'n  ^cni ,  s.mI  tainon  ulraqiie  si- 
ci.t  onii.«'S  l:niiis  iniloli»,  r.iulinorum  foliorum 
pc.ililioiM''  habct  in  singnli-;  vpcciminibus  li- 
noiM  i  -  tiil.ilatas  ,  qnasi  truiicatas  ,  inaoqualitor 
iiKis.-i":,  nMiiiino  iilis  li,Tnrao  I.oosolrnae  ot  Cnr- 
tisiri''..."  (onforines.  Kinsmo.li  vorus  R.  cas- 
s  u  li  i  r  u  s ,  noniii^i  in  pautis  rogionil)un 
provonil,  et  porporam  iam  a  singulis  lloristis 
pro  ii.ore  rocopto,  K.  auricomo  subscribi- 
tur.  Nota  charat  teiit  lica  in  Dccaxd.  diagnosi 
dosi-^oraHir,  <iuamquani  Curlisiana  certe  citatur 
figura,  bene  cam  expriniens.  —  Etiam  in  hac 
specio ,  planta  vcrna  ex  omni  partc  minor  ac 
autumnalis. 


rhombisch  -  lanzeilich  nach   der 
Spiizc     hia     fasi    gleichformig 

g  c  s  ti  g  i«     R. 

Syn.  Ran.  aconitifolias  folio  rotnndo  ad 
radicem  praesco  lante.  Loes.  FL  Prnsi, 
p.  2^5.  tab.  7i» 
Ran.  cassubicus.  LiNH.  sp.  775.  Wrz.x.9. 
Pers.  Besser!  prim.  Fl.  gall.  anttr.  L 
p.  557»  ScHULT.  Fl.  austr.  IL  p.  113. 
PnESi..  cecli.  p.  il5.  CriiT.  bot.  nuig. 
ti(j7.  Decakd.  syst.  veg.  L  pag.  257. 
prodr.  I.  p.  34. 

Kachr,    261.  aas  Galiaieii  Ton  Hezm  FroL 

BfiSSER. 

A.  Schaalfmcht.     B.  dies.  dnrchscIuiittCB. 

Beob.  Ich  hielt  es  ffir  sicherer,  nor  diejemga 
Schriftsteller  zu  citiren,  welche  di«  Ait  alt 
verschieden  annahmen,  denn  ich  fOrchte  fthr^ 
dass  diejenigen,  wclche  sie  fftr  eine  lcichtt 
Abandei-un^  dcs  R.  auricomus  hieltcn,  mil 
iibcrall  zu  finden  glaubten ,  uicht  dieselhe 
Pflanze  vor  sich  hatten.  Man  unterschied  toaiK 
den R.  cassubicus  (nach  L.usbls  f^tcr  Abbil- 
dung,  aus  dcr  die  Kenntniss  der  PllanKe  entiprang', 
die  aber  doch  von  andem  iibergengen  wnrdi) 
durch^einnierenformiges,  ganzes  Wurxelblatt,  ■. 
geziibnte  Stcngclbl.  Durch  diese  Kenttzcicha 
irre  geleitet,  glaubte  nun  jedermana,  anf  jed« 
Wiese  dcn  Linneischen  R.  caisubicas  n 
finden ,  wShrend  doch  gen  iuere  Untersncfan^g 
xeigte,  doss  die  crsten  FrtihlingsbUttcr  «■ 
R.  auricomus  immer  nierenfdtmig  uid 
ganz,  die  Stengclblaiter  sehr  oft  etwas  eiage- 
schnitten  sind.  So  bcsteht  also  der  Untencbicd 
swischen  beideu  Pflanzen  nxcht  in  Integritfl 
oder  Thcilung  der  Wnrzelblitter  und  Stengel> 
blattabsihnittc,  sou  lern  vielraehr  tlarin,  dasf 
die  SlengelbIatta!>S(hiiitte  bei  dera  R.  cassQ- 
bicus  rlioiiibisch-lanzetformig,  nach 
der  Spit/e  hin  fast  gleichformig  ge- 
siigt,  —  bci  K.  auricoinus  dagegen,  li- 
nea  If  tirniig  -  brei  ter  werdend,  fait 
ganzrandig  o  «l  e  r  unglcich  cinge- 
schnitteii  ^intl.  leh  habe  solbst  eine  der 
nierkwiinligsten  Abanderungen  von  R.  auri> 
romus  gefunden,  welihc  saftig,  gross  nnd 
ii:i  llrrbst  bluheufl ,  dcm  R,  ca^subicus 
schr  naho  koniint,  ( s.  v.  SchlEchte^dai.  ani- 
mailv.  II.  p.  10.)  und  bcsitzc  eiue  andre  Hhii- 
liilie  aus  Moskau,  allein  beidc ,  so  wie  alle 
ahnliche,  habcn  an  allen  Exenjplaren  lineol- 
forniig-erwcitcrtc,  wic  abgestutzte,  und  nn- 
glcich  cingeschnittcnc  Stengelblattahschnitte, 
die  keineswcgs  mit  denen  an  der  Ldselschea 
odcr  Curtisiichcn  Figur  iibereinkommen.  Die- 
ser    achte    R.    cassubicus    scheint    nur    is 


i 


29 


ISLm^  262«  Ranunculns  Breyninus: 
ibliis  tri  —  quinquc-partito-trihdis  crc- 
nato— serratis,  caule  multiiloro,  pcdiin- 
calis  sulcalisy  receplaculo  piloso,  stylo 
deimim  uncinato.    Rchb.  FL  Sox. 

^jnt.      K*  Breyninus  Chaktk  stirp»  Austr. 
•dL  2.  p.  115.  ub.  IV.  f.  2. 
H«  aiireus.  Schleicheh!  cat.  1815  et  1821* 
H.,  iieniorosus  «.  et  fi,  Dec.  syst.   yeg.  !• 
p.  280.  prodr.  I.  p»  57.    Poli.in.    Flor« 
^eron.  11.  c.  ic. 
n«  polyantlieini  Tsr.  «.  i>e8chz.ecrt£Nd. 
•nisiuidT*  IL  ptg»  2^.    Wax.liu  sched. 
291. 

262*  pr.  Bex  leg.  Dom.  Schleicher* 

Ik.  peduncnli  apez  crun  receptjic.    B.  ache- 
jiinm.     C.  id.  traxMitctum. 


Si    •peciem     Schleicherianajn     senramus, 

nomcn    erit    serrandum,    ab    inrentore 

per    annos    propagatum,    atqne    nullo 

ido     Titnperandnm.       Vel    non    Temm    est, 

ScnuBicHxiLj     tantum    1  —  8    iloram 

,  qnum  iam  ex  meis  speciminibus  Schlei- 
iasiit  alterum  6.  altertui  7.  flores  nume- 
__  TiTum  autem  in  hortore  ren  raulunorum 
^t^  swc  ilomm  numero  plantae  indehnite  mul- 
^l^oim*  ▼arietates  rite  circnmscribantur ,  vcl 
^  ba«c  singula  locum  haberent,  non  videmus 
Mufd  forma  pancifiora  olpina,  non  sistat  spe- 
cftei  typum,  ^uum  plantas  non  e  planitie  in 
4ilp«o  edscodere,  sed  ex  iis  in  planitiem  de- 
«cendere  sciamns.  Totam  autem  recenti  tan- 
^«m  tcmpore  celebratam  plantam,  ad  anti- 
^QjUDB  CnATTUX  reduco,  et  maxime  miratus 
y  d.  ns  Scvi.xcnTsi«nAL  hanc  velle  distin- 
propter  lanuginosum  receptaculum,  quum 
ansquam  sine  iUo  sit  lecta,  et  speci- 
ceterum  austriaca  cum  bohemicis,  polo- 
y  saxonicis,  thuringiacis ,  bavaricis,  wet- 

!,  heWtticis,  italicis,  gallicis  aliis- 

cxectissime  convtniont.     Quod  obiter   di- 

sity    in  meo  Kanunculorum    quorundam 

gcriri  txamine,  receptnculum  aubnudum, 

#  peiici*  ta ntum  pilis  xigidis  •tipatuin,  non- 


nSrdlichen  Gegenden  Toraukommen,  undwurde 
fnischlich  schon  von  ollen  Floristen,  nach  ein- 
gefiihrter  Weise,  mit  unter  den  R.  aurico- 
mus  gesetzt.  Das  eigenlliche  Kennzeichcn  ist 
also  in  Dxcakdoi.l£*s  Diaguose  nicht  beriihrt 
obwobl  die  Curtisische  Figur  citirt  wird,  die 
es  gut  darstellt.  —  Auch  bei  dieser  Art  ist 
die  Fnihlingirpflanxe  in  allen  Xheilen  weit 
klciner  als  die  llerbstpflanze. 


^ 


.» 


CXL.  262.  Ranunculus  Breyninus: 
Bliitter  drci — fiinf-lJicilig-dreispaltig  ge- 
kerht-gesagt,  Stengcl  vielbluthig,  Blu- 
theustielc  gelurcht,  Fmchtboden  behaart, 
Griffel  endlicli  hakcnformig.  BciiB.  Fl. 
Saxou. 

^^fi.     R.  Breyninus   Chaktz  stirp.  Austr. 

ed.  2.  p.  115.  tab.  IV.  f.  2. 
R.  aureus    SchleigherI  cat.  1815  et  18^1. 
R.  nemorosus  «.  et  /9.    Dec.  syst.  Teg.  !• 

p.  230.  prodr.  I.  p.  S7.    Polliw.  Flor. 

Teron.  II.  c.  ic. 
R.  polyanthemi  Tar.  «.  deSchlechtend. 

animadT,  II.   psg.  24.     Walla.   sched. 

p.  291. 

Nachr,  262.  bei  Bex,  Hcrr  Schleicher, 

A.  Endspitze  des  Blflthensticles  mit  dem 
Fruchtboden.  B.  Schalfmcht,  C.  dies. 
durchschnitten. 

B#0&*  AVenn  wir  ScHLxicHxa^s  Pflanze  beibehal- 
ten  woUten,  so  war  ihr  auch  der  Name,  den 
der  Finder  zehn  Jahre  lang  in  so  viele  Iler- 
barien  verbreitet  hatte,  und  der  ohne  Tadel 
ist,  zu  Idssen.  Theils  ist  es  nicht  wahr,  dass 
ScHLXicHEX^s  Pflnnze  nur  1— Sblathig  sey,  da 
ich  schon  unter  meinen  Schleichcrschen  Exem- 
plaren  ein  6-  imd  ein  7bl(ithiges  habe,  die 
Pflanze  im  Garten  aber  in  der  That  vielbWi- 
thig  ist,  und  wir  auch  bci  eincr  unbestininit 
vielbluthigen  Pflonze  die  Varietaten  nicht  jiach 
der  Zahl  der  Blttthen  bestimmen  kdnnen,  theils 
wenn  auch  dies  alles  richtig  wore,  so  sieht 
mon  immer  nicht  ein,  warum  nicht  die  AI- 
penform  den  Typus  der  Art  geben  soUte,  da 
wir  wissen,  dass  die  Pflanzen  nicht  die  Alpen 
hinaufsteigen ,  sondera  von  ihnen  herabwan- 
dem.  Die  gnnze  aber  neuerlich  an  den  Tag 
gekommenc  Pflanze,  fiihre  ich  auf  die  alte 
Crantzische  zurfick ,  und  wundere  mich  sehr, 
dass  Ilcrr  v.  Schlechtxndal  diese  wegen  eines 
behaarten  Fruchtbodens  imterscheiden  will,  da 
die  unsrige  wohl  nie  ohne  dergleichen  gefon- 
den  worden  ist,  und  iibrigens  dsterreichische 
Exemplare  mit  bdhmischen,  pohlnischen,  siich- 
sischen,  thfiringischen,  baierischen,  wetteraui- 
schcn,  schweizerischen,  italienischen,  franzdsi- 

8 


mtmm 


im  ■■■  <  ■■  K,'» 


I  i 


i! 


—     30     — 


■ii^  i».  H.  «aH  MqtM  MOBtas*  Istwf,  Sam 
Brtymiaa*,    yaljraatham»,    tRfairo- 


Hnih^lBi.  in  qnlbM  1«  ■Bwi  iimTiiiihbTii 
auTla  doa^atft  iq^  ■icvatB,  i»  allin  akbr*- 
lius  rtyla  (Mo,  lab  c«dMi  «•dio  aMMritMi* 
OCCWT— 1,  KanvBCDli  Bcrl*  nqi^lDm 
TBlgfn  raf  ttcra  Mlo*  SBntaBtiaBl  icltar  mram 
Ib  n  pvao,  q«ad  «iiiiiaadl  MrlMnm  aborttu 
■bMWMii,  Boa  maflt  dta^iinain  tatba^  m  tgt- 
BMrnai  afeoRai  la  Dataraa  dVamo- 
»11  ciT«nto  qaadaa,  tbI  Ijiiiiim  i^rlo*am  ia. 

■  Aqallafia  atroparparaa  aliiiqaa  yUn- 
tla  idSDlbB*,  at  qaad  tl  da(nUnai  HMnara- 
liiaiD   >p«i«,  tanlB  ponii    colliyno, 'q^aci- 

.  minm  \vaatittM,  qnali  IL  aeiom,  Bray- 
Dinnm  atiinc  p  oI^anElicmnTn  licrt  col- 
ligere,  fiiief  lamiui  pt^filicati»,  re  tanlilli  si) 


ilwimii  aliii  pluilij  probabilB  lit  abicnuidui. 


SocitrDi  pTBetana,  egragiin  oTiferTatar,  ct 
tpedebni  -diTellendii  adreriuiui,  in  Flora 
SaseDiiie  metaliiferic  incd.  iam  din  ■nteqnani 
•ppunjt     egn[inm     opnt     cL      DxcunioLui, 


■  ieh  nichi  wiedrtli 
mttchle  «in  lolchi 
Gritfel,     dip  Diaei 


r  Griff. 
«mpl^ 


1«  FebbcUajp^ 

■□(uc  ani  aiclili  nclu  »^ 

re)i1iiliU;ra  >t«  D»iaM 

,     D  .tura     ,tr.,.ii«nil 

lelbit  bei  Aq>il*|ia  aU 

abiUicbeB    GcwichMB,   1 

in  wir  von  alleii  RanBBkdta, 

re  luumeln    kautca,     ■!•  * 

reyniniii    Dud     poljaBll 

n   m    brinfcn    im    ffliada  d 

ichtis  gehaltaiien    fiilaim. 

:btlicD  wOrdcn,  dcBB  immir 


ucb  jena  FFklichlsgCB  dw  6 
Ueia     bei     «llan    KnnaBcnUa 


fel,     nicht 
iondctn    bei 


Der  TCTftorbene  Bocc, 
obachter ,     iind    Gegnar  tob     I> i I iii ii i i lim 
•chricb  in  Hincr  Floca  dM   cidu.   Bnfi 
gci ,  ichoD  lingc  Tot  —      -     -  -       — 

dolUichcn    WarkH, 


tin  tnOidw 


—      31 


r 


foliif  longe  aagnsteqne  ad  instar  R.  polyan- 
themi  difsectis,  a  quo  praecipue  di£Fcrt:  sa- 
pore  inili  non  acri,  nucum  apice  s.  >tylo  ul- 
tra  duplom  lonfiori,  simulque  eztrorsum  un. 
cinato  nec  breTissimo  sursum  spect;inte  vel 
paolulnm  ad  latus  rurvato,  nenris  foliorum 
dorsalibus  parum  aut  non ,  in  R.  poljan- 
themo  Talde  prominentibns,  divisione  folio- 
nun,  quae  speciei  quidem  utrique  tripartita 
•imt,  Aostrae  aotem  non  simul  multifida. 


Restat  ut  addem,  quae  monuit  opt.  FaxEs: 
„R.  nemorosus  Dcc.  verus  est  R.  polyan- 
themos!  R.  polyanthemos  Dkc.  mihi 
quoque  distincta  species,  R.  delphinifo- 
lius  dictu.'*  Hanc  amicissimi  viri  eit:onfla- 
tionem  vel  eam  ob  causani  recipere  non  po- 
tui,  qnod  nomen  iam  tabul.->e  fuerit  iuscri- 
pttUDD,  vel  quod  e  diagnosi  I.ixnkx  atque  Waii- 
UKVBKnoii  (licet  hic  syn.  Dcc.  addidit)  vel  e 
cl.  DccAafDOLLiE  butopsiae  sifn»,  eam  intelli- 
gere  nou  potui,  e\plicet  igitiir  ip^e  clarini- 
uus  commentator  aute  me,  rem  mihi  non 
•atis  claram,  quod  e  synonyniis  potius  quuni 
c  diagnosi  vel  e  herbaiio  fieri  pos<e  iiiihi  vi- 
detnr,  qumn  vel  folia  niullipartita,  vel 
Biagnitudo,  duplo  R.  acrem  ezietlenSf  de 
qua  in  Fl.  suecica  loquitur  Lx:f:«cvi,  vix  R. 
Breyniuum,  sed  omuino  R.  polyanthe- 
mum  Auct*  referant. 


Alind  speciem  dubium  premit,  in  affinitate 
H.  tuberosi  quaerendum.  Prolatum  est  a 
d.  DccAifDOLLX,  ab  alio  quodam  illustri  au- 
ctore  ad  coniunctionem  utiiu^que  speciei  per- 
dnctum.  Utrumque  tamen  virorum  clurissimo- 
rwn,  a  senteutia  sua  regreisurum  fore  puto, 
nhi  ezamen  placuerit  repetere,  suiit  enim  R. 
tnberosi,  pl-ntae  ceterum  strictae,  proce- 
raa  atque  rigidae,  quam  spontaneum  et  cuU 
tm  y  Tivam  et  siccam  coram  h.ibeo ,  pe- 
4wicaU  (in  vivo  magis  distincte!)  laeves^ 
%llod  (sulcato  oppositum)  sine  dubio  etiam 
^  DX  ScHLccHTcyDAL  voluit  expriiuere .  ubi 
do  differentia  utriusque  plantae  porsuasus, 
ftcrotei   eoa  vocavit.  cf.  aniinadv.  II.  p.  26* 


Format  praeterea  inprimis  binas  subit  planta 
■OltH  naturales ,  altera  : 

Itvmilis,  floribut  minoribus,  saturate  ila- 
yl0f  «lccra: 


kommt  selten  mit  lang  und  schmal  so  wie 
bei  R.  polyanthemos  geschlitzten  Blatteni 
Tor,  von  dem  er  sich  vornehmlich  unterschei- 
det:  durch  milden  nicht  scharfen  Geschuiack, 
doppelt  langern  und  nach  aussen  hakenformig 
umgebognen  Griffel  auf  der  Schalfrucht,  tler 
bei  jencm  kurz  ist,  und  nach  oben  sieht  oder 
wenig  zur  Seite  gekriimrat  ist,  durch  wenig 
oder  gar  nicht,  bei  R.  polyanthemos  da- 
gegen  sehr  hervorragende  Riickenblattnerven, 
und  durch  die  Theilung  dcr  Bl&tter,  die  zwur 
bei  beidcn  Arten  dreizahlig  ist,  bei  der  unsri- 
gen  aber  nicht  zugleich  vielspaltig. 

Noch  muss  ich  hinzufligen,  was  mich 
Herr  Adj.  Frics  erinnert,  er  schreibt  n&mlich: 
R.  nemorosus  Dcc.  ist  der  wahre  R.  p o  - 
lyauthemos!  R.  polyanthemos  Dcc. 
h^lte  ich  auch  f<lr  eiue  verschiedene  Art, 
die  R.  delphinifolius  zu  nennen  ist.  Dicsc 
mir  freundlich  mitgethi-ilte  Eriunerung  kouute 
ich  deshalb  nicht  benutzen ,  weii  der  Naiiie 
schon  auf  die  Tafel  gestochen  war,  allein  ich 
kann  auch  nicht  recht  begreifen,  wie  sich 
dies  niit  Lin:«c''s  und  Waulcxbcco^s  (obwohi 
dicser  Dcc.  citirt. )  oder  mit  Dcca?(dollc*s 
Zeichen  der  Autopsie  vereinigen  soli,  daher 
ich  gem  die  Erlauterung  vom  Herru  Verf. 
■elbst  erwarten  will ,  wos  wahrscheinlich 
mehr  diirch  die  Synouyme  als  aus  den  Dia- 
gnosen  uiid  aus  dem  llerbario  mdglich  wer- 
den  mochtef  da  die  vicltheiligen  Bl&tter  so- 
wohl  als  die  Doppelgrossc  gr|;en  R.  acris, 
wovon  iii  der  Fl.  :>uecica  die  Rede  ist,  kaum 
auf  R.  Breyninus,  nber  allerdings  uuf  R. 
polyanthemos  bezogcn  wcrden  k5nnen. 

Xoch  ein  Zweifel  waltet  ob,  wegen  Ahn- 
Iichk;.*it  mit  R.  tuberosus.  Dcca:«oollc  hat 
diesen  aufgestellt,  und  ein  beriihmter  Schrift- 
■teller  fiihrt  ihn  bis  zur  Vcrbindung  beider 
Arten.  Bcide  Autoren  werden  aber  sogleich 
von  ihrer  Meinung  zurtickkommen,  sobald  sie 
ihre  VergUichung  nur  noch  einmal  wieder- 
holen  woUen,  denn  R.  tuberosus,  (ibrigens 
eine  stcif  aufrechte  und  hohe  Pflanze,  die  ich 
wild  und  cultiviit,  trocken  und  iebend  vor 
niir  habe,  zeigt  (im  Leben  noch  bestimmter!) 
cbcne  Bliithenstiele,  was  (dem  gefurchten 
entgegeiigesctzt )  Ilerr  v.  Scklcchtc:«dal,  wel- 
cher  cbenfalls  von  dem  Unterschicd  beider 
Pllunztn  volikomroen  iiberseugt  wor,  ohne 
Zi^eifel  cbenfalls  durch  den  Ausdruck  stiel- 
rund  ausdriicjcen  gewollt  hat.  s,  animadv. IL 
pag.  26. 

Die  Pflanze  xeigt  iibrigens  in  der  Natur 
Torztiglich  zweiFormen,  die  eineistrschwScher: 

h  u  m  i  1  i  s,  mit  kleineren  sattgelben  Bliithen ; 
die  andre  in  allen  Theilen  staiker: 


M^ 


32 


procera,  floribof  nagidf  fere  croceis, 
ntraqne  crescit  in  silvis  nemoribusque  monta- 
nis  ob  alpina  regione  ad  planitiem  usqae  de- 
scendens.  Formae  grandiflorae  specimina  pul- 
cherrima,  helviticis  aequolia  iu  thuringiaca 
iilva  legit  cl.  HoFrMAnsr,  Suhlae  Med.  Dr. 
Caules  erecti  vel  adscendentes ,  folia  obsciu-e 
▼iridia,  ▼el  olbo  mnculata  vel  unicoloria, 
Tota  planta  magis  vel  minus  hinuta* 


procera,  mit  grotscBi  fSut  safraagclbn 
Bliithen,  beide  wachscn  in  bergigm  GegendoB 
in  Waldem  und  Hainen,  Ton  der  Alpenregiia 
fast  bis  anr  Ebene  herabflteigend.  Von  dv 
grossblfithigen  Form  sammelte  Ilerr  Dr.Horf^ 
MjLifir  in  Snhl,  oehr  achdne  JSxcniplnre  ia 
ThOringer  Walde.  Der  Stengel  ist  onfrcctC 
oder  aufsteigend,  die  Blitter  dnBkelgrfa, 
'vreissgeileckt  oder  einfarbig.  Sie  goiuo  PflaBic 
mehr  oder  mindcr  ranchbaarig. 


DECAS  TABULARUM   DECIMA    QUINTA 

QUAM 

ILLUSTRISSIMO    COMITI 

ASPAR      DE       STERNBERG 

PLANTARUM  OMNIUM  AEVORUM  SAGACISSIMO  SCRUTATORI 

D.    D.    D. 

A  U  C  T   O  R. 


KXLI.  263.  264.  Spergula  pili- 
fera:  cespitoMi,  foliis  linean-semitcrc- 
libu8  glabris  piliferisi  petalis  calyce 
dDplo  maioribus.    R. 

Syn.  S.  pilifera  Dec.  F1.  Franc.  IV. 
p.  774.  n.  4391.  Synopa.  fl  gall. 
p«  394.  n.  4391.  —  prodr.  I.  p. 
394. 

Hist.  263.  in  altioribu8  montibii8  in 
Cortica  legit  cl.  Salzmamn.  2G4.  e 
•eminibus  tpontaneit  colui. 

A.  ilo8  denitis  petalif.  B.  petalum. 
C.  calyx  cum  capsula  niatiira.  d.  D. 
semSna.  K.  Bitus  foUonun.  F.  fo- 
liiim  tranasectum. 

Mi.  Rlegani  plantula  laete  riget  in  rupe- 
■trilma  herti  academiciy  tolitque  acerri- 
■aam  hiemem  1832  — II23. 


KLJI*  265«    Ornithogalum   re- 
Yt  a  c  t  u  m :    floribus  coi^ymboais ,  pe- 

^ncnlis  posl  anthesin  refractia.    R. 

A  • 

L   Syn»  O,  refractum  Kit.  apnd  Schult. 
W  Ocftr.  Flora  I.  p.  559. 

^^JBist*     265.     yyin    pratif    Bndae^^    cl. 
Lavg. 

A.    pistiUam,  stamen,   perianthii  par- 


^r-r  • 


titio. 


CXLI.  263*  264.  Spergula  pilifera: 
rascnartig,  Blatter  linealisch-halbstiei- 
nmd,  kahl,  haartragend,  filumenblat- 
ter  doppelt  ao  lang  ala  Kelch.    R. 

Syn.  S.  pilifera  Dec.  FI.  franc.  IV. 
p.  774.  n.  4391.  Syoops.  il.  gall. 
p.  394.   n.  4391.     —    prodr.  I.  p, 

394. 

Nachr,  263.  auf  hohen  Bergen  in 
Corsicay  Salzmahii.  264.  aus 
corsischem  Saamen  ersogen. 

A.  Bliithe  nach  Wegnahme  der  Blu- 
menblatter.  B.  Blumcnblatt.  C. 
Kclch  mit  reifer  Kapsel.  d.  D.  Saa- 
nien.  R.  Stand  der  Blatter.  F. 
Durchschnittnes  Blatt. 

Btob.  Das  niedliche  Pflamchen  gedeiht  trefT- 
lich  auf  dcr  FeUenanlage  des  academ. 
Gartensy  und  iiberlebte  so^r  den  harten 
Winter  18aa— 1835.  gliicklich. 

CXLII.  265*  Ornithogalum  re- 
i  r  a  c  t  u  m:  Bliithen  doldentraubig, 
Bliithenstiele  nach  dem  Abbliihen  zu* 
riickgebrochen.    R* 

Syn.  O.  refractum  Kit.  apnd  Sciiult. 
Oestr.  Flora  I.  p.  559. 

Nachr^  265.  auf  Wiesen  um  Ofen. 
Herr  M,  Lamo. 

A.  PistiU,  SUubrelto  ond  Theilsttick 
der  BluthenhiUle. 

9 


WM«. 


<i.  „Ra(reino  coniro,  pedunt'iil!ii  infpriori- 
hiu  Tix  lri|)lo  rnrollH  Jongioribux,  floribus 
maioribuH,  petalin  iHnreolalis"  «  pruiimo 
O.  urabellato  dintinut  cl.  L.tifs.  Mihi 
tantum  physiiilogica  nota  reclinationit 
Mainorabilia  Tidelur. 


CXLIII.  266.  Euphorbia  dwlcis: 
iimbeilo  quinqiieradiata  -  biradiellala, 
iitvolucellis  subcoi-datis,  foliis  lanceo- 
latis  oblnsis  apice  denticulatis,  capsulis 
pilosis  demnm  Terrucosis.    R,  Fl.  Sax. 

Sfn.      Eupb.    dnlcis    Linm.   am    acad. 
irr.   p.   122.    Jac^.    austr.  t.  213. 
et  auct.  germ. 
I/ist.    266.    radiua  umliellae  apecimi- 
nis  ia  Saxonia  lecli. 
A.    floa.      B.   capsula. 
Oit.     rianta  qnibuadam  ul  Tidetor,  mii 
gnita,    in    Saionia    t^t    rrliqua  G( 
niedia    et  australi   Tulgarin.     Quid  hur 
fnrat  rl.  DECtvDOi.i.K   Fl.   fr.  III.  {i.  34: 
R.  lanuf  Inosani  Lam.  quam  dcdit  liit 
RELIEK  ic  198.  equidem  non  inlelligu. 


Ofob.  llerr  M.  Lavg  nntpracheidrt  dieM 
durch  lkefelfiirmi|re  Rliithentnnbe,  i 
tinlere  Rltithenstielc  kaum  dreiMal  U 
■ind,  aU  die  librigrn»  rrfliaCT*  Bl 
~  <•  BUitheBBbK 


tind    durrh  li 


tctforniigv  1 


foliii 

glauci! 


267-  Euphorbia  purpurata: 
liella  quinqneradiata-biradiellata 
lanceolalis  inte^erriinis  subtus 
iiiToIucellis  subcordalis,  capsu! 
riicosis  glabris.     R. 

Srn.  E.  pnrptirata  Tiidil 
Pari*.  ir.  I.  p.  235.  Psf 
II.  p-  16.  Dec.  FI.  fr. 
343.  Synops.  Fl.  gall.  p. 
2f6B. 
F..  dulcis  Lam.  Edc  ir  p. 
Hitf.     26".    j.Heidelbeig*'   cl 


C.    fioi    ccntralis   perianthin 

Inbo.      D.     periphericua    prrianih 
ijnadrilobo.    R.   capiula. 
Oti.    rrescit  per  Qalliam,  Italian,  H 
pt  auBtralcm  GrrinaniBni.   —    Mii 
tn^t  quosdani  Id  intolucrttin   appell' 


ti  O.  umbcll.     Mir  sclieiat   1 
phyniolofpflclie  Merkmal    rini   fcrtri 
g;en  der  Blfilhenstiele  beueTliCBawHt 

CXLiri.  166.  Euphor1).fa  doli 
Dolde  fiiiirstrablig-xweistrafalis,  E 
hlattcbon  fast  herziomiig,  Blatler 
zelfurmig,  stumpf,  an  den  Spitaen 
ziihnelt ,  Kapseln  behaart ,  apiitB 
u-arzig.    R.  Fi.   Sax. 

Syn.      Euph.    dnlcis   Il,ivv.    am   ■ 
IIL  p.  122.    Jacq.  Bustr.   t. : 
et  Bucl.  germ. 
Naehr.     166.    Strabl  ans   einer  l> 

A.    Rliithc.    R.   Capnel. 
BeBb.      Sip    tichcint 

iRt  aber  in  Sachicn  und  Atm 
Deulschlnnd  gimein.  Wie  Di 
Fl.   fr.  III.  p.  341.    dif   E.    lani 


fiiiifstrahlig- !:weistrahlig , 
Kcllich,  gniizrandig,  unten  ' 
Iliilllilattclien  fast  herzformigt 
^tarzig,  kabl.     R. 

Syn.        V..     purpiirata      Twj^ 

"    i».  II.  1.   p.  235. 

II.   p.    16.      Da<i.    "" 

343.    Synop*.  Fl.  l 

2168. 
E.  dulcii  Lam.    Encl 


nun    uhiquf    Jffv    t  -j-': 
ri.lu.-ra!     -     Skjri.  .-^ 


r 


Syn.     E.  foliia  etc.  Gmkl.  lib.  11,  p. 
p.  226.  t.  93. 
E.  pilosa  LiiMN.    ip.  p1.  659. 
WiLLD.  n.  p.   917.    Ccum  deacript.) 
Lam.  cC  Dec.  fl.  franc.  III.  p.  341. 
M  Bi£B.  Fl.  taur.  cauc.  III.  p.  328. 
Sghui,t.  Oe<tr.  Fl.  11.  p.  17- 
C  filicina.  Fortcnsciil,   En,  planL 
tn  Dalmat.  ]«ct.  p.   15.  t.  8, 
HUt.     Propfl    Clagenfurtli    in    Carin- 
thia  legit  cl.  Tkaui 


A.   floB.    b.  B.    capiula.    r.   ioiIuDieo- 

tum    in    varietote    pilOBiMiina.      D. 

apex  folii. 

Obt.  E.  Tilliisa  W11.1.D.  qaam  eic.  M.  a.  Rikr. 

dubir  liuic    adduiit   111.    p.    339.     capaulii 

quidfui  vprrucosii  gaudct,  sed  iiBdrm  |;1q- 

bria  videlur  aliena.      Qund    reliquam   est 

ronf.   V\.   bot.   Zeit.    1824.    p.   310.    ct   p. 

336.    Sed  notandum  erit,  pfurci  auctorcs 

citintDS,    et  me    ipsura  nonnlsi  caulem  gla. 

bruni    vidisne ,     duni    ligura    GjiF.i.iMAV.t 

puhescpntcin  ■iHtat,  lipiram  BtniLBi.   gsj. 

2iiam  Wii.i.D.  citaiit,  cxcludo.  Fuliurum 
>rma  mullum  i^ariat.  In  HoHTeNsrHi.*- 
011  Etium.  pl.  Dalmat.  capiulae  viicanlur 
in  diagDOSi    glabrae,    ligura   habirt  pi- 


CXLVI.  Euphorbia  procora:  um- 
hella  quiiiquerQdiatQ ,  tri-  ddnde  l)i- 
radiellaUi,  foliifi  limceolatis  puhesceiili- 
lius,  apice  serrulatis,  iuToIucris  laliu- 
rilms  inTolucellisquc  ovalibus  capsulis- 
<|ue  laevibiis  glaluis.    R. 

Srn.     E.  foliii  etc.     Gmel.  s!1>.  II.  p. 
227.  n.  2,  t,  04. 
E.   piocera  M.  Bieii.    FI.   taur,  raiic, 

I,   p.   378.  III.    321). 
F,.    villosa   Bess.    Prim.    FI.    Gulllc. 
I.    p.  3nC.     (Gu.sTU.)  Enuui.  pl. 
Kil.'».  p.  8«. 
E.  liybrida    Kociiel.   Ci>iit. 
N/ichr,    270.    in  monte  Geierslierg  in 
Silesiii  lcg,   ill.  TntvmANUS. 


Syn.     E,  foliia  etc.  Giixi.(  tih.  11.  p, 

226    t,  93. 
E,  pilota  LiKv.  ip.  pl.  659. 
WiLLD,  II.  p    917,    (cam  deacripb) 
Lam.  et  Dec.  F1.  fianc  III.  p.  341. 
M.  BiBB.  Fl.  taur.  cauc.  III.  p.  328. 
ScHWLT.  OeiL   Fl.  U.  p,  17, 
E,   filicina  PoHTBvacni,,  En.  plant, 

in  DvloiBt.  lecr.  p,  15.  t.  8. 
Nae/ir.      Bei    Clogenfnrth     in     Kirii* 

tben,    Herr  Apotb,    TBAViirBi.L> 

KEH, 

A.  BlUthe.  b,  B.  Kapael.  c.  [Bedcfc- 
kung  bei  einer  aehr  behurtcB  Ak 
Bnderung.  D,  BlaltapitBe. 
Beob.  E.  Tillona  Wii.Ln.  die  1U.  Bikb.  IO. 
|i.  339-  Eweifelhafl  hierher  lieht,  hiit  Bwar 
wnrzige,  aber  doch  kahle  Kapseln.  Ueferi- 
geni  vergt.  Fl.  bot.  Z«it.  I834-  P-  aiO  "• 
p.  336.  Doch  mas*  erwlhnt  werdei^ 
dais  die  meiiten,  lo  wie  ich  aelbat,  bh 
einen  kahlen  Sten'e1  faemerkten,  wUrcBd 
GxBi.iNS  Figur  denielben  behaart  dar- 
Btellt.  Die  Figiir  bei  Bakrbi,.  S85. ,  41e 
Wu.i.D.  dlirt,  schliesae  ich  «na.  Dle 
Furm  der  Bltttter  &ndert  aebr  ab.  b 
PoHTRNSCHi.AQB  finum.  pL  DalmBt.  btiaaci 
dit!  Kapseln  in  der  Diagnaae  kKbl,  Ib 
der  Abbildung  sind  lie  behakrt, 

CXLVI.     Euphorbia  procera:   Dol- 

(lu    funlstrahlig,     drei-    endlich    swei- 

strahlig,    Blatter  lanzetUch,  feinhaarfr, 

an   dei>  Spilzeu  feingeiaet,    breiter  ala 

dic  ovaleii  Hiillen  und  Hiillchen,  wel- 

clu'  so  wie  die  Kapselii  kahl  sind.    H. 

Syi      E.   follli  etc.    Gmel,  «ib.   II.  p. 

227.  n.   2.  t.  94. 

E.  procera  M.  Biek.  FI.  taur.  rauc. 

I.   p.  378.    ni.  329. 
E.    villasa.    Bebs.  Prim.    Fl.    Gallic. 
/.   p.  306.      (GiJKTK.)  Eoum.   pl. 
silm.   p.  80, 
E.  hyliiiila  BociiBi.,  Ceot. 
Nachr.     270.    auf  dem  GeyersberE  in 
Scbl-sien.    Hr.  Prof.  TREViHAnu». 
A.     Hliithe.       B.     Prucht.       C.     Blatt 


—     37 


271«   flot  et  fractuB  yarietatis  veru* 
culosae,  cultae. 

tta.  Plaiita  folionmi  forma  non  minus  Tari- 
abilis  ac  afflnefly  inferiora  sunt  elliptirat 
auperiora  oblon^,  vel  lanceolatd,  ro- 
tuadata,  aagustata,  aeuta,  etiani  elong^atu. 
Gmeliniana  fig:ura  folia  elongato-lanceulata 
monatrat,  et  acuta.  Sir  etiam  ranii  Mtc- 
riles  a  quibusdam  dia|^noiii  subsunitae  vel 
adaunt  vel  desunt.  Jam  ipse  exc.  M.  a. 
BiKBKRSTRnff :  „speries"  ait  „late  per  im- 
perii  Rntheni  auntraliora  disneminata ,  in 
Vrol|;eiisibns  9  in  Poloaia  auiitraUore  et  in 
Urrania  passin  obvia,  ubi  foliiii  anguntio- 
ribus  panmi  pubesrentibus  Tariat."  Mihi 
memoranda  ridetur  forma  e  Steuonianis 
aeminibua  edncata,  longifolia  et  villo^a, 
Imbitu  cum  Gmeliniana  conreniens,  quae 
tuien  capsuias  habet  subtuberculatan. 
Vellm  nt  etiam  alii  inquirant  in  verruro- 
■itatia  coastantiamy  habeo  enim  et  K.  pa- 
Instris  duplicem  gradum,  alterum  in 
Tulgari  (r*  d72.)  In  qua  Terrucae  exi- 
guM  snnty  et  alterum  in  wolgenni  (F. 
%1Z^  ^^  V^  frequentisnimae  et  ma^nae 
occurrunt.  Forma  tamen  capnulac  buHi 
iKlioris  Tidetur  semper  ab  E.  procera 
distincta. 


ELVII.  Erysimum  Cheiranthiis: 
Ibliis  lanceolatis  lineari-Ianceoialisque, 
ido  -  dentatis  petalorura  unguc 
loDgiore  laminu  orbiculalo- 
sUiquis  erecto  patulis  qua- 
ibus  albis,  stylo  siliq.  luliLu- 
longo,  stigmate  distincte  biiobo. 
FL  Sax. 


o.   pumilum. 

Cheir.     pumilns.       Bonjeati. 

ScnLaiCB.    HoniixM. 

.  alpinus.  Vili..  teste  Schleicii. 

Cenr.  no.  69.  — -  Allxom.  ped.  I. 

p.271.  —  Savi  FI.  Pis.  II.  p.  104. 


721.  Bliithe  und  etwas  warzige 
Frucht  ciner  cultivirten  Abau- 
derung. 

Beoh.  Die  Blattcr  Kind  in  ilircr  Form  nicht 
weni^^er  veranderlich  als  tlie  der  ver- 
^antitcn.  Die  untersten  elliiitisch,  die 
oberMtPU  Iftn^Iich  oder  limzctlich ,  ahge- 
runtlct  t)dor  verschnialtTt,  odcr  spitzif;, 
auch  langgcstrecUt.  Dic  (>  iii  e  l  i  n  i  s  c h e 
Ahhildun;;  zt^igt  der^j^l.  Iaii;;-lunzctliche, 
npitzi^e  Kliittcr.  So  Hind  auch  die  Kteri- 
len  /uei^e,  uelche  eini^e  in  die  Diagnose 
aufnehDien ,  nicht  heNtandip^.  Schon  M. 
a  KrKB.  sagt:  dieHO  Art  i8t  \«cit  durch  den 
niidltchen  Theil  des  rusHifichcn  Reichfl  rer- 
brcitet,  koniint  an  dcr  Wulga,  im  siidli- 
chen  Polen  und  dcr  fcraintf  hier  und  da 
Yor,  wo  Hie  mit  schnialeren ,  wenig  be- 
haarten  Bliittern  abandert.  —  Mir  scheint 
eine  Ftirm  nierkHiirdig ,  die  it^h  auH 
Kteuenisrhen  Saamcn  erzog,  deren 
Bliitter  lang  und  behaart,  iiberhaupt  im 
liabitus,  uie  die  timcliusche  Flgur, 
dcrcn  Kapscln  aber  etuas  hockerig.  Ich 
%%un8chte  daAs  auch  andere  Achtung  ge- 
ben  mtichtcn  ,  ob  dic  Warzen  auf  tlen 
Kapseln  bcstiindig  uiircn;  denn  ich  habe 
iu  dieser  Uiusicht  auch  eine  in  doppeltem 
Grade  ubiindcrnde  Forni  von  E.  palu- 
Htrls,  bci  der  gcuohnlichen  deutHchen 
(F.  272.)  ist  die  Frucht  leicht  mit  War- 
zen  bc.iietzt,  bei  einer  ^tdgaischcn  da- 
gegen  ^F.  273»)  i  >>"**  dic  \Varzen  vicl 
hautigcr  und  grOsser.  Dic  Gcstalt  dcr 
Kapscl  sclicint  aher  immer  durch  mehr 
Breite  von  dcr  der  E.  procera  ver- 
schicden. 

CXLVII.  Erysimum  Cheiranthus: 
iUatter  lanzellich  und  lineal-Ianzetlich, 
aiiAgeschweiftgezahnt,  Blumenblattnugel 
liingor  als  Kelch,  Plalle  kreisruud-ver- 
kehrt  einmd,  SclioLeu  aufrecht-abste- 
hcndf  yierkanUg,  wciss,  Griflel  so  lang 
als  die  Schote  bi*cit,  Narbe  deutlicli 
zweilappig.  «R.    FI,  Sax. 

274I*    «•  pumilum. 

Syn^        Cheir.      pumllus      BoKjcAy, 

Scni.ElCU.      HORNCMAN. 

Ch  alpinus.  Vili..  teste  Sciileich. 
Cent.  no.  69.  —  Ai.lxow.  ped.  I. 
p.  271.  —  Savi  F1.  Pis.  II.  p.  104. 


_  :S' 


—     38     — 


Erys.    aipinum    Pars.     syo.   I(.    p. 

200. 
E.  ochroleucum  /3  Dec.  F1.  fr.  III, 

p.  658. 

Hist»'  274.  yyjuxta  glaciem  montU 
Sylvii  in  parte  Vallis  Temanclie." 
ScnL.Excu. 

275-    /3.   Clusianum. 

Syn,         Leucoium     sylvestre     Clus. 

hist.  III.  p.  299. 
Lf.      luteum     sylvestre      angustifol. 

Bauii  pin.  202. 
Cheiranth.  erysimoides  Linn.  sp.  pl. 

661. —  suec.  603.  —  Jacq.  Austr. 

74,—  VViLLD.  sp.  pl.  lll.  p.  514. 

—  V"'!'.  delph.  III.  p.  314.  — 
SciiuLT.  Oestr.  Fl.  IL  p.  241.  — 
Bertol.  amoen.  p.  386. 

Ch.    helveticus   Hovpe.     Cent.  nec 
alior. 
Erys.  cheiranthus.    Pers.  syn.  II.  p. 

199. 
Erys.    lanceolatum»    R.   Brown    in 
AiT.  hort  Kew.  ed.2.  IV.  p.  116. 

—  CuRT.  hot.  mag.  r  nno  1824. 

E.    dilFusum    Ker.    ia     Edw.     hot. 
leg.  388. 

Hijt.     ^Salzburg"   cl.  HoprE. 

CXLVill.  276.    y.   firmum. 

Syn.     Cheiranth.   erysimoides, 
Ervs.  Chciranthus  vx 
Erys.    odoratum.    plur.   Ar(  r, 
Cli.  firmuA  Sciii.i.icii.   Cat.  Wii.ld. 

F.n.  suj)j)l. 
Ervs.   cliciridorum.    WAr.i,i\.  scbed. 

Hist.     Specinien  e  Flora  Jt»nensi. 

H.  j^fnitJilia  ruin  prtahi,  rl  srpcilis  hi- 
iiis.  H.  pi^tilli  suinniitiis.  ('.  suin- 
niitus  tVtirtus.  i\.  sili(|UiU'iiin  situ>. 
K.  indunitMituiii  tolioruni.  I''.  iii 
<luiii.  raulinuiii.     t?.  husis  pluiitac. 


Erys.    alpinum    Pems.    ayn,  II,    p. 

200. 
£.  ochroleucum  p,  Dec.  Fr.  fr.  Iir. 

p.  658. 

Nachr.  274.  am  Gletscher  det  Syl- 
viutberget ,  im  Temanche  dea 
Yallis.     Scnx.£zcnEA« 

275*    /3*   Clusianum. 

Syn.       Leucoium     sylvestre      Clvs. 

hist.  III.  p.  299.' 
Lf.      luteum     sylvestre      angusiifol. 

Bauic.  pin.  202. 
Cheiranth.  erysimoides  Ijimk.  sp.  pl, 

661.  —  tuec.  603.  —  Jacq.  Austr, 

74.  —  WiLLD.  sp.  pl.  III,  p.  514. 

—  yzi.z..   delph.  III.  p.   314.  — 

Scnu£.T«  Oest,  Fl.  II.    p.  241.  — 

Beatol.  amoen.  p.  396. 
Ch.    helveticus  Hoppz.     Cent.  nec 

alior. 
Erys.   cheiranthus«    Fbks,    syn.   II. 

p.  199. 
Erys.    lanceolatum.     R.    Bnowif   ia 

AiT.    hort.   Kew.    ed.     2-    IV.   p. 

IIG.   •—     CuAT.    bot»   xnag.    anDO 

1824. 
£.  diirusum  Keh  in  Edw«    bot.  reg^ 

Nachr.     „SaIzburg««  Hr.  Prof.  Hor». 

CXLVIII.  276.    7.    firmum. 

Syn.     Cheiranth.  erysimoides» 
Erys.  Cbeiraiitbus  ct 
Frys.  ocloratuin.    plur.   Avci. 
Ch.  firiiius  SciiLEicii,   Cat.   Wili.p. 

En.  suppl. 
Erys.   cheirifloruui.    Wai-liv,   schid. 

p.  3G7. 

JSiJchr,     Aus  der  Flora   von  Jena. 

u.  Herrui-htiin^Htheile  mit  Blunirn. 
blatt,  und  zwei  Kelrhblattchen.  B. 
obrrer  'rheil  de»  Pisiills.  1'.  «he- 
riT  'Ihfil  der  Krurht.  d.  I^r 
der  Schoten.  K.  Heileckun;:  drr 
Kliitter.  V.  «le»  Sten^el!«.  e.  ur. 
terer  Theil  der  l*flanze. 


39 


'•     J.   bracbyceratum. 

Mistn     pyVDL  monte   Milletcbau    in 
BobemiAy*^  cl«  Baoea. 

^•.  yjlores  na^itiidine  eoniiii  Bramiicae 
oieraceae,  calyce  riridi,  glabro,  niinime 
l^lauco,  8ti|^a  piiitiUi  rraasum  et  ad  baflin 
as^e  bilobum.  Gemina  tomentosa  sunt; 
raeterum  facie  proxime  accedit  ad  duaii 
praecedentea  plantas  .(ad  E.  cheiran- 
thoidea  nmMpe  et  E.  hieracifo- 
I  i  n  m.)"    LnrN .  fl.  auec. 

Rcce  plaatam  iterom  ex  Slliii  quae  re- 
centionuB  atodio  confaaae,  ataue  ita  ve- 
utaie  annt,  ut  iao  ■uapectam  dicant.  Ex- 
otmnt  tamen  certae  figurae,  exntat  Liy- 
NKAWA  auctoritaa ,  exstantque  |il.intac 
ipsina  apecimina  per  magnam  Gernianiae, 
JM  dicam  Europae  partem  haud  rara.  Oe- 
sfjt  nempe  in  Italia,  Gallia,  lielretia, 
omni  ferc  Germania,  inprimia  in  Franro- 
nim  atque  Thuringia,  in  Auatria,  Bohomia, 
et  aine  dnbio  ad  Caucaaum  u^qur.  in 
Hvecia  rara  planta,  nonnisi  ad  arrem  Ra- 
hnaiensem  in  Weatrogothia  a  Liwko  fuit 
rrperta.  —  Minui  frTiciter  addit  K.  h  r  l  - 
reticom  rl.  Brrtoloxi  1.  c.  rt  p.  387. 
yeroa  quoadam  Chelranthos. 


w 

V 


Fomiaa  planta  nistere  ridef ur  quatrrnan, 

rere  alpinam  nempe,    noatram  a.   pumi- 

lam»  aubalpinam  ^.  CluBianani,  mon- 

tanaai  in   calcareiti  obTiam   Y*    firniani, 

eandemque  sine  dubio  hebetatam  i*  bra- 
chyceratam,  floribua  paulo  minoribufi 
■iliqnii  brerioribun  distingiiendam.  Iluiu» 
tamen  multa  ailiquis  paucis  lon*;ioribui« 
Intennixtis,  apecimina  legit  in  loro  in- 
dicato  cl.  BAUKa. 


Qnod    atigma  subsesnile    dioat    rl. 
1>BCAVDOi.LB,  miniis  repugnat  obser^utioiii 
'   Mstrae,    si  ad  florrm   refertur,    in    quo 
styli    coarctatio     minos     in     consprrtum 
fmnity     aed    in    fmctu    stvlus    luculrntrr 
litnr.  —  Figursi  in  Fl.  danica  229. 
nondum  explicatam  rrfrrrnfl  po- 
ad  Terum  E.  hieracifolium  prrti- 
!Tldetur,sed  omnino  ambigua  CAt  atqur 
I.  —    Foliorum  forma  etiam  in  nontro 


277.    i*   brachyceratora. 

Nachr,     auf    dem    Millescbau    in 
Bobmen.     Hr,  Apoth.  Baver. 

Beoh,  Linxb'  sagt  in  drr  Flora  surc:  Blii- 
thcn  so  gross  als  am  gcmrinrn  Kohl, 
Krlch  griin,  kahl,  nicht  falaugrun,  Narbr 
dirk  und  bis  zurBasis  Kwrilappig.  Frurht- 
knotrn  lilzig;  ubri;>:rns  ini  llabitus  bridrn 
Torhrrgrlirnclen  (  K.  r  h  r  i  r  a  n  t  h  u  i  d  o  s 
und   K.  hir  racifol  iuin)  iihiilirh. 

Wir  habrn  hirr  ^irdrr  rinc  Pflanzr, 
dir  durch  dir  Beniiihung  drr  Nruern  yrr- 
^vickeU,  und  so  hrrumgczogcn  mirdr, 
dass  man  rndlich  dir  ganzr  Pflanzr  vrr- 
diichtig  marhtr.  Drnnorh  habrn  >iir 
sirhrre  Abbildungen ,  '^xr  habrn  Linnf/s 
Auctoritat,  und  rs  ist  nicht  srhurr,  sirh 
von  drr  l^tlanzr  srlbst,  zahlrrirhr  K\rm- 
plarr  zu  vrrxrhaflrn ,  da  hir  durrh  rinrn 
grossrn  Thril  Drutschlands,  fast  kann 
man  sagrn  Kuropa's,  nirht  srlten  ist.  Sir 
findet  sirh  in  Italirn,  Frankrrich,  drr 
Schwriz,  fast  ganz  Deutschland,  brson- 
ilrrs  in  Frankrn  und  Thiiringrn,  iii  Or- 
strrrrirh  ,  Bohmrn  ,  Polrn ,  inid  ohnr 
Kwrifrl  his  zum  Caurasus.  Iii  Srhi«rdrn 
ist  sir  srltrn,  und  LiwF.'  fand  nir  niir 
an  der  Burg  Bahiislrhn  in  Wrstrogo- 
thien.  Bkrtolom  zirht  nicht  mit  Brifall 
das  R.  hrUrtirum  dazu,  p.  587*  aurh 
einige  achtc  Cheiranthi. 

Dir    Pflanzr    mcirhte     untrr    virr   Bil- 
duiigflstufrn  rrschrinen,    die  iiirklirli  alpi- 

nisrhe  iHt  unsre  a<  pumilum,  dir  Mih. 
alpinisrhe  unsrr  ^.  C I  u  s  i  a  n  u  ni ,  dir 
gcu  ohnlirhr  Kalkhrrgforni  y.  f  i  r  ni  u  m , 
rine  niahrscheinliche  lirmmungsbildung 
lon  dirsrr,  ist  i-  brachycrratum, 
init  klrinrrrn  Bliithen  ,  und  kiirzrrrn 
Srhotrn  ,  von  iirlrhrr  ilcrr  Balf.r  ani 
aiigrgebrnen  Standortr  zahlrrichr  Kxrm- 
plarr  fand,  an  drneu  cinzrlnr  lanarr 
Schotrn  vorkommen. 

Wenn  Dec4Xdoi.le  rin  stigina  i«uh- 
srssile  annimmt,  so  uidrrstrritrt  dips 
di>r  Natur  wenigrr  wiihrrnd  drr  Bliithr- 
zrit,  wo  der  Ciriflrl  noch  nirht  dcutlirh 
zusammengeschniirt  ist,  allrin  bri  drr 
Fnirht  zrigt  sich  drr  Griff^rl  oflrnbar.  — 
IHc  Figur  in  drr  Fl.  dan.  239.  dir  rinr 
iiorh  nirht  uufgrbliihrtr  Pflanzr  darstrllt, 
ji^t^hurt  mrlir  zu  drm  arhtcn  E.  hirrari- 
folium,     ist     abrr    doch    unBirlirr    und 


.  = ••'  -*•  •-*^-   I*,. . 


.  .iml,.L. 


al- 


I  BperiiniMiliuK  ,  iiiia  Flli|j|ii.'ij- h|ih11iu- 
lata,  Euiirriiira  Trtr  lincarin  rPLiFriiiiitur. 
Omncn  tVirmui'  1ialii'iit  ■iliquas  qiiailrait- 
Kulari-s  ^niiii  trtrag(iiia.<>  vel  telraqurtras) 
latrrihuN  alliiR.  Caulia  ut  in  reUf|ut!i  bani 
tirrcii,  Hil|)iTiir  angiilatii!!,  in  rubustiuri- 
bus  K^ecimiiiibun  munli 


CXLIX.  278.  Erysimura  virga- 
tum:  sLriclum,  virgatum,  foliis  Inn- 
ceulati.t  deiiticulatis,  peLalorum  ungue 
culycc  loiigiurc,  lamiiia  ohlonga,  sili- 
i[iii.s  Cpcdiiiic.  i{iiiiiquicii  melicnliliuO 
«recLis,  letraquctris  virlJuIis,  slylo  sili- 
iiiiai:  latiLuiIiiicm  suhluiigo,  stigmate  bi- 
lobo.     R.   1-1.  Sax. 

Sj-n,     I'^   viigatum    Hotii.    cntal     bnt. 

r,i.     WiLLn,    »p.    pl.  III.  p.  512. 

Dtc.    «yn.   IT.    \:    49f..    proilr.    I. 

y.    197.    ( non   Jc.    goll.    <{uod    E. 

lonsisiliii.)      Pnc*!..    Fl.    cecL.    p. 

i:iS.       E.    duruoi.     PnusL.    ilclic, 

riJg.  p.  236. 
I/i\tt,     278.      a.    n  o  r  m  al  e.     Dresiiae. 


.\.  7i>nit.llia  rum  pptaln  . 
ilunbilH.  II.  siliquu.  C.  (' 
niil.is.     il.   pluiiiu  aunuii. 


/3.     d« 


..  t^. 

n,irma1.-.1     . 

(.3.   .1 

irun.>     In    Hii. 

in  M.irinia  1i'.  l 

•.,  tliiir 

i-.'inriri|iii'  (iuibu 

',  nlylus  p.iulii  1<iii},'iii 


(irhlecht,  —  Die  Blattform  &ndert  auch 
bei  UHBrer  PfUoEe,  ao  dasfi  vurziiglirh 
bri  nlpiniarben  Esenplaren  die  unterstra 
rlliiitiiirh-iipathelfurmig,  die  oberrii  fast 
linealiscli  vurkummen.  Alle  Formeii  ha- 
lirn  aber  nrharr-vierkantigv  fnicht  •tOBi|if 
uder  cbpnnFitig-i  ierkantige]  Scboten  ,  Miit 
u  risnrn  Kpileiinachen.  Der  StengFl  ial 
nir  bri  den  iibrl^en  ati  dcr  UaiiB  •titrl- 
runil,  nach  uhen  kantig,  bei  •torkeit  E\- 
rmplareii  aui  Brrgfrgende'D,  &atig. 

CXLIX.      278.       Erysimum     virgK. 

tiim:  schnurgerade,  rulhenastjg,  Bliit- 
lcr  lanzctlich,  gezahneit,  filumenblaU- 
ua^cl  liingcr  als  Kelch,  Platte  lanE- 
licli ,  SchoLea  Ctiiiifnial  so  laag  ala  ihc 
Kticl)  aufi-echt,  TiorseiUg,  griinlich,  i 
(jriHcl  uiigefahr  so  lang  als  die  Breils  ^ 
(ler  Scliole,  Narhe  z^euappig.  R.  FL 
Sax.. 

Sya.  E.  virc^atHin  Roth.  cstal.  bot. 
75  WiLLn.  ip.  pl.  Ilt.  p.  512. 
Dec.  »yn.  n.  p.  496.  proilr.  I. 
p  107.  (non  Jc.  gall,  quod  E. 
longisiliq.)  Pbesl.  FI.  eech,  p, 
138.  E.  ducum.  PnESt..  delic 
Ptag.  p.  22G. 
Nac/ir.  278.  jc.  normale,  von 
DreaJea, 

A.  Brrnichlunf;sthrilp  mit  Dlumrnblall 
unil  zwei  Kclchbluttehen.  b.  Schirte.   ' 
C.    drrea  uberer  'riieiL     d.    eiojib-   ' 
riE''  rilaasr. 

27<).     B,     duruni.      ..Praa"      Hen 
D.  Piii:,!.. 

.'..  Kf  uiliiiiil  uiir  Knlkbrrircn  iinil  M.mrrn. 
iinil  liliilit  Hnrii  Munid  s['>alrr  alii  V..  hi- 
I- rii •'  i f .1 1  i II m  ,  nunilich  iin  Juiii.  Ui.' 
It1iiiii.:iililiillrr  Rind  ganz  lilaiu  Ki-hurM- 
l:i'1Ii,  .licScbotriiliarl,  xrunlich.  D.i^Mcrk- 
iiiiil  .,11.  rtrr  l.a»^.'  dcn  Griffets  uach  ilrm 
.Mililiihrii,  isl  nii  ui.'  bri  andrrn ,  rinrr 
\  rrlinilrruii^  nach  Eitandorl  und  Wiiii'- 
ruiii;  au!i^'r!irtzt,  drnn  irh  habe  an  cinpni 
iinil  drniiiplben  Orte,  in  vrrBr 
Jiihn-n,  K^cmplare  mit  Griffeln  ^crundrii, 
i!i.'  Kii  lani-  sind ,  als  die  Rr«ilp  i 
Schiili-  (*,  niirmulc)  und  niit  £nnr  k 
zciu    tirilTcl   0.    duraui}.       Uei   Ekeni- 


I 


—     41     — 


j»  UBO»  Aira  uliginosa:  foliis  Ii« 
naaribas  •DgnstissiiniA,  ligula  elongalo- 
Kcaminata,  axis  spiculae  inteniodiis 
glmnellam  exteriorem  dimidiam  sub. 
Eieqoanlibus.    R. 

Syn*     A.  paludoia.  Weiux  Deurtchl. 

Gris. 
A.  oliginoM.    WainE.     v.  Bonnig* 

BAus.  prodr.  Fl.  Monast.  Westph. 

p.  25. 
A«    paludosa  HoTn  ?   Fl.  bot.  Zeit. 

1824.   p.  220. 

Hiji.     280.    ,,HuDteburei  Hannov.  cl. 
HoBST,  teste  c1.  Vvciue. 


A.  Spicula.  H.  gluma.  C.  flores  in 
BZi.  D.  if^luniella  ezterior.  E.  pi- 
stillain.  F.  anifi.  G.  foUum  cum 
ligaU  et  parte  vaginae. 

Ms.  Illis  perleciiii  quae  Fl.  bot.  Zeit.  Inr. 
cit.  dicta  ■unt,  haec  tibi  I.  b.  addo. 
,,HorBtiiis  medicus  Teterinarina  lluntcburt^i 
HannoTCTae  hoc  detexit  gramen,  et  mecuni 
eoamaakaTit.  Tantam  ftpeciminum  ro- 
piam  mWt  vt  in  graminlbun  i^ermantrifi 
▼dgare  possim.  I^  A.  diiicolore  K. 
S.  habni.  CL  Mertrxb  auteni  pro  A. 
Mlndoaa  RoTHii  decla^it,  rui  oninino  A. 
aiaeolorcm  habuit  identicam.  Ita  Ko- 
mi  Bmaen  in  meis  gramlnum  fasciculiii 
•nVacripfli.  Jam  antem  Kociiius  iia]^aci.s- 
alMU  monet,  novam  esse  g^ramen  .%•  uli- 
vinosae  meo  nominr  in  fi^ermamram 
rloraBi  recipiendam.  FoUa  pro  Nardi 
■trietae  more  fere  plano  fasciculata, 
■■fra  terram  dirergentia.  Locus  natalis 
\\  fa  ■HgiBOals »  imo  in  aqua.  Etiam  ill. 
I.IUS  gramen  nru  novo  agnovit.*' 
in  litt.  —  His  adjungas  obser- 
cl.  de  BdKKioMALSEN.  „ln  uli- 
^  tnrfosu,  sarae  In  ipsa  aqna :  Bent- 
9  Gronaa,  Rhedev  Bocholt.  —  Diffcrt 
•  pvnecedente  (A.  FlexuoHa)  cni  %alde 
■iMllia :  foliis  angustissimis  planis  vel 
compKratifl,    nec  tereti-filiformious  ^«olidis 


plaren  aus  Oesterreirh  uiid  Mahreii ,  nu 
uie  bei  eiuisj^en  schweizerischen  und  thii- 
ringischen ,  ist  der  GriflVl  etwas  langer. 

CL.  280-  Aira  uiiginosa:  BlatteL* 
liuoaliscli-  schr  schmal,  BlatLhuutchcu 
langezogcii  -  zugcspitzt ,  Zwischcnkno- 
tenstucke  dcr  Acnse  im  Bliithenuhr- 
chcn  clwa  halb  so  lang  ols  dio  iius- 
861*0  Spelzo.     R. 

Syn,  A.  paludosa.  Weibe  Deutschl. 
6raser« 
A,  uliginosa  Weiiie.  v,  Boxnig* 
iiAus.  prodr.  Fl.  Monast.  Westpb. 
p.  25. 
A.  paludosa  Roth  ?  Fl.  bot,  Zeir. 
1824.  p.  220. 

JNac/tr,  280.  y^bei  Hunteburg  im  Han- 
ndvrischen, '*  Hr.  Hohst,  von 
Hr.  D.  WEruB. 

A.  Aehrchen.  B.  Ralg.  C.  Bliithen 
auf  der  Achso.  I).  ftusscre  Sprlzc. 
K.  Pistill.  F.  Achse.  G.  Klatt 
mit  lUatthiiutchen  und  Stiickchen- 
Scheide. 

Beoh,  Dem  was  maa  in  Fl.  bot.  Zcit.  a.  a. 
O.  ^plesen  hat,  fiige  ich  noch  folgeiide 
brirlliche  Nachricht  des  llerrn  D.  Wkihr 
hiiizu.  tyllcrr  Thierarzt  IIorst  entdeckte 
dies  Gras  bei  llunteburg  im  Ilannorri- 
schen,  und  theilte  mir  es  mit.  Er  sen- 
dete  mir  so  ^iel  t  dass  ich  es  in  der 
Sammlung  der  deutschen  Grftser  aus- 
geben  konnte.  Ich  hielt  es  fiir  A.  dis- 
color  R.  S.  Ilerr  Prof.  Mertf.ns 
erkliirte  es  fiir  A.  paludosa  Rotii,  und 
die  A.  discolor  mit  dieser  fiir  eins. 
Daher  nahin  ich  das  Gras  unter  Rothh 
Namen  in  meine  Sammlang  auf.  Bald 
aber  erinncrte  mich  llerr  D.  Koch,  dass 
es  ein  neues  detitsches  Gras  ney,  welches 
unter  dem  Namen  A.  uliginosa  von 
mir»  in  der  deutscheu  Flora  aufgefiihrt 
werden  sollte.  Die  Blatter  bilden  fast  so 
wie  bei  Nardus  strictay  flache  Bu- 
schely  und  breiten  sich  oberhalb  dcr 
Erde  aus.  Der  Standort  ist  im  Morast, 
selbst  im  Wasser.  Auch  Herr  Prof. 
Spbengki.  erkennt  die  Pflanse  fiir  neu."  — 
llierzTi  mogen  wir  nun  noch  rechncn,  \s;m 
Herr  llufr.  v.  BdNXi0H4L6EN  a.  a.  O. 
10 


—     42     — 


ligula  longa  acuminata  ,  panieuia  niagis 
multiflora,  spiculis  duplo  minoribus,  glu- 
mis  obtuBioribut,  fere  apqualibus,  flosculis 
niulto  minoribus,  altero  axi  elongato  dimi- 
dium  flosculi  inferioris  aequanti ,  uec 
quartam  eius  partem  rix  attingenti,  in- 
flidente,  valrula  roroUae  inferiore  latius- 
cula ;  porro  loco  natali  ,  tcmporeque 
Horendi ,  Aug.  Septb.**  —  v.  IIunmgiial'- 
SF.%   1.  c. 


sagt:  i^achst  in  torligen  Siiinpfen,  oft  im 
Wasser  selbst ,  bei  Hentheim ,  Gronaiiy 
Rhede,  Bocholt.  —  Sie  unterscheidet  sirk 
von  der  sehr  ahnlichen  A.  flexvosa 
durch  ausserordentlich  schmftle ,  ebeae 
oder  Kusammengelegte ,  nicht  fadennnde 
derbe  Blatter,  langes  zugespitstea  Bbtt- 
h&utcheuy  mehrbliithige  Riapeny  doppdt 
kleinere  Aehrchen,  atumpfere,  faat  gleiciie 
Bftlge,  Yiel  kleinere  Bmthchen,  ron  de> 
nen  das  eine  auf  eiuer  Terl&ngertea  Adise 
sitzt ,  welche  halb ,  und  nicht  kuun  eia 
Viertel  so  lang  ist,  aU  es  selbst,  so  m 
durch  ziemlich  breite  untere  Blunen- 
spelxe,  iibrigens  durch  Standort  und  ipk 
tere  Bluthenzeit,  im  August  nnd  8ep> 
tember. 


DECAS   TABULARUM    DECIMA    SEXTA 


QUAH 

VIRO    PRAECLARISSIMO 

L.BERTO      GUILIELMO     ROTH 

•    D.    SBR.    EEG.    BRIT.    ET    HANOT.    PHYSIC.    FROV.    DUC.    BEEM.    ETC. 


VETERANO  SUMME  VENERANDO. 

D.  D.  D. 


A  U  C  T  O  R. 


A^  280-  Digitalis  lutea:  glabra 
Foliifl  lanceolatifl  remote-serratis ,  raco- 
mo  aecundo  corollis  tubulosis  acule  5. 
Bdis,  labio  reflexo;  iilamentis  tereti- 
bnB,  capsula  bisulca.    Rciib, 

Syn-  D.  fl.  luteo  minore.     Rxv.  monop. 

r.  105. 

D.  lutea  Livxr.  tp.  pl.  II.  867.     Jacq. 

bort.  vlndob.   t.  106.      Willd.    sp. 

pl,   III.   285.      Kea.   in  Ed^v.   bot. 

reg.   251.      Lindl.  monogr.   p.  23. 

t.  XXIII— XXV. 
D.    parviflora.      Alz..    ped.  L    p.  70. 

Lam.  F1«  fr.  III.  597.    (non  Jacq.) 

Mtiit.     2B0*    «  ▼^vo  tpecim.  cult. 


coroUm  dissecta.    b.    calyx  cum  pi- 
stiUo.     c.    captula.     d.    cad.  trariH- 


Bjmonyma  quardam  ambi^a, 
rorumque  icones  pro  partc  eudcm  iure 
D.  micranthae  Rotuii  adiuii)[;crentur. 
(e.  g.  Moriionii.)  — 

D.  'micrantha  Ei.m.  (non  Rothii) 
46.  t.  2.  uno  iam  orc  pro  Tarietatc 
D.   Inteae  habita  est,   cuius 
corollam  aequant,  e  seminibus  D. 
l«'teaai  prodere  testantur* 


CLI.  280.  Digitalis  lutea:  kahl, 
Blalter  lanzetlich,  entfemt  f esagt,  Blii 
t  hentraube  einseilig ,  Biumeiikroiie 
rohrig,  spitz  fiinfspaltig,  Lippe  zu- 
riickgeschlagcn,  Staubfadcn  stielruud, 
Kapsel  zweilui*chig.    Rcna. 

Syn.     D.   luteo   minore.      Rzv.    monop. 

t.  105. 
D.  lutea  LiNM.  sp.  pl.  II.  867.    Jacq. 

hort.  viiidob.    t.  105.      Willd.   sp. 

pl.  III.  285.      KsH.  in    £dw«    bot. 

reg.    251.      Lixdl.   monogr.   p,  23. 

t,  XXITI— XXV. 
D.    parviflora.      Ai.l.    ped.    I.    p.    70. 

Lam.  fl.  fr.  IIL  597.  C^on  Jacq.) 

Nachr,   280-    nacb  einem  lebenden  cuU 
tivirten  Exemplare. 

a.  Blumenkrone  serschnitten.  b.  Kelrh 
mit  Pistill.  c.  Kapsel.  d.  Diefie 
qucrdurchschnitten. 

Beoh,  Einige  Synonymen  dor  Altcn  sind 
zweifolhaft ,  und  ilire  Ahhililunj^en  ^eho- 
ren  zuni  Theil  cbcn  so  u  ohl  zu  D.  in  i  • 
crantha  Roth.  (z.  B.  dio  bci  Mo- 
rison.) 

D.  micrantha  Eln.  (uicht  RoTirs) 
mon.  40.  t.  2.  erkliirt  maii  jelzt  einstiiR- 
mi^  fiir  Misshildung  von  D.  lutea,  Diit 
Kelch  und  Blume  von  glpich<»r  L&nge. 
Der  Saamc  gah  wiedcr  D.  lutea. 

11 


*Ni^^^ih^-jfcX».^  ' 


^<B^ 


^«t.'^r  ju/.T^Ip" 


D.  ttwhwU»  %wi. 

aar.  t.  c.  m  jm 

t.  1-  r.  !•  «>  2.    ifm  D.  taurBciii»  lur. ! 


D.  ru< 

luteo^aTfureia ,  raule  grcctiow  l.niin_  t 
XKV.  ifa*v  proplcr  toluni  <«lareai  D. 
purpurasceB»  y-  Oec.  IL  fr.  V.  41t. 
Ei.Hio.  mon.  4i.  onRiuD  pracbcl  eandcn 
^^j^  D.  lutea,  curoUuuiu  conf ormalioiKiHi . 

^^^  O.  Iul«af    c»utiK  al(ui  3  —  4   pedalis, 

BB|t    otnai    pvte   glabrr    tel    iofloreticrnti* 

(iS^tfliMiBie  pubpmla  (qoum  in  uuirerfum 

tMlhinrwa   Di||;itallua)    lailumentun    uon 

OMWtaUB  dicaal);  corttllae  panw,  bEtniii 

i|i)laqar  amli* ,    rnSrU*,    ut  ■■  o»a>bux, 

intiw  b«rbMb,  lobiu  nempe  nperiori  aruie 

hifido.    bieikti*  IJlrriilibUii  *ubaF<(uauti1ius, 

et   l^iu    luferiori   urjilD   niaiori ;    cap^ula 

oToidea,    hisulei,    puberuU;     racemus    ile- 

mum  longiHinius ,    >ub  aesliTatione ,  >irat 

ia    reliiguis   plurimis,    nutani ;  folia  gldhra 

'  'KAMurr  rirulia,     phi* 

>    ■Ktmuria 


.  xrafc  — t  tf ■iifciwt  bfcw,  MMte 


O.  riglda  LrntL.  t.  XTX.  ttidem 
glandu)osi>.pilow,  folia  hab«(  rugoaa,  un. 
duiata,  curollae  pnbesruiii. 

D.  tubiflora  Likoi..  (.  XXII.  co- 
roUarum  tubo  longiore,  ansuiiiurp,  flori- 
biu  diclinia  dilfert.  Ketiquau  spcciet  ha- 
bilu  ollinea  ~  praeter  D.  mediam,  quae 
Meqnilur  —  coroUae  laciniu  habent  ro- 
tundataa. 

CLII.  281-  Digitalis  raedia:  gla- 
briascula,  foliis  lanceolatia  remote  ser- 
ratis  ciliatis,  racemo  secuadOf  corollis 
lubiitoai^-subventrioosis,  acute  quitique- 
lidis  Ubio  ioferioii  orato  reflozo,  iiLa- 


«ur.  RulUt.  m. 
'.  t.  6-    «il  .hwm.  phrii.  1?82.  f.  3BS. 
t.    1-   r.    I.  2.    mvwa   O.   .alrraerfia   ImI 
•brrg.    pfJiifrPB  Mill,    uad    iriJetw   TalMk- 
lich  hei  l>KC4xtia(.i.E  ali   D.  pitrparcf 
^«■■1    ^    i-    Mjifrnktt,     ■•ch     a»    1«B 
)li.«.    mon.  4j.     «iedcrbutl   tu,    Uat  Lim- 
'   {    tm  afa  D.  Inlea   T.    aufKniumiCM ;    *«• 
vhat    nae  rhonibiurhe  Lipfie    uml  ruthjiete 
BlMmm.      Er  lialt  aie  fur  RuUnlbJI  11001^ 
Aa  «1«  {m«er  leere  KapHla  ImEhie-    Jim 
Anernien    aiid  dea   Pi^im^it. 
.  ,  D.  fucaia  Ehui.  mii  ^ruurcn  brlnk- 

litbrotken  Blamea  ,  hmI  jr^Mrecklei-eM 
Sten^L  LiKDi..  t.  XXV,  dir  Oec.  4er 
Fatbe  vegea,  aach  aa  D.  pnrpurat- 
cens  y.  ■.  fr.  V.  411.  inaehie,  Clc 
mon.  4,1.  leigt  allerdin^  dicuribe  C«ri4. 
Ieabililua{>  ui«  D.  lulea. 

D.  lutea  «inl  A~4  Fiua  hnrk,  M 
gani  Lakt,  n4<ir  «w  IMiithPUtMdc  kmm 
merkfirh  kurxMnhaarig  (diw  fled«chaBC 
ist  bni  allnn  r-iktrablaihiffaa  Art«a  ler- 
anderiicbl);  HlumeitkrMm  ktein,  lail 
fuaf  K^ltketn,  suruck^eacfat^pani ,  m 
nie  bej  alleo,  iauea^i^  ^tcanlpln  Jkb- 
■cbaillen ,  die  Obertippe  b(  namli^-k  api. 
tiig  iwcithrttig,  div  *«itlMd>CB  Absckaitle 
zieHlich  ehca  lo  tau;,  iMid  4>c  L'airr- 
lippe  eirund  und  rriMfa-;  Kjtpiel  rifnr- 
mig,  sueifurrbie.  Icura  MftliMrig;  Kl»- 
thcatraube  eudlich  Mtir  iamf ,  wahmd 
drr  Knunpentcit.  ao  «>«  bri  dan  nifiilea. 
Hhi-rh&BgeiMli  Hlattec  kahl.  ihuikrlxruB, 
niehr  oder  weniger  g«>ap,  Sitgezahnp 
enlfiTot  giehend. 

Dic  nahe  Tprvrsndtv   D.    liriiliftura 
1    Ll^ui..    t.  XVUI.     iM    rfrValghirhMn .    ih( 
'  .    IMchblitllciien  prriuiCBapit^g, 

D.  ri^ida  LtxDt..  (.  XDL  Ut  cl«Mh- 
rall»  drusi^-bebaart ,  die  BlStter  mnaltrlu 
wellenrandig ,    die  Itlumenkruaen  fein  be- 

D.  lubiflora  Livdi..  t.  XXU.  bat 
pine  Uin^re  ond  engere  Con>Uenri>hrr. 
und  diclioiache  Bliithen.  Die  iibrigra 
ahnlicheo  Arten  —  auuer  D.  media, 
die  soelFich  folgt  —  babeD  atumpre  to. 
Tollen^chnitte,  a 

CLIl    2SL     Digitalii  medie:    BieaHl 
lich  kahl,  BIuHer  laaB&tlich,   ontfentll 

gesiigt,  gewimpert,  BHilheotnrabe  ein- 
seiUg ,  Blumentrone  ruhrle  -  i;lwa« 
baudug,  fiji^z  fiin&paltig ,  Uatei-lipp»  ■ 


-     45     — 


mentis   complanatia ,    capsula   qiiadri- 
sulca.    RcBB. 

Syn,  D.  media  Roth.  Catalect.  bot.  et 
Neue  Beicr«  tettib.  Kocu !  et  Zxz ! 
cat.  p1.  palat.  p.  li.. 

D.  ambigua  Munn«  prodr.  62?  vix! 

1>.  intermedia.  Fsnf.  tyn.  II.  p.  162. 
et  LiAP.  abreg. 

Hist.  281*  ftRcmi^berg  bei  KuseV*  in 
Flora  rbenana  cl.  Ziz.  specimen 
cnm  Tivo  collatum^  '(ted  ciliae  fo- 
liorum  in  figura  commissae.) 


a.  'eor.  dlsflprta.    b.   ralyx  cum  cap- 
luln.    c^  capa.  traiissi^cta. 


OkB,  Speciea  cl.  Li.xuijcro  ut  ridetur  plane 
iacognita ,  differentiU  a  nubia  iudicatis 
■on  dlfficile  discerneoda. 

Hahltna  praecedentls ,  sed  cauliit  quo- 
daaunodo  humiUur ,  bipedalis  et  ultra, 
ftireii  certe  dnplo  niaiuris,  et  cunrnrma- 
tio  eadem.  In  hurlo  fere  plane  ;^lal>ri*8- 
clt,    nlti  foiia  summn  basi  ciliata  rcnia- 

«ent. 

i 

ProjUaia  D.  lutcscens  Linmi..  huhet 

curollaa    lacinias    rotundatas,    D    tuhi- 

f  lora  eiusdem,   conillas  niultu  an^ustiii- 

'        Tcsy    ted  nuninc   sic   dictai*   D.    luteac 

I,  ▼arietaftflt  y-  et  i»  apud  Lixui..  t.  XXIV. 

"  et  XXV.  huc,  si  curatius  eiL  n4»tis  nostris 

f  exaninentur ,    pcrtinerent  ,    >  ix    in    ani- 

^  bigtto  est. 


CiiiDiid  ,  zurticlcgesrhlagcn ,  Slaubia 
duii  fliicligedriickt,  Kapsel  vicriiiicliig 
Ucnn. 

Syn,  D.  media  Rotii.  Catalect.  bot.  et 
Neue  Beitr.  testib  Kocii !  et  Zi/. ! 
cat.  |)1.  palat.  p.  11. 

D.  amblgua  Murh.  prodr.  62?    vix! 

D.  interiiiedia.  Piihs.  syn.  II.  p.  16J. 
ct  Lap.  abreg. 

Nnc/if',  182.  yyRemigsbcrg  bei  Kusel'' 
in  der  Rheinflora  gesaiuinelt  von 
Herrn  D.  Ziz.  mit  Hiilfe  eines  le- 
benden  Exeniplars  geseichnety  (die 
Wiinpern  an  den  Blaltern  sind  bei 
deni  Stich  weggelassen  worden.') 

Hlumenkrone    zerschnittcn.       h. 


a. 


Keloh    nehHt    Kapsel. 
c|uerdurchschnitten. 


c. 


Kup!t«*l 


Beob,  Dirse  Art  scheint  Lix]>lf.t  ganz  unhi*- 
knnnt  gehliehen  zu  seyn,  durch  un.iir 
Diasfno.se  ist  sie  nicht  schwvY'  zu  untfr- 
hcheiden. 

Viiin  llabilux  der  vorhergehenden,  abrr 
dcr  Kteoj^el  etwax  niedriger  ,  suei  Fusji 
horli  iind  driiher,  ISIuthen  uenij^jitenii 
doppelt  so  grosR,  doch  von  derselhen  Cr- 
Ktult.  Iin  («arten  ist  sie  fast  ganz  kahl, 
nur  die  ohersten  Bliitter  bieiben  g«- 
uiinpert. 

Uiv  narli.sle  D.  lutescens  i^i!«iii.. 
Iiat  ah^enindcte  rurollenabschnitte ,  D. 
t  u  b  i  f  i  II  r  a  « iel  en^ere  Corollen ,  allein 
ob  iiiclii  dic  soj^enannte  D.  lutca  y  und 
d-  hei  LiKUi..  t.  XXIV.  XXV.  weiin  niau 
sie  im  Lehrn  auf  un^rc  Dia^nose  prulte. 
hierher  gehoren,  scheint  niir  kauui  z^vei- 
felhaft. 


2B2*  %K'  Digilalit  micran- 
b:  glabra,  alncta,  foiiis  laiicoola- 
remote  aerriitia,  racemo  densu  spar- 
I  coroUis  tubiilosis  obtuse  quiuque- 
ia,  labio  iiiferiori  rotuiidalu  porrecto. 

D.    micrantha     Korn.    nov*    pl. 
.    .  apeie.  p.  284»   non  Elmxg. 
fim  p^ryiflora  AujCT.quorund*  ex  con* 
fiisione,    non  Jac^. 


CLIII.  282.  la^S.  Digitalis  micraii 
tha:  kulil,  schiiurgerade,  Blattor  lan- 
zetlich,  entferut  gesiigt,  Bliitheiilraube 
diclit,  allseitig,  Blunienkroue  nihrig, 
sluinpf  fiinfspaltig,  Uutcrlippe  abge- 
rundet,  vorgestreckt.     Hcub. 

«S//I.     D.  micrautha  Rorn.  iiov.  p1.  spec. 
p.  ?84    non  Elmxg. 
D.  parviflora  Auct.  quorund.  ex  con- 
fusione,    noii  jACq. 
11» 


—     46 


Hiu,     282«     specim.  cult. 

a.  ror.  dissprta.  b.  ead.  ciiin  ralyce 
a  laterc  \iMa.  r.  ead.  a  facic.  d. 
calyx  cuni  pistillo.  c.  cap.sula.  f. 
f.  ead.  transsecta.     g.  G.   seniina. 


283.     „Vallais."     Hclvct.    Dom.    Se- 

h.    calyx   cum   pistillo.    i.    idcm    cum 
capsula.    k.   semina. 

06f.  Species  iam  Teteribus  (cf  ic.  apud  Mo- 
rls.)  cognita,  inde  ex  anno  18()8.  in 
Germaniac  hortis  hotanicis  iudicato  no- 
minc  frequenter  cuUa  atque  seniinibus 
propaf^ata,  Anglis  ut  videtur,  etiamnuni 
incognita. 

llabitus  rigensy  stric.tus,  folia  lanceo* 
lata,  superiora  patenti-reflexa ,  subcon- 
duplicata,  plurima  subintegerrima ,  race- 
mus  uadique  sparsus,  sacpius  densissi- 
mus;  corollae  minores  ac  illae  D.  lu- 
tea^  pallidiores,  ochroleucae,  laciiiiis 
linibi  rotundatis,  niedia  utrinque  ad  basin 
interne,  ad  incisionem  utranique  maciila 
parva  aurantiaca  notata  (quae  rarius  oc- 
currit  in  D.  lutea,)  labium  inferius  se- 
miovale,  porrectum,  reliquas  lacinias  pa- 
ruHB  excedcns;  lilamenta  teretia,  capsula 
bisulca,  in  plantis  (aestate  huniida)  cultis 
aubj^lobosay  glabriuscula,  in  spontanca 
OTuidea. 


Species  singulae  ijuas  forte  propinquas 
diceres ,  a  nostra  tacile  diagnosi  rece- 
dunt. 


Nachr.     282.    cultivirt, 

a.  Rlumenkrone  Eerschnitten.  b.  die- 
selhe  nebst  Kelch  von  der  Seiit 
gefehen.  c.  dieae  tod  Toni.  d. 
Kelch  mit  PiHtill.  e.  Kapael.  f. 
diese  durchflchnltteD.  g.  G.  Saa- 
men. 

283-    lYVallait''    Schweis.    Herr.  Se- 

niNGE. 

h.  Kelch  mit  PistUl.  i.  denelbe  But 
Kapael.    k.  Saameiu 

Btoh.  Diese  Art  kannten  achon  die  Altem 
(z.  H.  MoMsoif.)  und  aelt  1806«  caltiTirte 
man  sie  unter  obigem  Namen  hanfig  ia 
botanischen  Gftrten,  ii'o  sie  auch  dureh 
Saamen  fortgcflanEt  wurde.  Dle  EngliB- 
der  scheineu  sie  noch  nicht  zu  kennen. 

Ilabitus  steif,  senkrecht,  Bliitter  lan- 
setlich  ,  oberste  abstehend  -  suriickgi^ 
schlagen,  fast  Eusammengelegtv  die  mct 
sten  fast  ganxrandig;  Bluthentraube  all- 
seitig  ,  oft  ausserordentlich  dicht ;  Bhi- 
menkrone  kleiner  ala  bei  D.  lutea,  bla»- 
ser,  weisslich-gelb,  Abschnittc  dea  Sav- 
mes  abgerundet,  %on  den  aeitUcheu  hat 
jeder  an  seiner  Basis  inwendig  am  Eia- 
schnittswinkel  einen  kleinen  orangegelbcn 
Fleck  (der  selten  bei  D.  lutea  Tor-' 
kommt),  die  Unteriinpe  iat  halb  OTal, 
vorgestreckt ,  weiiig  langer  als  die  iibri- 
gen  Abschnitte;  die  Staubfaden  stielraad, 
die  Kapsel  zweifurchig,  an  den  (in  eiaea 
fcuchten  Sommer)  cultiTirten  Ptlansea 
fast  kuglich,  ziemlich  kahl,  an  den  wild- 
gewachsenen  eifi>rmig,  kurz  feinhaarig. 

Die  Arten,  die  man  etwa  rerwechtela 
kunnte,  sind  durch  unare  Diagnoae  leicht 
zu  unterscheiden. 


CIJV.  284-  Digitalis  purpuras- 
tciis:  glabriuscuJa,  loliis  iauceolalis, 
(lensc  scrratis,  raccmo  secundo,  corol- 
lis  tuholoso - subvcutricosis  rotunilato-- 
({uadrifidis.     Kciut. 

cS>7/.  D.  purpurascens  Rotii.  ratalcrt. 
IT.  r,J.  Dec.  fl.  iV.  V.  411.  (excl. 
rai  )  Er.M.  iiion,  45.  (exl.  vai. ") 
•  liocii !  ot  Zizl  cat.  pl.  palat.  p.  11. 
LiNDL.  nion.  n.  17.  p  2J.  t.  \X. 
Cforina  miiior  ^ 


CLIV.  284.  Digitalis  purpuras- 
cens:  fast  kalil,  Ulatter  lauzetlich, 
diclit  gesugt,  Bliitheutraiihe  ciuseitig, 
liiumenkroue  rohrig  -  ctwas  haucfaig 
ahgerundct  vierspaltig.     Rciib. 

»^)//.  D.  piirpiirascen».  Roth.  catalect. 
ir.  02.  Dec.  fl.  fr.  V-  411.  (excl. 
var.)  Ei.M.  mon.  4r>.  ^  excl.  var.) 
Kocii!  et  Ziz!  cat.  pl.  palat.  p.  H. 
liiNDL.  mon.  n.  17.  p.  22.  t.  XX 
(iorma  miuor.) 


47 


"D,  erabesceiif.  Dhyavd.  mscpt.  R* 
Ba.  in  Ait.  h.  Kew.  cd.  2.  IV* 
p.  24. 

Mist,     284*    9>Heinig8berg  bei  Kuiel^^  in 
Flora  rhenanai  leg.  cl,  Ziz. 

06a.  Speciefl  ez  habitu  'D.  lutcae  similis, 
llore  inter  tubifluras  atque  veutrifloras 
quasi  intcrmedia ,  e\  illis  sola  corollae 
ore  quadrifido.  Caulis  bipedalis,  raceaius 
aecundua  iiaud  raro  subflexuosus;  folia 
denfliua  ac  in  afilnibuB  serrata,  subtus  ad 
▼anaa  et  baai  sicut  totua  racemus  plus 
▼el  minufl  pubescentia;  calyces  maiusculiy 
aepalif  lanceolatis,  corollae  magnitudine 
illarum  D.  mediae  Tel  maiores,  rubicuu- 
dae,  ventre  intns  rubro-adsperso. 


Fiffura  apud  ct.  LrNDLET  L  c.  niniis 
parTifloram  formam  oflTerty  nostra  speci- 
iuinibns  spoutaneis  es  omni  parte  confur- 
mis.  Pubescentia  iudit,  possideo  spcri- 
men  racenio  ex  omni  parte  praeter  curul- 
laa  pubcflcente. 


D.  crubescens.  DnrAND.  mscpt.  R. 
Br.  in  Ait.  L.  Kew.  ed.  2»  IV. 
p.  24, 

Nachr.     284.     „Remigsberg  bei  Kusel** 
in  der  Rheinflora,   Hr.  D.  Ziz. 

Btob,  Dicse  Art  ahnelt  im  Wuchs  der  D. 
lutea,  in  dvr  Hliithc  hSllt  sie  das  Mittel 
zwischen  dcnen  mit  riihrij^er  und  bauchi- 
cher  llluinenkrone,  uuter  jcnon  ist  sie  dte 
einzig^e  mit  >ierRpaltig^oin  Saum.  Der 
Sten^cl  ist  zwci  Fuss  huch,  die  Bliithen- 
traube  einseiti^,  nicht  selten  etwas  hia- 
und  hergcbogcn;  die  BUtter  dichter  ge- 
siigt  als  bei  den  veruandteny  unten  aii 
den  Adern,  und  an  dcr  Hasis,  so  \»ie  die 
ganze  Bliithentraube,  inehr  oder  wenigcr 
feiubehaai't ;  Kelche  zienilif*h  gross,  Kelch- 
bl&ttchen  lanzetf(>rmig ,  Hlumen  so  gross 
als  an  D.  m  e  d  i  a ,  oder  grosser',  roth- 
lich,  im  Bauch  inucndig  gesprenkelt. 

LiNDf.KY^B  Figur  zeigt  cine  gar  su 
kleiiibluthige  Korni,  die  unsrige  stimmt 
genau  mit  wildcn  Excmplaren  iibcrein. 
Die  Bcdcckung  ftndert  auch,  und  ich  habe 
ein  Kxeniplar,  woran  die  Bluthentraubr, 
ausser  den  Blumenkroneny  durchaus  fcin- 
behaart  ist. 


DLV.  285.  Digitalis  laevigata: 
glabra,  atricta,  foliis  lineari-Ianceolatis, 
racemo  sparao,  corollis  Tentricoso-siib- 
riobosis,  labio  inferiori  porrecto  pla- 
niascuio  oblongo  rotnndato-acumiuato. 
RcnB. 

Syn.  D.  laeTigata  Wai.d.  Kzt.  t.  158. 
Pbrs.  syn.  11.  p.  163.  Elm.  mon. 
44.  Scnvi.T.  Oeat.  Fl.  ed.  2.  II. 
p.  190.  WiLLD,  En.  p.  648. 
L«iMK«  £n.  II.  p.  I4i.  LiNDL. 
inoo.  n.  7.  p.  16.  t.  X. 

Hist.      285«     •P*^«    ^**'^»    col'*'*io»    cuin 
apec.  spont. 

a.    for.  dissecta.      b.    calyx   cuni   pi- 

BtUlO. 

OAa  Caulia  atrictus,  gracilis,  bipedalis  et 
ultrai  in  robustioribus  ramosus;  folia  an- 
ffostay    fere  linearia,    denticulata,    supe- 


CLV.  285*  Digitalis  laevigata: 
kahl,  schnurgerade,  filatter  linien-lan« 
zetlich ,  Bliithentrauhe  ollseitig  ,  Biu- 
iiienkronen  hauchig  -  fast  hal&uglicb, 
Unterlippe  vorgestreckt,  ziemlich  platt, 
langlichinind    abgerundet  -  zugespitzt. 

RCHB. 

Syn^  D.  laevigata  Wald.  Kit.  t.  158- 
Peas.  syn.  II.  p.  163.  £lm.  mon. 
44.  Schvlt.  Oestr.  Fl.  ed.  2.  II. 
p.  190.  WiLLD.  £n.  p.  648.  Link. 
£n.  IL  p.  241.  LisiDL.  mon.  n.  7. 
p.  16.  t.  X. 

Nac/ir,  285*  nacb  der  lebcnden  culti- 
virten  Pflanze,  init  der  wilden  ver- 
vciglirfaen. 

a.  Blumenkrone  zerschuitten.  b.  K«^lcb 
init  Fistiil. 

Hcob.  Stengel  schnurf^erade ,  schlank,  xHei 
Fuss  hoch  und  driiber,  bei  stftrkcren  Kx- 
einplaren    asti^ ;     Blatter    schinal ,     fast 


l 


■>«rs.tu»Mv^  .»■  . 


.-»- 


'  ""^  it   —  *•«■    ■' mfim  *.a>        ^  "^HlBti 


"*►•        ^ 


48 


riora  integ^errima ,  fluralia  inferiora  flores 
Ruperantia,  reflexa ;  sepala  lanceolata  tir- 
mula,  corollae  (rf.  diagnosin)  flavo-rubel- 
lae,  intu8  albidae  rubrovenoitae ,  labio  inf. 
ralde  burbato,  superiori  obtuso,  laciniis 
interniediis  abbreviatis  acutis. 


linealformig  y  gesfthnelty  die  oberem  gaai- 
randig,  die  biuthenst&ndigen  unteran 
Iftnger  als  die  Bliithen»  suriickgeacldfr 
gen;  Kelchblftttchen  lansetlieky  featy  Bln- 
Dienkrouen  (s.  Diagnose)  eelblich-rodiy  In- 
-viendig  weiss,  roth  geadert,  Vnterfipfe 
stark  gcbartet,  OberTippe  atuBipfs  Zwi- 
schcuiftppchen  kurSy  spitzig. 


CLVL  286.  Digitalis  ferruginea: 
glabra,  slricta,  ibliis  liueari-  lanceoia- 
tis,  racemo  dense  sparso,  coroUis  ven- 
tricoso-subglobosis,  labio  inferiori  por- 
recto  paraoolico ,  sepalis  oblongo-ro- 
tuudaiis  albo  limbatis.    Rcub, 

Syn,  D.  fl.  fernigineo  Rzv*  monop.  t. 
105. 
D.  ferrnginea.  Lixirxr.  sp.  pl.  867. 
Wii.LD.  sp.  pL  IIL  p.  286.  M. 
BxEO.  fL  taur.  cauc.  11.  p.  70.  Dec. 
fl.  fr.  ni.  567.  F&RS.  tyn.  II.  p. 
162.  Elmxg.  xnon-  43.  Schult. 
Oestr.  Fl.  cd.  2.  II.  p.  189.  Lxnk. 
En.  II.  p.  147.  LxNDL.  mon.  p. 
17.  n.  9.  t.  XII. 

Hist..     286>     tpecim.    cult.    collat.    cuni 
fpec.  spont.  croatico. 


a.   Gor.  dissecta.      b.    calyx    cum   pi- 
stillu. 

Oht.  Species  «x  elegantioribus,  quadripedalis 
et  uitra,  racemo  liaiid  raro  bipedali.  D. 
parviriora  Jacq.  oiiinino  distinctissiiaa 
est,  nec  ut  cl.  Limh.kv  putavit,  nubtrac 
yarietas. 


CLVL  286.  Digitalia  ferruginea: 
kahl,  sdinurgerade,  Blatter  lineal-laa* 
zeilich,  BluUientraube  dicfat,  allseitig^ 
Blumenkronen  bauchig  -  faat  kugBGO, 
Unterlippe  vorgestreckt,  parabouadi^ 
Kelchblaltclien  langlich ,  abgerundet, 
weiss  gesaumt.    Rcxib. 

Syn.  D.  fl.  ferrugineo  Rxv,  monop, 
t.  105. 
D.  ferruginea»  Lxnv.  sp.  pL  867« 
Wxi.LD.  sp.  pL  IIL  p.  288.  M, 
BxEB.  fl.  taur.  cauc.  11  •  p.  86.  Dac. 
fl.  fr.  III.  597.  Paat.  tyn.  IL  p. 
162.  Elmxg.  xxioa.  43.  ScnuLT, 
Oestr.  Fl.  cd.  2.  11.  p.  189.  Lxitk. 
F2n,  IL  p.  147.  LxnDL.  xnoxi.  p,  17. 
n.  9.  t.  XIL 


Nachr,    286*    nach  der  lebendea 

virtAn    Pflanse,     mit   Vergleichttng 
der  wilden  croatischen. 

a.  Blumcnkrone  Benchnittea.  b.  Xtlch 
niit  Pistill. 


Beoh,    Eiiie  der  zierlichsten  Arten,  Tier 

hoch  und  htiher,  oft  hat  die  BliiihentraiilM 
zwci  Fuss.  D.  parviflora  Jacq.  ist 
alltTdingii  vorHchicdfMi ,  und  nicht  Abii- 
derung  >\ic  Lixdlcy  glaubt. 


CLVIL  287.  Digitatis  fulva:  puhes- 
reii.s,  foliis  lanceolalis  ciliaLis,  racenio 
«ocuudo,  coroUis  ventncosis  pu})escenti- 
l)us  reliculalis,  labio  inieriori  porreclo 
Iriangulalo,  superiori  angulalo,  slanii- 
nibus  lubo  subaequalibus.     Rciib. 

Syn.     D.    fulva   Limdl.    monogr.    p.  15. 
n.  6.  t.  IX, 


CI.VII.  287  Digilalis  fulva:  feinbe- 
Iiaart,  Blatter  lanzeilich,  gewimperl, 
lUuthentraubc  einseiLig,  Bluincnkix)ne 
bauchig,  feinbehaart,  iietzaderig,  Un-- 
terlippc  vorgestreckt,  dreieckig,  Ober- 
lippe  cckig,  Staubfadeti  uiit  der  Riiiiri 
zicnilich  gleichlang.     Rciib. 

Syn,     D.    fulva   Lindl.    monogr.   p.  15. 
n.  0.  t.  JX. 


—     49 


9Kff-     287«    spMinu  cult.  ex  tivo. 


••    eor.  pan   saperior.      b.    inferior. 
c.  pistilliui. 

iic.  Plaata  qaodinmodo  habituni  referens 
D.  srftndiflorae,  sed  lonj^  graciliur, 
caole  tenaiy  bipedali;  foiin  lanceolata, 
faaferiora  remote  denticulata ,  laperiora 
rmote  obtaseqae  aerrata,  «ngula  ciliata; 
meenoa  aeenndna,  laxua,  puberuluM,  bra- 
eteae  lanoeoUtae,  tloribus  breviores,  se- 
piila  inaeoaalia  lanceolata,  corollae  Tcn- 
tricoaae,  laridae  Tcntre  rubicnndae  fuWo 
ntifnilatae,  labiam  superini  tranflvemum 
«ftiiBqae  aoniatam,  iaferiaa  ut  lariniae 
faftermtdJM  breriorea ,  triangulatnm. 


Forma  hybrida  iam  cl.  f  jIxdlrto  rifla 

,  et  eenior  eius  in  Instituto  censorio 

lialenti,  monet  le  ■perimen  in  herbario 
ccMiaervare,  aestate  annl  1814.  In  munti- 
taa  cifcm  Kilse  Bnckebnrgenaium  lectum 
■Ktia  conforme  ,  specimiaa  bina  lecta 
fiaiiae  inter  copiam  D.  purpureae  at- 
qpie  ambiguae. 


Nachr,     287*    nach  der  lebendigen  ciil- 
tivirten  Fflanse. 

a.    oberer  Theil  der  Corolle.    b.    un- 
terer.    c.   i^istill. 

Btoh.  Die  Pflanae  aeigt  einigermaasflen  den 
Wuchfl  iler  D.  grandiflora,  ist  aber 
ueit  schlauker,  ihr  Stengel  diinn  ,  awei 
Fuflfl  huch  ;  die  Blilttcr  lanzotUrh ,  die 
untersten  entfernt  geziihnelt,  die  ober- 
Bten  entfernt  und  Rtunipf  gcsftgt,  alle 
gewimpert ;  Hliithentraube  einfleitig , 
flchlaff,  kurz  feinhehaart ,  Deckhlfttter 
lanzetlich,  kiirxer  alfl  die  Bliithen,  Kelch- 
blattchen  ungleirh ,  laiizetlich ,  Rlumen- 
kronen  bauchig,  flchrautzig  braunlichgelb, 
an  der  Heite  rtithlicii,  rothgelb  netz- 
aderig,  Oherlippe  quer,  an  jeder  Seite  mit 
eiuer  Ecke,  llnterlippe  m  wie  die  kiirze- 
ren  MittelUppchen  dreieckig. 

Schon  LiNiiLKT  hielt  diefle  Pllanse  fiir 
eine  Bafltardart,  und  sein  Kecenflent  in 
der  Ilall.  I^itt.  Zeit.  bcTichtPt,  dafls  er  ein 
iibereinfltininiendefl ,  iin  Sommcr  1814  bei 
Eilae  im  Biickeburgiflchen  gesammeltefl 
Exemplar,  in  fleinem  Hcrbario  besitze, 
und  daflfl  am  angefiihrten  Standorte  deren 
zwei  gefunden  \%urden,  wflhrend  daflelhflt 
D.  purpurea  und  arabigua  in  M«Mi|(r 
Muchsen. 


VIIL  288-  Digitalis  fuscesceiis: 
abeaoens,  foliis  lanceolalis  oyato-Ian- 
•olatisque,  racemo  secundo,  corolIiH 
IMltzicoeis  pubescentibus  reLiculati.H, 
phio    Miperiori     rotundato ,    iuferiuri 

ifeto  reBexo.     RcnB. 

> 

Ipa.  D*  ftttceftcena.  W.  Kit.  t.  274. 
WSI.I.D.  £n.  suppl.  p.  42.  Lxnx. 
Eb.  II.  p.  141. 

u    18B*    •pecifli.  cuYr. 


BhHMeknme  aerschnittan.  b.  Kelck 
PtotOL 


dev  D.  graadiflora  Lam. 
idt.       Zu    D.    ochroleuca 


CLVIIL  288.  Digitalis  fusrcsceiis: 
feiribchaart,  Blaiter  lanzetlich  und  ei- 
lanzetlich  ,  Bliithcntraubc  einseilig  , 
Biuiuenkrone  hauchig  ^  fcin  behaart, 
netzaderig  ,  Oberlippe  abgerundet , 
Unterlippc  einmd ,  aniriickgeschlagen. 
KciiB. 

Syn.  D.  fuAcescens.  W.  Kit.  t.  274. 
Wix.LD.  En.  suppl.  p.  42.  Likk. 
En.  II,  p.  141. 

Nachr.  288»  nach  dsr  cultivirten  le- 
benden  Pflanse. 

a.    cor.    digsccta.       b.     caKx   cum   pi- 
iitillo. 

Oht.    Oanino  afllnis  est   D.  grandiflnrae 
Lav.    Ad  D.  ochrolaueam  Jacq.  diiiit 


r 


fnnn  portinH.  GakKtn  dicitiit  olitufliBni- 
na  pmarsinutBni.  ««d  »ec  li^ra  ri- 
.ttita,  iici'  nui^rinilDa  noMra  tira  ct  Bkca 
taiem  (iBtcndutit ,  iU  ut  Um  hac  nata  ftb 
Hfllni  >p«'cin  illatlngurnda  rideatur.  Fi- 
fura  rnterum  citata  radia  Mt  ci  caulpm 
•trictum  offert,  quntem  ab  inltiu  tantum 
Duri^acpntiBe  viiJi.  Corolla  luriil»,  rulicna. 
rRticulata,  hracteae  ftorit  InogiorM. 


CUX.  289-  Digilali»  graniliflora: 
piibescens,  foBifl  lanceolatis,  racemo 
jiefundo,  coroIUs  ventricosis ,  labio  in- 
tetiori  laciaiisqne  laleralibus  acutia  rc- 
flexis,  sapcrioi-t  emarginato,  capsula 
uroidoa,  bisulca.     Rcua.     Fl.  Sax. 


Jic«.  iiig  iiti  ftfiaiiMf.  Iilil  gfthivri  sir 
aber  gewin  nkjit.  Mw  Kiebt  ilit  rinru 
sehr  atumpr  auigerandele  n  Up|a, 
aber  weder  die  citirle  Abbilduag ,  oij*-l> 
unarc  lebenden  und  Irocknen  BiriDplste 
zeigen  diei,  lo  doHS  uiBn  ■cliun  bier  ri- 
neii  Unterschied  ron  der  ifrwanilten  An 
linden  k<>nnte.  Jene  Abbildung  l>t  fibri^ 
gfnti  ziemlich  rob,  und  liat  rlnpo  letuiur- 
Keraden  Slen^l,  was  irJi  nur  watue>d 
des  Aurbliihena  beobftr.hlet*.  Dlc  Ulam 
i;t  icliniuei|cgclb ,  iiu  rAlUielie  sichMda 
netzaderig,  dic  UeckbUttcf  Ultgvr  ab  Mt 
Bluthen. 


CLIX.  zgC).  DigiLoIia  grAadiflorft: 
fcinbeboart ,  filatler  lanzetlicb ,  BGi- 
ibentraubB  einsBJtig,  Blumcukrone  bau- 
chig,  Unterlippc  und  .Scitenlappcbei 
spitzis,  tungescblagen,   Oberlippa  biu- 

Scrandct.  Kspsel  eiibrmig,  zweilarchif, 
LciiB.  Fl.  Sax. 


.  Syn.     D.    crandiHora.     Ljlh.  fl.  tr.  387. 
EBarn*  U*  P>  379>     A1.1..  ped.  n. 

•  '   SS8. 

D.  ■nibigiu  MiriDiAT  prodr.  «Hrp. 
cdl^  p.  62.  hias.  i.  tappl  282. 
Ltani.  monogr.  n.  4.  p.  13.  t.  VIL 
STiiait.  Deatflshl.  flon  ItL  3. 

*  JSEiff.    289>  Specim.  «  Vlan  Dreadenti. 


Syn.     D. 
258. 


>diaoi 


grandil 
:T.    lU 


gott.    j 
LinDt.. 


Obt.    Jam    cl.  BoKKHAtiEFN  et  LiNni.Kt   dis. 

ram,     quum     aulen  " 

bigiia    xit   planta  i 

■Bppisiime  eadcm  cuni  u.  urnroieuca, 
alii  utramquc  diitinguere  noluerunl ,  quud 
iii  tamen,  quibus  utraque  ad  manum  erit, 
ail  moleatiae  creabit. 

D.  grandiriora  eat  planta  gracilis. 
fcre  Btrictii,  pubescenB  ,  fulia  elongata, 
lanceolata,  raremun  longua,  mullinorus, 
■epala  lanceolata,  corollae  demum  um- 
pliuiinae,  pallide  QaTicMitei ,  iuiua  ferru- 


Labi.  a.  ir,  SS7. 
p.  279.      ALt,.    ped,  a. 

;ua  Mt;nnAT  prodr.  «litf. 
62.  LtMS.  f.  sappl.  383. 
monogr.  o.  4.  p.  13.  1.  VII- 
Deutschl.  Floia  III.  2. 


Nachr.      289-     ">•    der    Geg^iul    vm 

Dresdea. 

a.  Blume  aerachniitpo. 
KapaeL     c.   C. 
querd  urchachnitleii. 

Stob.      Schon     BORKHAIBFN    und    L.rfDI.ET 

terNchietlen  D.  ambigua  und  ocb 
leuca,  da  aber  die  D.  Qmbigaa  iUk 
Schriftsietler  eine  nirklich  kUB«ent  am- 
biguiise  Fllanzc,  und  gar  ori  dienHbe  bmI 
D.  ochroleucB  ist,  ao  «allten  andere 
nirht  mehr  beide  antersrheiilen ,  ' 
doch  dcmjenizen,  wclcher  beide  t 
hst ,    nirht  srtiwer  werden  diirftc. 

D.  graadinora  iat  eiae  aelilaalM 
Pflanre,  fast  ■chnnr^erode ,  feinbeliawt, 
Blillter  tang,  lansetlich,  BIiithentr«nb« 
lang,  rielbliithig ,  Kelrhliliittehen  srhBid> 
lanietlich,    BlumeD    spiiterliin  mIv    wtil. 


—    r>i 


^neo  coBiipfrMe,  limbo  ad  angulos  in- 
cisoriuB  fusco-niaculato ,  laciniis  reflexis 
acatia  barbatisy  capsuU  ovuidca,  biaulca. 


blHM  gelbUch,  inwendig  rostgelb  gespren- 
kelt ,  Saum  an  den  Einschnittwinkeln 
braungefleckt ,  Abschnitte  zuruckgeschla- 
gen,  spitzig,  gebartet,  Kapsel  eifurmig, 
zweifurchig. 


!L»X.  280*  Digitalis  ochroleuca: 
8ubvi8co«o>pubesceu8 ,  foliis  ovato-elli- 
pUcis,  Facemo  secundo,  coroUis  veu- 
tricoBiB  labiis  laciniisque  lateraiibus 
brevissiiiiis  oblusis,  capsula  oblonga 
quadrisulca.    Rcub.  FL  Sax. 

Syn*  D.  ocbroleuca.  Jacq.  Auttr.  t. 
57.  BoBKii.  iii  Rdm.  IVIag.  2U. 
KcuB.  Fl.  bot.  Zeit.  1822.  p.  532. 
LivDL.  mon.  p.  14.  u.  5.  t.  VIII. 

D«  ambigua  Sciik.  Handb.  t.  CLXXIV. 
ef  AvCT.  quoruud. 

D.   truncata    Honr.  quonind. 
Hisi^  290-    fpeciinen  e  Flora  Dreidensi. 


a.   cor.   dissecta.     b.    calyx  cum  cap- 
auUu    c.  ci^8.  transsecta. 


CLX.  290«  Difitalis  ochroleuca: 
fasl  leimig-feinbehaart,  Blatter  eirund- 
elliptisch,  Bliithentraube  einseitig,  BIu- 
nieu  bauchig,  Lippen  und  Seitenlapp- 
chen  sehr  Iturz  uud  stumpf,  Kapsel 
langlich,  vierfurchig.     Rciib.  FI.  Sax. 

Syn.  D.  ocbroleuca.  Jacq.  Aust.  t.  57. 
BoRKii.  in  Rom.  Mag.  20.  Bciib. 
FI.  bot.  Zeit.  1822.  p.  532.  Lindl. 
mon.  p.   14.  n.  5.  t.  VIII. 

D.  ambigua  Sciik.  Handb.  t.  CLXXIV. 
et  AuCT.  quoiundc 

D.  trancata.     Hoht.  quorund* 

Kachr,  290«  aus  der  Gegend  von 
Dresden. 

a.  Blumen  zerschnitten.  b.  Kelch 
mit  KupHel.  c.  Kapsel  queerdureh- 
BCiinittcn. 


CM9.  Humilior  sed  robustior  praecedenti,  sub 
Tiscoso-pubescens ;  folia  lata,  oblunga, 
conlina  ovato-elliptica ,  acuta  rel  acumi' 
nata,  racemus  mediocriit,  magis  nutans 
quam  in  praecedente  nec  ita  multiflurus, 
corollae  plerumque  minores,  et  breviures, 
ocluroleacae  rel  luridae,  intus  lurido-re- 
ticalatae,  limbo  obtuse  breveque  quin- 
quedentaio «  capsula  oblonga,  subtetra- 
guoa,  quadriauica.  Precedenti  magis  se- 
rotiaa. 

Utraque  species  per  Germaniae  montes 

«parsay  D.  grandiflora  iii  primis  extra 

Germaniam  vulgaris.    Ktiam  sicca  et  siue 

fructn  distinguntur,    quum    huius   corulia 

multo  tenerior,  fere  pellucida,.  illius  au- 

tem   tenacior    et  minos  pellucida  sit.   — 

Figurae  ceterum  utrius  in  anglica  monogra^ 

phia,  quaniquam  giganteae,  non  tamcn  satis 

characteristicae  sunt,   nec  citatorum  con- 

aecotio  adniittenda.    Synonyma  plura  ma- 

jUme  ambtgua,  sine  ulla  noia  ommittenda. 


Etnh.  Niedriger  abcr  stftrker  von  Wuchs  als 
die  vorhergehende,  fast  leimig  feinbehaart ; 
Ul&ttcr  brcit,  Unglich ,  Stengelbl&tter 
eirund -clliptisch,  spitz  oder  zugcspitzt, 
Bliithentraube  mittclm&ssig ,  mehr  iiber- 
h&ngend  als  an  voriger;  und  nicht  so 
vielbliithig,  lllumen  meist  kleiner  und 
kiirzer,  ochergelblich  oder  schmutziggelb, 
inwendig  schmutziggelb  nctzaderig,  Saum 
atumpf  uud  kurz  fiiiifz&hnig,  Kapsel  Ung- 
lich,  fast  stumpf  vierkantig,  vierfurchig. 
Bliiht  spater  als  vurige. 

Beide  Arten  sind  durch  dic  deutschen 
Gebirgsgegenden  zcrstreut,  besonders  D. 
g  r  a  n  d  i  f  1  <>  r  a  aiich  ausser  Deutschland. 
Auch  im  trocknen  Zustande  und  ohne 
Frucht,  kann  mau  sie  iinterscheiden ,  in- 
deui  die  Corolle  der  letzteren  'vieit  zar- 
ter ,  fast  durchsichtig,  die  der  ersteren 
abcr  zalier  und  weiiiger  durchsichtig  ist. 
-  Die  Abbildungen  in  der  englischen 
Monographie  sind  riesenni&ssig ,  jedoch 
nicht    charactcrisiiicli ,     und    dic    Citatv-u- 

12 


-.  t 


—     52 


Varietatem  D.  ochroleacae  colui,  co- 
roliifl  omnino  luridis  obscurius  ferrug;ineo- 
reticalatis; 


ful^  keineaw^ii  richtig.  Viele  Syw 
men  sind  auisent  sweideutig,  md  c 
alien  Nachtheil  wegzulaaiM.  Von 
ochroleuca  cultivire  ich  eiae  Abt 
runff  mit  gans  brftunllchgelben ,  iawei 
dunuer  rostgelb  netsaderigen  BhuMi 


Qnisque  sine  dubio/acile  intelligit,  bo. 
nas  D^talium  finras,  inprhM  colora- 
tas*  Bonnuii  coi&tis  speciminibus  vivis 
cultis,  exarari  potuisse.  Reliquae  sequun- 
tur.  aUo  tempore. 


Jeder  sieht  wohl  leieht  eiV|  dais  | 
Abbttdungen  Ton  Digitalia  Arten«  n 
ohne  Zuuehnng  lebender  caltlrirter 
emplare   gemacnt   werden  konnten. 
iibrigen  folgen  mm  anderer  Zeit. 


iUll 


DECAS   TABULAaUM   DECIMA    SEPTIMA 

QUAM 

ILLUSTRISSIMO    COMITI 

:.EONI    HENCKEL    A    DONNERSMARK 

REG.    POT.    BORUSS.    REGIM.    SUPH.     CONSIL.    KTC. 

BOTANICORUM    APPiVRATUS    TJTTERARII   GRAVISSIMO   AXTISTITI 

D.     D.     D. 

A    U    C   T    O    R. 


LXL  29h  Corrigiola  tclephii- 
folia:  perennis,  foliis  elliplico-spalhu- 
latis,  cymis  terminalibus.    R. 

Syn.  C.  telephiifolia.  Pourb.  Fzns. 
Dkc.  —  cf«  RoM.  et  SciiuLT.  V. 
p.  683. 

Ifi^t.  «,in  Coriicae  tabulosis  mariti- 
mia^*  cl«  Salzxann. 

A.  Ro8  clauiiuB.  K.  id.  apcrtiiii.  C. 
id.  diasectus.  D.  nuccila.  K.  i«*'nu'ii. 
F.  flores  bini  runi  brartfiH  ^uim.  (■. 
folium  cum  atipuliii  a  latcrr.  II.  id. 
intus  visum. 


Ma.  Jam  nostra  diajposi  fortc  rcrtiiifl  di. 
stincta  planta,  quam  quatuor  pximtr  an- 
Bifl  in  horto  obser^avi.  Imo  in  nonsrtima 
ayatematia  regetabtlium  editionr,  ha<*c 
■oitra,  C.  littorali  quajii  Tarietas  sub- 
acribitur,  aed  ne  rerbum  dicamuR,  dt?  re 
■on  naturae  sed  acriptoribus  tantuni  pau- 
eia  quibuadam  controTersa.  Ccmipure- 
tur  C.  littoralis  figura  apud  Sciikrii- 
RIUN  t.  LXXXV.  cum  nostra  C.  tc>l«*- 
phiifoliae,  etiam  sicca  utriusqiic  spe- 
cimiaa  offero. 


CLXI.  291.  Corrigiola  tclephii- 
f  olia:  perennirend,  Blattcr  elliplisch- 
spalhelformig ,  Tiaigdolden  endstan- 
dig.     R. 

Syn,  C.  telephiifolia.  Fouan.  Teas. 
Dec.  —  cf.  R6.M.  et  SciiuLT.  V. 
p.  83. 

Hachr.  Am  sandigen  Gestade  von 
Corsica.     Salzman.v. 

A.  ^c.ichloRflno  illjithe.  K.  dieRo  oflTrn. 
C.  dicRC!  Kcrschiiittcn.  D.  NiiA.s- 
i-hcn.  K.  Saanion.  F.  zwoi  Blii- 
thon  niit  ihren  Dcckbluttchoii. 
G.  Blatt  niit  Blattansiitzon ,  von 
der  Soite.      11.    dasnolbe  vun  innon. 

Ji*o&.  Ich  donke  durch  dioso  Dia^noRo  noll 
diosePflanzo,  dio  ioh  auoh  vior  Juhro  Iun<^ 
lc>bondi«;  beiiharhtc*to ,  sirhror  unterschio- 
don  soyn.  So^ar  in  dor  nouosten  Au»- 
gabe  doM  Syst.  Vc»tf.  ist  sie  unter  die 
C.  littoralis  als  Varietiit  geschriobrn; 
es  ist  abor  koin  Wort  iiber  oino  Sacho  zu 
▼erlieren  ,  dio  nicht  der  Natur ,  sondorn 
Tielleicht  nur  cinigon  wenigcn  SchrirtHtoi- 
lorn  zwoidcutig  orschcinon  kann.  Man 
vorgl.  C.  littoralis  boi  Sciikhir  t. 
LXXXV.  ich  kunn  aurh  trocknr  Kxoin- 
plure  von  bcidcn  .\rton  inittheilon. 


[.  Vfi%    Statice 'cchioide«:  fo- 
oboTato  -  oblongis    scapo   ramisquo 


CLXd.       2Q2.      Slaticc    echioides: 
Bliittcr  verkehrt  eirund  liinglich,  nehsl 


\'\ 


—  1 


¥   -  riTT" 


—     54     — 


subgeiuinalis  slricliusculis  eloiigalis 
vcrniculosis,  floribus  disLaulibus,  caly- 
cis  laciniis  tidcuspidaLis ,  corollae  par- 
tilionibus  oblusis.    R. 

Syn^     St.  echioides.    Livn.    sp    pl.   ed, 

1.  275. 

GouAN    monsp.    231.    obs.    22.    t. 

2.  f.  4. 

Desf.  fl.  atlant.  I.  p«  374. 
Fozn.  in  Lam.  Enc.  VII.  p.  403. 
SxBTU.  et  Smxtii    FI.    graec.   IIT. 

p.  22.  t.  299. 
WxLLD.  En.  p.  33G.  iu  adnot. 

non    W11.1-D.    spec.    nec     Ait. 

nec     RoM.     et     Schcjlt.     nec. 

Sfrekg.  syst.  veg. 

St.  aristata.  SMxrn.  prodr.  FI.  grnec. 

I.    p.   213.    et   in    Rbes    Cycl» 

vol.  XXXIV. 
IVuM.  Schult.  V.  p.  767. 
SpnBMG.  syst.  veg.  f.  p.  958* 

Liimonium  minus  annmim  bullatis 
foliis.  Magnol.  monspel.  157. 
t.  156.     TouAriEF.  instit,  342. 

Liim.  marxtimum  annuum  fol.  bulla- 
tis.  Vallot.  hort.  reg.  Farisv  107. 

Hm,    292.    „Girapetro"  Flor.  cret,  cl. 

SlEBER. 

A.  Flos  bractea  inrolutns.  B.'  bractca. 
C.  ralyi.  D.  calycis  lacinia.  E.  co- 
Toilue  partitiones  binae  cum  stami- 
nibuA. 

Ob$,  Statices  ecliioides  nomine,  plures 
occurnint  specieii  confusae,  et  ipse  Lin- 
NRL'8  huic  ansam  praebuit  confusioui, 
quum  aliam  in  aliis  operibus  eodem  no- 
mine  salutaret,  quae  quidem  haec  est: 

St.  rorida:  punctata-scabra  pminosay 
ffcapo  paniculato  tcreti  articulato,  ra* 
mosisftimo  flcxuoso  divaricato,  foliis 
spathulatis.  Sxith  F1.  graec.  III.  p. 
91.  t.  29S. 

St.  echioides.  Lixnr.  syst.  nat.  od. 
Xli.  vol.  11.  2Z3.  nec  spec.  plant.  — 
Wir.Ln.  spec.  Ait.  Rd».  et  Schclt. 
Sprenu.  pyst.  voy. 


SckafL  uud  meisi  gepaarlen  ausgestrek- 
ten  langcn  Zweigen  kleinwanig,  Blii- 
then  enlfemt  siehend,  Kelchabschiiitte 
dreispilzig,  Kronentheile  stumpi.    R. 

Syn^     St.  echioidet.   Lxnii*  sp.    pL  ed. 
I.  275. 
GouAN  monsp.  231.  obs.  22.  1;  2» 

f.  4. 
Dsst.  fl,  adant.  I.  p.  374. 
Foin  in  Lam.  Enc.  VIL  p«  403« 
SzBTn.   et  Smitu   F1.    graec.  III 

p.  92.  t.  299. 
WzLLo.  £n.  p,  336.  in  adnot: 

non    Wzi.r.D.    apec.     nec   Ait. 

nec    RoM.    et    Schui.t«     aec 

Spreicg.  tyit.  veg. 

St.  aristata.  Smitv.  prodr.  Fl.  graea. 

I.    p.  213.    et    in   Rkbs   Cydi 

vol.  XXXIV. 
RuM.  SCUUI.T.  V,  p.  787. 
Spbexg.  syst.  I.  p.  958. 

Limoninm  minns  annuum  hnnatis 
foliis.  Magmol*  znonspel.  157* 
t.  156.  TovBMEF.  instit.  342. 

Lim.  maritimum  annunm  Fol.  bolla- 
tis.   Vali.ot.  hort.  reg.  Faris.  i07. 

Nachr.     292.    ,»Girapetro'*  Flora  Cie- 
tica.    SzsBBB. 

A.  Rluthe  Tom  Deckblatt  umscUofsca. 
B.  Deckblatt.  C.  Kelch.  D.  Kd^ 
abschnitt.-  E.  Blamenthcile  hII 
Staubgef&ssen. 

Beoh.  Untcr  dem  Namen  St.  echioiAti 
kommen  mehrere  Arten  Tor,  nnd  \JBak 
selbflt  gab  Veranlassung  dasny  wahreai 
er  in  andern  Wcrken  eine  andcre  Ait 
unter  diesem  auffiihrte,  nimticht 

St.  rorida:  punktirt-acharfy  heittf^ 
Schaft  rispigy  stielmnd,  g^UcdcKi 
sehr  astig,  Tielboglg,  ansgespiclsli 
Biatter  spathelfbrm^.  Smth.  VL 
graec.  III.  p.  91-  t.  slsS. 

St.  echioides.  LiTNif.  ajrfit.  naft.  cd. 
XII.  Tol.  II.  223.  nec  apec.  plaat.  — 
WiLLD.    spec.     AiT.    K6x.    SchiiIiT. 

2^PaENG.  8yat.  TCg. 


I 

\ 


^ta 


M 


^^ 


•^  — 


55 


Hniiu  ittiuirftHoiiis  imo  in  iiOTiBaimis  tp- 
geUbilium  lystematis  editionibus  fnistra 
^aacrui  Teitigiam,  saepissime  cnim  cita- 
tur  Flora  graeca  tantuni  e  prodroniu, 
^uum  tamen  ipsa  hinc  inde  ditTerat.  In 
ligura  ceterum  Florae  graerae  t.  399. 
calj^  noB  safia  fidelis  est,  sunt  eniin  la- 
ciniarum  alae  memhranaceae  in  reriini 
aatura  licut  in  figura  nostra,  aruiau. 
Dentei  calycii  uncinatos  vocat  cL  ^iix- 
DRTifOW  1.  c.  qui  nonnisi  aliquantum  re- 
earvi  rectiiis  aicunturt 


Diese  Erlftutemng  inckt  man  auch  in  den 
allerneueston  Au!ig;aben  des  S>'st.  Tcgcta- 
bilium  Tprgchlirh,  indem  die  Fiora  graeca 
grwohnlich  nur  narh  dem  Prodromus  ci- 
tirt  wird,  lon  deni  sie  doch  hier  und  da 
ahweicht.  LVbrigens  ist  in  der  Ahbildung 
der  Fl.  graec.  t.  2'.)9.  der  Kclch  nicht 
treu  dar^c^stellt,  die  llautflilgei  an  den 
Abscliuitteu  siiid  in  dcr  Natur  spitzig,  so 
yxie  ich  sie  gezeirhnet  habe.  Wim^ue- 
Kow  nennt  die  Krlchzihne  hakig,  ei- 
gentlich  siud  sie  aber  uur  etwas  zuriiclL- 
gebogen. 


XjXUI.  2Q2.  Stalice  Willdeno- 
wiana:  foliis  obovato-spathulalis  brc- 
▼isaime  acuminatis ,  margine  membra- 
nacreis,  scapo  tereli  laevi  paiiiculalo* 
ramoso,  calyce  obtuse  5.  deutato,  co- 
rollae  bracteam  semiscariosam  duplum 
langae  partitionibus  cmargiuatis.    R. 

Sytit,     St«  spathulata  Wzlld.  bort,  Be- 
rol.  t.  63.  non  Desf. 
Stp   Willdenowiana    Foin.    Kom.    et 
SGBUI.T.  V*  P-  782.  cum  syn. 
Srasiro.  syit  veg.  I.  p.  958. 

Jffij^.  293.  eGallia  aostrali.  cl.  ScnLEi- 
cnsB. 

A.  FloB  bractea  inTolntns.  B.  brartoa. 
C.  calyx  cum  pistillo.  D,  oorollae 
partitiones  binae  cum  staniiuibus. 


Ofts.  Vmni  St.  spathulatam  Dksf.  cum 
nliqiiis  trlticls  speciebus  proxinie  dahi- 
jMia,  praesens  etiam  pro  Kt.  echioide 
lii  hortis  quibusdam  occurrit. 

Diagnoses    speclemm    quarundam    le- 
yimtmaitf    noa  enim  ad  floris  ronforma- 

^^  tkweai  Tel  eios  partium  rationes  respexe- 
vnt,  foliis  potius  et  ramis  inhaerentes, 
«ofaide  dilBcuiime  species  auctorum  siiie 
iMMila  iifiirisy  qoae  rarissinute  sunt,  eitri- 


r 


CLXFTI.  2Q3.  Statice  Willdeno- 
wiuiia:  Blaller  Tcrkehrt  einind-spa- 
theUormig,  ganz  kurz  zugespilzt,  haut- 
raudig,  Schaft  sliclrund,  glatt,  rispig- 
aslig,  Kelch  stumpf  5zkhnig,  Blume 
dopuclt  so  lang  afs  das  haibhuutigc 
Deckblatt,  Thciistucken  ausgekerbt.  R. 

S/n.     St.  spathulata  Willd.  hort.  Be- 
lol.  t.  63.  Don  Desf. 
St»  Willeuoviriana.    Foin.    Hom.    ct 
SciiULT.  V.  p    782.  cum  syn. 
SpBE2fG,  syst.  veg.  L  p.  958, 

Nachr,     293.    Aus  Sudfrankrelch.     Hr* 
SciiLEicnEn. 

A.  Bliithe  vom  Derkhlatt  umgeben. 
B.  Deckblatt.  C.  Keloh  niit  Pistill. 
D.  Blumentheilstiickcn  mit  Suub- 
gefiUsen. 

Btob,  Die  achte  St.  spathulata  Desp. 
wiU  ichy  so  wic  die  iibrigcn  kritischen 
Arten,  n&chstens  geben,  clie  gegenwsirUg^c 
knmmt  aurh  in  einigen  Gdrtcn  als  St. 
echinides  vor.     . 

Die  Diajj^oaes  einiger  Arten  sind 
huchst  oberfli&clilich ,  und  halten  sich  nur 
an  Biatter,  Stengel  und  Zweige,  wShrend 
sic  auf  den  Bau  und  die  Verh&ltnisse  der 
Bliithentheile,  gar  keine  Racksicht  neh- 
men;  solche  Arten  sind  dann  auch  horhst 
schwierig  zu  bestimmen,  he^ionderA  da  cs 
so  sehr  an  guten  Abbildungen  fehit. 


.  CLXV.  294-296.  Bupleu- 
Gerardi:  C+++ 7"^«  tenuia  acu» 
uon  Ummis,  Kocn.)  umbcUis  ter- 


CLXIV.   CLXV.   294-296.    Bupleu- 
rum     Gerardi:      ( +++    Rippen    dunn 

scJiarflUh    nicht     erhaben^      Kocii.)      ISnd- 

13» 


miiMllbus  ^QiagQeradiatis ,  inroluceUis 
Adres   S  — ,  7    «xcedenlibus ,     foliisque 
liuearl  cospidatis.    R. 
Syn.     Bupl.    iapoluori*    et  iQTolucellis 
pentapbyllis ,    foliolii  llneari  sub- 
ulati*.     GBnAAD   Gsll  piOT.  233. 
t.  9. 
B.  GeTacdi  Jac^.  fl.  antt.  236- 

MuKB.    iu  Xavvi,    tyst.    veg.  ed. 
XtV.   p.   274.     All.  pt^U.  p< 
34.    Dao,  Fl.  fnac.  IV.   p.  350. 
synops,    p.    345,      Kocn,    diip. 
p.  il6. 
B.  jnnoetiiii.    ^    R5is,  84avi.T.  V. 
p.  972. 
Am;,  294.  «.  bceriradratiiin.  H. 
h'»  moBte  GerfasTdi  Budaa."   cl. 

A;  (Um  cun  iBTOluceUo,     B.   rniclui. 
395.    '^.    V i r  ga  tum.    R. 
wMonl^Joofie"  cl.  $i»bzk. 
C.  Sos  9u^  iKT^weUo.    D,  achealDn. 


dolden   funfstrahli^ ,    Hiillcfaen   langer 
als   die  5  —  7  BlliQien ,    Bliittet   liuea- 
Jisch  feingespitzt.     R, 
1^«.     Bupl.    involucrii    et   involucellis 
pentapbyllis,    foliolis   lineari>tub- 
ulatis,     Gehaivu   Gall.    prOT,  333, 
t,   9, 
B,  Geraidi    Jaci).  fi,  austr.  256. 

MDnn.    in    Lisw.    syd.    Teg.    c<L 
XIV.    p.  274.      Ali..    ped.    II,  p. 
24.      Dec.  F1.  franc.  IV.    p,  330. 
synops.     p,    315.       Kocii.     di»p. 
p.   116. 
B.   junceum,    ^.    Kbx.    Scudlt.    V, 
p.  372. 
JHachr.  394.    «.   b  rcy  iradiatum.    H. 
Auf  dcm  Gerbardiberge  bei  Ofen. 
Hr.  M.  Lano. 


t  IluUchrn.     B.  Frncht. 


295.     ,3.    vicgat 
„Montefalcont 


296.   y.   patens.    H. 

e  GaHia.    cL   ScBLKicaan, 

A.    BiBbeUula  fnictirera.    B.  flo*  cum 
iBTOlucelto, .   C.   «clieiuum-     O.   fru- 
'    ctiu  tnBHectua. 

06».     Plsnla  GERAaDi   atqiie   Jicqi^ixi   ad  no- 

stram  >)>■  refereada-     Diatinguu  quideni. 

K.   bre rf  radlatum :    caule  rerlo  ra- 

mia  ereotlH ,  umbellarum    radiiB  ab- 

breviali* ,  iDtuluceUis  Oores  rix  t\- 

cedcDtitnu. 

/3.  TirgatuBi;  caule  reclo  ramis  um- 
liellarumque  radiis  eloDgalis  erectis, 
iniulucelUE  flores  sesquilungis  lon- 
giuribu«Te. 
T-  patens:  rauln  fleiuoiu,  ranus 
umbellisque  pateatibua. 
HabituK  plautac  rrl  crecttis    rel  patcna, 


296.    Y.    patetis.     R.. 

Aus    Frankreicb.     Herr  ScnLKt- 

A.  Fniehtdoldrhen.  B.  Bliltfae  nit 
Hiilk-Jien.  C.  SchatTrucht.  U.  Fracbl 
durcbschaltten. 

Qh.  Dic  Pflanze  lon  Gerahd  nnd  Jaciilh 
gchort  zu  unsrer  ausgebildetesteB  Forai  y. 
\Mr  noUen  oiuulich  unterscheideft; 

«.  breviradiatum:  Steogel  gcrade, 
Zweige  Bufrecht  ,  Duldnstrabtni 
abgetiirzi ,  lliUiclien  Lbum  lurer 
als  Blilthen. 
/3.  tirgatum:  Stenjel  gerade,  Zwci^ 
und  die  laiigen  Doldengtrahlea  >uf- 
recht ,  Hiillchen  anderhalbiBal  so 
laiig  oU  Bliitbca  oder  l&nger. 
r-   pnteoa:    Stengel  .Tiflbo);ig,   Zmti- 

ge  und  DoldeBStrablen  abstehend. 
Der    aurrechte    oder    nbstefaentl   astic* 


57 


pro  loco  aatali,  quod  eo  minua  extra  or- 
diBem  ▼emk,  qno  certius  constet  plurimas 
laprimia  aniiiias  plantaa  graciilimaa  erehi, 
vbi  atiia  g^racilibua  quaai  premnntur,  iii- 
cut  in  pratia;  eaadem  autem  ramos  suos 
•zpandere,  ubi  aolitariae  crescunt  atque 
liberae.      8ic    etiam  noatri  Biipleuri  rar 

o*  et  /3»    in  pratifl  Inter  gramina  aut  in 

sepibna,  y«  antem  in  sterilibun  sicciori- 
busque  proTenit.  Petala  Tirentia  deinum 
rubeacont.  Fmctus  maturi  spadicei.  \on- 
milli  auctores  in  hoc  B.  Gerardi  quae- 
siTeront  B*  junceum  Linnei. 


Wuchs  der  Pflanze  richiet  sich  nach  dcm 
Standorte,  was  um  so  weniger  zu  ver- 
Muiidern  ist,  ais  wir  wissen,  dass  \ielc 
einjilhrip:e  Pflanzen,  sobald  sie  Ton  an- 
dern  schlankgewachsenen  gedrftngt  sind, 
senkrccht  emporschiessen ,  dass  sie  aber 
ihre  Theile  ausbreiten,  nenn  sie  allein 
stehen.  80  uachscn  auch  unsere  Fomien 
a-  und  ^.  auf  Wiesen  unter  Gras  oder 
in  Ziiunen,  <y.  aber  an  trockneren  unbe- 
baueten  Orten.  Dic  Blumenblitter  sind 
griJnlich  ,  suiiterhin  rothwerdend  ;  die 
reifen  Friichte  kastauienbraun.  Einigc 
Schriftsteller  suchten  liierin  daa  B.  jun- 
ceuiii    Li.w. 


XVI,  297*  Bupleurom  junceum: 

"I*    Jstgm    eietHUa    9ubaiata,     Kocn.^    um- 

cUis  terminalibus  triradiatis,  involu- 
dUu  floribuf  3  —  5  brevioribus,  foliis- 
ae  lanceolato-cuapidalis.    R. 

Sj^m  BttpL  aDgustifoIIani.  Dod.  pempt. 
1616.  p.  633.  ic»  LoBEi.,  hist.  p. 
243.  f.  1, 

B.  luncenia.  Livv.  tpec.  p.  343. 
Kocn.   disp.  umbellif.  p.  116. 
SyasKO.   syst,    veg.   I.    882.  excl. 
•yn. 

S.  badioffl*    Bocuel  et  Lakg   catal. 

B.  Gerardi.  SisiTn  prodr.   P].  graec. 
I  I.   p.   178.    n.   622.     Flor.   graec. 

IIL  t.  262. 

297«  99  in  aaxis  calcareis  ad 
SaAnto  in  Hungaria**  leg.  cl.  Ro- 
GnxL  et  Lamg. 

Am  Floa  cam  involucfllo.  B.  fructus 
BMtama.  C.  acheuium  superne  tI- 
aoBk    D.  id.  transsectum. 


CoaeedeBdum    eat,  iianc  plantam  minus 

luibitnm  praebere,  quam  pracce. 

y  attamen  tcI  e  Linneana  diagnoMi, 

ajBeaymia    Teterum,    hanc    tuntum 

iotelligendam ,    constat.       Quid    cl. 

luBC:    yyumbellis  capillaribus ,    in- 

la     Bubnlatis  ,      caule    paniciilato 

,  foliii  liaeari-lanceolatit**  unibeUift 


CLXVI.       2Q7-       Bupleurum    jun- 

C  e  U  m  :     (  +    Rippen     erhaben ,    fast   fiuf>ei' 

artig,  Kocii. )  Euddolden  drcistrah- 
lig,  Hullchen  kurzer  als  die  3  —  5 
filuthen,  80  wie  dio  Blalter  lanzetlich 
ieiuspitzig.     R. 

Sjrn,  Bupl.  angustifolium.  Dod.  pempt. 
ed.  1616.  p.  G33.  ic.  Lobel.  bist. 
p.  243.  f.  1. 

B.  junceum.  Lxvn.  spec.  p.  343« 
Kocn  disp.  umbellif.  p.  116« 
SpnEMG.   syst.    veg.   L  882.    excl. 
ayn. 

B.  badium.   Rociiel  et  Lang.   catal. 

B.  Gerardi.  SaixTn.  prodr.  Fl.  graec. 
L  p*  173.  n.  622.  Flor.  graec» 
III.  t.  26?. 

Nac/ir.  297.  Auf  Kallcsteineii  bei 
Safinto  in  Ungarn«  Hr.  M.  Ro- 
ciiEL  uud  Lamg* 

A.  iiliithc  mit  IluUchen.  B.  reife 
Frucht.  C.  Schalfrucht  ron  oben 
gesehen.  D.  diese  querdurch- 
schnitten. 

Bfob,  In  Wahrhcit  hat  diese  Pflanae  wcniger 
ein  binsonartiges  AuHehen  als  die  vorige, 
dennoch  ist  sie  nach  der  Linneischen 
Diagnose,  so  i%ic  nach  den  Synonymen 
der  Aiten,  die  richtige.  Warum  Smith 
dieselbe  „  mit  haardiinnen  Dolden ,  nfrie- 
mcnspitzigen  Iltillchen,  rispigen  aufrcch- 
tcn   Stengeiy    linien-lanzetrormigi*n   Blslt- 


■X      *- 


—     58 


cetonim  trlradiatiA  pictam,  pro  Jacqui- 
niaiiu  B.  Gcrardi  vcl  pro  ipsa  planta 
Gcra]'diana  dedcrit,  non  iutcllig^o.  Dc 
coniunctidnc  no.strac  cum  B.  Gerardi 
ncniini  scnno  crit,  qui  utramque  coram 
hah«t;  pracRcrtini  quum  ad  tVurtiini  rc- 
Hpiciat,  quem  scmpcr  ciiratiu!}  cxaniinaii- 
do,  iani  cl.  Kocii  1.  c.  taiiti  hahuit,  ut 
utramquc  plautam  distiii^uat.  B  u  p  1  c  u  - 
ruin  Pollichii  Gm.  cuni  B.  juiicco 
plane  nil  Iiahet,  totoquc  coclo  diflert,  cf. 
B.  tcnuissimum  apud  nos. 


tern,'<  {ihrigeiii  mit  drelairahli^eB  Doldc 
ahgebildet,  fur  B.  Gerardi  Jacq.  odi 
■elbst  fiir  die  Gerardische  PflaBXO  ani 
giebt,  -wcisB  ich  nicht.  An  Verbindan 
unsercr  Pflanze  mit  B.  Gerardi  Jaci 
wird  Xicmand  dcnken,  der  beide  TOr  sic 
hat,  hcHonders  wenn  man  die  Fracht  ai 
fticht,  durrh  weiche  schon  Herr  Pro 
Kocii,  wclcher  diese  stets  genaubeachtei 
hcidc  Artcn  unterschied.  Bupl.  Polli 
chii  Gx.  hat  mit  B.  junceum  gi 
nichts  zu  thun,  und  ist  himmelweit  tci 
schieden,  man  vergl.  B.  tenuisaimui 


CLXVII.    298»    Biipleiirum  lcnuis- 

S  i  m  U  m  :  C  ^*o.UeciUa  et  Jttga  granulata, 
vittae  nuliae,      Kocn.)      umbcUis     tGimi- 

nalibus  3  —  5  radiatis,  lateralibus  in- 
complclis,  iuvoluccUis  IXores  subquinos 
exccdentibus  foliisquo  lincari-cuspida-: 
tis.    R. 

Syn*  B.  tenuitsimum  Li:«n.  Lam. 
WxLi.D,  Smitii  brit.  I.  p.  292. 
Engl.  bot.  478.  Fl.  dan.  1090. 
Kocii,  disp.  p.  117. 

Odontit.    tenuistima     SpasKO.     apud 
RoM.  et  Scnui.T.  V.  p.  332. 

B.  junceum.    Poll.   fl   palat.  n.  268. 

B.  Pollichii  Gmel.  bad.  I,  p.  613. 

B«    junceum     p.     PolHcbii    SpnENG. 
apud  RuM.  et  Scuult.V.  p.372. 

Hist,     298.     ,,Suecia**  cl.  FniES. 


a.  unihella  fructifcra.  B.  floii  cum 
involuccllo.  C.  fructus.  D,  id. 
transscctus. 

Ohi,  Alii  plnntam  falso  explicarunt,  alii  pro 
nova  hahucrunt,  alii  tandem  sub  gencri- 
hus  hinis  cnumcrarunt. 

CuuU^  nmnino  in  maiorihus  tpecimini- 
huB  raniosus  cst,  ncd  etiani  simplicissi- 
nioruni  spccimimim  scjli^cs,  ut  apud  pluri- 
nius  aiiuua.s  pluntus,  in  stcriliorihus  oc- 
currit ,  ila  ut  caulis  raniusitas  mininic 
diaf^nostica  sit.  Uhi  apex  caulis  dcpastus 
luit,  ranii  cxcrcscunt  iongissinii  prostrati. 
Fulia  infcriura  lincari-Ianceulata,  utrinque 


CLXVII.    298«    fiupleurum  tcnuis 

S  i  m  U  m  :  (  Zwifchenfelder  und  Rippt 
gekurneit,     Binden    fehlen,     Klocir.}      End 

dolden  3  —  5  strahlig,  seitliche  unToll 
standig,  Hiillchen  lauger  als  die  (meisl 
5  filiiuien,  so  wie  die  Blatter  linea 
lisch-feingespitst.    R, 

Syn^  B.  tenuifsimum  Lz2ry.  Lai 
WzLLD.  Smztd.  brit.  I.  p.  29!! 
Engl.  bot.  478.  Fl.  dan.  109( 
Kocu.  disp.  p.  117. 

Odontit.    tenuissima     SpaKzrG*    apu 
RoM.  et  ScBVLT.  V.  p.  S32. 

B.  junceum.  Poll,  fl.  palat.  n.  268« 

B.  Pollichii  Gmel.  bad.  I.  p.  613. 

B.     junceum     ^.     Pollichii    Svasiic 
apud  RoM.  et  ScirvLT.  V.  p.  372 

Hachr.  298.  Aus  Schwedeni  von  Hr 
M.  Fiiz£s. 

a.  Frucbtdoldchen.  B.  Bliithe  m 
Hullchen.  C.  Fruclit.  D.  dies 
querdurchschnitten. 

B9oh,  Einigc  nalimen  diese  Pflanxe  f^cUic 
fur  eiue  andere,  andrc  hielten  sie  fa 
neu,  und  noch  andrc  fiihrtcn  sie  endlk 
unter  zwei  Gattungen  auf. 

Der  Stengel  ist  allcrdin^s  bei  ^rdsser 
Excni|}laren  aittig,  allein  es  Undet  sich  and 
oft  eine  Saat  ganz  einfaeher  Exemplarc 
wie  bei  dcn  meisten  einjahrigen  PAonze 
auf  diirrem  Boden,  so  dass  die  Verastc 
lung  des  Stengels  nicht  diagnostiach  isl 
Wo  die  Spitze  des  Stengels  abgefressei 
worden,  da  wachsea  dic  Zweige  sehr  laaj 


—    :>9    — 


atUnaaU,  reliqua  brn  ia  Uneari-cuBuiduta. 
Invtilucra  et  inrolucella  eiunilom  fnrmae 
•ulM|uina,  haec  semper  superant  flures, 
fructus  Tcro  subaequant,  iii  aritliRnimis 
tantnm  rarius  ocrurrunt  breriora.  Petala 
Tiridi  -  rubella ,  fructus  mnturi  bninnei, 
dense  lobulato-granulati,  costis  dislinclis 
crenulatii. 


Vel  fi|;ura  Colunxae  Ecphras.  I.  p. 
247.  rel  illa  apud  J.  Bauh.  11.  p.  2()1.  et 
MoRXB.  sect.  9*  t.  12.  (penultiniue  inii- 
tatio)  rel  illa  apud  8m.  engl.  bot.  n.  478* 
et  Fl.  dan.  1090-  singulae  praehcnt  invo- 
Incella  floribus  lonpora.  Wii.i.dknow 
•tque  DECANDorii.E  sine  dubio  serunduni 
fhictirera  specimina  involucella  brcvia 
dicnnt,  et  Sprknqrl  tandem  scripsit: 
,,inTolucris  setaceis  umbella  uxi- 
llari  Bubtriflora  brcvioribus. '* 
Si  nmbella  rocatur  umbelliila  exilluris, 
etiam  involucella  crunt  involucra,  qiia» 
hic  loei  dlcuntur  umbella  brcviora,  ab 
aliis  antem  et  ipso  Sxithio  scriptum 
exstat:  „inToIncellis  flores  supe- 
rantibus."  Nobis  videntur  unibellae 
laterales  abortu  quasi  uni  -  vel  biradiatae, 
ita  ut  tantum  umbellae  sint,  et  horuni 
Inrolncri  uniTersalis  brcvitas  non  csset 
apecifica,  quum  singulis  afllnibus  con- 
Tenlat.  Fructns  a  Smithio  voratur  „an- 
gulatns, "  a  Sprkngemo  „ruguIo- 
ans,^  nobis  talis  visus  est  qualem  supra 


Specimen  habeo  e  Calabria  paueiflonim, 
miod  inTolncclla  pracbet  friictibus  maturis 
^re  breviora,  reliqua  in  totius  fere  (ler- 
naniae,  Bohemiae,  Moravine,  Austriue, 
Hnnnriae,  Helvetiae,  Galliae,  Angliae, 
et  Sueciae  locis  salsis  inventa  specimina 
conTeniunt  cum  nostra  figura,  quoad  in- 
▼olncelln,  quae  etiam  in  fnictiferis  fru- 
ctiun  aliquantum  excedunt. 


auAy  und  sind  niedergesireekt.  Die  un* 
teru  Blatter  siiid  liiieul -lanzetlirh ,  nuch 
beiden  Knden  verschniiilert ,  die  iibrigen 
kurz  lineulisoh  felnspitzig.  Die  Hullen 
und  IlullcheH  sind  diesen  gleichrormig, 
ineist  fiinfzahlig,  letztere  iniincr  liinger 
als  die  llliithen,  aber  ungefuhr  eben  so 
liing  uls  die  Kriirhte,  nur  auf  dem  aller- 
diiriMten  lloden  siiul  sie  inanchniul  kiir- 
zer.  Die  Klunmihlutler  siiid  grtin-rtith- 
lich,  die  itippen  deiitlich,  und  feiuge- 
kcrbt. 

Sowohl  die  Figur  bei  Com:m\a  Ecphras, 
I.  p.  '247.  uU  die  hei  J.  Kalh.  11.  p.  201. 
und  .Moais.  sect.  [).  t.  12.  (Copie  der 
Torletztcn)  die  von  Sm.  in  der  Kngl.  bot. 
n.  478.  und  die  in  der  Flor.  dun.  1C^K\ 
hahen  alle  dic  iliiUchcn  lunger  als  die 
Kliithen.  ^Vim.dknow  und  Dkcindoij.r 
ncnnen  die  lliillehen,  wuhrscheinlich  nach 
friichttrageiulen  l^Ixeniplurcn ,  kurz,  und 
Ki*RK\GFJ«  schreiht:  „lliillen  borstcn- 
artig,  kiirzer  als  die  achselstiin- 
dige  nicist  d  r  eihliithigo  Dolde. *< 
Wenii  uir  das  achselstiindige  Doldchen 
Dolde  ncnnen,  so  uerden  uiirh  die  Hiill- 
ehen  zur  Hiille,  und  dicse  heisst  hier 
kiirzer  als  dic  Bliithen,  ^Hhrend  andre, 
uie  selbstSMiTii,  ausdriirklich  sugen,  dass 
dic  lliillchen  liinger  sind.  Wir  halten 
die  scitllcben  Dolden  fiir  einzclne  Dold- 
chen ,  dic  durch  unterdriickte  Ausbildung 
so  vermindert  1  —  2  strahlig  geworden 
sind.  Die  Kiirze  der  allgenieincn  HiiUe 
kimnte  auch  nicht  spccilisches  Kennzei- 
chen  seyn,  da  sic  allen  ahnlichen  zu- 
koinint.  Die  Frucht  nennt  Smith:  kun- 
tig,  Sprexgri.:  runzlich,  uns  er- 
scheint  sie  so,  wie  wir  sic  obcn  beschrio- 
ben  haben. 

Tch  besitze  ein  Exemplar  aus  Calabricn, 
welr.hes  wenighluthig  ist,  und  Hiillchen 
hnt,  die  fust  kiirzer  sind  als  die  Fruchte, 
andere  fast  in  nllen  Gegenden  von 
Deutschland,  in  Kohmen,  Mtihren,  Oester- 
rcich,  Cngarn,  dcr  Schweiz,  Frankreich, 
Kngland,  und  Schweden,  auf  Salzbodcn  ge- 
sanimelte  Eitemplure,  komnien  darin  mit 
iinsrer  Figiir  iiberein,  dass  die  Hiillchen 
lunger  als  die  Kliithen,  anch  ein  wenig 
liiiiger  als  die  Friichtc  sind. 


—     60 


CLXVIII.    299.     Buplouriim    glau- 

CUm:  (^vallceula  granuils  sparsls  obsiULy 
juea  oblUeratOj    vittae  nullae^  Kocn.)    um- 

bellis  lermiualibus  ^^triradiatis ,  late* 
ralibus  incompletis,  inyoluceliis  lance- 
olato  -  cuspidatis  denticulatis ,  ilores  ct 
fructus  siiperantibus,  foliis  infcriori- 
bus  linearibus  recurvis.   R. 


CLXVIII.     299.     Bupleurnm   glau- 

cum:  (^Zwischenfelder  xerstreau  gekSrmeii, 
Rlppen    (fcrloschen,    Binden  /ehlen^      EoCR.) 

Enddolden  meist  dreistrahli^ ,  seitliche 
unvollstandig ,  Hiillcheii  lanzetlich- 
feingespitzt  gezahnelt,  langer  als  Blii- 
tlicn  und  Friichte,  untere  JUatter 
linealich,  zuriickgekriimmt,      R. 


Syn*     B.   glaucum.    Robzll.   et   Cast» 
diss.  ined. 
Dbc.  fl.  fr.  Buppl*  p.  515. 
Sfrenc.  syst.  veg,  I.  p.  882. 

B.    femicomposituin    var.     Desf.    fl. 
atl.  I.  p.  230. 

Odont.  glauca.    Schult.   apud  Rom.' 
ct  ScnuLT,  syst.  veg.  V.  p.  333. 

Hut.     279.     Montpellier.     cl.     Salz* 

MAMN. 

a.   umbella  fructifcra.    R.  fructus  cum 
involucello  nuo.     C.  id.  transsectus. 


Oh%,  Diagnoses  atquc  dedcriptioncii  adliuc 
usquo  exstantes  ieyissimae  sunt  ,  nec 
~  tang^nt  plantac  characteres.  Nostra  tcI 
a  praecedenti  K.  tenuissimo,  vcl  a 
B.  semicomposito,  quod  proxime 
dabimus ,  sufficientcr  specicm  distinguit. 
Huic  omnino  per  quam  similc  videtur, 
etiam  quoad  fructum  nigrum  albog^ranu- 
losum,  ecostatum,  sed  involucellis  dciiti- 
culato  -  serratis  ,  atquc  foliis  infcrioribus 
linearibus  facile  recedit,  illi  cnim  invo- 
lucella  sunt  intcgcrrima  et  folia  inferiora 
spathulata. 


Syn.     B.   glaucum,    R0D11.1..    et  Gait. 
disf.  ined. 
Dbc.  fl.  fr.  snppl.  p.  515. 
Sprenc.  syit.  veg.  T.  p.  882. 

B,    femicompofitiim    var.     Dbsp,    fl, 

atl.  L  p.  230. 

Odont.  glauca.  Schult.    apnd  Rok. 
et   SciiuLT.  syst»  veg.  V.  p.  SgS. 

NacJir.     279.     Montpellien   Hr.  Sali* 

a.  Fnichtdolde.  B.  Frucht  mit  ihreM 
llullchen.  C.  diese  querdiutlh 
schnitten. 

Beoh.  Allcrdings  beriihren  die  biBheri^ 
Diagnosen  die  Kennzeichen  der  Flluse 
nicht.  Wir  glauben  sie  durch  dieunsrige 
sowohl  von  B.  tenuissimum,  eb  anch 
Yon  B.  semicompositumy  was  ii&ch- 
stcns  folgt,  hinlftnglich  xu  unCerscheidaL 
Letztcrcm  schcint  sic  allerdingB  sehrihe- 
lich  zu  seyn,  auch  in  Bcxielkuiig  auf  die 
Frucht,  i%elchc  schwarx  ist,  und  weia 
gekbrnclt,  ohnc  Rippen.  Die  gezAhneltM 
Hullchen  und  linealformigen  untern  EbU- 
ter  unterschciden  sie  abcr  leicht,  deu 
bei  jencm  sind  diese  spatheUdrmig,  nsd 
die  lluUchen  ganzrandig. 


CLXIX.  300.  Erica  Bruckentlialii: 
foliis  verticillatis  linearibus  piliferis, 
floribus  simpliciter  dense  racemosis, 
calyce  simplici  4  dentato  erosulo,  cor. 
campanulata,  stai:.inibus  monadelphis, 
antheris  exappendiculatis  inclusis,  stylo 
exserto.     11. 


CLXIX.  SOO.  Erica  Bruckentha- 
1  i  i :  Blatter  quirlstandig  ,  linealiscfa, 
haartragend ;  Bliithen  einfach  und 
dichttraubig,  Kelch  einfach,  vierzah- 
nig,  fein  ausgefressen,  Blume  glocken- 
iormig,  Staubgeiasse  einbriiderig,  Staub-* 
beutci  ohne  Fortsatze,  eingeschlossen, 
Gnifcl  herausrngcnd.    R, 


iMi 


iMi 


M 


—      01      — 


Syn^     Mensiesia  Bruckenthalii.   Baum- 
GART*  fl.  tranfylvan..  I.  p.  333. 
Erica  Bruckenthalii.  Svreno.  n.  £nt- 
deck.  I.  p.  271. 

Hut.     300.     ^yTransylvania''   c1.  Sad*^ 

X.EA. 

A.  flos.  R.  f^enitalia  dimidiata.  C.  sta- 
miiia  duo.  D.  anthera  pontice. 
E.  ead.  autice  visa.    F.  folium. 

Ohi.  Descriptionem  conf.  1.  c.  Folia  in  ramis 
sterilibus  multo  magis  conferta,  atque 
plura  in  Terticillis,  quam  in  florentibus 
ramis.    Calyces  rosei,   corollae  puniceae. 


Syn.     Menziesia   Bruckenthalii   Baum« 
OART,  fl,  transylvan.  I.  p,  333. 
Erica  Bruckenthalii.  Sprung.  n.  Ent- 
dcck.  I.  p.  271. 

Nachr.     300.      Siebenburgen.     Hr.  D, 
Sadler, 

A.  Rliithe.  R.  Genitalien  halb.  C.  zwei 
Staubgofsisse.  D.  Staubbeutel  von 
hinten.  E.  ders.  von  vorn.  F.  Blatt. 

Beoh.  Die  Reschreibung  a.  a.  O.  Die  Rlii(- 
ter  flind  an  den  unfruchtbaren  Zweigen 
mehrziihlig,  und  gedrangter  als  an  den 
Rliithenzweigen.  Dic  Kelche  rosenroth, 
dic  Blumen  hochroth. 


CLXX.  301.  Epilobium  rivularc: 
puberulum,  foliia  sessilibus  elongaLo 
-  lanceolatis  denticulatis ;  caule  teretius- 
cmlo,  petalis  ovalibus  emarginalis,  slig- 
niate  quadrilobo.     R. 

Syn,     £.  rivulare,   Waulenb!   Fl.  up- 
sal,  p.   126. 

Hist,     301.     «•in    rivulo   fontano    infra 


»1 


i€ 


Bergsbrunna     Danmarkensium 
cl.  Wahlsnbehg. 

A.  genitalia,  sepalum,  petalum. 

Oh»,  Unico  hoc  loco  lectum  eiiiie,  ibique  iam 
muraiflse  cL  Fries.  Etiam  in  Germania 
creacere  Terosimile  est ,  et  ipfte  specimen 
habeoy  lectum  in  Flora  Dresdensi,  quod 
«millimum  est.  Quod  reliquum  cst,  etiam 
aJia  Epilobia  critica,  mox  iconibus  no- 
■triSy  ulteriori  attentioni  habebimun  c(»m- 
mendata. 

"  Bpilobio  palustri,  nontrum  plus 
doplo  majus  est,  atque  tenuissime  pube- 
nilmD,  in  foliorum  superficie  fcre  gla- 
brom:  folia  longa  sunt,  atque  flores 
snbaequant ,  dum  in  reliquis  plurimis  lon- 
ge  breriora  occurrunt.     Flos  maiusculus, 

Betala  calycem  fere  duplum  longa,   dihite 
lacina. 


CLXX.  30l«  Epilobium  rivulare: 
kurz  feinhaarig,  Bliitter  sitzend,  lang 
lanzetlicb,  gezalinelt,  Stengel  stielrund- 
lich,  Blumenblatter  oval,  ausgekerbt, 
Narbe  vierlappig.     R. 

Syn^  E,  rivulare*  Waulenb!  F1,  up- 
sal.  p.  126. 

Nacltr,  301.  an  einem  Gebiirgs» 
bache  unterhalb  Bergsbrunna  in 
Danemark*     Waiilemberg. 

A.  Genitalien,  Kelchblatt,  Blumenblatt. 

Beob.  Hr.  M.  Frirs  berichtet,  dass  die  Pflan- 
ze  nur  an  dem  einen  Orte  gefundcn,  und 
daselb^t  Terschwunden  sey.  Sie  kommt 
aber  wahrscheinlich  auch  in  Deutschland 
vor,  und  ich  habe  selbst  ein  Exemplar 
au!i  der  Gegend  von  Drenden  ,  was  sehr 
dhnlirh  ist.  Uebrigens  werde  ich  auch 
die  iibrigcn  kritiHchen  Ebilobia,  bald  durch 
Abbildungcn  einer  allgemeineren  Beach- 
tung  empfohlon. 

IJnsre  Art  ist  doppelt  grosser  als  E. 
palustre,  und  ganz  leicht  kurz  fein- 
haarig,  auf  der  OberflSiche  der  Bliltter 
fast  kahl  ;  die  Blfttter  lang,  den  Bliithen 
gleichlang,  wfthrend  sie  an  den  meisten 
iibrigen  Arten  weit  kiirzer  sind.  Bliithe 
ziemlich  gross,  BliimenbUtter  fast  dop- 
pelt  so  lang  als  Kelch,  blass  iiia. 


14 


DECAS   TABULARUM  DECIMA   OCTAVA 

QUAM 

VIRO    PRAECLARISSIMO 

GEORG    WOLFG     FRANG.     PANZER 

MED.    DR.    PIIYS.    IIEHSFEtJCK.    ETC* 

BOTANICO       SUMME      VENERABILI 

D.     D.     D. 

A   U    C   T    O    R. 


CLXXI.  302.  Viola  lulea.  FIuds.  y. 
grandiflora.  Vill. 
V.  lutea:  perennis,  caule  Inquctro 
subsimplici  foliis  oyato-oblougis  ci*e- 
natis^stipulis  palmatitidis  ciliatis,  cal- 
care  cal^xis  appendices  parum  exce- 
dente.    R. 

Syn.     V.   lutea  Huds.  fl.    angl.   ed.    1. 

351.    WiTii.  263.    Smith  brit.  T. 

p.  248.    Sfreng.    syst.    veg.  I.  p. 

802.  Engl.   bot.  721.    Tratt.  ta- 

bMlar.  t.  43. 
Y.  grandifloia  Uuds.   380.     Ligiitf. 

508. 
V.  {»rendiflora  a.   Dec.  fl.   fr.    V.   p. 

620.  excl.  syn. 
V;  sudetica   «.  lutea,   D£C,   prodr.  L 

p.  302. 

Formae  tres: 

a.  V.  saxattlis;  Scumidt.  cf« 
RoM.  et  Scuult.  V.  p.  384. 

B,  sudatica  Willd.  £n.  Rom.  et 
Scjiut.t.  ib.  p.  385. 

<y.  grandiflora:  caale  abbreviato 
subbifloro,  foliis  ovatLs  crenatis, 
stipulis  pinnato-trifldis ;  petalis 
lateralibns  fauce  papillosis,  infcri- 
ore  emarginato;  nectario  vix  cn- 
lyce  longiore.  Vit.i.aiis  Cat.  de 
pl.  de  Strasb    p.  288.  tab.  V. 


CLXXI     502.    Viola  lutea  Huds.  y. 
g  r  a  n  d  i  f  1  o  r  a.     Vill. 
V.  lutoa:   perennirend,  Stengel  drei- 
seitiff,    ziemlich  einfacb,    Blatter  ei- 
rund  -  langlich  gckerbt,  Achselbliitter 
handformig    gespaltcn ,    gewimpert, 
Sporn  wenig  langer  als  Kelchannau- 
ge.    R. 
S)n.     V.    lutea  Huds.    fl.    angl.   cd.  |. 
331.  Witu.  263.    Smxtu.  brit.  I. 
p.  248.     SPRE^fG.   syst.   veg.  I.   «, 
802.   Engl.  bot.  721.    Thatt.  tal 
bular.  t.  43. 
y.  grandiflora   Huds.  380.     Li«nTr. 

508. 
V.  grandiflora   a.   Dec.    fl.  fr.  V.  p, 

620.  exc).  ayn. 
V.  sudetica  x,  lutea.   Dzc.  prodr.  I. 
p.  302. 

Drei  Formen: 
a.    V.     saxatilis;      Scumidt.     cf. 

RoM.  et  ScnuLT.  V.   p.  384. 
/3.  sudatica   Willd.  £n.  Rom.  et 

SciEULT.  ib.  p.  385. 
y.  grnndiflora:    caule    abbreviato 
subbifloroi    foliis  ovatis  crenatis 
stipulis     pinnato-trifidis;    petalis 
lateralibot  fauce  papillosis ,  infe- 
riore  emarginato;  ncctario  vix  ca- 
lyce    longiore.     Villaiis  Cat.  de 
pl.  de  Strasb.    p,  288.  tab.  V. 
IS 


b^- 


64 


Ilist.    302.    „e    montc  Ballon  Voges.** 
Vii.LAns. 

A.    calyx  a  latere  cuni  petalo  infiTiori. 


06f.  V.  lutra  viilji^arifi  mt  in  nnbalpini»  a1- 
pibnsqu(>,  simI  ila  lariabilis,  ut  plurcti  cx 
PH  tuiTiiit  8p(MM<*H  rxstriictat*,  atque  ohiuch 
Kimiil  V.  niutahiliM  nitniiiK^  roniprelKMi- 
<lar  «•!.  lloriiF.L.  iiipriniis  tloruin  aniplilii- 
dinc  ohitiT  distinifiiuiitiir,  simI  cril»ro  liau- 
riuiit  ii,  qui  in  altrra  fidia  inlinia  rotunda, 
in  ultera  oldon^ra  et  otata  quaerunt.  Pri- 
niordialia  in  Rin^uli.n  sniirotniidH  »unty  iu 
reliqiii:)  fuliis  latitudo  dccrescit. 


OE.  V  i  o  I  a  e  s  a  \  a  t  i  1 1 K  ad  V.  s  ii  d  r  t  i- 
rani  riilio,  quiid  iaui  ill.  SiMii/ihs 
ubseriavit,  eiuleiu  est,  itc  illa  \, 
arvensi»  ad  V.  tri  ru  lorcui ,  »'t 
oinniA  \,  lutea  qiiotl  niilii  lideltir, 
u  V.  tricolori  \\x  aliter  tTti 
di^ersa,  nisi  radice  pereniii,  qnuni 
tolioruin  Htipularumqiie  circiiitii.H  tani 
>arial)ilis  videatnr,  quain  iudunien- 
tuni  attjuc  cidor  corollat*.  V.  i;^ra- 
cilis  SiRTii.  c*t  S.M.  i-l.  j^raec.  t. 
!2'J'J.  (e\acte  eadcni  ac  A'.  tlccli- 
nata  \\.  Krr.  t.  1>2;V  quaui  cL 
Spkkxofi.  sub  boe  nuniine  V.  tri- 
colori  addidit,  Rub  illo  uutein  di- 
Btinxit,)  propria  ^idetur  npecieN, 
qiiae  cuin  V.  b  e  t  o  r  o  p  li  \  1 1  a  Hkii- 
Toi..  vix  eadem  erit.  V.  rotbo- 
Bi  a  ^  e  n  8  i  s  ctiani  coiiatanter  prnpa- 
j^atur. 


/3.  V.  .•«udrtica  flore«  habet  maiores, 
e\  WiM.o.  diaisnosi  petalis  crena- 
tis ,  ned  non  iiia^is  crenata  siin! 
quani  in  reliqiiis,  et  colore  «eniunt 
aiit  lluri),  aut  8ii|iiTiora  seiniiio- 
luceo  vel  tota  viulaceo.  Vcl  li^^ura 
V.  luttiae  apud  Sm.  Kii;rl*  bot.  ct 
TiiATT.  tabul.  t.  4;j.  \el  V.  II.  luti-o 
niaiore  Uiv.  ad  V.  ^randinoram 
IIaknkk,  a  .Seii.Miiiifo  citata ,  haiir 
nofltram  fonnani  sistunt  internii*- 
diam ,  cui  i^itur  etiain  V.  ;;  r  a  n  i!  i- 
flora  ll.iKXKK,  secundiim  citala  ft 
secuduni  nuuicrusa  speciniiiiu,  s\  uw- 
11}  lua  «Bt. 


^achr.     302.     auf  clein    Ballon  io  den 
Vogesen,     Viclabs. 

A.  Kelch  von  der  Seite   nebst   unterea 
Blumcnblatt. 

Heoh.  V.  Intea  kommf  in  Vumlpcii  iind  .41- 
peii  baiili^  \or,  altein  stie  int  iiu  veninder- 
iicli,  dass  inan  mehrere  Arteii  darans  «re- 
inaclit  hat,  und  dasH  llr.  M.  UcicuKi.  dirse 
Fiirmen  zusainmcn,  unter  deiii  Numpo  V. 
luutabilis  be;;reift.  Man  kann  nur  et\«a 
nach  der  lirdssc  der  Bitiiiien  einige  .\b- 
stufuntreii  unterschciden,  dcnn  die  Forw 
der  untcrn  Bliitter  zu  bc;^runzciiy  iat  un- 
]n«);:lich,  die  zuerst  crsehcincndcn  iiind  au 
allen  rundlich,  bei  deii  rul^eudcu  niinHt 
die  !*reite  ab, 

ff.  V.  saxatilis  verbfilt  Rich  •  miff 
schon  Sf  Hi.f.Tis  bcuicrkty  xu  V. 
sudetica  ku,  wic  V.  arve.nsis 
zu  V.  tricolor,  und  die  ganze  V. 
lutea  diirfte  wie  iiiir  sclieint,  Tt«n 
V.  tricolor  kaiini  andcra ,  als 
diircli  ausdauerndc  Wurseel  zu  un- 
terscheidt^i  scyn;  denit  der  Uniriss 
der  Bliitter  uud  .Ai*hf«clhlatter  i*t 
ebcii  so  \eranderlieh  aU  die  Bedek- 
kun^  uder  als  die  Farbc;  dcr  Blume. 
V.  graciiis  Sii/rii.  et  Sm.  F1. 
«^racc.  t.  2*2*1.  (j^anz  gleich  der  V. 
declinata  W.  Kit.  t.  223.  die 
Kprrngki.  untcr  lctzterem  Naueii 
zu  V.  tricolor  zieht,  unter  erstc- 
reni  aber  als  eij^ne  Art  auffiihrt,) 
scheint  auch  eigne  Art  zu  scyn,  die 
jedoeh  «\nhl  nieht  mit  V.  hVtero- 
phylla  Bcrtol.  zu  Tcmecbsciu 
ist.  V.  rothouiaKeii»i»  pilanzl 
sich  aiieh  imiuer  {^leicliliirniii;  fort. 

/9.  V.  sudctica  hut  j^rosffre  liliithen, 
dtTen  liluuienhliittcr  nacli  WiL.i«iiC- 
>«iws  Diaj^nosc  ^ekcrht  scyn  soUea, 
dies  Hinil  sie  aber  fi  eiiigstcrns  nirht 
inehr,  als  dic  dcr  andcrii  Formrn, 
iibn^ens  gclb ,  oder  dic  uhern  kalli 
violet,  aucb  ^anz  viu1k*t.  Sciwul  dte 
Fi^rur  der  V.  lutca  bei  Smith  iiad 
'LnATTiwiCK  aUauclidic  V.  fl.  luteo 
ui.iiore  Hiv.  welche  ielztere  zu  V. 
^randiflora  llsi\KE  Ton  ScHNfUT 
eitirt  wird,  stellt  dicse  unnre  ^lit- 
teiform  dar,  zu  der  nlso  V.  ^TU.n- 
diftura  IliiNKK  so%%ol  den  iitateu 
als  zahlreichcn  Kxc*niplaren  narh, 
aU  S\  nuitym  ^ehort. 


^au 


■i^ 


^     65 


y.  y.  «randiflora  Vii.t..  nunim  ani- 
plitudinr  ita  r\ci*llit,  ut  forte  niuxi- 
mam  intrr  onineH  prarlirtil  corol- 
lam ,  superat  crrtc  illam  V.  g  r  n  u  • 
diflurac  Liw.  (altaicac  V\i.i., 
Km.  bot.  Kc;;;.  t.  .1-1.)  Sufliciciiter 
Juinc  I.  c.  ilistinxit  cl.  Vii.i..4nfi  a 
V.  calcarata,  .sfil  propionMii  rs^p 
V.  lutrac  non  obflrrtatit.  CrcKrit 
ei  aurtore:  „aii\  Vojvrffcsi,  Aiir  Ir 
HochtVld ,  le  ISalloii,**  undo  H|icci. 
men  ab  ipno  Irctiiui  piuximuH.  FIux 
io  propria  aua  ligura  ferc  maiur. 


Xn.  50^  504.  Stalice  ariicu- 
lata:  pimclalo-scabraf  flexuosa,  rainis 
arficulato-dichotomis,  articulis  mcdio 
cras5:ioribu8,  foliis  cuneato-rotundatis 
floribus  distantibna.    R. 

Syn,  St,  echioides.    Lii?v.  syst.  nat.  ed. 

X1L  vol.  11.  223.  nec  spec.  plant. 

(cf.   supra   p.  54)   Sibtii.    et   Sm. 

prodr.  non  Fl.  giaAc. 

RoM.   ScnuLT.  VI.   p.  786.  excl. 

St«  articulata.  Lois.  FI.  gall,  etc.  cf. 

KoM.  ct  ScnuLT.  VI.  p.  797. 
St.   rorida.     Smitii.    FI.   graeca.   III. 

p.  91.  t,  298.  Qcf.  supia  p.  54. 

Hist    203.  «.   divergens.   204.   y3.  fasti* 


giata 


II 


Bassia   in    sabulosis  ma* 


Mf 


ritimis**    in     insula  <  Corsica.     cl. 

SAI.ZMASiN. 

A.  Floii  cum  bractra.     R.  bractea. 

Forma  fastigiata  nonniai  bebetata  rst 
rel  supprrsita,  atque  r  flrniinr  nascitur  in 
solo  mcliori  formam  divrr^cntrm,  quam 
etiam  Tivam  obsrrvavi.  llabitu  auo  quasi 
corallifornii  liarc  specirs  non  ita  ditncilr 
distin^itur.  Nrc  foiia  porro  >,vix  nota 
^ocabis. 


it 


CLXXIIl.  ^05  Slatice  auriculifo- 
liax  laevia,  spicis  abbreviatis  compactis 
binis  temisve  bi-eve  pedunriilalis  uiver^ 

Eintibua,  calyce  repando,  ibliis  spathu-- 
lis  brere  acurainatis.     K« 


y.  V.  e: r  a n  d  i  f I o  ra  Vill.  zcirhnrt 
sich  durch  dic  CriiNfle  dcr  Hliinir 
auji,  dic  \i**nHcht  die  grtisstr  untrr 
alien  Vcilchcii  ist,  wriiigfltrnfl  uhci-- 
frilFl  ?ic  dic  dcr  V.  ^rundiflora 
l.iN\.  (altuira  IVii.i..  Kkr.  hot.  rng. 
t.  M).  Vii.L.iRS  hat  «cinc  Pflanze 
n.  a.  O.  hinluiig;lich  voii  V.  calca- 
rata  untrmrhirden,  allrin  dir  na- 
hcrc  V.  lutca  hrachtctr  cr  nicUt. 
Sir  uiitliRt  iiai'h  ihni  auf  drn  Vojurr- 
Kcn,  uuf  dcin  llochfeld,  drm  Ballon. 
von  wo  wir  ein  vun  ihni  nrlbst  j»r- 
HiiniinrJtcs  Kxrmplur  ahbildrn.  I>ic 
Jiliinin  UM  scinrr  Hg^ncn  Fiji^ur  ist 
fasi  iiodi  gro8!*cr. 

CLXXII.  .305.304.  Stalice  articu- 
luLa:  piiiiklJrL-scharf,  vieibogig,  Zwei- 
gc  ^ogliedcrL  zweilheiliir,  Gliederin  der 
MiLtc  dickor,  fiiultcr  kcilfurmig  abgc^ 
ruiidel ,   liiiiLhen  entfernt  stehend.     R. 

Sjn,     St.    echioides.     Linbt.    syst.    nat. 
cd.    XII.    vol.    II.   223.  nec   spec. 
plaot.    C*.   oben   p.   54.)     Sidth. 
ct  Sm.  prodr.  non  Fl.  graec. 
KoM.   ScuuLT,  VI.    p.  78G.    excl. 

LlSN. 

St.  arliculata  Lois.  F1.  gall.  etc,  cf, 
RoM.  et  ScHULT.  VI.  p.  797. 

Sf.  rorida.  Smith.  F1.  graeca  III.  p. 
91.  t.  298.     O.  oben  p.  54) 

Nachr.  203.  a.  divergens.  204.  )3.  fa- 
stigiata.  Bassia  am  sandigen  Ge- 
stade    der   Insel    Corsica.     Salz- 

MAVN. 

\.  Bliithr  mit  Deckblatt.     B.  Drckblatt. 

Beoh.  Dic  ^CKipfeltr  Forni  ist  uur  cine  unter- 
driicktc  Aiishilduiig,  und  fpcbt  aus  ihrrm 
Saainrn  in  bessercm  Bodcn  viicdrr  dir 
ausgebrcitrt  ilsticc,  die  ich  auch  Irhend 
vor  niir  habe.  JDurch  das  fast  corallrn- 
&hnliche  Ansrhn,  ist  sir  nicht  schwer  zu 
untcrschridcn  ,  und  uunnichr  auch  die 
Bliittcr  bckannt  grmacht. 

CLXXIII.  505.  Statice  auriculifo- 
iia:  glalt,  Bliithenahren  kurz  gans 
dicht,  zu  zweicn  oder  dreien  kurzge- 
stictl,  honzontal,  Kclch  auageschweift, 
BlatLerspntheliormig.  kurz  zugespitzU  R. 

l5* 


ir 


L. 


L:r  ■•?=w^ 


-•*^* 


66     — 


Syn  St.  auriculacrolla.  Vaiil,  cf.  Hom. 
et  Sciiui.i\  VI.  p.  782.  Spheng, 
$y.st.  veg.  I,  p.  05S. 

Hist.     Montpellier.  cl.  SALZMAyy. 
A.  Flos  cuiu  hraotca.      li.  bruftfa. 

Ob9,  St.  bellidifulia  Siktii.  situt  St.  olci- 
folia  Ciou.  furile  ntmtiint  folilK  rotuiida- 
tiii,  floribiifi  (listuiitibiiM.  S  t.  il  i  r  b  o  t  o  in  «i 
ranioMa  est,  ot  pnritrr  babet  fotiu  rotuii- 
flata;  St.  benidirulia  (Go(.)  Dkc.  oi 
S  t.  casyia  W.  flores  quiiloiu  bnbent  ron- 
iVrtoH,  ««'d  raniis  HlerilibiiH  prueter  aUaH 
iiutas  e^iiiiic  ruiiiulo^^iH  diiVeruut. 


CIAXIV.  306.  Ruppia  rostcllnla: 
antheraniin  loculis  subi^Iobosis,  nuculis 
Iransvcrsc  -  obliipiis.     Kocn. 

Sjiin     K.  niaritima    var.    niinor.    Mf.rt. 

et  Kocii.Dcutftchl.  Flora  I.  p.  8G1. 
B.  rostcllata.    Kocu   in   litt.   dat.  de 

2\\.  Febr.   1824. 
Ilist.     306.    pRoatocliii"  cl.  Tkeviiia- 

A-  (ipira  biflora.  B.  cad.  «lenitiH  antboriA 
lii.stilliHque,  ut  lilanHMitu  cuiusii.s  flo- 
ris  bina  in  conHpectuni  voniuut.  C. 
uucula. 

Ohi.  Pra^cr  habilum  ct  Ta;<;inaH  anguHtiKsi- 
inuH  upicp  exaiij^ulatas  inpriniiH  purtibiis 
in  diaguosi  tactis ,  uniuiuo  distiucta  ^i- 
detur. 

507*  Ruppia  maritiina:  anf herarum 
loculis  oblougis,  nuculis  erccLo-obliquis. 
KociE. 

Syn,  R.  inaritima  Lxnv.  et  plur  auct. 
ic.  Engl.  bot.  136.  Fl.  dan.  t.  364. 
HooKER  in  CuRT.  Fl.  L^^ndin. 
Contin.  IV,  53.  optima!  — 

Hist,  307.  e  mari  baltico.  cl.  ^Vniiiii. 


D.  spicabiflora.  E.  ead.  domtiH  antlirriH, 
ut  piHtilla  et  filaincnta  conHpician- 
tur.  F.  uncula.  G.  Htaineii  pustice 
riaan. 


Syn.  St.  auriculaefoUa.  VAiir..  cf.  Rom. 
et  Sciiui.T.  VI.  p.  782.  S7ai.>o. 
fyst.  veg,  L  p.  958. 

Nachr,     Montpellier.  cl.  Satzmavx» 
A.  Klutbe  init  Deckblatt.    B.  Dcckblatt. 

Beoh,  St.  bcllidifolia  Sirth.  so  mie  St. 
uleifolia  0'oi;.  nind  Iricht  durch  ahse- 
rundrte  lllattcr  iiiid  eiitfenit  Btehendr 
miitben  zu  unterH('heid«*ii.  S  t.  dicho- 
t  o  ni  a  ist  astig ,  uiid  liat  j^eichfalU  ahg<*- 
rumlcte  Blatter;  St.  bellid  if  ulia  (Got.) 
DkC.  und  St.  caspia  W.  haben  xuar 
predriiii^ti*  Bluthen,  allein  ihre  aterilen 
Ft^br  verasteltrii  %\\oi{>;e,  unterscheiden  feie 
au5sor  uudcru  31erkiualvn  ohne  Miibe. 

CLXXIV.  506.  Ruppia  rostcllata: 
Staubbculclfacher  fast  kuglicfa,  Niiss- 
clicn  qucr  schief.    Kocu. 

Syn.     R.  maritima  var.  minor.     MsaT, 
etKocii.Dcutschl.Flora.  T.  p  861« 
R.  rostellata.   Kocii   in    litt.    dat,  d« 
1»3.  Febr.   1824. 

NacJir.   306.   Rostock.    Ilr.  rrof.  Tat- 

V1UANU6. 

A.  die  z\%eibliitliig;e  Aehrr.  R.  dieiie  narh 
Wej^nahnie  der  Staubbfutel  und  Pi- 
stille,  duinit  inan  die  j«*der  Hlutlie  ge- 
hdrcnden  zwei  Staubtaden  ■ieht.  C 
Nusscheu. 

Bfoh.  .\inHer  dem  Wuchs  und  drn  sehrRchma- 
len  Scbeiilen,  die  an  der  Spitze  uhut*  Ikrke 
Hind,  \orzu<>licli  durch  dict  iii  der  Diagno- 
sc  beriihrteii  Merkniale  zu  erkenni;u. 

30"'.  R  u  p  p  ]  a  m  a  r  1 1  i  ni  a :  Staubheu tel- 
luVher  liinglich,  Nusscheii  aufixicfat- 
schief.     Kocii. 

S)n,  R.  marltima  Linzi.  et  plur.  anct, 
ic.  Engl.  bot.  136.  F).  dan.  f.  3f.4. 
lIooKtu  in  CunT.  FI.  Loudia. 
Contin.  IV.  53.  optinia!  — 

Ntic/ir,  307.  aus  dcm  baltiichen  Alecre. 
llr.   D.  Weiue. 

D.  dic  z^ieibliithiji^e  .\chrc.  E.  die^e 
nacb  Wegnahuie  der  Staubbentel,  da- 
luit  nian  die  PiHtillc  und  Staubfaden 
Hehe.  F.  Nussehen.  G.  Staubgvtau 
tuu  binteu  jj^eflelien. 


mm 


^iing^^^ 


iM 


67 


04i,  SingnlarU  cst  partium  ori^aiiisati»  iii  ^r- 
n«rc  Ruppiae.  Spicu  baAorai  Itorixoii- 
talitcr  pusita,  altpruin  floreni  siipra  ;;i*ric, 
alterani  iiifra.  €ten|ac  ronitai  pixtilliN 
plenuii|iie  quatiior  obcoRiris,  atque  iuni 
obiiervuate  cl.  KorHio  ntaininihuH  iIuoIkih, 
huruw  filaiucnla  breiifffiinm  i*;|iiitantiii,  iin- 
tkrrae  difiyiuae,  loculis  oblon^is  aol  suli- 
^lubosi»,  iucunali»,  Hlroi|uc  extrciuo  li- 
lierisy  an^ustiMRiuia  lantum  cunMtrictura 
iu  nieiiiu  margiuia  intemi,  lilaaieuui  nuo 
adnexij,  e&terue  longitudiiialiter  dchiscru- 
tlbun;  pollen  (quod  optim«p  dcMcripfiit  ft 
pinxit  cl.  IIooKicii,)  niiiiiitiim,  pallide  ii- 
reiia,  obionfTO  cylindraceum ,  medio  ^cui- 
culatum,  gcniculo  apicibub^ue  iuflatis. 


Specimina  monxpclLira  et  aogy|iiiai\i 
flimillima  sunt  boroalilius  uiaritiuiiM  ImrU' 
iitribiuique.  K.  Mpirnli  a  quurundum,  xr- 
ciuidum  npecimina  borealia  viiietur  niistru 
K.    maritima,    cuiiu   Tarift.iteiu   diruiit 

K.  maritimam  /3.  littoralem,  lialiitu 
magis  cundeuMato,  pedunculiM  breiiiiriliUH 
taiitum  MubdiMtiui^uendam  I  ia  iuuudutia 
prucul  dubio  natam. 


LXXV.  30S*  Potamogetou  zofltc- 
rii'oIius:  Mibmersus,  caule  nlato-an- 
cipiti  aulif oliaceo ,  Ibliis  lincanbiis  ob- 
lusiiB  muc^i-onatiSf  spicis  siib  \2  floii.s, 
nuciilis  comprcssis  margiiia  oblusulij». 
11.  Fi.  Sax. 

Syn,     P.    sosteraefolium.     Sciiumacii. 

Fl.  Saelland.  cf.  RiiM.  et  Sciiui/r. 

in.  p.  512.     Mert.  et  Kocii  FJ. 

Deuttchl.  T.  p.  8j3. 
P,  complanatuft.  Wili.d.    berl.   Ma». 

1809. 

///jr.     308.     „Srania.*'   cl.  Fries. 

A.  Flos.     B.  pifttilluHi.     1'.  sepuliini  i-iini 
aiitliera.     D.  uiieula. 

Clif.  FuUa  phirinen'ia,  ncil  uunniHi  nrrtus  iue- 
diuB  farile  eonspieuus  cst.  Speeiiuiiia  in- 
digenu  conveuiunt. 


BtQh.  Di«  Gatiiing  Ruppia  liac  eiiipn  giiMZ 
pi^entliiiniLiehtMi  Haii  ibrer  Tbeile.  i>ie 
Aelire  ist  'zi^eililutlti^,  liorizuntal  j;i*hiiU«*n, 
trii.s^  sie  eine  Itliithi*  naeli  oheu,  die  au- 
«lere  nach  uiiten.  Jede  hesteht  uifiKl  aun 
vier  ^erkehrt  ke*^elf«»rniigen  Pistilleu,  uimI, 
\%ie  srhun  llr.  I.>.  Kocii  heohaeli^efe,  ans 
7.\\ei  StHiih<^erii«seii,  ilcren  Staiibfaileii  sehr 
kiirsB  und  reitenil  sind ,  die  Stuiibhrutcl 
getreniii  zueiiiii-liri<{:,  dic  FiieliiT  laiiKlirh 
lider  fa.Mt  kii^lieh,  eiiiuiirts  gfkriiiuiuc ,  aii 
liiMilen  Kuden  tr(*i,  iiur  iii  der  Mttte  di's 
inuern  Kanilen  dureh  eine  «fanz  diinne 
ZuMinini«*nsehniiriin^,  an  ihren  Stauhf;i4en 
aii!^fh«*ftct,aii«»s«*ii  l:iu*^H  aufspniiigeud.  Wvv 
lilii(lienMt:iiih  ^dt-n  IIookkk  ani  hestcn  hc- 
s«-lireiht  und  ahhildet^  ist  sehr  klein,  hlass. 
^riin  ,  lan;riirli  «\>  lindriseh ,  tn  drr  \ii(tc 
^<*kiii<>et,  aui  kuie  uiid  deu  l*^ndsj»itz(Mi 
\  enliekt. 

Fxenijdnre  voii  Muntpcllior  iiiiil  aus 
Ae;(ypteii,  koMinieu  niit  m»r>llieheii  aiis  ilcm 
!\leere  uud  aus  lMin<|j<een  iihereiu.  K. 
s  |i  i  r  a  I  i  s  uum  deni  .Nord<*n,  seheint  iiiit 
uiisrer  K.    Hmritima    ein«'rlei,    eiue  Ah- 

andei-ung  «uu  ihr,  die  K.  luiiritinia  ^. 
lilturaiis,  ^uu  dirhterein  Wiichs,  niit 
kiirzereii  l)lii(heiistielt*n,  iHt  \\ahrseheinli«*h 
auf  iiherseliueiuinteii  !*liitzen  geuaclisen. 

CfiXXV.  303«  Potamogelon  zoste- 
riioiius:  uiilcr^oUuirhl,  Sleii^i.4  gc- 
lliiijtlt  -  zweischueidi/r  last  blattarli;?, 
lil.itler  liiieiilisch,  sl-.impt' und  \viiich- 
^lachiich,  Hliilhcu.ihren  nieist  /v. oU- 
hhilhi^,  Niisschcai  Kusaminengedriickt 
bhimplrandi^.     il.  Fi.  Alax, 

•Sj7/,  P.  KOfteraeroliiiiii.  Sciivm-\i:ii, 
ri.  SacIlaiHl.  cf.  Ku.M.  et  Sciivi  r. 
JII  p.  ru-l.  ]yii:nT.  et  Kocii  M. 
Dcuisrhl.  T,  p.  H53. 
P.  coiiiplanacus.  Willd.  beil.  Mai». 
ISO'>. 

JNncfir.     ;ii.8.  Schoncn.    Ilr.  M.  Fnits. 

\,  mtiilM'.     B.  PiHtill.    r.  KelchLl.iii  liiit 
St.iiihhfuirl.     1>.  .\i:.s.idien. 

iitob.  Die  liliitrr  siiid  niehrueri ij^,  allein  nwv 
ein  Ner^c  ist  deutlieher  sielithar.  V.iw- 
heimisehe  K\einplure  kuinnien  lihfiein. 


XXXVI.  300.  Potamogcton  acuti       (TiXXNI.  30<;.    Potamogclon  acuii- 
folius:    submei'sus,  cauie  aluto-anci-         ioiius:   utitergclaucht,   iStengc-1  ccflii- 


r  *   .pyfi" 


-•'-*-..^  •• 


^•^JTp^ 


*-'- 


piLi  stibfuliacco ,  foliis  liiieaiibns  aoiinii- 
iin1(>-tiiis)]i<lalis,  Rpica  4— (>  ilurn,  iiucu- 
lis  cuiupressis  ilorso  «spciis.  K.  Fl.  fiax. 

iiyn,     F.  BCutifolius.  Lim<.  ap.  1\um.  et 
Sciiui-T.    III.    p.    313.     AIeiit.  et 
Kocn.  r.    p    8:>4.     ri,  dan.  1747- 
P.  cuspidatu*.     SciiiiAi>.  ined. 
Hise.     309.     Dtesdae  legi. 

A.   Rppnluui  vuui  uiiilKTa.     R.  uuriilii. 

Oii.  111.  SnKyr.r:t.  in  nyat.  M'p.  I.  \i.  4iu. 
iitramiiur  rpivicin  rnntrii^il,  hi<iI  ulri  lia- 
riim  illa|rn<icis  prriiDfnt  nrNriu,  <juiiiii  uh 
rrm  titurr  nun  pulul. 

PraiTPit<>nti  rulgalinr,  rt  in  (imni  rnrtr 
Grrniania  iibtiu  njiecirs.  Fulia  nini  riirn 
hHH)  gkndnlirrrn.  Staliirii  priini-ilrnlr 
miunr  aique  trutrinr,  ia;;iiiiir  iiu^funtiiiri'» 
integrac  uec  u(  iu  jiruvrcilriilr,  liiiilirinluc. 


CLXXVIL  310-   Btipleuriim  Odon- 

titCa    (j-allceulaa  '^    liitivt    naii  grantilatae, 

^■ilia  tn  quavis   i-allefiila  untca    KoCii.)    ail- 

iiiiiiTn ,    iiivolncellis    linuai-i  -  laiiceolalis 

ctispidatis  ptanis  ti-iiicrribus,  nervo  mo- 

Uiu  pinnalo.     R. 

Syn.     Auriculae  lcpoiis  affinis ,    odon> 

tites   tutea    VAlerandi.     I.    Bavk. 

bist.  m.  p.  20t.  cum  fig.   CO 

Perfoliata      minima      Buplcuii      folio. 

C01.UMS.  Ecphia».  I.  p.  84. 
Perfoliatiim  anguslifolinin  montanum. 

ibid.  fig.   p.  347.     C'0 

B.  Odontiie»  :  involncellis  pent.ipbyl- 

lis,  acutis,  universali  triiilivlloi 

noscolo  cenirMl  aliiore;     r.imi* 

ilivaiicaiis.  I.it^x.  sp    pl.  p.  :14-'. 

Ai.iios.    peil.    11.  p.    U3.    u.    U.-.-l. 

cxcl.   cxc1n<Ien<l. 
Jac^v    hoit.     Vindoli.    ni.     p.     47. 

t.  91. 
Lam.  Enc.  I.  p.  r>ni,  LA-M.<!tI)i:c. 
fl.fr.  IV.   p,:t40.   Syn.ii.s.p..n... 
B.    divaricalum.    *.    Lam.    fl.    fi.    111. 
p.   41(1. 
>)  nniira  fiil""  niTipliini   fuil  e\  uliurum  autlo- 
riiatr:    lallccula. 


gc1t-7.wcisc1ntcidig  fast  blaltartig    fllht- 

tci'    lincoliscli     zugespilEt  -  feinspilzig, 

.Achiciii  4 — G  bliiiliig,  Niissclicn  zus.-iin- 

miiiigeUriickt,am  Riii^enrauli.  R.Ft  Sax, 

Sjn,     P.  acutifollus,  Limc.  ap.  Rom.  et 

SC11U1.T.  IIL    p.    513.     Mi:rt    et 

Kocii.  L  p   8S4.     Fl.  dan.  1747. 

P.  cuspidatuB.     ScniiAn.  in«d. 

Kac/ir.     309.     von  Drrsden. 

A.  Krlrliblatt  mit  Staubbcutc).  B.  Niiss- 
rlirn. 
0eoA.  SPitKKGF.i.  hiit  in  SyU,  rr^.  bMiIe  .\r- 
teu  znsammrugrzogrn,  allrin  «u  HHclirr 
vnu  hi^iilen  dir  DiBfnmar  gehiirt,  ist  nirlil 
drullirh,  dohrr  muiste  das  Citat  wu- 
Iiluilirn. 

Knuinit  litnfigrr  ror  kls  TOTi$r  Art. 
rielU-irlit  in  gnnii  Drutsrhland.  Ute  Biai- 
Irr  iragvn  nicht  8cll<>ii  an  der  BasiK  rinr 
Ui-iisf.  Die  1'flancp  inl  Lleiner  al»  ^fnigf 
unil  xarier,  ilic  Srheidt^u  srlimaier,  nnd 
iiicht  wir  bei  Jener  grlVaiist. 

CLXXVII.    MQ.   Bnpleurum    Odon- 

tites   iZwltclienfmldtr  glaii,    nicht   gtKrneii. 
/••dei  mlt   einulner   Binde.   iCoCII.):    einjiih- 

rig,  Hiillclien  lincal-lanzeLtich,  feiiige- 

spilKt,  eben,  drcinerng,  iMittctaerr  ge- 

iicdcrt,    R. 

Syn,     Auriculse  leporii    aflinis,    odon. 

tites    lutea    Valerandi.     I,    B.^vn. 

hist,  III.  p.  2ul,  cum  lig    (^i) 

Perfoliata    niinima     Buplenri      fotio. 

Coi,i->iN.  Ecphras.  L  p.  84. 
reifoli.itiiin  angiistifoliuni  inontannai. 

iliiil.  lig.   p    247.  (?) 

B.  Oilontile.-!:   involuccllis  pentaphy':- 

li«,  aciiii,^,  universalt  tri]>li-.'l)o; 

llosculo  ccntiali    altiorc  j    i.-iir.;i 

iliv.-iiicatis.  LiMJ.  sp.  [jl.  p    ,n:, 

Amion.  pc<I.   11.    p,    -,>J,    „.     i:jj4, 

C?:cl.  exclii.lenil. 
Jac<i,    hott.     Vindob.     Ilf.     p.   47, 

t.  ^)1. 
ti.sri.  Eiic.  I.  p,  .-,19.    L,\M.  ctDtf. 
H,  fi.  IV.  p.  34?.  Svnops.  p..li:.. 
B.    (livoricntntn.    *.    Lah,    R.    fr.   III, 
p.  410. 


—     69     — 


Hist,  310.  Muntpellicr.  cl.  Sai./.m.\nm. 
A.  Flu!«  «t  inTolliirdlum.     B.  fni.-tiis. 

06s.       ('(iiifiinduiitur     ab    anetoribu!*     xiiecicH 
iluac,  a  quibusdiini  trcK. 

«,Fiili;i  liiipari-lanrpiilnl».  K'm\\\v^  ramn* 
ffiHsiiiin!«  uiii^iiSatiiM.  «Ii^arit*iitii5,  raiiiih  basi 
luMlwiiis.  lH««lii«'riiin  u!ii«i*i>ulc  Mirn|i«Mita* 
libylluni,  IVilioliM  latioribuM  ri^idiM  ihtmi- 
siH  afUtiH,  piirtiiile  'ipbyllnin  Himilc,  tlu.s- 
culi  nu^eni,  intcrnivdii  pcduiiculuH  dui»lu 
altiiir.'*    LiNNK. 

|*IPruDiquf  patcnti-  rel  diver^cnti-r.inio- 
miiii;  cauie  (iii[icrae  aii;;iiLito;  Kolia  liiir- 
ari4anceolatu,  triner^ia,  iiilima  MibHpatbu- 
lata  siiprcma  linearia:  niiibclliie  teriiiin.-ilcM 
.'irailiatae,  lateralen  ctiaiii  J  —  3  ra«lii«ia*'; 
iu%«ilucra  anguHte  lanceulata  cuhpiiluia, 
radli  exferti  ;  iii%ulu«rella  tluribuH  dii- 
plo  lunsriura,  lineaii-bui«*euli:ta,  riii<pi<luta, 
inetliu  byalina,  trinervia,  ntn-vu  niedio  piii- 
aaiii,  fitra  lat«*rale»  ner^us  lutetireiitiii; 
llorefi  iiu%  eiii ,  inaeqiialiter  et  loii^rc  -  pi;- 
duii«nilati;  petata  luiea,  apicc  Uitc  npailiu- 
latau 

IManta  eleji^anfl,  n  viciniM  diHtincfiMMima. 
CanliJi  tanien  ramositiM  nun  ni;i?is  ^idftur 
<^tnynii>riiut  quaiu  raiMoniui  dir«M*tio,  i|uim1 
iani  in  B.  Cerardi  atqiie  B.  tenuiMNi. 
ni  II  expli«*undu  piHiluire  c<iMati  .siiiuum.  Si 
rairlem  ramiM  di%ari<'iitiM  i|iiMf*riM,  e\«'1ii(i'iH 
nereiiiie  ent, litruraii  KtiliiM  iit<(iie  t  oi.i  m- 
^ak,  qnae  riiiuuM  praebt-ui  cr«'«tu-pali-ii- 
ttfs.     Ki  prupt.  iiiuluc.  excliidei-e  inullcm. 

111.  Sprexgki.  Jiane  Mpecicni  t%piini  ba- 
buit  n^eneriM  OduntitiM,  cui  tVuctuA  iri- 
buiiur :  „u  %  a  t  u  m  t  e  r  c  t  i  U6 1*  u  1  u  s  p  u  Ih*- 
artsns  coMtatuM*»,  cl.  IIoi-fmixn  «muh- 
deni  i^eneriii,  quod  frui^tibuii  ecoHtatiM  vrr- 
riictiluMis  vel  MemintbiiH  «iYati.*«,  vcrriicuin- 
sla,  etiitaiis  di.-»liu\it;  iseil  i«im  c  tettTuiii 
ll«^ri»  facile  collic^itur,  fruciiini  iifc  p  u  • 
liescentem  csmc,  nec  v  cr  r  urulosuin, 
€Si  ioai^ls  naturae  cuiivcnire  di.sptisiiii)Uf*ui 
Kucbianam ,  quiic  allinitati^ui  ca  tructo 
ruin  B.  rit^idu  benc  purMpexit. 

Odoatiies    luteola   lloFr.>f.   umbel- 

lif.  p.  1*09  iab.  1.  B.  f.  X.  a.  miiiinie  ^cn- 

'       tiifm  haie   %el  afDni   cuidaui  perliuirt,  nwA 

B.  seiuicum  pusitu.  cf.  tub.  CLWXlll. 


yachr.  aiO.  Montpellier,  cI.Sai  7.m.\.n.n. 

K,  llliitbe  niit  lliilbben.     B.  Fruclit. 

Btoh.     I>ic  SrbrirtMteller  tenuisrbeii  zwci,  ei- 
iii;;c  uur  dn*i  Arlcn. 

MBIattt^r  liuciiUluiizctliib,  StPiijr«'l  M'br 
aslitf,  kuiitisr,  ausy:«'spn'i7-t,  die  Zweifff  j/u 
*I«'r  Basis  l^uotijLC.  Ilullf  luei.st  luufblatt- 
ri.:;,  BliitttMieii  l»rcii«'r,  Mtcif,  ncrtijr,  spit/, 
llullchfu  ."iblaitrtA.  aiiulitb,  Bliitbcbrii  /ai 
u«'uu,     mittlercs   doppelt     Iiiu;;«'r   ff«'sticlt. 

I.INNk. 

.M«Mst  abstebfud  titler  auMi^ebrcitef  iistijr» 
dfr  Stciigcl  uat-ii  obcn  biu  kanti<f;  Blui- 
t«r  linisii-lau/ftlifb,  «IrciiicrtiK,  untcrste 
fast  spiitbclforiui:;,  olM-rslc  liiKMlforiiiijr, 
laitldiddfMi  /jstrablijr»  .scituiirl»  st«lieude 
aiifb  •-'  -.Lsir.ilili?r.  lliiHcn  stitmul  lauzel- 
lnb,  IVinircspir/.l,  Sirablcu  ficriiuMU*.;eu«I ; 
lliillrbcii  doppclt  so  laii!:  als  Bliitbfn,  li- 
n«-ul-lau/ftlirb,  lciu^r.spifr.t,  iii  dcr  Miile 
diirrbsirbtisr,  dicincrtijr,  ^liltchicrv  plie- 
«Ifrl,  uiisscrbidb  d«'n  Scitciiucrten  L'flb- 
lirb;  Blutbrii  /u  iieunrn,  uiijririrb  uud 
luii;;  «(CMtirlt;  Biunicnlilatier  {^elb,  un  «icr 
Spitze  brcit  spatbclftirmig. 

Kine  zierlirbe  ton  dcn  benacbbartcn 
uobl  uutcrM«biedcuc  1'flaiize.  I>ie  Vfr- 
zwcij^uii^  dcM  Strii^-fis  ist  j«'tUicb  uni  nifiiiM 
nifbr  cliaractcriMlisrb,  als  die  Ricbtuujr  «i^^r 
Zwritre,  wie  wir  iiei  B.  Ucrardi  und  B. 
t  e  u  u  i  s  M  i  ui  u  in  er/fiirf  /u  babca  jrlau- 
bfii.  Wtdlcn  wir  fiucu  iiiiM?eMprci/f  asii- 
;»iMi  SifUijcl  ais  kfiu/cicben  auuciiiufu, 
so  inu*=Mfn  ntithucutiitr  dic  Fisrurru  bfi 
itnuiN  iiiui  tiii.iMM,  nclrbc  uutr«H*ht- 
ah^^fflifutlf  Z\\fi;r<'  iiabfu,  iMi.«!s;f*«rUlovsfn 
t%frtii'n.     \nf ii  \vcj:«*n  tlcr  lliillcn. 

\»rb  SriiFNrcFi.  inAibt  dicse  \v\  dfn 
TypiiM  dfr  tiattiiuir  titiontitcs,  uflriirr 
f>iur  ciloriiiiL^^c ,  runtllicbc,  fcitibfbaiirtc, 
;:rripplc  l'rurh(  •/iij^csrbriclicn  \iird,  df»*- 
{;ifirlifu  liri  IIoii-miw,  \»o  sirli  dir  (lat- 
iiiii^  tiiinb  rippculoMc  ffinwar/itr  Kriichte 
obue  BiudtMi  iiu.H/eicbnet ;  jedufh  ist  Mriiiia 
aiiM  deu  .Ahbiidun^en  der  .\llen  '/.ti  rrsf- 
brn ,  tlass  dic  rrurlit  birr  wrtlcr  friu- 
b  e  li  a  a  r  1 ,  iitirh  l'c  i  n  w  a  r  /  i  «r  .«'y  ,  uud 
natur;rciua.*<sfr  iyf  tlic  \ufKtcIiuu;r  iiri 
koi.ii,  wclchc  ilif  Afhiilichkeit  niit  dcr 
Frurht  \on  B.  rii^idum  hervurbebt. 

UdontiteM  luteola  llotFM.  umbel- 
lif.  p.  IWk,  tah.  I.  B.  f.  X.  a.  ^ciiort 
ubri'zrn.H  niniiufriiiehr  '/.u  unsrer  otler  fi- 
ufr  uhuiichfii  IMlaii/f,  siiudcrn  zii  B.  .s  e- 
micuuipii.iiium.    v^l.  t.  CL.WlkEU. 


lUMliit  in  GnllUr  mrridinnHlin  proli« 
nlHrililxi-i  ci  r»lliliuii  iillra  pruiiiiriHiii  Ar- 
(<■riil.li'.  U  (.'vlnhria  riiiiveiiirntiu  ii|irHm[- 
n»   liahco.    Mimiipfliriisiii  di'!:>'riii<it    lld- 

nivi>.    iiuli<-n-(ii].iiiM.      Di-    liilvcii 

giTinniiii-ii    itli|ui>    grnpf-u    liuiuN     iiuiuiiiis 
plnulii,  [iluru  i<<-i|ui-nlil>u)i  liulicliiii. 

Cl.  roi.l.ixi  n.  rrrnii.  I.  p.  .VS  1iu<- 
iliixil  11.  Iialilriinr  Munv.v.  ri  n.  viro- 
nrn!(<'  Tt  hk.  i|uiiiI  jiru|ilr]-  ii[>i,-i.'iiniuulll 
ori)ciniiliuiii  ilrrri-iuni  i:ii.-<'u. 

CLXXVIII.  311.  Biipleuriim  arisU- 

lllin   (j>'a//erH/iie //uv,t   nuH  ^raitnlatae  villa 

lii  iftuivUval/eeu/a  iiniea   Kocic);  ailllUUIll, 

iiivoluccUis  clliplicis,  ai-islato-ciispida. 

lis,  platiis,  Uiiitirvibuii ,  ncma  jiiium- 

tis.     ll. 

Syn,  B. ininiisangustifoUum.  Sciicuciix. 

it.  alp.  I.  p.   n2, 

B.  caulc    brociiinlo,    involucrli  nliis* 

tiuc  p.cniapbyllis  atiiiati*,  prdun- 

culoi-  excedentibus.     Hai.i..   bist. 

stirp.  bclv.   I.  p.  344.  n.  773. 

B.  folii*  linearibuf,  involuCFllts  pen' 

tapbyllit,    ariitis    rigtHis.      Srnr. 

Carn.  p  320.  ed. ','.!.  p  3H).  n,  .148. 

B.  Odoutiies:  iuvoluciis  iiivolucellis- 

que    lloret    supecantibu* ,     peiiia. 

pbyllii,   lancculatit,  aiittatis,  eie- 

Gto   dcintim    conniventibuf ;   foliit 

lineaii-lanceolatit;   caulibiii  tliva* 

licslo-Taniosi*.    Wui.f.    in   J.\r(i. 

collect.  III.  p.  68.  cxcl.  pluv.  tyn. 

B.  Odonlitei.     SjiiTir.    el    SoM-tini. 

Kajil.  bot.  'J4riB. 
B.  OJontit.:s,    SintNc.    syst.    ve;:.    I. 

]'.   b'*!!.  i)«.l.   B.  f;liiuLacfo, 
Oiloiitit.    lut.-ola    Si-iii;sc;.    ap.    rMi.'i. 

ct   Si.iiiTi.T.   IV.    p.    .;■'(). 
IJ.    "Iiininrruin   Svih.m;.    f.pFC.  umh\. 
lii.    min.   cogiiit.    i>.   Ib-   tab.   III. 
f,   r,. 
B.  arittAtuin  BAr.ti.iMi.   ined. 
///../■.     311.     „Intubi   ^oglia  Daloiai." 


iiiioliiecllo.    n.  Vn 


Wiirhiit  anf  riiirreB  WieMin  nnd  llil-^rla 
In  Siiiirriinkrrirli  jeDHPiti  drr  Aurrrijae. 
\nii  ralalirirn  halii:  irh  g^anii  iilirreinsliM- 
nirn<lr  F.xrBipIarr.  BuJiilM  bracblieb  dr. 
rcn  niis  ^lunlpcllirr,  L'oi.i;mki  itallilBitrlie. 
Vun  iltT  nfUweiKrr,  drutarlifn  und  grie- 
(-hinrlirn  Pllanae  ilieses  Namens,  « ird 
inrlir  fiilf^rn. 

l>ni.MM  airht  Fl.  Vrrvti.  I.  p.  .V,8.  dai 
II.  linldmse  MnitK\.  unil  drn  R.  t  rrD- 
nrnMd  Tmn,  duzu,  ui>riib«r  ifli  oha* 
UrisiiMlrieDiplare  oichts  Mgen  kaon, 

CLXXVIII.  311.  Dupleuruni  arists- 

llinl     (^XivlieAen/t/Jer  g/att     nirhl    grKSmr/; 
jedet  mll   rlnzr/aer  B/iidr.    Kocn  );     Cinjah- 

rig,    l'!illclicn   clIiptlEcli    fjruiiuDiurli^ 

lciiiftciipilzt,  obcu,  (Ii-oiuei'fig ,  ^ci-tcu 

j;crietlci't     R. 

Sjn,  B.minusangustirelitiiii.  Scncrcun, 

it,  alp.  I.  p.  32. 

B.  caule  bracliiato,    involuctia  uirii. 

^ue  penlapbyllit  ■rialatis,  pedua- 

culos    excedcntibns.      Hai-i.,    faist. 

slirp.  helv.  I.  p.  344.  o.   772. 

B.  foliit  lineeribus,  iavolncellis  pen- 

tapbyllii ,     aiistis     ligjdis,     Scor. 

Cain.  ji.  32fl.  ed.L!.  I.  p. 3 lo. n. .14<!. 

'  B.  Odoutites:  involucrisinvolucellit- 

[jite    flotcs    aupeiantibus  ,    peaia. 

phyllit,  lauceulatis,  ariBlaii%  rre- 

cto  ilemum   ccnaiventibtis;    foliia 

liiieaii-lanceulelis;    ckulibws  dira- 

lirniOTanioais.      \Vi'i,f.    in  Jac^. 

coHcct.  III.  p.  ce.  excl.  plur.  svn. 

B.   Odontitei.      Smitii.     et     Sowj:;.i, 

r.iijll.  bot,  ^4riS. 
B.   O.ioiititct   ti-i.is«,     syst.     re^.    \. 

I'.  vS,'*^     rscl.   E.   gltiitiaco. 
(.'(loiitil.    Iuienl.i    Si-ntxt,.    ;ip.    r...M. 

rt  SC1I11.T.  vr.  p,  .i^K, 


sl»> 


tpec. 


iv.lt^. 


lif.    inin,    cognil.    p,    ij,.    (ab.   lU 
f.  .1. 
B.  aiislatum  B.vr.ii.i.Nu   incd. 
Tiiic/i'-.    ,111.    auf    dcr    Insel     Voglia    i.i 
ges.     von      Hiii,    H, 


Dalm 


\.  UlLiiIii'  iiiit  lluiklie 


B.     I  M 


71 


OAt.  ytfor  Mt  igitiir  Ktinram  anrtnram  R. 
OdontiteSv  raius  ligurae  «iujij^ulac  nirut 
praecedenti»  speciel  ruden  nec  ffatis  cha- 
racteriJiticae.  ReT.  Wli.vkv  et  d.  Smith 
putarunt  plantam  a  Jacqlixo  datam,  cul- 
ttira  fnisse  mutatam,  Kcd  eheu,  quali!i 
haec  eiMet  cultnrae  mutatio!  ipwa  hacc 
ramosiUs,  quam  p1cruiiu|ue  iirttvocat  cul- 
tura,plantae  ailvcBlri  nou  iiUi*na  cst.atqiic. 
«pecimina  npontanca  a  mc  coniparatn  bcnc 
ronreniunt,  ned  toio  codu  ilitrcrrc  iinu- 
lucetta  atque  fluruni  partcA  inaiuris  viilc- 
tur  momenti,  taati  ccrte  ut  ncmincni  dc 
fipeciei  difTerentia  dubium  linquc.t,  auctu- 
rum  cum  speciminibus  assidua  coniparatiu. 


Iliiiuii  noiitri  specimen,  R.  ari.stati 
nnmine  a  ci.  Bahti.ii^o  iiiscri|ituni,  cuni- 
para^i  atque  delineaii,  et  ftiuiilcm  tortn 
synonfmoram  sequelam  ac  ipse  ci.  aiuctor, 
rsploraTiy  eandem  forte  cl.  de  Vk<>t  qiii 
ia  litt.  ad  cl.  Sciil'i.tesil'm  (cf.  II.  S. 
I.  c.)  etiam  B.  humilis  noniine  specieni 
noTmniy  fort«  eandem,  distinxit. 


LTXXErs  certissimc  plantae  prae.scnti?i 
involucra  non  dixerit  acuta,  scd  ari- 
ntata,  qualia  mincuparunt  rcliqui.  1*1. 
SMrm  in  Engl.  bot.  Hguras  trcs  pracbuit, 
quarnm  maxinia  palmaris ,  ramis  binis  pa- 
tentihus,  altera  nana  supprcssa,  tcrtia 
siniplex.  Singulae  ma^is  ubscuro  colorc 
tinctae  tunt  quam  B.  Oduutitcs  Tcruni. 
In  fl(S|:nra  Sprengeliana  inTolucclloruui  rc- 
ticolatio  omnino  falsa  est. 


B.  «ristatum    plerumque    minus    est 

CrMcedeoti,  involucelta  habet  breviura  scd 
itiora,  distincte  in  nristam  acuniinata. 
coriacea,  venusa,  flavo-wridia,  iinpcllucida. 
Crescit  in  littorati ,  in  Italia ,  Gailia, 
GraeciA. 


Beob.    Dies  ist  also   das  B.   Odontitcs  an- 

dcrcr  Scbriftsleller,    dessen   Abbilduiii;^rn 

abcr  cbcn   ho  nic  dic   dcs  vurigcn,  xicm- 

licb  rob,  uud  nicbt  cbaructcristi.xcb  f^cniii; 

Kind.      Wl^i.kfn   und   Smitii   glaubtcn   dic 

loii  Ja('()L'i\  dargcRtellte  Pflonzc  .sc}  durcli 

dic  <.ultiir  vcruiidcrt  gcwcsen,    allcin  daji 

uarc      cinc     uiiMscrordentUcbc     Vcrilndc- 

run|i;I   —     Die    Vcrzwcijfuii»,   wclcbc  dic 

iuliiir  t^t>\\(!tinlicli  auf  Kolch<*    \^'ci.sc  bcr- 

lorbriiiKt,  i.st  /.\tar  auch  dcu  wildcn  i^\cin- 

piarcn   nirht  frcnitl ,   dcnn    ich   vcr^lciclic 

dcrcn,  \\  clchc  bicrin  iibercinstininicn,  abcr 

himniclwcit     vcnichiedcn    crscheinen     dic 

iiiillrhcn  und  dic  liliithcnthcilc,   was  al.su 

%\ichti»cr   i.st ;     sii    uirhtij?,     da.s»   ;((»^^ij|^ 

Nicniaiid ,    wcnn  cr  Kxcmplarc  beider  Ar- 

tcn  vor  Kich   hat,     und   die  .^uturcn   ^cr- 

gl.-irht,   iibcr  den   L'ntcr.schicd  in  Zweifcl 

bhMbcn  wird. 

Voii  dicscr  un.srcr  Art,  sahe  ich  cin 
Kxcuiplar,  vun  ilrn.D.  li.tRTMxo  mit  dcni 
Naincn  IS.  a  r  i  s  t  a  t  u  m  bczcichnct ,  \%  cl- 
rhcs  ich  abbildctc,  und  viellcicht  cinc 
ahnliche  Citatenfolgc ,  ats  sich  der  Vcrf. 
diirhtc,  bcifiig;tc.  Ks  kann  scyu,  das.s 
aurh  v.  Vkst  sich  dicsclbe  bildctc,  als  vr 
iii  Uricfcn  au  Sciili.tks  cine  neuc  .^rt, 
ticllcicht  diesdbe,  als  B.  humile  unter- 
schied. 

Iassk  Iiatte  gcwiss  dic  Iliillchen  dcr 
gc^cnt»  iirti|^cn  Pflanze  niclit  s  p  i  t  z  i  g,  son 
dcrn  bcjj^rannt,  su  uie  sie  anderc  bc- 
zcichnctcn,  gcnannt.  S%irrii  ij^icht  in  dcr 
Kns;I.  hut.  drci  Fi);urcn,  dic  j^rosstc  i.st 
etwa  drci  ZoII  hoch  und  hat  cin  paar  ah- 
stchcndc  Zwcijifc,  die  anilere  ist  zwcr»^- 
arti^  «crkruppclt,  dic  drittc  einfach.  Alic 
sintl  duuUlcr  griin  als  das  achtc  B.  Odon- 
titcs.  An  dcr  Sprcn{;cl4chcn  Fi^ur  sind 
dic  Netzadern  dcr  lltiUf-hen  ganzlich 
falsch. 

B.  aristatum  iftt  fff^uidinlich  klciner 
als  vurigCN,  und  Iiat  kiir/.crc  ah<>r  brcitcre 
litjllcbcn,  \\clchc  dcullirh  in  cinc  (iiranne 
zutfcspilxt ,  lcderartiji: ,  gcadcrt ,  gclhn^riin- 
lich,  undurchsichtig.  Ani  hittorale,  in 
Itdlicn,  Frankrcich,  Griechculaud. 


aUXXIX.  312.    Bupleurura  gluma- 

€^6aill  (^va/ieculae  iaeves  non  gfanulatae, 
mHtm  in  ^mavU  vaiiecula  unica,  Kocif.):  au- 

Aanni,  InvolucelU.^  ellipticis  cuspidali.^, 
pltcalis,  liyalinis,  Inncivibus,  nervibus 
jlmplicissiinis.    R. 


CLXXIX.    .312.    Bupleurum  gluma- 

ceu  m  {ZwUclienfrlder  glattt  nicht  gekumrie, 
jrtiex  mit   rinzrlnrr    Binde     KoCxr.):    einjtih- 

rif^,  fHilJchon  elliplisch  fciiigespitzt,  gc- 
lullol,  diircbsichtig,  dreincrvig,  Nervon 
ganz  ciniach.     II. 

10 


72    — 


Sjfi.  B.  glumaceum :  involucellis  pcnta- 
pLyllif  ellipticla  acuminatit  trt- 
nervihut  margine  membranaceis, 
umliellis  terniinalihus,  caule  pani- 
culato.  Smztii  prodr.  Fl,  graec.  I. 
p.  177.  n.  C18. 

SiEBEii.  Flor.  crctic. 
ScnuLT.  ap.  1\.  ct  S.  Vf.  p.  381. 
oba.  11.  —  non  Sprevg.  um- 
bellif.  min.  cogn.  cf,  piaecccl. 
KoGii  disposit.  p.  115. 

If/jft,  212,  ,>Suda*^  Fl.  cretic.  cl.SiEBcn. 

A.    flos    ciim    inrolucono.      B.    fructus. 
C.  petuhim. 

Obn.  Optimo  (liHtinxit  Iianc  diHtinctiiisimam 
ct  nptissiiiio  iiuiiiiiiK  iiiHiguitam  specicm 
cl.  Smitii  in  iirodrouio. 


R  sprrimliiiliim  tamen  praeceilcntis  «pc- 
rici,  cuiii  uliin  huiiis  prucsciilis  Ciiiifiisis, 
aU  ill.  S'i*Rf:.\c:Ki.ii;H  misit,  qiii  cxinde  ot 
o  pluntulis  V  liiirum  soniinc  propnlhiluiiti- 
hua^  spcciom  illain  rc^duxit,  quo  facto  ipse 
fl.  Snrrii  scposuit  rcm,  ita  ut  in  Flnra 
i;ruciM  111.  p.  :*',. :  „  II.  g:  I *i  '>>  a c  c  u  m  " 
inr|uiciis.  „  proifnnni  ot  Spuknc.  uniiicllil*. 
niin.  cii^nit.  atl  It.  t)(l  oii  t  it  i*  n  n.  (,1(1. 
ri*iln\it  i'^ri*i;iiis  iltc  auctor,  n<*('  nic  intlirc 
immcriio.  liiiic  riM  ansam  Otnlonint  sc- 
niiiia  t*\  hcrbariti  Sibthorpianti ,  quac  cuni 
%iro  amicissimo  Sfui:n'gi.kiio(^Si*rk\ci:i.io) 
c%immunica^i.  ilucc  quannis  ultru  2().  an- 
ni>s  intcr  chartas  rt^posita,  Idclc  j^crinina- 
rurit.  **  —  maiorcni  hahcat  lidtMu  obscr- 
vatioiii  in  falsis  spociininihus  (quibiis  clia- 
ruftcrcs  anioa  otliti  miniinr  convcniunt) 
in-ialia:i<',  at*  iili  i|u.iin  priu.s  vjin:  iiisli* 
tuii  in  >crLs. 


I'crmul(a  pauln  pnst  hnins  plantae  spo- 
cimina  rctinxit,  iil  rcco;*;nostMtur,  indvfcs- 
Kiis  SiKHKii ,  atquc  o\  illis  iani  rcliqui  ho- 
tiinici  tlc  ilitrt*rcntia  fucrunt  s.itis  pcrsuasi, 
«*t  coininuiitMn  Ncntcntinni  cditlit  cl.  Stiii  i,- 
VKH  I.  c.  vcrhis:  „  qiiihiis  notis,  pancissi- 
inis  licot,  atlco  distincta  O.  ^'iiiniat-ca 
ah  O.  lutcola,  iit  quistjuc  lucile  utruin- 
qnc  spccic  disitnguut.** 


Syn.  B.  glumacenm :  involuceHit  penta» 
pbyllif  allipticit  acuminatit  tri* 
nervibut  maigine  mcmbreiiaceis, 
uiubelHt  terininalibut,  caule  pani* 
culato.  SniiTU.  prodr,  Fl.  greec,  l. 
p,  177.  n.  618. 

SfEBEn.  F)or.  cretie. 
ScnuLT.  ap.  11.  et  5.  VI.  p.  38!. 
obs.  II.  —  non  SrKCNC.  uui« 
belUr.  niin.  cogn.  cf.  praeced. 
Kocn  dispotit.  p.  115. 

K/ic/ir.  312*  9,Suda**  aut  der  Flora  cre- 
tica  des  Hrn.  SicBcn. 

A.  Kluthc  niit   llullchen.     B.  Fruckt.    C. 
Hlumeublatt. 

Beob.  Dicsc  aiififfo/.eichncte  iind  mit  •  einfm 
hiichst  paKscndcu  Nanien  belf^e  Art,  nn- 
torschied  Smitii  im  PriMlromas  recbt  gnt. 
Es  mochtcn  abcr  Exemplare  der  Tori- 
l^cn  Art,  im  Ucrbario  daruiiter  gekomaim 
Rcyn,  uud  solchc  flciidete  er  an  SrnExcEL, 
Mclcher  hiernach,  iiiid  nach  au»  deret 
Saaincn  crzogcncn  1'flauzcny  die  Art  eia- 
zojs^,  worauf  dcnn  Smitu  die  Sache  fur 
abgcthau  ausah,  und  in  der  Flora  |racfa 
111.  p.  'j5.  sag^te :  „11.  f>:luniaceum  rrodr. 
und  Spukng.  umbellir.  niiii.  ro^it.  hat 
dicscr  lortrefflichc  Schrift.slcller  zn  B. 
Odontitcs  n.  VA(U  prczus;:cu,  und  nie 
niir  scheint,  nicht  mit  UurtVoht.  Die  Vrr- 
anluHsuiig  dazu  gahcn  Suamcn,  die  ich 
nicincm  schr  wcrthen  Freuiide  Sprcxc- 
i.KR  (.Si>RF.\nEi.) ,  aus  deni  SibtUorpischco 
llrrhario  mitthcilte.  Dicffe  kcMuiteu  froh- 
lich,  ohwtil  ftie  lanj>;er  aU  20  Jahre  im 
Papicr  gclcg^en  Iiatten. "  —  L.eider  baut 
abcr  Smitii  hicrbci  mohr  auf  eine  Beob- 
achlung,  dic"  sich  auf  tou  ihm  Ternerh- 
Acltc  Kxcmplaro  griindet,  und  gar  nicht 
mit  dcmon  ihin  friihcr  angcjreheneuMerk- 
nialcn  uhcrcinstimuit,  uN  auf  die«  die  cr 
vorhcr  an  iichtcn  Kxeuiplaren  aelbst  aa- 
sHpIUo. 

llald  daraiif  brachto  nun  der  nnermu- 
dctc  SiKHKR,  cinc  grosse  ]\lcn«^e  l'I\cuipiare 
dioscr  Pfianzc  uiit,  so  dass  itie  uioder  or- 
kiiiint  wcrdcn  konntc,  und  alle  iibrige  Ro- 
taiiiker  von  ihrcr  VcrsHiioilenheit  iiber- 
xougt  \tunlcn,  die  auch  SciiULTEt  aus- 
«prach,  indcui  er  sagte:  „durch  diese, 
«ihuoi  wcnigcn  jMcrkuiale,  zeichDet  aich 
O.  glumacea  so  tehr  von  O.  luteola 
aus,  dass  bcido  Jedermann  leicht  untcr- 
scheidcn  wird.*' 


oan 


^MM 


-     73     — 


•%'•. 


Apparait  nvper  ill.  Sprkngci.ii  «viit. 
ve^.  in  quo  Cani  multa  o^rvprie  ilhixtrata 
le^uutur,  ulla  tanlen  dmidrratur  meiitio 
itperiei  iilius,  a  Sciiuf.TKSio  iiidiratiu!,  nani 
B.  gluniareiiin  qiiod  ilenim  nihi  Kub- 
Bumsil  B.  Oduntites,  niinimc  nuNtrum 
ttrit,  sed  rommutatuni  illud,  de  quo  iam 
disiuius. 

Jam  nostra  figura  couponat  litcm. 


R.  g^lumacenm,  cst  ptanta  rr]i(|uis 
aAlnibus  lon^c  gracilior,  atque  teniTifir, 
fleiuusa,  patenti-ramosa ;  folia  linearia  au- 
g:uAti»sinia ,  siiprcnia  prinio  intuitu  ^iilrn- 
tur  liliformia,  inlVriura  apiceni  ^ersuti 
quodaniniodo  dilatantur;  involurra  .3  .'). 
|>hyl1a,  ianceolatu-ciispidata  trinerTiu,  ra- 
dii  inaequales  3 — .5-  subexserti,  in^uliicflla 
5phylla  elliptica ,  cuspiduta,  t  o  t  a ,  i;  1  n  - 
mae  ad  iustar,  liyalina,  tnurr^iu, 
ncrvus  medius  in  cuspidem  exrurrit,  liKr- 
ralcs  ante  apicem  e^ancscunt,  iiiariro  rv- 
tra  nenos  lateralcs  I a t u s  h 3- al i n ii >  (iii 
praccedeutc  an;^stus  ^iridis,  apire  taii- 
iiim  peliucidus) ;  ilorcs  subquini,  Mabacf|(ia- 
Uter  et  brcve  pedunoulati,  iitvoluccllu  di- 
midio  bre^iorcs;  petala  ulbida,  inflcxu, 
ppice  spathuiato  -oblunj^a. 


Hahitat  non  tantuni  in  Graecia,  scd 
etiara  in  Calabria,  unde,  a  Ukrckiiu  lc- 
ctum.  misit  cl.  Gumiikh. 


Klinelich  erschien  Rprrkofi.r  syst.  tci^. 
uorin  so  ^icles  trefflich  aiifji^cktiirt  uinl, 
allcin  niaii  icrniii«f(t  doch  alle  Andcutuni» 
vuii  Kxi.Htcnx  jcner  lon  SriiLi.TKS  vvii^dcr 
cruahiitcn  Art,  dcnn  das  ii.  j^luina- 
ccuni,  v^clrhfs  vxieder  untcr  daH  f{. 
0  (I  u  n  t  i  t  c  s  <>^CN(*!iricben  \»i ,  kaiiu  niclit 
fur  da.s  ui*htc  ^cltcn,  cs  int  das  \cr>\crh- 
scltc,  i^utoii  uhfMi  dic  Kcdc  war. 

Nun  niai:;  unsrc  .\bbilduiig  die  Suche 
entMchcidcu. 

H.  •;  1  u  m  a  c  c  11  in,  ist  uni  1  iclcs  schlan- 
kcr  uiid  /artcr  ali  dic  ^crwandtcn,  vicl- 
bosrii^  und  ahstchcnd  iistig;  dic  HliittiT 
schr  ftchnial  liiipalforinif;,  dic  uhorfrtcn 
auf  dcii  crstfu  Anhlick  fadcnfurinifr ,  dic 
uiitcrstcn  ffr^cn  dic  Spitzc  hiii  ci*\a«*  brci- 
tcr  wcnlcud;  Utillcn  .^ — .jtdattri;;,  lan/.ct- 
liih-fvini^cKpit/t,  drcincrvif^,  dic  Slrahlcn 
uiiirlcich,  zu  3 — 5  hcrausra.i^cnd,  liullchcn 
'ibiuttri^,  clliptisch,  fciiij^cspitzt ,  f;an;ft 
s o  d  II  r  k*  !i  s  i  c  li  t  i  f^  w  i c  c  i  n  c  G  ra  s  - 
spclzc,  drcifjcr^iir,  dcr  IVlittclncr»  c  iaiift 
iii  dic  Vorspit/c  aus,  dic  ScitcniicrwMi 
schuindfii  <;lc!(-!i  «ur  der  Spitxc ,  drr 
Uand  ausscrhalb  dcr  .Scitcnncrv  cn  iht  b  r  c  i  t 
iiiid  d  u  r  c  h  s  i  c  h  t  i  ^  (hci  vori^er  Art  schniai 
iind  ij^riin,  niir  iiacli  di*r  Spitzc  hin  durrh- 
sichti*;);  Kluthcn  incist  7.u  5.  /icniUch 
glcichfurnii;;  und  kiirz  ^esticlt,  ktr.'7.cr  als 
das  halhc  lliillchcn;  niuinciihlattcr  uri^s- 
lich,  ciii^chujj^'*!! ,  dic  Spitzc  laiiglii'h-s|)a- 
tholtornii^. 

Ilif»sc  Art  findct  sirh  aii^Rcr  (irNM-hcn- 
iand  aurli  in  t'alahi-i«'ii,  wohcr  ich  sic  tuii 
IIkiii.kh  «;csainnH'U,  (!iir«h  dic  C»iitc  di*s 
ilru.  U.  (iii.NniKii  bcsitzc. 


CLXXX.  313.  Epilobiura  Horiic- 
inaniii:  caule  basi  rcpoiile  aiigulosii 
pauciQoro,  fuliis  sparsis  luuceolutis  dun- 
iiculatis,  iloribus  nutantihus,  .sLigmatc 
claTato.    RciiD. 

Syn,     £.  outaos.  IIoi\n.  FI.  dau.  13(57. 
non  SciiM.  Sciiui.T. 

'     /////.     „Fl]ana><   ci.  FnxEs. 

A.   genitalia,  petalum,  scpalum. 

Ok§m    Vcl  in  ti^ira  llfimcnianiiiana  «cl  in  spe- 

tTiminibus  siccis  fulia  iuliiua   ohovalu    ru- 

tnnda  et  ubltini^a,  superiura  sparsa  (^ncc 

*  alterna^,  Uiiceulata  (nec  eliipticu),  llurcs 

panruli. 


CIAXX.  .'>!?.  Epilobiura  Hornc- 
iiiauni:  Slcn^cl  iiiiiuu  krieclicnJ,  kan- 
tig,  wcnif;l}liitlng,  131ullcr  zcrsLruut,  laii- 
zctlich,  ge/..-ilincIt,  lUullicu  nickend, 
Marbe  kculcnlcirinig.     Rche. 

Syn,     E    nutaos.  IIonN.  Fl.  dan.    Ki87. 
iiicht  Scit.M.  Sciiur.T. 

Nac/tr,     yyFilaiid''     FniLi, 

A.  Gcnit.ilicn,  KluincnbUit,  Kflchblu;t. 

Bcuh,  Suudl  aii  IIoiinkmanns  AbbiHun^,  alii 
an  dcn  trockcnct  Mxcniplarcn  sinil  di** 
unterstcn  liiuttcr  «crkchrt  cirundrumllii-li 
und  l;in.i^lii'h,  «lic  uhcrn  zcrstrcut  (nicht 
wcc!i*(cIstii[Hli:f ),  luu/ctiich  (uicht  cHip> 
tisch^,  dic  liiuthc  kicin. 


I 


74 


XoU  ronfundcrp  cum  Xu.  nutantp  Sciiw. 
ScHLi.T.  quod  idem  est  ac  E.  hypcrici- 
foiium    TALhCii. 


Man  vprwcclisele  e%  iiirht'  mit  f!. 
nutans  Scii.hiiot,  SciiLi.TESy  oder  K. 
hypcricifulium    Talscii* 


Syn*  E.  origanifolium.  Lam.  Cnc.  bor. 
II.  p.  376. 

Dec.  £1.  franc.  IV.   p.  424.  — 

•ynops.  p.  328. 
Fsns.  •yn,  I.  p    410. 
(GuNTii.  etc.)   En.  stirp.   siles. 
p.  6G. 
E.  alslnefoliuni.  Vill.  delpk.  III.  511. 
Engl.  bot.  2000. 

Histf  314.  in  Sudetis  legi  ad  rivulo^ 
propc  die  neue  schlesiscke  Baude. 
d.  15.  Aug.  1817. 


A.  gcnitalia,  petalum,  sepalum.    B  cap- 
sula. 

Obi.  Ilahitu  conrenit  cum  spcciminibu»  niino- 
ribuB  K.  montaui,  a  quo  Htij;niat4*  dif- 
fcrt,  a  praecedcntc  faciie  di.stiii;(uitur  fo- 
lioniin  situ  et  fornia,  nec  non  floribus 
pLus  dupLo  maioribus. 


Spccimina  c  Gallia,  HelTetia,  Carinthia 
et  Silertiu  conieniunt.  Folia  in  quibuadani 
niinora. 


314-  Epilobinm  origanifolinm: 
kahl,  Blailer  gegeniiber,  eirund  ziige- 
spitzt,  gezalint,  Narbe  ungeLheilt.   K. 

Syn,  E.  Origanifolium.  Lasi.  Elnc.  bot 
11.  p.  376. 

Dec.    11.  franc.    IV.    p.  424.  ~ 

synops.  p.  323. 
Peiis.  syn.  I.  p.  410* 
(GitsTii.  etc.)   ILn.    stirp.    siles. 
p.  66. 
E.  alsinefoliuai.  Vxt.L.daupb.  111.511. 
£ngl.  bot.  2000. 

Naclir,  .^14.  sammelte  ich  den  15.  Aug. 
1817.  im  Riesengeburge  an  Bi- 
chen  bei  der  neuen  schleuschea 
Baude. 

A.    Genitalien,  Blumenblatt,  Kelchblatt. 
B.  Kapscl. 

Btoh.  Rs  ahnelt  im  Wuchs  kleincn  Esrapla- 
rcn  des  E.  m  o  n  t  a  n  u  m ,  von  denen  e« 
8ii'h  durch  die  Narbe  untcrscheidet,  toa 
voriger  Art  liisst  es  aich  leicht  durtli 
Stand  und  Form  der  Blatter,  an  «ie 
durch  melir  als  duppelt  so  grosse  Bliithea 
trennen. 

Uxemplare  aus  Frankreich*  der  Schveiz. 
Karnthen  und  Schle.sien  stimmeQ  iiberein. 
Die  lUiittcr  sind  an  mehreren  kieiner. 


HOllTUS    BOTANICUS 

HORTORUM  VIVORUM  SICCORUATQUE   NOVITATES   nXUSTEAKS^ 

AVCIOUC 

LUDOVICO     REIGHENBACH. 
Decas  1— M.  opt.  col.  u  1  llilr.  12  Gr.    (l  f'-  >i  ^-  rl»t*inO    ic.  nigr.  18  Gr.    (1  Fl.  20  X.) 


Ret^laritor  prog^reditur ,  ita  ut  quoris  menRe 
decas  edatur.  SingiilaH  hoc  npux  i*i'cipit  a  rl. 
Sikrf.ro,  in  circumimigatiunc  tcrrae  dctectas 
novitates. 

Dalmaticas  plantas  a  sc  detectas  hannaticas- 
que,  iam  sua  spontc  conccs8erunt  lcuno^rAphiac, 
Yiri  egrcgii  BARTMSia  et  Kociikl. 


Ofht  rrgHniussig  fort,  lo  daas  monatlirh  ein 
IlcCt  crsfhfiiit.  Ilicrin  werdcn  die  von  lirn. 
SiKiiKn  auf  8einer  Reise  uni  dic  Welt,  entdeck- 
ten  Ge\%achse  bekannt  gemacht. 

Ilr.  D.  llARTLrNG  und  Ilr.  M.  RociiEt.  haben 
die  Giitc  gchabt,  aus  cignem  Antrieb,  ihre  in 
Dulinnticn  und  deni  Rannat  entdecktcn  Pflaaztii 
der  lconographie  einzuvcrlcibcn. 


■k 


A^ 


DECAS  TABULARUM   DECIMA   NONA 

QUAM 

VIRO    PLURIMUM    VENERANDO 

FRANCTSCO  PAULAE  de  SCHRANCK 

ORD.    MEIllT.    BAV.    EQ.    SPLENn.   IIOHT.    REG.    niRECT. 
▲CAD.    MONAC.    SOC.    ORD.    ETC.    ETC. 

INDEFESSO       NESTORI 

■ 

D.    D.    D. 
A   U   C  T    O    R. 


CLfXXXL  315.  SI6.  Cerastiiiin  sc- 
midecandrum:  floribus  penlandris, 
petalis  calyce  semiscarioso  serrulalo  l)rc- 
▼ioribus,  pedunculis  glanduloso-pube- 
scenlibus,  foliis  obloogis  oblusis.  Kciib. 
FL  Sax. 

Syn.  C.  lemidecandruin  Lin,  sp.  pl  438. 
Fl.  suec.  n.  416.  Cuht.  F1  Lond. 
t.  93.  (fatc.  2.  r.  33.)  Fl.  dan. 
12i2.WAni.EiiB.  ups.  p.  155.  Fnics 
HalL  p.  78.  Engl.  bot.  1630..DEC. 
prodr.  I.  p.  416. 
C.  nirgat.  minus  parvo  flore.  Dili.. 
Rai.  angl.  IIL  p.  348.  t.  15.  f.  1, 
M701.  arvens.  hirsuta  minor.  Yaill. 
paris.  142.  t.  30.  f.  U 

Hist.  315.   316.  specimina   in   Saxonia 
lecta. 

A.  flos.      B.  sepalam.      C.  capflula  cum 
scpalui  binifl. 

-  CMs.  AUi  cavlem  solitarium,  alii  renpitoflos 
describunty  sed  huiusmodi  notap  niinime 
inhaerendum  esBe,  iam  aarpe  proliaumun, 
et  sic  etiam  praeBentin  plantae  npi^rimina 
aimplicia,  et  alia  a  bani  ramona  leguntur 
In  uno  eodemque  loco.  Rrliquae  notae 
diagnoseoa  nostrae  certiua  plantulam  dit- 
Itafnunt. 


CLXXXL  515.  516.  Cerastium  se- 
midccandrum:  Bliilhcn  iihirman- 
nig,  Blunicnblatter  kiirzer  als  der  halb- 
liautige  fcingcsagto  Kelch,  Btiithen- 
sticle  driisig  feinl)ehaai*t,  Bluller  lang- 
lich,  stumpf.     RciiB. 

Syn,  C.  semidecandrum  Lxn.  tp.  pl.  438. 

Fl.  tuec.  n.  416.  Cuat.  Fl.  Lond. 

t.  03.    (faic.    2.    t.    33.)   Fl.    dan. 

12i2.\VAnT.ENn.upt.  p.  1  r>5.FniE8. 

Hall.  p.  78.  F^iigl,  hot.  1030  DtC. 

prodr.  L  p.  416. 
C.  hirtut.  ininns  parvo  flore.     Dill. 

Raj.  angl.  IIL  p.  348.  1. 15.  f.  1. 
Myos.  arvent.  blrtuta  minor.  Vaill. 

parit.  142.  t.  30.  f.   1. 

Nacfir.    315t    316.     sachsische    Excrn* 
plare. 

A.  Bliithe.      R.   Kelrhhlatt.      C.   Kapsel 
luit  Kwei  Kolchbiattchrn. 

Btob,  Eini;;e  boRchreihpn  einen  einfachen,  an- 
dre  raAonartitire  Stongei ,  aliein  ai  ir  haben 
schon  grrnehoH ,  (liinA  oin  nolohes  Koiinxoi- 
chen  nicht  untorNcheidend  ist,  uud  mo  fin- 
don  ^ir  auch  von  diCBor  1'flanzo,  Kxom- 
plaro  init  einfaohem  und  mit  lon  unfen 
auf  astif^Hm  Stpn^^ei  anf  demiielbon  Ktand- 
orte.  UnNoro  iihri<^on  Kenn/oirhcn  soliei- 
■on  nirhrror  zu  neyn. 

l(i 


76     — 


317<  5t8-  Cerastium  holosteoides: 
caule  alterno  laterc  pubesccnte,  pcdiin- 
ciilis  eglanduloso-pilosis,  foliis  oblon- 
gis  glabris,  petalis  calycc  uiargine  sca- 
rioso  brcvioribus.     FniES. 

Syn.  C.  holosteoides.  Fiixes!  novit.  p. 
52.  HoiiN.  hort.  Hafn.  suppl.  p. 
138.  Link!  En.  I.  p.  433.  DeG. 
prodr.  I.  p.  416. 

Hist.  3i7<  ilorens  e  y,B1eckingia*<  Frxes. 
318.  fructiferum  cultum. 


D.  petaluni.     E.  nepaluiii.  F.  ostium  cap- 
Bulae. 

,,lIa1jituA  et  ina«[nitUf1o  lIoloRlei. 
Radix.  HbroKa  ranioMa,  et,  ni  fallory 
|KTenuifl.  Cuules  cespitosiy  erectius- 
ruli,  aUerno  latcrc  |iubescentes  abs- 
quc  pilis  articulatis  glandulosisve. 
Folia  plana  suboblonga  obtusu;  ra- 
clicalia  subspatbulata;  esiulina  lan- 
reoluta  glabcrrima;  floralia  distincta 
ciliata.  1'anicnla  subumbellata  erecta 
4 — G  flora,  pedunrulis  siniplicibus 
brevibus  pilosis.  Piii  ejrlundulosi 
subconti^i,  imniixtis  articulatis.  Fo- 
lia  calycina  fere  C.  vulgati,  paulo 
modo  latiora  ct  breiiora,  apice  pur- 
purascenti  margincqucscariosa.  Cap- 
sula  cylindriea,  calyce  iongior,  Lcvi- 
ter  incunata."    Fkies  1.  c. 


Rudix  omnino  pcrennis. 

CLXXXII.  519.  Scirpus  uniglumis: 
culmo  toreti,  vaeinis  aphyliis,  spica 
oblouga  glumis  obiusis,  iulima  brcvio- 
re,  amplccleate,  nuco  obiouga.  Kcun. 
Fl   Sax. 

Syn  5.  uniglumis  Lxhk  Jahrb.  d.  Ge« 
wachftk.  J.  3.  77.  Sciiweigg.  et 
KoATS  F1.  Erlang.  p.  12  et  159. 
IVIsnT.  et  Kocii!  Deatschl.  Flora 
1«  p.  426.  cum  syn. 
S.  Linhii  Dbtiiahd.  ined. 

Hist.  319.  e  flora  Palatinatus  cl.  Kocii ! 


317.  318-  Cerastium  holosteoides: 
Stongel  einersciis  feinliaarig,  Bliithen- 
stielc  driisenlos  feinhaarig,  Bliitter  lang- 
lich,  kahl,  Blumenblatter  kiirser  us 
der  hantig-randige  Kelch.     Fribs. 

Syn^  C.  holosteoides.  Fries!  novit.  p. 
52.  HoBN.  hort.  Hafn.  suppl.  p. 
183.  Link!  £n.  I.  p.  433.  DeC. 
prodr.  L  p.  416. 

Nachr.  317.  bliihend  aus  Bleckingen 
von  Ilrn.  M.  Friks*  318.  fmcht* 
tragend,  cultivirt. 

D.  Blumenblatt.     E.  Kelchblatt.  F.  K^ 

selmiindung. 

„\l'uc)iA  und  Grdsse  ron  Holo- 
iiteum.  Wunsel  faserig,  ftstigy  weaa 
jch  nirht  irre,  perennirend.  Sten- 
gel  raftenartig,  zienilich  aufrecht,  ci- 
nemritii  felnhaarig,  ohiic  gegltederts 
oder  driisige  llaare.  Bl&tter  plattp 
zicmlirh  lilnj^Hch ,  atumpf;  Wunel- 
bliitter  fittrU  spathelfbrniiff;  Stengd- 
bliitter  lanzctlichy  gans  kahl;  bii- 
theniitiindige  f^retrennt,  gewiapert. 
KinpefaAt  doldi;^,  aufrecht,  4 — Ghlii- 
thig,  Bliithenstlele  einfach,  kurx,  be- 
haart,  ilaare  uhne  Drusen,  meist  nng^ 
glicdert,  mit  geglicderten  uater- 
niiiicht.  Kelchbulttchen  fast  wie  bci 
C.  vulgatum,  nur  ein  wenig  bre^ 
ter  und  kiirzer,  an  der  Spitse  rdtb- 
lich,  am  Hande  hiiutig.  KnpMl  rr- 
lindrisch,  Iftnger  aU  der  Kelch, 
leicht  aufwftrts  gebogen.**  Fain 
a.  a.  O 

Die  Warzel  ist  aUerdinga  ans- 
dauernd. 

CLXXXII.  319.  Scirpus  uniglnmis: 
Halm  siiclrund,  Scheiden  blattlot,  Aeh- 
re  langlich,  Spelxen  stumpf ,  unterste 
kiirzcr,  ganz  umfassend,  Nuss  langge- 
streckt.  Kciiii,  Fl   Sax. 

Syn,  S.  uniglumis  Lihk  Jahrb.  d.  Ge* 
wachsic.  I.  3  77,  Sciiwbigg.  et 
KonTE  Fl,  Erlang.  p.  12.  et  159. 
Meht.  et  Kocn!  DeutschL  Flora 
I*  p.  426.  cam  ayn. 
S.  Linkii  Detbabd  ined. 

Nachr,  319.    aus    der  Pfala.    Hr.  Prof. 
Kocii. 


—     77 


A.  glama  infima  postice.  B.  ead.  antice 
Tisa.  C.  glunia  e  fluperioribua.  D. 
genitalia.  £.  nux.  F.  ead.  trans- 
■ecta. 

06<.  Planta  iam  in  omni  fere  Grrmania  lerta, 
ab  auctoribus  indicatis  optinit*  descripta, 
cui  nonnisi  hoc  addu,  quod  fructus  nuilto 
magia  ac  in  atliiu  S.  palustri,  obLuu- 
gus  sit. 

CIjXXXIII.  320.  321.  Bupleurum  so- 

JH icomposituin  (yaileculae  granls  spar^ 
sUobsUae,  iiiga  obliterata,  viliae  nutlae  Kocn.): 

annuum ,  umbellis  terminalibus  3  —  5 
x*aciialis,  lateralibus  iucomplelis,  invo- 
lucellis  lanceolato  -  cuspidatis  inleger- 
nmis,  flores  et  fructus  superanlious^ 
fbliis  spathulatis  R. 

Srnm  B.   semicompositaai   Lxnk.    sp.  pl. 

I.  342.  etc»  Hocit  disp.  p.   117. 
Odont,  seinicomposita.  Spr.  ap.  11.  S. 

VI.  p.  381. 
0«  luteola  HoFFM.  umbellif.   p.  209. 

tab.  I.  B.  iig.  X. 

iiiir.  320.  ,,MontpclIier"  cI.Salzmann. 
321.  iillalia^*  cl.  Jai«. 

A.  flo»  cum  involuccUo.  B.  fruclus.  C. 
id.  traiissectuA. 

Ohm,  Annuuin,  palmare  —  semipedah^  et  iil- 
tra,  erectum,  simplex  vel  pat<*nti-i'aiiio8uni, 
foUa  ubovato  et  laaceoluto  -  Hpatliulata; 
umbellac  teniiiiiale»  3  —  5  radiatair,  latora- 
les  1  —  2  radiatac,  iiivolucra  3—5  P*»yl- 
la,  involucella  5  pliylla,  phylla  an<,^ut4tc 
lanceolata,  vel  sublinearia,  cuspidata,  inte- 
gerrima,  trinervia,  glauco->iridia,  inaixine 
angusto  versus  apirem  scarioso.  Coiiferas 
B.  glaucum  lig.  21i9* 


Ex  hac  igitur  specie  cl.  IIoffmaw  cha- 
racterem  Odontitis  generis  deriuasse 
Tidetur. 


CLXXXIV.  321.  Potamogetonrufe- 
scens:  simplex,  foliis  submersis  clou- 
gato  lanceolatis  tennibus  obtusis,  eraer- 
ns  obovato  -  oblongis  breve  peLioIalis 
coriaceis,  peiliinculis  aequalibus,  nuci- 
boa  carinalis  R.  FI.  Sax. 


A.  unterste  Spelze  von  hinten.  B.  diese 
von  voru.  C.  eine  von  den  obern 
Spelzen.  D.  Geschlechtsorgane.  E. 
Nuss.  F.  diese  ini  Qucrdurchschnitt. 

Beoh,  Schon  fast  in  ganz  Dcutschland  gcsam- 
mclt,  und  von  dcn  angezcigten  Autoren 
so  giit  birschriebcn ,  dass  ich  iiur  hinzu- 
fiigen  niiMrhte,  wie  niir  dic  Nuss  um  vie- 
les  Langer  gestreckt,  als  ain  ilhnlichen  S. 
p  a  i  u  s  t  r  i  s  ,  erschienen  ist. 

CLXXXIII.  320-  321.  Bupleurumse- 

111  i  C  O  m  p  O  S  i  t  U  m  (  Zwlschenfelder  zer^ 
streut  gekorne/t,   Rlppen  undeutlich,   keinc  Bin» 

den,  Kocii):  einjahrig,  Enddolclen  3 — 5 
strahlig,  seilliche  unvollstandig,  Hiill- 
chcn  lanzetlich-feingespitzt,  ganzran- 
dig,  liinger  als  Blutiien  und  Fruchte, 
Blatter  spathelicirmig. 

Syn.  B.  seniicompositum  Lznn.    sp.  pl. 
l.  342.  etc,  Kocii  disp.  p.  117. 
Odont.  semicomposita.  Spr.  ap.  A,  S* 

VI.  p.  38i; 
O.  luteola  HoFFM.  umbellif.   p.   209. 
tab.  I.  B.  fig.  X 

Nachr.  320.  Montpellier  von  Hr.  Salz- 
MANN.  321.  ItalicDy  von  Hr» 
Prof,  Jan. 

A.  Bluthe  niit  Hullchcn.  R.  Frucht.  C. 
dieseLhe  querdurchschnitten. 

Btiih,  Kinjiihrig^,  handhoch  —  einen  hiilben 
Fuss  huch  und  driiher,  aufrecht,  einfach 
uder  abstehend  astig,  Bliitter  verkehrt  ei- 
rund  -  uder  ianzetlich  -  spathelfurniig; 
Knddulden  3  —  5  strahli":,  seitliche  1 — 2 
strahliji^,  lliillen  3-^5  hlattrij;^,  Iliillchen 
5  bliittrif;;,  Hlattchcn  schinai  lanzetlich, 
uder  fast  iinealiach,  feiiijs^espitzt,  gunzran- 
dig,  dreinervi^,  seegriinllch,  uni  schmalen 
Kande  gegen  dieSpitze  hin  hautig.  Vergl. 
B.  p:lauciini  fig.  299> 

Aus  dieser  Art  scheint  also  HovFNiXTf 
dcn  Gattungschiiracter  fiir  Oduntitei 
gebildet  zu  haben. 

CLXXXIV.  322.  Potamogetonrufe- 
scens:  einiae-h,  untergelaucfate  Blatler 
laug-  lanzctlich,  diiun,  stumpf,  schwim- 
mende  verkehrt  eirund-langlich,  kui*z 
gesLielt,  lederartig,  BliiLhcnslielegleich- 
iormig,  f^iisse  gekielt.     R.  FI.  Sax. 

16* 


:i 


78 


Syn,  F.  rufescens.  ScnRAD.  ined.  de 
CiiAMisso!  adnot.  (excl.  F.  op- 
potitifol.  DeC.) 

F,  semipelluciduin.  Kocu !  et  Ziz. 
cat.  pl.  palat. 

F.  serratum.     Rotii. 

F.  fluitans.     Sm.  Eugl.  bot.  1286. 

F,  coloratut  Hormem    Fl.  dan.  1449. 

P.  purpurascens.     Seidl! 

Hist.  322.  „F1.  Falatinat."  cl.  Kocb. 

A.  nux.    B.  cad.  transsccta.  C.  basis  fo- 
lii  cum  ovhrea. 

O&i.  In  omni  ferc  Gcrniania  obvium,  ita  ut 
in  oompluribuH  rcgionibus  lccta  spccimina 
compararc  licucrit.  Folioruni  ncrvi  pri- 
marii  tcrniy  secundarii  iu  singuUs  intcrsti- 
tiis   biui. 

CLXXXV.  325.  Potamogeton  prae- 
longus:  submersus,  ramosus,  foliis 
ovato  -  amplectcntibus,  elonga to  -  oblon- 
gis,  integerrimis ,  apice  cucuUatis  mu- 
licis,  pedunculis  aecjualibus,  nucibus 
cariuatis.    R. 

Syn,  F,  praelongum   Wulf.    R,  S,  III. 

p.  510.  Mert.  et  Kocii  Deutschl. 

Flora  I.  p.  850.   Horn.    F1.    dan. 

1687.  Spn,  syst.  veg.  I.  p,  499. 
F*   flexicaulis    Detuard,        Strelitz. 

Ans.   1809. 
F,  fleicuosum.    Wredow  FK  Meklb, 

I.  p.  255.  —  SciiLEicn!  cat. 
F,  acuminatum  FI.  dan.  1384.  Waii- 

x,ENB.  upsal.  p.  58. 

Jlist.  323*  e  Helvetia  a  c1.  Sculeiciier. 

A.  nui.    B.  ead.  transsecta.    C.  folii  ba- 
sis  cum  ochrea. 

Oh$.  Optimc  dcscripserunt  cl.  Mertfns  et 
Kocii.  FoUorum  nervi  priniarii  quini,  in- 
terstitionum  secundarii  bini. 

CLXXXVI.  324.  325.  Statice  rainu- 
ta:  nana,  foliis  cuneato  -  oblongis  ro- 
tundatis  muticis,  scapo  tereti  distanter 
pauciflorO|  caly cis  laciniis  lanceolatis.  R» 


Syn.  P«  rufescens.  ScsnAD.  ined.  de 
CiiAMisso!  adnot.  (excl.  F.  op- 
positifol.  DeC.) 

P,  semipellucidum.  Kocn!  et  Zis« 
cat.  pl.  palat, 

F.  serratnm.     Roth. 

F.  fluitans.     Sm.  Engl.  bot.  1286. 

F.  coloratus  Hormem  F1.  dan.  1449. 

F.  purpuiascens.     Sbxdx.! 

NacJir.  322.    aus   der   Pfalsj    von   Hr. 
Dr.  KociE. 

A.  Nuss.     B.  diese  im  QuerdarchacliBitt. 
C.  Blattbasis  mit  Blattscheide. 

Beoh,  Komnit  faiit  in  gans  Deutschlaad  ror, 
uiid  ieh  Tcrglich  Exemplare  aus  sehr  rer* 
Bchicdeni*n  Cicgenden.  Die  Bli&tter  habea 
drei  Hauptnerren,  uad  in  den  Zwischeih 
raumen  zu  zuei  Secund&merrea. 

CLXXXV.  323.  Potamogeton  prae- 
longus:  untergetaucht,  ostig,  Bliftter 
eirund-umiassend,  gestrackt  -langlkh, 
ganzrandig,  au  der  Spitze  kappeufor- 
mig,  unbewehrt,  Bliitnenstiele  gleich* 
formig,  Niisse  gekielt.    R. 

Syn.  F.  praelongum  WuiiF.  R,  S.  ni, 
p.  510.  Mert.  et  Kocr  DentscU. 
Flora  I.  p.  850.  Hoaar.  FL  dan, 
1687.  Spr.  syst.  veg.  I.  p.  499. 

F.  flexicaulis  Dbtuabd.  Stiditi. 
Ans.  1809. 

F«  flexuosum.  Wn&Do\r  Fl.  MeUb. 
I.  p.  255*  —  ScnE.Bicii!  cat. 

F.  acuminatum  Fl.  dan.  1384.  WAVm 
LEVB.  upsal.  p.  58« 

Nachr,  323.  aus  der  Schweis  von  Hr. 

SCIII^BXCHBR. 

A.  Xu88.     B.    diese  qnerdarchschnittci. 
C.  Blattbasis  mit  Scbeide. 

Btoh,  Bei  Mkrtrks  und  Koch  trefHicli  be- 
schrieben.  liauptnerren  xu  fiinf,  Secin- 
darncrvon  Je  zu  zweien. 

CLXXXVI.  324.  325.    Statice  minn- 
ta:  zwergig,  Blaltor   keilfbrmig  lang- 
lich,    abgerundet,    unbewehrt,  Schall   \ 
sUelrund,   entfernt  stehend   wenigblii- 
thig,  Kelchabschnitte  lanzetliclu  £ 


i%i;—      ' 


—     79     — 


Syn.    5t»  minuta  Limf.  R.   S,   VT.  p, 
790.  (excL  Bocc.  et  FrucK  ?) 

DmC.  fl.  franc.IIl.  p«423.  synopi. 
p.  203.  SrnKNG.  syst.  Teg.  I' 
p.  958. 

Sist     324w    „Bonifacio    In    maritimU', 
in  insnla  Gorsica.  cl.  Salzmann. 
325.  Gall.  austral. 
A.  fioM  cum  bracteU.    B.  calyx. 

CMfl.  Figura  pesslina  apud  Bocc.  sir.  p.  2G. 
t.  13.  F.  3.  potius  specimcn  py^mariini 
St.  pubescentiii,  ctt.  34.  ab  aliin  etiam 
huc  m^e  ritata,  Staticcm  cordatam 
Draebet.  Alia  apud  Pi.lck.  alm.  t.  200  f. 
(non  3«  sed:)  5.  c«mvenit  quitlcm  foliifl 
eum  nofltra,  sed  flores  habet  minimos, 
confertofl,  mumeroHOs. 

Laciniae  calyciB  non  brerefl  obtuwae  Rcd 
lanceolatac  acutae.  Folia  magiiitutlini*  ^a- 
ria,  obtiisata,  in  steriliflflimifl  locis  rctusa. 


CLXKXVII.  326.  Statice  pubescens: 
fraticulosa,  scapo  tereli  subcorymboso, 
foliis  obcordato-cunealis,  calycibusque 
obtnBia  scabro-puberuiis.    R. 

Syn.  Limoa»  marin.  fruticos.  hirsut. 
Bocc.  sic.  25.  t.  13.  C^^udis.^ 
St.  pnbescens.  DaC.  fl.  fr.  VJ.  p.380. 
roiA.  £nc.  snppl.  p.  300.  R.  S. 
VI.  p.  797.  S»R.  syst.  veg.  I.  p. 
959.  excl.  syn. 

Hist-     326.  ifNice"  cl.  Sculexcukii. 

A.  flos  cnm  bracteis.    B.  calyx. 

OAsL  Pubetcentiae  fradus  rariat,  in  aliifl  ad 
calyccfl  ipsofl  pemt,  in  aliis  nonnisi  ncapus 
cum  ramifl  et  fouis  rectiun  interdum  nra- 
brida  dicuntur.  Occurrunt  etiam  speci- 
mina  maiora,  scapis  procumbentibu8 ,  ma- 
gia  ramoflifly  8t.  reticulatae  alViuia, 
^ualia  pro  St.  dichotoma  Ck\,  lccta, 
comparariy  baec  antcm  plaae  difi!ert. 


Syn»    Sr.   minuta  Lx.sx.    R.  S.  VI.   p. 
790.  Cohne  Bocc.  et  Flugk  ?) 

DbC.  fl.  franc.  IIT.  p.  423.  synops. 
p.  203.  Sfh£ng.  syst.  veg.  I. 
p.  958« 

Nac/iT,     324*  am  Seestrande  bex  Boni* 
facio  auf  Cortica  von  Salzmanw. 
325.  aus  Siidfrankreich. 
A.  BlUthe  mit  Dcekblattern.    B.  Kelch. 

Btoh,  I>ir  flehr  nrhlechte  Fi^r  bei  Bocc.  sic. 
p.  2().  1. 13.  f.  3.  scheint  mehr  ein  kleinen 
kxemplar  von  St.  puhescens  darzustel- 
len ,  und  t.  34.  die  uuch  nndre  f&lschlich 
ritiren,  i»t  Hie  bekannt  die  St.  cordata. 
Eine  andrcFio^ur,  die  man  aus  Fi.uck.  alm. 
t.  200.  (nichc.i. Mondern:)  5.  citirt,  stinimt 
zuar  in  den  BlHttem  iiberein,  hat  aber 
selir  kleine,  godraiigte,  zahlreiche  Bliithen. 

Die  Kelrhabsrhnitte  sind  nicht  kurz  und 
stumpf,  sondcrn  lanzetlich  und  spitzig» 
die  Hliitter  iindern  in  derGhisse,  auf  den 
diirresten  Platzcn  erscheinen  sie  auch 
ausgeschweift. 

CLXXXVII.  326- Statice  pubescens: 
klcinsLrauchig,  Schaft  slielruud,  fast 
doldeutraubig,  Blattcr  verkehrt  herz- 
keilfonnigy  so  wie  die  stumpfen  Kelchci 
scharflich  fciuhaarig.     R. 

Syn^  Limon.  marin.  fruticos.  birsut. 
Bocc.  sic.  25.  t.  13.  (robeFigur.) 
St.  pubescent.  DeC.  fl.  fr.  VI.  p.380. 
roiA.  Enc.  suppl  p.  300.  R.  S. 
VL  p.  797.  Spr.  syst.  veg.  I.  p, 
959.  ohne  syn. 

Nachr.     326.   bci  Nissa.    Hr.  Sculei- 
cncn. 

A.  Biathe  mit  DeckbUttern.    B.  Kelch. 

BeoA.  Der  Haariiberzug  iindert  auch,  so  dass 
an  einigen  Kxemplaren  die  Kelchc  selbst 
mit,  an  andern  nur  der  Schaft  und  die 
Zueigc,  ei^entlich  oft  nur  scharflich  ge- 
nannt  uerden  kiinnen.  Ks  kommen  auch 
griissre  Kxcniplare  ror,  mit  niederliegcn- 
dem  und  Astigerein  Schaft,  der  St.  reti- 
culata  ahnlich.  Solche  erhielt  ich  auch 
fiir  St.  dichotonia  Cav.  weiche  abtr 
gftnzlich  Terschicdcn  ist. 


—     80 


CLXXXVIIL  327.  Statice  furfiira- 
cea:  fmticulosa,  pubescens,  foliis  ob- 
cordato-cuueatis,  scapo  ramoso,  ramis 
supcrioribus  densiuscule  multifloris,  ca- 
lycis  iaciniis  lanceoiatis.    R. 

Svn.     St.  furfuracea.  Lag.  gen.  et  spec. 
nov.   p.  13.  R.  S.  VI.   794.  excl. 
syn. 
St.  cancellata.  Bernu!  ined. 

Hist.     327.  e  Gallia  australi. 
A.  flos  cum  bracteis.    B.  calyz. 

Ohi.  Cum  St.  pubescente  \\\  crit  con- 
iungenda.  Ktiam  propc  Fiume  lectani 
TiUi  exacte  conveoientem. 

St.  pruinoBam  Forsk.  jnaximopere 
divemam,  bene  tandem  repraenentatam  ha- 
bemuii  in  cl.  Viviaku  FLur.  L^bicae  Hpc- 
ctm.  tab.  XXVll.  f.  1. 

CLXXXIX.  328.  Epilobium  monta- 
num:  foliis  caulinis  oppositis  (^rameis 
tparsis)  ovalo-lauccoIaLis  brevepetiolalis 
stigmate  ^uadriparLito.    Rcnn.  il.  Sax. 

oyn.     E.  montantun.  LnrH«f  1«  suec.  n. 

329. 

WiLLD,  ep.  pl.  II.  p.  316.  excl.  y. 

CunT.   FL   Lond.   t.    68.  Cfasc.  3. 

t.  24.)  Sm.  F1.  brit.   I.   p.   411. 

Fl.  dan.  922.  Engl.   bot    1777- 
Waulenb.  ups.  p.  126.  —  etc. 

Wst.     328    Dreadae  legi. 

A.  gcuitalia  cum  sepalo  ct  pctalo. 

Ob$.  LiVNErs  in  V\.  «uec.  hacc  habet:  „Cau- 
iiii  tiM-es,  erectua,  nifVacrns,  subtonuMito- 
iius.  Folia  ovata  dcnticulata,  nioUissiino 
tomento  vix  conspicuo,  praeaertim  sub- 
tU8."  —  ita  ut  videatiir  dubiuni,  num  eadcm 
fuerit  RUB  planta  cum  nustra.  Reiiqui  ta- 
men  auctoreA,  intcr  eos  etiam  Smith  ct 
V^AULKNUKRG  folia  glabra  petuiit. 

Cauli»  pro  Btatiime  spithamaeus  —  bi- 
pedalis  ft  uUra,  8iih.Himplex ,  ^el  in  ro- 
buntioribufl  superne  parum  ramosus,  teres, 
rubicundus,  superne  tantuin  subtilissime 
incano-puberulus;  folia  caulina  upposita, 
breve-p«tiolata  ct  fere  aesailiay   ovata  v«l 


CLXXKVm.  327.  Statice  furfnra- 
cea:  kleinstrauchigf  feinbehaart,  filat- 
ter  verkehrt  herz-keilfbriniff,  Schaft 
astig,  oberste  Aeste  zieinbch  dicht 
yielbiiithig,  Kelchabschnitte  lanzetlicfa. 
R. 

Syn,     St.  furfaracea.  La«.  gan,  ettpec, 
nov.  p.  13.  R.  6.  VI.  p.794.o]iae 
•yn. 
St.  cancellata.  BaavB!  ined, 

Nacfir,     328.  aut  Sudfrankreich. 

A.  Bliithe  mit  DeckbUttem.    B.  Kelcb. 

Beoh,  Man  wird  iiie  achwerlich  mit  6t.  pn- 
besccns  zusammenziehen  k6Qnen.  Icfa 
aahe  auch  ein  bei  Fiume  gesanimcitetv 
ganx  ubereinstimmende»  Bsemplar. 

Die  sehr  verschiedene  St.  prninoia 
FoRSK.  hat  nun  Viviane  in  ■etnem  Sp^ 
cini.  Hor.  lybic.  tab.  XXVll.  f.  1.  darfe- 
Btellt. 

CLXXXIX.  328-  Epilobium.monta- 
nuin:  StcDgcIblalter  gegeniiber (^itA/«^ 
ier  zerstrem)  ei  -  lauzetlich  kurz  gestidti 
Narbe  viertlieiUg.    R.  FL  Sax. 

Synm    E.  joiontanum.  Lzmii.FL  anecii  b« 

329. 

WiLLD.  gp.  p1.  II.  p.  316.  exGl.7. 

Cunx.  Fl.  Lond.  t.  68.  (fasc.  3. 
t.  24)  Sm.  F1.  brit.  I  p.  4ii, 
Fl.  dan.  922.  Engl.   bot.   1777. 

Waiilenb.  upi.  p.    126.  —  etc 

Nachr,     328.    bei  Dresden  gasammelt. 

A.  Genitnlicn  ncbst  Kelch-  und  BlaBea* 
biatt. 

Btob,  Ltwk  fiagt  in  derFlora  auecica:  ffStCB- 
gel  sticlrunil,  aufrecht,  riUhlich,  rtwai  fl- 
zig^.  BUtter  eirund,  gezfthnelty  gnaa  wcicll 
und  kauni  sirlitbv  tilzig,  bosonders  ■» 
ten.'*  iliernach  nchien  es  faat  zweifeU 
haft,  ob  unsre  Pftanze  dieaelbe  sey.  Dit 
iibrigen  Auturen  jedochy  unter  Ihnen  anrk 
Smith  und  Waiilkxbehq,  boschrieben  die 
Bliitter  kahl. 

Der  Stengel  ist  nach  Verhillaiss  dcs 
Standortes  kleinspannenlang  bia  nwri  Foss 
huch  nnd  driiber,  nieist  einfachi  oder  bci 
Bt&rkeren  Kicmplaren  nacli  oben  hin  «e- 
nig  &«ti]^,  stielrund,  roth  angelaufen»  nach 
uben  uur  feiu  graulichy   kurs  feinhaarifs 


^ 


81 


orato-laaceolata,  hand  raro  fere  lanccola- 
ta,  acuta,  ai^te  et  inapqualitfr  .scrra- 
to-dentata,  suprenia  cum  rauiis  huih  aut 
lloribiu  Bpama,  subtiliter  incanu-pubcrulu; 
racemiiB  laiisBimun,  pauciftorus ,  i^erinina 
feliiM  longiura  incana,  comlla  maiusciilu, 
petala  prufunde  cxcijia,  pcrHicina;  flti«rnia 

Suadripartitum ;   capsula  glabrescens,   pc- 
uncnlata. 


Haiui  Tirietas  spithamaea :  E.  a1  p  o  « t- 
re  ScHMiDT,  nec  multum  piito  ilitVcrrf* 
£•  lanr.eotatum  Skr.  Malri,  f|uuni  fo- 
lia  lanceolata  scdam  sistant  diftcr«Mitiani, 
liaee  autem  non  raro  ucrnrrant  in  iiiistro. 
Denturae  in  figura  (Prudr.  Kl.  Koniau. 
t.  1.  f-  2.)  nides,  fcre  crenae.  Spccinicn 
taaiett  ex  anctorum  mauu  nunduni  wdi. 


Longe  certios  dirersum  est:  R.  alpc- 
atre  Jacq.  Khock.  siles.  I.  p.  U).j.  \» 
BitAUXC  Salisburg  III.  p.  304.  IIopp.  Ccnt. 
cxs.  I.  quud  idem  ac  E.  trif^onuni  v. 
8ghiik.  baiersch.  Fl.  n.  .'394.  Hoc  ucciir- 
rit  fuliis  oppositis,  plenimque  terniN,  liauit 
nrOj  quod  lam  Krockkrl'S  obserra^  it,  qtia- 
temlSy  sessilibus,  aequaliter  scrrato-dfii- 
tmtlUf  ciliatis;  catile  semper  sinipliciNMiino, 
■  tigmate  clarato  facile  agnusceuduin ! 
cf.   Ub.  CC. 

Epilobionun  confusio  apud  auctorcs  in- 
enita! 

'iXCm  329-  Epilobium  roseum:   fo- 

Xfjjl  caaUnis  OppOsilia  (ramets  sparsh)   laii- 

ceolato-oblougis,  peiiolalis,  dense  den- 
:  ..liculalis ,  aiigmate  clavato.     Rciio.  FL 


u 

■i 


n 


c 


1« 


Sy9^     £•  minui    fl.    albo.   ScnMiEPLL 
op.  Gesn.  IL  2.  p.  20.  t»20.  f.  73. 

cileg.  Fl.  Lips.  p.  147.  Ketz. 
prodr.  Fl.  •candioav.  n.  703.  obs. 

DOt.   1.  p«    16.  LlLJEBL.  Sv.  Fl.  1T. 

p.  155.  KnocK»  Fl.  til.  n.  581). 
Baumg.  F1.  Lipi.  n.  539.  Fi\i£8 
Hall.p.  64.  SMrrii  brir.  I.  p.  411. 


die  Steiij|;elbliLtter  fltelicn  gegeniibrr,  aind 
kurz  ^vKticIt,  fasl  sitzeiid ,  eirund  odcT 
eilanzotlirh,  nirlit  8olten  fa.st  lauzetlidi, 
fipitz ,  fsrharf  iiiid  unf^toich  nggeartij^  ge* 
ziihnt,  die  obersten  ^tchen  rnit  ihrrn  /wei- 
^en  oder  BLiitlwn  zerfitrrut,  uiid  sind  j^rau 
und  kiirz  r«*inliuari;; ;  die  BliitluMitraube 
sehr  Hchlatf,  wenig-bliithi];^,  die  Fruchtkno- 
ten  liin^«*r  uls  dii*  Bliittrr,  ^rau ,  ilie  Blu- 
nienkroiicf  zirnilifh  ^ross,  dit!  Blnnieiibliit- 
ti*r  tiff  auii<f<*Hrlinilten ,  piirHirlihliithroth ; 
Narbe  liertheilig;  Kapnel  kaldwerdend, 
geHticlt. 

Kinc  ffpannenbobe  Abindemnfi^,  ifft  K. 
a  1  p  e  H  t  r  «•  Sciimiiit,  aurli  Bcheint  K.  1  a  n- 
reolatuni  Skr.  IWiir.  nirht  sehr  vcr- 
arhieden  zu  ^eyn,  da  die  f^nze  Abuci- 
rhnn^'  ei^entlirh  nur  in  dcn  lanzctfitrnii- 
f^cn  BliittfM^n  li«V!rt,  die  auch  nicht  Hcltcn 
bct  dem  niiffri^^cn  vorkonimen.  Dic  /ah- 
nnn^  an  dcn  Biattcrn  dcr  Abbildnn^  (Prodr. 
Y\,  Konian.  t.  1.  f.  2.)  int  roh  dargCHtcllt, 
cs  fiind  fast  Kcrhcii.  l«-li  sahe  jcdoch 
noch  kcin  Ex«*mpUr  aus  den  lliuden  der 
Kiitdeckcr. 

Vict  Bichcrcr  iflt  K.  alpestre  Jacq. 
Kroik.  Kil(*s.  I.  p.  GOj.  t.  Bralxe  Salzb. 
Fi-  III.  p.  304.  llopp.  Cent.  exs.  1.  oder 
K.  tri;?onnni  Sciirk.  baicrsch.  Fl.  n. 
.094.  ^  crflchicden.  Dics  kiiinnit  mit  fi^ef^en- 
iibcrNt«*li('iidcn ,  )j^c\\i»bnlich  niit  drciKtiin- 
dif^cn,  iiicht  Kclt«*n  auch ,  ^%ic  schon  Kro- 
CKKRbeohachtcte,  niitTicrstandigcn,  sitzen- 
dcn,  glcichforinig  j^csii^t*  f^cziihiiten,  ge- 
\\inipcrt«*n  Biiittcrn,  stcts  rinfacheni  Sten- 
i;«*1  \or,  und  ist  durch  keulen  forniige 
Na  r  b  e  lcicht  zu  unterscheidcn.  vg;l.  t.  Tt-. 

Dic  Ver\»irriin(^  diescr  Gattunf^  geht 
bci  dcn  Schriftstellcrn  ins  Uneiidliche. 

CXC.  529*  EpiIol)ium  roseum:  Sleii- 
gelblalter  gegeniiber  (jlsihuiuer  Mersueut) 
runzetlich-Ianglick,  geslielt,  dichl  ge- 
zahnelt,  Narbo  keuleulurmig.  Kcjib. 
FI.  Sax. 

Syn^  £.  minus  11,  albo.  ScnMXBD£Zi 
op.  Gesn«  JI.  2.  p.  20.  t.  20.  f.  73. 
K.  (^Chainaener.)  roteum.  Scnnas.  spi* 
cilef^.  Fl.  Lips.  p.  147.  Rbtz 
prodr.  Fl,  icandinav.  n.  703.  obs, 
bot.  1.  p.  16.  LxLjcBL.  Sv.  F1.1I. 
p.  155.  KnoCK.  Fl.  sil.  n.  5b9. 
Baumc.  FI.  Lips.  n.  539.  Faies 
Ilall.  p.   64.  Smith  brit.  I.  p.  411. 


—     82     — 


Engl.  bot.  693.  Wahlnb.  upi.  p. 
125.  ScnuLz  Starg.  suppl.   p.  23* 
E«  jnontanum  ly.    Wzlld.   ip.  pl.  II. 
p.  316. 

liist     329.  Lipsiae  legi. 

A.  genitalia,  Aepaliim  et  petalam.  R.  se^- 
mentum  caulinum. 

Obi.  Ab  auctoribuH  aliift  aliae  flpecieii  cum 
hac  nostra  conimutantur.  Sic  e.  g.  K. 
purpureum  Frik»  Ilall.  p.  05.  Wem  Ti- 
detur  ac  E.  roneum  RoTiiii.  —  K.  ro- 
seum  DkC.  „fol.  ternis  oppositis  aut  al- 
ternis  glabris  ovato-acuininatis  denticula- 
to,  nerratifl  aniplexiraulibuft,  nervix  nub- 
hirnutii,  caule  erecto  simplici,  stij>:matc 
indivlso  „quod  i^itur  plantae  Schrebcria- 
nae  ex  onini  fere  parte  contrarium  est, 
necessario  K.  alpcstre  Jacq.  csse  de- 
here,  patet.  Etiam  in  alpibus  tantum  at- 
que  in  Pyreiiaeis  indicat  cl.  auctor,  quum 
planta  nostra  Kchreberiana,  in  humillimis 
locis,  ad  rivulos,  fossas  et  stag^na,  ad  se- 
pimenta  et  miiros  crescat.  —  E.  r  o  s  e  u  m 
SpRK.\GF.Mi  Fl.  Hal.  teste  Walt.rotiiio 
sched.  crit.  p.  187.  est  K.  montanum, 
ad  quod  iam  alii  K.  roseuin  Lkvs8.  re- 
tulerunt.  Videmus  igitur  plantam  Cor}-- 
phaeis  ignotam ,  nova  iilufltratione  non  in- 
dignam. 

„Caulis  teres  glaber,  summitatibus  rillo 
candido  obductis.  Folia  inferiora  oppo.ti- 
ta,  reliqua  pleraque  iitplurimuin  alternay 
petiolaU,  ovato  -  iaiiceolata,  glubra  (sed  in 
innioribus  hirsuties  tenera  alba  nervos  ob- 
sidet)  inaequaliter  serrata,  acuta.  A  con- 
Gursu  petioloruni,  ubi  oppositi  sunt,  linea 
tenera  deorsum  ad  proximum  internodium 
extenditur,  unde  caulis  ibidein  anceps ; 
alternoruui  bases  duplici  linea  simili  dc- 
currunt.  Flores  parvi.  Petala  dilutissiiiic 
rosea  aut  albicantia,  venis  saturatioribus. 
Stigma  ciavatum  indivisum.  Germen  pilis 
albis  densis  obductum.<'    Schrkb.  1.  c. 


E. 


Engl.  bot  693.  WAttLXfB.  upt.  p, 
125.  ScuuLz  Starg.  suppl.   p.  23| 
uiontanum  y.    Willd.  sp.  pl.  IL 
p.  316* 
Kachr,     329.  bei  Leipsig  geaaminelt. 

A.  Genitalien,    Kelch    und    Blumeoblatt 
B.  Stengeldurchfichiiitt. 

Btoh,  Andre  Schriftsteller  verwechseln  andn 
Arten  damit.  So  scheint  s.  B.  E.  pnr- 
pureum  Frif.s  Ilall.  p.  65-  daa  E.  ro- 
seum  RoTH.  —  E.  roseum  DrC  „aut 
dreist&ndig  gegeniiberstehendeB  oder  ab- 
Mechseluden  kahlen  eirund  sngespitztea 
^[cziihnelt  i^essi^en,  unifassenden.  wpidi- 
nervi^en  Blattern,  aiifrecThtem  einfacheM 
Stengel,  ungctheilter  Narbc"  —  das  alsa 
von  der  Schreberschen  Fflanxe  gmnz  a^ 
weicht,  muss  nothwendig  das  E.  alpe- 
Atre  Jacq.  seyn.  Decaniioi^u  giebt  ss 
auch  nur  auf  den  Alpen  und  P^Tenftea  anb 
wiihrend  unsre  Schrebersche  Fflanse  aa 
den  alleruiedrigsten  Orten ,  an  Bachrat 
Graben,  Teichen,  an  Kilunen  und  Maaera 
wiichst.  —  E.  roseum  Spreno.  FL  HsL 
ist  nacli  Wai.lkoths  Zcugniss,  sched.  criL 
p.  187-  das  K.  montanum,  w<nni  sckai 
andere  LKTSSKas.  E.  roseum  citirtfB. 
So  ist  also  diese,  den  beriihmtesten  Beta- 
uikern  unbekannte  Pflanze,  einer  aewi 
Erlauterung  nicht  nnwerth. 

„Steii^eL  stielrund,  kahl,  nach  obea  ndt 
kurzem  weisslichem  llaaruberaug.  Uatflr- 
ste  Blsitter  gegeniiberv  die  meistea  iM 
gen  gewohnlich  wechselstftndig,  gvstiel^ 
eilanzetlich ,  kahl  (an  den  jnngern  jedoA 
cin  feiner  neisslicher  Uebersng  anf  dea 
Nenen)  un^leich  gesAgt,  spitx.  Vosi  fe 
sammentreften  der  Blatt^tiele  hei  dea  g^ 
geniibcrstehenden  BIsitterBy  l&ufl  eine  mrii 
Linie  herab  his  snm  folgendea  Kaots% 
wesshalb  der  Stengel  daselbst  (eia|f» 
massen)  zweischneidig ;  Ton  dea  wiclad 
standigen  Bldttern  l&ufl  gleichfans  dBi 
doppelte  Linie  herab.  Bliithen  klein.  Bi» 
menbliitter  ganz  blasa  rosa  oder  neisi 
lich  mit  dunkleren  Adern.  Narbe  kaalc» 
fiirm  ig  ungetheiit.  Fmchtknoten  dicht ' 
kurzbehaart."    Schiirb.  a.  a.  O. 


PUinta  in  humidis  procera,  caule  non 
raro  penna  anseriua  crassiore,  ramosissi- 
mO|  superns  cauescens. 


An    fenchten  Orten    wird    die 
xienilich  hoch,    der  Stengel  nicht 
dicker  ais  einc  Gansefeder,  aehr  istig  vi 
aach  obea  hin  grau. 


^mf  "^' 


DECAS   TABULARUM    VIGESIMA 

QVAM 

VIRO    ILLUSTRI 

CAROL.    FRIED.    PHIL.   de   MARTIUS, 

OBD.    MERIT.    DAV.    EQ.    SPLnNI).    IIOIIT.    lUBG.    DIRECT.  SEC 
ACAD.    MONAC.    SOC    ORD.    BTC    ETC. 

DILECTISSIMO      AMICO 

D.    D.     O. 

A  U   C  T   O   R. 


CXCI.  330— S32.    Tillaoa   muscosa. 

Syn.  T.  nmscasa.  L«ink.  «p.  pl.  180. 
—  RoM.  SC1I1II.T.  in.  p.  500. 
cnm  syn.  —  Mbrt.  et  Kocir, 
Deutschl.  Fl«  1.  p.  866.  a  Bon- 
nxGnAirt.  prodr.  Fl.  Monast.  p« 
39.  —  SvMHG.  syit.  Teg.  I,  p. 
364. 

MtMt*  330.  „Coetfeld  binter  derKlincke 
yor  Hollenbergs  Hofe^'  i11.  aBuN« 
niGnAvsEN.  331«  ,^Sici1ia>*  cl. 
Fabsl»  332.99Paris'*  c1.Godbfrot. 

A.  flcM.  B.  petaltim.  C.  «epaluin.  D.  xe* 
Bien.  E.  carpium.  F.  particula  cau- 
lis.    G.  folium. 

06b.  yfRariiisimay  nunc  primum  inter  Gcrma- 
«iac  cires  enumerata'*;  a  Bun-.\ig*h.  l.  c. 
cuiuii  Tiri  illustriii  insif;ni  cumilati  piiU 
c^iberrima  quacdam  speiHniiua  arceptii  rc- 
frru. 

Optime  iam  desrribitur  ab  aurture  lau- 
tetOy  a  SsiiTHio,  Mkrt»:\'kio  et  Kuchiu. 
lfliTriandriaBiTrig>-niam  syntematiA  iio\ua- 
lia  reete  rerepenint  vlri  ill.  a  Bunnighal- 
aic?i  et  SpaKKaRL,  quiim  planta  nontra, 
paae  iam  aola  geueriii  est,  certe  rarissiroa 
I^Mtalium  mimero  ludat. 


CXCI.  330—332.    Tillaca   muscosa. 

Syn.  T.  muscosa.  Lxnk.  sp,  pK  1S6. 
—  RuM.  Sciru^T.  III.  p.  500. 
cum  syn.  —  Mert.  et  Kocii. 
DeutscbU  FL  1.  p.  866.  a  Bon- 
MGUAUs.  prodr.  Fl.  Monast.  p. 
39.  —  Spiieng.  syst.  veg.  I.  p. 
364. 

Nachr,  330.  Coesfeld  hinter  derKlincbe 
vor  Hollenbergs  Hofe  v.  Bon- 
nxGnAusEN.  331.  Sicilien  Hr.  D. 
FRnsL.  332.    ,«Faris««   Hr.  Gode- 

FROr. 

A.  Blulbc.  B.  Bluroenblatt.  C.  Krlch- 
blalt.  D.  Saanic.  K.  einzelne  Kap- 
nel.  K.  Stuclvchen  StengRL  G.  BlatS. 

Btob,  Diese  ffcUene  Pflanze  entdeckte  Hr. 
Hufr.  r.  Bii%.viGHAiSf:K  fiir  die  deutnche 
Flora,  und  hatte  die  Gefsilligkeit,  mir  ei- 
nigc  schune  Exemplare  mitzutheilen. 

Dcr  genannte  Verf.  selhst,  so  wie 
Smitii  und  Mkrtkiks  und  Kocii,  haben  dia 
Pflanze  schun  gut  lieAchriehen.  Krstcrer, 
so  uie  Sfrk.ngki.,  haben  sie  nun  an  ihrrii 
richtifcen  Piatz,  in  die  Triandia  Trig^-iiia 
dCM  Sc\ual«yfttiMnfl  {^cstellt,  da  jiie  jctzt 
dic  ciiixi;>;t*  in  ihrcr  Gatlun^  ist,  und  uiihl 
selten  in  der  Zahl  der  Genitalien  undern 
mng. 

17 


L 


84 


GXCIL  333.  Arabis  brassicacfor- 
111  is:  glabra,  simplcx,  glaucesceiis,  if>- 
jii.s  raaicalibus  suurotundo  spathulalis, 
caulinis  cordato-sagiltatis  iutegerrimis. 
llciiii,  FLSax. 

S/n*  Brattica  alpina  LinN.  Willd.  elc. 
yxi.L.  delph.  IIL  p.  330.  t.  3G. 
(mala), 

Turritis    Bratsica.     Liekiis    Herborn. 

150. 
Erytimuin  alpinum.     Ktii.  germ.  IL 
p.  103. 

Baumgart.  transylv.n.  p.  263« 
DeC.  syst.  nat.  11.  p,  507.  prodr, 
L  p.  199. 
Brass.    (Coringia)  alpina.  Feas.  syn. 

IIi  p.  205. 
Conringia  alpina  Lxnk.  En.ILp.  172. 
Arabisbrassicaeformis  VVallr,  sched* 
crit.  p.  359» 

Ifisf,     333.  in  monte  Knabenberg  pro» 

le     Scholam     Portensem      Num- 

lurgo-Thuringam    legi  anno  1811« 

A.  genitalia  runi  potalu  et  «epalo.  bi 
siliqim.  C  nenitMi.  D  id.  tranji- 
sectum.    e.  situs  siliquariiiu. 


bi 


Ob$.  A.  bransicaeformiii  i*Rt  e  rarioribus 
Germaniae  plantiN,  et  speriniina  sinpila  1  i- 
dentur  in  solo  raI«Nireo  <:re»rere,  »\v.  in- 
primis  in  >ariiH  repoiiihuii  Thuringiae,  in 
Herrynia,  circulo  Xcoatadicnsi  atque  ia 
Bohemia  lectay  cumparavl. 

Habitu  quidem  Corin^iae  ^eneri  ac- 
cedit,  sed  ubi  ad  fructum  respiria!i,  rectiua 
KKmis  a  cl.  Wallrothio  exph>rutuni.  Cuin 
Krj^nimis  plane  nil  habet,  et  hIc  etiani  ex 
illiii  est,  quas  cl.  DkC.  nulla  oinniiio  priii* 
cipiorum  8ibi  praescriptorum  ratione  habi- 
ta«  agi^re^avit.  Corin^iae  ^nun  natiirale, 
malc  suhiunvit  Kr>'flinii!i,  et  ntmtrani  plan- 
tam  cotyledonibufl  di%'enii!i8imani  liis  nii- 
didit.  Citarit  cl.  B^rMOARTR^,  sed  iam 
diu  aatea  fuit  E.  a  I  p  i  n  u  m ,    Rothio. 


CXCIL  555.  Arabis  brassicaefor- 
mis:  kahl,  einfach,  blaugriin,  Wur- 
zelblalter  rundlich  spathelformig,  Sten- 
gelMatter  hers-pfeilfoiiiiig  ganasraudig. 
KciiB.  Fl.  Sax. 

Syn.  Brassica  alpina  Limr.  WzLi.n.  etc. 
VzLL.  delph.  III.  p.  330.  t.  36. 
(schlechty 

Turritis    Brassica»     Leer8     Herborn. 

150. 
Erysimuin  alpinum,    Rtu.  garm.   II. 
103. 

BAUMGAnT*  transylv.  II.  p«  263. 
DeC.  syst.  nat.  II.  p.  507.  prodr. 
I.  p.  199. 
Brass.  (Coringia)  alpina.  Pbrs.   syo. 

11.  p.  205. 
Conringia  alpina  Lzkx.  Cr.ILp*172. 

Arabis  brassicaeformis  Wai«i.b«  sched. 
crit.  p.  359. 

Nachr.  333.  Ich  sammelte  sieaufdem 
Knahenberge  hinter  Schulpforte 
bei  Naumburgf  1811. 

A.  Genitalien  nebst  Kelch-  uad  Bluneii- 
hlsitt.  b.  Schote.  C.  Saame.  D. 
dieser  querdurdisr.hnitt«a.  c.  Li^ 
der  ScJioteii. 

Btoh,  Die  A.  brasaicacformis  gehort  aa- 
ter  die  aeltenen  deiitseheii  FAanKen,  und 
srheint  immer  auf  Kulkboden  isu  wachseu. 
Icli  verg^leiche  besonders  Knemplare  aus 
verschiedenen  Gegenden  ThilriiigenSt  rom 
Ilarz,  aufl  dem  NcustSidter  Kreise,  so  wie 
aiiA  Hohmen. 

Dem  Wuehii  nach,  ist  sie  wohl  der  6at- 
tung;  Coringia  ahnlich,  alleitt  bearhtea 
\%ir  die  Frueht,  so  hat  WAr.L.aoTH  die 
Gattuns  richtiger  aus^eniitti^U.  Mit  Eij- 
siiniim  hat  die  Fflanze  ^ar  nichts  ^ipemciay 
und  gehcirt  also  uiiter  diejenigen,  dieDEO 
ohne  die  |>:eriiigAte  Kurksicht,  auf  die  sirh 
aelbnt  vurgeiichriebenen  Grundsitse,  uo- 
terbraehte.  Die  natfirliche  Gattan;;  Co- 
rin»ia  5etzte  er  unter  Erysimum,  niid  un«- 
re  Pflanee,  die  in  Hiiisicht  anf  die  C4»ty- 
ledonen  ^ans  abweicht,  nalim  er  dasu. 
Kr  ritirt  UAUMGiRTKX,  allein  lan^  Torher 
schun  war  es  K.  alpinuni.     Kurii. 


—     85     ~ 


la  prodrome  tandpin  Wallrotbianuin  re- 
rissimain  nomen,  qnaii  synoiiymoii  ad- 
acripiiit,  maluit  i^itur  in  suo  errorc  prr- 
sererare,  quam  aliunim  emendationec  re- 
cipere. 

Prima  quod  mihi  risum  cst,  \era  atqiir 
erudita  contemplatio  nyfitcniuliii  cnirilVrii- 
rum,  e  cotyledunuiii  situ,  a  G.iKRTKno  «*\. 
ploratiy  a  Roa.  Brow^io  pro  hurti  kc- 
wensis  exteniiione  emcndati  et  aucti,  a  Dk- 
CAKDOLLKo  tandcm  ditinjiimac  specicruni 
copiae  adaptati,  lcgitur  in  Jen.  all^. 
Litt.  Zeit.  1824.  Erganz.  BUtt.  ii. 
68.  69. 

CXCIII.  5S4-  Statice  reticulata:  fo- 
liis  lanceolalo-spathulaiis  oblusis,  sca- 
pis  procambentjbus ,  reliculato-ramo- 
aiasimis,  floribus  ia  supi^emis  ramulis 
dislantibus,  bracteis  infimis  2— 3ilons, 
calyc^  5  deutato.    R. 

Syn.  St.  reticulata  Lisin.  ip.pl.  Wilt». 
SauTii^.  brlr.  L  p.  342.  Eogl.  Bot. 
328.  (oiala).  Aon.  Sciii7lt.  Vr. 
p.  78$*  SFaBSG.  tytt.  veg.  I.  p. 
958. 

• 

,,Capo  Corso    is   maritimii"   c1. 
Salemaiiv. 
A.  bracteae  infimae  c«im  floribus. 


OkMm  Figuraa  apod  lh.i'CK.  nlma^.  t.  XLII.  f. 
4^  et  Bocco?!.  •intl.  t.  44-  T-  i-  liret  ni- 
^ea  et  pessinae,  tamen  quo^laiiimoilo  lia- 
Mtaai  indicaat,  ttla  autfm  tn  Kngl.  Bot. 
328*  ne  hunc  ouideM  oliirrt,  erecta  enim 
•at  atqne  rtgida,  aoslra  sine  dubio  non 
au^rftua. 

• 

CXCIV.  355-  Sttttice  easpia:  ei-ccla, 
ramia  aterilibus  ramosissimis  sCoparii.H, 
floribus    terminalibus    confertim    fas- 

*   cimlatis,     squamis     bracleisque   aibi- 

dii«.     R* 
>     S^H.     Sut.    caule    tiudo   clichot    etc. 
«     ...     Gmbl.  sib.  IL  p.  219.  t.  89.  f.  2. 
(ma)a^. 
St.  reticnlatiL  MBikb.  F1.  Taur.Cauc. 

I..  p.  250.. a.  (^^. 
S€.  €;iaapiaWiLL&.  £n.  p.  536.  IWBisb. 
III.  p.  2»S. 


Im  Prodromus  kommt  endlicTi  Wam.- 
noTiis  ffanz  richti|;;er  Name  als  Synonvm 
vor,  tiiid  liu  wunle  lieber  der  eignc  Irr- 
thum  beihrhaUen,  als  dic  frenidc  VerbeK- 
Beniiig  aufgeiiommen. 

Die  crste  uabre  uad  gelehrte  Betrarh- 
tunj;  de»  SvHtemK  der  Cruciferen,  weleheii 
(^AKKTNKii  narli  der  La§^  der  Cotyledo- 
nen  auHand,  Koa.  Bhowx  fiir  den  Ifort. 
KcwenNiM  auiidehiite»  endlich  Deca.ndoi.i.k 
eiuer  xahlreichereu  Artcnmen«>;e  an|>a!i»te, 
lindct  Hich  nuih  nieincr  Meiuung  in  dtr 
Jen.  Litt.  Zcit.  \&24.  £rg&nz.BUtt. 
n.  68.  09. 

CTCIir.  354.  Stnlicc  rclicnlata: 
Bliitlerlanzctlich-spathelfdrmig,  sluinpf, 
Schail  nicderliegcnd,  nelzarlig  verzwcigt, 
Bliilhen  an  dcii  Endzweigeu  eutfernt- 
slehcnd,  untcrslcDeckhlalter  2  — ahlii- 
tliig^  Kelch  5zahnig.    R. 

Syn,  St.  reticulata  Likn,  sp.  pl.  Wir.t.D. 
Smxtii.  Lrit.  I.  p.  342.  Engl.  Bot. 
328.  (schlecht).  Rom.  Sciiui.t.  VI. 
p.  785,  SrRKNG.  sjit.  vcg.  I.  p. 
958. 

Nachr.  Capo  Corso  vom  Seestrand. 
llr.  Salzmanv. 

A.  uuterste  ilcckbiattiT  mi»  den  BliiChen. 

Beoh,  DiK  Figrun^n  bei  Pi.lxk.  alma^.  t.  XLII. 
f.  4.  "inl  Bof cov.  Bic.  t,  44.  f.  I-.  8o  n»h 
und  ArhlcrhC  Av  nurh  Hind,  deulvu  dorli 
dcu  IlahituN  ciuigermaiiiien  au,  dic  uher 
in  der  Kn>,'l.  Bot.  328.  zeifft  nicht  ciunial 
dieHrn,  dcnn  sie  ist  aafrccht  und  Mtcif, 
die  unsrige  aUo  wuhl  nlcht  iiberflassig. 

CXCIV.  335.  Staticc  caspio:  auf- 
i*cchl,  uiilViichlhui-e  Z\reige  bcseDarlig 
sehr  verustcit,  Biiitheu  in  dichteQ  £nd- 
hiischcin,  Schuppen  und  Deckblallei' 
wcisslich.     R. 

SjH.  Stat.  canle  nudo  dichof.  etc. 
Cmkl.  sib.  II.  p.  219.  t.  89.  f.  i>. 
(schlecht). 

St.  reticulata  MBxcb.  F1.  Taur.  Cauc 
I.  p.  250.  n.  62a. 

St.  caspia  Wili.d  En.  p.  336.MBikii. 
III.  p.  25.). 
17* 


I 


Hht,  335.  „Sarept&*'  Mitslonarius. 


.K.  nan  poiitico 


B.  id. 


O&i.  Forniain  «luplirem  dinlin^iirrc  mBlli-iii, 
M^mn  iritiFrt, '0118(1  rrra  St.  ranpiii 
fit,  atijue  ipna  iii  VliirB  'l'aiiro -raiii'a!'ii'n 
rrenril.  Ilulu)i  iippriiiiidu  iitiii  rani  ultrii 
prilalla,  iilinuurv  rur».iirriitia,  fiiliin  rUiii- 
gutin,  laiK^piilato-npathulatiii,  xubaruti»,  ra- 
riuB  rviuKl*,  Imi  liwiiuiii.  Fcilia  lamen  ra- 
ro  adnint,  plpniraqur  ■■mp  mutilatu.  I'lii- 
ne  ronvpuifntla  iipriHmina  IPKUntur  ad  niu- 
rc  iiilrialicuni,  v.  c,  pra]if  Canrlti,  ulii  cl. 
Saui.kk  invenit,  (irupe  Odcniiain  Ivcla  im- 
benriin  a  cl.  IIknskhu,  ViMiriiin  concerpia 
■  rl.  Jtv.  Cherb.  viv.  ital.  u.  300.  aouiite 
St.  reticulatae.) 


AltPra  forma  mnlto  humilior  est,  pnl- 
marin  Pt  iiaul»  ullra,  pTuiiinM,  lirriix, 
iiparB,  fdliahuhrtobinBtu-iipalhuMa,  Riih- 
rctusa,  iiiulto  brciiiira;  rainuliii  Kli-rililiuii, 
floribun  rt  Miuumiii  optimr  ronrcuit.  llarc 
val  Sl.  hrnidilulU  Uni .  I>kC'.  elium 
Sl.  f;t(ihnlariacfuliar  uumiur  u  Sii,/' 
MtNWu  miima.  LonKe  diifnm  cbI  St.  brl- 
lidifdlia  Sihtiu  V\.  Rraer.  t.  Vij.  quum 
Mmonii  Rrarri  Hi-lliilis  fuliu  mi- 
nuri  <>t  lanrrulato  a  Tol itMi> urtio 
iiiMTiiilam,  in  Riiinisnu  hfrbari»  ud  nin- 
num  hubt-u.  Ktiura  lil.  Klvbulartaefv- 
llain    direniHimam   dabu. 


lamae  in  utroque  noatTa  St.  raii- 
lor.  laliimimi!  mrmbranarro-nmrKi- 
(Mlyrcs  silhcyliiidriri,  pliciiti,  ctiain 
>i'ul'la  liliiciuu. 


(!\CV.  336.  Slatitc  aiirea:    floribiis 
ji-tlnuciiloUs.    II. 

^yn,     St.    ceulibui    etc.   Gmci,    sili.    I. 

p.  21S.     Ama^.   mth.  (nonp.  i:(i. 

«edO  r-  *0«-  "•   13^''  t.   l-t.    f.  2. 

(peitiiiia !) 
//(,«.     3:H).   „Sibiiia"    comiii.    cl,  GtN- 

\.  nus.    B.  cal}'i. 


Nacfir,     335.     „Sarepts"      von     etnem 
Misjionar. 
A.  Bliitlie  Tun  bintpn.  B.  dieae  von  Torn. 

Btub.  lch  miirlitr  «ine  dopprlte  Form  unlrr- 
■rlieidrn,  rine  (;riiiiiire  namlirh ,  dlr  ilrhtr 
Rt.  ranpia,  nrlrhc  in  der  tanrinrh  ruu- 
eaiiiiiclirn  >1urB  nArbM,  diese  nird  nirht 
aeltm  iiber  vinrn  Fuis  horh ,  iat  dunkrl 
rilthlirhgriln,  ihreBtattGr  lang,  laiizet-spa. 
Ihrltiirmi); ,  rtivas  n^its,  Hrltnrr  auKC'- 
nrhwpiff,  gnni!  (^latt.  Die  Bl&ttrr  lind 
neltcn  aii  den  Kxcmplarcn  rorhanden,  irr- 
ni|C!itrnR  zrrliruclicn.  Ganx  iiliprrinstim- 
mcuilr  Kvrmplarc  hndrn  sich  ara  adriati- 
achen  MriTe,  nie  s.  B.  Hr.  D.  S&di-ps 
hri  (.'aiirlu  namnrlte,  bci  OdeaM»  «o  kir 
llr.  Pnif.  Brssm  rntdrckte,  und  bei  V»> 
nediff,  vuii  nu  sie  llr.  Pror.  ixT*,  toi  herh. 
ili.  Ital.  n.  300.  C">*  S*-  reticulata) 
auiit^ih. 

Kinr  sueite  Form  iat  iomer  UeiKer, 
handliiich  »drr  nrnijr  driilier,  ber«ift, griia- 
lich,  niiill,  ihrr  Itlilttrr  irrkebrl  elmnd- 
«■imlhrlfbmiig,  rtnajt  Buiigeach«-eift,  lid 
kflrzer;  die  anfrurhHiaren  Zweigelchen. 
Bliithrn  unil  Schnppen,  ao  uie  bH  Jrnrr. 
Dicae  int  dir  St.  hrlUdifolia  Uui.. 
DkC.  auch  ala  St.  Klohularlaefvlia 
voii  5*L>i«N\  g^piendrt.  Gani  verachir- 
drn  Tun  ihr  ial  St.  brllidifolia  Kibth. 
l''!.  ^ruec.  t.  'Xlr,.  dir  irb  aU  LiimoDiuM 
grnrcum  Bellidia  rolio  Miaori  et 
lanrrnlatu  vun  TovRiuiraiiT  beseirh- 
iiet,  iiu  Kii-inisrhcn  llerbarlo  nir  mir  ha- 
br.  Auch  die  ebrii  ao  rerachiedenp  St. 
KlobulariaefoliB  werden  nir  bald  na- 
her  kriincn  lernru. 

Dir  Krhupprn  sind  an  beidrn  Formen 
unsrrr  St.  caKpia  aehr  brrit  hiutiff  er. 
riinilct,  dic  Kclilir  fwit  rTlindri-irh.  ircf;it. 
lcl ,  .ifloichfulls  u  KKi% ,  tiie  lllumfiilirani.- 
lilu. 

CXCV.  336.  Slaticc  aurea:     Bliithen 
^csUulU  11. 

Syn,     St.   caulibus    etc.    Gmei,,   lib.   I. 

p.  218.  Aman.  roth.    (iion  p.  la:*! 

sed:)  p.    100.  n.    132.    t.    1.1.    f.   2. 

(gani  tcblecht!) 
Nac/tr.     33n,  aas  Sibirien,    mitgetbeilt 

vod  Hrn.  D.  GOnther, 
A.  Ulii-Jii:.    11.  Krlcli. 


87 


Mf.  Sifle  dubio  pciaima  Ammahiana  figura 
malam  dia^osin  cr«aTit.  Fulia  iDvenio 
qualia  alttnes  hatenty  ipathulata  quidi*m, 
quae  autem  diagnosis  folia  subuiata 
Tocaty  mihi  potins  ramnli  sterileii  vidrutiir. 
Flores  pulcherrime  flan,  ral^^x  quod  iam 
AMX4XUS  Tidit,  bani  pubescens.  Species 
ftoribut  pedunculatia  memorabilis! 


CXCVL  337-  Spirantheji  acstiTalis: 
buTbis  cylindnco-elongatis,  foliis  caii- 
'"**!,  angiute-lanceoIaliS|8picalaxa   11. 


Syn.  Ophryt  aestiva      Haz.i..  helv.  n» 
1294.  var.  3.  4.  5.  t.  38. 

MzCB.  gen.  t.  26.  f.  2. 

Balb.  add.  p.  9G. 

—  aestivalit  Lam.  £nc.  IV,  p.  5G7. 

Neottia  aestivalis  Fers.  syn.  II.  p. 
511.  DbC.  FL  franc.  III.  p.  258. 
—  synops.  p.  171. 

Spiranthes  aestivalis.  Kicn.KEii.bot. 
Reg.  in  adnot.  ad  833. 

Hiiim     337.  ,,prope  Esslingen"  Fl.  Wur- 
temberg.  leg.  rev.  Hociistetteii. 
A.  flos.    B.  id.  fructifer. 

ObB.  Prima  Bpecimina  in  Germania  lecta,  cum 
gallicis  omnino  convenientia,  ad  nie  henr- 
vole  misit  rev.  IlocHSTKTTt.R.  A.  Sp.  aii- 
tumnali  (cuius  tig;.  cf.  apud  Stirn  III. 
12.  C>VO''  Kpii^alin.)  faciUiinr  dij^iiuscitiir: 
f .)  btubiii  subcylindrici»,  2.)  fuulc  foliu.so, 
3.)  spica  laxa,  4.}  labio  Huhrotunilo  itcc 
retURO,  5.)  tempore  florencentiao  acstiwiliy 
60  ^oco  natali  in  humidis.  Scd  proxima 
eat  Sp.  auntrali  UKr.  rf.  Kku.  Kiiw. 
bot.  Reg.  fj02.  quae  tamen  foliiN  an(^U8tio- 
ribuB,  spica  densa,  florihuH  hrcUorihuf»  dif- 
fert.  Species  gcneriH  Rirhurdiani,  «ininiuo 
natnralis,  16.  recenset  cl.  Ker.  i.  c.  n.82J. 


nu  - 


CXCVIL  358.  339.    Epilobium 

XmnBi  foliis  oppositis  subsessilibus  ova- 
to-lanccolatisintcgeiTimis  oblusis,  slig- 
mate  quadripartito.    R« 


I7ea6.  Ohne  Xweifcl  hat  die  ganz  Bchlechte 
AmmaniBche  Figur  VeranlaBBung  zu  dcr 
Bchlechten  Dia^nose  gegcben.  lch  finde 
die  Biiitter  nicht  anilerH  als  bei  den  iihn- 
lichen  Arten,  nainlich  spathclformif^,  das 
aher,  was  die  Diai^nose  pfriemenformifrc 
Blatte>*  nennt,  halle  ich  fiir  sterile  Zufi- 
l^clrhen.  Die  Bliithcn  sind  schr  schiiu 
gelh,  der  Kelch,  \%ie  srhon  .^innian  l>c> 
inerkt,  an  der  Basis  fcinhaarig.  Dic  Art 
ist  durch  gesticltc  Bliithen  merkmurdig 
uu.sgezeichnet. 

CXCVI.  337.  Spiranthes  aestiralis: 
Knollcn  cylinarisch-ianggesti-eckt,  Steu- 
gclbiaLLer  schmal  -  lanzeLlich,  Aehre 
schlafl:    R. 

Syn^  Ophrys    aestxva   Hall.  helv.    u. 
1294.  var.  3.  4.  5.  t.  38. 

Micii.  gcn.  t.  26«  f.  2. 

Balb.  add,  p.  96. 

—  aestivalis  Lam.  Enc.  IV.   p.  567« 

Neottia  aestivalis  Pbhs.  syn.  II.  p- 
511.  DeC.  Fl.  franc.  IIL  p«  258. 
—  synops.  p.  171. 

Spiranthes  aestivalis  Ricr.  Keb.  bot. 
Reg,  in  aduot.  ad  823. 

Nachr.     337.    bci   Fsslingen    in    VViir. 
temberg.   Hr.  Trof.  HocnsTETTER. 
A.  Bluthe.    B.  diese  fruchttrageftd. 

Beob.  Die  ersten  deutschen,  mit  den  franEosi- 
Bchen  iihereinstiinmeiiden  Kxemplare,  ver- 
danke  ich  dem  llrn.  IVof.  IIociistkttkh. 
Von  Sp.  autuninalis  (vgl.  Stlhm  III. 
12.  Ophrys  spiralis)  unterscheidot  sie  sich 
sehr  leicht  dnrch  1.)  langgestrcckte  Knol- 
lcn,  2.)  lnblattertcii  Steiigel,  H.')  schlallc 
Bliithciiuhn*,  4.)  riindlichc  nicht  ausge- 
schwciftcLlppe,.').)  BlutheEclt  im  Somnicr, 
r».)  Standiirt  iin  Kcuchten.  Aher  ain  niich- 
sten  steht  die  Sp.  australis  RBr.  %gl.  Kfk. 
in  F.i»w.  hot.  Re^.  OCrj.  diese  hat  aher 
iioch  scliniulcrc  Bliittcr,  eine  dichtc  BUi- 
thcnahre  und  kiirzere  Bliithcn.  Kfh 
zahlt  a.  a.  O.  n.  82.1.  Ifi  Artcn  dieser  na- 
turlichen  Ilichardi.<ichen  Cattung  auf. 

CXCVU.  .m  339  EDilobiura  nu- 
tans:  BlaLLer  gegeniioer,  kurzgeslielt, 
eilnnzetlich  ganzrandig,  aLumpf,  Norbe 
vicrtlicilig.     K. 


f    •• 


—     88 


Syn*  £•  nutans  ScnMXDTFl.BoSm.no. 
CCCLXXX.  ScnvLT.  Oeitr,  Fl. 
I.  p.  595 
£•  bypericifolium,  TAVSCn.  hort.  Ca* 
m1.  no.  VII.  cum  ic.  lapid.— -Fl. 
bot.  Z.  1824.  p.  83.  .. 

Hist.     338.  339.   in    uliginosia    acl  I«e- 
xam  in  Bohemia  legi    1817.  Aug. 

A.   flOB. 

06«.  Planta  tenera,  habitii  BtoIonilni5que  fili. 
formibuA  K.  p  a  1  u  h  t  r  i  s  ,  flcd  siinpliciuH- 
(MiLa,  fuliiii  paulo  cras»ioribu8 ,  inte;;erri- 
niin,  inpriniiR  stijEcniatc  quadn|iartitu  Buf- 
licicntrr  distincta.  Folia  inlinia  fliciit  in 
liiuriiuit  ubovato-spathulata.  CuruUa  lila- 
cioa. 

Mca  specimina  in  hico  classico  Scbmid- 
tiano  le^i. 

E.  Schmidtianum  Rostkov  et  Sciimidt 
F1.  Sediuens  p.  172.  nonnisi  furnia  ncnio- 
ralis  K.  palustris  videtur,  qnantum  e 
descriptione  atque  icone  lapidea  collig^i 
poteat,  spcciioina  enim  ab  auctoribus  lccta, 
nondum  vidi. 


CXCVIIL  340.  Epilohium  tctrago- 
num:  nitidiim,  loliis  liueari-Ianceola- 
lis,  sessilibus  iitnnque  iu  Iineain  dis- 
tinctain  docurrentibus ,  stigmate  clava- 
lo.     llciiB.  Fl.  Sax. 

Sy^.  £.  tetracronum  L.  sp.  pl.  494. 
CuRT.  Fi;  Liond.  fasc.  IL  t.  23. 
Fl.  dan.  1029.  Sm.  F1.  biit.  I. 
p.  412.  Engl.  Bot.  1943.  Faies! 
Hallaad.  p.  65. 

///V.     340.  Lipsiae  legi. 

A.  genitalia,  petalum,  sepalum.  R.  se;;- 
inentum  cauUnuin.  K.  fulia  priiuor- 
dialia. 

Ob%,  Species  e  rarioribas,  paucis  nota.  Spar- 
sini  tainen  in  variis  ISernianiae  retj^ionibus 
proveruit,  congruens  plantae  boreali. 


Foiiu  inliina  petiulata,  sicut  seqiientia 
fi«fMilia  opiiusita,  ramea  spurau. 


Syn,    £.  nutant  ScnaizDTFLBoeM.no, 
CCCLXXX.  SCRUZ.T.    Oeatr.   Fl. 

I.  p.  595. 
E.  bypericifolium.  Tai7SCb.  hort  Ca* 
nal.  no*  YIL  ciun  ic.  lapid.— FI, 
bot.  Z.  1824.  p    83. 

Naclir    338.  339.  in  Moorboden  an  der 

Iser   in   Bdhmen,    gesammelt  im 

Aug    1817. 

A.  Bliithe. 

BeQh.  Eine  zarte  Pflanse,  Tom  Wacka  nndMji 
den  fadenfurmigen  AnsUiufern,  wie  K.pa- 
lustre,  aber  einfach,  Bl&tter  dickliclier, 
ganzrandig^;  TorzOglich  durch  viertheilij^ 
Narbe  hinlanglich  verschieden.  Unterste 
Blatter,  ao  ^vie  bei  den  meiaten  Tetl^eiirt 
eirund-spathelfiirmig.    Blume  iila. 

Meine  Kxemplare  aammelte  ich  an 
Schmidtischen  Standorte. 

E.  Schmidtiannm  Rostkot  nad 
ScHMiiiT  Fl.  Sedinena.  p.  172.  scheint  nar 
eine  an  schattigen  Piatzen  g^ewacliseBe 
Abanderung  yun  E.  palustre  su  se^rn,  ss- 
viel  uian  aus  dor  Beschreibnng  und  den 
Steindrucke  eatnehmen  kann,  jedoch  sahe 
ich  noch  keine  voo  den  Verf.  gesammehf 
Exempiare. 

CXCVllL  340.  Epilobium  ietrago- 
num:  glaiizeud,  Blaltcr  liaeal-lanzet- 
lich,  silzend,  beiderseits  in  einer  se- 
treunteii  Linio  herablaafend^  Naroe 
keulenfdrmig.    Rcns»  FL  Sax. 

Syn.  E.  tetragonum  L.  sp.  pL  494. 
CuKT.  FL  Lond.  fasc.  IL  t.  23. 
Fl.  dan.  1029.  Sm.  FL  brit  L 
p.  412.  Engl.  Bot.  1943.  FniKt! 
Halland.  p.  65. 

Nacftr,    340.  bei  Leipzig  gesammelt* 

A.  Genitalien,  Kelch«  und  Blumenblatt 
B.  Stengelabschnitt.  C.  Fruhliaei- 
blatter. 

Beoh.  Diese  Art  gehort  unter  die  seltiiereaf 
und  ist  ueniger  beluinnt.  Sie  wAchst  jf^ 
doch  zeriitreut,  in  Terschiodenen  Geges- 
den  DeutHchlandii ,  und  kumnit  dannlnit 
der  niirdlichen  Pflaaze  iiberein. 

Die  untertten  BUttter  sind  gcstielt,  lo 
wie  die  folgenden  gegenuber,  die  AstUai- 
ter  semtreut  stehend. 


i 


Miik 


^Uik 


89     — 


9tCIX.  541.  Epilobium  obAciirnm: 
opacam,  foliis  Kneari-lanceolutis  scissi- 
libua  fh  lineam  ntrinqne  confliientcm 
decurrentibus,  stigmate  clavato.  Rciid, 
Fi.  Sax. 

Sjrnm     Cbamaener.   (Epilob.)  obicurum  : 
fol.   opp.    ■Iternisque    ]anceo1.i(is 

flibris  Berratis  basi  riecurreiiiihiiS. 
cnMB!  spicileg,  Fl.  Lips.  p.  147. 
E.  obecanui.  fiAUMc.l    FU  Liips.    p« 

211. 
E.  virgatum.  Fexbs!  F1.  HbII.  p.  66. 
E.  decurrens.  Hort.  Hal.  1812. 


341.  Lipsiae  legi. 
A.  flos.    B.  segmeiituDi  cauliiiuin. 

Ohi,  ^Caulis  teres  glaber,  ramosissiRiuii,  511  m- 
mitates  pilis  rarissimia  fibflltaf*.  Koliii  pnr- 
Ta,  lanceolata,  omRino  f^labra,  serrat»  ilcii- 
ticulis  parvis  inaer|iialibus,  a|ii<*e  gliiiiilii* 
lusis,  acuta,  ad  notabilem  a  liasi  distuii- 
tiani  derurrentia,  tandem  in  liiioam  iitrin- 
que  per  caulem  ad  pronimum  f^eniruliini 
descendentem  desineiitia;  unde  rauliii  ti'- 
tragonus.  Siimina  tanien  folia  spniiilia, 
qtialia  etiam  in  R.  hirsiitu  obsiT^o.  Florfs 
siltemi,  pedicellati,  parii.  1'etala  pana, 
purpurascentia.  Gernien  tenellum  villis 
sdbfis  densis  vcstitum,  ae;3^re  distiuj^uiMidis, 
qao  magis  adolescit,  co  ma^is  ralvesrit, 
taiidem  in  siliijuam  lonj^iKsiniaiii  arute  an« 
giulatam  abit,  in  qua  pilus  raruH  ulbos  ad- 
preMOS  viz  distingvas.*^    Sciikku.  1.  c. 


Planta  ronstanter  opara,  obsrurior,  ra- 
rior;  auctores  enim  pro  K.  obscuro  alias 
plaotas  suniserunt. 

342-  Epilobium  alpeslrc:  stric- 
f  simplex,  foliis  ovatis  ('>'.  ovaio- 
'mmceoiaiis)  subverticillatis ,  amplcxicau- 
Ibiis,  aequaliter  remote  dentatis,  cilia- 
im^  ad  nervos  pubcscentibus ,  stigmule 
dUiTmto     R. 

J&m.     £.  fol.  nitidis  glabris,   tenerioii- 
bttSi     nervis    tsmen    subhirsutis. 
Halz..  belv.  n.  996.  v.  3. 
£•  alpestre.  Jacq.  obs.  vinnob.  35. 
K&ocx«  Fl,  Siles,  L  p.  605. 


CXCIX.  341.  Epilobium  obscuriim: 
niatt,  filatter  Iiueai-lauzetlich,  sitzend^ 
juderseits  in  eine  zusammenstossende 
Linie  herablaiifend ,  Narbe  keulenlor- 
raig.    RciiB.  Fl.  Sax. 

Sjrn.  Cbamaener.  (Epilob.)  ob5Curuni|: 
fol.  opp.  ahernisque  lanccoliitit 
glabris  serrafis  basi  decurrcutibu.". 
Sciireb!  spicileg.  Fl.  Lips.  p.  147. 

£•  obscurum.  fiAUMO. !  t'l*  Lips*  p« 
211. 

E.  virgatuui.     FaiesI  Fl.  Halt.  p.fifi. 

E.  decurrens      Hort.  Hal.  1812. 

liachr.     .341.  bei  LeipKig  gesammclt. 

A.  Bluthe.     B.  Stengelabscbnitt. 

0fo6.  „Sti'n^l  Mtielrund,  kabl,  sehr  Sstig:. 
oberste  Tbeile  weni^  behaart.  Blatter 
kleiu ,  Iunz(*t1irb ,  ganz  kahl ,  mit  kleinen 
uns^lcirhrn ,  drusenspitzi<;en  Zahnchen  jre- 
Aii;;t,  Hpitzi^,  in  merkliche  Kntfemunj; 
viin  der  RuKis  herablaufend ,  dann  jeder- 
scitfi  ani  St«Mi(;;el  in  einer  Ijinie  zusainnien 
bis  zuni  ntiebMtcn  Knoten  herabKteigend ; 
daher  derSten;;el  Mtunipf  virrkantij^.  Die 
obersten  Rlattrr  Mind  jrdoih  Mitzenil,  so 
wie  ich  sic  auch  uni  K.  hirflutuni  beob- 
achte.  Rliithen  virrhMrlMtiindii;,  «^rMtielt, 
klein.  Rlumrnbliitter  klrin,  piirpurriith- 
licb.  Fruchtknotrn  diinn,  dirht  mit  \teis- 
sen,  Mrbwer  zii  iintrrMcbridrnden  Ilnaren 
ubrrzo:;rn,  je  iiltrr  drMto  kabler,  endlicb 
iu  eiiir  Mrhr  lan;;e,  Mrharfkantij;e  Scbnte 
auMgebildet,  auf  uelrher  nian  kaum  norh 
einzrlne  angedriickte  virisMr  llaare  unlrr- 
srbridet.**     Sciirkh.  a.  a.  O. 

DieMe  Pflanzc  iMt  Mtandhaft  matt,  dunk- 
ler  und  Mrltnrr;  denn  die  ScbriftMteller 
iiabnieii  uuhl  andre  dafur. 

CC.342*  Epilobium  alpestrcrschnur- 
gerade,  einfach,  filitltcr  eirund  {od,  a. 
lunzetUch)  mcist  quirlstandig,  umfassend, 
glcichrdrniig  cnli'ci*nt  gezahnt,  gcwim- 
pert^  Ncrvcn  fcinbchaart,  Marbe  keu- 
luiiforniig.     R, 

Syn.     E«  fol.  nilidis  glahris,   teneriori« 
buSy     nervis    tamen    subhirsutit. 
Hall.  helv.  n.  906.  v.  ^. 
E.  slpestre.  Jacq.  obs.  vindoh.  .35. 
Krock.    i'U.  Siles.  I.  p.  605. 


i 


.   X 


BnAtrxE.  Salzb.  Fl.  Iir.  p.  605- 
IIoFPc.  Cent.  pl.  var.  alp.  I, 
I-'..  ttigonuai.    ScnnK.     kaiericb.     Fl. 

n.  594. 
E.  TotGuiii   (y.    DbC.  F1.    rranc.  IV, 
p.  423}  lynops.  p.  .128. 
I/itt,     .=t42.  „in  monteUnterslicrg"  Sn- 
lisburgt  cl.  Horn. 
A.  fenilalia,  iiepalain,peta1iun.  b.  tapaulu. 
Oh:     laiH  p.  81.  cum  K.  mnntann,  quoil  rs 
liatiitu  1'idctur  alHne,  coinparaiiniHii.     Sp'' 
ciniina  lcKuntur   iii  iimnibu*    fcre   nuhalpi- 
niR  Germaniae,  llclietiar,  Galliae,    ruiivc- 
niunlqiie  nutis  inilicalii. 


Piilia  uepiuR  terna,  rarius  quatema, 
TarisBime  tanlUM  aimpliriter  appnaila.  Flun 
frrit  K.  montaui,  prutcr  atigma. 


BaAnitE.  SsUb.  Fl.  IIL  p.  605 
Huira.  Cent.  p1.  var.  alu,  L 
E.  trigouum.    ScnnK.    baiencD.    Fl. 

n.  394. 
£.  roseom  (y.    DeC.    F1.    franc.  IV. 
p.  4230  arnopi.  p.  328. 
Ifachr.     342-   Unterilierg  bei  Salabnrg. 
Hr.  Prof.  HoFvx. 
A.  Oeiiilalien,  Kelch-BlunenUatt.  b.  KapacL 
Btob.    Vt"\i  haben  dieie  Art  ■chan   p,  81.  ■{! 
fC,  montanum  verglirhen,     dem    ea  im 
Wurhn  iihnlirh  iit.     Ea  w-Sehat  fan  ia  al- 
len  \'uralpen  in  Deutschtand,  ia  der  Schweii 
unil    in   FTankrcich,    und   die    Kxenplarc 
kommpn  in  dcn  angrgehenen  Kfnueichea 
libFrrin. 

Oie  BUtler  eu  dreien ,  aeUner  sa  tlc. 
ren ,  am  acltennten  bloss  purweic  gqca. 
iibpr  Bliithp  faat  wir  facl  B-  muata- 
nuro,  auiier  der  Narbe. 


—     91 


ADDENDA 

BT 


Z  US  AT  ZE 

UND 


E    MENDANDA        VERBESSERUNGEN 


AD  CENTUa.  TJLBULAEUAI  SCCUNDAM. 


ZUM  ZWKITEN  IIUNDERT  TAFELN- 


Ci 


.    Elabora?i  huius  generis  Germaniac 

_^ indigenany     —     excepta    C   pahittri, 

«|uam  8CHKLiHniL'8  dedit,  aliique,  et  C.  tibiricft, 
qoae  g^*nere  aliena  est,  cf.  Fl.  bot»  Zeit.  18'J4. 
p.  'J45.  et  uostrum  Hort,  hotan.  p.  9.  qiiiim 
ctiam  unpcrime  pro  C  apeciota  HCiiR.W).  falso 
obtalit  cl.  KKR  iu  KDW.  boi  reg.  S12.  cf.  uostr. 
Hori  bot,  Uh.  9.  p.  «^.  —  e  rl.  kociiii  prac- 
ceplin,  QUiie  ipse  in  F/.  bot  Zeit,  ltf2J.  a  p. 
497.  edidit. 


Ipse  Yir  amicissimus  Cinerarias  snas  a<1  mc 
antiiit,  meis  antca  a  sc  lustratis.  Unaniinlaiu 
■pccicmm  li^^uras,  secundum  spcciminu  c\  ip.Hius 
hRrbario  dcliueavi. 

Quamquum  ultcriori  ohscrvationi  comnirn- 
dandac  videntHr  syccicruni  chanu-tprcs,  tanu-n 
id  probasse  nohis  viileniur ,  quud  vul^^arcs  c 
fciliurum  forma  petitac  diaiinoscs ,  niillani  fcrc 
npecicni  ritc  distin^uant,  cf.  C.  ipathnlttefoliam, 
eamptttrem,    aurantiacam  ctc. 

Kxceptionihu»  pati  charactcrcs  a  ^appi  lon;>;i- 
ludine  relativa,  unthodii  colorc  atquc  coryinhi 
Oonim  iiumcro,  nou  quidcni  nc^j^ainus ,  scd  in 
oiuiii  natura  eiponciu^^H.  scnipcr  iiornia  quacdaiu 
evplicatur,  et  nullani  u.squi*  adhuc  novi  plantain, 
qoae  non  siui^ulis  Kpcciininihus  hchctatis  a  di- 
a«'noai  aua  rcccdut.  Induincntuni  caulis  folio- 
rumqoe,  ad  quod  alii  refugcrc  malucrunt,  nobis 
videtur  infcrioris  niomcnti ,  diininuitur  cniin 
aetate,  et  practcr  lanani  inio  hispiditatcm  in 
■peciminibus  cctcruin  siinilliniis  adcssc  vcl  dfcs- 
ae  Tidi.  i'f.  C.  aurantiacam ,  pappotaui ,  tpa- 
ihularfoliam,  Geriniiiuni  pnbcs  constaiis  ex- 
perta  est. 


CXVIIF.    230.   AnUieiiiis  slyriaca  Vest. 

Gf.    Svliosfc   Ratish.  p.   12. 


'ineraria.  Ich  habe  die  deutschcn  Arten  die- 
scr  Gattiinv  uarh  dcn  Ansichten  des  II.  Prof. 
Kocii  hcarhciU't,  so  ^^ic  sic  dcrsclbc  in  der 
f7.  bot.  Zeit.  1823.  von  p.  4^)7.  mittlicilte. 
]>if*  C.  pahitlrii  dic  schon  8ciiKiiirK,  und 
andrc  ahliildctcn ,  hlicb  wcje^,  chcnso  die  C. 
tihirica,  wclchc  iiarh  /7.  hot.  Zeit.  1824.  p. 
'J4')'  uiid  nach  iiiimtiii  llurtut  botanirut  p.  9. 
nirht  nichr  zu  dcr  Ga(tufi>;  j;^chort.  Neuerlich 
^ah  dicse  Kkk  iin  Bot.  Hesciatcr  812.  ralsch- 
lich  fiir  C.  tperiota ,  vergleichc  Ifort.  hot. 
tah.  9.  p.  8* ,    ^o  ich  die  dchte  Pflanze  gab. 

Ilcrr  Prof.  Kocn  liattc  die  Gcfalligkeit,  mir 
nach  Uurchsirlit  dcr  nM>ini!^cn,  scinc  cignen  Ci. 
n.-r.iricii  '/iiziiscndcn ,  dahcr  ich  cini«^e  Artcu 
nach   LxuinplariMi    seiiics  llcrharii  abbildcte. 

Ohwolil  unscrc  Kcnnzcichcn  iioch  femerer 
Hoohachtuiig  zu  cmpfrhlcn  sind ,  so  schcint  uns 
doch  Rovicl  gc^^iss,  dass  dic  ^rwolinlichen  von 
dcn  Hlattcrn  hcrgcnouimcncii  Dingnosen ,  fast 
kcin«  Art  strcno^  untcrschfidcn.  Man  v«'rgliMche 
C,  tpatbulaefolia,  campeitrit,  aurantiaca  u.  a. 

Dass  dic  Mcrknialc  ron  dcr  rclntiven  Kiin^^e 
dcs  Pappus,  von  dcr  Farbc  dcr  KlutheuhiilU*, 
und  dcr  Zahl  dcr  miithcn  in  dcr  Doldentraubc, 
chcnfallK  ihrc  Aiisnaiinicn  darhicUMi,  wollen  uir 
nirht  Icu^i^nen ,  aht-r  hci  UiiiKchrcihiing  dcr  Na- 
tur,  hiilt  nian  sich  jcdcrzcit  an  cinc  gcuissc 
Norin ,  und  ich  niiichtc  nur  cinc  cinzigc  Pflanze 
kcnncn  lcrncn ,  dic  nicht  in  cinzclncn,  in  ihrcr 
Aushildung  untcrdriickten  Kxciii|ilarcn,  vun  ihrcr 
Dir.irnoM*  ahuiche.  Dcr  IJchcr/ug  dcs  Stcngcls 
und  dcr  Hlattcr,  dcn  andcM-c  schr  heachtcn, 
srhcint  von  gcrinc^crcm  ^\  crth  fiir  dic  Dia«(nosi', 
da  cr  niit  dnn  Altcr  ahninunt,  und  chensouolil 
dcr  wolllUi.-kiji^c  als  auch  dcr  strifliuarige  Uchcr- 
zu;;  hci  iihri;;cns  ganz  iihiilichcn  Kxcinplarcn 
baid  da  ist ,  hald  niangclt.  Man  verglciche  C. 
aurantiaca ,  pappota  ,  tpathularfolia.  Dic  lie. 
haarun<^  der  Frurhtknotcn  schcint  keinem  Wech- 
scl  unterworfcu  zu    seyn. 

CXVIII.   230.    Aiilhcmis  slyriaca  Vtsi. 

Vcrglciche  S>'Uo;>;e  Uatisb.  p.  12. 

Ib 


.%«-^., 


)»:.V< 


i«k.«k. 


—     92 


CXXVIII.    243.    Cineraria    capitata.      ;3. 

radiala. 

Nupci*  cdita  addcuda : 
C.  mirantiaca    sims.   ISot.   Mag.  22G2.    Figura 
iiiediuuris. 

CXL.  2G2.  Raniiiiculus  Brcjiiinus  crtz, 
X.  huiuilis. 

Nupcr  apparuit: 

R.   polyanthcmu.s    iiorn.    V\.    dnn.  1700' 

ilacc   fi>;ui'a   .sistit    nostrum   H,   Breijninum 

(*KTz.  OL,  humilem  p.  31  •  flnrihus  iniiinribus 
fiuviji,  conrfi-as  iji^itur  cl.  Fiiri:$iii  opiniuneui, 
quani  p.  .'ji'  rctuli. 

CLIII.  282.  2H3.  Digitalis  micraulha   Rin. 

CoiilcraH  ct  ca  qiiiic  \c!H*ra1>ili.s  aiirtor  Kcrip- 

sii  in:  \or.  plnni.  Kpev.  praenerl.  ind.  orient. 

1».  -'84. 

CLX  X.  30l.Hpilol)ium  rivulare  Waiii.xp. 

Ma^iN  hahiicriui  aftiue  K,  pufteseenli  Hiji. 
«iiiani  E,  palnntri  1j.  lulcniicdiuui  (juaNi  ^i- 
«I«'tur  in(i*r  £.  hinulum  atquu  K.  puLetccn», 
ah  utroque  folii.s  luultu  niiuuii  ar^ulc  scrratin 
di.stiiig;iiciiduiu. 


CXXVIII.  2i3.  Ciueraiia  capitata   -3.  ra- 

(liata. 

Ncucrlich  erechien: 
C.  nurantiaca  Si.ms.  Hot.  Mu;^.   2262.  eiae  mit- 
tcljufi.s.si^  gearhfitete  Figur. 

CXL.   2G2.  Ranuncnlus  Breyninus  crti. 
X.  luuuilis. 

KUrzlich    emchicn: 

R.  polyanthcinuK  JIoiin.  F1.  dati.  1700. 
liicse  Ahhiiduiig  stcUt  uiisern   It,  Brcjfwiam 

Cnz.  •%.  humili$  dar,  n.  p.  31*  niit  kleiBe- 
rni  i>:«dhcn  Bliithcn.  Man  \erg1eiche  hietbei 
dic    p.    .'ij.    hcijTchrachie   Meiiiuug^  tuh  FRist. 

CLIU.  282.  283.  Digitalis  micranlha.  Rtb. 

Ilicrhci  vcr«:l<*ic!ie  nian  nuch  des  '^crfsiisen 

Sov.  plant.  Mpec.  praetert.  Ind.  orient,  p.28l» 

CLXX.  301.  Epilobium  riTulare^WAnLM. 

leh  hattc  dicHC  .Art  licher  niit  R.  pnhe^em» 
Rtii.  als  niit  K.  pafu^tre  L.  verglichen,  dena 
sic  hiilt  rti.st  das  Mittcl  z\«isH:hcn  £.  hirMiim 
iiiid  K.  puhetcent,  >uii  beiden  durch  die  weit 
wcni.^cr    schiirf   (f^etagten    Bl&tter    zu  QDtcr- 

8cli«:i«lcn. 


—     93     — 


I    N    D    E    X. 

im.    CnrftiTis  litferin   indicaiitur  nynonyma,   ct 
plantae  tantum  cuniparatae. 


R  E  G  I  S  T  E  R. 

.4nin,    iiirsi^Krlirift   ziM.j*t  Synon^-mcii,   iiikI  hlos 
vfr!{:U*irliff\«rise  iiiiireriilirte  Pnanzvn  aii. 


ra  dUrolor  Thuill. 

paiuHoia  Ktli. 

uliginosa  \VF.rHR  tig.  280.  a. 
toiae  alpinofol,  terei.  eic.  Segu. 
ilhcuis  alpi/m  L. 

mari  ima  L. 

pMHCiala  Dcsf. 

8t}'riara  Vkkt.  Gg^.  2.30. 
ithyllis  maritinia  Sciiwi:G.  lij^.  23.5. 

polgitAglia  (Bernh.)  Kit. 

VulMtraria  L. 
rabis  braK^icacrorniis  Walla.  fig.  333* 
remria  bntariea  L. 

Poiiac  UcuR.  ti|^.  2G0. 
uricmlae  leporit  affine  eic,  Uauh. 
iipieuruw  angatiifoliam  Uod. 

aristatuni  Barti..  ti|^.  311. 

hadium  Kocli.  ot  Laii;?. 

r<rir/e  hrarkialo  eir,  Hall. 

iirariraiam  a.  Ijam. 

fol.  tinearib.  eic,  8coy. 

CJerardi  Jicq.  tij,'.  'J94  —  2%. 
sit  bre^iradiatuui  K.  li^.  294. 
/3.  «ir^atum  R.  fis-  2U5. 

7«  patcns  11.  fig.  296* 

Crtrardi  sui. 

glaiicuni  UuB.  Cast.  Ii;s.  299- 

giuniaccuni  Sm.  Hg.  3i2. 

fflymaccHm  Spr. 

kumile  Vcst. 

iarolHcr.  etv.  Gcrard. 

iunccuni  L.  fig.  2'J7* 

innreHm  Poll. 

suHCtfam  /3*  Spr. 

«tiitKs  t^ugHttifol.  eic,  Scheachz. 

OdontitCA  I..  hg.  3ia 

Odoniilee  Wult'. 

Pollichii  Gni. 

semicum|iosilum  l.  fij^.  320*   32 1< 

otmicomyotit.  tar,  De.*if. 
fmatdca  alpina  L. 
■Bpuala  bononiensis  L.  fig>  221* 

bononienti»  /3.  MB. 

Thaliana  Wai.i.h.  fiff.  222. 
■Mtium  Atrstff.  wiii.  efe.  l^i^'-^ 

holosteoides  Fr.  li^.  317.  318.^ 

seuiidecaudiiiin  u.  liv;.  oH».  317* 
^mmaenafiam  obtcnrHm  Sehrcb. 

rnscaiin  Schreb. 


Piis. 
41 

41 

41 

2fi 

8 

.S 

H 

S.  f)2 

12 

it 

13 

S4 

2(; 

26 

G.S 
r,7 
70 
.-»7 
70 
<:s 
7(» 

.jfi 

r>fj 

5fi 

"^ 
.)/ 

.o^ 

71 

70 
71 
.OfJ 
.')7 
.W 
5G.  .W 
70 
fiH 
70 
.58 
« i 
fO 

h4 
5 

.5 

7.5 
7(i 
75 

»1 


Ckeirnnl/tut  al/iinut   VIII. 
erifxufioi*/rt  L. 
Jtn/mx  Srlil. 
krlrffirtfi   llpp. 
pu/nilu*  lionj. 

Cincraiia  itlinntt  \\\. 
alfinti  Lam. 

alpina  a.  Liiin. 

alyiiia  ,3*  l«inn. 

fi/jii/f^  7.  ittlcifrifolia  Linn. 

affiina  llpp. 

alpina  ^\  :ililnb. 

alpina  Willd. 

aipcKtri»  II FP.  fijE^.  220. 

auruiitiaca  IIpp.  fi^.  241.  242. 

auranliaca  Sciii..  Tiiox. 

auranliara  ct,  DcC. 
auranliara  /3.  DcC. 
cainpcstri.s  ItKTZ.  ii^,  251  —  2.55. 

«.  huinilis  U.  fig.  251  —   2;iJ. 

3»  proccra  K.  lij^.  254. 

y.  dcntata  K.  hf^.  2.i.5. 
rapilata  llpp.  Ilrnsch. 
rapitdta  \\  aiii.nb.   fi^.  243  —  24.' 

ot.  discoidca  K.  fig.  244.  245. 

/3.  radiuta  K.  fig.  243. 
rortlifolia  L, 

cordtfolia  auriculaia  Jacq. 
cordifttlia  /3.  y.   Koch. 

cordifolia  ^-  Koch. 
cordtfolia  *implex  Kofsh 
crusflifolia  Kir.  fi/^.  217. 
crispa  i..  fil.  tifjf.  214. 
rri«;Ni  «Ar.  Gnth.  Schmm. 
crocca  Tbatt.  tip:.  21J. 
inlrj^rifolia  Kth. 
I  nl  ricrtfolia  ScUk. 
inlei^rtfolia  Sm. 
inlrf(nfolia  W. 

inlrscrifttlia  p.  ViU. 
loufsifolia  Ile.<is. 
loii;rif(dia  Jacq.  Ag.  239- 
lon^ifolia  Sihnitzl.  St. 
iyrata  Lkdkb. 
orirentit  Koch. 
pbpposa  UciiB.  fig.  288* 


.38 

.37 

22 
21 

23 

24 

21 

4 
2.1 
24 

4 

15 

IG.  !I2 

15 

ffi 
21.  22 

21 

•)■> 

'>■> 

4 

-       Ifi 

Ui 
Ifi 

23 
23 
2.1 

24 
23 

2 
1 
1 

15 
3 

21 
4 

21 
13.  22 

14 

15 
i 
3 

13 


—    94    — 


Diaalliui 


Cinmri»  pntinaiB  Horr.  lig.  218.  219- 
«.  rodiata  K.  Ug.  3i8. 
P,  diacoideH  R.  tig.  219. 
^.  rapitala  K. 
riTularin  \f.  k.  &g.  215. 
Si-hkulirii  Kciin.   rig.  21fi. 
8)131  liiilui-r<ilia  Uhkl.  tig.  249. 
sudetira  Koch.  l\g.  ULi, 
ConriHxiH  alpiuit  LK. 
CoriKgim  tBraitirii)  alpina  P, 
Cvrrigiiila  Ntleralit  1,. 

telrphiirulia  rotRR.  A^,  291. 
«  alptitrit  Bnll). 
nlptttrit  Slrnib. 
nrirnariiiK  (..  lii,'.  250. 
enu/c  uiiifl.ft.  bre  ' 
Jiiiiii.  Ii<ii-ii. 

mantpiittiilaaiii  L. 

Slrrnbrrfni  SiRlt. 

tifleiilieai  Upp. 
Di({ilaliA  bmAi^uh  Murr. 
amiigua  Svhk. 
rr«iieir<At  Uryand. 
fftrru^nea  i..  %.  2Sfi- 

Jfw^  /rrr«.!r.  Itiv. 
futata  Uhrli. 

ruWa  I^Mii,.  %.  2'>7. 

Iii!ir<iic<!ii>  w.  K.  Iltf.  2--^. 

pniKtifluru  Lix.  li|;.  '.'S'.i. 

igirUa  SaLf. 

iHlerliitilia  ]':ip. 

ialermf^ia  P. 

hu-tigaia  w.  h.  lig,  383. 

tiitea  I..  Hg.  280- 

liiipa  ■y.  Ijisdi.. 

(K(r*rrn.  Liiiill. 

Ui.-diH  lliM.  li!!.    •-{. 

mi^rilalba  I  Im. 


:.  313. 


EptlEjbium  deeumiu  Hort. 

Honiemaiini  Rcih.  Rr.  l 
hypeTtrifoliitM  Tauscn. 

lanfralatnm  Scb.  Maur.  fA 

min.  fl.  atb,  ttchmird.  {■! 

niuTitaniim  i..  Hg.  'S2S.  fO 

montirniim  y,  \<l.  U 

nataiu  fliirn.  73 

nutaiii  8.I1H.  fig.  338.  .^59.  K7 

obiirnriim  SrHKEH.  lig.  341.  *^ 

origanifoUam  Lix.  Kg.  314>  74 

palHHrt  L.  6i.  87 

rivulare  W.uii.sd.  fig.  301.  M.  92 

raicH»!  DeC.  ntn.  82.  W 

rotrum  Lf^-iiit.  Syr.  K! 

ni<Hum  Sninen.  lig.  320.  t>1 

Srkmiitliaiium  Rnstk,  el  Schm.  at 


alpiniiiu  Kth. 

Chciranthu»  p.  fig.  274.  277- 
«■  puiuiluni  lig.  274- 
^.  Cliuiaiium  lig.  27a. 
y.  £rmam  Hg.  ZTG- 
^'  brachj-rcraliiin  Hg.   277. 

rhririflorHm  Wallr. 

iH/riimm  Ker. 

(/nruui  Pr-I, 

luacev/atum  KRr. 

ofjtru/curMm  ;3.  DeC. 

virgutiim  Rth.  Gg.  278.  279. 
»•  normale  Hg.  278> 
j8.  ilunim  fig.  279. 
Eui>horhi.i  aninilata  Jacq.  H-.  2t>8. 


.  li^.  2iili. 
fitiilaa  l>iirl<-ii5i:hl 
/.,/;ii.  tu:  (Jmrl. 
/,./Aii./«  Ui.<-li. 


l.al 


,.  iib[. : 


F<;Jia  .hnlala  SiHi.  crrt. 

liiMiuiijfa  V.  fig.  220- 
mii-rui.-arpa  (Luis.)  lig.  234. 


—     95 


F«dM 


V.  fir. 
tniBCAte  RcHa.  f  g.  235. 


A 
7 

17 
19 

18 
18 

19 

19 
18 
17 
17 


OcBtiajM  anguloM  Mb.  fig.  24(i.  247. 
Amarelim  lAn, 
AmmrtUm  >%'illd. 
uUlaru  (SciiH.)  fig.  249. 

axillaris  /3   vyU^nir\%  db  Bmr. 

germmniea  Willd. 

immeifoiim  liHfn. 

obtnsifuliu  Wii.f.Dt  fig.  248- 

pyrmmidmiU  N.  a.  £. 

Yerna  d.  brarhyphylla  Vii.r.*  fig.  2-x9.  18 
Ami«ea  aieaf.  folymnih,  fi,  mmr,  Barr«i.  IH 

lU.  telf/ol.  I.  Clut.  23 

Mrigim  diekotomm  Xutt.  4 

£««tfattfai  liiieum  ijf/p.  Bauh.  38 

iiiveBire  Ciuji.  .'M 

£Mi«Bt«at  grmecmm  Beiiitl,  mtn.  /o/.  Tuurn.    8(> 

aimrit.  anH,  fuL  baUmi,  Vall. 

Miaaf  mnn,  lallat,  fol,  Mu^n. 
lAihoipetmam  diaperaiam  K. 
Memzienm  BrarkeHthalii  Uaumg. 
MjfQeot  mrv,  hinai,  mia,  Vuill. 
yemtiim  meiiiemiis  V, 
TVuphar  iutea  (r..) 

MfttMia  Sm. 

pumila  T}kV.  fi^.  231.  232. 

serioea  ijAxa.  lig.  23). 

spathulifera  Rciia. 

teDella  Kijia. 

K^mphmem  iatem  /3.  miaima  W. 

falM  /6    pamilm  Timm. 
OdQmtite»  gimaem  SchuU. 

iuieoim  Ilofl^m. 

iuteolm  Spr. 

eemicompotiia  Spr. 

tenaiihiuia  Spr. 
Ophrme  meiiivmlia  Lam. 
Ornithogalum  bulbiferum  i..  fig.  227r 

jNMaoiiicKm  Clus. 

puMllum  SciiM.  fig.  22^$.  229. 

refractum  Kit.  tig:.  20 'i. 
pmrfoiimtm  minimm  etc.  Oiliimn. 
yerfoiimtum  mngaetifol,  wont,  Columifr. 
P«»taBiogeton  meumiuatam  Fi.  dao. 

acutifolius  Lk.  lig.  309. 

coiormtut  llorn. 

eompimnatai  W. 

eaepiimiui  8chrd. 

Jtexiemalit  Deth. 

Jtexuoium  Wred. 

Jiuitmui  8m. 

pnMloiigus  WuT.F.  fig.  323« 

purpurmtcemi  Seidl. 

rafetctni  Sghaad.  fig.  322. 


rA 
rA 

13 

61 

7r> 

S7 

10 

9 

9 

9 

10 

10 

7 

7 

60 

60.  77 

70 

77 
58 
87 
7 
8 
8 
3.i 
68 
68 
74 
»7 
78 
67 
68 
78 
78 
78 
78 
78 
77 


Poumogeton  temipeiiaciiai  K.  Z.  78 

terratum  Rth.  78 

Zojitprifolius  (Sciii;!ii.)  fig.  308.  67 

Bmnttncalat  aconiiifol,  fol,  rot,  etc,  Loes.       28 

«rrrif  L.  3(» 

amerirauat  Mhlnb.  30 

aareut  Srlil.  29 

aaricomut  L.  28 

Rrovniiiiiti  Ciiyz.  fig.  2G2.  29.  92 

hulhotut  L.  30.  31 

rassubicus  i..  Kg.  2C1*  27 

ielphinifoliui  Vr,  31 

Goaani,  30 

Ifinuffinotat  L.  30 

muntanut  L.  30 

nrniorotut  I)«*C.  29 

prntylranicut  30 

pofjfanthemoi  L.  31  •  92 

polyanthemot  a,  Schlchtd.  29 

reyrnt  L.  30 

iHlarkii  DeC.  30 

Saxifraga  bararica  Pona.  26 

ScabiuHa  anuua  proc,  Agrim,  fol,  etc.  Moris.    11 

aHHua  tramylr,  rtc,  Br4*yu.  ti 

crntauroidet  Lani.  12 

Joppentit  Uchb.  12 

transylvanii-a  l.  fig.  234.  11 

Scirpns  Linkii  Dotli.  76 

paluttrit  Ij.  77 

unigliiniiH  Lk.  fig.  319.  76 

Seuecio  alpinut  Ij.  fil.  24 

alpinus  Scup.  fig.  2.56.  257*  22.  23 

«.  curdifuliiis  fig.  256.  22 

p.  auriculalus  fig;.  257.  23 

lyratifoliiis  Koiib.  flg.  258-  24 

uemorentit  i^oll.  14 

Spcrgiila  pilifcra  Uf.c.  fig.  20.3.  2(4.  33 

Spiraiiihos  aestirulis  RuH.  fig.  ^37.  87 

Statice  arinala  Sin.  54 

articiiiata  Lois.  tig.  303.  304.  65 

«.  divpFgens  fig.  303.  65 

/3.  fa^tigiata  fig.  304.  65 

aurea  r..  lig.  336.  86 

aurirulifolia  v.  fig.  305*  65 

heUidifolia  Gou.  66.  H8 

heUidifolia  Sibth.  66-  86 

eaneellata  Bernli.  80 

caspia  w.  fig.  335>  66.  85 

caulib.  etc,  Clinei.  86 

eordaia  L.  79 

iicholoma  Car.  66*  79 

echioides  L.  sp.  pl.  fig.  292.  53 

echioidet  L.  syst.  nat.  Xil.  55 

furfaraceA  LaG.  iig.  327.  tiO 


M 


—     96     — 


%Uiive  ghtftMt^ritif/olia  »S<il7.m.  §ii 

niiiiuta  I..  iVji^.  3'J4.  31ii*  7d 

oieifolia  Clou.  (iG 

pruinoia  Forsk.  80 

pii1»('si't^iis  Dt.C  fipr.  .TJO.  7'J 

retinilatd  i..  tif;.  :^^.  S'» 

retiviilain  MB.  H'} 

rorida  Sin.  r)4.  (»•> 

iputttalala  Dt**if.  r».! 

ipalhnlala  N\  iild.  .O.j 

^^  ilUlenowiaiiH  Poni.  ]i.i(.  292.  ').> 

'rillHra  muMMisH  r..  Hg.  :U0.  ikVJ.  KH 

Tarriii*  §irai»iva  Ijeers.  S4 

yi|leriaiH'lla  memliranacea  Luih.  h 

mivrocarpa  Tiiii^.  <> 

muttifida  Cou.  (i 

rimoia  Hast.  fi 

5ra6.  i»r//i.  /;itfi.  /arsi/.  Moris.  7 

Viula  catcarata  li.  fi'i 

dfclinata  \V.  K.  <i4 


Viola  /7.  /tf/.  i/iiii.  Riv. 

gracilii  Sibth.  Sm. 
f^randiflora  Ildiik. 
f^randiflora  lliuln. 
ffrandiflora  L. 
s^randiflora  Vill. 

fCran^tiflora  oc    DcC 
//  f  /  r  ri/;* /■  </ //ff  I) i*r t. 
luica  IIi  iis. 

ot    saxatiliK  Sch.m. 

,3.  sudelira  H'. 

7-  graiidiflora  Vir.i^.  IJff.  302. 
mutahiliit  Roi*h. 
rothomaiicniin  P. 
tn.talilii  Scliiii. 
tudclir.a  AV. 

tudviica  01,  lutea  UcC. 
Iricotor  L. 


fyl 

i,4 
GJ.  G4 


* >  .^•<*"^'<.  - ^v 


_l;l1'"1_>.- 


« 


Ai^*. 


2e 


'^'ef/-f/^u/^tt/     /tjt^ttftt.  lElt^. 


CL 


\ 


Zft 


r 


S.M^M 


(K.Schm^rr  ^^ 


L^€^?z.e-yti'i 


■r-f.€iy'  €yr^?^:e€t^  TitdTT. 


^^^^z-e^^^i/r-f^'  o^rtHic^  Tx^TT. 


(^^^•r^r^T'  ia^-^^J^nAuA/f^- 


i*.  JiCSS. 


'"'~--^-4^.. 


SCOB. 


SopPH-  -«■'nJuiAf  a.jw~.-' 


■*tl.M  '^''rt^rana    a//i4Htnj.   Itopjl. 


ai. 


t^/,,>//>a'//'^'^    /■e"''""-"J^J'         a.s^^ 


j/^rt^t  '"''"'■ 


^-»M.d 


,/<«:«"" 


.^.«      v„icr^i""^- 


1# 


L  /ef/€a 


^uh?*^>C€t-7^£t .  z/ss. 


^^/^ea^^ 


cmn 


ZXf. 


ZZ8.  . 


Z%9. 


M.jUU.^. 


a.  SA,^,m*. 


Jl^ei/uL     cujcetdea .  /im. 


^ea^'. 


'■fiuttca^u. 


\  X.JUiU.M. 


t_-^>«i5^/^^  ■yfv/r^fi^e^n^ .  St 


CMWJSXGG. 


f^nmA  «fe^tr . 


u^mi^nea^ie. 


/■'ji^"^**'' 


(''om/i  af^^jf 


'/?ferfif/^a    A^^4>^a,MCH^. 


ttr/iaeJof^/t- 


■&. 


■«>«>«.«&». 


^^.*^*«w/iia:^. 


c-^^^^94^^^^rey .  .^-Er^z. 


Z.JLM^...d,£. 


^^-ec^^n^M:^^. 


Z-^ff. 


t» 


^.JUM.  .^. 


f  rr-^^^^^A^y/^^^. 


—/^■/y^/z/^i/v*/     A5^^»^»<ari^vwe/.  £ 


£.JLbA^.,£^. 


Tr^-f^Ai^/^'^^-- 


(.  /G'y«<«»2/?'^vvj'-'  dJomr^ 


^rwia. 


.  '~f//m/////r/^/rfrrrf<". 


.  ^^^.'/?i//itw/f/rr.r. 


^  ^¥ /^/ytA  Y^^^^ 


ni. 


A^ 


,/ 


T  /     X  ■    - 


i  -- 


^^fMr^a/^/ff  ^////''■^•rf    JJ^r 


^'Y-MffA^^^-^-^. 


jt/^r^^n^-^tJ    /x^^^f^^tsK-^^^e^.^ ■  ■£ ■  jt 


.4 


&^a^<'7t^< 


&f-^n^/'6c^.   ^^^e^xAz.  JA.(7tn_. 


Mic^^vt 


-<r 


rj/^^wny* 


■M» 


Qj/tfr^et/a  ^i/i/ii-rr    Dec. 


f: 


'^^Tif^^^ 


cxi,ir. 


y^^^/>^^,^  >i>^ 


^^^.AAmmi  ; 


1 


^W^vf 


CXLSr   \ 


i\ 


\ 


<H.M. 


M.M^mi 


/» 


&€ao^er^ca^.  _  2^a.  f/.u^xd .  Zzmi^.  —  2  ^7^^'*'^'*^  ■  ^^-« 


447^x 


axLipr 


(0€^Y^n^r*a€'^  ^en^^e^^/^x^tia^.  Jjtaci 


Ca  .Sdt^uff^f*  yc . 


•Aei^i 


■c^  ^t^j-a..  -Z". 


I  . 


i 


Q3r-^tfymA^*/ie/^U  n /^^ 


€'.1^ 


^*^U,£.. 


ri 


VfWiftw*!. 


l 


■•'.1 

■••i 

•    ''^ 


^l 


Qv-^^^/^tf/rf.^tM^^ . 


''^M- 


jr-M .  «/'z  jlm.  «^ 


.^€4^f^^-/t^     f^rv/f^  n.^rt:    X  . 


Q^v^*'^**^"^»»»*»^* 


C£JW 


t^£TV/^ 


''^-£~JLM.^_ 


-^-•^^^, 


<^*^i5A/<5ft«^.    ^^J^ 


^MftyaA     V>' 


^:z/^^^a.^^^t/f^ 


Q'J^>^  ^t^»A^^  /a 


_^i^^v./^::<Ay 


(>/iv«^v6^. 


/im-Si.,CL.Jl^^ 


^      ^t.-etf-cpS^K^^rie'.     ^^. 


(.< 


tfc^MOW  ^* 


C£X€ 


L.K^.  ^. 


Qy^a^f^^i^    ^a/u^c4yA^.  _£. 


Q/.#V^»»*<*^Vjc> 


czne^ 


-^^^^f€^^^a/a^     ^e/^vx-.  £i7(rjt£- 


CCrrto^^Ji^. 


^J^A 


cLxiy 


\ 


cixi': 


■^^^•^^4*« 


(^ZXfT^ 


«■l--t^.. 


'j/ey^/Cet^se^^ 


y^/^rH^,c^&x.  ■€e/4^n4^^-€LM'.l'ou'JiB.. 


v(/nt^e/l^e 


^e^-vr^^ 


^ 


t^^ 


rr.. 


3S. 


fyDf^^^f^c^^    io/ce^^^ctcvn.  JI03.  *L.Cisr. 


L.HM.Jt/. 


c>A.  c/*w-' 


'-*t#»^.  ^rc. 


W-TH^ 


CZXZK 


300 


A 


(O:^ 


T^^O€l. 


/*^^^>^iWt^C^?^^^^ .  Sl 


^nt 


lUl^, 


-/7.  JSfa^ryt^^^.yC'. 


(tj^fU>^^4i.^t,    r^^^4^-?yi.  ^■SsiLX-J. 


^JTmf^/c 


-^^^^6^2«^ 


czxxr. 


N 


/ 


/,i> 


/ 


.-€ 


;v\ 


-302. 


i.^ 


-^««^«•^^r. 


wr#5 


.^w. 


I 


CLXXiT 


-303.  « .  *li,«^,„,,.   -  3li*.,l.^..,t^.^_.. 


CLXXM 


9 


t^s-. 


Jut^  ^--^^  '^^-^ 


t.u 


/.^^ 


cLxxm. 


8 


M" 


Ki/ciia^^m^^^y 


'^^08^, 


CZXKTK 


\ 


uL.  oJkm^t^.  ^y^ 


\j/$t^1ll^^f^^^^. 


czxx^ 


^£lX.^U?^4f^m.      70^€r^^^S-^44^.  ScMUMCX. 


fjk.    'JiA.TUft-r.jQi. 


.-^SlifW. 


cLXxa 


i^-„ 


CLXW. 


•d/eia.tH^, 


^ 


CZXXf^ 


Scd 


CZJOCFT. 


^.Jffterym^^r^^rt.    rccif.^^  £e^^.  Zjc. 


Cn^  */»*i^fv^jfc. 


II 


f^mig/i^^S^ 


CIXXKH. 


''iSy./^^^fy,^  <a>iv,i^.  z 


''i</nt4eCCj^ 


'^>rw4t- 


U^. 


aijy 


/a//. 


CZXXfW 


■] 


*  ydiu9U 


<5^/W/^y/,w      /frf^f^/u.m,.£AATx 


(^•*JjLn4/rr. 


A 


'^^w^ 


wvat^ 


3n. 


i.U, 


/^^v^^.  ^^^^.^3^.«^.  Sm. 


^JU^ 


"wtff-nr*. 


A 


■ry^3snyCui4t* . 


a.S^,^  /r 


■/■ 


cL)Ooai 


otr/fff 


J' 


ri^ 


K^^/ 


JU.J^ 


i//m^e€^ys^. 


s^rw^^ 


ClJOCXBBr, 


39.0, 


iJ^cMe/rtd^nr^   ^^ew>4yO^?n^cJ4y€€€^nv,  X . 


Z  JlM.  jU 


CA .  Jmm^rr.yc . 


•ye&f. 


"^t^o^e^tj^ 


CLX^f^ 


J^t-«T-yf 


i^-€ix- 


■vn-c^e^z^. 


cuooa 


L  rM  JJ 


jffr'-ete'^C77.^f€cj .  ^irzT. 


M».  .jtAitunv.fi 


(■MmA 


*r^t^ji/r^ . 


CLXXXfJ. 


f 


<-^a/u^     TnMiu/jf^,  L  . 


^w». 


CLXXX17. 


sas . 


i  ^«^/i,5     m./)nM^..  L . 


mia^'  n 


cLxxxm. 


VCX-. 


>-/€er//^^  ^u^Ai-cena.  DsC. 


aj^„/;.. 


M;. 


fjme/tMit^fYrr. . 


•ffhi/jj-^    /^l^/urrr.^rr..J,jiG. 


~A 


C/n^t^.r-, 


CZXXK/X. 


A^^ 


0^t/,^t^/m^   TOJ-6t4ynv.    ScMAEs. 


kj/m^. 


*^z^. 


rjccz 


S30. 


.3/3/ 


33Z. 


ViT 


?  % 


f 

/        / 


/ 


^  ^^4/  y^/ 


^  JA4%0irr  yi 


^A)r€,^u  ^raMtr^^yirmfd.   Ki,].k 


9/:.,.ii«,,,.,. 


•  V/lir^yV!      /•»f^v?//-//?i*^  .  I,  . 


a  jU^^r.Ji. 


.] 


*  -^VV''»^»^^/'  tt 


'Jf^ti^.i'.      ,tf^^/>.    ^^ 


»  /f€iyf^v4)f^^,  n-^^ar^. 


CXCl 


Y 


33  f. 


K^yYa/f^ 


fv^      /rY^/f^//^ .  Z 


\    LAJJ.  Jsl. 


(^.  \)mn4fTr.  vV 


O.J;:)r^... 


<-  ^^tran/Ar<f     frgifUtja/M.  Aicff. 


c 


^t^^^rr^^ . 


cxcy/r.  ' 


^L»^ 


35S 


I  ' 


AM  Ji/ 


^^4^  fif^ym'    nu^ta^.    Scjtm. 


a.J-ju.„ 


T 


j  cxcm^. 


&t3. 


S^y^^tum-  '  o^^cu,rMn,    SnrxEB 


o^ 


■a^  ^"^^^    -^-=^^*. /^^,, 


cc 


-/'. 


Vm  UunvlfcwuA  UlM»  ^Vii 


il«r  liUiaUiEUcn  Bauatk.   «ler  AUb«Wiu>g  aad   OmchMibnifj  dar  inr  Cntmculln*  ta. 

pftUujifty»B«keB  «Mviuliiii,    nelMt  Ao|j«to  Uirtr  Brueliunff.     (l»i"  jimt;)     B«i4  L 

H«rt  I  -  XJI.    i  I  TLh.  oiler  1  F1.'4«  Xr.    anit  G  Uliiai.  Rtif  S»r«i  «na  dcnutlwa  oHd 
'  kbm.  TuUi    Lelptig  Uo!  Udtinglttuec  !ilJ"-:ji.     rTrir-t  f.  i!6e«rtW.J 
iMHuni  J«»vi.tlii.^fa.lp,   «HtaliSeitewiOck  J^  [»  jacf  i!«i  Zi«j.(Umw 

e«WtiI>iitl  i»i .  iU4!<i  Jrr  Plio  w  .U.(r  f/i.r-  #-■  -■'«  '"•  ■*"»  s«5cnwUdj* 

Twcinigt.  ttnd  diaftii  jww  gmmmJica  Vtin-:'.  '■''■  rerwTOiet. 

Boliad«<Mll.ii.fw«mmlBBg^iS--T««bf*itaiie5.f..r.aMh.i.  ^0«  lililiA  lOlUft» 
«niolMinM ,  W)^'  cu)»  CetiRulp  Tafab  vitr  na*n  Biud  luatiiuboB. 

Ort  P/rii  Ih  toelitt  billig.   k  lUft  16  Gt.  0^«  !  H.  |3  Kr.  tUmu.    Got  c«lo«rw  fc<*m. 

pI^iina..«T..)*bi=,oi.Jnr.  VmI.«s«c,,  ooJ  «.w»,  q'"".   ■>"  d*n  PtM.  vn.  i  TtU.  8  Or. 

i.d«r2  F).  fl  X».  tlieli..  .u  «rltJtaii.  —  Auf'"»'!'™  «"•'•'^' """'^*'"' ^•'**«*  **•*''•*•  ■*■ 

illo>tr4>ri»  a«#.ii  Jwiid  o/fM  D^Ji-W-a   N™^  B«tbtiinn5  3«  0.tti.n!!"U  Ao^ultun.  tw* 

d(r  PTU--.     Jtilw  Htlt  h.  F.>U  rtuluJi  fi  illnn..  lVoi.tat»'"tln  'wJ  <  !"•»»'  !*«">-  "■' 
JuiimJi^i»  Tai;  kutoi  1  TUr.  tkh*.  «dnr  i  rL  t»  Xr.  rbein. 
Di«.  Wrtfc  «M/ai  .U«aot*ilikBr 'At«lotwdApoJiAwh«Mnawi  Witkff. 


u 


«  •