i
! I HS
Univof
Toronto
Library
I
llliilllliil! ! 1
liiiiiii
11
1 pi
llliippppli
lilip! ii
'I nnL'i ft!i
iiiiiiii:
JAHRESBERICHT
ÜBER DIE
FORTSCHRITTE DER KLASSISCHEN
ALTERTÜMSWISSENSCHAFT
BEGRÜNDET
VON
CONRAD BURSIAN.
HERAUSGEGEBEN VON
W. KROLL.
SUPPLEMENTBAND.
HUNDERTSECHSUNDFÜNFZIGSTER BAND.
LEIPZIG.
0. R. REISLAND.
1912.
\ / 1^
BIBLIOTHECA
SCRIPTORUM CLASSICORUM
ET GRAECORÜM ET LATINORÜM.
DIE LITERATUR
VON 1878 BIS 1896 EINSCHLIESSLICH
UMFASSEND.
HEEAUSGEGEBEN
VON
PROF. Dß. RUDOLF KLUSSMANN.
So eine Arbeit wird eigentlich nie fertig, man muß sie
für fertig erklären, wenn man nach Zeit und Umständen
das Möglichste daran gethan hat.
Goethe, Ital. Keise, Caserta, den 16. März 1787.
ZWEITER BAND:
SCRIPTORES LATINI.
ERSTER TEIL:
COLLECTIONES. ABLAVIÜS BIS LYGDAMUS.
1.^
LEIPZIG.
O. R. REISLAND.
1912.
Alle Rechte vorbehalten.
Altenbnrg, S.-A.
Piere rsche Hofbuchdruckerei
Stephan Geibel & Co.
Vo r r ed e.
jjas Gefühl lebhaften Dankes bewegt mich, indem ich den
vorliegenden Halbband meiner Bibliotheca, dessen Anlage im
wesentlichen dieselbe wie die des früheren Bandes geblieben
ist, der Öffentlichkeit übergebe. Zu danken habe ich den
Rezensenten des ersten Bandes für die freundlichen Worte,
die sie meiner Arbeit gespendet haben; einem von ihnen muß
ich freilich die schöne Fabel vom Bauer, seinem Sohne und
dem Esel ins Gedächtnis zurückrufen. Warmen Dank schulde
ich sodann den Vorständen der beiden hiesigen großen Biblio-
theken, Hans Schnorr von Carolsfeld und Georg Wolff, die
mir in der Benutzung der von ihnen geleiteten Institute die
weitestgehenden Erleichterungen zuteil werden ließen, auch
den Dienern, die wie früher unermüdlich waren, die mir nötigen
Bücher herbeizuschaffen. Zu danken habe ich ferner für die
Liebenswürdigkeit, mit der sie meine Anfragen beantwortet
oder schwer zu erlangende Bücher mir zur Benutzung über-
lassen haben , Jan Wibertus Beck in Amsterdam , Heinrich
Krause in Berlin, Antonio Zocco-Rosa in Catania, Hans Ra3der
in Kopenhagen, Otto Bardenhewer und Carl Weyman in
München, Emile Chatelain und Paul Hildeniinger in Paris,
Carlo Pascal in Pavia, Bartolommeo Nogara in Rom, Bernhard
Lundstedt in Stockholm und gar manchen anderen, die mir
gelegentlich auf meine Bitten bereitwilligst Bescheid gegeben
haben. Immer hilfsbereit wie früher waren Bruto Teloni in
Florenz und — last not least — Gustav Herbig in München.
Möge mir auch für den letzten Halbband meines Werkes ihre
wertvolle Hülfe erhalten bleiben!
München, den 4. September 1912.
Rudolf Klußmann.
</V
c.
Collectiones.
Auecdota. (In alphabetisclier Reihenfolge).
Anecdota Helvetica edidit Herniannus Hagen. 1870.
Buecheler, Franciscus: Anecd. helvet. Hag. p. XLIX. 1879 siehe B.: Diogenes
sinopensis.
EUis, Kobinson: Donati vit. in Hagen's Anecd. Helv. p. CCLX. 1886 siehe C:
Collectiones (p. 8.)
Georges, Karl Ernst: Anecdota helv. ed. Hagen p. 113, 31 f. 1881 siehe C. :
Scriptores.
Keller, Otto: Anecdota Bernensia, ed. Hagen, p. 187. 1896 siehe B.: Alexander
Aphrodisiensis.
Nogle nye kirkehistoriske Anecdota. Af Paul Caspari. 1882 siehe A. : Collec-
tiones (I 1 p. 2).
Anecdota maredsolana, siehe A. : Collectiones (I 1 p. 3).
Anecdota Oxoniensia. Tests, documents, and extracts chiefly from nianu-
scripts in the Bodleian and other Oxford libraries. Classical series. 1882—1905, siehe
A.: Collectiones (I 1 p. 2).
Part. XI. Inventa Italorum being a contribution to the textual criticism of Cicero
pro Quinctio, pro Koscio coraoedo, pro Caecina, de lege agraria contra Rullum,
pro Kabirio perduellionis reo, pro Flacco, in Pisonem, pro Rabirio Postiimo Ijy
Albert Curtis Clark. With three facsimiles. Oxford: Clarendon Press 1909.
(85 S., 1 S. ung.) 4. 10 sh. 6 d.
Anecdota Oxoniensia. Texts, documents, and extracts chieflv from. manu-
scripts in the Bodleian and other Oxford libraries. JV^ediaeval and
modern series. Oxford : Clarendon Fress 1882 ff. 4.
Vol. I. — Part I. Sinonoma Bartholomei. A glossary from a foiirteeuth - centin'y
manuscript in the library of Pembroke College, Oxford. Edited
by John Lancaster Gough Mowat. 1882. (46 S.) 3 sh. 6 d.
„I. — „ II. Alphita. A medico-botanical glossary from tho Bodleian manu-
script, Seiden B. 35. Edited by .John Lancaster Gough Mowat.
1887. (VII, 243 S.) 12 sh. 6 d.
Ein Anecdotum latinum [aus cod. Voss. lat. in Quarto N. 9]. Von
Johannes Piechotta. Progr. des Gymn. Leobschtitz. 1887.
(XIII S.) 4.
Medieinischen Inhaltes. Nach Bährens von Antonius Musa.
Anecdotum Parisinum, siehe D. : Anonymi (Grammatici).
Ein Anekdoten zur gothischen Urgeschichte. Von Franz Kühl. In: .Jahr-
bücher für classische Philologie 121 (1880) p. 549—576.
Selbständige Bearbeitung einzelner Teile der alten Geschichte aus cod. Laurent.
66, 40 und cod. Bamberg. E III 14.
Inedita aus dem Cod. Vat. Lat. 3824 saec. XII von Michael Gitlbauer. 1886 siehe B.:
Homerus.
Ein Tractat über lateinische Keimbildung. Von Johann Huemer. In: Wiener
Studien 4 (1882) p. 299—306.
Lilienfelder Tractat über lateinische Keimbildung. [Hie notantur multe differentio
et species versuumj.
Klussmann, Bibliotheca scriptoruni classicorum. II 1. 1
2 Scriplores latiui. C, Collectiones poetarum et soriptorum pedestrium.
CoUectiones poetarum et scriptorum pedestrium.
Bibliotheque latine francaise. [Reimpression de la collection Panckoucke,
texte latin et traduotion francaise]. Tomes 70—75. I'arü: Garnier frcres
1879-1884 8. Fr. 18.
70. Petits poetes: Sabinus, Calpurnius, Gratius Faliscus, Nemesianus, Valerius
Cato, VestritiusSpurinna, Lupercus, Servastus, Arborius,Pentadius, Eucheria,
Pervigiliuni Veneris. Traductions nouvelles de J. R. T. Cabaret-Dupat y!
(1842) 1879. Fr. 3.
71. Jemandes. De la succession des royaumes et des temps et de l'origine et de«
actesdesGoths. Traduotion nouvelleparAugusteSavagner. (1842)1883. Fr. 3.
72ä75. Flaute. Theätre de Joseph Naudet. 4 voll. (1831—1838. 1845) 1884. Fr. 12.
The palaeographical Society. Facsimiles of manuscripts and inscriptions.
Edlted bv Edward Augustus Bond, Edward Maunde Thompson.
4 voll. LomIou 1873—1883. 2.
29. 30. 190. Aurelius Prudentius. 31. 32. 183. Titus Livius. 36. 13.5. Terentius. 42. 43.
45. 123. 160. S. Augustinus. 59. 138. Fl. Josephus. 68. S. Avitus. 86. 113—117.
208. Virgilius. 92. S. Isidorus. 96. Aratus. 112. Conimentary of Cicero. 121. S.
Gregorius. 136. S. Hilarius. 137. S. Ambrosius. 139. 140. 141. 166. 167. Baeda.
145. Easter Tables, ect. KiO. Cicero. 161. 162. S. Severianus. 164. Cassiodorus,
168. Paschal Cycle. 184. Lex Salica. 187. Tironian Le.\icon. 198. Lucanus.
200. Claudianus. 249. Horatius. 250. Valerius Maximus. 2.52. Justinus.
The Palaeographical Society. Facsimiles of manuscripts and inscriptions.
Edited by Edward Augustus Bond, Edward Maunde Thompson,
and George Frederic Warner. Second series. Vol. I. II. London
1884—1894. 2.
9. 34. 67. 68. 174. St. Augustine. 10. 31. St. Hilary. 11. Gregory the Great. 12. Virgil.
13. St. Isidore. 25. Glossary, Greek- latin. 32. St. Maximus. 35. Chronica de
tempore mundi. 59. Sallust. 79. 81. Gregory the Great. 72. 193. Baeda. 78. Terence.
90. Tacitus. 91. Cicero's Aratea. 95. 96. Seneca. 97. Cicero. 129. 130. St. Jerome's
Chronicle of Eusebius. 152. Valerius Maximus. 158. Quintilian. 191. Aldhelm.
Petite collection antique. [Traductions]. 12 vol. Paris: Quantin VSl^ — 1885.
8. Je Fr. 10.
Lateinische Autoren: Apul6e. L'Amour et Psyche. 1878. — Ovide. Les Amours
Trad. d'U. de Seguier. 1879. — Virgile. Les Bucolique.s. Trad. d'A. Lef e vr e
1881. — Hoface. Les Ödes et les Epodes; Chant aeculalre. Trad. nuuvello par
U. de Seguier. — Properce. Les Elögies. Trad. en verse de La Koche-
Aymon. Siehe die einzelnen Autoren.
Collezione Fiorentina di facsimili paleografici greci e latini illustrati da Girolamo
Vitelli et Cesare Paoli . . . [1884— ]1897 siehe, A.: Scriptores (I 1 p. 66).
Paleographie des classiques latins par Emile Chatelain (Heliogravüre
P.Duiardin). Deux parties. Faris: Hachette et Cie. 1884-1892. 1894—1900. 2.
^ ' V Fr. 210.
Premiere partie. Principaux manuscrits de Piaute, Terence, Varron , CatuUe,
Ciceron, Cesar, Salluste, Lucrece, Virgile, Horace (105 planches).
1884—1892. (2 Bl., 33 S., 1 S. ung.)
Deuxieme „ Principaux manuscrits d'Ovide, Properce, Tibulle, Tita Live,
Ferse, Juvenal, Pline l'Ancien, Pline Le Jeune, Tacite, Pttrone,
Martial, Lucain, Stace, Valerius Flaccus, Phedre , S6neque,
Quintilien , Valere Maxime , Cornelius Nepos , Suetone , Justin,
Quinte Curce, Histoire Auguste, Aurelius Victor, Ammien Mar-
cellin (105 planches). 1894-1900. (31 S., 1 S. ung.)
Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata edidit Joannes Baptista Pitra.
1888 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Spicilegiuni Casinense complectens analecta sacra et profana e codd.
Casinensibus aliarumque bibliothecarum collecta atque edita cura et
studio monachorum S. Benedicti archicoenobii Montis Casini. Typis
arcliicoetiohii Montis Casini 1888 — 1897. 4.
Tom. I. 1888 (Umschlag 1893). (CXIV, 466 S., 5 tab.)
1. 1. Dionysii Exigui nova collectio , pro controversia de Uno o Trinitate in
carne passo in qua monumenta plerumque deperdita ad Orientalen! prae-
— sertim ecclesiam spectantia, e codice novariensi n. XXX. 60. proferuntur.
2. Collectionis Dionysio-Hadriiinae excerpta ex eodem codice.
3. Canonum poenitentialium collectio novariensis, necnon alia conciliorum
acta ex eodem codice.
Appendix. Excerpta ad canones et concilia pertinentia e codd. Casinensibus
n. 451—439—557.
Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium (Chrestomathien). 3
Spicilegium Casinense complectens analecta sacra etc. (Fortsetzung).
Tom. III. 1897. (XXXII, 417 S., 1 Bl., 4 tab.)
1, Anonymi seil S. Bruni astensis — Coninientarium in Isaiam hucusqiie
deperditum ex (Jod. Casinensi. II. S. Hilarii Arelatensis episcopi — Trac-
tatus in Septem Epistolas Canonicas ex Cod. Vindol)onensi. III. Anonymi
seu Ticonii Afri — Fragmenta Commentarii in Apocalypsim ex cod. Tauri-
nensi. IV. Philippi praesbyteri discipuli S. Hieronymi — Expositio libri
in Job ex Cod. Casinensi.
Tom. rV (pars prior). Philologica. 1895. (2 BL, 107 S., 2 tab.)
a. Regula S. Benedicti in provincialem versa sermonem. b. Regula B. Bene-
dicti a Fr. Daniele a Monte Kubbiano an. 1334 vulgariter exposita ac de-
scripta. c. Declaratorium vetus regulae S. Benedicti ab anonymo Casinensi
in vulgare eloquium saec. XIV translatum.
Texts d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme reunis , tradiiits et annotOs par
Theodore Rein ach. 1895 siehe A. : Scriptores (I 1 p. 67).
Chrestomathien.
Allen, Frederic D. : Eemnants of early Latin selected and explained
for the use of students by F. D. Allen. Boston: Ginn d' Heath 1880.
(VIII, 104 S., 1 Facs.) 8. Cts. 85.
Introduction. I. Inscriptions. II. Oldest remains from literary sources.
Arrowsmith, Robert: Roman life in latin jjrose and verse. 1895 siehe H. Th. Peck.
Banton, Peake siehe Charles Thomas Criitt^vell.
Bendall, Herbert: Graduated passages from greek and latin authors for lirst-sight-
translation. Selected and supplied with short notes . . . by Herbert Bondall and
Charles Edv^ard Laurence. 1891. 1892 siehe A. : Scriptores (I 1 p. 69).
Bernardi, Carlo, e Lessona, Marco: Crestomazia latina ad uso delle
scviole ginnasiali. Parte prima, per il 2° anno di ginnasio. Milano:
Treves 1888. (VIII, 95 S.) 8. L. —.80.
— . . . Parte seconda, per il 3o anno. Ibid. (IV, 167 S.) 8. L. 1.30.
— . . . Parte terza, per il 4o anno. Ibid. (IV, 237 S.) 8. L. 1.60.
— . . . Parte quarta, per il 5o anno. Ibid. (IV, 199 S.) 8. L. 1.60.
— Crestomazia latina, raccolta da Carlo B er nardi e Marco Lessona.
Vol. I, per il 1» anno di liceo. Vol. II, per il 2» anno di liceo. Torino:
Grata Scioldo 1883. 8. L. 1.20 u. 1.50.
Cassiani-Ingoni, G.: Nuova antologia latina per i ginnasi compilata
secondo gli intendimenti ministeriali [da G. Cassiani-Ingoni]. 5 voll.
Mantova: G. Mondovi 1895—1896. 8. L. 4.35.
Vol. I. Per la classe prima. 1895. (78 S.) L. —.60.
„ II. „ „ „ seconda. 1895. (86 S.) L. -.70.
,, III. „ „ „ terza. 1895. (95 S. (5)). L. —.80.
„ IV. „ „ „ rjuarta. 1895. (165 S. (.5)). L. 1.—.
„ V. „ , „ quinta. 1896. (148 S.) L. 1.25.
Cocchia, Enrico: Antologia di prosa e poesia latina, scelta e annotata
ad uso delle scuole da Enrico Cocchia. Torino: E. Loescher 1895 — 96. 8.
Parte 1, libri 1—3, per il ginnasio inferiore. 1895. (VIII, 343 S.) L. 3.
2, „ 4—5, per il ginnasio superiore. 1895. (IV, 414 S.) L. 3.50.
3, , VI, VII e VIII, per le tre classi del liceo. 1896. Ristampa 1903.
(VIII, 771 S.) L. 5.
Vol. IV. Per la quarta classe del ginnasio. 1900. (XIII, 208 S.) L. 2.
„ V. Per la quinta classe del ginnasio. 1900. (XII, 200 S.) L. 2.
— Nuova antologia di prosa e poesia latina, scelta, ordinata ed annotata
ad uso progressivo delle scuole classiche da Enrico Cocchia. 5 voll.
Turino: KLoe><cher 1899—1907. 8. L. 8.50.
Vol. I. Per la prima classe del ginnasio. Seconda edizione. 1899. (XVI, 127 S.) L. 1.50.
., II. Per la seconda classe del ginnasio. Seconda edizione. 1899. (XX, 134 S.) L. 1.50.
n III. Per la terza classe del ginnasio. Seconda edizione interamente rifatta ed
emendata. 1900. (XIX, 226 S.) L. 1.50.
„ IV. Per la quarta classe del ginnasio. Seconda edizione. 1907. (XII, 208 S.) L. 2.
, V. Per la quinta ela.sse del ginnasio. Seconda edizione. 1907. (XII, 200 S.) L. 2.
Cortese, .Jacobus: Latini sermonis vetustioris exempla selecta, j^hilo-
logicae disciplinae alumnis proponit J. C. Torino: E. Loesclwr 1891.
(VIII, 54 S. c. tav.J 8. L. 3.50.
1*
4 Scriptores latiui. C. Collectiones poetarum et scriptorum pedestriuin.
Cruttwell, Charles Thomas: Specimens of roman literature: passages
illustrative of roman thought and style; selected from the works of
latin authors, prose writers and poets, from the earliest period to the
times of the Antonines. For the use of students. Edited by Charles
Thomas Cruttwell and Peake Banton. 2 parts. 2. edition. London:
Griffhi (1879) 1896. 8. Sh. 11.
D e c i a , Giovanni : Crestomazia latina per cura di Giovanni D e c i a. Testo.
Firenze: Succ. Le Monnier 1894. 8.
Vol. I. 1894. (XI, 816 S.) L. 4.
Parte II, vol. I. (Catullo, Tibullo e Properzio). 1903. (141 S.) L. 1.50.
, II, :, II. (Ovidio). 1903.
Edgar, John: Latin Unseens. Hints on translation into English.
With . . . selected passages etc. Edinburgh: J. Thin (1892). (118 S.) 8.
2 sh. 6 d.
d'Er amo , Alexander: Latinorum scriptorum solutae ligataeque orationis
bifariam digesta sylloge. Napoli: Ä. Laiiriano 1883. (806 S.) 8. L. 5.
Fowle, Edmund, and Whitaker, Walter Eugene: Selections from the
best latin authors. London: Longmcms d- Co. 1881. (IV, 187 S.) 8.
2 sh. 6 d.
Frost, Percival: Eclogae iatinae. A first latin reading book with
english notes and a dictionary bv P. Frost. New edition. London:
G. Bell d- Sons (1865) 1888. (VIII,"' 261 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Fumagalli, Carlo: Brevi e facili passi, tratti da aurei scrittori latini
per cura di Carlo Fumagalli: operetta richiesta dai vigenti pro-
grammi ministeriali per la II classe dei ginnasi. Verona-Fudova : TJruclcr
e Tedeschi (Jetzt Milano: Alhrighi, Segati e Co.) 1886. (79 S.) 8. L. 1.
— Brani classici latini di jirogressiva difficoltä, proposti ai corsi liceaii.
Ebenda 1894. (112 S.) 8. L. 1.50.
— Traduzione latina dei brani 1, 2, 3, 4, 5, 6, 13. Ebenda 1888. (24 S.) 8.
Gandino, J. : Anthologia latina in quinque libros digesta in usum
gymnasiorum concinnavit et animadversionibus auxit Joannes Bap-
tista Gandino. Nova editio. 2 voll. Torino: G. B. Paravia e C. 1882
u. ö. 8. L. 6.
Vol. I. Lib. 1, ü, S. (IX, 319 Ö.) L. :i..50. Vol. II. Lib. 4. 5. (IV, 442 S.) L. 3.50.
Garizio, Eusebio : Luoghi scelti degli autori latini ad uso dei ginnasio
superiore, racoolti, ordinati e commentati da Eusebio Garizio. Torino:
F. Casanova 1892. (XIV, 560 S.) 8. L. 4.
Giambelli, Carlo: Flosculi e latinis scriptoribus coUecti. Augustae
Tatir. et Finerolü: Chiantore e Mascarelli 1882. (48 S.) 8. L. 2.
Gidel, Charles: Morceaux choisis des principaux auteurs latins classes
dans l'ordre chronologique, accompagnes de notions d'histoii'e litteraire
et de notices sur les principavix ecrivains. 8® edition corrigee et aug-
mentee. Paris: Garnier freres (1888) 1891. (VII, 572 S.) 8.
G u i 1 1 a u m e , L. : Collection de classiques latins compares publice sous
la direction de L. Guillaiime. Morceaux choisis ä l'usage de la
qiiatrieme. Paris: Desdce, de Bromrer et Cie. 1895. 8.
Eleve Fr. 2. Maitre Fr. 4.
Jo^din, AI. : Selectae e latinis scriptoribus fabulae, historiae, descriptiones.
Edition classique, avec notes et vocabulaire historique par Alexandre
Jodin. Paris : P. Dux)ont 1890. 8. Fr. 1.50.
Laurence, Charles Edward siehe Herb. Bendall.
Lessona, Marco siehe Carlo Bernard i.
Levrault, Leon: Auteurs grecs, latins, franpais. Etudes critiques et
analyses. Auteurs latins. Paris: Belaplane 1896. (XVIII, 328 S.) 8.
Fr. 2.50.
Pack, H. Th. : Eoman life in latin prose and verse: illustrative
readings from latin literature by Harry Thurston Peck and Robert
Arrowsmith. Washington, Cincinnati, Chicago: American Book Co.
1895. (256 S.) 8. $ 1.50.
Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium (Chrestomath. Übersetz.). 5
Quinta valle, F.: Antologia latina per i ginnasi [per cura di Ferruccio
Quintavalle]. Milano: Fr.Vallardi 1891. 8. L. 6.
Partei. (Poesia). (IV, 285 S.) L. .3. Parte tl. (Prosa), puntata la. (S. 1—160). L. :J.
Ramage, Craufurd Tait: Beautiful thouglits from latin authors with
english translations and lives of the authors . . . New edition. London :
Routledge (1864) 1895. 8. 3 sh. 6 d.
Rappold, J. : Chrestoniathie .aus lateinischen Classikern. Zur Er-
leichterung und Förderung des Übersetzens aus dem Stegreife zusammen-
gestellt von Jakob Rappold. 2. Auflage. Wien: C. GerohVs Sohn
(1893) 1901. (XII, 193 S.) 8. M. 2.
Seyffert, M. : Lesestücke aus griechischen und lateinischen Schrift-
stellern für die mittleren und oberen Klassen der Gymnasien zusammen-
gestellt von Moritz Seyffert. Neunte, durchgesehene Auflage. Leipzig:
0. HoUze (18-54) 1891. (XVIII, 214 S.) 8. M. 2.40.
Smith, E. H. : Latin selections, being specimens of the latin language
and literature from the earliest times to the end of the classical period
by Edmund Henry Smith. Boston: Allya 1883. (420 S.) 8. $ 2.
Tincani, C. : Prosa e poesia latina ordinata e proposta per l'esercizio
di versione ai ginnasi ed ai licei [a cura di] Carlo Tincani. Firenze:
G. C. Sansoni 1896. 8.
Parte I (dal sec. I av. Cr. al sec. IV depo Cr. 1896). (IV, 289 S.) 8. L. 2.
Valmaggi, Luigi: Libro di prosa e poesia latina ad uso di traduzione
per la quinta ginnasiale e per il liceo a cura di L. Valmaggi. Torino:
Casanova 1890. (XL 118 S.) 8. L. 1.
Voss, P. : üdvalg af latinske klassikere med oplysende anmerkninger
til brug for middelskolen udgivet af P. Voss. Anden udgave. Med
2 billeder og 4 karter. Kristiania: P. I\ 3Iallings boghandels forlaq 1883.
(2 BL, 2.52 S.) 8. Kr. 2.70.
Corn. Nepos 10 vit. Historiske fortiellinger, anekdoter, betragtninger. Poetiske
smaastykker (Faedrus). Caes. bg. 1. 2. Cic. in Cat. 1. 3.
Whitaker, Walter Eugene siehe E. Fowle.
Übersetzungen.
Arn au d, G. : La vie privee des Romains decrite par les auteurs
latins. Nouveau recueil de versions latines par Germain Arnaud.
2e edition. Marseille: Laffltte (1895) 1899. 8. Fr. 2.50.
— La vie publique des Romains decrite par les auteurs latins. Nouveau
recueil de versions latines ä l'usage des classes de troisieme , seconde
et rhetorique et des candidats au baccalaureat. 2e edition. Ebenda
(1895) 1898. 8. Fr. 2..50.
Deltour, Felix, et Rinn, Charles: Choix de morceaux tradiiits des
auteurs latins. l'aris: Delagrave 1885. (XII, 599 S.) 8. Fr. 4.
— Analyses et extraits des auteurs grecs et des auteurs latins par Felix Deltour et
Charles Kinn. 1893 siehe A.: Poetae (I 1 p. 12).
Gidel, Charles: La fleur de la litterature latine, morceaux choisis des
principaux auteurs latins classes dans l'ordre chronologique, accom-
pagnes de notions d'histoire litteraire et de notices sur les principaux
ecrivains. Traduction fran9aise. l'aris: Chirnier freres 1886. (VIII,
613 S.) 8. Fr. 3.50.
Lebaigue, Ch.: Morceaux choisis d'auteurs latins tires des meilleurs
traductions ä Tusage de Tenseignement secondaire des jeunes filles par
Charles Lebaigue. l'aris: V" Ilelin et fils 1884. 8. ' Fr. 3.
Lindsay, Thomas M.: Gems of thouglit l'roiii ancient classioal writers. 1885 siehe A. :
Poetae (I 1 p. 11).
Merlet, O. : Ktudes littoraires sur les grands classiqucs latins et extraits empruntes
aux meilleures traductions par (Gustave Merlet. 6" edition. (1884) 1908 sielie unten
die Erläuterungen.
() Scriptores latini. C. Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium.
Molineri, G. C. : Crestomazia degli aatori greci e latini nelle migliori
traduzioni italiane, ordinata e illustrata, con cenni sui componimenti
e sulle vite ed operi degli autori da Giuseppe Cesare Molineri.
Quinta edizione. riveduta e corretta. Milano: B. G. Paravia e comp.
(1886) 1909. (395 S.) 8. L. 8.
Salza,, N. : Antologia di autori greci t' latini nelle migliori traduzioni italiane, con brevi
precetti sui componimenti e cenni di storia letteraria greco-romana . . . [compilata
da] Napoleone Salza. 1890 siehe A.: Poetae (I 1 p. 11).
Uri, I.: Auteurs grecs et latins traduits en fran(jais. Livre de lecture et d'analyse.
E.xtrait des Etudes litteraires de Gustave Merlet par Isaac üri. (1893) 1899 siehe A.:
Poetae (I 1 p. 12).
Wittstock, A. : Altclassisclies Lesebuch. Musterstücke aus den
griechischen und lateinischen Classikern in deutscher üebersetzung
von Klopstock, Lessing, Wieland u. a. Halle a. S.: Buch'hanäJuny des
Waisenhauses 1S79. (VIII, 696 S.) 8. _ M. 5.40.
— L'antiquite litteraire. Extraits des classiques grecs et latins traduits
en fran9ais. Choisis et presentes avec quelques eclaircissements. Jeva :
CostenohJe 1881. (XI, 466 S.) 8. M. 8.
Wolff, A. : Pantheon des classischen Alterthums. Eine Auswahl des Vollendetsten
aus den sämmtliehen Classikern der Griechen und Römer in den besten deutschen
Uebersetzungen. Herausgegeben von Adolf Wolff. (1862) 1880—1881 siehe A. : Poetae
(I 1 p. 10).
Bach, Joseph: De attractione quae dieitur inversa .apud scriptores laiinos. Progr.
des bischöfl. Gymn. an St. Stephan Strassburg 1888. (S. 3—36). 4.
Baehrens, Aemilius: Miscellanea critioa. drotiinyac .l.B. Wolttvit (LijmiK : Früft)
1878. (198 S., 1 Bl.) 8. F. 2.90.
Becker, Abraham Henri: De facetiis iuridicis apud scriptores latinos. Thesi.s.
Parisüs: Lecene, Oudin (t soc. 1896. (95 S.) 8.
Darin: III. De iure apud Plautum excursus (p. 3.5 — 59).
Becker, Theodor: Das Lesen und die sprachliehe Verwertung lateinischer Schrift-
steller, besonders auf der Mittelstufe der (Jymnasien. In: Lehrproben und
Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen 26. Heft {Jiniuar 1891)
p. 10—40.
Bell, Andreas: De locativi in prisca latinitate vi et usu. Dissert. inaug. Vratis-
hivfiu: Praiss (t Jüvgfr 1889. (1 BL, 76 S.) 8. ^ M. ISA).
Bellanger, Justin: Histoire de la traduetion en France. (Auteurs grecs et
latins). 1891. 1892. 1903 siehe A.: Poetae.
Bernrtt, Theodor: Kritische Bemerkungen zu griechischen und römischen Schrift-
stellern. 1890 siehe A. : Herodotus.
Bertelsmann, Karl: Über die verschiedenen Formen der Correlation in der
Structur der Relativsätze dos altern Latein. Inaug. -Dissert. Jena 1885. (56 S.) 8.
Biese, Alfred: Die Entwicklung des Naturgefühls bei den Griechen und Römern.
1882—1884 siehe A. : Poetae.
Bock, Guilelmus: Subiecta rei cum actionis verbis coniungendi usus quo modo
in prisca , quae vocatur, latinitate sit exortus et prolatus usque ad tempora
ciceroniana. Dissert. inaug. Lipsiae 1889. (1 Bl., 99 S.) 8.
Boot, Johannes Cornelius Gerardus: Analecta critica. In: Mnemosyne 18 (1890)
p. 354—365.
I. M. Cato p. 35 Jord. II. Cic. de erat. I 29. 256. II 60. 193. 251. III. Cic. pro
Rab. 6. 7. 21. IV. Cic. ad Att. IX 18. 3. V. Sallust. Cat. 23. 3. 43. 1. 53. 5.
Hist. fr. I 45. 18. VI. Vell. Fat. II 104. 2. 117. 1. VII. Suet. Caes. 41. 78.
Aug. 86. 96. Ner. 34. VIII. Valer. Max. VII 2 ext. 10. IX. 15. 1. IX. Florus
I 10. 3 (I 4 Jahn). II 8. 1 (I 24 init.). X. Rutil. Lup. de fig. sent. II 1
6 ext. XI. Aquila Romanus § 33. XII. Festus p. 355 Mue. XIII. Verg.
Ecl. II 71 seq. VII 23. Aen. I 108. 461 seq. X 395 seq. XIV. Horat. ad
Pis. 139. XV. Stat. silv. I 6. 96 seq. XVI. Martial. Epigr. VII 47. X 3ß.
Brugmann, Oskar: Über den Gebrauch des condicionalen ni in der älteren Latl-
nität. Progr. des Nicolai-Gymn. Leipzig 1887. (34 S.) 4.
Buecheler, Franz: Coniectanea. 1878 siehe B. : Homerus.
— Coniectanea. 1879 siehe B. : Diogenes sinopensis.
— Coniectanea. In: Rheinisches Museum für Philologie 3i; (1881) p. 329—342.
I. Poeta ignotus, II. Victor grammaticus. III. Anth. Plan. app. IV 40.
IV.— .V. Ennius et Gnipho. VI. Carmen ad C. Pisonem v. 22. 120. 167. 176.
190. 237. VII. Propert. ult. eleg. 71. VIII. Antipatri Tyrli. IX. Anglo-
saxonum latina aenigmata. *
Collectiones poetaruni et scriptorum pedestrium.
Buecheler, Franz: Coniectanea. 1884 siehe A. : Poetae epici.
— Coniectanea. 1886 siehe B. : Aeschylus.
— Coniectanea. In: Rheinisches Museum für Pliilologie 42 (1887) p. 472—473.
I. Juven. X 294. II. Pers. V 175. III. Lucil. (ap. Charis. p. 72. 10. Baehr.
fr. 103). Lucil. (ap. Non. p. 239. 15. Baehr. 585). IV. Julius Komanus (ap.
Charis. p. 145. 29).
— Coniectanea. 1888 siehe D.: Lucilius.
— Coniectanea. 1890 siehe A.: Poetae.
Bury, John Bagnell: Emendations. 1885 siehe B. : Diogenes Laertius.
Bywater, Ingram: Miscellanea. 1888 siehe B.: Dio Prusaensis.
Cinia, Antonio: Saggi di studi latini. Fircuze: G. C. Saiisoni 1889. (104 S.) 8. L. 2.
1. Orazio e Mecenate. 2. L'elemento nazionale in Lucrezio. 3. Di Q. Haterio
oratore.
Cipolla, Francesco: Dei prischi Latini e dei loro usi e costumi. In: Rivista di
filologia 6 d'istruzione classica 7 (1879) p. 1 — 121.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. In: Mnemosyne 6 (1878) p. 305—314.
Lucret. I 120 sq. VI 1131 sq. CatuU. X 24. XXXIX 10 sqq. XLIV 10 sqq.
XLVIII 5. LXVI 7. LXVIIIb init. Cic. pr. Rose. A. 9. 24, Verr. I 4. 12.
II 48, 1-20, de lege agr. II 4. 9, Cato mai. XV 53. Hör. Od. I 1. 16. Ovid.
Trist. I 1. 8. 43." Medio, fac. 72. Met. II 212 sqq. Sali. Jug. 15. 5. Senec.
suas. 5. 1, controv. II 1 (9). 28. Petron. de bell. civ. 294 sqq. Lucan. V
585 sqq. 670. VI 156. 410. Florus I 10. 1, 22. 28, 36. 13, 39. 2. II 16. 2. Lucil.
Aetn. 18. Sueton. Galb. 14. 17. Valer. Flacc. Arg. I 107 sqq. Ammian.
Marc. XIV 2. 1, 6. 10.
Cortese, Giacomo : Saggi latini. Vol. I. La questione dei Latino. — Vita e
seritti di Q. Orazio Flacco (p. 31—80). — Vita e scritti di Cornelio Nipote
(p. 81—109). Appendice A. Un nuovo l'ranimento di Cornelio Nipote (p. 111—121).
Appendice B. Di alcuni errori storici di Cornelio Nipote (p. 123—134). — Ricerche
grammaticali in Orazio (p. 155 — 194). — Appunti di filologia latina. Torino:
S. Luttfs ( C. 1895. (XI, 220 S., 1 Bl.) 8. L. 4.
Gramer, Franz: De perfecti coniunctivi usu potentiali apud priscos scriptores
latinos. Dissert. inaug. Mar bürg i Catt. 1886. (1 Bl., 87 S.) 8.
Dobree, Peter Paul: Adversaria ad scriptores latinos. Vol. V. Lowlon: 0. Btll
and Sons 1883. (63 S.) 8.
Notae in Ciceronem (p. 1—9) : De oratore. Orator. Academica. De finibus.
Tusculanae quaestiones. De natura deoruni. De divinatione. De officiis.
De amicitia. Paradoxa. Orationes. De republica. In Livium (p. 9 — 12).
In Quintilianum (p. 12—13). In Pomponium Melam (p. 13). In Tacitum
(p. 13—14). In Terentium (p. 14). In Horatium (p. 15—17). In Juvenalem
(p. 17-18).
Dressler, Friedrich Reinhold: Triton und die Tritonen in der Litteratur und
Kunst der Griechen und Römer. 1892. 1893 siehe A. : Poetae.
Drexler, Wilhelm: Miscellanea. In: Jahrbücher für classische Philologie 145
(1892) p. 357—368. 841—847.
I. Auson. epist. 22 v. 48. II. PauUnus poema ult. 125. III. Athen. III 149c.
IV. Hymn. an Artem. (pap. Par. 252211'.) V. Pariser Zauberpapyrus v. 2715 f.
VI. Zauberpapyri. VII. Verwünschungsinschrift. VIII. Inschrift im Katal.
der Gemmensammlung des Tob. Bieler. IX. Basrelief (AEM. VIII (1884)
p. 206 Nr. 18). — X. — XI. Zu den Münztypen des phryg. Hierapolis.
XII-XIII. Lactantius Placidus zu Stat. Theb. I 716ff. XIV. Gloss. Labb.
p. 40. XV. Schneider Callim. II S. 693 fr. 561. XVI. Nechepsonis et Petes,
fr. Riefss S. 3.31 n. 6. XVII. Plut. quaest. conv. IV 2. 2.
du Mesnil, Adolf: Erklärende Beiträge zu lateinischen Schulschriftstellern, vor-
nehmlich zu Cicero, Tacitus, Horaz. Progr. des Gymn. Frankfurt a. O. 189ii.
(37 S.) 4.
Cic. Grat. § 205—206. § 160. § 202. § 213. de fin. III 55 III 23. V 61. de nat. deor.
I 24. de div. I 82. II 101—102. Tac. Agr. XLIII. Germ. XIII. XLVI. Sali,
hist. IV. Epist. Mithr. § IG. Hör. sat. I 6. 19. I 9. 21 ff. od. I 3; I 7, I 12,
1 14. 17. I 15. 12. I 23. 5. II 15. 17ff. 11 18. 23ff. II 20. Verg. Georg. IV 259,
Culex 340. Ov. Met. XI 466—486. Trist. V 14. 12. Juv. sat. XIV 188.
Plaut. Merc. I 1. 30 (107).
Du Vau, Louis: Notes critiques. In: Revue de philologie 13 (1889) p. 141—142.
I. Fulgent. Expos, serm. antiq. 52. Lucret. IV 297. II. III. Taeit. Dial. 1. 9.
IV. Glossaire alleniand du XI" siccle s. imbreus.
i;bert, Adolf: Allgemeine Geschichte der Literatur des Mittelalters im Abend-
lande bis zum Beginne des XI. Jahrhunderts. Erster Band. Zweite verbesserte
und vermehrte Auflage. Lripzig: F. C. ^Y. To^cZ (1874) 1889. (XIV, 667 S.) 8. M. 12.
— . . . Abendlande. Zweiter Band. Ehuuhi 1880. (VIII, 404 S.) 8. M. 9.
8 Scriptores latini. C. Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium.
Ebert, Adolf: ... AbeniUande. Dritter Band. Kheinl/i 1881. (VIII, 529, 1 S. ung.) 8.
M. 12.
— Histoire generale de la litterature du moyen äge en Occident. Traduite de
rallemand par Joseph Aymeric et James Condaniin. Tome 1: Histoire de
la littörature latine ehr6tienne depuis les origines jusqu'ä Charlemagne.
T. 2. ... depuis l'epoque de Charlemagne jusqu'ä la mort de Charlemagne le
Chauve. Paris: Lerour 1883. 1884. (VI, 703 S., 454 S.) 8. Je Fr. 10.
Ebrard, Guilelmus : De ablativi locativi Instrumentalis apud priscos scriptores
latinos. [Aus: Jahrbücher für classische Philologie 10. Suppl. (1878—1879)
p. 575—657]. Lipsiae: B. 6. Tcnlmer. 8. M. 2.
Ellis, Robinson: Adversaria. 1885 siehe B.: Aeschylus.
— Adversaria. In: The Journal of philology 15 (1886) p. 1 — 11.
Petron, S. 29 Bü. Amm. Marc. XXX 2. 11. Manil. V 465 sqq. 477. 516 sqq.
522—4. 530. 1. Stat. silv. II 6. 12 sqq. V ]. 205. Avien. Arat. 819 f. Br.
Nonius 115. Donati vit. in Hagen's Anecd. Helv. p. CCLX. Cic. de legg.
II 13. 22. Ammian. Marc. XXII 14. 3. 15. 16. XXIV 3. 17, 6. 13. 14. :J^XV
1. 3, 9. 2. CatuU. LXIII 9. Paneg. IV. ix. ed. Bahr. VII. v. Pacati Paneg. X.
Ov. Font. II 7. 24, 8. 11, II 8. 70, de med. fac. 1. 2. Lucret. I 551—555. V.
396. Gloss. Phillipps s. Adfricare.
— Adversaria. 1891 siehe B.: Aeschylus.
Eussner, Adam: Adversaria. In: Blätter für das Bayerische Gymnasial- und
Real-Sehulwesen 16 (1880) p. 1—12. (Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen)
17 (1881) p. 385—394. 20 (1884) p. 261-270.
1. II. Cic. de invent. III. Verg. Aen. I 393—400. IV. Ovid. Met. I 15. Fast.
I 469. V. Zur Oratio consolatoria ad Lucretiam und Responsio Lucretiae. —
VI. Zu den 'Anoi.ivtiftoyfvi.tuTa G. G. Pluygers, Mnem. VIII. IX [vide C. G.
Cobet sub Scriptores pedestres]. VII. Quintil. X 1. 31. 33. Plin. ep. V 8.
9—11. — VIII. Cic. pr. Sest. 10. 24, in Cat. 15. 12, de erat. III 11. 43.
IX. Zu Caesar bell. gall. I 3. 2. 3, 17. 1, 40. 10. II 11. 4, 20. 1, 25. 1. 2, IV
5. 2. V 6. 6, 13. 3. VI 26. 3, 28. 5. VII 12. 3, 19. 2, 45. 2, bell. civ. I 51. 6.
X. Julian und Friedrich der Grosse.
— Vindiciae. In : Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 24 (1888) p. 67 — 82.
I. Zu Verg. Aen. II. Prontoniana. Capitol. M. Anton, imp. 26. 3. Cic. Tusc.
V 36. 104. I 45. 108, de nat. deor. 19. 21, de rep. VI 17. III. P. Annius
Florus „Virgilius orator an poeta".
Fornelli, Nicola: Un proprietä dei classici latini. In: Rivista italiana di fllo-
sofia 4 (1889) 1 p. 202-210.
Friedlaender , Ludwig: Darstellungen aus der Sittengeschichte Roms in der
Zeit von August bis zum Ausgang der Antonine. Achte, neu bearbeitete und
vermehrte Auflage. Vierter Teil. Leipzig: S. Hirzd 1910. 8. M. 9.
Die schöne Literatur. Poesie und Kunst der Prosa (p. 1 — 117). Anhang. Be-
nutzung der Controversiae des älteren Seneca in den Gesta Romanorum
(p. 99—100). Chronologie der Epigramme des Martial und Statins (p. 100—107).
Die Gönner und Freunde des Statins (p. 107 — 111). Chronologisches zu
Gellius (p. 111—117). Die Philosophie als Erzieherin zur Sittlichkeit
(p. 283—358). Der Unsterblichkeitsglaube (p. 359—398).
Fröhner, VP^ilhelm: Kritische Analekten. In: Philologus 5. SuppL Heft 1 (1884)
p. 1—96.
Lateinische Autoren: Anth. lat. Riese n. 4. 61. 81. 82. 242. 287. 301. 329. 332.
336. 343. 345. 350. 371. 374. 378. 474. 656. 657. 727. Apul. Flor. 2. 35. Auson.
Technop. XII 23 — 25. Boetius de inst. mus. I 1. Capitolinus Gordiani 14.
Carmen codicis parisini 8084 (Riese n. 4). Cato frg. p. 37. 6. Jord. Censo-
rinus de die nat. VI 1. Fronte ad Marc. II 3. 5. 8. 12. 13. III 8. V 36, ad
Antonin. I 2. 5, ad Verum II 1 , de orationibus, principia histor. , laudes
fumi, de feriis Alsiens., de nepote amisso , Arion. Honorius scholastieus.
Jordanes Getica 188. 261. Lampridius v. Commodi 9. 11, v. Heliogabali 6.
8, 19. 2, 24. 5, 32, 1. v. Alex. 15. 59. Liber monstrorum de div. gener. 13.
Martialis V 12. Martianus Cap. I 1. 16. II 119. 190. VIII 997. Naso, eclogae.
Nemesianus I 2. Miicis liber. Petronius epigr. 40. 51. Phaedrus III 10. 41.
V 7. 4. Plin. nat. bist. 33. 110, 34. 86. 90. 95. 139, 35. 6. 104. 106. 112. 120.
147. 151—158. 161. 170, 36. 1. 69. 123. 133, 37. 14. 29. 119. 172. Poet. lat. medii
aevi I 282. 382 Du. Porfyrius 2. 3. 4. 9. 17. 18. 19. 21. 22. 23. 24. 26. 27.
Priapoa 50. 70. Rutilius Namatianus 1 595. Seneca contr. III, praef. § Ki.
Serv. in Aen. II 201. Solinus, praef. 2. 5. Spartianus v. Hadr. 2. 12. 20.
Statins Silv. I 2. 100. Symphosius aenigm. 81. 84. 90. TertuU. de pallio 5,
de spectac. p. 16. 21 Klu. Valer. Flaccus I 12—14. 63. III 428. IV 308. 397.
V 324. 485. VI 252. Vulcatius Gallicanus, Avid. Cass. 7.
— KriliscliH .Studien. 1892 siehe A.: Poetae epioi.
Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium.
Gabotto, Perdinando: Appiinti suUa fortuna di aleimi autori romani nel medio
evo. I. Sallustio. 11. Plinio il vecchio. 111. Lucrezio. IV. Marziale. V. Giove-
nale. VI. Terenzio. VII. Plauto. In: La Biblioteca delle scuole italiane 3
(1891) Nr. 13 p. 196-198. Nr. 14 p. 209—212. Nr. 1.5 p. 233—235. Nr. l(j p. 243-24.5.
Nr. 17 p. 260—264. Nr. 19 p. 29ö— 301.
Gern oll, W^ilhelm: Kritische Bemerkungen zvi lateinischen Schriftstellern. Progr.
des Gymn. Liegnitz 1890. (20 S.) 4.
Cic. de prov. eons. 8. 18, 12. 29, 17. 42. Verg. Aen. IX 576 ff. Senec. quaest.
nat., de benef . , dialog. , de dementia, fragm. Mart. ed. Friedl. Sp. 19.
IV 74. Tac. Germ. 6. Hygin. de munit. castr. c. 4. 7. 42. .54. Arnob. ed.
Reiff. p. 28, 20, 29. 4, 110. 1, 244. 13. Lactantius. Augustinus.
Giussaui, Carlo: Studi di letteratura romana. Milano — Napoli — l'ixn : l. Hofpl/ 18S5.
(IV, 205 S., 1 S. ung.) 8. L. 2.
I. Introduzione a una storia della letteratura romana (p. 1 — 44). II. La Urica
e Catullo (p. 45— 77). III. Virgilio nel suo XIX centenario. [Dalla Perse Ve-
ra nza dei giorni 17. 18. Settembre 1882] (p. 78—110). IV. Seneca (p. 111—140).
V. Tacito (p. 141—164). VI. Frontone e Apuleio (p. 165—195. 196—205).
Goetz, Georg: Quaestiones miscellae. J. schol. aest. Jeiuie: Neucnhalw 1888.
(S. lU— X). 4. M. —.50.
1. Charisii loeutiones ad litterarura ordinem digestae. 2. Glossarium in cod.
paris. bibl. nat. nov. acquis. lat. 1298.
— Quaestionum miscellarum pars II. J. schol. hib. Jeiuie: Neiunhahn 1888.
(S. III-VIII). 4. M. —.50.
I. Glossae, II. Glossae nominum.
— Quaestionum miscellarum pars III. J. schol. hib. Jenae: Nniinhuhn 1889.
(S. III— VIII). 4. M. —.50.
I. Glossae. II. Glossae. III. Nux elegia. IV. Nonius.
Gottlieb, Theodor: Handschriftliches zu lateinischen Autoren. In: Wiener
Studien 12 (1890) p. 130—150.
Ausonius. Horatius. Hyginus. Ovidius. Contra Ovidium carmina. Plinius
mai. Terentius. Tibullus.
Graeber, Rudolf: De praepositionum latinarum coUocatione. Dissert. inaug.
Marpurgi Catt. 1891. (1 Bl., 93 S., 1 S. ung.) 8,
I. De poötis. II. De prosae orationis scriptoribus.
Graf, Arturo: Gli autori latini nel medio evo. In des Verf.: Roma nella memoria
e nelle immaginazioni del medio evo 2 {Toritio 1883) p. 153 — 195.
Haenny, Louis: Schriftsteller und Buchhändler in Rom. Inaug.- Dissert. von
Zürich. Halle a. S. 1884. (2. AuÜ. Lüpziy: (1. Fock). (118 S., 1 Bl.) 8. M. 2.40.
Halbertsma, Tjalling Justus: Otium harlemense. 1878 siehe B. : Hyperides.
— Adversaria critica. 1896 siehe A. : Poetae.
Hanssen, Friedrich: Die Aktivbedeutung der Adjektiva auf bilis im archaischen
Latein. In: Philologus 47 (1889) p. 274—290.
Haustein, Alfred: De genetivi adiectivis accommodati in lingua latina usu.
Dissert. inaug. Halis Sax. 1882. (85 S.) 8.
Haverfield, Francis: Miscellanea (Tacitus &c). In: The Journal of philology 17
(1888) p. 268-273.
Tac. Ann. XH 31. Hist. I 6. Germ. 43. Keil's Gr. lat. V 523. 23. Orientiua
(ed. Ellis) Comm. II 228. 276. Scholia on Claudian.
Hertz, Martin: Ad Joannem Vahlen epistula. 1881 siehe B.: Alciphron.
Hinze, Paul: De an particulae apud priscos scriptores latinos vi et usu. Dissert.
inaug. Halis Sax. et progr. gymn. Brandenburg a. d. H. 1887. (XX S.) 4.
Hirschfeld, Otto: Antiquarisch -kritische Bemerkungen zu römischen Schrift-
stellern. In: Wiener Studien 3 (1881) p. 108—117. 275—276.
Gellius II 2. 13. Nonius Marcellus s. v. contendere p. 259. Varro bei Gellius
I 18. 2. Sueton. de grammat. c. 3. Macrob. saturn. 1 15. 21. Vellei. II 39.
Tacit. ann. XI 25. Petron. c. 38. 45. 47. 58. 59. 65. Martial. IV 31 v. 5ff.
V 16. .5. IX 47. 5. XI 74. Scriptores hist. Aug.: Hadrianus c. 3 S .5. c. 4
S 5. c. 13 § 3. c. 19 § 5. M. Aurelius c. 22 § 9. Commodus c. 19 § 8.
— Epigraphisches. In: Wiener Studien 3 (1881) p. 253—276.
Darin: Monumentum Ancyranum (p. 253—264). Laudatio Turiae (p. 264—266).
Oratio Claudü (p. 267—268). Zu den Silvae des Statius [I 4. 22. 89. III :!.
71. 98] (p. 2tJ8— 275).
— Zu römisclien Schrift.stellern. In: Hermes 24 (1889) p. 101—107.
Cic. ad. fam. IX 6. 6. ad Att. IX 18. 2. Caes. bg. VIII praef. § 2. Frontin. strat.
IV 3. 14. IV 7. 40. Tacit. ann. I 10. Suet. Caes. c. 28. Tib. c. 29. Appul.
apol. c. 2. Script, hist. aug. : vit. Sov. c. 20. Pesc. c. 1. 4. Alb. c. 4. 7,
13.10. Maxim, c. 26. 0. vil Aurcl. <■ 21. 8. Martial. V 17. 3ff. Jnven. 4. 121.
10 Scriptores latini. C. Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium
Holzer, Ernst: Analecta. 1. Cic. pro Arch. § 27. 2. Tibullvita bei Bahr. p. 88.
3. Verg. Aen. II 147. 4. Verg. Aen. I 365 ff. 373. In: Correspondenz- Blatt für
die Gelehrten- und Kealschulen Württembergs 30 (1883) p. 324—327.
H Hemer, .Johann: Handschriftliches. In: Wiener Studien 4 (1882) p. 169-170.
1. Cic. Laelius. 2. Theodulfus.
K a n , Joannes Benedictus : Epistula critica ad C. G. Cobet. 1881 siehe B. : Aeschylus.
Karsten, Hermann Thomas: Spieilegium criticum. Lugduni Batav.: E. .1. lirill 1S8\.
(2 Bl., 61 S.) 8. F. —.80.
Cic. pro Sest. Cael. Cn. Plane. P. Sulla. Annaei Senecae Suasoriae et Controv.
L. Ann. Senecae Herc. furens. Troad. Phoen. Med.
— De particulae tarnen significatione antiquissima ad Ciceronis fere tempora in
latinitate conservata. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 307—341.
Plautus. Terentius. Naevius. Poet, scaen. fragm. Ennius. Luciliiis. Cato
de agr. Varro. Lucretius. Cicero. Caesar. Sallustius. CatuUus. Tibullus.
Keene, Charles Haines: Miscellaneous notes. In: Hermathena 5 (1885) =^ Nr. 10
(1884) p. 90—97.
Solon, ap. Dem. de fals. leg. Dem. Cor. 293. Accius, ap. Cic. Tusc. III 9. 20.
Cic. Acad. pr. II 17.
Kennerknecht, Daniel: De Argonautarum fabula quae veterum scriptores tradi-
derint. 1880 siehe A. : Scriptores.
Kienitz, Otto: De quin particulae apud priscos scriptores latinos usu. Progr.
des Gymn. Karlsruhe 1878. (24 S.) 4.
— De qui localis modalis apud priscos scriptores latinos usu. Dissert. inaixg. argent.
[Aus: Jahr'bücher für classischa Philologie 10. Supplementband (1878—1879)
p. 525—574]. Lipsiur: B. G. Teuhner 1879. (48 S.) 8. M. 1.20.
Kiessling, Adolf: Coniectaneorum spieilegium I. Ind. schol. aest. Gryphis-
waldiae 1883. (S. 3—8). 4.
I. Hygin. astr. II 27. Panegyr. Constantini VII 8. Apul. Met. I 24. XI 22.
VII 25. V 31. XI 6. VI 18. II. Asconius. III. Suet. vit. Horat. init. IV.
Lucil. 1. XI frg.
— Coniectaneorum spieilegium II. 1884 siehe B. : Anthologia.
— Coniectaneorum spieilegium III. 1886 siehe B. : Epicurus.
— Coniectaneorum spieilegium IV. 1887 siehe D. : Horatius.
Klein, Franz: Über die Alliteration bei den lateinischen Schulautoren und deren
Übersetzung. Progr. des 2. deutschen Obergymn. Brunn 1896. (12 S.) 8.
Kl Vissmann, Kudolf: Curae africanae. Progr. gymn. Gfrtie: R. Kt'uihrmunn 1883.
(13 S.) 4. M. 1.50.
Anth. lat. 17. 44 R. 407. 7. 437. 1. 672. 14. Apul. Flor. II extr. p. 3 Kr. IV extr.
p. 9. Arnob. II 12. 41. 49. IV 16. V 3. Dracont. praef. I 19 p. 1 D. Fronte
ad M. Caes. I 5 p. 11 N. I 6 p. 16. III 7 p. 45. IV 12 p. 75. V XIX 34 p. 82,
ad Anton. I 1 p. 94, a<l amic. I 11 p. 181, epist. gr. VI p. 253. TertuU. ad
uxor. I 5 p. 676 Gehl.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
3 Teile. Progr. des Gymn. .-Ifn/fA; (Ä. Ä^fifts) 1881. 1882. 1883. (153 S.) 8. M. 3.50.
Caea. bg. Hirtius (bg. VJII). — Caes. bc. ba. bell. Africae. bell. hisp. Livius.
Sallust. Corn. Nep. Velleius. Tacit. Sueton. Curtius. Justinus. Quintil. —
Cicero. Horat. Vergil. Ovid. CatuU. TibuU. Propert. Persius. Juvenal.
Lucan. Martialis. Sulpicia. Calpurn. Nemesianus. Gratius. Avianus. Dionys.
Cato. Claudianus. Consolatio ad Liviam. Elegia ad Maecenat.
— Neue Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren. Progr. des
Gymn. Verden. (Leipzig: 0. J'och) 1888. (S. 3—18). 4. M. 1.
Valer. Maximus. Petronius. Apocol. Sen.
Konitzer, Theodor: De fabulae Prometheae in arte litterisque usu. 1885 siehe
A. : Scriptores.
Landgraf, Gustav: Analekta. In: Jahrbücher für classisohe Philologie 125 (1882)
p. 421—422.
1. Ammian. Marc. XV 12. 4. 5. u. Cic. pro Font. c. 4 § 9. 2. Cicero Kose. 113. 130.
Lucil. V. 702 L. u. Plaut. Mgl. 1287 f. 3. Horaz und Nachahmer. 4. Liv.
29. 27. 1. 5. Tac. annal. II 31 und Petron. 64.
Lange, Julius: De sententiarum temporalium apud priscos scriptores latinos
syntaxi. Particula I. Dissert. inaug. Vrntüluviae: (Kofbner) 1878. (1 Bl.,
47 S.) 8. M. 1.
Linde, Sven: Emendatiunculae. In: Hermes 25 (1890) p. 638—640.
Cic. de Fin. III c. 4. 15. Sen. n. q. I prol. 3. c. I 2. Catull. 62. 45. 56.
Lindskog, Claes: Quaestiones de parataxi et hypotaxi apud priscos latinos.
Lnndnc. Hj. Mölhr hihliop. universif. (1896). (1 Bl., 95 S., 1 Bl.) 8. M. I.M.
Loch, Eduard: De genetivi apud priscos scriptores latinos usu. Progr. des Gymn.
ßartenstein 1880. (S. 3—34). 4.
Collectiones poetarum et scriptorum pedeBtrium. 1\
Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern von 1874 bis (September) 1878. In: Jahresbericht über die Fortschritte
der classischen Alterthumswissenschaft 6 (1878) 14 p. 117—160.
Minucius Feli.\. TertuUian. Cyprianus. Arnobius. Commodianus. Firmicus.
Maternus. Augustinus. Sedulius. Salvianus. Eugippius. Eucherius.
Palladius. Anthinius.
Madvig, Joannes Nicolaus: Adversarioruni criticoruni ad scriptores graecos et
latinos volumen tertium, novas emendationes graecas et latinas continens.
Jlaniine: J.ihr. CijUhndal 1884. (280 S.) 8. Kr. 4..')0.
Liber II. Emendationes latinae. Cap. I. Ciceronis libri rhetorici: De oratore
Orator. Brutus. Cap. II. Ciceronis orationes. Cap. III. Ciceronis epi-
stolae. Cap. IV. Cornelius Nepos. Seneca philosophus. Plinius maior.
Quintilianus. Plinius minor. Cap. V. Tacitus. Suetonius. Juvenalis.
Cap. VI. Florus. Macrobius. Ammianus Marcellinus. Varia [Rutilius
Lupus. Julius Ruflnianus. Festus].
Mähly, Jakob: Satura. I. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 24
(1888) p. 468—481.
Zu Ennius. Lucilius. Terentius (Phorm.) Horat. carm. III 6. 21, sat. I 1.
108 sqq. Catull. 87. 5. TibuU. IV 4. 21. Prep. IV 11. 58 sqq. Sallust. Cat.
23.36. Quint. I 7. 21. Sueton (ed. Roth p. 292). Vita Persii (Jahn-Bü. p. 55).
— Kritische Beiträge zu lateinischen Schriftstellern. In: Philologus 48 (1889)
p. 640—646.
I. Ennius (Priscian 10. 26). III. II. Plaut. Casin. I 45. Poen. I 2. 22. IV. Horat.
carm. III 4. 9. V. Propert. IV 1. 25. VI. .luven. 4. 56 seqq. VII. Liv.
per. 50 (p. 56, 4 sqq. Jahn). VIII. Tacit. Agr. c. XLV. IX. Sen. ad Lucil.
88, 17. . X. Vell. Pat. II 105 init. XI. Suet. vit. Aug. c. 72. XII. Flav.
Vopisc. vit. Probi I. XIII. Plin. hn. 7. 19. XIV. Löwe, glossae nom. p. 80.
Placid. p. 21. 9. XV. XVI. Glossae (Löwe p. 103. 107). XVII. Placldus
(Löwe p. 210). XVIII. Glossae (Löwe p. 222).
Maguire, Thomas: Adversaria. In: Hermathena 4 (1883) No. 9 p. 415—425.
Lucret. I 9.50—1012. II 3.54—366. 975. Cie. ad Quint. II 11. Juvenal. I 157. IV
112. 128. V 1.55. X 365-366.
— Horatiana. Vergiliana. Miscellanea. 1885 siehe B. : Aristoteles.
— Miscellanea. 1887. 1888 siehe B. : Aeschylus.
Manitius, Max: Philologisches aus alten Bibliothekskatalogen (bis 1300). [Rhei-
nisches Museum für Philologie. Band 47. Ergänzungsheft]. Frankfurt a. M. :
.1. I). üamrläniUra Verl. 1892. (VIII, 1.52 S.) 8. M. 3.60.
Marshall, William Wilkinson : Cruces and criticisms . . . 1886 siehe B. : Aristoteles.
Marx, Friedrich: Interpretationes latinae. Ind. schol. hib. Gryphiswaldiae
1892. (S. III— XVIII). 4.
I. Plauti Rudens. II. Auetor ad Herenn. III. Apul. Met. V 30. V 10. V 1.
Meiser, Karl: Zu lateinischen Schriftstellern. In: Blätter für das Bayer. Gym-
nasialschulwesen 27 (1891) p. 175 — 180.
Nep. Con. 3. 3. Tac. annal. I 65. 73. Propert. IV 11. V 10. 17 f. Horat. sat.
II 3. 294. 318. Zu Porphyrion.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classiques latins et extraits
empruntes aux meilleures traductions. 6" edition. Paris: Haduttc d Cie. (1884)
1908. (XVI, 594 S., 1 ßl.) 8. Fr. 4.
Les prosateurs. Sallusto. Cesar. Ciceron. Tite-Live. Seneque. Quintilieii.
Tacite. Pline l'Ancien. Pline le Jeune. — Les poetes. Piaute. Terence.
Lucrece. Catulle. Virgile. Horace. Tibville. Properce. Ovide. Phedre.
Lucain. Perse. Juvenal.
Merten, Wilhelm: De particularum copulativarum apud veteres Romanoriim
scriptores usu. Dissert. inaug. Marpurgi Catt. 1893. (1 Bl., 73 S.) 8.
Miodoiiski, Adam .Stephanus: De usu vocabuli „bestia" apud scriptores latinos
inde a temporibus Plauti usque ad exitum saec. II p. Ch. In: Rozprawy i
sprawozdania z posiedzeii wydzialu fllologicznego akademii umiej^tnosci 11
(h'raknu 1886) p. 309—324.
Morlais, Mathurin Joseph Marie: Etudes philosophiques et religieuses sur les
6crivains latins. Parts : Cli. Potissich/tu 1896. (X, 404 S.) 8. Fr. 3.50.
La m^taphyaique de Lucrece. Les opinions religieuses de Cic6ron. La religion
de Virgile. La doctrine religieuse et le christianisme de SiSneque. La
religion dans la Pharsale. Les id6es philosophiques et religieuses de
Juvenal.
Muzik, Hugo: Die Göttweiger Handschriften zu Classikern. In: Zeitschrift für
die österreichischen Gymnasien 47 (1896) p. 398—400.
12 Scriptores latini. C. CoUectiones poetarum et scriptorum pedestrium.
N ettleshij), Hoiiry: Coniectanea. Fn: The american Journal of philology 7 (1886)
p. 496—499.
Plaut. [Poen. pr. 13. 686. 628. Baoch. 440]. Cic. [pr. Flacc. 18. 20]. Charisius
[p. 166. 187]. Servius [Aen. 5. 782. 6. 289]. St. Gallen Glossary. Epinal
glossary, ed. Sweet.
— Coniectanea. In: The Journal of philology 15 (1886) p. 21 — 23.
Varro ap. Non. p. 543. Cic. pro Plane. 95. Lucret. 4. 418. Liv. 2. 23. 8. Quintil.
I 6. 1. X 1. 83. Marius Victorinus p. 9. p. 11 Keil. Cledonius p. 9 Keil.
Servius in Donatum p. 444 Keil. [Sergius] E.xplan. ad Don.ntum p. .532
Keil. Salvian de gubern. dei I § 47.
— Adversaria. Ebenda 16 (1888) p. 189—192.
Cato Orig. II 27 Jo. Horat. c. 2. 2. 5. Liv. 2. 21. 4, 3. 5. 14. Serv. Aen. 10.
664. 705. Lucan I 314. III 558. VII 139. Velius Longus p. 49. 52. 63 Keil
Sergius on Donatus p. 520 Keil. Verg. Aen. 12. 158.
— Coniectanea. Ebenda 17 (1888) p. 117—119.
A. Gellius 18. 4. 11. Nonius Marc. p. 328 M. 9. Serv. Ecl. 2. 8, 6. 26. G. 1. 11.
2. 172. 194. 3. 122. 148. 446. 4. 257. 447. Aen. 10. 154. Orientius commonit.
1. 433. 2. 215. 219-222. Placidus p. 8. 11 Den. Glossae nom. (Lö.) p. 25.
CtIoss. graeco-lat. ap. Lö. prodr. p. 217. Eberhard of Bethune 8. 242"Wrobel.
— Lucan III 5.59—560. III 481. Charisius p. 105 K. Caper p. 114 Keil. Glossae
nominum p. 15. 47. 50. 51. 61 (Löwe). Gloss. Epinal p. 6 A 12. p. 10 A 14. p. 11
E 5. Ebenda 17 (1888) p. 155—156.
— Adversaria. Ebenda 18 (1890) p. 140—141.
Cicero. De orat. I 241. Verr. 2. 5. 125. 2. 5. 119. Legg. I 17. Scriptor belli
Africae 48. 1. Horat. A. P. 245. Frontin. Strat. 1. 5. 1. Tac. bist. 2. 77.
— Adversaria. Ebenda 19 (1891) p. 109-112.
Plautus Mgl. 654 Tyrrell. Rudens prol. 60. 468. 509. 533. 538. 566. 574. 663.
Verg. Aen. 5. 602. Tacit. de orat. 28. 31.
Neu mann, Aemilius: De compositoruni a dis (di) incipientium apud priscos
scriptores vi et usu. Dissert. inaug. Jtnnc (NfiKiihaliti) 1885. (36 S.) 8. M. 1.50.
Nieländer, Franz: Der factitive Dativ bei lateinischen Prosaikern und Dichtern.
Teil in, 1. 2. Ein Beitrag zur historischen Syntax der lateinischen Sprache
und zur lateinischen Lexikographie. Progr. des Gymn. Schneide mühl 1893.
1894. (23 S., S. 3—25). 4.
de Nolhac, Pierre: Pötrarque et l'humanisme. Nouvelle Edition, remani6e et
augmentöe. Avec un portrait inödit de P^trarque et des fac - similös de ses
manuscrits. 2 tomes. [Bibliotheque litteraire de la renaissance. Nouvelle Serie.
Tomes 1. 2]. Paris: Honore Chrnnpion (1892) 1907. (X S., 1 Bl., 272 S., 328 S.) 8. Fr. 20.
Tome I. Ch. in. Petrarque et VirgUe (p. 123—161). Ch. IV. Petrarque et les
poetes latins (p. 163—212). Ch. V. Petrarque et Ciceron (p. 213—268). —
Tome II. Ch. VI. Petrarque et les historiens romains (p. 1 — 6.5). Ch. VII.
Les prosateurs latins lus par Petrarque (p. 67—126). Ch. Vlil. Petrarque
et les auteurs grecs (p. 127—188). Ch. IX. Les peres de l'eglise et les
auteurs modernes chez Petrarque (p. 189—237). Excursus V. Notice sur
un Cic(?ron copie par Tedaldo della Casa (p. 279 — 282).
Obricatis, Ricardus: De per praepositionis latinae et cum casu coniunctae et
cum verbis noniinibusqiie compositae usu , qualis obtinuerit ante Ciceronis
aetatem. Dissert. inaug. Bfgiinonti: Bti/a- 1884. (1 Bl., 60 S.) 8. M. 1.20.
Palmer, Arthur: Miscellanea critica. 1887. 1888 siehe B.: Aeschylus.
Paul, Max: Quaestionum grammaticarum particula I. De unus nominis nunie-
ralis apud priscos scriptores usu. Dissert. inaug. Jenae: (Neuoihuhn) 1884.
(51 S.) 8. M. 1.20.
Pearman, William Davies : Sylva critica Canadensium. 1884 siehe B.: Plato.
— Some observations . . . 1884 siehe ebenda.
Peine, Henricus: De dativi usu apud priscos scriptores latinos. Dissert. inaug.
Argentorati 1878. (99 S.) 8.
Petschenig, Michael: Zur Kritik spätlatoinischer Autoren. In: Wiener Studien 3
(1881) p. 305-309.
Pauli Hist. rom. XVI 5. Augustin. C. D. II 29 Domb. VIII 3. Sulpic. Sev.
Chron. II 44. 6. Vita S. Mart. 24. 5. Corippus Job. praef. 7 ff. 1. 364 f. 579 f. 210.
Porphyrion. Johannes Cassianus Collat. XIX 6 Migne.
Pilling, Carolus: Quomodo Telephi fabulam et scriptores et artifices veteres
tractaverint. 1886 siehe A.: Poetae.
Planer, Hermann: De haud et haudquaquam negationnm apnd scriptores latinos
usu. Di.ssert. inaug. .Jtiutc. Pohh 1886. (91 S.) 8. M. l.,50.
Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium. 13
Polak, Hermann Joseph: Parerga. Progr. gymn. Erasmiani. Itotterdumi : .4y/. H.
A. KraiiKYS d ßl. 1882. (S. 1—40). 8. Das ganze Progr. F. — .5U.
Ov. Am. II 6. 29 sqq. Martial. Epigr. V 37. 14 sqq. VI 12. Cic. de imp. Cn.
Pomp. XV 44. Liv. I 5. 1. Caes. bg. V 31. 6. Suetonius : D. Julius, Augustus.
Tiber. Calig. Claud. Nero. Otho. Vespasian. Titus. Domitian.
Polle, Friedrich: Kritische Miscellen. In: Jahrbücher für cl assische Philologie 133
(1886) p. 80.
Lucret. II 45. Tibull. II 1 83f. Tacit. dial. 16. 22. 31. 5, 38. 8f. 17 Halm.
Postgate, John Percival: On ne prohibitive with the second person of the pre-
sent subjunctive in classical latin [Cic. ad Att. IX 18. Hör. sat. II 3. 88.
Pers. 3. 96. Cic. Att. XIV 1]. In: The Journal of philology 18 (1888) p. 326— 327.
Preuss, Siegismundus: De bimembris dissoluti apud scriptores romanos usu
sollemni. Particula prior. Dissert. inaug. erlang. Ede nkoben 1881. (44 S.) 8.
Vollständig: Nünihirg: Hterd(;/iH. (123 S.) 8. M. 2.
Cjuicherat, Louis: Kectilication de textes latins. In des Verf. Melanges de philo-
logie (Paris 1879) p. 290—315.
1. Un mot de la hasse latinite remplace dans oinq textes classifiques [Nonius
p. 215: Plaut. As. I 1 50. Terent. Andr. I 1. 41. Turpilius Epicl. Thrasyl.
Sallust. bist. 1. II. 2. Un barbarisme prete ä Lvicilius [Non. p. 129 Merc.].
3. Sur les genitifs en ii de la seconde declinaison.
Kamorini, Feiice: Cognizioni e giudizii del Panormita sui classici greci e latini.
1883 siehe A. : Scriptores.
Kanniuger, Franz: Über die Alliteration bei den Gallolateinern des 4., 5. und
6. Jahrhunderts. Progr. des Gymn. Landau 1895. (55 S.) 8.
Keif ferscheid , August: Observationes criticae et archaeologicae. 1878 siehe B.:
Lucianus.
Keure, Claudius-Odo : De scriptorum ac litteratorum hominum cum romanis
imperatoribus inimicitiis. Thesis Aix. Paris: Bdut fratres 189}. (120 S.) 8. Fr. 3.
— Les gens de lettres et leurs protecteurs a Rome. These Aix. Kheiuhi. (XII,
403 S.) 8. Fr. 7.
Kichardson, Georgius Morey: De „dum" particulae apud priscos scriptores
latinos usu. Dissert. inaug. Lipsiat : (Lühisdi) 1886. (95 S.) 8. M. 2.
Richter, Paul: De usu particularum exclamativaruni apud priscos sci-iptores
latinos. Dissert. inaug. argent. Lipsiae 1874. (34 S.) 8. Vollständig in:
Studemunds Studien auf dem Gebiete des archaischen Lateins I 2 (Birlhi 1890)
p. 387—642.
Riese, Alexander: Das rheinische Gerinanion in der antiken Litteratur. 1892
siehe A. : Scriptores.
Rossbach, Otto: Schediasma criticum. In: Rheinisches Museum für Philologie 46
(1891) p. 311-317.
Petron. sat. 25. 62. Quint. inst. orat. I 9. 5. Sil. Ital. VIII 388. Frontin.
Str. I 4. 4. II 2. 14. I 5. 3, I 7. 2. II 5. 4. III 10. 2. III 10. 8. II 5. 45. II 5. 31.
Front, comment. de re mil. Apul. met. II 2. Vn 18. I 5. Symmach. orat.
I 16. II 24 S. Histor. Apollonii c. 8. 16. 18. 28. 42. 46.
Sabbadini, Remigio: Storia e critica di alcuni testi latini (Polenton -Cicerone
[Epistole ad Attico a Bruto a <juinto. Academicornm libri. Le opere retoriche.
Orazioni scelte. Epistole familiari]. — Tacito — VaiTone — Nonio — Festo —
Plinio — Darete — Cornelio — Cesare — Orazio — Apicio — Porfirione — Do-
nato). [Aus: Museo italiano di antichitä classica 3 (1890) Sp. 319—476]. Firenzt:
Bencini. (158 S.) 4. L. 3.
Sixy.ilXuqonovXoz , i". A'. : JiOQ^cütiicü dg XatLvov; avyyoMpcig. In: ■[■ihi'Ai)yi/.iig.
avXkoyog IIuQvuaaög. 'ETurrjQlg 1 {Athen 1896) p. 3 — 8.
Cic. Brut. 11. 43. Cic. ep. ad Quint. fr. 2. 11. Propert. 3. 34. 65. Horat. Epi.
2. 2. 51, Sat. 1. 1. 44. 1. 3. 38 s. Terent. Ad. 82. 272. 850 Fl. Sali. Cat. 3.
2, 12. 2, 51, 27. Jug. 85. 1 Eussn.
Sauppe, Hermann: Epistola critica ad Godofredum Hermannum ... (1841). In
des Verf. Ausgewaehlte Schriften (Birlin 1896) p. 80—177 (gekürzt).
— Quaestiones criticae. 1886. 1896 siehe 15.: Aeschylus.
— Varia© lectiones. 189(». 1896 siehe B.: Plato.
Scherer, Petrus: De particulae quando apud vetustissimos scriptores latinos vi
et usu. Dissert. inaug. Argentorati 1883. (48 S.) 8. Vollständig in: Stude-
munds Studien auf dem Gebiete des archaischen Lateins 2 (Birlin 1891) p. 85—143.
Schienger, Jakob: Erklärende Bemerkungen und Verbesserungsvorschläge zu
einigen Stellen unserer Scbnlklassiker. ISiju siehe B.: Sophocles.
Schmidt, Oswald Gottlob: Luther's Bekanntschaft mit den alten Classikcrn.
1883 siehe A.: Scriptores.
14 Scriptores latini. C. Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium.
Schneider, Josephus: De temporuin apucl i)ri.soos scriptores latinos usu quaestiones
selectae. Dissert. inaug. vratisl. et progr. gymn. Glaciae. (Breslau: Köhler)
1888. (24 S.) 4. M. 1.
Schwur tz, Eduard: Coiiiectanea. J. 1. aest. Ko stock 1889. (S. 3— lö). 4.
Florus. Cic. Acad. pr. 6. 11. Statius.
Scudder, Horace Elisha: Childhood in greek and roman literature. 1885 siehe
A. : Poetae.
Sittl, Karl: Jahresbericht über das Vulgär- und Spätlatein aus den Jahren
1877—1883. 1884-1890. In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischeii
Alterthumswissenschaft 12 (1884) 40 p. 317—356. 19 (1891) 68 p. 226—286.
— Jahresbericht über die spätlateinischen Schriftsteller von Ende 1879 bis ein-
schliesslich 1884. Ebenda 13 (1885) 43 p. 49—99. IG (1888) 55 p. 335—283. 17 (1889)
59 p. 1—101).
Spanoghe, Emile: Miscella. 1890 siehe D. : Cicero.
Spei je r, Jakob Samuel: Lanx satura. Progr. gymn. Anisteloflami: S. J.van Looy 1886.
(30 S.) 8. F. —.60.
1. Orcus. 2. Oppidulum versu quod dicere non est (Hör. Sat. I 5. 87). 3. Emen-
dationes. [Verg. Aen. II 595. IV 584 sqq. VI 120. V 575. VIII 219. II 254—259.
Horat. c. I 37. 6. II 13. 18. Cic. pr. Rose. am. 24. Liv. II 9. Tac. ann. I 32].
4. Observationes grammaticae. 1. est [Cic. Cat. 1. 3. 21]. 2. Pecua [Cic. pr.
1. man. 6. 15]. 3. Cupere alicuius [Plaut. Mgl. 801]. 4. Nominativus praedi-
cativus [Verg. Aen. II 589. 59].
— Observationes et emendationes. Groniiif/ae: J.B. Wolters 1891. (79 S.) 8. F. 1.50.
I. De geminis formis verbi , quod est edo , 6di. II. Loci horatiani [Sat. I 5.
9 sqq. I 6. 1 sqq. I 6. 8. I 8. 13. II 2. 12 sq. n 3. 73. II 3. 276. H 6. 29.
Epp. I 1. 6. I 18. 24. II 2. 87. Epod. 5. 87, 17. 35. Carm. I 2. 21 sqq. II 20. 6.
III 1—6. III. Miscella. Gen. graec. in -üs. Glossemata in Verrinis [I 4. 11,
9. 25. II 1. I 41. 104. 1. II 25. 61. 1. III 11. 27, 16. 40, 80. 186. 1. IV 12. 27, 23.
50, 23. 52, 32. 71. 1. V 48. 127]. Coniectanea in Verrinas [Act. II 1. 136.
n 56. 139. in 53. 124. IV 3. 5, 42. 90, 23. 50]. — m flnalis semel apud Ver-
gilium non elisa ante vocalem. Fragmentum plautinum ex leuonibus
geminis. Tacit. ann. 3. 55 e.xtr. Pron. relativum vice coniunct. postquam
Plauto vindicatur [Asin. 764].
Spitzer, Samuel: Kritisch - exegetische Miscellen. In: Wiener Studien 14 (1892)
p. 131—138.
1. Juvenal Sat. III 187—188. 2. Tacitus Annal. XI 27. 3. 4. Oracula Sibyllina III
529—530. 793. 5. 6. Zu Piatos Gorgias 474dif. 494cff. 7. Plato Menesen. 245a.
Stowasser, Josef Maria: Verworfene Bausteine [I— XX]. In: Wiener Studien 5
(1883) p. 128-138.
I. Varro (lex Maenia 8 R. ap. Non. 397). II. Varro ap. Non. p. 86. 16. III. IV.
Lucil. ap. Non. Attius Trag. 440 R. ap. Non. 115. 9. Varro kxut. n. d. 5 R.
V— XI. Lucil. ap. Non. XII. Lucil. ap. Schol. Juvenal. X 65. XIII— XVU.
Lucil. ap. Non. XVIII. XIX. Lucil. u. Varro ap. Non. 489. 14. XX. Varro
ap. Non. p. 280.
— Satura. In: Wiener Studien 6 (1884) p. 206—215. 7 (1885) p. 36—44.
1. Varro Sat. men. 428 B. 2. C. Gracchus (bei Charis. 196. 25 K.) 3. 4. Lucil.
XXIX 17. 18 M. 5. Placidi glossae. 6. Cic. de fin. I 9. ö. 7. Nonius 36. 25.
Lucil. XXVIII UM. 8. 9. Petron. c. 66. c. 74. 14. 10. 11. Lucil. XXVI 52.
Frg. ine. 81. 12. Varro Sat. men. 590 B. (Gramm, de dub. nomin. V587K.)
Petron. c. 72. 71. 13. Petron. 123. 239ff. 14. Glossa ganeus. Fulgent. p. XXIII.
15. Plaut. Epid. II 2. 49. — 16. 17. Lucilius , contrahierte Perfectformen.
VI 24 M. IX 32 M. 18. Varro de 1. 1. VII 1U3. 19. Petron 134. Titinius bei
Nonius 157. 18. Nonius 16. 13, 33. 4, 44. 8. 20. Cic. Ennius bei Non. 290. 12.
21. 22. Vergil bei Non. p. 333. 29. Verg. bei Non. p. 312. 28. 23. Verg. bei
Non. p. 169. 4. 315. 12. 377. 45. 24. Lucil. bei Non. p. 427. 7. 25. Varro bei
Non. 392. 6. 26. Nonius p. 48. 4. 27. Petron. c. 140. 90. 116. 117. 135 v. (i.
üv. Met. X 92. 28. Varro bei Non. p. 140. 3.
— Dunkle Wörter. Progr. des Franz- Joseph-Gymn. Wien 1890. (S. III— XXXII). 8.
Ennius bei Nonius 110. 7. Groraat. 306. 21. Lucil. bei Non. 158. 11. Nonius
134. 25. Novius bei Non. 148. 25. Plautus bei Varro VII 52. Varro 1. 1.
VI 76.
— Eine zweite Reihe dunkle Wörter. Ebenda 1891. (1 Bl., XXXII S.) 8.
Auson. epigr. XXVI 1. Cic. in Pis. 11. Nonius 103. 24. Pompeius G1.K.V205.
Varro 1. 1. V 147. V. 60.
Suster, Guido: Miscellanea critica. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica
19 (1891) p. 85-98.
Juv. n 6. 329. 336. 398. 413. IV 10. 82. 232. IV 12. 10. Caes. bg. V 31. 5. Phaedr.
V 5. 6. Elog. Pison. 237. Cic. Lael. 91, pr. SuU. 55.
Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium. 15
Szämek, Georg: Grammatica scriptorum priscorum latinoriim usque ad Plautum.
Dissert. inaug. Klausenbvirg. Temesvar 1890. (1 BL, 34 S.) 8.
Tammelin, Ericus Johannes: De participiis priscae latinitatis quaestiones syn-
tactiuae. (Diss. inaiig.) Helsingf orsi ae 1889. (IX, 163 S.) 8.
Thewrewk de Ponor, Emil: Variae lectiones. 1878—1890 siehe D. : Accius.
Thomas, Paul: Varia. I. Sur THorten-sius de Ciceron. II. Manilius astron.
V 322—323. III. Terent. Heaut. v. 1017—1020. In: Kevue de philologie 3 (1879)
p. 152—153.
Tolkiehn, Joannes: De Homeri auctoritate in cotidiana Romanorum vita. 1896.
1897 siehe B. : Homerus.
Traube, Ludovicus: Varia libamenta critica. 1883 siehe B.: Aeneas Gazaeus.
— Varia libamenta critica iterum confuditL. Tr. In: Commentationes woelfflinianae
(Lipsiae 1891) p. 195-202.
1. Vell. Pat. II 36. 2. 2. 3. Ad Suetonii reliquias reifl'erscheidianas et Isidori
Origines. 4. Ammian. Marc. XXII 16. 13.
— O Roma nobilis. Philologische Untersuchungen aus dem Mittelalter. [Aus: Ab-
handlungen der philosophisch-philologischen Classe der kgl. bayerischen Aka-
demie der Wissenschaften 19. 2 (1891) p. 297— 395, 2 Taf.]. München: (Franz). 4. M. 4.
I. O Roma nobilis [Riese AL. II p. XXXIX s.]. IV. Hermafroditus [Riese
AL. 786. Bährens PLM. IV 114]. VIJ. Sedulius Scotus. 1. Leben und
Werke. 2. Von S. und seinen irischen Genossen geschriebene Hand-
schriften. 3. Kenntnis des Griechischen bei den Iren zur Zeit Karls des
Kahlen. VIII. Die Excerptensamnilung der Handschrift C 14 in der
Bibliothek des Hospitals Cues. 1. Sedulius der Verfasser der Excerpten-
samnilung. 2. Folgerungen für die von Sedulius excerpierten Schriften,
a) Vegetius de re militari. 6) Zu den ciceronischen Fragmenten, c) „Cae-
cilius Balbus". d) Valerius Maximus mit einem Anhang über Suetonius.
Truhläf, Ant.: Klassikove fecti a rimsti v pfekladech ceskych. 1884 siehe A. :
Scriptores.
Tyrrell, Robert Yelverton: Vindiciae latinae. In: Hermathena 4 (1883) = No. 7
(1881) p. 1-17.
Prologue of the Andria. Phorm. 342. Plaut. Mgl. 100. 229—231. 236. 586—588.
604—606. 691—693. 777—779. 883. 1136. Trin. 345. Cic. epist. ad Att. I 16. 13,
ad Q. fratr. I 2. 4. Tacit. bist. I 8. 10. 13. 21. 37. 38. 69.
Ungor, Georg Friedrieh • Frühlings Anfang. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 141 (1890) p. 153—183. 377-404. 473-512.
Die Römer. Die 30 Saliertage. Der Opferlenz. Cato. Varro. Marcus Cicero.
Quintus Cicero. Vitruvius. Caesar. Nigidius Figulus. Lucretius. Catullus.
Hirtius. Asinius Pollio. Vergilius. Horatius. Verrius Flaccus. Hyginus.
Livius. Manilius, Avisonius, Servius ua. üvidius. Clodius Tuscus. Seneca.
Statius. Valerius Probus. Calpurnius Siculus. Plinius d. Ä. Tacitus.
Apuleius; Lactantius. Pervigilium Veneris. Pentadius. Ammianus Mar-
cellinus. Claudianus. Maerobius. Venantius Fortunatus.
Vahlen, Johannes: Varia. In: Hermes 15 (1880) p. 256—274.
XVI. Plaut. Trin. 56 ss. .SOss. 169ss. 72ss. Bacch. 140ss. 480ss. 1U5 ss. XVII. En.
nius, Telam. ap. Non. p. 160, ap. Gell. 2. 29. 19. 10. Ennius Annal. ex Servio
Paris. XVIII. Cic. de rep. 1. 47. 1. 42. 65. 2. 29. 51. 3. 32. 44. 1. 18. 13.
XIX. Sen. de brev. vit. 19. 2. Catull. 66. 78. XX. Petron. c. 4 p. 6. 29 Bue.
63 p. 40. 11. 20 p. 22. 8. 110 p. 74. 28. 34 p. 21. 28. 47 p. 30, 17. 127 p. 92. 32.
21 p. 14. 23. Verg. ecl. 7. 25.
— Varia. Ebenda 17 (1882) p. 268—278. 441—447. 595—622.
XXI. Ovid. her. III 30. XIII 160. ars am. II 413. XXII. Ovid. ars am. II 413.
460. Verg. Aen. II 148. Cic. pr. Balbo c. 22. 51. Horat. sat. I 3. 57 ss.
XXIII. Quint. de inst. orat. 12. 11. 10. Vell. Pat. 2. 66. XXIV. Cic. ad
fam. II 4. Sen. de ciem. II 4. 2. Cic. de fin. extr. Tusc. I 10. 20. XXV.
Plaut. Truc. I 1. 58. Asin. I 3. 54. — XXVI. Plaut. Most. III 1. 42. Lucret.
VI 7. 749. XXVII. Plato. XXVIII. Hör. c. II 1. 33 ss. — XXIX. Cicero
comm. petit. p. 34 Bue. Cic. de nat. deor. III 20. 5!. de div. II 59. 121.
XXX. Plaut. Merc. I 2. 105. I 2. 105. I 2. 79 ss. XXXT. Plaut. Most. III 2.
125. Epid. IV 2. 33. XXXII. Plaut. Men. III 2. 27. Mil. glor. IV 8. 30.
Amphitruo II 2. 195. XXXIII. Plaut. Capt. V 2. 6. XXXIV. Plaut. Men.
III 3. 32. Epid. IV 2. 2. Ennius (Alex. v. 39 R.) Plaut. Men. DI 2. 40.
Rud. IV 2. 28. Asin. I 3. 47. Men. V 5. 2. I 2. 56. I 2. 22 ss. XXXV. Liv.
42. 52. 13. 37. 45. 12. XXXVI. Plaut. Men. I 2. 7. V 6. 17. Capt. I 2. 53 s.
Mil. glor. IV 7. 18. Men. V 2. 51. Capt. II 2. .36. Asin. V 2. 82. Trin. U
4. 136. Men. II 2. 44. Capt. III 4. 39. Men. I 1. 9. V 1. 40.
— Varia. Ebenda 24 (1889) p. 478—474.
XXXVII. Plaut. Bacch. II 2. 27 ff. Men. II 3. 79.
16 Scriptores latini. C. Collectionespoetarumetscriptorumpedestrium.
Vahlen, Johannes: Varia. Ebenda 26 (1891) p. 161—169.
XXXVIII. Cicero ad Att. I 16. Horat. vit. 47. 13 R. Varro 1. 1. VII 74.
Aristoph. Eq. 428.
— Varia. Ebenda 28 (1893) p. 354—359.
XXXIX. San. de brev. vit. 15. 1. XL. Minuc. Fei. 10. 1. Nep. Epam. 1 4.
XLI. Tac. dial. 2. 18. Caes. bg. VI 22.
— Varia. Ebenda 30 (1895) p. 25—38. 361—366. Siehe B.: Dio Prusaensis und
Aristoteles.
Vannucci, Atto: Studii storici e morali sulla letteratura latina. 3» edizione
stereotipa, con molte correzioni ed aggiunti. Eistampa. Torino: K. LotKcher (\ihi)
1885. (IV, 650 S., 1 Bl.) 8. L. 5.
r. Gli antichi poeti latini e le prime prove del dramma e dell' epica. II. Flaute,
Cecilio e Terenzio. III. La satira antica e Lucilio. IV. Caio Valerie Oa-
tullo. V. L'eloquenza romana e Cicerone oratore e filosofo. VI. C. Crispo
Sallustio. VII. Notizie di Cornelio Nipote. VIII. Tito Livio. IX. Lici-
niano annalista latino recentomente acoperto. X. TibuUo e Properzio.
XI. ürazio. XII. Ovidio Nasone. XIII. Cornelio Tacito. XIV. Della fa-
vola, di Pedro, e dei favolisti antichi e moderni. XV. I giornali presso
gli antichi romani (1859). Appendice. V. Marco Aurelio (1861).
van der Vliet, Joannes: Varia ad varios. In: Mnemosyne 20 (1892) p. 414—417.
Cic. Orator c. 42 § 144. Apul. Apol. c. 42. Minuc. Fei. 28. 10 [Kepet. ex Mus.
rhen. 40. 155]. Varr. 1. 1. V 88 M. Plaut. Asin. 654. Martial. epigr. IV 43.
Weidgen, .Joseph: Miscella critica. 1882 siehe B. : Euripides.
Weil, Henri: Latina et graeca varia. 1885 siehe B. : Anthologia.
Weise, Fr. Oskar: Charakteristik der lateinischen Sprache. 4. verbesserte Auf-
lage, Uipzig: B.G.Tcuhiitr {\m\)V.)m. (IV, 202 S.) 8. M. 3.
Darin: Sprache der Dichter (p. 60 — 88). Sprache des Volks (Volkslatein)
(p. 89 — 111). Die klassische Sprache Cäsars und Ciceros (p. 112—130).
— Les charactires de la langue latine par F. O. Weise traduit de l'alleniand par
Ferdinand Antoine. Puris: C. Kbnrlnincl \%m. (V, 295 S.) 8. Fr. 3.
Der Abschnitt über Cäsar und Cicero fehlt.
— XuQay.tijQtnuög rijg Xatirixt]g yyloJaotjf y.azu fuiihpQaaiv ix z>]g y' iy.ööottug vnö
FtwQylov K. FQuioiätov. [Iiiß).io9)\y.y] MaQaaXij. 290J. ^Ev ^A& i'ivaig: Tvnoig
11. J. EaxtXXaqlov. H i ';i XionwXilo v K. Mnix 1905. (241 S. , 1 S. ung.) 8.
JQ. 1.50.
— Language and character of the roman people. Translated from the german of
O. W. with additional notes and references for english readers by Herbert
Augustus Strongand Archibald Young Campbell. London: Kii/an Vaul, Trriirh.
rriihncr & Co. 1909. (X, 259 S.) 8.
Weyman, Carl: Zu lateinischen Schriftstellern. In: Abhandlungen aus dem Ge-
biet der klassischen Altertumsvcissenschaft. Wilhelm von Christ zum 60. Ge-
burtstag dargebracht {Mütirlun 1891) p. 147—154.
I. Ervirähnung der Dekadeneinteilung des llvianischen Geschichtswerkes in
den dem Ambrosius zugeschriebenen Acten des Märtyrers Sebastianus.
II. Ovid. her. XVI 255 ed. Sedlm. III. Pers. IV 31. IV. Seneca rh. suas.
II 1 p. 532, 10 M. V. Apul. Amor et Ps. V 2 p. 5, 15 W. VI. Cyprian.
epist. XLV 3 p. 602, 20 H. VII. TertuU. de pud. 3 p. 225, 21 R. VIII. Arnob.
I 49 p. 33, 2 R. IX. Passio VI! monach. S 6 in Victor Vit. ed. Petsch.
p. 109, 25. X. Sulpic. Sev. II 34. 4 p. 88, 14 H. XI. Lexikalisches u.
Kritisches aus u. zu „Briefe, Abhandlungen u. Predigten aus den 2 letzt.
Jahrhunderten des kirchl. Altertums u. dem Anfang des Mittelalters v.
C. P. Caspari (1890).
— Kritisch-sprachliche Analekten. I. II. III. IV. In : Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 45 (1894) p. 201—204. 1075-1078. 46 (1895) p. 296- 298. 595—598.
1. Incolatus (zu Arnobius [IV 33 p. 168, 15 R.]). 2. Lupana (zu Lactaiitius
[inst. III 21. 4 p. 248, 19 Br.]). 3. Secta. 4. Senior-rainor (zu den Pane-
gyrikern [Claud. Mamert. paneg. genethl. p. 107, 26 B.]). 5. Servator [zu
Juvencus I 769]. - 6. Artificus (zu Cyprianus Gallus [Exod. ';85ff. Peip.]).
7. Discedere = mori [Minuc. Fei. 1. 2. Amm. Marc. 29. 5. 42. Hist. Apoll,
p. 77. 9 R."]. 8. Indignus (zu Apuleius [met. II 20]). 9. Praeclarus = clarior.
10. Spectaculum. — 11. Decretum (zu Propertius [II 32. 31]). 12. Deferre
[Sulpic. Sev. II 34. 4 p. 88. 14]. 13. Querulus = quaerulus. 14. Refluus (zu
Apuleius [met. IV 31] und Prudentius [cath. V 86]). 15. Transeuntianus
[Humelia de poenitentibus bei Caspari, Briefe, Abhandlungen p. 176]. —
16. Bonus = pulcher [Ovid. met. I 502]. 17. Femina sollers [Cyprianus
Gallus Gen. 1177 ff. P.]. 18. Montuosus = montanus (zu Plinius dem älteren
[XVI 72]). 19. Permanere mit Infinitiv (zu Paulinus von Nola [XL 5 p. 344,
27 f. H.]). 20. Recedere — decedere (zum Authonticum).
Collectiones poetarum et scriptorum pedestrium — Oratores. 17
II
Weyman, Carl: Kritisch -sprachliche Analekten. In: Wiener Studien 17 (1895)
p. 314—318. 21. Conservator. 22. Convenire (zur Regula Benedicti). 23. Lacus
detritus (zu Pacianus). 24. Masculare (zu Victricius von Kouen). 25. Passivus
(zu Chromatius von Aquileia).
de Winterfeld, Paulus: Schedae criticae in scriptores et poetas romanos. Bno-
liiii: Apiul Wndmaiinon 1895. (1 Bl., 62 S.) P. M. 1.60.
Terent. Andr. 532. 748. 929. Haut. 165. Adelph. 40. 471. Phorm. 356. TibuUus
aevo Caroline ignotus. Lygdam. 4, 3. Ovidii heroidum archetypon. — Ov.
her. 9, 66; 10,26; 11,82: 12,128; 13,43; Eemed. 8. Petronius carm. 43 Bue.
Reposianus v. 2. Sabini epistularum princeps quae fertur editio. Pria-
peum 46, 10 a Liudprando lectum. Manilius I 274. Senec. rhet. contr. I 1,
4. 9. 12. 18. I 2, 2. 5. 9. 18. 21. I 4, 3. I 5, 1. I 7, 14; contr. II 3 in Gesta
Romanorum recepta. Senec. Phoen. 82. Quintil. decl. 247. 279. 301. 330.
Plin. ep. X 81; 94. 1. Suet. Ner. c. 33. Minuc. Fei. 30, 2. Historiae
augustae scriptores: Hadr. 4, 5; Verus 4,4; Comm. 11, 5; Carac. 1, 2;
Geta 4. 1. 4, 3; Heliogab. 31, 7. 33, 1; Alex. Sev. 15, 4; Claudius 4, 4. 7.
Julius Valerius p. 5, 2 K. Auson. cent. nupt. p. 218, 8 P. Sulpicia Caleni
imitatur Sulpiciam Cerinthi. Claudiani raptus archetypon. Octavianus imi-
tatur veteres poetas ; decl. 2. 8. 125. 16o. 168. 267. Antholog. lat. carm. anonym. :
Didonis epistula 14. 91 ; Carmen in Philagrum iuris consultum ; verba Achillis
19.26.57.66. Carmina amatoria. Luxorius AL I - p. 267. Damasi spur. 85,
5 Ihm. Boetius de consol. phil. I 5. 45. Maximianus 3, 79. Venantius Portu-
natus carm. I 2, 16. Vitae sanctorum ed. Harster. Amarcius I 186. 213. 502.
II 640. III 298. Thiofridus vitae Wilibrordi II 713. 726. lil 306. Carmina
medii aevi ed. Hagen: dissuasio concubitus in uno tantum sexu 19; dialogus
clerici et monialis 3. 17; vita Ovidii 19. Reinerus Phagifaceti v. 26. 56.
— Ad scriptores latinos coniectanea. In: Philologus S5 (1896) p. 189 — 191.
I. Auct. de dvibiis nomin. p. 93. 1 Haupt. II. Manil. I 371. III. Petron. fr. 37
p. 220 B. IV. Calpurn. Place, decl. 49. V. Anechomen. Apulei 12. 18. 20.
VI. Ale. Avit. carm. 6. .391.
Witkowski, Gustave Joseph: Le mal qu'on a dit des medecins. 1" serie. 1884
siehe A. : Poetae.
Wölfflin, Eduard: Satura critica. In: Hermes 17 (1882) p. 173—176.
Catull. 64. 149. Cic. ad Att. 14. 12. 1. Val. Max. 7. 3. 1. Tac. bist. 1. 18. Florus
1. 22. 31. Ampel. 16. 5. Jul. Capitol. Maxim. 2. 1. Max. et Balb. 2. 7.
Cael. Aurel. init. Thuc.
Zingerle, Anton: Kleine philologische Abhandlunaren. III. Heft, hiiislirnrk:
Wagiiersrhc Ihmn-süms-Buchh. 1882. (X, 82 S., 1 Bl.) 8. M. 2.40.
I. Fortsetzung der Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Schriftsteller.
[Cic. in Verr. IV 3. 3. Liv. I 14. 7. II 3. 6. XXVI 32. 8. XLI 12. 10. XLII 64. 5.
XLV28. 4. Lucilius XXX 100. 105 Mü. Catull. 45. 8f. Verg. ocl. II51 f. Aen.
IV66f. ]58ff. 208ff. Aen. IV ,574 ff. Ciris. Tibull. I 4. ,53ff. Ovid. ex P. III 6. 27.
Amor. II 6. 39. UI 6. 7 f. Her. III 132. X 31 f. 106. XVI 17. Met. IV 51. 663. V
.590f. VI26f. VI.399f. VII 310f. .554 f. 790f. VIIT 556f. IX 318ff. XJV 846. Orestis
tr. v. .558f. Dracontius carm. min. VIII 73]. II. De scriptorum latinorum
locis, qui ad poenaruni apud inferos descriptionem spectant (Rn/imoidt 1877).
— Kleine philologische Abhandlungen. IV. Heft. Mit einem Sachregister zur ganzen
Sammlung, hmsliruck: Wayiuriich Uiiiversitucts-Buclih. 1S81. (VII, 104 S.) 8. M. 3.20.
I. Ueber eine Innsbrucker .Juvenalhandschrift mit Scholien. 11. Beiträge zur
Kritik und Erklärung verschiedener Schriftsteller. [Tibull I 4. 43f. Paneg.
Messalae 175 f. Ovid. Heroid. 4. 137, 5. 68, 7. 45. Vergil. Aen. I 384. Zu
Ovids Metamorphosen. Aetna 63 f. Martial. V 16. 5. VII 47. 5. Piaton
Laches 187 E. Cicero de off. I 29. 104. Cicero pr. Mur. cap. 2 § 3. Liv. I
48. 3. n 28. 2. Liv. III 39. 5. IV 9. 3. IV 43. 5. V 44. 7. Livius und Claudius
[Tac. Ann. XI 24]. Eutrop. IV 4. 3. Schol. in Juv. VI 516. Zum hilari-
anischen Psalmencommentar]. III. Die lateinischen Bibelcitate bei S.
Hilariua von Poitiers. IV. Beiträge zu den lateinischen Wörterbüchern.
Oratorum romanortim reliquiae recensuit et praefatus est Jacobus Cor-
tese. Augustae Taur.: V. Bona 1892. (XVill S., 1 BL, 107 S.) 8. L. 3.
Appius Claudius Caec.us. — L. Caecilius Metellus. — Q. Fabius Maximus Cunctator.
— Ti. Sempronius Gracchus. — P. Cornelius .Scipio Africanus Maior. — L. Pa-
pirius Fregellanus. — M. Porcius Cato. — L. Aemilius Paullus. — P. Cornelius
Scipio. — Q. Caecilius Metellus L. f. — Q. Metellus Macedonicus. — C. Laelius
Sapiens. — T. Annius Luscus. — P. Corn. Scipio Africanus Minor. — Ti. Grac-
chus Ti. f. — C. Gracchus. — M. Aemilius Scaurus. — Q. Servilius Caepio. —
M. Brutus. — C. Scribonius Curio. - - P. Rutilius Rufus. — Q. Metellus Numi-
dicus. — C. Memmius. — M. Antonius. — L. Licinius Crassus. -- L. Aelius
Lamia. — C. Titius. — L. Marcius Philippus. — C. J. Caesar Strabo. — L. Au-
relius Cotta. — C. Scribonius Curio. — C. Papirius Carbo C. f.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicormn, TT 1. 2
18 Scriptores latini. C. Oratores.
Oratores.
Laudationum funebrium Romanorum historia et reliquiarum editio. Scrip-
sit et recensuit Fridericus Vo 1 1 m e r. [Aus : Jalirbücher für classische
Philologie 18. Suppl. (1892) p. 445— 528 o]. Lipsiae: B. G. Teubner. 8.
M. 2.40.
Laudatio funebris qiiae dicitur Turiae 746— 75"2 a. u. (= 8—2). In: Fontes iuris romani
antiqui edidit Carolus Georgius Bruns'. (Tnlni.fjac 1909) p. 321-326.
Auch in: Inscriptioues latinae selectae. Edidit Hermannus Dessau II 2. Nr. 8393
(BiroUni 1906) p. 924—928.
Laudatio funebris Murdiae (Saec. I p. C). In: Fontes iuris romani antiqui edidit Carolus
Georgius Bruns'. (Tiihingac 1909) p. 226—327.
Auch in: Inscriptiones latinae selectae. Edidit Hermannus Dessau II 2. Nr. 8394
{Bn-olifn 1906) p. 929.
Florilegio oratorio per cura di Angelo de Gubernatis. 188.5 siehe A. : Oratores.
Albert, Paul: La Prose . . . (18i39ss.) 1896 siehe A. : Scriptores (I 1 p. 71).
Ama tu cci, Aurelio Giuseppe: Studi latini. Partei. L'eloquenza latina nei primi
cinque secoli di Koma. Bouraito: Coi tipi iH F. de fUnuaro 1893. {^3 S.) 8.
I. 11 capitolo XIV del Brutus. II. La laudationes funebres. III. I piii antichi
oratores funebres. IV. L'eloquenza giudiziaria nei primi cinque secoli di r.
V. L'eloquenza politica. — II senato. VI. L'eloquenza politica del foro.
Seite 3-22 (Introduzione und I) sind wiederholt in:
— L'eloquenza latina nei primi cinque secoli di Roma. Torino: C. Clausoi 1895.
(24 S.) 8.
Aulard, Fran(jois Alphonse : L'eloquence et les declamations sous les premiers
Cesars; discours d'ouverture du cours de littörature latine, prononce le 27 fevr.
1879. ßhiiljuHnr: . f. Murlil (UTif \819. 8. Fr. 1.
Berger, Adolphe: Histoire de l'eloquence latine depuis l'origine de Korae jusqu'ä
CicfSron d 'apres les notes de Adolphe Berger reunies et publiees par Victor
Cucheval. 3= edition. 2 vol. Paris: Hmhitli (t Cü. (1872. 1881) 1892. (XV,
712 S.) 8. Fr. 7.
Burkhard, Karl Immanuel: Berieht über die Arbeiten zu den römischen Rednern
(im weiteren Sinne, mit Ausschluss von Cicero, Cornificius, Seneca, CJuintilian,
Ausonius und der christliehen Schriftsteller) aus den.lahren 1880—1890.1891—1896.
In: Jahresbericht über die Fortschritte der classisehen Alterthumswissenschal't
XXIII (1895) 84 p. 155—234. XXV (1897) 93 p. 77-115.
Canovas del Castillo, Antonio: De la politica y la oratoria . . . 1884 siehe A. :
Oratores.
C hopp in, Henri: L'eloquence militaire chez les Romains. [Extrait du „Journal
des Sciences militaires"]. Paris: Dumaine 1879. (26 S.) 8. Fr. — .60.
Cortese, Giacomo: De oratoribus romanis. Oratio habita . . . a. 1890. Torino:
T. Salesiana 1890. (28 S.) 8. L. —.50.
Auch in des Verf. Saggi latini. I. [Torino 1895) p. 13.5—154.
Cucheval, Victor: Histoire de l'eloquence romaine depuis la mort de Cicei'on
jusqu'ä l'avenement de l'empereur Hadrien (43 av. J.-C. — 117 ap. J.-C). 2 tom.
Paris: Hachctte et Cic. 1893. (X, 370 S. ; 393 S.) 8. Fr. 7.
Dumeril, A. : Origine des delateurs et precis de leur histoire pendant la duree
de l'empire romain. In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 3 (1881)
p. 262—281.
Froment, Th.: L'eloquence des delateurs. In: Annales de la faculte des lettres
de Bordeaux 2 (1880) p. 35—57.
Gatscher, Norbert: Einüuss des öffentlichen Lebens in Rom auf die Entwicklung
und den Charakter der Beredsamkeit. Progr. des Ober-Gymn. der Benedictiner
zu Seitenstetten. Linz. (Tfl/ien u. La'pzif/: P/chkr's Witwe & Sohn) 1885. (S. 3— 27). 8.
M. — 50.
de Gubernatis, Angelo: Storia dell' eloquenza. 1885 siehe A. : Oratores.
Kukutsch, Isidor: Über die laudatio funebris bei den Römern. Progr. des Gymn.
der Theresianischen Akademie Wien 1838. (78 S.) 8.
Lafaye, Georges: De poetarum et oratorum certaminibus apud veteres. 1883
siehe A. : Oratores.
Lanfranchi, Vincentius: De oratoribus romanis acroasis facta studiis auspicandis
litteraruni latinarum in athenaeo taurinensi XVI. cal. dec. 1883. S. Binii/ni in
Salassis ex ofßc. salesiana 18S4. (24 S.) 8. L. —.50.
Lears, Lorenzo: The history of oratory from the age of Pericles to the present
time. 1896 siehe A. : Oratores.
Martha, Constant: L'eloge funebre chez les Romains. 1883—1896 siehe A.: Scrip-
tores consolationum.
Mestre, Pierre: Preceptes de rhetorique. Histoire de l'eloquence grecque, latine
et franvaise . . . 1882 siehe A. : Oratores.
Oratores — Panegyrici — Poetae. 19
0 r a t o r e s.
Müller, Friedrich Wilhelm: Ueber die Beredsamkeit mit besonderer Beziehung
auf das klassische Alterthum. 189G siehe A.: Oratores.
Poiret, Jules: Essai sur Teloqueiice judiciairo ä Eomo peiidant la Kopviblique.
Thesis 1886. Paiix: E. Tlionii 1887. (2 Bl., 299 S.) 8. Fr. 5.
Tartara, Alessandro: I precursori dl Cicerone. Considerazioni siillo svolgimento
deir eloquenza presso 1 Romani. [Estratto dagli Annali delle Universitä Tos-
cane XVIII p. 291—528]. Pixa: Nixfn i V. 1888. (238 S., 2 Bl.) 4. L. 8.
1. Dalla fondazione della repubblica ad Appio il Cieco. 2. Da Appio il Cieco
a Catone il Maggiore. 3. Dalla morte di Catone all' esordire di Cicerone.
Vannucei, Atto : L'eloquenza romana e Cicerone oratore e fllosofo. (1854)188.5
siehe C: Collectiones (p. 16).
Vu.skovic, Nicolö: L'eloquenza romana fino a Cicerone, studiata ne' suoi princi-
pali rappresentanti. Progr. des Gymn. Spalato 1882. (S. 3 — 39). 8.
PailCg'yrici. Brandt, Samuel: Beiträge zur Kritik der gallischen Panegyriker. In:
Rheinisches Museum für Philologie 38 (1883) p. 603—611.
Rede II c. 6 (p. 94. 9 B.) c. 8. 9 (p. 96. 6). Rede IV c. 20 (p. 130. 27). Rede V c. 3
(p. 133. 31) c. 12 (p. 140. 2.5) c. 18 (p. 145. 29). Rede VII c. 16 (p. 173. 6).
Rede VIII c. 2 (p. 181. 4). Rede XI c. 5 (p. 248. 17) c. 9 (p. 251. 9). Rede
XII 0. 15 (p. -.184. 14) c. 26 (p. 294. 24).
B u r k h a r d , Carolus : Ad panegyricos latinos. In : Wiener Studien 6 (1884) p. 322 — 324.
I. Plin. par. c. XXVII p. 24, 12 B. II. Inc. pan. Const. Aug. d. c. XXVI
p. 212, 17—21. III. Pacati pan. Theodos. Aug. d. c. XLl p. 308, 20. 23.
— Observationes criticae ad panegyricos latinos. In: Acta seminarii philologici
erlangensis 3 (1884) p. 161-187.
— De perfecti tertiae personae pluralis formis in (e) riint et ere exeuntibus, quae
in panegyricis latinis inveniuntur. In: Wiener Studien 8 (1886) p. 170—172.
— Ad panegyricos latinos. Ebenda 9 (1887) p. 171—174.
I. II. Plin. pan. Trai. d. c. XXIV p. 21. 32 B. c. LXXIV p. 69. 27. III. IV.
(V) incerti pan. C'onstantio Caes. d. c. III p. 134. 1. c. X p. 139. 12. V. (X)
Nazarii pan. Oonstantino Aug. d. c. II p. 214. 14. VI. (XI) Mamertini grat.
act. Jul. c. VI p. 249. 19. VII. (XII) Pacati pan. c. XLV p. 312. 13.
Dar est e, Rodolphe : Panegyrici veteres, ed. Baehrens jj. 129, 17 sq. In: Revue
de Philologie 11 (1887) p. 118.
Ellis, Robinson: Paneg. IV. ix. VII. V. Bahr. 188ö siehe C. : Collectiones (p. 8).
Free man, Edward Augustus : The Panegyrists of the fourth Century (1873). In
des Verf. Historical essays 32 {London 1892) p. 119—122.
Fröhner, Wilhelm: Inc. paneg. Constant. Caes. 1. 3. Maxim, et Constant. 1. 12. 14.
1892 siehe A.: Poetae epici.
Georges, Karl Ernst: Paneg. lat. I (TI) y. 4. 1884 siehe C. : Scriptores (p. hl).
Götze, Richard: Zu den lateinischen Panegyrikern. In: Jahrbücher für classische
Philologie 145 (1892) p. 851—862.
Kiessling, Adolf: Panegyr. Constantini VII. 8. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Klose, Olivier: Die beiden an Maximianus Avigustu* gerichteten panegyrici latini.
Progr. des Staats-Gymn. Salzburg 1895. (S. 3—40). 8.
Sachs, Arminius: De quattuor panegyricis qui ab Eumenio scripti esse dicuntur.
Dissert. inaug. Halis Sas. {llnl/ii : Miij/ty <(■ MaclUr) 1885. (33 S.) 8. M. 1.
Schanz, Martin: Zu den lateinischen Panegyrikern. [Claud. Mamertin. c. IV
Bahr. 247J. In: Rheinisches Museum für Philologie 44 (1889) p. 480.
Sclienkl, Carolus: Lectionos panegyricae. In: Wiener Studien 3 (1881) p. 118 — l:iO.
P. 21, 15(Baehr.) 89, 14. 106, 26. 170, 31. 171, 23. 198, 26. 234, 23. 259, 22. 265, 15.
2:d5, 27. 279, 29. 311, 28. 142, 10. 265, 12. 211, 2. 159, 26. 233, 25. 157, 23. 163, 5.
149, 4. 245, 15. 224, 13. 24:^, 12. 160, 22. 175, 30. 246, 11. 163, 27. 104, 2. 201, 28.
203, 4. 173, 11. 2.50, 19. 95, 5. 100, 27. 107. 12. 129, 3. 129, 14. I:i5, 10. 252, 8.
129, 12. — Panegyrici Vergilium imitantur.
Stangl, Thomas: Zu den Panegyrici latini. In: Philologus 45 (1886) p. 81.
Inc. paneg. Const. Aug. d. c. XXVI p. 212 B.
— Panegyrici latini 10. 36 pag. 242, 5 B. Ebenda 51 (1892) p. 592.
Weyman.Carl: Kritisch-sprachliche Analekten. 1894 siehe C. : Collectiones (p. 16).
Poetae. Corpus poetarum latinorum a se aliisque denuo recognitorum
et brevi lectionum varietate instructorum edidit Johannes Percival
Postgate. 2 tom. Londini: (}. Jicll dt fll. \^%^—\^m. (XII S., 2 BL,
596 S.; .572 S.) 4. Sh. 5U.
Vol. I. Fase. I. 1893. (X S., 1 Bl., 285 S.) Sh. 12.
Enni fragmenta recognita a Luciano Muellor. T. Lucreti Cari De rerum
natura libri VI, ex ultima recensione Hugonis A. J. Munro. C. Valeri
('atuUi carmina, recognita a Job. P. Postgate. P. Vergilius Maro, recog-
nitus ab Henrico Nettleship. Q. Horatius Flaccus, recognitus a Jacobo
Gow. Albi Tibulli carmina, recognita ab Eduardo Hiller.
9.*
20 Scriptores latini. C. Poetae.
Poetae.
Corpus poetaruai latinorum aJ. P. Postgate aliisque editum. (Contin.).
Vol. I. Fase. II. 1894. (S. 287— 596). Sh. VZ.
Sex. Propertius, recognitus a Joh. P. Postgate. P. Ovidi Nasonis Heroides,
recognitae ab Arturo Palmer, Amorum libri III, recogniti a Geraldo
Maclean Edwards, Medicamina Faciei Femineae, recognita ab eodem,
Artis Amatoriae libri III, recogniti ab eodem, Remedia Amoris, recognita
ab eodem, Metamorphoseon libri XV, recogniti ab eodem, Fastoruni
libri VI, recogniti a Gilberte Austin Davies, Ti-istium libri V, recogniti
a Sidneio Georgio Owen, Ex Ponte libri IV, recogniti ab eodem. Hali-
euticon liber, recognitus a Geraldo Maclean Edwards, Ibis, recognitus ah
Alfredo Eduarde Housman. Fragnienta . recognita a Joh. P. Postgate.
„ II. Fase. III. 1900. (XI S., 1 Bl., 19.5 S.) Sh. 9.
Gratti Cynegeticon libri I reliquiae recognitae a Joh. P. Postgate. M. Manili
iistronomicon libri V recogniti a Malvino Bechert. Phaedri fabularum
aesopiarum libri V cum appendice recogniti a Jacobe Gow. Aetna incerti
auctoris recognita a Robinsone Ellis. A. Persi Flacci satirae recognitae
a Gualtero Coventry Summers. M. Annaei Luoani de hello eivili libri X,
recogniti a Guilelmo Emerton Heitland, eiusdem carminum fragmenta
recognita a Joh. P. Postgate. C. Valeri Flacci Argonauticon libri VIII
recogniti a Johanne Bagnell Bury.
., 11. Fase. IV. 1904. (XII S., 1 Bl., S. 197—430). Sh. 9.
Calpurnii Siculi bucolica recognita ab Henrico Sehenkl. Juni Moderati
Columellae rei rusticae liber X recognitus a Joh. P. Postgate. Sili Italici
Punicorum libri XVII recogniti a Gualtero Coventry Summers. P. Papinius
Statius. Thebaidos libri XII recogniti ab Augusto Samuel Wilkins. Sil-
varum libri V recogniti a Gilberte Austin Davies et Joh. P. Postgate.
Achilleidos libri II recogniti ab Augusto Samuel Wilkins. De belle Ger-
manico carminis fragmentura.
., II. Fase. V. 1905. (X S., 1 BL, S. 431-572). Sh. Ü.
M. Valeri Martialis epigrammata recognita a Jacobe Duff Duft. D. Juni
Juvenalis saturae recognitae ab Alfredo Eduardo Housman. M. Aurelius
Nemesianus. Bucolica recognita ab Henrico Sehenkl. Cynegeticon liber
recognitus a J. P. Postgate. Fragmenta recognita ab eodem.
Poetae latini minores. Recensuit et emendavit Aemilius Baehrens.
6 voll. 8. Lipsiae: B. G. Teubner 1879—1883. 8. M. 20.10.
Vol. I. 1879. (XIII S., 1 BL, 238 S., 1 Bl.) M. 2.70.
I. M. TuUii Ciceronis Arateorum quae supersunt. Tl. Gratii Cynegeticon
quae supersunt. III. Diversorum auctorum Priapea. IV. Incerti Nux elegia.
V. Incerti Consolatio ad Liviam. VI. VII. Elegiae in Maecenatem. VIII.
IX. Precatio Terrae. Preeatio omnium herbarum. X. Germaniei Arateorum
quae supersunt. XI. XII. XIII. Carmina tria de mensibus. XIV. Incerti
de Augusti hello aegyptiaco Carmen. XV. Incerti laus Pisonis.
„ II. 1880. (291 S.) M. 1.80.
XVI. Appendix Vergiliana. r. Culex, ii. Dirae. in. Copa. iv. Aetna, v. Ciris.
VI. Priapea. vn. Epigrammata. [Catalecta]. XVII. Incerti Moretum.
„ III. 1881. (308 S.) M. 3.
XVIII. Italic! Ilias latina. XIX. Incerti carmina bucolica. XX. Calpurnii
eclogae. XXI. Q. Sereni Sammonici liber medieinalis. XXII. Incerti Septem
sapientium sententiae septenis versibus explicatae. XXIII. Claudii ad
Lunam. XXIV. Incerti ad Oeeanum. XXV. Incerti celeuma. XXVI. XXVII.
Incerti. XXVIII. Incerti: Versus in quo totae XXUI litterae continentur.
XXIX. Incerti ad Panem. XXX. Incerti aenigma. XXXI. Incerti de Hippo-
lyto. XXXII. Incerti Ponticon praefatio. XXXIII. Nemesiani carmina quae
supersunt. XXXIV. Catonis disticha. XXXV. Catonis de 3Iusis versus.
XXXVI. Epitaphium Vitalis Mirni filü Catonis. XXXVII. [Laetantii] carmen
de ave Phoenice. XXXVIII. Tiberiani quae supersunt. XXXIX. Incerti.
XXXX. Incerti Carmen de figuris vel sehematibus. XXXXI. Incerti Carmen
contra Paganos. XXXXII. Incerti epithalamium Laurentii aliaque.
„ IV. 1882. (445 S., 1 S. ung.) M. 4.20.
XLIII. Anthologia latina. (Ex Senecae epigrammatis >. ( Excerpta ex Pe-
tronio). Variorum carmina. Carmina duodeeim sapientum de diversis
causis. (.Carmina Vergiliana >. Uctavianus. Luxorius. Porfirius. (Epistula
Didonis). Florus. Incerti. Pervigilium Veneris. Incerti. Verba Achillis.
Vespae iudicium coci et pistoris iudice Vulcano. Incerti. Felix. Incerti.
Pentadius. Florus. Reposianus. Flavius Felix. Regianus. Vincentius. In-
ctrti. Symphosii aenigmata. Luxorius. Florentinus. Petrus Referendarius.
Calbulus. Incerti.
Poetae. 21
P o e t a e.
Poetae latini minores. Recensuit et emendavit Aem. Baehrens. (Contin.).
Vol. V. 1883. (446 S.) M. 4.20.
XLIV. Claudii Rutilii Namatiani de reditu siio libri II. XLV. Aviani fabulae.
XLVI. Incerti Carmen de ponderibus et mensuris. XLVII. XL VIII. Garmina
ad Theodosium II. XLIX. Phocae vita Vergilii. L. Incerti Sulpicia aliaque.
LI. Incerti Pasiphaes tabula. LH. Asterius. LIII. Aegritudo Perdicae. LIV.
Dracontii carmina profana. LV. Orestis tragoedia. LVI. Prisciani carmina.
LVII. Maximiani elegiae. LVIII. Incerti carmina varia. LIX. Sisebuti
regis Gotorum ad Isidorum epistola. LX. Eucheria. LXI. De Philomela.
LXII. De avium vocibus. LXIII. De philomela. LXIV. LXV. De Candido
et Nigro. LXVI. Versus cuiusdam Scoti de alphabeto. LXVII — LXXIV.
Incertae aetatis carmina. — Dubia. Suspecta. Falsa.
Als VI. Band gilt:
Fragmenta poetarum romanorvim collegit et emendavit Aemilius Baeh-
rens. Lipi^iae: B.G.Teubner ISSQ. (427 S.) 8. M. 4.20.
Numae Carmen saliare. Alii versus sacrorum. Popularis incantatio. Nutricum
cantilena. T. Quinctii tabula. Incerti vaticinium. Appii Claudii sententiae.
Marcii vatis praecepta. Incerti sententiae. A. Atilii Galatini elogium. Livius
Andronicus. Cn. Naevius. Incerti Carmen Priami. Incerti. Incerti Carmen
Nelei. Metelli. Tabulae triuniphatoriae: L. Aemili M. f. cos. Ti. .Semproni
Gracchi cos. Ex Acilii Glabrionis tabula. Ini-ertorum versiculi. M. Porcii
Catonis Carmen de moribus. Incerti ad filium praecepta. Q. Ennius. In-
certi epigramma. Ineertorum versiculi. Ardeatis templi inscriptio. Hostii
bellum histricum. C. Lucili saturae. L. Accius. Templi tarracinensis in-
scriptio. Q. Valerius Soranus. T. Quintius Atta. Pomi^ili epigramniata.
Valeri Aeditui epigramniata. Q. Lutati Catuli epigranimata. Versus popu-
laris. A. Furius Antias. Porcius Licin[i]us. Volcatii Sedigiti Über de
poetis. Cn. Matius. Ninnii Crassi Cypria Ilias. Manilius. I. Epigrammata.
II. Ex incerti nominis libro. Sueius. Laevii erotopaegnia. L. Pomponii
saturae. Sevii Xicanoris satura. Carmina Marciana a. a. Chr. 7t> supposita.
M. Terentius Varro (praeter sat. menipp.). Gannius. Dossenni titulus. Eg-
natii de rerum natura. M. Tullius Cicero. Quintus Cicero. M. TuUius
Laurea. Cantores Euphorionis: I. M. Furius Bibaculus. II. Q. Scaevola.
III. C. Licinius Calvus. IV. C. Helvius Cinna. V. Q. Cornificius. VI. Ticidas.
VII. CJ. Hortensius Ortalus. VIII. C. Memmius. IX. L. Volumnius. X. C.
.Julius Caesar. XI. Ineertorum ver.sus. Popiilares versus. P. Terentius.
Varro Atacinus. Cornelii Galli elegiae. C. Asinius Pollio. L. Varius. C. Mae-
cenas. Augusti imp. epigramma. Populäres versus in Augustum facti.
Obtrectatores Vergilii et Horatii. I. Numitorii Antibucoliea. II. Incerti.
III. Cornificius Gallus. C. Valgius Rufus. Aemilius Macer. Domitius Marsus.
Incerti de Crassitio epigramma. Pupius. Populäres versus in Sarmentum,
P. Ovidius Naso. Albinovanus Pedo. Cornelius Severus. Sextilius Ena.
Julius Montanus. Arbronius Silo. Kabirius. Dorcatius. Ineertorum versus.
Versus populäres in Tiberium. Asinii Galli epigramma. Paconius. Popu-
läres versus in Caligulam. Gaetvilicus. Vagellius. Seneeae ex Cleanthe
versus. Lucilius iunior. Labeonis Homerus latinus. Incerti. Caesivis Bassus.
Incerti artificia metrica. Lucanus. Nero Imp. Versus populäres in JMeronem
aUosque. P. Papinii Statu de hello germanico. Sulpicia. Turnus. L. Vei*-
ginii Rufl epigramma. Sentius Augurinus. C. Plinius Caecilius Sccunrtus.
Florus. Hadrianus Imp. Anniani carmina Falisca. Incerti odarium. Fronto.
M. Aurelius Imp. Apuleius. Versus in Caesares rom.anos. Alphii Aviti
liber excellentium. Mariani lupercalia. Septimü Sereni opusoula ruralia.
Ineertorum versiculi varii. Orphei versus in latinum conversi. Tarentinus
senarius. Incertus de triumpho Cupidinis. Incerti. Ablavii epigramma.
Albinus. Incerti de metris. Paulus Quaestor. Porphyrii epigrammata.
Chalcidii ex Graecis conversiones. Q. Aurelius Symmachua. L. Aurelius
Avianus .Symmachus. Licentii carmen ad Augustinum. Hilarius arelatensis.
Parthenü versiculi.
Cfr. Burmannus redivivus. Vademecum für Lucian Müller. (Beilage zu den
.lahrbüchern für classische Philologie 1.35). Lffpsü/: Drurl rnn A. Kiltlmuuii
1887. (16 S.) 8.
Poetae latini minores. Post Aemilium Baehrens iterum recensuit Fride-
ricus Vollmer. Volumen I. Appendix vergiliana. Lipsiae: B. (x.
Tevhver 1910. (VIII, 208 S.) 8. M. 2.40.
I. Appendix vergiliana. Culex. Dirae. Lydia. Copa. Moretum. Ciris. Priapea.
Cutalepton. Elegiae in Maecenatem. Aetna.
22 Scriptores latini. C. Poetae (Chrestomathien).
P o e t a e.
. . . Vol. II. Fase. 1. Ibidem 1911. (53 S.) 8. M. —.60.
Ovidi Halieuticon libri I fragmentum. Gratti Cynegeticon libri I fragmentuni.
Poetae latini aevi carolini recensuerunt Ernestus Duemmler et Ludo-
vicus Traube. 3 tom. [Moniimenta Germaniae historica inde ab anno
Christi 500 usque ad annum 1500 edidit societas aperiendis fontibus rerum
germanicarum medii aevi]. Berolini: Weidmann 1881 — 1896. 4. M. 68.
Tom. I. II. Recensuit Ernestus Du emm 1er. 1881. 1884. (VIII, 652 S., 3Facs.;
VI S., 1 Bl., 722 S., 3 Facs.) M. 17 u. 19.
III. Recensuit Ludovicus Traube. 1896. (X, 823 S., 7 Tab.) M. 32.
Die einzelnen Dichter sind, soweit sie in das Bereich der Bibliotheca gehören, an
der betreffenden Stelle verzeichnet.
De carminibvis latinis saeculi XV. et XVI. ineditis. Prolegomena scripsit,
carminum delectum e cod. oenipont. 664 et vindobon. palat. 3506
edidit, indicem nominum et rerum adiecit Antonius Zingerle. [Et
s. t. : Beiträge zur Geschichte der Philologie. 1. Theil]. Oenipordi: Sump-
tibus et typis academicis Wagnerianis 1880. (LXI S., 1 BL, 151 S.) 8. M. 4.
Lateinische Rhythmen des Mittelalters [herausgegeben von] Johann Huemer. In:
Wiener Studien 5 (1883) p. 144—153. (i (1884) p. 287—296.
Ein Trojanerlied aus dem IMittelalter von Johann Huemer. In: Zeitschrift füi die
österreichischen Gymnasien 38 (1887) p. 7—9.
Huemer, Johann: Iter austriacvim I. (Mit einem Anhange). In: Wiener Studien 9
(1887) p. 51—93.
Unedierte lateinische Gedichte. Anhang: Vita Juvenalis. De Nuce.
Lateinische Gedichte aus Cod. Dresd. A. 167». Von Max Manitius. In: Romanische
Forschungen 6 (1891) p. 1—8.
Lateinische Gedichte des XII. — XIV. Jahrhunderts. Aus Darmstadter Handschriften mit-
gotheilt von F. Wilhelm E. Roth. In: Romanische Forschungen G (1891) p. 9—10.
Carmina sepulcralia latina epigraphica. Collegit Johannes Cholodniak.
Editio altera emendata et aucta. [Zapiski istor.-fil. fakulteta S.-Peter-
burgskaga Universiteta. 74]. FetropoU : Typis C. BirUnfeld (MDCCCIIIC)
1904. (3 BL, 517 S.) 8.
Ein mittelalterliches Liebeslied. Von Rudolf Helm. 1890 siehe unten die Erläutcrungs-
schriften.
Chrestomathien.
Aldhouse, F. S. : Selections from latin poetry f or repetition in classical
schools. By Fredericus Stephan Aldhouse. Dublin : SidJivnn, BrotJiers.
Lotidon: Longmans d' Co., Simjikin, 3IarshaU d' Co. IS18. (XI, 88 S.) 8. Sh. 1.
Horace. Juvenal. Lucan. Lucretius. Martial. Ovid. Propertius. TibuUus. Virgil.
Bender, H. : Anthologie aus römischen Dichtern mit Ausschluss von
Vergil und Horaz. Zum Gebrauch im Gymnasial-Unten-icht ausgewählt
und bearbeitet von Hermann Bender. Zweite verbesserte Auflage.
Tübingen: H. Lavpp (1884) 1894. (VIII, 188 S.) 8. M. 2.
B o n e , Heinrich : Lateinische Dichter. Eine Auswahl für den Schul-
gebrauch. Mit Anmerkungen. Köln : M. Du Mont-Schanberg'sche Buch-
handlung. 8. M. 3.60.
Erster Teil. üvid. Eine Auswahl aus seinen Werken : Metamorphosen, Fasten,
Tristien und Episteln. Von Heinrich Bone. Neubearbeitet von Karl
Bone. 5. Auflage. (1870) 1897. (VIII, 198 S.) M. 1.60.
Zweiter „ Virgil. Eine Auswahl aus seinen Werken : Aeneis, Georgica, Bucolica.
Von Heinrich Bone. Neubearbeitet von Karl Bone. 3. Aufl. (1871)
190.;. (VIII, 263 S.) M. 2.
Bonino, A. : Antologia poetica italiana e latina del dott. Annibale
Bonino. Torino: Stomp. delV Unione tipogr.-editr. 1888. (56 S.) 8. L. 5.
Bonnell's, Karl Eduard, Lateinische Übungsstücke. 4. Teil. Berlin:
E. Goldschmidt 1887. 8. M. 2.20.
4. Poetisches Lesebuch [eine Auswahl aus Phaedrus und Ovid] von Paul Geyer
und Wilhelm Mewes. (VIII, 163 S.) 8. M. 2.20.
Br,aet, J. : Selecta poetica. Extraits des poetes latins de second ordre.
Edition remaniee et annotee par Jules Bra et. Second volume. Alost:
Spitoeh-Schuennam 1885. (274 S.) 8. Fr. 1.50.
Poetae (Clirestoinathier»). 28
Poetae.
Brandt, S.: Eclogae poetarum latinorum in usum gymnasiorum. com-
posuit Samuel Brandt. Editio tertia emendata. Lipsiae: B. G. Teubner
(1881) 1910. (VII, l;i7 S.) 8. M. 1.
(^. Ennius. C. Lucilius. T. Lucretius Carus. 0. Valerius CatuUus. Albius TibuUus.
Sex. Propertius. P. Ovidius Naso. M. Valerius Martialis. D. Junius Juvenalis.
Ceci, L. : Antologia della poesia latina per cura di Luigi Ceci. Milano:
L. di G. Firola 1886. (232 S.) 8. L. 3.
I. La poesia nei primi cincjue secoli. II. I poeti dal 6. secolo. III. I poeti del
7. secolo. IV. I poeti delP etä augusteo. V. I poeti del primo secolo dell' era
volgare. VI. I poeti dal 2. al 6. secolo dell' era volgare.
Crowell, E. P. : Selections from tlie latin poets, Catullus, Lucretius,
Tibullus, Propertius, Ovid and Lucan, by E. P. Crowell. Boftton:
Ginn (£• Co. (1882) 1890. (VI, 300 S.) 8. _ $ 1.55.
Fallex, E. : Anthologie des poötes latins avec la traduction en francais
par Eugene F alias. 2 vol. P«n,9 : Zewerre 1878. (VIII, 807 S.) 8. Fr. 5.
Franke, Friedrich : Chrestomathie aus römischen Dichtern für mittlere Gym-
nasial-Klassen. 10. mehrfach berichtigte Auflage, besorgt von Rudolf
Schellhorn. Leipskj: F.Bravdstetter{\%ih)\'d^b. (Xil.lb^f^.) 8. M. 1.40.
Gaupp, W. : Lateinische Anthologie zusammengestellt von Wilhelm
Gaupp. 7. Auflage, neubearbeitet von Albert Gaupp. Cannstatt:
E. Geiger (1854) 1897. (III, 96 S.) 8. M. 1.20.
Kan, J. B., en Schröder, H. P.: Bloemlezing viit latijnsche dichters, met
aanteekeningen. Herzien door Jan Benedictus Kan. Groningen:
L. ran Giffen 1885- 1886. 8. F. 1.60.
I.Stuck. 5. druk (1886) 1907. (8, 86 S.) F. —.60. 2. stuck. 2. druk 18S5. (4, 153 S.) F. 1.
Le Bei: Anthologie des poetes latins non inscrits au programme par
Le Bei. 2e edition. Faris: Ponssielgue (1896) l'i)Oi. (238 S.) 8. Fr. 1.60.
Madvig, J. N. : Poetarum aliqviot latinoiaim carmina selecta carminumve
partes. Scholarum causa seorsum describenda curavit Joannes Nicolaus
Madvigius. Sextum edidit Joannes Ludovicus Ussing. Hauniae:
Gyldendal (1843) 1904. (80 S.) 8. Kr. 1.50.
Siehe die Erläuterungen unter J. L. Ussing.
Märklin, E. , und Erbe, Karl: Anthologia latina. Blumenlese aus
lateinischen Dichtern. Für mittlere Klassen zusammengestellt und mit
erläuternden Anmerkungen versehen von E. Märklin und Karl Erbe.
2. Auflage. Stuttgart: A. Banz i(- Co. (1895) 1904. (96 S.) 8. M. —.75.
Mann, O.: Anthologie aus römischen Dichtern für die obersten Klassen
der Realgvmnasien und ähnlicher Anstalten zusammengestellt von
Oskar Mann. Leipzig: B. G. Teubner 188?.. (VIII, 124 S.) 8. M. — .60.
Merry, W. W.: Selected fragments of roman poetrv from the earliest
times of the republic to the Augvistan age. Edited, with introductions
and notes by William Walter Merrv. Oxford: Clarendon Press 1891.
(VIII, 258 S., 1 Bl.j 8.
Pas coli, Giovanni: Lyra romana ad uso delle scuole classiche. Fauni
Vatesque. Veteres poetae. AtutrtQot (Catullus -Vergilius). Q. Horatius
Flaccus. Livorno: Trp. di R. Giusti 1895. (CIV, 327 S.) 8. L. 3.
Lyra [a cura di] Giovanni Pas coli. Fauni vatesque, veteres poetae;
Ntti)T(goi (Catullus): Horati carmina; ßeliquiae Marsi, Pupi, Ovidi, Galli
aliorumque; exceri:ita ex Seneca, Petronio, Statio, Martiali, Ausonio,
Prudentio. Seconda edizione di Lyra romana. Livorno: G. Giusti 1899.
(CXII, 391 S.) 8. L. 3.
Patard, V. : Retlets antiques, poösies pviisees aux sonrces grecqiie, latine . . . par Victor
Patard. 1888 siehe A. : Poetae (I 1 p. 19).
Paulson, J. : Latinska skalder i urval utgifna tili skolans tjänst af
J ohannes Paulson och Knut Wintzell. Ltond : Gleerupska unir:s-bol'h.
(Stockholm: Norstedt). 8.
I. Phaedri, Augusti Liberti, fabulae aesopiae selectae. Af Johannes P au 1 son. 1891.
(78 S.) Kr. 1.
III. Catulli, TibuUi, Propertii carmina selecta. Accedunt epigrammata Martialis
octo. Af Johannes Paulson. 1892. (127 S.) Kr. 1.15.
rv. Q. Horatii Flacci carmina selecta. Af Knut Wintzell. 2a uppl. (1892) 1901.
(XXXV, 82, 221 S.) Kr. 3.75.
24 Scriptores latini. C. Poetae (Chrestomathien, Übersetzungen).
P o e t a e.
Roth, C. L. : Anthologie lateinischer Gedächtnisübungen in Stellen aus
Dichtern von Carl Ludwig Roth. 8. verbesserte Auflage. Nürnberq:
Korn (1829) 1880. (XII, 160 S.) 8. M. 1.80.
Schantz, Otto: [Lateinische Lieder. In der Ausstattung einer mittel-
alterlichen Handschrift auf dünnem Pergamentpapier 1. Düsseldorf:
F. Bmjel 1890. (39 S.) 4. _ M. 2.
Selecta poetica auctorum latinorum notis exquisitissimis Juvencii et
variorum illustrata. Pro media et suprema grammatica. Tours : Marne
et fils (1880) 1908. (318 S.) 8_.
Siebeiis, Johannes: Tirocinium poeticum. Erstes Lesebuch aus la-
teinischen Dichtern. Zusammengestellt und mit kurzen Erläuterungen
versehen. 18. Auflage besorgt von Otto Stange. Leipzig: B. G. Teubner
(1852) 1904. (VI, 98 S.) 8. M. 1.20.
Mit Wörterbuch bearbeitet von Adolf Seh au b ach. (VI, 98 u. IV, 47 S.) 8. M. 1.60.
Smith, E. H. C. : Select passages from greek and latins poets. With english metrical
renderings by Edmund Henry Cooks Smith .. . 1888 siehe A. : Poetae (I 1 p. 9).
Thackeray, Fr. St. J. : Anthologia latina. Passages from the latin
poets selected and arranged with notes by Francis St. John Thacke-
ray. Third edition, revised and enlarged. London: G. Bell d" Sons {1S65)
1880. (XI S., 2 BL, 460 S.) 8. 4 sh. 6 d.
I. The Pre-Augustan Poets. II. The Augustan Poets. III. The Post-Augustan Poets.
Waltz, A. : Anthologie des poetes latins Lucain, Silius, Stace, Ausone,
Claudien, Juvenal, Perse, Martial, Catulle, Tibulle, Properce, Ovide.
Texte latin publie avec des notices, des sommaires et des notes par
Adolphe Waltz. Cinquieme edition. Paris: Hachette et Cie. {1896) 1908.
(II, 487 S.) 8. Fr. 2.
Win t Zell, Knut siehe Johannes Paulson.
Woltjer, J.: Serta romana. Poetarum decem latinorum carmina selecta,
scholarum causa coUegit et notis instruxit Janus Wo 1 1 j e r. Editio
quarta. Groningen: J. B. Wolters (1880) 1909. (4, 312 S.) 8. F. 1,90.
Übersetzungen.
Lateinische Dichter übersetzt und erläutert. I. Ausgewählte Stücke aus
Ovids Metamorphosen. 1. 2. Heft. Paderborn: Jimfermann'sche Buchli.
1891. (96 S.) 8. ^ _ Je M. —.40.
de Arona, J. : Poesia latina. Traducciones en verso castellano por
Juan de Arona [i. e. Pedro Paz Soldan y ünanue]. Lucrecio, Virgilio,
Plauto, Ovidio, Pedro, Deoimo Laberio etc., dedicadas al Marcelino
Menendez Pelayo. Lima: Lnpr. de J. Fr. Solls 1883. (XV, 106 S., II, con
el retrato del traductor). 4. Rls. 8, Ausl. 10.
Translations into English and Latin. By Charles Stuart Calverly.
New edition, with additional translations. London: G. Bell and Sons
1885. (XI S., 1 S. ung., 306 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Homer's Iliad. Books I. n. Virgil's eclogues. Eclogues I. n. lU. IV. V. VI. VII.
VIU. IX. X. From Horace's Ödes. Book I 9. 11. 14. 24. 28. 38. Book III 1. 2.
o. 4. 5. 6. 13. 18. IV 13. Epode 2. The dead ox. From Virgil, Georg. III. Speech
of Ajax. Soph. Aj. 645. From Lucretius. Book II. Sonnet. To the Island of
Sirmio. From CatuUus.
Fahland, B. : Gereimte Übersetzungen einiger Stellen römischer und griechischer
Dichter von Bernhard Fahland. 1889 siehe B. : Sophocles (I 2 p. 299).
Palorsi, G. : Antologia di traduzioni classiche dagli scrittori greci e latini. I. 1892
(1898) siehe A.: Poetae.
Fornaciari, R. : Poesia classica ovvero saggi dei principali poeti greci e latini in
buone tradizioni italiani . . . per cura di Rafifaello Fornaciari. (1875) 1893 siehe A.:
Poetae (I 1 p. 10).
Geibel, E. : Klassisches Liederbuch. Griechen und Kömer in deutscher Nachbildung
von Emanuel Geibel. (1875) 1906 siehe A.: Poetae lyrici (I 1 p. 32).
Gennaro, Giuseppe: Fiori di poesia greca, latina, italiana. 1885 siehe A.: Poetae (p. 11|.
Innes, A. D. : Verse translations from Greek and Latin poets rendered by Arthur
Donald Innes. 1894 siehe A.: Poetae (I 1 p. 12).
Po6tae (Übersetzungen). 25
Poetae.
Legerlotz, Gustav: Metrische Übersetzungen. 1882 siehe B. : Anacreon (p. 214).
— Metrische Übersetzungen aus antiken und modernen Dichtern. 1884 siehe B.: Sophocles
(I 2 p. 300).
Kibbeck, Woldemar: Übersetzungsproben. 1890 siehe B. : Homerus (p. 634).
Kost, Johannes: Übersetzungsproben aus griechischen und römischen Dichtern. 189G
siehe B.: Solen.
Schauen bürg, E. : Uebertragungen aus lateinischen Dichtern von Eduard Schauen-
burg. Progr. des Realgymn. Crefeld 1884. (S. 3—38). 4.
Ovid. Trist. I 3. IV 10, Eleg. ex Pont. IV. 13. Horaz. Cann. I 1. 3. 5. 14. II 10. 13.
III 8. Sil. Ital. Pun. VII 159—213.
Vogel, A. : Altklassischer Dichterhain. Eine Auswahl der bekanntesten Stellen aus
griechischen und lateinischen Dichtern für realistisch gebildete Leser von August
Vogel. 2. 1890 siehe A. : Poetae (I 1 p. 11).
Zanella, G. : Varie versioni poeticlie da Giacomo Zanella. Firenze:
Succ. Le Monnier 1887. (IX, 340 S.) 8. L. 2.
III. Dal Latino (p. .55—142). Le nozze di Tetide e Peleo. (Da CatuUo, carme LXIV)
p. 57—78. Proponimento. (Da CatuUo, carme VIII) p. 79—80. Disdetta. (Da Ca-
tuUo, carme XI) p. 81-82. A Sirmione. (Da CatuUo, carme XXVIII) p. 83—84.
II Sogno. (Da TibuUo , Ubro III, elegia IV) p. 85—90. Cefalo e Procri. (Dal
Ubro III deir Arte d'Amore di Ovidio) p. 91—95. Saffo a Faone. (Eroide dello
stesso) p. 96—107. Ero e Leandro. (Eroide deUo stesso) p. 108—118. Piramo e
Tisbe. (Dalle Metamorfosi, libro IV, dello stesso) p. 119—125. Bauci e Filemone.
(DaUe Metam. , libro VIII, deUo stesso) p. 126—132. Carmi sepolcrali d'ignoto
autore. (DalP Antologia latina del Burmann). A Marco Lucceio di Marco
p. 138—140. A Peta. (Della stessa) p. 141. Veto. (Da Navagero) p. 142.
Bacli, Joseph: De usu pronominum demonstrativorum apud priscos scriptores
latinos particula prima. Dissert. inaug. Argentorati 1888. (S. 147 — 210). 8.
VoUständig in : Studien auf dem Gebiete des archaischen Lateins herausgegeben
von W. Studemund 2 (Bolin 1891) p. 145—415.
Baehrens, Emil: Ad fragmenta poetarum romanorvim. In des Verf. Miscellanea
critica (Groningae 1878) p. 15—22.
Varronis sat. menipp. De ling. lat. VII 50 p. 140 O. M. Publ. Syrus. Poet,
incert. ap. Hygin. fab. 177. L. Varius ap. Macrob. sat. VI 2. 20. P. Annius
Florus „Vergilius orator an poeta". Sueius.
— Zu lateinischen Dichtern. In: Jahrbücher für classische Philologie 128 (1881)
p. 401—416. 129 (1884) p. 833—844.
I. II. Suet. Vit. Ter. S. 26. 27. 30, 13. 32, 4 u. Vers aus Cic. Limon. III. Terent.
Andr. IV. Lucret. I 119. 285. 289. II 371 ff. V. CatuU 68b. 103 f. VI. Pro-
pert. II 33. 9. in 6. 25. IV 7. 41. III 22. 6. VII. Horat. ep. I 9. 4, ars
poet. 220f. , c. I 20. Off. VIII. Ovid. trist. II 7f. 59. 85f. 111. 124. 232. 263.
277f. 337f. 433f. IX. Anth. lat. 424. 430, 3. 794, 11 f. 479, 3f. — X. Dvenos-
Inschrift. XI. Liv. Andren, bei Charis. S. 197. 16 K. XII. Varro 1. 1. VI 80.
XIII. Plaut. Amph. 219ft'. XIV. Ennius. XV. Cic. or. S 163. XVI. Ovid.
Ibis V. 109 f. 139 ff. 187 ff. 240 f. XVII. Stat. Theb. XVIII. Ausonius.
— Burmannus redivivua. 1887 siehe oben Band VI der Poetae latini minores.
— Carmen. In: Jahrbücher für classische Philologie 135 (1837) p. 65 — 71.
Barta, Ferdinand: Über die auf die Dichtkunst bezüglichen Ausdrücke bei den
römischen Dichtern. I. Teil: „dichten" und „Dichter". II. Teil: „Gedicht".
Progr. des Gymn. Linz 1889. 1890. (S. 3—28, S. 3—35). 8.
Benecke, Edward Felix Mendelssohn: Poetarum latinorum index in usum versi-
ficatorum conflatus ab E. F. M. B. London: Methucn <t- Co. 1894. (XU, 166 S.) 8.
4 sh. 0 d.
Berge, Carl Kichard : De belli daemonibus (jui in carminibus Graecorum et Roma-
norum inveniuntur. 1895 siehe A. : Poetae.
Bernocco, Secondo: Sopra alcuni passi di poeti latini. Ragimu: l'iccitto e Aiitoii
1881. (97 S.) 4.
Juvenalis. Horatius.Ovidius.Persius.TibuUus. Propertius.Lucretius. Vergilius.
Biese, Alfred: De iteratis syllabis observatiuncula. In: Rheinisches Musevim für
Philologie 38 (1883) p. 634—637.
— Die ästhetische Naturbeseelung in antiker und moderner Poesie. 1887 siehe A.:
Poetae.
— Einige Wandlungen des Wunschraotivs in antiker und moderner Poesie. 1887/88
siehe ebenda.
— Das Metaphorische in der dichterischen P.hantasie. Ein Beitrag zur vergleicliendon
Poesie. 1889 siehe ebenda.
26 Scriptores latini. C. Poetae.
Poetae.
Binder, Franz: Über den landschaftlichen Sinn der römischen Dichter der
augusteischen Zeit. I. Progr. der Lateinschule Kirch heimbolanden 1885.
(40 S.) 8.
— Über den landschaftlichen Sinn der römischen Dichter der augusteischen Zeit.
P. Vergili Maronis Oeorgica. II. Eine Studie. Progr. der Lateinschule Kirch-
heimbolanden 1891. (51 S.) 8.
Bischoff, Albert: Exegetische Miscellen. 1889 sielie B. : Homerus.
Blümner, Hugo: Ueber Travestie und Parodie in der klassischen Literatur. 1881
siehe A. : Scriptore«.
— Ueber die Farbenbezeichnungen bei den römischen Dichtern. In: Philologus 48
(1889) p. 14-2—167. Vgl. auch: Die rote Farbe im Lateinischen. In: Archiv für
lateinisclie Lexikographie und Grammatik (3 (1889) p. 399—417. Beide Aufsätze
sind wiederholt in :
— Die Farbenbezeichnungen bei den römischen Dichtern. [Berliner Studien für
classische Philologie und Archaeologie XIII 3]. Btrlin : S. Cttharij A- Co. (Jetzt
Lfipzig: 0. B. Bdshoul) 1892. (\'III S., 1 Bl., 231 S.) 8. M. 7.50.
Brieger, Adolf: Ueber das wahre und falsche Ideal der Uebersetzung antiker
Dichter. 1877. 1878 siehe A.: Poetae.
Bruns,Ivo: Eine Geschichte der römischen Dichtung. [Ribbeck I]. In: Preussische
Jahrbücher 02 (1888) p. 117-128.
Buchhold, Ludovicus: De paromoeoseos (adlitterationis) apud veteres Romanorum
poetas usu. Dissert. inaug. Lipstae: ( Lorrnts) \SS3. (110 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.50.
Buecheler, Franciscus: Coniectanea de Silio Juvenale Plauto aliis poetis lat.
In: Rheinisches Museum für Philologie 35 (1880) p. 390—407.
IV. Commentum per Calcidium Neapolitanum super carmine seculari Horati
[Arbeit eines Italieners aus der Zeit des Pabstes Paul II]. V. Placidus.
VI. Claudianus et Luxorius in anthol. Ries. n. 350. VII. Grattius Fallscus.
— Poeta ignotus. 1881 siehe C. : Collectiones (p. 6).
Carriere, Moritz: Die Poesie. Ihr Wesen und ihre Formen mit Grundzügen der
vergleichenden Literaturgeschichte. (1854) 1884 siehe A.: Poetae.
Cartault, Auguste: La poesie latine au ler siecle de l'ere chretienne et les pro-
gres de Ihistoire littiiraire depuis les ,,Poetes latins de la decadence'- de
D. Nisard. In: Revue internationale de l'Enseignement 13 (1887) p. 158—175.
Cav allin, Clemens: De caesuris quarti et quinti trochaeorum hexametri apud
latinos poetas coniunctis. C'omment. ac. (inaug.) lund. et progr. scholae norrc.
Norrcnpiac Tijp. ihsrr. consort. nctur. /litirit. norrcop. 1896. (60 S., 1 Bl.) 4.
Cesaresco, Evelyn Martinengo: Nature in the earlier roman poets. In: Tlie
Contemporary Review 69 (./«». — Jmu 1896) p. 576 — 583.
Cocchia, Enrico: Gli epigrammi sepolcrali dei piü antichi poeti latini. [Aus:
Societä r. di Napoli. Atti della r. Aecademia di archeologia, lettere e belle
arti 16 (1891—1893, Nnpuli 1894). Parte 1 p. 347—339]. Torino: C. Chmsai 1894.
(13 S.) 4. L. 1.50.
— La leggenda di Coriolano e le origine della poesia in Roma. In : Nuova anto-
logia di scienze, lettere ed arti 144 (1895) p. 314—343. 481— .500. 140 (1896) p. 5-'5— 555.
I. Tipo e carattere della leggenda di C. II. Gli elementi storici della leggenda
di C. III. Gli elemanti poetici della leggenda di C. • — IV. Trace dell'
esistenza di una tradizione epica in Roma.
Crecelius, Wilhelm: Metrische Inschriften aus dem Rheinlande. In: Monats-
schrift für die Geschichte Westdeutschlands mit besonderer Berücksichtigung
der Rheinlande und Westfalens 0 (1880) p. 395—407.
Crusius, Otto: Ad poetas latinos exegetica. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 44 (1889) p. 448—460. 47 (1892) p. 61—73.
I. Lucil. ap. Non. 201 XVI 8 p. 70 M. II. CatuU. LXVIII a 15 sqq. III— VI.
Horat. c. I 1. 36. Epod. 4. 17. 5. 35. 6. If. VII-XII. Ovid. Met. Hl 675.
681 sq. IV 10. 742, X 649. XIV. 260. 707. Ovid. ap. Martial. I 41. XIII— XVI.
Martial. I 1. 1 sqq. II 41. 10. 11 77. V 77. IX 13. 7. XVIH. Apul. de prov.
XIX. Pitholai versus ap. Macrob. II 2. 14. XX. Poeta ap. Quint. VII. 21.
— XXI. Ennius. XXII. Sacra iiistoria Euliemeri et Ennius. XXIII. Catonis
oracula. XXIV. XXV. Horat. epod. 5, epist. II 1. 79. XXVI. Ovid. fa.st.
II 108 sqq. XXVII. XXVIIl. Martial. I 61. XII 12. XIII 34. XXIX. Buco-
licum fragm. Vergilii nomine ornatum in codicis Philippici glossario.
Dezeimeris, Reinliold; Remarques sur le texte de divers auteurs. Nouvelle
sörie. C'hapitre ler Ausone. Ch. II Mathurin Regnier. Ch. III Andre Chenier.
In: Actes de l'Academie nationale des sciences, belles-lettres et arts de Bor-
deaux. 3" Serie, 41" annee. 1879 p. 273—329.
— Remarques sur le texte de divers auteurs. Troisieme serie. Chapitre I«' Virgile.
Ch. li Ausone. Ch. III Ausone. Ebenda 3" s6rie. W & 45< annee. 1882 & 1883
, p. 265—349 und einzeln. Bordeaux: Fe'ret 6c fils. 8. Fr. 2.
Poetae. 27
Poetae.
Dingeldein , Otto : Gleichklang und Reim in antiker Poesie. 1888 siehe A. : Poetae.
— Der Beim bei den Griechen und Römern. 189iJ siehe ebenda.
Ducasse. Feli.x: La philosophie romaine d'apres les poetes romains. Lausanne:
F. Rouge 1892. (177 S.) 8. Fr. 3.50.
Dümmler, Ernst: Die handschriftliche Ueberlieferung der lateinischen Dich-
tungen aus der Zeit der Karolinger. In : Neues Archiv der Gesellschaft für
ältere deutsehe Geschichtskunde 4 (1879) p. 87—159, 1 Taf. p. 239—322. 511--582.
Darin: Bonifatius (Wynfreth). Paulus Diaconus. AJcuinus (Albinus, Placcus).
— Theodulfus v. Orleans. Dicuil. Sedulius Scottus.
— Lateinische Gedichte des neunten bis elften Jalirhunderts. Ebenda 10 (1885)
p. 331—357.
Dupouy, Edmond: Medecine et moeurs de l'ancienne Rome d'apres les poetes
latins. 2. edition, revue et corrigee. Paris: .]. B. Baülure d fils (1885) 1892. (VII,
439 S.) 8. ' Fr. 3.50.
Ovide. Horace. CatuUe. TibuUe. Properce. Virgile. Lucain. Lucrece. Lucilius.
Perse. Juvönal. Martial. S6neqxie le tragique. Terence. Piaute. Publius
Syrus.
Reimpression avec changements nombreux et additions d'articles publiös dans
,Le Medecin. Moniteur de la Policlinique" 1883. 1884.
Ehwald, Rudolf: Curae exegeticae. In: Philologus 46 (1888) p. 632—643.
1. Luxorius (Anth. lat. u. 37 R.). 2. 3. Anth. lat. n. 20. n. 285. 1. 4. Carmina
tibulliana. 5. Pictur. pariet. pompei.
— Anthol. lat. I n. 37 R. (Additamentum ad vol. 46 p. 6o5). Ebenda 47 (1889)
p. 764—765.
Ellis, Robinson: Coniectanea in poetas latinos. 1. In Epicedion Drusi. 2. Ad
Grattii Cynegetica. In: Philologus 52 (1894) p. 484—488.
Engelhard, Robert: De personiflcationibus quae in poesi atqiie arte Romanorum
inveniuntur. Dissert. inaug. dottinr/dt : iKiurtich 18S1. (05 S., 1 Tab.) 8. M. 1.25.
Eskuche, Gustav: Die Elisionen in den zwei letzten Füssen des lateinischen
Hexameters, von Ennius bis Walahfridus Strabo. In: Rheinisches Miiseum für
Philologie 45 (1890) p. 236 -264. 385—418.
Finäczy, Ernö: Romai nököltök. In: Egyetemea philologiai közlöny 6 (1882)
p. 481—489.
Die römischen Dichterinnen. Besprochen werden Cornificia, die beiden Sul-
picia, Anicia Proba, Euchrotia, Procxila, Eucheria.
Francken, Cornelis Marinus: Miscella. In: Mneraosyne 16 (1888) p. 391—397.
Lucan. I 69. 109. 151. Schol. ad. Lucan. I 188. De scholiis Lucani in Voss. 1.
Lucan. I 281. Vita Lucani in Voss. 2. Lucil. XXVI 505. XXVII 520. XXVI.
473. 429. 483. .503. 439. 472 Baehr.
— Miscella. Ebenda 17 (1889) p. .56—63.
Cod. Lucani Daventriae asservatus. Horat. c. II 16. 2(i. Tibull. I 8.
Fröhner, Wilhelm: Poet. lat. med. aevi I 282. 382 Du. 1884 siehe: CoUectiones (p. 8).
y. : Die lateinischen Poesien der karolingischen Zeit [Dümmler 1881]. In: Theo-
logisches Literaturblatt 3 (1882) Nr. 36 Sp. 281—282. Nr. 37 Sp. 289—292.
Gamma, Adolfe: II sentimento della natura da Lucrezio a Galileo. In: L'Ateneo
veneto. .Ser. XVI 1 (1892) p. 91—117. 197—250.
Gentile, Giuseppe: Murales tabulae campanae et latina poesis. Napali: M. (•'mn-
hella 1892. i.56 S.) 8.
Giachi , Valentine: Poeti e conferenzieri ai tempi di Domiziano. In: Nuova anto-
logia di scienze, lettere ed arti 108 11889) p. 209—225.
Giannini, Alfrodo: La notte nella poesia greca e latina (Appunti). 1894 siehe A. :
Poetae.
Gitlbauer, Michael: Dichter bei Augustin in psalm. I 6. 1886 siehe B. : Homerus.
Graf, Arturo: Prometeo nella poesia. (1880) 1888 siehe A. : Poetae.
Gravenhorst, Carl Theodor: Sind in den Übersetzungen aus den griechischen
und römischen Diclitern ilie antiken Versmafse beizuhalten? 1882 siehe A.:
Poetae.
Grosse, Ernst: Über die Naturanschauung der alten griechischen und römischen
Dichter. 1890 siehe A. : Poetae.
Hafner, Ernst: Ueber die Sprache der lateinischen Hexametriker. I. Teil. Die
Eigennamen. Inaug.- Dissert. von Erlangen und Progr. des Ludwigs -Gymn.
München 1895. (19 S.) 8.
H ale, William Gardner: Did verse-ictus destroy word-accent in latin poetry? In
Transactions of the american philological association (Proceedings for July
189.5) 'i6 (1895) p. XXVI— XXX. With remarks by Milton W. Humphreys
p. XXX-XXXI.
Härder, Franz: A und ab vor Consonanten in den Fragmenten der älteren
römischen Poesie. In: Jahrbücher für classische Philologie 131 (188.5) p. 882— 884.
Scriptores latini. C. Poetae.
Poetae.
Härder, Franz: Atque, ac vmd et in den Fragmenten der römischen Dichter. In:
Jahresberichte des philologischen Vereins zu Berlin 14 (1888) p. 114 — 117.
— K und ex vor Consonanten in den Fragmenten der älteren römischen Poesie.
In: Jahrbücher für classische Philologie 141 (1890) p. 771 — 777.
— Astrognostische Bemei-kungen zu den römischen Dichtern. Progr. des Luisen-
städtischen Gynin. Berlin: R. Churttur (Jetzt: Wa'dmmni) 1893. (26 S.) 4. M. 1
Heinrich, Alfred: Quatenus carminum Buranorum auctores veterum Komanorum
poetas imitati sint. Progr. des Gymn. Cilli 1882. (S. 3—19). 8.
Heitkamp, Ludwig: Über die Leetüre der lateinischen Dichter auf dem Gym-
nasium. Progr. des Gymn. Göttingen 1885. (20 S.) 4.
Helm, Rudolf: Ein mittelalterliches Liebesgedicht. In: Jahrbücher für classische
Philologie 153 (1896) p. 78—80.
Heller, Heinrich Justus: Epistola ad Ernestum de Leutseh. In: Philologus 45
(1886) p. 680—688.
Horat. sat. II 29, od. I 2. 39. Verg. ecl. I 66. Aen. III 443. V 289. VI 743. IX
315. X 198.
Hense, Karl Konrad: Über das Naturgefühl in alter und neuer Poesie. 1887/88
siehe A. : Poetae.
Hild, Joseph Antoine: Les fables et les superstitions populaires dans la po6sie
latine. In: Bulletin de la Paculte des Lettres de Poitiers. Annee 1888 (1889)
p. 360—371. Les Argees. Ebenda 7. annee (1889) p. 36-.50. 115—132.
Hosius, Carl: Symbola ad poetas latinos. In: Bheinisches Museum für Philo-
logie 46 (1891) p. 287—298.
Juvenalis. Ovid. Metam. Priscian. Grl. K. III p. 421, 5. Lucanus. C'laudianus.
Martialis.
— De nominum propriorum apud poetas latinos usu et prosodia. In : Jahrbücher
für classische Philologie 151 (1895) p. 93-111.
— Kömische Dichter auf Inschriften. In : Rheinisches Museum für Philologie 50
(1895) p. 286—300.
Housman, Alfred Edward: Notes on latin poets. Persius in 39—43. Martial
XII 3, 1—4. Juvenal IX 130—134. VII 22. XV 75. In: The classical Review 3
(1889) p. 199—201.
— Notes on latin poets. CatuUus LXIV 279—287. Horace c. II 3. 1-^. Ovid ars
am. I 517—518. Ebenda 4 (1890) p. 340—342.
— Adversaria orthographica. I. [uxor in Plautus]. II. Virgil. Aen. VII 703 — 705.
II 725—728. ni. Ovid. trist. IV 10. 95 sq. IV. [Lucret. 1 125. 70. 477]. V. — . Ebenda 5
(1891) p. 293—296.
Jacobson, Maximilianus: De fabulis ad Iphigeniam pertinentibus. 1888 siehe A.:
Poetae.
Jentsch, Carl: Die Sklaverei bei den antiken Dichtern. 1894. 1900 siehe A. : Poetae.
J oret, Charles : La rose dans PantiquitO et au moyen äge. 1892 siehe A. : Scriptores
rerum naturalium.
Isler, Meyer: Ein Codex Corvinianus in der Hamburger Stadtbibliothek. In:
Centralblatt für Bibliothekswesen 1 (1884) p. 444—447.
Tibull. Proijerz. CatuU.
Keller, Otto: Der Accusativus auf is bei den augusteischen Dichtern (1866). In
des Verf. Zur lateinischen Sprachgeschichte 2 (Lcqi-ig 1895) p. 289 — 324. 371.
— Pluralis poeticus. Ebenda p. 189—218.
1. Die archaischen Autoren und der Hexameterschluss. II. Stets beibehaltene
Mittel. III. Plural statt Singular im Hexameterschluss. IV. Beispiele
des Pluralis poeticus.
Knapp, Charles: Notes. In: The classical Review 10 (1896) p. 427—429.
Plaut. Araphitr. 343 G.-S., Capt. 7H9flf., Trin. 533— 537. Br.-N. Terent. Phorm.
140 ff'. Horat. sat. I 1. 49. I 1. 68 ff'. I 5. 50.
Knickenberg, Fridericus: De deorum invocationibus quas in componendis car-
minibus poetae romani frequentant. Dissert. inaug. Marpurgi Catt. : Ehi'crt'fi Verl.
1889. (1 Bl., 79 S.) 8. M. 1.20.
Koepp, Friedrich: De Gigantomachiae in poeseos artisque monumentis usu. 1883
siehe A. : Poetae.
Korsch, Theodor: Observationes criticae. In: Nordisk Tidskrift for Filologi. Ny
RiBkke. 6 (1883—1884) p. 264—270.
I. Enniana. II. Lucretiana [I 120. III 907 Bern. 917-928. IH 931. V 1031. 1131.
1186. 1261].
Krausz, Jakab: Az Alexandrinismus befolyasa a römai költeszetre. 1884 siehe A. :
Poetae alexandrini.
Kubik, Josephus: De M. Tullii Ciceronis poetarum latinorum studiis. In: Disser-
tationes philologae vindobonenses 1 (1887) p. 237 — 348.
Poetae. 29
P 0 e t a e.
Kuehn, Carl: De priscorum Komaiiorum poesi populari. Dissert. iiiauy. llalis
Sax. 1882. (43 S.) 8.
I. Versus fescennini agrestes. IT. Versus triumphales.
Kuzsinszky, Valentinus: De inscriptionibus latinis sexti et septimi a. u. c. saec.
raetro dactylioo compositis. In : Egyetemes philologiai közlöny 14 (1890) p. 288 — 299.
Lafaye, Georges: De ijoetarura et oratorum certaminibus apud veteres. 1883
siehe A. : Oratores.
— L'Alexandrinisme et les premiers poetes latins (240 — 146 av. J.-C). 1893 siehe A. :
Poetae alexandrini.
( — ) La Poesie romaine et L'Elegie primitive des Grecs. 1894 siehe A. : Poetae ele-
giaci (I 1 p. 37).
Lanfranchi, Vincenzo : Lexicon poeticum totius linguae latinae in usum scholarum
ordinis secundi. Augmtac Tttui: : ./. B. Puravia (t soc. 1890. (XXVI, 1472 S.) 8. L. 20.
Legerlotz, Gustav: Grundsätze für die metrische Verdeutschung antiker Hexa-
meter-Dichtungen . . . 1888 siehe A.: Poetae.
Lekusch, Vincenz: Des Elegikers Maximianus Verhältnis zu den augusteischen
Dichtern, besonders zu Ovid. 1894 siehe D. : Maximianus.
Lenoir, Pavil: Histoire du realisme et du naturalisme dans la poesie et dans l'art
depviis l'antiquite jusqu'ii nos jours. 1889 siehe A. : Poetae.
Liedloff, Curtius: De tempestatis, necyomanteae, inferorum descriptionibus, quae
apud poetas romanos primi p. Oh. saeculi leguntur. Dissert. inaug. Lipsiat :
(Gräfe) 1884. (28 S.) 8. M. 1.
Lindsay, Wallace Martin : Lieber die Versbetonung von Wörtern wie „facilius" in
der Dichtung der Republik. In: Philologus 51 (1892) p. 364—374.
Lo-Cascio, Santi: L'influenza ellenica nell' origine della poesia latina. In:
Kivista di filologia e d'istruzione classica 20 (1892) p. 41—124.
Loise, Ferdinand: Histoire de la poesie en rapport avec la civilisation dans
l'antiquitö et chez les peuples modernes de race latine. I. 1886 siehe A. : Poetae.
Luehr, Georg: De P. Papinio Statio in Silvis priorum poetarum romanorum imi-
tatore. 1880 siehe D. : Statins.
Mähly, Jakob: Römische Hof dichter. In: Deutsche Revue 7 (1882) 4 p. 196—209.
— Satura. Protjr. des Gymn. Basel 1886. (38 S.) 4.
Lucret. de" rer. nat. III 79 sqq. Catull. c. LXVIII & LXIX. TibuU. IV 4. II
1. 47ff. Propert. III 12. III 2. 29sqq. V 1. 71. 97. 149; 11. 31. Horat. carm.
I 6. Sat. I 4. 6sqq. I 10. Isqq. II 2. 63sqq. II 2. 31. Epist. II 1. 75. 79sqq.
II 1. 188. II 2. 70. Carm. IV 4. 9. Verg. Georg. II 490sqq. Ovid's Heroide:
Sappho an Phaon. Ov. Trist. III 12. 25sqq. 5Iet. XIV 739sqq. Varius.
Laevius Protesilaudamia. C. Helvivis Cinna. Cn. Matius. Ticida. C. Mem-
mius. Caesari Augusto tributum (Riese Anth. lat. II p. 132. Bährens
Poet. lat. min. IV p. 179). Carmina codicis Einsiedlensis (Riese anth. lat.
II p. 180sqq. Bahr. poet. lat. min. III 61 sqq.). Valerius Flaecus Arg. IV
308. Juvenalis sat. VIII 105. VII2u7sqq. IllSSsqq. I llSsqq. VII148sqq.
III 257sqq. VII 4i. VII 13sqq. SOsqq. I 1.55sqq. VI llsqq. II 83—115. I 106sqq.
Epitaphium Vitalis Mimi filii Catonis (Riese anth. lat. II p. 143. Bährens
Poet. lat. min. III p. 245). Lactantius de ave Phoenice (Riese A. L. II p. 189.
Bährens Plm. III p. 253). Luxorius (Riese anth. lat. Nr. 287). Catonis
disticha (Bahr. Plm. III p. 232. 20). Aegritudo Perdicae. Dracontius
Hylas 36 sqq.
Maixner, Franz: Über den sogenannten Gebrauch von unus als unbestimmten
Artikel in der älteren Latinität. In: Wiener Studien 10 (1888) p. 308—325.
Mamiani, Terenzio: Della poesia civile appresso gli antichi e i moderni. 1880
siehe A. : Poetae.
Manitius, Max: Zu spätlateinischen Dichtern. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 37 (1886) p. 81—101. 241—254. 401—411.
I. Corippus. II. Ausonius. III. Alcimus Avitus. IV. Fortunatus. V. l'aulinus
Petricordiensis. VI. Ennodius. VII. Orientius.
- Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. In: Philologus 47
(1889) p. 710-720. 49 (1890) p. 554—564. 50 (1891) p. 354—372. 51 (1892) p. 156—171.
530—535. 704—719. 52 (1894) p. 536—552. 56 (1897) p. 535—541.
1. Persius. — 2. Claudianus. 3. Martialis. — 4. .Juvenalis. 5. Ilias latina. —
6. Anthologia latina. 7. Disticha Catonis. 8. (Aemilius) Macer. 9. Tibullus.
10. Propertius. 11. Serenus Sammonicus. 12. Avianus. 13. Lucanus. —
14. Liicretius (ed. Bernays). 15. Statins. 16. (Aemilius) Macer. 17. Teren-
tius. — 18. Ausonius. 19. Petronius. 20. Seneca (trag.). 21. Nux elegia.
22. Calpurnius und Nemesianus.
30 Scriptores latini. C. Poetae.
Poetae.
Manitius, Max: Zu späten lateinischen Dichtern. In: Kheinisuhes Museum für
Philologie 44 (1889) p. 540—552.
I. Ueber den Dichter Maximian. II. Zu Nomesians Cynegetica. III. Zu den
Gedichten Priscians. IV. Jovinus. V. Chilpericus Rex. VI. Zu Venantius
Fortunatus. VII. Zu den Gedichten dos Eugenius von Toledo. VIII. Zu
Oolumbans Gedichten.
— Zu späten lateinischen Dichtern. Ebenda 45 (189Ü) p. 153—157. 316—317.
I. Rusticius Helpidius Domnulus. II. Das Carmen de passione Doraini. III.
Zu Marii Victorini Carmen de i'ratribus Macchabaeis. IV. Damasus. V.
Commodianus.
— Ueber Hexameterausgänge in der lateinischen Poesie. Ebenda 46 (1891) p. 622—626.
— Zur Ivarolingischen Poesie. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche
Gescliichtskunde 16 (1891) p. 17.5—177.
— Zu lateinischen Dichtern. In: Rheinisches Museum für Philologie 50 (189.">)
p. 152—1.54. 315-320.
1. Zu dem Gedichte de laude Pisonis. 2. p]in Fragment aus Ciceros Homer-
übersetzung. 3. Zu dem Mimographen Marullus. 4. Zum Florilegium
des Micon.
Markland, Jeremias siehe A. Stachel scheid.
Marx, Friedrich: De poetis latinis critica et hermeneutica. In: Rlieinische.s
Museum für Philologie 41 (1886) p. 549— .559.
Lucil. XXVI ,524 L. 22 M., incert. 1181 f. L. 126 M., XXX 871 L. 44 M., VU 240 L.
I M. XXX 948 L. 121 M. Plaut, ap. Varr. 1. 1. VII 6G M., Versus quos in-
certus auctor saturae X libri I ((. lloratii praeposuit, Propert. III 17. 12.
II 33. 7 sqq. II 34. 65 sqq. Ovid. met. XIV 420.
Mehler, Eugen: Miscellanea. 1878 siehe B. : Achilles Tatius.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu den Pragnienta poetarum
veterum latinorum a. 1564. In: Rheinisches Museum für Philologie 33 (1878)
p. 238 -249.
Attius. Afranius. Caecilius. Ennius' Annalen und Dramen. Laberius. Livius
Andronicus (Laevius). Lucilius. Naevius (Novius). Pacuvius. Pomponius.
Titinius. Turpilius. M. Ter. Varro.
— Ueber die Beobachtung des Wortaccentes in der altlateinischen Poesie. [Aus:
Abhandlungen der philosophisch -philologischen Classe der kgl. bayerischen
Akademie der AVissenschaften 17. 1]. Müncliai: (G. Franz' Verl.) 1884. (120 S.) 4.
M. 3.60.
— Zur Geschichte des griechischen und des lateinischen Hexameters. 1884 siehe
A.: Poetae alexandrini.
— Anfang und Ursprung der lateinischen und griechischen rythraischen Diclitung.
1886. 1905 siehe A.: Poetae melici (I 1 p. 40).
— I. Caesur im Hendekasyllabus. II. Ueber die weibliche Caesur des classischen
lateinischen Hexameters und über lateinische Caesuren überhaujjt. III. Zu
CatuU's Gedichten. 1) Zum 2. Gedicht. 2) Zum 62. Gedicht. 3) Zum 96. Gedicht.
In: Sitzungsberichte der philosophisch-philologischen und historischen Klasse
der k. b. Akademie der Wissenschaften zu München 1889, II p. 208—257.
Monti, Giulio: La poesia del dolore. 1893 siehe A. : Poetae.
Muellenbach, Ernst: Coniectanea latina. In: Tirocinium philologum sodalium
regii seminarii bonnensis (litrolüti 1883) p. 98 — 100.
Carmen contr. pagan. 47 sqq. Querolus.
Mueller, Lucian : De re metrica poetarum latinorum praeter Plautum et Tereiitium
libri Septem. Accedunt eiusdem auctoris opuscula IV. Editio altera. Pitrojiuli
d L/jismt: C. Eicher (Lipmie 1861) 1894. (XII, 651 S.) 8. M. 14.
Op. I. De versibus dactylicorum italicis. II. De poesi rhythmica. III. De lit-
teris ac vocibus versuum. IV. De ludibriis artis.
— Rei metricae poetarum latinorum praeter Plautvim et Terentium summarium.
In usum sodalium institviti historici philologici petropolitani. Petropoli 1878.
(Lipuiae: II. 0. Tdthiur). (IV, 82 S.) 8. Kop. 80 = M. 1.60.
— Die Entstehung der römischen Kunstdichtung. [Sammlung gemeinverständlicher
wissenschaftlicher Vorträge. N. F. 4. Serie. Heft 92]. Hiimharg: Xtrlayiian stall
unil DriuUrei A.-G. (vormals J. F. Richter) 1889 (Umschlag 1890). (43 S.) 8. M. 1.
— Ueber die Volksdichtung der Römer. [Sammlung . . . Heft 130]. Ebenda 1891.
(28 S.) 8. ■ M. —.60.
Murr, Josef: Die beschreibenden Epitheta der Pflanzen bei den römischen Dich-
tern. I. Holzgewächse. Progr. des Gyran. Marburg St. 1893. (S. 3—43). 8.
— Die beschreibenden Epitheta der Blumen bei den griechischen und römischen
Dichtern. 1894 siehe A.: Poetae.
Nauck, August: Analecta critica. 1889 siehe B. : Aeschylus.
Poetae. 31
Poetae.
Nemethy, Geza: A römai költeszet korszakai. In: Egyetemes philologiai közlöny
2 Suppl. (1890) p. 1-14.
Les epoqiies de la poösie romaine.
Neumann, Hyacinthus : De futuri in priscoruni Latinorum vulgari vel cotidiano
sermone vi et usu. Particula I. Dissert. inaug. Vratt'skmae: (h'oehhr) 1888.
(61 S.) 8. M. 1.
Nisard, Desire: Etudes des moeurs et de critique sur les poetes latins de la
decadence. Cinqiiieme edition. 2 tomes. Pari'x: Harhdte et Cie (1834)1888. (XIII,
400 S.; 412 S.) 8. Je Fr. 3..50.
Teil I. Phedre ou la transition (p. 1 — 53). Les tragedies dites de Seneque ou
la tragedie en manuscrit (Darin: Analyse comparee de l'Oedipe de
Seneque et de l'Oedipe de Sophocle). (p. 55 — 198). Perse ou le stoicisme
et les stoiciens (p. 199 — 257). Stace ou les lectures publiques (p. 259 — 325).
Martial ou la vie du poete (p. 327—406).
„ II. Juvenal ou la deelamation (p. 1 — 7(1). Lucain ou la decadence (Darin:
Du style de la Pharsale et des poetes contemporains de L. : Virgile,
Seneque, Perse, Sil. Italiens, Statius, Martial, Juvenal) (p. 71 — 394).
Nogaj, Jözef: Wplyw poetöw laciiiskich na sielanki Jözefa Bartlomieja Zimo-
rowicza. In : Rozprawy i sprawozdania z posiedzeü wydziahi filologicznego
akademii umiejptnosci 11 (Krolwu 1886) p. 273—308.
de Nolhac, Pierre: Petrarque et les poetes latins. In des Verf. Petrarque et
l'humanisme (Paris 1892) p. 13G— 175. Nouvelle edition 1 (1907) p. 163—212.
Olivieri, Alb. Pio: La poesia antica e moderna in ordine alla psicologia. 1887
siehe A. : Poetae.
Opitz, Curtius Riccardus: De argumentorum metricorum latinorum arte etorigine.
Dissert. inaug. lips. Lipsiae 1883. (S. 195 — 243). 8. Vollständig in: Leipziger
Studien zur classischen Philologie 6 (1883) p. 193—316.
Pars I: De periochis terentianis et plautinis non-acrostichis. 1. De 0. Sul-
picii ApoUinaris studiis et de argumentorum in libris manuscriptis condi-
cione. 2. De re metrica et prosodiaca argumentorum terentianorum et
plautinorum non- acrostichorum. 3. De sermone argumentorum plauti-
norum non -acrostichorum. 4. De vita et aetate C. Sulpicii ApoUinaris.
Pars II: De acrostichis plautinis. 5. De auctore quid adhuc suspicati sint
viri docti. 6. De sermone acrostichorum. 7. De re prosodiaca et de re
metrica. 8. De argumentorum metricorum latinorum origine et acrosti-
chorum plautinorum auctore. Pars III : De argumentis vergilianis, luca-
nianis, statianis, ceteris. 9. De codicum in tradendis argumentis vergilianis
fide sive de duplici recensione. 10. De argumentorum vergilianorum arte
et aetate. 11. De ceteris praeter vergiliana argumentis.
Palm er, Arthur: Emendations. In: Hermathona 4 (1883) = No. 8 (1882) p. 239—275.
Lucil. 29 La. Plaut. Amphitr., Arg. I 9. Prol. 32. 81. 141. Amphitr. 220. 227,
228. 229—2.31. 263. 542—546. 829—831. 944, 5. 1031. 1037, 1038. 1040. 1071. Asin.
98. 306. 329. 369. 430. 495. 609. 7(l4. Pseud. 792. 397. 1174. 296. Stich. 44. II
1. 181. 270. 476. Trucul., Prol. I 2. 72. 2. 2. 17. 2. 3. 10—13. 2. 3. 21, 22. 2. 4.
90. 2. 6. 54—59. 4. 3. .56—57. 5. 10 seqq. 5. 20. 5. 33—37. Catull. 54. Lucret.
I 558. III 453. IV 414-419. IV 1125—1127. V 305-315. VI 1134-1137. Horace,
serm. I 1. 66. I 9. 54—56. II 3. 226—232. Ovid, am. I 8. 65.
— Miscellanea critica. 1. Dierectus [Plaut.] 2. Four emendations in Tibullus [I 5
31 seqq. I 3. 71. I 2. 49. .50. I 4. 41 seqq.] 3. Two emendations in Propertius
[3. 16. 9. 4. 3. .54]. In: The Journal of philology 15 (1886) p. 1.32—144.
— Miscellanea critica. Ebenda 16 (1888) p. 30 -40.
Terent. Eun. 4. 4. 21. Heaut. Tim. 4. 1. 32. Plaut. Cure. 5. 15. Persa 434
[3. 3. 30]. 815 [5. 3. 29]. ßudens 847 [3. 6. 20]. 811 [3. 5. 43]. Trin. 885 [4. 2.
43]. Truc. 503 [2. 6. 27]. Eur. Med. 886.
— Miscellanea critica. 1888 siehe A. : Poetae scaenici b) Comici.
Pascal, Carlo: Caratteri ed origine della „nuova poesia" latina nel periodo aureo.
Considerazioni. Torino: K. Locsrhcr 1890. (62 S.) 8. L. 2.
1. Influenza ed effetti di tutta la coltura greca in Koma. Concetto ch(^ bisogna
formarsi della cosidetta arte nuova. 2. Origine doli' arte nuova nelle
corte d'Augusto. Diverse scuole letterarie e loro Sorte.
Pasdera, Arturo: Le origiiii dei canti popolari latini cristiani. In: Kivista di
filologia e d'istruzione classica 17 (1889) p. 4.55—515.
Parte d'un studio sui canti popolari latini del Medio evo.
Patard, Victor: Reflets antiques. Po6sies puisees aux sources grecque, latine . . .
1888 siehe A. : Poetae.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Etudes sur la poösie latine. 2 voll. 4" edition.
/'am; Huchäte ä Cie. (1868. 1869) 1900. (VII, 378 S. ; 484 S.) 8. Je Fr. 3.50.
32 Scriptores latini. C. Poetae.
Poetae.
Patin, Henri Joseph Guillaume: De renseignement historique de la littorature
et en particulier de la poösie latine (1832). In des Verf. Etudes sur la po6sie
latine l^ (Parts 1900) p. 1—25.
— Sur l'utilitö des 6tudes classiques (1833). Fragment. Ebenda p. 26—34.
— Histoire abr6gee de la poosie latine depuis son origine .jusqu'au siecle d'Auguste
(1835). Ebenda p. 35—55.
— La poesie latine au temps de C6sar et d"Auguste (1836). Ebenda p. 56 — 75.
— Des 6coles litt6raires et des poetes du sifecle d'Auguste (1837). Ebenda p. 138-156.
Pesci, Dino: Bellezza e amore. Studio sui principali poeti greci, latini, italiani,
stranieri. Eumu-Torino-Mtiano-Fmiizt: n.B. Paravta e Comp. 1890. (348 S.) 8. L. 3.
Parte terza. Poeti latini. Capo I. Della letteratura latina in generale
(p. 171—174). Capo II. La donna nella poesia latina (p. 175—217).
Peter, Rudolf: De Romanoruni precationum carminibus. In: Commentationes
philologae in honorem Augusti Reifferscheidii scripserunt discipuli pientissimi
( ymtühmnt 1884) p. 67—83.
Potschenig, Michael: Bemerkungen zu den poetae latini minores. In : Philologus
48 (1889) p. 562—564.
Pick, Albert: De vi atque usu adiectivi praedicativi apud aevi augustei poetas
latinos. Dissert. inaug. Halis Sa.x. 1879. (1 Bl., H7 S.) S.
Pirchala, Imre: Az alliteratiu szerepe a latin költeszetben. In: Egyetemes
philologiai közlöny 7 (1883) p. 510—519. 632—647.
L'allitöration dans la poösie latine.
Plessis, Prederic: I^tude sur la place des mots dans certains vers. In: Bulletin
de la Faculte des Lettres de Poitiers. Annee 1833 (1884) p. 133—1.37.
— L'hendecasyllabe Phal6cien. In: Facult*^ des lettres de Caen. Bulletin niensuel
2 (1886) N. 5 (JatH) p. 19.3—203.
Ploen, Henricus: De copiae verborum differentiis inter varia poesis romanao
anti(iuioris genera intercedentibus. Diss. inaug. Argentorati 1882. (56 S.)
8. Vollständig in: Dissertationes philologicae argentoratenses selectae 7 (1882)
p. 233—318.
Poesies latines du ms. Add. A. 44 de la Bodleienne. In: Bibliothoqup de l'Ecolo
des ehartes 47 (1886) p. 88—97.
Quicherat, Louis: Sur la restitution d'une inscription tumulaire on vers iambi-
ques. In des Verf. Melanges de philologic (Paris 1879) p. 89—106.
— Une inscription du Musee Campana (1862). Ebenda p. 210—214.
Ramorino, Feiice: La poesia in Roma nei primi cinque secoli. In: Rivista di
filologia e d'istruzione classica 11 (1883) p. 417—539.
I. Dell' indole romana ali(>na dagli atudi poetici. Tl. Del metro saturnio.
III. Reliquie di antichissimi inni religiosi. IV. Vaticinii antichi c f'or-
mole varie. V. Canzoni popolari di vario genere ^ Fescennini, Sature.
Atellane. VI. Iscrizioni in verso saturnio anteriori alla guerra di Annibale.
Rihbeck, Otto: Geschichte der römischen Dichtkunst. 3 Bände. Stutlgarl: J. G.
Coitn'srhc liuchh. 1887—1892. 8. M. 25.75.
I. Dichtung der Republik. 2. durchgesehene und vermehrte Auflage. (1887)
1894. (IX, 358 S.) M. 8.
II. Augusteisches Zeitalter. 1889. (1 Bl., 372 S.). M. 8.75.
III. Dichtung der Kaiserherrschaft. 1892. (1 Bl., 372 S.) M. 9.
— Histoire de la poesie latine iusqu'a la fin de la ropublique. Traduite par
Edouard Droz et Albert Kontz. Paris: Lnour 1890. (440 S.) 8. Fr. 7.,50.
— '/atOQla tijg (juifxaiy.ilc Ttoitjaiu); iiilk)]yta&tlnu vnh S. K. Say-iUauoTtovi-ov. Stößot
'Er 'A&ijvai?: Tvn. II. J. £ay.iUaQlov (Ä". Becl) 1897—1900. 8. " ^(j. 13.50.
T. A'. 'M Ttoltjcfic y.aza tovc; /Qorovg tijs iXcv9iQu? noAiTilag. 1897. (y', 523 S.,
1 S. ung.) JQ. 4.50.
T.B'. 'll TToitjaic xazü tovg xQÖvovg tov Avyovatov. 1898. (599 S., 1 Bl.) .J(>. 4.50.
T. r' . 'n nolriaic: xata tovg /QÖvove ttäv avtoxQarÖQOir. 1900. (544 S., 1 Bl.)
Jij. 4.50.
— Varia. In: Rheinisches Museum für Philologie 45 (1890) p. 313—315.
Plaut. Bacch. 123. 379. 393. 929. Terent. Fun. .560. Propert. I 17. 2. Ovid. her.
7. 45. Statius Theb. I 460. Seneca (Plni. IV 15 p. fiO B.) Lact. Phoeni.x 103.
— Antikritische Streifzüge. I. II. In: Rheinisches Museum für Philologie .50 (1895)
p. 277—285. 558—565.
I. [Accius Myrmidones, Epinausimache. Pacuvius Dulorestes].
II. [Dirae].
Richter, Paul: De usu particularum exclamativarum apud poetas Augusti
aequales. Progr. des Gynin. Hagen au 1878. (S. 3—29). 4.
Romizi, Augusto: Paralleli letterari tra poeti greci, latini e italiani. (1873) 1892
siehe A.: Poetae.
Poetae. 33
Poetae.
Schäfler, Jakob : Die sogenannten syntaktischen Graeeismen bei den augusteischen
Dichtern. Inauguraldissert. von München und Progr. der Studienanstalt
Ambay: K. PohVs Vtrl. 1884. (95 S.) 8. M. 1.60.
Scheffler, Ludovicus: De perfecti in „vi"' exeuntis formis apud poetas latinos
dactylicos occurrentibus. Dissert. inaug. Marpur gi Catt. 1890. (1 Bl., 59 S.) 8.
Sc henk 1, Heinrich: Handschriftliches zu lateinischen Dichtern. In: Wiener
Studien 7 (1885) p. 341—343. 8 (1886) p. 166—168.
1. A. L. ed. Kiese 736, Baehreiis Plm. V p. 354 (versus de diebus aegyptiacis).
2. Cic. Aratea v. 227 sqq. 3. De ponderibus et mensuris (A. L. ed. R. 486,
Baehr. Plm. V p. 71 ff.). 4. Pragm. von Gedichten (A. L. ed. R. 728. 729,
Baehr. Plm. IV 550). — 1. Fragm. von Stat. Theb. 2. Epitaph. Kaiser
Heinrichs III (Burm. A. L. II 153).
— Aus Handschriften. In: Wiener Studien 12 (1890) p. 318—320.
Horatius. Sedulius. Valerius Flaccus. Ausonius. Anth. lat. 484 R.
Schmidt, Johannes: Additamenta ad corporis vol. VIII. In: Ephemeris epi-
graphica 5 (1884) p. 265— 5fi8. Vide p. 276—278. Cfr. Revue critique 17» annee
(1883) N. s. 15 p. 359—360. Charles Tissot in: Academie des insci-iptions et
belles lettres. Comptes rendus des seances de l'ann^e 1884. 4" sörie 12 (1885)
p. 64 — 67. Bulletin epigraphique de la Gaule 3 (1883) p. 151.
Schollmeyer, Ernst: Quid Cicero de poetis Romanorum iudicaverit. 1884 siehe
D. : Cicero.
Schulze, Karl Paul: Über das Princip der Variatio bei römischen Dichtern. In:
Jahrbücher für classische Philologie 131 (1885) p. 857-879.
Schwartz, Friedrich Lebrecht Wilhelm : Die poetischen Naturanschauungen der
Griechen, Römer und Deutschen in ihrer Beziehung zur Mythologie. 1864—1879
siehe A. : Poetae.
Seitz, Fridericus : De adiectivis poetarum latinorum compositis. Dissert. inaug.
Bonnae 1878. (41 S.) 8.
— Defixispoetarumlatinorumepithetis. I. Progr. desGymn.Elberfeldl890. (SOS.) 8.
Sellar, William Young : The roman poets of the republic. 3. edition revised.
Oxford: Clarendon Press (1863) 1889. (XIX, 474 S.) 8. Sh. 10.
— The roman poets of the augustan age. Virgil. Third edition. Oxford: Clarendon
Press (1877. 1883) 1897. (XX, 423 S.) 8. . Sh. 9.
— The roman poets of the augustan age. Horace and the elegiac poets. With a
memoir of the author by Andrew Lang. Second edition. Oxford: Clarendon
Press (1892) 1899. (XLIII, 363 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Sigismund, Fridericus: De haud negationis apud priscos scriptores usu. Dissert.
inaug. ienensis. Lipsiae 1883. 8. In: Commentationes philologae ienenses 3
(1884) p. 215—262.
Simon, Johannes Alphons: 6 Tafeln Iktusvokal-Schemata . . . 1895 siehe A. : Poetae.
— Ideen zur Begründung einer Melodik (Euphonik) der antiken Poetik. 1895. 1896
siehe ebenda.
Skobielski, Johann: Der sapphische Vers bei den lateinischen Dichtern. Progr,
des Gymn. Czernowitz 1889. (S. 7-34). 8.
Solomonides, S.: "Ev (iXiuiiia inl ti]g XuTivLy.t'ig Ttoit'jaswg y.ul tijg Alvtiüdog tov
Biqyillov. [Aus: llaöodog]. 'Ev Ziivqvij: Tvn. „IJQoödov''^ 1879. (32 S.) 8.
Sommer, Alfred: De usu participii futuri activi apud aevi augustei poetas.
Dissert. inaug. Halis Sax. 1881. (1 Bl., 58 ö.) 8.
Speijer, Jacobus Samuel: Observationes ad poötas latinos. In: Mnemosyne 19
(1891) p. 41—61.
Plautus Amph. 168—72. 550 sq. Asin. 168. Bacch. 563 sqq. 584. Ennius ap.
Gros. IV 1. 14. Terent. Heaut. 46. 798. 818. 931. Eun. 591. Hec. 393. 744 sqq.
Adolph. 33. Tibull. I 5. 10.
(Stachelscheid, Albert): Unedited conjectures of Markland. In : Hermathena 4
(1883) = No. 7 (1881) p. 153—156.
[Ad Catullum]. Ad Tibullum. [In Lucretium].
Stampini, Ettore: La poesia romana e la metrica. Prolusione ad un corso libero
con effetti legali di letteratura e metrica latina letta addi 17 novembre 1830
nella R. Universitä di Torino. Torino: K. Loescher 1881. (43 S.) 8. L. 1.
Steinberger, Alphons: Die Ödipussage in der römischen Poesie. 1888 siehe A. :
Poetae epici.
Stowasser, Josef Maria: Varia. In: Wiener Studien 4 (1882) p. 130—136.
Varro Sat. Men. (R.) miii ul(jtatmv 2. Papiapapae 3 R. Lucilius 1. XXIX.
XXX. falso adscr. XIX. Ennius Ann. VII 5 Va. p. 154, Com. ine. II.
— Coniectanea. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884)
p. 292—294.
Lucilius XXVII 17 M. 650 L. XXVIIII 54 M. 790 L. II 13 M. 46 L. Varro
Sesquiul. 6 B. R. Varro Modio 4 B. 11 R. Lucilius XXII 9 M. 521 L.
Klussmann Bibliotheca scriptorura classicorum. II 1. 3
34 Scriptores latini. C. Poetae.
Poetae.
Thewrewk dePonor, Emil : Inscr. lat. poet. Aquinci reperta. 1882 siehe D. : Acelus.
Trezza, Gaetano: Nuovi studi critici. Verona- Padova: Druchr e Tedeschi 1881. (XI
298 S.) 8. L. 4.
Tropsch, Stephan: Flemings Verhältnis zur römischen Dichtung untersucht.
[Grazer Studien zur deutschen Philologie. III. Heft]. Graz: I'nivtrsüäts-Buch'h-.
und YerlagH-Buchliandhuig „Stijrüi^'. 1895. (X, 143 S., 1 S. ungez.) 8. M. 4.
Tyrrell, Kobert Yel verton : Miscellanea. 1882. 1883 siehe B.: Euripides.
— Early latin poetry. In: The Atlantic Monthly 73 (1894) p. 505— .515. Auch in:
— Latin poetry. Lectures delivered in 1893 on the Percy Turnbull Memorial Foun-
dation in the Johns Hopkins Universitv. London: Marmillan and Co. lH9ö. (XXIII,
323 S.) 8. ' Sh. 7.
I. Introduction. II. Early latin poetry (p. 28—58). III. Lucretius and Epi-
cureanism (p. 59—89). IV. Catullus and the transition to the Augustan
age (p. 90-125). V. Virgil (p. 126—161). VI. Horace (p, 162-215). VII. Latin
Satire (p. 216—259). VIII. Latin poetry of the decline (p. 260—294). Appen-
dix. Some recent translations of Virgil (p. 295—319).
Unger, Kobert: Ad poetas latinos miscellanea critica. In: Pliilologus 49 (1890)
p. 26—37.
CatuU. 61. 23. Propert. II 1. 31. II 10 (III 13 c) 55. II 25 (III 34) 29. IV (V) 7. 57.
Manil. V 542. Val. Flacc. VIII 289. Ciris v. 459. 477. 533 sq. Statius Ach.
I 513. 394.
Untersuchungen, philologische. 2. Heft. Zu augusteischen Dichtern. [Fr. Leo:
Über einige Elegien TibuUs. Ad. Kiessling : Horatius]. Berlin: Weidmann IS81.
(2 Bl., 122 S.) 8. M. 2.40.
Ussing, Johan Louis: Fortolkning til J. N. Madvigs üdvalg af latinske Digteres
Arbeider. Poet;irum aliquot latinorum carmina selecta carminumve partes.
Anden Udgave gjennemset og rettet efter Textens fjerde Udgave. Kopenhagen :
flyhhndal 1879. (208 S.) 8. Kr. 2.75.
Vahlen, Johannes: De veterum poetarum versibus a Cicerone citatis. 1879. 1907
siehe D. : Cicero.
— De distinctionis usu critico. J. 1. aest. Berolini 18S0. (S. 3—18). 4. Wieder-
holt in des Verf. Opuscula academica 1 (Lipsiae 1907) p. 103—120.
Catull. 57. 1—10. Verg. Aen. II 101—103. Sen. Troad. 1120—1126. Enn. Iph. 7.
Pacuv. p. 95 Ri. Plaut. Men. 104 ss. MGI. 1159—1166. B.acch. 54.5—547. 589.
Terent. Haut. 269—276. Propert. 4. 6. 63 sq. Verg. Aen. II 689—691. Stat.
Theb. XI 190-192. Claudian. Kapt. Pros. III 297—299. Catull. 76. 17—22.
Plaut. Men. 451 sq. Propert. IV 11. 33—36. Plaut. Men. 319—321. Trin.
124 sq. Men. 307 sq. Ennius Iphig. scaen. II 215—218. Plaut. Trin. 389.
Epid. 352 sq. Aristoph. Eq. 919. 1036. 546 sq. Verg. Aen. VIII 38—40.
Ennius Iph. scaen. I 213 sq. Catull. 64. 184.
— De Propertio et iteratis verbis apud poetas romanos. De abundanti oratione
apud poetas romanos. De traiectis verbis apud poetas romanos. 1886. 1907
siehe D. : Propertivis.
Vannucci, Atto : Gli antichi poeti latini e le prime prove del dramma e dell'
epica. 1885 siehe C: Collectiones.
Vernier, L6on: De senariis italicis. Thesis paris. Vesontione: J. Dodtvers et soc. 1888.
(1 Bl., 78 S.) 8.
van derVliet, Johannes: Over de opvatting der oorspronkelijkheid bij de latijn-
sche dichters. In : Aanteekeningen van het verhandelde in de sectie voor letter-
kunde, wijsbegeerte en geschiedenis ter gelegenheid van de algemeene ver-
gadering van het provinciaal utrechtsch genootschap van kunsten en weten-
schappen, gehouden d. 28 Juni 1887 p. 11 — 31.
Wachsmuth, Curt: Lateinische Hendekasyllaben in Athen. In: Rheinisches
Museum für Philologie 44 (1889) p. 320.
Wagner, Ernst: De M. Valerie Martiale poetarum augusteae aetatis imitatore.
Dissert. inaug. Rerjimontt: E.c ofßc. hartungiana 1880. (1 Bl., 48 S.) 8. M. 1.20.
Warren, Minton: ün the enclitic ne in early Latin. In: The american Journal
of philology 2 (1881) p. 59—82. Auch Dissert. inaug. argent. Baltimore &
Strassburg 1881. (32 S., 1 S. ung.) 8.
Walser, Jakob: Zur formalen Seite des Gleichnisses bei den lateinischen Dichtern.
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 29 (1878) p. .595 — 607.
Weil, Henri: L'origine du mot „Poete". 1884. 1900 siehe A. : Poetae.
Weise, Fr. Oskar: Sprache der Dichter. (1891) 1909 siehe C: Collectiones (p. 16).
— La langue poetique (p. 176—229). 1896 siehe ebenda.
— 'O noiiirixog Xilyog (p. 102—133). 1905 siehe ebenda.
— The language of the poets (p. 105 — 143). 1909 siehe ebenda.
Wer nicke, Conrad: Miscellanea critica. 1892 siehe B. : Aeschylus.
Poetae — Poetae antiquissimi. (Poesis antiquissima). 35
Poetae.
de Wilamo wi tz-M oellendorf f, Udalricus: De tiübus carminibus latinis com-
mentatio. J. 1. hib. Gottingae 1893. (S. 3-2Ö). 8.
Horat. c. I 28. De Statu Achilleide. De Plauti Persa.
Wilbertz, Guilelmus: De adiectivis poetarum latinorum usque ad Catullum com-
positis. Dissert. inaug. Marburgi 1884. (94 S., 1 Bl.) 8.
Will mann, Otto: Sternkundliches zur Autorenlektüre. 1886. 1904 siehe A. : Poetae.
Witkowski, Stanislaus: De vocibus hybridis apud antiquos poetas roraanos.
[Aus: Rosprawy akademii umiejptnosci. ^Yydziai filologiczny. Ser. IL Z {h'rahan
1893) p. 204— 232]. Kraltau: {Btichh. der pobiisflun Verlaffugesellschaß) 1893. (29 S.) 8.
M. 1.20.
Kurzer Auszug in deutscher Sprache in: Anzeiger der Akademie der Wissen-
schaften in Krakau 1892 p. 286-289.
Wolters, Paul: Metrische Grabschrift aus Blainz. In: Jahrbücher des Vereins von
Alterthumsfreunden im Rheinlande. Heft 74 (1882) p. 24—31.
Zingerle, Anton: De scriptorum latinorum locis, qui ad poenarum apud inferos
descriptionem spectant. (1877) 18S2 siehe C. : CoUectiones (p. 17).
— Zur Behandlung des Mythos von der Bergeaufthürmung bei römischen Dichtern.
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 29 (1878) p. 5—8 und in des
Verf. Zu späteren lateinischen Dichtern 2 (1879) p. 40—47.
— Zu späteren lateinischen Dichtern. Beiträge zur Geschichte der römischen
Poesie. II. Heft, lieber einen Innsbrucker Codex des Seneca tragicus. — Zu
Lucan, Silius, Martial. — Zur Behandlung des Mythos von der Bergeaufthuermung
bei röm. Dichtern [= Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 29 (1878)
p. 5 — 8]. Zu Paulinus Nolanus. Neue metrische Excurse. Stellenverzeichniss.
Innsbruck: Wagnerische Unhersitaets-Buchh. 1879. (VIII, 92 S.) 8. M. 2.80.
— Beiträge zur Geschichte der Philologie. 1. Theil. A. u. d. T.: De carminibus
latinis saeculi XV. et XVI. ineditis. Prolegomena scripsit, carrainum delectum
e cod. oenipont. 664 et vindob. palat. 3505 ed., indicem nominum et rerum
adiecit A. Z. 1880 siehe oben (p. 22).
Poetae antiquissimi. (Poesis antiqiiissiiiia).
Reliquiarum [carminum saturniorum] quotquot supersunt sylloge edidit Ludovicus
Havet. 1880 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Carmen fratrum Arvalium. Elogia Scipionum. Carmina Saliorum. Ap Claudii
Caeci sententiae. Saturnia Livii Andronici fragmenta. Saturnia Naevii poetae
fragmenta.
Carminum saturniorum reliquiae. Emendavit et adnotavit Lucianus Mueller in libello:
Der saturnische Vers und seine Denkmaeler (J.ipsiae 1885) p. 121 — 171.
I. Livii Andronici Odyssea. II. Incerti auctoris Carmen Priami. III. Cn. Naevi
Bellum Poenicum. Naevi et Metellorum altercatio. Epigramma Naevi. Satura.
IV. Marcii vatis carmina. V. Appii Claudii Caeci Carmen. VI. Licinii Tegulae
Carmen. VII. M. Porcii Catonis carmen de moribus. VIIT. L. Accii carmina.
IX. M. Terentius Varro Sexagesi. Eumenidibus. Terentianus Maurus. Inscrip-
tiones. Carmen fratrum arvalium.
Fragmenta poetarum romanorum coUegit . . . Aemilius Baehrens. 1836 siehe C. : Poetae
(p. 21).
Versus italici antiqui. Collegit recensuit, rationem metricam explicavit
Carolus Zander. Lundae: Hj. Möller 1890. (3 EL, CCXXVII S., 1 El.,
124 S.) 8. Kr. 3.50 = M. 5.
I. Sententiae. 1. Proverbia in solutae orationis contextu posteritati tradita.
2. Praecepta quae sub certis auctorum nominibus feruntur praeter Catoniana.
Appii Claudii sententiae. Appendix I. Proverbia inserta versibus poetarum.
quorum speciem veram poetae metri causa mutaverint necne, dubium est.
App. II. Catonis Carmen de moribus. II. Sortes. III. Comprecationes. 1. Ponti-
ficum Carmen Kalendis calantium Nonas. Cantio ruatica. Particula de antiqua
Martis comprecatione. Carmen fratrum Arvalium. Carmen saliare. 1. Versus
Januli. 2. Versus Jovii. 3. Versus Martii. 4. Versu.s Junonius. 5. Versus
incertae sedis . . . IV. Carmina dedicationis. V. Elogia mortuorum. VI. Carmina
epica, saturae, epigrammata. 1. Livii Andronici Odyssia. 2. Cn. Naevius.
Bellum Punicum. 3. Incerti scriptoris carmen Priami. 4. Metellus consul in
Naevium poetam. 5. Epigramma Naevii.
Baehrens, Emil: Dvenos-Inschritt. 1884 siehe C: Poetae.
— Analecta ad versum saturnium spectantia. In des Verf. Fragmenta poetarum
romanorum coli, et emend. {Lipsiuc 1886) p. 6—28.
Bergk, Theodor: Zur Sacralpoesie der Römer. In des Verf. Kleine philologische
Schriften 1 (Halle a. S. 1884) p. 475-.518.
I. De carminum Saliarium reliquiis (1847) p. 477 — 495. II. Das Lied der Arval-
brüder. Ein kritischer Versuch (1856) p. 495—518.
3*
3(5 Scriptores latini. C. Poetae antiquissimi. (Poesis antiquissima).
Poetae antiquissimi. (Poesis antiquissima).
Cocchia, Enrico: Della relazione del verso saturnio coli' esametro greco. 1887
siehe B. : Strabo.
Havet, Lucio vicus: De saturnio Latinorum versu. Inest reliquiarum quotquot
supersunt sylloge. Thesis. [Bibliotheque de l'f^cole des hautes 6tude8. Sciences
philologiques et historiques. 43]. Parisns: F. Yieweg 1880. (XII, 517 S.) 8. Fr. 15.
— Sur les distiques saturuiens. In: Revue de philologie 6 (1882) p. 204.
— Quai. Ebenda 11 (1887) p. 64.
Hoffmann, Emanuel: Die Fescenninen. In: Rheinisches Museum für Philologie
51 (1896) p. 320—325.
.Jordan, Henri: Zur Beurtheilung der ältesten sacralen Poesie. § 1. Alliteration
und Stabreim. § 2. Zum Arvalenliede. § 3. Zum Saliarliede. In des Verf.
Kritische Beiträge zur Geschichte der lateinischen Sprache ( Sd/j» 1879) p. 167—224.
— Vindiciae sermonis latini antiquissimi. J. 1. aest. Rcgimonlii: Härtung 1882.
(S. 3-20). 4. M. 1.50.
I. Inscr. [Jovi Saturno divis eqs. Duenus].
Karsten, Hermann Thomas siehe O. Keller.
Keller, Otto: Der saturnische Vers als rythmisch erwiesen. Liipzig: 0. Frajtag.
Prag: F. Tanpsky 1883. (1 Bl., 83 S.) 8. M. 1.50.
— . . . Zweite Abhandlung. Prag: H. Dowimcus 1886. (1 Bl., 42 S.) 8. M. 1. Vgl.
Hermann Thomas Karsten: Der saturnische Vers als rhythmisch erwiesen von
O. K. Prag 1883. In : Revue de philologie 9 (1885) p. 144—148.
Kuehn, Carl: De priscorum Romanorum poesi populari. 1882 siehe C. : Poetae.
Lindsay, Wallace Martin: The satnrnian metre. In: The american Journal of
philology 14 (1893) p. 139-170. 305-334.
— The accentual dement in early latin verse, with a new theory of the saturnian
metre. In: Transactions of the philologieal society, 1891—1894 {London 1894)
p. 405—443.
Mähly, Jakob: Saturnii [Festus s. v. Topper]. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 38 (1887) p. .589—590.
Misset, Eugene: Le rhythme du vers saturnien. R6ponse ä Louis Havet. In: Les
Lettres chretiennes. Revue d'enseignement, de philologie et de critique 3 (1881.
1882) p. 88—108.
Mueller, Lucian: Der saturnische Vers und seine Denkmaeler. Lnpzt'g: B. G. Teubiier
1885. (VIII, 175 S., 1 S. ung.) 8. M. 4.
Nettleship, Henry: The earliest italian literature; considered with especial
reference to the evidence afforded on the subject by the latin language. [Public
lecture, June 1882]. In: The Journal of philology 11 (1882) p. 175—194. Wieder-
holt in des Verf. Lectures and essays {Oxford 1885) p. 45—66.
— On recent theories of the Saturnian Verse. In: Transactions of the Oxford
Philologieal Society, 1886—1887 p. 23-25.
Ramorino, Feiice: La poesia in Roma nei prinii cinque seeoli. 1883 siehe C: Poetae.
— Ad Otto Kelleri opusculum quod inscribitur Der saturnische Vers als rythmisch
erwiesen excursus. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 12 (1884)
p. 181—195.
— Alcune osservazioni suUa questione del verso saturnio. In: Memorie del r.
Istituto lombardo di scienze e lettere. Classe di lettere e scienze morali e
storiche 16 (Mthino 1886) p. 215-250.
— A proposito di un nuovo opuscolo sul verso saturnio [Reichardt]. In: Rivista
di filologia e d'istruzione classica 22 (1894) p. 280-287.
Reichardt, Alexander: Der saturnische Vers in der römischen Kunstdichtung.
[Aus: Jahrbücher für classische Philologie. 19. Supplementband (1893) p. 205 — 253].
Leipzig: B. 0. Teuhner 1892. 8. M. 1.20.
Ring, Michael: Altlateinische Studien. (Das Arvallied und die salischen Frag-
mente. — Zur Semasiologie der indogermanischen Stammbildung. — Beiträge
zur Erklärung des Templum von Piacenza). Pressburg und Leipzig: S. Steiner 1882.
(142 S., 1 Bl.) 8. M. 4.
Spiegel, Nicolaus: Der Numerus Saturnius. Eine rhythmische Studie. Progr.
des Alten Gymn. Würzburg 1895. (48 S.) 8.
Thurneysen, Rudolf: Der Saturnier und sein Verhältniss zum späteren römischen
Volks verse. Balle M. Niemeytr 1885. (62 S., 1 Bl.) 8. M. 1.60.
Valmaggi, Luigi: La quistione del Saturnio secondo una recente teoria [Ramorino:
Memorie del R. Ist. Lomb. di sc. e lett. XVI p. 215 sgg.]. In: Rivista di filologia
e d'istruzione classica 16 (1888) p. 218—226.
Wölftlin, Eduard: De Scipionum elogiis. In: Revue de philologie 14 (1890)
p. 113—122.
— Die Dichter der Scipionenelogien. In: Sitzungsberichte der philosophisch-
philoloeischen und der historischen Classe der k. b. Akademie der Wissen-
schaften zu München. 1892 p. 188— -'19. [Nach W. Ennius und Pacuvius].
Poetae antiquissimi. (Poesis antiquissima) — Poetae bucolici. 37
Poetae antiquissimi. (Poesis antiquissima).
Zander, Carolus Magnus: De honioeoarcto saturnioruni versuum. In: Conimen-
tationes woelfflinianae (Lipsiae 1891) p. 239 — 243.
— De lege versificationis latinae, summa et antiquissima. [Aus: Lunds Univei'sitets
ürs-Skrift 26 (1889—1890)]. Laiida, : (Hj. MiiUcr's Uiiiv. Biuhh.) 1892. (28 S.) 4. M.— .80.
— De nuniero Saturnio quaestiones. [Acta universitatis Lundensis 32 (1896)].
Lundae: C. W. Okcrup 1895. (45 S.) 4. Kr. 1.25,
I. De nuniero syllabarum et membrorum. II. De caesura hemistichii. III. De
colis heptasyllabis. IV. De colis minoribus vel hexasyllabis pentasyllabis
quadrisj'Uabis. V. Summa disputationis. VI. Certiora Saturnii numeri
exempla. VII. Incertiores reliquiae.
Zubaty, Josef: O novejäich vykladech saturnskelio verse. In: Listy filologicke
a paedagogickö 13 (1886) p. 321—337.
Poetae aenig^matuin.
Aenigmata codicis bernensis 611 et codicis ausoniani vossiani fol. 111 reo. Alexander
Riese in: Anthologia latina I 1. 2 (1894. 1896) Nr. 481 et 656—657 c.
Lorscher Rätsel. Von Ernst Dümmler. In: Zeitschrift für das deutsche Alterthum
und deutsche Litteratur 22 (1878) p. 258—263.
Aenigmata latina hexasticha ... edidit Paulus Brandt. 1883 siehe unten die Er-
läuterungssehriften.
Sechszeilige Rätsel in rythmischen Hexametern. Von Wilhelm Meyer. 1886. 1905 siehe
A.: Poetae melioi (I 1 p. 40).
Brandt, Paul: Aenigmata latina hexasticha [Riese AI. I 481, fasc. alter praef.
LXVIIsqq.]. In: Tirocinium philologum sodalium seminarii bonnensis (ß^roi/xi'
1883) p. 101—133.
Buecheler, Franz: Anglosaxonum latina aenigmata. 1881 siehe C: Collectiones(p.6l.
— Das älteste lateinische Räthsel [Gellius XII 6]. In : Rheinisches Museum für
Philologie 46 (1891) p. 159—160.
Dümmler, Ernst: Lateinische Rätsel [in Prosa]. In: Zeitschrift für deutsches
Alterthum und deutsche Litteratur 22 (1878) p. 421—422.
Fröhner, Wilhelm: Kritische Analekten. 1884 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
Meyer, Wilhelm: Der Versbau der sechszeiligen Räthsel. 1886. 1905 siehe A. :
Poetae melici (I 1 p. 40).
ühlert, Konrad: Zur antiken Räthseldichtung. 1894 siehe A.: Poetae aenigmatum.
S c h e n k 1 , Karl : Ein pompejanisches Rätsel. In : Wiener Studien 8 (1886) p. 172 — 173.
Poetae antiquissimi siehe hinter Poetae.
Poetae bucolici.
Carmina codicis Einsidlensis recensviit Alexander Riese (1870) in: Anthologia latina I 2
(1896) Nr. 725. 726.
Incerti carmina bucolica. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3
(Lipstae 1881) p. 60—64.
Albert, Paul: La po6sie pastorale. (1868) 1893 siehe A.: Poetae.
Crusius, Otto: Bucolicum fragm. Vergilii nomine ornatum in codicis Philippici
glossario. 1892 siehe C: Poetae.
— Zu den Einsiedler Bucolica. In: Philologus 54 (1895) p. 380—383.
Ferrari, Aurelio : Saggio di uno studio sul genere pastorale applicato principal-
mente a Teocrito e Vergilio. 1896 siehe A. ; Poetae bucolici.
Fritzsche, Theodor: Jahresbericht über die röniischen Bukoliker. In: Jahres-
bericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft VII (1879)
18 p. 177 — 185. Fortgesetzt von C. Schaper.
Knickenberg, Friedrich: lieber das erste der beiden Hirtengedichte der Ein-
siedler-Handschrift Nr. 266 S. 206. 1892 siehe D. : Anthologia.
Loew, Emauuel: Über die beiden bukolischen Gedichte des Codex Einsidlensis
(Nr. 725 und 726 in A. Riese's Anthologia latina). Progr. des Franz-Joseph
Gymn. Wien 189Ö. (S. III— XXXIV). 8.
Macri-Leone, Francesco: La bucolica latina nella letteratura italiana del secolo
XIV con una introduzione suUa bucolica latina nel medio evo. Parte prima
(Introduzione, le ecgloghe di Dante Alighieri e di Giovanni del Virgilio).
Toriiio: E. Loesrhtr 1889. (123 S.) 8. L. 5.
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C. : Poetae.
Milkovi(5, Matteo Slavimiro: Studio sopra la poesia pastorale degli antichi.
1880 siehe A. : Poetae bucolici.
Nettleship, Henry: The bucolic caesura. In: The american Journal of philology 4
(1883) p. 75—76. Wiederholt in des Verf. Lectures and essays (Or,ford 1885) p. 375—377.
Schaper , Carl: Jahresbericht über die römischen ISukoliker. In: Jahresbericht über
die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft X (1882) 31 p. 112—156.
Schneider, Gustav: Über das Wesen und den Entwicklungsgang der Idylle.
1893 siehe A.: Poetae bucolici.
38 Scriptores latini. C. Poetae bncolici — Poetae christiani.
Poetae bucolici.
Stokes, Whitley: Hibernica. VIII. The glosses on the Bucolics. In: Zeitschrift
für vergleichende Sprachforschung 33. N. F. 13 (1895) p. 62—80.
— Old-Irish Glosses on the Bucolics. Ebenda p. 313—315.
Stowasser, Josef Maria: Controverses aus den Idyllien von Maria-Einsiedeln.
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 47 (1896) p. 976—984.
Poetae christiani.
Poetae christiani minores. Pars I. Paulini Petricordiae carmina recensuit Michael
Petschenig, Orientii carmina recensuit Robinson Ell is, Paulini Pellaei Eucharisticos
recensuit Guilelmus Brandes, Claudii Marii Victoris Alethia et Probae Cento recensuit
Carolus Schenkl. 1888 siehe C: Scriptores ecclesiasti (Corp. ser. eccles. XVI 1).
Carmina e poetis christiauis excerpta adnotationibus illustrata in usuni
atudiosorum. Fase. I et II. Taurini: F. Marietti 1877. 1878. 8. L. 1.40.
Pasc. I. Continens Juvencum, Lactantium, M. Victorinum, Hilarium, Ausoniuui
et Paulinum. L. — .60.
„ II. Cont. : Ambrosivim, Severum Sanctum et Prudentium. L. — .80>
Ehythmorum ecciesiasticorum aevi carolini specimen edidit Ernestus
Duemmler. Progr.acad.Halisl881. (Berlin: Weidmann). (24S.)4. M. 1.20.
Te Deuna laudamus. Die lateinischen Hymnen der alten Kirche ver-
deutscht durch Johannes Linke. L Band. Die Hymnen des 4. Jahr-
hunderts. Die Hymnen des Hilarius und Ambrosius. Bielefeld und
Leipzig: Velhagen & Klasimi 1884. (XXYI, 168 S.) 8. M. 3.
The latin hymn-writers and their hymns. By the late Samuel Willoughby
Duffield. Edited and completed by Robert Ellis Thompson. New
York. London: Funk de Wagnah 1889. (XI, 511 S.) 8. Sh. 12.
III. Hilary of Poitiers and the earliest latin hymns (p. 19—34). IV. Pope Damasus
and the beginning of rhyme (p. 35—46). V. Ambrose (p. 47 — 62). VI. Pru-
dentius the first Christian poet (p. 63—72). VII. Ennodius, bishop of Pavia
(p. 73—82). VIII. Caelius Sodulius and his aiphabet hymn (p. 83—87). IX.
VenantiusFortunatus the troubadour (p.88 — 96). X. Gregorius Magnus [540 — 6C4]
(p. 97—108). XI. The venerable Bede (p. 109—113) . . .
Boissier, Gaston: Les origines de la poesie latine chretienne. In des Verf. La
fin du paganisme 2 {Purin 1891, 6" 6dition 1909) p. 3— .56.
Brandes, Wilhelm: Über das frühchristliche Gedicht „Laudes Domini". Nebst
einem E.xcurse: Die Zerstörung von Autun unter Claudius II. Progr. des
des Martino-Katharineum Braunschweig 1887. (33 S.) 4.
— Studien zur christlich-lateinischen Poesie. In : Wiener Studien 12 (1890) p. 280 — 316.
1. Obitus Baebiaui, ein unerkanntes Gedicht des Paulinus von Nola (p. 280 — 297K
2. Der Dichter Rusticius Helpidius und seine Xaniensverwandten (p.297 — 310).
3. Zwei Victoringedichte des Vatic. Regln. 582 und das Carmen adversus
Marcionitas (p. 310—316).
Clement, Felix: De la poesie latine chretienne depuis Juvencus (IV» siecle) jus-
qu'ä Santeul (XVII« siecle). In: Revue de l'art chrötien 25 (1878) p. 353—376.
Huemer, Johann: Untersuchungen über die ältesten lateinisch - christlichen
Rhythmen. Mit einem Anhange von Hymnen. [Erweitertes Progr. des Staats-
gymn. im 9. Bezirk]. Wim: Ä. HöhUr 1879. (1 Bl., 75 S.) 8. M. 2.
Kay ser, Johann: Beiträge zur Geschichte und Erklärung der ältesten (alten)
Kirchenhymnen. 2 Bände. Paderborn und Münster: F. Schöningh (1866—1869) 1881.
1886. 8. M. 9.40.
(Bd. 1.) Mit besonderer Rücksicht auf das römische Brevier. Zweite, umge-
arbeitete und vermehrte Auflage 1881. (XIV, 477 S.) M. 5.40.
„ 2, worin die Sequenzen des röm. Missale besonders berücksichtigt sind.
1886. (XII, 330 S.) M. 4.
3Ianitius, Max: Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter.
[Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der k. Akademie
der Wissenschaften 117J. Witn: (F. Tniiphy) 1889. (40 S.) 8. M. —.60.
I. Venantius Fortunatus. II. Orientius. III. Sedulius. IV. Augustinus.
V. Alcimus Avitus. VI. Dracontius. VII. Prosper. VIII. Das Carmen
adversus Marcionem. IX. Boetius. X. Prudontius. XI. Hymni ambrosiani.
XII. Sidonius Apollinaris.
— ... II. [Aus : Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der k. Aka-
demie der Wissenschaften 121]. Wiin: {F. Tempsliy) ism. (30 S.) 8. M. — .60.
I. Fortunatus. III. Sedulius.. IV. Augustinus. VI. Dracontius. VII. Prosper.
VII a. Das Carmen de Providentia divina. IX. Boetius. X. Prudentius.
XI. Hymni ambrosiani. XII. Sidonius Apollinaris. XIII. Incertus auctor
de Salvatore (Damasus?). XIV. Ennodius. XV. Eugenius Toletanus. XVI.
Paulinus Petricordiae. XVII. Aldhelm. XVIII. Columbanus.
Poetae christiani — Poetae elegiaci. ' 39
Poetae christiani.
Manitius, Max: Geschichte der christlich-lateinischen Poesie bis zur Mitte des
8. Jahrhunderts. Stuttgart: Verl. der .1. G. Cutta'sciun Buchh. Xachf. 1891. (IX S.,
1 S. ung., 518 S.) 8. M. 12.
Muellenbach, Ernst: Carmen contra paganos 47 sqq. 1883 siehe C. : Poetae.
Peiper, Rudolf: Bemerkungen zu dem frühchristlichen Gedichte Landes domini.
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 41 (1890) p. 106 — 109.
Portelette, Constant: Les poetes latins de l'ere chrötienne. In: L'Instruction
publique 7 {Paris 1878) p. 20—22. 176—179.
— ... Prudence. Ebenda p. 403—405.
— ... Poeme anonyme sur la Divine Providence : Saint Augustin. Ebenda p. 488 — 489.
— ... Sedulius, saint Orient, Saint Hilaire d'Arles, Claudius Marius Victor. Ebenda
p. 528—530.
— ... Prosper d'Aquitaine, et le Poeme des Ingrats. Ebenda 2 (1879) p. 9 — 11.
— ... Prosper d'Aquitaine; Paulin de Pörigueux; Fortunat; Claudien Mamert;
Sidoine Apollinaire; Ennodius. Ebenda p. 149 — 151.
Salzer, Anselm: Ueber die Entwicklung der christlich-römischen Hymnenpoesie
und über ihre Bedeutung für die althochdeutsche Poesie. Mit besonderer Be-
rücksichtigung der Evangelienharmonie Otfrids v. Weissenburg. In: Studien
und Mittheilungen aus dem Benedictiner- Orden 3 (1882) 4 p. 297—312. 4 (1883) 1
p. 82—98. 2 p. 267—270. 4 (1883) 3 p. 35— ) 6. 4 p. 289—299.
Spiegel, Nicolaus: Untersuchungen über die ältere christliche Hymnenpoesie.
I. Teil: Reimverwendung und Taktwechsel. II. Teil: Der Strophenbau in den
Hymnen und den jüngeren Sequenzen. Progr. des alten Gymn. Würzburg
1896. 1897. (64 S., S. 65—115). 8.
Weyman, Carl: Jahresbericht über die christlich -lateinischen Litteratur von
1886/87 bis Ende 1894. In: Jahresbericht über die Portschritte der classischen
Alterthumswissenschaft 23 (1895) 84 p. 259—318.
— Jahresbericht über die christlich -lateinische Poesie von 1894/95 bis Ende 1897.
Von Ende 1897 bis Ende 1899. Ebenda XXV (1897) 93 p. 165—219. XXVIII (1900)
105 p. 54—87.
Poetae carmiiuim coiisolatoriorum.
.Schantz, Otto: De incerti poetae consolatione ad Liviam deque carminum conso-
latoriorum apud Graecos et Romanos historia. 1889 siehe A. : Poetae carminum
consolatoriorum .
Poetae didactici.
Albert, Paul: La poesie didactique. (1868) 1893 siehe A. : Poetae.
Knoblauch, Reinhold: Das römische Lehrgedicht bis zum Ende der Republik.
Progr. der Klosterschule Rossleben. Halle 1881. (24 S.) 4.
Patin, Henri Joseph Guillaume: La poesie didactique ä ses differents äges parti-
culierement chez les Romains (1848). In des Verf. Etudes sur la poesie latine l''
{Paris 1900) p. 284—311.
Poetae elegiaci.
Eömische Elegiker. Eine Auswahl aus Catull, Tibull, Properz und Ovid.
Für den Schulgebrauch bearbeitet von Karl Paul Schulze. Fünfte
Auflage. Berlin : Weiämannsche Bucliliandhmj (1879) 1910. (XVI, 408 S.) 8.
M. 8.40.
Anthologie aus den Elegikern der Römer. Für den Schulgebrauch er-
klärt von Karl Jacoby. In vier Heften. Catull, Tibull, Properz,
Ovid. Leipzig: B.G.Teubner lS82—l82ß. 8. M. 3.50.
Heft 1. Catull. Zweite verbesserte Auflage. (1882) 1893. (XI, 81 S.) M. —.90.
Enthielt in der ersten Auflage auch Ovid.
., 2. Tibull. Zweite verbesserte Auflage. (1882) 1894. (1 Bl., 65 S.) M. —.60.
., 3. Properz. Zweite verbesserte Auflage. (1882) 1895. (1 BL, 92 S.) M. 1.
„ 4. Ovid. Zweite verbesserte Auflage. (l!s82) 1896. (1 Bl., 88 S.) M. 1.
Auswahl aus Horaz und den römischen Elegikern [Catvill, Tibull, Ovid]
für den Gebrauch auf Realgymna.sien herausgegeben und erklärt von
Adolf Hemme. 2 Teile. Berlin: Weidmann 1886. 8. M. 2.20.
Teil I. Text und Einleitung. (VIII, 123 S.) M. 1.
., II. Kommentar. (131 S.) M. 1.20.
Auswahl aus den lateinischen Elegikern für die Leetüre der obersten
Klassen des Realgymnasiums. Im Auftrage des Lehrercollegiums
zusammengestellt von Karl Friedrich Lüdke. Stralsund: C. üinqst
Nach/. (188Ü). (24 S.) 8.
Ovid. Tibull. Properz.
40 Scriptores latini. C. Poetae elegiaci.
Poetae elegiaci.
Extraits des elegiaques romains: Catulle, Tibulle, Properce, Ovide. Texte
latin, publie avec des notices, des sommaires et des notes par Adolphe
Waltz. Paris: Hachette et Cie. 1888. (XVI, 255 S.) 8. Fr. 1.80.
Römische Elegiker (Catull, Tibull, Properz, Ovid), in Auswahl für den
Schulgebrauch herausgegeben von Alfred Biese. Zweite verbesserte
und vermehrte Auflage (2. Abdruck). Leipziq: G. Freutaq (1890) 1907.
(108 S.) 8. ^ . M. 1.20.
Anthologie aus den römischen Elegikern. Mit besonderer Berücksichtigung
Ovids. Für den Schulgebrauch erklärt von Karl Peters. 2 Hefte.
Gotha: F.A.Ferthes X-i^X. 8. M. 3.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. (121 S., XVIII, S. 123—247). Je M. 1.50.
„ B. Text und Kommentar getrennt in je 2 Heften. (VIII, 46, 66 S.; IV,
S. 49-114, XVI, S. 67—136). Je M. 1.5i'.
Klassisches Liederbuch. Griechen und Römer in deutscher Nachbildung von Emanuel
Geibel. (1875) 1906 siehe A.: Poetae lyrici.
Komische Lyriker. Übersetzt von Jakob Mählv. Lei^isig: Bibliographisches
Institut (1880). (XXVI, 156 S.) 8. " M. 1.75.
Aus den Oden, Satiren und Episteln des Horaz. Catull. Tibull. Properz. Ovid.
Martial. Lat. Anthologie.
Römische Lyriker. Ausgewählte Gedichte von Horaz , Catull , Tibull,
Properz, Ovid, Martial [und aus der lateinischen Anthologie]. Über-
setzt von Jakob Mählv. [Meyers Volksbücher 578. 5791. Ebenda (1888).
(116 S.) 8._ _ "" M. -.20.
Roma. Lyrische Dichtungen aus dem römischen Alterthum. In neuen
metrischen L^ebersetzungen von Carl Bruch. Minden i. Westf.: J. C. C.
Brun's Verl 1884. (VI S., 1 Bl., 260 S.) 8. M. 4.
Gott und Natur. Hör. Od. I 4. 10. 12. 21. 30. 34. 35. Poet. lat. min. ed. Baehr. 4
p. 110. 128. 1.32. 134. 135. 148. Ov. Fasti II 491—512. Met. II 1—18. 23—31. XI
592—615. Trist. I 4. Catull. 56. Mart. Epigr. IV 44. Welt und Leben. Ov.
Met. I 89—112. Fast. V 57-72. Poet. lat. min. ed. Baehr. 4 p. 88. 2.57. 267. 414.
Her. Od. I 3. 22. II 10. 16. III 1. Epod. 2. Tibull. Eleg. ed. Fabr. p. 13. Mart.
Epigr. II 55. III 61. V 58. 81. VI 11. 80. X 96. XII 34. Catull. 73. Der Liebe
Lust und Leid. Propert. Eleg. I 2. 11. 14. 18. II 2. III 6. 23. IV 24. Catull.
3. 5. 7. 64 V. 323—381. 70. 85. Tibull. Eleg. IV 2. 10. 11. 12. 14. Hör. Od. I 23.
III 9. 26. IV 13. Mart. Epigr. I 14. 58. III 33. IV 13. 75. VI 40. VII 101. IX 6.
75. X 8. XI 89. Poet. lat. min. ed. Baehr. 4 p. 97. 100. 360. Ovid. Am. III 3.
Trinken und Scherzen. Hör. Od. I 9. 11. 18. 38. II 11. III 21. Epod. 13.
Catull. 27. Mart. Epigr. I 19. XII 12. Poet. lat. min. ed. Baehr. 4 p. 80. 258.
Leyer und Schwert. Hör. Od. I 6. 32. 37. III 2. 30. Epod. 7. Prop. Elee.
III 1. IV 1 v. 41—64. Ov. Fasti II 83—118. Poet. lat. min. ed. Baehr. 4 p. 77. 79.
158. Mart. Epigr. V 74. VI 61. VIII 65. VIII 69. Epigr. de spect. 31. Tibull.
Eleg. I 10. Scheiden und Meiden. Mart. Epigr. I 16. 34. II 80. IV 54. VI 53.
Poet. lat. min. ed. Baehr. 4 p. 55. 75. 107. 267. 279. Tibull. Eleg. I 3 v. 57—82. III 2.
Ov. Am. III 9. Trist. III 3 v. 65—76. Prop. Eleg. V 11. Hör. Od. 11 3. 6. 14. IV 7.
Florilegio lirico per cura di Angelo de Gubernatis. 1883 siehe A. : Poetae lyrici.
Albert, Paul: La poesie lyrique. (1868) 1893 siehe A. : Poetae.
Baehrens, Emil: Das antike Buchformat der römischen Elegiker. In: .Jahr-
bücher für classische Philologie 125 (1882) p. 785—790.
Bessolo, Pietro: De lyrico Romanorura carmine. Dissertazione latina lette nella
r. universitä di Torino l'anno scol. 1895— 1896. Torino: Tip. V. Bona 1896. (10 S.) 8.
Bronner, Ferdinand: Goethes römische Elegien und ihre Quellen. 1893 siehe A. :
Poetae elegiaci (I 1 p. 37).
Buec heier, Franz: Pompejanisch-römisches-alexandrinisches. In: Rheinisches
Museum für Philologie .38 (1883) p. 474—476.
Denis, Jacques: IXne question sur Callimaque et sur l'ölegie des Grecs et des
Latins. 1885 siehe A. : Poetae elegiaci.
— De l'imitation et l'originalite dans l'ölegie amoureuse des Latins. In: Faculte
des lettres de Caen. Bulletin mensuel 2 (1886) N. 8 (Dec.) p. 283—299.
de Gubernatis, Angelo: Storia della poesia urica. 1883 siehe A. : Poetae lyrici.
Haas, Jakob: Die Lektüre der römischen Elegiker an unseren Gymnasien. In:
Blätter für das bayer. Gymnasialschulwesen 21 (1885) p. 129—137.
Holzer, Ernst: Für die römischen Elegiker. In: Correspondenz- Blatt für die
Gelehrten- und Realschulen Württembergs 27 (1880) p. 474—479.
Poetae elegiaci — Poetae epici. 41
Poetae elegiaci.
Magnus, Hugo: Ovid und die römischen Elegiker. 1876 u. 1877. In: Jahres-
berichte des philologischen Vereins zu Berlin 4 (1878) p. 95—117. 1878. Ebenda 5
(1879) p. 296—319. 1879—1880. Ebenda 7 (1881) p. 335—372. 400—402. 1880. 1881.
Ebenda 9 (1883) p. 241-297.
ISilansfeld, Alwinus: De enunti;itorum condicionalium apud elegiarum poetas
latinos formatione. Dissert. inaug. Halis Sax. 1879. (52 S.) 8.
TVIele, Salvatore: L'epicedio nella letteratura latina. Caserta: Stab. lit. tip. sociah
1893. (28 S.) 8. L. 1.
Michaut, G. : La poesie lyrique latine. Catulle. In: Kevue des Cours et Con-
ferences 4» ann^e N. 32 {Jitin 1896) p. 730—720. N. 33. &5 (Juill. 1896) p. 765—767.
825—835.
Müller, Carolus Hermannus : De similitudinibus imaginibusque apud veteres
poetas elegiacos. 1887 siehe A. : Poetae elegiaci.
Pais , Alfrede: Degli epicedii latini. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 18
(1890) p. 142—150.
Plessis, Frederic: Considerations sur les eleg'iaques romains ä propos d'un livre
röcent [G. Larroumet: De IV Tibulli libro]. In: Bulletin de la Facultö des
Lettres de Poitiers. Annee 1883 (1884) p. 208—215.
— Note de metrique latine. Des differentes combinaisons de dactyles et de spon-
döes dans les quatre premiers pieds de l'hexametre du distique el6giaque. In:
Faculte des lettres de Caen. Bulletin men.suel 3 (Mars 1887) p. 107 — 116.
Cette note est extraite d'une niötrique grecque et latine de l'auteur.
Kasi, Petrus: De carmine Ronianorum elegiaco. Patavii: Typ. Seminarii 1890. (XI,
165 S.) 8.
— De ©legiae latinae comi>ositione et forma. Khaida 1894. (VII, 195 S.) 8.
Schulze, Karl Paul: Beiträge zur Erklärung der römischen Elegiker. 2 Teile.
Progr. des Friedrichs-Werderschen Gymn. Berlin: R. Oatrtner (Jetzt: Weidmann)
1893. 1898. (31, 27 S.) 4. Je M. 1.
Sellar, William Young: The roman poets of the aiigustan age. Horace and the
elegiac poets. (1892) 1899 siehe C. : Poetae.
Teuffei, Wilhelm Sigmund: Zur Vergleichung antiker und moderner Lyrik.
(18 i6) 1889 siehe A. : Poetae lyrici.
Poetae epici.
Baehrens, Emil: Jahresbericht über die römischen Epiker für 1878. 1879. In:
Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft VI
(1878) 14 p. 161—167. VII (1879) 18 p. 140—148. Fortgesetzt von H. Genthe.
Bertinaria, Francesco : La civiltä romana e l'epopea latina. In: Album virgiliano
(Mantovu 1883) p. 67—74.
Brizzi, Dominicus: De diversis rationibus ac viis quas latini epicorum poematum
scriptores iniverunt. Paiavü: Typ. Semuiarii 1878. (22 S.) 8. L. — .50.
Bulic, Franciscus : De poesi epica populari in latinis litteris. Progr. des Gymn.
Ragusa 1879. (55 S.) 8.
Engelhardt, Max: Passive Verba mit dem Accusativ und der Accusativus
graecus bei den lateinischen Epikern. Progr. der Realschule Bromberg 1879.
(S. 3—19). 4.
Genthe, Hermann: Jahresbericht über die römischen Epiker für 1880, für 1881 und
1882. In: Jahresbericht über die Fortsehritte der classischen Alterthums-
wissenschaft VIII (1880) 22 p. 143—207. XI (1883) 35 p. 18.5—298. Fortgesetzt von
L, Jeep.
■de Gubernatis, Angelo : Storia della poesia epica. 1883 siehe A.: Poetae epici.
Haube, Oskar: Die Epen des silbernen Zeitalters der römischen Litteratiir. Zwei
Hälften. Progr. des Realgymn. Fraustadt 1886. 1887. (20, 17 S.) 4.
— Die Epen der römischen Litteratur im Zeitalter der Republik. Zwei Teile.
Progr. des Gymn. Schrimm 1895. 1897. (18 -S., S. 3—11). 4.
Heibig, Hugo: De synaloephae apud epicos latinos primi post Christum saeculi
ratione. Progr. des Gymn. Bautzen 1878. (32 S.) 4.
Hild, Joseph Antoine: Les epiques latins, d'apres Quintilien. [Extrait du Bulletin
de la Faculte des lettres de Poitiers]. In: L'Instruction publique 13 (P«m- 1884)
p. 472—473. 50.5—506. 553. 570. 601.
Jeep, Ludwig: Jahresbericht über die römischen Epiker nach Vergilius von
1883 — 1889. 1. Lucanus, Silius Italicus und Ilias Latina des Italiens. Für
189fJ— 1893 und 1883—1893 nebst einigen Nachträgen. 2. Lucanus, Silius Italicus
und Ilias Latina des Italicus für 1890—1893. 3. Papinius Statins (Thebais
und Achilleis) und Valerius Flaccus für 1883—1893. 4. Nachträge zu dem Jahres-
bericht über Claudianus. In : Jahresbericht über die Fortschritte der classischen
Alterthumswissenschaft XVIII (1890) 63 p. 177—206. XXIII (1895) 84 p. 112-154.
42 Scriptores latiiü. C. Poetae epici — Poetae satirarum (Script, sat.)-
Poetae epici.
Köstlin, Heinrich: Lateinische Epiker. 1. Zu Lucanus. 2. Zu C. Valerius Flaccus.
3. Zu Silius Italicus. 4. Zu Statius. In: Philologus 38 (1879) p. 40—62. II. Zu
C. Valerius Flaccus. Ebenda 89 (1880) p. 33—68.
Kimz, Fianz: Die älteste römische Epik in ihrem Verhältnisse zu Homer. Nach
den erhaltenen Fragmenten zusammengestellt. 1890 siehe B. : Homerus.
Lanf r anchi, Vincentius: De poetis epicis Komanorum. Acroasis. Torino: T. Sule-
sianu 1884. 8. L. —Ad.
Notes sur la poesie 6pique en Grece, ä Kome, en France. 1889 siehe A. : Poetae epici.
Patin, Henri Joseph Guillaume: De l'epopi^e avant Virgile et de TAenöide (1837).
In des Verf. Etudes sur la poesie latine 1* (Paris 1900) p. 157—171.
— De la poösie 6pique chez les Koniains au temps de Cesar et d'Auguste (1853).
Ebenda p. 172—190.
— De l'epopee latine apres Virgile et de l'Aeneide (1854). Ebenda p. 191 — 214.
Vannucci, Atto : Gli antichi poeti latini e le prime prove del dramma e dell'
epica. (1854) 1885 siehe C: CoUectiones (p. 16).
Poetae epigrammatum siehe D. : Anthologia.
Poetae fabularum.
Eine ungedruckte Fabel in Distichen. Von Otto Kossbach. In: Philologus 54 (1895)
p. 141-142.
Mein Vermächtnis. Dichtungen von August Pohl. 2. Teil. Fabeln. 1896 siehe A.:
Poetae fabularum.
Albert, Paul: L'apologue. (1868 ss.) 1893 siehe A. : Poetae.
Draheim, Hans: Bericht über die Litteratur zu Phaedrus und der römischen
Fabeldichtung für das Jahr 1888 mit einem Rückblick auf die vorangehenden
Jahre, insbesondere über die Litteratur zu Avianus seit dem Jahre 1885. In:
Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft XVII
(1889) 59 p. 107—121.
Gorski, Konstanty: Die Fabel vom Löwenantheil in ihrer geschichtlichen Ent-
wickelung. 1888 siehe A.: Poetae fabularum.
Hervieux, Leopold: Les fabulistes latins depuis le siecle d'Auguste jusqu'ä la
fin du raoyen äge. 5 tomes. /'«)ts; Firmin-Didot et Vit. 1884—1899. 8. Fr. 100.
Phedre et ses anciens imitateurs directs et indirects. Tome I. II. (VIII, 729;
852 S.) 1884. Deuxieme ddition entierement refondue. 1893. 1894. (XII,
834, 808 S.) III. Avianus et ses anciens imitateurs. 1894. (III, 530 S.)
IV. Endes de Cheriton et ses derivös. 1896. (VIII, 482 S.) V. Jean de
Capoue et ses derives. 1899. (II, 787 S.)
Vannucci, Atto: Della favola, di Pedro, e dei favolisti antichi e moderm. (1854)
1885 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
Poetae hymnorum christ. siehe Poetae christiani.
Poetae satirarum (Scriptores satirarum).
Varronis et Senecae saturae similesque reliquiae edidit Franciscus Buecheler. (1862)
1904 siehe D. : Petronius.
Florilegio di satire ed epigrammi per eura di Angele de Gubernatis. 1884 siehe A.:
Poetae satirici.
Albert, Paul: La poösie satirique. (1868 ss.) 1898 siehe A. : Poetae.
Artel, Anton: Die drei Hauptvertreter der Satire bei den Römern. Eine Parallele.
Progr. des Gymn. Villach 1884. (S. III— XXV). 8.
Horaz. Persius. Juvenal.
Bariila ri, Michele: Studi su la satira latina. Mtssina: Tip. deW Epoca Saya e Anaslasi
1890. (XI, 145 S.) 8. L. 2.50.
Le prime forme della Satira. I precursori della Satira. I. Livio Andronico.
II. Gneo Nevio — III. Quinto Ennio. La prima satira: (Caio Lucilio).
M. Terenzio Varrone — Q. Orazio Flacco — Aulo Persio Flacco — Decimo
Giunio Giovenale.
Benech, Raymond-Osmin : Estudios sobre los cläsicos latinos aplicados al derecho
civil romano. Primera Serie. Los satiricos. Horacio, Persio, Marcial, Juvenal
por R. O. B. Traducidos por J. Martin N avarr o. Madrid: Murillo 1878. (241 S.) 8.
Rls. 14.
Birt, Theodor: Zwei politische Satiren des alten Rom. Ein Beitrag zur Geschichte
der Satire. Murhurg: N.n.EliterrscIieVtrlagshucJthumUung 1888. (IBl., 130S.) 8. M. 2.20.
Einleitung. Ueberblick der Geschichte der Satire. Claudian in Eutropium.
Claudian und Juvenal. Fortleben des Ennius und Lucilius bis zur Zeit
des Honorius. Lucilius" 20. Buch, erste Satire. Lucilius' 26. Buch, zweite
Satire vom numantinischen Krieg. Claudian und Lucilius; Lucilius'
26. Buch, dritte Satire.
Boissier, Gaston: Satura tota nostra est. In: Ecole pratique des hautes 6tudes.
Section des sciences historiques et philologiques. Annuaire 1895 p. 7 — 16.
Poetae satirarum (Scriptores satirarum). 43
Poetae satirarum (Scriptores satirarum).
Bruns, Ivo: Zur antiken Satire [Birt: Zwei politische Satiren des alten Kom.
1888]. In: Preussische Jahrbücher 61 (1888) p. 509— 516. Wiederholt in des Verf.
Vorträge und Aufsätze (München 1905) p. 217—227.
Francken, Cornelis Marinus: „Satira quidem tota nostra est." In: Sylloge
commentationum quam viro cl. Constantino Conto obtulerunt philologi batavi
[Lugdani Bat. 1893) p. 11—19.
Friedländer, Ludwig: Bericht über die Litteratur zu den römischen Satiriker»
(ausser Lucilius und Horatius) im Jahre 1878, für die Jahre 1879 — 1881, 1881—1885
einschliesslich. Von 1886 — 1891 einschliesslich. In: Jahresbericht über die Fort-
schritte der classischen Alterthumswissenschaft VI (1878) 14 p. 171 — 182. IX (1881)
27 p. 53-71. XIV (1886) 47 p. 193-222. XX (1892) 72 p. 161—188.
Grubel, Bruno: De satirae romanae origine et progressu disputavit B. Gr. Progr.
des Friedrich -Wilhelms-Gymn. Posen 1883. (12 S.) 4.
de Gubernatis, Angelo: Storia della satira. 1884 siehe A.: Poetae satirici.
Heitzmann, Matthias: De substantivi eique attributi apud poetas saliricos coUa-
catione particula I. Dissert. inaug. Bonnae 1887. (49 S., 1 S. ung., 2 Taf.) 8.
Hendrickson, George Lincoln: On the Interpretation of satura in Livy VIT 2.
In: Transactions (Proceedings) of the american philological association 24 (1893)
p. xm-xvi.
Jaeger, Hermann: Bemerkungen zur römischen Satire insbesondere der des Horaz
und einigen mit ihr verwandten Dichtungsarten. Progr. des Gymn. Ried 1883.
(20 S.) 8.
Unterschied von Satiren und Episteln. Idylle und Satire. Idyllische Züge
in den Gedichten Tibulls und Horaz.
Leo, Friedrich: Varro und die Satire. In: Hermes 24 (1889) p. 67—84.
Lezius, Joseph: Zur Bedeutung von satura. In: Wochenschrift für classische
Philologie 8 (1891) Nr. 41 Sp. 1131—1133.
Lutz, Valentin: Friedrich Rudolf Ludwig von Canitz, sein Verhältnis zu dem.
französischen Klassizismus und zu den lat. Satirikern, nebst einer Würdigung
seiner dichterischen Thätigkeit für die deutsche Literatur. Inaug.- Dissert.
Heidelberg. Neust adt a. H. 1887. (München: Kaiser). (81 S., 1 ßl.) 8. M. 1.60.
Marx, Friedrich: De saturae rom.anae origine. In des Verf. Interpretationum
hexas (Ind. lectt. hib. Rostock 1S88) p. 11—13.
— De voce satura. 1889 siehe B. : Bion (borysthen.).
Neissner, Ernst: Horaz, Persius, Juvenal , die Hauptvertreter der römischen
Satire. Vortrag. Berlin: C. Habel (Jetzt Hamharg: VerlagsanstaH und Druckerei A.-G.
(vormals ./. F. Richter) 1884. (40 S.) 8. M. —.80.
Sammlung gemeinverständlicher wissenschaftlicher Vorträge. XIX. Serie.
Heft 445.
Nettleship, Henry: The roman satura. Oxford: Clarendon Press 1878. (20 S.) 8.
Sh. 1. U. d. T.:
— The original form of the roman satura. In des Verf. Lectures and Essays.
Second series (Oxford 1895) p. 24—43.
Patin , Henri Joseph Guillaume: De la poösie satirique et de la Satire latine (1857).
In des Verf. Etudes sur la poesie latine 1* (Paris 1900) p. 312—326.
— Ancienne Satire latine. — Lucilius (1846). Ebenda 2» (Peiris 1900) p. 366—400.
— Ancienne satire latine. — Varron (1861). Ebenda p. 401 — 414.
C^uesada, Ernesto: La satira en Roma en el prinier siglo de nuestra era. In des
Verf. La sociedad romana en el primer siglo de nuestra era. Estudio criticO'
sobre Persio y Juvenal (Buenos Aires 1878) p. 35 — 51.
Rasi, Petrus: Judicia, quae de satirae latinae origine et de Lucilio in satiris IV
et X libri I Q. Horatius F'laccus protulit, verane sunt an falsa? Commentatio.
Painrii: Typ. Seminurii 1886. (122 S.) 8.
S^kiewicz, Josephus: De satira romana eiusque auctoribus praecipuis. Progr.
des Gymn. Jaslo 1884. (44 S.) 8.
Sellar, William Young: The roman poetsof the republic. (1863) 1889 siehe 0. : Poetae.
VI. The origin and nature of early roman Satire. — C. Lucilius.
Soldini, Emilia: Breve storia della satira in Grecia, in Roma e in Italia. 1891
siehe A. : Poetae satirici.
Stenersen, L. B. : Udsigt over den romerske Satires forskjellige Arter og deres-
oprindelse. Kristiania: TryU hos W. C. Fuhritiiis & Sonner 1887. (91 S.) 8.
I. Den fer-ennianske Satire. II. Ennius's Satire. III. Lucilius's Satire. VI.
Varro's Satire.
Tyrrell, Robert Yelverton: Latin poetry. 1895 siehe C. : Poetae.
Vallauri, Thomas: De satyra romana acroasis . . . pridie cal. dec. 1876. In des
Verf. Acroases factae studiis auspioandis litterarum latinarum in r. athenaeo
taurinensi. (Stnis 1885, Umschl. 1886) p. 191—206.
Vannucci, Atto : La satira antica e Lucilio. (1854) 1885 siehe C: CoUectiones (p. 161.
44 Scriptores latiui. C. Poetae scaenici (tragici et comici).
Poetae scaenici (trag'ici et comici).
Extraits du theätre latin, accompagnes d'etudes litteraires, de notes
historiqvies et grammaticales(Ennius, Pacuvius, Attius, Seneque, Naevius,
Piaute, Cecilius, Terence, Afranius, Turpilius, Laberivis, Publilius Syrus)
par Germain Arn au d. Marseille: Laffitte 189Q. (Paris: Lnisney). (VlII,
••364 S.) 8. Fr. 2.
Theätre latin. Extraits des comiques. Texte etabli d'apres les travaux
les plus recents avec une introduction et un commentaire par Philippe
Fabia. Paris: Colin et Cie. 1896. {Vlll, 564 S.) 8. Fr. CöO.
Extraits du theätre latin. Piaute, Terence, Seneque le tragique. Avec
une notice et des notes litteraires et grammaticales par Gabriel J a c -
quin et. Paris: Belin freres 1896. (XLVII, 216 S.) 8. Fr. 1.5U.
Comoediae elegiacae. Edidit . . . Ernestus Muellenbach. 1885 siehe D. : Vitalis.
Florilegio drammatico per cura di Angelo de Gubernatis. 1882 siehe A. : Poetae
scaenici (I 1 p. 42).
de Amicis, Vincenzo: La commedia popolare latina e la commedia dell' arte.
Studio. Progr.Lic.VittorioEmanuele 1880— 1881. Xnpolf: V. MoranolSSi. (86 S.) 8.
Andr6, Pierre: Theätre et forum d'Ostie. In: M6langes d'archeologie et d'histoire
11 (1891) p. 492—505.
Bahlmann, Paul: Die Erneuerer des antiken Dramas und ihre ersten dramatischen
Versuche . . . 1896 siehe A. : Poetae scaenici.
Barth, Paul: De iniinitivi apud scaenicos poetas latinos usu. Comment. inaug.
Lipsiae 1881. (1 EL, 66 S., 1 Bl.) 8.
Becker, Eduard: Beiordnende und unterordnende Satzverhindung bei den alt-
lateinischen Bühnendichtern. Erster Teil. Progr. des Lyceums Metz 1888.
(30 S.) 4.
Bekker, Ernst Immanuel: Die römischen Komiker als Rechtszeugen. In: Zeit-
schrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte 13 (1892) Romanistische Ab-
theilung p. .53—118.
A. Costa, il diritto private romano nelle commedie di Plauto. — B. Terenz-
stellen, nach Costa geordnet. — C. Glaubwürdigkeit von Plautus und Terenz :
Gedanken- und Interessenkreis ihrer Zeit. — D. Einzelnes aus den Terenz-
stellen.
Benedetti, Giorgio: State della commedia italiana nel Cinquecento coli' aggiunta
delle considerazioni dei rapporti della stessa coUe atellane , coi mimi et coUa
commedi^ classica latina. Progr. des Gymn. Mitterburg 1881. (S. o — 46). 8.
Bergk, Theodor: Proxumae viciniae ist überall bei den lateinischen Komikern
herzustellen für proxume viciniae (1857). In des Verf. Kleine philologische
Schriften 2 iHnllf a. S. 1886) p. 729.
— Propria quaedam nomina apud latinos comicos exstantia aut explicantur aut
emendantur (1858). In des Verf. Kleine philologische Schriften 1 (HulU a. S.
1884) p. 209.
Tranio et Grumio in Plauti Most. Periplecomenus in Plauti MGI. Turpilius
[1 ap. Ribb.] ap. Nonium p. 179, 25. Demea (?) ap. Naev. [fr. I 5 sqq.].
— Bei den lateinischen Komikern wird D und T im Auslaut sehr häufig abge-
streift . . . (1859). Ebenda p. 735.
— Zu den scenisehen Dichtern der Römer. Ebenda p. 317—421.
I. Kritische Bemerkungen zu den römischen Tragikern (1874) p. 319 — 378.
II. Zu den lateinischen Komikern (1869. 1870. 1872) p. 379-421.
— Wenn man bei den latein. Komikern statt rapere sublimem foras jetzt sublimen
schreibt, so ist die Deutung, welche man der Formel giebt, abgesehen von
anderen Gründen , schon wegen der Heiligkeit der Thüre des Hauses unzu-
lässig (1870). Ebenda 2 (1886) p. 748.
— Aus Bergks Handexemplaren. C. Tragici latini. 1. Ennius. 2. Pacuvius. 3. Accius.
4. Ex incertis incertorum fabulis. Ebenda 1 (1884) p. 682—683.
Bethe, Erich: Prolegomena zur Geschichte des Theaters im Alterthum . . . 1896
siehe A. : Poetae scaenici.
Bodensteiner, Ernst: Bericht über das antike Bühnenwesen. 1885 — 1895 siehe
A. : Poetae scaenici.
Boettger, Otto: De „dum" particulae usu apud Terentium et in reliquiis tragi-
corum et comicorum. Dissert. inaug. Halis Sax. 1887. (26 S.) 8.
Boissier, Gaston: Les fabulae praetextae. In; Revue de philologie 17 (1893)
p. 101—108.
Poetae scaenici (tragici et comici). 45
Poetae scaenici (tragici et comici).
(Boissier, Gaston): Le thöätre latin. In: Revue des Cours et Conferences 1» annöe
N. 1 (Dec. 1892) p. 2—5. N. 2 p. 33—34. N. 6 (Janv. 1893) p. 161-166. Origines de
la tragedie ä Kerne N. 9 (Fevr. 1893) p. 257-262. La tragedie. Ennius et Pacuvius
N. 11 (Mars 1893) p. 321—328. Attius. N. 14 (Mars 1893) p. 417-423. La trag6die
latine comparee ä la tragedie grecque. N. 17 (Avr. 1893) p. 516 — 523. (Comoedia
togata). N. 23 (Mai 1893) p. 165—171. N. 29 (Juill. 1893) p. 361-367. Comoedia
togata. 2» annee N. 2. 3 (Nov. 1893) p. 33—39. 65—67. N. 4 (l>ec. 1893) p. 97-99.
Bolte, Johannes: Eine Humanistenkomödie. In: Hermes 21 (1886) p. 313— 318. Vgl.
O. Crusius.
Brunei, Lucien: De tragoedia apud Romanos circa principatum Augusti corrupta.
Thesis. Paris: Hacheth d Vie. 1884. (1 EL, 115 S., 1 El.) 8.
I. Quaenam in vetere Romanorum tragoedia propinquae ruinae signa digno-
scantur. II. De tragicis poetis qui bellorum civilium et Augusti principis
tempore fuerunt. § 1. De Caesare Strabone et de C. Titio. § 2. De Julio
Caesare, Augusto, Q. Tullio, L. Balbo. § 3. De Asinio PoUione, Cassio
Parmensi, Santra. § 4. De L. Vario, Ovidio et aliis aetatis eiusdem raino-
ribus tragicis. III. De Horatio romaiiae tragoediae censore. IV. De tra-
gica saltatione ac de salticis fabulis. V. De tragoediarum eantoribus, de
citharoedis. VI. De tragoediarum recitationibus, de Pomponio Secundo.
§ 1. Quid tragoediae contulerit declamatorum disciplina. § 2. De Pom-
ponio Secundo et de romanae tragoediae exitio. Conclusio. Excursus de
Pomponii Secundi reliquiis.
Canonica, Giuseppe : Merope nella storia del teatro tragico greco, latino e italiano.
1893 siehe A. : Poetae scaenici a) Tragici.
Cocchia, Enrico: Della natura del .jcanticum" e del „deverbiuni" nel dramma
romano, e dei personaggi che pigliavano parte alla loro rappresentazione. 1887
siehe E. : Strabo.
Collard, Fran(jois: Histoire de la tragedie romaine. Ire partie. La r6publique.
(Resume du cours professe ä l'universite de Louvain). Lonvaiii : Cli. l'eetcrs 1890.
(83 S.) 8. Fr. 1.50.
Cortese, Giacomo: Atellanae. In: Bollettino di fllologia classica 1 (1894 — 1895)
p. 23—24.
Crusius, Otto: Die Masken auf dem römischen Theater im Lichte moderner
. Kritik. In: Philologus 49 (1890) p. 571—572.
— Nachträgliches zur oomedia Eile und zu Hans Sachs. In: Hermes 25 (1890)
p. 469—471.
Ciimpfe, Karel: O Andromefle a o spracoväni povesti teto dramatickymi bäsniky.
1879 siehe A. : Poetae scaenici.
Dingeldein, Otto: Haben die Theatermasken der Alten die Stimme verstärkt?
1890 siehe A.: Poetae scaenici.
ran Eck, Daniel Adriaan Henri: Quaestiones scenicae romanae. Spec. lit. inaug
lugd.-bat. Amsteloilami: Ap. ./. H. de Busnij 1892. (2 EL, 98 S.) 8.
Cap. I. De cantici apud Romanos ratione. I. De Livio 2. 7 et Val. Max. 2. 4. 4.
II. Nonnullorum de Andronici invento eiusque ratione iudicia. III. Dio-
medes. Donatus. Quid est canticum? IV. Cicero. Horatius. Cap. II.
De cantoris et hypocritae in pantomino identitate. Cap. III. De Atallana
osco ludicro. Cap. IV. De atellanis, de exodiis, de fabula satyrica apud
Romanos. I. De Livio 7. 2 et de vi vocis „atellanae". II. Welckerus.
III. Vahlenus.
Engelbrecht, August Godfried: Eeobachtungen über den Sprachgebrauch der
lateinischen Komiker. In : Wiener Studien 6 (1884) p. 216—248.
I. Ueber eine Form der Prolepsis bei Plautus und Terenz. II. Syncopierte
Und volle Formen der vom Perfectstamm gebildeten Tempora. Die Perfect-
formen des Verbums ire und seiner Composita. III. Terent. Adelphi v.
28 und Plaut. Asin. v. 273.
Faust, Richard: Das erste englische Lustspiel in seiner Abhängigkeit vom Moral-
Play und von der römischen Komödie. Progr. des Realgymn. Dresden-Neu-
stadt 1889. (S. 3-22). 4.
Pleckeisen, Alfred: Zu dem Tragikerfragment in Ciceros Rede für L. Murena.
In: Jahrbücher für classische Philologie 151 (1895) p. 111 — 112.
Fränkel, Arthur: Die schönsten Lustspiele der Griechen und Römer... 1888
siehe A. : Poetae scaenici b) Comici.
Friedlaendftr, Ludwig: Das Theater. In des Verf. Darstellungen aus der Sitten-
geschichte Roms in der Zeit von August bis zum Ausgang der Antonine 2^
(Leipzig 1910) p. 439—483.
— Aufführung von Komödien in der späteren Kaiserzeit. — Aufführung von Tra-
gödien in der späteren Kaiserzeit. Ebenda 2« (Leipzig 1910) p. 632—633. 633—634..
46 Scriptores latini. C. Poetae scaenici (tragici et comici).
Poetae scaenici (tragici et comici).
Funck, Anton: Die Auslassung des Subjectspronomens im accusativus cum in-
finitivo bei den lateinischen Komikern. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 121 (1880) p. 725—734.
Gen sei, Paul: De Sophocle a romanis liberae reipublicae temporum tragicis
poetis adhibito. 1895 siehe B. : Sophooles.
Gold mann, Friedrich: Die poetische Personifikation in der Sprache der alten
Komödiendichter. I. Plautus. Progr. der latein. Hauptsehule Halle a. S. 1885.
(26 8.) 4.
Graziani, F.: I personaggi dell' Atellana. In: Rivista di filologia e d'istruzione
classica 24 (1896) p. 388—392.
de Gubernatis, Angelo: Storia del teatro drammatico. 1882 siehe A.: Poetae
scaenici.
H., D. : La tragödie latine. In: L'Instruction publique 11 {Paria 1882) p. 24 — 25.
— La comedie latine — Caecilius — Afranius. Ebenda p. 38 — 40.
Hahn, Henricus: De verborum cum praepoaitionibus compositoruni apud veteres
Komanorum poetas scaenicos cum dativo structura. Dissert. inaug. Halis
Sax. 1878. (43 S.) 8.
Harrington, Karl P.: One of tlie debts of roman literature to early roman tra-
gedy. In: Transactions of the american philological association 27 (1896)
p. XXIX-XXXIV.
Hendrickson, George Lincoln: The dramatic satura and the old comedy at
Rome. In: The american Journal of philology 15 (1894) p. 1 — 30. Abstract in:
Transactions of the american philological association 24 (1893) p. XIII — XVI
s. t.: On the Interpretation of satura in Livy VII 2.
Hoepken, Julius: Ueber das griechische und römische Theater. 1884 siehe A. :
Poetae scaenici.
Hilberg, Isidor : Tiberius-Pappus und Atella. In: Wiener Studien 13 (1891)
p. 167—169.
Suet. Tib. c. 75.
Holtze, Friedrich Wilhelm: Syntaxis fragmentorum scaenicorum poetarum roma-
norum qui post Terentium fuerunt adumbralio. Opus postumum. Lipsicf :
0. BoUzr 1882. (IV, 78 S.) 8. M. 1.60.
Johansson, Albert: Consensus, qui potest inveniri inter accentum et ictum apud
comicos latinos, utrum fortuitus sit necne. Comment. acad. inaug. upsal.
Ycntrslmrgi: Bucjfjt & VÜUrson 1888. (1 Bl., 64 S.) 8.
Kaempf, Guilelmus: De pronominum personalium usu et collocatione apud poetas
scaenicos Romanorum. Dissert. inaug. r(Äitoch. Btrolrui: Calvary & soc. 1885.
(48 S.) 8.
Auch in: Berliner Studien für classische Philologie und Archaeologie III 2.
Ehciida 1886. (Jetzt Lapzig: 0. R. Reishuxl). M. 1.60.
Karsten, Hermann Thomas: De particulae tarnen significatione . . . 1890 siehe
C: Collectiones (p. 10).
— Terentiani prologi quot qualesque fuerint et quibus fabularum actionibus
destinati a poeta. 1894 siehe D. : Terentius.
Kastorches, Euthymios: //tpi zov iv 'Pojiiij >9tdTQ0v, ir iJ ididti/^^inav i).}.-)]viy.a
ÖQÜ/naTu. In: 'A9>jruiov 10 (1881) p. 250—275.
— JJeQi Tojy Ttaqa 'Ptoualoig VTtoxQitiSv iZlririy.uJv yccl iy^ujfjltDv doauatuiv. Ebenda
p. 487—523.
Koczyiiski, Ladislaus: De flexura Graecorum nominum propriorum apud latinos
poetas scaenicos. Progr. des Gymn. Radautz 1891. (S. 3 — 21). 8.
Kont, Ignäcz: A bramarbas az antik kom^diäban. 1883 siehe A.: Poetae scaenici
b) Comici.
Krausz, Jakab: A römai szinköltöszet 6s szinmüvöszet akadälyai. In: Egyetemes
philologiai közlöny 7 (1883) p. 568—581.
Pourquoi le drame et le theätre romain ne sont-ils pas developp6s?
Ladyzynski, M.: De quibusdam priscorum poetarum latinorum scaenicorum
locutionibus, quae qualis, talis, aa. pronominum, ut (qui), ita, aa. adverbiorum
viees explent. In: Eos 2 (1895) p. 149—176.
Langen, Peter: Bemerkungen über die Beobachtung des Wortaccentes im älteren
lateinischen Drama. In: Philologus 4'i (1888) p. 401—420.
Lattes, Elia: I documenti epigrafici della signoria etrusca in Campania e i nomi
delle maschere atellane. In: Rivista di storia antica e scienze affini 2 fasc. 2
(1897) p. 5—20.
'de la Ville de Mirmont, Henri: Le Carmen Nelei. In: Revue des universites
du Midi. N. S. des Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 1 (17. annee
1895) p. 270-277. Sorgfältig durchgesehen auch in des Verf. Etudes sur l'An-
cienne Poösie latine {Paris 1903) p. 203—218.
Poetae scaenici (tragici et comici). 47
Poetae scaenici (tragici et comici).
Leo, Friedrich: Plautinische Forschungen zur Kritik und Geschichte der Komödie.
Berlin: Weuhmnnsche Biiclih. 189.5. (VI S., ] Bl., 346 S.) 8. M. 13.
I. Geschichte der Überlieferung der plaut. Komödien im Altertum. II. Leben
des Plautus. III. PI. u. seine Originale. IV. Die Prologe. V. Auslautendes
s und ni. VI. Hiatus und Synalöphe bei auslautendem ae.
Lindsay, Wallace Martin: Spuren vulgärlateinis<;her Betonung bei den alten
Dramatikern. In: Archiv für lateinische Le.xikographie und Grammatik 7 (1892)
p. 596—597.
Lundström, Wilhelm: Aussen oder innen? Einige Bemerkungen zur Inscenierung
der römischen Komödie. In : Eranos. Acta philologica suecana 1 (1S96) p. 95 — 110.
Maffei, Kaffaello Scipione: Le favole atellane. Studio. VolUrra: Tip. VolUrranu
1886. (31 S.) 8.
— Le favole atellane. Seconda edizione. Forl'i: L. BorflamUin 1892. (35 S.) 8. L. 1.
Martha, Constant: Les Romains ä la comedie (1859). In des Verf. Mölanges de
littörature ancienne [Paris 1896) p. 101—156.
Meiser, Karl: Ueber historische Dramen der Römer. Festrede gehalten in der
öffentlichen Sitzung der k. Akademie der Wissenschaften zu München am
15. November 1887. München: {G. Franz' Verl.) 1887. (42 S.) 4. M. 1.
TWestica, Enrico: Esame critico degli Adelphi di Terenzio con cenni preliminari
SU la poesia drammatica latina. Folignu: Stab. tip. e lit, di F. Cunipütlli 1880.
(47 S.) 8.
jyiichaut, G.: La tragedie romaine. In: Revue des Cours et Conferences 5" annee
N. 5 (Dec. 1896) p. 216—225.
Moni ton, Richard Green: The ancient classical drama. (1890) 1898 siehe A. :
Poetae scaenici.
Nagy, Zsigmond: Terentius 6s a römai vigjätek. In: Egyetemes philologiai köz-
löny 20 (1896) p. 289—313. 389—416. Terence et la comedie romaine.
Nake, Bruno: Ein neues Dichterfragment [com.] bei Cicero. J896 siehe D. : Cicero.
Opitz, Richard: Schauspiel und Theaterwesen der Griechen und Römer. 1889
siehe A. : Poetae scaenici.
Padula, Antonio: Degli antichi e dei moderni spettacoli . . . 1878 siehe A.: Poetae
scaenici.
Palm er, Arthur: Observations on the fragments of the latin scenic poets. In:
Hermathena 7 (1890) = No. 15 (1889) p. 46—63. 8 (1893) = No. 17 (1891) p. 79—83.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Ancienne tragedie latine (1848. 1849) 1900. —
Ancienne comedie latine. (1848. 1849) 1900 siehe D. : Ennius und Plautus.
— Ancienne comedie latine. — Contemporains et successeurs de Piaute et Törence.
— Fabula palliata. — Fabula togata. — Atellaues. — Mimes (1865). In des
Verf. Etudes sur la poesie latine 2^ {Paris 1900) p. 2.59—365.
Pennigsdorf, Martin: De quisque et quisquis pronominum apud comicos latinos
usu commentatio. Dissert. inaug. Halls Sax. 1878. (29 S.) 8.
Raebel, Otto: De usu adnominationis apud Romanorum poetas comicos. Dissert.
inaug. Halis Sax. 1882. (6J S.) 8.
Raeder, Hans: Die Tropen und Figuren bei R. Garnier, ihrem Inhalt nach unter-
sucht und in den römischen Tragoedien mit der lateinischen Vorlage ver-
glichen. Inaug. -Dissert. von Kiel. Wandsbeck 1886. (Kid: Ltpsius & Tisclier).
(1 Bl., 93 S., 1 S. ung.) 8. M. 2.
Ramorino, Feiice : La poesia in Roma nei primi cinque secoli. 1883 siehe C. : Poetae.
Rausch, Franz: Quae ratio inter exodia et fabulas Atellanas intercesserit , ex
Livii vexatissimo loco 11. VII, cap. 2 denuo in quaestionem vocatur. (Umschlag-
titel: Ueber das Verhältnis zwischen Exodium und Atellane auf Grund von
Liv. VII 2. 11). Progr. des Staatsgymn. im 9. Bezirk Wien 1878. (44 S.) 8.
Reich, Hermann: Über die Quellen der ältesten römischen Geschichte und die
römische Nationaltragödie. [Aus : Festschrift zum 70. Geburtstage Oskar Schade
dargebracht von seinen Schülern und Verehrern p. 399 — 415]. Kötiigshcrg i. Pr.:
Härtung 1896. (17 S.) 8. M. -.60.
Ribbeok, Otto: Ein historisches Drama. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 36 (1881) p. 321—322.
Robert, Carl: Attore tragico, statuetto d'avorio. (Mon. dell' Inst. vol. XI, tav. 13).
In: Annali dell' Institute di correspondenza archeologioa 52 (18S0) p. 206 — 212.
Roehricht, August: CJuaestiones scaenicae ex prologis terentianis petitae. Dissert.
inaug. = Dissertationes philologicae argentoratenses 9 (1885) p. 293— 345. Argen-
torati 188.5. (53 S.) 8.
I. Comici latini quid in exemplari graeco exprimendo sectentur. II. Quae
ratio Terentio cum poetis et prioribus et aequalibus intercedat. III. De
re scaenica.
itossi, Girolamo: Sul teatro romano scoperto a Ventimiglia. In: Atti della r.
Accademica delle scienze di Torino 13 (1877—1878) p. 230—246, 2 tav.
48 Scriptores latini. C. Poetae scaenici (tragici et comici) — Ehetores.
Poetae scaenici (tragici et comici).
Sabbadini, Kemigio: Della biblioteca di Giovanni Corvini e d'una ignota comedia
latina. In: Museo italiano di antichitä classica 2 (1888) Sp. 81—94.
Saint-Saens, Canaille: Note sur les deeors de th6ätre dans l'antiquitö romaine.
Parü : L. Bauchet 1886. (23 S. mit Abbildungen). 8. Fr. 5.
Schäfler, Jakob: Ciceros Verhältnis zvir allrömischen Komödie. In: Blätter für
das Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 285 — 297.
Schmidt, Adolf: Emendation einer Stelle des Suetonius betreffend die Atellanen
(Sueton. Galba c. 13) (1840). In des Verf. Abhandlungen zur alten Geschichte
{Leipzig 1888) p. 557—560.
Schöne, Alfred: Das historische Nationaldrama der Römer. Die Fabula prae-
texta. Rede zur Feier des Geburtstages Sr. Maj. des deutschen Kaisers . . .
Kiel: Vimersiiäts-BuchhaHdlung 1893. (18 S.) 8. M. 1.
Seidner, Karl: Lessings Verhältnis zur altrömischen Komödie. Eine litteratur-
historische Abhandlung. Progr. des Realgymn. Mannheim 1881. (29 S.) 4.
Sellar, William Young: The roman poets of the republic. (1863) 1889 siehe C:
Poetae.
V. Early roman tragedy. M. Paouvius. L. Attius.
Sittl, Karl: I personaggi dell' Atellana. In: Rivista di storia antica e scienze
affini 1 Nr. 3 (1895) p. 27—30.
Speijer , Jakob Samuel: Hoe hebben wij de verzen der Latijnsche comici te lezen?
In : Coniunctis viribus 4 (Amsterdam 1890) p. 1 — 14.
Spengel, Andreas: Ueber die lateinische Komödie. Festrede, gehalten in der
öffentlichen Sitzung der k. b. Akademie der "Wissenschaften zu München zur
Feier des 119. Stiftungstages am 28. März 1878. München: (0. Franz) 1878.
(29 S.) 4. M. -.80.
— Jahresbericht über Terentius und die übrigen scenischen Dichter ausser Plautus
für 1878-1881, 1882 bis Mitte 1884, 1884 (zweite Hälfte) bis 1888. In: Jahres-
bericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft 9 (1881)
27 p. 177—200. 12 (1884) 39 p. 74—90. 19 (1891) 68 p. 171—209.
— Reformvorschläge zur Metrik der lyrischen Versarten bei Plautus und den
übrigen lateinischen Scenikern. Berlin: Weidmatin 1882. (IV, 429 S.) 8. M. 10.
— Scenentitel und Scenenabtheilung in der lateinischen Komödie. In: Sitzungs-
berichte der philosophisch -philologischen und historischen Classe der k. b.
Akademie der Wissenschaften zu München Jahrg. 1883 {München 1884) p. 257—298.
Stowasser, Josef Maria: Com. ine. II. 1882 siehe C. : Poetae.
S trau SS, Friedrich: De ratione inter Senecam et antiquas fabulas romanas inter-
cedente. 1887 siehe D. : Seneca tragicus.
Thielmann, Philipp : Zwei neue Fragmente archaischer Poesie [bei Cic. Tusc. 2 36,
Senec. de dem. 2. 5. 4 f.]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 4 (1887) p. 600.
Thon, Friedrich Wilhelm: Das Verhältnis des Hans Sachs zu der antiken und
humanistischen Komödie. 1889 siehe A. : Poetae scaenici b) Comici.
Toutain, J.: Le thöätre romain de Simitthu (Schemtou). In: Melanges d'arche-
ologie et d'histoire 12 (1892) p. 359—369, 3 planches.
Trezza, Gaetano: Origine del dramma romano. In des Verf. Nuovi studi critici
{Verona -Padua 1881) p. 21—26.
Tyrrell, Robert Yelverton: Early latin poetry. — Latin poetry. 1894. 1895 siehe
C. : Poetae.
Vannucci, Atto: Gli antichi poeti latini e le prime prove del dramma e dell'
epica. (1854) 1885 siehe C: Collectiones fp. 16).
Vernier, Leon: De senariis italicis. 1888 siehe C: Poetae.
Weinberger, Wilhelm: Beiträge zu den Bühnenalterthümern aus Donats Terenz-
commentar. In: Wiener Studien 14 (1892) p. 120-130.
Wölfflin, Eduard: Atellanen- und Mimentitel. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 43 (1888) p. 308—309.
Wurzer, Romuald: De Cicerone tragoediae romanae iudice. 1885 siehe D.: Cicero.
von Wyss, Wilhelm: Die Sprüchwörter bei den römischen Komikern. Inaug.-
Dissert. Zürich: Fr. Schulthesu 1889. (1 Bl., 114 S.) 8. M. 2.
Rhetores.
Berthet, Jules: Rhetorique latine et rheteurs latins. In: Revue uuiversitaire
III 1 (1894) p. 334—346.
Bertrand, Edouard: De pictura et sculptura apud veteres rhetores. 1881 siehe
A. : Rhetores.
Boissier, Gaston: Les rhöteurs gaulois du IV« siecle. [Paneg. lat. ed. Baehrens.
Brandt: Eumenius v. August.]. In: Journal des Savants 1884 p. 5—18. 125—140.
Burkhardt, Karl Immanuel: Bericht ül)er die Arbeiten zu den römischen
Rednern (im weiteren Sinne) . . . siehe C: Oratores.
Ehetores — Scriptores (Chrestomathien). 49
Rhetores.
Ebhardt, Karl: Der rhetorische Schluss . . . 1880 siehe A.: Rhetores.
Eussner, Adam: Rhet. lat. ed. Halm p. 65 [Carm. de flg. 57. 42]. In: Philologus 43
(1884) p. 136. 46 (1888) p. 106.
Josephy, Carl: Der oratorische Numerws bei Isokrates und Demosthenes mit
Berücksichtigung der Lehren der alten Rhetoren. 1887 siehe A.: Rhetores.
V. Moravsky, Kasimir: Zu lateinischen Schriftstellern. 1882 siehe C: Scriptores.
(Morawski, Casimirus): De rhetoribus latinis observationes. [Aus: Rozprawy
Akademii umiejptnoski. Wydziat filologiczny. Ser. II. 1 {Krcknu 1892) p. 373—392].
KraMu: (Buchhaadlung iler polii. Ytrlaos-Gosdhchaft) 1892. (20 S.) 8. M. —.60.
Kurzer Auszug in deutscher Sprache im Anzeiger der Akademie der Wissen-
schaften in Krakau 1892 p. 184—185.
— Zur Rhetorik beiden römischen Schriftstellern. In: Philologus 54 (1895) p. 143— 149.
Müller, Iwan: Bericht über die Litteratur zu den römischen Rhetoren (ausser
Seneca) aus den Jahren 1874 bis 1879. In: Jahresbericht über die Portschritte
der classischen Alterthumswissenschaft VII (1879) 18 p. 149—176.
Nolte, H.: Zu Halm's Rhetores latini minores [cap. 15 p. 461. cap. 17 p. 462. cap.
-21 p. 466. cap. 33 p. 474. cap. 44 p. 48'i. cap. 47 p. 485]. In: Zeitschrift für die
österreichischen Gymnasien 30 (1879) p. 163.
Rohde, Erwin: Ein rhetorisches Anekdoten. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 123 (1881) p. 426—428. [Comment. zu Cic. de invent.]. Wiederholt in des
Verf. Kleine Schriften 2 {Tühingcn und Lapiig 1901) p. 98—101. Vgl. Franz
Bücheier: Klage eines ostgothischen Professors. In: Rheinisches Museum für
Philologie 38 (1883) p. 637—640. 39 (18841 p. 168. Gegen Robinson Ellis: Petro-
nianum. In: The Journal of philology 9 (1880) p. 61.
Stan gl , Thomas: 'Ounuhtizig in Ciceros rhetorischen Schriften und den lateinischen
Rhetoren. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen ]9 (1883) p. 184—191.
277-284. 334—339.
— Zu den Rhetores latini minores [p. 64, 28 Halm]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 137 (1888) p. 712.
— Zur Kritik der lateinischen Rhetoren und Grammatiker. 1891 siehe C: Scriptores
grammatici.
— Zu Halms Rhetores latini minores [C. Julius Victor p. 388, 7]. In : Philologus .54
(1895) p. 192.
— Zu Halms Rhetores latini minores. Ebenda p. 345— .355.
van der Vliet, Johannes: Rhetorica en rhetoren. In: Coniunctis viribus 4
{Amsterdam 1890) p. 71—79.
Volkmann, Richard: Die Rhetorik der Griechen und Römer in systematischer
Uebersicht. (1872. 1874) 1885 siehe A.: Rhetores.
— Rhetorik der Griechen und Römer. (1885. 1890) 1901 siehe ebenda.
Wurmsee, Konrad: Über die Gedächtniskunst in den rhetorischen Schriften der
alten Römer und ihre Anwendung beim Unterrichte in der Geschichte und
Geographie. Progr. der Studienanstalt Burghausen 1886. (44 S.) 8.
Scriptores.
Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata edidit Joannes Baptista Pitra.
1888 siehe A.: Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 81).
Chrestomathien.
Antognoni, 0.: Luoghi scelti da prosatori latini con i volgarizza-
menti piü noti proposti agli alunni delle scuole classiche per esercizio
di versioni in forma schiettamente italiana da Oreste Antognoni
con appendice di passi di solo testo latino. Fireme: G. C. Sansoni 1896.
(XXXII, 144 S.) 8. L. 1.50.
Baker, Arthur: Latin prose for London students. London: G. Bell dt Sons
1890. (VIII, 94 S.) 8. Sh. 2.
Collins, Thomas: Easy translations from latin prose authors for re-
translation into Latin. With notes. London: G. Bell d' ,Sons 1888.
(107 S.) 8. Sh. 5.
Ferrari, Fr.: Antologia di prose latine ad uso degli alunni del gin-
nasio superiore [per cura di] Francesco Ferrari, vol. I. Lanciano:
R. Carahba 1895. (VIII, .375 S.) 8. , L.2.
Girard, J.: Epitome historiao graecae. Edition simplifiee et graduee,
publice avec une introduction , des notes, un vocabulaire par Julien
Girard. Laris: HacheUe et Cie. 1891. (VIII, 359 S.) 8. Fr. 1.50.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 4
50 Scriptores latiui. C, Scriptores (Chrestomathien).
Scriptores.
Heuzet, Jean: Selectae e profanis scriptoribus historiae. Texte et
commentaire revus et corriges par Eloi Ragon. 5« edition. Paris:
V^. eil. Fousmdfiue (1892) 1909. (468 S.) 8. Fr. 1.7ö.
^ . . . Nouvelle edition, abregee et aunotee par l'abbe Marin. 2^ edition.
Ebenda 1891. 8. Fr. 1.40.
— Histoires choisies des ecrivains profanes par Jean Heuzet. Expliquees
litteralement, traduites en fran^ais et annotees par Albert Leconte.
2 vol. Paris: Hachette et Cie. 1892 u. ö. (356 S.) 8. Fr. 6.
— Selectae e profanis scriptoribus historiae. Edition simplifiee et graduee
avec des notes en fran^ais et un index des noms nistoriques et ge-
ographiques et des termes concernant les institutiones et les u.sages
par Louis Peine. Paris: Delagrave 1891 u. ö. 8. Fr. 1.75.
Humbert, L. : Epitome historiae graecae. Texte latin, explique litte-
ralement, traduit en fran9ais et annote par Louis Humbert. Paris:
Hachette et Cie. 1891. (491 S.) 8. Fr. 3.50.
Michaelis, H. C. : Bloemlezing uit latiinsche prozaschrijvers van Cicero
tot Plinius Secundus, ten behoeve der cursorische lektuur van de
hoogere klasseu der gymuasien. Verzameld en met körte aanteeke-
ningen vorzien door Hendrik Carolus Michaelis. Groningen: J. B.
Wolters 1883. (4, 176 S.) 8. F. 1.25.
Opitz, Th., und Weinhold, A. : Chrestomathie aus Schriftstellern der
(sogenannten) silbernen Latinität für den Schulgebrauch zusammen-
gestellt von Theodor Opitz und Alfred Wai n h o 1 d. 5 Hefte. Leipzig:
B. G. Teuhner (1893) 1908. 1909. 8. M. 4.
1. Heft: Abschnitte aus Suetonius, Velleius und Florus. 2. Auflage (1893) 190S.
(XIV, 128 S.) M. 1.4U.
2. y, A. : Abschnitte aus Tacitus, Justinus, Curtius und Valerius Maximus.
2. Auflage (1893) 1909. (XIV, S. 129—174). M. — .40.
B.: Abschnitte aus Plinius d.J. J. Aufl. (1893) 1909. (XIV, S. 175— 204). M.— .40.
3. „ Abschnitte aus Plinius d. Ä. und Vitruvius. 1893. (XIV, S. 205-310). M.— .60.
4. „ Abschnitte aus Seneca und Celsus. 1893. (XIV, S. 311—410). M.— .60.
5. ., Abschnitte aus Quintilianus. 189:^. (XIV, S. 411—477). M.— .60.
Pasquet,J. : Selectae e profanis scriptoribus historiae. 3e edition. Paris:
Peflone-LaurieJ (1865) 1878. (YH, 419 S.) 8. Fr. 2.50.
Pars prior (lib. I. II. III). Pars posterior (lib. IV et V).
Philip, C. : Recueil de textes faciles extraits des auteurs latins par
C. Philip. Paris: Colin et Cie. 1891. (Vm, 216 S.) 8. Fr. 1.50.
Eitchie, Fr.: Easy continuous latin prose by Francis Ritchie. London:
Longmans, Green d- Co. Ib96. (Vm, 200 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Shuckburgh, Evelyn Shirley: Passages from latin authors for translation
' into English. Cambridge: Macm Ulan (& Botves 1889. (XH, 78 S.) 8. Sh. 2.
Weinhold, Alfred siehe Th. Opitz.
Fornaciari, R. : Prosa classica ovvero saggi dei principali prosatori greci e latini in
buone traduzioni italiane con brevi notizie di storia letteraria . . . per cura di Eaffaello
Fornaciari. (1876) 1895 siehe A.: Scriptores.
Ahlen, Konrad: Om Substantivs förening med prepositions uttryck hos latinska
spräkets hut'vudförfattare inoni den klassiska prosan. Ett bidrag tili den
latinska Stilistiken. In: Nordisk Tidskrift for Filologi. Ny R»kke 4 (1879— 1880)
p. 81-106. 177—199.
Albert, Paul: La Prose . . . (1869 ss.) 1896 siehe A. : Scriptores.
Ball, Hermann: Die Bekanntschaft römischer Schriftsteller mit Herodot. 1890
siehe B.: Herodotus.
Baeumker, Klemens: CJuibus antiquis auctoribus Petrarca in conscribendis rerum
memorabilium libris usus sit. I. 1882 siehe A. : Scriptores.
Bins feld , Joannes Petrus: Adversaria critica. In: Festschrift zu dem 300 jährigen
Jubiläum des Kgl. Gymn. zu Coblenz 1882 p. 1—16.
Cie. de rep. VI 12. ad fam. XVI 24. de erat. III 43. in Cat. I 6. 12. pr. Sest.
V 12. XVIII 41. III 6. X 23. 24. XIV 33. Sali. Cat. III 3. XV 2. XVni 1.
L.2. Sen. suas. VI 17 p. 42, 19 K. Rutil. Lup. sehem. lex. II 3. Tac. ab
exe. d. A. I 15. Flori ep. de T. Liv. 1. II 30. Aquila Rom. de fig. sent.
et -elocut. § 2. -Julius Obseq. § 55. Boetii ph. cons. II 3.
Scriptores. 51
Scriptores.
Bitschofsky, Kudolf: Miscellen. In: Wiener Studien 4 (1882) p. 327—328.
1. Corn. Nep. Ar. 2. 1. 2. Primum, sie bei Apollin. Sidon. ep. IV 4 p. 272 B.
Bonneton, Daniel: Las ecrivains celebres de Kome ou biographie des principaux
öcrivains latins avec iine analyse, une appreciation et de nombreuses citations
de leurs chefs-d'oeuvre. Paris: Fischhachir 1885. (VIII, 474 S.) 8. Fr. 3..50.
Buecheler, Franz: Coniectanea. 1893 siehe B. : Aeschylus.
Cobet, Carolus Gabriel : ll7ro((v»;,uoi£i,',u«z« Guilielmi Georgii Pluygers. Pars prima
et secunda. In: Mnemosyne 8 (1880) p. 345—390. 9 (1881) p. 1—32.
Ad Corneliuni Nepotem. Ad Ciceronis rhetorica. Ad Giceronis orationes :
pro P. Quinctio , pr. Koscio anier. , pr. Roscio com., in Oaecil. divin., in
Verr. act. I., act. sec. in Verr. lib. I. II., accus, in Verr. III. IV. V., pr.
Font., pr. Caec, de imp. Cn. Pomp., pr. Cluent. — Ad Caesai-em de bello
gallico, de bello civili. Ad Livium. Ad Velleium Paterculum.
Dazu A. Eussner. 1881 siehe C. : Collectiones (p. 8).
Drechsler, Franz J. : Ein Beitrag zur Kritik lateinischer Schriftsteller. Progr.
des deutsch. Obergymn. Olmütz 1887. (13 S.) 8.
Cic. pr. TuU. 14. 33, de div. 1. 49. 112, 2. 26. 56, de fin. 5. 31. 93, de leg. 1. 15. 42,
pr. Vareno, Cornelio, fr. II libri de fato, fr. in cod. Nie. Cus., in Cic. de-
clamat. 3. 5. ürat. pr. quam in esil. iret 11. 27. Liv. 26. 25. 4. Curt. 4.
1. 31. 10. 1. 40. Vell. Pat. 1. 12. 7. Val. Max. 2. 7. 15. Ammian. Marc. 19.
2. 15. Script, hist. Aug. Hadrian. 2D. Ales. Sev. 10. Front. Arion p. 237. 8,
ad M. Caes. 1. 6. Minuc. Fei. Octav. 38.
— Kritische Adversarien. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 39
(1888) p. 289—297.
Cic. interrog. de aer. al. Mil. Grell, p. 951. 36, ad M. Brut, epist. lib. VII, frg.
XX. orat. in sen. in tog. cand. Oratio pridie quam in exil. iret 3. 8. Liv.
9. 39. 10. 22. 14. 7. 24. 20. 10. 40. 12. 17. 45. 28. 9. Amm. Marc. 15. 9. 7, 22.
15. 16. Vell. Pat. 2. 128. 1. 2. 88. 2. Script, hist. aug. : Gallien. 1. Claud. 7.
Hadr. 22. Carin. p. 244. 7. Num. p. 239. 23. Max. et Balb. p. 65. 10.
— Kritische Versuche. Ebenda 41 (1890) p. 193—196.
Frontin. de aq. I 2. 18, 9. 12, 10. 6. II 64. 9, 70. 14, 72. 9. 115. 14. Suet. Claud.
5. 42. 20. Liv. 45. 41. 5, 44. 6. 17. Curt. Ruf. 4. 1. 3.
— Kritische Miscellen. Ebenda 43 (1892) p. 297—302.
Cie. de leg. agr. II 5. 13. II 19. 50. pr. Flacco 27. 6. cum senat. grat. egit 12. 30.
cum populo grat. egit 1. 3. de domo 4. 8. 37. 99. 53. 136, de har. resp. 3. 4.
Liv. IV 17. 12. Vell. Pal. II S8. 2. Val. Max. I 18. 7. II 17. 15. Curt. III
9. 25. Sen. suas. I 12. Ampel. VIII. 11.
Flach, Hans: Die vitae römischer Schriftsteller im Suidas. 1881 siehe B. : Strabo.
Fried laender, Ludveig: Darstellungen aus der Sittengeschichte Roms . . . 1910
siehe C. : Collectiones (p. 8).
Georges, Karl Ernst: Kritische Miscellen. In: Jahrbücher für classisehe Philo-
logie 117 (1878) p. 830.
Varro r. r. 3. 16. 34, 2. 8. 4. Curtius 10. 6 (19) 5. Sen. nat. q. 1. 3. 2. Vell. 2.
88. 2. Cornif. rh. 4. 55. 68. Ammian 14. 11. 1. 15. 8. 4. 22. 4. 3. 22. 9. 11.
— Miscellen. Ebenda 123 (1881) p. 807—808.
Cic. de leg. I 52. Cornific. rhet. 4. 68. Frontin. str. 4. 1. 10. Fronto p. 81, 5 N.
Augustin. ep. 41. Hist. Apollon. 42 p. 53, 21 R. Schol. bern. ad Verg.
georg. I in. p. 840, 7. Isidor. 15. 13. 0. Probus app. p. 203, 3S K. Anecd.
helv. ed. Hagen p. 113. 31 f. Sallust. Jug. 47. 2. Plin. h. n. 3 S 10. Cic.
pro Rab. Post. 10. 26. Plinius Valerianus de medic. 1. 22. Spai-tian. Sev.
5. 3. Liv. 44. 5. 12.
— Miscellen. Ebenda 129 (1884) p. .368.
Cels. 8. 2 p. 330. 13 D. Nep. Ale. 10. 5. Gloss. Osborn. in Classic, auct. VIII
p. 4ti8b. Isidor. 5. 36. 6. Taeit. ann. 12. 64. Paneg. lat. I (II) 9. 4. Sen.
suas. 1. 4. p. 4. 3 K.
Guenther, Otto: Variarum lectionum capitula duo. 1888 siehe B.: Eusebius Pamph.
Hertz, Martin: Miscellen. In: Jahrbücher für classisehe Philologie 117 (1878)
p. 253—256.
51. Plat. Ges. 849b. 52. Petron. c. 22. 53. Zu Gellius.
— Miscellen. Ebenda 123 (1881) p. 283—288.
54. Plat. Gorg. 486 c. 55. Sen. rh. contr. I 3. II 1. 13. II 2. 7. IX 2. 26, suas.
5 § 5. 56. Cic. Brut. 271. 273. 57. Julianus Lobr. auf Constant. (or. I) 48 e. Sp.
58. Aurel. Viet. Caes. c. 3. 59. Calvisius Taurus. 60. Thuc. II 37.
— Miscellen. Ebenda 123 (1881) p. 763—765.
61. Sen. rhet. contr. VII 6 S. 344, 8. 62. Apul. met. IV 14 S. 65. 10. Eyss. IX
18 S. 165. 32. 63. Flav. Vopisc. Aurel. init. 64. Ammian. Marc. XVII 5. 11.
XIX 6. 7 f.
4 *
52 Scriptores latini. C. Scriptores.
Scriptores.
Jonas, Kichard: Zum Gebrauch der verba frequentativa und intensiva in der
älteren lateinischen Prosa [Cato, Varro, Sallust]. Progr. des Friedrich-Wilhelm s-
Gymn. Posen: (Johwicz) 1879. (S. 3—16). 4. M. 1.
Jordan, Henricus: Quaestiones eriticae. J. lectt. aest. Rtgimontii: Härtung 188ö.
(S. 3—11). 4. M. —.80.
I. Ciceronis orationes. II. Taciti Germania.
— Ketractationes eriticae. Progr. acad. Regimontii 1886. (8 S.) 4.
I. Varro de ling. lat. VI § 21 M. II. G. Gracchus ap. Charis. p. 196. 2.5. p. 240. 16.
Kaiinka, Ernst: Analecta latina. In: Wiener Studien 16 (1894) p. 78—120. 254—313.
I. Scholia ad Terentium. II. Adnotationes super Lucanum. III. Ad Josephum
latinum. IV. Ad Rhetoricani Ciceronis et Smaragdi artem. V. Ad Maxi-
minum Victorinum et Eutychem. — VI. Commentarius antiquus ad spe-
cies nominis, quae a Prisciano feruntur. VII. Dialogus magistri et disci-
puli de adverbiis localibus. VIII. De usu praepositionis in qui erat in
Latinitate inferioris aetatis. IX. Quaestiones de syntaxi selectae. X.
Scholia metrica.
Kubier, Bernhard: Scobis critica. In: Archiv fflr lateinische Lexikographie und
Grammatik 8 (1893) p. 135—136.
M. Caes. ad Front. IV 3 (p. 64 N.), ad Arrium Antonin. (p. 197 N.), Pacati
Paneg. c. 36, Commodian. instr. II 21.
— Recisamenta critica. In: Philologus 55 (1896) p. 154—159.
I. Bell. alex. 72. 2, 45. 3. IL Bell. hisp. 18. 6, 12. 2, 25. 2, 30. 3, .32. 3. 6. 7, U.
2, 37. 2, 41. 2, 24. 5. III. Caes. b. c. I 6. 6. IV. Cic. in Cat. I 12. Phil. I
2.5. 17. II 54.
Lejay, Paul: La prose metrique. In: L'Enseignement chr<;'tien 12 (189.3) p. 433— 439.
Maehly, Jakob: Zur Kritik lateinischer Texte. Progr. acad. der Alma Ruperto-
Carolina zur Feier ihres 500jährigen Bestehens gewidmet. Bus/!: (Jthuh) 1886.
(S. 3—42). 4. Die ganze Festschrift M. 1.60.
Varro d. 1. 1. VII 8. Vers ebenda VII 27. Varro d. 1. 1. Cic. de orat. III 47.
182. Orat. 15, 47. 60. 77. 223. 164. Brut. 14. 56. 112. 1.32. 140. 199. De fin.
III 22. 76. Lael. XIV 50. XV 54. XXI 77. De div. I 9. I 5. Ad fam. V 12. 5.
Nepos Them. VII 6. Paus. III init. Alcib. II ad fin. Thrasyb. IV. Con. II.
Ages. I. Eum. II. IX. Tim. III. Attic. IX fin. Sallust. Cat. 31. 3. 51. Bell.
iug. 12. 1. Liv. XXX 35. 2. VII 2. 3. Quintil. i. or. X I. 3. 12. 16. 79. I 12. 7.
VIII 3. 26. Tacit. Germ. 45. Agr. 18. 30. 33. 42 ad fin. Ann. III 20. Hist.
I 67. Dial. c. 17. c. 1. 12. 8. 13. IG. 22. 28. 31. 35. 36. 37. 39 ad fin. 40 init.
Suetonius: Vit. Aug. c. 70. 75. 91. De gramm. c. I. Vita Terent. Vita
Verg. Donati XVI 62. L. Annaei Senecae Apocolocynthosis Divi Claudii
init. I 2. II 4. III 3. IV. Vers 9. IV 2. V 2. 3. VI 1. VII 1. 3. VIII 1. 2. IX
3. 5. XI 3. XIII 2. 5. XV 2. Dialog, lib. I c. VI 7. Dialog, lib. VI ad
Marciam de consolat. c. I 3. 6. 7. 8. II 3. 4. 5. IV 1. VI 2. VII 2. 3. VIII 1.
X 4. XI 1. 3. IX 5. XII 3. XIII 1. 2. XVI 1. XVII 6. XVIII 9. XIX 5. 6.
XX 3. 6. XXI init. 3. XXn 2. 3. 5. 6. XXIII 2. 5. XXV 2. XXVI 3. Senecae
monita. Plin. H. N. II 5. 4. II 8. 6. VII 28. 29. 44. 45. VIII 3. 4. XXXV
10. 36. 102. Petron. sat. 83. Gell. noct. att. V 18. 8. III 7. 16. XIV 7. 2.
XII 3. XIX 9. 7. XIX 7.
Manitius, Max: Einharts Werke und ihr Stil. In: Neues Archiv der Gesellschaft
für ältere deutsche Geschichtskunde 7 (1882) p. 517—568. 8 (1883) p. 197.
I. Die Benutzung classischer Autoren in Vita Caroli, Ann. Laur. mai., Annal.
Einh., Ann. Fuld., Ann. Laur. min., Transl., Epistolae. § 1. Caesar. § 2.
Cornelius Nepos. §3. Livius. § 4. Velleius. § 5. Curtius Rufus. § 6. Taeitus.
§ 7. Suetonius. § 8. Florus. § 9. Justin. § 10. Orosius . . . (p. 519—547). —
Sallustius.
— Beiträge zur Geschichte römischer Prosaiker im Mittelalter. In: Philologus 47
(1889) p. 562—568. 48 (1889) p. 564—573. 49 (1890) p. 191—192. 380—384.
I. Solinus. II. Taeitus. III. Plinius der Jüngere. IV. Cornelius Nepos. —
V. Gellius. VI. Columella. VII. Julius Caesar. Vin. Livius. IX. Pom-
ponius Mela. — X. Eutropius. XI. Plinius der Aeltere. XII. Pauli epi-
tome Festi.
Meyer, Wilhelm: Die rythmische lateinische Prosa (Anzeige von L. Havet , la
prose metrique de Symmaque et les origines metriques du cursus). In:
Göttingische gelehi-te Anzeigen 1893 No. 1. Wiederholt in des Verf. Gesammelte
Abhandlungen zur mittellateinischen Rythmik 2 (Berlin 1905) p. 236—286.
Miodoiiski, Adam: Miseellanea latina. [Aus: Rozprawy akademii nmiejftnosci.
Wydziai filologiezny. Serya II. Tom. 1 p. 393—401]. Kraliau: (Buchh. der poln.
Yaiags-Gtsdhchaft) 1892. (9 S.) 8. M. —.40.
I. Florus Virgilius orator an poeta. Epit, II. Lib. Adversus aleatores.
Scriptores. 53
Scriptores.
V. Moravsky, Kasimir: Zu lateinischen Schriftstellern. In: Wiener Studien 4
(1882) p. 166—1(^8.
I. Pomponius Mela, Fehlen der Präposition propter. II. III. Declamationen
der römischen Rhetoren und ihre Sujets. Einwirkung auf die zeit-
genössische Literatur.
(Morawski, Casimir): De sermone scriptorum latinorum aetatis quae dicitur
argentea observationes. [Aus: Eos 2 (1895) p. 1—12]. (Berlin: Mayer & Mueller).
(12 S.) 8. M. —.60.
Tacitus. Valer. Maximus. L. Annaeus Seneca. Plin. pan. CJuintil.
Naber, Samuel Adrianus: Selecta. 1888 siehe B. : Aelianus.
Nettleship, Henry: The historical development of classical latin prose. In: The
Journal of philology 15 (1886) p. 35—56. Wiederholt in des Verf. Lectures and
essays. Second series (Oxford 1895) p. 93 — 116.
N o h 1 , Hermann : Satura. In : Commentationes woelff linianae (Lipsiuc 1891) p. 261—265.
Vitruv. p. 6 V. 11 p. 2 v. 20 Rose. Varro r. r. I 41. 1. I 6. 3. Cic. Phil. II 8.
de Nolhac, Pierre: Prosateurs latins lus par Petrarque. In des Verf. Petrarque
et l'humanisme (Pnrü 1892) p. 268—317. Nouvelle edition 2 (1907) p. 67—126.
Noväk, Robert: Kriticke pfispevky k fimskym spisovatelüm. [Kritische Beiträge
zu röm. Schriftstellern]. In: Sbornik Praci filologickych vydany na oslavu
dvace tipetileteho jubilea prof. Jana Kviöaly (Praq 1884) p- 44 — 55.
Cic. Fam. 4. 3. 4. Liv. 5. 39. 3, 6. 18. 3, 22. 17. 2. 38. 8, 25. 24. 5, 30. 30. 15. 35.
4. 44. 7, 41. 24. 10, 44. 6. 17. 26. 11. Tac. Agr. 18. 19. 33. 36. Hist. 1. 63,
2. 7, 3. 24. 25. 65, 4. 42. Ann. 11. 23. Script, hist. Aug. Gord. 32. Gar. 4.
Num. 13. Carin. 20.
— Miscellanea critica. In: Listy lilologicke a paedagogicke 11 (1884) p. 217—220.
Caes, bg. 7. 35. 4. Sali. Jug. 53. 5. Val. Max. 1. 1. 19; 1. 1 extr. 2; 1. 8. 4;
2. 7. 15; Par. ep. Val. Max. p. 144, 28 n. H. Val. Max. 8. 8. 2. Flor. 1, 4,
3; 1, 6, 2; 1, 17, 1 n. ; 1, 33, 16.
— Miscellanea critica. Ebenda 13 (1886) p. 12—19.
Cic. pr. Mur. 37. 77. Sen. suas. 1. 6 (p. 5. 12 K.) 2. 1 (p. 12. 14). 2. 2 (p. 13. 7).
2. 4 (p. 14. 4). 6. 12 (p. 40. 4). Contr. 1. 2. 5 (p. 83. 23). 1. 3. 3 (p. 95. 13).
1. 7. 4 (p. 121. 22). 2. 1. 12 (p. 158. 24). 2. 2. 37 (p. 172. 1). 2. 4. 9 (p. 199. 8).
2. 6. 3 (p. 217. 5). 2. 7. 9 (p. 229. 18). 7. 1. 8 (p. 302. 18). 9. 1. 7 (p. 395. 14).
9. 2. 7 (p. 402. 27). 9. 4. 19 (p. 427. 28). 10. 2. 16 (p. 482. 14). 10. 4. 7 (p. 493. 9).
10. 4. 20 (p. 499. 26). 10. 4. 24 (p. .501. 15). 10. 5. 11 (p. 506. 20). Quint. declam.
CCLni p. 34. 8 Ri.; declam. CCLXVII p. 89. 13. Front, ad M. Caes. 1. 6
(p. 17. 2 Nab.) 4. 13 (p. 75. 17). ad Ver. Imp. 2. 6 (p. 133. 4). ad M. Anton,
de eloq. 4 (p. 154. 11) ad Ant. Pium 3 (p. 165. 15). Princip. hist. p. 207. 12.
Script, hist. aug. Hadr. 20. Sev. 5. 3. Symm. orat. 2. 10 (p. 325. 21 sq. S.).
Occioni, Onorato: I dilettanti di lettere nell' antica Roma (1873). Wiederholt in
des Verf. Scritti di letteratura latina (Toritio 1891) p. 1—27.
Ortmann, Eduard: Scriptorum latinorum, qui in scholis publicis fere leguntur,
loci non pauci vel explanantur vel emendantur. Progr. des Gymn. Schleusingen.
Meiningen 1882. (17 S.) 4.
In Taciti Germaniam. In Ciceronis Sestianam. In Verr. IV 16. 22. 30. 30.
Pro Lig. 13. Phil. II 70. Brut. 143. Lael. 50. 77. In Ciceronem. In Sallu-
stium. In Livium. In Tacitum.
Pluygers, Guilielmus Georgius siehe C. G. Cobet.
Polle, Friedrich: Sprachliche Missgriffe alter Schriftsteller. 1891 siehe B. : De-
mosthenes.
Preis, Willibald: Adiectivum utro ordine apud optimos Romanorum scriptores
coniunctum sit cum substantivo quaeritur. Progr. der Studienanstalt Bayreuth
1889. (48 S.) 8.
Purser, Louis Claude: Notes on manuscripts. In: Hermathena 6 (1888) = Nr. 12
(1886) p. 39—53.
I. Quintilian [Harl. 2664]. II. Cicero ad familiäres [Harl. 2591]. III. The
augustan history [Harl. 2658. 4121].
Riese, Alexander: Zu den römischen Quellen deutscher Geschichte. In: Rheinisches
Museum für Philologie 41 (1886) p. 639—640.
I. Tacit. Germ. 41. II. Suet. Dom. 6. III. Nomina provinciarum omnium.
Schiaparelli, Luigi: Lezioni sulla etnografia italica. I. Opinioni degli scrittori
antichi et modenü sulla etnografia dell' Italia antica. 1878 siehe A.: Scriptores.
Schlottraann, Hermann: Ars dialogorum componendorum quas vicissitudines
apud Graecos et Romanos subierit. 1889 siehe A. : Scriptores.
Stange, Gustav: Ueber den Gebrauch der Namen der Himmelsgegenden in der
lateinischen Prosa. (Umschlag: Ueber die Bestimmung der Himmelsrichtungen
bei den römischen Prosaikern). Progr. des Gymn. Friedland 1881. (15 S.) 4.
54 Scriptores latini. C. Scriptores — Scriptores consolationum.
Scripte res.
Suster, Guido: II sentimento della gloria nella letteratura romana. Saggio.
Lanckmo: R. Curcibbu 1889. (52 S.) 8. L. 1.50.
Thomas, Paul: Notes sur quelques passages dauteurs latins. In: Revue de
l'instruetion publique en Belgique 33 (1890) p. 1—8.
Cic. legg. I 1. 1, 8. 24. Sali. Cat. c. 2 et fin. c. 13. 3. Schol. Gron. Cic. p. 1.
Man. 10. 28.
Traube, Ludwig : Untersuchungen zur Überlieferungsgeschichte römischer Schrift-
steller. In : Sitzungsberichte der philosophisch-philologischen und historischen
Classe der k. b. Akademie der Wissenschaften zu München 1891 p. 387—428.
1. Zu Valerius Maximus. Anmerkungen : Handschriften des Valerius und
Paris. Bibliotheken im Orleans'schen. Lupus von Ferneres. Inhalt-
verzeichnis des Paris. Fragmentum de praenominibus. Exempla des
Nepos und Hyginus. 2. Zur Chorographie des Augustus. 3. Zu Cornelius
Nepos. Anmerkungen: Aemilius Probus. 4. Zu Livius.
Trope a, Giacomo : L'Etna e le sue eruzioni nelle principali fonti greche e romane,
1895—1896 siehe A. : Scriptores.
Tyrrell, Robert Yel verton: ^fvaTfQlXl>j^foa. In: Hermathena 3 Nr. 6 (1879) p.364 — 373.
Cic. ad Att. V 4. 2, 20. 4. V 21. 5. VI 5. 2. VII 1. 4. Tac. annal. IV 26. 41.
Usener, Hermann: Variae lectionis specimen primum. 1889 siehe B.: Aelius
Dionysius.
Vallauri, Thomas: De optimis editionibus scriptorum latinorum acroasis (1871).
In des Verf. Acroases faotae ... in r. athenaeo taur. [Stnia 1885, Umschlag 1886)
p. 81—98.
— De iitilitate ex latinis scriptoribus petenda acroasis (1872). Ebenda p. 99—115.
— De scriptoribus latinis sedulo perlegendis atque imitandis acroasis fata . . . VII.
id. dec. a. 1882. Aitgustae Tuutin. 1883. (23 S.) 8. Wiederholt in des Verf.
Acroases p. 291-312.
van der Vliet, Joannes: Varia ad varios. In: Mnemosyne 23 (1895) p. 109 — 116.
Cicero, pro Balbo § 17. § 3o. pro Sestio § 34. Tacitus [ann. IV 6-]. Seneca [ad
Polyb. c. 8. 2. Epist. IV 4 § 2 ep. 33. Ead. epist. § 7. Epist. VII 4. 21.
(ep. 66). I 2 § 4. I 3 § 1. I 5 § 7. I 8 § 8. 9. Gellius XV 12. Glossar. Am-
plon. secundum [Corp. gloss. V]. Messapus nusquam comparuit [Serv.
ad Aen. VII 691].
Vogel, Friedrich: Zu lateinischen und griechischen Schriftstellern. 1891 siehe B.:
Diodorus siculus.
Windisch, Ernst: Ueber den Sitz der denkenden Seele, besonders bei den Indern
und Griechen, und eine Etymologie von gr. Ttijunldt:. 1891 siehe A. : Scriptores.
Zarncke, Eduard: Der Einliuss der griechischen Litteratur auf die Entwicklung
der römischen Prosa. In: Commentationes philologae quibus O. Ribbeckio
60. aetatis annum exactum congratulantur discipuli lipsienses (Lipsiae 1888)
p. 267—325.
— Zur griechischen Kunstprosa in Griechenland und Rom. In : Griechische Studien.
Hermann Lipsius zum 60. Geburtstag dargebracht (Lcipeifi 1894) p. 120—126.
Zingerle, Anton: De scriptorum latinorum locis, qui ad poenarum apud inferös
descriptionem spectant. (1877) 1882 siehe C. : Collectiones (p. 17).
Scriptores astroiioiui.
Amador, Mariano : La astronomia en los pueblos antiguos. 1892 siehe A. :
Scriptores astronomi.
Hofmann, Georg: Über die bei griechischen und römischen Schriftstellern er-
wähnten Auf- und Untergänge der Sterne. 1879 siehe A. : Scriptores astronomi.
— Sämtliche bei griechischen und lateinischen Schriftstellern des Alterthums er-
wähnte Sonnen- und Mondfinsternisse neu berechnet. 1884 siehe ebenda.
Ginzel, Friedrich Karl : Über die Möglichkeit, Sonnenfinsternisse mit freiem Auge
zu sehen, mit besonderer Rücksicht auf die Römer. [Aus No. 2816 von „Astro •
nomisehe Nachrichten'' mit Zusätzen des Verf.]. In: Wochenschrift für klassische
Philologie 5 (1883) Nr. 7 Sp. 216—221.
Martin, Thomas Henri: Memoires sur l'histoire des hypotheses astronomiques
chez les Grecs et les Romains. 1881. 1883 siehe A. : Scriptores astronomi.
(Scriptores) biog'raphici.
Lippelt, Erich: Quaestiones biographicae. 1889 siehe A. : (Scriptores) biographici.
Schmidt, Guilelmus: De Romanorum imprimis Suetonii arte biographica. Dissert^
inaug. marpurg. Colon iae 1891. (68 S.) 8.
Scriptores consolationnm.
Albert, Paul: Les consolateurs. 1879 siehe A. : Scriptores consolationum.
Bagenault de Puchesse, Gustave: La consolat.ion au point de vue du monde
paien et du monde chretien. 1886 siehe A. : Scriptores consolationum.
Scriptores consolationviin — Scriptores ecclesiastici. 55
Scriptores consolationum.
Boy er, Edouard: Les consolations chez les Grecs et les Romains. 1887 siehe A.:
Scriptores consolationum.
Buresch, Carl: Consolationum a Graecis Romanisque scriptarum historia. 188G.
1887 siehe A. : Scriptores consolationum.
Martha, Constant: Les consolations dans l'antiquite. (1883. 1889) 1896 siehe A.:
Scriptores consolationum.
Scriptores ecclesiastici.
Patrologiae cvirsus completus, seu bibliotheca universalis, integra, unifor-
mis, commoda, oeconomica, omnium ss. patrum. doctorum scriptorum-
que ecclesiasticorviin , sive latinorum, sive graecorum, qui ab aevo
apostolico ad aetateni Innocentii III (ann. 1216) pro latinis, et ad
concilii florentini tempora (ann. 1439) pro graecis floruerunt: recusio
cbronologica omnium qviae exstitere nionumentorum catholicae tradi-
tionis per quindecim priora ecclesiae saecula, . . . Series latina, in qua
prodeunt patres, doctores scriptoresque ecclesiae latinae a Tertulliano
ad Innocentium m. Accurante Jacobo Paulo M i g n e. PariHis:
Garnier fratres. 8.
II. Tertullianus. XIV. XVII. Ambrosius. XXIU. XXV. XXVI. Hieronymus.
LIV. Leo Magnus. LXXVI. Gregorius M. CXXVII— CXXIX. Anastasius biblioth.
Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum. Editum consilio et im-
pensis academiae litterarum caesareae vindobonensis. Vindobonae :
C. Geroldi i\lm», posica F. Ttmiysly 1866-1911. 8.
Vol. V. Pauli Orosii historiarum adversum Paganos libri VII. Accedit eiusdem
liber apologeticus. Recensuit et commentario critico instruxit Carolus
Zangemeister. 1882. (XXXVIIII S., 1 Bl., 819 S.) M. 16.
., VI. Magni Felicis Ennodii opera omnia. Recensuit et commentario critico
instruxit Guilelmus Hartel. 1882. (1 Bl., LXXXX S., 1 Bl., 722 S.) M. 15.
VII. Victoris episcopi Vitensis historia persecutionis africanae provinciae
recensuit Michael Petschenig. Accedit incerti auctoris Passio Septem
monachorum et notitia quaevocatur. 1881. (1 B1.,XIIIS., 1B1.,174S.) M. o.60.
„ VIII. Salviani presbyteri massiliensis opera omnia. Recensuit et commentario
critico instruxit Franciscus Pauly. 1883. (XVI, 359 S., 1 S. ung.) M. 7.
-Villi. Eugippii opera. Recensuit Pius Knoell. 1885—1886. M. 24.40.
Pars I. Eugippii Excerpta ex operibus S. Augustini. Recensuit et
commentario critico instruxit P. Kn. 1885. (XXXII, 1 S. ung.,
1149 S., 1 S. ung.) M. 22.
., II. Eugippii vita sancti Severini. Recensuit et commentario critico
instruxit P.Kn. 1886. (1 Bl., XIV S., 1 Bl., 102 S., 1 Bl.) M. 2.40.
., X. Sedulii opera omnia. Recensviit et commentario critico instruxit Johannes
Huemer. Aeeedunt excerpta ex Remigii expositione in Sedulii paschale
Carmen. 1885. (XLVII S., 1 S. ung., 2 Bl., 414 S.) M. 9.
XI. Claudiani Mamerti opera. Praecedit Fausti Epistula contra quam tre3
hos libros Claudianus conscripsit. Recensuit et commentario critico
instruxit Augustus Engelbrecht. 1885. (1 BL , XLVIIII S. , 261 S.,
1 S. ung.) M. 6.
„ XII. Sectionis III pars 1. S. Aureli Augustini Hipponensis episcopi Liber qui
appellatur speculum et Liber de divinis scripturis sive speculum quod
fertur S. Augustini. Recensuit et commentario critico instruxit Franciscus
Weihrich. 1887. (LH, 725 S.) M. 15.
., Xin. Pars n. Johannis Cassiani conlationes XXIII. Recensuit et commentario
critico instruxit Michael Petschenig. 1886. (711 S., 1 S. ung.) 8. M. 15.
-, XIV. Luciferi Calaritani opuscula. Recensuit et commentario critico instruxit
Guilelmus Hartel. 1886. (XXXXII, 378 S.) M. 9.
., XV. Commodiani carmina. Recensuit et commentario critico instruxit Bern-
hardus Dombart. 1887. (1 Bl., XXIII, 250 S.) M. 5.
., XVI. Pars I. Poetae ehristiani minores. Pars I. Paulini Petricordiae carmina
rec. Michael Pet seh enig, Orientii carmina rec. Robinson Ellis, Paulini
Pellaei Eucharisticos rec. Guilelmus Brandes, Claudii Marii Victoris
Alethia et Probae Cento rec. Carolus Schenkl. 1888. (639 S., IS. ung.)
M. 16.40.
- XVII. Pars I. Johannis Cassiani de institutis coenobiorvim et de octo princi-
palium vitiorum remodiis libri XII, de incarnatione Domini contra Ne-
storium libri VII recensuit et commentario critico instruxit Michael Pet-
schenig. Aeeedunt prolegomena et indices. 1888. (CXVI, 530 S., IS.
ung.) M. 20.50.
56 Scriptores latini. C. Scriptores ecclesiastici.
Scripte res ecclesiastici.
Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum. (Contin.)
Vol. XVIII. PrisciUiani qiiae .supersunt. Maximani partem nuper detexit adiectisqiie
commentariis criticis et indicibus primus edidit Georgias Schepss.
Accedit Orosii Commonitorium de errore Prisoillianistarum et Origeni-
fstarum. 1889. (XLVI, 223 S., 1 S. ung.) M. 8.50.
„ XIX. Pars I. L. Caeli Firmiani Lactanti opera omnia. Accedunt carmina eins
quae feruntur et L. Caecilii qui inscriptus est de mortibus persecutorum
liber. Recensuerunt Samuel Brandt et Georgias Laub mann. Pars I.
Divinae institutiones et epitome divinaruni institutionuni recensuit Samuel
Brandt. 1890. (CXVIII, 761 S.) M. 25.
„ XX. Quinti Septimi Florentis TertuUiani opera ex recensione Augusti Reiff er-
scheid et Georgii Wissowa. De spectaculis. De idololatria. Ad nationes.
De testimonio animae. Scorpiace. De oratione. De baptismo. De pudi-
citia. De ieiunio ad%'ersus psychicos. De anima. 1890. (XIII S., 1 S. ung.,
1 Bl., 396 S.) M. 1.5.60.
„ XXI. Fausti Reiensis praeter sermones Pseudo-Eusebianos opera. Accedunt
Ruricii epistulae. Recensuit, commentario critico instruxit, prolegomena
et indices adiecit Augustus Engel brecht. 1891. (LXXX, 505 S.) M. 16.
„ XXII. S. Hilarii episcopi Pictaviensis tractatus super psalmo.s. Recensuit et
commentario critico instruxit Antoniu,s Zingerle. 1891. (XXII S., 1 Bl.,
888 S.) • M. 24.
„ XXIII. Cypriani Galli poetao Heptateuchos. Accedunt incertorum de Sodoma
et Jona propheta et ad quendam senatorem ex christiana religione ad
idolorum Servituten! conversum carmina et Hilarii quae feruntur in Ge-
nesin, de Maccabaeis atque de Euangelio, recensuit et commentario critico
instruxit Rudolfus Peip er. 1891. (XXXIX, 348 S.) M. 10.
„ XXIV. Gai Vetti Aquilini Juvenci Evangeliorum libri quattuor. Recensuit et
commentario critico instruxit Johannes Huemer. 1891. (XLIII S., 1 S.
ung., 1 BL, 176 S.) M. 7.20.
„ XXV (Sect. VI, pars I). Sancti Aureli Augustini de utilitate credendi, de
duabus animabus, contra Fortunatum, contra Adimantum, contra epistulam
fundamenti, contra Faustum recensuit Josephus Zycha. 1891. (797 S.)
M. 20.40.
„ XXV (Sect. VI, pars 2). Sancti Aureli Augustini contra Felicem , de natura
boni , epistula Seeundini, contra Secundinum. Accedunt Euodii de fide
contra Manichaeos et commonitorium Augustini quod fertur praefatione
utriusque partis praemissa recensuit Josephus Zycha. 1892. (LXXXVI S.,
1 Bl., S. 801-997). M. 7.40.
„ XXVI. S. Optati Milevitani libri VII recensuit et commentario critico indicibus-
que instruxit Carolus Ziwsa. Accedunt decem monumenta vetera ad
Donatistarum historia pertinentia. 1893. (XLVI, 332 S.) M. 9.C0.
„ XXVII. L. Caeli Firmiani Lactanti opera omnia. Accedunt carmina eius quae
fei-untur et L. Caecilii qui inscriptus est de mortibus persecutorum liber.
Recensuerunt Samuel Brand t et Georgius Laubm ann. Partis II fasc. I.
Libri de opiflcio dei et de ira dei. Carmina. Fragmenta. Vetera de Lac-
tantio testimonia edidit Samuel Brandt. 1893. (LXXXII, 167 S.) M. 6.40.
„ XXVH. L. Caeli Firmiani Lactanti opera omnia. Accedunt carmina eius quae
feruntur et L. Caecilii qui inscriptus est de mortibus persecvitorum liber.
Recensuerunt .Samuel Brandt et Georgius Laub mann. Partis II fasc. II.
L. Caecilii qui inscriptus est de mortibus persecutorum liber vulgo Lac-
tantio tributus recensuerunt Samuel Brandt et Georgius Laub mann,
indices confecit Samuel Brandt. 1897. (XXXVI, S. 169—568). M. 6.40.
„ XXVIII (Sect. III, pars 2 [fälschlich 1]). Sancti Aureli Augustini de Genesi ad
litteram libri duodecim, eiusdem libri capitula , de Genesi ad litterani
inperfectus liber, locutionum in Heptateuchum libri Septem recensuit
Josephus Zycha. 1894. (XXI, 1 S. ung., 629 S.) M. 16-80.
„ XXVIII (.Sect. III, pars 3). Sancti Aureli Augustini Quaestionum in Heptateuchum
libri VII, Adnotationum in Job liber unus recensuit Josephus Zycha.
1895. (XXVI, 667 S., 1 S. ung.) M. 17.60.
„ XXVIIII. Sancti Pontii Meropii Paulini Nolani opera. Pars I. Epistulae. Recensuit
et commentario critico instruxit Guilelmus de Hartel. 1894. (XXVII S.,
1 S. ung., 462 S.) M. 15.50.
„ XXX. Sancti Pontii Meropii Paulini Nolani opera. Pars II. Carmina. Indices
voluminum XXVIIII et XXX. Recensuit et commentario critico instruxit
Guilelmus de Hartel. 1894. (XXXXII S., 1 Bl., 453 S., 1 S. ung.) M. 15.
Scriptores ecclesiastici. 57
Scripte res ecclesiastici.
Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum. (Contin.)
Vol. XXXI, Pars I. Sancti lilucherii Lugdunensis formulae spiritalis intellegentiae,
instruotionum libri duo, passio Agaunensium martyrum, epistula de laude
Heremi. Accedunt epistulae ab Salviano et Hilario et Rustico ad Eucherium
datae. Recensuit et commentario critico instruxit Caroliis Wotke. 1894.
(XXV, 199 S., 1 S. ung.) 8. M. 5.60.
T, XXXII, Pars prima. Sancti Ambrosii opera. Pars prima qua continentur libri
Exameron. De Paradiso. De Cain et Abel. De Noe. De Abraham. De
Isaae. De bono mortis. Recensuit Carolus Schenkl. 1897. (LXXXVIII,
752 S., 2 S. ung.) M. 21.60.
T, XXXII, Pars altera. Sancti Ambrosii opera. Pars altera qua continentur libri
De Jacob. De Joseph. De patriarohis. De fuga saeciili. De interpellatione
Job et David. De apologia David. Apologia David altera. De Helia et
ieiunio. De Nabuthae. De Tobia. Recensuit Carolus Schenkl. 1897.
(XXXXVIIII, 573 S., 2 S. ung.) M. 16.
T, XXXII, Pars quarta. Sancti Ambrosii opera. Pars quarta. Expositio evangelii
secundum Lucan. Recensuit Carolus Schenkl. Opus auctoris morte
interruptum absolvit Henricus Schenkl. 1902. (XXXX, 590 S.) M. 18.40.
.„ XXXni (Sectio I, pars 1). Sancti Aureli Augustini Confessionum libri tredecini
recensuit et commentario critico instruxit Pius Kn ö 11. 1896. (XXXIV S.,
1 BL, 396 S.) M. 10.80.
.„ XXXIIII Sectio II, pars I. Sancti Aureli Augustini Hipponiensis episcopi epistulae.
Recensuit et commentario critico instruxit Aloisius Goldbacher. Pars 1.
Praefatio. Ep. I— XXX. 1895. (125 S.) M. 3.60.
Sectio II, pars II. Sancti Aureli Augustini Hipponiensis episcopi epistulae.
Recensuit et commentario critico instruxit Aloisius Goldbacher. Pars II.
Ep. XXXI-CXXIII. 1898. (746 S.) M. 21.60.
.„ XXXV Pars I. Epistulae imperatorum pontificum aliorum inde ab a. CCCLXVII
usque ad a. DLIII datae. Avellana quae dicitur collectio. Recensuit
commentario critico instruxit indioes adiecit Otto Guenther. Pars I.
Prolegomena. Epistulae I-CIV. 1895. (XCIV, 493 S.) M. 14.80.
^ XXXV Pars II. Epistulae imperatorum pontificum aliorum inde ab a. CCCLXVII
usque ad a. DLIII datae. Avellana quae dicitur collectio. Recensuit
commentario critico instruxit indices adiecit Otto Guenther. Pars II. Epi-
stulae CV—CCXXXXIII. Appendices. Indioes. 1898. (VI, S. 49.5— 976). M.5.60.
, XXXVI (Sect. I pars 2). Sancti Aureli Augustini Retractationum libri duo recen-
suit et commentario critico instruxit Pius Knöll. 1902. (XX S., 1 Bl.,
217 S.) M. 7.40.
.„ XXXVII Pars VI, Flavii Josephi opera ex versione latina antiqua edidit commen-
tario critico instruxit prolegomena indicesque addidit Carolus Boysen.
Pars VI. De Judaeorum vetustate sive contra Apionem libri II. 1898.
(LIIII, 142 S.) M. 5.60.
„ XXXVIII. Sancti Filastrii episcopi Brixiensis diversarura hereseon liber recensuit
Fridericus Marx. 1898. (XLI, 274 S.) M. 10.
, XXXIX. Itinera Hierosolymitana saeouli IUI— VIII recensuit et commentario
critico instruxit Paulus Geyer. 1898. (XL VII S. , 1 S. ung., 480 S.,
IBl.) M. 15.60.
I. Itinerarium Burdigalense. II. S. Silviae, quae fertur, peregrinatio
ad loca sancta. III. Petri diaconi liber de locis sanctis. IUI. Eucherii,
quae fertur, de situ Hierusolimitanae urbis atque ipsius Judaeae
epistola ad Faustum presbyterum. V. Theodosius de situ terrae
sanctae. VI. Breviarius de Hierosolyma. VII. Antonini Piacentini
Itinerarium. Recensio altera. VIII. Adamnani de locis sanctis libri
tres. IX. Baedae liber de locis sanctis. X. Indices. XI. Corrigenda.
, XXXX (Sect. V pars 1). Sancti Aurelii Augustini episcopi de civitate dei libri
XXII recensuit et commentario critico instruxit Emanuel Hoffmann.
Vol. I. Libri I— XIII. 1899. (XVIIII, 660 S.) M. 19.80.
„ XXXX (Sect. V pars 2). S. Aurelii Augustini episcopi de civitate dei libri XXIT
recensuit et commentario critico instruxit Emanuel Hoffmann. Vol. II.
Libri XIIII-XXII. 1900. (V S., 1 S. ung., 730 S,) M. 21.60.
„ XXXXI (Sect. V Pars III). Sancti Aureli Augustini de fide et symbolo , de flde
et operibus, de agone Christiane, de continentia, de bono coniugali , de
sancta virginitate, de bono viduitatis, de adulterinis coniugiis libri II, de
mendacio, contra ruendacium, de opere monachorum, de divinatione dae-
monum, de cura pro mortuis gerenda, de patientia. Recensuit Josephus
Zycha. 1900. (XXXXVI S., 1 Bl., 708 S.) M. 22.
58 Scriptores latini. C. Scriptores ecclesiastici,
Scriptores ecclesiastici.
Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum. (Contin.)
Vol. XXXXII (Sect. VIII, Pars II). Sancti Aureli Augustini de perfectione iuatitiae
hominis, de gestis Pelagii, de gratia Christi et de peccato originali libri
duo , de nuptiis et concupiscentia ad Valerium Comitem libri duo recen-
suerunt Carolus Franciseus Vrba et Josephiis Zycha. 1903. {XXX S.,
1 Bl., 333 S.) M. 11.
, XXXXIII (Sect. III pars 4). Sancti Aureli Augustini de consensu evangelistarum
libri quattuor recensuit et commentario critico instruxit Franciseus
Weihrich. 1904. (XXXI, 467 S.) M. 15.
„XXXXIIil, Sectio II. S. Aureli Augustini Hipponiensis episcopi epistulae. Recensuit
et commentario critico instiusit Aloisins Goldbacher. Pars III. £p.
CCXXIV— CLXXXIV A. 1904. (739 S.) M. 21.60.
„ XXXXV. Scriptores ecclesiastici minores saeculorum IV. V. VI. Fasciculusl. Euagrii
altercatio legis inter Simonem Judaeum et Theophilum Christianum
recensuit Eduardus Bratke. 1904. (XI S., 1 S. ung., 1 Bl., 99 S.) M. 3.70.
, XXXXVI. Tj'ranniiRuflniorationumOregorüNazianzeninoveminterpretatio. Johannis
Wrobelii copiis usus edidit et prolegomena indicesque adiecit Augustus
Engelbrecht. 1910. (LXVIII, 327 S., 1 Bl.) M. 12.50.
., XXXXVII. Quinti Septimi Florentis Tertulliani opera e.x recensione Aemilii Eroy-
mann. Pars III. 1906. (XXXV S., 1 S. ung., 1 Bl., 650 S.) M. 20.
De patientia. De carnis resurrectione. Adversus Hermogenem. Ad-
versus Valentinianos. Adversus omnes haereses. Adversus Praxean.
Adversus Marcionem libri quinque.
,, XXXXVIII. Anicii Manlii Severini Boethii in isagogen Porphyrii commenta. Copiis
a Georgio Schepss comparatis suisque usus recensuit Samuel Brandt.
1906. (LXXXVI, 423 S.) M. 16.
., L. Pseudo-Augustini quaestiones veteris et novi testamenti CXXVII. Accedit
appendix continens alterius editionis quaestiones selectas. Recensuit
Alexander Souter. 1908. (XXXV, 579 S.) M. 19.50.
,, LI (Sect. VII Pars I). S. Aureli Augustini scripta contra Donatistas. Pars I:
Psalmus contra partem Donati , contra epistulam Parmeniani libri tres,
de baptismo libri Septem. Recensuit Michael P et s chenig. 1908. (XXIII,
387 S.) M. 13.
„ LH (Sect. VII Pars II). Sancti Aureli Augustini scripta contra Donatistas.
Pars II: Contra litteras Petiliani libri tres, epistula ad catholicos de
secta Donatistarum, contra Cresconium libri quattuor. Recensuit Michael
Petschenig. 1909. (XV, 600 S., 1 Bl.) M. 20.
LIII (Sect. VII Pars III). Sancti Aureli Augustini scripta contra Donatistas.
Pars III: Liber de unico baptismo, Breviculus coUationis cum Donatistis,
Contra partem Donati post gesta, Sermo ad caesariensis ecclesiae plebem,
Gesta cum emerito Donatistarum episcopo, Contra Gaudentium Dona-
tistarum episcopum libri II, Appendix, Indices. Recensuit Michael
Petschenig. 1910. (XIII, 446 S., 1 Bl.) M. 15.
., LIV. S. Eusebii Hieronymi opera. (Sect. I Pars I). Sancti Eusebii Hieronymi
epistulae. Pars I: Epistulae I—LXX. Recensuit Isidorus Hilb erg. 1910.
(VI S., 1 BL, 708 S., 1 Bl.) M. 22.50.
^ LVII. S. Aureli Augustini operum Sectio II. Sancti Aureli Augustini hippo-
niensis episcopi epistulae. Recensuit et commentario critico instruxit
Aloisius Gold bacher. Pars IV. Ep. CLXXXV— CCLXX. 1911. (656 S.) 8.
M. 21.
Selecta nova ex Patribus latiais. Nouveau choix des Peres latins avec
sommaires et notes en fraiKjais par Frederic Dübner. 6 vol. Paris:
Lecoffre (1853 ff.) Wiederholt neu gedruckt. 8. Fr. 7.60.
Sanctorum patrum opuscula selecta ad usum praesertim studiosorum
tbeologiae. Edidit et commentariis auxit Hugo Hurt er. Oeniponti:
Lihr. acad. Wagneriana. 8.
Siehe : Ambrosius (vol. 37). Augustinus (vol. 36. 87. 42. 43. [Ser. II 1. 2]). Fulgentius
(vol. 45. 46). Gregorius Magnus (Ser. II 6). Hieronymus (vol. 48). Hilarius
(Ser. II 4). Joannes Cassianus (Ser. II 3). Pacianus (vol. 37). Prosper Aq.
(vol. 3o). Sulpicius Severus (vol. 48) Tertullianus de praescr. adv. haer. (vol. 9).
Vincentius Lirinensis (vol. 9).
Scriptores ecclesiastici. 59
Scriptores ecclesiastici.
Morceaux choisis des Peres de Teglise latine. Tertullien, s. Cyprien, Lac-
tance, s. Paulin, s. Hilaire, s. Ambroise, s. Augustin, s. Jerbme d'apres
les lectures publiees par Jean Felix Nourrisson. Avec des notices,
des sommaires et des notes. Faris: Hachette et Cie. (1874) 1889. (1 Bl.,
XXIV, 390 S.) 8. Fr. 2.25.
I. Les Peres et le paganisme. II. Les P. et la philosophie. III. Les P. et les
empereurs. IV. Les Peres et la vie nouvelle.
Les peres de l'eglise latine. Extraits de leurs principaux ouvrages avec
des notices biographiques et des notes en fran9ais par F. Botton.
Paris: V( Beim et fils (1876) 1884. (YIII, 382 S.) 8. Fr. 2.25.
Flores e patribus et scriptoribus ecclesiae latinae selecti, ad usum juven-
tutis humaniorum litterarum studio sae. Editio altera. 2 vol. Malines
1878. (XVn, 221 S. ; XXm, 380 S.) 8. Fr. 3.05.
Sanctorum patrum de sacramentis opviscula selecta. [S. patr. opusc. ad
usum praesertim studiosorum theologiae. XXXVII. Edidit et commen-
tariis auxit Hugo Hurt er]. Oeniponti: Libr. ac. Wacjneriana 1878.
(253 S.) 8. ' M. 1.08.
S. Ambrosii über 6 de sacramentis. S. Augustini de unico baptismo 1. unus.
S. Paciani ep. 1. ad Sympronianuui de catholico nomine. S. Pacianl ep. 2. ad
eundem de eiusdem literis. S. Paciani ep. 3 ad eundeni contra traetatus Nova-
tianorum. S. Paciani paraenesis ad poenitentiam. S. Paciani serm. de baptismo.
Early Christian litei-ature primers edited by George Park Fi s her. 1879 — 1883 siehe A.:
Scriptores ecclesiastici.
Morceavix choisis des Peres de l'eglise latine ä l'usage des etudiants-
avec notices et notes par l'abbe Vuillaume. 3 livraisons. Paris:
PoHssielgue freres 1880 u. ö. 8. Fr. 2.
Morceaux choisis des Peres de l'eglise latine par F. Monier. Paris:
Poussielgue. 8. Fr. 6.
Classe de cinquieme. 5« edition. Fr. 2. Classe de quatrieme. 5° edition. Fr. 2.
Classe de troisienie. 3« Edition. Fr. 2.
. . . Traduction fran9aise. 8.
Classe de quatrieme. Fr. 1.75. Classe de troisieme. Fr. 1.75.
Kirkehistoriske Kejsefrugter. Af Carl Paul Caspari. II. En efter al Kimelighed af
Caesarius af Arelate forfattet Formaningstale til Folket. Efter et Benediktinerstiftet
Eiiisiedeln tilherende Haandskrift. In: Theologisk Tidsskrift for den evangelisk-
lutherske Kirke i Norge. Ny K»kke 8 (1882) p. 564—567.
Kirkehistoriske Rejsefrugter. Af Carl Paul Caspari. III. En Augustin tillagt Tale
med Christnes lagttelse af alskens overtroiske hedenske Skikke. Efter et Benedictiner-
stiftet Einsiedeln tilherende Haandskrift. In: Theologisk Tidsskrift for den evan-
gelisk-lutherske Kirke i Norge. Ny Rajkke 9 (18841 p. 485-545.
Kirkehistoriske Rejsefrugter. Af Carl Paul Caspari. In: Theologisk Tidsskrift for
den evangelisk-lutherske Kirke i Norge. Ny R«kke 10 (1885) p. 225—288. 879—445.
IV. Et Brev af Paulinus af Nola. Efter Cod. Monac. 6299 saec. VIII/IX. Cod. Fris. 99.
V. Et Brev afCaesariusaf Arelate. Efter Cod. Monac. 6330 saec. VIII/IX. Cod. Fris. 130.
VI. Et Hieronyinus tillagt Brev. Efter Cod. JVIonac. 6299 saec. VIII/IX. Cod. Fris. 99-
Liber Hieronymi ad quendam.
VII. Et anonymt Brev, som staar mellem et Brev af Hieronymus (ad Nepotianum)
og Paulinus af Nolas Brev til Crispinianus. Efter Cod. 31onac. 6299 saec.
VIII/IX. Cod. Fris. 99.
VIII. Et som pHumelia de poenitentibus'' betegnet Brev til en Mand, som nylig
havde omvendt sig. Efter Cod. Monac. 6311 saec. X. Cod. Fris. 111.
IX. En Praediken over Matth. 14, "^3 — 31, forfattet af Presbyteren Heraclius, en Dis-
cipel af Augustin. Efter Cod. Monac. 6323 saec. XI (Fris. 123) og Cod. Einsied.
281 saec. XIX. Sermo Heraclii presbyteri de lectione evangelii, ubi Petrus
ambulavit super aquas.
X. En Tale over Sir. 34 (It. Vulg. 31), 8. 10 og Deut. 22, 3 „mutatis mutandis"
dannet af Augustins Serni. 178 n. 8—11. Efter Cod. Monac. 6323 saec. XI. Cod.
Fris. 123. De eo, quod diiütur : Beatus, qui post aurum non abiit, et quicunque
aliquid invenerit, ei, qui perdidit, restituat; et de illo , qui ducentos solides
invenit.
XI. En kort Cyprian tillagt Tale om det christelige Liv. Efter Cod. Einsied. 281
saec. VIII eller IX. Sermo sancti Cypriani episcopi de voluntate Dei.
XII. XIII. To Folkeprsedikener. Efter Cod. Monac. 6430 saec. IX. Fris. 230. I. Praedi-
catio ad populum. II. (Ohne Titel).
60 Scriptores latini. C. Scriptores ecclesiastici.
Scriptores ecclesiastici.
Auslegungen des Taufsymbols und Glaubensbekenntnisse. Aus Handschriften und In-
cunabeln herausgegeben von Carl Paul Caspari. 1883 siehe C: Scriptores ecclesi-
astici (nächster Titel).
Kirchenhistorische Anecdota nebst neuen Ausgaben patristiscber und
kirchlicb - mittelalterlicher Schriften. Veröffentlicht und mit Anmer-
kungen und Abhandlungen begleitet von Carl Paul Caspari. I. La-
teinische Schriften. Die Texte vind die Anmerkungen. Universitäts-
programm zur vierten Säcularfeier der Geburt Luthers. Christiania :
{Ashehoug d' Co.) 1883. (XXX S., 1 BL, 360 S.) 8. M. 5.
I. Rufins lateinische Uebersetzung der Origenes faelschlich beigelegten fuenf Dia-
loge gegen die Gnostiker. Aus einer Schlettstadter, urspruenglich Hirschauer,
Handschrift des zwölften Jahrhunderts zum ersten Mal herausgegeben. II. Altei-
catio Heracliani laici cum Germinio episcopo sirmiensi. Aus zwei Hand-
schriften, einer Carlsruher, urspruenglich Reichenauer, des zehnten und einer
Stuttgardter, urspruenglich Zwiefaltener, des zwölften .Jahrhunderts zum ersten
Mal herausgegeben. III. Dicta Abbatis Priminii , de singulis libris canonicis
scarapsus. Aus der dem achten Jahrhundert angehörigen Einsiedeler Hand-
schrift zum zweiten Mal herausgegeben. IV. V. Zwei mittelalterliehe Reden
an Getaufte, von denen ein Theil zur Beobachtung heidnischer Gebräuche
zurückgekehrt war. Die erste aus einer Montpellier'er Handschrift des zehnten
oder elften, die zweite aus einer Leidener des zwölften Jahrhunderts zum ersten
Mal herausgegeben. VI. Eine höchst wahrscheinlich von Cäsarius von Arelate
herrührende Ermahnungsrede an das Volk. Aus einer dem achten Jahrhundert
angehörigen Handschrift des Benedictinerstifts Einsiedeln zum ersten Mal
herausgegeben. VII. Ein Ambrosius beigelegter Aufsatz Ueber den Ursprung
der Seele. Aus einer Münchener Handschrift des zehnten und drei Pariser
Handschriften des dreizehnten und vierzehnten Jahrhunderts, sowie auch aus
einem Briefe des Johannes von Sevilla an Alvarius von Cordova zum ersten
Mal herausgegeben. VIII. IX. — X— XV. Auslegungen des Taufsymbols und
Glaubensbekenntnisse. Aus Handschriften und Incunabeln herausgegeben:
X. Expositio fidei. XI. Expositio beati Augustini episcopi super symbolum.
XIII. Ein Gennadius von Massilia beigelegtes Glaubensbekenntniss. XIV. Ex-
positio fidei catholicae. XV. Libellus de trinitate. XVI— XVIII. Drei altkirch-
liche Auslegungen des Taufsymbols. Mit Hilfe bisher unbenutzter Hand-
schriften in verbesserter Gestalt von neuem herausgegeben. XVI und XVII.
Die beiden Faustus von Reji angehörigen Homilien über das Symbol in der
den Namen des Eusebius von Emesa tragenden Homiliensammlung. XVIII.
Nicetas von Aquileja's Auslegung des Symbols.
Texte und Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen Literatur herausgegeben
von Oscar von Gebhardt und Adolf Harnack. Ldpzif/ 1883 ff. 8.
Die einschlägigen Texte sind betreffenden Ortes verzeichnet.
Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata edidit Joannes Baptista Pitra.
1888 siehe A. : Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 81).
Briefe, Abhandlungen und Predigten aus den zwei letzten .Jahrhunderten
des kirchlichen Alterthums und dem Anfang des Mittelalters. Theils
zum ersten, theils zum zweiten Male herausgegeben und mit An-
merkungen und Abhandlungen begleitet von Carl Paul Caspari.
üniversitätsprogramm. Christiania : Mallingsche BKchdruclerci 1890.
(XIV, 474 S.) 8. Kr. 5.
I. II. Zwei pelagianische Briefe. Aus einer Münchener Handschrift saec. VIII/IX
und einer Salzburger saec. IX/X zum ersten Male herausgegeben. III — VI. Ein
pelagianischer Tractat De divitiis und drei pelagianische Briefe: De malis
doctoribus et operibus fidei et de iudicio futuro. De possibilitate non peccandi
und De castitate. Aus einer vaticanischen Handschrift saec. IX/X zum zweiten
Male herausgegeben. VII. VIII. Ein Ermahnungsschreiben an einen jüngst
zum asketischen Leben Bekehrten. Aus einer Münchener Handschrift saec. X
zum ersten Male herausgegeben. VIII. Ein Brief einer Frau an eine andere
von hoher Geburt. Aus einer St. Gallener Handschrift saec. IX zum ersten
Male herausgegeben. IX. Eine wahrscheinlich dem fünften Jahrhundert an-
gehörige Himmelfahrtstags -Predigt. Aus einer Sanct Gallener Handschrift
des achten Jahrhunderts. X. Eine von einem Presbyter waiirscheinlich des
fünften Jahrhunderts auf Befehl seines Bischofs gehaltene Pfingstpredigt. Aus
einer Sanet Gallener Handschrift des achten Jahrhunderts. XI. Eine höchst
wahrscheinlich von Caesarius von Arelate herrührende Ermahnung zu würdiger
Feier des bevorstehenden Osterfestes. Aus einer Wolfenbütteler (Weissen-
burger) Handschrift saec. IX X. XII. "Weshalb Christus die Menschheit nicht
Scriptores ecclesiastici. Ql
Scriptores ecclesiastici.
durch den Gebrauch seiner göttlichen Macht, sondern dadurch, dass er Mensch
ward, das Gesetz erfüllte, litt und starb, von der Gewalt des Teufels erlöst
hat. Aus einer Sanct Gallener Handschrift saec. VIII und einer Würzburger
saec. IX. XIII. Eine Homilie über die Parabel vom barmherzigen Samariter,
Luc. 10, 30 — 35. Aus einer Sanct Gallener Handschrift saec. VIII. XIV. Eine
Ephraem Syrus und Isidor von Sevilla beigelegte Predigt über die letzten
Zeiten, den Antichrist und das Ende der Welt Aus zwei Handschriften saec.
VIII, einer Barberinischen und einer Sanct Gallener. — Ueber die in dem
Vorangehenden herausgegebenen Briefe, Abhandlungen und Predigten. I. Ueber
die pelagianischen Briefe und den pelagianischen Tractat auf S. 3—167. (Ueber
die dem britischen Bischof Fastidius beigelegte Schrift .,De vita Christiana").
II. Ueber die beiden Briefe auf S. 171—182. III. Ueber die sechs Predigten auf
S. 185 — 219. Zusätze, Berichtigungen, Druckfehler.
Te.xts and studies. Contributions to biblical and patristic literature edited by Joseph
Armitage Robinson. Cambridge 1891 — 1905 siehe A. : Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 82 f.).
Auteurs chretiens et paiens. Collection de classiques latins compares,
publice sous la direction de l'abbe Guillaume. Premiere serie. Mor-
ceaux choisis, ä l'usage de la quatriöme. Partie du maitre. Partie
d'eleve. Bmxelles : Desde'e, de Bromcer et Cie. I89ö. (L^T:, 425S.; XXIV,
•Sm S.) 8. Fr. 4 et 2.
Bibliothek der Kirchenväter. Auswahl der vorzüglichsten patristischen
"Werke in deutscher Übersetzung, herausgegeben unter Oberleitung
von Valentin Thalhofe r. Kempten : J. KöseTsche Buchhandlung. 8.
Siehe die einzelneu Schriftsteller.
Die Predigt der Kirche. Klassikerbibliothek der christlichen Predigt-
literatur. Mit einleitenden Monographien. Begründet von Gustav
Leonhardi. 36 Bände. Leipzig : Fr. Richter (Jetzt Dresden : L. Ungelenli)
1888-1908. 8.
Band 5: Augustinus, 20: Ambrosius, 30: Caesarius v. Arelate.
The Ante-Xicene Fathers. Translation of the Writings of the Fathers down to A. D. 325.
Alex. Koberts and James Donaldson editors. 1887 — 1897 siehe A.: Scriptores
ecclesiastici.
A select library of the Nicene and Post-Nicene fathers of the Christian church. Edited
by Philip Schaff in connection with a number of patristic scholars of Europe and
America. 1887 — 1893 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
A select library of Nicene and Post-Nicene Fathers of the Christian church. Second
series. Translated into english ... under the editorial supervision of Philip Schaff
and Henry Wace ... 14 vol. 1890—1900 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Pentateuchi versio latina antiquissima e codice lugdunensi. Version
latine du Pentateuque anterieure ä saint Jeröme publice d'apres le
nianuscrit de Lyon avec des fac-similes, des observations paleograpniques,
philologiques et litteraires siu- l'origine et la valeur de ce texte par
Ulysse Eobert. Paris: Firmin- Didot et Cie. 1881. (3 BL, CXLII S.,
1 Bl., 330 S., 1 BL, 4 Taf.) 4. Fr. 50.
Vidnesbyrd af Kirkefwdrene. 15 Bände. 1880—1887 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Aall, Anathon: Geschichte der Logosidee in der christlichen Litteratur. 1899
siehe A. : Scriptores philosophi.
Allard, Paul: Histoire des pers^cutions. 1885. 1886 (1892. 1894). — Les derniers
persecutions (1887) 1898. — La pers6cution du Diocl6tien. 1890 siehe A. : Scriptores
ecclesiastici.
Alzog. Johannes: Grundriss der Patristik oder der filteren christlichen Litteratur-
geschichte. (1856) 1888 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Atzberger, Leonhard: Geschichte der christlichen Eschatologie innerhalb der
vornicänischen Zeit. 1896 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Auerbach, Heinrich Berthold : Quellensätze zur Kirchengeschichte. Erstes Stück
Alte Kirche. 1893 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
(32 Scriptores latini. C. Scriptores ecclesiastici.
Scriptores ecclesiastici.
Aymeric, Joseph: Etudes sur la latinite des peres africains. I. Africanismes.
In: Les liOttres chretiennes. Revue d'enseignement, de philologie et de critique
1 (1880) p. 249—257.
Bardemhewer, Otto: Patrologie. [Theologische Bibliothek. 1. Serie]. Dritte,
grossenteils neu bearbeitete Auflage. Frdhurg i. Br.: Her/Iersclit yo-lagshuchhaniUuuii
(1894. 1901) 1910. (XI, 587 S.) 8. , M. 8..50.
— Les Peres de l'eglise leur vie et leurs oeuvres. Edition fran(jaise par Paul
Godet et C. Verschaffel. 3 tomes. Paris: Bloud et Burrcü 1898. 1899. (VIII,
399 S.; 493 S.; 31ö S.) 8.
— ... Nouvelle edition francjaise, entierement refondue. Ehenda 1905. 8.
— Patrologia. Versione italiana siiUa seconda edizione tedesca con aggiunte
bihliografiche per Angelo Mercati. 3 vol. Roma: Disclee, Lefebivre e C. 1903.
(XIII S., 1 Bl., 288 S.; IV, 369 S., 1 BL: XX, 203 S.) 8.
— Patrology. The lives and works of the Fathers of the church. Translated from
the second edition by Thomas Joseph S hahan. Freihtirg i. Br. nnd St. Louis Mo. :
B. Herder 1908. (XVII, 68U S.) 8. M. 10.
— Patrologia. Traducciön directa y aumentada por Juan M. Sola. Barcdonn:
G. Gilt 1910. (2 Bl., 710 S.) 8.
Bethune-Baker, James Franklin: The meaning of Homoousios in the .Constanti-
nopolitan" Creed. 1901 siehe A. : CoUectiones (Texts and Studios VII 1). (1 1 p. 83).
Bobba, Romualdo: Le apologie nei primi tre secoli della Chiesa. Le cagioni e gli
effetti. 1889 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Bohringe r, Friedrich: Die Kirche Christi und ihre Zeugen oder die Kirchen-
geschichte in Biogruphieen. 1], Band. 2. Hälfte. A. u. d. T.: Die alte Kirche.
11. Theil: Das 4. und 5. Jahrhundert. Von Fr. und Paul Böhringer. Aurelius
Augustinus , Bischof von Hippo. 2. Hälfte. 2. völlig umgearbeitete Auflage.
2. Ausgabe. Stutt'/art: Miyn- dt- Zdhr (1845) 1878. (VII, 428 S.) 8. M. 9.
Brandt, Samuel: Verzeichniss der in dem Codex 169 von Orleans vereinigten
Fragmente von Handschriften lateinischer Kirchenschriftsteller. [Aus : Sitzungs-
berichte der philosophisch- historischen Classe der kais. Akademie der Wissen-
schaften 110 (1886) p. 167— 174]. yVitn: (('. Gerolds Sohn) -mb. (10 S.) 8. M. — .50.
Burkitt, F. Crawford : The old Latin and the Itala . . . 1896 siehe A.: CoUectiones
(Te.\ts and Studies IV 3). (I 1 p. 83).
Chiappelli, Alessandro: La dottrina della resurrezione della carne nei primi
secoli della chiesa. 1893 — 94 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Cruttwell, Charles Thomas: A literary history of early christianity: including
the fathers and the ehief heretical writers of the ante-nicene period. 1893
siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Danglard: Plan d'etudes d'nn professeur d'Allemagne [C. Zell: De latinitate
eccles. studiose colcnda 1870] sur la latinite ecclesiastique. In : Les Lettres
chretiennes. Revue d'enseignement, de philologie et de critique 1 (1880) p. 138 — 145.
Delmont, Theodore: Bossuet et les saints Peres d'apres des documents originaux
et inedits. 1896 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Des.i'acques, F.: Les saints Peres et les origines du droit de propriöte . . . 1878
siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
— La richesse mobiliere et les saints Peres. 1878 siehe ebenda.
Duchesne, Louis: Le dossier du Donatisme. 1. Les documents de s. Optat.
2. Les documents de s. Augustin. 3. Les documents de la Conference. 4. Les
lettres de Constantin dans l'appendice au recueil de s. Optat. 5. Le recueil
primitif. 6. Etat des pieces officielles ou officiellement produites qui ont rapport
aux origines du Donatisme (303 — 330). 7. Questions speciales. 8. Conclusion.
In: Melanges d'archeologie et d'histoire 10 (1890) p. 583—650.
^bert, Adolf: Allgemeine Geschichte der Literatur des Mittelalters im Abend-
lande. I. Geschichte der christlich-lateinischen Literatur von ihren Anfängen
bis zum Zeitalter Karls des Grossen. (1874) 1889 siehe C. : CoUectiones.
Ingelbrecht , August: Patristische Analecten. Progr. der Theresianischen
Akademie 'Wien: R. Brzezon-shj u. Söhne 1892. (Auch Ltipziij: G. Fock). (100 S.) 8.
M. 2.40, resp. M. 1.80.
I. Der pseudo-hieronymianische Tractat de Septem ordinibus und sein Ver-
fasser. II. Eine handschriftliche Ausgabe der Briefe des Ruricius mit
kritischen und erklärenden Noten aus dem Anfange des vorigen Jahr-
hunderts. III. Titel und Titulaturen in den Briefen des Ruricius und
seiner Genossen. IV. Revue der kritischen Urtheile über die Wiener
Ausgabe des Faustus und Ruricius.
Eucken, Rudolf: Die Lebensanschauungen der grossen Denker . . . 1890 — 1907
siehe A. : Scriptores philosophi. (9. Aufl. 1911).
Farrar, Frederic WilUam: History of Interpretation . . . 1886 siehe A. : Scriptoi-es
ecclesiastici.
Scriptores ecclesiastici. 63
S.criptores ecclesiastici.
Farrar, Frederic William: Lives of the Fathers . . . 1889 siehe ebenda.
— The Fathers lor english readers. 1878 — 1899 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Fessler, Josephus: Institutiones patrologiae, quas denuo recensuit, ausit, edidit
Bernardus Jungmann (1850. 51) 1890 — 96 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Freeman, M. S.: The doctrine of predestination from Augustine to Peter Lombard
(430—1160). In: The Bibliotheca Sacra 47 (1890) p. C45— 668.
Friedlaender, Max: Kirchenväter über Juden und Judenthum. 1881 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici.
Haller, "Wilhelm: Die Lehre von der Auferstehung des Fleisches bis auf TertuUian.
1892 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Harnack, Adolf: Lehrbuch der Dogmengeschichte. [Sammlung theolog. Lehr-
bücher Abt. 3J. 3 Bände. Vierte, neu durchgearbeitete und vermehrte Auflage.
Tübingen: J. C. B. Mohr (P. Sühuk) (1886. 87. 90) 1909—1910. 8. M. 58.
1. Bd. Die Entstehung des kirchlichen Dogmas. (1886)1909. (XIX, 826 S.) M. 20.
2. ., Die Entwickelung des kirchlichen Dogmas T. (1887) 1909. (XVT, 538 S.)
M. 14.
3. „ Die Entwickelung des kirchlichen Dogmas II. III. Kegister zu den
3 Bänden. (1890) 1910. (XX, 959 S.) M. 24.
— Geschichte der altchristlichen Litteratur bis Eusebius. 1893—1904 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici.
— Eine bisher nicht erkannte Schrift [Cyprianiis] des Papstes Sixtas II vom
Jahre 25'/8, zur Petrusapokalypse, Patristisches zu Liic. 16, 19. In : Texte und
Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen Literatur 13 {Leipzig 1895)
Heft 1 p. 1—78.
von Hartel, Wilhelm: Bibliotheca patrum latinorum hispaniensis. I. Band.
Nach den Aufzeichnungen Gustav Loewe's herausgegeben und bearbeitet. [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der
Wissenschaften 111 (1886) p. 415—568. 112 (1886) p. 161—266. 689—737. 113 (1886)
p. 47—128. 215—284. 499—578]. Wien: (C. GerohVs Sohn) 1887. (III, 542 S.) 8. M. 8.
I. II. Escorial. III— V. Nationalbibliothek in Madrid. VI. Privatbibliothek
S. Maj. des Königs, ßeal Academia de la historia. ArcMvo histürico
nacional. Museo archeolugico. Biblioteca del noviciado de la Universidad
central.
— Patristische Studien. I— VI. 1890—1895 siehe D. : TertuUianus and Paulinus
Nolanus.
Hausrath, Adolf: Die Kirchenväter des 2. Jahrhunderts. 1883 siehe A.: Scriptores
ecclesiastici.
Heard, John Bickford : Alexandrian and carthaginian theology contrasted. 1893
siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Henry: Des origines de la litterature latine ehretienne et de ses caracteres jus-
qu'au temps de saint Jeröme. Le(jon d'ouverture du cours libre de littörature
sacr6e ä la faculte des lettres de Montpellier (Annee 1891 — 1892). Montpellier:
Impr. G. Firmin et Montane 1892. (28 S.) 8.
Hirzel, Rudolf: Der Dialog. 1895 siehe A. : Scriptores philosophi.
H u e m e r , Johann : Studien zu den ältesten christlich-lateinischen Literarhistorikern.
I. Hieronymus : de viris illustribus. In: Wiener Studien 16 (1894) p. 121 — 158.
Ihm, Maximilianus : Obsei-vationes in patres ecclesiasticos latinos. In: Rheinisches
Museum für Philologie 44 (1889) p. 522—531.
I. In Maximum Taurinensem. II. In Ambrosium. III. In Paulinum Nolanum.
IV. In Marium Mercatorem.
Kattenbusch, Ferdinand: Das apostolische Symbol. 1894. 1900 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici.
Keim, Theodor : Rom und das Christenthum . . . 1881 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Krüger, Gustav: Geschichte der altchristlichen Litteratur in den ersten drei
Jahrhunderten. 1895. 1898 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
— History of early Christian literature in first three centuries. 1897 siehe ebenda.
Larchent, Augustin: Introduction ä l'etude des Peres. 1881 siehe A. : Scriptores
ecclesiastici.
Lectures on ecclesiastical history delivered in Norwich Cathedral. With preface
by the very reverend the dean of Norwich [William Lefroy]. London: J. Ni>,het& Co.
1896 (XII, 502 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Lateiner: W. M. Sinclair: Cyprian. G. A. Schneider: TertuUian. A. Barry:
Ambrose. T. W. Drury: Jerome. H. C. G. Moule: St. Augustine.
Letronne, Antoine Jean: Des opinions cosmographiques des peres de l'öglise
rapprochöes des doctrines philosophiques de la Grece. (1835) 1888 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici.
jyiarinelli, Giovanni: La geografia e i Padri della Chiesa. 1882 siehe A.: Scriptores
ecclesiastici.
(34 Scriptores latini. C. Scriptores ecclesiastici»
Scriptores ecclesiastici.
Marinelli, Giovannni: Die Erdkunde bei den Kirchenvätern ... Deutsch voß
Ludwig Neumann. 1884 siehe ebenda.
Mehlhorn, Paul: Aus den Quellen der Kirchengeschichte. 1. 2. 1894. 1899 siehe
A. : Scriptores ecclesiastici.
Michaud, Eugene: Comment les Peres ont Interpret^ l'Eucharistie. 1896sieheA.:
Scriptores ecclesiastici.
Morin, Germain: Notes d"ancienne litterature ecclesiasticjue. Tn: Revue b6n6dic-
tine 13 (1896) p. 337—347.
1. Quel est le vir inter pastores eximius par Niceta de Kemesiana dan»
son opuscule .,De vigiliis servorum Dei"? 2. La prötendue „epistola
Fastidii ad Fatalem" 6dit6e par le cardinal J. B. Pitra. 3. Reticius d'Autun
et „Beringer". 4. Une sentence sur la „foi romaine" attribuee ä saint
Augustin. 7. La provenance des sermons pseudo-augustiniens „ad Fratres
in eremo".
Noeldechen, Ernst: Die Lehre vom ersten Menschen bei den christlichen Lehrern
des zweiten Jahrhunderts. 1885 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
de Nolhac, Pierre: De patrum et medii aevi scriptorum codicibus in bibliotheca
Petrarcae olim coUectis. 1892 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
— Les peres d'öglise et les auteurs modernes chez Petrarque. In des Verf. Petrarqu©
et Thumanisme. Nouvelle edition 2 {Paris 1907) p. 189—237.
Poirel, R. : Le Commonitoire ou Hypomnestique en patrologie. 1895/6 siehe A.r
Scriptores ecclesiastici.
Renan , Ernest: Marc-Aurele et la fin dxi monde antique. 1882 siehe A.: Scriptores-
ecclesiastici.
Rözbänyay, Joseph: Compendium patrologiae et patristicae ... 1894 siehe A.:
Scriptores ecclesiastici.
Rönsch, Hermann: Lexikalische Excerpte aus weniger bekannten latein. Schriften.
3. Aus Kirchenschriftstellern 1887. 1891 siehe D. : Anonymi (Grammatici).
Sanday, William: The value of the patristic writings for the criticism and
exegesis of the bible. 1887 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
— . . 1I[. Exegesis (continued). 1882 siehe ebenda.
Schanz, Paul: Die Probleme der Einleitung bei den Vätern. 1879 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici.
— Der Begriff des Sakramentes bei den Vätern. 1891 siehe ebenda.
Schenkl, Heinrich: Bibliotheca patrum latinorum britannica. I. II, III. [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der
WissenschaftenlL'l. 123. 124(1890. 1891). 80, 64, 48 S.] Wiat: (F. Totipsl;//). 8. M. 3.80.
Die Bodleianische Bibliothek in Oxford.
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. IV. V. [Aus: Sitzungsberichte . .
126. 127 (1892) 80, 78 S.] Wüii: (F. Tempslci/). 8. M. 3.50.-
Die Bibliothek des verstorbenen Sir Thomas Phillipps in Cheltenham.
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. VI. X. [Aus: Sitzungsberichte . . .
131 (1894) 79 S. 139 (1898) 92 S.] ^Y^ftl: (r. Oa-ohrs Salin). 8. M. 3.30.
Die Bibliotheken der englischen Kathedralen.
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. VII. [Aus : Sitzungsberichte . . . 133
(Jahrg. 1895, Jahrz. 1896) 90 S., 1 Taf.] Witii: (C. GerohlS Solw). 8. M. 2.
Die schottischen Bibliotheken, nebst den Bibliotheken von Trinity College
(in Dublin, Irland) und Holkham (Norfolk).
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. Vill. IX. [Aus: Sitzungsberichte...
136 (1897) 80 S. 137 (Jahrg. 1897, Jahrz. 1898) 82 S.] Wiai: (_('. Gerold's Sohn). 8. M. 3.70.
Die Bibliotheken der Colleges in Cambridge, I. II.
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. XI. [Aus: Sitzungsberichte . . . 143-
(Jahrg. 1900, Jahrz. 1901) 49 S.] Wien: (C. GerohVs Sohn). 8. M. 1.20.
Die Bibliotheken der Colleges in Cambridge (Schluss), nebst den Handschriften
von Eton College und dem Fitz -William Museum in Cambridge.
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. XII. [Aus: Sitzungsberichte . . . 150
(190V3, Jahrz. 1905) 78 S.] Wien: (A. HöhUr). 8. M. 1.65.
Die kleineren ötfentlichen und Privatbibliotheken, nebst der Bibliothek vom
Corpus Christi College, Cambridge.
— Bibliotheca patrum latinorum britannica. XIII. Dritten Bandes vierte Abt.
(.Schluss der ganzen Publikation). Index. [Aus: Sitzungsberichte . . . 157
(Jahrg. 1907, Jahrz. 1908) 89 S.] 17/fw: (A. Höhhr). 8. M. 2.
— . . . Titel und Register. Ebcnila 1908. (XXX S.) 8. M. —.80.
Schmitt, Gregor: Die Apologie der ersten drei Jahrhunderte in historisch-syste-
matischer Darstellung. 1890 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Schmitz, Wilhelm: Patristisches und Tironisches. (Mit 3 Lichtdrucktafeln). In::
Wiener Studien 17 (1895) p. 152—160.
Scriptores ecclesiastici — Scriptores epistolarum. (35
Scriptores ecclesiastici.
Schwarz, Erdmann: De M. Terentii Varronis apml sanctos patros vestigiis capita
duo. Accedit Varronis antiquitatum rerum divinarum liber XVI. Editore
Erdmanno Schwarz. Dissert. inaug. regiom. Lipsiae 1888. (S. 469—499). 8.
Vollständig in: Jahrbücher für classische Philologie 16. Suppl. p. 405—499 u.
einzeln. L?psM( : B. G. Teuhner. M. 2.40.
Cap. I. De TertuUiano. Cap. II. De Augustino.
Sittl, Karl: Rusticitas der theologischen Schriftsteller. 1889 siehe D.: Apuleius.
Texte und Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen lateratur heraus-
gegeben von Oscar von Gebhardt und Adolf Harnack. Leipzig 1883£f. 8.
Die einschlägigen Arbeiten sind betreffenden Ortes eingereiht.
Tixeront, J. : Histoire des dogmes. I. La thöologie anteniceenne. 3. ed. 1906
siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Vigouroux, F.: La cosmogonie biblique d'apres les peres d'eglise. 1879 siehe A.:
Scriptores ecclesiastici.
. Weber, Philipp: Kirchengeschichtliche Anecdota und ihr sprachlicher Wert. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. JSd — 266.
Wendland, Paul: Jahresbericht über die in den Jahren 1886 und 1887 erschienene
Literatur über das Verhältnis der Kirchenväter zur Philosophie. 1888 siehe A.:
Scriptores ecclesiastici.
— Jahresbericht über die Kirchenväter und ihr Verhältnis zur Philosophie 1888.
1889—1892. 1891. 1894 siehe ebenda.
Weym an , Carl: Jahresbericht über die christlich-lateinische Litteratur von 1886/87
bis Ende 1894 siehe C. : Poetae christiani.
— Zu lateinischen Schriftstellern. 1891 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
— Die vier grossen Kirchenlehrer [Anibrosius. Augustinus. Hieronymus. Gregor
d. Gr.] In: Historisches Jahrbuch. Im Auftrage der Görres-Gesellschaft heraus-
gegeben 15 (1894) p. 96—97.
— Kritisch-sprachliche Analekten. 1894. 1895 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
— Beiträge zur Geschichte der altchristlichen Literatur. 1896 siehe A.: Scriptores
ecclesiastici.
Wünsche, August: Die Vorstellungen vom Zustande nach dem Tode nach
Apokryphen, Talmud und Kirchenvätern. 1880 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Zahn, Joseph: Die apologetischen Grundgedanken in der Litteratur der ersten
drei Jahrhunderte systematisch dargestellt. 1890 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Zock 1er, Otto; Das Lehrstück von den sieben Hauptsünden . . . 1893 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici.
Scriptores epistolarum.
Epistulae imperatorum romanorum ex collectione canonum Avellana a
Guilelmo Meyer Spirensi editae. (I). (11). J. 1. aest. et hibern. Gottinqae
1888. (S. 3—22, S. 3—41). 4.
Briefe, . . . aus den zwei letzten Jahrhunderten des kirchlichen Alterthums und dem
Anfang des Mittelalters . . . herausgegeben . . . von Carl Paul Oaspari. 1890 siehe C:
Scriptores ecclesiastici (II 1 p. 60).
Epistulae imperatorum, pontificum, aliorum inde ab a. CCCLXVII usque
ad a. DLIII datae. Avellana quae dicitur collectio. ßecensuit . . . Otto
Guenther... 1895. 1898 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus
XXXV 1. 2).
La correspondance de Flavius Abinnius commandant de cavalerie . . . par Jules Nicole.
1896 siehe A. : Scriptores epistolarum.
Albert, Paul: Le genre epistolaire chez les anciens. (1869 ss.) 1896 siehe A.:
Scriptores epistolarum.
Babl, Joannes: De epistularum latinarum formulis. Dissert. inaug. erlang, et
progr. Altes Gymn. Bambergae 1893. (40 S.) 8.
Engelbrecht, August: Das Titelwesen bei den spätlateinischen Epistolographen.
Progr- des Gymn. der Theresianischen Akademie. Wien: (Gerold & Co.) 1893.
(59 S.) 8. M. 1.25.
Symmachus. Ambrosius. Pupstbriefe v. J. 352 — 440. Hieronymus. Avigustinus.
Leo der Grosse. Papstbriefe v. J. 461—523. ApoUinaris Sidonius. Faustua
und Ruricius. Alcimus Avitus. Ennodius.
Ewald, Paul: Die Papstbriefe der Brittischen Sammlung. In: Neues Archiv der
Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 5 (1880) p. 275—414. 505—596.
Günther, Otto: Avellana-Studien. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 134 (1896)]. Wien:
(C. Gtrolil-s Sollt,] 189ri. (134 S.) 8. M. 2.80.
Kariowa, Otto: Über die in Briefform ergangenen Erlasse römischer Kaiser. In:
Neue Heidelberger Jahrbücher 6 (1896) p. 211—221.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 5
66 Scriptores latini. C. Scriptores epistolarum — Scriptores grammatici.
Scriptores epistolarum.
Krusch, Bruno: Die Briefe des Hilarus und Victorius. In: Neues Archiv der
Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 4 (1879) p. 169 — 172.
Mommsen, Theodor: Bemerkungen zu den Papstbriefen der Britischen Sammlung.
In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 1.5 (1890)
p. 187—188. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 6 {Bcrli>i 1910) p. 629—680.
— Die Papstbriefe bei Beda. Ebenda 17 (1892) p. 387 -39ö = Gesammelte Schriften 6
p. 619—628.
Thanner, Friedrich: Papstbriefe. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere
deutsche Geschichtskunde 4 (1879) p. 401—406.
Scriptores erotici.
de Gubernatis, Angelo : Storia del ronianzo. 1883 siehe A. : Scriptores erotici.
Scriptores exbortatioiium siehe A. : Scriptores exhortationum.
(Scriptores) g-eographici.
Geograph! latini minores. Collegit, recensuit, prolegomenis instruxit
Alexander Riese. Heübronnae: Hcnnigeri fratres \81S. (XLVIII, 174 S.,
1 El.) 8. M. 5.60.
M. Vipsani Agrippae fragmenta ad Chorographiam spectantia. [Hieronymi pres-
byteri] Dimensuratio provinciarum. Divisio orbis terrarum. Julii Honorii
cosmographia. Cosmographia Julii Caesaris. Excerpta eins sphaerae vel con-
tinentia. Pauli Orosii Historiarum adversus paganos libri primi capvit alterum.
Cosmographia olim Aethici dicta. Expositio totius mundi et gentium (Junior
philosophus). Nomina provinciarum omnium (laterculus Veronensis). Ex later-
culo Polemii Silvii : Nomina omnium provinciarum. Urbs Constantinopolitana
Nova Roma. Laus Alexandriae. Notitia Galliarum. Vibii Sequestris de flumi-
nibus fontibus lacubus nemoribus paludibus montibus gentibus per litteras.
Liber Generationis. Ex chronographo anni p. Chr. 354 excerptum. Exordium.
Bunhury, Edward Herbert; A history of ancient geography aniong the Greeks
and Romans . . . 1879 siehe A.: (Scriptores) geographi.
Columba, Gaetano Mario: La tradizione geografica dell' etä romana. [Aus: Atti
del secondo congresso geograflco italiano tenuto in Koma dal 22 al 27 Settembre
1895 (Koma 1896) Memorie della sezione quarta (storica) p. 511—537]. Roma 1895.
Pahrmo: Reber 1896. (19 S.) 8. L. 1.25.
Frick, Carl: Jahresbericht über die Geschichte der alten Geographie und die
Litteratur zu den alten Geographen für 1879 und 1880 siehe A. : (Scriptores)
geographi.
Häbler, Albin: Die Nord- und Westküste Hispaniens. Ein Beitrag zur Geschichte
der antiken Geographie. Progr. des kgl. Gymn. Leipzig: (Hinrichs) 1886. (46 S.,
1 Karte). 4. M. 1.60.
Kiepert, Heinrich: Lehrbuch der alten Geographie. 1878 siehe A. ; (Scriptores)
geographi.
— A manual of ancient geography. 1881 siehe ebenda.
— Manuel de g<3ographie ancienne. 1888 siehe ebenda.
— Leitfaden der alten Geographie . . . 1879 siehe ebenda.
Eiese , Alexander : Zu den geographi latini minores. In: Jahrbücher für classische
Philologie 119 (1879) p. 155—156.
Schmidt, Max Carl Paul: Zur Geschichte der geographischen Litteratur der
Griechen und Römer. 1887 siehe A. : (Scriptores) geographi.
Schweder, Emil: Über eine Weltkarte des achten Jahrhunderts. In: Hermes 24
(1889) p. 587—604.
Sommerbrodt, Ernst: Afrika auf der Ebstorfer Weltkarte. Mit einer Karten-
skizze in Steindruck. Progr. des Kaiser -Wilhelm -Gymn. Hannover 1885.
(25 S., 1 Bl.) 4.
Auch Festschrift zum 50jährigen Jubiläum des Historischen Vereins für
Niedersachsen.
Tozer, Henry Fanshawe: Geografia classica . . . (1878) 1891 siehe A. : (Scriptores)
geographi.
Tropea, Giacomo : Le conoscenze geografiche della Sicilia nelle fonti letterarie
del VI e V secolo a. C. 1896 siehe A. : (Scriptores) geographi.
Scriptores grammatici.
Grammatici latini ex recensione Henrici Keilii. Lipsiae: B. G. Teubner. 8.
Vol. VII. Fase. 1. Scriptores de orthographia: Terentius Scaurus. Velius Longus.
Caper. Agroecius. Cassiodorius. Martyrius. Beda. Albinus. 1878.
(1 Bl., 312 S ) M. 10.
„ VII. r 2. Audacis excerpta. Dosithei ars grammatica. Arusiani Messii
exempla elocutionum. Cornelii Frontonis liber de differentiis.
Fragmenta grammatica. Index scriptorum. 1880. (S. 313 — 676).
M. 11.20.
Scriptores grammatici. (37
Scriptores grammatici.
Glossari a, siehe D. : Anonymi (Grammatici).
Baebler, J. J.: Beiträge zu einer Geschichte der lateinischen Grammatik im
Mittelalter. Halle a.S.: Bnrlihainlliwff des Wniseiihausfs 1S85. (VI S., 1 Bl., 206 S.) 8.
M. 3.60.
Beck, Jan Wibert: De grammatica antiqua usque ad Plinii tempora brevis dis-
putatio. 1894 siehe A. : Scriptores grammatici.
Boelte, Felix: De artium scriptoribus latinis quaestiones. Dissert. inaug. Bonvne:
(Behrendt) 188'. (53 S.) 8. ' M. 1.
— Die Quellen von Charisius I 15 und 17. Kritische Beiträge zur Geschichte der
römischen Nationalgrammatik. 188^ siehe D. : Charisius.
Froehde, Oskar: Die Anfangsgründe der römischen Grammatik dargestellt von
O. Fr. Leipzig: B. G. Teiihiur 1892. (141 S., 1 S. ung.) 8. M. 2.40.
Goetz, Georg: Bericht über die Erscheinungen auf dem Gebiete der lateinischen
Grammatiker für die Jahre 1877—1890. In : Jahresbericht über die Fortschritte
der classischen Alterthumswissenschaft XIX (1891) 68 p. 119—170. Fortgesetzt
von P. Wessner.
Haverfield, Francis: Keil's Gr. lat. V 523. 23. 1888 siehe C: CoUectiones (p. 9).
Hoffmann, Friedrich: Über die Entwicklung des Begriffs der Grammatik bei
den Alten. 1S91 siehe A.: Scriptores grammatici.
Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei den lateinischen
Grammatikern. Leipzin: B. G. Tnihner 1893. (XV S., 1 S. ung., 1 BL, 316 S.) 8. M. 8.
Einleitung. 1. Charisius. 2. Dositheus. 3. Excerpta bobiensia. 4. Donatus.
5. Die Commentatoren des Donat. ü. Dioraedes. 7. Consentius. 8. Sacerdos.
und Probus. 9. Marius Victorinus. 10. Maximus Victorinus und Audax.
11. Priscianus. 12. Eutyches. 13. Phocas. Die Eedetheile.
Job, Leo: De grammaticis vocabulis apud Latinos. Thesis. Lutetiae Parisioruiii:
Aem. BomlloH 1893. (1 Bl., 179 S.) 8.
De grammaticis (p. 5—41).
Karbaum, Hermann: De auctoritate ac fide grammaticorum latinorum in consti-
tuenda lectione Ciceronis orationum in Verrem. Dissert. inaug. Halis Sax.
1883. (38 S.) 8. Auch in: Dissertationes philologicae halenses 6 (1886) p. 71 — 110.
— De origine exemplorum, quae ex Ciceronis scriptis a Charisio, Diomede, Arusiano
Messio, Prisciano caesariensi, aliis grammaticis latinis allata sunt. 1889 siehe
D. : Cicero.
Kummrow, Hermann: Symbola critica ad grammaticos latinos. Dissert. inaug.
Gryphiswaldiae. (Berolini: Mofjer <fc Mueller) 1880. (1 BL, 56 S.) 4. M. 2.
I. Q. Terentii Scauri fragmenta , quae apud posteriores grammaticos vel
commentatores auctoris nomine apposito servata sunt, componuntur.
IL Quae ratio intercedat inter Diomedem et Charisium, Donatum, Sacerdotem,
et qua ratione exscribendi usus sit Diomedes.
III. Quot auetores Diomedes secutussit in capite.,de metaplasmis" (p. 440, 27sqq.).
IV. Quot et quos auctores Diomedes contaminaverit in capite „de schematibus"
(p. 443, 5 sqq.).
V. Q. Terentii Scauri quae supersunt de metaplasmis et de schematibus.
Nettleship, Henry: Suggestions towards a glossary of technical terms of ancient
Latin Grammar. In: Transactions of the Oxford Philological Society, 1885—1886
p. 11-16.
— On the evidence given by the ancient Latin Grammarians on the Pronunciation
of Latin. Ebenda 1887-1888 p. 9—20.
— The study of latin grammar among the Romans in the first Century a d. In:
The Journal of philology 15 (1886) p. 189—214. Wiederholt in des Verf. Lectures
and essays. Second series (Oxford 189.5) p. 145 — 171.
Pauli, Otto: Über die Interpunktion bei den Römern. In: Festschrift zur Ein-
w^eihung des Wilhelm-Gymnasiums in Hamburg 1885 p. 67 — 80.
Schlag, Hermann: Cicero, Verfasser einer grammatischen .Schrift. Zugleich ein
Beitrag zur Wertbestimmung der Grammatici latini. 1888 siehe D. : Cicero.
St an gl, Thomas: Zur Kritik der lateinischen Rhetoren und Grammatiker. In:
Xenien der 41. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner ... in
München dargeboten vom historisch-philologischen Verein München 1891 p.27 — 37.
Stowasser, Josef Maria: Varro Sat. men. 590 B. (Gramm, de dub. nomin. V 587 K.)
1884 siehe C: CoUectiones (p. 14).
Usener, Hermann: Ein altes Lehrgebäude der Philologie. In: Sitzungsberichte
der philosophisch -philologischen und der historischen Classe der k. b. Aka-
demie der Wissenschaften zu München 1892 p. .'S82— 648.
Wessner, Paul: Bericht über die Erscheinungen auf dem Gebiete der lateinischen
Grammatik mit Einschluss der Scholienlitteratur und Glossographie für die
Jahre 1891 — 1901. In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alter-
tumswissenschaft XXX (liX)2) 113 p. 113—227.
5*
08 Scriptores latini. C. Scriptores grammatici — Scriptores historici.
Scriptores grammatici.
Wölffl in, Eduard: Die Etymologieen der lateinischen Grammatiker. 1. Geschicht-
licher Überblick. 2. Die onomatopoietischen Wörter. 3. Die Etymologie e con-
trario. 4. Zusammensetzung und Ableitung. — 1. Commutatio. 2. Additio.
3. Demptio. 4. Tralatio (Metathesis). 5. Produetio. Correptio. In: Archiv für
lateinische Le.xikographie und Grammatik 8 (1893) p. 421—440. 563—585.
Scriptores gromatici.
Gromatici veteres, s. P. Cogliolo: Manuale delli fonti del diritto romano ... 2 {Torino
1887) VIII.
Agrimensores. 1. De agrorum qualitate et condicionibus. Frontinus liber I. II. Hyginus.
2. De controversiis agrorum. Frontinus liber I. II. Edidit Carolas Georgias Brans
in: Fontes iuris romani antiqui " (1909) p. 88—91.
Brugi, Biagio: Dei pascoli accessori a piü fondi alienati secondo i libri degli
agrimensori romani commentati col digesto. In: Archivio giuridico 37 (188ti)
p. 57—98.
Droysen, Hans: Nachtrag zu den „römischen Feldmessern* Bd. II p. 474 — 47(3.
In: Hermes 14 (1879) p. 477—479.
Kalb, Wilhelm: Jahresbericht über die lateinisch schreibenden Juristen, Feld-
messer und (späteren) Landwirtschaftsschriftsteller für 1891 — 1895. In: Jahres-
bericht über die Fortschritte der classischen Altertumswissenschaft XXIV
(1896) 89 p. 206—312. Für 1896—1900. Ebenda XXIX (1901) 109 p. 17—82.
Mommsen, Theodor: Die italischen Bürgercolonien von Sulla bis Vespasian. In:
Hermes 18 (1883) p. 161 — 213. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 5
(Berlin 1908) p. 203—253.
Darin: Das gromatische Verzeichniss (p. 173—180) = Ges. Schriften p. 215—222.
Das Verzeichniss des Plinius (p. 189—211) = Ges. Schriften p. 230—251.
— Die italische Bodentheilung und die Alimentartafeln. In: Hermes 19 (1884)
p. 393—416. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 5 {Berlin 1908) p. 123—145.
— Zum römischen Bodenrecht. Ebenda 27 (1892) p. 79—117. Wiederholt in des
Verf. Gesammelte Schriften 5 {Btrlvi 1908) p. 85-122.
I. Frontins Bodenkategorien. II. Die Bezeichnung der Grenzsteine. III. Die
Flurkarte von Arausio. IV. Colonie und Municipium. V. Zur Kritik von
Frontins gromatischer Schrift,
— Die Interpolationen des gromatischen Corpus. In: Bonner Jahrbücher. Jahr-
bücher des Vereins von Alterthumsfreunden im Kheinlande 96 u. 97 (1895)
p. 272-292. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Btriin 1909) p. 464—482.
Ott, Johann Nepomuk: Ullageris [Grom. 306. 21]. In: Archiv für lateinische Lexi-
kographie und Grammatik 4 (1887) p. 388.
Roby, Henry John: On points arising out ofthe Gromatici veteres. In: Proceedings
of the Cambridge Philological Society. Easter term, 1832 p. 25—27.
Ruggieri, O. : Sugli ufflci degli agrimensori e degli architetti .specialmente
rapporto alle servitü prediali. In: Studi e documenti di storia e diritto 3 (1882)
p. 3—32. 195—223.
Stowasser, Josef Maria: Dunkle Wörter. 1890 siehe C: CoUectiones (p. 14).
Tannery, Paul: Sur le modius castrensis. In: Revue arch^ologique III« serie 1
(1883) p. 56—57.
de Tissot, Pa\il: Etüde historique et juridique sur la condition des agrimensores
dans l'ancienne Rome , avec un appendice sur la loi aux cinq noms Mamilia,
Roscia, Peducaea, Alliena, Fabia. Pioü: Rosseau 1879. (178 S., Fig.) 8. Fr. 3.
Weber, Max: Zusammenhang der agrimensorischen genera agrorum mit den
Staats- und privatrechtlichen Qualitäten des römischen Bodens. In des Verf.
Die römische Agrargeschichte in ihrer Bedeutung für das Staats- und Privat-
recht (Stattgart 1891) p. 12—48.
Scriptores historici.
Historicoruin romanorum f ragmenta collegit disposuit recensuit Hermannus
Peter. Lipf>iae : B. G. Tmbner ISm. (XXVDI, 428 S.) 8. M. 4.50.
Annales maximi. Q. Fabius Pictor. L. Cincius Alimentus. P. Cornelius Scipio
Africanus. C. Acilius. A. Postumius Albinus. M. Porcius Cato. L. Cassius
Hemina. Fabii Pictoris annales latini. Q. Fabius Maximus Servilianus. L. Cal-
purnius Piso Censorius Frugi. C. Fannius. Veniionius. C. Sempronius Tudi-
tanus. Gn.Gellius. L. Coelius Antipater. < Paulus ) Clodius. Sempronius Asellio.
Cn. Aufldius. P. Cornelius Scipio Africanus maior. P. Cornelius Scipio Nasica
Corculum. C. Sempronius Gracchus. M. Aemilius Scaurus. P. Rutilius Rufus.
y. Lutatius Catulus. Lvitatius Daphnis. L. Cornelius Sulla. L. Licinius Lu-
cuUus. Q. Claudius Quadrigarius. Valerius Aiitias. L. Cornelius Sisenna.
Juliiis Congus. C. Licinius Macer. L. Voltacilius Plotus. Procilius. Scribonius
Libo. L. Aelius Tubero. Q. Aelius Tubero. Q. Hortensius Hortalus. M. TulUiis
Scriptores historici. 69
Scriptores historici.
Cicero. Q. TuUius Cicero. L. Lucceius. T. Pomponius Atticus. Saufeius. Cor-
nelius Nepos. M. Terentius Varro. L. Ateius Philologus. C. Stilpicius Galba.
L. Arruntiiis. Tanusiiis Geminus. M. Jvinius Brutus. F. Volumnius. L. Cal-
purnius Bibulus. Empylus. Munatius Rufus. M. Fadius Gallus. T. Ampius
Baibus. M. Actorius Naso. L. Aurunculeius Cotta. L. Cornelius Baibus. C.
Oppius. Q. Dellius. Imperator Augustus. C. Cilnius Maecenas. M. Vipsanius
Agrippa. C. Asinius PoUio. M. Valerius Messalla Rufus. M. Valerius Messalla
Corvinus. Octavius Ruso. Octavius Musa. Julius Marathus. C. Drusus. Julius
Saturninus. Aquilius Niger. Baebius Macer. C. Clodius Licinus. Penestella.
M. Verrius Flaccus. C. Julius Hyginus. M. Fabius. T. Labienus. A. Cremutius
Cordus. Bruttedius Niger. Tuscus. Cn. Cornelius Lentulus Gaetulicus. An-
naeus Seneca pater. Imperator Tiberius Claudius Nero. Imperator Tiberius
Claudius. Agrippina Claudii. Cornelius Bocchus. Aufidius Bassus. M. Ser-
vilius Nonianus. L. Annaeus Seneca. P. (Fannius) Thrasea Paetus. P. Anteius.
Cn. Domitius Corbulo. Ti. Claudius Balbillus. C. Suetonius Paulinus. T. Flavius
- Vespasianus. M. Antonius Julianus. Q. Asconius Pedianus. C. PlLnius Secundus.
M. Cluvius Rufus. Julius Secundus. Vipstanus Messalla. Fabius Rusticus.
Atticus. C. Vibius Maximus. Jiinius Rusticus Arulenus. Herennius Senecio.
C. Fannius. Cn. Octavius Titinnius Capito. Claudius PoUio. Pompeius Planta.
C. Plinius L. F. Ovf. Caecilius Secundus. Pompeius Saturninus. Sardus. M.
Ulpius Traianus. T. Aelius Hadrianus. L. Septimius Severus. Helius Maurus.
Lollius Urbicus. Marius Maximus. Pabius Marcellinus. Valerius Marcellinus.
Aurelius Verus et Statins Valens. Encolpius. Septimius. Gargilius Martialis.
Aurelius Philippus. M. Antonius Gordianus Africanus. Aelius Sabinus. Curius
Fortunatianus. Aelius Junius Cordus. Vulcatius Terentianus. Asinius Qua-
dratus. Acholius. Caelestinus. Palfui-ius Sura. Julius Atherianus. Maeonius
Astyanax. Cornelius Capitolinus. Dagellius Fuscus. Gallus Antipater. L. Do-
mitius Aurelianus. Callicrates Tyrius. Theoclius. Nicomachus. Asclepiodotus.
Aurelius Festivus. Suetonius Optatianus. M. Salvidienus. Fabius Ceryllianus.
Fulvius Asprianus. Claudius Eusthenius. Constantinus. Tatius Cyrillus. One-
simus. Naucellius. Symmachi et Nicomachi. Q. Aurelius Memmius Symmachus.
Alfius. Gabinius. Sulpicius Blitho. Annius Fetialis. Fabius Vestalis. Deculo.
C. Piso. Aemilius Parthenianus. Pescennius Festus. Bruttius. Rubellius
Blandus. Juvencus Martialis. Aemilius Sura. Valens. Indices.
Ein Anekdoton zur gothischen Urgeschichte. Von Franz Rühl. 1880 siehe C. : CoUec-
tiones (p. 1).
Quellenbuch zur alten Geschichte für obere Gymnasialklassen. Bearbeitet von Wilhelm
Herbst, August Baumeistor und Andreas Weidner. II. Abteilung. Römische
Geschichte. Bearbeitet von A. W. 1874—1882 siehe A. : Scriptores historici.
Florilegio storico per cura di Angelo de Gubernatis. 1884 siehe A. : Scriptores histori.
Selectae e profanis scriptoribus historiae. Edition simplifiee et graduee
avec des uotes et une table des nomes propres par Paul Ciairin.
l'aris: Colin et Cie (1891). 8. ^ _ Fr. 2.25.
Conciones latinae. Discours tires de Cesar, Salluste, Tite-Live, Tacite,
Ammien Marcellin et fragments de discours originaux publies et annotes
par P. Guiraud. 2e edition, re'v. l'aris: Hachette et Cie 1896. (VII,
475 S.) 8. Fr. 2.50.
Les historiens latins (Cesar, Salluste, Tite-Live, Tacite). Choix de
traductions, precedees d'une notice litteraire sur chaque auteur par
Henri Lantoine. Paris: G. Masson 1891. (483 S.) 8. Fr. 3.
Geschichtliches Quellenbuch ... von Ludwig Sevin. (1895) 1902 siehe A.: Scriptores
historici (I 1 p. 102).
Andriessen, Nicolaus Jacobus: De flde et auctoritate scriptorum ex quibus vita
Tiberii cognoscitur disputatio. 1883 siehe A.: Scriptores historici.
Antoniades, Chrysanthos: Kaiser Licinius. 1884 siehe A. : Scriptores historici.
d'Arbois de Jubainville, Henri: Lo char de guerre des Celtes dans quelques
textes historiques. 1888 siehe A. : Scriptores historici.
Asbach, Julius: Die Ueberlieferung der germanischen Kriege des Augustus.
1888 siehe A. : Scriptores historici.
Bader, Joannes: De Diodori rerum romanarum auctoribus. 1890 siehe B. : Diodorus
siculus.
Besser, Joannes: De coniuratione catilinaria. 1880 siehe A. : Scriptores historici.
Bieiikowski, Petrus: De Fontibus et auctoritate scriptorum historiae sertorianae.
1890 siehe A. : Scriptores historici.
Scriptores latiiii. C. Scriptores historici.
Scriptores historici.
Bin neboe ssel , Paul: Untersuchungen über Quellen und Geschichte des zweiten
Samniterkrieges von Gaudium bis zum Frieden 450 u. c. 1893 siehe A. : Scriptores
historici.
Bonghi, Ruggiero: Appio Erdonio. Critica di critica 1889. 1881 siehe A. : Scriptores
historici.
— La fede degli storici superstiti di Koma antica. 1886 siehe ebenda.
— Storia di Roma. Vol. II. Cronologia e Conti della storia romana. 1888 siehe ebenda.
Bröcker, Ludwig Oskar: Moderne Quellenforscher und antike Geschichtschreiber.
1882 siehe A. : Scriptores historici.
Büdinger, Max: Die Universalhistorie im Alterthume. 1895 siehe A. : Scriptores
historici.
Bürcklein, August: Quellen und Chronologie der römisch-parthischen Feldzüge
in den Jahren 713—718 d. St. 1879 siehe B. : Dio Cassius.
Buresch, Karl: Die Quellen zu den vorhandenen Berichten von der catilinarischen
Verschwörung. 1888 siehe A. : Scriptores historici.
Burger, Combertus Petrus jr. : Ad annalium romanorum reliquias a Diodoro
servatas. 1888 siehe: Diodorus siculus.
— Sechzig Jahre aus der älteren Geschichte Roms . . . 1891 siehe ebenda.
B u s o 1 1 , Georg : Quellenkritische Beiträge zur Geschichte der römischen Revolutions-
zeit. 1890 siehe A.: Scriptores historici.
Cantarelli, Luigi: Le fonti per la storia dell' imperatore Traiano. 1895 siehe A. :
Scriptores historici.
Cauer, Fridericus: De fabulis graecis ad Romaiu pertinentibus conditam. 1884
siehe A.: Scriptores historici.
— Die römische Aeneassage von Naevius bis Vergilius. [Aus: Jahrbücher für
classische Philologie 15. Suppl. (1887) p. 95—182]. Leipzig: B. G. Teuhntr 1886.
(86 S.) 8. M. 2.40.
I. Die ältesten römischen Zeugen der Aeneassage. II. Die älteren Annalisten.
III. Cato. IV. Gleichzeitige griechische Darstellungen. V. Die jüngere
Annalistik. VI. Die gleichzeitigen griechischen Behandlungen. VII. Diony-
sius von Halikarnasb. VIII. Vergil.
Cserep, Jözsef: Sallustius es a römai törtenetiräs. In: Egyetemes philologiai
közlöny 16 (1892) p. 97-115. 185—204.
Salluste et l'historiographie romaine.
Davin, Carl: Beiträge zur Kritik der Quellen des ersten punischen Krieges. 1889
siehe A. : Scriptores historici.
Egelhaaf, Gottlob: Analekten zur Geschichte des zweiten punischen Krieges.
1885 siehe A.: Scriptores historici.
Enmann, Alexander: Eine verlorene Geschichte der römischen Kaiser und das
Buch de viris illustribus urbis Romae. Quellenstudien. In: Philologus. 4.
Supplementband lieft 3 (1883, Bandumschlag 1884) p. 335—501.
I. Aurelius Victor und Eutrop. II. Die Kaisergeschichte und die Scriptores
historiae augustae. III. Die Epitome und Aurelius Victor. IV. Sueton
und die Kaisergeschichte. V. Die verlorene Kaisergeschichte. VI. Die Fort-
setzung der Kaisergeschichte. VII. Das Buch de viris illustribus. Schluss.
Eussner, Adam: Bericht über die (neueste) Literatur zu den römischen Historikern
(ausser Tacitus) bis zum Schlüsse des Jahres 1877, 1878 — 1882. In: Jahresbericht
über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft VIII (1880) 22
p. 90—128. IX (1881) 27 p. 201-294. XI (1883) 35 p. 118— 160h.
Fabia, Philippe: L'historien romain. In: Bulletin de l'universite de Lyon 6 (1892)
p. 69—89.
— L'historien romain. In: Revue des Cours et des Conferences l" annee N. 31. 32
{Juilht 1893) p. 422—427. 458—467.
Görres, Franz: Zur Kritik einiger Quellensohriftsteller der römischen Kaiserzeit.
Zweite Folge. In: Philologus 39 (1880) p. 459-474. 41 (1882) p. 719—731. 42 (1884)
p. 134—140. 61.5—624.
I. Siehe Dio Cassius. II. Zu Juvenal (Satira IV v. 150—154). III. Siehe
Eusebius Pamphilus. IV. Zur Kritik einiger auf die Geschichte des
Kaisers Aurelianus bezüglicher Quellen [Vopisc. Aurel. c. 19—21. 37. 40.
Constant. M. oratio ad sanctorum coetuni c. 24. Leo M. (Sermo XXII c. 6).
Gortzitza, Otto: Kritische Sichtung der Quellen zum ersten punischen Kriege.
1883 siehe A. : Scriptores historici.
de Gubernatis, Angelo: Storia della storia. 1884 siehe A. : Scriptores historici.
von Gutschmid, Alfred: Aus Vorlesungen über die Geschichte der römischen.
Historiographie. In des Verf. Kleine Schriften 5 {Leipzig 1894) p. 512^535.
1. Q. Fabius Pictor. 2. Catos Origines. 3. Valerius Antias. 4. Licinius Macer.
Hoff mann, Otto: Quaestiones grammaticae de coniunctionum temporalium usu
apud historicos romanos. Dissert. inaug. Halis Sax. 1880. (57 S.) 8.
Scriptores historici. 71
Scripte res historici.
Holzapfel, Ludwig: Untersuchung über die Darstellung der griechischen Ge-
schichte von 489 — 413 v. Chr. . . 1879 siehe A. : Scriptores historici.
Huit, Charles: Les discours chez les historiens anciens. 1888. 1889 siehe A.:
Scriptores historici.
Kiewit de Jonge, Hermannus .Jacob: De Guio Mario et de scriptoribus, qui de
eins teniporibus egerunt. 1881 siehe A.: Scriptores historici.
Klebs, Elimar: Das dynastische Element in der Geschichtschreibung der römischen
Kaiserzeit. 1889 siehe A. : Scriptores historici.
Klimke, Karl: Diodorus Siculus und die römische Annalistik. 1880. 1881 siehe B. :
Diodorus siculus.
— Die ältesten Quellen zur Geschichte der Gracchen. 1886 siehe A.: Scriptores historici.
Koehn, Maximilianus: De pugna ad Zaxnam conimissa. 1888 siehe A. : Scriptores
historici.
Krau SS, Ludwig: De vitarum imperatoris Othonis fide quaestiones. 1880 siehe A. :
Scriptores historici.
Krueger, Emil: De rebus inde a belle hispaniensi usque ad Caesaris necem gestis.
1895 siehe A. : Scriptores historici.
Krug, Otto: Quellenuntersuchung zur Geschichte des jüngeren Dionys. 1891 siehe
A. : Scriptores historici.
Lackner, Wilhelm: De incursionibus a Gallis in Italiam factis. 1887 siehe A. :
Scriptores historici.
Marcks, Erich: Die Überlieferung des Bundesgenossenkrieges 91—89 v. Chr. 1884
siehe A. : Scriptores historici.
Matzat, Heinrich; Römische Chronologie. 2 Bände. 1883. 1884 siehe A. : Scriptores
historici.
Meyer, Eduard: Die Quellen vmserer Ueberlieferung über Antiochos' des Grossen
Kömerkrieg. 18S1 siehe A. : Scriptores historici.
— Untersuchungen zur Geschichte der Gracchen. 1894 siehe ebenda.
von Morawski, Casimir: Zur Rhetorik bei den römischen Historikern. (Livius-
Velleius-Curtius). In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 44 (1893)
p. 97—103.
Müller, August: De auctoribus rerum a M. Claudio Marcello in Sicilia gestarum
1882 siehe A. : Scriptores historici.
Niese, Benedictus: De annalibus romanis observationes. J. 1. aest. Marburg: Kl-
tvert's Ytrl. 1886. (S. III— XV). 4. M. I.
— , . . Observationes alterae. J. 1. aest. Ibidem 1888. (S. III— XVI). 4.
Nisard, Dösire: Les quatre grands historiens latins suivis de vingt-deux mois de
la vie de Mirabeau. Paris: C. Lery (1874) 1886. (IV, 403 S.) 8. Fr. 3.50.
Cösar. Salluste. Tite-Live. Tacite.
Nissen, Heinrich: Der Ausbruch des Bürgerkriegs 49 v. Chr. 1880. 1881 siehe A.:
Scriptores historici.
Nitzsch, Karl Wilhelm: Die antike Geschiehtschreibung. 1884 siehe A.: Scriptores
historici.
— Zur römischen Annalistik. Ein Fragment aus dem Nachlasse. • In des Verf.
Geschichte der römischen Republik 1 (Leipzifj 1884) p. 189—203.
de Nolhac, Pierre: Petrarque et les historiens romains. In des Verf. Pötrarque
et l'humanisme (Paris 1892) p. 224—267. Nouvelle edition 2 (1907) p. 1—65.
Nordström, Väinö: Dionysius frän Halikarnassus och samhäUsklasserna i Rom.
Bidrag tili kännedomen cm den romersk-grekiska historiografin. 1893 siehe B. :
Dionysius Halle.
Opitz, Theodor: Bericht über die Litteratur zu späteren römischen Geschichts-
schreibern von 1891 bis einschliesslich 1896. In: .Jahresbericht über die Fort-
schritte der classischen Altertumswissenschaft XXVI (1898) 97 p. 81 — 125.
Pascal, Carlo: Stvidi romani. 1896 siehe A. : Scriptores historici.
Peter, Carl: Zur Kritik der Quellen der älteren römischen Geschichte. 1879 siehe
B. : Appianus.
Peter, Hermann: Zur römischen Geschichtschreibung [Schäfer: Abriss 2. Schmitz:
Quellenkunde]. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882) p. 97—111.
— Bericht über die Litteratur zu den römischen Annalisten in dem Jahrzehnt von
1883—1892. In: Jahresbericht über die Portschritte der classischen Alterthums-
wissenschaft XXI (1893) 76 p. 98—118.
Petschenig, Michael: Bericht über die Litteratur zu späteren römischen Ge-
schichtschreibern bis einschliesslich 1890. In: Jahresbericht über die Fort-
schritte der classischen Alterthumswissenschaft XX (1892) 72 p. 1—74. Fort-
gesetzt von Th. Opitz.
Plew, Johannes: Über die Divination in der Geschichtsschreibung der römischen
Kaiserzeit. In : Festschrift zum öOjUhrigen Doctorjubiläum Ludwig Friedlaender
dargebracht (Leipzig 1895) p. 360—381.
72 Scriptores latini. C. Scriptores historici.
Scriptores historici.
von Ranke, Leopold: Analyse der Traditionen über die Eroberung Roms durch
die GalUer. In des Verf. Weltgeschichte lil 2 (1883) p. 151—168.
— Zur Kaisergeschichte. Ebenda p. 319 — 356.
Reckzey, Alexander: Über grammatische und rhetorische Stellung des Adjek-
tivums bei den Annalisten , Cato und Sallust. Progr. des Luisenstädtischen
Gymn. Berlin: ß. Gatrtner (Jetzt: Wtiihnniui) 1888. (31 S.) 4. M. 1.
Reicke, Aemilius: De rebus post Alexandri Magni mortem Babylone gestis
quaestionum part. I. 1887 siehe A. : Scriptores historici.
Rozwadowski, Joannes: De modo ac ratione, qua historici romani numeros, qui
accurate definiri non poterant, expresserint. In: Rozprawy i sprawozdania z
posiedzeii wydziaiu filologicznego akademii umiejptnosci 13 (1889) p. 196 — 213.
Auch Dissert. inaug. Krakau 1889. (18 S.) 8.
Rubensohn, Max: Zu der Chronologie des Kaisers Severus Alexander und ihrer
litterarischen Überlieferung. In: Hermes 25 (1890) p. 340—350.
Sakellaropoulos, £. K.: Iltol ztßr TDjyuir onöü^ir tjQvaavto ol unu Za^kovatiov
ntol rijg avviouoalag rov KuTikltu yQuipuvzi; latoQixol. 1879 siehe A. : Scriptores
historici.
Schaefer, Arnold: Abriss der Quellenkunde der griechischen und römischen
Geschichte. Zweite Abteilung. Römische Geschichte bis auf Justinian. Zweite
Auflage besorgt von Heinrich >)issen. Leipzig: B. G. Teuhner (1881) 1885. (X,
208 S.) 8. M. 3.20.
Schmidt, Wilhelm Adolf: De fontibus veterum auctorum in. enarrandis expedi-
tionibus a Gallis in Macedoniam atque Graeciam susceptis. (1834)1888 siehe A.:
Scriptores historici.
Schmitz, Max: Quellenkunde der römischen Geschichte bis auf Paulus Diaconus.
Gütersloh: C. Biftfismmm 18S1. (128 S.) 8. M. 2.
Se eck, Otto: Urkundenstudien zur älteren römischen Geschichte. In: Rheinisches
Museum für Philologie 37 (1882) p. 1—25. 598—609.
Soltau, Wilhelm: Römische Chronologie. Mit einer Tafel und Abbildungen im
Text. Friihurg i. Br.: J. B. C. Mohr 1889. (XXIV, 499 S.) 8. M. 12.
— Chronologie und Annalistik. In des Verf. Römische Chronologie (frcCburg i. Br.
1889) p. 289—295.
— Die tumultus gallici. 4. Die tumultus gallici der annalistischen Tradition.
Ebenda p. 357—365.
— Die Entwickelung der römischen Annalistik. 1. Chronologie und Annalistik.
2. Polybius und Diodor. 3. Die Eigentümlichkeit der älteren Annalistik. 4. Die
Hauptepochen der römischen Annalistik seit Pabius Pictor. 5. Das Aufkommen
annalistischer Aufzeichnungen vor Fabius. 6. Was ist den bisher nachgewiesenen
Fastenredaktionen zuzuschreiben? Ebenda p. 436 — 457.
— Eine annalistische Quelle in Cicero de officiis III. In : Wochenschrift für klassische
Philologie 7 (1890) Nr. 45 Sp. 1239—1245.
— Thesen über „Die Zeitangaben der älteren Annalen in ihrer Bedeutung für die
Geschichte der römischen Annalistik. In : Verhandlungen der 43. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner in Köln 1895 [Leipzig 1896) p. 148—150.
— Zur Geschichte der römischen Annalistik. In : Nord und Süd 78 (189(J) p. 373—386.
Szanto , Emil: Die Überlieferung der Satrapienvertheilung nach Alexanders Tode.
1892. 1906 siehe A. : Scriptores historici.
Thiaucourt, Camille: Les historiens latins et particulierement Tacite. Le<;on
d'ouverture du Cours de litterature latine ä la Faculte des Lettres de Nancy.
Parin: Hachette et Cie. 1888. (32 S.) 8.
Thouret, Georg: Ueber den gallischen Brand. Eine quellenkritische Skizze zur
aelteren roemischen Geschichte. 1880 siehe A.: Scriptores historici.
Unger, Georg Friedrich: Die Glaubwürdigkeit der capitolinischen Consubi tafeln.
1891 siehe A. : Scriptores historici.
Valeton, Isaäc Marinus Josuö : De romeinsche historiographie in haar verband
med het romeinsche karakter. Redevoering . . . Amsterdam: Joh. Müller 1879.
(88 S.) 8. F. —.60.
Volkmar, August: De annalibus romanis quaestiones . . . 1890 siehe B.: Dionysius
Halle.
Wachsmuth, Curt : Einleitung in das Studium der alten Geschichte. 1895 siehe
A. : Scriptores historici.
Willrich, Hugo: De coniurationis Catilinariae fontibus. 1893 siehe A. : Scriptores
historici.
W^ilms, Albert: Über die Quellen der alten Geschichte des ersten Sklavenkrieges.
1885 siehe A. : Scriptores historici.
Zielinski, Thaddaeus: Die letzten Jahre des 2. punischen Krieges. Ein Beitrag
zur Geschichte und Quellenkunde. 1880 siehe A.: Scriptores historici.
Scriptores historiae augustae. 73
Scriptores historiae aug^ustae iterum recensuit adparatumque criticum
. addidit Hermannus Peter. 2 voll. Idpsiae: B.G.Teubner (1865) 1884.
(XLII, 299 S.; 401 S.) 8. M. 7.50.
Vol. I. 1. Aelii Spartiani de vita Hadriani. II. Aelii Spartiani Helius. III. Juli
Capitolini Antoninus Plus. IV. Vita Marci Antonini Philosophi Julii Oapito-
lini. V. JuUi Capitolini Verus. VI. Avidius Cassius Vulcacii Gallicani. VII.
Commodus Antoninus Aeli Lampridi. VIII. Helvius Pertinax Juli Capitolini.
IX. Didius Julianus Aeli Spartiani. X. Aeli Spartiani Severus. XI. Pes-
cennius Niger Aeli Spartiani. XII. Vita Clodii Albini Julii Capitolini. XIII.
Antoninus Caracallus Aelii Spartiani. XIV. Antoninus Geta Aelii Spartiani.
XV. Opilius Macrinus Juli Capitolini. XVI. Diadumenus Antoninus Aelii
Lampridii. XVII. Aelii Lampridii Antoninus Heliogabalus. XVIII. Alexander
Severus Aelii Lampridii.
T. II. XIX. Maximini duo Julii Capitolini. XX. Gordiani tres Juli Capitolini. XXI.
Maximus et Balbinus Juli Capitolini. XXII. Trebellii PoUionis Valeriani duo.
XXIII. Trebellii Pollionis Gallieni duo. XXIV. Trebellii PoUionis Triginta
tyranni. XXV. Trebellii Pollionis Divus Claudius. XXVI. Flavii Vopisci Syra-
cusii Divus Aurelianus. XXVIl. Flavii Vopisci Syracusii Taeitus. XXVIII.
Flavii Vopisci .Syracusii Probus. XXIX. Flavii Vopisci .Syracusii Firmus
Saturninus Proculus et Bonosus. XXX. Flavii Vopisci Syracusii Carus et
Carinus et Numerianus. — Index nominum et rerum memorabilium.
Histoire Auguste, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme .. . par
Theodore Reinach. 1895 (I 1 p. 67).
Pal^ographie des classiques latins par Emile Chatelain. 2» partie. 1894—1900 siehe C. :
Collectiones. [Capitolin. Maximin. IV— V. Alex. Sever. XLIII— XLIV].
Escritores de la Historia augusta. Traducciön directa del latin por
Francisco Navarro j Calvo. 3 tom. Madrid: Viuda de Hernando
y Co. 1889. 1890. (404, 355, 384 S.) 8. Je Pes. 3, Ausland 3.50. DI. 3.25.
Baehrens, Emil: Nova adversaria critica in scriptores historiae Augustae. In:
Jahrbücher für olassische Philologie 133 (1886) p. 213—224. Vgl. Hermann
Peter ebenda p. 362.
Bitschofsky, Rudolf: Kritisch- exegetische Studien zu den scriptores historiae
augustae. Progr. des Staatsgymn. im 2. Bezirk Wien 1888. (S. 3 — 44). 8.
Brooks, Emil: Zu den Scriptores historiae Augustae. In: Wissenschaftliche
Monats-Blätter 6 (1878) Nr. 4 p. 60-64. Gegen Blümner 5 (1877).
Cantarelli, Luigi: Acolio e gli Scrittori della Storia Augusta. In: Bollettino
di fllologia classica 1 (1894—95) p. 282-286.
Cornelissen, Janus Jacobus: Ad scriptores historiae augustae. In: Mnemosyne
11 (1883) p. 246—259.
Cotta, Carolus: Quaestiones grammaticae et criticae de vitis a scriptoribus
historiae augustae conscriptis. Dissei-t. inaug. Vrulixhivüic : ( K'odikr) 1883. (1 Bl.,
81 S.) 8. M. 1. [I. De particularum usu. II. Quaestiones de auctoribus].
Dessau, Hermann: Über Zeit und Persönlichkeit der scriptores historiae augustae.
In: Hermes 24 (1891) p. 337—392.
— Ueber die scriptores historiae augustae. Ebenda 27 (1892) p. 561 — 605.
— Die Ueberlieferung der scriptores historiae augustae. Ebenda 29 (1894) p. 393—416.
Drechsler, Franz J.: Script, hist. aug. Hadrian. 20. Alex. Sev. 10. 1887 siehe C. :
Scriptores.
— Script, hist. aug.: Gallien. 1, Claud. 7, Hadr. 22, Carin. p. 244. 7. Num. p. 239
33, Max. et Balb. p. 65. 10. 1888 siehe ebenda.
Enmann, Alexander: Eine verlorene Geschichte der römischen Kaiser und das
Buch de viris illustribus urbis Komae. 1883. 84 siehe C. : Scriptores historici.
Frankfurter, Salomon : Textkritisches zu den Scriptores historiae Augustae.
In: Wiener Studien 13 (1891) p. 245—254.
— Zur Frage der Autorschaft der Scriptoi-es historiae Augustae. In: Eranos
Vindobonensis {Wün 1893) p. 218-2;i2.
Fröhner, Wilhelm: Kritische Analekten. 1884 siehe C: Collectiones (p. 8).
Gemoll, Albert: Die Scriptores Historiae Augustae. I. Progr. des Realprog.
Striegau 1886. (Liipzifi: G. Fock). (14 S.) 4. ' M. —.60.
I. Reihenfolge der Biographien. II. Die Ueberlieferung der Autornamen.
III. Abfassungszeit. IV. Plan und Absicht. V. Verweisungen. VI. Die
Widersprüche. VII. Die Quellen. Anmerkungen.
Gi am belli, Carlo: Gli scrittori della Storia Augusta studiati principalmente nelle
loro fonti. [Aus: Atti della r. Accademia dei Lincei a. 278. 1880—81. Ser. 3.
Memorie delle classe di scienze morali, storiche e filologiche 6 (1881) p. 273 — 455].
lioina: tSulviucci 1881. 4. L. 10.
I. Introduzione. II. Mario Massimo o Dione Cassio. III. Segue di M. Massimo ;
Erodiano, Giunio Cordo , Dexippo, e le altre fonti. IV. I.e fonti di Tre-
bellio Pollione e Flavio Vopisco. V. I sei scrittori della storia Augusta
74 Scriptores latini. C. Scriptores historiae augustae.
Scriptores historiae augustae.
-Gl eye, Carl Erich: Zur Historia augusta. In: Philologus 52 (1894) p. 441. [Hadr.
XV 13. XXV 1. HeUus IV 4].
Görres, Franz: Zur Kritik einiger Quellenschriftsteller der römischen Kaiserzeit.
III. 1884 siehe B. : Eusebius Pamphilus.
Go lisch, Julius: Zu den scriptores historiae Augustae [Severus imp. 2. 3, Alexander
Severus 9. 4, Prob. 4. 2]. In: Jahrbücher für classische Philologie 127 (1883) p. 656.
Habel, Paul: Zu den Scriptores historiae augustae. In: Wochenschrift für
klassische Philologie 7 (1890) Nr. 15 Sp. 418—421.
Hirsch feld, Otto: Bemerkungen zu der Biograyjhie des Septimius Severus. In:
W^iener Studien 6 (1884) p. 121—127.
— Scriptores bist. Aug.: Hadrianus c. 3 § 5. c. 4 § 5. c. 13. § 3. c. 19 § 5. M. Au-
relius c. 22 § 9. Commodus c. 19 § 8. 1881 siehe C: Collectiones (p. 9),
— Script, bist. aug. : vit. Sev. 20. Peso. c. 1. 4. Alb. c. 4. 7, 13. 10. Maxim. 26.6.
Vit. Aurel. c. 21. 8. 1889 siehe ebenda.
Klebs, Elimar: Die Vita des Avidius Cassius. 1888 siehe D. : Vulcacius Gallicanus.
— Zu den Scriptores historiae augustae. In : Philologus 47 (1889) p. 559 — 562.
— Die Sammlung der Scriptores historiae augustae. In : Rheinisches Museum für
Philologie 45 (1890) p. 43Ü-464.
— Die Scriptores historiae augustae. Ebenda 47 (1892) p. 1 — 52. 515 — 549.
Klein, Josef: Kritische Bemerkungen zu den Scriptores historiae augustae. In:
Eheinisches Museum für Philologie 34 (1879) p. 142—147. 37 (1882) p. 274—291.
Krauss, Pridericus Salomo : De praepositionum usu apud sex scriptores historiae
augustae. Dissert. inaug. Viiuluhonae : C. Komgen 1882. (XII, 107 S.) 8. M. 2.80.
Kreutzer, Johannes : Zu den Quellen der Geschichte des Kaisera Septimius Severus.
1882 siehe B.: Herodianus histor.
Lenze, Wilhelm: Quaestiones criticae et grammaticae ad scriptores historiae
augustae pertinentes. Dissert. inaug. Monasterii Guestf. 1894. (47 S.) 8.
Lessi n g, Karl: Studien zu den scriptores historiae Augustae. Progr. des Friedrichs-
Gymn. Btrlin: R. Gärtntr (Jetzt: Vi'arli)in}i,i) 1889. (39 S.) 4. M. 1.
Lumbroso, Giacomo: Osservazioni sopra un luogo degli „Scriptores Historiae
Augustae" [Spart., Pesc. Nig. 12]. In: Rendiconti della r. Accademia dei Lincei.
Classe di scienze morali. storiche e filologiche. Ser. 5. 1 (1892) p. 582 — 584.
Mommsen, Theodor: Zu den Scriptores bist. Aug. In: Hermes 13 (1878) p. 298—301.
Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Bniin 1909) p. 298—301.
— Die Scriptores historiae Augustae. In: Hermes 25 (1890) p. 228—292. Wiederholt
in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Berlin 1909) p. 302—362.
Müllenhoff, Karl: Zwei Stellen der Scriptores historiae augustae [Capitol.
vita Marci c. 22. Trebell. Pollio vita Claudii c. 6]. (1853). In des Verf. Deutsche
Altertumskunde 4 (Btrhii 19Ü0) p. 535—541.
de Nolhac, Pierre: Les manuscripta de THistoire Augiiste chez Petrarque. In:
Mölanges G. B. de Rossi (Paris 1892) p. 97—111.
Noväk. Robert: K textu Scriptorum historiae Augustae. In: Listy filologicke a
paedagogickö 11 (1884) p. 194-206.
Hadr. 4. 20. 22. Ael. Ver. 5. Ant. Pius 8. Ant. Phil. 13. Ver. Imp. 4. Avid.
Cass. 8. Comm. 5. 20. Sev. 7. 11. 17. Pescenn. .3. 10. Clod. Alb. 2. 10. 14.
Ant. Carac. 2. Maor. 8. 11. 13. Ant. Heliog. 10. 20. Alex. Sev. 10. 19. 21.
29. 33. 36. 53. Maxim, iun. 1. Gord. iun. 19. Max. et Balb. 5. Valer. 2.
Gallien. 1. 3. 5. Trig. 15. 32. Claud. 7. 10. 18. Aurel. 1. 4. 7. 11. 38. Tac.
6. 10. Flor. 4. Num. II.
— Miscellanea critica. 1886 siehe C. : Scriptores.
— Ad scriptores historiae Augustae. In: Listy filologicke a paedagogicke 11 (1884)'
p. 360—363; 14 (1887) p. 7—14.
Hadrian. p. 4. 14 P.'' p. 17. 3. Hei. Ver. p. 33. 15. Ant. Pius p 38. 12. M. Ant.
Philos. p. 56. 13. p. 61. 26. p. 63. 22. p. 69. 19. p. 70. 9. Comm. 98. 15. p.
107. 8. p. 108. 23. p. 109. 17. Pert. p. 114. 6. p. 116. 24. p. 117. 23. p. 119. 27.
p. 121. 24. — Hadr. p. 16. 13. M. Ant. Phil. p. 50. 8. Did. Jul. p. 108. 1.
Sev. p. 136. 19. p. 140. 3. p. 154. 3. p. 157. 14. p. 158. 23. Ant. Carac. p. 189, 19.
Opil. Macr. p. 206. 21. p. 209. 10. p. 209. 22. p. 209. 26. Ant. Diod. p. 213. 4.
Heliog. p. 234. 17. p. 235. 27. p. 237. 4 p. 243. 20. p. 246. 6. Alex. Sev. p.
279. 11. p. 281. 17. p. 282. 14. p. 285. 1 u. 13. p. 287. 30. p. 296. 10. p. 297. 10.
Maxim, p. 8. 31. p. 14. 5. Gord. p. 35. 5. Max. et Balb. p. 65. 10. Gallien,
p. 89. 11. p. 92. 26. p. 94. 25. p. 97. 19. Trig. p. 112. 24. p. 122. 27. p. 127. 20.
p. 129. 25. p. 167. 21. p. 171. 29. Tac. p. 197. 11. Prob. p. 216. 27. Firm,
p. 220. 18. Satur. p. 225. 23. Car. p. 234. 22. Num p. 238. 4. p. 239. 29.
Carin. p. 244. 7.
— Observationes in scriptores historiae Augustae. [Aus: Ceske museum filologicke 2
(1896) p. 20-60]. Pragae: (A. Storch Jil.) 1896. (42 S.) 8. M. 1.
Scriptores historiae augnstae. 75-
Scriptores historiae augustae.
Oberdick, Johannes: Zu den scriptores historiae augustae. In: Jahrbücher für
classische Philologie 117 (1878) p. 217.
Peter, Hermann: Die Scriptores historiae Augustae in den Jahren 1865— 1882. In:
Philologus 43 (1884) p. 137-194.
— Zu den scriptores historiae Augustae. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 129 (1884) p. 75—80.
Spartian. v. Hadr. 20. 9 ff. Capitolin. v. Marci 10. 1-9. v. Verl 7. 6. 8. 8.
V. Pertinacis 3. 2. 4. 2. Spartian. v. Sever. 6. 10. v. Pesc. 4. 7. v. Clodii 6. 8.
V. Sever. 22. 4. v. Carac. 9. 12. Lampridius v. Alex. 21. 8. Capitol. v. Gor-
diani 32. 3. Vopisc. v. Aureliani 11. 10.
— Die scriptores historiae augustae. Sechs litterar-geschichtliche Untersuchungen.
Leipzi;/: B. fi. Teubner 1892. (VIII, 266 S.) 8. M. 6.40.
I. Persönlichkeit, Plan und Zeit. II. Das "Verhältnis zu den Quellen. III. Die
Komposition der Viten und ihre Zusammenfassung zu der uns vorliegenden
Sammlung der H. A. IV. Die eingelegten Reden und Schriftstücke. V. Die
Glaubwürdigkeit. VI. Über die angebliche Entstehung der H. A. durch
Fälsjüiung in der Zeit Theodosius' des Grossen.
— Bericht über die Litteratur zu den Scriptores historiae Augustae in dem Jahr-
zehnt 1883—1892. In: Jahresbericht über die Fortschritte der classisehen Alter-
thumswissenschaft XXI (1893) 76 p. 119—161.
Petsohenig, Michael: Beiträge zur Textkritik der Scriptores historiae Augustae.
[Aus: Sitzungsberichte der philosophisch -historischen Classe der kais. Aka-
demie der Wissenschaften 93 (1879) p. 355—418]. Wien: (K. GeroUVs Sohn) 1879.
(66 S.) 8. M. 1.
— Zur Kritik der Scriptores historiae augustae. Progr. des 2. Staatsgymn. Graz
1885. (Wien und Ldpzig : Piclilers M''äife u. Suliii). (S. 3—16). 8. M. —.40.
— Bemerkungen zum Texte der scriptores historiae augustae. In: Philologus 52
(1894) p. 348—365.
I. Vermuthungen. II. Ueberlieferte Lesarten.
Plew, Johannes: Marius Maximus als direkte und indirekte Quelle der Scriptores
historiae augustae. 1878 siehe D.: Marius Maximus.
— Kritische Beiträge zu den Scriptores Historiae Augustae. Progr. des Lyceums
Strassburff i. E.: (Triibiier) 1885. (S. 3—32). 4. M. 1.50.
Purser, liOuis Claude: Notes on manuscripts. 1886. 1888 siehe C. : Scriptores (p. 53).
de Sanctis, Gaetano: Gli scriptores Historiae augustae. In: Eivista di storia
antica e scienze afflni 1 Nr. 4 (1896) p. 90—119.
I. Trebellio Pollione e la genealogia di Costanzio Cloro. II. Vopisco.
Schmidt, Guilelmus: De Romanorum imprimis Suetonii arte biographica. 1891
siehe C. : Scriptores biographici.
Sceck. Otto: Studien zur Geschichte Diocletians und Constantins. III. Die Ent-
stehungszeit der Historia Augusta. In: Jahrbücher für classische Philologie
141 (1890) p. 609—639.
— Zur Echtheitsfrage der Scriptores historiae Augustae. In: Rheinisches Museum
für Philologie 40 (1894) p. 208-224.
Suster, Guido: Gli scrittori della storia augustea secondo lo storico Flavio Biondo.
In: Rivista di fllologia e d'istruzione classica 16 (1888) p. 444 — 449.
— De altera quadam scriptura orationis quae a Maecio Falconio Augusto habita
est. Ebenda 17 (1889) p. 247—254.
Unger, Robert: Zur Kritik der scriptores historiae Augustae. In: Jahrbücher für
classische Philologie 119 (1879) p. 493—512. 123 (1881) p. 209—224.
Vermaat, Henricus: Disputatio de aetate, qua conscripta est liistoria Augusta.
Spec. litt, inaug. LuffiJunt-Bul.: ./. W. van Leenweii 1893. (3 Bl., 121 S.) 8.
I. Status quaestionis. II. Unus an plures? III. Ex ipsis erroribus perlucet
veritas. IV. Adversariorum Achilles. V. Reliquae difficultates diluuntur,
VI. De singulis historiae Augustae partibus. a. De „serie Diocletiana".
b. De „Serie Constantiniana". e. De PoUionis vitis. d. Vopiscus.
de Winterfeld , Paulus: Historiae augustae scriptores: Hadr. 4, 5; Verus 4, 4;
Commod. 11, 5; Carac. 1, 2; Geta 4, 1. 4, 3; Heliogab. 31, 7. 33, 1; Alex. Sev.
15, 4; Claudius 4, 4, 7. 1895 siehe C. : Collectiones (p. 17).
Wölfflin, Eduard: De Scriptores historiae Augustae. I. In: Sitzungsberichte
der philosophisch-philologischen und historischen Classe der k. b. Akademie
der Wissenschaften zu München 1891 p. 465—538.
1. Die Sprache der Scriptores historiae Augustae. 2. Trebellius PoUio.
3. Flavius Vopiscus. 4. Die Actenstücke des Trebellius PoUio und des
Vopiscus. 5. Vopiscus als Herausgeber und Redactor der Sammlung.
Beilage. 1. Aus der Phraseologie des Trebellius PoUio und des Vopiscus..
2. Der Nachtrag zu den trig. tyr. cp. 31, 7—33, 8.
Zangemeister, Karl: Zur römischen Topographie [vita Sept. Severi 19]. Inr
Rheinisches Museum für Philologie 39 (1884) p. 635—636.
76 Scriptores latiiii. C. Scriptores rerum inventarum — Scriptores medici.
Scriptores rerum inTentarum siehe 1 1 p. iio.
Scriptores matheinatici.
Ball, Walter "William Kouse: A short aocount of the history of mathematics.
(1888. 1893) 1901 siehe A. : Scriptores mathematici.
— A primer of the history of mathematics. 1895 siehe ebenda.
Cajori, Florian: A history of mathematics. 1894. 1895 siehe ebenda.
Cantor, Moritz: Vorlesungen über Geschichte der Mathematik. 1. Band (1880.94)
1907 siehe ebenda.
Curtze, Maximilian: Ueber eine Handschrift der kgl. öffentlichen Bibliothek zu
Dresden. 1883 siehe A. : Scriptores mathematici.
Günther, Siegmund: Abriss der Geschichte der Mathematik und Naturwissen-
schaften im Altertum. 1888. 1894 siehe ebenda.
Hei borg, Johan Ludvig: Griechische und römische Mathematik. Jahresbericht.
1884 siehe ebenda.
Hoefer, Ferdinand: Histoire des mathematiques . . . (1874) 1902 siehe ebenda.
Hultsch, Friedrich: Ein Beitrag zur Kenntnis des volkstümlichen Rechnens bei
den Römern. In: Jahrbücher für classische Philologie 139 (1889) p. 335—343.
Marie, Maximilien: Histoire des sciences mathematiques et physiques. 1.11.1883
siehe A. : Scriptores mathematici.
Mommsen, Theodor: Zahl- und Bruchzeichen. In: Hermes 22 (1887) p. 596—614.
23 (1888) p. 152—156. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Berlin
1909) p. 765-787.
Müller, Felix: Zeittafeln der Geschichte der Mathematik, Physik und Astronomie
bis zum Jahre 1500, . . . 1892 siehe A. : Scriptores mathematici.
Saalschütz, Louis: Über Zahlzeichen der alten Völker. 1892 siehe A. : Scriptores
mathematici.
Thirion, J.: L'histoii-e de l'arithmetique. 1883-1885 siehe A.: Scriptores
mathematici.
Tillicus, Franz: Das Zahlenwesen der Völker im Alterthume und die Entwicklung
des Zifferrechnens. 1880 siehe ebenda.
— Die Geschichte der Rechenkunst vom Alterthume bis zum XVIII. Jahrh. (1891)
1897 siehe ebenda.
Zangemeister, Karl: Entstehung der römischen Zahlzeichen. In: Sitzungs-
berichte der kgl. preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin. 1887.
II p. 1011—1028.
Scriptores medici.
Ein lateinisches medizinisches Fragment Pseudo-Galens. Zum erstennial herausgegeben
und besprochen von Ernst Landgraf. 1895 siehe B.: Galenus (I 1 p. 527).
Albert, Maurice: Les Grecs ä Rome. Les medecins grecs ä Rome. 1894 siehe A. :
Scriptores medici.
Arnould, Jules: L'antiquite de la Syphilis. 1879 siehe A. : Scriptores medici.
Baas, Johann Hermann: Outlines of the history of medicine and the medical
profession. (1876) 1896 siehe A. : Scriptores medici.
— Leitfaden der Geschichte der Medizin. 1880 sielie ebenda.
— Die geschichtliche Entwicklung des ärztlichen Standes und der medicinischen
Wissenschaften. 1896 siehe ebenda.
Bacelli, Guido: La medicina politica et la medicina clinica nella Roma antica e
nella Roma moderna. Discorso per la inaugurazione degli studii nella r. Uni-
versitä di Roma, pronunziato il 5 nov. 1879. [Aus: Annuario della r. üniversitä
degli studii in Roma per l'anno scol. 1879—80]. Roma: 0. CiveHi 1880. (32 S.) 8.
Baranski, Anton: Die Thiermedicin im Alterthum. 1884. 85 siehe A.: Scriptores
medici.
— Geschichte der Thierzucht und Thierraedizin im Alterthum. 1886 siehe ebenda.
Barbillion, Lucien : Histoire de la medecine. 1886 siehe ebenda.
— Historia de la medicina. (1886) siehe ebenda.
Basler, Wilhelm: Betrachtungen über die Massage der Griechen und Römer.
189(3 siehe A. : Scriptores medici.
Berendes , Johannes: DiePharmacie bei den alten Culturvölkern. 1891 siehe ebenda.
Billings, John Shaw: The history of medicine. 1888 siehe ebenda.
Blomme, Arthur; Chirurgie antique. Etüde sur la trousse d'un Chirurgien
gallo-romain du HI" siede, par le docteur Deneffe. Note lue ä la seance du
9. döcembre 1894, par A. Bl. [Extrait du Bulletin de l'Academie d'archeologie
de Belgique irne sörie des annales 2'ne partie 1890 p. 682 — 686]. Ativers: Imjtr.
Veuvc de Backer 1895. (7 S.) 8.
Bouillet, Jean: Pröcis d'Iiistoire de la mödecine. 1883 siehe A. : Scriptores medici.
Brian, Rene: Un mödecin de Tempereur Claude . . . 1882 siehe ebenda.
— Introduction de la m6decine dans le Latium et ä Rome. In : Revue archeologique
III« Serie 5 (1885) p. 385-292; 6 (1885) p. 192—203.
Scriptores medici. 77
Scriptores medici.
Brunner, Conrad: Die Spuren der römischen Arzte auf dem Boden der Schweiz.
Nach einem . . . Vortrage. Zürich: A. Mülkr's Verl. 1893 (Umschlag 1894). (66 S.
mit 7 Abbildungen u. 4 photo-lith. Tat.) 8. M. 4.
Buret, Prederic: La Syphilis a travers les äges . . . 1890 siehe A. : Scriptores medici.
— Syphilis in ancient and prehistoric times. 1891 siehe ebenda.
— La mödecine chez les Romaines avant I'ere chr6tienne. In: Janus 1 (1896—97)
p. 517—526.
Chiappelli, Alberto: Le condizioni dell' esercizio medico nell' antica Koma.
Discorso letto nella r. Accademia di seienze lottere ed arti di Pistoja. Pistoja:
Tip. Ciiio dei frat. Bracali 1S81. (30 S.) 8.
Deneffe, Victor: Chirurgie antique. Etüde sur la trousse d'un Chirurgien gallo-
romain du lll« siecle. Amas : H. Vaids 1893. Paria: .J.-B. SalMcre. (66 S., 9planch.) 8.
Fr. 5.
— Chirurgie antique. Les oculistes gallo - romains au III« siecle. Ebenda 1896.
(185 S., 5 Taf. mit 2 Erl.-Bl.) 8. Fr. 7.50.
Dignat, Paul: Histoire de la medecine ä travers les äges (1888) siehe A.: Scriptores
medici.
Dubois, Marcel: Un medecin de l'empereur Claude. 1881 siehe ebenda.
Dupouy, Edmond: Medecine et moeurs de l'ancienne Rome d'apres les poetes
latins. (1885) 1892 siehe C. : Poetae.
— La Prostitution dans l'antiquite dans ses rapports avec les maladies veneriennes.
(1887) 1898 siehe A.: Scriptores medici.
— Geschichte der Prostitution. (1907) siehe ebenda.
Frölich, Hermann: Die literarischen Urquellen des Alterthums und Mittelalters
für Militärmedizin. 1883 siehe ebenda.
Fuhr, Ferdinand: Der Kropf im Alterthum. 188S siehe ebenda.
Geist-Jacob i, George Pierce : Geschichte der Zahnheilkunde . .. 1896 siehe ebenda.
Guardia, Joseph Miguel: Histoire de la medecine d'Hippocrate ä Broussais et
ses successeurs. 1884 siehe A. : Scriptores medici.
Ha es er, Heinrich: Grundriss der Geschichte der Medicin. 1884 siehe ebenda.
Harnack, Adolf: Bledicinisches aus der ältesten Kirchengeschichte. 1892 siehe A. :
Scriptores medici.
Helmreich, Georg: Beobachtvingen auf dem Gebiete des Medicinerlatein. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 321—328.
Hermeneumata medicobotanica vetustiora, siehe D.: Anonymi (Corp. glossar.
latin. 3 (1892)).
Hofmann, Carl Berthold: Die Getränke der Griechen und Römer vom hygienischen
Standpunkte. 1883 siehe A. : Scriptores medici.
Hünerfauth, Georg: Geschichte der Massage. 1886 siehe A. : Scriptores medici.
Kahle, Friedrich: Über Antiseptik im Altertum und Mittelalter. 1895 siehe A.:
Scriptores medici.
Katsch, J. F.: Medizinische Quellenstudien. 1891 siehe A. : Scriptores medici.
Kleinwächter, Ludwig: Die Gynäkologie des Alterthums. 1883 siehe A. : Scriptores
medici.
Köhler, Albrecht: Handschriften römischer Mediciner. In: Hermes 18 (1883)'
p. 382—395.
1. Pseudoplinii medicina. 2. Cassius Felix.
Kronfeld, A.: Die Leichenverbrennung in alter und neuer Zeit. 1890 sielie A.:
Scriptores medici.
Kyriacos: Essai sur les mödecins militaires dans l'antiquite. 1883 siehe A.:
Scriptores medici.
Laboulbene, Alexandre: La mödecine ä Rome. Cours d'histoire de la faculte
de medecine de Paris. In: La Revue scientifique 34 (1884) p. 739—746.
Lepine, K.: Une page d'histoire de la mödecine. (La thörapeutique sous les
Premiers Cesars). In: Lyon M6dical 62 (1889) p. 401—407. 437—442.
Lüring, Henrich L. Emil: Die über die medicinischen Kenntnisse der alten
Ägypter berichtenden Papyri verglichen mit den medicinischen Schriften
griechischer und römischer Autoren. 1888 siehe A. : Scriptores medici.
Magnus, Hugo: Die Anatomie des Auges bei den Griechen und Römern. 1878
siehe A.: .Scriptores medici.
de M6ly, Fernand: Les cachets d'oculistes et les lapidaires de l'antiquite et du
haut moyen äge. In: Revue de philologie 16 (1892) p. 81—95.
Mo, Girolamo: Sullo stato dei medici e della medicina in Roma antica paragonato
con quelle dei medici e della medicina dei tempi moderni. In: L'Osservatore.
Gazzetta delle cliniche di Torino 17 (1881) p. 209 if.
Molliere, Humbert: Le Service de sant6 militaire chez les Grecs et les Romains.
1888 siehe A. : Scriptores medici.
78 Scriptores latiiii. C. Scriptores medici — Scriptores metrici et musici
. S c r i p t o r e s medici.
Neumann, Julius: Zur Geschichte der Literatur des Eczems. 1880 siehe A.:
Scriptores medici.
Pagel, Julius: Wundbehandlung im Altertum und Mittelalter. 1891 siehe A.:
Scriptores medici.
Proksch, Johann Karl: Die Geschichte der venerischen Krankheiten. 1895 siehe
A. : Scriptores medici.
Puschmann, Theodor: Jahresbericht über die Medicin bei den Griechen und
Römern. 1884. 1890 siehe A. : Scriptores medici.
— Geschichte des medicinisohen Unterrichts von den ältesten Zeiten bis zur Gegen-
wart. 1889 siehe ebenda.
Ravel, Henri-Charles-Antoine: L'officine des anciens m^decins grecs et romains
n'6tait point un höpital. 1881 siehe A. : Scriptores medici.
Rosenbaum, Julius: Geschichte der Lustseuche im Altertume . . . (1839) 1904
siehe A.: Scriptores inedici.
Saalfeld, Günther: Wie kamen die ersten Vertreter der Medicin nach Rom?
In : Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische
Medicin 116 (1889) p. 191—204.
Sabatier, Antoine: Des möthodes antiseptiques chez les anciens et chez les
modernes. 1883 siehe A. : Scriptores medici.
Salonion, Max: Die römischen Archiatri. In: Deutsches Archiv für Geschichte
der Medicin und medicinische Geographie 2 (1879) p. 216 — 235.
Schmidt, Johannes: Das medicinisch-botanische Glossar von Siena. In: Hermes
18 (1883) p. 5-J1-545.
Schmitz, Wilhelm: Medicinisches [Rezepte]. In des Verf. Miseellanea tironiana
(Leipzig 1896) p. 47—69. 72-78.
Sehrwald, Konrad: Das Naturheilverfahren im gi-iechisch-römischen Altertum . . .
1896 siehe A. : Scriptores medici.
Seligmann, Roemo: Jahresbericht über die Medicin bei den Griechen und Römern.
1879 siehe A. : Scriptores medici.
Stumpf, Richard: Das Medicinalwesen in dem römischen Heere. Nach den
Berichten der alten Autoren bearbeitet. [Aus: Allgemeine medizinische Central-
Zeitung 63 (1891) Nr. 8—14]. Btrlin: 0. Cobleiitz 1894. (23 S.) 8. M. 1.
— Die Geschichte des f^helebens, der Geburtshilfe, der körperlichen vind geistigen
Erziehung der alten Römer. Vom medizinischen Standpunkte aus beleuchtet
auf Grund der alten Schriftsteller. [Aus: Deutsche Medizinal -Zeitung 1895
Nr. 68—75. 77. 79. 80. 82. 83. 84. 85. 87. 88]. Bnliii : E. ftrosso- 1895. (111,97 S.) 8. M. 1.
Töply, Robert: Die Syphilis im Alterthum. 1889 siehe A. : Scriptores medici.
Toulouze, E.: Notice descriptive sur une trousse de mödecin au III^ siecle. In:
Revue archeologique. Nouvelle serie 43 (1882) p. 1 — 6, 1 table.
Wertner, Moriz: lieber die Stellung des ärztlichen Standes im Alterthum. 1885
siehe A. : Scriptores medici.
Witliington, Edward Theodore: Medical history from the earliest times. 1894
siehe A. : Scriptores medici.
Wolf 1er, Anton: Die Kropfoperationen im Alterthume. 1887 siehe ebenda.
Ziemssen, Hugo: Von der Heilkunde im Alterthum. 1895 siehe A.: Scriptores
medici.
— Della medicina nell' antichitä. 1897 siehe ebenda.
:Scriptores metrici et musici.
d'Acosta, Paul: Essai de philologie musicale . . . 1896 siehe A. : Scriptores metrici
et musici.
Bock, Conrad: Prosodia e metrica latina ad uso delle scuole»tradotta da G. B.
Bonino. Torino: G. B. Punivia c V. 1885. (108 S.) 8. L. —.80.
B r i 1 1 , Bernhard : Vers- und Wortaccent. 1879 siehe A. : Scriptores metrici et musici.
B u t z e r , Heinrich : Der Jonicus a maiore. 1889 siehe A. : Scriptores metrici et musici.
Caesar, Julius: Disputatio de verborum arsis et thesis apud scriptores artis
metricae latinos, inprimis Marium Victorinum significatione. J. 1. hib. Mar-
burg 1885. (S. III-XVIII). 4.
Casagrande, Alberto: Elementi di prosodia e metrica latina per i ginnasi e licei.
Torino, Milaiio, Firivze. Roma: 0. B. Paravia e C 1885. (36 S.) 8. L. —.50.
Cesari, Pietro: Storia della musica antica . . . 1883 siehe A. : Scriptores metrici
et musici.
— Historia de la musica antigua. 1891 siehe ebenda.
Chatelain, Emile: ün gradus ad Parnassum de Textreme decadence. In: Revue
de Philologie 7 (1883) p. 65 -77.
Clement, Felix: Histoire de la musique . . . 1885 siehe A.: Scriptores metrici et
musici.
Oonsbruch, Maximilianus : De veterum ttc^I noiijuatog doctrina. 1890 siehe B. :
Hephaestio alexandrinus.
Scriptores metrici et musici. 79
•Scriptores metrici et mvisici.
Crusius, Otto siehe W. Hoerschelmann.
Delboeuf, Joseph: L'Hexametre et l'Aloxandrin. 1884 siehe A. : Scriptores metrici
et musici.
Drewes, Ludwig: Zur Theorie des Dochmius. 1880 siehe A.: Scriptores metrici
et musici.
Gevaert, Fran<jois Auguste: Histoire et thöorie de la musique de l'antiquite.
1875 — 1881 siehe A. : Scriptores metrici et musici.
— De l'etat actuel des nos connaissances relatives ä la pratique de l'art musical
chez les Grecs et les Komains. 1896 siehe ebenda.
Gleditsch, Hugo: Metrik der Griechen und Kömer. 1885 — 1901 siehe A.: Scriptores
metrici et musici.
Henry, Victor: Contribution ä l'etude des origines du decasyllabe roman. Paris:
Miiisonnfuve frircs & Cli. Leckre 188C. (46 S.) 8.
Hilberg, Isidor: Über den Gebrauch amphibrachischer Wortformen in der ersten
Hälfte des griechischen und lateinischen Hexameters. 189d siehe A. : Scriptores
metrici et musici.
Hoerschelmann, Wilhelm, u. Crusius, Otto: Die Betonung des Choliambus.
1894 siehe A.: Scriptores metrici et musici.
Humphreys, Milton W. : Influence of accent in latin dactylic hexameters. In:
Transactions of the american philological association 1878 p. 39 — 58.
von Jan, Karl: Die Musikinstrumente der Griechen und Römer. 1884 siehe A. :
Scriptores metrici et musici.
Kalkner, Friedrich: Symbolae ad historiam versuum logaoedicorum, 1892 siehe
A.: Scriptores metrici et musici.
Klotz, Richard: De numero dochmiaco observationes. 1879 — 1881 siehe A.:
Scriptores metrici et musici.
— Bericht über die Erscheinungen auf dem Gebiete der griechischen und römischen
Metrik. 1883. 86. 91 siehe ebenda.
— Grundzüge altrömischer Metrik. Layzt// : B. G. Teuhner 1S90. (X, 590 S.) 8. M. li
Köstlin, Heinrich Adolf: Geschichte der Musik im Umriss. (1875) 1899 siehe A.
Scriptores metrici et musici.
l.eo, Friedrich: Die beiden metrischen Systeme des Alterthums. 1889 siehe A.
Scriptores metrici et musici.
Löhbach, Rudolf: Der goldene Schnitt im Hexameter. 1879. 1881 siehe A.
Scriptores metrici et musici.
Lud wich, Arthur: Die Betonung des Hinkiambua. 1892 siehe A.: Scriptores
metrici et musici.
Luthmer, Johannes: De choriambo et ionico a minore diiambi loco positis. 1884.
85 siehe A. : Scriptores metrici et musici.
IVIeyer, Wilhelm: Zur Geschichte des griechischen und des lateinischen Hexa-
meters. 1884 siehe A. : Poetae alexandrini.
— I. Caesur im Hendekasyllabus. II. Ueber die weibliche Caesur des classischen
lateinischen Hexameters und über lateinische Caesuren überhaupt. 1889 siehe
C: Poetae.
Mueller, Lucian: De re metrica poetaruni latinorum praeter Plautum et Terentium
libri Septem . . . (18 d) 1894 siehe C: Poetae.
— Rei metricae poetarum latinorum praeter Plautum et Terentium summarium . . .
1878 siehe C: Poetae.
— Metrik der Griechen und Römer . . . (1880) 1885 siehe A. : Scriptores metrici et
musici.
— Metriek der Grieken en Romeinen . . . 1881 siehe ebenda.
— Mötrique grecque et latine . . . 1882 siehe ebenda.
— Metrica dei Greci e dei Romani . . . (1883) 1897 siehe ebenda.
— Über die Betonung der hinkenden Jamben und Trochäen. 1892 siehe ebenda.
Observations sur la metrique de Muller. In: L'Enseignement chr6tien 1 (1882)
p. 191—192.
Pickel, Carolus: De versuum dochmiacorum origine. 1880 siehe A. : Scriptores
metrici et musici.
Plessis, Fr6d6ric: Traitö de mötrique grecque et latine. Paris: Klincksieck 18S9.
(X, 346 S.) 8. Fr. 3.
Podhorski, Felix: De versu sotadeo. 1895 siehe A. : Scriptores metrici et musici.
Kitter, Frederic Louis: Manual of musical history from the epoch of ancient
Greece to our present time. (1886. 92) siehe A. : Scriptores musici et metrici.
üowbotham, John Frederick: A history of music. (1885—87) 1893 siehe A. :
Scriptores musici et metrici.
Kockstro, William Smith: A general history of music . . . (1886) 1897 siehe A.:
Scriptores musici et metrici.
80 Scriptores latini. C. Script, metrici et musici — Script, rei militaris.
Scriptores metrici et musici.
Schneider, Albert: Zur Geschichte der Flöte im Alterthum. 1890 siehe A. :
Scriptores metrici et musici.
Stampini, Ettore: Le odi barbare di Giosue Carducci e la metrica latina : disaer-
tazione. Torino: K. Loesclier 1879. (42 S.) 8. L. 1.25.
Zuerst in: Rivista di filologia e d'istruzione classica 8 (1880) p. 69—107. Hier
verbesserter und vermehrter Neudruck.
— Le odi . . . latina. Studio comparativo. 2. edizione . . . ampliata. Ebenda 1881.
(XVI, 70 S.) 8. L. 2.50.
— La poesia romana e la metrica. 1881 siehe C: Poetae.
Unterst einer , Alfred: Storia della musica. (1893) 1902 siehe A. : Scriptores
metrici et musici.
Ussing, Johan Louis : Grwsk og romersk metrik. 1893 siehe A. : Scriptores metrici
et musici.
Velke, Wilhelm: Bericht über die Erscheinungen auf dem Gebiete der griechischen
und lateinischen Metrik. 1878 siehe A. : Scriptores metrici et musici.
Weinberger, Wilhelm: Der lateinische Choliamb. In: Serta Harteliana (W!'«wi
1896) p. 117—120.
Westphal, Rudolf: Allgemeine Metrik der indogermanischen und semitischen
Völker auf Grundlage der vergleichenden Sprachwissenschaft . . . 1892 siehe
A. : Scriptores metrici et musici.
Zambaldi, Francesco: Metrica greca e latina. 1882 siehe A. : Scriptores metrici
et musici.
— Elementi di prosodia e di metrica latina. Sesta ristampa. Torino: E. Loesclier
(1885) 1903. (71 S.) 8. L. 1.
Scriptores iiietrologici.
Martini, Angelo: Manuale di metrologia . . . 1883 siehe A. : Scriptores metrologici.
Nissen, Heinrich: Griechische und römische Metrologie. (1886) 1892 siehe A. t
Scriptores metrologici.
Ridgeway. William: Metrological notes. 1888 siehe A.: Scriptores metrologici.
Schmidt, Max Carl Paul: Bericht über MaB und Gewicht .. . 1892. 1896 siehe A. :
Scriptores metrologici.
Schwarz, Wilhelm: Der Schoinos bei den Aegyptern, Griechen und Kömern.
1894 siehe A. : Scriptores metrologici.
Wex, Joseph: Die Metra der alten Griechen imd Römer in Maßen des deutschen
Reiches übersichtlich dargestellt. 1881 siehe A. : Scriptores metrologici.
— Die Metra der alten Griechen und Römer im Umriss erklärt und übersichtlich
dargestellt . . . 1883 siehe ebenda.
— Mt'trologie grecque et romaine , . . 1886 siehe ebenda.
Scriptores rei militaris.
Bruncke, Hermann: Beiträge zur Entwicklungsgeschichte des römischen Heer-
wesens. I. Über die servianische Phalanx und die ältere Manipularlegion. In :
Philologus 40 (1881) p. a57— 377.
de la Chau velays, Jules: L'art militaire chez les Romains. Nouvelles observations
critiques sur l'art militaire chez les Romains pour faire suite ä Celles du
Chevalier Folard et du colonel Guischardt. Avec une lettre du göneral Davout,
duc d'Auerstaedt. Pari.<: Plön, Noiirrit et Cie. 1884. (XII, 321 S., 1 S. ung.) 8. Fr. 6.
Corazzini di Bulciano, Francesco: La marina preromana e romana . . . 1896
siehe A. : Scriptores rei militaris.
Fröhlich, Franz: Die Bedeutung des zweiten piinischen Krieges für die Ent-
wicklung des römischen Heerwesens. Leipzig: B.G.Teiihner\%%i. (12, S.) 8. M. 1.60.
— Beiträge zur Geschichte der Kriegführung und Kriegskunst der Römer zur Zeit
der Republik. Berlin: E. S. Mittlir aiiil Sohn 1886. (2 Bl., 70 S.) 8. M. 1.50.
(Galitzin, 'Nie. Serg.): Allgemeine Kriegsgeschichte aller Völker und Zeiten.
1874. 78 siehe A.: Scriptores rei militaris.
— Allmän krigshistoria. 1879. 80. 84 siehe ebenda.
Gebelin, Jacques: Quid rei militari» doctrina renascentibus litteris antiquitati
debuerit. 1881 siehe A. : Scriptores rei militaris.
Hardy, Edouard: L'art de la guerre chez les anciens. 1879 siehe A.: Scriptores
rei militaris.
Jahns, Max: Die Entwickelung des altrömischen Kriegswesens. In: Die Grenz-
boten 37 (1878) II 1 p. 81—95. 121-135. 161—170. 201—218. 241—252. 302-314.
321—330. 441—444. 481—499.
— Handbuch einer Geschichte des Kriegswesens . . . 1880 siehe A.: Scriptores rei
militaris.
Jurien de la Graviere, Edraond: La marine des Ptolemöes et la marine des.
Romains. 1885 siehe A.: Scriptores rei militaris.
Scriptores rei militaris — Scriptores rerum natviralium. gl
Scriptores rei militaris.
Liers, Hugo: Das Kriegswesen der Alten mit besonderer Berücksichtigung der
Strategie. 1895 siehe A.: Scriptores rei militaris.
Mommsen, Theodor: Die Gardetruppen der römischen Republik und der Kaiser-
zeit. In: Hermes 14 (1879) p. -25—30. 100. 16 (1881) p. 643—647. Wiederholt in
des Verf. Gesammelte Schritten 6 (Birliii 1910) p. 1—16.
— Das römische Militärwesen seit Diocletian. In: Hermes 24 (1889) p. 195 — 279.
Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 6 (Berlin 1910) p. 206—283.
de Rochas d'Aiglun, Albert: Principes de la fortification antique . . . 1880.
1881 siehe A. : Scriptores rei militaris.
Serre, Paul: Les marines de guerre de l'antiquite et du moyen äge. 1885. 1891
siehe A. : Scriptores rei militaris.
— Etudes sur l'histoire militaire et maritime <äes Grecs et des Romains. 1887 siehe
ebenda.
Stein Wender, Theodor: Die Entwickelung des Manipularwesens im römischen
Heere. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 32 (1878) p. 705—722.
Stumpf, Richard: Das Medicinalwesen in dem römischen Heere. Nach den
Berichten der alten Autoren bearbeitet. In: Allgemeine Medicinische Central-
Zeitung 63 (1894) Nr. 8 p. 94—95. Nr. 9 p. 105—106. Xr. 10 p. 117—118. Nr. 11
p. 128—130. Nr. 12 p. 140—141. Nr. 13 p. 153. Nr. 14 p. 164.
Scriptores rerum iiaturalium,
Hermeneumata medicobotanica vetustiora, siehe D.: Anonymi. (Grammatici. Corp. gloss.
lat. 3 (1892)).
Bapst, Germain: L"orfevrerie d'etain dans l'antiquite. — Etudes sur l'etain dans
l'antiquite ... — Les metaux dans l'antiquite ... — L'etain dans l'antiquite.
1882. 1884. 1888 siehe A. : Scriptores rerum naturalium.
Barariski, Anton: Geschichte der Thierzucht und Thiermedicin im Alterthum.
1883 siehe A. : Scriptores medici.
Berendes, Johannes: Die Pharmacie bei den alten Culturvölkern. 1891 siehe A. :
Scriptores medici.
Berthelot, Marcellin: La chimie dans l'antiquite et au moyen äge. I. Les Grecs,
les Latins, les Syriens . . . 1893 siehe A.: Scriptores rerum naturalium.
Caetani-Lo vatelli, Ersilia: Die Rose im Alterthum. In der Verf. Römische
Essays. Autorisirte Uebersetzung (Lnpzig 1891) p. 86 — 118.
Cohn, Ferdinand: Über die Bedeutung der Blumennamen viola (i'or), anemone,
narcissus, hyacinthus. In: Darstellungen aus der Sittengeschichte Roms . . . von
L. Friedlaender 2« (Leipzig 1910) p. 284—292.
Fegerl, .Johann: Die physikalischen Kenntnisse der Alten . . . 1896. 1897 siehe A.:
Scriptores rerum naturalium.
Frantz, Adolf: Zink und Messing im Alterthum. — Eisen und Stahl im Alter-
thume. 1881. 1882 siehe ebenda.
Günther, Siegmund: Bericht über neuere Publikationen auf dem Gebiete der
Naturwissenschaften ... im Altertum. 1887 siehe ebenda.
— Notiz zur Geschichte der Klimatologie. 1887 siehe ebenda.
— Abriss der Geschichte . . . der Naturwissenschaften im Altertum. 1888. 94 siehe
ebenda.
— Jahresbericht über Chemie, beschreibende Naturwissenschaft . . . im Altertum.
1890 siehe ebenda.
Hailer, Eduard: Ein Beitrag zur antiken Paläontologie. 1895 siehe ebenda.
Heller, August: Geschichte der Physik . . . 1882 siehe ebenda.
Hoefer, Ferdinand: Histoire de la botanique, de la mineralogie et de la geologie
depuis les tenips les plus reculös jusqu'ä nos jours. (1872) 1882 siehe A.:
■Scriptores rerum naturalium.
— Histoire de la physique et de la chimie . . . (1846. 72. 92) 1900 siehe ebenda.
— Histoire de la Zoologie . . . (1873) 1890 siehe ebenda.
Hof mann, Karl Berthold: Zur Geschichte des Zinkes bei den Alten. 1882 siehe
A. : Scriptores rerum naturalium.
— Das Blei bei den Völkern des Alterthums. 1885 siehe ebenda.
Houghton, William: Gleanings from the natural history of the ancients. 1879'
siehe A. : Scriptores rerum naturalium.
Imbert -Gourbey re, Antoine: Recherches sur les Solanum des anciens. 1883.
siehe A. : Scriptores rerum naturalium.
Joret, Charles: La rose dans l'antiquite . . . 1892 siehe ebenda.
Keller, Otto: Jahresbericht über Naturgeschichte (Thiere, Pflanzen, Steine). 1878»
siehe A. : Scriptores rerum naturalium.
— Jahresbericht über naturgeschichtliche Alterthümer. 1881 siehe ebenda.
— Jahresbericht über Naturgeschichte für 1883—1884 siehe ebenda.
Locard, Arnould: Histoire des Mollusques dans l'antiquite. 1885 siehe A. :
.Scriptores rerum naturalium.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 6
82 Scriptores latini. C. Script, rerum naturalium — Script, philosophi.
Scriptores rerum naturalium.
Marie, Maximilien: Histoire des seiences math^mat. et physiques. 1883 siehe A. :
Scriptores mathematici.
Murr, Josef: Beiträge zur Kenntnis der altclassischen Botanik. 1888 siehe A. :
Scriptores rerum naturalium.
— Die beschreibenden Epitheta der Blumen bei den griechischen und römischen
Dichtern. 1894 siehe A. : Poetae.
Poggendorff, Johann Christian: Geschichte der Physik . . . 1879 siehe A. :
Scriptores rerum naturalium.
Rosenberg er, Ferdinand: Die Geschichte der Physik in Grundzügen mit syn-
chronistischen Tabellen der Mathematik, der Chemie und beschreibenden
Naturwissenschaften . . . 1882 siehe ebenda.
Schmidt, Johannes: Das medic-inisch-botanische Glossar von Siena. 1883 siehe C:
Scriptores medici.
Schmidt, Max Cai-1 Paul: Bericht über . . . Naturgeschichte . . . 1892. 1896 siehe
A. : Scriptores metrologici.
Schumann, Carl: Kritische Untersuchungen über die Zimtländer . . . 1883 siehe
A.: Scriptores rerum naturalium.
Stoppani, Antonio: L'ambra nella storia e nella geologia . . . 1886 siehe ebenda,
von Urbanitzky, Alfred Ritter: Elektricität und Magnetismus im Alterthume.
1887 siehe ebenda.
Scriptores philosophi.
Florilegio fllosofico per cura di Angelo de Guberiiatis. 1885 siehe A. : Scriptores
philosoplii.
Allard, Paul: La Philosophie antique et l'esclavage 1883. 1899 siehe A. : Scriptores
philosophi.
Arren, Victor: Histoire de la Philosophie romaine. Conförenees de Licence. In:
Bulletin de la Facultö des Lettres de Poitiers. Annöe 1883 (1884) p. 19— :(■.
104—111.
Bach, Josef: Das Albertus Magnus Verhältnis zu der Erkenntnislehre der . . .
Lateiner . . . 1881 siehe A.: Scriptores philosophi.
Benn, Alfred William: The greek philosophers. II 1. 1882 siehe ebenda.
Bobba, Romualdo : Saggio suUa filosofia greco-romana. 1882 siehe ebenda.
Boissier, Gaston: La philosophie romaine apres Auguste. — La philosophie
romaine apres Seneque. In des Verf. La religion romaine 2 (7« edition Paris
1909» Livre second eh. 3 et 6.
Brasch, Moritz: Die Klassiker der Philosophie ... (1884) siehe A.: Scriptores
philosophi.
Bus seil, Frederick William: The school of Plato. Its origin, development, and
revival under the roman empire. 1896 siehe A. : Scriptores philosophi.
Corsi, Carlo: Lo stoicismo romano considerato particolarmente in Seneca. Studio
di 0. C. con una lettera di Augusto Conti. Pruto: Presso l'uutort 1884. (IV, 331 S.,
1 8. ung.) 8. L. 4.
Zuvor in : Scienze e Lettere, periodico mensile toscano 1883.
Denis, Jacques: Histoire des theories et des id6es morales dans l'antiquite. (1856)
1879 siehe A.: Scriptores philosophi.
Ducasse, Felix: La philosophie romaine d'apres les poetes romains. 1892 siehe
C. : Poetae.
Eucken, Rudolf: Die Lebensanschauungen der grossen Denker . . . (1890 ff.) 1907
siehe A.: Scriptores philosophi (9. Aufl. 1911).
Ferrari, Sante : Elementi di cultura e primordii della filosofia in Roma. In:
Atti del r. Istituto veneto di scienze, lettere ed arti Ser. 7 3 (1891—92) p. 699—730.
767—805.
Friso, Luigi: Filosofia morale. 1893 siehe A. : Scriptores jihilosophi.
Grillnberger , Otto: Studien zur Philosophie der patristischen Zeit. I. Der
Ootavius des M. Minucius Felix, keine heidnisch -philosophische Auffassung
des Christentums. II. Die Unsterblichkeitslehre des Arnobius. In: Jahrbuch
für Philosophie und spekulative Theologie 3 (1889) p. 104—118. 146—161. 260—269.
5 (1891) p. 1-14.
de Gubernatis, Angelo: Storia delle dottrine filosofiche. 1885 siehe A. : Scriptores
philosophi.
Haas, Lorenz: Bericht über die in den Jahren 1887 und 1888 erschienenen Schriften
bezüglich der nacharistotelischen Philosophie siehe A.: Scriptores phQosophi.
Haff ner, Paul: Grundlinien der Geschichte der Philosophie. 1881 siehe A. :
Scriptores philosophi.
Heinze, Max: Bericht über die in den Jahren 1876 — 1886 erschienenen auf die
nacharistotelische Philosophie bezüglichen Schriften siehe A.: Scriptores
philosophi.
Soriptores philosophi — Scriptores proverbiorum. 83
Scriptores philosophi.
Hirzel, Rudolf: Der Dialog . . . 1895 siehe A.: Scriptores philosoplii.
Lange, Friedrich Albert: Geschichte des Materialismus . . . (1865—98) 1908 siehe
ebenda.
Martha, Constant: Les moralistes sous l'empire romain, philosophes et poetes
(1864—94) 1900 siehe A. : Scriptores philosophi.
Merklen, P.A.: Philosophes illustres. flS8ö) 1892 siehe A.: Scriptores philosophi.
Picavet, Pranijois: Division de la Philosophie grecque et latine dans ses rapports
avec l'histoire generale de la civisilation. 1894 siehe A. : Scriptores philosophi.
— La Philosophie grecque et latine dans ses rapports avec l'histoire generale «le
la civilisution. 1894 siehe ebenda.
Praechter, Karl: Die griech. -römische Popularphilosophie und die Erziehung.
1886 siehe A.: Scriptores philosophi.
Ritter, Heinrich, und Preller, Ludwig: Historia philosophiae graecae . . . (1838)
1898 siehe A.: Scriptores philosophi.
Schnitze, Fritz: Stammbaum der Philosophie . . . (1890) 1899 siehe A. : Scriptores
philosophi.
Schwegler, Albert: Geschichte der Philosophie ini Umriss . . . (1855) 1905 siehe
A. : Scriptores philosophi.
Schwen, Bernhard: Über griechischen und römischen Epikureismus. 1881 siehe
A. : Scriptores philosophi.
Seh wer d tschlager , Joseph: Die erste Entstehung der Organismen nach den
Philosophen des Altertums und des Mittelalters, mit besond. Rücksichtnahme
auf Urzeugung erörtert. 1885 siehe A.: Scriptores philosophi.
Stein, Ludwig, (und Wendland, Paul): Jahresbericht über die nacharistotelische
Philosophie der Griechen und die römische Philosophie. 1886 — 1890 siehe A.:
Scriptores philosophi.
Stöckl, Albert: Lehrbuch der Geschichte der Philosophie. (1870) 1888 siehe A.:
Scriptores philosophi.
— Geschichte der christlichen Philosophie zur Zeit der Kirchenväter. 1891 siehe
ebenda.
— Grundriss der Geschichte der Philosophie . . . 1894 siehe ebenda.
Taylor, Henry Osborn: Ancient Ideals . . . (1896) 1900 siehe A. : Poetae.
Ueberweg, Friedrich: Grundriss der Geschichte der Philosophie. (1863. 64) 1903.
1905 siehe A. : Scriptores philosophi.
Vallet, P.: Histoire de la Philosophie. (1881—1891) 1897 siehe A.: Scriptores
philosophi.
Weber, Alfred: Histoire de la philosophie europeenne. (1872) 1897 siehe ebenda.
Wendland, Paul: Jahresbericht über die nacharistotelische Philosophie der
Griechen und die römische Philosophie. 1886 — 1890 siehe L. Stein.
— Jahresbericht über die in den Jahren 1886 — 92 erschienene Literatur über das
Verhältnis der Kirchenväter zur Philosophie siehe A.: Scriptores ecclesiastit-i.
Will mann, Otto: Geschichte des Idealismus. I. (1894—1897) 1907 siehe A.:
Scriptores philosophi.
Windelband, Wilhelm: Geschichte der alten Philosophie. (1888) 1894 siehe A,:
Scriptores philosophi.
^ History of ancient philosophy. 1899 siehe ebenda.
— Lehrbuch der Geschichte der Philosophie. (1890—1903) 1907 siehe ebenda.
— A history of philosophy . . . 1893. 1895 siehe ebenda.
Zeller, Eduard: Religion et philosophie chez les Romains (1877). Traduit de
l'allemand par J.-B. Dubourdieu. In : Bulletin de la Faculte des Lettres de
Poitiers. Annee 1884 (188.5) p. 208—216. 258—264. 299—312. Wiederholt in: Etudes
de Philosophie et de litterature traduites des principaux critiques allemands
et anglais par les etudiants de la faculte des lettres de Poitiers 1 (Paris 1888)
p. 1—27.
Ziegler, Theobald: Geschichte der Ethik. 18^1— 1886 siehe A. : Scriptores philosophi.
Scriptores physiognomOllici graeci et latini recensuit Richardus Foerster. 1893
.■~iehe A.: Scriptores physiognomonici.
Scriptores proverbiorum.
Gen t he, Hermann : Epistula de proverbiis Romanorum ad animalium naturam perti-
nentibus. Progr. der neuen Gelehrtensehule //(f»;!«!)-^; iVryWe 1881. (12 S.) 4. M. 1.
Härtung, Karl: Lateinische Sprüchwürter. Zweiter Teil. Progr. der Realschule
I. ü. Sprottau 1881. (S. 3—12). 4.
I.: 1871.
K(roll?), Wilhelm: Herbam dare. (Nachtrag zu Arch. IV 193). In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 6 (1889) p. 398.
Manitius, Max: Zur lateinischen Sprichwörterlitteratur. In: Philologus 55 (1896)
p. 573—57.^.
6*
84 Scriptores latini. C. Script, proverbiorum — Script, rei rusticae.
Scriptores proverbiorum.
Mayor, John Eyton Bickersteth: On the Proverb Optimum elige: iucundum et
facile ilhid faciet consuetudo. In : Proceedings of the Cambridge Philological
Society. Easter term, 1883 p. 22—23.
Otto, August: Die Götter und Halbgötter im Sprichworte. In: Archiv für latei-
nische Lexikographie und Grammatik 3 (1886) p. 207 — 229.
— Die historischen und geographischen Sprichwörter. Ebenda p. 355 — 387. Vgl,
Martin Hertz. Ebenda 4 (1887) p. 137—138.
— Zu den Tierspriehwörtern. Ebenda 3 (1886) p. 388—397.
— Die Natur im Sprichwort. Ebenda 4 (1887) p. 14—43.
— Essen und Trinken im Sprichwort. Ebenda p. 345 — 357.
— Kleidung und Wohnung im Sprichwort. Ebenda 5 (1888) p. 1 — 15.
— Familie und Freundschaft im Sprichwort. Ebenda p. 369—386.
— Landwirtschaft, Jagd und Seeleben im Sprichwort. Ebenda 6 (1889) p. 9 — 24.
— Geldverkehr und Besitz im Sprichwort. Ebenda p. 47 — 58.
— Der menschliche Körper und seine Teile im Sprichwort. Ebenda p. 300 — 340.
— Staatliche und private Einrichtungen und Berufsarten im Sprichwort. Ebenda 7
(1892) p. 1—23.
— Die geflügelten Worte bei den Römern. Progr. des Matthiasgymn. Breslau
1890. (XIV S.) 4. Auch (doch durch das ganze Buch verstreut) in:
— Die Sprichwörter und sprichwörtlichen Redensarten der Römer. Gesammelt
und erklärt. Ifipzig: B. G. Tcuhntr 1890. (XLV, 436 S.) 8. M. 10.
P. : Zu den lateinischen Sprichwörtern und sprichwörtlichen Redensarten. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 3 (1886) p. 59 — 69.
Sonny, Adolf: Neue Sprichwörter und sprichwörtliche Redensarten der Römer.
In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 8 (1893) p. 48.3 — 494.
— Zu den Sprichwörtern und sprichwörtlichen Redensarten der Römer. Ebenda 9
(1896) p. 53—80.
Szelinski, Victor: Nachträge und Ergänzungen zu „Otto, die Sprichwörter und
sprichwörtlichen Redensarten der Römer". Inaug.-Dissert. Jena 189.'. (38 S.) 8.
Vannucci, Atto: Proverbi latini illustrati. 3 vol. Milmio: A. Brigola i C. (1880 — 1883).
(VIII, 366 S.; IV, 295 S.: 351 S.) 8. L. 22.
Weyman, Carl: Zu den Sprichwörtern und sprichwörtlichen Redensarten der
Römer. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 8 (1893)
p. 23-38. 397—411.
Wölfflin, Eduard: Krieg und Frieden im Sprichworte der Römer. In: Sitzungs-
berichte der philosophisch -philologischen und historischen Classe der k. b.
Akademie der Wissenschaften zu München 1888. I p. 197 — 215.
Scriptores rei rusticae.
Beaurredon, J.: La culture de la vigne dans l'antiquite. Dax: Impr. H. Labeqne
1887. (19 S.) 8.
— La viticulture dans l'antiquite. Ouvrage couronne par l'Academie de Bordeaux.
Ch(z l'anfenr, SouhrigiK^ (Lamhs)? Fr. 2.75.
— L'economie rurale dans l'antiquite. Les quatre agronomes latins [Cato. Varro.
Columella. PalladiusJ. Leurs personnes. Leur comp^'tence. Leur oeuvre. —
L"agriculture chez les anciens. I" partie. Aspect general de la forme , ou la
ferme et ses habitants. 11" partie. Agriculture proprement dite. III« partie.
De l'elevage des bestiaux. In: Revue du monde catholique 126 (1896) p. 631 — 639.
835—858. 1031—1044. 127 (1896) p. 128-137. 489—496. 128 (1896) p. 116—129. 129(1897)
p. 104—120. 495—510. 130 < fälschl. 129) (1897) p. 127—140. 308—323. 474—491. 131 (1897)
p. 97—116. 304—325. 478—503. 133 (1898) p. 354—360. 536-547.
Blondel, Spiro: Les vins celebres de l'antiquite. 1883 siehe A.: Scriptores geo-
ponicorum.
Chiappetti,' Alessandro: L'apicoltura presse gli antichi Greci e Romani. 1880
siehe ebenda.
Jullien, Emile: Quelques mots de la langue vulgaire chez les agronomes latins.
In: Revue des Patois 2 (1888) p. 161—165.
Kalb, Wilhelm: Jahresbericht über die . . . (späteren) Landwirtschaftsschriftsteller
für 1891 — 1900 siehe: Scriptores gromatici.
Keil, Heinrich: De Petri de Crescentiis ruralium commodorum libris commentatio.
J. ]. aest. Halae 1885. (S. III— XII). 4.
Keppel, Theodor: Die Prädicate der Weine. In: Blätter für das Bayerische
Gymnasial- und Real-Schulwesen 14 (1878) p. 252—255.
— Weinverbesserung im Altertum und in der Neuzeit. 1896 siehe A.: Scriptores
geoponicorum.
— Die Weinbereitung im Altertum und in der Neuzeit. 1896 siehe ebenda.
Kohl, Alois: Abhandlung über italischen Wein mit Bezugnahme auf Horatius.
Progr. der Studienanstalt Straubing 1884. (46 S.) 8.
Scriptores rei rusticae — Scriptores satirarum. 85
;Scriptores rei rusticae.
Mang in, Arthur: Histoire des jardins anciens et modernes. 1887 siehe A. :
Scriptores g-eoponicorum.
Re itzenstein, Richard: De scriptorum rei rusticae qui intercedunt inter Catonem
et Columellam libris deperditis. Dissert. inaug. Biroliiit : (Mayer <k Mueller) 1884.
(1 Bl., 58 S.) 8. M. 1.20.
I. De Sasernis. II. De C. Licinio .Stolone. III. De Cn. Tremellio Scrofa.
IV. De C. Julio Hygino. V. De Julio Attico. VI. De A. Cornelio Celso.
VII. De Julio Graecino. Epimetrum.
Robert-tornow, Walther: De apiuin niellisque apud veteres significatione et
symbolica et mythologica. 189.5 siehe A. : Scriptores geoponicorum.
Lasso delaVega, Angel: La agricultura en la antigua Roma. In: La Espafta
moderna 2 Num. XIX (Julio 1890) p. 186—201.
Weber, Max: Die römische Landwirtschaft und die Grundherrschaften der Kaiser-
zeit. In des Verf. Die römische Agrargeschichte in ihrer Bedeutung für das
Staats- und Privatrecht (Stuttgart 1891) p. 220—278.
Woksch, Karl: Der römische Lustgarten. Progr. des Gymn. Leitmeritz 1881.
(S. 3—22). 8.
iScriptoreS satirarum s. Poetae satirarum.
D.
Scriptores latiiii.
AblaVlUS, s. Fragmentapoetarum romanorum collegit AemiliiisBaehrens. 1886(p.21).
L. AcCiUS^ s. Fragnienta poetaruni romanorum collegit Aemilius Baehren s. 1886 (p. 21).
Aeci Didascalicon reliqiiiae edidit Felix Podhorsky. In: Dissertationes philologae-
vindobonensis 5 (1895) p. 146—147.
Extraits du theatre latin . . . par Germain Arn au d. 1896 siehe C: Poetae scaenici.
Attius. Ford. Thewrewk de Ponor, Emil. In: Egyetenies philologiai közlöny 5'
(1881) p. 254.
Bergk, Theodor: Die Epitome Iliados von Accius verfasst (1859). In des Verf.
Kleine philologische Schriften 2 (Hnlk u. S. 1886) p. 733.
— Eurysaces des Accius [v. 347 R.] bei Nonius s. vulgus (1870). In des Verf. Kleine
philologische Schriften 2 (Halh a. S. 1886) p. 751.
( — ) Aus Bergk's Handexemplaren. 1884 siehe C. : Poetae scaenici.
Bloch, Leone: Sopra il Filottete di Accio. In: Studi italiani di filologia classica li
(1893) p. 97—111.
Goette, August: De L. Accio et M. Pacuvio veteribus Romanorum poetis tragicis.
Progr. des Gymn. Rheine 1892. (S. 3—24). 4.
Havet, Louis: Acciana. In: Revue de philologie 15 (1891) p. 130 — 131.
1. Accius in Sotadicorum libro I. 2. Parergorum lib. I. 3. Pragmatica, lib. I.
4. Didascalica, lib. I.
Keene, Charles Haines: Accius, ap. Cic. Tusc. III 9. 20. 1884. 85 siehe C: CoUec-
tionea (p. 10).
M advig, Joannes Nicolaus: De L. Attii Didasealicis conimentatio (1831). In des
Verfassers Opuscula academica (Haiiiivii 1887) p. 70 — 89.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu Attius. 1878 siehe C. :^
Poetae.
Mueller, Lucian : De Accii fabulis disputatio. [Aus: Acta minist, inst. publ. Rcss.],
Btrlin: Calmrij u. Co. 1890. (68 S.) 8. M. 2.
Norden, Eduard : Ad Varronis libros de scaenicis originibus, Scaurum logiatoricum,,
et de L. Accio grammatico. 1893 siehe: M. Terentius Varro.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Ancienne tragedie latine: Ennius, Pacuvius,
Attius. (1848. 49) 1900 siehe: Ennius.
Ribbeck, Otto: Praxidica und Parerga des Accius. In: Rheinisches Museum für
Philologie 41 (1886) p. 631—632.
— Antikritische Streifzüge. I. 1895 siehe C: Poetae.
Sellar, William Young : The roman poets of the republic. (1863) 1889 siehe C:
Poetae.
V. Early roman tragedy. M. Pacuvius. L. Attius.
Sittl, Karl: Aericrepantes [Att. fr. 238]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 1 (1884) p. 439.
Stowasser, Josef Maria: Verworfene Bausteine. 1883 siehe C.: Collectiones (p. 14).
— Acaicus = Achaeus [Ace. bei Non. 357. 10]. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 1 (1884) p. 445 — 446.
Thewrewk de Ponor, Emil: Variae lectiones. I. Plautus Frivolaria (Fest. p.
297 M.). II. Ennius, Ann. 524 Vahl. III. Attius, Phinidae fr. 3 (v. 574 R.).
IV. V. Festus p. 258. 340. In : Egyetemes philologiai közlöny 2 (1878) p. 394—397.
— Variae lectiones. VI. VII. Ritschi, opusc. II 540. III 2.53. VIII. IX. Neue, Lat.
Formenl. I 184. II t&i. X. Loewe, Prodrom. 146. XI. Titinius v. 161 Ribb.
Ebenda p. 444—446.
— Variae lectiones. XII. Festus Pauli 32, 10. XIII. Ennius Ann. 524. XLV. Anthol.
Lat. 394, 10. XV. Neue, Lat. Formenl. II 412. XVI. Livius VIII-20. 8. Ebenda 3
(1879) p. 30—32.
L. Accins — Acta diurna. 87
L. Accius.
Thewrewk de Ponor, Emil: Variae lectiones. XVII. XVIII. Festus Pauli 77,
10. 81, 12. XIX. Pacuvius 387 K. XX. Festus Pauli 109, 17. XXI. Plaut. Pseud.
I 3. 32 (= 266). XXII. Festus Pauli 77, 18. Ebenda p. 108—111.
— Variae lectiones. XXIII. Varro sat. Bim. fr. VII Kiese. XXIV. Festus Pauli 91, 1.
XXV. Marsupium. XXVI. Festus Pauli 315, 7. Ebenda p. 186-188.
— Variae lectiones. XXVII— XXX. Cod. Bern. 236 f. 108b col. 3. 236 f. 94b col. 3.
236 f. 57b col. 2. 236f. 123a col. 2. XXXI. Festus Pauli p. 117, 16. Ebenda p. 254—257.
— Variae lectiones. XXXII— XXXV. Cod. Bern. 236. f. 15a col. 2. 236. f. 147a col. f.
236. f. 58b col. 1. 236. f. 64b col. 3. XXXVI. Brambach Hülfsb. 60. XXXVII-XL.
Cod. Bern. 16. f. 110a col. 2. 236. f. 101b col. 2. 236. f. 124» col. 1. 16. f. lt:3a col. 2.
XLI. Placid. 18, 7. Ebenda p. 311—314.
— Variae lectiones. XLII— XLIV. Cod. Bern. 236. f. 141b col. 1; 16 f. 83b col. i;
16. f. 179b col. 3. XLV. Lucil. incert. 38. XL VI. Festus Pauli p. 128. Ebenda 4
(1880) p. 245—246.
— Variae lectiones. XLVII. Cod. Bern. 178. f. 23b col. 1. XLVIII. Inc. auctoris de
Constantin. Magno cap. 40. XLIX. Paul. Fest. 110, 11. L — LI. Thensaurum pro
Thesaurus. LH. Gloss. „Decoctor". Ebenda 4 (1880) p. 618—619.
— Variae lectiones. LIII. Laeter = laevus (Gloss. Par. Hildebrand 192. 69). LIV.
Paul. Festi p. 27, 1. LV. Hildebr. Gloss. Par. 13, 111. Ebenda p. 702-703.
— Variae lectiones. LV. Palladas (Anth. pal. XI. 255). Ebenda 5 (1881) p. 228.
— Variae lectiones. LVI. Hymn. ad Sanct. Ediltrud. sumptiis ex historia ecclesias.
Gentis Anglor. a Baeda Venerab. Script. LVII. Gloss. lat. LVIII. Gloss. parisin.
p. 79 Hildebr. LIX. Inscr. lat. poet. Aquinci reperta. Ebenda 6 (1882) p.
827—828. 894.
— Variae lectiones. Ebenda 7 (1883) p. 38—39. 119. IX. für LX. Anth. lat. 393 R. LXI. — .
— Variae lectiones. Ebenda 10 (1886) p. 231-232. 583. 605. 649. 650. 810. 814. 870.
LXII. Anth. pal. V 36 sz. LXIII. Palladas Anth. pal. IX 773. LXIV. LXV.
De Vit. Gloss. p. 630. 527. LXVI. LXVII. Cod. Bern. 16 f. 181a col. 1. 236 f.
68a col. 2. LXVIII. Anth. pal. VII 240. LXX. LXXI. Cod. Bern. 16 f. 94a
col. 3 f. 7b col. 1. LXXII— LXXIV. Gloss. Hildebr. p. 21 n. 150. p. 290 n. 82.
LXXV. Anth. Pal. V 155.
— Variae lectiones. LXXVI. Tacit. Germ. 38. LXXVII. Voces variae animaritium.
LXXVIII. Auruncat. (Corp. gloss. lat. IV 308). LXXIX. Corp. gloss. lat. IV 359.
LXXX. PauU Hist. Eom. 1 1 ed. Droys. LXXXI. Georgius Gramm. 1. 65. Ebenda 14
(1890) p. 281—287.
— Variae lectiones. LXXXII. Anth. pal. XV 13. LXXXIH. Canistellum. LXXXIV.
Az Abavus-glossariumhoz. LXX XV. brisca. Ebenda 14 (1890) p. 371—373.
— Variae lectiones. LXXXVI. Acrus-a-um (Festus Pauli p. 19. 30 Th.). LXXXVII.
Catonis de Musis versus. LXXXVIII. Epistula Didonis ad Aeneam (Baehr.
Plm. IV 271). Ebenda 14 (1890) p. 405-467.
Tyrrell, Robert Yelverton: Latin poetry. 1895 siehe C: Poetae.
AcuollUS, s. Historicorum romanorum l'ragmenta collegit ... Hermannus Peter
(Lipsiae 1883).
Cantarelli, Luigi: Acolio e gli Scrittori della Storia Augusta. 1894 — 95 siehe C. :
Scriptores historiae augustae.
Acilll fragmenta historiae siehe: Historicorum roinanorum fragmenta collegit . . .
Hermannus Peter (Lipsiae 1883).
Cantarelli, Luigi: Gli annali greci di C. Acilio e Q. Clavidio Quadrigario. 1884
(I 1 p. 160).
Ueleuins Acro.
Pseudo-Acron, s. Textes d'auteurs grecs et roniains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Rein ach (I 1 p. 67).
Kukula, Riccardus: De tribus pseudoacronianorum scholiorum recensionibus.
Vindohonae: C. h'oiur/di 1883. (2 Bl., 49 S.) 8. M. 1.
Acta diurna. Boissier, Gaston: Le Journal de Rorae. In: Revue des deux
mondes 65« annee. 4" periode 132 (1895) p. 284—310.
Caetani-Lo vatelli, Ersilia: I giornali presso i Romani. In: FanfuUa della
Domenica 14 (1892) N. 1 u. der Verf. Nuova miscellanea archeologica ilioma 1894)
Nr. 5. U. d. Titel:
— Das Zeitungswesen bei den Römern. In der Verf. Antike Denkmäler und Ge-
bräuche. Autorisirte Uebersetzung aus dem Italienischen von Clara Schoener
(Leipzig 1896) p. 43—49.
[Corradi, Augusto]: II giornalismo noU'antica Roma [Estratto dal periodico L' Au-
rora no. 23]. Correijrjio-Emilin: Rerorduti 1895. (8 S.) 8.
Mayhoff, Karl: Das Zeitungswesen im alten Rom. In: Nord und Süd 73 (1895)
p. 341—359.
88 Scriptores latini. D. Acta diurna — L. Afranius.
Acta diu r na.
P6chenard, Pierre Loiiis : Le Journal chez les Komains. Bums: Impriiiifrie coope-
ratkt 1894. S. Fr. —.60.
Schmidt, Adolf: Das Staatszeitungswesen der Kömer (1844). In des Verf. Ab-
handlungen zur alten Geschichte (Liiptig 1888) p. 391—443.
Vannucci, Atto : I giornali presso gli antichi romani. (1859) 18S5 siehe C. : Collec-
tiones (p. Ib).
M. Actonus Isaso. Fragments collegit . . . Hermannus Fe t er in : Historicorum
romanorum fragmenta (Hiisvk ISSj).
Adamantii sive Martyrii de B rnuta et Y vocali libellus edidit Henricus
Keil. P. I. J. scho'l. aest. HaJae 1878. (S. III-XIII). 4.
Adamantii sive Martyrii liber de B muta et V vocali ex recensione Henrici Keilii.
1878 siehe C. : Scriptores grammatici.
Adamnanus.
Arculfi relatio de locis sanctis ab Adamnano scripta [circa 670]. Ediderunt Titus
Tob 1er et Augustus Mo linier. 1879 siehe: Itinera Hierosolymitana.
Adamnani de locis sanctis libri tres recensuit Paulus Geyer. 1898 siehe C. : Scriptores
ecclesiastici (Corpvis 39).
The pilgrimage of Arculfus in the Holy Land labout the year a. d. 670).
Translated and annotated bv James Rose Macpherson. [Palestine
Pilgrims' Text Society. 10]. ^London: I, Adam Sired, A(Mj)hil%S9. (XX,
91 S., 1 Abb.) 8.
Adamnani Vita S. Columbae. Edited from Eeeve's text with au intro-
duction on early irisb cliurch historv notes and a glossarv bv Joseph
Thomas Fowler. Oxford: (larendbn Press 1894. (XClV^ S.; 1 Tab.,
2 BL, 201 S.) 8. 9 sh. 6 d.
Adamnani vita S. Columbae. Prophecies, miracles and visions of St.
Columba (Columcille) written by St. Adamnan, first abbot of Jona
a. d. 563 — 597. A new translation.' [The preface signed J(oseph) Th(omas)
Fowler]. London: H. Froivde 1895. (140 S.) 8. Sh. 2.
Geyer, Paulus: Adamnanus, Abt von Jona. 2 Teile. Augsburg und Erlangen
1895. 1897. 8.
I. Teil. Sein Leben. Seine Quellen. Sein Verhältnis zu Pseudoeucherius de
locis sanctis. Seine Sprache. Progr. des Gymn. bei St. Anna Augs-
burg 1895. (47 S.)
II. „ Die handschriftliche Überlieferung der Schrift De locis sanctis.
Progr. des Gymn. Erlangen 1897. (66 S.)
L. Aelius Stilo siehe Stilo.
Q. Aelius Tubero siehe Tubero.
Aemilius Asper siehe Asper.
Aelius Junius Cordus siehe Cordus.
Aelius Lampridius siehe Lampridius.
Aelius Sabinus siehe Sabinus.
Aemilius Macer siehe Macer.
L. Aemilii Paul li fragmenta recensuit Jacobus Corte se. 1892 siehe C: Oratores.
Aemilius Probus siehe Cornelius Nepos.
M. Aemilius Scaurus siehe Scaurus.
Aetheria siehe noch unter Silvia.
Aethicus.
Cosmographia olim Aethici dicta recensuit Alexander Riese in: Geograph! latini minores
(1878) p. 71-103.
von Gutschmid, Alfred: lieber Ursprung und Abfassungszeit der Kosmographie
des Ethicus. In des Verf. Kleine Schriften 5 (Liipzi;/ 1894) p. 418—425.
Aetna siehe Lucilius iunior.
L. Afranius.
Extraits du thöatre latin . . . par Gerinain Arnaud. 1896 siehe C: Poetae scaenici.
Bergk, Theodor: Afranius [v. 92 K.] bei Festus p. 182 (1870). In des Verf. Kleine
philologische Schriften 2 {Halle a. S. 1886) p. 751.
Fabia, Philippe: Kemeligo [Festus. Plaut. Afran.]. In: Revue de philologie 18
(1894) p. 139—144.
Havet, Louis: Afranius, Vopiscus [Ri^ 369. 394. 400]. In: Revue de philologie 7
(1883) p. 196.
— Afranius, vers 26 Ribbeck. Ebenda 13 (1889) p. 73.
Meyer, "Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu Attius. 1878 siehe C. :
Poetae.
Müller, Lucian: Zu Afranius. In: Philologus 42 (1884) p. 437.
L. Afranius — Alcimus Ecdicius Avitus. 89
L. Afranius.
Quicherat, Louis: Un passage d' Afranius [ap. Non. p. 2 6d. Merc] expliqu6 et
corrige. In des Verf. Melanges de philologie (Paris 1879) p. 232—243.
Stowasser, Josef Maria : Afranius bei Charisius 145. 26 K. In: Wiener Studien 4
(1882) p. 326.
— Offendo [Afranius]. In : Archiv für lateinische Lesikograpliie und Grammatik 3
(188Ö) p. 283.
M. Vipsani Agrippae fragmenta ad Chorographiamspectantiarecensuit Alexander
Riese in : Geographi latini minores (1878) p. 1—8.
M. Vipsanius Agrippa. Fragmenta librorum de vita sua coUegit Hermannus Peter in:
Historicorum romanorum fragmenta (Ltpxiui 18S3) p. 261 — 262.
Casagrandi, Vincenzo : Ricordi di M. Vipsanio Agrippa in Sicilia. In: Raccolta
di studi di storia antica sotto il direzione di V. C. 1 (Cataiiia 1896) p. 127 — 138.
Cuntz. Otto: Agrippa und Augustus als Quellenschriftsteller des Plinius in den
geographischen Büchern der naturalis liistoria. [Aus : Jahrbücher für classische
Philologie 17. Supplem. (1890) p. 473—527, 3 Karten]. Leipzig: B. G. Tcuhner
1890. 8. M. 2.
Detlefsen, Detlef: Die Weltkarte des M. Agrippa. 1834 siehe: Plinius mai.
von Gutschmid, Alfred: Ueber Müllenhoffs „Weltkarte und Chorographie des
Kaisers Augustus" (1857). In des Verf. Kleine Schriften 5 (L(ipzi<t 1894) p. 232—239.
Müllenhoff, Karl: Ueber die Weltkarte und Chorographie des Kaisers Augustus
(1856). In des Verf. Deutsche Altertumskunde 3 (Bfrlin 1892) p. 213—295.
— Ueber die römische Weltkarte (1875). Ebenda p. 298—311.
Nispi-Landi, Giro: Marco Agrippa e i suoi tempi : le terme ed il Pantheon.
Lavoro storico-archeologico-critico. Roma: K. Pirino 1882. (75 p. o. 2tav.) 4. L. 2.
Oehmichen, Gustav : Agrippa bei Plinius 1. 3 — 6. In des Verf. Plinianische Studien
(Erlangen 1880) p. 10—21.
Philippi, Friedrich: Zur Keconstruetion der Weltkarte des Agrippa. Mit 5 auto-
graphirten Kartenskizzen. Marburg: N. G. Elwert's Verl. 1880. (25 S.) 8. M. 1.50.
— Zur Keconstruetion der Weltkarte des Agrippa. In: Historische Untersuchungen.
Arnold Schaefer . . . gewidmet (Bonn 1882) p. 239-245, 1 Taf.
Schweder, Emil: Beiträge zur Kritik der Chorographie des Augustus. 3 Theile.
Kiel: SrJwem'scJie Buchhandlung. Häsekr [1876— ]1878. 8. M. 6.
Erster Theil: Der Text von Dicuil's „scriptura missorum Theodosü'', aus
einer vaticanischen Handschrift abgedruckt und verglichen mit
dem nach bisher vmbenutzten Handschriften neu festgestellten
Texte der dimensuratio provinciarum. (1876) 1878. (45 S.) M. 1.50.
Zweiter „ Die Chorographie des Augustus als Quelle der Darstellungen
des Mela, "Plinius und Strabo. 1878. (1 BL, 106 S.) M. 2.50.
Dritter „ Ueber die „Chorographia", die römische Quelle des Strabo, und
über die Provinzialstatistik in der Geographie des Plinius.
1883. (.59 S.) M. 2.
— Über die Weltkarte und Chorographie des Kaisers Augustus. 1892—1897 siehe:
Augustus.
Agrippinae Claudii commentariorum fragmenta. In: Historicorum romanorum
fragmenta coUegit Hermannus Peter (Lipsiae 1883) p. 296.
Ars Agroecii deorthographiaexrecensioneHenriciKeilü. 1878 siehe C. : Scriptores
grammatici.
AlbinOVanviS Pedo, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius
Baehrens. 188) (p. 21). -^
Haube, Oskar: Beitrag zur Kenntniss des Albinovanus Pedo. Progr. der Real-
schule 1. Ordnung Fraustadt 1830. (S. 3—24). 4.
Alb in US , s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens. 1886 (p. 21).
AlbinuS siehe Alcuinus.
Latinus Alcimus Aletbius. Recensuit Alexander Riese in: Anthologia
latina I 1. 2. 1869. 70. ^1894. 1906 Nr. 233. 674» 713—715. 740.
Alcirai epigrammata recensuit Aemilius Baehrens in editione Poetarum latinorum
minorum 4 (UpHtie 1882) p. 105—106. 187.
Alcimustol. Baehrens Poet. Lat. Minores IV 116. sz. Ford. Thewre wk de PonorEmil.
In: Egyetemes philologiai közlöny 8 (1884) p. 315.
Alcimns Ecdicius Avitus.
Alcimi Ecdicii Aviti Viennensis episcopi opera quae supersunt recensuit
Rudolf US Peiper. [Monumenta Germaniae bistorica. Auctorum anti-
quissimorum VI 2]. BeroUni: Apud Weidmannos 1883. (LXXVI S.,
1 BL, 376 S.) 4. M. 12, Scbreibpap. 18.
00 Scriptores latini. D. Alcünus Ecdicius Avitus — Alcuinus (Albinus).
Alcimus Ecdicius Avitus.
Oeuvres completes de saint Avit eveque de Vienne. Nouvelle edition
publice pour les facultes catholiques de Lyon en temoignage de leur
piete filiale envers s. s. Leon XIII par tJlysse Chevalier. Lyon:
E. Vüte 1890. (2 BL, LXXIX, 363 S.) 8. Fr. 10.
S. Avitus, s. The palaeographical Society. 1873—1883 (C: CoUeutiones p. 2).
Borrell, E. L. : Homölie prechee par saint Avit au commencement du VI* siecle,
en la basilique de Saint-Pierre Tarentaise, ä l'occasion de sa consecration. In:
Bulletin du Comite des travaux historiques et scientifiques 1883 p. 46 — 55 et
plus developpee dans: Reoueil des Memoires et docunients de l'Academie de
la Val d'Isere. Sörie des Memoires 4' vol. (1883) p. 122—144.
Auch Separatabdruck : Ais-les-Bains : Impr. de Gereute 1882. (29 S.) 8.
Chevalier, Ulysse: Introduction aux oeuvres de Saint Avit. Nouvelle edition.
In: L'Universite catholique. Xouv. ser. 3 (1890) p. 5—17. Wiederholt in des
Verf. Ausgabe.
Den kinger, Henri: Alcimus Ecdicius Avitus archeveque de Vienne 460 — 526. et
la destruction de l'Arianisme en Gaule. Essai historique. These. Goieve:
H. fitorfi 1890. (80 S.) 8. Fr. 1.50.
Engelbrecht, August: Das Titelwesen bei den spätlateinischen Epistolographen.
1893 siehe C. : Scriptores epistolarum.
Manitius, Max: Zu spätlateinischen Dichtern. 1886 siehe C. : Poetae.
— Beiträge zur Gescliichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter. 1889 siehe C. :
Poetae christiani.
Vogel, Friedrich: Avit. epist. 34 (p. 64, 28 Peip.). 1891 siehe B.: Diodorus siculus.
W^, S. B.: Avitus and Milton. In: The Nation 50 (1890) Nr. 1282.
Weyman, Carl: Martialis und Alcimus Avitus. In: Rheinisches Museum für
Philologie 42 (1887) p. 637.
de Winterfei d, Paul: Alcim. Avit. carm. 6. 391. 1896 siehe C. : CoUectiones (p. 17).
Alcuini (Albini) carmina. Recensuit Ernestus Duemmler in: Poetae latini a»vi
carolini 1 (Berolini 1881) p. 160-351.
Alcuini sive Albini epistolae. Recensuit Ernestus Duemmler in: Epistolae karolini
aevi 2 (Beroliin 1895) p. 1-493.
Une lettre inedite d'Alcuin. [Publiee par] S. Loe wenfeld. In: Bibliotheque de l'Ecole
des Chartes 42 (1881) p. 8—11.
Inscriptions inetriques composees par Alcuin ä la fin du VIII« siecle pour les monasteres
de Saint-Hilaire de Poitiers et de Nouaille par Alfred Largeault. [Aus: Memoire»
de la Societe antiquaire de l'Ouest 7 (de la deuxieme serie) Annöe 1884 p. 217 — 283].
PoiHcrs: Impr. de .V. GinUois 1885. (79 S.) 8.
Albini orthographia ex recensione Henrici Keilii. 1878 siehe C. : Scriptores grammatici.
Auslese aus den Werken berühmter Lehrer und Pädagogen des Mittel-
alters (Alcuin, Rabanus Maurus, Job. Gerson u. a.), ins Devitsche über-
tragen von H. Schütze. Drittes Heft. Alcuin: Briefe an Karl den
Grossen, dessen Söhne u. a. 4. Heft. Alcuin: 1. Gespräch des jungen
hochedlen Königssohns Pippin mit seinem Lehrer Albinus. 2. Von der
Natur der Seele (Psychologie). Gütersloh: C. Bertelsmann 1879. 1880.
(64, 40 S.) 8. M. —.60; —.40.
Alkuin's pädagogische Schriften. LT ebersetzt, bearbeitet und mit einer
Einleitung versehen von Josef Freundgen. Zweite Auflage. [Sammlung
der bedeutendsten pädagogischen Schriften aus alter und neuer Zeit].
Paderborn: F. tichöningh^l^Sd) 1906. (180 S.) 8. _ M. 1.20.
Ausgewählte Schriften von . . . Alkuin . . . Einleitung und Übersetzung
von Gabriel Meier. In: Bibliothek der katholischen Pädagogik 3
(FreibuTfi i. Br. 1890) p. 20—51.
Gespräch des königlichen, höchst edlen Jünglings Pippin mit dem Gelehrten
Albinus. Alkuins Schrift über die Seele. Über die Beicht. Alkuin an die
Knaben des St. Martinsklosters in Tours. Brief Alkuins an Egfried , König
der Mercier.
.^Ifric's anglo-saxon version of Alcuini interrogationes Sigevulfl presbyteri in Genesin.
Now first edited from all the manuscripts with an introduction upon the mss. and
axithorship by George Edwin Mac Lean. Dissert.|._inaug. Leipzig. Halle 1883.
(113 S.) 8.
Reprinted in the Anglia 6 (1883) p. 425—473. 7 (1884) p. 1—59.
^Ifrics altenglische Bearbeitung der Interrogationes Sigewulfi Presbyteri in Genesin
des Alcuin von Alfred Tessmann. 1891 siehe unten die Erläuterunesschriften.
Alcuinus (Albinus) — Alphius Avitus. 91
Alcuinus (Albinus).
Übersetzung von Alcuin's de Virtutibus et Vitiis über. Ad Widonem Comitem. Vesp.
D 14, fol. 104a. Herausgegeben von B. Assmann. In: Anglia 11 (1889) p. 371—391.
Dümmler, Ernst: Die handschriftliche Ueberlieferung der lateinischen Dichtungen
aus der Zeit der Karolinger. 1879 siehe C. : Poetae.
— Alchvinstudien. In: Sitzungsberichte der kgl.preussischen Akademie der Wissen-
schaften zu Berlin 1891. I p. 495—523.
— Zur Lebensgeschiehte Alchvins. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere
deutsche Geschichtskunde 18 (1893) p. 51 — 70.
Dzialas, Gustav: Albinus de arte rhet. dial. c. 28 (Halm rhet. lat. min. 545, 25).
In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 464. 608.
Frey, Joseph: De Alcuini arte grammatica commentatio. Progr. des Paulinischen
Gymn. Münster 1886. (14 S.) 4.
Martin, J. P. Paulin: Saint Etienne Harding et les premiers recenseurs de la
Vulgate latine, Theodulfe et Alcuin. In: Kevue des sciences ecclesiastiques
6. ser. 4 (54 de la collect.) 188o p. 511—561; 5 (55 de la coli.) 1887 p. 5—44. 97—115.
213—238.
Morin, Germain: L'homeliaire d'Alcxiin retrouve. In: Kevue benedictine 9 (1892)
p. 491—497.
Scholl, Fritz: Noch einmal die Stelle des Albinus. In: Archiv für lateinisch©
Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 124. Vgl. G. Dzialas.
Tessmann, Alfred: yElfrics altenglische Bearbeitung der Interrogationes Sige-
wulfl Presbyteri in Genesin des Alcuin. Inaug.-Dissert. Berlin 1891. (38 S.) 8.
Thery, Augustin Fran<;ois: Alcuin. L'ecole et l'academie Palatinos. In: L'In-
vestigateur 49 (1878) 284—296.
Traube, Liidwig: Interpolation und Recension in Alchuines und Angilberts Ge-
dichten. In des Verf. Karolingische Dichtungen {Btrliii 1883) p. 46 — 110.
Werner, Karl: Alcuin und sein Jahrhundert. Ein Beitrag zur christlich-
theologischen Literärgeschichte. Neue (Titel-)Ausgabe. 'nun: Brawnüller (Puder-
horn 1876) 1881. (XII, "413, 1 S. ung.) 8. M. 5.
West, Andrew Fleming: Alcuin and the rise of the Christian schools. [The great
Educators 3J. London: IV. Hanimann 1893. (2 Bl., 1 Karte, 205 S.) Sh. 5.
Aldhelmus. Aldhelm.s. The Palaeographical Society. 1884— 1894 (C. : CoUectiones p. 2).
S. Bonifatii et Lulli epistolae. Edidit Ernestus Duemmler in: Epistolae merowingici
et karolini aevi 1 (B<rolini 1S92) p. 215 — 433.
Saxon Lvrics and Legends after Aldhelm. Bv Loclinell (pseud.). London:
Field d- Tuer (1886). (114 S.) 8.
Dönhoff, Leo: Aldhelm von Malmesbury. Ein Beitrag zur angelsächsischen
Kirehengeschichte. Inaug.-Dissert. von Leipzig. Dresden 1894. (VII, 126 S.,
2 Bl.) 8.
Hahn, Heinrich: Aldhelmbriefe. In des Verf. Bonifaz und L\il . . . (L<ipzig 1883)
p. 1—50.
Hausknecht, Emil: Die altenglischen Glossen des Codex Ms. 1650 der kgl.
Bibliothek zu BruesseL [Aldhelm. de Laudib. Virginitatis]. In: Anglia 6 (1883)
p. 96—103.
Loge man, H. : A new Aldhelm gloss. In: The Academy 34 (1888) p. 89.
— New Aldhelm glosses. In: Anglia 13 (1891) p. 26—41. Vgl. E. Sievers.
Manitius, Max: Zu Aldhelm und Baeda. [Aus: Sitzungsberichte der philo-
sophisch-historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 112 (1886)
p. 535—634]. W)f»: (C. (UroliVs Sohn). 8. M. 1.60.
Nachträge ebenda 121 (1890) p. 28-29 (VII. Abhandlung).
— Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter. 1890 siehe C. :
Poetae christiani.
Sievers, Eduard: Zu den angelsächsischen Glossen. 1. Zu den neuen Aldhelm-
glossen, Anglia 13, 26 ff. In: Anglia 13 (1891) p. 309—318.
Traube, Ludwig: Aldhelm c. VIII und IX. In des Verf. Karolingische Dichtungen
{Btrlin 1888) p. 43—4-5.
Zupitza, Julius: Eine Conjectur zu Aldhelm. In: Romanische Forschungen 3
(1887) p. 280.
Alexander siehe Anaximander.
Alexandri Itinerarium siehe Itineraria.
All 11 belli carthaginiensis libri I fragmentum recensuit Hermannus Peter. In:
Historicorum romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 372.
AlphlUS Avitus, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
1886 (C: Poetae p. 21).
92 Scriptores latini. D. Sextus Amarcius — Ambrosius.
Sexti Amarcii Galli Piosistrati sermonum libri IV. E codice dresdensi
A 167^ nunc primum edidit Maximilianus Manitius. Lipsiae: B. G.
Teuhner 1888. (XVin, 105 S., 1 S. ung.) 8. M. 2.25.
Manitius, Max: Über den mittelalterlichen Dichter Amarcius. In: Das Magazin
für die Litteratur des In- und Auslandes 58 (1889) Nr. 27 p. 424—428.
de Winterfeld, Paulus: Amarcius I 186. 213. 502. II 640. III 298. 1895 siehe C:
Poetae (p. 17).
Ambrosiaster siehe Ambrosius.
Ambrosius.
Sancti Ambrosii, mediolanensis episcopi, opei'a omnia. Editio prae aliis
Omnibus completa, qviarum instar haberi potest; ad manuscriptos Codices
vaticanos, gallicos, belgicos, etc.. necnon ad veteres editiones, maxime
vero ad benedictinam recensita et emendata ; variis insviper opusculis
quae vel omisere vel memoravere quidem eruditi Benedictini, locu-
pletata; Accurante et denuo recognoscente Jacobe Paulo Migne.
Farisiis: Garnier fratres. 8.
Tomi primi pars prior [Patrol. lat. 14]. (1845) 1882. Fr. 10.
Tomi secundi pars posterior [Patrol. lat. 17]. (1845) 1879. Fr. 10.
Sancti Ambrosii, mediolanensis episcopi, ecclesiae patris ac doctoris opera
omnia ad mediolanenses Codices pressius exacta curante Paulo Angelo
Ballerini... 6 voll. Mediolcmi: E. typ. S. JosepM ISlh—lSSZ. 2.
Tom. I. (XLVIII, *880 Sp., 2 Bl. u. Abb.) 1875. Tom. IV. (1032 .Sp., 2 Bl. u. Abb.). 1879.
„ II. (954 Sp., 3 S. ung. u. Abb.) 1876. „ V. (770 Sp., 3 S. une. u. Abb.) 1881.
, III. (1000 Sp., 3 Bl. u. Abb.) 1877. „ VI. (XLIV,980Sp.,lBl.u.Abb.)1883.
Sancti Ambrosii opera. Recensuerunt Carolus Schenkl, Pius Knöll,
Aloisius Goldbaclier. 1895 — 1904 siehe C: Scriptores ecclesiastici
(Corpus 32. 33. 34j.
S. Ambrosius, s. The palaeographical Society. 1873—1883 (C: Collectiones p. 2).
Morceaux choisis des Peres de l'eglise latine par ... Jean Felix Nourrisson. (1874)
1889 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Carmina e poetis christianis excerpta . . . Fase. II. 1878 siehe C. : Poetae christiani.
The latin hymn-writers and their hymns. By Samuel W^illoughby Duffield . . . 1889
siehe ebenda.
Sant' Ambrosio, Esposizione delle Epistole di Paolo apostolo siehe A. : CoUezione
Fiorentina. [1884-]189'? (i 1 P- 66).
Die „Exhortatio sancti Ambrosii episcopi ad neophytos de Symbolo'- aus einer Keichenauer
Hds . . . und 2 Hds. der kaiserlichen Hofbibliothek zu Wien herausgegeben von Carl
Paul Caspari. 1879 siehe A.: Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 88).
Dazu Krüger, Gustav: L^ber den Verfasser der Taufrede bei Caspari, Quellen
ect. II, p. 128 — 182. In des Verf. Lucifer Bischof von Calaris und das Schisma
der Luciferianer {Ldiiziy 1883) p. 118—130. [Gegen Caspari's Behauptung, Lucifer
sei Verfasser].
S. Ambrosii mediolanensis episcopi de mysteriis liber unus. 1887 siehe die Übersetzungen.
S. Ambrosiani qui dicuntur versus de naturis rerum edidit Joannes Baptista Pitra.
1888 siehe A. : Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 81).
Sancti Ambrosii de officiis libri tres. Edidit Joannes Tamiettius.
Editio altera. Augustae Taur.: Ex off. saksiana (1888) 1899. (263 S.) 8. L. 1.
S. Ambrosii liber 6 de sacramentis. Edidit . . . Hugo Hurter in: Sanctorum patrum
de sacramentis opuscula selecta vol. 37. 1878 siehe C: Scriptores ecclesiastici.
En Ambrosius tillagt Opsats om Sjffilens Üprindelse. Efter et det kong. Bibliothek i
München tilhorende Haandskrift. Af Carl Paul Caspari. 1882 siehe A.: Collectiones
(I 1 p. 2).
Ein Ambrosius beigelegter Aufsatz Ueber den Ursprung der Seele. Aus einer Münchener
Handschrift des zehnten und drei Pariser Handschriften des dreizehnten und vier-
zehnten Jahrhunderts, sowie auch aus einem Briefe des Johannes von Sevilla an
Alvarus von Cordova zum ersten Mal herausgegeben von Carl Paul Caspari. 1883
siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
Die ambrosianischen Tituli von Sebastian Merkle. 1896 siehe unten die Erläuterungs-
schriften.
Te deum laudamus. Die lateinischen Hymnen der alten Kirche verdeutscht durch
Johannes Linke. I. .. Die Hymnen des Hilarius und Ambrosius. 1894 siehe C. :
Poetae christiani.
Ambrosius. 93'
A m b r o s i u s.
Ambrosius, Bischof von Mailand. Ausgewählte Reden. Mit einer ein-
leitenden Monographie herausgegeben von Theodor Köhler. [Die
Predigt der Kirche. XX]. Leipsig: Fr. Bichter (Jetzt Dresden: C. L.
Ungelenk) 1892. (XXII S., 1 BL, 156 S., 1 Bl.) 8. M. 1.60.
Some of the principal works of St. Ambrose, translated by Henry de Körnest in, with
the assistance of E. de Romestin and H. T. F. Duokworth. 1896 siehe A.:
Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 87).
The letters of S. Ambrose, bishop of Milan, translated, with notes and
indices. Oxford: J. Parker and Co. London, Oxford, and Camhridcje:
Rivingtons 18S1. (XVI S., 1 BL, 521 S.) 8.
S. Ambrosii niediolanensis episcopi de mysteriis über iinus. In: The five lectures of
St. Cyril on the Mysteriös . . . edited by Henry de Romestin (Oxford 1887) p. 52—103.
S. Ambrogio. Dei beni, ossia della felicitä della morte. Volgarizzamento
di Fed. Luxardo. Genova : Tijh delle Lettiire cattoliche 18H0. (88 S.) 8.
Angelini, Nie: Vita, martirio e culto di s. Ambrogio, centurione romano, mila-
nese, martire. Frasatti: T. Tuscolana 1884. (64 S.) 8. L. —.80.
Bainvel, J. V.: Les hymnes de Saint Ambroise ä propos d'un livre röcent.
[Dreves 1893J. In: Etudes religieuses philosophiques, historiques et littöraires
31« annee 61 (1894) p. 635—663.
Balkenhol, Wilhelm: Die kirchenrechtlichen Anschauungen des heil. Ambrosius,
Bischofs von Mailand, und seiner Zeit. In: Der Katholik 68. Jahrgang 1 (1?88)
p. 113—140. 284—296. 337—381. 484—511.
Ballerini, Giuseppe: Leone XIII, S. Ambrogio e il socialismo. In: La Scuola
cattolioa e la Scienza italiana. Ser. II, anno 5, vol. 10 {Miluno 1895) p. 234 — 236.
Barry, Alfred: Life and times of St. Ambrose. In: Lectures on ecclesiastical
history delivered in Norwich Cathedral (London 1896) p. 375 — 414.
Barth, F.: Ambrosius und die Synagoge zu Callinicum. In: Theologische Zeit-
schrift aus der Schweiz 6 (1889) p. 65—86.
Broglie, Albert duc de: La politica di s. Ambrogio. Milano: Tip. Etisebiana 1888.
(VII, 418 S.) 8. L. 3.
— Saint Ambroise (340-337). Troisieme edition. Paris: V. Lecoffre ( ) 1899. (202 S.,
1 Bl.) 8. Fr. 2.
— Saint Ambrose . . . Translated by Margaret Maitland. London: Duchcorth 1899.
(IX, 169 S.) 8. Sh. 3.
Buecheler, Franz: Ambros. de Abrah. I 9. 91 p. 311 Bened. 1886 siehe B. :
Aeschylus.
Cantü, Cesare: I santi padri Ambrogio e Agostino. In: La Sapienza 11 (1885)
p. 329—338.
Cimmino, Antonio: S. Ambrogio e Dante. Napoli: Tip. Piei-ro e Vei-aldi 1896. (23 8) 8.
Dreves, Guido Maria: Aurelius Ambrosius, „der Vater des Kirchengesanges".
Eine hymnologische Studie. Mit einem Lichtdruck. (Ergänzungshefte zu den
„Stimmen aus Maria-Laach". 58). Frdburg i. Br.: B(rder'scli( Vt rlagslnnidhuxj K93.
(V S., 1 Bl., 146 S., 1 Facs.) 8. M. 2.
— Des hl. Ambrosius Lied vom Hahnenschrei. In: Stimmen aus Maria-Laach 51
(1896) p. 86—97.
— Des hl. Ambrosius Lied vom Morgenroth. In: Stimmen aus Maria-Laach 52
(1897) p. 241—2.53.
— Der Hymnus des hl. Ambrosius zur dritten Gebetsstunde. Ebenda .54 (1898)
p. 273—282.
Engelbrecht. August: Das Titelwesen bei den spätlateinischen Epistolographen.
1893 siehe C: Scriptores epistolarum.
Ewald, Paul: Der EinHuss der stoisch-ciceronianischen Moral auf die Darstellung
der Ethik bei Ambrosius. Innug.-Dissert. Leipzig: Bredt 1881. (88 S.) 8. M. 1.20.
Farrar, Frederic W^illiam: Sketches of chiirch history in biography. 1889 siehe
A. : Scriptores ecclesiastici.
Förster, Theodor: Von den Flüchten der Geistlichen. [De officiis minislrorum].
Ein Beitrag zur Pastoraltheologie von Ambrosius, Bischof von Mailand. Eine
Pestschrift. Halle: fMühlmann) 1879. (18 S.) 8. M —.50.
— Ambrosius Bischof von Mailand. Eine Darstellung seines Lebens und Wirkens.
Halh (I. S.: E. Strien 1884. (2 Bl., 334 S., 1 Bl.) 8. M. 8.
Gottwald , Benedictus: Noch ein Wort zur Erklärung der Homilie des h. Ambrosius
über Lukas 6, 20. In: Der Katholik 65. Jahrgang 1 (1885) p. 436—440.
94 Scriptores latiiii. D. Ambrosius.
Ambrosius.
Jacobi, Justus: Eine neue Monographie über Ambrosius [Förster]. In: Deutsch-
evangelische Blätter 9 (1884) p. 625—631.
Jacoby, Hermann: Die praktische Theologie in der alten Kirche. 1890 siehe B.:
Cyrillus hierosolymitanus.
Ihm, Maximilianus: Studia ambrosiana. Dissert. inaug. bonn. Lipsiae: Tijp. B. fl.
Teubmri 1889. (30 S.) 8. Vollständig in; Jahrbücher für classische Philologie
17. Supplem. (1890) p. 1—1^4. Ehenda 1889. 8. M. 2.80.
— Observationes in patres ecclesiasticoslatinos. 1889 siehe C: Scriptores ecclesiastici.
— Philo und Ambrosius. 1890 siehe B. : Philo alexandrinus.
Kay 3 er, Johann: Ambrosius von Mailand. Der Hymnus des Ambrosius Deus
Creator omnium. Der Hymnus Aeterno rerum conditor. Der Hymnus Veni
redemptor gentium. Der Hymnus Jam surgit hora tertia. Hymni ambro-siani.
Der Hymnus Splendor paternae gloriae. Der Hymnus Aeterna Christi munera.
Andere hj-mni ambrosiani u. Augustins Abcdarius. In des Terf. Beiträge zur
Geschichte u. Erklärung der ältesten Kirchenhymnen (Paihrliorn 1881) p. 127 — 248.
— Der sogenannte Hymnus Ambrosianus: Te deum laudamus. Ebenda p. 43.5 — 458.
Kellner, Johann Baptist: Der heilige Ambrosius, Bischof von Mailand, als Er-
klärer des Alten Testamentes. Ein Beitrag zur Geschichte der biblischen Exegese.
Rigtnshurg: Xn-higs-Atistnlt vorm. n. .7. Mauz 1893. (VIII, 186 S.) 8. M. 2.
Langen, Joseph: De commentariorum in epiatolas paulinas qui Ambrcsii et
quaestionum biblicarum quae Augustini nomine feruntur scriptore dissertatio.
Progr. acad. Boiui^k: (Cohai d ß!.) 1880. (44 S.) 4. M. 1.50.
Locatelli, Carlo: Ammaestramenti di s. Ambrogio offerti al clero. Discorso lettc
alla congregazione urbana dell' archidiocesi di Milano il 10 giugno 1896. In:
La 8cuola eattoliea e la Scienza italiana. Ser. II, anno VI vol. 11 (1896)
p. 507—514.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter.
1889. 1890 siehe C. : Poetae christiani.
Marold, Carl: Der Ambrosiaster nach Inhalt und Ursprung. In: Zeitschrift für
wissenschaftliche Theologie 27 (1883) p. 415—470.
Merighi, Pietro: La condotta di S. Ambrogio negli avvenimenti politici dei suoi
tempi. In: La Scuola eattoliea e la Scienza italiana. Ser. II. anno VI, vol. 12
(1896) p. 495—512.
Merkle, Sebastian: Die ambrosianischen Tituli. Eine litterarisch-archäologische
Studie. Mit einer Ausgabe der Tituli als Anhang. [Aus: Römische Quartal-
schrift für christliche Alterthumskunde und für Kirchengeschichte 10 (1896)J.
Rom 1896. [Frtihurrj i. Br.: Hn-ihr). (VII, 42 S.) 8. M. —.80.
de Mojano, Alberto: Di una nuova edizione delle opere di sant' Ambrogio. [Dal
giornale Lo Spettatore , a. II n. 102 e 306]. Milano: Tip. di Sun G in stppe 1818.
(14 S.) 8.
Monceaux, Paul: Saint Ambroise et la morale chretienne , ä propos d'un livre
recent [Thamin]. In: Revue politique et litteraire (bleue) 4» Serie 4. 32» ann6e
2« semestre (189.5) p. 563—567.
Morin, Germain: L'auteur du Te Deum. I. Le Te Deum est-il d'origine Orientale?
II. Le titre d'Hymne des saints Ambroise et Augustin, avec sa legende explica-
tive, fait-il autorite? III. Le Te Deum est-il l'oeuvre de saint Hilaire de
Poitiers? IV. Quel est le ^Nicet" auquel certains manuscrits attribuent le Te
Deum, et quelle part peut, en effet, lui revenir dans la composition de cette
hymne? In: Revue benedictine 7 (1890) p. 151—159.
Del nome di Santo Ambrosio. — La vita di Santo Ambrosio di Melano. In : Fioretti
di vite d'uomini insigni per santitä e per dottrina: testo inedito del secolo
decimoterzo l Imohi 1887) Nr. 5. 6.
Pfeiffer, Philipp: Erklärung einer Homilienstelle des heiligen Ambrosius im
Brevier Commune plur. Mart. über Luc. Kap. 6. In: Der Katholik .59. Jahr-
gang (1S79) 2 p. 430-438. Vgl. G. V. u. B. Gottwald.
Pio, Oscar: Ambrogio, vescovo di Milano. In des Verf. Drammi della storia
italiana {Milntw 1887) N. 2.
Probst, Ferdinand: Die mailändische Messe nach den Schriften des h. Ambrosius.
In des Verf. Liturgie des 4. Jahrhunderts und deren Reform {Miinsicr i. W. 1893)
p. 226—271.
Reyniers, W. J. : Hymnus S. S. Ambrosii et Augustini „Te Deum laudamus" ad
tres voces aequales cum organo comitante compositus. TiViurgi: T7. Birgmuns
1895. (15 S.) 4. F. —,90, stemmen —,60.
de Rossi, Giovanni Battista: I versi attribuiti a s. Ambrogio sotto posti alle pitture
di scene bibliche nelle pareti della sua basilica in Milano. In : Bullettino di
archeologia cristiana Serie 5 Anno 3 (1892) p. 1.52 — 154.
Siegfried, Carl: Miscellanea. 1883 siehe B. : Clemens Alexandrinus.
Ambrosius — Ammianus Marcellinus. 95
Ambrosius.
S o u t e r , Alexander : A study of Ambrosiaster. 1905 siehe A. : Scriptores ecclesiastici
(I 1 p. 83).
Thamin, Raymond: Saint Ambroise et la morale chrötienne au TV" siecle. Etüde
comparee des traites „Des Devoirs" de Ciceron et de Saint Ambroise. These.
[Annales de 1' Universite de Lyon t. S fasc. 15]. Fans: G. Masson 1895. (1 Bl.,
492 S.) 8. Fr. 7.50.
ni 3. ün intransigeant : Tertullien (p. 112—123). IV 2. Minucius Feli.x
(p. 139— U5). IV 3. Lactance (p. 145—160). IV 4. Saint Jöröme et saint
Augustin disciples de Ciceron (p. 160— 17^5). VIII 2. Saint-Jeröme: le
monachisme (p. 385 — 417). VIII 3. Saint Augustin: thöories du p6ch6 et
de la gräce (p. 417— 44J).
Thornton, Robinson: St. Arabrose: his life, times, .ind teaching. London: Society
for Promotin;/ Cliristian Knoithilgt 1879. (215 S.) 8. Sh. 2.
Thouvenot, Ed.: Ambroise de Milan; son temps et sa vie. Toulouse. Soct'e'U' des
livns rehffieux 1896. (220 S.) 8. Fr. 1.40.
Traube, Ludwig: De Ambrosii titulis. In: Hermes 27 (1892) p. 158—159.
V., G. : Ein Beitrag zur Erklärung der Homilienstelle des heiligen Ambrosius im
Brevier commune plur. mart. über Luc. Kap. 6. In: Der Katholik 61. Jahrgang
(1881) 2 p. 543-546.
Vita di sant' Ambrogio, vescovo diMilano. Miktno: A. Bipamonti di Colombal882. (32 S.) 8.
Vita di s. Ambrogio, vescovo di Milano e dottore. Asti: Scuola tip. Michehrio 1887.
(32 S.) 8.
Vita di s. Ambrogio. compilata da un sacerdote milanese. Disp. 1 Milano e Buenos
Aires: A. Bietli 1892. (77 S.) 8.
Vogel. Friedrich: Ambrosius und der Übersetzer des Josephus. In: Zeitschrift
für die österreichischen Gymnasien 34 (1883) p. 241—249.
Weyman, Carl: Zu lateinischen Schriftstellern. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 16).
— Die vier grossen Kirchenlehrer. 1894 siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
White, H. J.: The relation of n [St. GaJl MS. of St. Matthew and St. Mark] to
Ambrose: renderings of rü VTiuQ/orzu. In: Old-Latin Biblical Texts II (Oxford
1886) p. 1.33—136.
Zahn, Theodor: Vergleichung des [Evangelien-]Commentars [des Theophilus von
Antiochien] mit lateinischen Schriftstellern. 3. Ambrosius und die älteren
Lateiner. In des Verf. Forschungen zur Geschichte des neiitestamentlichen
Kanons und der altkirchlichen Literatur 2 (Erlangen 1883) p. 114—126.
Ammianns Marcellinus.
Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore Reinach.
1895 siehe A. : Scriptores (I 1 p. 67).
Paleographie des classiques latins par Emile Chat e lain. 1894— 1900 siehe C. : Collectio-
nes (p. 2).
Femogtyve ar af Roms historie i det fjerde arb. e. Kr. af Ammianus
Marcellinus. Oversat fra Latin ved Viggo Ullmann. Ärendal et
K0benhavti: K. Sclwnherg 1»77— 1881. 8. Kr. 10, jetzt 4.
Forste Del. Arendal 1811. (351 S.) Anden Del. Kobenhavn 1880. (285 S.)
Tredie Del. Kobenhavn 1881. (241 S.)
Auszüge aus Ammianus Marcellinus übersetzt von David Coste. [Die
Gescbicbtschreiber der deutseben Vorzeit. Urzeit. 8. Band]. Leipzig:
Frz. Duncl-er (Jetzt: Dißsche Buchh.) 1879 (1884). (118 S.) 8. M. 1.-50.
Tbe roman history of Ammianus Marcellinus during tbe reigns of tbe
emperors Constantius, Julian, Jovianus, Valentinian and Valens.
Translated bv Charles Duke Yonge. VVitb a general index. London:
G Bell d- Sons (1862) 1887. (VII, 646 S.) 8. 7 sb. 6 d.
Historia del irapero romano desde el aüo 350 al 378 de la era cristiana
escrita en latin por Ammiano Mai-celino vertida ab castellano per
F. Norberte Castilla [i. e. Francisco Navarro y Calvo]. Madrid:
Libr. de la Viuda de Hernando y Ca. 1895. 1896. |406, 292 S.) 8.
Ambrosoli, Francesco: Prefazione alle Storie di Ammiano Marcellino (1829). Indes
Verf. Letteratura greca e latina. Scritti editi e inediti 2 (Milano 1878) p. 373—386.
Bentley, Richard siehe K. Zangemeister.
V. Borries, Emil: Die Quellen zu den Feldzügen .Julians des Abtrünnigen gegen
die Gormanen. 1892 siehe B.: Julianus (apostata).
Brunnhofer, Hermann: Eine falsche Namenslesart im Ammianus Marcellinus
XXIV 6. 12 (ed. Gardthausen, T. II p. 24). In des Verf. Vom Aral bis zur Ganga
(Leipzig 1892) = Urgeschichte der Arier in Vorder- und Centralasien 3 (1893) p. 48.
96 Scriptores latini. D. Ammianus Marcellinus.
Animianus Marcellinus.
Büdinger, Max: Ammianus Marcellinus und die Eigenart seines Geschichts-
■werkes, eine universal -historische Studie. [Aus: Denkschriften der kais.
Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-historische Classe 44 (1896) 45 S.]
Widi: {C. Oa-old's Sohn) 1895. 4. M. 2.50.
I. Tacitus' Nachahmung. II. Verhältniss zu Libanios. III. Ammian's
religiöse Haltung. IV. Kriegsdienst. V. Historiographische Urtheilskraft.
Chinnock, Edward James: .,Status" in the sense of Commonwealth [Ammian.
Marc. III 8. 11]. In: The classical Review 3 (1889) p. 77.
Christophe, Jean -Baptiste: Geographie d'Ammien Marcellin. Asie centrale.
Ancienne Gaule. — Egypte. Lijon: Imjir. Pürat aine 1879. (113 S., 3 cartes). 8.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. 1878 siehe C. : CoUectiones (p. 7).
— Ad Ammianum Marcellinum adversaria critica. In: Mnemosyne 14 (1886)
p. 234-304.
Crusius, Otto: Ein griechisches Sprichwort bei Ammian [29.2.25]. 1894 siehe A. :
Scriptores proverbiorum (p. 134).
Dahn, Felix: Zu Ammianus Marcellinus XXVII, c. 5. In: Forschungen zur
deutschen Geschichte 21 (1881) p. 225—2-28.
Dederichs, Heinrich: Quaestiones ammianeae grammaticae et criticae. Dissert.
inaug. Monasterii. 1878. (1 Bl., 48 S.) 8.
I. De sententiarum condicionalium usu. II. Absolvuntur ea qua© de singulari
modoruni usu coniunctiones sequentium dicenda esse visa sunt.
III. Quaestiones criticae.
Drechsler, Franz J.: Ammian. Marc. 19. 2. 15. 1887 siehe C: Scriptores.
— Amm. Marc. 15. 9. 7, 22. 15. 16. 1888 siehe ebenda.
Ehrismann, Heinrich: De temporum et modorum usu aramianeo. Dissert. inaug.
Argen torati 1886. (74 S.) 8. Auch in: Dissertationes philologicae argentora-
tenses selectae 10 (1886) p. 111—186.
Ellis, Robinson: Adversaria. 1885 siehe B.: Aeschylus.
— Adversaria. 1886 siehe C. : CoUectiones (p 8).
Georges, Karl Ernst: Kritische Miscellen. 1878 siehe C. : Scriptores (p. 51).
Gimazane, Jean: Ammien Marcellin. Sa vie et son ceuvre. These de Bordeaux.
Toulouse: Impr. et lihrairie Ed. Privat 1889. (432 S.) 8.
Graux, Charles: Pontaticum [Amm. 5. 1]. In: Revue critiqiie 1879. II Nr. 33
p. 142-143.
Guenther, Otto: Quaestiones ammianeae criticae. Dissert. inaug. Gottir.gne:
(Vandenhofrl n. Ruprecht's IVW.) 1888. (1 BL, 61 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.60.
— Zur Textkritik des Ammianus Marcellinus. In: Philologus 50 (1891) p. 65—73.
von Gutschmid, Alfred : Ammianus Marcellinus. In des Verf. Kleine Schriften 5
{Leiiizkj 1894) p. 567—584.
Habets, Joseph: L'historien Ammien Marcellin et la Station romaine de Corio-
vallum. In : Etudes archeologiques , linguistiques et historiques dediees ä
C. Leemans (Lekh 1885) p. 233—235.
Hecker, Hermann: Zxir Geschichte des Kaisers Julianus. 1886 siehe B.: Julianus
(apostata).
— Die Alamannenschlacht bei Strassburg. 1889 siehe ebenda.
Hertz, Martin: Emendatur Gellio adhibito locus quidam Ammiani Marcellini
[XXII 16. 16] (1869). In des Verf. Opuscula gelliana (Berlin 1886) p. 69—72.
— Miscellen. 1881 siehe C: Scriptores.
Jeep, Ludwig: Die verlorenen Bücher des Ammianus. In: Rheinisches Museum
für Philologie 43 (1888) p. 60—72.
Landgraf, Gustav: Analekta. 1882 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
de la Ville de Mirmont, Henri: Les mons Armonius [Ammian. XXII 8. 17].
In: Revue de philologie 15 (1891) p. 84—85.
Liermann, Otto: Die Alamannenschlacht bei Strassburg 357 n. Chr. In: Berichte
des Freien Deutschen Hochstiftes zu Frankfurt am Main N. F. 8. Jahrgang
1892 p. 159—179.
Liesenberg: Friedrich: Die Sprache des Ammianus Marcellinus. Versuch einer
allgemeinen Charakteristik derselben nach Wortschatz, Syntax und StU.
Kap. I. Der Wortschatz. Fortsetzung. II. Syntax und Stil (1. Teil). Progr.
des Gymn. Blanken bürg a. H. 1888. 1S89. 1890. (33, 21, 17 S.) 4.
Li n gen, Christian: Auszüge aus Ammianus Marcellinus, welche für die Kirchen-
geschichte und Apologetik von Bedeutung sind. I. Sein Bericht über Julians
des Apostaten Tempelbau in Jerusalem. In: Theologisch-praktische Quartal-
Schrift 49 (Linz 1S96) p. 2.58—264.
Madvig, Joannes Nicolaus: Florus. Macrobius. Ammianus Marcellinus. Varia
[Rutil. Lupus. .Julius Rufinianus § 2. § 10. Festus p. 129. 134 M.] In des Verf.
Adversariorum criticorum ad scriptores graecos et latinos 3 [(Hauniai 1884)
p. 250 -275.
Ammianus Marcellinus. 97
Ammianus Marcellinus.
Michael, Hugo: Die verlorenen Bücher des Ammianus Marcellinus. Ein Beitrag
zur römischen Literaturgeschichte. Progr. des Friedrichs-Gymn. Brislnw,
Maruuhke and Beremit 1880. (17 S.) 4. M. 1.
— Beiträge zur Charakteristik des Ammianus Marcellinu« In: Philologische
Beiträge. Martin Hertz zum 70. Geburtstage von seinen ehemaligen Schülern
dargebracht {Btrlin 1S88) p. 229—239.
— Das Leben des Ammianus Marcellinus. Proer. des Gymn. Jauer 1895. (28 S.) 4.
Miller, Konrad: Die Fragmente der römischen Reichskarte des Ammianus Mar-
cellinus. 1898 siehe A.: Artemidorus ephesius.
M o mm sen, Theodor: Zur Kritik Ammians [27. 3. 3]. In: Hermes 15 (1880) p. 244— 246.
Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 {B(rliii 1909) p. 389—391.
— Zu Ammian [14. 6. 20]. In: Hermes 17 (1882) p. 1(35. Wiederholt in des Verf.
Gesammelte Schriften 7 {Berlin 1909) p. 392.
— Ammians Geographica. 1881. 1909 siehe B.: Claudius Ptolemaeus.
— Zu Ammian und Ennodius. In: Hermes 24 (1889) p. 153-154. Wiederholt in des
Verf. Gesammelte Schriften 7 {Berlin 1909) p. 430—431.
Amm. 14. ö. 20, 28. 3. 9, 30. 7. 5. Ennod. vit. Epiph. c. 7 Vogel, c. 79. 93. Op.
458 (ep. 9. 30).
Naumann, Franz: De verborum cum praepositionibus compositorum usu Ammiani
Marcellini. Progr. gymn. Stendal 1891. (20 S.) 4. Die Fortsetzung bildet
die gleich betitelte Inaug.-Dissert. v. Erlangen. Halle a. S. 1892. (123 S.) 8.
Noväk, Robert: Ad Ammianum Marcellinum. In: Listy filologicke a paeda-
gogicke 13 (1886) p. 93-99: 14 (1887) p. 341-348.
— Curae ammianeae. Pragae : A. Storch fl. 1896. (IV, 92 S.) 8. 31. -^.eO.
Petschenig, Michael: Zu Ammianus Marcellinus, quidam = aliquis, quisquam.
quisque = quisquis. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 6
(1889) p. 268—269.
— Zu Ammianus [XXI 16. 6]. In: Philologus 48 (1889) p. 722.
— Zu Ammian. Ebenda 49 (1890) p. 389. 478. 492. 612. 674. 706. 50 (1891) p. 64. 498.
544. .565. 742. 51 (1892) p. 64. 265. 2^3. 360. 622. 669. 734. 52 (1894) p. 117. 218. 317.
421. 495. 56 (1897) 381—382.
— Bemerkungen zum Texte des Ammianus M.arcellinus. Ebenda 50 (1891) p. 336 — 353.
51 (1892) p. 519-529. 680—691.
— Zu Ammian. XXV 6. 7. Ebenda 50 (1891) p. 730.
— Bemerkungen zum Texte der drei letzten Bücher Ammians. In : Commentationes
woelfflinianae {Lip.-iide 1891) p. 37 — 42.
— Alliteration bei Ammianus Marcellinus. In: Philologus 56 (1897) p. 556-560.
Reiche, Friedrich: Chronologie der letzten 6 Bücher des Ammianiis Marcellinus.
Inaug.-Dissert. Jena: (Paliscli) 1889. (76 S.) 8. M. —.80.
Reinhardt, Gvistav : De praepositionum usu apud Ammianum. Dissert. inaug.
halensis. Cothenis Anhaltornm: Sehettler's Erbe)t 1886. (62 S.) 8. M. ) .
Reiter, Anton: De Ammiani Marcellini usu orationis obliquae. Dissert. inaug.
wirceburg. et progr. gymn. Amhtrg: .]. Habbel 1887. (78 S.) 8. M. 1.20.
Rossbach, Otto: Zu Ammian und den Codices Petrini. In: Philologus 51 (1892)
p. 512—518.
Schleusner, Wilhelm: Quae ratio inter TaeitiGermaniam ac ceteros primi saeculi
libros latinos, in quibus Germani tangantur, intercedere videatur. Accedunt
loci quidam Ammiani Marcellini. Progr. des Gymn. Barmen 1886. (26 S.) 8.
Schneider, Ernst: Quaestiones ammianeae. Dissert. inaug. Berolini: (Miiijcr et
Müllerj 1879. (1 Bl., 60 S.) 8. M.' 1.50.
Schroeder, Pa\il: Bentley's Handexemplar des Ammianus Marcellinus. In:
Rheinisches Museum für Philologie 35 (1880) p. 336—349.
Seeck, Otto: Die Reihe der Stadtpraefecten bei Ammianus Marcellinus. In:
Hermes 18 (1883) p. 289—303.
— Die gallischen Steuern bei Ammian. In : Rheinisches Museum für Philologie 49'
(1894) p. 630—632.
S t a n g 1 , Thomas : Zu Ammianus Marcelliniis [26. 6. 15]. In : Philologus 46 (1888) p. 97.
Traube, Ludwig: Ammian. 22. 13. 1, 23. 6. 17, 14. 6. 9. 1883 siehe B. : Aeneas
Gazaeus.
— Ammian. Marc. XXII 16. 13. 1891 siehe C: CoUectiones (p. 15).
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: CoUectiones.
Vogel, Friedrich: Zu Ammianus Marcellinus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 865—866.
Wentzel. Georg: Ammian. Marc. XIV 7. 10. In: Genethliacon Gottingense {Halis
S'ix. 1888) p. 178—179.
We y m a n , Carl : Studien zu Apuleius und seinen Nachahmern. 1893 siehe : Apuleius..
— Kritisch-sprachliche Analekten. 1894 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 7
98 Scriptores latini. D. Ammianus Marcellinus — Anonymi (Poetae).
Ammianus Marcellinus.
Wieg and, Wilhelm: Die Alamannenschlacht vor Strassburg 357 n. Chr. 1887
siehe B.: Libanius.
Wilckens, Hermann: Quaestiones de Strabonis aliorumque rerum gallicarum
auctorum fontibus. 188Ö siehe B. : Strabo.
Witte, Ernst: Ammianus Marcellinus quid iudicaverit de rebus divinis. Dissert.
inaug. Jenae 1891. (59 S.) 8.
Zangemeister, Karl: Ungedruckte Emendationen Richard Bentley's zu Nonius
und Amniianus Marcellinus. In : Rheinisches Musevim für Philologie 33 (1878)
p. 462—477.
L. Ampelius.
Ampelius. In: Die Grenzboten S8 (1879) 4 p. 504—50^.
Crohn, Hermann: De Trogi Pompei apud antiquos auctoritate. 1883 siehe : Trogus
Potnpeius.
Drechsler, Kranz .1.: Ampel. VIII 11. 1892 siehe C. : Scriptores.
Graf. Matthins : Ampelius cap. 41. eap. 9. In: Xenien der 41. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner ... in München dargeboten vom hi-
storisch-philologischen Verein München (1891) p. 51 — 52.
V. Wilamowitz-Mo eilender ff, Ulrich : Ampel. 8. 2'"'. 1884 siehe B. : Anthologia.
Wölfflin, Eduard: Ampel. 16. 5. 1852 siehe C. : Collectiones (p. 17).
T. Ampi US Balbus. Fragmentum, s. Historicorum romanorum fragmenta ...
recensuit Hermannus Peter (/.?';;»■?■(« 1883) p. 246.
Aiiastasii abbatis, sanctae romanae ecclesiae presbyteri et bibliothecarii,
opera oninia. Editio prae aliis omuibus insignis, ad fidem manuscrip-
toruin codicuni et iuxta probatissimas editiones expressa, Blanchini
nenipe romano-vaticanam, qvioad librum pontificalem, ^labillonii, cardi-
nalis Maii, etc. etc. Accedunt Stephan! V, ... scripta . . . Accurante
Jacobo Paulo Migne. 3 tomi. Parisiis : Garnier fratres 1879 (Um-
schlag 1880). (1596 Sp.: 1466 Sp., 1 S. ung.; 1448 Sp.) 8. Je Fr. 10.
Patrologiae lat. 127. 128. 129.
Auastasii bibliothecarii historia tripertita recensuit Carolus de Boor. 1885 siehe B.:
Theophanis chronographia.
Anaxini ander S. Alexander. Recensuit Alexander Kiese. 1370.2 1900 in:
Anthologia latina I 2 Nr. 786 b.
Andreas. Recensuit Ale.xander Kiese. 1870. ^1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 494^.
Andronicus siehe Livius Andronicus.
Anecdota siehe unter C.
Annales maximi recensuit Hermannus Peter in: Historicorum romanorum
fragmenta ( Lipsiae 1883) p. 3 — 5.
Amatucci, Aurelio -Giuseppe: Gli Annales Maximi. In: Rivista di filologia e
d'istruzione classica 24 (1896) p. 208—233.
Buec heier, Franz: Annal. max. lib. XI. 1886 siehe B. : Aeschylus.
Burger, Combertus Petrus jr.: Sechzig Jahre aus der älteren Geschichte Roms . . .
1891 siehe B. : Diodorus Siculus.
Soltau, Wilhelm: Die Entstehung der annales maximi. In: Philologus 55 (1896)
p. 257—276.
Anniani carmina falisca, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Annius Ciniber. Buec heier, Francisous: Epigramma II quod fertur inter
vergiliana de Cimbro Annio. In : Rheinisches Museum für Philologie 38 (18S3) p. 507—511.
Annii Fetialis fragmentum recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiue 18SSj p. 373.
T. Annius LuSCVlS, s. Oratorum romanorum reliquiae recensuit Jacobus C o r t e s e.
1892 (p. 17).
Anonymi.
Pauegyrici siehe p. 19.
Poetae. Carmen de hello actiaco.
Carmen papyri herculanensis [falso Rabirio adscriptumj recensuit Alexander Riese.
1869. -1894 in: Anthologia latina I 1 p. 3.
Incerti de Augusti hello aegyptiaco Carmen. Recensuit Aemilius B a ehr ens. In: Poetae
latini minores 1 {Lipsi/u 1879) p. 212—220.
EUis, Robinson: On the fragments of the latin hexameter poem contained in the
herculanean papyri. In : The Journal of philology 16 (1888) p. 82—86.
Anonymi (Poetae: Aetna — Laus Herculis). 90
Aetna siehe unter Lucilius iunior.
Versus cuiusdam Scoti de alphabeto.
Poeme anonyme sur les lettres de l'alphabet [piiblie par] Henri Omont. In: Biblio-
theque de l'Eeole des Chartes 42 (1881) p. 429—441.
Versus cuiusdam Scoti de alphabeto recensuit Aeniilius Baehrens in: Poetae latini
minores 5 {Lipsüte 1883) p. 375—378.
De aquila, quae in mensa de sardon_yche lapide erat. Recensuit Alexander
Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 748.
De aquila . . . Recensuit Ludovicus Jeep in editione C'l. Claiidiani carminum 2 (Lipsinc
1879) p. 200.
De aquila . . . Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 (Lipsiae 1881)
p. 303.
De aquila . . . Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum (Berolini
189J) p. 409.
Aulularia siehe unter Querolus.
Ad Bacchum. Recensuit Ludovicus Jeep in editione Cl. Claudiani carminum 2
(Upaiat 1879) p. 199.
De Candido et NigrO oarmina recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae
latini minores 5 (Lipsiiu 1S83) p. 370—373.
Incerti Celeuma recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 {Lipaiac
1881) p. 167—168.
Carmen codicis Berolinensis Diez. B t6 [Celeuma] recensuit Alexander Riese. 1859.
-1894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 388a.
Deidamia an Achilles. Eine mittelalterliche Heroide. [Herausgegeben von
Alexander Riese. In: Rheinisches Museum für Philologie 34 (1879) p. 474 — 480.
Dirae siehe unter Valerius Cato.
Epicedion Drusi.
Incerti Consolatio ad Liviam. Recensuit et emendavit Aemilius Baehrens in: Poetae
latini minores 1 (Lipsüie 1879i p. 97-121.
Ellis, Robinson: In Epicedion Drusi. 1894 siehe C. : Poetae.
Hübner, Emil: Das Epicedion Drusi. In: Hermes 13 (1878) p. 145—244. 427—428.
Kraflert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C: CoUectiones (p. lu).
Nettleship, Henry: On the latinity of the Epicedion Drusi, or Consolatio ad
Liviam Augustam. In: Transactions of the Oxford Philological Society,
1885-1880 p. 17—19.
Schantz, Otto: De incerti poetae consolatione ad Liviam ... 1889 siehe A.:
Poetae carminum consolatoriorum.
Sehen kl, Karl: Die handschriftliche Ueberlieferung der Consolatio ad Liviam.
In: Wiener Studien 2 (1880) p. 59-70.
— Zur Consolatio ad Liviam. Ebenda 7 (1885) p. 339—341.
Wieding, Gustav: De aetate Consolationis ad Liviam. Dissert. inaug. K'ilüic
(Lipsius u. Tischer) 1888. (61 S.) 8. M. 2.
[Epistula. Dido AeneaeJ. Recensuit Alexander Riese. 1869. 21894 in: An-
thologia latina I 1 Nr. 83.
< Epistula Didonis ad Aeneam). Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores
4 (A?>.s?V(( 1882) p. 270—277.
Thewrewk de Ponor, Emil: Epistula Didonis ad Aeneam. 1890 siehe: Accius.
de Winter feld, Paulus: Didonis epistula 14.91. 1895 siehe C. : CoUectiones (p. 17).
Epithalamium Laurentii recensuit Alexander Riese. 1870. 219O6 in: An-
thologia latina I 2 Nr. 74.;.
Epithalamium Laurentii edidit Ludovicus Jeep in edilione Cl. Claudiani carminum 2
(Upstue 1879) p. 194—198.
Incerti Epithalamium Laurentii. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini
minores 3 {U/ixiiu 1881) p. 295—300.
Epithalamiuni Laurentii recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum
(IhviAiia 1892) p. 404-407.
In laude m Solls. Recensuit Alexander Riese. 1869. 21894 in: Antholosia
latina I 1 Nr, 389.
In laudom Solls. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsiae
1882) p. 434-437.
Laus Herculis. Recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: Anthologia latina
I 2 Nr. 494 b.
Laus Herculis. Recensuit Ludovicus J eep in editione Cl. Claudiani carminum 2 (Lipsüir
1879} p. -.lOS- 208.
7*
100 Script, latini. D. Anonymi (Poetae : Laus Herculis — Pervig. Veneria).
Laus Herculis.
Laus Herculis. Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum (Derolmi
1892) p. 399—404.
Laus Martis. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia latina I 2
Nr. 749.
All Martern. Recensuit Ludoviciis Jeep in editione Ol. Claudiani carminum 2 {Lipst'ne
1879) p. 198-199.
Laus Martis. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 {LipsiiK 1881)
p. 303—304.
Laus Martis. Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum {BeroHni
1S9-2) p. 408.
Lydia siehe Valerius Cato.
Elegiae in Maecenatem. Recensuit Alexander Riese. 1870. 2l90o in: Antho-
logia latina I 2 Nr. 760 ab.
Elegiae in Maecenatem. Recensuit AemiHus Baehrens in: Poetae latini minores 1
(Lipsiac 1879) p. 125-136.
Elegiae in Maecenatem. Post Aemilium Baehrens iterum recensuit Fridericus Vollmer.
Ibidem 1 (Lipsiae 1910) p. 143—1.55.
Chatelain, Emile: Maecenas. 1880 siehe: Anthologia latina.
Ciraa, Antonio: Analecta vergiliana et tulliana. III. Ad elegiani in obitum Maece-
natis. 1889 siehe: Cicero.
Ellis, Robinson: Enoch of Ascolis ms of the elegia in Maecenatem. In: The
american Journal of philology 9 (1888) p. 265—273.
— Elegia in Maecenatem, v. 61, 2. Ebenda p. 474.
Kraffert, Hermann: Beiträffe zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Schantz, Otto: De incerti auctoris consolatione ad Liviam duabusque elegiis de
obitu Maecenatis. 1889 siehe A.: Poetae carminum consolatoriorum.
Carmina tria de mensibus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae
latini minores 1 (Lipaiae 1879) p. 201—211. [In Anthologia latina riesiana I 1^ (1894)
Nr. 394. 395. I 2^ (1906) Nr. 665].
Fröhner, Wilhelm: Kritische Studien 18. Dira patet Jani. 20. Zu den Kalender-
liedern. 1892 siehe A.: Poetae epici.
Hey denrei ch , Eduard: Zur lateinischen Anthologie. [Riese, Anth. lat. II Nr. 395].
1878 siehe: Anthologia latina.
Nux Elegia siehe unter Ovidius.
Ad Oceanum. Recensuit Alexander Riese. 1870. 21906 in: Anthologia latina I 2
Nr. 718.
Incerti versus ad Oceanum. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3
(Upsnn 1881) p. 165—166.
(Poetae anonymi oratiuncula recitationi praemissa). Recensuit
Alexander Riese. 1839. 2 1894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 19.
Orestis tragoedia siehe Dracontius.
Aegritudo Perdicae recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5
(Up>~ia( 1883) p. 112—125.
Ellis, Robinson: On the Aegritudo Perdicae. In: The Journal of philology 8
(1879) p. 226—232.
Eussner, Adam: Zur Aegritudo Perdicae [v. 251 flf.]. In: Philologus 47 (1889) p. 162.
Havet, Louis: Aegritudo Perdicae v. 174. In: Revue de philologie 3 (1879) p. 90.
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C: Poetae.
Otto ," August: Zur Aegritudo Perdicae. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 135 (1887) p. 783—784.
Rossberg, Konrad: Zur Aegritudo Perdicae. In: Jahrbücher für classische
Philologie 123 (1881) p. 357—360.
Pasiphaes fabula. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia
latina I 1 Nr. 732.
Incerti Pasiphaes fabula. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5
(Lipxiac 1883) p. 108-109.
Pervigilium Veneris. [Texte et] Traduetion nouvelle de J. R. T. Cabaret-
Dupaty. (1842) 1879 siehe C. : Collectiones (p. 2).
Pervigilium Veneris. Recensuit Alexander Riese. 1869. ^1894 in: Anthologia latina II
Nr." 200.
Pervigilium Veneris. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4
{U/isiaf 1882) p. 292—297.
The Pervigilium Veneris [edited by] John William Mackai 1. 1888 siehe unten die
Erläuterungsschriften.
Anonymi (Poetae: Pervig. ^eneris — Carmen de ponder. et mens.). 101
Pervigilium Veneria.
Edizione critica del Pervigilium Veneris confrontiita con la edizione comune e cjuella
del Biiecheler per Giuseppe Piazza. 1889 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Pervigilium Veneris. La veglia di Venere per Giuseppe Piazza di
Torreselle. Seconda edizione riveduta e ampliata. Torino-Romrc
E. Loescher 1895. (187 S., 1 S. ung.) 8. L. 2.50.
The Pervigilium Veneris. Edited by Sidney George Owen. 1893 siehe: Catullus.
Erotica. The poems of Catullus and Tibullus, and the Vigil of Venus.
A literal prose translation with notes. By Walter Keating Kelly.
To whicii are added tte metrical versions by otliers writers. Boston:
Little, Brown d' Co. New York: Scribner d; Welford (1854) 1887. 8. $ 2.
Pervigilium Veneris. Traduction nouvelle de J. R. T. Cabaret-Dupaty. {1842) 1879
siehe oben die Ausgaben.
Pervigilium Veneris (Veille en Ihonneur de Venus). Epithalame attribue au poete
Florus. Traduction en vers par Eaoul Lajoye. 1894 siehe: Florus.
Giosue Carducci — Canto di Primavera. (1871) (Versi del Pervigilium inseriti dalla
strofe XIV in poi). In : Piazza's Studio eritico 1889 (siehe unten) p. 74 — 77.
Versione del Pervigilium Veneris di Anton Giulio Barrili. In: Cronaca Bizantina 6
(April 1884) N. 7 und vriederholt in Piazza's Schrift (s. unten) p. 67—73.
Pervigilium Veneris. Traduzione metrica di Naborre Campanini.
Reggio-Emilia: Caklerini 1889. (16 S.) 8.
Chatelain, Emile siehe H. Omont.
fröhner, Wilhelm: Zum Pervigil. Veneris 14—16.20—21. 1892 siehe A.: Poetae epici.
Hoenig, Berthold: G. A. Bürgers Nachfeier der Venus und Schillers Triumph
der Liebe in ihrem Verhältnisse zu dem lateinischen Pervigilium Veneris. In:
Jahrbücher für Philologie und Paedagogili 150 (1894) p. 177—192. 223—231. 321—332.
Lavirenti, Eugenius: De Julio Annaeo Floro poöta atque historico Pervigilii
Veneris auctore. 1892 siehe J. A. Florus.
Nettleship, Henry: On the Pervigilium Veneris, and Tiberianus I v. 7. In: The
•Journal of philology 18 (1890) p. 142.
Omont, Henri, et Chatelain. Emile : Sur le Pervigilium Veneris. I. Conjectures
de Joseph Scaliger. II. Conjectures d'Achilles Statius. In: Revue de Philo-
logie 9 (188.5) p. 124—128.
Mackail, John William: The Pervigilium Veneris. In: The Journal of philo-
logy 17 (18S8) p. 179—191.
Piazza, Giuseppe: Studio eritico intorno al Pervigilium Veneris con versione di
Anton Giulio Barrili e di Giosue Carducci per G. P. Trani: Tip. ddV editore
y. Vecchi e C. 1889. (77 S.) 8. L. 1.50.'
Enthält auch : Edizione critica del Pervigilium Veneris confrontata con la
edizione comune e quella del Buecheler (p. .55—63). Die zvreite Auflage
(1895) siehe oben unter den Ausgaben.
Sedlmayer, Henricus Stephanus: Pervig. Ven. 90. 1880 siehe B. : Theocritus.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C. : Coüectiones (p. 15).
Ussani, Vincentius : In Pervigilium Veneris coniecturae. [Ex: Bi)>lioteca delle
scuole]. Mutinne: Typ. A. Namiae 1894. (8 S.) 8.
Carmina de philomela. Reeensuit Alexander Riese. 1870. n906 in: An-
thologia latina I 2 Nr. 658. 762.
Carmina de philomela reeensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 {Lipsiuc
1883) p. 363-367. 368—370.
De ave Phoenice siehe Lactantius.
Incertl laus PlSOniS [Panegyricus in PisonemJ. Reeensuit Aemilius Bae h ren s
in: Poetae latini minores 1 (Lipsiae 1879) p. 221— 23ö.
Buecheler, Franz: Carmen ad C. Pisonem v. 22. 120. 167. 17u. 190. 237. 1881 siehe
C. : Collectiones (p. 6).
Manitius, Max: Zu dem Gedichte de laude Pisonis. 1895 siehe C. : Poetae (p. 30).
Suster, Guido: Elog. Pis. 237. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 14).
Incerti Carmen de ponderibus et mensuris.
Remi Favini de ponderibus et mensuris. Reeensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in:
Anthologia latina 1 2 Nr. 48u
Incerti carmen de ponderibus et mensuris reeensuit Aemilius Baehrens. In: Poetae
latini minores 5 (Lipsiae 1883) p. 71—82.
S c h e n k 1 , Heinrich : Handschriftliches zu lateinischen Dichtern. 188") siehe C. : Poetae.
102 Script, latini. D, Anonymi (Poetae: Pont, praef. — Carm. de vir, ill.)
Incerti Ponticon praefatio. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in:
Anthologia latina I 2 JJr. 720.
Incerti Ponticon praefatio recensuit Aeiiiilius Baehrens in: Poetae latini minores 3
(Upsiai 1881) p. 172—173.
Precatio omnium herbarum. Recensuit Alexander Riese. 1869. ^1894 in:
Anthologia latina I 1 Nr. 6 a.
Precatio omnium herbarum. Recensuit Aemilius Baehrens in: Miscellanea eritiea
(GroHinyiti: 1878) p. 112—113.
Precatio omnium herbarum. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 1
{LipsHU 18791 p. 140—141.
Precatio Terrae Matris. Recensuit Alexander Riese. 1869. 2 1894 in: An-
thologia latina I 1 Nr. 5.
Precatio Terrae Matris. Recensuit Aemilivis Baehrens in: Miscellanea critica (Gronit)tjuc
1878) p. 110-112.
Precatio Terrae. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 1 {Lipstc.e
1879) p. 138-140.
Le Querohis. Comedie latine anonyme. Texte en vers restitue d' apres-
un principe nouveati et traduit pour la premiere fois en fran^ais.
Precede d'un examen litteraire de la piece par Louis Havet. Th^se.
Paris: F. Vieweq 1880. (VI S., 1 BL, 363 S.) 8. Fr. 12.
Dezeimeris, Reinhold : Etudes sur le Querolus. In : Actes de I'Acadömie nationale-
des Sciences, belles-Iettres et arts de Bordeaux 3' serie. 42= annee. 1880 p. 453 — 603.
Muellenbach, Ernst: Coniectanea latina. 18?3 siehe C. : Poetae.
CJuicherat, Louis: Prologue du Querolus. In des Verf. Melanges de philologie
{I'aria 1879) p. 158—170.
De rosis nascentibus. Recensuit Alexander Kiese. 1870. -1906 in: Antholoeia
latina I 2 Nr. 646.
De rosis nascentibus. Recensuit Carolus Schenkl in editione Ausonii {Bcrolini 1883)>
p. 243—245.
De rosis nascentibus. Recensuit Rudolfus Peiper in editione Ausonii {Lipsutt 1886)-
p. 409—411.
Carmina duodecini sapientum. Recensuit Alexander Riese. 1878. -190o
in : Anthologia latina I 2 Nr. 495—638.
Carmina duodecim sapientum de diversis causis. Recensuit Aemilius Baehrens in:
Poetae latini minores 4 (Lipsiin 1882) p. 119 — 155.
Manitius, Max: Carmina duodecim sapientum. 1893 siehe: Anthologia.
Ziehen, Julius: Studien zur lateinischen Anthologie. 1895 siehe: Anthologia.
Incerti Septem sapientium sententiae soptenis versibus explicatae.
Recensuit Aemili\is Baehrens in: Poetae latini minores 3 (lipsüu 1S81) p. 159—162.
Septem sapientum sententiae septenis versibus explicatae. Recensuit Carolus Schenkl
■ in editione Ausonii (Bcrolini 1883) p. 246—250.
Septem Sapientum sententiae. Recensuit Rudolfus Peiper in editione Ausonii (Lipxinc
1886) p. 406—409.
In Sirenas. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia latina I 2Nr.494a.
In Sirenas. Recensuit Ludovicus Jeep in editione Gl. Claudiani carminum 2 (Lipsioe
1879) p. 203.
In Sirenas. Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum (Beroliiii
1892) p. 399.
De spe. Recensuit Alexander Riese. 1870. =1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 415.
Incerti De spe carmen recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (£/ps?('<:
1882) p. 65—67.
Carmina ad Tbeodosium II. Recensuit Aemilius Baehrens. In: Poetae
latini minores 5 (I.ipsiat 1883) p. 83—84. [In Anthologia latina riesiana I 2. 1870. -1906
Nr. 724. 783 sub [Probi] nomine].
Verba Acbillis in parthenone, cum tubam Diomedis audisset.
Recensuit Alexander Riese. 1869. -1894 in: Anthologia latina I 2 Nr. 198.
Verba Achillis in parthenone, cum tubam Diomedis audisset. Recensuit Aemilius
Baehrens in: Poetae latini minores 4 (lipsim 1882) p. 322—325.
deWinterfeld, Paulus : Verba Achillis 19. 26. 57. 66. 1895 siehe C. : CoUectiones (p. 17).
Vers VIS de diebus aegyptiacis siehe unter Anthologia latina.
Carmina de viris illustribus.
Carmina codicis vaticani cuiusdam. Recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: An-
thologia latina I 2 Nr. 831 — 855.
Carmina codicis huydecoperiani. Recensuit idem ibidem Nr. 856—863.
Carmina de viris inlustribus. Recensuit Aemilius B aehrens in: Poetae latini minores 5-
{Lipsiat 1883) p. 39 J— 403.
Anonymi (Poetae. Poetae christiani). 103
De zona niissa ab eadeni [Seren a] Arcadio August o. Recensuit
Alexander Riese. 1870. -1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 759.
De zona... Recensuit Liulovicus Jeep in editione Ol. Claudiani carminum 2 (Lipsice
1879) p. 200.
De zona . . . Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 (Lipsiae 1881) p. 305.
De zona... Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum {Berolini
1892) p. 404.
Poetae christiani.
Carmen codicis Maihingensis. [Lux mundl laeta]. Recensuit Alexander
Riese. 1869. 21894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 6a.
Carmen codicis parisini 8084 [contra paganos] recensuit Alexander Riese.
1869. 21894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 4.
Dobbelstein, Gregorivis: De carmine Christiane codicis parisini 8084
contra fautores paganae superstitionis Ultimos. Dissert. philologica
inaug. Lovanii 1879. (2 Bl., 54 S.) 8.
Auch Text mit französischer Prosaübersetzung.
Incerti Carmen contra paganos. Recensuit Aemilius Baehrens in:
Poetae latini minores 3 [Upsiite 1881) p. 286—292.
Ehwald, Kudolf: Gallaria [Carm. adv. pag. v. 46]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 306—307.
Fröhner, Wilhelm: Carmen codicis parisini 8084 (Riese n. 4). 1884 siehe C:
CoUectiones (p. 8).
Muelienbach, Ernst: Carmen contr. pagan. 47 sqq. 1883 siehe C: Poetae.
De ecclesia. [Mavorti) De ecclesia. Recensuit Alexander Ri e se. 1869. ^1394 in:
Anthologia latina I 1 Nr. 16.
De ecclesia. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsiae 1S82)
p. 214—219.
De ecclesia. Recensuit Carolus Schenkl in: Poetae christiani minores 1 (Vindohonae
1888) p. 621—627.
Traube, Ludwig: Zur lateinischen Anthologie . . . 1895 siehe: Anthologia latina.
Exhortatio poenitendi [herausgegeben von Wilhelm Meyer]. 1886.1905 siehe
A.: Poetae molici (I 1 p. 40).
Meyer, Wilhelm: Versbau der Exhortatio poenitendi. 1886. 1905 siehe ebenda.
Incerti de Jona propheta Carmen recensuit Rudolfus Peiper. i89l
siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 23).
Lamentum poenitentiae [herausgegeben von] Wilhelm Meyer. 1886. 1905
siehe A.: Poetae melici (I 1 p. 40).
Laudes Domini. Brandes, Wilhelm: Über das frühchristliche Gedicht „Laudes
Domini". 1887 siehe C. : Poetae christiani.
Peiper, Rudolf: Bemerkungen zu dem frühchristlichen Gedichte Laudes domini.
1880 siehe ebenda.
Laus Christi. Merobaudis vel Claudiani Laus Christi. Recensuit Alexander Ri ese.
1870. ^1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 878.
Laus Christi. Recensuit Ludovicus Jeep in editione Cl. Claudiani carminum 2 (Lipsiae
1879) p. 201—202.
Laus Christi. Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani (Btrolini 1892) p. 410—412.
AdverSUS Marcionita S. Brandes, Wilhelm: Zwei Victoringedichte des Yatic.
Regln. 582 und das carmen adversus Marcionitas. 1890 siehe C. : Poetae christiani.
Manitius, Max: Das carmen adversus Marcionem. 1889 siehe C. : Poetae christiani.
Oxe, August: Prolegomena de carmine adversus Marcionitas. 1888 siehe B.: Marcion.
— Victorini versus de lege domini. Ein unedierter Cento aus dem Carmen ad-
versus Marcionitas. 1894 siehe: Victorinus.
Miracula Christi. Recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 879.
-Miracula Christi. Recensuit Ludovicus Jeep in editione Cl. Claudiani carminum 2
(Lipuiiit 1879) p. 202—203.
Miracula Christi. Recensuit Theodorus Birt in editione Cl. Claudiani carminum (Berolini
1892) p. 412-413.
Novem vitae sanctorum metricae. Ex codicibus monacensibus,
parisiensibus, bruxellensi, hagensi saec. JX— XII edidit Guilelmus
Harster. Lipsiae: B. G. Teubner 18S1. (XVI, 237 S.) 8. M. 3.
de Winterfeld, Paulus: Schedae criticae in scriptores et poetas romanos. 1895
siehe C: CoUectiones (p. 17).
Contra paganos siehe Carmen codicis parisini 8084.
104 Scriptores latini. D. Anonymi (Poetae christ. Rhetores. Script, eccl.).
De passione Domini. aianitius, Max: Das Carmen de passione Domini. 1890
siehe C. : Poetae.
De Pro videntia divina. Manitius, Jlax: Das Carmen de Providentia divin a.
1890 siehe C. : Poetae christiani.
Portelette, Constant : Poeme anonyme siirla Divine Providence. 1878 siehe ebenda.
De Salvatore (Carmen paschale. XCV). Recensuit Ludovicus Jeep in editione
Cl. Claudiani carminum 2 (Lipsiae 1879) p. 200.
Manitius, Max: Incertus auetor de Salvatore (Damasus?). 1890 siehe C: Poetae
christiani.
Incerti de Sodoma Carmen recensiait Rudolfus Peiper. 1891 siehe C:
Scriptores ecciesiastici (Corpus 23).
(De verbi incarnatione). Kecensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: An-
thologia latina I 2 Nr. 719.
[Carmen de incarnatione]. Recensuit Johannes Huemer. In: Sedulii opera omnia
(Yinilohonae 1885) p. 310-31-5.
(De verbi incarnatione). Recensuit Carolus Schenk! in: Poetae christiani minores 1
(Viiulohomu 1888) p. 615—620.
(Pomponii) versus ad gratiam domini. [Herausgegeben von] Conrad
Bursian. In: Sitzungsberichte der philosophiscli -philologischen und historischen
Classe der k. b. Akademie der Wissenschaften 1878. II p. 29—37. (Ein ungedruckter
Cento vergilianus).
[Pomponii] versus ad gratiam domini. Recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: An-
thologia latina I 2 Nr. 719 a.
[Pomponii] versus ad gratiam domini. Recensuit Carolus Sehen kl in: Poetae christiani
minores 1 {Vhiilohnnae 1888) p. 009—615.
Rhetores.
Incerti auctoris Rhetorica ad Herennium siehe: Cicero und Corniflcius.
Declamatio inLuciumSergiumCatilinam eine Schnldeklamatiou
aus der römischen Kaiserzeit. Nach einer Münchener Handschrift des
XV. Jahrhunderts herausgegeben von Heinrich Zimmerer. Erster
Teil. Inaug. -Dissert. und Progr. des Maximilians -Gvmn. München:
{Buchholz d- Werner) 1888. (80 S.) 8. " M. 1.
Scriptores astroiiomi.
[Excerptum Parisinum]. De ordine ac positione stellarum in signis edidit Georgius
Kauft' mann. 1888 siehe: Hyginus.
Scriptores ecciesiastici.
Anonj^mus Antenicaenus. Ex codice vaticano 642 emendatus. Edidit Joannes
Baptista Pitra in: Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata ^Pciristis-
Romue 1888) p. 136-138.
Incerti auctoris Exhortatio de paenitentia. Ope codicis parisini
Nr. 550 recognovit Adam Miodoi'iski. [Aus: Rozprawy akademii
umiejetnosci. Wydzial filologiczny. Serya II 5 {Kralau 1894) p. 125 — IM].
Krakau: Bnchhandlmuj der polnischen Verlagsge^ellschaft. (10 S.) 8. M. — .40.
Auszug in deutscher Sprache in: Anzeiger dar Akademie der Wissenschaften in
Krakau 1890 {Krakati 1891) p. 277—279.
Wunderer, Carl: Bruchstücke einer afrikanisclien Bibelübersetzung in der
pseudocyprianischen Schrift Exhortatio de paenitentia neu bearbeitet von C. W.
1889 siehe : Cyprianus.
Anonymi De ortu et obitu Patrum. Ex codice veronensi nunc primum edidit
Adam Miodonski. In: Analecta graeco-latina. Philologis Vindobonae congregatis
obtulerunt collegae cracovienses et leopolitani (Craiovhu 1893) p. 18 — 29.
Passio sanctorum r\^ coronatorum. Ausgabe von Wilhelm Watten-
bach. 1893 siehe unten.
Beilesheim, Alfons: Giovanni de Rossi über die hh. Quatuor Coronati. In: Der
Katholik. 59. Jahrgang 2 (1879) p. 504—518.
Erbes, Carl: Die Geschichte der SS. Quatuor Coronati. Eine martyrologische
Studie. In: Zeitschrift für Kirchengeschichte 5 (1882) p. 466—487.
Meyer, Edmund: Ueber die Passio Sanctorum Quatuor Coronatorum. In: For-
schungen zur Deutschen Geschichte 18 (1878) p. 577—603.
Petschenig, Michael: Zur Kritik und Würdigung der Passio sanctorum quatuor
coronatorum. [Aus: Sitzungsberichte der philosopliisch- historischen Classe
der kais. Akademie der Wissenschaften 97 (1880) p. 761—779]. Wien: (C. Gerold's
Solm) 1881. (21 S.) 8. M. —.40.
Anonymi (Scriptores ecclesiastici. Scriptores erotici). 105
Passsio sanctorum IV coronatorum.
de Rossi, Giovanni Battista: I santi quattro coronati e la loro chiesa sul Cello.
In: BiiUettino di archeologia cristiana. Serie 3 — Anno 4 (1879) p. 45—90.
"Wattenbaeh, Wilhelm: Über die Legende von den heiligen Vier Gekrönten.
In: Sitzungsberichte der kgl. preussischen Akademie der Wissenschaften zu
Berlin 1896^ II p. 12S1— 1302, 1 Taf. (Auch Ausgabe).
Passio sanctorum Pionii. Wej-man, Carl: Studien zu Apuleius und seinen
Nachahmern. 1893 siehe: Apuleius.
Passio VII martyrum.
Passio beatissimorum martyrum qui apud Carthaginem passi sunt sub rege Hunirico
VI. Nonas Julias. Recensuit Carolus Halm in editione Victoris Vitensis (Btnilini
1879) p. 59—62.
Incerti auctoris passio Septem monachorum. Recensuit Michael Pet sehen ig. 1881
siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 7).
Weyman, Carl: Passio VII monachorum § 6. 1891 siehe C: CoUeetiones (p. (i).
Scriptores erotici.
Incerti auctoris de Constantino magno eiusque matre Helena
libellus. E codicibus primus edidit Eduardus He v denreich. Lipsiae:
B. G. Teuhner 1879. (VII, 30 S.) 8. ' M. —.60.
Constantin-le-Grand et sa mere Helene. (Traduction d'un roman-legende de la decadence
latine). Par L. de Laigue. In: Revue internationale i" annee 15 {Roiiia 1887) p. 132—142.
292-308.
Coen, Achille: Di una leggenda relativa alla nascita e alla gioventii di Costantino
Magno. [Aus: Archivlo della societä romana di storia patria 4 (1881) p. 1—55.
293—316. 535—561. 5 (1882) p. 33—66. 489—541]. Borna: Tip. Forzfiii ( Co. 1882.
(191 S.) 8.
Eussner, Adam: Libellus de Constantino. In: Philologus 41 (1882) p. 186-189.
Heydenreich, Eduard: Über einen neu gefundenen Roman von der Jugend-
geschichte Constantins des Grossen und von der Kaiserin Helena. In: Ver-
handlungen der 34. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner in
Trier 1879 (Ldpng 1880) p. 177-179. Dazu Hermann Usener p. 179-180.
— Der libellus de Constantino Magno eiusque matre Helena und die übrigen Be-
richte über Constantins des Grossen Geburt und Jugend. Eine kritische Unter-
suchung. In: Archiv für Litteraturgeschichte 10 (1881) p. 319—363.
— Zum libellus de Constantino Magno. In: Jahrbücher für classische Pliilologie 127
(1883) p. 503—504.
— Constantin der Grosse in den Sagen des Mittelalters. In: Deutsche Zeitschrift
für Geschichtswissenschaft 9 (1893) p. 1—27.
— Zu den Sagen über Constantin's des Grossen Jugend. Ebenda 12 (1894/1895)
p. 153—154.
Landgraf, Gustav: Die Vulgata als sprachliches Vorbild des Konstantinromans.
1881 siehe: Ph. Thielmann.
Ludwig, Ernst: Zu dem incertus auctor de Constantino magno eiusque matre
Helena. In: Jahrbücher für classische Philologie 121 (1880) p. 654—655.
Mueller, Hermann Johannes: Dicerti auctoris de Constantino magno Heyd. p. 3,
1. 5. 9. 20. 31. p. 5, 20. p. 6, 11. 17. p. 10, 10. 17. p. 11, 10. p. 13, 11. p. 13, 30.
p. 14, 2. p. 15, 27. p. 17, 7. p. 26, 14. p. 27, 30. p. 28, 5. 1881 siehe : Anthologia latina.
Roh de, Erwin: Zu dem incertus auctor de Constantino magno eiusque matre
Helena. In: Jahrbücher für classische Philologie 121 (1880) p. 6.55—656.
Thewrewk de Ponor, Emil: Inc. auctoris de Constantino Magno c. 40. 1880
siehe: Accius.
T h i e 1 m a n n , Philipp : Über Sprache und Kritik des libellus de Constantino magno
eiusque matre Helena. In: Blätter für das Bayerische Gymnasial- und Real-
Schulwesen- 16 (1880) p. 124- 127.
— Verbesserungen zum lateinischen Konstantinroman. — Landgraf, Gustav: Die
Vulgata als sprachliches Vorbild des Konstantinromans. 1831 siehe: Anonymi
(Historia ApoUoiiii).
Historia Apollonii regis Tyri. Iterum recensuit Alexander Eies e. Lipsiae:
B. G. Tcnlmer (1871) 1898. (XIX S., 1 S. ung., 131 S.) 8. M. 1.40.
Gesta Apollonii recensuit Ernestus Due mmler in: Poetae latini aevi carolini 2 (Berolmi
1884) p. 483-506.
Historia Apollonii regis Tyri e codice parisino 4955 edidit et coiumen-
tario critico instruxit Michael Ring. Fosonii et Lipsiae: S. Steiner
1887 (Umschlag 1888). (9U S.) 8. M. 1.50.
Apollonio Tirio Istoria, s. CoUezione Fiorentina . . . [1884-] 1897 siehe A.: Scriptores
(1 1 p. 66).
lOü Scriptores latini. D. Anonymi (Script, erotici. (Script.) geographi).
Scriptoreserotici.
Die altenglisehe Bearbeitung der Erzählung von Apollonius von Tyrus. Von Julius
Zupitza. In: Archiv für das Studium der neueren Sprachen und Litteraturen 97
(1896) p. 17—34.
Abel, Jenö: Keziratokrol. I. A pozsonyi Terentiustöredek. II. Nenizeti Muzeumunk
,,Apollonius Tyrius" codexeröl. In : Egyeteraes philologiai kOzlöny 2 (1878) p. 25—28.
Un fragment de Terence. — Le musee contient des fragments de l'Historia Ap. T.
Georges, Karl Ernst: Miscellen. 1881 siehe C. : Scriptores (p. 51).
Hagen, Hermann: Der Roman vom König Apollonius von Tyrus in seinen ver-
schiedenen Bearbeitungen. [Sammlung gemeinverständlicher vrissenschaft-
licher Vorträge. 303]. Birliii: C. Hahd (Jetzt: Hamburg: Yerlugsaiistalt unil Drur-lfni
A.-G. (wniialf: J. F. likhtfr)) 1878. (32 S.) 8. M. —.60.
Lanza, Carlo: Apollonius de Tyr. In: Le Museon. Revue internationale 4 (1885)
p. 64—72. 199— 2Ö2.
Murko, Matthias: Die russische Ueber Setzung des Apollonius von Tyrus und der
Gesta Romanoriim. In: Archiv für slavische Philologie 14 (1892) p. 405 — 421.
Nyrop, Kristoffer: „Historia Apollonii regis Tyri", dens sksebne i midddelalderens
litteratur og dens sagenhistoriske betydning. In: Kort Udsigt over det philo-
logisk-historiske Samfunds Virksomhed Oct. 1878 — Oct. 1880 (Koptnhagen 1880>
p. 9—11.
Polivka, J.: Roman o Apollonovi kräli Tyrskem v ceske, polske i ruske literatufe.
In: Listy filologicke 16 (1889) p. 353-358. 416-435.
Riemann. Othon: Note sur deux manuscrits de l'historia Apollonü regis Tyri.
In: Revue de philologie 7 (1883) p. 97-101.
Rossbach, Otto: Historia Apollonü c. 8. 16. 18. 28. 42. 46. 1891 siehe C : CoUec-
tiones (p. 13).
Schepss, Georg: Funde und Stiidien zu Apollonius Tyriiis, Chartarium Parfense,
Donat, Boethius und zur lat. Glossographie. In: Neues Archiv der Gesellschaft
für ältere deutsche Geschichtskunde 9 (1884) p. 171—194.
Singer, Samuel: Apollonius von Tyrus. Untersuchungen über das Fortleben des
antiken Romans in spätem Zeiten. Htilk a. S. : N. Nienuyir 1895. (VI, 228 S.) 8. M. 6.
Teuf fei, Wilhelm Sigmund: Die Historia Apollonü regis Tyri (1872). In des Verf.
Studien und Charakteristiken zur griechischen und römischen Litteratur-
geschichte'-i {Lapzu/ 1889) p. 585—588.
Thielmann, Philipp: Ueber Sprache und Kritik des lateinischen Apollonius-
romanes. Nebst einem doppelten Anhang: 1) Verbesserungen zum lateinischen
Konstantinroman, von Ph. Th. 2) Die Vulgata als sprachliches Vorbild des
Konstantinromans, von Gustav Landgraf. Progr. der Studienanstalt Speier
1881. (74 S.) S.
Traube, Ijudwig: Zu der Ausgabe der Gesta Apollonü. [Dümmler, Poet. lat. aev.
Car. II 484 if.]. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Ge-
schichtskunde 10 (1885) p. 381—382.
Weyman , Carl: Studien zu Apuleius und seinen Nachahmern. 1893 siehe: Apuleius.
— Discedere = mori. 1894 siehe C: Collectiones (p. 16).
Wolfskehl, Karl: Germanische Werbungssagen. 1. Hugdietrich. Jarl Apollonius.
Inaug.-Dissert. von Giessen. Darmstadt 1893. (33 S.) 8.
Zxipitza, Juliijs: Welcher Text liegt der altenglischen Bearbeitung der Erzählung
von Apollonius voji Tyrus zu Grunde? In: Romanische Forschungen 3 (1887)
p. 269—279.
(Scriptores) geographi.
Ex chronographo auni p. Clir. 354 excerptum recensuit Alexander Riese
in: Geographi latini minores (Heilhronnat 1878) p. 169 — 172.
Urbs Constantin op olitana Nova Roma recensuit Alexander Riese
ibidem p. 133—139.
Oosmograpliia olim Aethici dicta siehe: Aethicus.
Descriptio parochiae Jerusalem [circa 460]. Ediderunt Titus Tobler
et Augustus Molin ier. 1879 siehe: Itinera Hierosolymitana.
Dimensuratio provinciarum herausgegeben von Ernst Schweder. Indes
Verf. Beiträge zur Chorographie des Augustus 1 (1878) p. 17 — 25.
[Hieronymi presbyteri] Dimensuratio provinciarum recensuit Alexander Riese in: Ge-
ographi latini minores {Hdlhronnae 1878) p. 9 — 14.
Miller. Konrad: Die ältesten Weltkarten. VI. 1898 siehe B.: Artemidorus ephesius,
Divisio orbis terrarum recensuit Alexander Riese in: Geographi latini
minores (Heilhronnat 1878) p. 15—20.
Miller, Konrad: Die ältesten Weltkarten. 1898 siehe B.: Artemidorus ephesius.
Expositio totius mundi et gentium siehe: Junior philosophus.
Anonymi: (Scriptores) geographi. 107
(Scriptores) geographi.
Laus Alexandriae recensnit Alexander Kiese in: Geographi latini minores
(Hiührvnnat 1878) p. 140. [Nach Boysen Exzerpt ans Julius Valerius latein. Bearbeitung
des Pseudo-Callisthenes].
Boysen, Karl: Laus Alexandriae. In: Philologus 42 (1884) p. 410—413.
Llber GeneratlOniS recensuit Alexander Riese in: Geographi latini minores
(hdlhronnae 1878) p. 160—170.
Liber Generationis. ßl^SZoc ycytaiwg ed. Carolus Fr ick in: Chronica minora 1 {Lipsine
1892) p. 1—77.
Liber Generationis. Edidit Theodorus Mommsen. In: Chronica minora saec. IV. — VII. 1
(Btrolini 1892) p. 78—140.
von Gutschmid, Alfred: Ueber das Verhältnis des Hippolytischen liber gene-
rationis zur Chronographie des Julius Africanus. (1857) 1889 siehe B. : Julius
Africanus.
Mirabilia nrbis Romae siehe: Regionarü.
Septem miracula orbis au moj-en äge (par) Henri Omont. 1882 siehe B.:
Anonymi (Scriptores geographi).
Lafaye, Georges: Une anthologie latine du XV" siecle. 1891 siehe: Anthologia latina.
Schott, Hermann : De Septem orbis spectaculis quaestiones. 1891 siehe B. : Anonymi
(Scriptores geographi).
Nomina provinciarum omnivim (laterculus veronensis). Recensuit Alexander
Riese in: Geographi latini minores {Halbrviin 1878) p. 127—129.
Jullian, Camille: Corrections ä la liste de Vörone (Provinces africaines). In:
Melanges d'archeologie et d'histoire 2 (1882) p. 81 — 93.
Müllenhoff, Karl: Über den Anhang zu dem Pro vinzial Verzeichnis von 297 (1863).
In des Verf. Deutsche Altertumskunde 3 (Berlin 1892) p. 311—325.
Riese, Alexander: Zu den römischen Quellen deutscher Geschichte. 1886 siehe C. :
Scriptores.
De nominibus gallicis siehe: Anonymi (Scriptores grammatici).
Notitia Antiochiae ac Jerosolymae patriarchatuum [saec. VI].
Ediderunt Titus Tobler et Avigustus Molin ier. 1879 siehe: Itinera Hierosolymitana.
Notitia dignitatum. Hasenstab, Benedict: Studien zur Variensammlung des
Cassiodorius. 1883 siehe: Cassiodorius.
Jullian, Camille: Note sur un manuscrit de la Notitia dignitatum. In : Melanges
d'archeologie et d'histoire 1 (1881) p. 284 — 289. — A propos du manuscrit Bianconi
de la Notitia dignitatum. Ebenda 3 (1883) p. 80—81.
Steif enh a gen , Emil: Der Gottorfer Codex der Notitia dignitatum. In: Hermes 19
(18841 p. 458—461.
Notitia Galliarum recensuit Alexander Riese in: Geographi latini minores
{Hdlhronnae 1878) p. 141—144.
Notitia Galliarum. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV. — VIT.
1 (Btrolini 1892) p. 552—612.
Notitia provinciarum et civitatvtm Af ricae siehe: Anonymi (Scriptores
historici).
Anonymus Ravennas. d'Avezac, Marie -Armand -Pascal: Le Ravennate et
son expose cosmographique publie par Jean Gravier. Avec une notice biographique
et bibliographique par Gabriel Gravier. [Extrait du Bulletin de la Soci6te normande
de geographie (Cahier de Sijit.— Od. 1888)]. Ronen: Iinpr. de K. Cagniard. (Paris: Mnison-
neuve) 1888. (117 S., 1 Karte). 4. Fr. 10.
Desjardins, Ernest: La cosmographie du Ravennate. In des Verf. Geographie
historique et administrative de la Gaule romaine 4 (Paris 1893) p. 193 — 218, 1 Karte.
von Gutschmid, Alfred : Zur Frage über das Original der KavennatischenKosmo-
graphie (1857). In des Verf. Kleine Schriften 5 (Leipzig 1894) p. 228—231.
Kubitschek, Joseph Wilhelm: Der Text der ravennatischen Erdbeschreibung.
In: Hermes 22 (1887) p. 471—478. — Civitates mundi. Ebenda p. 465—470.
Miller, Konrad : Die ältesten Weltkarten. VI. 1898 siehe B. : Artemidorus ephesius.
Neu mann. Karl Johannes: Civitates mundi. In: Hermes 22 (1887) p. 160.
Schweder, Emil; Über die Weltkarte des Kosmographen von Ravenna. Versuch
einer Rekonstruktion der Karte. Mit zwei Kartenskizzen. Kiel: Lipsius & Tischer
1886. (18 S.) 8. M. 1.20.
.Sepp, Johann Nepomuk: Frankfurt das alte Askiburg beim Geographen von
Ravenna. Ein Beitrag zur detitschen Mythologie. [Aus: Correspondenz-Blatt
der deutschen Gesellschaft für Anthropologie, Ethnologie und Urgeschichte 13
(1882) p. 182— 202J. Mündien: (Kelhrers Budilt.) 1882. (1 Bl., 71 S.) 8. M. 1.
Wallescr, Martin: Die Welttafel des Ravennaten. Progr. der höheren Madclien-
schule Mannheim 1894. (23 S., 2 Karten). 4.
108 Scriptores latini, D. Anonymi: (Script.) geogr. Script, grammatici).
(Scriptores)geographi.
Anonymi de situ orbis libri duo. E codice leidensi nunc primum
edidi't Maximilianus Manitius. Stuttgaräiae: J. G. Cotta 1884. (XIV S.,
1 BL, 96 S., 1 Bl.) 8. M. 5.
Regionarii.
Mirabilia Urbis ßomae. The marvels of Rome or a picture of the golden
city. An english Version of the medieval guide-book with a Supplement
of illustrative matter and notes by Francis Morgan Nichols. London:
Ellis d' Elvey. Eome : Spithoever 1889. (XXXIII, 205 S., I Abb.) 8. Sh. 6.
Graf, Arturo: Le rovine di Roma e i Mirabilia. In des Verf. Roma nella memoria
e nelle immaginazioni del medio evo 1 (Torhw 1882) p. 44 — 77.
Löhr, Friedrich: Zur Marc Aurel Statue [Mirab. R. fln.]. In: Eranos vindobonensis
(Wün 1893) p. 56—59.
Notitia regionum urbis Romae. de Rossi, Giovanni Battista: Note di
topografia romana raccolte dalla bocca di Pomponio Leto e teste Pomponiano della
Notitia regionum urbis Roniae. In: Studi et documenti di storia e diritto 3 {Roma
1882) p. 49—87.
— D'un codice fiorentino delle note Pomponiane di topografia romana. Ebenda 7
(1886) p. 129—132.
Scriptores grammatici.
Anecdotum cavense de notis antiquorum. Recensuit Ale.xander Riese.
1S70. 2 1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 772a.
Anecdoton Parisintim [de notis]. Von Theodor Bergk (1845). In des Verf.
Kleine philologische Schriften 1 (Holk a. S. 1884) p. 580—612.
Fragmentum parisiniim de notis ex recensione Henrici Keilii. 1880 siehe C. : Scriptores
grammatici.
De accentlbus ex recensione Henrici K ei lü. 1880 siehe: Fragmenta bobiensia.
Dialogus magistri et discipuli de adverbis localibus. Ernestus Kaiinka
edidit. 1894 siehe C. : Scriptores (p. .52).
Pragmenta bobiensia ex recensione Henrici Keilii. ISSOsieheC: Scriptores
grammatici.
De littera (p. 538—539). De accentibus (p. 539—540). De propriis nominibus (p. 540).
De nomine (p. 540—541). In varios Vergilii Horatii Lucani Juvenalis Sallustii
locos (p. 541 — 544).
Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei den lateinischen
Grammatikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatici.
D i f f e r e n t i a e n o m i n u m (s e r m o n ü m).
Beck, Janus Wibertus: Specimen litterarlum (inaugurale) de diiferentiarum scrip-
toribus latinis. Groiiingae: P. Koordhoff 1SS3. (2 BL, 90 S.) 8. F. 1.50.
— Dissertationis „De differentiariim scriptoribus latinis" appendix. Progr. gymn.
urban. Groningae 1884 p. 51—60.
— Zu den Differentiae Sermonum. In : Archiv für lateinisclie Lexikographie und
Grammatik 3 (1886) p. 549—550.
— Zu den Differentiae Sermonum. In: Jahrbücher für classische Philologie 131
(1885) p. 639—643.
Rück, Karl: Zu den Differentiae verborum. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 2 (1885) p. 129—131.
Widmann, Simon: Differentiae sermonum. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 127 (1883) p. 649—652.
De figuris vel SChematibus. Recensuit Alexander Riese. 1870. 21906 in:
Anthologia latina I 2 Nr. 485.
Incerti carmen de figuris vel schematibus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae
latini minores 3 (Lipsiiie 1881) p. 272—275.
Bernays, Jacob: Zum Carmen ad Messium (1863). In des Verf. Gesammelte Ab-
handlungen 2 (Berlin 1885) p. 303—307.
Eussner, Adam: Rhet. lat. ed. Halm p. 63. 1884. 1888 siehe C: Rhetores.
Loewe, Gustav: Zum Carmen de figuris v. 1.54 ff. (1875). In des Verf. Glossae
nominum {L/psiae 1884) p. 252.
Mueller, Johannes: De figuris quaestiones criticae part. I. Dissertatio inaug.
Gryphiswaldiae 1880. (1 BL, 27 S.) 8.
Prolegomena. De fontibus „carminis de figuris'^.
Ziehen, Julius: Studien zur lateinischen Anthologie. 1S95 siehe: Anthologia latina.
I
Anonymi: Scriptores grammatici. 109
Scriptores grammatici.
Corpus glossariorum latinorixm a Giistavo Loewe incohatum au-
spiciis societatis litterarum regiae saxonicae composuit recensuit edidit
Cleorgius Goetz. Vol. II— VII. Lipsiae.- B. G. Teidmer 1888— 1903. 8.
Vol. II. Glossae latinograecae et graecolatinae ediderunt Georgius Goetz et Gott-
holdus Gundermann. Accedunt minora utriusque lingnae glossaria.
Adiectae sunt tres tabulae phototypicae. 1888. (XLYL S., 1 Bl., 507 S.) M. 20.
Glossae latino-graecae. Glossaria minora lalino-graeca et graeco-latina:
Idiomata codicis harleiani. Glossae Servii grammatici. Idiomata
nominativa quae per genera efferuntur. Idiomata codicis parisini.
Glossae landunenses. Fragmenta papyracea antiquissima. Glossae
nominum.
„ III. Hermeneumata psendodositheana edidit Georgius Goetz. Accedunt herme-
neumata medicobotanica vetustiora. 1892. (XXXVI, 659 S.) M. 22.
Hernieneumat.i leidensia. Hermeneumata amploniana. Fragmentum
parisinum. CoUoquium harleianum. Hermeneumata monacensia. Her-
meneumata einsidlensia. Hermeneumata montepessulana. Herme-
neumata Stephani. Hermeneumata varia: Fragmentum bruxellense.
. Glossarium leidense. Hermeneumata vatieana Henrici Stephani voca-
bula graeca cum latina interpretatione ex diversis libris glossariorum
nomine inseriptis collecta. Glossae Loiselii. Glossae bernenses. Glossae
vaticanae. Hermeneumata medicobotanica vetustiora: Glossae cassi-
nenses. Hermeneumata seneusia. Hermeneumata codicis vaticanae
reginae Christinae 1260 saeculi X. Hermeneumata bernensia. Codex
vaticanus 4417 saeculi X/XI. Appendix. Colloquia quatuor emendata:
CoUoquium leidense. CoUoquium harleianum. Colloquia monacensia.
CoUoquium montepessulanum.
„ IV. Glossae codicum vaticani 3321 sangalleiisis 912 leidensis 67 P edidit Georgius
Goetz. 1889. (XLIII, 605 S.) M. 20.
Darin Glossae codicis leidensis 67 F. : Glossae abavus. Glossae ab absens.
Glossae vergilianae. Glossae affatim. Appendix: I. Specimen codicis
ambrosiani. II. Specimen glossarum asbestos. III. Specimen glossarii
abavus maioris. IV. Specimen glossarum abactor.
„ V. Placidus. Liber glossarum. Glossaria reliqua edidit Georgius Goetz. 1894.
(XXXVI, ('61 S.) M. 22.
Placidus. Bxcerpta ex Ijbro glossarum. Glossaria amploniana : Glossarium
ampl. secundum. Glossarium amplonianum primum. Appendix. I. Spe-
cimen codicis cantabr. coUegii Corp. Chr. II. Specimen codicis leidensis
(Voss. Q 69 saec. VIII/IX). III. Specimen codicis ambrosiani (M 79 sup.
saeculi XII). Excerpta ex glossariis romanis et cassinensibus: I. Ex-
cerpta ex glossis AA. II. Excerpta ex codice vati(!ano 1468. III. Ex-
cerpta ex codice vaticano 1469. IV. Excerpta ex codice vaticano 1471
(saeculi IX). I. II. (Glossae terentianae). III— VI. VIII. V. Excerpta
ex codice vaticano reg. Christ. 1048 (saeculi X). VI. Excerpta ex codice
cassinensi 402 (saec. IX/X). VII. Excerpta ex codice cassinensi 90
(saec. X). VIII. Excerpta ex codice vaticano reg. Chr. 215 (saec. IX).
Miscellanea: I. Glossae Scaligeri (quae vulgo Isidori esse putabantur).
II. Excerpta ex glossis Aynardi. III. Excerpta ex glossario abavus
majore (cod. Voss. 82 saec. IX). IV. Excerpta ex codice leidensi 67 E
(saec. IX). V. Glossae Nonii (cod. leid. 67 F saec. VIII/IX). VI. Glossae
iuvenalianae (cod. paris. 77:50 saec. X). VII. Glossae codicis leid. voss.
lat. 88. VIII. De Latinitate (cod. Neapol. Charisii).
„ VI. Pars prior. Fase. I. Thesaurus glossarum emendatarum conl'ecit Georgius
Goetz. 1899. (X, 368 S.) M. 18.
- Fase. II . . . 1899. (S. 369-754). M. 18.
, VII. „ I. II. Thesaurus glossarum emendatarum confeeit Georgius Goetz.
Pars posterior. Accedit index graecus Guilelmi Her aei. 1901.1903. (714 S.)
, . M. 24 u. 12.
Aipillta. A medico-botanical glossary . . . Edited by .John Lancaster Gough M o w a t.
1887 siehe C. : CoUectiones (p. 1 ).
Die althochdeutschen Glossen gesammelt und bearbeitet von Elias Stein-
meyer und Eduard Sievers. 4 Bände. Berlin: Weidmannsche Buch-
handlung 1879—1898. 8. M. 95.
1. Glossen zu biblischen Schriften. 1879. (XVI, 821 S.) M. 15.
2. Glossen zu nichtbiblisehen Schriften bearbeitet von E. St. 1882. (XII, 778 S.) M. 20.
:;. Sachlich geordnete Glossare bearbeitet von E. St. 1895. (XII, 723 S.) 1*1.28.
4. Alphabetisch geordnete Glossare. Adespota. Nachträge zu Band I— IIJ. Hand-
schriftenverzeichnis. 1898. (XV, 790 S.) 51. 32.
110 Scriptores latini. D. Anonymi: Scriptores graminatici.
Scripte res grammatici.
Colloquia, siehe: Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
Colloquium harleianum, siehe: Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
CoUoquium scholicum harleianum ex recensione Georgii Goetz. I. schol. aest. .hnui :
(G. Naunhcüui) 1892. (S. 3-16). 4. M. —..50.
An eightli -Century latin-an glo-.saxon glossary preserved in
the library of Corpus Christi College, Cambridge, (ms. No. 144). Edited
hy John Henry Hess eis. Cambridge: Universitii Press 1890. (XL VIII,
2-26 S., 1 Facs.) 8. ' ' Sh. 10.
The Epinal glossary, Latin and Old-English of the eighth Century.
Photo - lithographed from the original ms. b^' W. Griggs, and edited,
with transliteration, introduction and notes, by Henry Sweet. Printed
for subscribers and for the Philological and Early English Text
Societies. London: rnibrnr and Co. 1883. (XIV S., 1 Bl., 29 Bl.) 2.
Excerpta ex Codice leidensi 67 E, siehe: Corpus glossariorum latinorum
5 (1894).
Excerpta ex glossariis romanis et cassinensibus, siehe: Corpus
glossariorum latinorum 5 (1894).
Excerpta ex glossario abavus maiore (cod. Voss. 82), siehe:
Corpus glossariorum latinorum 5 (1894).
Excerpta ex glossis Aynardi, s. Corpus glossariorum latinorum 5 (1894).
Fragmenta papyracea antiquissima, siehe: Corpus glossariorum lati-
norum 2 (1888).
Glossae bernenses, siehe : Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
Glossae codicis leidensis67F, siehe: Corpus glossariorum latinorum 4 (1889).
Glossae codicis leid. VOSS. lat. 88, siehe ebenda 5 (1894).
Glossae COdicum vaticani 3-321, sangallensis 912, leidensis 67 F, siehe:
Corpus glossariorum latinorum 4 (1889).
Glossae laudunenses, siehe: Corpus glossariorum latin. 2 (1888).
Glossae Loiselii, siehe: Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
Glossae nomin um edidit Gustavus Loewe. Accedunt eiusdem opu-
scula glossographica collecta a Georgio Goetz. Lipsiae: B. G.Teuhner
1884. (XVIII, 264 S.) 8. M. 6.
Glossae nominum, siehe: Corpus glossariorum latinorum 2 (1888).
Glossae Scalige ri (quae vulgo Isidori esse putabantur), siehe: Corpus glossa-
riorum latinorum 5 (1894).
Glossae vaticanae, siehe: Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
Glossaire grec-latin de la bibliotheque de Laon, par Emmanuel
Miller. 1880 siehe B. : Lexica.
Glossaria amploniana, siehe: Corpus glossariorum latinorum 5 (1894).
Glossarium leidense, siehe: Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
Glossary, Greek-latin, s. The Palaeographical Society. 1884— 1894 (C. : CoUec-
tiones p. 2).
Hermeneumat a, siehe: Corpus glossariorum latinorum 3 (1892).
Herme neumata medicobotanica vetustiora, siehe ebenda.
Das medicinisch-botanisehe Glossar von Siena. Von Johannes Sc hmidt. In: Hermes 18
(188?) p. 521—545.
Hermeneumata vaticana emendavit illustravit Immanuel David. Disser-
tatio inaug. ienensis. Lipsiae 1894. Auch in: Commentationes philologae ienenses 5
(1894) p. 197—238.
Idiom ata, siehe: Corpus glossariorum latinorum 2 (1888).
De Latini täte (cod. JSeapol. Charisü), siehe ebenda 5 (1894).
Liber glossarum, siehe: Corpus glossariorum latinorum 5 (1894).
De nominibus gallicis. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora
saec. IV.— VII. 1 (Bu-olv'i 1892) p. 613—614.
Zimmer, Heinrich: Endlichers Glossar. Ein galloromanisches Denkmal des
V. Jahrhunderts. In: Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung auf dem
Gebiete der indogermanischen Sprachen 32 (1893) p. 230—240.
Sinonoma Bartholomei. A glossary from a fourteeuth-century manuscript . . .
edited bv John Lancaster Gough Mowat. 18S2 siehe C: CoUectiones (p. 1 ).
I
I
Anonymi: Scriptores grammatici. Hl
Scriptores grammatici.
Specimen codicis ambrosiani, siehe: Corpus glossariorum Utinorum 4 (1889).
Specimen codicis cantabr. collegii Corp. Chr., siehe: Corpus
glossariorum latinorum 4 (1889).
Specimen glossarii abavus maioris siehe ebenda.
Specimen glossarii ambrosiani siehe ebenda.
Specimen glossarum abactor siehe ebenda.
Specimen glossarum asbestos siehe ebenda.
Specimen codicis leidensis (Voss. Q 69) siehe ebenda 5 (1894).
Berger, Samuel: De glossariis et compendiis exegeticis quibusdani niedii aevi
sive de libris Ansileubi Papiae Hngutionis Guill. Britonis de catholicon
Mammotrecto aliis. Dissertatio eritica. Farisi/s. (Naiic/j: {Btrger- Ltrnmlt)) 1879.
(1 Bl., 56 S.) 8. Fr. i> (M. 1.92).
Buchholtz, Ermanne: Addizioni alla grammatica latina. I. Delle glosse. II. Di
Ennio. III. Delle iscrizioni. In: Atti della r. Accademia di scienze, lottere e
belle arti di Palermo. Nu. ser. 7 (1881-82 e piii tre mesi 1882) p. 17—22 (Comuni-
cazioni ed estratti).
Bywater, Ingram: Scaliger's und Labbe's handschriftliehe Noten zu den Veterea
glossae verborum iuris. In : Rheinisches Museum für Philologie 42 (1887) p. 62 — 80.
Drexler, Wilhelm: Gloss. Labb. p. 40. 1892 siehe C: CoUectiones (p. 7).
Du Vau, Louis: Glossaire latin-allemand , extrait du manusc-rit Vatic. reg. 1701.
In: Melanges d'archeologie et d'histoire 8 (1888) p. 1 09— 629 und Memoires de la
Societe de linguistique de Paris 6 (18-!9) p. 359—367.
— Glossaire allemand du XI- siecle s. imbreus. 1889 siehe C: CoUectiones (p. 7).
Dziatzko, Karl: Zu den Helmstedter Glossarfragmenten. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 9 (189ü) p. 693 — 594.
Dziobek , Otto: Altirische Glossen. In: Beiträge zur Kunde der indogermanischen
Sprachen 5 (1880) p. 63—67.
Ellis, Robinson: Aus einem unedierten Glossare. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 321.
— Gloss. Phillipps 4626. 1885 siehe B. : Aeschylus.
— Gloss. Phillipps s. Adfricare. 1886 siehe C. : Collectione's (p. 8).
— Phillipps glossary. In: The american Journal of philologj- 7 (1886) p. 310—324.
Francken, Cornelis Marinus: Miscella. 1891 siehe: Plautus.
Funck, Anton: Glossographische Studien. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 8 (1893) p. 369—396. Vgl. VV^ilhelm Schmitz: lifjuio-
niüywY. Ebenda p. 586.
— Zu Petronius und lateinischen Glossaren. In: Philologus .53 (1894) p. 127—131.
Georges, Karl Ernst: Miscellen. 1884 siehe C: Scriptores.
Goetz, Georg: Abactor. abigeus. abacus. abaddir. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 558—564.
— Glossographische Kleinigkeiten. In: Rheinisches Museum für Philologie 40 (1885)
p. 324—328.
— Lexikalisch -kritische Bemerkungen. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 2 (1885) p. 337—348. Dazu Nachtrag: Afannae. Ebenda p. 597
und Otto Ribbeck: Apinae tricaeque. In: Leipziger .Studien zur classischeu
Philologie 9 (1887) p. 337—342.
1. 3. 5. 9. 10. Plaut. Bacch. 929. Merc. 695 f. Mgl. 217. Aul. 286. Cist. III 15.
Men. 809. Poen. 1290. 2. 6. 7. 8. Glossae. 4. Apul. Met. p. 160. 28. p. 188.
1 Eyss. 10. Paul. Festi p. 28.
— Über .Joseph Scaliger's glossographische Stu<lien und Pläne. In: Berichte über
die Verhandlungen der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften zu
Leipzig. Philologisch-historische Clas.se 40 (1888) p. 219—234.
— Quaestiones miscellae. II. III. 1888-1889 siehe C. : CoUectiones (p. 9).
— Ad legem XII tabularum adnotationes glossematicae. J. schol. aest. Jeiiuc
(G. XnunUnhn) 1889. (S. III— VIII). 4. M. —.50.
— Der Liber Glossarum. Mit einem Facsimile. Des XIII. Bandes der Abhandlungen
der philologisch -historischen Classe der königl. sächsischen Gesellschaft der
Wissenschaften No. II p. 211-288, 1 ßl. Ltipzig: H. Hirzill^Ql. (79 S., 1 Fks.) 8. M. 3.
Die Handschriften des liber Gl. Abkömmlinge des 1. Gl. Die Quellen des 1. Gl.
Der Ursprung des 1. Gl.
— Über Dunkel- und Gehoimsprachen im späten und mittelalterlichen Latein. In:
Berichte über die Verhandlungen der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissen-
schaften zu Leipzig. Philologisch-hi.storische Classe 48 (1896) p. 62—92.
GUterbock, Bruno: Altirische Glossen. In: Beiträge zur Kunde der indo-
germanischen Sprachen 7 (1883) p. 342—343.
112 Scriptores latiiii. D. Anonymi: Scriptores grammatici.
Sci'iptores grammatici.
Hagen, Hermann: Gradus ad criticen. Für philologische Seminarien und zum
Selbstgebrauch entworfen von H. H. Ldpzig: B. G. Teubner 1819. (XII, 136 S.) 8.
M. 2.80.
Hamann, Karl: Mittheilungen aus dem Breviloquus Benthemianus, einem hand-
schriftliehen lateinischen Glossar des XV. Jahrhunderts. Progr. der Real-
schule des Johanneums Hamburg 1879. (32 S.) 4.
— Neue Mittheilungen aus dem Breviloquus Benthemianus, einem handschrift-
lichen lateinischen Glossar des XV. Jahrhunderts. Ebfntia : (Nolte) 18S0. (20 S.) 4.
M. 1.50.
— Weitere Mittheilungen aus dem Breviloquus Benthemianus, enthaltend Beiträge
zur Textkritik der Vulgata, nebst einem Anhang: Abschnitte aus dem Liber
derivationum des Ugutio von Pisa. Ehouhi : (Xoltf) 1882. (S. III— IV, 32, XVI S.) 4.
M. 2.80.
H a II p t , Herman : Ueber die Noten des Joseph Scaliger zu dem Glossarium nomicum
des Labbaeus. In: Rheinisches Museum für Philologie 34 (1879) p. 506—508.
Helmreich, Georg: Zu den Glossen von Epinal. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 7 (1892) p. 274—275.
Hofmann, Konrad: Acieris, frz. acier. In: Archiv für lateinische Le.xikographie
und Grammatik 2 (1885) p. 275.
Hoppe, Karl: Duplex. Lisae. Porres. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 8 (1893) p. 587—588.
Housman, Alfred Edward: Remarks on the vatioan glossary 3321. In: The
Journal of philology 20 (1892) p. 49—52. Vgl. H. Nettleship.
Jordan, Henri: Das Gesetz des Rhotacismus in den Glossen. In des Verf.
Kritische Beiträge zur Geschichte der lateinischen Sprache (Btrlin 1879) p. 124 — 150.
Krumb ach er, Karl: Ein neues Glossar. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 1 (1884) p. 150—151.
Landgraf, Gustav: Naevius, Apuleius, Ciceroscholien in Glossaren. In: Archiv
für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 169 — 176.
— Glossographie und Wörterbuch. Ebenda 9 (1896) p. 355—446. 565—566.
— Nucula (i. e. nugula): somnia (zu [Arch.] IX 398). Ebenda 10 (1898) p. 278.
Loewe, Gustav: Glossematisches aus Plautus und archaischer Latinität (1874).
Wiederholt in des Verf. Glossae nominum (Lipsiac 1884) p. 178—192. 253.
— Glossographisches (1875). Wiederholt in des Verf. Glossae nominum p. 158—160.
— Zu den lateinischen Glossarien (1875. 76). Wiederholt in den Glossae nom.
p. 125-126. 127—135.
— Glossographisches. In : Jahrbücher für classische Philologie 117 (1878) p. 800.
119 (1879) p. 705—712. Wiederholt in den Glossae nom. p. 160—161. 136—146 (ohne
indiculus).
— Glossematica. In : Revue de philologie 7 (1883) p. 197—202. 8 (1884) p. 103—105.
Wiederholt in den Glossae nominum p. 147 — 157.
— Contributions ä la critique des gloses .,abavus'' (cod. parisinus 7690). (Traduit
de Falleraand). In: Melanges Graux {Paris 1884) p. 767—779. In der ursprüng-
lichen deutschen Form „Zur Kritik der glossae „abavus"" (cod. parisinus 7690)
in den Glossae nom. p. 101 — 115.
— Aus lateinischen Glossaren. In : Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 1 (1884) p. 21—34. Wiederholt in den Glossae nominum p. 162—177.
253. Dazu : Stowasser, Josef Maria : Abscito : absentio. Amazspoys : carrarius.
Remulcare. Favisor : piscator, fautor. In: Archiv 1 (1884) p. 271. 440 — 441.
Mähly, Jakob: Glossae (Löwe p. 80. 103. 107. 222). 1889 siehe C: Collectiones (p. 11).
Nettleship, Henry: Note on the glosses quoted in Hagen's Gradus ad criticen.
In: The Journal of philology 11 (1882) p. 116—118.
— Placidus and Glossaries. In des Verf. Lectures and essays (Oxford 1885) p. 352—359.
— St. Gallen Glossary. Epinal glossary, ed. Sweet. 1886 siehe C. : Collectiones (p. 12).
— Augustator [Gloss. nom. p. 15 Lö.]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 5 (1888) p. 222.
— Glossae nominum. Nonius p. 91 (p. 127 Müll.). Ebenda p. 414.
— Glossae nom. (Lö.) p. 25. Gloss. graeco-lat. ap. Lö. prodr. p. 217. 1888 siehe C:
Collectiones (p. 12).
— Glossae nominum p. 15. 47. 50. 51. 61 Löwe. Gloss. Epin. p. 6 A 12. p. 10 A 14.
p. 11 E 5. 1888 siehe ebenda.
— Ad glossas latino - graecas. In : Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 6 (1889) p. 149—150.
— Notes on the vatiean glossary 3321 (ed. Goetz). In: The Journal of philology 20
(1892) p. 53-62.
— The vatiean glossary No. 3321. Ebenda 20 (1892) p. 183—184. Vgl. A. E. Housman.
— Notes on the vatiean glossary 3321. Ebenda p. 183—190.
Anonymi: Scriptores grammatici. 113
Scriptores grammatici.
Omont, Henri: Fragment de glossaire latin-grec du XI« siecle. In: Bibliotheque
de l'Ecole des Chartes 53 (1892) p. 500—501.
Petschenig, Michael: Ein griechisch - lateinisches Glossar des achten Jahr-
hunderts. In: Wiener Studien 5 (1883) p. 159—163.
Ribbeck, Otto: Glossa. In: Rheinisches Museum für Philologie 39 (1884) p. 315.
Riess, Ernst: Xaama : decor. Ridiculus [Glossae. Firm. Matern, astrol. III 3, X].
In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 8 (1893) p. 588.
Rönsch, Hermann: Glossographisches. 1. Zu Placidi glossae ed. Deuerling. 2. Zu
Lowes Prodromiis corporis glossariorum latinorum. In : Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 795—799. Wiederholt in des Verf. Collectanea philologa
(Brcinoi 1891) p. 290-293.
— Glossographisches. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 31 (1880)
p. 816—819. 34 (1883) p. 7—12. Wiederholt in den Collectanea philologa p. 293—296.
p. 296—300.
— Über cossam in den Glossen. In : Berliner philologische Wochenschrift 6 (1886)
Nr. 24 Sp. 737—739 = Collectanea p. 300—301.
— Zwei Glossen im Hüdebrandschen Glossar: palma und curcilla. Ebenda Nr. 48
Sp. 1515-1516 = Collectanea p. 301—302.
— Lexikalische Excerpte aus weniger bekannten lateinischen Schriften. Dritte
Serie. Aus Kirchenschriftstellern, Glossarien und anderen Quellen. In: Ro-
manische Forschungen 3 (1887) p. 331—336 = Collectanea p. 134—139.
Schepss, Georg: Funde und Studien . . . zur lat. Glossographie. 1884 siehe:
Anonymi (Scriptores erotici).
— Anxicia (Vgl. Archiv II 339 f.). In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 8 (1893) p. 600.
Schlutter, Otto B. : Stray gleanings. In: The american Journal of philology 17
(1896) p. 84—88.
— Latin glosses. Ebenda p. 473—484.
— Beiträge zur lateinischen Glossographie. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 10 (1898) p. 11—15. 187—208. 361—366.
Schulze, Wilhelm: Zu den Idiomata nominativa CGL. II 537 ffg. In: Zeitschrift
für vergleichende Sprachforschung auf dem Gebiete der indogermanischen
Sprachen 33 (1895) p. 166—168.
Stein meyer, Elias: Lateinische und altengiische Glossen. In: Zeitschrift für
deutsches Alterthum und deutsche Litteratur 33 (1889) p. 242 — 251.
Stokes, Whitley: The irish glosses and notes in the Bodleian Chalcidius. In:
The Academy 31 (1887) p. 275—276.
— The glosses in Harleian ms. 1802. Ebenda p. 345—346. 398.
— Irish glosses and notes on Chalcidius. In: Zeitschrift für vergleichende .Sprach-
forschung auf dem Gebiete der indogermanischen Sprachen 29 (1888) p. 372 — 378.
— Two glossaries in the British Museum. In: The Academy 34 (1888) p. 120.
— The old-irish glosses in Regina nr. 215. In : Zeitschrift für vergleichende Sprach-
forschung auf dem Gebiete der indogermanischen Sprachen 30 (1890) p. 555 — 561.
— Glosses from Rome and Paris. I. Latin glosses. Vat. ms. lat. 1339 (Canons). Vat.
ms. lat. 1347 (Canons). Vat. ms. lat. (Jerome's Epistles, &c). II. Old-high-german
glosses. III. Old breton glosses. Vat. ms. lat. 1974. 1480. IV. Old-irish glosses.
Ms. lat. 7960. In: The Academy 39 (1891) p. 64— 65. Dazu Henry Bradley: „In
Taphnis.-" Ebenda p. 91.
— Hibernica. In: Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung auf dem Gebiete
der indogermanischen Sprachen 31 (189J) p. 232—255. 32 (1893) p. 319—320.
— Glosses from Turin and Rome. I. The old-irish glosses in Turin. II. The old-
irish glosses in Rome. III. The old -breton glosses in Rome. IV. The anglo-
saxon prose and glosses in Rome. V. Old-high-german glosses. In: Beiträge
zur Kunde der indogermanischen Sprachen 17 (1891) p. 133 — 146.
Stowasser, Josef Maria : Eine Glosse und ihre muthmassliche Quelle. In : Wiener
Studien 6 (1(<84) p. 172.
— Glossa ganeus. 1884 siehe C: CoUectiones (p. 14).
— Glossa cod. Amplon. 33(j. 15. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 2 (1885) p. 126—127.
— Coniectanea. Ebenda p. 318— 320. 607— 608. Vgl. Bernhard Domb art: Speculator.
Ebenda 3 (188C) p. 283—284.
Thewrewk de Ponor, Emil: Loewe, Prodrom. 267. In: Egyetemes philologiai
közlöny 2 (1878) p. 244.
— Loewe, Prodrom. 146. 1878 siehe: Accius.
— Cod. Bern, [in Hageni Gradus ad crit.]. 1879. 1880. 1886 siehe: Accius.
— Laeter = laevus (Gloss. Par. Hildebrand 192. 69) — Hildebr. Gloss. Par. 13, 111.
1880 siehe: Accius.
— Glossar, lat. sub fine lex. De Vit. 1882. 1886 siehe: Accius.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 8
114 Scriptores latiui. D. Anonymi: Scriptores grammatici.
Scriptores grammatici.
Thewrewk de Ponor, Emil: Glossar. Par. p. 79 Hild. p. 121 no 150. p. 290 no 82
1882. 18^6 siehe : Accius.
— Auruncat. (Corp. gloss. lat. IV 308). Corp. gloss. lat. IV 359. 1890 siehe: Accius.
— Canistellum. — Az Abavus-glossariumhoz. — Brisca. 1890 siehe: Accius.
— Ac veluti. In: Egyetemes philologiai közlöny 14 (1890) p. 643.
Traube, Ludwig: Hermeneumata vaticana. In: Byzantinische Zeitschrift 3 (1894)
p. 604-606.
van der Vliet, Joannes: Notulae ad Glossas nominum. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 302—304.
— Glossar. Amplon. seeundum [Corp. gloss. V]. 1895 siehe C: Scriptores (p 54).
Voigt, Moritz: Glossograpliisches [2. Glossar des Salemo : apria mergis]. In:
Kheinisches Museum für Philologie 36 (1881) p. 477.
Warren, Minton: On the iraportance of latin glossaries with special reference to
Codex sangallensis 912, Saec. VII— VIII [Abstract]. In: The Johns Hopkins
University Circulars 2 Nr. 21 (Fthrnarii 1883) p. 51.
— On latin glossaries, with especial retVrence to the codex sangallensis 912. In:
Transactions of the american philological association 15 (1884) p. 124 — 228.
— Phillipps glossary. Extracts from a glossary in the Phillipps library at Chelten-
ham. In: The american Journal of philology 6 (1885) p. 451 — 461.
Wessner, Paul: Bericht über die Erscheinungen avif dem Gebiete der lateinischen
Grammatik mit Einschluss der Scholienlitteratur und Glossographie für die
Jahre 1891 — 1901. 1902 siehe C. : Scriptores grammatici.
Weyman, Carl: Zum Corpus glossariorum [IV p. 491. 43]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 9 (18961 p. 52.
— Glossographisches zu Archiv IX 355 ff. Ebenda p. 546.
Zimmer, Heinrich: Keltische Studien. 15. Altirische Glossen im Codex latinus
monacensis 14499. In: Zeitschrift für vergleichende Sprachforschung auf dem
Gebiete der indogermanischen Sprachen 33 (1895) p. 274 — 284.
Hisperica famin a. Das Luxemburger Pergamen: (Revue celtique I 346 f.). Von
Josef Maria Stowasaer. In: Wiener Studien 9 (1887) p. 309-322.
Incerti auctoris Hisperica famina deniio edidit et explanavit Josefus
Maria Stowasse r. Progr. des Franz -Joseph -Gymn. Wien 1887.
(38 S.) 8.
Neue Fragmente von Hisperica famina aus Handschriften in Luxemburg und Paris.
Von Heinrich Zimmer. In: Nachrichten von der kgl. Gesellschaft der Wissen-
schaften zu Göttingen. Philologisch-historische Classe. 1895 p. 117—165.
Gaidoz, Henri, et Bradshaw, Henry: Le manuscrit luxembourgeois des „Hi-
sperica famina". In: Revue celtique 11 (1890) p. 219—220.
Geyer, Paulus: Die Hisperica famina. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 2 (1885) p. 255—266.
Rhys, John: The Luxembourg fragment. In: Revue celtique 13 (1892) p. 248—251.
Stow asser, Josef Maria: Zu den Hisperica famina. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 3 (1886) p. 168 — 176.
— Zur Aufklärung. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 45 (1894) p. 724.
Thurneysen, Rudolf: Zu den Hisperica famina. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 3 (1886) p. 546—548.
De littera ex recensione Henrici Keilii. 1880 siehe: Fragmenta bobiensia.
De nomine ex recensione Henrici Keilii. 1880 siehe: Fragmenta bobiensia.
De dubiis nominibus. Beck, Jan Wibert: Die plinianischen Fragmente bei
Nonius und dem Anonymus de dubiis nominibus. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 12 (1892) Nr. 50 Sp. 1571—72. 1597—1593. Nr. 51 Sp. 1602-1604.
Hertz, Martin: Zur Schrift de dubiis nominibus. In: Philologus 48 (1889) p. 646.
de Winterfeld, Paulus: Auct. de dubiis nomin. p. 93. 1 Haupt. 1896 siehe C:
Collectiones (p. 17).
Incerti auctoris über de pra 6 n o minib VIS de cognominibus de agno-
minibus de appellationibus de verbis in epitomen redactus a Julio
Paride. Recensuit Carolus Kempf. 1888 siehe: Valerius Maximus.
Traube, Ludwig : Untersuchungen zur Überlieferungsgeschichte römischer Schrift-
steller. 1891 siehe C. : Scriptores.
De propriis nominibus ex recensione Henrici Keilii. 1880 siehe: Fragmenta
bobiensia.
Commentarius antiquus ad species nominis, quae a Prisciano feruntur. Er-
nestus Kaiinka edidit. 1894 siehe C. : Scriptores (p. 52).
Notae iuris. Mommsen, Theodor: Zu den notae iuris. In: Hermes 25 (1890)
p 153—155. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Birlin 1909) p. 214-216.
Anonymi: Scriptores grammatici — Scriptores historici. 115
Scriptores grammatici.
De praepositionibus et verbis [fragm. paris.]exrecensioneHenriciKeilii.
In: Scriptores grammatici latini 7 {Lipsiae 1880) p. 34—35.
De USU praepositionis in qui erat in Latinitate inferioris aetatis. Ernestus
Kaiinka edidit. 1894 siehe C: Scriptores (p. 52).
Scotica latinitas. Stowasser, Josef Maria: De quarto quodara Scoticae latini-
tatis specimine disseruit J. M. St. Progr. des Franz- Joseph -Gymn. Wien 1889.
(S. lll-XVir). 8.
Auch u. d. T. : Stolones latinae. Dissertatiunculae gratulatoriae duae ad Joanneni
Huemer. [Noch Virgilius Marc grammaticus].
Quaestiones de syntaxi selectae. Ernestus Kaiinka edidit. 1894 siehe C. : Scrip-
tores (p. 52).
Scriptores historici.
Alexandri Magni rerum gestarum epitoma e codice Mettensi
edidit Didericus Volkmann. Numburgi apuä H. Sieling 1886. (2 BL,
16 S.) 8.
Hermanne Bonitz . . . cal. April, anni 1886 quo die . . . ante hos quinquaginta annos
raunua scholasticum suscepit pietatem . . . testantur rector et coUegae Portenses.
Chronica Gallica a. CCCCLII et DXI. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica
minora saec. IV.— VII. 1 (BeroUni 1892) p. 615 -066.
I. Narratio de imperatoribus domus valentinianae et theodosianae. II. Addita-
menta chronicorum a CDLII ad chronica hieronymiana. JII. Chronicorum a.
DXI pars hieronymiana. IV. Chronicorum a. CCCCLII pars posterior. V. Chroni-
corum a. DXI pars posterior.
Chronica minora collegit et emendavit Carolus Frick. Vol. I . . . 1892sieheB.:
Anonymi (Scriptores historici).
Chronica minora saec. IV. V. VI. VII. Edidit Theodorus Mommsen.
3 tomi. [Monumenta Germaniae historica . . . Auctorum antiquissi-
morum t. IX. XL XIII]. BeroUni: Weidmann 1892—1898. 4.
M. 71, Schreibp. 109.
Vol. I. Aecedunt tabulae duae. 1892. (XII, 756 S.) M. 26.
., II. Aecedunt tabulae duae. 1894. (1 BL, 506 S.) M. 17.
r, III. 1908. (VIII, 723 S.) M. 28.
Chronica de tempore mundi, s. The Palaeographical Society. 1884-1894
(C. : Collectiones p. 2).
Chronicon anni p. Chr. 834. Graeca Chronici a. 334. Edidit Carolus Frick.
1892 siehe B. : Anonymi (Scriptores historici).
Chronicon anni p. Chr. 452. Edidit Carolus Frick. 1892 siehe B. : Anonymi
(Scriptores historici).
Frick, Carl: Die Weltchronik vom Jahre 452. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 46 (1891) p. 106-111.
Chronicorum Caesaraugustanorum reliquiae a. CCCCL— DLXVIII. Edidit
Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV.— VII. 2 (ß(roZ;«j 1894) p. 221 — 223.
Chronicum p a 1 a t i n U m. M o m m s e n , Theodor : Lateinische Malalasauszüge.
In: Byzantinische Zeitschrift 4 (1895) p. 487—488. Wiedergedruckt in des Verf. Ge-
sammelte Schriften 7 (Berlin 1909) p. 751—752.
Traube, Ludwig: Chronicum Palatinum. Ebenda p. 489—492.
Chronographus anni CCCLIIII. Aecedunt I. Computatio a. CCCCLIL
II. Liber genealogus. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV.— VII.
1 {Btrolüii 1892) p. 13—196.
I. Dedicatio (p. 13—39).
II. Imagines urbium (p. 40).
in. Dedicatio et natales Caesarum (p. 41).
VI. Imagines planetariim ... (p. 42. 46).
V. Signa zodiaci (p. 47).
VI. Imagines mensium . . . (p. 48).
VII. Imagines imperatorum (p. 49 — 61).
VIII. Fasti consulares a regibus exactis ad
a. 354 (p. 40-61).
IX. Cyclus paschalis ab anno 312 in annos
contum (p. 62—64)
X. Praefecti urbis Romae ab a. p. Chr.
254 ad a. 354 (p. 65—69).
XI. Depositiones episcoporum romano-
rum . . . (p. 70).
XII. Feriale ecclesiae romanae (p. 71 — 72).
XIII. Episcopi romani (p. 73—76).
XIV. Regiones urbis Romae (p. 77).
XV. Liber generationis (p. 78 — 140).
XVI. Chronica urbis Romae (p. 141 — 148).
Add. I. Computatio anni CCCCLII (p.
149—153).
Add. II. Liber genealogus anni CCCCXXVII— CCCCLII (p. 154—196).
Cichorius, Conrad: De fastis consularibus antifjuissimis. Cap. VI. De fastis
Chronographi anni 3.54. In: Leipziger Studien zur classischen Philologie 9 (1887)
p. 242—245.
116 Scriptores latini. D. Anonymi: Scriptores historici.
Scriptores historici.
von Gutschmid, Alfred: Untersuchungen über den Jtuuifjia^oi ifjg yijg und
andere Bearbeitungen der Mosaischen Völkertafel. 1894 siehe B. : Anonymi
(Scriptores geographi).
Rönsch, Hermann: Lexikalische Exeerpte aus weniger bekannten lateinischen
Schriften . . . 1886. 1891 siehe: Anonymus valesianus.
Strzygowski, Josef: Die Calenderbilder des Chronographen vom Jahre 354. Mit
30 Tafeln. [Jahrbuch des kais. deutschen archäologischen Instituts. 1. Er-
gänzungsheft]. Berlin: 0. Biimer 1888. (2 Bl., 106 S.) 4. M. 30.
Unger, Georg Friedrich: Die Glaubwürdigkeit der capitolinischen Consulntafeln.
1891 siehe A.: Scriptores historici.
Consularia Constantinopolitana [vulgo dicti fasti hydatiani] ad a.
CCCXCV cum additamento Hydatii ad a. CCCCLXVIII; accedunt consularia chronici
paschalis. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV.— VII. \ (Berolim
1892) p. 197—247.
Kaufmann, Georg: Die Pasten von Constantinopal und die Fasten von Ravenna.
1884 siehe: Idacius.
Seeck, Otto: Idacius und die Chronik von Constantinopel. 1889 siehe ebenda.
Consularia Italic a. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec.
IV.— VII. 1 (Ba-oliiii 1892) p. 249—339.
I. Anonymi valesiani pars posterior. II. Pasti vindobonenses priores cum excerptis
sangallensibus. III. Fasti vindobonenses posteriores. IV. Paschale Campanum.
V. Continuatio Havniensis Prosperi. VI. Excerpta ex Barbaro Scaligeri. VII. Ex-
cerpta ex Agnelli libro pontificali ecclesiae Ravennatis.
Consularia Ravennatia. Edidit Carolus Frick. 1892 siehe B.: Anonymi (Script, hist.).
Kaufmann, Georg: Die Fasten von Constantinopel und die Fasten von Ravenna,
1884 siehe : Idacius.
Cyclus paschalis annorum LXXXIII a. 354—437. Edidit Theodorus
Mommsen in Chronica minora 1 (B(rolini 1892) p. 739 — 744.
Cyclus paschalis ab anno 312 in annos centum. Edidit Theodorus
Mommsen in: Chronica minora 1 {Bfroliiii 1892) p. 62 — 64.
EasterTables, ect., s. The palaeographical Society. 1873-1883(0.: CoUectiones p.2).
Excerpta latini Barbari. Graeca Barbari. Recensuit Carolus Frick in:
Chronica minora I (1892) p. 183—371.
Excerpta ex Barbaro Scaligeri. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec.
IV.— VII. 1 (BiroHni 1892) p. 274—298.
Anagnostopulos, Georgius: Ihfji n].; i.uiiyix)]i tnitoutjg zov Bu()iiü^ov. Dissert.
inaug. Jfnac {H. Fohh) 1884. (40 S.) 8. M. 1.
Frick, Carl: Jul. Africanus und die Excerpta Latina Barbari. 1880 siehe B.:
Acusilaus.
Geizer, Heinrich: Der Barbarus Scaligeri. In des Verf. S. Julius Africanus . . .
II 1 (Leipzig 1885) p. 316—329.
von Gutschmid, Alfred: Untersuchungen über den JiuuiQiauo-; Tt]g yi\g und
andere Bearbeitungen der Mosaischen Völkertafel. 1894 siehe B. : Anonymi
(Scriptores geographi).
Hoeveler, Johann Joseph: Die Excerpta Latina Barbari. In: Festschrift der
43. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner dargeboten von den
höheren Lehranstalten Kölns (Kaiser Wilhelms-Gymn.) (Bonn 1895) p. 193—214.
— ... II. Teil: Die Sprache des Barbarus. Progr. des Kaiser "Wilhelms-Gymn.
Köln 1896. (29 S.) 4.
Krall, Josef: Die Liste der ägyptischen Halbgötter in den Excerpta Barbari. In:
Wiener Studien 6 (1884) p. 315—317.
Excerptuni Sangallense. Edidit Oarolus Frick. 1892 siehe B. : Anonymi
(Scriptores historici).
Laterculi COnsulum Urbis Eomae. [Cum Hermanno üs euer, qui graeca
curavit,] edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora 3 (Ba-olini \%Q%) p. 355— 469.
Liber Chronecorum. Edidit Carolus Frick. 1892 siehe B. : Anonymi (Scriptores
historici).
Liber generationis, siehe: Anonymi (Scriptores geographi).
Eiber paschalis codicis cizensis a. CCCCXLVII. Edidit Theodorus Mommsen in:
Chronica minora saec. IV.— VII. 1 (Berolini 1892) p. 501—510.
Krusch, Bruno: Die Zeitzer Tafel. — Die Reception der Zeitzer Tafel. In des
Verf. Studien zur christlich-mittelalterlichen Chronologie (Ldpzig 1880) p. 116-129.
De nominibus gallicis, siehe: Anonymi (Scriptores grammatici; Glossae).
Notitia Galliarum, siehe: Anonymi (Scriptores geographi).
Anonymi: Scriptores historici — Anthologia latina. 117
Scriptores historici.
Notitia provinciarum et civitatum Africae. Recensuit Carolus
Halm in editione Victoris Vitensis (lieroliiii 1879) p. 63-71.
Notitia provinciarum et civitatum Africae. Recensuit Michael Petschenig. 1881 siehe
C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 7).
OrigO humani generis. Edidit Carolus Fr ick. 1892 siehe B. : Anonymi
(Scriptores historici).
OrigO gentis romanae siehe: S. Aurelius Victor.
Paschal Cycle, s. The palaeographical Society. 1873—1883 (C: CoUectiones p. 2).
Paschale Campanum a. 464— 599. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica
minora 1 (Berolim 1892) p. 745-750.
OrigO Constantini imperatoris sive Anonymi valesiani pars prior. Edidit
Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV. — VII. 1 (BtroHiti 1892) p. 1 — 11.
Anonymi Valesiani pars posterior. Edidit idem ilmhm p. 259 — 262. 306—328.
Prokop, Gothenkrieg. Nebst Auszügen aus Agathias, sowie Fragmenten des Anonymus
Valesianus. . . Übersetzt von David Coste. (1885) 1903 siehe B. : Procopius caesariensis.
Antoniades, Chrysanthos: Kaiser Licinius. 1884 siehe A. : Scriptores historici.
Cipolla, Carlo: Ricerche intorno all' Anonymus Valesianus II. In: Bullettino
deir Istituto storico italiano No. 11 (nicht II). (Bomn 1892) p. 7—98.
Frick, Carl: Zur Textkritik und Sprache des Anonymus valesianus. In : Comnien-
tationes woelfflinianae (Lj))sim 1891) p. 3.39 — 350.
Klebs , Elimar : Pas valesische Bruchstück zur Geschichte Constantins. In: Philo-
logus 47 (1889) p. 63-80.
Ohnesorge, Wilhelm: Der Anonymus Valesii de Constantino. Inaug.-Dissert.
Kül: Lipsnis & Tischa- 1885. (1 Bl., 111 S.) 8. M. 2.60.
Rönsch, Hermann: Lexikalische Excerpte aus weniger bekannten lateinischen
Schriften. Zweite Serie. Aus dem Anonymus Valesii, aus Lucani Commenta
Bernensia, aus dem C'hronographus vom Jahre 354 und Polemii Silvii Later-
culus. In: Romanische Forschungen 2 (1886) p. 449—472. Wiederholt in des
Verf. Collectanea philologa {Brauen 1891) p. 113 — 134.
De viris illustribus siehe: S. Aurelius Victor.
Scriptores nietrici.
Scholia metrica. Ernestus Kaiinka edidit. 1894 siehe C: Scriptores (p. 52).
Ein Tractat über lateinische Reimbildung. Von Johann Huemer. 1882 siehe C:
CoUectiones (p. 1).
(Scriptores) mythographi. Mythogr. vat., siehe D. : Apulei Psyche et Cupido recen-
suit Otto J ahn. (1856)1905.
Roh de, Erwin: Mythogr. Vat. I 231 p. 69. 61 siehe D.: Apuleius.
Scriptores rerum naturalium.
Liber monstrorum de diversis generibus. Fröhner, Wilhelm: Liber
monstrorum de div. gener. 13. 1884 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
Scriptores physiognomonici siehe A.: Scriptores physiognomonici.
Analecta ex vetustis Physiologis. Edidit Joannes Baptista Pitra in: Ana-
lecta Sacra spicilegio solesmensi parata 2 {Tijpis tunculan/s 18S4) p. 641—649.
Goldstaub, Max: Die Entwicklung des lateinischen Physiologus. In: Ver-
handlungen der 41. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner in
München 1891 (Letpz/ff 189.1) p. 21-2—221.
Ansileu bU9. Berger, Samuel: De glossariis et compendiis exegeticis quibusdam
medii aevi . . . 1879 siehe: Anonymi (Grammatici p. lllj.
AntllimUS. Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen
Schriftstellern... 1878 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Uf feimann, Julius: Die Abhandlung des Anthimus über Diätetik. In: Deutsche
medicinische Wochenschrift 7 (1*81) Nr. IG p. 213—218.
.Antliologia latina sive poesis latinae supplementnm ediderunt Franciscus
Buecheler et Alexander Riese. 2 partes. Lijjsiae: B. G. Teubner
(1869—1897) 1894-1906. 8. M. 18.
Pars prior: Carmina in codicibus scripta recensuit Alexander Riese. PasciculusI:
Libri salmasiani aliorumque carmina. Editio altera denuo recognita.
(1869) 1894. (XLVII, 372 S.) M. 4.
„ „ Carmina in codicibus scripta recensuit Alexander Rie se. FasciculusII:
Reliquorum librorum carmina. Editio altera denuo recognita. (1870)
1906. (VI, 410 S.) M. 4.80.
, posterior: Carmina epigraphica conlegit Franciscus Buecheler. Fasciculi I. II.
1895. 1897. (1 Bl., 921 S.) M. 9.20.
118 Scriptores latiiii. 1), Anthologia latina.
Anthologia latina.
Anthologiae latinae supplementa. Vol. I. Damasi epigrammata. Acce-
dvint Pseudodamasiana aliaqvie ad DamasiaDa inlustranda idonea recen-
suit et adnotavit Maximilianus Ihm. Adiecta est tabula. Lipsiae:
B. G. Teubner 1895. (LH S., 1 Bl., 146 S., 2 S. ung.) 8. M. 2.40.
Poetae latini minores. Kecensuit et emendavit Aemilius Baehrens. Volumen 4
{LipsÜK 1882) siehe C. : Poetae.
Epigrammata latina XXIV ex codicibus Bodleianis et Sangallensibus edidit Robinson
Ellis. 1885 siehe A.: Anecdota Oxoniensia I 5 (p. 2).
Liber Priapeorum quartum edidit Franciscus Buecheler in editione Petronii {Beroliiii
1904) p. 137—162.
Diversorum aiictoriim Priapea. Kecensuit et emendavit Aemilius B aehrens in: Poetae
latini minores 1 (I.ipsiae 1879) p. 54—87.
Priapea. Kecensuit et emendavit idem jhithm 2 (1880) p. 158 — 161.
Priapea recensuit Fridericus Vollmer. 1910 siehe C. : Poetae (p. 21).
Carmen codicis parisini 80S4 siehe: Anonymi (Poetae christiani).
Epitaphium Constantii. In: Poetae latini aevi earolini. Recensuit Ernestus Duemmlerl
[Bnolini 1881) Nr. 50 p. 78—79.
Auch in: Carmina latina epigraphica conlegit Franciscus Buecheler. II (1897)-
Nr. 623.
Mommsen, Theodor: Grabschrift des Kaisers Constantius Chlorus. In: Hermes l8
(1893) p. 33—39.
de Rossi, Giovanni Battista: Elogio anonimo d'un papa nella silloge epigrafica del
codice di Pietroburgo. In: BuUettino di archeologia christiana. Serie quarta. Anno
secondo (Roma 1883) p. 5—59.
Auch in: Inscriptiones christianae Urbis Romae septimo saeculo antiquiores.
Edidit Joannes Baptista de Rossi II 1 (Romm 188S) p. 83, 26. Carmina latina
epigraphica conlegit Franciscus Buecheler I (1895) Nr. 787.
Funk, Franz Xaver: Das jüngst veröffentlichte Papst-Elogium des Codex corbeiensis. —
Das strittige Papst -Eloginm. In: Historisches Jahrbuch. Im Auftrage der Görres-
Gesellschaft herausgegeben 5 (1884) p. 424-436. 12 (1891) p. 757—763. 13 (1892) p. 489—493.
Verbessert und erweitert in des Verf. Kirchengeschichtliche Abhandlungen und Unter-
siichungen 1 (PmJtrhvni 1897) p. 391-420.
Römische Lyriker. Übersetzt von Jakob Mähly. (1880) siehe C. : Poetae elegiaci.
Pompilianus R. 631. Eusthenius K. 630. Germanicus Caesar R. 708. Xerxes R. 239.
Doniitius Marsus 122 Mey. Griechenlands Untergang R. 447.
Roma. Lyrische Dichtungen aus dem römischen Alterthum . . . von Carl Bruch. 1884
siehe C: Poetae elegiaci.
Varie versioni poetiche da Giacomo Zanella. 1887 siehe C: Poetae (p. 25).
A Latin Anthologiäböl. (Riese 796. 877. 30). Ford. Thewrewk de Ponor Emil. In:
Egyetemes philologiai közlöny 5 (1881) p. 206. 211. 397.
Az Aeneis tartalma. (Anth. lat.) Ford. Thewrevpk de Ponor Emil. Ebenda p. 254.
A latin Anthologiäböl. (Riese 706). Ford. Thewrewk de Ponor Emil. Ebenda 6
(1882) p. 352.
Terentius. (Anth. lat. 734. R.) Ford. Thewrewk de Ponor Emil. Ebenda p. 352.
Egy futös löra. Anth. Lat. 873. R. Ford. Thewrewk de Ponor Emil. Ebenda p. 603.
Abel, Jenö: Az „Anthologia Latina"- hoz. In: Egyetemes philologiai közlöny 3
(1879) p. 81— S9.
Baehrens, Emil: Zur lateinischen Anthologie. In: Jahrbücher für classische
Philologie 119 (1879) p. 207—208.
— Anth. lat. 424. 430, 3. 794, 11 f. 1881 siehe C. : Poetae.
Bitschofsky, Rudolf: Zur lateinischen Anthologie [21, 255 R.]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 123 (1881) p. 208.
Call, Carmelo: Di un codice de' Priapea nella Benedettina di Catania. Notizia
di C. C. Catania: N. Giannotta 1892. (43 S.) 8. L. 1.
— Studi SU i Priapea e le loro imitazioni in latino e in volgare. Catania: N. Giannotta
1894. (134 S.) 8. L. 5.
Beide Arbeiten mit Verbesserungen wieder gedruckt in des Verf. .Studi
letterari (Torino: K. Lotsciter 1898) p. 1 ss.
Anthologia latina. HP
Anthologia latina.
Chatelain, Emile: Sur l'Anthologie latine. In: Keviie de philologie 4 (18S0)
p. 69—80. 91.
I. L'origine des pretendus fragments de Gallus (n. 914—916 ed. Riese). IT. Carmen
Octaviani Caesaris de Virgilio (no 672). IIT. Officia duodeclm mensium
(no 763). IV. Maecenas (no 779). V. Epigramme, no 788. VI. Nomina feri-
arum (no 488).
Crusius, Otto: Zu den Einsiedler Bucolica. 1895 siehe C: Poetae bucolici.
Ehwald, Kudolf: Curae esegeticae. 188S. 1883 siehe C: Poetae.
Eldikii, Erici Huberti, Epistola critica de anthologia latina [edita ab J. C. G.
Boot]. In: Mnemosyne 15 (1887) p. 290—296.
Ellis, Robinson: Some new latin fragments [V. Anth. lat. 101. 6S1. 181, 3]. In:
The Journal of philology 8 (1879) p. 122—124.
— On a Latin epigram, Burm. IV 99, Meyer 1582. In: Transactions of the Oxford
Philological Society. 1879—1880 p. 17—18.
— On the Anthologia latina. In: The Journal of philology 9 (1890) p. 186—196.
— De codice priapeorum vaticano 2876. In : Rheinisches Museum für Philologie 43
(1888) p. 258—267.
— Epitaphius Marie. Epitaphius Meie. (Pithou Epigr. vet. lib. III p. 136, Burm.
anth. IV 311, Mtiratori III p. 1264). 1891 siehe B.: Aeschylus.
Eussner, Adam: Zur lateinischen Anthologie [407 f. R. Plm. IV 61 Baehr.]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 127 (1883) p. 568.
Friedrich, Johannes: Ueber das angebliche Elogium Liberii papae des Codex
Corbeiensis. In: Sitzungsberichte der philosophisch - philologischen und
historischen Classe der k. b. Akademie der "Wissenschaften zu München 1891
p. 87—127.
Fröhner, Wilhelm: Kritische Analekten. 1884 siehe C: Collectiones (p. 8).
— Dira patet Jani (Anth. lat. 394 R.). Zu den Kalenderliedern (R. n. 395). 1892
siehe A.: Poetae epici.
Ooetz, Georg, und Loewe, Gustav: Mittheilungen aus italienischen Handschriften.
In: Leipziger Studien zur classischen Philologie 1 (1878) p. 361—380.
I. Zu Martial. II. Zu Pseudo- Apuleius. III. Zur lateinischen Anthologie.
IV. Zu Optatianus Porfyrius. V. Zu Boetius de institutione arithmetica.
— Zur lateinischen Anthologie. In: Jahrbücher für classische Philologie 117
(1878) p. 768.
— Über Dunkel- und Geheimsprachen im späten und mittelalterlichen Latein [AI.
R. I 1 (1894) Nr. 19, Plm. Bä. 4 p. 241] siehe: Anonymi (Scriptores grammatici;
Glossae).
Grabow, August: Ein gothisches Epigramm [AL. 285. 1]. In: Gratulationsschrift
der Philomathia Oppoliensis an Aug. Stinner {Ojipdn 1880) p. XXI— XXXIII.
Hagen, Hermann: De aliquot anthologiae latinae carminibus et de traetatu aliquo
bernensi de philauthia disputatio (1877). In des Verf. Zur Geschichte der
Philologie und zur römischen Literatur (Bffliii 1879) p. 217 — 242.
— De codicis bernensis n. CIX tironianis disputatio duabis tabulis lithographica
arte depictis adiuta. Progr. acad. Bo-ii: Dalji 1880. (16 S.) 4. M. 2.
— Ueber ein neues Epigramm mit der Aufschrift: Octaviani Augusti. In: Rheinisches
Museum für Philologie 35 (1880) p. 509-577. Siehe auch unter Augustus.
Hartel, Wilhelm: Aus spanischen Handschriften. In: Wiener Studien 10 (1888)
p. I<i8— 174. Vitruvius. Prontinus Strat. Terentius. Valerius Argon. Gedicht
über die neun Musen, verschieden von Riese's Anth. lat. nr. 88 und 064.
Havet, Louis: Riese, Anthol. 445 (Baehrens, Poetae lat. min., IV, p. 78—79). In:
Revue de philologie 19 (1895) p. 196.
Heydenreich, Eduard: Zur lateinischen Anthologie [Riese Anth. lat. I N. 395, 45].
In: Jahrbücher für classische Philologie 117 (1878) p. 416.
Huemer, Johann: Analekten zur lateinischen Anthologie. In: Wiener Studien 2
(1880) p. 71-80.
— Zu Anthol. lat. 689 a. R. Ebenda 3 (1881) p. 159.
— Zur lateinischen Anthologie. Ebenda p. 304—305.
— Zu Anthologia latina 716 R. Ebenda i (1882) p. 170—172.
— Zu Columbanus und zur Anth. lat. 676 R. Ebenda 6 (1884) p. 324—326.
Jahn, Albert: Kritik eines literarischen Fundus von Hermann Hagen. Bern
•26. Mai 1880. (1 einseitig bedrucktes BL). Fol.
Klussmann, Rudolf: Anth. lat. 17. 44 R. 407. 7. 437. 1. 672. 14. 1883 siehe C:
Collectiones (p. 10).
Knickenberg, Friedrich: Zur Anthologia latina. Ueber das erste der beiden
Hirtengedichte der Einsiedler Handschrift Nr. 266 S. 206. In: Hermes 27 (1892)
p 144—151.
Korsch, Theodor: Anth. lat. (ed. Riese) 905. 1877—78 siehe B. : Philogelos.
120 Scriptores latini. I). Anthologia latina.
Anthologia latina.
Krasc heninnik off , Michael: Zur lateinischen epigraphischen Anthologie. In:
Kheinisches Museum für Philologie 48 (lb93) p. 634— tiSS.
Krohn, Carl Wilhelm : Quaestiones ad anthologiam latinam spectantes. Parti-
cula I: De anthologiae latinae carminibus, quae sub Petronii nomine feruntur.
Dissertatio inaug. Halis Sax. 1887. (39 S.) 8.
I. De anthologiae latinae carminum . quae Petronii esse dicuntur, codicibus
et testimoniis. II. De Petronii et anthologiae carminum, quae traetantur,
arte metrica. III. De carminum, quae Petronio ascribuiitur, dicendi genere.
Lafaye, Georges: Une anthologie latine du XV« siecle. In: Melanges d'archeologie
et d'histoire 11 (1891) p. 92-105.
Ciceron. Poetae latini minores. Poesies latines du moyen-äge. Les merveilles
du monde.
Loew, Emanuel: Über die beiden bukolischen Gedichte des Codex Einsidlensis
(Nr. 725 und 726 in A. Riese's Anthologia latina). 1896 siehe C; Poetae bucolici.
Loewe, Gustav siehe G. Goetz.
Mähly, Jakob: Satura. 18^6 siehe C. : Poetae.
Manitius, Max: Zur Anthologia latina. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 137 (1888) p. 695-69d.
I (Riese 679). II (Riese 678).
— Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1892 siehe C: Poetae.
— Zur Anthologia latina. 1. Florus. 2. Symphosius. 3. Carmina dviodecim sapientum.
4. De voce hominis absona. In: Rheinisches Museum für Philologie 48 (1893)
p. 474—476.
— Handschriftliches zur Anthologia latina. Ebenda 51 (1896) p. 160— 16J.
Mekler, Siegfried: Patron. 112 B. (Anth. lat. 1. 289 R.). 1895 siehe A.: Poetae
scaenici.
Mueller, Hermann Johannes: Symbolae ad emendandos scriptores latinos. Parti-
cula II. In : Pestschrift zu der zweiten Säcularfeier des Friedrichs-Werderschen
Gymnasiums zu Berlin (BtrJiii 1881) p. 27—50.
Ad Lucani commenta Bernensia I 659. II 163. IV 482. V 61. VI 29. 742. VII 466.
VIII 354. IX 14. 837. 923. 954. X 180. Anthol. lat. (Cod. Voss. fol. 111 et q. 86).
Caes. bg. V 40. 1. VI 22. 3. 35. 10. VII 77. 4. Cic. pro Rose. 2. 21. 22. 55.
112. 113, pro Font. Ol, de imp. Gn. Pomp. 46, pro Arch. 8. 11, ad fam. X 8. 6.
Justin. XI 8. 6. Horat. epod. 1, 5. Charis. III p. 264, 6. Diomedesip. 390, 17.
Firm. Mat. de err. prof. rel. 26, 1 p. 118, 32 Halm. Pseudoclem. X fol. 34b, 20
(p. 51 Bu.). Florus I 1 p. 9, 1 J. I 1 p. 9, 22. 1 18 p. 31. 13. I 22 p. 35, 3 p. 38, 10
u. 19 p. 40, 28 p. 41, 19. I 35 p. 57, 27. II 5 p. 8>, 23. II 7 p. 84, 15. I 44 p. 72, 11.
Caes. bg. I 52. 5. Gellius VI (VII) 3, 16; 3, 36; 3, 38. XV 8, 1; 12, 3. 18, 3;
27, 4; 30, 6. XIX 12, 1. XX 1, 13. Coel. Antip. ap. Charis. inst. gr. I p. 126, 31.
Incerti auctoris de Constantino magno Heyd. p. 3, 1. 5. 9. 20. 31. p. 5, 20.
p. 6, 11. 17. p. 10, 10. 17. p. 11, 10. "p. 13, 11. p. 13, 30. p. 14, 2. p. 15, 27.
p. 17, 7. p. 20, 14. p. 27, 30. p. 28, 5. Liviana. Senec. dial. 14, 3. II 2, 2.
11, 3. IV 11, 2. 25, 1. V 2, 4. 4, 4. de benef. V 6, 3. 14, 3. nat. quaest. I 2, G.
II 12, 1. 27, 3. 37, 3. 59, 5. IV praef. epist. mor. 16, 9. 20, 13. de rem. fort.
I, 3. 12, 1. fragm. p. 89 Haase. 95. Valer. Max. exe. in cod. cusano p. 120, 9. 14
Klein, p. 121, 2. 10. 17. 26. p. 122, 22. p. 123, 20. p. 124, 10. p. 125, 1. 5. Liv.
XXIV 18, 3. Martialis cod. leidensis (Voss. q. 86). Petronii frg. in cod.
VOSS. q. 86.
Mueller, Lucian: Zur lateinischen Ajithologie. I. II. In: Berliner philologische
Wochenschrift 15 (1895) Nr. 13 Sp. 411—412. Nr. 16 Sp. .509—510.
Omont, Henri: Un manuscrit de Corbie [Anth. lat. n. 718 R.]. In: Revue de
Philologie 4 (1880) p. 67—68.
— Deux lettres de Cl. de Saumaise ä J.-A. de Thou sur les Anthologies grecque
et latine (1615). 1895 siehe B. : Anthologia graeca.
Riese, Alexander: Jahresbericht über die Litteratur zur Anthologia Latina ans
den Jahren 1878 und 1879. 1880 und 1881. In: Jahresbericht über die Fortschritte
der classischen Alterthumswissenschaft VI (1878) 14 p. 258—266. IX (1881) 27
p. 93-102.
— Zur Anthologia latina Nr. 901. In: Rheinisches Museum für Philologie 36
(1881) p. 473.
Ritschi, Frfedrich: Anthologiae latinae corollarium epigraphicum (1853). In des
Verf. Opuscula philologica 4 (Lipsiiu 1878) p. 238—254.
— Zur lateinischen Anthologie (1861). In des Verf. Opuscula philologica 4 {Lipsiae
ISIS) p. 251—256.
Rönsch, Hermann: Zur lateinischen Anthologie (1876). In des Verf. CoUectanea
philologa (Vrimeii 1891) p. 246—248.
Rossberg, Conradus : Beda in anth. lat. R. Nr. 676. 1880 siehe: Dracontius.
Anthologia latina — Marcus Antonius. 12]
Antliologia latina.
de Kossi, Giovanni Battista: Elogio metrico sepolcrale d'un praefectus annonae
del secolo quinto o del sesto. In: Römische Quartalschrift für christliche
Alterthumskunde und für Kirchengeschichte 1 (1887) p. 41—45.
Kühl, Franz: O admirabile Veneris idolum [Anth. lat. R. 2 p. XL]. In: Philo-
logus 50 (1891) p. 764—767.
Sehen kl, Carl: Zur lateinischen Anthologie. In: Wiener Studien 1 (1879) p. 59—74.
— Handschriftliches zur lateinischen Anthologie. Ebenda 2 (1880) p. 296—300.
— Zur lateinischen Anthologie. Ebenda 3 (1881) p. 305.
— Zur Anthologia latina (carm. 727 R.). Ebenda 5 (1883) p. 165.
-- Zur Anthologia latina c. 683 R. (Bährens Poet. lat. min. III 245). In; Ebenda 8
(1886) p. 166.
Schenkl, Heinrich: Handschriftliches zu lateinischen Dichtern. 1885. 1886 siehe
C: Poetae.
— Aus Handschriften. 1890 siehe ebenda.
Sedlmayer, Henricus Stephanus: Schedae criticae. 1880 siehe B. : Theocritus.
Steuding, Hermann: Zu den Priapea [63. 18]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 139 (1889) p. 600.
Thewrewk de Ponor, Emil: A Dies Aegyptiaci leideni lajstroma. Felolvastatott
a philol. tärsasagnak 1879. febr. 5-en tartott üleseben. In: Egyetemes philo-
logiai közlöny 3 (1879) p. 111—114.
— Anthol. Lat. 391, 10. 1879 siehe: Aceius.
— Variae lectiones. IX (lies LX) [Anth. lat. 393 R.]. In: Egyetemes philologiai
közlöny 7 (1883) p. 38—39.
— Voces variae animantium. 1890 siehe: Aceius.
Traube, Ludwig: Sophocles, ein Dichter der Anthologia latina. In: Rheinisches
Museum für Philologie 44 (1889) p. 478—479.
— ü Roma nobilis. 1891 siehe C: Collectiones (p. 15).
— Zur lateinischen Anthologie. I. Ueber Gedichte des Codex Salmasianus. In:
Philologus 54 (1895) p. 124—134.
Weil, Henri: Latina et graeca varia. 1885 siehe B.: Anthologia.
Werner, J. : Zu den dies aegyptiaci. In: Rheinisches Museum für Philologie 42
(1887) p. 637—639.
Weyman, Carl: Studien zu den Carmina latina epigraphica. In: Blätter für das
Gymnasial-Schulvresen 31 (1895) p. 529—556.
— Zur Anthologia latina epigraphica. In: Rheinisches Museum für Philologie 50
(189.5) p. 154—155.
— Varia. Ebenda 51 (1896) p. 327—328. IV. Carm. lat. epigr. 727 B.
V. Wilamowitz-Moellendorff, Ulrich: Anth. lat. n. 38-80 R. 1884 siehe B. :
Anthologia.
de Winterfeld, Paulus: Antholog. lat. carm. anonynii. Didonis epistula 14. 91;
Carmen in Philagrum iuris consultum ; Verba Achillis 19. 26. 57. 66. Carmina
amatoria. Luxorius AL. l- p. 267. 1895 siehe C: Collectiones (p. 17).
Ziehen, Julius: Studien zur lateinischen Anthologie. In: Berichte des Freien
Deutschen Hochstiftes zu Frankfurt am Main. N. F. 11. (Jahrgang 189.^) p. 1—10.
— Zur lateinischen Anthologie [C. 286. 418. 443 R.]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 153 (1896) p. 783—784.
L. Coelius Antipater siehe L. Coelius Antipater.
Antonini Pii epistularum reliquiae siehe: Fronto.
Antonini Itinerarium siehe: Itineraria.
Antonius Gnipho. Buecheler, Franz: Ennius et Gnipho. 1881 siehe C. :
Collectiones (p. 6).
AntoniviS Julianus, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . .
par Thöodore Rein ach. 1895 (I 1 p. 67).
Schlatter, Adolf: M. Antonius Julianus, der Prokurator Judäas vom Jahr 70
und sein Bericht über den Untergang Jerusalems. In d. Verf. Zur Topographie
und Geschichte Palästinas (Calw und StuUfjarl 1893) p. 97—119.
— Die Beziehungen zwischen Josephus und Antonius. Ebenda p. 344—403.
Marcus Antonius, s. Oratorum romanomm reliquiae recensuit Jacobus Cortese.
1892 (p. 17).
Enderlein, Oscarus: De M. Antonio oratore. Dissert. inaug. Lipsine: (0. foch)
1882. (46 S.) 8. . M. 1.20.
Roda, Arcadio: M. Antonio y otros oradores romanos de menos celebridad. In:
Revista de Espafta 13. afto' 72 (1880) p. 175-193.
Schelle, Aemilius: De M. Antonii triumviri quae supersunt epistulis. Particula
prior. Progr. der Realschule II. ü. Frankenberg 1883. (55 S^ A.
122 Scriptores latini. D. Antonius Musa — Apuleius madaurensis.
Antonius Musa. Baehrens, Emil: Ad Antonium Musam. In des Verf. Mis-
cellanea critica (Grornngat 1878) p. 107—113. Addenda et Corr. Nach B. Verf. von „Pre-
catio Terrae matris" und „Precatio omniuni herbarum."
Spalikowski, Edmond: Antonius Musa et l'hydrothörapie froide ä Rome. These.
Paris: J.-B. Buillüre 1896. (42 S.) 8. Fr. 2.
Ueber Antonius Musa's Schriften. In: Deutsches Archiv für Geschichte der
Jledicin und medicinische Geographie 7 (1884) p. 375—376.
CaeliuS ApiClUS. Funck, Anton: Praemiscuus = proraiscuus und ähnliches
[Cael. Aurel. chron. 4. 3. 63, Apic. 4. 181 Schuch]. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 9 (1896) p. 304—308.
Sabbadini, Remigio: Storia e critica di alcuni testi latini. 1890 siehe C: Collec-
tiones (p. 13).
Apollinaris siehe: Sidonius und Sulpicius.
Appianus. Recensuit Alexander Riese. 1870. = 1906 in; Anthologia latina I 2 Nr. 871.
Ap Claudii Caeci sententiae edidit Ludovicus Havet. 1880 siehe C: Poeta©
antiquissimi (p. 35).
Appii Claudii Caeci Carmen, siehe: Luoian Mueller, Der saturnische Vers und seine
Denkmaeler. 1885 ebenda.
Appius Claudius, siehe: Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
Appii Claudii sententiae, siehe: Versus italici antiqui. Collegit Carolus Zander.
1890 (p. 35).
Appius Claudius Caecus, s. Oratorum romanorum reliquiae rec. Jacobus Cortese.
1892 (p. 17).
Amatucci, Aurelio Giuseppe: Appio Claudio Cieco. In: Rivista di filologia e
d'istruzione classica 22 (1894) p. 227-258.
Havet, Louis: Sur Appius Claudius et Spurius Carvilius. In: Revue de Philo-
logie 2 (1878) p. 15-18.
Jordan, Henri: Die Verbesserung des Alphabets durch Appius Claudius. In des
Verf. Kritische Beiträge zur Geschichte der lateinischen Sprache {Berlin 1879)
P- 15J-161- 444 d St
Sieke, Carl: Appius Claudius Caecus Censor i. J. ^:;t— Inaug.-Dissert.
Marburg i. H. 1890. (82 S.) 8. -^1" ""■ ^^'^•
Tartara, Alessandro: I precursori di Cicerone. 1888 siehe C. : Oratores (p. 19).
Apringius. Bousset, Wilhelm: Nachrichten über eine Kopenhagener Handschrift
(Aruamagnaeanske Legat 1927 AM. 795 4'") des Kommentars des Apringius zur Apo-
calypse. In: Nachrichten von der kgl. Gesellschaft der Wissenschaften zu Göttingen.
Philologisch-historische Klasse 1895 p. 187—209.
Apronianus Asterius siehe: Asterius.
Apuleius madaurensis.
Oeuvres eompletes d'Apulee traduites en francais par Victor Betolaud. (1833 f. 1873)
1884 siehe unten die Übersetzungen.
Apulei platonici madaurensis de deoSocratis liber. Emendabat et
adnotabat Christianus Lütjoliann. Progr. des Gvmn. Greifs wald
1878. (40 S.) 4.
Apulei Psyche et Cupido recensuit et emendavit Otto Jahn. Editio
Quinta. Lipsiae: Breitkopf & Haertel (1856) 1905. (XII S., 2 BL, 84 S.) 8.
M. 1.50.
Darin: De Psyche et Cupidine: Mythogr. vat. I 231. Fulgent. myth. in 6. Meleagri
et aliorum de Psyche et Cupidine epigrammata.
Apulei de Psyche et Cupidine fabula adnotationibus criticis instructa a
Carole Weyman. J. 1. aest. Friburgi Helv.: (Universitätsbuchh.) 1891.
(VI, 52 S.) 4. M. 2.
Apuleius. Recensuit Alexander Kiese. 1870. ^^lÖOS in: Anthologia latina l 2 Nr. 922.
Apuleius. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 (Z//)smf 1883) p. 411.
L. Apulei '/lif/o,Kfio^-. Ex Menandro. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: An-
thologia latina l 2 Nr. 712.
L. Apulei. ''Avi/ouivo: ex Menandro. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini
minores 4 {Lipsicu 1882) p. 104—105.
Apuleius, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens. 1886 (p. 21).
Die Apologie des Apulejus von Madaura. Zum ersten Male übersetzt
von Fritz Weiss. Leipzig: 0. B. ReisJand 1894. (XXII, 88 S.) 8. M. 2.
Vorrede von Aug. Wünsche. Einleitung von Max Manitius.
Apuleius madaurensis. 123
Apuleiusmadaurensis.
Der goldene Esel aus dem Lateinischen des Apuleius von Madaura
von August Rode. Mit einem Kupfer. Zwei Theile. [Auf chemiscliem
Wege reproducirte Liebhaber- Ausgabe]. Dessau 1783. {Leipzig: Glogau
d- Co. 1885). (XX, 268, 238 S.) 8. M. 15.
Der goldene Esel. Aus dem Lateinischen von Apuleius übersetzt von
Augvist Rode. Mit Einleitung von Sacher-Masoch. [Volksbibliothek
für Kunst und Wissenschaft Nr. 15]. Leipzig: Brückner 18S5. (282 S.) 8.
M. —.90.
Der goldene Esel. Satirisch-mystischer Roman des Apvileius. Rodesche
Uebersetzung [1783]. Fünfte Auflage. Eingeleitet von Michael Georg
Conrad. Leipzig: H. Barsdorf (1894) 1906. (X, 238 S. mit 16 Voll-
bildern). 8. M. 4.50.
Amor und Psyche. Ein Märchen des Apuleius. Aus dem Lateinischen
von Reinhold Jachmann, lllustrirt in 46 Original -Radirungen und
omamentirt von Max Kling er .. . Milndien: TU. Stroefer's Kunstverlag
(1880). (3 EL, LXVIII S.) 4. M. 65.
Eros und Psyche. Ein griechisches Märchen nach Apuleius von Joachim
Marquardt. Gotha: E. F. Thienemnnn's Hofbuchhandluncf 1881.
(32 S.) 8. M. —.80.
Amor und Psvche. Ein Märchen. Aus dem Apulejus übersetzt von
Albert Mosbach. Berlin: G. Grotesche Vtrlagsh. 1886. (VI, 106 S.) 8.
P. 1—85. Übersetzung. P. 86—102. Anhang. (Über die Beschaffenheit des Märchens).
Amor und Psyche, ein Märchen aus den Schriften des Apuleius. Halle:
O. Hendel (1089). (44 S.) 8. M. —.25.
Amor und Psyche, ein Märchen des Apulejus. Aus dem Lateinischen
frei übersetzt in Versen von Otto Siebert. Cassel: E. Huhn 1889.
(IV, 87 S.) 8. M. 2.
Amor und Psyche. Ein lyrisches Epos nach Appuleius frei bearbeitet
von Heinrich Stadelmann. In: Bomhards und Stadelmanns Brief-
wechsel . . . herausgegeben von Heinrich R u b n e r (Ansbach 1895)
p. 181 — 235 mit Vorbemerkungen p. 179 — 180.
The works of Lucius Apuleius. Comprising the Golden Ass, God of
Socrates, Florida, and Discourse of Magic. To which is added a
metrical Version of Cupid and Psyche, and Mrs. Tighe's Psyche.
Boston: Little, Broten <& Co. JS/ew York: Scribner (& Welford (1853)
1888. 8. $ 2.
The golden Ass of Apuleius translated out of latin by William Ad-
lington anno 1566. W^ith an introduction by Charles Whibley.
[The Tudor Translations edited by W. E. Henley IV]. London: D. Nutt
1893. (XXX S., 1 BL, 249 S.) 8. Sh. 12.
Eros & Psyche. A poem in twelve measures by Robert Bridges.
The story done into english from the latin of Apuleius. London:
G. Bell and Sons 1885 (1894). (1 BL, 158 S.) 8. Sh. 5.
Cupid and Psyche: The Most Pleasant and Delectable Tale of the
Marriage of Cupid and Psyche. Done into English by William Ad-
lington. With a Discourse on the Fable by Andrew Lang. Fronti-
spiec^ bv W. R. Richmond, and Verses by the Editor, May Kendall,
J. W. M^ackail, F. Locker-Lampson, and W. H. Pollock. [Bibliotheque
de Carabas 1 ]. London: D. ^utt 1887. (LXXXVI, 66 S.) 8. 3 sh. 6 d.
The Dream. An Imitation of the beginning of the eleventh book of Apuleius. By
Thomas Taylor. [Keprinted from Monthly Magazine for November, 1797]. In: The
Piatonist 1 (67. louix 1881) p. 157-158.
The eleventh book of the Metamorphosis of Apuleius. Tr.anslated from the original
Latin by Thomas Taylor. In: The Piatonist (Osctola 1887) p. 122—129. 211—219. 235—250.
124- Scriptores latiiii. D. Apuleius madaurensis.
Apuleius madaurensis.
Oeuvres completes d'Apulee traduites en fran(;-ais par Victor Betolaud.
Nouvelle edition, entierement refondue. 2 tomes. Paris: Garnier freres
(zuerst 1835 f. 1873) 1884. 8. Fr. 6.
I. Les Mötamorphoses ou l'Ane d'or. (XLVII, 497 S., 1 Bl.) Fr. 3.
II. Les Florides. Du Dieu de Socrate. De la doctrine de Piaton. Du Monde.
L' Apologie. Fragments. (634 S.) Fr. 3.
Unter der Übersetzung auch der Text.
Apulee. L'Ane d'or. Eaux-fortes de P. Avril. Paris: P. Arnould
(1887). (VIII, 423 S.) 8. Fr. 3. Edition de luxe Fr. 12.
Ex(rait de l'Ane d'or d'Apulöe (Traduction nouvelle). lu: Psyche en Espagne par
Antoine de Latour (Paris 1879) p. 1-67.
Apulee. L'Amour et Psyche. Gravures d' apres Natoire. Notices par
A. Pons. Paris: A. Quantin 1878. (138 S., 1 S. ung.) 8. Fr. 10.
Xi'asino d'oro di Lucio Apuleio volgarizzato da Agnolo Firenzuola.
ßistampato a uso delle scuole con prefazione e note di Feiice Martini.
Parma: L.Battei 1888. (XII, 291 S.) 8. L. 2.50.
L'Asino d'oro di Lucio Apuleio volgarizzato da Agnolo Firenzuola.
Ristampato a uso delle scuole con prefazione e note di Feiice Martini.
Seconda edizione grandemente ampliata. Torino: Tip. V. Bona 1896.
(XVI, 193 S.) 8. L. 1.50.
Dair Asino d'oro di Apuleio. L'esordio e il libro primo. [Versione del Bojar de]. In:
Storia universale della letteratura di Angelo de Gubernatis 10. 1 {Mi'lano 1883) p. 203—220.
La favola d'Amore e Psiche [tradotta da Agnolo Firenzuola]. In: Storia universale
della letteratura di Angelo de Gubernatis 8 {MiUnto 1883) p. 331—387.
Favola di Psiche e di Cupido tradotta dal conte Pompeo Vizani
Bolognese e ristampata di su un manoscritto della biblioteca Malvezzi
de' Medici. Bologna: Stab.tipogr. Zamorani e Albertazzi 1890. (72 S.) 8.
Pubblicata da Vittorio Rugarli per le nozze di Vittorio Fiorini con Carolina Pagani.
Trc xar' 'Eqojtu xai 'I'v/rjv xar ^Anovkrfiov, juv&oköyrj/ua vno /i. Z,. ^Aga-
ßavT iTOv. 'Bv Zuxvv&io: Tvn. r\ Auyr} JX. Korr öyi oiny tt 1883.
(53 S.) 8. '
Herscheppinge of de gouden Ezel, van Lucius Apuleius, geboren te
Madaura, platonisch filosoof. Door H. J. Boeken. In: De Nieuwe
Gids 9. Jaarg. 2 (1894) p. 11—31. 275—280. Nieuwe Reeks. 1. Jaarg.
1 (1895) p. 91—99. 138—157. 197—208. 269—273. 363 - 375. 2 ( 1895) p. 395—402.
465—476. 521-551. 626-640. 2. Jaarg. (1897) p. 22-35. 94—107. 156—160.
499—512. 546—557. Auch einzeln in: Klassieke Schrijvers Nr. 54—57.
Amsterdam: 8. L. van Looy. 8. Je F. — .40.
Las Floridas. Fraguientos de discursos 'de Lucio Apuleyo. — El Deraonio de Söcrates
por Lucio Apuleyo. In: La Metamorfosis 6 El Asno de Oro por L. A. Version
castellana por Diego L6pez de Cortegana 18'DO p. 2-55 — 329.
La metamorfosis ö el asno de oro por Lucio Apuleyo, versiön castellana
hecha a fines del siglo XV por Diego Lopez de Cortegana. Madrid:
Libr. Viiida de Hernando y Co. 1890. (XXVIl, 335 S.) 8. Pes. 3, Ausl. 3.50.
Baehrens, Emil: Corollarium. In des Verf. Miscellanea critica (Gruiniir/(i( 1878)
p. 195-198.
Tac. Dial. 18. Apul. met. V tj. Florid. c. 6 fin. 7 fin. 16. Apol. 9. 31. 88.
Met. IV 28. Culex 292 sqq. Ovid. Her. I 39—42. Maximianus I 49. 67 sq.
77. 12.5 sq. 142. 177 sq. II 3 sq.
Becker, Heinrieh: Studia apuleiana. Dissert. inaug. regiomont. Berolini 1879.
(53 S.) 8. Vollständig Berolini: Wiifbmwn. (92 S.) 8. M. 3.
I. L. A. M. diverse in metamorphosibiis diverso in ceteris scriptis dicendi
generi ipsura studuisse particularum diverso usu illustratur. II. De mundo
librum falso adhuc A. M. attributum esse demonstratur.
Apuleius madaurensis. 12J
Apuleius madaurensis.
Beyte, Fridericus : Quaestiones appuleianae. Dissert. inaug. gotting. Lipsiae:
(G.Foch). Oöttüifftn: (Vdiidenhüfck lt. Rnprulit) 18S8. (67 S.) 8. M. 1.50.
I. De codice victoriano qui dicitur Appulei Metamorphoses, Apologiam, Florida
continente. II. De correctoribus codicum F et (p. III. De locis aliquot
appuleianis.
Blaze de Bury, Henri: Apulee et son temps. L'Amour et Psyche. In: Revue
des deux mondes 48« annee. 3"" periode 28 (1878) p. 421-443.
Bluemner, Hugo: Zu Apuleius Metamorphosen. In: Hermes 29 (1894) p. 294— 312.
Vgl. Wilhelm Schmitz in Archiv für lateinische Le.xikographie und Grammatik 9
(1896) p. 308.
— Textkritisches zu Apuleius Metamorphosen. In: Philologus 55 (1896) p 341—352.
Boissier, Gaston: L'Afrique romaine. Pronienades archeologiques en Algerie et
en Tunisie. VI. La litterature africaine. [Apul. Dracont.]. In: Revue des deux
mondes 64" annee. 4» p6r. 126 (1894) p. 241-267. Wiederholt in:
— L'Afrique romaine. Promenades archeologiques en Algerie et en Tunisie.
4' edition, revue et augmentee. Parin: Hachette et Cie. (1895) 1909. (V, 372 S.,
4 plans). 8. Fr. 3.50.
Buecheler, Franz: Coniectanea. 1878 siehe B.: Homerus.
Bürger, Carolus: De Lucio patrensi sive de ratione inter Asinum q. f. lucianeum
Apuleique Metamorphoses intercedente. 1887 siehe B.: Lucianus.
— Zu Apuleius [Met. I 1]. In: Hermes 23 (1888) p. 489-49?.
Büttner, Richard: Die Epigrammendichter bei Apuleius und Gellius. 1893 siehe:
Porcius Licinus.
Bursian, Conrad: Beiträge zur Kritik der Metamorphosen des Apuleius. In:
Sitzungsberichte der philosophisch-philologischen und historischen Classe der
k. b. Akademie der Wissenschaften zu München 1881. I p. 119—144.
Caet ani-Lo v atelli , Ersilia: Amor e Psiche. In der Verf. Antichi monumenti
illustrati (Koma 1889) Nr. 10 und deutsch in der Verf. Römische Essays. Au-
torisirte Uebersetzung (Leipzig 1891) p. 69 — 86
Cavallin, Clemens: Bidrag . . . tili Apuleii Metamorphosens . . . 1896 siehe B.:
Lucianus.
Chinnock, Edward James: Jottings on Appuleius. In: The classical Review 4
(1890) p. 426.
Collignon, Albert : Rapprochements entre Petrone et Apulee. 1892 siehe : Petronius.
Cornelissen, Janus Jacobus: Bijdrage tot de tekstkritiek van Apuleius' Meta-
morphosen. In: Verslagen en mededeelingen der kon. Akademie van Weten-
schappen. Afdeeling Letterkunde 3. reeks 5 (Amsürdam 1888) p. 49—83.
— Ad Apuleium. [Apol. c. 3]. In: Mnemosyne 17 (1889) p. 55.
Crusius, Otto: Vorlagen der apuleianischen Metamorphosen. In: Philologus 47
(1889) p. 448.
— Apul. de prov. 1889 siehe C. : Poetae.
— Apuleiana [Apol. Flor. Met.]. In: Philologus 49 (1890) p. 675—680.
— Apul. Metam. I 18. Ebenda 54 (1895) p. 142.
Dee, Cornelius Henricus: De ratione quae est inter Asinum pseudolucianeum
Apuleique Metamorphoseon libros. 1891 siehe B. : Lucianus.
Dilthoy, Carl: Pestrede im Namen der Georg- Augusts- Universität zur aka-
demischen Preisvertheilung am 11. Juni 1879. Göttingen 1879. (S. 3—19). 4.
Über Apulejus, bes. über seine philosophische Richtung.
Engelbrecht, August: Bewusste Nachahmung des Apuleius bei Claudian. 1885
siehe: Claudianus Mamertus.
Eussner, Adam: Zu Apuleius [De mundo XXIV p. 341 Oud. XXXIV p. 365]. In:
Philologus 44 (1885) p. 665.
Förster, Richard: Zu Apuleius und Fulgentius de Psyche et Cupidine. In:
Hermes 14 (1879) p. 472-474.
Friedlaonder, Ludwig: Das Märchen von Amor und Psyche und andere Spuren
des Volksmärchens im Altertum. In des Verf. Darstellungen aus der Sitten-
geschichte Roms ... 1« (Uipzuj 1910) p. 527—569.
Fröhner, Wilhelm: Apul. Flor. 2. 35. 1884 siehe C. : Collectiones (p. 8).
Oiussani, Carlo: Frontone e Apuleio. 1885 siehe C: Collectiones (p. 9).
Goetz, Georg: Apul. Met. p. 160. 28. p. 188. 1 Eyss. 1885 siehe: Anonymi (Grammatici).
Guimet, Emile: Le dieu d'Apulee. In: Revue de l'histoire des religions 32 (1895)
p. 242—248.
Haeb erlin, Carl: Analecta apuleiana. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 145 (189.:) p. 133—140.
Met. I 7. III 13. VI 26. VIII 23. IX 35. X 7. Apol. c. 2. 6.
Hertz, Martin: Apul. met. IV 14 S. 65. 10 Eyss. IX 18 S. 165. 32. 1881 siehe C:
Scriptores.
Hirschfeld, Otto: Appul. apol. c. 2. 1889 siehe C. : Collectiones (p. 9).
3^26 Scriptores latini. D. Apuleius madaurensis.
Apuleius madaurensis.
Hoffmann, Jonathan: De pseudoapuleiano libro de mundo. Dissert. inaug.
Erlangae 1880. (27 S.) 8.
Auch in: Acta seminarii philologici erlangensis 2 (1881) p. 213—237.
Juergens, Paul: Apuleiua met. V 1 p. 79, 16s. Eyss. In: Genethliacon gottingense
(Halis S-ax. 1888) p. 173—174.
Kiessling, Adolf: Apul. Met. I 24. XI 22. VII 25. V 31. XI 6. VI 18. 1883 siehe
C. : CoUectiones Ip. 10).
Klussmann, Kudolf: Apul. Flor. II extr. p. 3 Kr. IV p. 9. 1883 siehe ebenda.
Kronenberg, Augustus Johannes: Ad Apuleium madaurensem. Progr. Eras-
miani gymn. Roltirdami: Wenk & Birhiwff 1892. (32 S.) 4. F. —..50.
Apol. Flor. Metam De deo Soor. c. 13 p. 14, 11 Lütj.
X (Havet, Louis): Sur Ennius, Hedyphagetica, dans Apul^e, Apologia 39. 1878
siehe: Ennius.
Landgraf, Gustav: Naevius, Apuleius, Ciceroscholien in Glossaren. 1896 siehe:
Anonymi (Scriptores grammatici).
Lantoine, Henri: La magie dans l'antiquitö. Un illumine du paganisme au
II' siecle de l'ere chrötieme. Apulee du Madaure. In: La Revue politique et
littöraire. 2' sörie 17 (24 de la coUection) 9» annee 1er semestre (1879) p. 56— 67.
Maass, Ernst: De biographis graecis quaestiones selectae. 1880 siehe A.: (Scrip-
tores) biographici.
— Apul. Metam. IV 23—27, VllI 1—14. 1886 siehe A.: Scriptores mythologici.
Marx, Friedrich: Apul. Met. V 30. V 10. V 1. 1892 siehe C: CoUectiones (p. 11).
Mple, Salvatore: Apuleio et l'Asino d'oro. Saggio critico. Torino-Pahrmo: C. Clausen
1894. (VII, 149 S.. 1 Bl.) 8. L. 2.
Menzel, Hermann: L)e Lucio Patrensi sive quao inter lucianeum librum, qui
AOYKIOE II ONOS inscribitur, et Apulei Metamorphoseon libros intercedat
ratio. 1895 siehe B.: Lucianus.
Monceaux, Paul: Note critique sur la Chronologie des oeuvres d'Apulöe. In:
Revue archeologique III« s6rie 10 (1887) p. 343—349.
— Apul6e magicien. Histoire d'une I6gende africaine. In: Revue des deux mondes
ö8« annöe. 3« periode 85 (1888) p. 571—608.
— La Psycho d'Apul^e. Etüde sur les contes milesiens. In: Revue politique et
litteraire (bleue) 3« serie 16 (42 de la coUection) (1888) p. 624—626. Cet article
fait partie de livre:
— Apulee. Roman et magie. Paris: Qiuintin (18S8). (327 S.) 8. Fr. 3..50.
— Les Africains. Etüde sur la littörature latine d'Afrique. Les Paiens. Le genie
africain et l'education classique. Manilius — Florus — Fronton — Aulu-Gelle
— Apulee — Nemösien — Macrobe — Capella — La vie littöraire ä Carthage.
Parü: Lfcine, Oudin et Cie. 1894. (V, 500 S.) 8. Fr. 3.50.
Norden, Eduard: De rhetorico quodani genere [Apul. de deo Socr. 1. 16. de dogm.
Plat. II 1. de mundo 1. Varr. r. r. II 5. 8J. In: Hermes 29 (1894) p. 290-293.
Petschenig, Michael: Studien zu den Metamorphosen des Apuleius. In: Wiener
Studien 4 (1882) p. 136—163.
— Zur Kritik des Apuleius [Met.]. In: Philologus 46 (1888) p. 764—766.
— Zu Apuleius [Met. Apol.]. Ebenda 47 (1889) p. 273. 290. 319. 327. 425.
Piechotta, Joannes: Curae apuleianae. Dissert. inaug. Vratislaviae : (Ouil. Koehner)
18S2. (.52 S.) 8. M. 1.
Reimann, Albrecht: Des Appuleius Märchen von Amor und Psyche in der
französischen Litteratur des XVII. Jahrhunderts. Progr. des Gymn. Wohl au
1885. (S. 3—18). 4.
Ribbeek, Otto: Apuleius de deo Soeratis. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 33 (1878) p. 434-438.
Ron seh, Hermann: Zu Apuleius (Flor. c. 7 p. 8, 4 sq.). (1876). In des Verf.
CoUectanea philologa {Bremen 1891) p. 248—249.
R o h d e , Erwin : Zur handschriftlichen Ueberlieferung der philosophischen Schriften
des Apuleius. In: Rheinisches Museum für Philologie 37 (1882) p. 146—151.
— Zu Apuleius. Ebenda 40 (1885) p. 66-113. [Zeitverhältnisse des Lebens und der
Schriftstellerei des Ap. Kritische Bemerkungen]. P. 63—95 sind wiederholt in
des Verf. Kleine Schriften 2 (Tühingni und Leipzig 1901) p. 43-74.
— Zu Apuleius. Ebenda 43 (1888) p. 467—471.
Met. IV 29. 31. 33. V 1. 2. 6. 9. 19. 24. 29. 31. VI 1. 4. 8. Fulgentius Myth. III 0.
Mythogr. Vat. I 231 p. 69. Ol.
Rossbach, Otto: Apul. met. II 2. VII 18. I 5. 1891 siehe C: CoUectiones (p. 13).
— Zu den Metamorphosen des Apuleius. Anhang: Eine ungedruckte Fabel in
Distichen. In: Philologus 54 (1895) p. 135—142.
I 13. 14. 18. II 4. 6. III 19. IV 22. VI 9. 11. 26. VII 15. VIII 9. 20. 26. IX 2. 8. 36.
X 32. XI 2ii.
Apuleius madaurensis. 127
Apuleiua madaurensis.
Rossbach, Otto: De Apulei Metamorphoseon codice Dorvilliano. In: Jahrbücher
für classische Philologie 151 (1895) p. 571—576.
Schenkl, Karl: Zu Apuleius Florida XVI. In: Wiener Studien 12 (1890) p. 320.
Sc hupf er, Francesco: La Defensa e l'asino d'Apulejo (Nota). [Aus: Kivista
italiana per le scienze giuridiche 21 (1896) p. 422—424]. Torino: Bocca 1896.
(6 S.) 8. L. 1.
Segebade, Johannes : Zu [Apuleius] Asclepius [c. 21]. In : Jahrbücher für classische
Philologie 141 (1890) p. 720.
Sittl, Karl: Stomida [Apul. met. 8, 25]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 1 (1884) p. 581.
— 1. Die Heimat der Appendix Probi. 2. Punismen. 3. Apulejus über seinen Stil.
4. Latinitas. 5. Rusticitas der theologischen Schriftsteller. 6. Hieronymus.
In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 6 (1889) p. 557 — 562.
Teuf fei, Wilhelm Sigmund: Lukians Lukios und des Apuleius Metamorphosen.
(1861) 1889 siehe B. : Lucianus.
Thewrewk von Ponor, Emil: Zu L. Apulei Ui'f/o.Kfio; ex Menandro. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 149 (1894) p. 304.
Tinelli, Luigi: ,L'Asino d'oro" di Apuleio. Annotazioni. Progr. del Liceo 1877 — 78.
Ltcce: Tip. ^Scipione Ammiratu^- 1879. (22 S.) 8.
Traube, Ludwig: Jussulentus [Apul. apol. 39. Met. 2, 7]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 6 (1889) p. 2.54.
— Zu Apuleius [Flor. XVI ed. Kr. p. 20. 19|. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 39 (1884) p. 630.
— Quaestiuncula apuleiana [As. aur. VI c. 6 ap. Jahn' p. 52, 18]. In: Philologus 53
(1894) p. 383-384.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 15).
van der Vliet, Joannes: L. Apulei apologia. In: Mnemosyne 13 (1885) p. 222— 227.
C. 1. 2. 16. 23. 41. 43. 73. 74. 79. 80. 85. 93. 96. 97. 98. 101.
— Ad Apulei Metamorphoses. In: Rheinisches Museum für Philologie 42 (1887)
p. 145. 314-315.
VI 13. VII 1. 27. VIII 10. 21. IX 8. 10. 19. 25. 32. 37. X 7. 19. 25. 26. XI 3. 20.
— Ad Apuleium [de deo Socr.]. In: Mnemosyne 16 (1888) p. 156—161.
— Ad Apulei Metamorphoses. In: Revue de philologie 9 (1885) p. 100—102.
I 2. 3. 6. 10. 13. 17. II 2. 4. 8. 9. 12. III 4. 19. IV 12. 16. 21. 23.
— Apuleius [Flor. III 17]. In: Mnemosyne 19 (1891) p. 345.
— Apul. Apol. 42. 1892 siehe C: CoUectiones (p. 16).
— Lacuna codicis laurentiani LXVIII 2 [Apul. met. VII 138. 23 Fyss.]. In: Mne-
mosyne 23 (1895) p. 175—181.
— Apuleius (Met. X c. 23 in, p. 195. 31 Eyss.) — Lucianus (Asin. c. 52 p. 620).
Ebenda p. 328.
— Codices Apulei italici. Ebenda p. 353—359.
— Compilare. Concipilare [Ap. Met. VIII c. 2]. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 9 (1896) p. 461—462.
— Codex Apulei Dorvillianus. In: Mnemosyne 24 (1896) p. 210—222.
— Infinitivi in -uiri. [Ap. Met. IX 8 p. 159. 27. IX 11 p. 161. 27. III 19 p. 50. 13 Eyss.).
Ebenda p. 262—263.
Vogel, Friedrieh: Inscius = ignotus? [Ap. met. 5. 26]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 608—609.
Vo 8 m a e r , Carel : Amor en Psyche. In : De Nederlandsche Spectator 1887 p. 216—217.
Wein hold, Karl: Über das Märchen vom Eselsmenschen. 1893 siehe B. : Lucianus.
Weyman, Carl: Zu lateinischen Schriftstellern. 1891 siehe C: CoUectiones (p. 16).
— Zu Apuleius [Am. et Pa. V 10 p. S, 24 W.]. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 11 (1891) Nr. 13 Sp. 385—386.
— Studien zu Apuleius und seinen Nachahmern. In: Sitzungsberichte der philo-
sophisch-philologischen und der historischen Classe der k. b. Akademie der
Wissenschaften zu München 1893. II p. 321—392. Auch einzeln als Habilitations-
schrift V. M. ausgegeben.
I. Kritische Nachlese zur Psychefabel. II. Zum Fortleben des Apuleius.
1. Tertullian. 2. Julius Valerius. 3. Zeno von Verona. Excurs 1. Zum
Texte Zenos. 4. Ammianus Marc. Excurs 2. „innoxius" bei Ammianus.
5. Diktys. (i. Ausonius. Excurs 3. Zu den periochae des (Ausonius).
7. Martianus Capeila. 8. Sedulius. 9. Claudianus Mamertus. Excurs 4.
Zum Text des Claudianus Mamertus. 10. Lat. Apollouiusroman. Ex-
curs 5. „Es war einmal." 11. Corippus. 12. Passio sanctorum Pionii.
Anhang 1. Porphyrie. Anhang 2. Die unter Quintilians Namen gehenden
Deklamationen.
— Kritisch-sprachliche Analekten. 1894. 1895 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
128 Scriptores latini. D. Apuleius madaurensis — Amobius.
Apvileius madaurensis.
de Winterfeld, Paulus: Anechom. Apulei 12. 18. 20. 1896 siehe C. : CoUec-
tiones (p. 17).
Zanella, Giaconio: Paralleli letterari. Apuleio e Firenzuola. In: Nuova Anto-
logia di scienze, lettere ed arti 93 (1887) p. 644—660.
Zinzow, Adolf: Psycho xind Eros. Ein milesische.s Märchen in der Darstellung
und Auffassung des Apuleius beleuchtet und auf seinen mythologischen Zu-
sammenhang, Gehalt und Ursprung zurückgeführt. Halle: Biuhhandlaiii/ des-
Wdisnihausra 1^1. (XXX, 3?,2 S.) 8. M. 6.
Pseudoapuleius. Asclepius. Köb erlin, Karl: Zur Frage nach dem Ueber-
setzer des neuplatonischen Dialogs Asklepius. Progr. der Studienanstalt bei St Anna
Augsburg 1882. (28 S.) 8.
Segebade, .Johannes: Zu [Apuleius] Asclepius. 1890 siehe: Apuleius.
De medicaminibus herbarum. Calimach, A. P.: Discoride si Luciu Apu-
leiu, Botanica Daco getica. Runm 1879. (24 S.) 8. 2 1. 50 b.
Goetz, Georg, und Loewe, Gustav: Zu Pseudo-Apuleius. 1878 siehe : Anthologia.
Koebert, Hermann: De Pseudo-Apulei herbarum medicaminibus. Dissert. inaug.
monac. u. Progr. der Studienanstalt Bayreuth 1888. (IV, 56 S., 3 Taf.) 8.
Loewe, Gustav siehe G. Goetz.
Schepss, Georg: Zu Pseudo-Apuleius. 1896 siehe: Columella.
De mundo siehe oben unter Apuleius.
De ortbograpnia. Crusius, Otto: Entstehungszeit und Verfasser von Pseudo-
Apuleius de orthographia. In: Philologus 47 (1889) p. 4;i4— 448.
Madvig, Joannes Nicolaus: De L. Apuleii fragmentis de orthographia nuper in-
ventis (1829). In des Verf. Opuscula academica (Hawiiae 1887) p. 1—20. Addi-
tamentum (1831) p. 20—22.
De philosophia rational i. Apuleius tj^qI iQfjTjvnfov herausgegeben
von Philipp Meiss. Progr. des Gymn. Lörrach 1886. (28 S., IS.
Nachwort). 4.
Liber neot ioiujif/«; qui Apulei madaurensis esse traditur. [Edidit] Aloisius Gold-
bacher. In: Wiener Studien 7 (1885) p. 253-277.
Guenther, Otto: Apul. nnjl ifjii. p. 268. 269. 270. 271 Oud. 1888 siehe B. : Eusebius
(Pamphili).
(Wölfflin, Eduard?): Abiudicativus [Pseud. Ap. de dogm. Plat. 3 p. 263 Hi.]. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 453.
Ph3^siognoniOnia. Po erster, Richard: De Apulei quae fertur physiognomonia
recensenda et emendanda. [Aus: .Jahrbücher für classische Philologie 15. Sup-
plementband (1887) p. 557—590]. JJpsia, : B. G. Ttuhmr. 8. M. 1.20.
Kelter, Edmund: Apulei quae fertur physiognomonia quando composita sit.
Dissert. inaug. Kiliae 1890. (50 S.) 8.
Maier, Ferdinand: De Anonymi physiognomonia Apuleio falso adiudicata. Progr.
des Gymn. Bruchsal 1880. (24 S., 1 Bl.) 4.
Aquila Romanus. Binsfeld, Joannes Petrus: Aquila Rom. de fig. sent. et elo-
cut. § 2. 1882 siehe 0.: Scriptores.
Boot, Johannes Cornelius Gerardus: Aquila Romanus § 33. 1890 siehe C: Collec-
tiones (p. 6).
Traube, Ludwig: Aquila Romanus § 8. 1883 siehe B. : Aeneas Gazaeus.
Arator. Marold, Carl: Otfrids Beziehungen zu den biblischen Dichtungen des
Juvencus, Sedulius, Arator. In: Germania, Vierteljahrsschrift für deutsche Alter-
thumskunde 32 (1887) p. 385—411.
Olsen, Waldemar: Arator und Prudentius als Vorbilder Otfrids. In: Zeitschrift
für deutsches Alterthum und deutsche Litteratur 29 (1885) p. 342—347.
Arborius. Traduction nouvelle de J. R. T. Cabaret-Dupaty. (1842) 1879 siehe C:
CoUectiones (p. 2).
Arborius. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 (Lipmie 1883)
p. 391—393.
ArnObiuS. [Xranslated by Hamilton Bryce and Hugh Campbell]. In: The Ante-
Nicene Fathers 6 {Nar York 1888) p. 403—562.
Atzberger, Leonhard: Die Vertheidigung und Erklärung der geoflfenbarten
Eschatologie durch M. Minucius Felix, Novatianus , Commodianus, Victorinus
von Pettau und Arnobius. In des Verf. Geschichte der christlichen Eschato-
logie innerhalb der vornicänischen Zeit (frcihnrg i. Br. 1896) p. 547 — 582.
Badham, Francis Pritchett: Arnobius and the „Gospel of Peter". In: The Aca-
demy 49 (1896) p. 177—178.
Bastgen, Matthias: Quaestiones de locis ex Arnobii adversus nationes opere
selectis. Dissert. inaug. Monasterii 1887. (42 S., 1 S. ung.) 8.
Arnobius — Arnobius iunior. 129
Arnobius.
Ehwald, Rudolf: Zu Arnobius und Cicero. In: Philologus 51 (1892) p. 747—750.
Arnob. adv. nat. IV 21 (p. 157. 24 R.). Cic. in Cat. III 2. 4, pro imp. Pomp.
§ 36, pro Rose. Am. S 4, pro Sest. § 116. 121.
Ferrini, Contardo : Arnob. IV, 16. In: BuUettino dell' Istituto di diritto romano 7
(1894) p. 117-118.
— Contributi allo studio critico delle fonti del diritto romano. Nota H. Le cogni-
zioni giuridiche di Lattanzio, Arnobio e Minucio Feiice. In: Memorie della r.
accademia di scienze, lettere ed arti in Modena Serie II. 10 (1894) p. 196—210.
— Die juristischen Kenntnisse des Arnobius und des Lactantius. In: Zeitschrift
vier Savignj'-Stiftung für Rechtsgeschichte 15 (1894) Romanistische Abtheilung
p. 343— 3"y2.
Francke, Karl Bernhard: Die Psychologie und Erkenntnisslehre des Arnobius.
Ein Beitrag zur Geschichte der patristischen Philosophie. Inaug. - Dissert.
Leipzig: Böhme 1878. (82 S.) 8. M. 1.20.
Freppel. Charles Emile: Commodien, Arnobe, Lactance et autres fragments in6-
dits. Commodien, Arnobe et Lactance, fln du cours d'eloquence sacree. Etüde
critique sur les Lettres Pascales de Saint Athanase. Etüde sur la Mystique
chretieune de Goerres. Fragments sur l'histoire de l'Ecole d'Ale.xandrie.
Rationalisme et Raison. Lettres ä M. Bonnetty contre le Traditionalisme.
Paris: V. Retaux it fh 1893. (XII, 472 S., 1 Bl.) 8. Fr. 6.
Gemoll, Wilhelm: Arnob. ed. Reiif. p. 28. 20, 29. 4, 110. 1, 244. 13. 1890 siehe C:
Collectiones.
Grillnberger, Otto: Die Unsterbliehkeitslehre des Arnobius. 1891 siehe C:
Scriptores philosophi.
Havet, Louis: Temoignage d'Arnobe [159] sur l'accent circonflexe. In: Revue de
Philologie 2 (1878) p. 64.
— Arnobe 7. 3, 7. 10. Ebenda 8 (1884) p. 76. 100.
Klussmann, Rudolf: Arnob. 11 12. 41. 49. IV 16. V 3. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
L e c k e 1 1 , Bruno : Über des Arnobius Schrift „ad versus nationes". (Ihr dogmatischer
Lehrgehalt). Progr. des Realgymn. Neisse 1884. (S. 3 — 19). 4.
Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern . . . 1878 siehe C: Collectiones (p. 11).
Nemethy, Geza: Ad Arnobii adv. nat. 1. IV c. 24. In: Egyetemes philologiai
közlöny 12 (1888) p. 731—732.
Polle, Friedrich: Zu Arnobius [IV 21 p. 157. 24 R.]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 135 (1887) p. 87. Vgl. R. Ehwald.
Reiff erscheid , August: Arnobius. 1879 siehe B. : Longinus.
Röhricht, Alexander: De demente Alexandrino Arnobii in irridendo gentilium
cultu deorum auctore. 1892. 1893 siehe B.: Clemens Alexandrinus.
— Die Seelenlehre des Arnobius nach ihren Quellen und ihrer Entstehung unter-
sucht. Ein Beitrag zum Verständnis der späteren Apologetik der alten Kirche.
Bamburg: Ärjentui- des Rauhen Hauses 1893. (1 Bl., 64 S.) 8. M. 1.60.
Scharnagl, Johann: De Arnobii maioris latinitate. 2 partes. Progr. des Gymn.
Görz 1894. 1895. (S. 3—46, 1 S. ung.; S. 3—40). 8.
Schulze, Ernst Franz: Das Uebel in der Welt nach der Lehre des Arnobius.
Ein Beitrag zur Geschichte der patristischen Philosophie. Inaug.- Dissert.
Jena 1896. (42 S.) 8.
Stange, Carl: De Arnobii oratione. I. De verbis ex vetusto et vulgari sermone
depromptis. II. De clausula arnobiana. Progr. des Gymn. S aar gemünd 1893.
(36 S.) 4.
Wenzky, Hugo: Zu Arnobius. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882)
p. 495—496.
II 6. 14. III 5. IV 28. 36. VII 28. 29.
Weyman, Carl: Zu Arnobius [I 49 p. 33, 5 R.]. In: Blätter für das Bayer. Gym-
nasialschulwesen 2X (1887) p. 445; 30 (1894) p. 270.
— Zu lateinischen Schriftstellern. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 16).
— Kritisch-sprachliche Analekten. 1894 siehe ebenda.
Arnobius lUniOr. Arnobii iunioris expositiunculae in evangelium editae ....
a Germano Morin. 1903 siehe A. : Anecdota Maredsolana III 3 (I 1 p. 3).
von Gutschmid, Alfred: Untersuchungen über den Jiuutijionoe rijg yij; und
andere Bearbeitungen der Mosaischen Völkertafel. 1894 siehe B. : Anonymi
(Scriptores) geographi.
Zahn, Theodor: Verglcichung des [Evangelien-JCommentars |des Theophilus von
Antiochien] mit lateinischen Schriftstellern. 2. Arnobius der Jüngere iind
spätere Lateiner. In des Verf. Forschungen zur Geschichte des neutestament-
liehen Kanons und der altkirchlichon Literatur 2 (Krhingcu 1883) p. 104—114.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 9
130 Scriptores latiui. D, L. Arruntius — Arvalium fratrum Carmen.
Li. Arruntius. Fragmenta. Recensuit Hermannus Peter in: Historicorum roma-
norum fragmenta (Lipsiat 1883) p. 238—239.
Arruntius Stella, siehe Stella.
Arusiani MesSll exempla elocutionum ex Vergilio Sallustio Terentio Cicerone
digesta per litteras ex recensione Henrici Keilii. 1880 siehe C: Scriptores grammatici.
Buecheler, Franz: Arusianus Messius. 1888 siehe: C. Lucilius.
Kar bäum, Hermann: De origine exemploium, quae ex Ciceronis scriptis a
Charisio . . . Arusiano Messio . . . aliis grammaticis latinis allata sunt. 188'J
siehe D. : Cicero.
Keil, Henricus: Quaestionum grammaticarum pars VI. De Arusiani Messii
exeniplis elocutionum. J. 1. aest. Halis 1879. (S. III— XII). 4.
Schindler, Hermann: De Arusiani Messii testinK niis terenttanis. 1881 siehe:
Terentius.
Arvalium fratrum carmen. Carmen fratrum arvalium edidit Ludovicus
Havet. 1880 siehe C. : Poetae antiquissimi (p. 35).
Carmen fratrum arvalium, s. L. Mueller, Der saturnische Vers und seine Denkmaeler.
1885 (C: Poetae antiquissimi p. 35).
Carmen fratrum Arvalium, s. Versus italici antiqui. CoUegit Carolus Zander. 1890 (p. 35).
Fratrum arvali\im carmen. Edidit Francisous Buec heier in: Anthologia latina. Pars
posterior. Fase. 1 (Lipsim 1895) p. 1—2.
Bergk, Theodor: Das Lied der Arvalbrüder. Ein kritischer Versuch (1856). 1884
siehe C. : Poetae antiquissimi (p. 35).
Blinkenberg, Chr.: Udsigt over de nyere tolkninger af Carmen Fratrum Ar-
valium. In: Kort Udsigt over det philologisk-historiske Samfunds Virksomhed
Octbr. 1882— Octbr. 1834 (KQpe>ili(igi;, 1885) p. 51—54.
Bröal, Michael: Le chant des Arvales. In: Memoires de la Sociöte de linguistique
de Paris 4 (1881) p. 373—381.
Caetani Lovatelli, Ersilia: I fratelli arvali e il loro santuario e bosco sacro
suUa via Campana. In: Nuova antologia di scienze, lettere ed arti 114 (1890)
p. 449 — 461. Wiederholt in der Verf. Miscellanea archeologica (Roma 1891) Nr. 10.
— The College of the Arvales and their santuary and sacred grove on the via
Campana, translated by Claudia Ramsay. Ruine National typ. of J. 5«rto'o 1891.
(14 S.) 8.
Edon, Georges: Traite de langue latine. Ecriture et prononciation du latin savant
et du latin populaire et appendice sur le Chant dit des freres arvales. Volume
orne de neuf planches dont deux horstexte. Paris: V^^- Btlin 1 1 Jils 188Z. (XVI,
362 S.) 8. Fr. 10. Daraus:
— Etudes pal6ographiques. Restitution et nouvelle interprötation du Chant dit
des freres arvales. Khtitda 1882. (40 S.) 8. Fr. 1.50.
— Nouvelle etude sur le Chant Lemural, les freres arvales et l'öcriture cursive
des Latins. Kbtmla 1884. (X, 232 S., 27 facs.) 8. Fr. 7.50.
Fay, Edwin Whitfield: The Song of the Arval Brothers: The Manes worship in
the Aryan Period. In: Transactions of the umerican philological association 25
(1894) p. V— XI.
— The Arval songoncemore. Ebenda (Proceedings forJuly)2ö(1895)p.LX VII— LX VIII.
Heron deVillefosse, Antoine: Un nouveau fragment des Acta fratrum arvalium.
In: Academie des inscriptions et belles -lettres. Comptes rendus des söances
de rannte 1892. 4« serie 20 p. 101—109.
Hülsen, Christian: Neues Fragment der Arvalakten. In: BerUuer philologische
W^ochenschrift 9 (1889) Nr. 2 Sp. 42.
— II posto degli Arvali nel Colosseo e la capacitä dei teatri di Roma antica. In:
BuUettino della commissione archeologica comunale di Roma. Serie 4 anno 22
(1894) p. 312—324, 1 tav.
Hula, Eduard: Zur Geschichte des Collegiums der Arvalbrüder. In: Archaeo-
logisch-epigraphische Mittheilungen aus Oesterreich-Ungarn 15 (1892) p. 23—28.
— Beiträge zünden Arvalacten. Ebenda 17 (1894) p. 67—80.
Jordan, Henri: Zum Arvalenliede. 1879 siehe C. : Poetae antiquissimi (p. 36).
Keller, Otto: Zum Arvalliede. In: W^iener Studien 1 (1879) p. 311—312.
Mommsen , Theodor: Formula voti fx-atrum Arvalium. In: Ephemeris epigraphic.i 4
(1881) p. 225—226.
Probst, Arthur [E. A. Gutjahr-Probst] : Zum carmen arvale (C. i. 1. I 28). In des
Verf. Beiträge zur lateinischen Grammatik 1 {Ldpzii/ 1883) p. 101 — 104.
Ring, Michael: Altlateinische Studien .. . 1882 siehe C. : Poetae antiquissimi (p. 36).
Rosen stock, Paul Eduard: Die Akten der Arval -Brüderschaft, eine Studie zur
lateinischen Rechtschreibung. Progr. desGymn. Strasburg W^pr. 1895. (27 8.) 4.
Vaglieri, D.: Di alcuni studi suUa serie degli atti arvalici, e di un nuovo fram-
mento di essi. In: Atti della r. Accademia dei Lincei a. 279. 1892. Ser. 4
Classe di scienze morali, storiche e filologiche 10 parte 2 p. 267 — 272.
Arvalium fratrum t;armen — Maeonius Astyanax. 131
Arvalium. fratrum oarmen.
Weisweiler, Joseph : Zur pjrkläruiig der Arvalacten. In: Jahrbücher für classische
Philologie 139 (1889) p. 37-57.
Wölfflin, Eduard: Ad Carmen fratrum Arvaliuni. In: Acta seminarii philologici
erlangensis 2 (1881) p. 70.
Asclepiadii Epigrammata. Recensuit Alexander Riese. 1870. 21906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 496 u. ö.
Asclepiadii Epigrammata. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4
(Upsiae 1882) p. 119—155 passim.
Asclepiodotl fragmentum. Recensuit Hermannus Peter in: Historicorum roma-
norum fragmenta (Lipsiac 1883) p. 36-'.
Q. Asconius Pedianus.
Asconius in Ciceronis orationes. A. In Pisonianam. B. In Scaurianam. C. In Corneli-
anam. D. In orationem in toga Candida. Edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui ' 2 (1909) p. 67 — 6'c).
Scholia Asconio errore tributa in Ciceronis Verrinas. A. In Divinationem. B. In act. II
lib. I. Ibidem p. 70—73.
Asconius in Milonianam. [Text and commentary] by Albert Curtis Clark. ISi'ö siehe:
AL Txilli Cicero.iis oratio pro T. Annio Milone.
Buecheler, Franciscus: j^sconius. 1879 siehe B.: Diogenes sinopensis.
Clark, Albert Curtis: The Madrid ms. of Asconius [M. 81J. In: The classical
Review 10 (1896) p. 301-305.
Oessner, August: Servius und Pseudo -Asconius. Inaug.-Dissert. von Zürich.
(Leipzig: G. Fock) 1888. (64 S._) 8. M. 1.50.
Hirzel, Rudolf: Ein Symposium des Asconius. In: Rheinisches Museum für
Philologie 43 (1889) p. 314—317.
, Kiessling, Adolf: Asconius. 1883 siehe C: Collectiones (p. 10).
Xiichtenf eldt, Carolus: De Q. Asconii Pediani fontibus ac fide pars I. Dissert.
inaug. Vr:itisla viae 1887. (1 ÜL, 39 S.) 8. Vollständig in: Breslauer philo-
logische Abhandlungen II 4. Hheiida: KöbiKrlSSS. (1 Bl., 88 S., 1 Bl.) 8. M. 1.80.
Cap. I. De Cicerone. Cap. II. De Livio. Cap. III. De Sallustio. Cap. IV. De
Fenestella. Cap. V. De actis p. r. Cap. VI. De reliquis fontibus.
Mitteis, Ludwig: Zu Pseudo- Asconius in Verrem II 1. 3). In: Zeitschrift für
das Privat- und öffentliche Recht der Gegenwart 17 (1890) p. 559 — 586.
Traube, Ludwig: Asconius in Cornel. p. 53. 1. 1883 siehe B.: Aeneas Gazaeus.
Usener, Hermann: Ascon. orat. com. p. 52, 7. 1889 siehe B. : Aelius Dionysius.
Sempronius Asellio. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 103 — 111.
La liier, R. : Note sur un passage de Sempronius Asellio. In: Annales de la
faculte des lettres de Bordeaux 4 (1882) p. 15—26.
Asinius Pollio siehe: PoUio.
Asmenii Epigrammata. Recensuit Alexander Riese. 1870. 21906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 502 u. ö.
Asmenii Epigrammata. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4
(Lipsiae 18»2) p. 119-155 passim.
Asper. Vergilius Aspri. (Grammatica vergiliana). Recensuit Hermannus Hagen in
editione Servii commentariorum III 2 (Upsiae 1902) p. 531 — 540.
Aemilius Asp er. Chatelain, Emile: Fragments d'Asper d'apres le palinipseste
de Corbie. In: Revue de philologie 10 (1886) p. 83—101.
Laemmerhirt, Gustav: De Aemilii Aspri aetate. In des Verf. De priscorum
scriptorum locis a Servio allatis (Commentationes philologae ienenses 4 (1890)
p. '40 1-4 14).
Mac6, A. : Note sur les fragments d'Asper d'apres le palimpseste de Corbie. In:
Melanges d'archöologie et d'histoire 9 (1889) p. 17-19.
Weigel, Florian: Die Quaestiones Vergilianae des Aemilius Asper im Palimpsest
der Pariser Nationalbibliothek. In: Serta Harteliana (W/V« 1896) p. 129—133.
Turcius Rufius Apronianus Asterius. (Carmen codicis vergiliani
medicei 39, '^9). Recensuit Alexander Riese. 1869.21894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 3.
Turcius Rutius Asterius. Recensuit Alexander Riese. 1870. ■^19( 6 vide ibidem I 2 Nr. 491.
Asterius. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 (lipsiae 1883)
p. 110-111.
Turcii Ilufl Asterii Carmen. Recensuit Johannes Huemer in editione Sedulii operum
(Vindohoiiiie 1885) p. K07.
Maeonius A.styanax. Fragmentum recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 358—359.
9*
132 Scriptores latini. D, Julius Atherianus — Aurelius Augustinus.
Julius Atherianus. Fragmentum recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 357 — 358.
Atellanae siehe unter C. : Poetae scaenici.
Atilii Fortunatiani liber de metris ad fidem codicis neapolitani recensuit
Henricus Keil. Progr. acad. Halis 1885. (VII, 28 S) 4.
Auf p. 27—28: [Ars Capsii Bassi de metris].
Caesii Bassi Fortunatiani de metris libri ad fidem codicis neapolitani
recensuit Henricus Keil. Halis 1885. {Lipsiae: B. G. Tenbner). (VII,
44 S.) 4. M. 1.60.
Enthält auf p. 1—16: Caesii Bassi fragnientum de metris, ist im übrigen völlig
identisch mit dem vorhergehenden Titel. P. 1—8 liegt der Chronik der kgl. ver-
einigten Friedrichs-Universität Halle -Wittenberg für das Jahr 1878, p. 9— 16 der
Chronik für das Jahr 1880 bei.
Baehrens, Emil: Vermischte Bemerkungen. 1886 siehe: Lucretius.
Keil, Henricus, et Juergens, Gustavus: Observationes in Caesium Bassum et
Atilium Fortunatianum. J. 1. aest. Halts: Honld \8S0. (S. III— X). 4. M. — .25.
T. Quintius Atta, s. Fragmenta poetarum romanorum collegitAemiliusB »ehren. <?.
1886 (p. 21).
Havet, Louis: Atta, Aquae caldae. In: Revue de philologie 15 (1891) p. 75.
Stowasser, Josef Maria: "Eionton: , purpurn [Atta (Kibb. Com.« p. 160)]. Int
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 592 — 593.
Julius Atticus. Reitzenstein, Richard: De scriptorum rei rusticae qui interce-
dunt inter Catonem et Columellam libris deperditis. 1884 siehe C. : Scriptores rei rusticae.
T. Pomponius Atticus. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Histori-
corum romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 214-217.
Boissier, Gaston: Cicöron et ses amis. Etüde sur la societe romaine du temps
de Cesar. (186.5) 1905 siehe: Cicero.
— Cicero and his friends ... Translated . . . by Adnah David Jones. 1897 siehe
ebenda.
Unger, Georg Friedrich: Die Glaubwürdigkeit der capitolinischen Consulntafeln.
1891 siehe A. : Scriptores historici.
L. Attius siehe: Accius.
Auetor ad Herennium siehe: Cicero und Cornificius.
Audacis de Scauri et Palladii libris excerpta ex recensione Henrici Keilii. 1880
siehe C. : Scriptores grammatici.
Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei den lateinischen
Grammatikern. 1893 siehe C: Scriptores grammatici.
Aufidii Bassi historiarum fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Histori-
corum romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 298 — 3iX>.
Auguralia fragmenta. Librorum auguralium fragmenta edidit Paulus Regell
in: Fragmenta auguralia (Progr. Hirschhtrg 1882) p. 12—22.
Regell, Paul: De augururn publicorum libris part. I. Dissert. inaug. Vratis-
laviae 1878. (1 BL, 41 S.) 8.
Die Schautempla der Augurn. In: Jahrbücher für classische Philologie 123
(1881) p. 593—637.
— Fragmenta auguralia. Progr. des Gymn. Hirschberg 1882. (S. 3—22). 4.
Auguralia. In: Commentationes philologae in honorem Augusti Reiiferscheidü
scripserunt discipuli pientissimi (Vratislariae 1884) p. 61 — 66.
— Auguralia. In: Jahrbücher für classische Philologie 135 (1887) p. 489—491. 13t
(1888) p. 380-382.
1. 2. Festus 245 b 12—14. 31—34 M. 3. Serv. zur Aen. II 691. VI 779. XII 183,
ecl. 9. 13. — 1. 2. Festus 214b 31. 333a 9 ff.
— Commentaria in librorum auguralium fragmenta specimen. Progr. des Gymn.
Hirschberg 1893. (S. S—22). 4.
Spinazzola, Vittorio: Dell' etimologia di Augur e degli Auguri nei municipii.
In: Societä r. di Napoli. Atti della r. Accademia di archeologia, lettere e belle
arti 16 (1891—1893, Napoli 1894) Parte 2 p. 1—27.
Sancti Aurelii Augustiiii, hipponensis episcopi, opera omnia, post lova-
niensium theologorum recensionem castigata denuo ad manuscriptos
Codices gallicos, vaticanos, belgicos, etc. necnon ad editiones antiquiores
et castigatiores, opera et studio inonachorum ordinis s. Benedict!.
Editio novi.ssima, emendata et auctior, accurante Jaoobo Paulo Migne.
Tomus octavus. Farisiis: Fratres Garnier (lS&5)l88ß. (1235 Sp.) 8. Fr. 10.
Aurelius Augustinus. 133
Avirelius Augustinus.
Oeuvres completes de saint A,ugustin traduites en franpais et annotees
par Peronne, Vincent, Ecalle, Charpentier et H. Barreau
renfermant le texte latin et les notes de l'eaition des Benedictins T. 33
et 34. Tables generales. T. 1. Table alphabetique , des differents
traites. Table k l'usage des predicateurs. Table d'Ecriture sainte.
2 vol. Paris: L. Vlves 1878. (940 S.) 8.
S. Aurelii Augustini opera. Recensuerunt et commentario critico in-
struxerunt Franciscus Weihrieb, Josephus Zycha, Pius Knöll,
Aloisius Goldbacber, Emanuel Hoff mann, Carolus Franciscus
Vrba, Alexander S out er, Michael Petschenig. 1887 — 1911 siehe C:
Scriptores ecclesiastici (Corpus 12. 25. 28. 33. 34. 36. 40—44. 50—53. 57).
Preces Veterum, sive orationes devotae ex operibus Hieronynii, Augustini,
Bedae Venerabilis, Alcuini, Anselmi, Bernardi, aliorumque sanctorum,
atque e liturgiis primitivis, excerptae ; et in usum hodiernorum ecclesiae
anglicanae filiorum accommodatae ; pluribus cum hymnis coaevis.
Collegit et edidit Joannes F. France. Editio nova et auctior. Lon-
dini: Bivingtons (1872) 1887. Ohne Paginierung. 8. Sh. 5.
S. Augustinus, s. The palaeographical Society. 1873— 1S83. 1884—94 (C: Colleetiones p. 2).
Morceaux choisis des Peres de l'eglise latine par . . . Jean Felix Nourrisson. (1874)
1889 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 59).
S. Aur. Augustini Hipponensis Episcopi et S. Prosperi Aquitani de gratia
adversus Semipelagianos opuscula selecta. [Sanct. patrum opusc. sei.
ad usum praesertim studiosorum theologiae. XXXVI. Edidit et commen-
tariis auxit Hugo Hurt er]. Oeniponti: Libr. ac. Wagneriana 1878.
(344 S.) 8. M. 1.44.
Hilarii ad s. Augustinum epistola. S. Aur. Augustini ad Prosperuni et Hilarium
1. 1 de praedestinatione sanctorum. S. A\irelii Augustini ad Prosperum et
Hilarium 1. 2 de dono perseverantiae. S. Prosperi de gratia Dei et libero
arbitrio hominis 1. contra collatorem.
Eugippii Excerpta ex operibus S. Augustini. Recensuit . . . Pius Knoell. 1885 siehe;
Eugippiu«,
S. Aurelius Augustinus, episcopus hipponensis, de Catechizandis Rudibus,
de Fide Herum quae non videntur, de Utilitate credendi, Enchiridion
ad Laurentium , sive de Fide , Spe et Charitate. In usum Juniorum.
Editio quarta. Oxonii et Londini: Farker et soc. (1848j 1885. (2 BL,
251 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Vorrede gez. Henry de R(oniestin).
Libri duo de vita et virtutibus magni ecclesiae doctoris S. Augustini
hipponensis episcopi per Nebridium a Mündelheim e sancti huius
praesuli genuinis operibus collecti nunc in memoriam millies et quin-
genties reversi anniversarii conversionis S. Augustini recens oblati,
emendati et amplificati appendice „Alimenta pietatis augustinianae"
per Bertholdum A. Egger. Graecii-i: lyp. et sumpt. c. r. topogr. uni-
versüatis „Sti/riae" 1888, (XVI S., 1 S. ung., 395 S.) 8.
Augustinus. Meditationes, soliloquia et inanuale. Acceduut meditationes
b. Anselmi, d. Bernardi et Idiotae contemplationes. Augustae Taur.:
Typ. IL Marütti 1891. (488 S.) 8.
S. Aurelii Augustini hipponensis episcopi de catechizandis rudibue.
Paris: Berche et Traiin 1878. (128 S.) 8.
Augu.stin De catechizandis rudibus. Herausgegeben von Adolf Wolf-
hard. (Sammlung ausgewählter kirchen- und dognaengeschichtlicher
Quellenschriften. 4. Heft]. Freiburrj: Akad. VerlagsO. v. J. C. B. Mohr
(P. Su'beck) 1892. (XI, 78 S.) 8. ' M. 1.40.
Zweite, vollständig neu bearbeitete Auflage von Gustav Krüger. Ebenda 1893.
(XV, 7G S.) 8. M. 1.40.
Zweite, durchgesehene Auflage der 2. Ausgabe, nebst einer Einleitung von Paul
Drews herausgegeben von Gustav Krüger. Tübingen: J. C. B. Mohr 1909. (XII,
76 S.) 8. M. 1.80.
134 Scrlptores latini. D. Aurelius Augustinus.
Aurelius Avigustinus.
iS. Aurelii Augustini hipponensis episcopi liber De Catechizandis Rudibus
edited bv William Yorke Fausset. London: Metlnien d- Co. 1896.
(122 S.) a_
Sancti Aurelii Augiistini episcopi de civitate dei libri XXII. Tertium
recognovit Bernardus Dombar t. 2 voll. Lipsiae: B. G. Teubner (I8ß\)
1905. 1908. 8. M. 9.20.
Vol. I. Lib. I-Xril. 1908. (XXXITI S., 1 S. ung., 599 S.) M 5.
., II. ., XIV— XXII. 1905. (XVI, 635 S.) M. 4.20.
S. Aurelii Augustini De Civitate Dei liber quintus. Edidit Joannes
Tamiettius. Editio altera. Augustae Taur.: Ex. off. salesiana 1894.
(67 S.) 8. L. —.40.
St. Augustine's De Civitate Dei. Books XI. and XII. Part I. — The
latin text. (Reprinted from Teubners's edition). London and New Yorl; :
G. Bell ((■ Sons 1893. (1 BL, 72 S.) 8. Sb. 2.
8t. Augustine's De Civitate Dei. Books XI. and XII. A literal trans-
lation witb introduction and notes by Henry Gee. Ebenda 1893.
(XIV S., 1 BL, S. 75— 176). 8. ' Sh. 8.
S. Aurelii Augustini Confessiones. Ad fidem codicum lipsiensium et
editionum antiquiorum recognitas edidit Carolus Hermannus Bruder.
Editio stereotypa Carol. Tauchnitii. Lipsiae: E. Brcdt (1836) 1898.
(XXI, 288 S.) 8. M. 1.50.
Divi Aurelii Augustini episcopi hipponensis Confessionum libri tredecim.
Editio nova, denuo recognita, locis sacrae scripturae, quos S. Augustinus
textui inseruit, adaucta atque usui omnium accommodata. Ratisbonae :
G. J. Mam (1863) 1894. (3.^9 S.) 8. M. 2.40.
Vorrede unterz. : Leo Jos. Martin.
S. Aurelii Augustini Confessionum libri XIII cum notis Henrici Wang-
n er eck. Taurini : F. Marietti {1818) ISdl. (566 S.) 8. L. 2.
Divi Aurelii Augustini hipponensis episcopi Confessionum libri tredecim.
Paris: Boner et Chernoriz 1889. (508 S.) 8. Fr. 1.
Epistolae. Ein von Primasius aufbewahrter, für die Geschichte der Ethik wert-
voller Brief Augustins [herausgegeben und erläutert vonj Johannes Haussleiter.
In: Forschungen zur Geschiclite des neutestamentlichen Kanons 4 {Ltn'pzifj unä Erlaii(/< n
1891) p. 200— 20t:.
Zwei neue Briefe des Kirchenvaters Aurelius Augustinus. Von Alois Goldbacher.
In: Wiener Studien 16 (1894) p. 72—77,
Expositio beati Augustini episcopi super symbolum. Herausgegeben von Carl
Paul Caspari. 1883 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 60).
De gen es i ad litteram. Hau 1er, Edmund: Das älteste berner Bruchstück identi-
ficirt [I 5—10]. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais.
Akademie der Wissenschaften 117 (Jahrg. 1888)]. Wioi: F. Tnnpshj 1889. (16 S.)_8. M. —.40.
Eine Augustin fälschlich beifgejlegte Homilia de sacrilegiis. Aus
einer Einsiedeier Handschrift des achten .Jahrhunderts herausgegeben
mid mit kritischen und sachlichen Anmerkungen, sowie mit einer Ab-
handlung begleitet von Carl Paul Caspari. Christiania: (J. Dybwad)
1886. (73 S.) 8. Kr. 1.25 - M. 1.70.
Liber testimon ioru m fidei contra Donatistas. Auctaria. Edidit Joannes Baptista
Pitra. In: Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata (P«m«.s-ÄO)/iae 1888)
p. 147 — 162. [Nicht von Augiistin].
Manuale. Coelestia. The Manual of St. Augustine. The latin text
side by side with an english Interpretation in thirty-six ödes with
notes "and a plea for the study of mystical theology by James
Skinner. London: C. Kegan Paid & Co. 1881. (XLII, 147 S.) 8. Sh. 6.
Meditation es. Divi Aurelii Augustini hipponensis episcopi medi-
tationes. Paris: Boger et Chernoviz 1880. (444 S.) 8.
Sermone s. Cuiufdä fidelis Christiani epistola, ad christianos oes, eos
salubriter admonetis, atqo ad poenitentiä salutare adhortätis. Subsequitur
& diui Augustini de miseria, ac breuitate hvüus mortalis uitae, sermo
deuotissimus, & ad mundi contemptü efficacissimus. näriMv junaßo^.
Apud praeclaram Cantabrigiam. Anno XXI. Reproduced in exact
Facsimile from the only known Copv, in the Bodleian Library. Cam-
bridge: A.Macmidan and B. Boives 1886. (15 S.) 4.
Aurelius Augustinus. 135
Aurelius Augustinus.
Augustins „Sermo CCXIII. In traditione Symboli, II''. . . herausgegeben von Carl Paul
Caspari. 18'9 siehe A. ; Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 88).
En Augustin tillagt Tale mod Christnes lagttelse af alskens overtroiske hedenske
Skikke . . . Af Carl Paul Caspari. 1884 siehe C: Scriptores ecclesiastici (p. 59).
En Tale over Sir. 34 (It. Vulg. 31), 8. 10 og Deut. 32, 3 ,,mutatis mutandis" dannet af
Augustins Serni. 178 n. 8—11 . . . af Carl Paul Caspari. 1885 siehe C. : Scriptores
ecclesiastici (p. 591.
Un discours inedit de Saint Augustin prononce la veille de la Saint -Jean (dimanche
23 juin 390). Par Germain Morin. In: Kevue benedictine 7 (1890) p. 2ti0— 270. 592.
12 (1895) p. 386-887.
Lfne page inedite de Saint Augustiu. Sermo de die Sanctae Eulaliae. Par Germain
Morin. Ebenda 8 (1891) p. 4n— 419.
Les sermons inedits de Saint Augustin, dans le manuscrit latin 17059 de Munich. Par
Germain Morin. Ebenda 10 (1S93) p. 481—497. 529—541.
Tractatus antipelagiani. Select anti-pelagian Treatises of St.
Augustine and the Acts of the second Council of Orange with an in-
troduction by William Briglit. Oxford: At the Clarendon Press 1880.
(LXVIII, 399 S.) 8. Sh. 9.
De spiritu et Uttera. De natura et gratia ad Timasium et Jacobum contra Pelagium.
De perfectione iustitiae hominis. De gestis Pelagii ad Aurelium episcopum.
De gratia Christi et de peecato originali contra Pelagium et Coelestium: Lib. I:
De gratia Christi, lib. II: De peecato originali. Contra duas epistolas Pelagi-
anorum libri IV. Concilium Arausicanum secundum de gratia et libero arbitrio.
Tractatus in Joannis EvangeliiTm. S. Aurelii Augustini hippo-
nensis episcopi in Joannis Evangelium tractatus CXXIV. [S. patrum
opusc. sei. ad usum praesertim studiosorum theologiae. Series altera I. II.
Edidit et commentariis auxit Hugo Hurter]. Oeniponti: Libr. acad.
WcKjneriana 1884. 8. M. 4.
Pars prior complectens tractatus I — XXXVII. (VII, 575 S.)
Pars posterior complectens tractatus XXXIX— CXXIV. (558 S.)
S. Augustini in Joannis Evangelium tractatus XXIV. — XXVII. Part I.
The text. (Reprinted from Migne's edition). London: G. Bell i(- Son>i.
Cambridge: Deighton, Bell c£- Co. 1895. (1 El., .56 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Die Übersetzung siehe unten.
S. Aurelii Augustini hipponensis episcopi de trinitate libri quindecim.
[S. patrum opusc. sei. ad usum praesertim studiosorum theologiae.
XLn et XLIII. Edidit et commentariis auxit Hugo Hurter]. Oeni-
ponti: Libr. ac. Wa;iueriana 1881. (72:3 S.. 1 S. ung.) 8. M. 3.
S. Augustini de unico baptismo 1. unus. Edidit. .. Hugo Hurter. 1878 siehe C:
Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Augustinus, s. Anthologia latina edidit Alexander Kiese I 2. 1870. -'190o.
Pseudo- Augustini quaestiones veteris et novi testamenti CXXVII . . . Keceiisuit Alexander
S out er. 1908 siehe C: Scriptores ecclesiastici (Corpus 50).
Udvalgte Stvkker af Cvprian og Augustin. Kjebenlxavn: ,i. M0ller 1891.
(74 S.) 8. ^ " Kr. 1.
Augustinus, Haandbog om Christi Beskuelse. Oversat af Hans Olufsen,
3. Oplag. K j0hen]mim : N. B. Kousrjaard (mni. 1TS9) 18S9. 8. Kr. 1.
An Apocryphal Letter of St. Augustine to Cyril and a Life of St. Jerome , translated
into Danish. Codes Kegius 1580, 4«°, Gl. Koiig. Sanil., Copenhagen. Edited with an
Introduction, and a Glossary of the Proper Names and the Obsolete Words and Forms
by Daniel Kilham Dodge. In: Publications of the Modern Language Association of
America (Vol. VIII) New ser., 1 (1893) p. 381—407.
136 Scriptores latini. D. Aurelius Augustinus.
Avirelius Augustinus.
Ausgewählte Schriften des hl. Aurelius Augustinus, Kirchenlehrers, nach
dem Urtexte übersetzt. [Auswahl der vorzüglichsten patristischen
Werke in deutscher Uebei'setzung herausgegeben unter der Ober-
leitung von Valentin Thalhoferj. Kempten: J. Köselsche Buchh. 8.
Sechster Band. Des heiligen Aurelius Augustinus, Bischofs von Hippo, Erörterungen
zum .Tohannis- Evangelium in 124 Vorträgen (Homilien), übersetzt
von Heinrich Hayd. Zweiter Theil (Schluss). 1878. (675 S.) M. 2.80.
Siebenter ., Des heiligen Aurelius Augustinus, Bischofs von Hippo, ausgewählte
Briefe, übersetzt von Theodor Kranzfelder. Erster Theil. 1878.
(526 S.) M. 2.40.
Achter „ Des heiligen Aurelius Augustinus, Bischofs von Hippo, ausgewählte
Briefe, übersetzt von Theodor Kranz felder. Zweiter Theil. 1879.
(400 S.) M. 1.60.
Augustinus, Alleingespräche der Seele mit Gott. Enthält: 1. Die Be-
trachtungen, 2. die Alleingespräche. 8. das Handbüchlein. Aus dem
Lateiniscnen übersetzt von Albert Dreier. Stei/J : MissionsdrucJcerri
1886. (319 S., 1 Holzschn.) 8. " M. 1.
Des heil. Augustinus Betrachtungen, einsame Gespräche und Hand-
bOchlein. Kevidiert und herausgegeben von Franz Katte. Freibiirg
i.Br.: Herder 1891. (XV, 801 S.j 8. M. 1.5Ö.
Aurelius Augustinus. Ausgewählte Predigten. Mit einer einleitenden
Monographie von Gustav Leonhardi. [Die Predigt der Kirche. 5].
Leipzü): Fr. Bichter (Jetzt Dresden: C. L. Ungelenk) 1889. (XIX, 1 S. ung.,
136 S., 1 Bl.) 8. M. 1.60.
Des heiligen Augustinus Bekenntnisse. Aus dem Lateinischen übertragen
von Georg ßapp. 8., neu durchgesehene Auflage. Mit einem Bildnis
des heil. Augustinus. Bremen: HeinsiHs{l8SS)l889. (XX, 267 S.) 8. M. 2.80.
Die Bekenntnisse des heiligen Avigustinus. Nach der besten lateinischen
Ausgabe übersetzt mit einem kurzen Überblick des Lebens und Wirkens
dieses Heiligen. Vierte Auflage. Mit einem Titelbilde. Begensburg:
Verlagsamtalt vorm. G. J. Man- (1853) 1906. (XV, 684 S.) 8. M. 1.50.
Aiigustinus Bekenntnisse. Für Leser jeden Standes neu bearbeitet auf
Grund der v. Raumer'schen Ausgabe. 2. Auflage. Ducherow {Leipziq :
Btichhandhmg des Vertinshauses). (1858) 1883. (VI, 168 S.) 8. M. —.60.
Augustins Bekenntnisse in neuer Übersetzung und mit einer Einleitung
dargeboten von Wilhelm Borne mann. [Bibliothek theologischer
Klassiker. 12]. Gotha: Fr. Ä. Berthes 18H8. (XXXVIII, 240 S.) 8. M. 2.40.
Die Bekenntnisse des heiligen Augustinus. Übersetzt, eingeleitet und
mit Anmerkungen versehen von Otto F. Lachmann. [Universal-
Bibliothek. 2791— 2794]. Leipzvi: Bh. Beclam jun. (1891). (440 S.) 8.
Je M. —.20.
Brief des Augustinus an Cyrillus in der Uebersetzung des Bischofs Johannes VIII. von
Olmütz herausgegeben von Anton Benedict. 1880 sielie B.: Cyrillus hierosolymitanus
(I 1 p. 398).
Das Gebet des Herrn nach den Erklärungen des heiligen Augustinus
zusammengestellt und aus dem Lateinischen übertragen. Bremen:
Heinsms 1883. (48 S.) 8. M. 1.
Des heiligen Kirchenlehrers Augustinus Ostergruss an die Freunde der
christlichen Liebe. Deutsch von Coelestin Wolf sgrviber. Mit einem
Osterbilde von Führich. 2. Tausend. Bavenshurq (Saxihiau 1891): H. Kitz
1897. (XIV, 220 S.) 8. ' " M. 2.
Buch über die Unterweisung der Unwissenden. Von Augustinus. Über-
setzt und erläutert zunächst für Geistliche und Lehrer von Konrad
Ernesti. 2. Auflage. Baderborn: F. Schöningh (1889) 1902. (VII,
132 S.) 8. M. —.90.
i
Aurelius Augustinus. 137
Aurelius Augustinus.
Nachtgedanken des heiligen Augustinus unter Benützung seiner Werke verfasst. Aus
dem Italienischen übersetzt von W. Arnold i und Mathias Heuser. Achte, ver-
besserte Auflage. Rtgmshurg: Vtrhii/sanshdt vorm. G. J. Mam (Trier 1833) 1906. (288 S.) 8.
Nur Verarbeitung augustinischer Ideen. [M. 1.60.
Nachtgedachten van den H. Augustinus, bischop van Hippone, naar het hoogduitsch
door eenen priester der Cistercienserorde. Leiiveii : C. Puters 1893. (319 S.) 8. Fr. 1.50.
The works of Aurelius Augustine, bishop of Hippo. A new translation.
Edited by Marcus Dods. 15 vol. Edinburgh: T. <& T. Clark 1872 ff.
(öfter wiederholt). 8. Subscr. pr. ^ 3, 19 sh. Any vol. separ. 10 sh. 6 d.
The „City ot God". 2 vol.
Writings in connection with the Donatist Controversy. 1 vol.
The Anti-Pelagian vvrorks. 3 vol.
Treatises against Faustu.s the Manichaean. 1 vol.
On the trinity. 1 vol.
Commentary on John, i vol.
The harniony of the Evangelists, and the Sermon on the Mount. 1 vol.
The Letters. 2 vol
On Christian doctrine, the Enehiridion, on Cateehising, and on Faith and the
Creed. 1 vol.
The Confessions.
Seventeen short treatises of St. Augustine. Translated with notes [by
Charles Lewis Cor nish and Henry Browne]. New edition. London:
W. Smith (1847) 1884. 8. 7 sh. 6 d.
Manual of Devotion from the writings of Saint Augustine. Translated
by Marcus Dods. New edition. Edi}d>nrqh: J. Muclaren d' Son. London:
Griff ith d- Farran (1862. 1879). (2 BL, 14y S.) 8. 2 sh. 6 d.
Consisting of the „Manuale'- and portions of the „Meditations'' and ,Soliloquia".
S. Augustine bishop of Hippo. Brief passages from the writings. [Church
Lanaps]. London: Seelei/ and Co. lt!82. (155 S.) 8. Sh. 1.
Saintly words being devout thoughts gathered from the writings of
Augustine, A' Kempis, and Jeremy Tavlor. Edinbitrgh : W. F. JSiimmo
(& Co. 1883. (128 S.) 8.
Saint Augustine , on Instructing the Unlearned , Concerning Faith of
Things not seen, on the Advantage of Believing, the Enehiridion to
Laurentius, or Concerning Faith, Hope and Charit}'. Edited by Henry
de Romestin. Oxford and London: Parker and Co. 1885. (2 Bf.,
251 S.) 8. 3 sh. 6 d.
St. Augustine: On Faith and the Creed. Sermon to Catechumens . . . a translation . . .
by Charles Abel Heurtley. 1886 siehe B. : Cyrillus hierosolymitanus (I 1 p. 398).
Leaves from St. Augustine. By Mary H. Allies. Edited by Thomas
William Allies. Second edition. Revised and corrected. London:
R. & T. Washburne. j^nv York, Cincinatti and Chicago: Benziger Bros.
(1886) 1899. (XII, 483 S.) 8. " Sh. 5.
übersetzt aus den Conf. Serm. De civ. dei. Epist. De Genesi ad litteram. De
diversis quaest. Enarr. in psalm. In Joannis Ev. De sancta virgin. De ser-
mone Domini in monte. Quaest. evang. De Natura et Gratia c. Pelag. Epist.
c. Donatistas. Quaest. XVII in Matth. In Epist. Joa. Enehiridion ad Laur.
Three anti-pelagian treatises of S. Augustine viz. de Spiritu et Littera,
de Natura et Gratia and de Gestis Pelagii translated with analyses
by Francis Henry Wo o d s and John Octavius Johnston. London :
D. Nutt 1887. (XXVII, 242 S.) 8. 4 sh. 6 d.
A select library of the Nicene and Post-Nicene Fathers of the Christian church. Edited
by Philip Schaff. 1887—1893 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Vol. I— VII (1887—1892).
The City of God Ide Civitate dei) written by S. Aiigustine, bishop of
Hippo"! A tran.slation into english by John H(ealey). First published
in 1610. In two volumes. London: Griffith Farran Okeden öt Welsh (1890).
(VIII, 367; 377 S.) 8. Eacb Sh. 1.
St. Augustine's De Civitate Dei. Books XI. and XII. A literal translation with intro-
duction and notes by Henry Gee. 1893 siehe unter den Ausgaben.
138 Scriptores latini. ü, Aurelius Augustinus.
Aurelius Augustinus.
The Confessions of Saint Augustine. Ten books. Translated and edited
by William Henry Hutchings. New edition. London: Rinngtons
(1883) 1889. (XVI, 322 S.) 8. 2 sh. 6 d.
The Confessions of S. Augustine, bishop of Hippo. A new translation.
London: Suttahij and Co. 1884 (1887). (XV, 372 S.) 8. Sh. 2.
The Confessions of St. Augustine. Books I. — X. A revised translation.
London and Sidney : Griffith Farran Okedcn dt Welsh (1887 u. öfter).
(XX, 227 S.) 8. 2 sh. 6 d. u. 1 sh. 6 d. u. 1 sh.
The Confessions of St. Augustine. Books I — X. A revised translation.
London: Routledge 1895. 8. 1 sh. 6 d.
Sir J. Lubbock's 100 best books.
The Enchiridion of Augustine addressed to Laurentius being a Treatise
on Faith Hope and Love. London: Reliqious Tract Society (1887).
(160 S.) 8. ' Sh. 2.
Letters of saint Augustine selected and translated bv Mary H. Allies.
London: Bimies and Oates 1890. (VII, 342 S.) 8. " 6 sh. 6 d.
St. Augustine's Tractates on the sixt chapter of the gospel of St. John.
(Tractates XXIV— XXVII). Translated by the late Henry Browne.
London and New York: G. Bell <& Sons 1895. (X, 57 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Oeuvres conipletes de saint Augustin traduits en frani^ais et annotees. 1878 siehe die
Ausgaben.
Les Confessions de saint Augustin, eveque d'Hippon, precedees de sa
vie par S. Possidius, eveque de Calame, son disciple et son ami. Tra-
duction nouvelle par L. Moreau. 10« edition. Paris: Gaume et Cie.
(1840) 1890. (LVI, 463 S.) 8.
Les Confessions de saint Augustin. Traduction nouvelle par Paul Jan et
avec une introduction par le traducteur. Paris: Chariientier {18bl) IS19.
(XIX, 438 S.) _ _ Fr. 3.50.
Les Confessions de Saint Augustin. Traduction nouvelle avec intro-
duction par Edniond Saint-Raymond. Illustrees de huit eaux-fortes
composees et gravees par Adolphe Lalauze. l'aris: G. JJnrtrel (1888).
(LXV, 370 S.) 8. _ _ Fr. 40.
Les Confessions de saint Augustin. Traduction nouvelle par Adrien de
Barral. Farifi: Foussiclgue freres 1884. (XVIL 482 S.) 8. Fr. 8.75.
Les Meditations de saint Augustin. Traduites par P. Laurent. Paris:
Typogr. augustienne 1892. (220 S.) 8. ^ Fr. —.40.
Pensees de saint Augustin pour chaque jour de l'annee. Paris: Descle'e,
De Bromrer et Cie. 1894. (75 S.) 8. Fr. —.30.
Pensees et prieres extraites des Oeuvres de saint Augustin par J. B.
Amiena: hnpr. Piteiix freres 1893. (128 S.) 8.
Les Soliloques de saint Augustin ou Entretiens de Täme avec Dieu.
Trad. par P. Laurent. Paris: Typogr. augustinienne 1892. (184 S.) 8.
Fr. —.40.
II libro di S. Agostino del modo di catechizzare i rozzi, tradotto in
italiano da un canonico della. basilica di S. Gaudenzio di Novara.
Fireme: Tip. G. Barhera 1879. (80 S. mit Abbild.) 8. L. —.80.
La cittä di Dio di Santo Agostino. Versione di Jacopo Passavanti.
2 voll. Messina : Tip. del Progresso L. de Giorgio 1885. (558, 353 S.) 8. L. 10.
Le confessioni di s. Aurelio Agostino. Traduzione di Paolo Gragliardi.
Edizione diligentemente rivedvita e corretta per cura di Giovanni
Ripamonti. Milano: Eredi di E. Oliva 1896. (XL 464 S. mit Abbild.) 8.
Antico volgarizzamento delle Confessioni di S. Agostino edito la pi'ima
volta ed illustrato con prefazione note e breve glossario da Nicola
Mattioli. Borna: Tipogr. poHgJotta della .s. c. di pjropxiganda fide 1888.
(XXXIX, 310 S.) 8.
i
Aurelius Augustinus. X39
I
Aurelius Augustinus.
Le confessioni di s. Aurelio Agostino volgarizzate da Luigi Biraghi.
öaedizione. 3IiIano : Clerc 1S90. 8. L. 2.
Della cura che conviene avere dei morti. Libro di s. Agostino, vescovo
d'Ippona a s. Paolino vescovo di Nola, volgarizzato e annotato da
P, Paganini. Pisa: Tip. Mariotti 1880. (94 S.) 8. L. 2.
Lettere XXXIII di s. Aurelio Agostino. Traduzione e dicHarazioni di
Giovanni Nespoli [con prefazione di B. Fascie]. Opei'a postuma.
Torino: Tip. salesiana 1887. (XXXII, 272 S.) 8. L. 2.
Santo Aurelio Agostino. Della Musica libri sei tradotti ed annotati da
Eaffaello Cardamone. Tirenze: Tip. di G. Barbha 1878. (206 S.) 8.
L. 3.50.
Sermone di s. Agostino della virtü della pace tradotto da Luigi Carlo
Farini. Faenza: Tip. Conti 1878. (12 S.) 8.
Gli Ultimi tratti della conversione di s. Agostino narrati da lui stesso.
Milano: T. pont. s. Giuseppe 1894. (31 S.) 8. L. —.20.
Le veglie di s. Agostino vescovo d'Ippona tradotte da Giovanni Domenico
Giulio. 2. edizione. Bologna.- Ä. Bonßi (1^2) 18SI. (249 S.) 8. L. 2.50.
Ai iiouo/.oyijatig zov dylov Aiyot othov in!j ytoipviov lluyidu. In: Zü)ri;(i 14 (1891)
p. 3— 12. 65—72.
Aurelius Augustinus, De stad Gods in haar begin en voortgang, beschreven
in 2 deelen, bevattende een verhandeling over de stad der wereld of
het Heidendom, en Goods kerk of de stad Gods; als mede eene verde-
diging der christelijke religie tegen de dwalingen en lasteriugen der
Heidenen en andere vijanden. Op vele plaatsen met voortreffelijke
historien vermengd. Nieuwe en naar de tegenwoordige spelling verb.
uitg. Lemmer: W. A. F. Koopinann 1876 — 1878. (Jetzt: Gebr. Koster}.
Fol. Met titelpl. F. 12.—.
Die enighe Sprake ende Vereneghinge di Sunte Augustinus hadde mit God. (Fragment).
[Soliloquium animae ad Deum liber unus I— X]. Naar liet hem toebelioorend Hand-
schrift uitgegeven door Hendrik Ernestus Moltzer. In: Bibliotheek van middel-
nederlandsche Letterkunde 44 (Groniugen 1890) p. 37—70.
Aurelius Augustinns'Bekjendelser. Efterden latinskeGrundtekstvedStian Veiii mestad.
1881 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Jlod Donatisterne eller om Kirkens Eenhed ai' Aurelius Augustinus. Oversat af S. B.
Bugge. 1886 siehe ebenda.
Aurelius Augustinus Enchiridion. En kord Haandbog om Tro, Haab og Kjaerlighed.
Oversat ira Latin af Daniel Thrap. 1884 sielie ebenda.
Aurelius Augustinus. Om Guds Stat. Fremstillet i Sammendrag af Oscar Moe. 1884
siehe ebenda.
S. Aurelii Augvtstini Bekännelser. Fran latinet öfversatta af A. K all-
st röm. Stocf,-hohn : Ad. Bonnier (1860) 1884. 1896. 8. Kr. 4.
D. I: I— X böckerna. 2:dra uppl. (1860) 1896. (XV, 256 S.) Kr. 2.50.
D. II: XI— XIII böckerna. 1884. (148 S.) Kr. 1.50.
Augustin. Bekännelser. l:ao. 2:aboken. Öfv. af E.G. Waldemar Rudin.
N. [Aus: Läsning för hemmet 1 (1879) p. 185-216]. Stockholm: [A. Nihon)
1880. (48 S.) 8. Kr. —.30.
Hall dina begärelser tillbaka ur Augustini Confessiones. Stockhohn: A. V.
Carlmn 1879. (39 S.) 8. Kr. —.25.
Aurelivis Augustinus. Enchiridion. En kort handbok om tro, hopp och
kärlek. öfvers. frän latinet af 0. V. Lemke. Stockholm: A. V. Carlsons
Bokf.-akth. 1887. (155 S.) 8. . Kr. 1.
Aurelii Augustini . . . Handbok on ensliga samtal med Gud. Öfversättning
frän latinet. Ny upplage. Stockholm : Ackerbergs förlag (1705) 1890.
(120, 3 S.) 8. Kr. —.60.
140 Scriptores latini. D. Aurelius Augustinus.
Aurelius Augustinus.
Aurelius Augustinus. Om undervisning af nybörjare i kristendomen.
öfvers. frän latinet af J. Gerd in. [Skrifter af uppfostringskonstens
stormän. 4]. Göteborg : Wettergren ä; Kerber 1889. (VIII, 66 S.) 8. Kr. 1.50.
Meditaciones v manual de San Agustin. 3ladrid: Impr. de J. JRodriguez
1891. (202 S.) 8. Pes. —.50.
Soliloquios y Manual del gloriose doctor de la Iglesia San Agustin,
traducido de latin en castellano por Pedro Rivadenenevra. Madrid :
Imp. de la Compawa de Impresores y libreros 1887. (244 S., 1 Abb.) 8.
Pes. 3, Ausland 3.50.
Szt. Agoston dics6neke a mennyorszägrol. Fordi'totta Remenyi Ede. In: Egyetemes
philologiai közlöny 15 (1891) p. 5:il — 526.
L'hymne de s. A. sur le Paradis.
Agah d , Keinhold: De Varronis rerum divinarum libris I XIV XY XVI ab Augustino
in libris de civitate dei IV VI VII exsciiptis. Dissert. inaug. argentin. Lipsiat :
B. <!. Teu'itiir 189(j. (38 S.) 8. Auch in des Verf. Ausgabe von M. Terenti
Varronis Antiquitatum rerum divinarum libri I XIV XV XVI (Lipsiae 1898)
p. T-38.
Anibrosi, Luigi : La dottrina dell" immaginazione in S. Agostino. In: Rivista
italiana di filosofia. Anno 10. 1 (1895) p. 67—83. Questo articolo e tolto da un
volumine intitolato:
— La psicologia dell' immaginazione nella storia della filosofia: esposizione e critica.
Ruma: Soc. (dit. Dante Alighüri 1898. (XXXIV, 562 S.) 8' L. 6.
Antbnini, Paul: Trois confessions: Saint Augustin, Montaigne, J. J. Rousseau.
Paris: Sandoz et Tliuillicr 1883. (237 S., 1 Abb.) 8. Fr. 3.
Barberis, Giulio: II grande Sant' Agostino, vescovo d'Ippona: vita popolare
scritta nell' occasione del XV centenario del suo battesimo. 3 vol. S. Benigno
Canaveae: Tip. saltsiaim 1887. (XVI, 480 S.) 8.
Barzellotti, Giaconio: La prima autobiografia : s. Aurelio Agostino. In des Verf.
Santi, solitaiü e filosofi: saggi psieologici 2 (Bologna 1886) Nr. 1.
Baumann, Julius: Nähere Darlegung der Unsterblichkeitslehre Augustins. In
des Verf. Piatons Phädon (Gulha 1889; p. 80—89.
Beer, Rudolf: Die Anecdota borderiana augustineischer Sermonen. [Aus: Sitzungs-
berichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der Wissen-
schaften 113 (1886) p. 679— Ö90J. Witn: (C. (Urold's Sohn). (14 S.) 8. M. —.30.
Benedict, Anton: Über eine mittelhochdeutsche Übersetzung der ^Meditationes'^
des heil. Augustinus. Progr. der deutschen Staatsrealschule Karolinenthal.
Prag 1881. (S. 3-15). 8.
Berthaud, Auguste: Sancti Augastini doctrina de pulchro ingenuisque artibus
e variis illius operibus excerpta. Thesis vesontina. Pictavii: P. Oadin 1891.
(IX, 114 S., 1 El.) 8.
Biegler, Johannes: Die civitas dei des hl. Augustinus. In iliren Grundgedanken
dargelegt. Paderborn: Junfermuiin 1894. (74 S.) 8. M. —.75.
Billeri, Paolo: S. Agostino e Giambattista Vico ossia della teorica scientiflca
della filosofia della storia e della sua applicazione. Pisa; Tip. editr. di Fr. üariotti
1887. (XXVII, 403 S.) 8. L. 3.50.
Böhringer, Friedrich: Aurelius Augustinus Bischof von Hippo ... (1845) 1878
siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 62).
Boissier, Gaston: Etudes d'histoire religieuse. IV. La conversion de saint
Augustiu. In: Revue des deux mondes 58« ann^e. 3" per. 85 (1888) p. 43 — 69.
— ... religieuse. Le cristianisme et l'invasion des barbares. I. La cite de Dieu
de Saint Augustin. Ebenda 6U« annee. 3= per. 97 (1880) p. 345—372.
Beides wiederholt in des Verf. La fin du paganisme 1 (Paris 1891) p. 339—379.
2 (1891) p. 339—390. 6" Edition 1909.
Bourke, Ulick J. : Life and labour of St. Augustine, bishop of Hippo Regius, with
an accouut of the canons regulär and of the Augustin Friars, to which is added
a Tridum in honour of the great doctor of the african church. People's
edition. Dublin: Gill 1880. (54 S.) 8. 6 d.
de Bovet, Marie- Anne : L'esthetique de saint A\igustin. In: La nouvelle Revue
12. annee 62 (Paris 1890) p. 113-119.
Brandt, Augustinus: Sancti Augustini hipponensis episcopi de angelis doctrina.
Pars prima, quae est de esistentia et natura angelorum. Dissert. inaug. monast.
Paderbornae 1893. (VIII, 78 S.) 8.
Aurelius Augustinus. 141
Aurelius Augustinus.
Bwrkitt, Francis Crawford: The old Latin and the Itala ... 1896 siehe A. :
Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 83).
Buroni, Giuseppe: S. Agostino, S. Tonimaso e A. Rosmini. In: La Sapienza 1
(Torino 1879) p. 17—25. 35—40.
Biirton, Philip: The life of saint Augustine bishop and doctor. A historical
study by Ph. B., a priest of the consrregation of the mission a pilgrim to Hippo.
Third edition, much enlarged. With map. Dublin: M. ff. Oill & Son (1886. 1888)
1897. (447 S., App. & Index 35 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Die beiden ersten Ausgaben geben den Namen des Verf. nicht.
— Saint Augustine and his anglican critics. In: The Dublin Review. Third series 24
(1890) p. 89—109. [Unterzeichnet: The author of „St. Augustine: An historical
study"].
— The augustinian System. Ebenda 109 (1891) p. 48-68.
Buschick, Rudolf: Die Pädagogik Augustins. Inaug.-Dissert. Erlangen 1893.
(69 S.) 8.
Bush, Robert William: St. Augustine: his life and times. London: Rdigious Tract
Socifty (1883). (XII, 212 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Cabrol, Fernand: Le ..Liber Testimoniorum'' de saint Augustin et deux traites
inödits de Fauste de Riez. In : Revue des questions historiques 47 (1890)
p. 23-2—243.
Camilleri, Fr. Giovanni Maria: Giudizi dello storico abb. Rohrbacher sopra alcuni
punti della dottrina del s. p. e dot. Mas. Agostino examinati. Seconda edizione
riveduta dall' autore. Malta: Tipogr. Industriale di G. Muscat (1892). (3 Bl., 166 S.,
1 Bl.) 8. 1 sh. 3 d.
Zuerst Roma: Tip. della Buona Stampa 1887. (263 S.) 8.
Cantü, Cesare: I santi padri Ambrogio e Agostino. 1885 siehe: Ambrosius.
Christ, P. : Die Konfessionen Augustins und Rousseaus. Vortrag, gehalten im
Rathaussaal zu Zürich am 30. November 1893. Zürich: F. ScIiuWhss I89i. (28 S.) 8.
M. —.80.
Christinnecke, Johannes: Causalität und Entwicklung in der Metaphysik
Augustins. I.Teil. Inaug.-Dissert. von Jena. (Leipzig: ß. Fock) 1891. (60 S.) 8. M. 1.
Clark, William Robinson: Saint Augustine. London: Society for Promoting Christian
Knonledge (1878). (VI, 193 S.) 8. Sh. 2.
Collette, Charles Hastings: Saint Augustine (Aurelius Augustinus, episcopus
hipponiensis). A. D. 387 — 430. A sketch of his life and writings as affecting
the controversy with Rome. London: W. H. Allen <fe Co. 1883. (VI S., 1 Bl., 142 S.) 8.
Sh. 5.
de Crozals, J. : Quelques thöories de St. Augustin sur la metrique d'apres son
Traite De la Musique. In: Annales de l'enseignement superieur de Grenoble 6
(1894) p. 499-540.
Ciinningham, WilUam: S. Austin and his place in the history of Christian
thought. London: C. ./. Clay & Sons 1886. (XIII, 283 S.) 8. 12 sh. 6 d.
Cutts, Edward Lewes: Saint Augustine. London: Society for Promoting Christian
Knowledge (1881). (239 S.) 8. Sh. 2.
Degert, Antoine: Quid ad mores ingeniaque Afrorum cognoscenda conferant
sancti Augustini sermones. Thesis burdigalensis. Lutetiae Parisiorum : V. Lecoffre
1894. (91 S., 1 S. ung., 1 Bl.) 8. Fr. 3..50.
Delfour, L.-Clodomir: De narrationibus quae sunt in sancti Augustini sermonibus.
Thesis. Pnrisiis: E. Liroiix 1892. (1 Bl., 69 S.) 8. Fr. 2.50.
Delisle, Leopold: Le plus ancien manuscrit du Miroir de saint Augustin. In:
Bibliotheque de l'Ecole des Chartes 45 (1884) p. 478—487.
Del lume dell' intelletto secondo la dottrina de' ss. dottori Agostino, Bonaventura
e Tommaso d'Aquino opposta al sistema del soggettivismo propugnato dal
cardinal Parocchi nell' indirizzo a PP. Leone XIII circa l'enciclica „Aeterni
patris'. Roma, Torino, Fireme: K. Loe scher 1881. (XXXII, 783 S., 1 S. ung.) 8. L. 8.
Desrou sseau x, A. M. : Sur quelques manuscrits d'Italie. 1886 siehe B. : Lucianus.
Di eck hoff, August Wilhelm: .Justin, Augustin, Bernhard und Luther. Der
Entwickelungsgang christlicher Wahrheitserfassung in der Kirche als Beweis
für die Lehre der Reformation. 1882 siehe B. : Justinus Martyr.
Die Philosophie des hl. Augustinus. [Storz, Freilmrg 1882]. In: Historisch-politische
Blätter für das katholische Deutschland 92 (1883) p. 383—388.
Douais, Celestin: Les Confessions de Saint Augustin. [Aus: L'Universite catholi-
que. Nouvelle sörie 9 (1892) p. 503—520. 10 (1892) p. 52—68. 249-274. 385—415.
11 (1892) p. 5-52. 321—347. 567—583. 12 (1893) p. 32—60]. Lyon: E. Vitte. Paris:
A. Picard 1893. (VIII. 212 S., 1 Bl.) 8. Fr. 5.
— Saint Augustin contre le manichöisme de son temps. [Aus: Revue thomiste 1
(1893) p. 393— 426. 560— 576. 2 (1894) p. 205— 228. 516— 539. 3 (1895) p. 44— 60] . Paris:
A. Picard 1895. (117 S.) 8. F- 1-50.
142 Scriptores latini. D. Aurelius Augustinus.
Aurelius Augustinus.
Douais, Celestin: Saint Augustin et la bible. Les debuts. In: Revue biblique
triraestrielle 2 (1893) p. 62—81. Chapitre II. Version de la bible suivie par S. A.
Ebenda p. 351—377. Chapitre III. S. A. defenseur de la bible. Ebenda 3 (1894)
p. 110—135. 410-432.
— Saint Augustin et le Judaisme. In: L'Universite catholique. Nouv. s6r. 17
(1894) p. 5—25.
Disputed points of theology. No. I. The teaching of St. Augustine and Hooker
respecting the divine will. Oxford am] Lourhni : ./. Parker- and Co. 1879. (12 S.) 8.
Dombart, Bernhard: Zu Augustinus de civitate dei [10. 1, 13.22]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 121 (1880) p. 149—152.
Dräseke, Johannes: Zu Augustinus' De civitate Dei XVIII, 42. Eine Quellen-
untersuchung. In : Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie 32 (1889) p. 230—248.
Dupont, A.: La philosophie de saint Augustin. In: Kevue catholique 51 (/.oiwa/>/
1881) p. 106—125. 225—246. 488-.506. 536—557. 52 (1881) p. 64-00. 129—159. 242—275.
313— 3H. 451—476. 521—546.
Duquesnoy, F.: Une preuve de l'existence de Dieu dans S. Augustin dialogue
de libero Arbitrio II, III — XV. In: Annales de philosophie chretienne N. s. 25
(1891) p. 286—302. 331—346.
Ehrle, Franz: Der Augustinismus und der Aristotelismus in der Scholastik gegen
Ende des 13. Jahrhunderts. 1889 siehe B. : Aristoteles.
Engelbrecht, August: Das Titelwesen bei den spätlateinischen Epistolographen.
1893 siehe C. : Scriptores epistolarum.
Eucken, Rudolf: Die Lebensanschauungen der grossen Denker. 1890— 1907 (9. Aufl.
1911) siehe A. : Scriptores philosophi.
Farrar, Frederic "William: Sketches of church history in biography. 1839 siehe
A. : Scriptores ecclesiastici.
Pestugiere, Paul: La conversion de S. Augustin. Philosophie d'une conversion.
In: Annales de philosophie chretienne N. s. 30 (1894) p. 276—291. 342—362. 414—430.
Fiessinger, Ch. : Les meraoires partielles d'apres St- Augustin. In: Janus 1
(1893—1897) p. 535—536.
Fogazzaro, Antonio: Per un reoente raffronto delle dottrine di S. Agostino e di
Darwin circa la creazione. In: Atti dei r. Istituto veneto di scienze lottere ed
arti. Ser. VII 2 (1890—1891) p. 447—479.
Frick, Carl: Die Quellen Augustins im XVIII. Buche seiner Schrift de civitate
dei. Progr. des Gymn. Höxta-: (BiuMolh) 1886. (83 S.) 8. M. 1.
Gangauf, Theodor: Des heiligen Augustinus speculative Lehre von Gott dem
Dreieinigen. Ein wissenschaftlicher Nachweis der objectiven Begründetheit
dieses christlichen Glaubensgegenstandes, aus den Schriften des genannten
großen Kirchenlehrers gegen den unter dem Scheine der Wissenschaft dieses
christliche Grunddogma bekämpfenden Unglauben zusammengestellt. Zweite,
unveränderte Ausgabe. Augshurff: B. ScIimicVa Vtrl. (1865) lS8i. (XVI, 448 S.) 8. M. 3.
Gard: Etüde sur saint Augustin. In: Revue de la Suisse catholique 16 (1884/5)
p. 109-112. p. 255—259. p. 543—552. 17 (1885 6) p. 344—346. 18 (1886/7) p. 893-901.
19 (1887/8) p. 37—40.
Geiger, Ludwig: Augustin, Petrarca, Rousseau. [Aus geistigen Werkstätten 11].
Herlut: R. Lesser 1893. (30 S.) M. -.60.
Gern oll, Wilhelm: Kritische Bemerkungen zu lateinischen Schriftstellern. 1890
siehe C. : Collectiones (p. 9).
Georges, Karl Ernst: Augustin. ep. 41. 1881 siehe C. : Scriptores (p. 51).
Gerdin, Joh.: S. Aurelius Augustinus säsom kristlig uppfostrare. En studio.
Upsala: W. Schultz 1886. (74 S., 1 S. ung.) 8. Kr. 1.
Germer-Dur and, J. : Le tombeau de Saint Augustin k Pavie. Paris: Vve E. Belin
ctfils 1878. (III, 175 S.) 8.
— Le tombeau de S. Augustin ä Pavie. In: Revue de l'art chretien 22" annee
(1878) 2« Serie 8 (XXV» de la coUection) p. 257—274, 2 tabl.
Ghigliazza, Domenieo: Compendio della vita di san Agostino. Oeiiora: T. Arcives-
. . covile 1883. (328 S.) 8.
Gitlbauer, Michael: Dichterfragmente. 1. Dichter bei Augustin zu Psalm. I 6.
ISSii siehe B. : Homerus.
Grandgeorge, L. : Saint Augustin et le neo-platonisme. 1896 siehe A. : Scriptores
philosophi.
Grasselli, Antonio Maria: La conversione di s. Agostino: panegirico. Roma: Tip.
Poliglotta rldlu s. c. di propaijaiida fide 1887. (18 S.) 8.
Grass mann, Franz L. : Die Schöpfungslehre des heiligen Augustinus und Darwins.
Gekrönte Preisschrift. RKjtnshurr/: Vcrlags-Anstidt tonn. G. J. Mauz 1889. (VIII,
143 S.) 8. " M. 1.80.
Grossi, Giovanni: Sant" Agostino: discorso detto nella chiesa parrocchiale
omonima il 28 agosto 18S5. Torino: Tip. fl. ßpiinini ( f. 1885. (23 S.) S. L. — .50.
Aurelius Augustinus. 143
Aurelius Augustinus.
Hähnel, Julius: Verhältnis des Glaulens zum Wissen bei Augustin. Ein Beitrag:
zvi Augustins Erkenntnistheorie. Inauguraldissert. von Leipzig. ChemitiU 1891.
(39 S.) 8. Identisch mit
— .... Augustin. Progr. des Kealgymn. Chemnitz 1891. (24 S.) 4.
Harnack, Adolf: Augustins Konfessionen. Ein Vortrag. 3. Auflage. Gie/sen:
J. Rirln- (1S88. 1S94) 1903. (32 S.) 8. ~ M. —.60.
Wiederholt in des Verf. Reden und Aufsät^o 1 {Gü/sen 1904) p. 49—79.
— Monasticism : Its Ideals and history and The Confessions of St. Augustine. Tvro
lectures hy A. H. Ti-anslated into english by Ernest Edward Kellett, F. H.
Marseille. London uml O.iford : Williams and Norgate 1901. (171 S.) 8. Sh. 4.
— Die weltgeschichtliche Stellung Augustin's als Reformator der christlichen
Frömmigkeit. — Die weltgeschichtliche Stellung Augustin's als Lelirer der
Kirche. In des Verf. Lehrbuch der üogmenaeschichte 3* {Tühini/ai 1910) p. .59 — 92.
p. 92-286.
Hatzfeld, Adolphe: Saint Augustin. [^Les .Saints"' [11. 1]. 3« edition. Paris:
V. I.iroffrt 1897. (XV, 183 S., \ 131.» 8. ' Fr. 2.
— Der heilige Augustinus. Nach der zweiten Auflage aus dem Französischen
übersetzt von Kranz Xaver Kerer. Rigcnshurg: Nationale XtrkiysanslaU 1900.
(XTV S., 1 BL, 181 S., 1 Stahlstich). 8. ' M. 2.40.
— Saint Augustine . . . Translated by G. Holt. With a prefaee and notes by
G. Tyrrell. London: Duckiiorth 1898. (X, 1.55 S.) 8. Sh. 3.
Hauer, Julian: Annomino und Supernomino (August. 2 loc. in hept. .ad esod. 20.
24 und 2 Quaest. in hept. 78 (ad exod. 21. 8 u. 9). In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 8 (1893) p. 137—139.
H auler, Edmund: Sincerare [Augustin. Serm. 359. § 7. (39. 1596. 8) Migne]. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 6 (18S9) p. 58.
Haussleiter, Johannes: Ein Infinitivus Futuri Passivi auf uiri bei Augustin
[Enchirid. ad Laurent, c. 67J. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 8 (1893) p. 3:38.
Heard, John Bickford: Augustine and his System. — Augustine, his merits and
defects. In des Verf. Alexandrian and carthasrinian theology (tdinhurgh 189.3)
p. 175-228.
Heinzelmann, Wilhelm: Augustins Ansichten vom Wesen der menschlichen
Seele. Ein Beitrag zur Würdigung der philosophischen Forschung des Kirchen-
lehrers. In: Jahrbücher der kgl. Akademie gemeinnütziser Wissenschaften zu
Erfurt N. F. 20. Heft (1894) p. "41—911.
Herntrich, C. : Augustin und Rousseau nach ihren ^Bekenntnissen'- beurteilt.
Schltumg: ./. Btrmis 1896. (51 S.) 8. M. —.80.
Histoire de Saint Augustin, öveque d'Hippone et docteur de l'Eglise, d'apres ses
6crits et l'edition des Benedictins par un membre de la grande famille de saint
Augustin. 2 vol. BrurdUs: Socie'te hdgc (h librnirif. Paris: V. Palme. Geneve:
H. TnmhUi/ 1892. (XIV, 284; 304 S., grav.) 8. Fr. 6.
Höhne, Karl: Hieronymus und Augustinus über die Gesetzesbeobachtung bei
Paulus und den Judenchristen. In: Nathanael. Zeitschrift für die Arbeit der
evangelischen Kirche an Israel 12 (1896) p. 97—124. 129-141.
Hoffmann, Emanuel: Sanevaletudo [Aug. civ. dei I^ p. 29. 28 D. =1. 18]. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 203.
Huemer, Johann: Der Grammatiker Augustinus. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 37 (1886) p. 2.56 -257.
Hugenholtz Jr. , Pieter Hermann: Augustinus [Volksbibliothek IV. 8]. Anister-
(/am ('s /Lug,): C. ./. Loman Jr. 1883. 8. F. —.25.
— Aurelius Augustinus. In des Verf. Karakterbeeiden (Amsterdam 1886) p. 27—64.
Hulme, William Henry: Die Sprache der altenglischen Bearbeitung der .Soli-
loquien Augustins. Inauff.-Dissert. von Freiburg i. Br. Darmstadt 1894.
(VIII, 99 S.) 8.
H u p p e r t , Ph. : Der Augustinismus. In : Der Katholik 73. Jahrg. (1893) 1 p. 162—172.
Jacoby, Hermann: Die praktische Theologie in der alten Kirche. 1890 siehe B.:
Cyrillus hierosolymitanus.
James, Moutague Rhodes: ,Pseudo- Augustine'^ on the Apocalypse. In: The
classical Review 3 (1889) p. 222.
J(anssens), L(aurent): La prödestination d'apres S. Augustin et S. Thomas. In:
Revue b6nedictine 9 (1892) p. 529—544.
Ihm, Max: Zu Augustins Confessiones [VIII 2. 3]. In: Rheinisches Museum für
Philologie 51 (1896) p. Q?ß.
Ittameier, K. Matthias: Die Stellung Augustin's zu der Frage über die Zeit
bezw. Nähe des Weltendes. In: Zeitschrift für kirchliche Wissenschaft und
kirchliches Leben 2 (1881) p. .570—581.
144 Scriptores latini. D. Aurelius Augustinus.
Aurelius Augustinus.
Kahl, Wilhelm: Die Lehre vom Primat des Willens bei Augustinus, Duns Scotus
und Descartes. Inaugural-Dissert. Strasslniry : K. J. TriVmtr 1886. (IX S., 1 Bl.,
126 S.) 8. M. 2.50.
Kayser, Johann: Augustins Abcdarius. 1881 siehe Ambrosius.
Kjellberg, Elisabeth: Monica och hennes son Augustinus öfvers. och bearb.
efter H. Merz m. fl. af E. K. [Läsning för hemmet 1 (1879) p. 137—184]. Stock-
holm: {A. Y. CarhsoH) 1879. (48 S.) 8.
Klein, Franz: Textkritische Beiträge zu „St. Augustini collatio cum Maximino,
Arianorum episcopo". In: Serta Harteliana (yVien 189ti) p. 160—162.
Knöll, Pius: Zu den Confessiones des Augustinus. In: Serta Harteliana {Wun
1896) p. 137—141.
I 18 29 (p. 27. 1 Kn.) II 2. 2 (p. 30. 8). VIII 2. 3 (p. 172. 3). IX 8. 18. In Faust.
XIX 22 (p. 530. 20 ff. Z.).
Koch, Anton: Die Auktorität de.« hl. Augustin in der Lehre von der Gnade und
Prädestination. In: Theologische Quartalschrift 73 (1891) p. 95—136. 287—304.
455-487.
Kranich, Anton: Ueber die Empfänglichkeit der menschlichen Natur für die
Grüter der übernatürlichen Ordnung nach der Lehre des hl. Augustin und des
hl. Thomas v. A. rnderhor» : F. Schduingli 1892. (1 Bl., 99 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.80.
Kühne, Benno: Die Natur-Philosophie des hl. Augustin. Progr. der Lehr- und
Erziehungs-Anstalt des Benediktiner-Stiftes Maria-Ei nsied ein 1889. (44 S.) 4.
Kühner, Karl: Augustin's Anschauung von der Erlösungsbedeutung Christi im Ver-
hältnis zur voraugustin'schen Erlösungslehre bei den griechischen und lateini-
schen Vätern. Licentiatenschrift. Hfuhllitrg: K. ftrooft 1890. (1 Bl., 69 S.) 8. M. 1.
K\ikula, Richard Cornelius: Die Mauriner Ausgabe des Augustinus. Ein Beitrag
zur Geschichte der Literatur und der Kirche im Zeitalter Ludwig's XIV. I.
II. III 1. 2 Theil. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe
der kais. Akademie der Wissenschaften 121 (1890). 122 (1890). 127 (1892). 138
(Jahrg. 1897, Jahrz. 1898)]. Wim: (F. Tempsky. C. OerohVs Sohn) 1890. 1892. 1898.
(106 S.. 66 S., 48 S.. 81 S.) 8. M. 1.80; 1.30: 1.10; 1.80.
KvQ lay.i'i c , 'Avuaidoioi JioutjSrjc: MeXizt] Tttijl tov Avyovativov. In: Parnassos 3
(1879) p. 525—545.
Langen. Joseph: De commentariorum in epistolas paulinas qui Ambrosii et
quaestionum biblicarum quae Augustini nomine feruntur scriptore. 1880 siehe:
Ambrosius.
Lass witz, Kurd: Geschichte der Atomistik. 1890 siehe A. : Scriptores rerum
naturalium.
Laucher t, Friedrich: Ueber den Gottesstaat des hl. Augustinus. In: Deutscher
Merkur 23 (Mihichtn 1892) Nr. 5 p. 33—34. Nr. 6 p. 43—45. Nr. 7 p. 50—51.
Le Blant, Edmond : Simple coniecture au sujet d'un passage du saint Augustin.
[In Joa. ev. tract. VII § 6] In : Revue archeologique 3" s6r. 20 (1892) p. 18—20, 1 Taf.
Leclercq, Henri: L'Afrique chretienne. 2 tomes. [Tome I. Deuxieme Edition].
Panx: V. Lccoffri 1904. (XLIV, 435 S. : 380 S.) 8.
T. I. L'epoque de TertuUien (180—249). (p. 105—168). L'6piscopat de saint
Cyprien (249—258). (p. 169—234).
T. II. L'episcopat de saint Augustin (396-430). (p. 78—142).
[Lerro, Nie.]: La conversione di s. Agostino operata da Ambrogio. Siena: Tip. s.
Btrnurdhw 1893. (16 S.) 8.
Linderbauer, Benno: Itoria. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 8 (1893) p. 139—140.
von Lippmann, Edmund O. : Der heilige Augustinus über den Aetzkalk. In:
Chemiker-Zeitung 20. Jahrg. (1896) I Nr. 31 p. 304—305. Wiederholt in des Verf.
Abhandlungen und Vorträge zur Geschichte der Naturwissenschaften {Ldpzig
1908) p. 77—80.
Loesche, Georg: De Augustino plotinizante in doctrina de deo disserenda. Dissert.
inaug. Jenae 1880. (1 Bl., 68 S.) 8.
— Plotin und Augustin. 1884 siehe B. : Plotinus.
Longhaye, Georges: .S. Augustin predicateur. In: Etudes religieuses philosophi-
ques, historiques et littöraires 25« annee 43 (1838) p. 161—176. 393—413.
„Ces pages sont detachees de l'ouvrage „La predication. Grands maitres et
grandes lois.," raris: Rdaux 1888. (.543 S.) 8. Fr. 7.50.
Jiudwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern . . . 1878 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Macias, Marcelo: Panegirico de San Agustin. In: Revista contemporänea ano
20 t. 96 (1894) p. 113-136.
Magani, Francesco: La data e il luogo del battesimo di s. Agostino, con alcune
note sui primi monumenti eristiani di Milano. Paria: Tfii.frul. FitsilSSl. (183S.) 8.
L. 3.
Aurelius Augustinus. 145
Aurelius Augustinus.
Magni, Valerianus: De luce mentium et eius iniagine ex sanctis patribus Augustino
et Bonaventura ad Bartholomeum Nigrinum. Bonoyiiae : N. Zam'chelli \886. (138 S.) 8.
L. 1.50.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter.
1889. 1890 siehe C. : Poetae christiani.
Matteis, B.: Due sublime sentenze, luna di S. Tommaso, l'altra di S. Agostino
sulla provenienza e dipendenza delle cose da Dio. In: La Sapienza 10 (Torino
1884) p. 205—208.
— Pue luoghi notevoli delle Confessioni di sant" Agostino. Ebenda 13 (1886) p. 15 — 19.
Matthes, August: Der Unterschied in der Predigtweise des Chrysostomus und
Augustinus . . . 1888 siehe B. : Joannes Chrysostomus.
Mausbach, Joseph: Ein missverstandenes Wort des hl. Augustinus [de civ. dei
XIV c. 6]. Progr. des Gymn. München-Gladbach 1892 (P. 58—68). 8.
Mayer, John Eyton Bickersteth: Augustine and Milton. In: The classical Review
8 (1894) p. 147.
Mel by , Jergen Peter: Augustinus, Bishop af Hippo. Efter det Engelske. [Gudelige
Smaaskrifter 1883 Nr. 326. 27. Teil]. Kjghenhavn: Prior. (46 S.) 8. Kr. —.22.
Melzer, Ernst: Die augustinische Lehre vom Kausalitätsverhältnis Gottes zur
Welt. Ein Beitrag zur Geschichte der patristischen Philosophie. [Aus: 26.
Bericht der wissenschaftlichen Gesellschaft Philoraathie in Neisse p. 77 — 121].
Neissc J. Graveur 1892. (III, 45 S.) 8. M. —.50.
Merkle. Sebastian: Prudentius und Augustinus. 1896 siehe: Prudentius.
Meyer, Wilhelm: Augustins Psalm contra partem Donati. 1886. 1905 siehe A.:
Poetae meJiei (I 1 p. 40).
Mich au d, Eugene: Saint Augustin et l'eucharistie. In: Internationale theo-
logische Zeitschrift 2 (1894) p. 108—122.
— Le .,Livre sur l'unite de l'Eglise" de S. Augustin. Ebenda p. 511—517.
Mirbt, Carl: Die Stellung Augustins in der Publicistik des gregorianischen
Kirchenstreits. Erster Teil. Inaug.-Dissert. (Licentiatenschrift) von Göttingen.
Leipzig 1888. (75 S.) 8. Vollständig Ebenda: ./. C. Hinrichs'sche Buchh. (2 Bl.,
113 S.) 8. M. 3.
Mittag, August: Die Arbeitsweise Ruotgers in der Vita Brunonis. Seine Ab-
hängigkeit von augustinischen Ideen. Progr. des askanischen Gymn. Berlin:
R. dürUitr (Jetzt: ^Vn/lmmui) 1896. (27 S.) 4. M. 1.
Mitter müller, Rupert : Zur grösseren Ehre des heiligen Kirchenlehrers Augustinus.
In: Studien und Mittheilungen aus dorn Benedictiner- und dem Cistercienser-
Orden 10 (1889) p. 359—364.
Moe, Oscar: Aurelius Augustins Skrift -De civitate Dei", dets Plan og vwnsentlige
Indhold. In : Theologisk Tidsskrift for den evangelisk-lutherske Kirke i Norge.
Ny Raskke 7 (1880) p. 465-538.
Mogli a, Agostino: Ruggiero Bonghi confutato da Sant' Agostino. In: La Sapienza 8
(1883) p. 418—422.
Moore, Edward: Dante and St. Augustine. 1896 siehe B.: Aristoteles.
Morin, Germain: L'auteur du Te Deum . . . 1890 siehe: Ambrosius.
— Notes d'ancienne littörature eccl6siastique. 1896 siehe C: Scriptores ecclesiastici.
Moa/u/.>] g , Ignatios: Afniiyu i; ft'JTiio rov AvyovoTivov. In: rturi/'o 7 (1884) p. 308—314.
Motais, AI.: L'ecole eclectique sur l'Hexameron mosaique. Saint Augustin. In:
Annales de philosophie chretienne. Nouv. s6r. 12 (1885) p. 174—191. 286-301.
375—390. 13 (1885—1886) p. 65—78. 159—172.
Mo nie, Handly Carr Glyn: St. Augustin. In: Lectures on ecclesiastical history
delivered in Norwich Cathedral {London 1896) p. 479—502.
Mozley, James Bowling: A treatise on the Augustinian doctrine of predestination
Second edition. London: 3Iurray (1855) 1878. 8. Sh. 9.
Niemann, Albert: Augustins Geschichtsphilosophie. Inaug.-Dissert. Greifs-
wald 1895. (81 S.) 8.
Overbeck, Franz: Aus dem Briefwechsel des Augustin mit Hieronymus. In:
Historische Zeitschrift 42 (1879) p. 222—259.
II una'iioüvt'ov, Xq}~icizo:: Ti) xtjovyiia y.uxu rhv nqov AvyovütXrov. In: Exxltjdiaortx)!
khj^tiu 15 (1. Munt. lSm-29. 'PeßQ. 1896) p. 203—204. 212—213. 219. 226—228.
Pedrotti, Marc' Antonio: La „Civiltä Cattolica" dinanzi ai ss. dottori Agostino e
Tommaso d'Aquino. Trento: Tip. ed. di O. Marielti 1884. Soldi 90, per Testero L. 2.
Petschenig, Michael: Augustin. C. D. II 29 Domb. VIII 3. 1881 siehe C. : Collec-
tiones (p. 12).
Petz, Franz Seraph: Erkenntnißlehre des heiligen Augustinus und des englischen
Lehrers Thomas von Aquin. Ein Beitrag zur christlichen Naturerkenntniß,
insbeson<lerf zur Erkenntniß des Verhältnisses zwischen Geist und Natur im
intelligenten Menschen. In: Natur und Offenbarung 27 (1881) p. 1—16. 65—80.
129—145.
Klussmann, Blbliotheca scriptorum classicorum. II 1. 10
146 Scriptores latini. D. Aurelius Augustinus.
Aurelius Augustinus.
Petz, Franz Seraph: Die Erkenntnißlehre des h. Augustin und des h. Thomas
V. Aquin, in Parallele gestellt, nebst vergleichenden Bemerkungen. Spezielle
Vergleiehung einiger Hauptsätze der Erkenntnißlehre des h. Thomas v. Aquin
und des h. Augustin. Ebenda 28 (1882) p. 36—50. 98—112. 170—178.226-240.288-298.
Dazu : Einige Bemerkungen zur Klarstellung der Lehre des h. Thomas von
Aquin gegenüber den Bedenken und Ausführungen von Fr. Petz. Ebenda
p. 539—544. 586—596.
Pfülf, Otto: Zur Prädestinationslehre des hl. Augustin. In: Zeitschrift für
katholische Theologie 17 (1893) p. 483—495.
Poujoulat, Jean Joseph Francjois : Histoire de saint Augustin, sa vie, ses oeuvres,
son siecle , son influence de son genie. 1" edition. 2 vol. Tours: Marne et fh
(3 vol. 1845) 1886. (.396, 404 S.) 8.
Probst, Ferdinand: Die afrikanische Liturgie, hauptsächlich nach den Schriften
des h. Augustinus. In des Verf. Liturgie des 4. Jahrhunderts und deren
Reform (Mihisttr i. W. 1893) p. 272—307.
Kaich, Michael: St. Augustinus und der mosaische Schöpfungsbericht. [Frank-
furter zeitgemäße Broschüren. N. F. X. 5 p. 131— 164J. Frankfurt a. M. und
Luzern: Ä. Foesstr Nachf. 1889. (34 S.) 8. M. —.50.
R6c6jac, Edouard: De mendacio quid senserit Augustinus. Thesis. Parisiis:
E. Liroiu: 1896. (82 S.) 8.
Kegnier, Adolphe: De la latinite des sermons de saint Augustin. These. Paris;
Hachitte et Cie. 1886. (XVIII, 211 S., 1 S. ung.) 8.
Renouvier, Charles: Origene, Augustin et Pölage. 1884 siehe B. : ürigenes.
Reuter, August: Zu dem augustinischen Fragment de arte rhetorica. [Aus:
Kirchengeschichtliche Studien. Hermann Reuter zum 70. Geburtstag gewidmet.
p. 321—351]. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchh. 1888. (31 S.) 8. M. —.80.
JReuter, Hermann: Augustinische Studien. Gotha: Fr. A. Perthes 1887. (VII S.,
1 S. ung., 516 S.) 8. M. 10.
I. Die Lehre von der Kirche und die Motive des pelagianischen Streits.' II.
Zur Frage nach dem Verhältnis der Lehre von der Kirche zu der Lehre
von der praedestinatischen Gnade. III. Die Kirche „das Reich Gottes".
Vornehmlich zur Verständigung über de civitate Dei lib. XX, cap. IX.
IV. Augustin und der katholische Orient. V. Der Episkopat und die
Kirche. Der Episkopat und der römische Stuhl. Das Konzil und die
Tradition. Die Infallibilität. VI. Weltliches und geistliches Leben
(Mönchtum). Weltliche und kirchliche (geistliclie) Wissenschaft (Mystik).
VII. Zur Würdigung der Stellung Augustin's in der Geschichte der Kirche.
I. II. III. aus Zeitschrift für Kirchengeschichte 4 (1881) 1—43. -204-260.
506-548. 632. IV ebenda 5 (1882) p. 349—386. 6 (1884) p. 155—192. V ebenda 7
(1885) p. 199—256. 8 (1886) p. 124—187, hier überarbeitet, verbessert, an
zwei Stellen erweitert.
Reyniers, W. J. : Hymnus S. S. Ambrosii et Augustini „Te Deum laudamus'- ad
tres voces aequales cum organo comitante compositus. 1895 siehe: Ambrosius.
Riboldi, Agostino Gaetano : I tre venerabili sepolcri di s. Siro, s. Agostino e san
Severino Boezio nelle cattedrale di Pavia, riconosciuti e onorati. Pavia: Fusi
1885. (106 S., mit Taf.) 8.
Ricordi del XV centenario della conversione di s. Agostino. Pubblicato dal Periodico
Annali degli Avvocati di S. Pietro [anno IX, N. 9, Roma, 4 Maggie 1887].
Milano: Tip. Ensehiana editrice 1887. (P. 161-180). 8. L. —.50.
1. Boni, Giuseppe : II decimoquinto centenario della conversione diS. Agostino.
2. D. P. M. : La conversione d'Agostino e la critica storica. 3. C. di P.:
II centenario di S. Agostino a Pavia. 4. R. R. N.: La vittoria di S. Agostino.
5. Moiraghi, D. P.: Dove fu battezzato Agostino. 6. P. M.: AU' inclito
ordine Agostiniano. 7. Moiraghi, D. P. : S. Agostino e Giambattista Vico.
Robertson, John: St. Augustine and rationalism. In: The Month. A catholic
Magazine and Review 59 (1887) p. 33—44.
Romanelli, G. : Le dottrine morali e civili di s. Agostino. In: La Rassegna
nazionale. Anno II 2 (1880) p. 226—255.
van Rooijen, Albert: Sint Augustinus, Kerkvader. Zijne stichtingen en zijne
werken. Een studie naar aanleiding van het 15 e eeuwfeest. 2edruk. Utrecht:
'Wed. .7. R. van Rossnw 1887. 8. F. —.50.
de Rossi, Giovanni Battista: S. Agostino autore di carmi epigrafici. In: BuUettino
di archeologia cristiana. Serie 4 Anno 5 (1887) p. 150—152.
Rottmanner, Odilo : Die Philosophie des hl. Augustinus [von J. Storz]. In:
Historisch-politische Blätter für das katholische Deutschland 92 (1883) p. 382—388.
Wiederholt in des Verf. Geistesfrüchte aus der Klosterzelle (München 1908)
p. 44—50.
Aurelius Augustinus. 147
Au relius Augustinus.
Rottnianner, Odilo: Für einen echten Sernio und gegen eine unechte Schrift
des hl. Augustinus. In: Studien und Mittheilungen aus dem Benediktiner- und
dem Cistercienser-Ürden 11 (1890) p. 158. Wiederholt in des Verf. Geistesfrüchte
aus der Klosterzelle (Miuiclini 1908) p. 59—60.
— Bibliographische Nachträge zu Richard C. Kukula's Abhandlung: „Die Mauriner
Ausgabe des Augustinus". [Aus: -Sitzungsberichte der philosophisch-histo-
rischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 124 (1891)]. Wien:
{F. Tewpsh/). (12 S.) 8. M. —.30.
Wiederholt in des Verf. Geistesfrüchte aus der Klosterzelle {Müticiten 1908)
p. 32-44.
— Der Augustinismus. Eine dogmengeschichtliche Studie. Müiiclien: J. ./. Levhier'sclw
Bachh. 1892. (30 S.) 8. M. —.80.
Wiederholt in des Verf. Geistesfrüchte aus der Klosterzelle (München 1908)
p. 11—32.
— Zur Sprachenkenntnis des hl. Augustinus. In: Theologische Quartalschrift 77
(1895) p. 269—276. Wiederholt in des Verf. Geistesfrüchte aus der Klosterzelle
(München 1908) p. 61—66.
Sanday, William: The value of the patristic writings for the critieism and
exegesis of the bible. 1882 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Schaff, Philip; Saint Augustine, Melanchthon , Neander. Three biographies.
London: Nishet and Co. 1886. (16S S.) 8. 4 sh. 6 d.
— Saint Chrysostom and Saint Augustine . . . 1891 siehe B.: Joannes Chrysostomus.
Schanz, Paul: Die Lehre des h. Augustinus über das h. Sakrament der Busse.
In: Theologische Quartalschritt 77 (1895) p. 448—496. .598-621.
— Die Lehre des h. Augustinus über die Eucharistie. Ebenda 78 (1896) p. 79—115.
Schepss, Georg: Zu Pseudo-Augustin's Categoriae. In: Blätter für das Gyninasial-
Schulwesen 28 (1892) p. 595.
Schmid, Reinhold: Marius Victorinus Rhetor und seine Beziehungen zu Augustin.
Licentiatenschrift. Kul: i H. Krhirdtj 1895. (82 S.) 8. M. 1.50.
Schnorrenberg, Jakob: Die Erstlingsdrucke des Augustinus. De arte praedi-
candi. In: Sammlung bibliothekswissenschaftlicher Arbeiten herausgegeben
vou Karl Dziatzko 10 (Ltipzig 1896) p. 1—7.
Schöberl, Franz Xaver: Die „Narratio" des hl. Augustin und die Katechetiker
der Neuzeit. DinQiAfing: L. Rassi/ 1880. (103 S.) 8. M. — .75.
Schwarz, Erdmann: De M. Terentii Varronis apud sanctos patres vestigiis capita
duo. 1888 siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
Scipio, Konrad: Des Aurelius Augustinus Metaphysik im Rahmen seiner Lehre
vom Übel dargestellt. I. Teil. Inaug.-Dissert. v. Jena. Leipzig: Breit-
kopf & Härtel 1886. (IBl., 47S.) 8. Vollständig f//f»rfa (IV S., 1 Bl., 113 S.) 8.
M. 2 40.
Seyrich, Georg Johannes: Die Geschichtsphilosophie Augustins nach seiner Schrift
De civitate dei. Inaug.-Dissert. von Leipzig. Chemnitz (Leipzig: G. Fori;) 1891.
(69 S.) 8. M. 1.20.
Shedd, William Grenough Thayer: The Confessions of Augustine (1859). In des
Verf. Literary essays (N(w York 1878) p. 345—365.
S o u t er , Alexander : De codicibus manuscriptis Augustini quae feruntur quaestionum
Veteris et Novi testamenti GXXVII. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Klasse der k. Akademie der Wissenschaften 149 (1904)]. Wien:
(C. Oerold's Sohn) 1905. (25 S.) 8. M. —.70.
Specht, Thomas: Die Einheit der Kirche nach dem h. Augustinus. Progr. der
Studienanstalt Neuburg a. D. 1885. (1 Bl., 76 S.) 8. Erweiterter Teil von:
— Die Lehre von der Kirche nach dem h. Augustin. Paderborn: F. Sdwntngh 1892.
(VI, 354 S.) 8. M. 6.
Storz, J. : Die Philosophie des hl. Augustinus. Freiburg im Br.: HenJer'sche Verl/igs-
buchh. 1882. (VI S., 1 Bl., 260 S.) 8. M. 4.
Sundermeier, Alfred: Quae ratio intercedat inter chronicum hieronymianum
et temporum eonstitutiones, quae insunt in 1. XVIII. Augustini de civitate dei.
1896 siehe B. : Eusebius.
Surtees, F. R. : Saint Augustine, and Augustine the monk and archbishop. In:
The Journal of the British Archaeological Association 40 (Londejn 1884 1 p. 295—296.
Talma, A. S. E. : De oudste tractaten van Augustinus. In: Theologische Stadion
14 (1896) p. 305-3.58. 15 (1897) p. 311—364. 16 (1898) p. 3dl— 41'».
Tani, Celestino : La giovinezza di s. Agostino vescovo d'Ippona scritta dal
P. Celestino Tani della S.ma Ann.ti Agostoniano Scalzo in occasione dei quindi-
cosimo centenario dalla conversione dei s. dotiere. Itonnt: Tip. Edürict Industriale
ili M. Lovisio 1888. (264 S ) 8. L. 1,50.
Thamin, Raymond: Saint Ambroise et la morale chretieiine au 1V° aiocle ...
1895 siehe: Ambrosius.
10*
148 Scriptores latini. D. Avxrelius Augustinus.
Aurelius Augustinus.
Thery, Augustin FraiKjois: Le genie philosophique et litteraire de saint Augustin
en face du röalisme contemporain. 3" edition. Parü: Bullenweck (ISfJl) 1878.
(XIV, 519 S.) 8. Fr. 4.
Thill, J.: Die Lehre des hl. Augustin über das Leiden als Lebensprincip der
Kirche. In: Theologisch-praktische Quartal-Schrift 44 (Lutz 1891) p. 315— .321.
575-580.
Thomas, Frank: St Augustin: La cit6 de Dien. Etüde historique et apologetique.
These de Montauban. Gnuvc Iiiipr. Ch. Srlmchanlt 1886. (124 S.) 8.
Tourret, G.-M.: Etüde epigraphique sur un traite de saint Augustin. [De cura
pro mort. ger.]. In: Revue archeologique N. S. 35 (1878) p. 140—155. 281—298.
Trepte, Adolf: Die metaphysische UnvoUkommenheit der Creatur und das
moralische Uebel bei Augustin und Leibniz. Inaug.-Dissert. Halle a. S. 1889.
(1 Bl., 86 S.) 8.
üebinger, Johannes: Der Begriff docta ignorantia in seiner geschichtlichen Ent-
wicklung. 1895 siehe B. : Dionysius Areopagita.
V. Urlichs, Ludwig: Olympiosthenes [Augustin. doctr. Christ. 2. 18]. In des
Verf. Archaeologische Analekten (y^'unhurg 18S5) p. 9—10.
Vadalä-Pap ale , Giuseppe: Le leggi nella dottrina di s. Agostino e s. Tommaso.
Catania: (lahitohi 1894. (136 S.) 8.
Vita di s. Agostino, dottore della chiesa. Asti: Scuola tip. MichfUrio 1886. (63 S.) 8.
Vrba, Carl Franz: Beiträge zur Geschichte der augustinischen Textkritik. [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-hi.storischen Classe der kais. Akademie der
Wissenschalten 119 (1889)]. Wien: (F. Timpsl:y). (80 S.) 8. M. 1.30.
Wei brich, Franz: Das Speculum des h. Augustinus und seine handschriftliche
Ueberlieferung. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe
der kais. Akademie der Wissenschaften 103 (1883) p. 33—64]. Vt'ien: (C. Gerold' s
Sohn). 8. M. —.60.
— Die Bibelexcerpte de diuinis scripturis und die Itala des heiligen Augustinus.
[Aus: Sitzungsberichte . . . 129 (189-3)]. Klxnria: (F. Ttmpsky). (72 S.) 8. M. 1.50.
— Supervacanea et noxia bei Jesaias 2, 20 [Augustin. de cons. evang. 1. 28 n. 44].
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 45 (18;)4I p. 721—724.
— Baianus. Ein Beitrag zur Kritik augustinischer Bibelcitate. In: Serta Harteliana
(Wüii 1896) p. 167—171.
Werner , Karl: Die augustinische Psychologie in ihrer mittelalterlich-scholastischen
Einkleidung und Gestaltung. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-histo-
rischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 100 (1882) p. 435—494].
Wüu: (C. Gtrohrs Sohn). 8. M. 1.
Weyman, Carl: Die vier grossen Kirchenlehrer. 1894 siehe C. : Scriptores
ecclesiastici.
— Lat. oportunus. [August, de catechez. rud. c. 17, 10 (p. 34, 15 Wolfh.2). In :
Indogermanische Forschungen 5 (1895) p. 194.
— Infinitiv auf uiri bei Augustinus [Ep. XXVIII 4. 6 p. 112, 13 G.]. In: Archiv
für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 492.
What is the holy cincture? or, a brief exposition of the Archconfraternity of the
sacred cincture of ss. Augustine and Monica under the patronage of our Mother
of consolation , the b. v. Mary by the Compiler of „the augustinian Manual",
etc., etc. Duhtin: M. H. Gill and Soii. 1886. (16 S.) 8. 1 d.
Wild, George John: St. Augustine of Hippo; with a glance at the „Old faiths
and the new" in the fourth Century. A lecture delivered before the Sunday
Lecture Society, ... October 25 th. 1885. London: Sunday Lecture Society 1885.
(32 S.) 8. 3 d.
Willmann, Otto: Geschichte des Idealismus. II. 1896. 2. Aufl. (1907) p. 232—321.
siehe A.: Scriptores philosophi.
Wörter, Friedricli: Die Unsterblichkeitslehre in den philosophischen Schriften
des Aurelius Augustinus mit besonderer Rücksicht auf den Piatonismus. 1880
siehe B.: Plato.
— Die Geistesentwickelung des hl. Aurelius Augustinus bis zu seiner Taufe.
Paderborn: F. SiMiüngU 1892. (IV, 210 S., 1 Bl.) 8. M. 4.
Wolff, Paul: Die Entwickelung der einen christlichen Kirche durch Athanasius,
Augustin, Luther. Eine kirchen- und dogmengeschichtliche Studie. 1889 siehe
B. : Athanasius.
Wordsworth, Christopher: Augustin. Hom. 63. Psalm. 1883 siehe B. : Alciphron.
Zahn, Theodor: Der Bibelkanon nach den Beschlüssen der Concilien von Hippo
a. 393 und von Karthago a. 397 und 419 [mit einer Beigabe aus Augustinus].
In des Verf. Geschichte des Neutestamentlichen Kanons II 1 (Erlangen und
Leipzig 1690) p. 246—259.
Aurelius Augustinus — Augustus. 149
A u r e 1 i u s Augustinus.
Ziegler, Leo: Die lateinische» Bibelübersetzungen vor Hieronymus und die Itala
des Augustinus. Ein Beitrag zur Geschichte der heiligen Schrift. München:
Literarisch-urtisUscht Aiisiali (Th. Ridhl) 1879. (2 Bl., 135 S.) 4. M. 15.
I. Einleitendes. II. Zeugnisse der Väter für eine Mehrzahl von lateinischen
Bibelübersetzungen vor Hieronymus. III. Die Itala des Augustinus.
IV. Die Bruchstücke vorhieronymianischer Texte als Beweis für eine
Mehrheit von Uebersetzungen.
Zimarino, Michele M." : Considerazioni suUa vita di S. Agostino dottore della
chiesa. Roma: Tip. A. Befani 1888. (78 S.) L. 1.25.
Zycha, Josef: Bemerkungen zur Italafrage. In: Eranos vindobonensis (IViVn 1893)
p. 177—184.
— Standpunkt der Textkritik bei Augustinus. In: Serta Harteliana (Vfien 1896)
p. 163—166.
Imperator Augnstus.
Res gestae divi Augusti. Ex monumentis ancyrano et apolloniensi
iterum edidit Theodorus Mommsen. Accedunt tabulae undecim.
BeroUni: Weidmann (1865) 1888. (XCVIl S., 1 BL, 223 S.) 8. M. 12.
Res gestae divi Augusti. Ex monumentis ancyrano et apolloniensi in usum.
scholarum edidit Theodorus Mommsen. Ibidem \d>S'd. (898.) 8. M. 1.20.
Res gestae divi Augusti d'apres la derniere recension avec l'analyse du
cominentaire de Th. Mommsen par C. P eitler sous la direction de
Rene Cagnat. Paris: C. Klincksicck 1886. (VIII, 92 S.) 8. Fr. 2.
Les gestes du dieu Auguste, d'apres l'inscription du temple d'Ancyre
Res gestae divi Augusti . . . par Emile Jacob. 1886 in des Verf. Ausgabe der Annalen
des Tacitus II-.
Monumentum ancyranum. In: Q. Horatius Flaccus. Für den Schulgebrauch heraus-
gegeben von Andreas Weidner- 1907.
Auguste, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Keinach. 1895 (1 1 p. 67).
Imperator Augustus. De vita sua fragmenta collegit . . . Hermannus Pe t er in: Histori-
corum romanorum fragmenta (Lipxiite 1883) p. 252—262.
Augusti Imp. epigramma, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Octaviani Augusti [versus] recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: Anthologia latina
I 2 Nr. 719 f.
Octaviani Augusti versus recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4
(lÄpsiiu 1882) p. 110.
Augustus csäszär epigrammäja. Beliczay Jonas. In: Egyetemes philologiai közlöny 5
(1881) p. 28—30.
Augustus csäszär epigrammäja. Ford. Thewrewk de Ponor Emil. In: Egyetemes
philologiai közlöny ö (1881) p. 30.
Baring-Gould, Sabine: Augustus. In des Verf. The tragedy of the Cesars 1
(Lonilun 189.i) p. 147—225.
Bormann, Eugen: Bemerkungen zum schriftlichen Nachlasse des Kaisers Augustus.
Progr. acad. Marburg 1884. (40 S ) 4.
• — [Veranlassung und Zweck des Monumentum ancyranum]. In: Verhandlungen
der 43. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner in Köln 1895
(Leipzig 1896) p. 180—193.
Bouche-Leclercq, Auguste: Les lois demographiques d'Auguste. In: Revue
historique 57 (1895) p. 241—29.'.
Cantarelli, Luigi : L'iscrizione di Ancyra. In: BuUettino della commissione
archeologica comunale di Roma 17 (1889) p. 3—16. 57—68.
Corradi, Augusto : Augusto mogigrafo? In: Bollettino di fllologia classica 2
(1895—1896) p. 262—203.
Cuntz, Otto: De Augusto Plinii areographicorum auctore. Dissert. inaug. Bonnae
1888. (49 S.) 8.
— Agrippa und Augustus als Quellenschriftsteller desPlinius in den geographischen
Büchern der naturalis historia. 1890 siehe: Agrippa.
Dubois, Marcel: Lettre de l'empereur Auguste aux Onidiens [Griech.]. In: Bulletin
de correspondance hellenique 7 (1883) p. 62—67.
Dumöril, A. : Augusto et la fondation de l'empire romain. In: Annales de la
faculte des lettres de Bordeaux 12 (1890) p. 1—87.
150 Scriptores latini. D. Augustus.
Angustus.
Pontana, Giacinto: OUaviano Augusto, Virgilio e Orazio. In: La Biblioteea delle
scuole italiane 3 (1891) N. 18 p. 282—284. N. 19 p. 293—296. N. 20 p. 3(»9-312.
Gardthausen, Victor: Augustus und seine Zeit. 2 Theile. Ldpzig: B. <1. Teufmer
1891-1904. 8. M. 52.
Erster Theil. Erster Band. 1891. (X, 481 S.) M. 10.
„ „ Zweiter „ 1896. (IV, S. 482—1032). M. 12.
„ „ Dritter „ Mit Karte des römischen Reiches und 32 Ab-
bildungen im Text. 1904. (S. 1033—1378). M. 8.
Zweiter „ Erster Halbband. 1891. (276 S.) M. 6.
„ , Zweiter „ 1896. (S. 277-648, 1 Bl.) M. 9.
„ Dritter Band. Mit 9 Abbildungen im Text. 1904. (S. 651— 910). M. 7.
Geppert, Paul: Zum Monumentum ancyranura. Progr. des Gymn. zum grauen
Kloster. liaiin : R. Gärtiitr (Jetzt: Weülmaiin) 1887. (18 S.) 4. M. 1.
Graf, Arturo: Ottaviano Augusto. In des Verf. Roma nella memoria e nelle
inimaginazioni del medio evo 1 (Ton'no 1882) p. 308 — 331.
von Gutschmid, Alfred: Ueber MüUenhoffs „Weltkarte und Chorographie des
Kaisers Augustus" (1857) 1894 .«iehe: Agrippa.
Hagen, Hermann: Ein neuentdecktes Epigramm des Kaisers Augustus. In: Bei-
lage zur Allgemeinen Zeitung 1880 N. ]42.
— Ueber ein neues Epigramm mit der Aufschrift: Octaviani Augusti. In: Rhei-
nisches Muäeum für Philologie .35 (1880) p. 509—577.
— Kaiser Augustus als Selbstbiograph (Monument von Ancyra). [Vortrag]. In:
Alpenrosen 14 (1884) p. 309—312. 318—320. 325—327. 334—336. 341—343.
Hartlich, Paul: De oxhortationum a Graecis Komanisque scriptarum historia et
indole. 1889 siehe A. : Scriptores exhortationum.
Hirschfeld, Otto: Monumentum Ancyranum. 1881 siehe C: CoUectiones (p. 9).
— Augustus und sein Mimus vitae [Suet. Aug. c. 99]. In: Wiener Studien 5 (1883)
p. 116—119.
— Zum Monumentum ancyranum. Ebenda 7 (1885) p. 170—174.
Jörs, Paul: Die Ehegesetze des Augustus. [Aus: Pestschrift für Theodor Momrasen
zum 50 jähr. Doctorjubiläum überreicht). Marhurg: N. 6. ElwtrVacUc Verlagsh. 1893.
(65 S.) 8. M. 1.60.
Jullian, Camille : Le Breviariuni totius imperii de l'empereur Auguste. In:
Melanges d'ai-ch6ologie et d'histoire 3 (188.3) p. 149—182.
Martha, Constant: Auguste et les lettres. In des Verf. Melanges de littörature
ancienne (Paris 1896) p. 179—214.
Miller, Julius: Die auswärtige Politik des Augustus. In: Süddeutsche Blätter
für höhere Unterrichtsanstalten 2 (1894) Nr. 3 p. 29-32.
Mommsen, Theodor: Der Rechenschaftsbericht des Augustus. In: Historische
Zeitschrift 57 (1887) p. 385—397. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 4
(Beiliii 190J) p. 247—2.58.
Müllenhoff, Karl: Über die Weltkarte und Chorographie des Kaisers Augustus.
(1856) 1892 siehe: Agrippa.
— Ueber die römische Weltkarte. (1875) 1892 siehe ebenda.
Nissen, Heinrich: Die litterarische Bedeutung des Monumentum ancyranum.
In: Rheinisches Museum für Philologie 41 (1886) p. 481—499.
Oehmichen, Gustav: Die Descriptio totius Italiae des Kaisers Augustus. In des
Verf. Plinianische Studien (Krlangcn 1880) p. 48—58.
Pascal, Carlo: Augusto e le scuole letterarie dell' etä sua. In: La Bibliotheca
delle scuole italiane I 1 (1889) N. 18 p. 289-294.
— Caratteri ed origine della „nuova poesia" latina nel periodo aureo. 1890 siehe
C: Poetae.
Peters, Bernhard: Beiträge zur Jugendgeschichte Oktavians. 1. Oktavian vom
Tode Cäsars bis zur Schlacht bei Mutina. Progr. des Gymn. Brilon 1891.
(S. 7—35). 4.
Plew, Johannes: Quellenuntersuchungen zur Geschichte des Kaisers Hadrian,
nebst einem Anhange über das Monumentum ancyranum und die kaiserlichen
Autobiographien. 1890 siehe B. : Dio Cassius.
Prasak, Josef: Monumentum Ancyranum. In: Ceske museum filologickö 1 (1895)
p. 105—143.
Schmidt, Johannes: Zum Monumentum ancyranum. In: Philologus 44 (1885)
p. 442—470.
— Ueber die Grabschrift des Augustus. Ebenda 45 (1886) p. 392—410.
— Zum Monumentum ancyranum. Ebenda 46 (1888) p. 393 — 410.
Schweder, Emil: Beiträge zur Kritik der Chorographie des Augustus. 1876 — 1883
siehe: Agrippa.
— Über die Weltkarte und Chorographie des Kaisers Augustus. In: Jahrbücher
für classische Philologie 145 (1892) p. 113—132.
Augustus — D. Magnus Ausonius. 151
August US.
Schweder, Emil: Ueber die Weltkarte und Chorographie des Kaisers Augustus.
I. Ueber die römische Weltkarte. II. Die römische Chorographie als Haupt-
quelle der Geographieen des Mela und des Plinius. In: Philologus 54 (1895)
p. 319—344. 528—659. 56 (1897) p. 130—162.
Soltau, Wilhelm: Der Geburtstag des Augustus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 141 (1890) p. 223—221.
Traube, Ludwig: Zur Chorographie des Augustus. 1891 siehe C. : Scriptores (p. 54).
Vanlair, Maurice: La fin d'un peuple. La depopulation de l'Italie au temps
d'Auguste. Paris: E. Thorin 1895. (VIII, 328 S.) 8. Fr. 7.50.
Vigfusson, G.: On the Monumentum Ancyranum. In : Transactions of the Oxford
Philological Society 1884—1885 p. 32—33.
V. Wilamowitz-Möllendorff , Ulrich: Res gestae divi Augusti. In: Hermes 21
(1886) p. 623—627.
Wilcken, Ulrich: Eine alexandrinische Aera Octavians. In: Hermes 30 (1895)
p. 151—153.
Wölfflin. Eduard: Epigraphische Beiträge (Ueber zwei Inschriften der Kaiser
Augustus und Hadrian). In : Sitzungsberichte der philosophisch-philologischen
und historischen Classe der k. b. Akademie der Wissenschaften zu München
1886 p. 253-287.
— Epigraphische Beiträge. II. [Monum. ancyr. des Aug. Senatus cons. de Bacch.]
Ebenda 1896 p. 160—187.
— Pacifico [Mon. ancyr. 5. 13 cap. 26]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 3 (1886) p. 130.
Aulularia S. Querolus, siehe: Anonymi (Poetae).
AurelianuS CaeliuS siehe: Caelius Aurelianus.
AureliuS Festivus. Fragmentum recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 362.
M. AureliuS Imp. Crossley, Hastings: The correspondence of Fronto and
M. Aurelius. 1877. 1879. 1882 siehe B. : Marcus Aurelius Antoninus.
Linaker, Arturo : M. Cornelio Frontone e l'educazione di M. Aurelio Antonino.
1882. 1883 siehe: Fronto.
Va n n u c c i , Atto : Marco Aurelio nelle iscrizioni latine (1861) 1885 siehe C. : CoUectiones.
Siehe auch B.: M. Aurelius Antoninus.
Aurelius Prudentius siehe: Prudentius.
C. Aurelius Romulus. Recensuit Alexander Riese. 1870. 2 1906 in : Anthologia
latina I 2 Nr. 904.
Aurelius Romulus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 {Lipsiae
1883) p. 407.
Aurelius Symmachus siehe: Symmachus.
SextuS Aurelius Victor siehe: Victor.
L. Aurunculeius Cotta. Fragmentum recensuit Hermannus Peter in:
Historicorum romanorum fragmenta {Lipsiat 1883) p. 247.
D. Magnus Ausonius.
Ausone, Traduction par Etienne Fran9oi3 Corpet. Sidoine Apollinaire,
Traduction par Eugene Barr et. Venance Fortunat, Traduction par
Charles Nisard. Faris: Firmin-Didot et Cie (1842. 1843) 1887. (V S.,
1 S. ung., 197, 804, 29.5 S.) 8. Fr. 1-5.
Collection des auteurs latins avec la traduction en fran<;ais.
D. Magni Ausonii opuscula recensuit Carolus Sehen kl. Adiecta est
tabula. [Monumenta Germaniae historica. Auetores antiquissimi V 2].
Berolini: Weidmann 1883. (LXIV S., 1 BL, 302 S., 1 S. ung.) 4.
M. 10, Schreibp. M. 15.
Decimi Magni Ausonii burdigalensis opuscula. Recensuit Rudolfus
P ei per. Adiecta est tabula. Lipsiae: B. G. Ttubner 1886. (CXXVIII S.,
1 Bl., 556 S.) 8. M. 6.60.
Carmina e poetis christianis excerpta . . . Fase. I. 1877 siehe C. : Poetae christiani.
Ausonius, s. Epigrammatum anthologia palatina . . . edidit Edmond Cougny. 1890
siehe B. : Anthologia.
Anthologie des poetes latins . . . par Adolphe Waltz. (1896) 1908 siehe C: Poetae (p. 24).
152 Scriptores latiui. D. D. Magnus Auaonius.
D. Magnus Ausonius.
D. M. Ausonii Mosella. La Moselle d'Ausone. Edition critique et
Traduction fran9aise precedees d'une introduction suivies d'un commen-
taire explicatif et ornees d'une carte de la Moselle et de facsimiles
d'^ditions anciennes par Henri de La Ville de Mirmont. Faris:
A. Lemerre 1889. (CCLXXV, 141 S.) 8. Fr. 10.
Der Text ist wiederholt in:
D. M. Ausonii Mosella. [Edidit] Henricus de La Ville de Mirmont in dissertatione
de Ausonii Moseila (Par/siis 1892) p. 269—279.
Die Moselgedichte des Decimus Magnus Ausonius und des Venantius
Fortunatus. Zvtm zweiten Male herausgegeben und erklärt von Carl
Hosius. Mit einer Karte und Abbildungen. Marburg i. H.: N. G.
Elwert'xrhe Verlcifisbuchh. (1894) 1909. (VIII, 118 S.) 8. M. 1.80.
Die Mosella des Decimus Magnus Ausonius. Übertragen von Richard
Eduard Ott mann. Mit beigegebenem Grundtext. Trier: Fr. Liniz'sche
Buchh. 1895. (87 S., 1 S. ungez.) 8. M. 1.50.
Des Decimus Magnus Ausonius Mosella frei nachgebildet von Heinrich
Vi eh off. Neue Ausgabe. Trier : Liniz [\%ll) l^b. (III, 47 S.) 8. M. 1.
Die Moseila des Dec. Magnus Ausonius deutsch von Theodor Vulpinus [d. i. Th. Renaut].
In : Jahrbuch für Geschichte, Sprache und Litteratur Elsass-Lothringens 4 (1888) p. 5 — 18.
Die ältesten Mosellieder. Die Moseila des Ausonius und die Mosel-
gedichte des Fortunatvis. Deutsch in den Versmassen der Urschrift
von Karl H es sei. 2. durchgesehene Aufl. Bonn: A. Marcus d: E.
Weber (1894) 1904. (32 S.) 8. M. 1.
Die Moseila des . . . Ausonius. Übertragen von Richard Eduard Ottmann. 1895 siehe
oben die Ausgaben.
Oeuvres corapletes d'Ausone, Traduction nouvelle par E. F. Corpet. (1842) 1887 siehe
oben die Ausgaben.
La Moselle d'Ausone. Traduction fran9aise par Henri de La Ville de Mirmont.
1889 siehe oben die Ausgaben.
Auson. epigr. 23. Ford. Thewrewk de Ponor Emil. In: Egyetemes philologiai
közlöny 6 (1882) p. 633.
Baehrens, Emil: De Ausonii loco quodam. In des Verf. Poetae latini minores 2
(Lipsiae 1880) p. 43—45.
— Zu lateinischen Dichtern. 1884 siehe C. : Poetae.
Blümlein, Carl: Avisonius und seine Vorbilder. In: Berichte des Freien Deutschen
Hochstiftes zu Frankfurt am Main N. F. 6 (1890) p. 407—434.
Brandes, Wilhelm: Zu Ausonius. In: Jahrbücher für classische Philologie 119
(1879) p. 318-320.
— Zur handschriftlichen Überlieferung des Ausonius. Ebenda 123 (1881) p. 59—79.
— Die strophische Gliederung der precatio consulis designati des Ausonius. In:
Commentationes woeliflinianae (Lipsiae 1891) p. 137 — 143.
— Beiträge zai Ausonius. Progr. des Gymn. Wolfenbüttel 1895. (31 S.) 4.
I. Vom Christentum des Ausonius, von Reimstrophen und den Versus rhopalici.
II. Der jambische Senar des Ausonius, insbesondere im Ludus Septem
sapientum.
Brooks, Charles Timothy: The river Mosel and its old roman poet. In: G. F..
Waring's The Bride of the Rhine (Boston 1878) p. 291—312.
Dederich, Andreas: Auson. Mos. 434 f. 420 ff . In : Monatsschrift für die Geschichte
Westdeutschlands mit besonderer Berücksichtigung der Rheinlande und West-
falens 6 (1880) p. 166—167.
Dezeimeris, Reinhold: Remarques sur le texte de divers auteurs. 1879. 1882 et
1883 siehe C. : Poetae.
— A propos d'un manuscrit d'Ausone. Lettre ä M. Henri Barckhausen. In:
Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 4 (1882) p. 313—322. La lettre
est reproduite avec quelques additions nouvelles in: Remarques cett. 1882 &
1883 p. 317—332.
Drexler, Wilhelm: Auson. «pist. 22 v. 48. 1892 siehe C: CoUectiones (p. 7).
Ellis, Robinson: Auson. epigr. VHII Seh. 1880 siehe B.: Aristoteles.
D. Magnus Ausonius. 153
D. Magnus Ausonius.
Ellis, Robinson: On some passages of CatuUus [66. 77], Propertiiis [13. lij], Ausonius
[].ud. sept. sap. XX ed. Soh.] and the Ibis [623, 4; 525, 6]. In: Transactions of
the Oxford Philological Society 1883—1884 p. 11—13.
— On Ausonius. In: Hermathena 6 Nr. 12 (1886) p. 1—18.
Everat, Eduardus: De D. M. Ausonii operibus et genere dicendi. Thesis claromont.
Lutrtiae Parisioraiii: E. TIwriii 18S5. (1 Bl., 125 S., 1 S. Errata). 8.
Förster, Riehard: Zu Ausonius [p]pigr. 9J]. In: Jahrbücher für classi.sche Philo-
logie 135 (1887) p. 784.
Fröhner, Wilhelm: Auson. Technop. XII 23—25. 1884 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
Gottlieb, Theodor: Handsehriftliclies zu lateinischen Autoren, 1890 siehe C. :
CoUectiones (p. 9).
(rüthling, Otto: Calpurnius Siculus. Nemesianus. Ausonius. Claudianu.s
(188-5 — 1889). Jahresbericht über ... In: Jahresbericht über die Fortschritte der
classischen Alterthumswissenschaft 18 (1890) 63 p. 95—104. 21 (1893) 76 p. 248—262.
Jullian, Camille: Ausone et son temps. I« partie. La vie d'un Gallo-Romain
ä la fln du IV« siecle. 11' partie. La vie daus une cite gallo-romaine ä la
veille des invasions. In: Revue historique 47 (1891) p. 241—266. 48 (1892) p. 1—33.
— Ausone et Bordeaux. Etudes sur les derniers temps de la Gaule romaine.
Bordeaux: G. Gouiiouilliou 1893. (X, 174 S.) 8. Fr. 5.
Koppel, Lorenz: Grammatisches aus Ausonius. Progr. der Studien- Anstalt
Aschaffenburg 1879. (26 S.) 8.
deLaVille deMirmont, Henri: Sur quelques corrections apportöes au texte
de „La Moselle" par les derniers auteurs d'Ausone Oh. Schenkl et R. Peiper.
In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 9' annee. N. S. 4 (1887)
p. 1—23.
— De Ausonii Moseila. Thesis. Purisü's : Hnchette d soc. 1892. (315 S.) 8.
Appendix A. D. M. Ausonii Moseila (editio). Appendix B. Index locorum
quae Ausonius in Moseila a prioribus poetis assumpsit. Appendix C. De
re metrica. App. D. De derivatione in Mosella.
Leo, Friedrich: Zum Briefwechsel des Ausonius und Paulinus. In: Nachrichten
von der königl. Gesellschaft der Wissenschaften zu Göttingen. Philologisch-
historische Klasse 1896 p. 253—264.
Manitius, Max: Zu spätlateinischen Dichtern. 1886 siehe 0.: Poetae.
— Zu Ausonius und Apollinaris Sidonius. In; Jahrbücher für classische Philologie
137 (1888) p. 79—80.
— Nachträge zu Ausonius. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 39
(1888) p. 584—585.
— Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1897 siehe ebenda.
Mehler, Eugen: Auson. epist. IX 25. 29. 34. 1878 siehe B.: Achilles Tatius.
Mertens, Martinus: Quaestiones ausonianae. Dissert. inaug. LrpsiM 18S0. (46 S.) 8.
— Zu Ausonius. In: Jahrbücher für classische Philologie 141 (189u) p. 785 — 790.
145 (1892) p. 142—144.
Ottmann, Richard Eduard: Zu Auson. Mos. V. 134. In: Wochenschrift für klassische
Philologie 12 (1895) Nr. 45 Sp. 124G. Nr. 47 Sp. 1302.
Peiper, Rudolf: Die handschriftliche Ueberlieferung des Ausonius. [Aus: Jahr-
bücher für classische Philologie 11 Suppl. (1880)p. 189— 353]. Leipzig: B. G. Ttuhner. 8.
M. 4.
— Soracum [Aus. per. Odyss. lib. 10]. In : Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 1 (1884) p. 587.
Puech , Aime: De Paulini Nolani Ausoniique epistularum eommercio et coramunibus
studiis. Thesis. Paris: Hacliettc et Vie. 1887. (1 BL, 73 S., 1 S. ung.) 8.
Reure, Claudius-Odo: Les gens de lettres et leuro protecteurs ä Rome. 1891 siehe
C: CoUectiones (p. 19).
Riese, Alexander: Zu Ausonius' Mosella [434f.]. In: Korrespondenzblatt der
Westdeutschen Zeitschrift für Geschichte und Kunst 7 (1888) Sp. 128.
Rota-Rossi, Gaetano: Gli epigrammi di Ausonio. Progr. del Liceo 1879 — 1880.
Faenzci: Conti 1882. (30 S.) 8.
Rubensohn, Max: Ein römischer Dichter vind sein Stenograph. In: Allgemeine
Deutsche Stenotachygraphenzeitung 7. Jahrg. (Scliueidiiitz 1894) Nr. 16 p. 127.
135—136.
Rühl, Franz: Vermischte Bemerkungen. 1888 siehe: Livius.
Schenkl, Karl: Zur Textkritik de.s Ausonius. In: Wiener Studien 2 (1880)
p. 275—284.
— Zu Ausonius. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 31 (1880) p. 735.
895. 32 (1881) p. 16.
Epigr. 9. 5; 118. 9; 130. 9. 10; 137. 7 f . ; 140. 3; 144; 141. 2. 3. Epist. II 13,
IX ?A. — Technop. p. 195 Z. 6 Bip. Mos. 131. 134. 139. Orat. cons. Aus. 15. 30.
— Zu Ausonius Epist. XIIII 25 ff. Ebenda 32 (1881) p. 102.
154 Scriptores latini. D. D. Magnus Ausonius — Avianus.
D. Magnus Ausonius.
Schenkl, Karl: Zu Ausonius [Parent. XXX 6, Prof. XXI 11. Ep. XIV 33. Parent.
III 15. Caes. Tetr. IV 1. IX 1. XIII 55 f. Eclogar. fin. Epitaph. X]. Ebenda p. 176.
260. 330. 737.
— Zu Ausonius (Epistula XXIIII). In: Wiener Studien 3 (1881) p. 313.
— Aus Handschriften. 1890 siehe C: Poetae.
Simson, Bernhard: Zum Gedicht de viro bono. In: Rheinisches Museum für
Philologie 41 (1886) p. 638—639.
Stahl, Ferdinand: De ausonianis studiis poetarum graecorum. 1886 siehe A.:
Poetae.
Stowasser, Josef Maria: Zu Ausonius ephem. 8. 16. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 4 (1887) p. 616—617.
— Auson. epigr. XXVI 1. 1891 siehe C. : CoUectiones (p. 14).
— Bimaris [Auson. epigr. 131. 5]. In: Commentationes woelfflinianae (Lipsiae 1891)
p. 28.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: CoUectiones (p. 15).
Waring, George Edwin: The Bride of the Rhino. Two hundred miles in a Mosel
row-boat. To whicli is added a paper on the latin poet Ausonius and his poeni
„Mosella"*. By Charles T.Brooks. Reprinted (with additions) from Scribner's
Monthly. Boston: J. R. Osgood and C. 1878. (312 S.) 8. S 1.50.
Weil, Henri: Auson. technop. XII 23—25. 1885 siehe B. : Anthologia graeca.
Weymaii, Carl: Studien zu Apuleius und sein. Nachahmern. 1893 siehe: Apuleius.
V. Wilamo wi tz-M oellendorf f , Ulrich: Ausonii epistula XII. In: Hermes 19
(1884) p. 461-463.
de Winterfeld, Paulus: Auson. cent. nupt. p. 218. 8 P. 1895 siehe C. : CoUectiones
(P 17).
Zimmer, Heinrich: Eine ueberflüssige Conjectur im Ausonius [Lud. VII sap. 13].
In: Hermes 29 (1894) p. 317-320.
AuxentiuS. Bouvy, Edmond: S. Auxence. In des Verf. Poetes et mölodes (Nitius
1886) p. 230—234.
Lechler, Gotthard Victor: A\ixentius zur Geschichte Ulfila's. 1885. 1886 siehe B. :
Athanasius.
Avianns.
Aviani fabulae reeensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 {Lipsiae 1883)
p. 31—70.
The f ables of Avianus edited , with prolegomena , critical apparatus,
commentary, excursus, and index by Robinson Ellis. Oxford: Clarendon
Press 1887. (XLI, 1 S. ung., 1 Bl., 151 S.) 8. 8 sh. 6 d.
Avianus et ses anciens imitateurs edidit Leopold Hervieux. 1894 siehe C: Poetae
fabularum.
Eine ungedruckte Fabel in Distichen von Otto Rossbach. 1895 (?) siehe C: Poetae
fabularum. Auch in: Anthologia latina edidit Alexander Riese. -1906 Nr. 807.
Avians Fabeln ins Deutsche übersetzt im Metrum des Originales von
V. ßabenlechner. Wien: (Kirsch) 1883. (44 S.) 8. M. —.80.
Aesops Lehen und Fabeln nebst den ihm zugeschriebenen alten Fabeln und den Fabeln
des Remicius und Avianus [H. Steinhöwels Übersetzung]. (1887) siehe B.: Aesopus
(I 1 p. 199).
The fables of Aesop as first printed by William Caxton in 1484 with those of Avian . . .
edited by Joseph Jacobs. 1889 siehe B.: Aesopus (I 1 p. 200).
Extrait des traductions en vers fran^ais d'Horace, Virgile, Catulle, Martial & Avianus
par Albert Villeneuve. In: Memoires de l'Acadömie des sciences inscriptions et
beUes-lettres de Toulouse. VIII» serie 6 (1884) p. 122—148.
Mart. II 65. IV 8. 90. X 36. 70. 74. III 16. IX 16. 60. VIII 6. 10. VII 91. XII 18. VI 93.
V 61. Verg. Buc. 6. Avian. 11. CatuU. 2. 3. 64. Horat. Epist. I 9.
Baehrens, Emil: Ad Avianum. In des Verf. Miscellanea critica {(Ironingae 1878)
p. 176—194.
Crusius, Otto: Avian. XXXVIII 7. In: Philologus 47 (1889) p. 399.
— Zu den alten Fabeldichtern. 1. Avian und die sogenannten Apologi Aviani.
Ebenda 54 (1895) p. 474—488.
D r a h e i m , Hans : Bericht über die Litteratur zu Phaedrus und der römischen Fabel-
dichtung für das Jahr 1888 mit einem Rückblick auf die vorangehenden Jahre,
insbesondere über die Litteratur zu Avianus seit dem Jahre 1885 siehe C. :
Poetae fabularum.
Avianus — Avienus. I55
A V i a n u s.
Drahelm, Hans: Bericht über die Littcratur zu Phaedrus und Avianus seit 1889.
Für die Jahre 1S93— 1894. 1895— 1898. In: Jahresbericht über die Fortschritte der
elassischen Alterthumswissenschaft XIX (1891) 68 p. 210—22). XXIII (1895) 84
p. 235—258. XXVII (1899) 101 p. 142—147.
Ellis, Robinson: Avian. XXIV. 7. 8. 1880 siehe B. : Aristoteles.
— The fables of Avianus. 1894 siehe F. Jenkinson.
Gott schick, Reinhold: Über die Zeitfolge in der Abfassung von Boners Fabeln
und tiber die Anordnung derselben. Inaug.-Diss. Halle a. d. S. 1879. (31 S.) 8.
Heidenhain, Friedrich: Zu den Apologi Aviani. Progr. des Gymn. Strasburg
Wpr. 1894. (15 S.) 4.
— Zur Rettung des Avianus. Weitere Bemerkungen über die Apologi Aviani.
In: Jahrbücher für classische Philologie 151 (1895) p. 837—855.
Huemer, Johann: Zu Avianus. In: Wiener Studien 2 (1880) p. 158 — 160.
Hds. Überlieferung. V 15. XXII 5. XLII 8.
Jenkinson, F.: The fables of Avianus. In: The Acadeniy 45 (1894) p. 129. Vgl.
Robinson Ellis ebenda p. 151.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1892
siehe C. : Poetae.
Unrein, Otto: De Aviani aetate. Dissert.inaug. Jenac (KeuenhahnjlSSt). (64S.) 8. M.2.
Laeti Aviani versus in praesens opus de Mercurii nuptiis. Recensuit Alexander
Riese. 1870. 21906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 925.
Avienus. ßufi Festi Avieni carmina recensuit Alfred Holder. Äd Aeni
Pontein: Wagner 1887. (LXV, 294 S., 1 El.) 8. M. 10.
Rufi Festi Avieni Aratea edidit Alfredus Bre ysig. Lipsiae: B. G. Teubner
1882. (XIX, 83 S.) 8. M. 1.
Eufi Festi Avieni Prognostica edidit Alfredus Bre ysig. Progr. gymn
Erfurt. Lipsiae 1882. (XIV, 20 S.) 8.
Rufus Festus Avienus. Recensuit Alexander Riese. 1869.1870. ^ 1894. 1906 in: Anthologia
latina I 1. 2 Nr. 26. 876.
Der gestirnte Himmel. Versuch einer Übersetzung der Phaenomena der
Aratea des Rufus Festus Avienus von Gregor Fischer und Friedrich
Köppner. Progr. des Gymn. Komotau 1893. 1896. (S. 3—32,
S. 3—28). 8.
Atenstaedt, Felix: Quo tempore Avieni periplus videatur conditus esse quaeritur.
1891. 1893 siehe B. : Hecataeus milesius.
Breysig, Alfred: Zu Avienus. In: Hermes 13 (1878) p. 357-365. 15 (1880) p. 180— 188.
16 (1881) p. 122-136.
— Zu Avienus. In: Philologische Abhandlungen. Martin Hertz zum 70. Geburts-
tage von seinen ehemaligen Schülern dargebracht (Berlin 1888) p. 44—57.
Costa, Joaquin: Litoral iberico del Mediterraneo en el siglo VI— V antes de J. C.
In des Verf. Estudios Ibericos (Madrid 1891—1895). (15, LXXXII, 207 S.) 8.
Ellis, Robinson: Avien. Arat. 819 f. Br. 1886 siehe C. : Collectiones (p. 8).
— Ad Avieni Aratea 807 sqq. 1891 siehe: Manilius.
Kirner, Giuseppe: Jntorno all' „Ora maritima" di Avieno e alle sue fonti. In:
Studi storici 2 (Pisa 1893) p. 358—373. 465—492.
Kosten, Engelbert: De Avieno Dionysii interprete. 1888 siehe B. : Dionysius
periegeta.
Marx, Friedrich: Aviens ora maritima. In: Rheinisches Museum für Philologie
50 (1895) p. 321—347.
Monceaux, Paul: Note stir un proconsul d'Afrique lo poete Avienus. In: Revue
archöologique 3' st-rie 9 (1887) p. 191—197.
Sarmento, Francisco Martins: Rufus Festus Avienus. Ora maritima. Estudo
d'este poema na parte respectiva a Galliza e Portugal, l'orto 1880. (93 S.) 8.
— R. Festus Avienus. Ora maritima. Estudo d'este poema na parte respectiva
äs costas occidentaes da Europa. 2» edicäo. Porto: Typ. de A. ./. da Silva Teixeira
1896. (XV, 164 S., 1 S. ung., 1 Karte.) 8.
Sieg, Gustav: De Cicerone Germanico Avieno Arati interpretihus. 1886 siehe B. :
Aratus solensis.
Sonny, Adolfus: De Massiliensium rebus quaestiones. Dissert. inaug. Dorpat-
(Karow) 1887. (110 S., 1 Bl.) 8. M. 2.80.
I. De Justini Massiliensium enarratione (p. 1—20). II. De Avieni Ora Maritima
(p. 21 — 80). III. De Massiliae coloniarumque Massiliensium re nummaria
(p. 81—110).
15l3 Scriptores latini. D. Avienus — Beda venerabilis.
Avienus.
Sonny, Adolf: Avien. or. mar. *10 und 362. In: Philologus 49 (1890) p. 379.
— Ortus = Quelle [Avien. or. mar. Ol. 626]. In : Archiv für lateinische Lexikographit-
und Grammatik 9 (1896) p. 585.
ünger, Georg Friedrich: Die Kassiteriden und Albion. In: Rheinisches Museum
für Philologie .38 (1883) p. 157—196. Darin: III. Avien's üestrymnis p. 171—196.
— Der Periplu.s des Avienus. In: Philologus 4. Suppl. (1884) p. 189—280.
de Winterfeld, Paul: De Rufi Festi Avieni metaphrasi Arateorum recensenda
et emendanda. Dissert. inaug. Birolini: Mai/tr <fc Mudkr 1895. (1 BL, 34 S.) 8. M. 1.
— Beiträge zur Quellen- und Textkritik der Wetterzeichen Aviens. Berlin: Weid-
mann 1896. (28 S.) 8. M. 1.
Avitus, siehe Latinus Alcimus Alethius und Alcimus Ecdicius Avitus.
BaCnianuS. Paucker, Carl: De latinitate scriptorum quorundam seculi quarti
et exeuntis quinti p. C. minorum observationes. I. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 32 (1881) p. 481—499.
Gaudentius Brixiensis. Paulinus Mediolanensis. Auetor Zacchaei et ApoUonii
Consultationum. Bachiarius. Victricius Rotomagensis. Severus Maioricensis.
Euagrii.
B albus. Schweder, Emil: Aesernia undEsernia. In: Philologus 42 (1884) p. 547—548.
T. Ampius Baibus siehe Ampius Baibus.
Caecilius Baibus siehe Caecilius Baibus.
L. Cornelius Baibus. Hellmuth, Hermann: Über die Sprache der Epistolo-
graphen S. Sulpicius Galba und L. Cornelius Baibus. Progr. des alten Gynin. Würz-
burg 1888. (59 S., 1 S. Index). 8.
Jullien, Aemilius: De L. Cornelio Balbo Majore. Thesis. laitctiae Parisiorum:
E. lerou-c 1886. (IX, 158 S., 1 Bl.) 8.
BasillUS. Recensuit Alexander Riese. 1870. '-190a in: Anthologia latina I 3.
Basilius. Recensuit Aemilius Baehrens. In: Poetae latini minores 4 (Lipsiae 1882).
BaSSUS. In tumulo Monicae. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 670.
Bassus, siehe Caesius Bassus.
Beda Venerabilis.
Bedae de arte metrica et de orthographia libri ex recensione Henrici Keilii. 1878 siehe
C: Scriptores grammatici.
Bedae chronica maiora ad a. DCCXXV. Eiusdem chronica minora ad a. DCCIII. Acce-
dunt I. Interpolationes cod. parisini nuper empt. n. MDCXV. II. Interpolationes
cod. monacensis CCXLVI a Diocletiano ad Arcadium. III. Auctaria quaedam chroni-
corum bedanorum maiorum. I\'. Continuatio chronicorum bedanorum minorum
carolingica prima. V. Generationvim regnorumque laterculus bedanus cum continuatione
carolingica altera. Edidit Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV. — VIII.
3 (Berutiiii 1898) p. 223-354.
Conipositio Horologii herausgegeben von Gustav Bilfinger. 1886 siehe ß. : Galenus.
[Hat in einer Hds. die Überschrift „versus domini Bedae", ist aber von einem Wand-
albertus verfasst].
Bede's (Venerable) Ecclesiastical history of England together with the
anglo-saxon chronicle. With illustrative notes, a Short life of Bede,
analysis of the history, and an index and a map of anglosaxon Eng-
land' Edited bv John Allen Giles. Boston: Little, Broun d' Co. Neiv
York: Scribner 'c(- Welford (1843) 1887. 8. $ 2.
Venerabilis Bedae historiae ecclesiasticae gentis Anglorum libri III IV.
Edited for the syndics of the university press by John Eyton Bickersteth
Mayor and Joseph Rawson Lumbv. Ccnnbrühie ■■ University Press
1878. (XX, 480 S.) 8. ' ' 7 sh. 6 d.
Baedae historia ecclesiastica gentis Anglorum edidit Alfred Holder.
[Germanischer Bücherschatz 7]. Freibiirg i. B. und Tübingen: J. C. B.
Mohr 1882. 2. (Titel-)Ausg. 1890. (1 BL, 314 S.) 8. M. 4.50 u. M. 2.
Venerabilis Baedae historiam ecclesiasticam gentis Anglorum historiam
abbatum epistolam ad Ecgberctum una cum historia abbatum auctore
anonymo ad fidem codicum manuscriptorum denuo recognovit commen-
tario tarn critico quam historico instruxit Carolus Plummer. 2 tom.
Oxonii: E typoqrapheo Clarendoniano 1896. 8. Sh. 21.
Tomus prior prolegomena et textum continens. (1 Bl,, CLXVIII, 458 S.)
Tomus posterior commentarium et indices continens. (XL, 545 S.J
Beda venerabilis. 157
Beda venerabilis.
Venerabilis Baedae historiae ecclesiasticae gentis Anglorum liber tertius.
[Edited bv John F. We 1 s h. Second editionj. Derbii and London : Bemrose
d- Son.^ (1893). (63 S.) 8. Sh. 1.
Sz. Ediltruda-Hymnus. (A Vossian. Q. 116. codesbo'l). Thewrewk de Ponor, Emil
edidit. In: Egyetemes philologiai közlöny 4 (1880) p. 29 — 31. Vgl. des Verf. Variae
loctiones. LVI unter Accius.
The latin hymn-writers and their hymns. By Saninel "Willoughby Duffield . . . 1889
siehe C: Poetae christiani.
Index capitulorum ex Bedae bist. eccl. contractoriim. In : Analecta Bollandiana 11 (1892)
299—301.
Beda Venerabilis de locis sanctis [circa 720]. — Kelatio Bedae abbreviata. (Ex codice
ms. Wireiburgensi). Ediderunt Titus Tobler et Augustus Molinier. 1879 siete :
Itinera Hierosolymitana.
Baedae liber de loeis sanctis recensuit Paulus Geyer. 1898 siehe C : Scriptores ecclesiastici
(Corpus 39).
Preces Veterum, sive orationes devotae es operibus . . . Bedae Venerabilis. (1872) l-)87
siehe: Augustinus.
Baeda, s. The palaeographical Society. 1873—1883. 1884-1894. (C. : Collectiones p. 2).
Isidors Geschichte der Goten, Vandalen, Sueveu. .Nebst Auszügen aus
der Kirchengeschichte des Beda Venerabilis. Übersetzt von David
Coste. 3. verbesserte Auflage. [Die Ge.schichtschreiber der deutschen
Vorzeit in deutscher Bearbeitung. 2. Gesamtausgabe. Band 10].
Leipzig: Dyh (1887. 1910). (X S., 1 BL, 60 S.) 8. M. 3.
The Old English Version of Bede's Ecclesiastical History of The English
People. Edited with a translation and introduction. Bv Thomas
Miller. [Early English Text Societv 95. 96. 110. lllj.' London:
N. Trübner and Co. 1890-1898. 8. " Sh. 63.
Part I. Section 1. 1890. (LIX, S. 1—208, 1 facs.). Sh. 18.
- I. , 2. 1891. (S. 209—488). Sh. 15.
, II. . I. 1898. (XXIII, S. 1—288). Sh. 15.
, II. , II. 1898. (S. 289—5971. Sh. 15.
The Pan-Anglican Synod before ,,St. Augustine's Chair" ; or, Venerable
Bede's account of the Christianity that came from Rome. London ;
Hardtvicle and Bogue 1878. (IV, 31 S.) 8. Sh. 1.
The epistle of the venerable Bede to Bishop Egbert, and extracts from
Bede's Ecclesiastical Historv, literallv translated into English. Oxford :
A. T. Shrimpton <& San 1882. (39 S.)"' 8. Sh. 1.
The Life of St. Cuthbert by the venerable Bede. Translated from the
original Latin bv Joseph Stevenson . . . London: Bums <(!• Oates 1887.
(XXIV, 195 S.) \
Allen, Grant : The venerable Bede. In : The Gentleman's Magazine 25 (1880) p. 84—100.
Barbier de Montault, Xavier: Le culte des docteurs de l'eglise ä Rome.
VIII. Le venerable Bede. In: Revue de Part chrötien 4« s6rie 3 (1892) 105—107.
Browne, George Forrest: The venerable Bede. [The Fathers for english readers].
Society for Pronwting Christian Knoirkilgt (1879) 1891. (192 S.) 8. Sh. 2.
Delisle, Leopold: Note sur un manuscrit interpole de la Chronique de Bede
conserve ä B^sanpon. In: Bibliotheque de l'Ecole des cliartes 56 (1895) p. 528—536.
Hahn, Heinrich: Die Continuatio Bedae, ihre vermuthlichen Verfasser und die
Einsiedler lialthere und Echa. In : Forschungen zur Deutschen Geschichte 20
(1880) p. 553—569.
Hu einer, Johann: Versus anonymi. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 36 (1885) p. 505 -506.
Interpolations in Bede's Ecclesiastical History and other annals affecting the early
history of Scotland and Ireland. Peelks: ./. Watson 1883. (84 S.) 8. Sh. 1.
Kay 8 er, Johann: Beda der Ehrwürdige und seine Bedeutung für die kirchliche
Hymnodie. Anh. I. Von Beda zuerst erwähnte Hymnen. Anh. II. Dem Beda
zugeschriebene Hymnen. In des Verf. Beiträge zur Geschichte und Erklärung
der alten Kirchenhymnen 2 (Paitirhorn und Miinster 1886) p. 236—267.
Knappert, Laurentius: Le christianisme et le pagauisme dans l'histoireeccl^siasti-
que de Bede le Venerable. In: Revue de l'histoire des religions 34 (1896)
p. 59—85. 145—173. 296-317. (Traduit par A. Dirr).
Landgraf, Gustav: Glossographie und Wörterbuch. 1896 siehe: Anonymi (p. 112).
Manitius, Max: Zu Aldhelm und Baeda. 1886. 1890 siehe: Aldhelmus.
158 Scriptores latini. D. Beda venerabilis — Benedictus nursinus.
Bedavenerabilis.
Miller, Thomas: Place names in the english Bede and the localisation of the mss.
[Quellen und Untersuchungen zur Sprach- und Culturgeschichte der germanischen
Völker. 78]. Strassburg: K. J. Tnihutr 1896. (80 S.) 8. M. 3.
Mommsen, Theodor: Bemerkungen zu den Papstbriefen der Britischen Sammlung.
1890. 1910 siehe C: Scriptores opistolarum.
— Die Papstbriefe bei Beda. 1892. 1910 siehe ebenda.
Morin, Germain: Le recueil primitif des homölies de Bede sur l'övangile. In:
Revue benödictine 9 (1892) p. 316—326.
— Le libellus synodicus attribuö par Bede ä S. Gregoire le Grand. Ebenda 11 (1894)
p. 193—208.
— Notes sur plusieurs öcrits attribues ä Bede le Venerable. Ebenda p. 289 — 295.
Pearce, .T. W. : The reginien of wyrde in the „Historia Ecclesiastica''. In: Modern
Language Notes 6 (1891) Sp. 1 — 4 = p. 1 — 2.
Plaine, Beda: Le v6nerable Bede, docteur de l'eglise. In : Revue anglo-romaine 3
(189Ö) p. 49—96.
Plummer, Charles: Memoire sur un manuscrit de l'histoire eccl6siastique du
peuple anglais de Bede, dit le Venerable, appartenant ä la ville de Namur.
Tn: Annales de la sociöte archeologique de Namur 19 (1891) p. 393 — 400.
Rossberg, Conradus: Beda in anth. lat. R. Nr. 676. 1880 siehe: Dracontius.
Schenkl, Karl: Zu Beda de orthographia VII 289, 12 K. In: Wiener Studien 18
(1896) p. 160.
Schmidt, August: Untersuchungen über König yElfreds Bedaübersetzung. Inaug.-
Dissert. Berlin 1889. (1 Bl., 61 S.) 8.
Schmidt, Ludwig: Ravennatische Annalen bei Beda. In: Neues Archiv der
Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 9 (1884) p. 197—200.
Simson, Bernhard: Die überarbeitete und bis zum Jahre 741 fortgesetzte Chronik
des Beda. In: Forschungen zur Deutschen Geschichte 19 (1879) p. 97 — 135.
Varisco, Achille: Di un codice insigne che si credeva perduto e che invece
fortunamente si conserva nell' Archivio Capitolare della Basilica di Monza.
In: R. Istituto lombardo di scienze e lettere. Rendiconti. Serie II 29 (1896)
p. 667—677.
Vita del venerabile Beda. Asti: Sciiola tip. Miclidtrio 1889. (32 S.) 8.
Welzhofer, Karl: Beda's Citate aus der naturalis historia des Plinius. In: Ab-
handlungen aus dem Gebiet der klassischen Altertums-Wissenschaft. Wilhelm
von Christ zum 60. Geburtstag dargebracht (Münchin 1891) p. 25—41.
Werner, Karl: Beda der Ehrwürdige und seine Zeit. Neue (Titel-) Ausgabe.
Wim: W. Braumülhr (1875) 1881. (VIII, 235 S., 1 S. ung.) 8. M. 4.
Wetzel, Georg: Die Chronicen des Baeda Venerabilis. Inaugural-Dissert. Halle a. 8.
1878. (61 S.) 8.
Zimmer, Heinrich: Zur Orthographie des Namens Beda. In: Neues Archiv für
ältere deutsche Geschichtskunde 16 (1891) p. 599—601.
Zupitza, Julius: Altenglische Glossen zu Beda. In: Zeitschrift für deutsches
Alterthum und deutsche Litteratur 31 (1887) p. 28—31.
Bellesa rii versus. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 492.
Benedictus anianus. Hardy,F. :La vie et l'oeuvre de Saint Benoit d'Aniane.
[These]. Parü: Impr. rhs F.colts 1888. (55 S.) 8.
Seebass, Otto: Über das Regelbuch Benedikts von Aniane. In: Zeitschrift für
Kirchengeschichte 15 (1895) p. 244—260.
Benedictus nursinus.
Vita, et Regula ss. P. Benedicti una cum expositione ßegulae a Hildemaro
tradita. Batiabonae, Neo-Ehoraci et Cincivnati: Fr. Pustet 1880. 8.
I. S. Gregorii Magni dialogorum liber secundus de vita et miraculis s. Benedicti.
Cum annotationibus. (XI, 76 S., 1 Bl.)
II. Regula sancti Patris Benedicti iuxta antiquissimos Codices recognita a. P. Ed-
munde Schmidt. (XXIX S., 1 BL, 74 S.)
III. Expositio Regulae ab Hildemaro tradita et nunc primum typis mandata. (XV,
658 S., 1 Bl.)
I und III gez. P. Rupertus Mittermüller.
Regula sancti patris Benedicti iuxta antiquissimos Codices recognita a
P. Edmunde Schmidt. Accedunt quaedam benedictiones et preces.
Editio altera emendatior. Battsbonae, Boinne, Neo Eboraci et Cituinnati :
Fr. Fustet (1892) 1911. (XIV S., 1 BL, 144 S.) 8. M. —.80.
Benedicti Regula monacborum. Recensuit Eduardus Wo e 1 f f 1 i n. Lipsiae :
B. G. Teubner 1895. (XV, 85 S.) 8. M. 1.60.
Benedictus nursinus. 159
Benedictus nursinus.
Praecipvxa ordinis monastici elementa, e regula sancti patris Benedict!
adumbravit, testimoniis ornavit D. M. Wolter. Bruges 1880. (VIII,
840 S.) 8.
Die angelsächsischen Prosabearbeitungen der Benedictinerregel. Heraus-
gegeben von Arnold Schröer. [Bibliothek der angelsächsischen
Prosa 2]. Aas«?: G. H. Wigand 1885. 1888. {VI S. , 1 Bl, 141 S.;
XLIV S., S. 143—258, 1 Bl.) ^8. M. 10.
The Rule of S. Benet. Latin and anglo-saxon interlinear Version. Edited,
with an introduction and notes by H. Logeman. [Early English
Text Society]. London: M. Trülmer and Co. ISSS. (LXIII, 125 S.) 8. Sh. 12.
Oxforder Benedictinerregel herausgegeben von Eduard Sievers. Progr.
acad. Tübingen. Halle: M. Ninneyfr 1887. (XXII, 46 S.) 4. M. 3.
Die Hegel des heiligen Benedikt. Übersetzt von Edmund Schmidt.
Dritte, verbesserte Auflage. Regensburg: Fr. Pustet (1891. 189:5) 1902.
(159 S., 1 Stahlstich). 8. M. —.80.
Die Winteney-Version der Regula s. Benedicti lateinisch und englisch
mit Einleitung, Anmerkungen, Glossar und einem Facsimile zum ersten-
male herausgegeben von Arnold Schröer. Halle: 31. Niemetfer 1888.
(XXVIII, 175 S.) 8. ' M. 5.
La R^gle de Saint Benoit, traduite en vers franpais par Nicole, publice
par Alexandre Heron. [Aus: Societe de l'Histoire de Normandie.
Melanges, etc. serie 3. 1895]. Boiien: Impr. de L. Gy 1895. (186 S.) 8.
Äcenes from the life of St. Benedict, dramatized by a Benedictine Nun . . . and edited
by Albany James Christie. Londoti : CaihoHc Truth Socü/y 1890. (46 S.) 8.
A., D. : Die hemina und libra der Benedictinerregel. Eine archäologische Unter-
suchung. In: Studien und Mittheilungen aus dem Benedictiner- u. dem Cister-
eienser-Orden 4 (1883) 4 p. 249-2)7. 5 (1884) 1 p. 37—60. Auszug aus der Ab-
handlung: Das capitolinisehe Mass- u. Gewichtsystem.
Beniardi I. abbatis casinensis in regulam s. Benedicti expositio ex tabulario
casinensi nunc primum edita cura et studio Anselmi Mariae Caplet. Kx typo-
gropitia Motiiis Casüii 1894. (XI, 435, LIII S., 1 Tab.) 8.
Doyle, Francis Cuthbert: The Teaching of Saint Benedict. Lomfoti : Bums & Oates
(1887). (XXIX, 412 S.) 8. 5 sh. 6 d.
Grützmacher, Georg: Die Bedeutung Benedikts von Nursia und seiner Regel in
der Geschichte des Mönehtums. Berliti : Mayir & Mülkr 1892. (1 Bl., 72 S.) 8. M. 1.80.
Hipler, Franz: Treteis Leben des h. Benedikt. In: Zeitschrift für die Geschichte
und Alterthumskunde Ennlands 7 (1879-1881) p. 599—607.
P(lenkers?), H(eribert)?: Zur Regel St. Benedikts. In: Historisch-politische
Blätter für das katholische Deutschland 118 (1896) p. 259—267.
Schmidt, Edmund: Die Vorrede zur Regel des heil. Benedict. In: Studien und
Mittheilungen aus dem Benedictiner- und Cisterzienser-Orden 4 (1883) 1 p. 1 — 23.
— Ueber den Ursprung zweier Citate in der Regel des heiligen Benedict. Ebenda 5
(1884) 1 p. 340—345.
— Die Scala Humilitatis nach der Regel des hl. Benedict. Ebenda 6 (I8ä5) 1 p. 1—21.
— Das 72. Capitel der Regel des hl. Benedict. Ebenda 6 (188-5) 3 p. 1—11.
— Ueber die wissenschaftliche Bildung des hl. Benedict. Ebenda 9 (1888) p. 57—73.
2;i4-2M. .361 -:381. 5.53—572. 12 (1891) p. 209-221.
— Ueber den Geist des heiligen Benedict. Ebenda 18 (1897) p. 570—575.
— Eine neue Publication über die Regel des heiligen Benedict [Traube: Texfgesch.
d. Reg. S. B.] Ebenda 20 (1899) p. 137—145. 470—476.
— „Neuere Arbeiten und Streitfragen über die Benedictinerregel'-. Ebenda 23 (1902)
p. 363—372.
Schmied er, Pius : Aphorismen zur Geschichte des Mönchthums nach der Regel
des hl. Benedict. In: Studien und Mittheilungen aus dem Benedictiner- und
Cisterzienser-Orden 11 (1890) p. 373—406. 560—597. 12 (1891) p. 54-90. 256—286.
396—422. 537—576.
Schneider, Augustin: Erklärung der Regel des Heiligen Benedikt, Patriarchen
der Mönche des Abendlandes. Nach den Anmerkungen des Abtes Joachim
von Fischingen und mit Berücksichtigung der neuesten Dekrete des Aposto-
lischen Stuhles bearbeitet. Rcgcnnharg , Ncto York & Cincinnati: Fr. Fuiiit 1879.
(VI S., 1 Bl., 309 S.) 8. M. 1.80.
lljO Scriptores latini. D. Benedictus nursinus — Boetius.
Benedictus nursinus.
Spreitzenhofer, Ernest: Die historischen Voraussetzungen der Regel des hl.
Benedict von Nursia. (Nach den Quellen). Progr. des Gymn. zu den Schotten.
Wien: {H. Hirsch) 1895. (S. 3—93). 8. M. 1.20.
Tosti, Luigi: Della vita di san Benedetto. Discorso storico. Edizione illustrata.
[Opere complete. XVIIT]. MoiiUrassino, Roma : L. Pasiiualucci 1892. (386 S.) 8. L. 8.
— Saint Benedict: an historical discourse on his lit'e. Translated from Italian
with author's permission by W. R. Wood s. Preface by John C. Hedley. London :
Kfgan Paul & Co. 1896. (XXIV, 257 S.) 8. 10 sh. 6 d.
Vita di s. Benedetto, patriarca <l6i monaci d'Occidente, compendiata per cura
di Carlo Luigi Torelli. Mouticussino: Tip. de Montecassino 1895. (XVI, 182 S.) 8.
L. —.75.
— Vita di s. Benedetto de' monaci d'Occidente, compendiata dall' opera dell' ab.
L. T. per cura di Carlo Luigi Torelli. Ebenda 1895. (79 S. mit Bild). 8.
Warnet ridi, Pauli, diaconi casinensis, in sanctam regulam commentarium archi-
coenobii casinensis monachi nunc primum ediderunt. Typis nbhaiiae Montis
Casini eodem saeculari anno 1880. (XXIV, 5(33 S., 2 Taf.) 4.
Weyman, Carl: Convenire (zur Regula Beuedicti). 1895 siehe C: CoUectiones (p. 17).
Wölfflin, Eduard: Benedict von Nursia und seine Mönchsregel. In: Sitzungs-
berichte der philosophisch-philologischen und der historischen Classe d. k. b.
Akademie der Wissenschaften 1895 p. 429 — 454.
— Die Latinität des Benedikt von Nursia. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 9 (1896) p. 493—521.
— Zur Regula Benedicti. Ebenda 10 (1898) p. 550.
Wuku, Robert: Die Essener nach Jos. Flavius und das Mönchthum nach der
Regel d. hl. Benedict. 1890 siehe B.: Flavius Josephus.
M. Furius Bibaculus, siehe: Purins Bibaculus.
Cornelius BoccllUS. Fragmenta collegit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipmx 1883) p. 297—298.
Aiiicii Manlii Severini Boetii commentarii in librum Aristotelis tibqI
ioLiTjviütg recensuit Carolus M eis er. 2 partes. Lipsiae: B. G. Tetibner
1877. 1880. 8. M. 8.70.
Pars prior versionem continuam et primam editionem continens. 1877. (X, 225 S.) 8.
M. 2.70.
Pars posterior secundam editionem et indices continens. 1880. (VI, 555 S.) M. 6.
Anicii Manlii Severini Boethii in isagogen Porphyrii commenta . . . recensuit Samuel
Brandt. 19<)6 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 48).
Boezio, De consol. philos., s. CoUezione Fiorentina. [1884—] 1897 (I 1 p. 66).
Boethius in Ciceronis Topica [E.xcerpta]. Edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui " (Tithinfjae 1889) p. 73—75 (Scriptores).
Extraits de Boethiiis (in Cic. Topica] par C. Charles Casati di Casatis. In des Verf.
Jus antiquum (Paris 1894).
Die dem Boethius fälschlich zugeschriebene Abhandlung des Dominicus Gundisalvi de
unitate. Herausgegeben und philosophiegeschichtlich behandelt von Paul Correns.
[Beiträge zur Geschiclxte der Philosophie des Mittelalters I 1]. Münster: Aschendorff'sche
Biichh. 1891. (.56 S.) 8. M. 2.
I. Teil. Inaug.-Dissert. von Breslau. Münster i. W. 1891. (2 EL, 35 S.) 8.
King Alfred's anglo-saxon Version of Boethius de consolatione philosopkiae
with a literal english translation notes and glossary b v Samuel Fox
(1864). Boston: Little, Brown dt Co. Netv York: Scrihner d- Welford
(1890). 8. $ 2.
Die Tröstungen _der Philosophie des Anicius Manlius Torquatus Severinus
Boetius . . . Übersetzt von Richard Scheven. [TJniversal-Bibliothek
3154.3155]. Lei2)^i(i: Fli. Ecclavijun. (1893). (157 S.) 8. M. — .40.
Das erste Gedicht des Boetius [übersetzt von] August Gasda. In: Jahrbücher für
Philologie und Paedagogik 120 (1879) p. 456.
Boetius. IQ\
Boetius.
Chaucer's translation of Boethius's „De Consolatione Philosophiae".
Edited from the additional ms. 10, 340 in the British Museum. Collated
with the Cambridge Univ. Libr. ms. Ji 3. 21. By Richard Morris.
[Chaucer Society. First series. 76]. London: N. Trübner d- Co. 1868.
(XXIII, 205 S.) 8.
Andrer Titel: Chaucer's „Boece" englisht froni Boethius's „De Consolatione Philo-
sophiae". Edited ... 21 (for the Early English Text Society in 1868 and now
reprinted). 1886. 8.
Chaucer's „Boece" englisht from „Anicii Manlii Severini Boetii philo-
sophiae consolationis libri quinque''. Edited from ms. li. 3. 21, in the
University Library, Cambridge, by Frederick James Furnivall.
[Chaucer Society. First series. 75]. London: N. Trübner & Co. 1886.
(VII, 165 S.) 8.
From Lib. III. Met. XI. of Boethius De Consolatione Philosophiae. Translated by
Thomas Taylor. Keprinted from his Miscellanies in Prose and Verse. In: The
Piatonist 2 (Oscfola, Aug. 1885) p. 113.
La consolation philosophique de Boece. Traduction nouvelle par Octave
Cottreau d'apres redition de Rene Valiin (Lugd. Bat., a. 1656) et
Celle de Rudolfus Peiper (Leipsick 1871) combinees. Avec une preface
de Theog. Cerfberr. Paris: Quantin 1889. (VI, 152 p., av. 6 grav.). 4.
Fr. 12.
Teresa Venuti. Boezio De consolatione philosophiae. Versione. Seconda
edizione riveduta e corretta. Borna: Tip. delV Unione cooptrativa ed.
1896. (179 S.) 8.
Un brano della „Consolazione" di Boezio, volgarizzata nel trecento , con commento;
pubblicato da demente Lupi. Pim: Tip. T. Nistri e C. 1879. (14 S.) 2.
Per le nozze Fumi-Cambi.
Bases, Spyridon: De locis quibusdam Boetii librorum qui sunt de consolatione
philosophiae quaestiones criticae. In: 'A9t]vü 4 (1892) p. 341—363.
Bednarz, Georg: De universo orationis colore et syntaxi Boethii. Pars prior.
De Boethii universo orationis colore. Dissert. inaug. Vratisluviae: Gitil. Koebritr
1883. (1 Bl., 31 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.
— De syntaxi Boethii. 3 partes. Progr. des Kealgymn. (Progymn.) S tri eg au 1892.
1907. 1910. (16, 15, 18 S.) 4.
Bentz, Wilhelm: Prustula lexicologia, II. [Boetius]. Progr. des Gymn. Cüstrin
1884. (P. 12). 4.
Binsfeld, Joannes Petrus: Boetii ph. cons. II 3. 1882 siehe C. : Scriptores.
Boissier, Gaston: Le christianisme de Boece. [Jourdain: De l'origine des
traditions relatives au christianisme de B.]. In: Journal des Savants 1889
p. 449—462.
Brasch, Moritz: Boethius' Leben und Schriften. In des Verf. Die Klassiker der
Philosophie 1 (Leipzig o. J.l p. 679—688.
Bright, James W. : Anglo-saxon glosses to Boethius. In: The american Journal
of philology 5 (1884) p. 488-492.
— Some account of King Alfred's Anglo-Saxon Version of the de Consolatione
Philosophiae of Boethius. In: The Johns Hopkins University Circulars 4
(1884—1885) Nr. 3H p. 32.
Concari, Tullo : L'epistola sopra la Trinitä di A. M. S. Boezio: annotazione critica.
Pavia: Tip. frat. Fusi 1881. (32 S.) 8.
Conti, Augusto: Anniversario di Severino Boezio. In des Verf. Letteratura »
patria (UrfHze 1892) p. 3—38.
Cossack, Hermann: Über die altenglische metrische Bearbeitung von „Boethius,
De consolatione philosophiae". Inaug. -Dissert. Leipzig-Reudnitz 1889.
(1 Bl., 69 S.) 8.
Dräseke, Johiinnes: Ueber die theologischen Schriften des Boethius. In: Jahr-
bücher für protestantische Theologie 12 (1886) p. 312—333.
— Boöthiana. In: Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie 31 (1888) p. 94—104.
Fenselau, Hermann Albert : Die Quantität der End- und Mittelsilben einschliess-
lich der Partikeln und Priifixe in Notker's althochdeutscher Übersetzung des
Boethius „de consolatione philosophiae". Teil I. Darstellung und tal)ellarisch&
Übersicht. Inaug.-Dissert. Halle a. S. 1892. (44 S.) 8.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 11
162 Scriptores latini. D. Boetius.
Boetius.
Fleischer, Oskar : Das Accentuationssystem Notkers in seinem Boethius. Inaug.-
Dissert. Halle a. S. 1882. (1 Bl. , 28 S.) 8. Vollständig in: Zeitschrift für
deutsche Philologie 14 (1882) p. 129—172. 285—300.
Fröhner, Wilhelm: Boetius de inst. mus. I. 1. 1884 siehe C: Collectiones (p. 8).
Georges, Karl Ernst: Boeth. instit. arithm. 1. 9 S. 40. 26 Fr. 1881 siehe: Q. Aurelius
Symmachus.
Gertz, Martinus Clarissus: Seneca [Phaedra 959 fif.] og Boetius [De cons. phil.
p. 16 sq. Peip.] In : Nordisk Tidskrift for Filologi. Ny Rffikke 6 (1883-1884) p. 303.
di Giovanni, Vincenzo : Severino Boezio filosofo e i suoi imitatori : studi. Palermo:
L. Pedone-Lnurid 1880. (LX, 195 S.) 8. L. 3.50.
Goetz, Georg, und Loewe , Gustav: Mittheilungen aus italienischen Handschriften.
1878 siehe : Anthologia.
Graf, Arturo : Severino Boezio. In des Verf.: Roma nella memoria e nelle
immaginazioni del medio evo 2 (Torino 1883) p. 322—367.
Gustafsson, Fridolfus: De codicibus Boetii in institutione arithmetica librorum
bernensibus. In: Acta societatis scientiariim fennicae 11 (1880) p. 341 — 344.
Hartmann, K. A. Martin: Ist Koenig Aelfred der Verfasser der alliterierenden
Uebertragung der Metra des Boetius? In: Anglia 5 (1882) p. 411—450.
Hildebrand, August: Boethius und seine Stellung zum Christentume. Regens-
burg: 0. J. Manz 1885. (VII, 314 S.) 8. M. 5.
Hubbard, Frank G. : The relation of the „Blooms of King Alfred" to the anglo-
saxon translation of Boethius. In: Modern Language Notes 9 (1894) Sp. 321—342
= P. 161—171.
Huet, Ged6on : La premiere edition de la Consolation de Boece en Neerlandais.
In: Melanges Julien Havet (Paris 1895) p. 561—569.
Jourdain, Charles: De l'origine des traditions sur le christianisme de Boece
(1861). In des Verf. Excursions historiques et philosophiques ä travers le
moyen äge (Paris 1888) p. 1—27.
— Les commentaires inödits de Guillaume de Conches et de Nicolas Triveth sur
la Consolation de la Philosophie de Boece. Ebenda p. 29-68.
Kelle, Johann: Über die Grundlage, auf der Notkers Erklärung von Boethius
De consolatione philosophiae beruht. In: Sitzungsberichte der philosophisch-
philologischen und der historischen Classe der k. b. Akademie der Wissen-
schaften zu München 1896 p. 349—356.
Kellner, Leon: Zur Textkritik von Chaucer's Boethius. In: Englische Studien 14
(1890) p. 1—53.
Klussmann, Ernst: Zu Boethius de philosophiae consolatione. In: Philologus 60
(1891) p. 573—576.
I 4 p. 11. 39 P. 14 poet. v. 2 p. 9. 16 p. 21. 45. II 1 poet. v. 8 p. 26. II 2
p. 27. 30. II 3 poet. v. 16 p. 31. II 4 p. 32. 17. II 5 p. 37. 60. II 8 p. 47.
3. IV 6 p. 108. 25. IV 6 p. 113. 140.
Koppen, Friedrich Theodor: Notiz über die Zahlwörter im Abacus des Boethius.
In: Mölanges greco-romains tires du Bulletin de l'Academie des sciences de
St.-Petersbourg 6 (1894) p. 181— 198 = Bulletin de l'Academie des sciences de
St. Petersbourg N. S. III (XXXV) p. 31—48.
Krieg, Cornelius: Ueber die theologischen Schriften des Boethius. Vortrag, ge-
halten bei Gelegenheit der IX. General- Versammlung der Görres-Gesellschaft
zu Freiburg am 21. August 1884. In: Jahresbericht der Görres-Gesellschaft zur
Pflege der Wissenschaft im katholischen Deutschland für das Jahr 1884 (Köln
1885) p. 23—52.
Leicht, Alfred: Ist Koenig .lElfred der Verfasser der alliterierenden Metra des
Boetiiis? Inaug.-Dissert. von Leipzig. Sonderabdruck aus: „Anglia" 6 (1883)
p. 1-26—170. Halle 1882. (1 BL, 48 S., 1 S. ung.) 8.
— Zur angelsächsischen Bearbeitung des Boetius. In: Anglia 7 (1884) p. 178—202,
Liddell, Mark; Chaucer's translation of Boece's „Boke of Comfort". In: The
Academy 48 (1895) p. 227.
— Chaucers' Boethius translation. Ebenda 49 (1896) p. 199—200.
Löhner, Rudolf: Wortstellung der Relativ- und abhängigen Conjunctionalsätze
in Notker, Boethius. In: Zeitschrift für deutsche Philologie 14 (1882) p. 173-217
300—330.
Loewe, Gustav siehe G. Goetz.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter.
1889. 1890 siehe C. : Poetae christiani.
Meiser, Carl: Des Boetius Übersetzung der aristotelischen Schrift nsQl kQuijrslac.
1878 siehe B.: Aristoteles.
Miekley, Gualtherus: De Boethii libri de musica primi fontibus. Dissert. inaug
Jenae 1898. (30 S.) 8.
Moore, Edward: Dante and Boethius. 1896 siehe B. : Aristoteles.
Boetius. 163
Boetius.
Murari, Rocco : Le guide di Dante e di Boezio e la presentazione scenica di
Beatrice e della Filosofia. In: Giornale dantesco 3 (1896) p. 196—211. Fort-
setzung:
— Boezio e Dante. II. II lib. III, m. 9 della Cons. Phil, e l'opera dantesca.
Ebenda 5 (1898) p. 18—39.
— Boezio e Dante. III. La dottrina del libero arbitrio in Dante e in Boezio.
Ebenda 7 (1899) p. 36—52. Wiederholt in:
— Dante e Boezio: eontributo alle studio delle fonti dantesche. Bologna: K. Zanichelli
1905. (XV, 4.30 S.) 8. L. 5.
Nagel, Franz: Die altfranzösische Übersetzung der Consolatio philosophiae des
Boethius von Renaut von Louhans. Inaug.-Dissert. = Zeitschrift für romanische
Philologie 15 (1891) p. 1—23. Halle a. S. 1890. (1 BL, 23 S.) 8.
Narducci, Enrico: Intorno al autentieitä di un codice vaticano contenente il
trattato di Boezio „De consolatione Philosophiae" scritto di mano di Oiovanni
Boccaccio. Memoria seguita da un' appendice di documenti riguardanti le
ambascerie di Bernardo Bembo. [Aus: Atti della r. Accademia dei Lincei
anno 280. 1882 — 1883. Serie 3. Meniorie della Classe di scienze morali, storiche
e tilologiche 8 (18>3) p. 24::5— 204, I tav.] Roma: Salvinni 1882. 4. L. 3.
Nolte, H. : Zu Boethius philcfoph. consolat. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 31 (18S0) p. 87 — 90.
Paulson, .Johannes: De fraginento lundensi Boetii de institutione arithmetica
librorum. In: Acta universitatis lundensis. Lunds üniversitets Ars-Skrift 21
(1884—1885). (30 S.) 4.
Pfeilschif ter , Georg: Der Tod des Boethius und Symmachus. In des Verf. Der
Gotenkönig Theoderich der Grosse vind die katholische Kirche (Munster i. W,
1896) p. 109—184.
Die Schriften Notkers und seiner Schule herausgegeben von Paul Piper. [Ger-
manischer Bücherschatz. 8]. Frelhurg i. B. uml Tübingen: J. C. B. Mohr 1^82. 8.
Erster Band. Schritten philosophischen Inhalts. Mit 19 Holzschnitten und
14 Figuren im Text. 1882. (CLXXXXIII, 3 >3 S.) M. 15.
I. Anicius Manlius Severinus Boetius de consolatione philosophiae.
(P. 1—363).
II. Anicius Manlius Severinus Boetius Commentar zu den Categorien
des Aristoteles. (P. 365—495'.
m. Anicius Manlius Severinus Boetius Bearbeitung von Aristoteles'
Schritt de interpretatione. (P. 497 -588).
Prietzel, Otto; Boethius und seine Stellung zum Christenthume. Progr. der
Realschule II. O. Lob au 1879. (S. 3—33). 4.
Riboldi, Agostino Gaetano: I tre voneral)ili sepolcri di s. Siro, s. Agostino e
San Boezio nelle cattedrale di Pavia, riconosciuti e onorati. 1885 siehe : Augustinus.
Rodolfi, Ferdinando: II ,De Arithmetica" di Boezio. In: La Scuola cattolica e
la Scienza italiana. Ser. II, anno IV, vol. 8 (M/luno l»s94i p. 42J — 4.8.
RueUe, Charles Emile: Le musicographe Alypius corrige par Boece. 1894 siehe
B. : Alypius.
Scheid, Nikolaus: Die Weltanschauung des Boöthius und sein „Trostbuch". In:
Stimmen aus Maria-Laach .39 (1^90) p. 374—^92.
S c h e p s s , Georar : Handschriftliche Studien zu Boethius de consolatione philosophiae.
Progr. der Studien-Anst.dt Würzburg 1881. (47 S.) 8.
— Funde und Studien zu . . . Boethius. l8-<4 siehe D. : Anonymi (Scriptores erotici).
— Geschichtli. hes aus Boethiushandschriften. In: Neues Archiv der Gesollschaft
für ältere deutsche Gesi hiohtskun^le 11 (1S86) p. 123—14'.
— Subscriptionen in Boethiushandschriften. In: Blätter lür das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 24 (1888 p. i!l— 29.
— Zu Boethius. In: Commentationes woelfflinianae (Upsinc 1891) p. 2 5 280.
— Zu den mathematisch-musikalischen Werken des Boethius. In: Abhandlungen
aus dem Gebiet der klassischen Altertums-Wi.ssenschalt. Wilhe m von Christ
zum 60. Geburtstag dargebracht {Miinrhin 1891) p. ]Ü7— 1 13.
— Zu Boethius de consolatione. In: Philologus .52 (1894) p. 380—381.
— Zu den opuscula Porphyri.ma des Boethius. Ebenda p. 560 — 5 3.
— Zu König Alfieds „Boethius". In: Archiv für das Studium der neueren Sprachen
und Litteratureii 9t (1895) p. l49— 1.,0.
— Zu Pseudo-Boethius de fide catholica. In: Zeitschrift für wissenschaftliche
Theologie 38 (1895) p. 26 »-278.
— Psoudepigrapha boethian:). In: Pliilologus 55 (1896) p 7.'7— 731.
Sonnenburg, Peter: Bemerkungen zu Notkers Bearbeitung des Boethius. Progr.
des kgl. Gymn. P.onn 18'<7. (S. 3—12). 4.
11*
164 Scriptores latini, D. Boetius — Bonifatius.
Boetius.
Stangl, Thomas: Boethiana vel Boethii couimentariorum in Ciceronis topica
emendationes ex octo codieibus haustae et auctae observationibus granimaticis.
Dissert. inaug. monac. a. 1882. Prostat Gothae ap. Fi-. A. Perthes. (1 Bl., 62 S.)
8. Vollständig: Gothae: Fr. A. Perthes. (104 S.) 8. M. 2.40.
— Pseudoboethiana. In: Jahrbücher für classische Philologie 127 (1883) p. 193—208.
28.5—301.
— Zu Boethius [de cons. phil. p. 85, 91 P.] In: Philologus 51(1892) p. 483.
Stewart, Hugh Fräser: Boethius. An essay. Edinburgh & London: W. Blackwood
& sons 1891. (X, 279 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Thirion, J. : L'histoire de l'arithmetique. 18S3 — 1885 siehe A. : Scriptores
mathematici.
S. Tomniaso d'Aquino: Le questioni siil libro di Boezio intorno la Trinitä
ridotte in compendio da Girolamo Guadagnin. Tr(viso : Xovelli i882. (64 S.) 8. L. 1.
deVries, Scato Gocko: Boethii fragmentum notis tironianis descriptum. (Additur
tabula lithographioa). In: Sylloge commentationum quam viro cl. Constantino
Conto obtulerunt philologi batavi (Lagdiiiii-Btit. 1893) p. 127—135.
Weissenborn, Hermann: Die Boetius-Frage. 1879 siehe B. : Euclides.
— Zur Boetius-Frage. Progr. des Realgymn. Eise nach 1880. (10 S.) 4.
de "Winterfeld, Paulus: Boetius de consol. phil. I 5. 45. 1895 siehe C. :
CoUectiones (p. 17).
Wülcker, Richard Paul: Aus englischen Bibliotheken. Eine Handschrift der
Chaucer'schen Übersetzung der Trostschrift des Boetius. In: Anglia 2 (1879)
p. 372—373.
Zimmermann, Otto: Ueber den Verfasser der altenglischen Metren des Boethius.
Inaug.-Dissert. Greifswald 1882. (2 Bl., 50 S.) 8.
Bomfatll carmina cum appendice carminum anglicorum rec. Ernestus Duemmler
in: Poetae latini aevi carolini 1 (Berolini 1881) p. 1 — 23.
S. Bonifatii et Lulli epistolae. Edidit Ernestus Duemmler. In:Epistolae merowingici
et karolini aevi 1 (Btndini 1892) p. 215—433.
B. : Hat der hl. Bonifaz sich zur Regel des hl. Benedict bekannt? In: Wissen-
schaftliche Studien und Mittheilungen aus dem Benedictiner-Orden 1880. 2. Heft
p. 217—218.
Boniface and the primitive missionaries of Germany. In : The British and foreign
evangelical Review 34 (1885) p. 248—260.
Bonifatius oder Bonifacius? (Zur Eigennamen-Bildung überhaupt). In : Historisch-
politische Blätter für das katholische Deutschland 83 (1879) p. 377—387.
V. Born, Wilhelm (Freih. v. Gruben): Bonifatius. 2. Auü. Paderborn: Verl. d.
Bonifacius-nr. (1883) 1892. (2 BL, 290 S.) 8. M. 2.40.
Braunmüller, Benedikt: Des heiligen Bonifaz Aufenthalt und Thätigkeit in
Bayern. Nach den Quellen zusammengestellt. In : Historisch-politische Blätter
für das katholische Deutschland 88 (1881) p. 721—7:36. 822—834.
— St. Bonifaz und die bayerischen Klostergründungen. (Ein kleiner Nachtrag).
Ebenda 89 (1882) p. 854—859.
von Buss, Franz Joseph: Winfrid-Bonifacius. Aus dem literarischen Nachlasse
herausgegeben von Rudolf Ritter von Scherer. Graz : Styria 1S80. (VIII, 396 S.) 8.
M. 3.40.
Cruel, R. : Die Sermone des h. Bonifacius. In des Verf. Geschichte der deutschen
Predigt im Mittelalter (Detmold 1879) p. 13—28.
Diekamp, Wilhelm: Die Wiener Handschrift der Bonifatius-Briefe. In: Neues
Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 9 (1884) p. 9 — 28.
Dümmler , Ernst: Die handschriftliche Ueberlieferung der lateinischen Dichtungen
aus der Zeit der Karolinger. 1879 siehe C. : Poetae.
Eberle, Melchior: Der heilige Bonifacius, Apostel von Deutschland. Sein Leben
und Wirken nach den Wandgemälden der Basilika in München dargestellt.
Zweite, vermehrte Auflage. Augsburg: Kranzfelder' sehe Buchh. (1893) 1902. (IV,
201 S., 1 S. ung., Abbild.). 8. M. 1.
Ebrard, August: Bomfatius der Zerstörer des columbanischen Kirchentums auf
dem Festlande. Ein Nachtrag zu dem Werke: „Die iroschottische Missions-
kirche." Gütersloh: C. Bertelsmann 1882. (VIII, 259 S., 1 Bl.) 8. M. 4.
Ewald, Paul: Die Papstbriefe der Brittischen Sammlung. 1880 siehe C. : Scriptores
epistolarum.
Fischer, Otto: Bonifatius der Apostel der Deutschen. Nach den Quellen dar-
gestellt. Leipzig: T. 0. Weigel 1881. (3 Bl., 295 S.) 8. M. 6.
— Das Legatenamt des Bonifatius und seine Mission unter den Sachsen. In:
Forschungen zur Deutschen Geschichte 2(J (1886) p. 640 — 647.
Hahn, Heinrich: Ueber einige Briefe der Bonifazischen Sammlung mit un-
bestimmter Adresse. In: Forschungen zur Deutschen Geschichte 21 (1881)
p. 383—400.
Bonifatius. 165
Bonif atius.
Hahn, Heinrich: Bonifaz und Lul. Ihre angelsächsischen Korrespondenten. Erz-
bischof Luis Leben. Leipzig : Vdt <t- Comp. 1883. (XIl, 351 S., 1 S. ung.) 8. M. 10.
— Die angeblichen Predigten des Bonifaz. In: Forschungen zur Deutschen Ge-
schichte 24 (1884) p. 583-625.
— Die Namen der Bonifazischen Briefe im liber vitae ecclesiae Dunelmensis. In :
Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 12 (1887)
p. 109—127.
von Höfler, Constantin Ritter: Bonifatius, der Apostel der Deutschen, und die
Slavenapostel Konstantinos (Cyrillus) und Methodios. Eine historische Parallele.
[Aus: Mittheilungen des Vereines für Geschichte der Deutschen in Böhmen 25
(1887) p. 209—272]. Prag: H. Duminicus 1887. (64 S.) 8. M. —.80.
Holtzmann, Heinrich Julius: Luther und Bonifatius. In: Deutsche Revue 8
(1883) 4 p. 117—122.
Hupfeld: Bonifatius, der Apostel der Deutschen. In: Allgemeine Missions-Zeit-
schrift 17 (1890) p. 447—4.58. 481—495.
Kuhlmann, Bernhard: Der heilige Bonifatius, Apostel der Deutschen. Paderborn:
Drurk und Vn-laff der BoiiifiiriHs-hrurUrd 1895. (XIV S., 1 Bl., 504 S.) 8. M. 3.60.
Falk, Franz: Der Weg der Procession der Bonifatiusleiche von Mainz bis Fulda.
In: Der Katholik 58. Jahrg. 1878 I p. 659—663.
— Zur Erklärung der 19. Paganie im bonifatianischen Indiculus paganiarum. In:
Mittheilungen des Instituts für oesterreichische Geschichtsforschung 10 (1889)
p. 135.
Laubmann, Georg: Mittheilungen aus Würzburger Handschriften. I. Ein acro-
stichisches Gedicht von Winfried-Bonifatius. In: Sitzungsberichte der philo-
sophisch-philologischen und historischen Classe der k. b. Akademie der Wissen-
schaften zu München 1878. I p. 1—20. II. Cassiodor's Institutiones saecularium
litterarum (oder humanarum rerum) in der Würzburger und Bamberger Hand-
schrift. Ebenda 1878. II p. 71—96.
Leben des h. Bonifazius von Wilibald der h. Leoba von Rudolf von Fulda des
Abtes Sturmi von Eigil des h. Lelniin von Hucbald. Nach den Ausgaben der
Monumenta Germaniae übersetzt von Wilhelm Arn d t. Zvreite neu bearbeitete
Auflage. [Die Geschichtschreiber der deutschen Vorzeit. Zweite Gesammt-
ausgabe. Achtes Jahrh. Zweiter Band]. Leipzig: Dyk'sche Biichh. (1865) 1888
(XII, 143 S.) 8. M. 2
Leven van den H. Bonifacius door een R. K. Priester. Voorafgegaan van een
woord van aan beveling door J. A. de Rijk. Amsterdtim: F. H. J. Beklur 1889. 8
F. —.60
Loofs, Friedrich: Zur Chronologie der auf die fränkischen Synoden des hl
Bonifatius bezüglichen Briefe der bonifazischen Briefsammlung. Inaug.-Diss
V. Leipzig. Leipzig-Reudnit z 1881. (54 S.) 8.
— Der Beiname des Apostels der Deutschen nebst einer Mitteilung über Bonifatii
ep. 22 bei Jafife Bibl. rer. Germ. III, 81. In: Zeitschrift für Kirchengeschichte 5
(1882) p. 62.3—631.
Nilles, Nicolaus: Die Schreibung Bonifatius bei den Orientalen. In: Zeitschrift
für katholische Theologie 6 (1882) p. 375.
Nürnberger, August: Des heil. Bonifatius Werk De unitate fidei. In:^Der
Katholik 61 (1881) 2 p. 15—28.
— Verlorene Handschriften der Briefe des hl. Bonifatius. In: Neues Archiv der
Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 7 (1882) p. 353—381.
— Zur handschriftlichen Ueberlieferung der Werke des hl. Bonifatius. Ebenda 8
(1883) p. 299-325.
— Zur handschriftlichen Ueberlieferung der Werke des heil. Bonifatius. Progr.
des Gymn. Neisse 1883. (XIX S.) 4.
— Die Bonifatiuslitteratur der Magdeburger Centuriatoren. In : Neues Archiv der
Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 11 (1836) p. 9 — 41.
— Aus der litterarischen Hinterlassenschaft des hl. Bonifatius und des hl.
Burchardus. In: 24. Bericht der wissenschaftlichen Gesellschaft Philomathie
in Neisse (1888) p. 133—180.
— Die Dicta Sancti Bonifatii episcopi in der Handschrift von St. Gallen. In :
Theologische Quartalschrift 70 (1888) p. 287—296.
— Die angebliche Unechtheit der Predigten des heiligen Bonifatius. In: Neues
Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Gesohichtskunde 14 (1889) p. 109—134.
— Analecta bonifatiana. In : Römische Quartalschrift für christliche Alterthums-
kunde und für Kirchengeschichte 5 (1891) p. 28 — 53.
— De sancti Bonifatii, Germanorum apostoli, vitis codicum manuscriptorum ope
denuo edendis coinmentatio. Habilitationsschrift. Vr atis lavi ae 1892. (32 S.) 8.
— Disquisitiones criticae in Willibaldi vitam S. Bonif;itii. Progr. des Matthias-
gymn. Breslau 1892. (XVII S.) 4.
16(3 Scriptores latini. D, Bonifatius — M. Junius Brutus.
Bonif atius.
Nürnberger, August: Anecdota Bonifatiana. In: 26. Bericht der wissenschaft-
lichen Gesellschaft Philomathie in Neisse (1892) p. 122- 152.
I. Incipit passio sancti B. episcopi et sociorum eius. II. III a. Passio beatorum
B. et sociorum eius martirum abbreviata. IV. Sermo in octava sancti
B. episcopi.
— Vita S. Bonifatii, auctore V7illib:ildo. Aus der Münchener Handschrift neu
herausgegeben und mit textkritischem Apparat versehen von A. N. [Aus:
27. Bericht der wissenschaftlichen Gesellschaft Philomathie in Neisse]. Breslau:
Mülhr u. Stißtrt 1895. (1 BL, 69 S.) «. M. 1.
— Die Namen Vynfreth-Bonit'atius. Ein historisch -kritisches Referat. [Aus: 28.
Bericht...! Khtnihi liQG. (V, 96 S.) 8. ' M. 1.60.
Oelsner, Ludwig: Zur Einführung in die Lektüre der Bonifazischen Briefe. In:
Berichte des Freien Deutschen Hochstiftes zu Frankfurt am Main. N. F. 12.
Jahrgang (1896) p. 130—135.
Pfahler, Georg: St. Bonifatius und die Erhebung Pippins auf den fränkischen
Königsthron. In: Theologische Quartalschrift 61 (1889) p. 92—107.
— St. Bonifacius und seine Zeit. Bcgcnsharg: 0. .1. Manz 1880. (VI S., 1 BL, 396 S.) 8.
M. 6.
— Die bonifatianische Briefsammlung chronologisch geordnet und nach ihrem
wesentlichen Inhalt mitgetheilt. Ntübronn : Srlidl \8S2,. (IX, 114 S.) 8. M. 2.25.
Schwalm, M.-B.: Saint Boniface et les missionaires de la Germanie au VIII«
siecle. In: La Science sociale 5" ann6e 9 (1890) p. 2!— 50. 351—382. 449—484. 10
(1890) p. 509—539. 6« annee 11 (1891) p. 418—452. 12 (1891) p. 263— 2'^3. 7» annee
13 (1892) p. 175—19(5.
Schwemer, Richard: Bonifatius und die frommen angelsächsischen Frauen. In:
Berichte des Freien Deutschen Hochstiftes zu Frankfurt am Main N. F. 12. Jahrg.
1896 p 821-326.
Smith, Isaac Gregory: Boniface. (The Fathers for english readers.) London:
Socidy for Promoting Christian Knowltdf/e 1896. (106 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Traub, Gottfried: Bonifatius. Ein Lebensbild. Leipzig: Bachhamllung des Evang.
Bundes von C. Braun (1894). (VII, 223 S.) 8. M. 3.
Traube, Ludwig: Die unter den Briefen des Bonifatius und Lul überlieferten
Rhythmen. In des Verf. Karolingische Dichtungen (Berlin 1R88) p. 130—134.
Vi ta Sancti Bonifacii episcopi Moguntini et Martyris auctore Willibalde secundum
priorem, vit videtur, conscriptionem nuncprimumedita. In: AnalectaBoUandiana
1 (1882) p. 49-72.
W^aitz, Georg: lieber eine Bearbeitung der Vita Bonifatii des Willibald. In:
Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 8 (1883)
p. 169—171.
V. W(alderndorf f), H. G. : Der Name des Apostels der Deutschen. In: Historisch-
politische Blätter für das katholische Deutschland 89 (1882) p. 159-168.
Will, Cornelius: Bonifatius, eine etymologisch-diplomatische Untersuchung. In:
Görres-Gesellschaft. Historisches Jahrbuch 1 (1880) p. 253—271. Auch im Separat-
abdruek. (19 S.) 8.
Woelbing, Gustav: Die mittelalterlichen Lebensbeschreibungen des Bonifatius
ihrem Inhalte nach untersucht, verglichen und erläutert. Inaugural-Dissert.
von Jena, fhi/izig: fl. Focl). 1892. (1 BL, lÜO S.) 8. M. 2.
Zur Bonifatius-Literatur. In : Theologisches Literaturblatt 3 (1882) Nr. 19 Sp. 145—146.
Nr. 20 Sp. 153—155.
BonoSUS. Recensuit Alexander Riese. 1869. 2 1894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 280.
Bonosus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsiae 1882) p. 362.
Bruttedii Nigri historiarum fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Histori-
corum romanorum fragmenta (Lipsiue 1883) p. 289 — 290.
D. Junius Brutus Albinus. Gebhard, Ernst: De D. Junii Bruti genere
dicendi. Dissert. inaug. Jenae 1891. (56 S.) 8.
Paulus, Matthias: De Decimo Junio Bruto Albino. Commentatio historica.
Monasterii Guestf. 1889. (1 Bl., 58 S.) 8.
Watson, A. : On the date and integrity of a letter ascribed to D. Brutus. (Ad
familiäres XL Ba). In: The Journal of philology 8 (1879) p. 269—271.
M. Junius Brutus. Epitornarum fragmenta recensuit Hermannus Peter in:
Historicorum romanorum fragmenta (Lipsiae I88i) p. 240—241.
M. Brutus, s. Oratorum romanorum reliquiae rec. Jacobus Cortese. 1892 (p. 17).
Epistulae ad Ciceronem siehe: Cicero.
d'Addozio, Vincentius: De M. Bruti vita et studiis doctrinae scripsit V. d'Add,
Niopoli: AI. Viirro 189"). (2 Bl., 205 S., 1 Bl.) 8. L. 3.
Boissier, Gaston: Ciceron et ses amis. Etüde sur la societe romaine du temps
de Cesar (1865) 1905 siehe: Cicero.
M. Junius Brutus — M. Caelius Rufus. 167
M. Junius Brutus.
Fornari, Vito: Altre considerazioni intorno alle parole di M. Giunio Bruto in
sul morire. In: La Sapienza 4 (1881) p. 357—358.
Ganter, Franz Ludwig: Chronologische Untersuchungen zu Ciceros Briefen an
M. Brutus und den philippischen Keden. (fJin Beitrag zur Eehtheitsfrage der
Brutusbriefe). In: Jahrbücher für classische Philologie 149 (1894) p. 613—636.
Gurlitt, Ludwig siehe: M. TuUius Cicero.
Mulazzi, Giulio : Bruto secondo nella letteratura. Mflano: Tip. A. Monti e ('. 1896.
(80 S.) 8.
Purser, Louis Claude: Marcus Brutus as Caesarian. In: Hermathena 9 No. 23
(1896) p. 369—384.
Schirmer, Karl: Über die Sprache des M. Brutus in den bei Cicero überlieferten
Briefen. Progr. des Lyc. Metz 1884. (26 S.) 4.
Schmidt, Otto Eduard: Ein falscher Freiheitsheld des Altertums. In: Die Grenz-
boten 48 (1889) 1 p. 363—369. 407—414.
— M. Junius Brutus. In: Verhandlungen der 40. Versammlung deutscher Philo-
logen und Schulmänner in Görlitz 1889 (Uipzü/ 1890) p. 165—185.
L. Caecilius siehe L. Caecilius Firmianus Lactantius.
Caecilius Baibus. Scheibmaier, Josephus: De sententiis quas dicunt Caecilii
Balbi. Dissert. inaug. und Progr. des Wilhelmsgymn. Monachii 1879. (32 S.) 8.
Traube, Ludwig: O Koma nobilis. 1891 siehe C. : CoUeotiones (p. 15).
Caecilius Statius. Extraits du theätre latin ... par Germain Art aud. 1896
siehe C. : Poetae scaenici.
3Ieyer, Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu Caecilius. 1878 siehe C:
Poetae.
Quicherat, Louis: Un vers de Caecilius traduit par La Fontaine. In des Verf.
Melanges de philologie (Paris 1879) p. 316—322.
Schienger, Jakob: Cic. de orat. II 10. 40 zwei trochäische Septenare des Statius
Caecilius. 1890 siehe B.: Sophocles.
Schlüter, Josef: Caecilii Statu fabularum fragmenta comparatis Graecorum
comicorum reliquiis illustrata. 1884 siehe A.: Poetae scaenici b) Comici.
Stowasser, Josef Maria: Caecil. bei Non. 536. 9. 1884 siehe: Nonius,
Tyrrell, Robert Yelverton: Latin poetry. 1895 siehe C: Poetae.
Vannucci, Atto : Plauto , Cecilio e Terenzio. (1854) 1885 siehe C. : CoUectionea
(p. 16).
Caelius Aurelianus. Friedel, Victor Henricus: De scriptis Caelii Aureliani
Methodici siccensis. Dissert. inaug. bonnensis. Episcopi Villae 1892. (50 S., 1 Bl.) 4.
Funck, Anton: Praemiscuus = promiscuus . . . 1896 siehe: Apicius.
Georges, Karl Ernst: Cael. Aurelian. chron. IV 2. 18. 1887 siehe: M. Terentiua
Varro.
Lane, L. C. : Things old and new with a chapter from Caelius Aurelianus. In:
Pacific Medical and Surgery Journal 29 (S. Francisco 1886) p. 397—402.
Wölfflin, Eduard: Cael. Aurelian. init. 1882 siehe C: Collectiones (p. 17).
M. Caelius Rufus. Epistolae siehe: Cicero (Gesamtausgaben und Ausgaben der
Briefe).
d' Addozio, Vincenzo: De M. Caelio Rufe commentatio. Progr. Lyc. Bari 1879—80.
Napcli: B. Peiltraiw 1881. (44 S.) 8.
Antoine, Ferdinand: Biographie de Caelius. In: M6moires de l'Acadömie des
Sciences inscriptions et belles-lettres de Toulouse. IX» Ser. 5 (1893) p. 560— 587.
Becher, Ferdinand: Über den Sprachgebrauch des M. Caelius Rufus in den bei
Cic. ad fain. VIII enthaltenen Briefen mit Berücksichtigung der bei Quintilian
u. a. überlieferten Fragmente aus seinen Keden. (ümschlagtit. : Über den
Sprachgebrauch des C). Progr. der Klostersch. Ilfeld. Nordhausen 1838.
{Leipzig: G. Foci). (41 S.) 4. M. 1.25.
Boissier, Gaston: Ciceron et ses amis. Etüde sur la societe romaine du temps
de C6sar (1865) 1905 siehe : Cicero.
Burg, Franciscus: De M. Caelii Rufi genere dicendi. Dissert. inaug. friburg.
Lipsiae 1888. (78 S.) 8.
Harnecker, Otto: Einiges über M. Caelius Rufus und zu Ciceros Caeliana. 1884
siehe: Cicero.
Manetti, Alfredo: Le epistole di M. Celio Rufe a Cicerone (Cic. Fam. lib. VIII).
Correzioni ed aggiunte all' apparato critico dell' ediz. di L. Mendelssohn
(M. TuUi Ciceronis epistularum libri XVI. Leipzig 1893). In: Rivista di filologia
e d'istruzione classica 24 (1896) p. 518 — 525.
Riemann, Othon: Coelius ap. Cic. Ad fam. 8. 9. 1. In: Revue de philologie 14
(1890) p. 85.
Scrinerius, Petrus Johannes: De Mivrco Caelio Ruf o, Ciceronis familiari. Progr.
des Gymn. Der d recht 1883. (S. 35—73). 8.
168 Scriptores latini. D. M. Caelius Rufus — C. Jiilius Caesar.
M. Caelius Rufus.
Teuffei, Wilhelm Sigmund: Zu den Briefen des Caelius. (1874). In des Verf.
Kritisch-Exegetisches {TiVifrifffn 18781 p. 45—47. Wiederholt in:
— Zu den Briefen des Cäliiis (1874) 1889 siehe : Cicero.
Tyrrell, Robert Yelverton : Marcus Caelius Rufus. — Ün the language of Caelius.
In des Verf. : The correspondence of M. Tullius Cicero 3 (1890) p. XXXVIII— LX.
CI— CIX.
Wegehaupt, Wilhelm: M. Caelius Rufus. Progr. des Gymn. zu St. Maria-
Magdalena Breslau 1878. (24 S.) 4.
Wieschhoel ter, Heinricus: De M. Caelio Rufo oratore. Dissert. inaug. Lipsiae :
(G. Fock) 188i. (1 Bl., 49 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.
Q. Servilius Caepio, s. Oratorum romanorum reliquiae rec. Jacobus Corte se.
1892 (p. 17).
C. Julius Caesar. C. J. Caesaris commentarii de hello gallico et civili,
selectas aliorum suasque notas adiecit Adolphus ßegnier. Paris:
Hachette et Cie. {184S) 1890. {394: S.) 8. _ _ Fr. 1.50.
C Jiüii Caesaris commentarii cum supplementis A. Hirtii et aliorum ex
recensione Caroli Nipperdeii. Editio quarta stereotypa. Lipsiae:
Breitlwpf et Hiirtel (1847) 1881. (IV, 344 S.) 8. M. 1.50.
C. Julii Caesaris commentarii cum supplementis A. Hirtii et aliorum.
Tertium edidit Emanuel Hoffmann. 2 voll. Vindobonae: C. Gerold f.
(1856. 1857. 1888) 1890. 1898. 8. M. 3.60.
Vol. I. Commentarii de hello gallico. (XLII, 263 S.) M. 2.
„ II. Commentarii de hello civili. Accedunt commentarii de hello alexandrino,
africano, hispaniensi. (1 Bl., 321 S.) M. 1.60.
C. Julii Caesaris commentarii de hello gallico et de hello civili. Nouvelle
edition avec des notes historiques, philologiques et litteraires en fran9ais,
precedee d'une notice litteraire et suivie d'un dictionnaire de geographie
comparee par Charles Gidel. Paris: Bclin freres (1857) 1890. (XH,
458 S.) 8. _ Fr. 2.25.
C. Giulio Cesare. Commentarii de hello gallico et civili con note di
Osvaldo Berrini. Torino: Paravin 1885. 8. L. 1.60.
C. Giulio Cesare. Commentarii de hello gallico et civili curante Osvaldo
Berrini. Nuova ristampa. Tormo; Pamr/o e C (1891) 1897. 8. L. 1.25.
C. Julii Caesaris commentarii de hello gallico et civili in usum scholarum
curante Thomaso Vallaurio. Augustae Tanr.: Ex. typ. H. Marietti 1892.
(304 S.) 8.
C. Julii Caesaris commentarii cum A. Hirtii aliorumque supplementis
ex recensione Bernardi Kühleri. Editio maior. 3 vol. Lipsiae:
B. G. Teidmer 1893—1897. 8. M. 4.60.
Vol. I. Commentarii de hello gallico. 1893. (CXXX, 237 S., 1 Karte.) M. 1.20.
„ II. Commentarii de hello civili. 1S94. (L, 153 S.) M. —.90.
„ III pars prior. Commentarius de hello alexandrino. Rec. B. Kühler. Commen-
tarius de hello africo. Rec. Eduardus Wolf flin. 1896. (XLIV, 104 S.) M. 1.
„ III pars altera. Commentarius de hello hispaniensi. C. Julii Caesaris et A.
Hirtii fragmenta. 1897. (XXII, 266 S.) M. 1.50.
. . . Editio minor. Pjidcm 1893—1896. 8. M. 1.95.
Vol. I. 1893. (237 S., 1 Karte). M. —.75. Vol. II. 1894. (153 S.) M. —.60.
Vol. III. 1896. (104 S.) M. —.60.
C. Asinü Polionis de bello afriCO commentarius. Recensuerunt . . . Eduardus
Wolf flin et Adamus Miodoiiski . . . 1889 siehe: Asinius Pollio.
Bellum alexaudrimim. Erklärt von Rudolf Schneider. Berlin: Weid-
mannsche Buchhandlung 1888. (VIH, 65 S.) 8. M. —.90.
Der Bericht des C. Asiniv;s Pollio üher die spanischen Unruhen des
Jahres 48 v. Chr. [Bellum alexandrinum 48—64] auf Grund des Codex
ashurnhamensis neu herausgegehen von Gustav Landgraf. Erlangen
und Leipzig: A. Deichert 1889. (32 S.) 8. M. 1.
C. Julii Caesaris commentarii de bello cnili. Nouvelle edition avec
sommaires et notes en fran9ais par Maurice Croiset. Paris: Delagrave
(1853) 1885. (IV, 171 S.) 8.
C. Julius Caesar. \QQ
C. Julius Caesar.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili... Für den Schulgebraucli
erklärt von Albert Doberenz. Mit einer Übersichtskarte, einer Ein-
leitung, einem geographischen und grammatischen Register. Fünfte
Auflage besorgt von Gottlob Bernhard Dinter. Leipzig: B. G. Tettbner
(1854) 1884. (XII, 308 S.) 8. M. 2.40.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili. Erklärt von Friedrich
Kran er und Friedrich Hofmann. IL, vollständig umgearbeitete
Auflage von Heinrich Mensel. Mit 5 Karten. Berlin: Weidmann (1856)
1906. (XVI, 374 S., 1 S. ung.) 8. • M. 3.40.
C. Juli Caesaris belli civilis libri HI. In usum scholarvim iterum recognovit
Bernardus Dinter. Lip^iae: B. G. Teiibner (1870) 1888. (VI, 207 S.) 8.
M. —.60.
The commentaries of C. Julius Caesar. The civil war edited by Charle s
Edward Moberlv. New edition. Oxford: At fhe Clarendon Press (1872)
1897. (VIII, 231 S^) 8. 3 sh. 6 d.
Caii Julii Caesaris commentarii de bello civili. Oxonü et Londini: Farl-er
et soc. (1883). (1 Bl., S. 231—382). 8. 1 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris commentariorum de bello civili liber primus et secundus.
Editio quarta. Augiistae Taur.: Ex off. salesiana (1883) 1894. (62 S.) 8.
L. —.25.
C. J. Caesaris commentarii de bello civili cum selectis italicis adnotationibus
curante P. Capello. Auqustae Taur.: Ex. typ. H. Marietti 1884. (156 S.) 8.
L. 1.
C. J. Caesaris de bello civüi con note ricavate dai migliori autori per
cura di P. Capello. Torino: G. Marietti 1884. (156 S) 8. L. 1.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili con note italiane di Carlo
Fumagalli. Medioluni: Albrifihi, Segafi c C. 1884. (213 S.) 8. L. 2.
C. Julii Caesaris belli civilis libri III. Scholarum in usum ad optimarum
editionum f idem recensuit Carolus Fumagalli. Editio altera correctior.
Mediolani: Albrighi, Segati et C. (1885) 1897. (130 S.) 8. L. —.60.
I commentarii de bello civili di C. Giulio Cesare illustrati da Feiice
Ramorino. Terza edizione corretta. Torino : E. Loescher (1888) 1903.
(XXVII, 274 S., 3 Karten). 8. L. 3.50.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili. Recensione e note di
Eusebio Garizio. Nuova edizione, con carta geografica, indice storico
e geografico, saggio delle locuzioni piü famigliari e proprie di Giulio
Cesare e suo ritratto. Torino: G. B. Faravia e C. (1889) 1893. (XXXII,
200 S.) 8. L. 1.80.
G. Julii Caesaris commentarii de bello civili. Edidit Guilelmus Theodorus
Paul. Editio maior. Adiectae sunt tabulae res ad Ilerdam et ad
Dyrrachium gestas illustrantes. Vindobonae. Fragae: F. TcmjJsly.
Llpsiae: G. Freytag 1889. (LX, 135 S.) 8. M. 1.50.
. . . Editio minor. Ibidem (1889) 1905. (VI, 135 S.) 8. M. 1.
C. Jvüii Caesaris commentarii de bello civili. Von Wilhelm Theodor
Paul. Zweite Auflage, für den Schulgebrauch bearbeitet von Gustav
E 11g er. Zweiter Abdruck. Mit 6 Abbildungen und 10 Kartenskizzen.
Leipzig: G. Freytag (1898) 1906. (208 S.) 8. M. 1.60.
C. GiuHo Cesare. Commentarii de bello civili curante Osvaldo Berrini.
Nuova ristampa. Torino: Faravia e C. (1891) 1897. (96 S.) 8. L. —.60.
Caesar's commentaries on the civil war. Construed literally and word
for word by John Allen Giles. 2. edition, revised. London: Cornish
(1891). 8. 5 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili. Für den Schulgebrauch
erklärt von Rudolf Menge. 2. verbesserte Auflage. Gotha: Fr. A.
Ferthes (1893) 1903. 8. M. 2.50.
I. Buch I und II. 2. verbesserte Auflage. Mit 2 Kärtchen. M. 1.60.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). (VIII, 156 S.)
B. (Text und Kommentar getrennt). (VIII, 60 u. 97 S.)
II. Buch III. 2. verbesserte Auflage. Mit 2 Kärtchen. M. —.90.
Ausgabe A. (III. 104 S.)
B. (III, 54 u. 50 S.).
170 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili. Kpotfebö skolni vydal
Robert Noväk. Druhe vydäni. Praqae: A. Storch syn. (1898) 1904.
(VII, 138 S.) 8.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili. Mediolani: U. Hoepli 1893.
(VIII, 141 S.) 8. L. 1.
Cesar. Les commentaires sur la guerre civile expliques litteralement,
annotes et revus pour la traduction fran9aise par A. M aterne. Livre 1.
Faris: Hachette et Cie. (18<i4) 1905. (218 S.) 8. Fr. 2.25.
C. Julii Caesaris commentarii de bello civili über primus. With introduction
and notes by George Uglow Pope. Madras: Addison and Co. 1879.
(110 S.) 8.
P. Ovidii Nasonis Tristium lib. I. Witb introduction and notes, by
G. U. Pope. (VI. 48 S.) 8.
Beides bildet einen Band unter dem Titel : The latin test books. Appointed by
the Senate of the Madras University for the entranoe examination of 1880.
Gai Juli Caesaris commentariorum de bello civili liber primus. With
introduction, notes and maps by Arthur George Pesk et t. Cambridge:
At the University Press 1890. (XX, 172 S.) 8. Sh. 3.
Gai Juli Caesaris de bello civili commentariorum I. Edited with notes
and vocabulary for the use of schools. Bv Malcolm Montgomery.
London and New York: Macmillan and Co. 1891. (XXVII, 141 S., 1 Plan,
2 Karten). 8. 1 sh. 6 d.
[De bell. civ. I 25. 6 — 27. 2]. 1884 — 1892 siehe: Palöographie des classiques latines par
jd/mile Chatelain (C. : Collectiones (p. 2)).
Caesar, de bello civili. Books I. and II. Literally and interlinearly
translated into english by John Gibson. London: J. Cornish d- Sons
(1890). (152 S.) 8. 2 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris commentarius tertius de bello civili. Sonderausgabe
mit einer Einleitung über Caesars Leben und Schriften, über das
Kriegswesen und den Kriegsschauplatz. Für den Schulgebrauch er-
klärt von Rudolf Menge. 2. verbesserte Auflage. Mit 2 Kärtchen.
Gotha: Fr. A. Perthes (1893) 1903. 8. M. 1.50.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). (III, 140 S.) M. 1..50.
,, B. (Text und Kommentar getrennt). (III, 54 u. XXXVI, 50 S.) M. 1.50.
Gai Juli Caesaris commentariorum de bello civili liber tertius. Edited
with introduction, notes and maps by Arthur George Peskett.
Cambridge: At the University Press 1900. (XXIV, 184 S.) 8. 2 sh. 6 d.
[De bello civ. III 1—3]. 1884 — 1892 siehe: Paleographie des classiques laMns par Emile
Chatelain [C: Collectiones (p. 2)).
Caius Julius Caesar. The civil war [Condensed and explained by Anthony
Trollope]. Neic-York: Alden (1870) 1883. 8. Cts. 30.
An easy abridgment of Caesar's de bello civili by Herbert Awdry.
With maps and plans. London: Rivinqtons 1888. (XXXII, 143 S.) 8.
2 sh. 6 d.
Tales of the civil war from Caesar's commentaries. Adapted for the
use of beginners. With vocabulary, notes and exercises by Charles
, Haines Keene. London, and Netv York: Macmillan and Co. 1894. (X,
98 S., Karten, Abbildungen). 8. 1 sh. 6 d.
C. Jvüii Caesaris commentarii de bello gallico. Grammatisch erläutert
durch Hinweisung auf die Grammatik von Ellendt-Seyffert von iMoritz
Seyffert. Dritte verbesserte Auflage von Moritz Änton Seyffert.
Netst einer Karte des alten Galliens. Halle a. S-: Buchhandlung des
Waisenhauses (1836) 1Ö79. (XII, 288 S.) 8. M. 2.
C. Julius Caesar. 171
C. Julius Caesar.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Mit Annierkvingen, einem
vollständigen Wörterbuche und geographischem Register für Schüler
der mittleren Klassen der Gymnasien von Friedrich Wilhelm Hinz-
peter. 13. Auflage. Mit einer Karte von Gallien. Bielefeld: VeJhaqen
l(' Klming (1837) 1889. (VII, 322 S.) 8. _ _ M. l'.SO.
G. J. Caesaris de bello gallico commentariorum libri septem et octavus
A. Hirtii. In usum scholarum quartum recensuit Johannes Kofod
Whitte. Haimiae: Gyldendal (1844) 1886. (184 S.) 8. Kr. 1.75.
Vergriffen. An die Stelle dieser Ausgabe tritt die von M. Cl. Gertz.
Caesar's Commentaries on the gallic war b}^ Charles Anthon. New
edition, corrected and enlarged, with additional annotations and three
exercises by George Bomford Wheeler. London: Reeves (1845) 1881.
(528 S.) 8. _ 4 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris commentarii de hello gallico. Texte revu sur les
manuscrits, avec notice, arguments, notes et un index geographique
par Frederic Dübner. Faris: V. Lecoff're (1848) ,1881. (X, 371 S.) 8.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Edition de Frederic
Dübner. Texte revu sur les manuscrits avec observations grammati-
cales, notes, variantes et index geographique par Ed. Dego ve. Paris:
V. Lecoffre 1892. (XXIII, 418 S., TKarte u. Fig.) 8. ^ Fr. 1.60.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Nouvelle edition avec
sommaires et notes en fran^ais par C. Ozaneaux, suivie d'un lexique
de geographie comparee par O. Mac-Carthy. Paris : Delagrave (184:9)
1884. (II, 234 S., 1 Karte). 8. Fr. 2.
C. Julii Caesaris belli gallici libri VII und A. Hirtii liber VIII. Für
den Schulgebrauch erklärt von Albert D o b e r e n z. Neunte völlig
umgearbeitete und mit einem kritischen Anhang versehene Auflage
besorgt von Gottlob Bernhard D int er. 3 Hefte. Leipzig : B. G. Teubner
(1852) 1890—1892. 8. M. 2.55.
I. Heft enthaltend Buch I — III. Mit Einleitung und einer Karte von Gallien.
1890. (XIIII, 125 S.) ' M. —.90.
n. „ enthaltend Buch IIII-VI. 1890. (130 S.) M. —.75.
III. „ „ „ VII. VIII u.AnhangA.B.C. 1892. (VI,216S.,] Karte). M.— .90.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico erklärt von Friedrich
Kr an er. Sechzehnte verbesserte Auflage von Wilhelm Ditten-
b erger. Mit einer Karte von Gallien von Heinrich Kiepert. Berlin:
Weidmannsche Bicchh. (1853) 1898. (424 S.) 8. ^ M. 2.55.
Cesar. Les commentaires sur la guerre des .Gaules. Expliques litterale-
ment, traduits en fran9ais et annotes par Edouard Sommer. Livres
I, II, III et IV. Paris: Haehette et Cie. (1854) 1905. (388 S.) 8. Fr. 4.
Cesar. Les commentaires sur la guerre des, Gaules. Expliques litterale-
ment, traduits en fran9ais et annotes par Edouard Sommer. Livi'es
V, VI et VII. Paris: Haehette et Cie. (185-5) 19,07. (473 S.) 8. Fr. 5.
C. J. Caesaris commentarii de bello gallico. Edition classique, accom-
pagnee de remarques et notes grammaticale;S, philologiques et histori-
ques, et suivie d'un index geographique par Edouard Feugere. Paris:
Delalain freres (1855) 1887. (XVI, 198 S.) 8. , Fr. 1.40.
C. J. Caesaris commentarii de bello gallico. Edition classiqvie precedee
d'une notice litteraire par D. Turnebe. Paris: Delalain. freres (1858)
1878._ (XVI, 196 S.) 8. _ Fr. —.90.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Ad optimarum editionum
fidem in usum scholarum edidit Otto Eichert. Editio quinta. Breslau:
J. U. Kern's Verl. (1860) 1897. (144 S.) 8. M. —.60. Mit Schulwörter-
buch (144 S., 320 Sp., 1 Karte). 8. M. 1.80.
C. .Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Zum Schulgebrauch mit
Anmerkungen herausgegeben von Hermann Rheinhard. Neu be-
arbeitet von Sigmund Herzog. 12. Aufl. Ausg. A. Mit einer Karte
von Gallien, 25 Bildertafeln und 3 Registern. Durchgesehen von Adolf
Kohleiss. Stuttgart: A. Bonz (& Co. (ISm) 1910. (III, 276 S.) 8. M. 2.70.
Ausgabe B (Text u. Anmerkungen getrennt). 8. Auti. 1897. (VII, 148 u. 84 S.) 8. M. 2.70.
172 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
C. Julii Caesaris de bello gallico libri I — VII. Utgifvna af F. W. Hägg-
ström. 6 upijl. öfversedd af P. G. Boethius. Stocliiolm: F. A. Nor-
stedt dt S. (1858) 1896. (VIII, 186 S.) 8. Kr. 2.15.
Text omtrykt. 1901. (VIII, 196 S.) Forklaringar 1—3. (128, 143, 99 S.) 8. Je Kr. 1.80.
C. Juli Caesaris belli gallici libri VII cum A. Hirti libro octavo. In
usum scholarum iterum recognovit, adiecit Galliam antiquam tabula
descriptam Bernardus D int er. Lipsiae : B. G. Teiih)ier (1864) 1884.
(XVI, 253 S.) 8. , M. —.75.
C. J. Caesaris de bello gallico commentarii. Edition classique avec notes,
deux index. Tun militaire, l'autre geographique par C ollenot. Paris:
Poussiehiue freres (1873) 1898. (VI, 241 S.) 8. Fr. 1.40.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Nouvelle edition avec
notes historiques, pbilologiques et litteraires en fran^ais precedee d'une
notice litteraire et suivie d'un dictionnaire de geographique comparee
par Charles Gidel. Paris: BeJin (1874) 1886. (XII, 268 S.) 8. Fr. 1.40.
Le meme ouvrage est imprim^ dans le meme format sans auoune note.
Commentaires de J. Cesar. Guerre des Gaules. Nouvelle edition d'apres
les meilleurs textes avec une introduction, des notes, un appendice et
une carte de la Gaule ancienne par Charles Lebaigue. Paris:
E. BcHn et fds (1874) 1889. (XXIV, 311 S.) &. Fr. 1.40.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Nouvelle edition, d'aprfes
les meilleurs textes, avec 1° des sommaires et des notes en fran^ais,
2» un index des noms propres et un index geographique, 3° dix cartes
et plans par A. Legouez. Paris: Garnier freres (1874) 1892. (IV,
326 S., Karten u. PI.) 8. _ _ Fr. 2.
C. J. Caesaris commentarii de bello. gallico. Nouvelle edition avec notice
historique et litteraire, notes et 3 cartes geographiques coloriees par
R. P. E. M. V. Lille: Taffin-Lefort (1875) 1892. (IX, 312 S.) 8.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico libri septem. With intro-
duction, examination questions, copious notes, vocabulary, maps, plans,
and a geographical index. Edited bv Leonhard Schmitz. London
and Glasgow : Collins 1878. (336 S.) 8." 3 sh. 6 d.
C. J. Caesaris commentarii de bello gallico. Turonibns : Manie et ß. (1879)
1908. (286 S.) 8.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Edition ä l'usage des
classes, revue et annotee par Jose Miguel Guardia. Paris: G. Pedone-
Lauriel 1879—1880. (600 S.) Fr. 5.
The commentaries of Caius Julius Caesar. The gallic war. - Based on
Kraner's Text. London, Oxford and Cambridge: Ewingtons (1881). (312 S.) 8.
1 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Scholarum accommodavit
usui V. O. Slavik. Editio IL Pragae: J. L. Kober (1881) 1885. 8. M. 1.44.
Commentaires de Cesar sur la , guerre des Gaules. Traduction fran9aise
publice avec le texte latin par Edouard Sommer. Paris : Hacliette et Cie.
(1881) 1909. (472 S.) 8. Fr. 3.50.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Für den Schulgebrauch
erklärt von Hermann Walt her. 4 Hefte. Paderborn: F. Schöningh
1881—1888. 8. M. 4.40.
I.Heft. Lib. I. II. Nebst einer Einleitung und drei Karten. 1881. (IV, 99 S.) M. 1.30.
2. „ Lib. III, IV. Nebst zwei Karten. 1883. (59 S.) M. —.80.
3. „ Lib. V. VI. 1888. (87 S.) M. —.80.
4. „ Lib. VII. VIII [Auli Hirtii]. Nebst vier Karten. 1888. (124 S.) M. 1.50.
C. Julii Caesaris de bello gallico commentarii VII cum commentario VIII.
A. Hirtii. ßecensuit Hermann Walt her. Paderborn : F. Schöniuqh 1887.
(XX, 188 S.) 8. M. 1.20.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico con note italiane di Carlo
Fumagalli. Seconda edizione. Verona: D. Tedesclii e f. (1882) 1889.
(357 S.) 8. L. 2.60.
C. Julius Caesar. 173
C. Julius Caesar.
C. Julii Caesaris commentarii de hello gallico. Scholarum in usum ad
optimarum editionum fidem receusuit Carolus Fumagalli. Editio
quarta. Veronae: In aedib. Druckeri dj Tede^ichi (1882) 1895. (205 S.) 8. L. 1.
C. Juli Caesaris belli gallici libri VII. Accessit A. Hirti liber octavus.
Recensuit Alfredus Holder. Freiburq i. B. und Tiihinqoi: J. V. B. Mohr
1882. (VI S., 1 BL, 396 S.) 8. ' " M. 15.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Für den Scbulgebrauch.
erklärt von Rudolf Menge. 3 Bändchen. Gotha: Fr. A. Perthef: (1883 —
1885) 1903—1911. 8. M. 4.50.
I. Bändchen. Buch I— III. 15. Aufl. 1911. M. I.SO.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). (XII, 1J5 S., 1 Tai'.)
B. (Text und Kommentar getr.). (VIII, 53 S.; IV, 71 S.)
II. ^ Buch IV— VI. 12. Aufl. 1909. M. 1.30.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). (VI, 136 S.)
B. (Text und Kommentar getr.). (60, VI, 76 S.)
III. „ Buch VII und VIII. M. 1.30.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). 7. Aufl. 1903. (VI, 117 S.)
B. (Text u. Kommentar getr.). 8. Aufl. 1907. (64, VI, 63 S.)
Anhang. (Geschichtliche Einleitung, Kriegswesen, geographischer Abriss, geo-
graphisches Register und Karte von Gallien). 8. Aufl. (1889) 1911. (XXXIX S.) 8.
M. —.60.
C. Giulio Cesare. De bello gallico: edizione ad uso delle scuole rivista
sopra le migliori edizioni ; con lezioni varie e un indice geografico e
storico per cura di Pietro S t r o m b o 1 i. Firenze : succ. Le Monnier 1883. 8.
L. 2.
C. Julii Caesaris Commentarii de bello gallico ad usum scholarum recensuit
Petrus Stromboli. 2 partes. Florentiae : Le Monnier succ. 1883. 1884.
(XII, 106, 330 S.) 8. L. 4.
C. J. Caesaris de bello gallico con note ricavate dai migliori autori per
cura di P. Cape 11 o. Torino: Tip. G. Marietti 1884. (240 S.) 8. L. 1.25.
C. J. Caesaris commentarii de bello gallico cum selectis italicis adnotationi-
bus curante P. Capello. Augustae Taur.: Ex typ. H. Marietti 1884.
(240 S.) 8. L. 1.25.
C. .Julii Caesar,is de hello gallico commentariorum libri VII cum libri VIII
A. Hirtii. Edition nouvelle avec des notes , un appendice sur l'armee
romaine, une etude sur la langue de Cesar et un index geographique
par Leopold Constans et Denis. Ouvrage enrichi de cartes et
illustre. 5e edition. Paris: Dc^rare (1884) 1899. (419 S., Kart., Fig.) 8.
Fr. 3.
C. Julii Caesaris commentarii de hello gallico. Scholarum in usum edidit
Ignatius P rammer. Adiecta est tabula, qua Galliae antiquae situs
describitur. Editio II. correctior. Lipsiae: G. Freytag (1884) 1887.
(XLII, 208 S.) 8. M. —.80.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Für den Schulgebrauch,
herausgegeben von Ignaz Prammex*. Zehnte, neubearbeitete Auflage
von Alfred Kappelmacher. Mit einem Anhange: Das römische
Kriegswesen in Cäsars gallischen Kämpfen von Ernst Kaiinka. Mit
einem Titelbild, einer Farbendrucktafel, 18 Karten und 47 Text-
abbildungen. Leipzig: G. Frei/tag. Wien: F. Tempsky (3. Aufl. 1889)
1908. (271 S.) 8. ' M. 2.50.
Schülerkommentar von J. Schmidt siehe unter den Erläuterungen.
C Giulio Cesare. I commentarii de bello gallico illustrati da Feiice
Ramorino. Con una carta della Gallia e parechie zincotipie. Seconda
edizione intieramente refatta (ristampa corretta). Torino : F. Loescher
(1884. 1890) 1910. (XXXVIII, 371 S.) 8. L. 3.50.
0. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. In usum scholarum
recensuit et verborum indicem tabulamque Galliae antiquae edidit
Michael Gitlbauer. Freiburg i. Br.: Herder 1884. 1885. 8. M. 2.40.
Pars I [I— V]. 1884. (VII, 130 S., Wörterverzeichn. 114 S.) M. 1.20.
r, II [VI— VIII]. 1885. (S. 131- 2:^6, V/örterverzeichn. 105 S.) M. 1.20.
174 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius (Jaesar.
Caius Julius Caesar. Gallic war seven books; edited by J. H. and W.
F. Allen and J. B. Greenough; revised with notes and dissertations,
fully illustrated on Caesar's gallic campaigns and the roman military
art'by Harrv Pratt Judson. Boston: Ginn d- Co. 1885. (18, 188, 196,
149 S.) 8. ' , _ . ^ 1'3;5-
C. J. Caesaris commentarii de bello gallico. Edition classique, precedee
d'une notice litteraire par Felix Deltour. Paris : Dekdain freres {\H8b).
(XVI, 196 S.)_ 8. __ Fr. —.90.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Con notas, mapa de las
Gralias, vocabulario completo por Mariano Gurria Lopez. Granada:
Impr. de J. Lopez Guevara 1885. (VIII, 242, 126 S.) 4.
Caesar's commentaries on tbe gallic war. With a literal interlinear
translation and parsing notes. By Thomas James Arnold. London:
J. Cornish (ü Sons. 8. Je Heft 1 sh. 6 d.
Book I. (1892). (97 S.) 1 Books III & IV. (1892). (78 S.)
„ II. (1892). (öl S.) I „ V & VI. (1886). (111 S.)
Book VII. (1887. 1892). (112 S.)
C. J. Caesaris de hello gallico commentarii. Edition nouvelle ä l'usage
des ciasses par Augustin Boue. 5« edition. Paris: Poussielgue (1886)
1901. (XXIII, 372 S., Fig.) 8. _ _ Fr. 2.
Caesar's Commentaries on the Gallic war with notes, dictionary, and
maps of Gaul by Albert Harkness. Adapted to the revised Standard
edition of the author's latin grammar. New York: D. Appleton 1886.
(XV, 384 S., Karte). 8. $ 1.22.
C. Juli Caesaris de bello gallico libri VII. Caesar's gallic war with an
introduction , notes and vocabulary by Francis W. Kelsey. Eighth
edition. Boston : J. Alhjn & Bacon (1886) 1897. (VIII, 454 u. 122 S.) 8.
$ 1.25.
Caesar's commentaries on the gallic war. Construed literally and word for
word. By John Allen G i 1 e s. 2 vols. Ljondon : Cornish & Sons. 8. Sh. 5.
Vol. I. "Books I— IV. Second edition, revised. (1886). (171 S.) 2 sh. 6 d.
„ II. „ V., VI. & VII. (1890). (XII, 240 S.) 2 sh. 6 d.
Caesar. The gallic war, Notes & vocabulary. London: Bivingtons
(1886—1887). 8. Je 1 sh. 6 d.
Book I. (1887). (48 S. ii. 48 S., 1 Karte).
, II. (1887). (S. 49-72, 37 S., 1 Karte u. Abb.).
„ III. (1887). (S. 73—96, 35 S., 1 Karte).
„ IV. (1887). (S. 97—128, 36 S., 1 Karte).
„ V. (1887). (S. 129—176, 47 S., 1 Karte).
„ VI. (1886). (S. 177—208, 40 S., 1 Karte).
Cesar . . . Commentaires sur la Guerre . . . Traduction d' Artaud . . . (1887. 1891) siehe
unten die Übersetzungen.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentarii. After the German of
Kraner-Dittenberger. By John Bond and Arthur Sumner Walpole.
London: Macmillan and Co. (1887) 1905. (LXXX S., 2 Bl. Abbildungen,
419 S., 1 Karte). 8. Sh. 6.
The commentaries of C. Julius Caesar. The gallic war. Edited by
Charles Edward M o b e r 1 y. Oxford : At the Clarendon Press 1888 — 1890. 8.
Books I and II. 1888: I. Introduction and text. (XV S., 1 S. ung., 49 S., Pläne).
II. Notes. (56 S.) Sh. 2.
III, IV and V. 1889: I. Introduction and text. (80 S., Abb. u. Pläne). II. Notes.
(64 S.) 2 sh. 6 d.
„ VI, VII and VIII. 1890: I. Introduction and text. (112 S. u. Pläne). II. Notes.
(61 S.) 3 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Pubblicati ad uso delle
scuole italiane da Giuseppe Defant. Con una carta della Gallia ed
un ritratto di Cesare. Wien — Prag: F. Tempsky. Leipzig: G. Freiftag
1889. (XII, 229 S.) 8. __ _ " . M- — -^Ö-
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. ßecensione e note di
Eusebio Garizio. Nuova edizione. Torino: G. B. Paravia e Co. 1889
(1897). (XXIV, 289 S., 5 Taf.) 8. L. 1.80.
C. Julius Caesar. 175
C. Julius Caesar.
C. Juli Caesaris belli gallici libri Septem, cum A. Hirti libri octavo in
usum scholarum recognovit Henricus C o c c h i a. Firenze : G. C. Sansoni
1890. (VII, 216 S.) 8. L. 1.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico edidit Ignatius Prammer.
LoniUni: Cassell 1890. (215 S., 1 Karte). 8.
C. Giulio Cesare. Le memoria sulla guerra di Gallia. Testo, costruzione,
versione letterale, versione libera, argomenti e note. Libro i^rimo.
Verona: D. Tedescln e f. 1891. (Umsclilag 1892). (223 S.) 8. L. 3.
C. Giulio Cesare. Commentarii de bello gallico curante Osvaldo Berrini.
Nuova ristampa. Tormo; P«mrm e C. (1891) 1897. (95 S.) 8. L. — .60.
C. Julius Caesar. Gallic war; edited by T. Chase and G. Stuart. New
edition. Philadelphia: Eldredge rf' Bro. (1891). 8. $ 1.
Caius Julius Caesar. Gallic war; eight books; edited by William Rainey
H a r p e r and H. C. T o 1 m a n. Washington, Cincinnati, Chicago : American
Book Co. (1891). 8. ' $ 1.20.
Caius Julius Caesar. Gallic war; eight books. Nexv York: Cassell Pub-
lishing Co. (1892). 8. $ 1.50.
Jules Cesar. Commentaires sur la guerre des Gaules. Texte latin public
avec une notice sur la vie et les ouvrages de Cesar, des notes, des
remarques sur l'armee romaine et sur l'armee gauloise, un index des
noms propres geographiques et historiques etc., des cartes, des plans
et des illustrations d'apres les monuments par Eugene Benoist et
Simon Dosson. 7« tirage revu. Paris: Hachette et Cie. (1893) 1908.
(XVIII, 7t.6 S., Karten, Fig.) 8. Fr. 2.-50.
Caius Julius Caesar. Gallic war; edited by C. M. L o we and J. T. E wing.
Chicago: Albert £■ Scott 1893. 8. $ 1.25.
C. J. Caesaris commentarii de bello gallico [curante Feiice Ramorino]
con una carta della Gallia, un indice geografico e un' appendice con-
tenente la spiegazione di alcune espressioni del linguaggio militare.
Milano: U. HoeiM 1«93. (XII, 226 S.) 8. L. 1.50.
Des C. Julius Caesar Gallischer Krieg. Herausgegeben von Franz
Fügner. Leipzig: B. G. Teubner (1894—1895). 1911. 8.
Text. 8. Aufl. Herausgegeben von Woldemar Haynel. (A). 1911. (IV, 242 S. mit
Abbildungen, 1 Bildnis und 3 Karten). M. 1.80.
Ausgabe B. mit Einleitung. 1911. (XLIV, 242 S. mit Abb., 1 Bildn. u. 3 Karten). M. 2.
Kommentar. 7. Aufl. Besorgt von Woldemar Haynel. 1911. (XXX, 218 S.) M. 1.60.
Auch in 2 Heften (B. I— VI, B. V— VII). Je M. —.80.
Hilfshett zugleich zu Caesars „Bürgerkrieg". 6. Aufl. Besorgt von Woldemar
Haynel. 1910. (VIII, 164 S.) M. 1.20.
C. Julii Caesaris commentarii rerum in Gallia gestarum VII. A. Hirtii
commentarius VIII. Für den Schulgebrauch herausgegeben von Hein-
rich Meusel. Mit einem Anhang: Das römische Kriegswesen zu
Caesars Zeit von Rudolf Schneider. Zweite Auflage. Berlin : W. Weber
(1894) 1908. (XV, 284, 16 S., mit Abbildungen, 1 Karte). 8. M. 1.60.
C. Julii Caesaris belli gallici libri VII A. Hirtii liber VIII. Recensuit
apparatu critico instruxit Henricus Meusel. Berolini:W. Weber 1894.
(XII, 261 S., 1 Karte). 8. M. 3.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Für den Schulgebrauch
herausgegeben von Karl Hamp. 2. Auflage. Bamberg: C. C. Buchner
Verl. (1«95) 1906. 8. M. 2.80.
A. Text. Mit Einleitung, Abbildungen, Plänen und einer Karte. (XXX, 147 S.) M. 2.
B. Erläuterungen. (117 S.) M. —.80.
Cäsars gallischer Krieg. Zum Schulgebrauch bearbeitet und erklärt von
Heinrich Kleist. Bielefeld und Leipzig: Velhagen d Klasing 1895 (Neu-
druck 1906). 8. M. 3.30.
Text. (XIX, 266 S., 1 Karte). M. 1.80. | Kommentar (211 S.) M. 1.50.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico commentati da Ignazio
Bassi. Landano: Rocca Carabba 1896. (XVI, 400 S.) 8. L. 1.60.
176 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
C. Julii Caesaris belli gallici libri VII. A. Hirtii belli gallici liber octavus.
In usum discipulorum recensuit Martinus Clarentius Gertz. 2 partes.
Hauniae: Gyläendal 1896. 8. Kr. 3.2.5.
Pars prior. Caesaris libros I— V continens. Editio altera emendatior. 1904. (II,
136 S.) Kr. 1.75.
Pars posterior. Caesaris libros VI et VII et Hirtii librum VIII continens. (IV, 115 S.)
Kr. 1.50.
Tritt an die Stelle von J. K. Whitte's Ausgabe (1S44— 188G).
C. Julii Caesaris belli gallici libri VII en A. Hirtii liber VIII. Voor
nederlandsche gymna-sien bewerkt door J. M. A. van Oppen. 2euitg.
Met een kaartje van Gallie. Groningen: F. Noordhoff (1896) 1906.
(8, 293 S.) 8. F. 1.90.
Mehrere Bücher umfassende Ausgaben des Bellum gallicum.
Buch I. II. Cai Julii Caesaris commentariorum de bello gallico liber
primus et secundus. Editio 22. Aagustac Taurin.: Kx offic. salesiana
(M886) 1901. (48 S.) 8. L. —.20.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum I. IL with english.
notes by Arthvir George P e s k e 1 1. Cambridge : At the TJniversity Press
1879. (110 S.) 8. 2 sb. 6 d.
Caes. bg. 1. 2. Udgivet af P. Voss. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 5).
Caesar's gallic war. Books I. and II. Edited by Thomas Wright Ha ddon
and George Crawford Harriso n. Witb plans and illustrations.
London: K Arnold (1894). (XXXVI, 107 S.) 8. 1 sb. 6 d.
Buch I. II. III. Caesar's commentaries. Books I to III. For use of
junior classes. With english notes by George Long. London:
Whittnker d- Co. G. Bdl d' Sons (1857) 1887. (VI, 123 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar de bello gallico books I — III. With preface, introductions, maps,
plans, grammatical, historical, and geographical notes, indices, gramma-
tical appendices, etc. Edited by John Henry Merryweather and
Charles Coverdale Tancock. New and revised edition. London:
Lonfinians. Green & Co. (1879) 1897. (1 Bl., 284 S., 1 BL). 8. 3 sh. 6 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum I. IL III. With
english notes by Arthur George Pesk et t. Cambridge: University Press
(1885) 1888. (140 S.) 8. Sh. 3.
Buch I— IV. Caius Julius Caesar. Gallic war. First four books; the
original and translation arr. on opposite pages. New York: A. Lovell
rf- Co. 1888. 8. $ 1.25.
Buch I. V. An epitome of part of Caesar's commentaries [de bello
gallico lib. 1 and 5] ; with an etymological vocabulary, a geographical
outline and a map of Caesar's Gaul. By Edward Woodford. 13.
edition. Edinburgh: Thinn. London: Simpkin (2«^ ed. 1848) 1890.
(XXXVIL 216 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch I— VI. Caesar's gallic war. The first six books of Caesar's
commentary on the gallic war, with a Synopsis of eaoh book and notes
in english by William Gifford Cookesley. With maps of Gaul and
the first four campaigns. Eton: Brake. London: Simpkin (1861) 1886.
(227 S.) 8. Sh. 3.
Buch II. III. Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum IL III.
Edited for the use of schools by William Gunion Rutherford.
London: Macmülnn and Co. 1879. (XXXIV, 104 S., 1 Karte). 8. 1 sh. 6 d.
Caesar de bello gallico books II and III. With preface , introductions,
maps, plans, grammatical, historical , and geographical notes, indices,
grammatical appendices, etc. Edited by John Henry Merryweather
and Charles Coverdale Tancock. New and revised edition. London:
Longmans, Green d- Co. (1889) 1897. 8. Sh. 2.
C. Julius Caesar. ^77
C. Julius Caesar.
Gai Juli Caesaris de hello gallico commentariorum II. III. With englisli
notes by Arthur George Peskett. Camhriäije: University Press 1889.
(74 S.) 8. ^ Sh. 2.
Buch II. III. IV. Caesar's bellum gallicum, (books II, III & IV) with
introductory notices, notes, complete vocabulary, a series of exercises
for re-translation . and graded passages for sight reading for the use
of students reading for the junior leaving and pass and honour
matriculation examinations by John Henderson and E. W". H a g a r t y.
Toronto: The Copp. Clark Company, limited (Vorrede, Oct. 1895). (XXX,
60. 58, 75, 19, 65 S., 1 S. ung., 10 S., 1 BL, 19 S.) 8.
Caesar, de hello gallico books II., III. and IV. With introduction, notes,
maps and illustrations , appendices with hints and exercises on trans-
lation on sight and on re-translation into latin, and a complete
vocabulary to Caesar. By J. C. Robertson. Toronto: TheW. J.Gate
Coy 1896. (XXIII, 75, 63, 74, 165 S.) 8.
Buch II. III. V. [La fin du livre II et les premiers mots du livre III. Fin du
livre II. Livre V 13. 6-17. 2. Livre JI 33. 3 jusqu'ä la fin du livre II]. 1884—1892
siehe: Pal6ographie des classiques latins par Emile Chatelain(C. : Collectiones (p. 2)).
Buch III. IV. V. C. Julii Caesaris commentariorum de hello gallico
lib. III. IV. V. Editio undecima. Augustae Taur.; Ex off', sale^iana
( ) 1907. (57 S.) 8. L. —.25.
Caesar's gallic war. Books III. to V. Edited bv Meaburn Talbot
Tatham. With plans and illustrations. London. Neiv York : E. Arnold
(1895). (XXXI, 148 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch IV. V. Gai Juli Caesaris de hello gallico commentariorum IV. V.
With english notes bv Arthur George Peskett. Cambridge: At the
University Press 1879. "(VIII, 116 S., 1 Karte). 8. Sh. 2.
Caesar's commentaries. Books IV and V. For the use of junior classes.
With english notes by George Long. New edition. London: Whittaker
d- Co. G. Bell d- Sons 1883. (112 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar. Gallic war book IV. Edited with introduction, notes, and a
füll latin-english vocabulary by John Francis Davis. London. Paris:
Hachette and Comp. 1895. (XIX, 1 S. ung., 54, 54 S.) 8.
Caesar. Gallic war book V. Edited with notes, a füll latin-english
vocabulary, and map bv John Francis Davis. Ebenda 1895. (1 BL,
87, 80 S.) 8.
Beide Ausgaben sind zusammengebunden und tragen den Umschlagtitel . . . books
IV and V. With notes and vocabulary. Sh. 2.
Caesar. Gallic war book IV. Edited with a füll latin-english vocabulary
bv John Francis Davis. London. Paris: Hachette and Comp. 1895.
a BL, 26, 54 S.) 8.
Caesar. Gallic war book V. With a complete latin-english vocabulary
by John Francis Davis. London. Paris: Hachette and Co. 1895. (43,
80 S.) 8.
Beide Ausgaben sind zusammengebunden und haben den Umschlagtitel: . . . Books
IV and V. With vocabulary. 1 sh. 6 d.
Caesar's Invasion of Britain. Adapted for the use of beginners by
William Welch and Charles George Duffield. With notes, exercises,
and vocabularies. London: Macmillan and Co. 1884. (XVII, 97 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Caesar's invasion of Britain. Adapted for the use of beginners by
William Welch and Charles George Duffield. With notes, exercises,.
and vocabularies. New edition , enlarged and adapted for use in
american schools by Sidney G. Ashmore. JSeiv York: Macmillan & Co.
1892. (106 S.) 8. Cts. 40.
Caesax-'s invasions of Britain (gallic war, IV. 20—38. — V. 1 — 23) with
introduction, notes, imitative exercLses, & by John Brown. London:
Blackie d- Son 1894. (XIX, 91 S., 1 Karte). 8. 1 sh. 6 d.
Klussmann. Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 12
178 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Caesar's bellum britannicum with introductory ootices, notes, complete
vocabular}', a series of exercises for re-translation, and graded passages
for sight reading. For the use of junior classes in high schools and
students reading for the primary examination. By John Henderson
and E. W. Hagarty. Toronto: The Copp, ClarJc Company, limittd (1895?).
(XXXIII. 85, 19, 65 S., 1 S. ung.) 8.
Caesar, bellum britannicum, (being book IV. chap. 20 — 38 and book V.
chap. l — 23 of the bellum gallicum) with introduction , notes, maps
and illustrations, appendices with hints and exercises on translation
on sight and ou re-translation into Latin, and a complete vocabulary
to Cesar. By J. C. Robertson. Toronto: The W. J. Gage Company [Ita.)
1895. (XXV S., S. 29—38, 14 S., 49 S., 139 S.) 8.
Buch IV. V. VI. Cäsars bellum Gallicum, bearbeitet von Hermann
Vo i g e s. Buch IV. V. VI. Filehne : Im Selbstverläge des Verfassers 1893.
(1 BL, 52 S.) 8.
Bnch V. VI. C. Julü Caesaris de hello gallico lib. V and VI. With
copious notes. Edited by James Stuart Laurie. London: Central School
Depot (1877) 1879. (96 S.) 8. Sh. 1.
C. Julü Caesaris commentarii de hello gallico. Books V. & VI. With
translation and notes-grammatical , historical, and geographical. By
Augustus Constable Mayburv. Londo7i: Bailliere, Tindml d' Cox (1885).
(113 S.) 8. ' \ . . S^- 2-
Caesar. Gallic war book V. Edited with introduction, notes, a füll
latin-english vocabulary, and map bv John Francis Davis. London.
Faris: Hachette and Comp. 1895. (XIX S., 1 S. ung., 87, 80 S.) 8.
Caesar. Gallic war book VI. Edited with introduction, notes, and a
füll latin-english vocabulary by John Francis Davis. London. Paris:
Hachette and Comp. 1895. (XIX S., 1 S. ung., 66, 66 S.). 8.
Beide Ausgaben sind zusammengebunden und tragen den Umschlagtitel : . . . Books
V & VI. With notes and vocabulary, Sh. 2.
Caesar. Scenes from the fifth and sixth books of the gallic war. Edited
for the use of schools by Charles Colbeck. London: MacmiUan d' Co.
1881. (XXX, 75 S.) 8. ^ 1 sh. 6 d.
Buch VI. VII. Caesar's commentaries. Books VI. and VII. For the
use of schools. With english notes bv George Long. London:
Whittal-er d- Co. G. Bell d' Sons 1886. (S.^ 286—419). 8. 1 sh. 6 d.
Caesar's gallic war. Books VI. and VII. Edited bv Meaburn Talbot
Tatham. With map, plans and illustrations. London. Neiv Yorl:
E. Arnold (1897?). (XXXII, 166 S.) 8.
Ausgaben und Teile einzelner Bücher des Bellum gallicum.
Buch I. The first book of C. Julius Caesar's commentaries on the gallic
war. With grammatical analysis, translation, and explanatorv notes.
Third edition. London: Simvkin, Marshall d- Co. (1877) 1883!' (VIII,
231 S.) 8. Sh. 5.
Caesar's commentaries. Book I. fully parsed by George Sampson Valen-
tine Wills. London: Wcstminster College 1878. (30 S.) 8._ 6_ d.
C. Julü Caesaris commentariorum de hello gallico über primus. With
notes for teachers and scholars, by Edward Forbes Lankester. London:
Allman d San 1880. (32 S.) 8. 2 d.
The first book of Caesar's gallic war. Text only. [Edited by John
Tahourdin White]. London: Lomimnns, Green, and Co. 1881. (2 Bl.,
42 S.) 8. ' ^,3 d.
C. Julü Caesaris commentarii de hello gallico. Liber I. With notes,
grammatical, historical, and geographical, and a life of the author by
Pierce Egan. London: Bailliere, Tindall, and Cox 1882. (39 S.) 8. Sh. 1.
0. Julius Caesar. 179
C. Julius Caesar,
Caesar's gallic war. First book. With vocabulary and notes. By
William M'D o wall. New edition. Edinburgh : OJirer and Boyd. Lovdo'ii:
Simplän, Mar.^ludl, and Co. ( ) 1882. (35, 75 S.) 8. Sh. 1.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Liber I. Witt examination
questions, notes, and vocabulary. By Leonbard Schmitz. London:
ColUns 1882. 8. Sb. 1.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum I. Edited, for the
use of schools, by Arthur Sumner Walpole. With notes and vocabu-
lary. London: Macmillan and Co. 1882. (XV, 127 S., 1 Karte). 8. 1 sh. 6 d.
The first book of Caesar's gallic war, with notes. London: Longnians,
Green <£' Co. 1883. (68 S.) 8. Sh. 1.
The first book of C. Julius Caesar's commentaries on the gallic war.
With translation and notes, by the editors of the analytical series of
greek and latin classics. London: SimjJcm, Marshall d Co. 1884. (109 S.) 8.
1 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris de bello gallico commentariorum liber I. With a literal
translation, a set of exercises, a grammatical svnopsis, maps etc. by
Alphonse Estoclet. London: Steivart IHSi. (XXII, 139 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar de bello gallico. Book I. W^ith two translations : one phrase by
phrase and literal, the other free. By John Hugh Hawl e3\ London:
Belfe Brothers (1885). (151 S.) 8. 2 sh. 6 d.
C. Julii Caesaris de bello gallico. Liber primus. Edited with introduction,
notes, and maps by Alexander Montgomerie Bell. London: Williams
and Norgate 1888. (Vm, 124 S., 1 Karte). 8. 2 sh. 6 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentarius I. W^ith english notes
by Arthur George Peskett. Cambridge: At the üniversity Press 1888. 8.
1 sh. 6 d.
Caesar's commentaries. Book I. With english notes and argument by
George Long, and vocabulary by W. F. R. Shilleto. London:
Whimker & Co. G. Bell d- Sons 1889. (130 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Gai .Julii Caesaris commentariorum I. Edited bv Charles Henry Pool e.
London: Belfe Brothers 1889. (XXII, 168 S.) 8. Sh. 1.
Caesar. The gallic war. Book I. With maps, notes, vocabvilary and
exercises for translation edited by Ernest Henley Couchman. New
edition. London: Bwington, Perciral d' Co. (1890) 1897. (X, 116 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Caesar de bello gallico. Book I. Containing brief notes, a series of
exercises based on the latin, an outline of the Compound sentence in
latin, and vocabularies. Bv John Brown. London: Blackie <(; Son
1892. (128 S.) 8. " Sh. 1.
A revised edition s. t. :
The gallic war of C. Julius Caesar. Book I. With introduction, notes,
and appendices by John Brown. With map, illustrations, and two
plans of battles. London: Blacläe <£• Son 1893. (176 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A revised, reset, and more fully illvistrated edition s. t. :
Caesar. The gallic war book I. Edited by John Brown. With
illustrations. Bndem 1900. (XLVI, 140 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar: Gallic war, book I. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and
Francis Giffard Plaistowe. Lrmdon: W.B.Clire d' Co. (1893). (XVI,
80 S.) 8. Sh. 1.
Caesar: Gallic war, book I. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and
Francis Giffard Plaistowe. London: W.B.Clire (1893). 8. Sh. 3.
Introduction, To.Nt, Notes. (80 S., 1 Karte). 1 sh. 6 d.
Test papers, Vocabulary. (24 S.) Sh. 1.
Caesar de bello gallico. A translation. (33 S.) Sh. 1.
12*
180 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Caesar's helvetian Avar. Adapted for the use of beginners by William
Welch and Charles George Duffield. With notes, exercises, and
vocabularies. London and New York: Macmillan and Co. (1SÖ4) 1887.
(XII, 95 S., 1 Karte\ 8. 1 sh. 6 d.
Caesar's helvetian war. Adapted for the use of beginners by William
Wal eil and Charles George Duffield. With notes, exercises and
vocabularies. New edition, revised and enlarged for use in american
schools bv Sidnej' G. Ashmore. New York: Macmillan & Co. 1892.
(112 S.) 8^. Cts. 40.
C. Julii Caesaris Commentariorum de bello gallico. Liber I. In : Latin first course.
By Lucy Hallantyne. Third form Standard. London 1886. (52 S.) 8.
Easy selections from Caesar. Helvetian war. Edited with notes and
vocabulary bv Algernon Methuen Marshall S t e d m a n. London : Metliu n.
1893. 8. ^ Sh. 1.
C. Julius Caesar. Helvetian war. Revised edition. Chicaqo : Albert d'- 8cütt
1894. 8. _ _ ' .^1.
The history of the helvetian war. C. Julius Caesar de bello gallico I,
1 — 29. Edited with notes and vocabulary for beginners by Evelyn
Shirley Shuckburgh. Cambridge: At the üniversity Press 1896. (XX,
76 S., 'Karten u. Abb.) _ 1 sh. 6 d.
Bnch II. C. Julii Caesaris commentariorum de bello gallico über
secundus. With notes for teachers and scholars , by Edward Forbes
Lankester. London: Alhnan <(■ Son 1880. (31 S) "^8. 2 d.
C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. Liber H. With notes,
grammatical , historical , and geographical , by Augustus Constable
Maybury. London: Bailliere, Tindall, and Cox 1882. (24 S.) 8. Sh. 1.
Caesar's commentaries. Book II. With english notes and argument
by George Long, and vocabularv by W. F. ß. Shilleto. London:
G. Bell d: Sons 1889. (90 S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Caesar. The gallic war. Book IL With maps, notes, vocabularj' and
exercises for translation edited by Matthew John Francis Brack en-
bury. New edition. London: Biviwiton, Fercival d Co. (1891) 1901,
(XI, 76 S.) 8. 1 sh. 6 d.
The gallic war of C. Julius Caesar. Book II. With introduction, notes,
and appendices by John Brown. With map, illustrations , and two
plans of battles. London: Blackie tl- Son 1893. (XL, 88 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A revised, reset, and niore fully illustrated edition s. t. :
Caesar. The gallic war book IL Edited by John Brown. With
illustrations. Ibidem 1901. (XLVI, 116 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar: Gallic war, book H. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and
William Frederick Masom. London: W. B. Cliv'e (1896). 8. Sh. 3.
Introduction, Text, Notes. (XVI, 58 S., 1 Karte). 1 sh. 6 d.
Test papers, Vocabulary. (20 S.) Sh. 1.
Caesar: De bello gallico, book II. A translation. By A.A. Irwin Nesbitt. (20 S.) Sh. 1
Blich III. C. Julii Caesaris commentariorum de bello gallico liber tertius.
With notes for teachers and scholars, by Herbert B e n d a 1 1. London :
Allman rf' Son 1881. (31 S.) 8. 2 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentarius tertius with english
notes by Ai-thur George Peskett. Cambridge: At the Üniversity Fre^s
1882. (VI, 34 S., 1 Karte). 8. Sh. 1.
Caesar de bello gallico. Book III. London: Moffatt and Paige (1883).
(27 S.) 8.
Moffatt's Interleaved verbatim translations.
Caesar's commentaries. Book III. With english notes and argument
by George Long, and vocabulary by W. F. R. Shilleto. London:
G. Bell d- Sons 1889. 8. 1 sh. 6 d.
Caesar. The gallic war. Book HL With maps, notes, vocabulary and
exercises for translation edited by Matthew John Francis Bracken-
bury. New edition. London: Rivington, Percival d^ Co. (1891) 1897.
(XIV, 66 S.) 8. 1 sh. 6 d.
C. Julivis Caesar. Igl
C. Julius Caesar.
Caesar: Gallic war, book III. Edited by Arthur Hadrian Allcroft
and William Frederick Masom. London: W. B. Clive (1896). 8. Sh. 3.
Introduction, Text, Notes. (XVI, 50 S.) 1 sh. 6 d.
Test papers, Vocabulary. (18 S.) Sh. 1.
Caesar: De hello gallico, book III. A translation. By A. A. Irwin Neshitt. (18 S.) Sh. 1.
The gallic war of C. Julius Caesar book III. With introduction, notes
and appendices by John Brown. With map. London: Blacliie & Son
1897. (XIV, 66 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A revised, reset, and more fuUy illustrated edition s. t.:
Caesar. The gallic war book III. Edited by John Brown. With
illustrations. Ibidem 1901. (XL VI, 99 S.) 8. ' 1 sh. 6 d.
Blich IV. C. Julii Caesaris commentariorum de bello gallico. Book IV.
With notes for teachers and scholars, bv Edward Forbes Lankester.
London: T. J. All man 1879. (31 S.) 8. " 2 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum IV. Edited with
notes and vocabulary for the use of .schools by Clement Bryans.
London and New Yorl- : MacmiUan and Co. 1886. (XXll, 112 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar. The gallic war. Book IV. With maps, notes, vocabulary and
exercises for translation edited by Matthew John Francis Bracken-
burv. (New edition). Second edition. London: Eivingtons (1892) 1902.
(XlV, 77 S., Karten u. Abb.) 8. 1 sh. 6 d.
The gallic war of C. Julius Caesar book IV. With introduction, notes
and appendices by John Brown. With plan and illustrations. London:
Blaclde dt Son 1897. (XXIII, 86 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A revised, reset, and more fully illustrated edition s. t. :
Caesar. The gallic war. Book IV. Edited by John Brown. With
illustrations. London: Blackie & Son 1901. (XL VI, 111 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch V. C. Julii Caesaris commentariorum de bello gallico. Book V.
With notes for teachers and scholars, by Edward Forbes Lankester.
London: T. J. AJhnan 1879. (32 S.) 8. 2 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum V. Edited with notes
and vocabulary for the use of schools by Charles Colbeck. London
und New York: MacmiUan and Co. 1887. (XLII, 128 S., Karten u. Ab-
bildungen). 8. 1 sh. 6 d.
Caesar: Gallic war, V. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and William
Frederick Masom. London: W. B. Clive (1891). 8. 2 sh. 6 d.
Introduction, Text, Notes. (XXVII, 76 S., 1 Karte). 1 sh. 6 d.
Test papers, Vocabulary. (20 S.) Sh. 1.
Caesar de bello gallico, V. A translation. (31 S.) Sh. 1.
Caesar. The gallic war. Book V. With maps, notes, vocabulary and
exercises for translation edited by Matthew John Francis Bracken-
bury. Third edition. London: Eivingtons (1891) 1900. (XV, 108 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Caesar. Gallic war book V. Edited with introduction, notes, a füll
latin-english vocabulary, and map bv John Francis Davis. London.
Paris: Hachette and Comp. 1895. (XIX S., 1 S. ung., 87, 80 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar. Gallic war book V. With a complete latin-english vocabulary
by John Francis Davis. London. Paris: Hachette and Comp. 1895.
(1 BL, 43, 80 S.) 8. 9 d.
The gallic war of C. .Julius Caesar. Book V. With introduction, notes,
and appendices by .John Brown. With maps and illustrations. London:
Blackie dt Son 1896. (XXXVIII, 125 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A revised, reset, and more fully illustrated edition s. t. :
Caesar. The gallic war book V. Edited by John Brown. With
illustrations. London: Blackie & Son 1901. (XL VI, 173 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch VI. C. .Julii Caesaris commentariorum de bello gallico liber sextus.
With notes for teachers and scholars, by Herbert B e n d a 1 1. London:
Ällman dt Son 1881. (32 S.) 8. 2 d.
182 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Gai Juli Caesaris de bello gallico comnientarius sextus with english
notes bv Arthur George Peskett. Camhridqe: At the Univcrsity Press
1882. (2 BL, 51 S.) 8. ' 1 sh. 6 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum VI. Edited with
notes and vocabulary for the use of schools by Charles Colbeck.
London and Netv York: Macmillan and Co. 1889. (XXXIV, 91 S., Karten
u. Abbildungen). 8. 1 sh. 6 d.
The sixth book of Caesar's gallic war; with introduction , notes, and
vocabulary, by Roscoe Mongaii. London: G. Gilld' Sons (1890). (90 S.) 8.
Caesar: Gallic war VI. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and
William Frederick Masom. London: W. B. Clive (1891). 8. 2 sh. 6 d.
Introihiction, Text, Notes. (XVII, 62 S.) 1 sh. 6 d.
Test i^apers, Vocabulary. (19 S.) Sh. 1.
Caesar de bello gallico, VI A translation. (24 S.) Sh. 1.
Caesar. The gallic war book VI. With maps, notes, vocabulary edited
by Matthew .John Francis Bracken bury, and exercises for translation
by Arthur Jamson Smith. New edition. London: Bimnqtons (1891)
1900. (XI, 91 S., 2 Karten). 8. ' 1 .sh. 6 d.
The gallic war of C. Julius Caesar. Book VI. With introduction, notes,
and appendices bv John BroAvn. With map and illustrations. London:
Blaclde t(' Son 1896. (XXXIII, 106 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A revised, reset, and niore fuUy illustrated edition s. t.:
Caesar. The gallic war book VI edited by John Brown. With illustrations.
London: Blackie <(■ San 1902. (XLVI, 148 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch VII. Gai Juli Caesaris de bello gallico commentarius septimus:
ÄVith english notes by Arthur George Peskett. Cambridge: At the
TJniversity Press 1878. "(XII, 94 S., 2 plans). 8. Sh. 2.
Caesar's commentaries on the gallic war. Book VII. Edited by Leon-
hard Schmitz. London: Chambers 1881. 8. 6 d.
The seventh book of Caesar's gallic war with a vocabulary by John
Tahourdin White. London: Longmans, Green, and Co. 1881. (VIII,
254 S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Gai Juli Caesaris de bello gallico commentariorum VII. Edited for the
use of schools, by John Bond and Arthur Sumner Walpole. With
notes and vocabulary. London and JSeir York: Macmillan and Co. 1887.
(XII, 157 S.) 8. ^ 1 sh. 6 d.
Caesar's seventh campaign in Gaul. B. C. 52. De bello gallico lib. VII.
Edited, with notes, excursus, and tables of idioms, by William Cook-
worthy Comp ton. With illustrations from sketches by E. T. Compton
and maps. London: G. Bell and Sons 1«89. (XIX, 138 S.) 8.
4 sh. red. 2 sh. 6 d.
Caesar: Gallic war, book VII. Edited by Arthur Hadrian Allcroft
and William Frederick Masom. London : W. B. Clive (1894). 8. 4 sh. 6 d,
Introduction. Text, Notes. (XVI, 112 S., 1 Karte). 2 sh. 6 d.
Test papers, Vocabulary. (29 S.) 1 sh. 6 d.
Caesar de bello gallico, VII. A translation. (50 S.) 1 sh. 6 d.
Caesar. Gallic war. Book VII. With a complete latin-english vocabu-
lary by John Francis Davis. London. Paris: Hachette and Comp. 1894.
(67, 96 S.) 8. 9 d.
Caesar. The gallic war book VII edited by John Brown. With
illustrations. London: Blackie d' Son 1903. (XLVI, 159 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Buch VIII. [Gai Juli Caesaris] de bello gallico commentarius octavus.
With a map and english notes by Arthur George Peskett. Cambridge:
At the University Press 1885. (Vi S., 1 S. ung., 74 S.) 8. 1 eh. 6 d.
C. Julius Caesar, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
C. Julius Caesar (Chrestomathieu. Übersetzungen). 183
Chrestoiuatliieii.
Narrationes latinae ex Tito Livio, Sallustio, Cicerone, Caesare, Tacito,
Plinio, Seneca, Quinto Curtio etc. collectae. Nouveau recueil classe
dans un ordre methodique avec des sommaires et des notes en fran9ais
par Theodore Guiard. Novivelle edition. Paris : Ddarirave {1851) 18S0.
(XII, 360 S.) 8. ^ Fr. 2.25.
Fatov 'lovkiov Kalaagog l-tnouvr]uovivfxctTu rov rciXXiy.ov noXe/uov /ufrcc
aT]f.i(uöaiO}r vno Evayyt'lov K. K o(fivi.(ÖT ov. (Exloyi^). l4.^/Jr j/crtr 1879. 8.
Selections from Caesar. The gallic war by George Lovett Bennett.
Londons: Bivingtons (1880) 1887- (XIX S., 1 S. ung., 154 S., 1 Karte). 8. Sh.2.
Selecta ex Cornelio Nepote, Justino, Caesare, Cicerone. In usum regiae
scholae etonensis. Eton: Spottisnoode & Co. London : Simplin, MarslwU,
Hamilton, Kent c(' Co. (1889) 1901. (1 Bl., 3-58 S., 3 Karten). 8. Sh. b.
I Galli, i Germani, i Britanni nei Commentarii de hello gallico: notizie
storiche e geografiche, testo, note, e quesiti grammaticali, exercizi di
retrovei-äione a cura di Umberto Tria. AapoU : A. Tocco (1889) 1899.
(XX, 59 S.) 8. L. 1.
Letture latine (Cesare, Cornelio, Fedro) per la seconda classe ginnasiale
[a cura di] Giovanni Crocioni. Pistoia: Tili. FJori e Biagini 1896.
(70 S., 1 Bl.) 8. L. 1-
Bloemlezing uit Caesar's Gallischen oorlog. Met aanteekeningen en
körte inhoudsopgave der overgeslagen gedeelten door J. H. Smit en
H. Smit. Groningen: J. B. Wolters 1896. (XII, 100 S., 1 Karte). 8. F. —.75.
Übersetzungen.
Caius Julias Caesar's Werke. Uebersetzt von Anton Baumstark.
Stuttgart: MttzJer (Jetzt Vlin: H. Kerler) 1835—1840. 8.
2. Bändchen. Denkwürdigkeiten des gallischen Kriegs. 2. Bändchen. 7. Auflage
1883. (S. 89-204). " M. —.50.
[Umschlagtitel: Gaius Julius C äs ars Werke]. Berlin-ScMneherg : Langen-
scheidtsche V erlag s-Buchh. 18.54—1868 u. ö. 8. 11 Lief. Je M. —.35.
Gaius Julius Cäsar's Memoiren über den gallischen Krieg. Deutsch von Hermana
Köehly und Wilhelm Rüstow. (1854 u. ö.) (VIII, 256 S.)
Gaius Julius Cäsars Memoiren über den Bürgerkrieg. Deutsch von Hermann
Köehly. Zweite Auflage. Revidiert von Heinrich Uhle. (1868 u. ö.) (XVI,
174 S.)
C. Julius Caesars Werke. [Collection Spemann. 107. 108]. 2 Bände.
Berlin und Stuttgart: W. Spemann (188.3). 8. M. 2.
1. Band. Denkwürdigkeiten über den Bürgerkrieg. tJbersetzt mit Einleitung und
Commentar von Robert Zwirn mann. (184 S.) M. 1.
2. „ Denkwürdigkeiten über den gallischen Krieg. Übersetzt und eingeleitet
von Theodor Gelbe. (250 S.) M. 1.
Der Bürgerkrieg. Von Julius Cäsar. Aus dem Lateinischen mit Ein-
leitung und Erläuterung von Max Oberbreyer. [Universal-Biblio-
thek 1U91. 1092]. Leipzig: Ph. Beclam iun. (1878). (182 S., 1 Bl.) 8. M. -.40.
Caesars Denkwürdigkeiten vom gallischen Kriege übersetzt von R.
ßössler. 3. verbesserte (Titel-) Auflage. Leipzig : Leuckart (1810) 1882.
(208 S.) 8. . M. 1.
Der gallische Krieg. Von .Julius Caesar. Aus dem Lateinischen mit
Einleitung und Erläuterungen von Max Oberbreyer. [Universal-
Bibliothek 1013-1015]. Leipzig : Ph. Beclam jun. (1818). (273 S.) 8. M.— .60.
C. Julius Caesars Axifzeichnungen über den gallischen Krieg. Aus dem
Lateinischen von Robert Zw im mann. Frankfurt a. 31. : Grobel 1882.
(VIII, 280 S.) 8. M. 1.50.
Auch in sech.s Heften zu je M. — ..30. Proben siehe unten.
184 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar (Übersetzungen).
C. Julius Caesar.
Denkwürdigkeiten vom gallischen Krieg. Von Gajus Julius Caesar,
"übersetzt sowie mit Einleitung und Anmerkungen versehen von Karl
Blümel. [Meyer 's Volksbücher 773—776]. Leipzig: Bihliograpliiscnes
Institut (1890). (316 S.) 8. Je M. —.10.
C. Julius Cäsars Denkwürdigkeiten aus dem Gallischen Kriege. Neue
Bearbeitung der Übersetzung von Friedrich Strack (1825). [Bibliothek
der Gesamtlitteratur des In- und Auslandes Nr. 698 — 700]. Halle a. d. S. :
0. Hendel (1893). (223 S.) 8. Je M. —.25.
C. Julius Caesar, gallischer Krieg. 9 Hefte. Halberstadt. Leipzig : C. Banqe
(1895). (62, 32, 29, 36, 59, 47, 88, 54 S.). 8. Je M. —.30.
Proben einer Uebersetzung von Cäsar's gallischem Kriege von Robert
Zwirnmann. Progr. der Realschule Cassel 1.0.1878. (S. 3— 23). 4.
1. 2—29. 2. 16-28. 6. 11—28.
Die Kömerkriege aus Plutarch, Cäsai-, Velleius, Suetonius, Tacitus. Tacitus' Germania.
Uebersetzt von Johannes Horkel. (1884) siehe B. : Plutarchus (I 2 p. 224).
Das zweite Buch der Kommentare Cäsars über den gallischen Krieg ins Deutsche über-
setzt von Ludwig Soffel. Progr. der Studienanstalt Landau 1883. (21 S.) 8.
Proben für die Übersetzung ausgewählter, schwieriger Stellen avis Caesar. [Innerer
Titel: Uebersetzungsproben aus C. [G. Kr. 2, 25. 27, 3 — 6. 2, 8. 1 u. 2]] von Johannes
Pickel. Progr. der Lateinschule Fürth 1893. (S. 28—31). 8.
Caesars' commentaries on the civil war. Construed literally und word for word by
John Allen Giles. (1891) siehe oben die Ausgaben.
Book I. The commentaries of C. Julius Caesar on the civil war. Book I.
Literally translated by James Rice. Dublin: E. Pousonby. 31. G. Hin
d' Son. ' W. BIc Gee. London : Sinqikin, Marshall, d' Co. 1887. (56 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Caesar, de hello civili, bk. I. Translated into english bv Henry William
Hunting. Cambridge: J. Palmer 1890. (59 S.) 8. ' ^ Sh. 2.
Caesar de hello civili book I, translated into literal english, by John
Perkins. Cambridge: J. Hall d: Son. London: Simpkin, marsliall,
Hamilton, Kent d' Co. Whittaker d Co. G. Bell d Sons 1890. (1 BL,
60 S.) 8. _ _ Sh. 2.
Caesar's civil war, book I. Literally translated (from A. G. Peskett's
edition in the Pitt Press Series) bv Archibald Drakeford Cradock
Am OS. Cambridge: E. Johnson 1896." (63 S.) 8. Sh. 2.
Books I. IL Caesar de hello civili. (Caesar's commentaries on the
civil war). Books I. & IL Literally translated. By J. A. Prout,
London: J. Cornish <(■ Sons. Dublin: Combridge d Co. Edinburgh: Oliver
d Boyd (1889. 1892). (72 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Caesar, de hello civili. Books I. and II. Literally and interlinearly translated . . . by
John Gib son. (1890) siehe oben die Ausgaben.
Book IL The commentaries of C. Julius Caesar on the civil war.
IBook IL Literally translated by James Rice. Dublin: E. Ponsonby.
M. H. Gill d Son. W. M' Gee. London: Simpkin, Marsliall, d Co. 1888.
(33 S.) 8. _ Sh. 1.
Book III. Caesar de hello civili (Caesar's commentaries of the civil
war). Book III. Literally translated b}-^ J. A. Prout. London:
J. Cornish d Sons. Dtiblin: Combridge d Co. Edinburgh: Oliver d Boyd,
and James Thin (1903). (64 S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Caesar's commentaries on the gallic war, complete, literally translated
into english prose. By Joseph B. Owgan and Charles William
Bateman. London: J. Cornish d Sons (1859. 1889). (213 S.) 8. Sh. 5.
Caesar's commentaries on the gallic war. With a literal interlinear translation . . .
By Thomas James Arnold. (1886—1892) siehe oben die Ausgaben.
Caesar's commentaries on the gallic war. Construed literally and word for word. By
John Allen Gilles. (18*6. 1890) siehe oben die Ausgaben.
Caius Julius Caesar. Gallic war. New York: A. Hinds d Co. 1889. 8. Cts. 50.
C. Julius Caesar (Übersetzungen). X85
C. Julius Caesar.
Caesar's commentaries on the gallic war with the supplementary books
attributed to Hirtius . . . Literally translated and accompanied withi
notes, and a verj^ copious index. Boston: Little, Brown et Co. New York:
Scrihner d' Welford 1890. 8. $ 2.
Books I — IV. A literal translation of Caesar: De bello gallico. Books
I — IV. [Arranged for interleaving with the Oxford textj. Bv Thomas
Allen Bly th. Oxford: A. Th. Slirimpton and Son 1883. (96 8.) 8. Sh. 2.
Books I — VI. First six books of Caesar's commentaries on the Gallic
war; literally translated with an introduction by E. Brooks jr. [New
issue]. Philadelphia: D. McKay (1896). (X, 224 S.) 8. Cts. 50.
Books I — VII. Caesar's gallic war. Books I — VII. Literally translated
from the text of Hoff mann. By St. George Stock. Oxford: A. Th.
Shrimpton and Son 1894. (145 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Books IV. V. Caesar de bello gallico, books IV. & V., literally trans-
lated, with notes, by John William Rund all. Cambridge: J. Hnll &
Son 1884. (1 BL, 55 S.) 8. ' Sh. 2.
Books V. VI. C. Julii Caesaris commentarii de bello galUco. Books V. & VI. With
translation... By Augustus Constable Maybury. (1885) siehe oben die Ausgaben.
Books V — VII. Caesar's commentaries on the gallic war. Books V.
VI and VII. Literally translated by Charles William Bateman.
London: J. Cornish d; Sons (1878). (116 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Book I. The first book of Julius Caesar's commentaries of the gallic war. With . . .
translation . . . (1877) 1883 siehe oben die Ausgaben.
Caesar de bello gallico. Book I. With two translations . . . By John Hugh Ha wie y.
(1885) siehe oben die Ausgaben.
Caesar de bello gallico, I. A translation. (1893) siehe oben die Ausgaben (Allcroft-
Plaist o we).
The first book of C. Julius Caesar's commentaries on the gallic war. With translation . . .
1884 siehe oben die Ausgaben.
C. Julii Caesaris de bello gall. commentariorum liber I. With a literal translation . . .
by Alphonse Estoclet. 1884 siehe oben die Ausgaben.
Book II. Caesar: De bello gallico, book II. A translation. By A. A. Irwin Nesbitt.
(1896) siehe oben die Ausgaben (Aller oft- Mas om).
Book m. Caesar de bello gallico. Book III. (1883) siehe oben die Ausgaben
(Moffatt-Paige).
Caesar de bello gallico. (Book III). Interlinearly translated into english
byj. A. Prout. London: „Latv Notes'- Fublishing Office \S81. (24 S.) 8.
Caesar: De bello gallico, book III. A translation. By A. A. Irwin Nesbitt. (1896) siehe
oben die Ausgaben (Allcrof t-Masom).
Book V. Caesar de bello gallico, V. A translation. (1891) siehe oben die Ausgaben.
Caesar de bello gallico, V. A translation. (1891) siehe oben die Ausgaben (Alloroft-
Ma som).
Book VI. Caesar de bello gallico, VI. A translation. (1891) siehe oben die Aus-
gaben (Allcrof t-Masom).
Book VII. Caesar's gallic war. Book VII translated into literal English.
Also questions selected from previous examination papers by Augustus
Constable Maybury. London: Bailliere 1888. (50 S.) 8. Sh. 1.
Caesar de bello gallico, VII. A translation. (1894) siehe oben die Ausgaben (Aller of t-
Masom).
Extracts from Caesar translated into english for retranslation. Books
I. — IV. By Russell EUiot Macnaghten and Hugh Vibart Mac-
naghten. London: Bivincjtons 1887. (IV, 55 S.) 8. 1 sh. 6 d.
18(3 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar (Übersetzungen).
C. Julius Caesar.
Cesar. Oeuvres completes: Commentaires sur la guerre des Gaules avec
les reflexions de Napoleon I^^^ suivis des commentaires sur la guerre
civile et de la vie de Cesar par Suetone. Traduction d'Artaud.
Nouvelle edition tres soigneusement revue par Felix Lemaistre et
precedee d'une etude sur Cesar par Charpentier. 2 tomes. Paris:
Garnier freres (1887. 1891). (XVI, 332 S.; 350 S.) 8. Fr. 6.
Jules Cesar. Extraits des commentaires sur la guerre civile. Traduction d'Artaud.
(189.">) siehe unten Guerre des Gaule».
Extraits sur la guerre civile par Jules C6sar. Traduction d'Artaud. 1895 siehe ebenda.
Cösar. Les commentaires sur la guerre civile. Expliques litteralement . . . par A.
Materne. Livre 1. (IBM) 1905 siehe oben die Ausgaben.
C6sar. Les commentaires sur la guerre des Gaules . . . traduits en fran<;ais . . . par
Edouard Sommer (1854. 1855) 1905. 1907 siehe oben die Ausgaben.
Commentaires de J. Cesar. Guerre des Gaules. Traduction nouvelle
avec le texte, des notes et un index par Charles Louandre. Paris:
Charpentier d'- Gie. (18-55) 1886. (XX, 480 S.) 8. Fr. 3.50.
Jvües Cesar. Guerre des Gaules. Traduction francjaise par N. A. Dubois.
Paris : Delalain fnres {ISm} lS8b. (232 S.) 8. Fr. 2.
Commentaires de Cesar sur la guerre des Gaules. Traduction franc^aise . . . par Edouard
Sommer. (1881) 1909 siehe oben die Ausgaben.
Bellanger, Justin. C- J. Cesar. Guerre des Gaules. Traduction nouvelle
avec notes et un index geographique. 2^ edition. Paris: E. Thorin
(1892) 1896. 8. Fr. 4.
Jules Cesar. Commentaires sur la guerre des Gaules. Livre de lectui-e
et d'analyse, public ä l'usage des eleves de troisieme et de l'enseigne-
ment moderne, avec une notice sur la vie, les ouvrages de Cesar,
l'orgauisation de Tarmee romaine au temps de Cesar, des cartes, des
plans et des illustrations par Isaac üri. Paris: Hachette et Cie. 1893.
(XXVII, 392 S., Karten u. Fig.) 8. Fr. 2.50.
Les commentaires de la guerre gallique reprodu.its en fac-simile d'apres
le manuscrit original, par les soins de la Societe des Bibliophiles
fran^ois. 3 tomes. Paris: Pour la societe des BihJioj)hiles frangois 1894. 8.
Tome Premier. 1894. (1 Bl., XVI, 17 8., LXXIV S., Karte, Abbild.).
Tome deuxieme. 1894. (XCIV S., 4 Bl.)
Tome troisieme. 1894. (LV S., 8 Bl., Karte, Abbild.).
„Cette reproduction a ete tiree ä 31 exemplaires".
Les commentaires de Cesar. La guerre des Gaules. Traduction de
Nicolas Per rot d'Ablancourt. Paris: Librairie de la Bihliotheque
nationale (1894) 1897. (192 S.) 8. Fr. —.25.
Jules Cesar. Commentaires sur la guerre des Gaules, suivis d'extraits
sur la guerre civile par Jules Cesar. Traduction d'Artaud, revue et
annotee par P. Martine. Paris: Garnier freres (1895). (XXX, 416 S.,
Karten u. Fig.) 8. Fr. 2.50.
Bataille sur la Sambre, extrait d'une traduction nouvelle des Commen-
taires de Cesar sur la guerre des Gaules, trad. par Justin Bellanger.
Meulan 1878. 8.
Les historieus latins. Cesar, Salluste, Tite-Live, Tacite. Choix de
traductions. precedees d'une notice litteraire sur chaque auteur par
Henri Lantoine. Paris: G. Masson (1891). (479 S.) 8.
Jules Cesar. Extraits des commentaires sur la guerre des Gaules et la
guerre civile. Traduction d'Artaud, revue et precedee d'une notice
par E. Lebrun. Paris: Garnier freres (1895). (XIV, 128 S.) 8. Fr. 1.
Jules Cesar. La campagne des Gaules. (Extraits traduits par Alfred
Ernst). Paris: H. Gaxitier (1895). (S. 145—180). 8. Fr. —.10.
C. Julius Caesar (Übersetzungen. Wörterbücher). 187
C. Julius Caesar.
Ftttov 'fovXiov Ktti'fJuoog linofJVtjiiovfruaTcc nein zor FalaTixav noX^/Liov
uiTctrfono&e'vTU ix tov ^ddTtVty.ov xul iSiic arjuiKÖaiojv (hnacKfrjviad^^vTcc
vno EvnjQKTiuv J. Tnay.akonov. 'Ev 'Ad-riv aig: 'Ex tov tvtt. 77. ^1.
Zcry.tnaQiov 1885. (328^8.) 8.
Faiov fovliof KulOKOog '^TiouvrjuovBvuaTce nfQi tov FiiXaTixoD noX^fxov,
utTct(foaa&ivTU tig TrjV xu&o)f.nlriutvr]v xccl ixi^0'9fVTa vnö l4i/^aTr] Kwr-
OT KVT ivi S o V. [MfT(( Tüjv nc(QaTr]i)r,ae(i)V tov AvToy.QUTOQog NanioliovTog
A' . Xttl liXhov Tiriijv arjufLOjafO)!'.] ITQog ;(Qriatv Trjg ir roig yvfiiKaioig
OTTOvSnCovarjg veoXaiug. 'Ev A(hr\vat.g: 'Ex tov tvti. tiov xccTaarrj-
II ÜTojvA. K(,)vaT«vTivCdov 1887. (XVI, 272 8.) 8.
I commentarii di C. Julio Cesare recati in italiano da Camillo Ugoni.
Jlüano: Gitigoni (1879) 1899. (508 8.) 8. L. 1.80.
Caio Giulio Cesare. I commentari della guerra gallica e della guerra
civile volgarizzati da Francesco Baldelli, con appunti biograf ici e critici
per cura di Lodovico Coric. Milano: E. Sonzogno 1886. (860 8.) 8. L. 1,
C. G. Cesare. Commentari sulle guerre gallica e civile, volgarizzati da
Camillo Ugoni, con notizie biograf iche e storiche per cura di Giuseppe
Finzi. Nuova edizione. Torino: G. B. Paravia e C. (1888) 1898. (359 8.) 8.
L. 1.60.
I commentari della guerra gallica di C. Giulio Cesare recati in lingua
italiana e annotati da Vicenzina Inguagiato. Girgenti: E. Ganlio
1894. (XXV, 272 8., 1 El.) 8. L. 2.
Cesar, oorlog in Gallie. Nederlandsch van A. Ve r d o o d t. Gent: A. Siffer
1894. (288 8.) 8. Fr. 3.
Julius Caesar. Gedenkschriften van den galliscben oorlog. Uit het .
Latijn door J. J. Doesburg. Boek 1 — 8. Amsterdam: S. L. v. Looy.
H. Gerlings 1894. 1895. (IV, 295 8.) 8. F. 1.60.
Caesars galliske krig overs. af 8iegwart Josephsen. Kri><tiania :
1\ Omtvedt 1889. 8.
Iste bog. 1889. (44 S.) Kr. —.45. 2 Opl. (1900). (47 S.) Kr. —.50.
2 den og 3 die bog. 1889. (S. 45—88). Kr. —.45.
Öfversättning af C. Julii Caesaris commentarii de bello gallico. 3« uppi.
Stockhohn: F. C. AcJcerberg (1871) 1890. (79 8.) 8. Kr. —.50.
Galliska kriget af Cajus Julius Caesar ofversättning af 8. G. Dabl.
Andra uppT. Stockholm : Hiertas hokförlag (1873) 1887. (238 8.) 8. Kr. 2.50.
C. Julius Caesars kommentarier öfver galliska kriget. Ofversättning.
Stockholm {2<orrköping): Ad. Johnsons fürlag 1893 — 1903. 8.
1. boken. (1893) 19Ü0.' Kr. —.50. 1 4. boken. (1895). Kr. —.35.
2. „ (1893) 1900. Kr. —.35. 5. „ (1896) 1903. Kr. —.35.
3. „ 1894. Kr. —.35. | 6. „ (1896) 1903. Kr. —.35.
Los comentarios de Cayo Julio Cesar traducidos por Jose G o y a y
Muniain. Nueva ediciön que comprende los libros escritos por Hiroio
y traducidos por Manuel Balbuena. Tom. I. II. Madrid: L. Navarro
1882. (LXVIII, 273 8., 331 8.) 8. Je Rls. 12, Ausland 14.
TVörterbüclier.
Creak, Albert: A complete dictionary to Caesar's gallie war. Fourth edition revised.
LoH'lon: llodilir aml S/.ouglifon (1870) 1881. 8. 2 sh. 6 d.
Davis, .John Francis: A complete latin-english vocabulary to Caesar's gallie war
book IV. Including numerous idiomatic phrases and notes on personal and geo-
graphica! names by J. Fr. D. Lutuloii. Paris: Hachcttc and Comp. 1895. (54 S.) 8. 6 d.
188 Scriptores latiui. D. C. Julius Caesar (Wörterbücher).
C. Julius Caesar.
Davi.s, John Francis: A complete latin - english vocabulary to Caesar's gallic war
book V. Including- numerous idiomatic phrases and notes on personal and geographica!
names by J.Fr. D. London. Paris: Hachettr aml Comp. 1895. (80 S.) 8. 6 d.
— A complete latin - english vocabulary to Caesar's gallic war book VII. Including
numerous idiomatic phrases and notes on personal and geographical names by J. Fr. D.
London. Paris: Hachdte and Comp. 1894. (96 S.) 8. 6 d.
Ebelings, Heinrich, Schulwörterbuch zu Cäsars Kommentarien über den gallischen
Krieg und den Bürgerkrieg. Mit besonderer Berücksichtigung der Etymologie und
Phraseologie. 6. neubearbeitete Auflage von Julius Lange. Mit zahlreichen Ab-
bildungen und Plänen. Ldinii/: B. G.Tiuhn(r (\^l-[) \9()9,. (IV, 169 S.) 8. M. 1.80.
Eichert, Otto: Schulwörterbuch zu den Konimentarien des Caius Julius Caesar über
den gallischen Krieg. Mit einer Karte von Gallien zur Zeit Cäsars. 10. verbesserte
Auflage, besorgt von Ludwig Sniehotta. BrisJan: .]. V. Ktrn (1860) 1906. (326 Sp.) 8.
M. 1.20. Mit dem Text in 1 Bde. M. 1.80.
— Wörterbuch zu den Kommentarien des C. Julius Cäsar über den gallischen Krieg und
über den Bürgerkrieg, sowie zu den Schriftwerken seiner Fortsetzer. 12. verbesserte
Auflage besorgt von Franz Fügner. Hannuvir: Hahn (\mO)\9QZ. (III, 283 S.) 8. M. 1.80.
Menge, Rvidolf, et Preuss, Siegmund: Lexicon caesarianum composuerunt R. M. et
S. P. lipsiae: B. G. Tmbtur [1885— J1890. (VIII, 1428 Sp.) 8. M. 18.
Siehe auch R. Menge unter den Erläuterungen.
Merguet, Hugo: Lexikon zu den Schriften Cäsars und seiner Fortsetzer mit Angabe
sämtlicher Stellen. Jena: 0. hischer [1884— ]1886. (IV, 1142 S.) 8. M. 55.
Meusel, Heinrich: Lexicon caesarianum confecit H. M. Berolini: W. TTVfcf)- [1884 — ]1887.
1893. 8. M. 45.
Vol. I. (VIII, 1544 Sp.). Vol. II. (X S., 1 Bl., 2430 Sp., a— n, 93 S., 1 S. ung.).
Pettoello, Pietro : Lessico dei commentarii di Giulio Cesare ad uso dei ginnasii. Torino:
Paravia e C. di Yigliardi 1884. (VIII, 102 S.) 8. L. 1.
Prammers, Ignaz, Schulwörterbuch zu Caesars bellum gallicum. Bearbeitet von
Anton Polasche k. Mit 61 Abbildungen und Karten. 4. Auflage. Pruy. 'Wien:
F. Tempshi/. liipzig: G. Freißag (1884) 190K. (VII, 237 S.) 8. M. 2.
Preuss, Siegmund: Vollständiges Lexikon zu den pseudo-cäsarianisclien Schriftwerken.
I. Teil: bell. gall. 8 und bell. alex. II. Teil: bell. afr. und hisp. Erlangen: Deichertsche
Vniversitätsbucldi. 1884. (433 S.) 8. M. 8.
Rozek, Johann Alexander: Wörterbuch zu Hofifmanns Historia antiqua und Caesar de
hello gallico. 4. Auflage, ^\ien: C. Gerold' s Sohn (1863) 1879. (IV, 460 S.) 8. M. 3.60.
Sihler, Ernest Gottlieb: A complete lexicon of the latinity of Caesar's gallic war by
E. G. S. Boston, V. S. A.: Ginn <t Co. 1891. (1 BL, 188 S.) 8. S 1.60.
Wörterbuch, praktisches, zu Caesar: de hello gallico. Nach den 8 Büchern in 8 Einzel-
heften kapitelweise ausgearbeitet und mit einem Vorwort versehen von einem Schul-
manne. 8 Hette. Bnlin: J. Harrwitz Niichf. (1895). (49; 29 S., 1 Bl.; 30 S., 1 Bl.; 35 S.;
34 S., 1 Bl.; 35 S.; 39 S., 1 Bl. ; 38 S., 1 Bl.) 8. Je M. —.30.
Ambrosoli, Francesco: Cesare. (Lezione inedita). In des Verf. Letteratura
greca e lat. Scritti editi e inediti 2 (Miletno 1878) p. 249—285.
Arbib, Edoardo: Cesare nelle Gallie. In des Verf. Vittorie e Sconfitte (Milano 1894)
p. 81—105.
d'Arbois de Jubainville, Henri: Les Druides. In des Verf. Introduction ä
l'etude de la littörature celtique (Paris 1883) p. 83—240.
Livre II. Les Dr. I. Dr. avant Cesar. II. Dr. de Gaule depuis Cesar jusqu'ä
Pline l'Ancien. III. Dr. de Gaule depuis Pline l'Ancien (p. 83 — 110).
— Les noms gaulois dont le dernier terme est rix dans le de Belle gallico. Lebens
faites au College de France en decembre 1890. [Aus : Revue archöologique
III« s6rie 18 (1891) p. 82—98. 187—20.5]. Paris: Leroux. 8. Fr. 1.50. Auszug aus
des Verf. :
— Les noms gaulois chez Cösar et Hirtius de hello gallico avec la collaboration
de mm. Emile Ernault et Georges Dottin. Premiere sörie. Les composös dont
rix est le dernier terme. Paris: E. Boaiüon 1891. (XV, 259 S.) 8. Fr. 4.
Arnold, Edward Vernon: Two notes on Jules Caesar. I. The bridge over the
Rhine. II, Caesar's speech in behalf of the Catilinarians. In: The classical
Review 1 (1887) p. 168—169.
Audouin, Edouard: Note sur quelques passages du de hello civili [I 15. 30]. In:
Revue de philologie 15 (1891) p. 59—60.
Babsch, Franz: Über Caesar's Commentarien zum Bürgerkrieg. Progr. der Real-
schule Görz 1886. (49 S.) 8.
Backovsky, Fr.: Pfispevky exegeticke. [Caes. b. g. I 2, Cic. pr. imp. Pomp. V 12].
In: Listy filologick6 a paedagogickö 8 (1881) p. 240-241.
C. Julius Caesar. 1S9
Julius Caesar.
Baehrens, Emil: Vermischte Bemerkungen. I. Zu Ennius. IT. Zu Lucilius.
III. Zu Caesar und Memmius. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 2 (1885) p. 473—477.
Barin g-Gould , Sabine: C. Julius Caesar. In d. Verf. The tragedy of the
Cesars 1 {London 1892) p. 13—116.
Basiner, Oscar: De hello civili caesariano. Quaestiones cnesarianae. Pars I. Dissert.
iuaug. dorpat. Mos'/nae: L. Dtuhnir. (VI S., 1 El., 77 S., 2 S. ungez.) 8. M. 1.60.
Baumann, Heinrich: Zum ersten Buche der Commentarien Caesars. Progr. des
Franz-Joseph-Gymn. Wien 1885. (S. 29—38). 8.
Becher, Ferdinand: Zu De hello gallico VIII praef. 4. In: Philologus 42 (1884)
p. 409—410.
Beduwez, A.: Amhiorix. Briuelley^: Lih. Offire dt PnhlinU \9M. (36 S.) 8. Fr. —.15.
Bellanger, Justin: Agedicum. Note historique. In: Revue de la societe des
etudes historiques 4'^' s6rie 11. 59" annee (1893) p. 201 — 207.
Bender, Hermann: Über die Glaubwürdigkeit von Cäsars Bericht über den Krieg
mit Ariovist. In: Neues Korrespondenz -Blatt für die Gelehrten- und Real-
schulen Württembergs 1 (1894) p. 438—448.
Bensemann, Walter: Beiträge zur Caesarforsehung. I. C. J. Caesars Unterfeldherrn
und seine Beurteilung derselben. Mnrhiiirj: (0. Elirliardt) 1896. (46 S.) 8. M. 1.20.
Bergaigne, Abel: La place de l'adjectif epithete en vieux Fran^ais et en Latin.
In: Melanges Graux (Paris 1884) p. 53:3—543.
Bergier, Jean Fran(?ois : Note sur l'Alesia de Cösar. In des Verf. Horatius
Christianus (t^nlins 1886) p. 151—162.
Bergk, Theodor: Caesar de belle gall. I 1 (1870). In des Verf. Kleine philologische
Schriften 2 [Halh a. S. 1886) p. 755.
— Caesars Feldzug gegen die Usipeter und Tencterer. In des Verf. Zur Geschichte
und Topographie der Rheinlande in römischer Zeit [Leipziff 1882) p. 1 — 24.
— Caesars Krieg gegen Ambiorix und die Eburonen. Ebenda p. 25 — 38.
Bitschofsky, Rudolf: Caes. b. g. V 34. In: Wiener Studien 4 (18S2) p. 173—174.
Blanchard, Gustave: C6sar sur les cötes guerlandaises. In: Bulletin de la
Soci6te archeologique de Nantes et du Departement de la Loire -Inferieure.
T. 22 (1883) p. 119—171.
Böhm, David: Beiträge, welche C. Julius Caesar in seinen Commentarien „de
hello gallico" zur Ethnologie der Germanen liefert. Progr. des Gymn. .Säch-
sisch-Regen 1881. (24 S.) 4.
Bonfadini, R. : Giulio Cesare. In: Conferenze tenute a Roma . . . per iniziativa
della societä per l'istruzione della donna [Ftrinzi 1893) I 5.
Bonnet, Max: Cesar, de hello gallico I 47. 2 et VI 21. 4. In: Revue de Philo-
logie 7 (1883) p. 131.
Bor so n, Jean-Fran^ois: La nation gauloise et Vercingetorix. Cltrmont - Ferrand:
F. Thibaiid 1880. (58 S.) 8.
Branhofer, Ignaz: Sätze zur Einübung der lateinischen Syntax in der IV. Classe,
entnommen aus Cäsars Commentarien de hello gallico. Progr. des Gyran.
Iglau 1893. (S. 3—29). 8.
Brau mann, Gustav: Die Principes der Gallier und Germanen bei Cäsar und
Tacitus, Progr. des Friedrich -Wilhelms - Gymn. Berlin: (W. Weher) 1883.
(S. 3-44). 4. M. 1.
Brinker, Karl: Wie weit ist der Wortschatz in Caesars b. gall. I — VII und den
gelesensten Biographieen des Nepos im lateinischen Lesebuch der unteren
Klassen zu verwerten? Bemerkungen zur lateinischen Formenlehre. Progr. des
Realgymn. Schwerin. (Leipzig: G. Foch) 1S91. (37 S.) 4. M. 1.
— Die lateinische Casussyntax auf Grundlage von Caesar (bell. gall. I — VII) und
Nepos. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 144 (1891) p. 491 — 502.
513—527. 586—606.
Bruun, A. : Hjselpebog til Caesars Gallerkrig. Kopenhagen: Prior 1878. 8. Kr. — .50.
Bryans, Clement: Latin prose exercises based upon Caesar's gallio war with a
Classification of Caesar's chief phrases and grammatical notes on Caesar's
usages. .Second edition-revised and enlarged. London: Macmilkui & Co. (1884)
1886. (VIII, 160 S.) 8. 2 sh. 6 d.
— Key to exercises in latin prose. FJiendu 1886. (32 S.) 8.
Buch 1er, Adolf: Die priesterlichen Zehnten und die römischen Steuern in den
Erlässen Cäsars. In: Festschrift zum 80. Geburtstage Moritz Steinschneider's
(Leipzig 1896) p. 91—109.
Büdinger, Max: Die beiden Expeditionen nach Britannien. 1890 siehe: Catullus.
Bunbury, Edward Herbert: Caesar's wars. In des Verf. A history of ancient
geography 2 (London 1879) p. 109—140.
Caesar de hello gallico, I. A vocabulary and test papers. By Tutors of University
Correspondence College. L.ondon: yV. B. Clive & Co. (\%m). (24 S.) 8. Ä 1.
190 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Caesar's art of war and of writing. In: The Atlantic Monthly 44 (1879) p. 273—288.
Caio Giulio Cesare. Milcuw: Tip. L. F. Cogliati 1892. (29 S.) 8. L. —.25.
Castan, Auguste: Jules Quicherat defenseur d'Alaise (1869. 1885) siehe: J.Quicherat.
Caudel, L. : Bataille de Cesar contre les Nerviens au passage de la Sambre. In:
Congres archeologique de France 44'' Session (1878) p. 232 — 246.
— Premiere campagne de Cesar dans la Gaule belgique. In: Comite archeologique
-Z'- Serie 4" annöe 1878 (Setilis 1879) p. 3—40, 2 Karten.
Caumartin: Encore un mot sur la Situation des Eburons et des Aduatuques.
In: Annales de la soci6te archeologique de Xamvir 15 (1881) p. 225 — 239.
— Les Aduatuques, Haumont et Aduatuca. In: Messager des sciences historiques
ou archives des arts et de la bibliographie de Belgique 1883 p. 225—239. Cf. A.
de Tlaminck.
Gavallin, S. J. : Ordbok tili C. Julii Caesaris de hello gallico libri I— VII. Lin-
höpifuj: P. M. Suhlströiiif: hoU. 1880. (188 S.) 8. Kr. 2.
Chapel, Frederic: Jules Cesar a Izernoi-e. ^iniitun: hnpr. A. Arme 1892. (15 S.) 8.
Chinigö, Gioacchino: Giulio Cesare e Carlo Magno: studio storico-eritico. Messiiia:
Rihtm 1880. 8. L. 3.
Cobet, Carolus Gabriel: ^inoariinortviiuiu G. G. Pluygers. 1881 sieheC: Scriptores.
Collar, William C: Gate to Caesar.' Bosloii: fünn (1891). 8. Cts. 4.5.
Conradt, Karl: Zu Caesars bellum gallicum [VI 21. 5]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 131 (1885) p. 224. 133 (1886) p. 783.
Corazzini di Bulciano, Francesco: Le guerre di Cesare contro i Veneti e i
Britanni. In des Verf. Storia della marina militare e commerciale del popolo
italiano 2 (Firmzi 1896) p. 205—220.
— Le guerre civil! tra Cesare e Pompeo. Ebenda p. 221 — 246.
Cornelissen, Janus Jacobus: Adversaria critica. In : .\Inemosyne 17 (1889) p. 44 — 55.
I. Ad Caesaris commentarios de hello civili. II. Ad librum de hello alexan-
drino. III. Ad librum de hello Africae.
Costantini, Guido: Dello slile di Cesare studiato nei commentari della guerra
gallica. Progr. del ginnasio comunale superiore Triest 1889. (S. 3 — 41). 8.
Gramer, Franz: Zu Julius Caesar. Brief an einen jungen Pädagogen. Progr. des
Kealgymn. Mülheim a. Rh. 1886. (19 S.) 4.
— Vom Übersetzen aus dem Lateinischen ins Deutsche. Einleitung in die Caesar-
lektüre für den Schüler. Ebenda 1888. (43 S.) 8.
— Caesar und seine Zeit bis zum Beginn des gallischen Krieges. (Zur Einführung
in die Comment. de b. g.) Ebenda 1890. (32 S.) 4.
— Kriegswesen und Geographie zur Zeit Caesars (Einleitungen in die Comment.
de b. g.) Ebenda 1892. (30 S., 2 Abb.) 4.
Daumann, Adolf: C. Julii Caesaris commentariorum supplementa quomodo inter
se cohaereant. Pars prior. Progr. des Gymn. Braun au 1893. (S. 3 — 35). 8.
Dederich, Andreas: Wo sind die Usipeten und Tencterer über den Rhein ge-
gangen? In: Monatsschrift für die Geschichte Westdeutschlands mit beson-
derer Berücksichtigung der Rheinlande und Westfalens 4 (1878) p. 688—693.
— Lag das Castell Aduatuca nach Cäsars Erzählung rechts oder links von der
Maas? Ebenda 5 (1879) p. 304-318.
Deiter, Heinrich: Zu Caesars bellum gallicum [VII 35. 3]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 123 (1881) p. 267—268.
— Zu Cäsars Bellum civile [I 48. 5. I 80. 4. III 75. 3]. In: Philologus 44 (1885)
p. 367—338.
— Zu Cäsar Bell. Gallic. V 31. 5. Ebenda p. 578.
— Zu Caesar und Cicero [Bg. VI! 47. 1, C'ic. de div. I 9. 15, Or. 7. 23]. Ebenda 47
(1889) p. 677.
— Zu Caesars bellum gallicum [V 19. 3. VII 64. 1]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 139 (1889^ p. 280.
— Zu Caesars bellum gallicum [VII 74. 1. VIII 36. 1]. Ebenda 143 (1891) p. 736.
Desjardins, Ernest: Geographie historique et administrative de la Gaule romaine.
4 vol. Paris: Eachettt & Ck. 1877-1893. 8. Fr. 80.
Tome deuxieme. La conquete. Contenant 10 planches dont deux cartes en
couleur et une eau -forte tirees a part et 29 flgures inter-
calees dans le texte. 1878. (1 Bl., 748 S.) Fr. 20.
,. troisieme. Organisation de la conquete: La province-La cite. Contenant
21 planches dont 10 cartes en couleur deux gravures en
taille-douce , une photogravure tirees ä part et 24 figures
intercalees dans le te.xte. 1885. (2 Bl., 528 S.) Fr. 20.
„ quatrieme. Les sources de la topographie comparee. Contenant 13 plan-
ches et 17 figures dans le texte suivi d'une table alpha-
betique generale de tout l'ouvraee. 1893. (1 Bl., III, 294 S.,
1 Bl.) " Fr. 20.
C. Julius Caesar. 191
C. Julius Caesar.
Dittrich, Eugen: Zu Caesar de bello gallico [IV 22. 3, 29 2]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 145 (1892) p. 132.
Dodge, Theodore Ayruult: Great captains. A course of six lectures showing the
influence on the art of war of the campaigns of Alexander, Hannibal, Caesar
[p. 73-106] . . . 1889 siehe B. : Polybius.
— Great captains. Caesar. A history of the art of ■war among the Romans down
to the end of the roman empire, w^ith a detailed account of the campaigns of
Caius Julius Caesar. AVith 2.58 Charts, niaps, plans of battles and tactical
nianoeuvres, cuts of armor, weapons and engines. Boston aiul Xtw Vork: Houffhton,
Miffliii and Cow!>aii/j 1892. (XIX, 789 S., 3 S. ung.) 8. 8 5.
Ton Domaszewski, Alfred: Die Heere der Bürgerkriege in den Jahren 49 bis .52
vor Christus. In: Neue Heidelberger Jahrbücher 4 (1^94) p. 157—188.
Dorr, Robert: Beiträge zur Einhardsfrage. In: Neues Archiv für ältere deutsche
Geschichtskunde 10 (1885) p. 241-307. Mit Nachwort von Heinrich v. Sybel.
Darin: Weitere Entlehnungen Einhards aus dem Sprachgebrauch Caesars. —
Entlehnungen Einhards aus Sextus Aurelius Victor.
Dosson, Simon: Que, ve, ne apres un e bref. In: Revue de philologie 14 (1S90)
p. 55 — 56.
Doutreporit, Auguste et Georges: La legende de Cesar en Belgique. [Aus:
Compte rendu dvi 3" congres scientifique international des Catholiques tenu ä
Bruxelles 1894. 5" section (1895) p. 80—108]. Bruxdks: PoUeunts et Ceutcrick 1895-
(31 S.) 8. Fr. 1.
Dunoyer de Noirmont: Les logionnaires de Cesar et les soldats de la Gaule.
In: Revue britannique 1881. N. S. 4 p. 95—124. 335—366.
— Jules Cesar naturaliste. Etüde sur quelques animaux de l'ancienne Gaule dis-
parus de la France actuelle. Ebenda 63' annee (1887) 2 p. 347-390.
Düntzer, Heinrich: Caesars Legionen am Rheine. In: Westdeutsche Zeitschrift
für Geschichte und Kunst 1 (1882) p. 294—308.
— Die Legionen am Rheine von dem Kampfe Caesars gegen Pompeius bis zur Er-
hebung des Vitellius. In: Jahrbücher des Vereins von Alterthumsfreumlen im
Rheinlande 73 (1882) p. 10—48.
Duruy, Victor: Le differend entre Cesar et le senat. In: Seances et travaux de
l'Academie des sciences morales et politiques. 40« annee. N. s. 13 (113 de la
coUection) 1880 p. 185-216. 457—498.
Dyroff, Adolf: Zu den Anticatonen des Caesar. In: Rheinisches Museum für
Philologie 50 (1895) p. 481—484.
Ehrenfried, Wilhelm: Qua ratione Caesar in commentariis legatorum relationes
adhibuerit. Dissert. inaug. Wirceburgi 1888. (47 S.) 8.
Eichheini, Max: Neue Schlaglichter auf die Urgeschichte der Germanen in
Belgien und den Rheinlanden. Naihurg u. 1). (München: J. A. Fiiisterli'n) 1879.
(40 S.) 8. M. —.60.
Elias, Samuel: Vor- und Gleichzeitigkeit bei Caesar. I. Bedingungs- und Folge-
sätze. Progr. des Leibniz-Gymn. Berlin: ß. Gaertner (Jetzt: Weidmann) 1893.
(18 S.) 4. M. 1.
de la Escosura y Morrogh, Luis: El artificio de Juanelo y el puente de Julio
Cesar. (Memoria publicada por la Real Academia de Ciencias exaetas, fisicas
y naturales de Madrid). Madrid: hvpr. de L. Agiuido 1888. (109 S. , 132 fig. im
Text). 4. Pes. 5.50, Ausl. 6 50.
Euss ne r, Adam: Bericht über die (neueste) Litteraturzu den römischen Historikern
(ausser Tacitus) bis zum Schlüsse des Jahres 1877, 1878 — 1882 siehe C: Scriptores
historici.
— Adversaria. 1884 siehe C: CoUectiones (p. 8).
— Über den Verfasser der Comment. de bello civili. In: Wochenschrift für
klassische Philologie 2 (1885) Nr. 46 Sp. 1472—1473.
Fabia, Philippus: De orationibus quae sunt in commentariis Caesaris do bello
gallico. Thesis. Porisiis: K. Thorin 1889. (1 Bl., 95 S., 1 S. ung.) 8. Fr. 2.50.
1. Quatenus verae sint orationes. 2. Quo consilio Caesar orationes adhibuerit.
3. Qua arte conscriptae sint orationes.
Fenn eil, Charles Augustus Maude: On Caesar, B G. IV 17. In: Proceedings of
the Cambridge Philological Society. Michaelmas term, 1887 p. 28-31.
Ferguson, E. C.: Questions for classical students on the flrst books of Caesar's
Gallic war . . . 1885 siehe B. : Xenophon.
Filippini, Eni'ieo: Delle fonti adibite da Plutarco nella esposizione della guerra
gallica di Cesare. 1894 siehe B. : Plutarchus.
Finäczy, Ernö: A gymnäsiumi classicusok. 1. Julius Caesar. In: Egyetemes
philologiai közlöny 3 (1879) p. 137—139.
Finäly, Gabriel: De usu infinitivi apud Caesarem. üissert. inaug. Kolozsvär
(Klausenburg) 1894. (94 S.) 8.
192 Scriptores latiui. D, C. Julius Caesar.
C. Julius C aesar.
Fischer, Eduard: Das achte Buch vom gallischen Kriege und das bellum alexan-
drinum. Eine Studie. Progr. der Studienanstalt Passau 1880. (30 S.) 8.
Fischer, Friedrich Franz Carl: Vocabularium op Caesaris belli gallici libriVII. Met
eenvoorbericht van.J. Woltjer. nronnigtn: . LB. WolUrs 1890. (4,55 8.) 8. F. —.75.
Fleischer, Curt Heinrich: Zu Caesar und seinen Fortsetzern. In: .Jahrbücher
für elassische Philologie 117 (187S) p. 273—282. 119 (18791 p. 849—867.
— Kritisches und Exegetisches zum Bellum Gallicum und Bellum Hispaniense.
Progr. der Fürsten- und Landesschule St. Afra inMeissen 1879. (8.64—68). 4.
— Quaestionum de bello hispaniensi criticarum pars II. Ebenda 1885. (23 8.) 4.
— Kritische und exegetische Bemerkungen zum bellum Hispaniense. Ebenda
1895. (31 8.) 4.
Fleischmann, Heinrich: Caes. b. g. III 2. 5. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 40 (1889) p. 607—608.
Porchhammer, Johann: Caesar, Hirtius og PoUio. Historisk-kritisk Under-
segelse. In : Nordisk Tidsskrift for Filologi 3. Ra-kke 4 (1895—189(0 p. 28—49. 97—1 12.
Fourer, Eugen: Ephemerides caesarianae rerum inde ab ineunte bello africano
usque ad extremum hispaniense gestarum. Dissert. inaug. Boinuie: Hmis/dn
1889. (48 8.) 8. M. 1.20.
Fowler, William Warde: Julius Caesar and the foumlation of the roman imperial
System [Heroes of the Nations 6]. Nciv Vorl:, Luiuloii : G. P. Puinam's suits (1892)
1894. (1 BL, XIX, 389 8., 29 Taf., 5 Pläne, 2 Karten). 8. Sh. 5.
Freund, Wilhelm: Schülerbibliothek. Präparationen zu den griechischen und
römischen Schulklassikern. Cäsar's Bürgerkrieg. 6 Hefte. Leipzig (Stuttgart):
W. Xioht o. J. 8. Je M. —.50.
— . . . Cäsar's gallischer Krieg. 6 Hefte. Ehairhi. 8. Je M. —..50.
Fries, Wilhelm: Eine Cäsarlektion in Obertertia, (bell. g. IV 12). In: Lehr-
proben tind Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen 3 (März
1885) p. 46—57.
— Kachträge zu den Bemerkungen über den lateinischen Unterricht. I. Zur
Caesarlektüre. II. Zur Liviuslektüre. Ebenda 37 (Nimmher 1893) p. 64—72.
Frigell, Andreas: Textkritik öfver Caesarkapitlet om Rhenbryggan. In: Peda-
gogisk Tidskrift 30 ( Up^uht 1894) p. 121—128.
Fröhlich, Franz: Realistisches und .Stilistisches zu Cäsar und dessen Fortsetzern.
In: Festschrift des Philologischen Kränzchens in Zürich zu der im Herbst 1887
tagenden 39. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner (Ziirich 1887)
p. 1—55.
I. Intervallen- und Treifensystem Cäsars. II. Die Gefechtsleitung Cäsars in
den gallischen Feldzügen. III. Die Normalstärke der Legion zur Zeit
Cäsars. IV. Die Varietas Cäsars in der militärischen Terminologie und
Phraseologie. V. Über die Identität des Verfassers des VIII. Buches de
bello gallico und des bellum alexandrinum.
— Das Kriegswesen Cäsars. Zürich: F. Sclniltlitus 1889—1891. 8. M. 4.60.
I. Teil. Schaffung und Gestaltung der Kriegsmittel. 1889. (IV, 98 S., 1 Bl.) M. 2.
II. III. 1. Ausbildung und Erhaltung der Kriegsmittel. — Gebrauch der Kriegs-
mittel. I. 1890. (S. 101—180). ^ M. 1.40.
III. 2. 1891. (8. 181-278). M. 1.20.
Dasselbe in einem Bande. 1891. (IV, 278 8.) M. 4.60.
— Lebensbilder berühmter Feldherren des Altertums , zum Schul- und Privat-
gebrauch verfasst, I. Die Römer. 2. Heft: Gajus Julius Cäsar. (Mit dem Bilde
Cäsars). Eheiidn 1895. (109 8.) 8. M. 1.60.
Frölich, Karl: Adverbialsätze in Caesars b. G. V— VII. 2 Teile. Progr. des Falk-
Realgymn. Btrl/ii : R. Gnniner (Jetzt: Weid iiumn) I89i. \8%. (23,20 8.) 4. Je M. 1.
Fr ou de, James Anthony: Caesar. A sketch. New edition. London: Longmatis, Green,
a. Co. (1879) 1886. (XVI, 568 S.) 8. 8h. 6.
Fügner, Franz: Cäsarsätze zur Einübung der lateinischen Syntax in Tertia.
3. Auflage. Berlin: Wiidmatiii (1884) 1904. (IV, 58 S.) 8. M. 1.
— Livius XXI — XXIII mit Verweisungen auf Cäsars bellum gallicum für die Be-
dürfnisse der Schule grammatisch untersucht. Mfwrfa 1888. (X, 160 8.) 8. M.3.50.
Fumagalli, Carlo: üsservazioni circa l'interpretazione d'un passo di Giulio
Cesare. In : La Biblioteca delle scuole italiane 4 (1891) N. 1 p. 3.
Funck, Anton: Zu Caesars bellum gallicum [II 27. 5]. In: Jahrbücher für
elassische Philologie 133 (1886) p. 360—361.
— Beiträge zur Erklärung und Kritik des Bellum africum. In: Philologus 49
(1890) p. 669-674.
Pustel de Coulanges, Numa Denis: La question de droit entre Cesar et le
Sönat [Guiraud: Le difförend entre Cösar^et le Senat. 1878]. In: Journal des
Savants 1879 Juillet p. 437—449 und in des Verf. Questions historiques (Paris
1893) p. 453—469.
C. Julius Caesar. 198
I
C. Julius Caesar.
Ganter, Franz Ludwig: Die Dictaturen Caesar's und die Münzen der fünf ersten
IUI viri a. a. a. f. f. In: Zeitschrift für Numismatik 19 (1895) p. 18!— 103.
Gantier, Victor: La conquete de la Belgique par Jules Cesar. BruxtUes: A.-N.
Lelii'im (t Cic. 1882. (365 S., 1 S. ung., 1 131 , VI flg.) 8. Fr. 7.50.
Garizio, Eusebio: V'ocabolario dei Commentari di Giulio Cesare (De hello gallico
e De hello civili), ad uso delle scuole ginnasiali. Torino: Ct. B. Puravia e C. 1894.
(138 S.) 8. L. l.uO.
Gaucher, Victor: Topographie des voies romaines de la Gaule -Belgique. In:
Annales de l'Academie d'archeologie de Belgique 88 (1882) p. 1—432. Darin:
Bataille de la Sambre (p. 422 427).
Gebhardi, W^alter: Zu Caesars bellum galliouni [VI 21. 4j. In: Jahrbücher für
classische Philologie 133 (l«86) p. 361— 3 >2.
Gemoll, Wilhelm: Zu Caesar und seinen Portsetzern. In: .Jahrbücher für
classische Philologie 119 (1879) p. 267—270.
Gentile, Iginio: L'opposizione aristocratica et la congiura di L. Vezzio. (Epi-
sodio del primo consolato di G. Cesare. — a 693 di K. — 59 a. C). In: Kivista
di filologia e d'istruzione classica 6 (1878) p. 204—233.
— II conüitto tra Giulio Cesare e il Senato. Riassunto. In: Reale Istituto loui-
bardo di scienze e lettere. Rendiconti. Serie II 18 (1885) p. 6T5— 676. 762—764.
— II conflitto di Giulio Cesare col Senato. [Aus: Rivista storica italiana 2 (1885)
p. 498— 5I5J. Torino: Borca 1885. (25 S.) 8. L. 2.
Georges, Karl Ernst: Caes. b. c. I 48. 5. 1881 siehe: Q. Aurelius Symmachus.
Geyer, Paul: Caesar. In: Jahresberichte des philologischen Vereins zu Berlin .S
(1879) p. 320—373. 11 (1885) p. 134—151. Fortgesetzt von R. Schneider und
H. Meusel.
Gilbert, Hans: Zu Caesar [bg. I 18. 3. IV 8. 1 f. V 7. 8., bc. I 32. 7. III 16. 3]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 121) (1881J p. 414 — 416.
— Zu Caesars bellum g,.llicum [VII i;9. 1]. Ebenda 133 (1886) p. 783.
— Zu Caesars bellum civile [I 58. I 9. 6. I 2.'. 6]. Pibenda 135 (1887) p. 72.
Gitlbauer, Michael: Textkritische Forschungen ueber Caesars bellum Gallicum.
— Epilog zu den „Textkritischen Forschungen ät«er Caesars bellum Gallicum".
188 J siehe B. : Homerus.
del Giudice, Pasquale: Sulla questione della proprietä delle terre in Germania
secondo Cesare e Tacito. In : R. Istituto lombardo di scienze e lettere. Rendi-
conti. Serie II 19 (1886) p. 262 -281. Wiedemolt in des Verf. Studi di storia
e diritto (Mituno 1889) p. 215— -45.
von Göler, Freiherr August: Caesars gallischer Krieg und Theile seines Bürger-
krieges nebst Anhängen über das römische Kriegswosen und über römische
Daten. Zweite durchgesehene und ergänzte Auflage. Nach dem Tode des
Verfassers herausgegeben von Freiherrn Ernst August von Göler. 2 Theile.
Tübingen: .]. C. B. Mohr (1854—1861) 18-iO. 8. M. 18.
Erster Theil. 1880. (XII, 374 S.) M. 10. Zweiter Theil. 18«0. (VII, 287 S.) M. 10.
Erläuterungen zu den Tabellen bearbeitet von E. A. v. G. A. Geographisches
Register zur Karte von Gallien. B. Uebersicht von Caesars gallischem und
Bürger-Kriege. C. Erläuterungen zum röm. Kriegswesen. (XVII Taf., 38 S.)
Atlas apart M. 2.
— Uebersichtskarte zu Caesars gallischena Krieg von Freiherrn August von Göler,
entworfen und mit erläuterndem Text begleitet von Freih. Ernst August
von Göler. 1 : 2,.500000. 2. verb. Auü. Chromolith. Mit Text. Freibimj: J. C. B.
Mohr (1861) 1884 (1894). (14 S. Text). 8. M. 1.50.
Goerlitz, Karl: Das Gerundium und Supinum bei Caesar. Progr. des Gymn.
Rogasen 18-i7. (26 S.) 4.
Goumy, Edouard: Les Latins. Piaute et Törence, Cicöron, Lucrece, Catulle,
Cesar, Salluste , Virgile , Horace. Paris: Hachette et Cie. 1892. (III, 2u7 S.) 8.
Fr. 3.50.
Graf, Arturo: Giulio Cesare. In des Verf. Roma nella memoria e nelle immagi-
nazioni del medio evo 1 (Torino 1882) p. 248—307.
Grünauer, Emil: Zu Caesar de hello gallico [II 19. 7f.]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 117 (1878) p. 17u.
Grupe, Eduard; Zu Caesar de hello gallico. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 145 (1892) p. 59—64.
Guiraud, Paul: Le difförend entre Cesar et le Senat (59-49 av. J.-C). These.
Paris: llarlntU it Cic. U1H. (1 Bl., 13^ S., 2 Bl.) 8. Fr. 3.
•H. : Caes. b. G. I 3^. In: Correspondenz-Blatt für die Gelehrten- und Realschulen
Württembergs 25 (1878) p. 18-19.
(Haas, Eduard;: Über die politische und sociale Stellung der Gal'iernaeh Caesars
Aulzeichnungen über den gallischen Krieg. I. Progr. des Landes-Realgymn.
Stockorau 188;!. (8. 15—27). 8.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 13
194 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
Julius Caesar.
Hammer, Caspar: Caesar h. g. IV 29. In: Philologus 40 (1881) p. 186.
Harroy, E. : Les Eburons ä Limbourg. [La v6ritable Aduatuca Castellum de
Cesar]. N'iiniir: Lambert-de Roisiii 1880. (108 S., 1 Karte). 8. Fr. 1.2.5.
V. Hartel, Wilhelm: Die Cäsarausgabe des Hirtius. In: Commentationes woelff-
linianae (Lipsuie 1891) p. 113—123.
Härtung, Carl: Caesar d. b. g. VI 26. 2. In: Philologus 39 (1880) p. .540.
Hartz, Heinrich: Coniectanea caesariana. Progr. des Gymn. Altena 1886.
(S. III— XIII). 4.
Hauser, Christian: C. Julii Caosaris commentariorum de belle gallico et de belle
civlli textus, qui vocatur, cum praeceptis grammaticis ab eodem scriptore in
libris de analogia traditis comparatio. Progr. des Gymn. Villach 1883.
(S. III— XXI). 8.
Hayaus du Tilly: Etüde sur l'emplacement certain de l'oppidum Bratuspautiuni
de Cesar et rectificatiou de quelques erreurs graves reproduites d'apres les
commentaires concernant les Bellovaques. [Extrait du Congres archeologique
de France, 44' Session]. Tours: liii/i. Bouso-tz 1879. (31 S.) 8.
Hecker, Gulielmus Augustus Alphonsus: (^uaestiones de commentariis Caesaris
de hello gallico. Spec. litt, inaug. (IruitiKgac ./. B. IV'oWfrs 1888. (95 S.) 8.
I. De tempore et consilio , quo commentarii de hello gallico a Caesare com-
positi editique sunt. II. De locis, quibus probatur siiigulos commentarios
singulis annis perscriptos editosque i'uisse. III. De cognatione inter
commentarios et litteras a Caesare quotannis ad senatum missas. IV. De
significatione Galliae. V. De locis interpolatis.
Hedicke, Edmund: Scliolia in Caesarem et Sallustiuni. 1879 siehe: Vergilius.
Heller, Heinrich Justus: Kritische und exegetische Bemerkungen zu Caesars
Commentarien im Anschluss an neue Ausgaben und andere Veroeffentlichungen.
In: Philologus 5. Supplementband (1889) "p. ;i47— 396.
— Die Arbeiten über Caesar's Commentarien bis Ende 1888. In: Philologus 49
(1890) p. 681—706.
— Bericht über die Litteratur zu Caesar 1883-1890. 1891. 1892. In: Jahresbericht
über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft XIX (1891) 68
p. 1-118. XXI (18931 76 p. 162-176.
— Jahresbericht über C. Julius Caesar und seine Fortsetzer 1893 — 1894. 1895 — 1897.
Ebenda XXIV (1S96) 89 p. 86-119. XXVI (1898) 97 p. 220—226.
Hellwig, Paul: Über den Pleonasmus bei Caesar. Progr. des Sophiengymn.
Berlin: R. Gatrtner (Jetzt: WtjV/»««),») 1889. (26 S.) 4. M. 1.
Henrard, Paul: Jules Cesar et les Eburons. In: Memoires couronnes et autres
memoires publies par l'academie roy. des sciences, des lettres et des beaux-
arts de Belgique 33 (1882). (61 S., l Kartei. 8.
Heraeus, Wilhelm: Präparationen zu Caesars gallischem Krieg. 3 Hefte. Berlin:
(l. Grote 1894. 8. Je M. —.60.
1. Buch I-III. (1 Bl., 47 S.) 2. Buch IV— VI. (52 S.) 3. Buch VII. (36 S.)
Hermes , Franz: Zu Cäsars Rheinbrücke. In: Gymnasium 10 (1892) N. 9 Sp. 301—304.
Vgl. G. Hubo.
Herwig, Martin: Zur Auswahl, Verteilung und Darbietung des Lesestoffs aus
Cäsars gallischem Kriege unter Berücksichtigung der neuen Lehrpläne für die
höheren Schulen. Progr. des Realprog. Eisleben 1892. (20 S.) 4.
Herzog, Ernst: Zu Caesar de belle civili [I 6 und 7]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 621-624.
Hesselmeyer, EUis : Zu Caesar B. G. IV 4, 2. In: Neues Korrespondenz -Blatt
für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 1 (1894) p. 535—537.
Heuzey, L6on: Les Operations militaires de Jules Cesar etudiees sur le terrain
par la mission de Mac6doine. Ouvrage accompagne de cartes et de vues
d'apres nature. Paria: Hurlufh d Vit. 1886. (II, 144 S., 1 Bl.) 4. Fr. 10.
Heynacher, Max: Was ergiebt sich aus dem Sprachgebrauch Caesars im bellum
gallicum für die Behandlung der lateinischen Syntax in der Schule? Progr.
des Gymn. Noi-den. Berlin: Wnihnnnn 1881. (1 Bl., 87 S.) 8. M. 1.60.
— . . . Zweite vermehrte Auflage. Berlin: Wiiihnann 1886. (IV, 1.34 S.) 8. M. 3.
Hilberg, Isidor: Zu Cäsars Bellum gallicum I 2. 4. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 45 (1894) p. 884.
Hild, Joseph Antoine: Cesar et les Juifs. [Extrait de la Revue des Etudes
Juives 8 (1884): les Juifs ä Rome devant l'opinion et dans la litterature p. 1—37].
In: Bulletin de la Faculte des Lettres de Poitiers. Annee 1884 (1885) p. 234—241.
Hirschfeld, Otto: Caes. bg. VIII praef. § 2. 1889 .siehe C. : Collectiones(p. 9).
— Aquitanien in der Römerzeit. In: Sitzungsberichte der kgl. preussischen Aka-
demie der Wissenschaften zu Berlin 1896. I p. 429—4.56.
Hoff mann, Emanuel: Zu Caesar de hello civ. I 25. Die Hafensperre von Brun-
disium. In : Rheinisches Museum für Philologie 43 (1888) p. 156—159.
C. Julius Caesar. 195
C. Julius Caesar.
Holzer, Ernst C. : Analecta. [1. TibuU. II 5. i. Caes. bc. I 71]. In: Korres-
pondenz-Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 34 (1887) p.32— 31.
Homer, Anton: Beiträge zu Cäsar. I. Theil mit Forts. Progr. des Staats-Ober-
Gymn. Wiener-Neustadt 1878. 1879. (42, 22 S.) 8.
Hubo, Georg: Zu Caesars Kheinbrücke. [Bg. IV 17J. In: .Jahrbücher tür classische
Philologie U5 (1892) p. 485-492.
— Noch einmal Cäsars Rheinbrücke. In: Gymnasium (1892) N. 13 Sp. 461— 4t>6.
— Über die Ausdehnung des Gebiets der Helvetier. In : Jahrbücher für classische
Philologie 147 (1893) p. 707—710.
— Beitrag zur Würdigung von Caesars Kriegstribunen. Ebenda 149 (1894) p. 272-274.
— Zu Caesars bellum Gallicum [I 52. 4]. Ebenda p. 756 — 758.
— Cäsars Bericht ülier den Zusammenfluss der Waal und der Maas. In: Gym-
nasium 12 (1894) N. 7 Sp. 229—238. N. 8 Sp. 269—274.
Hübner, Emil: Neue Studien über den römischen Grenzwall in Deutschland. In:
Jahrbücher des Vereins von Alterthumsfreunden im Rheinlande. Heft LXXX
(1885) p. 23—149, 1 Karte. VIH 2. Die Rheinbrücken.
Hug, Arnold: Die Consecutio temporum des Praesens historicum zunächst bei
Caesar. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882) p. 281—286.
Jahns, Max: Cäsars Kommentarien und ihre literarische und kriegswissenscliaft-
liche Folgewirkung. [Beiheft zum Militär -Wochenblatt. 1883. 7. Heft p. 343-386].
Berlin: E. S. Mim(r^& Sohn. 8. M. — .80.
J e b b , Richard : Caesar : a sketch. By J. A. Froude. 1879. In : Edinburgh Review 150
(1879) p. 498—523. Wiederholt in des Verf. Essays and addresses (f'amhriihjt 1907)
p. 279—322.
Ihm, Georg: Quaestioiies synlacticae de elocutione tacitea comparato Caesaris . . .
usu loquendi. 18-ii siehe: Tacitus.
— Entwurf zu einer Behandlung von Caes. b. G. II. 25 in der Unter-Tertia. In:
Lehrproben und Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen 11
(April 1887) p. 42—49.
— Das VII. Buch des Bellum Gallicum. Eine Entgegnung [gegen Ehrenfried]. In:
Berliner pliilologische Wochenschrift 9 (1889) Nr. 18 Sp. 555—556.
— Die stilistische Eigenart des VII. Buches von Caesars bellum gallicum. In:
Philologus 6. Supplementband (1891 — 1893) p. 767—777.
Ilg, Karl: Über den Gebrauch von antequam und priusquam bei Caesar. In:
Korrespondenz-Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 33 (1886)
p. 463—469.
Jolliffe, R. Orlando: How far did Caesar fulfil the politieal needs of his times?
In: The University of Toronto Quarterly 1 (1895) p. 28—43.
Isphording: Cäsars Rheinbrücke. In: Jahrbücher des Vereins von Alterthums-
freunden im Rheinlande 82 (1886) p. 30—34, 1 Taf.
— Cäsars Rheinbrücke. In: Centralblatt der Bauverwaltung 6. Jahrg. (1886) Nr. 25
p. 241—212. Vgl. A. V. Cohausen ebenda Nr. 27 p. 267.
Judeich, Walther: Caesar im Orient. Kritische Übersicht der Ereignisse vom
9. August 48 bis October 47. Inauguraldissert. von Strassburg. Leipzig 188 4
(50 S.) 8. Vollständig in:
— . . . Mit einer Karte und vier Plänen. Ldpzif/: F. A. BrockJiiius 1885. (VIII, 205 S.,
1 Tab.) 8. M. 5.
Judson, Harry Pratt: Caesar's army:a study of the military art of the Romans
in the last days of the repullic. Jlosfuii: dhni & Comp. 1888. (X S., 1 S. ung.,
127 S., Karten und Abbildungen). 8. S I-IO.
V. Kampen, Albert: Die Helvetierschlacht bei Bibracte nebst 2 lithogr. Karten.
Progr. des Gymn. Ootha: (ThuiuiiinitH) 1878. (14 S.) 4. M. —.80.
— Descriptiones nobilissimorum apud classicos locorum. Series 1. 15 ad Caesaris
de belle gallico commentarios tabulae. 5 Lieferungen. Uothu: .1. rtrthes 1878.
1879. Qu. 4. M. 1.80.
— Fifteen maps illustrating Caesar's gallic war. By Albert von Kamp en. Edited
by James Steven Stallybrass. Second edition. Lonilon: W. Swaii Sonnt nscluin
& AlhiH rdt. (1879) 1880. qu. 4. Sh. 6.
— Fifteen maps to Caesar de hello gallico. By Albert van Kampen. London:
Williams und SorijuU 1880. Qu. 4. 2 sh. 6 d.
Kan, Joannes Benedictus: Caes. bg. I 44. 47. 18^1 siehe B. : Aeschylus.
Karo, Georg; Handschriftliche und kritische Beiträge zum bellum hispaniense.
In: Commentationes philologicae. Conventui philologorum Monachii congre-
gatorum obtulerunt sodales seminarii philologici monacensis {MiuirluH 1891)
p. 182—195.
— Ad Caesaris de hello civili commentarios [I 5. 25. 32|. In: Rheinisches Museum
für Philologie 48 (1893) p. 311—312.
ly*
196 Scriptores latini. 1). C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Karsten, Hermann Thomas : De particulae tarnen signifioatione . . . 1890 siehe C. :
Collectiones (p. 10).
Keelhoff, J. : Note sur un passage de Cesar B. G. 1. 4 c. VII. XIV. In: Revue
de l'instruction publique en Belgique 33 (1890) p. 285—293.
Kerviler, Rene: Cesar et les Venetes. In: Questions controversee.s de 1 histoiie
et de la science. 2" serie (Pans 1881) p. 78—94.
E.xtrait avec quelques additions de l'ouvrage : Etüde critique sur la geo-
graphie de la presqu'ile armoricaine au commencement et a la fin de
roccupation romaine (1874).
— Les Venetes, Cesar et Brivates Portus. In: Bulletin de la societe archeologique
de Nantes et du departement de la Loire-Inferieure 2\ (1882) p. 1-4).
Kleist, Heinrich: Die Phraseologie des Nepos und Cäsar nach Verben geordnet
für Schüler der oberen Gymnasialklassen. [Vollständige Umarbeitung von
G. Wiehert, das Wichtigste aus der Phraseologie bei Nepos und Cäsar & &].
Berlin: ^ye!,hnltlnlsrl,( Bwhh. 1884. (VIII, 284 S.) 8. M. 3.
Kloevekorn, Heinrich: Die Kämpfe Caesars gegen die Helvetier im Jahre 58 v.
Chr. G. Eine Kritik von Caesars Darstellung in Caes. d. b. s. I 2—29. Injizii/ :
(0. Fock) 1889. (25 S.) 8. " M. -.80.
Kniepen, Hermann: Das römische Kriegswesen bei Cäsar. Für die Schule zu-
sammengestellt. Progr. des Gymn. Neuss 1880. (22 S.) 8.
Knoke, Friedrich: Über hie und nunc in der Oratio obliqua [Caes. bg. u. bc.].
Progr. des Gymn. Bernburg 1881. (11 S.) 4.
Koch, A. siehe C. Fr. Meyer.
Koechly, Hermann: Cäsar und die Gallier. (1871). In des Verl'. Akademische
Vorträge und Reden. Neue Folge (Heiddhtrg 1882) p. 1—50.
Koehler, Albrecht: Do auctorum belli africani et belli hispaniensis latinitate
(1877). In: Acta seminarii philologici erlangensis 1 (1878) p. 307-471. 47:3— 47i:.
— Zur Frage der Entstehungsweise der Kommontarien Cäsars über den gallischen
Krieg. In: Blätter für das bayer. Gymnasialschulwesen 27 (1891) p. 170-175.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1881. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Kraner, Frederic: L'armee romaine au temps de Cesar. Ouvrage traduit de
l'allemand, annotö et complöte sous la direction de Eugene Benoist par Lucien
Baldy et Gustave Larroumet. Paris: C. Kliurktiürk 1884. (IV, 124 S., 5 pl.) 8.
Fr. 2.50.
— Le armi dei Romani e principalmente di Cesare. Compendietto storico-critico ad
illustrazione dei classici, recato per hi prima volta in italiano da Luigi Ghidoni
con una tavola in litografla. Turinu: G. B. Paravin & C. 1881. (60 S.) 8. L. 1.20.
Kubier, Bernhard, und Rostagno, Heinrich: Handschriftliches zum Bellum
alexandrinum. In: Wochenschrift für klassische Philologie 12 (1895) Nr. 45
Sp. 1240—1245. Nr. 46 Sp. 1267—1271. Nr. 47 Sp. 1292-1302.
— Recisamenta critica. 1896 siehe C. : Scriptores (p. 57).
Kunze, Alfred: Zu Caesar de hello gallico [II 29. 3J. In; Jahrbücher für classische
Philologie 141 (1890) p. 859.
Kvicala, Jan: Kriticke pfispevky k Caesarovym Pametem o välee gallske. In:
Listy lllologicke a paedagogicke lo (1883) p. 211—227.
(Lachanal, A.): Notes d'un chercheur sur l'Alesia de Vercingetorix decrite par
Cesar. Sur la coUine des Avenieres (Isere). Aux Avenieres (Isere) : C. Chaboud.
Porh: Lachunal 1887. (135 S., 1 Karte). 8. Fr. 2.
(Lafaye, Georges): Les causes de la guerre civile dans Cesar, Lucain et Petrone.
In: Revue des Cours et Conferences 2« ann6e N. 33 (Juiii 1894) p. 491—497. N. 34
(Jwll. 1894) p. 533—540.
Landgraf, Gustav: Zwei neue Caesar-Lexika. In: Blätter für das bayer. Gym-
nasialschulwesen 20 (1884) p. 360-362.
— Angiportum [Caes. b. c. III 70. 1. Cornif. IV 64]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 5 (1888) p. 139-140. 191.
— Untersuchungen zu Caesar und seinen Fortsetzern insbesondere über Autor-
schaft und Komposition des Belhim Alexandrinum und Alricanum. Progr. des
Wilhelms-Gymn. München. Kriaiigi ii: A. Diiilitrl 188S. (135 S., 1 S. ung.) 8. M. 3.
— Zum bellum alexandrinum. In: Commentationes woefflinianae {Li/isiiu 1891)
p. 15-21.
— Das bellum alexandrinum und der codex ashburnhamensis. Progr. des Wilhelms-
gymn. München 1891. (S. 3—23). 8.
Lang, Eduiird: Das Strafverfahren gegen die Catilinarier und Cäsars und Catos
darauf bezügliche Reden bei Sallust. 1884 siehe: Sallustius.
Lange, Julius : Caesars zweiter Zug nach Britannien. In : Jahrbücher für classische
Philologie 139 (1889) p. 187—192.
— Zu Caesars bellum gallicum. Ebenda 143 (1891) p. 199—208.
C. Julius Caesar. 197
Julius Caesar.
Lansre, Julius: Zu Caesars bellum civile [III 25. Iff.]. Ebenda p. .»iOT— 508.
— Zu Caesar do bello gallico. Ebenda 145 (1892) p. 59.5— r.ge. 147 (]89::i) p. 357-361.
— Über einen besondern Gebrauch des Ablalivus absolutus bei Caesar. Ebenda
151 (1895) p. 189— -209.
— Beiträge zur Caesar- Kritik. Ebenda p. 737— 7ti3. 799-8.32.
— Zu den neuesten Schülerausgaben von Caesars bellum gallicum. Progr. des
Progymn. Neumark West-'Pr. 1896. (33 S.) 4.
— Über die Congruenz bei Caesar. In: Jahrbücher für classische Philologie 1.53
(1896) p. 089—720.
Lange, Rudolf: Caesar, der Eroberer Galliens. Mit Titelbild und einer Karte.
|Gyninasial-Bibliothek.24| Gnltrsloh: ('. I!<rtil^iiiaiiu IS'Jti. (2 BL, 87 S.) S. M. 1.'20.
Larsen, Sophus Chr.: Studia in libellum ineerti auctoris de hello ale.xandrino.
[Aus; Opuscula philologica. Mindre afhandlinger udgivne af det philologisk-
historiske samfund (Ay/i//jt((/«z?!/( 1887) p. 9 — 38]. HmmÜK : KUiiis Forhtg. 8. Kr. — .75.
Laurer, Johann Christoph: Zur Kritik und Erklärung von Caesars Büchern über
den gallischen Krieg. Beiträge von J. Ch. L. Progr. der Lateinschule Schwa-
bach 1883. 1884. (23, 23 S.) 8.
— Zu Caes. b. G. 5, 44, 11 und 3, 21, 10. In: Blätter für das Bayer. Gyninasial-
schulwesen 20 (1884) p. 357—360.
— Zu Cäsar de b. G. V 7, 17 und VII ;35, 10 (Holder). Ebenda Ul (1885) p. 19-23.
— Zu Caesar de b. g. I 23, 5 und I 25, 11 u. 12 (Holder). Ebenda p. 508—512.
— Zur Kritik und Erklärung von Caesars Büchern über den gallischen Krieg.
VIII. Buch (Hirtius). Beiträge von J. Ch. L. Progr. der Lateinschule Schwa-
bach I88H. (33 S.) 8.
Das Leibpferd .Tulius Caesars und die Ontogonie der Pferde. In: Kosmos 2. Jahrg. 3
(1878) p. 439—443.
Lefevre, Andre: Jules Cesar. In: Revue mensuelle de l'Ecole d" Anthropologie
de Paris. 6' ann6e. Tome 6 p. 255 — 283.
Loth, Joseph: Le sort chez les Germains et les Celles. In: Revue celtique 16
(1895) p. 31:3—314.
Lyth, Per Gustaf: Ordfortecking tili Caesars berättelse om kriget i Gallien.
1— 4 boken. Andra Ofversedda uppl. Sli.ckliuJm : fr. Skogluiifl {\890) 1891. (111 S.) 8.
Kr. 1.50.
Lehanneur, L.: Quelques notes, prises dans la correspondance de Ciceron. Sur
les rapports de Ciceron et de Caesar. In: Facult^ des Lettres de Caen. Bulletin
mensuel 3 (1887) Janv. p. 17 — :^o.
— Les commentaires et La Pharsale. In: Annales de la Paeulte des Lettres de
Caen 4" annee N. 2 (1888) p. 132 — 182. (Le merveilleu.x dans la Pharsale) 5" annee
N. 1 (1889) p. 63—85.
Lehmann, Adolf: De verborum compositorum quae apud Sallustium Caesarein
Livium Tacitum leguntur cum dativo structura commentatio. Pars I. Progr.
des Gymn. Leobschütz 1884. (XVII .S.) 4.
Lehmann, Bernhard: Das Volk der Sueben von Caesar bis Tacitus. Ein Beitrag
zur Ethnographie der germanischen Urzeit. Progr. des Gymn. Deutsch-
Krone 1883. (S. 3—22). 4.
Majer , Hynek: K Caesarovi [bg. VII 25. 28]. In: Listy fllologicke 20 (1893) p. 49-51.
(Mayer, Hynek): Pfispevky exegetickö. [Caes. b. g. VII 32. 5. Hör. c. II 12. Verg.
Aen. I 8 sqq.]. In: Listy fllologicke a paedagogicke 6 (1879) p. 193—196.
Maissiat, Jacques: Jules Cesar en Gaule. 3 tomes. Paris: ./. Hdztl. Firmiu-hiiUil
ti Cü. 1865—1881. 8. Fr. 30.
I. 1865. (LV, 389 S.) Fr. 10.
II. La guerre de Gaule jusqu'aii blocus d'Alesia. 1876. (XVI, 431 S.,
1 Karte). Fr. 10.
III. Blocus d'Alesia. 1881. (VII, 373 S., 1 Abb.) Fr. 10.
Maiden, Henry Elliot: Caesar's expeditions to Britain. In: The Journal of philo-
logy 17 (1888) p. 163—178. 19 (1891) p. 193—199.
Manitius, Max: Einharts Werke und ihr Stil. 1882 siehe C. : Scriptores.
— Über eine Trierer Caesarhandschrift. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 137 (1888) p. 77—79.
— Beiträge zur Geschichte römischer Prosaiker im Mittelalter. 1889 siehe C. :
.Scriptores.
Matthias, Theodor: Die Caesarlectüre auf dem Realgymnasium. In: Jahrbücher
für Philologie und Paedagogik 1:38 (1888) p. 643—648.
Maurer, Theodor: Fibulae (Caes. bg. IV 17. 6). 1882 siehe B.: Homerus.
— Noch einmal Julius Cäsars Brücke über den Rhein. Vademecum für August
Rheinhard. Mainz: ./. lli(:m(r 1883. (12 S. mit 1 eingodr. Holzschn.) 8. M. —.40,
— Und noch einmal die Caesar-Brücke. Zugleich wider Cliquen-Recensententum.
2. Nachtrag zu seinen (Jruces philologicae. FMtulo 1884. (24 S.) 8. M. —.60.
198 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Maxa, Kudolf: Die Rheinbrücke in Caeaar's comment. de b. gall. IV 17. In:
Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 31 (1880) p. 481—498.
May, Oswald: Zu Caesars bellum gallicum [V 34. 2]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 1:39 (1889) p. 840.
— Zu Caesars bellum civile [III 44. 6]. Ebenda 143 (1891) p. 508.
— Cäsar als Beurteiler seines Heeres in den Kommentarien vom gallischen Kriege.
[Aus: 28. Bericht der wissenschaftlichen Gesellschaft der Philomathie in Neisse
von 1894 bis 1896 p. 329-370]. Nefsse: .7. drarear 1896. (42 S.) 8. M. —.50.
Mayer, Hynek siehe H. Majer.
Mehlis, Christian: Die Sueven des Ariovist. In: Das Ausland 52 (1879) p. 601— C07.
— Sueben und Germanen. Ebenda p. 965 — 970.
Melber, .lohann : Der Bericht des Dio Cassius über die gallischen Kriege Cäsars . . .
1891 siehe B.: Dio Cassius.
Mendelssohn, Ludwig: Caes. bc. I 22. 5. 1881 siehe B. : Babrius.
Menge, Kudolf: Quaestiones caesarianae. Progr. des Gymn. Eisenach 1883.
(S. 3-6). 4.
— und Preuss, Siegmund: Specimen lexici caesariani. Voran stehen Bemerkungen
von R. M. Ebenda 1884. (VIII, 32 Sp.) 4.
— Ein Beitrag zur Konstruktion von Cäsars Rheinbrücke. Caesar. B(t. IV 17. In:
Philologus 44 (1885) p. 279—280.
— Das reciproke Verhältnis bei Caesar durch se , ipsi se ausgedrückt. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 137 (1888) p. 67—69.
— Die Bezeichnung des reciproken Verhältnisses bei Caesar. Ebenda 139 (1889)
p. 265—274.
— Über das Relativum in der Sprache Cäsars. Grammatisch-kritische Abhandlung.
Progr. der Latein. Hauptschule Halle a. S. 1889. (31 S., 1 S. ung.) 4.
— Emendationes caesarianae. In: Pestschrift zur 200 jähr. Jubelfeier der Universität
Halle -Wittenberg der Lat. Hauptschule Halle a. S. 1894 p. 33—46. 4.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classiques latins . . . (1884) 1908
siehe C: CoUectiones (p. 11).
Metzger, Karl: Kritische Bemerkungen zu Caes. bell. gall. In: Blätter für das
Bayer. (Jymnasialschulwesen 19 (1883) p. 525—527.
Meusel, Heinrich: Caesar. In: Jahresberichte des philologischen Vereins zu
Berlin 11 (1885) p. 173—204. 25 (1899) p. 214—262. 37 (1911) p. 30-114.
— Beiträge zur Kritik von Cäsars Kommentarien, besonders zur Handschriften-
frage. Ebenda 12 (1886) p. 262—293.
— und Ramorino, Feiice: De caesarianis codicibus riccardiano 541 et vaticano
3324 (ursiniano). Epistolae H. M. et F. R. In: Rivista di filologia e d'istruzione
classica 19 (1891) p. 127—133.
— Coniecturae caesarianae. [Aus „Lexicon caesarianum"]. Berlin: W. Wehfr 1893.
(XVII, 182 S.) 8. M. 4.
— Beiträge zur Kritik des Bellum Gallicum. In: Jahresberichte des philologischen
Vereins zu Berlin 20 (1894) p. 214-398.
van der Mey, Hendrik Willem: Ad Caesarem [bg. 1. 46, 6. 32, 7. 35, bc. 1. 1]. In:
Mnemosyne 12 (1884) p. 226—227.
Meyer, C. Fr., und Koch, A. : Atlas zu Caesars bellum gallicum für die Schule
bearbeitet. Zweite verbesserte und vermehrte Auflage. Essen : (>. B. Baedeltr
(1879) 1889. (19 S. u. 14 Taf.) 8. M. 1.20.
Meyer, Ernst: Über Caes. b. g. I 20. In: Verhandlungen der 32. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner in Wiesbaden 1877 (Leiiizig 1878) p. 166—167.
Micalella, Mario Antimo: Le fönte di Dione Cassio per le guerre galliche di
Cesare . . . 1896 siehe B. : Dio Cassius.
Miodonski, Adam Stephan: Zum bellum alexandrinum. In: Zeitschrift für die
österreichischen Gymnasien 41 (1890) p. 304—306.
Mölken, Heinrich: In commentarium de hello africano quaestiones criticae.
Dissert. inaugur. Argen torati 1892. (Jena: H. Fohle. Leipzig: 0. Fori). (127 S.) 8.
M. 1.50 resp. M. 2.
Mommsen, Theodor: Schweizer Nachstudien. In: Hermes 16 (1881) p. 445—494.
— Die keltischen pagi. (Nachtrag zu Bd. XVI S. 449 f.). In: Hermes 19 (1884)
p. 316—321.
— Zur Geschichte der caesarischen Zeit. In: Hermes 28 (1893) p. 599—618. Wieder-
holt in des Verf. Gesammelte Schriften IV 1 (Berlin 1906) p. 168—179. VII (1909)
p. 61—69.
1. Die Zahl der römischen Provinzen in Caesars Zeit (p. 599—604 = Ges.
Sehr. IV 1 p. 168—174). II. Ciceros erster Brief an Trebonius (p. 604—606 =
Ges. Sehr. IV 1 p. 174—176). III. Zum bellum hispaniense (p. 607-614 =
Ges. Sehr. VII p. 61—69). IV. Die römischen Consulare des Jahres 710
d. St. = Ges. Sehr. VI 1 (p. 176—179).
C. Julius Caesar. 199
Julius Caesar.
Mommsen, Theodor: Cäsar. Beitrüge zur Kritik des Bellum Gallicum. In: Jahres-
berichte des philologischen Vereins zu Berlin 20 (1894) p. 198—218. Wiederholt
in des Verf. Gesammelte Schrilten VII (Berlin 1909) p. 44—60.
Morel-Fatio, Alfred: La traduotion des commentaires de Cesar par Pier Candido
Decembri. In: Bibliotheque de l'Ecole des Chartes 55 (1891) p. 343-348.
Moroni, A. : Cesare Caio Giulio : bozzetto. In: Annali del r. Istituto tecnico di
Teramo 1 (1883).
Müller, Carl Friedrich Wilhelm; Zu Caesars bellum civile. In: Festschrift zum
50 jährigen Doctorjubiläiim Ludwig Friedlaeuder dargebracht von seinen Schülern
(Leipzig 1895) p. 543—554.
Müller, Hans: Vokabular zu Cäsars Commentarii rerum in Gallia gestarum.
2. Ausgabe von H. Müller. Hnnnmtr: C. Miipr (199^) \Q\Q. (IV, 76 S.) 8. M. — .80.
Müller, Hermann Johannes: Caes. bg. I 52. 5. V 40. 1. VI 22. 3, 35. 10. VII 77. 4.
1881 siehe: Anthologia latina
— [Zum Bellum alexandrinum). 1888 siehe: K. Schneider.
— Zu Cäsars Bellum civile. In: Zeitschrift für das Gymnasialvpesen 48 (1894
p. 607. 731—735.
Müller, Kichard: Caesar. 1874 u. 1875. In: Jahresberichte des philologischen Ver
eins zu Berlin 4 (1878) p. 1—39. Fortgesetzt von P. Geyer, K. Schneider, H. Meusel
Müller, Werner: De Caesaris quod fertur belli africi recensione. Dissert. inaug.
Rostochii 1893. (92 S.) 8.
Muzik, Hugo: Zu Caesaris bell. gall. I 40. 10. Ln : Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 44 (1893) p. 978—979.
Napper, H. F.: Caesar in Surrey, Middlesex and Herts. S. 1. et a. (1894?). (5 S.) 8.
Nesemann, Franz: Exegetische Studien zu Caesar und Tacitus im Anschluss an
die Frage vom Wesen der ältesten deutschen Staatenbildung. Progr. des Gymn.
Lissa 1890. (28 S.) 4.
Nettleship, Henry: Soriptor belli Africae 48. 1. 18J0 siehe C. : Collectiones (p. 1_').
Nisard, Desire: Les quatre grands historiens latins . . . (1874) 1886 siehe C. :
Scriptores historici.
Noire, Ludwig: Julius Cäsars Brücke über den Rhein. In: Beilage zur All-
gemeinen Zeitung 1882 Nr. 206.
Noväk, Robert: Miscellanea critica. 1884 siehe C: Scriptores (p. 53).
— Ad bellum hispaniense. In : Listy filologickö a paedagogicke 15 (1888) p. 88—89.
C. 1. 6. 8. 9. 11. 12. 18. 24. Yh. 32. 41. 42.
— Zum Gebrauche von atque ))ei Cäsar. In : Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 44 (1893) p. 205—213.
Nouns and verbs of the flrst ten chapters of Caesar's gallic war. Liniiloii : Itilfi
Brotlurs (1895). (15 S.) 8.
Oehler, Raimund: C. JuUi Caesaris belli gallici libri VII. Bilder-Atlas zu Cäsars
Büchern de hello gallico unter eingehender Berücksichtigung der commentarii
de hello civili. Mit mehr als lUO Abbildungen und 11 Karten. 2. verbesserte
und vermehrte Auflage. Leipzig: H. Schmidt i{: C. (liintliir (1890) 1907. (VIII, 91 u.
XXXVIII S.) 8. M. 2.85.
Oncken, Wilhelm: Aus Julius Cäsars letzten Tagen. [Vortrag, gehalten am
30. September 1885 . . .]. In : Beilage zur Allgemeinen Zeitung 1885 Nr. 350 und
in den Verhandlungen der 38. Versammlung deutscher Philologen und Schul-
männer Giessen 1885 (Leipzig 1886) p. 16—24.
d'Orcet, G.: Le C6sar de Froude. In: Revue britannique 1880. N. S. 2 p. 5 — 45.
Orieux, Kugene: Cesar chez los V6netes. (Premiere etude). Deuxieme etude.
In: Bulletin de la Societe archeologique de Nantes et du Departement de la
Loire-Inferieure 19 (1880) p. 37—70, 3 Karten, 21 (1882) p. 177—237.
Appendice. Note sur la geographie de Strabon p. 233 — 237.
Os6en, And. Theod.: De voce quod apud Caesarem. I. De usu pronominali.
Dissert. inaug. Lundae 1878. t56 S.) 8.
Ottmann, Richard Eduard: Handschriftliches zum Bellum alexandrinum. In:
Wochenschrift für klassische Philologie 12 (1895) Nr. 45 Sp. 1241—1246.
Otto, Paulus: De fonti))us a Strabone adhibitis . . . Caesaris de liello gallico
commentarii. 1889 siehe B. : Strabo.
Päpke, W.: Präparation zu Cäsars Bellum gallicum. 7 Hefte, (lotlia:
(1894—1905) 1904—1911. 8.
1. Heft: Buch I. 4. Auflage (1894. 1900) 1907. (IV, 31 S.)
2. „
„ II.
3.
„
(1894) 1906.
(22 S.)
3. „
, III.
3.
„
(1894) 1907.
(20 S.)
4. „
„ IV.
2.
„
(1902) 1907.
(25 S.)
^- n
» V.
2.
„
(1903) 1909.
(28 S.)
6. „
. VI.
2.
.,
(1904) 1911.
(19 S.)
7. „
„VII.
1905.
(28 S.)
s'. .4. Pertlies
M
. 2.60.
M.
-.40.
M.
—.35.
M.
—.35.
M.
—.35.
M.
-.40.
M.
—.35.
M.
-.40.
200 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Paetzolt, Friedrich: Caes. b. c. III 105. 1890 siehe B. : Galenus.
Parodi, Ernesto Giacomo: Le storie di Cesare nella letteratura italiana dei primi
secoli. In: Studj di filologia romanza 4 {Roma 1889) p. 237—503.
Paul, Wilhelm: Kritische Bemerkungen zu Caesars Commentarii de hello gallico.
In: Zeitschrift für das Gymnasial-Wesen 32 (1878) p. 161-199. 3J (1881) p. 257—291.
— Die Bestürmung von Gergovia. In: Philologische Wochenschrift 3 (1883) Nr. 18
Sp. 5r.7— 564. Nr. 19 Sp. 595—601.
— Kritische Bemerkungen zu Caesars commentarii de hello gallico. In: Berliner
philologische Wochenschrift 4 (1884) Mr. 39 Sp. 1:^09— 1214. Nr. 40 Sp. 1241—1245.
Nr. 41 Sp. 127:^—1277.
— Zur Erklärung von Caes. bell. gall. III 26. Ebenda 5 (1885) Nr. 38 p. 1185-1186.
Perrin, Bernadotte: The Crastinus episode at Palaepharsalus [Caes. b. c. 3. 91].
In: Transactions of the american philological assoeiation 15 (1884) p. 46 — 57.
— Pharsalia, Pharsalus, Palaepharsalus. In: The american Journal of philology 6
(1885) p. 170—189.
Perthes, Hermann: Lateinische Wortkunde im Anschluss an die Leetüre. Für
Gymnasien und Realschulen bearbeitet 4. Kursus. Lateinisch-deutsche ver-
gleichende Wortkunde im Anschluss an Caesars bellum gallicum. Dritte Auf-
lage, besorgt von Wokh'mar Gill h au se n. I.Abteilung. Zu Caesars bell. gall.
I— IV. 2. Abteilung. 2. Auflage. B(rlüi : Weidmann (18U) 1S92. 1891. (XX, 176 S.:
VIII, 306 S.) 8. M. 2.40 u. M. 4.
— Cäsar-Wortkunde zum Privat -Studium. Lexilogisch- stilistisches Hülfsbuch.
[Sonder-Ausgabe der 2. Abtheilung des 4. Theils der „Lateinischen Wortkunde
im Anschluss an die Lectüre"]. Ehenihi 1880. (IV, S. 191—482). 8. M. 3.
— . . . für Quarta. Hilfsbuch zum Ersatz des Lexicons bei der häuslichen ßepe-
tition des in der Classe Vorübersetzten. [Sonderausgabe der ersten Abtheihing
des 4. Theiles]. Khimla 1880. (II, 187 S.) 8. M. 2.
— Lateinische Wortkunde im Anschluss an die Lektüre. Für Gymnasien und
Realgymnasien bearbeitet. 2. Auflage. Vierter Kursus. Zweite Abteilung.
Zum Privatstudium und als lexilogisch -stilistisches Hülfsbuch. A. u. d. T.:
Lateinisch-deutsche vergleichende Wortkunde im Anschluss an Caesars bellum
gallicum. Ein Hülfsbuch für den lateinischen und deutschen Unterricht.
2. Auflage besorgt von Woldemar Gillhausen. Zvreite Abteilung zu Caesars
bell. gall. V— VII. Khauln 1891. (VIII, 306 S.) 8. M. 4.
— ... 4. Kursus. 1. Abteilung. Zur Durchnahme in Unter- und Ober-Tertia und
zum Handgebrauch iu den oberen Klassen. A. u. d. T. : ... 3. Auflage, besorgt
von Woldemar Gillhauseu. 1. Abteilung zu Caesars bellum I — IV. Ebenda
1892. (XX, 176 S.) 8. M. 2.40.
Peskett, Arthur George: Caesar b. g. VIII praef . § 2. In: The classical Revievs^ 2
(1S88) p. 326.
— A note on Caesar's invasions of Britain. In: The Journal of philology 20 (1892)
p. 191-201.
Petersdorff, Rudolf: C. Julius Caesar num in hello gallico enarrando nonnuUa
e fontibus transcripserit. Progr. des Gymn. Beigard. (Berlin: Mayer <fc MiUhr)
1879. (18 S.) 4. M. 1.
— Die Quellenfrage zu Caesars bei. gal. lib. VIII. bei. alex. , bei. afr. und bei.
hispan. In: Zeitschrift für das Gymnasial-Wesen 34 (1880) p. 215—219.
Petsch, Karl: Die historische Glaubwürdigkeit der Commentarien Caesars vom
gallischen Kriege nach gegenwärtigem Stande der Kritik. Progr. des Gymn.
Glückstadt 1885. 1886. (28, 27 S.) 4.
— Zu Caesars zweitem Zuge nach Britaimien. In: Jahrbücher für elassische Philo-
logie 141 (1890) p. 597—607.
P(fitzner), Wilhelm: Die Belagerung von Alesia (Caes. b. g. 7, 69—90). In: Jahr-
bücher für Philologie und Paedagogik 120 (1879) p. 102-109. 113—121. 172—179.
Pickel, Johannes: Proben für die Übersetzung ausgewählter, schwierigerstellen
aus Caesar. Progr. der Lateinschule Fürth 1893. (S. 28—31). 8.
Pio, Oscar: Giulio Cesare. In des Verf. Drammi della storia italiana {Milano
188-) Nr. 1.
Planer, Hermann: Caesars Antesignanen. In: Symbolae Joachimicae 1 (Berlin
1880) p. 37—50.
Plochmann, Friedrich: Caesars Sprachgebrauch in Bezug auf die Syntax der
Casus. Progr. der Studienanstalt Schwein fürt 1891 (45 S.) 8.
Pluygers, Guilielmus Georgius: 'ATZourtifiov&i'uuzu. 1881 siehe C. G. Cobet unter
Scriptores (p. 51).
Poehlmahn, Heinrich: Zwei Unterrichtsstunden in Tertia (1. Eine Caesarstunde
in Untertertia. 2. Eine deutsche Stunde in Obertertia . . .). Progr. des Gymn.
Oldenburg 1888. (S. 1—12). 4.
0. Julius Caesar. 201
Julius Caesar.
Pohl, Otto: Caesars Rheinbrücke (Bell. Gall. IV 17). In: Festschrift zur 50 jährigen
Jubiläumsfeier des Kealgymn. am Zwinger zu Breslau 1886. II. p. 34—47.
Pohlmey, Emil: Wortschatz zu des C. Julius Caesar bellum gallieum liber I— III
in Praeparationsform zusammengestellt, (lüierxloh: C. Bertflsmmui 1885. (VIT,
176 S.) 8. M. 1.60.
Polak, Hermann Joseph: Caes. bg. V 31. 6. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 13).
Polaschek, Anton: L. Vielhaberi in libros pseudocaesarianos adnotationes criti-
cae. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 43 (1891) p. 385-389.
43 (1892) p. 390—398. 977—979.
— Der Ciisarcodex Vindobonensis 95 (Hist. prof. 594), Endl. LXV und das bellum
Hispaniense. Ebenda 43 (1892) Beilage. 1 Blatt.
— Cäsars Bürgerkrieg, das bellum Alexandrinum und bellum Africum und der
codex Vindobonensis 95 (Hist. prof. 594), Endl. LXV. Progr. des Gymn. Czer-
nowitz 1893. (XX S.) 8.
— Caesariana. In: Serta Harteliana (Wüii 1896) p. 2-24—226.
Poly, Franijois Xavier : Arioviste et C6sar. In : Bulletin de la Societe d'agriculture
sciences et arts de la Haute-SaOne 3» serie 9 (1879) p. 348—362.
— Etudes topographiques et militaires sur le premier livre des Commentaires de
C6sar. Btlfort: Typ. Spitzmülhr 1883. 1886. (98, 200 S.) 8.
Poppier, Franz: Esse mit einem prädicativen Adverbium bei Sallust und Caesar.
Progr. des Gymn. Bielitz 1891. (S. 3—33). 8.
Porazil, Ernst: Versuch einer vergleichenden griechisch-deutschen Phraseologie
zu Caesars bell. gall. (Comm I. II. III. IV. V). Progr. des Gymn. Wiener-
Neustadt 1888. 1889. 1S90. 1891. (42, 30, 28, 29 S.) 8.
Präparationen nebst Übersetzung zu Cäsars „gallischer Krieg". Von einem Schul-
mann. 7 Bücher (8 Heftchen). Düsseldorf: Schirann 1888. (148, 76, 68, 84, 131,
100, 106, 105 S.) 8. Je BI. - .50.
P ramm er, Ignaz : Zu Caesar de hello gallico [I 1. 5, 24. 2. 3, 43. 3, V 43. 5. VI 29. 1|.
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 34 (1883) p. 252—254.
— Zur Lexikographie von Caesar de hello gallico. Progr. des Staats -Gymn. im
8. Bezirke Wien 1884. (S. 3—30). 8.
— Zu Cäsar de hello gallico [I 6. 3. IV 21. 9. V 23. 5. VI 40. 1. VII 32. 3, 70. 3.
VIII 4. 1, 5. 1. I L'4. 3]. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 36
(1885) p. 591—594.
— Zu Caesar de hello gallico I 51. 3. In: Zeitschrift für das Realschulwesen 18
iWun 1893) p. 518.
Preis, Willibald: Adiectivum utro ordine apud optimos Romanorum scriptores
coniunctum sit cum substantivo quaeritur. 1889 siehe C. : Scriptores.
Priem, Josef: Die irrealen Bedingungssätze bei Cicero und Caesar. (1885) 1889
siehe : Cicero.
Procksch, August: Anleitung zur Vorbereitung auf C. Julius Cäsars gallischen
Krieg. 3 Bändchen. Ltipzig: B. (I. Teiihnir 1890-1898. 8. M. '2.40.
Erstes Bändchen : Buch I— III. 2. Auflage, gänzlich umgearbeitet von Julius
Lange. (1890) 1898. (VI, 100 S.) M. --.80.
Zweites „ Buch IV -VI. 1892. (VI, 54 S.) M. —.80.
Drittes „ Buch VII und VIII. 1893. (VI, 61 S.) M. —.80.
Qu entin-Bauchart, Ernest: Les Commentaires de la Guerre Gallique. [Manu-
scrit du XVI» siecle; paraphrase des trois premiers livres des Commentaires
de Cesar]. In : E. Q.-B. M6langes bibliographiques (189.5-1903) [Pur/s 1904) p. 61—71.
Quicherat, Jules: Du lieu de la bataille entre Labienus et les Parisiens (1852).
In des Verf. Melanges d'archeologie et dhistoire {Fayis 1885) p. 207—234, 1 Karte.
— L'opinion de M. de Saulcy sur la bataille entre Labienus et les Parisiens (1858).
Ebenda p. 235—242.
— Question d'Alesia. J. Q. defenseur d'Alaise par Auguste Castan (1869). Ebenda
p. 468—474.
— L'Alesia de C6sar rendue a la Franche-Comte. Refutation de tous les memoires
pour Alise (18.57). Ebenda p. 475—506.
— Conclusion pour Alaise dans la question d'Alesia (1858). Ebenda p. 507—550.
— Nouvelle d6faite des defenseurs d'Alise sur le terrain d'Alesia (1861). Ebenda
p. 551—556.
— Examen des armes trouvees ä Alise-Sainte-Reine (1865). Ebenda p. 557—574.
Ramorlno, Feiice: Trenta luoghi di Cesare proposti per esercizio di retroversione
ad uso dei ginnasii e corredati di iiote. Toriiio: K. Lotsrlifr 1884. (74 S.) 8. L. 1.20.
— II Cesare riccardiano 541. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 18 (1890)
p. 250—285.
— De caesarianis codicibus riccardiano .541 et vaticano 3324 (ursiniano). 1891 siehe;
H. Meusel.
202 Scriptores latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Kanke, Fritz, und Ranke, Julius: Präparation zu Cäsars gallischem Kriege.
[Präparationen für die Schullektüre 4. 6. 10. 18]. Hamwvfr: NonhleutsclK Verlags-
aiixtalt 0. Goedd 188öff. 8.
Buch 1. 11. Auflage (1886) IQOii. (44 S.) M. —.75.
„ II— IV. VonFr.R.u. Chr. Werner US. 8. Aufl. (1887)1904. (33 S.) M. — .65.
, V. Neu bearbeitet von G. Lud ewig. 6. Aufl. (1888) 1906. (38 S.) M. — .60.
„ VI und VII. Neu bearbeitet von G. Ludewig. 6. Aufl. (1892) 1907.
(44 S.) M. —.75.
Kasi, Petrus: Codicis laurentiani LXVIII 8 lectionum exemplum (Caes. b. g.
lib. IV). In: Studi italiani di filologia classica 3 (1895) p. 497—509.
Rauchen stein , Hans: Der Feldzug Caesars gegen die Helvetier. Eine kritische
Untersuchung mit einer vorausgehenden Abhandlung üljer die Glaubwürdigkeit
der Commentarien Caesars zum gallischen Krieg. Inaug.-Dissert. von Jena.
Zürich 1882. (102 S.) 8.
Rebec, Pranciscus : Quo tempore scripserit C. Julius Caesar commentarios de
hello Gallico quod consilium secutus sit in hoc libro conflciendo, quae fides
tribuenda sit ei res gestas in Gallia enarranti, breviter exponitur. Progr.
gymn. ki.sinevensis. Ddessite: Typ. P. A. X(hn!jj 1881. (S. 5—29). 8. Kop. 30.
Reville, A.: La religion gallo-romaine chez J. Cesar. In: Revue celtique 10 (1889)
p. 236—237.
Rheinhard, August: C. Jul. Caesar's Rhein -Brücke. Eine technisch- kritische
Studie. Mit 3 Abbildungen. Stuttgart: P. N<ff 1883. (16 S.) 8. M. —.50.
Richardson, F. B.: Six months' preparation for reading Caesar. 2<J edition
revised. New iorli: H. Holt & Co. 1894. 8. Cts. 9 .
Richter, Richard: Kritische Bemerkungen zu Caesar's Commentarius VII. de
hello gallico. Progr. des Gymn. Stargard Po. 1889. 1907. (39 S., S. 3—21). 4.
Ridgeway, W^illiam: Caesar's invasion(s) of Britain. In: The Journal of philo-
logy 19 (1891) p. 138-145. 200—210.
Riemann, Othon: Remarques sur diverses questions de syntaxe latine. In:
Revue de philologie 12 (1888) p. 176—185.
II. — Unus avec le gönitif chez Ciceron. III. — Toto orbe terrarum ou in
toto orbe terrarum [Cic. Liv. Caes. Nep.]. Vgl. 13 (1889) p. 150.
Ringe, Dietrich: Zum Sprachgebrauch des Caesar. I. (et, que, atque, ac). Progr.
des Gymn. Göttinnen: l Vanduilmerk & Rupriclit) 1880. (21 S.) 4. M. 1.20.
Roby, Henry John: Caesar b. g. IV 17. The bridge over the Rhine. In: The
classical Review 1 (1887) p. 242.
Rohde, Dietrich: Adiectivum quo ordine apud Caesarem et in Ciceronis oratio-
nibus coniunctum sit cum substantivo examinavit D. R. Progr. der Gelehrten-
sohule des .Johanneums. Hniuhnrg: (.Xolte) 1884. (18 S.) 4. M. 1.25.
Rohde, John: Ordlista tili C. Julii Caesaris Commentarü de hello gallico. I.:
1. boken, kap. 1—39. Göteborg: Wittergren & Kerher 1886. (96 S.) 8. Kr. 1.
Röscher, Wilhelm Heinrich: Zu Caesars bellum civile [III 32. 3]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 121 (1880) p. 136.
— Zu Caesars bellum civile [III 109. 5]. In: Jahrbücher für classische Philologie
123 (1881) p. 839—840.
— Über die Reiterstatue Jul. Caesars auf dem Forum Juliuni und den ^tnnoi
li(joT(i7ioii^ einer Münze des Cordianus Plus von Nikaia (Bithynien). Mit vier
Lichtdrucktafeln. In: Berichte über die Verhandlungen der kgl. sächsischen
Gesellschaft der Wissenschaften zu Leipzig. Philologisch historische Classe 43
(1891) p. 96—154.
Rosenthal, F.: Die Erlässe Cäsars und die Senatsconsulte im Josephus Altertli.
XIV, 10 nach ihrem historischen Inhalte untersucht... 1879. 1885 siehe B. :
Flavius Josephus.
Rostagno, Henricus: Bellum Hispaniense cum cod. laur. 68, 8 coUatum. In:
Studi italiani di filologia classica 2 (1894) p. 135—138.
— II libro de hello africo nel cod. laurenziano-ashb. No. 33. Ebenda p. 321—337.
— siehe B. Kühler.
Saalfeld, Günther Alexander: C. Julius Caesar. Sein Verfahren gegen die
gallischen Stämme vom Standpunkte der Ethik und Politik unter Zugrunde-
legung seiner Komnientarien und der Biographie des Sueton. Hannover: Hahn sehe
BuMiandtnng 1881. (34 S.) 8. _M. —.80.
Sabbadini, Remigio: Storia e critica di alcuni testi latini. 1890 siehe C:
Collectiones (p. 13).
Sakellaropulos, S. K. : Elxuolat xu\ (ilO()^walti ti? XaTivoic avy^ejueptlc. Ä. Com.
Nep. Pelop. 3, 2 Epam. 3, 4 Eum. 11, 3 Sallust. Jug. 5. 5. Caes. b. c. 1. 1. 1, 3.
1,48.5. In: ^4 5 i/>u(Ov 10 (1881) p. 400— 406.
Sauveur, Lambert: Talks with Caesar: De hello gallico. New York: H. Holt d: Co.
(1879). ,<. S 1.50.
C. Julius Caesar. 203
C. Julius Caesar.
Schambach, Otlried: Zu Caesar und seinen Fortsetzern. In: Jahrbücher für
classische Philologie 119 (1879) p. 867—870. 123 (1882) p. 215—224.
— Die Reiterei bei Caesar. Progr. des Gymn. Mü h Ihausen i. T h. 1881. (S. 3— 36). 4.
— Einige Bemerkungen über die Oesehützverwendung bei den Kömern, besonders
zur Zeit Caesars. Progr. des Gymn. Altenburg 1883. (19 S.) 4.
Schiller, Heinrich: Zu Caesar und seinen Fortsetzern. 1) Bell. gall. III cap. 7
et 8. 2) Bell. civ. III 108—112. In: Blätter für das Bayerische Gymnasial- und
Real-Schulwesen 16 (1880) p. 393-399.
— Zur Hirtiusfrage. Ebenda p. 246 — 252.
— Zur Geschichte und Topographie des alten Alexandria. In: Bliitter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 19 (1883) p. 17—21.
— Zu Caesar Bell. civ. [II 112. 2 und Hirtius Bell. alex. 8. 2. In: Philologus 42
(1884) p. 773—777.
— Bell. Gall. VIII 20. 1. Ebenda 43 (1884) p. 522.
— Zu Cäsars Fortsetzern. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik
5 (1888) p. 573-575.
— Vom Ursprung des „Bellum Ale.xandrinuni". In: Blätter für das Bayer. Gym-
nasialschulwesen 26 (1890) p. 242—251. 393—400. 511—523.
— Zu Cäsar und seinen Fortsetzern. In: Commentationes woelfflinianae (Liiisiai
1891) p. 49—56.
— Textkritisches zu Caesar [Bg. IV 25. 2. VII 53. 1. 2, 20. 3, civ. III 112. 6J. In:
Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 27 (1891) p. 284—286.
— Die Cäsarausgabe des Hirtius. In: Philologus. 6. Suppl. (1891—1893) p. 39.".- 399.
— Zu Caes. Bell. gall. VIII [praef. S 2]. In: Blätter für das Gymnasial -Schul-
wesen 29 (1893) p. 10.
— Zu Hirtius Praefatio von Bell. gall. VIII. In: Philologus 54 (1895) p. 191—192.
Schlee, Ernst: Etymologisches Vocabularium zvim Caesar, eingerichtet zum Nach-
schlagen und zum Lernen. Nebst einer Sammlung von lateinischen Beispielen
und einer Zusammenstellung der Konjunktionen zur Kepetition <ler Syntax.
4. Doppelauflage. Alfoiui: J. Hurdtr Virl. (1881) 1902. (IV, 65 S.) 8. M. 1.
Schleusner, Wilhelm: Die Ausdrücke und Redensarten aus Ciceros Pompejana
und catilinarischen Reden, sowie Cäsars Kommentarii über den gallischen Krieg
für Primaner zusammengestellt. Leipziff:H.f''.Tfiihiia-lSS8. (VI, 38 S.) 8. M. — .75.
Schleussinger, August: Studie zu Caesars Rheinbrücke. [Aus: Blätter für das
Bayer. Gymnasialsehulwesen20(18S4)p. 157— 194.339— 341)]. München: .J.Linditiur'xche
Biichli. (40 S.) 8. M. -.80.
— Zur Rheinbrücke. In: Blätter für das Bayer, (iymnasialsehulwesen 20 (1884)
p. 356—357. Vgl. Wirth.
Schliack, Karl: Zu Caesars bellum gallicum [V 31. 5. VII 9. 5]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 133 (1886) "p. 781—782.
Schmalz, Josef Hermann: Zu Caesar de hello gallico |I 40. 14]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 153 (1896) p. 684.
— Zu Cäsars bellum gallicum [VI 27. 3, 40. 4, IV 17. 10]. In: Jahresberichte das
philologischen Vereins zu Berlin 23 (1897) p. 243—244.
Schmidt, Johann: Schüler- Kommentar zu Cäsars Denkwürdigkeiten über den
gallischen Krieg. Für den Schulgebrauch herausgegeben von J. S. 5. Auflage.
Leipzig: G. Frfijtug. Wim: F. Ttnipsky (1891) 1908. (128 S.) 8. M. 1.20.
— Zu Caesar bell. gall. I 26. 5. In: Zeitschrift für die österreichischen Gym-
nasien 42 (1891) p. 969.
— Zum Bellum Gallicum [I 26]. In : Wiener Studien 13 (1891) p. 32o— 327.
Schmidt, Karl Eduard: Vokabeln und Phrasen zu Cäsars bellum gallicum nebst
kurzen Anweisungen zum Übersetzen. 13 Hefte. Köiiif/Khfrff: F. Be/jtr. 8. M. 3.90.
1. Heft. I. Buch, Kapitel 1—29. 2., verb. Aufl. (1888) 1907. (31 S.) M. —.30.
(27 S.) M. -.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
M. —.30.
Schmidt, Otto Eduard: Bemerkungen zu Stoffels Histoire de Jules Cesar. Guerre
Civile (Paris, imprimerie nationale 1887). In des Verf. Der Briefwechsel des
M. Tullius Cicero . . . {Ifipziff 189;i) p. 377—392.
2.
„
I.
3.
„
II.
4.
„
m.
5.
„
IV.
6.
„
IV.
7.
,,
V.
8.
„
V.
9.
n
VI.
10.
„
VI.
11.
,^
VII.
12.
„
VII.
13.
^
VII.
30—54.
2.,
(1888) 1902.
2., verb. Aufl.
(1888) 1902. (31 S.i
1888. (28 S.)
Kapitel 1—19.
1889.
(20 S.)
„ 20-38.
1889.
(19 S.)
1-23.
1890.
(24 S.)
24-58.
1890.
(32 S.)
1—20.
1891.
(23 S.)
„ 21-44.
1893.
(25 S.)
1-31.
1894.
(31 S.)
„ 32—62.
1896.
(28 S.)
„ 63-90.
1897.
(25 S.)
204 Scriptores latiiii. ü. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
Schneider, Kudolf: Cäsars Rheinbrücke. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 4 (1884) Nr. 6 Sp. 161—166.
— Caesar. In: Jahresberichte des philologischen Vereins zu üerlin 11 (1885)
p. 151—173. 12 (1886) p. 221—262. 13 (1887) p. 343—395. 14 (1888) p. 324—348 mit
Bemerkung von H. J. Müller. Caesar und seine Portsetzer. El)enda 16 (1890)
p. 87— 122. 17 (1891) p. 235— 269. 19 (1893) p. 246— 285. 21 (1895) p. 116— 157. 23(1897)
p. 223—242.
— Ilerda. Ein Beitrag zur römischen Kriegsgeschichte. Mit einer Karte von
H. Kiepert. lUrlw: ^Y^i(h»^Uln 1886. (YIII, 43 S., 1 Abb.) 8. M. 1.60.
— Uxellodunum. In: Berliner philologische Wochenschrift 7 (1887) Nr. 19 Sp. 602— 604.
- Portus Itius. Mit einer Karte von A. Brecher. Progr. des Kiinigstädtischen
Gymn. Birlin: R. (liurtiiir (Jetzt: Wdr/mann) 1888. (19 S.) 4. M. 1.
Scholl, Fritz : In fugam convertere (Caesar b. g. I 52. 5). In : Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 7 (1892) p. 441.
Schöne, Alfred Erdmann: Zu Caesar de hello civili [I 3. 3]. In: Jahrbücher für
classi.sche Philologie 139 (1889) p. 168.
— Zu Caesar de hello civili [II 5. 3, 44. 1. II 29]. Ebenda 141 (1890) p. C07— 608.
Schattier, Bernhard: Über die Lage der geschichtlichen Orte Aduatuca Ebu-
ronum (Caes.), Ära Ubiorum (Tacit.) und Belgica (Itin. Anton.). Progr. des
Progymn. Kheinbach 1889. (31 S.) 4.
Scholl, Friedrich: Zu Caes. b. g. V 43. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 17 (1881) p. 254—256.
Schuermans, H. : Les Aduatuques sur la Meuse. In: Annales de la sociöte
archeologique de Namur 21 (1895) p. ■243-286.
Schutt, Klaus: Der lateinische Unterricht in Tertia mit besonderer Berück-
sichtigung der Cäsarlektüre. Progr. des Gymn. Kreuzburg O. S. 1884. (15 S.) 4.
Schwenke, Richard : Über das Gerundium undGerundivum bei Cäsar und Cornelius
Nepos. Progr. der Realschule II. O. Frankenberg i. S. 1882. (36 S.) 4.
Seitz, Charles: L'oeuvre politique de Cesar jug6e par les historiens de Rome an
Xixme siecle. These de doctorat. r/ain-f d Haie IL Gtorg 12,9,9. (130 S.) 8. Fr. 2.
Seidner, Karl: Das Schlachtfeld von Pharsalus. Mit Kartenskizzen. Progr. des
Realgymn. Mannheim 1883. (10 S.) 4.
(Senault, Albert): L'oeuvre de Jacques Maissiat. Annibal & C6sar en Gaule.
Essai de critique historique. Bowg: JmpriiiurH //riurak 1892. (60 S. , 1 Bl.) 8.
Sepp, Bernhard: Varia. Eine Sammlung lateinischer Verse, Sprüche und Redens-
arten mit besonderer Berücksichtigung der Phraseologie des Cornelius Nepos
und Julius Caesar. Dritte, vermehrte und verbesserte Auflage. Augsburg: Kranz-
fddn-'sriK Bachf. 1882. (IV, 149 S.) 8. M. 1.20.
— Lanx satura. Eine Auswahl von lateinischen und deutschen Versen, Sprüchen
und Redensarten mit besonderer Berücksichtigung der Phraseologie des Cor-
nelius Nepos und Julius Caesar. Progr. der Studienanstalt bei St. Stephan
in Augsburg 1885. (160 S.) 8.
— Lanx satura auctior. Eine Sammlung ... Redensarten. Ebenda 1894. (200 S.) 8.
Serrure, Constant Antoine: Etudes sur la numismatique gauloise des commen-
taires de Cesar. Premiere 6tude. Deuxieme etude. [Aus: Le Museon. Revue
internationale 5 (1886) p. 13—47. 559—596]. Louvain: Typ. ih C'li. Petters, lihraire 1885.
1886. (37, 40 S.) 8. ' Fr. 5 u. 3.
Sihler, Ernest Gottlieb: The tradition of Caesar's gallic wars from Cicero to
Orosius. In: Transactions of the american philological association 18 (1887)
p. 19—29.
— Studies in Caesar. In : The classical Review 4 (1890) p. 152—154. 198-200. 448—450.
Sonntag, Max: Bemerkungen zu Caesar d. b. g. IV 17. Progr. des Gymn. Frank-
furt a. O. 1890. (Uipiig: (!. Fork). (9 S.) 4.
Spanoghe, Emile: Caes. bc. III 109. 6. 1890 siehe: Cicero.
Spillmann, Emil: Caesariana. Progr. der Kantonsschule St. Gallen 1878.
(22 S.) 4.
I. Die Gesandtschaft des Roscius und L. Caesar. II. Zeitbestimmung der
Eroberungen im Picener- und Marserland. III. Die Kämpfe bei Ilerda.
IV. Die Pronomina hie und is.
Stangl, Thomas: Die Bibliothek Ashburnham. In: Philologus 45 (1886) p. 201— 236.
Caesar. Plin. epist. Sallust. Valer. Max.
— Bellum africanum c. 18. Ebenda 51 (1892) p. 246.
Steel e, R. B. : Chiasmus in Sallust, Caesar, Tacitus and Justinus. Dissert. inaug.
of the Johns Hopkins university. NortlifidiK Minti. 1891. (1 BL, 61 S.) 8.
Stoffel, Celeste: Histoire de Jules C6sar. Guerre civile. 2 tomes et 24 pl. Piiriit:
Imptimirie Nationulf 18^. 2,". Fr. 100.
I. Dupassage du Rubicon a labataille de Pharsale. 1887. (VIIS.,1 S. ung.,387S.)
II. De la bataille de Pharsale ä la mort de Cesar. 1887. (460 S.) 24 planches.
C. Julius Caesar. 205
Julius Caesar.
Stoffel, Celeste: Guerre de C'esar et d'Arioviste et premieres Operations de Cesar
en l'an 702. IlMtm 1890. (163 S., 1 S. ungez., 3 Karten). 4. Fr. 30.
— Remarques sur l'ouvrage intitulö: Das Kriegswesen Casars par Franz Fröhlich.
In: Revue de philologie 15 (1891) p. 139—155.
Stell, Heinrich Wilhelm: Die Meister der römischen Litteratur. Eine Übersicht
der klassischen Litteratur der Römer für die reifere Jugend und Freunde des
Altertums, liipzig: B. C. Tiahmr 1881. (IV, 427 S., 1 S. ung., 1 Stahlstich). 8.
M. 4.20. Wohlfeile Ausg. M. 2.70.
1. L. Livius Andronicus u. Cn. Naovius. 2. Titus Maccius Plautus. 3. (juin-
tus Ennius. 4. Publius Terentius Afer. 5. Marcus Porcius Cato. 6. Marcus
Tullius Cicero. 7. Caius Julius Caesar. 8. Caius Sallustius Crispus. 9. Titus
Livius. 10. C. Valerius CatuUus. 11. Publius Vergilius Maro. 12. Quintus
Horatius Flaccus. 13. Publius üvidius Naso. 14. Cornelius Tacitus.
Sturm, Johann Baptist: Der iterative Konjunktiv bei Caesar. In: Blätter für das
Gymnasial-Schulwesen 30 (1894) p. 94-98.
Snmpff, Otto: Cäsars Beurteilung seiner Offiziere in den Commentarien vom
gallischen Kriege. Progr. des Gymn. Quedlinburg 1892. 1893. (26, 33 S.) 4.
Suster, Guido: Caes. bg. V 31. .".. 1891 siehe C: CoUectiones (p. 14).
Teetz, Ferdinand: Kritische Bemerkungen zu Caesar b. g. I 8. 1 und b. g. IV 17. 9.
1893 siehe B. : Sophocles.
Thielmann, Philipp: Sine causa [= frustra]. (Bell. al. 39. 1). In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 7 (1892) p. 268.
Thouret, Georgius: De Cicerone, Asinio Pollione, C. Oppio rerum caesarianaruiii
scriptoribus. 1878 siehe: Cicero.
Tissot, Charles: Recherches sur la canipagne de Cesar en Afrique. In: Memoires
de l'Institut national de France. Academie des inscriptions et belles-lettres 31,
2. part. (1884) p. 1—61, 3 pl.
Touflet (du Mesnil), Georges: Onomastique de la Gaule sceltane. Caesar.
Rone>i: Impr.L. Tkshnys 1884. (VII, 574 S.) 8. Fr. 'JO.
Uhdolph, Paul: üeber die Tempora in konjunktivischen Nebensätzen der Oratio
obliqua bei Caesar. Progr. des Gymn. Leobschütz 1885. (XVIII S.) 4.
Ungar, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: CoUectiones (p. 15).
Vahlen, Johannes: Caes. bg. VI 22. 1893 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
— Caes. b. g. VII 20. 12. VI 24. 1895 siehe B.: Dio Prusaensis.
Valentin-Smith, Joannes-Erhard: Fouilles dans la vallee du Formans (Ain) en
1862. Documents pour servir a l'histoire de la campagne de Jules Cesar contre
les Helvetes recueillis et annotes par J.-E. V.-S. Accompagnes de cartes et de
figures par A. Steyert d'apres Guigue, Cadot, Martin-Daussigny, etc. Li/ou: Libr.
imriemu f/'Auf/. Briin 1888. (VII, 153 S., 1 S. ung., 1 Bl.) 8. Fr. 5.
van Veen. Jacobus Simon: Ad Caesaris commentarios [b. c. I 56. 3, 60. 4, 76. 4,
II 2. 1, bg. I 31. 13, 29. 31. In: Jahrbücher für classische Philologie 141 (1890)
p. 595-596.
vonVeith, Karl: Die Kämpfe der Römer und Germanen bei Limburg. (Mit Karte).
In: Monatsschrift für die Geschichte Westdeutschlands mit besonderer Berück-
sichtigung der Rheinlande und Westfalens 4 (1878) p. 419—427.
— Die Kämpfe des Labienus mit den Treverern an der Semois und Alzette 54/53 v. Chr.
(Mit drei Plänen). Ebenda 5 (1879) p. 145—159.
— Belagerung und Entsatz des Kömerlagers bei Namür im Jahre 54 v. Chr. (Caes.
B. g. I, 38—53). (Mit drei Plänen). Ebenda p. 275-299.
— Die Ariovisterschlacht im Jahre 58 n. Chr. Eine Studie über das Schlachtfeld
und die damalige Kriegführung. (Mit zwei Plänen). Ebenda p. 495—513.
— Cäsars Schlacht gegen die Usipeter und Tencterer im Jahre 55 v. Chr. (Caes. B.
g. IV 1—16). (Mit Karte). Ebenda 6 (1880) p. 1—23.
— Cäsars Rheinübergänge in den Jahren 55 und 53 v. Chr. (Caes. b. g. IV, 16-19
und VI, 9 32). (Mit Karte). Ebenda p. 87— 112.
— Üppidum Aduatucorum von Cäsar belagert im Jahre .57 v. Chr. (Caes. b. g. II,
29-33). (Mit Karte). Ebenda p. 229—239.
Venediger, Carl: Zu Caesars bellum gallicum [III 7. 8]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 119 (1879) p. 786—790.
Vianello, Natale: C. G. Cesare. Commentarii de hello Gallico , VII 19. In:
BoUettino di fllologia classica 1 (1894 1895) \>. 277-279.
— L'assedio di Avaricum. Studio suUa poliorcetica dei Romani. flenova: Mnrthii
1896. (50 S., 1 Taf.) 8.
Vine, Francis Thomas: Caesar in Kent. The landing of Julius Caesar and his
battles with the ancient Bi-itons with some account of early british trade and
enterprise. 2. odition. Lumliw: E.Stock (1886) 1887. (XIII, 248 S.) 8. Sh. 5.
2(JG Scriptorcs latini. D. C. Julius Caesar.
C. Julius Caesar.
deVlaminck, Alphonse: La Menapie et la Plandre. Premiere partie. La Menapie
et les contrees limitrophes ä l'epoque de J. Cesar. Seconde partie. La Flandre
et ses attenances au haut moyen äge. Etudes de geographie historique. [Aus:
Annales de Academie d'archeologie de Belgique 34. 3" s6r. 4 (1878) p. 857—603,
3 cartes]. Amns: Iinjir. J. Plaski/ 1880. 8. Fr. 6.
— Les Aduatuques, les Menapiens et leurs voisins. Position geographique de ces
peuples ä l'epoque de .Jules Cesar. In: Messager des sciences historiques ou
archives des arts et d« la bibliographie de Belgique 1882 p. 373 — 476, 3 Karten.
Vgl. Caumartin.
— Nouvelles considerations sur l'habitat des Aduatuques et des Menapiens. Ebenda
1884 p. -270—297.
— Le territoire des Aduatuques. Keponse ä Leon Vanderkindere. Ebenda 1837
p. 31—58, 1 Karte, p. 351—362, 391-410. und einzeln Gn,i>l: K. Viunhrlmfghai 1888.
(63 S., 1 Karte) 8. Fr. L'.
Vogel, Friedrich: Caesars zweite Expedition nach Britannien. In: Jahrbücher
für elassische Philologie 153 (1896) p. 269-288.
Vulic, Nicola: Historische Untersuchungen zum Belluni Hispaniense. Inaug.-
Disscrt. München 1896. (62 S.) 8.
Wagener. Carl: Zu Caesars Bellum Gallicum [V 43. 1]. In: Jahrbücher für
elassische Philologie 121 (1880) p. 624. Wiederholt in des Verf. Beiträge zur
lateinischen Grammatik und zur P>klärung lateinischer Schriftsteller 1 {fluthn
1905) p. 31—32.
Wagler, Adalbert : Hilfsbüchleiii zu Caesars Bellum gallicum für Gymnasien
und Realschulen. O.Auflage. Btrli,,: F. A. Hirhig (\mi) \9,\n. (43«.) 8. M. — .50.
Walser, Jakob: Stilwahrheit und Stilschönheit in Caesars Periode bell. civ. II 22,
Massilienses . . . mit Einberufung der Periode des Liv. I 6, Numitor . . . eine
Studie. Progr. des Staatsgyinn. im 3. Bezirk Wkit: ('. Girohl's Sohn 1880.
(52 S.) 8. M. 1.
Walther, Hermann: De Caesaris codicibus interpolatis. Pars prior. Progr. des
Realgymn. Grünberg i. Schi. 1885. (26 S.) 4.
Wania, Franz: Das Praesens historicum in Caesars bellum gallicum. Wün:
A. PifhUr-s Vfitire & Sohn 1885. (114 S.) 8. M. 1.50.
Warten borg, Wilhelm: Zur Belagerung von Alesia. In: Jahrbücher für Philo-
logie und Paedagogik 12o (1879) p. 276—278.
Wauters, Alphonse: Wissant, l'ancien Portus Iccius. lu: Bulletins de l'academie
royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique. 48« annee.
2" ser. 47 (18791 p. 111—169, 2 Karten.
— Quelques details sur Wissant (le Portius Iccius). Terouanne n'a Jamals ete
voisin de la mer. Le sinus Itius a-t-il existe? Ebenda .53" annee. 3' ser. 8(1884)
p. 668—690.
— A propos du Portus Iccius. Ebenda 59" annee 3» ser. 18 (1889) p. 413—423.
Weck, Ferdinand: Zu Caesar de hello gallico [VI 10. 5]. In: Jahrbücher für
elassische Philologie 143 (1891) p. 209.
Weigel, Florian: Verwertung von Anschauungsmitteln für unsere elassische
SchuUectüre, besonders für Caesars gallischen Krieg. Progr. des Staatsgymn.
im 9. Bezirk Wien 1895. (21 S.) 8.
Weise, F. Oskar: Die klassische Sprache Cäsars und Ciceros. In des Verf.
Charakteristik der lateinischen Sprache * (devpziy 1909) p. 112—130. (Fehlt in
der 1. Auflage).
— 0 dily.ii.iog X6yo~ Kulau()oi xai Kiy.iQuivoq. In der neugriechischen Übersetzung
des Werkes von Georgios K. Gratsianos (Athi n 1905) p. 16 i — 192.
— The classical language of Caesar and Cicero. In der englischen Übersetzung
des Werkes von Herbert Augustus Strong und Archibald Young Campbell
(London 1909) p. 181-210.
Wenning, Victor: Bemerkungen zu Caes.bell.Gall.il. In: Correspondenz-Blatt
für die (ielehrten- und Realschulen Württembergs 28 (1881) p. 77—80.
Wesemann, Hermann: Caesarfabeln des Mittelalters. Progr. der höheren Bürger-
schule Löwen her g i. Schi. 1879. (S. 3—35). 4.
Wesener, Georg: Zur Würdigung von Caesars Kriegstribunen. In: Jahrbücher
für elassische Philologie 149 (1894) p. 576.
Widmann , Simon: Cäsars Rheinbrücke. In: Gymnasium 3 (1885) N. 11 Sp. 367-376.
Widmann, Theodor: Ueber den Verfasser des bellum africanum und die Pollio-
Hypothese Landgrafs. In: Philologus 50 (1891) p. 5".0— 565.
Wiegand, Wilhelm: Die Schlacht zwischen Cäsar und Ariovist. In: Mittheilungen
der Gesellschaft für Erhaltung der geschichtlichen Denkmäler im Elsass
II. Folge 16 {Strnssburf) 1893) p. 1—9.
Wiegandt, Leopold: C. Julius Caesar und die tribunizische Gewalt. Inaug.-
Dissert. Lapziff: (G. Fock) IS90. (53 S.) 8. M. 1.20.
C. Julius Caesar — Caesarius arelatensis. 207
C. Julius Caesar.
Wilkens, Hermann: Quaestiones de Strabonis aliorumque rerura gallicarum
auctoruni fontibus. 1886 siehe B.: Strabo.
Wilkins, Henry Musgrave: Translations i'rom Caesar and Cicero for retranslation
into Latin for the nse of schools. London: Longmans, Green, nmt Co. 1886. (VI,
188 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Key to H. M. Wilkins' Translations from Caesar and Cicero for retranslation
into latin prose. Ebcmhi 1886. (75 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Willems, Pierre: Les pouvoirs et le role du Senat romain pendant la derniere
Periode de la republique 49—29 avant J.-C. § 1. La dictature de Cesar 49 — 44.
In: Revue de l'instruetion publique en Belgique 21 (1878) p. 318 — 336.
Williams, John: The lifo of Julius Caesar. New edition. London: Routlulgi (1854)
1878. (442 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Wirth, Christian: Die Fibulae an Caesars Rheinbrücke. In: Blätter für das
bayerische Gymnasial- und Keal-Schulwesen 16 (188C) p. 297 — 299.
— Noch etwas über Caesars Rheinbrücke. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 17 (1881) p. 24—26.
— Einige Bemerkungen zu Schleussingers Abhandlung über Cäsars Rheinbrücke.
Ebenda 20 (1884) p. 425—427.
Wlassak, Moriz: Römische Processgesetze. 1888. 1891 siehe: Cicero.
Wölfflin, Eduard: Jubere ut im Bell, hispaniense. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 6 (1889) p. 434.
— Hoc = huc. Ebenda 7 (1892) p. 332.
— Eine Alliteration Caesars. Ebenda p. 568.
— Elegantia Caesaris. Ebenda 8 (1893) p. 142—143.
— Ennius und das Bellum hispaniense. Ebenda p. 596—597.
Wörmann, Franz: Caesaris de hello gallico commentarii breviter comparati cum
Xenophontis Anabasi. 1883 siehe B. : Xenophon athen.
Wutke, Robert: Quaestiones caesarianae. Editio II. Neissi : ffnrt'(»r (1872) 1885.
(16 S.) 8. M. 1.
Zama, Cesar: Historia dos tres grandes capitäes da antiguidade. Alexandre,
Annibal e Cesar. Rio de Janeiro : Imprenm nacional 1894. (XXVIII, 447 S.) 8.
Zelezinger, Franz: Zur Methodik der Cäsarlectüre in der Quarta. Progr. des
Gymn. Pettau 1889. (S. 3-^5). 8.
Zingerle, Josef: Zur Frage nach der Autorschaft des bellum alesandrinum und
dessen Stellung im Corpus caesarianum. In: Wiener Studien 14 (1892) p. 75—119.
Zucker, Adolf: Zu Caes. b. g. I 44. 5. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 24 (1888) p. 94—97.
— Zu Caes. b. gall. VI 7. 6. Ebenda 25 (1889) p. 27—28.
— Textkritisches zu Cäsars Bellum gallicum. III 7. 1 [I 54. 1 cf. Anm. S. 312] ;
III 8. 1; VII 36. 6; VII 38. 5. Ebenda 26 (1890) p. 308—316.
Caesar Germanicus, s. Germanicus.
C J. Caesar Strabo, s. Oratorum romanorum reliquiae rec. Jacobus Cor lese.
1892 (p. 17).
Scholl, p'riedrich: Das Verbum purare. |J. Caes. Strabo bei Festus p. 229 M. =
Tr. rom. fr.-' p. 2J7. Ennius Thy. 297 R. bei Nonius p. 369]. In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 123—124.
Caesarius arelatensis. En efter al Rlmelighed af Caesarius af Arelate forfattet
Formaningstale til Folket . . . af Carl Paul Caspari. 1882 siehe C. : Scriptores
ecclesiastici (p. 59).
Eine höchst wahrscheinlich von Cilsarius von Arelate herrührende Erniahnungsrede an das
Volk. Aus einer dem achten Jahrhundert angehörigen Handschrift des Benedictiner-
stifts Einsiedeln zum ersten Mal herausgegeben von Carl Paul Caspari. In des
Verf. Kirchengeschichtliche Anecdota I (ehr in/in nio 18S3) p. 213—224.
Et Brev af Caesarius af Arelate . . . Af Carl Paul Caspari. 1885 siehe C: Scriptores
ecclesiastici (p. 59).
Eine höchst wahrscheinlich von Caesarius von Arelate herrührende Ermahnung zu
würdiger Feier des bevorstehenden Osterfestes ... von Carl Paul Caspari. 1890
siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
Caesarii arelatensis Epistola de humilitate. [Herausgegeben von] Carl Franklin Arnold.
In des Verf. Caesarius von Arelate (/,(^'//^^V/ 1894) p. 468 — 490.
Six nouveaux sermons de Saint Cesaire d'Arles [par] Germain Mo rin. In: Revue bene-
dictine 13 (1896) p. 193—214.
Vn opuscule in^dit de S. Cesaire d'Arles sur la gräce [par] Germain Morin. In: Revue
ben6dictine 13 (189(J) p. 433—439. Dazu Urbain Baltus ebenda p. 439—443.
208 Scriptores latiui. D. Caeaarius arelatensis — Calpurnius Flaccus.
Caesarius arelatensis.
Cäsarius von Arelate. Predigten in deutscher Uebersetzung mit einer
einleitenden Monographie herausgegeben von Carl Franklin Arnold.
[Die Predigt der Kirche. XXX]. Leipzig: Fr. Richter (Jetzt Dres^den:
C. L. Ungelenk) 1896. (XXXV, 142 S.) 8. M. 1.60.
Arnold, Carl Franklin: Caesarius von Arelate und die gallische Kirche seiner
Zeit, hiipzifj: ./. C. HinrkWarhf Buclih. 1894. (XII, 607 S.) 8. M. IH.
Dahn, Felix: Caesarius von Arelate und die gallische Kirche seiner Zeit. [Arnold]
In: Beilage zur Allgemeinen Zeitung 1895 Nr. 11.
Fe ssler, Joseph: S. Caesarii arelatensis scripta. In des Verf. Institutiones
patrologiae, quas denuo recensuit, auxit , edidit Bernardus Jungmann 112
{Oeiiipotitt 189Ü) p. 438—452.
Geliert, Bruno Fürchtegott: Caesarius von Arelate. 2 Teile. Progr. des Keal-
gymn. Leipzig: (J. ('. Hinnchs' Verl.) 1892. 1893. (S. 3—48, 3—30). 4. Je M. 1.
i'^j^'y, Paul: Les sermons de Cesaire d'Arles. In: Revue biblirjue internationale
4 (1895) p. 593—610.
Löwenfeld, Samuel: Zu den Homilieen des heiligen Cäsarius. Vgl. „Notice sur
un manuscrit raerovingien de la bibliotheque royale de Belgique, no. 9850—9852
par Leopold Delisle. (Extrait des notices des manuscrits, t. XXXI, Ire partie).
In: Zeitschrift für Kirchengeschichte 6 (1884) p. 60-62.
Malnory, A. : Saint Cesaire eveque d'Arles 503— 543. [Bibliotheque de l'Ecole des
Hautes Etudes. Sciences philologiques et historiques. 103]. These. Paris:
i:. Bouilhn, 1894. (XXVI S., 1 Bl., 316 S.) 8. Fr. 8.
Morin, Germain: L'auteur de l'Admonition synodale sur les devoirs du clerge.
I. Nature et contenu de cette Admonition. II. Usage qu'on a fait de TAdmonition
synodale depuis le haut moyen ägo jusqu'ä nos jours. III. Quel est l'auteur
de l'admonition? Nonis ii ecarter. IV. Solution fournie par un manuscrit du
Spectaculum Ecclesiae d'Honorius d'Autun: Saint Cesaire d'Arles. In: Revue
benodictine 9 (1892) p. 99—108.
— Mes principes et ma methode pour la future edition de S. Cesaire. Ebenda 10
(1893) p. 62—77.
— L'hom6liaire de Burchard de Wüi-zburg. Contribution a la critique des sermons
de Saint Cesaire d'Arles. Ebenda 13 (1896) p. 97—111.
Seeberg, Reinhold: Caesarius von Arelate [Arnold 1894J. In: Theologisches
Literaturblatt 16 (189.S) Nr. 21 Sp. 241-244.
Villevieille, Urbain: Histoire de saint Cösaire, eveque d'Arles. Aix-eii-Proveitci :
Lardat. d Mahure 1884. 8. Fr. 5.
Caesius Bassus. Ars Caesü Bassi de metris recensuit Henricus Keil. ]8858iehe:
Atilius Fortunatianus.
Caesü Bassi fragmentum de metris . . . recensuit Henricus Keil. 1885 siehe ebenda.
Caesius Bassius, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
Buecheler, Franz: Laevius ap. Caes. Bass. Gl. K. VI p. 261. 26. 262. 17. 1886
siehe B.: Aeschylus.
Keil, Henricus, et Juergens, Gustavus: Observationes in Caesium Bassum . . .
1880 siehe: Atilius Fortunatianus.
Ziwsa, Carl: Des Caesius Bassus Bruchstück „de metris". In: Serta Harteliana
(\YieH 1896) p. 251—256.
üalbull grammatici versus fontis. Recensuit Alexander Riese. 1869. -1894 in: An-
thologia latina I 1 Nr. 378.
Calbuli versus fontis recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (L/fisicu
1882) p. 428-429.
Callimachus (?j. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: Anthologia latina 1 2
Nr. 896.
üallistus. Rolffs, Ernst: Das Indulgenz-Edict des römischen Bischofs Kaliist
kritisch untersucht und reconstruiert. [Texte u. Untersuchungen zur Geschichte der
altchristlichen Literatur 11. 3]. Ldpzig: ./. ('. Hinriclm'sclie Bnclili. 1893. (VII S., IS.
ung., 139 S., 1 S. ung.) 8. M. 4.50.
±j. üalpurnil .Blbull commentarii de Bruto fragmentum recensuit Hermannus
Peter in: Historicoruiii romanorum fragmenta (Lipsiiu 1883) p. 242.
Calpurnius Flaccus. Locrivain, Charles: Le droit grec et le droit romain
dans les controverses de Seneque le pere et dans les döclamations de Quintilien et
<le Calpurnius Flaccus. In: Nouvelle Revue historique de droit fran^ais et etrang.-r 15
(1891) p. 680—691.
Schwab, Otto: Zwei unedierte Deklamationen des Calpurnius Flaccus. In: Archiv
für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 547-548.
deWinterfeld, Paulus: Calpurn. Flaoc. decl. 49. 1896 siehe C; Collectiones (p. IT).
L. Calpurnius Piso Censorius Frugi — C. Licinius Galvus. 209
L. Calpurnii Pisonis Censorii Frugi fragmenta recensuit Hermaimus
Peter in: Historicorum romanorum fragmenta {Ltpsiae 1883) p. 76—86.
Bader, Joannes: De Diodori rerum romanai-um auctoribus. 1890 siehe B. : Dio-
dorus siculus.
Casagrandi, Vincenzo : I fonti e la genealogia dei Calpurnii Pisones. Pakrmu-
Fr. Oilha-ti 1888. (XII, 136 S.) 8. L. 3.
Cohn, Leopold: Diodor und seine römische Quelle [Calpurnius Piso]. 1884 siehe B.:
Diodorus siculus.
Miienzer, Friedrich: Dit^ Zeitreclinung des Annalisten Piso. In: Hermes 31 (1896)
p. 308—312.
Schmidt, Adolf M. A.: Zum bprachgebrauch des Fabius, Piso, Claudius und
Antias. Progr. des Landes-Real- und Obergymn. St. Polten 1896. (S. 3-28). 8.
Trieinel, Ludwig: Diodors Bericht über die Censur des Appius Claudius Caecus.
Ein Beitrag zur Zeitrechnung des Fabius und Piso. 18^9 siehe B. : Diodorus siculus.
Calpurnius Siculus. [Teste et] Traductlon nouvelle de J. K. T. Cabaret-Du p aty.
(1842) 1879 siehe C. : CoUectiones (p. 2).
Calpurnii eclogae. Recensuit Aemilius ßaehrens in: Poetae latini minores 3 (Upsiac
1881) p. 6.5-102.
Calpurnii et Nemesiani bucolica recensuit Henricus Schenkl. Lipaiae:
G. Freytag. Pnujae: F. Tempsky 1885. (LXXI S., 1 S. ung., 130 S.) 8. M. 6.
The eclogues of Calpurnius Siculus and M. Aurelius Olympius Nemesianus,
with introduction, comnientary, & appendix. By Charles Haines
Keene. London: G. Bell rf- Sons. Cambridge: Deiglitov, Hell, d- Co. 18ö7.
(1 Bl., 211 S.) 8. Sh. 6.
Calpvirnii Siculi bucolica recognita ab Henrico Schenkl. 1904, s. Corpus poetarum
latinoruni (p. 20).
Calpurnius. Traduction nouvelle de J. R. T. Cabaret-Du paty. (1842) 1879 siehe C:
CoUectiones (p. 2).
T. Calpurnii Siculi Bucolica ex recensione Henrici Schenkl suethicis
versibus expressa. Accedunt theses quinque. Quam disputationem
scripsit . . . et defendet Axel Justus Jacob sson. Upsala: Almqvist
et Wiksell 1890. (55 S., 1 S. Theses). 8.
Bergk, Theodor: Calpurnius Eclog. V 83 (1865). In des Verf. Kleine philologische
Schriften 2 {Halh a. S. 1886) p. 745.
Chytil, Franz: Der Eklogendichter T. Calpurnius Siculus und seine Vorbilder.
Progr. des Gymn. Znaim 1894. (S. 3—24). 8.
Güthling, Otto: Calpurnius Siculus. 1885 ff. siehe: Ausonius.
Kai bei, Georg: Theocritum Calpurnius et Nemesianus imitantur. 1882 siehe B.:
Aeschines orator.
Keene, Charles Ilaines: The bucolics ot Calpurnius and Nemesianus. In: Herma-
thena 5 No. 11 (1885) p. 362-388.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C: CoUectiones (p. lU).
Maguire, Thomas: Calpurnius, Ecl. IV 117 -121. 1S79 siehe B.: M. Aurelius Antoninus.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1897
siehe C. : Poetae.
Pompei, Antonio: Intorno al tempo in cui fiori il poeta Calpurnio. In: Atti del
r. Istituto veneto di scienze, lettere ed arti. 8er. V« 6 (1879—1880) p. 619—627.
Schenkl, Heinrich: Zur Textesgeschichte der Belogen des Calpurnius und
Neme.sianus. In: Wiener Studien 5 (1883) p. 281-298. 6 (1884) p. 73—97.
— Modulabilis [Calp. Ecl. 4. 63]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 1 (1884) p. 101. Vgl. Carl Wey man ebenda p. 176 und Eduard Wolf flin
ebenda p. 538.
— Zu Calpurnius [Ecl. 5. 81; 5. 74, Nem. II 21. Forsitam nicht bei Calpurnius und
Nemesianus]. Ebenda p. 291—292. Vgl. Max Bonnet ebenda p. 557.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: CoUectiones.
V. Wilamowitz-Moellendor ff , Ulrich: Calpurnius I 18. 1884 siehe B. : Antho-
logia graeca.
Calvisius Taurus. Hertz, Martin: Calvisius Taurus [griech. schreibender Pla-
tonikor]. 1881 siehe C. : Scriptores.
\j. LilCmiUS (^alvus, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 14
210 Scriptores latini. D, C. Licinius Oalvus — Cassiodorius Senator.
C. LiciniusCalvus.
C. Licini Calvi reliquiae. Calvus. Edition complete des fragments et
des temoignages. Etüde biographique et litteraire par Frederio Plessis.
Avec un essai sur la polemique de Ciceron et des Attiques par
Jules Po irot. Faris : C. Klindsu'ck 1896. (1 BL, III, 106 S, 1 Bl.) 8. Fr. 2.
„En 1885, dans les Annales de la Faculte des lettres de Caen, je consacrai ä Calvus
un article que je reproduis ici, complete et modifie, sous le titre d'Etude bio-
graphique et litteraire."
Marx, Friedrich: Calvus Licinius et Menippus. 1889 siehe B. : Bion borysthen.
Plessis, Frederic: Essai sur Calvus. In: Annales de la Faculte des Lettres de
Caen 1 (I8S5) p. 175-194.
Wiederholt in der Ausgabe der Reliquiae (siehe oben).
Unger, Robert: Licinii Calvi fragmenta duo et Aemilii Macri unum. Jn: Philo-
logus 48 (1889) p. 557—559.
Martianus Capella siehe Martianus.
Candidus ArianUS. Schepss, Georg: Zu Candidus Arianus. In: Archiv für
lateinisehe Lexikographie und Grammatik 8 (1893) p. 2S7 — 288.
Capri et Agroecii de orthographia libri e.\ recensione Henrici Keilii. 1878 siehe C:
Scriptores grammatici.
Keil, Godofredus: De Plavio Capro grammatico quaestionum capita II. Dissert.
inaug. Halis Sax. 1889. (66 S.) 8. Auch in: Dissertationes philologicae
halenses 10 (1889) p. 243—306.
1. De Capri nomine, aetate , libris. g 2. De commentariis Capro adscriptis.
§ 3. De Capri fragmentis , quae nomine apposito apud grammaticos in-
ferioris aetatis exstant. I. Conspeetus fragmentorum. S 4. De Capri
commemorationibus, quae apud grammaticos infimae aetatis exstant.
Cap. II. De Capro Prisciani fönte.
Lintisay, Wallace Martin: Caper p. 103 K. In: The classical Review 5 (1891) p. 129.
Nettleship, Henry: Caper p. 114 Keil. 1888 siehe C. : CoUectiones (p. 12).
Julius Capitolinus. Ausgaben und Übersetzungen siehe C. : Scriptores historiat-
augustae.
Eussner, Adam: Capitol. M.Anton, imp. 26. 3. 1888 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
Fröhner, Wilhelm: Capitolinus Gordiani 14. 1884 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
MüUenhoff, Karl: Zu Julius Capitolinus vita Marci 22. 4 (18<i7l. In des Verf.
Deutsche Altertumskunde 4 (hirliti 19<X)) p. 638.
Steuding, Hermann: Zu Julius Capitolinus [v. Albini 13. 10]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 139 (1889) p. 599.
de Winterfeld, Paulus: Schedae criticae in scriptores et poetas romanos. 1895
siehe C. : CoUectiones (p. 17).
Wölfflin, Eduard: Jul. Capitol. Maxim. 2. 1. Max. et Balb. 2. 7. 1882 siehe C:
CoUectiones (p. 17).
(— ?) Adfabricari [J. Capit. vit. M. Anton, philos. 13.4]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und (Jrammatik 2 (1885) p. 453.
Weitere Litteratur siehe C: Scriptores historiae augustae.
C. Papirius Carbo C. f., s. Oratorum romanorum reliquiae recensuit Jacobus
Cortese. 1892 (p. 17).
Carmen fratrviin Arvalium siehe: Arvalium fratrum Carmen.
Carmen codicis parisini 8084 siehe: Anonymi (Poetae chri.stiani).
Carmen de figurisvel schematibus siehe: Anonymi (Scriptores grammatici).
Carmen Saliorum siehe: Saliornm Carmen.
Joannes Cassianus siehe: Joannes Cassianus.
CaSSiodori SenatoriS chronica ad a. DXIX. Edidit Theodorus Mommsen. In:
Chronica minora saec. ly. V. VI. VII 2 {Berolim 1894) p. 109-161.
Cassiodorii de orthographia et de arte grammatica excerpta ex recensione Henrici
Keilii. 1878 siehe C: Scriptores grammatici.
Cassiodori Senatoris Variae recensuit Theodorus Mommsen. Accedunt I.
Epistulae theodoricianae variae edidit Th. IVIommsen. 11. Acta synho-
dorum habitarum ßomae a. CCCCXCVIIII — DI. DU. Edidit Th.
Mommsen. III. Cassiodori orationum reliquiae edidit Ludovicus
Traube. Accedunt tabulae duae. [Monumenta Germaniae historica.
Auctorum antiqviissimorum tomus XII]. Berolini: Weidmann 1894.
(CLXXXII, 597 S.) 4. M. 28, Schreibp. M. 42.
Cassiodoro, Var., s. CoUezione Fiorentina (A.: Scriptores p. 66).
Cassiodorus, s. The palaeographical Society. 1873 — 1883 (C.: CoUectiones p. 2).
Cassiodorius Senator. 211
Cassiodorius Senator.
The Letters of Cassiodorus : being a Condensed translatiou of the Variae
Epistolae of Magnus Cassiodorus Senator. With an introduetion by
Thomas Hodgkin. London: H. Frowde 1886. (XXVIIL 560 S.) 8. Sh. 16.
Amatucci, Aurelio-Giuseppe : D'un luogo di Cassiodoro che si riferisce al „De re
rustica" di Columella. In: BoUettino di filologia classica 2 (1895—96) p. 21— ?3.
Balzani, Ugo: Le cronache italiane nel medio ovo descritte da U. B. Terza
edizione riveduta [Cassiod. p. 4—19]. Milario: I'. Hocpli (1. Aufl. London 1883 in
engl. Sprache. 2. Aufl. Mihino 1900) 1909. (XIV S., 1 Bl., 333 S.) 8. L. 4.
Church , ßichard William: Cassiodorus. In: The Church Quarterly Review 10 {.Jiihj
1880) p. 289— 318 und in des Verf. Miseellaneous Essays {London 1888 u 1891) p. 155—204.
Cipolla, Carlo: Considerazioni sulle „Getica" di Jordanes e sulle loro relazioni
coUa „Historia Getarum" di Cassiodorio Senatore. In: Memorie della r. Acca-
demia delle scienze di Torino. Ser. II 43. Scienze morali, storiche e filologiche
(1893) p. 99-134.
Corssen, Peter: Die Bibeln des Cassiodorius und der Codes Amiatinus. In:
•Jahrbücher für protestantische Theologie 9 (1883) p. 619-633.
— Der Codex amiatinus und der Codex grandior des Cassiodorius. Ebenda 17
(1891) p. 611—644.
Dahn, Felix: Ueber Ciassiodor. Variarum XII. g. Paschasio praefecto annonae
Senator Praefectus Praetorio (1869). In des Verf. Bausteine. Zweite Reihe
(BuHh 1880) p. 275—289.
Gaudenzi, Augusto : L'opera di Cassiodorio a Ravenna. In: Atti e memorie
della r. deputazione di storia patria per le provinzie di Romagna 3. Serie 3
(18f<5) p. 235 -.334: 4 (1886) p. 426—463.
Hasenstab, Benedict: De codicibus Cassiodoiüi Variaruiii itulis. Progr. des
Maximilians-Gymn. München 1879. (46 S.) 8.
— Studien zur Variensammlung des Cassiodorius Senator. Ein Beitrag zur Geschichte
der Ostgothenherrschaft in Italien. I.Teil. Ebenda 1883. (95 S., 1 S. ung.) 8.
I. Ueber die Sammlung im Ganzen. II. Ueber das Formelverzeichnis (lib. VI
und VII). Vergleicluing desselben mit der notitia dignitatum.
Kaufmann, Georg: Die Fasten von Constantinopel und die Fasten von Ravenna.
1884 siehe: Idacius.
Knaack, Georg: Cassiod. var. III 51. 1890 siehe A.: Poetae alexandrini.
Kremmer, Martin: De catalogis heurematum. 1890 siehe A.: Scriptores rerum
inventarum.
Laubmann, Georg: Cassiodor's Institutiones saecularium litterarum (oder huma-
narum rerum) in der Würzburger und Bamberger Handschrift. 1878 siehe:
Bonifatius.
Lee hier, Georg: Die Erlasse Theodorichs in Cassiodors Varien. Buch I — V. Progr.
des Gymn. Heilbronn 1888. (XXXII S.) 4.
Lecrivain, Charles: Remarques sur les forniules du Curatoretdu De fensor Civitatis
dans Cassiodore. In: Melanges d'archeologie et d'histoire 4 (1884) p. 133—138.
Minasi, G. Can.: M. A. Cassiodoro senatore nato a Squillace in Calabria nel
quinto secolo. Richerche storico -critiche. Napoli: Stab. tip. Lanruuio & Pinto
1895. (232 S.) 8. L. 2.80.
Pia ine, Beda: De veris Breviarii Romani originibus et prima eins forma. Disqui-
sitio critico-liturgiea. In: Studien und Mittheilungen aus dem Benedictiner-
und dem Cistercienser Orden 16 (1895) p. 3—10. 216—223. 386—390.
§ 6. Cassiodorus et eins testimonia de cursu roniano omni auctoritate digna.
5? 7. Stabiliuntur asserta Cassiodori testiinoniis Arnobii Junioris et S. Maximi
Taurinensis. Appendix II: Utrum S. Gregorius Magnus haberi possit
tamquam auctor partitionis psalmorum Breviarii Romani.
Schaedel, Ludwig: Plinius der Jüngere und Cassiodorius Senator. Kritische
Beiträge zum 10. Buche der Briefe und zu den Varien. Progr. des Ludwig-
Georgs-Gymn. Darmstndt: Winta-urln Iliulidnukira' 1887. (:36 S.) 4. M. —.80.
von Schubert, Hans: Cassiodor. In des Verf. Die Unterwerfung der Alamannen
unter die Franken (S/mssharff 1884) p. 26—67.
Stangl, Thomas: Ein Fund zu Cassiodorius Senator. In: Wochenschrift für
klassische Philologie 1 (1884) Nr. 10 Sp. 315.
— Zu Cassiodorius Senator. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen
Classe der kais. Akademie der Wissenschafton 114 (18S7) p. 405—413]. Wien :
C. (hrobVa Sohn. (11 S.) 8. M. -.30.
Tanzi , Carlo: Studio sulla cronologia dei libri „Variarum" di Cassiodorio Senatore.
In: Archeografo Triestino. Nuova Serie 1:; (1887) p. 1-36.
Zahn, Theodor: Ein Stück aus d<^r Institutio divinaruni litterarum des M. Aurelius
Cassiodorius. In des Verf. Geschichte dos Neutestamentlichen Kanons II ]
{KrUinr/en und Liipzig 1890) p. 267—284.
14 ■■■''
212 Scriptores latini. 1), Cassius Felix — Cato philosophus.
Cassius Felix. Cassii Felicis de medicina ex graecis logicae sectae auc-
toribus liber translatus sub Artabure et Calepio consulibus (anno 447)
nunc primum editus a Valentine Rose. Lij>si(ie: B. G. Teubncr 1879.
(X, 260 S.) 8. M. :3.
Köhler, Albrecht: Handschriften römischer Mediciner. I880 siehe C. : Scriptores
medici.
Wölfflin, Eduard: Ueber die Latinität des Afrikaners Cassius Felix. Ein Beitrag
zur Geschichte der lateinischen Sprache. In : Sitzungsberichte der philosophisch-
philologischen und historischen Classe der k. b. Akaileniie der Wissenschaften
zu München 1880 p. 381— 4S2.
Li. üassiUS Memma. L. Cassü Heminae fragmenta recensuit Hermannus Peter
in : Historicorum romanorum fragmenta (Lipshie 1883) p. 68—74.
Havet, Louis: „Ex Tiberi lacte haurire" [Cass. He. lib. IV]. In: Kevue de Philo-
logie 8 (1884) p. 10.
C. Cassius Longinus, siehe: Cicero (Ausgaben der Briefe).
(aSSlUS ParmensiS. Brunei, Lucien: De tragoedia apud Romanos circa
principatum Augusti corrupta. 1884 siehe C. : Poetae scaenici.
Cassius SeverUS. Brzoska, Julius: Cassius Severus quando suum de declama-
tionibus iudicium a Seneca rhetore traditum (contr. III praef. 8 sqq.) fecerit. In:
Commentationes philologae in honorem Augusti ReilTerscheidii scripserunt discipuli
pientissimi (Vriitishnidf 1884) p. 40 — 46.
Froment, Th. : Un orateur i-epublicain sous Augu.ste. Cassius Severus. In:
Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 1 (1879) p. 121 — 138.
Robert, Pierre: De Cassii Severi eloquentia. Thesis. Farisiis: Hachette et sor. 1890.
(1 Bl., 88 S.) 8. Fr. 3.
Cato (Af er?). Recensuit Alexander Riese 1809.-1894 in: Anthologia latina I 1 nr. 387.
Cato. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 {Ltpshie 1882) p. 433.
Cato pllilOSOphuS. Catonis disticha. Recensuit Alexander Riese. 1870. n906 in:
Anthologia latina I 2 Nr. 716.
Cutonis disticha. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 (l.ipuiuc
1881) p. 205—242.
Cato bölcs mondasai. Latinül es magyarul. Szöve^et megalläpitolla,
forditotta, bevezetessel es jegyzetekkel ellätta. Dicta Catonis latine
et hungarice. Recensuit, in hungaricum convertit, prolegonienis et
adnotationibus instruxit Geyza Nemethy. Budapestini: litcmpt. acnd.
lit. hnng. 1891. 8.
Dicta Catonis quae vulgo inscribuntur Catonis Disticba de moribus.
Edidit Geyza N e m e t h y. Editio critica ex Annalibus gymnasii regii
catholici regionis V. budapestinensis seorsim expressa. Budapestini:
B. Lawpel (Ph. Wodianer et fd.) 1892. (1 BL, 51 S.) 4.
Dicta Catonis quae vul^o inscribuntur Catonis Disticha de moribus.
Iterum edidit Geyza Nemetliy. Budapestini: Sumptibus academiae
litterarum Jmnfiaricae 1895. (82 S.) 8. Frt. 1.
Catonis Nomina Musaruni. Recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 664.
Catonis de musis versus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3
(Lipmic 1881) p. 243—244.
Catonis de musis versus. Recensuit Carolus Schenkl in editione Ausonii (BeroUui 18BS)
p. 251—252.
Nomina Musarum. Recensuit Rudolfus Peiper in editione Ausonii (Liiisiue 1886) p. 412.
Bruchstücke eines deutschen Cato. Von Karl Bartsch. In: Germania. Vierteljahrs-
schrift für deutsche Alterthumskunde 30 (1885) p. 120-124.
Die Zvyettler Verdeutschung des Cato. Von J. Neuwirth. In: Germania. Vierteljahrs-
schrift für deutsche Alterthumskunde 32 (1887) p. 78- -92.
Der altenglische Cato. Eine Übertragung und Bearbeitung der „Disticha
Catonis" von Julius Nehab. Inaug.-Dissert. Göttingen: {Vandenhoeck
,i: Ruprecht) 1879. (74 S.) 8. M. 1.60.
Cato philosophus. 213
Cato philosophus.
Elie's de Wincestre, eines Anonymus und Everharts Übertragungen der disticha Catonis
herausgegeben von Edmund Stengel. 1886 siehe: Ovidius (Ars amatoria).
Eine altlothringisohe Uebersetzung des Dionysius Cato von J. Ulrich. In: Zeitschrift
für romanische Philologie 19 (1895) p. 85-92.
De „Disticha Catonis" in het Middelnederlandsch door Adriaan Beets.
Proefschrift v. Utrecht. Gronivqen: J. B. Wolters 18S5. (2 BL, 107 S.,
1 S. ung.) 8. F. 1.50.
Auch als 37. Aflevering der „Bibliotheek van middelnederlandsch Letterkunde"
ausgegeben.
Die altvenezianisclie Übersetzung der Sprüche des Dionysius Cato. Von
Adolf Tobler. [Aus: Philologische und historische Abhandlungen
der kgl. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. Aus dem Jahre 1883].
Berlin: {Dümmler's Verl.) 1884. (87 S.) 4. M. 3.50.
Bischoff, Erich: Prolegomena zu Dionysius Cato. Iiiaug.-Dissert. Erlangen
1890. (2 El., 65 S.) 8.
— Prolegomena zum sogenannten Dionysius Cato. Zweite, deutsche Ausgabe der
Inauguraldissertation .Prol. in Dionysium Catonem" (1890) Jena 1893. (Uipziff:
'.'.Fock). (i; Bl., 65 S.) 8. . M. ].
r>onnet, Max: Les distiques de Caton et les manuscrits de Paris. In: Revue de
Philologie 7 (1883) p. 23—32.
Cipolla, Carlo: I codici veronesi dei distici catoniani. In: Kivista di filologia e
d'istruzione classica 8 (1880) p. 517-536.
Beets, Adriaan: De „Disticha Catonis" in het Middelnederlandsch. 1885 siehe
oben die Übersetzungen.
Fontaine, Leon: Etüde sur les distiques moraux de Caton d'apres deux manu-
scrits de Montpellier. In: Kevue de philologie 4 (1880) p. 177—185.
Goldberg, Max Otto: Die catonischen Distichen v^ährend des Mittelalters in der
englischen und französischen Literatur. I. Theil: Der englische Cato. Inaug.-
Dissert. Leipzig 1883. (63 S.) 8.
— Ein englischer Cato. In: Anglia 7 (1884) p. 165—177.
Härtung, Carl: Zu Cato de moribus [I 29. I 5]. In: Philologus 38 (1879) p. 178.
— Cato de mor. II 14. Ebenda p. 242.
— Zu Cato de mor. I 2 [I 4. 8. 19. .31. II 21. I 14. 15]. Ebenda 39 (1880) p. 232.
— Zu Cato de mor. II 17 [II 14]. Ebenda 40 (1881) p. 106.
— Zu Cato de moribus. Ebenda 41 (1882) p. 175—178. 507. 531.
II 27. III 5. IV 48. IV 27. IV 6. VI 20. IV 5. IV 43.
— Zu Cato de moribus [II 26]. Ebenda 42 (1884) p. 378.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C: CoUectiones (p. 10).
Mähly, Jakob: Satura. 1880 siehe C. : Poetae.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1892
siehe C. : Poetae (p. 29).
Meyer, Paul: Fragments d'une paraphrase provencjale du Pseudo- Caton. In:
ßomania 25 (1896) p. 98—110, 1 Facs.
Napier, S. A.: Eine weitere mittelenglische Übersetzung der Disticha Catonis. In:
Archiv für das Studium der neueren Sprachen und Litteraturen95 (1895) p. 163-164.
Nemethy, G6za(G6yza): Cato parverseinek magyarozszägi kiadäsai es forditäsai.
In: Egyetemes philologiai közlöny 13 (1889) p. 97—110. 202-217.
Editions et traductions hongroises des distiques de C.
— Ad vs. 4. L. III. distichorum catonianorum. Ebenda p. 769-770.
— Spicilegium criticum in distichis Catonis. In : Egyetemes philologiai közlöny
1 Suppl. (1889) p 128-144.
— Cato distichonjainak egybevetiSse a Publilius Syrus-fele sententiakkal. In:
Egyetemes philologiai közlöny 14 (1890) p. 794—796.
Comparaison des distiques de C. avec les sentences de P. S.
— Cato distichonjainak Planudes-fele forditÄsäröl. 1891 siehe B. : Maximus Planudes.
Sehen kl, Heinrich: Zu den disticha Catonis [Handschriftl.]. In: Wiener Studien 5
(1883) p. 166-167.
Schmidt, Reinhold: VAn Bruchstück eines deutschen Cato. in: Germania. Viertel-
jahrsschrift für deutsche Alterthumskunde 36 (1891) p. 2t)7 — 274.
Thewrewk de Ponor, Emil: Catonis de Musis versus. 1890 siehe: L. Accius.
Zupitza, Julius: Zu Burghs Übersetzung der Disticha Catonis. In: Archiv für
das Studium der neueren Sprachen und Litteraturen 90 (1893) p. 296—297.
214 Scriptores latini. 1>. M. Porcivis Cato.
M. Porci Catonis de agri cultura über. M. Terenti Varronis rerum
rusticarum libri tres ex recensione Henrici Keilii. 3 vol. Ldpsiae:
B. G. Teuhuer 1882--1902. 8. M. 33.40.
Vol. 1. Fase. I. Cato. 1882. (109 S.) M. 2.40.
„ U. Varro. ]884. (XVII, S. 110— .320). M. 6.
, II. ., I. Commentarius in Catonis de agri cultura librum. 1894. (XII,
194 S.) M. 6.
„ II. Commentarius in Varronis rerum rusticarum libros tres. 1891.
(VII, 313 S.) M. 8.
„ III. „ I. Index verborum in Catonis de re rustica librum composuit
Kichardus K r um biege 1. 1897. (1 Bl., 82 S.) M. 3.
„ II. Index verborum in Varronis rerum rusticarum libros tres com-
posuit Kichardus Krumbiegel. 1902. (1 Bl., 292 S.) M. 8.
M. Porci Catonis de agri cultura liber recognovit Henricus Keil. Lipsiae:
B. G. Teubner 1895. (V, 88 S.) 8. M. 1.
Catonis de agri cultura c. VII et VIII cum adnotationibus Henrici Keilii. J. 1. aest.
Halae 1881. (S. III— XII). 4.
Marcus Porcius Cato. E libro de agri cultura. Edidit Carolus Georgius Bruns in:
Fontes iuris romani antiqui 2" (Tuhingne 1909) p. 47—51.
M. Poreii Catonis carmen de moribus, s. Luc. Mueller, Der satuinische Vers und
seine Denkmaeler. 1885 (C. : Poetae antiquissimi p. 35).
M. Poreii Catonis carmen de moribus, s. Fragmenta poetarum romanoruni collegit
Aemilius Baehrens. 188! (p. 21).
Catonis carmen de moribus, s. Versus italici antiqui. Collegit Carolus Zander. 1890 (p. 25).
M. Porcius Cato, s. üratorum romanorum reliquiae recensuit Jacobus Cortese. 1892 (p. 17).
M. Poreii Catonis üriginum l'ragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiae 1883) p. 40—67.
Bxtraits de Caton . . . par C. Charles Casati de Casatis. In des Verf. Jus antiquum
(Paris 1894).
Beaurredon,J.: L'econumie rurale dans l'antiquito. 1896 — 1898 siehe C: Scriptores
rei rusticae.
Bergk, Theodor: Zwei Zauberformeln bei Cato (1864). In des Verf. Kleine philo-
logische Schriften 1 (Halh a. S. 1884) p. 556—570.
— Die Origines des Cato sind successiv ausgearbeitet und veröffentlicht vrorden. —
Cato de re rustica e. 143. — Cato [Ürat. X 1 p. 42. 7 Jord.] bei Gellius XVIII 9. 1.
— Cato war des Griechischen durchaus nicht so unkundig, wie man gewöhnlich
annimmt . . . (1870). Ebenda 2 (1886) p. 748. 749. 751. 754.
Boot, Johannes Cornelius Gerardus: M. Cato p. 85 Jord. 1890 siehe C. : CoUec-
tiones (p. 6).
Cauer, Friedrich: Die römische Aeneassage von Naevius bis Vergillus. 1886. 1887
siehe C: Scriptores historici.
Columba, Gaetano Mario: Catonefr. 71, P.— Strabone VI257C. 1889 siehe B.: Strabo.
Cortese, Jacobus: Grammatologia catoniana. Flonntiac. Typ. sucr. L< Mona itr 1880.
(18 S.) 8.
— . . . Sarona: Kirci 1882. (27 S.) 8.
— Congetture catoniane. In: Kivista di tilologia e d'istruzione elassica 10(1882)
p. 443—453.
— De M. Poreii Catonis vita operibus et lingua. Editio tertia. Saroiie ex off. Berta-
lüiio & IsMa (1882. 1884) 1885 [Umschlag ISSrt]. (245 S., 1 Bl.) 8.
Crusius, Otto: Catonis oracula. 1892 siehe C: Poetae.
Der ältere Cato ein Weinfälscher? In: Süddeutsche Blätter für höhere Unterrichts-
anstalten 3 (1895) Nr. 19 p. 214—216.
Ebrard, Guilelmus: De ablativi locativi instrumentatis apud priscos scriptores
latinos usu. 1878—1879 siehe C: Colleetiones (p. 8).
Eimer, H. C: The eopulative coniunctions Que, Et, Atque in the inscriptions of
the Repviblic, in Terence, and in Cato. Dissert. of the Johns Hopkins üni-
versity. Reprinted froui the American Journal of Philology, Vol. VIII , No. 3
p. 292— 328. BaUiaiorc I'riss uf J. FritiU iiri altl \mi. (39 S.) 8. Cts. 40. Auszug
in: Johns Hopkins University Circulars 6 Nr. 59 p. 119.
Fröhner, Wilhelm: Cato frg. p. 37. 6 Jord. 1884 siehe C. : Colleetiones.
Georges, Karl Ernst: Cato orig. 53 S. 64. 1 Jord. 1887 siehe: M. Terentius Varro.
Graf, Arturo: Cicerone, Catone . . . 1893 siehe: Cato uticensis.
von Gutsehmid, Alfred: Aus Vorlesungen über die Geschichte der römischen
Historiographie. 1894 siehe C. : Scriptores historici.
H auler , Edmund: Lexikalisches zu Cato. In : Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 1 (1884) p. 582—584.
— Zu Calos Schrift über das Landwesen. Progr. <les Staatsgymn. im 2. Bezirk
Wien 18911. (S. 3—30). 8.
M. Porcius Cato. 215
M. Porcius Cato.
Havet, Louis: Sur un discours de Caton. In: Revue de phllologie 3 (1879) p. 79 — 80.
Hofmann, Karl ßerthold: Historische Notiz aus Cato. In: Berg- und Huetten-
maennische Zeitung 1885. 44. Jahrg. N. F. S9 Jahrg. Nr. 28 p. Ü84— 285.
Jäger, Oskar: Marcus Porcius Cato. [Gymnasial-Bibliothok. 5J. Güürsloh: V. Bn-üh-
mann 1892. (72 S.) 8. M. 1.
Jonas, Richard: Zum Gebrauche der verba frequentativa und intensiva in der
älteren lateinischen Prosa. 1879 siehe C: Seriptores.
Karst en , Hermann Thomas: De particulae ta men significatione . . . 1890 siehe C. :
CoUectiones (p. lOj.
Keil , Heinrich : De libris manu scriptis Catonis de agricultura disputatio. J. 1. aest.
Halae 1882. (S. III--XI1). 4.
Keller, Otto: Zu Catos Fragmenten. I. Die Form ques. II. Moscillus oder mus-
cillus. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 4 (1887) p. 139.
Kienitz, Otto: De quin particulae apud priscos seriptores latinos usu. 1878 siehe
C. : CoUectiones (p. 10).
Lang, Eduard: Das Strafverfahren gegen die Catilinarier und Cilsars und Catos
darauf bezügliche Reden bei Sallust. 1884 siehe: Sallustius.
Lange, Julius: De sententiarum temporalium apud priscos seriptores latinos
syntaxi. 1878 siehe C: CoUectiones ip. 10).
Linaker, Arturo : M. Porcio Catone Priseo — M. T. Varrone. In: Rassegna
nazionale. Anno II 2 (1880) p. 104 — 116. Wiederholt in des Verf. Scritti peda-
gogici (Firaize 1882) p. 43—56.
Nettleship, Henry: Cato Orig. II 27 Jord. 1888 siehe C. : CoUectiones (p. 12).
Olck, Franz: Dif Kalenderdaten in Catos Schrift de agri cultura. In: Jahrbücher
für classische Philologie 141 (1890) p. 577— .59").
Paulson, Johannes: Cato och Fruarne. En skildring trän kvinnoe, mancipationens
första dagar. (Föredrag i Guistan). In: Göteborgs Handels — och .Sjöfarts-
Tidning 1893 Nr. 41 d. 18. februari.
Peine, Henrious: De dativi usu apud priscos seriptores latinos. 1878 siehe C. :
CoUectiones (p. 12).
Reckzey, Alexander: Über grammatische und rhetorische Stellung des Adjek-
tivums bei . . . Cato . . . 1888 siehe C. : Seriptores historici.
Ricci, Carlo: Catone nell' opposizione alla coltura greca e ai grecheggianti. Nota.
Palermo: Stab. iip. I). Lau <fc S. ih Lnca (R(hir) 1895. (46 S.) 8. L. 1.50.
Sauppe, Hermann: Cato de agr. 2. 2. 3, 1. 23. 1. 1890. 1896 siehe B. : Plato.
Scholl, Fritz: Ueber den Titel von Cato's libri ad filium. In: Rheinisches
Museum für Philologie 33 (1878) p. 481—483.
Schoendoer f f er , Otto: De genuina Catonis de agricultura libri forma. Part. I.
De syntaxi Catonis. Dissert. inaug. Rcf/imuidi : (Kork u. Reimer) 1885. (1 Bl.,
89 S.) 8. M. 1.
Soltau, Wilhelm: Das catonische Gründungsdatum Roms. In: Jahrbücher für
classische Philologie 131 (1885) p. 553— .:60.
— Die Bedeutung Catos für die römische Chronologie. In : Verhandlungen der
38. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner in Giessen 1885 (/.e/?J2;V/
1886) p. 77—95 mit Diskussion.
— Neun Capitel aus Catos Origines. In: Wochenschrift für klassische Philologie 3
(1886) Nr. 28 Sp. 88i-891. Nr. 29 Sp. 916—92.5.
— Cato und Polybius. 1888 siehe B. : Polybius.
Stoll, Heinrich Wilhelm: Marcus Porcius Cato. 1881 siehe: Caesar.
Tartara, Alessandro: I precursori di Cicerone . . . 1888 siehe C: Oratores.
Trieber, Conrad: Die Idee der vier Weltreiche. Beilage: Die Aera des Cato. In:
Hermes 27 (1892) p. 321-344.
Triemel, Ludwig: Noch einmal das catonische Gründungsdatuin Koins. In:
Jahrbücher für classische Philologie 133 (188o) p. 189-196.
— Zum catonischen Gründungsjahre Roms. Ebenda 137 (1888) p. 373-379.
Cnger, Georg Friedrich: FrühHngs Anfang. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 15).
Vollertsen, Georg: Cjuaestionum catonianarum capita duo sive de vita Catonis
eiusque fontibus atque de Originibus. Dissertatio inauguralis. Kiil: (i. Muarl;)
1880. (49 S., 1 Taf.) 4. M. 2.50.
Auch in den Schriften der Universität zu Kiel aus dem Jahre 1879/80 Bd. XXVI.
de Vries, Willem: De vita M. Porcii Catonis Maioris. Spec. liter. inaug. Amste-
laedam. (h-fjninr/ai : ./. 11. Wolters 1895. (2 Bl., 189 S.) 8.
Weise, Paul: Quaestionum catonianarum capita V. Dissert. inaug. gotting. (I.ipsiae:
(I. Foeh) 1886. (1 Bl., 172 S.) 8. M. 3.60.
I. De ratione scribendi. II. De flexionibus. III. De sermone libri de agri-
cultura. IV. De testimoniis ab aniiquis scriptoribus ex Catone depromptis.
V. De libri de agricultura genuina forma.
216 Scriptores latini. D. M. Porcius Cato — C. Valerius Catullus.
M. P orcius Cato.
Wessely, Carl: Zu Catos Schrift über das Landwesen, cap. CLX. In: Wiener
Studien 20 (1898) p. 135—140.
"Wölfflin, Eduard: Zu Cato. In: Rheinisches Museum für Philologie 41 (1886) p. 155.
Cato UtlceosiS. Beltrami, Achille: Catone Minore nella letteratura pagana.
In: Commentarii dell' Ateneo di Brescia 1895 p. 260—273.
Clerici, Graziano Paolo: II „Catone Uticense" della Divina Commedia. In des
"Verf. Studi vari suUa Divina Commedia (Citta di Castdlo 1888) Nr. 1.
Crescimanno, Giuseppe: Dante e il suicida d'Utica, conferenza tenuta nella
R. üniversitä di Catania. Cafuniit : Tip. Barhagallo & Sciifhri 1889. (56 S.) 8.
Auch in des Verf. Figure Dantesche (Venezia 1893) p. 96—126.
della Giovanna, Ildebrando: L'allegoria di Catone. In des Verf. Frammenti di
studi danteschi (Piaccnza 1886).
Graf, Arturo: Cicerone, Catone, Orazio, Ovidio, Seneca,Lucano, Stazio. In des Verf.
Koma nella memoria e nelle immaginazioni del medio evo 2 (Toyinu 1883) p. 259—321 .
Prompt: La legende de Caton d'Utique. In: L'Instruction publique 17 (Paris 1888)
p. 421-423.
Komeyn, P.: Drie forsche karakters. Jeremia de proteet — Phooion — Cato van
Utica. Lciihn: S. e.V. Docshurgh \9,9\. 8. F. 1.25.
Vannueci, Olivo: Cosa rappresenta Catone nella <livina commedia. In des Verf.
Nuovo commento ai passi piü oscuri della divina commedia di Dante Alighieri
(Lucca 1886) p. 52—54.
[Valerius Cato]. Traduction nouvelle de .1. H. T. C abare t-Dup aty. (1842) 1879
siehe C. : CoUectiones (p. 2).
Dirae. Lydia. (Editiones cum translatione germanica Gustavi Eskuche). 1889 siehe
unten die Erläuterungen.
Dirae. Recensuit Aemilius Baehr en s in: Poetae latini minores 2 (i!jBS«(e 1880) p. 73— 79.
Dirae. Recensuit Otto Ribbeck in: P. Vergili Maronis opera 4 {Lipsiae 1895) p. 89—96.
Dirae. Recensuit Fridericus Vollmer in: Poetae latini minores 1 (L/psiae 1910) p. 67 — 74.
[Lydia]. Recensuit Aemilius Baehrens in; Poetae latini minores 2 (Lipsiae 1880) p. 79—83.
(Lydia). Recensuit Otto Rib beck in: P. Vergili Maronis opera 4 (/.//)S«(f 1895) p. 97 — 101.
Lydia. Recensuit Fridericus Vol Im er in: Poetae latini minores 1 (///y).s/n( 191U) p. 75 — 77.
Ellis, Robinson: On the Dirae. In: The Journal of philology 8 (1879) p. 72—74.
— Two conjectures on the Dirae and Lydia [39—41 N. 95, 96]. In: The american
Journal of philology 10 (1889) p. 208-209.
— The Dirae of Valerius Cato. Ebenda 11 (1890) p. 1—15.
Eskuche, Gustav: De Valerie Catone deque Diris et Lydia carminibus. Dissert.
inaug. Marburg! Catt. l889. (79 S.) 8.
Praefatio. Carminum recensio. Dirae. Lydia. (Editio cum translatione ger-
manica). De carminum auotore. Collatio Parisini 17177.
Petry, Joannes: Quaestiones criticae ad Diras et Lydiam pertinentes. Comment.
philol. inaug. Monasterii 1895. (30 S.) 8.
Pirrone, N.: Dirae v. 20 sg. In: Rassegna di antichitA classica Vol. I fase. 1
(Palermo 1896) p. 63.
— Dirae v. 7. Ebenda Vol. I fasc. 2 p. 185—186.
Reitzen stein, Richard: Ein litterarischer Angriff auf Octavian. 1893 siehe; ('icero.
Ribbeck, Otto: Antikritische Streifzüge. II. 1895 siehe C. : Poetae.
Rothstein, Max: De Diris et Lydia carminibus. In: Hermes 23 (1888) p. 508— 524.
C. Valerius Catullus. Catulli Tibulli Propertii carmina a Mauricio
Hauptio recognita. Editio sexta ab Johanne Vahleno cvirata.
Lipnae: S. Hirzd (185o) 1904. (372 S.) 8. M. 2.80.
Catulli veronensis liber. Iterum recognovit, apparatum criticum, prole-
gomena, appendices addidit Robinson Ellis. Oxonii : Tiip. Clarendonirniif^
(1867) 1878. (LXXVII S., l Bl., 410 S.) 8. ' Sb. 16.
A commentary on Catullus siehe unter den Erläuterungen.
I carmi di C. Valerio Catullo veronese novellamente espurgati, tradotti
ed illustrati per uso delle scuole italiane da Angelo Gigli. Borna:
Tip. di Borna (1^71) 1880. (VIII, 268 S.) 8.
Catulli veronensis liber. Recensuit et interpretatus est Aemilius Baebrens.
2 voll. Lipsiae: B. G. Tiubner (1876. 1885) 1893. 8. M. 16.40.
Volumen prius. Nova editio a K(arolo) P(aulo) Schulze ciirata. (1876) 1893.
(LXXVI, 127 S.) M. 4.
„ alterum. 2 fasc. 1885. (XVI, 619 S.) M. 12.40.
I carmi di C. Valerio Catullo veronese novellamente espurgati ed illu-
strati per uso delle scuole italiane da Angelo Gigli. Borna: Tip. di
Borna 1881. (VIII, 132 S) 8.
C. Valerius Catullus. 217
C. Valerius ÜatuUus.
C. Valeri Catulli liber. Les poesies de Catulle. Traduction en vers
fran9ais par Eugene Rostand. Texte revu d'apres les travaux les
plus reoents de la philologie avec un commentaire critique & explicatif
par Eugene Benoist et Emile Thomas. 2 tomes. Parift: Hachetie
et Cie. 1882—1890. 8. Fr. 20.
I. Introduction. Texte. Traduction. 1882. (LXXIX, 337 S., a— k).
II. Commentaire. 1890. (XIV, S. 338—836).
I carmi di Caio Valerio C'atiillo tradotti ed annotati da Liiigi Toldo. .. 1883 siehe
nnten die Übersetzungen.
Die Gedichte des Catullus. Herausgegeben und erklärt von Alexander
Riese. Leiioziq : B. G. Teuhner ISM. (XLIII, 288 S.) 8. M. 4.
Catulli veronensis liber. Ad optimos Codices denuo collatos Ludovicus
Schwab! US recognovit. Indices testimoniorum et verborum catulli-
anorum adiecti sunt. Berolini: Weidmann \8M. (KX1Y,\^^&) 8. M. 1.50.
C. Valeri Catulli veronensis carmina. Bernhardus Schmidt recognovit.
Editio maior stereotypa. Lipsiae: B. Tauchmi~ 1887. (CXXXVT,
88 S.) 8. ' M. 4.
. . . Editio minor stereotypa. Ibidem. (XII, 88 S.) 8. M. —.60.
Gai Valeri Catulli carmina recognovit Johannes Percival Postgate.
Londini: G. Bell et fü. 1889. (XII, 89 S.) 8. Sh. 3.
Catulle. Manuscrit de S*- Germain -des -Pres (Bibliotheque Nationale,
no 14137) precede d'une ettide d'Emile Chatelain. Photolithographie
de Lumifere. [Collection de reproductions de manuscrits publiee par
L.Cledat. Classiques latins. I]. Faris: E.Lerouxl%^0. (VII, 36 Bl.) 8. Fr. 15.
Catullus edited by Eimer Truesd eil Merrill. Boston and London: Ginn
(& Co. 1893. (L, 273 S.) 8. | 1.50.
Liber Catulli Bibliothecae Marcianae Venetiarum [edidit Constantinus
NigraJ. Venetiis 1893. Unpaginiei't. 4.
Liber heliotypa arte triginta esemplis numero signatis expressus.
Catullus: with the Pervigilium Veneris. Edited by Sidney George Owen.
Illustrated by .1. R. ueguelin. London: Lawrence and Bullen 1893.
(XIV S., 2 BL, 211 S.) 4. 12 sh. 6 d.
C. Valeri Catulli carmina, recognita a Jolianne Percival Postgate. 1893, s. Corpu.s
poetaruni latinorum (p. 19).
The carmina of Caius Valerius Catullus. New first eompletely englished into verse and
prose . . . by Richard F. Burton, and . . . by Leonard C. Smithers. 1894 siehe unten
die Übersetzungen.
Catulli veronensis liber. Edited by Arthur Palmer. Jjondon and New
York: Macmilkm and Co. 1896. (LV, 97 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Auswahl aus den Gedichten des Catullus.
Selected poems of C. Valeinus Catullus with notes by Herbei't Aagustus
Strong. London: Eobertson 1879. (144 S.) 8. Sh. 5.
Kömische Elegiker. Eine Auswahl aus Catull . . . von Karl Paul Schulze. (1879) 1910
siehe C. : Poetae elegiaci.
Select poems of Catullus edited with introductions , notes, and appen-
dices, by Francis Palgrave Simpson. New edition revised. Ijonaon:
Macmillan and Co. (1879) 1880. (XLV S., 1 BL, 207 S.) 8. Sh. 5.
Q. Valerii Catulli et S. A. Propertii carmina selecta curante Osvaldo
BerrinL Tormo; r?. 5. Parai-m eC. (1882) 1889. (VI, 44 S.) 8. L. — .60.
Q. Valerii Catulli et S. A. Propertii carmina selecta cum notis Osvaldi
BerrinL Ibidem (1882) 1887. (VI, 78 S.) 8. L. 1.20.
Selections from the Latin poets, Catullus, Lucretius, Tibullus, Propertius, Ovid and
Lucan by E. P. Crowell. Boston: Ginn & Co. (1882) 1890 siehe C. : Poetae (p. 23).
Anthologie aus den Elegikern dor Römer . . . von Karl Jacoby. 1. (1882) 1893 siehe C. :
Poetae elegiaci.
Anthologie aus römischen Dichtern . . . ausgewälhlt und bearbeitet von Hermann Bender.
(1884) 1894 siehe C. : Poetae (p. 22).
Auswahl aus Horaz und den römischen Elegikern . . . von Adolf Hemme. 1886 siehe C. :
Poetae elegiaci.
218 Scriptores latini. D. C. Valerius Oatullus.
C. Va 1 e r i u s C a t u 1 1 u s.
Komische Elegiker in Auswahl herausgegeben von Alfred Biese. (1890) 1907 siehe C. :
Poetae elegiaci.
Anthologie aus den römischen Elegikern . . . von Karl Peters. 1891 siehe C. : Poetae
elegiaci.
Catulli . . . carmina selecta. Af Johannes Paulson. 1892 siehe C: Poetae (p. 23).
Catullus, Tibullus et Propertius. Carmina elegiaca selecta, con intro-
duzione e note dichiarative. Mediolani : U. Hoepli 1893. (XII, 51 S.) 8.
L. —.50.
Extraits des 616giaques romains . . . par Adolphe Waltz. 1888 siehe C: Poetae elegiaci.
Anthologie des poetes latins . . . par Adolphe Waltz. (1896) 1908 siehe C. : Poetae (p. 24).
Ausgaben einzelner Gedichte.
Paleographie des classiques latins par Emile Chatelain. PI. XIV. XV: Oat. 112.
1—22, Cat. 110 V. 7— c. 116. 1884—1892 siehe: CoUectiones (p. 2).
Carme nuziah* di C. V. Catullo . . . tradotto ... da G. V(anzolini). 1879 siehe unten die
Übersetzungen .
Carme LXI di Q. Valerio Catullo. Luigi Vinanti. 1896 siehe unten die Übersetzungen.
Carmen LXIII. C. Valeri Catulli Attin annotavit, illustravit, anglice
reddidit Carolus Grant Allen. — The Attis of Caius Valerius Catullus.
Translated into English Verse, witli Dissertations On the Myth of
Attis, on the Origin of tree - worship , and on the Galliambic Metre
By Grant Allen. [Bibliotheque de Carabas 6J. Lonäini: D. Nutt 1892.
(XVI, 154 S.) 7 sh. 6 d.
Carmen LXIV. Le nozze di Teti e di Peleo dichiarate da Pier Marco
Rossi. Lanciano: Bocco Carabba 1896. (63 S.) 8.
Le nozze di Teti e di Peleo: carme recato in italiano da Luigi Graziani col teste a
fronte. 1879 siehe unten die Übersetzungen.
Carmen LXV. L'epistola a Ortalo. Versione di Giuseppe Rigutini... 1891
siehe unten die Übersetzungen.
Carmen LX V I. La ohioma di Berenice. Traduzione . . . di Costantino Nigra
col testo latino di Catullo . . . 1891 siehe unten die Übersetzungen.
La chioma di Berenice . . . Versione di Giuseppe ßigutini... 1891 siehe unten die
Übersetzungen.
La chioma di Berenice dichiarata da Pier Marco R o s s i [cou traduzione
di E. Mattia Zuzzi]. Lancinno: Rocco Carabbo 1894. (54 S.) 8.
Übersetzungen.
Catullus, Smaadigte, overs. af C. Listov. Ntß'jifbimi F. (Progr.) 1884.
(16 S.) 8.
Catullus: Udvalgte digte, i metrisk oversajttelse ved Vilh. Andersen. In: üpuscula
philologica. Mindre afhandlinger utgivne af det philologisk-historiske samfuml
{h'(,benharH 1887) p. 53—73.
J. Af digtene til Lesbia: 3. 5. 7. 8. 85. 17. 109. 70. 72. 87. 75. 76. 58. II. Bryllups-
sange: 62. Gl. III. Blandede digte: 9. 27. 45. 46. 31. 10. 36. 39. 44. 49. 42. 38.
(Jatull's Buch der Lieder in deutscher Nachbildung von Theodor Heyse.
Zweite völlig umgearbeitete Auflage aus des Verfassers Nachlasse
herausgegeben von August Herzog. Berlin: W.Hertz {Zetzt Stuttgart:
J. G. Cotta Nachf.) (185-5) ls89. (XVII S., 1 Bl., 163 S.) 8. M. 4.
Catulls Buch der Lieder. Deutsch von Rudolf Westphal. Leipziq :
F. F. C. Leuclcart 1884. (VIII, 167 S.) 8. M. 2.40.
Catulls Buch der Lieder. Mit Vorwort imd Anmerkungen von Hermann
Griebenow. [Bibliothek der Gesamt -Litteratur des In- und Aus-
landes Nr. 324. 325]. Halle a.S.: 0. Hendel {l8Sd). (X, 90 S.) 8. M. —.50.
Catull, Properz und TibuU. Übersetzt von Theodor Vulpinus [d. i.
Theodor Ren au dj. [CoUection Spemann. 132]. Stuttcfart: W. Sjiemann
(1889). (206 S.) 8. ' M. 1.
C. Valerius CatuUus. -Jltl
C. Valerius Catullus.
Catulls Gedichte in neuen Übersetzungen von Franz Frese. Salztcedel:
G. Klingenstein 1891. (66 S., 1 Bl.) «• _ _ M. 1.
Catull's ausgewählte Gedichte. Verdeutscht in den Versweisen der Ur-
schrift von Friedrich Pressel. 8 Lieferungen. 6. Auflage. Berlin —
ScMneherg: LamienscheidVsVerl. {X^mA^m—ni^)). (Vin,116S.) 8. M. 1.05.
Vier Lieder CatuU's [deutsch von] Anton Englert. In: Blätter für das Bayerische
Gymnasial- und Real-Schulwesen 15 (1879) p. 52 — 53.
C. 2. 3. 5. 13.
Römische Lyriker. Übersetzt von Jakob Mähly. (1880. 1888) siehe C: Poetae elegiaci.
C. 2. 3. 14. 22. 29. 44. 46. 50. 05. 101.
Koma. Lyrische Dichtungen aus dem römischen Altertlium . . . von Carl Bruch. 1884
siehe C. : Poetae elegiaci.
Catulls (!) Die Hochzeit des Peleus und der Thetis übersetzt von Karl
Riedel. Salzburg: Oellncher 1889. 8.
The poems of Catullus . . . A literal prose translation with notes. By Walter Keating
Kelly. (1854) 1887 siehe: Anonymi. Pervigilium Veneria (p. 101).
Catullus translated into english verse. Bv T. Hart-Davies. London:
('. Kegan Faul d- Co. 1879. (XLII, 167 S.) 8. Sh. 6.
The carmina of Caius Valerius Catullus. Now first completely englished
into verse and prose, the metrical part by Richard F. Burton, and
the prose portiou, introduction, and notes explanatory and illustrative
by Leonard C. Smithers. London: Frinted for the irandators -.in one
vohimc : for private subscribers onli/ 1894. (XXIII, 813 S., 1 Abb.) 8.
The smal-paper edition of this book is limited to 1,000 copies , the large-paper
edition to 50 copies, the edition printed on Japanese vellum to 4 copies.
Juvenal [sat. 1. 3—8. 10. 11. 13. 14], Persius, [and selections from] Martial
and Catullus. An experiment in translation bv Francis William Shaw.
London: Kegan Faul, Trench d- Co. 1882. (VIII, 287 S.) 8. Sh. 5.
Catullus. Seiect poems translated in verse bv Arthur P. Ho well.
London: Thacl^er 1884. 8. ' Sh. 5.
Translations into English and Latin. By Charles Stuart t^alverly. 1885 siehe C. :
Poetae (p. 24).
In dispraise of a woman. Catullus with variations. Appledorc Frivate
Fress 1886. (6 Bl.) 8.
„Only twenty — five printed."
At a Brothers Tomb. Fragmenta: A reconciliation. Loss. Epigrammata. . . ByJ.Cowden-
Cole. 1890 siehe: Tibullus.
The pinnaee of Catullus [c. 4 translated] by William John Blew. 1887 siehe B. : Euri-
pides Medea (I 1 p. 405).
Catullus V. Translation by Frank Payne. In: The Academy 48 (1895) p. 317.
A translation. Catullus XXXIV. By Walter George Headlam. In: The Academy 27
(188.5) p. 311.
C. Valeri Catulli Attin . . . anglicc reddidit Carolus Graut Allen. 1892 siehe oben die
Ausgaben.
Catullus, Sänger i modern di-;ikt af Ludvig Lauren. Atio: ütq:n 1892.
(76 S.) 8. Fnm. 1.50.
Poesies de C. V, Catulle. Traduction nouvelle par A.-E. Billault de
Gerainville. Premiere partie. Notice, texte latin et traduction.
Faris: Chez Vauteur 1882. (1 Bl., 412 S., 1 Bl.) 8.
Les po6sies de Catulle. Traduction en vers frantjais par Eugene Kostand. 18S2 siehe
oben die Ausgaben.
Poesies de Catulle, traduites en vers fran^-ais par Emile L a f o n t. Faria:
Garnier freres (1885). (VIII, 143 S., Appendice). 8.
Extrait des traductions en vers fran(;ais ... de Catulle par Albert Villcnou ve. 1S84
siehe: Avianus.
Un mariage romain par confarreation. 62" et 61» epigranimes de Catulle traduites en
vers francjais par Alljert Villeneuve. In: M6moircs de TAcadomie des sciences in-
»criptions et belles-leftres de Toulouse. VIII« s6rie 8 (188G) p. 256—270.
220 Scriptores latini. D. C. Valerius CatuUus.
C. Valerius CatuUus.
Catulle. Ödes ä Lesbie et Epithalame de Thetis et Pelee. Notices par
A.-J. Pons. lUustrations de Poirson. Faris: Quantin 1889. (X S.,
1 BL, 85 S., 1 S. ungez.) 8. Fr. 10.
Odes en prose, Epithalame eii vers.
Ariane et Thesöe tradiiit de Catulle. (Episode des noces de Thetis et de Pelee) par Leon
Paris. In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux. Annee 1889 p. 324—331.
CatuUus III graece redditum a Launcelot Dowdall. In: ^EX'/.ug 5 (1895) p. 84 — 85.
I carmi di Caio Valerio Catullo tradotti ed annotati da Luigi T o 1 d o
con alcuni cenni di biografia e di bibliografia premiati dall' Accademia
dei-Lincei. Imolci: Tip. d'J. Galeati e f. 1886. (LXIX, 8.50 S., 1 Bl.) 8. L. 6.
Le poesie di Catullo tradotte da Mario Rapisardi. Najjoli : L. Pierro
1889. (142 S., 1 Bl.) 8. L. 2.
Catullo, Tibullo e Properzio tradotti da varj. Firenze: G. Barhera 1896.
(IX, 533 S., 1 BL, 1 Abb.) 8. L. 2.25.
Vorrede yon Giuseppe Kigutini. Catullo. Versione di G. Kigutini e di altri.
Tibullo. Versione di Luigi Biondi. Properzio. Versione di Giacinto Casella.
Poesie scelte di Catullo, Tibullo e Properzio voltate in lingua italiana
6 corredate di note storiche, filologiclie, geografiche, mitologiche da
Zeffirino Carini. 2» edizione. Torino: G. B. Paravia c Co. (1874) 1892.
(131 S.) 8. L. 1.50.
In Prosa.
Alcune versioni da Catullo. In: Opere edite e postume di Giacinto Casella 2 (Firciize
18KI) p. 239—260.
Elegia a Manlio. IntVrie alla tomba del fratello. A Ortalo. Nelle noz/.e di Manlin
e (xiulia.
Catullo. Odi. Epitalamii. Elegie. Mikmo: E. Sonzoqno 1885. (90 S.) 8.
L. —.25.
Da Catullo. In: Domenico Milelli: Verde antico (lioiiui 1885) p. 54-65.
Varie versioni poetiche da (Jiacomo Zanella. 1887 siehe C. : Poetae (p. 25).
Catulliana. Saggio di una nuova traduzione di G. Puccianti, In: Lettere e Arti 1
(1889) N. 26.
C. Valerio Catullo. Quattro odi, tradotte in prosa |con testo a fronte]
da Domenico Pascucci e pubblicate per 1 inaugurazione del monu-
mento a Mario Pagano da farsi a Brienza il 19 ottobre 1890. Napoli :
Stab. tip. B. Pcsole 1890. (9 S.) 8.
Versioni da Ovidio, Catullo, Orazio, Mimnermo per G. Battista Pellegrini. 1890 siehe B. :
Mimnermus.
Catullo. Epitalami ed altri carmi. Saggi di traduzione di Cesare de
Titta. Lanciano: B. Carahlm 1890. (80 S.) 8. L. 1.50.
Saggio delle poesie di C. Valerio Catullo, tradotte in verso italiano da
France.sco Lanzilao. Trani : V. Vecchi 1891. (31 S.) 8.
V. Lusini. C. Valerio Catullo. Versione di alcuni carmi. Siena: Tip.
S. Beriiardino 1891. (53 S., 2 Bl.) 8.
Carmi di P.V. Catullo tradotti da Domenico Mengh in i. Gallarate: Tip.-
lit. M. BelUnzaghi 1891. (16 S.) 8.
Pathos catulliano : [traduzioni di] Domenico M-engh in i. Gallarate: Tip.-
lit. M. BeUinzanhi 1891. (18 S.) 8.
Erotici e fescennini catulliani volgarizzati da Domenico Menghini.
Gallarate: Tip.-lit. M. BelUnzaghi 1892. (34 S.) 8.
C. V. Catullo, Albio Tibullo e Sesto Aurelio Properzio. Versi [con
traduzione a fronte] di Giuseppe Paci. S.Maria degli Angeli (Utnbria):
Tip. flella Porzixmcula 1893. (71 S.) 8. L. 1.25.
Carmen III. Versione del carme di Catullo: Lugete, o Veneres . . . in: Versioni
di Fjlippo Frascani {Laurmno 1894) Nr. 4.
Carmen XXXXV. Lestani, Em.: [Promessa: libera imitazione del
carme XXXXV di C. V. Catullo]. Udine: Tip. Patria del Friuli 1888.
(12 S.) 8.
Per le nozze di Francesco Gennaro con Maria Bertolotti.
C. Valerius Catullus. 221
C. Va lerius Catullvis.
Carmen LXI. LXII. Carme nuziale di C. V. Catullo per le nozze di
Manlio Torquato con Vinia Arunculea tradotto in altrettanti versi
italiani e collo stesso metro da G. V(a n z o 1 i n i). {Fcsaro : Stab. Nobili
1879). (23 S.) 8.
Per le nozze Guido Giiidi — Giulia Polidori.
II carme LXI di Catullo. Manfredo Vanni. Firemc: Tip. <lcW arte della
stampa 1885. (12 S.) 8.
Per le nozze Barzellotti-Tabarrini.
Da C. Valerio Catullo. [Traduzione di| Carlo Rot ondi. Bologna: Stab,
tip. Zamorani e Albertazzi 1896. (7 S.) 8.
Per le nozze di Gaetano Grandi con Claudia Caiidi.
Carme LXI di Q. Valerio Catullo. [Tradotto da] Luigi Vi n a n t i. Bnssano :
Stab, tqw.lit. A. Roberti 1896. (16 S.) 8.
Pubblicato da L. V. per le nozze Frejlino-Fasoli.
Saegio di traduzione del carme nuziale di Caio Valerio Catullo di
T. Mariotti. In: Nuptialia. Per le nozze di Enrico Voghera con
Anna Trabucco. Roma 1878.
C. Valerio Catullo. II canto nuziale, pubblicato da Silvio Busmanti.
Ravenna: T. Agemia Omnibus 1880. (7 S.) 8.
Per nozze Zirardini-Sebastiani.
C. Valerio Catullo. Canto di nozze. [Tradotto da] Saverio ßegoli. Faeiisa:
Tip. P. Conti 1883. (10 S.) 8.
Per le nozze Martini-Masini.
C. Valerio Catullo. Canto di nozze tradotto da Saverio Regoli. Faenza:
Tip. Marabini 1889. (10 S.) 8.
Per nozze Zacchia Rondinini-Masolini.
Inno nuziale. (Volgarizzamento di Catullo). L. S. Fadova: Stab. Fro-
sperini 1888. (4 Bl.) 8.
Per le nozze Vedovi-Bargoni.
Coro epitalamico amebeo (da Catullo). [Tradotto da] Ugo Matte ucci.
Fisa: Tip. di F. Mariotti 1890. (IV, 4 S.) 8.
Per le nozze di Alfr. Tortori con Nina Guarnieri.
C. V. Catullo. Inno nuziale: frammento del carme LXII. Traduzione
di E. Tarugi. Fistoia: Tip. Niccolai 1890. (4 S.) 8.
Per le nozze Melani-Rafanelli.
Coro nuziale di Catullo. [Tradotto da] Michele Ignazi. Ascoli: Tip.
Cesari 1892. (14 S.) 8.
Nozze Mariotti-Ferri.
Catullo. Epitalamio [tradotto da Augusto Franchetti]. Firenze: Tip.
di G. Barbera 1895. (13 S.) 8.
Per le nozze di Orazio Bacci con Romilda Del Lungo.
Carmen LXIII. Atti (Carme LXIII di Caio Valerio Catullo). Poesie inedite e
ignote di Vineenzo Monti. In: La Biblioteca delle scuole classiche italiane 6 (1894)
N. 11 p. 168—169.
Carmen LXIV. C. V. Catullo. Le nozze di Peleo e di Teti. Volgarizzato da
Giuseppe Bell ucci. r^rtv«: 6''/poc(«t (1861) 1892. (:30 S.) 8.
C. Valerio Catullo. Le nozze di Teti e di Peleo : carme recato in italiano
da Luigi Graz i an o, col testo a fronte. Faenza: Tip). F. Conti 1879.
(48 S.) 8. _ L. 1.
C. Val. Catullo. Le nozze di Teti e di Peleo. Poemetto, recato in versi
italiani da Francesco Panzetti. Cremu: Tip. Anselmi 1880. (24 S.) 8.
L. —.30.
Catullo. Le nozze di Peleo e di Teti. Carme. Albenga: Tip. Craviotto 1882.
(23 S.) 8.
Per nozze Pescio-Calderai.
Le nozze di Peleo e di Teti. Epitalamio di C. V. Catullo recato in
versi italiani da Pacifioo Levi. Pubblicato da Alessandro Bonacini
per il matrimonio di sua nipote Enrichetta Bonacini coli' avv. Adolfo
Asioli. Modena: Tip. Moneti e Namian 1882. (20 S.) 8.
Epitalamio di Peleo e Tetide. Versione di Catullo... Carlo Lanza. In: Atti dell'
Aocademia Pontaniana 15 (1883) p. K«— 15'2.
222 Scriptores latiiii. 1). C. Valerius CatuUus.
C Valerius Catullus.
Oaio Valerie Catullo. Epitalamio di Teti e Peleo. Saggio di traduzione di
Attilio Tambellini. Bologna: N. Zanichelli 1884. (40 S., 1 Bl.) 8. L. 1.25.
C. Valerie Catullo. L'epitalamio di Teti e Peleo tradotto per Alessandro
Muccioli. Torino: G. B. Paravia e C" 1886. (16 S.) 8. L. —.60.
C. Valerio Catullo. Epitalamio di Peleo e diTeti: manoscritto del secolo
XVI esistente nella biblioteca Gambalunga di Bimini. [Versione di
Luigi Alamanni]. Ei mini: Tip. MalvoUi t C. 188S. (24 S.) 8.
Pubblicato da Giro Fochetti, Attilio Tambellini p Carlo Villa per le nozze Bonini-
Gobbi.
Le nozze di Peleo e Teti poema di C. Valerio Catullo tradotto da
Eaifaele Belli. Viterbo: Tip. Moimrchi 1888. (30 S.) 8.
Le nozze di Tctide e Peleo. Catullo, carnie LXIV. Traduzione di Antonio Pennesi.
In des Verf. Promiscua (Osvi/jo 1893) p. '27—42.
Le nozze di Teti e Peleo. (Da Catullo). [Trad. da Giuseppe Kigutini]. In: Nuova
Antologia di scienze, lettere ed arti 129 (1893) p. 313—327.
Versione di Teti e Peleo di Catullo. In: Le Georgiche di Virgilio tradotte da Antonio
Nardozzi {Inuila 1894).
Traduzione dell' aureo poema di C. V. Catullo per le nozze di Peleo e
Teti [per] Luigi Rasi. (Firenze: Tipi di Sah. Landi 1894). (27 S.,
1 Bl.) 8.
Pubblicato da Luigi e Teresa Rasi per le nozze di Isacco Rosselli-Tedesco con
Egle Modena.
Carmen LXV. Q. Valerio Catullo. La chioma di Berenice e l'epistola
a Ortalo. Versione di Giuseppe Rigutini [col testo a frontej, con
l'aggiuuta dalla versione di IJgo Foscolo. Firenze: R. Bemporad e f.
1891. (55 S.) 8. L. 1.50.
Epistola ad Ortalo e La cliioma di Berenice di Catullo. Saggio di
traduzione letterale metrica secondo il ritmo e la quantitä originale
per Ruggiero Galdi. Snlerno: Stab. tip. fr. Jovane 1895. (XIV, 9 Bl.) 8.
L. 1.50.
Vorrede von Francesco Cantarella. Appendice. Sulamith. Traduzione in versi
sciolti da Emilio zu Schönaich-Carolath.
L'epistola ad Ortalo ed altri carmi [76. 70. 87. 92. 96. 107. 108. 109] di
Cfatullo tradotti da G. B. Menegazzi. S. 1. et a. {Roma 1895): Tip.
Folchetto. (4 Bl.) 8.
Pubblicata la prima volta nella „Rivista di Pedagogia" diretta da Sergi anno 1*94.
L'epistola ad Ortalo di Catullo [tradotta da] C. U. Posocco. 1893 siehe unten die Er-
läviterungen.
Carmen LXVI. La Chioma di Berenice. Versione metrica dal latino
di C. Valerio Catullo per Luigi Natoli. [Per nozze Turrisi D'Ali].
Palenno: Coi tipi del Giornale di Sicilia 1883. (29 S.) 8.
La chioma di Berenice. Traduzione e coramento di Costantino Nigra
col testo latino di Catullo riscontrato sui codici. Milano : U. Hoepli
1891. (179 S.) 8. L. 6.
La chioma di Berenice . . . Versione di Giuseppe Rigutini . . . 1891 siehe Carmen LXV.
La chioma di Berenice di Catullo. Saggio di traduzione letterale metrica . . . per
Ruggiero Galdi. 1895 siehe Carmen LXV.
Carmi 76. SO. 87. 92. 93. 107. 108. 109 di Catullo tradotti da G. B. Monegazzi. 1895 siehe
Carmen LXV.
Sänger af Catullus fran Verona. Öfversättningsförsök af Elias Janzou.
Förra delen. (Sangerna I — LXII). ^Senare delen. (Sangerna LXIII —
CXVI). |Aus: Upsala Unis^ersitets Ars.skrift. Filosofi, sprakvetenskap
cett. 1889. 1891]. Upsala: Äkad. hokh. (2 BL, 40 S.; VII, 36 S.) 8.
Je Kr. —.75.
Valda sanger af Catullus fran Verona i svenske tolkning af Alb. Theod.
Lysander. Efter öfversättarens död ufgivna af Johannes Pauls on.
Göteborg: D. F. Bonniers boktr. ak. 1896. (59 S.) 8.
Tryckt i 30 exemplar.
C. Valerius Catullus. 223
C. Valerius Cataillus.
Poesias de Catulo traducidas en variedad de metros por Manuel N. Perez
de Camino, illustradas con iiumerosas y eruditas notas por el mismo
autor, y precedidas de un prölogo original del excmo. sr. Manuel Alonso
Martinez. Madrid : M. Murillo 1878. (XXXII, 400 S.) 8. Eis. 20, Ausland 24.
Catullus nöszdala. Ford. Csengeri .Janos. In: Egyetemes philologiai kiizlöny 3 (1879)
p. 624—630.
Catullus. XLII. Ostrom. Foi-d. Csengori Janos. PJbenda 7 (1883) p. 5IJ7.
Eine Übersetzung der Lieder des Catullus mit literarhistorischer Einleitung und
erklärenden Anmerkungen von demselben Verf. erschien fi^irfrtjicsn 880. (152 S.) 8.
Catullus 8j. 72. 83. Ford. Thewrewk de Ponor Emil. In: Egyetemes philologiai
közlöny 6 (1882) p. 179. 452.
Catullus 75. Ford. Thewrewk de Ponor Emil. Ebenda 8 (1884) p. 29.
Catullus 95. Ford. Thewrewk de Ponor Emil. Ebenda 11 (1887) p. 75(i.
Abel, Eugen: Die C;itullusrecension des Guarinus. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 34 (1883) p. 161 — 166.
Aken, Otto: De ägurae ujrö zo(roi7 usu apud CatuUum , Tibulhun, Propertium.
Pars I. Progr. des Gymn. Schwerin 1884. (10 S.) 4.
Albini, Josephus: De CatuUi carmine LXVI. Bonoiiiuc Kr o1). Jr. Merlaiii IS9-.
(19 S.) 8.
Amsel, Georg: Eine Erwähnung Catulls bei Notker. In: Rheinisches Museum
für Philologie 43 (1883) p. 309 - 310.
Arlt, Albrecht: Catulls ?6. Gedicht. Horaz Sat. 2. 1. 34—39. Progr. des Gymn.
Wohlau 1883. (14 S.) 4.
Baehrens, Emil: Vier Verbesserungen zu Catullus [51. 9—12, 68l> 21. 27, 87]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 117 (1878) p. 769—770.
— CatuU 68b 103 f. 1881 siehe C. : Poetae.
Ballin, Fritz: Das amöbäische Hochzeitlied des CatuU. Progr. des Gymn. Dessau
1894. (39 S.) 4.
Barwinski, Bernardus: Quaestiones ad Draeontium et Orestis tragoediam
pertinentes. Quaestio I. De genere dicendi. Dissert. inaug. Gottingae 1887.
(108 S., 1 S. ung.) 8.
Darin: De Dracontio Catulli imitatore (p. 106 — 108).
Baumann, Julius: De arte metrica Catulli. Progr. des Gymn. Laiidsbtrg a ^V.:
(Schüfiir lt. Co.) 1881. (XXII S.) 4. M. 1.
Bednarski, Stanislaus: De infinitivi apud Catullum usurpatione. Progr. des
Gymn. Tarnöw 1887. (39 S.) 8.
Beiger, Christian: Moriz Haupt als academischer Lehrer . . . 1879 siehe A.: Poetae
scaenici a) Tragici.
Belli, Marco: Del carattere di Catullo e de' suoi epigrammi contro Cesare e
Mamurra. [Estr. dal periodico La scintilla. anno IV, ni 16. 17 e segg.] Venezta:
Tip. ex Cordella 1890. (47 S.) 8. L. 1..50.
Benoist, Eugene: Sur Catulle [LV 29. XXII 7—9]. In: Revue de philologie 3
(1879) p. 26-27.
— Catulle XXIX fFragm. d'une edition de C] In: Revvie archeologique. N. s. 21 ■"
annee 39 (1880) p. 38— .50.
Bergk. Theodor: Der Sperling der Lesbia hiess Issa (Cat. 2. 9; 3. 6) (18.56). —
Cat. 1. 8, 10. 27, 62. 7, 63. 5 (18.57). In des Verf. Kleine philologische Schriften 2
(Halle a. S. 1886) p. 727. 730.
Bernard ini, Giuseppe: De virtutibus quibus nitent catulliana carmina. Acroasis.
Frosinone: Rerma e Stracca 1878. (18 S.) 8.
Biese, Alfred: Zu Catullus [c. 64]. In: Rheinisches Museum für Philologie 36
(1881) p. 322 324.
Birks, Edward Bickersteth: On Catullus V 8. 12. In: Proceedings of the Cam-
bridge Philological Society. Michaelmas term 1885, p. 27.
Birt, Theodor: Das antike Buchwesen . . . 1882 siehe B. : Papyri.
— De Catulli ad Mallium epiatula. J. 1. aest. Um-him/: N. 0. K/wcrt's Verl. 1890.
(S. III-XX). 4. M. 1.
— Commentarioli catuUiani supplomeiitum. J. 1. hib. Ebenda 1890. (S. III— VI). 4.
— De Amorum in arte antiijua simnlacris et de pueris minutis apud antiquos in
deliciis habitis comnientariolus eatullianus alter (adiectae sunt tabvilae). J. 1.
aest. Marlmr.'/: N. 0. ElinrCs Vtrl. 1892. (S. III— XLII). 4. M. 1.80.
— Commentariolus eatullianus tertius. J. 1. aest. Umhm 1895. (S. III— XIX). 4. M. 1.
— Zu CatuU [57. 6 f.] und Petron [c. 35. 39]. In : Rheinisches Museum für Philoloijio 5]
(1896) p. 468—470.
224 Scriptores latiiii. D. C. Valerius CatuUus.
C. Va lerius Catullus.
Blümner, Hugo: Zu Catullus [c. 30]. In: Jahrbücher l'ür classische Philologie 131
(1885) p. 879—881.
— Zu Catullus [c. 3«]. Ebenda 1.53 (1896) p. 485—488.
Bonghl, Ruggiero: Lesbia. In: La Rassegna settimanale 4 (1879) Nr. 87 p. 149—151.
Wiederholt in des Verf. Horae subsecivae. U. migliaio (Roma 1883) p. 19—31.
— Catullo e Lesbia. In: La Rassegna settimanale 4 (1879) Nr. 99 p. 362— :)ii4 = Horao
subsecivae p. 33 — 45.
— La chioma di Berenice. Due versioni. (Rigutini. Nigra). In: La Cultura. A. 1
(Nuova ser. 1891) p. 223—229.
Bonin, .\rthur: Untersuchungen über das 62. Ge<licht von Catull. l'rogr. des
Realgymn. Bromberg 1885. (S. 3—18). 4.
I. Das Verliältnis zu den griechischen Vorbildern. II. l)ie strophische
Responsion. IIF. Der Bau der Verse. IV. Bemerkungen zu einzelnen Stellen.
von Braitenberg, Robert: Über das Verhältniss Catulls zu seiner Zeit. Progr.
des deutschen Gymn. der Kleinseite Prag 1882. (22 S.) 8.
Brunetiore, Ferdinand: A pro])OS d'une traduction de Catulle. [Kostand 1882|.
In: Revue des deux mondes 52'' annee. 3° per. 54 (1882) p. 453—466.
Buecheler, Franz: Catull. frg. ap. Terent. Maur. 27.55 ss. 1878 siehe B. : Homerus.
Büdinger, Max: Catull und der Patriciat, eine historische Untersuchung. [Aus;
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der
Wissenschafton 121J. 'Wim: (F. Trnipuhj) 1890. (40 S.) 8. M. —.70.
1. Catvill's literarisches Verhältniss zum Staate. 2. Vatiniusfragen. 3. Die
beiden Expeditionen nach Britannien. 4. Catull's Aufnahme bei den
Patriciern. 5. C. im Verkehre mit Patriciern.
— Die römischen Spiele und der Patriciat, eine historisclie Untersuchung. [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kaiserliclien A kademie
der Wissenschaften 123 (1890)J. Wim: (F. Tmijish/) 1891. (74 S.) 8. M. 1.40.
g 1. Zu Catull's achtundsechzigstem Gedichte, g 2. Sallust's VerhUltniss zu
Catull. S 3. Die Abfassungszeit von Sallust's Catilina. a) Sallusfs
literarischer Entschluss. b) Sallust's politische Empfindung, c) Ver-
hältniss zu Thukydides. d) Sallust als Staatsbeamter, e) Sallust's
authentische Nachrichten, f) Vorführung von Patriciern in Sallust's
Catilina. g) Auftauchen der Vergangenheit in der Gegenwart, h) Die
politischen Zustände im Jahre 40 vor Christo, i) Fulvia. k) Kategorieen
der Rebellen. 1) Zur Exegese der Einleitung, m) Spätere Parallelschilde-
rungen, g 4. Die Bedeutung des Troja- Spieles. § 5. Ursprung der
römischen Spiele, g 6. Veränderter Charakter der römischen Spiele. —
Kunsthistorische p]rgänzungen zu § 4 . . .
Biiry, John Bagnell: Eine alte Participialform bei Catullus CXII [multusj. In:
Beiträge zur Kunde der indogermanischen Sjjrachen 8 (1884) p. 329.
— Catull. 8. 12 sq. 68. 6S. 141. 1885 siehe B. : Diogenes Laertius.
— Catullus LXVl 59. In: The classical Revievs^ 6 (1802) p. 366.
Busche, Carl: Zu Catullus. In: Jahrbücher für classische Philologie 149 (1894)
p. 393—399.
10. 27. 33, 15. 19, 61. 55. 131 ff., 63. 74 ff., 64. 108 f., 66. 11 f., 76. 10, 9Ö, 113.
Camozzi, Giovanni Battista: Polemica catulllana. All' illustre comm. Ruggiero
Bonghi. Lcifli: Tipo-lit. ('. fhlV Avo 1888. (59 S.) 8. L. 1.
Cartault, Auguste: Catulle. L'homme et l'ecrivain. In: L'Instruction pul)lique 17
{Parfs 1888) p. 804—808. 817-820. 18 (1889) p. 4-6. Wiederholt in:
— Catulle l'homme et l'öcrivain. Le<;on d'ouverture du cours de Poesie latine ä
la Sorbonne. Paris: Burenux de l' Instruction publüjiie 1889. (31 S.) 8.
— Catulle, sa vie et son oeuvre. In: Revue internationale de l'Enseignement 17
(1889) p. 1—25.
Catullus and his friends. In: Macmillan's Magazine 75 (1896) p. 210 — 216.
Cesareo , Giovanni Alfrede : Saggi di critica. Ancona : A.G. Morclli l8Si. (210 S.) 8. L. 3.
Darin: La vita, la Lesbia e la poesia di Catullo.
Cipolla, Carlo: Catullo nel Medioevo. In: Archivio veneto 33 (1887) p. 192—194.
Clemens, Aemilius : De CatuUi periodis. Dissert. inaug. gotting. (Oottingue:
YitndeiihoecU et h'uprrrht) 1885. (61 S.) 8. M. 1.60.
Cornelissen, Janus Jacobus : Satura. 1878 siehe C: Collectiones (p. 7).
Cortese, Giacomo: Su Catullo (C. VIII, 15). In: BoUettino di filologia classica 1
(1894—1895) p. 1«5— 160.
— Catullo. C. 51b. Ebenda p. 190.
— Catullo, LXIV 11. Ebenda p. 2,56—257.
Crusius, Otto: Catull. LXVIII a 15 sqq. 1889 siehe C. : Poetae.
Cumpfe, Karel: Exegetickö pfispevky k 64. bäsni Catullove. In: Listy filologickii
a paedagogicke 9 (1882) p. 269—286.
— Kriticke a exegetickö pfispevky ke Catullovi. Ebenila 10 (1883; p. 183—202.
C. \'aleriiis CatuUus. 225
Va lerius Catullus.
Dittriuh, Eugen: Zu Catullus [b4. 1]. In: Jahrbücher für classische Philologie 149
(1894) p. 480.
Drachmann, Anders Björn: Catul's digtning belyst i forfold til den tidligere
graeske og latinske litteratur. Kjghenhavn: TryM hos J. Jgryensen <£• Co. 1887.
(2 BL, 124 S.)
— De Catulli carmine LXVII. In : "Wochenschrift für klassische Philologie 5 (1888)
Nr. 17 Sp. .•)38— 540.
Dressler, Ferdinand: De troporum qui dicuntur apud CatuUum usu. Progr. des
Keal- u. Obergymn. im 6. Bezirke Wien 1882. (20 S.) 8.
Duderstadt, Ehrenfried: De particularum iisu apud Catullum. Dissert. inaug.
Halis Sas. 1881. (64 S ) 8.
Düntzer , Heinrich: Catull und Horaz. In: Philologus .52 (1894) p. 138—159. 332—347.
Bllis, Robinson: A commentary on Catullus. Second edition. Oxford: At the
. Chireiirlon Press (1876) IS-iQ. (LXXII, 516 S.) 8. Sh. 18.
— The Bodlejan ms. of Catullus. In: The Academy 13 (1878) p. 440—441. Cf. H.
Nettleship ebenda p. 441. Ellis und Nettleship ebenda p. 465. 489.
— Catullus 66. 77. 1883—18-4 siehe: Ausonius.
— Catull. LXI 10-', 3. 149— IM. 1.55, 6. 1885 siehe B: Aeschylus.
— Catull. LVII 34. 35. 1891 siehe ebenda.
— On Catull. LXIII 9. In: Transactions of the Oxford Philological Society,
1885-188S p. 7.
— Cat. LXIII 9. 1836 siehe C. : CoUectiones (p S).
— Catullus XXII 12, 13. In: The classical Keview 2 (1888) p. 85.
— Catull. LXIV 348-351. XXIX n-9. I.V 9. !■■. 1888 siehe B. : Aristoteles.
— Catull. LXIV lOD. In : Philologus 49 (1890) p. 270.
— Catulliana. Ebenda 51 (18'i2i p. 146—15(1.
Everett, William: Emendation to Catullus, XXIX 8. In: The american .Journal
of philology 8 (1887) p. 473.
— Catullus. — Carm. XXIX. In: The classical Review 3 (1889) p. 291— 293. Vgl. T.
ebenda p. 374.
— CatuUianum [64. li'7]. Ebenda 4 (1890) p. 319.
Fenner, Ludwig: Quaestiones catullianae. Progr. des Gymn. Barmen 1896.
(53 S., 1 S. unp.) 8.
De Lesbia-Clodia. Observationes criticae-exegeticae in Catulli c. LXVIII.
Fisch, Richard: Zur Geschichte der handschriftlichen Überlieferung des Catull.
In: Wochenschrift für klassische Philologie 1 (188)) Nr. 5 Sp. 152-156. Nr. 6
Sp. 180—188.
Prancken, Cornelis Marinus: Lesbia-Clodia, bijdrage tot verklaring van Catullus.
In: Verslagen en mededeelingen der kon. Akademie van Wetenschappen. Afd.
Letterkunde. 2 reeks 9 {Atnstfrdam 1880) p. 71—106.
Frazer, James George: Catullus XLV 8 sq. In: The classical Review 3 (1889)
p. 315—316.
Preese, Franz: C. Valerius Catullus, eine biographische Skizze mit neuen Über-
setzungsproben. Progr. des Gyiun. Salzwedel. (I.ijpzin: 0. Fock) 1890. (20 S.) 4. M.l.
Fried laender, Ludwig: Catull. [Catull^ von Th. HeyseJ. In: Deutsche Rund-
schau 70 (1892) p. 403-412.
Fröhner, Wilhelm: Kritische Studien. 1892 siehe A.: Poetae epici.
Fürst, Albertus: De Catulli carmine LXII. Progr. des Gymn. der Benedictiner
Melk. Wien 1887. (36 S.) 8.
Gehrmann, Anton: De ratione critica inde a Lachmanno in emendando Catulli
libro usque ad hunc annum adhibita. Progr. des Gymn. Braunsberg 1879.
(40 S.) 4.
Giesing, Friedrich: Catull. 115. 7. 1*88 siehe B. : Euripides.
Gigli, Angelo: Intorno a una edizione dei carmi di Catullo per le scuole e di una
versione poetica di quelli. In: II Liceo 1 (Ftrmo 18i8) 6 p. 168—172. 7 p. 210-215.
8 p. 244-249.
Girard, Jules siehe G. Lafaye.
Girl, Jacobus: De locis qui sunt aut habentur corrupti in Catulli carminibus.
Volumen I. Aiu/ustae Tuurinoruiii : H. Lotsrlifr 1894. (.89 S.) 8. L. 10.
— Catullo LXVIII 118. In: Rassegna di antichitä classica vol. I fasc. 1 {Paltrmo 1896)
p. 72—73.
— I grandi poeti dell' etä di Cesare e dell' etä di Augusto. Discorso inaugurale
letto nell' aula magna della r. Universitä di Palermo 22. nov. 1896. Palermo
1896. (31 S.) 4.
Gius.sani, Carlo: La Urica e Catullo. 1885 siehe C: CoUectiones (p. 9).
Goumy, Edouard: Les Latins . . . Catulle . . . 189i siehe: Caesar.
Gray, Joseph Henry: Catull VI 7. LXVII 12. LXVIII 91. In: Proceedings of
the Cambridge Philologic.il Society. Lent term, 188ci p. 2—3.
KluBsmann, Bibliotheea scriptorum classicorum. II 1. 15
22t3 Scriptores latiiii. D. C. Valerius Catullus.
C. Valerius Catullus.
Grossus (Grosso), Stephanus: De poetis qui Caiiini Valeiium CatuUum exemplar
sibi proposuerunt. In des Verf. Inscriptiones carmina commentationes (Mdiiihnii
1886) p. 176-189.
Halbertsma, Tjalling: Ad CatuUum. 1896 siehe A.: Poetae.
Haie, William Gardner: A new ms. of Catullus. In: The classical Keview 10
(1896) p. 314.
— Un nuovo manoscritto di CatuUo. In: Rendiconti della r. Accademia dei Lincei.
Classe di scieuze morali storiche e fllologiche Ser. .">. 5 (1896) p. 272—274.
Harnecker, Otto: CatuU's Carmen XLIX. Ein Beitrag zur Klarstellung der Be-
ziehungen zwischen Catull und Cicero. In: Zeitschrift für das Gymnasial-
Wesen 33 (1879) p. 72—8(1.
— Beitrag zur Erklärung des Catull. Progr. des Frogymn. Fried eberg Nm. 1879.
(22 S.) 4.
C. 2. Noch einmal das c. 49. Zu c. 61.
— Das 63. Gedicht des Catullus. Progr. des Gymn. Friedeberg Nm. 1881. iFraid-
furt (I. 0.: H-inicclctr u. Co.) (14 S.) 4. ' M. -.80.
— Cicero und Catullus. In : Philologus 41 (1882) p. 465-^481.
— yua necessitudine coniunctus fuerit cum Cicerone Catullus. Progr. des Gymn.
Friedeberg Nm. 1882. (Fnnik/tui ,i. 0.: HiiriKclio- (t Co.) (8 S.) 4. M. —.80.
— Zum 36. Gedicht des Catullus. In; Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 21
(188.5) p. 556—558.
— Des Catullus Juventiuslieder. In: Jahrbücher für elassische Philologie 133 (1886)
p. 273-279.
Hartman, Jacobus Johannes: Ad CatuUum. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 404—405.
Henkel, Wilhelm: De CatuUo Alexandrinorum imitatore commentatio philologica.
Progr. des Gymn. Jena 1883. (S. 3—17, 1 Facs.) 4.
Hermes, Franz: Beiträge zur Kritik und Erklärung des Catull. Progr. des Gymn.
Frankfurt a. O. 1888. (24 .S.) 4.
I. Lesbia. II. c. LXVIII. III. c. LV. IV. c. XCV.
— Neue Beiträge zur Kritik uml Erläuterung des Catull. Ebenda 1889. (Leipziy:
a. Fock). (16 S.) 4. M. —.60.
V. Nachträge. (1. c. LXXIX; 2. c. LXVIII). VI. Varia. VII. Die Zeilenzahl
des Archetypos.
— Zum 68. Gedicht CatuUs. In: Wochenschrift für klassische Philologie 9 (1892)
Nr. (i Sp. 165—168.
Hierro: Catullerie. La vita di CatuUo. In: La Rassegna settimanale 5 (1880)
p. 370-374.
Hoer schelmann , Wilhelm : De CatuUi carmine duodeseptuagesimo commentatio.
[Innen: Catull 68]. I'ror/r. mail. Ih.rpat: (Karou) 1889. (S. 3—24). 4. M. -.50.
Housman, Alfred Edward: Catullus LXIV 279—287. 1890 siehe C: Poetae.
Huleatt, C. B. : On CatuU LXI 227, Propert. V 2. 39, and 4. 47. In: The Journal
of philology 13 (1885) 303-304.
Jacoby, Carl: Zu Catullus [c. 68. 118J. In: Jahrbücher für elassische Philologie 125
(1882) p. 143-144.
— Zu CatuUus [c. 49J. In: Philologus 44 (1885) p. 178—182.
Janzon, EUas: Ad CatuUum [c. LXVIII 157]. In: Hermes 27 (1892) p. 315—317.
Karsten, Hermann Thomas: Do particulae tarnen siguificatione ... 189J siehe
C: CoUectiones (p. 10).
— De CatuUi carmine XLIIII. In: Mnemosyne 19 (1891) p. 222—228.
Isler, Meyer: Ein Codex Corvinianus. 1884 siehe C. : Poetae.
Kiessling, Adolfus: [CatuUus 96. 4 emendatur]. In: Gamelia Nuptiis auspica-
tissimis . . . Udalrici de Wilamowitz-MoellendorlT . . . et . . . Mariae Mommsen
Theod. flliae scripta ab amicis. Gry phis wald iae 1878. (4 S.) 4.
Knapp, Charles: A discussion of CatuUus LXII :^9 — .58. In: Transactions of the
american philological association 27 (1891) p. XXV — XXVII. [Extract].
— A discussion of Catullus LXII., 39-58. In : The classical Review 10 (1896) p. 365—368.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
Küchenmeister, Friedrich: Catull, seine Villa, sein Aufenthalt und die „Üra"
am Gurdasee, Lacus Benacus. In: Wissenschaftliche Beilage der Leipziger
Zeitung 1887. Nr. 62.
Lafaye, Georges: Sur CatuUe LXIV 129. In: Revue de philologie 16 (1892) p. 140— 145.
— CatuUe et ses modeles. Ouvrage couronne par l'acadeniie des inscriptions et
beUes-lettres. Paris: Hachd.tt it Cü. 1894. (XI S., 1 S. ung., 25G S.) 8. Fr. 5.
Siehe die eingehende Besprechung von Jules Girard in : Journal des Savants
1894 p. 533—542. 637-651.
(-) Le „Moineau" de CatuUe. In: Revue des Cours et Conferences 5" annee N. 4.
(/>«■. 1896) p. 166—173.
C. Valerius Catullus. 227
C. Valerius Catullus.
Lanza, Carlo: Catullo le nozze di Peleo o di Tetide. In: Att. dell' Accadeiuia
Pontaniana 15 (1883) p. 1-J5— 13j.
de la Ville de Mirmont, Henri: De riiexametro spondaique dans Catulle. In:
Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 6« annee (1884) N. 3 p. 118— 126.
— La coniposition de l'Epithalame de Thetis et de Pelee et le chant des Parques.
In: Revue universitaire 11" annee 2 (1893) p. 161 — 169.
Leniercier, Aime P. : Etüde sur las sovirces du poenie LXIV de Catulle. (,'acti:
H. Delesquis 1893. (.55 S.) 8.
von Leutsch, Ernst: CatuU. c. XII. In: Philologus 39 (1880) p. 112.
Linde, Sven: Catull. 62. 45. 46. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
Loewe, Gustav: Zu Catullus [38. 101- (1874). In des Verf. Glossae nominum (/y?;(swf
1884) p. 241-242.
L und ström, Vilhelm: Roms störste lyriker i svensk dräkt. [.Janzon : Sänger af
Catullus frän Verona 1889. 91]. In : Nordisk Tidskrift för vetenskap, konst och
industri 14 (1891) p. 585—590.
M., M. H.: Catull. XXIX :^0. In: The elassical Review 8 (1894) p. 20.'.
Maass, Ernst: Ale.xandrinische Fragmente. 18S9 siehe A.: Poetae alexandriui.
Mähly, Jakob: Catull. c. LXVIII & LXIX. 1886 siehe C: Poetae.
— Catull. 87. 5. 1888 siehe C. : Collectione.s (p. 11).
Magnus, Hugo: Bericht über die Litteratur zu Catull und TibuU für die Jahre
1877 — 1886. In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthums-
wissenschaft XV (1887) 51 p. 145-372.
— Bericht über die Litteratur zu Catull für die Jahre 1887^1896. Elbenda XXVI
(1898) 97 p. 190-219. XXVII (1899) 101 p. 84—141.
— Zu Catullus [c. 112]. In: Jahrbücher für classische Philologie 137 (1888) p. 483—485.
Maguire, Thomas: Catull. 66. 21, 22. 1887. 1888 siehe B.: Aeschylus.
Maignen : Diatribe contre Catulle. In : L'Instruction publique 9 (fom 1880) p. 9 — 11.
Manfren, Giuseppe: Catullo: appunti di studio. O.hrzo: T/p. di G. B. Biaiiclii 1891.
(VII, 135 S.) 8.
Mariantoni, Teofllo: Studiando Catullo e Orazio. Esperinienti nietrici. Riiti:
Stab. tip. Tnnchi 1884. (69 S.) 8. L. 1.
Martini, Pelice: Caio Valerie Catullo. Monografia. Panim: L. Butid 18S0. (XVII,
79 S.) 8. L. 1.50.
Mathe, György : De Catullo imitatore. Lagos: Weiiczelij 1894. (31 S.) 8. Der c. 64
behandelnde Abschnitt auch in: De carmine LXIV. catuUiano. Progr. des Gymn.
Lugos 1894. (S. 9—18). 8.
Menozzi, Eleutherius: De Catulli carm. XLIX et LXXXXV comnientationes duas
scripsit E. M. Traut: V. Vccrhi 1895. (29 S.) 8.
— Osservazioni critiche sul testo del Culex e del c. LXIV di Catullo. Tnmi:
V. Vicchi 1895. 8.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classiques latins ... (1884)
1908 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Meyer, Wilhelm: Zu Catull's Gedichten. 1889 siehe C. : Poetae.
Michaut, G.: La poesie lyrique latine. Catulle. 1896 siehe C: Poetae elegiaci.
Mixnilg siehe R. Bonghi.
Monse, Hugo: Zu Catull. I. II. Progr. des Gymn. Waidenburg i. Schi, und
Schweidnitz 1884. 1895. (15, 22 S.) 4.
C. 2. 3. 4. 6. 8. 31. 36. 37. 46. 50. 51. 87. — C. 10. 61. 62. 64. 66. 68. 96. 113.
Morgenstern, Otto: Curae catuUianae. Progr. des Gymn. Grusa-Lirlderfelile: SeWxf-
vtrhuj 1894. (XX S.) 4. M. 1.
Mowat, J. : On three corrupt passages in Catullus [25. 5, 66. 59, 67. 32]. In: The
Journal of philology 14 (1885) p. 252—256 mit Bemerkung von H. A. J. Munro.
Munro, Hugh Andrew Johnstone: Catullus' 20th poem (1869). Wiederholt in des
Verf. Criticisms anil elucidations of Catullus. 1878. 1905.
— Catullus' 4th and 2nd poem (1872). Wiederholt in des Verf. Criticisms and
elucidations of Catullus. 1878. 1905.
— Catullus' 54 th poem. Catullus 22. 12, 25. 4—7 (1874). Wiederholt in des Verf.
Criticisms and elucidations of Catullus 1878. 1905.
— Criticisms and elucidations of Catullus. Second edition. Lonili/n : G. Bdl miil
Sons. (Jiiiiihridr/i : Ihiglitoii, Bdl luul ('„. (1878) 1905. (XII, 250 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Darin: Catullus and Horace (p. 229—245).
— Catullus' G8th poem. In: The Journal of philology 8 (1879) p. 333— 3:j6. Wieder-
holt in des Verf. Criticisms and elucidations of Catullus-.
— Catullus 107. 7. In: The Journal of philology 9 (1880) p. 185. Wiederholt in des
Verf. Criticisms and elucidations of Catullus''^.
— Catiflhia 64. 276. Ebenda 11 (1882) p. 124. Wiederholt in den Criticisms and
elucidations of Catullus'^.
15*
228 Scriptores latiiii. D. C. Valerius Catullus.
Valerius Catullus.
Musoogiuri, Francesco: Catulliane. Estratto dal l'eriodico Vita >fuova, Anno 1,
N. 17. Firtuzt: Tip. cooiimitmi 1889. (36 S.) 8.
Nettleship, Henry: Catullus. In: The Fortnightly Review 2:^. N. ser. (1878).
(Vol. 29. old ser.) p. .739—751. Wiederholt in des Verf. Lectures and Essays
(Oxford 188.5) p. 84—96.
— The Bodleian nisc. of Catullus. 187S siehe R. Ellis.
Nietzki, Max: Zu Catullus [55. 11], In: Jahrbücher für classische Philologie
121 (1880) p. 135.
Nixon, John Edwin: ün Catullus LXIV 22—24. In: The classical Review 2 (1888)
p. 226.
Noväk, Robert: Ad CatuUum. In: Listy fllologickii a paedagogickc 13 (1886)
p. 337—340.
üccioni, Onorato : La Lesbia di CatuUo (187.5). Wiederholt in des Verf. .Scritti
di letteratura latina (Torino 1891) p. 193—216.
Pabst, Paul: Zu Catullus [64. 94]. In: Jahrbücher für classische Philologie 125
(1882) p. 612. Vgl. Alfred Biese in: Rheinisches Museum für Philologie 38
(1883) p. 637.
Palmer, Arthur: Ellis's Catullus. In: Hermathena 3 Nr. 6 (1879) p. 293—363.
— Emendations in Plautus, Catullus, and Horace. Ebenda 4 Nr. 7 (1881) p. 1.34—152.
— CatuU. 54. 1882. 1883 siehe C: Poetae.
— Miscellanea critica. Ebenda 5 Nr. 11 (1885) p. 305-321.
Hör. Od. I 37. Catull. 116. 1. 2. Lucr. V 1010. IV 102(i. Plaut. Asin. 202 [I 3.
51]. Aul. prol. 3. 250 [2. 2. 73]. Bacch. 64 [I 1. 33]. Capt. 891 [4. 2. 117].
Cas. 416 [3. 2. 20]. Men. 427 [2. 3. 83]. 221 [1. 4. 3]. The Mostellaria. Poon.
1383 [5. 7. 10]. Pseud. 1. 3. 117, 459 [1. 5. 44 1. Poen. 451 [2. 6]. 239 [I. 2. 31 1.
772 [3. 4. 13]. Varro r. r. 3. 2. 9 K. 1. 2. 27. Cic. ad Att. 4. 2. 3, 5. 4. 2.
Propert. 2. 32. 42. 3. 8. 4. 3. 9. 49. 3. 18. 21. 4. 1. 107. 4. i. 20. 4. .5. 35. 4. 8. .57. 58.
— Catullus LXIV 22—24. In : The classical Rtiview 2 (1888) p. 84—85.
— CatuUianum. — Attis 62, 3. In: The classical Review 4 (1890) p. 130.
— Catullus XXV 5. In: The Academy 37 (1800) p. 120.
— Cat\illus, 64. 105 seqq. In: Hermathena 7 Nr. 16 (1890) p. 230.
— CatuUiana. In: The classical Review 5 (1891) p. 7—8.
IX 1. X 27. LIX. LXVIII 101. LXXXIH. LXXXIV 5. CXVI.
— Notes on Catullus, Horace, Ovid and Martial. Ebenda 7 (1893) p. 100—102.
Cat. CXIV. Hör. Üd. I 15. 19—20. UI 24. 19-23, Epod. 5. 29—40, 16. 52, 17.
27—33, Ovid. Her. XI 127. 128, 20. 177. 180. Mart. 2. (i6. 1—5.
— Catullus 53. In: Hermathena 9 (1896) = No. 20 (1894) p. 94.
— The .,Parnassus" Catullus. In: The Academy 49 (1896) p. 410.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Du renouvellement de la poesie latiiie par
Lucrece et par Catulle (1858). In des Verf. iiltudes sur la poesie latine 1* {Pmis
1900) p. 76—99.
— Lucrece et Catulle (18S4). Ebenda p. 100—116.
Paukstadt, Rudolf: Zu Catullus [61. 136]. In: Jahrbücher zur classischeii
Philologie 147 (1893) p. 705—706.
Paulson, Johannes: In Horatii A. P. (et Catulli c. XlVb). In: Noi-disk Tidsskrift
for Filologi. 3. Ra;kke 1 (1892-1893) p. 124-126.
Platner, Samuel Ball: Deminutives in Catullus. In: The american Journal uf
philology 16 (189.5) p. 186—202.
Platt, Arthur: Catullus XI., Horace Odos II. vi. In: The .lournal of philology 21
(1893) p. 46—47.
Pohl, Joseph: Lectionum catuUianarum specimen III. Progr. des Gymn. Kein pcn
(Rhein) 1892. (S. III-XVI). 1.
IX 1. 4. LV 11. LXI 46. 47. LXV 9. LXVIII 85. 91.
Polster, Ludwig: Zu Catullus [64. KJS; 96]. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 153 (1896) p. 843-844.
Posocco, C. U.: L'epistola ad Ortalo di CatuUo. In: La Biblioteca delle scuole
italiane 5 (1893) N. 12 p. 186—187.
Postgate, John Percival : Emendations of Catullus 25. 4, 5, and Propertius II 34.
91, 92. In: Transactions of the Cambridge Philological Society 1 (from 1872 to
1880) p. 312-314.
— On Catullus XXIX 16. 23. II 7. 8. VI 6 sq. In: Proceedings of the Cambridge
Philological Society. Lent term, 1886 p. 2.
— CatuUiana. In: Mnemosyne 14 (188'i) p. 433—439. 15 (1887) p. 238.
C. 2. 8, 6. 6, 29. 15. 23, 61 225 (217), 62. 21, 64. 11, 110. 1, 115, 29. 20. — 6. 10.
— CatuUiana. In: The Journal of phUology 17 (1888) p. 226—267. Addendum ad
CatuUiana. Ebenda 18 (1890) p. 145—149.
— Emendations of Catullus LXIII 51 and LXV 402. Ebenda 21 (1893) p. 240—242.
C. Valerius OatuUus. 229
Valerius Catiilltis.
(^uicherat, Louis: Un passage obscur de Catulle eclairci par iiiie conjectiiro.
[Epithal. 6]. 206]. In: Revue de philologie 10 (1S86) p. 157—160.
Keeck, Adolf: Beiträge zur Syntax des CUituU. I'rogr. des Realgymn. Broinberg
1889. (18 S.) 4,
Keforgiato, Vincenzo: Questioni catuUiane. Catninit: (liihiti 1894. (18 S.) 8.
Richards, Herbert: CatuUiana. In: The elassical Review 9 (1895) p. 304— 3ÜC.
XII 6. XXX 3. XXXVI 9. LXI 21. 71-73. 76-78 LXIII 50. 53-54. 75. LXIV
16. LXVI 11. XC.
Richter, Richard: CatuUiana. Progr. des kön. Gymnasiums Lfipzü/: (Hiitrichs' Smi.)
1881. (26 S.) 4. M. 1.20.
Riese, Alexander: Zu Catullus [64. Ki]. In: Jahrbücher für classische Pliilologio
125 (1852) p. 860.
Rigal, Eugenius: De carmine Catulli 49. Cicero raptim Lucretii de rerum natura
libros emendat et in publicum edit. lu des Verf. M. Tullius C^icero quatenus
artium optimarum amator exstiterit (Pm-ifiiin 1890) p. 84— 9J.
Romizi, Augusto: CatuUo nelle migliori versioni italiane. In: La Biblioteca
delle scuole italiane 6 (1893) N. 4 p. 55—59. N. 5 p. 71—74. N. 6 p. 86—88. N. 7
p. 99—101. 6 (1894) N. 8 p. 119—121.
— La fonti latine deir Orlando Purioso. Toriiid reft.: O. B. Pimnia & Co. 1896. (181 S..
1 Bl.) 8. L. 3.
I. Un po' d'esordio. 2. CatuUo. 3. TibuUo. 4. Properzio. 5. ürazio. 6. Virgilio.
7. Ovidio. 8. Stazio. 9. Osservazioni generali.
Röscher, Wilhelm Heinrich: Zu Catullus [64. 287]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 121 (1880) p. 785—787.
Sabbadini, Remigio: Se Guarini Veronese al)bia fatto una recensione di CatuUo.
In: Rivista di lilologia et d'istruzione classica 13 (1885) p. 266— '269.
— Ancoi'a di CatuUo e di Guarino Veronese. Ebenda 14 (1886) p. 179 — 181.
Schmidt, Moriz: Zu Catullus [c. (J5. 68. 101]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 121 (1880) p. 777—785.
Schneemann, Carolus : De verborum cum praepositionibus compositoruni apud
CatuUum TibuUum Propertium structura. Halis Sax. 1881. (54 S.) 8.
Scholl, Fritz: Zu Catullus. In: Jahrbücher für classische Philologie 121 (1880)
p. 471—496.
Schröder, Ferdinand: Zu Catullus [c. 116]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 143 (1891) p. 137—138.
— CatuUiana. Progr. des Gynin. Cleve 1892. (S. 3—12). 4.
Schulze, Karl Paul: Zum codex oxoniensis de.s CatuU. In: Hermes 13 (18781
p. 50—58.
— Drei Catullfragen. In : Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 34 (1880) p. 353—392.
— Catullforschungen. In: Festschrift zu der 2. Säcularfeier des Friedrichs- Werder-
schen Gymnasiums zu Berlin {ßtrlvi 1881) p. 195 — 214.
— Zu Catullus. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882) p. 205—214.
— Zu Catullus [45. 8. 17J. Ebenda 129 (1884) p. 182—184.
— Martialis CatuUstudien. Ebenda 1.35 (1887) p. 637—640.
— Der codex M des CatuU. In: Hermes 23 (1888) p. 567—591.
Schwabe, Ludwig: Die Annales des Tanusius und Volusius. In: Jahrbücher für
classische Philologie 129 (1884) p. 380—386.
— Catullus im Mittelalter. In : Hermes 20 (1885) p. 495.
— CatuUus in den Glossarien. In: Jahrbücher für classische Philologie 131 (1885)
p. 803—804.
Sciascia, Pietro: L'arte in CatuUo. Stiidio critico. VitUrnin: A. Rdier 1896. (2 Bl.,
354 S., 1 S. ung.) 8. L. 3.
Seitz, Aloysius : De Catulli carminibus in tres partes distribuendis. Progr. des
Gymn. Rastatt 1887. (11 S.) 4.
Sellar, William Young: The roman poets of the republic. (1863) 1889 siehe C:
Poetae.
XII. CatuUus.
Senger, Joseph: Ueber den Infinitiv bei CatuU, TibuU und Properz. I'rogr. der
Studienanstalt Speier 188(;. (44 S.) 8.
Setti, Giovanni: CatuUiana. In: Lettere ed Arti 1 (1889) N. 4.
— CatuUiana. Articolo contro )a versione di CatuUo fatta dal Rapisardi e contro
la recensione che ne fece Gaetano Trezza. In : Lettere ed Arti 1 (1889) Nr. 9.
Simon, Jakob: De comparationibus, quae in Catulli carminibus leguntur. Progr.
des Gymn. Cilli 1893. (27 S., 1 S. ung.) 8.
Simpson, Percy: CatuUus LXVI 43. 59. 92-93. LXVIII 73. 118. In: The elassical
Review 4 (1890) p. 481—482.
Skutsch, Friedrich: Zum 68. Gedicht CatuUa. In: Rheinisches Museum für
Philologie 47 (1892) p. 138—151.
230 Scriptores lathii. I). C. Valerius Catullus.
C. Valerius Catullus.
Smith, Clement Lawrence: Catullus and the Phaselus of his i'ourth poem. In:
Harvard studies in classical philology 3 (1892) p. 75—89.
Sonnenburg, Peter Ernst: Der Historiker Tanusius Geminus und die annales
Volusi. Ein Catullianum. In: Historische Untersuchungen. Arnold Scliäfer
zum 25 jähr. .Jubiläum seiner akademischen Wirksamkeit gewidmet {Bonn 1882)
p. 158—165.
Sonny, Adolf: Julicae, Bartflaum [Cat. 41. 136]. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 4 (1887) p. (1013—607.
— Zu Catull c. 68a. In: "Wochenschrift für klassische Philologie 8 (1891) Nr. 2
Sp. 53—54.
— Sopio, -onis bei Catull. In: Archiv für lateinische Le-xikographie und Gramma-
tik 10 (1898) p. 528.
de Soto Martinez, Agustin: Catulo traducido en variedad de metros per Manuel
N. Perez de Camino. In: Revista de Espaöa 68 (1879) p. 371—394.
Spiro, Friedrich: Zu CatuUs coma Berenices. In: Hermes 25 (1890) p. 327—328.
(Stachelscheid, Albert): ünedited conjectures of Markland. 1881. 1883 siehe C. :
Poetae.
Starkie, William Joseph Myles : Reoent editions of Catullus. [EUis^ 1889, Post-
gate 1889]. In: Hermathena 7 Nr. 16 (1890) p. 315—329.
Stenersen, L. B.: Catul's Digtning oplyst i dens Sammenhseng med ten tidligere
graiske og latinske Literatur. Kristiania: TrijU lios W. C. Fuhrilias & Sttnnir 1887.
(63 S.) 8.
St oll, Heinrich Wilhelm: C. Valerius Catullus. 1881 siehe: Caesar.
Strootman, Karl Elias W.: Kicordo di Catullo. In: De Nederlandsche Spectator.
1893 p. 12—13.
Süss, Jacob: Catulliana. [Aus: Acta seminarii philologici erlangensis 1 (1878)
p. 1—48]. Kriani/ni: A. Dnchtrt 1878. (48 S.) 8. " M. —.80.
1. Die beiden Widmungsgedichte. 2. Nachklänge catuUischer Poesie. 3. Die
Fragmente und der Umfang des liber Catulli. 4. Die drei Theile des
Über Catulli. 5. Die Anordnung der Gedichte. 6. EinÜuss der Metrik auf
die Sprache. 7. Griechische Studien und Gräcismua. 8. Provinzialismus
oder Gallicismus.
Die gleichbetitelte Dissert. von 1876 ist darin wieder enthalten.
Sydow, Rudolf: De recensendis Catulli carminibus. Dissert. inaug. Derolini:
Muyrr <fc MiulUr 1881. (1 Bl., 76 S., 1 S. ung.i 8. M. 1.50.
Tartara, Alexander: Animadversiones in locos nonnuUos Valeri Catulli et Titi
Livi. Iterum emendatiores editae. Rumae : Lcxsrlier et Suc. 1882. (102 S.) 8. L. 2.
Ad Cat. 2, 7—8. 6, 12—14. 29, 20. 66, 59. 68, tiO. 95, 7. 114, 0. 116, 4. De fontibus
Titi Livi 21, 1—20. Ad Livium 23, 17, 7. 23. 32. 1.
Teuber, August: Zu Catullus [c. 36]. In: Jahrbücher für classische Philologie 137
(1888) p. 777—780.
Thomas, Paul: CatuUe XL VI 11. In: Revue de l'instruction publique en Belgi-
que 34 (1891) p. 73.
Toldo, Luigi : Studio intorno a Catullo. Progr. del Liceo 1878—1879. Piacenza :
Marrlif sottf e C 1880. (28 S.) 8.
Traube, Ludwig: Varia libamenta critica. 1883 siehe B.: Aeneas Gazaeus.
— Catull XVTI 23 ff. In : Philologus 52 (1894) p. 559.
Trezza, Gaetano: Catullo e Lesbia (Frammento). In des Verf. Nuovi studi oritici
(Veruna-PndiiH 1881) p. 47—51.
— Le poesie di Catullo tradotte da Mario Rapisardi. In: La Biblioteca delle scuole
italiane I 1 (1889) Nr. 1 p. 6—7.
Tyrrell, Robert Velverton: Latin poetry. 1895 siehe C. : Poetae.
Ulmann, J. : Führer durch die Halbinsel Sermione nebst einer biographischen
Skizze des römischen Dichters Catullus. Arco: C. Emmert 1896. (.52 S. mit Ab-
bildungen). 8. M. 1.20.
Unger, Georg Friedrieh: Frühlings Anfang. 1890 siehe C. : Collectiones (p. 15).
Unger, Robert: Catull. 61. 23. 1890 siehe C. : Poetae.
Vaccaro, Vito: Catullo e la poesia latina. Studio critico-fllologico. Palermo: Tip.
ildlo ^Sfatuto" 1885. (124 S., 1 S. ung.) 8. L. 3.
Vahlen, Johannes: De distinctionis usu critico. [Cat. 57. 1 — 10, 64. 184, 6i). 30, 76.
17— 22J. 1880. 1907 siehe C. : Poetae.
— Catull 66. 78. 1880 siehe C. : Collectiones (p. 15).
— De duobus Catulli carminibus [68. 149—160; 4. 15—21]. J. 1. aest. Berolini 1882.
(S. 3—8). 4. Wiederholt in des Verf. üpuscula academica 1 (I.ipsiue 1907)
p. 174—180.
— Über ein ale.xandrinisches Gedicht des Catullus. [66.] In: Sitzungsberichte der
kgl. preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1888 II p. 1361-1385.
— Über Arsinoe Zephyritis. Ebenda 1889 I p. 47—49.
C. Valerius Catullus — A. Cornelius Celsus. 231
C. Valerius Catullus.
Vahlen, Johannes: De deliciis orationis catuUianae. J. 1. liib. Berolini ISiU;.
(S. 3—19). 4. Wiederholt in des Verf. Opuscula academica 2 {Ujisun 1908) p. 215— '^34.
— Deeniendandis CatuUi carminibus. J. 1. aest. Btruliiii 1S91. (S. 3-18). 4. Wieder-
holt in den üp\ise. acad. .: (1908) p. 235— -54.
Vallat, Gustave: Thomas Moore imitateur de CatuUe et de Tibulle. In: Revue
de l'enseignement des langes Vivantes 4 {Xuv. 1887) p. 366— ."69.
Vannucci, Atto: Caio Valerie CatuUo. (1854) 1885 siehe C. : Collectione.s (p. 16).
Villeneuve, Albert: Etüde sur CatuUe, lue en seance particuliere de l'Academie des
JeuxFloraux. In: Recueil de TAcademie des Jeux Floraux(7'wu/o(tj)7 1875) p. 320-339.
— Synchronisme des poesies et de la vie de Catulie. In : Memoires de l'Academie des
Sciences inscriptions et belles-Iettres de Toulouse. VlIL« serie 7 (1885) p. 257—280.
Weber, Hugo: Quaestiones catuUianae. Progr. des Gymn. Eisenach. Gotha 1890.
(1 Bl., 35 S.) 8. Wiedergedruekt in des Verf. :
— Quaestiones catuUianae. floUni : Fr. A. J'nil,<s 1S90. (VIII, 172 S.) 8. M. 4.
1. De carmine LXII. 2. De carniinis LXVIII unitate. 3. Analecta. I. Con-
iunctionis „cum" vim congruentiae habentis loci nonnuUi catuUiani, quibus
accedunt TibuUiana. II. c. IX 1. 5. III. c. XXXIV 15. 16. IV. c. XLV 8.
9 et 17. 18. V. c. LXI 21-25. 31—35. 46. 129. VI. c. LXIII 74. 75 VII. c.
LXVI 4. 11. 15. 21-24. 93. 94. VIII. c. LXVII 23; 1-6.
Weyman, Carl: Zum Portleben CatuUs. In: Rheinisches Museum für Fliilologie 43
(1888) p. 635—630.
— Zum Fortleben CatuUs. In: Philologus 48 (1889) p. 760—761.
V. Wilamowitz-Moellendorff , Ulrich: Die Galliamben des Kallimachos und
Catullus. 1879 siehe li. : Callimachus.
Wölfflin, Eduard: CatuU. 64. 149. 1882 siehe C. : CoUectiones (p. Vi).
— Visere [Epith. 62. 9.] In: Archiv für lateinische Lexikographie und (iramniatik 3
(1886) p. 561-562.
— Uvidulus [Catull. 66, 63]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Gramma-
tik 6 (1«S9) p. 196.
Wolf f , Üscarus: De enuntiatis interrogativis apud CatuUum, TibuUum, Propertium.
Dissert. inaug. Halis Sax. 1883. (l.iijsiac 0. Fock V8(h. (1 Bl., 62 S.) 8. M. 1.20.
Zappata, Alexander: De Q. Valerii CatuUi vita et carminibus. Urhini: F.x uff.
rocrlift/üixu 1890. (59 S.) 8.
Ziegler, Benedictus: De G. Valeri CatuUi sermone quaestiones selectae. Dissert.
inaug. Friburgi Br. 1879. (35 S.) 8.
Zingerle, Anton: Catull. 45. 8 f. 1882 siehe C: CoUectiones (p. 17).
Ziwsa, Carl: Die eurhythmische Technik des Catullus. Progr. des Gymn. Hernais.
Wien: C. Koiugui 1879. (29 S.) 8. M. - .60.
— ... II. Theil. Progr. des Leopold Städter Kommunal-Keal- und Obergymn. Wien
18S3. (40 S.) 8.
— Der Interoalar bei Catullus. In: Wiener .Studien 3 (1881) p. 298—302. 4 (1882)
p. 270—291.
Q. Lutatius Catulus siehe CJ. Lutatius Catulus.
A. Cornelius Celsus. Abschnitte aus Seneca und Celsus von Tbeixlor Opitz
und Alfred Weinhold. 1893 siehe C: Scriptores (p. 50).
Celse, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Kein ach. 1895. (I 1 p. 67).
Albert, Maurice: Les Grecs ä Rome. Les medecins grecs ä Koine. 1894 sielie A. :
Scriptores medici.
Finlayson, James: Celsus. A bibliographical demonstration in the library of
the Faculty of Physicians and .Surgeons of Glasgow, 3rd March, 1892. In:
Glasgow medical Journal 37 (1892) 4 p. 321—348.
Piaher, George Jackson: Aurelius Cornelius Celsus. Historical and bibliographical
notes. In: Annais of anatomy and surgery 5 (Brookli/n X. V. 1882) p. 126 — 132.
177—185. -.24-227. 280—291.
Georges, Karl Ernst: Cels. 8. 2 p. 330. 13 D. 188i siehe C. : Scriptores (p. 51).
Lahoulbene, Alexandre: Celse et ses oeuvres. In: Revue scientifique 3" Serie 8
(34 de la coUection 1884) Nr. 22 p. 681-686. Nr. 23 p. 718—724. Vgl. La mödicine
a Rome. Nr. 24 p. 739—746.
— Celse et la medecine ä Rome. In: L'Union medicale 3" sörie 39 (1885) p. 337— 341.
385-391. 421—427. 469—476. 553-,559. 761— 7o8. 801-807. 913—920.
Pruckmayr, A.: Denksprüche aus A. C. Celsus. In: Medicinisch-Chirurgisches
Central-Blatt 18 Jahrg. (Wün 1883) Nr. 30 p. 345-348. Nr. 31 p. 357—360.
Keitzen stein, Richard : De scriptorum rei rusticae qui intercedunt inter Catonem
et Columellam libris deperditis. 1884 siehe C: Scriptores rei rusticae.
.Sabbadini, Remigio: Guarino Veroneso e gli archetipi dl Celso e Plauto con una
appendice suU' Aurispa. Liriiniu: lt. (Hasti 1886. (72 S.) 8. L. 1.50.
232 Scriptores latini. D. A. Cornelius Celsus — Charisius.
A. CorBelius Celsus.
Schanz, Martin: Ueber die Schriften des Cornelius Celsus. In: Rheinisches
Mu5<eum für Philologie 36 (1881) p. 362-379.
Schwalle, Ludwig: Die 0{iiniones philosophorum des Celsus. In: Hermes 19
(18841 p. 385—392.
Sepp, Simon: Die philosophische Richtung des Cornelius Celsus. 1893 siehe A.:
Scriptores philosophi.
Villaret: Aulus Cornelius Celsus über den Krebs. In: Deutsche medicinische
Wochenschrift 14 (1X88) Nr. 48 p. 990.
Censoriui de die natali liber. Ad codicum denuo collatorum fidem recen-
suit Johannes Cholodniak. St. Petersburg: C. Ricker 1889. (TII,
79 S.) 8. ■ M. 1.
Censorinus, s. Textes d'auteurs grec« et romains relatifs au Judaisme . . . par Thöodore
Rein eh. li-Q-, (1 1 p. 67).
Bergk, Theodor: Lex Plaetoria bei Censorinus c. 24. 3 (1873). In des Verf. Kleine
philologische Schriften 2 [Halle a. S. ]88o) p. 759.
Fröhner, Willie'm: Censorinus de dienat. VII. 1884 siehe C. : Collectiones (p. 8).
Hofmann, Georg: Ueber die Schrift des Censorinus, betitelt: ,.Dc die natali
liber'-. Progr. des Staatsgymn. Tri est 1891. (S 3—19). 8.
Hultsch, Friedrich: Zu dem Fragmentum Censorino adscriptuni. In : Jahrbücher
für classische Philologie 121 (1880) p. 2S8.
Meuser [lies: Meurer], Hermann: Z,u dem „Fragmentuni Censorino adscriptum".
In: Philologus 39 (1-.80) p. 180—181.
Tannery, Paul: Censorin, d. d'e nat. XVIII, 10 (ed. Hultsch p. 39 1.12—13). 1889
siehe B.: Clemens Alexandrinus.
CnalcidlUS. Buecheler, Franciscua: Commentum per Calcidium NeapoUtanum
super carmine seculari Horati. 1880 siehe C. : Poetae.
ühalcidius. Chalcidii ex Graecis conversiones, s. Fragmenta poetarum ronianoruni
coUegit Aemilius Baehrens. 18s6 (p. 21).
Bonnet, Max: Die Handschriften von Montpellier H 360 (Sallustiusi und Paris
lat. 1019. (Macrobius, Sallustius, Chalcidius). In: Hermes 14 (1879) p. 157—159.
Gercke, Alfred: Eine platonische (Quelle des Neuplatonism\is. 1886 siehe A. :
Scriptores philo.'^ophi.
Stokes, Whitley: Irish gJosses and notes on Chalcidius. 1888 siehe: Anonymi (p. 113).
Charisius. Baehrens, Emil: Liv. Andren, bei Charis. S. 197. 16 K. 1884 siehe
C: Poetae.
Beck, Jan Wibert: Zur Quellenanalyse des Charisius. In: Philologus 48 (1889)
p. 255—267.
Bölte, Felix: Die (Quellen von Charisius I 15 und 17. Kritische Beiträge zur
Geschichte der römischen Nationalgrammatik. In: Jahrbücher für classische
Philologie 137 (1888) p. 401 -440.
Buecheler, Franciscus: Charis. p. 201. 12 K. 1879 siehe B.: Diogenes sinopensis.
— Charisius p. 242 K. 1882 siehe: Fronte.
Froehde, Oscar: De C. Julio Romano Charisii auctore. 1892 siehe: Julius
Roman u s.
(ioetz, Georg: Charisii locutiones ad litterarum ordinem digestae. 1888 siehe C. :
Collectiones (p. 9).
Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei den lateinischen
Grammalikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatici.
— Die jetzige Gestalt der Grammatik des Charisius. In; Rheinisches Museum für
Philologie 51 (1896) p. 401—440.
Karbaum, Hermann: De origine exemplorum, quae ex Ciceronis scriptis a
Charisio . . . aliis grammaticis latinis allata sunt. 1889 siehe: M. Tullius Cicero.
Kummrow, Hermann: Quao ratio intercedat inter Diomedem et Charisium . . .,
et qua ratione exseribendi usus sit Diomedes. 1880 siehe C. : Scriptores
grammatici.
Marschall, Carolus: De Q. Remmii Palaemonis libris grammaticis. 1887 siehe:
Remmius Palaemon.
Monceaux, Paul: Les rhöteurs du IV« siecle. — Victorin. — Serviiis le Maure et
Charisius. — Aure lius Victor. In des Verf. Les Africains {Paris 1894) p. 401—424.
Morasso, Mario: Studi sui grammatici latini in relazione al diritto romano.
III. Contributo dei grammatici Diomedes e Charisius alla teoria del nome
romano: saggio di una teoria sui nomi. Oenvva : Tip. Snrilomuti 1893. (2t S.) 8.
— Studi sui grammatici latini in relazione al diritto romano. Contributo dei
grammatici Charisio e Diomede alla teoria delle cose in relazione alla distinzione
fra res corporales e Incorporales. In: Rivista italiana per le scienze giuridiehe
17 (1894) p. 101—125.
Charisius — M. Tulli Ciceronis scripta. 233
( ' h a r i s i u s.
Mueller, Hermann Johannes : Charis. III p. 264, G. 1881 siehe: Anthologia latina.
>fettleship, Henry: Charisius [p. 156. 187J. 1886 siehe C: Collectiones (p. 12).
— Part of the Excerpta Charisii and the fragment de Idiomatibus generum printed
in the fourth volume of Keil's ßrammatiei latini. In: The .Journal of Philo-
logy 15 (188u) p. 27—28.
— Charisius p. 105 K. 1888 siehe C. : Collectiones (p. 12).
No umann , Hermann : De Plinii dubii sermonis libris Charisii et Prisciani fontibus.
Dissert. inaug. Kiliaf : L/ps/iis <t Tixclur 1881. (61 S.) 8. M. 2.
Wölfflin, Eduard: Suilla. Sulla [C. Sempronius Gracchus bei Charis. p. 196.
27 K.]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 3,54.
Chilpericus. Manitius, Max: Chilpericus Kex. 1889 siehe C. : Poetae.
Cnintllae carmen. Recensuit Alexander Riese. 1870. -1906 in: Anthologia latiiiu
Nr. 494.
Chromatius aquile iensis. Weyman, Carl: Passivus (ZU Chromatiu.s von
Aquileia). 1893 siehe C. : Collectiones (p. 17).
Chronica. — Chronographus. — Consularia siehe: Anonymi (Scrip-
tores historici).
M. Tulli Cicerouis scripta quae inanserunt omnia. Recognovit Carolus
Fridericus Wilhelmus Mueller. 4 partes in 10 voll. Lij^siae: B. G.
Teubner 1878—1898. 8. M. '^6.20.
M. TuUii Ciceronis opera rhetorica recognovit Gulielmus Friedrich.
Vol. I continens libros ad C. Herennium et de inventione. Memorabilia vitae
Ciceronis per annos digesta praescripta sunt. 1884. (CXXV, 2P.i S.) M. 1.60.
„ II continens de oratore libros, Brutum, Oratorem, de optimo genere oratorum,
Partitiones oratorias, Topica. 1891. (LXXVIII, 449 S.) M. 2.4o.
Partis II vol. I continens orationes pro Quinctio, pro S. Roscio amerino, pro y. Roscio
comoedo, Div. in i^. Caecilium, in C. Verrem. 1880. (CX, 499 S.) M. 2.40.
II vol. U continens orationes pro TuUio, pro Fonteio, pro Caecina, de imperio
Cn. Pompei, pro Cluentio, de lege agraria, pro C. Rabirio perd., in Catilinam,
pro Murena, pro Sulla, pro Aroliia poeta, pro Flacco, cum senatui gi'atias
egit, cum populo gratias egit, de domo sua, de haruspicum response. 1885.
(CXXXIV, 541 S.) M. 2.40.
., II vol. III continens orationes pro Sestio, in Vatinium, pro Caelio, de provinciis
consularibus, pro Balbo, in Pisonem, pro Plancio, pro Scauro, pro C. Rabirio
Postumd, pro Milone, pro Marcelli>, pro Ligario, pro rege Deiotaro, in M.
Antonium philippicas XIV. 1S86. (CXXIX, 568 S., 1 Bl.J M. 2.40.
„ III vol. I continens epistularum ad familiäres, quae dicuntur, lil)ros sedecim,
epistularum ad t^. fratrem libros tres, Q. Ciceronis de petitione ad M. fratrem
epistulam, eiusdem versus quosdam de XII signis. 1896. (LXXXVIII,
577 S., 1 S. ung.) M. 3.60.
„ III vol. II continens epistularum ad Atticum libros sedecim, epistularum ad
M. Brutum libros duos, Pseudociceronis epistulam ad Octavlum. 1898.
(CLIX, 565 S.) M. 4.20.
„ IV vol. I continens Academica, de tinibus bonorum et malorum libros, tuscu-
lanas disputationes. 1878. (XLVI, 466 S.) M. 2.40.
„ IV vol. II continens libros de natura deorum, de <livinatione , de fato, de re
publica, de legibus. 1878. (XLVIII, 450 S.) M. 2.40.
„ IV vol. III continens libros de officiis, Catonem maiorem de senectute, Laelium
de amicitia, Paradoxa, Timaeum, Fragmenta. 1879. (LXT, 4.S4 S.) M. 2.40.
Auch in folgenden einzelnen Abteilungen:
Nr. 1. Rhetorica ad Herennium. M. —.75.
„ 2. De inventione. M. — .75.
„ 3. De oratore. M. 1.
, 4. Brutus. M. —.60.
„ 5. Orator. M. —.45.
„ 6. De optimo genere oratorum, Partitiones et Topica. M. —.45.
„ 7. Orationes pro P. Quinctio, pro Sex. Roscio amerino, pro (.}. Koscio comoedo.
M. —.60.
„ 8. Divinatio in Q. Caecilium, actio in C. Verrem prima. M. —.45.
„ 9a. Actionis in C. Verrem secundae sive accusationis üb. 1 — 111. M. — .90.
„ 9b. Actionis in C. Vorrem secundae sive accusationis IIb. IV. V. M. — .45.
„ 10. Orationes pro M. Tullio, pro M. Fonteio, pro A. Caecina, de imperio Cn.
Pompeii (pro lege Manilia). M. — .45.
„ 11. Orationes pro A. Cluentio llal)ito, de lege agraria tn-s , pro C. Rabirio
perduellionis reo. M. — .75.
r, 12. Orationes in L. Catilinam, pro L. Murena. M. — .60.
234 Scriptores latini. D. M. TuUi Ciceronis scripta. — Epistulae.
M. Tullius Cicero.
M. Tulli Ciceronis scripta quae manservint omnia. (Contin.)
Nr. 13. Orationes pro P. Sulla, pro A. Licinio Avchia poeta, pro L. Flacco. M. — .45.
„ 14. Orationes post reditum in senatu et post reditum ad Quirites habitae, de
domo sua, de haruspicum response. M. — .60.
„ li. Orationes pro P. Sestio, in P. Vatinium, pro M. Caelio. M. —.60.
„ 10. Orationes de provinciis consularibus, pro L. Cornelio Balbo, in L. Calpurnium
Pisonem, pro Cn. Plancio, pro Rabirio Po.stumo. M. —.60.
„ 17. Orationes pro T. Annio Milone, pro M. Marcello, pro Q. Ligario, pro rege
Deiotiiro. M. — .45.
, 18. Orationes in M. Antonium Philippicae XIV. M. — .90.
„ 19. Epistularum ad familiäres libri I — IV. M. — .90.
„ '<20. Epistularum ad familiäres libri V— VIII. M. —.90.
., 21. Epistularum ad familiäres libri IX — XII. M. — .90.
„ j!2. Epistularum ad familiäres libri XIII— XVI. M. — .90.
„ 23. Epistulae ad Quintum fratrem, Q. Ciceronis cb» petitione ad M.fratrem epistula,
eiusdem versus quidam de .MI signis.
„ 24. Epistularum ad Atticum libri I— IV.
„ 2b. Epistularum ad Atticum libri V — VIII.
„ 26. Epistularum ad Atticum libri IX — XII.
„ 27. Epistularum ad Atticum libri XllI— XVI.
„ 28. Epistularum ad Brutum libri duo et epistula ad Octavium.
„ 29. Academicorum ad M. Varronem libri duo.
„ 30. De finibus bonorum et malorum libri quin quo.
„ 31. Tusculanarum disputationura libri quinque.
„ 32. De natura deorum libri tres.
„ 33. De divinatione libri duo, librorum de fato quae manser\int.
„ 34. De re publica librorum sex quae supersunt.
„ 35. De legibus libri tres.
„ 36. De officiis ad IMarcum filium libri tres.
„ 37. Cato maior de senectute, Laelius de amicitia, Paradoxa.
Inhalt von Nr. 12 = Pars I, vol. I. Nr. 19—23 = Pars III, vol. I.
, 3- 6 = „ I, „ II. „ 24-28 = „ II], „ II.
« 7— 9 = , II, „ I. I „ 29—31 = „ IV, , I.
„ 10-14 = , II, „ II. ' „ 32-3) -- „ IV, „ II.
„ 15-18 = „ II. „ III. I „ 36—37 = „ IV. „ III.
Marcus Tullius Cicero. [Works]. Interlinearly translation by Hamilton and Clark.
(1888) siehe unten die Übersetzungen.
M.
—.60.
M. 1.
M. 1.
M. 1.
M. 1.
M.
—.60.
M.
—.60.
M.
—.90.
M.
—.75.
M.
—.60.
M.
—.60.
M.
— .60.
M.
-.60.
M.
—.60.
M.
-.45.
Marci Tullii Ciceronis opera nonnullis Patrum societatis Jesu notis
illustrata. Turonibus: Manie et fiJ. 8.
Tomus II ad usum humanistaruni (1878. 1898). (160 S.)
Epistolae et historiae selectae. Tomus IV ad usum quartanorum. (1879. 1909). (184 S.)
Epistolae et historiae selectae. Tomus V ad usum quintanorum. (1878. 190.5J. (132 S.)
Tomus VI ad usum sextanorum. (1878. 1897). (72 S.)
Selecta Marci Tullii Ciceronis opera notis illustrata et in quatuor partes
distributa. Paris et Ijyun: H. Pelayaud. 8.
Pars primaprosodiaesignisadornata ad usum quartanorum. TomusO. 1881. (Xn,240S.)
Pars secunda ad usviin tertianorum. Tomus 10. 1878. (214 S.)
Pars tertia ad usum humanistarum. Pars quarta ad usum rhetoricorum. 2 vol.
1880. (480 S.)
Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judai'sme reunis . . . par Theodore Rein ac h.
1895 siehe A. : Scriptores (I 1 p. 67).
Epistulae.
The correspondence of M. Tullius Cicero, arranged according to its
chronological order; with a revision of the text, a commentarv, and
introductory essays. By Robert Yelverton Tyrrell and Louis Claude
P urser. 7 vol Dublin: Hodgef' , Fiqqis d- Co. Lo>h1o)i: Longmans,
Green, S Co. (1879 ff.) 1890—1904. 8. " ' 84 sh. 6 d.
Vol. I. Third edition. (1879. 1885) 1904. [VU, 465 S.) Sh. 12.
, II. Seeond edition. (1886) 1900. (LXXVI, 305 S.) Sh. 12.
„ III. 1890. (CIX, 318 S.) Sh. l.'.
„ IV. 1894. (CI, 1 S. ung., 513 S.) Sh. 15.
„ V. 1897. (LX.XV, 422 S.) Sh. 14.
., VI. 1899. (CXVII, 317 S.) Sh. 12.
„ VII. Index. 1901. (2 Bl., 167 S.) 7 sh. 6 d.
M. TuUi Ciceronis epistulae. 235
M. Tullius Ciuero.
Epistulae ad Atticuin.
M. Tullii Ciceronis epistolarum ad T. Pomponium Atticum libri XVI.
Recensuit et adnotatione illustravit Johannes Cornelius Gerardus Boot.
Editio altera emendata et aucta. Amstelodami : J. Midier (1865. 1866)
1886. (XXIV, 76i S., 1 Bl.) 8. F. 10.
The letters of Cicero to Atticus. Book I. With notes and an essay on
the author. Edited by Alfred Pretor. Foiirth edition. London:
G. Bell and Som. Cambrid(fe : Dciqhton, Bell and Co. (1873) 1902. (XXII,
13:i S., 1 S. ung.) 8. ' ' 4 sh. 6 d.
Letters of Cicero to Atticus. Book II. With introduction , notes and
appendices. Edited by Alfred Pretor. Cambridqe: At the Utnversiti/
Press 1898. (X, 147 S.") 8. ' Sh. ;i
Cicero: Ad Atticum IV. Edited, with introduction and notes, by John
Hampden Haydon. London: W. B. Clive (1893). (73 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Cicero ad Atticum IV with notes & by J.Brown. London: Sw. Sonnen-
schein 1894. 8. 1 sh. 6 d.
M. Tullii Ciceronis Epistularum ad Atticum liber duodecinius. [Edidit] Otto Eduardus
Schmidt in: Der Briefwechsel des M. Tullius Cicero . . . (itipziy 1893) p. 405—497.
M. Tullii Ciceronis Epistularum ad Atticum liber tertius decimus. [Edidit] Otto Eduardus
Schmidt in: Der Briefwechsel des M. Tullius Cicero . . . {Leipzig 189.S) p. 497 — 530.
Epistulae ad familiäres.
M. TuUi Ciceronis epistularum libri sedecim edidit Ludovicus Mendels-
sohn. Accedunt tabulae chronologicae ab Aemilio Koernero et Ottone
Eduardo Schmidtio confectae. Lipsiae: B. G. Teuhner 1893. (XXXII S.,
1 El., 460 S.) 8. M. 12.
Scelta di lettere famigliari di M. Tullio Cicerone con note italiane di
Giuseppe Tigri. \^<^ edizione riveduta e corretta da Ferdinando
Carlesi. Prato: Alberqhetti (1848) 1904., (VIII, 151 S.) 8. L. 1.
Ciceron. Choix de lettres familieres. Edition classique accompagnee
de remarques et de notes grammaticales , philologiques et historiques
par D. Marie. Paris: Delalain freres (1878). (104 S.) 8.
Willmann, Hermann: Ein Brief Ciceros (ad fam. V 12). In: Progr. des Gymn. Halber-
stadt zum Jubilaeum von Wilhelm Bormann. 1683 p. 7 — 16. 4.
Mit Übersetzung ins Deutsche.
Cicerone, Epist. ad fam. [1884 -] 1897 siehe A.: Scriptores p. 06 (CoUezione Fiorentina).
Delle lettere familiari di Marco Tullio Cicerone. Libro I. Pisa: Tip.
economica 1887. (S. 1—20). 8.
Raccolta di classici latini con traduzione letterale italiana di Stefano Kossi.
Le lettere di M. Tullio Cicerone con note grammaticali di Stefano Eossi.
Disp. la- Pisa: Tip. Kconomka 1888. (74 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis (ex sedecim ad familiäres libris). Epistolae duodecim
selectae. Laude Pompeia: Typ. Quirici et Camagni 1890. (15 S.) 8.
Lettres de Caelius ä Ciceron (VIII«' livre des „Lettres familieres"). Texte
latin, publie avec une commentaire critique et explicatif et une intro-
duction par Ferdinand Antoine. Paris: Colin et Cie 1894. (184 S.) 8.
Fr. 4.
Cicero [ad Metell. et Meteil. ad Cic] siehe: The Palaeographical Society . . . 1894.
(Plate 97). (p. 2).
Epistulae ad Quiiitum fratreni.
M. Tullii Ciceronis ad Quintum fratrem epistola prima. Texte latin
publie avec un commentaire critique et explicatif et une introduction
par Ferdinand Antoine. Pam.- C. A'/mcA-s/ec/.- 1888. (XL VIII, 78 S.) 8.
Fr. 3.
Epistulae selectae.
M. Tullii Ciceronis eyjistulae selectae temporum ordine compositae. Fin-
den Schulgebrauch mit Einleitungen und erklärenden Anmerkungen
versehen von Karl Friedrich Süpfle. 11. umgearbeitete und vei'-
beaserte Auflage von Ernst Boeckel. Heidclherq: ('. Winter Verl. (1836)
1908. (LXIV, 408 S., 1 Taf.) 8. ' M. 2 50.
236 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis epistulae.
M. Tulli VIS Cicero.
M. T. Ciceronis epistolae selectae. Lettres choisies de Ciceron. Nouvelle
edition d'apres les meilleurs textes, renfermant des notes liistoriques,
geographiques et grammaticales, une vie de l'auteur et une appreciation
de ses lettres par A. Lehugeur. Parifi: Belin (1857) 1881. (VII,
96 S.) 8.
M. T. Ciceronis epistolae selectae. Edition classique precedee d'une notier
litteraire par D. Turnebe. Farif^: DeJalain frf'ref^ (1857) 1878. (XXIV,
88 S.) 8.
Selectae M. T. Ciceronis epistolae. Texte revu avec sommaires et notes
en fran9ais par Frederic Dübner. Parift et Lyon: V. Lecoff're (1858)
1880. (3ö S.) 8.
Ausgewählte Briefe von M. Tullius Cicero. Ei'klärt von Friedrich Hof-
mann. 2 Bändchen. Berlin: Weidmännische JBuchh.{lS(50. 1818). 8. M. 5.10.
Erstes Bändchen. Siebente Auflage, besorgt von Wilhelm Stern köpf. (1860)
1898. (VIII, 305 S.) - .^ ^^
Zweites Bändchen. Bearbeitet von Georg Andresen. Dritte Auflage (1878) 1895.
(VI, 229 S.) M. 2.10.
Ciceros ausgewählte Briefe. Für den Scbulgebravich erklärt von Josef
Frey. 6. Auflage. Leiimg tmd Berlin: B. G. Tenhner {18M) 1901. (VIII,
166, 130 S.) 8. M. 2.'^0.
M. Tullii Ciceronis epistolae selectae. Testo commentato per uso delle
scuole da Francesco Turris. 2» edizione. Firenze: Succ. Le Moyinier
(1868) 1883. 8. L. 2.50.
Cicero. Selected letters witli english introductions, notes, and appendices
by Albert Watson. Fourth edition. Oxford: At tlie Clarendon Press
(1870) 1891. (XXXV, 672 S.) 8. _ Sh. 18.
M. Tullii Ciceronis Epistolae selectae XXIII. Med förklaringar af
Andreas Fr ig eil. 2:a förbättrade uppl. Stockliolm: P. A. Norstedt
d- S:r. (1872. 1884) 1900. (102 S.) 8. ^ ^ _ Kr. 1.
Kix^fjiorog iTiimolal xar' ^xloyijv /una arifAiiO)atwv vna Evuyytkiov K.
KoqiviioTov. 'A f^ y] V T] a 1 1' : Tvn. „// « A «^ >j()'o i'?" 1878. 8.
M. T. Ciceronis epistolae selectae. Choix de lettres de Ciceron. Nouvelle
edition d'apres les meilleurs textes, avec notes historiques, geographi-
ques et grammaticales par F. Frontin. Pari><: Garnier freres (1879).
(XII, 106 S.) 8.
M. Tullivis Cicero. Epistulae selectae recognovit Reinhold Klotz. Nexr
York: Harper <(■ bros. 1879. 8. _ Cts. 42.
Select epistles of Cicero arranged with brief notes for use in junior
forms by George Long. Cambridge : Deigliton , Bell and Co. London :
Whittaker and Co., G. Bell and Sons 1880. (VII, 77 S.) 8. 1 sh. 6 d.
M. ,T. Ciceronis epistolae selectae. Choix de lettres familieres de Ciceron.
Edition classique, avec des arguments et des notes en fran9ais par
A. Soulie. Paris: Poussielgue freres 1880. (X, 102 S.) 8.
Ciceron. Choix de lettres. Texte latin, publie avec une introduction,
des analyses et des notes par Victor Cucheval. Paris: Hachette et
Cie. (1881) 1906. (306 _S.) 8. ^ _ Fr. 2.
Ciceron. Lettres choisies. Nouvelle edition d'apres les meilleurs textes
avec des notes en fran9ais par ,1. Heileu. Paris: Delaqrave 1882.
(H, 108 S.) 8. * Fr. —.60.
Select letters of Cicero. Edited for the use of schools by George Edward
.leans. London: Macmillan and Co. 1882. (XII, 113 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicerone in esiglio. Lettere scelte e ordinate chronologicamente con
note e appendici storiche per cura di Attilio de-Marchi. Seconda
edizione riveduta secondo i programmi ministeriali. Milano: D. Briola
(1882) 1897. (1 BL, 94 S., 1 Bl.) 8. L. 1.
Cicero. Epistolae selectae ex R. Klotzii recensione curante Oswaldo
Berrini. Tormo: P^rawa (1871)_ 1883. (165 S.) 8. L. — .80.
Settanta lettere scelte di M. Tullio Cicerone commentate da Augusto
Corradi. Torino: E. Loescher 1884. (XXIV, 197 S.) 8. L. 2.50.
M. Tulli Ciceronie epistvüae. 237
M. Tullius Cicero.
Lettere scelte annotate da Augusto Corradi. Seconda edizione intera-
mente rifatta. Ibidem 1909. (XXIV, 183 S.) s. L. 2.50.
Ciceron. Lettres choisies avec une inti'oduction et des notes par Charles
Lebaigue. Paris: F" Belin et fils (1884) 1892. (231 S.) 8. Fr. 1.50.
M. Tullii Ciceronis epistulae selectae scholarum in usum ad optimarum
editionum fidem recensuit Carolus Fumagalli. Editio tertia superi-
oribus correctior. Mediolani: Albrighi, Segati et soc. (1883) 1899. (62 S.) 8.
^ L. —.30.
M. Tullii Ciceronis epistolae selectae con note italiane di Carlo Fuma-
galli. Seconda edizione. Ibidem (1883) 1887. (101 S.) 8. L. 1.10.
M. Tullii Ciceronis epistulae selectae ad uso dei ginnasi con note italiane
di Carlo Fumagalli. Terza edizione. Ibidem 1902. (101 S.) S. L. 1.10.
Letters of Cicero. Selected and edited with introduction and notes by
John Henry M u i r h e ad. Loyidon: Biviuqtons \9>^^. (XLVIII, 287 S.) 8.
Sh. 6.
M. Tullii Ciceronis epistolarum selectarum liber primus. Nova impressio
(XV) iuxta editionem teubnerianam Lipsiae. Ang^istae Taur.: Ex off.
salesiann (1886-) 1907. (48 S.) 8. L. —.20.
M. Tullii Ciceronis epistolarum selectarum liber secundus. Editio 11.
Äwjustae Taur.: Ex off. mJeHiana (18872) 1904 (41 s.) S. L. —.40.
M. T. Ciceronis epistolarum selectarum liber I et IL Editio 4. Augustac
Taur.: Ex off. salesiana 1891. (47, 41 S.) 8. L. —.40.
M. Tullii Ciceronis epistolarum selectarum libri quatuorad usumscholarum.
Augustae Taur.: Ex typ. H. Marietti 1889. (107 S.) 8.
Selected letters of M. Tullius Cicero with introduction and notes bv
A. P. Montague. FhUadelphia: Eldredgc d- Bro. 1890. 8. $ I.IÖ.
Cicero in his letters. Edited with notes by Robert Yelverton Tyrrell.
London and Neto York: Macmillan and 'Co. 1891. (CXIII, 336 S.) 8.
4 sh. 6 d.
Ausgewählte Briefe Ciceros und seiner Zeitgenossen. Zur Einführung
in das Verständnis des Zeitalters Ciceros. Herausgegeben von Friedrich
Alv. Einleitung und Text. 7. Auflage. Berlin: Weidmann (1892)
1908. (VIII, 167 S.) 8. M. 1.80.
Ausgewählte Briefe Ciceros und seiner Zeitgenossen. Anmerkungen für den .Schul-
gebrauch. Von Friedrich Aly. Zweite verbesserte Auflage. Berlin: Weidmann
190.5. (« S.) 8. M. ].
Selected orations and letters of Cicero with introduction and notes edited
by Harold W. Johns ton. Chicago: Albert, Scott d- Co. 1892. 8. $ 1.25.
M. Tullii Ciceronis orationes et epistolae selectae. Select orations and
letters of Cicero. With an introduction, notes, and vocabulary by
Francis W. K eis ey. Boston: All yn d- Bacon 1892. (VIII, 367, 142 S.) 8.
$ 1.25.
Ciceron. Lettres choisies, editiou classique par F. Juet. 2« edition.
Paris: Pousfiiplgue (1893) 1903. (XXH, 230 S.) 8. Fr. 1.60.
Auswahl aus Ciceros Briefen. Für den Schulgebrauch mit sachlichen
Einleitungen zu allen Schreiben herausgegeben von Adolf Lange.
Paderborn: F. Schöningh 1893. (172 S., 4 Fig.) 8. M. 1.40.
Kommentar zur Auswahl aus Ciceros Briefen von Adolf Lange. Ebnula 1900.
(101 S.) 8. M. 1.
Ausgewählte Briefe Ciceros. Für den Schulgebrauch herausgegeben von
HansLuthmer. Mit 6 Abbildungen. Leipzig : G. Freiitan 189S. (XXII,
122 S.) 8. ^^ M. -.90.
Dazu: Schüler- Kommentar zu den ausgewählten Briefen Ciceros. FMndit 1893.
(32 S.) 8. M. —.30.
M. Tullii Ciceronis epistulae selectae. Für den Schulgebrauch erklärt
vonPeterDettweiler. dotha: F. A.Perthe>< {189^1901.1911. 8. M. 2.40.
Kommentar unterm Text. 3. Auflage. 1901. (X, 230 S.)
Text und Kommentar getrennt. .5. Auflage bearbeitet von Rudolf Mücke. 1911
(X, 100; IV, 1.53 .S.)
238 Scriptores latini. D. M. TuUi Ciceronis epistulae. — Orationes.
M. Tullivis Cicero.
Ciceron. Choix de lettres. Texte latin etabli et annote avec une intro-
diiction et vin lexique historique par Joseph Antoine Hild. Farin:
CuNn et Cie. 1895. (XVI, 455 S.) 8. Fr. 3.
Ausgewählte Briefe aus ciceronischer Zeit. Herausgegeben von Carl
Bar dt. Text. Mit einer Karte. 8. Auflage. Leipzig: B. (i. Texihner
(1896) 191U. (VI, 238 S.) 8. ' M. 1.80.
Kommentar. I. Brief 1—61. 1898. (XXXIX, 2.36 S.) M. 1.80.
II. „ 62-114. 1900. (S. 237-496, 1 Bl.) M. 1.60.
Verkürzte Ausgabe. 1905. (XXII, 303 S.) M. 2.40.
Hilfsheft : Zur Technik des Übersetzens. 1901. (IV, 67 S.) M. —.60.
Ciceros Briefe. Auswahl für den Schulgebrauch bearbeitet und erläutert
von Rudolf Franz. Bielefeld und Leipzig: Velliaqen und Klasi)ig 1896. 8.
M. 2.90.
Text. (XX, 329 S.) M. 2.
Kommentar. (95 S.) M. —.90.
Selected letters of Cicero. Edited, with introduction and notes, by Frank
Frost Abbott. Boston, U. S. A., and London .- Ginn d; Co. 1897. (LXXVI,
315 S.) 8. I 1.35.
Orationes selectae.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae XIV. Editio vigesima prima
emendatior quam post editiones Ernestii, Seyfferti, Ecksteinii cviravit
Otto Heine Halifi: LH»: Orphanotr. (1719 sqq.) 1883. (VIII, 395 S.,
1 S. ung.) 8. M. 2.30.
Pars I. Pro S. Roscio amerino. Pro lege manilia. Editio XXII. 1893. (VIII,
(i7 S.) M. —.60.
„ II. Orationes catilinariae IV. Pro Licinio Archia poeta. Pro L. Murena.
Editio XXII emendatior. 1895. (S. 69—166). M. —.60.
„ III. Pro T. Annio Milone. Pro P. Sestio. Pro Q. Ligario. Pro rege Deiotaro.
Editio vigesima prima emendatior. 1902. (S. 165 — 294). M. —.60.
,, IV. Accusationis in Verrem über IV. Oratio Philippica II in M. Antoniura.
1871. M. -.50.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae decem. Ex recensione Joannis
Nicolai M a d v i g i i. 8. editio curante Ohristianus Joergensen.
Haunioe: Gißdendal (1841) 1899. 8. Kr. 2.25.
Pro Koscio am. De imp. Cn. Pomp. In Catilinam. Pro Archia. Pro Milone. Pro
Ligario. Pro rege Deiot.
Ciceros 14 ausgewählte Reden. Nach Ferdinand Schultz' zweiter Aus-
gabe unter Zugrundelegung des Orelli-Halmschen Textes. Faderboni :
F. Schöningh (1843. 1858). 1878. 1879. 1898. 8.
I. Die vier Reden gegen Catilina. 1878. (63 S.) M. —.55.
II. Die Reden de imperio Cn. Pompei (pro lege manilia) und pro Archia poeta.
2. Auflage von Adolf Lange. (1879) 1898. (92 S.) M. —.80.
Ciceros ausgewählte Reden. Erklärt von Karl Halm. 7 Bände. Berlin:
Weidmann sehe Buchhandlung. 8. M. 10.35.
1. Band. Die Reden für Sex. Roscius aus Ameria und über das Imperium des Cn.
Pompeius. 12. Auflage besorgt von Wilhelm Stern köpf. (1854) 1910.
(VIII, 173 S.) M. l.tiO.
2. ,, Die Rede gegen Q. Caecilius und der Anklagerede gegen C. Verres viertes
und fünftes Buch. Zehnte, umgearbeitete Auflage besorgt von Georg
Laubmann. Mit einer Karte von Sicilien (1852) 1900. (-.'112 S.) M. 2.40.
3. .. Reden gegen L. Sergius Catilina und für den Dichter Archia.s. 14. ver-
besserte Auflage besorgt von Georg La ubman ii. (1851) 1900. (1 Bl., 142 S.)
M. 1.20.
4. ., Ciceros Rede für Publius Sestius. Sechste, verbesserte Auflage besorgt
von Georg Laubmann. (1858) ]8S(). (VI, 123 S.) M. 1.20.
5. ,, Ciceros Reden für T. Annius Milo, für Q. Ligarius und für den König
Dejotarus. Zehnte, verbesserte Auflage besorgt von Georg La üb mann.
(1850) 1899. (152 S.) M. 1.35.
(i. ., Ciceros erste und zweite philippische Rede. 8. timgearbeitete Auflage
besorgt von Georg Laubmann. (18:i6l I9:i5. (138 S.) M. 1.20.
7. ., Ciceros Reden für L. Murena und für P. Sulla. Fünfte, umgearbeitete
Auflage besorgt von Georg Laubmann. (1866) 1893. (147 S.) M. 1.50.
M. Tulli Ciceronis orationes. 239
M. Tullivis Cicero.
M. T. Cicero t;dvalgte Taler, bearb. til Skolebrug af Hans Henrik Lef olii.
1 Dels -i Hefte. Talerne mod Catiiina. 2. I^dg. Kopenhagen: Beitzel
1878. 8. Kr. 1.70.
M. Tullio Cicerone. Orazioni scelte con note italiane di Raffaello
Marcbesi. Quinta edizione. Fiato: ÄJberghetti (1856). 8.
Vol. I. Orazioni in difesa di Quinzio , di S. Roscm, di Archia. Edizione curata di
C. Cesconi. 1905. (139 S.) /^ L. —.75.
„ II — IV. Ediziont) riveduta e corretta da Feiice Ramorino.
Orazione in difesa di Cn. Plancio. 1907. (60 S.) L. —.75.
Orazione in difesa di T. Annio Milone. 1907. (71 S.) L. —.75.
Orazioni in difesa di M. Marcello, di Q. Ligario, del re Deiotaro. 1907. (64 S.)
L. —.75.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae VIII. Med förklarande anmärk-
ningar utg. af R. Törnebladh. .5:e uppl. Stocliliohn : F. A. Nomtedt
& S:r. (1862) 1891. (274 S.) 8. Kr. 3.50.
In Catilin. De imp. Cn. Pomp. Pro Archia poeta. Pro Sexto Koscio. Pro Milone.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae XVIII. Ex recognitione Caroli
Halmii. Editio altera curavit Georgius Laub mann. 2 partes.
Berolini: Weidmann (1868) 1887. 1899. 8. M. 2.55.
Pars prior. Orationes pro S. Roscio amerino, in Q. Caecilium, in Verreni libri IUI
et V, de imperio Cn. Pompei, in L. Catilinam continens. (1868) 1887. (204 S.)
M. —.75.
Pars posterior. Orationes pro L. Murena, pro P. Sulla, pro Archia poeta, pro P.
Sestio, pro T. Milone, pro Q. Ligario, pro rege Deiotaro, in M. Antonium I. II
continens. (1868) 1889. (206 S.) M. 1.80.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae brevibus sclioliis illustratae in usum
scbolarum curante Tboma Vallaurio. Aufiin^tne Taur.: Ex ti/jK ff.
MaricHi (1868) 1884. (280 8.) 8. ' ' L. 2.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae XIX. In usum scholarum ediderunt
indices et memorabilia vitae Ciceronis adiecerunt Alfredus Eberhard
et Wilhelmus Hirse lifelder. Editio altera. Lipsiae: B. G. Teubner
(1874) 1879 u. ö. (XIX, 690 S.) 8. M. 2.
Orationes pro Roscio amerino, in Verrem 11. IV. V, de imperio Cn. Pompei, in
Catilinam IV, pro Murena, pro Sulla, pro Archia, pro Sestio, pro Plancio,
pro Milone, pro Ligario, pro rege Doiotaro, in Antonium Philippicae I. II,
Divinatio in Caecilium.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae curante Thoma Vallaurio.
Augustae Taur.: G. B. Paraila et soc. (1877) 1886. (208 S.) 8. L. 1.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae adnotationibus auctae in usum
scbolarum curante Thoma Vallaurio. Editio altera. Ibidem (1877)
1884. (2.30 S.) 8. L. 1.60.
Pro Archia. Ad Quirites post reditum. Pro Milone. Pro Ligario. Pro Marcello.
Pro rege Deiot. In Catil. I. Pro lege man. Philipp. III. In Verr. de signis.
Valda tal af Cicero. Udg. med förklarande anmärkningar af Carl
Synnerberg. I. Orationes selectae XI. //e/.smr//ors: A'. A TToZm 1878.
(lil, 170 S.) 8. ■ Fmk. 3.
Pro Roscio am. De imp. Cn. Pomp. Invect. in Catil. Pro Archia poeta. Pro
Milone. Pro Ligario. Pro rege Deiot. Philipp. I.
M. T. Ciceronis orationes. Edition classique precedee d'une notice
litteraire par Felix Deltour. 2 partes. Paris: Delalain freres (188U.
1882) 1902. 190-^. 8. Fr. 3.50.
Pars prima: De signis. De suppliciis. Pro Archia. Pro Marcello. Pro Roscio
amerino. Philippicae VII et IX. (1882. 1903). (XXIV, 247 S.)
Pars secunda: In Catilinam IV. Pro Milone. Pro Ligario. Pro lege manilia. Pro
Murena. Philippica II. (1880. 1902). (XXIV, 230 S.)
Select orations of Marcus Tullius Cicero with english notes by John
Richard King. Oxford: At the Clarendon Pre^s 1880. (VI S., 2 BL,
152 S.) 8. 2 sh. 6 d.
In Verr. act. l. Pro imp. Cn. Pompei. Pro Archia. Oratio Phil. IX.
240 Scriptores latiui. D. M. Tulli Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
M. Tulli Ciceronis orationes selectae. Scholarum in usum edidit Her-
niannus Nohl. 6 voll. Lipsiae: G. Freytag 1884—1891. 8.
Vol. I. Pro Sex. Roscio amerino oratio. 1884. (VlII, 40 S.) M. —.30.
II. In Q. Caecilium divinatio. In C. Verrem accusationis lib. fV. V. 1885.
(XIV, 134 S.) M. —.80.
., II r. De imperio Cn. Pompei oratio. In L. (Jatilinam orationes quattuor. 188S.
(XVI, fi.5 S.) M. -.50.
., IV. Pro L. Murena, pro P. Sulla, pro A. Licinio Archia poeta orationes. 1889.
Editio maior. (AVI, lOS S.) M. —.80. — Editio minor. M. —.50.
„ V. Pro T. Annio Milone, pro Q. Ligario, pro rege Deiotaro orationes. 1888.
(XIV, 60 S.) M. —..50.
., VI. Philippicarum libri I. II. III. 1891.
Editio maior. (XII, 87 S.) M. —.80. — Editio minor. M. — .r,0.
Select orations of Cicero chronologically arrauged, covering the entire
period of bis publice life. Edited bv J. H. and William Francis Allen
and James Bradstreet GreenougÜi. ßevised and illustrated edition,
with a special vocabulary prepared by Greenougb. Boston: Ginn ii~
Comp. (1886) 1896. (X7II, 1 S. ung., 250, 226, 194 S.) 8. $ 1.40.
Defence of Rose. Impeachment of Verr. Pompey's militarj' command. The con-
spiraoy of Catiline. The citizenship of Archias. Cicero's exile and return
(pro P. Sestio). l)efence of Milo. The pardon of Marcellus. Plea for Ligarius.
The struggle against Antony (Phil. XIV).
M. Tullius Cicero, Vier redevoeringen. I. De imperio Cn. Pompei.
II. Divinatio in Q. Caecilium. III. Actio prima in C. Verrem. IV. Pro
Q. Ligario. Met inleiding en aanteekeningen voorzien door J. G.
Scblimmer. Leuhm: E. J. Brill 1886. 8. F. —.90.
M. Tulli Ciceronis orationes selectae. Scholarum in usum edidit Aloisius
Kornitzer. Vindobonae: ('. Gerold fil. 8.
M. Tulli Ciceronis in L. Oatilinani orationes quattuor. Seh. in usum septimum edidit
A. K. (1888) 1910. M. —.70.
M. Tulli Ciceronis orationes pro T. Annio Milone, pro y. Ligario, pro rege Deiotaro.
Seh. in usum edidit A. K. Editio tertia correetior. (1888) 1905. M. —.90.
M. Tulli Ciceronis pro Sex. Roscio amerino oratio. Seh. in usum tertium edidit
A. K. (1888) 1906. (V, 72 S.) M. —.70.
M. Tulli Ciceronis in M. Antonium oratio philippica secunda. Seh. in usum edidit
A. K. 1889. (127 S., 1 Kartei. M. —.70.
M. Tulli Ciceronis oratio de imperio Cn. Pompei. Seh. in usum quartum edidit
A. K. (1889) 1906. (V, 54 S.) M. — .eo.
M. Tulli Ciceronis orationes pro P. .Sulla, pro A. Licinio Archia poeta. Seh. in
usum quintum edidit A. K. (1889) 1908. M. —.80.
M. Tulli Ciceronis in C. Verrem accusationis über quartus. Seh. in usiim edidit
A. K. 1889. (127 S., 1 Karte).* M. —.90.
M. Tulli Ciceronis in C. Verrem accusationis über quintus. Seh. in usum edidit
A. K. 1890. (120 S., 1 Bl., 1 Karte). M. —.90.
M. Tulli Ciceronis oratio pro P. Sestio. Seh. in usum edidit A. K. 1890. (V,
127 S.) 8. M. — .90.
M. Tulli Ciceronis pro L. Murena oratio. Seh. in usum edidit A. K. 1891. (1 Bl.,
79 S.) M. —.80;
M. Tulli Ciceronis orationes selectae XXI ex editione Caroli Friderici
Wilelmi Muelleri seorsum expressae. 2 partes. Lipsioe: B. G. Teuhner
1889. 1907. 8. M. 1.70.
I. Orationes pro S. Roscio amerino, in Q. Caecilium, in Verrem libri IV et V, pro
lege manilia s. de imperio Cn. Pompei, in L. Catilinam, pro L. Murena. 1889.
(326 S.) M. —.80.
II. Orationes pro P. Sulla, pro A. Licinio Archia poeta, pro P. Sestio, pro Cn. Planeio,
pro T. Annio Milone, pro M. Marcello, pro Q. Ligario, pro rege Deiotaro, orationes
philippicae I. II. XIV. 1889. 1907. (oU S.) M. —.90.
Discours choisis de Ciceron analyses et annotes par Jan Broeckart.
Seconde edition revue par F. Van de sype. 2 tomes. Bruxelles: Socictc
hehje de librairk (1890) 1892. 1895. 8. Fr. 8.
Tome I. Seconde edition. (1890) 1895. (192 S.) Fr. 1.50.
„ II. Nouvelle Edition. 1892. (VIII, 299 S.) Fr. 1..50.
Cicero. Selected orations and letters. With introduction . . . edited by Harold W. John-
ston. 1892 siehe: Epistulae selectae.
In Catil. Pro Mur. Pro Sulla. Pro Sest. Pro Mil.
M. Tulli Ciceronis orationes. 241
M. Tullius Cicero.
M. TuUii Ciceronis orationes et epistolao selecfcae . . . by Francis W. Kelsey. 1892
siehe: Epistulae selectae.
In Catil. Pro imp. Cn. Pompei. Pro Archia. Pro Marcello. Philipp. IV.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae [cvirante Feiice Ramorino].
Mediolani: U. Hoepli 1893. 8 L. 2.25.
Vol. I. De imperio Cn. Pompei oratio, in L. Catij.irfam orationes IV. 1893. (XIII,
65 S.) 8. L. —.75.
„ II. Pro L. Murena, pro Sulla, pro A. Licinio Archia orationes. 1893. (91 S.) 8.
L. —.75.
., III. Pro T. Annio Milone, pro Q. Ligario, pro rege Deiotaro orationes. 1893.
(60 S.) 8. L. —.75.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae in C. Verrem act. II, lib. IV., pro
Archia poeta , pro M. Marcello , pro Q- Ligario , in M. Antonivxm
philippica prima. Testo e commento di Ettore Stampini. Torino :
G. B. l'aravia e C. 1893. (XX, 292 S.) 8. L. 2.40.
M. Tullii Ciceronis orationes selectae VI edidit Ossian Grotenfelt.
Helsingfors: Söderström d- K. 1894. (102 S.) 8. Fmk. 1.50.
De imp. Cn. Pomp. In Catil. I. IV. Pro Archia poeta. Pro Milone. Pro rege Deiot.
Ciceros Reden. Auswahl für den Scliulgebraucli bearbeitet und erläutert
(herausgegeben) von Joseph Hermann Schmalz, (i Hefte. Bielefeld
und Leipzifi: Velhafjen und Klasing 1894—1907. 8. M. 9.90.
1. Heft: Die Kede gegen Quintiis Caeoilius. Die Rede über den Oberbefehl des
Gnäus Pompejus. Text. (1894) 1907. (XV, 64 S., 1 Karte). M. —.90.
Kommentar. 1895. (52 S.) M. —.70.
2. •. Die vier Reden gegen Lucius Sergius Katilina. Text. 1893. (XIV, 67 S.)
M. —.90. Kommentar. 1895. (63 S.) M. —.90.
3. ., Die Rede für den Dichter Archias. Die Rede für Quintus Ligarius. Text.
1894. (XIII, 37 S.) M. —.70. Kommentar. 1895. (36 S.) M. -.70.
4. ., Die Rede für Sextus Roscius aus Ameria. Text. 1897. (XIV S , 1 Bl.,
64 S.) M. —.90. Kommentar. 18'i7. (61 S ) M. —.80.
5. ., Die 4. und 5. Rede gegen Verres. Die Rede für Murena [Nur Text]. 1898.
(XIV, 228 S.) M. 1.70.
ü. .. Die Rede für Sestius. Die Rede für Milo. Die 1. und 2. philippische Rede
[Nur Text]. 1898. (XVI, 205 S.) M. 1.70.
Auswahl aus den Reden des M. Tvillius Cicero. I. II. III. Leipzifj: B.
G. Teubiier. 8.
I. Die Rede über den Oberbefehl des Cn. Pompeius und die katilinarischen
Reden. Herausgegeben von Carl .Stegmann.
Text. 5. Auflage. MitTitelbild und einer Karte. (1895)1908. (IV,97S.) M. 1.10.
Text. Ausgabe B (mit Einleitung). 5. Auflage. Mit Titelbild und einer
Karte. 1908. (XL, 97 S.) M. 1.35.
Kommentar. 5. Auflage. (1896) 1910. (84 .S.) M. —.90.
Hilfsheft. 3. Auflage. (18^6) 1907. (IV, 122 S. mit Abb.) M. 1.20.
Die beiden letzten zusammen M. 1.80.
11. Die Rede für Sex. Roscius aus Ameria und die Reden für den Dichter Archias.
Herausgegeben von Hugo Hansel.
Text. 2. Auflage. (1899) 1907. (III, 72 S.) M. -.80.
Kommentar und Einleitung. 2. Autlage. (1899) 1909. (47 S.) M. —.60.
III. Die Reden für Q. Ligarius und für den König Deiotarus. Herausgegeben von
Carl S t e g ni a n n.
Text. 1906. (36 S.) M. —.60.
Kommentar. 1907. (16 .S.) M. —.60.
M. Tullius Cicero. Select orations . . . by W. L'nterwood and T. Clark. (1896) siehe
unten die Übersetzungen.
Ciceron. Analyse et extraits des principaux discours par F. Ragon.
Paris: Hnchtite et Cie. (1866) 1907. (IV, 472 S.) 8. Fr. 2.50.
Ciceron. Extraits et analyses des principaux discours. Premiere partie.
Texte latin precede d'une introduction et accompagne de notes par
Henri de la Ville de Mirmont. Parifi: Garnier freres 1896. (VIII,
.188 S) 8. Fr. 1.50.
Ciceron. Extraits et analyses des principaux discours, texte latin, precede
d'une introduction et accompagne de notes. Ebenda 1902. (VII,
589 S.) 8. Fr. 3.
Klussmann, Bibliotheca acriptorum classicorum TI 1. 16
242 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
Oratio pro A. Liciuio Archia.
M. T. Ciceronis oratio pro Archia poeta. Edition classique avec analyse
et notes en frannais par A.Motte t. Farin: iJekdain freres (1838) 1880.
(22 S.) 8. _
Ciceron. Plaidoyer pour Archias. Explique litteralement , traduit en
fran9ais et annote par Antoine Chanselle. I'aris : Hachette et Cie.
(1846) 1909. (64 S.) 8. Fr. —.90.
M. T. Ciceronis oratio pro Archia poeta. Nouvelle edition renfermant
des notes historiques, geographiques et litteraires en fran^ais par
D. Marie. Faris : Vv< Beim et f,U (1855) 1882. (28 S.) 8. Fr. —.25.
Ciceron. Discours ponr le poete Archias. Latin -fran9ais en regard.
Traduction de \^illefore, revue et corrigee par de Wailly. Faris:
DelaJam freres (1863) 1883. (25 S.) 8. Fr. —.60.
Oratio pro Archia poeta. Adnotationibus auxit et illustravit J. 13. Francesia. (1866)
1894 siehe: Orationes philippicae.
Cicerone. Pro Archia poeta orazione commentata per uso delle scuole da
Ginseppe Rigutini. 2a edizione.Firemc: JjeMon'nier{\f^6S)l88b. 8. L. — .50.
M. T. Ciceronis oratio pro Archia poeta. Nouvelle edition, publiee avec
une notice, un argument analvtique et des notes en franpais par
Auguste Noel. Faris : Heul. Mc 'et Cie. (1869) 1883. (31 S.) 8. Fr. —.30.
Ciceros Rede für den Dichter Archias. Für den Schul- und Privat-
gebrauch erklärt von Friedrich Richter und Alfred Eberhard.
5. Auflage bearbeitet von Hermann Nohl. Leipziq und Berlin: B.G.
Tenbner (1872) 1905. (39 S.) 8. ' M. —.50.
M. Tr).Xtoi' Kixf'()(nvog k(>yoi. 'O iini-(j tov Alaviltiov vcuor xnl o V7Tf()
A{))^tov TOV TiotriioD, utTic nrjutKoafoiv irno AI. rxi<> l fjtt. Ttv/og a.
'El'" Kufakkriviu: Tvn. i] li}(W 1878. {t\ 122 S., 1 Bl.) 8. .% v. 3.
M. Tullii Ciceronis orationes in Catilinam , in Gaium Verrem, actio
prima et pro Archia poeta. Cicero's orations against Catiline, against
Verres, and in defence of Archias with introduction , analysis and
notes, explanatory and critical by Thomas Humphry Lindsay Leary
For the use of schools and Colleges. London: Crosby Loektcood <{> Co
1878. _ (XI, 131 S.) 8. ... 1 .«^- ^ ^
Ciceronis pro A. Licinio Archia poeta oratio ad iudices. Edited for
schools and Colleges by James Smith Re id. New edition. Camhridqe
At the Uinrersity Fress (1878) 1884. (94 S.) 8. _ Sh.' 2.
M. T. Ciceronis pro Archia poeta oratio. Nouvelle edition avec une
notice, des variantes, des notes grammaticales, philologiques, historiques
et litteraires par A. M. Michel. Faris: Gornifr freres (1880) 1882.
(31 S.) 8. Fr. —.75.
M. T. Ciceronis oratio pro Archia poeta. Nouvelle edition contenant des
notes historiques geographiques et litteraires en franQais par A. Soulie.
Paris: Pouxsielqiie freres 1879. (III, 30 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis oratio pro A. Licinio Archia poeta in usum gymnasiorum
edita. Adsunt ex orelliana recensione var. codd. lect. et schol. Faris:
Belalain freres (1881. 1893). (26 S.) 8. , _ Fr. —.50.
M. Tullii Ciceronis pro Archia poeta oratio. Edition annotee par
Charles Rinn. Faris: Dekifimve (1881) 1894. (XII, 47 S.) 8. Fr. -.60.
M. Tullii Ciceronis pro A. Licinio Archia poeta oratio ad ividices. Texte
revu et annote par Paul Thomas. Devixieme edition. Briixelles:
Socie'te' helge d'e'ditio^ts (ancieniie maisun H. Manceaux] (1881) 1895. (XII,
35 S.) 8. Fr. —.50.
Pro Archia. Nouvelle edition avec une introduction et des notes pvibliees
par P. Henry. Faris: Fahne 1883. (52 S., Abb.) 8.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Archia. Discours de Ciceron pour le poete
Archias. Texte latin, public d'apres les travaux les plus recents avec
une nouvelle collation du Gemblacensis, un ,commentaire critique et
explicatif, une introduction et vm index par Emile Thomas. Paris:
Hachette et Cie. 1883. (69 S.) 8. Fr. 1.
M. Tulli Ciceronis orationes. 243
M. Tullius Cicero.
M. TuUii Ciceronis oratio pro Archia. Texte latin piiblie avec une
introdv;ction, des notes, un appeudice critique, historique, litteraire et
grammatical et des gravures d'apres les monuments par Emile Thomas.
9e tirage. Paris: Hachette et Cie. (1884) 1908. (54 S.) 8. Fr. —.60.
M. Tullio Cicerone. L'orazione pro Archia: te^to, costruzione, versione
letterale, versione libera, argomenti e note per un pubblico insegnante.
Veronn-Padova: Drucker e Tede^cln 1886. (68 S.) 8. L. 1.
M. Tullii Ciceronis pro Archia poeta oratio ad iudices con note italiane
di Carlo Fvi magall i. Verona-Padova: Drucker e Tedeschi 18S6. (26 S.) 8.
L. —..50.
M. Tullii Ciceronis orationes pro A. Licinio Archia poeta, pro Q. Ligario,
pro M. Marcello scholarum in usum ad optimarum editionum fidem
recensviit Carolvis Fumagalli. Mediolani: Albrü/hi, Seqati et soc. (1886)
1898. (86 S.) 8. ■ ■ L. —.80.
M. Tullii Ciceronis orationes pro A. Licinio Archia et ad Quirites post
reditum con note di Tommaso Vallauri. Torino: G. B. Paravia e Co.
1886. 8. L. —.50.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Archia poeta. Texte latin, revu et aiinote
d'apres les travavix les plus recents par Eloi Ragon. 7^ edition.
Paris: Poussielgiie (1887) 1909. (36 S.) 8. Fr. —.25.
Ciceros Rede für den Dichter A. Licinius Archias. Für den Schulgebrav;ch
erklärt von .Julius Strenge. Gotha: F. A. Perthes (1888) 1909. 8.
M. —.60.
Kommentar unterm Text. 3., verbesserte Auflage. 1903. (VI. 35 S.)
Text und Kommentar getrennt. 4., verbesserte Auflage. 1909. (VI, 10 u. 26 S.|
Cicerone. Pro Archia poeta orazione con note di Bartolommeo Tesio.
Torino: Scioldo 1888. (48 S.) 8. L. —.75.
Cicerone. Pro Archia poeta orazione con prefazione ed annotazioni di
Adolfo Cinquini. MiJano : Cofiliati 1889. (62 S.) 8. L. —.60.
M. Tullio Cicerone. L'orazione in favore del poeta L. Archia. Seconda
edizione interamente rifusa per cura di Riccardo Cornali. Torino:
E. Loescher (1889) 1900 (1908). (XVII S., 2 S. ung., 42 S.) 8. L. —.90.
Cicero pro Archia. Edited bv Arthur Hadrian Allcroft and Francis
Giffard Plaistowe. London: W. B.dive tt Co. (1892). 8. Sh. 3.
Introduction. Text. Notes. (54 S.) 1 sh. 6 d.
Test Papers. Vocabulary. (10 S.) Sh. 1.
Cicero pro Archia. A translation. (14 S.) Sh. 1.
Ciceros Rede für den Dichter Archias. Für den .Schulgebravich heraus-
gegeben von Hermann Nohl. 8. Auflage. Leipzig: G. Freytag (1889)
1908. (V, 21 S.) 8. ■ ' M. —.40.
Schülerkommentar zu Ciceros Kede gegen (^. Caecilius (Divinatio) und für den
Dichter Archias. Khaifl" 1898. (44 S.) 8. M. —.30.
Ciceron. Discours pour Archias; Caton l'Ancien ou de la vieillesse;
Leliuö ou de l'amitie. Traductions nouvelles, accompagnees du texte,
avec une introduction, des notes et des appendices par Emile et Raoul
Pessonneaux. Paris: G. Charpentier et E. FasqueUe (1892). (287 S.) 8.
Fr. 3.50.
M. Tullius Cicero. Pro Archia poeta oratio. Testo nuovamente rived^^to,
con introduzione e indice storico e geografico da Ettore Stampini.
Torino: G. B. Paravia e Co. (1893) 1908. (31 S.) 8. L. —.35.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Archia. Texte latin etabli, annote et
precede d'une introduction par Henri de LaVille de Mirmont.
Paris: A. Colin 1895. (84 S.) 8. Fr. 1.25.
Oratio pro L. Cornelio Balbo.
Ciceronis pro L. Coi-nelio Balbo oratio ad iudices. Edited for schools
and Colleges, by James Smith Reid. Cumbridre: At the UnivcrsHy Press
1878. (114 S.) 8. 1 sh. 6 d.
16*
244 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis orationes.
M. Tvillius Cicero.
Cicero pro Balbo. With introduction, notes, vocabularies, & translation.
By tne editors of „Cicero de amicitia". London: W. B. Clive & Co.
(1890). (19, 20, 28 S.) 8.
Text. Introduction. Notes. 1 sh. 6 '1.
Test papers. Vocabulary. - Sh. 1,
Cicero pro Balbo. A translation. Sli. 1.
Cicero de amicitia and Cicero pro Balbo. Literally and interlinearly translated into
english. By John Gibson. (1890) siehe unten die Übersetzungen.
Divinatio in Caecilium siehe: Orationes in Verrem.
Oratio pro M. Caelio.
M. Tullii Ciceronis pro M. Caelio oratio ad iudices. Ad optimos Codices
denuo collatos in usum academicae iuventutis recognovit Joannes
Christoph orus Vo 11g raff. Accessit appendix critica. Lwjdimi-Bata-
voruiii: E. J. BrilJ 1887. (XV, 96 S.) 8. ' F. 1.20.
M. Tvillii Ciceronis oratio pro M. Caelio ad iudices. Ad optimos Codices
denuo collatos in usum academicae iuventutis recognovit Joannes
ChristophorusVo 1 1 g r a f f . Lugduni-Batavonim : E. J. Brill 1 887. 8. F. — .20.
Orationes in L, Catilliiam.
M. Tullii Ciceronis orationes in Sergium Catilinam. Les quatre Catilinaires
de Ciceron. Texte revu avec introductions , argumenta et notes en
fran9ais par Frederic D Ix b n e r. Paris et Lyon: Lccoffre fils etCie. (1846)
1878. (88 S.) 8. Fr. —.40.
Les Catilinaires de CicPron traduites en frani,'ais avec le texte latin en regard . . . par
J. Thibault (1840. 1899) siehe unten die Übersetzungen.
Ciceron. Les Catilinaires, expliquees litteralement, traduites en fran9ais
et annotees par .J. Thibault. Par/s-: Hachettc et Cie. (1849) 1909.
(2.56 S.) 8. Fr. 2.
Ciceron. Les qiiatre Catilinaires. Avec introductions historiques,
appreciations litteraires et notes en franyais ä l'usage des classes par
Julien Girard. Nouvelle edition. Paris: Delaqrave (1858) 1883. (X,
84; V, 27; VII, 86; VII, 87 S.) 8. ' Fr. .60.
M. T. Ciceronis in L. Catilinam orationes quatuor. Nouvelle edition,
revue et collationnee sur les meilleurs textes , avec analyses et notes
historiques, geographiqvies et litteraires en fran^ais par D. Marie.
Paris : V^'< Belin et ßx (i'ibb) l^m. (VIII, 100 S.) 8.
M. T. Ciceronis in L. Catilinam orationes quatuor. Edition classique
accompagnee d'analyses et de notes grammaticales, philologiques et
historiques par A. L. Feugere. Paris: Delalain freres (1857) 1897.
(56 S.) 8. Fr. —.40.
Cicerone. Le orazioni catilinarie commentate per uso delle scuole da
Griviseppe Rigutini. 3* edizione. Eirenze: Le Monnicr (1868) 1890.
(96 S.) 8. L. 1.
Ciceros catilin arische Reden. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Friedrich Richter und Alfred Eberhard. Sechste Auflage.
Leij)zi(i: B. G. Tcnhner (1869) 1897. (160 S.) 8. M. 1.
The orations of Cicero against Catilina, edited after Karl Halm by
Augustus Samuel Wilkins. New and ]-evised edition. London and
New York: Mavmillan and Co. (1871) 1894. (XXXIX, 168 S.) 8. 2 sh. 6 d.
M. T. Ciceronis in L. Catilinam orationes quatuor. Nouvelle edition
publice avec des notices, des arguments analytiques et des notes en
fran9ais par Auguste Noel. Paris: Hadiette et Cie. (1875) 1905. (144 S.) 8.
Fr. —.75.
M. Tullii Ciceronis orationes in Catilinam ... by Thomas Humphry
Lindsay Leary. 1878 siehe: Oratio pro Archia.
M. T. Ciceronis in L. Catilinam orationes quatuor. Nouvelle edition,
annotee par A. Soulie. Paris: Poussielgue freres 1881. (X, 138 S.) 8.
M. Tulli Ciceronis orationes. 245
M. Tullius Cicero.
Ciceros Reden gegen L. Sergius Catilina. Für den Schulgebraucli er-
klärt von Karl H acht mann. Gotha: Fr. A. Ferthes (1883) 1902. 1906. 8.
M. 1.
Kommentar unterm Text. 7. sorgfältig durchgesehene Auflage. 1902. (IV, 79 S.) M. 1.
Nach Text und Kommentar getrennte Ausgabe (B). 8. sorgfältig durchgesehene
Auflage. 2 Hefte. 1906. (III, 40, 42 S.) " __. M. 1.
Le orazioni catilinarie di M. Tullio Cicerone edite e illustrate da Arturo
Pasdera. Seconda edizione, ristampa. Tor/no : E. Loef^cher {lS8i) 1908
(1910). (XIII, 128 S.) 8. L. 2.
M. Tulli Ciceronis in L. Catilinam orationes quattvior. K potfebe skolni
vydal Robert Novak. ttvrte vvdani. Frag: (Kytla). (1885) 1908.
(XII, 48 S.) 8. " K. —.60.
Ciceros Reden gegen L. Catilina und seine Genossen. Für den Schul-
febraach herausgegeben von Hermann Nohl. Dritter Abdruck der
ritten erweiterten Auflage. Mit einem Titelbild. Leipzig: G. Freytag
(1886) 1906. (XVIII, 69 S.) 8. M. 1.
Dazu: Schülerkommentar. Zweite verbesserte Auflage. (1895)1902. (57 S.) 8. M.— .80.
Cicero. Speeches against Catilina. With introduction and notes by
Ernest Alfred Upcott. Oxford: At the Clarendon Fresi^ (1887) 1891. 8.
2 sh. 6 d.
Part I. — Introduction and text. Second edition. (76 S.)
„ II. — >fotes. Second edition, revised. (44 S.)
M. T. Ciceronis in L. Catilinam orationes quatuor. Nouvelle edition,
annotee par Augustin Boue. Faris: Foiissielmte (1889. 1909). (XVI,
111 S.) 8. " Fr. —.75.
M. Tullio Cicerone. Le quattro orazioni contro Catilina commentate
da Ignazio Bassi. Lanciano : B. Carahba 1894. (120 S.) 8. L, 1.
Ciceron. Catilinaires. Edition nouvelle ä l'usage des classes avec une
etude litteraire et des notes par G. Jacquinet. Faris: Jielin frercs
1895. (XLIV, 82 S.) 8. ' Fr. —.75.
Ciceros catilinarische Reden. Textausgabe für den Schulgebravich von
Carl Friedrich Wilhelm Müller. Leipzig: B. G. Teuhner 1896. (VI,
60 S.) 8. M. —.60.
Marci Tullii Ciceronis oratio prima in Lucium Catilinam. With trans-
lation and notes-grammatical, historical, and geographical, by Augustus
Constable May bury. London : Bailiiere, Tindall & Cox (1884). (47 S.) 8.
Sh. 1.
Cartas escogidas. Oraciön primera contra Lucio Catilina. Traducciön
latina. Construccion ordenada y traducciön literal de los composiciones
de los a. a. clasicos, que exige a los alumnos de 2^ ensenanzo el pro-
grama del Instituto de la Habana por Rafael Sixto Casado. I.8'''
edicion. Habana: J. Valdepares 1885. 8.
M. Tullii Ciceronis in L. Catilinam oratio prima. Recensione e note di
Vittorio Turri. 2. edizione riveduta e corretta. Torino: G. B. Fnrama
e C. (1892) 1897. (84 S.) 8. L. —.50.
M. Tullii Ciceronis orationes in Catilinam prima et secunda. Med för-
klarande anmärkningar af Gustav Klingberg. 5:euppl. IStockholm:
^'orstedt <& S. (1874) 1904. (69 S.) 8. Kr. 1.25.
Ciceros ferste og tredje eatilinariske tale . . udgivet af P. Voss. 1883 siehe C. : CoUectiones
(P- 5).
M. TvlXCov Kix^owvog o yl' xa) z/' xuiü KktiXivu kcyog uixcc arjfufiojaiwp
iiTio EüayytXov K. Ko q iv i o)t o v. 'A&rjvrjai: Tvn. „Ö IIa ka uridrig'*
1880. (X, 84 S.) 8. Jq. 1.50.
M. T. Cicero, Anden og f jerde tale mod Katilina. Til skolebrug udgivet
af Valentin Voss. Tjhrixtiania: A. Cammermeyer 1879. (55 S.) 8. Kr. 1.
Cicero: in Catilinam oratio III. Edited by Alexander Waugh Young
and William Frederick Masom. London: W. B. Clive (1895). 8. Sh. o.
Introduction, text, notes. (1 Bl., 55 S.)
Test papers, vocabulary. (16 S.)
Cicero in Catilinam III. A translation. (14 S.)
246 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
Oratio pro A. Cluentio.
M. TuUii Ciceronis pro A. Cluentio oratio with explanatory and critical
notes by William Yorke Fausset. London : Rivinqton^ 1887. (LUIS.,
1 BL, 301 S.) 8. ■ Sh. 6.
Cicero: Pro Cluentio. Edited by Jones Daniel Maillard. London: W.
ß. CUve. (1896). 8. 5 sh. 6 d.
Introduction. Te.xt. Notes. (176 S.) 3 sh. 6 d.
Test papers. Vocabulary. (8, 16 S.) Sh. 1.
Cicero pro Cluentio. A trunslation. (84 S.) Sh. 2.
Oratio pro reg'e Deiotaro.
Ciceros Reden für M. Marcellus , für Q. Ligarius und für den König
Dejotarus. Für den Schul- und Privatgebrauch herausgegeben von
Friedrich Richter und Alfred Eberhard. Vierte Auflage. Leipziq:
B. G. Tevbner (1870) 1904. (43 S.) 8. M. 1.20.
M. TuUii Ciceronis pro rege Deiotaro ad C. Caesarem oratio con anno-
tazioni di Attilio de Marchi. Milano: Cogliatl 1888. (63 S.) 8. L. 1.
Ciceros Reden für Q. Ligarius und für den König Dejotarus. Für den
Schulgebrauch herausgegeben von Hermann N o h 1. Zweiter unver-
änderter Abdruck der 2. Auflage. Leipzig: G. Frei/tag (1888) 1902.
(51 S., 1 S. ung.) ■ ■ M. —.60.
Schülerkommentar siehe: Oratio de imp. Cn. Pompei.
Ciceros Rede für den König Deiotarus. Für den Schulgebrauch erklärt
von Julius Strenge. Gotiia: F. A. Fertlies (1890) 1911. 8. M. —.60.
Text unterm Kommentar. Zweite verbesserte Auflage. 1901. (VI, 42 S.)
Text und Kommentar getrennt. Dritte verbesserte Auflage. 1911. (VI, 12, 31 S.)
M. Tullio Cicerone. L'orazione in difesa del re Dejotaro riveduta e
commentata da Riccardo Cornali. Torivo: E. Loeacher 1892. (XV,
30 S., 1 Bl.) 8. . L. —.50.
M. Tulli Ciceronis pro T. Annio Milone, pro Q. Ligario, pro rege
Deiotaro orationes. K potfebe skolni vydal Robert Noväk. Druhe
vydani. Prag: A. Storch s/yn. (1892) 1902."' (VIII, 68 S.) 8. K. —.90.
Cicero. Orationes caesarianae. Pro Marcello. Pro Ligario. Pro rege
Deiotaro. With introduction and notes bj' William Yorke Favisset.
Second edition. Oxford : At the Clarendon Press {IS9S) 1906. 8. 2 sh. 6 d.
Part I. Text. (1 Bl., 47 S.). Part II. Notes. (64 S.).
M. Tullii Ciceronis pro rege Deiotaro oratio ad Caesarem. (Texte de
Halm). 2e edition, annotee par A.-C. Hvirdebise. Bruxelles : J. Lebegue
et Cie. 1893. (43 S.) 8. Fr. —.60.
Cicero. Pro rege Deiotaro ad C. Caesarem oratio. Recognovit Settimio
Rasia dal Polo. Padova: TedescM 1894. 8. L. —.25.
con note di Settimio Rasia dal Polo. Ebenda 1894. 8. L. — .60.
M. Tullii Cicei-onis orationes pro Milone, pro Ligario, pro Marcello, pro
rege Deiotaro. Recensione e note diTommaso Vallauri. Torino: Paravia
1896. (90 S.) 8. L. —.70.
Oratio pro L. Flacco,
Ciceros Rede für L. Flaccus. Erklärt von Adolf du Mesnil. Leipzig:
B. G. Teubner 1883. (VI S., 1 Bl., 235 S.) 8. M. 3.60.
Oratio de imperio Cn. Pompei (pro lege man ilia).
M. Tullii Ciceronis de imperio Cn. Pompei oratio con introduzione storica
di Attilio de Marchi. 3IiIano: Fr. V(dlardi s. a. (40 S.) 8. L. — .60.
M. Tullii Ciceronis de imperio Cn. Pompei oratio ad Quirites con note,
introduzione storica, saggi di retroversione di Attilio de Marchi.
Ebenda (1898). (IV, 64 S.) 8. ^ L. 1.
M. T. Ciceronis oratio pro lege manilia. Edition classique accompagnee
de notes et remarques grammaticales, philologiqvies et historiqvies par
E. Allaiö. Paris: Delalain freres (1867) 1878. (35 S.) 8. Fr. —.30.
M. Tulli Ciceronis orationes. 247
M. Tvi Hill s Cicero.
Ciceros Rede über das Imperium des Cn. Pompejus. Für den Schul-
und Privatgebrauch erklärt von Friedrich Richter und Alfred Eber-
hard. 5. umgearbeitete Auflage. Leipzig: B. G. Teubner (1871) 1900.
(105 S.) 8. M. —.75.
M. Tullii Ciceronis de imperio Cn. Pompeii quae^ vulgo inscribitur pro
lege manilia oratio. Til skolebx-ug udgivet af Valentin Voss. 2. vidg.
Chrisliarda: Vammcrmeyer Fori (1874) 1891. (XVII, 57 S.) 8, Kr. 1.20.
'O vnia ror Muii/eiov Köyoi; . . . vriii il. l'y. i oXu a. 1878 siehe: Oratio pro Archia.
M. Tulli Ciceronis de imperio Gnaei Pompei oratio ad Quirites, (pro
lege manilia). With an introduction and notes, edited after Karl Halm,
by Augustus Samuel "Wilkins. Londou: Macmillan and Co. 1879 (1885).
(Lni, 76 S.) 8. . . , '-2 sh. 6 d.
Cicero. Oratio pro lege manilia. Texte latin , publie avec une notice,
un argument analytique et des notes en francais par Auguste Noel.
Paris: Hachdte et Cie. (1883) 1907. (63 S.) 8. ' _ Fr. —.60.
Ciceros Rede über das Imperium des Cn. Pompeius. Für den Schul-
gebrauch erklärt von Andreas Deuerling. Gotha: Fr. A. Perthes
(1884). 8. M. —.80.
Kommentar unterm Text. 6. berichtigte Auflage. 1901. (VI, 67 S.)
Nach Text und Kommentar getrennte Ausgabe. 8. Auflage. 1911. (21, 38 S.)
M. Tullii Ciceronis oratio pro lege manilia, with copious notes — historical,
geographical , and grammatical, etc. Written more especially for
andidates preparing for the University of London examinations.
B(!) Augustus (jonstable Maybury. Lo)idon: BaiUiere, TindaU tt Cox
(1886). (60 S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Ciceros Rede über den Oberbefehl des Cn. Pompejus. Für den Schul-
gebrauch herausgegeben von Hermann Nohl. Dritte Auflage. Leiptiq :
G. Freytag (1886) 1905. (54 S ) 8. M. —.60.
Schülerkommentar zu Ciceros Reden für den Oberbefehl des Cn. Pompejus, für
Q. Ligarius und für den König Dejotarus von Hermann Nohl. Mit vier Ab-
bildungen und einer Karte. Dritter Abdruck. Ebaiihi (1895) 1908. (74 S.) 8.
M. —.80.
L'orazione di M. Tullio Cicerone de imperio Cn. Pompei commentata
da Carlo Tincani. Torino: E. Lotsdier 1889. (XLV, 96 S.) 8. L. 1.
Marci Tullii Ciceronis de imperio Cn. Pompeii quae vulgo inscribitur
pro lege manilia oratio. Med förklaringar af Peter Bagge. Upsala :
(Ltmdefiiiif^tsl-n bokli.) 1890. (68 S.) 8. Kr. —.90.
Ciceros Rede de imperio Cn. Pompei, nach pädagogischen Gesichts-
punkten erklärt von Friedrich Thümen. 2. durchgesehene und ver-
mehrte Auflage. Berlin: R.(raertner {Jetzt: Weid du (hh) (1890) 1898. (XI S.,
1 S. ung., 149 S.) 8. M. 2.
M. Tullii Ciceronis de imperio Cn. Pompei oi'atio ad Quirites. Texte
latin, revu et annote, avec une courte biographie de Ciceron, une
esquisse historique servant d'introduction generale et un appendice
contenant les principales variantes. Par C. Gelders. Bnixelles:
Lihrairie cla^sique J. Lebegne et Cie. 1892. (102 S., 1 Bl.) 8. Fr. 1.
M. Tullii Ciceronis oratio de imperio Cn. Pompei (pro lege manilia).
Recensione e note di Vittorio Turri. Torino: G B. Baravia e C.
(1892)1903. (40 S.) 8. L. — .60.
M. Tullii Ciceronis de imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio. Texte
revu et annote par L. Preud'homme. Gand : H. Fngelcke 1893.
(VI, 117 S.) 8. ■ Fr. 1.25.
Marci Tulli Ciceronis oratio pro lege manilia sive de imperio Cn. Pompei.
With marginal references, notes, and analysis of text, and passages
for translation into latin by John Hunter Smith. London: Swan
Sonnenschein d' Co. 1893. (72 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicerone. De imperio Cn. Pompei oratio. Recognovit A. Franco.
Verona: Tedeschi 1894. (27 S.) 8. L. —.30.
Cicerone. De imperio Cn. Pompei oratio con note di A. Franco. Verona:
Tedeschi 1»94. (67 S.) 8. L. 1.
248 Scriptores latiui. D. M. Tidli Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
Ciceros Rede über den Oberbefehl des Cn. Pompeius. Textausgabe für
den Schulgebrauch von Carl Friedrich Wilhelm Müller. Leipzig:
B. G. Teuhner (1896) 1911. (V, 36 S., 1 Karte). 8. M. —.65.
Oiceros Kede de imperio Cn. Pompei als specimen einer Schulausgabe von Heinrich
Kamp. Progr. des Gymn. Linden 1894. (42 S.) 8.
Oratio pro Q. Lig'äi'io.
Ciceron. Discours pour Ligarius. Explique litteralement , annote et
revu pour la traduction francaise par A. Materne. Paris: Hachette
et Cie. (18->3) 1896. (66 S.) 8. ' Fr. -.75.
M. T. Ciceronis oratio pro Q. Ligario. Texte revu avec introduction et
notes en frangais par Frederic D ü b n e r. Paris: V. Lecoff're (1856) 1880.
(31 S.) 8.
ciceros Rede für Q. Ligarius . . . von Friedrich Richter und Alfred E berhard. (1870)
1904 siehe : Oratio pro rege Deiotaro.
M. T. Ciceronis oratio pro Q. Ligario. Texte revu et annote par A.
Salmon et F. Bebrioux. 2'" edition. Paris : Poiissielgne freres (1873)
188U. (V, 22 S.) 8. Fr. —.25.
M. T. Ciceronis oratio pro Ligario. Nouvelle edition, collationnee sur
les meilleurs textes avec une introduction, des sommaires et des notes
par P. Lucas. Paris: F« Belin et fUs 1883. (24 S.) 8. Fr. —.25.
M. Tullii Ciceronis pro Q. Ligario. Con annotazioni critiche, statistiche
e storiche, precedute da uno studio storico su Cicerone per cura di
Attilio de Marcbi. Milano: D. Brioln 1884. (63 S.) 8. L. 1.
Cicero. Oratio pro Ligario. Nouvelle edition, publiee avec une notice,
un argument analvtique et des notes en fran9ais par Auguste Noel.
Paris: Hachette et Cie. (1885) 1905. (35 S.) 8. Fr. —.30.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Q. Ligario . . . recensuit Carolus F uniagal 1 i. (1886) 1898
siehe: Oratio pro Archia.
M. Tullio Cicerone. L'orazione per Q. Ligario. Testo, costruzione,
versione letterale , versione libera , argomenti e note per un pubblico
insegnante. Verona. Padova: iJrucIcer e Tedeschi ISSl. (71 S.) 8. L. 1.20.
M. Tullius Cicero. Pro Q. Ligario oratio , con note italiane di Carlo
Fumagalli. Verona -Padova: Drucker d" Tedeschi IStil. (26 S.) 8. L. — .50.
Ciceros Rede für Q. Ligarius . . . von Hermann Nohl. (1888) 1902 siehe: Oratio pro rege
Deiotaro.
Ciceros Rede für Quintus Ligarius. Für den Schulgebrauch erklärt von
.Julius Strenge. 2. verbesserte Auflage. Gotha: Fr. A. Perthes (1888)
1902. 8. M. —.60.
Kommentar unterm Text. (V, 35 S.)
Text und Kommentar getrennt. (VI, 10, iJ7 S.)
M. Tullii Ciceronis pro Q. Ligario oratio. Edition classiqvie par A. d'Ales.
Tours: Marne et fds lö89. (59 S.) 8.
M. Tullio Cicerone. L'orazione in difesa di Quinto Ligario, commentata
da Riccardo Cornali. Torino: E. Loescher 1890. (X^^XVI, 25 S.) 8.
L. —.50.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Q. Ligario. Edition de Frederic D ü b n e r ,
revue et accompagnee d'une notice historique et de notes par Ed.
Degove. Paris: Lecoffre 1890. (VIH, 30 S.) 8. _ Fr. —.25.
Marco Tullio Cicerone. L'orazione pro Q. Ligario commentata da
demente Vignali. Settima edizione. Torino: Libr. salesiana (1890)
1905. (57 S.) 8. L. —.60.
M. Tullii Ciceronis pro Q. Ligario oratio . . . edidit Robertus Nov:ik. (1892) 1902 siehe:
Oratio pro rege Deiotaro.
Cicero. Pro Ligario . . . by William Vorke Fausset. (1893) 1906 siehe: Oratio pro rege
Deiotaro.
M. Tullio Cicerone. Pro Q. Ligario oratio. Testo e commento di Ettore
Stampini. Torino: G. B. Paravia e C. 189.3. (34, III S.) 8. L. — .60.
M. Tulli (^iceronis orationes. 249
M. Tullius Cicero.
M. T. Cicerone. Pro Ligario oratio. Testo latino con introduzione e
note di Bartolommeo Tesio. l'orino : Gr. Sciohh) 189S. (43 S.) 8. L. — .60.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Ligario. Recensione e note di Toiiimaso Vallan ri. 189t>
siehe: Oratio pro rege Deiotaro.
Oratio pro M. Marcello.
M, T. Ciceronis oratio pro M. Marcello. Texte revu avec introduction
et notes en francais par Frederic Dübner. Paris et Lyon: V.Lecoffre
(1847) 1880. (24 S.) 8.
Ciceron. Discours pour Marcellus. Explique litteralement , aunote et
revu pour la traduction fran9aise par A. Materne. Paris: Hachette
et de. (1853) 1905. (52 S.) 8. Fr. -.75.
Cicero. Oratio pro Mai'cello. Nouvelle edition, publice avec une uotice,
un argument analytique et des notes en fran9ais par Auguste Noel.
Paris: Hachette et Cie. (1866) 1909. (32 S.) 8. Fr. —.80.
C'iceros Rede für M. Marcellus . .. von Friedrich Richter und Alfred Eberhard.
(1870) 1904 siehe: Oratio pro rege Deiotaro.
M. Tullii Ciceronis pro M. Cl. Marcello oratio. Testo , commento per
uso delle scuole da Giuseppe Rigutini. Firenze: Le Monnier (1871)
1886. (32 S.;) u. , L. —.50.
M. T. Ciceronis oratio pro Marcello. Edition classique avec analyse et
notes en francais par E. Marechal. Paris: Delalain /V(^res (1875) 1880.
(22 S.) 8. ' Fr. —.25.
^r. T. Ciceronis oratio pro M. Marcello. Nouvelle edition, collationnee
sur les meilleurs textes contenant une introduction, des sommaires
analytiques et des notes historiques et litteraires en fran9ais par P.
Lucas. Paris: E. Belin (1877) 1»79. (24 S.) 8. Fr. —.25.
M. Tullii Ciceronis oratio pro M. Marcello... recensuit Carolus Pumagalli. (188fi)
1898 siehe: Oratio pro Archia.
Discours de Ciceron ä Cesar, ä l'occasion du rappel de M. Claudius
Marcellus. Traduction, conamentaires et analyse litteraire par Joseph
van Ballaer. Malines: B. v, Velsen 1887. (XIV, 87 S.) 8. Fr. 2.
M. Tullio Cicerone. L'orazione per Marcello : testo, costruzione, versione
letterale, versione libera, argomenti e note per un pubblico insegnante.
Verona : D. Tedeschi e f. 1888. (56 S.) 8. L. 1.
M. Tullio Cicerone. Pro M. Marcello oratio , con note italiane di Carlo
Fumagalli. Veroyta: I). Tedeschi e f. 1888. (27 S.) 8. L. —.50.
M. Tullio Cicerone. L"orazione per il ritorno di M. Cl. Marcello, riveduta
e commentata da Riccardo C o r n a 1 i. Torino : E. Loescher 1890. (XXVI,
27 S.) 8. L. —.50.
Cicero. Pro Marcello . . . by William Vorke Faussot. (1893) 1906 siehe: Oratio pro rege
Deiotaro.
M. Tullio C'icerone. Pro M. Marcello oratio. Testo e commento di Ettore
Stampini. Torino: G. B. Paravia e Co. (1893) 1901. (40 S.) 8. L. — .50.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Marcello. Recensione e note di Tommaso Val I :mi ri. 189il
siehe: Oratio pro rege Deiotaro.
Oratio pro T. Annio Miloue.
M. T. Ciceronis oratio pro T. Ann. Milone. Nouvelle edition d'apres le
texte d'Orelli avec sommaires et notes en fran9ais par Charles Cab oche.
J'aris: Belagrare (1841) 1884. (56 S.) 8. Fr. —.30.
Cüceron. Discours pour Milon. Latin-fran9ais en regard. Traduction de
de Wailly. Nouvelle edition, revue. Paris: JJelalain freres (184:2) 1885.
(84 S.) 8. Fr. —.50.
Ciceron. Plaidoyer pour Milon. Explique litteralement, annote et revu
pour la traduction fran9aise par Edouard Sommer. Paris: Hachette
et Cie. (1845) 1909. (196 S.) 8. , Fr. 1.50.
M. T. Ciceronis oratio pro Milone. Edition classique, accompagnee d'un
sommaire et de notes grammaticales et historiques en fran9ais par
J. Geoffroy. Paris: JJelalaiv freres {18^1} 188^J. (IV, 44 S.) 8. Fr. —.30,
250 Scriptores latini. D. M. Tulli Cioeronis orationes.
M. Tullius Cicero.
Ciceros Rede für T. AbdIus Milo. Für den Schul- und Privatgebraucli
erklärt von Friedrich Richter und Alfred Eberhard. In 5. Auflage
bearbeitet von Hermann Nohl. Leipzitf: B. G. Teiifmer (1864. 73. 81.
92) 1907. (118 S.) 8. M. 1.20.
M. Tullii Ciceronis oratio pro T. Ann. Milone. Texte revu et annote
par Blanc. 2^ edition. Faris: Poui<siel()ue freres (1873) 1880. (VIII,
60 S.) 8. ' Fr. —.30.
M. T. Ciceronis oratio pro Milone. Nouvelle edition, collationnee sur
les meilleurs textes, avec introduction, analyse, sommaires et des notes
historiques, geographiques et litteraires en fran9ais par A. Doneaud.
Paris: Vv' Belin et t>h (1875) 188(;. (70 S.) 8.
M. T. Ciceronis oratio pro Milone. Nouvelle edition , publiee avec une
notice , un argument analytique et des notes en fran9ais par Auguste
Noel. Pmis: Hnchette et Cie. (1880) 1895. (91 S.) 8. Fr. —.40.
Cicerone. L'orazione pro Milone commentata ad uso dei licei da Fran-
cesco Tarducci. Bologna: Marefifiiani 1884. (58 S.) 8. L. 1.20.
M. Tullio Cicerone. L'orazione pro Milone commentata ad uso dei licei
da Francesco Tarducci. 2. edizione. Modenn : E. Sarasino (1884) 1893.
(144 S.) 8. L. 1.25.
Ciceros Rede für T. Annius Milo. Für den Schulgebrauch erklärt von
Rudolf Bouterwek. Gotha: F. A. Perthes (ISHI) 1907. 8. M. 1.20.
Kommentar unterm Text. Dritte, verbesserte Auflage von Franz Luterbacher.
1897. (IV, 85 S.)
Nach Text und Kommentar getrennte Ausgabe. Dritte, verbesserte Auflage von
Franz Luterbacher. 1907. (IV, 32, 52 S.)
Ciceronis oratio pro T. Annio Milone, interlinearly translated into english by John
Gibson and J. A. Prout. (1887) 1895 siehe unten die Übersetzungen.
M. Tullii Ciceronis oratio pro T. Annio Milone. Texte latin, publie avec
une introduction historique, une analyse du discours et des notes en
fran9ais par J. -B. Lechatelier. Paris: Poussielcjue (1887) 1905.
(88 S.) 8. ' Fr. —.40.
L'orazione di M. Tullio Cicerone in difesa di T. Annio Milone, commentata
da Vitaliano Menghini. Torino: E. Loescher 1889. (LVI, 100 S.) 8.
L. 1.20.
Ciceros Rede für T. Annius Milo. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Hermann Nohl. Zweite, verbesserte Auflage. Mit einem Plan
des Forum romanum. Leipzig: G. Freytag (1888) 1894. (VIII, 59 S.) 8.
M. —.60.
Schtilerkommentar zu Ciceros Rede für T. Annius Milo. Khtnihi 1905. (52 S.) 8.
M. —.60.
M. Tullii Ciceronis oratio pro ]\[ilone. Texte latin avec une introduction
et un commentaire historique et grammatical par Ferdinand Antoine.
Paris: Garnier freres 1891. 8. Fr. — .75.
Marci Tulli Ciceronis pro Tito Annio Milone oratio ad iudices. With
marginal references, notes, and analysis of text, and passages for
translation into latin by William Yorke Fausset. London: Sic. Sonnen-
schein <('• Co. 1892. (76 S.) 8. 1 sh. 6 d.
M. Tullii Ciceronis pro T. Annio Milone . . . edidit Robertus Novak. (1892) 1902 siehe:
Oratio pro rege Deiotaro.
Cicero pro Milone. Edited with introduction and notes by Arthur
Blackbvtrne Poynton. Second edition. Oxford: At the Clarendon Press
(1892) 1902. (105, 88 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Cicero pro Milone. Edited with introduction and notes by Francis
Henry Colson. London and New York: Macmillan and Co. 1893.
(XXXVI, 136 S.) 8. 2 sh. 6 d.
M. Tulli Ciceronis pro T. Annio Milone ad iudices oratio. Edited for
schools and Colleges by James Smith Reid. Cambridge: At the Univcrsity
Press 1894. (170 S.) 8. 2 sh. 6 d.
M. TviUi Ciceronis orationes. 251
M. Tullius Cicero.
M. Tulli Ciceronis pro T. Annio Milone ad iudices oratio. Edited with
introduction and commentarv by Albert Curtis Clark. Oxford: Attlie
Clarendon Press 1895. (LXII' S., 1 Bl., 145 S.) 8. 8 sh. 6 d.
Enthält auf p. 94—118 Asconius in Milonianani, Text u. Kommentar, auf p. 119 — 126
Scholia bobiensia in or. pro Milone.
Cicero: Pro Milone. Edited by Francis Giffard Plaistowe and William
Frederick Masom. London: W. B. Clirc (1895). 8. 5 sh. 6 d.
Introduction. Te.\t. Notes. (100 S.) 3 sh. (i d.
Test Papers. Vocabulary. (24 S.) Sh. 1.
Cicero pro Milone. A translation. (48 S.) >Sh. •!.
Marci Tullii Ciceronis pro T. Annio Milone oratio con note italiane.
Quinta edizione. Aufiitutae Taur.: Ex offi<itm salesiana 1896. (58 S.) 8.
L. --.20.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Milone. Texte latin etabli, annote et
precede d'une introduction par Jules Martha. Faris: A. Colin 1896.
(141 S.) 8. Fr. 1.25.
Ciceros Rede für T. Annius Milo. Textausgabe für den Schulgebrauch
von Carl Friedrich Wilhelm Müller. Leipzig: B. G. Teiibner 1896.
(V, 50 S.) 8. M. —.55.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Milone . . . lleeensioiie e note di Tommaso Vallauri. 1896
siehe: Oratio pro rege Deiotaro.
Oratio pro L. Mureiia.
Plaidoyer de Ciceron povtr Murena. Traduction francaise avec le texte
latin et des notes par J. Thibault. Paris: Hachette et Cie. (1848) 1895.
(108 S.) 8. Fr. 1.
Plaidoyer pour Murena par Ciceron. Explique litteralement, traduit en
fran9ais et annote par .T. Thibault. Paris: Hachette et Cie. (1848)
1909. (196 S.) 8. Fr. 2.50.
Ciceros Rede für L. Murena. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Hermann Adolf Koch. In zweiter Auflage umgearbeitet von
Gustav Landgraf. Leipzig: B. G. Teuhner (1866) 1885. (IV, 79 S.) 8.
M. —.90.
M T Ciceronis oratio pro L Murena with english introduction and notes
by William Emerton Haiti and. Cambridge: Unicersity Press (1874.
1876) 1881. (132 S.) 8. ' Sh. 3.
M. T. Ciceronis oratio pro Murena. Nouvelle edition, publiee avec une
notice, un argument analytique et des notes en francais par Auguste
Noel. Paris: Hachette et Cie. (1886) 1907. (99 S.) 8. Fr. —.75.
Ciceron. Plaidoyer pour Murena. Avec introduction et notes par E.
Pierre. Paris: Poussielgue freres (1886) 1910. (X, 88 S.) 8. Fr. —.75.
M, T. Ciceronis oratio pro Murena. Nouvelle edition revue sur les
meilleurs textes avec une notice, un sommaire, un choix de variantes
et des notes historiques, grammaticales et litteraires par L. Lemain.
Paris: r« Belin et fds 1889. (106 8.) 8. Fr. —.80.
Ciceros Rede für L. Murena. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Hermann Nohl. 2. Auflage. Jjeipzig: G. Freytag (1889j 1899.
(VIII, 60 S.) 8. M. —.40.
Schülerkommentar zu (Ciceros Kede für L. Murena. Klicudn 1900. (46 S.) 8. M. — .30.
M. Tullii Ciceronis oratio pro L. L. Murena. Nouvelle edition. Texte
revu et accompagne d'une notice historique, d'un plan et d'un commen-
taire par Ed. Degove. Paris: V. Leeoff re 1890. (XIV, 75 S.) 8. Fr.— .70.
M. T. Ciceronis oratio pro Murena. Edition revue sur les meilleurs
textes, precedee d'une introduction critique et accompagnee de notes
grammaticales, philologiques et historiques par L. Mellerio. Paris:
JJelalain freres (1890). (XIV, 60 S.) 8. Fr. —.60.
M. Tullii Ciceronis oratio pro Murena. Texte latin avec une introduction
et un commentaire critique, historique et grammatical par Ferdinand
Antoine. Paris: Garnier freres 1891. (XI, 105 S.) 8. Fr. 1.50.
252 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
M. Tullio Cicerone. Discorso in difesa di Lucio Murena reo di broglio
con proemio e note di Arturo Pasdera. Torino: E. Loescher lö91.
(XXVII, 112 S.) 8. L. 1.
Oiceros Rede für L. Murena. Für den Schulgebrauch erklärt von Julius
Strenge. Gotha: Fr. A. Perthes 1892. (VI, 73 S.) 8. M. —.ir,.
Ausg. B (Text und Kommentar getrennt). 2. verbesserte Auflage. 19(j4. (VI, 32,
48 S.)
M. Tullii Ciceronis pro L. Murena oratio. Texte revu et annote par
A. d'Alfes. Tours: Marne et fds 1893. (195 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis pro L. Murena oratio ad iudices. Edited with intro-
duction and notes by John Henry Freese. Lomlon and Neu- York:
Macmillan and Co. 1894. (XXXII, 180 S.) 8. 2 sh. 6 d.
M. Tullii Ciceronis pro Mvirena et pro P. Sulla orationes. Scholarum
in usum edidit Robertus Novak. Frogae: A. Storch III. 1894. (IV,
7f) S.) 8. M. —.80.
Orationes philippicae.
Oratio I. M. Tullii Ciceronis in M. Antonivun philippica I. oratio.
Durchgesehen und verglichen mit den zur Zeit als beste anerkannten
Text-Revisionen. Berlin: H. B. Meddenburg {1816}. (30 S.) 8. M. - -.20.
M. T. Ktx^QMvog 6 tiqwto? xcitu ^Avion'tov (he 'Pü.imiixog koyog ngog ^Qrjniv
Twv avbiT^Qiov yvuvaoiaxMV rä^fcor, /uncc avvTO/jwTUTov (^(or rov aiyyQct-
(ffojg, elgccyiDyfjg f/j roiig 'Ptlmnixovg , ytrixiZv TTctgarrjoiiafwv (ig jov n
'PiXinnixov. avviuf^ov vTioH^nnog xnl utTuqQnnuog vno AIÜqxov H inyxtr r].
"Er 'A&t'ivuig: Tvn. 2.n. KovaoKvov 1888. (96 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis in M. Antonium oratio philippica prima. Testo e
commento di Ettore Stampini. Torino : (i. B. Paravia e C. 1893. (40,
VI S.) S. L. —.60.
M. Tullii Ciceronis in M. Antonium oratio philippica prima. Testo
nuovamente riveduto con introduzione e indice storico e geografico
da Ettore Stampini. Ibidem 1903. (XI, 113 S.) 8. M. 1.40.
Oratio I. II. Ciceros erste und zweite philippische Rede. Für den
Schulgebrauch herausgegeben von Hermann Adolf Koch und Alfred
Eberhard. Dritte Auflage. Leipziq: B. G. Teubner (1870. 1879) 1899.
(136 S. und 8 S. = S. 137—144). 8. ' M. 1.20.
M. Tullii Ciceronis in M. Antonium orationes philippicae prima et secunda.
Med förklarande anmärkningar af Axel D ah Im an. Stocl'hoM : P.A.
Norstedt <& S:r. 1889. (126 S.) 8. Kr. 1.50.
Orationes I. II. III. VII. Ciceros philippische Reden. I., II., IIL,
VII. Buch. Für den Schulgebrauch herausgegeben von Hermann Nohl.
Mit einer Abbildung. Leipzig: G. Freytag 1895. (XII, 113 S.) 8. M. — .60.
Schülerkommentar zu Ciceros philippischen Reden I., II., III., VII. Ebenda 1903.
(84 S.) 8. M. —.80.
Orationes I. IL VH. Ciceros erste, zweite und siebente Rede gegen
Marcus Antonius. Für den Schulgebrauch erklärt von Julius Strenge.
Gotha: Fr. A. Perthes 1893. (VIII, 102 S.) 8. M. 1.20.
Ausgabe B (Text und Kommentar setrennt). 1. verbesserte Auflage. 1905. (VI,
52, 56 S.) 8. " M. 1.20.
Orationes I. IL XIV. M. Tullius Ciceros erste, vierte und vierzehnte
philippische Rede. Für den Schulgebrauch herausgegeben von Ernst
Reinhard Gast. Leipzig: B. G. Teubner 1891. (IV, 50 S.) 8. M. — .60.
Oratio II. M. T. Ciceronis Philippica II in Marcum Antonium. Edition
classique accompagnee de notes grammaticales, philologiques et histori-
ques par G. M. Paris: BelaJain freres (1859) 1880. (46 S.) 8. Fr. —.30.
Cicero's second Philippic. With an introduction and notes translated
from the German of Karl Halm. Edited with corrections and additions
by John Eyton Bickersteth Mayor. New edition. Neiv York: Macmillan
dt Co. (1861. 1886). 8. ' ^1.
M. Tulli Ciceronis orationes. 253
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis Philippica II in M. Antonium. Becensuit, adno-
tationibus auxit Joannes Baccius. Editio stereot. sexta. Augustae
Taur.: Ex off. salei^iana (1871) 1898. (778.) 8. L. —.40.
M. Tullii Ciceronis in M. Antonium Philippica II oratio. Durchgesehen
und verglichen mit den zur Zeit als beste anerkannten Textrevisionen.
2 Hefte. Berlin: H. E. Mecklenbtmi (1878). (67 S.) 8., Je M. — .20.
M. T. Ciceronis in M. Antonium Philippica secunda. Edition classique,
publice avec un argument et des notes en fran^ais. Paris: Hachette et
Cie. 1880. (66 S.) 8. Fr. —.30.
M. Tullii Ciceronis in M. Antonium oratio philippica secunda. Texte
latin publie avec une introduction historique des notes en frauQais,
un appendice critique et des gravures d'apres l'antique par Joseph
Gantrelle. Paris: ffachette et Cie. (1881) 1882 u. ö. (105 S.) 8. Fr. 1.
Ciceron. Deuxifeme Philippique. Nouvelle edition avec une introduction,
des notes philologiques et litteraires et un appendice sur l'eloquence
de Ciceron par G. Lanson. Paris: C. Delnrjrare 1881. (XLIV, 91 S.) 8.
Ciceron. Deuxieme Philippique. Nouvelle edition revue sur les meilleurs
textes, avec une introduction, les notes les plusimportantes desprecedents
commentateurs et de nouvelles notes critiques, historiques et litteraires
par Armand Gaste. Paris: V^" Bei in etfils 1882. (94 S.) 8. Fr. —.60.
Ciceron. Seconde Philippique. Expliquee litteralement par Caron,
traduite en fran9ais par .T. V. Le Clerc. Paris: Hachette et Cie. 1883.
(18.5 S.) ^8. Fr. 2.
M. T. Ciceron. II e Philippique. Texte revu et soigneusement annote
par Augustin Vialard. Paris: Poussielgue freres 1884. (89 S.) 8.
Cicero's second Philippic by Kenelm Dighby C o t e s. With an appendix
and examination questions by Claude V. Gee. Oxford: J. Vincent (1885).
(28 S., 1 S. ung.) 8.
M. Tullio Cicerone. La seconda orazione filippica, commentata da Giovanni
BattistaBonino. Torino: E. Loescher 1887. (LXXII, 157 S.) 8. L. 1.50.
M. Tulli Ciceronis oratio philippica secunda with introduction and notes
by Arthur George Peskett. Cambridge: At thc University Press 1887. 8.
3 sh. 6 d.
Part I. Introduction and Text. (XII, 4'.J S.)
., II. Notes. (1.51 S.)
AI. T. Kix^Qcovog 6 Ssiirtoog xar ^AvToniov thi 'Pikinnixog Xöyog //fr«
awioutaTciTov ßtov Toij ai"yyi)K(f(0)g , ffcjayojyfjg iig rovg 'Pikmnixovg,
yivixMv Tiu()UTriorintün' iig tov ß' 'PiXiTinixov, (JvvtÖ/uoi' vnod-idfrog xki
fXiTaif<)(tat(j)g vno Müoxov B layxt'vT]. 'iJv 'Ad^t'jvntg: Tvn. En.
Knvaolivov 1889. 8.
M. Tulli Ciceronis in M. Antonium oratio philippica secunda. Recognovit
Josephus Cesari. Verona-Padora : Tedeschi 1893. 8. L. — .30.
M. Tulli Ciceronis in M. Antonium oratio philippica secunda con note
di Giuseppe Cesari. Verona-Padova: Tedescin 1894. (94 S.) 8. L. 1.50.
M. T. Cicerone. La 2^ orazione filippica. Costruzione, versione letterale
e libera. Verona: Tedeschi 1894. (246 S.) 8. L. 2.25.
Oratio III. In Marcum Antonium Philippica III et oratio pro Archia
poeta. Adnotationibus auxit et illustravit J. B. France sia. Editio 4.
Aug. Taur.: Ex off. salesiana (1866) 1894. (38 S.) 8. L. —.15.
Oratio XIV. M. Tullii Ciceronis in M. Antonium philippica oratio XIV.
Durchgesehen und verglichen mit den zur Zeit als beste anerkannten
Text-Eecensionen. Berlin: H. B. MecJclenburg (IS18). (24: S.) 8. M. — .20.
Oratio pro Cii. Plancius.
Ciceros Rede ftir Cn. Plancius. Für den Schulgebrauch erklärt von
Ernst Köpke. In dritter Auflage neu bearbeitet von Gustav Land-
graf, iezp.-;^.- i^. G'. TpMftner (1856. 1873) 1888. (VI, 122 S.) 8. M. 1.20.
M. Tullii Ciceronis pro Cn. Plancio oratio. Durchgesehen und verglichen
mit den zur Zeit als beste anerkannten Text - Revisionen. 2 Hefte.
Berlin: H. R. Mecklenburg (1878). (67 S.) 8. Je M. —.20.
254 Scriptores latini. I). M. Tulli Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
M. Tulli Ciceronis pro Gnaeo Plancio oratio ad iudices. With intro-
duction analysis and commentary by Hubert Ashton Holden. Third
edition revis'ed. Camhridqc: At the üniversity Press (1881) 1891. (LXIII,
248 S.) 8._ ■ _ _ 4 sh. 6 d.
M. TuUio Cicerone. L'orazione in difesa di Cneo Plancio , commentata
da Giovanni Battista Bonino. Torino: E. Locsdier 1887. (XLVII,
124 S.) 8. L. 1.
Cicero pro Plancio. Edited, with introduction, notes, etc., by R. C. B.
Karin and Arthvir Hadrian Allcroft. London: W. B. Clive de Co.
(1891). 8. 5 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (115 S.) 3 sh. 6 d.
Test Papors. Vocabulary. (20 S.) Sh. 1.
Cicero pro Plancio. A translation. (48 S.) 1 sh. 6 d.
M. T. Ciceronis pro Cn. Plancio oratio ad iudices. Edition annotee par
F. Vandesvpe. Brnxenes : Societc helgc de lihrairie 1893. (VIII, 80 S.) 8.
Fr. —.80.
Oratio pro C. Rabirio.
M. Tulli Ciceronis pro C. Rabirio [perduellionis reo] oratio ad Quirites.
With notes introduction and appendices by William Emerton Heit-
land. Camhridfie: At the Unirnsäy l'ress 18S2. (VIII, 180 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Oratio ad Quirites post redilum.
M. Tullii Ciceronis oratio ad Quirites post i-editum con note di Tominaso
Vallauri. 1886 siehe: Oratio pro Archia.
Oratio pro S. Roscio anierino.
Ciceros Rede für Sex. Roscius. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Friedrich Richterund Alfred Fleckeisen. Vierte Avif läge be-
arbeitet von Georg Amnion. Mit einem Kärtchen im Text. Leipzig:
B. G.Teuhncr (1864. 1877. 1889) 1906. (VI,_ 106 S.) 8. M. 1.
M. Tullii Ciceronis pro Sexto Roscio amerino oratio ad iudices. With
an introduction and notes. Edited, after Karl Halm by Edward
Hawtrey D o n k i n. London : Mauivillan and Co. 1879. (XXVII, 137 S.) 8.
4 sh. 6 d.
Neudruck. Nnv Vorli: MiirmiWin tO Co. 1888. 8. Cts. 90.
Ciceros Rede für Sex. Roscius aus Anaeria. Mit den Testimonia veterum
und dem Scholiasta gronovianus herausgegeben und erklärt von Gustav
Landgraf. 2 Hälften. Erkmgen: A. Deichert 1882. 1884. 8. M. 6.
I. Hälfte: Text mit den Testimonia veterum und dem Scholiasta gronovianus.
1882. (1 BI., 117 S.) M. 2.
Tl. ,, Kommentar. 1884. (S. 119—427). M. 4.
Ciceros Rede für Sex. Roscius aus Ameria. Für den Schulgebrauch
erklärt von Gustav Landgraf. Gotha: Fr. A. Perthes (1882). 8. M. 1.
Ausg:ibo A. (Kommentar unterm Text). 3. Aufl. 1897. (VIII, 102 S.)
„ B. (Text und Kommentar getrennt). 4. Aufl. 1903. (VI, 39, 60 S.)
Ciceros Rede für Sex. Roscius aus Ameria. Für den Schulgebrauch
herausgegeben von Hermann Nohl. 2. verbesserte Auflage. Leipzig:
G. Freytag (1884) 1897. (VIII, 58 S.) 8. M. —.50.
Schülerkommentar zu Ciceros Rede für Sex. Koscius aus Ameria. Ebendn 1900.
(59 S.) 8. M. —.40.
Cicero's oration for S. Roscius Amerinus. By Kenelm Dighby Cotes.
With an appendix and examination questions. O.rford: J. Vincent.
London: Simpkin, Marshall <f- Co. (1885). (36 S.) 8. Sh. 1.
Cicero's oration for S. Roscius Amerinus. (Revised and enlarged edition).
By Kenelm Dighby Cotes. With an appendix and examination
questions. And passages set in reference to te context. Ebenda (1887)
(87 S.) 8.
Cicero's oration for S. Roscius Amerinus. (Revised and enlarged edition). By
Kenelm Digby Cotes. With an appendix and examination questions and
passages set in reference to the context. Oxford: J. Vi)iie>tl. London: Siinpkin,
Mfirnliiill & Co. (1885. 1887). (58 S.) 8.
j
M. Tulli Ciceronis orationes. 255
M. Tullius Cicero.
Cicero pro Roscio. With introduction and notes by St. George Stock.
Oxford: At the Clarendon Press 1890. 8. 3 sh. (5 d.
Part I. — Introduction and text. (91 S.)
„ II. — Notes. (94 S.)
L'orazione di M. Tullio Cicerone per Sesto Roscio amerino, commentata
da Carlo Pascal. Torino: E. Loescher 1891. (XV, 135 S.) 8. L. 1.
M. T. Ciceronis pro Sex. Roscio amerino oratio. Testo e commento di
Giovanni Battisto B o n i n o. Nuova ristampa. Torino : G. B. Faravia e C.
(1895) 1897. (94 S.) 8. L. 1.20.
M. Tullii Ciceronis pro Sex. Roscio amerino oratio curante Joanne
Battista Bonino. Ibidem (1895) 1903. (47 S.) 8. L. —.60.
Oratio pro P. Sestio.
Ciceros Rede für Publius Sestius. Für den Schulgebrauch erklärt von
Rudolf Bouterwek. 2. verbesserte Auflage. Gotha: Fr. A. Pirthes
(1883) 1894. 8. M. 1.50.
Kommentar unterm Text. (VI, 144 S.)
Text und Kommentar getrennt. (VI, öS, 89 .S.)
M. Tulli Ciceronis pro Publio Sestio oratio ad iudices. With introduction
explanatory notes and critical appendix bv Hubert Ashton Holden.
London: Macmillan and Co. 1883. (XXXII," 313 S.) 8. Sh. 5.
Oratio pro P. Sulla.
Ciceros Rede für P. Sulla. Tür den Schulgebrauch herausgegeben von
Friedrich Richter. In zweiter Auflage neu bearbeitet von Gustav
Landgraf. Leipzig: B. G. Tetihner (\m%) XSSb. (IV, 72 S.) 8. M. — .75.
M. Tulli Ciceronis pro P. Cornelio Sulla oratio ad iudices. Edited for
schools and Colleges by .Tames Smith Reid. Canibridqe: At the Uni-
versity Press 1882. (182 "^S.) 8. " 3 sh. 6 d.
L'orazione di M. Tullio Cicerone in difesa di P. Sulla. Riveduta e
illustratada ArturoPasdera. Torino: E. Loescher 1SS6. (XL,104S.) 8. L.l.
Ciceros Rede für P. Sulla. Für den Schulgebrauch herausgegeben von
Hermann Nohl. 2. verbesserte Auflage. Leipzig: G. ireytag (1889)
1899. (VIII, 56 S.) 8. ^ M. —.40.
M. Tullii Ciceronis pro Sulla oratio. Scholarum in usum ediilit Kobertus N o vak. 1894
siehe: Oratio pro L. Murena.
Orationes in Verreni.
M. Tullii Ciceronis in C. Verrem orationes. Ciceron. Verrines. Divinatio
in Q. Caecilium et Actionis secundae libri IV et V, de Signis et de
Suppliciis. Texte latin publie avec un commentaire critique e,t ex-
plicatif, vine introduction generale et un index detaille par Emile
Thomas. Nouvelle edition. Paris: Tiacheite et Cic. (1885—1892) 1894.
(389 S., 1 BL, 2 Karten, 1 Facs.) 8. Fr. 8.
Divinatio in Q. Caecilium.
Ciceros Divinatio in Q. Caecilium. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Friedrich Richter. In zweiter Auflage neu bearbeitet von Alfred
Eberhard. Leij^zici : B. G. Teubner (1810) 1884:. (IV, 54 S.) 8. M. — .45.
Ciceron. Discours contre Q. Cecilius. Traduction par Tiburce Franque-
ville. Paris: Garnier freres 1880. (XI, 87 S.) 8.
Ciceros Rede gegen Q. Caecilius und das vierte Buch der Anklageschrift
gegen Verres. Für den Schulgebrauch herausgegeben von Hermann
Nohl. 3. verbesserte Auflage. Mit 36 Abbildungen. Jjeipzig: G. Freytncf
(188.5) 1907. (160 S.) 8. M. 1.5Ö.
Schülorkommentar. 1898 siehe: Oratio pro Archia und die Erläuterungen.
Ciceros Rede gegen Q. Caecilius. Für den Schulgebrauch erklärt von
Karl Hachtmann. Gotha: Fr. A. Perthes 1891. 8. M. —.45.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). (VI, 47 S.)
B. (Kommentar u. Text getrennt). (VI, 18. 31 S.)
256 Scriptores latinl. D. M. TuUi Ciceronis orationes.
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis ixi Verrem orationes. Discours de Ciceron contre
Verres. Divinatio in Q. Caecilium. Texte latin pviblie d'aprfes les
travaux les plus recents avec un , commentaire critique et explicatif ,
une introduction et un index par Emile Thomas, l'nris: Hachette et
Cie. 1892. (70 S.) 8. Fr. 2.50.
Nouvelle edition. 1894 siehe oben den ersten Titel.
M. Tullii Ciceronis oratio ... in Gaium Verrem, actio jiriina . . . I)y Thomas Humi»hiy
Lindsay Leary. 187S siehe: Oratio pro Archia.
Cicero. In Q. Caecilium divinatio and in C. Verrem actio prima. Edited
with introduction and notes by John Richard King. Oxford: At thc
Clarendon Fre^s. 1887. 8. 1 sh. 6 d.
Part I. — Introduction and text. (VIII, 40 S.) — Part. II. — Notes. (49 S.)
M. Tulli Ciceronis in C. Verrem actio prima. Recognovit Adolfus
Cinquini. Verona: Tedeschi 1895. (20 ,S.) 8. L. —.25.
M. Tulli Ciceronis in C. Verrem actio prima con note italiane di Adolfo
Cinquini. Ebenda 1895. (47 S.) S. L. .70.
M. Tulli Ciceronis in C. Verrem actio prima , commentata da Vittorio
Brugnola. Torino: E. Loescher 1896. (XIX, 36 S.) 8. L. -.50.
Actio secunda 1. 4 (de signis).
Ciceron. Discovirs contre Verres sur les statues. Explique litteralement
et annote par J. Thibault et traduit en fran9ais par P. C. B.
Gueroult. Faris: Hachette et Cie. (1847) 1908. (812 S.) 8. Fr. 3.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de signis Texte latin, publie avec
un argument et des notes en fran^ais par .1. T h i b a u 1 1. Faris :
Hachette et Cie. (1854) 1883. (87 S.) 8. _ Fr. —.60.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de signis. Nouvelle edition avec intro-
duction, sommaires et notes historiques, geographiques et litteraires
en fran^ais par D. Marie. Faris: F'" Belin et fds (1855) 1889. (94 S.) 8.
, Fr. —.50.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de signis. Edition classique accom-
pagnee de remarques et notes en fran9ais et precedee d'un sommaire
analytique par Pascal A 1 1 a i n. Faris: Helnlain freres (1865) 1879.
(77 S.) 8. Fr. —.50.
Ciceros Rede gegen C. Verres. Viertes Buch. Für den Schul- und Privat-
gebrauch bearbeitet von Friedrich Richter und Alfred Eberhard.
In 4. Auflage bearbeitet von Hermann Nohl. Leipzig: B. G. Teubner
(1866) 1908. (168 S.) 8. M. 1.50.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de signis. Texte revu, annote et
soigneusement expurge par Bazeillac. 3 " edition. Faris: Foussielque
freres (1881) 1901. (93 S.) 8. Fr. — löO.
Ciceros Rede gegen Q. Caecilius und das vierte Buch der Anklageschrift gegen Verres.
Für den Schiilgebrauch herausgegeben von Hermann Nohl. (1885) 1907 siehe:
Divinatio in Q. Caecilium.
M. Tullii Ciceronis in C. Verrem orationes. Actio secunda, liber IV:
De signis. Texte latin, publie avec une introduction, des notes, un
appendice critique, historique et grammatical, des gravures d'apres les
monuments et deux cartes par Emile Thomas. 4*" tirage. Faris:
Hachette et Cie. (1886) 1908. (144 S.) 8. ^ Fr. 1.50.
M. Tullii Ciceronis in C. Verrem orationes. Discours de Ciceron contre
Verres. Seconde action. Livre IV de signis. Texte latin, publie
d'aprfes les travaux les plus recents, avec un commentaire, cri,tique
et explicatif, une introduction, un index et des cartes par Emile
Thomas. Faris: Hachette et Cie. 1887. (136 S., 2 Karten). 8. Fr. 4.
Nouvelle edition. 1894 siehe oben den ersten Titel.
Ciceros Rede gegen C. Verres. Buch IV : De signis. Für den Schulgebrauch
erklärt von Karl Haohtmann. Gotha: Er. A. Ferthes. M. 1.30.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text). 2. verbesserte Aufl. (1889) 1897. (VIII, 110 S.)
., B. (Text und Kommentar getrennt). 3. verbesserte Aufl. (1889) 1904.
(VIII, 54, 54 S.)
M. Tulli Ciceronis orationes. 257
M. Tullius Cicero.
M. TuUio Cicerone. Actionis in C. Verrem II über quartus (De signis).
Testo e commento di Ettore Stampini. Nuova edizione riveduta e
ritocata. Torino: G. B. Poraria e C. (189:^.) 1900. (1 15, XIV S.) 8. L. 1.^0.
Ciceros vierte Rede ge^en Verres (von den Kunsträubereien). Für den
Schulgebrauch erklärt von Martin Fickelscherer. Paderborn :
F. SdiönitKjh 1894. (XI, 119 S.) 8. _^ M. 1.
M. Tullii Ciceronis in Verrem de signis, publice avec une introduction
et un commentaire explicatif par Henri Bornecque. Paris : A. Colin
18^6. (177 S.) 8. Fr. 1.50.
Actio secunda 1. 5 (de suppliciis).
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Nouvelle edition d'apres
le texte d'Orelli avec sommaire et notes en fran^ais par Charles
Caboche. Po ns ; DeZar/rar? 1 1845) 1888. (XT, 96 S.) 8. Fr. —.50.
Ciceron. Discours contre Verres sur les supplices, explique et annote
par 0. Dupont et traduit en fran^ais par P.-C.-B. Gueroult. Paris:
Hnchette tt Cie. (1846) 1908. (3^2 S.) 8. , _ Fr. 3.50.
M. T- Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Edition classique publiee
avec un argument et des notes en fran9ais par 0. Dvipont. Paris :
Hachette et Cie. (1854) 1884. (VIII, 8::i S.) 8. , Fr. —.50.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Edition classique
accompagnee de remarques et notes en fran9ais et precedee d'un
sommaire analytique par Pascal A Ilain. Paris: Delalain /rerts (1857)
1890. (84 S.) Ö. Fr. —.50.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Nouvelle edition avec
des sommaires et notes historiques, geographiques et litteraires en
fran9ais par D. Marie. Paris: V( Pelin et fils (1»60. 1886). (XI, 94 S ) 8.
Fr. —.50.
Ciceros zvpeiter Rede gegen Verres fl^nftes Buch. Für den Schul- und
Privatgebrauch herausgegeben von Friedrich Richter. Zweite Auf-
lage, neu bearbeitet von Alfred Eberhard. Lcijizig: B. d. Tenbner
(1x68) 1879. (152 S.) 8. _ . . .^- ^-^O-
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Nouvelle edition avec
sommaires et notes litteraires, historiques et geographiques en franQais
par Jules Duvaux. Paris: Garnier freres (1875. 18j0). (VIII, 118 S.) 8.
Fr. —.75.
M. Tullii Ciceronis accusationis in Caium Verrem orationis II actio V
[de suppliciis]. 3 Hefte. Durchgesehen und verglichen mit den zur
Zeit als beste anerkannten Text-Revisionen. Birlin: H. B. Mecl'le)ibiirf/
(1877. 1878). 8. Je M. —.20.
M. T. Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Texte revu annote et
soigneu8em.ent expurge par Bazeillac. Paris: Panssielmie freres 1881.
(IV, 95 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis actionis in C. Verrem secundae liber quintus qui
inscribitur de suppliciis. Nouvelle edition, avec une introduction et
des notes par G. Lanson. 2" edition. Paris: Delagrave (1882) 1889.
(XXXII, 115 S.) 8. ^ Fr. 1.
M. Tullii Ciceronis oratio in Verrem de suppliciis. Nouvelle edition,
revue d'apres le texte de Halm, precedee dune notice, accompagnee
(^e notes historiques, geographiques, grammaticales et litteraires par
Elie Leroux. Paris: P. Dupont 1883. fXII, 1J3 S.) 8.
Ciceros Anklageschrift gegen C. Verres. Fünftes Buch. Für den Schul-
gebrauch herausgegeben von Hermann N o h 1. Zweite , verbesserte
Auflage. Lopsn): G. Freytan (188")) l5«96. (XV, 94 S ) 8. _ M. —.70.
Discours de Ciceron contre Verres. Seconde action. Livre V. De
suppliciis. Texte latin, public d'apres les travaux les plus recents,
avec un C9mmentaire critique et explicatif, une introduction et un
index par Emile Thomas. Paris: Hachette et Cie. 18S6. (165 S.) 8. Fr. 4.
Nouvelle ödition. 1804 siehe oben den ersten Titel.
Klussmann, Bibliolliuca scriptorum classicorum. II 1. 17
258 Script, lat. 1). M. Tulli Ciceronis orationes. — Opera hist. ^ philos.
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis in C. Verrem orationes. Actio secunda. Liber V:
De suppliciis. Texte latin publie avec une introduction , des notes,
un appendice critique, historique et grammatical par Emile Thomas.
5e tirage. Furh : Hacheüe et Cie. (1885) 1906. (160 p. avec grav. et
2 cartes). 8. Fr. 1.50.
Ciceros Rede gegen Verres. Buch V : De suppliciis. Für den Schulgebrauch
erklärt von Karl Hachtmann. Gotha : Fr. A. FeHhes 1889. 8. M. 1.20.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Text) (VIII, 12.5 S )
B. (Kommentar um! Text getrennt). (VI, 60, H3 S.)
M. Tullii Ciceronis in C. Verrem orationes. Actio secunda. Liber V.
De suppliciis. Texte latin avec une introduction, des notes et deux
appendices par Avigustin Boue. 5^ edition. Prrr/.s; Poussielque (1890)
1911. (X, 146 S) 8. 'Fr. 1.40.
M. T. Ciceronis actionis in G. Verrem secundae lib. V. (De suppliciis)
edited by Walter Cecil Laming. Lonilü)i: Bivington, Fercival & Co.
1898. (XVI, 131 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Opera historica.
M. Tullii Ciceronis fragnientum commentarii graeci de consulatu suo. Fragmenta libri
de consiliis suis. Fragmentum epistulae ad Cn. Pompeium. Recensuit Hermannus
Peter in: Historicorum romanorum fragmenta (Lipsim 1883) p. 209— iJll.
Opera pliilosophica.
M. Tulli Ciceronis libri qui ad rem publicam et ad philosophiam spectant
scholarum in usum edidit Theodorus Schiebe. Vimlobonae et Frafiae:
F. Tempsky. Lipsiae: G. Freijtag 1884-1888. 8. M. 2.50.
Vol. V. Tuseulanarum disputationum libri quinque. 1888. (XIII, 173 S.) M. 1.20.
„ IX. Cato maior de senectute. Laelius de amicitia. 1884. (VIII, 60 S.) M. — .50.
„ X. De officiis libri tres. 1885. (XII, 119 S.) M. — .80
M. Tulli Ciceronis libri qui ad philosophiam spectant [curante Feiice
ßamorino]. Meäiolani: U. Hoepli 1893. 8.
Vol. I. Cato Maior de senectute. Laelius de amicitia. 1893. (VIII, 62 S.) L. —.75.
„ II. De officiis libri tres. 1893. (XII, 119 S.) L. 1.
Ciceros philosophische Schriften in einer Auswahl für Gymnasien. Für
Schüler erklärt von Carl Tücking. 3 Bände. Paderborn: F. Schönim/h
1878. 1879. 8. M. 3.35.
1. Band. Cato Maior sive de senectute dialogus. 1878. (XIV, 52 S.) M. — .75.
2. „ Laelius de amicitia dialogus. 1878. (VIII, 67 S.) M. —.80.
3. ., De officiis libri III. 1879. (204 S.) M. 1.80.
Anthologia philosophica ex Marco Tullio Cicerone a ßomualdo Bob ha confecta. 1882
siehe A. : Scriptores philo.sophi (I 1 p. 137).
Chatelain, Emile: Paleographie des classiques latins . . . Ciceron 1884 — 1892 siehe C. :
Collectiones.
Lucullus. Aead. post. De fin. Tusc. disput. De nat. deor. De divin. De fato.
Cato m. Laelius. De offic. Parad. Timaeus. De republ. De legibus.
Ciceros philosophische Schriften. Auswahl für die Schule nebst einer
Einleitung in die Schriftstellerei Ciceros und in die alte Philosophie
von Oskar Weissenf eis. Mit Titelbild. Leipzig: B.G. Teubner 1891.
(VIII, 570 S.) 8. AI. 2.
Auch in 7 Heften. M. 3.20.
1. Einleitung in die Schriftstellerei Ciceros und in die alte Philosophie. (VIII,
121 S. mit Titel lud). M. —.90.
2. De officiis libri III mitVorbemerkungen und Inhaltsangaben. (S. 122— 266). M.— .60.
8. Cato maior de senectute mit Vorbemerkungen. (S. 267—304). M. —.30.
4. Laelius de amicitia mit Vorbemerkungen. (S. 305—344). M. — .30.
5. Tuseulanarum disputationum 1. V. Ausgewählt, mit Vorbemerkungen und
Analysen. (S. 345-464). M. —.60.
6. De natura deoa'um libri III und De finibus bonorum et malorum I 9 — 21. Aus-
gewählt, mit Vorbemerkungen und Analysen. (S. 465 — 529). M. —.30.
7. De republica. Ausgewählt, mit Vorbemerkungen und Analysen. (S. 530—570).
M. —.30.
M. Tulli Ciceronis opera philosophica. 259
M. Tullius Cicero.
Auswahl aus Ciceros philosophischen Schriften. Herausgegeben von
Oskar Weissenf eis. Leipsig: B. G. Tmfe» er (1903) 1909. 1910. 8. M. 3.20.
Text. 3. Auflage, besorgt von Paul Wessner. (1903) 1910. fX, 203 S.) M. 1.60.
Kommentar. 2. Auflage, durchgesehen von Paul We.ssner. (1903)1909. (III, 102 S.)
M. 1.
Hilfsheft. 2. Auflage, durchgesehen von Paul Wessner. (1903)1909. (IV,68S.) M.-.W.
Luoghi educativi scelti dalle opere filosofiche di Cicerone secondo la
circolare ministeriale del 10 gennaio 1894, commentati con nuovo metodo
per interrogazioni, ad uso del ginnasio superiore e del liceo da Giuseppe
JBorghesio. Torim: L. Boux e C. 1894. (140 S.) 8. L., 1.50.
Ciceron. Morceaux choisis tires des traites philosophiques par Emile
Thomas. 3« tirage revu. Parix: ffachetie et Cie. (1896) 1906. (XV,
386 S.) 8. Fr. 2.
So 1896. Später s. t. Ciceron. Estraits des oeuvres morales.
Academica.
M. Tulli Ciceronis Academica. The text revised and explained bv James
Smith Reid. London: Macmillan and Co. 188-5. (X, 371 S.) 8.^ Sh. 15.
Cato maior s. de senectute dialogus.
M. T. Ciceronis Cato maior sive de senectute dialogus. Nouvelle edition
d'apres le texte d'Orelli, avec sommaire et notes en fran^ais par Charles
Gab och e. Pctm .- De/a^mre (1842) 1882. (44 S.) 8. Fr. —.30.
M. Tullii Ciceronis Cato ,maior seu de senectute dialogus ad Tituni
Pomponium Atticum. Edition classiqvie, accompagnee de notes et
remarques grammaticales, philologiques et historiques par J. Genoviille.
Pam; i»e/«/am /'rere.sMl843) 1889. (IV, 44 S.) 8. Fr. —.30.
M. Tullii Ciceronis Cato maior seu de senectute dialogus. Cato l'ancien
ou Dialogue sur la vieillesse par Ciceron. Texte revu avec arguments
et notes en fran^ais par Frederic D ü b n e r. Paris : Leeoff re fils et Cie.
(1846) 1879. (62 S.) 8. _ , _ Fr. —.25.
M. T. Ciceronis de senectute dialogus. Edition classique avec un argu-
ment et des notes en fran^ais par V. Par et. Paris: Hacliette et Cie.
(1850) 1878. (48 S.) 8. ^ . , , ^^- ~•^^■
Dialogue sur la vieillesse par Ciceron. Explique litteralement , traduit
en franQais et annote par V. Par et et A. Legouez. Paris: Hacliette
et Cie. (18.50) 1907. (148 S.) 8. ^ _ _ Fr. 1.25.
Dialogue sur la vieillesse par Ciceron. Traduction fran^aise par V. Par et
et A. Legouez avec le texte latin en regard et des notes. Paris .•
Hachelte et Cie. (1850) 1907. (75 S.) 8. Fr. —.80.
M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectvite. Til Skolebrug bearb. af
Georg Frederik Vilhelm Lund. 4. Ildg. Ki0bnhavn: Reitsei (1851)
1889. _ (84 S.) 8. Kr. 1.20.
M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectute. Erklärt von Julius Sommer-
brodt. Zwölfte Auflage. Berlin: Weidwannsche Buchh. (1851) 1896.
(88 S.)_ 8. _ _ _ _ M.^ —.75.
M. T. Ciceronis Cato maior sive de senectute dialogus. Nouvelle edition
d'apres les revisions las plus recentes avec des sommaires et des notes
historiques, geographiques et litteraires par L e c 1 a i r. Paris : V^( Belin
et fds (18.55) 1885. (46 S.) 8. Fr. —.30.
M. Ttilli Ciceronis Cato maior de senectute für den Schulgebrauch er-
klärt von Carl Meissner. Fünfte Auflage bearbeitet von Gustav
Landgraf. Leipzig und Berlin: B. G. Teubner (1870. 1885. 1888. 1898)
1907. (1 Bl., 80 S.) '8. M. —.60.
M. Tulli Ciceronis Cato Maior de senectute. A dialogue on the old age.
Edited by Joseph Henry Allen, William Francis Allen, and James
Bradstreet Greonough. Reedited by Katharine Allen. Boston.
New Yorh-. Chirago. London: Ginn d- Co)»i>.(l>iT.i\ 1908). (XVIII, 105 S.) 8.
M. Tulli Ciceronis Cato Maior de senectute. Edited for schools and
Colleges by .James Smith Reid. Cambridge: At the Unirersity Press
1879. (189 S.) 8. 3 sh. 6 d.
17*
260 Scriptores latiui. D. M. Tulli Ciceronis opera philosophica.
M. Tullius Cicero.
Cicero. Cato maior, de senectute dialogus. Nouvelle edition publice
avec une notice, un argument analytique et des notes en fi'an9ais par
Emile Cliarles._ Paris: Hachette et Cie. (1880) 1908. (76 S.) 8. Fr. —.75.
M. Tullii Cato Maior sive de senectute with an introduction and brief
notes for use in schools by the late George Long. Crnnbridtje : Deifih-
foii, Bell aiul Co. London: Whitial'er cdkI Co., (t. Bc]} aiid Sons lysl.
(VI, 70 8.) 8. l sh. 6 d.
M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectute liber ad T. Pomponium
Atticum. Avec ,des notes grammaticales, litteraires et historiques par
Provotelle. Edition ä l'usage des eleves de troisieme et des candidats
au baccalaureat. Paris : Garnier freres 1881. (VIII, 100 S.) 8. Fr. --.75.
M. Tullii Cicerpnis Cato maior de senectute. Nouvelle edition revue et
annotee par Elie L er o u x. Paris : P. Ihipont 1882. (X, 68 S.) 8. Fr. —.60.
M. Tulli Ciceronis Cato maior, de senectute liber ad T. Pomponivim
Atticum. Nouvelle edition, publiee avec une introduction et un commen-
taire historique et grammatical par Charles Rinn. Paris: Delagrave
1882. (107 S.) 8. _ _ Fr. 1.
Ciceron. De senectute par Ciceron. Nouvelle edition publiee par Felix
Aubert. Paris: F« Palme 1888. (96 p. av. vign.) 8.
M. Tullii Ciceronis Cato maior sive de senectute dialogvis. Schulausgabe
von Jvilius L e y. 2. Auflage. Halle a. S. : Biichh. des Waisenhauses
(1883) 1903 (IV, 63 S.) 8. M. —.60.
Marci Tulli Ciceronis Cato Maior seu De senectute dialogus. The Cato
Maior of M. Tullius Cicero; or a dialogue concerning Old age. With
translation and notes, by the editors of the analytical series of greek
and latin classics. London: Simphin, Marslmll f(- Co. 1884. (110 S.) 8.
1 sh. 6 d.
M. T. Ciceronis Cato Maior de senectute, Paradoxa, con note italiane di
Carlo Fu magall i. Verona e Padova : Drucker e Tedeschi 1884. (88 S.) 8.
L. 1.
Ciceronis Cato maior de senectute. Für den Schulgebrauch heraus-
gegeben von Theodor Schi che. 2. verbesserte Auflage, 3. Abdruck.
Leipzifi: G. Freytari (1884) 1904. (XVIII, 42 S.) 8._ M. —.70.
M. Tullii Ciceronis Cato maior seu de senectute dialogus. Texte latin
public avec sommaires et notes en fran9ais par .J. B. Lechatellier.
Paris: Poussielgue frerrs (1886) 1907. (IV, 68 S.) 8. Fr. —.40.
M. Tullii Ciceronis Cato Major de senectute with copious notes-historical,
geographica!, and grammatical, etc. Written more especially for
candidates preparing for the University of London examinations. By
Augustus Constable May hur y. London : BaiUiere, Tindall & Cox (1886).
(60 S,) 8. ' _ _
Cicerone. II Catone maggiore: dialogo intox-no alla vecchiaia, illustrato
da Feiice Ramorino. Seconda eaizione rifatta. Torino: E. Loescher
(1886) 1900. (XVI, 80 S.) 8. L. 1.20.
Cato Maior. A dialogue on old age by M. Tullius Cicero. Edited for
the use of schools with notes, vocabulary, and biographical index by
Evelyn Shirlev Shuckburgh. London: Macmilkin and Co. 188(3.
(XXXVI, 216 Ö.) .s. 1 sh. 6 d.
M. Tullii Ciceronis Cato Maior sive de senectute. Edited by Edmund
WhyteheadHowson. London: Jiinngtons 1881. (XVI, 80 S.) 8. Sh. 2.
Cicero. Cato Maior de senectute. Edited, with notes by Leonard H u x -
ley. New edition, revised. Oxford: At the Clarendon Press (1887)
1891. 8. Sh. 2.
Part I. — Introduction and te.xt. (XVIII, 33 S.)
„ II. — Notes. (04 S.)
Ciceronis Cato Maior de senectute, with an introduction, notes, and a
vocabulary. London: G. Gill d- Sons (1888. 1891). (96 S.) 8. Sh. 1.
M. TviUi Ciceronis Cato maior de senectute. Scholarum in usum edidit
Aloisius Kornitzer. Editio tertia correctior. Vindubonae: C Gerold
ß. (1888) 190!. (1 BL, 80 S.) 8. M. —.60.
M. Tulli Ciceronis opera philosophica. 261
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectute. Für den Schulgebrauch
erklärt von Heinrich Anz. Gotha: Fr. A. Ferthes (1889). 8.
Ausgabe A (Kommentar unterm Text). 3., verbesserte Auflage 19Ü2. (IV, 59S.) M.— .90.
B (Text und Kommentar). 4., verbesserte Auflage 1909. (IV, 27, 34 S.) M. 1.
Cato maior de senectute mit Vorbemerkungen von Oskar Weissen fei s. 1891 siehe
oben p. 258.
M. Tulli Ciceronis Cato maior de senectute. Herausgegeben von Oskar
Weissenf eis. 2. Auflage, durchgesehen von Paul Wessner. Text.
J.eipzUi: B. G. Teuhner (1891) 1909. (46 S.) 8. M. —.60.
M. Tullii Ciceronis Cato maior seu de senectute et de somnio Scipionis.
Editio quarta. Äwqustae Taurin.: Ex off. salesia-na {\89l) lS9ö. (44 S.) 8.
L. —.20.
Cicero : De senectute. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and William
Frederick Masom. London: W. B. Clivt (1892). 8. Sh. i.
Introduction. Text. Notes. (lOii S.) 1 sh. 6 d.
Test Papers. Vocabulary. (2i S.) Sh. 1.
Cicero de senectute. A translation. (3t S.) Sh. 1.
M. Tullio Cicerone. II Catone Maggiore annotato da Attilio de Marchi.
Müano: Coghati 1892. (99 S.) 8. L. 1.
Cicero und Jacob Grimm Über das Alter. Herausgegeben von Max
Schneide w in. Hamburg : Verla(ii<a-}n<talt und Drucl'erei Actien-Geselt-
schaft (vorm. J. F. Eichteri 189S. (108 S.) 8. _ M. 3.
M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectute. Edited with introduction
and notes by Fr. Ernest ßockwood. Wafthinqton, Cineinnatü Chicario:
American Book Co. (1895). (159 S.) 8. ' Cts. '90.
M. Tullio Cicerone. II Catone maggiore. Dialogo sulla vecchiezza
dedicato a Tito Pomponio Attico. Co.struzione , versione letterale e
versione libera. Verona: D. Tedesehi e /'. edit. 1896. (164 S.) 8. L. 1.50.
Cato maior et Laelius in vereinten Ausgaben.
M. Tullii Ciceronis Cato Maior, Laelius, Brutus; sive De senectute, De
amicitia, De claris oratoribus. Cicero's dialogues on Old age, Friend-
ship, and Famous Orators. With notes by William Brownrigg Smith.
London: l'ro>ihy Lockwood (1860) 1878. (192 S.) 8. Sh. 2.
M. Tullio Cicerone. La vecchiezza e l'amicizia. Recensione e note di
Oswaldo Berrini. Torino : Faravia (1882) 1894. (71 S.) 8. L. —.60.
M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectute; Laelius de amicitia with
introduction and notes bv Francis W. Kelsey. Boston: J. Alh/n 1882.
(267 S.) 8. '^ . . ' * 1-50.
M. Tullio Cicerone. La Vecchiezza e l'Amicizia con note italiane com-
pilate da Giuseppe Arcangeli. 6. edizione rivista e accresciuta da
Tomaso Sanesi. Frato: F. Albenßetti e C. 1883. (139 S.) 8. L. 1.60.
M. Tullii Ciceronis Cato Maior de Senectute, Laelius de Amicitia curante
Oswaldo Berrini o. l^orino: G. B. Farariaet soc. ISSo. (54 S.) 8. L. — .40.
Marci Tullii Ciceronis Cato Maior de senectute; Laelius de amicitia;
Paradoxa. Scholarum in usum ad optimarum editionum fidem recensuit
Carolus Fumagalli. Editio tertia. Mediuhini: Albright, Segati et soc.
(1884) 1900. (83 S.) 8, _ _ L. —.40.
Cicero. Cato maior, de senectute. Laelius, de amicitia. Edited with
notes by Walter Heslop. Oxford: At tlie Clarendon Fress 1884. (XX,
147 S.) 8. Sh. 2.
M. Tulli Ciceronis Cato maior et Laelius with an introduction and
commentary by Austin Stickney. Neiv York: Harper 1887. (XIX,
191 S.) 8. $ 1.50.
M. Tulli Ciceronis Cato maior de senectute et Laelius de amicitia. K
potfebe skolni vydal Robert N o v ä k. Druhe vydani. V. Fraze : A. Storch
(1889) 1899. (XII, 68 S.) 8. . .K. —.80.
M. Tullii Ciceronis Cato Maior de senectute. Laelius de amicitia. Testo
e commento di Giovanni Battista Bonin o. Torino: G. B. Faravia
1896. (171 S.) 8. L. 1.50.
262 Scriptores latini. D. M. TuUi Ciceronis opera philosophica.
M, Tullius Cicero.
De diTinatione libri II.
M. TuUii Ciceronis De divinatione recognovit Reinholdus Klotz. 1879 siehe: De natura
deoruni.
M, Tidlii Ciceronis de divinatione libri, udgivne og fortolkede ved
Valdemar Thoresen. Kebenhacn : E. Kleins Eftf. ih. Seirenften lö94.
(2 EL, 228 S.) 8. Kr. 3.75.
De fato.
M. TuUii Oicpronis De fato recognovit Reinholdus Klotz. 1879 siehe: De natura deorum.
De flnibus bonorum et maloruin libri Y.
M. Tullii Ciceronis de finibus bonorum et malorum libri quinque. Joannes
Nicolaus Madvigivis recensuit et enarravit. New York: Harper d'
bros. 1882. 8. Cts. 55, pap. 36.
IM. Tulli Ciceronis de finibus bonorum et malorum libri quinque . . . by James Smith
ßeid. 1883 siehe unten die Übersetzungen.
M. Tullio Cicerone. I cinque libri de finibus bonorum et malorum
commentati da Carlo Giambelli. 2 voll. Torino: E. Loescher 1889 —
1891. 8. L. 3.
Vol. 1. Libri I— III. (XIX, 228 S.) 1889. L. 1.50.
., II. ., IV— V. (XXVII, 196 S.) 1891. L. 1.50.
M. Tullii Ciceronis de finibus bonorum et malorum libri quinque. Edidit
Geyza Nemethy. Budajjestim: R. Lampel 1890. (180 S.) 8.
Cicero de finibus, I. Edited for London University B. A. examination,
1891. By Samuel Moses and Charles Scott Fearenside. London:
W. B. Clire (1890). 8. Sh. 5.
Introduction. Text. Notes. (88 S.) 3 sh. 6 d.
Cicero de flnibus. Book I. A translation. (28 S.) Sh. 2.
De finibus bonorum et malorum I 9 — 21 mit Vorbemerkungen und Analysen von Oskar
Weissenfeis. 1891 siehe oben p. 258.
M. T. Ciceronis de finibus bonorum et malorum libri 1 et, 2. Texte latin,
public avec une introduction et des notes en fran9ais par Emile Charles.
Farifi: Hachette et Cie. (1874) 1899. (XL, 167 S.) 8. Fr. 1.50.
Cicero: De finibus, book IL Edited bv Jones Daniel Maillard. London:
W. B. CUve (1895). 8. " 3 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (109 S.)
Laelius s. de amicitia.
M. T. Ciceronis Laelius sive de amicitia dialogus ad Titum Pomponium
Atticum. Edition classique avec analyses et notes en fran9ais par
J. Genouille. Pari^ : Ddalmn firres (1888) 1895. (44 S.) 8. Fr. —.30.
M. T. Ciceronis De amicitia dialogus. Edition classique publiee avec
un argument et des notes en fran9ais par A. Legouez. Paris:
Hachette et Cie. (1850) 1878. (51 S.) 8. Fr. —.30.
Dialogue de Tamitie par Ciceron, traduit en fran9ais avec le texte latin
en regard et des notes par A. Legouez. Paris: Hachette et Cie. (1850)
1893. (80 S.) 8. Fr. —.80.
M. Tulli Ciceronis Laelius de amicitia. Erklärt von Carl Wilhelm
Nauck. Zehnte Auflage, besorgt von Theodor Schlehe. Berlin:
Weidmannsche Buchh. (1852) 1897. (IV, 82 S.) 8. M. 1.
Cicero. Laelius sive de amicitia dialogus ad T. Pomponium Atticum.
Nouvelle edition d'aprfes les meilleurs textes avec des notes en fran9aLs
ä l'usage des classes par J. Girard. Paris: Delaqrave (1855) 1881.
(76 S.) 8. Fr. —.30.
Ciceron. Dialogue surTamitie. Explique litteralement, traduit en fran9ais
et annote par A. Legouez. Paris: Hachette >t Cie. (1860) 1908. (165 S.) 8.
Fr. 1.25.
M. Tullii Ciceronis Laelius de amicitia. Für den Schulgebrauch erklärt
von Gustav Lahme y er. Vierte Auflage. Leipzig: B. G. Tenbner (1862)
1881. (VIII, 68 S.) M. -.60.
M. Tulli Ciceronis opera philosophica. 2(j3
M. Tullius Cicero.
Cicero. Laelius sive de amicitia dialogus ad T. Pomponium Atticum
avec analyse, soinmaires et iiotes historiques, geogTaphiques et
grammaticales en fraii9ais par H. Bresson et L. Beaumarcli e3^
Faris: Belin (1874) 1879, (48 S.) 8.
MhQXOf TvXXluv Kixf'ooiios ylai'lios tj ihüXo)og 7itt)\ (fiÄi'ag, (x 1 1]? XKTin'd'og
f/f Tr]v fXXt]ri()'n (fMirjv fAtTtrfyjyti<; vno BnniXti'ov \-l vt 0)r lüd ot . M. Tullii
Ciceronis Laelius sive de amicitia dialogus, ex latino in graecum trans-
latus a Basilio Antoniade. 'Er Koivar uvt ivon öXn: T ü n . B u r i v ö u
xn) Z^'i. 1878. (u\ 125 S., 1 S. ung.) 8. Fr.'2.
M. Tullii Ciceronis Laelius de amicitia. Edited by Arthur Sidgwick.
Second edition. London: BicirnitoKS {[6lii} ISS'-^. (XXIII, b<7 S.) «. Sh. 2.
M. Tullii Ciceronis Laelius sive de amicitia dialogus ad T. Pomponium
Atticum. Editio septima. AuqtiMae Taiu\: Ex off. naJeniana (\Sl'ö) 1909.
(37 S.) 8. . . . '. , L. -^-.20.
Ciceron. Laelius de amicitia dialogus. Nouvelle edition publice avec
ijne notice, un argument analytique et des notes en francais par
Emile Charles, raris: Hachette el Cie \\^1'ji)\WL (105 S.) 8. Fr. —.40.
M. Tulli Ciceronis Laelius de amicitia. Edited for schools and Colleges
bv James Smith ßeid. New edition, with corrections and additions.
Cambrirlge: At the University Presf^ (1879) 1888. (174 S.) 8. 3 sh. 6 d.
M. T. Ciceronis Laelius sive de amicitia dialogus ad T. Pomponium
Atticum. Nouvelle edition avec sommaire et notes en francais par
A. Soulie. Paris: Foi<ssi<!(it<e firres 1879. (XIV, 71 S.) 8.
Marcus Tullius Cicero's Laelius, or a dialogue on friendship. AVith
grammatical analvsis, explanatory notes, and translation. Lowlov :
ISimpUn, 31arshalV(& Co. 1880. (VII, 257 S.) 8. Sh. 5.
Ciceronis Laelius sive de amicitia dialogus. With a short iutroduction
and notes for use in schools bv the late George Long. London :
Bell d- Sons 1880. (7ö S.j 8. " 1 sh. 6 d.
Ciceron. Lelius ou Dialogue sur l'amitie. Nouvelle edition avec notes
historiques, litteraires et grammaticales par un professeur de l'academie
de Paris. Paris: V< E. Beim et fds (1881) 1888. (57 S.) 8. Fr. —.30.
Marcus Tullius Cicero. Laelius de amicitia with english notes by John
King Lord. New York: D. Appleton d' Co. 1883. 8. ' # 1.
M. Tullio Cicerone. II Lelio. Dialogo intorno all' amicizia; testo, co-
struzione, versione letterale e note per un pubblico inseguante. Verona:
Drucker e Tedescld 1884. (119 S.) 8. L. 1.50.
M. Tulli Ciceronis Laelius; sive De amicitia dialogus. Laelius; or a
Dialogue on Friendship. By M. Tullius Cicero. With translation and
notes, by the editors of the analytical series of greek and latin classics.
London: SimpUn, Marshall <& Co. 1884. (112 S.) 8. 1 sh. 6 d. red. Sh. 1.
M. Tullii Ciceronis Laelius, De Amicitia con note italiane di Carlo
Fumagalli. Verona: Drucker e Tedesdü 1884. (61 S.) 8. L. 1.
Marci Tullii Ciceronis Laelius; sive, de amicitia dialogus. With trans-
lation and notes-grammatical, historical, and geographical, by Augustus
Constable Maybury. London: Bailliere, Tindall d; Co.x {lü84). (93 S.) 8.
Sh. 2.
Ciceronis Laelius de amicitia. Für den Schulgebrauch herausgegeben
von Theodor Schlehe. Zweite verbesserte Auflage, 3. unveränderter
Abdruck. Leipzig: G. Frei/tag (1884) 1905. (XX, 42 S.) 8. M. —.70.
Marci Tullii Ciceronis Laelius de amicitia Für den Schulgebrauch er-
klärt von Abraham Strelitz. 3., verbesserte Auflage. Gotha: F. A.
Berthes (1884). 8. M. 1.20.
Ausgabe A (Kommentar unterm Text). 2. verbesserte Aufl. 1899. (IV, 81 S.) M. 1.
„ B (Text und Kommentar getrennt). Dritte verbesserte Auflage. 3910.
(IV, 29, 57 .S.) M. 1.20.
Laelius. A dialogue on friendship by M. Tullius Cicero. Edited for
the use of schools with notes, vocabulary, and biographical index.
By Evelyn Shirley Shuckburgh. London: Macmillan and Co. 1885.
(XVI, 16b S.) 8. 1 sh. 6 d.
264 Scriptores latiiii. D. M. Tulli Ciceronis opera philosophica.
M, Tullius Cicero.
Laelius. A dialogue on friendship by M. Tullius Cicero. Edited for the
use of schools with notes, vocatulary, and biographical index by
Evelyn Shirley Shuckburgh. New edition revised and enlarged by
H. Ciark Johnson. Nnv York : Maomllan li- Co. ISdi. (21(5 8.) 8 Cts. 40.
M. Tullio Cicerone. Lelio, dell' amicizia. Dialogo illustrato da Feiice
Ramorino. 3. edizione corretta. Torino: K. Loescher (1886) 1908.
(XXVIllI, 99 S.) 8. L. 1.50.
M. Tulli Ciceronis Laelius de amicitia. Für den Schulgebrauch erklärt
von Carl Meissner. 2. verbesserte Auflage. Lvipzii]: B. G. Teubner
(1^87)_1^9s. (1_ BL, 70 S.) 8. ' _ M. — .75.
M. Tulli Ciceronis Laelius de amicitia. Scholarum in usum edidit Aloisius
Kornitzer. Editio IV. correctior. Wien: C. Gerold' s Sohn (188«) 1906.
(111, 56 S.) 8. _ M. —.60.
Cicero de amicitia. With introduction, notes, vocabularies, & translation.
By the editors of „Cicero pro Balbo". London: W. B. (Uire d- Co. (18b9).
(94 S., 10 BL, 39 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (94 S.) ] sh. 6 d.
Test papers. Vocabulary. (10 Bl.) Sh. 1.
Cicero de amicitia. A translation. (39 S.) Sh. 1.
Cicero de amicitia and Cicero pro Balbo. Literally and interlinearlj^
translated into english. By .John Gibson. London: Cornisli (f Sonx
(1889) (HO S.) 8. 2 sh. 6 d.
Laelius de amicitia mit Vorbemerkungen von üskar Wei ssenf eis. 1891 siehe oben p. 258.
M. T. Ciceronis Laelius sive de amicitia dialogus. Edition annotee par
Augustin B o u e. 2e edition. Faris: Fousfu'elqne (1892) 1895. (VI,
70 S) 8. _ Fr. —.50.
Ciceronis Laelius sive de amicitia with introduction and notes by St.
George Stock. Oxford: At the Clarendon Press 1893. 8. Sh. 3.
Part I. — Introduction and te.xt. (04 S.)
„ II. — Notes. (84 S.)
Cicero: De amicitia. Edited by Arthur Hadrian Allcroft and William
Frederick Masom. London) W. B. Clive (1895). 8. Sh. 3.
Introduction. Test. Notes. (110 S.) 1 sh. 6 d.
Test papers. Vocabulary. (20 S.) Sh. 1.
Cicero: De amicitia. A translation by J. F. Stout and V^illiam Frederick
Masom. (41 S.) Sh. 1.
M. Tullii Ciceronis Laelius de amicitia. Texte latin, public avec une
introduction, des notes critiques et un commentaire explicatif par Pascal
Monet. Baris: Colin et Cie. 1895. (131 S.) 8. Fr. 1.25.
Weitere Ausgaben siehe unter: Cato et Laelius (p. 261).
De legibus.
M. Tullii Ciceronis de legibus libri ex recognitione Johaunis Vahleni
iterum editi. Berolini: Fr. Vahlen (1871) 1883. (XXIV, 208 S.) 8. M._4.
M. Tullii Ciceronis de legibus libri tres. Erklärt von Adolf du Mesnil.
Leipsifi: B G. Teulmtr 187y. (VIII, 272 S.) 8. M. 3.90.
M. Tullii Ciceronis de legibus libri tres. A revised text with english
notes. By William Davies Pearman. Cambridcje: J. Hall d" Son.
London: Simpkin, Marshall d- Co.; Hamilton, Adams & Co. 1881. (VIII,
152 S.) 8.
I tre libri di M. T. Cicerone intorno alle Leggi. Testo colla versione
e commento di Giacomo Sichirollo. Fadova: Tip. del Seminario 1878
(—1885). (722 S., 1 Bl.) 8. L. 10.
M. Tullius Cicero. De legibus libri. Edidit Philippus Eduardus Huschke in: Juris-
prudentiae anteiustianeae quae supersunt. Editio quinta {L/psfrif 1886) p. 19 — 84.
Ciceron. De legibus liber prinius. Edition classique avec une introduction,
analyse, notes philologiques et critiques par A. Philibert. Faris:
Belalain f'reres (I8ö0) 1881. (XXIV, 32, S.) 8. Fr. —.75.
Ciceron. De legibus. Livre premier. Edition classique avec une intro-
duction, un argument analytique et des notes par Emile Boirac.
Faris: C. Delagruve 1881. (66 S.) 8. Fr. —.75.
M. Tnlli Ciceronis opera philosophica. 265
M. Tullius Cicero.
M. T. Ciceron. De legibus, livre preraier. Nouvelle edition, avec une
introduction critique, une analyse, des notes liistoriques et philosophi-
ques, des eclaircissements et des extraits d'autres ouvrages par Gabriel
Compayre. Paris: (iermer-Baüliere et Cie. (1881).- (84 S.) 8. Fr. 1.
M. T. Ciceronis de legibus über primus. Nouvelle edition publice avec
une introduction , un argument et des notes en fran9ais par Lucien
Levy. Faris: Hachette et Cie. (1881) 1882. (112 S.) 8. Fr. -.75.
Ciceron. Des lois. Livre premier, explique litteralement par un agrege
de Philosophie et traduit en fran9ais par Charles de Remusat. Faris :
Hachetle d Cie. 1881. (97 S.) 8. , Fr. 1.50.
M. T. Ciceronis de legibus Iiber primus. Edition revue et annotee avec
une introduction et un argument analytique par Bazeillac, Paris:
Puiissielyue freies 1882. (71 S.) 8. Fr. —.75.
M. T. Ciceronis de legibus (Iiber primus). Texte latin d'apres l'edition
de Du Mesnil, precede d'une notice sur la vie et les ouvrages philo-
sophiques de Ciceron, avec un resume analytique du livre, accompagne
de notes litteraires et philosophiques et suivi d'un appendice par
Eugene Maillet. Paris: F'' BeJin et fds 1882. (XXXVlll, 54 S.) 8.
Fr. —.75.
De natura deornm.
M. Tullii Ciceronis De natura deorum, De divinatione, De fato recognovit
ßeinholdus Klotz. JS'ew YorJc: Barper t£- bros 1879. 8. Cts. 65, pap. 42 c.
M. Tullii Ciceronis de natura deorum libi-i tres. With introduction and
commentary by Joseph Bickersteth M a y o r , together with a new
collation of several of the english mss. by John Houghton S wainson.
8 vols. Cambridfie: At the Umversütj Press 1880—1885. 8. Sh. 3;:!.
Vol. I. 18S0. (LXXI, 228 S.) 10 sh. 6 d.
., II. 1883. (XXIII, ,S19 S.) 12 sh. 6 d.
„ in. 1885. (LXXXVIII, 247 S.) Sh. 10.
M. Tullii Ciceronis de natura deorum libri tres with the commentary of
G. F. Schoemann translated and edited by Austin St ickney. Boston:
Ginn rf- Hrath 1881. (IV, 344 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis de natura deorum libri tres. Für den Schulgebrauch
erklärt von Alfred Goethe. Leipzig : B. G. Teuhner \^%1. (IV, 242 S.) 8.
M. 2.40.
M. Tullio Cicerone. I tre libri de natura deorum commentati da Carlo
Giambelli. Torino-Roma: E. Loescher 1896. 8. L. 4.50.
Libro I. 1896. (XX, 1:^4 S.) L. 2.
Libri U. III. ]9u4. (VII, jiO S.) L. 2.,'30.
t^iceronis ex 1. I de deorum natura ... recensuit Herniannus Di eis. 1879 siehe A.:
(Scriptores) doxogi-aphi.
Ciceron. De la nature des dieux. Livre II. , Texte latin en regard de
la traduction fran9aise de d' Olive t. Edition revue et augmentee
d'une introduction critique par Henri ,Jolv. Paris: IJelalain freres
(1886). (XIV, 164 S.) 8. ' Fr. 1.80.
Ciceron , de natura deorum , livre II, d'apres les meilleurs editions avec
des variantes, des notes philologiques, grammaticales, historiques,
philosophiques et une introduction. Paris: F. Alcan, 1886. (82 S.) 8.
M. T. Ciceronis de natura deorum über secundus. Edition classique.
Texte latin, public d'apres les editions les plus recentes, accompagne
de notes litteraires et philosophiques, et precede d'une introduction par
Eugene Maillet. Paris: F" Belin etßs 1886 (XXXVI, 111 S.) 8. Fr. 1.35.
M. T. Ciceron. De natura deorum, livre II, d'apres les meilleurs editions,
avec des variantes, des notes philologiques, grammaticales, historiques,
philosophiques, et une introduction par Fran9ais Picavet. Paris:
F. Alcan 1886 (231 S.) 8. , Fr. 2.
M. T. Ciceronis de natura deorum Iiber secundus. Edition classique.
Texte latin accompagne de notes philosophiques et precede d'une intro-
duction par P. Rodillon. Paris: Poussielgue frires 1886. (XXXVIII,
156 S.) 8. Fr. 2.
266 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis opera philosophica.
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis de natura deorum liber secundus. Texte latin, public
avec une introduction , une notice sur les principaux manuscrits et
editions, un appendice critique, des remarques sur l'ortliographe et des
notes par Camille Thiaucourt. Faris: Hachette et Cie. (1886) 1897.
(235 S.) 8. Fr. 1.50.
De natura deorum libri III und De flnibus bonorum et malorum I 9—21. Ausgewählt,
mit Vorbemerkungen und Analysen von Oskar Weis sen fei s. 1891 siehe oben p. 258.
De offlciis libri III.
M. T. Ciceronis ad M. filium de officiis libri III. Nouvelle edition d'apres
les meilleurs textes avec sommaires et notes en fran^ais par Brunet.
Paris: Ddagrave (184:J) 1880. (V, 186 S.) 8.
M. Tulli Ciceronis de officiis libri tres. With introduction analysis and
commentary by Hubert Asbton Holden. Seventb edition. Camhridqe:
At the Uni rersiti/ Press (l^H) 1891. (XXXIII S., 1 Bl., 430 S., 36 S.) 8. Sh. 9.
M. Tullii Ciceronis de officiis ad Marcum filium libri tres. Erklärt von
Otto Heine. Sechste verbesserte Auflage. Berlin: Weidmannsche
Buchh. (1857) 1885. (1 BL, 245 S.) 8. , M. 2.25.
M. T. Ciceronis de officiis ad Marcum filium libri tres. Edition classique,
publiee avec des sommaires et des notes en fran9ais par H. Marcband.
Paris: Hachette et Cie. (1861) 1911. (202 S.) 8. Fr. 1.
Ciceron. Traite d^s Devoirs. Explique litteralement traduit en franpais
et annote par Edouard Sommer. Paris: Hachette et Cie. (1861) 1906.
(610 S.) 8. Fr. 6.
M. Tulli Ciceronis de officiis libri tres. Für den Schulgebrauch erklärt
von Carl Friedrich Wilhelm Mueller. Leipzig: B. G. Teitbner 1882.
(XVI. 215 S.) 8. _ _ _ _ M. 2 25_.
M. Tullio Cicerone. GH IJfficii con discorso preliininare e note di
Giuseppe Arcangeli. 6. edizione rivista ed accresciuta da Tom.
Sanesi. Prato: F. Alberghetti e C. 1883. (XLV, 242 S.) 8. L. 2.50.
M. Tullii Ciceronis de officiis. Edited with introduction and notes by
Austin Stickney. Neir York: Harper d- Brothers (1886). 8. $ 1.50.
M. Tulli Ciceronis de officiis libri tres. Scholarum in usum tertium
edidit Aloisius Kornitzer. Vindobonae: C. Gerold ftl. (1889) 1908. 8.
M. 1.20.
M. Tullio Cicerone. I tre libri De officiis cominentati da Remigio
Sabbadini. Seconda edizione migliorata. Torino: E. Loescher (1889)
1906. (XXVIII, 197 S.) 8. L. 2.40.
M. Tullii Ciceronis de officiis libri tres. Für den Schulgebrauch erklärt
von Peter Dettweiler. Zweite, verbesserte Auflage. Gotha: Fr. A.
Perthes (1890) 1903. (VIII, 227 S.) 8. M. 2.25.
Ausgabe A (Kommentar unterm Text). (VIII, 223 S.)
B (Te.\t lind Kommentar getrennt). (VIII, 108, 120 S.)
De officiis libri III mit Vorbemerkungen und Inhaltsangaben von Oskar Weissenf eis.
1891 siehe oben p. 258.
M. Tullio Cicerone. Gli Ufficii con note di Giuseppe Ri gut in i. Milano:
Trevisini 1896. (250 S.) 8. L. 1.25.
M. Tulli Ciceronis De officiis ad Marcum filium liber I. Scholarum in
usum ad optimarum editionum fidem recognoverunt E. Battisti et
Cesare Vianelli. Verona: D. Tedeschi et f. 1896. (56 S.) 8. L. — .35.
Ciceron. Traite des Devoirs, Livre I«»". Texte latin en regard de la
traduction fran^aise par Henri Joly. Edition precedee d'une intro-
dvTction comprenant une analyse generale et accompagnee d'apprecia-
tions critiques par Henri Joly. 6« edition. Paris: Delalain freres
(1886. 1900). (XXIV, 128 S.) 8. ' , Fr. 1.25.
M. T. Ciceronis ad M. filium de officiis liber primus. Edition classique.
Texte latin publie d'apres les editions les plus recentes, accompagne
de notes litteraires et philosophiques et precede dune introduction
par Eugene Maillet. Paris: V^'< Belin et fds 1886. (XLI, 98 S.) 8.
Fr. 1.25.
M, Tulli Ciceronis opera philosophica. 267
M. Tullius Cicero.
M. T. Ciceronis ad M. filium de officüs liber primus. Edition classique
par Charles Delabar. Pnvis: Poussielgtie 1893. (157 S.) 8. Fr. 1.25.
M. Tullii Ciceronis de officüs liber tertivis. With introduction analysis
and commentary by Hubert Asbton Holden. Seventh editiou. Caui-
hrMge: At thc Unirersittj Press (1S54) 1888. (XXVII S., 1 S. ung., 138 S.) 8.
Sh. 2.
Cicero de officüs book III. Witb introduction and notes by Hubert
Asbton Holden. New and revised edition [by Evelyn Shirley Shuck-
burgh]. Ebenda 1898. (XXIII S., 1 S. ung., 198 S.) 8. Sb. 2.
Paradoxa ad Brutuiu.
M. Tullii Ciceronis Paradoxa ad M. Brutum. Für den Schulgebrauch
erklärt von Heinrich Anz. Gotha: Fr. A. Perthes 1890. 8. M. —.60.
Kommentar unterm Te.xt. (1 Bl., 38 S.)
Text und Kommentar getrennt. (1 Bl., 15 S.; il S.)
Marci Tullii Ciceronis Paradoxa. Scholarum in usvim recensuit Carolus Fumagalli.
(1884) 1890 siehe: Cato et Laelius (p. 261).
M. Tullii Ciceronis Paradoxa ad M. Brutum. Erklärt von Max Schneider.
Leipzig: B. Tauchnitz 1891. («4 S.) 8. M. 1.
De republica.
The Republic of Cicero. Reprinted from the third edition of Cardinal
Mai (Korne 1846), and translated with notes bv George G. Hardingham.
London: B. Quaritch 1884. (XL, 387 S.. 1 Abb.) 8. Sh. 15.
De republica. Ausgewählt, mit Vorbemerkungen und Analysen von Oskar Weissen -
fels. 1891 siehe oben p. 258.
Cicero. De rep., s. The Palaeographical Society. 1873—1883 (C. : CoUectiones p. 2).
SoDinlam Seipionis.
M. T. Ciceronis Somnium Seipionis. Edition classique, accompagnee
d'analyse et de notes par F. Lecluse. Paris: Delalain freres (1840)
1881. (16 S.) 8. Fr. —.25.
M. T. Ciceronis Somnium Seipionis edidit Louis Quicherat. Paris:
Hnchette et Cie. (1842) 1880. (20 S.) 8. Fr. —.25.
Ciceron. Le Songe de Scipion. Traduction en franeais avec le texte
latin en regard et des notes par Pott in. Parisi: Hachette et Cie. (1845)
1908. (36 S.) 8. Fr. —.50.
Ciceron. Songe de Scipion. Explique litteralement, traduit en fran9ais
et annote par P o 1 1 i n. Paris : Hachette et Cie. (1845) 1909. (52 S.) 8. Fr. —.75.
M. Tullii Ciceronis somnium Seipionis. Für den Schulgebrauch ei'klärt
von Carl Meissner. Fünfte Auflage, bearbeitet von Gustav Land-
graf. _ Leipzig: B. G. Teuhuer (1869) 1908. (IV, 32 S.) 8. M. —.50.
M. T. Ciceronis Somnium Seipionis. Nouvelle edition avec une intro-
duction, des notes historiques, geographiques et litteraires en fran9ais
suivie du recit d'Er 1' Armenien par J. E. Vignon. Paris: Belin (1876)
1883. _ (32 S.) 8. Fr. -.25.
M. T. Ciceronis Somnium Seipionis. Avec introduction, sommaire et notes
en franQais par Gros jean. 5^ edition. Paris: Poussielque freres (1879)
1910. (XVII, 19 S.) 8. Fr. —.30.
M. T. Ciceronis Somnium Seipionis. Texte latin, publie avec une intro-
duction, des notes et un appendice par Victor Cucheval. Paris:
Hachette et Cie. (1882) 1908. (45 S.) 8. Fr. —.40.
M Tulli Ciceronis Somnium Seipionis. Edited by William Davies Pear -
man. Cambridge: At the University Press 1883. (56 S.) 8. Sh. 2.
Cicero. Scipio's dream edited by S. Hart. Boston: J. Allyn (1887). 8.
Cts. 20.
M. Tullii Ciceronis somnium Seipionis. Für den Schulgebrauch erklärt
von Heinrich Anz. 2. Auflage, besorgt von Rudolf Mücke. Gotha:
Fr. A. Perthes (1890) 1910. 8. M. -.40.
Ausg. A. Kommentar unterm Text. (2Ö S.)
„ B. Text und Kommentar getrennt. (8, 18 S.)
208 Scriptores latini. D. M. Tulli Ciceronis opera philosophica.
M. Tullius Cicero.
II sogno di Scipione di Marco Tullio Cicerone commentato da Clements
Vignali. Seconda edizione. Auquslae Taurin.: Ex offle. salesiana
(1890) 1904. (70 S.) 8. _ ' _ L. —.40.
M. Tullio Cicerone. II Sogno di Scipione epilogo della ßepubblica, con
proemio e note di Arturo P a s d e r a. Torino : E. Zoescher 1890. (XXXVIII,
88 S.) 8. L. —.60.
M. TuUii Ciceronis de somnio Scipionis. Editio qiiartu. (1891) 1896 siehe: Cato maior.
M. Tullio Cicerone. II sogno di Cicerone con note di E. Ciravegna
e G. Marchesa-Rossi. Milano: Albriqhi, Segati e C. 1896. (44 S.j 8.
L. —.60.
Tusculanarum disputatiouuni libri V.
M. TuUii Ciceronis Tusculanarum disputationum ad M. Brutum libri
quinque. Erklärt von Gustav Tische r. 2 Bändchen. Berlin: Weid-
maun (1850j 1899. 1887. 8. M. 3.30.
I. Bändchen. Buch I und II. Neunte Auflage, besorgt von Gustav Sorof. 1899.
(157 S.) M. 1.80.
i. „ Buch III bis V. Achte Auflage, besorgt von Gustav Sorof. 1887.
(172 S.) M. 1.50.
Ciceronis Tusculanarum disputationum libri V. Für den Schulgebrauch
erklärt von Otto Heine. 4. verbesserte Auflage. 2 Hefte. Leipzi(i:
B. G. Teuhner (1864) 1892. 1896. 8. M. 2.85.
Erstes Heft: Libri I et II. 1892. (XXIV, 107 S.) M. 1.20.
Zweites Heft: Libri III-Y. 1896. (164 S.) M. 1.65.
M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum ad Brutum libri quinque
recognovit Reinholdus Klotz. Neir Yorl: : Harper d- hros. (1878). 8.
Cts. 55, pap. 36.
M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum libri quinque. Für den
Schulgebrauch erklärt von Ludwig Wilhelm Hasper. 2 Bändchen.
Gotha: Fr. A. Berthes 1883. 1885. 8. M. 2.60.
I. Bändchen. Buch I und II. 1883. (IV, 114 S.) M. 1.40.
II. „ „ III bis V. 1885. (159 S.) M. 1.20.
Auch in nach Text und Kommentar getrennter Ausgabe.
Vergriffen. An die Stelle der Ausgabe tritt die von G. Amnion.
M. Tullio Cicerone. Le Tusculane commentate da Ferdinando Gnesotto.
2 parte. Torino : E. Loescher (1885. 1886) 1910. 8. L. 3.50.
Parte I. Libri I. II. Seconda edizione. 1910. L. 2.
„ II. Libri III. IV. V. 1886. L. 1.50.
M. Tulli Ciceronis Tusculanarum disputationum libri quinque. Für den
Schulgebrauch herausgegeben von Theodor Schiebe. 2., verbesserte
Auflage. Lcipziq: G. Freytag. — Wien: F. Tempsly (1888) 1907. (194 S.) 8.
M. 1.80.
M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum libri quinque. Für den
Schulgebrauch erklärt von Georg Amnion. Gotha : F. A. Bertlies 1904.
1905. 8. M. 2.70.
Ausgabe A. (Kommentar unterm Te.xt).
I. Bändchen. Buch I und II. 1905. (166 S.) M. 1.20.
II. „ ., III, IV, V. 1904. (IV, 205 S.) M. 1.50.
Ausgabe B. (Text und Kommentar getrennt).
I. Bändchen. Buch I und II. 1905. (68, 96 S.)
II. „ „ III, IV, V. 1904. (IV, 96, 107 S.)
Die Ausgabe tritt an die Stelle der von L. W. Hasper.
M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum liber I in usum tironum
curavit Joannes Baccius. Editio stereotypa. Auqttstae Taur.: Ex offic.
salesiana 1879. (94 S.) 8.
M. Tullio Cicerone. Tusculanarum disputationum liber primus. Intro-
duzione, recensione e note di Giovanni Battista Gerini. 2. edizione
corretta ed accresciuta. Torino: G. B. Baravia e C. (1886) I89b. (129 S.) 8.
L. 1.50.
M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum liber primus curante
Joanne Baptista Ger in i. Torino: G. B. Baravia e C. 1895. (46 S.) 8.
L. —.60.
M. Tulli Oiceronis opera philos. — poetica — rhetorica. 2t)9
M Tullius Cicero.
M. Tullio Cicerone. I discorsi tiisculani. Testo , costruzione , versioiie
letterale, argomenti e note. Libro I. Verona: I). Tedesichi c f. 1891.
(239 S.) 8. L. :'..
M. TuUii Ciceronis Tusculanarum disputationum libri con note di Carlo
Canilli. Libro primo. Verona: D. Teclesdn d' f. 1891. (67 S.) 8.
M. Tullii Ciceronis Tusculanarum disputationum ad M. Brutum libri.
Scholarum in usum Carolus Canilli recognovit. Liber I. Verona:
D. Tedeschi e f. 1892. (49 S.) 8. L. —.30.
Tusculanarum disputationum 1. V. Ausgewählt, mit Vorbemerkungen und Analysen
von Oskar Wei ssen f eis. 1891 siehe oben p. 258.
Opera poetica.
M. Tullius Cicero, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehreiis.
1886 (p. 21).
Alcyone. De consulatu meo. Epigranimata. Limon. Marias. Thalia maesta.
Ex Graecis conversa.
M. Tullii Ciceronis Arateorum quae supersunt. In: Poetae latini minores. Recensuit
et emendavit Aemilius Baehrens 1 {lipaiat 1879) p. 1-28.
Cicero's Aratea, s. The Palaeographical Society. 1894 (C. : Collectiones p. 2).
Opera rhetorica.
M. T. Ciceronis opera rhetorica selecta. Edition classique precedee d'uuo
notice litteraire par D. Turnebe. Parix: Delalain frercs (1874) 1S78.
(XXIV, 207 S.) 8. Fr. 1.2b.
Ciceron. Analyse et extraits des traites de rhetorique par Victor
Cucheval. A l'usage des elöves de rhetorique et des candidats a\i
baccalaureat classique. Faris: Hachette et Cie. (1875) 1896. (IV, 323 S.) S.
Fr. 2.
M. T. Ciceronis opera rhetorica selecta. Edition classique, precedee d'une
notice litteraire par Felix Deltour. Paris: Delalain freres (1880) 1905.
(XXIV, 206 S.) 8.
Ciceros rhetorische Schriften. Auswahl für die Schule nebst Einleitung
und Vorbemerkungen von Oskar Weissenf eis. Leipzuf : B. G. Teubner
1893, (VIII, 356 S.) 8. ' M. 1.80.
Auch in drei einzelnen Heften:
I. Einleitung in die rhetorischen Schriften Ciceros nebst einem Abriss der
Rhetorik. (P. 1-122). M. 1.
II. De oratore und Brutus. Auswahl nebst Analysen. (P. 123 — 2ti6). M. ].
III. Orator. Vollständiger Text nebst Analyse. (P. 267—3.56). M. —.60.
Brutus 8. de claris oratoribus.
M. T. Ciceronis Brutus sive de claris oratoribus. Accedit libellus de
optimo genere oratorum. Recensuit Louis Q vi i c h e r a t. Paris : Hachette
et Cie. (1835) 1905. (104 S.) 8. Fr. —.90.
.M. Tullii Ciceronis . . . Brutus . . . by William Brownrigg Smith. (1860) 1878 siehe: Cato
maior et Laelius (p. 261).
Ciceros Brutus erklärt von Otto Jahn. 5. Auflage bearbeitet von
Wilhelm Kroll. Berlin: Weidmannsche Bndili. (1849) 1908. (1 Bl.,
236 S.) 8. M. 3.
Cicei-os Brutus. Für den Schulgebrauch erklärt von Karl Wilhelm
Pider it. Dritte Auflage, besorgt von Wilhelm Friedrich. Leipzig:
B. G. Teubner (1862) 1889. (IV, 306 S.) 8. ^ M. 2.25.
M. T. Ciceronis Brutus sive de claris oratoribus. Edition classique
accompagnee de notes et remarques en fran^ais, et precedee d'une
notice litteraire par Felix Deltour. Paris: Delalain frereS (1865) 1879.
(VIII, 118 S.) 8. Fr. —.90.
Ciceron. Brutus explique litteralement par E. Pessonneaux et traduit
par Jean Louis Burnouf. Paris: nachettr et Cie. (ISSl) 190S. (395 S.) 8.
Fr. 4.
M. Tulli Ciceronis Brutus de claris oratoribus. Recensuit Thomas St an gl.
Lipsiae: G. Freytag 1886. (XXVI, 97 S., 1 S. ung.) 8. M. —.80.
270 Scriptores latiui. D. M. TuUi Ciceronis ojjera rhetorica.
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis Brutus de claris oratoribus. Edited, with an intro-
duction and notes, by Martin Kellogg. Boston, U.S.A., anrl London:
Ginn «<:■ Co. 1889. (XXIX, 196 S.) 8. $ 1..35.
M. Tullio Cicerone. 11 Brvito. Testo riveduto ed illustrato da Pietro
Ercole. Torino : E. Loescher 1891. (LXXIX, 394 S.) 8. L. 3.
M. Tullii Ciceronis opera. Oeuvres de Ciceron. Brutus. Texte latin
revu et public d'apres les travaux les plus recents avec un commentaire
critique et explicatif une introduction et un index par Jules Martha.
2e edition. Paris: Hnchrttc et Oie. (1892) 1907. (XLVn, 268 S.) 8. Fr. 6.
M. Tulli Ciceronis Brutus. Testo e commento di Giovanni Battista
Bonino. Torino. ■ G. B. Pararia e C. 1895. (196 S.) 8. L. 2.
De oratore und Brutus. Auswahl nebst Analysen von Oskar Weissenf eis. 1893 siehe
oben : Opera rhetorica.
De inventiOlie libri II siehe unter: Libri rhetorici.
Orator ad Brutiim.
Cicero. Orator. Nouvelle edition, publice avec une notice, un argument
analytique et des notes en fran9ais par C. Aubert. Paris: Hachettc
et Vre. (1866) 1902. (151 S.) 8. ^ Fr. 1.
M. T. Ciceronis ad M. Brutum Orator. Edition revue sur le texte d'Orelli
avec une introduction et des notes par Hemardinquer. Nouvelle
edition. Part.';.- C. DeJagram (1866) 1879. 8. Fr. —.90.
M. T. Ciceronis Orator. Nouvelle edition annotee par A. Julien. Paris:
Poussielcjne 1881. (H, 125 S., 1 Tat.) 8. Fr. —.90.
M. Tulli Ciceronis ad M. Brutum Orator. Recensuit Ferdinandvts Heer-
degen. Lipsiae: B. G. Tenbner 1884. (XXXVIII, 86 S.) 8. M. 3.20.
M. Tulli Ciceronis ad M. Brutum Orator. A revised text with introductory
essays and critical and explanatorv notes by John Edwin Sandys.
Camhriäqe: At the University Press 1S85. (6 Bl. , XCIX S. , 257 S., 1 S.
ung., Abbild.) 8. Sh. 16.
M. Tulli Ciceronis Orator ad M. Brutum. Kecensuit Thomas S tan gl.
Lipsiae: G. Frey tag 1885. (XIV, 68 S.) 8. M. -.60.
M. Tullio Cicerone. L'Oratore commentato da Attilio de Marchi.
Torino: E. Loescher 1886. (XVI, 161 S.) 8. L. 1.50.
M. T. Ciceronis Orator [curante Feiice Ramorino]. MeiJiolaiii: U. Hoepli
1893. (XIV, 68 S.) 8. L. —.75.
Orator. Vollständiger Text nebst Analyse von Oskar Weissenf eis. 1893 siehe oben:
Opera rhetorica.
De Oratore ad Q. fratrem libri III.
Cicero de oratore. Für den Schulgebrauch erklärt von Karl Wilhelm
P i d e r i t. Fünfte Auflage, besorgt von Franz Theodor Adler. Leipziii :
B. G. Teulmer (18.59) 1878. (X, 548 S.) 8. M. 4.50.
Cicero de oratore. Für den Schulgebrauch erklärt von Karl Wilhelm
Pider it. Sechste Auflage besorgt von Otto Harn eck er. 3 Hefte.
Leipsig: B. G. Teubmr (1859) 1886—1890. 8. M. 4.80.
Erstes Heft: Buch I. 1886. (XII, 215 S., 1 S. ung.) M. 1.80.
Zweites Heft: Buch II. 1889. (S. 217-393, 1 S. ung.) M. 1.50.
Drittes Heft: Buch III. Mit den erklärenden Indices und einem Kegister. 1890.
(S. 397— (il6). _ M. 1.50.
Ciceronis de oratore dialogi tres. Edition classique publice avec des
arguments et des notes en franyais par Victor Betolaud. Paris:
Hachette et Oie. (1870) 1903. (XX, 281 S.) 8. Fr. 1.-50.
M. Tullii Ciceronis de oratore libri tres. Erklärt von Gustav Sorof.
3 Bände. Berlin: Weidmannsche Buehh. (1875). 8. M. 5.40.
Erster Fand. Buch I. Zweite Auflage (187.'.) 1882. (VIII, 202 S.) M. 1.80.
M. Tullii Ciceronis de oratore libri tres; with explanatorv notes by
E. P. Crowcll. Philadelphia: Eldredge <& Bro. 1879. (372 ^.) 8. $ 1.35.
M. Tulli Ciceronis opera rhetorica. — Opera supposita. — Chrestomatli. 27 1
M. Tullius Cicero.
M. Tullii Ciceronis de oratoi'e libri tres. With introduction and notes
by Augustus Samuel Wilkins. Oxford: At the Clnrendotc Press (1879.
1881. 1892) lö90. 1895. 8. 18 sh. 6 d.
Liber I. Third edition (1879) 1895. (VIII S., 1 Bl., '228 S.) 7 sh. 6 d.
., II. Seoond edition (1881) 1890. (1 Bl., 184 S.) Sh. 5.
„ III. 1892. (I BL, 165 ,S.) Sh. (i.
M. Tullio Cicerone dell' oratore libri tre. Testo riveduto ed annotato
da Antonio Cima. Tormo : E. Loescher 1885—1891. 8. L. 4.
Libro I. Seconda edizione interamente rifatta. (1885) 1900. (XXIII, 167 S.) L. 1..50.
„ II. 1887. (XIX, 156 S.) L. 1.50.
., III. 1891. (XI, 140 S.) L. 1.
M. Tullii Ciceronis de oratore libri tres curante A. C. Firmanio. Torino:
G. B. Paravin e C. 1885. (XII, 268 S.) 8. L 1.80.
. . . 1885. (VIII, 186 S ) 8. L. 1.20.
M. Tulli Ciceronis de oratore libri tres. Recensuit Thomas St an gl.
Vindohonae et Pragae: F. Teynpsky. Lipmac: G. Freytag 1898. (232 S.) 8.
M. 1.25.
De oratore und Brutus. Auswahl nebst Analysen von Oskar Weisse n fei s. 1893 siehe
oben : Opera rhetorica.
M. Tullii Ciceronis de oratore liber I with explanatory notes by E. P.
Cr o well. New revised edition. Philadelphia : Fldredf/e d'- Bro. \S9b. 8.
Cts. 65.
M. Tulli Ciceronis De oratore liber primus. Edited on the basis of
Sorof'e second edition by W. B. Owen. Boston <& Neiv York: Leacli,
Sheivell d- Sanhorn 1895. 8. ^1.
M. Tullii Ciceronis de oratore liber primus. Für den Schulgebrauch
erklärt von Remigius Stölzle. I. Bändchen. Gotha: Fr. A. Perthes
1887. (VI, 119 S.) 8. M. 1.50.
M. Tulli Ciceronis De oratore liber primus. Scholarum in usum ad opti-
marum editionum fidem recognovit Giovanni Battista B o n i n o. Veronae:
B. Tedeschi et f. 1896. (68 S.) 8. L. —.40.
De optimo genere oratorum.
Texte anriete du De optimo genere oratorum par Ferdinand Gaclie. 188ii siehe die Er-
läuterungsschrit'ten unter Otto Jahn.
M. Tulli Ciceronis libellus de optimo genere oratorum. Edmundus
He dicke recensuit. Progr. des Gymn. Sorau 1889. (8 S.) 4.
M. Tulli Ciceronis de optimo genere oratorum. Testo riveduto e
commentato da Adolf o C i n q u i n i. Milano : D. Briola 1892. (46 S.) 8.
L. —.70.
Cicerone. De optimo genere oratorum. Edizione critica e commento per
le scuole di Paolo Fossataro. Napoli: Morano 1894. (44 S.) 8.
Libri liietorici.
M. Tullii Ciceronis artis rhetoricae libri duo recensuit Andreas Weidner.
Berolini: Weidmann 1878. (LH, 149 S.) 8. M. 4.
Opera supposita.
M. Tullii in Sallustium invectiva. Becognovit Henricus Jordan in: C. Sallusti Crispi
Catilina eett. {Bn-olini 1887) p. 158—166.
Bhetoricorum ad C. Herennium libri IV siehe: Comificius rhetor.
Chrestomathien. Übersetzungen zu solchen.
Excerpta ex M. T. Ciceronis operibus, 1 — 50 et Titi Livii ab vi. c. libris
51 — 100. Recognoverunt alumni III cursus lycealis collegii s. Francisci.
Editio tertia emendatior. Laude Pompe ia: Ti/jj. Üuirici et Camaqni (ISSS)
1903. (100 S.) 8.
Andersen, Axel : TJdvalg af Cornelius Nepos, Caesar, Cicero og Phaedrus.
Bearbeidet til skolebrug af Axel Andersen. Med 23 traesnit og
2 karter. Christiania: H. Asch ehoug S Co. ISS2. (VII, 208 S.) 8. Kr. 1.60.
272 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero. Chrestomathien.
M. Tullius Cicero.
Andersen, Axel: TJdvalg af Cornelius Nepos, Caesar, Phaedrus og
andre latinske forfattere. Bearbeidet til skolebrug af Axel Andersen.
Med 2-' trajsnit og 2 karter. Anden, noget forkoltede udgave.
Christiama: TT. A^chehomj <('■ Co. 1890. (XII, 160 S.) 8. Kr. 2.20.
Brackenbury, Matthew John Francis: Selections from Cicero in two
parts edited bv Matthew John Francis Brackenbury. Second edition.
London: Bicimjlon, Pernvnl d; Co. (1890) 1895 — 1901. 8. Each 1 sh. 6 d.
Part I. (1890) 1895. (VIII, 80 S.)
„ IL (1890) 1901. (yill, 93 S.)
Deltour, Felix: M. T. Ciceronis selectae historiae. Edition classique,
precedee d'une notice litteraire par Felix Deltour. Paris: Dehtlain
freres (1882). (XXIV, 56 S.) 8. Fr. —.50.
Firm an i, Angelo: Narrazioncelle ciceroniane per le prime classi
ginnasiali, scelte e annotate da Angelo Firm an i. 2. edizione. Roma:
L. Pasqualiaci 1889. (VIII, 100 S.) 8. L. 1.25.
Freund, Wilhelm: Cicero historicus. Cicero's G-eschichtsangaben über
die bedeutendsten griechischen und römischen Staatsmänner, Dichter,
Historiker, Philosophen, Mathematiker, Redner und Künstler. Für
die Schüler der Oberklassen der höheren Lehranstalten zur Privat-
lektüre und als praktische Vorschule für den correcten lateinischen
Ausdruck aus Cicero's Werken gesammelt und inhaltlich geordnet von
Wilhelm Freund. Nebst einem phraseologischen Glossar. Leipzig
(Stuttfiart): W. Viokt 1881. (VI, 194 S.) 8. M. 2.
Gviiard, Theodore: Narrationes latinae ex . . . Cicerone . . . collectae . . .
par Theodore Guiard (1851) 1880 siehe: Caesar (p. 183).
Jeans, George Edward, and .Jones, Arthur Vernon: Stories of roman
history from Cicero by George Edward Jeans and Arthur Vernon
Jones. London: Macmillan and Co. 1884. (VII, 96 S., 2 Karten). 8.
1 sh. 6 d.
Jordan 's, W., Ausgewählte Stücke aus Cicero in biographischer Folge.
Mit Anmerkungen für den Schulgebrauch. 7. verbesserte Auflage, be-
sorgt von Hermann Schöttle. Mit Ciceros Bildnis und zwei An-
hängen. Stuttfiart: J. B. Metzler (1862) 1908. (XVI, 192 S.) 8. M. 2.60.
Monceaux, Paul: Lectures litteraires. Pages choisies des grands
ecrivains. Ciceron. [Par] Paul Monceaux. Paris: A. Colin et Cie.
1896. (LIV, 285 S.) 8. Fr. 350.
Vorangeht Etüde de Cic6ron, dann folgt eine französische Übersetzung ausgewählter
Stücke aus Cicero.
Lantoine, Henri: Ciceron (Extraits), avec une introduction, des analyses
et des notes par Henri Lantoine. Paris: G. Masson (I8'ä5}. (396 8.) 8.
L i d e 1 1 , Alfred Crichhton : Stories from Cicero edited by Alfred Crichhton
Lid d eil. London, Gla^goic and Dublin: Blackie tt Son 1896. (VI,
122 S.) 8. _ _ 1 sh 6 d.
L o p a r c o , Lviciano : Nuova crestomazia ciceroniana nel testo latino e
nella versione italiana a fronte, per lo studio della filosofia nei licei.
Catania: N. Giannntia (1883) 1887. (XX, 297 S.) 8. L. 3.
Lüders, Carl Ferdinand: Chrestomathia ciceroniana. Ein Lesebuch
für mittlere und obere Gymnasialklassen von Carl Ferdinand Lüders.
Dritte Auflage, bearbeitet von Oskar Weissenf eis. Mit Titelbild.
Leipzig: B. G. Teuhner (1867. 1868) lö95. (XVI, 281 S.) 8. M. 2 80.
Martini, Salvator: M. TuUii Ciceronis autobiographia. Ex TuUii scriptis
collegit, prooemio, notis illustravit Salvator Martini. Auqustae
Taiirinoriiin , Romae et Florentiae: Fratr. Bocca 1885. (LVIII, 110 S„
1 Bl.) 8. _ L. 4.
Selecta ex .Justino, Caesare, Cicerone. In usum regiae scholae etonensis.
Mton: B. Ingalton Dr(d:e. London: Simpl-in, Marshall, (('■ Co. 1889. (1 BL,
355 S.) 8. 4 sh. 6_ d.
Selecta ex Cornelio Nepote, Justino, Caesare, Cicerone. In usum regiae
scholae etonensis. Eton : Spottiswoode & Co. London: Simpkin, Marshall,
Hamilton, Kent ,(.- Co. (1897) 1901. (1 BL, 358 S., 3 Karten). 8. Sh. 5.
i:
M. Tullius Cicero. .Dänische, deutsche Übersetzungen. 273
M. Tullius Cicero.
üri, Isaac: Piaute, Terence, Ciceron, Seneque, Tacite. Oeuvres choisies
et extraits. Livre de lecture et d'analyse ä l'usage des eleves de
troisieme et de seconde de l'enseignenieut moderne, avec iutroductions,
sonimaires et arguments anal3'tiques par Isaac Uri. Paris: Hachette
et Cie. 1895. (VII, 658 S.) 8. Fr. 4.
In Übersetzungen.
Vandesype, F.: Extraits des oeuvres de Ciceron ä l'usage de la classe
de qua'trieme. Nouvelle edition annotee par F. Vandesype. Alof^t:
Inipr. Spitnels-Schuermmi^ 1884. (18U S.) 8. Fr. 1.25.
Vignali, demente: Luoghi ciceroniani scelti ed annotati da demente
Vignali. Tohno: Libr. snhsirma (1892. 1893) 1896. 1897. 8. L. 1.20.
Parte I. Per le classi del ginnasio inferiore. Ed. 4. 18P6. (101 S.) L. —.50.
. II. Per le classi del ginnasio superiore. Ed. 4. 1897. (127 S.) L. —.70.
Übersetzungen.
M. Tullius Cicero, Den f0rst af de catilinarisk' Taaler. Owersaat epaa
Jvsk af Jakob. Kolding. K0bnharv: K. j0r(jen>^ett 1887. (32 S.) 8.
Kr. —..35.
M. Tullius Cicero Om varsler og sp;1domrtie. En dialog, oversat af
Valdemar Thoresen. Kebnhavn: Gyldendal 1893. 8. Kr. 2.50.
M. Tullius Ciceros Werke. 79 Bändchen. Stuttgart: Metzler (Jetzt Ulm:
H. Kerler). (1827 f.) 8. Je M. —.50.
In Neudruck erschienen Bändchen 2 (Tusc. Untersuchungen 2^. 1885), 12 (Üljer das
Wesen der Gottheit l^. 1884), 14. 15 (Vom Redner. P 1894. 2' 1882), 19 (Über
die Pflichten, p 1884). 28. 32. 33. 35. 38. 41. 44 (Reden. 2« 1882. 4« 1883. 6^ 1904.
71 1885. 9-^ 1881. Iö3 1881. 18=" 1883).
M. Tullius Cicero's Werke. 16 Bände in 160 Lieferungen. Stuttgart.
(Jetzt: Berlin -Schöneberg: Langenscheidt's Verl.) (1859 ff. 1884—1911). 8.
Je Lief. M. —35.
Die meisten Lieferungen erschienen wiederholt in neuer Rechtschreibunz. Lief.
2. 10—13. 15—23. 65. li6. 91. 92. 99. 1.33. 140. 157 wurden von H. Uhle, Lief. 32-39.
.50. 68—72 von Rudolf Kühner, Lief. ö7 von E. A. Bayer durchgesehen.
M. Tullius Cicero. [Collection Spemann. 115. 117. 119]. 8. Berlin und
Stuttgart: W. Spemann (18P.3). 8. Je M. 1.
1. 2. Band. Ausgewählte Reden, üebersetzt mit Einleitung und Kommentar von
Paul HelUyig. (220, 200 S.)
Verr. III. Catil. 1. 2. Für Caelius. Für Milo. - Verr. II 4. Catil. 3. 4.
3. „ Fünf Bücher vom höchsten Gut und Uebel. Üebersetzt mit Einleitung
und Kommentar von Paul Hellwig. (199 S.)
Briefe.
Willmann, Hermann: Ein Brief Ciceros (ad fam. V 12). 1883 siehe oben die Ausgaben.
Reden.
Cicero's Ausgewählte Reden. Aus dem Lateinischen nait Einleitung und
Erläuterung von Max Oberbrever, ßähse u. Friedrich Spiro.
[Universal -Bibliothek N. 1!48. fl70. 1237. 1268. 2233. 4013—4017].
Leipzig: Ph. Rednm iun. (1879. 1887. 1899). 8. Je M. —.20.
1. Rede für Sextus Roscius. Rede für die Manilische Bill von M. 0. (110 S.)
2. Rede für Titus Annius Milo. Rede für Quintus Ligarius. Rede für den König
Deiotarus von M. O. (102 S.)
3. Vier Reden gegen Catilina. Rede für L. Murena von M. 0. (130 S.)
4. Rede für den Dichter Archias. Rede für Sulla. Von M. 0. (70 S.)
5. Die erste und zweite philippische Rede von Rähse. (91 S.)
6. Reden gegen Verres von Friedrich Spiro. (606 S., 1 Bl.)
Dirinatio in Q. Caecilinm siehe: in Verrem.
Pro Marcello.
Ciceros Hede für Marcus Claudius ]\larcellus. Wortgetreu aus dem
Lateinischen übersetzt von H. R. Mecklenburg. Berlin: H. R.
Mecklenburg (1885). (32 S.) 8. M. —.25.
Klussmann, Bibliotheca seriptorum classicorum. II 1. 18
274 Scriptores latiui. D. M. Tullius Cicero. Deutsche Übersetzungen.
M. Tullius Cicero.
Oratioues philippicae.
Cicero's erste philippische Rede [übersetzt von] Johann Christian Friedrich
Campe. Progr. des Gvmn. Greiffenberg in Pommern 1879.
(S. 1—11). 4.
De proviiiciis consularibus.
Ciceros Rede de provinciis consularibus. Verdeutscht von Ernst Müller.
Progr. des Gymn. Kattowitz 1889. (S. 3—18). 4.
Pro P. Sestio.
Ciceros Rede für P. Sestius. Wortgetreu aus dem Lateinischen übersetzt
von H. R. Mecklenburg. 2 Hefte. Berlin: H. B. MecMmburq (1877.
1893). 8. Je M. —.2.5.
In C. Verrem.
Des Marcus Tullius Cicero Ankläger-Stimmwahl-Rede gegen Quintus
Caecilius [divinatio in Q. Caecilium]. Wortgetreu aus dem Lateinischen
übersetzt von H. R. Mecklenburg. Berlin: H. B. Mtcklenburq 1878.
(69 S.) 8. M. --.25.
Ciceros vierte Rede gegen Verres (von den Bildwerken). Nach einem
hinterlassenen Heft von Lehrs übersetzt von Otto Pfundtner.
Beilagen: Kleinere Beiträge zur Erklärung der übersetzten Rede.
Königsberg: Hartunr/sche Verla (/s-Druderei 1880. (VI S., 1 BL, 96 S.) 8.
M. 1.50.
Ciceros zweite Rede gegen Gaius Verres. 4. Abteilung: Von den Bild-
werken [de signis|. Wortgetreu nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen
aus dem Jjateinischen übersetzt von G. N. 3 Hefte. Berlin: H. B.
Maklenburg (1885. 1890). (IHO S.) 8. .. Je_M. --.25.
Ciceros zweite Rede gegen Gaius Verres. 5. Abteilung: Über die Leibes-
imd Lebensstrafen [de suppliciis]. Wortgetreu nach H R. Mecklen-
burgs Grundsätzen aus dem Lateinischen übersetzt von G. N. 4 Hefte.
Berlin: H. B. MecJdenburg (1885. 1891). (224 S.) 8. Je M. -.25.
Philosophische Schriften.
Cato.
Ciceros Cato der Ältere oder Gespräch über das Greisenalter an Titus
Pomponius Atticus. Wortgetreu aus dem Lateinischen übersetzt von
H. R. Mecklenburg. 2 Hefte. Berlin: H. B. Meclienburci (1886.
1887). (80 S.) 8. Je M. —.25.
Cicero und .Jacob Grimm Über das Alter. Herausgegeben von Max Schneidewin.
1883 siehe oben die Ausgaben.
Uebersetzung von Ciceros Cato durch Jakob Wimpheling. Von dem Alter. (§ 1 — 3).
In: Deutsche Uebersetzungen klassischer Schriftsteller aus dem Heidelberger Huma-
nistenkreis von Karl Hartfelder (Progr. des Gymn. Hiiddhtrg 1884) p. 34.
Laelins.
Ciceros Laelius oder Gespräch über die Freundschaft an Titus Pomponivis
Atticus nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen übersetzt und eingehend
erläutert von G. N. 2 Hefte. Berlin : H. B. MecUenburg (1886). (96 S) 8.
Je M. —.25.
De offlciis.
Cicero's Drei Bücher über die Pflichten an seinen Sohn Marcus übersetzt
von Friedrich Richter. [Universal-Bibliothek. 1889. 1890]. Leipzig:
Fh. Beclam. jun. (1884). (218 S.) 8. Je M. —.20.
De republica.
Der Traum Scipio's. (Cicero „Vom Staate" Buch VI), üebersetzt und
erklärt von Edmund Boesel. Mit einem Vorwort von C. Graf von
Wartensleben. [Universal-Bibliothek. 1827]. Leipzig: Ph. Beclam
jun. (1884). (64 S.) 8. M. —.20.
I
M. Tullius Cicero. Deutsche, englische Übersetzungen. 275
M. Tullius Cicero.
Tascnlauae disputatioues.
Johannes Reuchlin. Übersetzung von Ciceros Tusculanen I c. 1—10. Mit Anmerkungen
zu der Übersetzung. In : Deutsche Uebersetzungen klassischer Schriftsteller aus dem
Heidelberger Humanistenkreis von Karl Hartfelder (Progr. des Gymn. Heidelberg 1884)
p. 18—27.
Marcus Tullius Cicero. [Works]. Interlinear translation by Hamilton
and Clark. Boston: De tiilver (1888). 8. $ 2.25.
Epistulae.
Cicero. Life and letters. Life by Conyers Middleton. Letters to his
friends translated by William Melmoth. Letters to Atticus translated
by William Heberdon. W^ith portrait. Edinhurqh: \V . F. Nimmo
(1887) 1907. (849 S.) 8. ^ 8 sh. 6 d.
The life and letters of Marcus Tullius Cicero being a new translation
of the letters included in Watson's Selection with historical and critical
notes by (Jeorge Edward Jeans. Second edition. London and New
York: Macmillan and Co. (1880) 1887 (1901). (XXIV, 432 S.) 8. 8 sh. 6 d.
Letters of Cicero , after the death of Caesar. (Being those included in
part V. of Watson's Selection). A new translation by Samuel Henry
Jeyes. Oxford: J. Thornton 1883. (VI S., 1 EL, 74 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Cicero: Ad Atticum IV. A translation. Bv John Hampden Haydon.
London: W. B. Clive (1893). (35 S.) 8. ' 2 sh. 6 d.
Cicero's letter to Quintus on the duties of a magistrate. Literally translated . . . l)y
Cyrus R. Edmonds. (1850) 1887 siehe: Opera philosophica.
Orationes.
The orations of M. Tullius Cicero. Literally translated by Charles
Duke Yonge. With index. 4 vol. Boston: Liitle, Broivn d- Co. Neiv
York: Scrihner <& Welford (1851) 1887. 8. Each $_ 2.
Vol. I. Containing Quintius, Sextus Roscius, Quintus Roscius, Quintus Caecilius,
Verres.
, II. Agrarian Law, Catiline, Rabirius , Murena , Sylla, Archias, Placcus,
Scaurus, Tullius, Caecina, Manilian Law (De Imperio Cn. Pompeii), Cluen-
tius, Antonius, Catilina, Clodius Curio.
,, III. Orations for his House, Soothsayers, Plancius, Sextius, Vatinius, Balbus,
Piso, Rabirius Postumus, Marcellus, Deiotarus, Coelius, Milo, Ligarius.
„ IV. Philippics, Rhetorical Works, Orator, Topics, and General Index.
Cicero. Orations. New York: A. Hinds 1889. 8. Cts. 50.
Select orations of M. T. Cicero. Literally translated by Maurice Mackay.
New edition. Dublin : Gill. London: Whütacker (1855^) 18S4. (172 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Cicero's select orations. Vol. I. In Verrem actio prima. In Catilinam.
Pro Milone. Pro lege manilia. Divinatio against Q. Caecilius. Literally
translated by Roscoe Mongan. London: Cornish dt Sons (1881). 8.
3 sh. 6 d.
M. Tullius Cicero Select orations : The four orations against Catiline
with an interlinear translation by W. Unterwood; The seven
remaining orations with an interlinear translation by T. Clark. [New
issue]. Philadelphia: D McKay (1896). 8. ' $ 1.50.
Select orations of M. Tullius Cicero ; literally translated by Charles
Duke Yonge; with an introduction by E. Brooks jr. Philadelphia:
D. McKay 189(5. 8. Cts. 50.
Pro Archia.
Ciceronis pro Archia et pro Balbo orationes literally translated by
P.H. Clifford. Cambridge: Hall. London: Whittaker ISIS. (40 S.) 8. Sh.3.
Ciceronis pro Archia et pro Balbo orationes, very literally translated,
by Charles Henry Crosse. Cambridge: E. Johnson 1879. (44 S.) 8.
2 sh. 6 d.
18*
276 Scriptores latini. D, M. TuUius Cicero. Englische Übersetzungen.
M. Tullius Cicero.
Cicero pro Archia. Literallv translated. By F. M'DonoghMahony.
London: J. Cornish <& Sonf^ (1886). (15 S.) 8. Sh. 1.
Cicero pro Archia. A translation. (1892) siehe oben die Ausgaben.
Pro Balbo.
Ciceronis pro Balbo oratio literally translated by P. H. Clif f ord. 1878 siehe : Pro Arcliia.
Cieeronis pro Balbo oratio, very literally translated, by Charles Henry C^rosse. 1879
siehe: Pro Archia.
Cicero's oration for Baibus. Literallv translated by Eoscoe Mongan.
London: J. Cornish d' Sons 1887. (36 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero pro Balbo. Literally and interlinearly translated into english. By John Gibson.
(1889) siehe : Laelius (Ausgaben).
Cicero pro Balbo. A translation. (1890) siehe oben die Ausgaben.
DirinatiO in Caecilium siehe: in Verrem.
In L. Catilinam.
The four orations of Cicero against Catiline. Literally translated. By
Roscoe Mongan. London, Lioerpool, Dublin: J. Coriiislt d- Sons (1879.
1882). (48 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Marci TuUii Ciceronis oratio prima in Lucium Catilinam. With translation ... by
Augiistus Constable Maybury. (1884) siehe oben die Ausgaben.
The Speeches of M. Tullius Cicero against Catiline and Antony and for
Murena and IMilo translated (from the text of Kayser) by Herbert
Edward Douglas Blakist on. Londoii : Metlmen and Co. 1894. (XXIII,
278 S.) 8. Sh. 5.
Cicero in Catilinam III. A tran.slution. (1895) siehe oben die Ausgaben.
Pro Cluentio.
The oration of Cicero for Clueutius translated into english by William
Charles Green. Second edition. Camhridqe: J. Hall & Son (1871) 1881.
(89 S.) 8. ' 2 sh. 6 d.
The Speech of Cicero for Cluentius. Translated into english with an
introduction and notes by William Petersen. Oxford: J. Thorntov
1882. (X S., 1 Bl., 162 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Sonie remarks on the text by Henry Nettleship (p. 161—162).
The Speech of Cicero in defence of Cluentius. Translated into english
with an introduction and notes bv William Peterson. London and
Netv Tori-: Macmillan and Co. IbQb. (LIX, 174 S) 8. Sh. 5.
Sonie remarks on the text by H. Nettleship (p. 173 — 174).
Cicero's pro Cluentio. Literally translated. By T. Mey ler-Warlo w.
London: J. Cornish d- Sons (1888. 1892). (78 S.) 8. Sh. 2.
Cicero pro Cluentio. A translation. (1896) siehe oben die Ausgaben.
Cicero's oration in favour of the manilian law. Literally translated.
By ßoscoe Mongan. London, Liverpool, Dublin: J. Cornish d Sons
(1879. 1882). (34 S.) 8. Sh. 1.
Pro leg"e mauilia.
Cicero pro lege maniliä. Literally translated by Charles Henry Crosse.
Camhridqe: j. Hall d Son. London: Simpkin, Marshall d Co.; Hamilton,
Adams d' Co., and G. Bdl d Sons 1880. (II, 41 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Pro lege manilia of Cicero. Translated into literal english, with questions
selected from previous examination papers. Written more especially
for candidates preparing for the nniversity of London examinations.
By Augustus Constable Maybury. London: Bailliere, Tindall d' Cox
(1886). (29 S.) 8. Sh. 1.
Pro Marcello.
Cicero pro Marcello [for Marcellusl. Literally translated by John
Gibson. London: J. Cornish and Sons. (1892). (12 S.) 8. Sh. 1.
M. TuUius Cicero. Englische Übersetzungen. 277
M. Tullius Cicero.
Pro Milone.
Cicero 's oration in defence of Titus Annius Milo. An entirely new and
literal translation. By Roscoe Mongan. London, Liverpool, Dublin:
J. Cornish <(■ Sons (1880. 1882). (48 S.) 8. 1 sh. 6 d.
M. Tullius Cicero's oration for Milo. A translation with introduction
& analysis by Joseph Wells and William John Morris. Oxford:
B.H.Blaclwell. London: Simpkin,3Iarshallci'Co.lSSr). (VIII, 54 S.) 8. Sh. 1.
Cicero's oration for Titus Annius Milo : the text closely rendered , and
illustrated with short notes. Preceded by an introduction and analysis.
By a First -Class man of Balliol. [Arranged for interleaving with
Kayser's text]. Oxford: A. Th. Shrinipton and Son. London: Simpkin,
Marshall, and Co. 1886. (72 S.) 8. _ _ Sh. 1.
Ciceronis oratio pro T. Annio Milone, interlinearly translated into english
by John Gibson and J. A. Prout. 2. edition. London: Frinted by
C. F. Boicorth (1887) 1895. (71 S.) 8. 2 sh. 6 d.
The Speeches of M. Tullius Cicero . . . for . . . Milo translated ... hy Herbert Edward
Douglas Blakiston. 1894 siehe: In L. Catilinam.
Cicero pro Milone. A translation. (1895) siehe oben die Ausgaben (p. 251 : Fr. G. Plaistowe-
W. Fr. Masom).
Speech of M. T. Cicero on behalf of Titus Annius Papinianus Milo. A
translation with notes, introduction and analysis by James Bernard
Baker. Second edition, revised. Oxford: B. H. Blackwell. London:
Simpkin, Marshall, Hamilton, Kent rf- Co. (1896) 1904. (XI, 53 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Pro Murena.
Cicero pro Murena. An entirely new and literal translation. By Roscoe
Mongan. London: J. Cornish d- Sons. (1888). (44 S.) 8. 1 sh. 6 d.
M, T. Ciceronis oratio pro L. Murena. A new and accurate translation,
by Edmund Samuel Crooke. Cambridge: J. Hall and Son. London:
Simpkin, Marshall d' Co.; Whittaker d Co.; and, Bell and Sotis 1886. (1 Bl.,
56 S.) 8. Sh. 2.
Speech of M. T. Cicero on behalf of Murena. A translation with notes,
introduction and analysis. Second edition, revised and partly re-written.
By James Bernard Baker. Oxford: B. H. Blackicell. London ; Simpjkin,
Marshall, Hamilton, Kent d; Co. (1891) 1901. (XV, 61 S) 8.
The Speech of Cicero in defence of L. Murena. Translated, with intro-
duction, analysis, and notes from the text of Kayser, by Edward
Lovell Hawkins. Oxford: A. Th. Shrimpton d Son. London: Simpkin,
Marshall, Hamilton, Kent, d- Co. 1891. (51 S.) 8. Sh. 1.
The Speeches of M. Tullius Cicero . . . for Murena . . . translated . . . by Herbert Edward
Douglas Blakiston. 1894 siehe: In L. Catilinam.
Oratioiies philippicae.
The fourteen philippic oratious of Marcus Tullius Cicero. A new trans-
lation mainly from the text of Halm by John Richard King. Oxford:
J. Thornton 1878. (268 S.) 8. Sh. 6.
The Speeches of M. Tullius Cicero against . . . Antony . . . translated . . . by Herbert
Edward Douglas Blakiston. 1894 siehe: Orationes in L. Catilinam.
The first and second philippic orations of M. Tullius Cicero. A new
translation mainly from the text of Halm by John Richard King.
8. edition. Oxford: J. Thornton (1877) 1882. (74 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero's second speech against Antony commonly called The second
Philippic translated with historical introduction and notes by Evelyn
Shirley Shuckburgh. Third edition, revised. Cambridge: Macmillan
and Bowes (1872^) 1885. (1 BL, XV S., 1 S. ung., 75 S.) 8. 8 sh. 6 d.
Cicero's philippic orations. With short notes. Book IL [Arranged for
interleaving with the Oxford text]. Oxford: A. Th. Shrinipton d' Son.
London: Simpkin, Marshall and Co. 1881. (71 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero: Philippic II. A translation. By .John Hampden Haydon.
London: W. B. ('live (1892). (47 S.) 8. ' 2 sh. 6 d.
278 Scriptores latini. I), M. Tullius Cicero. Englische Übersetzungen.
M. Tullius Cicero.
Cicero's second Philippic. A literal translation by J. A. Prout. London,
Liverpool, Dublin: J. Cornish c(; ISons (1896). (50 S.) 8. 1 sh. 6 d.
The first four philippic orations of Marcus Tullius Cicero. A new
translation mainly from the text of Halm by John Richard King.
Oxford: J. Ihornton 1883. (100 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Pro Plancio.
Cicero pro Plancio (for Plancius). Literally translated by J. A. Prout.
London: J. Cornish <('■ Sons. (1892). (48 S".) 8. 1 sh. 6 d.
Pro Roscio amerino.
Cicero's oration for Sex. Roscius Amerinus. The text closely rendered
and illustrated with short notes by an Oxford Graduate. Oxford:
Th. Shrimpton & Son. London: Simpkin, Marshall d' Co.; Whittaker d:
d Co. 1880. (59 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Neueste Aufl. u. d. T. :
Cicero's oration for Sex. Roscius Amerinus. The text closely rendered.
Followed by short notes, and preceded by notes on subject matter.
By Reginald Broughton. Fifth edition revised by Edward Lovell
iTawkins and arranged for interleaving with the Clarendon Press
Series text. Oxford: H.Giles. Laie Shrimpton. London : SimpMn, Marshall,
namiltun cett. 1902. 8. 1 sh. 6 d.
Cicero pro S. Roscio Amerino. (Cicero in defence of S. Roscius). Literally
translated. By Thomas .Tames Arnold. London: J. Cornish d Sons.
(1885). (49 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero pro Roscio Amerino. A translation. With Test papers. London:
W. B. Clioe (1894). (64 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Notabilia and Test papers on Cicero, pro Sext. Roscio Amerino. Lonilon: W. B. Clivc
(1894). (16 S.) 8. Sh. 1.
Pro P. Sestio.
M. T. Ciceronis oratio pro P. Sestio. Literally translated. B}^ William
James Hickie. London: J. Cornish d Sons. (1888. 1892). (75 S.) 8. Sh. 2.
Pro P. Sulla.
M. Tulli Ciceronis pro P. Cornelio Sulla oratio ad iudices. Literally
translated. By Charles Henry Crosse. Cambridge: J. Hall and Son.
London: Sinipkin, Marshall d Co.; Hamilton, Adams d Co. 1882. (1 BL,
45 S.) 8. 2 sh. 6 d.
In C. Yerrem.
Cicero's Divinatio; or Oration against Quintus Caecilius. Literally
translated. Bj^ Roscoe Mongan. London, Liverpool, Dublin: J. Cornish
d Sons (1878. 1882). (27 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero in Verrem. Actio prima. Literally translated. By Roscoe
Mongan. London, Lixierpool, Dublin: J. Cornish and Sons (1880. 1882).
(21 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero in Verrem. Actio secunda. (Second Verrine oration). Literally
translated b}^ J. A. Prout. London: J. Cornish d Sons (1892. 1896).
(67 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Cicero in Verrem, Actio II., chapter IV. (Fifth Verrine oration), de
signis. Literally translated by J. A. Prout. London: J. Cornish d
Sons (1894). (69 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Opei'a philosophica.
Cicero's three books of Offices or moral duties; also his Cato Major,
an essay on Old age ; Laelius , on essay on Friendship ; Paradoxes ;
Scipios' dream, and Letter to Quintus on the duties of a magistrate.
Literally translated, with notes & an index by Cyrus R. Edmonds.
Boston: Little, Brown d Co. New York: Scribner d- Welford (1850)
1887. 8. $ 1.40.
M. Tullius Cicero. Englische Übersetzungen. 279
M. Tullius Cicero.
The academic Questions, Treatise de Finibus, and Tusculan Disputations
of M. T. Cicero , witli a sketch of the greek philosophers mentioned
by Cicero ... literally translated by Charles Duke Yonge. Bof^lon:
Little, Broten d' Co. Neiv York: Scrlbner d- Welford {185S) ISHl . (XXXII,
474 S.) 8. $ 2.
The treatises of M. Tullius Cicero on the nature of the Gods [translated
by Thomas Francklin]; on Divination; on Fate; on the Republic,
on the Laws; and on standing for the consulship. Literally translated
with notes an index chiefly by Charles Duke Yonge and Francis
Barham. Boston : Little, Brou-n & Co. New York: Scrilnier (& Welford
(1853) 1887. 8. $ 2.
Cicero. Ethical writings translated bv Andrew Preston Peabodv.
Boston: Little, Broten & Co. 1887. 8. ' $ 1.25.
Academica.
The academic Questions ... of M. T. Cicero literally translated by Charles Duke Yonge.
(1853) 1887 siehe: Opera philosophica.
The Academics of Cicero. Translated bv James Smith Reid. London:
Macmillan and Co. 1880. (1U7 S.) 8. ^ 5 sh. 6 d.
Cato maior s. de senectute dialogus.
Cicero's Cid age. Literally translated by W. Lewers. New edition.
London: Cornish d" Sons (1847) 1879. 8. Sh. 1.
Cicero's Cato Major, an essay on Old age . . . Literally translated . . . by Cyrus R. Ed-
monds (1850) 1887 siehe: Opera philosophica.
Marci Tulli Ciceronis Cato Maior seu De senectute dialogus . . . With translation and
notes . . . 1884 siehe oben die Ausgaben.
Cicero de senectute (on old age). Translated with an introduction and
notes by Andrew Preston Peabodv. Boston: Little, Brown d- Co. 1884.
(XXXll 67 S.) 8. ' Cts. 75.
Cato Major de senectute of Cicero. Translated into literal english.
Also questions selected from previous examination papers. Written
more especially for candidates preparing for the University of London
examinations. Bv Augustus Constable Maybury. London: Bailliere,
Tindall S Cox (1886). (86 S.) 8. "' Sh. 1.
Cicero de senectute. A translation. ('892) siehe oben die Ausgaben (A llcroft-Masom).
Cato et Laelius.
The treatises on Old Age and Friendship of M. T. Cicero literally trans-
lated by Maurice McKay. Dublin: Gilt. London: Whittacker (1861)
1879. (.58 S.) 8. Sh. 1.
Cicero. De .senectute et de amicitia. Neu- York : Ä. Hindsd Co. 18S9. 8. Cts. 50.
Cicero on Friendship and on Old age. Literally translated, with notes.
By Cyrus R. Edmonds. With a biographical introduction. London:
G. Bell d- Sons 1889. (XXII, 94 S.) 8 1 sh. 6 d. & 1 sh.
Old Age and Friendship. Essavs by Marcus Tullius Cicero. Translated
by William Melmoth. London cett.: Cassell d Com}). 1889. (192 S.) 8. 3 d.
Old Age and Friendship. Essays by Marcus Tullius Cicero. Translated
by William Melmoth. With an introduction by Henry Morley.
London. Netv York and Melbonrne: Cassell and Comp. Id05. (192 S.) 8. 6 d.
Cicero. The Offices translated by Thomas Cockmann and the Cato
and Laelius by William Melräoth. Ljondon: G. Boutledqe and Sons
1894. (318 S.) 8. ' 3 sh. 6 d.
Sir John Lubbock's hundred books. 7(i.
Cicero. Old age and friendship. New York: A. Hinds d Co. 1894. 8. $ 1.50.
Cicero's essays on old age and friendship ; also bis Paradoxes ; literally
translated by Cyrus R. Edmonds; with an introduction by E. Brooks
jr. Philadelphia: D McKay (1896). (150 S.) ' Cts. 50.
De diyinatione.
The treatise of M. Tullius Cicero on Divination . . . Literally translated . . . by Cliarli'S
Duke Yonge. (1853) 1887 sieh«;: Opera philosophica.
280 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero. Englische Übersetzungen.
M. Tullius Cicero.
De fato.
The treatise of M. Tullius Cicero on Fate . , . Literally translated . . . by Charles Duke
Yonge. (1853) 1887 siehe: Opera philosophica.
De flnibus bonorum et inalornm.
Treatise de Finibus of M. T. Cicero . . . literally translated by Charle.s Duke Yonge.
(1853) 1887 siehe: Opera philosophica.
M. Tulli Ciceronis de finibus bonorum et malorum libri quinque. The
text revised and explained by James Smith ßeid. In three volumes.
Vol. III. Containing the translation. Camhriclqe : At the University
Press 1883. (VII, 190 S.) 8. " Sh. 8.
I. II not published.
Cicero de finibus. Book i. A translation. (1890) siehe oben die Ausgaben (Moses-
Fearenside).
Cicero: De finibus, book II. A close translation. With test papers.
By Jones Daniel Maillard. London: W. B. Clive (1895). (55 S.) 8.
2 sh. 6 d.
Laelius s. de amicitia.
Cicero's Laelius, on essay on Friendship . . . Literally translated by Cyrus R. Edmonds.
(1850) 1887 siehe: Opera philosophica.
Marcus Tullius Cicero's Laelius . . . With . . . translation. 1880 siehe oben die Ausgaben.
Laelius; or a Dialogue on Friendship. By M. Tullius Cicero. With translation . . .
1884 siehe oben die Ausgaben.
Marci TuUii Ciceronis Laelius . . . With translation . . . by Augustus Constable May-
bury. (1884) siehe oben die Ausgaben.
Cicero de amicitia (on friendship) and Scipio's dream. Translated with
introduction and notes by Andrew Preston Peabody. Boston: Little,
Brown <& Co. 1884. (XIX, 91 S.) 8. Cts. 75.
Cicero de amicitia. A translation. (1889) siehe oben die Ausgaben.
Cicero, Francis Bacon, and Ralph Waldo Emerson : Friendship. Cliicago:
Albert d- Scott (1891). 8. $ 2.
Cicero: De amicitia. A translation by J. F. Stout and William Frederick Masom.
(1895) siehe oben die Ausgaben (AI Icr of t -M asom),
De legibus.
The treatise of M. Tullius Cicero on the Laws . . . Literally translated . . . by Charles
Duke Yonge. (185a) 1887 siehe: Opera philosophica.
De natura deorum.
The treatise of M. Tullius Cicero on the nature of the (Jods [translated by Thomas
Prancklin]. (1853) 1887 siehe: Opera philosophica.
Cicero de natura deorum. (Cicero on the nature of the gods). Complete.
Literally translated. With notes on the logic, astronomy, etc. By
Henry Owgan. London, Liverpool, Dublin: J. Cornish & Sons (1885).
(132 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Marci Tullii Ciceronis de natura deorum by Francis Brooks. London:
Methuen & Co. 1896. (1 Bl., 212 S.) 8. ' 3 sh. 6 d.
De offlciis.
Cicero's three books of Offices or moral dutiea . . . Literally translated ... by Cyrus
R. Edmonds. (1850) 1887 siehe: Opera philosophica.
Cicero de officiis. Translated -with an introduction and notes bv Andrew
Preston P e a b o d y. Boston: Little, Broim d; Co. 1884. (XXIV,"'254 S.) 8.
Cts. 75.
Cicero. The Offices translated by Thomas Cockman . . . 1894 siehe: Cato et Laelius.
Paradoxa.
cicero's Paradoxes ... Literally translated .. by Cyrus K. Edmonds. (1850) 1887
siehe: Opera philosophica.
Cicero's Paradoxes: literally translate«! by Cyrus K. Kdmond.'i. (1896) siehe: Cato et
Laelius.
M. TuUius Cicero. Englische, französisclie tbersetzungen. 281
M, Tullius Cicero.
De republica.
The treatise of M. Tullius Cicero on the Republic . . . Literally translated . . . by Charles
Duke Yonge. (1850) 1887 siehe: Opera philosophica.
The Republic of Cicero ... translated with notes by George G. Hardingham. 1884
siehe oben die Ausgaben.
Somniain Scipionis.
Cicero's Scipio's dream . . . Literally translated . . . by Cyrus R. Edmonds. (1850) 1887
siehe: Opera philosophica.
Cicero. Scipio's dream. Translated with introduction and notes by Andrew Preston
Peabody. 1884 siehe : Laelius.
Somnium Scipionis translated into english with an essay „The vision of Scipio considered
as an fragment of the mysteries" by L. O. In: Collectanea hermetica edited by W.
W. Weste Ott 5 (Lüiulon 1894) p. 5—34.
Tuscnlanae dispntatioues.
Tusculan Disputations of M. T. Cicero . . . literally translated by Charles Duke Yonge.
(1853) 1887 siehe : Opera philosophica.
Cicero's tusculan disputations. Translated with an introduction and
notes bv Andrew Preston Peabody. Boston: Little. Brown <& Co. 1886.
(XXIIi;331 S.) 8. ' . . . . ^ 1-25-
Death no bane: A new translation, with copious illustrative notes, of
Cicero's first Tusculan Disputation. By Robert Black. London .•
Sampson Lov, Marsion, SearU; dt Rivinnfon 1889. (XII, 171 S.) 8. Sh. 5.
Opera rhetorica.
Cicero on oratory and orators [De oratore and Brutus, the letters trans-
lated by E. Jones] ; with bis letters to Quintus and Brutus. Translated
or edited with notes and index by John Selby Watson. Boston:
Little, Brown <& Co. Neu- York: Scribner & Welford (18ö5) 1884. 8. $2.
M. Tullii Ciceronis . . . Brutus; sive ... de claris oratoribiis . . . With notes by William
Brownrigg Smith. (1868) 1878 siehe: Cato et Laelius.
The orator of M. Tüll us Cicero. Literally translated by Charles Duke Yonge. (1851)
1887 siehe oben Orationes.
Cicero de oratore. Book I translated into english with an introduction
by E. N. P. Moor. London: Metlmen and Co. 1892. (XXII S., 1 BL,
108 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Cicero de oratore. Book II. A translation. London: W. B. Clive & Co.
(1890). (103 S.) 8. Sh. 3.
The Topics of M. Tullius Cicero. Literally translate«! l)y Charles Duke Yonge (1851)
1887 siehe oben Orationea.
Epistalae.
Ciceron. Choix de lettres. Traduction francaise du recueil de G. Ramain,
extraite de la traduction complete des oeuvres de Ciceron par J. V. Le
Clerc. Paris: Hachette et Cie. (1882) 1908. (296 S.) 8. Fr. 2.
Orationes.
Pro Ai'chia.
Ciceron. Plaidoyer pour Archias. Explique litteralement, traduit en fran(;ais et annote
par Antoine Chanselle (1846) 1909 siehe oben die Ausgaben.
Cic6ron. Discours pour le poete Archias. Latin-fran<jais en regard. Traduction de
Villefore, revue et corrig6e par de Wailly (18ti3) 1883 siehe oben die Ausgaben.
Pro Caelio Rnfo.
M. T. Ciceron. Plaidoyer pour M. Celius Rufus. Traduction nouvelle
par Emest Alexandre Billaut deGerainville. Paris : Ze tradudeur,
56 rite d' Hotel • de - Vüle 1886. (180 S.) 8. Fr. 2.
In L. Catilinam.
Cic6ron. Les Catilinairos expliquöes litteralement, traduites en fran(;ais et annotees
par J. Thibault (1849) 1909 siehe oben die Ausgaben.
Les Catilinaires de Ciceron. Traduction fran9aise par .1. Thibault.
Paris: Tfacliette et Cie. 1885. (127 S.) 8. Fr. 1.25.
282 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero. Franz. Übersetzungen.
M. Tullius Cicero.
Les Catilinaires de Ciceron, traduites en franyais avec le texte latin en
regard et des notes par J. Thibault. Faris: Hnchette et Cie. (1849)
1899. (121 S.) 8.
Ciceron. Les Catilinaires de Ciceron. (Traduction d'Olivet). Avec
introduction par Charles Simond. Paris: H. Gautier 1893. (86 S.) 8.
Fr. -.10.
M. T. Ciceron. Les Catilinaires, discours pour Marcellus, discours
pour Milon. Traduction d' Auger. Faris: Libr. de la ,.Bibliotheque
nationale" 1895. (160 S.) 8.
Pro Ligai'io.
Cicöron. Discours pour Ligarius. Expliqu6 litteralement , annotö et revu pour la
traduction frarKjalse par A. Materne. (1853) 1896 siehe oben die Ausgaben.
Ciceron. Plaidoyer pour Q. Ligarius par Ciceron. Traduction fran9aise
par A. d'Alfes. Tours: A. 31ame et fih 1889. (28 S.) 8.
Pro M. Marcello.
(!ic6ron. Discours pour Marcellus. Explique litteralement, annote et revu pour la
traduction fran<;aise par A. Materne. (1853) 1905 siehe oben die Ausgaben.
Discours de C!ic6ron ä C^sar, ä l'occasion du rappel de M. Claudius Marcellus. Tra-
duction . . . par Joseph van Ballaer. 1887 siehe oben die Ausgaben.
M. T. Cic6ron. Discours pour Marcellus. Traduction d ' A u g e r. 1895 siehe : In L. Catilinam.
Pro T. Annio Milone.
Cic6ron. Discours pour Milon . . . Traduction de de Wailly. (1842) 1885 siehe oben die
Ausgaben.
Ciceron. Plaidoyer pour Milon. Explique litteralement, annote et revu pour la traduction
fran<;aise par ai,douard Sommer (1845) 1909 siehe oben die Ausgaben.
M. T. Ciceron. Discours pour Milon. Traduction d 'Au ger. 1895 siehe : In L. Catilinam.
Pro Murena.
Plaidoyer pour Murena par Ciceron. Explique litteralement, traduit en fran9ais et
annote par J. Thibault (1848) 1909 siehe oben die Ausgaben.
Oratioiies pliilippicae.
Ciceron. Seconde Philippique. Traduction francjaise par P.-C.-B. Gueroult
avec le texte en regard. Paris: Hachette et Cie. 1883. (93 S.) 8. Fr. 1 50.
Ciceron. Seconde Philippique. Expliquee litteralement par Gar on, traduite en fran9ais
par J. V. Le Clerc. 1883 siehe oben die Ausgaben.
Post reditum in senatu.
Ciceron. Harangues au peuple et au senat ä son retour d'exil, et au
College des pontifes pour sa maison. Traduction, introductions et
notes de Clement. Paris: Libr. de la ,^Bibliotheque nationale" 1886.
(191 S.) 8. Fr. 2.25.
In C. Verrem.
Ciceron. Discours contre Verres. Traduction de J. Nicolas Demeunier.
3 vol. Paris: Libr. de la „Bibliotheque nationale" (1883—1891) 1905. 8.
Fr. —.75;
Ciceron. Discours contre Q. Cecilius. Traduction par Tiburce Franq ue ville. 1880
siehe oben die Ausgaben.
Ciceron. Discoiirs contre Verres sur les statues. Explique litteralement et annote par
J. Thibault et traduit en fran^ais par P.-C.-B. Gueroult. (1847) 1908 siehe oben
die Ausgaben.
Ciceron. Discours contre Verres sur les supplices, explique et annote par O. Dupont
et traduit en fran(;ais par P.-C.-B. Gueroult. (1846) 1908 siehe oben die Ausgaben.
Opera philosophica.
Cato maior.
Dialogue sur la vieillesse par Ciceron. Explique litteralement, traduit en francjais et
annote par Paret et A. Legoiiöz. (1850) 1907 siehe oben aie Ausgaben.
Dialogue sur la vieillesse par Ciceron. Traduction fran(?aise par V. Paret et A. Legouez
avec le text latin en regard . . . (1850) 1907 siehe oben die Ausgaben.
M. Tullius Cicero. Französische Übersetzungen. 283
M. Tullius Cicero.
Choix d'oeuvres de M. T. Ciceron. Oeuvres philosophiques (fragments):
Cato l'ancien ou de la vieillesse. Traduits par P.-L. Lezaud. Par/.s.-
F. Didot freres, filf< et Cie. 1880. (XVI, 28'2 S.) 8.
Cicöron. Cato l'Ancien ou de la vieillesse. Traduction nouvelle, accompagnöe du texte
. . . par Emile et Kaoul Pessonneaux. (1892) siehe: Oratio pro A. Licinio Archia
(p. 243).
De flnibus bonornm et malorum.
Entretiens sur les vrains biens et les vrais maux par Ciceron. Livres
premier et deuxienae. Traduction fran9aise deRegnier-Desmarais,
revue et con-igee, precedee d'une introduction, d'une analyse developpee
et d'appreciations critiques par E. Tal bot. Farifi: Delnlain freres
(1875. 1879) (XXIV, 96 S.) 8.
Laelius s. de amicitia.
Dialogue de l'amitiö par Cie6ron , traduit en fran(;ais . . . par A. Legouez. (1850) 1893
siehe oben die Ausgaben.
Oic6ron. Lelius ou de l'amitie. Traduction nouvelle, accompagnöe du texte . . . par
P]mile et Raoul Pessonneaux. (1892) siehe: Oratio pro A. Licinio Archia (p. 243).
De legibus.
Ciceron. Traite des lois, livre \^^. Nouvelle traduction franyaise, precedee
d'une introduction et d'une analyse par A. Pbilibert. Parift: Delalain
freres (1881). (XXIV, 34 S.) 8.
Cic6ron. Des lois. Livre premier, expliquö littöralement par un agregö de philosophie
et traduit en fran<;ais par Charles de Remusat. 1881 siehe oben die Ausgaben.
Ciceron. Traite des lois, livre premier: Traduction de Charles de
Remusat, revue et augmentee d'une introduction par L. Levy-
Brühl. Paris: Hachette et Cie. (1881) 1886. (96 S.) 8. Fr. —.75.
Ciceron. Des lois. Livre premier. Traduction fran9aise par un pro-
fesseur de philosophie. Paris: Foufisielc/ue fr. 1883. (55 S.) 8.
Ciceron. Les Lois. (Livre premier). Traduction d'apres l'edition de du
Mesnil, precedee d'une notice sur la vie et les ouvrages philosophiques
de Ciceron, avec un resume analytique du livre et suivi d'un appendice
par Eugene M a i 1 1 e t. Faris .- Vre Belin et fils 1883. (XXXVIII, 44 S.) 8.
De natura deorum.
Ciceron. De la nature des dieux par Ciceron. Traduction franpaise par
J. V. Le Clerc. Paris: Hachette et Cie. 1886. (VIII, 87 S.) 8. Fr. 1.
Cicöron. De la nature des dieux. Livre II. Texte latin en regard de la traduction
fran(;aise de d'Olivet. (1886) siehe oben die Ausgaben.
Ciceron. De la nature des dieux, livre deuxieme. Traduction francaise
correcte par P. Rodillon. Paris : FuusHelgue freres 1886. (96 S.) 8. Fr. 1.
Ciceron. De la Nature des dievix. Livre second. Traduction francaise
precedee d'une introduction sur le stoi'cisme et la religion de Ciceron,
avec un resume analytique du livre par Eugene Maillet. Paris:
F« E. Belin et ßs 1887. (XXXVI, 82 S.) 8. Fr. 1.25.
De offlciis.
Traite des Devoirs. Expliqu^ littöralement traduit en franf-ais et annote par Edouard
Sommer. (1861) 1906 siehe oben die Ausgaben.
Traite des Devoirs par Ciceron. Traduction nouvelle precedee d'une
introduction, d'une analyse et d'appreciations critiques par Henri Joly.
Paris: Delalain freres (1869. 1878). (XXIV, 131 S.) 8,
Ciceron. Traite des Devoirs. Traduction francaise par Edouard Sommer.
Paris: Hachette et Cie. (1877) 1894. (IV, 218 S.) 8. Fr. 1.50.
Cicöron. Traite des Devoirs (Livre premier). Traduction fran9aise
precedee d'une introduction sur la morale stoTcienne et la morale de
Ciceron par Eugene Maillet. Paris: F»'^ E. Belin et ßs 1887. (XLI,
74 S.) 8. Fr. 1.25.
Cic6ron. Trait6 des Devoirs. Livre ler. Texte latin en regard de la traduction fran(;ai8e
par Henri Joly. (1886. 1900) siehe oben die Ausgaben.
284 Script, latiui. D. M. Tullius Cicero. Franz., griech., ital. Übersetz.
M. Tullius Cicero.
De republica. (Somnium Scipionis).
Ciceron. Le Songe de Scipion. Traduction en i'ranijais avec le texte latin en regard et
des notes par Pottin. (1845) 1908 siehe oben die Ausgaben.
Songe de Scipion. Explique littöralement , traduit en fran9ais et annote par Pott in.
(1845) 1909 siehe oben die Ausgaben.
Opera rhetorica.
Ciceron. Analyse et extraits des ouvrages de rhetorique de Ciceron.
Traduction fran9aise extraite de la traduction des Oeuvres completes
de Ciceron par J. V. Le Clerc. Pom; Hachette et Cie. (1875) 1880.
(ly, .351 S.) 8. Fr. .S.
Ciceron. Brutus ou Dialogue sur les orateurs illustres. Traduction
fran9aise par Jean Louis B u r n o u f , avec le texte latin. Pon'.t : Hachette
et Cie. (1868) 1901. (197 S.) 8.
Ciceron. Brutus . . . traduit par Jean Louis Bvi rnou f. (1881) 1903 siehe oben die Ausgaben.
Ciceron. L'Orateur. Traduction francaise par J. V. Le Clerc avec le
texte latin et des notes. Paris: Hachette et Cie. (1866) 1903. (100 S.) 8.
ÄixsQwvos Ol T^aauQtg xmu KmiXira köyoi /uiTctifiJua&^vTfs /ufru arjuficöaecjv
und n. MmagäyxK. 'A^^rrjai: F. z/. <p£'^rjg 1891. (132, 4 S.) 8.
M. T. KixiQwvo? o TtfjuJtot y.uzu ^Artturlov ihe 'PiXirzniy.öi Xiiyog f^iizu . . . uiTaipoiintixig vno
MaQXov B i uyxlrij. 1888 siehe oben die Ausgaben.
Af. T. KixiQCüvog ö devTtQo: xat' 'AvtvdvIov i'iie 'PiXinmy.oi Xöyog usza . . . i.ifTuq>Qciatii)c vno
Mufjyov Biuyy.tv)i. 1889 siehe oben die Ausgaben.
Hellas Gruenpergs griechische Übersetzung von Ciceros 4. Philippischer Rede. Von
Georg Laubmann. In: Abhandlungen aus dem Gebiet der klassischen Altertums-
Wissenschaft. W^ilhelni von Christ zum 60. Geburtstag dargebracht (Mmirhin 1891)
p. 365—371. __ _ . ,
Afufjxov Tvi.Uov Kty.i()Ujrog AaUiog »; didXoyoc ne(jl (piUcxg, ix tyjg kutiviöo? üg Hji ^XXfjrlOu
(piüvijv iisiivB/S^tig vm) lluaildov 'ArrwriüSov. 1878 siehe oben die Ausgaben.
Epistulae.
Scelte lettere di M. T. Cicerone piü comunemente studiate negli istituti
classici, Traduzione di Antonio Cesari con note di G. Piergili.
Torino: G. P. Paravia e C. 1893. (276 S.) 8. L. 2.
Orationes.
M. Tullio Cicerone. Sette orazioni tra le scelte, recate in italiano da
Salvatore Cacopardo. Palermo: Tip. Lao 1879. (126 S.) 8. L. 2.
Orazioni scelte di Marco Tullio Cicerone recate in lingua italiana da
Giuseppe Antonio Cantova. Milano: Guigoni (1872) 1»83. (222 S.) 8.
L. —.75.
Orazione a favore della legge manilia detta al popolo. Orazioni sulla legge agraria
contro P. Servilio RuUo. Orazioni contro L. Catilina. Orazione a favore di
A. Licinio Archia. Orazione a favore di M. Marcello,
M. Tullio Cicerone. Orazioni scelte, recate in italiano da Alessandro
Bandiera, premesssvi note critiche e biografiche per cura di Ludovico
Corio. Milano: E. Sonzoijno 1886. (319 S.) 8. _ L. 1.
M. Tullio Cicerone. Dieci orazioni tra le piü scelte, recate in italiano
da Salvatore Cacopardo. Palermo: Meccio 1882. 8.
Due orazioni di M. Tullio Cicerone voltate in lingua italiana da Romeo
Salvatelli. Bari: Tip. Operaia 1894. (50 S.) 8. L. 1.
Orazione prima contro L. Sergio Catilina. Orazione per M. Marcello.
Pro Archia.
M. Tullio Cicerone. L'orazione pro Archia: testo, costruzione, versione letterale, versione
libera . . . 18S6 siehe oben die Ausgaben.
Pro rege Deiotaro.
M. Tullio Cicerone. Orazioni in difesa del re Deiotaro, della legge
manilia e di Publio Sestio. Traduzione di Lodovico Dolce. Napoli:
Chimazü 1892. (116 S.) S.
M. Tullius Cicero. Italienische t!lbersetzungen. 285
M. Tullius Cicero.
De imperio Cii. Pompei.
M. TuUio Cicerone. Orazione in difesa della legge manilia. Traduzione di Lodovieo
Dole 6. 1892 siehe: Oratio pro rege Deiotaro.
Pro Q. Ligario.
M. Tullio Cicerone. L'orazione per Q. Ligario. Testo , costruzione , versione letterale,
veraione libera . . . 1887 siehe oben die Ausgaben.
Pro M. Marcello.
M. Tullio Cicerone. L'orazione per Marcello: testo, costruzione, versione letterale,
versione libera . . . 1888 siehe oben die Ausgaben.
Orationes pliilippicae.
Le Filippiclie di Marco Tullio Cicerone tradotte e illustrate da Giovanni
Mestica. 2 vol. Firenze: G. C. Sansoni 1877. 1880. (XV, 500 S.;
VI, 687 S.) 8. L. 9.
Pro Eoscio amerino.
M. T. Cicerone. Orazione in difesa di Sesto Roscio Amerino volgarizzata
per cura di Ercole Cirta. Müano: Lihr. EUeniea di L. V.Guzzi 1892.
(63 S.) 8. L. —.80.
Pro P. Sestio.
M. Tullio Cicerone. Orazione in difesa di Publio Sestio. Traduzione di Lodovieo Dolce.
1892 siehe: Oratio pro rege Deiotaro.
Opera philosophica.
Opere filosofiche di M. Tullio Cicerone tradotte da Stefano Martini. 8.
I. Lelio: trattato dell' amicizia. ('oniu: ('. Francin 1880. (63 S.)
II. I paradossi scritti a Marco Bruto. Ibidem 1880. (42 S.)
III. Cato maggiore: dialogo intorno alla vecchiezza, scritto a Tito Poniponio Attico.
Thidem 1882. (XX, 79 S.) L. —.80.
IV. I nuovi accademici. Ilmltm 1882. (XV, 46 S.) L. —.80.
V. II libro del Fato. II Sogno di Scipione. Sanrtmu: Arhuffo t Vnrliiert 1884.
(55 8.) L. 1.
VI. LucuUo ossia gli antichi Accademici. Onefflm: k'reili Gliili'iti ISSi. (119, X S.) L. 2.
Cato maior s. de senectute.
M. Tullio Cicerone . . . la vecchiezza voltata in italiano da Zetfirino Carini. (1872) 1893
siehe : De officiis.
M. Tullio Cicerone. Della vecchiezza; dialogo, recato in lingua ital. da
Alessandro Mariotti. Sampierdarena: Tip. San Vincenza 1883. (48 S.) 8.
L. —.60.
M. Tullio Cicerone. La vecchiezza a Tito Pomponio Attico volgarizzata
da Ale.ssandro Mariotti. Castelnuovo deW Auditore: Tip. Sardoni edit.
1895. (76 S.) 8. L. —.80.
Trattati di M. Tullio Cicerone circa l'ainicizia e la vecchiezza. Traduzione letterale di
Gaetano Roselli. (1880) 1894 siehe: Tacitus (Agricola).
Catone Maggiore. — Cajo Lelio. — .T Paradossi di M. T. Cicerone tradotti
da Stefano Martin o". Milano : E. Sotizogno 188S. (96 S.) 8. L. — .25.
M. Tullio Cicerone. Della vecchiezza: dialogo. Nuova versione con
note di Giovanni Caff i. l'avia: Tip. frat.F^isi 1887. (XII, 90 S.) 8. L. 1.50.
11 Catone maggiore di M. Tullio Cicerone ovvero dialogo intorno alla vecchiezza fra
Catone, Scipione e Lelio dedieato a Tito Pomponio Attico. [Traduzione di Michele
Battaglia. 1866]. In: P. Mantegazza, Elogio della vecchiaia (Mihnw 1895) p. 249— 300.
M. Tullio Cicerone. Della vecchiezza. Libro tradotto nell' idioma italiano
da Domenico Pavoni. Siena: Tip. arciv. s. Bernardino 1895. (36 S.) 8.
M. Tullio Cicerone. II Catone maggiore . . . Costruzione, versione letterale e versione
libera. 1896 siehe oben die Ausgaben.
Laelius s. de amicitia.
M. Tullio Cicerone . . . l'amicizia . . . voltata in italiano da Zeffirino Carini. (1872) 1893
siehe: De officiis.
Trattato di M. Tullio Cicerone circa l'amicizia. Traduzione letterale di Gaetano Roselli.
(1880) 1894 siehe: Tacitus (Agricola).
28() Scriptores latiiii. 1). M. TuUius Cicero. Ital., norweg. Übersetz.
M. Tullius Cicero.
M. TuUio Cicerone. II Lelio, ossia dialogo intorno all' amicizia. Tradu-
zione di Giovanni Sabatini. Pubblicato in occasione delle nozze
Galeati-Casoni. Jmola: Tip. Galeati e f. 1880. (50 S.) 8.
M. Tullio Cicerone. Cajo Lelio. Tradotto da Stefano Martini. 1883 siehe: Cato maior.
M. Tullio Cicerone. II Laelio . . . teste , costruzione , versione letterale e note per un
pubblioo insegnante. 1884 siehe oben die Ausgaben.
M. Tullio Cicerone. Lelio, dell' amicizia, libro a T. Pomponio Attico:
saggio di versione di Giovanni Caffi. Pavia: Tip. frat. Fusi 1887.
(65 S.) 8. .... ... I^- 1-
II Lelio o deir amicizia, dialogo filosofico di M. T. Cicerone. Saggio
di volgarizzamento di Alfio Marletta. Catania: Barbagallo e Scuaeri
1896. (26 S.) 8.
De legibus.
I tre libri di M. T. Cicerone intorno alle Leggi. Testo colla versione e conimento di
Giacomo Sichirollo. 1878— (1885) siehe oben die Ausgaben.
I libri delle Leggi di M. T. Cicerone fatti volgari da Stefano Martini
con prefazione e note del traduttore. Saxremo: Stab. tip. Liqure C. B.
Biavcheri 1888. (255 S., 1 8. ung.) 8.
M. Tullio Cicerone. I libri delle leggi, tradotti e commentati da ßaffaele
Pasculli. Napoli: R.Marfihieri di GiusejjpelSdl. (XXIX, 160 S.) 8. L. 8.
De natura deornm.
M. Tullio Cicerone. Della natura degli dei. Libri tre volgarizzati da
T. C. Malvezzi. Napoli: L. Chiurazzi 1889. (214 S.) 8. L. 1.20.
De ofiiciis.
M. Tullio Cicerone. Gli ufficii, l'amicizia e la vecchiezza, voltati in
italiano da Zeffirino C arini. Torino: G. B. Fararia (1872) 1893. 8. L. 1.5ü.
M. Tullio Cicerone. Dei doveri libri tre. Traduzione di Giuseppe Rigutini
corredata di copiose note e prefazione. Seconda edizione interamente
riveduta. Milano: E. Trevisini (1876) 1885. (XXIV, 163 S.) 8. L. 1.50.
Paradoxa.
M. Tullio Cicerone. I Paradossi. Tradotti da Stefano Mar tini. 1883 siehe: Cato maior.
Tusculanae disputationes.
M. Tullio Cicerone. II primo libro delle Tusculane. Saggio di tradu-
zione di Carlo Canilli. Verona: D. Tedeschi e f. 1891. (83 S.l 8. L. —.75.
M. Tullio Cicerone. II terzo libri delle Tusculane tradotto da Carlo
Canilli. Bovigo: Stab. tip. lit. A. MineJli 1895. (57 S.) 8. L. 1.
Opera rlietorica.
M. Tullio Cicerone. Dei chiari oratori ovvero il Bruto. Traduzione
letterale italiana. Napoli: Chiurazzi 1894. (160 S ) 8. L. 1.20.
M. Tullio Cicerone. De optimo genere oratorum [Traduzione a cura dij
Paolo Fossataro. [Estratto dalla Biblioteca delle scuole italiane
V 14]. Verona: B. Tedeschi e f. 1893. (16 S.)_ 8.
M. T. Cicerone. Dell' oratore libri tre. Traduzione italiana di Giuseppe
Antonio Cantova. Milano : Guigoni 1888. (190 S.) 8. L. 1.
M. Tullio Cicerone. I tre libri de oratore. Nuova traduzione italiana
di Antonio Cima. Libro primo. Parma: Ferrari e Pellegrini 1889.
(1 Bl., 77 S., 1 S. ung.) 8. L. I.
. . . Libro terzo. Ibidem 1895. 8. L. 1.
M. Tullio Cicerone. Dell' oratore: libri tre tradotti da Giuseppe ßigutini.
Libro primo. Firenze: B. Bemporad e f. 1893. (VIII, 153 S.) 8. L. 1.20.
ITdvalgte Taler of Cicero oversatte og oplyste af ß. Monrad. 5 Hefter.
Kristiania: F. Beyers Forlag 1889. (XLV, 257 S.) 8. Je Kr. —.50.
1. Talen for Sextus Roscius. (P. 1—83).
2. Talen for det maniliske Lovforslag. (P. 85—137).
3. Talerne mod L. Catilina [1. 2]. (P. 138—193).
4. Talerne mod L. Catilina [3. 4]. Talen for Digteren Archias. (P. 194-257).
M. Tullius Cicero. 287
M. Tullius Cicero.
Epistulae.
Marcvis Tullius Cicero. Valda Bref. Till den studerande ungdomens
tjänst öfversatta af R — n. Lund: Collin & Zickerman {Fh. LindstedU
Universitets-Bokhcmdd) (1892). (59 S.) 8. Kr. 1.
Orationes.
Valda tal af Cicero. Ä nyo öfv. af Julius Centervall. 3 hsefter.
Stockholm: Aktieh. Hiertas hohföriag (1871. 1873) 1879—1883. 8. 1879-
1883. 8. Kr. 6.25.
1. 2 uppl. (1871) 1879. (182 S.) Kr. 2.
In Catil. De imp. Cn. Pomp. Pro Rose. am. Pro Mur.
2. 1873. (226 S., 1 Karte). Kr. 2.
Div. in Caecil. In Verr. 4. 5. Pro Ligario.
3. 1883. (184 S.) Kr. 2.25.
Pro Arch. Pro Sest. Pro Sulla. Pro Mil. Pro Deiot.
Opera philosophica.
Cato den äldre om alderdomen öfversatt frnn latinet af Nils Lundborg.
Umd: H. Ohhsons ir>/ckeri 1883. (35 S.) 8 Kr. 1.
M. Tullius Cicero, Om alderdomen. Öfversatt. Upsala: B. Älmqvist
& J. Wiksel 1884. (41 S.) 8. Kr. —.25.
Boken utkom torst under den viiseledande titeln: Kato den äldre, Om alderdomen.
Marcus Tullius Cicero, Cato den äldre om Alderdomen. öfversättning.
3; die uppl. Stockholm: F. d- G. Beijers Bokf.-akth. (1885) 1901. (32 S.) 8.
Kr. —.25.
M. Tullius Cicero , Laelius eller om vänskapen. Till den stviderande
ungdomens tjänst öfvers. af 0. L, J. A. Lmid : Ph. Lindstedtfi Uni-
rersitäti^bokh. 1892. ^(41 S.) 8. . Kr. —.65.
Ciceros Samtalen pa Tusculum. öfvers. af S. G. Dahl. Stockholm:
Aktieh. Hiertas hokförlag 1881. (192 S.) 8. Kr. 1.50.
Opera rhetorica.
Ciceronis De oratore. Första boken. Öfversättning jämte kort inledning
och förklaringar af Axel Justus Jacobson. Stockholm: P. A. Norstedt
d- S:r. 1890. (107 S.) 8. Kr. 5.
Obras completas de Marco Tulio Ciceron. Version castellana de Marcelino
Menendez Pelaj^o , Manuel Valbuena, Francisco Navarro y Calvo,
Pedro Simon Abril, Diäz Ten der o, Fernandez Llera y Calvo.
17 tom. Madrid: Impr. central d cargo de V. Sciiz 1879 — 1901. 8.
M. Tulio Ciceron, De la Repüblica. Traducciön directa de Antonio
Zozava. Madrid: Impr. de M. Minuefia de los Bios 1881. (153 S.) 8.
Eis. 2.
Lexica.
Siehe die Erläuterungsschriften unter H. Merguet.
Abbott, Frank Frost: Valde in den Briefen an Cicero. In: Archiv für lateinische
Le.xikographie und Grammatik 9 (189ö) p. 462—463.
— Cicero, epist, ad fam. XI 13. In: The classical Review 8 (1894) p. 201.
Abbott, T. K. : Cicero, ad Quintum fratrem I 2. 13. In: The classical Review 2
(1888) p. 119.
Adam, Eduard Christoph Fürchtegott: Cicero's Redner und Horaz' Kunst des
Dichtens nach ihrer inneren Verwandtschaft verglichen. Progr. des evang.-
theol. Seminars Urach 1882 (31 S ) 4.
Adler, Franz Theodor: Cic. de Orat. I 86. In: Philologus 41 (1882) p. 184—185.
Afzelius, Fredrik Georg: Studier tili rätts-och statsphilosophiens historia.
I. Ciceros rätts-och statsf)hilosophi, jemte ett tillägg om den romerska rätten
och rättsvetenskapen. Ipnahi : Aku/Ioniskii luMfi/chrMf , K. Berlin;/ 1887. (1 Bl.,
52 S.) 8. Kr. —.75.
Ahlen, Konrad: Bidrag tili läran om finala och konsekutiva ut-satser i latinet.
(Ikke slutet). In: Podogogisk Tidskrift 17 (1878) p. 321-337. 360—365.
288 Scriptores latini. 1). M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Aldenhoven, Carl: Zu der Cicerobflste in Madrid. In : Archäologische Zeitung 43
(1885) Sp. 235-236
Aly, Friedrich: Die Bedeutung der ciceronianischen Schriften für das Gymnasium.
In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 42 (l-<88) p. 721 — 736. Vgl. Otto Prick:
Zur Abwehr und zur Ergänzung. In : Lehi-proben und Lehrgänge aus der
Praxis der Gymnasien und Realschulen 18. Heft {.Junuur 1889) p. 116—120. Quintus
Steinmeyer. In: Blätter für das höhere Schulwesen 6 (1889) Nr. 3 p. 53 — 54.
— Cicero, sein Leben und seine Schriften. Mit einem Titelbild. Berlin : 11. Gärtner
(Jetzt: Wtidminui) 1891. (VI S., 1 BL, 194 S.) 8. M. 3.40.
— Cicero und Drumann. In: Zeitschrift für das Gymnasialwesen 50 (1896) p. 8t— 112.
Amatucci, Aurelio Giuseppe: II capitolo XIV del Brutus. 1893 siehe C: Oratores.
Ammon, Georg: Bericht über die Litteratur zu Ciceros rhetorischen Schriften
aus den Jahren 1893—1900. 19 0—1902. 1903 und 1904 (1905). 1905—1909. In : .lahres-
bericht über die Fortschritte der classischen Altertumswissenschaft XXVni
(1900) 105 p. 203— .'58. XXXI (1903) 117 p 138-1.54. XXXIII (1905) 126 p. 159—192.
XXXVII (1909) 143 p. 112—175.
Anspach, August Eduard: Librorum de re publica a Cicerone scriptorum loci
nonnulli emendati. In: Philologus 50 (1891) p. .58—64.
Antoine, Ferdinand: La famille de Ciceron. TuUia, sa Alle. In: Memoires de
l'Academie des sciences inscriptions et belles-lettres de Toulouse. IX» serie 1
(1889) p. 90—126.
— La famille de Ciceron. Terentia, sa femme. Ebenda 2 (1890) p. 326—359.
— Cicöron et sa famille. Marcus Tullius Ciceron, son fils. Ebenda 4 (1892)
p. 139—159.
— Ciceron et Cerellia. In: Kevue des universites du Midi. >f. S. des Annales de
la faeultö des lettres de Bordeaux 1 (17" annee 1895) p. 75 — 88.
Antonibon, Giulio : Di Lazzaro Bonamico e del suo commento alla Maniliana di
Cicerone, aggiunte alcune note bibliografiche e le varianti della Maniliana
secondo il codice ciceroniano crespanese. Civie/atc Tip. Fulrio 1893. 8.
Anz, Heinrich: Ciceros Sprachgebrauch in der Beziehung des gemeinsamen
Prädicats bei mehreren Subjecten. Progr. des Gynin. Quedlinburg 1884.
(18 S.) 4.
— Kritische Bemerkungen zu Ciceros Cato maior Paradoxa Somnium. In: Fest-
schrift zur Feier des 3.50jährigen Bestehens des Gymn. Quedlinburg 1890.
(24 S.) 4.
Q. Asconius Fedianus siehe oben unter Asconius.
Asquerino, Eusebio : El actor Koscio. In: Revista de Espafta 18 aiio 104 (188.5)
p. 87-93.
Audouin, Edouard: Sur l'emploi de l'ablatif avec ab comme complement d'un
participe en-ndus. In: Revue de philologie 11 (1887) p. 69 — 74.
Baökovsky, Fr.: Cic. pr. imp. Pomp. V 12. 1881 siehe: Caesar.
Baehrens, Emil: Suet. vit. Ter. S. 26. 27. 30, 13. S2, 4 und Vers aus Cic. Linion.
1881 siehe C. : Poetae.
— Ennianum et ciceronianum [de sen. 5. 14. Brut. 18. 71. 19. 96]. In: Jahrbüchir
für classische Philologie 125 (1883) p. 402.
— Cic. or. 8 163. 1884 siehe C: Poetae.
— Ad Ciceronis Caelianam. In: Revue de philologie 8 (1884) p. 33 — 54. 170.
— Ad Ciceronis Brutum et Oratorem. Ebenda 10 (1886) p. 70—82.
von Bagnato, Franz: Nochmals die Lesung von S. D. [Cic. ep.J. In: Süd-
deutsche Blätter für höhere Unterrichtsanstalten 4 (1896) p. 230—232.
Bang, J. P.: Et „Wesenbergianum- [Cic. in Cat. I 28]. In: Nordisk Tidskrift for
Fiiologi. Ny Raskke 6 (1883—1834) p. 153.
Bardt, Carl: Zu Ciceros Cluentiana. Progr. des Gymn. Neu wie d 1878. (13 S.) 4.
— Die Legende von dem Augur Attus Navius. Progr. des Gymn. Eiber feld 1883.
(11 S.) 4.
Baron, Julius: Der Prozess gegen den Schauspieler Roscius. In: Zeitschrift der
Savigny- Stiftung für Rechtsgeschichte 1 (1880) Romanistische Abtheilung
p. 116—151.
Vassis, (Biiatj?) Spyridon : Koitiy.ul aiiuiunnn^ ilg ri]y BooCtov rot Kixincoto;. In:
"EcptiusQig zdiv <Pi/.üuudw\. //i(jIuÖ<k 2, 7ou. 3 {Af/ini 1880) p. 287—288.
— Quaestionum Ciceronianarum [!]. In: Adi^ruiov 9 (1880) p. 155—156. Pars II.
Ebenda p. o01-30d. Pars III. Ebenda p. 388 - 392. Pars IV. Ebenda 10 (1881)
p. 151—158.
Farn. 1. 1, de erat, n 110. 182, pr. Arch. 16. 23 — De orat. I 38. 61. 82. 114.
20i. 209. 248. 2J3 — De orat. II 6. 9. 17. 30. 42. 58. 64. 67. 79. 82 — De orat.
II 84. 91. 110. 120. 159. 178. 214. 303. 336.
— 'üi.iu^r)juirt]g iQurjrilag inurnodxoai: [de orat. II 327]. Ebenda 9 (1880) p. 207— 208.
M. Tullius Cicero. 289
M. Tullius Cicero.
Vas sis, {ß«ff»/c)Spyridon: Codicisciceronianibibliothecaelaurentianae abHieronymo
Lagomarsinio n. 32 designati in piimo de Üratore libro nova collatio edidit
adnotationes subiecit Sp. V. Atlitn>x: (A'. ntch) 1884. (55 S., 1 Bl.) 8. M. 2.
JiaT(]ijiii iTli i<i^>jyiol(i ziüi /.attriifvh yQuuiidiior t> iiö i^yrixw //urt/liUTijixUi).
— Codicis ciceroniani a Lacomarcinio [I] no 32 designati in libris de oratore II et
III nova collatio. In: U."^»;!« 1 (1880) p. 433—467.
— KtxiQiuv (Har. resp. 29). 1894 siehe B. : Plutarchus.
— A'izfot.iifi«. In: 'AS-iitä 8 (18911) p. 431—4:34.
Phil. XIV c. 12 § 31. X S 37. Brut. § 112. De imp. Pomp. S 2.
Baudouin, A.: De quelques maniiscrits du traite de Ciceron de inventione. In:
Revue de philologie 12 (1888) p. 19—25.
Baxter, John: CUcero, pro Sestio. 126. In : -The classical Review 4 (1890) p. 49.
Beccaria, Cesare : Sentenze di Plutaroo, di Cicerone e di Virgilio intorno alla
ispirazione divina. 1885 siehe B. : Plutarchus.
Becher, Ferdinand: Ueber die Sprache der Briefe ad Brutum. In: Rheinisches
Museum für Philologie 37 (188i) p. 576—597.
— De locis quibusdam (Ps.) Ciceronis epistularum ad Brutum. In : Philologiis
4. Suppl. (1884) p. 502—510.
— De Cic. pro Milone XXIV 66. In : Philologus 43 (1884) p. 340.
— Die sprachliche Eigenart der Briefe ad Brutum. Ebenda 44 (1885) p. 471—501.
— Zu Cic. pro MarceÜo 4. 10. Ebenda 45 (1886) p. 192—193.
— Oricula [Cic. ad Quint. fr. II 13. 4]. Jn: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 6 (1889) p. 84.
— Zu Cicero pro Ligario 2. 4—5. In: Rheinisches Museum für Philologie 45 (1890)
p. 318.
— Zu Cicero pro Deiotaro 13. 35. Ebenda 47 (1892) p. 639.
— Ad Ciceronis pro Ligario 2. 5. Ebenda 55 (1900) p. 481.
Beck, Jan Wibertus: De Synonyma Ciceronis, een handboek der Synonyniiek uit
den tijd van Fronte. Bijdrage tot de geschiedenis der Latijnsche lexicographie.
In: Coniunctis viribus 3 (Amsfinlum 1889) p. 158 — 186.
— Critische beschouvringen. I. Mnemosyne XVII pars II (1889). In: Coniunctis
viribus 4 (AmMirdum 1890) p. 33-61.
Ad Juvenalem (p. 113 Mnem.) Sat. VII 210 sqq. Ad Plinii epistolas (p. 127
Mnem.) I 4. Cicero (p. 128 Mnem.) Ad Quint. fr. epist. II 9 (11) 3. Ad
Minucium Felioem (p. 143 Mnem.) III 5. V 2. 4. X 3. 4. XI 4. XVIII 3.
Tacitus (p. 174 Mnem.) bist. I 27. Livius (p. 175 ss. Mnem.) I 2. 4. I 8. 4.
II 11. 9. III 10. 6. I 34. 6. I 40. 5. I 46. 6. I 56. 3. I .58. .5. I .59. 1. II 2. 4.
II 11. 5. I 21. 1. II 34. 5. 11 35. 3. II 40 1. II 45. 1. II 46.4. II 46. 7. II 52. 3.
II 59. 2. III 7. 1. III 26. 1. III 52. 10. III 67. 2. III 70. 1. IV 8. 5. IV 3.3. 2.
IV 55. 6. V 16. 9. V 23. 6. V 40. 4. VI 15. 12. VI 23. 4. VII 1. 2. VII 29. 2.
VII 36. 2. VIII 9. 12. Ad Aetnam (Mnem. p. 193).
— Synonyma Ciceronis. In: Berliner philologisch»^ Wochenschrift 10 (1890) N. 10
Sp. 297—299.
Beck, Richard Gustav: Einleitung und Disposition zu Ciceros fragmentarisch
erhaltener Rede in Clodium et Curionem. Progr. des Gymn. Zwickau. (JAipzig:
0. Fock) 1886. (31 S.) 4. M. 1.
Behncke, Gustav: De C'icerone Epicureorum philosophiae existimatore et iudice,
Progr. des Friedrich -Wilhelms-Gymn. ßtrliii: {W. Wtbtr) 1879. (24 S.) 4. M. 1.
Bekker, Ernst Immanuel: ..Recipere" und „permutare" bei Cicero. In: Zeitschrift
der Savigny-Stiftung für Reehtsgeschichte 3 (1882) Roniiinistische Abtheilung
p. 1-17.
Beidame, C: Observations critiques sur Cicöron, de officiis, d'aprOs un nianuscrit
de Nice. In: Revue de philologie 5 (1881) p. 85—101.
Beltz, Robert: Die handschriftliche Überlieferung von Ciceros Büchern de repviblica.
Inaug.-Dissert. von Jena u, Progr. des Gymn. .Schwerin, (.hna: Jkistun//) 1880.
(18 S.) 4. M. —.80
Bender, Ferdinand: Klassische Bildermappe. Abbildungen künstlerischer Werke
zur Erläuterung wichtiger .Schulschriftsteller. Herausgegeben unter Mitwirkung
von Eduard Antlies und Gustav Forbach von P. B. Diiriiisfinl/ : Dr. u. Verl. v.
Zfrllff iniil Vbfjil 1890. 1891. 2.
III. Heft: Zu Ciceros Rede gegen C. Verres. (Eros von Centocelle. Hermes
des Praxiteles. Diskoswerfer nach Myron. Speertragender Jüng-
ling nach Polyklet. Diana von Versailles). 1890. (2 S. Text, 5 Taf.)
M 1.20.
IV. „ . . . (Triptolemos relief. Victoria. Athene vom Varvakion. Orpheus^
Eurydike und Hermes. Harmodios und Aristogeiton.) 1891. (1 S.
Text, 5 Taf.l M. 1.20.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 19
290 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Bergk, Theodor: Cic. de leg. III 3. 8, II 8. 19 (1859). In des Verf. Kleine philo-
logische Schriften 2 (HnlU a. S. 1886) p. 73.5.
— Cic. ad Quillt, fratr. II 11. 4 (1864). Ebenda p. 741.
— Cic. Tusc. III 19. 45. Ennius bei Cic. Acad. II 28. 89. Cic. pro Arch. c. 4, 7
(1870). Ebenda p. 748-749.
— Cic. de orat. III 34. 139 (1870). Ebenda p. 755.
Bergmann, Alwin Bruno: Einleitung in Ciceros Kode für L. Valerius Flaccus.
Progr. des Gyran. Schneeberg 1893. (21 S.) 4.
Bergmüller, Ludwig: Zur Latinität der Briefe des L. Munatius Plancus an
Cicero. 1896. 1897 siehe: L. Munatius Plancus.
Berndt, Theodor: Zu Cicero (De imp. Cn. Pomp. 9, pro Balbo 33). 1890 siehe B. :
Herodotus.
Berns, Carl: Zu Ciceros Ansicht von der Geschichte. Progr. des Gymn. Atten-
dorn. Siegen 1880. 125 S.) 4.
Bernays, .lacob: Cicero über die Juden [pro Flacc. 28. 69] (1857). In des Verf.
Gesammelte Abhandlungen 2 {Birlhi 1885) p. 309—310.
— Zu Cicero de re publ. [II 29. 51] (1869). Ebenda p. 310—311.
Bernhard. Julius Adolf: Über Ciceros Rede von den Konsularprovinzen. Progr.
des Vitzthumschen Gymn. Dresden 1890. (S. 3—28). 4.
Bertrand, Edouard: Ciceron artiste. In: Annales de l'enseignement superieur
de Grenoble 2 (1890) p. 95—164.
Besser, Joannes: De coniuratione catilinaria. 1880 siehe A.: Scriptores historici.
Binsfeld, Joannes Petrus: Adversaria critica. 1882 siehe C. : Scriptores.
Biuso, Carmelo; M. T. Ciceroni panegyricus. Pahrmo: Gaudiaiw 1880. (30 S.) 8.
L. —.60.
Bloch, Gustave: La reforme d6mocratique a Kome au III« siecle avant J.-C. 1886
siehe B. : Appianus.
de Block, Vincent: Etudes sur la litterature des peuples anciens et modernes.
Bruxelles: F. Haytz 1889. (IV, 504 S.) 8.
Ch. 11. Etüde de Cicöron. Haute moralite de Ciceron. Le plus grand merite
de Cic6ron. Oeuvre oratoire de Ciceron. Patriotisme de Cic6ron. Style
de Ciceron. j'.,gotisme de Ciceron. Quelques beaux passages des discours
de Ciceron. Les lettres de Ciceron. Les traites philosophiques et didacti-
ques de Cic6ron (p. 134 — 157). Ch. 16. Vertus morales et civiques que
nous apprend l'antiquite. Enseignements a tirer de Ciceron (p. 251 — 255).
Bobba, Romualdo: Saggio suUa fllosofia greco-romana considerata nelle sue fonti
e nel suo svolgimento fino a Cicerone inclusivamente ed anthologia philosophica
ex Marco Tullio Cicerone. 1882 siehe A. : Scriptores philosophi.
Böckel, Ernst: Zu Cicero ad Atticum. In: Commentationes vFoelfflinianae (//»//sw»
1891) p. 245—251.
2. 7. 1, 13. 22. 4, 7. 7. 1, 3. 19. 1 und 12. 46.
Boesch, Fridericus : De codice Ciceronis leidensi perizoniano in folio n. 25. In:
Schedae philologae H. Usener a sodalibus seminarii regii bonnensis oblatae
(Bonnae 1891) p. 76—87.
— De Aelio et Posidonio Ciceronis in libro de legibus secundo auctoribus. 1893
siehe: Leges XII tabularuni.
Boissier, Gaston: Ciceron et ses amis. Etüde sur la societe romaine du temps
de Cesar. 14» edition. Pnm-; Hmhätf d Vü. |1865) 1908. (419 S.) 8. Fr. 3.50.
— Cicero and bis friends. A study of roman society in the time of Caesar. Trans-
lated, with an index and an table of Contents, by Adnah David Jones. London:
A. I). Iiiiics anif Co. 1897. (VII, 399 S.) 8. Sh. 5.
— Ciceron et ses amis. Etüde sur la soci^te romaine du temps de Cic6ron. Aus-
gewählte Abschnitte, zum Sehulgebrauch herausgegeben von K. Mayer.
Malle a. S.: M. Niimfijer 1891. (VII, 1.51 S.) 8. M. 1.20.
— Ciceron et ses amis. Extraits ä l'usage des classes par K. Mayer. KjeilKnhiirii:
Hest 1892. 8. Kr. I.
Baruel, Euchaire: Noter og Oplysninger til G. B. ,,Ciceron et ses amis" i
Udvalg. Khdida. (38 S.) 8. Kr. 1.
— Ciceron et ses amis. Etüde sur la societe romaine du temps de Cösar. Aus-
gewählte Abschnitte nebst einem Kommentar zum Gebrauch höherer Lehr-
anstalten herausgegeben von Gustav Dannehl. StriDishnrri i. K.: Strasshurgtr
Driukertt un/l YcrlngsiuiatuU 1892. (IV, 170 S.l 8. M. 1.50.
— Ciceron dans la vie publique et privee. Edition adaptee ä l'usage des 6coles
[par Johannes Brüll]. [Bibliothek gediegener und interessanter französischer
Werke. 59]. Münsttr: Theissing (1893). (X, 147 S.) 8. M. —.50.
— Ciceron dans ses relations avec Atticus et Caelius. Edition . . . 60]. Khemhi.
(3 Bl., 109 S.) 8. M. -.40.
i
M. TuUius Cicero. 291
M. Tullius Cicero.
Boissier, Gaston: Cesar et Ciceron. Edition adaptee ä l'iisage des ecoles par
Johannes Brüll. [Bibliothek gediegener & interessanter franz. Werke. 61].
Münster: Thdssmg 1894. (1 Bl., 129 S.) 8. M. —.40.
— Cicöron dans ses relations avec Brutus et Octave. Edition adaptee ä l'usage
des ecoles par Johannes Brüll. [Bibliothek gediegener & interessanter franz.
Werke. 62]. Ebenda 1894. (VII, 124 S.) 8. M. -.40.
Dazu : Erläuterndes Wörterverzeichnis zu Boissier, Ciceron et ses amis, 59.-62.
Bdchn. dieser Sammlung. Ebenda 1895. (30 S.) 8. M. —.30.
— Ciceron et ses amis, etude siir la societe romaine du temps de Cesar. Im Aus-
zuge mit Anmerkungen zum Schulgebrauch herausgegeben von Arnold Krause
[Prosateurs fran<jais. 102]. Biilefeld A- Leipzig: Yelhagen ti- Klasirir/ 1894. (VT, 138 S.) 8.
M. 1.20.
Dazu Anhang. Anmerkungen (72 S.) 8.
Boll, Franz, und Stöcklein, Joannes: De causa eluentiana. I. De iudicio iuniano
scr. J. St. II. Num Cluentius de crimine iudicii corrupti causam dixerit scr.
F. B. In: Commentationes philologicae. Conventui philologorum Monachii
congregatorum obtulerunt sodales seminarii philologici monacensis (Mniwheu
1891) p. 196—209.
Boltzenthal, Rudolf: De graeci sermonis proprietatibus , quae in Ciceronis
epistolis inveniuntur. Progr. des Gymn. Cüstrin 1884. (11 S.) 4.
Bonghi, Ruggiero: La costituzione politica di Roma dall' origine sino all' anno
283, secondo Cicerone, Livio e Dionisio. 1884 siehe B.: Dionysius Halic.
Bonnet, Max: Ciceron, de oratore II 52. 209. In: Revue de philologie 7 (1883)
p. 203.
Bonvecchi, Sennen.: Lezioni di arte oratoria, tratte dalle orazioni di M. T.
Cicerone pro Milone, pro Marcello, post reditum. Fulignn: Stah. tip. F. Campitelli
1890. (197 S.) 8.
Boot, Joannes Cornelius Gerardus: Observationes criticae ad M. Tullii Ciceronis
epistolas. [Aus: Verhandelingen der kon. Akademie van Wetenschappen.
Afdeeling Letterkunde 13 (.4/«.s/(jv/((m 1880)]. Anisfnrhini : J. Mülhr. (67 8.) 4. F. 1.
— Observationes criticae ad Ciceronis Brutum. In: Verslagen en Mededeelingen
der kon. Akademie van Wetenschappen. .Vfdeeling Letterkunde 2. r. 11
(Amstei-dam 1882) p. 175—181.
— Coniectanea. In: Etudes archeologiques, linguistiques et historiques d6diees a
C. Leemans (Leide 1885) p. 211-212.
Cic. pr. Plane. 8C. pr. Cael. 66. 79. Propert. V 11. 38.
— Analecta critica. 1890 siehe C: CoUectiones (p. 6).
— Disputatio de aliquot locis epistolarum Ciceronis ad Atticum. In : Mnemosyne 20
(1892) p. 113-126.
— Novissimae observationes ad Ciceronis epistolas ad Atticum. Ebenda 21 (1893)
p. 117-121.
— De Leonardo Malaspina epistolarum Ciceronis ad Atticum emendatore. In:
Verslagen en Mededeelingen der kon. Akademie van Wetenschappen. Afdeeling
Letterkunde 3. r. 9 (Amsferrlam 1893) p. 154—163. 248.
— De locis nonnuUis operis tuUiani de republica. Ebenda 10 (1894) p. 40—43.
— Coniectanea tuUiana. I. Ad libros de oratore. II. Ad Üratorem. III. Ad libros
disputationum academicarum. IV. Ad Tuscul. disput. librum V. Ad libros
de legibus. VI. Ad libros de officiis. In: Mnemosyne 23 (1895) p. 199—220.
Borland, Francis James: Papers on Cicero „de senectute" grammatical and
historical together with some prose sentences and a collection of questions
from recent examens. Londo» : Helfe Brothers 1893. (39 S.) 8. Sh. 1.
Bourgeois, Emile: Quomodo provinciarum romanarum (qualemsubänereipublicae
Tullius effinxit) conditio principatum peperisse videatur. Thesis. Paris: Baclietle
et Cie. 1885. (I Bl., 105 S., 1 Bl.) 8.
Boutroux, Emile: Comparaison d'un texte du De finibus avec un texte corre-
spondant du De fato. In: Kevue de philologie 13 (1889) p. 87 — 88.
Brandscheid, Friedrich: Ethik. Zu Cicero „Von den Pflichten'- und zum Selbst-
studium für jedermann verfa.sst. Wiesbaden: fl.Quieimj-,. (XIII, 183 S.) 8. M. 3.60.
Brandt, Samuel: Zu Cicero ad Atticum [V 4. 1. VII 3. 2. VIII 2. 1. VIII 3. 2.
XIV 1. 2. XVI 11. 1). In: Rheinisches Museum für Philologie 36 (1881) p. 630—631.
— Ad Ciceronis de re publica lil)ros adnotationes. In: Festschrift zu der 350 jährigen
Jubelfeier des Gymnasiums Heidelberg 1896. (S. 19—28). 4.
Brasch, Moritz: Cicero als philosophischer Schriftsteller. In de.s Verf. Die
Klassiker der Philosophie 1 (Leipzig u. ./.) p. 346—403.
Brinker, Karl: Bemerkungen zum Sprachgebrauch CUceros in der Casussyntax.
In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 1.54 (1H96) p. 363—377. 433-442.
520—535.
19*
292 Scriptores latini. 1). M. Tullius Cicero.
M. Tüll ius Cicero.
Brüll, Felix: In Ciceronis orationem pompeianam [S 33]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 147 (1893) p. 484. Vgl.W. Sternkopf; Zu Ciceros Pompeiana.
Ebenda p. 777.
Brugnola, Vittorio : Le facezie di Cicerone. Saggio. Cittä di CasteUo: S. Lapi tip.-
cdü. l*-9ü. (82 S.) 8. L. 1.
Bruins, Dirk: Phitarchi vita Pompeii cum Ciceronis testimoniis collata. 1882 siehe
B.: Plutarchus.
Buecheler, Francistus : Schol. beb. in Cic. Vat. p. 317. 12. Cic. ad Attic. I 16.
6. n. 1^71) siehe B. : Diogenes sinopensis.
Büdinger, Max: Cicero und der Patriciat. Eine staatsrechtliche Untersuchung.
[Aus: Denkschriften der kais. Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-
historische Klasse 31 (1881) p. 211—274]. ^Vien^. (C. (hrohls Sohn) 1881. (66 S.) 4.
M. 3.20.
Darin: Digression über den Dialog mit Calenus (Cass. Die). Der Werth von
Appians pisonischer Rede. Asinius PoUio's schriftstellerischer Charakter.
A. P's. Beziehungen zu Antonius vind Cicero.
— Der Patriciat und das Fehderecht in den letzten Jahrzehnten der römischen
Republik. Eine staatsrechtliche Untersuchung. [Aus: Denkschriften ... 36
(1888) p. 81—126]. hhcnria 1886. (48 S.) 4. M. 2.40.
Büttner, Richard: Porcius Licinus in den Schriften des Cicero und Varro. —
Ciceros Charakteristik des Q. Lutatius Catulus. 1893 siehe: Porcius Licinus.
Buning, Gerhard: Zu Ciceros Briefen. Erster Teil: Die beiden Gesetze des Publius
tüodius gegen Marcus Tullius Cicero. Progr. des Gymn. Coesfeld 1894.
(S. 3-2:^). 4.
Burany, Gergely : Eszrevetol Cicero eletra.jza tanitasähoz. In: Egyetemes philo-
logiai közlöny 7 (1883) p. 946—947.
Burckhard, Hugo: Zu Cicero de leg. II. cap. 19 — 21. Festschrift zum 50jährigen
Doctoriubiläum von J. v. Held. Wvr!hurg: H. Stürfz 1888. Wiederholt u. d. T.:
— Zu tiicero de legibus II 19— Jl. In: Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechts-
geschichte 9 (1888) Romanistische Abtheilung p. 28ii— 330.
— Gutenberg und Cicero [de nat. deor. II ü7J. Ebenda 14 (1893) p. 257—258,
Buresch, Carl: Consolationum a Graecis Romanisque scriptarum historia critica.
188G 1887 siehe A. : Scriptores eonsolationum.
Bury, John Bagnell: Emendations. 1885 siehe B. ; Diogenes Laertius.
Busche, Karl: Zu Ciceros Reden. In: Jahrbücher für classische Philologie 153
(1896) p. 565-573.
P. Cael. 11. 27. De prov. cons. 29. 36. P. Balb. 19. 23. 30. 39. In Fis. 18. 24.
33. 53. 65. 69. 82. 94. P. Plane. 30. 86. P. Marc. 15. Phil. II 4. 64. 75. 110.
X 9. XI 13. 3«. 38.
By water, Ingram: t^ic. de nat. deor. III 82. 1888 siehe B. : Dio Prusaensis.
Campe, Johann Christian Friedrich: Zu Cicero pro Flacco. Progr. des Gymn.
Greiffenberg in Pommern 1879. (S. 11—13). 4.
Cartault, Auguste: Deux corrections sur le texte du „Pro Archia" [§ 19. 26].
In: Revue de philologie 19 (1895) p. 14.3.
Castellani, Georgius: Qua ratione traditum sit M. Tullium Ciceronem Lucretii
carminis emendatorem fuisse. VnKtiix < rniilthinif fr. Vist utini 'iS9i. (19 .S.) 8.
Causeret, Charles: Etüde sur la langue de la rhetorique et de la critique litteraire
dans Ciceion. Paris: Hucliette tt Vii. 1886. (245 S.) 8. Fr. 4.
X.: Ciceron Acad. 2. 33. 107. In: The classical Revievir 2 (1888) p. 40.
Chambalu, August: Das Verhältnis der vierten katilinarischen Rede zu den von
Cicero in der Senatssitzung des 5. Dezember 63 wirklich gehaltenen Reden.
Progr. des Gymn. Ntuiviid : (H/ii.sa-'s \>r/.) 1888. (S. 3— 24). M. —.75.
Chamonard, Joseph: Ciceron, Ad familiäres, VIII, 4,2. In: Revue de philologie
14 (1890) p. 61—62.
Chatelain, Emile: Un fragment du plus ancien manuscrit de Ciceron de offlciis.
In: Revue de philologie 5 (1881) p. 135—136.
— Note sur un manuscrit de Bourges contenant des lettres de Ciceron. Ebenda 7
(1883) p. 94—96.
Chevaldin, L.-E. : La question de droit du pro Archia. In: Bulletin de la Faculte
des lettres de Poitiers. Annee 1888 (1889) p. 336 344.
Christ, Augustin Theodor: Zu Ciceros Rede pro Milone [29. 79]. In: Zeitschrift
für die österreichischen Gymnasien 39 (1888) p. 577 — 580.
(hurch, Alfred John: Roman life in the days of Cicero. Sketches drawn from
liis letters and Speeches by A. J. Ch. With illustrations. London: Scelty, Jackson
de Hallühii/ 1884. (XI, 291 S.) 8. Sh. 5.
Ciaceri, Enianuele: De ciceroniano poemate ad Caesarem quaestiunculr\. In:
Rivista di storia antica e scienze affini 1 Nr. 4 (1896) p. 86^89.
M. Tullius Cicero. 293
M. Tullius Cicero.
Cicotti, Ettore: Nota cronologica sulla (juestura di C. Verre. In: Kivista di
filol.ogia e d'istruzione classica 23 (]89'>) p. 3J2— 340.
^ II processo di Verre. Un capitolo di .storia romana. MHiinn: Kdito a ciira ihW
Itatore 1895. (240 S.) S, I^- 3..50.
Cicero, ad Atticuni, I 16 S 13. In: The classical Review 5 (1891) p. 128.
Cima, Antonio: Di una lezione proposta al § 18 dell' orazione De Imperio Gn.
Pompei di Cicerone. In: Kivista di filologia e d'istriizione classica 13 (1885)
p. 78-72. Vgl. Giambelli.
— Ancora ad Cic, De Imp. Pomp., S 18. Ebenda p. .'29-530.
— De locis quibusdam libri primi Ciceronis de oratore nuper emendatis (Accedunt
lectiones eodicis Ambros., nota E 14 inf. designati). Ebenda 14 (1886) p. 403—425.
— Lectiones tullianae. Accedit locus Aeneidis (VII 623 sqq.) restitutus. Mcdinlani:
Kr off. L. F. Cogliuti 1886. (22 S.) 8.
— Sul teste del „De oratore" piü usato nelle scviole italiane. In: Rivista di filologia
e d'istruzione classica 15 (1887) p. 7 t 83.
— Analecta vergiliana et tulliana. In: Kivista di filologia e d'istruzione classica 16
(1888) p. 297—302. 17 (1889) p. ;^83— 388. 18 (1890) p. 484—485.
I. Nonnulla de Aeneidis lib. IV. (Wiederholt in des Verf. Analecta latina
(Milano 1901) p. 13—16). II. De Q. Cornificio e nuniero oratorum e.ximendo.
— III. Ad elegiam in obitum Maecenatis. — IV. Dido moriens. V. Ad
libr. II de Orat. [§ 182].
— übservationes ad librum III de oratore scripsit A. C. Parmut: Ex off. Ftmoi &
Pdkgrini 1890. (20 S.) 8.
— Risum teneatis, amiei? (Or. A. P., 5) e un passo parallele di Cicerone. Aus:
Bollettino di filologia classica 1 (1894—1895) p. 117-118 wiederholt in des Verf.
Appunti esegetici e critici ad alcuni autori latini . . . (Torinu 1898).
Clark, Albert Curtis: E.xcerpts from Cicero, Verr. III and IV, from the Harleian
ms. no. 2682, in relation to the Erfurt ms. and the Paris. Regius no. 7744 A.
In: Transactions of the Oxford Philological Society, 1888-1889 p. 4—6.
— E.\cerpts from the Verrines in the Harleian ms. 2682 in relation to the Erfurt
ms. and the Regius Pari.siensis no. 7744 A. In: The Journal of philology 18
(1890) p. 69-87.
— Collations from the Harleian ms. of Cicero 2682. 1891 (1892) siehe A.: Anecdota
Oxoniensia (p. 2).
— The flctitious mss. of Bosius. In: The classical Revit-w 9 (1895) p. 341—347.
— A Paris ms. of the Letters to Atticus. Ebenda 10 (1896) p. 321—323.
— The vetus Cluniacensis of Poggio being a contribution to the textual criticism
of Cicero pro Sex. Roscio, pro Cluentio, pro Murena, pro Caelio, and pro Milone.
1905 siehe A. : Anecdota Oxoniensia (I 1 p. 2).
— Inventa Italorum being a contribution to the textual criticism of Cicero pro
Quinctio, pro Roscio comoedo, pro Caecina, de lege agraria contra RuUum, pro
Rabirio perduellionis rei , pro Flacco, in Pisonem, pro Rabirio Postunio. 1909
siehe C: CoUectiones (p. 1).
(Clark's) Anecdota oxoniensia. (Classical series VII, Collations from the Harleian
ms. ot Cicero. 1892). In: Hermathena 8 No. 18 (1892) p. 216—219.
Cobet, Carolas Gabriel: Cic. ad Farn. XI 23. In: Mnemosyne 6 (1878) p. 431.
— Ad Ciceronis Philippicas. Ebenda 7 (1379) p. 113 — 179.
— Ad epistolas Ciceronis et Bruti. Ebenda p. 262—297.
— Adnotationes criticae et historicae ad Plutarchi vitani M. Brviti. 1879 siehe ß. :
Plutarchus.
— 'ATioiivijuuvtvi.iatu G. G. Pluygers. 1880 siehe C. : Scriptores.
— De locis quibusdam in epistolis Ciceronis ad familiäres et ad Atticum. In:
Mnemosyne 8 (1880) p. 182— 2Ü0.
— 'ArtouyijuoifittuTu Guilielmi Georgii Pluygers. Pars tertia ad Ciceronis epistolas
[et orationes]. Ebenda 9 (1881) p. 113—148.
— Cic. de ofif. III 3. Ebenda 12 (1884) p. 292.
Coli ins, William Lucas: Cicero. New edition. Loiulun: Illuchoooil & S. (\^1\)\?&1. 8.
Sh. 1.
Commentary of Cicero's orations, s. The palaeographical Society. Plate 112. 1873
—1833 (C: CoUectiones p. 2).
Cook, A. M.: Cic. Academica 2. 5. In: The classical Review 2 (1888) p. 39—40.
Cook, Albert S.: Cicero as an authority for Gosson's „School of abuse". In:
Modern Language Notes 5 (1890) Sp. 206—209 = p. 103-105.
Cornelissen, Janus Jaoobus: Satura. 1878 siehe C: CoUectiones (p. 7).
— Ad Ciceronis L.-elium [7. 24|. In: Mnemosyne 16 (1888) p. 341.
— Cicero [ad quint. fr. II 9 (11) 3]. Ebenda 17 (1889) p. 138. Vgl. H. T. Karsten.
294 Scriptores latiui. D. M. TuUius Cicero.
M. Tul litis Cicero.
Corssen, Peter: De Posidonio i'liodio M. Tulli Cioeronis in libro I. Tusc. disput«
et in Somnio Scipionis auctore. 1878 siehe B. : Posidonius rhodius.
— Cicero's Quelle für das erste Buch der Tusculanen. 1881 siehe ebenda.
Costa, Emilio: L'orazione pro Q. Roscio comoedo nella storia dei contratti litterali.
Bolo!/ii": -1. (i'anif/iinii/ et f. 1896. 8
Zusammen mit Giuseppe Brini: Intorno al 2" caso del Fr. 47 I>ig. mandati
vel contra. Per le nozze Centazzo-Tamassia. (48 S.) 8.
Cotes, Kenelm Digby: Cicero's Second Philippic. With an appendix and exami-
nation questions by C. V. Gee. Oxford: .1. Viiiriiit (1885). (27 S., 1 S. ung.) 8.
Credaro, Luigi: Quäle uso Cicerone abbia fatto delle fonti filosoflche greche.
1889 siehe A. : Bcriptores philosophi.
— Lo scetticismo degli Accademici. 1889. 1893 siehe ebenda.
Dahl, Bastian: Zur Handschriftenkunde und Kritik des ciceronischen C'ato maior.
I. Codices leidenses. [Aus: Forhandlinger i videnskabsselskabet i Christiania
Aar 1885. Nr. 23. 25 S.]. II. Codices parisini. [Ebenda 1886 Nr. 12. 36 S.].
Christiania: (J. Djjbtt'ail). 8. M. 1.70.
Danysz, Antonius: De duobus Cioeronis locis [Tusc. III 5. 10., pr. Mil. 25, 67].
In: Eos 2 (1895) p. 63—64.
Dareste, Rodolphe: Ciceron , pro Flacco , XXIX — XXXIl. In: M6langes Graux
(PariH 1884) p. 7-12.
Debbert, Paul: Bemerkungen zum Übersetzen einiger ciceronischer Scliriften
in Unter-Sekunda. (Übersetzungsprohen). In: Lehrproben und Lehrgänge aus
der Praxis der Gymnasien und Realschulen 34 {Fthraar 1893) p. 48--61.
Degenhart, .Joseph: Kritisch -exegetisoho Bemerkungen zu Ciceros Schrift de
natura deorum. Progr. der Studienanstalt Aschaffenburg 1881. (68 S.l 8.
Düiter, Heinrich: Zu Cicero de oratore [I 8. 32]. In: .Jahrbücher für classische
Philologie 119 (1879) p. 790.
— De Ciceronis codice leidensi no. 118 denuo collato. Progr. des Gymn. Emden
1882. (S. 3—14). 4.
— Zum codex vossiauus 86 des Cicero. In: Rheinisches Museum für Philologie 37
(1882) p. 314—317.
— Ein Tusculanen-Codex der Universitätsbibliothek zu Leiden aus dem ]2. .Jahr-
hundert. In: Philologus 42 (1884) p. 171—173.
— Cic. de div. I 12. 20. Ebenda p. 470.
— Cic. Tuscul. I 36. 88. Ebenda 43 (1884) p. 416.
— Zu Cic. Orator 4. 16. Ebenda 44 (1885) p. 352.
— Cic. de div. I 52. 119. Ebenda p. 591.
— De Ciceronis codicibus vossianis LXXXIV. et LXXXVI. denuo excussis. 2 partes.
Progr. des Gymn. Aurich 1885. 1886. (48 S., S. 51—76). 8.
— Zu Cicero de natura deorum [I 1]. In: Jahrbücher für classische Philologie 13:^
(1886) p. 780—781.
— Kritische Bemerkungen zu Ciceros philosophischen Schriften. In : Philologus 46
(_1888) p. 174—177. 57 (1898) p. 346—348. 65 (1906) p. 318—319.
— Zu Caesar und Cicero. 1889 siehe: Caesar.
— Vergleichung des amsterdamer Codex Nr. 80 zu Cicero de tinibus bonorum et
malorum und Academicaposteriora. Progr. des Gymn, Aurich 1892. (S. 3-21). 4.
— Zu Cicero pro Roscio amerino [11. 62. 105. 118]. In: Philologus 51 (1892) p. 747.
— Zu Ciceros Academica prior. II. [II 18. 56]. Ebenda 52 (1894) p. 159.
— Cicero ad Atticum I 16. 13. Ebenda p. 294.
— Eine Amsterdamer Handschrift zu Ciceros philippischen Reden aus dem XIII.
Jahrhundert. Ebenda 53 (1894) p. 191—194.
— Bericht über die Litteratur zu Ciceros philosophischen Schriften aus den Jahren
1891—1897. In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthums-
wissenschaft XXIII (1895) 84 p. 69-8.i. XXVII (1899) 101 p. 148—164.
— Zu Cicero ad familiäres [VIII 1. 4. XV 4. 6]. In : Philologus 54 (1895) p. 177.
— Cicero Philipp. XIV 5. 13. Ebenda 55 (1896) p. 317.
Demaret, E. : Plan analytique de la Milonienne. Bruxelhs: A. Caataif/m 1886. (VI,
41 S.) 8. 1887. (VI, 34 S.) 8.
Denis, Jacques: Theorie idealiste de l'art est-elle de Piaton ou de Ciceron? 1887
siehe B. : Plato.
— Eloquence senatoriale d'apres Ciceron. In: Annales de la Faculte des Lettres
de Caen 4° annee N. 2 (1888) p. 183—188.
— Attici ad Ciceronem epistola de copia latinae linguae cum graeca collatae. In:
Faculte des lettres en Caen. Bulletin mensuel N. 1 (.V&j!. 1889) p. 8—11.
Desjardins, Arthur: Les devoirs. Essai sur la raorale de Ciceron. Deuxieme
edition preced6e d'une introduction nouvelle (Ciceron, le devoir et la politique).
Paris: Perrin et Cie. (1865) 1893. (420 S., 1 Bl.) 8. Fr. 3.50,
M. TuUius Cicero. 295
M. Tullius Cicero.
Dessau, Hermann: C. Quinctius Valgus, der Erbauer des Amphitheaters zu
Pompeji [de leg. agr. III 1. 3]. In: Hermes 18 (1883) p. 620—622.
— Un amico di Cicerone ricordato da un bollo di mattone di Preneste. [M. Juven-
tius Laterensis]. In: Mittheilungen des kais. deutsehen archaeologischen
Instituts. Roem. Abtheilung 2 (1887) p. 292-294.
Detlef sen, Detlef: Verse im Cicero. In: Philologus 42 (1884) p. 181—183. Dazu:
Bekenntniss und Nachtrag. Ebenda p. 413 — 414.
Dettweiler, Peter: Symbolae ad coUocationem verboruni. In: Festschrift der
38. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner gewidmet von dem
Lehrer-Collegium des grossh. Gymn. zu Giessen (1885) p 82—105.
— Untersuchungen über den didaktischen Wert ciceronianischer .Schulschriften.
I. Die Rede pro Roscio amerino. Halle ti. S.: Buchhanilluiifi ihs Win'seiiliiiu><(s 1889.
(82 S.) 8. M. 1.20.
— ... II. Die philippisehen Reden. Kl,iti<lu 1892. (146 S.) 8. M. 1.80.
Deuerling, Andreas: Zu Ciceros Pompeiana [S 18]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 139 (1889) p. 192.
— Cicero als Schulschriftsteller. [Aus: Blätter für das Gymnasial-Schulwesen 29
(1893) p. 88—112. 282—297. 474—492]. Mäiichtn: Limlamr 1893. 8. M. 1.
Dieckhoff, Otto: De Ciceronis libris de natura deoruni recensendis. Dissert.
inaug. Gottiiigae: Ydiifleiilitierk d Ruprecht 1894. (79 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.40.
Di eis, Hermann: Zu Cicero Tusc. I 19. 43. In: Rheinisches Museum für classische
Philologie 34 (1879) p. 487-491.
— Zu Aristoteles' Protreptikos und Cicero's Hortensius. 1888 siehe B. : Aristoteles.
Dobree, Peter Paul: Notae in Cüceronem. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 7).
Döring, August: Doxographisches zur Lehre vom z^Aoc. I. Die Carneadea divisio.
1893 siehe A.: (Scriptores) doxographi.
Doetsch, Peter: Ciceronis de senectute liber. Zum Übersetzen ins Lateinische
für Sekunda bearbeitet. Progr. desProgymn.E usk i rchen 1885. (S. III— XIX). 4.
Drechsler, Franz J. : Zu Cic. do div. II 10. 25. Zu Arch. XI 28. In: Zeitschrift
für die österreichischen Gymnasien 36 (1885) p. .586—588.
— Textkritisches zu C^icero's Büchern de divinatione. I 3. 5 und II 11.27. 124.51.
II 32. 69. II 37. 79. II 40. 83. II 9. 24. Ebenda 37 (1886) p. 101—104.
— Textkritische Vorschläge zu Cicero. Ebenda p. 721 — 726.
De div. I 15. 28. I 23. 47. I 45. 102. I 58. 132. II 60. 124. De inv. I 34. 57. Vorr.
2. 3. 88. Acad. post. 1. 4. 15, 1. 6. 23. De fin. 5. 31. 93. Tu.sc. disp. 1. 40.
97, 2. 26. 61. De nat. deor. 1 15. 38. II 49. 1.'5. Lael. 4. 13. De leg. 1 15.
42. II 17. 42.
— Zu Cicero de divinatione II 59. 121. In: Wiener Studien 8 (1886) p. 168—169.
— Ein Beitrag zur Kritik lateinischer Schriftsteller. 1887 siehe C: Scriptores.
— Kritische Adversarien. 1888 siehe ebenda.
— Kritische Miscellen. 1892 siehe ebenda.
Dressler, Reinhold: Zu Ciceros Philippicae [II (iSL In: Jahrliücher für classische
Philologie 141 (1890) p. 152.
Dubois-Guchan, Etienne Prospcr: Konie et Ciceron ou des derniers moments
de la republique romaine d'aprc» ce consulaire et ses contemporains. Paris:
furiu. .lumet tt i'U . 1880. (VI, 368 S.) 8. Fr. 3.50.
Duncker, Albert: Fragment einer Handschrift von Cicero de officiis zu Kassel.
In: Rheinisches Museum für Philologie 36 (1881) p. 152—155.
Ebeling, Heinrich: Handschriftliches zu Ciceros Briefen an Atticus. In: Philo-
logus 42 (1884) p. 403—407.
— Handschriftliches zu Cicero de divinatione. Ebenda 43 (1884) p. 702—707.
— Ciceros Briefe an Atticus im cod. me<l. 49, 24. Ebenda 45 (1886) p. 369—376.
van Eck, Daniel Adriaan Henri: (Juaestiones scenicae romanae. 1S92 siehe C. :
Poetae scaenici.
Egli, Johann: Die Hyperbel in den Komödien des Plautus und in Ciceros Briefen
an Atticus. VAw Beitrag zur Charakteristik der römischen Umgangssprache.
3 Teile. Progr. des Gymn. Zug 1892. 1893. 1894. (S. 3—38; S. 3-71, 1 S. ung.;
S. 3—08, 1 Bl.) 8.
Ehwald, Rudolf: Zu Arnobius und Cicero. 1892 siehe: Arnobius.
EUis, Robinson: Cic. de rep. I 36. 56. 1885 siehe B. : Aeschylus.
— Cic. de legg. II 13. 22. 1886 siehe C. : Collectiones (p. 8).
— On some passages of Cicero's Letters, with particular reference to vol. II of
Tyrrell's edition. In: Transactions of the Oxford Philological Society, 1886-1887
p. 19-20.
— Cic. Acad. Prior. XXV 79. 80. In: The Journal of philology 16 (1888) p. 320.
— Notes on volume II of Tyrrell's „Correspondence of Cicero". In: Hermathena 6
(1888) = No. 13 (1887) p. 131—142.
— Cic. Orat. IX 29. XLVI 155. 1891 siehe B. : Aüschylus.
296 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Ellis, Robinson: On the pseudo-ciceronian Consolatio. In: The classical Review 7
(1893) p. 197.
— Ad Ciceronis epistulas. In : Philologus 54 (1895) p. 746—749.
Engelbrecht, August: Zu Cicero pro rege Deiotaro cap. 8, § 23. In: Zeitschrift
für die österreichischen Gymnasien 42 (1891) p. 965—968.
Ercole, Pietro: Una quistione cronologica nel Brutus di Cicerone. In: Atti del
r. Istituto veneto di scienze, lettere ed arti 6 (1887 — 1888) p. 497—511.
— Ancora di un passo dubbio nella III Catilinaria (IX 22). (V. Rivist. di fil. class.
XX p. 144—147). In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 21 (1893J
p. 137-141.
Ernst, Hermann: De genere dicendi et compositione rhetorica in prioribus Ciceronis
orationibus. Progr. des Gymn. Neu-Ruppin 1885. (S. 3—18). 4.
Eussner, Adam: Adversaria. 1880. 1884 siehe C. : Collectiones (p. 8).
— Zu Cicero de inventione [I 3. 4J. In: Jahrbücher für classische Philologie 125
(1882) p. 611-612.
— Zu Cicero [Or. 52. 174J. In: Philologus 42 (1884) p. 624.
— Zu Cicero [de orat. I 7. 27]. Ebenda 44 (1885) p. 697.
— Vindiciae. 18S8 siehe C. : Collectiones (p. 8).
Ewald, Paul: Der Einfluss der stoisch-ciceronianischen Moral auf die Darstellung
der Ethik bei Ambrosius. 1881 siehe: Anibrosius.
Fad da, Carlo: Intorno ad un preteao antico ius respondendi (Cicero, Pro Murena,
c. 13). Ciitiiniit: Miirlitiez 1887 (25 S.) 8.
Paus Set, William Yorke : Cicero pro Cluentio § 180. In: The classical Review 3
(18S9) p. 469.
— The Student's Cicero. Adapted from the Gerraan of Edward Munk's „Geschichte
der römischen Literatur'' by W. Y. F. Lundon: Sonnenschein & Co. 1889. (XIII,
2.37 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Favre, Mmo Jules: La morale de Ciceron. Paris: Fischbricher 1890. (407 S.) 8. Fr. 4.
Fay, Edwin Whitfield: Note on Cic. Tusc. I 22. 50. In: The classical Review 8
(1894) p. 446—447.
— Note to Cic. Tusc. I 18 — 19. In : The american Journal of philology 15 (1894)
p. 77—79.
Ferri: Luigi : II trattato di Cicerone sui doveri. In: La filosofia delle scuole
italiane 19 (1878) p. 291—312.
Festa, Niecola: A proposito della nuova edizione delle epistole di Cicerone
[Mendelssohn]. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 23 (1895) p. 133—145.
199-226.
Fleckeisen, Alfred: Zu Cicei-os Brutus. In: Jahrbücher für classische Philologie
127 (1883) p. 208—210.
3. 10, 4. 17, 6. 23, 8. 30. 31. 33, 10. 40.
— Zu dem Tragikerfragment in Ciceros Rede für L. Murena. 1895 siehe C. : Poetae
scaenici.
Fonsegrive, George: Les traites de fato. 1885 siehe B.: Alexander Aphrodi-
siensis.
Font, Augustus: De Cicerone graeca vocabula usurpante. Thesis. Paris: K. Bonillov
1894. (97 S., 1 BI.) 8. "
Forchharamer, Johannes: Annotationes criticae ad libros Ciceronis da officiis.
In: Nordisk Tidskrift for Filologi. Ny Ra;kke 4 (1879—1880) p. 200—213.
— Annotationes criticae ad Ciceronis de natura deorum libros. Ebenda 5 (1880—1882)
p. 23-53.
Foss, Rudolf: Zum vierten Buch der Verrinen. In : Centralorgan für die Interessen
des Realschulwesens 17 (1889) p. 529-542.
Fossataro, Paolo: Una lezione nel De optimo genere oratorum di Cicerone. In:
La Biblioteca delle scuole italiane 5 (1893) N. 12 p. 187.
Fowler, Harold North: Cic. in Cat. IV 3. 6. In: Harvard studies in classical
philology 3 (1892) p. 189.
Fowler, William Warde: Note on Rhetorica ad Herennium, IV. 54. 68. In:
Transactions of the Oxford Philological Society. 1880—1881 p. 3—4. Ausführ-
licher in:
— On a passage in the Rhetorica ad Herrennium [IV 54. 68]. In: The Journal of
philology 10 (1882) p. 197—205.
— Cicero, Ep. ad Quint. Fratr. II 3 sec. 5. In: The classical Review 2 (1888) p. 40.
Francken, Cornelis Marinus: Ciceronis oratio pro Caelio. In: Mnemosyne 8 (1880)
p. 201—229.
— und Naber, Samuel Adriaan : Verslag over Observationes criticae ad M. TuUii
Ciceronis epistolas , door J. C. G. Boot aangeboden voor de Verhandelingen.
In: Verslagen en Mededeelingen der kon. Akademie van Wetenschappen. Af-
deeling Letterkunde 2 r. 9 (Amsterdam 1880) p. 369—372.
M. Tullius Cicero. 297
M. Tullius Cicero.
Francken, Cornelis Marinus: Exegetlca et critica ad Ciceronis orationem pro
A. Caecina. In: Mnemosyne 9 (1881) p. 245—272.
— Ad Ciceronis palinipsestos. In: Mnemosyne 11 (1883) p. 374— 38Ö. 12 (1884) p. 57—78.
283—291. 393—404. 13 (1885) p. 43—54. 288—310. 14 (1886) p. 65—74.
— Quelques niots sur Ciceron de republica 125. In: Revue de rinstruction publi-
que en Belgique 29 (1886) p. 30-34.
Freund, Wilhelm: Präparationen zu Ciceros Werken. 71 Hefte. Lctpsii/ {Jetzt
StatU/rtrt): IV. Vwld o. J. 8. Je M. —.50.
Freund 's Schüler-Bibliothek. Prilparationen zu den griechischen und römischen
Schriftstellern. Zum Gebrauche für die Schule und den Privatunterricht er-
klärt und übersetzt. (Ausgabe neuer Einteilung). Stattyart: W. Violet. 8.
Ciceros Werke. 3. Heft: Erste catilinarische Rede. 11., umgearbeitete u.
verbesserte Aufl. (1908). (83 S.) " M. -.50.
Friedrich, Wilhelm: Zu Cicero de oratore. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 855—857.
I c. 11 ff. II 14. 59 f.
— Zu Ciceros Brutus und Orator. Ebenda 121 (1880) p. 137-147. 123 (1881) p. 177—184.
— Zu Ciceros philosophischen Schriften. Ebenda 127 (1883) p. 421—434.
Tusc. De nat. deor. De divin.
— Quaestiones in Ciceronis libros de Oratore. Progr. des Gymn. Mü hl hausen
Th. 1885. (55 S.) 8.
— Zu Cicero's Orator. In: Philologus 44 (1885) p. 666—697.
— Zu Ciceros Büchern de oratore. In : Jahrbücher für classische Philologie 135
(1887) p. 73—87.
— Varietas lectionis codicis vossiani LXX ad Ciceronis libros qui vulgo de inven-
tione vocantur duos. Progr. des Gymn. Mühlhausen Th. 1889. (38 S.) 8.
— Zu Cicero's Partitiones oratoriae. In : Philologus 47 (1889) p. 291 -309.
— Zu Ciceros Topica. In: Jahrbücher für classische Philologie 139 (1889) p. 281—296.
Fröhner, Wilhelm: Cic. Verr. IV 23. 50. 51, 57. 128. 1892 siehe A. : Poetae.
Fü sslein, Karl: Über Ciceros erste Rede gegen Catilina. Progr. des Gymn.
Merseburg 1889. 1899. (20, 40 S.) 4.
Funck, Anton: Munitare [Cic. pro Rose. am. 140]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 7 (1892) p. 24.
Gache, Ferdinand siehe: O. Jahn.
Gandino, F.: La proposizione relativa nel Del oratore di M. Tullio Cicerone.
Casale: Tip. G. Pnnc 1890. (45 S.) 8.
Gandino, 6. B.: La sintassi latina mostrata con luoghi delle opere di Cicerone
tradotti ed annotati per uso di retroversione nei ginnasii e nei licei. 2 voll.
ToriHij: 0. B. Pimina i C. (1882—1883) 1896. 8. L. 4.
Ganter, Franz Ludwig: Q. Cornuficius. (Ein Beitrag zur Geschichte der Senats-
partei in den letzten Jahren der Republik). In: Philologus 53(1894) p. 132- 146.
— Chronologische Untersuchungen zu Ciceros Briefen an M. Brutus und den
philippischen Reden . . . 1894 siehe: M. Junius Brutus.
Gantrelle, Joseph: Note sur un substantif ä l'aceusatif en apposition a une
phrase dans Ciceron [Phil. II 85]. In: Revue de philologie 5 (1881) p. 101-102.
— Note sur .sequi orationem dans Cicöron [Phil. I 1.5J. Ebenda p. 191.
— Sed (diadeina) attuleras domo, meditatura et cogitatum scelus. Cic. Philipp. II
34. 85. Ebenda 6 (1882) p. 185-187.
— Ciceron, Philippiques II 40. 103. Ebenda 8 (1884) p. 100.
Gardthausen, Victor: Cicero nach den Iden des März. [Aus des Verf. Augustus
und seine Zeit]. In: Beilage zur Allgemeinen Zeitung 1891 Nr. 132.
— „P. Bagiennus". In: Philologus 51 (1892) p. 518. Vgl. O. E. Schmidt.
Garrelon, Henri: Etüde sur le plaidoyer de Ciceron pro Roscio comoedo et la
condictio certae pecuniae en droit romain. Thesis. Bordeaux: Y^ Cadoret 1891.
(XVI, 184 S.) 8.
Gasc-Desf osses, A.: Construction de quisque dans les discours de Cicöron.
In: Revue de philologie 12 (1888) p. 105.
Gasquy, Armand: De M. TuUii Ciceronis pro L. Cornelio Balbo oratione sive de
civitatis iure ex ciceronianis libris. Thesis aquensis. Paris: K. Tliorin 1886.
(1 Bl., 73 S., 1 Bl.) 8. Fr. 2.50.
— Cic6ron iurisconsulte. Avec une table des principaux passages relatifs au droit
contenus dans les ceuvres de Ciceron. These Aix. Purin: K. Tliorin 1887. (2 Bl.,
.304 S.) 8. Fr. 5.
Gassner, Joseph: M. T. Ciceronis librorum de natura deorum argumentum
explicatur. Progr. des Staatsgymn. Salzhurt/: (H. Dieter) 1896. (16 S.) 8. M. —.60.
Gaumitz, Hermann: De M. Aemilii .Scauri causa repetundarum et de Ciceronis
pro Scauro oratione. Dissert. inaug. Lipsiae 18i9. 8. Auch in: Leipziger
Studien zur classischen Philologie 2 (1879) p. 249—289.
298 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Gaumitz, Hermann: Zu den bobienser Cicero-Scholien. Progr. des Vitzth umsehen
Gynin. Drisdui: (r. Znlin nu<l Juinuh) 1881. ('0 S.) 4. " M. —.HO.
I. Gehört das Scholion bobiense 34'i, 14 (Orelli) in Ciceros Rede pi'o Milone
12, 33? II. Zur Charakteristik der Bobienser Cicero-Scholien.
— Zu den bobienser Cicero-Scholien. In: Jahrbücher für classische Philologie 151
(1893) p. 132—134.
Gebhardi, Walther: Zu Ciceros Tvisculanen [I 1]. In: .Jahrbücher für classische
Philologie 1:« (1S86) p. 864.
de Geer, Barthold Jacob Lintelo : Over Cicero's pleitrede voor Caecina. In: Vers-
lagen en Mededeelingen der kon. Akademie van Wetensehappen. Afdeeling
Be^tterkunde 2. r. 11 (Am>ilir(hn)i 1882) p. 340-36:3.
Geers, A. Wilhelm: Das Kriininalgerichtswesen der römischen Republik in Rom.
Mit besonderer Rücksicht auf die Reden des M. Tullius Cicero. Progr. der
Kantonsschule Chur 1889. (24 S.) 4.
Gern oll, Wilhelm: Kritische Bemerkungen zu lateinischen Schriftstellern. 1890
siehe C: Collectiones (p. 9).
Gentile, Iginio : L'umorismo di M. T. Cicerone. In: La Rassegna settimanale di
politica, scienze, lettere ed arti 5 (1880) p. 174 — 177.
— TuUiola. Ebenda 6 (1880) p. 312—315.
Georges, Karl Ernst: Cornif. rh. 4. 55. 68. 1878 siehe C. : Scriptores.
— Miscellen. 1881 siehe C. : Scriptores.
— Cic. Frg. bei Fortunatian. III 4 S. 123. 2 (Halm\ 1887 siehe: M. Terentius Varro.
Gerathewohl, Bernhard: Catilina und die senatus auetoritas. In: Blätter für
das Gymnasial-Schulwesen 30 (1894) p. 606 — GliO.
(Jercke, Alfred : De loco quodam tuUiano (de fato 19, 44). 1885 siehe B. : Chrysippus
solensis.
— Die Handschriften von Ciceros Cato Maior. In des Verf. Seneca-Studien (Jahr-
bücher für classische Philologie 22 Suppl. 1896) p. 50—53.
Gerini, Giovanni Battista: Le dottrine pedagogiche di M. Tullio Cicerone, L. Anneo
Seneca. M. Fabio Quintiliano c Plinio 11 giovine precedute da uno studio sulla
educazione presso i Romani. Ton'iio-HdiiKt-Wi/inio-Ftriiise-Xiijioh': (•'. II. I'univiu <
Comp. 1894. (VII, 198 S.) 8. B. 2.40.
(t er mann, Karl: Emendationev; cornificianae siehe: Corniiicius.
Giachi, Vahntino: Costumi e affetti privati di Cicerone. In: Nuova Antologia
di scienze, lettere ed arti 67 (1883) p. 417—447. Wiederholt in des Verf. Amori
e costumi latini (Ciün ili CasMlo 1885, 2. impr. 1887) p. 207—248.
(ri am bei 11, Carolus: Adnotatiunculae criticae. [Aus: Atti della r. Accademia
dei Lincei anno 275. 1877—1878. Serie terza. Memoi-ie della classe di scienze
morali, storiche e filologiche 2 (iJornw 1878) p. •'J20— 525]. liomn : Salvuicci. (6 S.) 4
L. —.45.
1. Gellius N. A. V 11. 1. 2. Cic. de invent. I c. 7. 3. Do Plinii elencho historiae
naturalis libri XVIII.
— De Rhetoricorum ad Herennium auctoro. 1878 siehe: Corniiicius.
— Di una lezione proposta al § 18 della (»razione De imperio Pompei di M. Tullio.
In: Rivista di filologia e d'i.struzione classica 12 (1884) p. .536—53?. Vgl. Cima.
— I. Breve risposta [siehe: Cima]. — II. Di un' altra lezione in Cicerone (De
Finibus I, 20, 69). Ebenda 13 (1885) p. 261—265.
— Appunti sulle fonti delle opere filosofiche di Cicerone. 1888. 1889 siehe B. :
Antiochus ascalonita.
— Una nota sugli studi aristotelioi di Cicerone. 1890 siehe B. : Aristoteles.
— Gli studi aristotelici e la dottrina d'Antioco nel „de Finibus". 1891. 1892 siehe
B.: Antiochus ascalonita.
— I.a TtQÖ/.ipl'i^ epicurea e la gnoseologia conforme ad essa (presso Cicerone, De
nat. Deorum, I, 16—17, 43—44; 19, 49). 1894 siehe B. : Epicurus.
Gidionsen, Wilhelm: Ciceros Briefe als Schullektürc. Progr. der Donjsohul«-
Schleswig 1892. (13 S.) 4.
Giesecke, Alfred: De philosophorum veterum ijuae ad exiliura spectant sententiis.
1891 siehe A. : Scriptores philosophi.
Gilbert, Hans: Zu Cicero de ofliciis und de legibus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 773-775.
Off. II 41. 72. III 54. I 127. De leg. II 5.
di Giovanni, Vincenzo : La libreria di Sebastiane Bagolino e l'Hortensius di
Cicerone nel 1597. In des Verf. Filologia e letteratura siciliana. Nuovi studi.
(Palermo 1879) p. 252—258.
— La bibliotheque de S6bastiano Bagolino et l'Hortensius de Ciceron en 1597.
[Traduction du Giornale di Sioilia du 5 mai par Alphonse le Roy]. In:
L'Athenaeum beige 2 (1879) p. 118—119. Vgl. Paul Thomas.
M. Tullius Cicero. 299
M. Tullius Cicero.
Girardi, Giuseppe: Variae quaestiones de M. Tullii Ciceronis oratione, quae pro
Marcello inscribitur. Progr. gymn. Rovereto 1896. (S. 3—42). 8.
Giri, Giacomo: II siiicidio di T. Lucretio . . . 1895 siehe: Lucretius.
Gitlbauer, Michael: VerbesserungsvorsohlUge zu Cicero's Epp. ad familiäres
lib. X. In: Wiener Studien 1 (1879) p. 75-97. 246-268.
Gneisse, Carl: Zu Cicero de provinciis consularibus [9. 21]. lu: .Jahrbücher für
classische Philologie 119 (1879) p. 176.
Gnesotto, Ferdinando: Della difficolta di poter giudicare del nierito di Cicerone
come scrittore di filosofia. (Estratto). In: Atti e memorie della r. Accademia
di scienze lettere ed arti in Padova a. 286 (1884—1885) Nuov. ser. 1 p. 74—77.
Goethe, Alfred: Zu Cicero de natura deorum [I 21. 24. 25. 78. 105. 110]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 129 (18S4) p. 30—34.
— Zu Cicero de natura deorum [III 61. 110. II 140. 143. 155]. Ebenda 133 (1886)
p. 137—138.
— Zu Cicero de natura deorum [II 31. I 10. II 147]. Ebenda 137 (1883) p. 481—482.
Goetz, Georg: Observationes criticae. Ind. schol. aest. Jena: (A. Nenenhahn) 1883.
(S. III— VIII). 4. M. -.75.
I. De Q. Sereni Sammonici cod. rautinensi et senensi. II. Cic. ad Att. VII
3. 12. III. TibuU. III 69 sq. IV. Sernio Plautinus ab exemplaris graeci
serraone triplici ratione pendet. V. Plaut. Poen. prol. v. 43. 75. 119 — 120.
VI. Apollin. Sidon. I 7.
— Cicero grammaticus. In: Berliner philologische Wochenschrift 10 (1890) Nr. 6
Sp. 195—196. Vgl. Karl Sittl ebenda Nr. 9 Sp. 267.
— Zu den Gronovscholiasten des Cicero. In: Jahrbücher für classische Philologie
143 (1891) p. 429—432.
Goldbacher, Alois: Cicero ad Att. III 2. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 29 (1878) p. 33").
— Cicero ad Farn. I 2. 2. In : "Wiener Studien 2 (1888) p. 300—305.
— Cicero ad fam. I 8. 6. Ebenda 15 (1893) p. 160.
Gomperz, Theodor: Zu Cicero [Phil. I 7. 15. II 11. 26, 12. 27]. In: Wiener
Studien 2 (1880) p. 143.
Goumy, Edouard: Les Latins . . . Ciceron . . . 1892 siehe: Caesar.
Graf, Arturo : Cicerone . . . 1883 sielie: Cato uticensis.
Gran t-Rober tson , C. : Notes on Cicero's Letters to Atticus [II 24. '■\. VII 7. 3].
In: The classical Review 6 (1892) p. 414.
Greef, Adolf: Zu Ciceros Catilinarien [II 18]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 149 (1894) p. 76—77.
Greenidge, A. H.: The Lex Sempronia und the baiiishment of Cicero. Tu: The
classical Review 7 (1893) p. 347—348.
(Jrillii commentum in Cic. libr. I de inventione siehe: Grillius.
Groebe, Paul: De legibus et senatus consultis auni 710. Quaestiones chronologicae.
Dissert. inaug. berolinensis. Lipsiae 1893. (2 BL, 48 S.) 8.
Exe. I. De epistulis extreme mense Maio et a Cicerone et ad Ciceronem
scriptis. II. De Cic. ep. ad Att. XIV 9—12. III. De Cicei-onis legatione.
IV. De Cic. Phil. I 8—9.
Groll m US, Maximilianus: Do M. Tullio Cicerone poeta. Particula prior. De
inscriptionibus, de argumentis, de temporibus singuloruni carminuni. Dissert.
inaug. Rigiitionti: l Koch a. lUimtr) 1887. (1 BL, 56 S.) 8. M. 1.50.
Grotenfelt, C'arolus Hermannus Ossian: De orationis, quam Cicero de domo sua
habuit, inventione et dispositione. Disputatio inaug. HilxingfornvK : Kr, nfßr.
FrenckeUüina 1879. (44 S.) 8.
— Ürd-och sakförklaringar tili M. Tullius Ciceros tal De imperio Cn. Pompeji.
Hehingfors: Söderström d- h'. 1894. (77 S.) 8. Kr. 1.
— Ord-oeh sakförklaringar tili M. Tullius Ciceros 1. och 4. tal emot L. Sergius
Catilina. EhenOn 1895. (83 S.) 8. K.r. 1.
Grumme, Albert: Ciceronis orationis sestianae dispositio. Editio altera aucta et
emendata. Progr. des Gymn. Gera: Kdiiitz' Sort. Sepnrntionto (1885) 1902. (S.3— 15). 8.
M. —.40.
— Ciceronis orationis murenianae dispositio [et animadversiones criticae et exe-
geticae]. P:;ditio altera aucta et emendata. AVxwrf« (1887) 1898. (S. 3— 1.5). 8. M. — .40.
— Ciceronis orationis milonianae di.spositio. Editio altera aucta et emendata.
Khcnda (18S9) 1900. (S. 3—15). 8. M. —.40.
Grünauer, Emil: Zu Ciceros Reden gegen Verres [IV 41]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 127 (1883) p. 132.
Gudeman, Alfreil : A new fragment of Cicero's Hortensius and of Aristotle's
Protrepticus. 1891 siehe B. : Aristoteles.
— Zur Chronologie von Cicero De legibus. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 12 (1892) Nr. 30/31 Sp. 930—932,
300 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tu llius Cicero.
Gurlitt, Ludwig: De M. Tullii Ciceronis epistulis earumqne pristina collectione.
Dissert. inaug. gotting. 1879 (Cöttingen: R. Pippniiilhr). (] BL, 47 S.) 8. M. 1.20.
— Der Briefwechsel zwischen Cicero und Decimus Brutus. In: Jahrbücher für
classische Philologie 121 (1880) p. 609—623.
— Die Briefo Cicero's an M. Brutus. In Bezug auf ihre Echtheit geprüft. In:
Philologus 4. Suppl. (1884) p. 551—630. 7:36.
— Der Archetypus der Brutusbriefe. In: Jahrbücher für classische Philologie 131
(1885) p. 561— .576.
— Gab es im Altertume eine Sammlung der epistulae Ciceronis ad Ponipeium?
In: Berliner philoloj-ische Wochenschrift 7 (1887) Nr. 28 Sp. 891—892.
— Nonius Marcellus und die Cicero-Briefe. Progr. des Progymn. Steglitz 18^8.
(21 S.) 4.
— Genera iisitata epistularuni. In: Jahrbücher für classische Philologie 137 (1888)
p. 863-866.
— Drei suasoriae in Briefform [Cic. ad M. Brut. I 15 S 3—11, 16 und 17]. In:
Philologus 5. Suppl. (1889) p. 589-626.
— Nochmals der Archetypus der Brutusbriefe. In : Jahrbücher für classische
Philologie 145 (1892) p. 410—416.
— In Ciceronis epistulas ad Atticum [XIV 12. 2]. In : Jahrbücher für classische
Philologie 147 (1893) p. 704.
— Ciceros Briefschaften und ihre Verbreitung unter Augustus. Ebenda 149 (1894)
p. 209— -224.
— Der codex Turnaesianus zti Ciceros Briefen ad Atticum. In: Berliner philo-
logische Wochenschrift 14 (1894) Nr. 29 Sp. 925-927.
— C!iceros Brief an M. Brutus I 15. In: Jahrbücher für classische Philologie 149
(1894) p. 481-488.
— Jahresbericht über die Litteratur zu Ciceros Briefen aus den Jahren 1885—1894.
1895—1897. 1898—1900. Jahresbericht ül)er C^iceros Briefe 1960-1901. In: Jahres-
bericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft XXIII
(189.5) 84 p. 8—111. XXVI (189S'l 97 p. 1-60. XX VIII (1900) 105 p. 145-202.
XXIX (1901) 109 p. 1 16.
— Wie gewinnen wir eine sichere liandschriftliche Grundlage für Ciceros Briefe?
In: Berliner philologische Wochenschrift 15 (1895) Nr. 48 Sp. 1532—1536.
— Ilandschriltliches und Textkritisches zu CUceros epistulae ad M. Brutum. In:
Philologus 55 (1896) p. 318—310.
— Zur Überlieferungs-Gesohichte von C^iceros epistularum libri XVI. [Aus: Jahr-
bücher für classische Philologie 22. Supplenientband (1S96I ]>. 507 — 554]. Lapzii^:
]). (I. Ti.uhiier. 8. M. 1.60.
Gustafsson. Fridolfus Vladimirus: De Ciceronis primo de finibus bonorum et
lualorum libro quaestiones. Dissert. acad. Hihingforsitu : E.t u(f. ./. V. FnnclieUii
a fil. (ßfrolüii: Mnyir (t Miulhr) 1878. (89 S., 1 Bl.) 8. M. 2.
— Handschriftliche Mittheilungen zu Ciceros de finibus bonorum et maloruni. In:
Hermes 15 (18S0) p. 465—470.
— Ad Ciceronis tusculanas disputationes coniecturae XII. Jjbenda 17 (1882)
p. 169—172.
— Cicero, Kose. Amer. [64. 80. 103. 110]. In: Revue de philologie 18 (1894) p. '259—260.
Guttmann, Carolus: De eariim quae vocantur caesarianae orationuni tullianarum
genere dicendi. Dissert. inaus;. Gryphiswaldiae 1883. (Jewi: Pohh ). (1 BL,
76 S.) 8. " M. 1.20.
Gutsche, Willibald Otto: De interrogationibus obliquis apud Ciceronem obser-
vationes selectae. Dissertatio inaug. Halis Sax. 1885. (Li'iisicu :(•'. Fock). {112 S.) 8.
M. 1.80.
H. : Wie ist S. D. zu lesen? [Cic. ep.| In: Süddeutsche Blätter für höhere Unter-
richtsanstalten 4 (1896) p. 120. Vgl. v. Bagnato.
Haacke, Anton: De Ciceronis in orationibus facetiis. Progr. des Gymn. Burg
1886. (S. 3—16). 4.
Hachtmann, Karl: Zu Ciceros Reden gegen Verres [IV § 9]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 135 (1887) p. 151—152.
— Die Verwertung der vierten Rede Ciceros gegen C. Verres (de signis) für Unter-
weisungen in der antiken Kunst. Progr. des Gymn. Bernburg 189->. (IV,42S.) 4.
— Die Verwertung der vierten Rede Ciceros gegen C. Verres (de signis) für Unter-
weisungen in der antiken Kunst. Zweite, sorgfältig durchgesehene Auflage.
(lotlia: F. A. Pallies 1904. (XI S., 1 S. ung.. 64 S.) 8. M. 1.20.
Haellingk, Guilelmus: M. Tullium Ciceronem libros de inventione inscripsisse
rhetoricos demonstrare conatur G. H. In: Commentationes in honorem Guilelmi
Studemund (Argentorati 1889) p. 333 — 354.
M. Tullius Cicero. 301
M. Tullius Cicero.
Haenicke, Otto: Zu Ciceros Reden de lege agraria. Progr. des König -Wilhelms-
Gymn. Stettin 1883. (18 S.) 4.
I. Inhalt und Zweck des servilischen Ackergesetzes. II. Wer war der An-
tragsteller?
Hahne, Franz: Cornif. Rhetor. ad Herenn. II 31. 50. IV 3. .5. IV 10. 14. 1888 siehe:
Cornificius.
Halbertsma, Tjalling Justus: Ad Ciceronem (pr. Mur. 87). 1878 siehe B. :
Hyperides.
— Ad Ciceronem. 1896 siehe A. : Poetae.
Hammer, Caspar: Conimentatio de Ciceroiiis Topicis. Progr. der Studienanstalt
Landau 1879. (39 S.) 8.
— Zu Cicero de opt. gen. oratorum. In: Philologus 41 (1882) p. 185— 1S6.
St. Galler Handschrift Nr. 818. S 1. 7. 17.
Hanusz, .lan: Opisanie i ocenienie listow cyceroiiskich „ad Familiäres" w kodeksie
krakowskim z r. 1448. In : Rosprawy i sprawozdania z posiedz6n wydziaiu
filologicznego akademii umiejptnoski 9 {Knikaii 188i') p. 224 — 2-56.
Harberton: Cicero, Epist. ad Farn. XI 13. In: The classical Review 8 (1894)
p. 12—13.
Harnecker, Otto: Catull's Carmen XLIX. Ein Beitrag zur Klarstellung der Be-
ziehungen zwischen Catull und Cicero. 1879 siehe : Catullus.
— Zu Ciceros Brutus [§ 16]. In: .Jahrbücher für classische Philologie 123 (1881)
p. 184—185.
— Cicero \ind die Attiker. In: Jahi-bücher für classische Philologie 125 (1882)
p. 601—611.
1. Ciceros rhetorische Werke. 2. Ciceros rlietorischer Briefwechsel. 3. Die
Datierung des Streites mit den Attikern.
— Cicero und Catullus. 18S2 siehe: Catullus.
— Qua necessitudine coniunctus fuerit cum Cicerone Catullus. 1S82 siehe ebenda.
— Einiges über M. Caelius Rufus und zu Ciceros Caeliana. In: Berliner philo-
logische Wochenschrift 4 (1884) Nr. 8 Sp. 225—229.
— Zu Cicero de oratore [II 240]. In: .Jahrbücher für classische Philologie 185 (1887)
p. 277—278.
— Adnotatioiies ad Ciceronis de Oratore librum II. Dissert. inaug. lips. et Progr.
gymn. Kriedeberg NM. 1888. (19 S.) 4.
Hartfelder, Karl: Die Quellen von Ciceros zwei Büchern de divinatione. Progr.
des Gymn. Frei bürg i. Br. 1878. (24 S.) 4.
— Zu Cicero de divinatione [I 3. 5]. In: Jahrbücher für classische Philologie 119
(1879) p. 270.
— Eine deutsche Übersetzung von Ciceros Cato aus der llunianistenzeit. In:
Germania. Vierteljahrsschrift für deutsche Alterthumskunde 33 (1888) p. 27 — 31.
— Aus einer Vorlesung Melanchthons über (/iieros Tusculanen. Ergänzung zu
Biind VII der MGP. : Philipp Melaiichthon als Praeceptor Germaniae. In:
Mitteilungen der Gesellschaft für deutsche Erziehungs- und Schulgeschichte 1
(Btrlin 1891) p. 1(J8— 177. Vgl. E. Voigt.
Hartlich, Paul: De Ciceronis Hortensie. 1889 siehe A.: Scriptores exhortationum.
Hartman, .Jacobus Johannes: De Marco Tullio Cicerone. Allocutio ad studiosos
qua mense Septembri a. 1893 scholas de literis latinis et antiquitatibus romanis
instauravit J. J. H. Lm/du„i Butitv.: S. C. vnn Uoisbnrgh 1893. (27 S.) 8. F. —.50.
— De versu quodam Q. Ennii [ap. Cic. de Off. I S 51]. 1893 siehe: Ennius.
— Ad Ciceronis orationem pro Cluentio adnotationes ciiticae. In: Mnen;osyne 22
(1894) p. 413-431.
Hasper, Theodor: Ad Ciceronis Philippicas I et II. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 269—272.
Hatz, Gottlieb: Beiträge zur lateinischen Stilistik. (Zur Hendiadys in Ciceros
Reden). Progr. der Stndienanstalt Schweinfurt 1886. (68 S.) 8.
Hauschild, Oscarus : Dt- sermonis proprietatibus, quae in philippicis Ciceronis
orationibus inveniuntur. Dissert. inaug. Halis Sax. 1885. (34 S.) 8. Voll-
ständig in: Dissertationes philologicae halenses 6 (1886) p. 2^3 — 305.
Havet, Ernest: Pourquoi Ciceron a professe la philosophie academique. In:
Soances et travaux de l'Acad6mie des sciences inorales et politiques 121 (1884)
p. 660-671.
Havet, Louis: Ciceron, De officiis 3. 3. 15. In: Revue de philologie 6 (1882) p. 103.
— Cicero pro C. Rabirio pord. reo V 17. Ebenda 8 (1884) p. 172—173.
— Cicero in Pis. XXI 48. In: Revue de philologie 9 (1885) p. 150.
— Cicero, Orator 16. 37. 144. Ebenda 10 (1886) p. 155-156.
— Le ms. B de Ciceron, de natura deorum. Ebenda p. 188.
— Pius [Cic. de rep. I 64]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik
3 (1886) p. 235.
302 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Havet, Louis: Cicero, Nat. Deorum, II, 120. In: Revue de philologie 13 (1889)
p. 137—138.
— Cicöron, Fam., VII, 4, 3. Ebenda 14 (189)) p. C2.
— Cicero, Pro Caelio, ^ 24. In: Ebenda 17 (1893) p. 28.
— Cicero, de oratore. Les phrases terminees par un mot de deux dcmi-pieds. Les
phrases terminees par un mot de la forme :^, ou par un eroupe , _- •^.
Ebenda p. 33-47. 141—158.
— Cicero pro Caelio g 25. De orat. III 199. Ebenda 18 (1894) p. 1»;0— 161.
Heerdegen, Ferdinand: Zu Cicero's orator. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 38 (1883) p. 120—125. 245—250.
— Zu Cicero'.s Orator. (Krlmitjen: Druck von .hiiifji & Sohn 1884). (4 S.) 8.
Gegen Stangls Rezension der an erster Stelle genannten Aufsätze.
— Zu Cicero's Brutus und Orator. In: Jahrbücher für classische Philologie 131
(1885) p. 105—112.
— Noch Einiges über „Die Handschriften von Lodi und Avranches". Ein Rückblick
auf den im vorigen Jahrgange dieser Blätter unter vorstehendem Titel be-
gonnenen Aufsatz Th. Stangls. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen
22 (1880) p. 98-108.
Heidemann, Adolf: De Ciceronis in epistulis verborum ellipsis usu. Dissert.
inaug. berolin. Kirch ha in N. L. 1893. (1 BI., 108 S.) 8.
Heine, Rudolf: Zu Ciceros Briefen an M. Brutus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 784-78(i.
Heinemann, Isaac: Ciceros Schrift von den menschliehen Pflichten. In: Rheinische
Blätter für Erziehung. Jahrg. 03 (1891) p. 50—65. 114—123.
Heinicke, Wilhelm: De Ciceronis doctrina quae pertinet ad materiam artis
rhetoricae et ad inventionem. Dissert. inaug. lUgiiiuiuti l'r.: (W. Kmh) 1891.
(1 Bl., 106 S.) 8. M. 1.20.
Hellmuth, Hermann: Dp sermonis proprietatibus, quae in prioribus Ciceronis
orationibus inveniuntur. Dissert inaug. Erhiiigm : A. DiiclKrl Vtill. (74 S.) 8. M. 1.
Wiederholt in: Acta seniinarii philologici erlangensis 1 (1878) p. 101—174.
Hennings, Peter Diedrich C^hristen : Zu Ciceros Cato niaior [§38]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 147 (1893) p. 781-782.
Heraeus, Carl: Kritisches aus der .Schulpraxis [Cic. ad Att. V 8. 1]. In: Fest-
gabe für Wilhelm Crccelius zur Feier der 25jährigen Lehrthätigkeit (EWerfeld
1881) p. 1—3.
llerbart, Johann Friedrich: Ueber die Philosophie des Cicero(18n. Gedruckt 1812).
In des Verf. Sämtliche Werke. In chronologischer Reihenfolge herausgegeben
von Karl Kehrbach 3 (liniijcnsahn 1888) p. 8:3—95.
Hertz, Martin: Ad Joannem Vahlen epistula. 1881 siehe B. : Alciphro.
— Miscellen. 1881 siehe C: Scriptores.
— Zur Kritik von Ciceros Rede für den P. Sestius. [Aus: Jahrbücher für classische
Philologie 13. Suppl. (1884) p. 33-74]. Leipzig: B. 0. Teubiitr 1881. (51 S., 1 S.
ung.) 8. M. 1.20.
Herwig, Christian: Das Wortspiel in Ciceros Reden. Progr. des Gymn. Atten-
dorn 1889. (S. 3—19). 4.
Heydenreich, Eduard: Zu Ciceros Aratea. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (187s) p. 196.
Hicks, R. 1).: Observations on Cicero Academica I 39 — 42. In: Transactions
(Proceedings) of the Cambridge Philological Society 2 (for 1881 and 82) p. 170—173.
Hilberg, Isidor: Über eine sprachliche Eigentümlichkeit von Ciceros Schrift De
inventione. In: Verhandlungen der 40. Versammlung deutscher Philologen
und Schulmänner in Görlitz 1889 (Ldpzifi 1890) p. 369—371 mit Diskussion.
— Ein Citat aus Philemons (•Jijinnodg bei Cicero. 1891 siehe B. : Philemon comicus.
Hild, Joseph Antoine: La correspondanec de Ciceron. Valeur litteraire de cette
(^orrespondance. In: Bulletin de la Facultö des Lettres de Poitiers 11 (1893)
p. 67—76.
Hildebrandt, Paul: De scholiis Ciceronis bobiensibus. Dissert. inaug. gotting.
Dniüi: M,uj(r & Mudltr 1894. (1 Bl., 63 S., 1 Bl.) 8. M. 1.60.
Hints for reading Cicero's letters. (Watson's Selection). Oxjonl: B. H. BlarhviU.
1889. (10 S.) 8.
Hirzel, Rudolf: Untersuchungen zu Cicero's philosophischen Schriften. 3 Theile.
Leipzig: S. Hirzd 1877-1883. 8. M. 35.
I. Theil. De natura deorum. 1877. (I Bl.. 244 S.) M. 5.
I. Vorbemerkung über Cicero's Verhältniss zu seinen Quellen. II. Die
Quellen des ersten Buches. 1. Die Quellen der Darstellung der epikureischen
Lehre. 2. Die Quellen der Kritik der epikureischen Lehre. III. Erklärung
einiger Stellen des ersten Buches. IV. Differenzen in der epikureischen
Schule. V. Die Quellen des zweiten Buches. Panätius und Posidonius.
M. Tullius Cicero. 303
M. Tullius Cicero.
Hii-zel, Rudolf: Untersuchungen zu Cicero's philosophischen Schriften. (Contin.)
ri. Theil. De finibus. De offlciis. Erste Abtheilung. 1882. (1 Bl. , 566 S.)
Die Entwicklung der stoischen Philosophie. 2 Theile. M. 18.
II. Theil. De finibus. De ofticiis. Zweite Abtheilung, li-82. (1 Bl., S. .567—913).
Die Schrift de finibus bonorum et malorum. Die Schrift de offlciis. Ex-
curse I — VIII.
III. Theil. Academica priora. Tusculanae disputationes. 1883. (1 Bl., 576 S.)
M. 12.
I. Die verschiedenen Formen des Skepticismus. 1. Ursprung der Skepsis,
a) Ursprung der pyrrhonischen Skepsis, b) Ursprung der akademischen
Skepsis. 2. Die weitere Entwicklung der Sk. a) Die Entwicklung der
pyrrh. Sk. b) Die Entwicklung der akademischen Sk. II. Die Academica
priora. III. Die Tusculanen. E.xcurs I und II.
— Zur Bedeutung von liber. In: Rheinisches Museum für Philologie 41 (1886)
p. 153-155.
— Der Dialog. Ein literarischer Versuch. 1895 siehe A.: Scriptores philosophi.
Hirschfeld, Otto: Cic. ad fam. IX 6. 6. ad Att. I.\ 18. 2. 1889 .siehe C. : CoUectiones
(p. 9).
Hirschwälder, Bruno: Zu Ciceros Briefen [.\V 4. 9]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 468.
Hochdanz, Franz: Quaestiones criticae in Timaoum Ciceronis e Piatone tran-
scriptum. 1880 siehe ß. : Plato.
Hoc he, Johannes: De L. Cornelio Ballio. (Pars prior). Progr. der Klosterschule
Rossleben. Halle a. S. 1882. (16 S.) 4.
Hörner, Christian: Oratoris tuUiani codicem erlangcnsem mutilum contulit ad-
notationes criticas adiecit Chr. H. Progr. der Studienanstalt Zw ei brücken
1878. (28 S.) 8.
Hoffniann, Carolus: De verborum transpositionibus in C^ornifici Rhetorieorum ad
C. Herennium libris. Ih79 siehe : Cornificius.
Hoff mann, Emanuel: Zum zweiten Buclie von Cicero de legibus. In: Jahrbücher
für classische Pliilologio 117 (187n) p. 709-720. Vgl. L. Lange.
— Zu Ciceros Ürator [§ 124]. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882)
p. 111 -112.
— Zu Cicero de Legibus. Ebenda 153 (1896) p. 421—426.
Hoff m ann , Wilhelm : De tide et auctoritate orationis ciceronianae quae inscribitur
de haruspicum response. Progr. des Gymn. Burg 1878. (S. 3 — 20). 4.
Hof mann, Anselm: De aliquot definitionibus Ciceronis. Progr. des Gymn.
Braunau 1889. (S. 3—34). 8.
Hofstede de Groot, Cornelis : Zur Handschriftenkunde des Cato Maior. In:
Hermes 25 (1890) p. 293—300. 645.
Holtze, Fridericus Guilelmus: Phraseologia ciceroniana, quam addita appendico
locos quosdam syntacticos continente seholarum maxime in usum composuil
P. G. H. Niinmhuru: (Üomrirh) 1880. (166 S.) 8. M. 2.
Holub, Johann: Zur Rede pro Milone § 79. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 34 (18>'3) p. 588.
Holzapfel, Ludwig: Zu Cicero's Briefen. In: Philologus 46 (1888) p. 644—649.
Ad fam. 12 II 15. 2. VIII 8. 5, 11. 4, 13. 2, ad Quint. fr. II 1, 3. 2; 4. 5.
— Zu Cicero ad Attic. IV 16 In: Hermes 25 (1890) p. 632-635.
— Zur Geschichte des mutinensischen Krieges. 1. Der Tag der Schlacht bei Forum
Gallorum. 2. Decimua Brutus während der Schlacht bei Mutina. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 149 (1894) p. 400—405.
— Ein falsches Briefdatum [Cic. ep. X 31J. Ebenda p. 405—406.
— Zur handschriftlichen Überlieferung der Briefe Ciceros an Atticus. Ebenda 153
(1896) p. 426-429.
Holzer, Ernst: Cic. pro Arch. § 27. 1883 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
Hoppe, Ferdinand: DerConiunctiv derConiugatio periphrastica activa in indirecten
Fragen und Bedingungssätzen und der nominativus cum inflnitivo futuri activi
bei Cicero. Progr. des Gymn. (Inivl.iiiuni: Stcnil 1879. (19 S.) 4. IM. 1.20.
Hortis, Attilio: M. T. Cicerone nelle opere del Petrarca e del Boccaccio. Ricerche
intorno alla storia della erudizione classioa nel medio evo. Con lettere inedite
di Matteo d'Orgiano e di Coluccio Salutati a Pasquino de Capellis. [Aus:
Archeografo Triestino. Nuova ser. 6 (1879-1880) p. 61—158]. Truste: Tip. di
L. Hirrrwdistorpr 1878. (102 S.) 8.
Housman, Alfred Edward : Cicero pro Milone c. 33 § 90. In: The classical Review
10 (1896) p. 192—193.
Hruby, Timothej: Cicero Jako clovek a lilosof. In: Ceske museum filologiükä 2
(1896) p. 280—285. 380—392.
304 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Hübner, Emil: Ciceronianum [Tusc. II 26|. In: Hermes 13 (1878) p. 446.
— Ciceronianum alterum [Tusc. II 40]. Ebenda p. 496.
— The epistles of Cicero. Bibliography and hints for study. In: The John Hopkins
üniversity Circulars 8 Nr. 72 (1889) p. 66-68.
Huemer, Johann: Handschriftliches. ]. Cic. Laelius. 1882 siehe C: Collectiones
(p. 10).
— Eine Handschrift der Paradoxa Cieeronis etc. in Herzogenburg. In : Zeitschrift
für die ö.sferreichischen Gymnasien 3(3 (1885) p. 589 — 591.
Jacoby, Carl: Interpolationen in Ciceros Anklagerede gegen C. Verres Buch IV
(de signis). In: Philologus 41 (1882) p. 178—184.
Jänicke, Christian: Die Verbindung der Substantiva durch Präpositionen bei
Cicero. 2 Theile. Progr. des Staatsgymn. im 3. Bezirke Wien 1886. 1887.
(20, 14 S.) 8.
Jahn, Otto: Ciceron et ses ennemies litteraires ou le Brutus, l'Orator et le De
optinio genere oratorum. Tradviit d'une preface d'O. Jahn par Ferdinand
Gache et J. Sully Piquet Suivi du texte annote du De optimo genere
oratorum. Paris: f. Klhuksüfl 188ö. (97 S.) 8. Fr. 2.
— Introduction au Brutus de Cic6ron par O. J. *. Tradueteurs: Faivre et Vernier.
In: Bulletin de la Faculte des Lettres de Poitiers. Annee 1885 (1886) p. 170—176.
281 — 286. Wiederholt in: Etudes de philosophie et de litterature traduites des
principaux critiques allemands et anglais par les etudiants de la Faculle des
Lettres de Poitiers 1 (P,iria 18^8) p. 81—92.
Jeep, Ludovicus: Cic. de imp. Cn. Pomp. i8. 1882 siehe B.: Homerus.
Jenkinson, F.: »Cicero de senectute". In: The Athenaeum 1893. Jan.-Jun. p. 735.
Jevons, Frank Byron: An uncoUated ms. of the „Ad Herennium'^. In: The Journal
of philology 12 (1883) p. 209—211.
Immisch, Otto: Ein sophocleischer Vers und das ürtheil über Clitarchs Stil in
der Schrift vom Erhabenen [Cic. ad Att. II 16. 2. Orat. 69. 230]. 1893 siehe B. :
Sophocles.
Innamorati, Francesco: Guttemberg e Cicerone. In: Per 11 XXXV anno
d'insegnamento di Filippo Seraöni. Studi giuridici (Fimtzi 1892) p. 39—43.
Jergensen, Christian: Nogle Bemajrkninger til Ciceros Breve. In: Opuscula
philolügica. Mindre afhandlinger utgivne af det philologisk-historiske samfund
{KjehnihuvH 1S87) p. 94—98.
John, Constantin: Das Verhör der Catilinarier. In: Jahrbücher für classische
Philologie 131 (1885) p. 841—856.
— Der Tag der ersten Rede Ciceros gegen Catilina. In: Philologus 46 (1888)
p. 650—665.
Jonas, Eichard: Über den Gebrauch der verba frequentativa und intensiva in
Ciceros Briefen. In: Festschrift zum 50jährigen Dootoriubiläum L. Priedländer
dargebracht von seinen Schülern {Ltjpzifi 1895) p. 149 — 162.
Jordan, Henri: Cicero's Archaismen in den Gesetzen. In des Verf. Kritische
Beiträge zur Geschichte der lateinischen Sprache (liirlin 1879) p. 225—250.
— Quaestiones tullianae [de legibus], Progr. acad. Regimontii 1884. (8 S.) 4.
— Quaestiones criticae. 1886 siehe C: Scriptores.
Itzinger, Franz: I. Allgemeine Betrachtungen über die Entstehung der Tropen
und den Bedeutungswandel mit besonderer Berücksichtigung der Metapher.
II. Index der in der Rede für Milo enthaltenen Metaphern und Angabe des
Wandels der Wortbedeutung. — A. Index der Verba. Progr. des deutschen
Staatsgymn. Budweis 1-88. 1889. (S. 2—12, S. 12—35, S. 37—81). 8.
Jullien, Emile: Etüde historique sur le plaidoyer de Ciceron pour Balbus. In:
Memoires de l'Academie des sciences , belles-lettres et arts de Lyon. Classe
des lettres 20 (1881—1882) p. 89-112.
— De L. Cornelio Balbo Maiore. 1886 siehe: Balbus.
— Le fondateur de Lyon. Hi.stoire de L. Munatius Plauens. 1892 siehe: L. Munatius
Plauens.
— Le fondateur de Lyon, sa conduite politique et son caractere. 1892 siehe
L. Munatius Plauens.
Kahl, Wilhelm: Democrit in Ciceros philosophischen Schriften. 1889 siehe B.:
Democritus.
Kaiinka, Ernst: Ad Rhetoricam Cieeronis et Smaragdi artem. 1894 siehe C:
Scriptores.
Kan, Joannes Benedictus: Cic. Verr. IV 6. 9. Phil. V 12. Or. agr. 2. 100. Mur. 21.
1881 siehe B. : Aeschylus.
— Ad Ciceronem [pro Roscio am. 146, Top. 69]. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 365.
M. Tullius Cicero. 305
M. Tullius Cicero.
Kappeyne van de Coppello, Johannes: Over vim facere in het interdictum
uti possidetis. [Aus: Verhandelingen der kon. Akademie van Wetenschappen.
Afdeeling Letterkunde. 13 (Am.iUrdiiin 1880)]. AmaUrihtm: Joli. Miilkr 1880. (79 S.) 4.
F. 1.
Nicht unerheblich verändert in:
— Abhandlungen zum Römischen Staats- und Privatrecht. Nach dem Holländischen.
Mit Vorwort von Max Conrat (Cohn). Heft II. Über das vim facere beim
interdictum uti possidetis. Über constituta pecunia. Stnfti/nrt: .1. B. Mftzhrsche
Bnrhli. 1885. (P. 115 354). 8. M. 5.40.
Kar bäum, Hermann: De auctoritate ac flde grammaticorum latinorum in con-
stituenda lectione Ciceronis orationum in Verrem. Dissert. inaug. Halis Sax.
1883. (1 Bl. , 38 S.) 8. Auch in: Dissertationes philologicae halenses 6 (1880)
p. 71-110.
— De origine exemplorum, quae ex Ciceronis seriptis a Charisio, Diomede, Arusiano
Messio , Prisci.ino caesariensi. aliis grammaticis latinis allata sunt. Progr.
des Gymn. Wernigerode 1889. (18 S.) 4.
Karsten, Hermann Thomas: De Ciceronis oratione agraria secunda. In: Mne-
mosyne 6 (1878) p. 283—304.
— Ciceroniana. ürationes agrariae I, III et pro Rabirio [perduellionis reo]. Ebenda
p. 432—443.
— Ciceroniana. Oratio pro L. Flacco. Ebenda 7 (1879) p. 300—307.
— Cicero. Orationes post reditum tres. Ebenda p. 399—410.
— Cicero pro L. Flacco S 62. Ebenda 8 (1880) p. 109.
— Spicilegium criticum. 18S1 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
— Locus tullianus de poemate lucretiano. ad Quint. fr. II 9. 3. In: Mnemosyne
17 (1889) p. 387.
— De particulae tarnen significatione . . . 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
— De bedenkelijke moraal van Cicero's pleitredenen en van de klassieke rhetorica
in het allgemeen. In: Verslagen en Mededeelingen der kon. Akademie van
Wetenschappen. Afdeeling Letterkunde. 3. r. 11 (Ainstrrdinn 1895) p. 214—244.
Kauffmann, Georg: De Hygini memoria scholiis in Ciceronis Aratum harleianis
servata pars I. Dissert. inaug. Vratislaviae: G. Koebner 1888. (43 S.) 8.
Vollständig s. tit. : .... scripsit scholia apparatu critico et notis instructa et
catalogum stellarum ineditum adiecit G. K. [Breslauer philologische Abhand-
lungen III 4J. Khtndn. (91 S., LXXXIV S.) 8. M. 3.60.
Keene, Charles Haines: Miscellaneous notes. 1884. 1885 siehe C: CoUectiones (p. IC).
Keleti, Vincze: Cicero de imp. Gn. Pompei iskolai targyaläsa. In: Egyetemes
philologiai közlöny 11 (1887) p. 4.53-458.
Kertelhein, Johannes: Über (Jräcismen in Ciceros Reden. Progr. der Hanaa-
schule Bergedorf bei Hamburg 1894. (24 S.) 4.
Kimm ig, Otto: De Sestianae ciceronianae interpolationibus. Dissert. heidel.berg.
Friburgi Br. 1882. (67 S.) 8.
— Spicilegium criticum. 1887 siehe B. : Euripides.
Klaucke, Paul: Ausgewählte Briefe Ciceros. Ein .\nliang zu den Aufgaben zum
Übersetzen ins Lateinische für obere Klassen. In genauem Anschluss an
Grammatik und Lektüre. Bnlin: IV. ^y<h^r 1883. (VI, 103 S.) 8. M. 1.20.
Klebs, Elimar: Die Stimmenzahl und die Abstimmungsordnung der reformirten
servianischen Verfassung. 1892 siehe B. : Dionysius Halic.
Klein, Adolf: De adiectivi assimulati apud Ciceronem usu. Dissert. inaug.
Vriithlavim: (Kothiur) \?,1<). (1 BL, 44 S.) 8. M. 1.
Klohe, Paul: De Ciceronis librorum de officiis fontibus. Dissert. inaug. Gryphis-
waldiae 1889. (Ltipzig: Fock. .lom: I'olih ). (1 Bl., 39 S.) 8. M. 1.
Klussmann, Ernst: Cic. de erat. I 86. In: Verhandlungen der 33. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner in Gera 1878 {Ldpzirj 1879) p. 132—138
Vgl. F. Th. Adler.
Knaack, Georg: Cicero ad Attic. IX 18. 3. In; Zeitschrift für das Gymna.sial-
Wesen 40 (1886) p. 3S1.
Koch, Joh. B.: Gloser og Anmaerkninger til Cicero's katilinariske Taler. 3. Opl.
Kjethfvhavt) : W. Priors forlag (1884) 1896. 8. Kr. —.65.
— Gloser og Anma>rkninger til Ciceros Tale pro Sexto Roscio. Anden üdgavo.
Ehinda (1890) 19U3. (44 S.) 8. -Kr- —-50.
Koch, Karl: Zu Ciceros Rede für den Dichter Archias [S 5. 9. 10]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 139 (1889) p. 207—208.
Koehler, Albrecht: Über die Sprache der Briefe des P. Cornelius Lentulus
Spinther (Cic. ep. ad fam. XII 14 u. 15). Progr. des alten Gymn. Xtirnha;/:
(Bnlll,„r,n 1890. (43 S.) 8. M. 1.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 20
306 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Koerner, August Emil: De epistulis a Cicerone post reditum usque ad finem
anni a. u. c. 700 datis quaestiones chronologicae. Dissert. inaug. Ups. Misniae.
(Lipsine: (!. Fock) 1885. (Ii7 S.) 8. ^ M. 1.
— Tabulae chronologicae. 1893 siehe: M. Tulli Ciceronis epistularum lil)ri XVI
edidit L. Mendelssohn (p. 287).
Koetschau, Paul : De M. TuUii Ciceronis oratione in toga Candida habita. Dissert.
inaug. Lipsiae 1880. (43 S.) 8.
Kornitzer, Alois: Zu Cicero acc. in Verrem 1. IV c. 42 § 90. In: Wiener Studien 9
(1887) p. 328—325.
— Zu Ciceros vierter Rede gegen Catilina. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 42 (1891) p. 389—392.
— Textkritische Bemerkungen zu Ciceros Reden. Progr. des Gymn. Nikolsburg
1891. (18 S.) 8.
In Verr. IV 2. 90. V 113; in Cat. IV 11; pro Mur. 43. 49; pro Plane. 6; pro
Mil. 15. 39; pro Deiot. 34.
— Zum Canon der in der Schule zu lesenden Reden Ciceros. In: Zeitschrift für
die österreichischen Gymnasien 43 (189'2) p. 453 — 461.
— Noch einmal zu Cicero or. in Verr. IV 2. Ebenda 45 (1894) p. 882-883.
Kot he, Hermann: Zu Ciceros Reden gegen Verres [IV 28]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 135 (1887) p. 257—258.
— Timaios und Ciceros Tusculanen. 1889 siehe B. : Timaeus tauromenitanus.
Kraemer, Adolf: Quid Cicero senserit de lingua graeca quaeritur. Dissert. inaug.
Gissae 1893. (34 S.) 8.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
Krantz, Emile: Sur le „Traite de la Vieillesse" de Ciceron. In: Annales de l'Est 8
(1894) p. 1—31.
Krzanic, J.: De M. Tulli Ciceronis philosophiae studiis. Commentatio philol.
oenipont. Oeniponte 1896. Zagnihiur : Tijp. roiixortii typogr. 1S91. (88 S.) 8. Kr. 50.
Kubik, Josephus : De M. Tullii Ciceronis poetarum latinorum studiis. 1887 siehe
C. : Poetae.
— Realerklärung und Anschauungs-Unterricht bei der Leetüre Ciceros. Wim :
A. Hölihr 189(i. (€6 S.) 8. M. 1.50.
Reden. Cato maior. Laelius.
Kühler, Bernhard: Zu Cicero de legibus II, XIX— XXI. In: Zeitschrift der
Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte 11 (1890) Romanist. Abtheilung p. 37—45.
— Der Process des (^uinctius und V.. Aquilius Gallus. Ebenda 14 (1893) p. 54 — 88.
— Ueber die Bedeutung von iudiciuni und fovmula bei Cicero und in den übrigen
Quellen der republicanischen Zeit. Ebenda 16 (1895) p. 137—181.
— Cic. in Cat. I 13. Phil. I 25. 17. II .")4. 1896 siehe C: Scriptores.
Kühn, August: Quo die Cicero primam in Catilinam orationem habuerit. Proijr.
des St. Matthias-Gymn. Breslau 1885. (XIII S.) 4.
Kvicala, Jan: K Enniovi a Ciceronovi. 1895 siehe B. : Euripides.
hacour-Gay et, Georges: De P. Clodio Pulchro tribuno plebis. Thesis. hnUHnc
Panxiorum : K Thorin 18S8. (1 Bl., 82 S., 1 Bl.) 8.
— P. Clodius Pulcher. In: Revue historique 41 (1889) p. 1—37.
Lafaye, Georges: Une anthologie latine du XV" siecle. 1891 siehe: Anthologia.
(_) Ciccron et les juges de Verres dans le „de Signis'-. In: Revue des Cours et
Conferences 4» annöe N. 9 (.limr. 1896) p. 409—417.
Lahmeyer, Ludwig: Studien zur lateinischen Grammatik. I. Die Alliteration in
Ciceros Pompeiana. Progr. der Klosterschule Rossleben. Görlitz 1891.
(S. 3-14). 4.
Lallier, Roger: Le proces de C. Rabirius. Le gouvernement et l'opposition
democratique au debut du consulat de Cieeron. In : Revue historique 12 (1880)
p. 257—278.
— Cicöron et la dictature de Sylla. In : Memoires de l'academie des sciences
inscriptions et belies -lettres de Toulouse 8" Serie tome 2. 1 s^mestre (1880)
p. 12 i— 163.
— Observations sur les plaidoyers de Cieeron consideres dans leurs rapports avec
la politique de son temps. Ebenda tome 3. 1 semestre (1881) p. 145 — 170.
Landgraf, Gustav: De Ciceronis elocutione in orationibus pro P. Quinctio et pro
Sex. Roscio amerino conspicua. Dissert. inaug. Wircehiirgi : A. i^tuher 1878. (51 S.,
1 S. ung.) 8. M. 1.
Addit.amentum I.: De oratione Ciceronis p. Q. Roscio Comoedo.
— Bemerkungen zum sermo cotidianus in den Briefen Ciceros und an Cicero. In :
Blätter für das Bayerische Gymnasial- und Real-Schulwesen 16 (1880) p. 274—280.
.317-331.
M. Tullius Cicero. 307
M. Tullius Cicero.
Landgraf, Gustav: Analekta. 1882 siehe C: Collectiones (p. 10).
— Jahresbericht über die Litteratur zu Cicero's Keden aus den Jahren 1881. 1882.
1888, 1884 und 1885, aus dem J.ahre 188ti, aus den Jahren 1887. 1888. 1889, aus den
Jahren 1890. 1891. 1892, aus den Jahren 1893—189.5, aus den Jahren 1896—1902.
In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthuniswissenschaft
XI (1883) 35 p. 1—73. XIII (1885) 43 p. 1—48. XIV (18-6) 47 p. 223-266. XVII (1889)
59 p. 186—229. XXI (1893) 76 p. 1—28. XXIV (1896) 89 p. 63—85. XXX (1902) 113
p. 74—88.
— Zu Cicero's Reden [Mur. IV 8. Sest. 89. Mil. 18]. In: Philologus 43 (1884) p. 201—203.
— Angiportum, 1888 siehe: Caesar.
— Maevius, Apuleius, Cioeroscholien in Glossaren. 1896 siehe: Anonymi (Scriptores
grammatici).
Lange, Edmund: Quid cum de ingenio et litteris tum de poetis Graecorum Cicero
senserit. 1880 siehe A. : Poetae.
Lange, Julius: Zu Ciceros Pompejana [S 24]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 145 (1892) p. 356.
Lange, Ludwig: Cicero [de rep. II 22] über die servianische Centurienverfassung
(18.53. 1877). In des Verf. Kleine Schriften 1 [Ci.ttingen 1887) p. 227—234.
— Commentationis de legibus antoniis a Cicerone Phil. V 4. 10 commemoratis
particulae II (1871). In des Verf. Kleine Schriften 2 (Göltnif/en 1887) p. 126—149.
— Zum zweiten Buche von Cicero de legibus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 851.
^ Spicilegium criticum in Ciceronis orationem de domo. Progr. aead. Lipuiae:
(Hinrichs- Sort.) 1881. (S. 3—24). 4. M. 1.20.
Langen, Peter: Ad nonnuUos locos Ciceronis de flnibus librorum annotationes.
Particulae I. II. J. 1. aest. et hib. Monas terii Guestf. 1888. (S. 3—7,
S. 3—8). 4.
La Roche, Paul: Saetze aus Cicero und aus der Schulpraxis. Deutsch und
lateinisch. Ein Beitrag zum Studium der lateinischen Stilistik. München:
Chr. Ä'aisir 1891. (VIII, 175 S.) 8. M. 3.
Lattmann, Hermann: De coincidentiae apud Ciceronem vi et usu. (Pars prior).
Dissert. inaug. <iottingae 1888. (1 Bl., 36 S.) 8. Vollständig <h(iiiht: Yitmlen-
hoeck ei RuiiruM 1888. (1 Bl., 116 S.) 8. M. 2.
— Zu Cicero [1. ad Att. XII 43. 1. 2. De leg. T 52]. In: Philologus 49 (1890)
p. 187—191.
Lecrivain, Albert: Quelques points du droit grec dans les plaidoyers de Ciceron.
In: Memoires de l'Academie des sciences inscriptions et belies - lettres de
Toulouse. IX« Serie 8 (1896) p. 270—279.
van Leeuwen, Johannes: Ciceronis de Lucretio iudicium. In: Mnemosyne 23
(1895) p. 301.
Lehanneur, L.: Quelques notes , prises dans la correspondance de Cicoron ...
1887 siehe: Caesar.
Lehmann, Carl A. : Quaestiones luUianae. In: Hermes 14 (1879) p. 212 — 218.
451-456. 621—628. 15 (1880) p. 348-355. 566—573.
— Ciceros Briefe. 1878 — 1»81. In: Jahresberichte des philologischen Vereins zu
Berlin 10 (1884) p. 1—42. 1882—1886. Ebenda 14 (1»88) p."'253-293. 24 (1898)
p. 165-185.
— Quaestiones tullianae. Pars prima de Ciceronis epistulis. VriKjiii : F. Tuni'nlij.
Lipsinc. (1. Frtytag 1886. (VIII, 136 S.) 8. M. 3.
— Zur handschriftlichen Überlieferung der Briefe ad Attieum. In: Wochenschrift
für klassische Philologie 4 (1887) Nr. 16 Sp. 506-508.
— Wie kann man Lesarten verlorner Hss. finden und für die Kritik vjsrwerten?
Ebenda 5 (1888) Nr. 15 Sp. 470—478.
— Zu Cicero. In: Berliner philologische Wochenschrift 8 (1888) Nr. 16 Sp. 508.
— Cicero ad Att. IX 9. 4. In: Berliner philologische Wochenschrift 9 (1889) Nr. 33
Sp. 1034—1036.
— Eine verlorene Handschrift zu Ciceros Tusculanen. In: Berliner philologische
Wochenschrift 9 (1889) Nr 47 Sp. 1482—1484.
— Zu dem (iriechischen in Ciceros Atticusbriefen. In: Wochenschrift für klassisclie
Philologie 6 (1889) Nr. 42 Sp. 1157—11.58.
— Nachtrag zur Recension der Atticusbriefe in N. 16/17: Handschriftliches. In:
Wochenschrift für klassische Philologie 7 (1890) Nr. 21 Sp. 588— .589.
— Ein militärisclies Komm.indo bei Cicero [ad Att. XIII 52}. El)enda Nr. 22
Sp. 61..— 614.
— siehe O. E. Schmidt.
— Die BibliotJiek des Klosters Lorsch und Ciceros Atticusbriefe. In: Wochen-
schrift für klassische Philologie 7 (1890; Nr. 51 Sp. 1412-1413.
20*
308 Scriptores latini. D, M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Lehmann, Carl A. : Zu C'iceros Briefen ad Qu. fr. [III. 1. 2, III. 9. 9]. In: Berliner
philologische Wochenschrift 10 (1890) Nr. 20 Sp. 619—620.
— Cic. ad Att. I 12, 4. Ebenda Nr. 38 Sp. 1194—1195. Nr. 39 Sp. 1225-1227.
— De Ciceronis ad Atticum epistulis reeensendis et emendandis. B(rolini: "Weiilmami
1892. (VII, 208 S.) 8. M. 6.
— Cicero ad Atticum XIII 9. 1. In: Wochenschrift für klassische Philologie 13
(1896) Nr. 2 Sp. 55—56.
— Cicero ad Atticum VI 7. 1. Ebenda Nr. 7 Sp. 196—198.
— Cicero ad Atticum I 18. 1. Ebenda Nr. 20 Sp. 557—559.
(Lehrs, Karl): Über das Exordium der vierten Verrine. (De signis). In: Wissen-
schaftliche Monats-Bliitter 6 (1878) Nr. II p. 166—167.
(— ) Zur vierten Rede in Verroni. Sprachliches. Ebenda 7 (1879) Nr. 3 p. 45— 4'<.
Beides mitgeteilt von Otto Pfundtner. 1 ist wiederholt in der Übersetzung
p. 92—93. 2 in ähnlicher Fassung ebenda p. 94—96.
Leighton, Robert Fowler: The medicean mss. of Cicero's letters. In: Trans-
actions of tlie american philological association 21 (1890) p. 59 — 87.
Lejay, Paul: Ciceron 11" action contre Verres, 4. 90. In: Revue de philologie 12
(1888) p. :ffi— 42.
Lendrum, W. T.: Fausset's pro Cluentio. In: Hermathena 6 Nr. 14 (1888)
p. 355—365.
Leo, Friedrich: Miscella ciceroniana. J. schol. aest. Gott ingae 1892. (S. 3— 19). 8.
— Die Pviblication von Ciceros Briefen an Atticus. In: Nachrichten von der kgl.
Gesellschaft der Wissenschaften zu Göttingen. Philologisi-h-historische Klasse
1895 p. 442—450.
von Leutseh, Ernst: Cicer. de imp. Pomp. 9. 24. In: Philologus 41 (1882) p. 53.
Levi, Lionello: Di un luogo dubbio della III Catilinaria (9. 22). In: Rivista di
lilologia e d'istruzione classica 20 (1892) p. 144—146.
Ley, Julius: Zu Ciceros Cato maior [4. 11, 20. 7j]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 7:34.
Leyds, Reinier: Über zwei Briefe Ciceros an C. Trebonius. In: Jahrbücher für
classische Philologie 147 (1893) p. 843.
Lichtenberger, Andre: De Ciceronis re privata. Thesis. Lutetiae Paris.: Typ.
munilahiit L. Miirfflidir 1895. (1 Bl., 90 S., 1 Bl.} 8.
Li chtenf eldt , Carolus: De Q. Asconii Pediani fontibus ac fide. 1888 siehe:
Asconius.
Lilie, Wilhelm: De coniuratione catilinaria quaestio chronologica. Progr. des
Gymn. Jauer 1886. (17 S.) 4.
Lincke, Ernst: Zur Beweisführung Ciceros in der Rede für Sextus Roscius aus
Ameria. In: Commentationes üeckeisenianae {Lipstac 1890) p. 187 — 198.
Lincke, Karl: Zu Cicero de senectute [5. 14]. In: Hermes 19 (1884) p. 465—467.
Linde, Sven: Cic. de Fiu. III c. 4. 15. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
Linderbauer, Benno: De verborum niutuatorum et peregrinorum apud Ciceronem
usu et compensatione. 2 partes. Progr. des Gymn. Metten 1892. 1893. (67,
64 S.) 8.
Lindner, Gustav: Cicero als Dichter. Progr. des Staatsgymn. in der Stefansgasse
Prag-Neustadt 1888. (S. 3—29). 8.
Lindvall, Ivar: De vi et usu coniunctivi futuri periphrastici apud Ciceronem
commentatio. Progr. Högre Latinoläroverket Göteborg et dissert. inaugur.
lundensis. Luml: Glnrup 1888. (IV, 61 S.) 4. Kr. 1.50.
Linke, Hugo: Ueber Macrobius' Kommentar zu Ciceros Somnium Scipionis. 1888
siehe : Macrobius.
Lintelo de Geer siehe de Geer.
Lion, A. : Le Brutus de Ciceron. In: Faculte des lettres de Caen. Bulletin
mensuel N. 5 (Mai 1885) p. 155—174.
Traduction de preface de l'edition de Brutus par Piderit.
Loew, Rodophus: Quaestiones de graecorum verborum, quae in epistulis Ciceronis
esstant, fontibus, usu, condicionibus. Dissert. inaug. Basileae 1889. (78 S.,
1 Bl.) 8.
Lohsee, Ernst: Tulliana. Progr. des Leibnizgymn. Bf Hin: R. Gärtnn-. (Jetzt:
Wet(lnw)in} 1890. (18 S.) 4. M. 1.
Lomonaco, Vincenzo: Appendice al trattato di Cicerone Cato Maior, vel de
senectute da servir di commento agli art. 202 e 203 della legge italiana su
l'ordinamento giudiziario. In : Atti della r. Acc.ademia di scienze morali e
politiche di Napoli 15 (1879). 15 S.
Lor enzoni , C. H. : De orationis pompeianae dispositione. Progr. des Gymn. Trient
1880. (S. 3—23). 8.
Lüt Johann, Christian: Zur Kritik von Cicero's Cato maior. In: Rheinisches
Museum für Philologie 37 (1882) p. 496—505.
M. TuUius Cicero. 309
M. Tullius Cicero.
Lüttgert, Gottlieb: Bemerkungen zu Cicero's Schrift de Natura Deorum als
Schullektüre. Progr. des Gynin. Li n gen 1885. (18 S.) 4. Zweiter Abdruck.
Lingfii: von Ackfii 1885. (42 S.) 8. M. 1.
Lunäk, Johannes: Zu Cieeros Cato Maior 15. 51. In: Philologus 52 (1894) p. 347.
Luterb acher, Franz: Cieeros Reden. In: Jahresberichte des philologischen
Vereins zu Berlin 8 (1882) p. 73—100. 1881. 1882. Ebenda 9 (1883) p. l(i— 60. 121.
1882—1884. Ebenda 10 (1884) p. 157— 178. 1884 und 18-5. Ebenda 12 (1880) p. 60— 88.
1885 und 188.!. Ebenda 13 (1887) p. 218-243. 1887—1839. Ebenda 15 (1889) p. 193-222.
Cieeros Reden. Ebenda 17 (1891) p. 1-15. 1890—1891. Ebenda 18 |1892) p. 26— 39.
Cieeros Keden. Ebenda 19 (1893) p. 169—188. 21 (1895) p. 69—84. 1894—1896.
Ebenda 23 (1897) p. 55—81. 1896—1898. Ebenda 24 (1898) p. 215—235.
Lutsch, Otto: Die Urbanitas nach Cicero. In: Pestgabe für Wilhelm Crecelius
zur Feier der 25jährigen Lehrthätigkeit in Elberfeld (1881) p. 80—95.
Lyth , Per Gast. : Om Kompositionen af det första af Cieeros Tuskulanska l'öredrag.
In: Pedagogik Tidskrift (dnhro 1896) p. 235—239.
McCaul, John: Sylva critica Canadensium. 1-6. In ; Proceedings of the Canadian
Institute, Toronto. New series 1 (1884) p. 76 — 88.
1. Cic. Phil. II c. XXXI.
MacLeod, John George: Proconsxilate of Cicero under the Kepublie. In: The
Month and Catholic Review 13 (1878) p. 1S7— 197. 458—476.
Macnaghten, Hugh: Cie. Ep. ad Atticum, 1. 14. 3. In: The elassical Review 3
(1889) p. 221.
Madvig, Joannes Nicolaus: De locis nounullis Ciceronis et (^uintiliani melius
interpungendis (1827). In des Verf. Opuseula academica (Haaiiiiu 1887) p. 685—688.
— De loco Ciceronis in libro IV de Ke Publica ad ordinis equestris instituta
spectante disputatio (18:30). Ebenda p. .58—69.
Praefatio editioni orationum selectarum Ciceronis Hauniae a. 1830 vulgittae
praeposita. Ebenda p. 90—109.
— De emendatione locoruni aliquot orationum ciceronianarum (1831). Ebenda
p. 110—141.
— De locis aliquot selectarum Ciceronis orationum disputatio altera (18:34). Ebenda
p. 142-168.
— De locis aliquot Ciceronis orationum Verrinarum dissertatio critica (1832. 1833).
Ebenda p. 263—303.
— De emendatione aliquot locorum orationis TuUianae pro M. Caelio disputatio
(1833). Ebenda p. 304—332.
— De emendandis Ciceronis orationibus pro P. Sestio et in P. Vatinium disputatio
(1833. 1834). Ebenda p. 333—407.
— De emendandis Ciceronis orationibus de provinciis consularibus et pro Balbo
disputatio (1831. 1835). Ebenda p. 408-447.
— De emendandis Ciceronis libris de legibus disputatio. Ebenda p. 504 — 532.
— Praefatio Ciceronis Catoni et Laelio, quum Hauniae 18:35 editi sunt, praeposita.
Ebenda 61.5 — 633. Epimetrum de versibus Ennii, quos Cicero in initio Catonis
Maioris posuit. p. 633 — 038.
— Praefatio editioni i-epetitac Ciceronis oralionum selectarum praeposita (1841).
Ebenda p. 639—681.
— Ciceronis oratio pro Murena aliquot locis evidenter eniendata (1842). Ebenda
p. 695—699.
— Emendationes per saturam (1846. 1847) 1887 siehe B.: Aristophanes.
— Epistola ad Carolum Halmium (1856). In des Verf. Opuseula academica {Hanniai
1887) p. 719—728.
— Coniecturae de locis Ciceronis orationum philippiearum quattuor postremarum,
ad Car. Halmium. Ebenda p. 728-7:34.
— Ex praefatione editionis quartae orationum selectarum Ciceronis (Hniniiae 1858)
interpositis paucis ex praefationibus reliquarum editionum. Ebenda p. 735 — 757.
— Rettelser og Forklaringer til Steder i Cieeros Breve til Atticus. In: Kort Udsigt
over det philologisk- historiske Samfunds Virksomhed i Aaarene 1876—1878
(Kjijhtuhniii) p. .5—9.
— Antiqvariske og kritiske Meddelelser. [Cic.pr. Mur. 24. 49. Suet. Tib.28. Vitell. 17.
Tib. 17. Otho 4]. Ebenda p. 26—27.
— Til grseske og latinske Skribenters Toxtkritik. 1877—1878 siehe B. : Athenaeus
Naucratita.
— Textrettelser til Cieeros Brutus. 1879 siehe B.: Homerus.
Cap. 8 § 31; 28. 109: 30. 116; :35. 131; 40. 1.^0. 151; 42. 1.56; 46. 169; 50. 187; 53.
197; 67. 238; 71. 249; 76. 265; 89. 3U4; 90. 312; 95. 32.5.
— Rettelser i Texten af Cieeros Tale for Caecina. In: Kort Udsigt over d«t
philologisk -historiske Samfunds Virksomhed Oct. 1878 — Oct. 1880 {^Kopenhagen
1880) p. 11-14.
310 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Madvig, Joannes Nicolaus: (üceronis lihri rhetorioi. [De orat. Orat. Brut.]. In
des Verf. Adversariorum criticorum ad scriptores graecos et latinos 3 (Hauniae
1881) p. 85—111.
Quae ad Brutum proponuntur emendationes, fere omnes evulgatae iam sunt
in : Det philologisk-historiske Samfunds Mindeskrift(//<(iu/mf 1879) p. 166 sqq.
— Ciceronis orationes. Ebenda p. 111 — 155.
— Ciceronis epistolae. Ebenda p. 155 — 204.
Maehly, Jakob: Zur Kritik lateinischer Texte. 1886 siehe C. : Scriptores (p. 52).
Maguire, Thomas: >Some legal and constitutional points in Cicero. 1877. 1879
siehe ß.: M. Aurelius Antoninus.
— Cic. ad Quint. II 11. 18*^3 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
— Lucilius ap. Cic. Tusc. IV 48. 1885 siehe B. : Aristoteles.
Mahaffy, John Pentland: The Hellenism of Cicero and his friends. In des Verf.
The greek world iinder roman sway from Polybius to Plutarch {London & New
York 1890) p. 113 — 150 ix. The silver age of the greek world {Vkiaii/o- London 1906)
11. 144—183.
Maixner, Franz: Zur Kritik iind Exegese einiger Briefe Cicoros „ad familiäres"
und „ad Atticum". In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 40 (1889)
p. 385—393.
Farn. V 1. V 2. 1. V 2. 2. V 2. 7. Att. I 16. 3.
Manetti, Alfredo : Le epistole di M. Celio Rufo a Cicerone ... 1896 siehe:
M. Caelius Kufus.
M a n i t i u s , Max : Ein Fragment aus Ciceros Homerübersetzung. 1895 siehe C. : Poetae.
Mantegazza, Paolo: II Catone maggiore di Marco Tullio Cicerone ovvero dialogc
intorno alla vecchiezza fra Catone, Scipione e Lelio, dedicato a Tito Pomponio
Attico. In des Verf. Elogio della vecchiaia {Mthino 1895) 14.
Marabelli, Giovanni: Di un processo politico avvenuto negli nltimi tempi della
repubbiica romana. Studio di storia autica e di lilosofia politica. Savonu: Tip.
I). Btrtolottu f ('. 1890. (75 S.) 8.
Pro C. Babirio perduellionis reo.
de Marehi, Attilio: Di un jiasso controverso nella Ligariana (Capo IX, §28). In:
liivista <ii lilologia e d'istruzione classica 14 (1886) p. 52'2 — 524.
— Del valore della parola Humanitas (humanus, humaniter) in Cicerone. (Saggio
di lessicografia). Milnno: I). Briola 1889. (23 S.) 8. L. —.40.
— TuUia flglia di Cicerone. Miluno: Tip. L. F. Conlioti s. n. (1888). (28 S.) 8.
Marshall, William Wilkinson : Cic. fam. VII 5, ad Att. V 11. VII 7. 11. VIII 3.
IX 9. 18. X 1. 8. XI 6. XII 2. 1886 siehe B. : Aristoteles.
Martha, Constant: Lucrece et Ciceron. In des Verf. Melanges de litterature
ancienne (I'ims 1896) p. 157—177.
Martha, Jules: Ciceron, Brutus § 119—121. In: Revue de philologie 13 (1889)
p. 155-158.
— Note sur la composition du eh. XIV du „Brutus". Ebenda 15 (1891) p. 46 — 50.
( — ) Ciceron avocat. In: -Revue des Cours et Conferences 2" ann^e N. 7 (Der. 1893)
p. 202—208. N. 8 (.Jmm. 1894) p. 234—241. N. 13. U (h'evr. 1894) p. 398—403. 433—438.
N. 18. 19. 20 (Muts 1894) p. 14—17. p. 49—51. p. 77—83. N. 21. 22. 24 (Avr. 1894)
p. lOa-107. 143—147. 205-209. N. 27. 28 (Mai 1894) p. 301—306. 329—334. N. 30. 31.
32 (.Jufn 1894) p. 396—400. 434—438. 464—468. N. 34. 35 (Juill. 1894) p. 519—523.
550—560.
Marty, Adam: De quintilianeo usu et copia verborum cum ciceronianis potissimum
comparatis. Dissert. inaug. basil. Glaronae 1885. (63 S.) 8.
Marx, Friedrich siehe Cornificius (1888- 1892).
— Da.s Urteil des M. Cicero über Lukrez. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 11 (1891) Nr. 27 Sp. 834—835.
Maschka, Giuseppe: Sopra un codice dell' opera de flnibus bonorum et malorum
di M. T. Cicerone, studio. Progr. des Gymn. Rovereto 1882. (LXXIII S.) 8.
Matthias, Theodor: Zu Ciceros rhetorischen Schriften. In: Jahrbücher für
classische Philologie 135 (1!^87) p. 477—480.
De inv. De orat. De opt. gen. orat. Top.
— Zu Ciceros Reden [de dorn, de harusp. resp. 43, Sest. 24]. Ebenda 139 (1889)
p. 274—279.
Maurer, Theodor: Die Abfassungszeit von Ciceros Cato maior. In: Jahrbücher
für classischo Philologie 129 (18S4) p. 38ö— 390.
Maybaum, Joannes: De Cicerone et Germanico Arati interpretibus. 1889 siehe
B. : Aratus solensis.
Mayor, Joseph Bickersteth: M.s.s. of Cicero. In: The Academy 17 (1880) p. 86 — 87.
— Notes on the text of Cicero de natura deorum , book II. In: The Journal of
philology 12 (1883) p. 1—16.
— The Morton codex of Ciuero's de natura deoruui. Ebenda 12 (\^2I) p. 248 — 255.
M. Tullius Cicero. 311
M. Tullius Cicero.
Mead, Charles Marsh: External evidence as to Cicero's writings, and Paul's. In:
The Bibliotheca Sacra 48 (189!) p. 470-403.
Meinecke, Max: De fontibiis, quos Cicero in libello de lato secutus esse videatur.
Progr. des Gymn. Marienwerder 1887. (14 S.) 4.
Meissner, Carl: Zu Ciceros Cato Maior. In: Jahrbücher für classische Philologie
131 118*5) p. 201—220.
— Zu Ciceros Laelius. Ebenda 135 (1887) p. 54-1 — 557.
Melodia, G. : Cicerone, Tuscul., V 16, 47. In: Kassegna di antichitä elassioa 1
faac. 2 (Ptilermo 1896) p. 172.
Mendelssohn, Ludwig: Zur Überlieferung von Ciceros Briefen. In: Jahrbücher
für classische Philologie 121 (1880) p. 863— 8 i4.
— Kleinigkeiten. 1881 siehe B. : Babrius.
— De Ciceronis epistularum codice turonensi disputatiuncula. In: M^langes Graux
{Purin 1884) p. 169—173.
— Zur Überlieferung von Ciceros Briefen. In: Jahrbücher für classische Philologie
129 (1884) p. 109-110.
— Weiteres zur Überlieferung von Ciceros Briefen. Ebenda p. 845 — 855.
— Zu Ciceros vermischten Briefen. Ebenda 133 (1886) p. 64—70. 149 (1894) p. 569—571.
— Analecta tulliana. Ebenda 143 (1891) p. 67—80. 337—352.
Merchant, Franciscus Joannes : De Ciceronis partitionibus oratoriis '■ommentatio.
Dissert. inaug. Btndiii!: l lla'iirirh <t- Knuh) 18J0. (85 S.) 8. M. 1.50.
Merguet, Hugo: Lexikon zu den Keden des Cicero mit Angabe sämmtlicher
Stellen. Vier Bände. Juai: (!. Fincher 1877. 1880. 1882. 1884. (:i Bl., 770 S.; 1 Bl.,
826 S. ; 1 Bl., 852 S. ; 1 Bl., 1065 S.) 8. M. 189.
— Lexikon zu den philosophischen Schritten Cicero's mit Angabe sämtlicher
Stellen. Drei Bände. Juni: (I. Fi>iihtr 18S7. 1892. 1^94. (1 Bl., 937 S., 1 S. ung.;
860 S., 1 Bl.; 1 BL, 918 S.) 8. M. 136.
— Handlexikon zu Cicero. Probeheft (a-adfero). Leipzig: G. Friijtog 1896. (16 S.) 8.
M. —.75.
— Handlexikon zu Cicero. I.tipziy: Bit ttricit' sehe Veiiaysh. Tli. Weiciur 1905. (1 Bl.,
816 S.) 8. M. 24.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classiques latins . . . (1884) 1908
siehe C: Collectione.s (p. 11).
iMerrill, William Augustus : Lucretius and Cicero. In: The classical Review 10
(1896) p. 19.
Messina, Michele: Apologia di Cicerone contro Teodoro Mommsen. Nnjioli: >ifahil.
tipogr. ili A. Eugeiiio 1878. (171 S., 1 Bl.) 8. , L. 3.
— Apologia di Cicerone contro Teodoro Mommsen. Seconda edizione. N<ipoli:
B. Ciaio 18S2. (XVI, 161 S., 1 Bl.) 8. L. 2.
Meusburger, Johann: Quatenus Cicero in oratione pro Milone observaverit
praecepta rhetorica. Progr. des Gymn. Ried lb82. (2.» S.) 8.
— Quatenus Cicero in oratione de imperio Cn. Pompei observaverit praecepta
rhetorica. Progr. des Gymn. Ried 1892. (16 S.) 8.
Meyer, Ernst: Zu Ciceros Rede pro Milone |2?. 79). In: Jahrbücher für classische
Philologie 125 (1882) p. 859—860. Vgl. A. Uppenkamp und F. Rhode.
— Philologische Miscellen. I. Progr. des Gymn. Herford 1893. (26 S.) 8.
Darin: 2.-4. Cic. pr. Dei. § 8. Verr. IV 67. Tusc. V 19. 55. 5. Liv. I 14.
8. 13. Sueton Tib. 12. (juoquani =? in uUum locum. Cic. Verr. II 21. 52.
Lucret. IV 502. 14. Uvid. Met. 5. 18. 15. Curt. 9. 1. 8. 16. Cic. pr. Dei. §24.
17. Cic. Verr. V S 148. 22. Per me stat ut (Plin. ep. 10. 22. 2). 25. Liv.
22. 23. 7.
Meyer, (Johann Georg) Paul: De Ciceronis in epistolis ad Atticum sermone. Progr.
der Studienanstalt Bayreuth 1887. (60 S.) 8.
Meyer, Paul: Untersuchung über die Frage der Echtheit des Briefwechsels Cicero
ad Brutum sowol vom historischen als vom sprachlichen Gesichtspunkt aus.
Inmig. -Dissert. Zürirli. Stuffgiirt: (h'xnjip). Berlin: (Magir u. Müller) 1881. (VIII,
210 S.) 8. M. 2.40.
Meyer, Wilhelm: Verbesserung zu Cicero de oratore I § 30. In: Hermes 15 (1880)
p. 614.
— Melanchthon's Vorlesung über Cicero's Oföcia 1555. In: Nachrichten von der
kgl. Gesellschaft der Wissenschaften zu Göttingen. Philologisch-historische
Klas.se 1894 p. 146-181.
Minervini, Giuseppe: Cicerone e la coiigiura di Catilina. Discorso storico critico.
Progr. dei Liceo 1876—1877. Beiuvtiilo: F. di (liiinaru 1878. (121 S.) 8.
Moll, Eduard: Ciceros Aratea. Eine Studie über den Wert des Übersetzens aus
Fremdsprachen. Progr. des Gymn. SrldeUxliiflt: F. Buschmann ^89\. (25 S.) 4. M. 1.
Moll, Ludwig: De temporibus epistularum tullianarum. Quaestiones selectao.
Disaert. inaug. Bcrotini: (Ma/jir d; MülUrj 1883. (1 Bl., 57 S.) 8. M. 1,20.
312 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Molliere, Antoine: Philosophie du devoir seien Ciceron et Silvio Pellico. Purin:
Ddlwmme (t Briguet 1888. (106 S.) 8. Fr. —.60.
— De la Loi Selon Ciceron et Montesquieu. In : Mömoires de l'Academie des Sciences,
ßelles-Lettres et Arts de Lyon. Sciences et Lettres. S« s6r. 1 (1893) p. 119—184.
Mommsen, Theodor: Zu Ciceros Reden [in Vat. 8. 24, 14. 34. pr. Flacco 31. 75].
In: Hermes 18 (1883) p. 160. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7
(Berliii 1909) p. 3>3.
— Quingenta milia [Cic. pro Rose. com. 10. 28. 29J. In: Hermes 20 (1885j p. 317.
Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Berlin 1909) p. 790—791.
— Zur Geschichte der caesarischen Zeit. 1893. 1906. 1909 siehe: Caesar.
Montalvo, Juan: Marco Tulio Ciceron. In: Revista de Espana 19. afto 111 (1886)
p. 118—126.
Moore, Edward: Dante's Übligations to the de Officiis in regard to the division
and Order of sins in the Inferno. In: 12 »h Annual Report of the Dante Society
(Cambridge. 31uss. 1893) p. 17—24.
— Dante and Cicero. 1896 siehe B. : Aristoteles.
Morlais, Mathurin Joseph Marie: Etudes morales sur les grands ecrivains latins.
Ciceron-Tite- Live-Tacite-Lucrece-Horace-Virgile. Deuxieme ödition. Lyon:
Libr. et iiiipr. Vittt d. Perrusxd (1889). (XIII, 360 S.) 8. Pr. 3..50.
I. Les doctrines morales de Ciceron (p. 1—52). II. Les öpitres d'Horace
(p. 53—100). III. Les Georgicjues de Virgile (p. 101—161). IV. Le poeme
du Lucreoe (p. 163-208). V. Biographie de Lucreee (p. 209—224). VI. Tite-
Live historien et moraliste (p. 225— -88). VII. Les idöes politiques, morales
et religieuses de Tacite (p. 289—354).
— Les opinions religieuses de Ciceron. 1896 siehe C. : Collectiones (p. 11).
Mosbach, Albert: Zu Ciceros Pompeiana [§ 18]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. .54—56.
Mücke, Rudolf: De locis aliquot graecis , qui insunt in Ciceronis ad Atticum
epistulis. Progr. der Klosterschule Ilfeld. Nordhausen 1878. (14 S.) 4.
Müller, August: Ciceron proconsul de Cilicie l'an 51 avant Jesus- Christ s'est
niontre digne de lestime qu'il a gagnöe par son consulat. Progr. des Gymn.
Halberstadt 1882. (7 S.) 4.
Müller, Carl Friedrich: Noch einmal Cic. de imp. Cn. Pompei § 24. In: Philo-
logus 47 (1889) p. 762—764.
Müller, Carl Friedrich Wilhelm: Zu Ciceros Laelius. In: Zeitschrift für das
Gymnasial -Wesen 33 (1879) p. 14—24. 34 (1880) p. 612—617.
— Über die Handschriften von Ciceros Deiotariana. In: Jahrbücher für classische
Philologie 137 (1888) p. 137-141.
Müller, Ernst: Aufgaben zu lateinischen Stilübungen im Anschluss an Ciceros
Rede gegen Cäcilius und das vierte Buch der Anklagerede gegen Verres nebst
Vorbemerkungen. Progr. des Gymn. Kattowitz 1882. (S. 3—18). 4.
— Aufgaben zu lateinischen Stilübungen im Anschluss an Ciceros Rede für
P. Sestius. Gotha: Fr. A. Perthes 1883.^ (20 S.) 8. M. —.30.
— Einleitung zu Ciceros Rede de provinciis consularibus. Progr. des Gymn.
Kattowitz 1886. (S. 3—8). 4.
— Aufgaben zu lateinischen Stilübungen im Anschluss an Ciceros erste und zweite
philippische Rede, dotha : Fr. A. Perthes 1889. (24 S.) 8. M. —.40.
Mueller, Ernst (Jacob): De numero ciceroniano. Dissert. inaug. Kiel: (Ltpsius &
Tiscker) 1886. (.56 S.) 8. M. 1.
Müller, Friedrich Wilhelm: Ueber die Beredsamkeit mit besonderer Beziehung
auf das klassische Alterthum. 1896 siehe A.: Oratores.
Mueller, Hermann Johannes: Symbolae ad emendandos scriptores latinos. 1881
siehe: Anthologia latina.
— Zu Cicero [off. I 139]. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 39 (1885) p. 219.
Müller, Iwan: Cic. n. d. II 17. 45 restat ut qualis eorum natura sit consideremus.
In: Acta seniinarii philologici erlangensis 1 (1878) p. 366.
— Jahresbericht über die Literatur zu Cicero's Werken aus dem Jahre 1878, aus
den Jahren 1879 und 1880. In : Jahresbericht über die Fortschritte der classischen
Alterthumswissenschaft VI (1878) 14 p. 183—240. VIII (1880) 22 p. 208-266.
IX (1881) 27 p. 103—148. X (1882) 31 p. 1—32.
Mueller, Lucian: Zu Ciceros Orator [Gellius II 17 = Or. 48. 159]. In: Philologus 43
(1884) p. 360—362.
Muirhead, John Henry: M. Tullius Cicero: a chapter introductory to the study
of his lifo and works. Olasgow: ./. Maclehose & Sons 1883. (48 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Muther, Heinrich: Zu den beiden ersten Büchern von Cicero de oratore. In:
Jahrbücher für classische Philologie 129 (1884) p. 593—615.
— Beiträge zur Emendation von Ciceros Büchern de oratore. Progr. des Gymn.
Coburg 1885. (S. 3—24). 4.
i
M. Tullius Cicero. 313
M. Tullius Cicero.
Muzik, Hugo: Zwei V^iener Handschriften zu Oiceros „De inventione". In: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 44 (1893) p. 961—972.
— Lesearten zweier Wiener Handschriften zu Ciceros „De inventione". Progr.
Krems 1894. (S. 20-25). 8.
— Die Handschriften von Ciceros „De inventione'-. In : Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 46 (1895) p. 589—594.
Naber, Samuel Adriaan siehe: C. M. Francken.
Nairn, John Arbuthnot: Cic. pr. Mil. XXXVII 102, ad Att. II 7. 14. 1896 siehe B. :
Aeschylus.
Nake, Bruno: Ein neues Dichterfragment bei Cicero [in Clod. et Curionem], In:
Jahrbücher für classische Philologie 153 (1896) p. 784.
Narducci, Enrico: M. T. Ciceronis opera eorumque commentationes , quibus
bibliotheca alexandrina lycei magni romani ex liberalitate Joh. Cornelii Ger-
hardi Boot aucta est. Honiae: Ex typ. Smiitus 1882. (37 S.) 8.
— Di un codice frammentario tuUiano del secolo IX. In : Atti della r. Accademia
dei Lincei a. 2S2. 1884—1885. Serie 4. Kendiconti 1 (1885) p. 152—162.
Nauck, Karl: Zu Cicero de linibus bonorum et malorum [II 31. 103]. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 129 (1884) p. 831-832.
Naumann, Maximilianus: De fontibus et fide Bruti Ciceronis. Dissert. inaug.
Halis Sax. 1883. (:^6 S.) 8.
Nelissen, L. : La legation de Gabinius et les legats militaires de Pompee sous
la loi Gabinia. Etüde sur le chapitre XIX du discours pro lege manilia de
Ciceron. In: Revue de l'instruction publique en Belgique 25 (1882) p. 389—400.
26 (1883) p. 22—36.
Nemethy, Geyza: Coniecturae in libi-os Ciceronis de finibus. In: Egyetemes
philologiai közlöny 14 (1890) p. 1 — 7.
— Cicero, De finibus 1. V § 69. Ebenda p. 322.
Nesemann, Franz: Zur Textkritik des Brutus und des Orator. Progr. des Gymn.
Lissa 1882. (16 S.) 4.
Nestle, Eberhard: Bengel als Gelehrter. 1893 siehe B. : Gregorius Neocaesariensis.
Nettleship, Henry: On the Pro Cluentio of Cicero. In: The Journal of philology 8
(1879) p. 233—248. Wiederholt in des Verf. Lectures and essays {Oxford 1885)
p. 67—83.
I. The motive of Cicero's professed change of opinion. II. Analysis and
examination of Cicero's present accovmt of the iudicium Junianum and
its eonsequences. § 66 — 116.
— Some remarks on the text [of the speech of Cicero for Cluentius]. 1882. 1895
siehe oben die Übersetzungen von W. Petersen (p. 276).
— Cicero [Tusc. 4. 16, pr. Mur. 42, pr. C'luent. 82.]. In des Verf. Lectures and
essays (Oxfvrd 1885) p. 349-350.
— Cicero's opinion of Lucretius. In: The Journal of philology 13 (1885) p. 85.
— Cic. [pr. Flacc. 18. 20]. 1886 siehe C: Collectiones (p. 12).
— Cic. pro Plane. 95. 1886 siehe ebenda.
— Adversaria. 1890 siehe ebenda.
Netzker, Hermann: Hermagoras, Cücero, C'ornificius, quae docuerint de „statibus".
1879 siehe B.: Hermagoras.
— Die constitutio legitima des Corniticius. 188^ siehe: M. Tullius Cicero.
Neu mann, Karl Johannes: Zu Cicero und Minucius Felix. In: Rheinisches
Museum für Philologie .36 (1881) p. 155-157.
Nietzsche, Friedrich: Cicero und Demosthenes (1874). 1896 siehe B.: Demosthenes.
Nigoles, O.: Sur Ciceron, de finibus Supplement rectificatif a la collation d'un
manuscrit. In: Revue de philologie 4 (1880) p. 35—51.
Nisard, Charles: Notes sur les lettres de Ciceron. Addition au tome 5» [des
Oeuvres de Ciceron dans la collection NisardJ. Paris: F. Didot & Cie. 1882. (II,
242 S.) 8. Fr. 5.
Nohl, Hermann: Die wolfenbütteler Handschriften der IV. und V. Rede gegen
Verres. In : Hermes 20 (1885) p. 56—61.
— Der Codex tegernseensis von Ciceros Rede de imperio Cn. Pompei. Ebenda 21
(1886) p. 193—197.
— Über die Handschriften von Ciceros Deiotariana. In- Jahrbücher für classische
Philologie 137 (1888) p. 398-400.
— Cic. Phil. II 8. 1891 siehe C. : Scriptores.
— Schülerkonimentar zu Ciceros Reden gegen L. Catalina und seine Genossen. Mit
einem Titelltilde. Zweite verbesserte Auflage. Leipzig: 0. Freytag (1895) 1901.
(57 S.) 8. M. —.80.
— Schülerkommentar zu Ciceros Reden über den Überbefehl des Cn. Pompejus,
für C^. Ligarius und für den König Dojotarus. Mit 4 Abbildiingen und einer
Karte. Dritter Abdruck. Ehtvdu (1895) 1908. (74 S.) 3. M. —.80.
314 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Nohl, Hermann: Schülerkommentar zu Ciceros viertem Buche der Anklageschrift
gegen C.Verres. Mit einem Plane von Syrakus. Kht min ]S98. (62 S.) 8. M. — .40.
— Schülerkommentar zu (Ciceros Keden gegen Q. Caecilius (Divinatio) und für den
Dichter Archias. Elimda 1898. (44 S.) 8. M. —.30.
— Schülerkommentar zu Ciceros Kede für Sext. Koscius aus Ameria. Khiitda 1900
(59 S.) 8. M. -.40.
— Schülerkommentar zu Ciceros Rede für L. Murena. Elmnhi \90Q. (46 S.) 8. M. — .30.
— Schülerkommentar zu Ciceros philippischen Reden I., II., Ifl., VII. Leipzig:
(i. Freytan 1903. (84 S.) 8. M. —.80.
— Schülerkommentar zu Ciceros Rede für T. Annius Milo. Lu'jiziy-Wiai : (,'. Frty-
tag - F. Tmipshj 1905. (.52 S.) 8. M. -.60.
de Nolhac, Pierre: Petrarque et Ciceron. In des Verf. Petrarque et l'humanisme
(Paris 1892) p. 176—223. Nouvelle ödition 1 (1907) p. 213—268.
— Notice sur un Ciceron copie par Tedaldo della Casa. Excursus V. Ebenda
p. 401—404. ^ouvelle edition 2 (1907) p. 279-282.
Nottola, Umberto: La similitudine in Cicerone. Studio, Auxtn : Tip. J,. Mmsio 1896.
(87 S.) 8.
Novak, Joseph: üzil-li C^icero , spisuje 1. kiiihu de natura deoruni, Filodemova
spisu ntu'i fi'ot^itia: a Lukretiovy basne „de lerum natura''? 1878 siehe B. :
Philodemu.s.
— Recke prameny Ciceronovych spisü lilosofickj'ch. In: Listy filologicke a paeda-
gogicke 6 (1879) p. 16—29.
Noväk, Ro))ert: Cic. Farn. 4. 3. 4. 1884 siehe ('. : S<Ti|.tore.s.
— Cic. pr. Mur. 37. 77. 1S86 siehe ebenda.
— Tulliana. [pSRosc. 11. 105. in Cat. III 15. pr. Miir. s. pSesl. 58J. In: Listy filo-
logicke 14 (1-187) p. 108—110.
— Ad Ciceronis Sestianam [5. 12, 4l. 89, 45. 97, 51. 110. (üi. 14.5]. Ebenda 15 (1888) p. 11.
Nutt, G. : A Middlehill ms. of Cicero. In: The Acadeniy 27 (1885) p. 332—333.
Ob er dick, Jobannes: Zu Ciceros Rede de domo sua [S 48j. In: Jahrbücher für
classische Philologie 123 (1881) p. 'JOl.
üetling, Wilhelm: Cicero's Quinctiana. Ein Beitrag zum Verständnis und zur
rhetorischen Würdigung von Cicero's Rede pro Quinctio. Progr. des Gynin.
Oldenburg 1882. (.4 S.) 4.
Ogorek, Joseph: W^ann hat Cicero die beiden ersten catilinarischen Reden ge-
halten? Progr. des Gymn. Rudolfswert 18;8. 1879. (S. 32-48, 23 S.) 8.
Opitz, Emil: Quo sermone ei, qui ad Ciceronem litteras dederunt, usi sint. Progr.
des Gymn. Naumburg 1859. (S. 3—20). 4.
Ornsby, Robert: The character of Cicero. In: The Dublin Review. Third series.
4 (I88O1 p. 1-22.
Ortmann, Eduard: Emendationen zu Cicero, besonders zur Sestiana. In: Zeit-
schrift für das Gymnasial -Wesen 33 (1879) p. 417-430.
In Verr. IV S 16. 22. 30. 36. Pro Lig. ^ 13. Phil. II 70. Brut. 143. 146. Lael. 50. 77.
— Scriptorum latinorum . . . loci non pauci vel e.Nplanantur vel emendantur. 1882
siehe C. : Scriptores.
Otto, August: Zu den Brieten Ciceros ad Atticuni. In: Rheinisches Museum für
Philologie 41 (1886) p. 364—375.
— Die Interpolationen in Ciceros Cato maior. In: Philologische Abhandlungen.
M. Hertz zum 70. Geburtstage von ehemaligen Schülern dargebracht (Berlin
1888) p. 94—104.
Otto, Friedrich Wilhelm: Pauca de Ciceronis Laelio. Progr. des Gymn. Pader-
born 1883. (S. 3—12). 4.
d'Ovidio, Francesco: II Clodio del prof. Gentile [Clodio e Cicerone 1876]. In des
Verf. Saggi critici (Napoli 1878) p. 180—184.
Owen, Sidney George: Cicero. Pro Cluentio § 180. In: The classical Review 3
(1889) p. 374.
— Cicero. De lege agraria, II [§ 2. 4. 7. 25. 41. 49. 50. 55. 57. 59]. Ebenda 6 (1892)
p. 74.
de Pace, Salvatore: Cenno sui tempi , sulla vita e suUe opere di Cicerone con
Uno schizzo d'analisi oratoria, grammaticale e fllologica dell' orazione a favore
di T. Annio Milone. On/lipoli: Tip. manicipaU 1885. (84 8.) 8. L. 1.25.
Paetzolt, Friedrich: Cic. off. III 94. 90. Pr. Mur. 36. Pr. Sest. 57. Verr.V28— 31.
Tusc. V 7. 1890 siehe B. : Galenus.
Palmer, Arthur: Cic. Cat. I 6. 14. 1877. 1879 siehe B. : Aristophancs.
— Two emendations in t^icero [Ep. ad Att. XII 18. XII 46]. In: The Journal of
philology 11 (1882) p. 242.
— Cicero ad Att. 15. 1. 1883 siehe B.: Aristophanes.
— Cic. ad Att. 4. 2. 3, 5. 4. 2. 1885 siehe: Catullus.
M. Tullius Cicero. 315
M. Tullius Cicero.
Palmer, Arthur: An ememlation in a letter of t;icero to Quintus (Q. Fr. 3. 1. 4).
In: The Academy 29 (18«6) p. 276.
— Cic. ad fam. III 1. 1. 1887. 1888 siehe B. : Aeschylus.
— Cicei-o ad Atticum VI 3. In: The classioal Review li (1892) p. 414.
— Cic. Att. V 12. Ebenda 7 (1893) p 313.
Pascal, Carolus: Adversaria vergiliana et tullian;i. Ad Pelicem Eamorinum
epistula. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 21 (1893) p. 128 — 134.
Iterata in auctoris studiis philologicis {Romat 1893) p. 17 — 28.
1, De vi vocabuli ,naseens". 2. De Lucina dea puerorum tutelari. 3. De
quibusdani Verg. versibus (Ecl. 2, 85; 109 — 110). 4. De quibusdam Ciceronis
locis (de Ein. III 6. 22: Rose. am. 36, 104; Cael T 2).
— De quibusdam Ciceronis dicendi rationil)us ab usu cotidiani sernionis depi-omptis.
Ad Joh. Bapt. Gandinum epistula. In des Verf. Studia philologica (Roiiiae
1893) p. 29-47.
1. Vocabulorum translationes e sermone populari haustae. 2. De verbis ex
populi ore depromptis. 3. De verborum constructionibus.
Pasdera. Arturo : SuU' attentato alla vita del console Cicerone. Dissertazione
cronologica. [Aus: Rivista di filologia e d'istruzione classica 13 (1885) p. 1 — 30].
Tunno: /•;. Lomchtr 1884. (32 S.) 8. L. 1.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Ciceron. In des Verf. Etudes sur la poesie latine
2-» {Paris 1900, zuerst 1869) p. 415—483.
Paulson, Johannes: In Ciceronis Divinationera ij. d , S; 2. In: Nordisk Tidsskrift
for Eilologi. 3 Raikke 4 (1895—1896) p. 27.
Pearnian, William Davies : Cic. de legg. 11. XXV 62. 68. 1884 siehe B.: Plato.
Pellisson, Maurice: Ciceron. l'mis: Ltcnn it Oiuliii 1890. (204 8., Altb.) 8. Fr. 1.50.
Pescatore, G.: Alcuni esempli di Er diu Jion- nelle opere di Cicerone. Spiegati
con altre esempli dello stesso autore. In: La Biblioteca delle scuole classiche
italiane 6 (1894) N. 14 p. 210—212.
Petersen, William: C^ollations irom the code.x Cluniacensis s. Holkhamicus a
ninth- Century manuscript of Cicero, . . . vrith certain hitherto unpublished
Scholia, three facsimiles and a history of the codex. 1901 siehe A. : Anecdota
Oxoniensia (p. 2).
Petschenig, Michael: Handschriftliches zu Cicero [pro Marc] und Pseudo-
sallustius. In: Zeitschrift für ilie österreichischen Gymnasien 34 (1883) p. 1—7.
— Codex monasterii admontensis 383 saec. XII, ad Ciceronis Catonem Maiorem et
Laelium collatus cum editione C. F. W. Muelleri (Lipsiae 1879). In: Wiener
Studien 12 (189u) p. 321—326.
Peyre, Roger: Cicöron, Ad Herennium IV 63. In: Revue de philologie 5 (1881)
p. 134.
Pf äff, Carolus: De diversis manibus, quibus Ciceronis de republica libri in codice
vaticano coi-recti sunt. Accedit tabula heliotypa. Dissert. inaug. 1885 et progr.
gymn. Ileidelbergae 1883. (1 Bl., 18 S., 1 Bl., 1 Faos.) 4.
Pfund tner, Otto: Zur IV. verrinischen Rede [§ 17 fln. § 128]. In: Wissenschaft-
liche Monats-Blätter 7 (1879) Nr. 3 p. 44-45.
Philippson, Robertus: De Philodemi libro qui est: nttj'i aijuciu)v y.ai aijiiiiioJatwf
et Epicureorum doctrina logica. 1881 siehe B. : Philodemus.
— Cicei-oniana. I. De inventione. II. Die Protagorasübersetzung. In : Jahrbücher
für classische Philologie 133 (1886) p. 417—425.
Piquet, J. SuUy siehe O. Jahn.
Piasberg, Otto: De M. TuUii Ciceronis Hortensie dialogo. Dissert. inaug. berol.
Lipsnu: G. Fock 1892. (83 S.) 8. M. 1.8(1.
Pluygers, Guilielmus Georgius siehe C. G. Cobet (p. 51).
Poirot, Jules: Essai sur la polemique de Ciceron et des Attiques. 1896 siehe:
C. Licini Calvi reliquiae par Fr. Plessis.
P o 1 a k , Hermann Joseph : Cic. de imp. Cn. Pomp. XV 44. 1882 siehe C. : Collectiones
(p. 13).
Polle, Friedrich: Zu Ciceros Cato Maior [S 47. § .3]. In: Jahrbücher für classische
Philologus 131 (1885) p. 807.
— Zu Ciceros Reden (Catil. I 23. II 22. Arch. 19J. Ebenda 133 (1886) p. 431.
— Zu Ciceros Catilinarien [III 5]. Ebenda 143 (1891) p. 280.
— Zu Ciceros Cato Maior [S 68j. Ebenda j). 7o7.
Polster, Ludwfig: Quaestiones tullianao. Accodit quaestionuni statiaiiarum
particula II. Progr. des Gymn. Ostrowo 1879. (20 S.) 4.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus [V 4. 4]. In: Jahrbücher für classische Philologie
153 (1896) p. 536.
— Zu Cieeroa Brutus [34. 120]. Ebenda 155 (1897) p. 652.
316 Scriptores latiui. D. M. Tullius Cicero.
M. Tvillius Cicero.
Popp, Ernst : De Ciceronis de offlciis librorum codicibus bernenai 104 eique cognatis.
Dissert. inaug. Erlangae 1883. (56 S.) 8. Auch in : Acta seminarii philologioi
erlangensis S (1884) p. 245-298.
— De Ciceronis de offlciis librorum codice palatino 1531. Progr. der Studienanstalt
Erlam/cv: (Me/zrr) 1886. (39 S.) 8. M. 1.
— De Ciceronis de offlciis librorum codicibus vossiano Q 71 et parisino 6601. Progr.
des Gymn. Hof 1893. (24 S.) 8.
Poppelreuter, Peter Hubert: Quae ratio intercedat inter Posidonii ;r«(ji nu9o)v
Tznayiiujilug et tusculaiias disputationes Ciceronis. 1883 siehe B.: Posidonius
rhodius.
Postgate, John Percival: Cic. ad Att. IX 18. XIV 1. 1888 siehe C. : CoUectiones
(p. 13).
Preis, Willibald: Adiectivum utro ordine apud optimos Romanorum scriptores
coniunctum sit cum substantivo quaeritur. 1889 siehe C. : Scriptores.
Preston, Harriet Waters: Cicero in tho Senate. In: The Atlantic Monthly 61
(1888) p. 641— 6.il.
Preud'homme, L. : Le codex Bruxellensis (Parcensis) du de imperio Cn. Pompei
de Ciceron. In: Revue de l'instruction publique en Belgique 36 (1893) p. 173—180.
Priem, Josef: Die irrealen Bedingungssätze bei Cicero uud Caesar. In: Philologus
5. Suppl. (1885, Gesamttitel 1889) p. 261- 34 i.
Prigge, Eduard: Über CicerosHortensius (nach Plaaberg, de Ciceronis Hortensio . ..)
und die Protrei)tici der Alten. (Bericht). In: Berichte dos Freien Deutschen
Hochstiftes zu Frankfurt am Main N. F. 9 (1893) p. 1-3.
Prohasel, Paul: Cic. Brut. 6. 28. 47. 175. 1884 siehe B. : Aristophanes.
Purser, I^ouis Claude: On a London ms. of Cii-ero's letters. In: Proceedings of
the r. Irish Academy. Second series. Vol. 2. Polite literature and antiquities
(1879—1888) p. 3G6— 408.
— On the criticism of Cicero's epistolae ad familiäres. In: Ilermathena 5 No. 11
(188.5) p. 277—304.
— Notes on manuscripts. II. 1886. 1888 siehe C. : Scriptores (p. 53).
— Cicero, Atticus XIII 30. 1. In: The classical Review 3 (1889) p. 221.
— On some manuscripts of Cicero's letters to Atticus. In: Hermathena 8 No. 19
(1893) p. 3.58—367.
— Notes on Cicero's epistles. Ebenda 9 (1893) = No. 20 (1894) p. 87—94.
— siehe R. Y. Tyrrell.
Putsche, Hugo: Ueber d:is genus iudicii der Rede Ciceros pro C. Rabirio
„perduellionis reo" ad Quirites. Inaug.-Dissert. Jtna: Fronvtmische Buclu/r. 1881.
(1 Bl., 45 S.) 8. M. —.75.
Quinton, A.: La conjuration de Catilina. In: Acadöniie de Sainte-Croix d'Orleans.
Lectures et Memoires 4 (1880) p. 409—509.
R., P.: Le „Brutus" de Ciceron. In: L'Instr\iction publique 15 {Pari'.s 1886) p. 366—368.
Radtke, Joannes: Observationes criticae in Cornifici libros de arte rhetorica. 1892
siehe: Cornificius.
Raffaele fr. da Venezia. L'orazione di Marco Tullio Cicerone Pro lege manilia:
saggio di analisi ragionata. (jimracchi: Tip. del colhgio ih' s. BorniVfutani 1887.
(103 S.) 8.
Ragon, Eloi : Un tour de jihrase ciceronien [an]. In: L'Enscignement chrötien 12
(1893) p. 206-207.
Ramorino, Feiice: Notizia di alcuni manoscritti italiani del Cato Maior e del
Laelius di Cicerone. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 15 (1887)
p. 247—262.
— Cic. pro Mil. 33. Ebenda 23 (1895) p. 349.
— Cicerone, De imp. Cn. Pompei, S 18. Ebenda p. 364.
Raskop, J. : Themes de reproduction pro rege Deiotaro de Ciceron sur les regles
de la syntaxe des temps et des modes et sur les principaux gallicismes. Imi-
tation de l'allemand de Paul Klaucke et C. G. Firnhaber. BruxeUis: J. Lehcgue
& Cic. 1893. (63 S.) 8. Fr. —.75.
Rathay, Johann: Cic. ep. ad fam. II 7. 4. In: Wiener Studien 1 (1879) p. 158.
Rauschen, Gerhard: Ephemerides tullianae rerum inde ab exsilio Ciceronis
(Mart. LVIII a. Chr.) usque ad extromuni anniim LIV gestarum. Dissert. hist.
inaug. I}oHiiiu: H. B<lirti„n 1886. (64 S.) 8. M. 1.20.
Recent memoirs of Cicero. In : The Atlantic Monthly 50 (1882) p. 697—709.
Recreations d'un vieux normalien. I. Ciceron, Pro Archia [III 6. III 6. 14. VII 15.
IX 20. 21. X 23. 25]. II. Seneque , Dialogorum lib. I (de Providentia). In:
Revue de philologie 7 (1883) p. 170—173.
Reid, James Smith: The Merton codex of Cicero. In: The Journal of philology 17
(1888) p. 294-302.
— Note on Cic. de flu. II 56. In: The classical Review 10 (1896) p. 155.
M. Tullius Cicero. 317
M. Tullius Cicero.
ßeif ferse hei d , August: Cic. ad Att. 4, 2, 4 sq. 1879 siehe B. : Longinus.
— Schedae basilicanae [Cic. pro Font., in Pis.] Ind. schol. hib. Breslau 1885.
(S. 9—11). 4.
Rein, Karl: Über Cicero's Briefstil. Progr. des Gymn. Chemnitz 1895. (S.3— 18). 4.
Rein ach, Theodorus: De Archia poeta. 1890 siehe B. : Arehias antioch.
Reinhardt, Leopold: Interpolationen im ersten Buche von Ciceros Offizien.
Progr. des Gjmn. Oels 1885. (14 S.) 4.
— Die Quellen von Cicero's Schrift de deorum natura. [Breslauer j^hilologische
Abhandlungen III 2J. Breslau: W. KoihiKv 1888. (1 Bl., 68 S.) 8. M. .3.60.
— Untersuchungen über Ciceros Offizien (mit einer Einleitung über den Mangel
an Idealismus bei den Römern). Progr. des Gymn. Oels 1893. (18 S.) 4.
— Nachlese zur Frage nach den Quellen Ciceros im ersten Buch der Tusculanen.
In: Jahrbücher für classische Philologie 153 (1896) p. 473 — 485.
Reitzenstein, Richard: Drei Vermutungen zur Geschichte der römischen
Litteratur. [Aus : Festschrift Theodor Mommsen zum 50 jährigen Doctoriul)iläum
überreicht]. Mnrhnrg: N. 0. F.hnrfMiu YcrJagshuchh. 1893. (55 S.) 8. M. 1.50.
I. Die Abfassungszoit des ersten Buches Ciceros de legibus (p. 1—31). II. Ein
litterarischer Angriff auf Octavian (p. 32—43). III. Lukrez und Cicero
(p. 44—55).
Rhode, Feodor: Zu Ciceros Rede pro Milone [29. 79]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 4S.5— 486. "Vgl. E. Meyer und A. Uppenkamp.
Rhodius. August: De syntaxi planciana. 1894 siehe: L. Munatius Plancus.
— De L. Munati Planci sermone. lS9o siehe ebenda.
Richard (Richaud?), Louis: Etüde sur Ciceron. In: L'Instruction publique 11
(Paris 1882) p. 590—593.
Richter, Ernst Albert: Zu Cicero de oratore [III. 5. 16]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 117 (1878) p. 857-8.58.
— Zu Ciceros Rede de imperio Cn. Pompei [13. 37]. Ebenda 121 (1880) p. 31—32.
Riemann, Othon: Ciceron. Pro Archia, S 8, „Heracleaene esse tum adscriptum
negabis?" In: Revue de philologie 12 (1888) p. 117.
— Unus avec le genitif chez Ciceron. — Toto orbe terrarum. ou in toto orbe
terraruni. 1888 siehe: Caesar.
— Note sur un passage du „De finibus". (I 6). In: Revue de philologie 13 (1889)
p. 86—87.
— Coelius ap. Cic. Ad fam. 8. 9. 1. Ebenda 14 (1890) p. 85.
Rigal, Eugenius: M. Tullius Cicero quatenus artium optimarum amator e.xstiterit.
Thesis. Parisiü: Harhäh <i soc 1890. (1 Bl., 98 S.) 8.
Koby, Henry John: Cicero de oratore, lib. I gj? 41. 42; 56; 173: 175; 179. In: The
Journal of philology 15 (188 i) p. 57-75.
— Some points of roman law in Tyrrell's edition of Cicero's correspondence. In:
The classical Review 1 (1887) p. 66—70.
Roch, Franz: De Cornificio et Cicerone, artis rhetoricae praeceptoribus. Progr.
des Landes-Real- und Obergymn. Baden (Ost.) 1884. (S. 3— 4i). 8.
Roersch, Louis: Notes sur le discours de Ciceron pro Sestio, eh. 1 — 8. In: Revue
de l'instruction publique en Belgique 26 (1883) p. 285—290.
Roh de. Dietrich: Adiectivum quo online apud Caesarem et in Ciceronis orationibus
conivinctum sit cum suVjstantivo examinavit D. K. 1884 siehe: Caesar.
Romizi, Augusto: Interpretazione <li un passo Ciceroniano [d. nat. deor I 3 — 4,
6—9]. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 18 (1890) p. 243—245.
Roschatt, Alois: üeber den Gebrauch der Parenthesen in Ciceros Reden und
rhetorischen Schriften. Inaugural-Dissert. Erlangen 1883. (33 S.) 8. Voll-
ständig in: Acta seminarii philologici erlangensis 3 (1884) p. 189—244.
Röscher, Wilhelm Heinrich: Zu Ciceros Rede pro Murena. In: Jahrbücher für
classische Philologie 131 (1885) p. 377-383.
— Catena = calumniator [Cic. pro Mur. 20. 42]. Ebenda 135 (1887) p. 408.
Rubner, Heinrich: De Oratoris tulliani codice laurentiano. Progr. der Studien-
anstalt Spei er 1882. (67 S.) 8.
Rück , C^arolus: De M. Tulli Ciceronis oratione de domo sua ad pontifices. Dissert.
inaug. u. Progr. des Wilhelmsgymn. München 1881. (62 S.) 8.
Rühl, Franz: Ciceroniana. In: Wissenschaftliche Monats-Blätter 6 (1878) Nr. 2
p. 25-27. Nr. 6 p. 8.5.
— Ueber den codex laurentianus 53, 35, nebst Nachträgen zu den neuesten
Forschungen über Ciceros Briefe. In: Rheinisches Museum für Philologie 36
(1881) p. 11-25.
— Moskauer cod. zu Cic. ep. ad fam. — Cic. de orat. I 8. 30. 1883 siehe B.: Appianus.
Ruete, Edmund: Die Correspondenz Ciceros in den Jahren 44 und 43. Inaugural-
dissert. von Strassburg. Murhurrj: N. 0. Eliccrt'scltc Vtrlugs-B. 1883. (2 Bl., 122 S.) 8.
M. 2.40.
318 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Ruhstrat, E.: Ein Besitzprocess [Cic. pro Caec.l. In: Jahrbücher für die Dogmatik
des heutigen römischen und deutschen Privatrechts 19. N. F. 7 (1881) p. 131 — 15;-(.
— Der Process gegen den Schauspieler Roscius. In: Zeitschrift der Savigny-
Stit'tung für Rechtsgeschichte 3 (1882) Romanistisohe Abtheilung p. 'M-4S.
Sabbadini, Remigio: Storia del C'iceronianisnio e di altre questioni letterarie
neir etil della rlnascenza. Toriiio: K. l.nesrlirr 1885. (VI S., 1 Bl., 136 S.) 8. L. 3.
— Guarino Veronese e le opere rettoriche di Cicerone. In: Rivista di lilologia e
d'istruzione classica 14 (1886) p. 425—434.
— Studi di Gasparino Barzizza su Quintiliano e Cicerone. Livorno: R. fHiisti 1886.
(13 S.) 8.
— I codici delle opere rettoriche di Cicerone. In: Rivista di filologia e d'istruzione
classica 16 (181-8) p. 97—120.
— La eritica del teste del De offlciis di Cicerone e delle poesie Pseudo-Vergiliane
secondo due nuovi codici. Dissertaziono letta il 16 novembre 1887 nella r.
universitä di Catania. Cutania: Tip. Frinir. (riilati '[SSS. (A S.) 8.
— Ciceronis Synonyma. In: Berliner philologische Wochenschrift 10 (1890) Nr. 19
Sp. bST.
— Storia e eritica di aicuni testi latini. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 13).
iJicxi JLX(x()onov/.os , Z. JC: 'O 'OQZt'ioio^ tov Kixifjwrog. In: ß/ii/dfyi? iwi 'Inko-
fiu9mv. HtQlnöog 2, ti'.ii. 3 (Atlun 1880) p. 207—208.
— Cic. Brut. 11. 43. Epist. ad Quint. fr. 2. 11. 1896 siehe C. : CoUectiones (p. 13).
Salkowski, Paul: Zur didaktischen Behandlung der Rede Ciceros für den Dichter
Archias. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 138 (1888) p. 369—376.
— Ciceros somnium Scipionis als Schullectüre. Ebenda 142 (1890) p. 37 — 44.
— Erläuternde Bemerkungen zu Cicero de offlciis cap. 32. 33. 42. Ebenda 144 (1891)
p. 484-491.
Saltzmann, Friedrich: Über Ciceros Kenntnis der platonischen Schriften. 1885
siehe B.: Plato.
— ... Fortsetzung und Schluss. Nebst einer Untersuchung über die Quellen des
ersten Buches der Tusculanen. 1886 siehe ebenda.
Sandford, Philip: Cicero, pro A. Cluentius [8 167. 169]. In: The classical Review 4
(1890) p. 271-272.
— Cic. Ep. ad fam. X 18. 2. Ebenda 6 (1892) p. 276—277.
Santoro, Benjamino: Alfieri e Racine. — Cicerone giiidicato dal Petrarca.
Appunti. (Hoviiwzzo: Tipof/rußa /hl H. O.spizi'o V. E. 1888. (26 S.) 8.
Sapienza, Giuseppe: Cicerone retore. Parte prima. Le teorie retoriche nel „De
oratore'-. SfAidio eritico. Cataiiin: X. (iiunnotfo 1896. (48 S.) 8. L. 1.25.
Sauppe, Hermann: Coniecturae tuUianae (1857). In des Verf. Ausgewaehlte
Schriften {Bn-lin 1896) p. 205—214.
— Tulliana (1867). Ebenda p. 538—554.
— Bnn. annal. a Cic. de div. I 107 servat. Cic. de div. I 112. 1886. 1896 siehe B.:
Aeschylus.
— Cic. pr. Balb. 9, Tusc. V 36. 1890. 1896 siehe B. : Plato.
V. Scala, Rudolf: Zur Charakteristik des Verfassers der Rhetorica ad Herennium.
In: Jahrbücher für classische Philologie 131 (1885) p. 221—224.
Schilfer, Simon: Ciceronis de legibus libri I cap. 21 et 22 interpretatio. Progr.
des Progymn. St. Wendel 18-;i. (S. :i— 13). 4.
Schäfler, Jakob: Ciceros Verhältnis zur altrömischen Komödie. 1884 siehe C. :
Poetae scaenici.
Schaum, Ludwig: De consecratione domus ciceronianae. Progr. des Gymn.
Mainz 1889. (S. 3—8). 4.
Schelle, Ernst Emil: Beiträge zur Geschichte des Todeskampfes der römischen
Republik. Progr. der Annenschule (Rg.) Dresden- AI tstad t 1891. (;^9 S.) 4.
P. 38—39: Cic. fam. X 9. 3. X 15. 2. Phil. 2. 33. 82, 13. 21. 47, 7. 1. 13, Sali. b.
iug. 68. 3.
Schenk, liichard: De dativi possessivi usu ciceroniano pars I. Progr. der Hansa-
schule Bergedorf bei Hamburg. Hdiiihiiy;/: (Htrohl'x Vtrl.i 1892. (S. 3—25). 4.
M. 2.50.
Schenkl, Heinrich: Cic. Aratea v. 227 sqq. 1885 siehe C. : Poetae.
Schenk), Karl: Zu Cicero pro Sestio 10. 24. In: Wiener Studien 2 (1880) p. 3(X).
— Zu Ciceros t^onsolatio. In: Wiener Studien 16 (1894) p. 38—46.
Schepss, Georg: Zwei maihinger Handschriften (Hauptinhalt: Sallust und
Cicero) besprochen von G. S. Progr. der Lateinschule Dinkelsbühl 1878.
(28 S.) 8.
— Handschriftlicher Fund zu Ciceros Briefen ad Atticum. In; Blätter für ilas
Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1881) p. 7 — 15. 111—112.
— Bruchstück einer Handschrift zu C'icero de inventione. Ebenda 23 (1887)
p. 432—434.
M. Tullius Cicero. 319
M. Tullius Cicero.
Schlehe, Theodor: Ciceros philosophische Schriften. In: Jahresberichte des
philologischen Vereins zu Berlin 5 (1879) p. 186—201. 1877. 1878. Ebenda 6 (1880)
p. 341— 39ii. 1879. 1880. Ebenda 8 (1882) p. 1—40. 1896. 1897. Ebenda 2t (1898)
p. 236-277.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus. In: Pestschrift zu der 2. Silcnlarfeier des
Friedrichs -Werdersehen Gymnasiums zu Berlin iHtrliii 1881) p. 22.5—247.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus. In: Hermes 18 (18S3) p. 58S— 615.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus. II. Progr. des Friedrichs -Werderschen Gymn.
Berltn: R. Clnrtmr. (Jetzt: Wcnhmimi) 1883. (24 S.) 4. M. 1.
— Zu Ciceros Briefwechsel im J. 51. Progr. des Friedrichs -Werderschen Gymn.
Tterlm: R. Crrbi/r. (Jetzt: W(idiii(iiin) 1895. (31 S.) 4. M. 1.
Schilling, Bernhard: De scholiis bobiensibus. Dissert. inaug. lips. ii. Progr.
des Vitzthumschen Gymn. Dresden 1892. (32 S.) 4.
— Zu den Bobienser Cicero-Scholien. In: Jahrbücher für classische Philologie 151
(1895) p. 129—1.32.
Schirmer, Karl: Zu Cic. Epist. ad Att. I 19. In: Philologus 40 (1881) p. 382-383.
— Über die Sprache des M. Brutus in den bei Cicero überlieferten Briefen. 1884
siehe: M. Junius Brutus.
— Ciceros Briefe seit 1829. In: Philologus 45 (188(5) p. 133-183.
Schlag, Hermann: Cicero, Verfasser einer grammatischen Schrift. Zugleich ein
Beitrag zur Wertbestimmung der Grammatici latini. Progr. des Kealgymn.
Siegen 1888. (16 S.) 4.
Schienger, Jacob: Zu Ciceros Reden gegen Verres [IV 128]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 127 (18>^3) p. 434.
— Cic. de orat. II 10. 40 zwei trochäische Septenare des Statius Caecilius. Cic.
pro Sest. 39, 85, pro Murena 4. 9. 1890 siehe B. : Sophocles.
Schleusner, Wilhelm: Die Ausdrücke und Redensarten aus Ciceros Pompejana
und catilinarisehen Reden . . . zusammengestellt. 1888 siehe: Caesar.
Seh Hack, Karl: Cic. de imp. Cn. Pomp. § 18, pro Sulla S 45. 53. 6^, pro Sest.
§ 12. HO, pro Marc. S 33. 1888 siehe B. : Homerus.
— Zu Ciceros Laelius [§ 37. 41]. In : Jahrbücher für classische Philologie 139 (1889)
p. 57—58.
— Zu Cicero de offlciis [III 1]. Ebenda p. 232.
Schmalz, Joseph Hermann: Über den Sprachgebrauch der nichtciceronischen
Briefe in den ciceronisehen Briefsammlungen. In: Zeitschrift für das Oymnasial-
Wesen 35 (1881) p. 87—141.
I. Servins Sulpicius Rufus. 11. M. Claudius Marcellus. P. Cornelius Dolabella.
M. Curius.
^ Ueber die Latinität des P. Vatinius in den bei Cicero ad fam. V 9 und 10 ent-
haltenen Briefen. 1881 siehe: P. Vatinius.
— Über den Sprachgebrauch des Asinius PoUio in den bei Cicero ad fam. X 31— .33
erhaltenen Briefen . . . 1882. 1890 siehe: Asinius Pollio.
— Jahresbericht über die Litteratur zu Ciceros Briefen aus den Jahren 1881 — 1884.
In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft
Xll (1884) 39 p. 34-73. Fortgesetzt von L. Gurlitt.
— Dichterische Wendungen bei Cicero. In: Zeits(!hrift für das Gymnasial -Wesen
44 (1890) p. 718—719.
— Über Charakter und Sprache des C. Matius. 1891 siehe: C. Matius.
— Der Inf. fut. pass. auf-uiri auch bei Cicero [ad Att. V 15. 3]. In: Jahrbücher
für classische Philologie 145 (1892) p. 79-80.
Schmeisser, Georg: Zu Cicero de republica [II 3. 5]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 775.
S c h m e k e 1 , August : Die Philosophie der mittleren Stoa . . . 1892 siehe A. : Scriptores
philosophi.
Schmid, Siegfried: Untersuchung über die Frage der Echtheit der Rede pro
M. Marcello. Inaugural-Dissert. Zürich : Kit mm 1888. Leipzig: (fl. Focl). (123 8.) 8.
M. 1.20 resp. 2.50.
Schmidt, Attila: Cicero 68 Horatius. Progr. des Gyran. Nagyszeben 1894.
(S. 3—11). 8.
Schmidt, Ernst : De Ciceronis commentario de consulatu graece scripto- a Plutarcho
in vita Ciceronis expresso. 1884 siehe B. : Plutarchus.
Schmidt, Friedrich:' Zur Kritik und Erklärung der Briefe Ciceros an Atticus.
Progr. der Studienanstalt Nürnberg 1879. (40 S.) 8.
Der kritische Apparat. Zur Kritik und Erklärung einzelner Stellen.
— Zui- Kritik und Krklürung der P.riefe (^'leeres an Atticvis. Progr. drs alten
(iymn. Würzburg 1892. (:!.{ S.) 8.
Der gegenwärtige Stand der Textkritik. Zur Kritik und Erklärung einzelner
Stellen.
320 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Schmidt, Friedrich: Der Codex Tornesianus der Briefe Ciceros an Atticus und
sein Verhältnis zum Mediceus. In: Festgruss dem . . . Oberstudienrat Heinrich
Heerwagen zur 25. Feier seines Amtsantrittes . . . dargebracht von den Lehrern
der Studienanstalten Nürnberg und Fürth (Fyflavgen 1882) p. 18 — 30.
Schmidt, .Johann: Zu Ciceros Kede pro C. Rabirio perduellionis reo. In: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 39 (1888) p. 211 — 212.
— Das rhythmische Element in Ciceros Reden. In: Wiener Studien 15 (1893)
p. 209—247.
Schmidt, Otto Eduard: Zu Cicero. In: Rheinisches Museum für Philologie 35
(1880) p. 313-317.
Ad Att. XV 3. 1 ; 4. 2. Phil. I 31. III 28.
— Zu Ciceros Briefwechsel mit M. Brutus. In : Jahrbücher für classische Philologie
127 (1883) p. 559-567.
— Die Zeit der lex Antonia Corneliana de permutatione provinciarum. (64 v. Chr.)
Ebenda p. 863—865.
— Zur Chronologie der Correspondenz Ciceros seit Caesars Tod. Ebenda 129 (1884)
p. 331—350.
— Zur Kritik und Erklärung der Briefe Ciceros an M. Brutus. Ebenda p. 617—644.
— Zur Geschichte der florentiner Handschriften von Cicero's Briefen. In:
Rheinisches Museum für Philologie 40 (1885) p. 611—619.
— Die handschriftliche Ueberlieterung der Briefe Ciceros an Atticus, Q. Cicero,
M. Brutus in Italien. [Abhandlungen der philologisch-historischen Classe der
kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften lu No. 4 p. 273—380, 4 Taf.]
Leipzig: S. Hirtd 1887. 8. M. 6.
— Zur handschriftlichen Überlieferung der Briefe Ciceros an Atticus. In : Wochen-
schrift für klassische Philologie 4 (1887) Nr. 32/33 Sp. 1014—1019.
— Zu Ciceros Briefen an M. Brutus. In: Jahrbücher für classische Philologie 137
(1888) p. 179—184.
— Beiträge zur Kritik der Briefe Ciceros an M. Brutus und zur Geschichte des
mvitinensischen Krieges. In: Jahrbücher für classische Philologie 141 (1890)
p. 109-138.
- Paberius. Studie über einen Parteigänger Caesars nach Ciceros Briefen an
Atticus. In: Comraentationes fleckeisenianae (Lipsiat 1890) p. 221—245.
— und Lehmann, Karl: [Zur Rezension von „Die handschriftliche Überlieferung
cett. in No. 16/17 der Wochenschrift]. In: Wochenschrift für klassische Philo-
logie 7 (1890) Nr. 28 Sp. 781—784.
— Ein unverstandener Witz Ciceros nebst einer kurzen Bemerkung über die
handschriftliche Überlieferung der Briefe an Atticus. In: Berliner philologische
Wochenschrift 11 (1891) N. 12 Sp. 354—356. Nr. 13 Sp. 336—388.
— M. Tullius Cicero beim Ausbruch des Bürgerkriegs. In: Jahrbücher für classische
Philologie 143 (1891) p. 121—130.
— „P. Bagiennus" (Cic. Ep. X 3S. 4). In: Philologus 51 (1892) p. 186—188. Vgl.
V. Gardthausen ebenda p. 518.
— P. Ventidius Bassus. Ebenda p. 198—211.
— Der Briefwechsel des M. Tullius Cicero von seinem Prokonsulat in Cilicien bis
zu Caesars Ermordung nebst einem Neudrucke des XII. und XIII. Buches der
Briefe an Atticus. Ltipzig: B. G. Teuhntr 1893. (XI, 534 S., 1 Bl.) 8. M. 13.
Tabulae chronologicae. 1893 siehe: M. TuUi Ciceronis epistularum libri XVI edidit
L. Mendelssohn (p. 237).
Zu Ciceros Briefen an Atticus [X 1], In: Jahrbücher für classische Philologie 153
(1896) p. 263—268.
— Die handschriftliche Ueberlieterung der Briefe Ciceros an Atticus. In:
Philologus 55 (1896) p. 695-726.
Schmitz, Wilhelm: Zu Cicero [Tusc. II 26]. In: Hermes 14 (1879) p. 480.
Schneider, Albert: Die drei Scaevola Cicero's. München: Tit. Aciermann 1879.
(1 BL, 84 S.) 8. M. 1.60.
— Der Process des C. Rabirius betreffend verfassungswidrige Gewaltthat. Fest-
schrift [der Univ. für B. Windscheid]. Zürich: SchuWiess 1889. (IX, 50 S.) 8. M. 1.20.
Schneider, Gustav: Das Platonische in § 77 und 78 von Ciceros Cato roaior.
1879 siehe B.: Plato.
— Zu Cicero [Cat. mai. 56]. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 36 (1882)
p. 432— 133.
Schneider, Richard: Cic. pr. Plane. 22. 54, 23. 57. 1878 siehe B. : Apollonius
Dyscolus.
Schnei dewin, Max: Ciceros Schrift de divinatione als geeignete Primalectüre.
In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 128 (1883) p. 561-565.
— Deutsch und lateinisch gefasste disponierende Übersicht der ciceronischen
Miloniana und Sestiana. Hamtln : A. Bricht 1884. (47 S.) 8. M. —.90.
M. Tullius Cicero. 321
M. Tullius Cicero.
Schneidewin, Max: Studien zu Ciceros philosophischen Schriften. Ein zu-
samnienfassender und textkritischer Rüclibliek auf Cicero's Beurteilung der
epikureischen Ethik in seinem zweiten Buche de finibus. Progr. des Gymn.
Hameln 1893. (S. 3—24). 4.
Seh Hippel, Emil: Disposition von Ciceros erster catilinarischer Kede. Aus der
Praxis des Unterrichts. In: Lehrproben und Lehrgänge aus der Praxis der
Gymnasien und Realschulen Heft 50 (Dtzmthtr 1896) p. 27 — 35.
Scholl, Fritz: Die Interpolation der ciceronischen Caeliana. In: Rheinisches
Museum für Philologie 35 (188U) p. 543—563.
— Alte Probleme. II provincias (decretas) rescindere [de domo 1X24]. In: Archiv
für lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 205 — 207.
— Interpolationen, Lücken und sonstige Verderbnisse in Ciceros Rede de domo.
In: Rheinisches Museum für Philologie 43 (188S) p. 419-442.
— Zu dem Turiner Cicero-Palimpsest. Ebenda 50 (1895) p. 155—158.
— Zu Ciceros Rede pro Flacco. Ebenda 51 (l-^Ö) p. 381 — 400.
Scholl, Rudolf: Ampla-ansa [Cic. accus, in Verr. II 25. 60 f.] In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 534 — 538.
Schoene, Alfred: Coniectanea critica. 1894 siehe B. : Constantinus Porphyrog.
Scholl, Friedrich: Zu Cic. Tusc. I 35. 85. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 20 (11-841 p. 204 — 2U5.
— Zu Tusc. V 27. 78. Ebenda p. 407-408.
Schollmeyer, Ernst: Quid Cicero de poetis Romanorum iudicaverit. Dissert.
inaug. Halis Sax. 18S4. (1 Bl., 28 S.) 8.
Schubert, Robert Julius: Quos Cicero in libro I et II de re publica auctores
secutus esse videatur. Ditsert. inaug. wirceburg. Lipsiae 1883. (51 S.) 8.
Schüssler, Otto: De praepositionum ab, ad, ex apud Ciceronem usu. Progr. des
Kaiser Wilhelms-Gymn. Hannover 1880. (28 S.) 4.
— Zur Lehre von den Präpositionen bei Cicero. II (In c. acc.) Ebenda 1881.
(20 S.) 4.
Schulthess, Otto: Der Process des C. Rablrius vom Jahre 63 v. Chr. Progr.
der thurgauischen Kantonsschule. Fniueiifdd: (./. Hubtrs Verl.) 1891. (77 S., 1 S.
ung.) 4. M. 2.
Schulze, Ernst: Zu Cicero de finibus [I 7. 23]. In: Rheinisches Museum für
Philologie 35 (1880) p. 483-484.
Schulze, Ludwig: Die Lektüre von Ciceros philosophischen Schriften in Prima
und die Aufgabe der philosophischen Propädeutik. Progr. des Gymn. Lands-
berg a. W. 1889. (24 S.) 4.
Schwanke, Arminius: De M. Tullii Ciceronis quae fertur oratione pro M. Mareello
quid statuendum esse videatur? Dissert. inaug. erlangensis. Brombergae
18^5. (1 Bl., 64 S.) 4.
Schwavtz, Eduard: Coniectanea. 1889 siehe C: Collectiones (p. 14).
Schwarz, Henricus: Curae tullianae. 1878 siehe B.: Aeschylus.
— Coniectanea critica in Ciceronis crationes. Progr. des Gymn. Hirschberg
1883. (S. 3—10). 4.
De leg. agr. 1 7. 22. I 1. 2. II 2. 4. II 11. 27. II 15. 40. II 18. 49. II 9. 52.
II 19. 53. II 20. 54. II 21. 57. II 27. 71. II 35. 96. Pro Cae). 7. 18, 8. 19,
21. 52, 22. 55. In Pis. 7, 15.
— Ueber den Harleianus 2682 des Cicero. In : Philologus .54 (1895) p. lf)3— 177.
Schwenke, Paul: Über Ciceros Quellen in den Büchern de natura deorum. In:
Jahrbücher für cl assische Philologie 119 (1879l p. 49—66. 1-9—142.
— Zu Cicero de natura deorum [I § 49 f.] In: Jahrbücher für classische Philologie
125 (1882) p. 613-63^.
— Jahresbericht über die Litleratur zu Cicero's philosophischen Schriften aus den
Jahren 1881—1883, 1884-1886, 18S7— 1890. In: Jahresbericht über die Fortschritte
der classischen Alterthumswissenschaft XI (1883) 35 p. 74—117. XIV (1886) 47
p. 267—316. XXI (1893) 76 p. 213—247. Fortgesetzt von H. Deiter.
— Des Presbyter Hadoardus Cicero-Excerpte nach K. Narduecis Abschrift des
cod. vat. reg. 1762 mitgetheilt und bearbeitet von P. S. In: Philologus 5 Suppl.
(1889) p. .397—588.
— Zum Cicerokodex Vindobon. 189. In: Berliner philologische Wochenschrift 9
(1889) Nr. 20 Sp. 618-620.
— Apparatus criticus ad Ciceronis libros de natura deorum. In: The clasbical
Review 4 (1890) p. 347— .355. 400—404. 454-457. 5(1891) p. 12—17. 143—146. 200—205.
302 30''. 40^-412. 4.58-461.
Sieg, Gustav: De Cicerone Germanico Aviono Arati interpretibus. 1886 siehe B. :
Aratus solensis.
Sieroka, Otto: Zu Ciceros zweiter Philippicu [S 10s]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 616.
Klusrimann, Bibliotheca scriptorum classicomm. II I. 21
322 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Siesbye, Oskar: Wesenbergiana. In orationem Ciceronis pro L. Murena. In
Ciceronis Rhetorica. In: Nordisk Tidskrift for Filologi. Ny Rwkke 8 (1887— 88)
p. 227-230.
Simon, Jakob: Kritische Bemerkungen zu Ciceros Brutus. Progr. des Gymn.
Kaiserslautern 1887. (76 S.) 8.
Sittl, Karl: Cicero grammatieus. In: Berliner philologische Wochenschrift 10 (1890)
Nr. 9 Sp. 267. Vgl. Goetz, Beck und Sabbadini.
Smith, Clement Lawrence; Cicero's journej' into exile. In: Harvard studies of
classical philology 7 (1896) p. 65—84.
Smrcka, Franciscus: Quae M. Tullius Cicero de philosophia merita sibi paraverit,
explicat Fr. S. Pisuac (./. Buriuu) 1892. (37 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.
Snellman, Walter Johannes: De gerundiis orationum Ciceronis. Dissertatio
acad. Helsingforsiae. (Berolini: ßlaytr & Mülhr) 1894. (XVI, 233 S., 2 Tab.) 8.
M. 3.60.
Sogliauo, Antonio: Di uno luogo delle epistole ciceroniane „ad Familiäres" [VIII
1. 21| ilhistrato da una iscrizione baiana. In: Societä reale di Napoli. Atti
della r. Accademia di archeologia, lettere e belle arti 18 (189ö — 1897). Parte 1
No. 8. 7 S. 4.
Soltau, Wilhelm: Eine annalistische Quelle in Cicero de officiis III. 1890 siehe
C. : Scriptores historici.
— Cicero de re publica und die servianisehe Centurienordnung. In: Jahrbücher
für classische Philologie 151 (1895) p. 410-414.
Sommer brodt, Julius: Zu Ciceros Cato maior [16. 58J. In: Jahrbücher für
classische Philologie 123 (1881) p. 139-140.
Spanoghe, Emile: Emendationes tullianae. Miscella. Lugduui Butav.: K. .1. Brill.
Lovnnu: C. Pfdirs 1890. (VII, 6J S., 1 Bl.) 8. F. 1, resp. Fr. 1.25.
Acad. De Fin. III 6. 22. Tuse. De nat. deor. De divin. De fato. De rep.
De legibus. De off. Laelius. De orat. Brutus. Orat. Pro Flacco. Pro
Milone. Pro Balbo. Epist. ad div. Ad Q. Fratrem. Ad Attic. — Mis-
cella: Aristot. De arte poet. Metaph. Demosth. XVIII 13. Stob. Flor.
I p. 2 (1). 407. Athen. XIII 555 b. (2). Porphyr, vita Plotini § 4 in. (3).
Caes. bc. III 109. 6. Liv. V § 2. 1 (2). VI 2. VI 14. 2. IX 18. 4. XXV :31.
Tac. Agr. XII (1). A. Gell. XIX 14. 8 (2). Horatius.
Speijer, Jakob Samuel: Lanx satura. 1886 siehe C: Collectiones (p. 14).
— Cicero [Verr. II 2. 29. 71. II 4. 42. 90). In: Mnemosyne 19 (1891) p. 199. 386.
— Observationes et emendationes. 1891 siehe C: Collectiones (p. 14).
— Cicero [Verr. II 1. 15. 38J. In: Mnemosyne 20 (1892) p. 224.
Spengel, Andreas: Die Personenzeichen in den Handschriften von Cicero's
tusoulanae disputationes. In: Philologus 48 (1889) p. .367—369.
— Zu Cicero pro Sexto Koscio Amerino. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 27 (1891) p. 273—279.
— Zu den Tuskulanen des Cicero. In: Blätter für das Gymnasial-Schulwesen 31
(1895) p. 410-414.
Stamm, Peter: Adnotationes grammaticae et criticae ad M. Tullii de divinatione
libros. Progr. des Gymn. ROssel. Königsberg in Ostpr. 1881. (10 S.) 4.
— Die Partikelverbindung „et quidem" („ac-quidem") bei Cicei-o. Progr. des Gymn.
Rössel 1885. (S. 3—16). 4.
Stangl, Thomas: Boethiana vel Boethii commentariorum in Ciceronis topica
emendationes , . . 1882 siehe: Boethius.
— Textkritische Bemerkungen zu Ciceros rhetorischen Schriften. In: Blätter für
das Bayer. Gymnasialschulwesen 18 (188J) p. 245—282.
~- Der sog. Gronovscholiast zu elf ciceronischeu Reden. Ueberlielerung, Text und
Sprache auf Grund einer Neuvergleichung der I.eydener Handschrift dargestellt.
Erster selbständiger Teil einer Münchener Habilitationsschrift. München 1883.
(37 S.) 8. Wiederholt in:
— Der sog. Gronovscholiast zu elf ciceronischen Reden. Ueberlieferung, Text und
Sprache auf Grund einer Neuvergleichung der leydener Handschrift dargestellt.
Prag: F. Tonpshij. Ltipzig: (1. Fmjtug 1S84. (2 BL, 82 S.) 8. M. 2.40.
— 'OuoiörtjTtg in Ciceros rhetorischen Schriften und den lateinischen Rhetoren.
1883 siehe C: Khetores.
— Zu Cic. Epist. 8. 3. In : Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1884)
p. 487.
— Zur Textkritik der Scholiasten ciceronischer Reden. In: Rheinisches Museum
für Philologie 39 (1884) p. 231—238. 428-445. 566-580.
— Die Handschriften von Lodi und Avranches. Vorwort zu jeder Neubearbeitung
der fünf oratorischen Bücher Ciceros in Gestalt eines Berichtes über F. Heer-
degens Teubner-Ausgabe des Orator. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 21 (1885) p. 24—47. 118—127. Vgl. F. Heerdegen.
M. TuUius Cicero. 323
M. Tullius Cicero.
Stangl, Thomas: Zu Cicero [Part. or. 5;S. Brut. -259]. In: Philologus 44 (1885) p. 200.
— Zu Ciceros rhetorischen Schriften [De opt. g. or. 8. 11, Part. or. 97. 23]. Ebenda
p. 290.
— Zu Ciceros Brutus [101. 130]. Ebenda p. .583-584.
" Cic. de orat. I 256. Ebenda p. 751—752.
— Zu Cicero [Orat. 191]. Ebenda 45 (1886) p. 99.
— Zu Ciceros Orator § 131. Ebenda p. 193—194.
— Zu Ciceros rhetorischen Schriften [Part. or. 68. 62. 64]. Ebenda p. .551.
— Cicero in Catil. II 8. Ebenda p. 721.
— Epikritisches zu Ciceros Orator und Brutus. In: Blätter für das Bayer. Gyinnasial-
schulwesen 23 (1887) p. 92—97.
— Tulliana et Mario -Victoriniana. Progr. des Luitpold-Gymn. München. (Leipzig:
(1. Foch) 1888. (60 S.) 8. ^ M. 1.20.
I. Tulliana. (De leg. agr. II S 9. 23. 81, p. Font 42, pro C. Kab. perd. 8 25,
p. Mur. 29. 45. 55, p. Fl. 64, pr. Balb. 3, pr. Mil. 43, pr. Scauro45d., Phil.
I 3. II 42. 55. V 5. 11. VIII 7. X 19. XIII 12). II. Mario -Victoriniana. Neu-
bearbeitung der Abhandlung über die Definitionen. Kleine Nachträge zu
K. Halms Text des victorinisehen Kommentars zu Ciceros Rhetorik.
— Zu Ciceros Briefen [ad Brut. I 17. 4]. In: Philologus 46 (1888) p. 209.
— Z\x Ciceros Dialog Hortensius In: Jahrbücher für classische Philologie 147
(1892) p. 224.
— Bobiensia. Neue Beiträge zur Textkritik und Sprache der bobienser Cicero-
scholien. Progr. dts Luitpold-Gymn. München 1894. (35 S.) 8.
— Lenities ist aus den Wörterbüchern zu streichen [Bob. Ciceroschol.]. In: .Jahr-
bücher für classische Philologie 149 (1894) p. 351—352.
— Angebliche Cicerofragmente. Ebenda p. 571 — 572.
— Zu Cicero <]e oratore [I 222]. Ebenda p. 865—866.
— Zu den Gronovsclien Cicero-Scholien. Ebenda 151 (1895) p. 224.
— Zu Cicero de oratore [II 176]. Ebenda p. 783-784.
— Zu den Bobienser Cicero-Scholien. Ebenda p. 784.
— Zu Cicero de oratore II 321. In: Philologus 55 (1896) p. 391—392.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus [V 12. 2. XIII 22. 4]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 153 (1896) p. 781—782.
Starker, Paul: Symbolae criticae ad M. TuUii Ciceronis epistulas. Dissert. inaug.
Vratislaviaf : (Görlirh & dich) 1882. (47 S.) 8. M. 1.
Steinbrück. Franz: Quibus de causis Ciceronis de oratore Über videatur
dignissimus, qui in prima gymnasii classe legatur. Progr. des Gymn. Dimniin:
(Fianh) 1884. (19 S.) 4. M. 1.
Steinmetz, Karl: Eine Synesis. 1. Cicero de orat. I c. 9. 1882 siehe B.: Homerus.
von Stern, Ernst: Catilina und die Parteikämpfe in Rom der Jahre 66—63. Ab-
handlung zur Erlangung des Magistergrades. Dorpuf: (Karoir) 1883. (178 S.,
1 Bl.) 8. M. 3.60.
Exe. II. Ueber die Datirung der ersten oat. Rede (p. 166—174).
Sternkopf, Wilhelm: Quacstiones chronologicae de rebus a Cicerone inde a
tradita Cilicia provincia usque ad relictam Italiam gestis deque epistulis intra
illud tempus [a. 704 et 705] datis acceptisve. Dissert. inaug. Marburgi: Klwerf'x
Verl. 1884. (1 Bl., 70 S.) 8. M. 1.20.
— Ciceros Korrespondenz aus den Jahren 68 bis 60 v. Chr. Progr. des Gyran.
Elberfeld 1889. (S. 3—24). 4.
— Zur Chronologie und Erklärung der Briefe Ciceros aus den Jahren 48 und 47.
Progr. des Gymn. Dortmund 1891. (50 S.) 4.
— Ciceros Correspondenz aus den Jahren 59 und 58. In: Jahrbücher für classische
Philologie 145 (1892) p. 713—728.
— Wurden Pompejus ex ))ello niithridatico ein oder zwei Supplikationen dekretiert?
[de prov. cons. 11. 27J. In: Rheinisches Museum für Philologie 47 (1892)
p. 468—472.
— Über zwei Briefe Ciceros an C. Trebonius. In: Jahrbücher für classische
Philologie 147 (1893) p. 424—432.
— Zu Ciceros Pompeiana [S 33]. Ebenda p. 777.
— Zu Ciceros Episteln [V 20. 2]. Ebenda 149 (1894) p. 287—288.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus [I 16. 3]. Ebenda p. 407-408.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus [V 2. 3|. Ebenda p. 488—490.
— Die Zeit der Rede Cicrros pro Q. Ro.scio comoedo. Ebenda 151 (1895) p. 41—56.
— Zu Ciceros Briefen an Atticus [V 4. 4|. Ebenda p. 432.
— Zu Ciceros Briefen [II 7. 4]. Ebenda 1.53 (1896) p. 354—353.
Stinner, Augustus: De eo quo Cicero in epistolia usus est sermone. Oppelii.:
K. Frmwk (1849. 1854. 1864) 1879. (72 S.) 8. M. 2.
21*
324 Scriptores latini. 1). M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Stocchi, Giuseppe: Aulo Gabinio e i suoi processl. Torivo: K. Loescher (Ftrenzt:
Tip. tli S. LiiHdi) 1892. (5 Bl., 569 S.) 8. L. 5.
I 4. Esame del racconto di Phitarco circa la legge Gabinia (p. 47—53). II 4.
Racconto ed errori di Dione circa il processo de maiestate (p. 33.5—341).
II .5. L'episodio di Valerio Massimo (p. 343—352). 11 7. Le aecuse di
Cicerone a Gabinio (p. 377 — 429).
St oek , Wilhelm : De recensenda Ciceronis oratione quam habuit cum scnatui
gratias egit. In: Genethliacon gottingense (Halis S<ix. 1888) p. 106 — 111.
— Cic. pro Cael. 16. Ebenda p. 170—171.
Stöcklein, Johannes siehe: Fr. Boll.
Stoerling, Gustav: Quaestiones ciceronianae ad religionem spectantes. Pissert.
inaug. Jenae 1894. (41 S.) 8.
St oll, Heinrich Wilhelm: Marcus Tullius Cicero. 1881 siehe: Caesar.
Stowasser, Josef Maria: Satura. 1884. 1885 siehe C. : Collectiones (p. 14).
— Poscere [Cic. Verr. TI 1. 66J. In: Wiener Studien 12 (1890) p. 326-.327.
— Cic. in Pis. 11. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 14).
Schyrgens, Joseph: Essai d'analyse oratoire du discoiirs de Ciceron pour le
poete Archias. liigc H. Deaatiui 1885. (32 S.) 8. Fr. —..50.
Seibel, Max: Eine vatikanische Handschrift des somnium Scipionis. In: Ab-
handlungen aus dem (Jebiet der klassischen Altertums-Wissenschaft. Wilhelm
von Christ zum 00. Geburtstag dargebracht {Münihin 1891) p. 15—24.
Sepp, Simon: Aenesidem bei Cicero. 1893 siehe B.: Aenesidemus.
S tr achan- Da V id son , James Leigh: Cicero and the fall of the roman republic.
New i'nrk, Lonilon: G. P. rnfnamS .Sons 1894. (VI S., 1 Bl., 446 S.) 8. Sh. 5.
Straub, Joannes: De tropis et figuris, quae inveniuntur in orationibus Deniosthenis
et (/'iceronis. 1883 siehe B.: Demosthenes.
Strehl, Willy: M. Livius Drusu.s . . . 18>7 siehe B. : Appianus.
Streicher, Öscariiis: De Ciceronis epistolis ad familiäres emendandis. Dissert.
inaug. ienens. Lipsiae 1883. (32 S.) 8. Vollständig in: Commentationes
philologae ienenses 3 (I.t'iisiai 1884) p. 97 — 214.
Streng. Adolphus V. : De Ciceronis ad Brutum epistolarum libro qui secundus in-
scribitur. Akad. afh. Helsingforsiae 1885. {Btrolfm: Mayer d Midlir). (119S.) 8. M. 2.
Strenge, Julius: Das Moment des Komischen in Ciceros Rede pro Murena. Progr.
des Gymn. Parchim 1896. (S. 3—14). 4.
Stroebel, Eduard: De Ciceronis de oratore librorum eodicibus mutilis antiqui-
oribus. Dissert. inaug. Erlangae 1883. (76 S.) 8. Unter d. Titel: Ciceronis
de oratore librorum Codices mutilos antiquiores exarainavit E. S. In: Acta
seminarii philologici erlangensis 3 (1884) p. 1—74.
— Die ältesten Handschriften zu Ciceros Jugendwerk de inventione. In: Philologus
45 (1886) p. 469—508.
— Zur Handschriftenkunde und Kritik von Ciceros Partitiones oratoriae. Progr.
der Studienanstalt Zwei brücken 1887. (47 S.) 8.
— Zu Cicero de inventione. Zu Corniflcius ad Herennium. Nachtrag. In: Philo-
logus 47 (1889) p. 170—172.
— Zur Handschriftenkunde einiger Reden Ciceros. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasi.<ilschulwesen 25 (1889) p. 381—386.
— Die Tuskulanen im cod. vaticanus 3246. In: Philologus 49 (1890) p. 49—64.
— Zu Cleero's Tuskulanen. Ebenda 50 (1891) p. 81—85.
— Die Handschriften zu Ciceros Rede in Pisonem. In : Festschrift zum 150jährigen
Bestehen der Universität Erlangen dargebracht vom neuen Gymn. zu Nürnberg
1893 p. Ii7— 42.
— Die Handschriften zvi Ciceros Rede pro Flacco. In: Philologus 52 (1894) p. 489 — 495.
— Zu Ciceros Academica posteriora. Ebenda p. 726 — 728.
— Die Handschriften von Ciceros Jugendwerk de inventione. In: Blätter für das
Gymnasial-Schulwesen 30 (1894) pT 90—94.
— Bericht über die Litteratur zu Ciceros rhetorischen Schriften aus den Jahren
1881—1893. In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthuma-
wissenschaft XXII (1894) 80 p. 166—216. XXIII (1895) 84 p. 319-367. Fortgesetzt
von G. Amnion.
Stüve, Wilhelm: Ad Ciceronis De fato librum observationes variae. Dissertatio
inaug. Kiliae 1895. (1 Bl., 57 S.) 8.
Suarez Capalle ja, Victor [rieht. : Capallej a, V. S.] : La moral sin Dios de Cicerön
segün SU Tratado de officiis. In: Revista conteniporänea 34 (1881) p. 265—286.
Suringar, Willem Hendrik Dorainicus: De onlangs gevonden fragmenten van
Cicero. Eene teleurgestelde verwachting. Lo'rloi: K. J. ßnll 1883. (15S.) 8. F. —.50.
Suster, Guido: De Plinio Ciceronis imitatore. In: Rivista di filologia e d'istruzione
classica 18 (1890) p. 74—86.
— Cic. Lael. 91, pr. SuU. ,55. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 14).
M. Tullius Cicero. 325
M. Tullius Cicero.
Tartara, Alessandro: I precursori di Cicerone . . . 1888 siehe C. : Oratores (p. 19).
Teiche rt, Paul: Quae e Cornificii libris rhetoricis habeat Quintilianus. 1881 siehe:
Quintilianus.
ten Cate Fenne ma, Henricus: Quaestiones parthicae. Specimen litter. inaug.
lugduno-batav. Ntowacji: H. C. A. Tliüiiu 1882. (3 BL, 112 S.) 8.
I. De fontibus historiae parthicae. II. De flde et auctoritate Justini in rebus
parthicis enarrandis. III. De C. Cassii et M. TuIIii Ciceronis rebus contra
Parthos gestis.
Teuf fei, Wilhelm Sigmund: Cicero. 1. Leben. 2. Persönlicher und staats-
männischer Charakter. 3. Einleitung zu der Rede für Quinctius. a) That-
sächliche Grundlage, b) Prozessgeschichte, c) Ciceros Beweisführung. 4. Zur
Rede für Murena [1, 2. 2, 3. 26, 52, 28, 58. 30, 63]. 5. Zu den Briefen des Cälius
[ad Fam. VIII, 1, 4. 3, 2. 8, 5. 8, 9. 9, 51 (1861. 18 i3. 1869. 1870. 1872. 1874). In
des Verf. Studien und Charakteristiken zur griechischen und römischen
Litteraturgeschichte- {f.d'iizi'} 1889) p. 3Ö2— 431.
— Zur Rhetorik ad Herennium (1873). In des Verf. Kritisch-exegetisches {Tühhujin
1878) p. 45.
Thamin, Raymond: Saint Ambroise et la morale chretienne au IV» siecle. Etüde
comparee des traites „Des devoirs'' de Ciceron et de saint Ambroise. 1895 siehe:
Ambrosius.
Thiaucourt, Camille: Essai sur les traites philosophiques de Ciceron et leurs
sources grecques. These. I'nris: H'uhcät. tt Vit. ISSb. (1 BL, VII, 358 S., 1 Bl.) 8.
Fr. 6.
Thiaucourt, Charles: Le p'oces des complices de Catilina aux Nones de Deccmbre
63 av. J.-C. In: Annales de la Faculte des Lettres de C!aen S" annee N. 2 (1887)
p. 635-676.
Thiele, Georg: Quaestiones de Corniiici et Ciceronis artibus rlietoricis. Dissert.
inaug. Gryphiswaldiae 1889. {Leipzig: H. Fml). (1 BL, 110 S.) 8. M. 1.50.
Thielmann, Philipp: De sermonis proprietatibus quae leguntur apud t^ornificium
et in primis Ciceronis libris. Dissert. inaug. Argentorati 1879. (113 S., IS.
ung.) 8. Auch in: Dissertationes philologicae argentoratenses selectae 2 (1879)
p. 347—463.
— Zu Cornificius. 1879. 18M siehe: Cornilicius.
— Stilistische Bemerkungen zu den Jugendwerken Ciceros. I. II. In: Blätter für
das Bayerische Gymnasial- und Real-Schulwesen 16 (1880) p. 202 -213. 353—359.
— Zwei neue Fragmente archaischer Poesie. 18S7 siehe C. : Poetae scaenici.
Thomas, Emile: Cieöron, de finibus II 24. 78. In: Revue de philologie 7 (1883)
p. 169.
— Ciceron, Verrines V 43. 113. Ebenda p. 203.
— Note sur un Gemblaceiisis aujourdhui a Bruxelles, No. 534S— 5352, XII« S. In :
M6langes Graux {Purix 1884) p 47—48.
„Le ms. contient: M. Tullii Ciceronis ad Herennium libri I— VI, libri 1—11
rhetoricorum (sie) M. Tullii Ciceronis (de invent.), le commentaire de
Grillius sur le trait^ precedent, Ciceronis tvisoulanarum disputationum
libri V, le pro Archia".
— Du contenu primitif du Regius (Paris. 7774 A). In: Revue de philologie 9 (188.5)
p. 167—168.
Thomas, Paul: Sur l'Hortensius de Ciceron. 1879 siehe C. : Collectiones (p. 15).
— L'Hortensius de Ciceron. In: L'Athenaeum beige 2 (1879) p. 1.55. Vgl. Vincenzo
de Giovanni.
— Un commentaire du moyen äge sur la rhetorique de Ciceron. In: Jldanges
Graux (/'«r/V 1884) p. 41—45.
L'auteur du commentaire est un certain Theodoricus.
— Notes sur quelques passages d'auteurs latins. 1890 siehe C. : Scriptores (p. 54).
— Uratores fetiales. [Cic. de leg. II 9. 21]. In: Revue de Linstruction publique
en Belgique 35 (1892» p. 191-192.
— Cic6ron, De legibus, II 17. 44. III In. 21. In: Revue de philologie 16 (1892) p. 17.
101—102.
— Le codex Bruxellensis (Parcensis) du Pro Caecina de Ciceron. In: Revue de
l'instruction publique en Belgi(|ue 35 (1892) p. 3).5— 381. 86 (1803) p. 22-27.
— Ad Ciceronem (pr. Arch. 5. 9). In: Mnemosyne 23 (1895) p. 389.
Tlioresen, Valdemarus: In Ciceronis de divinatione libros commentatio critica.
In: Nordisk Tidsskrift foi- Filologi. 3 Rickke 2 (1S93-1894) p. 24- 43.
— Cic. ep. ad Att. I 16. 13. 1896—1897 siehe B.: Sophocles.
Thouret, Georgius: De Cicerone, Asinio PoUione, C. Oppio rerum caesarianarum
scriptoribus. Dissert. inaug. [Ex: Leipziger Studien zur classischen Philologie l
(1878)]. Lipsiae 1878. (S. 303— 36J). 8.
326 Scriptores latini. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Tincani, Carlo: Di un passo della orazione „De iniperio Cn. Pompei" di M. T.
Cicerone (§ 18). In: Kivista di filologia e d'istruzione classica 16 (1868) p. 421 — 430.
Toraanetz, Karl: Über den Wert und das Verhältnis der Handschriften von
Ciceros Cato maior. Progr. der Oberrealschule im 8. Bezirk Wien 1883. (22 S.)
•8. II. Progr. des Gymn. Hernais. Wien 1886. (S. 3—36). 8.
Traube, Lvidwig: O Roma nobilis. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 15).
— Das Gastmahl des Cicero. In: Rheinisches Museum für Philologie 47 (1892)
p. 558—568.
Sprüche der 7 Weisen unter diesem Namen.
Traun wieser, Johann: In M. T. Ciceronis librum , qui inscribitur Brutus,
quaestiones. Progr. des Realgymn. Mährisch-Trübau 1879. (37 S.) 8.
Tripepi, Luigi : Un pontetice e i libri di TuUio e di Livio. In des Verf. Ragioni
e fatti ad apologia di alcuni papi (Roimi 1894) p. 111 — 125.
Trollope, Anthony: The life of Cicero. 2 voll. Lüinhit: CliapiiKiK & Hall 1880. 8. Sh. 24.
Tschiassny, Mauricius: Cic. pro L. Corn. Balbo XIV 33. In: Wiener Studien 9
(1887) p. 325—326.
Tubbs, H. Arnold: Critica quaedam. In: The classical Review 10 (1896) p. 29— 30.
Cic. ep. ad Quint. fr. II 3. 5, ad Att. V 11. 6, ad fam. VIII 8, 2, pro Sest. 42.
91. Hör. sat. 1. 6. 22, 1. 5. 41-44.
Tyrrell, Robert Yelverton: MvoTiQiüwjfo«. 1879 siehe C: Scriptores (p. 54).
— Vindiciao latinae. 1881. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 15).
— Cicero, Epp. .ad Att. IV 2. 4. In: Hermathena 4 Nr. 9 (1883) p. 413-414.
— Notes on Cicero's lettres. Ebenda 5 (1885) = Nr. 10 (1884) p. 21—27.
— Tulliana [Ep.]. Ebenda 5 Nr. 11 (1885) p. 354—361.
— Cicero's provincial governnient. In: The Quarterly Review 167 (1888) Nr. 334
p. 427 ss. Wiederholt in des Verf. The correspondence of Cicero 3 (1890) p. XV
-XXXVIII.
— Cicero, Epp. ad Att. XIII 42. 3. In: The classical Review 4 (1890) p. 451—453.
— Ciceroniana [ad Att.]. In: Hermathena 7 (1890) = Nr. 15 (1889) p. 36—43.
— A question in criticism illustrated from Cicero's letters. Ebenda 9 (1896) = Nr. 21
(1895) p. 171—174.
— Ciceron and the triumvirate. — The egyptian question. — Cicero and bis
correspondents. — Jules Lebreton's studies on Cicero's language. In des Verf.
The correspondence of M. Tullius Cicero 11^ (Dnblin 1906).
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: Collectiones (p. 15).
Uppenkamp, August: Die beiden ersten Bücher Ciceros vom Redner zum Über-
setzen ins Lateinische bearbeitet. Progr. des Gymn. Düren 1880. (S. 3— 26). 4.
Siehe:
— Aufgaben zum Übersetzen aus dem Deutschen ins Lateinische im Anschluss an
Schriften Ciceros. 4 Hefte. Leipzig: B. (i. Tiahnir 1880. 1882. 8.
1—3 je M. —.45. 4 M. —.40.
1. Das erste und zweite Buch von den Pllichten. (29 S.). 2. Das erste und
fünfte Buch der tusculanischen Untersuchungen. (27 S.). 3. Das erste
und zweite Buch vom Redner. (27 .S.) 4. Die Reden für Milo und für
Murena. 1882. (28 S.)
— Zu Ciceros Rede pro Milono [29, 79]. In: Jahrbücher für classische Philologie 125
(1882) p. 472. 127 (1883) p. 483—485. Vgl. J. Holub. E. Meyer. F. Rhode.
— Einige Kapitel der Logik, im Anschluss an Cicero's tuskulanische Unter-
suchungen übersichtlich dargestellt. Progr. des Gymn. Düsseldorf 1885.
(24 S.) 4.
Urlichs, Ludwig: Zur Kritik Ciceros. 1. Zur Rede für Sestius. 2. Zur Rede
für Murena. 3. Zu den Büchern über die Gesetze. In : Rheinisches Museum
für Philologie 33 (1878) p. 150—156.
Urlichs, Ludwig (fll.) : Zu Cicero, De inventione II 1. 1. 1887 siehe A. : Scriptores
(P- 74).
Usener, Hermann: Variae lectionis specimen primum. 1889 siehe B. : Aelius
Dionysius.
— De Ciceronis Hortensio. 1889 siehe B. : Dionysius Halle, (p. 443).
Ussing, Johan Louis: Den egentlige Betydning af Udtrykket provincia; consulares
og pnetoriit. I Anledning af Cic. de prov. cons. 15, 37. In: Det philologisk-
historiske Samfunds Mindeskrift i Anledning af dets femogtyveaarigeVirksomhed
1854—1879 {h'jshaihimt 1879) p. 55—63.
Vad alä-Papale, Giuseppe: Le leggi nella dottrina di Piatone, di Aristotile, di
Cicerone. 1894 siehe B. : Aristoteles.
Vahlen, Johannes: De Ennii Iphigenia. 1878. 1907. [Ennius ap. Cic. rep. I 18. 30.
Tusc. III 3. 5] siehe: Ennius.
— De veterum poetarura versibus a Cicerone citatis. Ind. lectt. hib. Berolini
1879. (S. 3—15). 4. Wiederholt in des Verf. Opuscula academica 1 {Lipsiae 1907)
p. 88—102.
M. TuUius Cicero. 327
M. Tullius Cicero.
Vahlen, Johannes: Cic. Catil. IV 10. -'2. 1880. 1907 siehe: Catullu*.
— Varia. 1880. 18*^2. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 1.5. 16).
— Cic. de rep. 1. 36. 56. 1895 siehe B. : Dio Priisaensis.
Valecon, Isaac Marinus Josue: Ad virum clarissimuni S. A. Naberuni de looo
Ciceronis [de leg. agr. 2. 9. 24] interpretando. In : Mnemosyne 24 (1896) p. 114—12.3.
Valla, Filippo : Note critiehe. I. Per il cosi detto „Dialogus de Oratoribus" [c. SJ.
II. Cicerone, De Orat. , üb. II, § 18^. In: Rivista di filologia e d'istruzione
classioa 20 (1892) p. 333—325.
Vallauri, Thomas: De tulliana eloquentia acroasis facta . . . postr. cal. dec. a.
1880. Augnstdf Tmiriti. 1S80. (22 S.) 8. Wiederholt in des Verf. Acroases (Sa^ü
1885, Umschlag 1886) p. 273-290.
Vannucci, Atto : L'eloquenza roniana e Cicerone oratore e filosofo. (1854) 1885
siehe C. : Collectiones (p. 16).
Vassis, Spyridon siehe Sp. Bases,
van Veen, .Tacobus Simon: Tulliana. In: Hermes 23 (1888) p. 314—317.
Brut. 4. 15, 14. 53, 30. 116, 3i. 132, pro Sulla 15. 42, Tusc. I 3. 6, 45. 108, ad tarn.
V 13. 1, ad Q. fr. II 13. 2.
Verrall, Arthur Woolgar: Cic. ep. X (Att. I 1) 4. XXII (Att. I 16) 3. XXVI
(Att. I 20) 1. XXVII (Att. II 1) 9. In : Proceedings of the Cambridge Philological
Society. Lent term, 1885 p. 8—10.
van Vessem, Joseph: De M. TuUii Ciceronis de Oratore libris. Specimen litt.
inaug. lugd.-batav. fhdopinc. Ap. M. Alhirfs d ßlios 1896. (2 BL, 112 S.) 8.
Viertel, Anton: Die Wiederauffindung von Ciceros Briefen durch Petrai-ca. Eine
philologisch -kritische Untersuchung. Progr. des Wilhelms-Gymn. Königsbtrg:
Hnrtuno 1879. (44 S.) 4. M. 1.
— Die Wieder.uiffindnng von Ciceros Briefen durch Petrarca. In: Jahrbücher für
classische Philologie 121 (1880) p. 231—247.
— Flavius Biondiis über die Auffindung der ciceronischen Briefe. In: Rheinisches
Museum für Philologie 36 (1881) p 150- 1-52.
V i 1 1 e m a i n , Abel Fran^ois : Notice sur Cic6ron. In des Verf. Etudes de litterature
ancienne et 6trangere. Nouvelle Edition (Paris 1884) p. 27 — 58.
Vitelli, Hleronymus: Cic. p. Sext. Rose. 23. 64; p. Sest. 51. 110, Brut 8. 31; de
Legg. 1. 2. 6. 1830 siehe B. : Demosthenes.
— Frammento di un codiee delU» lettero familiari di Cicerone. 1885 siehe A. : Poetae
lyrici (I 1 p. 36).
van der Vliet, Joannes: In t'iceronis epistulas ad M. Briitum. In: .Jahrbücher
für classische Philologie 131 (1885) p. 374—376.
— Varia ad varios. 1892 siehe C: Collectiones (p. 16).
— Einendationum trias [1. Cic. de fin. III 76. 2. Plin. h. n. praef. 5. 3. Valer.
Max. VII 2 E. 10]. In: Sylloge eommentationum quam v. cl. Constantino Conto
obtulerunt philologi batavi {Lm/duni Bnt. 1893) p. 113-118.
— Pro Milone c. 38. 103. 104. In : Mnemosyne 22 (1894) p. 358—3.59.
— Cicero de provinciis consularibus S 33. Ebenda p. 408.
— Varia ad varios. 1895 siehe C: Scriptores (p. 54).
Vogel, Friedrich: De Pseudosallustii in TuUium et invieom invectivis. 1878 siehe :
Sallustius.
Vogels, Johann: Scholia in Ciceronis Aratea aliaque ad astronomiam pertinentia
e codiee Musei britannici harleiano 647. Pars I. II. Progr. des Gymn. u. Real-
gymn. Crofeld 1884. 1887. (S. 3—2.5, 1 Facs., XI S. ; S. III— XI). 4.
Voigt. Ernst: Bemerkungen zu XXXI: K. Hartfelder, Aus einer Vorlesung
Melanchthons über Ciceros Tuseulanen, S. 168—177. In: Mitteilungen der Ge-
sellschaft für deutsche Erziehungs- und Schulgeschicht« 1 (1891) p. 269.
Voigt, Georg: Über die handschriftliche Ueberlieferung von Cicero's Briefen. In:
Berichte über die Verhandhingen der kgl sächsischen Gesellschaft der Wissen-
schaften zu Leipzig. Philologisch-historische Classe 31 (1879) p. 41—65.
— Zur Geschichte der handschriftlichen Ueberlieferung der Briefe Cicero's in
Frankreich. In: Rheinisches Museum für Philologie ;^6 (1881) p. 474—477.
de Vries, Scato Gocko; Exercitationes palaeographicas in bibliotheca universitatis
lugduno-batavae instaurandas indicit .S. G. de Vr. (Inest commentatiuncula
de codiee Ciceronis Cat. Mai. ashburnhamensi nunc parisino). Luffditui- Bat.:
E. ./. IMll sur. 1889. (43 S., 2 S. ung.) 8. M. 2.
Wachsmuth, Curt: Zu Cicero's Schrift de republica. In: Leipziger Studien zur
classischen Philologie 11 (1889) p. 197— 20fi.
Wagoner, Carl: Zu Cicero pro Ligario S 1- In : Philologus 47 (1889) p. 551. Wieder-
holt in dos Verf. Beiträge zur lateinischen Grammatik und zur Erklärung
lateinischer Schriftsteller 1 {(lothi 1905) p. 30—31.
Wallies, Maximilianus: De fontibus Topicorum Ciceronis. Dissert. inaug. halensis.
(BeroUni: Mayer & Müller) 1878. (1 Bl., 48 S.) 8. M. 1.
328 Scrlptores latiiii. D. M. Tullius Cicero.
M. Tullius Cicero.
Walter, Josephus: M. T. Ciceronis philosophia moralis. TuUii ipsius, quam
maxime poterat, verbis ad viam quandam et rationem revocabat J. W. Praqae:
H. Merctj 1878. (1 Bl., 130 S., 2 ßl.) 8. M. 2.
Erschien bis p. 99 mit ganz unverändertem Teste zuerst in den zwei Pro-
grammen des Gymnasiums der Kleinseite von 1877 und 1B78.
— ... Pars altera. Progr. des Staats-Real- u. Ober-Gyran. Mies. Prag 1879.
(S. 3—26). 8.
— . . . Pars altera. Sectio II. Ebenda 1880. (S. 3-21). 8.
— . . . Sectio III. Ebenda 1881. (S. 25—53). 8.
— . . . Sectio IV. Ebenda 1882. (52 S )
— . . . Sectio V. Progr. des Gymn. Böhm. -Leipa 1883. (4C S.) 8.
Was, H.: Ad Ciceronem [de rep. II 29. 51]. In: Mnemosyne 14 (1886) p. 444.
Weber, Eduard Otto: Quibus de causis Cicero post libros de oratore editos etiam
„Brutum" scripserit et „Oratorem". Progr. der Realschule II. O. Leisnigl880.
(9 S.) 4.
Weber, Heinrich: Ueber die Quellen der Rhetorica ad Her. des Cornificius. 1886
siehe: Cornificius.
Weber, Johannes: Zu Cicero de domo [:i8. 101]. In; Philologus 4-3 (1834) p. 545-546.
Weber, Max: Gleiche Metaphern im Deutschen und Lateinischen aus Ciceros
Briefen gesammelt von M. W. Progr. der Lateinschule Frankenthal 1887.
(35 S.) 8.
Wecklein, Nikolaus: Cicero tusö. disp. V c. 36 § 104. In: Philologus 43(1884) p. 677.
Weidner, Andreas: Zur Kritik der rhetorischen und philosophischen Schriften
Ciceros. In : Philologus 38 (1879) p. 63—90.
— Zu Cornificius. 1879 siehe: Cornificius.
— Zu Cicero [Ac. II 10. 30]. In: Philologus 38 (1879) p. 125.
— Adversaria tuUiana. Progr. des Gymn. Dortmund 1885. (S. 3—14). 4.
Cato 24. 26. 31. 84 Lael. 53. Mur. 3. 9. 26. Pison. 7. 11. 14. 43. 47. 59. 70.
Plane. 13. 22. 33. 88. 89. 102. Sest. 2. 1.5. 77. 81. 107. Verr. II 109. IV 42.
103. 119. V 28. 29. 44.
— Zu Ciceros Sestiana [§ 69]. In: Jahrbücher für classische Philologie 135 (1887)
p. 475—476.
Weil, Henri: Ludis praetextam ponere [Cic. fam. X 32]. In: Revue de philologie 1
(1894) p. 153-154.
— Remarques sur des textes d'Horace [Ars. p. 251 sqq.] et de Ciceron L'le orat.
III 185]. Ebenda 19 (1895) p. 20—23.
Weise, F. Oskar: Die klassische Sprache Cäsars und Ciceros. 1909 siehe: Caesar.
— 'O diixiuoc /.öyu; KulauOdc y.u't Kixifjwroc. 1905 siehe ebenda.
— The classical language of Caesar and Cicero. 1909 siehe ebenda.
Weissenliorn , Edmund: Gedankengang und Gliederung von Ciceros Laelius.
Progr. des Gymn. Mnhlhamdi: (HdnHrhshoft ii ) 1882. (S. 3—13'. 4. M. —.40.
Weissen fei s, Oskar: Die Bedeutung von Ciceros rhetorischen Schriften für die
Schule. In : Zeitschrift für das Gymnasialwesen 43 (1889) p. 321—344. Wieder-
holt in des Verf. Kernfragen des höheren Unterrichts N. F. (Baiin 1903)
p. 213—245.
— Einleitung in die Schriftstellerei Ciceros und in die alte Philosophie. 1891 siehe
oben p. 258.
— Cicero als Sehulschriftsteller. Leipzig: It. (1. Tiuhmr 1892. (XV S. , IS. ung.,
319 S.) 8. M. 4.
— Einleitung in die rhetorischen Schriften Ciceros . . . 1893 siehe oben p. 269.
Wermuth, Carolus: Quaestiones de M. Tullii Ciceronis epistularum ad M. Brutum
libris novem. Dissert. inaug. Basileae 1887. (40 S.) 8.
Werth, Alfred: De Ciceronis et Senecae locis aliquot. In: Schedae philologae
H. Usener a sodalibus seminarii regii bonnensis oblatae (Bonnat 1891) p. 35 — 46.
I. Ad Ciceronem: Paradoxa I 7. V 34. 39. VI 4ij. de rep. I 47. 71. II 6. 11-
Acad. post. I 2. 8. Top. III 14. XX 74. XXV 95. II. Ad Senecam: de
benef. I 3. 3. I 10. 2. III 10. 3. III 12. 3. V 19. 1. VI 19. 2. VII 4. 3. VII 28.
3. de Clement. I 26. 1.
Wichmann, Oskar: Zu Ciceros Rede gegen Catilina [1 1]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 129 (1884) p. 74.
Wiegand, Wilhelm: Aehrenlehre der Kritik und Erklärung der drei Bücher
Cicero's de natura deorum, nebst einem Nachwort über dessen Verdienste um
die Philosophie überhaupt. In: Zeitschrift für Philosophie und philosophische
Kritik N. F. 79 (1881) p. 211-226.
Wilkins, Augustus Samuel: On a MS. of Cicero's De Oratore and Orator in
St. John's College, Oxford. In: Proceedings of the Cambridge philologioal
Society. Lent terra, 1882 p. 1—2.
M. TuUius Cicero. 329
M. TuUius Cicero.
Wilkins, Henry Musgrave: Translations from Caesar and Cicero . . . 1886 siehe:
Caesar.
Will mann, Hermann: Ein Brief Cicero's (ad fam. V 12). — M. Cicero seinem
lieben L. Lucceius, dem Sohne des Quintus. In: Bormanno gratulantur collegae
Gynin. Halberstadt 1883 p. 7—13.
Wirz, Hans: Der Perduellionsprocess des C. Rabirius. In: Jahrbücher für classische
Philologie 119 (1879) p. 177—201.
Wlassak, Moriz: Römische Processgesetze. Ein Beitrag zur Geschi<;hte des
Formularverfahrens. 2 Abteilungen. Liipzig: Ditnclio- £• HitmfiluflS'iS. 1891. (XI,
276 S. ; XXIII, 387 S.) 8. M. 6. 9.
Erste Abt. 2. Cap. Das Processrecht der Lex Aebutia. (F. 58—166). 2. Cap.
8 6. Gaius und Gellius (P. 58—62). S 7. Die Schriftformel ohne Legisactio
bei Cicero. (P. 62 — 72). 3. Cap. Die Julischen Gesetze und der Process
nach der stadtrömischen Gerichtsordnung des Augustus. (P. 167 — 276).
§ 13. Julische Gesetze des Dictators Caesar. (P. 167-173).
Wölfflin, Eduard: Cic. ad Att. 14. 12. 1. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 17).
— Zu Cicero epist. V 12. In: Hermes 22 (1887) p. 492—193.
— Tresviri, treviri [Cic. ad fam. VII 13. 1]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 9 (1896) p. IH.
Wollner, David: Die von der Beredsamkeit aus der Krieger- und Fechtersprache
entlehnten bildlichen Wendungen in den rhetorischen Schriften des Cicero,
Quintilian und Tacitus. Progr. der Studienanstalt Landau 1886. (44 S.) 8.
Wrampelmeyer, Hermann: Codex Helmstad. n. 304 primtim ad complures,
quas continet, Ciceronis orationes collatus. Pars IV. Progr. des Gymn.
Clausthal. (Hannover: Srhnwrl u. r. SteffM) 1878. (23 S.) 4. M. 1.50.
— Codex wolfenbuttelanus no. 205 primum ad complures Ciceronis orationes collatus.
Pars V. Progr. des Gymn. Clausthal 1880. (Hinmovir: Schmorl und v. Su/elil).
(48 S.) 4. _ M. 2.
— Codex Helmstad. n. 304 . . . Pars VI. Addita sunt complura de cod. Cic. epist.
ad famil. adhuc inco^nitn. fJbenfl't 1881. (16 S.) 4. M. 1.20.
Wünsche, August: Der Midrasch Kohelet und Cicero's Cato Major. In: Zeit-
schrift für die alttestamentliche Wissenschaft 3 (1883) p. 126-128.
Wuest, Georg: De clausula rhetorica quae praecepit Cicero quatenus in orationibus
secutus Sit. Dissert. inaug. Argen torati 18 U. (102 S.) 8. Auch in: Disser-
tationes philologicae argentoratenses selectae 5 (1881) p. 227 — 328.
Wurzer, Romuald: De Cicerone tragoediae romanae iudice. Progr. des Gymn.
Czernowitz. fWiai itnrl Ldpzif/: Pirlil(r-sVr/fir, iind Sohn) ^85. (S. 3— 361. 8. M. — .80.
Zäk, Antoninus: De causa orationis pro lege m milia. Progr. des Gymn. Reich en au
(Böhm.) 1880. (S. 3—15). 8.
Zama, Cezar: Trafos biographicos e politicos dos Tres Grandes Oratores da
antiguidade. 1896 siehe B : Deniosthenes.
Zarncke, Eduard: Aus Murbachs Klosterbibliothek anno 1464. In: Commentationes
in honorem Guilelmi Studemund (Sh-nsshnrff 1889) p. 181—209.
Darin: Ciceros grammatische Schrift. Der Dichter Olybrius.
Ziegler, Leo: Zur Textkritik des Scholiasta bobiensis. In: Hermes 31 (189"))
p. 19—69. 278—307.
Ziehen, Julius: J]phemerides tullianae rerum inde a XVII m. Martii 49 a. Chr.
usque ad IX m. Augusti 48 a. Chr. gestarum. Dissert. inaug. bonnensia.
Budapestini 1887. (55 S.) 8.
— Cicero im Bürgerkriege. In: Berichte des Freien Deutschen Hochstiftes zu
Frankfurt am Main N. F. 9. Jahrg. 1893 p. 92-98.
— Zu Cicero ad Quintum fratrem III 1. In: Rheinisches Museum für Philologie
51 (1896) p. 162—163.
— Textkritisches zu Ciceros Briefen, f^benda p. 589 — 595.
Ziehen, I,udwig: Ad Ciceronis de re publica libri II g 18. In: Schedae philologae
H. Usener a sodalilius seminarü regii bonnensis oblatae (Bontme 1891) p. 138 — 144.
Zielinski, Thaddaeus: Curae tullianae. Pars prima In M. Tulli Ciceronis
orationes a Quinctiana ad Verrinam ultimam animadversiones criticae. [Separat-
abdruck aus der russ. philol. Rundschau]. Moskau 1893. (22 .S.) 8.
— De appendice vaticana observatiunr-ula fCic. ad Att. II 23. 3]. In: Eos 1 (1894)
p. 129.
— Verrina. (Chronologisches. Antiquarisches. Juristisches). In: Philologus .52
(1894) p. 24S-294.
Zimmermann. Emil: De epistulari temporum usu eiceroniano quaestiones
granimaticae. 4 partes. Progr. des Gymn. Rastenburg. (Idpmq: 0. Furh)
1886-1891. 4. M. S.60.
I. 1886. (25 S.) M. -.80. II. 1887. (31 S.) M. 1.
III. 1890. (3i S.) M. 1. IV. 1891. (23 S.) M. -80.
330 Scriptores latiui. D. M. Tullius Cicero — Claudius Claudianus.
M. Tullius Cicero.
Zingerle, Anton: Cic. in Verr. IV 3. 3. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 17).
— Cic. off. I 29. 10t. Fr. Mur. c. 2 S 3. 1887 siehie ebenda.
Zöchbauer, Franz: Zu Ciceros Büchern de divinatione. Progr. des Realgymn.
Hern als 1877. 1878. (32, 8 S.) 8.
l^nintUS Cicero. Quintl Ciceronis fcarmen de XII .signis] reeensuit Alexander Riese.
1870. -1906 in: Anthologia latina I 2 Nr. 64;i.
Q. Ciceronis versus quidam de XII signis edidit Carolus Fridericus Wilhelmus Mu eil er
in: M. Tulli Ciceronis scripta III 1 {IJpsiat 1896) p. 578.
Kpistula C^. Ciceronis de petitione ad M. fratrem edidit Carolus Fridericus Wilhelmus
Mu eller ihkhiii p. 562—577.
CJuintu.s Cicero, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens. 188o
(p. 21).
On Standing for the consulship adressed by Quintus t^icero to bis brothtT. Liter.illy
translated . . . by Charles Duke Yonge. (1853) 1887 siehe: Opera philosophica (p. 279).
Baehrens, Emil: Ad Cijuintum Ciceronem. In des Verf. Miscellanea critica
((Jroniugdt 187S) p. 13-32.
Beltrami, Achilles: De comnientariolo pietitionis Q. TuUio Ciceroni vindicando.
In: Annali della r. scuola normale superiore di Pisa 15 = Filosofia e filologia 9
(1892). (75 S.) 8.
Gentile, Iginio: II fratello di Cicerone. In: La Kassegna settimanale 8 (18811
Nr. 190 p. 119-123.
Giri, Giacomo: II suicidio di T. Lucretio . . . 1895 siehe: Lucretius.
Hendrickson, George Lincoln: On the authenticity of the conimentariolum
petitionis of Quintus Cicero. In: The american Journal of philology 13 (1892)
p. 200-212.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Ciceron. (1869) 1900 siehe: M. Tullius Cicero.
Tyrrell, Robert Yelverton: The lettres of Quintus Cicero. In: Hermathena 3
(1879) = Nr. 5 (1877) p 40—59.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C. : Collectiones (p. 15).
Lt. CinciUS, s. Jurisprudentiae anteiustinianae quae supersunt. In usum niaxime
academicum composuit, reeensuit, adnotavit Philippus Eduardus Huschke. Editio V.
(Lip><hu 188 i) p. 84-90. Editio VI. Vol. 1 (1908) p. 24—32.
L. Cincius, s. Jurisprudentiae antehadrianae quae supersunt edidit Pranciscus Petrus
Bremer. Pars prior {Lijisnie 1898) p. 252—260.
L. Cincius Alimentus. Bader, Joannes; De Diodori rerum romanarum
auctoribus. 1890 siehe B.: Diodorus siculus.
C ii elvi US Cinna, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C: Poetae.
Schwabe, Ludwig: Der Tod des Dichters Helvius Cinna. In: Philologus 47 (1889)
p. 169—170.
Traube, Ludwig: De Arateis. In: Abhandlungen aus <lem (jebiet der klassischen
Alterthums -Wissenschaft. Wilhelm von Christ zum 60. Geburtstag dargebracht
von seinen Schülern (Miiiirlin) 1891) p. 372—374.
Citerius Sidonius. Carmen. Reeensuit Alexander Riese. 1869. ■■'lS!t4 in : Antho-
logia latina I 1 Nr. 393.
Clandiuis Claudianus. Claudii Claudiani carmiua. Reeensuit Ludovicus
Jeep. 2 voll. lApskic: B. G. Teubner 1876. 1879. 8. M. 20.40.
Vol. I. Carm. I— XXIV. 1876. (LXXXI, 1 S. ung., 265 S., 1 S. ung.) M. 8.40.
n II. Carm. XXV— XXXVII et carmina minora. Accedunt nonnulla aliorum
carjnina quae in mss. Claudiani leguntur. 1879. (CLIX, 1 S. ung., 259 S.) M. 12.
Claudii Claudiani carmina reeensuit Theodorus Birt. Accedit appendix
vel .spuria vel suspecta coutinens. [Monumenta Germaniae historica.
Auctorumantiquissiniorum tomus X]. Berolhii: Weidmann 1892. (CCXXX,
610 S., 1 BI.) 4. M. 30, Schreibp. 38.
Claudii Claudiani carmina recognovit Julius Koch. Li2>^iae : B. G. Teubner
1893. (LXI S.. 1 BL, 346 S.) 8. M. 3.60.
Enrico Lugetti. De hello gildonioo di Claudio Claudiano ... 1896 siehe unten die
Übersetzungen.
Clavidii Claudiani de Raptu Proserpinae libri III reeensuit et variis
lectionibus auxit Vincentius Lanfranchius. Augustae Taur. ex off.
ascet. sales. 1884. (40 S.) 8. L. —.40.
Claudius Claudianus. 331
Claudius Claudianvis.
II Ratto di Proserpina di Claudio Claudiano con commenti, critica e
traduzione in versi per Luigi Garces de Diez [wohl Diaz]. Messina:
Tip. frat. Messina lg89. (605 S., 1 Bl.) 8. L. 5.
Claudianus, s. Anthologia latina recensuit Alexander Kiese. 12 (1870. -1906).
Claudianus, s. The palaeographical Society. 1873—1883 (C: CoUectiones p. 2).
Claudianus, s. Anthologia graeea edidit Hugo St ad tmuelle r. 1894. 1906.
Claudien, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Reinach. 1895. (I 1 p. 67).
Anthologie des poetes latins . . . par Adolphe Waltz. (1896) 1908 siehe C: Poetae (p. 24)'
Claudio Claudiano. Version! di Ugo Antonio A m i c o. II Ratto di
Prosex'pina. Le Nozze di Paliadio e Celerina. ün epigramma. Palermo:
L. Pedone Lauriel (1877) 1881. (88 S.) 8. L. 2.
Enrico Lugetti. De bello gildonico di Claudio Claudiano poeta latino
del quinto secolo. Versione. Livorno : S. Belforte (0 Cu. 1896. (58 S.) 8.
Epitalamio per le nozze di Onorio e Maria . . . versione di Eugenio Donadon i. 1896
siehe : La guerra getica.
Epitalamio di Paliadio e Celerina recato in volgare da Ottaviano
Targioni-Tozzetti. Livorno : Vigo 1879.
Per nozze Rignano-Sanguinetti.
La Calamita. Idillio di Claudio Claudiano. Versione di Ottaviano
Targioni-Tozzetti. Livorno: Tip. di Fr. Vigo 1879. (10 S.) 8.
Per le nozze del prof. dott. Pietro Vigo con Lori Beghe.
L'epigramma di Claudiano De sene veronensi. [Versionedi] Francesco Cipolla. 1893 — 1894
siehe unten die Erläuterungen.
La Fenice di Claudio Claudiano. Volgarizzamento di Tomaso Caudiosi
[Napoli 1671]. Padorn: Tip. fr. Galliwi 1894. (20 S.) 8.
Pubblicato da Cesare Cimegotto per le nozze Danieli-Bertoli.
Claudio Claudiano. La guerra getica. Epitalamio per le nozze di Onorio
e Maria. Studio e versione di Eugenio Don ad oni. Palermo: A. Beher
1896. (112 S.) 8. L. 2.50.
II Ratto di Proserpina di Claudio Claudiano volgarizzato da Giuseppe
Mor solin, con note. Trapani: Tip. P. A. Rizzi 1882. (81 S.) 8. L. 1.
II Ratto di Proserpina di Claudio Claudiano . . . traduzione in versi per Luigi Garces
de Diez [Diaz]. 1889 siehe oben die Ausgaben.
Amico, Ugo Antonio: 11 Ratto di Proserpina di Claudio Claudiano con commerti,
critica e traduzione in versi per Luigi Garces de Diaz. [Recensione|. Ciiltanissctla:
Uff. tip. B. I'unturo 1891. (10 S.) 8.
Arens, Eduard: Quaestiones claudianeae. Dissert. inaug. Monasterii Guestf.
[Leipzig: G. Fock) 1894. (42 S.) 8. M. 1.20.
I. De carminibus, quibus inscribi solet De consulatix Stilichonis. II. S. Hiero-
nymus quatenus Clavidiani carmina legerit. III. Claudianus num l'uerit
christianus.
— Claudianea. In: Jahrbücher für classische Philologie ^5'i (1896) p. 430—432.
— Claudian, Christ oder Heide? In: Historisches Jahrbuch im Auftrag der Görres-
Gesellschaft herausgegeben 17 (189o) p. 1—22.
Baehrens, Ferdinand: (Quaestiones claudianeae. Dissert. inaug. Monasterii
1885. (35 S., 1 S. ung.) 8.
In Rufinum. De bello pollentino. De VI consulatu Honorii. De raptu Proserp.
Gigantomach.
Bar CO, Giovanni Battista : Un codice del secolo XV contenente il carme di Claudiano
„in Rutinum'-. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 9 (1881) p. 551— 5Ö5.
Bi rt , Theodor: De moribus christianisquantum Stilichonis aetate in aulaimperatoria
occidentali valuerintdisputatio. Ind.lect. aest. Marbu rgi 1885. (S. III— XXIII). 4.
— Verbalformen vom Perfektstamme bei Claudian. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 4 (1887) p. 5S9— 594.
— Zwoi politische Satiren des alten Koni [Claudian. in Eutrop. — Lucilius 26].
1888 siehe C. : Poetae satirarum.
— De velis iudaeis [Claudian. Eutrop. I 357]. In: Klieinisches Museum für Philologie
45 (1890) p. 491-493.
Boi ssier, Gaston: [^e poete Claudien. In des Verf. La fin du paganisme 2 (ftim
1891) p. 274—293. 6« edition. 1909.
B 0 n n 6 1 , Max : Sur Claudien, Epigramme 2. In : Revue de philologie 2 (1878) p. 176.
332 Scriptores latini. D. Claudius Claudianus.
Claudius Claudianus.
Buecheler, Franz: Claudianus et Luxorlus in antholog. Ries. n. 350. 1880 siehe
C: Poetae.
— Lydus de mag. I 47 p. 159 de Claudiano poeta. 1884 siehe A. : Poetae epici.
C errat o , Ludovicus: De Claudii Claudiani fontibus in poemate de raptu Proserpinae.
[Aus: Rivista di filologia e d'istruzione classica 9 (1881) p 273 -395]. Torino:
H. Lufsrlur. 8. L. 3.
— Aniniadversiones eriticae in Cl. Claudiani poema de raptu Proserpinae. Augustue
Tauriu. tx of. V. Buiui 1882. (59 8., 1 S.Jungez.) 8.
Chatelain, Emile, et Pret, C. A. : Fragments de scholies sur Claudien. In:
Revue de philologie 8 (1884) p. 81—99.
Cipolla, Francesco: L'epigramma di Claudiano De sene veronensi. In: Atti d. r.
Istituto veneto di scienze, lottere ed arti. Ser. VII 5 (1893—1894) p. 117.1-1181.
— Aucora due parole sull' epigramma di Claudiano De sene veronensi. Ebenda 6
(1S94— 1895) p. 53—55.
Cocchia, Enrico: De Claudii Claudiani patria deque carminibus quae „de tertio
consulatu Honorii" ac „de IV consulatu Honorii" vulgo inscribuntur. Niiptdi:
V. Moranv 1882. (31 S.) 8. Überarbeitet in des Verf. Studj latini {Napuli 18S3)
p. 51-88.
Donadoni, Eugenio: Claudio Claudiano. La guerra getica. Epitalamio per le
nozze di Oiiorio e Maria. Studio e versione. 1896 siehe oben die Übersetzungen.
Ellis, Robinson: Ad Claudiani carmina minora. In: Philologus 54 (1895) p. 5!'8.
Ettig, Gotthold: Ein vergessener Dichter. Progr. des Gymn. Zittau. (S. 3— 8). 8.
Günther, Carolus: De Claudii CÜaudiani comparationibus. Dissert. inaug. erlang.
et Progr. des alten Gynin. Regensburg. 1894. (37 S.) 8.
Güthling, Otto: Claudianus (1885 — 1889) siehe: Ausonius. Siehe auch L. Jeep.
Gustaf SS on, Fridolfus: Claudianea [Kapt. Pros. 14.6.73.101. II 24]. In: Rheinisches
Museum für Philologie 33 (1878) p. 480 -481.
Halbertsma, Tjalling: Ad Claudianum [De hello Gild. 437] siehe A. : Poetae.
Haverlield, Francis: Claudian. rapt. Pros. 2. 317. 18S5 siehe B. : Sophoeles.
— Scholia on Claudian. 1888 siehe C. : CoUeetiones (p. 9).
Heck, Konrad Fiiedrich: De vita Claudii Claudiani poetae. Progr. des Progymn.
Donaueschingen. Tübingen 1891!. (23 S.) 4.
Hos i US, Carl: Claudianus. Code.x monacensis. 1891 siehe C. : Poetae.
Jeep, Ludwig: Nachträge zu dem Jahresbericht [O. Güthling's] über Claudianus.
1895 siehe C: Poetae epici.
Koch, Julius: De codioibus cuiacianis quibus in edendo Claudiano Claverius usus
est. Dissert. inaug. Marpurgi Catt. 1889. (1 Bl., 02 S.) 8.
— Claudian und die Ereignisse der Jahre 395 bis 398. In: Rheinisches Museum
für Philologie 44 (1889) ^p. 575—312.
— Claudianea. In: Philologus 49 (1890) p. 507—570. 744-748.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : CoUeetiones (p. 10).
Ludwich, Arthur: Zur griechischen Gigantomachia Klaudians. In: Rheinisches
Museum für Philologie 36 (1881) p. 3U4-308.
— Klaudianos A. P. V 86. 1886 siehe B.: Anthologia.
Maguire, Thomas: Claudian. in Ruf. I 65. 6, in nupt. Honorii et Mariae 106—108.
1887 siehe B. : Aeschylus.
Manitius, Ma.x: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1890
siehe C. : Poetae.
Masetti, Arcturo: De Claudii Claudiani Raptu Proserpinae disputatio. Ihmoiiiin :
I.ittir. formts (xpr. Mairffgidiins 1894. (11 S.) 8.
M uellner, Carolus: De imaginibussimilitudinibusque, quaein Claudiani carminibus
inveniuntur. In: Dissertationes philologae vindobonenses 4 (1892) p. 99 — 203.
Paucker, Carl: De latinitate Claudiani poetae observationes. In: Rheinisches
Museum für Philogie 35 (1880) p. 536—605.
Pawlikowski, Joannes Ma.x: De Claudiani codice cracoviensi P commentatio
critica. In: Rozprawy i sprawozdanta z posiedzen wydzialu fllologicznego
akademii umiejptnosci 12 {h'riibnt 1887) p. 193 — 267.
Polkowski, Ks. J. : Kodeks rzymskiego poety Klaudyana z XII wieku. In:
Rozprawy i sprawozdania z posiedzen wydzialu fllologicznego akademii umie-
j^tnosci 9 (Kfuhtu 1882) p. 360—369.
Postgate, John Percival: A Supplement to the apparatus criticus of Claudian.
In: The Journal of philology 23 (1895) p. 202-201.
Purgold, Karl: Archäologische Bemerkungen zu Claudian und Sidonius. Gotha:
Fr. A. PirtlKS 1878. (1 Bl., 120 S.) 8. M. 2.
Rossberg, Conradus: De Dracontio et ürestis quae vocatur tragoediae auctore
eorundem poetarum Vergilii Ovidii Lucani Statu Claudiani imitatoribus. 1880
siehe: Dracontius.
Claudius Claudianus — Claudius Caesar. 33B
Claudius Claudianvis.
Silbbadini, Remigio: Salhistius [Sallustiana Ponipei ad senatum epistula],
Ovidius [Fasti], Plinius [Codices epistularum anibrosiani], Germanicus [ArateaJ,
Claudianus [Raptus Proserp. Quae ex Horatio et Virgilio in raptu Proserpinae
deprompta occurrant] cum novis codicibus conlati atque emendati. In: Museo
di antichita classica 3 (1890) Sp 69-122.
Schneider, Max: Curae eriticae in epicos graecos. 1891 siehe A. : Poetae epici.
Seeck, Otto: Cilaudian de cons. Fl. Mallii Theodori .58. In : Hermes 19 (18F4) p. 164.
Stoecker, Ernst: De Claudiani poetae veterum rerum romanarum scientia quae
sit et unde fluxerit. Dissert. inaug. Marpurgi Catt. (Lrpsuic G. f'ork) 1889.
(1 Bl., 97 S , 1 S. ung.) 8. M. 1.60.
I. De Ennio. 11. De Livio eiusque asseclis. III. De Sallustio. IV. De Tacito.
Toynbee, Paget: Was Dante aequainted with Claudian? In: The Academy 44
(1893) p. 488-489.
Trump, Friilericus: Oliservationes ad geiiiis dicendi Claudiani eiusque imitationem
vergilianam speefantes. Dissert. inaug. halens. Vratislaviae 1887. (64 S.) 8.
Vahlen, Johannes: Claudian. Rapt. Pros, tll 297—299. 1880. 1907 siehe C: Poetae.
d e Winterfei d , Paulus: Claudiani Raptus archetypon. 1895 siehe C: Collectiones
(p. 1').
Unger, Georg l'riedricli: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: Collectiones (p. 15).
Claudiaiiiis Mamertus. Claudiani Mamerti opera. Praecedit Fausti
Epistula contra quem tres hos libros Claudianus conscripsit. Recensuit
et commentario critico instruxit Aiigustus Engelbrecht. 1885 siehe
C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 11).
Engelbrecht , August: Untersuchungen über die Sprache des Claudianus Mamertus.
[Aus: Sitzungsberichte iler philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie
der Wissenschatten IKI (Jahrg. 1885) p 423—542]. W/e«; (C (lirohl's Svhn) 1886.
(121 S ) 8. M. 1.80.
I. Allgemeine Charakteristik der Sprache Claudians. Bewusste Nachahmung
des Apuleius bei Claudian. Archaische Worte bei Claudian. Stilähnlich-
keit des Claudian und Sidonius. II. Specielle Eigenthümlichkeiten der
Sprache Claudians. A. Üliiudinjis ümti tlQtifiira. B. Singulare Bedeutungen
oder Constructionen einzelner Worte bei Clatidian. III. Kritische und
exegetische Bemerkungen.
Harnack, Adolf: Der falsche Theophilus und Claudianus Mamertus. ]&8j siehe
B. : Theophilus Antiochenus.
de la Broise, Rene: Mamerti Claudiani vita eiusque doctrina de anima hominis.
Thesis. Paris: lUtuux-Brai) 1890. (XXV, 221 S., 1 Bl.) 8. Fr. 5.
Kiinsch, Hermann: Zur Kritik und Erklärung des Claudianus Mamertus. In:
Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie 30 (1887) p. 480—487.
Schulze, Martin: Die Schrift des Claudianus Mamertus Presbyters zu Vienne
über das Wesen der Seele (de statu animae). Inaug. - Dissert. von Leipzig.
Dresden 1883. (1 Bl., 85 S., 1 S. ung.) 8.
Weyman, Carl: Studien zu Apuleius und seinen Nachahmern. 1893 siehe:
Apuleius.
Claudius. Claudii de luna. Recensuit Alexander Ri ese. 1870. äl90o in: Anthologia
latina I 2 Nr. 723.
Claudii ad lunani. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 (Lipsine
1881) p. 163—164.
Tl. Claudius BalbllluS. Fragmentum recensuit Ilermannus Peter in: Histori-
corum romanorum fragmenta (JApftiuc 1883) p. ;-04 — .30.'>.
Claudius Caesar. Edictum Claudü de civitate Anaunorum a. 46 p. C. edidit
Carolvis Georgius Bru ns in: Fontes iuris roniani antiqui' 1 (2'(t'«/(p'"< 1909) p. 253 — 254.
Edictum C^laudii de civitate Anaunorum, a. 4'l. Edidit Ilermannus Dessau in: Inscrip-
tiones latinae selectae 1 {lifi-olini 1892) Nr. 200.
Edit de Claude sur la condition des Anauni et des populations voisines (an 46 apres J.-C.)
In: Textes de droit romain publiös et aniiotes par Paul Prödörie Girard''^ (/V«m 1895)
p. 154-1.55.
Imperator Tiberius Claudius. Historiae fragmenta. Recensuit Hermannxis Peter in:
Historicorum romanorum fragmenta {lipsitif 1883) p. 294 — 296.
Orationes Claudii de decuriis iudicum et deaccusa fori buscoörcendis edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 1 (Tiihhigae 1909) p. 198-200. Cf. Tiudovicus
Mitteis in Hermae 32 (1897) p. 6?9— 644.
Aus der Rede des Kaisers Claudius über das ius bonorum der Gallier. In: P. Cornelius
Tacitus erklart von Karl Nipperdey. 2 (BirJin 1852. 1908«) p. 317-321.
.SC. Claudianum (oratio Claudii) de iure bonorum Gallis dando a. 48 edidit Carolus
Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 1 (Tuh/iu/fif 1909) p. 195 — 198.
334 Scriptores latini. B. Claudius Caesar — M. Cluvius Rufus.
Claudius Caesar.
C'laudii iniperatoris oratio super civitate Gallis donanda. In: Cornelii Taciti opera
(Annales livres XI— XVI) par Emile Jacob {F\ir/s 1877. 1885'^).
Table de Claude. In: Musee de Lyon. Inscriptions antiques par Auguste A lim er et
Paul Dissard 1 (l.i/un 1888) p. 58—108, 1 Table. Mit Übersetzung ins Französische
unter möglichster Benutzung der von F. Valien t in.
Senatus consultuin claudianum (oratio Claudii) de iure bonorum Gallis dando , a. 48.
Edidit Hermannus Dessau in: Inscriptiones latinae selectae 1 {Btroiini 1892) Nr. 212.
[Traduction de la Table de Claude] par Florian Valien t in. ,In : Bulletin epigraphique
de la Gaule 2 (1882) p. 300 — 302. Eine weitere Übersetzung von Paul Dissard in:
Catalogue sommaire des Musees de la ville de Lyon 1887 p. 92 ss.
Baring-Gould, Sabine: Claudius. In d. Verf. The tragedy of the Cesars 2
(LoHih.n 18921 p. 54—157.
Dissard, Paul: Deoouverte de la Table de Claude. In: Bulletin epigraphique de
la Gaule 2 (1882) p. 298—300.
Hirschfeld, Otto: Oratio Claudii. 1881 siehe C: CoUectiones (p. 9). In das
Französische übersetzt u. d. T. :
— Discours de Claude. In: Bulletin Epigraphique de la Gaule 2 (1882) p. 3—4.
Mit Bemerkung von Florian Vallentin.
Kindelmann, Thomas: Utrum litterae, quae ad Claudium Tiberium imperatorem
apud Josephum referuntur, ad eum referendae sint necne quaeritur. 1884 siehe
B. : Josephus.
Rein ach, Theodore: L'empereur Claude et les antisemites alexandrins d'apres
un nouveau papyrus. 1895 siehe B. : Papyri.
Kitschi, Friedrich: Zur Rede des Kaisers Claiidius. (1854). In des Verf. Opuscula
philologica 4 (Lfpxim 1878) p. 751—756.
Schmidtmayer, Rudolf: Die Rede des Kaisers Claudius über das ius honorum
der Gallier bei Tacitus ann. XI 24 und die wirklich gehaltene Rede. In: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 41 (1890) p. 869—887.
Wilcken, Ulrich: Alexandrinische Gesandtschaften vor Kaiser Claudius. 1895
siehe ß. : Papyri.
Zingerle, Anton: Livius [IV 3. 2 flf.J und Claudius [Tac. ann. XI 24J. 1887 siehe
C: CoUectiones (p. 17).
Claudius Mamertinus siehe: Mamertinus.
M. Claudius Marcellus siehe: Marcellus.
Q. Claudius Quadrigarius. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in:
Historicorum romanorum fragmenia {Lijimif 1883) p. 136 — 151.
Bader, Joannes: De Diodori rerum romanarum auctoribus. 1890 siehe B.: Diodorus
sicvüus.
Cantarelli, Luigi: Gli annali greci di C. Acilio e l^. Claudio t^uadrigario. 1884
siehe B. : Acilius.
Holzapfel, Ludwig: Graecismen in den Annalen des Claudius Quadrigarius. In:
Jahrbücher für classische Philologie 151 (1895) p. 128.
Schmidt, Adolf M. A.: Zum Sprachgebrauch des Fabius, Piso, Claudius und
Antias. 1896 siehe : L. Calpurnius Piso Censorius Frugi.
Claudius S acerdos siehe: Sacerdos.
Cledonius. Cledonii ars grammatica [edita ab] Henrico Bert seh.
Dissert. inaug. Heidelbergae 1884. (IV, 64 S.) 4.
Nettleship, Henry: Cledonius p. 9 Keil. 1886 siehe C. : CoUectiones (p. 12).
Schellwien, Alfred: De Cledonii in Donatum commentario. Dissert. inaug.
RtgimoHti: ( W. Koch) 1894. (1 Bl., 64 S.) 8. M. 1.
(Paulus) Clodius. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiac 1883) p. 108.
C. Clodius Licmus. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lqisiae 1883) p. 271.
Holzapfel, Ludwig: L'opera storica di Clodio Licino. In: Rivista di storia
antica e scienze affini 1 (1895-1896) Nr. 2 p. 61—67.
Clodius TUSC US. Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C:
CoUectiones (p. 15).
M. Cluvius ßuiUS. Historiarum fragmenta recensuit Hermannus Peter in:
Historicorum romanorum fragmenta [LijisiiH 1883) p. 311 — 314.
Bellezza, Paolo: Dei fonti letterarii di C. C. Tacito . . . 1891 siehe: Tacitus.
Gercke, Alfred: Plinius und Cluvius in Tacitus' Historien. In des Verf. Seneca-
studien (Laiiziu 1895) p. 237—252.
— Cluvius Rufus. Ebenda p. 252 — 262.
Coelius Antipater — Columbanus. 335
Coelius Antipater. L. Coelü Antipatri belli poenici posteriori» relliquiae et
historiarum relliquiae edidit Wilhelmus Sieglin. 1880 siehe unten die Erläuterungs-
schriften.
L. Coelü Antipatri fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum romanorum
fragmenta {LipsÜK 1883) p. 98—108.
Gilbert, Otto: Die Fragmente des L. Coelius Antipater. [Aus: Jahrbücher für
classische Philologie 10. Suppl. (1878—1879) p. 3ii3— 470]. Ltiiizig: B. (!. Teuhtier
1879. (110 S.) 8. M. 2.
Mueller, Hermann Johannes: Coel. Antip. ap. Charis. inst. gr. I p. 126. 31. 1881
siehe: Anthologia latina.
Neumann, Karl Johannes: Wann schrieb Coelius Antipater? In: Philologus 45
(1886) p. 385—388.
Schmidt. Adolf M. A. : Zum Sprachgebrauch des L. Coelius Antipater. In: Serta
harteliana (Wich 1896) p. 205—208.
Sieglin, Wilhelm: Die Fragmente des L. Coelius Antipater. [Aus: Jahrbücher
für classische Philologie 11. Suppl. (1880) p. 1—92]. Idpzig: B. 0. Teubner. 8. M. 2.
Den ersten Teil bildet des Verf. Inaug.-Dissert. Die Chronologie der Belagerung
von Sagunt. Khaida 1878. (38 S.) 8.
Soltau, Wilhelm: Coelius und Polybius im 21. Buche des Livius. 1891—1893 siehe
B. : Polybius.
Sturm, Joannes Baptista: Quae ratio inter tertiam T. Livi decadem et L. Coeli
Antipatri historias intercedat. Dissert. inaug. Wir ceburgi 1883. (1B1.,54S.) 8
Unger, Georg Friedrich : Zu Coelius Antipater. In: Philologus -40 (11'381) p. 183— 186.
Zieliriski, Thaddaeas: Die letzten Jahre des zweiten punischen Krieges. Ein
Beitrag zur Geschichte und Quellenkunde. 1880 sielie A. : Scriptores historici.
Columbanus. Columbanus, s. Anthologia latina. Becensuit Alexander Riese 12
(Lipmu 1870. ^1906) Nr. 676. 689. 716.
Columbae sive Columbani abbatis Luxoviensis et Bobbiensis epistolae edidit Wilhelmus
Gundlach. In: Epistolae merowingici et karolini aevi 1 (Btruliiii 1892) p. 154 — 190.
Das Poenitentiale Columbani. Herausgegeljen von Otto Seebass. In: Zeitschrift für
Kirchengeschichte 14 (1894) p. 430-448.
S. Columbanus, De saltu lunae. E codice sangallensi 250. Saec. IX. Pag. 112 — 114.
Edidit Gabriel Meier in: Die sieben freien Künste im Mittelalter (Jahresbericht über
die Lehr- und Erziehungs-An.stalt des Benediktiner-Stiftes Maria-Einsiedeln 1887)
p. 30.
Gundlacli, Wilhelm: Ueber die Columban-Briefe. In: Neues Archiv der Gesell-
schaft für ältere deutsche Geschichtskunde 15 (1890) p. 497—526.
— Zu den Columban-Briefen. Eine Entgegnung [gegen O. Seebass p. 212 ff.J Ebenda
17 (1892) p. 425—429.
Hauck, Albert: Über die s. g. Instructiones Columbani. In: Zeitschrift für
kirchliche Wissenschaft und kirchliches Leben ti (1885) p. 357—364.
Hertel, Gustav: Anmerkung zur Geschichte (Jolumba's. In: Zeitschrift für
Kirchengeschichte 3 (1879) p. 145—150.
H u e m e r , Johann : Zu Columbanus und zur Anth. lat. 676 K. 1884 siehe : Anthologia.
Jachino, Carlo: Orazione in lode di s. Columbano abate, patrono della cittä di
Bobbio . . . Aloiniindna: anzzulti 1881. (17 S.) 8.
Manitius, Max: Zu Columbans Gedichten. 1889 siehe C: Poetae.
— Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter. 1890 siehe C. :
Poetae christiani.
Morin, Germain: Explication d'un passage de la regle de saint Columban relatif
ä Toffice des meines celtiques. In: Revue benedictine 12 (1895) p. 200—201.
Rossberg, Conradus: Columbaniis. 1880 siehe: Dracontius.
Schmitz, Hermann Joseph: Columban und sein angeblicher Einfluss auf das
Busswesen im fränkischen Reich. In: Archiv für katholisches Kirchenrecht 49
(1883) p. 3-21.
— Neue Beiträge zur Geschichte der Pönitentialbücher. 1. Ueber Columba von
Luxeuils Klosterregel und Bussbuch. 2. Randbemerkungen zu den Recensionen
des Werkes: „Die Bussbücher und die Bussdisciplin der Kirche. Ebenda 51
(1884) p. 3—46.
— Zu Columban's Klosterregel und Bussbuch. Ebenda 59 (1888) p. 209—223.
Seebass, Otto: Über Columba von Luxeuils Klosterregel und Bussbuch. Inaug.-
Dissert. von Leipzig. T)rts>hii: Höckner 1883. (66 S.) 8. M. 1..50.
— Zu Columba von Luxeuils Klosterregel und Bussbuch, In: Zeitschrift für
Kirchengeschichte 8 (1886) p. 4ö9-4fi5.
— Uober die Hand sohriiten der Sermonen und Briefe Columbas von Luxeuil. In:
Neues Archiv <Ur Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 17 (1892)
p. 243-259.
— Über die sogen. Instructiones Columbani. In: Zeitschrift für Kirchengeschichte
13 (1892) p. 513-5;i4.
33G Scriptores latiiii. D. Columbanus — Columella.
Columbanus.
Seebass, Otto: Ordo sancti Columbani abbatis de vita et actione monachorum.
Herausgegeben von O. S. Ebenda 14 (1894) p. 76—92.
— Über den Verfasser eines im Cod. Paris. 16361 aufgefundenen Briefes über die
christlichen Feste. Ebenda p. 93-97.
— Kegula monachorum s. Columbani abbatis. Herausgegeben von 0. S. Ebenda 15
(1895) p. 3G6— 386.
— Ueber die beiden Columba- Handschriften der Nationalbibliothek in Turin. In:
Neues Arohiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 21 (1896)
p. 739—746.
— Kegula coenobialis S. Columbani abbatis. Herausgegeben von O. S. In: Zeit-
schrilt für Kirchengeschichte 17 (1897) p. 215-234.
— Über die sogen. Regula coenobialis Columbani und die mit dem Pönitential
Columbas verbundenen kleineren Zusätze. Ebenda 18 (1898) p. 58—76.
S t o k e s , George Thomas : Ancient celtic expositors : St. Columbanus and bis library.
In: The Expositor III. ser. 9 (18S9) p. 460—472.
— Ancient celtic expositors: Columbanus and his teaching. Ebenda 10 (1889)
p. 136—150.
Vincent, Samuel: Saint Columban. These de la facultö de thöologie protestante.
l'aris: Jiiijir. H. Juarc 1887. (128 S.) 8.
Lucius Junius Moderatus Columella. Los doce libros de agricultura de
Lucio Junio Moderato Columela, nuevamente reimpressos con la
biografia del autor per Vicente T i n a j e r o. 2 tomos. Madrid : M. Ginesta
1880. _ (XCIII, 348, 828 S.) 4. Eis. 60, Ausland 64.
L. Juni Moderati Coluinellae opera quae exstant recensuit Vilelinus
Lvindströni. Upsaliae: Lmidiqvist. 8. Kr. 4.
Fase. I. Liber de arboribus qui vocatur. 1897. (X S., 1 Bl., 43 S.) Kr. 1.50.
„ VI. Rei rusticae liber decimiis (Carmen de cuitu hortorum). 1902. (1 Bi.,
•23 S.) Kr. 1.
„ VII. Rei rusticae liber undecimus. 1916. (1 Bl., 70 S.) Kr. 1.50.
[Columellae liber decimus. Edidit] Guilelmus Schroeter. 1887 in disseriatione infra
citata p. 17—40.
L. Junii Moderati Columellae rei rusticae Cepuricus de cuItu hortorum liber decimus
[edidit] Josephus Häussner. 1889 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Juni Moderati Columellae rei rusticae liber X recognitus a Johanne Percival Postgate.
1904, s. Corpus poetarum latinorum (p. 20).
Bienenzucht und Bienenkenntnis der Griechen und Römer im Altertum
nach Columella, bearbeitet von Becker. Mit Vorwort von Johann
Lzierzon. Nördlingcn: C. H. Beck' sehe ßuchh. 1891. (IV, 42 S.) 8. M. -.80.
Enthält die Übersetzung von Euch IX.
Amatucci, Aurelio-Giuseppe: D'un luogo di Cassiodoro che si referisce al „De
re rustica" di Columella. 1895—1896 siehe: Cassiodorius.
Barbaret, Vincent: De Columellae vita et scriptis. Thesis paris. Nmitiuci IS8T.
Dklmi: VIhz Vaattnr. (128 S., 1 Bl.) 8. Fr. 6.
Beaurredon, J.: li'economie rurale dans l'antiquite. 1896 -1898 siehe C. : Scriptores
rei rusticae.
Buecheler, Franciscus: Coniectanea. VI. Columella. 1882 siehe: Scribonius
Largus.
Guenther, Otto : Variarum lectionum capitula duo. 1888 siehe B. : Eusebius Paniph.
Häussner, Josephus: Die handschriftliche Überlieferung des L. Junius Moderatus
Columella (de re rustica). Mit einer kritischen Ausgabe des X Buches. Progr.
des Gymn. Karlsruhe 1889. (38 S., 1 Facs. von fol. 104» des cod. sangerm.) 4.
Helm reich, Georg: Zu Columella. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschul-
wesen 18 (1882) p. 193-194.
Ihm, Max: Excerpte aus Columella in einer Pariser Handschrift. In : Rheinisches
Museum für Philologie 48 (1893) p. 479—482.
Langlet, Valdemar: Ad Columellae codicem Sangermanensem qui vocatur. In:
Eranos. Acta philologica suecana 1 (1896) p. 86 — 94.
— Ad Columellae r. r. V, ], 1. Ebenda p. 187—188.
Lund ström, Vilhelm: Ein Columella-Excerptor aus dem 15. Jahrhundert. [Skrifter
utgivna af humanistiska Vetenskapssamlundet i Upsala III 6]. Vpauhi: Almqtist
& Wiksdls hoU.-uUkh. 1894. (17 S.) 8. Kr -.50.
— Emendationes in Columellam. In: Eranos. Acta philologica suecana 1 (1896)
r. 3^-47. 169— IcO. 2 (1897) p. 49-59. 4 (1900—1902) p. 181—186.
I. In Columellae de arboribus librum. II. Adnotationum in Columellae de
arboribus librum fasciculus alter. III. Adnotationum in Columellae de
arboribus librum fasciculus tertius. IV. Adnotationes in praefationem
libri decimi. V. Adnotationes in librum rei rusticae decimum.
Columella — Commodianus. 337
Columella.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Prosaiker im Mittelalter. 1889
siehe C. : Scriptores.
Prix, Franz: Sprachliche Untersuchungen zu Columella. Progr. des Landes-Real-
und Obergymn. Baden i. Ost. 1883. (S. 3—52). 8.
Schepss, Georg: Zu Columella, Julius Victor, Macrobius-Plinius, Mart. Capella
und Pseudo-Apuleius. In: Blätter für das Gymnasial-Schulwesen 32 (1896)
p. 404—408.
Schmitt, Joannes Christoph: De codice sangermanensi , qui continet L. Junii
Moderati Columellae de re rustica libros XIII. [Aus: Festschrift für Ludwig
Urlichs zur Feier seines 25,iähr. Wirkens an der Universität Würzburg p. 139—162].
Würzhurg: Stahd 1880. (24 S.) 8. M. —.60.
Schroeter, Guilelmus: De Columella Vergilii imitatore. Dissert. inaug. Jenae:
(Deistung) 1882. (40 S.) 8. M. —.80.
Sernagiotto, Raffaello: La viticoltura dei tempi di Christo secojido L. G. M. Colu-
mella comparata alla viticoltura razionale moderna. Mihtno: U. Hoepli 1896.
(XI, 163 S.) 8. L. 3.50.
Stangl, Thomas: Zu Columella [de re r. I praef. c. 28]. In: Philologus 51 (1892)
p. 580.
Staudacher, Franz: Lucius Junius Moderatus Columella. Ein Beitrag zur Ge-
schichte der Landwirtschaft. Progr. der landwirtschaftlichen Landes-Mittel-
schule Neutitschein 1891. (8. 3—24). 8.
Stettner, Eduard: De L. Junio Moderato Columella Vergilii imitatore. Progr.
des k. k. Gymn. Triest 1894. (S. 3—34). 8.
Tinajero, Vicente: Lucio Junio Moderato Columella. Sus viajes, su gobierno en
Asia y sus obras. Mmlrifl: M. diiKsta 1879. (92 S.) 4. Siehe oben die Ausgabe.
No se ha pueste a la venta.
Goiumodiani carmina recognovit Ernestus Ludwig. 2 particulae.
Lipsiae: B. G. Teubner 1877. 1878. 8. M. 2.70.
Particula prior Instructiones complectens. 1878. (LXXVII, 86 S.) M. 1.80.
Particula altera Carmen apoiogeticum complectens. 1877. (XXXXIII, 43 S. , 1 S.
ung.) _ M. —.90.
Commodiani carmina. Recensuit et commentario critico instruxit Bern-
hardvis Dombart. 1887 siehe C: Scriptores ecclesiastici (Corpus 15).
Commodian. Translation, s. The Ante-Nicene Fathers 4 (1887). (I 1 p. 85).
Atzberger, Leonhard : Die Vei-theidigung und Erklärung der geoffenbarten
Eschatologie durch . . . Commodianus . . . 1896 siehe: Arnobius.
Aube, Benjamin: Essai d'interpri^tation d'un fragment du Carmen Apoiogeticum
de Commodien. In: Revue archeologique 3" serie 2 (1883) p. 312^320. 342— S'-iS.
Wiedergedruckt in des Verf. L'eglise et l'etat dans la seconde moiti6 du III"
siecle [249—284] {Paris 1885) p. 517—544.
Bei ssier, Gaston: Commodien. In: Mölanges Renier (Paris 1887) p. 37 — 63.
Siehe auch des Verf. La fin du paganisme 2 (Parts 1891) p. 33 — 50.
Bouaset, Wilhelm: Der Antichrist in der Überlieferung des Judentums, des
neuen Testaments und der alten Kirche. Ein Beitrag zur Auslegung der
Apocalypse. ClöWngtn: Vamlnihuecli und Raprerht 1895. (2 Bl., 186 S.) 8. M. 4.40.
Comte, Charles: Une correction au texte de Commodien (Instructiones I 28. 5).
In: Revue de philologie 11 (1887) p. 45—46.
Dehn er, Sebastian: Saraballum [Commod. Instr. I 9]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 611—612.
Dombart, Bernhard: Ueber die Bedeutung Commodians für die Textkritik der
Testimonia Cyprians. In: Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie 22 (1879)
p. 374—389.
— Handschriftliches zu Commodianus. In: Blätter für das Bayerische Gymnasial-
und Real-Schulwesen 16 (1880) p. 341—351.
— Ueber die ältesten Ausgaben der Instructiones Commodians. [Aus: Sitzungs-
berichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der Wissen-
schaften 96 (1880) p. 447—473]. yViin: (/.'(rohrs Soliii). 8. M. —.50.
— Zu Commodian. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 17 (1881)
p. 446—4.^)3.
— Commodian-Studien. I. Zu den Instructionen. II. Zum Carmen Apoiogeticum.
[Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie
der Wissenschaften 107 (1884) p. 713—802]. W/m: (Gn-ohVs Sohn). 8. M. 1.40.
— Dimicatura [Commod. Instr. 2. 12. 12]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 3 (1886) p. 137.
— Storia. Inormis [Commod. apol. 149 sqq. 213 sq.]. Ebenda p. 146—148. Vgl. Louis
Havel: Inormis. Ebenda p. 336.
— Telesticlia bei Commodian. Ebenda 6 (1889) p. 271—272.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum clasaicoruro. II 1. 22
338 Scriptores latini. D. Commodianus — Flavius Cresconius Corippus
Com median US.
Freppel, Charles Emile: Commodien . . . 1893 siehe: Arnobius.
Haussen, Fridericus : De arte metrica Commodiani. Dissert. inaug. Argentorati
1881. (72 S.) 8. Vollständig in: Dissertationes philologicae argentoratenses
selectae 5 (1881) p. 1—90.
Havet, Louis: Inormis siehe B. Dombart.
Kubier, Bernhard: Commodian. instr. II 21. 1893 siehe C. : Scriptores.
Lipsius, Richard Adelbert: Der redende Löwe bei Commodian. In: Jahrbücher
für protestantische Theologie 0 (1883) p. 192.
Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern . . . 1878 sielie C. : CoUectiones (p. 11).
Manitius, Max: Commodianus. 1890 siehe C. : Poetae.
— Zu Commodian. In: Rheinisches Museum für Philologie 46 (1891) p. 150—152.
Meyer, Wilhelm: Der Versbau Commodians. Beobachtung der Wortaccente bei
Commodian. Akrosticha, Reim- u. Versgruppen bei Commodian. 1886. 1905
siehe A.: Poetae melici (I 1 p. 4Ü).
Odgers, James Edwin: The only known ms. of Commodianus. In: The Academy
35 (1889) p. 115.
Rovers, M. A. N. : Een Apocalypse uit de derde eeuw. In: Theologisch Tijd-
schrift 20 (1886) p. 457—472.
Schneider, Heinrich: Die Casus, Tempora und Modi bei Commodian. Inaug.-
Dissert. von Erlangen u. Progr. der Studienanstalt Nürnberg 1889. (35 S.) 8.
Thielmann, Philipp: Zu Commodian. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 5 (1888) p. 143—144.
Vernier, Leon: La versification latine populaire en Afrique: Commodien et
Verecundus. In: Revue de philologie 15 (1891) p. 14—33.
— Notes sur Commodien. Ebenda p. 117—130.
Consentius. Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei
den lateinischeTi Grammatikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatiei.
Stow asser, Josef Maria: Ennius bei Consent. V 400 K (ann. .588 M.) 1886 siehe:
Ennius.
Cn. DomitlUS Corbulo. Commentariorum fragmenta recensuit Hermannus
Peter in: Historicorum romanorum fragmenta {Lipstac 1883) p. 30-3—304.
Jesse, Rudolfus: De Cn. Domitii Corbulonis vita, moribus atque rebus gestis
commentatio. Spec. litter. inaug. Lugd uni-Bat. 1893. (VIII, 102 S., 2 Bl.) 8.
AellUS JuniUS Cordus. Vitarum fragmenta recensuit Hermannus Peter in:
Historicorum romanoruin fragmenta (Lipsiat 1883) p. 343—350.
Giambelli, Carlo: Gli scrittori della Storia Augusta studiati principalraente
nelle loro fonti. 1881 siehe C. : Scriptores historiae augustae.
Niehues, Bernhard: De Aelio Cordo rerum augustarum scriptore commentatio.
J. 1. aest. Monasterii 1885. (S. 3-10). 4.
Flavius Cresconius Corippus. Corippi africani grammatiei libri qui
supersunt recensuit Josephus Part seh. Adiecta est tabula. [Monu-
menta Germaniae historica. Auctorum antiquissimorum III 2]. BeroUni:
Weidmann 1879. (LX S., 1 Bl., 195 S.) 4. M. 8, Sehreibp. 12.
Flava Cresconii Corippi africani grammatiei quae supersunt. Recensuit
Michael Petschenig. [Berliner Studien für elassisehe Philologie und
Arehaeologie. IV 2]. Berlin: >S. Calvury n. Co. (Jetzt Leipsicj: 0. R.
Beisland) 1886. (Xn, 2ü0 S., 1 Bl.) 8. 'M. 9.60.
Abel, Jenö: Corippus Joannisa. In : Egyetemes philologiai közlöny 7 (1883) p. 948—950.
La Johannis de Corippe.
Am ann, Rudolf: De Corippo priorum poetarum latinorum imitatore. Dissert.
inaug. kilon. und Progr. des Gymn. Oldenburg 1885. (44 S., 1 S. ung.) 4.
— . . . Particula altera. Progr. des Gymn. Oldenburg 1888. (S. 13—26). 4.
Cumont, Kranz: Malale et Corippe. 1894 siehe B. : Joannes Malalas.
Ewald, Paul: Zu Corippus in laudem Jiistini. a. Der Codex Ovetensis. b. Das
Fragmentum Ovetense. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche
Geschichtskunde 6 (1881) p. 581-589.
Gleye, Carl Erich: Malalas und Corippus. 1895 siehe B. : Joannes Malalas.
Löwe, Gustav: lieber eine verlorene Handschrift der Johannis des Corippus. In:
Rheinisches Museum für Philologie 34 (1879) p. 138—140.
— Handschriftliches zur Johannis des Corippus. Ebenda 38 (1883) p. 315—316.
479-480.
Manitius, Max: Zu spätlateinischen Dichtern. 1886 siehe C. : Poetae.
Partsoh, Joseph: Die Berbern in der Dichtung des Corippus. In: Satura Viadrina
(Brtülau 1896) p. 20—38.
Flavius Cresconius Corippus — (Comifioius rhetor). 339
Flavius Cresconius Corippus.
Petschenig, Michael: Corippus Joh. praef. 7 ff. 1. 364 f. 579 f. 210. 1881 siehe C. :
Collectiones (p. 12).
— Emendationen zu des Corippus Johannis. In : Wiener Studien 2 (1880) p. 257—274.
4 (18S2) p. 292—299.
— Emendationen zu Corippus. Ebenda 0 (1884) p. 261—268.
— Studien zu dem Epiker Corippus. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 109 (18S5) p. 631—668].
Wien: (C. Gerolds Sohn) 1885. (40 S.) 8. M. —.60.
— Transitive Verba als Retlexiva bei Corippus. In : Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 3 (1886) p. löO.
— Zu Corippus. Ebenda p. 284—285.
— Zu Corippus [Just. I 349 f.]. In: Philologus 51 (1892) p. 500.
Weyman, Carl: Studien zu Apuleius und seinen Machahmern. 1893 siehe : Apvileius.
Ziehen, .Julius: Archäologische Miscellen. In: Festschrift für Johannes üverbeck
(Leipzio 1893) p. 116—124. Darin: Coripp. Joh. IV 320ff. (p. 123—124).
Cornelia, Graccliorum mater. Jordan, Henri : Nachträgliches zu dem
Briefe der Cornelia Gracchorum. In: Hermes 15 (1880) p. 530—536.
■ — Vindiciae sermonis latini antiquissimi. J. 1. aest. Regimontii: Härtung 1882.
(S. 3—20). 4. M. 1.50.
II. Liv. I 32. Corneliae epist. (p. 8—13).
L. Cornelius BalbuS siehe: Baibus. Cornelius Scipio siehe: Scipio.
Cornelius Fronto siehe: Fronte. P.CorneliusL en tul US Spinther
P.CorneliusDolabellas.Dolabella. ; siehe: Spinther.
Cornelius Gallus siehe: Gallus. j Cornelius Sisenn a siehe: Sisenna.
Cornelius NepOS siehe: Nepos. I Cornelius T acitus siehe:Tacitus.
Cornificius G-allus, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemiliua
Baehrens. ISSJ (p. 21).
Q. OorniflClUS, s. Fragmenta poetarum romanorum colleerit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
Cornificius poeta. Bergk, Theodor: [De Cornificio poeta] (1843). In des Verf.
Kleine philologische Schriften 1 {Hullf a. S. 18S4) p. ,545—556.
Cima, Antonio: De Q. Cornificio e numero oratorum eximendo. 1888 siehe: M.
Tullius Cicero.
Ganter, Franz Ludwig: Q. Cornuflcius . . . 1894 siehe: M. Tullius Cicero.
(Cornificius rlietor). Incerti auctoris de ratione dicendi ad C. Herennium
libri IV [M. Tulli Ciceronis ad Herennium libri VI] edidit Fridericus
Marx. Lipsiae: B. G. Tcuhner 1894. (VI, 554 S.) 8. M. 14.
Probe einer neuen Ausgabe der Rhetorica ad Herennium von Franz Schmidt. Progr.
des Gymn. Gumbinnen 1878. (17 S.) 4.
Fowler, William Warde: Note on Rhetorica ad Herennium, IV. 54. 68. 1880 — 1881
siehe: M. Tullius Cicero.
— Ün a passage in the Rhetorica ad Herennium [IV 54. 68]. 1882 siehe ebenda.
Georges, Karl Ernst: Cornif. rh. 4. 55. 68. 1878 siehe C. : Scriptores.
— Cornif. rhet. 4. 68. 1881 siehe ebenda.
Germann, Karl: Emendationes corniflcianae. Progr. des Ludwig-Georg's Gymn.
Darmstadt 1880. (S. 3 - 11). 4.
Giambelli, Carlo: De Rhetoricorum ad Herennium auctore. Progr. del Licco
1876-1877. Mnnsa: Tredwni 1878. (77 S.) 8.
Hahne, Franz: Cornif. Rhetor. ad Herenn. II 31. 50. IV 3. 5. IV 10. 14. In:
Genethliacon gottingense (//«/('s Hut. 1888) p. 169—170.
Hoff mann, Carolus: De verborum transpositionibus in Cornificii Rhetoricorum
ad C Herennium libris. Particula prima. Dissert. inaug. erlangensis et progr.
gymn. realis Monachi 1879. (50 S.) 8.
Jevons, Frank Byron: An uuc.ollated ms. of the „Ad Herennium'*. 1883 siehe:
M. Tullius Cicero.
Landgraf, Gustav: Angiportum. 188S siehe: Caesar.
Marx, Friedrich: Studia Cornificiana. I. De codicum ratione. II. De codice
corbeiensi. III. De archetypo. IV. Quonam tempore Cornificii rhetorica in
canonem scriptoriim rhetoricorum Ciceronis recepta sit. V. Critica et herme-
neutica. In: Rheinisches Musonin für Philologie 43 (1888) p. 376— -398. 640.
— De Rhetorica ad Herennium commentatio critica. Ind. schol. aest. Gryphis-
waldiae 1891. (S. III— XIX). 4.
— Zur Charakteristik des Verfassers der rhetorica ad Herennium. In: Rheinisches
Museum für Philologie 4« (1891) p. 420—425. 636.
22*
340 Scriptores latini. D. (Cornificius rhetor) — Q. Curtius Rufus.
(Cornificius rhetor).
Marx, Friedrich: Zur Rhetorik ad Herennium. Ebenda p. 606—612.
— Interpretationes latinae. 1892 siehe C. : Collectiones (p. 11).
— Eine Donaustadt beim Autor ad Herennium. In: Rheinisches Museum für
Philologie 47 (1892) p. 157—159.
Netzker , Hermann: Hermagoras, Cicero, Cornificius, quae docuerint de „statibus".
1879 siehe B. : Hermagoras.
— Die constitutio legitima des Cornificins. In : Jahrbücher für classische Philologie
133 (1886) p. 411—416.
Peyre, Roger: Ciceron, Ad Herennium IV 63. 1881 siehe: M. Tullius Cicero.
Radtke, Joannes: übservationes oriticae in Cornifici libros de arte rhetorica.
Dissert. inaug. Rii/iwonU: (W. Korht 1892. (1 Bl., 62 S.) 8. M. 1.
Roch , Franz: De Cornifieio et Cicerone, artis rhetoricae praeeeptoribu.s. 1884 siehe:
M. Tullius t;icero.
V. Scala, Rudolf: Zur Charakteristik des Verfassers der Rhetorica ad Herennium.
1885 siehe: M. Tullius Cicero.
Stroebel, Eduard: Zu Cornificiu.s ad Herennium. In: Philologus 47 (1889)
p. 171—172.
T e i c h e r t , Paul : Quae e Corniflcii libris rhetoricis habeat Quintilianus. 1884 siehe :
Quintilianus.
Teuf fei, Wilhelm Siegmund: Zur Rhetorik ad Herennium (1873) 1878 siehe:
M. Tullius Cicero.
Thiele, Georg: Quaestiones <le Cornifici et Ciceronis artibus rhetoricis. 1889
siehe: M. Tullius Cicero.
Thiel mann, Philipp: De sermonis proprietatibns quae leguntur apud Corni-
ticium et in primis Ciceronis libris. 1879 siehe: M. Tullius Cicero.
— Zu Cornificius. In: Hermes 14 (1879) p. 629—632. 15 (1880) p. 331—336.
Weber, Heinrich: Ueber die Quellen der Rhetorica ad Her. des Cornificius.
Inauguraldissert. Zürich 1886. (85 S., 1 S. ungez.) 8.
Weidner, Andreas: Zu Cornifi<-ius [II S 38. IV S 25. IV s, 14. 17. 9|. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 119 (1879) p. 127—128.
CornutUS. Joppolo, Giovanni: Tortelli , Cornuto e Papia. In des Verf. La ortho-
graphia di Giovanni Tortelli {Catnuiii 1896) p. 37 — 41.
Liebl, Hans: Die Disti<;ha Cornuti, auch Cornutus oder Distigium des Joannes
von Garlandia genannt, und der Scholiast Cornutus. Mit dem Text des Cornutus
antiquus und novus. Progr. der Studienanstalt Straubing 1888. (50 S.) 8.
Annaeus Cornutus. Buechelor, Franciscus: Annaeus Cornutus. 1879 siehe
B. : Diogenes sinopensis.
Coronatus. Reeensuit Alexander Riese. 1869. -1894. In: Anthologia latina I 1
Nr. 223. 226. 228.
Coronatus. Reeensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsint 1882)
p. 186-187. 342.
M. Valerius Messalla Corvinus siehe: Messalla.
CosconiuS. Norden, Eduard: De Stilone Cosconio Varrone grammaticis commen-
tatio. J. 1. aest. Gryphiswaldiae 1895. (S. III— XIV). 4.
Ij. Aurelius Cotta, s. Oratorum romanorum reliquiae reeensuit JacobusCortese.
1892 (p. 17).
L. Licinius Crassus, s. Oratorum romanorum reliquiae reeensuit Jacobus
Cortese. 1892 (p. 17).
Tartara, Alessandro : I precursori di Cicerone . . . 1888 siehe C: Oratores.
A. C r e m U t i U .S Cordus. Fragmenta reeensuit Hermannus Peter in: Histori-
corum romanorum fragmenta (Lqixhu 1883) p. 286 — 289.
C. Scribonius üurio, s. Oratorum romanorum reliquiae reeensuit Jacobus
Cortese. 1892 (p. 17).
M'. Curius. Sc hm alz, Joseph Hermann: Über den Sprachgebrauch der nicht-
cieeronischen Briefe in denciceronisehenßriefsammlungen. 1881 siehe: M. Tullius Cicero.
Q. Curtius Rufus. Q. Curtii ßufi de rebus gestis Alexandri Magni libri
sviperstites. Edition classique, accompagnee de remarques et notes
frammaticales, philologiques et bistoriqvies par G. Delbes. Paris:
klalain frerex (1856) 189-:^. (XI, 361 S.) «■ . . . Fr. 1.75.
Q. Curtii ßuti de rebus gestis Alexandri Magni libri qui supersunt octo.
Nouvelle edition revue sur les meilleurs textes, renfermant des notes
grammaticales , historiques, geographiques et litteraires en fran^ais,
suivie d'un dictionnaire de geographie comparee par A. Ader er.
Paris: F" Belin et fUs (1859) 1890. (X, 394 S.) 8. Fr. 1.60.
Q. Curtius Rufus. 341
Q. Curtius ßufus.
Qainti Curtii Rufi de rebus gestis Alexandri Magni libri superstites.
Nouvelle edition d'apres les meilleurs textes, avec des arguments et
des notes en fran9ais par P. Croiset, suivie d'un dictionnaire de
geographie comparee entierement noviveaii par O. Mac Carthy.
Paris: Delafirave (1862) 1693. (384 S.) 8. , . , Fr.l.To.
Histoire d'Alexandre le Grand par Quinte - Curce. Expliquee litterale-
ment, annotee et revue pour la traduction fran9aise par Felix de
P am a j on. Livres 3. 4, 5 et 6. Paris: Hnchette et Cie. (1886) 1888. 8. Fr. 6.
Histoire d'Alexandre le Grand par Quinte-Curce. Expliquee litterale-
ment , annotee et revue pour la traduction fran9aise par Felix de
Parnajon. Livres 7 a 10. Paris: Hachette et Cie. (1866) 1886.
(611 S.) 8. Fr. 6.
Q. Curti Rvifi Historiaruni Alexandri Magni Macedonis libri qui super-
sunt. Für den Schulgebrauch erklärt von Theodor Vogel. 2 Bändchen.
Leipzif] und Perlin: B. G. Teubner (1870. 1872) 1903. 1906. 8. M. 5.
Erstes Bändchen: Buch III— V. Vierte Auflage besorgt von Alfred Wein hold.
Mit einer Karte. (1870) 1903. (IV, 227 S.) M. 2.40.
Zweites Bändchen: Buch VI— X. Dritte Auflage besorgt von Alfred Wein hold.
Mit einer Karte. (1872) 1906. (VIII, 256 S.) M. 2.6U.
Q. Curti Rufi historiaruni Alexandri Magni Macedonis libri qui super-
sunt. Recognovit Theodorus Vogel. Lipsiae: B. G. Teubner 1880.
(XXVIII, 808 S.) 8. M. 1.20.
Q. Curti Rufi historiaruni Alexandi-i Magni Macedonis libri superstites.
Texte latin publie avec une notice sv;r la vie et les ouvrages de Quinte-
Curce, des notices explicatives , des remarques grammaticales, un
dictionnaire des noms propres historiques et geographiques, une carte
et des illustrations d'apres les monuments par Simon D o s s o n. 8« tirage
revu par Rene Pichon. Paris: Hachette et Cie. (1882) 1907. (XXII,
516 S., 1 El.) 8. Fr. 2.25.
Q. Curtii Rufi de rebus gestis Alexandri Magni libri superstites cum
supplementis Freinshemii et adnotatiojiibus Tnomae Va 1 1 a u r i i. Editio
altera. Augtistae Taur. : J. B. Paravia et soc. 1882. (300 S.) 8. L. 2.
Quinti Curtii Rufi de rebus gestis Alexandri Magni libri sviperstites.
Nouvelle edition avec notice, sommaires et notes en fran^ais par
A. Vau ch eile. 4*' edition. Paris: Poussielffuc freres (1883) 1902.
(499 S.) 8. " Fr. 2.
La storia di Alessandro il Grande di Quinto Curzio Rufo commentata
da Enrico Cocchia. 2 vol. Tor/;io :>;. Zof.sc/ifr 1884. 1885. 8. L. 2.50.
Vol. I. Libri III— V. 1884. (XVI, 144 S.) L. 1.
„ II. Libri VI— X. 1885. (244 S., 1 Karte). L. 1.50.
Qu,inti Curtii Rufi de rebus gestis Alexandri Magni libri superstites.
Edition classique, precedee d'une notice litteraire par Felix Del tour.
Paris : Delalain freres 1884. (XII, 309 S.) 8. Fr. 1.20.
Q. Curti Rufi historiaruni Alexandri Magni Macedonis libri qui super-
sunt. Nouvelle edition classique avec une introduction, des sommaires.
des notes grammaticales, historiques et geographiques cett. par Henri
Brei et. Paris: P. Diipont 1885. (XX, 416 S.) ß. _ Fr. 2.
Histoire d'Alexandre le Grand par Quinte Curce. Edition classiqvie avec
un commentaire grammatical, litteraire, historique et geographique
et une carte de l'expedition d'Alexandre par Charles Lebaigue.
Paris: Belin freres 1894. (363 S.) 8. _ _ Fr. 1.75.
Q. Curtii Rufi historiaruni Alexandri Magni Macedonis libri qui super-
sunt. Texte latin , publie d'apres les travaux les plus recents avec
notes, remarques de grammaires, des gravures, des cartes cett. par
C. Beidame. Paris : Garnier freres \mh. (XXXIV, 516 S.) 8. Fr. 2.50.
Q. Curtii Rufi historiarum Alexandri Magni Macedonis libri qui super-
sunt scholarum in usum ad optimarum editionum fidem recensuit
Carolus Fumagalli. Libri III — VI. Veronue: Drucker et Tedeschi 1884.
(147 S.) 8. L. —.60.
342 Scriptores latiui. D, Q. Curtius Rufus. Chrestomathien.
Q. Curtius E-ufus.
Q. Curtii Eufi Historiarum Alexandri Magni Macedonis libri qui super-
sunt con note italiane di Carlo Fumagalli. Libri III — ^VI. Ibidem
1884. (193 S.) 8. L. 2.
Q. Curti Eufi Historiarum Alexandri Magni Macedonis libri III et IV.
The first two exstant books of Quintus Curtius. For sight reading
edited by Harold North Fowler with an introduction on reading at
sight by James Bradstreet Greenough. Boston Masa.: Ginn <& Co. 1890.
(XIII, 96 S.) 8. Cts. 30.
Paleographie des classiques latins par Emile Chatelain. 1894 — 1900 siehe C: Collec-
tiones (p. 2).
Clirestoinatliieii.
Conciones et orationes ex Sallustio, Tito Livio, Tacito et Quinto Curtio
collectae. Turonibus: Manie et ß. 1878. (253 S.) 8.
Conciones historicae sive orationes excerptae ex Tito Livio , Sallustio,
Tacito, Quinto Curtio recensuit J. Naudet. Paris: Delalain freres
1880. (444 S.) 8. Fr. 2.50.
Q. Curtii Eufi narrationes selectae. De rebus gestis Alexandri Magni
cum italicis adnotationibus in usum italicarum scholarum. Auqustae
Taur.: Ex off. A. Fhm 1881. (57 S.) 8. L. — .40.
Colincamp, Ferdinand: Conciones sive orationes ex Sallustii, Livii,
Taciti, Q. Curtii et Justini historiis collectae. Edition classique, publiee
avec des arguments et des notes en fran9ais par Ferdinand Colin-
camp. Paris: Hachette et de. (1852) 1878. (XII, 575 S.) 8. Fr. 2.50.
Dübner, Frederic: Choix de narrations tirees de Quinte-Curce, Tite-
Live, Salluste et Tacite. Texte revu avec arguments, sommaires et
notes en fran^ais par Frederic Dübner. Paris: Lecoffre (1844) 1880.
(II, 374 S.) 8. Fr. 1.60.
Gehlen, Otto siehe K. Schmidt.
Girard, Julien: Conciones latinae sive orationes ex Tito Livio, Sallustio,
Tacito, Q. Curtio collectae additis quibusdam variorum fragmentis.
Nouvelle edition , entierement ref ondvie par Julien Girard. Paris :
Ch. Delagrave (1878) 1891. (IV, 498 S.) 8. Fr. 2.50.
(xuiard, Theodore: Narrationes latinae ex . . . t^>uinto C'nrtio collectae . . . par Theodore
Guiard (1851) 1880 siehe: Caesar (p. 183).
Heitland, William Emerton, and Eaven, Tancred Earle: Alexander
in India. A portion of the history of Q. Curtius edited by William
Emerton Heitland and Tancred Earle Eaven. Cambridqe: At the
University Press 1879. (204 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Hunaphreys, Willard: Selections from the History of Alexander the
Great by Quintus Curtius Eufus. Edited for the use of schools with
notes and vocabulary bv Willard Humphrevs. Boston Mass.: Ginn
d- Co. 1896. (XIX, 208 S.) 8. ' Cts. 50.
L(ane), C(harles) H(enry). Quintus Curtius Eufns. Selections for the use
of fourth Form , (classical School) , Wellington College. Wellimiton
College: G. Bislwp (1878). (40 S.) 8. ^ '
Lattmann, Julius: Liber de excelleutibus ducibus exterarum gentium
in usum scholarum dispositus et emendatus ex Justino, Cicerone,
Frontino aliisque scriptoribus romanis suppletus et Curti Eufi historiae
Alexandri Magni in breviorem narrationem coactae. Edidit Julius
Lattmann. 8., verbesserte Auflage. [Des lateinischen Lesebuchs
2. Teil]. Göttingen: Vandenhoeck et Ruprecht (1861) 1889. (IV, 220 S.,
3 Karten). 8. M. 2.
Anmerkungen dazu. 2. , gänzlich umgearbeitete Aviflage. Ehtnihi 1889. (67 S.) 8.
M. —.60.
Millot, E., et Prieur, E. : Conciones rhetoricae. — Discours choisis
de Tite-Live, Salluste, Tacite, Quinte-Curce. Traduction fran^aise par
E. Millot et E. Prieur. Paris: Delalain (1869) 1879. (556 S.) 8.
Q. Curtius Rufus. Chrestomathien. 343
Q. Curtius Rufus.
Müller, Hans: De viris illustribus. Lateinisches Lesebuch nach Nepos,
Livius, Curtius für die Quarta höherer Lehranstalten von Hans Müller.
2. Auflage. Hmimi-cr: C. Meyer (1890) 1^92. (XL 128 S.) 8. M. 1.80.
Wörterverzeichnis. (26 S.) M. —.30.
Opitz, Theodor, und Weinhold, Alfred: Abschnitte aus Curtius ... von Theodor
Opitz und Alfred Weinhold. (1893) 1909 siehe C. : Scriptores (p. 50).
Reich, Heinrich Wilhelm: Des Quintus Curtius Rufus Geschichte
Alexanders des Grossen. Für den Schulgebrauch bearbeitet von
Heinrich Wilhelm Reich. Mit 1 Titelbild, 17 Textfiguren, einer Karte
„Imperium Alexandri Magni" und der „Alexanderschlacht' in Farben-
druck. .'1 unveränderter Abdruck der ersten Auflage. Leipzig: G. Frey-
tag (1895) 1905. (XIX, 821 S., 3 S. ung.) 8. M. 2.
Schmidt, Johann: Lateinisches Lesebuch aus Cornelius Nepos und
Q. Curtius Rufus. Mit erklärenden Anmerkungen herausgegeben von
Johann Schmidt. Mit drei Karten. 2. vermehrte Auflage. Prag:
F. Temp^ky. Leipzig: G. Freytag (1892) 1902. (IV, 192 S.) 8. M. 1.80.
— Lateinisches Lesebuch aus Cornelius Nepos und Q. Curtius Rufus.
Mit 2 Karten. 5. unveränderte Auflage. Lbemki 1907. (75 S.) 8. M. —.90.
Dazu: Wortkunde. Erklärende Anmerkungen und Wörterverzeichnis. 4. Aufl.
1905. (87 S.) 8. M. 1.20.
Letztere Ausgabe entspriclit den österreichischen, die erstere den deutschen Schiil-
verhältnissen.
Schmidt, Karl, und Gehlen, Otto: Memorabilia Alexandri Magni et
aliorum virox'um illustrium. Zum Schulgebrauch herausgegeben von
Jvarl Schmidt und Otto Gehlen. Siebente verbesserte Auflage be-
sorgt von Josef Golling. Wten: A. Holder (1865) 1897. (VII, 98 S.
u. 38 S. Anm.) 8. M. 1.50.
Fölling, Josef: Vocabular zu Schniidt-Gehlens Memorabilia Alexandri Magni und
zu vierzehn Vitae des Cornelius Nepos. H. frweiterte Auflage. Kltiidu (1895)
1902. (IV, 114 S.) 8. M. 1.20.
Schmidt, Maximilianus Carolus Paulus: Q. Curti Rufi Historiae
Alexandri Magni. In breviorem formam redegit et scholarum in usum
edidit Maximilianus Carolus Paulus Schmidt Lipf^iac: G. Freylar/.
Pragoe: F. Tempshj 1886. (XII, 176, XIV S.) 8. M. 1.
Smith, Francis Coverly: Selections from Q. Curtius adapted for the
use of beginnei's with vocabulary, notes and exercises. Edited by
Francis Coverly Smith. London and Netr York: IMacmillan and Co.
1894. (VIII, 14i S.) 8. 1 sh. 6 d.
Trochu: Extraits annotes de Quinte-Curce ä I'usage des classes de
cinc^uieme et de quatrieme. Suivis de niorceaux choisis d'un auteur
chretien par Troch u. J^aris et Lyon : DellioimneetBrigxet 1896. (198 S.) 8.
Fr. 1.50.
Ve n d e 1 - H e y 1 , Louis Antoine : Narrationes excerptae ex latinis scriptori-
bus. Narrations choisies de Tite-Live, Tacite, Salluste, Quinte-Curce
ect. accompagnees d'analvses par Louis Antoine Vendel-Heyl.
27e edition. Paris: Delalain freres {18SS) 1S9S. (XII, 808 S.) 8. Fr. 2.25.
Der Titel hat wiederholt gewechselt.
— Narrations choisies des auteurs latins. Traduction fran9aise par Louis
Antoine Vendel-Heyl. Paris: Delalain 1879. (423 S.) 8. Fr. 8.
Vogel, Paulus: Orationes ex Sallusti, Livi, Curti, Taciti libris selectae.
In usum gymnasiorum edidit Paulus Vogel. LJpsiac: B. G. Teubner
1887. (IV, 205 S.) 8. M. 2.40.
Weinhold, Alfred siehe Th. Opitz.
Des Quintus Curtius Rufus noch vorhandene acht Bücher von den Thaten
Alexanders des Grossen, Königs von Macedonien, übersetzt von Adolph
Heinrich Christian. Stuttgart: Metzler (.Jetzt Ulm'. H. Kerler). 8.
1. Bdchn. 4. Aufl. (1855) 1881. (158 S.) M. —.50.
2. „ 3. „ (1855) 1882. (S. 163—278). M. —.50.
344 Scriptores latini. D. Q. Curtius Rufus.
Q. Cvirtius Rufus.
Q. Curtius Rufus. Von den Taten Alexanders des Grossen. Übersetzt
von Johannes Siebeiis. 9 Lief. Berlin • Schöneberq : Langenseheidt's
Verl (1860). 8. ' Je M. —.35.
Einzelne Lieferungen erschienen wiederholt in neuer Rechtschreibung, doch sonst
unverändert im Neudruck.
Des Quintus Curtivis Rufus Geschichte Alexanders des Grossen von
Mazedonien. Einleitung und Ergänzung der verlorenen Bücher. I und
II. Wortgetreu nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen aus dem Latei-
nischen übersetzt von E. R. 1. Heft. Berlin : IT. B. Meddenhurq (1^92).
(63 S.) 8. M. —.25.
3 Buch. 1. Heft. (1892). (80 S.) M. —.25.
4 Buch. 1. Heft. (1892). (64 S.) M. —.25.
2. Heft. (1895). (S. 05-128). M. —.25.
Quinti Curti Rufi historiarum Alexandri lib. VIII. 9 — IX, 10. Literally
translated with marginal headings, and a life of Alexander the Great.
By Henry Joseph Corbett Knight. Cambridge: Hall and Son. London:
Simpkin Marshall and Co., Hamilton Adams and Co., and Bell and Sons
1882. (3 Bl., 76 S.) 8. 2 sh. 6 d.
The Invasion of India by Alexander the Great as described by Arrian , Q. Curtius , . . .
by J. W. McCrindle. (189.3) 1896 siehe B.: Arrianus.
Histoire d'Alexandre le Grand par Quinte-Curce. Expliquee littöralement, annotöe et
revue pour la traduction fran<;aise par Felix de Parnajon. (1866) 1886—1888 siehe
oben die Ausgaben.
Quinte-Curce. Histoire d'Alexandre le Grand. Traduction de Vaugelas
avec les Supplements de Ereinshemius traduits par Joseph Antoine
Toussaint Dinouart. 3 tomes. Paris: Libr. de la BiLUotheque nationale
1881. (192, 192, 159 S.). 8. ^ Je Fr. —.25.
Histoire d'Alexandre par Quinte-Curce. Traduction fran9ai8e par Pascal
A Ilain. Paris: Delalain freres 1893. (412 S.) 8. Fr. 2.50.
Quinto Curzio Rufo. Delle imprese di Alessandro Magno con il supple-
mento di Giovanni Freinsemio. Volgarizzamento di Giorgio Vi gn an i
con note di vari. Milano: L. Mariani 1893. (264 S.) 4.
Wörterbücher.
Eichert, Otto. Schmidt, M. C. P. siehe unter den Erläuterungen.
Adams, Guilelmus: De ablativi absoluti apud Q. Curtium Rufum usu. Dissert.
inaug. Marburgi Catt. 1880. (Ariislurg: Stein). (1 Bl., 56 S.) 8. M. 1.
Ausfeld, Adolf: Über die Quellen z-u Rudolfs von Ems Alexander. Progr. des
Progymn. Dona^ieschingen 1883. (24 S.) 4.
II. Curtius (p. 13-16).
Brunnhofe r, Hermann: Der See Püitika des Avesta und Curtius' Ponticum
mare in Arachosien. In des Verf. Vom Pontus bis zum Indus {Leipzig 1890) =
Urgeschichte der Arier in "Vorder- und Centralasien 2 (1893) p. 107-108.
Castelli, Giuseppe: L'etä e la patria di Quinto Curzio Rufo. Parte prima (L'etä
di Quinto Curzio Rufo). Ascoli Picino: Tipoffrajiu di E. Cesari IS88. (90 S.) 8. L. 1.60.
Cocchia, Enrico: Emendationes curtianae. In des Verf. Studj latini (Napoli 1883)
p. 89—105.
Crohn, Hermann: De Trogi Pompei apud antiquos auctoritate. 1882 siehe : Trogus
Pompeius.
Damste, Petrus Helbertus: Lectiones curtianae. Progr. gymn. Lugduni Bat. 1894.
(31 S.) 8.
— Note ou Curtius X 1. 19. In: The classical Review 8 (1894) p. 445—446.
Dosson, Simon: Etüde sur Quinte Curce, sa vie et son oeuvre. These 1886.
Paris: Hachettt tt Ci(. 1887. (1 BL, 383 S.) 8. Fr. 9.
I. Qu6stions preliminaires sur Q. C. et son oeuvre. 11. Q. C. historien.
III. Caracteres du talent de Q. C. App. I. Inventaire des manuscrits de
Q, C. App. II. Q. C. dans l'antiquito et au moyen äge.
Q. Curtius Ruf US. 345
Q. Curtius Ruf US.
Draeseke, Johannes: Ad Q. Curtium Rufum. In: Rivista di fllologia et d'istruzione
classica 7 (1879) p. 347—350.
III 3. 2. III 3. 6. III 8. l!5.
Drechsler, Franz J.: Ciirt. 4. 1. 31. 10. 1. 40. 1887 siehe C: Scriptores.
— Curt. Ruf. 4. 1. 31. 1890 siehe ebenda.
— Curt. III 9. 25. 189-2 siehe ebenda.
Eger, Theodor: De infinitivo curtiano. Dissert. inaug. gissensis. Darmstadini
1885. (49 S.) 8.
Eichert, Otto: Vollständiges Wörterbuch zu dem Geschichts werke des Quintus
Curtius Rufus über die Thaten Alexanders des Grossen. 3. verbesserte Auf-
lage. Hannunr: Hiihi, (1870) 1893. (III, 288 S.) 8. M. 2.25.
Eymer, "Wenzel: Lateinische Übungssätze zur Casuslehre aus Cornelius Nepos
und Q. Curtius Rufus. Im Anschluss an die lateinische Schulgrammatik von
A. Scheindler zusammengestellt und zum Theile aus anderen Schulautoren
ergänzt. Wioi, Prar/: F. fimpsh) - lAipzUj: G. Fnijtag 1889. (46 S.) 8. M. —.60.
Fleischmann, Johann Karl: Quintus Curtius Rufus als Schullektüre. In: Ver-
handlungen der 41. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner in
München 1891 (Leipzig 1892) p. 182-193 mit Diskussion. Begründet und er-
weitert in :
— Quintus Curtius Rufus als Schullektüre. Progr. des Neuen Gymn. Bamberg
1891. (42 S.) 8.
— Zur Schullektüre des Quintus Curtius Rufus [Reichs Auswahl 1895J. In : Blätter
für das Gymnasial-Schulwesen 32 (1893) p. 398—400.
Fränkel, Arthur: Die Quellen der Alexanderhistoriker . . . 1883 siehe A.: Scrip-
tores historiarum Alexandri M.
Freund, Wilhelm: Präparation zu Curtius' Alexander der Grosse. 6 Hefte [1 Heft
in 3. Aufl., 2. u. 3. Heft in 2. Auflage]. Leipzig [Jetzt: Stuttgurt): IV. Yioldo.J. 8.
Je M. —.50.
Fulda, Kurt: Zu Curtius [IV 3] und Thukydides [II 76]. 1896 siehe B. : Thucydides.
Georges, Karl Ernst: Curtius 10. 6 (19) 5. 1878 siehe C: Scriptores.
Gleye, Carl Erich: Zu Q. Curtius Rufus. In: Philologus 55 (1896) p. 508-571.
III 5. 1. IV 1. 14. HI 10. 4. IV 1. 22. VIII 1. 25. X 6. 7.
Glueck, Maximilianus: De Tyro ab Alexandro Magno oppugnata et capta . . . 1886
siehe A. : Scriptores historiarum Alexandri M.
Holtzmann, August: Zur Lektüre und Kritik des Q. Curtius Rufus. Progr. des
Gymn. Bruchsal 1895. (Ät S) 4.
Jeep, Justus: Zu Q. Curtius Rufus. In: Jahrbücher für classische Philologie 125
(1882) p. 791—794.
Kaerst, Julius: Beiträge zur Quellenkritik des Qu. Curtius Rufus. Inaugural-
diss. von Tübingen, notim: Fr. A. Perthes 1878. (59 S.) 8. M. 1.
— Forschungen zur Geschichte Alexanders des Grossen. 1887 siehe A.: Scriptores
historiarum Alexandri M.
Kinch, Carolus Fridericus: Quaestiones curtianae criticae. (Dissert. inaug.)
Hauniae: GyUendal 1883. (108 S.) 8. _ Kr. 2.
Klebs, Elimar: Eine antike Benutzung des Curtius [Hegesippus]. In: Philologus
51 (1892) p. 151-155.
Knoke, Friedrich: Über den Gebrauch von plures bei Q. Curtius Rufus. In:
Jahrbücher für classische Philologie 143 (1891) p. 267-278.
Koeberlin, Alfred: De participiorum usu liviano capita selecta. 1888. 1891 siehe :
Livius.
Kßhler, Rudolf: Eine Quellenkritik zur Geschichte Alexanders des Grossen in
Diodor, Curtius und Justin. 1879 siehe B. : Diodorus siculus.
Köstlin, Heinrich: Zu Q. Curtius Rufus. In: Philologus 51 (1892) p. 751—752.
3. 10. 4, 8. 1. 25, 10. 9. 1.
Korb, Friedrich: Der Gebrauch des Infinitivus bei Q. Curtius Rufus. (Ein Beitrag
zur historischen Syntax der lateinischen Sprache). 2 Theile. Progr. des
Staatsgymn. in der Stephansgasse Prag-Neustadt 1896. 1898. (S. 3—19,
S. 3-38). 8.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1882 siehe C: Collectiones (p. 10).
Kräh, Eduard: Beiträge zur Syntax des Curtius. 2 Teile. Progr. des Gyniu.
Inaterburg 1886. 1887. (25, 24 S.) 4.
Kupfer, Friedrich: Gebrauch des Participii auf urus bei Curtius. Progr. des
Gymn. Cöslin 1887. (10 S.) 4.
Ludewig, Anton: Quomodo I'linius maior, Seneca philosophus, Curtius Rufus,
Quintilianus, Cornelius Tacitus , Plinius minor particula quidem usi sint.
Fasciculus I. [Prager philologische Studien. 3]. Prag : H. Bomiiiicus 189i. (76 S.) 8.
M. 1.40.
346 Scriptores latiui. D. Q. Curtius Eufus.
Q. Curtius Rufus.
Manitius. Max: Einharts Werke untl ihr Stil. 1882 siehe C. : Scriptores.
— Zu Curtius und Velleiu.s. In: Rheinisches Museum für Philologie 47 (1892)
p. 465— 4Ö8.
Meiser, Karl: Beiträge zur Te.xtkritik des Geschichtschreibers Q. Curtius Rufus.
In: Sitzungsberichte der philosophisch-philologischen und historischen Classe
der k. b. Akademie der Wissenschaften zu München 1887. II p. 1 —37.
Meyer, Ernst: Curt. 9. 1. 8. 1893 siehe: M. Tullius Cicero,
von Morawski, Casimir; Zur Rhetorik bei den römischen Historikern. 1893
siehe C. : Scriptores historici.
Noväk, Robert: Poznamenani ke kritice te.Ktu Kurtia Rufa. In: Listy filologicke
a paedagogick«? 11 (1884) p. ]2--'21. 206-212.
— Atque vor Consonanten und ac vor Gutturalen bei Livius und Curtius. In:
Wiener Studien 15 (1893) p. 248-2.59.
Petersdorff. Rudolf: Eine neue Hauptquelle des (^. t:urtius Rufus. ... 1884
siehe A. : Scriptores historiarum Ale.\andri M.
Preibisch, Paul: Zu Quintus t'urtius Rufus [VII 4. 4]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 123 (1881) p. 138.
Prohasel, Paul: Curt. VIII 4. 15. 1884 siehe B.: Aristophanes.
— Q. Curtii Rufi codicum memoriae emendandae leges et proponuntur et adhibentur.
Progr. des Gymn. Sagan 1890. (S. 3—22). 4.
Quicherat, Louis: Gloses dans Quinte Curce. In: Revue de philologie 12 (1838)
p. 73—80.
Rauch, August: Gerundium und Gerundivum bei Curtius. Progr. des Gymn.
Miiniiigen: (v. Kyi) 1889. (S. 3—21). 4. M. 1.
Riemann. Othon: Q. Curce 6, 10, 9. In: Revue de philologie 13 (1889) p. 117.
Sabbadini, Remigio : Quinto Curzio Rufo e Filippo Gualtiero. In: II Movimento
letterario italiano 2 (1881) N. 30 p. 141—147.
Sauppe, Hermann: Curt. VI 5. 15. X 2. 8. 1890. 1896 siehe B. : Plato.
Schmidt, Alwin: Über das Alesanderliod des Alberic von Besanvon und sein
Verhältnis zur antiken Überlieferung. 1886 siehe A.: Scriptores historiarum
Alexandri M.
Schmidt, Max Carl Paul: Q. Curtius Riifus. 1874—1879. In: Jahresberichte des
philologischen Vereins zu Berlin 6 (1880) p. 237—262. 1879—1883. Ebenda 8 (1882)
p. 244—266. 1882—1884. Ebenda 11 (1885) p. 20.5—232. 1884- 18S7. Ebenda 14
(1888) p. 217-252. Curtius. Ebenda 20 (1894) p. 26— 55. (J. Curtius Rufus. Ebenda
25 (1899) p. 72-95.
— Schulwörterbuch zu M. C. P. Schmidts Q. Curti Rufi historiae Alcxan<lri Magni.
Prmi: F. Tciiipski/. I.iipzig: (!. Frajlay 1887. (V, 169 S.) 8. M. 1.40.
— Ac und atque vor Consonanten. In : Jahrbücher für classische Philologie 137
(1888) p. 711-712.
V. Schwarz, Franz: Alexander des Grossen Feldzüge in Turkestan. Kommentar
zu den Geschichtswerken des Flavius Arrianus und Q. Curtius Rufus . . . (1893)
1906 siehe B. : Arrianus.
Sonny, Adolf: Rhagae-Thara-Tabae. In: Jahrbücher für classische Philologie 143
(1891) p. 278-'i80.
Arrianos. Curtius. Justinus.
Spar ig, Eugen: Vorschläge zu einer Auswahl aus Curtius. Ein Beitrag zu der
Frage betreft'end die Verbindung von Geschichte und Lektüre. In : Lehrproben
und Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen Heft 35 (jlfci' 1893)
p. 49—62.
St ein hoff, Julius: l>e usu nominum urlnum insulai-um terrarum curtiano.
Dissert. inaug. Friburgi Br. 1883. (45 S.) 8.
Teuffei, Wilhelm Sigmund: Zu Curtius (Das Zeitalter des C.) (1858). In des Verf.
Studien und Charakteristiken zur griechischen und römischen Litteratur-
geschichteä {I,iipzi<j 1889) p. 510—513.
Thomas, A.: Notice sur un manusorit de Quinte-Curce. In: Revue critique 1880.
II p. 75-78.
Traube, Ludwig: Curtius 9. 11. 1883 siehe B.: Aeneas Gazaeus.
Ussani, Vincenzo: Coniecturae duo [Sen. dial. XI 8. 3. Curzio III 3. 8J. Itomuf :
Typ. H. Voghinu- 1896. (8 S.) 8.
Wagener, Carl: Zu Q. Curtius Rufus. In: Jahrbücher für classische Philologie
117 (1878) p. 817-820.
Walter, Friedrich: Studien zu Tacitus und Curtius. Progr. des Wilhelms-Gymn.
München 1887. (54 S.) 8.
I. Kritische Bemerkungen zu Tacitus. II. Die stilistischen Berührungs-
punkte des Curtius und Tacitus.
Q. Curtius ßufus — Thascius Caecilius Cyprianus. 347
Q. Curtius Rufus.
Weinhold, Alfred: Bemerkuneen zu Q. Curtius Kufus. [Aus: Einladungsschrift
zur Einweihung des neuen Gebäudes der Fürsten- und Landesschule Grimma
1891 p. 25—33] arimimi: G. Genscl 1891. (9 S.) 4. M. —.50.
Zingerle, Oswald: Die Quellen zum Ale.\ander des Rudolf von Ems. 1885 siehe
B.: Josephus.
Cyprianus antiochenus Barreira de V. V., Bernardo: Brujos y aströlogos
de la inquisicion de Galicia y el famoso libro de san Cipriano. Corutia: Imprenta de
„La V<jz de Galicia'' (1885). (LXII S., 1 Bl., 1Ö2 S., 1 Bl.) 8.
Zahn, Theodor: Cyprian von Antiochien und die deutsche Faustsage. 1882 siehe
B. : Eudoeia Augusta (Ath.)
— Zu „Cyprian von Antiochien-. In des Verf. Forschungen zur Geschichte des
neutestamentlichen Kanons und der altkirchlichen Literatur 2 (AVtoo^c« 1883) p. 300.
Thascius Caecilius Cyprianus. Tres tractatus s. Cypriani episcopi et
martyris: de mortalitate; de zelo et livore; de bono patientiae. —
Xenium Partheniis sodalibus maioris CongregatioBis latiuae anno 1882
oblatum per praesidem Congregationis Andream G a s s n e r. Salisbiirqar :
Typ. A. Fmtd 1882. (46 S.) 8.
Sancti Thascii Caecilü Cypriani libri ad Donatum de mortalitate, ad
Demetrianum . de bono patientiae. Edition classique avec une intro-
duction, des notions grammaticales sur les particularites de la langue
de s. Cyprien, des notices litteraires et analytiques, un commentaire
pWlologique en francjais et un appendice critique par Ferdinand
Leonard. Namur: Impr. de A(h Wemiael — Charlier. Ubr.-editcur 1887.
(1 BL, 185 S.) 8.
Der pseudocyprianische Tractat De aleatoribus [herausgegeben von] A<lolf H arnack.
1888 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Libellum de aleatoribus inter Cypriani scripta conservatum edidit et
commentario critico, exegetico , historico instruxit Adolfus Hilgen-
f eld. Freiburq i. />'. ; Al-ad. Verla gaJtitchhandJung J. C. B. Mohr (F. Siebeck)
1889. (87 S.) 8. ■ _ M. 2.
Anonymus adversus aleatores (gegen das Hazardspiel) und die Briefe an
Cvprian, Lucian, Celerinus vmd an den karthaginiensischen Klerus.
((5ypr. epist. 8. 21 — 24). Kritisch verbessert, erläutert und ins Deutsche
übersetzt von Adam M i o d o n s k i. Mit einem Vorworte von Eduard
Wölfflin. Erlmufeti und Leipzü/: Deichert'sche Verlaqsb. Ndclif. 1889.
(128 S.) 8. ' ' M. 2.
L'opuscule de aleatoribus par les niembres du seminaire d'histoire ecclesiastique etabli
ä rUniversite catholique de Louvain. 1891. Siehe die Erläuterungsschriften unter
Etüde critique.
L'Opuscolo contra Aleatores, scritto da un Pontefico roniano del secondo secolo. Testo
e note di J. M. Minasi. 1892 siehe unten die Erläuterungsschriften.
En kort Cyprian tillagt Tale om det christelige Liv . . . af Carl Paul Caspari. 188.5
siehe C: Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Tov üyluv Kvnoiurov fnioy.ono}- y.u'i iiunrinoi iy. ti]i tiooc ■I>itSu)yu tTtioruki'ii. Ex epistola
S. Cyjjriani episcopi et martyris ad Fidum. — Kvnnutvov intoxi'inox^ y<c\ fiünrvno.- iy
tov TtiQi i?.i)]uoai'njg edidit .Joannes Baptista Pitra in: Analecta sacra spicilegio
solesmensi parata 2 {Ti/pis Tasrulauü 1884) p. 288 — 291.
D. Thascii Caecilü Cypriani epistola LXIII. In: The flve lectures of St. Cyri) on the
Mysteries edited by Henry de Romestin (Oxford 1887) p. 104—137.
Thascii Caecilü Cypriani liber de mortalitate et epistola ad Demetrianum,
cum adnotationibus Joannis Tamiettii. Editio tertia. Auqustae
Taur.: Ex off. salesiana (1887) 1903. (61 S.) 8. L. —.40.
De paenitentia [herausgegeben von] Carl Wunderer. 1889 siehe unten die Erläuterungs-
schriften.
Inoerti auctoris Exhortatio de paenitentia . . . recognovit Adam Miodonski. 1894 siehe:
Anonymi (Scriptores ecclesiastici).
Morceaux choisis des Peres de l'eglise latine . . . par Jean Felix Nourrisson. (1874)
1889 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Sancti Cypriani quae syriace et armenice supersunt fragmenta. Edidit J. P. Paulinus
Martiniis in: Analecta sacra spicilegio solesmensi parata 4 (Parisiis 1883) p. 72—80.
Versio latina p. 338—344.
348 Scriptores latiui. D. Thascius Caecilius Cyprianus.
Thascius Caecilius Cyprianus.
Udvalgte Stykker af Cyprian og Augustin. 1891 siehe: Augustinus.
Ausgewählte Schriften des heiligen Cyprian, Bischof von Carthago und
Martyr, nach dem Urtexte übersetzt von Ulrich Uhl, Joseph Nig-
lutsch und Anton Egg er. Kempten: J. KöseVsche Budih. 1869. 1879. 8.
M. 3.20.
I. 1869. (377 S., 1 Bl.) M. 1.20.
An Donatus. Ueber den Stand der Jungfrauen, lieber die Einheit der
katholischen Kirche. Ueber die Gefallenen. Ueber das Gebet des Herrn.
Ueber die Sterblichkeit. An Demetrian. Ueber Wohlthätigkeit und
Almosengeben. Ueber den Nutzen der Geduld. Ueber Eifersucht und
Neid. Ueber die Nichtigkeit der Götzen. — An Cäcilius. An Nemesianus
\ind die Märtyrer in den Bergwerken.
II. 1879. (495 S., 1 Bl.) M. 2.
Cyprian's sänimtliche Briefe, nach dem Urtexte übersetzt von Joseph
Niglutsch und Anton Egg er.
Homilie eines Ungenannten wider die .Spieler. In deutscher Uehersetzung herausgegeben
von Franz Julius Winter. 1893 siehe B.: Origenes (I 2 p. 103).
Cyprian. Translation in : The Ante-Nicene Fathers 5 (1888) siehe A. : Scriptores ecclesiastici
Saint Cyprien ou De l'Unite de l'Eglise. Traduction avec introduction
historique et simples commentaires par Cordier. 2« edition, aug-
mentee d'un chapitre sur l'ünion de l'Eglise et de l'Etat. Paris :
V. Palme (1878) 1881. (LXXIII, 188 S.) 8.
Appendice au traite de l'unitö de l'Eglise. De l'union de l'Eglise et de l'Etat ou
rapports nuituels des deux puissances (chapitre additionnel a la premiere edition
parue en 1878). Ehnnia 1831. (X, 34 S.) 8.
Om den almindelige Kirkens Enhed og Om Herrens Ben. Af Thascius Caecilius
Cyprianus. Efter den latinske Grundtekst ved J. N. Skaar. 1880 siehe A.: Scriptores
ecclesiastici (I 1 p. 84|.
Til Donatus, Om Dodeligheden og oni Taalmodighedens Gode. Af Thascius Caecilius
Cyprianus. Fra den latinske Grundtext ved O. U gl and. 1883 siehe ebenda.
Atzberger, Leonhard: Die Ueberlieferung und Geltendmachung der geoffenbarten
Eschatologie durch Cyprian. In des Verf. Geschichte der christlichen Escha-
tologie (Friiharg Br. 1896) p. 521— .'>46.
Aube, Btjnjamin: L'eglise et l'Etat dans la seconde moitie du III" siecle [249—284].
Parin: E. Permi 1885. (XVI, 548 S.) 8. Fr. 7.50, andre Ausg. Fr. 4.
Beck, Jan Wibertus: Anonymus. Adversiis aleatores. (Gegen das Hazardspiel).
[Ausgabe von Miodonski]. In: Coniunctis viribus 4 {Awskidam 1890) p. 124—128.
Burkitt, Francis Crawford : The iise of the LXX text of Daniel in latin writers.
1. TertuUian. 2 S. Cyprian. 3. S. Victorinus of Pettau. In des Verf. The old
Latin and the Itala (Camhrirlge 1896) p. 18—31.
Callewaert, C. : Une lettre perdue de saint Paul et le De Aleatoribus. Supple-
ment a l'ctude critique sur ropuscule De aleatoribus du seminaire d'histoire
ecclesiastique etabli ä luniversite catholique de Louvain. Loiiitn'ii : Yalinthoui
1893. (30 S.) 8. Fr. 1.
Siehe auch unter Etüde critique.
Corssen, Peter: Der cyprianische Text der Acta apostoloruni. Progr. des Gymn.
Schönel)erg-Berlin W. IkrUn: Vltidmimn 1892. (26 S.) 4. M. 1.60.
Delarochelle, Jean: L'idee de l'eglise dans saint Cyprien. In : Kevue d'histoire
et de litterature religienses 1 (1896) p. 519-533.
Demmler, Adalbert: Ueber den Verfasser der unter Cyprians Namen überlieferten
Traktate .,De bono pudicitiae" und „De spectaculis". Inaugural-Dissert. von
München. [Aus: Theologi.sche Quartalschrift 76 (1894) p. 223-271]. Tübingen
1894. (55 S.) 8.
Dom hart, Bernhard: Ueber die Bedeutung Commodians für die Textkritik der
Testimonia Cyprians. 1879 siehe: Commodianus.
Ernst, Johannes: Zur Auffassung Cyprians von der Ketzertaufe. In: Zeitschrift
für katholische Theologie 17 (1893) p. 79—103.
— Die Echtheit des Briefes Firmilians über den Ketzertaufstreit in neuer Be-
leuchtung. Ebenda 18 (1894) p. 209—259.
Thascius Caecilius Cyprianus. 349
Thascius Caecilius Cyprianus.
Ernst, Johannes: War der heilige Cyprian excommuniciert? Ebenda 18 (1894)
p. 473-499.
— Der angebliche Widerruf des Iil. Cyprian in der Ketzertauffrage. Ebenda 19
(1895) p. 234—27-2.
— Wann und wo wurde der Liber de rebaptismate verfasst? Ebenda 20 (189(1) p. 193— 255.
— Nachträgliches zur Abhandlung über den Ursprung des Liber de rebaptismate.
Ebenda p. 360-362.
— Zur Frage über die Echtheit des Briefes Firmilians an Cyprian im Ketzertauf-
streit. Ebenda p. 364—367.
Etüde critique sur l'opuscule de Aleatoribus par les niembres du seminaire
d'histoire ecclesiastique etabli a l'universite catholi(|ue de Louvain. Loiivain:
Typogntphif (U .1. YanHnthoat 1891. (133 S., l Bl.) 8. Er. 2.
Supplement siehe unter C. Callewaert.
Farrar, Frederic William: Lives of the Fathers. 18S9 siehe A.: Scriptores
ecclesiastici.
de Paye, Eugene: Saint Cyprien et les influences qui l'ont forme. In: Revue de
theologie et de philosophie 26 (1893) p. 105—116.
Fechtrvip, Bernhard: Der hl. Cyprian. Sein Leben und seine Lehre. I. Cyprians
Leben. Miinstfr: Thassing 1878. (VIII, 264 S.) 8. M. 5.
Ficker, .Johannes: Die Bedeutung der altchristliclien Dichtungen für die Bild-
werke. In: Gesammelte Studien zur Kunstgeschichte. Eine Festgabe zum
4. Mai 1885 für Anton Springer (Ldiizig 1885) p. 8—41.
Freppel, Charles Emile: Saint Cyprien et l'^glise d'Afrique au lII» siecle. Cours
d'eloquence sacree fait a la Sorbonne pendant l'annee 1863—1864. Troisienie
Edition. Piuis: Kdaux-Braij (1865. 1873) 1890. (427 S.) 8. Fr. 6.
Funk, Franz Xaver: Die Schrift De aleatoribus. In: Historisches Jahrbuch. Im
Auftrage der Görres-Gesellschaft herausgegeben 10 (1889) p. 1-22. Verbessert
und erweitert in des Verf. Kirchengeschichtliche Abhandlungen und Unter-
suchungen 2 (Paderhorn 1899) p. 209—236.
Goetz, Karl Gerold: Geschichte der cyprianischen Litte ratur bis zu der Zeit der
ersten erhaltenen Handschriften. Inaug.-Diss. von Marburg. Sniyrna 1890.
Basti: R. lifhh 1891. (IX, 129 S.. 1 S. ung.) 8. M. 2.40.
— Das Christentum Cyprians. Eine historisch-kritische Untersuchung. llUssen:
J. Riclcer 1896. (X, 141 S.) 8. M. 3.60.
— Leopold Karl: Die Busslehre Cyprians. Eine Studie zur Geschichte des Buss-
sacraments. Kömgshng in Pr.: Braiuxi- W<h,r ISdb. (IX, 1 S. ung., 100 S.) 8. M. 2.
— Constitutus = >;u&iojcK , luv bei Cyprian. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 9 (1896) p. 307—308.
Grisar, Hartmann: Cyprians „Oppositionsconcil" gegen Papst Stephan. In: Zeit-
schrift für katholische Theologie 5 (1881) p. 19:1—221.
Hagen, Hermann: Eine Nachahmung von Cyprian's Gastmahl durch Hrabanus
Maurus. In: Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie 27 (1883) p. 164—187.
Vgl. Rönsch, Hermann: Einiges zur Erläuterung der Caena Hrabani Mauri.
Ebenda p. 344-.S49.
Hall er, Wilhelm: Pseudocyprianus advorsus aleatores beurteilt. In: Theologische
Studien aus Württemberg 10 (1889) p. 191—222.
Harnack, Adolf: Die Altercatio (resp. die Grundschrift derselben) in ihrem Ver-
hältniss zu . . . Cyprians Testimonia . . . 1883 siehe: Euagrius.
— Der pseudocyprianische Tractat De aleatoribus, die älteste lateinische christ-
liche Schrift, ein Werk des römischen Bischofs Victor I. (saec. II.). [Texte
und Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen Literatur V 1]. Leipzig:
./. C. H)m■^(■hs^Si■hl Btuhh. 1888. (2 BL, 135 S.) 8. M. 4.50.
Excurs. Die Schrift de aleatoribus und der Hirte des Hermas (p. 126—128).
— Eine bisher nicht erkannte Schrift des Papstes Sixtus II vom Jahre 2.5''/8 . . .
1895 siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
— Eine bisher nicht erkannte Schrift Novatian's vom Jahre 249/50 [.,Cyprian", de
laude Martyrii]. 1895 siehe: Novatianus.
Haussleiter, Johannes : Ist Victor I. von Koni der Verfasser der Schrift adversus
aleatores? In: Theologisches Literaturblatt 10 (1889) Nr. 5 Sp. 41—43. Nr. 6
Sp. 49—51. Nr. 25 Sp. 225—229.
— Cyprian-Studien. Erste Abhandlung. In : Commentationes woelftlinianae (/.//),s/nf
1891) p. 377-389.
I. Die Echtheit des dritten Buches der Testimonien. II. Die Komposition des
Hirtenbriefes „ad virgines". III. Berührungen zwischen der Schrift
Cyprians „ad virgines" und dem Anonymus „adversus aleatores".
— Zwei strittige Schriften Cyprian's : De spectaculis und De bono pudicitiae
IWölfflin i. 8. Archiv 8, 1 ft"., MatzingerJ. In: Theologisches Literaturblatt 13
(1892) Nr. 37 Sp. 431— 43tl.
350 Scriptores latini. I). Thascius Caecilius Cyprianus.
Thascius Caecilius Cyprianus.
Herkenrath, Roland: Gerundii et gerundivi apud Plautum et Cyprianum usiim
comparavit R. H. [Prager Studien aus dem Gebiete der classischen Alter-
thumswissenschaft. 2J. Prag: H. Doiiniiinis Vtrl. 1894. (114 S., 1 Bl.) 8. M. 2.50.
Havet, Ernest: Cyprien 6veque de Carthage. I. La persecution. — Cyprien et
les schismatiques. — Cyprien et Rome. II. Le predication de Cyprien. — Sa mort.
In: Revue de.s deu.x niondes bA" anntie 3« per. 71 (188.5) p. 27—69. 283—341.
Hilgenfeld, Adolf: Eine altchristliche Predigt über Hazard-Spiele. In: Protes-
tantische Kirchenzeitung für das evangelische Deutschland 37 (1890) Sp. 275—279.
— Vom Kriegsschauplatze de aleatoribus. In: Zeitschrift für wissenschaftliche
Theologie 35 (1890) p. .382— 3-i4. 34 (1891) p. 256.
— Das s. g. Cheltenhamer Verzeichnis der h. Schriften. In: Zeitschrift für
wissenschaftliche Theologie .35 (1892) p. 491-495.
V. Hoensbroech, Paul: Die Schrift de aleatoribus als Zeugnis für den Primat
der römischen Bischöfe. In: Zeitschrift für katholische Theologie 14 (1890)
p. 1—26.
— Der römische Primat bezeugt durch den hl. Cyprian. F^benda p. 193—230.
— Die Auffassung Cyprians von der Ketzertaufe. Ebenda 15 (1891) p. 727—736.
Hort, Fenton John Anthony: Six lectures on the Ante-Nicene Fathers. 1895 siehe
A. : Scriptores ecclesiastici.
Hufmayr, Eugen: Die pseudocyprianische Schrift De Pascha Computus. Inaug.-
Dissert. v. Würzburg und Progr. des Gymn. St. Stephan Augsburg 1896.
(40 S., 1 Tab.) 8.
.lungmann, Bernardus: De S. Cypriani gestis et doctrinis , atque de Ronianis
Pontificibus ipsi coaevis. I. De rerum ecelesiasticarum statu usque ad Decii
persecutionem. II. S Cypriani gesta praeclara atque doctrina. III. De contro-
versia circa iterandum baptisma ab haereticis collatuni. IV. ludicium criticum
de Stephani et Cypriani hac in controversia gestis. In des Verf. Dissertationes
selectae in historiam ecclesiastic. 1 (Ratishonm , Nco Kharaii <€■ ('üuiiuinfi 1880)
p. 263—357.
Kohlschmidt, Ernst: Ad constituendam ecclesiae catholicae notionem quid
Cyprianus, ad emendandam atque instaurandam quid valuerit Lutherus, brevi
comparatione e.xponitur. Oratio, quam in memoriam confessionis augustanae
ex lege benoficii lynckeriaiii habuit E. K. .lenae 1891. (27 S.) 8.
Landgraf, Gustav: Über den pseudocyprianischen Traktat „adversus .Judaeos".
In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 11 (1900) p. 87—97.
Langen, .Joseph: Differenzen zwischen Stephan von Rom vmd Cyprian von
Karthago. In des Verf. Geschichte der römischen Kirche bis zum Pontifikate
Leo's I. {Bonn 1881) p. 314—333.
— Die Stellung des Bischofes von Rom in der Kirche des dritten .Jahrhunderts.
Ebenda p. 333— 34H.
Legg, John Wickham: Notes on the day assigned to St. Cyprian of Carthage in
the Prayer Book Calendar. [From the Transactions of the Paul's Ecclesiastical
Society. Vol. IV]. Lutulon : I'n'nffil for the Sochty liy H(trrison mit! Sons 1896.
(S. 47—52). 4.
Le Provost: Etüde philologique et litteraire sur saint Cyprien. D6diee ä son
eminence le Cardinal Lavigerie. Precödee d'une lettre de Leon Gautier. Siiint-
Brüur: L. <fc R. Pi-turhoiiuiie. I'aris: Liroffrt 1889. (XII, 304 S.) 8. Fr. 4.
Lezius, Friedrich: Der Verfasser des pseudocyprianischen Tractates de duplici
martyrio. Ein Beitrag zur Charakteristik des Erasmus. In: Neue Jahrbücher
für deutsche Theologie 4 (1895) p. 95—110. 184—243.
Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern . . . 1878 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Manitius, Max: Zu Cyprian. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 39
(1888) p. 869-872.
Matzinger, Sebastian: Des hl. Thascius Caecilius Cyprianus Tractat: „De bono
pudicitiae". Inaug.-Dissert. von München und Progr. des Alten Gymn. Nürn-
berg 1892. (47 S.) 8.
.Menden, Theodor: Beiträge zur Geschichte und zur Lehre der nordafrikanischen
Kirche aus den Briefen des hl. Cyprian. Progr. des Gymn. Münstereifel 1878.
(S. 3—24). 4.
(Minasi, J. M.): L'Opuscolo contra Aleatores, scritto da un Pontefice romano del
secondo secolo. Teste e note. 2. Di due citazioni contenute nell' Upuscolo,
luna appartenente ad una lettera pierdute di S. Paolo, l'altra alla Dottrina
degli Apostoli. In: La Civilta cattolica. A. 43 Ser. 15. 2 (1892) p. 469—489.
Miodoiiski, Adam: Zur Kritik der ältesten lateinischen Predigt: „Adversus
aleatores". In: Commentationes woelfflinianae {Lt'itsiiK 1891) p. 371 — 376.
— Miscellanea latina. 1892 siehe C. : Scriptores.
Thascius Caecilius Cyprianus. 351
Thascius Caecilius Cyprianus.
M o m ra s e n , Theodor : Zur lateinischen Stichometrie. In : Hermes 21 (1886) p. 142 — 156.
25 (1890) p. 636-688. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Berlin
1909) p. 283 -297.
Morgenstern, Georg: Cyprian , Bischof von Carthapro , als Philosoph. Inaug.-
Dissert. Jfiia : H. I'ohh 1889. (1 Bl., 49 .S., 1 S. ung) 8. M. 1.
Müller, Karl: Die Bussinstitution in Karthago unter Cyprian. In: Zeitschrift
für Kirchengeschichte 16 (1896) p. 1—44. 187-219.
Poole, George Aylife : The lifo and times of saint Cyprian. With a prefatory
notice of the author. I.omlon: Grifßth (1840. 1890). (287 S.) 8. Sh. 1.
Ke, Giuseppe: La vita del santo martire Tascio Ceeilio Cipriano, vescovo di
Cartagine, raocontato al popolo. Edizione seconda. S. Bemgnn CmiaveSf : Tip.
sahsiniin 1887. (130 S.) 8. L. —.20.
Ritschi, Otto: De epistulis cj'prianicis. Dissert. theol. (Licent.) H alis S ax. 1885
(54 S.) 8.
— Cyprian von Karthago und die Verfassung der Kirche. Eine kirchengeschicht-
liche und kirchenrechtliche Untersuchung, fuitfiiifini: Viw<hiihotrl< u. Itupverht'it
Verl. 1885. (VII, 2.d0 S.) 8. M. 5.60.
Rönsch, Hermann: [Cyprian de singul. der. c. 37]. 1880 siehe B. : Hermae pastor.
Ryder, Henry Ignatius Dudley: Harnack on the „De aleatoribus". In: The Dublin
Review 3 ser. 22 (1889) p. 82—98.
Sanday, William: Relation to k [Bobbio Ms. of the Gospels of St. Matthew and
St. Mark] to the biblical text of Cyprian in St. Matthew. In: Old- Latin
Biblical Texts II (Oxford 1886) p. XLII— LXVII.
— The Oxford MSS. of Cyprian. Ebenda p. 123—132.
— Notes on the text and date of the De aleatoribus. In : The classical Review 3
(1889) p. 126—128.
— The Cheltenham list of the canonical books of the Old and New Testament
and of the writings of Cyprian. In: Studia biblica et ecclesiastica. Essays
chiefly in biblical and patristic criticism 3 {O.rford 1891) p. 217—303. Appendix
by C. H. Turner. Ebenda p. 304-32.3: I. The Old Testament stichometry.
II. New Testament stichometry. Ili. The cyprianic stichometry.
Schindler, Josef: Der heilige Cyprian über das Gebet des Herrn. In: Theo-
logisch-praktische Quartal-'Sehrift 40 (f,iii! 1887) p. 285— 2S9. 535-545. 809—812.
Schwarze , Alexis : Untersuchung über die äussere Entwicklung der afrikanischen
Kirche mit besonderer Verwertung der archäologischen Funde. Mit 2 Ab-
bildungen im Texte, 3 Tafeln, 1 Plane und 1 Karte. Göttingfn: Vavdenhoeck &
Rnprrrhfs Virl. J892. (VI, 2 S. ung., 191 S.) 8. M. 7.
Sinclair, William Macdonald: Cyprian. In: Lectures on ecclesiastical history
delivered in Norwich Cathedral. [I.oikIoh. 1896) p. 113—140.
Thurn huber, Mauriis: Die vorzüglichsten Glaubenslehren in den Schriften des
hl. Bischofs und Märtyrers Cyprianus von Carthago. Eine patristische Studie.
Erste Hälfte. Progr. der Studienanstalt St. Stephan Augsburg 1890. (66 S.) 8.
(de Tournemine, Rene Joseph): Lettres de s. Cyprien. Conjectures de Tourne-
mine. In: Analecta iuris ponteficii ]9 (1880) Sp. 876 — 881.
Turner, Cuthbert Hamilton siehe W. Sanday.
— The two early lists of St. Cyprian's work.s. In: The classical Review 6 (1892)
p. 205—209.
Vita di s. Cipriano, vescovo di Cartagine e martire, per cura di un sacerdote della
diocesi milanese. Volume I. II. Manzn: Tip. de' PrioHni di L. Annoni e f. 1892.
(208 S., Taf., 400 S.) 8.
Wagener, Carl: Zu Cyprian [de dorn. erat. 33 p. 292, 2 ed. Hart.]. In: Philologus
.50 (1891) p. 48. Wiederholt in des Verf. Beiträge zur lateinischen Grammatik
und zur Erklärung lateinischer Schriftsteller 1 (Gotha 1905) p. 72—73.
Watson, Edward William: Cyprian in Greece. In: The classical Review 7 (1893)
p. 248.
— The style and language of St. Cyprian. In: Studia biblica et ecclesiastica.
Essays chiefly in biblical and patristic criticism by members of the university
of Oxford 4 (Oxford 1896) p. 189—324.
Weiss, Johannes: Ein neugefundenes Kanon -Verzeichniss. In: Zeitschrift für
wissenschaftliche Theologie 30 (1887) p. 157 — 171.
Weyman, Carl: Zu lateinischen Schiiftstellern. 1891 siehe C: CoUectiones (p. 16).
— Ueber die deni Cyprianus beigelegten Schriften De spectaculis und De bono
pudicitiae. In: Historisches Jahrbuch. Im Auftrage der Görres-Gesellschaft
herausgegeben 13 (1892) p. 737 — 748.
— Nachträgliches zur Schrift De bono pudicitiae. Ebenda 14 (1893) p. 330—331.
— Genibus nixis [Cypr. de op. et el. 6 p. 378. 7; Dictys III 22 p. 65, 24 M.]. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 8 (189.3) p. 293.
352 Scriptores latini. D. Tliascius Caeoilius Cyprianus — Damasus I.
Thascius Caecilius Cyprianus.
Wölfflin, Eduard: Pseudo- Cyprianus (Victor) de aleatoribus. In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 5 (1888) p. 487—499.
— Cyprianus dp spectaculis. Ebenda 8 (1893) p. 1—22. 160.
— Lupana [Cypr. ep. (i2. 3]. Ebenda p. 145.
Wunderer, Carl: Zu Cyprian [Codex in Augsburg XIV. s.]. In: Acta seminarii
philologici erlangensis 4 (1886) p. 58.
— Bruchstücke einer afrikanischen Bibelübersetzung in der pseudocyprianisehen
Schrift Exhortatio de paenitentia neul)earbeitet. Progr. der Studienanstalt
Erl/nif/ni: {Bliusiiig) 18^9. (57 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.50.
Zahn, Theodor: Canon Moramsenianus. In des Verf. Geschichte des Neutestament-
lichen Kanons II 1 (Krlangui und htiiizig 1890) p. 143—156. 1007—1012.
Cyprianus galliis. The latin Heptateuch published piecemeal by the
french printer William Morel (1560) and the french Benedictines
E. Martene (173:^) and J. B. Pitra (1852— I888j critically reviewed by
John Eyton Bickersteth Mavor. London: Clav and Sons 1889. (LXXIV,
268 S., 1 BL) 8. ■ 10 sh. 6 d.
Cypriani Galli poetae Heptateuchos . . . recensuit Rudolfus P e i p e r.
1891 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 23).
Becker, Carolus : De metris in lleptateuchum. 1889 siehe: Juvencus.
Best, Hermann: De Cypriani quae feruutur metris in heptateuchum. Dissert.
inaug. Marpurgi Catt. 1892. (59 S.) 8.
I. De Juvenco. II. De arte metrica heptateuchi. III. Num Cypriano carmina
in exodum et in ceteros heptateuchi libros recte sint adscripti? IV. De
poetarum patria et aetate.
Weyman, Carl: Kritisch-sprachliche Analekten. 1894. 1895 siehe C: CoUectiones
(p. 16).
DaiUaSUS I. Tlie latin hymn-writers and their hymns. By Samuel Willoughb^'
Duffield . . . 1889 siehe C. : Poetae christiani.
Damasi carmina. Von Michael Amend. 1894 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Damasi epigrammata. Aceedunt Pseudodamasiana aliaque ad Damasiana inlustranda
idonea recensuit et adnotavit Maximilianus Ihm. 1895 siehe: Anthologia latina (p. 118).
Versus Damasi papae. Recensuit Alexander Riese. 1870. 21906 in: Anthologia latina
I 2 Nr. 720 b.
Amend, Michael: Studien zu den Gedichten des Papstes Damasus nebst einem
Anhang: Damasi carmina. Progr. des Neuen Gymn. Würzb u rg 1894. (39 S.) 8.
Armellini, Mariano : Scoperte nel cimiterio di s. Ermete. § 2. L'iscrizione
storica dei martiri Proto e Giacinto e un epitaftio con data consolare. In: Nuovo
Bullettino <li arclieologia cristiana 1 (1895) p. 14—16.
Benavides, et Cli eca, Joseph : De s. Damaso I Papa, confessore hispano: homilia
habita in coemeterio Domitillae ad cultores martyrum die XIV decembr. 1894.
Accedit brevis dissertatio ad eorum argumenta refellenda , qui s. Damasum
Romae nalum affirmant. lioiiim ; T/jp. s. Joseph 1894. (48 S.) 8.
Carini, Isidoro : Epigrafia e paleografia del papa Damaso. Appunti per la nuova
scuola vaticana. [Corso in paleografia, diplomatica e critica storica], Uoma:
Tip. vaticaiin 1889. (61 S.) 8.
Ficker, Gerhard: Studien zur Hippolytfrage. 1893 siehe B.: Hippolytus.
Funk, Franz Xaver: Eine neue Damasus-Inschrift. In: Theologische Quartal-
schrift 63 (1881) p. 641-643.
Germ an o: Di due iscrizioni metriche damasiane al „Martyrium" dei santi Giovanni
e Paolo sul Celio. In: Römische Quartal schritt für christliche Alterthums-
kunde und für Kirchengesohichte 6 (1892) p. 58—66.
Ihm, Max: Die Epigramme des Damasus. In: Rheinisches Museum für Philologie
50 (1895) p. 191—204.
Kays er, Johann: Der lateinische Hymnendichter Papst Damasus. In des Verf.
Beiträge zur Geschichte und Erklärung der ältesten Kirchenhymnen ^ (Fnihrborn
1881) p. 89—112.
— Der dem Papste Damasus zugeschriebene Hymnus auf die h. Agatha. Ebenda
p. 113—126.
Langen, Joseph: Fortgesetzter Kampf gegen die Arianer und Apollinaristen. In
des Verf. Geschichte der römischen Kirche bis zum Pontifikate Leo's I. {liniin
1881) p. 513—574.
— Literarische Thätigkeit in Rom. Ebenda p. 594 — 611.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter.
1890 siehe C: Poetae christiani.
— Incertus auctor de Salvatore (Damasus?). 1890 siehe C: Poetae christiani.
— Zu späten lateinischen Dichtern. 1890 siehe: Poetae.
Damasus I. — Dares phrygius. 353
Damasus I.
Marucchi, Orazio: Difesa del pontificato di S. Damaso contro un nuoTo attacco
dei protestanti. In: La Rassegna italiana a. III 4 (1883) p. 381 — 431.
Probst, Ferdinand: Damasus als Reformator der Liturgie. — Beschalfenheit der
damasischen Reform. In des Verf. Liturgie des 4. Jahrhunderts und deren
Reform (Mthisfo- i. W. 1893) p. 445-472.
Kade, Martin: Damasus, Bischof von Rom. Ein Beitrag zur Geschichte der An-
fänge des römischen Primats. Fmlmrg i. Br. und Tühingen: J. C. B. Mohr 1882.
(VIII, 164 S.) 8. M. 4.80.
de Rossi, Giovanni Battista: Elogio damasiano del celebre Ippolito martire sepolto
presse la via Tiburtina. In : BuUettino di archeologia cristiana. Serie 3 —
Anno 6 (1881) p. 26—55.
I. L'inno di Prudenzio in lode del martire Ippolito e la primaria fönte delle
notizie in esso amplificate. II. Frammenti marmorei d'un carme damasiano
nell' agro Verano. III. I frammenti originali dell' elogio damasiano
d'Ippolito, e la cripta del suo .sepokro presso la Tiburtina. IV. Confronto
critico tra l'inno di Prudenzio e il carme di Damaso.
— D6couverte de l'inscription composee fn Thonneur de s. Hippolyte par le pape
s. Damase. In: Les Lettres chretiennes. Revue d'enseignement, de philologie
et de critique 3 (1881. 1882) p. 83—87. Übersetzung des vorhergehenden Auf-
satzes ins Französische.
— La silloge epigraphica d'un codice giä corbeiense ora nella biblioteca imperiale
di Pietroburgo. 1881 siehe B. : Hippolytus.
— Iscrizione storica dei tempi di Damaso papa nel cimitero di S. Ippolito. In:
BuUettino di archeologia cristiana. Serie 4 — Anno 2 (1883) p. 60-65.
— I carmi di S. Damaso. Ebenda 3 (1884—1885) p. 7—31.
— Appendice ai frammenti del carme damasiano attribuito per congettura aimartiri
Giovanni e Paolo. Ebenda Serie 5 — Anno 1 (1890) p. 147—148.
Stornajolo, Cosimo : Osservazioni letterarie e filologiche sugli epigrammi
Damasiani. In: Studi e documenti di storia e diritto 7 (1886) p. 13 — 32.
Storti, Giovanni Battista: .San Damaso e la bibbia. Discorso letta alla Societä
di Cultori della cristiana archeologia in Roma nel Dicembre 1884. Roma: Tip.
ddla Piice di (Juggiani 1887. (14 S.) 4.
Travaglini, Giovanni: S. Damaso. In des Verf. I papi cultori della poesia
{Lanrümo 1887) p. 9-21.
Weyman, Carolus: De carminibus damasianis et pseudodamasianis observationes.
In: Revue d'histoire et de litterature religieuses 1 {Paris 1896) p. 58 — 73.
— Varia. In: Rheinisches Museum für Philologie 51 (1896) p. 327-328.
II. Juvencus. III. Damasus earm. 32. 1 f.
de Winterfeld, Paulus: Damasi spur. 85, 5 Ihm. 1895 siehe: CoUectiones (p. 17).
Zafraned et Ordovas, Eduardus: Brevis oratio ... de patria et vita S. Damasi
I. P. M. Matriti 1891. (24 S.) 4.
Damigeron, s. Analecta sacra spicilegio solesmensi parata edidit Joannes Baptista
Pitra 2 (1884). (I 1 p. 80).
Damigeron de lapidibus recensuit Eugenius Abel in editione Orphei Lithicorum (Bcroliiii
1881) p. 155—195.
Dares phrygius. Historia Daretis Prigii de origine Francorum. Edidit Bruno
Krusch in: Monuinenta Germaniae historica. Scriptorum rerum merovingicarum II
(1888) p. 194—200.
Zwei mittelenglische Bearbeitungen der Historia de excidio Trojae des Phrygiers Dares
von August Zietsch. In: Archiv für das Studium der neueren Sprachen und
Litteraturen 72 (1884) p. 11—58.
L'histoire veritable de la guerre des Grecs, et des Troyens. Non moins
se rapportant ä ce temps que resentant la docte et pure antiquite.
Ensemble les effigies des Grecs, et Troj^eBS plus signalez, rapportees
apres le naturel, sviyuant la description de lautheur, et de quelques
medailles trouvees en bronze et aux m.arbres antiques. Escrite premiere-
ment en grec par Dares de Phrygie: depuis traduite en latin par
Cornille Nepveu et faite fran^oise par Charles de Bovrgveville. Caen:
ß. Mace, Impr. 1.572. Cnen: P. Massif 1893. (8 BL, 97 S., 2 Bl.) 8. Fr. 30.
Cet ouvrage se vend seulement acconipagn6 de l'ovivrage suivant:
Notes sur Darös le l'hrygien et sa traduction par Charles de Bourgueville, sr de
Bras, ä propos de la r6impression de l'exemplaire unique de la bibliotheque
de Caen par Tony Genty. Ehimla 189.3. (XII, 122 S., 13 Bl.) 8. Prix de 2 vol. Fr.30.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. III. 23
354 Scriptores latini. D. Dares phrygiuB — Dictya cretensis.
Dares phrygins.
Historia trojana. En medeltidsroman om trojanska kriget. Fran latinet
öfversatt tili svenska är 1529. Efter den enda kärida handskriften
utgifven af Robert Geete. [Samlingar utgifna af svenska fornskrift-
sällskapet. Haft 104]. Stock-hohn: F. Ä. Xorstedt d- Söner IS92. (VIII S.,
1 BL, 828 S.) 8. Kr. 5.25.
Ambrosoli, Francesco: Collana degli antichi storici greci volgarizzati ... 1878
siehe A. : Scriptores historici.
Colagrosso, Francesco: Ditte cretese e Darete frigio. In: Societä r. di Napoli.
Atti della r. Accademia di archeologia, lottere e belle arti 18 (1896 — 1897) Parte II
No. 2. 56 S. 4.
Collilieux, Eugene: Etüde sur Dictys de Crete et Dares de Phrygie. Growhle:
X. Drevtt 1886. (111 S., 1 Bl.). 8. Fr. 2.50.
Darbishire, Herbert Dukinfield: Dares Phrygius. In: The classical Review 4
(1890) p. 273.
ßenty , Tony: Notes sur Dares le Phrygien . . . 1?93 siehe oben die Übersetzungen.
Greif, Wilhelm: Die mittelalterlichen Bearbeitungen der Trojanersage, ein neuer
Beitrag zur Dares- und Dictysl'rage. I. Benoit de .Sainte-More. Inaug.-Dissert.
Marburg 1885. (1 EL, 57 S.) 8.
— Die mittelalterlichen Bearbeitungen der Ti-ojanersage. Ein neuer Beitrag zur
Dares- und Dictysfrage. Erweiterte Fassung einer durch die philosophische
Facultät zu Marburg gekrönten Preisschrift. [Ausgaben und Abhandlungen
aus dem Gebiete der romanischen Philologie. 61]. Murhury: X. (•'. Eluerfschc
Vtrhigshwhh. 188ii. (VII, 1 S. ung., 292 S.) 8. M. 8.
Darin: V. Weitere Bearbeitungen des Dictys. B. Joannes Malalas. (P. 173— 24()).
Nachfolger des Malalas (P. 246-268). "
Haupt, Herman: Dares, Malalas und Sisyphos. 1881 siehe B. : Joannes Malalas.
Joseph, Eugen: Dares Phrygius als Quelle für die Briseida-Episode im Roman
de Troie des Benoit de Sainte More. In: Zeitschrift für romanische Philologie 8
(1884) p. 117—119.
Lupton, Joseph Hirst: Dares Phrygius. In: The classical Review 4 (1890) p. 273.
Sabbadini, Remigio: Storia e critica di alcuni testi latini. 1890 siehe C. :
CoUectiones (p. 13).
Vicaire, Georges: Note sur l'Histoire des Grecs & des Troyens traduite par
Charles de Boiirgueville. [Aus: Bulletin du Bibliophile et du Bibliothöeaire
1895 p. 149—153]. Paris: Ttchentr. 8. Fr. 1.
Wagen er, Carl: Beitrag zu Dares phrygius. In: Philologus 38 (1879) p. 91—125.
Q. Dellius. Fragmenta belli parthiei. Recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta {Lijisiiie 1883) p. 250—251.
Bürcklein, August: Quellen und Chronologie der römisch-parthischen Feldzüge
. . . 1879 siehe B. : Dio Cassius.
Fabricius, Wilhelm: Theophanes von Mytilene und Quintus Dellius als Quellen
der Geographie des Strabon. 1888 siehe B. : Theophanes Mytil.
Otto, Paul: De fontibus a Strabone adhibitis capita selecta: Q. Dellius. 1889 siehe
B.: Strabo (p. 3351.
Dictys cretensis. Ambrosoli, Francesco: Collana degli antichi storici greci
volgarizzati . . . 187S siehe A. : Scriptores historici.
Brünnert, Gustav: Sallust und Dictys cretensis. Progr. des Gymn. Erfurt 1883.
(18 S.) 4.
— Sprachgebrauch des Dictys cretensis. I. Syntax. Ebenda 1894. (27 S.) 4.
Colagrosso, Francesco: Ditte cretese e Darete frigio . . . 1836—97 siehe: Dares.
Collilieux, Eugene: Etüde sur Dictys de Crete et Dares de Phrygie. 1886 siehe:
Dares.
Dunger, Hermann: Dictys- Septimius. Über die ursprüngliche Abfassung und
die Quellen der Ephemeris belli troiani. Progr. des Vitzthumschen Gymn.
Dresden 1878. (54 S.) 4.
— De Dictye-Septimio Vergilii interprete. Prosr. des Wettinergymn. Dresden
1886. (S. III-XX). 4.
— De locis aliquot Dictyis- Septimii [Ephem. I 1. II 12. 15. II 33]. In: Conimen-
tationes fleckeisenianae ( Upsiae 1890) p. 205 — 209.
Greif, Wilhelm: Die mittelalterlichen Bearbeitungen der Troianersage, ein neuer
Beitrag zur Dares- und Dictysfrage. I. Benoit de Saint-More. 1885 siehe: Dares.
— .... Erweiterte Fassung . . . 1886 siehe: Dares.
Haupt, Herman: Zu Jordanes und Dictys cretensis. In: Philologus 43 (1884)
p. 546—547.
Havet, Louis: Sur la date du Dictys <le Septimius. In: Revue de philologie 2
(1878) p. 238—240.
— Sur les pr6faces du Dictys de Septimius. Ebenda 3 (1879) p. 81^88.
i
Dictys cretensis — P. Cornelius Dolabella. 355
Dictys cretensis.
Heraeus, Wilhelm: Colligere = tollere. fDict. Eph. b. tr. V 9. Just. XXIII 4. 6.
Pseudo -Victor de illustr. vir. 1. 3. Nepot. 9. 14 (p. 607. 8 Kempf-). In: Archiv
für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 134—135.
Lunäk, Johannes: Zu Di'ctys IV 2. In: Philologus 52 (1894) p. 205—206.
Jleister, Ferdinand: Zur Ephemeris belli troiani von Dictys. In: Philologus 38
(1879) p. 373—374.
Noack, Ferdinand: Der griechische Diktys. In: Philologus 6. Suppl. (1891—1893)
p. 401—500. „Nachtrag. Dictys und Johannes von Antiochia" (p. 479—497).
Patzig, Edwin: Dictys cretensis. In: Byzantinische Zeitschrift 1 (1892) p. 131— 152.
Sonny, Adolf: Dictys bei Arethas. In: Byzantinische Zeitschrift 1 (1892) p. 590.
Wagener, Carl: Zu Dictys. In: Jahrbücher für classische Philologie 121 (1880)
p. 509—512. Wiederholt in des Verf. Beiträge zur lateinischen Grammatik und
zur Erklärung lateinischer Schriftsteller 1 (Gotlut 1905) p. 73 — 76.
Weyman, Carl: Studien zu Apuleius und seinen Nachahmern. 1893 siehe: Apuleius.
— Genibus nixis. 1893 siehe: Cyprianus.
Dicuil. Der Text von Dicuil's ..scriptura missorum Theodosii'- ... von Ernst
Schweder. (1876) 1878 siehe: Agrippa.
Dümniler, Ernst: Die handschriftliche Ueberlieferung der l.iteinischen Dichtungen
aus der Zeit der Karolinger. 1879 siehe C. : Poetae.
Foss, Kudolf: Dicuil: de mensura orbis terrae. In: Zeitschrift für das Gymnasial -
Wesen 34 (18s0) p. 289-305.
Diomedes. van Eck, Daniel Adriaan Henri: Qnaestiones scenicae romanae. 1892
siehe C : Poetae scaeniei.
Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei den lateinischen
Grammatikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatici.
Kar bäum, Hermann: De origine exemplorum, quae ex Ciceronis scriptis a . . .
Diomede . . . allata sunt. 1889 siehe: M. TuUius Cicero.
Krumb ach er, Karl: Zur Ueberlieferung der Grammatik des Diomedes. In:
Rheinisches Museum für Philologie 39 (1884) p. 478.
Kummrow, Hermann: Symbola critica ad grammaticos latinos. 1880 siehe 0. :
Scriptores grammatici.
Mähly, Jacob: Diomedes p. 491 K. 1887 siehe: Aelius Donatus.
Meyer, Paul Erich: Quaestiones grammaticae ad Scauri Artem restituendam
spectantes. 1885 siehe : Scaurus.
Morasso, Mario: Studi sui grammatici latini in relazione al diritto romano. 1893.
1894 siehe: Charisius.
Mueller, Hermann Johannes: Diomedes I p. 390, 17. 1881 siehe: Anthologia latina.
Nettleship, Henry: Diomedes [p. 365 Keil]. In des Verf. Lectures and essays
(Orford 1885) p. 352.
Paucker, Carl: Bemerkungen über die Latinität bei dem Grammatiker Diomedes.
In des Verf. Vorarbeiten zur lateinischen Sprachgeschichte 3 (Berlin 1884)
p. 1 — 23. Einzeln ebenda: S. Calvury u. Co. (Jetzt Leipzig: 0. R. Reisland) 1883. 8.
M. 1.50.
Schultz, Gerhard: Über das Capitel de versuum generibus bei Diomedes p. 506 ff. K.
In: Hermes 22 (1887) p. 2b0— 281.
Metra horatiana. Poetae neoterici.
Dionysius, bishop of Rome. Against the Sabellians. [TranslatedJ. In:TheAnte-
Nicene Fathers 7 (New Yurl: 1888) p. 361—368.
Dionysius ExigUUS. Dionysü Exigui nova coUectio, pro controversia de Uno
et Trinitate in carne passo . . . 1888 (1893) siehe C: Collectiones (p. 2).
Dirae siehe: Valerius Cato.
DonaitianuS. Epistula Domitiani a. 82 ed. Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui' 1 {Tubiiiffue 1909) p. 254 — 256.
Epistula de Domitien aux Faleriones (an 82). In: Textes de droit romain publios et
annotes par Paul Fred6ric Girard'' (Paris 1895) p. 1.56-157.
DomitiusCorbulo siehe: Corbulo.
Domitius MarSUS, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius
Baehr.^ns. 1886 (p. 21).
.Sauppe, Hermann: Ein Epigramm des Domitius Marsus (1852). In des Verf. Aus-
gewaehlte Schriften (BerHn 1896) p. 196—199.
Domnulus siehe: Rusticius Helpidius.
P. Cornelius Dolabella. Schmalz, Joseph Hermann: Über den Sprach-
gebrauch der nichtciceronischen Briefe in den ciceronischen Briefsammlungen. 1881
siehe: M. TuUius Cicero.
23*
356 Scriptores latiui. D, Aelius Donatus.
Aelius Donatus. L'ars minor de Donat, traduction fran^aise repro-
dtiite en fac-siraile d'apres l'incunable unique de la bibliottieque de
l'üniversite d'ütrecht et publiee par Leon Dorez. Paris: A. Ficard
1890. (9 S.) 4. Fr. 7.
Donati de ovata. Recensuit Alexander Riese in: Anthologia latina I 1 (1869. -1894)
Nr. 227.
Donati de ovata. Recensuit Aeniilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipaiaf
1882) p. 342.
(jjli scolii Donatiani ai due primi atti dell' Eunuco di Terenzio [per oura di] Remigio
Sabbadini. 1894. 1895 .siehe unten die Erläuterungsschritten.
Büttner, Richard: Zur Überlieferung der vita Terentii in dem Commentar des
Donatus. In: Jahrbücher für classische Philologie 149 (1894) p. 73 — 75.
Dziatzko, Karl: Beiträge zur Kritik des nach Aelius Donatus benannten Terenz-
commentars. [Aus: Jahrbücher für clas.sische Philologie lu. Suppl. (1878-1879)
p. 659— li961. 1 (ipzifj: li. C. . Tuihiur 1879. (36 S.) 8. M. 1.20.
van Eck, Daniel Hadriaan Henri: Quaestiones scenicae romanae. 1892 siehe C. :
Poetae scaenici.
Ellis, Robinson: Donati vit. in Hagen's Anecd. Helv. p. CCLX. 1886 siehe C. :
CoUectiones.
Ferrari, Ferruccio: Di una edizione ancipite del Donato del secolo XV, sconosoiuta
ai bibliografi, posseduta dalla biblioteca della r. universitä di Pisa. Pisa: Tip.
T. Xistri 1887. (7 S.) 8.
Hartman, Jacobus Joannes: De Terentio et Donato commentatio. Lugilmti Bntar.:
A. W. Sijthuff 1895. (2 Bl., 239 S.) 8. F. 3.50.
Havet, Louis: Pulpitare [Euanthius et Donati commentum de comoedia Reiffer-
scheid p. 9, 7.] In : Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik (i
(1889) p. 46.
Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Redetheilen bei den lateinischen
Grammatikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatici.
Knaack, Georg: Donati abbreviatio fabularum Ovidii. In: Jahrbüclier für
classische Philologie 141 (1890) p. 349-350.
König, Emil: In Donati ad Terenti Adelphon I 1. 1 scholion. In: Jahrbücher für
classische Philologie 121 (1880) p. 520.
Kummrow, Hermann: Quae ratio intercedat inter Diomedem et Charisium.
Donatum , ... et qua ratione exscribendi usus sit Diomedes. 1880 siehe C:
Scriptores grammatici.
Leo, Friedrich: Die üeberlieferungsgeschichte der terenzischen Komoedien und
der Commentar des Donatus. 1883 siehe: Terentius.
Maehly, Jakob: Vita Verg. Donati XVI 62. 1886 siehe C. : Scriptores.
— Donatus [Fragm. über Trag. u. Komödie. Diomedes p. 491 K.]. In: Zeitschrift
für die österreichischen Gymnasien 38 (1887) p. 589.
Nehring, Wladyslavr : Eine unbekannte Ausgabe des Donatus mit polnischer
Uebersetzung. In: Archiv für slavische Pliilologie-5 (1881) p. 466 — 468.
Nettleship, Henry: Two Oxford mss. of the lit'e of Vergil attributed to Donatus.
In: The Acaderay 14 (1878) p. 13.
Reif f er solle i d , August: Donati comment. Terent. 1880 siehe B.: Anna Comnena.
Rosenstock, Paul: De Donato, Terentii, et Servio, Vergilii explicatore, syntaxeos
latinae interpretibus. Dissert. inaug. regiomont. Marggrabovae 1886. {Künif/s-
hirg: Koch .l- ll,i,iin-). (1 BL, 85 S.) 8. M. 1..50.
Sabbadini, Remigio: Storia e critica di alcuni testi latini. 1890 siehe C. : CoUec-
tiones (p. 13).
— Sulla diffusione del commento di Donato a Terenzio. [Aus: La Biblioteca delle
scuole italiane 4 (1892) N. 19. 20 p. 290—2931. Verona: TerlescM t f. 1892. (12 S.) 8.
L. —.50.
— II commento di Donato a Terenzio. [Aus: Studi italiani di filologia classica 2
(1894) p. 1-134]. Firenzc: Bcncini 1893. 8. " L. 4.
— Briciole Donatiane (Commento di Donato a Terenzio). In: Bollettino di filologia
classica 1 (1894-1895) p. 20.
— Gli scolii Donatiani ai due primi atti dell' Eunuco di Terenzio (Teste elllustrazioni).
[Aus: Studi italiani di filologia classica 3 (1895) p. 249— 363]. Firenze-Ronm: Frnt.
Beiiciiii 1894. (114 S.) 8. L. 3.
Schell Wien, Alfred; De Cledonii in Donatum commentario. 1894 siehe: Cledonius.
Scliepss, Georg: Funde und Studien zu . . . Donat. 1884 siehe: Anonymi. Historia
ApoUonii regis Tyri (p. 106).
Smith, Kirby Willi.ims : Archaisms of Terence mentioned in the Commentary of
Donatus. Thesis: 1889 Johns Hopkins University. Baltimore: J. Friedeiiiiald 1890.
(IV, 32 S.) 8.
Aelius Donatus — Dracontius. 357
Aelius Donatus.
Teuber, August: De auctoritate commentorum in Terentium, qixae sub Aelii
Donati nomine circumferuntur. Progr. desGymn. Ebers walde 1881. (S.3— 22). 4.
— Zur Kritik der Terentiusscholien des Donatus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 143 (1891) p. 353-367.
Valmaggi, Luigi: La biografia di Virgilio attribuita al grammatico Elio Donato.
In: Rivista di filologia e d'istruzione classiea 14 (1886) p. 1 — 106 u. einzeln u. d. T. :
Di un testo falsamente attribuito al grammatico Elio Donato. Torino: E. Loesrlur
1885. (103 S.) 8. " L. 2.
Weinberger, Wilhelm: Beiträge zu den Bühnenalterthümern aus Donats Terenz-
commentar. 1892 siehe C: Poetae scaeniei.
Tiberius Claudius Donatus, siehe C: Collezione Fiorentina. [1884— ] 1897
(I 1 p. 66).
Burckas, Victor: De Tib. Claudi Donati in Aeneida commentario. Dissert. inaug.
Jemu. ■ (G. Nfuenhahn) 1SS8. (43 S.) 8. M. 1.60.
Georgii, Heinrich: Die antike Aneiskritik im Kommentar des Tiberius Claudius
Donatus. Progr. des Realgymn. Stuttgart 1893. (S. 3—43). 4.
Hoppe, Carolus: De Tib. Claudio Donato Aeneidos interprete. Dissert. inaug.
dottingnc (Vaiidenhotcli d Rupnrhf) 1891. (1 Bl., 31 S.) 8. M. —.80.
Dorcatius, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
ÜOSitheuS siehe B. Dazu roch :
Fragmentum quod dicitur dositheanum, s. Jurisprudentiae anteivistinianae reliqviia« . . .
conipositas a Philippo Eduarde Husohke 1" (l.ijixüu 1908) p. 419—428.
Fragment dit de Dosithee. In : Textes de droit romain publies et annotes par Paul
Frederic Girard2 {Paris 1895) p. 430-433.
.Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Kedetheilen bei den lateinischen
Grammatikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatici.
Marschall, Carolus: De Q. Kemmii Palaemonis doctvina. (juae apud Uositheum
inveniatur. 1887 siehe: (j. Kemmius I'alaemon.
BlOSSiUS Aemilius Dracontius. BlossüAemilüDracontiiearminaediditFridericus
Vollmer. 1905 siehe: Blerobatides.
Dracontii carmina profana recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae iatini minores 5
{IJpsiue 1883) p. 126— JlT.
Dracontii Ad Trasimundum comitem Capuae De mensibus. — De origine rosarum.
Recensuit Alexander Riese in: Anthologia latina I 2- (1906) Nr. 874>'l>.
Beide Gedichte auch bei E. Baehrens in : Rheinisches Museum für Philologie 33
(1878) p. 315-316 und in den Poetae Iatini minores 5 (1883) p. 214—216, bei
Fr. Vollmer p. 227—228.
Orestis tragoedia recensuit Aemilius Baehren s in: Poetae Iatini minores ^ {Ljjism( 1883)
p. 218—261.
Orestis tragoedia edidit Fridericus Vollmer in editione carminum Dracontii (Ihroliiii
1905) p. 197-226.
Baehrens, Emil; Neue Verse des Dracontiu.s. In: Rheinisches Museum für
Philologie 33 (1878) p. 31.3—316.
Barwinski, Bernardus: Quaestiones ad Dracoutium et Orestis tragoediam
pertinentes. Quaestio I . . . 1887 siehe: Catullus.
— ... Quaestio II. De rerum mythicaruni tractatione. Pars III. De rationibus
prosodiacis et metricis. Progr. des Gymn. D e u t s c h - K r o n e 1888. 1890. (S. 3 — 15,
S. 3—10). 4.
— De Dracontio Catulli imitatore. In: Rheinisches Museum für Philologie 43 (1888)
p. 310—311.
Boi ssier, Gaston: L'Afrique romaine. 1894. 1909 siehe: Apuleius.
Klussmann, Rudolf: Dracont. praef. I 19 p. 1 D. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Lohmeyer, Carolus: De Dracontii carminum ordine. In: Schedae philologae
Hermanne Usener a sodalibus seminarii regii bonnensis oblatae (lioinii« 1891)
p. 60—75.
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C: Poetae.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter.
1889. 1890 siehe C. : Poetae christiani.
— Zu Dracontius' Carmina minora. In: Rheinisches Museum für Philologie 46
(1891) p. 493—494.
Meyer, Wilhelm: Die Berliner Centones der Landes dei des Dracontius. In:
Sitzungsberichte der kgl. preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin
1890. I p. 257—296, 2 Taf.
Pitra, Joannes Baptista: Dracontius. In: Analecta sacra et classiea spicilegio
solesmensi parata (Parisiis - Roiiiue 1888) p. 176 — 180.
358 Scriptores latini. D. Dracontius — Q. Ennius.
Dracontius.
Rossberg, Konrad: In Draoontii carmina minora et Orestis quae vocatur tragoe-
diam observationes criticae. Stadae 1878. (Bnliii: Mni/tr d- Mudhr). (31 S.) 8. M. 1.
— Kritische Nachlese zu Dracontius und der sogenannten Orestis tragoedia. In:
Jahrbücher für elassisehe Philologie 119 (1ST9) p. 475—479.
— De Dracontio et Orestis quae vocatur tragoediae auctore eorundem poetaruni
Vergilii Ovidii Lucani Statu Claudiani imitatoribus. Accedit corollarium [Beda
in anthol. lat. R. Nr. 676. Columljanus]. Dissert. inaug. gotting. et progr. gyinn.
Nordae. (Btrltii : Mriycr d- Miu Ihr) 1880. (36 S.l 8. M. 1.
— Zur Orestis tragoedia. In: .Jahrbücher für elassisehe Philologie 127 (1883)
p. 569— .575.
— Anxia ., Angst" [Or. tr. .559]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 1 (1884) p. 564.
— Gedichte des Dracontius in der lateinischen Anthologie. In: Jahrbücher für
elassisehe Philologie 133 (1886) p. 721— 728.
— Zu Dracontius. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 4
(1887) p. 44—51.
— Neue Studien zu Dracontius und der Orestis tragoedia. In: Jahrbücher für
elassisehe Philologie 135 (1887) p. 833—860.
— Materialien zu einem Commentar über die Orestis tragoedia des Dracontius.
Als Vorläufer einer commentierten Ausgabe der Werke des Dracontius ver-
öffentlicht. Progr. des Andreanum Hildesheim 1888. 1889. (S. 1—64, 65—112). 8.
(Brrlw : Mii/jn- ci- 3lu(lln-). (112 S.) 8. M. 3.
— Dracontiana. In; Commentationes woelfflinianae {Ltpsuit 1891) p. 63 — 68.
Westhoff, Bernardus: Quaestiones grammatieae ad Dracontü carmina minora et
Orestis tragot^diam speetantes. Dissert. inaug. Monasterii 1883. (53 S.) 8.
/ingerle, Anton: Orestis tr. v. 55S f . Dracontius carni iiiiii. VIII 73. 1882 siehe
C. : GoUectiones (p. 17).
JJrepaniU.S siehe: Latiniis Pacatus Drepanius.
C. DrustlS. Fragmentum recensuit Hermannus Pe ter in: Historicoruiii lunianoriini
fragmenta (lipsiar 1883) p. 269.
Dynamius, s. Inscriptiones christianae urbis Romae septimo saeculo antiquiores.
Edidit Joannes Baptista de Rossi II 1 {Romat 1888) p. 70—71.
Dynamius. De Lerine insula. Recensuit Alexander Riese in: Anthologia latina I 2^
(1906) Nr. 786^.
EcdiClUS s. Alcimus Ecdieius Avitus.
EgnatlllS, s. Fragmenta poetarum romanoruni collegil Aemilius Baehrens. 1886
(p. _21)._
Elpidius. Maisto, Francesco Paolo : Memorie storico-critiche sulla vita di S. Elpidio,
vescovo africano e patrono di S. Arpino , con alcuni cenni intorno ad Atella antica
cittä della Campana al villaggio di Santarpino ed all' Africa nel seeolo V. ; aggiunta
in flne una raccolta di poesie in onore del Santo. Nitpoli: Tip. e It'h. Testo 1884. (183 S.) 8. L. 2.
EüGolpius. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicoruni romanoruni
fragmenta (lipsiai 1883) p. 340-341.
Severa.s Sanctus Endelechius, s. Severus.
(^. Ennius. Q. Enni carminum reliquiae. Accedunt Cn. Naevi belli
poenici quae supersunt. Emendavit et adnotavit Lucianvis Mueller.
FetropoU: C. Ricker 188t (Umschlag 1885). (XLVII, 295 S.) 8. M. 8.
tj. Ennius, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens. 1886 (p. 21).
Enni fragmenta recognita a Luciano Mueller. 1893, s. Corpus poetarum latinorum (p. 19).
Ennii reliquiae [sotadeae] edidit Felix Podhorsky. In: Dissertationes philologae vindo-
bonenses 5 (1895) p. 145— 14'>.
Extraits du theatre latin . . . par Germain Arnaud. 1896 siehe C. : Foetae seaenici.
i
Ennius. Ann. VII 221—24. Ford. Thewrevrk de Ponor Emil. In: Egyetemes philo-
logiai közlöny 5 (1881) p. 274.
Ennius sajät si'rverse. (Vahlen epigr. 1.). Ford. Thewrewk de Ponor Emil. Ebenila
p. 293.
Ennius. (Sat. 6—7. Vahl.) Ford. Thevyrewk de Ponor pjrnil. Ebenda p. 481.
Ambrosoli, Francesco: Saggio di studi letterari. (1S67) 1878 siehe B.: Pindarus.
— Principj della letteratura latina. Livio Andronico. Gneo Nevio. Quinte Ennio.
Plauto. Terenzio. (Lezione inedita). In des Verf. Letteratura greca e lat.
Scritti editi e inediti 2 (Mihnio 1878) p. 190—215.
Ändriani, Vincenzo: Ricerche dell' antica Cittii di Rudia, patria di Q. Ennio,
In des Verf. Carbina e Brindisi (Ostmn 1888) p. 181—204.
— Cenno storico su Quinte Ennio. Ebenda p. 209 — 214.
Q. Ennius. 359
Q. Ennius.
Baehrens, Emil: Knnianum et ciceronianum. 1882 siehe: M. TuUius Cicero.
— Ennius. 1884 siehe C: Poetae.
— Zu Ennius. 1885 siehe: Caesar.
— Ennius und seine Vorgänger. In: .Jalirbüclier für classische Philologie 133 (1886)
p. 401—411.
— Zu Ennius, Lucilius, Juvenalis. Ebenda 135 (1887) p. 482—484.
Bärwinkel, Johannes: Zu Ennius und Livius. Progr. des Gymn. Sonders-
hausen 1883. (rf. 3—6). 4.
Barillari, Michele : Studi su la satira latina. 1890 siehe C. : Poetae satirarum.
Bergk, Theodor: Enniana. In des Verf. Kleine philologische Schriften 1 (Hullf ti. S.
1884) p. 209—316.
1. Quaestionum ennianarum specimen (1844). p. 211—2.35. IL Quaestionum
ennianarum specimen novum (1860) p. 235 — 246. III. siehe unten. IV.
Quaestionum ennianarum specimen III (1863) p. 311 — 316.
— Ennius p. 162 V. (1859). Ebenda 2 [Hiilk a. S. 1886) p. 735.
— III. Kritische Studien zu Ennius (1861). Ebenda 1 (1884) p. 246-311. .
— Ennius bei Cic. Acad. II 28. 89 und bei Festus p. 286 (1870). Ebenda 2 (1886)
p. 748. 751.
— Kritische Bemerkungen zu den römischen Tragikern. (1874) 1884 siehe C. :
Poetae scaenici.
— Aus Bergks Handexemplaren. B. Ennius. 1. Annales. 2. Tragoediae. 3.Comoediae.
4. Saturae. 5. Euemerus. 6. Ex libris incertis. In des Verf. Kleine philologische
Schriften 1 (Halh it. S. 1884) p. 681—6^2.
-- Aus . . . C. Tragici latini. 1. Ennius. 1884 siehe C. : Poetae scaenici.
Birt, Theodor: Zwei politische .Satiren des alten Rom. 1888 siehe C: Poetae
satirarum.
Buchholtz, Ermanno: Addizioiii alhi gramniatica hitina. 1881—1882 siehe;
Anonymi (p. 111).
Huecheler, Franz: Ennius et Gniplio. 1881 siehe C. : Collectiones (p. 6).
Canonica, Giuseppe: II Cresfonte di Ennio. In des Verf. Meropo nella storia
del teatro tragico greco, latino e itali.",no (Milaiw 1893) p. 25 — 29.
Cima, Antonio: Nota ad un frammento di Ennio. In: Bollettino di filologia
classica 1 (1894—1895) p. 2.37. Wiederholt in des Verf. Appunti esegetici e critioi
ad alcuni autori latini (Turiiw 1898).
Cocchia, Enrico: La patria di Ennio ed il nouie di Plauto. Ton'iio: E. Lofsrlier
1884. (82 S.) 8. L. 2.5(».
— Dove nacque CJuinto Ennio? In: Kivistu di lilologia e d'istruzione classica 13
(1885) p. 31—46, 1 tav.
— La patria di Ennio e il nonie di Plauto. Giunte e correzione. Ebenda p. 161—165.
— Sul luogo della Calabria antica in cui Strabone coDoca la cittit <li „Rudia", che
dedie i natali a i}. Ennio. 1887 siehe B. : Strabo.
— Nuove ricerche intorno a questioni antiche di topografia italica: la patria di
Ennio e il nome d'Italia. [Aus: Societii r. di Napoli. Atti della r. Accademia
di archeologia, lettere e belle arti 16 (1891—93, Xaiioli 1894) Parte 1 p. 363— 377|.
Toriiio: C. C/iiuscn 1894. (15 S.) 4. L. 1.50.
Corobulo, Decio: Q. Ennius, oiusque de Aenea et Romae origine sententia.
Progr. Lyc. 1876—77. Ch/cti: Dd Vorhio i C. 1878. (11 S.) 4.
Crivellari, Vincenzo : Quae praecipuc hausit Vergilius ex Naevio et Ennio. 1889
siehe: Vergilius.
Grus i US, Otto: Ad poetas latinos exegetica. 1892 siehe C: Poetae.
Ebrard, Guilelmus: De ablativi locativi instrumentalis apud priscos scriptores
latinos usu. 1878 — 1879 siehe C. : Collectiones (p. 8).
1*; 1 1 i s , Robinson : Ennius Ann. 307—310. In : The Journal of philology 22 (1894) p. 73.
Fleckeisen, Alfred: Zu Ennius und Terentius [Eun. 590]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 141 (1890) p. 466—468.
Förster, Richard: Zur Handscliriftenkunde und Geschichte der Philologie. In:
Rheinisches Museum für Philologie 37 (1882) p. 485-495.
I. Gab es wirklich noch einen Naevius und Ennius im Mittelalter?
Francken, Cornelis Marinus: De zoneclips van Plnnius. In: Verslagen en Mede-
deelingen der kon. Akademie van Wetenschappen. Afdeeling Letterkunde.
3. reoks 1 (AmsUnhiHi 1884) p. 266—273.
H., D. : Digression sur Ennius. In: L'Instruction publique 11 (Paris 1882) p. 8 — 10.
Hanns, Wenzel: Quintus Ennius. Progr. des Gymn. Klattau 1896. (S. 3— 22). 8.
Hartman, Jacobus Johannes: De versu quodam Q. Ennii [ap. Cic. de Off. I § 51].
In: Mnemosyne 21 (1893) p. 382.
Havet, Louis: L'histoire romaine dans le dernier tiers des Annales d'Ennius.
In : Mülanges publies par la section historiquo et philologique de l'Ecole des
hautes 6tudes pour le 10" anniversairo de sa fondation {Paris 1878) p. 21—43.
360 Scriptores latini. D. Q. Ennius.
Q. Ennius.
Havet, Louis: Trois passages d'Ennius. In: Revue de philologie 2 (1878) p. 93 — 96.
— (/) Sur Ennius, Hedyphagetica, dans Apulee, Apologia 39. Ebenda p. 194.
— Sur la Med6e et l'Andromaque d'Ennius. Ebenda 3 (1879) p. 80—81.
— Sollus. vix [Ennius Ann. 574 L. Müller]. In : Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 2 (1885) p. 266.
— Ennius ap. Pest. 325. In: Revue de philologie 9 (1885) p. 24.
— Sur quelques passages d'Ennius. Ebenda p. 113 — 123.
— Ennius, Annales 177. 178. 514 Müller. Ebenda p. 166—167.
— Le pelerinage d'Ennius. Ebenda p. 189.
— Ennius ap. Prise. 10. 26. Ebenda 10 (1886) p. 188.
— Ennius ap. Macrob. VI 2. 25. Ebenda 11 (1887) p. 74.
— Ennius. Ebenda 14 (1890) p. 25—37. 174—178. 15 (1891) p. 65—75.
— Les anapestes d'Ennius. Ebenda 14 (1890) p. 37—50. 15 (1891) p. 73—74.
Heraeus, Wilhelm: Sublimen. In: Philologus 55 (1895) p. 197—212.
Holzapfel, Ludwig: Die Sonnenfinsternis des Ennius. In des Verf. Römische
Chronologie (Leipzig 1885) p. 125 — 133.
Jordan, Henricus : Quaestiones ennianae. Progr. acad. Regimontii 1885. (8 S.) 4.
Karsten, Hermann Thomas: De particulae tarnen significatione . . . 1890 siehe
0. : CoUectiones (p. 10).
Kienitz, Otto: De qui localis modalis . . . usu. 1878—1879 siehe C: CoUectiones
(p. 10).
Korschi Theodor: Enniana. 1883—1884 siehe C. : Poetae.
Kvicala, Jan: K Enniovi a Ciceronovi. 1895 siehe B. : Euripides.
Landgraf, Gustav: Die Aecusativform inguinem bei Ennius. In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 446.
Maass, Ernst: Ein angebliches Enniusfragment. In: Hermes 16 (1881) p. 380—384.
Madvig, Joannes Nicolaus: De versibus Ennii, quos Cicero in initio Catonis
Maioris posuit (1842) 1887 siehe: 31. Tullius Cicero.
Miihly, Jakob: Zu Ennius. 1888 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
— Ennius (Priscian 10. 26). 1889 siehe ebenda.
Mantegazz. a, Luigi: La patria di Ennio: una dissertazione dl Enrico Cocchia
esaminata. Birgnmo: Tip. Puffiwitrdli 1885. (19 S.) 8.
Matzat, Heinrich: Eine neue Gleichung für die Sonnenfinsternis des Ennius. In:
Festschrift, dem Gymnasium in Weilburg zu seiner 350jährigen Jubelfeier am
14. August 1890 gewidmet vom Lehrerkollegium der Landwirtschaftsschule zu
Weilburg (Leipzig 1890) p. 1—6.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu Ennius' Annalen und
Dramen. 1878 siehe C. : Poetae.
Morgenstern, Otto: Ein antiker Stenographenbureauvorsteher. In: Magazin
für Stenographie 6 (1885) Nr. 6 p. 72—74.
Müller, Lucian: Zu des Ennius Annalen. In: Philologus 42 (1884) p. 544—547.
— Beiträge zur Erklärung und Kritik des Ennius. Ebenda 43 (1884) p. 86—105.
— Quintus Ennius. Eine Einleitung in das Studium der römischen Poesie. St. PeUrs-
hury: r. Kirher 1884. (IX, 313 S.) 8. M. 8.
— Der Dichter Ennius. [Sammlung gemeinverständlicher wissenschaftlicher Vor-
träge. 185]. Hamhure/: Voiagiiaitstal/ und Druckerei A. G. (rornieils J. F. Richter) 1893.
(29 S.) 8. M. —.60.
Nömethy, Geyza : Ad Ennii Annales. [Annal. vss. 272—277 ap. Vahlenum , vss.
276—281 apud Muellerum]. In: Egyetemes philologiai közlöny 12 (1888) p. 493—494.
— Addenda reliquiis Euhemeri. 1893 siehe B. : Euhemerus.
Pais, Ettore : Rodie, la patria di Ennio. In: Studi storici 2 (1893) p. 389—395.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Ennius (185ö. 1862. 18o4). In des Verf. Etudes
sur la poesie latine 2^ (Paris 1900) p. 1—103.
— Ancienne tragedie latine : Ennius, Pacuvius, Attius (1848. 1849). Ebenda p. 104—205.
Pease, Ernest TM.: The satirical element in Ennius. In: Transactions of the
american philological association 27 (1896) p. XLVIil — L.
Pullig, Hermann: Ennio quid debuerit Lucretius. Particula I. 1888 siehe:
Lucretius.
Quicherat, Louis: Quatre passages d'Ennius reunis ^863). In des Verf. Mölanges
de Philologie (Paris 1879) p. 244—2.58.
Reichardt, Alexander: De Q. Ennii annalibus. Dissert. inaug. Halis Sax. 1889.
(44 S.) 8. Vollständig in: Jahrbücher für classische Philologie 139 (1889)
p. 81—122. 777—790.
Sauppe, Hermann: Enn. annal. a Cic. de div. I 107 servat. 1886. 1896 siehe B.:
Aeschylus.
Schmid, Georgius: De Archestrati gelensis et Q. Ennii fragmentis quibusdam.
1896 siehe B. : Archestratus.
Q. Ennius — Ennodius. 361
Q. Ennius.
Scholl, Fritz: Zu Ennius und Quintilian. In: Rheinisches Miiseum für Philologie
40 (1885) p. 320—324.
— Das Verbum purare. 1885 siehe: C. J. Caesar Strabo.
— Zur Chronologie von Ennius' Annalen. In: Rheinisches Museum für Philologie
44 (1889) p. 15S-16Ü.
Sellar, William \oung: The roman poets of the republic. (1863) 1889 siehe C. :
Poetae.
IV. Q. Ennius.
Sei tau, Wilhelm: Die Enniusflnsternis an den Nonen des Juni. In: Woclien-
schrift für klassische Philologie 3 (1886) Nr. 31 Sp. 979-988.
— Die Enniusflnsternis. Eine Entgegnung. Ebenda Nr. 42 Sp. 1338—1341.
— Die Enniusflnsternis. In des Verf. Römische Chronologie (Freihurg i. B. 1889)
p. 186-191.
Spei j er, Jacobus Samuel: Ennius ap. Gros. IV 1. 14. 1891 siehe C. : Poetae.
Stoecker, Ernst: De Claudiani poetae veterum rerum romanarum scientia quae
sit et unde fluxerit. 1889 siehe: Claudius Claudianus.
Stoll, Heinrich Wilhelm: Quintus Ennius. 1881 siehe: Caesar.
Stowasser, Josef Maria: Ennius Ann. VII 5 Va. p. 154. 1882 siehe C. : Poetae.
— Ennius bei Consent. V 400 K (ann. 588 M.) In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 3 (1886) p. 282—283.
— Dunkle Wörter. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 14).
— Ein übersehener Enniusvers [bei Porphyr, zu Hör. A. P. 403]. In: Wiener
Studien 13 (1891) p. 32.5—326.
— Surus. In : Commentationes woelfflinianae (Lipsiae 1891) p. 23—28.
Ennius 323. Festus-Paulus s. suriim. Varro bei Nonius 46. 6.
Taraborrino, Francesco: Illustrazioni al problema suUa patria di Q. Ennio.
Oduni: Tip. Eiuiio <H 0. Tamhorrfno 1884. (104 S.) 8.
Thewrewk de Ponor, Emil: Ennius, Ann. 524 Vahl. 1878. 1879 siehe: Accius.
Vahlen, Johannes: De Ennii Iphigenia. J. 1. aest. Berolini 1878. (S. 3—10). 4.
Wiederholt in des Verf. Opuscula academica 1 {Lipsiae 1907) p. 52—61.
— De distinctionis usu critico [Ennius Iphig.]. 1880. 1907 siehe C. : Poetae.
— Varia. 1880. 1882 siehe C. : CoUectiones (p. 1.5).
— Über die Annalen des Enniiis. [Aus: Philosophische und historische Abhand-
lungen der kgl. Akademie der Wissenschaften zu Berlin. A. d. Jahre 1886.
38 S.] BerUii: (G. Rtimtr) 1887. 4. M. 2.
— Über einige Bruchstücke des Ennius. In: Sitzungsberichte der kgl. preussischen
Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1888. I p. 31 — 48.
— De Ennii Alcmaeone. J. 1. hib. Berolini 1887. (S. 3—8). 4. Wiederholt in
des Verf. Opuscula academica 1 (Lipsiaf 1907) p. 379 — 385.
— De emendandis Ennii tragoediis. J. 1. hib. Berolini 1888. (S. 3—20). 4. Wieder-
holt in den Opuscula academica 1 (1907) p. 401 — 420.
— De versibus ennianis. J. 1. hib. Berolini 1892. (S. 3—14). 4. Wiederholt in
den Opuscula academica 2 [Lipsiae 1908) p. 36 — 51.
— Über das Stadtgründungsaugurium bei Ennius. In: Sitzungsberichte der kgl.
preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1894. II p. 1143—1461.
— Über Ennius und Lucretius. Ebenda 1896. I p. 717—728.
Valmaggi, Luigi : Sul sogno di Ennio nel proemio del I libro degli Annali. In:
BoUettino di filologia classica 3 (1896-1897) p. 259—262.
Wölfflin, Eduard: Die Dichter der Scipionenelogien. 1892 siehe C. : Poetae anti-
quissimi (p. 36).
— Surus — surculus bei Ennius. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 6 (1889) p. 508. Vgl. J. M. Stowasser.
— Andromaca aecmalotos. Ebenda 8 (1893) p. 234.
— Ennius und das Bellum hispaniense. Ebenda p. 596 — .597.
— Ein Fragment des Ennius. In : Rheinisches Museum für Philologie .50 (189.5) p. 152.
Magnns Felix Ennodins. Magni Felicis Ennodii opera omnia. ßecen-
suit ... Guilelmus Hartel. 1882 siehe C. : Scriptores ecclesiastici
(Corpus 6).
Magni Felicis Ennodi opera recensuit Fridericus Vogel. [Monumenta
Grermaniae hi^torica. Äuctorum antiquissimoruni tomus VlIJ. Berolini:
Weidmann 1885. (LXI S., 1 BL, 418 S., 1 Bl.) 4. M. 13, Schreibpap. 20.
The latin hymn--svriters and their hymns. By Samuel Willoughby Duffield ... 1889
siehe C: Poetae christiani.
Bonnet, Max: Exagillum [Ennod. vit. Epiphan. p. 380. 16 H.) In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 132.
362 Scriptores latini. D, Ennodius — Ethicus.
Magnus Felix Ennodius.
Cipolla, Carlo: Della occasione in cui Ennodio compose il suo Panegirico a re
Teodorico. In: Archivio storico italiano 4. sorie 11 (1883) p. 353-358.
— Intorno al Panegirico di Ennodio per re Teoderico. In: Atti e memorie della
r. Accademia di scienze lettere ed arti in Padova a. "259 (1887—88) Nuova serie 4
p. 203—218.
— Per la leggenda di re Teoderico in Verona. In: Archivio stoi-ico italiano.
Quinta Serie fi (1890) p. 457— 4t)l.
Die drei Aufsätze in vollständig neuer Bearbeitung in des Verf. Per la storia
d'Italia e de' suoi conquistatori nel medio ovo piü antico (Bologna 1895)
p. 507 — 690 s. tit. : Studi teodericiani (Due parole d'introduzione. I. Del
Panegyricus di Ennodio in lode di re Teoderico. II. Per la leggenda di
re Teoderico in Verona. Appendice Postille).
Duchesne, Louis: Observations sur quelques passages du libellus pro synodo
d'Ennodius de Pavie. In: Revue de philologie 7 (1883) p. 78—81.
Engelbrecht, August: Das Titelwesen bei den spätlateinischen Epistolographen.
1893 siehe C: Scriptores epistolarum.
Ferrai, \j. A.: II matrinionio di Ennodio. In: Archivio storico lombardo. Serie
seconda 10 — anno 20 (1893) p. 948—957.
Hartel, VV^ilhelm: Analecta. In: Wiener Studien 2 (1880) p. 226—2.56. 3 (1882)
p. 1.31—142.
— Zu Ennodius [pro synodo ;315. 4. 319. 13 ff. Epist. IX 10]. Ebenda 5 (1883) p. 1.54-1.55.
Haspnstab, Benedikt: Studien zu Ennodius. Ein Beitrag zur Gescliichte der
\'ulkerwanderung. Progr. des Luitpold-Gymn. München 1890. (66 S., 1 Bl.) 8.
Leglise, Stanislas : Saint Ennodius et la Suprematie pontilicale au VI» siecle —
499—503. In: L'Uiüversite catholique. Nouv. serie 2 (1889) p. 220—242. 4O0— 415.
.569—593. 3 (1890) p. 513-523. 4 (1890) p. .55-66.
— Saint Ennodius et la haute cducation littoraire dans Ic monde romaiii au
commencemont du VI« siecle. Plbenda 5 (1890) p. 209—228. :^75— 397. 568—590.
Magani, Francesco: Di sant' Ennodio, vescovo di Pavia, a proposito di alcuno
publ)licazioni che lo riguardano. [D.illa Scuola Cattolica a. 11 vol. 1]]. iUhmo:
Tip. Gh(2n 1883. (87 S.) 8.
— Ennodio. 3 voll. Paria: Tipoi/r. dn fml. Fusi 1886. 8. L. 15.
r. 1886. (XXXII, 386 S., 1 Abb.) II. 1886. (323 S., IS. ung.) IIJ. 1886. (443 S.,
1 S. ung.)
Manitius, Max: Zu .spätlateinischen Dichtern. 1886 siehe 0.: Poetae.
— Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter. 189<J siehe i'.:
Poetae christiani.
Merkel, Carlo: L'epitafio di Ennodio e la basilica di S. Michele in Pavia. In:
Atti della r. Accademia dei Lincei a. 292. 1895. Serie 5. Classe di scienze
niorali, storiche e fllologiche Vol. 3. 1". (Memorie) p. 83—219, 1 tav.
— Correzioni e note alla Memoria: L'epitatlo di Ennodio e la basilica di S. Michele
in Pavia. In: Rendiconti della r. Accademia dei Lincei. Classe di scienze
morali, storiche e filologiche. Serie 5. 5 (1^96) p. 409 428.
Mommseii, Theodor: Zu Ennodius. 1889. 1909 siehe: Ammianus.
von Schubert, Hans: Ennodius. In des Verf. Die Unterwerfung der Alaniannen
durch die Franken [Sfrassharr/ 1884) p. 67—89.
Talini, Pietro : Epifanio ed Ennodio e i loro tempi. In: Gli Studi in Italia.
Anno III. Vol. 1 (1880) p. 216—230. 411— 424. .559— .567. 817-824. 2 (1880) p. 99— 108.
234—246. 380-389. 505—515. 748—759. Anno IV. Vol. 1 (1881) p. 113—123. 214-226.
Überarbeitet in des Verf. :
— Epifanio ed Ennodio e il loro tempi. Parte I. Epifanio. Parte II. Ennodio.
In des Verf. Scritti di storia e d'arte (JMy»o 1881) ji. 173—359.
Tanzi, Carlo: La cronologia degli scritti di Magno I'elice Ennodio. In: Arclieo-
grafo Triestino. Nuova serie 15 (1890) p. 339—412.
Vogel, Friedrich: Ennodiana. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 1 (1884) p. 267—271.
— Balteanus [Enn. epigr. II 136]. Ebenda 2 (1885) p. 477—478.
— Corrigere = sich bessern [Enn. p. 303. 22 V.]. Ebenda 3 (1886) p. 442.
— Ennodii dictio 23 (p. 325, 16 Vog.) 1891 siehe B. : Diodorus siculus.
— Chronologische Untersuchungen zu Ennodius. In: Neues Archiv der Gesell-
schaft für ältere deutsche Geschichtskunde 23 (1898) p. 51 — 74.
Epicedia siehe C. : Poetae elegiaci.
Epicurus, s. Anthologia latina recensuit Alexander Riese. I 2 1870. -1906 Nr. 873«.
Poetae latini minores recensuit Aemilius Baehrens 5 (Lipsiaf 1893) p. 408.
Epithalamium Laurentii siehe: Anonymi (Poetae).
Ethicus siehe: Aethicus.
i
Euagrius ^ Eucherius. 363
Eua^rinS. Text der Schrift Altercatio Simonis Judaei et Theophili Christiani. Von
Adolf Harnack. 1883 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Euagrii altercatio legis interSimonemJudaeumetTheophilum Christianum
recensuit Edviardus Bratke. 1894 siehe C. : Scriptores ecclesiastici
(Corpus 45).
Bratke, IMuard: Epilegoinena zur Wiener Ausgabe der Altercatio legis inter
Simonem Judaeum et Theophilum Christianum. (Mit einer Tafel). [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Klasse der kais. Akademie der
Wissenschaften 148 (Jahrg. 1903 4). 199 S.]. Wfeii : (C. Oerold's Sohn) 1904. 8. M.4..W.
§ 1. Die bisherige wissenschaftliche Arbeit an der A. § 2. Das urkundliche
Material und seine grundsätzliche Behandlung. § 3. Die Textkritik im
einzelnen und die Exegese. §4. Die Quellen. §5. Die Benutzung. §6. Der
Verfasser und sein Werk.
Corssen, Peter: Die Altercatio Simonis Judaei et Theophili Christiani auf ihre
Quellen geprüft. Progr. desGymn. Jever. Bfrliii: WdiJiiiaini \SW. (34 S.) 4. M.1.60.
Harnack, Adolf: Die Altercatio Simonis Judaei et Theophili Christiani nebst
Untersuchungen über die antijüdische Polemik in der alten Kirche. In : Texte
und Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen Literatur 1 3 {Lcipzir/
1883) p. 1— 13ti. 196r
Darin: § 5. Die Altercatio (resp. die Grundschrift derselben) in ihrem Ver-
hältniss zu Tertullians Tractat adv. Judaeos, zu Cyprians Testimonia,
zu Lactantius' Institutiones und zu Justins Dialog mit Trypho (p. 91 — 11.5).
Paucker, Carl: De latinitate scriptorum quorundam seculi quarti et eseuntis
quinti p. C. minorum observationes. 1881 siehe: Bachiarius.
Zahn, Theodor: Über die „Altercatio legis inter Simonem Judaeum et Theophilum
Christianum''des Euagrius und deren ältere Grundlage. 1^91 siehe B. : Irenaeus.
Euagrius monachus. Paucker, Carl: De latinitate scriptorum quorundam
seculi quarti et exeuntis quinti p. C. minorum observationes. 1881 siehe: Bachiarius.
EuanthlUS. Scheidemantel, Eduard: Quaestiones Euanthianae. Dissert. inaug.
Lipsiae 1883. (73 S.) 8.
Domnus Euanthius, s. Anthologia latuia recensuit Alexander Kiese. 1 '2(1870
21906) Nr. 669.
Eucheria. Traduction nouvelle de J. R. T. Cabaret- D u pa ty. (1842) 1879 siehe
C. : CoUectiones (p. 2).
Eucheria. Recensuit Alesander Kiese. 1869. ^1894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 390.
Eucheria. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 5 {Lipsiae 1883)
p. 361—363.
Elegia di Eucheria, tradotta da Luigi Toldo. In des Verf. Anticho poesie di donne
latine (P/acenza 1887) Nr. 3.
Per le nozze di Enrico C'omitti con Luigia Scarenzio.
Encherius. Sancti Eucherii Lugdunensis formulae spiritalis intellegentiae,
instructionum libri duo, passio Agaunensium martyrum, epistula de
laude Heremi . . . Recensuit .. . Carolus Wotke. lo94 siehe C. : Scrip-
tores ecclesiastici (Corpus 31. 1).
Eucherii prologus ad Veranium. Eucherii Formularuni libri III edidit Joannes Baptista
Pitra. 1884 siehe die Erläuterungsschriften.
Sancti Eucherii lugdunensis episcopi libellus de „formulis spiritalis
intelligentiae". Ad optimorum codicum fidem portentosa interpolatione
liberavit et recensuit Franciscus Pauly. Progr. des ersten Staats-
gymn. Graz: Leiischner und Lnhenshij 1884. (S. 3—56). 8. M. 1.60.
Glossae spiritales secundum Eucheriuni episeopum [herausgegeben von] Karl Wotke.
1888 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Zu p]ucherius lugdunensis [Nicht unerhebliche Teile des zweiten Buches des Instruc-
tiones = p. 140 — 148 Wotke]. Von Wilhelm Schmitz. In des Verf. Miscellanea
tironiana (Leipzig 1896) p. 38 — 44.
S. Eucherius de locis aliquibus sanctis [circa 440] ediderunt Titus Tobler et Augustus
Molin 1er. 1879 siehe; Itinera Hierosolymitana.
Eucherii, quae fertur, de situ Ilierusolimitanae urbis atque ipsius Judaeae epistola ad
Faustum presbyterujn recensuit Paulus Geyer. 1898 siehe C. : Scriptores ecclesiastici
(Corpus .39).
Passio Agaunensium martyrum auctore Eucherio episcopo lugdunensi. Edidit Bruno
Krusch in: Monumenta Germaniae historica. Scriptorum rerum merovingicarum
tomus 3 (flimnoveriif 1896) p. 20—41.
Eucherii prologus ad Salonium edidit Joannes Baptista Pitra. 1884 siehe die Er-
läuterungsschriften.
3(34 Scriptores latiiii. D. Eucherius — Eugippius.
Eucherius.
The epitome of S. Eucherius about certain holy places (circ. a. d. 440),
and the Breviary or short descriptiou of Jerusalem (circ. a. d. 520).
Translated by Aubrey Stewart and annotated by Charles William
Wilson. [Palestine Pilgrims' Text Society. 13]. London: 1. Adam
Street, Adelphi lb'90. (23 S.) 8.
Allard, Paul: Le martyre de la legion thebaine. In: La Coniroverse et Le
Contemporain. Nouv. serie 14 (188?) p. 161 — 195.
— Diocl6tien et les Chretiens avant l'etablissement de la tetrarchie (285 — 293). In:
Kevue des (juestions historiqiies 44 (1888) p. 51 — 91.
Bernard de Montmelian, Joseph : Saint Maurice et la legion thebeenne. 2 tom.
rarin: Plön, Nourrit d Ck. 1888. (4-27, 411 S.) 8.
Diicis, Claude Antoine : Saint Maurice et la legion thebeenne. Annerij: iWr«^ 1887.
(221 S.) 8. Fr. 3.
Egli, Emil: Kirchengeschichte der Schweiz bis auf Karl den Grossen. III. Die
agaunensischen Märtyrer. In : Theologische Zeitschrift aus der Schweiz 9
(1892) p. 69—81.
Geyer, Paulus: Adamnanus, Abt von Jona. I. 1895 siehe: Adamnanus.
Gouilloud, Andre: Saint Eucher-Lerins et l'öglise de Lyon au V. siecle. Li/on:
Briflai/ 1881. (X, 5':4 S.) 8.
Hirschmann, Adam: Die neueste Literatur über das Martyrium der thebäischen
Legion. In: Historisches Jahrbvich. Im Auftrage der Görres - Gesellschaft
herausgegeben 13 (1892) ]). 783-798.
Pitra, Joannes Baptista : Sanctus Eucherius Lugdunensis. In des Verf. Analecta
Sacra spicilegio solesmensi parata 2 (Ti/pis tnscnhinis 1884) p. 484 — 575.
De codice saeculi VI. De bina codicis epigraplie. De Eucherio in eodem
codice. De libro Formularum in eodem codice. De codicis scriptura. De
sermonis indole in eodem codice. Salviani epistola ad Eucherium. Hilarii
ai-elatensis epistola. Kustici epistola. Eucherii prologus ad Salonium.
Eucherii prologus ad Veranum. Formularum libri III.
Schmitz, Wilhelm: Patristisches und Tironisches [Eucherius von Lyon]. (Mit
3 Lichtdruektafeln). In: Wiener Studien 17 (189.5) p. 152—160. Vgl. K. Wotke.
Stolle, Franz: Das Martyrium der thebäischen Legion. Inaug. -Dissei-t. von
Münster. Bnslmc MäUn- c^- S(>ß(ii 1891. (112 S.) 8. M. 1.60.
Vita di Sant' Eucherio, vescovo di Lione. Moiiza: Tip. de' I'aolini di L. Aiiiwui t ('.
1887. (202 S.) 8.
Wotke, Karl: Glossae spiritales secundum Eucherium episcopum. [Aus: Sitzungs-
berichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der Wissen-
schaften 115 (1888) p. 425—439). Wim: F. 'Tniipuliij. (17 S.) 8. M. —.40.
— Der Codex Vat. lat. Reg. 846 des Eucherius. Eine Erwiderung auf „Patristisches
und Tironisches'- von Wilh. Schmitz. In: Wiener Studien 17 (1895) p. 294—297.
Euclerius COmeS. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^igoß in: Anthologia
latina I 2 Nr. 789.
Eugenius Toletanus. Eugenü Toletani episcopi carmina et epistolae edidit
Fridericus Vollmer. 1905 siehe: Merobaudes.
Huemer , Johann: Zu Evigenius von Toledo. In : Wiener Studien 5 (1S88) p. 167 — 169.
Manitius, Max: Zu den Gedichten des Eugenius von Toledo. 1889 siehe C: Poetae.
— Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter. 1890 siehe C:
Poetae christiani.
Eugippius. Eugippii opera. ßecensuit Pius Knoell. 1885 — 1886 siehe
(3.: Scriptores ecclesiastici (Corpus 9).
Scriptores rerum germanicarum in usum scholarum ex monumentis
Germaniae historicis recusi. Eugippii vita Severini. Denuo recognovit
Theodorus Mommsen. Accedit tabula Norici. Berolini: Weidmann
1898. (XXXII, 6U S.) 8. M. 1.60.
Das Leben des Noriker- Apostels St. Severin von seinem Schüler Eugippius.
Die wichtigste Urkunde aus der Zeit der Völkerwanderung. Aus dem
Lateinischen von Sebastian Brunn er. Mit Einleitung, Erklärungen,
möglichst vollständiger Literatur und einem Bericht über die Grab-
stätten St. Severins bis auf die neueste Zeit. Mit einer Abbildung der
neuen St. Severinuskirche in Wien. Wien: W. Braumüller 1879. (VIII,
194 S.) 8. M. 3.20.
Eugippius — Eusthenius. 365
E va g i p p i u s.
Leben des heiligen Severin von Eugippius. Uebersetzt von Carl Roden-
berg. (Die Geschichtschreiber der deutschen Vorzeit. Urzeit. 4 Bd.
Lief. 55]. Leipzig: Frz. Buncker (Jetzt: Byk' sehe Buchli.) 1878 (1884).
(76 S.) 8. M. 1.
Borovszky, Samu: Martyrologiumok es a vita Sancti Severini. In: p]gyetemes
philologiai közlöny 9 (1885) p. 455—478.
Recueil et traduction des faits donnes par les oiivrages concernant l'histoire
de la Pannonie et de la Dace.
Büdinger, Mas: Eugipiiis, eine Untersuchung. [Aus: Sitzungsbei'ichte der
philosophisch -historischen Classe der kais. Akademie der W^issenschaften 91
(1878) p. 793-814]. Vi'un: (C. GiruliVs Sohn) 1878. (24 S.) 8. M. -.40.
Vgl. Ficker, Adolph: Eugipius und Paviana. In: Wiener Abendpost (Bei-
lage zur Wiener Zeitung) 1879 Nr. 122.
Knöll, Pius; Das Handschriftenverhältniss der Vita S. Severini des Eugippius.
[Aus : Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie
der Wissenschaften 95 (1879) p. 445-498]. V^ün: ((\ Gerold- h Sohn). (.56 S.) 8. M. — .80.
Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern . . . 1878 siehe 0. : OoUectiones (p. 11).
Wattenbach, Wilhelm: Aus Handschriften. In: Neues Archiv der Gesellschaft
für ältere deutsche Geschichtskunde 4 (1879) p. 407—412.
I. [Zur Vita Severini von H. Sauppe]. (p. 407 — 408).
Eugraphius. Gerstenberg, Heinrich: De Eugraphio Torentii interprete. Dissert.
inaug. .lenae: (R. PohU) 1886. (117 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.50.
EumeniUS. Brandt, Samuel: Eumenius von Augustodununi und die ihm zu-
geschriebenen Reden. Ein Beitrag zur Geschichte der römischen Litteratur in Gallien.
Freibiirg i. B. wi<l Tühiiir/ai: J. (\ B. Mohr 1882. (1 Bl., 46 S.) 8. M. 2.
Crivellucci, Amedeo: II Palso-Lattanzio ed Eusebio nel acconto della guerra
del .312 dipendono da Eumenio e da Nazario? 1893 siehe B. : Eusebius fPamphili).
Götze, Richard: Quaestiones eumenianae. Progr. gymn. realis Leer 1891 et
Dissert. inaug. Halis Sax. 1892. (49 S.) 8.
I. De auctoribus. II. De declinationis formis. III. De coniugationis formis.
IV. De substantivis. V. De singularium coniunctionum locutionumque usu.
Sachs, Arminias: De quattuor panegyricis qvii ab Eumenio scripti esse dicuntur.
1885 siehe C. ; Pauegyrici.
Seeck, Otto: Studien zur Geschichte Diocletians und Constantins. I. Die Reden
des Eumenius. In: .Jahrbücher für classische Philologie 137 (18881 p. 713—726.
— Die Erhebung des Maximian zum Augustus. Ein Beitrag zur Interpretation des
Eumenius. In: Cominentationes woelfflinianae {Lipsim 1891) p. 29—30.
LuodlUS. Exiodii de fide contra Manicheos recensuit Josefus Zy cha. 1892 siehe C.:
Scriptores ecclesiastici (Corpus 25).
Lettre inödite de l'öveque Evodius aux moines d'Adrumete sur la question de la gräce.
[publice par] Germain Morin. In: Revue benedictine 13 (1896) p. 481—486.
Euphorbius. Recensuit Alexander Riese. 1870. 21906 in: Anthologia latina I 2
Nr. ,504 SS.
Euphorbius. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (i/py/"* 1882)
p. 120 SS.
Eusebius vercellensis. Codex Vercellensis. Quatuor evangelia ante
Hierönymum latine translata ex reliquiis codicis Vercellensis saeculo
ut videtur quarto scripti et ex editione Iriciana principe denuo edidit
Joannes Belsheim. Christianiae: Libraria Mnllingiana 1894. (VII,
133 S.) 8. ■ Kr. 5.
Nay, Carlo Maria: S. Eusebio vescovo di Vercelli e martire: orazione panegirica
recitata nella metropolitana di Vercelli addi 15 die. 1888. Mortaru : A. Vortdlrzzi
1889. (26 S.) 8.
Eustathius diaconus. von Pa ucker, Carl: De latinitate scriptorum quorun-
dam seculi quarti et ineuntis quinti p. C. minorum observationes. IV. Eustathius.
In des Verf. Vorarbeiten zur lateinischen Sprachgeschichte 3 {Btrlfn 1884) p. 103—117.
Einzeln fhtnda: S. Caliiarij u. Co. (Jetzt Leipzig: 0. R. Riislaiul) 1883. (15 S.) 8. M. 1.20.
EustheniuS. Recensuit Alexander Riese. 1870. 2190Ü in: Anthologia latina I 2
Nr. 497 SS.
Eusthenius. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsiat 1882)
p. 119 SS.
366 Scriptores latini. D, Eutropius.
EutropiUS, Eutrope. Abr6g6 de Thistoire romaine traduit par N.-A. Dubois. (1865)
1891 siehe: Cornelius N^po8, avec une traduction nouvelle par Amedee Pommier.
Eutropius. Para uso das escolas. Annotado por Aug. Epiphanio d a
Silva Dias Setima edi9ao melhorada. Porto: Magalha.es & Moniz
( ) 1894. (174 S.) 8.
Eutropi Breviarium ab urbe condita recensuit Hans Droysen. BeroUni:
Weidmann 1878. (2 BL, 88 S.) 8. M. —.45.
Eutropi Breviarium ab urbe condita cum versionibus graecis et Pauli
Landolfique additamentis recensuit et adnotavit Hans Droysen.
[Monumenta Germaniae historica. Auctorum antiquissimorum t. II].
BeroUni: Weidmann 1879. (LXXII, 4:^.0 S.) 4. M. Ifj, Schreibpap. 24.
Eutropi Breviarium ab urbe condita edidit Carolus Wagen er. Lipsiae:
G. Frq/tag 1884. (VIII, 90 S.) 8. M. 1.20.
Eutropi Breviarium ab urbe condita. Recognovit Franciscus R u e h 1.
LipHiae: B. G. Teubner 1887. (XIX, 90 S.) 8. M. -.45.
Eutrope, .s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . .. par Theodore
Rein ach. 1895. (I 1 p. 67).
Eutropius adapted for the use of beginners. With notes exercises and
vocabularies. By William Welch and Charles George Duffield.
London: Macmillan and Co. 188:1 (XIV, 111 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Extracts from Eutropius. Edited by James Bradstreet Greenough.
Boston 3fass. : Ginn d'- Co. 1892. (VIII, 41 S.) 8. Cts. 20.
The Epitome of roman hi.story of Eutropius. Books I and H. With
introduction, notes, appendix and vocabulary by Ellis Charles M ackie.
London: G. GUI ä- Sons (1889). (70 S.) 8.
Eutropius. Books 1 and 2. With notes, vocabulary and exercises by
William Welch and Charles George Duffield. London: Macmillan
and Co. 1892. (XIV, 94 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Eutropius. Books I and II. With maps, notes and vocabulary edited
by Watson Caldecott. London: Jjongmans , Green d- Co. 1893. (VI,
63 S.) 8. _ 1 sh. 6 d.
Eutropius. Books 1 — 6 (with omissions). With maps notes by Archibald
Rhjrs Smith Hallidie. London: Bercival 1892. 8. Sh. 2.
Stimmen aus dem Alterthum oder Worte grauer Vorzeit für die Gegen-
wart. Ein Album lateinischer Aussprüche [mit deutscher Uebersetzung].
m.Eutrop. Von AV. R.Hering. Görlits : liichter 1880. (X, 77 S.) 8. M. 1.
Justin, Cornelius Nepos and Euti-opius; literally translated with notes
and index by John Selbv Watson. Boston: Little, Brown & Co. New
Yorl-: Scribner £ Welford (1853) 1886. 8. $ 2.
Eutropius. Literally translated by John Gibson. London: Cornish
(1891). (78 S.) 8. Sh. 1.
Elltrope. Abr6ge de l'histoire romaine traduit par N.-A. Dubois. (18(15) 1891 siehe:
Cornölius Nepos, avec une traduction nouvelle par Amödöe Pommier.
JJaiuiloi fifiuqiijuiJtg ti]i: Ei ii Hin im' (luifiuixiii iaioijtug recensuit et adnotavit Hans
Droysen. 1879 siehe: Paeanius (I 2 p. 108).
Eutropio. Storia romana continuata da Paolo Varnefrido. (Versione
italiana di Luigi Bellone). Roma: Ed. Perino 1884. (116 S.) 8. L. 1.
Compendio de la Historia romana por Eutropio tradueido directaraente del latin por
Francisco Nuvtirro /j Ciiho in : Escritores de la Historia augusta 3 (Madrid 1890) p. 227—330.
Antoniades, Chrysanthos : Kaiser Ijicinius .. . 1884 siehe A. : Scriptores historici.
Bürcklein, August: Quellen und Chronologie der römisch-parthischen Feldzüge...
1879 siehe B. : Strabo.
Dias, Epiphanio: Kritische Bemerkungen zu Eutrop. In: Berliner philologische
Wochenschrift 10 (1890) N. 25 Sp. 778—779.
II 13. 2. V 5. 1. III 22.
Eutropius — Q. Fabius Pictor. 367
Eutropius.
Droysen, Hans: De fontium notis Breviario et Pauli historiae romanae atliectis.
In (les'verf. Ausgabe des FAitropius (Bniiii 1879) p. XXXIV -LXI.
— De Eutropianis apud Planudem. Ebenda p. LXVIII— LXXII.
Duncker, Richard: Zu Eutropius. In: Jahrbücher für classische Philologie 119
(1879) p'. 641— 65G.
— De Paeanio Eutropü interprete. 1880 siehe B. : Paeanius.
Ebeling, Paul: Quaestiones eutropianae. Dissert.inaug. H alis Sax. 1881. (06 S.) 4.
Enmann, Alexander: p]ine verlorene Geschichte der römischen Kaiser und das
Buch de viris illustribus urbis Koniae. 1885. 1881 siehe C. : Scriptores historici.
Haupt, Herrnan: 7ai Eutropius [IV 16 (7)]. 1879 siehe B. : Paeanius.
Manitius, Max: Beiträge zur (reschichte römischer Prosaiker im Mittelalter.
1890 siehe C. : Scriptores.
Neumann, Karl Johannes: Zu Eutrop [VIII 19]. 1880 siehe B. : Herodianus histor.
(I 1 p. .555).
Petschenig, Michael: Colligere = tollere [Eutrop. IX 23]. In; Archiv für latei-
nische Lexikographie und Grammatik 8 (1893) p. 140.
Kühl, Franz: Eutrop I "20. 1888 siehe: Livius.
Sehr a der, Carl: Zu Eutropius [VII 1 p. 44. 26. VIII 10 p. 56. 13 Ha.]. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 117 (1878) p. 218.
— Zu Eutropius. Ebenda 129 (1884) p. 216—220.
VII 5. 2 p. 116. 8 Dr. V[ 14 2 p. 100. 18. VIII 10. 2 p. 142, 11. VII 23 p. 134. 19.
VII 9 p. 118. 18. VII 1 p. 114. 1.
Sern, Josef: Beiträge zur lateinischen Grammatik. Progr. des Gymn. Hall.
Innsbruck 1887. (S. 3—32). 8.
Der Infinitiv bei Sallust, Florus, Eutrop und Persius. Uebersicht über die
Formen bei Florus und Persius.
— Der Sprachgebrauch des Eutropius. Erster Theil. Ebenda 1888. (S. 3— 46). 8.
— Der Sprachgebrauch des Eutropius. Zweiter Teil. Progr. des (iymu. Laibach
1889. (30 S.) 8.
— Der Sprachgebrauch des Historikers Eutropius. Ein Beitrag zur historischen
Grammatik der lateinischen Sprache. Lm'harh: i M. T'isrher) 1892. (2 Bl., II,
39 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.20.
Aus den beiden Programmen von 1888 und 1889 hervorgegangen.
Wagener, Carl: Zu Eutropius. In: Philologus 39 (1880) p. 178-180.
— Eutropius. Jahresbericht. In : Philologus 43 (1884) p. 379^02. 44 (1885) p. 300— 352,
45 (1886) p. 509-551.
— Zu Eutropius [III 1 (18. 1 ; 46. 18)]. Ebpnda 42 (1884) p. 533.
— Zum Codex Gothanus Nr. 101. 1884. 1905 siehe: Frontinus.
Zingerle, Anton: Eutrop. IV 4. 3. 1887 siehe B. : Plato.
Eutyches (Eutychius). Jeep, Ludwig: Zur Geschichte der Lehre von den Rede-
theilen bei den lateinischen Grammatikern. 1893 siehe C. : Scriptores grammatici.
Kaiinka, Ernst: Ad Maximinum Victorinum et Eutychem. 1894 siehe C. : Scrip-
tores (p. 52).
Evax, s. Analecta sacra spicilegio solesmensi parata edidit Joannes Baptista Pitra
2 (1884). (I 1 p. 80).
Q. Fabius Maximus Cunctator, s. Oratorum romanorum reliquiae recen-
suit Jacobus Cortese. 1892 (p. 17).
Q. Fabius Maximus Serviiianus. FragmentareeensuitHermannus Peter
in: Historicorum romanorum fragmenta (LipHuie 1883) p. 76.
Q. Fabius Pictor. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsinr 1883) p. 6—31. 74 — 75.
Bader, Joannes: De Diodori rerum romanarum auctoribus. 1890 siehe B. : Dio-
dorus siculus.
Burger, Combertus Petrus jr.: Sechzig Jahre aus der älteren Geschichte Roms . . .
1891 siehe B. : Diodorus siculus.
von Gutschmid, Alfred: Q. Fabius Pictor. 1894 siehe C. : Scriptores historici.
Heydenreich, Eduard: Fabius Pictor und Livius. Ein Beitrag zur römischen
Quellenforschung. FrnlKrg: .1. (!. Kiifiillinrilfschf JUichh. (M.hrns(f) 1878. (42 S.) 8.
M. 1.25.
Holzapfel, Ludwig: Die Zeitrechnung <les Fabius. In des Verf. Römische
Chronologie (Lupzig 1885) p. 182—229.
— Über die lateinischen Annalen des Fabius. Ebenda p. 351—352.
Mommscn, Theodor: Fabius und Diodor. 1878. 1879 siehe B. : Diodorus siculus.
Nettleship, Henry: Note on the Graeci Annales of Fabius Pictor. In: The Journal
of iihilology 9 (1880) p. 51. Wiederholt in des Verf. Lectures and essays (Oxford
1885) p. 341-342.
368 Scriptores latini. ü. Q. Fabius Pictor — Faustus Reiensis.
Q. Fabius Pictor.
Schmidt, Adolf M. A. : Zum Sprachgeljrauche des Fabius ... 1896 siehe: Cal-
purnius Piso.
Soltau, Wilhelm: Die lateinischen Annalen des Fabius Pictor. In: Jahrbücher
für classische Philologie 13:^ (188U) p. 479—480.
Triemel, I^udwig: Diodors Bericht über die Censur des Appius Claudius Caecus.
Ein Beitrag zur Zeitrechnung des Fabius und Piso. 1889 siehe B.: Diodorus
siculu.x.
Vasäk, Antonin: De Q. Fabio Pietore annalium romanorum scriptore commentatio.
Progr. des Gymn. Deutschbrod 1879. (S. 3—18). 8.
r ablU..S xvUStlCUS. Historiae fragmenta recensuit Hermannus Peter in:Histori-
corum romanorum fragmenta (IJiisiae 1883) p. 316—317.
Bellezz a, Paolo: Dei fonti letterari di C. C. Tacito . . . 1891 siehe: Tacitus.
Gercke, Alfred: Fabius Rusticus. Folgerungen für Seneca. In des "Verf. Seneca-
Studien {Lcipzir/ 1895) p. 262—273.
Fabius VestallS. Fragmentum recensuit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipaiitf 1883) p. 374.
Facundus. Oaspari, Carl Paul: Rufins saakaldte .,Symbolum Orientale'-. — Det
af Facundus af Hermiane i bans „Epistola tidei catholicae" anf«rte Symbol . . . 1881
siehe: Rufiuus.
FallSCUS siehe: Annianus und Grattius.
O. X anniUS. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Historicorum romanorum
fragmenta (LipsitK 1883) p. 87-89.
Hirschfeld, Otto: Die Annalen des C. Fannius. In: Wiener Studien 6 (1884)
p. 127—128.
FastldlUS. Epistola Fastidii ad Fatalem. Kdidit Joannes Baptista Pitra in: Ana-
lecta Sacra et classica spicilegio solesmensi parata [Paritiiia-Roiuae 1888) p. 134—136.
Caspari, Carl Paul: Ueber die dem britischen Bischof Fastidius beigelegte Schrift
„De vita Chi-istiana'-. 1890 siehe C: Scriptores ecclesiastici (II 1 p. 61).
Morin, Germain: La prtJtendue „epistola Fastidii ad Fatalem" editöe par le cardinal
J. B. Pitra. 189!j siehe: Augustinus.
Faustmus. S. Paustini tractatus de Symbole. Aus einer Handschrift der Bibliothek
zu Albi herausgegeben von Carl Paul Caspari. 1879 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Faustini presbyteri de trinitate sive de fide contra Arianos. Barcinone :
Typ. J'enwsular 1881. Madrid: De Agnado. (817 S.) 8. Rls. 7.50.
Faustiis Reiensis. Fausti Reiensis praeter sermones Pseudo-Eusebianos
opera. Recenstiit ... Augustus Engelbrecht. 1891 siehe C: Scrip-
tores ecclesiastici (Corpus 21).
Fausti Epistula contra quam tres hos libros [de statu animae] C'laudianus conscripsit.
Recensuit Augustus Engelbrecht. 1885 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 11).
Fausti aliorumque epistulae ad Ruricium aliosque Ruricii epistulae recensuit et emen-
davit Bruno Kr u seh. 18S7 siehe: Gai Sollii Apollinaris Sidonii epistulae et carmina
recensuit et emendavit Christianus Lu et Johann.
Die beiden Faustus von Reji angehörigen Homilien über das [Tauf-]Symbol in der den
Namen des Eusebius von Emesa tragenden Homiliensammlung . . . herausgegeben
von Carl Paul Caspari. 1883 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 60).
Bäum er, Suitbert: Ueber drei verloren geglaubte Schriften des Faustus von Riez.
In : Der Katholik 67. Jahrgang 2 (1887) 386—406.
Cabrol, Fernand: Le ,Liber Testimoniorum" de Saint Augustin et deux traitös
inedits de Fauste de Riez. 1890 siehe: Augustinus.
Engelbrecht, August: Studien über die Schriften des Bischofes von Reii Faustus.
Ein Beitrag zur spätlateinischen Literaturgeschichte, f'raff. Wt'oi: F. Tempsky.
Leipzig: C Frcytap 1889. (104 S.) 8. M. 3.
I. Die Überlieferung der zwei Bücher des Faustus über die Gnade. II. Faustus
der Verfasser der zwei Bücher über den heiligen Geist. III. Über die
Predigten des Faustus und ihre Echtheit.
— Kritische Untersuchungen über wirkliche und angebliche Schriften des Faustus
Reiensis. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 41 11890) p. 289—301.
— Beiträge zur Kritik und Erklärung der Briefe des Apollinaris Sidonius, Faustus
und Ruricius. Ebenda p. 481 --497. 677—699.
— Patristische Analecten. 1892 siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
— Zur Kritik der Predigten des Faustus. In : Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 43 (1892) p. 961—976.
Koch, Anton: Der anthropologische Lehrbegriif des Bischofs Faustus von Rie^.
In: Theologische Quartalschrift 71 (1889) p. 287—317. 578—648.
Favxstus ßeiensis — Sextus Pompeius Festus. 3(39
Faustus Reiensis.
Koch, Anton: Der heilige Faustus, Bischof von Riez. Eine dogmengeschichtliche
Monographie. Stattgart: J. Roth'srhe Virlagsh. 1895. (II, 207 S.) 8. M. 3.50.
de la Broise, Rene: De epistola Fausti reiensis et libris Mamerti Claudiani. In
des Verf. Mamerti Claudiani vita eiusque doctrina de anima hominis (Paris
1890) p. 29—47.
Morin, Germain: Hierarchie et liturgie dans l'Eglise gallioane au V" siecle d'apres
un ecrit restitue ä Fauste de Riez. In : Revue benedictine 8 (1891) p. 97 — 104.
— Critique des sermons attribues ä Fauste de Riez dans la recente edition de
TAcademie de Vienne. Ebenda 9 (1892) p. 49—61.
Schulze, Martin: Die Schrift des Claudianus Mamertus Presbyters zu Vienne
über das Wesen der Seele . . . 1883 siehe: Claudianus Mamertus.
FaventmUS. Giry, A. : Note sur un manuscrit de la bibliotheque de Schlestadt.
1879 siehe : Vitruvius.
Krohn, Fridericus: Quaestiones vitruvianae. Particula I. De M. Ceti Faventini
epitoma. Dissert. inaug. Ä«-o?m«.- Jff(//fr <C- .¥(«//<>»• 1896. (1 Bl., 43 S.) 8. M. 1.20.
Auch Ausgabe der ersten 13 Kapitel.
Felix, siehe unter: Cassius. — Ennodius. — Flavius.
Felix. Recensuit Alexander Riese. 1869. 21894 in: Anthologia latina II Nr. 210—214.
Felix. Recensuit AemiUus Baehrens in: Foetae latini minores 4 (/y//)s«V« 1882) p. 334 — 337.
Fenestellae fragmenta recensuit Hermannus Peter in : Historicorum ronianorum
fragmenta (Lipsiae 1883) p. 272—273.
Lichtenfei dt, Carolus : De Q. Asconii Pediani fontibus ac fide. 1888 siehe : Asconius.
F er am US Rex ad Adrianum imperatorem (cod. f. 397). Edidit Joannes Baptista
Pitra. In: Analecta sacra spicilegio solesmensi parata 2 (7"^;)is 2'».sY((/fn(/s 1884) p. 647.
Ferrandus. Das Leben des heil. Fulgentius, Bischofs von ßuspe, von
seinem Schüler, und der fortgesetzte Kulturkampf der Vandalen bis
zu ihrem Untergange. Aus dem Lateinischen von Adam Mall3^ Mit
Vorrede, Einleitung, Erklärungen, Anhang und einem Verzeichnisse der
Schriften des Heiligen, Wim: Maijer u. Co. 1885. (XII, 120 S.) 8. M. 1.40.
Fescennini versus. Hoffmann, Emanuel: Die Fescenninen. In: Rheinisches
Museum für Philologie 51 (1896) p. 320—325.
Kuehn, Carl: De priscorum Romanorum poesi populari. 1882 siehe C. : Poetae.
Ramorino, Feiice: La poesia in Roma nei primi cinque secoli 1883 siehe C. : Poetae.
Sextus Pompeius Festus. Sexti Pompei Festi de verborum significatione
äuae supersunt cum Pauli epitome emendata et annotata a Carolo
'dofredo Muellero. Editio nova. Accedunt D fere coniecturae vv.
dd. post Mue Herum factae [a Guilelmo Sieglin conlectae]. Lipsiae:
Sumpt. SimmeUi eiusque socii (1839) 1880. (XLIV, 443 S., 18 S.) Qu. 4. M. 20.
An das anastatische Pacsimile schliesst sich die gedruckte Appendix an.
Sexti Pompei Festi de verborum significatu quae supersunt cum Pauli
epitome. Edidit Aemilius Thewrewk dePonor. Pars I. Bnäapestini .-
Sumptibus Academiae Litterarum hungaricae 1889. (VIII, 631 S., 1 S. ung.) 8.
M. 7.50.
Codex Festi Farnesianus XLII tabulis expressus. Consilio et impensis
Academiae litterarum hungaricae edidit Aemilius ThewrewkdePonor.
Tabulas photographicas arte Justini Lembo Neapolitani confectas
phototypice descripsit Georgius Kloesz Budapestinensis. Budapestini
1893. (V S. Text). 2. M. 42.
Sextus Pompeius Festus. E libris de verborum significatu. Edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 2 (Tuhingne 1909) p. 1 — 46.
De verborum significatione. In : Manuale deUi fonti del diritto romano . . . per cura
di Pietro Cogliolo. (Torino 1887. 2 1911).
Extraits de ... Festus .. . par C. Charles Casati de Casatis. 1894 siehe: Leges regiae.
Bergk. Theodor: Festus p. .351 (1864). In des Verf. Kleine philologische Schriften 2
(Halle a. S. 1886) p. 742.
— Festus s. viae [p. 371J (1870). Ebenda p. 750—751.
— Ennius . . . bei Festus p. 286. (1870) 1886 siehe : Ennius.
Boot, Johannes Cornelius Oerardus: Festus p. 355 Mue. 1=90 siehe C. : Collec-
tiones (p. 6).
Burger, Combertus Petrus jr. : Sechzig .Jahre aus der älteren Geschichte Roms .. .
1891 siehe B. : Diodorns siculus.
Klussmanii, Bibliotheca scriplorum classicorum. II I. 24
37Ö Scriptores latini. D. Sextus Pompeius FestuS.
Sextus Pompeius Festus.
Casagrandi, Vincenzo : Le minores gentes ed i patres minorum gentium. Con-
tributo alla storia della costitiizione romana senato ■ monarchia • patriziato-
plebeiato dalle origini alla 1" Secessio Plebis , a. ii. c. 260 con un' appendice
suir articolo-Novem . . . . di Presto (Novem conibusti). Pahrmo-Torino : C. Clauseii
1892. (XXIII, 628 S.) 8. L. 12. Daraus:
— L' articolo Novem .... di Festo (Novem combusti : proposte di Supplement! e
interpretazioni. Ehemki 1892. (IV, 112 S.) 8. L. 4.
— Sexti Pompei Festi de verborum significatu quae supersunt cum Pauli epitome.
Edidit Aemilius Thewrewk de Ponor. Pars I. In : Annuario dello istituto di
storia del diritto romano 4 (Vdtiiwn 1893—1894) p. 77—79.
— Sulla edizione del De verborum signiflcatione di Festo curata dal Thewrewk
de Ponor, Budapest 1889. Catania: Tip. Ktna 1894. (15 S.) 8. L. 1.
Cogliolo, Pietro: Ad Festum : 233«, 3. In Archivio giuridico 34 (1885) p. 325—326.
Dammann, Albert: De Festo Pseudo-Philoxeni auctore. Dissert. inaug. ienens.
Lipsiae 1892. (48 S.) 8.
Auch in: Commentationes philologae ienenses 5 (1894) p. 1 — 48.
Dziatzko, Karl: Zu Plautus Fragm. [Festus]. In: Rheinisches Museum für
Philologie 45 (1890) p. 639.
Fabia, Philippe: Remeligo. 1894 siehe: Afranius.
Ferrini, Contardo: Ad Festum 233'', 3. In: Archivio giuridico 34(1885) p. 500—503.
Goetz, Georg: Meletemata Festina. Ind. schol. hib. Jena: Neuenhuhn 1885.
(S. lU— VIII). 4. M. —.50.
— Nova meletemata Festina. Ind. schol. aest. Ihidtm 1887. (S. III— VIII). 4. M. —.50.
Guidani, Petrus Gabriel: Prisciani Festi et Pauli loci locum Cistellariae con-
tinentes emendantur. 1892 siehe : Plaiitus.
Havet, Louis: Ennius ap. Fest. 325. 1885 siehe: Ennius.
— Gannius ap. Fest. p. 369. 1890 siehe: Gannius.
Heraeus, Wilhelm: Obsidium = praesidium, subsidium? [Fest. p. 193a. 19]. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 132—134.
Ho ff mann, Fridericus : De Festi de verborum signiflcatione libris quaestiones
Dissert. inaug. Regimonti: (Korh <t- Utinur) 1886. (1 Bl., 49 S.) 8. M. 1.
Landgraf, Gustav: Glossographie und Wörterbuch. 1896 siehe: Anonymi (Scrip-
tores grammatici p. 112).
Leidolph, Eduard: De Festi et Pauli locis plautinis. Dissert. inaug. ienensis.
Lipsiae 1883. (S. 199—252). 8. Auch in: Commentationes philologae
ienenses 2 (1883).
Lindsay, Wallace Martin: Notes on Festus and Nonius. ]n; The classical Review 5
(1891) p. 9 - 11.
Loewe, Gustav: Zur Epitome des Festus. (1876). In des Verf. Glossae nominum
(Lipsiae 1884) p. 67—68.
M advig, Joannes Nicolaus: Festus p. 129. 134 M. 1884 siehe 0.: Collectiones (p. 11).
Mälhly, Jacob: Saturnii [Festus s. v. Topper ex Naevio et Livio Andr.J In: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 38 (1887) p. 589—590.
— Festus [de verb. sign. p. 321]. Ebenda p. 590.
Manitius, Max: Zu Pompeius Festus. In: Hermes 27 (1892) p. 318—320.
Neff, Carl: De Paulo Diacono Festi epitomatore. 1891 siehe: Paulus Diaconus.
Nemethy, Geza: Die Thewrevpk'sche Festus-Ausgabe. In: Ungarische Revue 10
(1890) p. 248—255.
Nettleship, Henry: Paulus. In des Verf. Lectures and essays {Oxford 1885)
p. 351—352.
P. 119 Mü. Festus p. 273 s. v. redamptruare.
de Nolhac, Pierre: Le Festus d'Ange Politien. In: Revue de philologie 10 (1886)
p. 145-148.
Peile, John: Stritauos (Fest.); Tritauos. In: The classical Review 1 (1887) p. 205.
Regell, Paul: Auguralia. 1887. 1888 siehe: Auguralia fragmenta.
Ron seh , Hermann: Frus ventris bei Festus. In : Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 34 (1883) p. 898—899.
Sabbadini, Remigio: Storia e critiea di alcuni testi latini. 1890 siehe C: Collec-
tiones (p. 13).
Sarti, Emiliano: Settiraonzio e luogo di Festo illustrato. In: Gaetano Pelliccioni:
E. Sarti ed alcuni frammenti postumi degli studi di lui. (Bologna: Frai. Trtvci
1882) p. 119—126.
Scholl, Fiiedrich: Das Verbum purare. 1885 siehe: C. J. Caesar Strabo.
Stolz, Friedrich: Sirempse (siremps). In: Wiener Studien 13 (1891) p. 293—299.
Stowasser, Josef Maria: Festus 294b. In: Wiener Studien 4 (1882) p. 326—327.
— Surus. 1891 siehe: Ennius.
Sextus Pompeius I^estus — Firmicus Maternus. 371
Sextus Pompeius Festus.
Thewrewk de Ponor, Emil: A Pestiis Piinli-Pele Corvln-Codex. tn : KgyetenieS
philologiai közlöny 2 (1878) p. 4—12.
— Variae lectiones. 1878. 1879. 1880. 1890 siehe: L. Accius.
— Der Festus Pauli-Codex der Corvina. Tn : Literarische Berichte aus Ungarn 2
(Budapest 1878) p. 97—103. Auszug aus :
— Codex Festi breviati eorvinianus. In: Nyelvtudomanyi közlemenyek 14 (ßwrfc/ies^
1878) p. 209—264.
— Pestua-Stiidien. [Auszug aus dem akademischen Vortrage 1881]. In: Ungarische
Revue 1882 p. 80-90.
— Codex Festi breviati Trecensis. In: Melanges Graux {Paris 1884) p. 659—669,
1 Facs.
— Über die neue Festus- Ausgabe. In: Verhandlungen der 42. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner in Wien 1893 (Ldpzifj 1894) p. 250 — 255.
Unger, Georg Friedrich: Zu Festus. In: Philologus 40 (1881) p. 187—189.
Vahlen, Johannes: Fest. 324. 28 Th. In des Verf. De di.stinctionis usu critico
1880. 1907 siehe C. : Poetae.
Zocco Rosa, Antonio: D'una nuova ricostruzione dell' articolo di Festo „Novem
. . . [combusti]. [Estratto del Annuario dello Istituto di storia del diritto
romano. 3 p. 77—80]. Cataiiia 1892. 8.
Sext. Rufus Festus siehe: Rufus.
Figulus siehe: Nigidius Figulus.
Filastrius. Sancti Filastrii episcopi Brixiensis diversarum hereseon liber
recensuit Fridericus Marx. 1X98 siehe C. : Scriptores ecclesiastici
(Corpus 38).
Zahn, Theodor: Aus Philaster von Breseia. In des Verf. Geschichte des Neu-
testamentlichen Kanons II 1 (thiangcn and Leipzig 1890) p. 233 — 239.
Julius Firmicus Maternus. Julii Firmici Materni Matheseos Jibri VIII.
Primum recensuit Carolus Sittl. Pars I. Libri I — IV. Lipsiae:
B. G. Teubner 1894. (XV S., 1 S. ung., 246 S.) 8. M. 2.40.
Erscheint nicht weiter.
Julii Firmici Materni Matheseos libri VIII ediderunt Wilhelmus Kroll
et Franciscus S kutsch Fasciculus prior libros IV priores et quinti
prooemium continens. Ibidem 1897. (XI S., 1 S. ung., 280 S.) 8. M. 4.
Bonnet, Max: Les manuscrits de Montpellier. Notes pouvant servir de Supplement
au catalogue des manuscrits des Bibliotheques des Departements vol. I p. 279
ä 477. 1. Söneque le rhöteur. 2. Firmicus Maternus (Astrologie). In: Revue
de Philologie 8 (1884) p. 78—80. 187-190.
Dombart, Bernhard: Zu Julius Firmicus Maternus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 125 (1882) p. 592.
Dressel, Hermann: Lexikalische Bemerkungen zu Firmicus Maternus. Progr.
des Gymn. Zwickau 1882. (36 S.) 4.
— Avenarius [Firm. Mat. Math. VI 31 p. 182. 3 (Ausg. 1551)]. In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 445.
Friedlaender , Ludwig: Vorschriften des Firmicus Maternus für Astrologen. In
des Verf. Darstellungen aus der Sittengesehiehto Roms l'* (Lcipzirj 1910) p. 70 — 372.
Kelber, Christian: Zu Julius Firmicus Maternus , dem Astrologen. Progr. der
Studienanstalt Erlangen 1881. (43 S.) 8.
— Anfang eines Wörterverzeichnisses zu den libri matheseos des Julius Firmicus
Maternus. Ebenda 1883. (35 S., 1 S. ung.) 8.
Kroll, Wilhelm, und S kutsch, Franz: In Firmicum sittelianum emendationum
centuriae duae primae. In: Hermes 29 (1894) p. 517 — 529.
Ludwig, Ernst: Bericht über die Literatur zu späteren lateinischen Schrift-
stellern . . . 1878 siehe C: CoUectionos (p. 11).
Mommsen, Theodor: Firmicus Maternus. In: Hermes 29 (1894) p. 468 — 472. Wieder-
holt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Btrliu 1909) p. 468—472.
— Zu Firmicus Maternus. In: Hermes 29 (1894) p. 618—619.
Mu eller, Hermann Johannes: Firm. Mat. de err. prof. rel. 20, 1 p. 118, 32 Halm.
1881 siehe : Anthologia latina.
N6methy, Geyza: Quaestiones de Firmico Matorno astrologo. (I. Emendationes
in F. M. astrologum. II. De Firmico Matorno Manilii sectatore). Progr. gymn.
reg. catli. rcgionis V. lludiijnKtiui: {Lnniptli 1889. (33 S.) 8. M. -.60.
— Ad Firmici Materni Matheseos 1. VIII c. 17. In: Egyetemes philologiai közlöny 2
Suppl. (1890) p, 3.34.
— De fragmentis [Euhemeri] apud Firmicum Maternum. 1893 siehe B. : Euhemerus.
— Novae emendationes in Firmicum Maternum astrologiim. (Pars prior). In:
Egyetemes philologiai közlöny 19 (189.5) p. 1—15. (Pars altera). Ebenda p. 353—3%.
24*
372 Scriptores latini. D. Firmious Maternus — Flonis.
Julius Firmicus Maternus.
Riess, Ernst: Naama : decor. Ridiculus. 1893 siehe: Anonymi (p. 113).
Sittl, Karl: Firmicus Maternus. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 4 (1887) p. 607—611.
S kutsch, Franz siehe W. Kroll.
— Cuias luorit Firmicus [Math. I 1. 4]. In: Hermes 31 (1896) p. 646—647.
Thomas, Paul: Notes critiques sur Manilius, Seneque, Firmicus Maternus (le
Chretien), Paulin de Perigueux et Orientius. In : Bulletins de l'acadömie roy.
des sciences, des lettres et des beaus-arts de Belgique 65* ann6e 3" s6r. 29 (1895)
p. 548—556.
1. Manil. IV 37—42. II. Sen. c. ad Marc. c. 22 § 6. 8, 24. 5, 25. 2. 3. III. Firm.
Mat. de err. prof. rel. c. 3 § 2, c. 17. 2. IV. Paulin. V 482—483 Petsch.
V. Orient. Comm. II 63—65. 93—94. 255. 275—276. Explan. noni. Dom. 115.
Weyman, Carl: Paulus Manutius und Firmicus Maternus. In: Blätter für das
Gymnasial -Schulwesen 30 (1894) p. 732.
FlacCUS siehe: Valerius Flaocus und Verrius Flacciis.
Flavius Caper siehe: Caper.
Firmilianus. Ernst, Johannes: Die Echtheit des Briefes Firmilians über den
Ketzertaufstreit in neuer Beleuchtung. 1894 siehe: Cyprianus carth.
— Zur Frage über die Echtheit des Briefes Firmilians an Cyprian im Ketzertauf-
streit. 1896 siehe : Cyprianus carth.
Ritschi, Otto: Cyprian von Karthago . . . 1885 siehe: Cyprianus carth.
Flavius Felix. Flava Felicis viri clarissimi Postulatio honoris aput Victori-
nianum virum illustrem et primiscrinarium. Recensuit Alexander Riese 1869. -1894
in: Anthologia latina I 1 Nr. 254.
Flavii Felicis Postulatio honoris aput Victorinianum. Recensuit Aemilius Baehrens
in : Poetae latini minores 4 (Ia'iisUu 1882) p. 356 — 357.
Flavius Vopiscus siehe: Vopiscus.
Florentinus. Recensuit Alexander Riese. 1869. 2 1894 in: Anthologia latina I 1
Nr. 376.
Florentinus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (/>!/>.sw« 1882)
p. 426—427.
rioriis [L. Annaeus. — P. Aniiius]. L. Annaei Flori Epitomae libri II
et P. Annii Flori fragmentum de Vergilio oratore an poeta. Edidit
Otto Eossbach. Lqysiae: B. G. Teubner 1896. (LXVIII, 272 S.) 8.
M. 2.80.
Florus, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Reinach. 1895 (I 1 p. 67).
Abschnitte aus . . . Florus von Theodor Opitz und Alfred Weinhold. (1893) 1908 siehe
C. : Scriptores (p. 50).
P. Annii Flori fragmentum de Virgilio oratore an poeta. Edidit Otto Rossbach. 1896
siehe oben.
Florus. Recensuit Alexander Riese. 1869. n894 in: Anthologia latina I 1 Nr. 87. 245—252.
Florus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 {Lipsiae 1882) p. 346 — S48.
Florus, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens. 1886 (p. 21).
Die Römerkriege aus Plutarch . . . Uebersetzt von Johannes Horkel . . . (1884) siehe
B.: Plutarchus (p. 224).
Compendio di storia romana di Lvicio Anneo Floro. Volgarizzamento
inedito secondo un codice dell'' Ambrosiana pubblicato per cura del
dott. Antonio Ceruti. [Scelta di curiositä letterarie inedite o rare
dal sec. XIH al XVII. 180]. Bologna : Bomagnoli 1881. (XLV, 228 S.) 8. L. 10.
Epitome della storia romana da Romolo sino a Cesare Augusto di Lucio
Anneo Floro. Antico volgarizzamento anonimo, tratto da un manos-
critto inedito e pubblicato per cura di Luigi Calori. Bologna: Tip.
Gamberiid e Parmeggiani 1893. (X, 147 S.) 8.
Compendio de las hazafias romanas escrito en latin por Lucio Anneo
Floro V puesto en lengua castellano por J. Eloy Diaz Jimenez.
Madrkt: L. Navarro 1885. (LXXIX, 273 S.) 8. Eis. 12, Ausland 14.
Florus. 373
Florus.
Raoul Lajoj^e. Pervigilium Veneris (Veille en l'honneur de Venus).
Paris: A. Durand et Pedone-LaurieJ. G.Pedonc-Lauriel 1894:. (19 S.) 8. Fr. 1.
Zweiter Titel: Pervigilivim Veneris (Veille en l'honneur de Vönus). Epithalanie
attribu6 au poete Florus. Traduction en vers par Raoul Lajoye.
Asbaoh, Julius: Mittheilungen aus Th. Bergk's Nachlasse. 1. Nooliiiials die
Rheinbrücken des Drusus [Florus II 30. 26]. In: Jahrbücher des Ver(!ins von
Alterthumsfreunden im Rheinlande 81 (1886) p. 117—118.
B aehrens , Emil: P. AnniusFlortis„Vergilius orator an poeta". 1878 siehe C. :Poeta(!.
Beck , Jan Wibertus : übservationes criticae et palaeographicae ad Flori Epitomam
de Tito Livio. Progr. gymn. urb. (fronitigcu 1891. (S. 5—36. Separatdr. 28,
XXXI S., 2 Bl.) 4.
— Nachträgliche Bemt-rkungon zu Florus. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 11 (1P91) Nr. 9 Sp. 258—260.
— Zur Würdigung der Leidener Florus-Handschriften codd. voss. 14 und 77. In :
Commentationes woelftlinianae (Lipsiac 1891) p. 159— lh7.
Bernd t, Theodor: Zu Florus (II 30). 1890 siehe B. : Herodotus.
Bieligk, Ernst: De casuum syntaxi a Floro historico usurpata. Dissert. inaug.
Halis Sax. 1883. (87 S.) 8.
Binsfeld, Joannes Petrus: Flor. ep. de T. Liv. 1. II 30. 1882 siehe C. : Scriptores.
Boot, Johannes Cornelius Gerardus: Florus I 10. 3 (I 4 Jahn). II 8. 1 (I 24 init).
1890 siehe C. : Colleotiones (p. 6).
Bürcklein, August: Quellen und Chronologie der römischparthischen Feld-
züge . . . 1879 siehe B. : Dio Cassius.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. 1878 siehe C. : CoUectiones (p. 7).
— Spicilegium criticum ad Flori epitomas. In: Mnemosyne 12 (1881) p. 233-245.
Cumpfe, Karel : Napodobil-li Florus Lukana? In: Listy fllologicke a paeda-
gogicke 11 (1884) p. 220—224.
Egen, Alfons: De Floro historico elocutionis taciteae imitatore. Dissert. inaug.
Monasterii. {Berlin: Muiju- de Müller) \8Si. (49 S.) 8. M. 1.
— Quaestiones tiorianae. Progr. des Gymnasiums Münster 1891. (17 S.) 4.
Eussner, Adam: Zu Florus [I 46 (III 11) 8]. In: Philologus 3S (1879) p. 62.
— Zu Florus. [I li'. 1. I 19. 3. I 41. 10]. In : Jahrbücher für classische Philologie 127
(1883) p. 486.
— P. Annius Florus [Virg. or. an poeta p. XLI 11. p. XLII 13 J.]. In Philologus 43
(1884) p. 661.
— P. Annius Florus [Virg. or. an poeta p. XLI J.J. Ebenda 44 (1885) p, 182—183.
— P. Annius Florus „Virgilius orator an poeta". 1888 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
Eyssenhardt, Franz: Hadrian und Florus. [Sammlung gemeinverständlicher
wissenschaftlicher Vorträge. 397]. Ucrlin: ('. H/ihel (Jetzt Hamburg: Tirlagsaustnlt
und Dniclcerei A. G.) 1882. (32 S.) 8. M. —.60.
Fleckeisen, Alfred siehe: A. Teuber.
Gemoll, Wilhelm: Zu Julius Florus. In: Jahrbücher für classische Philologie 125
(1882) p. 599-600.
I 34. 4-6 (II 18). I 39. 1 (111 4). I 39. 2 (111 4). II 33. 55. f. (IV 12).
Goertz, Leon: Quaestionum criticaruni de Juli Flori codice nazariano pars prior,
pars altera. Progr. des Gouvernements-Gym n. Dorpat 1883. 1884. (XVIII.
XX S.) 4.
Graf, Matthias : Florus epit. Einleitung. In : Xenien der 41. Versammlung deutscher
Philologen und Schulmänner ... in München dargeboten vom historisch-
philologischen Verein München (1891) p. 51 — 52.
Hi Idesheimer, Hirsch: De libro qui inscribitur de viris illustribus urbis
Roniae . . . 1880: Aurelius Victor.
Knoke, Friedrich: Der Bericht des Florus ül)er die Varusschlacht. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 1:39 (1889) p. 361-368.
Koeberlin, Alfred: De participii futuri activi apud . . . Juliuni Floruni usu
observationes. 1888. 1891 siehe: Titus Livius.
Laurenti, Eugenius: De Julio Annaeo Floro poeta atque historico Pervigilii
Veneris auctore. In: Kivista di filologia e d'istruzione classioa 20 (1892j
p. 125—143.
Madvig, Joannes Nicolaus: Florus. 1884 siehe C: CoUectiones (p. 11).
Manitius, Max: Einharts Werke und ihr Stil. 1882 siehe C. : Scriptores.
— Zur Anthologia latina. 1. Florus . . . 1S93 siehe: Anthologia.
Meiser, Carl: Zur Kritik des Florus. In: Jahrbücher für classische Philologie 121
(1880) p. 216.
I 22. 24. 43. 44.
Mendelssohn, Ludwig: Florus I 18 2. 1881 siehe B. : Babriua.
374 Scriptores latini. D. Florus — Fortunatus.
Florus.
Miodoiiski, Adam: Ueber die Entstehungszeit des Geschichtawerkes des Florus
[Auszug]. In : Anzeiger der Akademie der Wissenschaften in Krakau 1891
(ICralmu 1892) p. 219— -23.
— Ccas powstania historyi Florusa. In: Rozprawy Akademii umie.jptnoski. Wydziai
fllologiczny: Serya II. 1 {Krahm 1892) p. 120—129.
— Misoellanea latina. 1892 siehe C. : Scriptores.
Monceaux, Paul: Les Africains . . . 1894 .«iehe: Apuleius.
Mueller, Hermann Johannes: Florus I 1 p. 9, 1. 22 J. I 18 p. 31, 13. I 22 p. 35, S
p. 38, 10 u. 19 p. 40, 28 p. 41, 19. I 35 p. 57, 27. II 5 p. 82, 26. II 7 p. 84, 15. I 44
p. 72, 11. 1881 siehe: Anthologia latina.
Noväk, Robert: Miscellanea critica. 1884 siehe C. : Scriptores.
Opitz, Theodor: Zur Kritik des Florus. In: Jahrbücher für classische Philologie 121
(1880) p. 2':'3— 216.
— In Julio Floro spicilegium criticum. Progr. des Gymn. Dresden -Neustadt.
Jh-esikn: (v. Zahn u. JiKiiscIi) 1884. (24 S.) 4. M. 1.
— Zu Sallustius [Cat. 43. 1] und Florus [I 5. 8]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 133 (1886) p. 432.
Pohl, Joseph: Verona und Caesoriacum. Die ältesten Namen für Bonn und Mainz.
2 Theile. Ein Beitrag zur Kritik und Erklärung des Florus. Progr. des
Gymn. Münstereifel. Bonn I881I. 1887 (S. 3—33. S. 3—23). 4.
Riese, Alexander: Über die Glaubwürdigkeit des Florus. In: Korrespondenzblatt
der Westdeutschen Zeitschrift für Geschichte und Kunst 9. Jahrg. Nr. 9 (1890)
Sp. 216-218. Siehe auch Julius Asbach ebenda Sp. 303—304.
Rossbach, Otto: [Florus Senecae patris historiis utitur]. In des Verf. De Senecae
philosophi librorum recensione et emendatione {Vraftsliivtat 1888) p. 163 — 173.
Rühl, Franz: Florus I 22 [II 6] 49 f. 1883 siehe B. : Appianus.
Sauppe, Hermann: De arte critica in Flori bellis recte facienda (1870). In des
Verf. Ausgewaehlte Schriften {Bulin 1896) p. 608-628.
Schmidinger, Franz: Untersuchungen über Florus. Inaug.-Dissert. von München
[Aus: Jahrbücher für classische Philologie 20. Suppl. (1894) p. 779—816]. Litpziij:
B. G. Teuhner. 8. M. 1.20.
I. Julius oder Annius Florus '{ II. Beiträge zu den Nachrichten über die
äussern umstände des Annius Florus. III. Stilistische Anklänge an
Vergil. IV. Textkritische Beiträge. V. Handschriftliche Beiträge.
Schmidt, Otto Eduard: Die vier Zeitalter des Florus. In: Jahrbücher für
classische Philologie 131 (1885) p. 801—802.
Schrader, Karl: Zu Florus [II 34. 65J. In: Jahrbücher für classische Philologie 139
(1889) p. 431—432.
Schwartz, Eduard: Coniectanea. 1889 siehe C. : Collectiones (p. 14).
Sern, Josef: Beiti'äge zur lateinischen Grammatik. 1887 siehe: Eutropius.
Teuber, August: Zu Florus [TI 13. 28]. In: Jahrbücher für classische Philologie 123
(1881) p. 192. Vgl. Alfred Fleckeisen ebenda p. 326.
— Zu Florus [I 371.* Ebenda 127 (1883) p. 48.
Thome, Simon Wilhelm: De Flori rerum scriptoris elocutione. Particula I. Progr.
des Progymn. Frankenstein i. Schi. 1881. (S. 3—22). 4.
Traube, Ludwig: Florus 1. 10. 7, 1. 11. 2. 1883 siehe B. : Aeneas Gazaeus.
— Zu Florus [I 8]. In: Rheinisches Museum für Philologie 40 (1885) p. 153-154.
Unger, Georg Friedrich: Zu Florus IV 8. 4 (II 17). In: Philologus 42 (1884) p. 118.
— Die vier Zeitalter des Florus. Ebenda 43 (1884) p. 429—443.
Wester bürg, Eugen: Lucan, Florus und Pseudo -Victor. In: Rheinisches Museum
für Philologie 37 (1882) p. 35—49.
Wölfflin, Eduard: Florus 1. 22. 31. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 17).
— Die ersten Spuren des afrikanischen Lateins. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 6 (1889) p. 1—7.
— Zum Afrikaner Florus. Ebenda 8 (1893) p. 452.
Atilius Fortunatianus siehe: Atilius.
C. Chirius Fortunatianus. Georges, Karl Ernst: Cic.Frg. bei Fortunatian.
III 4 S. 123. 2 (Halm). 1887 siehe: M. Terentius Varro.
Reuter, August: Der Codex bernensis 363 und sein Werth für die Kritik des
Chirius Fortunatianus. In: Hermes 24 (1889) p. 161—184.
— Untersuchungen zu den römischen Technographen Fortunatian, Julius Victor,
Capella und Sulpitius Victor. Ebenda 28 (1893) p. 73—134.
Veiiantius Honorius Cleraeutiaims Fortiiuatns. Venanti Honori Clemen-
tiani Fortunati presbyteri italici opera poetica recensviit et emendavit
Fridericus Leo. [Monumenta Germaniae historica. Auctorum anti-
quissimoruna IV. 1]. BeroUni: Weidmann 1881. (XXVII, 1 S. ungez.,
427 S., 1 S. ungez.) 4. M. 12, Schreibpap. 18.
Fortunatus. 375
F 0 r t u n a t u s.
Venanti Honori ClemeBtiani Fortunati presbyteri italici opera pedestria
recensuit et emendavit Bruno Krusch. [Monuraenta Germaniae
historica. Auctorum antiqviissimoruni IV 2]. BeroJhii : Weidmann 188i.
(XXXIII, 1 S. ungez., 144 S.) 4. M. 6, Schreibpap. 9.
Venanti Honori Clenieutiani Fortunati, presbyteri italici, opera poetica niisuellanea
[auctore] Carolo Nisard. 1887 siehe unten die Übersetzungen.
The latin hymn-writei-s and their hymns. By Samuel Willoughby Duffield . . . 1889
siehe C. : Poetae christiani.
Die Moselgediehte des . . . Ausonius und des Venantius Fortunatus . . . erklärt von Carl
Ilosius. (1894) 1909 siehe: Ausonius.
Die ältesten Mosellieder. Die Moseila des Ausonius und die Moselgedichte des Fortunatus.
Deutseh in den Versmassen der Urschrift von Karl H es sei. (1894) 1904 siehe: Ausonius.
Fortunatus's Exposition of the Athanasian Creed by Charles Abel Heurtley. 188Ö
siehe B.: Cyrillus hierosolymitanus.
Poem of Venantius Honorius Clementianus Fortunatus, on Easter. [Translated]. In:
The Ante-Nicene Fathers 7 (\(ir York 1888) p. 329—330.
Venance Fortunat. Poesies melees traduites en fran(;ais jjour la premiere fois par
Charles Nisard. Avec coUaboration, pour les livres 1— V de Eugene Rittier. 1887
siehe : Ausonius.
Ay meric , Joseph : L'auteur du Fange Lingua gloriosi. In : Les Lettres chretiennes.
Kevue denseignement, de philologie et de critique 4 (1881) p. 78 — 79.
Bo nnet, Max: Agnaphus [Gregor, tur. in gloria conf. 20 p. 909 K., 35 p. 923. Venant.
c. II 3. 19]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885)
p. 131.
Caron, Laurent: Le poete Fortunat et son temps. In: Mömoires de l'academie
des Sciences, des lettres et des arts d'Amiens. Annee 1883. 5* s6rie 10 {Amüiis
1884) p. 225-303. Auch Separatabdrücke. .l»»V*(.s- 1884. (79 S.) 8.
Chamard, Fran(jois: L'auteur de l'hymne Fange lingua. In: Les Lettres
chretiennes. Revue d'enseignement , de philologie et de critique 4 (1881)
p. 245—253.
Corrä, Giovanni Maria: Vita di a. Venanzio Fortunato valdobbiadenese, vescovo
di Poitiers. Puduva: T,p. tld Stminariu 1890. (19 S.) 8.
Delisle, Leopold : Gloses siir quelques vers de Fortunat. In des Verf. Litterature
latine & histoire du moyen age (Paris 1890) p. 4 — 5.
Duffield, Samviel Willoughby: Venantius Fortunatus and his latin hymns. In:
The Presbyterian Review 7 (188ü) p. 475-482.
Kattenbusch, Ferdinand: Das Symbol in der expositio symboli des Venantius
Fortunatus. In des Verf. Beiträge zur Geschichte des altkirchlichen Tauf-
symbols (fliesaai 1892) p. 53—55. Wiederholt in des Verf. Das apostolische
Symbol 1 {Ldpzn/ 1894) p. 130-132.
Kayser, Johann: Der lateinische Hyuinendichter Venantius Fortunatus. In des
Verf. Beiträge zur Geschichte und Erklärung der ältesten Kirchenhymnen -
(Paderhoru 1881) p. 386—394.
— Der Hymnus Vexilla regis prodeunt. Ebenda p. 395 — 411.
— Der Hymnus Fange lingua gloriosi proelium certaminis. Ebenda p. 412 — 484.
l: Venantius Fortunatus [ed. Leo]. In: Theologisches Literaturblatt 2 (1881) Nr. 43
Sp. 337—339.
Le Blant, Edmond: Les inscriptions composees par Fortunat. In des Verf.
L'epigraphie chrötienne en Gaule et dans l'Afrique romaine {Paris 1890) p. 65 — 70.
Leo, Friedrich: Venantius Fortunatus, der letzte römische Dichter. In: Deutsche
Rundschau 32 (18S2) p. 414—426.
Leroux, D.: Le poete S. V. Fortunat. Paris d Puitiirs: H. Oatlin 1885. (IX, 368 S.) 8.
Fr. 3.
Lipper t, Woldemar: Beiträge zur ältesten Geschichte der Thüringer. III. Teil.
IX. Der Tod König Herminafrids. X. Zur Geschichte der heiligen Radegunde
von Thüringen. Anhang. Die Sprache in den Thüringergedichten des Venantius
Fortunatus. In: Zeitschrift des Vereins für Thüringische Geschichte und Alter-
tumskunde N. F. 7 d. g. F. 15 (1891) p. 3—38.
Manitius, Max: Zu spätlateinischen Dichtern. 1886 siehe C. : Poetae.
— Zu Fortunatus, den Annales Quedlinburgenses und Sigeberts Vita Deoderici.
In : Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 12 (1887)
p. 591—598.
376 Scriptores latini. I). Fortunatus — Frontinus.
Fortunatus.
Manitius, Max: Bemerkungen zu verschiedenen Quellenschriften. Ebenda 13
(1888) p. 633—647.
II. Zu Venantius Fortunatus (p. 634-635).
— Beiträge zur Geschichte frühchristlicher Dichter im Mittelalter. 1889. 1890 siehe
C: Poetae christiani.
Nisard, Charles: Pourquoi Fortunat n'a-t-il Jamals 6t6 traduit en auoune langue?
In: Revue de l'enseignement secondaire et de l'enseignement supörieur 4
(1885—1886) p. 269-279. 301—314.
— Des poesies de sainte Radegonde attribuees jusqu'ici ä Fortunat. In: Revue
historique 37 (1888) p. 49—57.
— Fortunat panegyriste des rois m^rovingiens. Ebenda 41 (1889) p. 241 — 253.
— Des rapports d'intiniitö entre Fortunat, Sainte Radegonde et l'abbesse Agnes.
In: Acadömie des inscriptions et belles-lettres. Comptes rendus des s6ances
de l'annee 1889. 4» serie 17 (1890) p. 30—49.
— Le poete Fortunat. Piiiis: H. Chitmpiuii 1890. (XII, 206 S., 1 S. ungez.) 8. Fr. 3.50.
Piment, S. G. : L'auteur du Fange lingua . . . proelium certaminis. In: Les Lettres
chretiennes. Revue d'enseignemeiit, de philologie et de ci'itique 5 (1882) p. 61—64.
Schneider, Adalbert: Lesefrüchte aus Venantius Fortunatus. Progr. des Gymn.
Hall. Innsbruck 1882. (S. 3-23). 8.
I. Lexikalisches. II. Grammatikalisches. III. Vers- und Wortspielereien.
IV. Anklänge an frühere Dichter,
ünger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 15).
de Winter feld , Paulus: Venantius Fortunatus carm. I 2, 16. 1895 siehe C:
CoUectiones (p. 17).
Julius Frontinus. Juli Frontini strategematon libri quattuor edidit
Gottholdus Griin derma nn. Lipsiae: B. G. Teubner 1888. (XVI S.,
2 Bl., 176 S.) 8. M. 1..50.
Juli Frontini Strategematon liber quartus edidit Gotthold Gundermann. 1881 siehe
unten die Erläuterungsschriften.
Agrimensores. 1. De agrorum qualitate. Frontinus liber I. II. Hyginus. 2. De contro-
versiis agrorum. Frontinus I. II. Edidit Carolus Georgius Bruns. 1909 siehe C:
Scriptores gromatici.
Extraits de . . . Frontinus . . . par C. Charles Casati de Casatis. 1894 siehe: Leges
regiae.
Bergk, Theodor: Frontinus de aquis II 90. 100 (1873). In des Verf. Kleine philo-
logische Schriften 2 {Hnlle n. S. 1886) p. 760.
Bludau, Alois: De fontibus Fronfini. Dissert. inaug. regimont. Brunsbergae.
(Köiiigshirq: üiij(r) 1883. (44 S.) 8. M. 1.20.
I. De Livio. De Sallustio. De Caesare. De Pompeio Trogo. De aliis Frontini
auctoribus. II. De Sallustio. De Livio. De Pompeio Trogo.
Crohn, Hermann: De Trogi Pompei apud antiqvios auctoritate. 1882 siehe : Trogus
Pompeius.
Drechsler, Franz J.: Kritische Versuche. 1890 siehe C. : Scriptores.
Düntzer, Heinrich: Doniitian in Frontins Strategemata. In: Bonner Jahrbücher.
Jahrbücher des Vereins von Alterthumsfreunden im Rheinlande. Heft 96 und
97 (1895) p. 172—183.
Esternaux, Paul: Die Komposition von Frontins Strategemata. Progr. des
College fran(,'ais Berlin 1889. (23 S.) 4.
de Fermat, Pierre: Observations sur Frontin [lateinisch]. In des Verf. Oeuvres 1
{Paris 1891) p. 380—385.
Fritze, Ernst: De Juli Frontini Strategematon libro IV. Dissert. inaug. Halae
Sax. (Berlin: nemrirh <!i: h'aiiluj 1888. (51 S.) 8. M. 1.20.
Georges, Karl Ernst: Frontin. str. 4. 1. 10. 1881 siehe C. : Scriptores.
Grasso, Gabriele: Una emendazione a Frontino Strateg. II, 11, 4. In des Verf.
Studi di storia antica e di topografia storica 2 {Ariano 1896) p. 1—11.
Gundermann, Gotthold: De Juli Frontini Strategematon libro qui fertur quarto.
Dissert. inaug. ienensis. Lipsiae 1881. (S. 85—135). 8. Vollständig in: Commen-
tationes philologae ienenses 1 (1881) p. 83—161.
— Quaestiones de Juli Frontini Strategematon libris. Habilitationsschrift von
Jena. Lipsiae 1888. (S. 317— 360). 8. Vollständig in: Jahrbücher für classische
Philologie 16. Suppl. (1888) p. 315—371. Ehctula: B. G. Tatbuer. (57 S.) 8. M. 1.60.
I. De temporibus strategematon librorum. II. De exemplis bis traditis.
III. De exemplis alienis. IV. De erroribus. V. Qua ratione fontibus usus
sit Frontinus.
— Die via Gallica [Front, slr. II 6. 1]. In: Rheinisches Museum für Philologie 44
(1889) p. 637-640.
Frontinus — Fronto. 377
F r o n t i n VI s.
Hartel, Wilhelm: Analecta. In: Wiener Studien 6 (1884) p. 98—120.
-- Aus spanischen Handschriften. 1888 siehe: Anthologia.
Herschel, Clemens: Frontinus and his two books on the water supply of the
city of Rome, A. d. 97. A lecture delivered before the engineering students of
Cornell University, February 3d, 1894. Itluthi X. Y. 1894. (4Ü S.) 8.
H ildesheimer, Hirsch: De libro qui inscribitur de viris illustribus urbis Romae
. . . 1880 siehe : Aurelius Victor.
Hirschfeld, Otto: Frontin. strat. IV 3. 14. IV 7. 40. 1889 siehe C. : Collectiones (p. 9).
Jordan, Henri: Zu Frontinus de aquis [1. 7. IV. 1. lOJ. In: Hermes 14 (1879)
p. 269-270.
Kortz, Fredericus : Quaestiones grammaticae de Julii Frontini operibus institutae.
Dissert. inaug. monast. Iserlohn 1893. (HO S., 1 S. ung.) 8.
Lanciani, Rodolfo: Topografia di Roma antica. I comentarii di Frontino intorno
le acque e gli aquedotti. Silloge epigrafica aquaria. In: Atti della r. Acca-
demia dei Lincei. Anno 277. 1879 — 1880. Serie 3. Olasse di scienze morali,
storiche e filologiche 4 (1880) p. 21.5—616, 10 tav.
iVIommsen, Theodor: Zum römisclien Bodenrecht. 1892. 1908 siehe C. : Scriptores
gromatici.
Nettleship, Henry: Frontin. Strat. 1. 5. 1. 1890 siehe C. : Collectiones (p. 12).
Opitz, Theodor: Ad Frontinum. In: Commentationes fleckeisenianae (Lipmte\%90)
p. 199—203.
I 4. 8. I 5. 1. I 8. 3. I 11. 17. II 1. 18. II 2. 8. II 5. 4. II 5. 45.
Patsch enig, Michael: Ueber den Codex casinensis der Schrift ,,de aquis urbis
Romae", nebst einer neuen Collation desselben. In: Wiener Studien 6 (1884)
p. 249—260.
— Sprachliches zu Frontins Strategemata. In : Philologus 6. Suppl. (1891—1893)
p. 399—400.
Rocchi, Antonio: II diverticolo frontiniano all' acqua Tepula. In: Studi e
documenti di storia e diritto 17 (1890) p. 125—142, 1 tav.
Rossbach, Otto: Schediasma criticum. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 13).
Rühl, Franz: Frontin. strat. I 1. 10. I 3. 9. 18S3 siehe B. : Appianus.
Schanz, Martin: Zu Frontins Kriegslisten. In: Philologus 48 (1889) p. 674-680.
Tannery, Paul: Miscellanees. 1889 siehe B. : Clemens Alexandrinus.
van der Vliet, Joannes: Frontinus [de aq. duct. c. 128]. In: Mnemosyne 10
(1882) p. 326.
— Frontinus [de aq. duct. c. 128]. Ebenda 15 (1887) p. 282.
Wagen er, Carl: Zum Codex Gothanus Nr. 101. In: Philologus 43 (1884) p. 701.
Wiederholt in des Verf. Beiträge zur lateinischen Grammatik und zur Erklärung
lateinischer Schriftsteller (Gotha 1905) p. 87.
Wolf: Zu Frontinus. — Zu Frontinus I 3. In: Jahrbücher des Vereins von Alter-
thumsfreunden im Rheinlande 85 (1888) p. 172 — 176.
Zechmeister, Josef; De Juli Frontini strategematon libris. In : Wiener Studien 5
(1883) p. 224—251.
M. Cornelius FrOllto» s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . .
par Theodore Reinach. 1895 (I 1 p. 67).
Cornelii Frontonis qui dicitur de dilferentiis liber ex recensione Henrici Keilii. 1878
siehe C: Scriptores grammatici.
Volgarlzzamento Delle Opere di M. Cornelio Frontone. [Per cura di] Giacomo Leopardi.
In des Verf. Opere inedite 1 {Halh 18781 p. 323—488.
Aube, Benjamin: Histoire des persecutions de l'eglise. 1878 siehe B. : ApoUonius
tyanensis.
Buecheler, Franz: Altes Latein. In: Rheinisches Museum für Philologie 37
(1882) p. 516—530.
M. Aurel. ap. Front. IV 4 p. 67 Na. Charis. p. 242 K. Lucil. 451 La. Sen. Horc.
538. Epigr. verg. catal. 10 (8), 7 (9). Plaut. Bacch. 123.
Cornelissen, Janus Jacobus: Ad Frontonem. In: Mnemosyne 13 (1885) p. 115—134.
Crossley, Hastings: The correspondence of Fronto and M. Aurelius. In:
Hermathena 3 (1879) = Nr. 5 (1877) p. 67-91. Wiederholt in Verf. Ausgabe „The
fourth book of the Meditations of Marcus Aurelius Antoninus" {London 1882)
p. 47—64.
Desroussea u X , A. M.: Sur la correspondance de Fronton. In: Revue de la
Philologie 10 (1886) p. 149—154.
378 Scriptores latini. D. Fronto.
M. Cornelius Fronto.
Drechsler, Franz J.: Front. Arion p. 237. 8, ad M. Caes. 1. 6. 1887 siehe C:
Scriptores.
Droz, Eduardus : De M. Cornelii Frontonis institutione oratoria. Thesis [laris.
VesuHtioiit: C. Rambitud 1885. (85 S.) 8.
Ebert, Adolf: De Cornelii Frontonis syntaxi. Dissert. inaug. Erlangae 1880.
(49 S.) 8. U. d. T.
— De syntaxi frontoniana. In: Acta seminarii philologici erlangensis 2 (1881)
p. 311-357.
— Kleine lexikalische Beiträge aus Fronto. In Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 19 (1883) p. 527— -530.
Ehrenthal, Ludwig: Quaestiones frontonianae. Dissert. inaug. Rei/inioiitn Pr.:
Härtung 1881. (1 Bl., 54 S.) 8. M. 1.80.
Eussner, Adam: Frontoniana. 1888 siehe 0. : OoUectionfs (p. 8).
Fröhner, Wilhelm: Kritische Analekten. 1884 siehe C. : Collectiones (p. 8).
Georges, Karl Ernst: Fronto p. 81, 5 N. 1881 siehe C. : Scriiitores.
— Fronto de fer. als. S. 225. 1 N. 1887 siehe: M. Terentius Varro.
Giussani, Carlo: Frontone e Apuleio. 1885 siehe C: Collectiones (p. 9).
Guenther, Otto: Fronto ad M. Caes. I 6. IV 4. 1888 siehe B. : Eusebius Pamph.
Hauler, Edmund: Ergebnis der neuen Untersuchung der Mailänder Frontoreste.
In: Verhandlungen der 43. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner
in Köln 1895 (Lapzir/ 1890) p. 78—86.
— Frontonianum. [p. 2.51 cod. Ambr.] In: Serta Haiteliana (Wim 1896) p. 263—269.
Havet, Louis: Le reviseur du ms. de Fronto. In: Eevue de philologie 10 (1886)p. 189.
Kan, Joannes Benedictus: Fronto ad M. Caes. I 6. 1881 siehe B. : Aeschylus.
Klussmann, Rudolf: Curae africanae. 1888 siehe C. : Collectiones (p. 10).
— siehe: B. Kubier.
Kubier, Bernhard: Juristisches. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 7 (1892) p. 591—593. Vgl. R. Klussmann ebenda 8 (1893) p. 134—135.
Ad M. Caes. V. 42 (57) p. 88 Nah., ad Anton. I 5 p. 103.
— Scobis critica. 1893 siehe C. : Scriptores.
Leopardi, Giacomo: De vita et scriptis M. Cornelii Frontonis commentarius. In
des Verf. Opere inedite 1 (Halle 1878) p. 81—103.
— Discorso sopra la vita e le opere di M. Cornelio Frontone. In des Verl. Opere
inedite 1 (IMh 1878) p. 327—351.
Linaker, Arturo: Gli scritti filologici del Leojiardi sopra M. Cornelio Frontone.
In: La Kassegna nazionale anno III vol. 7 (1881) p. 165—192.
— Gli scritti filologici di G. Leopardi sopra M. Cornelio Prontone con l'aggiunta
di una lettera inedita esistente ne' mss. palatini. Fimtzc: Tip. di M. Cdlini e. ('.
1881. (39 S.) 8.
— M. Cornelio Frontone e l'educazione di M. Aurelio Antonino. [Aus: La Kassegna
nazionale anno 4 vol. 11 (1882) p. 376— 391. 603—618]. Firimi: Uffizio della Riuacyiiu
nazioiiuU 1833. (1 Bl., 41 S.) 8.
Mayor, John Eyton Bickersteth: Parum cavisse vidt'tur. 1887 siehe: Horatius.
Monceaux, Paul: Les Africains . . . 1894 siehe: Apuleius.
Naber, Samuel Adrianus : Fronto p. 71 N. 1888 siehe B.: Claudius Aelianus.
— Fronto ejiist. ad M. Caesarem 14. In: Mnemosyne 24 (1896) p. 396.
Novak, Robert: Miscellanea critica. 1886 siehe C: Scriptores.
— Ad Frontoneni. In: Listy lilologicke a paedagogicke 13 (1886) p. 202—207.
Priebe, Carl: De M. Cornelio Frontone imitationem prisci sermonis latini
adfectante. 2 particulae Progr. des Stadtgymn. Stettin lb85. 1886. (18, 13 S.) 4.
Schwierczina, Theodorus: Frontoniana. Dissert. inauij. Vriiiinlaviue: (KoeJder)
1882. (1 Bl., 62 S.) 8. ^ M. 1.
I. De Frontone veterum imitatore. II. De Frontone reoentiorum imitatore.
Emendationes frontonianae. Excursus de synonymis frontonianis. Excursus
de deminutivis frontonianis.
Valmaggi, Luigi: I precursori di Frontone. Ivrea: Stab. tip. L. (tarda 1887.
(24, S.) 8. L. 1.
— Quaestiones frontonianae. K/iortdiai : Ex <jff. L. (tarda 1889. (XV S.) 8. L. 1.
— Per la storia di Frontone. I. Un altro precursore. II. Scholasticus. [Aus: La
Biblioteca delle scuole italiane II 2 (1890) N. 11 p. 164—168]. Wroiai: Tideschi e f.
1890. (18 S.) 8. L. —.50.
van der Vliet, Joannes: Fronto. Ep. II 10. (ad amic.) In: Mnemosyne 22
(1894) p. 285.
VVarren, Minton: On a Hteraryjudgment of Fronto. In: Transactions (Proceedings)
of the american philological association 25 (1891) p. XLII— XLV.
V. Wilam owitz-Moelle 11 dorff , Ulrich: Fronto Eroticus. Appian. ap. Front.
ep. p. 245. 12 Nab. 1884 siehe B. : Anthologia.
Wordsworth, Christopher: Fronto p. 259 fln. Naber. 1883 siehe B.: Alciphron.
Fulgentius — Cornelius Gallus. 379
Fulgentius episcopus ruspensis. Sancti Fulgentii episcopi ruspensis
epistolae in unum corpus collectae. Epist. (I — VIII). (Continuatio
XI — XVIII). [S. patrum opusc. sei. ad usum praesertim studiosorum
theologiae. XLV. XLVI. Edidit et commentariis auxit Hugo Hurt er].
Oeniponti: Libr. ac. Waqneriana 1884. (254 S., 1 S. ungez. ; 818 S., 1 S.
ung.) 8. ' M. 2.58.
De Psyche et Cupidine: Mythogr. vat. I 231. Fulgent. myth. III 6. (1856) 190?., s. Apvilei
Psyche et Cupido recensuit Otto Jahn.
Förster, Richard: Zu Apuleius und P'ulgentius de Psyche et Cupidine. 1879
siehe: Apuleius.
Georges, Karl Ernst: Fulgent. uiyth. I S. 30 M. 1887 siehe: M. Terentius Varro.
Görres, Franz: Beiträge zur Kirchengeschichte des Vandalenreiches. In: Zeit-
schrift für wissenschaftliche Theologie 36 (1893) 1 p. 494—511.
II. Bischof Fulgentius von Kuspe, der unerschrockene Verteidiger der
Orthodoxie, der strenge Ascet (p. 500—511).
Kaibel, Georg: Fulgent. Myth. III 1. 1880 siehe B. : Anthologia.
Roh de, Erwin: Fulgentius Myth. III 6. 1888 siehe: Apuleius.
Fabius Planciades Fulgentius. Augusti Reif f erscheidii Anec-
dotumfulgentianum. J. schol.hib. Vratidaviae :{Koehler)\S^d. (S.8 — 10). 4.
M. —50.
Duvau, Louis: Fulgent. Expos, serm. ant. 5'2. 1889 siehe C. : Collectiones (p. 7).
Eussner, Adam: Zu Fulgentius [Z. 23 ed. Reiif.] In: Philologus 46 (1888) p. 249.
Gasquy, Armand: De Fabio Planciade Fulgentio, Virgilii interprete. [Berliner
Studien für classische Philologie und Archaeologie VI 1]. Berlin: 8. Ciiharij u. Co.
(Jetzt Leipzig: 0. R. Reiduiid) 1887. (1 Bl., 44 S.) 8. M. 1.60.
Reitzenstein, Richard: Des Fulgentius Schrift über die Musik. In: Hermes 28
(1893) p. 159—160.
Stowasser, .Josef Maria: Glossa ganeus. Fulgent. p. XXIII. 18S4 siehe C:
Collectiones (p. 15).
Furius Alpinus. Hildebrand, Theodor: C^uaestiones de Furüs poetis. Dissert.
inaug. Halis Sax. 1892. (51 S.) 8.
I. Tres fuisse Furios poetas. II. De Aulo Furio Antiate. III. De M. Furio
Bibaculo. IV. Qviid Furio Alpine tribuendum sit.
A. Furius Antias, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Büttner, Richard: Die Memoiren des Catulus und der Epiker A. Furius. 1893
siehe: Porcius Licinus.
Hildebrand, Theodor: Quaestiones de Furiis poetis. 1892 siehe: Furius Alpinus.
M. Furius Bibaculus, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Camozzi, Giovanni Battista: Marco Furio Bibacolo. Controversie e ricerche. [Aus:
Rivista di filologia e d'istruzione classica 16 (1888) p. 161—217]. Torino: K. J,u(s<her. 8.
L. 1.50.
Hilberg, Isidor: Furius Bibaculus und das Schauspielercostüm des Livius
Andronicus. In: Wiener Studien 13 (1891) p. 170-171.
Hildebrand, Theodor: Quaestiones de Furiis poetis. 1892 siehe: Furius Alpinus.
Gaetulicus, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
L. Sulpicius Galba siehe: L. Sulpieius Galba.
Pseudo-Galenus. Ein lateinisches medizinisches Fragment Pseudo-Galens ...
von Ernst Landgraf. 1895 siehe B. : Galenus (I 1 p. 527).
Vulcacius GallicanuS siehe: Vulcacius Gallicanus.
Gallien US. Recensuit Alexander Riese. 1870. •'1906 in: Anthologia latina 12 Nr. 711.
Gallienus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 {Lipsiae 1882)
p. 103-104.
Asinius Gallus, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
Cornelius Gallus (?). Recensuit Alexander Riese. 1869. 1870. ^1894. 1906 in:
Anthologia latina I 1. 2 Nr. 242. 914—917.
Cornelii Galli elegiae, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21 J.
Borchardt, Ludwig siehe: H. G. Lyons.
Chatelain, Emile: L'origine des prötendus fragments de Gallus. 1880 siehe:
Anthologia.
380 Scriptores latini. 1). Cornelius Gallus — Gelasius I.
Cornelius Gallus.
Crusius, Otto: Cornelius Gallus auf einer ägyptischen Inschrift 55 (1896) p. 122.
Erman, Adolf siehe: H. G. Lyons.
Hirschfeld, Otto siehe: H. G. Lyons.
Lyons, Henry George, nnd Borchardt, Ludwig: Eine trilingue Inschrift von
Philae. In: Sitzungsberichte der kgl. preussischen Akademie der Wissen-
schaften zu Berlin 1896. I p. 469—474, 2 Taf. Dazu: Erman, Adolf: Zu der
hieroglyphischen Inschrift p. 474— 478. Hirsch feld, Otto: Zu der lateinisch-
griechischen Inschrift p. 478 — 482.
Maass, Ernst: Untersuchungen zu Properz und seinen griechischen Vorbildern.
189o siehe: Propertius.
Mahaffy, John Pentland: Notes on Egypt. In: The Athenaeum 1896. January
to June p. 352.
Mommsen, Theodor: Gaius Cornelius Gallus. In: Cosmopolis. Internationale
Kevue 4 (1896) p. 544—551. Wiederholt in des Verf. Reden und Aufsätze {Berlin
1905) p. 449—457.
Pascal, Carolus: De Corneli Galli vita. In: Rivista di filologia e d'istruzione
classica 16 (1888) p. 399—413.
Ricci, Serafino: Di una stele con iscrizione trilingue rinvenuta a File in Egitto.
In: Atti della r. Accademia delle scienze di Torino 31 (1895—96) p. 677—685.
Schnitze, Georg: Euphorionis earmina a Gallo lingua latina expressa. 1888 siehe
B. : Euphorien chalcidensis.
Sellar, VV^illiam Young: The roman poets of the augustan age. Horace and the
elegiac poets. (1892) 1899 siehe C. : Poetae.
II. Gallus, TibuUus, Lygdamus, Sulpicia.
Zocco Rosa, Antonio: L'iscrizione trilingue di File. Notizia. In: Annuario dello
Istituto di storia del diritto romano 6 (Cataiiia 1895/6) p. 127-129.
Gannius, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens. 1886
(P- 21).
Havet, Louis: Gannius ap. Fest. p. 369. In: Revue de philologie 14 (1890) p. 24.
Gargilius Martialis siehe: Gargilius Martialis.
Gaudentius. Paucker, Carl: De latinitate scriptorum quorundam seculi quarti
et exeuntis quinti p. C. minorum observationes. 1881 siehe: Bachiarius.
Gelasius I. Gelasü I epistulae. 189.> siehe: Epistulae imperatorum pontificum . . .
Recensuit Otto Guenther (p. 57).
[Une lettre du pape Gelase I"- ä Rustique, eveque de Lyon] par Julien Havet. In:
Bibliotheque de l'ecole des chartes 46 (1885) p. 254—258.
Gelasü I epistolae. Edidit Samiiel Löwenfeld in: Epistolae pontificum romanorum
ineditae (Lipslat 1885) p. 1—12.
The manuscript irish Missal belonging to the president and fellows of Corpus Christi
College Oxford. Edited with introduction and notes by Frederick Edward Warren
(London 1879) p. 2—12.
Der kürzlich veröffentlichte älteste Messkanon der römischen Kirche. Text des Canon
Gelasü. Zusammenhang mit der älteren sowie namentlich mit der gregorianischen
Liturgie. Von Hartmann Grisar. In: Zeitschrift für katholische Theologie 10 (1886)
p. 1—35.
The gelasian Saoramentary. Liber Sacramentorum romanae ecclesiae.
Edited. with introduction, critical notes and appendix bv Henry Austin
Wilson. Oxford: Clarendon Press 1894. (LXXVIII, 400 S.) «.' Sh. 18.
Die Briefe von Gelasius und Anastasius II. (vom Jahre 492 — 498). Übersetzt von Severin
Wenzlowsky in: Die Briefe der Päpste und die an sie gerichteten Schreiben von
Linus bis Pelagius II. 7. Band (KnnpUn: ./. KüHiVsche Bnclih. 1880). (607 S.) 8.
Bäumer, Suitbert: Ueber das sogenannte Sacramentarium gelasianum. In:
Historisches Jahrbuch. Im Auftrage der Görres-Gesellschaft herausgegeben 14
(1893) p. 241—301.
Duchesne, Louis: Origine du culte chretien. Etüde sur la liturgie latine avant
Charlemagne. Paris: E. TImrin 1889. (l Bl., VIII, 504 S.) 8. Fr. 8.
Ewald, Paul : Die Papstbriefe der Brittischen Sammlung. 1880 siehe C. : Scriptores
epistolarum.
Friedrich, Johannes: Ueber die Unächtheit der Decretale De recipiendis et non
recipiendis libris des P. Gelasius I. In: Sitzungsberichte der philosophisch-
philologischen und historischen Classe der k. b. Akademie der Wissenschaften
zu München. 1888. I p. 54—86.
Funk, Franz Xaver: Die Entwicklung des Osterfastens. In: Theologische
Quartalschrift 75 (1893) p. 179—225. Erweitert in des Verf. Kirchengeschicht-
liche Abhandlungen und Untersuchungen 1 (Paderborn 1897) p. 241—278.
Gelasius I. — Gelllus. 381
Gelasius I.
Punk, Franz Xaver siehe F. Probst.
Günther, Otto: Zu den „Gesta de nomine Acacii". In: Byzantinisclie Zeitschrift 3
(1894) p. 146-149.
Plaine, Fran<;ois: Le sacramentairc gehisien et son authenticite substantielle.
In: La Science catholique 9 (1895) p. 773-788. 869—894.
Probst, Ferdinand: Das gelasianische Sacramentar. In des Verf. Die ältesten
römisclien Sacramentarien und Ordines (Müiistn- i. W. 1892) p. 143 — 297.
— Zur Frage nach der Stellung des Gelasianum zum Osterfasten. In: Theologische
Quartalschrift 76 (1894) p. 126—134. Fr. X. Funck ebenda p. 134—14.'.
Roux, A.: Le pape saint Gelase Je»' (492 — 496). Etüde sur sa vie et ses Berits.
Paris: K. TJiorin 1880. (224 S.) 8. Fr. 4.
Viani, Bonaventura: Vita del pontefice s. Gelasio I. In; Opuscoli religiosi,
letterari e morali. Serie IV 6 (1879) p. 408—425. 7 (1880) p. 110—131. 207—215.
338-353. 8 (1880) p. 84—93. 212—224. 373—380. 9 (1881) p. 178—201. 372—378. 10
(1881) p. 204—224.
— Vite dei due pontefici s. Gelasio I e s. Anastasio II. [Estratto dagli Opuscoli
religiosi, letterari e morali. Serie IV6sgg.]. Mothtia: SocieM tipogr.. anfica t/'pogr.
Soliani 1S80. (184 S.) 8. L. 2.
Wilson, Henry Austin: A classified index to the Leonine, Gelasian and Gregorian
sacramentaries , according to the text of Muratori's Liturgia romana vetus.
Cambridge: Untrtrsifg Pnss 1892. (VII, 102 S.) 8. Sh. 5.
Zahn, Theodor: Über das sogenannte Deoretum Gelasii. In des Verf. Geschichte
des Neutestamentlic-hen Kanons II 1 {Erhmgm und Leipzig 1890) p. 259 — 267.
Aulus Gellius. A. Gellii Noctaim atticarum libri XX ex recensione
Martini Hertz. Editio minor altera. 2 voll. Lipsiae: B. G. Teubner
(1853) 1886. 8. M, 4.20.
Vol. 1. (IX, 274 S.) M. 1.80. | Vol. 2. (359 S.) M. 2.40.
Oeuvres completes d'Aulu-Gelle. Traduction francjaise de E. de Chaumont, Pölix
Fla m hart et E. Buisson . . . (1863. 1896) siehe unten die Übersetzungen.
A. Gellii Noctium atticarum libri XX ex recensione et cum apjDaratu
critico Martini Hertz. 2 voll. BeroUni: W. Hertz (Jetzt Stuttgart:
J. G. Cotta Nachf.) 1888. 1^85. 8. M. 25.
Vol. prius. 1883. (VIII, 447 S., 1 S. ung.) M. 10. Vol. posterius. 1885. (CLI, 534 S.) M. 15.
Auli Gellii Noctium atticarum libri III caput III ex recensione et cum apparatu critico
Martini Hertz. J. 1. aest. Vratislaviae 1883. (S. 3—7). 4.
Stories from Aulus Gellius, being selections and adaptations from the
Noctes atticae. Edited, with notes, exercises and vocabularies bv George
Herbert Nall. London .• Macmillan and Co. 1888. (XI, 153 S.) 8. '1 sh. 6 d.
Fifty stories from Aulus Gellius. Edited for reading at sight by
J. H. Westcott. Boston: Allyn d' Bacon 1893. (XII, Ü9 S.) 8.
Stories from Gellius. Edited for sight-reading by Charles Knapp.
Netv York <& Chicago: American Book Co (1895). 8. Cts. 30.
Oeuvres completes d'Aulu-Gelle. Traduction f ran9aise deE. de Chaumont,
Felix Flambart et E. Buisson. Nouvelle edition, revue avec le
plus grand soin par Charpentier et Blanche t. 2 vols. Paris:
Garnier frere^ (186b. 1896). (VH, 475 S.; 515 S.) 8. Fr. 6.
JiüXii,ig 'PaliwQlvov toi" (piXoaöqioti, t] TtaQ'ltiOfv {vyivtl yvvuiKi, ünrng tä tiy.va ü liimv,
,ui/ &>jliaazQio']v intieniy.rviv, ulXu zw iavrijC ietvrvj ydXay.ri rniepoi [Gell. XII 1]. iVizüepo.
C. Rein ho Id. In: ra/lf/KJc 2 {Athen 1879) p. 77—78.
Noches aticas por Aulo Gelio. Traducciön directa del latin por Francisco
Navarro y Calvo. Tom. I. Madrid: Est. tip. Sucesores de B,ivade)ieyra
1893. (393 S.) 8. Pes. 3, Ausland 3.50.
Baehrens, Emil: Zu Gellius [XVIII 11. 3] und Atilius Portunatianus. 1886 siehe:
Lucretius.
- Gellianum [I 7. 3]. In: Revue de philoIogie 10 (1886) p. 82.
Bases, Spyridon: Ad locos quosdam Auli Gelli noctium atticarum adnotationcs
eriticae. In: kflip« 2 (1890) p. 603-666.
VII (VI) 2. 13, 9. 1. X. ■>■!. 24. XII 8. 1, 13. 3. XIII 15. 4, 26. 4, iS. 4, 31 (.30) 6.
XIV 7. 13. XVII 6. 11. XVIII 71. 5. XX 1. 12.
Beck, .Jan Wibertus: Sulpicius Apollinaris. 1884 siehe: Sulpicius Apollinaris.
— Studia gelliana et pliniana. [Aus: Jahrbticher für classische Philologie 19. Suppl.
(1893) p. 1— 55J. Leipzig: B. 6. Temhner 1892. 8. M. 1.60.
382 Scriptores latini. D. Gellius.
Aulus G-ellius.
Bergk, Theodor: Gellius XV 14. 3. (1864). — Zwölf Tafeln bei Gellius XVTI 2. 10.
In des Verf. Kleine philologische .Schriften 2 (HulU a. S. 1886) p. 741.
— Cato [Orat. X 1 p. 42. 7 Jord.] bei Gellius XVIII. 9. 1. (1870). Ebenda p. 751.
Bloch, Gustave: La reforme democratique ä Korne au III« siecle avant J.-C. 1886
siehe B.; Appianus.
Blümner, Hugo: Bemerkungen zu Gell. II 26. In: Philologische Abhandlungen.
M. Hertz zum 70. Geburtstage von ehemaligen Schülern dargebracht (Berlin
1888) p. 14—27. Erweitert wiederholt in des Verf. Die Farbenbezeichnungen bei
den römischen Dichtern {Bniiii 1892).
Boot, Johannes Cornelius Gerardus: Ad Gellii Noctes atticas. In: Mnemosyne 15
(1887) p. 283—289.
Buecheler, Franz: Das älteste lateinische Rätsel [Gellius XII 6]. 1891 siehe C. :
Poetae aenigmatum (p. 37).
Büttner, Richard: Die Epigrammendichter bei Apuleius und Gellius. 1893 siehe:
Porcius Licinus.
Büttner-Wobst, Theodor: Zu Gellius [IV 1. 1. XIII 15. XIII 16. 1]. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 121 (1880) p. 182—184.
C., J. C. : Aulus Gellius and his contemporaries. In: The Cornhill Magazine 37
(1878) p. 316—326.
Carrionis, Ludovici, in A. Gellii Noctium atticarum libros commentarios qui
exstant castigationum et notarum specimen primum, alterum, tertium ex ed.
princ. a Martine Hertzio depromptum. J. schol. aest. et hib. Yrntislariae
1885. 1886. (S. 3-17, S. 3-27, S. 3—27). 4.
Oobet, Carolus Gabriel: Miscellanea latina. In: Mnemosyne 6 (1878) p. 111—112.
II 6. 9. XIV 7. 5. XVII 2. 7. XVII 10. 9. XX 1. 13.
— Gellius. Ebenda 7 (1879) p. 85. 97. 179. 410. 8 (1880) p. 20.
III 3. 3. IV 8. 5. IV 11. 2. XVI 19. 12. II 21. 8. X 24. 5. XII 5. 6. III .3. .3. I 18. 5.
— XIV 7. 5.
Corrazini di Bulciano, Francesco: Proposta di correzioni ad un passo di Gellio
[X 25]. 1898 siehe A.: Scriptores rei militaris.
Dewaule, Leo: Aulus Gellius quatenus philosophiae studuerit. Thesis paris.
Tohsae: Ä. Cliauvm et ßls 1891. (1 Bl., 132 S.) 8.
Friedlaender, Ludwig: Chronologisches zu Gellius. 1910 siehe C. : CoUec-
tiones (p 8).
Giambelli, Carolus: Gellius N. A. V 11. 1. 1878 siehe: M. TuUius Cicero.
Goldbacher, Alois: A. Gellius II 27. 7. In: Wiener Studien 1 (1879) p. 1.58—159.
Gorges, Otto: De quibusdam sermonis gelliani proprietatibus observationes.
Dissert. inaug. Halis Sax. 1883. (70 S.) 8.
Havet, Louis: Sur Aulu-Gelle, III, 16, 11. In: Revue de l'instruction publique
en Belgique '^4 (1881) p. 218.
Hertz, Martin : Miscellen = Opuscula gelliana p. 218—220. 1878 siehe C. : Scriptores.
— Opuscula gellianae. Lateinisch und deutsch. Berlin: W. Hertz (Jetzt Stuttgart:
J. G. Vottn Xachf.) 18S6. (3 BL, 220 S.) 8. M. 7.
Vindiciae gellianae (1858). Ramentorum gellianorum (I— V) mantissa (1868).
Ramentorum gellianorum (Vi et VII) mantissa altera (1869). Gellius und
Nonius Marcellus (1862). Aulus Gellius und Ammianus Marcellinus (1874).
Gell. XIV 6. 3. XIV 9. 8 (1848). Zu Gellius Noct. att. IV 11. 3 (1863).
Gellius XIV 7. 12 f. ; 8. 2 (1862). Zu Gellius XIII 12 (1865). Ueber den
Annalisten Sempronius Asellio bei Gellius V 18 (1870). Zu Gellius XX.
1. 34. XIII 8. 2; I 3. 29 (1871). Zu fiellius III 2. 12 sqq. (1868). Miscellen
[TU 7. 19]. (1878).
— DieEustochius-Recension des Gellius. In: Jahrbücher für classische Philologie 145
(1892) p. 425—43-'.
— Supplementum apparatus gelliani. [Aus: Jahrbücher für classische Philologie
21. Suppl. (1894) p. 1-48]. Leipzig: B. G. Teahner. 8. M. 1.40.
Hirschfeld. Otto: Gellius II 2. 13. 1881 siehe C. : Collectiones (p. 9).
— Varro bei Gellius I 18. 2. 1881 siehe ebenda.
Knapp, Charles: Correotions and additions to Lewis and Short in connection
with Aulus Gellius. In: The ameriean Journal of philology 14 (1893) p. 216—225.
— Archaism in Aulus GeUius. In : Classical studies in honour of Henry Drisler
(Vor Yorl; A- London 1894) p. 126—171.
— Notes on the prepositions in Gellius. In: Transactions of the ameriean philo-
logical association 25 (1894) p. 5—33.
Landgraf, Gustav: Zu Gellius II 12. 4. In: Blätter für das Bayerische
Gymnasial- und Keal-Schulwesen l(j (1880) p. 297.
Maass, Ernst: De biographis graecia quaestiones selectae. 1880sieheA.: (Scriptores)
biographici.
Maehly, Jacob: Zur Kritik lateinischer Texte. 1886 siehe C. : Scriptores.
Gellius — Gennadius. 383
Aul US G-ellius.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Prosaiker im Mittelalter.
1889 siehe C. : Scriptores.
— Gellius bei Vincenz von Beauvais. In: Philologus 51 (1892) p. 189 — 191.
Melodia, G. : Gellio XV 12. In: Rassegna di antichitä classica I fase. 2 (Pi/krnio
1896) p. 180.
Monceaux, Paul: Les Africains . . . 1894 siehe: Apuleius.
Mueller, Hermann .Johannes: Gellius VI (VII) 3, lö; 3, 36; 3, 38. XV 8, 1: 12, 3;
18. 3; 27, 4; 30. 6. XIX 12, 1. XK 1, 13. 1881 siehe: Anthologia.
Mueller, Lucian: Zu Ciceros Orator [Gellius II 17 = Or. 48. 159J. 1884 siehe:
M. TuUius Cicero.
Nettleship, Henry: C. Gracchus ap. Gellium XV 12. Gellius X. 25. 5. In:
Transaotions of the Oxford Philological Society. 1880-1881 p. 17. Wiederholt
in des Verf. Lectures and essays {O.rfard 1885) p. 345 — 346.
— The noctes atticae of Aulus Gellius. In: The american Journal of philology 4
(1883) p. 391—415. Wiederholt in des Verf. Lectures and essays (Oxford 1885)
p. 248—276.
— A. Gellius 18. 4. 11. 1888 siehe C. : Collectiones (p. 12).
Neubauer, Reinhard: De coniunctionum causalium apud Gellium usu. Dissert.
inaug. erlang. Magdeburgii 1890. (Lipyfac fl. Furl). (46 S.) 8. M. 1.
ünions, John Henry: Notes on Gellius (ed. Hertz). In: The Journal of philology 11
(1882) p. 77—79.
III 3. 5. III 6. 2. V 12. 1. VI 3. 30. VI 9. 17. VI 17. 10. IX ]. 0. XII 5. 7. XII
12. 4. Xiri 8. 2. XIII 23. 16. XIII 25. 20. XIII :iO. 6. XV 22. 1. XV 29. 2.
XVI 1. 3. XVI 2. 6. XVI 10. li. XVII 8. 7. XVII 21. 36.
Pedersen, Holger: Bartholomaes Aspiratlov og Lachnianns Tydning af Gellius
IX 6 og XII 3. In: Xordisk Tidsskrift for Filologi 3. R»kke 5 (1896—1897)
p. 28—38.
Ron seh, Hermann: Zu Gellius [XVII 7. 4. 5]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 211—216. Wiederholt in des Verl. CoUectanea philologa
[Broiitn 1891) p. 257-263.
Rühl, Franz: Vermischte Bemerkungen. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 117 (1878) p. 309—320.
Darin: Gell. XX 1. 13. XVII 10. 10. XV 27. 4. XIV 7. 5 gegen Cobet.
Ruske, Lothar: De A. GelUi noctium atticarum fontibus quaestiones selectae.
Dissert. inaug. vratisl. Glaciae (Breslau: Köhler) 1883. (1 Bl., 72 S.) 8. M. 1.
Schulze, Karl Paul: Zu Gellius [XIX 9. 11: Val. Aedituus]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 131 (18851 p. 631—632.
Sittl, Karl: Die Herkunft des Gellius. In des Verf. Die lokalen Verschieden-
heiten der lateinischen Sprache mit besonderer Berücksichtigung des afrika-
nischen Lateins (Erlanefin 1832) p. 144-146.
Vgl. die eingehende Anzeige des Werkes von Theodor Vogel in: Jahrbücher
für classische Philologie 127 (1883) p. 177-192.
Spanoghe, Emile: A. Gell. XIX 14. 8 (2). 1890 siehe: M. Tullius Cicero.
Stachelscheid, A. : Bentley 's Gelliana. In : Rheinisches Museum für Philologie 35
(1880) p. 633—634.
Thomas. Paul: Sur Aulu-Gelle, III, l(i, 11. In: Revue de l'instruction publique
en Belgique 24 (1881) p. 158. Cf. Louis Havet.
van Veen, Jacobus Simon: Gelliana. In: Hermes 22 (1887) p. 655—6.56.
I 3. 13, 11. 8, 16. 10, 25. 3, 26. 6. II 23. 8, 28. 1. III 3. 4. 8. 8.
van der Vliet, Joannes: Gellius XV 12. 1895 siehe C. : Scriptores.
Vogel, Theodor: De Noctium atticarum A. Gellii compositione. In: Philologische
Abhandlungen. M. Hertz zum 70. Geburtstage von ehemaligen Schülern dar-
gebracht (Berlin 1888) p. 1-13.
Weiss, Fritz: Ueber das Vestibulum bei Gellius XVI 5. In: Jahrbücher für
classische Philologie 117 (1878) p. 283—287.
— Zu Gellius [XIX 5. 3). Ebenda 131 (1885) p. 629—631.
Wlassak, Moriz : Römische Processgesetze . . . 1888 siehe: M. Tullius Cicero.
Wölfflin, Eduard. Gellius Na. I 11. 6. In: Philologus 41 (1882) p. 340.
Cn. Gellius. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in : Historicorum roraanorum
fragmenta (Lipsiue 1883) p. 92—97.
M a i X n e r , Franz : Wie viel Bücher Annalen mindestens hat der Annalist Cn. GeUius
geschrieben? In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 29 (1878)
p. 332—334.
GCQUädinS. Gennadii catalogus virorum inlustrium. E.\ receiisione Gtiilelini Her-
din gii. 1879 siehe: Hieronymus de viris inlustribus über.
Hieronymus und Gennadius de viris inlustribus. Herausgegeben von Carl Albrecht
Bernoulli. 1895 siehe ebenda.
384 Scriptores latiiii. D. Gennadius — Gildas Sapiens.
Gennadius.
Gennadius liber de viris inlustribus, herausgegegeben von Ernest Cushing Richardson.
1896 siehe ebenda.
Et Parti af et Gennadius af Massilia tillagt Skrift „De Pide" . . . af Carl Paul CasparL
1882 siehe A. : Collectiones (I 1 p. 2).
Ein Gennadius von Massilia beigelegtes Glaubensbekenntniss . . . herausgegeben von Carl
Paul Caspar i. 1883 siehe C. : Scriptores eeclesiastici (p. 60).
Jerome and Gennadius. Lives of illustrious men. Translated . . . by Ernest Cushing
Richardson. 189:2 siehe A. : Scriptores eeclesiastici. (I 1 p. 86).
Gern oll , Wilhelm: Zu Gennadius de viris illustribus. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 866—869.
Jungmann, Emil: Zu Hieronymus und Gennadius. In: Jahrbücher für classische
Philologie 121 (1880) p. 497—499.
— Quaestiones gennadianae. Progr. der Thomasschule Leipzig: (Hinrichs' Sort.) 1881.
(24 S.) 4. M. 1.50.
GermaniCUS Oaesar. Germanici Arateorum quae supersunt. Recensuit Aemilius
Baehrens in: Poetae latini minores 1 (Lipsiae 1879) p. 142—200.
Aratus [Germ. Arat. 157-183], s. The palaeographical Society. 1873—1883. (C: Collec-
tiones p. 2).
Germanici Caesaris epigrammata. Recensuit Alexander Ri ese. 1870. 21906 in: Anthologia
latina I 2 Nr. 708. 709.
Germanici Caesaris epigrammata. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini
minores 4 (Lipsiae 1882) p. 102—103.
Breysig, Alfred: Eine astronomische Entdeckung [Germ. Arat. 567]. In: Hermes 15
(1880) p. 623.
— Die Germanicushandschriften und ihre Eintheilung. Ebenda 17 (1882) p. 401—407.
— Germanicus. Vortrag, In: Jahrbücher der kgl. Akademie gemeinnütziger
"Wissenschaften zu Erfurt. N. F. Heft 17 (1892) p. 49—73.
— Germanici Phaenomenorum loci quidam adnotati. In: Festschrift zur Einweihung
des neuen Gebäudes des Gymn. Erfurt 1896. (8 S.) 8.
— Quomodo in primis Germanici versibus interpungendum sit. In: Berliner philo-
logische Wochenschrift 16 (1896) Nr. 6 Sp. 187—188.
Ellis, Robinson: Coniecturae in Germanici Aratea. 1891 siehe: Manilius.
Goebel, Eduard: Zu Ovidius Metamorphosen [XV 838] und Germanicus [Phaen.
558]. In: Jahrbücher für classische Philologie 147 (1893) p. 782—783.
— De Germanici Phaenomenon prooemio. Ebenda p. 783 — 784.
Heydenreich, Eduard: Zu den Schollen der Aratea des Germanicus. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 117 (1878) p. 256.
— Drei neue Fragmente der Schollen zu des Germanicus Aratea. In : Rheinisches
Museum für Philologie 33 (1878) p. 479-480.
Krascheninnikoff , Michael: Zu den Scholia BP in Germanic. p. 103 Breys. In:
Philologus 55 (1896) p. 169.
Maass, Ernst: De Germanici pi-ooemio commentatio. InA. schoV.YLih.Gryphiswttldiae
1893. (S. III— XVI). 4.
May bäum, Joannes: De Cicerone et Germanico Arati interpretibus. 1886 siehe
B. : Aratus solensis.
Panske, Paul: Observationes criticae in Germanici Caesaris Aratea Phaenomena.
In : Commentationes philologae quibus O. Ribbeckio 60. aetatis annum exactum
congratulantur discipuli lipsienses (Lipsiae 1888) p. 506—509.
V. 48 sqq. 201 sqq. 221 sq. 526 sqq. 636.
Sabbadini, Remigio: Germanicus [Aratea] . . . 1890 siehe: Claudius Claudianus.
Sieg, Gustav: De Cicerone Germanico Avieno Arati interpretibus. 1886 siehe B.:
Aratus solensis.
Tamarelli, Antonio: Le campagne di Germanico nella Germania. Paria: Tip.succ.
Bizzoni 1891. (XXVI, 189 S.) 8.
von Winter feld, Paul: De tribus Germanici locis. In: Hermes 30 (1895)
p. 557-563.
270 sqq. 313. 604. 619 sqq. 626.
Gildas Sapiens. Gildae Sapientis de excidio et conquestu Britanniae ac flebili
castigatione in reges principes et sacerdotes. Accedunt I. Epistularum Gildae deper-
ditarum fragmenta. 11. Gildae liber de paenitentia. IIT. Vitae Gildae auctore monacho
Rviensi. IV. Vita Gildae auctore Caradoco Lancarbanensi. Edidit Theodorus
Mommsen in: Chronica minora saec. IV — VII 3 (DtroHni 1898) p. 1—110.
Anscombe, Alfred: St. Gildas of Ruys and the irish regal chronology of the
sixth Century. In des Verf. Chronological Tract Nr. 2 (Toltuiham 1893) p. 29—67.
— The bearing of two passages in the book „De excidio Britanniae" upon its ascription
to St. Gildas of Ruys (-f 554). In: The Academy 48 (1895) p. 206.
Grildas Sapiens — Gregorius Magnus. 385
Gildas Sapiens.
LaBorderie, Arthur de: St. Gildas l'historien des Bretons. In: Revue de
Bretagne et de Vendee 6« serie 4 (1883) p. 16.5—184. 249—276. 321—347. 5 (1884)
p. 109—139. 187—220. 299-316, 1 Abb.
— La date de la naissance de Gildas. In: Revue celtique 6 (1883—1885) p. 1—13.
Vita s. Gildasii. Ineipit prologus in vita sancti Gildasii confessoris atque abbatia, quae
celebratur IUI kal. tebruarii. In: Catalogus codicum hagiographicoruni latinoruni
antiquiorum saeeulo XVI qui as.servantur in Bibliotheca nationali parisiensi ediderunt
hagiographi bollandiani 2 {DruxeUis—Parisiu 1890) p. 182—191.
Glossar ia siehe ; Anonymi (Scriptores grammatici p. 109 fl".)
Gnipho siehe: Antonius Gnipho.
Gracchi. Mesple, Armand: L'eloquence des Gracques. In: Annales de la facultö
des lettres de Bordeaux. Annöe 1890 p. 4-29-463.
C. Sempronius Gracchus. Fragmenta recensuit Hermannus Peter in: Histori-
corum romanorum fragmenta {LijUiHic 1883) p. 117 — 118.
C Gracchus, s. Oratorum romanorum reliquiae recensuit Jacobus Cortese. 1892 (p. 17).
Jordan, Henricus : Ketractationes criticae. 188t> siehe C: Scriptores (p. 52).
Marx, Friedrich: Animadversiones criticae in Scipionis Aemiliani historiam et
C. Gracchi orationeni adversus Scipionem. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 39 (1884) p. 65—72.
Nettleship, Henry: C. Gracchus ap. Gellium XV 12. Gellius X 25. 5. 1880—1881.
1885 siehe: Aulus Gellius.
Stowasser, Josef Maria: C. Gracchus (bei Charis. 196. 25 K.) 1884 siehe C:
Collectiones (p. 14).
Tartara, Alessandro: J precursori di Cicerone . . . 1888 siehe C: Oratoi-es (p. 19).
Ti. Sempronius Gracchus, s. Oratorum romanorum reliquiae recensuit
Jacobus Cortese. 1892 (p. 17).
Tl. Gracchus Tl. f., s. Oratorum romanorum reliquiae recensuit Jacobus Cortese.
1892 (p. 17).
Granius LicinianUS, siehe: Lioinianus.
Julius Graecinus. lieitzen stein, Richard: De scriptorum rei rusticae q\ii
intercedunt inter Calonem et Columellam libris deperditis. 1884 siehe C: Scriptores
rei rusticae.
OrattiuS FaliSCU.S. Gratius Faliscus. Traduetion nouvelle de J. R. T. Cabaret-
Dupaty. (1842) 1S79 siehe C. : Collectiones (p. 2).
Gratii Cynegeticon quae supersunt. Recensuit Aemilius Buehrens in: Poetae latini
minores 1 (Lipxiaf 1879) p. 29—53.
II Cinegetico di Grazio Falisco volgarizzato da Pietro Donä, col testo a fronte . . . 1883
siehe unten.
Grattii Cynegeticon libri I reliquiae recognitae a Johanne Percival Postgate. 1900
siehe C. : Corpus poetarum latinorum (p. 20).
Gratti Cynegeticon libri I fragmentum recensuit Fridericus Vollmer in: Poetae latini
minores II 1 (Lipsku 1911) p. 20 — 45.
Gratius Faliscus. Traduetion nouvelle de J. R. T. Cabaret-Dupaty. (1842) 1879 siehe C:
Collectiones (p. 2).
Grazio Falisco. Volgarizz.amento di Giovanni Battista Gaudo. 1882 siehe: Nemesianus.
II Cinegetico di Grazio Falisco volgai-izzato da Pietro Donä, col testo
a fronte e con note storico-filologiche. Paduva: Tip. del Seminar io 1883.
(68 S.) 8. L. 1.
Buecheler, Franciscus: Grattius Faliscus. 1880 siehe C. : Poetae.
Ellis, Robinson: Ad Grattii Cynegetica. 1894 siehe C. : Poetae.
Figl, Michael: Des Gratius Faliscus „Cynegetica", seine Vorgänger und seine
Nachfolger. Progr. des Gymn. Görz 1890. (S. 3-39). 8.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Oregorius Magnus. Sancti Gregorii papae I, cognomento Magni, opera
omnia. Ad manuscriptos Codices romanos, gallicos, anglicos emendata,
aucta, et notis illustrata. Studio et labore monachorum ordinis s.
Benedicti, e congregatione s. Mauri. Editio memoratissima quae Parisiis
prodiit anno domini MDCCV, nunc autem accuratior et auctior reviviscit
accurante et denuo recognoscente Jacobo Pavilo M i g n e. Tomus
secundus. [Patrol. lat. 76|. Parisis: Garnier fratres {I8i9)181ü. (1516 Sp.) 8.
Tr. 10.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 25
386 Scriptores latini. D. Gregorius Magnus.
Gregorius Magnus.
Sancti Gregorii papae dialogorum libri quatuor de vita et miraculis
patrum italicorum et de aeternitate animarum. Honfj Kong : Typis
Socieiatis Missionum ad Exteros 1892. (2:39 S.) 8.
Ex Gi-egorii Magni Dialogorum libris. Edidit Georgius Waitz in: Monumenta Germaniae
historica . . . Scriptores i-erum langobai'dicarum et italicarum saee. VI— IX (Hnniiovn'ai
1878) p. 524—540.
Historia S. P. N. Benedict! a ss. pontificibus romanis Gregorio I. descripta
et Zacharia graece reddita nunc primum e codicibus saeculi VIII.
ambrosiano et cryptensi -vaticano edita et notis illustrata cura Joseph!
Cozza-Luz!. Tusculani: Typ. Abbatiae Cryptae Ferratae (Ro)nae:
Spithoever) 1880. (XXXII, 191 S., 1 Facs.) 8. L. 6.90.
V!e de sa!nt Benoit par saint Grego!re le Grand. S« ed!t!on. Solesnies,
pres Sable (Sarthc) a Vahhuye (1881) 1887. (XVII, 94 S., Abb.l 8. Fr. 2.
Gregor!! I Papae Beg!strum ep!stolarvim. Ed!derunt Pavtlus Ewald et
Ludovicits Mauritius Hart mann. [Monunienta Germanlae historica.
Epistolarum I. 1. 2. II 1. 2]. Bcrolini : Weidmann 1887—1899. 4.
M. 41, Schreibp. M. 61.
Tomi I. Pars I. Liber I-IV. Edidit P. E. 1887. (3 Bl., 280 S.) M. 9, Schreibpap. 13.
Tonil I. Pars II. Libri V— VII. Post Pauli Ewaldi obitum edidit L. M. H. 1891.
(1 Bl., S. 281—490, 1 Bl.) M. 8, Schreibpap. 12.
Tomvis II. Libri VIII— XIV cum indicibus et praei'atione. Post Pauli Ewaldi obitum
edidit L. M. H. 1899. (XLIII, 606 S., 1 BL, 1 Facs.) M. 24, Schreibpap. 3Ö.
Sanct! Gregor!! Magn! roman! pont!f!cis XL homiliaruni !n evangelia
libr! duo. [Sanctorum patrum opuscula selecta ad usvim praesertlm
studiosorum theologiae. Series altera. Tomus VI. Edidit et commen-
tarüs auxit Hi;go Hurt er]. Oenipotdi: Libr. ac. Wagner iana 1892.
(II,_392_S.) 8. _ M. 1.80.
Omelie d! s. Gregorio Magno scelte ed annotate ad uso delle scuole.
Torino: Tip. Marietti 1878. (104 S.) 8. L. —.60.
The latin hyinn writers and their hymns. By Samuel Willoughby Duffield . . . 1889
siehe C. : Poetae christiani.
II morali di Gregorio Magno , a educazione del clero giovane. Testo
volgare del buon secolo [a cura di] G. M. Zampini. Parte prima.
Studio d! uomin! e d! cose. Torino: Tip. salesiana\'6Sih. [l'fJi^S.) 8. L. — .60.
S. Gregorius I. 590—604. [RegistrumJ. Edidit Paulus Ewald in: Regesta Pontificum
romanoruni ab condita ecclesia ad annum p. Chr. n. MDXGVIII. Edidit Philippus
Jaf[6 I^ (Lipsüie 1885) p. 143 -219.
S. Gregorius, s. The palaeographical Society. 1873—1883. 1884 — 1894 (C. : CoUectiones p. 2).
Altburgundische Uebersetzung der Predigten Gregors über Echeziel, aus
der Berner Handschrift. Von Konrad H o f m a n n. [Aus : Abhandlungen
der philosophisch-philologischen Classe der Kgl. Bayerischen Akademie
der Wissenschaften 16. Bd. 1 Abtheilung p. 1 — 126.] Mimclien : (G. Franz)
18:<1. (126 S.) 4. M. 5.
The life and miracles of St. Benedict by Gregor the Great. From an
old english Version by P. W. (Paris 1608). Edited by . . . Edmund
J. Luck. London: R. Wosbotirne 1880. (XV, 98 S) 4. 10 sh. 6 d.
Another edition (XIX, 140 S.) 8. 2 sh. 0 d. & Sh. 2.
Selected epistles of Gregor the Great . . . translated . . . by James Barmby. 1895. 1893
siehe A. : Scriptores eoclesiastici (I 1 p. 87).
The book of pastoral rule . . . of Gregor the Great . . . translated . . . by James Barmby.
1895 siehe A. : Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 87).
Bjarnarson, Thorvaldr: Leifar fornra kristinnna froeda islenzkra: Codex Arna-
Magna^anus .677 4" auk annara enna elzta brota af islenzkum gudfroedisritum.
KunpiiHiHiialtöfn 1878. (XX, 207 S.) 8.
Containing parts of an Icelandic translation of the Homelies and Dialogues of Pope
Gregory I.
Gregorius Magnus. 387
G r e g 0 r i u s M a g n u s.
Le quaranta omelie di s. Gregorio Magno sopra gli evangeli. Volgarizza-
mento pubbl. da Alemano Barclii. Savona: Bicci 1893. (544 S.) 8.
II pianto della b. Virgine attribuito a frate Enselmino da Treviso, una laude di Leonardo
Giustiniani, alcune orazioni di s. Gregorio Magno, ed altri coniponimenti tratti dal
codice lucchese, 1302 [per] Vittorio Finzi. In: 11 Propugnatore. Nwova serie VI 2
(1893) p. 163—194.
(Angler): La vie de Saint Gregoire le Grand traduite du latin par frere Angier,
religieux de Sainte-Frideswide [publiee pour la f remiere tois] par Paul Meyer.
In: Romania 12 (1883) p. 145 -UuS, 1 Facs.
Balan, Pietro : II centenario di s. Gregorio Magno: articoli per il XIII centenario
dalla sua elezione a Soramo Pontefice. Vh-oiki: Tip. resc. G. Murcliiori 1890. (40 B.) 8.
Balzani, Ugo: Le cronache italiane nel medio evo ... 1909 (p. 43 — 63) siehe:
Cassiodorius.
Barmby , .Jarnes: Gregory the Great. Re-issue. London: Socüti; for rroinotinr/ Cliris/iau
Kuoukrlgi (1879) 19,91. (207 S.) 8. ' ' Sil. 2.
Batault, Henri: Notice sur la messe de S. Gregoire d'apres un tableau peint sur
bois du XV» sieclo. Chalon-sur-Saonc : Impr. dt L. Marceaul'm^. (36 S., PI.) 8. Fr. 4.
Batiffol, Pierre: L'origine du Liber responsalis de l'eglise romaine. In: Revue
des questions liistoriques 55 (1894) p. 220—228.
Baumgarten, Paul Maria: Ueber eine Handschrift der Briefe Gregors I. In:
Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschiclitskunde 15 (1890)
p. 600—601.
Blackburn, F. A. : Note on Alfred's Cura Pastoralis. In: Modern Language
Notes 11 (1896) Sp. 115— lltJ = p. 53.
Böhringer, Friedrich: Die Kirche Christi und ihre Zeugen oder die Kirclien-
geschichte in Biographieen 12. Band. Siuttgart: Meyer und Ztller 1879. 8. M. 6.
Inhalt: Die alte Kirche. 12. Theil. Das 4. und 6. Jahrh. Von Friedrich und
Paul Böhringer. [Die Väter des Papstthums: Leo I. und Gregor I.].
2. völlig umgearbeitete Aufl. 2. Ausgabe. (VIII, 264 S.)
Bonsmann, Th.; Gregor I. der Grosse. Ein Lebensbild. Fddcrhorn: Junf ermann
1890. (103 S.) 8. M. 1.
Bresslau, Harry: Zusatz über einen Gregor I. zugeschriebenen Brief (Original
auf Papyrus in Monza). In: Neues Archiv der Gesellschatt für ältere deutsche
Geschichtskunde 15 (1890) p. 550—554. Vgl. Hartmann.
Bülbring, Karl Daniel: Das „Trentalle sancti Gregorii" in der Edinburgher
Handschrift. In: Anglia 13 (1891) p. 301—308.
Calligaris, Giuseppe: San Gregorio Magno e le paure del prossimo fininiondo
nel Medio-Evo. In : Atti della r. Accademia delle scienze di Torino 31 (189.5 — 96)
p. 264-280.
Campello della Spina, Paolo: Di una storia popolare di s. Gregorio Magno.
In: La Rassegna italiana a. IV 2 (1884) p. 63—75.
Clausier, Edouiird: Saint Gregoire le Grand, pape et docteur de l'eglise, sa vie,
son pontiflcat, ses oeuvres, son temps (.540 — 604). Ouvrage posthume, prec<5de
d'une lettre de Monseigneur Plantier. Publie par l'abbe H. Odelin. Piiri's:
Berrlie et Traliii (1887) 1891. (XXIV, 293 S.) 8. Fr. 4.
Combarieu, Jules: Le plain-chant et le pape Saint-Gregoire le Grand. In: Le
Correspondant 177 (1894) p. 1193—1204.
Corssen, Friedrich: Lautlehre der altfranzösischen üebersetzung der Predigten
Gregors über Ezechiel. Inaug.-Dissert. Bonn 18s3. (32 S.) 8.
Crivellucci, Amedeo: Storia delle relazioni tra lo stato e la chiesa. Vol. II.
Dalla caduta dell' impero roraano d'occidente alla tine del pontiiicato di
Gregorio Magno. Bologna: N. Ziinichdli 1885. (VIII, 317 S., 1 Bl.) 8. I. II. L. 20.
— Chiesa e impero al tempo di Peiagio II e di Gregorio I nella politica verso i
Langobardi. In: Studi storici 1 (1892) p. 201-238. 345—369.
Dewitz, Albert: Untersuchungen übtr Alfreds des Grossen westsächsische Über-
setzung der ..Cura pastoralis'- Gregors und ihr Verhältnis zum Originale. Inaug.-
Dissert. V. Breslau. Bunzlau 1889. (1 Bl., 64 S.) 8.
Ebner, Adalbert: Gregor der Grosse und das römische Antiphonar. In : Kirchen-
musikalisches .Jahrbuch. 7. Jahrgang (1892) p 97—104.
Ermini, Pilippo: Gregorio Magno monaco e pontefice. Romu 1890. (37 S.J 8.
Ewald, Paul: Studien zur Ausgabe des Registers Gregors I. In: Neues Archiv
der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 3 (1878) p. 431—625.
— Zwei unedierte Briefe Gregors I. Ebenda 7 (1882) p. 587—604.
— Die älteste Biographie Gregors I. In: Historische Aufsätze dem Andenken an
Georg Waitz gewidmet (Hannover 188ö) p. 17—54.
Fahre, Paul: Les Colons de l'öglise romaine au VI» siecle. Etüde d'une lettre
de Saint Gregoire le Grand. In: Revue d'histoire et de litterature religieuses 1
(1896) p. 74-91.
25*
388 Scriptores latini. D, Gregorius Magnus.
Gregor ius Magnus.
Fleischhauer, Wilhelm: Ueber den Gebrauch des Conjunctivs in Alfred's
altenglischer Uebersetzung von Gregor's Gura Pastoralis. Inaug.-Dissert.
Göttingen lh85. (1 BL, 80 S.) 8. Vollständig Erlangen: A. Deicherl 1885. (1 Bl.,
95 S.) 8. M. 1.50.
Gevaert, Fran(,ois Augviste: Les origines du chant liturgique de l'^glise latine.
Etüde d'histoire musicale. Discoiirs prononcö ä la seance publique de la classe
des beaux-arts de l'Academie de Belgique, en presence de S. M. le ßoi, le 27
octobre 1889, augmente des notes et d'un appendice. Gand: Ad. Hoste 1892.
(92 S., 1 Bl.) 4. Fr. 5.
— Der Ursprung des römischen Kirchengesanges. MusJkgeschichtliche Studie.
Deutsch von Hugo Kie iii anu . . . Ldpzü/: Bre/Uopf& Härtet 1891. (87 S.) 8. M. 2.80.
Gieschen, Ludwig: Die charakteristischen Unterschiede der einzelnen Schreiber
im Hatton Ms. der Cura Pastoralis. Inaug.-Dissert. Greifswald 1887. (1 Bl.,
94 S.) 8.
Grisar, Hartmann: Der römische Primat nach der Lehre und der Regierungs-
Praxis Gregors des Grossen. In: Zeitschrift für katholische Theologie 3 (1879)
p. 655— ü93.
— Das römische Sacramentar und die liturgischen Reformen im sechsten Jahr-
hundert. Kbenda 9 (1885) p. 5i51— 594.
- — Die Gregorbiographie des Paulus Diaconus in ihrer ursprünglichen Gestalt,
nach italienischen Handschriften. 1887 siehe: Paulus Diaconus.
— Hat Gregor der Grosse den Kirchengesang reformiert? In: Zeitschrift für
katholische Theologie 14 (1800) p. 377— o80.
— Gregorius praesul meritis et nomine dignus. Ebenda p. 552—556.
{ — ) II pontificato di S. Gregorio Magno nella storia della civiltä cristiana. In: La
Civiltä eattolica A. 41 Ser. 14 Vol. 5 (1890) p. 16—31. 806—319. 542—557. 6 (1890)
p. 158-177. 413—423. 532—542. 7 (1890) p. 34—47. 160—174. 424—441. 8 (189(j) p. 38—51.
527—540. A. 42 Ser. 14 Vol. 9 (1891) p. 145—158. 551—564. 10 (1891) p. 17—28.
A. 43 Ser. 15 Vol. 1 (1892) p. 143—159. 534—551. 2 (1892) p. 34--50. 3 (1892) p. 54—64.
154—168. 655—666. 4 (1892) p. 404—424. 674—691. A. 4-1 Ser. 15 Vol. 5 (189a) p. 174—191.
Formera parte di una piü ampia trattazione intorno ai Papi del primo medio
evo. Auch in der ital. Übersetzung von des Verf. Storia di Roma I 3
{Koma 1899) und als III und IV in der Sammlung I santi (Roma 1904).
(Guillaume): Le premier centenaire de saint Benoit, ou la ruine du Mont-Cassin
par les Lombards, l'an du Seigneur 580 d'apres un chapitre inedit des dialogues
de Saint Gregoire le Grand. Poitürs: Oudin frires 1880. (XI, 58 S,) 8.
Harnack, Adolf: Gregor der Grosse. In des Verf. Lehrbuch der Dogmen-
geschichte 3' (Tüliiiigai 1910) p. 257—269.
Hart mann, Ludo Moritz: Zur Chronologie der Briefe Gregors I. In: Neues
Archiv der Gesellschaft für ältei-e deutsche Geschichtskunde 15 (1890) p. 411 — 417.
Vgl. Bresslau.
— Ueber dio Orthographie Papst Gregors I. Ebenda p. 527 — 549.
— Gregor der Große. In: Die Nation 8 (1890/1) Nr. 29 p. 453—454.
— Ueber zwei Gregorbriefe. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche
Geschichtskunde 17 (1892) p. 193—198.
Heinrichs, Richard: Gregor der Große. Ein Beitrag zur "Würdigung seiner
socialen Thätigkeit. In: Der Katholik 74. Jahrg. (1894) 1 p. 12—23.
Ho haus, Wilhelm: Die Bedeutung Gregors des Grossen als liturgischer Schrift-
steller. I.Teil: Primus Ordo Romanus. Progr. des Gymn. Glatz 18S9. (21 S.) 4.
Hurch, Job.: S. Gregorius Magnus O. S. B. Vir doctus, monachus, papa. Ad
centenarium XIII. electionis oblatum. In: Studien und Mittheil uugen aus
dem Benedictiner- und dem Cistercienser-Orden 11 (1890) p. 543—550.
Jacoby, Hermann: Die praktische Theologie in der alten Kirche. 1890 siehe B. :
Cyrillus hierosolymitanus.
Johnson, Henry: Gab es zwei von einander unabhängige altenglische Über-
setzungen der Dialoge Gregors? Inaug.-Dissert. Berlin 1884. (30 S.) 8.
Kellett, Prederick William : Pope Gregory the Great and his relations with Gaul.
[Cambridge historicalessays. 2]. Caiidiridge : UntnrsityPrcsa 1889. (120S.) 8. 2sh.6d.
Kienle, Ambros : Das Hochamt Gregors des Grossen. Ein liturgisches Zeitbild
nach dem Ordo Romanus I. In: Studien und Mittheilungen aus dem Benedic-
tiner- und dem Cisterzienser-Orden 6 (1885) p. 40 — ^61.
Koch, Gregor: Zum Centenarium Gregor des Grossen. In: Der Katholik 70. Jahrg.
(1890) 2 p. 193—204.
Krebs, H. : Die angelsächsische Übersetzung der Dialoge Gregors. In: Anglia 2
(1879) p. 65—70.
— Zur angelsaechsischen Uebersetzuns- der Dialoge Gregors. In: Anirlia 3 (1880)
p. 70—73.
Gregorius Magnus. 389
Gregorius Magnus.
Lampe, Felix: tjui fuerint Gregorii Magni papae temporibus in imperii byzantini
parte occidentali exarchi et qualia eorum iura atque offlcia. Dissert. inaug.
Berolint: Muyir & MndUr 1892. (1 Bl., 42 S.) 8. M. 1.20.
Langen, Joseph: Gregor der Grosse. In des Verf. Geschichte der römischen
Kirche von Leo I. bis Nikolaus I. (Bonn 18S5) p. 414—497.
van der Lans, Johannes Komboldus: Gregorius de Grootc. Amsttrdam: F. H. J,
Btkhr 1890. 8. F. —.60.
Maggie, Giuseppe: Prolegomeni alla storia di Gregorio il Grande e de' suoi tempi.
Pmto: Tip. Contrucci e C. 1879. (VIII S., 1 Bl., 399 S.1 8. L. 3.50.
Mitzschke, Paul: Gregor der Grosse und die Kurzschrift. In: Deutsche Steno-
graphen-Zeitung 5. Jahrg. (1890) Nr. 4 p. 52 — .56. Auszug in: Münchener Blätter
für Stenographie 40 (1890) p. 21.
Momnisen, Theodor: Zu den Gregorbriefen. In: Neues Archiv der Gesellschaft
für ältere deutsche Geschichtskunde 17 (1892) p. ISO— 192.
— Die Bewirthschaftung der Kirchengüter unter Papst Gregor I. In: Zeitschrift
für Social- und Wirthschaftsgeschichte 1 (1893) p. 43—59. Wiederholt in des
Verf. Juristische Schriften 3 {Birlüt 1907) p. 177—191.
Morin, Germain: Le röle de Saint Gregoire le Grand dans la formation du
röpertoire niusical de l'eglise latine, ä propos d"un recent discours de Fr. A.
Gevaert. In: Revue benedictine 7 (1890) p. ti2 — 70.
— En quoi consista precisement la reforme Grc^gorienne du chant liturgique.
Ebenda p. 193—204.
— Les temoins de la traduction Gregorienne. Ebenda p. 289 — 323.
— Examen du Systeme substitue |par F. A. Gevaert ä la tradition Gregorienne.
Ebenda p. 337—369.
Die beiden letzten Titel zusammen: Les veritables origines du chant gregorien,
ä propos du livre de Fran(;'ois Auguste Gevaert: ,,Les origines du chant
liturgique de l'eglise latine" . . . Extrait de la Revue benedictine de
Maredsous. Suint-Girard 1890. (74 S.; 8. Übersetzt:
— Der Ursprung des gregorianischen Gesanges. Eine Antwort auf Gevaerts Ab-
handlung über „den Ursprung des römischen Kirchengesanges" von G. M.
Deutsch von Thomas Elsässer. Paderborn: F. Schönimjh 1892. (IV S., 1 Bl.,
90 S.) 8. ' M. 2.80.
— La liturgie de Naples au temps de Saint Gregoire d'apres deux evangeliaires
du septieme siecle. In: Revue b6n6dictine 8 (1891) p. 481—493. 529—537.
— Le Libellus synodicus attribue par Bede ä S. Gregoire le Grand. 1894 siehe: Beda.
— Le „Libellus Sj'nodicus" de S. Gregoire. Nouvelle Solution. In: Kevue benödic-
tine 11 (1894) p. 271—273.
— Temoignage attribue a saint Gregoire touchant son oeuvre niusicale. Ebenda 12
(1895) p. 193.
Nisard, Theodore [i. e. Theodule Normand]: L'archeologie musicale et le vrai
chant gregorien. Ouvrage posthume de Th. N. public par les soins de Aloys
Kunc. Paris: P. Lethidkiu: 1890. (VI S., 1 Bl., XIII, 429 S.) 8. Fr. 15.
Patroni, Giuseppe: S. Gregorio I e le relazioni tra Chiesa e State. In: La Scuola
cattolica e la Scienza italiana. Ser. II, anno I vol. I {Mihow 1891) p. 360 — 370.
v. Pflu gk- H arttu n g, Julius: Papst Gregor der Grosse. In: Beilage zur All-
gemeinen Zeitung 1888 Nr. 211.
Philipsen, Henry: Über Wesen und Gebrauch des bestimmten Artikels in der
Prosa König Alfreds auf Grund des Orosius (hs. L.) u. der Curu Pastoralis.
Inaug.-Dissert. Greifswald 1887. (1 Bl., 47 S.) 8.
Pitra, Joannes Baptista: Analecta novissima spicilegii solesmensis. Altera con-
tinuatio. Tom. I. De epistolis et registris romanorum pontificum disseruit
J. B. P. Ti/pis Tusculanis 1885. (Parisiis: Rogtr d riitrnunitz). (XIV S., 1 Bl.,
630 S., 1 Taf.) 8.
Piain e, Franciscus Beda: De Canonis Missae apostolicitate cum nova dicti
Canonis explanatione disquisitio critico-liturgica. In: Studien und Mit-
theilungen aus dem Benedictiner- und dem Cistercienser- Orden 15 (1894) p. 62 — 71.
279—289. 407—418.
3. Probatur S. Gregorium Magnum nunquam impugnasse apostolicitatem
Canonis Missae. 6. De Canone Missae in tribus primis Ecclesiae seculis,
et de S. demente eins putativ© auctore.
— Utrum S. Gregorius Magnus haberi possit tanquam auctor partitionis psalmorum
Breviarii Romani. 1895 siehe: Cassiodorius.
Probst, Ferdinand: Das gregorianische Sacramentar. In des Verf. Die ältesten
römischen Sacramentarien und Ordines (Münskr i. W. 1892) p. 297—385.
Ragey, P. : Le centenaire de Saint Gregoire-Le-Grand. In: L' Universite catholique.
Nouv. 86r. 4 (1890) p. 213—233.
390 Scriptores latiui. D. Gregorius Magnus.
Gregorius Magnus.
•Kobert, Richard: Papst Gregor und die Musik. In: Deutsche Revue 15 ()890) 4
p. 372—376.
Rühl, Franz: Gregor. Magn. cod. lips. 300. 1888 siehe: Livius.
• Rühleniann, Otto: Über die Quellen eines altfranzösischen Lebens Gregors des
Grossen. Inaug.-Dissert. Halle a. S. 18S5. (40 S.) S.
de Santi, Angelo: S. Gregorio Magno, Leone XITI, e il canto liturgico. In: La
Civiltä cattolica a. i'>. Vol. 9 della serie 14« (1891) p. 7:33—742.
Savini, Francesco: Se il Castrum Aprutiense delle lettere di S. Gregorio Magno
fu l'odierna Teraino e se la voce Aprutiuni servi nel primitivo Medio Evo a
denominare la cittä di Teramo, ovvero solo il suo territorio. Dissertazione
storico-critica. In: Archivio storieo italiano 5. Serie. 10 (1892) p. 3 — 34.
Saxton, Austin J. : Saint Gregory the Groat. Loiulun: Catholic Tnäli Society (1892).
(24 8.) 8. 'id.
Seeley, John Robert: Paul Ewald and Pope Gregory I. In: The onglish hi.storical
Review 3 (188S) p. 295—310.
(Snow, Terence Benedict): Saint Gregory the Great, monk of the Order ol'
St. Benedict, Pope, Apostle of the English. A sketch written for his V-,^'^
centenary, September 3r.), 1890. St. Orifjorijs ^loiinüiri]: iJoiniside. 8.
— St. Gregory the Great. His work and his spirit. [Heroes of the cross]. London:
.1 HofUjfS 1892. (XII, 399 S.) 8. 3 sh, 6 d.
Testa, Oscar Maria: La Chiesa di Napoli nei suoi rapporti con papa Gregorio I.
In : Rivista storica italiana 7 (1890) p. 457— 4S8.
The centenary of St. Gregory the Great at Downside. With the three sermons
preached on the occasion, together with an appeiidix, giving some account of
the catholic churches in England dedicated to St. Gregory. St. (h-fz/orij's
MoiuiHt(ry: Doinifiiih 1890. (56 S.) 8.
Albert Bu ekler: Über „Gregor der Grosse als Papst". — John Cuthbert
Iledley: Über das klösterliche Leben des hl. Gr. — Joseph Rickabj-:
Über „Gr. als Apostel Englands".
Thiery: Etüde sur le chant gregorien. Toiiniai: Jwp. Iiesde'c, Lcfcbvrc et C'ie.; Bru(j<^:
hup. ilc la Socide Sanit-Auynnliii, Desclee, ch Broauer et 6'ie. 1887. (829 S.) 8. Fr.lO.
Thurston, Herbert: The Mass Book of St. Gregory the Great. In: The Month.
A catholic Magazine and Review 88 (189 i) p. 57—74.
Travaglini, Giovanni: S. Gregorio Magno. In des Verf. I papi cultori della poesia
(Lancümo 1887) p. 23—30.
Trentalle .sancti Gregorii , eine niittelenglische Legende. In zwei Texten heraus-
gegeben von Albert Kaufmann. [Erlanger Beiträge zur englischen Philo-
logie. III]. }'Jrl(uif/(ii «0 Ldpziij: A. iJn'cIitrt'sdie Yerlcffshuclili. Nuchf. 1889. (1 BL,
56^8., 1 Bl.) 8. M. 1.20.
Tripepi, Luigi: Ragioni e fatti ad apologia di aleuni papi. Studi. Roma: Tip.
(Jtyli ArtitjiamlU eli s. Giuseppe 1894. (383 sT, 1 Bl.) 8.
Darin: S. Gregorio il grande e le dottrine teologiche (p. S6 — 58). La letteratura
classica e s. Gregorio I (p. 59 — 76). La poesia in s. Gregorio il grande
(p. 140—157). S. Gregorio I e un giudizio di aleuni avversarii (p. 158 — 175).
Varnhagen, Hermann: Die Quelle des Trentalle sancti Gregorii. In: Anglia 13
(1891) p. 105-103.
W. , A.: Zur Centenarfeier des heiligen Papstes Gregor I. des Grossen. In:
Historisch-politische Blätter für das katholische Deutschland 105 (1890) p. 329—341.
Wack, Gustav: Über das Verhältnis von König Aelfreds Übersetzung der Cura
Pastoralis zum Original. Inaugural-Dissert. Greifswald 1889. (1 Bl., 58 S.) 8.
Weyman, Carl: Die vier grossen Kirchenlehrer. 1894 siehe C.: Scriptores
ecclesiastici.
Wisbaum, Wilhelm: Die wichtigsten Richtungen und Ziele der Thätigkeit des
Papstes Gregors des Grossen. Inaug.-Diss. v. Bonn. Köln 1884. (Leipzir;:
0. Furlt). (1 Bl., 50 S.) 8. M. '].
Wolfsgruber, Cölestin : Die vorpäpstliche Lebensperiode Gregors des Grossen.
Nach seinen Briefen dargestellt. Progr. des Gj-mii. zu den Schotten. Wien 1886.
(50 S.) 8. Wiederholt in:
— Gregor der Große. Mit zwei Bildern. Zweites Tausend. Ravinahurij : IL Käz
(1890) 1893. (XIV, 610 S.) 8. M. 5.
Wollschack, Theodor: Die Verhältnisse Italiens, insbesondere der Langobarden
nach dem Briefwechsel Gregors I. Progr. des Gymn. Hörn 18S8. (28 S.) 8.
Wülfing, Ernst: Durstellung der Syntax in König Alfred's Übersetzung von
Gregor's des Grossen „Cura Pastoralis''. Erste Hälfte. Inaug.-Dissert. Bonn.
(Leipzig: 0. Fori:) 1888. (69 S.) 8. M. 1.50.
Zöckler, Otto: Das Lehrstück von den sieben Hauptsünden. 4. Gregor der
Große u. seine nächsten Nachfolger. 1893 siehe A.: Scriptores ecclesiastici.
Gregorius Turonensis. 391
Gregorius Turonensis. Gregorii Tui-onensis opera ediderunt Wilhelmus
Arndt et Bruno Krusch [et Max Bonnet]. [Monnmenta Germaniae
historica. Scriptorum rerum merovingicarvirn I 1. 2]. Hannoverae: Hahn
1884. 1885. 4. M. 29. Velinp. 43.50.
Pars I. Historia Francorum. Insvint IV tabulae. 1884. (VIII, 450 S.) M. 14.
Velinp. M. 21.
, II. Miracula et opera minora. 1885. (S. 451—964, 1 Taf.) M. 15. Velinp. 22.50.
Liber de niiraeulis beati Andreae apostoli. Edidit Mas Bonnet.
Gregoire de Tours Histoire des Francs. [Collection de textes pour servir
ä l'etude et ä l'enseignement de Thistoire 2. 16]. 2 vol. Paris: A. Picard
1886. 1893. 8. Fr. 12.50.
1. Llvres I— VI. Texte du manuscrit de Corbie, Bibliotheque nationale, ms. lat.
17655 avec un fac-simile publiö par Henri O nie nt. 1883. (XXXIl, 235 S.). Fr. 7.
2. Livres VII— X. Texte du manuscrit de Bruxelles, Bibliotheque royale de
Bruxelles, ms. 9403. Avec index alphabetique publie par Gaston Collen. 1893.
(Vlir, 241 S., 1 Bl.) Fr. 5.50.
Gregorii turonensis passio VII dormientium apud Ephesum edidit Bruno Krusch.
fExcerpta ex Analectis BoUandianis 12 (1893) p. 371—387]. Bmxdlis: Typ. Polleiuiix et
Ceaterick 1893. (19 S.) 8.
Zehn Büciier Fränkischer Geschichte vom Bischof Gregorius von Tours
übersetzt von Wilhelm von Giesebrecht. [Die Geschichtschreiber
der deutschen Vorzeit. 6 Jahrh. Bd. IV. V]. Leipziq : Franz IhincUr
(.Jetzt: D'.ß-sthe Buchh.) 1878 (1887). 8. M. 9.50.
Erster Bd. 1.— G. Buch. 2. Aufl. (XLVIII, Kö-^ S., 1 Tab.) M. 5.
Zweiter Bd. 7. — 10. Buch. (Als Anhang Sagen aus Fredegar und der Chronik der
Frankenkönige). 2. Autt. (VI, 362 S.) M. 4.50.
...4. vollkommen neubearbeitete Auflage von Siegmund Hell mann.
[. . . 2 Gesamtausgabe. 8J. Ebenda 1911. 8.
1. Band. 1.— 4. Buch. 1911. (LVII, 253 S. mit 1 Stammtafel). 31. 5.60.
de Behault de Dornon, Armand, et de Loe, Alfred: En quel lieu faut-il
placer le Dispargum, sejour de Clodion, indiquö par Gregoire de Tours? Aiirirs:
de BarUr 1893. (13 S.) 8.
Bonnet, Max: Agnaphus. 1885 siehe: Venantius Fortunatus.
— A ou ab. In: ßevue de philologie 10 (1886) p. 11.
— Codex A 2 der Historia Francorum von Gregor von Tours. 1887 siehe: Br. Krusch.
— Le latin de Gregoire de Tours. These. Paris: HaclxUe et Cü. 1890. (2 Bl., 787 S.) 8.
Fr. 15.
— Mane femininum. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 7
(1892) p. 563.
— und Krusch, Bruno: Zu Gregor von Tours. In: Neues Archiv der Gesellschaft
für ältere deutsche Geschiohtskunde 17 (1892) p. 199-201. 201—203.
üelisle, Leopold: Un nouveau manuscrit des livres des Miracles de Gregoire de
Tours. In: Melanges Julien Havet (Paris 1895) p. 1—8, 1 facs.
Fustel de Coulanges, Numa Denis: De l'analyse des textes historiques. In:
ßevue des questions historiques 41 (1887) p. 1—35. Dazu: Lettre de Gabriel
Monod et Replique de F. d. C. p. 540—553.
de J., .J. : Le Machao de Gregoire de Tours retrouvö: origine et fondation de la
ville de l'Isle (Vauclausö). ('iirpentras: P. Toumtfe 1882. (38 S.) 8.
Krusch, Bruno: Zu den Handschriften des Gregor von Tours. In: Neues Archiv
der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 11 (1886) p. 629.
— Zu Gregors Schrift ,De cursu stellarum". Ebenda 12 (1887) p. 303—308.
— Codex A 2 der Historia Francorum von Gregor von Tours. Erklärung von Max
Bonnet und Entgegnung von Br. Kr. Ebenda p. 309 — 314.
— Zu M. Bonnets Untersuchungen über Gregor von Tours. Ebenda IG (1891)
p. 432—434.
— Zu Gregor von Tours. 1892 siehe: M. Bonnet.
Kurth, Godefroid: Saint Gregoire de Tours et les etudes classiques au VI» siecle.
In: Revue des questions historiques 24 (1878) p. 586-593.
— Les sources de l'histoire de Clovis dans Gregoire de Tours. In: Congres scientifi-
que international des Catholiques 1888. Tome 2 {Paris 1888) p. 339—386.
Le Mire, Paul-Noel: Etudo archeologique sur Gregoire de Tours. [Aus: M6moires
de la Societe d'emulation du Jura 2» Serie III (1877) p. .377-467]. Lons-lt- Saunier
1878. (71 S.) 8.
Longnon, Auguste: Description topographique de la Gaule d'apres Gregoire de
Tours. In des Verf. Geographie de la Gaule au VI» siecle (Paris 1878) p. 153—622.
Manitius, Max: Zur Frankengeschichte Gregors von Tours. In: Neues Archiv
der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 21 (189f)) p. 549—557.
392 Scriptores latini. D. Gregorius Turonensis — Hadrianus.
Gregorius Turonensis.
Mari nie, .Tohannes Evangelista: Wie stand es mit dem Breviergebete vor 1300
Jahren? oder: lieber das neuaufgefundene Werk des hl. Gregor, Bischet von
Tours: ,De cursu stellarum , ... ecclesiastiois". Als Beitrag zur Geschichte
und Gebetsweise des Breviers im VI. Jahrhundert kurz bearbeitet und mit-
getheilt. In: Theologisch-praktische Quartal-Schrift 3.5 {Linz 1882) p. 286— 29-2.
Omont, Henri: Manuscrits en lettres onciales de l'Historia Francorum de Gregoiro
de Tours. In: Notices et documents publiüs pour la societe de l'histoire de
France (Paris 1884) p. 3—18.
— Une edition de l'^Histoire ecclesiastique des Francs" de Gregoire de Tours,
prepar^e par le P. Gilles Bouchier au XVII'= siecle. In: Bibliotheque de Tii-cole
des chartes 55 (1894) p. 515—518.
Osterhage, Georg: Bemerkungen zu Gregors von Tours kleineren Schriften.
Progr.des Humboldts-Gymn. Dnlin: R. fluerfnir {Jetzt ■.Weklmann) 1895. (28 S.) 4. M. 1.
Pattison, Mark: Gregory of Tours. (1845). In: Essays by the late M. P. 1 {Oxjor.l
1889) p. 1—29.
Prost, Auguste: Saint Servals. Examen d'une correction introduite ä son sujet
dans les dernieres editions de Gregoire de Tours. In: Memoires de la Societe
nationale des antiquaires de France. 5° Serie 10 (1889) p. 183—294.
Proii, Maurice: Examen de quelques passages de Gr6goire de Tours relatifs k
l'application de la peine de mort. In: Etudes d'histoire du moyen äge dediees
h Gabriel Monod {Puris 1896) p. 1—9.
Schmitz, Wilhelm siehe K. Sittl.
von Schubert, Hans: Gregor von Tours. In des Verf. Die tJnterwerlung der
Alamannen durch die Franken {Slriixsljuri/ 1884) p. 126 — 152.
Sittl, Karl: Crumelum? [Gregor, tur. p. 810. 8 Kr.]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 3 (1886) p. 286. Vgl. Wilhelm Schmitz ebenda
p. 387.
Urbat, Richard: Beiträge zu einer Darstellung der romanischen Elemente im
Latein der Historia Francorum des Gregor v. Tours. Inaug.-Dissert. Königs-
berg i. Pr.: (Koch) 1890. (63 S.) 8. M. 1.
Grillius. Schepss, Georg: Za Grillius. In : Rheinisches Museum für Philologie 48
(1893) p. 482—483.
Thomas, Emile: Note sur un Gemblacensis aujourdhui ä Bruxelles, No. .5348—5352,
XII" S. 1884 siehe: M. TuUius Cicero.
Hadriani reliquiae. Particula I edidit Sebastianus Dehn er. Dissert.
inaug. Bonnae: (Behrendt) 1888. (43 S.) 8. M. IM.
[Edictum militare Hadriani]. In: Corpus inscriptionum latinaruiu VIII 1 {Berolini 1881)
Nr. 2532.
Hadriani imper. epigrammata, s. Anthologia graeca ed. Hugo Stad tmueller. 1906
(I 1 p. 231).
Hadriani laudatio Matidiae. Herausgegeben von Sebastian Dehner. Progr. des Gymn.
Neuwied 1891. (10 S.) 4.
T(!) Aelius Hadrianus. Fragmenta librorum de vita sua recensuit Hermannus Peter
in: Historicorum romanorum fragmenta {Lijisiiic 18S3) p. 324 — 325.
Rescrit d'Hadrien sur la nomination du directeur du College d'Epicure ä Athenes (an
121 ap. J.-C). In: Textes de droit romain publies et annotees par Paul Fredöric
Girard {Paris 1895) p. 158—160.
Zuerst veröffentlicht von Stephanos A. Kovi^iarordtjc (EmyQwpal f; l4 5^i;voJv) in:
'Ecp'jiifnig iin/aioXoytxi']. JJfolodog 7i)it>] (1890) Sp. 142—150. Vgl. Hermann Diels
unter A.: Scriptores philosophi (I 1 p. 141). Theodor Mommsen: Zu der Rechts-
stellung der athenischen Professoren in der römischen Kaiserzeit. In : Zeitschrift
der Savigny-Stiftiing für Rechtsgeschichte 12 (1892) Romanistische Abtheilung
p. 152 — 154. R. Dareste (unter den Erläuterungen).
Hadrianus [vel Traianus]. Recensuit Alexander Riese. 1869. 21894 in: Anthologia
latina I 1 Nr. 392. 393.
Hadrianus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores {Lipxiuc 1882)
p. 111—114.
Hadrianus Imp., s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius Baehrens.
1886 (p. 21).
Hadrien, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Reinach. 1895 (I 1 p. 67).
Allard, Paul: Le rescrit ä Minicius Fundanus et les premiers apologistes. 1885
siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Dareste, Rodolphe: ün rescrit de l'empereur Hadrien. In: Nouvelle revue
historique de droit fran<jais et etranger 16 (1892) p. 622 — 624.
Doublet, Georges: Notes sur les oeuvres litteraires de l'empereur Hadrien.
Toulouse: Impr. A. Chamin et fils 1893. (33 S., 1 Bl.) 8.
Hadrianus — Hegesippus. 39S
Hadrianus.
Dubois, Marcel: Lettres de l'empereur Hadrien au conseil et au peuple d'Asty-
palaea. In: Bulletin de correspondance hellenique 7 (1883) p. 405 — 407.
Dürr, Julius: Die Reisen des Kaisers Hadrian. I. Einleitung. Die Quellen.
Inaug.-Dissert. v. Leipzig. Wioi: ('. CitroM's Solm 1880. (.30 S.) 8. Vollständig
in: Abhandlungen des archiiologisch-epigraphischen Seniinares der Universität
Wien 2. Khmda 1881. (1 BI., 124 S., 1 Tab.) 8. M. 4.80.
Everett, William: Hadrian's ode to his soul. In: The Atlantic Monthly 74 (1894)
p. 669—671.
Eyssenhardt, Franz: Hadrian und Florus. 1882 siehe: Florus.
Funk, Franz Xaver: Hadrian's Rescript an Minucius Fundanus. In: Theologische
Quartalschrift 61 (1879) p. 108 — 128 und erweitert in des Verf. Kirchengeschicht-
liche Abhandlungen und Untersuchungen 1 (Puihrhurn 1879) p. 3.30—345.
de Geer, Barthold Jacob Lintelo : Hadrianus tegenover de rechts wetenschap van
zijnen tijd. In: Verslagen en Mededeelingen der kon. Akademie van Weten-
schappen. Afdeeling Letterkunde 2 Reeks 8 {Aiiisterihiiii 1878) p. 344 — 356.
Goetz, Georg: De divi Hadriani sententiis et epistulis commentarioluni. J. schol.
hib. JoKu: n. Xdimhuliii 1892. (S. III— VIII). 4. M. —..50.
Gregorovius, Ferdinand: Der Kaiser Hadrian. Gemälde der römisch-hellenischen
Welt zu seiner Zeit. Zweite neugeschriebene Auflage. Stuttrjurt: J. Cr. CoUa'scIit,
Burlihiiiiffhiiiff (1851) 1884. (X, 505 S.) 8. M. 10.
Hertz, Martin: Die Reisen des Kaisers Hadrian. In: Nord und Süd 49 (1889)
p. 387—395.
Hitzig, Hermann Ferdinand: Die Stellung Kaiser Hadrians in der römischen
Kechtsgeschichte. Antrittsrede... Zürüh: Fr. SchuUhess 1892. (24 S.) 8. M. — .80.
Lintelo de Geer, B. J. siehe de Geer, B. J. L.
Plew, Johannes: Quellenuntersuchungen zur Geschichte des Kaisers Hadrian . . .
1890 siehe B. : Dio Cassius.
Radet, Georges: Lettres de l'empereur Hadrien ä la ville de Stratonicee-Hadria-
nopolis. In: Bulletin de correspondance hellenique 11 (1887) p. 108 — 126. Appen-
dice p. 12ö— 128.
Rönsch, Hermann: Zu Hadriani reliquiae. In: Berliner philologische Wochen-
schrift 4 (1884) Nr. 38 Sp. 1178—1180. Wiederholt in des Verf. CoUectanea
philologa (BraiKii 1891) p. 270—271.
Wiedemann, Alfred: La lettre d'Adrien ä Servianus sur les Alexandrins. In:
Le Museon. Revue internationale 5 (1886) p. 456 — 465.
Wölfflin, Eduard: Epigraphische Beiträge. 1886 siehe: Augustus.
Q. HateriUS. Cima, Antonius: De Q. Haterio oratore. In des Verf. Saggi di
studi latini (Firenze 1889) p. 87 — 104. „Si ristampa modiflcato nella forma e nella
sostanza" in des Verf. Analecta latina (Mihinu 1901) p. 31—43.
[Hegesippus. Joseph us latinus]. Flavii Josephi opera ex versioDe
latina antiqua edidit . . . Carolus Boyaen. VI. De Judaeorum vetu-
state sive contra Apionem libri II. 1898 siehe C. : Scriptores ecclesiastici
(Corpus y?).
Sancti Ambrosii mediolanensis episcopi de excidio urbis hierosolymitanae libri quinque
e Josepho Flavio. In: Sancti Ambrosii . . . opera omnia . . . curante Paulo Angelo
Ballerini 6 (Mediohuii 1883) Sp. 9—260.
Historiae de e.xcidio hierosolymitanae urbis anacephalaeosis, id est omnium pene quae
in superioribus dicta sunt libris recapitulatio. Ihichin Sp. 259 — 272.
Fl. Josephus, s. The Palaeographical Society. [138]. 1873 — 1883 (C. : CoUectiones p. 2).
[Reste einer metrischen Bearbeitung des sogenannten Hegesippus von Josephus' jüdischem
Krieg] von Ernst Dumm 1er. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche
Geschichtskunde 7 (1882) p. 608—613.
Caesar, Julius: übservationes nonnuUae de Josepho latino, qui Hegesippus
vocari solet, emendando. I. 1. hib. Marburgi 1878. (S. III— XIV). 4.
Ihm, Maximilianus: De Hegesippi qui dicitur de hello iudaico libris V. In des
Verf. Studia ambrosiana (Upsiiic 1889. 1890) p. 61-68.
Kaiinka, Ernst: Ad Josephum latinum. 1894 siehe C. : Scriptores (p. 52).
Klebs, Elimar: Eine antike Benutzung des Curtius Rufus. 1892 siehe: Curtius
Rufus.
— Das lateinische Geschichtswerk über den jüdischen Krieg. In: Festschrift zum
50jährigen Doctorjubiläum Ludwig Friedlaender dargebracht (Leipzig 1895)
p. 210—241.
Rönsch , Hermann: Die lexicalischen Eigenthümlichkeiten der Latinität des sogen.
Hegesippus. In: Romanische Forschungen 1 (1883) p. 256 — 321. Wiederholt in
des Verf. CoUectanea philologa (lirtniin 1891) p. 32—89.
394 Scriptores latini. D. Hegesippus — Hieronymus.
Hegesippiis.
Rönsch, Hermann: Ein frühes Citat aus dem lateinischen Hegesippus. In: Zeit-
schrift für wissenschaftliche Theologie 2t) (1883) p. 2e9— 241. Wiederholt in
den Collectanea p. 256—257.
Traube, Ludwig: Zum lateinischen Joseplius. In: Rheinisches Musevim für
Philologie 39 (1884) p. 477-478.
Vogel, Friedrich: 'Onoiörtjzeg sallustianae. 1878 siehe: Sallustius.
— De Hegesippo, qui dicitur, Josephi interprete. Dissert. inaug. monac. Krlanf/in :
A. T)iiclnrt 1880. (1 BL, 61 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.50.
— Ambrosius und der Übersetzer des Josephus. 1883 siehe: Ambrosius.
— Zu Hegesippus. In: Romanische Forschungen 1 (1883) p. 415—417.
Zingerle, Anton: Fragmente des sogenannten Hegesippus in der Universitäts-
bibliothek in Innsbruck. In: Anzeiger der kais. Akademie der Wissenschaften.
Philosophisch-historische Classe 31 (1694. ^Vün 1895) p. 41—43.
Helii Mauri fragmentum recensuit Hermannus P e t er in : Historicoruni romanorum
fragmenta (Lipsütc 1883) p. 330—331.
Helvidius. Zahn, Theodor : Die hauptsächlichsten Ansichten über die Brüder Jesu .
§ 8. Helvidius. 1900 siehe B. : Epiphanius cyprius.
Helvidius Priscus. Manoini, Carmelo: Storia di Elvidio Prisco. In: Societa
r. di Napoli. Atti della r. Accademia di archeologia, lettere e belle arti 11 (1883)
Parte 1 p. 59—153. 12 (1887) Parte 1 p. 1—150. 13 (1887—88—89; J^npoli 1889) Parte 2
p. 1— ISO.
C. Helvius Cinna siehe: Cinna.
L. Cassius Hemina siehe: Cassius.
[Her a cl i a ni altercatio]. Altercatio Heracliani laici cum Germinio episcopo
sirmiensi . . . zum ersten Mal herausgegeben von Carl Paul Caspari. 1883 siehe C:
Scriptores ecclesiastici (p. 60).
HeraclivTS. En Praediken over Matth. 14, 23—31, forfattet af Presbyteron Heraclius,
en Discipel af Augustin . . . Af Carl Paul Caspari. 18S5 siehe C. : Scriptores
ecclesiastici (p. 59).
Eusebius Hieronymus. Sancti Eusebii Hieronymi stridonensis presbyteri
opera omnia post monachorum ordinis s. Benedicti e congregatione
s. Mauri, sed potis-simum D. .Joannis Martinaei, recensionem, . . . illustrata
studio et labore Vallarsii et Maffae II Veronae presbyterorum, editio
Parisiorum novissima, iuxta secundam ab ipsis Veronensibus iteratis
curis recensitam typis repetita, accurante et denuo recognoscente Jacobo
Paulo Migne. Parisiis: Garnier fratres (1845). 8.
Tomus secundus. [Patrol. lat. 23]. (184.5) 1884. Fr. 10.
Tomus'quintus. [Patrol. lat. 25]. (184.5)1884. Fr. 10.
Tomus septimus. [Patrol. lat. 261- (1845) 1885. Fr. 10.
Oeuvres completes de saint Jerome, traduites en fran^ais et annotees
par Jean-Francois Bareille, renfermant le texte latin, soigneusement
revu, et les meilleurs notes des diverses editions. 18 vol. Paris iVives
1878—1885. 8. Fr. 516.
S. Eusebii Hieronymi opera. I. Epistulae. Recensuit Isidorus Hilberg.
1910 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 54).
Hieronymi Chronicon. Codex bernensis n. 219. In: Exempla codicum latinorum
litteris maiusculis scriptorum. Supplementum continens tabulas LI— LXII. Ediderunt
Carolus Zangemeister et Guilelmus Watt enb ach {Hciihntrffae 1879). Tab. 59.
St. Jerome's Chronicle of Eiisebius, s. The Palaeographical Society 1884—1894 (C. : Collec-
tiones p. 2).
Sancti Hieronymi Presbyteri ... Comm ent ar ioli in Psalmos. Edidit . . . Germanus
Morin. 1895 siehe A. : Anecdota Maredsolana III 1 (I 1 p. 3).
Sanctus Hieronymus et IVIagister Moyses de Graecia. Edidit Joannes Baptista Pitra
in : Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata (Puristys-Rowne 1888) p. 125—134.
Sancti Hieronymi de viris illustribus über singularis; vitae s. Pauli
primi eremitae . s Hilariouis eremitae, Malchi monaci, et epistolae
selectae cum adnotationibus Joannis T a m i e 1 1 i i. Editio decima prima.
Awjustae Tarn:: Ex off. aalesiana (1877 -) 1905. (260 S.) 8. L. —.80.
Hieronymi de viris illustribus über. Accedit Gennadii catalogüs virorum
inlustrium ex recensione Gruilelmi Herdingii. Lipsiae: K. G. Teubner
1879. (XLIV, 112 S.) 8. M. 2.40.
Hieronymus. 395
H i e r o n y m u s.
Sti. Eusobii Hieronymi stridonensis Presbyter! De Viris lUustribus Liber ad üextrum
Praetorio Praefectiim. (Text nach Vallarsi). Von Stanislaus von Sychowski. 1894
siehe unten die Erliiuterungsschriften.
Hieronymi presbyteri libri de viris inhistiihus c. 1—78 herausgegeben von Carl Albrecht
Bernoulli in des Verf. Der Schriftstellerkatalog des Hieronymus (1895).
Hieronymus und Gennadius de viris inlustribus. Herausgegeben von
Carl Albrecht Bernoulli. Mit 2 Tafeln in Lichtdruck. [Sammlung
ausgewählter kirchen- und dogmengeschichtlicher Quellenschriften. 11].
Freibnrq i. B. und Leipziq: Akad. Verlagsb. von J. C B. Mohr {F. Sichecl:)
1895. (LVI, 98 S.) 8. ' M. 2.80.
Hieronymus liber de viris inlustribus. Gennadius de viris inlustribus
herausgegeben von Ernest Cushing R i c h a r d s o n. In : Texte und
Untersuchungen zur Geschichte der altchi-istlichen Literatur XIV 1
(Leipzig 1896). LXXII, 102 S. 8.
[Hieronymi presbj'terij Di mensu ratio provinciarum reoensuit Alexander Riese.
1878 siehe C: (Scriptores) geographica
Hieronymi de situ et nominibus locorum hebraicorum liber edidit Paulus de
Lagarde in: Onomastica sacra alterum edita {Ootf/iif/ue 1887) p. 117 — 190.
Lettres choisies de saint Jeröme. Nouvelle traduction francjaise avec le texte latin par
F. Lagrange. (1870) 1888 siehe unten die Übersetzungen.
Epistulae. Et Hieronymus tillagt Brev . . . Liber Hieronymi ad quendam. Af Carl
Paul Caspari. 1885 siehe C: .Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Et anonymt Brev, som staar mellem et Brev af Hieronymus (ad Nepotianum) ... Af
Carl Paul Caspari. 1885 siehe ebenda.
S. Hieronymi Peregrinatio Sanctae Paulae [404] ediderunt Titas Tobler et Augustus
Molinie r. 1879 siehe: Itinera Hierosolymitana.
Paula et Eustochium de locis sanctis [386] ediderunt Titus Tobler et Augustus Molini er.
1879 siehe: Hinera Hierosolymitana.
Hieronymi liber interpre tat ionis hebraicorum Dominum edidit Paulus de
Lagarde in: Onomastica sacra alterum edita (Gotfingae 1887) p. 25—116.
Marty rologium hieronymianum e codice trevirensi nunc primuni editum. In: Ana-
lecta boUandiana 2 (1883) p. 7—34.
Martyrologium Hieronymianum ad fidem codicum adiectis prolegomenis
edidervtnt Johannes Eaptista de Rossi et Ludovicus Duchesne in:
Acta öanctorum Novembris tom. 2 pars 1 {BrnxdUs 1894). (LXXXII,
195 S.) 2.
Novum Test amen tum Domini nostri Jesu Chi-isti latine secundum
editionem sancti Hieronymi ad codicum manuscriptorum fidem recensuit
Johannes Wordswort h in operis societatem adsumto Henrico Juliano
White. Pars prior — Quattuor evan^elia. Oxonii: E iiipom'nplwo
darendoniano {Londini et Novi Eboraci : H. Frowde) 1S89— 1 898. (XXXVIII,
779 S.) 4. £ 2. 12 sh. 6 d.
. . . Partis secundae fasciculus primus. Actus apostolorum. 1905. (XVI,
S. 1—228). 4. 12 sh. 6 d.
Vetus T es t amentum. Probe einer neuen ausgäbe der lateinischen übersezungen
des alten testaments. Vorgelegt von Paul de Lagarde. (löttiii.rjcn: Dülerich's Sorf.
1885. (48 S.) 8. M. 2.
S. Hieronymi Presbyteri Tractatus sive Homiliae in Psalmos, in Marci evangelium
aliaque varia argumenta ... Edidit Germanus Morin. 1897 siehe A. : Anecdota
Maredsolana III 2 (I 1 p. 3).
S. Hieronymi Presbyteiü Tractatus sive Homiliae in Psalmos XIV. . . . edidit Germanus
Morin. 1933 siehe ebenda III 3.
S. Hieronymi in Esaiam tractatus duo et graeca in psalmos fragmenta. Edidit
Gernianus Morin. 1903 siehe ebenda.
Des Hieronymus U eher tragung der griechischen Ueber Setzung des Job. Von
Paul de Lagarde. In des Verf. Mitthoilungen 2 (Oöttingen 1887) p. 189—237.
Das Buch Hiob (1, 1 — 38, 16) in Hieronymus's Uebersetzung aus der
alexandrinischen Version nach einer St. Gallener Handschrift saec.VIII
von Carl Paul Caspari. (Christiania Videnskabs-Selskabs Forhand-
linger 1893. No. 4). Christkinia: (J. D>/Inrad) ISdS. (108 S.) 8. M. 2.30.
396 Scriptores latini. D. Hieronymus.
Hieronymus.
Sulpicii Severi opuscula de s. IMartino episcopo turonensi et s. Eusebii
Hieronymi Stridonensis presbyteri vitae s. Pauli, S. Hilarionis
et Malchi monachorvTm. [Sanct. patr. opusc. sei. ad usum praesertim
studiosonim theologiae. XLVIII. Edidit et commentariis auxit Hugo
Hurterl. Oeniponti: Lihr. ac. Warjneriana V6'6b. (317 S., 3 S. ungez.) 8.
_^^_^ M. 1.50.
Preces Veterum, sive orationes devotae ex operibus Hieronymi . . . Collegit
et edidit Joannes F. France. (1872) 1887 siehe: Augustinus.
Morceaux choisis des Peres de l'eglise latine . . . par Jean Felix ^'ourrisson. (1874)
1889 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Prose scelte di s. Girolamo dottore della Chiesa con note italiane tratte
la maggior parte da quelle di Gioacchino Ventura. Torino : Morietti. 8.
Ad uso delle scviole di seconda e terza ginnasiale. 1885.
Ad uso delle scuole di terza e quarta ginnasiale. (1878) 1899.
Les Peres de l'eglise latine. Morceaux choisis avec notices et notes par
l'abbe Vuillaume. Premiere livraison, comprenant les extraits de
Saint Jerome et de saint Augustin. Spedition. Faris : Poussielque frcres
(1880) 1896. (72 S.) 8. Fr. —.50.
Brief an Lata und an Gaudentius. Von Hieronymus. — Buch über die Unterweisung
der Unwissenden. Von Augustiniis. Übersetzt und erläutert zunächst für Geistliche
und Lehrer von Konrad Ernesti. Zweite Auflage. [Sammlung der bedeutendsten
pädagogischen Schriften ... 3]. Paderborn: F. Schöningh (1889) 1902. (VII, 132 S.) 8. M.— .9U.
The principal works of St. Jerome. Translated by William Henry Fremantle witli
the assistance of George Lewis and W. G. Martley. 1893 siehe A. : Scriptores
ecclesiastici (I 1 p. 87).
Jerome's Apology against Rufinus. Translated . . . by William Henry Fremantle.
1893 siehe ebenda (I 1 p. 86).
The pilgrimage of the holy Paula bv St. Jerome. Translated by Aubrey
Stewart, and annotated by Charles William Wilson. [Palestine
Pilgrims' Text Society. 2]. ^London: I, Adam Street, Adelphi 1887.
(VIII, 16 S.) 8.
The letter of Paula and Eustochium to Marcella, about the holy places.
(886 a. d.). Translated bv Aubrey Stewart and annotated by Charles
William Wilson. [Palestine Pilgrims' Text Society. 12]. "^ London :
1. Adam Street, AdeJphi 1889. (16 S.) 8.
Jerome and Gennadius. Lives of illustrious man. Translated . . . by Ernest Cushing
Richardson. 1892 siehe A.: Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 86).
St. Jeremies 15 Tokens betöre Doomsday. With Lamentatio animarum, what our Lord
shall do and say on that Doomsday; and a song of ,ioy and bliss, to praise that sweet
dew, Christ. Edited from the Laud ms. 622 in the bodleian library by Frederick
James FurnivaU. In: Early english Text society 69 (Lomlon 1878) p. 91—100.
Oeuvres de saint Jerome publiees par Benoit Matougues sous la
direction de L. Aime Martin. Faris : Delagrave 1879. (XXXII, 688 p.
ä 2 col.) 8.
Lettres choisies de saint Jerome. Nouvelle traduction fran^aise avec le
texte latin par F. Lagrange. 4*^ edition. Faris: Poussielgue freres
(1870) 1888. (XXIV, 516 S.) 8. Fr. 4.
Avis et Instructions de saint Jerome. Precedees d'une preface de S. Ct.
Mgr de la Tour d'Auvergne, archeveque de Bourges. Tours: Mame et
fils 1894. 8. Fr. 2.50.
Hieronymus de viris inlustribus in griechischer Übersetzung (Der sogenannte Sophronius.)
herausgegeben von Oscar von Gebhardt. 1896 siehe B.: Sophronius.
Hierom^mus. 397
H i e r 0 n y m u s.
Lettera di s. Girolamo alla nobilissima matrona Celeanzia: Della vita
delle matrone poste in matrimoriio. Tradotta e pubblicata da F. M.
Frato: Tip. Guasti 1&79. (;!0 S.) 8.
Per le nozze Niceolini-Naldini.
Deir arte di viver bene : lettere due di s. Girolamo volgarizzate da
Emilio Chiarini. Siena: Tip. aW insegna di S. Bernardino \6"^. (68 S.) 8.
X)ella vita sacerdotale: lettera di s. Girolamo a Nepoziano, volgarizzata
con note da Alfonso Cammilli. Fistoia : Tip. del Fopolo Fistoiese
1890. (61 S.) 8.
Appia, Georges: Une visite a Bethlehem en 385. [Societe des ecoles du dimanche].
Paris 1882. (24 S.) 8.
Arens, Eduard: S. Hieronymus quatenus C'laudiani carmina legerit. .1894 siehe:
Claudius Claudianus.
Baethgen, Friedrich : Nachricht von einer unbekannten Handschrift des Psalterium
iuxta Hebraeos Hieronvmi. In: Zeitschrift für die alttestamentliche Wissen-
schaft 1 (1881) p. 105—112.
Batiffol, Pierre: La Vulgate bieronymienne d'apres un livre nouveau. [Berger
18931. Iö: Kevue biblique trimestrielle 2 (1893) p. 544—559.
Battaglia -Fontana, Elisa: Intorno ad alciini criteri pedagoglci di San Giro-
lamo. In: II nuovo Kisorgimento 2 (1891—1892) p. 189—196.
Berger, Samuel: Histoire de la Vulgate pendant les premiers siecles du moyen
äge. Paris: Haihttte tt Ck. 1893. (XXIV, 443 S.) 8. Fr. 10.
Darin: La bible de Theodulfe (p. 145 — 184). Alcuin et les bibles de Tours
(p. 185-242).
Bernouili, Carl Albrecht: Der Schriftstellerkatalog des Hieronymus. Ein Bei-
trag zur Geschichte der altchristlichen Litteratur. Freibiirg i. Br. und Ldpziq :
J. C. B. Mohr 1895. (VIII, 342 S.) 8. M. 6.60.
— Zur griechischen Uebersetzung von Hieronymus' De viris illustribus. In :
Theologische Literaturzeitung 20 (1895) Nr. 18 Sp. 475—476.
Boissier, Gaston: Comment les elements sacres et profanes se sont fondus
ensemble dans le christianisme. In des Verf. La ün du paganisme 1 (Paris 1891)
p. 381—389. 6« edition. 1909.
Caspari, Carl Paul: Über des Hieronymus Übersetzung der alexandrinischen
Version des Buches Job in einer Sanct Gallener Handschrift des achten Jahr-
hunderts. In : Actes du huitieme congres international des Orientalistes, tenu
en 1889 ä Stockholm et ä Christiania. Deuxieme partie. I. Section semitique (B).
(Lei>le 1893) p. 37—51.
■Corssen, Peter: Die vermeintliche „Itala" und die Bibelübersetzung des Hierony-
mus. In: Jahrbücher für protestantische Theologie 7 (1881) p. 507—519.
Cutts, Edward Lewes: Saint Jeronie. (Fathers for english readers). London:
Socidij for Promotiiiff Christian Knoiihdgi 1878. (X, 230 S.) 8. Sh. 2.
Delattre, Alphonse: Une lettre de saint J6röme. In: Revue catholique Nouv.
s6r. 2G (52 de toute la coUettion. 1881) p. 174—186.
"von Dobschütz, Ernst: Studien zur Textkritik der Vulgata. Mit zwei Tafeln
in Lichtdruck. Lapzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung \mi^. (VIII S. , 2 Bl.,
139 S.) 8. M. 6.
Dräseke, Johannes: Zur Apologie des Apollonios. 1885 siehe B. : Eusebius
(Pamphili).
Drury, T. W.: Jerome. In: Lectures on ecclesiastical history delivered in Norwich
Cathedral (London 1896) p. 447—477.
Duchesne, Louis: Les sources du martyrologe hieronymien. In: Mc-langes
d'archeologie et d'histoire 5 (1885) p. 120—160.
E hrensperger , Hugo: Psalterium vetus und die Psalterien des hl. Hieronymus.
Psalm 1—17. Progr. des Gymn. Tauber bi s chofsheim 1887. (IV, 1.8 S.) 4.
Engelbrecht, August: Der pseudo-hieronymianische Tractat de Septem ordinibus
und sein Vei fasser. 1892 siehe C: Scriptores ecclesiastici.
— Das Titelwesen bei den spätlateinischen Epistolographen. 1893 siehe C: Scrip-
tores epistolarum.
Farrar, Frederic William: Lives of the Fathers. 1889 siehe A. : Scriptores
ecclesiastici.
Flach, Hans: Hieronymus-Sophronius als Quelle des Hesychius Milesius. 18Sl
siehe B. : Hesj-chius Milesius.
Fournier, Albert: Sur la traduction par Saint Jeröme d'un passage de Jonas.
In: Revue de l'histoire des religions 31 (1S9j) p. 254—269.
Friedrich, Johannes: Ueber die Cenones der Montanisten bei Hieronymus. In:
Sitzungsberichte der philosophisch-philologischen und der historischen Classe
der k. b. Akademie der Wissenschaften zu München 1895 p. 207—221.
398 Scriptores latini. D. Hieronymus.
H i e r o n y na u s.
GemoU, Wilhelm: Zu Hieronynins de viris illustribus [Praef. S. 3 Herd. c. l:i
S. 19. c. 69. 41]. In: Jahrbücher für classische Philologie 127 (1880) p. 513—514.
Vgl. G. Terwelp.
Goelzer, Henri: Etüde lexicographiqiie et grammaticalo de la latinito de Saint
Jeröme. These. Far/s: HadtdU d. Cv . 1884." (XII, 472 S.) 8. Fr. 7.50.
Hardy, E. G. : The bodleian ms. of Jerome's eusebian chronicle. 1890 siehe B. :
Eusebiiis (Pamphili).
Haussleiter, Johannes: Die Kommentare des "Vietorinus, Tichonius und Hierony-
mus zur Apokalypse. In: Zeitschrift für kirchliche Wissenschaft und kirch-
liches Leben 7 (1886) p. 239—257.
Hoberg, Gottfried: De sancti Hieronymi ratione interpretandi. Dissert. inaug.
monast. Bonnae. (Freihnrg Br.: Hinltr) 188G. (1 Bl., 39 S.) 8. M. 1.
Höhne, Karl: Hieronymus und Augustinus über die Gesetzesbeobachtung bei
l'aulus und den Judenchristen. 1896 siehe: Augustinus.
Hüllrigl, Benedikt: Leben des hl. Hieronymus und Lebensregeln für Kleriker
aus dessen Briefen an Nepotian. In: Theologisch-praktische Quartalschrilt 31
(Linz 1878) p. 94—98. 233—240.
Huemer, Johann: Studien zu den ältesten christlich- lateinischen Literatur-
historikern . . . 1894 siehe C. : Scriptores ecclesiastici.
Jaooby, Hermann: Die praktische Theologie in der alten Kirche. 1890 siehe B. :
Cyrillus hierosolymitanus.
Ingram, John Keils: ün a fragment of an ante-hieronymian version of the Gospels.
In: Proceedings of the r. Irish Academy. Second series. Vol. 2. Polite
literature and antiquities (1879—1888) p. 22—23.
Israel, Wilhelm: Die Vita S. Hilarionis des Hieronymus als Quelle für die An-
fänge des Mönchthums kritisch untersucht. In: Zeitschrift für wissenschaft-
liche Theologie 23 (1880) p. 129-165.
Jungmann, Emil: Zu Hieronymus und Gennadius. 1880 siehe: Gennadius.
König, Arthur: Der katholische Priester vor fünfzehnhundert Jahren. Priester
und Priesterthum nach der Darstellung des lieil. Hieronymus gezeichnet. [Fast
unveränderter Abdruck einer Reihe von Artikeln im „Schlesischen Pastoral-
blatt" 1890]. Urcsldu: G. P. Aderholz' Bacitli. 1890. (VIII, 204 S.) 8. M. 2.40.
Koeppel, Emil: Chauceriana. I. S. Eusebii Hieronymi adversus Jovinianum Libri
Duo. II. Epistola Valerii ad Kufinum ne ducat uxorem. III. Dante. In:Anslia
13 (1891) p. 174—186.
Kraus s, Samuel: The Jews in the works of the Church Fathers. VI. Jerome.
1894 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
Lamy, Thomas Joseph: Las premieres versions latines de la bible. In: Eeviie
catholique 51 (I.onvain 1881) p. 309—324.
Langen, Joseph: Hieronymus in Rom. In des Verf. Geschichte der römischen
Kirche bis zum Pontiflkate Leo's I. (Bonn 1881) p. 574—594.
— Die abendländischen Kirchenlehrer [Ambrosius. Hieronymus. Optatus. Augu-
stinus] über die Autorität des römischen Stuhles. Ebenda p. 850—869.
Das Loben des heil. Hieronymus in der Uebersetzung des Bischofs Johannes VIII.
von Olmütz herausgegeben von Anton Benedict. 1880 siehe B. : Cyrillus
hierosolymitanus.
Le Goff, Le Latin de saint Jerome. In: L'Enseignement chretien 11 (1892)
p. 247—250. 264—267.
von Lehn er, Friedrich August: Die Marienvorehrungin den ersten Jahrhunderten.
Mit 8 Doppeltafeln in Steindruck. 2. Auflage. Stuttr/art: J. G. Cotta'scht: Buchh.
(1881) 1886. (XXV. 342 S., 1 Bl.) 8. M. 6.
A Life of St. Jerome, translated into Danish . . . Edited . . . by Daniel Kilham
Dodge. 1893 siehe: Augustinus (p. 135).
Löwit, A. : Die Kirchenväter insbesondere Origenes und Hieronymus in der
Schule der Talmudlehrer. 1885. 1886 siehe B. : Origenes.
Martin, Charles (Mrs.): Life of St. Jerome. London: Kcgan Paul & Co. 188S. (VIl,
303 S.) 8. Sh. 6-
Mayor, John Eyton Bickersteth: On hemina sanguinis in Seneca and Jerome.
In: The Journal of philology 8 (1879) p. 263—264.
Mechineau , L. : Les origines de la bible latine. Textes anterieurs ä Saint Jeröme.
In: Etudes i-eligieuses philosophiques , historiques et litteraires 31" annee 63
(1894) p. 539—564. (Deuxieme article). La recension des anciens textes latins
par Saint Jeröme. Ebenda 32« annee 60 (1895) p. 205—226. (Troisieme article).
Traductionnouvelle de Saint Jeröme. Formation de laVulgate. Ebenda p. 374 — 394.
Miller, Konrad: Mappae mundi. Die ältesten Weltkarten herausgegeben und
erläutert von K. M. II. Heft: Atlas von 16 Lichtdrucktafeln. Stuttgart:
./. Roth'sdie Ycrlagsh. 1895. 4. M. 5.
Taf. 11. 12. Hieronymus 1. 2. London.
Hieronymus. 399
H i e r o n Y m u s.
Miller, Konrad: ... III. Heft: Die kleineren Weltkarten. Mit 74 Abbildungen
im Text und 4 Tafeln in Farbendruck. Kheiuhtl89ö. (1 Bl., 159 S.. 1 S. iing.) 4. M. 5.
Die beiden Karten des lil. Hieronymus (p. 1 — 21).
jVIomliert, J. J.: Emendations and Corrections. In: Journal of the Society of
biblical literature and exegesis (Boston 1884) p. 93 — 125.
Jlommsen, Tlieodor: Die älteste Handschrift der Chronik des Hieronymus. In:
Hermes 24 (1889) p. 393-401. 649. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften
7 (ßtrliH 1909) p. 597—005.
Morin, Gerraain: ün ecrit meconnu de saint Jeröme. La „lettre ä Presidius" sur
le Cierge pascal. In: Kevue benedictine 8 (1891) p. 20—27.
— La lettre de Saint Jeröme s\ir le Cierge pascal. Reponse ä quelques difficultes
de l'abbe L. Duehesne. In: Revue benedictine 9 (1892) p. 392—397.
— Les commentarioli inedits de saint Jeröme sur les Psaumes. Ebenda 11 (1894)
p. 473—475.
— Les monuments de la predieation de Saint Jcrome. In: Revue d'histoire et de
litterature religieuses 1 (1896) p. 393-4y4.
de Navery. Raoul (Mme): La femme d'apres saint Jeröme. Nouvelle edition.
Pum: Bleriot (186j) 1882. (283 S.) S. Fr. 1.25.
Nestle, Eberhard: Ein Jubiläum der lateinischen Bibel. Zum 9. November 1892.
Tähuir/at: J. J. Hfclunhuufr'sche Bnclili. 1892. (27 S.) 8. Wiederholt in des Verf.
Marginalien und Materialieji. Kiiutht 1893. (27 S.) 8.
Overbeck, Franz: Aus dem Briefwechsel des Augustin mit Hieronymus. 1879
siehe: Augustinus.
Paucker, Carl: Ersränzungen und gelegentliche Berichtigungen zu Georges
lateinisch -deutschem Handwörterbuch, vornehmlich zu Band I der neuen
(siebenten) Auflage. Erste Reihe meist aus Hieronymus Schriften. In: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 31 (1880) p. 881 — 895.
— De latinitate b. Hieronymi observationes ad nominum verborumque usum.
Editio adiecto indice auctior centum decem exemplis expressa. Btrlin: Calvar//
ciusqite ^oc. (Jetzt Lapz///: 0. R. Bt/'sliuti}) (1870) 1880. (IV, 189 S.) 8. M. 10.
Darin: Rufini usus in comparationem adhibitus.
— De particularum quarundam in latinitate Hieronymi usu observationes. In:
Rheinisches Museum für Philologie 37 (1882) p. 536—56!.
Poggi, Girolamo: Panegirico del massimo dottore s. Girolamo . . . Firoizc: Tip.
.s-.v. ConcizioiK dt R. Ricci 1884. 8.
Rahmer, Moritz: Haggadische Analekten aus den pseudo-hieronymianischen
„Quaestiones". In: Jubelschrift zum 70. Geburtstage des Prof. Dr. H. Graetz
(Breslau 1887) p. 314—324.
Rasi, Pietro: Di una data nel ,Chronicon Eusebi'- di S. Girolamo. 1895 siehe B.:
Eusebius (Pamphili).
Roehrich, Albert: Essai sur saint Jeröme exegete. These. Oeneve: (H. Gecrcj) 1891.
(72 S.) 8. Fr. I..i0.
deRossi. Jean Baptiste: Le raartyrologe hieronymien. In: MC-langes d'archeologie
et d'histoire 5 (1^85) p. 115— 119^
Rottmann er, Odilo: Zur Geschichte der Vulgata. In: Historisch-politische
Blätter für das katholisclie Deutschland 114 (1894) p. 31—38. 101—108. Wieder-
holt ia des Verf. Geistesfrüchte aus der Klosterzelle (Mänchin 1908) p. 217 — 229.
Sanday, William: The value of the patristic writings for the criticism and
exegesis of the bible. III. Exegesis. 1882 siehe A. : Scriptores ecclesiastici.
von Scala, Rudolf: Über neue Polybiusbruchstücke bei Hieronymus. 1893 siehe
B.: Polybius.
Schmitz, W^ilhelm: Notenschriftliches aus der Berner Handschrift 611. Mit
zwei Tafeln. In: Commentationes woelfflinianae (Lipsiae 1891) p. 7 — 13.
Auszüge aus Hieronymus, Augvistinus und Isidorus in tironischen Noten
geschrieben.
(Schür er, Emil): W^elche griechischen Handschriften benützte Hieronymus bei
seiner Revision des lateinischen Evangelientextes? In: Theologische Literatur-
zeitung 19 (1894) Nr. 4 Sp. 123.
Schultzen, Friedrich: Die Benutzung der Schriften Tertullians de monogamia
und de ieiunio bei Hieronymus adv. Jovinianum. In: Neue Jahrbücher für
deutsche Theologie 3 (1894) p. 485—502.
Siegfried, Carl: Midraschisches zu Hieronymus und Pseudo-Hieronymus. In:
Jahrbücher für protestantische Theologie 9 (1883) p. 346—352.
— Die Aussprache des Hebräischen bei Hieronymus. In: Zeitschrift für die alt-
testamentliche Wissenschaft 4 (1884) p. 34-83.
Sittl, Karl: Hieronymus. 1889 siehe: Apuleius.
Sonny, Adolf: Lupana. [Hieron. ep. 117. 7J. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 8 (1893) p. 500.
400 Scriptores latiui. D. Hieron ymus — Hilarius arelatensis.
H i e r o n y m u s.
Spanier. Moritz: Exegetische Beiträge zu Hieronymus' „Onomastikon". Inaug.-
Dissert. von Bern. Mngilihurg: (J. Natmann) \mQ. (VIII, 40 S., 2 El.) 8. M. — .75.
— Nachträge und Berichtigungen zu der Dissertation: Exegetische Beiträge zu
Hieronymus Onomastikon. Magdeburg 1897. (13 S.) 8.
Stokes, Whitley: Glosses from Roine and Paris. 1891 siehe: Anonymi (p. 113).
Sundermeier, Alfred: Quaestiones clironographicae ad Eusebi et Hieronymi
chronica spectantes. 1896 siehe B. : Eusebius (Pamphili).
Swete, Henry Barclay: St. Jerome on the Psalms. In: The Expositor 5. ser. 1
(1895) p. 424—434.
von Sychowski, Stanislaus: Hieronymus als Litterarhistoriker. Eine quellen-
kritische Untersuchung der Schrift des h. Hieronymus »De viris illustribus-.
Inauguraldissert. Münster 1894. (1 Bl., 44 S.) 8. Vollständig:
— Hieronymus als Litterarhistoriker. Eine quellenkritische Untersuchung der
Schrift des h. Hieronymus „De viris illustribus". [Kirchengeschichtliche
Studien. II 2]. Münster i. W.; H. Schönitigh 1894. (VIII, 198 S.) 8. M. 4.60.
Terwelp, Gerhard: Zu Hieronymus de viris illustribus [c. 59J. In: Jahrbücher
für classische Philologie 127 (1883) p. 851—852.
Thamin, Raymond: Saint Ambroise et la morale chretienne au IV" siecle . . .
1895 siehe: Ambrosius.
Thiel mann, Philipp: Beiträge zvir Textkritik der Vulgata insbesondere des
Buches Judith. Progr. der Studienanstalt Sp eier 1883. (64 S.) 8.
— Lexikographisches aus dem Bibellatein. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 1 (18S4) p. 68—81.
— Ueber die Benutzung der Vulgata zu sprachlichen Untersuchungen. In: Philo-
logus 42 (1884) p. 319-378.
Veith, Ildephons: Das sog. Martyrologium Hieronymianum. In: Der Katholik
74. Jahrg. II (1894) p. 314—324.
Vita di s. Girolamo dotiere della chiesa. Anti: Sruola ti'p. Mirltekrio 1889. (31 S.) 8.
W(agener?) A(uguste): Sur l'iuterpretation d'un passage de St. Jeröme. [Tom.
III p. 418 ed. de Paris 1704]. In: Revue de l'instruction publique en Bele;ique 34
(1891) p. 1—3.
"NVentzel, Georg: Die griechische Übersetzung der Viri inlustres des Hieronymus.
[Texte und Untersuchungen zur Geschichte der altchristlichen Literatur. XIII 3].
Leipzig: ./. C. Hinrichs'sche Buihh. 1895. (63 S.) 8. M. 2.
Weyman, Carl: Die vier grossen Kirchenlehrer. 1894 siehe C. : Scriptores
ecclesiastici.
Wild, George John: St. Jerome; with some aceount of the clergy, monks and
nuns, at the close of the fourth Century. A lecture delivered before the Sunday
Lecture Society, ... 30 th October, 1887. London: Sunday Lecture Society 1887.
(31 S.) 8. 3 d.
Zahn, Theodor: Vergleichung des [Evangelien-] Commentars [des Theophilus von
Antiochien] mit lateinischen Schriftstellern. 1. Hieronymus. In des Verf.
Forschungen zur Geschichte des neutestamentlichen Kanons und der altkirch-
lichen Literatur 2 (Erhingen 1883) p. 86—104.
— Origenes und Hieronymus zu Matthäus. Ebenda p. 275—281.
— Fragmente eines Hieronymus Graecus. In des Verf. Forschungen zur Geschichte
des neutestamentlichen Kanons und der altkirchlichen Literatur 3 {hrlangcn
1884) p. 197-198.
— Die hauptsächlichsten Ansichten über die Brüder Jesu. § 9. Hieronymus. 1900
siehe B. : Epiphanius cyprius.
Zingerle, Oswald: Die Quellen zum Alexander des Rudolf von Ems. 1885 siehe
B. : Flavius Josephus.
Zöckler, Otto: Hilarion von Gaza. In: Neue Jahrbücher für deutsche Theologie 3
(1894) p. 146-178.
jdllai'ianus de cursu temporum, siehe: Chronica minora ... emendavit Carolus
Fr ick. 1892. (I 1 p. 223).
Geizer, Heinrich: Die lateinischen Chronographen. § 1. Sulpicius Severus. § 2.
Q. Julius Hilario. In des Verf. Sextus Julius Africanus und die byzantinische
Chronographie II 1 {Leipzig 1885) p. 107—129.
Hilarius. Hilarius de evangelio. Recensuit Rudolfus Peiper. 1891 siehe C:
Scriptores ecclesiastici (Corpus 23).
Hilarius de martyrio Maccabaeorura. Recensuit Rudolfus Peiper. 1891 siehe ebenda.
Hilarius in Genesin ad Leonem papam. Recensuit Rudolfus Peiper. 1891 siehe ebenda.
Hilarius arelatensis. Hilarü arelatensis epistola ad Eucherium. Edidit
Joannes Baptista Pitra. 1884 siehe: Eucherius (Erläuterungsschriften).
Epistula ab Hilario ad Eucherium data. Recensuit . . . Carolus Wotke. 1894 siehe C. :
Scriptores ecclesiastici (Corpus 31. 1).
Hil-arius arelatensis — Hilarius pictaviensis. 401
Hilarius arelatensis.
Hilarius arelatensis, s. Anthologia latiiia edidit Alexander Riese T 2 (1870. -1903) Nr. 487.
Hilarius arelatensis, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit et emendavit Aemilius
Baehrens (Lipsiae 1886) p. 420.
Ziehen, Julius: Hilariusgedieht N. 487 K. (Bä. Fr. 420). 1895 siehe: Anthologia
latina.
Hilarius pictaviensis. Te deum laudamus. Die lateinischen Hymnen der alten
Kirche verdeutscht durch Johannes Linke. I . .. Die Hymnen des Hilarius und
Ambrosius. 1884 siehe C. : Foetae ehristiani.
The latin hynin-writers and their hymns. By Samuel Willoughby Duffield . , . 1889
siehe C: Poetae ehristiani.
Hilarii hymnus poenitentiae. In psalmos. Edidit Joannes Baptista Pitra in: Aualecta
Sacra et classica spicüegio solesmensi parata {Pmisiis-Btiiiae 1888) p. Ic8 — 141.
S. Hilarii tractatus de mysteriis et liymni et S. Silviae Aquitanae pere-
grinatio ad loca sancta. Quae inedita ex codice arretino deprompsit
Johannes Franciscus Gamurrini. Accedit Petri Diaconi über de
locis sanctis. [Biblioteca dell' Accademia storico-giuridica. 4]. lioinae:
Extiipogr.Facis PhU.Ciujpiaiü I8,s7. (XXXIX, 1-51 S., 2 Tat"., '2 Karten). 4.
S. Hilarii episcopi Pictaviensis tractatus super psalmos. Kecensuit . . .
Antonius Zingerle. 1891 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 22).
Sancti Hilarii Pictaviensis episcopi de trinitate libri XII. [Sanct. patrum
opusc. sei. ad usum praesertim studiosoruni tlieologiae. Series altera.
Tomus IV. Edidit et commentariis auxit Hugo Hurt er]. Oenipo)di:
Libr. ac. Wafinerianu 1887. (7III, 612 S.) 8. M. 2.40.
>,. Hilarius, s. The palaeographical Society [133; 10. 31]. 1873—1883. 1884-1894 siehe C. :
Collectiones (p. 2).
Morceaux choisis des Peres de l'eglise latine . . . par Jean Felix Nourrisson. (1874)
1889 siehe 0. : Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Carmina e poetis christianis escerpta . . . Fase. I
1877 siehe C: Poetae ehristiani.
Hilarius. Codex capituli Sancti Petri in Vatic;ino D. 182. In: Exempla codicum
latinorum litteris maiusculis scriptorum. Supplementum continens tabulas LI— LXII.
Ediderunt Carolus Zangemeister et Guilelmus Wattenbach (H(i(hllerg<te 1879).
Tab. 52.
Ausgewählte Schriften des heiligen Hilarius, Bischofs von Poitiers, _ aus
dem Urtexte übersetzt. Mit einer kurzen Biographie des Heiligen
und einer Einleitung versehen von Joseph Fisch. [Bibliothek der
Kirchenväter. Auswahl der vorzüglichsten patristischen AVerke in
deutscher Übersetzung]. Kempten: J. KöseVsdie Buclih. 1878. (668 S.,
1 Bl.) 8. M. 2.40.
Zwölf Bücher von der Dreieinigkeit.
Te deum laudamus. Die lateinischen Hymnen der alten Kirche verdeutscht durch
Johannes Linke. I . .. Die Hymnen des Hilarius und Ambrosius. 1884 siehe C. ;
Poetae ehristiani.
St. Hilary of Poitiers. Select works. Translated by E. W. Watson, Leigthon Pull an
and others . . . 1899 siehe A. : Scriptores ecclesiastici (I 1 p. 87).
Baltzer, Johann Peter: Die Theologie des h. Hilarius von Poitiers. Progr. des
Gymn. Rottweil 1879. (51 S., 1 S. ungez.) 4.
- Die Christologie des heiligen Hilarius von Poitiers. Ebenda 1889. {42 S.). 4.
Barbier, Paul: Vie de saint Hilairo, eveque de Poitiers, docteur et pere de
l'Egliso. I''iri.-s: Pousmiyuc friris 188?. (XII, XVIII, 46L S.) 8. Fr. 3.75.
Cabrol, Fernand: Les ecrits in(5dits de saint Hilaire de Poitiers. In: Revue du
monde eatholique ^7" ann6e (1888) 93. T. XIII de la 4« ser. p. 211—229.
I. Histoire du manuscrit d'Arezzo. II. Le Traite des mysteres. III. Les
hymnos. Wiederholt in:
— Le manuscrit d'Arezzo. Ecrits inedits de Saint- Hilaire et Pelerinage d'une
danie gauloise du IV" siecle aux lieux saints. I'niis : Pulnu 1887. (48 S.) 8.
Cazenove, John Gibson: St. Hilary of Poitiers and St. Martin of Tours. London:
Socüty fi,r PrüiHiding ( hrislian Knvniiilne \m:i. (VIII, 269 S.) 8. Sh. 2.
Dreves, Guido Maria: Das Hyinnenbuch des hl. Hilarius. l\\: Zeitsclu-ift für
katholische Theologie 12 (1888) p. 358— 3iJ9.
Klussinann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 26
402 Scriptores latiui. D. Hilarius pictaviensis — - Hirtius.
Hilarius pictaviensis.
Duffield, Samuel Willoughby : Hilary of Poitieis and the earliest Ijitin hymns.
In: The Presbyterian Review 4 (1883) i>. 710-722.
J'arrar, Frederic William : Lives of tlie Fathers ... 1889 siehe A. : Scriptores
ecclesiastici.
Förster, Theodor: Zur Theologie des Hilarius. In: Theologische Studien und
Kritiken 61 (18S8) p. 645— ö86.
Gamurrini, Giovanni Francesco: I misteri e gl'inni dl s. Ilario vescovo di
Poitiers ed una peregrinazioni ai luoghi santi nel quarto secolo scoperti in
un antichissimo codice. In: Studi e documenti di storia e diritto 5 (1884)
p. 81-107.
Kays er, Johann: Der Hymnendichter Hil.irius von Poitiers. In des Verf. Bei-
träge zur Geschichte und Erklärung der ältesten Kirchenhymnen- [Paihrboni
18S1) p. 52—70.
— Der Hymnus Beata nobis gaudia. Ebenda p. 71 — 88.
Kohler, Charles: Note sur un manuscrit de la bibliotheque d'Arezzo. 1884 siehe:
Silvia.
Morin. Germain: L'auteur du Te Deuni . . . 1890 siehe: Ambrosius.
Pitra, Joannes Baptista: Sanctus Hilarius apud Honorium Augustodunensem.
In des Verf. Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata (rarisiis-
Romae 1888) p. 141-143.
— Coniecturae ad Hilarium de mysteriis emendandum. Ebenda p. 144—145.
Sedlmayer, Heinrich Stephan: Das zweite Bvtch von Hilarius de trinitate im
Wiener Papyrus. In: Serta Harteliana (Whh 1896) p. 177—180.
Stix, Johannes: Zum Sprachgebrauch des hl. Hilarius von Poitiers in seiner
Schrift de trinitate. Progr. des Gymn. Kottw eil 1891. (2 El., 48 S., 1 S. ungez.) 4.
Teillet, Louis: Vie populaire de saint Hilaire, eveque de Poitiers, docteur de
l'Eglise, patron principal du Poitou et de vingt paroisses vendeennes. Fontenoij-
h-Comte: htipr. Goarnnd 1893. (44 S.) 8.
Vita di sant' Ilario vescovo di Poitiers e dottore di santa Chiesa. Gnllnrutc Tip.
Croci 1879. (\<i S.) 8.
Vita di s. Ilario, vescovo di Poitiers, c notizia della chiesa parrochiale a lui
intitolata in Nervi. Genovii: T/p. ar<liiv(scurih 1S96. (36 S.) 8.
Zingerle, Anton: Necesse est mit dem Infinitiv [Hilar. Pict. sup. psalm. 120.
10 p. 058. 14 M.] In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 2
(1885) p. 318.
— Nedura modo [Hil. sup. ps. 118 Nun. 7 p. 592. 18 Migne]. Ebenda p. 318.
— Studien zu Hilarius' von Poitiers Psalmencommentar. [Aus: Sitzungsberichte
der philosophisch-historischen Cla.sse der kais. Akademie der Wissenschaften
108 (1885) p. 869—972]. Wien: (C. Oerold's Sohn). (106 S.) 8. M. 1.60.
— Beiträge zur Kritik und Erklärung des Hilarius von Poitiers. In: Wiener
Studien 8 (1886) p. 331-311.
— Zum hilarianisohen Psalmencommentar. 1887 siehe B. : Plato.
— Die lateinischen Bibelcitate bei S. Hilarius von Poitiers. 1887 siehe C. : Collec-
tiones.
— Zu Hilarius von Poitiers. In: Wiener Studien 11 (1889) p. 314-^23.
— Kleine Beiträge zu griechisch - lateinischen Worterklärungen aus dem hilaria-
nischen Psalmencommentar. In: Commentationes woelfFlinianae {hipsiac lSi)lj
p. 213-218.
— Der Hilarius-Codex von Lyon. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-histo-
rischen Classe der kais Akademie der W^issenschaften rz8 (1893). 12 S.] Wirii:
(F. Taiipsky). 8. M. —.40.
Hilarus. Die Briefe der Päpste und die an sie gerichteten Schreiben von Linus bis
Pelagius II. (vom Jahre 67 — 590). Zu.sammengestellt, übersetzt, mit Einleitungen und
Anmerkungen versehen von Severin Wenzlowsky. Sechster Band. Kempten:
J. KöseVsclK Bwliliandlung 1879. (325 S.) 8.
Darin: Der heilige Hilarus (p. 7—98).
Krusch, Bruno: Die Briefe des Hilarus und Victorius. 1878 siehe C. : Scriptores
epistolarum.
Hllasius. Hilasius. Kecensuit Alexander Kiese. 1870. -'1903 in: Antliologia latina
Nr. 506 SS.
Hilasius. Kecensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 {Lipsiiu 188J)
p. 120 SS.
AuluS Hirtius. Siehe die Ausgaben unter C. Julius Caesar p. 168. 170—170. 182, die
Übersetzungen ebenda p. 1S3— 185. 186—187.
d'Arbois de Jubainville, Henri: Les noms gaulois chez C^sar et Hirtius de
hello gallico. 1891 siehe: Caesar.
Becher, Ferdinand: Zu De hello gallico VIII praef. 4. 1884 siehe: Caesar.
Hirtius — Homerus latinus. 403
Aulus Hirtius.
Cornelissen, Janiis Jacobus: Adversaria critica. 1889 siehe: Caesar.
Deiter, Heinrich: Zu Caesars bellum gallicum. 1889 siehe: Caesar.
Dosson, Simon: Hirtius de bello gallico, VIII, prooe. 2. In: Kevue de philoloarie
16 (189.') p. 40—41.
Forchhammer, Johannes: Caesar, Hirtius og PoUio. 1895 — 1896 siehe: Caesar.
V. Hartel, Wilhelm: Die Ciisarausgabe des Hirtius. 1891 siehe: Caesar.
Hirschfeld, Otto: Caes bg. VIII praef, § 2. 1889 siehe C. : Collectiones (p. 9).
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1881. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Landgraf, Gustav: Untersuchungen 7,u Caesar und seinen Fortsetzern. 1888 siehe:
Caesar.
— Zum bellum alesandrinum. 1891 siehe ebenda.
— Das bellum ale.xandrinum und der codex asburnliamensis. 1891 siehe ebenda.
Larsen, Sophus Chr.: Studia in libellum incerti auctoris de bello alexandrino.
1887 siehe : Caesar.
Laurer, Johann Christoph: Zur Kritik -und Erklärung von Caesars Büchern über
den gallischen Krieg . . . 188ii siehe: Caesar.
Müller, Hermann Johannes: [Zum Bellum alexandrinum]. 1888 siehe: Caesar.
Paetzolt, Friedrieh: Hirtius bell. afr. 72. 93. 1890 siehe B. : Galenus.
Peskett, Arthur George: Caesar h. g. VIII praef. § 2. 1888 siehe: Caesar.
Petersdorff, Eudolf: Die Quellenfrage zu Caesars bei. gal. lib. VIII .. . 1880
siehe Caesar.
Polaschek, Anton sielie : Caesar.
Prammer, Ignaz : Zu Caesar de bello gallico VIII 4. 1, 5. 1. 18S5 siehe: Caesar.
Schiller, Heinrich siehe: Caesar.
Schamb:ich, Otfried: Zu Caesar und seinen Fortsetzern. 1879. 1882 siehe: Caesar.
Thielmann, Pliilipp: Sine causa . . . 1892 siehe: Caesar.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C. : Collectiones (p. 15).
Zingerle, Josef: Zur Frage nach der Autorschaft des bellum alexandrinum und
dessen Stellung im Corpus Caesarianum. 1892 sielie: Caesar.
Siehe überhaupt Caesar.
[Homerus latinus. Piuclarus thebanus]. italici Ilias latina. Recen-
suit et emendavit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 3 {Lipsiue 1881)
p. 3-59.
Italici Ilias latina. Edidit, praef atus est, apparatu critico et indice
lociiplete instruxit Fridericus Plessis. Paris: Havhette et Cie. 1885.
(2 Bi., LI, 98 S., 1 Bl.) 8. Fr. 5.
Identisch mit der unter den Erläuterungsschriften stehenden Abhandlung.
Altenburg, Eduardus: Observationes in Italici Iliadis latinae ... dictionem.
1890 siehe: Silius Italiens.
Bergk, Theodor: Die Epitome Iliados, Hie unter dem Namen Pindars überliefert
ist, hat Accius verfasst, und ist dasselbe Gedicht, welches Persius in der ersten
Satire verspottet (1859). In des Verf. Kleine philologische Schriften 2 {Haue n. S.
1886) p. 733.
Buecheler, Franciscus: Goniectanea de Silio Juvenale Plauto aliis poetis lat.
1880 siehe C : Poetae.
Doering, Robert: Über den Homerus latinus. Progr, des Lyceums Strassburg
1884. (50 S.) 4.
— De Silii Italici Epitomes re metrica et genere dicendi. Progr. des Lyceums
und Dissert. inaug. Strassburg l-'Sö. (58 S.) 4.
Ernault, Emile: Note sur l'Iliade latine. In: Bulletin de la Faculte des Lettres
de Poitiers 11 (1893) p. 182— 1.d4.
Ilavet, Louis: Italiens, Ilias, 621—027. In: Revue de philologie 10 (18S6) p. 46— 48.
Jeep, Ludwig Jabres-bericht über die römischen Epiker nach Vergilius von
1883-1893 siehe C. : Poetae epici.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1891
siehe C. : Poetae.
Plessis, Frederic: De Italici lliade latina. Accedit Ilias latina cum apparatu
critii-o item nominum index locuples. Thesis. rar/s: ILuhi Itc it i'ü. 188'). (2 Bl.,
LI, 98 S., 1 Bl.) 8. Siehe oben die Ausgabe.
— Italicus, Ilias latina, 686. 1887 siehe: Lucanus.
Rossbach, Otto: Observationes in Iliadeni latinam. In; Hermes 17 (1882) p. 515- 522.
Rossi, Giorgio: Un codice sconosciuto dell' lliade latina (Estense IV. A. 19). In:
Rivista di (ilologia e d'istruzione classica 24 (1896) p. 505—517.
Sehen kl, Heinrich: Zur Ilias latina des Italicus. In: Wiener Studien 12 (1890)
p. .317-318.
26*
404 Scriptores latini. D. Homerus latinus — Q. Horatius Flaccus.
H 0 in e r u s latinus.
Stiglmayr, Joseph: Eine alte Regensburger Handschrift des sogenannten
Homerus latinus. [Prager Studien aus dem Gebiete der classisohen AltiT-
thumswissenschaft. 3j. Pray: H. Dominicus 1894. (56 S. mit 2 Lichtdrucktaf.) 8.
M. 2.
Verres, Paul: De . . . Italici Iliade latina quaestiones grammaticae et metricae.
1888 siehe: Silius Italiens.
Wotke, Karl: Die Handschrift von Valenciennes der Ilias latina. In: Wiener
Studien 15 (1893) p. 155-159.
Julius HonoriUS. Julii Honorü cosmographia recensuit Alexander Riese in:
Geograph! latini minores {Ha'lbroimac 1878) p. 21 — 55.
Kubitschek, Wilhelm : Kritische Beiträge zur Kosmographia des Julius Honorius.
2 Teile. Progr. des Real- und Obert;ymn. Oberhollabrunn 1882. 1883. (40,
36 S.) 8.
— Die Erdtafel des Julius Honorius. In: Wiener Studien 7 (1885) p. 1—24. 278—310,
1 Karte.
Miller, Konrad: Die iütesten Weltkarten. 1908 siehe B.: Artemidorus ephesius.
Müllenhoff, Karl: Ueber die römische Weltkarte. (1875) 1892 siehe: Agrippa.
Muller Hzn., Samuel: De germaansche volken bij Julius Honorius en anderen.
[In: Verhandelingen der kon. Akadexnie van Wetenschappen. Afdeeling Letter-
kunde. Nieuwe Reeks 1 Nr. 4 (1896) 39 S., 1 Karte]. Amxtnilain: Joh. Miilliy
1895. (39 S.) 8. F. —.50.
HoBOrius scholasticus. Rescriptu ni Honorü scholastici contra epistolas
Senecae ad Jordanem episcopum. Recensuit Alexander Riese. 1870. ^1906 in: An-
thologia latina I 2 Nr 666.
I'röhner, Wilhelm: Honorius scholasticus. 1884 siehe C: CoUectiones (p. 8).
(^. Horatius Flaccus recensuit atque interpretatus est Joannes Gaspar
0 1' eil ins. Editio quarta maior emendata et aucta quam post Joannem
Georgium Baiterum curavit Guilelmvis Hirschfelder et [Wilhelmus
Mewes]. 2 voll. Bci-olini: S. Calvary et soc. (Nunc: Lipsiae: O. R.
Beisland) (1837. 1838) [1886]— 1892. 8. M. 40.
Vol. prius. Odae. Carmen saeculare. Epodi. Post J. G. Baiterum curavit Guilel-
mus Hir Sehfelder. 1886. (LVI, 709 S.) M. 20.
Vol. alterum. S.itirae. Epistulae. Lexicon horatianum. Post J. G. Baiterum
cur.ivit Wilhelmus P^ewes. 1892. (1 Bl., 831 S.) M. 2U.
Horatius Flaccus recensuit atque interpretatus est Joannes Ga.^par
Orellius. Editionem minorem sextam post Joannem Georgium
Baiterum curavit Guilelmus Hirschf eider. 2 voll. Berolini: S. Cal-
vaii/ (t HOC. (Nunc Lip><iae: O. B. Beisland). (1838) 1882—1884. (V, 456;
. öyft S.) 8. M. 9.
II. Odae I. IL (194 S) M. 2.25.
I 2. Odae ITI. IV. Epodi. Carmen saeculare. (262 S.) M. 2.25.
II 1. Satirae. (247 S.) M. 2.25.
II 2. Epistolae. Ars poetica. (312 S.) M. 2.25.
Q. Horatii Flacci opera omnia. Eecognovit et commentariis in usum
scholarum instruxit Guilelmus Dill enburger. Editio septima. Addita
est tabula villae horatianae. Botmae: A. Marcus (1843) 1881. (XXIV,
67 (i S.) 8. M. 5.60.
Q. Horatii Flacci opera. Nouvelle edition d'apres les meilleurs textes
avec des arguments anaiytiques et historiques et un commentaire en
francais precedee d'une notice sur les nietres d'Horace par Augviste
Car'telier. Baris: Belag rave (1851) 1890. (XXIV, 378 S.) 8.
Quinti Horatii Flacci opera. Avec des arguments anal^^tiques et hLstori-
ques, commentaire et notice biographique par Auguste Cartelier.
Edition revue, refondue, augmentee de remarques sur la langue, la
svntaxe et les metres d'Horace par Louis Passer at. Baris: Ddacjravc
181)2. (L, 461 S., Abbild, u. Karten). 8. Fr.' 2.50.
Q. Horatii Flacci opera a Mauricio Hauptio recognita. Editio quinta
ab Johanne Vahleno curata. Lipsiae S. Hir sei (1851. 1861. 1871. 1881)
1908. (347 S.) 8. M. 2.80.
Q. Horatius Flaccus. 405
Q. Horatius Flaccus.
Des Quintus Horatius Flaccus sämtliclie Werke für den Schulgebrauch
erklärt. 2 Teile. Leipzig: B.G. Teidmer (ISbi.lSbS) 1908-1911. 8. M. 6.20.
1. Teil. Oden und Epoden. Erklärt von Carl Wilhelm Nauck. 17. Aufl. Be-
arbeitet von Paul Hoppe. (1854) 191li. (XXVI, 227 S.) M. 2.40.
2. „ Satiren \ind Episteln. Erklärt von Georg Theodor Avigust Krüger.
Erstes Bändchen. Satiren. 16. Aufl., besorgt von Gustav Krüger. Mit
2 Karten. (1853) 1911. (XVI, 224 S.) M. 1.80.
Zweites Bändchen. Episteln. 15. Aufl., besorgt von Gustav Krüger.
(1853) 1908. (XIV, 239 S.) M. 2.
Q. Horatii Flacci opera. Edition classique, accompagnee de notes et
remarques grammaticales, philologiques et liistoriques, et precedee
d'une notice litteraire par "Wilhelm Einn. Paris: Udalain fri'irs (\Sbl)
1882. (Xn,_ 431 S.)_ 8. , Fr. 2.
Quinti Horatii Flacci opera. Oeuvi-es d'Horace Edition classique avec
notice et commentaires en fran9ais par Frederic Dübner. Paris:
Lecoffre (1859) 1889. (XXIV, 546 S.) 8. Fr. 1.60.
Oeuvres completes d'Horace. Traduction de la collection Panckoucke. Nouvelle edition
. . . par Feli.x Leinaistre . . . (1860) 1890 siehe unten die Übersetzungen.
Oeuvres d'Horace. Traduction nouvelle avec le te.\te en regard . . . par Henri Joseph
Guillaume Patin. (18 iO) 18S6 siehe unten die Übersetzungen.
Q. Horatii Flacci opera. Nouvelle edition d 'apres le texte et le commen-
taii-e d'Orelli et de Dillenburger (18-34) renfermant des arguments
analytiques et historiques des notes grammaticales et litteraires en
francais une vie de l'auteur une notice siir l'ode, la Satire et l'epitre
et un precis sur les metres emploves parHorace par Charles Aub er tin.
Paris: E. Pclin (1864) 1887. (XIX, 4u0 S.) 8. Fr. 2.
The ■works of Horace edited with explanatory notes and a table of
metres bv Thomas Chase, revised by Francis H. Lee. Neu- York:
Hinds, Noble d- Ehiredge (1869) 1905. (458 p., plate, illustrations). 8.
Q. Horati Flacci carmina. Tertium recognovit Lucianus Mu eller.
Editio stereotypa maior. Lipsine: B. G. Teulmer (1869) 1897. (LY,
3p3 S.) 8. _ _ _ _ _ M. 1.
Quinti Horatii Flacci carmina expurgata accuratissimis notis illustravit
Josephus Juvencivis. Novissima editio. Paris: Delalain freres (1872)
1884. (XXXII, 848 S.) 8. _ Fr. 1.75.
Q. Horatius Flaccus. Erklaert von Hermann Schütz. 3 Theile. Pcrlin :
Weidmann 1«74— 1889. 8. M. 8.70.
1. Oden und Epoden. 3. Auflage. (1874. 1880) 1889. (VIII, 431 S.) M. 3.
2. Satiren. 18^1. (XVI, 309 S.) M. 2.70.
3. Episteln. 1883. (XII, ,369 S., 1 S. ung.) M. 3.
Quinti Horatii Flacci opera omnia. The ■works of Horace with a commen-
tary by Edward Charles Wickh am. 2 voll. Oxford: At the Clarendon
Press (1874) 1891. 1896. 8. Sh. 24.
Vol. I. The Ödes, Carmen saeculare, and Epodes. Tliird tdition. (1874. 1881) 1896.
(IX- S., 2 S. ung., 436 S.) Sh. 12.
„ II. The Satires, Epistles, and de Arte poetica. 1891. (VII S. , 1 S. ung.,
474 S.) Sh. 12.
Q. Horati Flacci opera recensuerunt Otto Keller et Alfredus H o 1 d e r.
Editio minor. Lipsiae: B. G. Teubner 1878. (3 Bl., 252 S) 8. M. 4.
Quinti Horatii Flacci carmina. Accedunt argumenta brevesque notae,
ad usum studiosae iuventutis. Turonibus: Maine et fd. (1879) 1894.
(327 S.) 8. _
Horace by Joseph Currie. Illustrated with engravings from authentic
sources. Part. 1 : Carmina. London : Gri/fm 1879. 8. Sh. 3.
Q. Orazio Flacco. Odi, Satire, Epistole ed Arte poetica, commentate ad
uso delle scuole classiche da Antonio Salvoni. 2. edizione riveduta
ed aumentata. Müano : N. Batte.tzati 1879. (XIX, 35') S.) 8. L. 2.60.
Q. Horatius Flaccvxs. Texte latin publie avec des arguments et des notes
en frf),n<,'ai8 et precede d'un precis sur les metres emploj^es par Horace
par Edouard Sommer. Paris: Hacheite et Cie. (1879) 1896. (XVI,
422 S.) 8. Fr. 2.
406 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q Horatius Flaccus.
Quinti Horatii Flacci carmina expurgata. Nouvelle edition avec argu-
ments, appre.ciations litteraires et notes, precedee d'une vie de l'auteui-,
d'uue explication des faits mythologiques et d'une notice sur las
metres employes par Horace par H. T. 7« edition. l'aris: Foua^ielgiie
freres (1880) 1900. (XXVII, 'Ut S.) 8. Fr! 2.
Le odi ili Q. Orazio Flacco. Versione poetica di Domenieo Perrero col testo a fronte.
Vol. I. — Le Satire, le epistole e Parte poetica di Q. Orazio Flacco. Keoati in versi
italiaiii col testo a fronte da Domenieo Ferrero. Vol. II. 1S81 siehe unten die Über-
setzungen.
Q. Horatii Flacci opera in usum scholarum. Eecensione e notc di Os-
walde Berrini. 2 voll. Torino: G. B. Faravia e C. 1882—1890. 8.
L. 2.40.
Horaz in deutscher Uebertragiing von Ludwig Behrendt. Mit beigefügtem Original-
Text. 1832—1891 siehe unten die Übersetzungen.
Q. Horati Flacci opera [edidit Francis Warre Cornish]. Londini: Kegan
Paul, Trench (£■ soc. 1882. (1 BL, 298 S., 1 Abb.) 8.
Parchment Sh. 6, vellum 7 sh. 6 d.
Horatii carmina recognovit Lucianus Mueller. Chicaqo (Neiv York):
31 ac Coun 1.^82. 8. ' $ 1.
Q. Horati Flacci carmina. Scholarum in u.sum edidit Michael Petschenig.
Fraiiac: F. Tenipshj. Lipsine: G. Freijtafi 1888. (XIX, 258 S ) 8. M. 1.40.
Q. Horatii Flacci carmina castigata adnotationibus ac interpretatione
illustravit Josephus Juvencius ad visum scholarum. Partes I et II.
2 voll. AucjuAtae Tanr.: Ex typ. H. Maridti (1884) 1896. 8. L. 2.
Q. Horatius Flaccus. Erklärt von Adolf Kiessling. 8 Teile. Berlin:
Weidmann (1884—1889). 1908-1910. 8. M. 10.40.
1. Teil: Oden und Epoden. 5. Auflage. Besorfft von Richard Heinz e. (1884) 1908.
(VIII, 498 S.) " " M. .^.80.
2. „ Satiren. 4. Aufl., besorgt von Richard Heinze. (1886; 1910. (XXXIII,
299 S.) " M. 3.
3. „ Briefe. 3. Aufl., besorgt von Richard Hei uze. (1889) 1908. (V, 363 S.) M. 3.60.
Q. Horati Flacci opera omnia. Scholarum in usum ad optimarum
editionum fidena castigavit, recensuit Carolus Fumagalli. Editio
altera. Veronae in aed. DrucUri S Tedeschi (1885) 1896. (XXVIII, 232 S.) 8.
L. 1.20.
Q. Horati Flacci opera. Scholarum in usum ediderunt Otto Keller et
Josephus Haeussner. Lipsiae: G. Frojtaq. Pragae: F. Tempsla/ 1885.
(XVIII, 265 S.) 8. ' M. 1.
Q. Horatius Flaccus. Für den Schulgebrauch herausgegeben von Otto
Keller und Joseph Häussner. Mit z^wei Abbildungen und drei
Kärtchen. 8. erweiterte Auflage. Leipziq: G. Freytag. Wien: F. Tempshif
(18^5) 1907. (XXXXV, 825 S.) 8. \ _ M. 2.
Q. Horati Flacci carmina. Iterum recognovit Lucianus Mueller. Editio
minor. Lipsiae: B. G. Teubncr (1885) 1897. (XII, 808 S.) 8. M. —.75.
Horatii Opera. Edited by Francis Warre C o r n i s h. Netv York: Scribner
d- Wclford (1886). 8. ^ ^ 2.
Oeuvres d'Horace. Edition classique. Texte publie d'apres les travaux
les plus recents avec une notice bibliographique et litteraire, des
remarques sur la langue et la metrique, etude sur les metres lyriques
d'Horace, des arguments, des notes, des cartes, des plans, des figures
et un index par Adolphe Walt z. Paris: Garnier IS8S. (VIII, 512 S.) 8.
Fr. 2.25.
Mit einzelnen Auslassungen.
Q. Horatii Flacci opera. Ediderunt Otto Keller et Josephus Haeussner.
Londini: Cassell 1890. (XVI, 265 S.) 8. Sh. 3.
Q. Horatius Flaccus recensuit Guilelmus Mewes. Berolini: S. Calvarij
et soc. (Nunc Lipsiae: 0. B. Beislawl) 1891. 8. M. 1.8Ö.
Volumen alterum : [.Satirae. Epistulao. Ars poetica]. 1891. (JV, 1S8 S.) M. 1.80.
Horace. Opera : complete text, with pref ace, conspectus meti'orum, index
nominum et rerum memorabilium , and critical notes. Neir York:
CasselVs Publishing Co. (1892). 8. $ 2.
Q. Horatius Flaccus. 407
Q. Hör atius Fl accus.
Quinti Horatii Flacci opera. Edition classique precedee d'une iiotice
litteraire par Felix Deltovir. Paris: Belalain f irres 1892. (XVI,
258 S.) 8. _ _ Fr. 1.
Q. Horatii Flacci carniina relegit et apparatu critico selecto instruxit
Martinus Hertz. Berolini: Weidmann 1892. (VI, 289 S.) 8. M. 2.40.
Q. Horati Flacci opera. Eecognovit praefatus est adnotationes criticas
addidit Hector Stampini. Mutinae : E. Sarasino 1892. (Boloqna:
Frat. Treves). (LXI S., 1 Bl., 469 S.) 8. L. 5.
Q. Horatius Flaccus reoognitus a Jacobo Gow. 1893 siehe C: Corpus poetarum latinorum
(p. 19).
Horace. Opera. 1894 siehe unten die Übersetzungen.
Q. Horatii Flacci opera. Horace. Edition classique par J.-B. Lechatellier.
5e edition. Paris: Poussielfjue (189.j) 1910. (XXXVI, 479 S.) 8. Fr. 2.
Q. Horatii Flacci opera edited bj' Thomas Ethelbert P age. London and
Mew Yorl-: MacmiUan and Co. 1895. (XXI, 25;2 S.) 8. Sh. 5.
Q. Horatii Flacci opera. Oeuvres d'Horace. Edition classique annotee
par A. Hubert. Namur: Ad. Wesmael-Cliarlier 1896. 8. Fr. 6.
Pars prior: Carmina et Epodon über. Premiere partie: Les Ödes et les Epodes.
(4, XV, 190 S.) Fr. 2.50.
Pars altera: Satirae , Epistolae et Ars poetica. Seconde partie: Les Satires, les
Epitres et l'Arl poetique. (256 S.) Fr. 3.50.
Q,. Horati Flacci opera. With notes by Thomas Etbelbert Page Arthur
Palmer Augustus Samuel Wilkins. Abridged for use in schools.
London: MacmiUan and Co. 1896. (XXI, 648 S.) 8. 8 sh. 6 d.
Die Gedichte des Q. Horatius Flaccvis. Herausgegeben von Gustav
Schimmelpfeng. Leipzig: B. G. Teubner {\^'d^—\>i'^^) 1907—1909. 8.
M. H.80.
Text. 3. Auflage, besorgt von Georg Schimmelpfeng. Mit einer Karte, einem
Plane und Namen -Verzeichnis. (1896) 1909. (IV, 821 S.) M. 2.
Kommentar. 2. Auflage, besorgt von Georg Schimmelpfeng. (1899) 1907. (IV,
■Z20 S.) M. 1.80.
Es fehlen Ep. 8 und 12, Sat. I 2. Sat. I 5. 82—85. II 7. 46-7].
Horace. Works. Stirling's translation , interlinearly arranged by P. A. N u ttall . . .
(189o) siehe unten die Übersetzungen.
Paleographie des classiques latins par Emile Chatelain. 1» partie. 1884—1892 siehe
C. : Collectiones (p. 2).
Ars poetica. Siehe auch Carmina bb) ee). — Epistulae. Satirae.
Ars poetica. — Epistulae. Ars poetica.
L'Art poetique d'Horace. Explique litteralement, traduit en fran^ais et
annote par E. T a i 1 1 e f e r t. Paris : Hachette et Cie. (1844) 1900. (7(3 S.) 8.
Fr. —.75.
Exposicion gramatical . . . de la Epistola de Q. Horacio Placo ä los Pisones sobre el
arte poetica, y traducciön de la misnia en verso castellano por Raiinundo de Miguel.
(1855) 1890 siehe unten die Erläuterungen.
The Art of Poetry of Horace with free and explanatory translationes
in prose and verse bv Daniel B a g o t. Third edition. Edinburgh and
London: W Bhiel-irood and Sons (1863) 1880. (85 S.) 8. Sh. 5.
Q. Horatii Flacci Ars poetica. Edition classique, accompagnee de notes
et remarques grammaticales. philologiques et historiques et precedee
d'une notice litteraire par Wilhelm Rinn. Paris: JJelaJain freres (1866)
1884. (28 S.) 8. _ _ _ ^ Fr. —.20.
Luigi Masci. L'Epistola ai Pisoni di Quinto Orazio Flacco con note
italiane e con esposizione. (Terza edizione). Campobcisso : Stab. Tip.
Dilta G. tC- N. CoHtti (1867. 1868) 1893. (172 S.) 8. L. 2.
Art poetique d'Horace explique en fran9ais suivant la methode des lycees
par une double traduction, l'une mot ä mot dite intralitterale, l'autre
corrcüte, precedee du texte latin accompagnees de notes et remarques
parE.Lefranc. Paris: Delalain frrres(]Sl(}}\SSO. (VIII, 75 S.) 8. Fr.— .75.
Horatii Epistula ad Pisones edidit Aemilius Baehrens. In des Verf. Miscellanea
critica {fJroiiwgac 1879) p. 55-68.
408 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Horace. Art poetique Nouvelle edition publiee par Paul L allem an d.
l'aris: Palwc 1881. (A'III, 56 p._ avec fig.) 8.
Das Buch des Horaz über die Dichtkunst. Ins Deutsche übersetzt und
mit einer Einleitung und kurzen Anmerkungen versehen von Friedricli
List. Erlanfjcn: A. Deklicit 18S1. (XI, 89 S.) 8. M. ].
Auch in der Gesamtausgabe der Briefe. 1SS3.
Q. Horatii Flacci de arte j^oetica, epistola ad Pisones. Teste con note
compilate di Giampaolo Solerio. Casak: Tip. C. Casf«m(' ]SS\. (40 8.) 8.
L. — .GO.
L'Ärt poetique d' Horace. Texte annote et traduction par Joseph
Airaud. Marseille: Lnpr. Olive 1883. (51 S.) 8. Fr. 1.50.
L'art poetique d'Horace par Morau. Bnixclhs: Impr. et Uhr. J. Herre-
houdt 1888. (24 S.) 8. _ Fr. —.30.
Q. Horatii Flacci epistula ad Pisones de arte poetica. Horace Art
Poetiqvie. Texte latin publie d'apres les travaux les plus recents de la
Philologie avec un commentaire critique et explicatif et une intro-
duction par Maurice Albert. Paris: Haclieiie d; Cie. 1886. (XVH,
41 S.) 8. Fr. 2.50.
Q. Horatii Flacci epistula ad Pisones de arte poetica. Texte latin publie
avec tme introduction et des notes critiques et explicatives par Maurice
Albert. Paris: Hadutte et Cie. (1887) 1906. (XII, 51 S.) 8. Fr. —.60.
L'Arte poetica di Orazio traslata in vcrsi italiani da Cariiiine Zottoli. 1896 siehe unten
die Übersetzungen.
L'arte poetica di Q. Orazio Flacco commentata da Giovanni Battista
Bonino. Seconda edizione in gran parte rifatta. Toriho: E. Loesclier
(1888) 1907. (XXVIII, 75 S.) 8. L. 1.50.
11 Genio nel Concepire e nel Dire ovvero 11 libro della Poetica di Q. Orazio Flacco nel
testo primitivo. Traduzione da poesia a poesia . . . (1887) 1894 sielie unten die Über-
setzungen.
Orazio. L'arte poetica, con introduzione e commento di Antonio Cima.
Seconda edizione interamente rifatta. Fireme: G. C. Sansoni (1889)
lUOl. (65 S.) 8. _ L. —.80.
The art of poetrv. The poetical treatises of Horace, Vida, and Boileau
Avith the translations b}' Howes, Pitt and Soame edited with intro-
duction and notes bv Albert Stanburrough Cook. Jiostou, U- S. A.:
Ginn and Co. 1892. (LVIII S., 1 BL, 30i S.) 8. $ 1.25.
L'arte poetica di Q. Orazio Flacco: epistola. Versione di Giovanni Colombini, corredata
di prcfazione, cenni biogralici dell' autore, di note ;il testo latino e a quelle italiano
e di un dizionaretto storico-mitologico dei nonii citati. 1893 sit.he unten die Über-
setzungen.
Q. Orazio Flacco. L'ai-te poetica riordinata ed annotata da GiusejDpe
de Litala. Pari: Tip. Cminone 1896. (63 S.) 8. L. 2.
Cai'iiiina. a) Carmen saeculare. Siehe auch d) e) f).
Q. Horatius Flaccus. Carmen saeculare. Esposizione e commento di
Nicola Mosca. Ckitti: Tip. di C. Marchionne 1895. (36 S.) 8.
b) Epodi. Siehe auch bb) c) d) e).
Q. Orazio Flacco. II libro degli epodi espurgato. Testo, costruzione,
versione letterale, argomenti, note e metrica. Verona: JJ. Tcdeschi c f.
1891. (76 S.) 8. L. 1.25.
Q. Horatii Flacci Epodon liber edited by Thomas Ethelbert Page.
London aud New Yoi-Jc : MacmiUan and Co. 1895. (64 S.) Sh. 2.
Horace: Epodes. Edited by John Thompson. London: M. B. Clive
(1895). (58 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horati Flacci Epodon Liber with introduction and notes by James
Gow. Candiridgc: At the Unirer.^'ity Press 1696. (XX, 54: S.) 8. 1 .sh. 6 d.
bb) Epodi. Ars poetica.
Select Epodes and Ars Poetica of Horace edited for the use of schools
bv Herbert Andrew Dal ton. London: MacmiUan and Co. 1881. (1 Bl.,
92 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horatius Flaccus. 409
Q. Horatius Flaccus.
c) Epodi. Odae. Siehe auch b) bb) d) e) ee) f) g).
Las Ödes et les Epodes d'Horace. Expliquees litteralement par Edouard
Sommer. Traduites en fraii{?ais et annotees par Auguste Desportes.
T. 1. 2. Paris: Hachette et Cie. (ISil \ l^m. IdGb. (236; 815 S.) 8. Fr. 4.50.
Q. Horatii Flacci Oder och Epoder med förklarande aiimärkningar af
Christ. Alfred Fahlcrantz. 5. uppl. Stockholm: F. d- G. Beijcr (1862)
iy02. (280 S.) 8. Kr. 2.50.
Q. Horatii Flacci carmina et epodoii liber. Med kommeutarier af Andreas
Frigell. Audra omarbetade upplagau. Sfoclliohn : F. A. Norstcdt <(■
Söners FörJag. (1870. 188S). (279 S.) 8. Kr. 2.
Q. Horatii Flacci Oder och Epoder i upplöst text och öfversättning.
H»' uppl. Eu hjälpreda för den studerande ungdomen af J. D ah Istein.
Stocl-holm: Ad. Jolinmm förlafi (18S8 -') 1903. (170 S.) 8. Kr. 2.
Q. Horati Flacci carmina. Oden tiud Epoden des Horaz. Mit An-
merkungen von Lucian Mueller. Gies.'^in: J. Ricker'sche Buclili. 1882.
(XVI, 228 S.) 8. M. 2.40.
Die Oden und Epoden des Q. Horatius Flaccus. Für den Schvilgebrauch
erklärt von Emil Eosenberg. Got'ha : Fr. A. Perthes (1883). 8. M. 2.25.
Ausgi^be A. Kommentar unterm Text. 3. Auflage 1898. (VI, 260 S.) M. 2.25.
^ B. Text und Kommentar getrennt. 4. Auflage 1904. (VI, 119 S. ; 152 S.)
M. 2.25.
Horatius' Oden en Epoden, voor nederlandsche gymnasien bewerkt door
W. G. van der Weerd. Leiden: E. J. Brill 1885. 8. F. 1.20.
Horatius christianus seu Horatii odae, a scandalis expia-gatae, a scopulis
expeditae, et sale christiauo conditae, par Jean Fraucois B er gier.
Salins: Impr. L. Bonner {Chez Vauteur) 1886. (1(34 S.) 8. Fr. 2.
Enthält als liber V auch die Epoden.
Q. Horatius Flaccus. Oden und Epoden für den Schulgebrauch heraus-
gegeben von Kai'l Konrad Küster. Padtrhorii : F. Schö)un(iJt 1889.
(116 S.) 8. M. —.80.
Q. Horati Flacci carmina. Horaz Oden und Epoden. Für den Schvil-
gebrauch erklärt von Karl Konrad Küster. Piclerhorn: F. Schöningh
1890. (7I1I, 428 S.) 8. M. 3.
The Ödes and Epodes of Horace translated into english verse with an
introduction and notes and latin text by John B. Hague. Netv YorJ:.
London: G. P. Putuam's Sons 1892. (Xll, 188 S.) 8. $ 1.75. Sh. 9.
Des Horaz Oden und Epoden für Freunde klassischer Bildung, besonders
für die Primaner unserer Gymnasien bearbeitet von Hermann Menge.
Dritte durch erklärende Anmerkungen vermehrte Auflage. Berlin SW:
Langenscheidtsche Verlwi^hiichh. (1892 iL 1910). (XVI, 505 S.,"74 S.) 8. M.7.50.
Horaz' lyrische Gedichte. Erklärt von Gerhard Heinrich Müller.
Sirasslmrg: Strasalmrger Lruclerei und Verhigsanstcdt , vorm. R. Schultz
■ u. C. 1892. (272 S.) 8. M. 2.25.
The Ödes and Epodes of Horace edited, with introduction and notes,
by Clement Lawrence Smith. Second edition. Boston, U. S. A., and
London: Ginn <£■ Co. (1895) 1903. (LXXXVII, 443 S.) 8.
Orazio. Le odi e gli epodi. Testo, traduzione metrica e note di Luigi
Mariani. Napoli: Chinrazzi 1895. 8.
Q. Horati Flacci carmina. Odi ed epodi con il commento di Luciano
Müller ridotto ad uso delle scuole italiane da M. Carapodonico.
Firenze: G. C. Sansoni 1895. (XII, 342 S.) 8. L. 2.20.
Q. Horati Flacci carmina, liber epodon with introduction and notes by
James Gow. Cambridge: Univcrsity Press 1896. (XL, 410 S.) 8. Sh. 5.
Auch in Einzelausgaben der einzelnen Bücher.
Horacianas. Ad Litterani Verse por un Arcade de Roma . . . 1895 sielie unten die
spanisclien Übersetzungen.
410 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
d) Epodi. Odae. €ai*iiien saeculare. Siehe auch a) b) bb) c) e) ee) f) g).
Q. Horati Flacci Carmiua, Epodi, Carmen saeculare. E.-^purgati, e spiegati
con note italiane di Carlo F vi magall i. Precede un trattatello sui
metri oraziani. Verona: Drucker e Te(lc>ichi ISHö. (XXVIII, 192 8.) 8. L.2.'20.
Horati opera. I. Carminum. libri, Carmen saeculare, Epodon über. In
usum regiae scholae etonensis. London: J. Murray {18^1} ISS8. 8. Sh. f.
Dazu: The Eton Horace. Notes to the Üdes, book I by Fi\incis Warre Cornish.
London: J. Murray (1887) 1888. S. Sh. 6.
Horace. The ödes, Carmen seculare and epods by Charles Edward
Wickham. New edition revised. Oxford : Clarendon Press 1881 . 8. Sh. (5.
Part. I. (XXXII, 17.5 S.) Part II. (IV, 348 S.)
Q. Orazio Flacco. Le Odi, gli Epodi e il Carnie secolare commentati
per uso delle scuole da Carlo C a n il 1 i. 3Lilano : Briola 1898. (233 S.) 8. L. 2.
Horacio. Ödes , Epodos e Poema secular explioados litteralmente tra-
duzidos em Portuguez e annotados por Francisco- Antonio Picot. l'aris:
Librairics-Imprimeries re'imies 1893. (XXXI S., 1 S. ung., 533 S.) 8. Fr. 12.
Lvra [a cura di] Giovanni Pascoli . . . Horati carmina . . . (1895) 1899 siehe C: Poetae
* (p. 23).
Mit Auslassungen.
Word for word from Horace. The Ödes literally versified by William
Thomas Thornton. London: MaciniUan and Co. 1878. (Xl S., 1 Bl..
317 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Ödes. The Secular Carmen. Select Epodes [1. 2. 3. 13. IC].
Commento metrico a XIX liriche di Orazio Flacco di metro rispettiva-
mente diverso, col testo relativo couforme alle migliori edizione p)er
Ettore Stampini. 2. edizione interameute rifatta ed ampliata. Torino:
E. Loescher (1881) 1889. (XII, 84 S.) 8. L. 1.50.
I 3. 4. 7. 8. 11. 21. 37. III 13. 30. IV 7. 12. Epod. 7. 11. 13. 14. 16. 17. Carm. saec.
e) Epodi. Carmen saeculare. Siehe auch a) b) bb) c) d).
The Epodes and Carmen seculare of Horace. With a vocabulary and
some account of the horatian metres & c. Bv John Tahourdin White.
London: Lonfpnans, Green and Co. 1883. (Vlfl, 152 S.) 8. Sh. 1.
'0()c(Tioi' 'EyuTOVTu^TYiQog Vfivog xtd inqxJoi'. Ktt/jtvov xal ^STuifQnais fitra
TiQ(joiu(oi< , tiaccyoyyi's xcel ariudcöafoyr vno ztiovvaiov lA. Kaaa£l((^oi\
'JEi' 'AO^riVKiq fx rov tvtt. t)}? 'Enricts 1895. (112 S.) 8. ,fo. 3.
Gli epodi e il carme secolare di Q. Orazio Flacco, per opera di C.
Chierichetti e R. Gatti. Testo latino, traduzioue poetica, tradu-
zione letterale, metrica, note. Milano: E.8onzo(jno\8'd'i. (131 S.) 8. L. — .25.
ee) Odae. Ars poetica. Siehe auch Ars poetica. c) d) f) g).
Le odi di Q. Orazio Flacco pvirgate e l'epistola ai Pisoni. interpretate
per aiuto ai giovani da Gennaro Manna [con testo a fronte]. Avcrsa :
F. CastaJdi 1891. (325 S.) 8. L. 4.
f) Odae. Siehe auch c) d) ee) g).
Q. Horatii Flacci carmina. With english notes by Arthur John Mac-
leane. Abridged from the larger edition in the Bibliotheca classica.
London: Whittaker (1853) 1879. (2ö2 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum libri IV. Edited with introdviction and notes
by Thomas Ethelbert Page. London: Macmillan and Co. 1883. (XII,
476 S.) 8. Sh. 6.
Ödes d 'Horace Traduction nouvelle par Henri .Joseph Guillaunie Patin avec le texte
en regard . . . 188o siehe unten die Übersetzungen.
Q. Orazio Flacco. I quattro libri delle odi, espurgati, con il carme secolare,
Testo, costruzioue, versione letterale, note e metrica per un pubblico
insegnante. 2. edizione. MilarfO: AUirinlü e Segati {\88h)l'dm. (348 S.) 8.
L. 3.50.
Q. Horatius Flaccus. 41 1
Q. Horativis Flaccus.
Ax'ti'TOv 'OnccTiov <f>Xüxy.ov o)öai fASrct xtifxirov , itaayioyrig ^ jUfTcctfQctOecog (ii
öt It'^iXoyCoi' rwv xvqimv oroiiaTtov xal rcüv övaxoXwTf'nMr Xfit(»r. 2vi(-
(/MViog roig vno joiü ^YnovQyd'ov Trjg 'ExTiat,dt{iat(»g ö'ictTfTity/uh'oi; nQcg
/((ifjatv röjv uaß-r]TO)v TTJg (>" Tc'c^fojg rwv yi\uvc(aio)v und ßunt/.si'ov F.
Bf ^o r X xrt. 'Tii' ^A !^ i'jv a i g: Ex t o v t vn oy qk q. F. 2t k v q i ctv o v
1886. (83 S.) 8. ./«. 1.
Q. Orazio Flacco. Le odi con note di Giacomo Cortese. Volume I.
(Vita e scritti, metrica, commento ai libri I e II). Torino: E. Loexrher
1892. (LH, 92 S.) 8. L. 1.
Odas de Horacio, piiblicadas segün los mejores textos, eon las principales Variante?.
Traducciön en verso, notas y observaciones criticas del Hermenegildo Torr es. 1894
siehe unten die Übersetzungen.
Horace. Ödes. By Arthur Hadrian Allcroft and Bernard John
Hayes. Introduction , text and notes. London: W. B, Clive (1895).
(328 S.) 8. 4 sh. 6 d.
Libri I et II. Q. Horatii Flacci carminum libri I. et IT. The Ödes
of Horace. Books I. and IL With translation, notes, and descriptive
index of proper nams, by the editors of the analytical series of greek
and latins. London: Sinnjlcin, Marshall & Co. (1879) 1886. (152 S.) 8.
2 sh. 6 d, with out translation 2 sh.
Horatii carmina. 'OQuziov wJcüi' i'ii^'iXioy A' y.ul B' . MniUpfjuais din'/.ij, . . . "f^a nn'
Xuztyiy.ov xttuivov ... vno ^Avkari\ KcüvaturT iriö ov. 1889 siehe unten die Über-
setzungen.
Horace's Ödes. Books I. IL With a literal interlinear translation by
Thomas James Arnold. London: J. Cornisk d'- Sons (1892). (68 S ) 8.
1 sh. 6 d.
Livy, Book L, and Horace Ödes, Books L, IL Interlinearly translated
into english, by John Gibson. London: J. Cornish cC- Sons (1891).
(212 S.) 8. 2 sh. 6 d.
The Ödes of Horace. Books I and IL Text with translation by Richard
Williams Reynolds. Jjondon: Hodder and Stoughton 1893. (93 S.) 8.
■ 1 sh. 6 d.
Liber I. Q. Horatii Flacci Ödes. Book 1. With english notes by
Arthur John Macleane. With vocabularv by A. H. D e n n i s.
London: Bell d- Sons (1858) 1889. (94 S.) 8. ^ 1 sh. 6 d.
The Ödes of Horace. Book I. Specimen of an attempt to give a closer englisli verse
translation of the Ödes . . . By James John Lonsdale. 1879 siehe unten die Über-
setzungen.
Horace. Ödes, book I. With english notes by James MacCall Mars-
hall. (From the works of Horace in the „Catena Classicorum'').
London, Oxford and. Cambridge : Rivinfitons (1879). (73 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber I. Edited for the use of schools, by
Thomas Ethelbert Page. London: 3Iaanillan and Co. 1879. (VIII,
118 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber I. Edited with introduction and notes
bv Thomas Ethelbert Page. London: Macmülan and Co. 1883. (VIII,
118 S.) 8. Sh. 2.
Q. Horatii Flacci carminum liber I. Edited for the use of schools, by
Thomas Ethelbert Page. New edition, with vocabulary. London:
Macmülan and Co. 1884. (VI, 137 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Horace. Ödes , book I. Edited for London University matriculation,
January 1891, by Arthur Hadrian Allcroft and Bernard John Hayes.
London: W. B. Clive & Co. (1890). 8. 2 sh. 6 d.
I. Introduction. Text. Notes. Index of proper nams. Appendix. (79 S.) 1 sh. 6 <1.
II. Test papers. Vocabulary. (19 S.) .Sli. 1.
III. Horace. The Ödes, book I. A translation. (20 S ) Sh. 1.
412 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Horace. Ödes: Book I. Edited with notes for use in forms below the
sixth by Edward Charles Wickham. Oxford: At the Clarendon Press
1892. (114 S.) 8. _ _ _ _ _ Sh. 2.
Q. Horati FJacci carminum über I. With introduction and notes bv
.James Gew. Cmubrldge : At the Universitij Press: 1893. (XL, 1038.) 8. Sh. 2.
Horatii Carmen tertium libri I. Edidit atque illustravit Salomon Piazza.
Patavii ex off'. Seminarii 1896. (49 S., 1 El.) 8.
Horatii tredje ode. [Latinsk text med metrisk öl'versättning]. Ltind:
Mahnströms tr. 1891. (3 S.) 4.
Liber II. Horace. Ödes, book IL With english notes by .James
MacCall Marshall. (From the Works of Horace in the „Catena
Classicorum"). London, Oxford and Cumhridqe : liirinytons (1880). (S. 74
—118). 8. ' 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber IL Edited for the vise of schools, by
Thomas Ethelbert Page. London: JfaairiUaiz and Co. 1881. (1 BL,
103 S.) 8. _ 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber IL Edited with notes by Thomas
Ethelbert Page. London : Macmülan and Co. \8^'i. (103 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber IL Edited for the use of schools, by
Thomas Ethelbert Page. With vocabularv. London: Macmillan and
Co. 1884. (llö S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Horace. Ödes, book IL Edited for London University matriculation,
Janviarv 1891, by Arthur Hadrian AUcroft and Bernard John Ha 3^ es.
Jjondon: W. B. Clive d: Co. (1890). 8. 2 sh. 6 d.
I. Introduction. Text. Xotes. Index of proper nams. Appendix. (C4 S.) 1 sh. 6 d.
II. Test papers. Toc.ibulary. (15 S.) Sh. 1.
III. Horace. The üdes, Book II. A translation. (13 S.) Sh. 1.
Q. Horati Flacci carminum liber IL With introduction and notes by
James Gow. Cambridge: At the University Press 189ä. (XL, 68 S.,
1 Bl.) 8. 1 sh. 6 d.
Horatius [249: Od. II 17. 19—32. Od. II 18. 1—20], s. The palaeographical Society.
1873— 1S83 (C: Collectiones p. 2).
Libri III. IV. Horace's Ödes. Books HL & IV. With a literal inter-
linear translation bv Thomas James Arnold. L^ondon: J. Cornish ös
Sons (1887. 1.^92). (72 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Liber III. Horace. Ödes, book III. With english notes by James
MacCall Marshall. (From the works of Horace in the ,.Catena
Classicorvun"). London, Oxford and Cambridqe: Jiivinfjtons (iHld). (S. 119
— 193). 8. ■ ■ 1 .sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber III. Edited for the use of schools,
by Thomas Ethelbert Page. London : Macmillan and Co. 1S82. (1.36 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber HL Edited with notes b}^ Thomas
Ethelbert Page. London: Macmillan and Co. 1884. (136 S.) -8. Sh. 2.
Q. Horatii Flacci cai-minum liber III. Edited for the use of schools, by
Thomas Ethelbert Page. New edition with vocabulary. London:
Macmillan and Co. 1885. (165 S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Quinti Horatii Flacci carminum liber III. With copious notes-historical,
geographical, grammatical, & c. Written more especially for Candidates
prei:)aring for the University of London Examinations. By Augustus
Constable M a v b u r v. London : Bailiiere, Tindall, d' Cox (1887). (70 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Horace: The Ödes, book III. Edited bv Arthur Hadrian A 1 1 c r o f t and
Bernard John Hayes. London: W.B. Clive d- Co. (1892). 8. Sh. 3.
I. Introduction. Text. Notes. Index of proper nams. Appendix. (116 S.) 1 sh. 6 d.
IL Test papers. Vocabulary. (24 S.) Sh. 1.
III. Horace. The Ödes, book III. A translation. (22 S.) Sh. 1.
Q. Horati Flacci carminum liber III. With introduction and notes bv
James G o w. Cambridge ; A t tlie University Press 1896. (XL, 108 S.) 8. Sh. 2.
Q. Horatius Flaccus. 413
Q. Horatius Flaccus.
. . . , ode II del libro III: versione inetrica fli Francesco Turris . . . 1889 siehe unten
die Übersetzungen.
Liber IV. Horace. Ödes, book IV. With english notes by James
MacCall Marshall. (From the works of Horace iu the „Catena
Classicorum"). London, Oxford, and Cambridge: Bivingtons (1874. 1879).
(XXXI, S. 194-236). 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum liber IV. Edited with notes by Thomas
Ethelbert Page. London: Maonillan and Co. ISHS. (100 S.) 8. Sh. 2.
Auch Carmen saeculare.
Q. Horatii Flacci carminum liber IV. Edited with notes and vocabulary
for the use of schools bv Thomas Ethelbert Page. London: MacmiUan
and Co. 1883. (122 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Hoi-ace: The Ödes, book IV. Edited bv Arthur Hadrian Aller oft and
Francis Giffard Piaist owe. London: W. B. Clive <£• Co. (1892). 8. Sh. 3.
Introduction. Text. Notes. Index of proper nams. Appendix. (79 S.) 1 sh. ti d.
Test papers. Vocabulary. (14 S.) Sh. 1.
Horace. The Ödes, book IV. A translation. (13 S.) Sh. ].
Q. Horati Flacci carminum liber IV. Carmen saeculare. With intro-
duction and notes by James Gow. Cambridge: At the University Fress
1896. (XL, 70 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci ex libris Odarum. Adnotationibus illustravit J. B.
Francesia. Editio IV. Augustoe Tanrinorum: Ex off. typ. saJesiana
(1867) 1899. (75 S.) 8. L. —.2b.
Da Orazio. Sonetti di Francesco Pasqualigo. 1884 siehe unten die Ül'ersetzungen.
Orazio. Traduzione metriche col teste a fronte di Ugo Kosa. 1885 siehe unten die
Übersetzungen.
Selected ödes of Horace with notes for the use of a fifth form by
Edward Charles W ick ha m. Second edition. Oxford: At the Clarendon
Press (1886) 1904. 8. Sh. 2.
Part. I. Text. (14 S.) Part. II. Notes. (68 S.)
Carmina octo Q. Horatii Flacci edidit Georgius Vincent. Eight songs from Horace.
(1883) siehe unten die Übersetzungen.
Lieder treu und frei nach Horaz von August Daumiller. (1889) 1893 siehe \inten die
Übersetzungen.
Quindecim carmina Horatii edidit Bastian D(ahl). — Femten Oder af
Horats pä Norsk ved Paul H(o 1ms en). Kristiania: {In aedihns Fal>ritii
et fdioruin eorunique typifs) 1891. (2 Bl., 79 S.) 8. Kr. 2.
Horatii Flacci carmina selecta. Horatii öden i urval med inledning,
förklarande anmärkningar och metrik vitg. af J. Bergman. Stockhohn :
A. V. Carlsons Bolf.-aktb. 1892. (152 S.) 8. Kr. 1.
Q. Orazio Flacco. Odi scelte coli' indicazione dei principali metri, per
cura di Carlo Mari ani. Milano: Coopereitiva editr.itfd.iad2. (30 S.) 8.
Horace. The historical and political ödes with introduction and notes
bv Alfred .John C hur eh. London, Glasgoiv and Dublin : Btaekie d} Su-n
1894. (146 S.) 8. • 2 sh. 6 d.
The Ilarwarden Horace by Charles Larcom Graves. (1894) 1897 siehe unten die Über-
setzungen unter Carmina f).
More Harwarden Horace by Charles Larcom Graves. 1898 siehe ebenda.
Odi di Q. Orazio Flacco con note italiane di G. B. Francesia. Quarta
edizione. Auejustae Taur. ex off. salesiana (1896. 1908). (XII, 174 S.) 8.
L. —.70.
Gelmetti, Luigi : I 19 metri di Orazio sjiiegati per teoria e per esempi con la versione
metrica di trenta sue odi . . . Precedute dal teste latino . . . 1895 siehe unten die Er-
läuterungen.
^) Odae. Epistulae.
Horats' Oder og Breve, tidgivne til Skolebrug af Edward Lembcke.
Tredje ])aanv gjennemsete Udgave. Kopenhagen: Beitzel (1855) 1883.
(437 S., 1 Tabel). 8. Kr. Ü.
414 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Epistulae. Satirae. Ars poetica. Siehe auch p. 413 uud die übrigen
Abschnitte auf p. 414.
Q. Horatii Flacci satirae et epistolae et de arte poetica. With english
notes by Arthur John Macleane. Abridged from the larger edition
in the Bibliotheca classica. London: Wlättaker (1853) 1879. (220 S.) 8.
3 sh. 6 d.
Epistulae. Ars poetica. Siehe auch p. 413 u. d. übrigen Abschnitte auf p. 414.
Horace. Epistles, bock II and Epistola ad Pisones, or Art of Poetry.
Latin text, after Orellius with english comnientary and notes by
George William Cox. London: Lominums, Green, and Co. 1880. (1 Bl.,
84 S.) 8. _ Sh. 2.
II libro secondo delle epistole e l'arte poetica di Orazio. Testo, costruzione.
versione letterale e note. Seconda edizione interamente rifatta.
Verona: D. Tedeschi e f. edit. (1884) 1895. (157 S.) 8. L. 1.50.
Epistulae. Satirae. Siehe auch p. 413 u. die übrigen Abschnitte auf p. 414.
Satires and Epistles of Horace. Selected and edited, for the use of
schools, bv William James Fiirneaux Vashon Baker. With maps.
London: Macmillan and Co. 1880. (YH S., 1 S. ung., 102 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Q. Horati Flacci satirarum libri TI, epistularum libri IL Espurgati e
spiegati con note italiane di Carlo Fumagalli. Verona: Drucker e
'l'ede^clii 1886. (252 S.) 8. L. 2.50.
Horatius' satiren en brieven. Yoor nederlandsche gvmnasien bewerkt
door W. G. van der Weerd. 2e druk. Leiden: E. J. Brill (1886) 1905.
(4, 191 S.) 8. F. 1.20.
The satires and epistles of Horace edited with notes b}" James Bradstreet
Greenough. Boston: Ginn A Co. 1888. (XIV, 306 S.) 8. $ 1.35.
Q. Horati Flacci sermonuni et epistularum libri. Satiren und Episteln
des Horaz. Mit Anmerkungen von Lucian Mue Her. 2 Theile. iVm/,
Wien: F. Tempsly. Leipzig: G. Frei/ta'i 1891. 1893. 8. M. W.
I. Theil: Satiren. 1891. (XXXII, 277 S., l' S. ung.) M. 8.
II. Theil: Episteln. 1S93. (IV, 345 S.. 1 S. ung.) M. 8.
Q. Horatii Flacci satirae et epistolae. Editio 2. AuguMae Taur.: Ex off.
typ. salesiana 1893. (63 S.) 8. L. —.20.
Horace. Satires and epistles, edited on the basis of Kiessliag's edition
by James Hampton Kirkland. Boston d: iSieic York. Chiiago: Lendt,
SItfwell <C- Snnborn 1893. (XXIII, 399 S.) 8. $ 1.20.
Satirae et epistolae Q. Horatii Flacci. Edizione conforme alle piü recenti
ed accreditate, con note italiane di G. B. Francesia. Quarta edizione.
Torino: Tip. sahsiana editr. (1896) 1910. (230 S.l 8. L. 1.
Q. Horatii Flacci Satirae - Epistolae in usum scholarum. Eecensione e
note di Giuseppe Bridi. Torino: G. B. Paravia e C. 1^9L\ (171 S.,
1 Bl.) 8. L. 1.60.
Epistulae. Siehe auch p. 413 und die übrigen Abschnitte auf p. 414.
Les Epitres d'Horace expliquees litteralement, traduites en fran9ais et
annotees par E. Taillefert. Farin: Raehette et Cie. (1843) 1906.
(263 S.) 8. Fr. 2.
Die BnVfe des Horaz ins Deutsche übersetzt und mit einer Einleitung . . . versehen von
Friedrich List. 1883 siehe unten die Übersetzungen.
Q. Horatii Flacci epistolae. The epistles of Horace edited with notes
by Augustus Samuel Wilkins. Lo^idon: Macmillan and Co. 18^5.
(XXXIII, 428 S.) 8. Sh. 5.
Q. Horatii Flacci epistulae. Für den Schulgebrauch erklärt von Hugo
Saintine Anton. Gotha: Fr. A. Ferfhes 1888. 8. M. 2.10.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. (1 Bl., 141 S.)
„ B. Text und Kommentar getrennt. (1 Bl., 58 S. ; 82 S.)
An die Stelle dieser Ausgabe, die nun vergriffen ist, tritt die von Wegehaupt.
Q. Horatius Flaccus. 415
Q. Horatius Flaccus.
Le epistole di Orazio parafrasate e commentate da Remigio Sabbadini.
Seconda edizione migliorata. Törin o : E. Loesdur (1890) 1908. (XVIIII,
188 S.) 8. L. 2.
Horace: The epistles. Edited bv Fraucis Giffard Piaist owe and Frank
Percy Shipham. London: VV. B. Clive (1898). 8. 5 sh. 6 d.
I. Introduction. Te.xt. Notes. Index of proper nams. (130 S.) 3 sh. 6 d.
II. Test papers. Vocabnlary. (8 S., 7 Bl.) Sh. 1.
III. Horace: The epistles. A translation. By William Frederick Masom. (48 S.)
1 sh. G d.
Les Epitres d'Horace. Tradiiits en fraiKjais avec le texte latin eii regard . . . par E.
Taille fert. 1893 siehe unten die Übersetzungen.-
Le epistole di Q. Orazio Flacco. Commento e note di Giuseppe Fiandra
Milano: D. Briola 1896 (3 Bl., 88 S.) 8. L. 1.
Q. Horatii Flacci epistulae. Für den Schulgebraucli erklärt von Wilhelm
Wegehaupt. Ausgabe A. Kommentar unterm Text. Gotha: F. A.
Perthes 1905. (VI, 186 S.) 8. M. 2.10.
Tritt an die Stelle der Ausgabe von H. S. Anton.
Liber I. Q. Orazio Flacco. II primo libro delle epistole espvirgato ;
costruzione, versione letterale e note, per un pubblico insegnante.
2-1 edizione. Verova: Dnirktr e Tcdeschl (1886) 1895. (140 S) 8. L. 2.
The epistles of Horace. Book I. With introduction and notes by
Evelyn Shirley Shuckburgh. Cambridge: At tlie Unirersity Presi< 1888.
(XXil, 136 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Drei Episteln des Q. Horatius Flaccus [I 6. 10. 16]. Lateinisch und
deutsch mit Kommentar von Georg Bippart. Prag: G. Neugebauer
1885. (II, 64 S.) 8.
Die Briefe des Horaz an Augustus und Julius Florus [II 1. 2]. Ins Deutsche übersetzt
. . . von Friedrich List. 1882 siehe unten die Übersetzungen.
Satirae. Siehe auch Carmina g) und die betreffenden Abschnitte auf
p. 414.
Les Satires d'Horace, expliquees litteralement par Edouard Sommer.
Traduites en fran(?ais et annotees par Auguste Desportes. Paris:
Nachctte et Cie. (1^48) 1907. (300 S.) 8. Fr. 2.
Q. Horatii Flacci sermones. The satires of Horace. Edited with notes,
by Arthur Palmer. London: Macmillan and Co. 1883. (XLIX S.,
1 S. ung., 1 BL, 394 S.) 8. Sh. 6.
Orazio. Le satire espvirgate. Costrvizione , versione letterale e note.
Verona: Dntcler e Tedescld 1885. (244 S.) 8. L. 3.
Q. Horatii Flacci satirae. Für den Schulgebrauch erklärt von Karl Otto
Breithaupt. 2. Auflage, dothn: Fr. A. Perthes (1887) 1903. 8. M. 1.8u.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. (1887) 1903. (IV, 165 S.)
B. Text und Kommentar getrennt. (18S7) 1903. (IV, 61; 114 S.)
Horace : The satires. Edited with introduction, notes, etc., by Francis
Giffard Plaistowe and Annie Forbes B u r n e t. Ljondon : \V. B. Clive
d: Co. (1891). 8. 6 sh. 6 d.
I. Introduction. Text. Notes. Index of proper nams. Appendices. (150 S., 1 Bl.)
4 sh. 6 d.
IL Test papers. Vocabulary. (32 S.) Sh. 1.
III. Horace. The saures, bock I. A translation. (59 S.) 1 sh. 6 d.
Les satiiTs d'Horace. Traduites en francjais avec le texte latin en regard et des notes
par Augustf Desportes. 1891 siehe unten die Übersetzungen.
Le Satire di Orazio commentate da Eemigio Sabbadini. Seconda
edizione migliorata. 2 ormo .■ ii'. ioe.se// er (1891) 1906. (XV, 51 S.) 8. L. 2.
Le Satire d'Orazio commentate da Ferdinando Gnesotto. Padova :
Tipogr. G. B. Randi 1893. (VIII, 230 S.) 8. L. 3.
416 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Liber I. Q. Horatii Flacci satirarum über primus. Horace's satires, I.
With translatiou by Edward lioss "VV bar ton. London and Oxilrd:
J. Farhtr a)id Co. 1S92. (VII, 91 S.) 8. Sh. 2.
Satire di Q. Orazio Flacco. Libro I. Traduzione poetica, traduzione
letterale, teste latino, note per cura di C. C. e R. G. Milano: Tip.
dtlla soc. edit. Sonzo<jno 1895. (157 S.) 8. L. —.50.
Contiene: I tre satirici latini, Orazio, Giovenale, Persio confi-ontati da Viiioenzo
M o n t i.
Des Q. Horatius Flaccus erste Satire, nach der heuristischen Methode
für die Schule erklärt von Christoph Gehr. Progr. der Studien-Anstalt
Würzburg 1879. (23 S.) 8.
Select satires of Horace. Edited, with introduction, notes, and appen-
dices, by John Isaac Beare. iJuhlin: Brmvne <£■ Nolan. London:
Siwpkin, Marshall d- Co. 1882. (120 S.) 8. Sh. 3.
Horace. Satires, books I 1. 6. 9. II 1. 2. 4. 6. 8. Latin text with copious
notes by M^Caul and George Bomford Wheeler. Dublin: Gill.
London: SinqÄin 1882. (76 S.) 8. Sh. 1.
CoUezione Fiorentina di facsimili paleograflci greci e latini illusti-ati da Girolamo
Vitelli e Cesare Paoli. [18S4— ] 1897 siehe A. : Scriptores (I 1 p. 66).
Codici latini. IX. Orazio. Sat. I 10. 43—72.
Comoediae horatianae tres. Edidit Ricardus Jahnke. Lipsiae: B. G.
Teiihner 1891. (109 S.) 8. M. 1.20.
De nuntio sagaci. Do tribus puellis. De tribus sociis.
Chrestomathien.
Bridi, Giuseppe: Q. Horatii Flacci carmina in usum scholarum. Recen-
sione e note di Giuseppe Bridi. Nuova edizione. Torino : G. B. I'aravia
e C. (1893) 1896. (146 S.) 8. L. 1.40.
— Q. Horatii Flacci carmina in usum scholarum excerpta. Recensione
e note di Giuseppe Bridi. Seconda edizione corretta e notevolmento
accresciuta. Torino: G. B. Paraiia e C 1902. (163 S.) 8. L. 1.40.
— Q. Horatii Flacci carmina in usum scholarum curante Jos. Bridi.
Torino: J. B. Faravia 1894. (SO S.) 8. L. —.70.
Chase, Thomas: Selections from Horace with notes and a vocabularv
by Thomas Chase. BhiladeljJlna: Ltdredge d- Bro. 1^92. (330 S.) 8. ;^ J.
Grysar, Carolus Josephus: Q. Horatii Flacci carmina selecta. Post
C. J. Grysarii curam cfenuo recensuit Michael Gitlbauer. Vindohonae :
C. Gerold f,l. (1853) 1881. (XXIV, 180 S.) 8. M. 1.20.
Hemme, Adolf: Auswahl aus Horaz . . . von Adolf Hemme. IbSJ siehe C. : Poetae
elegiaci.
Huemer, Johann: Q. Horatii Flacci carmina selecta. Für den Schul-
gebrauch herausgegeben von Johann Huemer. 6., durchgesehene
Auflage. Wien: A. Holder (1882) 1904. (XXIV, 2()4 S.) 8. M. 1.55.
Loiseleur, Jules: Une Anthologie d'Horace, precedee d'observations
sur la maniere dont il convient de traduire aujourd'hui les poetes. In:
Memoires de la societe d'agriculture, sciences, belles-lettres et arts
d'Orleans 48 (1875) p. 40—156. 49 (1876) p. 285—352. 52 (1879) p. 5—19.
Petschenig, Michael: Quinti Horatii Flacci carmina selecta. Scholarum
in usum edidit Michael Petschenig. Editio altera correctior. Prngai- :
F.Tempsly. Lipsiae: G. Freijtafi (ISHö) l^^H. (XXIV, 205 S.) 8. M. 1.40.
— Q. Horatius Flaccus. Atiswahl von Michael Petschenig. Mit zwei
Karten. Vierte Auflage. Unveränderter Abdruck der dritten Auf-
lage. Ebetida (1885) 1907. (IV, 260 S.) 8. M. 1.80.
Q. Horatius Flaccus. Dänische, deutsche Übersetzungen. 417
Q. Horatius Flaccus.
ßamorino, Felix: Q. Horatius Flaccus. Carmina selecta [curante
Feiice Ramorino]. Mcdiolaxi: U. Hoepli 1893. (XXIV, 205 p.c.tav.) 8. L.2.
R ö h 1 , Hermann : Horaz. Für den Schulgebrauch bearbeitet von Hermann
Röhl. Bielefeld: Velhngen cü- Klasing 1896. (XII, 226 S.) 8. M. 1.80.
Oden voUstäiidig, sonst Auswahl.
Schulze, Karl Paul: Horaz. Auswahl für den Schulgebrauch. Von
Karl Paul Schulze. 2 Teile. Berlin: Weidmannsche Buchhandlung
(1895) 1911. 1912. 8. M. 3.80.
Erster Teil. Text. Zweite, erweiterte Auflage. (189.5) 1911. (III, 217 S.) M. 1.80.
Zweiter Teil. Anmerkungen. Mit zwei Tafeln. Dritte Auflage. (1895) 1912. (222 S.,
2 Fig.) M. 2.
Weidner, Andreas: Q. Horatius Flaccus. Für den Schulgebrauch
herausgegeben von Andreas Weidner. 2. Auflage. Mit der vita
Suetonii und dem Monuuientum Ancyranum bearbeitet von Rudolf
Franz. Mit 12 Abbildungen. Leipzig: G. Freytag. Wien: F. Tempsky
(1896) 1907. (295 S.) 8. M. 2.
Wintzell, Knut: Q. Horatii Flacci carmina selecta. Af Knut Wintzell. 11892) 1901
siehe C. : Poetae (p. 23).
Übersetzvingen.
Dänische Übersetzungen.
Horatses Oder i dansk Overseettelse i ubunden Stil ved Oluf Worm.
Oprindeligt nedskrevet i Aarene 1818 — 1821 af hans davaerende Discipel
Jens Christian Schmidt. Kjebenhavn: (G. K C. Gad) 1896. (171 S.) 8.
Kr. 1.50.
Dänische prosaische Übersetzung fast sämtlicher Oden.
Horats udvalgte Oder oversatte i de oprindelige Versemaal af Julius
Valentiner. [Studier fra Sprog-og Oldtid.sforskning udgivne af det
philologisk-historiske Samfund. Nr. 15]. K jubenheivn : Kleins Forlag 1893.
(42 S.) 8. Kr. —.75.
I 10. 15. 19. 22. 24. 27. 29. 30. 31. 32. 34. 38. II 7. 8. 13. 14. 15. 16. 18. 20. III 1. 2. 7.
9. 11. 13. 18. 23. 24. 25. 23. .30. IV 3. 7.
Deutsche Über setz vi ngen.
Q. Horatius Flaccus Werke. 2. Bändchen. Oden und Epoden, im Vers-
maß der Urschrift übersetzt und mit Einleitung und Anmerkungen
begleitet von Gustav Ludwig. 2. Bändcheu. 3. Auflage. IStuttgart:
Metzler' !^ Verl. (Jetzt Ulm: H. Kerler) {ISbS) 1884. (S. 111— 222). 8. M. — .50.
Q. Horatius Flaccus Werke. Deutsch im Versmasse der Urschrift von
Wilhelm Binder. 7 Lieferungen. Berlin-Schöneberg: Lamienscheidt^s
Verl. (Oden u. Epo. 1831. Sat. u. Epi. 1855). 8. je Lief. M. —.35.
Lief. 1—4. Oden u. Epoden. Lief, ö — 7. Satiren u. Episteln.
Die meisten Lieferungen erschienen wiederholt im Neudruck in neuer Recht-
schreibung, im übrigen unverändert.
Des Q. Horatius Flaccus sämmtliche Dichtungen in neuem Gewände von
Felix Kost er. Naumburg: Schirmer 1879. (VIII, 282 S.) 8. M. 2.40.
Horaz in devitscher Uebertragung von Ludwig Behrendt. Mit bei-
gefügtem Original-Text. 3Theile. Berlin: C.W. L. Behrendt 1882— 1891. 8.
M. 5.60.
1. Theil. Oden und Epoden. [ittit Ausschluss der Epoden VIII und XII]. 2 (Titel-
Auflage). (1882) 1890. (IX, 272 S.) M. 2.40.
■>. „ Plaudereien. Sermones. 1891. (III, 140 S.) M. 1.60.
3. „ Ansprachen. Epistolae. 1891. (III, 132 S.) _ M. 1.60.
Horaz' sämtliche Dichtungen. Nach der revidierten Übersetzung der
Oden und Epoden von Ernst Günther, der Satiren und Episteln von
Christoph Martin Wieland neu herausgegeben und mit einer biographisch-
litterarhistorischen Einleitung und Anmerkungen versehen von Hermann
Fleischer. [Bibliothek der Weltiitteratur. 158]. Stuttgart : Cotta 1881 .
(343 S.) 8. M. 1.
Kl u SS in an n, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 27
418 Scriptores latini. 1). Q.Horatius Flaccus. Deutsche Übersetzungen.
Q. Horatius Fl accus.
Horaz' ausgewählte, auf Gymnasien zumeist gelesene Oden, Epoden,
Satiren und Briefe in den Versmassen der Urschrift verdeutscht und
mit erklärenden Anmerkungen versehen von Carl Joseph Creutz.
Ausgabe zum Schulgebrauch. Eupen : (Cormari) 1S90. (VIII, 72 S.) 8. M. 1.
De arte poetica.
Horaz, de arte poetica [übersetzt von] Paul Feucht. In: Correspondenz-Blatt für die
Gelehrten- und Realschulen Württembergs 28 (18S1) p. 237—245. 329-335.
Das Buch des Horaz über die Dichtkunst. Ins' Deutsche tibersetzt und
mit einer Einleitung vind kvirzen Anmerkungen versehen von Friedrich
List. Erhiiif/en: A. Dekhert 1881. (IX, 39 S.) 8. M. 1.
Siehe auch unten unter: Epistulae.
Horaz' Epistel an die Pisonen. [Übersetzt] von Ludwig Durban. Progr.
des G.ymn. Lahr 1883. (23 S.) 4.
Enthält ferner: Als Virgil nach Athen reiste. Od. I 14. An Thaliarch. Od. I 9.
An die Freunde. Trost in trüber Zeit. Epod. XIII. Letzter Wunsch. Od. II. 6.
Sappho. An Aphrodite.
Horazens Dichtkunst übersetzt von Johann Christoph Uottscheden. In: Dilettanten-
Spiegel. Travestie nach Horazens Ars poetica. Von Fritz Mauthner. Zweite Auflage.
{Dresden und Ltifzifj 1884) p. 69 - 103.
Horatii epistola ad Pisones (Epist. II 3) in deutscher üebersetzung von
Eduard Schauenburg. Progr. des Realgj'mn. Crefeld. [Leipzüi:
G. Fuclc) 1886. (27 S.) 4. M.'l.
Das Büchlein von der Dichtkunst. Deutsch von Carl Bar dt. (1887. 1890) 1907 siehe
unten: Satirae. Epistulae.
Des Horaz Ars poetica übersetzt und erläutert von Theodor Kayser.
Progr. des Karlsgymn. Stiittgart 1888. (S. 3—32). 4.
Die Epistel an die Pisonen (Über die Dichtkunst) des Quintus Horatius
Flaccus in das Deutsche übersetzt von Julius Kipper. Progr. des
Gymn. Rostock 1890. (14 S.) 4.
Über die Diclitkunst . . . verdeutscht von Adolf Bacmeister und Otto Keller. 1891
siehe unten: Epistulae.
Dilettanten-Spiegel. Travestie nach Horazens Ars poetica. Von Fritz
Mauthner. Dritte Auflage. Dresden und Leipzig: H. Minden (1884)
1885. (XVI, 88 S.) 8. M. 1.
Garmina. a) Carmen saeculare.
Säculargesang des Q. Horatius Flaccus ... von Ernst Buchholz. 1880 siehe unten
unter: Odae. Auswahl.
S.lculargesang von Alois Fritzen. 1888 siehe unten unter: Odae.
Silkulargesang von Eduard Kleber. 1894 siehe unten unter; Epodi. Odae.
Slikulargesang von Felix Köster. 1895 siehe unten unter: Epodi. Odae.
b) Epodi. Siehe auch c).
Epod. 2 in deutscher Nachbildung von Albert Kellerbauer. 1878 siehe d ji).
Horat. Ep. 14. 15 [übersetzt von Johann] Proschberger. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 18 (1882) p. 2a8— 239.
Metrische Übersetzung ausgewählter Epoden des Horaz von Otto Buch -
wald. Progr. des Gymn. Fürstenwalde 1884. (8 S.) 4.
1.2 3. 4. 6. 7. 13. 15, 16.
c) Epodi. Odae. Siehe auch b) d).
Horaz. Übersetzt von August v. Grävenitz. 1. Teil. Die Oden und
Epoden. Bern: {Da(p) 1882. (II, 240 S.) 8. M. 4.
Des Q. Horatius Flaccus lyrische Gedichte in neuer Weise übertragen
und geordnet von Nicolaus Fritsch. Trier: Fr. Lintz'sche Buchh. 1884.
(XVIII S., 1 BL, 260 S.) 8. M. 3.60.
Vgl. des Verf. Ueber gereimte antike Strophen. In: Deutsche Dichterhalle. Jahr-
gang 1877 (Uip2ifi) p. 149—153.
Q. Horatius Flaccus. Deutsclie Übersetzungen, 419
Q. Horatius Flaccus.
Die lyrischen Gedichte des Horaz. Übersetzt von Paul Klaucke.
Berlin: W. Weber 1885. (1 EL, 147 S.) 8. M. 2.
Horaz Oden und Epoden von C. J. Schellhass. Berlin: A. Hofj'mann
dt Co. (1885? 1886 V). (X, 287 S.) 8. M. 2.50.
Epod. 8. li'. n sind nicht übersetzt.
Horatius' Oden und Epoden. Im Versmaß der Urschrift übersetzt und
mit erläuternden Anmei-kuugen versehen von J. C.Koehler. [Bibliothek
der Gesamt- Literatur des In- und Auslandes 507. 508]. Halle u. S.:
0. Hendel (1891). (IV, 152 S.) 8. Je M. — .2.S.
Des Horaz Oden und Epoden für Freunde klassischer Bildung, . . . bearbeitet von
Hermann Menge. (1892ff. 1910J siehe oben die Ausgaben unter Carmina c) Epodi.
Odae.
Horaz. Oden und Epoden nebst 5 Elegieen des Properz übersetzt von
Eduard Kleber. Strassb^irq: J. H. Ed. Heitz {Heitz d- Mündel) 1894.
(LXII, 204 S.) ' M. 2.
Epod. I— XV. Sakulargesang. Propert. I 1-4. 18.
Die Lieder des Horaz in altem Versmaß mit Reimen, von Felix Kost er.
Gotha: Fr. A. Ferthen 1895. (169 S.) 8. M. 1.50.
Odae. Epodi. Carmen saeculare
Zwölf Oden und Epoden des Horaz im Versmass der Urschrift übersetzt
von Lucian Müller. St. Petersburg: Buchdr. der kais. Akademie der
Wissenschaften 1882. (15 S.) 8. M. 1.
I 15. 19. 21. 30. 31. 32. 37. 88. II 1. IV 10. Epode 7. 13.
Od. I U. I 9. Epod. XIII. Od. II 6. [Übersetzt] von Ludwig Durban. 1883 siehe oben:
De arte poetica.
Koma. Lyrische Dichtungen aus dem römischen Alterthum. In neuen metrischen
Uebersetzungen von Carl Bruch. ]884 siehe C: Poetae elegiaci.
Hör. III 30. epod. 2. Übersetzt von Bernhard Fahland. 1889 siehe B. : Sophocles
I [ 2 p. 299).
Üljersetzungsproben. Von Woldemar Kibbeck. 1890 sielte B. : Homerus (I 1 p. 6.34).
Horat. epod. 16. 13. 7. 15. od. I 7. 17. 18. 22. 2. 12. 20. 4. II 18. I 9. 15. 16. 1. 3.
IV 4. 7.
d) 0 d a e. Siehe auch c) und : Epistulae. Satirae. Odae.
«) Übersetzungen sämtlicher Oden.
Horaz' Oden übersetzt von ßeinhold Her da. 7. Aviflage. Leipzig:
Leiickart's Verl. (187(i) lb96. (60 S.)' 8. M. —.40.
Des Quintus Horatius Flaccus Oden. In den Versmassen der Urschrift
ins Deutsche übersetzt und nach dem Inhalte geordnet von Carl
Bruch. Minden: J. C. C. Brun's Verl. 1885. (X, 195 S.) 8. M. S.
Des Q. Horatius Flaccus Oden. Im Original -Versmaße übersetzt von
Aloys Fritzen. Düsseldorf: L. Voß <(' Cie. 1888. (:: Bl., XVIII, 149 S.,
1 S: ung.) 8. M. 3.
Enthält auch „Säculargesang'.
Die Oden des Quintus Horatius Flaccus. Poetische Prosaübersetzung
von Arnold Charisius. Strassburg : Fr. Bull 1893. (2 Bl. , 79 S.,
1 Abb.) 8. M. 1.50.
Q. Horatius Flaccus im Licht des Evangeliums. Die vier Bücher der
Oden deutsch in den Versweisen des Dichters wiedergegeben und mit
Erläuterungen ihres religiös-sittlichen Inhalts versehen von G. K o b.
Leipzig: Fr. Richter 1893. (XV S., 1 S. ung., 116 S.) 8. M. 2.
Die Oden des Horaz in freier Nachdichtung von Hermann Leiser in g.
Hamlnirg: G. A. Rudolph' s Verl. 1898. (X S., 1 BL, 172 S.) 8. M. 2..50.
Siehe imten auch die Auswahl.
ß) Übersetzungen ausgewählter Oden.
Q. Horatius Flaccus. Seine Lyrik. Übertragen von Johannes Karsten.
4. Ausgabe. Hagen i. W.: Uisel S Co. 1890. (XII, 223 S.) 8. M. 2.
Zuerst u. d. T.: Q. H. Fl. Auswahl aus s. Lyrik. Sluttfjart 1866. Norden 1878. 1888.
27*
420 Scriptores latiiii. D. Q. Horatius Flaccus. Deutsche Übersetzungen.
Q. Horatius Flaccus.
Des Horatius scliönste Lieder. Der Antike entrückt and verdeutscht zu
Nutz und Frommen der Poesie. Dichtungen von Hermann Stege-
mann. Berlin: Deutsche Sdiriftstelternenossenschaft 1898. (VI, 77 S.) 8.
M. 1.20.
2. vermehrte Auflage. Basti: B. Schwahe 1895. (VII, 83 S.) 8. Fr. 2.
Sieben Oden des Horaz. Verdeutscht von Emanuel Geibel. In: Nord und Süd 7(1878)
p. 163-1 72.
I 6. III 23. I 29. 24. III 1. 4. IV 11.
Ausgewählte Lieder des Horatius in deutscher Nachbildung von Albert
Kellerbauer. Progr. der Studienanstalt Kempten 1878. (38 S.) 8.
I 4. 9. 16. 20. 22. 23. 24. 26. 27. 29. 30. 31. 34. 37. 38. II 3. 7. 9. 10. 11. 13. 14. 16. 17.
18. 19. in 1. 2. 8. 9. 13. 16. 17. 18. 21. 22. 23. 'Z6. 28. 30. IV 3. 7. 9. 12. 15. Epod. 2.
Drei Oden des Horaz in modernem Ge-«ande. [Von] Alesander Baldi. In: Blätter für
das Bayerische Gymnasial- und Real-Schulwesen lö (1879) p. 49—51.
I. Dem jugendlichen Freunde. Od. I 9. Jl. Todtenklage. (Dem Freunde gewidmet).
Od. I 24. III. An die Flasche. Od. III 21.
Einige Oden des Horaz in neuer Form übertragen mit kritischen Bemerkungen von
Nicolaus Fritsch. In: Festschrift zur Begrüssung der XXXIV. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner dargebracht von dem kgl. Gymnasium und
der städt. Realschule I. 0. zu Trier (1879) p. 37-62.
1 7. An einen Heimatsmüden. III 4. Milde. III 6. Sittenverderbnis. III II. Die
Hartherzigen. III 27. Warnung. IV 8. Sängergabe.
Acht Oden aus dem ersten Buche. Frei übersetzt von Moriz Hoernes. In: Literatur-
Blatt. Wochenschrift für das geistige Leben der Gegenvrart 3 {'Wim und I.dpzig 1879)
p. 3L6-307.
I 22. 23. 26. 27. 33. 34. 37. 38.
Das vierte Buch der Oden und der Säculargesang des Q. Horatius Flaccus. In den
Veranlassen des Originals in's Deutsche übertragen von Ernst Buchholz. In:
Symbolae ioachimicae 2 {Btrlüt 1880 1 p. 267—292.
Probe einer Uebersetzung horazischer Oden. Von Friedrich van Hoffs. Nebst einem
Anhang: Zu den Persern des Aeschylus. Progr. des Gymn. E mm e rieh 1880. (23 S.) 8.
I 1--4. 6. 7. 24. III 9. IV 3. I 30. 38.
Horazise öden in modernem gevande. Pon Möller. In: Reform. Zeit.^rift des alge-
meinen fereins für fereinfahte Deutse rehtsreibung 5 (1881) p. 24 — 26.
Od. I 9. I 4. lU 30
Horat. II 17. II 16. III 18 [übersetzt von Johann] Pr o schberger. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulvresen 17 (1881) p. 22—24.
Hör. Od. II 12. II 20 [übersetzt von Johann] Proschb erger. In: Blätter für das Bayer.
Gymiiasialschulwesen 17 (1881) p. 437-438.
Zehn Horazoden m freier Uebertragung. Von Leonhard Schmidt.
Progr. des Gymn. Bromberg 1881. (S. 19 — 26). 4.
I 4. 9. 2-'. 24. 38. II 10. 14. III 9. 13. IV 7.
Horazische Oden in deutscher Nachbildung von Julius Bartsch. Progr.
des Gymn. Stade 1882. 1902. (27, 26 S.) 4.
I 3. *4. 9. 11. 22. 24. 31. 35. 37. JI 3. 6. 7. 14. 16. III 2. 9. IV 3. — I 1. 19. 27. 38.
II 10. 17. 18. III 21. 23. 29. 30. IV 5. 7. 11. 12.
Einige Oden des Horaz [übersetzt von] Kriedrich van Hoffs. In: Jahrbücher für
Philologie und Paedagogik 123 (1S83) p. 485—490. 578— .iS-J.
I 1. 5. 8. 9. 10. 11. 21. 22. II 15. III 13 - III 17. 23. 26. IV 7. 8. I S3. 20.
Zehn Oden des Horaz in metrischer Übersetzung von Fritz Steinhausen.
Progr. des Gymn. Greifswald 188'3. (15 S.) 4.
I 2. 4. 8. 9. 11. 24. II 18. III 9. 13. IV 2.
Eine Auswahl horazischer Oden in jambisch-rhythmischer Uebersetzung
von Oswald Storch. Progr. des Gymn. Wal den bürg i. Schi. 1888.
(IV, 18 S.) 4.
I 1. 3. 8. 9. 10. 14. 16. 20. 22. 27. 28. 29. 31. 37. II 3. 6. 7. 10. 13. 14. 18. III 1—4. 8.
13. 16. 19. 26. :^0. IV 3. 5. 7. 8. 12. 15.
Horat. carm. I 20. £3. 24 [übersetzt von] Albert Kellerbauer. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen .iO (1884) p. 477-478.
Horat. carm. I 25. II 14. IV 9 [übersetzt von] Johann Pr oschber ger. In: Blätter für
das Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 413 — 41d.
Uebertragungen aus lateinischen Dichtern von Eduard Schauenburg. 1884 siehe C:
Poetae (p. 2.3).
Horat. Caim. I 1. 3. 5. 14. II 10. 13. III 8.
Q. Horatius Flaccus. Deutsche Übersetzungen. 421
Q. Horatiiis Flaccus.
Hör. Ciirm. I 11. 111 9. 12 [übersetzt von] Albert Kellerbauer. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasial Schulwesen 21 (1885) p. 117—118.
Horat. C'avm. III 28. 21. 30 [übersetzt von] Albert Kellerbauer. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 21 (1885) p. 30(1—301.
Das erste und zweite Buch der Oden des Horaz in freier Naclibildvxng.
Von Hermann Leisering. Progr. des Sophien-ßealgymn. Berlin:
B. Gärtner (Jetzt: Weidmann) 188). (31 S.) 4. M. 1.
24 Oden des Horaz, in ßeimen nachgedichtet von Karl "VViesner. Progr.
der Fürstenschule Pless lt;85. (24 S.) 4.
II 1. 2. 3. 4. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 10. 17. 18. 19. 20. III 1. 3. 4. 5. (i.
Fünf Oden des Horaz [II 7. 14. 16. 20. IV 9] in moderner deutscher
Übertragung. Mit Studien zu denselben und einem Vorwort V^on
Johann Presch berger. Progr. des alten Gymn. zu Regensburg.
Stadtamhof 1886. (XXIII, 44 S.) 8.
Fortsetzung dazu:
Horazstudien. I. An Mäcenas. Od. II 12. II. An Lyce I. Od. III 10. An Lyce II. Od.
IV 13. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 23 (1887) p. 201-210.425—432.
Lieder treu und frei nach Horaz von August Daumiller. Progr. des
Eealgymn. Aurnberg: {Ballhorn's Verl) 1889. (63 S.) 8. M. 1. Neue
Titelausgabe. Würzburg : BaUhorn und Gramer 1898. M. — .80.
I 1. 9. 18. 22. 24. 29. 31. 35. 37. II 3. 6. 7. 10. 13. 14. 16. III 8. 9. 13. 17. 21. 23. 29.
30. IV 2. 3. 5. 7. 8. 12.
Das dritte Buch der Oden des Horaz in freier Nachbildu^ng von Hermann
Leisering. Progr. des Sophien -Eealgymn. Berlin: R. Gaertiier
(Jetzt: Weidmann) 1891. (24 S.) 4. M. 1.
Horazische Oden des 3. und 4. Buches in freier Nachbildung von Karl
Wiesner. Progr. der Fürstenschule Pless 1891. (S. 8 — 29). 4.
III 8. 9. 11. 16. 23. 24. 28. 29. 30. IV 2. 3. 7. 8. 9. 12. 13. 14. 15.
Cornelius, Carl: De Iloratii satirarum libri primi satira deciina commentariolum.
Accedunt aliquot odae germanice versae. Progr. des Gyran. Dillenburg 1896.
(XXXII S.) 4.
I 1—4. 6. 7. 9—12. 14. 15. 18. 20—22. 24. 27. 29. 31. 32. 34. 35. 37. 38. II 1—3. 7. 9. 10.
13. 14. 16. 18. 20.
Neue Übertragungen horazischer Oden [von] Bartel H anft mann. In: Die Gesellschaft.
Monatsschrift für Litteratur, Kunst und Sozialpolitik. 12. Jahrg. 4. Quartal (189J)
p. 1565—1566.
I 23. Eitle Furcht. III 10. Ständchen. III 26. Nur Einmal noch!
In Lust un Leed. Plattdeutsche Gedichte. Nebst Nachdichtungen zu Horaz . . . Von
Felix Stillfried (Adolf Brandt). 1896 siehe B.: Homerus (I 1 p. 625).
Od. I 1. 8. 9. 11. 22. 27. 31. 34. II 2. 3. 9. 10. 11. 14. 16. 18. III 1 9.
y) Übersetzungen einzelner Oden.
I 1. Hör. carm. I 1 [übersetzt von] Joseph Augsberger. In: Blätter für das Baj'er.
Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 201—202.
I 2. Hör. Od. I 2 [übersetzt von] Joseph Augsberger. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 284—285.
I 3. Hör. Od. 13 [übersetzt von] Joseph Augsberger. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 362—363.
Horat. Od. I 3 [übersetzt von] Friedrich Beck. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 17 (1881) p. 159—160.
I 7. Horat. Od. I 7. An Plancus. [Übersetzt von] Friedrich Beck. In: Blätter für
das Bayer. Gyranasialschulwesen 17 (1881) p. 290.
122. Ode des Q. Horatius Flaccus [ad Fuscum Aristium] von Paul Moebius. In:
Hortus deliciarura für deutschen Humor gepflanzt von Ludwig Eichrodt (Lnlir 1879)
p. 80—81.
I 30. Horat. I 30 [übersetzt von Johann] Proschberger. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 17 (1881) p. 161.
II 3. Horaz. An Dellius . . . im Versmass der Urschrift übersetzt von Theodor Fei 1er.
1896 siehe A.: Poetae lyrici (I 1 p. 34).
II 4. Übertragung von Horat. Od. II 4 von Johann Proschberger. In: Blätter für
das Bayerische Gymnasial- und Real-Schulwesen 16 (1880) p. 245.
II 10. Her. Od. II 10 [übersetzt von Johann] Proschberger. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 17 (1881) p. 289.
422 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus. Deutsche Übersetzungen-
Q. Horatius Flaccus.
III 1. Nach Horaz. Od. III 1. Von Gustav Legerlotz. 18S2. 1886 siehe B. : Anacroon
(I 1 p. 214).
III 6. Horat. carm. III 6 [übersetzt von Johann] Proschberger. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 19 (1883) p. 108-110.
IV 7. Nachdichtungen zu Horaz I. Od. IV 7 [von] Jakob Herzer. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 23 (1887) p. 162 — ItiS.
Epistulae. Satirae. Odao. Siehe auch: Carmina c) d). — Satirae.
E p i s t u 1 a e.
Klassisches Liederbuch ... von Emanuel Geibel. (1875) 18S3. 1906 siehe A. : Poetaf
lyrici (I 1 p. 33).
Römische Lyriker. Übersetzt von Jakob Mähly. (1830. 18S8) siehe C: Poetae elegiaci.
Übersetzungsproben aus Horaz von Johann Iv r a s s n i g. Progr. des Gy inn .
Nikolsburg 1886. (S. 35—47). «.
Ep. I 1. 2. 6. 17. Sat. I 9. Od. I 1. 4. 9. G. 22 teilweise in Prosa.
Des Q. Horatius Flaccus Oden, Satiren und Episteln. Auswahl im Vers -
luasse der Urschrift von Carl Praetorius. FranJifiirt a. IM. und BerJii' :
C. Kocnitzers 1 erL 1887. (204 S.) 8. M. 2.
Satirae et Epistulae.
Horazens Satiren und Episteln, aus dem Lateinischen übersetzt v.
Christoph Martin Wielan d. 2 Teile. Breslau: Leuclcartsche Buclih.
1881. 1883. 8. M. 2.
1. Horazens Satiren. 1881. (105 S.) M. —.80.
2. Horazens Briefe. 1883. (118 S.) M. 1.20.
Die Sermonen des Q. Horatius Flaccus. Deutsch von Carl Bar dt.
Dritte vermehrte Auflage. Berlin: Weidmannsche Biichh. (1887 — 1890.
1900) 1907. (Till, 2.58 S.) 8. M. 4.
Sat. I 1—7. 9. 10. II 1. 2. 3. 5. 6. 7. Episteln. Das Büchlein von der Dichtkunst.
Die Satiren und Episteln des Horaz. Übersetzt von G. Eichhorn.
WieHhadcn: J. F. Bergmann 1895. (102 S.) 8. M. 2.40.
Epistulae. Siehe auch: Epistvilae. Satirae. Odae. — Satirae.
Epistulae.
Die Briefe des Horaz ins Deutsche tibersetzt und mit einer Einleitung,
Inhaltsübersichten und sachlichen und sprachlichen Anmerkungen ver-
sehen von Friedrich List. Erlangen: A. Deichert 1883. (VH, 137 S. ;
VI, .53 S.; XI, 39 S.) 8. M. 4.
Einzeln wurde ausgegeben: Das Buch des Horaz über die Dichtkunst. 18S1. JM. 1.
und Die Briefe des H. an Augustus und Julius Florus. 1882. M. 1.
Die Episteln des Quintus Horatius Flaccus. Deutsch von Julius Kipper.
liostock i. 31.: Voklmann (£• Jeroscli 1890. (VHI, 1-58 S.) 8. M. 1.80.
Die Briefe des Quintus Horatius Flaccus im Versmaß der Urschrift ver-
deutscht von Adolf Bacmeister und Otto Keller. Leipzig: B. G.
Tiubmr 1891. (IV, 160 S.) 8. M. 2.40.
Enthält auch -Über die Dichtkunst''.
Zwei Episteln des Horaz. Verdeutscht von Emanuel Geibel. In: Deutsche Eevue II 3
(1878) p. 26—28.
An Torquatiis (I 5). An Mäcenas (I 1).
Gruss vom Lande. Horaz, Ep. I— 10 [übersetzt von] Paul Feucht. In: Correspondenz-
Blatt für die Gelehrten- und Kealschulon Württembergs 27 (1880) p. 280—282.
Die Briefe des Horaz an Augustus und Julius Florus [II 1. 2]. Ins
Deutsche übersetzt und mit einer Einleitung und sachlichen An-
merkungen versehen von Friedrich List. Erlangen: A. Deichert 1882.
(VI, .53 S.) 8. M. 1.
Auch in der Gesamtausgabe der Briefe. 1883.
Die Episteln des Quintus Horatius Flaccus in das Deutsche übersetzt
von Julius Kipper. Erstes Buch. Progr. des Gymn. vi. Realgymu.
Rostock 1885. (23 S.) 4.
Siehe auch oben die Gesanitübersetziing der Briefe.
Q. Horatius Flaccus. Deutsche Übersetzungen. 423
Q. Horatius Flaccus.
Zwei Briefe des Horaz [II 1. 2 in deutscher Übersetzung] von Richard Schneider.
Progr. des Gymn. Duisburg 1889. (S. IX— XXI). 4.
Übersetzung der zweiten, siebenten und zehnten Epistel von Gustav Schimmelpf eng.
1892. 1899 siehe unten die Erlauterungsschriften.
Übersetzung einiger Stellen aus der Epistel an Augustus [V. 5—14. 34—49. 93—113.
118—138. 182—208] von Wilhelm Gidionsen. 1893 siehe unten die Erläuterungen.
Satirae. Siehe auch: Epistulae. Satirae. Odae. — Satirae.
Epistulae.
Die Satyren des Quintus Horatius Flaccus. Deutsch im Versmasse des
Originals und mit Anmerkungen von Ferdinand Otto von Nor den -
flycht. Breslau: F. Hirt 1881. (IV, 93 S.) l^. M. 2.
Die Satiren des Quintus Horatius Flaccus in das Deutsche übersetzt von
Julius Kipper. Progr. des Gymn. u. ßealg3'mn. Rostock 1884.
1889. (24 S., 23 S.) 4.
Die Satiren des Quintus Horatius Flaccus. Deutsch von Julius Kipper.
Rostock i. M.: E. Volckmann 1890. (VHI, 1-52 S.) 8. M. 1.80.
Übersetzung dreier Satiren [I 5. 9. II 1] des Horaz von August Pohl. In: Festschrift
zur Erinnerung an das .50j;ihrige Jubiläum des Realgymn. in Neisse 1882 p. 115 — 138.
Wiederholt in des Verf. Mein Vermächtnis (siehe unten).
13 Satiren des Horaz im Versmasse des Originals übersetzt von Edmund
Vogt, nachdesVerf. Tode herausgegeben V.Friedrich van Hoffs. Nebst
einem Anhange: 26 Oden des Horaz. verdeutscht vom Herausgeber.
Essen: Bädeier 1885. (VI, 1-58 S.) 8. ' M. 2.40.
2. Aufl. VI. d. T. : Satiren des Horaz. Im Versniasz des Dichters über-
setzt von Edmund Vogt und Friedrich van Hoffs. Zweite Auflage.
Vielfach verbessert und mit erklärenden Anmerkungen versehen von
Fr. V. H. Berlin: Weidmairri 1904. (VI S., 1 Bl., 144 S., 1 El.) 8. M. 2.40.
I 1. 3. 4. 5. 6. 7. 9. 10. II 1. 2. 3. 4. 5. 6. 8.
Zwei Satiren des Horaz (II 4. 8), nach Edmund Vogts Grundsätzen übertragen und als
Ergänzung seines hinterlassenen Werkes veröffentlicht von Friedrich van Hoffs.
Progr. des Gymn. Trier 18S7. (16 S.) 4.
Mein Vermächtnis. Dichtungen von August Pohl. 2. bedeutend er-
weiterte Aufl. 3. Teil: Freie Übersetzungen aus Horaz und Vergil.
Herausgegeben von . , . Paul Schwarzer und . . . Felix Köhler. Breslau:
Ed. Treirenit (1890) 1896. (116 S.) 8. M. 1.20.
Sechs Satiren des Horaz in freier Übersetzung (I 3. 5. 9. II 1. 0. 8). Davon er-
schienen I 3. II fi. 8 bereits im Progr. der Realsch. zu Xeisse 1865, I 5. 9. II 1
in der Festschrift der ebengenannt. Scliule (nun Realg.) 1882. — Das zweite
Buch (über die Bavimzucht) und die erste Hälfte des 4. Buches (Vers 1 — 280)
der Georgika (über die Bienenzucht) von P. Vergilius Maro in freier Nach-
dichtung. (Progr. des Realgymn. Neisse 1882).
I 1. Des Horatius 1. Satire des 1. Buches in deutscher Übertragung [von Albert]
Kellerbauer. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschulwesen 18 (1882) p. 347 — 3ö0.
I 3. Eine horazische Satire (I 3) im Versniasse des Originals übersetzt von Edmund
Vogt. In: Festgabe für Wilhelm Crecelius zur Feier der 25jährigen Lelirthätigkeit
in Elberfeld (1881) p. 4-8.
I 9. Horat. Sat. I 9 in deutscher Übersetzung in Hexametern von Ferdinand Gumpert.
1881 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Des Horatius 9. Satire des ersten Buclies in deutscher Übertragung [von Albert]
Kellerbauer. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialsehulwesen 18 (1882) p. 400 — 401.
Uebersetzung von Horaz Sat. I 9 [in Prosa] durch Adam Wernher von Themar.
In : Deutsche Uebersetzungen klassischer .Schriftsteller aus dem Heidelberger Humri-
nistenkreis von Karl Hartfelder (Progr. des Gymn. Heidelberg 1884) p. ;^0 — 32.
II 6. Des Horatius secliste Satire des zweiten Buches. Verdeutscht von Emanuel
Geibel. In: Jahrbuch der Illustrirten Deutschen Monatshefte 45 (1878— 1879) p. 463-465.
Des Horatius 6. Satire des 2. Buches in deutscher Übertragung [von] Albert Keller-
bauer. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialsehulwesen 19 (18-3) p. 21—24.
II 8. Das Gastmahl des Nasidienus . . . Übersetzung . . . von Julius Helmbold. 1888
siehe unten die Erläuterungsschriften.
424 Scriptores latinio D. Q.HoratiusFlaccus. Englische Übersetzungen.
Q. Horatius Fl accus.
Englische Übersetzungen.
The works of Horace. Translated by Christopher Smart. A new edition,
revised, with a copious selection of notes bv Theodore Alois Buckley.
Boston: LittJe, Broum d' Co. Kew Yorh : Sivilmer <£• If W/brrf (18.50) 1888. 8.
S 1.40.
The works of Horace translated into english verse with a life and notes
by Theodore Martin. In two volumes. Julinhiirc;]! and London:
W. Blackwood and Sons 188\. (CLXXXVII, 186 S.; 1 Bl.,'405 S.) 8. Sh. 21.
Horace's works. Complete. Literally translated. B^^ Roscoe Mongan.
With a treatise of lyric metres and notes original and selected, bv
Henrv Owgan. London: J. Cornish <(' Sons (1881). (216, XIII S.) 8.
1 sh. 6 d.
The works of Horace translated by John Charles Elgood. London:
Wi/man 1886. (290 S.) 8. Sh. 3.
Horace. Works. Xcw York: A. Hinds 1HS9. 8. Cts. 50.
Horace: The Ödes, Epodes, Satires, and Epistles. Translated by the
most eminent english scholars and poets, including Ben Jonson, Milton,
Dryden, Addison, Lytton, Conington, Calverly, Sir Theodore Martin,
&c, &c. London and New York: Fr. Warne and Co. 1889. (XXIV,
392 S.) 8. Sh. 2 & 1 sh. 6 d.
The works of Horace translated by John Charles Elgood with glossary
and explauations. London: Swan Sonnenschein & Co. 1893. (X, 36.5 S.) 8.
4 sh. 6 d.
Horace. Opera. [Interlinear translations, new classic series]. New York:
A. Hinds d- Co. 1894. 8 $ 1.50.
Horace. Works; literally translated into english prose by Christopher
Smart; with an introduction bv Edward Brooks jr. [New issuej.
Phiiadelphin: McKay (1896). 8. "^ Cts. 50.
Horace. Works. Stirling's translation, interlinearly arranged by P. A.
Nuttall. New edition, revised and collated byT. Clark. [New issue].
PhiUddphia: McKaij (1896). 8. $ 1.-50.
Ars poetica. Siehe auch: Epistulae. Satirae. Ars poetica.
The Art of Poetry of Horace with free and explanatory translations in prose and verse
by Daniel Bagot. (1866) 1880 siehe oben die Ausgaben.
Horace's Art of Poetry [translated into english by] Arthur Hill. London
1883. (20 S.) 8.
For private circulation only.
The art ot poetry. The poetical treatises of Horace, Vida, and Boileau with the trans-
lation by Howes, Pitt and Soame edited . . . by Albert Stanburrough Cook. 1892
siehe oben die Ausgaben.
Horace. Ars poetica; translated into english verse bj^ Henry 0. Siblev.
Syracnse N. Y.: H. 0. Sibley 1895. 8. Cts. 15.
Cannina. a) Carmen saeculare. Siehe b) c) e).
b) Carmen saeculare. Epodi. Odae.
Word for word froni Horace. The Üdes literally versified by William Thomas Tho rn ton.
1878 siehe oben die Ausgaben (p. 410).
Horace. The Ödes and Secular Hymn, with selections from the Epodes
[1. 2. 4. 6. 7. 13 — 16], of Quintus Horatius Eiaccus, rendered into english
verse hj Charles William Duncan. Chester: Plnllippson and Golder
1886. (XII, 226 S.)
Schiller and Horace. Translated bv the right honorable Lord Lytton.
London: G. Eoutledge and Sons (1881). (492 S.) 8. Sh. 2.
Enthält auch: The secular hynin. Epod. 1—7. 9. 10. 13—17.
The Ödes (books III & iV), Epodes and Carmen saeculare of Horace.
Translated into english verse by John Howard Deazelv. London:
H. Froicde 1895. (2 BL, 99 S.) 4. ' Sh. 6.
Q. Horatius Flaccus. Englische Übersetzungen. 425
Q. Horatius Flaccus.
c) Carmen saeculare. Odae. Siehe auch b) d) e).
The Ödes and Carmen saeculare of Horace translated into english verse
b}^ John Conin gton. New edition. Lomlon: G. Bell <t- 5'ori.s (1863)
1892. (234 S.) 8. 3 sh. 6 d.
The Ödes and Carmen seculare of Horace. Translated into english
verse. By Thomas Andrew Walker. London: E. Stock 1893. (IV,
115 S.) 8. 3 sh. 6 d.
The ödes of Horace and the Carmen saeculare translated into english
by William Ewart Clladstone. Third and populär edition. London:
J. Murray (1894) 1895. (XV, 154 8.) 8. 3 sh. 6 d.
The ödes & carmen seculare of Horace translated into english verse by
Anthony Stocker Aglen. Glasgow: J. Mocieliose and Sonti 1896.
(X, 197 'S.) 8. ' 4 sh. 6 d.
d) Epodi. Odae. Siehe auch b) c) e).
Translations into English and Latin. By Charles Stuart Calverly. 1885 siehe C. :
Poetae (p. 24).
Translations from Horace. With notes. By Sir Stephen E. de Vere.
Third edition enlarged. London: W. Scott Neiv York: Th. Whittaker.
Toronto: W. J. Gaqe <& Co. (1«85. 1886). 1888. (LXV, 172 S.) 8. Sh. 1.
Epode XVI. VTI. II. Carm. I 22. 23 21. 9. 14. 24. 37. 27. 31. 28. 3. 2i. 17. 12. 38. 7.
5. 16 18. 35. II 14. 16. 6. 1. 3. 9. 10. 15. 11. 17. 18. 19. 6. III 25. 29. 6. 4. 13. 16.
2. 3. 24. 23. 1. 5. 18. IV 7. 2. 9. 6. 4. 5. 15. 12. 3.
The Ödes and Epodes of Horace translated into english verse with an introduction and
notes and latin text by John B. Hague. 1892 siehe die Ausgaben unter Carmina
c) Epodi. Odae.
Echoes from the Sabine farm. Being certain horatian lyrics done into
english bv Eugene and Eoswell Martin Field. With illustrations by
Edmund H. Garrett. (Cliicngo) London 1893. 8. Sh. 25.
Ödes and Epodes of Horace translated by Stephen E. de Vere with pre-
face and notes. London and New York: G. Bell and Sons 1893. (XXXVII,
270 S.) 8. 7 sh. 6 d.
I 13. 19. 25. 29. 30. 33. 3d. II 4. 8—20. III 7. 10. 12. 15. 17. 19. 20. 26—30. IV 1. 10.
13—15.
Omitted Ep. 3-6. 8. 10. 11 12. 13. 14. 15. 16.
The odes and epodes of Horace translated by Edward Bulwer, Lord
Lytton. [Sir John Lubbock's 100 best books. 67]. London: G. Routled (/e
and Sons 1894. (224 S ) 8. 2 sh.
Carm. III 20 IV 10. Epod. 8. 11. 12 omitted.
Horace: Odes and Epodes. A close translation with test papers. The
Odes by Arthur Hadrian AUcroft, the Epodes by .John Thompson.
London: W.B.Clive (1895). (20, 13, 22, 13, 14, 6 8.) 8. 2 sh. 6 d.
e) Odae. Siehe auch b) c) d).
«) Übersetzungen sämtlicher Oden.
Horace's odes englished and imitated bj^ various hands. Selected and
arranged bv Charles W. F. Co o per. London: G. Bell and Sons 1880.
(XVI, 282 ä.) 8. 6 sh. 6 d. Ausgabe von 1889. 1 sh. 6 d. u. Sh. ].
The odes of Horace. Complete in english rhyme and blank verse. By
Henry Hubbard Pierce. Fliiludelpkia : J. B. Lippincott <& Co. 1884.
(XVI, 246 S.) 8. $ 2.
Enthält auch The secular ode.
Odes of Horace. Rendered into english verse. By Herbert Grant.
London: Harrison d- Sons 1885. (187 S.) 8.
42l> Scriptores latini. D. Q. HoratiusFlaccus. Englische Übersetzungen.
Q. Horatius Flaccus.
The Ödes of Horace. Translated bv T. Eutherfurd Clark. Edinhwgh :
D. Douglas 1887. (XII, 217 S.) 8.' Sh. 6.
Auch „The secular hynin".
The odes of Horace translated into english verse by J. Leigh Smeathman
Hatten. LoniJon: Speley and Co. IS90. (XX, 226 S.) 8. Sh. 5.
The Odes of Horace translated into english [prose] by Thomas A. S tewart.
Abcrdeen: J. Adam. London: Simpkin, Marahatl ., et' Co. 1890. (IV S.,
1 BL, 104 S.) 8.
The Odes of Horace translated into english by William Ewart Glad-
stone. London: J. Mtirray 1894. (XV, 154 Ö.) 4. Sh. 6.
Auch Cann. aaec. enth.
ß] Übersetzungen ausgewählterOden und einzelner Bücher
der Oden.
Seven Odes of Horace turned into English [by William Edward Surtees].
(Taunton: BarnicoU and Son 1888). (4 Bl.) 8.
I 5. 30. II 2. 3. 10. III 13. IV 3.
Seven more Odes of Horace turned into English [by William Edward
Surtees]. (Tamiton: Barnicott and San 1888). (5 Bl.) 8.
I 14. III 1. 2. 8. 18. 22. 23.
Carmina octo Q. Horatii Flacci edidit Georgius Vincent. Eight songs
of Horace. Novl Eboraci : F. A. Stokes et frat. (1888). Parchment
paper roll. $ 2.
C. III 30. I 20 translated by Theodore Martin. C. I 2i. 9. 38 translated by
J. Coningtoii. C. I 11. 23 translated by J. K. Koy. C. I 5 translated by
Oeori^e Vincent.
Horatian Echoes. Translation of the Odes of Horace by John Osborne
Sargent. With an introduction by Oliver Wendeil Holmes. Boston
and Neiv York: Hougldon, Miff'lin and Co. Cambridge: Tlie Biverside Press
1893. (XXI, 240 S.) 8. $ 1.50.
The love odes of Horace. Pive specimens [I 23. III 7. 10. IV 13. III 15] by William
Kwart Gladstone. In: The nineteenth Century 35 (1894) p. 701—709.
The Harwarden Horace bv Charles Larcom G r a v es. 4*^ edition. London :
Smith, Eider, d- Co. (1894) 1897. (2 Bl , 91 S.) 8. 3 sh. 6 d.
More Harwarden Horace by Charles Larcom Graves. With an intro-
duction bv Thomas Ethelbert Page. London: Smith, Eider & Co. 1896.
(XVIII, 97 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Q. Horatii Flacci carminum libri I et II. The Odes of Horace. Books I an<l II.
With translation . . . (1879) 1886 siehe oben die Ausgaben unter Carmina f).
Horace Odes, Book I., II. Interlinearly translated into english, by .lohn Gibson.
(1891) siehe oben die Ausgaben unter Carmina f).
Horace's Odes. Books I & II. With a literal interlinear translation by Thomas James
Arnold. (1892) siehe oben die Ausgaben unter Carmina f).
The Odes of Horace. Books I and II. Text with translation by Kichard Williams
Reynolds. 1893 siehe oben die Ausgaben unter Carmina f).
The Odes of Horace. Books I and II. Done into english verse with
Andromeda, Ariadne, and Jason bv John Howard Deazelv- London:
H. Frowde 1894. (91 S.) 8. ' " 7 sh 6 d.
The Odes of Horace. Books I and II. A literal translation by A. Hamilton
B r y c e. With introduction and memoir. London : Bell <£' Sons
1896. 8. Sh. 1.
The Odes of Horace. Book I. Specimen of an attempt to give a closer
english verse translation of tbe Odes than has hitherto been made.
By James John Lonsdale. London: R. Bentley and Son 1879.
(95 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Horace. The Odes, book I. A translation. (1890) siehe oben die Ausgaben unter
Carmina f).
Horace. The Odes, Book II. A translation. (1890) siehe oben die Ausgaben unter
Carmina f).
Horace. Odes: Book 2. A translation by Samuel Moses. Lmulou: Clirt (1890). 8. Sh. 1.
Horatius. Englisclie, finnisclie, französische Übersetzungen. 427
Q. Horatius Fl accus.
The ödes of Horace. Book II. Literally rendered into english by
A. Graham. London: Houlston and Soiis 1893. ('24 S.) 8. Sh. 1.
A translation. Horaee, Lib. II, car. 16 (Otium in divos rogat in patenti Prensus Aegaeo).
By George K. Merry. In: The Aiadeniy 20 (1881) p. 491.
Horace's Ödes. Books III & IV. With a literal interlinear translation by Thomas
James Arnold. (18S7. 1892) siehe oben die Ausgaben unter Carmina f).
Horace's Ödes. Books III and IV. Translated into literal English. Also
questions selected from previous exaniination papers. By Augustus Con-
stable Maybury. Londvn: I:irdlu're, Tindall, d- Co. {1881). (86 S.) 8. Sh. 1.
The Ödes of Horace. Books III and lY. With the Carmen saeciüare
and the Epodes. A literal translation by A. Hamilton Bryce. With
introduction and memoir. London: Bell d- Sovs 1896. 8. Sh. 1.
Horace. The Ödes, Book III. A translation. (1892) sielie oben die Ausgaben unter
Carmina f).
Horace. Book 3. Ode 5 [translated into english] by Stephen E. de Vere. In: The
Month. A catholic Magazine and Review 54 (1885) p. 40 — 42.
A translation. Horace, book III., Ode 13. (0 fons ßandiisiae, splendidior vitro). [By]
James Innes Minchin. In: The Academy 20 (1881) p. 198.
Horace. The Ödes, book IV. A translation. (1892) siehe oben die Ausgaben unter
Carmina f).
Horace. Book 4. Ode 9. To LoUius [translated into english] by Stephan E. de Vere.
In: The Month. A catholic Magazine and Review 54 (1885) p. 359—361.
Epistulae. Satirae. Ars poetica.
The Satires, Epistles and Art of poetry of Horace. Translated into
english verse by John Conington. New edition. London: G. Bell
d' Sons (1870) 1892. (XXIII, 201 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Epistulae.
Horace: The epistles. A translation. By William Frederick Masom. (1893) siehe oben
die Ausgaben.
The Praises of Rural Life from Horace. 1883 siehe B. : Hesiodus (I 1 p. 584)
Satirae.
Horace, satires literally translated by H. Waring. Luhliii: Gill. London :
SimiMn 1882. (132 S.) 8. Sh. 1.
Horace. Satires. The selections of John Isaac Beare. Translated with
notes and appendices by Philip Sandford. Diihlin: Gill 1888. (-50 S.) 8.
Horace. The satires, book I. A translation. (1891) siehe oben die Ausgaben.
Horace, satires, bk. I. Tran.slated into English by Henry William
Hunting. Cambridge: J. Bahner 1892. (32 S.) 8. Sh. 2.
Q. Horatii Flacci satirarum über primus. Horace's satires, I. With translation by
Edward Ross Wharton. 1892 siehe oben die Ausgaben.
Finuisclie Übersetznug'. Kvintus Horatius Flakkuksen teokset. Suomen-
tanut ja selityksillä varustanut A. Leino. I. (Oodit, karmen seekulaare
ja epoodit). Helsinqisfiü: K. E. Hohn'in Kustantama 1891. (XIV S., 1 BL,
18.5 S.) 8. ' ^_ M. 3.50.
Französische Übersetzungen.
Les Oeuvres d'Horace, poete latin du siecle d' Auguste. Ödes, Satires,
Epitres. Traduction de Jules Janin, reimprimee sur la premiere
edition. 2 vol. Paris: Libr. des bibliophiles (1860) i818. (VII, 6018.) ö. Fr. 7.
Les Oeuvres d'Horace. Traduction par Jules Jan in. 6® edition. l^nris :
Hnchette et de. (1860) 1885. (424 S.) 8. _ Fr. 3.5U.
Oeuvres completes d'Horace. Traduction de la collection Panckoucke.
Nouvelle edition, revue avec le plus grand soin par Felix L emaistre
et precedee d'une etude sur Horace par Hippolyte Rigault. Parts:
Garnier freres (1860) 1890. (LXIV, 419 S.) 8. ^ Fr. 3.
Oeuvres d'Horace. Traduction nouvelle avec le texte en regard, precedee
et suivie d'etudes biographiques et litteraires par Henri Joseph
Guillaume Patin. 2 vol. Paris: Charpentier et Cie.{\8m)\88*'>. (LXXXVI,
443 S.; 496 S.) 8. . Fr. 7.
428 Scriptores latiiii. D. Horatius. Französische Übersetzungen.
Q. Horatius Flaccus.
Oeuvres d'Horace. Traduction francjaise par Paul Barbet et P. Goubaux.
Paris: Delalain freres (1862) 1882. (276 S.) 8. Fr. 2.
Poesies d'Horace. Traduction par Charles de Batteux. 2 tomes. Paris:
Berthier (1866) 1895. (190, 192 S ) 8. Je Fr. —.25.
Oeuvi'es de Horace. Traduction nouvelle par Charles Marie Rene Leconte
de Lisle avec le texte latin. 2 tomes. Paris: A. Lemerre (1873.
1887). 8. Fr. 5.
I. (268 S.) II. (263 S.)
Oeuvres d'Horace traduites en vers fran9ais par Auguste de Bors.
Illustrations de Paul Avril. Paris: Lihr. des imprimeries reunies 1887.
(457 S.) 8. Fr. 25.
Poesies d'Horace. Traduites en vers fran^ais par Vidalin. Moulins :
Impr. Crrpin-Lfhlond 1888. (298 S.) 8.
Oeuvres completes d'Horace traduites vers pour vers et dans la mesure
correspondante par le Comte Ulvsse de Seguier avec tine preface
de A Pons. Paris: Firmin- Diäoi et Cie. 1895. (XIII S., 1 BL, 885 S..
1 Bl.) 8. Fr. 10.
Horace. Poesies champetres et poesies diverses par Edouard de Linge
avec une preface d' Alfred Michiels. Troisieme edition. BruxeUes:
Ä. BoiUe (lö65) 1880. (XXXIII S., 1 Bl., 166 S., 1 Bl.) 8. Fr. 2.
C. I 1. 4. 5. 7. 8. 9. 11. 15. 17. 18. 20. 21. 22. 26. 30. 31. 32. 38. II 6. 8. 10. 13. 14. 18.
III 5. y. 13. 18. 2>. 23. IV 7. 8. Epod. 2. Sat. II 6. Epist. I 2. 4. 7. 9. 10. 11. 14. 16.
Ars poetica. Siehe auch: Satirae. Ars poetica.
L'Art poetique d'Horace. Espliquo litteralernent , traduit en fran(;ais et annote par
E. Taillefert. (1844) 1894 siehe oben die Ausgaben.
Art pootique d'Horace explique en fran(;ais . . . par une double traduction . . . par
E. Lefranc. (1876) 1880 siehe oben die Ausgaben.
Art poetique d'Horace. Traduction vers pour vers par Paul Baudry.
Bauen: Impr. Cagniarä 1881. (25 S.) 8.
L'Art poetique d'Horaeo. Texte annote et traduction fran<;aise par Joseph Airaud.
1883 siehe oben die Ausgaben.
Epitre aux Pisons par Horace. Essai de traduction par Emmanuel
Demaret. BruxeUes : Casiaigne 1889. (16 S.) 8. Fr. — .40.
Carinina. a) Carmen saeculare. Siehe auch b): Carmen saeculare.
Epodi. Odae.
b) Carmen saeculare. Epodi. Odae.
Horace. Ödes et Epodes, Chant Seculaire. Traduction nouvelle par
Ulysse de Seguier, gravures de Meaulle d'aprös les aquarelles
de Meyer. Paris: A. Quantin 1888. (VI S., 1 BL, 220 S.) 8. Fr. 10.
Edouard Bourette. Les ödes d'Horace. Traduction en vers. Paris:
Qmmtin 1895. (1 BL, 2ö7 S.) 8. Fr. 3.50.
Livre V: Epodes. — Le chant seculaire.
c) Epodi. Odae. Siehe auch b) d).
Les Ödes et les Epodes d'Horace . . . Traduites en francjais . . . par Auguste Desportes.
(1847) 1893 siehe die Ausgaben unter Carmina c) Epodi. Odae.
d) Odae. Siehe auch b) c).
Les Ödes d'Horace. Traduction de Marie Cornebois et Fernand
Maury. I'aris: Delagrave 1879. (285 S.)_ 8. _ _ Fr. 8.50.
Les Ödes d'Horace mises en vers fran9ais. Suivies de : Les Lacede-
moniennes, tragedie en trois actes et en vers, avec choeurs, par
Alexandre Saint- Jean. JS'inus: Impr. Clavel - BalUret et Cie. 1882.
(382 S.) 8.
Ödes d'Horace. Traduction nouvelle par Henri Joseph Guillaume Patin
avec le texte en regard et deux compositions de Meunier reproduites
par l'heliogravure Dujardin. Paris: Cliarpjentier 1883. (392 S.) 8. Fr. 4.
Q. Horatius Flaccus. Französische Übersetzungen. 429
Q. Horatius Flaccus.
Horace, Ödes. Traduction en vers par Ernest de Champglin. Paris:
Lemerre 1885. (278 S.) 8. Fr. 3.
Xies Ödes d'Horace. Traduction extraits et adaption en vers par Ernest
Figurey. Preface de Jean Mace. Paris: Chez l'autetirl889. (311 S.) 8. Fr. 8.
Appendice. "(7 S.) 8. VIII». XII" Epode.
Les quatre livres des Ödes d'Horace. Paris: Gautier 1893. (36 S.) 8.
Fr. —.10.
Ödes choisies d'Horace, traduites en vers par Louis ß ich au lt. Orleans:
^ Herluison 1880. (XII, 173 S.) 8. Fr. 3.
Etüde antique. Horace, Ödes: les deux Premiers livres, traduits en vers
par Ernest de Champglin. Saint-Lo: Impr. J. Delamare (1881) 1884.
(126 S.) 8.
Ad Virgilium. Horatii carmiuum liber quartus, Carmen duodecimum par
N. Noble. Tonion: Impr. Plwrisier et Cie. 1882. (10 S.) 8.
Livre 2 des Ödes d'Horace. Traduction en vers fran9ais par A. Bivrum.
Angers: Impr. Vedouvres 1886. (36 S.) 8.
Tradviction de quelques ödes d'Horace par Milli es- La er o ix. [Extrait
du ßecueil de l'Academie des sciences, belles-lettres et arts de Tarn-et-
Garonne]. Montaiiban: Impr. Forestie 1891. (11 S.) 8.
Epistulae.
Les Epitres d'Horace expliquöes litteralement , traduites en fraiKjais et annotöes par
E. Taillefert. (1843) 190d siehe oben die Ausgaben.
Les Epitres d'Horace. Traduites en frau9ais avec le texte latin en
regard et des notes par E. Taillefert. Paris: Hachette et Cie. 1893.
(169 S.l 8. Fr. 1.50.
Les Epitres d'Horace. Traduction en vers franyais par E. deJonquiöres.
Orleans: Hcrluisvn 1879. (VIII, 232 S.) 8. Fr. 3.
Tlxtrait des traductions en vers fran<;ais d'Horace [Epist. 19] ... par Albert Ville-
neuve. 1884 siehe: Avlauiis.
Satirae. Ars poetica.
Les Satires et l'Art Poetique d'Horace. Traduction nouvelle en vers fran-
9ais par J. Cortie. Pans : P. JDucrocq 1881. (VII, 177 S., 1 Bl.) 8. Fr. 3.
Satirae. Siehe auch: Satirae. Ars poetica.
Les Satires d'Horace, explirjuees litteralement par Edouard Sommer. Traduites en
francjais et annotöes par Auguste Desportes. (1848) 1907 siehe oben die Ausgaben.
Les Satires d'Horace traduites en vers fran9ais jDar Gustave Asse.
Bouen: Meierie 1879. (378 S.) 4. Fr. 10.
Les Satires d'Horace. Traduites en fran9ais avec ie texte en latin et
des notes par Auguste Desportes. Paris: Hachette et Cie 1891.
(169 S.) 8. Fr. 1.50.
Traduction vers pour vers de la premiere satire d'Horace par Paul
Baudry. Bouen: Impjr. Cafjniard 1880. (9 S.) 8.
Traduction en vers des satires premiere, cinquieme et huitifeme d'Horace
par H. Thomas de Barbarin. Paris: Impr. MauWe et Cie. (1889).
(21 S.) 8.
Horace, satire III, livre lei", traduite en vers par Edouard de Linge.
Dedie ä Jules Lejeune. [Extrait dvi Journal des tribunaux]. Bruxelles:
Imp. et Hb. F. Larcier 1888. (20 S.) 8. Fr. 1.
Damasippe ou Horace ä Charenton [serm. II .3. Texte et traduction] par Eugene Beutet
de Monvel. In: Mömoires de la Sociöte d'agriculture, sciences, belles-lettres et arts
d'0rl6ans .51 (1878) p. 19.i- 2-25.
Catius. Satire d'Horace [II 4. Texte et] Traduction par Eugene Beutet de Monvel.
In: Memoires de la Societe d'agriculture, sciences, belles-lettres et arts d'Orlöans 51
(1878) p. 14t)- 1.55.
430 Scriptores latini. D. Horatius. Island., Italien. Übersetzungen.
Q. Horatius Flaccus.
Isländische Übersetzung:,
Bref Horazar. Gisli Magnussen og Jon Jjorkelsson islenzkudu.
Progr. Reißjavik: Jsafoldarprentsmidja 1886. (68 S., 1 Bl.) 8.
Italienische Übersetzungen.
Le odi di Q. Orazio Flacco. Versione poetica di Domenico Perrero
col testo a fronte. Volume I. Borna, Torino, Firenze: Frat. Jbvcca 1881.
(2 BL, 446 S.) 8. L. 6.
Le Satire, le epistole e Farte poetica di Q. Orazio Flacco. Recati in
versi italiani col testo a fronte da Domenico Perrero. Volume II.
Ebenda 1881. (2 Bl., 447 S.) 8. L. 6.
Le opere di Q. Orazio Flacco recate in versi italiani da G-iuseppe
Griannuzzi. Napoli: ,Stab. tip. dei frat. Tornese 1882. (XXIII,
3m S.) 8. _ L. 4.
Le opere di Q. Orazio Flacco tradotte da Raffaello Garagnani. Bologna:
Societä tiponr. Azzogiiidi 1886. (IX, 389 S„ 3 S. ung.) 8. L. 5.
Quinto Orazio Flacco. Opere e.spurgate, versione di Aurelio Colla.
Ferrara: Tip. delV Eridano 1888. (XVI, 270 S., 1 Bl.) 8.
Poesie scelte di Q. Orazio Flacco tradotte da Antonio Ferri. Bieti :
Faraoni 1881. (100 S.) 8. L. 1.
Orazio. Traduzioni metriche col testo a fronte di (Jgo Rosa. Torino:
G. B. Baravia e C. 1885. (148 S.) 8. L. 1.50.
Version! da OvicHo, CatuUo, Orazio [Od. 14.11], Mimnermo per G. BaUista Pe llegrini.
1890 siehe B. : Mimnermus colophonius.
De arte poetica.
Orazio Flacco. L'arte poetica tradotta in rima per la prima volta da
G. A. Nociti. Castnzo: Tip. MiyUaccio 1878. (28 S.) 8. L. —.40.
Orazio. La Poetica, traduzione in prosa con note di Nicola Venturi.
Faeuza: Tip. B. Conti lb79. (24 S.) 8.
La Poetica di Orazio voltata in italiano [da] Ancirea Calenda. In: Atti della r. Acca-
demia Peloritana anno 3 (1880— 18S2) p. 4Ul — 433.
L'arte poetica di Q. Orazio Flai;co. Recata in versi italiani ... da Donienico Perrero.
1881 siehe oben die Gesamtübersetzungen.
L'arte poetica di Orazio. Testo, costruzione, versione letterale e note . . . (1884) 1895
siehe oben die Ausgaben unter: Epistulae. Ars poetica (p. 414).
II libro dell' Arte poetica: traduzione in prosa. 1884 siehe unten: Epistulae. Satirae.
L'Arte poetica di Orazio Flacco voltata in prosa italiana. Lendinara :
Tip. h>pi(jhi 1885. (80 S.) 8.
Q. Orazio Flacco. Dell' arte poetica. Versione in lingua volgare di
Giuseppe Segreti. Ciritanova-Marchc: IJ. Natalucci 1886. {-iö S.) 8.
L'Arte poetica di Orazio traslata in versi italiani da Carmine Zottoli.
Salernu: Tipoqrafia imtiotiale 1886. (90 S.) 8.
II Genio nel Concepire e nel Dire ovvero II libro della Poetica di Q.
Orazio Flacco nel testo primitive. Traduzione da poesia a poesia.
Edizione a richiesta per degnato pubblico suffragio nel dettato italiano
sul testo latino. Caxrrta: Tipogr. Sodaie (1^87) 1894. (47 S.) 8. L. 2.
Q. Onizio Flacco. L'arte poetica. Traduzione e note per Oliviero
Aurenghi. Torino: G. B. Baravia e C. i^^S. (18 S.) 8. L. —.50.
L'arte poetica di Q. Orazio Flacco. Traduzione di V. Cervi. Barvia:
Ferrari e Bel/egrini 1890. 8. L. —.40.
L'epistola di Q. Orazio Flacco ai Pisoni, tradotta e commentata da
Leopoldo Baruchello. Udiue: Tip. G. B. Durttti 1892. (48 S.) 8.
Q. Or.izio Flacco. L'arte poetica. Epistola. Versione di Giovanni Colombini ...
1893 siehe oben die Ausgaben.
II libro dell' arte poetica. Traduzione letterale in prosa. 1894 siehe unten: Epistulae.
L'arte poetica di Q. Orazio Flacco. Traduzione [in prosa] e commento di Angelo.
Cantello. In des Verf. Commenti letterari (Lniichuto 1896) p. 1-80.
Q. Horatius Fl accus. Italienische Übersetzungen, 431
Q. Horatius Fl accus.
Carmina. a) Carmen saeculare. Siehe auch b).
II carme secolare d'Orazio tradotto con metro simile e cou lo stesso
numero di versi del carme latino dal conte Prospero Balbo. liimini:
Tipogr. MalvoUi e C. 1887. (S. 5—9). 8.
Per nozze Ferrucci-Tabarrini.
Q. Orazio Flacco. Inno Secolare recato in italiano da Saverio Regoli.
Faenza: Tip.-lit. P. Conti 1891. (12 S.) 8.
Per le nozze Zampieri-della Volpi.
II carme secolare di Quinto Orazio Flacco [tradutto da] Gustavo Adolfo
Ravizza. [Edizione quarta]. Siena: Tip. editrice S. Bernardino (1888)
1894. (8 S.) 8.
II carme secolare. Tradotto da Mario Kapisardi. In des Verf. Opere Ordinate e
corrette da esso 5 (Catnnia 1897) p. 197— '203.
b) Carmen saecnlare. Epodi. Odae. Siehe auch c) d) e).
Q. Orazio Flacco. Odi, epodi, carme secolare. Traduzione in versi
italiani di Augusto Caroselli. Imola: Tip. d'J. G(deati e f. 1896.
(242 S., 1 Bl.) 8. ... ^ 2.5().
XXXX Odi di Q. Orazio Flacco tradotte in versi da Giuseppe Picchiorri.
Roma: Forzani e C. 1898. (163 S., 1 Bl.) 8.
I 1—3. 7. 9. 12. 14—17. 22. 35. 37. II 1. 3. 14. 16. 19. III 1—6. 8. 11. 16. 21. 24. 27. 29.
IV 2. 4. 14. 15. Delle Epodi : 2. 5. 7. 16. Oarme secolare per la incolumitä
deir Inipero.
c) Epodi. Siehe auch b) d).
Orazio. II libro degli Epodi tradotto coi metri oraziani da Anselmo
Guerrieri Gonzaga. hnola: Tip.d'J.Galeaü ef.\'6l'ä. (36 S.j 8. L. 1.
Q. Orazio Flacco. II libro degli epodi espurgato. Teste, costruzione, versione letterale . . .
1891 siehe die Ausgaben unter Carmina b) Epodi.
Gli epodi di Q. Orazio Flacco , messi in volgare dalla lingvia latina sui
medesimi diver.si ritmi e con il numero uguale di versi da Stanislao
Mercantmi. Mariina- Franca : Tip. F. l'etruzzeUi 1891. (31 S.) 8.
[Orazio, epod. '.i]. Tradusse G. Setti. In: Nozze Columba-Salinas (P((/(r»(o 1896) p. 9 — 11.
Epodo 11 tradotto da Giovanni Federzoni. 1885 siehe e) ji).
Epodo 13 tradotto da Giovanni Federzoni. 1883 siehe e) li).
Epodo 15 tradotto tla Giovanni Federzoni. 1885 siehe e) fl).
Fiori d'oltralpe. Saggi di traduzioni poetiche per l'autore di Uragan-
[Tommaso Cannizarro]. Seconda serie. Meffsina: Tip. delV autore
1893. (XXVI, 443 S.) 8.
Dal latino: Da Orazio (Ad Neaeram). Nox erat. [Epo<l. XV).
d) Epodi. Odae. Siehe auch c).
Orazio. Le odi e gli epodi. Traduzione metrica di Luigi Mariani.
MapoU: A. Morano 1883. (176 S.) 8. L. 3.
Q. Orazio Flacco. I cinque libri delle odi. Version! di eccellenti volga-
rizzatori antichi e moderni, scelte, una per ciascun' ode, da Giovanni
Federzoni. Firenze: G. C. Sansoni 1893. (XI, 363 S.) 8. L. 4.
e) Odae. «) Übersetzungen sämtlicher Oden. Siehe auch b) d).
Q. Orazio Flacco. Le Odi; tradotte di Tommaso Gargallo. MiJano:
E. Sonzogno 1882. (103 S.) 8. L. — .2ö.
Le odi di Q. Orazio Flacco tradotte da Enrico Ottino. Seconda edizione.
Torino: G. B. Faravia e C. 1882 (1897). (163 S.) 8. L. 1.-^0.
Orazio Flacco. Le odi: traduzione in prosa, preceduta da un discorso
di Domenico Capellina. 2. edizione. Napoli: L. Chiurazzi (1883)
1894. (160 S.) 8. L. 1.20.
Le odi di Orazio. Prove metriche di Federico Casa. Roma: Sommanuja
1883. (296 S.) 8. _ L '2.
Q. Orazio Flacco. Le liriche, recate in italiano col ritmo dell' originale
da G. Bridi. Sondrio: Tip. soc. ValtelHncse 1894. (VIII, 192 S.) 8. L. 2.
432 Scriptores latiui. D. Horatius. Italienisclie Übersetzungen.
Q. Horatius Flaucus.
Le odi di Orazio. Tradotte da Mario Rapisardi. In des Verf. Opere
Ordinate e corrette da esso 5 (Catania 1897) p. 5—195.
ß) Übersetzungeu einzelner Bücher der Oden und ausgewählter Oden. Siehe
aucli: Epistulae. Satirae. Odae.
Delle odi di Quinto Orazio Flacco. Traduzione in versi. Sa^gio di
Giacinto Marenco. Progr. del Liceo 1876 — 1877. Mondovi: A. Fracchia
1878. (58 S.) 8.
Saggio di traduzione poetica letterale delle odi di Orazio di Mario
Villareale; con aggiunta di altre poesie tradotte e originali. Palermo:
Tip. (hlla „Gazetta di Fokrmo" 1879. (63 S.) 8.
Alcune odi di Q. Orazio Flacco volgarizzate nel Cinquecento. Bologna:
N. Zanichelli 1880. (36 S.) 8.
Per nozze di Beatrice Carducci von Giovanni Pederzoni herausgegeben. I 3 von
Curzio Gonzaga, I 5 von Antonf'rancesco Raine ri und Agnolo Pirenzuola ,
I 10. 14 von Giovanni G i o r g i n i , I 23 von Giuliano Goselini, II 5 von Giovanni
Giorgini, II 9 von Bernardo Tasso, III 9 von Gio. Giorgio Trissino und
Curzio Gonzaga, III 13 von Benedetto Varchi, IV 13 von Anonimo.
Odi tre di Q. Orazio Flacco, volgarizzate in prosa da Clementino
Vannetti. Venezia: Tip. äd Commercio di M. Visentini 1880. (20 S.) 8.
Per nozze Alverä-Ceresa.
Poesie del prof. Luigi Benzi coli aggiunta di alcune versione da Orazio.
Affettuoso ricordo agli amici. Farma: Tip. Adorni Michele 1881.
(112 S.) 8. L. 1.
„Versioni da Orazio. Libro primo." [Od. 1. 3. 4. 6-11. 16. 14. 21. 22. 28. 29. 311
(p. 77—112).
Le odi convivali di Q. Orazio Flacco tradotte da Giovanni Federzoni.
Bologna: N. Zanichdli 1883. (XXX S., 1 Bl.) 8. L. 2.
I 20. 27. 31. 37. 38. II 7. 11. III 8. 19. 21. IV 12. Epod. 13.
Due odi di Q. Orazio Flacco tradotte da Anselmo Guerrier i-Gonzaga [I 3. 24]. In:
Album virgiliano (MaiäoHi 1883) p. 99—100.
Da Orazio. Sonetti di Francesco Pas quäl igo. (Lonigo: Tip. G. Gnspari
1884). (47 S.) 8.
Nozze Donati -Zannini. Venezia 20. Febr. 1884. Ad Lyden. Ad Leuconoen. Ad
fontem Bandusiae. Ad Albium TibuUum. In maledicum. Ad se ipsum. Ad
Pyrrham. Ad Maecenatem. Ad Chloen. Ad Venerem. Ad Lyrani. Ad Maece-
natem. Ad Neobulen. In Dianam et ApoUinem. Ad Faunum. Ad Icoium.
Ad Aelium Lamiam. Ad Pyrrhum.
Le odi aniatorie di Q. Orazio Flacco tradotte da Giovanni Federzoni.
Bologna: N. Zanicheäi 1885. (XL VI S.) 4.
Nozze Cavazza-Bianconcini. I 5. 8. 11. 13. 16. 17. 19. 23. 25. 30. 33. II 8. III 9-11.
15. 26. 27. 28. IV 1. 10. 11. 13. Epodi 11. 15.
Domenico Milelli: Verde antico. 1885 siehe B. : Anacreon (I 1 p. 21!^).
Q. Orazio Flacco. Alcuni odi voltate in versi italiani da Gustavo Adolfo
ßavizza. Siena: Tip. all' im^egna delV Ancora 1885. (116 S.) 8. L. 1.50.
Primo libro delle odi di Orazio volgarizzato da Nestore Primavera.
Seguono quattro odi del III libro [9. 13. 15. 26]. Cumen)io: Tip. Savini
1886. (124 S., 2 Bl.) 8.
Giuseppe Mengozzi. Saggio di versione italiana di Orazio Flacco.
[Sat. I 1. 9. Od. I 4. 38. III 9. IV 2. 7]. Eocca S. Casciano: Stab. tip.
. Cappelli 1886. (31 S.) 8.
Per le nozze di Feiice Bosazza con Adele Mengozzi.
Andrea de la Ville, Poesie, precedute da una lettera del conte Terenzio
Mamiaui all' autore, e seguite da una canzone e da un idillio inediti
di Giacomo Leopardi e da un' ode parimenle inedita di Alessandro
Poerio. Borna: Tip. Popolare 1887. (220 S.) 8.
3. Odi di Orazio: I 1. 4. 8. 9. 11. 13. 14. 15.
Manera, Giovanni. Traduzione in versi di alcune odi di Orazio. Beciaio-
Emilia: Tip. di St. Calderini e f. 18i8. (18 S.) 8.
I 25. II 16. ni 9. 15. IV 13. Epod. 4. 10.
Q. Horatiuä Flaccus. Italienische Übersetzungen. 433
Q. Horatius Flaccvis.
Orazio: Saggio di versione metrica d'alcune odi d'Orazio per Francesco
Turris. Firenze: Tip. di E. Ariani 1890. (10 S.) 8.
I 3. 14. 22. 24. 31. II 18.
Otto carmi di Orazio, volgarizzati da Bernardiuo Catelani. Beggio-
Emüia: Cnickrim 1889. (-58 S.) 8.
Saggio di versione metriche di Orazio Flacco con relative considerazioni
per rendere meno barbaro e piü italiano questo genere di vei'sificazione
per Luigi Gelmetti. (...) Milano: Tip. e Lit. degli Ingegneri 1892.
(25 S., 1 Bl.) L. 1.
Da Orazio. Saggio di traduzione [c. III 1. 2. 6 per] Onorato Occioni. In: Nuova
Antologia di scienze, lettere ed arte 127 (1893) p. 123-130.
Alciine odi di Q. Orazio Flacco. Saggio di traduzione di Ferdinando
del-Prato. Alexsandria : G. M. Ficcone 1893. (15 S.) 4.
I 4. 18. 21.
Secondo libro delle odi di Q. Orazio Flacco. Versione metrica in rima.
Torino: G. B. Faracia e C. 1894. (80 S.) 8.
Versioni di Filippo Frascani. Lamiano: Rucco Curahha 1894. (42 S.) 8.
Dalle odi di Orazio: I 1. 2. 3. 22. III 2. IV 4. 15.
Tre carmi di Orazio (IX« del 1. IIP, XIV del 1. III\ VII del 1. Vo [tradotti da] Carlo
Lanza. 1894 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Carme XVl» del V» libro delle liriche di Orazio [tradotto da] Carlo Lanza. 1894 siehe
unten die Erläuterungsschriften.
Alcune odi di Q. Orazio Flacco con un saggio di traduzione di Onorato
Occioni. CiUh di CasteUo: S. Lapi 1894. (97 S.) 8. L. 1.50.
[Traduzioni tre in versi per Carlo ßotondi]. Bologna: Soc. tip. Aszo-
guiäi 1894. (8 S.) 8.
Contiene la traduzione in italiano di due odi di Orazio cett. — Pubblioate per le
laiirea in lettere e filos. di Ettore Sanfelice.
Traduzione metrica di 36 Odi oraziane (sistema Carducciano) [per] Vittorio da Camino.
1895 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Gelmetti, Luigi: I 19 metri di Orazio spiegati per teoria e per esempi con la versione
metrica di trenta sue odi . . . 1895 siehe unten die Erläuterungsschritten.
Tre odi di Orazio ]n'a 2<i« e 6a del 1. III" [tradotti da] Carlo Lanza. 189.3 siehe unten
die Erläuterungsschriften.
Orazio. Venti odi. Versione poetica di G. Sapio. Palermo: Beher 1895.
(59 S.) 8.
. . . Appendice. Ebenda. (30 S.) 8.
Dodicni Saffiche di Quinto Orazio Flacco tradotte da Carlo Tincani.
Bologna: N. Zanichtlli 1895. (64 S.) 8. L. 1.50.
I 2. 12. 22. II 6. 16. III 11. 14. 18. 27. IV 2. 11. Carmen saeculare.
Francesco Vivo na. Le odi saffiche di Q. Orazio Flacco e di M. Antonio
Flaminio. Saggio di versione metrica. Livorno: Tipjogr. di Baff. Giusti
1895. (110 S., 1 Bl.) 8.
Da Orazio. Francesco de Feiice. [Od. 11 10. 2. 3. 9. 14. IV 4. II 26]. In: La Rassegna
nazionale XVIII 90 (1896) p. 162—169 mit Vorwort von Guido Fortebracci.
I 6. Saggio di traduzione metrica d'Orazio [per] Francesco Turris. In: La Biblioteca
delle scuole italiane 4 (1892) N. 19. 20 p. 309—310.
II 6. Da Orazio. Ode XVIII, libro II. Edoardo de Domenico. In: Vita Nuova 1
(188J) Nr. 26.
III 2. Quinto Orazio Flacco. [AUa gioventü romana, ode II del libro III: versione
metrica di Francesco Turris, con teste a fronte]. Finnze: Tip. di S. Lundi 1889. (7 S.) 8.
Per le nozze di Roberto Pandolflno con Beatrice Corsini.
III 2. Orazio Flacco. Pensieri suUa educazione. Ode 2. Lib. III. Epiat. II. Lib. I
[trad. da] A. C. Sorgato. In: Per le . . . nozze . . . Enrico Pontremoli . . . Ada Luz-
/.atti {Padom: A. Drac/hi 1891) p. 9—13.
I II 3. Q. Orazio Flacco. L'ode III del libro III recata in versi italiani da Saverio
Regoli. FiunzT. Tip. 3Jarahim (l^iiQ). (9 8.) 8.
Per nozze Foschi-Grillini.
tll 9. Ode di Orazio. Libro III— Ode IX [tradotta di] Francesco Pignatelli. In: La
Cultura Anno 4 (Nu. ser. 1894) N. 24 p. 371—372.
II dialogo fra Orazio e Lidia "[III 9] tradotto di Giovanni Manera. Ebenda N. 27—28
p. 428—429.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 28
434 Scriptores latini. D. Horatius. Italienische Übersetzungen.
Q. Horatius Flaccus.
II dialogo fra ürazio e Lidia [III 9] tradotto di Edoardo Z ama. Ebenda N. 29 p. 451—452.
A Lidia (tradiizione da Orazio , Libro III, Ode IX) di Diocleziano Mancini. Ebenda
N. 33 p. 516.
III 23. Ode 23a del III" libro di Orazio. Versione e note critiche [di] Ferdinando
Gnesotto. In: Atti e memorie della r. Accademia di scienze lettere ed arti in Padova.
Anno 293 (1891—1892). Nuova Serie 8p. 307—317. Dazu Nota von Emilio Teza p. 318—320.
III 27. Q. Orazio Flacco. A Galatea. Ode, volgarizzata da Giovanni Targioni-Tozzetti.
Lnwrno: Tip. <li P. Vannini c fr. 1881. (11 S.) 8.
IV 12. A "Virgilio. Ode di Q. Orazio Flacco — Lib. IV 12 tradotta da Raffaello ISarbiera.
In: Album virgiliano [Maiitora 1883) p. 83.
Epistulae. Satirae. Odae.
Q. Orazio Flacco. Scelta di odi, satire ed epistole per uso delle scuole.
Traduzione in prosa di Celestino Massucco. 2» edizione. MiJano:
C. Brujola (1859) 1885. (180 S.) 8. L. 1.
Epistulae. Satirae.
Orazio Flacco. Satire ed Epistole con il libro dell' Arte poetica: tradu-
zione in prosa. Napoli: L. (liiurazzi 1884. (204 S.) 8. L. 1.
Le satire e le epistole di Q. Orazio Flacco tradotte da Enrico Ottino.
2aedizione. Torino-Itoma-Müano-Firertze: G. B. Paravia e Comp. (1888.
1897). 8. L. 2.
Versione metriche da Orazio [Sat. I 7. 8. Epist. I 4. 5. 6. 19 per cura di] Leopolde
Paglicci. In des Verf. Voce del Passato (Pis/oia 1895) p. 5—20.
Epistulae. Satirae. Siehe auch: Epistulae. Satirae. Odae. —
Epistulae.
Lc Satire, le epistole ... di Q. Orazio Flacco. Kec. in versi italiani ... da Domenico
Perrero. 1881 siehe oben die Gesamtübersetzungen.
II libro secondo delle epistole . . . di Orazio. Testo, costruzione, versione letterale e note
. . . (1SS4) 1895 siehe oben die Ausgaben unter Epistulae. Ars poetica (p. 414).
Orazio Flacco. Epist. I 2 [tradotta da] A. C. Sorgato. 1891 siehe: Odae (p. 433).
Orazio. Le epistole con il libro dell' arte poetica. Traduzione letterale
in prosa. JS'apoU: Chiurazzi 1894. (96 S.) 8. L. — .80.
Satirae. Siehe auch : Epistulae. Satirae. Odae. — Epistulae.
Satirae.
Le satire . . . di Q. Orazio Flacco. Recati in versi italiani ... da Domenico Perrero.
1881 siehe oben die Gesamtübersetzungen.
Orazio. Le satire espurgate. Costruzione, versione letterale e note. 1885 siehe oben
die Ausgaben.
Orazio. Satire. Yolgarizzamento di Matttia Grappa. Reggio-EmiHa:
Tip. dl St. CaUerini e f. 1891. (62 S.) 8.
Le Satire di Q. Orazio Flacco tradotte letteralmente in prosa. 2. edizione.
NapoU: Chiurazzi 1894. (96 S.) 8. L. —.80.
Satire di Q. Orazio Flacco. Traduzione poetica, traduzione letterale ... per cura di
C. C. e R. G. 1895 siehe oben die Ausgaben.
Le satire di Orazio tradotte in versi italiani da Paolino Paganini. In: Atti della r.
Accademia Lucchese di scienze, lettere ed arti 28 (1895) p. 373—490.
Giuseppe Mengozzi. Saggio di versione italiana di Orazio Flacco. 1886 siehe oben
unter: Odae (p. 432).
II. Q. Orazio Flacco. La prima satira, tradotta in versi italiani e
commentata da Salvatore Arnone. Caltanissetta: Tip. G. Imbrosciano
1895. (;i7 S.) 8. L. 1.
I 6. Orazio. La satira sesta, volgarizzata da A. Mattacchioni.
Trani: Tip. Nazionale 1883. 8.
II 3. Dalle Satire d'Orazio (libro II, satira 3»). Versione di Filiberto Calabri. In des
Verf. Versioni e poesie (Perur/ia 1890) N. 1.
II 5. Q. Orazio Flacco. La satira quinta del libro secondo. Traduzione
di Umberto Aldighieri. Aquila: Tip. Aternina 1892. (19 S.) 8.
Horatius. Neugr., niederl., norw., portug., rum., sohwed. Übersetzungen. 435
Q. Horatius Flaccus.
Neugriechische Übersetzungen,
'0()ceTiov in(>)i)o) y.ai kxtiTovjniJrjoog wJ;} fuSTO. eioaywyrji f,iiTKff()na9^VTfg
x(u ihä arj/jfiMifcov ih(xa<((^ rjiiati^fVTfg vno ^'iiovvaiov 'A. Kao a i l ( ö o v.
'Ev Idü^vatg 1881. 8.
KoivTov 'OouzidV <PXüy.y.ui! wötä uitü xtniiiov . . . ueTixpotxiJtaic . . . vnu BuniXiiov F. Bv-
ftin'Xy.u. 1886 siehe oben <lie Ausgaben unter Carmina f): Odae.
Horatii carmina. 'OqktIcv m<)o)1' ßißkiov A' y.cu B'. AltTufpoaaig ätnkrl^
^kti&fua y.iu xnra If'^ir ufiä tov kcau'ixov xdfjivoc xcu noXXiov a^^oXilwv
xiu ariiitiManDV cno Av^ottj Kcüvotccvt ivi ti o v. 'Ev A S->iv acs ISS9. 8.
'Oourlov fXuToiiuitijQOi vu%oi y.ul inwöol. Ktii.iirov xu'i iHTtapQaai^ iieni noooiulov,
tiauycüyi'i^ y.ui oiifieiMOituv inö Jioviaiov A. Kuao i'lLö ov. 1895 siehe oben die Ausgaben.
Niederländische Übersetzungen.
Q. Horatius Flatkus lierzangen an dichtkunst. Tn het rijmeloos vertaelt door Joost
van den Vondel. 1G53. In den Werken des Verf. 16 (Leifhn 1891).
Nereus Voorspelling op den ondergang van Troje; Uit Horatius [c. I 15 doorj Joost van
den Vondel in "des Vert. Dichtwerken cett. 2 (SrUifdnm 1888) p. 57—59.
Horatius. Ode I 37. III 9 door Leendert Alexander Johannes Burgersdijk. In: De
Nederlandsche Spectator 1884 p. 23.
Norwegische Übersetzungen.
Horats's Breve oversatte af Carl Müller og Fredrik Gjertsen. Christiania:
J. Bijlnrnd 1878. (190 S.) 8. Kr. 2.50.
Feniten Oder af Horats pa Norsk ved Paul H(olmsen). 1891 siehe oben die Ausgaben
unter Carmina f).
Portugiesische Übersetzung.
Horacio. Ödes, Epodes e Poema seeular explifados litteralraente traduzidos em Portu-
guez . . . por Francisco- Antonio Picot. 189 j siehe oben die Ausgaben unter d). (p. 410).
Rumänische Übersetzungen.
Quintus Horatius Flaccus. Ode, Epode, Carmen saeculare. Traductivme
in versuri de Dumitru Constantin Ollanescu. Volumul I. Bucuresci:
Libr. Socccti. d/ Co. 1891. (411 S., 1 S. ung.) 8. Lei 6.
Quintus Horatius Flaccus. Ad Pisones (Ars poetica). Traduct^iune in
versuri de Dumitru Constantin Ollanescu. Editiunea I. Bucuresci:
C. Göbl 18yl. (XXI S., 1 Bl., 58 S.) 8.
Schwedische Übersetzungen.
Valda sanger af Horatius, i urskriftens vei-smatt atergifvne af S. L.
Sjöblom. [Göteborgs kongl. vetenskaps- och vitterhetssamhälles
liandlingar. 1(3. 4]. Gökbunf: I). F. Bomner 1878. (48 S.) 8. Kr. 1.
Horatii Carmen saeculare, öfversatt af Oxxxx [Konung Oscar II]. In: Svenska Aka-
demiens handlingar 61 (Sloclihohii 1885) p. 24— 37. Auch in des Königs Samlade Skrifter
(siehe unten).
Horatii Oder och Epoder, öfversatta i originalets versmätt jemte svensk
verslära af Gustaf Borgström. Stockholm: A. Bonnier 1881. (226 S.,
1 S.) 8 Kr. 1.50.
Q. Horatii Placci Oder och Epoder i upplöst te.xt och öfversättning . . . af J. Dahlstein.
(18>3-) 190.-1 siehe die Ausgaben unter Carmina c) Epodi. Odae.
Horatius' Oden och Epoden. öfversättning af Sven Gudm. Dahl.
Storkhohn: Aktieb. Hicrtas hokförlag 1888. (88 S.) 8. Kr. —.75.
Ofversättningar af Horatio. (Tillegnade A. H.). In : Samlade Skrifter af Oscar Fre d rik
[Konung Oscar II.] 3 (.S'/orW/o/m-i 18S8) p. l>4-2o9. 3. uppl. (1905) p. 170— 19l^
Till Thaliarchus. Liber I. Ode IX. Till Leuconoe. Liber I. Ode XI. Till Stats-
skeppet. Liber I. Ode XIV. Till Diana och Apollo. Liber I. Ode XXI. Till
Venus. Liber I. Ode XXX. Till Apollo. Liber I. Ode XXXI. Till Licinius.
Liber II. Ode X. FOrnöjsamhet, Liber III. Ode I. Dialog. Liber III. Ode IX.
Till Telepbus. Liber III. Ode XIX. Till Melpomene. Liber IV. Ode III.
Carmen saeculare.
28*
436 Scriptores latini. D. Horatius. Spanische, ungar. Übersetzungen.
Q. Horatius Flaccus.
Öfversättning af Horatii öden första och andra boken af Per Gustaf
Lyth. Stoclhuhn : Ad Johnson {ISdS) 1904. (46 S.) 8. Kr. —.75.
Horatii tredje ode. [Latinsk text med metrisk öfversättning]. Lund:
Malmström.'i Tr. 1891. (8 S.).. 4.
Horatius' Satirer och bref. Öfversättning af Sven Gudm. Dahl. Stock-
Itolm: Alileh. f Hertas hokförlng 1887. (176 S.) 8. Kr. 2.
Horatius' Epistlar i ordagrann öfversättning utgivna tili den studerande
ungdomens tjenst. Lund: Aug. ColUn 1891. (,80 S) 8. Kr. 1.25.
Spanische Übersetzungen.
Exposiciön gramatical ... de la Epistola de Q. Horacio Flaco ä los Pisones sobre el
arte poetica, y traducoiön de la misnia en verso castellano por ßaimundo de Miguel.
(1855) 1800 siehe unten die Erläuterungsschriften.
La Epistola de Horacio 4 los Pisones, preparada para la traduccion y
vertida al castellano por Victoriano Ribero ßomero. Iniprenta del
Bi'irio de Cördoha 1880. (5:^ S.) 4
Q. Horaciu Flaco. Epistola a los Pisones traducida en prosa y anotada
con prölogo, biografia de Horacio y extracto de los preceptos, para
uso de los alunmos de retorica y poetica por Marcelo Macias v
Garcia. Orense: Estabi. tipoqr. de A. Otero 18d8. {VIII S., S. 5 — 14S,
2 Bl.) 8. _ Pes. 2.50. Ausl. 3.
La epistola de Q. Horacio Flaco ä los Pisones. Traducida y comentada
por Manuel Cor reche y Ojeda. Madrid: Tip. de A. Vellön 1890.
(108 S.) 8. _ _ Pes. 3. Ausl. 3.50.
Odas de Q. Horacio Flaco traducidas e imitadas por ingeniös espaüoles
y coleccionadas por Marcelino Menendez Pelayo. Ilustracion de
I'abres — Gomez Soler — Hernandez — Mas — Melida (A.) —
Melida (E.) — Mestres — Pellicer — Pradilla — Riquer — Sala (E.) —
Sanmarti — Serra (E.) — Villegas. Iniciales de Domenech 3^ Jorba.
Barcelona: Bihlioteca „Arte y Letras" E. Domenech y C. 1882. (400 S.) 8.
Eis. 20. Ausl. 24.
Osvaldo Magnasco. Odas de Horacio. Buenos Aires: Iinpr. de J. A.
Brrra 1893. (181 S., 1 Abb.) 8. Pes. 3. Ausl. 3.50.
Odas de Horacio, publicadas segün los mejores textos, con las principales
variantes. Traduccion en verso , notas y observaciones criticas del
Hermenegildo Torres. Tonio primero. Gnndia: Impr. de L. Catald
y Serra 1894. (671 S.) 8.
Horacio ä Leuconoe. Traduccion en verso por el Duque de Villahermosa. In: Kevista
de Madrid (i (1883) p. 535.
Odas de Horacio traducidas por Mateo A lern an. Publicalas nuevamente
el excmo. sr. D. Manuel Perez de Guzmän j Boza, Marques de Jerez
de los Caballeros. Cddis: htiprenta de la Viuda de Niel 1893. (6 S.) 8.
Tirada de 100 ejemplares nunierados. II. 10. 14.
Horacianas. Ad Litteram Verse por un Arcade de Roma (Bartolome
Mitre). Con notas y comentarios del traductor. La Plata: Tallcres
de Fuhlicaciones del Museo 1895. (Madrid: M. Murillo). (XV, 440 S.,
1 Bl.) 8. Pes. 7. Ausl. 8.
C. I 1. 3. 4. 5. 7. 9—12. 14—17. 22. 28. 30. 32. 34. 35. 38. II 1. 2. 6. 7. 10. 13. 14. 16.
19. 20. III 1—5. 7. 9. 11. 12. 13. 18. 27. 29. 30. IV 2. 4. 7. 12. Libro quinto —
Epodos 2. 7. 16.
. . . Segunda parte complementaria. Buenos- Aires: Impr. i/ lit. de Pcuser
1896. [Madrid: M. Blurillo). (X, 357 S.) 8. Pes! 7. Ausl. 7.50.
Ungarische Übersetzung.
Väros es talu. (Horatius, Sat. II 6). Ford. Csenger i Jänos. In: Egyetemes philologiai
közlöny 4 (1880) p. 171—174.
Wörterbüclier.
Lexicon horatianum ediderunt Orelli-Mewes siehe die Ausgaben (1. Titel). — G. A.
Koch siehe unten.
Q. Horatius Flacous. 437
Horatius Flaccus.
***: Über ein uTtiinniiror horatianuni [TU 10. 9 f.] In: Jahrbücher für classische
Philologie 123 (1881) p. 280—282. Vgl. J. Richter.
Acre siehe unter: Acro.
Adam, Eduard Christoph Fürchtegott: Cicero's Kedner und Horaz' Kunst des
Dichtens nach ihrer inneren Verwandschaft verglichen. 1882 siehe: M. Tullius
Cicero.
Adam, Franz: Über die 28. Ode im ersten Buche des Horaz. Progr. des Gymn.
Patschkau 1881. (17 S.) 4.
Albrecht, Paul: Philologische Untersuchungen. Erster Band. Erstes Heft.
Hamhury: P. AIhrerhfs Sdbstvn-l. 1888. (61 S.) 8. M. 6.
1. 2.- Hör. Epist. I 2. 47—54. I 5. 12—30. 3. Tac. ann. 1 74. 4. 5. Hör.
carm. I 15. 16-36. T 12. 33—48. 6. Tac. bist. I 42. 7. Hör. carm. I 12.
13—24.
Altenburg, Oskar: Winke zur Schulauslegung des Horaz. I. Unser Leseplan
aus dem dritten Buche der Lieder. Progr. des Gymn. Wo hl au 1893. (S. 3—20). 4.
— Winke zur Schulauslegung des Horaz. Leseplan aus dem vierten Buche der
Lieder und das Carmen saeculare. In: Lehrproben und Lehrgänge aus der
Praxis der Gymnasien und Kealschulen 36 (Äiif/ust 18931 p. 23— ""0.
— Winke zur Schulauslegung der Lieder des Horaz. III. Unser Leseplan aus
dem ersten Buch und den Epoden. Progr. des Gymn. Wo hl au 1894. (S. 3—24). 4.
— Horazens zweites Buch der Lieder und die ethische Bildung. In: Lehrproben
und Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen 40 (Juli 1894)
p. 49—88.
— Einführung in Horazens erstes Buch der Briefe nach induktivem Lehrgang.
Ebenda 46 (Dczemifr 1895) p. 14—42.
Aly, Friedrich: Horaz, sein Leben und seine Werke. 2., verbesserte Auflage.
[Gymnasial-Bibliothek. 15]. GührsMi: C. Btrtihnw.i,ii (1893) 1909. (59 S.) 8. M. —.60.
Amatucci, Aurelio Giuseppe: 11 signifioato di „Situs" nell' ode XXX del lilro III
di Orazio. In: Bollettino di filologia classica 2 (1895—96) p. 236—238.
Ammann, Jakob K.: Zur Erklärung der zweiten Epode des Horaz. Progr. des
Gymn. Bruchsal 1888. (25 S.) 4.
Annaratone, Claudio: Metrica di Orazio. Roma: Tipogr. Poliglolta dilla s. c. di
Propufjanda Fidt 1889. (26 S., 1 Tab.) 8.
Anspach, Eduard: Zu Horatius [c. III 30]. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 137 (1888) p. 383—388.
— Die horazischen Oden des ersten Buches in Bezug auf Interpolation, Aufbau
und Zeit der Abfassung. Teil I. II. Progr. des Gymn. Cleve 188S. 1889.
(32, 40 S.) 4.
Antona-Tr aversi, Camillo: Quinto Orazio Flacco ne' Levia Gravia e ne'
Juvenilia. In: La Rassegna nazionale a. XII .54 (1890) p. 657—687.
Antonibon, Giulio: Studi suU' arte poetica di Q. Orazio Flacco. Bunsaiio:
Slnhil. tipogr. S. Po^znto 1888. (HO S., 1 Bl.) 8. L. 8.
Appendini, Francesco: Metrica oraziana ad uao delle scuole. Roma: Tip. Artfro
1884. (23 S.) 8.
Arlt, Albrecht: Horaz' Sat. 2. 1. 34—39. 1883 siehe: CatuUus.
— Zur Erklärung einiger Stellen des Horaz. Progr. des Gymn. Wo hl au 1886.
(S. 3—14). 4.
Sat. I 1. 80—91. Ep. 2. 1. 245. Sat. 2. 1. 34—39.
— Servare bei Terenz (und Plautus) als Nachtrag zur Erklärung von Hör. Sat. 1 1.
89. Progr. des Gymn. Wohl au 1887. (S. 3—10). 4.
Arndt, Hermann: Horatius sitne imitatus Menippum. 1834 siehe B.: Menippus
cynieus.
Arnold, Theodor: Die griechischen Studien des Horaz. Neu herausgegeben von
Wilhelm Fries. Halle: Buchhandlung des Waise Hhuusin (1855. 1856) 1891. (XIII,
143 S.) 8. M. 2.
Ashmore, Sidney Gillespie: On the Meaning of nauta and viator in Horace,
Sat. I. 5, 11 — 23. In: Classical studies in honour of Henry Drisler (New York <!•
London 1894) p. 1—7.
Baehrens, Aemilivis: Lectiones horatianae. Progr. acad. (h-oniiigae: J. B. Wolters
1880. (35 S.) 4. F. 1 25 = M. 2.
— Zu lateinischen Dichtern. 1881 siehe C. : Poetae.
— Ad Horatium. In des Verf Miscellanea critica (flroningae 1878) p. 3.3 — 69.
— Horat. epist. II 1. 114 ff. 1886 siehe: Lucretiu-a.
Baker, Ferdinand: Die Metaphern in den Satiren des Horaz. Progr. des Real-
gynin. Stralsund 1883. (21 S.) 4.
Bagby, Alfred: Adverbs in Horace and Juvenal. Dissert. of the Johns Hopkins
univ. Baltimore 1891. (2 Bl., 37 S.) 8.
438 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Hoi-atius Flaccus.
Bainvel, J. V.: Explications sur une satire d'Horace (Sat. 1, YI). In: L'Enseigne-
nient chretien 12 (189:!) p. 587—592. 617—623.
Balestrazzi, Giuseppe: Aleune parole sopra un verso d'Orazio ... l'arma: Tip.
vesc. Fiurcadori 1889. (25 S.) 8.
Baranek, Johann: Eine Parallele zwischen dem J/iioitijdfv; dtauiAti]? und Horat.
c. III 24. 1884 siehe B. : Aeschylus.
Barillari, Michele: Studi su la satira lalina. 1890 siehe C. : Poetae .satirarum.
Baron, Josef: De Q. Horatii Flacci epistula I 18. (^uaestiuncula critica. Progr.
des Gymn. Sambor 1881. (27 .S.) 8.
Barta, Ferdinand: Sprachliche Studien zu den Satiren des Horaz. 2 Theile
Progr. des Gymn. Linz 1879. 1881. (:W, ;ß S.) 8.
Barth, Paul: Zu Horatius [e. I 2. 21]. In: Jahrbücher für elassische Philologib
145 (1892) p. 335.
Bäatj:, STtvolihnv: Jioo^^ojzixa aig'OyÜTtnv. In: 'E(pijUiQi; toiv <I'i?.i)ua9^(nr. Iltüioöi).
2, To'.i. 4 0881) p. 161— 165. 257— 261.
Bastari, Pietro : Orazio e il Cesarismo. Mihmo: IhinivJard 1892. (64 S.) 8. L. 1.
Baur, Jean Baptiste: Sur quelques ödes d'Horace. Discours. MinitleVurd : Inipr.
P. Hoffmnnn 1886. (19 S.) 8.
Bedjanic, Martin: De Q. Horatii Flacci epistularum libro priore. Part. I. II.
Progr. des Kealgymn. (Gymn.) Sarajevo 1883. 1887. (39, 35 S.) 8.
Beiger, Christian: M. Haupt als academischer Lehrer . . . 1879 sielie A. : Poetae
scaenici a) Trstgici.
Belli, Marco: Di Orazio favolista commentario. S. 1. et a. (Yenfziu: T,p. gv) Cor-
ihU.i 1889). (55 S.) 8. L. —.50.
— Blagia e preaiudizii in Q. Orazio Placco. Ihiihm 1895. (104 S.) 8. L. 1.
(Bender, Ferdinand): Klassische Bildormappe. Abbildungen künstlerischer Werke.
Zur Erläuterung wichtiger Schulsehriftsteller. Nach dem Tode des Begründers
F. B. fortgesetzt von Eduard Anthes und Gustav Forbach. Darmstmlt: Dr.
u. Verl. V. Ztdkr und Xofjcl 1891. 2.
V. Heft: Zu den Gedichten des Horaz. (Apollon Musagetes. Thalia. Mel-
pomene. Augustus Juvenis. Statue des Kaisers Augustus.) 1891.
(1 S. Text, 5 Abb.) M. 1.20.
VI. „ ... (Caesar. Hermes [Mercurius]. Herakles [Hercules]. Niobe.
Ares [Mars]. 1891. (1 S. Text, 5 Abb.) 1891. M. 1.20.
YII. ., ... (Zeusgruppe vom Altar zu Pergamon. Dionysos [Bacchus].
Satyr. Matrone [sog. Pudicitia]. Pallas Athene [Minerva]. 1891.
(1 S. Text, 5 Abb.) 1891. M. 1.20.
X. „ Zvx den Schriften des Tacitus. (Tiberius. Germanikus. Die ältere
Agrippina. Trauernde Germania. Kömisches Triumphalrelief).
1895. M. 1.20.
Bender, Hermann: Horaz, Homer und Schiller im Gymnasium. Drei Gymnasial-
reden. 1893 siehe B. : Homerus.
Bönech, Kaymond-Osmin : Estudios sobre los cläsicos latinos aplicados al derocho
civil romano. 1878 siehe C. : Poetae satirarum.
Benecke, Edward Felis Mendelssohn: Apospasmata critica ... 1892 siehe B. :
Longus.
Benecke, Otto: Boileau imitateur d'Horace et de Juvenal. Progr. des Progynin.
Neuhaldensleben 1879. (S. 3-15). 4.
Benoist, Eugene: Horace, ödes I 2. 39— 40. In: Revue de philologie 2 (1878) p. 62 — 64.
Beöthy, Zoltan : Horatius und Kazinczy. In : Ungarisclie Revue 10 (1890) p. 639—663.
Bergk, Theodor: Die Angaben des Cruquius über die von ihm benutzten Hand-
schriften des Horaz beruhen zum Theil auf Fälschung (1859). — Horaz carm.
11 20. 1 u. 6 (1864). — Horaz Sat. I 1. 89. Epist. II 2. 113 (1870). — Horaz Sat.
I 2. 128 (1870). — Horaz Sat. II 1. 8-; (187:3). In des Verf. Kleine philologische
Schriften 2 (Halh u. S. 1886) p. 737. 741. 749. 755. 759.
— Horatiana. In des Verf. Kleine philologische Schriften 1 (Hal!( u. S. 1884) p. 668—671.
Od. I 1. 17, 2. 21, 7. 27. III 29. 5. IV 8.
(— ) Aus Bergks Handexemplaren. 1884 siehe C. : Poetae scaenici.
Bernays, Jacob: Horatianum [Carm. saec. Überschrift]. (1848). In des Verf.
Gesammelte Abhandlungen 2 (Bniin 1885) p. 303—304.
— Zu Horatius [Carm. I 12]. (I85i). Ebenda p. 300—302.
— Zu Horaz (Ode II 1). (18.j7). Ebenda p. 302—303.
— Horazens Bote an Augustus [Epist. I. 13. Suet. vit. Hör.]. (1862). Ebenda
p. 304—306.
Bernocco, Secondo: Sopra alcuni passi di poeti latini. 1881 siehe C. : Poetae.
Berti, Tito: La villa di Orazio. [Erweiterter und verbesserter Abdruck aus:
Fanfulla della Domenica 18S5 Nr. 44. 1. Nov.]. llonia: (Tip. di M. Aniiaiim) 1886.
(12 S., 1 Plan). 8.
Q. Horatius Flaccus. 439
Q. Horatius Flaccus.
Besser, Hermann: Zu Horatius Carmen saeculai'e. In: Jahrbücher für classische
Philologie 133 (188ii) p. 692—696.
Biasjini, Roiierigo: Intorno ad un luogo di Orazio corretto e difeso da Guglielmo
Teuffei [il principio della satira X del libro primo]. In: Opuscoli religiosi,
letterari e morali. Ser. IV 4 {Mudeita 1878) p. 161—176.
Bintz, .Julius: Der Einfluss der ars poetica des Horaz auf die deutsche Litteratur
des XVIII. Jahrhunderts. Progr. des Wilhelmgymn. Hamburg: (Hcrold's Verl.)
1892. (VII, 37 S.) 4. M. 2.50.
Birch, Frederik Christian Carl: Bemarkninger til nogle Steder i Horats's Breve.
In: Nordisk Tidskrift for Filologi. Ny Rsekke 8 (1887— 18S8) p. 161—183. 9
(1889—1890) p. 183—210.
I 1. 4flF. ö9ff. I 2. 65ff. I 6. 5fif. I 7. 34ff. 94ff. I 10. Iff. 12. 21ff. 13. 6ff. 11 ff.
I 13. 16ff. I 17. Iff. 33ff. I 17. 43ff. I 18. Iftff. I 18. 22ff. 37ff. I 18. 96ff.
II 1. 28ff. II 1. soff. — II 1. 9f. II 1. 53f. II 1. 134. II 1. 169ff. II 2. 81 ff .
II 2. 87 ff. II 2. 102 ff. II -2. 158 ff. II 2. 183 ff.
Bischoff, Albert: De itinere Horatii brundisino commentatio. Progr. der Studien-
anstalt L and au Pf. 1880. (44 S.) 8.
— Horat. 0. I 7. 8, epod. 2 extr. 16. 61—62. 1889 siehe B. : Homerus.
Bitschofsky, Rudolf: Porphyrie zu Horaz' Od. III 24. 63. In: Zeitschrift für
die österreichischen Gymnasien 34 (1883) p. 901.
Black, Robert: Horace, Ödes III 27. In: The classieal Review 3 (1889) p. 107—109.
— Some passages in Horace [Od. III 4. 10, 24. 4. II 19]. In: The Athenaeum 1892
{Juli/ to Dfcimhir) p. 703—704.
— „Catonis nobile letum". [Horat. od. I 12. 36]. In: The Athenaeum 1893 (Jidij to
Decenüur) p. 323—324.
Bloch, Gustave: La reforme democratique a Rome au III» siecle avant J.-C. 1886
siehe B.: Appianus.
de Block, Vincent: Etudes sur la littörature des peuples anciens et modernes.
Brivxellts: F. Hmjtz 1889. (IV, 504 S.) 8.
Ch. 10. Etüde d'Horace. Goüts d'Hoiace, amitie, reconnaissance. Lyrisme
d'Horace (p. 120 — 133). Ch. 16. Vertus morales et civiques que nous
apprend l'antiquite. Le9ons que nous donne Horace (p. 248 — 250).
Blüinner, Hugo: Zu Horatius Sermon. II 5. In: Rheinisches Museuna für Philo-
logie .34 (1879) p. 166—180.
Bobrik, Rudolf: „Entdeckungen im Horaz-. In: Verhandlungen der 37. Ver-
sammlung deutscher Philologen und Schulmänner in Dessavi 1884 {Liipzig 1885)
p. 229—231.
— Horaz. Entdeckungen und Forschungen. Erster Teil. Leipzig: (B. G. Tiuhxer)
1885. (VC, 498 S., 3 Bl.) 4. M. 28.
Die Onlnung der Gedichte nach dem Metrum.
Boch, Aemilius: Comes horatianus, ossia Schema della inetrica, classiflcazione
razionale e sentenze morali delle poesie di Urazio. In des Verf. Roma et amor
(Meiliülani 1892) Nr. 2.
Bock, Carl: De metris Horatii lyricis. Dissert. inaug. kilon. (Puiiduhurg: E. Etikrs)
1880. (71 S.) 8. M. 1.60.
Bockemüller, Friedrich: Hör. sat. II 4. 88. {KircMwin : 0. Zahn <£• H. BiumUl
[1888]). (19 S.) 8.
Boi ssier, Gaston: Observations sur quelques ödes d'Horace (l""«*, 3", 12» et 20»
ödes du ler livre). In: Revue de philologie 2 (1878) p. 204—214.
— L'ode d'Horace ä Pollion (Cannina II 1). In: Annales de la facultö des lettres
de Bordeaux 1 (1879) p. 80-84.
— Prom6nades archeologiques. La maison de campagne d'Horace. In: Revue des
deux mondes 53» ann6e 3» periode 57 (1883) p. 758—791. Wiederholt in des Verf.
Nouvelles prom^nades archöologiques (Paris 1886, 7. Aufl. 1910).
— 'lI inm'/.i: roh 'Ooujlov. MticapQuaig S. K. S{axtXi.uQ07tov}.ov). In: I/uQvnaaög 1
(1883) p. 711-717.
— Nouvelles promenades archeologiques. Horace et Virgile. Ouvrage contenant
deux cartes. 7» Edition. Paris: Hachette et Cie. (1886) 1910. (376 S. , 1 Bl.) 8.
Fr. 3.50.
I. La Maison de campagne d'Horace (p. 1—62). II. Les tombes etrusques de
Corneto (p. 63-124). III. Le Pays de l'Enöide: La lögende d'Enee. En6e
en Sicile. Ostie et Lavinium. Laurente (p. 125-370). Table analytique.
— The country of Horace and Virgil. Translated by D. Havelock Fish er. With
maps and plans. Lonrloti : T. Fis/icr Vmiin 1896. (XI, 346 S.) 8. 7 sh. 6 d.
— Les jeux seculaires d'Auguste. In: Revue des deux mondes LXII» annöe 3»
p6riodo 110 (1892) p. 75-95.
Bolle, Ludwig: Die Realien in den Oden des Horaz. I. Progr. des Gymn. Wismar
1882. (:i7 S.) 4.
440 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Bolle, Ludwig: Des Horaz Europaode. In: Jahrbücher für Philologie und Paeda-
gogik 134 (1886) p. 578-580.
B(onghi), Kuggiero: Una ode di Orazio [HI 9]. In: La Cultura. Nuova serie.
Anno III (1893) N. 23—24 p. 421-425. Vgl. Augusto Eomizi ebenda N. 27—29
p. 60-61.
Bonnet, 3Iax: Horace, Art po6ticjue 75 et 7ti. In: Kevue de philologie 9 (1885) p. 151.
Boot, Joannes Cornelius Gerhardus: De ontdekker van het landgoed van Horatius.
In: Verslagen en Mededeelingen der kon. Akademie van Wetenschappen.
Afdeeling Letterkunde. 3. reeks 3 (AiiisUnJam 1887) p. 194—207. Vgl. De
Navorscher 36 (ISSö) p. 577-578.
— Horat. ad Pis. 139. 1890 siehe C. : Collectiones (p. 6).
Born, Benno: Bemerkungen zu einigen Oden iles Horaz mit besonderer Berück-
sichtigung der Wortstellung. Progr. des Domgymn. Magdeburg 1891. (40 S.) 4.
I 1. 4. 5. 6. 7. 9. 10. 14. 1(3. 18. 20. 29. II 1. 4. 6. 7. 9. "lO. 11. 12. 13. 14. II 18.
III 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 16. 19. 22. 29. 30.
Brandes, Carolus: De editione utriusque libri satirarum Horatii. Dissert. inaug.
Kalis Sax. 1885. (34 S.) 8.
Brassai, .Samuel: Aesthetische Kritik. Als Beitrag zur Theorie der Horaz-
Übersetzungskunst. [Aus: Acta comparationis litterarum universarum].
Klausenburg 1879. (89 S.) 8.
— Eszrev6telek Pozder Käroly Horatiusaröl. In: Egyetemes philologiai közlöny 18
(1894) p. 393-409. 49:J— 505.
Remarques sur l'edition d'Horace par Pozder.
Braun, Guglielmo: La originaria nazionalitä di Orazio dimostrata. In: Archeo-
grafo triestino. Nuova Serie 5 (1877—1878) p. 247-282.
Breidt, Hermann: De Aurelio Prudentio demente Horatii imitatore. Dissert.
inaug. Hiü/elhci-Qac: C. Winftr 1887. (1 BL, 51 S.) 8. M. 1.60
Breiter, Theodor: Zur Erklärung der horazischen Oden [14. 16f.]. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 1:33 (1886) p. 343-344.
Brooks, Emil: Ein Skolion des Horaz. I. Od. 32. 1881 siehe B. : Homerus.
Brugnola, Vittorio: Aniniadversiones in Hartmani librum De Horatio poeta.
Siiiif/aUi'i: I'atfoMCO 1893. (24 S.) 8.
Brunei, Lucien : De tragoedia apud Romanos circa principatum Augusti coiTupta.
1884 siehe C: Poetae scaenici.
Brunnhofer, Hermann: Ueber Transkaukasien in Horazens Trostode an Valgius.
(Oden ed. Nauck, II 9). In des Verf. Vom Pontus bis zum Indus (Ldpziff 1890)
= Urgeschichte der Arier in Vorder- und Centralasien 2 {Leipzig 1893) p. 46 — 53.
Buec heier, Franz: Coniectanea. 1878 siehe B. : Homerus.
— Commentum per Calcidium Neapolitanum super carmine seculari Horati. 1880
siehe C. : Poetae.
— Zur Auslegung der horazischen Oden. In: Rheinisches Museum für Philologie 37
(1882) p. 226—240.
111.37. 112.10. 114.10. II C. 18. H 7. 21. II 8. 2. II 9. 1. II 11. 4. 15.
II 12. 28. 11 14. 1. II 15. 7. II 16. 31. 37. II 19. 29. II 20. 9.
— Zu Horaz od. IV 2. Ebenda 44 (1889) p. 317—319.
Büttner, Richard: Porcius Licinus bei Horaz. 1893 siehe: Porcius Licinus.
Burnichon, Joseph: A propos d'une traduction en vers des epitres d'Horace.
Les öpitres d'Horace. Traduction en vers fran^ais, par E. de Jonquieres. Int
Etudes religieuses philosophiques, historiques et litteraires par des peres de
la compagnie de Jesus. 24" annöe — 6» s6rie 5 (1880) p. 535—558.
Buriän, Janos: Nevezetesebb graecismusok Horatius költe-menyeiben. In:
Egyetemes philologiai közlöny 9 (1885) p. 433—454.
Les gr6cismes les plus remarquables des poesies d'Horace.
Butti, Attilio: II ne quid nimis nella poesia d'Orazio e Parini. In des Verf.
Studi pariniani (Torino 1895) p. .59—104.
Caccianiga, Antonio: Orazio a Tivoli. In des Verf. Brava genta {Miluno 1889)
p. 155-161.
Imagina e descrive la vita che Orazio dove va fare a T. II lavoro non ha
nessun lato filologico.
da Camino, Vittorio: Amori di Quinto Orazio Flacco ed il suoi tempi. (Studio
romano) [Umschlag: con la traduzione metrica di 36 Odi orazione (Sistema
Carducciano). Torino: Gioriialc ^Arle itulini'' 1895. (102 S.) 8. L. 3.
Campau.x, Antoine: De la critique du texte d'Horace au XIX " siecle. In: Annales
de l'Est 3 (1889) p. 469-491.
— De la critique du texte d'Horace avant Peerlkamp du ler au XVIII" siecle.
Ebenda 4 (1890) p. 189—216. 493-522.
— De la critique du texte d'Horace apres Peerlkamp. Ebenda 5 (1891) p. 169—191.
Q. Horatius Flacous. 441
Q. Horatius Flaccvis.
Campaiix, Antoine: Des raisons de la popularitö d'Horace en France. Ebenda 9
(1895) p. 177—195. Alles wiederholt in:
— Histoire du texte d'Horace. Purist. Xmicij : Bcrger-LevriniU ff Cie. ]89l. (108 8.1 8. Fr. .3.50.
Cantarelli, Luigi : Un' ode oraziana [I 28]. In: Rivista di filologia e d'ist'ruzione
classiea 11 (1883) p. 86-98.
Cantello, Angelo: Cenni biografloi di Q. Orazio Flacco. — L'arte poetica. Lettera
ai Pisoni [Übersetzung]. In des Verl. Commenti letterari (Lunrwno 1896) p. 7 — 10.
11—80.
Capalleja, Victor Suärez: Los amorios de Quinto Horacio Flaco. In: Revista
conteniporänea afio 13. t. 67 (1887) p. 417—429.
Capasso, Bartolommeo: Nuova interpretazione di alciini luoghi delle Satire di
Ürazio. In: Societä r. di Napoli. Atti della r. Accademia di archeologia, lettere
e belle arti 13 (1887—88—89; Xnp. 1889) Parte I p. 141—155.
Carrozzini, Didacus: Institutiones poeticae ex Aristotelis et Flacci sententia in
quinque libros digestae, epistolae ad Pisones interpretatione praemissa. 1891
siehe B.: Aristoteles.
Castorina, Pasquale-, Intorno ad una prima edizione di Q. Orazio Flacco. Cenni
bibliograflci. Cutaum: Tip. di <!. Pastore 18^7. (22 S.) 8. L. 1.
Cauer, Paul: Wort- und Gedankenspiele in den Oden des Horaz. Kiil und Leipzig :
Lipsius und Tisclur 1892. (59 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.60.
Cavallin, Samuel Johann: Öfversigt af Horatii lyriska versniätt tili laeroverkens
tjenst. Lund: aiarapshi univ: s-bokh. 1884. (19 S.) 8. Kr. —.50.
Cavazza, P. : Sul passo di Orazio (Carm. I 7. 17—19). In: Bollettino di filologia
classiea 1 (1894—1895) No. di Saggio p. 23—23.
Cerny, Anton Othmar: Über das sogenannte Epitheton ornans in den horazischen
Oden. Progr. des ersten deutsehen Staatsgj'mn. Brunn 1878. (40 S.) 8.
Chatelain, Emile: Note sur un manuscrit d'Horace conserve jadis ä Autun. In:
Revue de philologie IZ (1888) p. 13—18.
V. Christ, Wilhelm: Horatiana. In: Sitzungsberichte der philosophisch -philo-
logischen und der historischen Classe der k. b. Akademie der Wissenschaften
zu München 1893. I p. 57—152.
I. Die alten Lebensbeschreibungen des Horaz. II. Die Klassifikation der
Horazhandschriften. III. Metrisches zu Horaz. IV. Das Carmen saeculare
und die neuaulgefundenen Säcularacten.
Cima, Antonio: Studi oraziani. [Od. I 20. Ep. I 7]. In: Giornale italiano di
filologia e linguistica classiea 1 (Milano 1886) p. 265—277.
— Orazio e Mecenate. In des Verf. Saggi di studi latini (Firaizi 1889) p. 1—67.
— siehe G. Giri.
— Risum teneatis, amici? (Or. A. P., 5) . . . 1894—1895. 1898. Vgl. Umberto Nottola
und A. C i m a in Bollettino di filologia classiea 1 (1894—95) p. 166 u. 167. Siehe
M. Tullius Cicero.
— Orazio. Epist. I 11. 17-19. In: Bollettino di filologia classiea 2 (1895-96) p. 46.
Co IIa, Aurelio: Delle traduzioni e segnatamente dell' opere di P. Virgilio e di
Q. Orazio Flacco. ftrrurti: Tip. dilV Kridano 1890. (21 S.) 8.
Collignon, Albert: Etudes sur Petrone. 1892 siehe: Petronius.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. 1878 siehe C. : CoUectioiies (p. 7).
— Lectiones venusinae. In : Mnemosyne 16 (1888) p. 293 — 315.
C. I 1. 3sqq. I 5. 5sqq. I 13. 13sqq. I 15. 13sqq. I 17. 24sqq. I 26. Isqq. I 31.
7sq. I 35. 12sqq. I 37. 6sqq. II 1. 19sqq. II 7. 9sqq. 13sq. II llsqq. II 18.
32sqq. II 20. 17sqq. III 1. llsqq. III 3. 53sqq. III 4. Isqq. HI 4. 58sqq.
IH 5. 5sqq. 18sqq. III 5. 32sqq. III 6. 29sqq. 41. III 8. 17sqq. III 14.
Isqq. III 18. 9sqq. III 24. 31 sq. 4Usq. 52sqq. Ü2sqq. III 25. 14sqq. III 27.
25 sqq. III 30. 10 sqq. IV 4. 13 sqq. Epod. 15. llsqq. 16. 41 sq.
Cornelius, Carl: De Horatii satirarum libri primi satira decima commentariolum.
Accedunt aliquot odae germanice versae. Progr. des Gymn. Dillonburg 1896.
(XXXII S.) 4.
Corradini, Francesco: Per quali ragioni Orazio coniinziö la sua carriera poetica
con le Satire e coi giambi. In: Atti e Memorie della r. Accademia di scienze
lettere ed arti in Padova Anno 287 (1885 — 8i)) Nuova serie 2 p. 49—54.
Corte se, Giacomo : Vita e scritti di Q. Orazio Flacco. (Introduzione al Commento
delle Odi di Q. O. Fl. 1892, ora qua e lä riveduta e ampliata]. In des Verf.
Saggi latini 1 (Tarino 1895) p. 31—80.
— La sintassi dei casi in Orazio. In: Atti della r. Accademia delle scienze di
Torino 29 (1893-94) p. 78.5—809. Wiederholt in des Verf. Saggi p. 155—194 u. d.
T.: Ricerche grammatieali in Orazio.
— Ulixis e non Ulixei in Oraz. Ep. I 6. 63. 7. 40. In: Bollettino di filologia
classiea 1 (1894—9.5) p. 21.
— La preposizione de in Orazio. Ebenda p. 69 — 70.
442 Scriptores latiiii. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatitis Flaccus.
Crestin, Jules: Etude sur Hoiaoe et Juvenal. ]882 siehe Juvenal: Les Hypo-
crites . . . traduites par J. B. Marchet.
Cristofolini, Cesare : Zu Hör. Sat. II 2. 29f. Tn: Wiener Studien 15 (1893)
p. 313—314.
— Briciole oraziane. Progr. del ginnasio comunale superioro Trieste 1895.
(S. III- XXVI). 8.
C. I 7. 27. 1 5. 36. 1 23. I 32. 15. I 37. II 20. III 4. 9segg. III 11. 18. IV 2.
IV 14. 17. Epod. XIII V. 13seg. Serm. II 2. 29 seg. Epist. I 2. 31.
— Nota critico-ermeneutica ad Orazio (Carmi IV 2). In: Kivista di filologia e
dustruzione classica 23 (18951 p. 197—199. Wieder abgedruckt im Progr. 1895.
— Saggi oraziani. Orazio: Carmi I 23. In: La Oultura. Anno 5 (Nuova serie 1895)
Nr. 3 p. 40—41.
Cron, Christian: Hör. sat. I 4. 81 ff. 1880 siehe B. : Plato.
— zu Horatius Episteln [II 1. 173]. In: Jahrbücher für classische Philologie 129
(1884) p. 6.3—70.
de Crozals, F.: Essai de notation inusicale des ödes d'Horace. Toriiio : Bocca 189i.
(40 S.) 8. L. 1.50.
Crusini siehe St. Martini.
Crusius, Otto: Ad poetas latiiios. 1889. 1892 siehe C. : Poetae.
— Zu den Canidia-Epoden des Horaz, In : Philologus 53 (1894) p. 79.
— Zu Hör. Sat. I 8. 1 f. und Plinius. (Siehe N. Korr. El. Jahrg. I 505). In: Neues
Korrespondenz-Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 2 (1895)
p. 163-164.
Curschmann, Fritz: Horaz. Entdeckungen und Forschungen von E. Bobrik.
1. Theil . . . Angezeigt von F. C. Jinnimtai/t: (Jonghima) 1885. (90 S.) 8. M. —.80.
— Die horazischen Oden in der Schule. Progr. des Ludwig-Georgs-üymn. Darm-
stadt 1886. (S. 3—32). 4.
— Horatiana. Erklärungen und Bemerkungen zu einzelnen Gedichten und Stellen
des Horaz. Birlin: .]. SpriMjcr 1887. (1 Bl., 71 S.) 8. M. 1.60.
Allgemeine Bemerkungen über die Art der Horazerklärung. Od. I 1 — 4. 6 — 9.
12. 16. 18. 22. 24. 28. 29. 31. 34. 37. 11 1. 3. 7. 10. 12. 13. 16. 18. III 1-6.
8. 16. 21. 24. IV 3. 4. 9. Sat. I 4. 19—20. II 1. 34 ff. II 1. 86.
Cwiliriski, Ludwik: Mommsen o Horacyusza Carmen saeculare. In: Eos 1 (1894)
p. 72-76.
J: Un vers d'Horace [sat. I 4. 6]. In; Faculte des lettres de Caen. Bulletin
mensuel 2 (1886) Nr. 1 (Jnnr.i p. 34.
D., G. : La villa d'Horace. In: Revue britannique 61* annee (1885) 6 p. 415—426.
Dagna, Massimo : Saggio sopra la morale epicurea di Q. Orazio Flacco. Maddaloni:
Tip. <li A. de Simone 1882. (169 S., 3 Bl.) 8.
Damstö, Bieter Hei bert: Horatius. In: De Nederlandsche Spectator 1891 p. 112 — 113.
Davus, L. R. : Etüde sur Horace. In: L'Instruetion publique 10 (Paris 1881)
p. 827-829. 11 (1882) p. 4—6. 28—29. 196.
Deeia, Giovanni siehe Hermann Schiller. (Letzter Titel).
Deschamps, Gaston: Une traduction d'Horace [par E. Figurey]. In: Revue
universitaire I 2 (1892) p. 332—330.
Desjardins, Ernest: Sur la V» satire du ler livre d'Horace: Voyage a Brindes.
In: Revue de philologie 2 (187S) p. 144—175, 1 carte.
Detto, W. Albert: Horaz und seine Zeit. Ein Beitrag zur Belebung und Er-
gänzung der altklassischen Studien auf höheren Lehranstalten. Mit Ab-
bildungen. Zweite verbesserte Auflage. Bniin: B. Gatrtuer (Jetzt: 'Weidmann)
(1883) 1892. (VI S., 1 Bl., 186 S.) 8. M. 3.50.
Devaux, Andreas: Quid vere romanura lyricis Horatii carminibus insit. Thesis
gratianopolit. I.iifjduni: E. Xitte 1892. (132 S.) 8.
I. Quid H. in lyricis carminibus Graecis debueiit. II. Quomodo in Ij'ricis
carminibus Romam et Italiam H. descripserit. III. De Horatii in patriam
amore. IV. Qualis H. in politicis rebus versatus sit. V. De Horatii
philosophia.
Dezeimeris, Keinhold : Remarques sur le texte de divers auteurs. Nouvelle
Serie. II. Mathurin Regnier (öl R., imitateur d'Horace). III. Andrö Chenier
(Imitations permanentes d'Horace). 1879 siehe C : Poetae.
Dillenburger, Wilhelm: Bemerkungen zu Horatius. In: Zeitschrift für das
Gymnasial -Wesen 34 (1880) p. 673-690.
C. I 3. 17. 33. I 4. 8. I 6. 2. 3. C. I 7. 8. 10. 12. 13. 14. 21. 27. Braun: La
originaria nationalitä di O.
— Die blandinischen Horatius- Handschriften von Cruquius. Ebenda 35 (ISSl)
p. 321-849.
Dittel, Heinrich: De dativi apud Horatium usu. Progr. des Gymn. Landskron
1878. (44 S.) 8.
Q, Horatius Flaccus. 443
Q. Horatius Flaccus.
Dittmar, Hermann: Horati libri II satiram VI interpretatus est H. D. Pars I. II.
Progr. des König Wilhelms-Oymn. Magdeburg 1892. 1893. (26, 15 S.) 4.
Dobree, Peter Paul: In Horatium. 18SJ siehe C. : Collectiones (p. 7).
Döring, August: Zii Horatius [carm. III 3. 2 f.]. 1879 siehe B. : Plato.
— Zu Horatius Oden [I 6]. In: Jahrbücher für classische Philologie 123 (1881)
p. 652—655.
Dom hart, Bernhard: Tricesima sabbata. [Hör. sat. I 9. 69]. In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 6 (1889) p. 272—273.
Dornseiffen, J. : Ad Horatium. In: Mnemosyne 21 (1893) p. 313—314.
Sat. I 1. 87. IT 3. 72. Epist. I 1. 29.
— Ad Horatii sat. II 1. 84—86. Ebenda 22 (1894) p. 359—330.
Draeger, Antou August: Zu Horatius Oden [II 1. 6]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 4!4.
Draeseke, Joannes: Quaestionis atque interpretationis horatianae [Epistularum
I 2] speeimen. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 7 (1879) p. 422—473.
Düntzer, Heinrich: Chromatiarius oder ceromatiarius. In: Rheinisches Museum
für Philologie 33 (1878) p. 633-635.
— Zu Horatius [epod. 9. ca. IV 7. I 4]. In: Jahrbücher für classische Philologie
137 (1888) p. 781—789.
— Des Horatius Canidia-Gedichte. Ebenda 145 (1892) p. 597—613.
— Catull und Horaz. 1^94 siehe: Catiillus.
— Eine Reisesatire [I 5] und eine Reiseepistel [I 15] des Horatius. In: Philologus 55
(1896) p. 416-432.
du Mesnil, Adolf: Erklärende Beiträge zu lateinischen Schulschriftstellern . . .
1896 siehe C: Collectiones (p. 7).
Duncker, Kichard: Zu Horatius Episteln [1 15. 13], In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 57-63.
Du Vau, Louis: Lucret. IV 297. 1889 siehe C: Collectiones (p. 7).
— Sur quelques passages des poetes latin.s. 1892 siehe: Lucretius.
van Eck, Daniel Adriaan Henri: Quaestiones scenicae romanae. 1892 siehe C:
Poetae scaenici.
Eggers, Heinrich: Essai sur l'art poetique de Boileau. Analyse, appröciation,
comparaison avec l'ars poetica d'Horace. Progr. des Gymn. Warendorf 1892.
(35 S.) 4.
Ehart, Karl: Horatii he.xametruru. Progr. der Realschule im 8. Bezirk Wien
1889. {10 S.) 8.
Eickhoff, Paul: Eine aus dem Mittelalter überlieferte Melodie zu Horatius III 9,
nebst dem Bruchstück einer solchen zu III 13. In: Yierteljahrsschrift für
Musikwissenschaft 7 (1891) p. 108—115.
— Der horazische Doppolbau der sapphischen Strophe und seine Geschichte.
(Wan/hhuk) : Sdbstverl. ihs Verf. 1895. (VI S., 1 Bl., 54 S.) 8. M. 3.
I. Die sapphische Strophe in der griechischen Litteratur. II. ... in der
lateinischen Litteratur: Die s. Str. bei Horaz. Von Seneca bis zur Gegen-
wart. III. D. s Str. in den nationalen Litteraturen der Nevizeit.
— Der Ursprung des Romanisch -germanischen Elf- und Zehnsilblers (der fünf-
füssigen Jamben) aus dem von Horaz in Od. 1—3 eingeführten Worttonbau
des sapphischen Verses. Waiifhbirk: Selhstvtrl. des Verf. 189b. (IV, 76 S.) 8. M. 2.25.
Elgood, John Charles: Readings in Horace. London: Siran Sonnenschein & Co. 1895.
• (40 S.) 8. 1 sh. 6 d.
d'Elia, Achille : La lingua e il sentimento nazionale nella scuola media. Con
due lezioni pratiche ed un saggio critico su due odi di Orazio. Taruntu: Tip.
It. Paror/i 1891. (98 S.) 8. L. 2.
Q. Orazio Flacco e la vita campestre (Epodon II. Odi lib. II. vi).
Eimer, Herbert C. : Horace sat. I 10. 21. In: Transactions of the american
philological association 23 (1892) p. XVIII— XXIII.
Elter, Anton: Die Anordnung der Oden des Horaz. (Ein Fragment.) In : Wiener
Studien 10 (1888) p. 158—162.
— Vaticanum [Horat. c. I. 20]. In : Rheinisches Museum für Philologie 46 (1891)
p. 112—138.
Ercole, Petrus: Horatianam quaestiunculam tractavit P. E. [Sat. I 2. 105—108].
In : Atti del r. Istituto veneto di scienze , lettere ed arti 53 serie VII 6 (1894—
1'9j) p. 730-7.37.
Eymer, Wenzel: Zur Horazleetüre nach den Instructionen. In: Zeitschrift für
die österreichischen Gymnasien 40 (1889) p. 941 — 945.
Faltin, Gustav: Der neunte Epodus des Horatius. In: .Jahrbücher für classische
Philologie 131 (1885) p. 617—629.
— Horazstudien. I. Über den Zusammenhang des Briefes an die Pisonen. Progr.
des Gymn. Neuruppin. (Leipzig: B. 0. Teithner) 188t). (23 S.) 4. M. —.60.
444 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Faltin, Gustav: Zu Horatius Episteln [I 11]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 137 (1888) p. 567—571.
Fennell, Charles Augustus Maude: Ün Horace, Ödes, I 12. In: Transactions of
the Cambridge philological society 3 (188o— 1893) p. 184—186.
Ferrari, Giulio: Da un' ode d'Orazio [Alla fönte Bandusia, XIII, lib. 3"]: nota.
Vcnezin: Stab. tip. Ferrari, Kirclimayr e Scozzi 1891. (13 S. mit Tab.) 8.
Pubblicata per le nozze di Luigi Campari con Antonietta Sidoli.
Festa, Niecola: Mutus (Horat. Epist. I 6. 22). In: Studi italiani di filologia
classica 4 (1896) p. 191
Peys, J.-M.-E.: Ordonnance de l'Art poetique d'Horace ä l'usage des classes.
Bruges: Vesclee, de Brouicer & Cie. 1879. (12 S.) 8. Fr. —.20.
Fisch, Karl: Zu Horaz Carmina 112. Progr. der Kantonsschule Aarau 1883.
(15 S.) 4.
Fischer, Johann Nepomuk: Zur Erklärung von Horazens Epistel II 1. In: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 35 (1884) p. 481—497.
— Ars poetica vv. 317-360. Ebenda 40 (1889) p. 606—607.
— Zu Horaz' zweitem Literaturbrief. Progr. des Untergymn. an der Stella Matutina
Feldkirch 1892. (S. 3—22). 8.
— Zu Horaz. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 44 (1893) p. 890.
Finäczy, Ernö: A Horatiusi copula kihagyäsäröl. In: Egyetemes philologiai
közlöny 2 (1878) p. 457—461.
De la Omission de la copula ,esse" dans Horace.
— A gymnäsiumi classicusok. III. Horatius. Ebenda 3 (1879) p. 2T6 — 280.
Fontana, Giazinto : Ottaviano Augusto, Virgilio e Orazio. 1891 siehe: Augustus.
Fossataro, Paolo: II Gingillino del Giusti e la satira II, 5 di Orazio. In: La
Cultura. Anno 9 (1890) Vol. 11 p. 80—36.
— L'ode III 1 di Orazio (studio). In: La Biblioteca delle scuole italiane 5 (1892)
Nr. 1 p. 10—13.
— Le odi romane di Orazio (L. III. O. 1 — 6). In: Societä r. di Napoli. Atti della
r. Accademia di arclieologia, lettere e belle arti 17 (1893 — 96, Napoli \S9ö) Parte II.
Nr. 4. 80 S. 4. Wiederholt in:
— Studii di letteratvira classica. Xapoli: Stah. Upo-stereot. F. di Oennaro e A. Moriiiw
1902. (196 S., 1 Bl.) 8. L. 2.
Le odi roniani di Orazio (O. L. III 1 — 6). P. 6 — 72. Appendici. I. La memoria
del Mommsen sulle sei odi romane. P. 73 — 93. II. Dati per la cronologia
delle odi romane. P. 93 — 96 III. Intorno alla quistione dell" unitä delle
odi romane. P. 96—107. IV. Le ultime due strofe dell' ode seconda.
P. 107—109. V. La parlata di Giunone nell' ode 3". P. 110—113. — Un' ode
d'Orazio [I 3] e un' ode del Monti. P. 114—133. Note ermeneutiche suU'
ode I 3 di Orazio. P. 134—142. — II Gingillino del Giusti e la satira II 5
di Orazio. P. 143 — 1.55. — II salvamento di Angelica e quello di Andro-
meda. P. 156—193. Andromeda salvata da Perseo. P. 194—196. Indice.
Francken, Cornelis Marinus: Num deliquit poefa an interpolator? In: Etudes
archeologiques , linguistiques et historiques dediees ä C. Leemans (Leide 1885)
p. 213—215.
— Miscella. 1889 siehe C. : Poetae.
Pranzen, Theodor: Ueber den Unterschied des Hexameters bei Vergil und Horaz.
Progr. der Realschule I. 0. Crefeld 1881. (S. 3-16). 4.
Franziszi, Franz: Horatius als Nachahmer griechischer Lyriker, (hauptsächlich
mit Rücksicht auf das erste Buch der Oden). 1889 siehe A. : Poetae lyrici
(I 1 p. 34).
Franzutti, Niecola: Prospetto metrico dei carmi d'Orazio ad uso dei corsi della
l'' e 2» dei licei. Siemi: Torrino 1891. (64 S.) 8. L. 1.
Freund, Wilhelm: Präparationen zu Horatius' Werken. 16 Hefte. Leipzig (Jetzt
Sfufti/urt) : W. Vioht o. J. 8. Je M. —.50.
Freund 's, Wilhelm, Schülerbibliothek. Präparationen zu den griechischen und
römischen Schriftstellern. Zum Gebrauch für die Schule und den Privat-
unterricht erklärt und übersetzt. Stuttgart: W. Yiolet. 8.
Horaz' Werke. 2. Heft: Oden. Buch I, Ode 13— 58. 7., umgearbeitete u. verb.
Auflage. (1908). (80 S.) M. —.50.
4. Heft. 2 Hälften: Oden. Buch III. 7., umgearbeitete u. verb. Auü. (1908).
(123 S.) Je M. —.40.
5. Heft. Oden. Buch IV. 6., umgearbeitete u. verb. Aufl. (1908). (73 S.)
M. —.50.
Friede), Otto: Einige Horazstunden in Prima. In: Pestschrift zur Feier des
550jährigen Bestehens des Gymnasiums zu Stendal 1888. 16 S. = p. 29 — 44.
Q. Horatius Flaccus. 445
Q. HoratiusFlaccus.
Friedrich, Gustav: Q. Horatius Flaccus. Philologische Untersuchungen. Leifzifj:
B. (i. Teuhner 1894. (VI S., 1 Bl.. 232 S.) 8. M. 6.
II 11. Epp. I 20. I 3i. IT 18. Aus Suetons vita des Horaz. IV 15. I 20. I 15.
Epod. 9. I 28. Epp. I 11. III 17. Epod. 13. III 19. I 9. III 28. III 11.
IV 13. II 12. II 6. IV 11. I 6. III S. II 13. I 16. I 5. Epod. 1,5. III 26.
III 10. Epod. 2. Carmen saeculare. I 12. II 7. I 37. III 20. II 17. III 25.
11 8. IV 8. III 18. Sat. I 2. 80-82. I 25. III 7. III 5. tll 6. III 23. I 34.
II 2. 3. III IC. III 2. I 29. III 4. I 22. III 3. III 1. 14. I 8. I 23. III 14.
II 20. IV 2. III 12. II 16. III 9. Epp. I 4. I 19. IV 4. I 35. III 24. I 2.
Epod. 17. Epp. I 14. Epp. I 15. Epp. II 2. Abfassungszeit der Litteratur-
briefe.
Frigell, Andreas: Adnotationes ad Horatii carmina. [Upsala universitets ärs-
skrift. Filosofi, spräkvetenskap och historiska vetenskaper 1888]. Upsala: Akad.
hold,. (.36 S.) 8. Kr. —.75.
Fritsch, Nicolaus: Beiträge zur Exegese und Kritik der horazischen Oden. Progr.
des Gymn. Trier 1885. (16 S.) 4.
I 7. III 4. 6. 11. 27. IV 8. I 4. 9. 12. 15. 17. 26. 28. 31. .34. 35. 37. 38. II 2. 3.
11. 13. 16. III 2 und 3. 5. 23. 16. IV 5. Zugabe aus Epode 16.
— Zu Horatius Oden. In: .Jahrbücher für classische Philologie 141 (1890) p. 213—223.
I 1. 3—6. I 7. 8f. II 18. 36—40. III 24. 5-8.
— Das horazische Landgut, seine Lage und Beschaffenheit. El>endal51 (1895) p. 57 — 78.
Fritz sehe, Theodor: Horat. Ep. I 5. In: Philologus 42 11884) p. 7G9— 773.
— Die Komposition von Horaz Ars poetica. Ebenda 44 (1^85) p. 8S — 105.
— Horaz Sat. I 1 in der Prima. Progr. des Gymn. Güstrow 1887. (S. 3-15). 4.
Fumagalli, Carlo: I metri orazioni brevemente esi^osti ad uso dei corsi liceali.
Verona: Driulur c Tedmchi 1884. (35 S.) 8. L. —.50.
Gabriel, J.-E.: Etüde sur la metrique d'Horace. Bergerac: Iitipr. tt Läliogr. Bkinqiiü
et C^ 1892. (32 S.) 8.
Gaebel, Georg: Horatianae prioris libri episttilae quibus temporibus compositae
esse videantur. Progr. des Stadtgymn. Stettin 1888. (12 S.) 4.
Gazzoletti, Antonio: Saggio delle traduzioni poetiche d'Orazio. In: Annuario
degli studenti trentini. Anno 2 (1895—1896. Mihnw 1896) p. 129—140.
Gebhard, Friedrich: Gedankengang horazischer Oden in dispositioneller Über-
sicht nebst einem kritisch-exegetischen Anhang. Separat- Abdruck aus d. Fest-
gruss an die 41. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner von
dem Lehrerkollegium des Wilhelms -Gymn. 3Iünclien: ./. Lituhiuer'sche Bachli.
1891. (X, 63 S., 30 S.) 8. M. 1.50.
Gebhardi, W^alther : Ein Kanon der horazischen Lyrik für die Schule. In: Jahr-
bücher für Philologie und Paedagogik 122 (1880) p. 161—182.
— Litteraturbriefe. Über die neueste Litteratur des Horaz und verwandtes. Ebenda
12S (1883) p. 193—206 619-638. 13ii (1881) p. 273-290. 321—342.
— Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des Horaz. Essays.
Paderborn: F. SiMnhiejh 1885. (VIII, 335 S.) 8. M. 4.
— Ein ästhetischer Kommentar zu den lyrischen Dichtungen des Horaz. Essays.
Zweite, verbesserte und vielfach umgearbeitete Auflage besorgt von Albert
Sc he ff 1er. Khinda 1902. (VIII, 33<i S.) 8. M. 4.
Oeist, Konrad: Horati carm. III 30. 14. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 19 (1883) p. 25—26.
<3elmetti, Luigi: I 19 metri di Orazio spiegati per teoria e per esempi con la
versione metrica di trenta sue odi tra le piü notevoli e caratteristiche. Pi-ecedute
dal testo latino piü omendato e con proposte di adattamenti e perpetui raffronti
con la metrica italiana. Mihuio: Tip. (leüli e Raimundi di Y. Galli 1895. (XV, 224 S.,
1 Bl.) 8. L. 3.50.
<5emoll, Wilhelm: Die Kealien bei Horaz. Berlin: R. Oaertner (Jetzt: Weidmanu)
1892—1895. 8. M. 11.
Heft 1: Tiere und Pflanzen. Kleidung und Wohnung in den Gedichten des
Horaz. 1892. (1 BL, W S.) M. 1.80.
„ 2: Kosmologie. Die Mineralien. Der Krieg. Speisen und Getränke,
Mahlzeiten. 1893. (lo7 S.) M. 2.40.
„ 3: Der Mensch. A. Der menschliche Leib. B. Der menschliche Geist.
Wasser und Erde. Geographie. 1894. (177 S.) M. 3.60.
„ 4: Das Sakralwesen. Die Familie. Gewerbe und Künste. Der Staat.
1895. (186 S., 1 Bl.) M. 3.20.
Gensichen, Otto Franz: Horaz. In des Verf. Studienblätter. Cultur- und literar-
historische Skizzen {Berlin 1881) p. 35—50.
Georges, Karl Ernst: Horat. ep. I 18. 16. 1881 siehe: Q. Aurelius Symmachus.
■Gerber, Erwin: De versibus Senecae tragici ex Horatio derivatis. Progr. des
Kealgymn. Mährisch-Schönberg 1883. (12 S.) 8.
446 Scrlptores latini. D, Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Gercke, Alfred: Die Komposition der ersten Satire des Horaz. In: Rheinisches
Museum für Philologie 4S (1893) p. 41—52.
Ghislanzoni, Antonio: Orazio e Lidia. In des Verf. Capricci letterari 1 (Bergamo
188Ö).
Giachi, Valentine: Le donne nolla poesia d'Orazio. In: Nuova Antologia di scienze,
lettere ed arti 41 (1878) p. 225— 24i;. Wiederholt in des Verf. Amori e costumi
latini (Citta (H Cutttdlu 1885, 2 impr. 1887) p. 43—71.
— I damerini al tempo d'Orazio. Ebenda 43 (1879) p. 37—64. Wiederholt in des
Verf. Amori p. 73—109.
— La storia degli amori di Orazio. Ebenda 46 (1879) p. 46— (!8. Wiederholt in des
Verf. Amori p. 111-142.
Giambelli, Carlo: Nuovi studi critici e filologici. Libro prirao. Orazio. Torino:
K. Lotscher 1886. (133 S., 1 S. ung.) 8. L. 1.50.
Giannuzzi, Giuseppe: Orazio e il suo secolo. Xapoli: Tip. Tornese 1884. 8.
Gidionsen, Wilhelm: Studien zu den Litteraturbriefen des Horaz. Progr. der
Domschule Schleswig 1893. (14 S.) 4.
I. Gliederung der Epistel an Augustus. II. Horaz und die Litteratur seiner
Zeit. III. Übersetzung einiger Stelleu aus der Epistel an Augustus.
Gilbert, Walther: Abgerissene Bemerkungen über den ethischen Gehalt der Oden
des Horaz. In: Festschrift zur Einweihung des neuen Schulgebäudes des
Gymn. Schneeberg 1891 p. 73-79.
Gillisc he wski, Waldemar: Scidae horatianae. Part. I. De emendanda Horati
epistula I 14. Progr. des Gymn. Lauban 188ö. (Ldpzif/: 0. Fork). (20 S.) 4. M. — .90.
Giri, Giacomo: La Poetica di Q. Orazio Flacco. Studi. Torino-Palermo: C. ('lausen
1890. (157 S., 2 Bl.) 8.
— Sulla Poetica di Q. Orazio Flacco. In: Rivista di filologia classica e d'istruzione
classica 20 (1892) p. 5ii5— 570. Dazu A. Cima p. 570—573.
— I grandi poeti dell' etä di Cesare e dell' etä di Augusto. 1896 siehe: CatuUus.
Girndt, Otto: Die Villa des Horaz. In: Deutsches Wochenblatt 8. .Jahrg. (1895)
Nr. 18 p. 214—215.
Gitlbautjr, Michael: Zu Horaz Od. III 5. 43 u. 47. In; Archiv für lateinische
Ijexikographie und Grammatik 1 (1884) p. 349.
— Porphyrions Horaztext. (Od. I, 6 u. IV, 11). 1886 siehe B. : Homerus.
— Beseitigung einiger Synaloephen bei Vergil und Horaz. 1886 siehe ebenda.
Giussani, Carolus: De Horatii epistola ad Pisones. I. Mcdiahini: Typ. Btrnardoni
di C. Rehesrhiiii e C. 1885. (16 S.) 8.
— Quam pendeat Horatius a Lucilio. In des Verf. Quaestiones lucilianae (Medioloni
1885) p. 38—52.
Gnesotto, Ferdinande: Del contegno di Orazio verso Augusto. In: Rivista
periodica dei lavori della regia Accademia di scienze lettere ed arti in Padova.
Trimestre 1 e 2 del 1883—84. Vol. 34 (1884) p. 21—111.
— Del contegno di Orazio verso gli amici. In: Atti e Memoria della r. Accademia
di scienze lettere ed arti in Padova. Anno 287 (1885—86) Nuova Serie 2 p. 179—204.
— Orazio come uomo. Ebenda 289 (1887— 8S) Nuov. ser. 4 p. 277— 3i;6.
-^ Qua de causa Horatius Canidiain insectatus sit. Ebenda 290 (1888—89) Nuova.
Serie 5 p. 93—105.
— Orazio come poeta. Ebenda 292 (1890—91) p. 115—147.
— Alcuni luoghi delle satire di Orazio. Ebenda 295 (1893—94) Nuova serie 10
p. 69—97.
Lib. I 1. 88-91, 103—101, 2. 80-82. 105-108, 4. 140—141, 5. 14. 91—92, 10. 37.
II 1. 13, 2. 1-4, 29—30, 123, 3. 16-17. 196, 4. 14. 81—82, 5. 17. 2. 59—60.
17, 8. 53.
— Animadversiones in Poiretii librum. Ebenda p. 289—307.
— Saffo neue poesie d'Orazio. Ebenda p. ;-!09 — S27.
— Originalita nelle odi eroticbe e convivali di Orazio. Ebenda 296. 1894-1895.
Nuova Serie 11 p. 153—185.
Gnoli, Domenico: Vecchie odi barbare e traduttori d'Orazio. In: Nuova Antologia
di scienze, lettere ed arti 42 (1878) p. 692-707. Wiederholt in des Verf. Studi
letterari {Bologna 1883) p. 359—390.
Goebel, Eduard: Zu Horatius Satiren [I 9. 14ff.] In: Jahrbücher für classische
Philologie 125 (1882) p. 63—64.
— Zu Horatius [Sat. I 1. 101]. Ebenda p. 272.
Golling, Josef: Zu Hör. Od. I 7. 8. In: Zeitschrift für die österreichischen Gym-
nasien 36 (1885) p. 825.
Gott lieb, Theodor: Handschriftliches zu lateinischen Autoreu. 1890 siehe C. t
Collectiones (p. 9).
Q. Horatius Flaccus. 447
Horatins Flaccus.
Gouin, F.: Essai sur une r^forme des methodes d'enseignenient; nouveau proc6de
pour etudier les classiques. L'art poetique d'Horace. Transcription et mise
en sörie. — Instruction somraaire pour lo procede ä suivre pour exposer et
elaborer un theme litteraire. Recueil du lansiuage subjectif d'Horace pour
une conversation en latin. — Meiaphores. Enclitiques. Precede d'nne lettre ä
J. Ferry. Paris: Fhchhacher 1881. 8.
Goumy, Edouard: Les Latins . . . Horace. 1892 siehe: Caesar.
Gow, James: Horatiana [c. III 5. 34—37, 14. 10—12. IV 2. 49. Sat. I 1. 108, 109.
II 2. 9—14, 3. 208, 209. Ep. I 2. 29—31]. In : The classical Review 4 (1890) p. 154—156.
— Horatiana. — JI. The mavortian recension. Ebenda p. 19ö — 198.
— Horatiana. — III. Keller's three classes of niss. Ebenda p. 337—340.
— Horatiana. |1. Carm. III 23. 16. 2. Carm. II 9. 17— 24]. Ebenda 9 (1895) p. 302— 304.
Grabenstein, Albert: De interrogationum enuntiatjvarum usu horatiano. Dissert.
inaug. Halls Sax. 1883. (64 S.) 8.
Graf. Arturo: Cicerone, Catone, Orazio . . . 1883 siehe: Cato uticensis.
Graf, Matthias: Die 15. Epode des Horaz. Ein Beitrag zur Kritik und Erklärung
der horazischen Epoden. In; Xenien der 41. Versammlung deutscher Philologen
lind Schulmänner ... in München dargeboten vom historisch -philologischen
Verein München (1891) p. 13—19.
Grasso, Gabriele: Nuova luce sulle vie romane negl' Irpini e suU' oppidolo
oraziano. In des Verf. Studi di storia antica e dl topografia storiea 1 (Ariono
1893) p. 37—75.
— II .Pauper aquae Daunus" oraziano (Carm. 3. SO. 11). In: Rivista di filologia e
d istruzione classica 24 (1896) p. 243—253.
Grion, Giusto: Hör., Od., III 30. In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 20
(189.) p. 489.
Gröbedinkel, Eduard: Pope's Essay on criticism. Sein Verhältnis zu Horaz und
Boileau. Progr. der Realschule ührdruf. Gotha 1882. (S. 3— 11). 4.
Grossmann, Georg: Horatiana. Progr. der Studienanstalt Bayreuth 1879.
(.31 s.) 8.
Gruenberg, Arthur: De Valerio Flacco imitatore. 1893 siehe B.: Pindarus.
Grueniger, Augustin: Q. Horatius Flaccus, der patriotische Sänger. Progr. der
Kantonallehranstalt Samen 18S6. (36 S.) 4.
Grumme, Albert: Quaestionum horatianarum particula I. Progr. des Gymn.
Gera 1880. (S. 3-8). 4.
De Horat. carm. I 3. 1 — 8.
— Dispositiones horatianae. Ehcmla: H. Kaxih' Vo-l. 1894. (S. 3-15). 8. M. —.40.
Carm. I 2. 3. 4. 6. 14. l2. II 1. 2. 3. 6. 10. 12. 14. 16. 17. 18. III 8. 14. 16. 24.
IV 3. 5. 7. Sat. I 4.
Gudeman, Alfred: A classical reminiscence in Shakespeare [Henry V. Act. III,
sc. 5 1. 50 ff. — Her. sat. II 5. 41]. In: Modern language Notes 6 (1891) Sp. 211—214
= p. 106—107.
Gumpert, Ferdinand: Beiträge zur Kritik und Erklärung von Horat. Sat. I 9
nebst deutscher Übersetzung in He.xametern. Progr. der höheren Bürgerschule
Buxtehude 1881. (■<.'3 S) 4.
Mit Text und Übersetzung.
— Argumentum satirae horatianae II 1 enarratur eiusque loci nonnulli difficiliores
accurate explicantur. Progr. des Realprogymn. Buxtehude 1888. (32 S., 1 Bl.) 4.
H., D. : Horace. Ire epitre du livre II. In: L'instruction publique 11 (fdris 1882)
p. 56. 116- 117. 161—162.
H., H. F.: Note of Hör. Od. IV 2. 49. In: Tho classical Review 9 (1895) p. 110.
Habenicht, Hans: Die Alliteration bei Horaz. Progr. des Gymn. Eger 1885.
(27 S.) 8.
Haeu.ssner, Joseph: Cruquius und die Horazkritik. Progr. des Gymn. Bruchsal
1884. Leipzig: (0. Frajüii)) (54 S.) 4. M. 1.60.
— Jahresbericht über die Litteratur zu Horatius für die Jahi-e 1887— 18S9, für die
Jahre 1890—1891, für die Jahre 1892— 1896. In: Jahresbericht über die Fort-
schritte der classischen Alterthumswissenschaft XVIII (1890) 63 p. 105 — 176.
XXI (1893) 76 p. 29—97. XXV (1897) 93 p. 1— .6.
Hagen, Hermann: Über die kritischen Zeichen der alten Berner Horaz- und
Sorviushandschrift cod. 363 saec. IX. In: Verhandlungen der 39. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner in Zürich 1887 {Leipzig 1888) p. 247—257
mit Diskussion.
Halbertama, Tjalling Justus: Ad Horatium (Epod. VIII). 1878 siehe B.: Hyperides.
— Ad Horatium. 1890 siehe A.: Poetae.
Handel, Salomon: De troporum apud Horatium iisu. Pars prior : Carmina. Progr.
des Gymn. Brody 1896. (42 S.) 8.
448 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Hanna, Franz: Über den apologetischen Charakter der horazischen Satiren. Progr.
des Gymn. Nikolsburg 1878. 1879. (21, ?.2 S.) 8.
— Zur Prosopographia horatiana. 2 Theile. Progr. des Gymn. Krems 1885. 1886.
(22, 23 S.) 8.
Hansel, Carl: Horatiana. Progr. des Gymn. Sagan 1878. (S. 3—12). 4.
— Emendationen zu Horaz. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 36 (1882)
p. .342—344.
C. III 4. 10. I 32. 15. I 17. 27. I 15. 5. I 3. 28. I 4. 1.
Härder, Franz: Zu Horatius Oden [III 8. 5]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 412-414.
Harnecker, Otto: Der 14. Epodos des Horatius. In: Zeitschrift für das Gymnasial-
Wesen 3o (1882) p. 428—432.
Hartman, Jacobus Johannes: De Horatio poeta. Lugduni-Batar.: S. ('. van PofS-
hurgh (Laj)zig: D. Han-dssoiiitz) 1891. (202 S., 1 Bl.) 8. F. 2.90 (M. 5).
— Ad Horatii artem poeticam vss. 2öl sqq. In: Blnemosyne 20 (1892) p. 418.
Härtung, Carl: Zu Horatius [Od. I 3. 17 u. 32. I 7. I 9. 13]. In: Philologus 41
(1882) p. 718.
— Horat. carm. II 16. 38. IV 7. 7. Ebenda p. 731.
— Horat. carm. IV 2. 2. Ebenda p. 745.
— Zu Horatius [c. IV 14. 20]. Ebenda 42 (1884) p. 81.
Haverfield, Francis: Nasidienus (Horace, sat. II 8). In: The classical Review 7
(18931 p. 359.
Havet, Louis: Notes sur la metrique verbale dans les ödes d'Horace. In: Revue
de metrique et de versification 1 (1894—1895) p. 1 — 9.
Hawrlant, Franz: Horaz als Freund der Natur nach seinen Gedichten. 3 Theile.
Progr. des Gymn. Land skr on i. Böhm. 1895. 1896. 1898. (8.3—29,26,22 8.) 8.
Heidenhain, Friedrich: Zu 8uetonius Vita des Horatius. 1893 siehe: 8uetonius.
Vgl. E. Wölfflin.
Heinrich, Alfred: Lukian und Horaz. 1885 siehe B.: Lucianus.
Heinze, Richard: De Horatio Bionis imitatore. 1889 siehe B. : Bion (borysth.)
— Aristo von Chios bei Pltitarch und Horaz. 1890 siehe B. : Aristo chius.
Heitland, William Emerton : Note on Horace, carm. I 2. 39. In: The classical
Review 10 (18961 p. 33.
Heitzmann, Jlatthias: De Substantiv! eique attributi apud poetas satiricos
coUocatione particula I. 1887 siehe C: Poetae satirarum.
Heller, Heinrich Justus: Horat. sat. II 29, od. I 2 39. 1886 siehe C. : Poetae.
Helmbold, Julius: Das Gastmahl des Nasidienus (Horaz Sat. II 8). Erklärung,
Übersetzung, Abhandlung über Zweck und Abfassungszeit. Progr. des Gymn.
Mülhausen i. Eis. 1888. (36 S.) 4.
Hempel, Hermann: Material zur Erklärung von Horatius c. I 4. In: Jahrbücher
für classische Philologie 149 (1894) p. 559-568.
Henke, Oskar: Aus den Lehrplänen des Gymnasiums in Bremen. Progr. des
Gymn. Bremen 1894. 189i3. 4.
I. Heft: Lehrplan für die Lektüre des Horaz nebst einer kurzgefassten
Metrik für Primaner. 1894. (16 S.) 4.
III. „ Des Horaz Brief an die Pisonen über die Dichtkunst. Einteilung
und Paraphrase. 1896. (19 S.) 4.
Hertz, Martin: Analecta ad carminum horatianorum historiam. I — V. J. 1. aest.
Vratislaviae 18715—1882. (18 S., 8. 3—25, 8. 3-26, 8. 3—27, 8. 3-28). 4.
— Admonitiuncula horatiana. J. lect. aest. Ebenda 1889. (8. 3-13). 4.
— De Horatii operum exemplari olim guyetiano narratio. I. II. J. lect. aest. et
hib. Ebenda 1890. (S. 3—20, S. 3—17). 4.
— Ein paar horazische Kleinigkeiten. In: Commentationes wcelflinianae (Lipsiae
1891) p. 107—112.
1. Epod. 8. 17 f. 2. Epod. 13. 13. 3. Sat. I 3. 7. 4. Epist. I 7. 5 f.
Herzog, August: Horaz in unserer Zeit. In: Die Nation 3 (1885/6) Nr. 23 p. 341.
Heussner, Friedrich: Eine Horazstunde in Prima [Od. 14]. In: Gymnasiums
(1885) Nr. 21 Sp. 727—734. Nr. 22 Sp. 759—768.
— Horaz Od. III 29 als Ab.schluss der Lektüre der ersten drei Bücher der Oden.
In: Lehrproben und Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen
Heft 37 (Sorcynhir 1893) p. 7:^—85.
Hignard, Henri: Virgile et Horace. In: La Revue politique et litteraire. 2 serie
16 (23 de la coli.) 8" annee 2» sem. 1879 p. 727—729.
Hilberg, Isidor: Zu Horatius [c. I 2. 21—24. II 8. 14—16] und Velleius [2. 67. 2].
In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 42 (1891) p. 197—200.
Hilgenfeld, Rudolf: Horaz bei Theodor Keim [Rom und das Christenthumj.
In: Zeitschrift tür wissenschaftliche Theologie 25 (1882) p. 92—104.
Q. Horatius Flaccus. 449
Q. Horatius Flaccus.
Hirse hfelder, Wilhelm: Jahresbericlit über die Litteratur zu Horatius. In:
Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft VII
(1879) 18 p. 91—139. X (1882) Sl p. 206-270. Für die Jahre 1884—87. Ebenda XTI
(1888) 55 p. 57—110. Fortgesetzt von J. Häussner.
Hirzel, Rudolf: Der Dialog. 1895 siehe A.: .Scriptores philosophi.
Höger, Franz Christian: Aus der Schule. Kleine Beiträge zur Erklärung des
Horaz. Progr. der Studienanstalten Frei sing 1891. (S. Ii9— 85). 8.
Sat. I 1. 18. 69. 71. 92. I 6. 46. I 4. 14. 105. 106. I 9. 43. II 1. 13 t'. 2. 1 f. b.
59.97. Epist. I 2. llf. 3. 32f. II 1. .31.
— Zu Horaz epist. I 15 v. 10 folg. In: Abhandlungen aus dem Gebiet der
klassischen Altertums-Wissenschaft. Wilhelm von Christ zum 60. Geburtstag
dargebracht (Mihahai 1891) p. 374-379.
— Bemerkungen zu Horaz' Satiren. (Im Anschlüsse an die 13. Aufl. der Krüger'schen
Schulausgabe). In: Blätter für das Gymnasial-Schulwesen 30 (1894) p. 598—605.
— Bemerkungen zu Horaz' Episteln. (Im . . .) Ebenda 32 (1896) p. 226- 240.
Hoehn, Paul: De codice blandinio antiquissimo. Dissert. inaug. .kncu : (H. Pohle)
1883. (.55 S.) 8. " M. 1.
— Beiträge zur Auslegung horazischer Oden. Progr. des Gymn. Weimar 1896.
(16 S.y 4.
Hoffmann, Emanuel: Zu Horatius Oden [II 1. 5]. In: Jahrbücher für classisehe
Philologie 123 (1881) p. 766— 76S.
van Hoffs, Friedrich: Zu Horatius [epod. 3]. In: Jahrbücher für classisehe
Philologie 141 (1890) p. 781—782.
(Hofmanni Peerlkampii, Petri,) adnotationes ineditae ad Horatii epistolas.
(Edidit J. C. G. Boot). In: Mnemosyne 14 (1886) p. 3u5— 313.
Horace. In: The Quarterly Review 174 (1892) p. 127—158.
Horace [W. Y. Sellar: H. and the eleg. poets 1892]. In: Macmillan's Magazine 65
(1892) p. 42:3—433.
Horace's villa. In: The Builder 45 (1883) p. 240—342.
Housman, Alfred Edward: Horatiana. In: The Journal of philology 10 (1882)
p. 187-196. 17 (1888) p. 303—320. 18 (1890) p. 1—35.
C. II 2. 1-4. III 5. 31-40. III 11. 15—20. III 26. 1-8. IV 4. 65-68. IV 12.
5—8. Epod. I 7—14. Epod. IX. — Carm. I 6. I 12. 33-40. II 2. 1—4. II 18.
32—40. III 4. 9—13. III 5. 31-40. IV 6. 13—30. IV 13. 17—22. Epod. 8.
15_18. _ Serm. I 2. 77—82. I 3. 38-42. I 3. 99—105. I 3. 117—124. I 4. 100—103.
I 8. 33—36. II 3. 123—125. H 6. 28—31. Epist. I 1. 53—60. I 2. 27—33. I 5.
8—11. II 2. 87-90. Ars poet. 60—63. 101—104. 391—401. 431—437.
— Horace c. 11 3. 1—4. 1690 siehe C: Poetae.
— Horace, carm. IV 3. 49. In: The classical Review 4 (1890) p. 273.
Hruby, Timothej: Stans pede in uno. Exegetieky pfispevek k Horatiovi. In:
Ceske museum filologieke 3 (1896) p. 276 — 280.
Hübner, Emil: Horaz in Spanien. In: Nord und Süd 46 (1888) p. 25—31.
Hülsen, Christian: Zu Horaz' c. IV 3. Julius auf Inschriften. In: Berliner
philologische Wochenschrift 8 (1888) Nr. 21 Sp. 667—668.
— [Zu Hör. c. 1 2. 14]. In: 3Iittheilungen des kais. deutschen arcliaeologischen
Instituts. Römische Abtheilung 4 (1889) p. 287 n. 2.
Hülsenbeck, Franz: Kritische Studien zu den Oden des Horaz. Progr. des
Gymn. Paderborn 1882. (15 S.) 4.
Od. I 2. 6. 8. 14. 17. 22. 27. 28. 32. 38. IV 4 v. l:j— 16.
Huemer, Johann: Zu Horaz carm. III 4. 46. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 33 (1882) p. 596.
Hultsch, Friedrich siehe: K. Schweriug.
Hutton, Maurice: Notes on Juvenal and Horace (Juv. XIV 281—383. Hör. ep. I
1. 13—19). 1885—1886 siehe B. : Demosthenes.
Jacob, Friedrich: Horaz und seine Freunde. Zweite Auflage herausgegeben von
Martin Hertz. Berlw : W. Hertz (Jetzt Stutt;mrt: ./. r/. Co/ta Aaclif.J (18-52. 53) 1889.
(XIV S., 1 Bl., 356 S.) 8. M. 3.20.
Jacoby, Carl; Zu Horatius Oden [I 12. 31]. In: Jahrbücher für classisehe Philo-
logie 123 (1881) p. 364—365.
Jäger, Hermann: Bemerkungen zur römischen Satire insbesondere der des Horaz
und einigen mit ihr verwandten Dichtungsarten. 1883 siehe C. : Poetae satirarun\.
Jäger, Oskar: Realistische Bemerkungen zu Horatius. In: Jahrbücher für cla.ssisehe
Philologie 123 (1881) p. 337— :«6. Wiederholt in des Verf. Pro domo. Reden
und Aufsätze (Btrlin 1894) p. 234-256.
— Nachlese zu Horatius. Progi-. des Friedrich -Wilhelms -Gymn. Co In 1887. (18 S.)
4. Wiederholt in des Verf. Pro domo. Reden und Aufsätze {Ba-liu 1894)
p. 257—377.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 29
450 Scriptores latiui. 1). Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Jaffe, Siegfried: De personis horatianis capita tria. Dissert. inaug. Halis Sax.
1885. (B(rlin: M'ifjer & MüUrr). (1 Bl., 51 S.) 8. M. 1.20.
I. De fontibus prosopographiae horatianae. II. De personis hicilianis ab
Horatio assumptis. III. De personis quibusdam selectis horatianis.
Jerxen, Karl: Anmerkungen zu Horazens Brief an die Pisonen. Progr. des
Klosters U. L. Frauen Magdeburg 1882. (16 S.) 4.
— Bemerkungen zu Horazens Epistel an die Pisonen (Fortsetzung). Progr. des
Gymn. Verden 1892. (16 S.) 4.
Imelmann, Johannes: Donec gratus eram tibi. Nachdichtungen und Nachklänge
aus drei Jahrhunderten. Zusammengestellt von J. I. Berlin: Wiidmitnu (189(0
1899. (84 S.) 8. M. 1.60.
In varios . . . Horatii . . . locos, siehe: Fragmenta bobiensia ex recensione Henrici
Keilii. 1880. (Anonymi p. 108).
Jordan, Henri: Die Ode des Horaz 4, 8 donarem pateras. In: Hermes 14 (1879)
p. 270-277.
— De commentatore Horatii cruquiano profusio. Progr. acad. Regimonti 1883.
(8 S.) 4.
Jullian, Camille: La ville d'Horace et le territoire de Tibur. In: Melanges
d'archeologie et d'histoire 3 (18?3) p. 82—89.
Kan, Joannes Benedictus: Ad Horatii sat. 1. I 6 vs. 9 et 17 sqq. In: Mnemosyne
17 (1889) p. 410-417. 18 (189<3) p. 82-95. Vgl. J. S. Speijer.
— Ad Horatii carm. III 14. 13 — 16. In: Berliner philologische Wochenschrift 16
(1896) Nr. 25 Sp. 798—799.
Kardos, Albert; Horatiusi odäbol protestäns valläsos enek. In: Egyetemes
philologiai közlöny 12 (1888) p. 447.
L'ode d'Horace II 14 est devenue en Hongrie un chant de l'Eglise protestante.
Karsten, Hermann Thomas: De Horatii carminibus amatoriis praesertim inter-
pretandis et ordinandis. In: Mnemosyne 20 (1892) p. 1—40.
Keidel, George Charles: A new explanation of Hör. s. I. 10. 25 — 30. In: The
Johns Hopkins University Circulavs 12 Nr. 102 (Jamiarij 1893) p. 25.
Keller, Otto: Kritische Beiträge zum IV. Buche der horazischen Oden. [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der
Wissenschaften 90 (1878) p. 143— 180]. W'üu: (C. (UrohVs Sohlt). (40 S.) 8. M. — .60.
— Ueber die Handschriftenclassen in den Carmina und Epoden des Horaz. In:
Rheinisches Museum für Philologie 33 (1878) p. 122—127.
— Epilegomena zu Horaz. 3 Theile. Ldiizig : B. 6'. Teubiitr 1879. 1880. 1880. (XII,
889 S., 1 S. ung.) 8. Je M. 8.
— Die Zeit des horazischen Archetypus. In: Jahrbücher für classische Philologie
133 (1886) p. 509-510.
— Zu Horatius Epoden [17. 1]. Ebenda 139 (1889) p 80.
Kennedy, Benjamin Hall: On the use of ne in Horace. In: Proceedings of the
Cambridge Philological Society. Easter term, 1883 p. 12 — 16.
— On the first two books of the Ödes of Horace. Ebenda. Lent term, 1886 p. 9—11.
Kern, Robert: Über Horat. Od. I 34 und III 1. Progr. des Gymn. Ulm 1878.
(12 S.) 4.
Kiessling, Adolf: Ueber Hör. Od. 120. In: Verhandlungen der 32. Versammlung
deutscher Philologen und Schulmänner in Wiesbaden 1877 (Ltipzir/ 1878) p. 142.
— De personis horatianis eommentatio. J. schol. aest. Gry phisw aldiae 1880.
(S. 3—14). 4.
— Horatius. I. Zur Chronologie und Anordnung der Oden. II. Zur Interpolation
und Interpretation der Oden [I 2. 4. 6. 12. III 27. Epod. 161. In: Philologische
Untersiichungen. 2. Heft: Zu augusteischen Dichtern. (Berlin 1881) p. 48 — 120.
— Horatius et Epicurus. 1886 siehe B. : Epicurus.
— Coniectaneorum spicilegium IV. Ind. schol. hib. Gryph i swald iae 1887.
(S. III— VIII). 4.
XIV. Horat. epist. I 2. 28. XV. Epist. ad Pis. 157.
Kinch, Karl: Diskussion om nogle Steder hos Horats. In: Kort Udsigt over det
philologisk-historiske Sanifunds Virksomhed Octbr. 1880 — Octbr. 1882 (Kopenhagen
1883) p. 8-10.
Carm. I 12. Epist. I 9, 5. l«?, 5.
Klaue ke, Paul: Wie sollen die antiken Dichter, insbesondere Horaz, in der Schule
übersetzt werden? In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 132 (1885)
p. 438-456.
Knaack, Georg: Horat. epist. II 2. 1883 siehe B.: Anthologia.
Knapp, Charles: A discussion of Horace, carmina III 30. 10— 14. In: Transactions
(Proceedings) of the american philological asscciation 25 (1894) p. XXVII— XXX.
— Horace, Epist. I 1. 51. In: The classical Review 8 (1894) p. 302.
Q" Horatius Flaccus. 45]^
Horatius Flaccus.
Knapp, Charles : Note on Horace [Sat. 1 1. 36. 1 4. 22]. In : Transactioiis (Proceedings)
of the american philological association 26 (1895) p. XXV— XXVI Vel unten
— Notes. 1896 siehe C. : Poetae.
— Note on Horace, Sat. I 1. 36. In: The classical Review 10 (1893) p. 31—32.
— Notes on Horace [Od. I 3. 21-24. I 12. 11-12. Sat. I 1. 61—62. II 1. 301. Ebenda
p. 156—157.
Knapp, Paul: Zu Hör. Sat. I 8. 1 f. In: Neues Korrespondenz-Blatt für die Ge-
lehrten- und Realschulen Wtirttemberg;s 1 (1894) p. 505.
— Zu Hör. Sat. II 6. 63 f. Ebenda 3 (1896) p. 3—4.
Knütgen, Adolf: De carm. I 7 et epist. I 11 inter se comparatis sive de BuUatio
horatiano. Progr. des Gymn. Oppeln 1882. (12 S.) 4.
Koch, Georg Aenotheus : Vollständiges Wörterbuch zu den Gedichten des Q. Horatius
Flaccus mit besonderer Berücksichtigung der schwierigeren Stellen für den
Schul- und Privatgebrauoh. Zweite Auflage in theilweise neuer Bearbeitung.
HuMwur: Huhn (1863) 1879. (VI, 562 S.) 8. M. 4.50.
Kock, Theodor: Horat. carm. I 12. In: Hermes 17 (1882) p. 497—514.
— Das 3Ietrum von Horaz carm. I 10. In: Rheinisches Museum für Philologie 41
(1886) p. 315-317.
Köpke, Reinhold: Die lyrischen Versmasse des Horaz. Für Primaner erklärt.
6. Auflage. Birlin: ^yti'haaHn (1883) 1899. (32 S.) 8. M. —.60.
Zuerst als Progr. des Gymn. Landsberg a. W. 1883 erschienen.
— Zur Behandlung des sapphischen Masses bei Horatius. In: Jahrbücher für
classische Philologie 149 (1894) p. 753—756.
Kohl, Alois: Über italischen Wein mit Bezugnahme auf Horatius. Progr. der
Studienanstalt Straubing 1884. (46 S.) 8.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
— Zur Horazerklärung. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 128 (1883)
p. 9—16.
(Kraus s, Ludwig): Dispositive Inhaltsübersicht ausgewählter Satiren des Horaz.
Anshach: C. Bnigd n. Sohn 1890. (20 S.) 8. " M. —.40.
I 1. 3. 4. 6. 10. II 1. 2. 3. 6.
Krawutschke, Alois: Quibus temporibus Horatium tres priores carminum libros
edidisse verisimillimum Sit. Progr. des Gymn. Tropp au 1889. (S. III— XXIV). 8.
Krispin, Karl: Horatiana. Progr. des Gymn. Bö hmisch-Leipa 1884. (17 S.) 8.
— Beiträge zur Horazkritik. Ebenda 1888. (S. 21—24). 8.
Kühne, Karl: Selbstbiographie des Q. Horatius Flaccus. Progr. der Lehr- und
Erziehungs-Anstalt des Benediktiner-Stiftes Miuin-Eiiisiedeln: Bmziger & Co. 1891.
(S. 3—36). 4. M. 2.
Kukula, Riccardus Cornelius: De Cruquii codice vetustissimo. Xindohomu : C. Gerold
ßl. 1865. (1 Bl., 70 S.) 8. M. 2.
Kurschat, Alexander: Unedierte Horaz-Scholien des Codex parisinus lat. 7975
(y) zum vierten Buch der Oden, den Epoden, dem Carmen saeculare und dem
ersten Buch der Satiren. Progr. des Gymn. Tilsit 1884. (59 S.) 4.
Lafaye, Georges: Sur le „Carmen Saeculare" d'Horace. In: Revue de philologie
18 (1894) p. 126—138.
(— ) La Satire dans l'Art po6tique d'Horace. In: Revue des Cours et Conferences
4« annee Nr. 16 [Mars 1896) p. 738—746.
de la Chapelle, Edouard: De la popularite d'Horace. In: Memoires de la Societe
nationale academique de Cherbourg 1879 p. 1—23.
Landgraf, (Gustav: Analekta. 1882 siehe C: Collectiones (p. 10).
Lang, Carl: Zur Horaz-Kritik. In: Beilage zur Allgemeinen Zeitung 1881 Nr. 70
vom 11. März.
Lange, Edmund: Eine Schülerübersetzung der Oden des Horatius aus dem sieb-
zehnten Jahrhundert. In: Jahrbücher für classische Philologie 151 (1895)
p. 139—144. Dazu Nachtrag von Otto Meltzer p. 256.
Lanza, Carlo: Intorno al carme XVI° del V° libro delle liriche di Orazio. In:
Atti della Accademia Pontaniana 24 (1894) N. 10. 4 S.
— Intorno a tre carmi di Orazio (IX° del 1. IIP, XIV° del L IIP, VII° del 1. V°.
Ebenda N. 17. 8 S.
— Tre odi di Orazio 1 ma 2da e 6» del 1. 111°. Ebenda 25 (1895) N. 8. 10 S.
Lasson, Anton: Inquiritur in iudicia, quae Horatius de suae et prioris aetatis
poetis fecerit. Progr. des Gymn. Stryj 1888. (72 S.) 8.
Lautensach, Otto: Analecta horatiana grammatica. Dissert. ina\ig. gryphisw.
Stralesundiae 1878. (1 Bl., 68 S.) 8.
Lehnerdt, Albert: Die deutsche Dichtung des 17. und 18. Jahrhunderts in ihren
Beziehungen zu Horaz. Progr. des Friedrichskollegium Königsberg i. Pr.
1882. (42 S.) 4.
29*
452 Scriptores latini. 1). Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Leitächuh, Franz Friedrich: Der Kunstsinn des Horaz. [«''eparat-Abdruek aus
der „Zeitschrift für Kunst- und Antiquitäten -Sammler" 2 p. 69—74]. Leipzii :
H. Hucke 1885. (47 S.) 8. M. 1.
Lengsteiner, Joseph: Horaz III 30. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 41 (1890) p. 593-598. 42 (1891) p. 13—16.
Leopold, Jan Hendrik: Studia Peerlkampiana. Spec. liter. inaug. lugd. -bat.
Gronivgiu: J. B. Wolters (1892). (3 BL, 106 S.) 8.
I. 1. De vita Peerlkampii. 2. De Guyeti exemplari horatiano. 3. De praefatione
horatiana. II. Ad Epodon libruni annotationes.
Leuchtenberger, Gottlieb: Dispositionen zu Oden des Horaz für den Schul-
gebrauch. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 128 (1883) p. 292— 29S.
1:30 (1884) p. 188—194. 136 (1887) p. 411—414. 471—479. "Wiederholt in:
Die Oden des Horaz, für den Schulgebrauch disponiert. 4., durchgesehene
Auflage. Berlin: ^Y(vh,l,lllll (1889. 89. 98) 1909. (XI, .^0 S.) 8. M. 1.2<;.
Die Lebenskunst des Horaz, Vortrag ... In: Jahrbücher der Kgl. Akademie
gemeinnütziger Wissenschaften zu Erfurt N. F. Heft 17 (1892) p. 1—26.
Lövequf, Eugene: Les fahles esopiques de Babrios traduites . . . , comparees aux
fables d'Horace et de Phedre . . . 1890 siehe B. : Babrius (Übersetzungen).
Lewicki, Peter: De natura inflnitivi atque usu apud Horatium praeeipue lyrico.
Pars prior. Progr. des 2. Obergynin. Lemberg 1891. (S. 3—25). 8.
Lieport, Joseph: Beiträge zu Horaz. Progr. der Studienanstalt Straubing 138-5.
(47 S.) 8.
Carmen saeculare. I. Sat. 1. 4. 6. 9. II Sat. 1. 2. 3. 6. I. Epod. 1. 2. 6. 7. 10.
12. 16. 17. 18. 19. 20. II Epod. 1.
V. Liliencron, Rochus: Die horazischen Metren in deutschen Kompositionen
des XVI. Jahrhunderts. Mit Notenbeilagen. [Original -Partitur nebst Über-
tragung in moderne Xotenschrift]. [Aus: Vierteljahrsschrift für Musikwissen-
schaft 3 (1887) p. 26—91]. Leipzig: Breitkopf i(. Hinid. (71 S. u. neue Partitur
34 S.) 8. M. 4.
Neue Partitur zum Schulgebrauch. M. 1.
Linker, Gustav: Über die horazische Ode I 34. In: Verhandlungen der .32. Ver-
sammlung deutscher Philologen und Schulmänner in Wiesbaden 1877 (Leipzifi
1878) p. 167.
Zu Horat. Sat. I 6. 13. In: Verhandlungen der 33. Versammlung deutscher
Philologen und Schulmänner in Gera 1878 (Leipzig 1879) p. 1:36—137.
Löwner, Heinrich: Zu Horaz [Sat. I 1. 21 f.]. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 19 (1883) p. 24—25.
— Zu Horaz [Ep. 1 2. 65 f. I 0. 1 f.] und Vergil [Aen. V 693 f. VI 146]. Ebenda 22
(1886) p. 215—216.
iowiiiski, Anton: De compositione interpolatione et emendatione primi carminis
horatiani. Progr. des Gymn. Deutsch-Krone 1878. (S. 3—13). 4.
— Horatius avunöxi]?. In: Philologus 41 (1882) p. 169-171.
— Kritische Miscellen zu Horaz. Progr. des Gymn. Deutsch-Krone 1886.
(S. 3-14). 4.
I. üeber zwei neu entdeckte Lücken in der ersten horazischen Ode. II. Soloe-
cismen und Barbarismen im Horaz. Carm. I 36. 17—20. III. Zur Kritik
der sog. horazischen Epoden. Epod. I. IV. Ueber responsare bei Horaz
und Unechtlieit von Sat. II 7.
— Zur Kritik der horazischen Satiren. [II 2. 6]. Ebenda 1889. (S. 3—18). 4.
Luchs, August: De Horati carm. II 6 commentatio [germanice scripta]. Progr.
acad. Krlnngue: (Blaesing) 1888. (S. 3—19). 4. M. 1.
Lunak, Johannes: Zu den Horazscholien [Porphyr, ad Pis. 19 ff.] In: Philologus
52 (1894) p. 324.
Lundgren, C. O.: Nägra reflexioner med anledning af P. G. Lytlis „Anteekningar'-.
In: Pedägogisk Tidskrift 27 (1891) p. 111-118. Vgl. P. G. Lyth.
— Ännu ett ord om Horatius-tolkningar. Ebenda p. 259—261.
Lutsch, Otto: Einige Bemerkungen über Veranlassung und Zweck der ürtheile
des Horaz über die alten römischen Dichter. Progr. des Gymn. Elberfeld
1879. (S. 3—10). 4.
Lutz, Heinrich: Note on Horace, Od. I 7. In: The classical Review 10 (1898) p. 383.
Lyth, Per Gustaf: Anteckningar vid läsning af Horatii Oden. In: Pedägogisk
Tidsl^rift 27 (1891) p. 16-25. Vgl. C. O. Lundgren.
— Horatius-tolkningar. Genmäle tili C. O. Lundgren. Ebenda p. 184 — 186.
— Ett svärtolkadt stalle hos Horatius Od. II 7. 10. Ebenda 28 (1892) p. 111—112.
Ordförteckning tili Horatius' Oden. 1. och 2. boken. StoeMiolm: Ae] . Johnson (1893)
1904. (45 S.) ^8. Kr. —.75.
Mein t OS h, H. S.: Horace, Car. III 30. In: Tlie classical Review 3 (1889) p. 132.
— Horace, Epistles I 1. 70—75. Ebenda p. 222.
Q. Horatius Flaccus. 453
Q. Horatius Flaccus.
Jlacke, Karl: Zu Horatius Episteln [II 1]. In: Jahrbücher für classisehe Philo-
logie 137 (1888) p. 697—706.
Madvig, Joannes Nicolaus: Epimetrum de Horatii satirae secundae libri primi
versu 25. 1887 siehe : Juvenaiis.
Mähly, Jakob: Die Lyrik des Horaz [Rosenberg]. In: Blätter für literarische
Unterhaltung. Jahrgang 1883 p. 749—750.
— Satvira. 1886 siehe C. : Foetae.
— Horat. c. III 6. 21, sat. I 1. 108 sqq. 1888 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
— Horat. carm. III 4. 9. 1889 siehe ebenda.
Magtiire, Thomas: Seme legal and constitutional points in . . Horace . . . 1877.
1879 siehe B. : M. Antoninus.
— Horatiana. 1S85 siehe B. : Aristoteles.
Majchrowicz, Franz: De Horatio et Juvenale satirarum auetoribus. Progr. des
2. deutschen Staatsgymn. Lemberg 1882. (S. 1 — 33). 8.
Jttaier, Karl: Darstellung des philosophischen Standpunktes des Horaz. Progr.
des Gymn. Kremsier 1888. (S. 3—33). 8.
Maixner, Frantisek : Exegeticke a kri ticke pfispevky k epodani Horatiovym. In:
Listy filologicke a paedagogicke 7 (1880) p. 230—239.
Epod. ir 25 nn. II 37. 11 39 nn. II 49 n. II 65.
Manitiiis, Ma.x: Analekteu zur Geschichte des Horaz im Mittelalter (bis 1300)
Göttiiif/ci (Jetzt Ldpzif/): DHÜrüh'srht Vfrhigshurhii. 1893. (XV, 127 S.) 8. M. 2.80
Mariantoni, Teofilo : Studiando Catullo e Orazio . . . 1884 siehe: CatuUus.
Martini, Stefano Crusini: Q. Horatii Flacci epistola ad Pisones qui vulgo de arte
poötica über inscribitur ciceronianis prorsus verbis et sententiis expUcata opera
et studio St. M. Cr. (Saggio). Sannmo: Tip. ( lit. Arbtifo i Vacliioi 1884. (39 S.) 8.
— De chori partibus et officio. Accedunt nonnullae animadversiones in Epistolam
ad Pisones ex Ciceronis mente potissimum conflatae opera et studio Stephan!
Martinii Crusini. In Castro Mutiito Iwi- fst San Hemu jxnts Iniins Widli srriptorim anno
1891. (16 S.) 8.
MarXj. Friedrich: De poetis latinis critica et hermenetitica. 1886 siehe C. : Poetae.
— Interpretationum hexas altera. 1889 siehe B.: Bion (borysth.)
Mascheck, Heinrich: Utrum in satiris an in epistulis Horatii sententiae inveni-
antur crebriores? Progr. des Gymn. zu den Schotten Wien 1887. (40 S.) 8.
Matijevic, Nicolaus: De Q. Horatii Flacci carminum I 3. 4, II 2 exteriori quae
dicitur forma disputatio. Progr. des Gymn. Spalato 1896. (S. 3 — 42). 8.
Matthias, Pranciscus : Quaestionum blandinianarum capita tria. Dissert. inaug.
Halis Sax. (Bf rhu: Mai/tr <fc MadUr) 1882. (1 Bl., 72 S.) 8. M. 1.20.
De codice blandinio antiquissimo. De commentatore cruquiano. De fide
Cruquii.
May, Joseph: Der Entwicklungsgang des Horaz in den J. J. 35 — 30. Progr. des
Gymn. Offenburg 1883. 1887. (Je 20 S.) 4.
Mayer, Friedrich Arnold: Horaz in Jakob Schwiegers „Geharnschte Venus". In:
Vierteljahrschrift für Litteraturgeschichte 2 (1889) p. 470—471.
Mayer, Hynek : Hör. c. II 12. 1879 siehe: Caesar.
Mayor, John Eyton Bickersteth: Parum cavisse videtur [Hör. a. p. 351 — 353. Fronto
p. 227, 13 N.]. In: The classical Review 1 (1887) p. 313.
Mazzoleni, Achille: .,Trans pondera" di Orazio. In: Rivista di filologia e d'istru-
zione classica 18 (1890) p. 235—242.
— La villa di Quinto Orazio Flaeco. [Aus: Rivista di filologia e d'istruzione classica
19 (1891) p. 175—241, 6 tav.] Tcrino: E. Loisrhtr 1890. (69 S. c. tav.) 8. L. 3.
Meier, Hermann: Die Bandusia-Ode (Horaz III, 13). In: Lehrproben und Lehr-
gänge aus der Praxis der Gymnasien und Realschulen. Heft 1 {Oktohir 1884)
p. 44— .53.
M eis er, Karl: Horat. sat. II 3. 294. 318. 1891 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Melander, Carl Ant. : Till Horatius Od. II 7. 10. In: Pedagogisk Tidskrift '.9
(1893) p. 340.
Menendez Pelayo, Marcelino : Horacio en Espaöa. .Solaces bibliogräficos.
•Segunda ediciön, refundida. 2 tom. [Colecciön de eseritores castellanos 27. 33].
Madrid: Imjiroita dt .1. Pmz Dnl.rall (1878) 1885. 8. Pes. 8.
Tomo I (Traductores y comentadores). (LVIII, 354 S.)
, II (La poesia Horaeiana). (441 S., 1 Bl.)
Menge, Rudolf: Einige Horazstunden in Unterprima (Od. I. t! ii. 5). In: Lehr-
proben und Lehrgänge aus der Praxis der 'Jymnasien und Realschulen. 9. Heft
{Xoiembir 1886) p. 65—76.
Merlet, Gustave: Etudes littefaires sur les grands classiques latins . .. (1884)
1908 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
454 Scriptores latiui. I). Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Messina Faulisi, Michele: II Carmen secolare di Orazio. Studio critico. Carmina
fatiinia: X. fünunoWi 1889. (99 S.) 8. L. 1.50.
Die „Carmina" haben mit Horatius nichts zu scliaffen.
_ II Folk-Lore in Orazio. Spigolature. In : Archivio per lo studio delle tradizione
popolari 15 (1890) p. 266-276. 305-321.
Mewes Wilhelm: Horatius. 1876. In: Jahresberichte des philologischen Vereins
zu Berlin 4 (1878) p. 134-170. 1877. 1878. Ebenda 5 (1879) p. 78-1:52 (mit Er-
widerung in Sachen von Horat. E. I 1 von Ludwig Drewes und Entgegnung
von W. M.) 1878. 1879. Ebenda 6 (1880) p. 288-340. 1880. 1881. Ebenda 9 (1883)
p. 122-197. 1882 und 1883. Ebenda 10 (1884) p. 224—248. 1883—1885. Ebenda 12
(1886) p- 329—362. Fortgesetzt von G. Wartenberg. H. Röhl.
_ De codicis horatiani, qui blandinius vetustissimus (v) vocatur natura atque
indole. In: Festschrift zu der 2. Säcularfeier des Friedrichs -Werderschen
Gymnasiums zu Berlin (Bfrlin 1881) p. 51-72.
_ über den Wert des Codex blandinius vetustissimus für die Kritik des Horaz.
Progr. des Friedrichs -Werderschen Gymnasiums £(W/(i; W«rfmw/y/ 1882. (24 S.) 4.
M. 1.
Meyer Christian Friedrich Ernst: Philologische Miscellen. II. Teil. Progi-. des
Gymn. Herford 1897. (S. 3-20). 4.
V. Horat. Od. 2. 17. 21.
Miller, Max: Zu Horaz carm. III 5. 49 ff. und sat. I 1. 71. In: Blätter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 112—113.
de Mio'uel, Raimundo: Exposieiön gramatieal, critica, filosofica y razonada de la
Epistola de Q. Horacio Flaco ä los Pisones sobre el arte poetica, y traduccion
de la misma en verso castellano por R. d. M. Cuarta ediciön. Miuhtfl: Juhero
(18.55) 1890. (114 S.) 8. Pes. 2, Ausl. 2.25.
Mispoulet, Jean Baptiste: Horace et la procedure (Serm. I 9). In: Revue de
Philologie 12 (1888) p. 1-12.
Moo-gio, V.: Pindaro e Orazio (Pindaro Ol. II — Orazio C. I). 1893 siehe B. :
Pindarus. , . „
Mommsen, Theodor: Die Litteraturbnefe des Horaz. In: Hermes 15 (1880)
10.3—115- Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften 7 (Berlin 1909)
p. 175—186.
— Julius und Julus. In: Hermes 24 (1889) p. 155—156. Wiederholt in des Verf.
Gesammelte Schriften 7 (Bnliii 19091 p. 187—188.
— Rede zur Feier der Geburtstage König Friedrichs II. und Kaiser Wilhelms II.
24 Januar 1889. [Die ersten sechs Gedichte des dritten Buches der Lieder des
Horazl. In : Sitzungsberichte der kgl. preussischen Akademie der Wissen-
schaften zu Berlin 1889. I p. 23—35. Wiederholt in des Verf. Reden und Auf-
sätze {Brrlü, 1905) p. 168-184.
j)jg Akten zu dem Säkulargedicht des Horaz. Vortrag, gehalten am Winckel-
mannsfest der archäologischen Gesellschaft zu Berlin 9. December 1891. In:
Die Nation 9. Jahrg. (1891/2) Nr. 11 p. 161—163. Jahrbuch des kais. deutschen
archüoloiiischen Instituts 7 (1892) Beiblatt p. 16—19. Wiederholt in: Die Nation.
Eine Sammlung ausgewählter Artikel {Btrlin 1894) p. 114—122 und in des Verf.
Reden und Aufsätze (Berlin 1905) p. .351—359.
Commentarium ludorum saecularium quintorum qui facti sunt imp. Caesare
Divi f Augusto trib. pot. VI. In: Monumenti antichi pubblicati delle r. Acca-
demia'dei Lineei 1 (Mih'no 1891) Sp. 617-672, 10 tav.
Commentaria ludorum saecularium quintorum et septimorum. In: Ephemeris
epigraphica 8 (Berolini 1899) p. 22.5-309.
Monti Vincenzo: I tre satirici latini, Orazio, Giovenale, Persio confrontati da
V. M. 1895 siehe oben die Ausgaben (p. 416).
Moore Edward: Dante and Horace. 1896 siehe B.: Aristoteles.
Moore' Frank Gardner: Horace, Ep. I x 49. fanum Vacunae. In: The classieal
Review 6 (1892) p. 469.
Morlais Mathurin Joseph Marie: Les epitres d'Horace. 1889 siehe: M.Tullius Cicero.
Morsch, Hans: Goethe und Horaz. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik
132 (1885) p. 268-286.
M u e 1 1 e r , (jerhard Heinrich : Horati metra. Progr. des Gymn. Wongrowitz. Berlin :
Wfidwanii 1882. (20 S.) 4. M. 1.60.
— Beiträge zur Erklärung und Kritik des Horaz. Progr. des Lyceums Strass-
burg 1889. (22 S.) 4.
— Zwei Oden des Horaz. c. II 14 und 20. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 42 (1891) p. 97-103.
— Noch einmal Horaz c. II 20. Ebenda 43 (1892) p. 385-390.
— Hör. c. II 15. 17 ff. Ebenda 44 (1893) p. 977-978.
— Zu Hör. c. UI 23. Ebenda 45 (1894) p. 11—14.
Q. Horatius Flaccus. 45'
Q. Horatius Flaccus.
Müller, Heriuann Johannes: Horat. epod. 1, 5. 1881 siehe: Anthologia latina.
Müller, Lucian: Quintus Horatius Flaccus. Eine litterarhistorische Biographie.
Leipzig: B. d. Te»bi,er 1880. (X, 144 S.) 8. M. 2.40.
— Quinto Orazio Flacco: biografla storico-letteraria , tradotta dal tedesco da
Giovanni Decia. Fircnze: (1. C. Sa ii so ni 1889. (IX, 142 S.) 8. L. 1.50.
— I/tQi Tujr iTliaTO/.ojr tov 'Oocezlov. In: IJuoruoai'n 16 [Ftlir. 1894) p. 401— 41li.
'Anöa/taaiia S. K. SaxfXlaooTiov/.ov iy. riji iiioYQu<piug.
— Koirzov'OQutlov 'PXüxxov )'()at^ißuro/.o)' ixt] liioyQucplu avyyouiptlau i.iiv vno Aovxiuvov
MvXXioov, iitTu öi Ttv(x)t' nQoa9i;x(ör xul diuaxcvvjr iiefJ.tpiofleiou vno S. K.
Zaxi\).uQonovlov. 'Er 'A^>ivuii: Tvn. tt]i 'Eozia; 1894. (180 S.) 8.
— De Horatii epistularum II 1. 50 — 62 dispvitatio. [Aus: Acta minist, publ. ross.
1890 {Mai) p. 59—64]. Btrlin: Culvary tt. Co. 1890. (16 S.) 8. M. 1.20.
— Zu Horaz, c. III 14. 13—16. In: Berliner philologische Wochenschrift 16 (1896)
Nr. 15 Sp. 475—476.
— Zu Horaz Epod. 17. 21 f. Ebenda Nr. 28 Sp. 893—894.
— Zu Horaz III 18. 14; III 8. 7. Ebenda Nr. 33/34 Sp. 1078.
Munro, Hugh Andrew Johnstone: CatuUus and Horace. In des Verf. Criticisms
and elucidations of CatuUus (Cambi-idfff 1878) p. 227—243. Second edition [Lontloii
1905) p. 229—245.
— Horatiana. In: The Joiirnal of philology 9 (1880) p. 211—220.
C. II 3. 9—16. Epod. 2. 23—28. C. I 15. 21. 22. III 29. 5-8. Epist. I 2. 28—31.
Sat. I 6. 122—126. C. II 6. 17—20. III 27. 5-7.
— Horace carm. I 12. 41—44. Ebenda 11 (1882) p. 286.
— Horace carm. I 13. 1—3. III 26. 1-4. Ebenda p. 336.
Mustard, Wilfred Pirt: On the eight lines usually prefixed to Horat. Serm. I 10.
In: The Colorado College Studies 4 (18931 p. 31—44.
Nauck, August: Horat. epist. I 2. 27—29. I 13. 16—18. I 16.19. I 16.52—56. 1 20. 1.
1889 siehe B.: Aeschylus.
Nauck, Carl: Zu Horatius [carm. I 13. 2. sat. II 5. 59]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 135 (1887) p. 429—4.30.
Neissner, Ernst: Horaz, Persius , Juvenal, die Hauptvertreter der römischen
Satire. 1884 siehe C. : Poetae satirarum.
Nemethy, G6za: Horatius es Alcaeus. 1884 siehe B.: Alcaeus.
— Horatius es Anakreon. 1886 siehe B. : Anacreon.
Nestler, Franz: Quo tempore Horatii tres priores carminum libri public! iuris
facti sint. Progr. des Staats-Untergynin. in Smichow. Prag 1879. (16 S.) 8.
Nettleship, Henry: Ün horatian chronology. In: Transactions of the Oxford
Philological Society, 1882—1883, p. 21—26.
— Horace. (I) Life and poems. (Public lecture, October Term, 1883). In des Verf.
Lectures and essaj's {Oxford 1885) p. 143 — 167.
— . . . (2) De Arte Poetica of Horace. (Public lecture , October Term , 1882). In :
The Journal of philology 12 (1883) p. 43—61. Wiederholt in des Verf. Lectures
and essays {Oxford 1885) p. 168—187.
— ... (3) The text. (Public lecture, October Term, 1883). In des Verf. Lectures
and Essays {Oxford 1885) p. 188—200.
— Note on Verrall's Studies in Horace. Ebenda p. X— XII.
— Horace (c. 2. 2. .l). 1888 siehe C. : CoUectibnes (p. 12).
— Horat. A. P. 245. 1890 siehe ebenda.
— Horace de arte poetica [90. 172]. In: The Journal of philology 19 (1891) p. 296.
Neudörfl, Karel : Pfispevek k vykladu Horatiova posläni k Pisonüm v. 347 — 349.
In: Listy filologicke a paedagogicke 10 (1883) p. 367—369.
Nieberding, Karl: Zu Horatius [Sat. II 2. 13. 29]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 135 (1887) p. 572—576.
Niemeyer, Konrad: Zur Erklärung der horazischen Oden [I 16. 14. IV 8. I 3. 32].
In: Jahrbücher für classische Philologie 133 (1886) p. 129—137.
— Zur Erklärung des Horatius [III 1—6]. Ebenda 145 (1892) p. 65—74.
Nisard, Charles: Tigellius le chanteur. [Aus: Revue de France. Annee X.
Deuxieme puriode. 39 (1880) p. 517— .534]. Paris: MouilUA. (22 8.) 8.
Novotny, Franz: Quo tempore tres priores Horatii carminum libri seripti et editi
sint. Progr. des Gymn. Iglau 1878. (20 S.) 8.
O., A. S.: Hör. Ep. I 2. 31. In: The classical Review 5 (1891) p. 278.
Ober dick, Johannes: Zu Horatius [Epod. 13. 13]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 125 (1882) p. 271-272.
Occioni, Onorato: Quinto Orazio Flacco. In: Nuova Antolosia di scienze, lettere
ed arti 115 (1890) p. 27—46.
— Le opere di Quinto Orazio Flacco. Le satire e le epistole. Le liriche. Ebenda
116 (1891) p. 205—239. 120 (1891) p. 405-432.
— La vita e le opere di Q. Orazio Flacco. Bolonym: K. Zaw'rhdh' 1893. (176 S.) 8.
L. 2.50.
456 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. H oratio s Flaccus.
Oertner, Johannes: Horazens Bemerkungen über sich selbst in den Satiren.
Progr. des Gymn. Gross-Streldttz: (yViliurt) 1883. (22 S.) 4. M. 1.
Oesterlen, Theodor: Zu Horaz , Oden IV 12. In: Correspondenz-Blatt für die
Gelehrten- und Realschulen Württembergs 28 (1881) p. 458 — 461. Wiederholt in
des Verf. Studien zu Vergil und Horaz {Tühiiiyut 1885) p. 16 — 19.
— Dramatisch angelegte Oden bei Horaz (II 11. III 19 und 2S). In: Correspondenz-
Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 29 (1882) p. 140—145.
Wiederholt in des Verf. Studien zu Vergil und Horaz (Tübingai 1885) p. 19—23.
— Zu Horaz Episteln I 7. Eine Krisis im Leben des Dichters. In: Correspondenz-
Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 29 (1882) p. 283—289.
Wiederholt in des Verf. Studien zu Vergil und Horaz {TiihiiH/cii 1885) p. 33—39.
— Kritische Beleuchtung einiger ausserordentlichen Ereignisse im Leben des Horaz.
In : Correspondenz-Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 29
(1882) p. 469—481. Wiederholt in des Verf. Studien zu Vergil und Horaz
(TühiHijoi 1885) p. 39—49.
— Studien zu Vergil und Horaz. TMingai: Fr. Fttis 1885. (VI S., 1 Bl., 104 S.) 8.
M. 2.40.
I. Zu Vergil. I. Der Schild des Aeneas in Vergils Aeneis VIII 625 — 731.
(Cf. Korresp.-Bl. 1880, 9 & 10) (p. 1—6). 2. Vergil in Schillers Gedichten
(p. 6—15). II. Zu Horaz. I. Oden IV 12. (Cf. Korresp.-Bl. 1881, 9 & 10)
(p. 16-19). 2. Dramatisch angelegte Oden bei Horaz (II 11. III 19 und 28).
(Cf. Korresp.-Bl. 1882, 3 & 4) (p. 19-23). 3. Dramatisch angelegte Oden bei
Horaz. Fortsetzung. (Meben II 11. III 19 und 28 auch II 7. III 14. I 19.
I 27. III 9. III 26. I 38. I 28. I 5. II 20). (p. 23— .33). 4. Episteln I 7. Eine
Krisis im Leben des Dichters. (Cfr. Korresp.-Bl. f. d. Gel.- & Realschulen
1882, 7 & 8) (p. 33—39). 5. Kritische Beleuchtung einiger ausserordentlichen
Ereignisse im Leben des Horaz. (Cfr. Korresp.-Bl. f. d. Gel.- & Real-
schulen 1882, 11 & 12. Heft» (p. .39—49). 6. Der Humor bei Horaz. Rede . . .
1883 ... (p. 50-70). 7. Oden II 20 (p. 70-78). 8. Oden I 20 (p. 78—82).
9. Oden III 14 (p. 82—861. 10. Oden II 8 (p. 87-88). 11. Oden III 17
(p. 88-90). 12 Oden I 8 (p. 90—92). 13. Oden I 32 (p. 92—96). 14. Oden
IV 9 (p. 96—100). 15. Oden TU 23 (p. 100—104).
— Komik und Humor bei Horaz. Ein Beitrag zur römischen Litteraturgeschichte.
3 Hefte. Stnttgart : ./. B. NcUhrsrhi BnrhhawUiuig 1885. 1886. 1887. 8. M. 9.
Erstes Heft: Die Satiren und Episteln. 1885. (135 S.) M. 3.
Einleitung. Satiren I. I — 10. Satiren II 1—8. Epoden 1—17. Zusammen-
fassung.
Zweites Heft: Die Oden. 1886. (133 S.) M. 3.
Oden. Erste Klasse. I 5. 6. 8. 16. 17. 19. 20. 22. 23. 25. 27. 29. 33. II 4. 5.
8. 11. 12. 13. 17. 2(1. III 7. 8. 9. 10. 12. 14. 15. 17. 19. 20. 21. 26. 27. 28. IV 1.
10. 11. 12 13. Zweite Klasse. I 1. 3. 4. 9. 10. 11. 18. 26. 31. 36. 37. 38. 113.
7. 14. 16. 18. 19. III 3. 6. 11. 29. IV 2. 8. Dritte Klasse. I 7. 13. 14. 15.
24. 28. 30. 32. 34. 11 1. 2. 6. 9. 10. 15. III 1. 13. 16. 18. 22. 23. 24. 30. IV 3.
5. 7. 9. IV 15. Vierte Klasse. I 2. 12. 21. 35. III 1—6. III 2. 4. 5. 25.
IV 4. 14. 6. Carmen saeculare. Zusammenfassung
Drittes Heft: Die Episteln.. 1887. (123 S.) " M. 3.
Episteln I. 1 — 20. Episteln II l-:j. Zusammenfassung. Gesamtergebnis.
— Die Reihenfolge der Briefe des ersten Buches von Horatius und das Verhältnis
von Horatius und Maecenas vom -Jahre 21 an. In: Jahrbücher für classische
Philologie 147 (1894) p. .305-320.
Oleott, George X.: Horace, Ep. I VI 49 — 52. In: The american Journal of philo-
logy 16 (1895) p. 78—79.
Olsson, Ingvar: Adnotationes criticae ad quartura Horati carminum librum, cum
praefatione de interpolationibus et ratione critica ab Horati carminum explica-
toribus adhibita. r.ini<l,u: Fr. B(rling 1S82. (78 S.) 8.
— De locis tertii Horati carminum libri, qui interpolati esse feruntur, adnotationes
criticae. (Dissert. inaug.) Lundin : Glurup 1885. (76 S.) 8. Kr. —.75.
— De epodis Horati. Annotationes variae. Progr. Väsjö 1892. (59 S.) 4.
Ünions, John Henry: Note on Hör. Epod. XVII 32. In: The classical Review 1
(1887) p. 242—243.
Opitz, Richard: Horaz in alter und neuer Zeit. In : Blätter für literarische Unter-
haltung. .Jahrgang 1894 p. 38-41.
Ozcariz y Lasaca, Victor: El panorama literario: colecciön de cuadros sinopticos
sobre la historia, geografia, literatura, odas de Horacio. estudios y discursos,
oon el programa de retorica y poetica. Girona: Pacmiw TorrcH 1885. (166 S.) 8.
Rs. 12, Ausl. 14.
Ott, Eduard: Über die Congruenz des Prädicats mit mehreren Subjecten im
Numerus bei Horaz. Progr. des Gymn. Böhm.-Leipa 1887. 1888. (18,20 8.) 8.
Q. Horatius Flaccus. 457
H o r a t i -a s Flaccus.
Page, Thomas Ethelbert: Horace 0.1. I 37, 1. In: The classical Review 3 (1889)
p. 75-76.
Pagiicci, Leopoldus: Horatius sive de liberali et honesta in latinis tradendis
institutione. Pistorii: Kx off. typ. fnitr. Bfacali 1895. (10 S.) 8.
In nuptias Horatii Bacci et Romildae Del Lungo.
Pais, Alfredo: Due luoghi orazioni. [Sat. 1. 3. 6 sqq. 20]. In: Giornale italiano
di filologia e linguistica classiea 1 {M/hnio 1886) p. 278—283.
— Le prime sei odi del libro III di Orazio. In: Bivista di filologia e d'istruzione
classiea 17 (1889) p. 376—382.
— Note filologiche; tre luoghi d'Orazio : saggio di traduzione-reeensione. Fuiio: Tip.
Smiciiiiaiia 1890. (16 S.) 8.
Palmer, Arthur: Eniendations in . . . Horace. 1881 siehe: Catullus.
— Emendations. 1882. 1883 siehe C. : Poetae.
— Horace, Sat. I 6. 6. In: Proceedings of the Cambridge Philological Society.
Easter term, 1882 p. 17.
— Hör. Od. I 37. 1885 siehe: Catullus.
— Hör. sat. I 2. 35. 1887. 1888 siehe B.: Aeschylus.
— Horatianuni. Carni. I 12. 15 sqq. 1888 siehe A : Poetae scaenici b) Comici.
— Horatiana. In: The classical Review 5 (1891) p. 139-142.
Carm. II 11. 21—24. III 8. 25—28, 24. 1-8. IV 13. 17-22. Carm. saec. 25—28.
C. I 25, 17. 32. 15. II 13. 14. III 6. 29. Epod. XVII 55.
— Notes on . . . Horace . . . 1893 siehe : Catullus.
— Horatiauum [Epod. III 13-18]. In: Hemiathena 9 (1896) = Nr. 20 (1894) p. 84.
— Deazeley's Horace. Ebenda Nr. 21 (1895) p 25.5—258.
Pascal, Carlo: Osservazioni sui comnientarii dei ludi secolari Augustei. In:
Bullettino della coramissione archeologica comunale di Roma. Serie 4 (1893)
p. 195—204 u. wiederholt in des Verf. Studii di antichitä e mitologia {Mikiiio
1896) p. 31-42.
Paszkiewicz, Emil: De Horatio Homeri imitatore. 1888 siehe B.: Homerus.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Virgile et Horace (1838). In des Verf. Etudes
sur la poesie latine 1^ {Pari^ 1900) p. 215—236.
— Coup d'oeil general sur Horace et ses ceuvres (1844). Ebenda p. 237 — 267.
— Horace considere principalement comme poete didactique (1845). Ebenda
p. 268—283.
Paulson, Johannes: In Horatii A. P. [42-48] (et Catulli c. XIV b). 1892—1893
siehe: Catullus.
— In Horatii A. P. vv. 24-31. In: Nordisk Tidsskrift for Pilologi. 3. R*kke 2
(1893-94) p. 121—124.
Pauly, Franz: Neue Beiträge zur Kritik des Horazscholiasten Porphyrion (Ser-
monen, Episteln, Ars poetica). Nebst Nachträgen zu den Scholien der Oden,
Epoden und des Carmen säculare(!). Prar/: H. Dominicus 1878. (42 S.) 8.
Pederzolli, A. Aloysius: Tabella metrica horatiana. Flonntiae: Stah. lit. Fioreiitino
1895. (8 S.) 8.
Pellizzari, Pietro: L'Epistola ai Pisoni di Q. Orazio Flacco con note ed esposi-
zione del prof. Luigi Masci (Terza edizione). In des Verf. Ore d'ozio (Arezzo
1894) p. 65—71.
Pet schar, Michael: De satira horatiana. Rudolfswerti 1878. (Wien: Holder)
(22 S.) 8. M. 1
— De Horatii poesi lyrica. 2 partes. Progr. des Gymn. TeHcheti: ('. Prochaska 1880
1881. (24, 20 S.) 8. M. 1.20 u. M. —.80
Petzet, Erich: Der Einfluss der Anakreontik und Horazens auf Johann Peter Uz
1893 siehe B. : Anaereon.
Petzholdt, Julius: Horaz und Homer und der König Johann von Sachsen. 1879
siehe B.: Homerus.
Piazza, Salomon: Horatiana. Quibus temporibus Horatium tres priores carminum
libros et priorem epistularum confecisse atque edidisse verisimillimum sit. In:
Atti del r. Istituto veneto di scienze , lettere ed arti 53 serie VII 6 (1894—95)
p. 115—247.
Pichon, Rene: Les metres lyriques d'Horace. In: Revue de philologie 17 (1893)
p. 132—140.
Pircher, Alois: Horaz und Vida De arte poetica. Progr. des Gymn. Meran 1895.
(S. 3—32). 8.
Pistner, Joseph: Zu Hör. carm. III 30. 14. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 19 (1883) p. 107—108.
Pizzuto, Pasquale : Commento storico, filologico ed estetico di un' ode di Orazio.
Moili'a: Tip. T. Avolio 1890. (26 S.) 8.
Placidi, Biagio: Scritti oraziani. Roma: Ciiggiuni 1896. (VII, 400 S.) 8. L. 3.
458 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Planck, Adolf: Zu Horatius' Episteln. [Aus dem Naehlassl. In: Korrespondenz-
blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 31 (1884) p. 521—527.
Epist. I 1.
— Zu Horatius. Aus dem Nachlass. 2. [Epist. I 6J. Ebenda 32 (1885) p. 542—545.
Platt, Arthur: Horace. — Ars Poetica, 349. In: The classical Review 4 (1890) p. 50.
— Horace Ödes II vi. 1893 siehe: Catullus.
Plüss, Hans Theodor: Zu Horatius Oden II 6. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 137—144. Wiederholt in des Verf. Horazstudien {Let'jizif/
1882) p. 140—150.
— Des Horatius erste Ode des zweiten Buchs. Ebenda p. 641—649. Wiederholt in
des Verf. Horazstudien p. 127 — 139.
— Horaz an Galatea [III 27]. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 33 (1878)
p. 649—652. Wiederholt in des Verf. Horazstudien p. 314—319.
— Die Romulusode und die Horazerklärung. Ebenda 33 (1879) p. 707—720. Wieder-
holt in des Verf. Horazstudien p. 211—226.
— Des Horatius elfte Ode des zweiten Buchs. In: Jahrbücher für classische
Philologie 119 (1879) p. 209—222. Wiederholt in des Verf. Horazstudien p. 151—171.
— De Horatii carm. III 25. In: ... Scholae regiae misniensi novarum aedium
limen . . . intranti . . . congratulantur . . . Scholae portensis rector et prae-
ceptores (Nuwhurgi 1879) p. 3—8. An die Stelle dieses Aufsatzes tritt Nr. 17 der
Horazstudien p. 296—313.
— Ueber die Entstehung horazischer Lieder aus Stimmungen und Bedürfnissen
ihrer Zeit. In : Verhandlungen der 35. Versammlung deutscher Philologen und
Schulmänner in Stettin 1880 (Leiiizir/ 1881) p. 79-86. Erweitert in des Verf.
Horazstudien p. 1—15.
— Das sogenannte Schwanenlied des Horatius [II 20]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 123 (1881) p. 189—192. Wiederholt in des Verf. Horazstudien p. 179—184.
— Ein mythologisches Lied des Horaz [II 19]. In: Zeitschrift für das Gymnasial-
Wesen 35 (1881) p. 720—725. Wiederholt in des Verf. Horazstudien p. 172—178.
— Horazstudien. Alte und neue Aufsätze über horazische Lyrik. Ldjizifi: B.O.Teuhner
1882. (XII, 367 S.) 8. M. 6.
Die Entstehung horazischer Lieder aus Stimmungen und Bedürfnissen ihrer
Zeit (1880). Die zweite Ode des ersten Buches. Die neunte Ode des ersten
Buches. Das zwölfte Lied des ersten Buches (187:3). Die erste Ode des
zweiten Buches (1878). Die sechste Ode des zweiten Buches (1878). Die
elfte Ode des zweiten Buches (1879). Die neunzehnte Ode des zweiten
Buches (1881). Das zwanzigste Lied des zweiten Buches (1881). Die Römer-
oden: Das erste Lied. Das zweite Lied. Das dritte Lied (1879). Das vierte
Lied. Das fünfte Lied. Das sechste Lied. Die sechs Lieder. Das fünf-
undzwanzigste Lied des dritten Buches (1879). Das siebenundzwanzigste
Gedicht des dritten Buches (1878). Das neunte epodische Gedicht. Die
Entstehung und das Wesen griechischer und moderner Lyrik. Eine
Parallele zur Lyrik des Horaz.
— Zu Horatius [c. II 11. 3J. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882)
p. 752.
— Horazischer Realismus [c. I 2.5]. Ebenda 127 (1883) p. 493—503.
— Horazische Allegorie [c. I 14]. Ebenda p. 853—860.
— Horazische Composition [c. I 6]. Ebenda 129 (1884) p. 139—144.
— Horazische Massivität [c. II 5]. Ebenda 131 (1885) p. 272—276.
— Zur Erklärung der horazischen Oden [I 1. 28. I 3]. Ebenda 133 (1886) p. 115—129.
p. 337.
— Horazische Nachdichtung [c. I 4]. Ebenda p. 785—797.
— Zu Horatius [II 20]. Ebenda 141 (1890) p. 783-785.
Püppelmann, Ludwig: Zu Dillenburgers Horazausgabe letzter Hand. 3 Teile.
Bonn und Trier 1885. 1888. 1892. 4.
ProgT. des Gymn. Münstereifel. Bonn 1885. (S. 3—12). 4.
Zweiter Teil. Progr. des Gymn. Münstereifel. Bonn 1888. (S. 3—14). 4.
Dritter Teil. Progr. des Gymn. Trier 1892. (28 S.) 4.
Pohl, J. C. : Der 14. Epodos des Horatius. In: Zeitschrift für das Gymnasial-
Wesen 33 (1879) p. 575—586.
— Teisches und Venusinisches. 1881 siehe B. : Anacreon.
Poiret, Jules: Etudes sur Horace. L'amitie. In: Revue publique et litteraire
(bleue) 3. ser. 18 (44 de la coli.) (1889) p. 692—694. Wiederholt in:
— Horace. Etüde psychologique et litteraire. P((m: £. T7/oWja890. (351 S.) S. Fr. 3.50.
Porphyrie siehe unter: Porphyrie.
Postgate, John Percival: Horatiana. In: Transactions of the Cambridge philo-
logical Society 3 (1886-1893) p. 176—183.
C. IV 4. 6.5-68. Serm. I 1. 108 sqq. II 3. 208—213. Epist. II 2. 87—89.
Q. Horatius Flaccus, 459
Q. Horatius Flaccus.
Postgate, John Percival: Hör. sat. II 3. 88. 1888 siehe C: Collectiones (p. 13).
— Hör. Od. III 6. 22. In: Proceedings of the Cambridge Philological Society.
Michaelmas term, 1889 p. 9.
— Hör. Od. II 18. 34. Serm. 11 3. 208. Ep. II 2. 87. Ebenda. Easter term, 1890
p. .5—6.
— Hör. Od. 4. 4. 6.5. Ebenda p. 8.
— On the interpretation of Hör. serm. I 3. 59. Ebenda. Lent term, 1894 p. 9.
Preibisch, Panl : Zu Horatius [e. I 2. 21 — 24]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 145 (1S!92) p. 768. Vgl. p. 866.
Prickard, Arthur Octavius: On Horace, A. P. 351, etc. In: Transactions of the
Oxford Philological Society, 1885—1886 p. 9—10.
— Notes on Horace , Epistle II 2. In : Transactions of the Oxford Philological
Society, 1886—1887 p. 9—13.
— Horace, A. P. 63—66. In: The classical Review 7 (1893) p. 403—404.
Probst, Hermann: Die siebente Ode im vierten Buche des Horatius. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 131 (1885) p. 140—144.
— Zur Erklärung der horazischen Oden [I 4]. Ebenda 133 (1886) p. 337—343.
Presch berger, Johann: Zu Horaz carm. III 5.49 — 52. In : Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 204.
— Fünf Oden des Horaz in moderner deutscher Übertragung. Blit Studien zu den-
selben und einem Vorwort. 1886 siehe oben p. 421.
— Horazstudien. 1887 siehe oben p. 421.
— Zu Horat. Ep. I 3. 26. In: Blätter für das Bayer. Gyninasialschulwesen 26 (1890)
p. 5:53 — 5:35.
Pruzsinszky, Jänos: Horatius -e vagy Horäcz? In: Egj-etemes philologiai
közlöny 13 (1889) p. 561—569.
Puccianti, Giuseppe: Orazio educatore. [Estratto dalla Rivista Pedagogica
italiana. Anno II]. Torino: Cutnühi t BerMiro 1887. (11 S.) 8.
i^uicherat, Louis: La Strophe d'Horace en vers ioniques mineurs divisee d'une
maniere nouvelle. In des Verf. Melanges de philologie (l'nrix 1879) p. 59—67.
— Interpretation d'un passage d'Horace. (Sat. I, IV, 11). Ebenda p. 171 — 183.
— Interpretation d'un passage d'Horace (Sat., I, VI, 122). — Theorie des frequentatifs
imitations du vers d'Horace. (1862). Ebenda p. 191 — 209.
— Horace a-t-il fait une faute de quantite? (Art. Poet. vs. 65.) Ebenda p. 275—280.
— Rectification d'un vers d'Horace rejetee a tort. (Od. III 14. 12). Ebenda
p. 329—335.
— Encore une faute de quantite dans Horace. (Od. II 20. 13). Ebenda p. 336 — 343.
Raiz, Aegid: Die Frage nach der Anordnung der horazischen Oden. Eine kritische
Übersicht. [Aus: Festschrift des deutschen akadem. Philologen -Vereins in
Graz p. 4.3—56]. Gras: (Leusrhuir und Lnheuski/J 1896. (14 S ) 8. " M. —.70.
Ramsay, William Mitchell: The Antonius and Sallustius of Horace. In: The
Academy 37 (1890) p. 376. Vgl. A. S. Wilkins.
Rapolla, Diego: Vita di Quinto Orazio Flacco con ragguagli novissimi e con note
diffuse sulla storia della cittä di Venosa. l'ortni: Sffihil. ifp. vesuviano 1892.
(6 Bl., 241 S., 1 Bl.) 8.
Rasi, Petrus: Judicia, quae de satirae latinae origine et de Lucilio in satiris IV
et X libri I Q. Horatius Flaccus protulit, verane sunt an falsa? 1886 siehe C:
Poetae satirarum.
— Di diie passi oraziani non bene corretti [Od. III 20]. In: Kivista di fllologia e
d'istruzione classica 20 (1892) p. 574 — 576.
— Epistulam criticam de codice Horatii laurentiano XXXIV, 1 ad Hectorem
Stampini scripsit P. R. Adiectae sunt eiusdem codicis variae lectiones. (Ex
editione Q. Hör. Fl. opp. quam curavit Hect. Stampini. Mutinae, 1892, sumpti-
bus E. Sarasino, typ. Fr. Vigo Lib.) Li'lntrni ex off. typ. Fr. Xigo 1892. (36 S.) 8.
— Intorno ad una Variante in Orazio (Serm. I 4. 15). In: Bollettino di filologia
classica 2 (1895—96) p. 43—46.
— Di una congettura di Luciano Müller in Orazio Carm. III 14. 13 — 16. Ebenda 3
(1896—97) p. 6—11.
— Ad Horatii Epod. XVII 21 s. In: Berliner philologische Wochenschrift 16 (1896)
Nr. 40 Sp. 1278—1279.
— Properzio, II 2. 4; I 5. 9; Orazio, carm. III 14. 13—16. In: Bollettino di fllologia
classica 3 (1896—97) p. 59—62.
Reichardt, Theodor: De metrorum lyricorum horatianorum artificiosa elocutione.
Observatio historica. Dissert. inaug. Marpurgi Catt. 1889. (1 Bl., 74 .S.,
1 Bl.) 8.
Reif fer scheid, August: Horat. c. I 2. I 35. 21. 1878 siehe B.: Lucianus.
— Horat. c. I 7. III 5. 1879 siehe B.: Longinus.
460 Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horativis Flaccus.
Reifferscheid, August: Horat. c. I 2. 21. 22. c. IV 4. 28. 29. P^p. I 3. 10. Od. IV
2. 33. 60. 1880 siehe B. : Anna Comnena.
— Analecta hoi-atiana nova [C. 17. 128]. Ind. schol. hib. Breslau 1884. (S. 11— 16). 4.
Reinhardt, Leopold: Zu Horatius Oden [I 1]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 129 (1884) p. 429—432.
Rhode, Feodor: De falsa quadam ratione, qua in aestimandis Horatii carminibus
vulgo utuntur interpretes. Progr. der König Wilhelms- Schule Keichenbach
i. Schi. Breslau 1885. (12 S.) 4.
Ribbeck, Woldemar: Zu Horatius epod. 15. 21. In: Rheinisches Museum für
Philologie 38 (18331 p. 471.
Ricagni, Giovanni: La morale di Orazio. (Parte di uno studio sopra Orazio).
Progr. del Liceo ginnasiale Melchiorre Delflco nell' anno scolastico 1881—82.
Ter am o 1883. (Firuizc Tip. G. Barbtra). (S. 3—4.3). 8.
Richter, .Johannes: Zur Erklärung der horazischen Oden, flll 8. 5]. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 133 (1886) p. 348.
— Ii7iijiiii>]7u horatiana. Progr. des Gymn. Nakel 1888. (8 S.) 4.
C. 'lll 10. III 24. 6. I 3. 9 f. III 3. 7.
Rieck, Karl: Zu Horatius Episteln [I 15. 10—13]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 119 (1889) p. 69—70.
Riemer, Franz: Charakteristik der Gedichte des Horaz, vorzugsweise der Oden,
nach ihrer stofflichen Seite. Zweiter Theil. Die Lebensphilosophie des Horaz
und Gesang, Musik und Poesie in den Oden. Progr. des Gymn. Neustadt in
Westpr. 1880. (S. 3—55). 4. Erster Theil 1877.
Riess, Ernst: Zu den Canidiagedichten des Horatius. In: Rheinisches Museum
für Philologie 48 (1893) p. 307—311.
Rihl, Friedrich: Das Urtheil des Horaz über Lucilius. Progr. des Gymn. Villaeh
1885. (S. III— XVIII). 8.
Rinieri, Ilario: Metrica d'Orazio. Trattato elementare completo ad uso del liceo.
Toniw-Rowa: K. Loescher 1896. (IV, 76 S.) 8. L. 1.
Roby, Henry John: Horat. sat. I 9. 39; 75. In: The Journal of philology 13 (1885)
p. 233—241.
Rockwood, F. E. : Hör. Carm. III 30. In: The classical Review 3 (1889) p. 222.
Röhl, Hermann: Horatius. In: Jahresberichte des philologischen Vereins zu
Berlin 21 (1895) p. 222—233. 22 (1896) p. 24—32.
Rösch, Wilhelm: Der Dichter Horatius und seine Zeit. Vortrag. [Sammlung
gemeinverständlicher wissenschaftlicher Vorträge. 463]. Btrlhi : C. Nabel (Jetzt
Homhurg: Yerlagxauf^faH u. I)riuhr(i) 1885. (40 S.) 8. M. —.80.
Romani, Feiice: Dei traduttori di Orazio (1857). In des Verf. Critica letteraria 2
(Torino, Fireiiz(, Roma 1883) p. 426—432.
Romeo, G. : Ricerca e Commento delle Fonti della Guerra sicula (715—718 u. c.) in
Orazio. In: Raccolta di studi di storia antica sotto il direzione del prof. V,
Casagrandi 1 {Catanta 1893) p. 17-38. Cf. etiam p. 65—82.
Romizi, Augusto siehe: R. Bonghi.
— Le fonti latine dell' Orlando Furiose. 1896 siehe: Catullus.
Röscher, Wilhelm Heinrich: Zu Horatius [c. II 13. 15]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 135 (1887) p. 676—680.
Rosenberg, Emil: Zu Horat. c. III 1. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen
34 (1880) p. 309—312.
— Dichterstellen zu Horaz. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 122 (1880)
p. 601—609.
— Zu Horatius \md Homerus. 1881 siehe B. : Homerus.
— Über Horatius' carm. 13. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 35 (1881)
p. 596— 59j).
— tJl)er die Ordnung der ersten 12 Oden des Horaz. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 18 (1882) p. 335—347.
— Horaz und Vergil. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 36 (1882) p. 675— 676.
— Horaz und Livius. Ebenda p. 676—678.
— Die Lyrik des Horaz. Ästhetisch-kulturhistorische Studien, f^-otha: F. A. Ptrthis;
1883." (IX, 167 S.) 8. M. 3.
— Zur Erklärung der horazischen Oden [III 3]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 133 (1886) p. 344—348.
— Hör. Od. I 1. (Ergebnis der Behandlung des Gedichtes nach den Formalstufen).
In; Jahrbücher für Philologie und Paedagogik 150 (1894) p. 232—235.
Rosenhauer, Hans: Ein Wortspiel des Horaz [carm. III 8. 4|. In: Blätter für
das Bayer. Gymnasialschulwesen 22 (1886) p. 278—279.
Rowe, Ernst: Quaeritur quo iure Horatius in saturis Menippum imitatus esse
dicatur. 18S8 siehe E.: Menippus.
Q. Horatius Flaccus. 461
Horatius Flaccus.
Kühe, Alfred: De ornamentis elocutionis, quibus in componendis carminibus usus
est Horatius. Progr. des Gymn. Coesfeld 1879. (S. 3-18). 4.
Rummel, Eduard Julius Paul: Horatius quid de Pindaro iudicaverit et quomodo
carmina eius suum in usum converterit. 1892 siehe B.: Pindanis.
Rybczuk, Prokop : Quibus grammaticis formis Horatius agentium fines in suis
operibus expresserit. Progr. des Gymn. Tarnopol 1893. (S. 3—12). 8.
Sabat, Nicolaus: De synecdoche eiusque in Horati carminibus usu, vi atque
ratione. Progr. des Gymn. Stanislau 189.5. (S. 3 — 36). 8.
— De imagiuibus atque tropis in Horati carminibus, qui ex proportionis ratione
proflciscuntur. In : Eos 3 (1896) p. 3 — 48.
Sabbadini, Remigio: Quae ex Horatio et Virgilio in raptu Proserpinae deprompta
occurrant. 1890 siehe : Claudius Claudianus.
— Storia e critica di alcuni testi latini. 1890 siehe C. : CoUectiones (p. 13).
Sainte-Beuve , Charles Augustin: Horace. In des Verf. Etüde sur Virgile . . .
{Parts 1878-') p. 427-441.
ZaxsX/.uoÖTiov/.o:, X. K. : Horat. Epi. 2. 2. 51, Sat. 1. 1. 41. 1. 3. 38 s. 189l> siehe
C: CoUectiones (p. 1;J).
Säle, G. S.: Notes on Horace. Sat. 1. 3. 7, 8; 1. 10. 64—67. A. P. 252—254: 319—322.
In: The classical Review 5 (1891) p. 1:57—1:39.
Sandford, Philip: Hör. C. II XI. 21. In: The classical Review 5 (1891) p. 337.
Sanneg, Joseph: Das Wesen der horazischen Satire nachgewiesen an Sat. II 8.
In: Jahrbücher für classische Philologie 151 (1895) p. 217—224.
Sapio, Giuseppe: I metri oraziani ad uso dei licei. Palermo: Ameiita 1888. (64 S.) 8.
— Appendice ai metri orazioni. Pahnno: Tip. ihi frat. Vena 1899. (16 S.) 8. L. — .20.
Saragat, Gian Martine: ügo Foscolo e Q. Orazio Flacco. Studio critico con
documenti storiei tratti dalle fonti piü accertate intorno al poeta latino. Mihuio:
r. Jlotpli IS96. (117 S.) 8. L. 1.50.
Schaefer, Josef: Boileau, Part poötiqvie , metrisch übersetzt, erklärt und mit
Parallelstellen aus Horaz. Progr. des Gymn. Attendorn. Siegen 1881. (24 S.) 4.
Schaunsland, Max: Kritische Bemerkungen zu einigen Oden des Horaz. Progr.
des Gymn. Bielefeld 1894. (S. 3—31). 4.
I 28. III 14. 5-12. III 17. 1—3. III 19. 21-28. III 23. 17-20. III 24. 1-8. III
30. 14—16. IV 2. 33—54.
Schenkl, Heinrich: Aus Handschriften. 1890 siehe C: Poetae.
— Karl: Ueber die Composition von Horaz Od. I 7. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 29 (1878) p. 1 — 5.
Schepss, Georg: Zu Horaz, carm. III 4. 10. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 24 (1888) p. 185—191.
Schiller, Herman: Die lyrischen Versmasse des Horaz. Nach den Ergebnissen
der neueren Metrik für den Schulgebrauch dargestellt. Dritte Auflage. Leipzii/:
B. G. Tfiibiur (1869) 1891. (IV, 32 S.) 8. M. —.60.
— Metres lyriques d'Horace d'apres les resultats de la metrique moderne. Traduit
sur la 2» edition allemande et augmentee de notions elementaires de musique
appliquees ä la metrique par Othon Riemann. Paris: Klinchsieck 1882. (IV,
83 S.) 8. Fr. 1.50.
— J metri lirici di Orazio secondo i risultati della metrica moderna esposti per
uso delle scuole da E. S. Traduzione autorizzata dalla 2» edizione tedesca di
E. Martini. Palermo: L. Pedone Lauriel di C. Clausen 1888. (46 S.) 8. L. I.
— I metri e la lingua di Orazio. 2» edizione. Firemc: (I. C. Sauaotii {\881) \8Q\. 8. L. 1.
Schiramelpfeng, Gustav: Horaz Od. IV. 7. In: Lehrproben und Lehrgänge aus
der Praxis der Gj-mnasien und Realschulen. 6. Heft {.Januar 1886) p. 101 — 105.
— Erziehliche Horazlektüre. Progr. der Klosterschule Ilfeld. Nordhausen.
Btrliti: Weidmann 1892. (32 S.) 4. M. 1.60.
I. Vorbesprechung. II. Fabeln. III. Ansprachen.
— ... Zweite [um Übersetzung der 7. und 10. Epistel und um Ansprache 6 xmd 7]
erweiterte Auflage. Berlin: Weidmann 1899. (62 S.) 8. M. 1.20.
Schlichteisen, Johannes: Zu Horaz [Od. I 14. III 9]. In: Wochenschrift für
klassische Philologie 5 (1888) Nr. 39 Sp. 1211—1213.
Schmalz, Joseph Hermann: Die lateinischen Sprechübungen im Anschluss an
die Leetüre von Livius, Horaz und Tacitus. In: Jahrbücher für Philologie und
Paedagogik 124 (1881) p. 521—529.
Schmidt, Attila: Cicero es Horatius. 1894 siehe: M. TuUius Cicero.
Schmidt, Moriz: Zu Horatius dritter Satire des ersten Buchs. In: Jahrbüclier
für classische Philologie 121 (1880) p. 249—258.
Schneidewin, Max: Zu Horatius Episteln [I 2. 27]. In: Jahrbüclier für classische
Philologie 131 (1885) p. 8-*6— 888.
— Die horazisohe Lebensweisheit aus den fünfzehn den Fragen der Lebenskunst
gewidmeten Oden entwickelt und beurteilt. Hannover: Hahn 1890. (IV, 4<J S.) 8.
M. 1.
462 Scriptores latiui. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Schnizlein, K.: Terenz- und Horaz-Handschriften auf Schloss Cadolzburg ge-
fertigt. In: 41. Jahresbericht des historischen Vereins in Mitteltranken (1881)
p. 56—57.
Scholl, Fritz: Fronti praeponere olivam [Horaz c. I 7. 7]. In: Archiv für latei-
nische Lexikographie und Grammatik 7 (1892) p. 441—442.
Scholia antiqua in Q. Horatium Flaccum recensuerunt Alfred Holder et Otto
Keller. 1. 1894 siehe: Porphyrio.
Schröder, Hans: Beziehungen auf Tagesereignisse und polemische Äusserungen
in Horazens Satiren, chronologisch verwertet. In: Festschrift zur Feier des
350jährigen Bestehens des protestantischen Gymn. Strassburg. 2. Teil (1888)
p. 1-42.
Schroeder, Otto: Hör. sat. 19. f — 8. In: Jahresberichte des philologischen Vereins
zu Berlin 19 (1893) p. 166—168.
Schubarth, Franz: Commentatio de Horati carminibus quattuor. Progr. der
Realschule Grabow i. M. 1880. (S. 3-5). 4.
C. I 1. 2. 3. 26.
Schubert, Adolf: Iccius und Grosphus. Eine Studie zu Horaz. Progr. des Gymn.
Anklam 1879. (15 S.) 4.
Schultz , Gerhard: Über das Capitel de versuum generibus bei Diomedes p. 506 ff. K.
1887 siehe: Diomedes.
Schulze, Ernst: Zu Horatius [c. III 30]. In: Jahrbücher für classische Philologie
135 (1887) p. 621—627.
Schwabe, Ernst: Zur Geschichte der deutschen Horazübersetzungen. In: Jahr-
bücher für Philologie und Paedagogik 154 (1896) p. 305—333. 545—574. 156 (1897)
p. 387-400. 569—578.
1. Die älteste bekannte Horazübersetzung. 2. Die Poetereykunst des Andreas
Henrich Bucholtz. 3. Die Dresdner Übersetzung der vier Odenbücher (von
M. Johannes Bohemus). 4. Die Moralia Horatiana des Philipp von Zesen.
5. Die pädagogischen Übertragungen in Prosa.
Schwartz, Paul: De Juvenale Horatii imitatore. 1882 siehe: Juvenalis.
Schweikert, Ernst: Cruquiana. Progr. des Gymn. M. Glad bach 1879. (S. 3— 10).[4.
— Der lyrische Aufbau der ersten Epode des Horatius. In: Jahrbücher für
classische Philologie 147 (1893) p. 638—640.
— Zu Horatius [c. II 17. 25]. Ebenda 153 (1896) p. 860.
Schwering, Karl, und Halt seh, Friedrich: Zu Horatius [epist. II 2. 44]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 127 (1883) p. 612-614.
Scrinerius, Petrus Johannes: Horatius [Epod. 2. 37]. In: Mnemosyne 15 (1887)
p. 325.
Seaton, Robert Cooper: On Iliad XI 303, and Hör. Od. I 7. 15. 1889 siehe B.:
Homerus.
Sebor, O. A.: Zu Horaz. [III 23]. (Russ.) In: :^zi(paro:. Sammlung von Auf-
sätzen zu Ehren F. F. Sokolovs (PtUrshurn 1895) p. 167—180.
Sedlmayer, Heinrich Stephan : Kritisches vind Exegetisches zu Horaz und Tacitus.
In: Eranos Vindobonensis (1W(» 1893) p, 108—112.
I. II. Horat. c. I 3. 5 f. I 22. III. IV. V. Tacit. Germ. 3. 25. Ann. 11 59.
Seliger, Paul: Die ersten sechs Oden im dritten Buche des Horatius. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 141 (1890) p. 301—320.
Sellar, "William Young: The roman poets of the augustan age. Horace and the
elegiac poets. (1892) 1899 siehe C. : Poetae.
Seilin, Gotthilf: Das sabinische Landgut des Horaz. Eine Reisestudie. Progr.
des Gymn. Schwerin 1896. (19 S., 2 Taf.) 4.
Semisch, Franz: Leben und Dichten des Horaz. I. Der Dichter der Epoden und
Satiren. II. Der Dichter der Oden. Progr. des Gymn. Friedeberg Nm. 1893.
1894. (S. 3—26, S. 3—32). 4.
oFj.: Ueber die Zeit von Hör. oarm. III 6 und über die Hauchetymologie. In:
Rheinisches Museum für Philologie 33 (1878) p. 491—492.
Simon, Johann Alphons: Zur Anordnung der Oden des Horaz. In: Festschrift
der 43. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner dargeboten von
den höheren Lehranstalten Kölns (Birnn 1895) p. 163—172. Dazu 1 Blatt Nach-
träge. Einzeln Leipzig: (!. Fock. (12 S.) 4. M. 1.
— ... Zweite Abhandlung. Progr. des Gymn. an Marzellen Köln 1896. (S. 3— 16). 4.
Neu aufgenommen und auf das II. — IV. Buch der Oden sowie der Epoden
ausgedehnt wird die Untersuchung in des Verf.
— Exoterische Studien zur antiken Poesie namentlich zu Horaz, Tibull und Ovid.
Erster Teil: Zur Anordnung der Oden, Epoden und Satiren des Horaz. Köln
unil Ldpciy: Küliur VirJugs- Anstalt und Drtichrei A. 0. 1897. (IV, 80 S.) 8. M. 2.
Skobielski, .Johann: Über die schulmässige Behandlung der Logaöden bei Horaz.
In: Österreichische 3Iittelschule 8 {Wü.i 1894) p. 16—21.
Q. Horatius Flaccus. 468
Q. Horatius Flaccus.
Slaiighter, Moses Stephen: The Acta ludorum saecularium quintormn and the
Carmen Saeculare of Horace. In: Transactions of the american philological
assoeiation 26 (1895) p. 69—78.
Smith, Clement Lawrence: On Horace, Sat. I 4. 39. In: Harvard studies in
classical philology 4 (1893) p 204—205.
Sortais, Gaston: Les jeux seculaires d'Auguste et le Carmen saeculare d'Horace.
(D'apres une inscription noiivelle). In: Etiides religieuses philosophiques,
historiques et litteraires 31 < annee 63 (1894) p. 301—314.
Spanoghe, Emile: Emendationes tnllianae. 1890 siehe: M. TuUius Cicero.
Speijer, Jakob Samuel: Lans satura. 1886 siehe C: Collectiones (p. 14).
— Ad Horatium. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 96—102. Vgl. J. B. Kan.
— Observationes et emendationes. 1891 siehe C: Collectiones (p. 14).
Spieker, Edward Henry: Notes on Horace, Ödes, III 19 and Sat. I 108 [AbstractJ.
In: Johns Hopkins University Circulars 7 Nr. 66 (1888) p. 82—83.
Spika, Johann: De imitatione horatiana in Senecae canticis chori. Progr. des
Staatsgymn. im 2. Bezirk Wien 1890. (S. 3—53). 8.
Spitzer, Samuel: Zw den stilistischen Kunstmitteln des Horaz. In: Serta
Harteliana CWün 1896) p. 121—124.
Stadler, Karl: Von Horaz -Verdeiitschungen. Progr. der Margarethenschule
Berlin: B. Gfurtiifr (Jetzt: V:ii(1mitnn) 1893. (S. 11—28). 4. Das ganze Progr. M. 1.
Stampini, Ettore: Commento metrico a XIX liriche di Orazio di metro rispettiva-
mente diverso col testo relativo conforme alle migliori edizioni. 2. edizione
interamente rifatta ed ampliata. Torhio: E. LooWifr (1881) 1885. (XI S., 1 S. ung.,
84 S.) 8. L. 1.50.
St an gl, Thomas: Horatius c. I 37. 24. In: Philologus 46 (1888) p. 643.
Stanley, J.: Horace, üdes IV 8. 15—20. In: The Journal of philology 24 (1896)
p. 165—170.
— Note on Horace carm. II 12. 14. In: The classical Review 10 (1896) p. 167—158.
Steffen, Curt: Zu Pindar Nem. VII und zu Horat. Carm. I 22. 1882 siehe B.:
Pindarus.
.Steiner, Josef: Über Ziel, Auswahl und Einrichtung der Horaz -Leetüre. Ein
Beitrag zur Methodik der altclassischen Leetüre. Progr. des Gymn. im 6. Be-
zirk (Mariahilf). Wiot: A. HMtr 1881. (1 Bl., 22 S.) 8. M. —.80.
Steinmetz, Johan Rudolph: Eene oniiitgegeven bewerking van Horatius' Ode
-exegi monumentum aere perennius". In: De Xederlandsche Spectator 1879
p. 213—214. 339.
Stemplinger, Eduard: Zu Horat. a. p. v. 63 ff. In: Blatter für das Gymnasial-
Schulwesen 31 (1895) p. 437.
Stich, Hans: Zu Horaz-. I. Das sabinische Landgut des Horaz. In: Blätter für
das Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 416 — 425.
Stier, Gottlieb: Horatiana. In: Zur Begrüssung der 37. Versammlung deutscher
Philologen und Schulmänner zu Dessau. Festschrift des Francisceums in Zerbst
1884 p. 15—25.
A. Zu einzelnen Stellen in Oden und Epoden: C. I 18. 2. II 1. 16. III 1. 33.
III 4. 10. III 11. 40. III 23. 18 sqq. Ep. 2. 18. Epod. 16. 46. B. Erinnerungen
an die Zeit unter Brutus.
S t ö p 1 e r , Heinrich : Zur Erklärung des Homer und Horaz. 1881 siehe B. : Homerus.
Stokes, Whitley: On the supposed old-irish Version of horatian ödes. In: The
Academy 44 {.Iuly—Dfraiihrr 1893) p. 193.
Stell, Heinrich Wilhelm: Quintus Horatius Flaccus. 1881 siehe: Caesar.
Stowasser, Josef Maria, und Graubart, D.: Tricesima, sabbata [Hör. sat. I 9.
69]. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 40 (1889) p. 289—295.
Vgl. B. Dombart.
— Der Schiffbruch des Horaz. (Carm. I 28). Ebenda 42 (1891) p. 193—197.
— Zu Horaz carm. II 10. 9. Ebenda 43 (1892) p. 208.
— Quid apud Horatium Pullia significet. Ebenda 44 (1893) p. 107.
Strenge, Julius: Patris salutatio [C. I 12]. Progr. des Gymn. Fried 1 and 1882.
(16 S.) 4.
St r immer, Hermann: Der römische Sklavenstand, dargestellt nach den Gedichten
des Horaz. Progr. des Gymn. Meran 1883. (S. 3—36). 8.
— Das gesellige Leben der Römer zur Zeit des Horaz. Ebenda 1885. (S. 3— 31). 8.
— Kleidung und Schmuck der Römer zur Zeit des Horaz, nach dessen Gedichten
zusammengestellt. Ebenda 1889. (S. 3 — 31). 8.
Strong, Herbert Augustus: Horace, Ep. 1 VII 29. In: The classical Review 5
(1891) p. 337—338.
Stumpf, Philipp: Kleine Beiträge zur Kritik und Erklärung horazischer Oden
[III 8. 9. I 16. 5 seq. II 13. 38]. In: Blätter für das Bayerische Gymnasial- und
Real-Schulwesen 16 (1880) p. 252—254.
4(34 Scriptores latiui. D. Q. Horatius Flaccus.
Q. Horatius Flaccus.
Süss, Franz: Ein Beitrag zur Lyrik des Horatius. In: Zeitschrift für die öster-
reichischen Gymnasien 30 (1879) p. 881—904.
— Textkritische und exegetische Bemerkungen zu Horatius Oden (IV 2 und 8).
Progr. des Gymn. St. Polten 1883. (S. 3—40). 8.
(Süsskind): Talmud und Horaz. In: Populär- wissenschaftliche Monatsblatter
zur Belehrung über das Judentum 10 (1890) p. 224— 225. 11 (1891) p. 37—38.
Suman, Josef: Horatii satira I 1 v. 92. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 31 (1880) p. 172—173.
Szelinski, Arthur: De Persio Horatii imitatore. Progr. des Gymn. Hohenstein
in Ostpr. Osterode Ostpr. 1879. (11 S.) 4.
Targioni-Tozzetti, Giovanni: II carme secolare di Q. Orazio Flacco. Lhorno:
Ortalli 1894. (16 S.) 8. L. —.50.
Tassis, Petrus: Commentatio in öden quartani et tricesimam libri primi Horatii.
1889 siehe: Sallustius.
Teetz, Ferdinand: De verborum compositorum apud Horatium structura. Dissert.
inaug. Halis Sax. 1885. (62 S., 1 S. ung.) 8.
Tentori, TuUio: Orazio, il vino e l'amore. [Bainoito: Tip. L. Murtiiii ( f.] 1887.
(15 S.) 8.
Per le nozze di Emanuele Tentori con Natalia Gottardi.
Teuber, August: Die Bedeutung der Regulusode des Horatius. In: Jahrbücher
für classische Philologie 139 (1889) p. 417—428.
Teuffei, Wilhelm Sigmund: Zu Horaz. 1. Die horazisehe Lyrik und ihre Kritik
(1870). 2. Zu einzelnen Stellen [Carm. I 20. Ep. I 11. 7 if . A. p. 220 ff . Sat. I 10.
I 9 70. I 4. 52 ff.] (1876. 71. 73. 72. 73. 75). In des Verf. Studien und Charakte-
ristiken zur griechischen und römischen Litteraturgeschichte- (Leipzifi 1889)
p. 432-464.
2 auch in des Verf. Kritisch-exegetisches (Progr. acad. Tühitigen 1878) p. 48— fJ4.
Thewrewk de Ponor, Emil: Horat. carm. II 16. 13. In: Egyetemes philologiai
közlöny 2 (1878) p. 393-394.
Thompson, E. S.: On Horace, Ödes IV 8. In: Proceedings of the Cambridge
Philological Society. Micliaelmas terni, 1896 p. 11.
— Note on Horace, Ödes I 28. In: The classical Review 10 (1896) p. 327—328.
Thompson, Guy V.: Differences in versification between the Satires and Epistles
of Horace. In: Transactions of the american philological association 23 (1892)
p. LVIII-LXI.
Tozer, Henry Fanshawe: The native land of Horace. In: The classical Keview 2
(188S) p. 13—17.
Trezza, Gaetano: Orazio Flacco. In des Verf. Studi critiei (Verona-Pudow. 1878)
p. 83-133.
— Le odi di Orazio. Gli epodi. 1881 siehe C. : Poetae.
Triemel, Ludwig: Ueber Lucilius und sein Verhältnis zu Horaz. 1878 siehe:
Lucilius.
Tubbs, H. Arnold: Horat. sat. 1. 6. 22, 1. 5. 41—44. 1896 siehe: M. TuUius Cicero.
Tüselmann, Otto: Quaestiones chronologicae horatianae. Progr. der Kloster-
schule Ilfeld. Xordhausen 1885. (27 S.) 4.
Tyrrell, Robert Yelverton: Latin poetry. 1895 siehe C. : Poetae.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: CoUectiones (p. 15).
Uppenkamp, August: Zu Horatius Oden. In: Jahrbuch für classische Philo-
logie 149 (1894) p. 77—80.
i 2. 30—32. I 7. I 15. 15.
Urban, Emil: Vorbemerkungen zu einer Horazmetrik. Progr. des Gymn. Inste r-
burg 1885. (32 S.) 4.
V. Urlichs, Ludwig: Ludus Aemilius. Horat. a. poet. 32ff. In des Verf. Arehaeo-
logische Analekten (^Xür?.barg 1885) p. 19—22.
Ussani, Vincenzo: L'ode d 'Archita. Saggio su Orazio. Roma: Tipogr. itnliuHU 1892.
(15 S.) 8.
Vahlen, Johannes: Über Zeit und Abfolge der Litteraturbriefe des Horatius.
In: Monatsberichte der kgl. preussischen Akademie der Wissenschaften zu
Berlin. Aus dem Jahre 1878 {Ba-lin 1879) p. 688—704.
— Varia. 188J. 1391 siehe C: CoUectiones (p. 15 f.).
— Disputatio horatiana. De repetitis versibus. I. 1. aest. Berolini 1886. (S. 3 — 20).
4. Wiederholt in des Verf. Opuscula academica 1 {I.ijtsine 1897) p. 327—347.
— Über das Säculargedicht des Horatius. In : Sitzungsberichte der kgl. preussischen
Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1892. II p. 10*35-1021.
— Porphyr, vita Horatii. 1895 siehe B.: Dio Prusaensis.
Valentin, Veit: Ein Freundesgruss. Horatii Carmen II 7 neu erklärt. Frauk/urt
a. 31.: Litter. Anstalt, Rütfei, und Loening 1887. (16 S.) 8. M. —.50.
Vannucci, Atto: Orazio. (1854) 1885 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
Q. Horatius Flaccus. 4(i5
Q. Horatius Flaccus.
Verrall, Arthur Woolgar: On Hör. carm. III 30. In: Proceedings of the Cam-
bridge Philological Society. Easter term, 1S84 p. 13—16.
— Studies literary and historical in the ödes of Horace. Loiulon: Maniiillan and Co.
1884. (VI S., 1 Bl., 196 S.) 8. 8 sh. 6 d.
I. Melpomene. II. Murena. Note A. (Murena). Note B. (Maecenas). III. The
historical poems and the arrangenient of the three books. IV. Lamia.
V. Quam Tiberis lavit. Note C. (Ode I 20). VI. Venus and Myrtale.
VII. Euterpe.
— Stare in Horat. sat. I 9. 39. In : The Journal of philology 13 (1885) p. 56—58.
— On Hör. Od. 16. In: Proceedings of the Cambridge Philological Society.
Michaelmas term, 1886 p. 21— 22.
— Horace, ödes IV 8. Donarem pateras. In: The Journal of philology 17 (1888)
p. 145-151.
— Horatiana [Od. I 3. III 15. 25]. In: Proceedings of the Cambridge Philological
Society. Lent term, 1889 p. 4.
Virgile et Horace. Leur vie et leurs ouvrages. Notes d'un professeur. 1892 siehe:
Vergilius.
Vitelli, Hieronymus: Horat. A. P. 29. 1880 siehe B. : Demosthenes.
Voss, Eduard: Die Natur in der Dichtung des Horaz. Progr. des Gymn. Münster-
eifel. Bonn 1889. (S. 3 — 26). 4. Mit ganz geringfügigen Änderungen unter
Weglassung der am Ende als Lückenbüsser stehenden Skizze der Disposition
wiedergedruckt in:
— Die Natur in der Dichtung des Horaz. Düssdilorf: L. Voss & Cie. 1889. (47 S.) 8. M. 1.
Wagener, Carl: Zu Horat. Carm. I 14. 3—9. In: Philologus 44 (188.5) p. 749—7.51.
Wiederholt in des Verf. Beiträge zur lateinischen Grammatik und Erklärung
lateinischer Schriftsteller 1 {fiothd 1905) p. 32—35.
Wagner, Johann: CoUation einer Horazhandschrift aus dem 12. Jahrhundert.
Progr. des Privatuntergymn. der Gesellschaft Jesu in Kalksburg. Wien 1896.
(58 S.) 8.
Walther, Eugen: Welchen Grundsatz verfolgte Horaz bei der Anordnung seiner
Oden? In: Gymnasium 6 (1888) Nr. 13 Sp. 433—438.
Wa 1 1 z , Adolphe : Sur Horace ödes III 23. 16—20. In : Revue de philologie 2 (1878) p. 240.
— Des variations de la langue et de la metrique d'Horace dans ses differents
ouvrages. These. Paris: ./. Batr et Vü. 1881. (1 BL, 245 S., 1 Bl.) 8.
— La langue poetique ä Rome du temps de Virgile et d'Horace. In: L'Instruction
publique 10 (Varh 1881) p. 452—453.
E.Ktrait de la these franc;. de l'auteur.
— Horatiana. I. Le voyage ä Brindes (S. I. 5). II. Satire II, 1, 36. III. Satire,
I, 6 vers 6 — 23. In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 7" annee.
N. S. 2 (1885) p. 256-267.
— Horace. Decouvertes et recherches [Bobrik]. Ebenda 3 (188lj) p. 305—311.
— Statistiqvie. [Inversion de la conjonction copulative]. Ebenda p. 311.
— Le Carmen saeculare d'Horace. In: Revue de philologie 18 (1894) p. 113—118.
Waltzing, Jean Pierre: La critique des textes et I't-pigraphie. [Horat. IV 2. 2].
In: Revue de l'instruction publique en Belgique 34 (1891) p. 4—7.
Wartenberg, Georg: Horatius. 1886. 1887. In: Jahresberichte des philologischen
Vereins zu Berlin 14 (1888) p. 159—1888. 1888. 1889. Ebenda 16 (1890) p. 237—278.
1890 und 1891. Ebenda 18 (1892) p. 162-214. Horatius. Ebenda 19 (1893) p. 152—165.
20 (1894) p. 183—197. 21 (18951 p. 206—221. Fortgesetzt von H. ROhl.
Weck lein, Nicolaus: Hör. Sat. I 1. 69 und Epist. I 4. 6. In: Philologus 44 (1885)
p. 400.
— Die Kompositionsweise des Horaz und die epistula ad Pisones. In: Sitzungs-
berichte der philosophisch-philologischen und der historischen Classe der k. b.
Akademie der Wissenschaften zu München 1894 p. 379 —418.
Wegen er, Philipp: Zur Methodik des Horaz-Unterrichts in der Gymnasialprima.
Progr. des Gymn. Neuhaldensleben 1889. 1890. (37, 28 S.) 4.
Weidgen, Joseph: Horat. sat. II 3. 298, ep. II 3. 254. 1832 siehe B.: Euripides.
Weidner, Andreas: Zu Horatius Satiren. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 133 (1836) p. 865—866.
I 10. 27 ff. II 3. 115 ff.
— Kritische Kleinigkeiten. Ebenda 153 (1896) p. 133—140.
I. Tac. bist. IV 57. Ann. XV 45. Hist. IV 33. II. Horat. ep. II 2. 34. Epod.
6. 4. Sat. I 1. 108. 190. Epist. I 8. 12. II 3. 120. 1.58. I 16. 5. Sat. II 1. .54.
I 7. 6—8. C. II 18. 36-40. III 24. 54-61. Epist. II 2. 70. 97 ff.
Weil, Henri: Remarcjues sur les textes d'Horace et de Ciceron. 1895 siehe: M.
Tullius Cicero.
Note sur un passage d'Horace [A. p. 251 sqq.] ist wiederholt in des Verf.
Etudes de litterature et de rythmique grecques {Vnris 1902) p. 143—152.
Klussmann, Bibliotheca scriptorura classicorum. II 1. 80
^QQ Scriptores latini. D. Q. Horatius Flaccus.
Horatiiis Flaccus.
Weinhold, Alfred: Quaestiones horatianae. Progr. der Fürsten- und Landes-
schule äriininn: (^.'t»«/) 1882. (24 S.) 4. M. 1.
C. I 3. II 14. I 22. 1 35. 21. III 10. De ordine carminum libri I 1—12. De usu
particularum eopulativarum. I 7.
Weise, Hermann: De Horatio philosopho. Frogr. des Gymn, Colberg 1881.
(18 S.) 4.
Weissenfeis, Uskar: Ästhetisch-kritische Analyse der Epistula ad Pisones von
Horaz. In: Neues Lausitzisches Magazin 56 (1880) p. 118-200.
— Die Urbanität. (Begriffsbestimmung gewonnen aus der Repetition von Horaz
Epist. I 7). In: Lehrproben und Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien und
Realschulen. Heft 4 {August 1885) p. 24—42. Wiederholt in des Verf. Kernfragen
des höheren Unterrichts. N. F. (Berlin 1903) p. 324—345.
Horaz. Seine Bedeutung für das Unterrichtsziel des Gymnasiums und die
Principien seiner Schulerklärung. Boiin: Wn'hiiaiiii 1885. (XVI, 247 S.) 8. M. 3.
Loci disputationis horatianae ad diseipulorum usus collect! brevibusque commen-
tariis illustrati. Birulun: Weidmann 1885. (XVI, 184 S.) 8. M. 2.40.
Die Sermonen des Horaz mit besonderer Berücksichtigung seiner Epistula ad
Pisones. In des Verf. Kernfragen des höheren Unterrichts. N. F. {Berlin 1903)
p. 346—379. [Gibt in überarbeiteter Form das Eingangskapitel von der „Ästhetisch-
kritischen Analyse der Epistula ad Pisones" (1880) wieder].
Über Ziel, Auswahl und Einrichtung der Horazlektüre [anknüpfend an Steiner's
gleichbetiteltes BuchJ. Ebenda p. 297—323.
Werneke, Bernhard: Neues aus Horaz [Od. I 1—9]. Progr. desGymn. Montabaur
1895. (S. 3—17). 4.
Werther, Theodor: De Persio Horatii imitatore. 1883 siehe: Persius.
West, Andrew F.: Corrigenda in Wickham's Horace. In: The american Journal
of philology 15 (1894) p. 79-81.
— Brief notes on Plaiitus, Terence and Horace. Ebenda p. 356—358.
Plaut. Rud. 489—490. Fragm. p. 75 Wi. Trin. 512. Terent. Heaut. 342. Hör.
Od. I 17. 20. Sat. II 6. 79. Epist. I 1. 2. I 7. 72.
Wickham, Edward Charles: Horace. Etat actuel de la critique, manuscrits,
scholiastes, Chronologie des ödes, etc. Quelques mots d'introduction. Histoire
rapide de la Constitution du texte. Traduit de l'anglais par Hippolyte Leitz.
In: Faculte des lettres de Caen. Bulletin mensuel N. 7 (Juill. 1885) p. 252—258.
N. 8 (.Vor. 1885) p. 277—292. 2 (1886) N. 2 (Feir.) p. 73—78.
. — Les peuples barbares dans les ödes d'Horace. Traduit d'anglais par Hippolyte
Leitz. Ebenda 2 (1886) N. 2 (Fevr.) p. 78—82.
— La vie d' Horace dans ses vers. Traduit de l'anglais par Hippolyte Leitz.
Ebenda p. 82—84.
— Her. sat. I 7. 10. 11. In: The classical Review 2 (1888) p. 40—41.
V. Wilamowitz-Moellendorff, Ulrich: Horat. ad Pis. 88. 1884 siehe B.:
Anthologia.
— Horat. c. I 28. 1893 siehe C. : Poetae.
Wilkens, Cornelius August: Horaz in Spanien und Portugal seit drei Jahr-
h\inderten. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 40 (1889) p. 685—712.
Wilkins, Augustus Samuel: The Antonius of Horace. In: The Academy 37 (1890)
p. 393. Vgl. W. M. Ramsay.
Wintzell, Knut: De hellenismo Horatii quaestiones nonnuUae. I. Liinel: Oleerupska
un!vers:s holh. 1892. (26 S.) 8. Kr. 1.
Wölfflin, Eduard: Die Virgiloden des Horaz. In: Philologus 39 (1880) p. 367-369.
— Satrapicus. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (189(:)
p. 80. Vgl. Fr. Heidenhain.
Wörner, Emil: Zu Horatius Oden [III 20. 7]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 123 (1881) p. 140—142.
Words worth. Christopher: Horat. AP. v. 65. carm. 116.13. 1883 siehe B. : Alciphron.
Wratislaw, Albert Henry: Hör. epod. V 87, 88. (1872 to 1880) siehe B. : Pindarus.
Zambra, Valentine: L'epistola d'Orazio ai Pisoni sopra Parte poetica. Progr.
des Gymn. Trient 1878. 1879. (45, 25 S.) 8.
Zangemeister, Karl: Zum Horaz -Commentar des Scaurus. In: Rheinisches
Museum für Philologie 39 (1884) p. 634—635. 40 (1885) p. 480.
— Zu der friesischen Hludana-Inschrift [Hör. c. III 24.4]. In: Korrespondenzblatt
der Westdeutschen Zeitschrift für Geschichte und Kunst 8 (1889) Nr. 10
Sp. 223—224.
Zarncke, Eduard: De vocalibus graecanicis quae traduntur in inscriptionibus
carminum horatianorum. Dissert. inaug. [Auch in: Dissertationes philologicae
argentoratenses selectae 3 p. 213 — 259]. Argentorati 1880. (47 S.) 8.
— Weiteres über die sog. vocabula graecanica in den Überschriften der horazischen
Gedichte. In: Jahrbücher für classische Philologie 123 (1881) p. 785—801.
Q. Horatius Flaccus — Hyginus gromaticus. 4(37
Q. Horatius Flaccus.
Zawadzki, Victor: Quateniis in satiris Horatius videatur iniitatus esse Luciliiini.
Dissert. inaiig. Halis Sas. 1880. (26 S.) 8.
Zehetmayr, Sebastian: Debes ludibrium ventis. (Hör. Oden I 13. 14). In: Blätter
für das Bayer. Gymnasialschulwesen 20 (1884) p. 205 — 208.
— Zu inclusam Danaen turis aenea. Hör. Oden III 16. Ebenda 21 (1885) p. 142 — 146.
Ziwsa, Karl: Zu Horatius od. IV 2. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 31 (1880) p. 246—248.
Zschau, Hermann: Über Horat. carmin. IVB. Progr. des Gymn. Schwedt a. O.
1891. (S. 3—12). 4.
Zuretti, Carlo Oreste : Horat. Epod. 10. 2. In: Bollettino di fllologia classica 3
(1896—97) p. 141.
Q. Hortensius Hortalus. Annalium fragmenta recensuit Hermannus Peter
in: Historicorum ronianorum fragmenta {Lipsiat 1883) p. 205 — 206.
Jordan, Henricus: De herma Q. Hortensii oratoris. In: Annali dell' Institute
di correspondenza archeologica 54 (1882) p. 61 — 70 con tav.
WOlfflin, Eduard: Die Annalen des Hortensius. In: Hermes 27 (1882) p. 652— 654.
[ÜOSldll Getae] Medea [tragoedia]. Recensuit Alexander Ri ese in : Anthologia
latina I 1- (1894) nr. 17.
[Hosidii Getae] Medea (tragoedia) recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini
minores 4 {Ltpsiae 1882) p. 219—237.
HostlUS, s. Fragmenta poetarum ronianorum collesit Aemilius Baehrens. 188d
(p. 21).
JdyaatlUS. Cronicon de Idacio. Texto y traducciön por J. L. Garcia del Corral.
In: Revista de ciencias histöricas 4 (1886) p. 330 — 363.
Hydatii Lemici continuatio chronieorum hieronymianorum ad a. CCCCLXVIII. Edidit
Theodorus Mommsen in: Chronica minora saec. IV.— VII. 2 (Beroliiii 1894) p. 1—36.
Cichorius, Conradus: De fastis consularibus antiquissimis. Cap. II. De fastis
Idacii Chronicique Paschalis. In : Leipziger Studien zur classischen Philologie 9
(1887) p. 189—208.
Frick, Carl: Die Fasti Idatiani und das Chronicon Paschale. 1892 siehe A. :
Anonymi (I 1 p. 227).
Ginzel, Friedrich Karl: Über einige historische, besonders in altspanischen
Geschichtsquellen erwähnte Sonnenfinsternisse. In : Sitzungsberichte der kgl.
preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1886. II p. 963 — 981, 2 Taf.
I. Finsternissberichte des Idacius (p. 969 — 972).
Kaufmann, Georg: Die Fasten von Constantinopel und die Fasten von Ravenna.
In: Philologus 42 (1884) p. 471—510.
Seeck, Otto: Studien zur Geschichte Diocletians und Constantins. II. Idacius
und die Chronik von Constantinopel. In: Jahrbücher für classische Philologie
139 (1889) p. 601—635.
Unger, Georg Friedrich: Die Glaubwürdigkeit der capitolinischen Consulntafeln.
In: Jahrbücher für classische Philologie 143 (1891) p. 289—321. 465—496. 625—655.
II. Die Idacische Liste: 1. Idacius und die Paschalchronik.
C. Julius Hyginus (b i b 1 i O t h e C a r i U S). Fragmenta recensuit Hermannus
Peter in: Historicorum romanorum fragmenta (Lipsfue 1883) p. 279—283.
Hildesheimer, Hirsch: De libro qui inscribitur de viris illustribus urbis Romae
. . . 1880 siehe: Avirelius Victor.
Lupus, Bernhard: Cornelius Nepos oder Julius Hyginus? [Unger : Der sogenannte
Cornelius Nepos]. In: Jahrbücher für classische Philologie 125 (1882) p. 379 — 401.
Reitzen ste in, Richard: De scriptorum rei rusticae qui intercedunt inter Catonem
et Columellam libris deperditis. 1884 siehe C. : Scriptores rei rusticae.
Rusch, Paul: Zu Hygins Schrift de apibus. In: Commentationes philologae in
honorem sodalitii philologorum gryphiswaldensis {Beroliiii 1887) p. 42 — 53.
Traube, Ludwig: Untersuchungen zur Überlieferungsgeschichte römischer Schrift-
steller. 1891 siehe C: Scriptores.
Unger, Georg Friedrich: Der sogenannte Cornelius Nepos. 1882 siehe: Cornelius
Nepos.
— Frühlings Anfang. 1890 siehe C: Collectiones (p. 15).
Hyginus gromaticus. Hygini gromatici liber de munitionibus castrorum
ex recensione Guilelmi Gern oll. Lqjsiae: B. G. Teubner 1879. {50 S.) 8.
M. —.75.
Hygini gromatici liber de munitionibus castrorum herausgegeben [, über-
setzt] und erklärt von Alfred von Domaszewski. Mit 3 Tafeln.
Leipzig: S. Hirzel 1887. (2 Bl., 74 S.) 8. M. 2.80.
30*
468 Scriptores latini. D. Hyginus gromaticus — Hyginus mythographus.
Hyginus gromaticus.
Agrimensores. 1. De agrorum qualitate et condicionibus. Frontinus I. II. Hyginus.
2. De controversiis agrorum. Frontinus I. II. Edidit Carolus Georgius Bruns. 1909
siehe C: Scriptores gromatici.
Jus antiquum . . . Extraits de . . . Hyginus . . . par C. Charles Casati de Casatis.
1894 siehe : Leges regiae.
Foerster, Wilhelm: Hygini gromatici liber de munitionibus castrorura. In:
Rheinisches Museum für Philologie 34 (1879) p. 237—244.
Gern oll. Albert: Die hygiaische Lagerbeschreibung. In: Hermes 15 (1880) p. 247— 2-56.
— Emendationen zu der hj-ginischen Lagerbeschi-eibung. Ebenda 17 (1882) p. Wi — 163.
— Hygin. de munit. castr. c. 4. 7. 42. 54. 1890 siehe C. : CoUeetiones (p. 19).
Jung, Jvilius: Die Lagerbeschreibung des sog. Hygin und die ProvincialmiUzen.
In: Wiener .Studien 11 (1889) p. 153— löO.
Kubitschek, Wilhelm: Epigraphisches. In: Wiener Studien 7 (188.5) p. 167—170.
4. Hyg. gromaticus de limit. constit. p. 201. 4. 5 La. (p. 169—170).
Oehmichen, Gustav: Hyginus de condic. agr. (Grom. ed. Lachm. p. 122 = Hultsch
M. Scr. II 60). 1891 siehe A. : Scriptores metrologici.
af Ursin, Nicolaus Kobertus: De castris Hygini qui fertur quaestiones. Dissert.
inaug. Hdsm/forgiiu : Ex off. Frincl.tllicwa 1881. (2 Bl., XXVI, 62 S.) 8.
Hyginus mythographus. Baecker, Elimar: De canum nominibus graecis.
1884 siehe B. : Aeschylus.
Baehrens, Emil: Poet, incert. ap. Hygin. fab. 177. 1878 siehe C: Poetae.
Bernays, Jacob: Herder [Das Kind der Sorge] und Hyginus [fab. 220] (1860). In
des Verf. Gesammelte Abhandlungen 2 {Berlin 188-5) p. 316—321.
Bethe, Erich: Ad Hygini fabulas observationes aliquot. 1888 siehe A. : Scriptores
mythologici.
Buecheler, Franz: Hygin. fab. 220. 1886 siehe B.: Aeschylus.
Dietze, Joannes: Quaestiones hyginianae. Dissert. inaug. Kiliae. CAltonc : Loiemeu)
1890. (2 BL, 55 S.) 8. M. l.&J.
De recensione fabularum, quae est in codice Frisingensi. De vestigiis poesis
latinae, quae sunt in fabulis.
— Zur Schriftstellerei des Mythographen Hyginus. In: Rheinisches Museum für
Philologie 49 (1894) p. 21—36.
EUis, Robinson: Hygin. fab. 274. 1888 siehe B.: Aristoteles.
Pitch, Eduard: De Argonautarum reditu quaestiones selectae. 1896 siehe P>.:
Apollonius rhodius.
Gott lieb, Theodor: Handschriftliches zu lateinischen Autoren. 1890 siehe C:
CoUeetiones (p. 9).
Gruppe, Otto: Aithiopenmythen. 2. Die Erzählung des Hygin. In: Philologus 47
(1889) p. 328—343.
Heydenreich, Eduard Carl Heinrich: Die Hyginhandschrift der Freiberger
Gymnasialbibliothek. Eine kritische Untersuchung. Progr. des Gymn. Frei-
berg 1878. (Leipzig: B. C Ttubiurj. (28 S.) 4. M. 1.
Kauffmann, Georg: De Hygini memoria scholüs in Ciceronis Aratum harleiani*
servata . . . 1888 siehe: 31. Tullius Cicero.
Kiessling, Adolf: Hygin. astr. II 27. 1883 siehe C. : CoUeetiones Ip. lu).
Knaack, Georg: Studien zu Hygin. In: Hermes 16 (1881) p. 585—601.
Kremmer, Martin: De catalogis heurematum. 1890 siehe A. : Scriptores rerum
inventarum.
Maass, Ernst: Hygin. fab. 177. 1894 siehe A. : Scriptores mythologici.
Mayer, Maximilianus: Excurs über Hygin fab. 152 und 154. 1885 siehe B.:
Euripides.
Olivieri, Alexander: Nonnulla in Hygini „Astronomica'^ critice exposita. In:
Rivista di storia antica e scienze affini 2 fasc. 3 (1897) p. 52—65.
Otto, August: Zu Hyginus Fabeln. In: Jahrbücher für classische Philologie 133
(1880) p. 281—288.
Robert, Carolus: Quos praeter Eratosthenem auctores Hyginus in astrologiae
libro altero conscribendo adhibuerit. In des Verf. Ausgabe von Eratosthenis
catasterismorum reliquiae (Btroliid 1878) p. 221-236.
— Zu Hygin [fab. 140]. In: Heimes 23 (1888) p. 318—319.
— Goethe und Hygin. In: Vierteljahrsschrift für Litteraturgeschichte 2 (1889)
p. 594— .596.
Rossbach, Otto: Ein falscher Hyginus. In: Jahrbücher für classische Philologie
131 (1885) p. 408—410.
Schöne, Richard : Zu Hyginus [fab. 116] und Hero. 1890 siehe B. : Hero alexandrinus.
Tschias'sny, Moritz: Studia hyginiana. I. Progr. des Gymn. Hernais 1888.
(S. 3—38). 8.
U n g e r , Robert : Bemerkungen zu Hygini fabulae. In : Philologus 46 (1888) p. 210—249.
Hyginus mythographus — Joannes diaconus. 469
Hyginus my thograpiius.
Wellmann, Maximilianus : De Apollodori qui dicitur bibliotheea et Hygini fabulis.
188G siehe B.: Ister.
Wendung, Emil: De Hygini fabulis 221—277. 1891 siehe B. : Aristoteles.
Werth, Albert: Aniniadversiones ad Hygini fabulas. In: Schedae philologae
Hermanne Usener a sodalibus seminarii regii bonnensis oblatae (Bonnae 1891)
p. 109—118.
I. De indice quodam in litteras digesto. II. De graeci sermonis vestigiis.
JanuariuS NepotianUS siehe: Nepotianus.
Idacius siehe: Hydatius.
Joannes biclarensis. Johannis abbatis Biclarensis chronica a. DLXVII— DXC.
Edidit Theodorns Mommsen in: Chronica minora saec. IV.— VII. 2 (iJfio/»»«' 1894)
p. 207—220.
Schwenkow, Ludolf: Kritische Betrachtung der lateinisch geschriebenen (Quellen
zur Geschichte der Eroberung Spaniens durch die Araber. Inaug. -Dissert.
GÖUiiigtn: Vandmlioeclc u. Rnpnrht 1894. (99 S.) 8. M. 2.
Die sog. continuatio .Johannis hiclariensis. Die Chronik des sog. Isidorus
pacensis.
Joannes Cassianus. Johannis Cassiani conlationes XXIIII. Recensuit . . .
Michael Petschenig. 1886 siehe C: Scriptores ecelesiastici (Corpus 13.2).
Johannis Cassiani de institutis coenobiorum et de octo principaliuni
vitiorum remediis libri XII. de incarnatione Domini contra Nestorium
libri VII recensuit . . . Michael Petschenig. 1888 siehe C : Scriptores
ecelesiastici (Corpus 17. 1).
Joannis Cassiani abbatis Massiliensis collationes XXIV. [S. patrum
opusc. sei. ad usum praesertim studiosorum theologiae. Series altera HI.
Edidit et commentariis avixit Hugo Hurt er]. Oentponti: Libr. ac.
Wagneriana 1887. (IV, 829 S.) 8. M. 3.
Sämmtliche Schriften des ehr\vi\rdigen Johannes Cassianus, aus dem
Urtexte übersetzt von [Anton Abt und] Karl Kohlhund.^ Zwei
Bände. [Bibliothek der Kirchenväter. Auswahl der vorzüglichsten
patristischen AVerke in deutscher Cebersetzung]. Kempten: J. KöseVsche
Bmith. 1879. (602, 633 S.J 8. M. -5.20
The works of John Cassian. Translated, with prolegomena, prefaces, and notes by Edgar
Charles Sumner Gibson. 1894 siehe A.: Scriptores ecelesiastici (I 1 p. 87).
Caspari, Carl Paul: Der antiochenske Daabsbekjendelses to ferste Artikler i
■Johannes Cassianus's Skrift _de incarnatione Domini contra Nestoriuni" L. VI
c. 3 seqq. In des Verf. Historisk-kritiske Afhandlinger over en del virkelige
og formentlige orientalske Daabsbekjendelser {Kristin nia 1S81) p. 277—328.
Hoch, Ale.xander: Lehre des .Johannes Cassianus von Natur und Gnade. Ein
Beitrag zur Geschichte des Gnadenstreits im 5. -Jahrhundert. Inaug.-Dissert.
von Würzburg. Frdhnry i. B.: Hn-thr 1895. (2 Bl., 116 S.) 8. M. 1.60.
V. Paucker, Carl: Die Latinität des .Joannes Cassianus. In: Komanische
Forschungen 2 (1886) p. 391—448.
Petschenig, Michael: Johannes Cassianus Collat. XIX 6 Migne. 1881 siehe C. :
Collectiones (p. 12).
— Romanisches liei Cassian. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik .5 (1888) p. 138-139.
— Ueber die textkritischen Grundlagen im zweiten Theile von Cassians Conlationes.
[Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie
der Wissenschaften 103 OVün 1883) p. 491—519]. Wim: C. G(roM's Solw 1883.
(31 S.) 8. M. —.50.
— Zur handschriftlichen Überlieferung Cassians. In: Wiener Studien 12 (1890)
p. 131—153.
Zöckler, Otto: Das Lehrstück von den sieben Hauptsünden. 3. Die mönchische
Achtlasterlehre bei Nilus und Cassianus. 1893 siehe A. : Scriptores ecelesiastici.
Joannes diaconus sanctae romanae ecclesiae. 1888 siehe A.: Scriptores ecelesiastici
(I 1 P- 82).
^7() Scriptores latini. 1). Jordanes — Jovinus.
Jordaues. Jordanis Romana et Getica recensuit Theodorus Mommsen.
[Monvimenta Germaniae historica. Auctorum anliquissimorum tom. V 1].
Berolini: Weidmann 1882. (LXXIÜ, 1 S. uiigez., 200 S.) 4.
M. 8, Schreibpap. M. 12.
Jordanis de Getarvim sive Gotharuni origine et rebus gestis. Recognovit
annotatioue critica instruxit et cum varietate lectionis edidit Carolus
Augustus Closs. Editio III (titulata). BeuÜinqen: Fischhacher (1861)
1888. (XII, 224 S.) 8. M. 4.
Jordanis de origine actibusque Getarum edidit Alfred Holder. [Germa-
nischer Bücberscliatz. 5]. Freiburg i. B. und Tubingen: Akad. Verlagsb.
V. J. a B. Mohr 1882. (83 S.) 8. M. 1.-50.
Jordanes Gothengeschiclite nebst Auszügen aus seiner römischen Ge-
schichte. Übersetzt von Wilhelm Martens. 2. Auflage. [Die Ge-
schichtschreiber der deutschen Vorzeit. Band b]. Leipzig: F. Dimcker
(Jetzt- Di/ksche Buchh.) (1884. 1910). (VIII, 124 S., 1 Stammtafel). 8.
Jemandes. De la succession des royaumes et des temps et de l'origine et des acts des
Goths. Traduction nouvelle par Auguste Sa vagn er. (1842) 1883 siehe C. : CoUectiones
(p. 2).
Balzani, Ueo: Le cronache italiane nel medio evo. 1883. 1900. 1909 siehe:
CassioJorius.
Brosow August: Was können wir aus .Jordanes über die Ursitze der Gothen
entnehmen? In: Sitzungsberichte der Altertumsgesellschaft Prussia zu Königs-
berg i. Pr. im 46. Vereinsjahre 1890 (h'ouiffshfrg 189]) p. 41—52.
Was erfahren wir aus Jordanis über den Aufenthalt der Gothen in den Weichsel-
sebieten. In: Altpreussische Monatsschrift 28 (1891—1892) p. 152.
Bugo'e, Sophus: Oplysninger om Nordens Oldtid hos Jordanes. I. Kosoraonorum
ffens. In: Arkiv for nordisk filologi 1 (1883) p. 1—21.
Cassel, Paulus: Jordanes (Jornandes). Eine Anmerkung. In: Sonntags-Beilage
zur Vossischen Zeitung 1883 Nr. 46. Wiederholt in des Verf. Aus Literatur und
Geschichte [Berlin uvil Leipzin 1885) p. 181—189.
Cipolla, Carlo: Considerazioni sulle „Getica'' di Jordanes e suUe loro relazioni
coUa „Historia Getarum" di Cassiodorio Senators. 1893 siehe: Cassiodorius.
Fröhner, Wilhelm: Jordanes Getica 188. 2G1. 1884 siehe C. : CoUectiones (p. 8).
V. Grienber 2;er , Theodor: Die Vorfahren des Jordanes. In: Germania. Viertel-
jahrsschrift für deutsche Alterthumskunde 34 (1889) p. 406—409.
— Eriliva. Ebenda p. 410—411.
von Gutschmid, Alfred: Zu Jordanis [Closs 18(il. Schirren 1858J. (1861. 1862).
In des Verf. Kleine Schriften 5 (hiiinUj 1894) p. 288—336.
Guyon, Bruno: Aqiiileia e la genesi della leggenda di Attila. l'ilrnc: Tip. di D. <hl
Bionn, 1896. (30 S.) 8.
Haupt Herman: Zu Jordanes und Djctys cretensis. 1884 siehe: Dictys cretensis.
L äff 1er Leopold Fredrik: Um de östskandinaviska folknamnen hos Jordanes.
Förbe'redande meddelande. [Nyare Bidrag, tili kännedom om de svenska lands-
mälen och svenskt folklif. XIII. 9]. Stockholm: (Samsoii & Walliii) : Buktr. P. A. Nor-
stedi <fc SÖMV 1894. (14 S.) 8.
Manitius, Max: Zu deutschen Geschichtsquellen des 6. und 11. Jahrhunderts.
In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 13 (1888)
p_ 197—214. V. Zu Ekkehard und Jordanes p. 212—214.
Mommsen, Theodor: Jamblichos bei Jordanes. In : Neues Archiv der Gesellschaft
für ältere deutsche Gescliichtskunde 8 (1883) p. 3.52. Wiederholt in des Verf.
Gesammelte Schriften 7 (Bn-li,i 1909) p. 519-520.
V. Kanke, Leopold: Jordanes. In des Verf. Weltgeschichte IV 2 (Leipzig 1883)
p. 313—327.
Jovinianus. Belling, Heino: Über Jovinian. In: Zeitschrift für Kirchengeschichte
9 (1888) p. 391—404.
Bussy, Leon: Jovinien et Vigilance, ou deux protestants ä la fin du IV» siecle.
Tliese theol. Geneve. X/jviis: Iiiipr. Bonnurdel 1884. (IX, 90 S., 1 Bl.) 8.
Comba, Emilio: Gioviniano. In des Verf. I primi protestanti I (Firenze 1895)
p. 83—114.
Jovinus. Manitius, Max: Jovinus. 1889 siehe C: Foetae.
Isidorus hispalensis. 471
Isidorus llispaleusis. Sancti Isidori, hispalensis episcopi, opera omnia,
Romae anno domini MDCCXCVII excusa, recensente Faustmo Arevalo,
qui isidoriana pi-aeniisit; variorum praefatioues, notas, collationes, qua
antea editas, qua tunc primum edendas, collegit; veteres editiones et
Codices mss. romanos contulit: nova nunc et accuratiori editione donata
Sretiosissimisque monumentis aucta : accurante et denuo recognoscente
acobo Paulo Migne. Tomus tertius [Umschlag: Tomi III et IV].
Parisiis: Garnier fratresilS'ryO) ISIS {Umschlag 1^11). (lOßO Sp.) 8. Fr. 10.
Patrologiae latinae 82.
Isidori Juiiioris episcopi hispalensis chronica maiora ed. primum a. DCXV. Chronicorum
epitome ed. a. DCXXVII. Accedunt I. Auctarium chronicorum maiorum ad a. DCXXIV.
li. Additamenta ad chronica maiora e.\ codicibus diversis. III. Isidori clironica quae
feruntur sub nomine Augustini et Hieronymi. IV. Additamenta ad chronicorum
epitomen ex codicibus diversis. Edidit Theodorus Blommsen in: Chronica minora
saec. IV.— VII. 2 (Berolini 1894) p. 391—506.
•Glossae Scaligeri (quae vulgo Isidori esse putabantur) edidit Georgius Goetz in: Corpus
glossariorum latinorum 5 {Lipsiae 1894) p. 589—613.
Isidori iunioris episcopi hispalensis historia Gothorum Wandalorum Sueborum ad a.
DCXXIV. Accedunt I. Dedicatio historiarum Isidori ad Sisenandum. II. Additamenta
ad Isidori historias pelagiana. III. Exordia scjthica. IV. Continuatio byzantia
arabica a. DCCXLI. V. Continuatio hispana a. DCCLIV. VI. Epitome ovetensis a.
DCCCLXXXIII. VI. Compilatio cod. matr. F SQ. VIII. Historia pseudoisidoriana cod.
parisini 6113. IX. Proprietates gentium. Edidit Theodorus Momnisen in: Chronica
minora saec. IV.— VII. 2 (Baoliiii 1894) p. 241—390.
Isidors Urigg. 127. In: Miscellanea tironiana. Aus dem codex vaticanus latinus reginae
Christinae 846 (Fol. 99 — 114) herausgegeben von Wilhelm Schmitz (Leipzig 1896)
p. 44—47. Vgl. auch des Verf. Studien zur lateinischen Tachygraphie. Progr. des
Kaiser Wilhelm-Gymn. Köln 1880 p. 1—5.
Eine Ephraem Syrus und Isidor von Sevilla beigelegte Predigt über die letzten Zeiten,
den Antichrist und das Ende der Welt . . . von Carl Paul Gas pari. 1890 siehe C. :
Scriptores ecclesiastici (II 1 p. 61).
Isidors Synonyma (II, 50 — 113) im Papyrus Nr. 226 der Stiftsbibliothek von St. Gallen.
Von Karl Wotke. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der
kais. Akademie der Wissenschaften 127 (1892) p. 1—18, 1 Taf.] \Vi<n: (F. Teiiipsky).
(18 S., 1 Taf.) 8. M. —.90.
Isidorus Hispalensis. E libris originum s. etymologiarum. Edidit Carolus Georgius
Bruns. In des Verf. Fontes iuris romani antiqui^ 2 (Tuhinifu 1909) p. 79—85.
S. Isidorus, s. The palaeographical Society. 1873—1883. 1884—1894. (C: CoUectiones p. 2).
Jus antiquum. Vegoia — Droit Papirien — Leges regiae — Lex XII tabularum . . .
Extraits de . . . Isidorus, etc. par C. Charles Casati de Casatis. 1894 siehe: Leges
regiae.
Isidors Geschichte der Gothen, Vandalen, Sueven . . . Übersetzt von David Coste. (1887.
1910) siehe: Beda Venerabilis.
Der althochdeutsche Isidor. Facsimile-Ausgabe des Pariser Codex nebst
critischem Texte der Pariser und Monseer Bruchstücke. Mit Einleitung,
grammatischer Darstellung und einem ausführlichen Glossar heraus-
gegeben von George Allison Hench. Mit 2"2 Tafeln. [Quellen und
Forschungen zur Sprach- und Cultvtrgeschichte der germanischen
Völker. 721. Strassburg: K. J. Trübner 1893. (XIX, 194 S., 1 Bl.) 8.
M. 20.
Beck, Jan Wibertus: Observationes palaeographicae ad Isidorum hispalensem.
In: Mnemosyne 23 (1895) p. 270—286.
1. De Etymologiarum libris. 2. Liber de natura rerum. 3. De anthologia
quae dicitur isidoriana. 4. De chronico minore.
Conrat (Cohn), Max: Aus Handschriften. In: Zeitschrift der Savigny-.Stiftung
für Rechtsgeschichte 9 (1888) Romanistische Abtheilung p. 387—394. Darin:
1. Lex legum. (p. 387). 4. Isidor. (p. 393).
Foerster, Wendelin: Zur altfranzösischen Uebersetzung derlsidorschen Synonyma.
In: Zeitschrift für romanische Philologie 1 (1877) p. 397—402.
Georges, Karl Ernst: Miscellen. 1881. 1884 siehe C: Scriptores.
Gropius, Richard: Isidor. hispal. Etymol. XIII 13 (de diversitate aquarum) als
Handhabe zur Beurteilung von Isidorus- Handschriften. Progr. des Gymn.
Weilburg 1889. (10 S.) 4.
— Das Verhältnis des Codex weilburgensis Nr. 3 der Etymologiae des Isidorus
hispalensis zu den bernenses 101, 224. 36 und 291. Ebenda 1894. (9 S.) 4.
472 Scriptores latiiii. D. Isidorus hispalensis.
Isidorus hispalensis.
Harris, James Rendel: On an etymology of Isidore. (A Philological Conundrum).
In: The Johns Hopkins University Circulars 3 (1883—1884) Nr. 28 p. 40.
Hildesheimer, Hirsch : De libro qui inseribitur de viris illustribus urbis Romae . . .
1880 siehe : Aurelius Victor.
H u e m e r , Johann : Zu Isidorus Etym. I 3. 8. In : Wiener Studien 2 (1880) p. 305—306.
Kihn, Heinrich: Die lateinische Übersetzung des Kleniensbriefes und eine an-
geblich pseudoisidorische Fälschung. 1894 siehe B. : Clemens Romanus.
Klussmann, Max: Excerpta tertuUianea in Isidori hispalensis Etymologiis collegit
et explanavit M. Kl. Progr. der Gelehrtenschule des Johanneums H(imbur(j:
(HcnhVsi Verl.) 1892. (38 S.) 4. M. 2.50.
Kubier, Bernhard: Isidorusstudien. In: Hermes 25 (1890) p. 496—526.
I. Die älteste VVolfenbüttler Handschrift der Origines. II. Die juristischen
Partien der Etymologien. III. Isidorus und TertuUian.
Landgraf, Gustav: Glossographie und Wörterbuch. 1896 siehe: Anonymi (p. 112).
Mann, Max Friedrich: Der Physioiogus des Philipp von Thaün und seine Quellen,
c) Isidor's „Etymologiae". In: Anglia 9 (1886) p. 422—430.
Menendez y Pelayo, Marcelino: San Isidoro. Su importancia en la historia
intelectual de Espafla. Discurso . . . Stvilhi: hzi/uürrlo /j Sohrüto 1881. (15 S.) 4.
U. d. Titel: San Isidoro v?iederholt in des Verf. Estudios de critica literaria
(Muflnd 1884) p. 129-152.
— Saint Isidore et l'importance de son rüle dans l'histoire intellectuelle de l'Espagne.
(Traduit du castillan par Alb. Savine). In: Annales de philosophie chretienne
53"^ annee-nouv. ser. 7 (1882—1883) p. 258—269.
Michel, Blarius : Les livres „des differences" d'Isidore de Seville. In: Annales
de la faculte des lettres de Bordeaux. Ann6e 1890 p. 268—287.
— Le livre ,des Origines" d'Isidore de Seville. In: Revue internationale de
l'Enseignement 22 (1891) p. 198—224.
Miller, Konrad: Die Erdbeschreibung des Isidorus von Sevilla. 1898 siehe B.:
Artemidorus ephesius.
Nettleship, Henry: A short account of four Oxford MS.S. of the Origines of
Isidore. In: Transaetions of the Oxford Philological Society. 1880—1881 p. 25—27.
Wiederholt in des Verf. Lectures and essays (Oxford 18851 p. 359—363 u. d. T.:
Four Oxford manuscripts of the Origines of Isidore.
Oehmichen, Gustav: Isidor bei Plinius 1. 2—6. In des Verf. Plinianische Studien
(Krhwffdi 1880) p. 1—10.
Rannow, Max: Der Satzbau des althochdeutschen Isidor im Verhältniss zur
lateinischen Vorlage. Ein Beitrag zur deutschen Syntax. [Schriften zur ger-
manischen Philologie. 2]. Bn-lin : ^Y^f<hH((lUl 18SS. (X, 127 S., 1 S. ung.) 8. M. 4.
Ron seh, Hermann: Studien zur Itala. In: Zeitschrift für wissenschaftliche
Theologie 25 (1882) p. Iu4— 109. Darin : 1. Zwei Itala-Citate bei Isidorus (p. 104—106).
Sadee, Leonhard: Ueber freiburger Fragmente einer Handschrift der Etymologiae
des Isidorus hispalensis. Progr. des Gymn. Freiburg i. Br. 1S83. (34 S.) 4.
Schmidt, Johann: Zu Isidorus. Progr. des Staatsgymn. im 3. Bezirke Wien
1884. (16 S.) 8.
Schmitz, Wilhelm: Notenschriftliches aus der Berner Handschrift 611. 1891
siehe : Hieronymus.
Schwarz, Heinrich: Zu Isidor orig. XVII 3. 10. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 4 (1887) p. 196.
— Animadversiones criticae in Isidori hispalensis Etymologias. Progr. des Gymn.
Hirschberg 1895. (S. 3— 18). 4.
SchM'enkow, Ludolf: Kritische Betrachtung der lateinisch geschriebenen Quellen
zur Geschichte der Eroberung Spaniens durch die Araber. 1894 siehe: Joannes
biclarensis.
Seedorf, Henry: Über syntaktische Mittel des Ausdrucks im althochdeutschen
Isidor und den verwandten Stücken. Inaug.-Dissert. Göttingen. Paderborn
1888. (68 S.) 8.
Starker, Josef: Die Wortstellung der Nachsätze in den ahd. Übersetzungen des
Matthäusevangeliums, des Isidor und des Tatian. Progr. des Gymn. Beuthen
O.-S. 1883. (16 S.) 4.
Tardif, Joseph: Un abrege juridique des Etymologies d'Isidore de Seville. In:
Melanges Julien Havet (Partx 1895) p. 659—681.
Traube, Ludovicus: Ad Suetonii reliquias reifferscheidianas et Isidori Origines.
1891 siehe C. : Collectiones (p. 15).
Valmaggi, Luigi: Notizia di un codice Eporediese delle Etimologie di Isidoro.
In: Rivista di filologia e d'istruzione classica 15 (1887) p. 68—73.
Vita dello spagnuolo s. Isidoro. Traduzione nell' italiano idioma, eseguita da duca
Tommaso de' Vergas 3Iacciucca. .Seconda ristampa riprodotta d.alla edizione
di Napoli 1840. Orvieto: E. Tosiiii 1888. (67 S.) 8.
Isidorus hispalensis — Itineraria. 473
Isidorus hispalensis.
Waitz, Georg: Aus Handschriften. I, [Isidors Chronik in der Kölner Dom-
bibliothek]. In: Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichts-
kunde 4 (1879) p. 163.
Weise, Oskar: Lat. viriae = lit. viline [Isid. Or. li). 31]. 1881 siehe B. : Hesychius
alexandrinus.
van Werveke, N.: Manuscrit des dix premiers livres des Etyniologies d'Isidore
de Söville, en ecriture langobarde du VIII» siecle decrit par N. v. W. Luxem-
honrff: Inijn: Tli. Schrodl 18S4. (5 S., 1 Facs.) 4.
Isidorus pacensis. Anonyme de Cordoue. Chronique rimee des
derniers rois de Tolede et de la conquete de TEspagne par les Arabes.
Editee et annotee par Jules Tailh an. Paris: IC. Leroux ISSb. (XX S.,
1 EL, 205 S., 20 Tai) 2. Fr. 50.
V. Ranke, Leopold: Zwei lateinische Chronisten in Spanien unter den Omajjaden.
In des Verf. Weltgeschichte V 2 (Ldpzig 1884) p. 281—291.
Schwenkow, Ludolf: Die Chronik des sog. Isidorus pacensis. 1894 siehe: Joannes
biclarensis.
Italic US siehe: Homerus latinus und Silivis Italiens.
Itinera Hierosolymitaiia et descriptiones terrae sanctae bellis sacris
anteriora. Latina lingua exarata sumptibus societatis illustrandis
Orientis latini monumentis ediderunt Titus Tob 1er et Augustus
M o 1 i n i e r. I. Genevae : Typis J.-G. Fkk (1877) 1879. (Liimae : 0. Harrasso-
witz). (LV, 418 S.) 8. " M. 24.
I. Itinerarium a Burdigala Hierusalem usque [338] (p. 1—25). II. S. Hieronynii
Peregrinatio Sanctae Paulae [404] (p. 27—40). III. Paula et Eustochium de locis
sanctis [386] (p. 41—47). IV. S. Eucherius de locis aliquibus sanctis [circa 440]
(p. 49-54). V. Breviarius de Hierosolyma [circa 530] (p. 55-59). VI. Theodosius
de terra sancta [circa 530] (p. 61—80). De situ terrae sanctae secundum Theo-
dosium (p. 81— 88***). VII. Antonini martyris perambulatio locorum sanctorum
[circa 570] (p. 89 — 118). De locis transmarinis sacris beati Antonini martyris
(E cod. Vatic. 636 A.) (p. 119—135). Iter Antonini martyris (Ex cod. Caduinensi)
(p. 135—138). VIII. Arculfi relatio de locis sanctis ab Adamnano scripta [circa
670] (p. 139—210). IX. Beda Venerabilis de locis sanctis [circa 720] (p. 211—234).
Relatio Bedae abbreviata. (Ex codice ms. Wirciburgensi). (p. 235—237). FVag-
mentum quod libro primo Arculfi additum est. (p. 238—240). X. Sanctimonialis
Heydenheimensis, Hodoeporicon S. Willibaldi [732—726] (p. 241—281). XI. Ano-
nymus, Itinerarium S. Willibaldi (p. 283—297). XII. Commemoratorium de casis
dei vel monasteriis [circa 808] (p. 299—305). XIII. Itinerarium Bernardi monachi
Franci [circa 87u] (p. 306—320). XIV. Descriptio parochiae Jerusalem [circa
460] (p. 321—327). XV. Notitia Antiochiae ac Jerosolymae patriarchatuum [saec.
VI], (p. 329—343). XVI. Qualiter sita est civitas Jerusalem [Ante I bellum
sacrum?] (p. 345—349). XVII. Theodosii, Antonini et Arculfi lectiones variae
(p. 351—382) u. zwar: A. Theodosius de locis sanctis. B. Antoninus martyr de
locis transmarinis sacris relatio abbreviata. C. Arculfi lectiones variae.
Itinera Hierosolymitana saeculi III — VIII recensuit . . . Paulus Geyer.
1898 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 39).
Palestine Pilgrims' Text Society. [Neuer Titel: The Library of the Palestine Pilgrims'
Text Society]. 32 numbers. [jomlon: I, Aihim Street, Addphi (24., Hanurcr Si/nare , ^Y}
1886—1897. 8.
Soweit hierher gehörig unter den betreffenden Autoren verzeichnet.
Anon\Tnous Pilgrims, I— VIII. (11 th and I2th centuries). Translated by
Aubrev Stewart. [Palestine Pilgrims' Text Society. 24]. London:
24, Manöver Square, W. 1894. (1 El., 86 S.) 8.
Darin: Anonymous Pilgrim VI. (Pseudo Beda). (12th Century), p. 37—69.
Arculfi relatio de locis sanctis ab Adamnano scripta [circa 670] siehe unter: Adamnanus.
Paula et Eu.stochium de locis sanctis [386] ediderunt Titus Tobler et Augustus
Mo linier. 1879 siehe oben: Itinera Hierosolymitana.
The pilgrimage of the holy Paula by St. Jerome. Translated by Aubrey Stewart . . .
1889 siehe :"Hieronymus (p. 396).
The letter of Paula and Eustochium to Marcella about the holy places. Translated by
Aubrey Stewart . . . 1889 siehe ebenda.
Lecestre, Leon: Les pelerinages en Terre-Sainte au moyen äge. In: Le Con-
temporain 25* Annee. Nouvelle Serie 3 (1883) p. 177 — 195.
Itmeraria. Schneider, Jakob: Die römischen Itinerarien. In des Verf. Die alten
Heer- und Handelswege der Germanen, Römer und Franken im deutschen Reiche.
Heft 2 (LmstUlorf a. Uipzig 1883) p. 10—15. Heft 3 (Leipziij 1884) p. 9—19. Heft 4 (Leipzifj
1885) p. 15—24. Heft 8 (DüsseMorf 1890) p. 8-24. Heft 10 {Fra„l;furt a. M. 1894) p. 16-21.
474 Scriptores latiui. D. Itineraria (Alexandri, Antonini Itinerarium).
Alexandri Itinerarium. Rönsch, Hermann: Zum Itinerarium Alexandri.
In: Jahrbücher für classische Philologie 127 (1883) p. 653— 65ti. Wiederholt in des Verf.
CoUectanea philologa (Brauen 1891) p. 263—266.
Volkmann, Diederich: Ad Itinerarium Alexandri adnotationes criticae. In: Fest-
schrift zum 350jähr. .Stiftungsfeste der Landesschule Pforta [Ximmhu.rfj 1893)
p. 81—93.
Antonmi Itinerarium. Antonini martyris perambulatio loeorum sanctorum
[circa 570]. — De locis transmarinis sacris beati Antonini martyris (E. cod. Vatic.
636 A.) — Iter Antonini martyris (Ex cod. Caduinensi). Ediderunt Titus Tobler et
Augustus Molinier. 1879 siehe oben: Itinera Hiersolymitana.
Antonini Piacentini itinerarium im unentstellten Text mit deutscher
Übersetzung herausgegeben von Johann Gilde m eiste r. Berlin ;
H. Beuther 1889. _ (XXIV, 68 S.i 8. M. 3.
Antonini Piacentini Itinerarium saeculo sexto exeunte scriptum recensuit,
[rossice] vertit, notis illustravit J. Pomialovsky [T. XIII. 3 Script.
a societ. Palaest. rossica edit.]. Petersburq 1895. ' (2 BI. , XI, 187 S.,
1 Bl.) 8.
Antonini Piacentini Itinerarium recensuit Paulus Geyer. 1S98 sielie C: Scriptores
ecclesiastici (Corpus 39).
Kecensio altera. Ihiihm.
Of the holy places visited by Antoninus Martyr (circ. 560 — 570 a. d.).
Translated by Aubrey Stewart, and annotated by Charles "William
Wilson. [Palestine Pilgrims' Text Societv. 1]. London /, Adam
Street, Adelphi 1887. (VIII, IH, 44 S.) 8.
Inventio corporis Sancti Antonini martyris Piacentini. In: Analecta Bollandiana ](»
(1891) p. 119—120. [Lateinischer Text].
Bergk, Theodor: Beiträge zur Untersuchung der Heerstrassen am Rhein. I. Das
Itinerar und die Zeit seiner Abfassung. II. Strasse von Trier nach Cöln.
III. Strasse von Mainz über Cöln nach Vetera. IV. Anhang. Zur Kritik der
Zahlenangaben im Itinerar. In des Verfassers Zur Geschichte und Topographie
der Rheinlande in römischer Zeit (Lajigig 1882) p. 145—188.
Brun, Fran(,ois: Rectiflcation de l'itineraire maritime d' Antonin entre Vintimille
et Nice. In: Annales de la societe des lettres, Sciences et arts des Alpes-
Maritimes 5 (1878) p. 371—374.
Gasag randi-Orsini, Vincenzo: II „Tamaricium sive Palma*- dell' Itinerarium
di Antonino et la „Phoinix'- di Appiano (B. c. V 110). 1S96 siehe B.: Appianus.
— Sul „Tamaricium Palmarum"- di Antonino. (Nuova nota). In des Verf. Cata-
lecta di storia antica {Cittnnüi 1898) p. 102—108.
Cuntz, Otto: Beiträge zur Textkritik des Itinerarium Antonini. In: Wiener
Studien 15 (1893) p. 260—298.
I. Escorialensis R II 18. P. Parisinus (Regiusi 7230 A. D. II. Die Überarbeitung
der Meilensummen in den Routenüberschriften.
Desjardins, Ernest: L'itineraire d'Antonin. In des Verf. Geographie historique
et administrative de la Gaule romaine 4 (Fayis 1893) p. 36 — 71, 1 Karte.
Geyer, Paulus: Kritische und sprachliche Erläuterungen zu Antonini Piacentini
Itinerarium. Inaug.-Dissert. v. Erlangen u. Progr. des Gymn. bei St. Anna
zu Augsburg. (Leipzig: 0. Fork) 1892. (1 Bl., XIV S., 1 Bl., 76 S.) 8. M. 1.20.
— Orum der Rand [Itin. Ant. PI. p. 15, 6 6i.] In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 9 (1896) p. ;w0.
Gild emeister, Johann: Die Stadt Salamias bei Antoninus Placentinus. In:
Zeitschrift des Deutschen Palaestina -Vereins 8 (1885) p. 100.
Hills, Gordon M.: The measurements of Ptolemy and of the Antonine Itinerary,
applied to the southern counties of England. 1878. 1881 siehe B.: Claudius
Ptolemaeus.
— The measurements of Ptolemy and of the Antonine Itinerary, applied to the
northern counties of England. 1881 siehe ebenda.
— ün the thirteenth iter of Antoninus. The missing Station between Cirencester
and Speen. In: The Journal of the british archaeological Association 37 (1881)
p. 141—146.
Hooppell, R. E.: The tenth iter of Antonine. In: The Journal of the british
archaeological Association 36 (1880) p. 47—55, 1 Karte.
Kubitschek, Josef Wilhelm: Zur Kritik des Itinerarium Antonini. In: Wiener
Studien 13 (1891) p. 177- 2')9.
Itineraria (Antonini Itinerarium — Tabula Peutingeriana). 475
AntoBini Itinerarium.
Napper, H. F.: On the measuremeiits of Ptolemy and of the Antonine Itinerary,
applied to the southern counties of England. 1882 siehe B. : Claudius Ptole-
niaeus.
— Additional notes on „The measurements of Ptolemy and of Antonine Itinerarj-'-
by Gordon M. Hills. 1886 siehe ebenda.
Raven, John James: Antonine's Itinerary. Route IX., Britain. In: The archaeo-
logical Journal 47 (1890) p. 9—16.
Schöttler, Bernhard : Über die Lage der geschichtlichen Orte Aduatuca Eburonum,
Ära Ubiorum und Belgica (Itin. Anton.) 1889 siehe: Caesar.
Shrubsole, George W. : On the identity of the ..Mediolanum" of the second and
tenth iter of Antoninus. In: Transactions of the Historie Society of Lancashire
and Cheshire. For the year 1890. — Vol. 42. New series. — Vol. 6 (Liverpool
1892) p. 81—96, 1 map.
Weyman, Carl: Procedere = proferri [Anton. Piacent. itin. p. 9, 10 Gild.] In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 136—137.
Zangemeister, Karl: Zu den römischen Itinerarien. In: Rheinisches Museum
für Philologie 39 (1884) p. 636—638. Gegen Th. Bergk.
Breviarius deHierosolyma. Breviarius de Hierosolyma [circa 530] edideruiit
Titus Tobler et Augustus Mo linier. 1879 siehe oben: Itinera Hierosolymitana.
Der Breviarius de Hierosolyma vervollständigt herausgegeben von Johann Gilde-
m ei st er. 1882 siehe: Theodosius de situ terrae sanctae.
Breviarius de Hierosolyma recensuit Paulus Geyer. 1898 siehe C. : Scriptores ecclesiastici
(Corpus 39).
Itinerarium Burdigalense. Itinerarium a Burdigala Hierusalera usque
[303J ediderunt Titus Tobler et Augustus Mo linier. 1879 siehe oben: Itinera
Hierosolymitana.
Itinerarium Burdigalense recensuit Paulus Geyer. 1898 siehe C: Scriptores ecclesiastici
(Corpus 391.
Itinerary from Bordeaux to Jerusalem. „The Bordeaux Pilgrim" (333
a. d.). Translated by Aubrey Stewart, and annotated by Charles
William Wilson. [Palestine Pilgrims' Text Society. 5]. London :
I, Adam Street, Adelpld 1887. (XII, 68 S., 1 Karte). 8!'
Desjardins, Ernest: L'Itineraire de Bordeaux ä Jerusalem (Seetion gauloise).
In des Verf. Geographie historique et administrative de la Gaule romaine 4
(Flirts 1893) p. 32—35, 1 Karte.
Me unier, Fr. Fulgenzio : Un pellegrinaggio da Bordeaux a Gerusalemme suUe
traccie dell' Itinerarium Burdigalense. In: Bollettino della Societä geografica
italiana. Ser. III Vol. 2 (Anno 23 - Vol. 26) 1889 p. 267-278.
Piechotta, Johannes: Monubilis [Itin. burd. c. 8 ed. Tobl.]. Turunda [Cato r. r.
c. 89]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884)
p. 585—587.
Tabula Peuting'eriaiia. Peutingeriana tabula itineraria in bibliotheca
palatina vindobonensi asservata nunc primum arte photographica ex-
pressa. Vindohonae : Kx officina C. Anqerer et Göschl 188S. (1 Bi., 11 Taf.) 2.
Weltkarte des Castorius genannt die Peutingersche Tafel. In den Farben
des Originals herausgegeben und eingeleitet von Konrad Miller.
5 Blatt. Nebst einleitendem Text. Eacenshurg : Dorn'sche Buchh.
1887—1888. 8 u. 4. M. 6.
Einleitender Text. 1887. (126 S., II). Karten. 1883.
Die ältesten Weltkarten. Herausgegeben und erläutert von Konrad Miller. VI. 1898
siehe B. : Artemidorus ephesius.
Brosteanu, P. : Das trajanische Dacien auf der Peutinger'schen Weltkarte des
Castorius. In: Romanische Revue 5 (Wien 1889) p. 146—155. 226—231. 349—357.
697—701.
I. Die Strasse von Lederata bis Tiviscum. IJ. Die Strasse von Faliatis bis
Sarmizegethusa. III. Von Egeta bis Apula. IV. Von Apula nach Ad-
aqvias und Parolisso.
Bück, Michael Richard: Zu den Ortsnamen der Peutingerschen Tafel. In:
Württembergische Vierteljahrshefte für Landesgeschichte. Jahrgang 10 (1887)
p. 181—186.
Cuntz, Otto: Die Grundlagen der Peutingerschen Tafel. In: Hermes 29 (1894)
p. 586 -.596.
Desjardins, Ernest: La Table de Peutinger. In des Verf. Geographie historique
et administrative de la Gaule romaine 4 (Paris 1893) p. 72-'159, 2 Karten.
476 Scriptores latini. D. Itineraria (Tab. Peuting.) — Julius Capitolinus.^
Tabula Peu tingeriana.
Grasso, Gabriele: Nuove osservazioni alle parte Samnitico-Apula della tav.
Peiitingeriana. In des Verf. Stiidi di storia antica e di topografia storica 2
{Arkiiw 1896) p. 33—78.
G(ünther), Siegmund: Die Tabula Peutingeriana. In: Beilage zur Allgemeinen
Zeitung 1888 Nr. 47.
Hotz, Rudolf: Beiträge zur Erklärung und Geschichte der peutingerschen Tafel.
In: Mittheilungen des Instituts für oesterreichische Geschichtsforschung 7 (1886)
p. 209—222.
Miller, Konrad: Die angeblichen Meridiane der Tabula Peutingeriana. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 153 (1896) p. 141—144.
Oppel, .\lwin: Die Weltkarte des Castorius (die sog. Peutinger'sche Tafel). In:
Globus 53 (1888) p. 289—292.
Paulus, Eduard: Die Heerstraße der Peutinger-Tafel von Vindonissa (Windisch)
bis Abusina (EiningJ, mit besonderer Berücksichtigung ihres Zuges durch
Württemberg. In : Württembergische Vierteljalirshefte für Landesgeschichte
Jahrgang 10 (1887) p. 102—109.
Philippi, Friedrich: Zur Peutingerschen Tafel. In: Jahrbücher für classische
Philologie 147 (1893) p. 845—850.
Rocca, Pietro: Giustiticazione della tavola Peutingeriana circa l'andamento della
Via Litorana che da Genova metteva ai Vadi Sabazi, costrutta dal console
Emilio Scauro 100 anni av. G. C. Memoria. Xuova edizione rifusa con quella
del 1869, ece., con appendice. (hnora: Tip.Maärorchi 1884. (72 p. con tav.) 8. L. 1.50.
Ruelens, Charles: La premiere edition de la Table de Peutinger. Avec un fac-
simile. [Aus: Bulletin de la societe beige de geographie 1884 Nr. 3]. Brnxüles:
Institut naiioiwl dt qeographit 1884. (32 S.) 8. Fr. 1.50.
Schweder, Emil: Über den Ursprung und die ältere Form der Peutingerschen
Tafel. In: Jahrbücher für classische Philologie 147 (1893) p. 485—512.
Seefried, Johann Nepomuk: Beiträge zur Kenntniss der Tabula Peutingeriana.
In : Oberbayerisches Archiv für vaterländische Geschichte 29 (1869—70) p. 332—346.
31 (1871) p. 1—16. 274—296. 32 (1872—73) p. 283—311. 46 (1889—90) p. 166-194.
I. Die Tab. Peut. der vmter Diocletian revidirte Orbis pictus des römischen
Reichs. II. Widerlegung der Annahme, das Original der Tabula sei ein
Werk Aurelians oder gar der Söhne Constantins: Colmar war nicht die
Mutter der mittelalterlichen Abschrift. III. Der Krieg gegen die Ala-
mannen im Jahre 288 nach Chr. und seine Folgen oder die Verlegung der
römischen Jluncipien, castra und castella an die damalige römische
Reichsgränze der Geschichte nicht entgegen. IV. Die Verlegung der
Municipien castra und castella an die römische Keichsgrenze der recht
verstandenen Tabula in Segment III nicht entgegen. V. Die Grenzstrasse
der Tab. Peiiting. in Segment III keine Donaustrasse. Die sogenannte
Weltkarte des Castorius.
Tomaschek , Wilhelm: Zur historischen Topographie von Persien. I. Die Strassen-
züge der Tabula Peutingerana. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 102 (Jahrg. 1882,
Jahrz. 1883) p. 145—231]. ^Vien■. (C. (UrohVs Sohn) 1883. (89 S.) 8. M. 1.40.
Wann er, Martin: üeber einige Ortsnamen der auf der Peutinger'schen Tafel ver-
zeichneten Strasse von Windisch nach Rottweil. In: Anzeiger für schweizerische
Geschichte. N. F. 6. Jahrgang 1890—1893 p. 477—490.
Juba. 3Ionceaux, Paul: La critique africaine au UI« siecle. — Terentien le Maure
et Juba. — Nonius de Thubursicum. In des Verf. Les Africains. Etüde sur la litt^rature
latine d'Afrique (Farh 1894) p. 387—400.
Wentzel, Hermann: De Juba metrico. part. I. Progr. des Gymn. Oppeln 1881
(Bi-fshui: Kühnirj. (17 S.) 4. M. 1,
Antonius Julianus siehe Antonius Julianus.
Julianus. Recensuit Alexander Riese. 1870. 1906- in: Anthologia latina I 2
nr. 505 SS.
Julianus. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsüu 1882) p. 119ss.
Julianus toletanus. H an o w, Rudolphus: De Juliane toletano. Dissert. inaug.
Jenae 1891. (L>rpg/;/: G. Fo'l). (63 S.) 8. M. 1.20.
Julius. Recensuit Alexander Riese in: Anthologia latina I 2. 1870. 1906 ^ nr. 890.
Julius AtherianuS siehe: Atherianus.
Julius Atticus siehe: Atticus.
C. Julius Caesar siehe: Caesar.
C, Julius Caesar Strabo siehe: Caesar Strabo.
Julius CapitolinUS siehe: Capitolinus.
Julius Firmicus Maternus — M. Junianus Justinus. 477
Julius Firmicus Maternus siehe: Firmicus Maternus.
Julius Front in US siehe: Frontinus.
Julius HonoriviS siehe: Honorius.
C. Ju^liuS Hj-ginuS siehe: Hyginus.
Julius Marathus siehe: 3Iarathus.
Julius ObsequenS siehe: Obsequens.
Julius Paris siehe: Paris.
Julius Romanus siehe: Romanus.
C. Julius Solinus siehe: Solinus.
Julius Valerius siehe: Valerius.
Julius Victor siehe: Victor.
M. Junianus Justinus siehe: Justinus.
Jnnilius Africanus. Junilii Africani Instituta regularia divinae legis,
ex ampliore libro, qui insci-ibitur, „Theodorus v. Mopsuestia und Junilius
Africanus als Exegeten" [p. 465 — 528] in usum praelectionum publi-
carum edidit Henricus Kihn. Frihurgi Br.: Herder 1880. (84 S.) 8.
M. —.80.
Kihn, Heinrich: Theodorus von Mopsuestia und Junilius Africanus als Exegeten.
1880 siehe B.: Theodorus mopsuestenus.
Kahlfs, Alfred: Lehrer und Schüler bei Junilius Africanus. In: Nachrichten
von der königl. Gesellschaft der Wissenschaften und der Georg- Augusts-
Universität zu Göttingen 1891 p. 242—246.
Junior philosophvis. Espositio totius mundi et gentium (Junior philosophus).
Reeensuit Alexander Riese in: Geograplü latini minores (Heilhronvac 1878) p. 104 — 126.
Hahn, Ludwig: Die Sprache der sogenannten Expositio Totius Mundi et Gentium.
Progr. des Realgymn. Nürnberg 1893. (93 S.) 8.
JuniuS Philargyrius siehe: Philargyrius.
Junius Juvenalis siehe: Juvenalis.
M. Jnniauus Justinus. Siehe auch Trogus Pompeius.
Justini historiae philippicae ex Trogo Pompeio. Nouvelle edition, con-
tenant des notes historiques, geographiques, litteraires et grammaticales
par Eugene Hallberg. Faris: E. ßelin (\mb) \Sn. (288 S.) 8. Fr. 1.50.
M. Juniani .Justini epitoma historiarum philippicarum Pompei Trogi ex
recensione Francisci Rviehl. Accedunt prologi in Pompeium Trogum
ab Alfredo de Gutschmid recensiti. Lipsiae : B. G. Teuhner 1886.
(LXII, 315 S.) 8. M. 1.50.
M. Juniani Justini praefatio ex recensione Francisci ßuehl. J. lect.
aest. Regimonti 1881. (S. 3—4). 4.
Justinus, s. The palaeographical Society. 1873 — 1883 (C: CoUectiones p. 2).
Paleographie des classiques latins par Emile Chatelain. Justin [pl. 184 — 187]. 1894—1900
siehe C: CoUectiones (p. 2).
Selecta ex Justine ... In usum regiae scholae etonensis. 1889. 1901 siehe : M. TuUius
Cicero (p. 272).
Colincamp, Ferdinand: Conciones sive orationes ex . . . Justini historiis coUectae.
(1852) 1878 siehe: Curtius Rufus (p. 342).
Lattmann, Julius: Liber de excellentibus ducibus exterarum gentium in usum
scholarum dispositus . . . (1861) 1889 siehe : Curtius Kufus (p. 342).
Opitz, Theodor, und Wein hold, Alfred: Abschnitte aus . . . Justinus . . . (1893) 1909
siehe C: Scriptores (p. 50).
Justin, Cornelius Nepos and Eutropius; literally translated . . . by John Selby Watson.
(185.3) 1866 siehe: Eutropius.
The invasion of India by Alexander the Great as described by Arrian, . . . Justin . . .
by J. W. McCrindle. (1893) 1896 siehe B. : Arrianus.
Delle istorie di Giustino abbreviatore di Trogo Pompeio. Volgarizza-
mento del buon secolo [di Hieronymo Squarzaficoj tratto dai codici
riccardiano e laurenziano e migliorato nella lezione colla scorta del
testo latino per cura di Luigi Calori. Bologna: G. EomagnoU 1880.
(XXXIII, 732 S., 1 Bl.) 8. L. 23.50.
478 Scriptores latiui. D. M. Juniantis Justinus.
M. Junianus Justinus.
Benesch, Joannes: De caaiium obliquorum apnd M. Junianum Jnstinnm usu.
Dissert. inaug. Vindobonae 1889. (79 S.) 8. Auch in: Dissertationes philo-
logae vindobonenses 2 (1890) p. 65—143.
Bruening, Adolphus : De M. Juniani Justini codicibus. Dissert. inaug. Monasterii
Guestf. (Lipsiae: a. Fori:) 1890. (54 S.) 8. M. 1.20.
Bürcklein, August: Quellen und Chronologie der römisch -parthischen Feld-
züge . . . 1879 siehe B.: Dio Cassius.
Cavallin, Christian: Thucydides' vittnesbörd om Themistocles' politiska brotts-
lighet I 135—136: jeiut'örda med Herodotus, VIII 75. 108 f., och senare författare:
. . . .Justinus. 1888—1889 siehe B. : Thucydides.
Eichert, Otto: Vollständiges Wörterbuch zur philippischen Geschichte des
Justinus. Hunimtr: Hahn 1882. (1 Bl., 200 S.) 8. M. 2.10.
Eussner, Adam: Zu Justinus [XIV 4. 1—3]. In: .Jahrbücher für classische
Philologie V2.1 (1883) p. 176.
Fränkel, Arthur: Die Quellen der Alexanderhistoriker. 1883 siehe A.: Scriptores
historiarum Alexandri M.
Glueck, Maximilianus: De Tyro ab Alexandro Magno oppugnata et capta ...
1886 siehe A.: Scriptores historiarum Alexandri M.
Harant, Alexandre: Variantes tirees d'un manus&i-it du Justin du douzieme
siecle. In: Revue de philologie 2 (1878) p. 78—83.
Heiberg, Johan Ludvig: Om nogle nye Fragmenter af et Justinushaandskrift.
In: Nordisk Tidskrift for filologi. Ny ra>kke 3 (1877-1878) p. 275—278.
Heraeus, Wilhelm: CoUigere = tollere. 1896 siehe: Dictys.
Kaerst, Julius: Forschungen zur Geschichte Alexanders des Grossen. 1887 siehe
A. : Scriptores historiarum Alexandri M.
Köhler, Rudolf: Eine Quellenkritik zur Geschichte Alexanders des Grossen in
Diodor, Curtius und Justin. 1879 siehe: Diodorus siculus.
Köstlin, Heinrich: .Justin. LXI 2. 1 f. In: Philologus .50 (1891) p. 57.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1882 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Manitius, Max: Einharts Werke und ihr Stil. 1882 siehe C. : Scriptores.
Matzat, Heinrich: Römische Chronologie. 1883. 1884 siehe A. : Scriptores historici.
Mohr, 3Ias: Die Quellen des plutarohischen und nepotischen „Themistokles" sowie
der entsprechenden Abschnitte . . . des Justin (Lib. II, capp. 10—15) untersucht.
1879 siehe B. : Diodorus siculus.
Mueller, Hermann Johannes: Justin. XI 8. 6. 1881 siehe: Anthologia latina.
V. Paucker, Carl: Über justinische Syntax. Ein Beitrag zur historischen Syntax
der lateinischen Sprache. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 34
(1883) p. 321-341.
Bemerkungen über den Wörtergebrauch in des Justinus Epitoma Trogi Pompei
Historiarum Philippicarum. In des Verf. Übersicht des der sogenannten
silbernen Latinität eigenthümlichen Wörterschatzes (Berlin 1884) p. 67 — 78 =
Vorarbeiten zur lateinischen Sprachgeschichte 2 (Berlin 1883) p. 67—78.
Petersdorff, Rudolf: Eine neue Hauptquelle des Q. Curtius Rufus . . . 1884 siehe
A. : Scriptores historiarum Alexandri M.
Rühl, Franz: Zu Justinus [XI 11. 4J. In: Jahrbücher für classische Philologie 119
(1879) p. 92.
— Justin XII 2. 3. 1883 siehe B. : Appianus.
— Vier Kapitel des .Justinus [IV 1. VI 1. XLI 1. XLIV 1]. In: Jahrbücher für
classische Philologie 133 (1886) p. 365—368.
— Vermischte Bemerkungen. 1888 siehe: T. Livius.
Selige, Julius: Symbola ad historiam librorum sallustianorum condendam datur.
I. De studiis in Sallustio Crispo a Pompeio Trogo et Justine epitomatore
coUocatis. 1882 siehe: Sallustius.
Smith, Charles Fors-ter: A study of Plutarch's life of Artaxerxes with especial
reference to the sources. 1881 siehe B. : Plutarchus.
Sonny, Adolf: De Justini Massiliensium enarratione. 1887' siehe: Avienus.
— Rhagae-Thara-Thabae. 1891 siehe: Curtius Rufus.
Sern, Josef: Über den Gebrauch der Präpositionen bei M. Junianus Justinus.
Progr. des Gymn. Laihach: (J. v. KMnmuyr und F. Bnmherg) 1894. (30 S.) 8.
Sprenger, Robert: Zu Justinus [VI 6. 5. XIX 2. 5. XXXIX 3. 4]. In: Jahrbücher
für classische Philologe 127 (1883) p. 175-176.
Stangl, Thomas: Zu Justinus [II 9. 15. XXXVII 3. 7]. In: Philologus 47 (1889)
p. 643.
— Justinus 43. 4. 8. Ebenda 49 (1890) p. 88.
Steele, Robert Benson : Chiasmus in . . . Justinus. 1891 siehe: Caesar.
Ten Cate Fennema, Henricus : De fide et auctoritate Justini in rebus parthicis
enarrandis. 1882 siehe: M. TuUiiis Cicero.
M. Junianus Justinus — Dec. Junius Juvenalis. 479
M. Junianus Just in vis.
de -Vit, Vineenzo: Sopra un Codice sconosciuto del secolo XIV contenente il
volgarizzamento delle Istorie di Giustino da alcuni bibliografi falssJinente
attributo a Girolamo Squarcialico , con un breve saggio tratto dallo stesso
codice (1849). In des Verf. Opere varie edite e inedite 7 (MiUuio 1883) p. 249—272.
Weil, Henri: Justin VII 3. 4. In: Revue de philologie 2 (1878) p. 175.
Wentzel, Hermann: De infinitivi apud Justinum usu. Dissert. inaug. rostoch.
Birnlini: .V. Eüf/fr 1893. (72 S.) 8. M. 1.20.
Ziehen, Julius: Fortuna populi romani [Just. 30. 4. 16, 39. 5. 3]. In: Rheinisches
Museum für Philologie 50 (1895) p. 643—644.
Dec. Junius Juvenalis. Satires de Juvenal traduites en vers fran<,'ais par A. Constant
Dubois. (1852) 1878 siehe unten die Übersetzungen.
Thirteen satires of Juvenal with a commentarv by John Eyton Bicker-
steth Mayor. Fourth edition revised. '2 vols. London and Neio Yorl' :
Macminan and Co. (185:3) 1886 [repr. 1889. 1893. 1901]. 1888 [repr. 1900]. 8.
Sh. 21.
Vol. I. 188:3 [repr. 1889. 1893. 1901]. (LVI, .525 S.) 10 sh. 6 d.
, II. 1883 [repr. 1900J. (XX, 451 S.) 10 sh. 6 d.
Sat. 2. 6. 9 are omitted.
Supplement to Mayor's edition of Juvenal vol. 1. Being the introduction and
additional notes published for the first time with the edition of 1886. Ihidem
1886. (P. 333—526). 8. Sh. 5.
The satires of Juvenal with prolegomena and english notes bv Thomas
Hav Sweet Escott. London: Crosby Lodcicood (1868) 1878^ (XVIII,
235^ S.) 8. _ ... _ Sh. 2.
A. Persii Flacci D. Junii Juvenalis Sulpiciae saturae recognovit Otto
Jahn. Post Francisci Buecheleri iteratas curas editioneni quartam
curavit Fridericus Leo. BeroUni: Ainiä Weidmannos (1868. 1886. 1893)
1910. (XXIV, 304 S.) 8. M. 3.40.
D. Junii Juvenalis satirae with a literal english prose translation and
notes bv John Delaware Lewis. Second edition, revised. 2 vols.
London: Trübner d' Co. (1873) 1882. (XII, 229 S.; 392 S.) 8. Sh. 12.
D. Junii Juvenalis saturae. Erklärt von Andreas Weidner. Zweite
umgearbeitete Auflage. Leipzig: B. G. Teubner (1873) 1889. (XXXII,
313 S.) 8. _ M. 4.40.
Juvenal for schools edited by John Eyton Bickersteth May or. London
and Cambridge: Macmillan and Co. 1879 (repr. 1888). 8. 7 sh. 6 d.
Parts. I. II wert never published.
Part III. Satires X. XI. 1879. (1 Bl., 161 S.) Sh. 3.
., IV. Satires XII— XVI. 1879. (1 BL, 2o7 S.) 4 sh. 6 d.
Decimi Junii Juvenalis saturae XIII. The satires of Juvenal. Edited
for the use of schools with notes, introduction, and appendices by
Ernest George Hardy. Second edition. London: Macmillan and. Co.
(1883) 1891 (repr. 1893. 1895. 1897. 1899. 1903. 1907). (LXVIII, 337 S.) 8.
Sh. 5.
Satires 2. 6. 9 are omitted.
Lps satires de Juvenal traduites en vers par Paul Ducos. Accompagnees du texte
latin . . . 1887 siehe unten die Übersetzungen.
D. Junii Juvenalis saturae XIII. Thirteen satires of Juvenal. Edited
with introduction and notes by Charles Henry Fear son and Herbert
Augustus Strong. Second edition. Oxford: At the Clarendon Pre.s'.s
(1887) 1892. 8. Sh. 9.
Part I. Introduction, Text, etc. (131 S.) | Part II. Notes. (1 Bl., 352 S.)
Satires 2. 6. 9 are omitted.
The satires of Juvenal edited by Thomas Bond Lindsay. Nev) York.
Cincinnnti. Chicago: American Book Company (1890). (XIII S., 3 S. ung.,
226 S.. Abbildungen). 8. $ 1.
Satii'es 2. 6. 9 are omitted.
D. Junii Juvenalis saturarum libri V. Mit erklärenden Anmerkungen
von Ludwig Friedlaender. 2 Bände. Leipsifj: S. Hirzel 1895.
(1 Bl., 612, 108* S.) 8. M. 14.
D. Juni Juvenalis saturae recognitae ab Alfrede Eduardo Housman. 1905, s. Corpus
poetarum latinorum (p. 20).
480 Scriptores latini. D. Dec. Junius Juvenalis.
Dec. Junius Juvenalis.
Juvenalis et Persii fragmenta bobiensia edita a Georgio Goetz. Ind,
schol. aest. Jenae: [A. Neuenhahn) 1884. (S. III— X). 4. M. —.70.
Breve saggio di alcune satire di D. Giunio Giovenale scelte, commentate
e dedicate alla studiosa gioventü da Giambattista Faggi. Cesena:
Tip. Nasionale 1879. (79 S.) 8. L. 1.50.
Paleographie des classiques latins per Emile Chatelain. [Juvenal pl. 127—135]. 1894—
1900 siehe C. : CoUectiones (p. 2).
Juvenal, 3. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Reinach. 1895 (I 1 p. 67).
Anthologie des poetes latins . . . par Adolphe Waltz. (1896) 1908 siehe C. : Poetae (p. 24).
Two [1. 2.J satires of Juvenal with notes by Francis Philip Nash.
Boston anfl New York: Honghton, Mifflin and Co. 1892 [repr. 1894].
(XI, 128 S.) 8. ' $ 1.25.
Juvenal: Satires L, III., IV. Edited bv Arthur Hadrian All er oft.
London: W. B. ülire (1894). (79 S.) 8. 8 sh. 6 d.
Raoul Lajoye. Les femnies marioes. Traduction en vers fran^ais de la VI« satire de
Juvenal. 1892 siehe unten die Übersetzimgen.
D. Junii Juvenalis satira septima. Texte latin publie avec un commen-
taire critique, explicatif et historique par Joseph Antoine Hild. Baris:
C. Klinck-sieck 1890. (2 Bl., X, 96 S., 1 S. ung.) 8._ _ _ Fr. 3.
Juvenal. Septieme satire. texte ä l'usage des candidats ä la licence et
ä l'agregation, publie d'apres les travaux les plus recents avec une
introduction, des arguments. un comnientaire philologique et explicatif
et vm appendice critique par Isaac üri. Baris: Garnier freres 1890.
(XXXVm, 49 S.) 8. Fr. —.75.
Juvenal: Satires VIII.. X., XIII. Edited, with introduction and notes,
by Arthur Hadrian Aller oft and Annie Forbes Burnet. London:
If. B. Clive & Co. (1891). (92 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Des Decimus Junius .Juvenalis Satiren. Im Versmasse des Originals
übersetzt und erläutert von Alexander Berg. 10 Lieferungen. Berlin-
Schöneberg: Lfingenseheidt's Verl. (1863). 8. Je M. — .-50.
Die meisten Lieferungen erschienen wiederholt in neuer Rechtschreibung , doch
sonst unverändert, in neuen Auflagen.
D. Junius Juvenalis' 1. und 3. Satire metrisch übersetzt und erklärt
von Curt Eehdantz. Progr. des Realprogvmn. Schönebeck a. E. 18S7.
(33 S.) 4.
Übersetzung der 4. Satire von Juvenal von Rudolf Geib. In: Correspondenz-Blatt fü-
die Gelehrten- und Realschulen Württembergs 29 (1882) p. 29—34.
Juvenal. Satires : a literal interlinear translation, with the life of Juvenal
by William Gifford; edited by Hiram Corson. [New issue]. Phila-
delphia: L) McKay (1868? 1896). 8. $ 1.50.
D. Junii Juvenalis satirae with a literal english prose translation and notes by John
Delaware Lewis. (1873) 1882 siehe oben die Ausgaben.
Thirteen satires of Juvenal translated into english [prose] , after the
latin text of J. E. B. Mayor hj Herbert Augustus Streng and
Alexander Leeper. London: Macmillan and Co. 1882. (IV, 132 S.) 8.
Satires 2. 6. 9 are omitted. ^ ^"- " ^•
Thirteen satires of Juvenal. Translated into english by Alexander
Leeper. New and revised edition. London: Macmillan and Co. 1892
[repr. 1897. 1902]. 8. ... 3 sh. 6 d.
The sixteen satires of Juvenal. A new translation, with an introduction,
a running analysis. and brief explanatorv notes bv Samuel Henrv
Jeyes. Oxford: J^ Thornton 1885. (206 S.) 8. "' 3 sh. 6 d.
Dec. Junius Juvenalis. 481
Dec. Junius Juvenalis.
The satires of Juvenal, Persius, Sulpicia, and Lucilius, litei-ally translated
into english prose. With notes by Lewis Evans. To whicli is added
the metrical version of Juvenal and Persius bv William Gifford.
Boston: Little, Broicn & Co. Neiv York: Scribner tf Welford (1852)
1887. _8. _ ^ $ 2.
The satires of Juvenal. Literally translated. With explanatorj^ notes.
Bv Thomas James Arnold and Roscoe M o n g a n. London : J. Cornish
d'^Sons (1888. 1892). (122 S ) 8. _ Sh. 2.
Juvenal. Satires; literally translated with explanator^- notes bv L,
Evans; with an introduction bv E.Brooks jr. Philadelphia: J\fcKai/
(1896). 8. ^ Cts. 50.
Juvenal, Persius, Martial and CatuUus . . . by Francis William Shaw. 1882 siehe:
Catullus (p. 219).
Juvenal: Satires I. — VIII. A translation, with test papers. Bv Arthur
Hadrian Allcroft. London: W. B. Clivc (18U). (52 S.) 8. '2 sh. 6 d.
Juvenal : Satires VIII. , X. — XIII. A translation (with test papers on
satires VIII, X., XIII). Bv Arthur Hadrian Allcroft and Annie
Forbes Burnet. London: iV. B. Clive cf- Co. (1891). (40 S.) 8. Sh. 2.
Juvenal: Satires VIII., X. — XVI. A translation. (With test papers on
satires XI., XIII. , XIV). By Arthur Hadrian Allcroft and Annie
Forbes Burnet. London: W. B. Clire (1897). (58 S.) S. 2 sh. 6 d.
Light readings from latin poets. By a graduate of King's College,
Cambridge. IL Juvenal, sat. X. Cambridge: Jones di- Piggot 1882. (17 S.) 8.
Les satires de Juvenal, traduites en vers par Jules La er o ix. Nouvelle
edilion, revue et corrigee. Paris: Hachette et Cie. (1846) 1882. (XI,
419 S.) 8. _ _ _ Fr. 3.50.
Juvenal et Perse, suivis des fragments de Lucilius, de Turnus et de
Sulpicia. Traduction nouvelle, publice avec les imitations fran^aises
et des notices par Eugene De spois. 4e edition. Paris: Hachette et Cie.
(1864) 1908. (XXVIII, 339 S.) 8. _ Fr. 3.50.
Satires de Juvenal traduites en vers fran9ais par A. Constant Dubos.
2e edition. Paris: Sandoz et Fischbacher (1852) 1878. (XII, 431 S.) 8.
Satires de Juvenal traduites en vers fran^ais par Antoine Anquetil.
Precedees d'une,notice par Leon Fontaine et suivies d'un commentaire
et d'un index. Edition complete. Paris: Hachette et Cie. 1880. (XLIV,
^ 515 S.) 8. ^ Fr. 7.50.
Satires de Juvenal traduites en vers fran^ais par Antoine Anquetil
precedees d'une notice par Leon Fontaine et suivies d'un commentaire
et d'un index. Edition expurgee. Paris: Hachette et Cie. 1880. (XLIV,
472 S.) _ 8. _ Fr. 7.50.
Oeuvres inedites de Jacqvies Benigne Bossuet, decouvertes et publiees
sur les manuscrits du Cabinet du roi et des bibliotheques nationales,
de 1' Arsenal, etc. par Auguste Louis Menard. 2 vols. Paris: ¥. Didot
1881. 1883. 8. Je Fr. 10.
I. Le Cours royal complet sur Juvönal. (XLVIII, 491 S., 1 ül., 1 Portr.)
II. .Juvenal en vers. — Perse en prose et en vers. — Piaton — Terence. — Xönophon.
Lucrece ; etc. Instruction ou prince pour bien regner. (LXXXIII, 374 S.)
Nachweislich nicht von Bossuet.
Les satires de Juvenal traduites en vers par Paul Ducos. Accom-
pagnees du texte latin et de remarques extraites de la traduction de
Guillaume de Silvecane (edition de 1690). Paris: Perrin tt Cie. 1887.
(543 S.) 8. ^ _ Fr. 7.50.
Les satires de Juvenal traduites en vers fran9ais par P, Aize. Caen:
Imprimeri'; H. Delesques 1887. (237 S,, 1 Bl.) 8.
Juvenal. Etüde sur Juvenal avec une traduction complete en vers
fran^ais et des notes par Guerin. Paris: L. Cerf 1887. (1 BL, 345 S.,
1 Bl.) Fr. 7.50.
Klussmann, lühliotheea scriptoruni classicorum. II, 31
482 Scriptores latiiii. D. Dec. Junius Jvivenalis.
Dec. Junius Juvenalis.
Vidalin. Juvenal. Satires traduites en vers frau9ais. Moulim : Ivipr.
Crepin-Lebloufl 1888. (142 S.) 8.
Edition conipltte. (155 S.)
Les hypocrites, satire de Juvenal traduite en vers fran^ais par J. B.
Marchet. Precedee d'une etude sur Horace et Juvenal par Jule&
Crestin. Lyon: Impr. Duo et Demnison 1882. (20 S.) 8.
Le Turbot, quatrieme satire de .Juvenal, traduite en vers par J. B.
Marchet. Liion: Buc tt Ihmaii^on 1882. (1-5 S.) 8. Fr. —.75.
L'Exemple, satire de .Juvenal. Traduite en vers par J. B. Marchet.
Lyon: Lnpr. Buc et Bemnison 1882. (II, 20 S.) 8. Fr. 1.
Juvenal. Satire X traduite par le duc de Montausier (Manuscrit autographe, biblio-
theque d'Arserialj. In : Oeuvres inedites de J.-B. Bossuet 2 (Paris 1883) p. LXI— LXXXIII.
Raoul Lajove. Les femmes mariees. Tradvxction en vers fran^ais de
la VI« satire de Juvenal. PariR 1892. (98 S.) 8. Fr. 2.50.
Tire ä trois cents exeniplaires num<>rot6s.
Exotiques, poesies par Jules Loiseleur. In: Memoires de la societe d'agriculture,
Sciences, belles-lettres et arts d'Ürleans 23 (1882) p. 149-161. Darin: V. Messaline.
(Juvenal, satire VI, vers 116 ä 132). ip. 155).
Le satire di Giovenale tradotte in italiano da Giuseppe Giannuzi.
Lecce: Lazzaretti 1893. 8.
Satira XIII di Giovenale trailotta per A. Virgili. In: La Kassegna nazionale XVIII 90
(1896) p. 4C6— 475.
Juvenalis' Satirer pa svenska af Erland Lagerlöf. Progr. Högra all-
männa läroverket Malmö. Liind 1894. (1 Bl., LXIV S.) 4.
Ny uppl. med titel:
Juvenalis satirer Sedeskildringar frun Roms kejsartid, pfi svenska af
Erland Lagerlöf. Lund: Gleerupska bokh. 1896. (III, 262 S.) 8. Kr. 2.
Juvenal. Satiras. Traduccion en verso per Angel Lasso de la Vega. ISSo siehe B.:
Sophocles (I 2 p. 307).
Sätiras de Juvenal y Persio traducidas en verso castellano por Francisco
Diaz Carmona y Jose M. Vigil. Madrid: Est. tip. Sucesores de
Bivadeneyra. Libr. Hemando y C« 1892. (LIII, 373 S., 1 BL) 8.
Pes. 3, Ausl. 3.50.
Abel, Jenö: A Corvina Juvenalis-codex6röl. In: Egj-etemes philologiai közlöny 11
(1887) p. 321—326.
Allen, Thomas William, and Ovcen, Sidney George: Juvenal, IV 116. In: The
classical Review 8 (1894) p. 16—17.
Baehrens, Emil: Zu ... Juvenalis. 1887 siehe: Ennius.
Bagby, Alfred: Adverbs in Horace and Juvenal. 1891 siehe: Horatius.
Barillari, Michele: Studi su la satira latina. 1891 siehe C: Poetae satirarum.
Beck, Jan Wibertus: Critische beschouwingen. 1890 siehe: M. Tullius Cicero.
— Allobrox, ein Spitzname [Juv. 7. 214]. In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 7 (1892) p. 273—274.
Beer, Rudolf: De nova scholiorum in Juvenalem recensione instituenda. In:
Wiener Studien 6 (1884) p. 297-314. 7 (1885) p. 311—324.
— Spicilegium iuvenalianum. Accedit libri pithoeani simulacrum. Lipsiue: B. (!.
Teuhmr 1885. (82 S.) 8. M. 2.80.
— Der codex „Budensis" des Juvenal. In: Wiener Studien 8 (1886) p. 342—344.
Beidame, C. : Scholies inedites de Juvenal. In: Revue de philologie 6 (1882)
p. 76-103. Cf. Ptna/, T.
Belletti, Gian Domenico: Studi suUe satire di Decinio Giunio Giovenale. A spese
deir autore. Ginom: A. MoiduMi 1884. (VII, 130 S., 1 Bl.) 8. L. 2.
I. I critici di Giovenale. II. La prima satira. III. Lo letture pubbliche sotto
rinipero. IV. II IV e il V libro delle satire.
Benech, Raymond-Osmin : Estudios sobre los cläsicos latinos aplicados al derecho
civil romano. 1878 siehe C. : Poetae satirarum.
Benecke, Otto: Boileau imitateur d'Horaee et de Juvönal. 1879 siehe: Horatius.
Bergmueller , Ludwig: Quaestiones iuvenalianae. Dissert. inaug. Erlangae
1886. (63 S.) 8. Auch in: Acta seminarii philologici erlangensis 4 (1886) p. .39.5—455.
I. De rhetorica Juvenalis disciplina. II. Symbolae criticae et exegeticae.
Dec. Jvmius Juvenalis. 483
Dec. Junius Jvivenalis.
Bernays, Jacob: Die (Tottesfürchtigen bei Juvenal [XIV 93. lOlJ. (1877). In des
Verf. Gesammelte Abhandlungen 2 (B(rUn 1885) p. 71—80.
Bernocco, Secondo: Sopra alcuni passi di poeti latini. 1881 siehe C. : Poetae.
Bertrand, Edouard: .Juvenal. In: Annales de l'universite de Grenoble 7 (1895)
p. 417—484.
Birt, Theodor: Zwei politische Satiren des alten Kom. 1888 siehe C. : Poetae
satirarum.
de Block, Raymond: Note sur deux passages de -Juvenal [I läO. V 48]. In: Revue
de rinstruction publique en Belgique 27 (1884) p. 368—373.
de Block, Vincent: Etudos sur la litterature des peuples anclens et modernes.
Bru.'-dhs: F. Hayiz 1889. (IV, 504 S.) 8.
Ch. 14. Perse, Juvenal. Beaux passages de Perse. Beaux passages de Juv6nal.
(p. 205—219). Ch. 16. Vertus morales et civiques que nous apprend l'anti-
quite. Le^ons ä tirer de Juvenal (p. 258—261).
Bob, Nicolaus: Zur Kritik und Erklärung der Satiren Juvenals. Progr. der
Studienanstalt Kaiserslautern 1889. (35 S.) 8.
Bodendorff, Max: Persius , Martialis, Juvenalis quo modo de Graeeis iudicent.
Progr. des Friedrichs-Kolleg. Königsberg Pr. 1892. (S. 3— 14 = S. 41—54). 4.
Boissier, Gaston: A propos d"un vers de Juvenal (VII 104). In: Revue de Philo-
logie 3 (1379) p. 14—15.
Buecheler, Franciscus: Juven. sat. X 54 s. 1879 siehe B. : Diogenes sinopensis.
— Coniectanea de . . . Juvenale . . . 1880 siehe C: Poetae.
— Coniectanea. ]8s!3 siehe B.: Clemens alexandrinus.
— Coniectanea. 1884 siehe A. : I'oetae epici.
— Eine Verbesserung Juvenals [8. 148j. In: Rheinisches Museum für Philologie 41
(1886) p. 634—638.
— Juven. X 294. 1887 siehe C. : Collectiones (p. 7).
— Juven. 14. 229, 2. 99, 10. 311, 6. 323. 1888 siehe: Lucilius.
— Zur Geschichte der Ueberlieferung. In: D. Junii Juvenalis saturarum libri V.
Mit erklärenden Anmerkungen von L. Friedlaender 1 (Ltiiiziij 1895) p. 113—119.
Byvfater, Ingram: Juv. sat. VII 39. 188:! siehe B.: Dio Prusaensis.
Christ, Augustin Theodor : Über die Art und Tendenz der juvenalischen Personeu-
kritik. Progr. des Gymn. Land s krön i. Bö. 1881. (Leipzirj: 0. Foik). (23 S.) 8.
M. -.75.
Collignon, Albert: Rapprochements entre le texte de Petrone et celui de Martial
et de Juv6nal. 1892 siehe: Petronius.
Copie de Juvenal Offerte au chancelier Pierre DorioUe. In : Bibliotheque de l'Ecole
des chartPS 45 (1884) p. 702—703.
Cornelissen, Janus Jacobus: Ad Juvenalem [7. 214]. In: JMnemosyne 17 (1889)
p. 113—114. Cf. J. W. Beck.
Crestin, Jules: Une 6tude sur Horace et Juvenal. In J. B. Marchets Übersetzung
von Les hypocrites (siehe oben p. 482).
Despois, Eugene: Juvenal. In: L'Instruction publique 14 (Paris 1885) p. 725 — 726.
Dobree, Peter Paul: In Juvenalem. 1883 siehe C. : Collectiones.
de Dompierre de Chaufepie, Henri Jean: De titulo J. r. n. 4312 ad Juvenalem
poetam perperam relato. Specimen liter. inaug. lugd.-bat. Hagat Comitis:
M. Xijhoff 1889. (77 S.) 8.
— L'inscription d'Aquinum et la biographie du Juvenal. Reponse ä J.-A. Hild.
In: Bulletin de la Faculte des Lettres de Poitiers 8 (1890) p. 57—79. J.-A. Hild:
Quelques mots de reponse p. 79 — 85.
du Mesnil, Adolf: Juv. sat. XIV 188. 1896 siehe C. : Collectiones.
Dürr, Julius: Das Leben Juvenals. Progr. des Gymn. Ulm 1838. (Leipzig: (!. FocK)
1888. (30 S.) 4. M. 1.20.
Earle, J.: On Juvenal Sat. I. 155—157. In: Transactions of the Oxford Philo-
logical Society, 1887—1888 p. 6—9.
Eskuche, Gustav: Juvenals Versbau. In: D. Junii Juvenalis saturarum libri V.
Mit erklärenden Anmerkungen von L. Friedlaender 1 {Leipzig 1895) p. 57—80.
Eusebio, Federico: „Spadone" marito (Juven. I, 22). In: BoUettino di filologia
classica 2 (189.5— 189Ü) p. 19—21.
Franckou, Cornelis Marinus: Ad Juvenalem. In: Mnemosyne 21 (1893) p. 202 — 210.
Les lamentations de Matheolus et Juv. III 11.3. Juv. VI 195 s. VII 11. VIII
111. 112. 124. VII 41. 15. lo. 104.
Friedlaender, Ludwig: Chronologie des Lebens und der Satiren Juvenals.
In des Verf. Darstellungen aus der Sittengeschichte Roms 3*^ (Leipzig 1890)
p. 486—405. In der 8. Aufl. nicht wieder abgedruckt. Teils verkürzt, teils er-
weitert in des Verf. Ausgabe des Juvenal.
31*
434 Scriptores latiiii. D. Dec. Juuius Juvenalis.
Dec. Junius Juvenalis.
Friedlaen d er , Ludwig: lieber die Personennamen beiJuvensil. Ebenda p. 495-499
(dem Inhalte nach schon in dem Progr. De nominibus personarum in Juven.
sat. Künigshirg 1872). In der 8. Aufl. nicht wieder abgedruckt. Wenig geändert
in des Verf. Ausgabe des Juvenal 1 {Ltipzig 189ö) p. 99—106.
— Jahresbericht über die Litteratur des .ruvenal in der Zeit von 1886 — 1891. In:
Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissenschaft XX
(1892) 72 p. 189—217. Siehe auch C. : Poetae satirarum.
Juvenal im späten Alterthum und Mittelalter. In des Verf. Ausgabe des
Juvenal 1 (Ldpziy 1895) p. 80-92.
Fröhner, Wilhelm: Juvenal VIII 15^—16». XII 211-214. XIV 105— lOJ. V 103— 104.
VI 214-215. VI 295—297. 1892 siehe A. : Poetae epici.
Gabotto, Ferdinande: Appunti sulla fortuna di alcuni autori romani nel medio
evo. 1891 siehe C. : CoUectiones (p. 9).
Gaste, Armand: Notes critiques suv un manuscrit de Juvenal ayant appartenii
au cardinal de Richelieu. In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 2
(1880) p. 274—286. Auch in: Memoires de PAcademie nationale des sciences,
arts et belles-lettres de Caen 1880 p. 308—329.
Gehlen, Joannes: De Juvenale Vergilii imitatore. Dissert. inaug. erlangensis.
Gottingae 1886. (44 S.) 8.
Gent her, Ludwig: Über den Gebrauch der Metaphern bei Juvenal. Progr. des
Gymn. Wittenberg 1878. (30 S.) 4.
Gercke, Alfred: Plinius bei . . . Juvenal, in den Juvenalscholien . . . 1895 siehe
B. : Dio Cassius.
Glossae iuvenalianae (cod. paris. 7730), siehe: Anonymi grammatici (Corpus
glossariorum latinoi-um 5 (1894)).
Glossae in Jvivenalem pillioeanae. 189a- siehe : E. Lommatzsch.
Görres, Franz: Zur Kritik einiger Quellenschriftsteller der römischen Kaiserzeit.
1882 siehe C. : Scriptores historici.
Goetz, Georg: Juvenalglossen. In: D. Junii Juvenalis saturarum libri V. Mit
erklärenden Anmeikungen von L. Friedlaender 1 (Ldpzir; 1895) p. 106—112.
Gottlieb, Theodor: Wer ist der im cod. Montepessulanus 125 genannte Mathias?
[M. Widman aus Keninat]. In: Eranos Vindobonensis {'Wien 1893) i^. 145 — 152.
Guerin: Juvenal: Etüde sur Juvenal, avec une traduction complete en vers
fran(;ais et des notes par Guerin. 1887 siehe oben die Übersetzungen.
Gylling, Johan Aug.: De argumenti dispositione in satiris I — VIII Juvenalis.
Commentatio acad. (inaug.) Liiiulue: Hj. Mii/lir ISSi. illl S.) 8. Kr. 1.
De argumenti dispositione in satiris IX — XVI Juvenalis. Commentatio academica
Ihiihiii 1889. (150 S.) 8. Kr. l.,50.
Häberlin, Carl: Zu Juvenalis [12. 55]. In: Jahrbücher für classische Philologie
139 (1889) p. 3ü0.
_ Juvenal Sat. XI 156. In: Philologus 50 (1891) p. 506.
Häckermann, Adolf: Juvenal. sat. III 297—301. In: Philologus 46 (1888) p. 758—759.
_ Zu Juvenal [V 146—148]. Ebenda 47 (1889) p. 176—177.
— Zu Juvenal Sat. VIII. Ebenda 48 (1889) p. 183-184.
Halbertsn; a, Tjalling: Ad Juvenalem. 1896 siehe A. : Poetae.
Hardy, Einest George: Juv. Sat. VIII 247. In: The classical Review 7 (1893) p. 23.
Hartman, Jacobus Johannes: De versu quodani Juvenalis [I 108]. In: Mnemosyne
21 (1893) p. 330.
Havet, Louis: Juvenalis VII 100. In: Kevue de philologie 14 (1890) p. 78.
Heitzmann, Blatthias: De substantivi eique attributi apud poetas satiricos
collocatione particula I. 1887 siehe C. : Poetae satirarum.
Heraous, Wilhelm: Zu Keils Juvenal -Glossen. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 594—595. Vgl. EliaLattes: Ergenna.
Ebenda 10 (1898) p. 186.
Hild, Joseph Antoine: Notes pour servir ä une biographie de Juvenal. In:
Bulletin de la Faculte des Lettres de Poitiers 1883 (1884) p. 170—183. 1884 (1885)
p. 14-34. 267—276. 322—335. Wiederholt u. d. Titel:
Etudes de religion et de litterature anciennes. II. Juvenal. Notice biographi-
que. P«ra; E. Leronr 1884. (60 S.) 8. Fr. 2.
— L'inscription d'Aquimim et la biographie de Juvenal. In: Bulletin de la Faculte
des Lettres de Poitiers 7 (1889) p. 335—349.
— Juvenal, satiie VII. Commentaire explicatif et oritique. Ebenda p. 388—397.
8 (1890) p. 40—48. 126—136. Cfr. editionem sat. VII (Paris 18Ü0).
— Juvenal au moyen äge. Ebenda 8 (1890) p. 177-189. 215-228. 9 (1891) p. 39-54.
97—98. 106—122. 235 - 2.52.
— Jviv6nal, satire VIT. Texte latin publie avec un commentaire critique explicatif
et histörique. Proface. Ebenda 8 (1890) p. 2r0-265. Vide supra.
Hirschfeld, Otto: Juvpn. 4. 121. 1889 .siehe C: CoUectiones (p. 9).
Dec. Junius Juvenalis. 485
Deo. Junius Jvivenalis.
Hoehler, Wilhelm, siehe: Scholia.
Hoffmann, Gustav: Zu Juvenalis [3. 281]. In: .Jahrbücher iür classische Philo-
logie 117 (1878) p. 308.
Hofius, Karl: Bemerkungen zu Juvenal. Progr. des Gymn. Wesel 1891. (10 S.) 4.
Hof man, Michael Joseph : Zur Kritik und Erklärung einiger Satiren des Juvenal.
Progr. der Studienanstalt Amberg 1878. (XXXII S.) 8.
— Kritische und exesiotische Bemerkungen zu den Satiren Juvenals. Progr. des
Willielms-Gymn. Slü neben 1890. (S. 3—38). 8.
Hosius. Carolus: De .Juvenalis codicum recensione interpolata. Dissert. inaug.
Bonnae 1888. (1 BL, 31 S.) 8. Wiederholt in:
— Apparatus criticus ad Juvenalem. Collegit et excussit C. H. Bonii/ie: M. Cohen
ttßl. 188S. (1 BL, 118 S.) 8. M. 3.
— Symbola ad poetas latinos. 1891 siehe C. : Poetae.
Housman, Alfred Edward: Juvenal IX 130-131. VII -22. XV 75. 1889 siehe C:
Poetae.
Hübner, Emil: .Juvenal, der römische Satiriker. In: Deutsche Ii\indschau 67
(1891) p. 391—406.
v. Hügel, Friedrich: Notes on Professor Mayor's Juvenal. In: Proceedings of
the Cambridge Philological Society. Easter term, 1883 p. 23—24.
Huemer, Johann: Iter austriacum I. 1887 siehe C. : Poetae (p. 22).
Hutton, M.: Juvenal XIV 281—283. 1885—1886 siehe B.: Demosthenes.
Jattkowski, Hermann: De sermone in A. Persii Flacei et D. Junii Juvenalis
satiris figurato. Pars prior. Progr. des Gymn. A llenstein 18S6. (XXIV S.) 4.
.Jessen, Julius: Witz und Humor im .Juvenal. In: Philologus 47 (1889) p. 320 — ö27.
In varios . . . Juvenalis . . . locos, siehe: Fragnienta bobiensia e.\ recensione Henrici
Keilii. 1830. (Anonymi p. 108).
de Jonge, Wolter: Adnotationes criticao in saturas D. Junii Juvenalis. Spec.
lit. inaug. Groningae 1879. (l Bl., 100 S.l 8.
Joppolo, Giovanni: Le citazioni di Giovonale eavate dall' orthographia e con-
frontate coa il comento a Giovenale contenuto in un codice del secolo XII.
In des Verf. La orthographia di Giovanni Tortelli (Ciitiniin 1896) p. 31—35.
Keller, Otto: Eine Subscription bei Juvenalis [Cod. lat. 9345 der Pariser National-
bibliothek]. In: Jahrbücher für classische Pliilologie 131 (1885) p. 576.
— Zu .Juvenalis [3. 21]. Ebenda 149 (1894) p. 48.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : CoUectiones (p. 10).
Lafaye, Georges: Juvenal, VIII 7. In: Revue de philologie 19 (1895) p. 65—66.
Lendrum, W. T. : Juv. VIII 192. In: The classical RevieV 4 (1890) p. 229—230.
Lommatzsch, Ernst: Quaestiones iuvenalianae. Dissert. inaug. bonnens. Upsiae :
Tijp. B. G. Teuhiitvi 1895. {ii S.) 8. Vollständig in: Jahrbücher für classische
Philologie 22. Suppl. (1896) p. 373—506. Khauln 1896. M. 4.40.
I. De scholiis codicis pithoeani interlinearibus. II. De glossis parisinis.
Ilf. De lectionibus variis. IV. Quae ratio intercedat inter p et glp.
V. De ratione, quae sit inter p et Nicaei quae dicitur recensionem.
V. (1) De Nicaeo. Glossae in Juvenalem pithoeanae.
Mabley, Arthur Hüll: Bibliography of Juvenal. In: The Western Reserve Uni-
versity Bulletin 1 No. 2 (Odoher 1895) p. 3—31.
Madvig, Joannes Nicolaus: De locis aliquot Juvenalis interpretandis disputatio
(1830). In des Verf. Opuscula academica [ff'iniiuic 1887) p. 23—50. Epimetrum
de Horatii satirae secundae libri primi versu 25 p. 50—57.
— De locis aliquot Juvenalis explicandis disputatio altera (1837). Ebenda p. 533—565.
— Tacitus. Suetonius. Juvenalis [I, 144]. In des Verf. Adversariorum criticorum
vol. 3 [Hamiidc 1884) p. 222—250.
Mähly, Jakob: Satura. 188 i siehe C. : Poetae.
— Juven. 4. 56 sqq. 18S9 siehe C: CoUectiones (p. 11).
Maguire, Thomas: Juvenal, Sat. I 110. 1879 siehe B. : M. Aurelius Antoninus.
— Juvenal. I 157. IV 112. 128. V 155. X 365—366. 1883 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Majchrowicz, Franz: De Horatio et Juvenale satirarum auctoribus. 1882 siehe:
Horatius.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1891
siehe 0. : Poetae.
Martha, Constant : Les moralistes sous l'empire roniain . . . 1861—1900 siehe A.:
Scriptoros philosophi.
Maschka, Giuseppe: Osservazioni sopra alcuni luoghi delle satire di Giovenale.
Lettura fatta nella Tornata pubblica dei 28. Giugno 1887. In: Atti dell' acca-
demia degli Agiati di Rovereto 5 (1887) p. 98—122. Identisch mit:
— Osservazioni sopra alcuni luoghi delle satire di Giovenale. Progr. dos Gymn.
Rovereto 1887. (20 S.) 8.
486 Sciiptores latiiii. D. Dec. Junius Juvenalis.
Dec. Junius Juvenalis.
Mayor, John Eyton Bickersteth: Seneca Epist. 121 § 4. — Ovid. Met. It 503. 504.
— In piiris naturalibus. — The dwarf Atlas of .Juvenal VIII. and Robert
Browning. In : Proceeding.s of tlie Cambridge Philological Society. Easter
term, 1883 p. 14—17.
— Juvenal XII 129 f. Ebenda. Michaelmas term, 1883 p. 31.
— Note on Juvenal XII 129. 130. In: The Journal ol philology 12 (1883) p. 269.
— Notes on Plin. Ep. I 5. 3 and on Juvenal I 144-6. Ebenda 13 (1885) p. 230—232.
— Notes on Juvenal. Ebenda 16 (1888) p. 220—228.
— Notes on Juven. sat. XI 121-123. In: The classical Review 5 (1891) p. 485.
— Notes on Juvenal satire VIII. In: The Journal of philology 20 (1892) p. 252— 293.
Mayor. Joseph B. : Juvenal X .54, 55. In: The Journal of philology 8 (1879) p. 272.
Meinzer, Ouilelmus : De genetivi apud Martialem et Juvenalom usu syntactico.
Dissert. inaug. friburg. Caroliruhae 1894. (68 S.) 8.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classi'iues laUns . . . (1884)
1908 siehe C. : Collectiones (p. 11).
Merry, William Walter: Juvenal, Sat. XI 106. In: The classical Keview 2 (1888) p. 85.
— Juvenal, Sat. VII 165. Ebenda 9 (1895) p. 29—30.
Mispoulet, Jean Baptiste: Le turbot (Juvenal, Sat. IV). In: Revue de Philo-
logie 13 (1889) p. 32-44.
Moore, Edward: Dante and Juvenal. 1896 siehe B.: Aristoteles.
Morlais, Mathurin Joseph Marie: Les idees philosophiques et religieuses de
Juvenal. 1896 siehe C. : Collectiones (p. 11).
Mosengel, Georg: Vindiciae iuvenalianae. Dissert. inaug. erlang. Lipsiae 1887.
(72 S.) 8.
I. De vestigiis, quae habentur, duplieis recensionis in satiris iuvenalianis.
II. De syntaxi casuum iuvenaliana.
Nagiiiewski, Darius: De Juvenalis vita observationes. Diss. inaug. dorpat.
(DoTpiit: lOiroii) M. l. ( Riffu : Joiick u. rotüiial/j) 1S8i. M. l'.5(>. (VI, 66 S.) 8.
Nash, Francis Philip: Sur un passage de Juvenal (Sat. X 176—178). In: Revue
de Philologie 10 (1886) p. 1.54-15j.
Neissner, lernst: Horaz, Persius, Juvenal, die Hauptvertreter der römischen
Satire. 1884 siehe C: Poetae satirarum.
Nencini, Flaminio: Osservazioni critiche ed esegetiche a Persio, Giovenale,
Marziale. [.-Vus : Studi italiani di tilologia classica 4 (1896) p. £87-308]. Firtnzc
Bniaiii 1895. (21 S.) 8. L- 1-
Pers. I 2—4. 22-23. 56-57. 61—62. 78. 127—128. II 19. III 8-9. VI 37 sgg.
Juv. VI 3J3. VIII 241. X 54. 295. XIV 17. Mart. V 82. VII 47. 54. 92. IX 47.
5. 99. XII 3. 1—4. 21.
Neri, Achille: Intorno ad una traduzione di Giovenale. Aneddoto letterario.
In: La Bililioteca delle souole italiane 1 1 (1889) N. 11 p. 165— 16'3.
— Una traduzione di Giovenale sconosciuta. In: Giornale storico della letteratura
italiana 13 (1889) p. 456-457.
— Intorno ad alcune traduzioni di Giovenale. In des Verf. Studi bibliografici e
letterarii {lUiwva 1890) p. 193—219.
Nettleship, Henry: Life and poenis of .Juvenal. In: The Journal of philology 16
(1838) p. 41—66. Wiederholt in des Verf. Lectures and essays. Second series
(Oxford 1895) p. 117-144.
Niessen, Laurentius : Quaestiones iuvenalianae. Dissert. inaug. Monasterii
Guestf. 1889. (1 Bl., 42 S.) 8.
Nisard, Desirö: Etudes de moeurs et de critique sur les poetes latins de la
decadence. (1831) 18S8 siehe C: Poetae.
Owen, Sidney George: Notes on Juvenal. In: The classical Review 7 (1893)
p. 400—403.
I 160—161. III 47. IV 113—118. VII 222. VIII 4. 8. VIII 1.59—161. XI 106.
— siehe: T. W. Allen.
— On some passages of Juvenal. In: Tlie classical Review 9 (1895) p. 346—349.
VII 175-177. Vm 27. 103-110. 237-244. X 90-94. XI 117-119. XII 48—51.
XIII 208. XIV 140—145. 152. 227—232.
Packard, William A. : Juvenal's historical ,iudgments. In: The Presbyterian
Review 1 (1880) p. 34—56.
Palm, Gustav: De Juvenalis satira quinta decima. Dissert. inaug. halens. et
progr. gymn. Nordhausen 18?2. (16 S.) 4.
Palmer, Arthur: Juven. VIII 237. 1887. 1888 siehe B.: Aesehylus.
— Juvenalia [I 149, 2. 169. 647, 9. 130 sqq. 14. 210 sqq.] In: Hemiathena 8 (1893) =
No. 17 (1891) p. 13—15.
Pardini, Angelo: II Giovenale e il Giusti. Comparazione critica. Progr. del
Liceo Lucera 1879—1880. Focjgia: Tip. Maria Crintiiia 1881. (17 S.) 8.
Dec. Junius Juvenalis. 487
Dec. Junius Juvenalis.
Parinentier, Jacques: M. Berthelot et Locke, interpretes de Juvönal. A propos
de Mens sana in corpore sano. In: Bulletin de la Facultö des Lettres de
Poitiers. Annee 1888 (1889) p. 381—383.
Pearman, William Davies: Juv. XIII 197. 1884 siehe B.: Plato.
Polstorff, Heinrich: De versibus aliquot Juvenalis male susppctis. Dissert.
inaug. rostoch. Suerini 1882. (1 Bl., 36 S.) 8.
— In Juvenalis satiras observationes criticae. Progr. der Donischule Güstrow
1896. (20 S.) 4.
<}uesada, Eriiesto: La sociedad romana en el primer siglo de nuestra era. Kstudio
critico sobre Persio y Juvenal. Bnenos Aires: Imprenta de M. Bicdma 1878. (XI,
277 S., 1 BL) 8.
i'(£t)a/), Z(u).uüar): Sur los scolies de Juvenal. In: Eevue de philologie 7 (1833)
p. 139. Vgl. C. Beldamo.
Kichards, Herbert: Juvenal X 54. XIV 24. In: The classical Review 2 (18S8) p. 326.
— Juvenal I 147—149. Ebenda 6 (1892) p. 124—125.
Kiltweger, Karl: Die Verbannung Juvenals und die Abfassungszeit seiner
siebenten Satire. Eine litterarhistorische Untersuchung. Progr. des Gymn.
Bochum. Berlin 1886. (33 S.) 4.
Könsch, Hermann: Zu Juvenalis [3. 14, 6. 542]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 123 (1881) p. 692— 69S. Wiederholt in des Verf. Collectanea philologa
(BrcmfH 1891) p. 249—254.
— Lexikalisches aus Leidener lateinischen Juvenalscholien der Karolingerzeit.
In: Romanische Forschungen 2 (1886) p. 302-313. Wiederholt in des Verf.
Collectanea philologa (Bramn 1891) p. 139-149.
— Ein weiteres Scholion zu Juvenalis über die Speisenaufbewahrung für den
Sabbat. In: Jahrbücher für classische Philologie 131 (188.5) p. 552. Wiederholt
in des Verf. Collectanea philologa (Brenn n 1891) p. 254.
Bonca, Umbertus: De D. Junii Juvenalis satiris. Runwc : II. Lotsclier ä sor. 1890.
(58 S.) 8. L. 2.
Bühl, Franz; Zum code.x montepessulanui dos Juvenalis. In: Wissenschaftliche
Monats-Blätter 7 (1879) Nr. 9 p. 139—141.
ftabbadini, Remigio: Uno scoliasta di Giovenale (Giovanni Tortelli). In: Rivista
Etnea I 4 (1893) p. 97-99.
Sandford, Philip: Juv. S. II 78 In: The classical Review 4 (1890) p. 272.
Schenkl, Heinrich: Handschriftliches zu Juvenal. In: Wiener Studien 3 (1881)
p. 313-314.
Schmidt, Victor: De tempore satirae Juvenalis septimae rite constituendo dispu-
tatio. Progr. des Gymn. Bochnia. Krakau 1894. (25 S.) 8.
Schönaich, Gustav: Quaestiones iuvenalianae. Dissert. inaug. Ha li s Sr\.x. 1883.
(39 S.) 8.
I. De scholiorum genere deteriore. II. Xum in Juvenalis satiris duplex
recensio statuenda sit. III. De interpolatione satirae soxlae.
Scholia iuvenaliana inedita. CoUegit Guilelraus Hoehler. I. II. Progr. der
Realschule Kenzinsren und des Realprog. Ettenhoim 1889. 1890. (Liipzig: (1. Focli).
(15, 28 S.) 4. ^ M. 1 u. 1.50.
— Die Cornutus-Scholien zu Juvenals VI. Satire. [Herausgegeben vonj Wilhelm
Hoehler. In : Philologus 53 (1891) P- 505— 534.
— Die Cornutus-Scholien zum ersten Buche der Satiren Juvenals. Herausgegeben
von Wilhelm Hoehler. [Aus: Jahrbücher für classische Philologie. 23 Suppl.
(1897) p. 379—441]. Leipzig: B. G. Tcnlmtr 189t>. 8. _ M- 2.40.
Schulz, Guilelmus: Quaestionum iuvenalianaruni capita tria. Dissert. inaug.
berol. Lipsiae 1885. (1 Bl., 24 S.) 8. Enthält nur Cap. I. De lacunis. Fort-
setzung:
— Quaestiones ivivenalianae. In : Hermes 21 (1886) p. 179—192.
De genere quodam versuum insiticiorum quos ciedunt.
— Ad scholia iuvenaliana adnotationes criticae. Ebenda 24 I1S89) p. 481—497.
Schwabe, Ludwig: Juvenal's Geburtsjahr. In: Rheinisches Museum für Philo-
logie 40 11885) p. 25—29.
Schwartz, Paul: De Juvenale Horatii imitatore. Dissert. inaug. Halis Sax.
1882. (36 S.) 8.
SeehauH, Adolf: De D. Junii Juvenalis vita. Dissert. inaug. Halle 1887. (60 S.) 8.
Mir nur aus der Anzeige von Ludwig Friedländer in : Berliner philologische
Wochenschrift 7 (1887) Sp. 1049-1050 bekannt.
Smit, Antonie: Annotatio in saturas D. Junii Juvenalis. Spec. lit. inaug. rheno-
traiectinum. Dotecomiae : Fr. Misset 18?6. (2 Bl., 8'3 S.) 8.
Speyer, Jakob Samuel: Eine schwierige Juvenalstelle (III 238). In: Rheinisches
Museum für Philologie 47 (1892) p. 638—639.
Spitzer, Samuel: Juvenal Sat. III 187—188. 1892 siehe C: Colloctiones (p. 14).
Scriptores latini. D. Dec. Junius Juvenalis.
Dec. Junius Juvenalis.
stahl, Johann Mathias: Zu .Tuvenal [VIII 194]. In: Kheiniaches Museum für
Philologie 48 (1893) p. 157—160.
Stampini, Hector: De D. Junii Juvenalis vita. [Aus: Rivista di filologia e
d'istruzione classiea 9 (1881) p. 417—480]. Aur/ustae Tawitiorum: H. Loischer 1881.
(68 S.) 8. L. •_'.
— De Juvenalis vita controversia. [Aus: Rivista di filologia e d'istruzione classiea
12 (1884) p. 196—211]. Ibidtm. 8. L. 1.
Stephan, Christophorus: De pithoeanis in Juveualem scholiis. Dissert. inaug.
Bonnae 1882. (1 Bl., 73 S.) 8.
— Das prosodische Florilegium der S. Gallener Handschrift nr. 870 und seinWerth
für die Juvenalkritik. In : Rheinisches Museum für Philologie 40 (1885) p. 263—282.
Stephenson, Henry Major: Difficiilties in Juvenal. In: The classical Review 1
(18871 p. L'43.
— Difficulties in Juvenal, sat. I. Ebenda 4 (1890) p. 229.
Strack, Christian: De Juvenalis e.xilio. Progr. des Gymn. Fridericianum Laubaeh.
Frankfurt a. M. 1880. (1 Bl., 35 S.) 4.
Streifinger, Josef: Der Stil des Satirikers .Juvenalis. Progr. des neuen Gymn.
Regensburg 1892. (48 S.) 8.
Streng, Herbert Augustus: The exile of Juvenal. In: The classical Review 5
(1891) p. 279.
Stumpf, Philipp: Juvenal VII 112—114. In: Blätter für das Bayerische Gymnasial-
und Real-Schulwesen 16 (1880) p. 446—449.
Suster, Guido: Miscellanea critica. 1891 siehe C. : Collectiones (p. 14).
Sydow, Hugo: De Juvenalis arte compositionis. Dissert. inaug. H al is Sax. 1890.
(34 S.) 8.
Teuf fei, Wilhelm Sigmund: Juvenalis. 1. Verbannung Juvenals. 2. Juvenals
Satiren. 3. J. als Satiriker. 4. Doppelrezension der Satiren Juvenals (1865. 65.
66). In des Verf. Studien und Charakteristiken zur griechischen und römischen
Litteraturgeschichte 2 (Idpii'j 1889) p. 535—560.
Thomas, Paul: Note sur Juvenal, sat. v. 116. In: Revue de l'instruction publique
en Belgique 26 (1883) p. 371—373.
— Note sur Juvenal (Sat. X v, 84—85). In : Revue de philologie 8 (1884) p. 108—109.
Trillini, Settimio: Giovenale. 2. edizione. Fcrmo: G. Badar 1891. (1C8 S., 1 S.
ungez.) 8. L. 3.
1. La satira romana. 2. Decimo Giunio Juvenale. 3. La satira di J. 4. Clima
storico. 5. Autenticitä. 6. La VII satira e l'imperatore Traiano. 7. La
filosofia et la politica. 8. La religione.
von Urlichs, Ludwig: „Zwei Stellen des Juvenal" [I 115. 116. III 216 sqq.] In:
Verhandlungen der 37. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner
in Dessau 1884 {Uipzig 1885) p. 231—232. Vollständiger in des Verf. Beitrüge
zur Kunstgeschichte. 1885 siehe B. : Pausanias periegeta.
Vahlen, Johannes: Juvenal und Paris. In: Sitzungsberichte der kgl. preussischen
Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1883. II p. 1175 — 1192.
— Quaestiones iuvenalianae. J. 1. aest. Berolini 1884. (S. 3—30). 4. Wiederholt
in des Verf. Opuscula academica 1 (Lipsiat 1907) p. 223 — 253.
Valmaggi, Luigi: Note a Giovenale [I 19 sg. I 22]. In: Bollettino di filologia
classiea 1 (1894—95) p. 2.57—259.
— Note a Giovenale [\^II, 41 sg. 53 sgg. 58.J Ebenda p. 280—231.
Weidner, Andreas: Zu Juvenalis Satiren. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 135 (1887) p. 279—296.
— Emendationes iuvenalianae. Progr. des Gymn. Dortmund 1887. (S. 3—30). 4.
Weise, Richard: Vindiciae iuvenalianae. Dissert. inaug. Halis .Sax. (Lipsiiu:
G. Fuck) 1834. (69 S.) 8. '' M. 1.
Weiss, F.: Gebrauch der Fragesätze bei Juvenal. Progr. des Landes-Realgymn.
Stockerau 1882. (26 S.) 8.
Weymari, Carl: Gibbus [Juv. X 294 f.] In: Archiv für lateinische Lexikographie
und Grammatik 8 (1893) p. 396.
W rz, Hans: Handschriftliches zu Juvenalis. In: Hermes 15 (1880) p. 437 — 448.
Wolff, Moses: De usu coniunctionum apud Juvenalem. ,Spec. litt, inaug. Ainstdac-
daitti: Bi,ificr fratns 1888. (1 BL, II, 106 S., 1 Bl.) 8.
Zacher, Konrad: Zu den Juvenalscholien. In: Rheinisches Museum für Philologie
45 (1890) p. 524—540.
Zingerle, Anton: Ueber eine Innsbrvicker Juvenalhandschrift mit Scholien. 1687
siehe C. : Collectiones (p. 17).
— Scholia in Juv. VI 616. 1887 siehe ebenda.
Juvencus — Decimus Laberius. 489
Jurencus. C. Vetfcii Aquilini Jvivenci libri evangeliorum IUI. Ad fidem
codicum antiquissimorum recognovit Carolus Marold. Lipsiae: B.G.
Teubner 1886. (XVII S., 1 S. ung., 119 S.) 8. M. 1.80.
Gai Vetti Aquilini Juvenci Evangeliorum libri quattuor, Recensuit . . .
Johannes Hu em er. 1891 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 24).
La „Historia Evangelica" di C. Vezio Juvenco. Saggio di una edizione critica del testo,
con prefazione letteraria di Luigi Corner. Progr. Lio. 1882—83. Leccc: Tip. .Sdpionc
Animiratir 1885. (35 S.) 8.
C. V. Aquilinus -Juvencus. Metrum in libriim Judicum edidit Joannes Baptista Pitra.
In: Analecta sacra et classica spicilegio solesmensi parata {Purisiis-Roniae 1888) p. 181—202.
Apospasmata omissa in spicilegio solesmensi. Ebenda p. 202—207.
Carmina e poetis christianis exeerpta . . . Fase. I. 1877 siehe C. : Poetae christiani.
Becker, Carolus: De metris in Heptateuchum. Dissert. inaug. Bonnae 1889.
(46 S.) 8.
Best, Hermann: De Cypriani quae feruntur metris in heptateuchum. 1892 siehe:
Cyprianus gallus.
Hatfield, James Taft: The Libri Evangeliorum Quattuor of Juvencus. [Abstract].
In; The Johns Hopkins University Circulars 7 Nr. 64 (1888) p. 44.
— A studv of Juvencus. Dissert. inaug. of the Johns Hopkins Univ. Bonn 1890.
(XII, 52 S.) 8.
Huemer, Johann: Kritische Beiträge zur historia evangelica des Jvivencus. In:
"Wiener Studien 2 (1880) p. 81—112.
Manitius, Max: Zu Juvencus und Prudentius. In: Rheinisches Museum für
Philologie 45 (1890) p. 485—491.
Marold, Carl: Althochdeutsche Glossen aus Juvenalhandschriften. In: Germania.
Vierteljahrsschrift für deutsche Alterthumskunde 32 (1887) p. 351—355. 508.
— Otfrids Beziehungen zu den biblischen Dichtungen des Juvencus . . . 1887 siehe:
Arator.
— Ueber das Evangelienbuch des Juvencus in seinem Verhältniss zum Bibeltest.
In: Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie 33 (1890) p. 329—341.
Mayor, John Eyton Bickersteth: The latin Heptateuch attributed to Juvencus.
In: Proceedings of the Cambridge Philological Society. Michaelmas term,
1888 p. 14—16.
Petschenig, Michael: Zur Latinität des Juvencus. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 6 (1889) p. 267—268.
Khys, John: The Juvencus crj'ptogram. In: The Academy 42 (1892) p. 266.
Stokes, Whitley: The cr3'ptogram in the Cambridge Juvencus. In: The Academy
42 (1892) p. 215. Cf. Rhys.
Weyman, Carl: Kritisch-sprachliche Analekten. 1894 siehe C. : Collectiones (p. 16).
— Varia. 1896 siehe : Damasus.
AttlUS Labeo. Labeonis Homerus latinus, s. Fragmenta poetarum romanorum
collegit Aeniilius Baehrens. 1886 (p. 21).
Bergk, Theodor: Die Epitome Iliados . . . hat Accius verfasst, und ist dasselbe
Gedicht, welches Persius in der ersten Satire verspottet. (1859) 1886 siehe:
Homerus latinus.
Cornelius Labeo. Fragmenta Labeonis [edidit] Jacobus 3Iu eilen eisen. 1889
siehe unten die Erläuterungssehriften.
Agahd, Reinhold: Quae Varronis R. D. librornm I XIV XV XVI relliquiae per
Cornelii Labeonis scripta ad postoros perHuxerint. In des Verf. M. Terenti
Varronis antiquitatum Rerum divinarum libri I cett. (Lipaiae 1898) p. 113-126.
Kahl, Wilhelm: Cornelius Labeo. Ein Beitrag zur spätrömischen Litteratur-
geschichte. In: Philologus 5. Suppl. 5. Heft (1839) p. 717—807.
Muellenoisen, Jacobus: De Cornelii Labeonis fragmentis, studiis, adsectatoribus.
Dissert. inaug. Marl)urgi Catt. (Lipsiae: G. tocU) 1889. (48 S.) 8. M. 1.
Decimus Laberius. Extraits du theätre latin . . . par Gerniain Arnaud. 1896
siehe C. : Poetae scaenici.
Poesia latina. Traduciones en verso castellano por Juan de Arona. 1883 siehe C. :
Poetae (p. 24).
Bergk, Theodor: Laberius bei Charis. p. ilOO. 7 K, (1870). In des Verf. Kleine
philologische Schriften 2 (Halle a. S. 1886) p. 751.
Hoff mann, Emanuel: Der Wettstreit des Laberius und Synis. In: Rheinisches
Museum für Philologie 39 (1881) p. 471-476.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu den Fragmenta poetarum
veterum latinorum. 1878 siehe C. : Poetae.
490 Scriptores latiiii. D. Lactantiu?.
Lactautius. L. Caeli Firmiani Lactanti opera omnia. Accedunt carmina
eius quae feruutur et L. Caecilii qui inscriptus est de mortibus perse-
cutorum liber. Eecensuerunt Samuel Brandt et Georgins Laub-
manu. 1890. 1893. 1897 siehe C: Corpus ecclesiastici (Corpus 19. 1, 27).
Lactantii De ave phoenice. Kecensuit Alexander Kiese. 1870. -VJ06 in: Anthologia
latina I 2 {U'iisiuf 1906) nr. 485».
Lactantii de ave Phoenice rocensuit Alexander Riese in L. Jeepi editione Claudiani
carminum 2 (Lipsiae 1879) p. 209—218.
[Lactantii] Carmen de ave Phoenice. Kecensuit Aeniilius Baehren s in : Poetae latini
minores 3 (Lipsüic 1881) p. 247-2G2.
La Fenice di Lattanzio Firmiano tradotta da Paolo Zacchia con il testo latino a fronte
per cura di Angiolo Filippi. 1885 siehe unten die Übersetz.ungen.
L. Caeli Firmiani Lactanti de ave Phoenice carmen [editur et] in sermonem germanicum
transfortur et enarratur ab Antonio Knappitsch. 1896 siehe unten die Erläuterungs-
schriften.
L. Caecilii Firmiani Lactantii Divinarum institutionvmi liber Y (De
iustitia). Edidit Joannes T a m i e 1 1 i u s. AugHstae Taur. : Ex off. salesimvi
1889. (90 S.) 8. L. —.50.
Lactantius. De mortibus persecutorum cum adnotationibus Joannis
Tamiettii. Torino: T. sakmtna 1886. {8S S.) 8. L. —.60.
L. Caecilii qui inscriptus est de mortibus persecutorvmi liber vulffo
Lactantio tributus recensuerunt Samuel Brandt et Georgius Laub-
mann. 1897 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpvis '27).
Lucii Coelii Firmiani Lactantii liber de mortibus persecutorum. Edition
classique ä l'usage des eleves de cin(iuieme avec des sommaires et des
notes historiques, geographiques et grammaticales par L. Guepra tte.
Cinquieme edition revue avec soin. l'aris: V" Ji. Bdin <('• (IIa (1851.
1888,1. (91 S.) 8. Fr. 1.
L. Coelii Firmiani Lactantii liber de mortibus persecutorum. Edition
classique. Texte revu sur le manuscrit unique conserve ä la Bibliotheque
imperiale avec notice et notes en fran9ais par Frederic Dübner.
Faris: y. Lecoffrc (1868. 1879). (VIII, SO S.) 8. Fr. —.75.
Morceaux clioisis des Peres de l'eglise latine . .. par Jean Felix Nourrisson. (1874)
18S9 siehe 0. : Scriptores ecclesiastici (p. 59).
Carmina e poetis christianis excerpta . . . Fase. I. 1877 siehe C: Poetae christiani.
L. Caeli Firmiani Lactanti de ave Phoenice carmen in sermonem germanicum trans-
fertur et enarratur ab Antonio Knappitsch. 1896 siehe unten die Erläuterungs-
schi'iften.
Lactantius. [Translated by William Fletcher]. In: The Ante-Nicene Fathers 7 {Xeir
iork 188S) p. 1—328.
Cy est la traduction du triste uers latin compose par Lactance Firmian [De passione
domini] introduisant nostre seigneur Jesuchrist parlant en croix, commenceant Quis-
quis ades, & par Ferr^' Julyot. In des Verf. Les elögies de la belle fille cott. (1557;
Furis 1883) p. 65—70.
La Fenice di Lattanzio Firmiano tradotto da Paolo Zacchia [Roma
1608] con il testo latino a fronte per cura di Angiolo Filippi. Firenze:
Tip. delV arte delln stnwpa 1885. (49 S., 2 Bl.) 8.
Edizione di soll cento esemplari.
Agahd, Keinhold: Quae per auctorem quendam Christianum e Varronis R. D.
libris permanaverintinTertulliani ad nat. libros et eiusdem librum Apologeticum,
Minucii üctavium , Lactantii Inst. Div. librum I. In des Verf. M. Terenti
Varronis antiquitatum Rerum divinarum libri I cett. (l.ips/'iie 1898) p. 40—71.
Antoniades, Chrysanthos: Kaiser Licinius. 1884 siehe A. : Scriptores historici.
Atzberger, Leonhard: Die Darlegung und Erklärung der geoffenbarten Escha-
tologie durch Lactantius. In des Verf. Geschichte der christlichen Eschatologio
innerhalb der vornicänischen Zeit (Frtihtm/ Br. 1896) p. 583-611.
Bang, Anton Christian: Laetants og Sibyllinerne. 1882 siehe B. : Oracula.
Lactantius. 491
Lacrantius.
Bei sei-, Johannes: Grammatisch-kritische Erklärung von Laktantius de mortibus
perseciitorum cap.34: Toleranzedikt des Galorius. Progr. desGymn. Ell wangen
1889. (S. 7—39). 4.
— Zur diokletianischen Christenverfolgung. Progr. acail. Tübingen 1891. (107 S.) 4.
— Über den Verfasser des Buches de mortibus persecutorum. In: Theologische
Quartalschrift 74 (1892) p. 246-293. 439—464.
Brandt, Samuel: Der St. Galler Palimpsest der Diuinae institutiones des Lactan-
tius. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch- historischen Olasse der kais.
Akademie der Wissenschaften 108 (1885) p. 231—338, 1 Taf.J. Wien: (C. OfroM's
Sohn). (110 S.) 8. M. 2.
— Ueber die dualistischen Zusätze und die Kaiseranreden bei Lactantius. Nebst
einer Untersuchung über das Leben des Lactantius und die Entstehungs-
verhältnisse seiner Prosasehriften. [A<is: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 118 (1889). 66 S.
119 (1889). 70 S. 120 (Jahrg. 18^9, Jahrz. 1890). 42 S.] Wim: (F. Ttwpaly)
1890. 8. M. 5.10.
— Lactantius und Lucretius. In : Jahrbücher für classische Philologie 143 (1891)
p. 225—2.59. P. 252 — 259: E.xcurs über Lact, de opiticio dei 8. 9 ff.
— Über das in dem patristischen Excerptencodex F. 60 sup. der Ambrosiana ent-
haltene Fragment des Lactantius de motibus animi. Progr. des Gymn. Heidel-
berg. Leipzig 1891. (16 S.) 4.
— Ueber das Lactanz zugeschriebene Gedicht De passione Domini. In: Commen-
tationes woelfflinianae (Lipsiac 1891) p. 77 — 84.
— Ueber die Quellen von Lactanz' Schrift De opiflcio dei. In: Wiener Studien 13
(1891) p. 2.55—292.
— Ueber die Entstehungsverhältnisse der Prosaschriften des Lactantius und des
Buches De mortibus persecutorum. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 125 (Jahrg. 1891,
Jahrz. 1892)]. Wien: (F. Tempshj) 1892. (138 S.) 8. M. 2.60.
— Zu den präpositionalen Beschreibungen des Genetivus comparationis (Archiv
VII 126) [Lact. inst. I 13. 11]. In: Archiv für lateinische Lexikographie und
Grammatik 7 (1892) p. 59.5— .596.
— Zum Phoenix des Lactantius. In: Rheinisches Museum für Philologie 47 (1892)
p. 390—403.
— Zu Lactantius [Inst. III 17. 2]. In: Jahrl>ücher für classische Philologie 145 (1892)
p. f63.
— Über den Verfasser des Buches de mortibus persecutorum. Ebenda 147 (1893)
p. 121—138. 203-223.
— Adnotatiunculae lactantianae. In: Studi storici 3 (1894) p. 65—70.
— De Lactantii apud Prudentium vestigiis. In: Festschrift zur Einweihung des
Gymn. Heidelberg (Leiji-ig 1894) p. 5 — 14.
— Ad Ciceronis de republica libros adnotationes. 1896 siehe: M. TuUius Cicero.
— Oculis contrectare [Lact, de opif. dei 1. 15]. In: Arcliiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 10 (1898) p. 15.
Bus seil, Frederick William: The purpose of the world-procoss and the problem
of evil as explained in the Clomentine and Lactantian writings in a System of
subordinate dualism. 1896 siehe B. : Clemens Romanus.
Crivellucci, Amedeo: Ad Lact. Inst. IV 27 et Pseudo-Lact. de mort. persec. 10.
In: Studi storici 2 (1893) p. 45-48.
— II Falso-Lattanzio ed Eusebio nel racconto della guerra dei 312 dispendono
da Kumenio e da Nazario? Ebenda p. 371—388.
Curi Colvanni, Antonio Giusejipe: L'origine fermana di Lattanzio accettata e
disdetta da Pilippo Raffaelü: a i^roposito della sua relazione su la biblioteca
comunale di Permo. Firmo: Tip. Ptirrnsiif:si 1890. (12 S.) 8.
D e e h e n t , Hermann : Ueber die Echtheit des Phönix von Lactantius. In : Rheinisches
Museum für Philologie :35 (1880) p. 39—55.
Ellis, Robinson: Lact. inst. 111, de morte persec. XXI. 1885 siehe B.: Aeschylus.
Ferrini, Contardo: Le cognizioni giuridiche di Lattanzio . . . 1894 siehe: Arnobius.
— Die juristischen Kenntnisse des . . . Lactantius. 1894 siehe ebenda.
Freppel, Charles Emile: Commodien, Arnobe, Lactance . . . 1893 siehe: Arnobius.
Fröhner, Wilhelm: De ave Phoenico 99. 1892 siehe A. : Poetae epici.
Frotscher, Paul Gotthold: Des Apologeten Lactantius Verhältniss zur griechischen
Philosophie. 1895 siehe A. : Scriptores philosophi.
Gemoll, Wilhelm: Kritische Bemerkungen zu lateinischen Schriftstellern. 1890
siehe C; Collectiones (p. 9).
Goetz, Georg: Lactantius und die Räthsel des Symphosius. In: Rheinisches
Museum für Philologie 41 (1886) p. 318—819.
492 Scriptores latiiii. D. Lactantius — Laevius.
Lactantius.
Groscurth, Adolfiis: De auctore libri qui est Lucii Caecilii Ad Donatum Con-
fessorem De Mortibus Persecutorum dissert. philolog. Berlin 1892. (27 S.) 8.
Harnack, Adolf: Die Altercatio (resp. die Grundschrift derselben) in ihrem Ver-
hältniss zu Lactantius' Institutiones . . . 1883 siehe: Euagrius.
Heinig, Max Eugen: Die Ethik des Lactantius. Inaug. -Dissert. von Leipzig.
Grimma 1887. (90 S.) 8.
Knappitsch, Antonius: De L. Caeli Firmiani Lactanti „ave Phoenice". Progr.
des Fürstbischöflichen Gymn. am Seckauer Diöcesan-Knabenseminar Carolinum-
Augustineum. Graz 1896. (S. 3— ;39). 8.
Lasswitz, Kurd: Geschichte der Atomistik. 1890 sielie A.: Scriptores rerum
naturaliuin.
Limberg, Heinrich: Quo iure Lactantius appelletur Cicero christianus. Dissert.
inaug. Monasterii Guestf. 1896. (1 Bl., 40 S.) 8.
Lobe, Rudolf: In scriptorein carniinis de Phoenice , quod L. Caelii Firmiani
Lactantii esse creditur, observationes. In: Jahrbücher für protestantische
Theologie 18 (1892) p. 34—65.
Loesche, Georg: Celsus, Hierokles u. der Anonymus bei Lactanz. 1883 siehe B. :
C'elsus.
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C. : Poetae.
Mancini, Augusto: Quaestiones lactantianae. In: Studi storici 2 (1893) p. 444— 464.
— Controversia lactantiana. Ebenda 3 (1894) p. 363 — 368.
— La storia ecclesiastica di Eusebio e il De Mortibus Persecutorum. 1896. 1897
siehe B. : Eusebius (Pamph.).
— De Varrone Lactantii auctore. 1896 siehe: M. Terentius Varro.
Marbach, Friedrich: Die Psychologie des Firniianus Lactantius. Ein Beitrag
zur Geschichte der Psychologie. Inaug. -Dissert. von Jena. B<ilU a. S.: Pfeffer
u. (Jena: Dahü) 1889. (1 Bl., 80 S.) 8. M. 1.50 bez'. 1.
Martens, Ludwig: Das dualistische System des Lactanz. Religionsphilosophische
Studie. In: Der Beweis des Glaubens N. F. 9 (D. g. R. 24) 1888 p. 14—25. 48—70.
114—119. 138—153. 181—193.
Meyer, Peter: Quaestionum lactantianarum particula prima. Progr. des Progymn.
Jülich 1878. (8 S.) 4.
I. Quo tempore institutionum divinarum libri sint conscripti. II. Nura liber
de mortibus persecutorum a Lactantio scriptus esse possit.
Nemethy, Geyza: Ad Lactantii Div. Instit. 1. I c. 11. In: Egy^etemes philologiai
közlöny 12 (1883) p. 534—535.
— Addenda reliquiis Euhemeri. 1893 siehe B. : Euhemerus.
Omont, Henri: Restauration d'un manuscrit de Lactance au XII" siecle. In:
Bibliotheque de l'Ecole des chartes 45 (1884) p. 563-561.
Ribbeck, Otto: Varia. 1890 siehe C: Poetae.
Thamin, Raymond: Saint Ambroise et la morale chretienne au IV« siecle . . .
1895 siehe : Ambrosius.
Unger, Geoig Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 sielie C. : CoUectiones (p. 15).
Wehner, Carl. In welchen Punkten zeigen sich bei Lactantius — de morte perse-
cutorum — die durch den lokalen Standort des Verfassers bedingten Vorzüge
in den Berichten über die letzten drei Regierungsjahre Diocletians? Progr.
des Realgymn. Saalfeld 1885. (18 S.) 4. ^
Weyman, Carl: Zum Phoenix des Lactantius. In: Rheinisches Museum für
Philologie 47 (1892) p. 640.
— Kritisch-sprachliche Analekten. 1894 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
Lactantius Placidus. Lactantii Placidi qui dicitur commentarios in Statu
Thebaida et conimentarium in Achilleida recensuit Ricardus Jahnke. 1898 siehe:
P. Papinius Statins.
Lactantii Placidi in Statu Thebaidos lib. III 1 — o2'J comraentarii ad fidem
codicum recensiti (a Philippe Kohlmann). Progr. des Gymn. Emden
1887. (S. 3—19). 4.
Drexler, Wilhelm: Lactantius Placidus zu .Stat. Theb. I 716 If. 1892 siehe C:
CoUectiones (p. 7).
Ellis, Robinson: Lactant. on Stat. Theb. VI 322. 1891 siehe B. : Aeschylus.
C. LaellUS Sapiens, s. Oratorum romanorum reliq'.iiae recensuit Jacobus
Cor lese. 1892 (p. 17).
Laevius, s. Pragmenta poetarum romanorum collecit Aemilius Baehrens. 1886
(p. 21).
Buecheler, Franz: Laevius ap. Caes. Bass. GIK. VI p. 261. -6. 262. 17. 1886 siehe
B.: Aeschylus.
Laevius — Leges (Lex Acilia). 493
Laevius.
Düntzer, Heinrich: Nachträgliches zu Mattius, Laevius und Livius. In: Philo-
logus 48 (1889) p. 755—756.
Häberlin, Carl: Laeviana. In: Philologus 4i) (1888) p. 87—97.
Havet, Louis: Laevius ap. Charis. 28S Keil. In: Revue de philologie 8 (1884) p. 150.
— Laeviana. Ebenda 15 (1891) p. 6—13.
Loewe, Gustav: Zu Laevius [frg. 19 in Muelleri Catullo] (1876). In des Verf.
Glossae nominum (Lipsiae 1884) p. 243.
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C: Poetae.
Menozzi, Eleuterio: Sui framnienti degli „Erotopaegnia'- di Laevius. In:Kivista
di filologia e d'istruzione classioa 23 (1895) p. 182—197.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Eruterius Verbesserungen zu Livius Andronicus
(Laevius). 1878 siehe C: Poetae.
Aelius Lampridius. Ausgabe von Hermann Peter (1865) 1884 und spanische
L^bersetzung von Francisco Navarro y Calvo. 1889. 189() siehe C. : Scriptores
historiae augustae. Auch die Erläuterungsschriften dort sind einzusehen.
Fröhner, Wilhelm: Kritische Analekten. 1884 siehe C. : Collectiones (p. 8).
Görres, Franz: Lamprid. Commod. c. 14. 1884 siehe B. : Clemens Alexandrinus.
Mowat, Robert: Lampride, Anton. Heliogabal. XV. In: Revue de philologie 10
(1886) p. 82.
Peter, Hermann: Zu den scriptores historiae Augustae. 1884 siehe C: Scriptores
historiae augustae.
P o e t s c h , Leopold : Beiträge zur Kritik der Kaiserbiographen Cassius Dio, Herodian
und Aelius Lampridius . . . 188ii siehe B.: Dio Cassius.
de Winterfeld, Paulus: Schedae eriticae . . . 1895 siehe C. : Collectiones (p. 17).
Latin US Pacatus Drepanius siehe: Pacatus.
PorciUS Latro. Froment, Theodore: Porcius Latro et la declamation sous
Auguste. In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 4 (1882) p. 335 — 364.
Zimmerer, Heinrich: Declamatio in Lucium Sergium Catilinam eine Schul-
deklamation aus der römischen Kaiserzeit . . . 1888 sielie : Anonymi (Rhetores
p. 104).
M. PulllUS Laurea, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Siehe auch B. unter T. Laureas.
Laurentii epithalamium, siehe: Anonymi (Poetae p. 99).
Leander. Görres, Franz: Leander, Bischof von Sevilla und Metropolit der Kirchen-
provinz Baetica (von c. 584 bis 13. März 600 oder 601). In: Zeitschrift für wissen-
schaftliche Theologie 29 (1886) p. 36—50.
Leges.
Fontes iviris romani antiqui edidit Carolns Georgiu.s Bruns. Post curas
Theodor! Mommsen editionibus quintae et sextae adhibitas septimum
edidit Otto Gradenwitz.. Tubingae: J. C. B. Mohr (P. Sieheck) (1860)
1909. 8. M. 9.80.
Pars prior. Leges et negotia. (XX, 435 S.) M. 7.60.
Pars posterior. Scriptores. (VIII, 91 S.) M. 2.20.
Textes de droit romain publies et annotes par Paul Frederic Girard.
2e edition revue et augmentee. Paris: A. Eous.^eau (1890) 1895. (XI,
799 S.) 8. Fr. 8.
Minora legum incertarura fragmenta edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui' 1 (Tuhwyue 1909) p. 117—119.
ab. Fragnienti florentini pars antica, pars postica. c. Fragmentum clusinuni d.
Fragmentum mediolanense.
Lex Acilia.
Lex Acilia repetundarum a. 631 vel 632 edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui' 1 (Tuhingac 1909) p. 55 — 73.
Loi Acilia rcpetundarum (631 — 632). In: Textes de droit romain publies et annotes par
Paul Frederic Girard^ (Fnris 1895) p. 29—42.
Soltau, Wilhelm: Der Kalender der lex Acilia 191 vC. rekonstruiert (durch
M. Fulvius Nobilior im templum Herculis Musarum aufgestellt). In des Verf.
Römische C;hronologie (hniharg i. B. 1889) p. 483—486.
494 Scriptores latini. D. Leges (Lex Aebutia — Antonia).
Lex Aebutia.
Girard, Paul Frederic: La date de la loi Aebutia. In: Zeitschrift der Savigny-
Stiftung für Reehtsgeschichte 14 (1893) Roiuanistische Abtheilung p. 11 — 54.
Auch in: Nouvelle Kevue historique de droit franf^ais et etranger 21 (1897)
p. 249—294.
— Nouvelles observations sur la date de la loi Aebutia. In: Zeitschrift der Savigny-
Stiftung für Reehtsgeschichte 29 (1908) Romani.stische Abteilung p. 113—169.
Beides wiederholt in des Verf. Melanges de droit romain. I, Histoire des
sources {Puris 191J) p. 65—174.
Landucci, Lando: Lex Aebutia. Osservazioni storiche. In: Atti del r. Istituto
veneto di scienze, lettere ed arti. Ser. VII 8 (1896—97) p. 1618—1646.
Voigt, Moritz: Das Datum der lex Aebiitia. In des Verf. Kömische Reehts-
geschichte 1 (L(ii)zirj 1892) p. 828—830.
Wlassak, Moriz: Das Processrecht der Lex Aebutia. 188S siehe: M. Tullius Cicero.
Lex Aelia.
Lange, Ludwig: De legibus Aelia et Fufia commentatio (1861). In des Verf. Kleine
Schriften aus dem Gebiete der classischen Alterthumswissenschaft 1 (GottingDi
1887) p. 274—341.
Lex Aelia Sentia.
von Brinz, Alois: Die Freigelassenen der Lex Aelia Sentia und das Berliner
Fragment von den Dediticiern. In: Zwei Abhandlungen aus dem römischen
Rechte. Adolf von Scheurl zum 50jährigen DoctoriubilUum . . . überreicht von
A. v. Br. und E. Holder (Fnihurg i. B. und Tithinriui 1884) p. 7—28.
Budin, Albert: Etudo sur la loi Aelia Sentia. These. Paris: L. Larose it Forcel
1890. (73 S.) 8.
Holder, P^duard: Zur Frage vom gegenseitigen Verhältnisse der lex Aelia Sentia
und Junia Norbana. In: Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Reehtsgeschichte 6
(1885) Romanistisohe Abtheilung p. 205-225.
Schneider, Albert: Die Latini Juniani und das Berliner Fragment de dediticiis.
In : Zeitschrift der Savigny-Stiftung 6 (1865) Romanistische Abtheilung p. 186—204.
Leges agrariae.
Jeze, Gaston: Les lois agraires sous la Republique. These. Tunlonse: Iiiii>r. Cli.
CciliHt 1892. (CII S., 1 Bl.) 8.
Lex agraria.
Lex agraria a. 643 = 111 a. Chr. edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani
antiqui' 1 {Tahingae 1909) p. 73—89.
Loi agraire (643). In : Textes de droit romain piiblies et annotös par Paul Fr6deric
Girard^ {Paris 1895) p. 42—57.
Leges annales.
van Heibergen, Gerardus: Leges annales reipublicae romanae. Spee. litt, inaug.
Lugduni-BaL: S. C. van T)o(sUirgh 1884. (1 El., 77 S.) 8.
Leges Antonia e.
Lange, Ludwig: Commentationis de legibus Antoniis a Cicerone Phil. V 4. 10
commenioratis particulae II (1871) 1887 siehe: M. Tullius Cicero.
Schmidt, Otto Eduard: Die lex Antonia de actis Caesaris confirmandis. 1884.
siehe B. : Nicolaus Damascenus.
Lex Antonia Cornelia de permutatione provinciarum.
Schmidt, Otto Eduard: Die Zeit der lex Antonia Cornelia de permutatione
provinciarum (64 v. Chr.) 1883 siehe: M. Tullius Cicero.
— ; Die lex Antonia Cornelia de permutatione provinciarum. 1884 siehe B. : Nicolaus
Damascenus.
Lex Antonia Cornelia de provinciis Macedonia et Syria.
Schmidt, Otto Eduard: Die lex Antonia Cornelia de provinciis Macedonia et
Syria. 18S4 siehe B. : Nicolaus Damascenus.
Lex Antonia de Termessibus.
Lex Antonia de Termessibus a. 633 (^=71) edidit Carolus Georgius Bruns in: Pontes
iuris romani antiqui' 1 {Tahiiiguc 1909) p. 92—95.
Lex Antonia de Termessibus (683). In: Textes de droit romain publies et annotes par
Paul Frederic Girard- (Paris 1895) p. 00—62.
Lex Antonia de Termessibus. Edidit Hermannus Dessau. In: Inscriptiones latinae
selectae 1 (Btroliiü 1892) p. 11—13 nr. 38.
Ritschi, Friedrich: In leges Viselliam Antoniam Corneliam observationes epi-
graphicae (1869). In des Verf. Opuscula phiioloErica 4 (Lipsiae 1878) p. 427—445,
1 tab.
Leges (de aquaeductibus — Lex Aquilia). 495
L e g e s de aquaeductibus.
Ex legibus incertis de aquaeductibus \irbis Romae (e Front.) edidit CaroUis Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui^ 1 (Tahnif/uc 1909) p. 288^289.
Lex Aquilia.
Lex Aquilia de damno (e Dig.) edidit Carolas Georgius Bruns in: Fontes iuris romani
antiqui" 1 (Tahitig.ie 1909) p. 45—46.
Bernardbeig, Henri Joseph: De la loi Aquilia. These. Bordeaux: Impr. Duruhd
1882. (85 S.) 8.
Berthold, Henri: De la loi Aquilia. These. Nancy: Impr. Lorraine 1884. (97 S.) 8.
Bommart, Maurice: De la loi Aquilia. These. Lille: Impr. Lcfort 1882. 8.
Castellari, Paolo Giusto: Della Lex Aquilia ossia del danno dato. In: Archivio
giuridico 22 (1879) p. 305—433.
Cogliolo, Pietro: Un easo di colpa Aquiliana. In: Archivio giuridico 39 (1887)
p. 342-358.
Cu menge, Alphonse: De la loi Aquilia. These de Toulouse. Paris: A. Rousseau
ISn. (72 S.) 8.
Duverger, Charles: De la loi Aquilia. These. Puitiirs: Impr. Tolmer et Cie. 1883.
(61 S.) 8.
Ferrini, C'ontardo: Postille esegetiche a' franimenti del commentario di Ulpiano
alle formule edittali ad legem Aquiliam. In: K. istituto lombardo di scienze
e lettere. Kendiconti. Serie II 19 (18S6) p. 245—259.
— La legittimazione attiva nell' actio legis aquiliae. [Aus: Rivista italiana perle
scienze giuridiclie 12 (1891) p. 161—189]. Torino: E. Loeschtr 1892. (31 S.) 8.
Greau, Henri: Etüde sur la loi Aquilia. These de Douai. Lille: Impr. Lefort 1878.
(LXIX S.) 8.
Grueber, Erwin: The roman Law of damage to property being a commentary
on the title of the Digest ad legem Aquiliam (IX 2) with an introduction to
the study of the Corpus iui-is civilis. Oxford: Ai the Clarendon Press 188(3. (IX S.,
1 Bl., 288 S.) 8. 10 sh. 6 d.
Hornbostel, Nicolas: De la loi Aquilia et plus sp(?cialement du delit d'abordage.
These. Aix: Impr. et htho>jr. .7. Remondit-Auhin 1889. (1 Bl., XXXIX S.) 8.
Jacquemin, Marcel: De la loi Aquilia. These de Paris. Besanron: Impr. et litli.
de P. .lacijuin 1888. (60 S.) 8.
Le Marois, Pierre: De la loi Aquilia (Dig. liv. IX, tit. 2. — Cod. Just., liv. III,
tit. 35). These. Paris: Larose et Forcel 1883. (L S.) 8.
Longo, Antonio: Studii su l'actio legis Aquiliae: a chi competa l'actio (directa).
[Estratto dalla Rivista II Circolo giuridico, anno XIX]. Palermo: Stab. tip. Virzt
1883. (30 S.) 8.
— Studii su l'actio legis Aquiliae: a clii competa l'actio (directa). 2. edizione.
Palermo: Clansen 1890. (85 S.) 8. L. 2.50.
Martin, Louis: Des origines de la loi Aquilia. These. I.ijiin: Impr. A. Waltenir <£•
Cie. 1890. (1 Bl., III, 42 S.) 8.
Miquel, Georges: De la loi Aquilia. These. Paris: Impr. Donnaud 1880. (55 S.) 8.
Natali, Nunzio : La legge Aquilia ossia il damnum iniuria datum. Studio sul
lib. IX, tit. II del Digesto, [Estratto dalla Rivista universale di giurisprudenza
e dottriua anno X parte IVJ. Roma: Tip. delV l'uione cooperativa edilrice 1896.
(271 S.) 8.
Pampaloni, Muzio: Osservazioni esegetiche alle 11. 23 .§ 1, 27 g 5, 55 Dig. ad legem
Aquiliam 9. 2. (Ricordi di un corso di esegesi suUe fonti del diritto romano,
fatto all' Universita di Urbino nell' anno 1882—83). In: Archivio giuridico 32
(1884) p. 3S7-426.
Thyren, Johan : Culpa legis Aquiliae enligt justiniansk rätt. Ett bidrag tili
läran om utomobligatoriskt skadeständ. I. Det subjektiva reqvisitet vid culpa
legis Aquiliae. Akad. Afhandling. Land: (Cleiriipsha nniiersitds-hohh.) 18 3.
(3 BL, 165 S., 1 S. ung.) S. Kr. 3.
Vanni, Antonio: Nota esegetica su di una nuova Lex damnata. In: Per il XXXV
anno d'insegnamento di Fil. Serafini studi giuridici (firenze 1892) p. 173—180.
Voigt, Moritz: Die lex Aquilia über das damnum iniuria datum. In des Verf.
Römische Rechtsgeschichte 1 (I.iipzir/ 1892) p. 69—74.
Willems, Joseph: La loi aquilienne. Theorie du dommage aux choses en droit
romain. Louvain: Cli. Retters 1896. (IV, 112 S., 2 Bl.) 8. Fr. 2.50.
Zachariä von Lingenthal, Eduard: Aus und zu (juellen des römischen Rechts.
In: Zeitsclirift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte 8(1887) Romanistische
Abtheilung p. 206—247. Darin: IV. Die Lex Furia de sponsu und Dig. 17. 1. 29.
§ 6. Cod. 8. 40 (41) 29 (p. 213-218). VIII. Die legis Aquiliae utilis et die in
factum actio (p. 225—230).
496 Scriptores latiui. D. Leges (Lex arae Jov. Sal. — L. Burgundionum).
Lex arae Jovis Salonitanae.
Lex arae Jovis Salonitanae a. 137 edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani
antiqui' 1 (Tuhingue 1909) p. 286—287.
[Lex arae Jovis Salonitanae]. Edidit Herraannus Dessau. In: Inscriptiones latinae
selectae II 1 (Bcrolini 1902) p. 247 nr. 4907.
Lex arae urbanae.
Lex arae urbanae a. 84 — 96 edidit Carolus Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1
{TitbiHfffK 1909) p. 287—288.
[Lex arae urbanae]. Edidit Hermannus Dessau. In: Inscriptiones latinae selectae II 1
(BeroHni 1902) p. 249 nr. 4914.
Lex A tilia.
Voigt, Moritz: Die lex Atilia de tutore dando. In des Verf. Römische Rechts-
geschichte 1 (Leipzig 1892) p. 837—839.
Lex Atinia.
Lex Atinia de usucapione (e Gellio) edidit Cai-olus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui' 1 (Tuhingae 1909) p. 47.
Loi Atinia. In: Textes de droit romain publies et annotes par Paul Frederic Girard-
(Parts 1895) p. 28.
Gandolfo, Enrico: La reversio ad dominum delle cose furtive. (Studi sulla lex
Atinia). In: Archivio giuridico 35 (1885) p. 161—238.
Tabula Bantina.
Lex Osca tabulae Bantinae edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani
antiqui" 1 (TitMngdi 1909) p. 48—53.
Lex latina tabulae Bantinae edidit Carolus Georgius Bruns ibidem p. 53 — 55.
[Tabula Bantina]. Edidit Johannes Zvetaieff in: Sylloge inscriptionum oscarum.
Pars prior (l'ttropoli 1878) p. 75-78 no. 142. Pars posterior {Lipsnu 1878» tab. XIX.
Loi osque de Bantia (570—650). In: Textes de droit romain publies et annotes par Paul
Frederic Girard- (raris 1895) p. 23—26.
Loi latine de Bantia (621—636). Ibiihm p. 26—28.
Tabula Bantina. In: The italic dialects edited . . . by Robert Seymour Conway 1
(Cauihriflge 1897) p. 22—29 nr. 28.
[Tabula Bantina]. In: Grammatik der oskisch-umbrischen Dialekte von Robert von
Planta 2 {Strasahurg 1897) p. 494-497.
Ex tabula Bantina. In : Dialectorum italicarum exempla selecta in usum academicura
latine reddita brevi adnotatione illustrare studuit Robert Seymour Convray {Canla-
hiigiae 1899) p. 2—7.
Tabula Bantina. In: A grammar of Oscan and Umbrian with a coUection of inscriptions
and a glossary by Carl D^jrling Bück (Boston 1904) p. 230—239.
Tabula Bantina. In: Elementarbuch der oskisch-umbrischen Dialekte von Carl Darling
Bück. Deutsch von E. Prokosch (Hdihlherg 1905) p. 130—135.
Breal, Michel: La table de Bantia. In: Memoires de la soeiöte de linguistique
de Paris 4 (1881) p. 381—400.
Danielsson, Olof August: Über umbrisches und oskisches esuf, essuf. In: Alt-
italische Studien. Herausgegeben von Carl Pauli. 3. Heft (Hannorer 1884)
p. 139-186.
Es mein, Adhemar: La table de Bantia. In: Journal des Savants 1882 p. 541— 552.
Wiederholt in des Verf. Melanges d'histoire du droit et de critiquo. Droit
romain (Paris 1886) p. 323—338.
Jordan, Henri: Zur oskischen Inschrift der bantinischen Bronze. In: Beiträge
zur Kunde der indogermanischen Sprachen 6 (1881) p. 195—210.
Lange, Ludwig: Die oskische Inschrift der Tabula Bantina und die römischen
Volksgerichte. Eine sprachlich-antiquarische Abhandlung (1853). In des Verf.
Kleine Schriften aus dem Gebiete der classischen Alterthumswissenschaft 1
(Göttiiigtn 1887) p. 153—226.
— Esus und Esuf. Zugleich ein Beitrag zur Interpretation der Tabula Bantina
(1875). Ebenda 2 (1887) p. 205—213.
Moratti, Carlo: La legge osca di Banzia. [Aus: Archivio giuridico 53 (1894)
p. 74—110]. Bologna: Fava et Oaragnuni. (39 S.) 8. L. 1.50.
Leges Burgundionum.
Leges Burgundionum. Edidit Ludovicus Riidolfus de Salis. [Monumenta Gernianiae
historica. Legum seetio I. 2. i]. Hammerac: Hahn 1892. (188 8.) 4. M. 6, Velinp. 9.
B'runner, Heinrich: Die Lex Burgundionum. In des Verf. Deutsche Rechts-
geschichte 1 (Leipzig 1887) p. 332—340. 2. Aufl. (1906) p. 497—506. — Die Lex
Romana Burgundionum. Ebenda p. 354—358. 2. AuÜ. p. 5u6— 510.
Kubier, Bernhard: Zur Sprache der Leges Burgundionum. In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 8 (1893) p. 445—451.
Leges (Lex Caecilia Didia — Lex coloniae Genetivae Juliae). 497
Lex Caecilia Didia.
Lange, Ludwig: Die Promulgatio trinum nundinum, die Lex Caecilia Didia und
nochmals die Lex Pupia (1875). In des Verf. Kleine Schriften aus dem Gebiete
der classischen Alterthumswissenschaft 2 [Oötlinffd' 1887) p. 214 — 270.
Lex Cincia.
Lex Cincia de donationibus a. 550 (e Vat. fr.) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui' 1 (Tahinf/ae 1909) p. 47.
<Ad legem Cineiam de donationibus) edidit Theodorus Mommsen. In: Collectio
librorum iuris anteiustiniani 3 (Derolini 1890) p. 82—99.
Ascoli, Alfrede: Sulla legge Cincia. In: Bullettino dell' Istituto di diritto
romano 6 (1893) p. 173—228.
Leto (Silvestri), Giovanni: L'interdetto „Utrubi" e la perfezioni della donazione
di cose mobili in senso della Lex Cincia nei frammenti Vaticani. Parte prima.
Puhrmo : Tip. frnt. Vom 1892. (82 S.) 8. L. 2.
— L'interdetto ..utrubi- nei frammenti Vaticani. Pakrino: C. Clausot 1894. (1 Bl.,
135 S., 2 Bl.) 8.
„II volume . . . comprende notevolmente modificata quella prima parte, e la
seconda che la completa, allora semplicemente promessa, aggiunte anco
alcune appendici".
Machelard, Eugene: Observations sur la loi Cincia. In: Revue critique de legis-
lation et de jurisprudence. XXVII« annee. Nouvelle serie. Tome 7 (1878)
p. 298—325. 8 (1S79) p. 653 — 683. Wiederholt in des Verfassers Dissertations de
droit romain et de droit francjais . . . suivies d'appendices par J.-E. Labbe
{Paris 1882) p. 327—397. Appendice p. 398—413.
Minoret, Georges: De la loi Cincia. These. Paris: A. Giard. //. /owuf 1890. (71 S.) 8.
Leges collegiorum.
Leges collegiorum. Edidit Hermannus Dessau. In: Inscriptiones latinae selectae 112
(BeroliM 1906) p. 737—743 nr. 7211-7215».
Lex collegii negotiantium et citrariorum.
Borsari, Luigi: Di un importante frammento epigraflco rinvenuto nei Travestere.
In: Bulletino della Commissione archeologica coniunale di Roma. Serie terza.
Anno 15 (1887) p. 3—7.
de Ceuleneer, Adolphe: De la signification des mots Negatiator Citrarius. In:
Bulletins de l'academie roy. des sciences , des lettres et des beaux-arts de
Belgique 61" annee 3" serie 21 (1891) p. 280—291. 61« annee 3« Serie 22 (1891)
p. 64—66.
"Waltzing, Jean Pierre: Une inscription du CoUegium negotiantium corariorum
de la ville de Rome. In: Revue de l'instruction publique en Belgique 33 (1890)
p. 9—20.
Lex coloniae Genetivae .Juliae (ürsonensis).
Lex coloniae Genetivae Juliae s. Ürsonensis a. 710 (= 44) edidit Carolus Georgius Bruns
in: Fontes iuris romani antiqui^ 1 (TahuigiK 1909) p. 122 — 141.
Lex coloniae Genetivae Juliae (an de Rome 710). In: Textes de droit romain publies et
annotes par Paul Prüderie Girard^ (Paris 1895) p. 83—98.
[Lex coloniae Genetivae Juliae]. Edidit Aemilius Hübner. In: Corpus inscriptionum
latinarum II. Suppl. {Biroüm 1892) nr. 5439.
Lex coloniae Genetivae Juliae s. Ürsonensis. Edidit Hermannus Dessau. In: Inscrip-
tiones latinae selectae II 1 ilieroliui 1902) p. 502—515 nr. 502.
Bonnier, Edouard: Dissertation sur les bronzes d'Osuna. (Loi de la colonie Julia
Genetiva). In: J. Ortolan: Histoire de la lögislation romaine depuis son origine
jusqu'ä la legislation moderne ... I'" (Paris 1884) p. 798 — 807.
Bruns, Karl Georg: Die neuen Tafeln von Osuna. In: Zeitschrift für Rechts-
geschichte 13 (1878) p. 383—391. Die selbständigeren Abschnitte sind wieder
enthalten in:
— Zu den Erztafeln von Osuna (1876. 1878). In des Verf. Kleinere Schriften 2
{Weimar 1882) p. 282-297.
Exner, Adolf: Zur Stelle über die Manus Iniectio in der Lex Coloniae Juliae
Genetivae. In: Zeitschrift für Rechtsgeschichte 13 (1878) p. 392— .398.
Francken, Cornelis Marinus: Een paar opmerkingen aangaande de Lex coloniae
Genetivae Juliae. In: Verslagen en Mededeelingen d. kon. Akademie van
Wetenschappen. Afdeeling Letterkunde 2. reeks 10 (Amstinlam 1881) p. 145—171.
Lange, Ludwig: Zur Lex coloniae Juliae Genetivae (1875). In des Verf. Kleine
Schriften aus dem Gebiete der classischen Alterthumswissenschaft 2 {Göttiugen
1887) p. 203—204.
Nissen, Heinrich: Zu den römischen Stadtrechten. In: Rheinisches Museum für
Philologie 45 (1890) p. 100—110.
Wölfflin, Eduard: Redaedifico in der lex Ürsonensis. In: Archiv für lateinische
Lexikograpliie und Grammatik 9 (1896) p. 521.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II. 1. 32
498 Scriptores latini. D. Leges (Lex colonica Tudertina — Lex Fabia),
Lex colonica Tudertina.
Fragmentum Tudertinum edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani
antiqui" 1 (Tiihmr/ac 1909) p. 157—158.
Leges convivales.
Leges convivales. In: Francisci Buecheleri editione Petronii saturarum. Editionenii
quintam ciiravit Guilelmus Heraens {Bo-cJiiii 1912) p. 266—267.
Lex convivalis. [le-x] Tappula. Edidit Uermaunus Dessau. In: Inscriptiones latinae-
selectae II 2 (Ikrolini 1906) p. 1002 nr. 8761.
Lex dedicationis Brixiana.
Lex dedicationis Brixiana edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani
antiqui' 1 (Tnhiinjitt 1909) p. 287.
[Lex dedicationis Brixiana|. Edidit Hector Pais in: Corpus inscriptionum latinarum
supplementa itulicii . . . fasc. I (Roiikk 18S4) nr. 1273.
[Lex dedicationis Brixiana]. Edidit Herniannus Dessau in: Inscriptiones latinae selectae
II 1 (Beroliiii 1902) p. 247-248 nr. 4910.
Lex Cornelia de falsis.
Bes de Berc, Emmanuel: Du Postliminium et de la loi Cornelia. These de Mont-
pellier. Paris: A. liuussKiu 1888. (3 Bl., 86 S.) 8.
Brive, Edouard: Ad legem Corneliam de falsis. These. Paris: Picliou 1879. 8.
Maret, Augustin: Du Postliminivim et de la loi Cornelia. These. GreiiobU : Iiiipr.
Brotd & Vit. 1888. (1 BL, 166 S.) 8.
Peuvergne, Kene : La fiction de la loi Cornelia. These. Paris: L. Larost & Forcd
1892. (XCV S.) 8.
Pilet, Raymond: La fiction de la loi Cornelia. These. Riiims: Tijjwgr. ObertJmr
1885. (1 Bl., 76 S.) 8.
Lex Cornelia de sicariis et veneficiis.
Lex Cornelia de sicariis et veneficiis c. a. C73 (^-81) edidit Carolus Georgius Bruns in:
Fontes iuris romani antiqui" 1 (Tuhiia/af 1909) p. 92.
Lex Cornelia sumtuaria.
Voigt, Moritz: Ueber die lex Cornelia sumtuaria. In: Berichte über die Ver-
handlungen der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften zu Leipzig.
Philologisch-historische Classe 42 (1890) p. 244—279.
Lex Cornelia de XX quaestoribus.
Lex Cornelia de XX quaestoribus c. a. 673 (= 81) edidit Carolus Georgius Bruns in:
Fontes iuris romani antiqui' 1 (Tuhiiigae 1909) p. 89 — 92.
Lex Cornelia de XX quaestoribus (673). In: Textes de droit romain publies et annotcs
par Paul Prüderie Girard'ä (Paris 1895) p. 57—59.
Ritschi, Friedrich: In leges Viselliam Antoniam Corneliam observationes epi-
graphicae (1860) 1878 siehe: Lex Antonia de Termessibus.
Lex curiata de imperio.
A llen , William F. : The lex curiata de imperio. In: Transactious of the american
philological association 19 (1888) p. 5—19.
Lex dedicationis von Mactaris.
[Lex dedicationis Mact.]. Edidit Ilennannus Dessau. In: Inscriptiones latinae selectae III
{BtrvliHi 1902) p. 247 nr. 49(»8.
Cagnat, Rene: Rapport sur une mission en Tunisie. In: Archives des missions
scientifiques et litteraires. 3" serie 14 (1888) p. 1 — 133. (Mactaris p. 59—62).
Schmidt, Johannes- Lex dedicationis von Mactaris. In: Rheinisches Museum
für Philologie 44 (1889) p. 481—483. 45 (1890) p. 157—159.
Lex d e i. (M osaicarum et romanarum leg um collatio).
Lex dei sive mosaicarum et romanarum legum collatio recensuit Philippus Eduardus
Huschke in: Jurisprudentiae anteiustinianae quae supersunt. Editio qxünta, {Lipsiae
1886) p. 645-705.
Mosaicarum et romanarum legum collatio. In: Textes de droit romain publies et annotes
par Paul Fredöric Girard^ (Paris 1895) p. 496—530.
Mosaicarum et romanarum legum collatio recognovit Theodorus Mommsen in: Collectio
librorum iuris anteiustiniani 3 (B/roHiii 1890) p. 107—198.
Ihm, Max: Zur Collatio legum mosaicarum et romanarum. In: Rheinisches
Museum für Philologie 49 (1894) p. 316—317.
Lex Fabia de plagiariis.
Voigt, Moritz: Ü^ber die lex Fabia de plagiariis. In: Berichte über'die Verhand-
lungen der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften zu Leipzig. Philo-
logisch-historische Classe 37 (1885) p. 319—345.
Leges (Lex Falcidia — Lex Hortensia). 499
Lex Falcidia.
l,ex Falcidia a. 714 (=40) (e Dig.) edidit Carolus Geoigius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui' 1 {Tahiiiffat 1909) p. 110—111.
Oapitant, Henri: La loi Falcidie. These de Paris. Hijoii-Paris: Impy. regiomde
18S'. (100 S.) 8.
Gradenwitz, Otto: Textcritisches. In: Zeitschrift der Savigny- Stiftung für
Rechtsgeschichte 14 (1893) Eomanistische Ab<heilung p. 115—134.
II. Le-x Falcidia (p. 116—117).
Lex Florentina.
Fragmentum Florentinum edidit Carolus Georgias Bruns in : Fontes iuris romani antiqui "
l'^rnhüifiii, 1909) p. 15S— 159.
Lex Fufia siehe Le.x Aelia.
Lex Furfensis.
Lex a vieanis Furfensibus teniplo dicta (a. ti. e. 696) edidit Carolus Georgius Bru ns in:
Fontes iuris romani antiqui' 1 (Tahingae 1909) p. 283 — 284.
[Lex a vieanis Furfensibus templo dicta]. Edidit Theodorus Mommsen. In: Corpus
inscriptionum latinarum 9 (litrulint 1883) nr. 3513.
[Lex a vieanis Furfensibus teniplo dicta]. Edidit Hermannus Dessau. In: Inscriptiones
latinae selectae II 1 (Btrolini 1902) p. 246 nr. 4906.
Jordan, Henri: Zur Beurteilung des archaistischen Lateins. §2. Die Tempel-
urkunde von Furfo. In des Verf. Kritische Beiträge zur Geschichte der latei-
nischen Sprache (Balin 1879) p. 25J— 263.
Lex Furia.
Zachariil von Lingonthal, Eduard: Die lex Furia de sponsu ... 1887 siehe:
Lex Aquilia.
Lex Gabinia.
Nelissen, L.: La legislation de Gabinius et les legats militaires de Pompee sous
la loi Gabinia . . . 1882. 1883 siehe: M. Tullius Cicero.
Lex Hadriana.
Ära legis Hadrianae edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui ''
(Tahhigne 1909) p. 300—302.
Cagnat, Ren6: [Nouvelle inscription relative au colonat en Afrique]. In: Revue
archeologique. 3"= serie 20 (1892) p. 148—150.
Carton, Louis: Nouveau document epigraphique relatif au colonat en Afrique.
In: Revue archeologique 3» serie 19 (1892) p. 214—222.
— I-a lex Hadriana et son commentaire par le procurateiir Patroclus. Ebenda 21
(1893) p. 21-39.
Mispoulet, Jean Baptiste: L'inscription d'Ain-Ouassel. In: Nouvelle Revue
historique de droit franvais et etranger 16 (1892) p. 117—124.
Schulten, Adolf: Die lex Hadriana de rudibus agris. Eine neue Urkunde aus
den afrikanischen Saltus. In: Hermes 29 (1894) p. 204 — 230.
Scialo.ia, Vittorio: Nuova iscrizione relativa alla lex Hadriana pei coloni africani.
In: Bullettino dell" Istituto di diritto romano 5 (1892) p. 31—36.
Lex Hispaniensis.
Fragmentum legis Hispaniensis (saec. I) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui" 1 (Tahingae 1909) p. 157.
Lex horreorum.
Lex horreorum edidit Carolus Georgius Bruns in: Pontes iuris romani antiqui' 1 (Tahingae
1909) p. 371—372.
[Lex horreorum]. Edidit Hermannus Dessau in: Inscriptiones latinae selectae II 1
{Bn-(ilit,i 1902) p. 451—452 nr. 5914.
[Lex horreorum]. Edidit Christianus Huelsen in: Corpus inscriptionum latinarum VI
4. 2 (Bn-i,Uni 1902) nr. 33747.
Gatti, Giuseppe: Frammento d'iscrizione contenente la lex horreorum. In:
Bullettino della commissione archeologica comunale di Roma 13 (1885) p. 110—129,
1 Taf.
Scialoja, Vittorio: Di una lex horreorum recentemente scoperta. In: Rivista
italiana per le scienze giuridiche 1 (1886) p. 127 — 130.
Lex Hortensia.
Blasel, Ignaz: Die allmähliche staatsrechtliche Competenzerweiterung der Tribut-
comitien durch das dreimalige gleichlautende Gesetz: ut quod tributim plebs
iussisset, omnes Quirites teneret. In : Festschrift zur Begrüssung der XXXIV
Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner zu Trier überreicht im
Namen der XVI Versammlung rheinischer Schulmänner (Bonn 1879) p. 1- 30.
Voigt, Moritz: Die leges Valeria Horatia v. 305, Publilia v. 415 und Hortensia
v. 647. In des Verf. Römische Rechtsgeschichte 1 (Leipzig 1892) p. 814—817.
82 *
500 Scriptoi'es latiui. D. Leges (Tabulae Iguvinae — Lex Julia).
Tabulaelguvinae.
Tabulae Iguvinae. [Edidit et interpretatus est] Franciscus Buecheler. In des Verf.
Umbrica {Bonnac 1883) p. 1—171.
Zuerst u. d. T. : Iguvinae de lustrando populo legis interpretatio. Progr. acad.
Bonnae 1876. (S. .3-39). 4.
Interpretatio tabulae iguvinae. Progr. acad. Bonnae 1878. (S. 3—32). 4.
Interpretatio tabularuni iguvinarum III et IUI. Progr. acad. Bonnae 1880. (S.3— 23).
Tabulae iguvinae. In usum acaderaicum edidit Aloysius Ceci. Auguntne Tmirhiorum:
H. Locschtr 1892. (30 S.1 8. L. 1.50.
Tabulae iguvinae. In: The italic dialects edited . . . by Robert Seyniour Conway 1
[Camhrülgi 1897) p. 399—433 nr. 356-367.
Iguvinische Tafeln. In: Grammatik der oskisch-umbrischen Dialekte von Robert von
Planta 2 {Strassburo 1897) p. 494—497.
Ex tabulis iguvinis. In: Dialectorum italicarum exempla selecta in usum academicum
latine reddita brevi adnotatione illustrare studuit Robert Seymour Conway (Canta-
hriginc 1899) p. 20—30.
The iguvinian Tables. In: A granimar of Oscan and Umbrian with a collection of in-
scriptions and a glossary by Carl Darling Bück (Boston 1904) p. 260—310.
Die iguvinischen Tafeln. In: Elementarbuch der oskisch-umbrischen Dialekte von Carl
Darling Bück. Deutsch von E. Prokosch {Hiidellxrg 1905) p. 1.53-191.
Alibrandi, Ilario : Osservazioni sopra alcune parole delle tavole Eugubine. In:
Atti deir Accademia i-omana di Archeologia Serie seconda I (1878) p. 289—301.
Wiederholt in des Verf. Opere giuridiche e storiche 1 {Roma 1896) p. 337—349.
Bechtel, Fritz: Umbrica. (1. Zu tab. Iguv. VII b. II. Ueber cehefi dia, taf. Via
21. 3. Ueber eturstamu tab. Jg. I b 16 := eturstahmu Vlb. 53. 4. Ueber iovies,
iovie. 5. Ueber purtitius und verwandtes]. In: Beiträge zur Kunde der indo-
germanischen Sprachen 7 (1883) p. 1 — 8.
Bertin, Georges: Sur les tables eugubines. Lettre ä M. de Charency. In: Actes
de la Societ«^ philologique 7 (Annee 1877. Parts 1879) p. 147—162.
Breal, Michel: Sur un passage des tables Eugubines. Le mot ombrien nerf
designe-t-il des dieux ou des offlciers? In: Memoires de la societe de linguisti-
que de Paris 3 (1878) p. 269—278.
Brugmann, Karl: Umbrisohes und Oskisches. In: Berichte über die Verhand-
lungen der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften zu Leipzig. Philo-
logisch-historische Classe 42 (1890) p. 205—243.
1. Umbr. angla (aucla) „oscen". 2. Umbr. nom. tribfisu abl. tribrisine.
3. Umbr. parfa abl. ^.parra". 4. Umbr. vpf. acc. „partes", vetu „dividito".
5. Umbr. Fise Fiso „deo Fidio''. 6. Umbr. sopir „ijr/s". 7. Umbr. ferar
„man trage", ier „man wird gehen" und ähnliche Formen. 8. Umbr. nu
= lat. nu- (nu-dius) gr. vi- altind. nü. 9. Osk. sum. 10. Osk. messimais.
11. Umbr. Asetus „Agentibus", osk. aeum „agere". 12. Umbr.-samn. kn
aus gn.
Mor atti , Carlo: Saggi delle tavole iguvine. Torino: K. Lo'sriin- 189r>. (10 S.) 8. L. 1.
— Umbrica. II templum di Iguvio, tav. VI a 1 — 18. In: Bolletino di fllologia
classica 2 <1895— 96) p. 91—93.
Lex de imperio Vespasiani.
Lex de imperio Vespasiani (69—70 apres J.-C.) In: Textes de droit romain publiOs et
annotes par Paul Fredöric Girard- (Paris 1895) p. 81—82.
Cantarelli, Luigi : La lex de imperio Vespasiani. In: Bullettino della commissione
archeologica .comunale di Roma 18 (1890) p. 194—208. 235-246.
Leges Julia e.
Wlassak, Moriz: Römische Processgesetze. 1888 siehe: M. Tullius Cicero.
Lex Julia de adulteriis.
Xex Julia de adulteriis a. 736 (= 18) (e Dig.) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui' 1 (Tahiiigac 1909) p. 112.
Chailley, Joseph: L'adultere ä Rome avant et sous la loi Julia. These de Paris.
Aurerri: Impr. d( G. Ronille \i9,'2. (107 S.) 8.
Esmein, Adhemar: Le delit d'adultere ä Rome. In: Nouvelle Revue historique
de droit fran^ais et etranger 2 (1878) p. 1—35. 397—442. U. d. T. Le delit . . .
Rome et la loi Julia de adulteriis coercendis. Etüde de droit penal romain
auch Paris: Larosf. 8. Fr. 2.50. U. d. T. : Le . . . ä Rome et la loi Julia de
adulteriis wiederholt in des Verf. Melanges d'histoire du droit et de critique.
Droit romain (Paris 1S86) p. 71 — 169.
Sehling, Emil: Das Strafsystem der lex Julia de adulteriis. In: Zeitschrift der
Savigny- Stiftung für Rechtsgeschichte 4 (1883; Romanistisclio Abtheilung
p. 16u— 163.
Leges (Lex Julia agr. — Lex Junia Norbana). 501
Lex Julia agraria.
Lex Mamilia Roscia Peduoaea Alliena Fabia [vel potius Julia agraria] a. 69ö {= 59)
(e grom.) etlidit Cavohis Georgius Bruns in: Fontes iuris romani Antiqui' 1 {Tubii>t/ae
1909) p. 95— 9o.
Loi Julia agraria (loi Mamilia Roscia Peducaea Alliena Fabia des Gromatici) (an 695).
In: Textes de droit romain publiös et annotes par Paul Fredöric Girard'' (/'»r/s 1895)
p. 62— (3.
Lex Julia iudiciorum jjrivatorum.
Voigt, Moritz: Über die Geschichte des römischen Executionsrechtes. In: Berichte
über die Verhandlungen der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften
zu Leipzig. Philologisch-historische Classe ?4 (1?82) p. 76 — 120. Darin: IL Das
Executionsrecht der XII Tafeln v. B03 d. St. III. Die lex Poetelia Papiria
V. 428 d. St. V. Die lex Poppillia v. 673, die lex Julia iudiciorum privatorum
V. 737 d. St. und die jüngeren prätorischen Edicte.
— Ueber die leges Juliae iiidiciorum privatorum und publicorum. [Aus: Abhand-
lungen der philologisch-historischen Classe der kgl. sächsischen Gesellschaft
der Wissenschaften. 13. Band p. 469-526J. Lajui,'/ : ■'^- Hirzd 1S93. (58 S.) 8. M.2.60.
— Le leges iuliae iudiciorum privatorum e publicorum. Parafrasi di Isidoro
Modica. In : Annuario dello istituto di storia del diritto romano 4 (('otaiiM
1893-94) p. 73—76.
Lex .Julia et Papia Poppaea de maritandi-s ordinibus.
Lex Julia a. 736 (= 18) et Papia Poppaea a. 8 p. C. (e Dig.) edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1 (Tahiiiyuc 1909) p. 115—116.
Jörs, Paul: Ueber das Verhältnis der Lex Julia de maritandis or<linibus zur Lex
Papia Poppaea. Inaug.-Dissert. Bonn 1882. (1 Bl., 68 S.) 8.
— Die Ehegesetze des Augustus. 1893 siehe: Augtistus.
LexJuliamunicipalis.
Lex [tabulae Heracleensis, dicta] Julia municipalis, a. 709 (= 45) edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 1 (Ttihinguc 1909) p. 102—110.
Loi Julia municipalis (709). In: Textes de droit romain publies et annotes par Paul
Frederic Girard- {Paris 1895) p. 71-79.
Lex Julia municipalis. Edidit Hermannus Dessau. In: Inseriptiones latinae selectae
II 1 (Biroliui 1902) p. 492—499 nr. 6085.
Nissen, Heinrich: Zu den römischen Stadtrechten. In: Rheinisches Museum für
Philologie 45 (1890) p. 100—110.
Lex Jvilia Titia.
Voigt, Moritz: Die leges Titia und Julia über die tutoris datio. In des Verf.
Römische Rechtsgeschichte 1 (Leipzlr/ 1892) p. 839-841.
Zoeco-Rosa, Antonio: La legge Giulia-Tizia nella parafrasi dello Pseudo-Teofllo.
Studio esegetico-critico sul pr. Inst, de Atiliano tutore et eo qui ex lege Julia
et Titia dabatur (I 20). [Estratto dall' Antologia giuridica. I fasc. 12]. Caüim'a:
Tip. Fr. Martiitfz 1867. (48 S.) 8.
— Ancora delle legge Giulia-Tizia. In: Annuario dell' Istituto di storia del diritto
romano 3 (1893) p. 76-73.
Lex Julia de vi publica et privat a.
Lex Julia de vi publica et privata (e Dig.) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui' 1 (Tnhinr/af 1909) p. 111—112.
Sihler, Ernest Gottlieb: St. Paul and the Lex Julia de vi. In: Transactions
(Proceedings) of the american philological assooiation 26 (189."i) p. XXXI— XXXII.
Voigt, Moritz: Die leges Plautia und Julia de vi. In des Verf. Römische Rechts-
geschichto 1 (Lapzin 1892) p. 835-837. Riproduzione italiana in: Annuario dell'
Istituto di storia del diritto romano 3 (1893) p. 72-73.
Lex Junia Norbana.
Cantarelli, Luigi: La data della legge Jiinia Norbana. Nuovi studi e nuove
osservazione [Romanet du Caillaud. 18S2. 1883. Schneider 1884]. In: Archivio
giuridico :34 (18S5) p. 38—55.
Holder, Eduard: Zur Frage vom gegenseitigen Verhältnisse der le.\ Aelia Sentia
un<l Junia Norbana. 1885 siehe: Lex Aelia Sentia.
Labbo, Joseph Emile: Dissertation sur la date de la loi Junia Norbana. In:
J. Ortolan: Ilistoire de la lögislation roniaine depuis son origine jusqu'ä la
legislation moderne . . . I'^ [Paris li^84) p. 791—797.
Romanet du Caillaud, F.: De la date de la loi Junia Norbana. In: Academie
des inscriptions et belles-lettres. Comptes rendus des seances de l'annee 1882.
4-^ Serie 10 {I'aris 1883) p. 198—210.
Schneider, Albert: Die lex Junia Norbana. In: Zeitschrift der Savigny-Sliftung
für Rechtsge-schichte 5 (1884) Romanistische Abtheilung p. 225—255.
— Die Latini Juniani und das Berliner Fragment de dediticiis. 1885 siehe: Lex
Aelia Sentia.
502 Scriptores latini. D. Leges (Lex Junia Vellaea — Lex met. Vipasc).
Lex Junia Vellaea.
Lex Junia Vellaea, a. 28 p. C. (e Dig.) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui" 1 (Tuhingae 1909) p. 116 — 117.
Lex Lauriacensis.
Fragmentum legis Lauriacensis (a. 210 — 213) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris antiqui romani" 1 tTiM>if/'i< 1909) p. 159.
Leges Liciniae-Sextiae.
Allen, W. F.: Xiese on the Licinian- Sextian agrarian law. In: The classical
Review :3 (1=89) p. 5—6.
Lecrivain, Charles: La loi agraire de Licinius Stolon. In: Annales de la faculte
des lettres de Bordeaux 1889 p. 172 — 182.
Niese, Benedictus: Das sogenannte licinisch- sextische Ackergesetz. In: Hermes
23 (ISSS) p. 410-423.
Keudler, Reinhard Theodorus Frederick: Ad leges Lieinias Sextias. Progr. des
Gymn. Erasmianum Rotterdam 1889. (20 S.) 4.
Soltau, Wilhelm: Die Aechtheit des licinischen Ackergesetzes von :367 v. Chr.
In: Hermes :3i) (1S95) p. 624—629.
Voigt, Moritz: Über die staatsrechtliche Possessio und den ager compascuus der
römischen Republik. [Aus: Abhandlungen der philologisch-historischen Classe
der kgl. sächsischen Gesellschaft der Wissenschaften 10 (jSS8) p. 221 — 2721.
Leipzig: S. Hirzel 1837. (52 S.) 8. 31. 2.
§ 5. Die lex Licinia de modo agrorum. § 6. Fortsetzung. Die Septem iugera
der Lex Licinia ip. 2.58 — 272).
Lex luci Lucerini.
Lex luci Lucerini edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 1
(Tahinoat 1909) p. 283.
[Lex luci Lucerini]. Edidit Theodorus M o m m s e n. In : Corpus inscriptionum latinarum 9
{Btroüni 1883) nr. 782. Cfr. p. €67.
Inscription de Luceria (.50J — 550?). In: Textes de droit romain publies et annotes par
Paul Frederic Girard^ (Paris 1895) p. 22—23.
[Lex luci Lucerini]. Edidit Hermannus Dessau. In: Inseriptiones latinae selectae II 1
{Beroliiii 1902) p. 243 nr. 4912.
Lex luci Spoletini.
Lex luci Spoletini edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1
(Tuhingai 1909) p. 283.
[Lex luci Spoletini]. Edidit Eugenius Bor mann. In: Corpus inscriptionum latinarum
XI 2. 1 (Btrohvi 1901) nr. 4766.
[Lex luci Spoletini]. Edidit Hermannus Dessau in: Inseriptiones latinae selectae II 1
{Binliiii 1902) p. 248 nr. 4911.
Bormann, Eugenius: De titulo Spoletino antiquissimo. In: Miscellanea capitolina.
Institute archaeologico centum semestria feliciter peracta gratulantur iuvenes
Capitolini Bormann . . . (Romat 1879) p. 5 — 10.
Buee heier, Franz: Altes Latein. In: Rheinisches Museum für Philologie 35 (1830)
p. 627— 63'J. I. Der Stein von S. Quirico unfern Spoleto ip. C27— «29).
Jordan, Henricus: De lege lucari Spoletina. In des Verf. Quaestiones umbricae
(Bigimontii 1882) p. 16—27. 29— 3<J.
Lex Lutatia siehe: Lex Flautia.
Lex Maenia.
Voigt, Moritz: Die lex Maenia de dote. In des Verf. Römische Rechtsgeschichte 1
(Ldpcig 1892) p. 789-801.
Lex ^alacitana.
Lex Malacitana a. 81—84 edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1
(Tuhingae 1909) p. 147-1.57.
Lois de Salpensa et de Malaca (ans 81—84 apres J.-C.) In: Textes de droit romain publies
et annotes par Paul Frederic Girard'^ (Paris 1895) p. 98— lÖS.
Lex municipii Malacitani. Edidit Hermannus Dessau. In: Inseriptiones latinae selectae
n 1 (Berolini 19')2) p. 519— .525 nr. 6'339.
Lex Manciana.
Lex de villae Magnae colonis data ad exemplum legis Mancianae edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1 (Tuhiugue 19j9i p. 295—300.
Lex metalli Yipascensis.
Lex metaUi Vipascensis edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" l
\T iMiigite 1909) p. 289—293.
Eiusdem legis fragmentum, a. 1906 repertum. Ihidan p. ■293—295.
Leges (Lex met. Vipasc. — Lex civit. Narb.) 503
Lex metalli Vipascensis.
El bronce de Aljustrel. In: Hispaniae anteromauae syntagma coDcinuavit Manuel
Rodriguez de Berlanga. Pars altera commentationes contimens (Malixcae 1884) p. 623 —
830, 5 Taf.
Metallum Vipascense. Edidit Aemilius Hübner in: Corpus inscriptionum latinarum
II. Suppl. (Boo'ini 189-2) nr. 5181.
Lex metalli Vipascensis. Edidit Hermannus Dessau in: Inseriptiones latinae selectae II 1
(Birolini 1902) p. 682— eSö nr. 6891.
Bruns, Karl Georg: Lex metalli Vipascensis. In: Zeitschrift für Rechtsgeschiehte 13
(1878) p. 372—383 u. Taf. Stellenweise auch in des Verf. Kleinere Schriften 2
(^y(imar 1882) p. 297—305.
Bücheier, P>anz: Zur lex metalli Vipascensis. In : Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 2 (1885) p. 605—607.
Demelius, Gustav: Zur Erklärung der lex metalli Vipascensis. In: Zeitschrift
der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschiehte 4 (1883) Romanistische Abtheilung
p. 33-49.
Estacio daVeiga, Sebastiäo Philippes Martins: A tabula de bronze de Aljustrel
lida. deduzida e commentada em 1876. Memoria apresentada ä Academia real
das sciencias de Lisboa por S. P. M. E. d. V. I.iahoa: Typogr. dn XnuUmio. 1880.
(71 S.. 8 Taf.) 8.
Fabie, Antonio Maria: Los bronces de Lascuta, Bonanza y Aljustrel que publica
Manuel Rodriguez Berlanga. In : Revista de Espaua. 20. aüo 117 (1887) p. 481 — 493.
118 (1887) p. 5—42.
Flach, Jacques: La table de bronze d"Aljustrel. Etüde sur radministration des
mines au Icr siecle de notre ere. [Aus: Nouvelle Revue historique de droit
fran(^ais et etranger 2 (1878) p. 269-282. 645-694, 4 pl.] Parü: L. Larose 1879.
(70 p., 4 pl.) 8. Fr. 3.50.
Giraud, Charles: La table de bronze d'Aljustrel. In: Seances et travaux de
l'Academie des sciences morales et politiques 38* annee. Xouvelle Serie 10
(110 de la collection) 1878 p. 785-798.
Ke, Camillo: La tavola Vipascense. In: Archivio giuridico 23 (1S79) p. 327 — 388.
Scialoja, Vittorio: Nota ad un punto controverso della lex metalli Vipascensis.
In: Archivio giuridico 21 (1880) p. 482-484.
de -Vit , Vincenzo: Xuova conghiettura sopra il vocabolo che si legge in una lamina
di bronzo scoperta nel Portogallo la prima vera dell' anno 1S76. Roma : Sahiucci
1880. (24 S.) 8.
Nozze (TUglielmi-Spezia.
Wilmanns, Gustav: Die römische Bergwerksordnung von Vipasca. [Aus: Zeit-
schrift für Bergrecht 19 (1878j p 217-232]. Somi: A. Matrus. (16 S.) 8. M. — .50.
Leges arae Avigusti Narbonensis.
Leges arae Augusti Narbonensis a. p. Chr. 11 et 12 13 edidit Carolus Georgius Bruns
in: Fontes iuris romani antiqui'-l {Tii',iiif/i< 1909) p. 2S4 — '286.
[Lex arae Augusti Xarbonensisl. Edidit Otto Hirschfeld in: Corpus inscriptionum
latinarum 12 {Bnolini 1888) nr.' 4333.
[Lex arae Augusti Narbonensis]. Edidit Hermannus Dessau in: Inseriptiones latinae
selectae 1 (Boolini 1892) p. 31—33 nr. 112.
Lex civitatis Narbonensis de flamonio provinciae.
Lex civitatis Xarbonensis de flamonio provinciae (aetatis Augusti) edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 1 (Tn.hiitr/ac 19i.9) p. 141 — 142.
[Lex civitatis Narbonensis de flamonio provinciae], Edidit Otto Hirsch feld in : Corpus
inscriptionum latinarum 12 {Btrolini 1888) nr. 6038.
[Lex civitatis Xarbonensis de flamonio provinciae]. Edidit Hermannus Dessau in:
Inseriptiones latinae selectae II 1 (Biruli.ii 19ij2) nr. 6904.
Ali brandi , Ilario : Sopra una legge roinana contenuta in una iscrizione Xarbonese.
In: Bullettino dell' Istituto di diritto romano 1 (1838) p. 173 — 193, 1 tav. Wieder-
holt in des Verf. Opere giuridiche e storiche 1 (Rotnn 1896) p. 542 — 562.
Heren deVillefosse, Antoine: Fragment d'une plaque de bronze deeouverte a
Xarbonne. In: Bulletin critiquo 9 (18881 p. 110—115.
Hirschfeld, Otto: Zu der lex Xarbonensis über d«n Provincialflaminat. In:
Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschiehte 9 (1888) Romanistische
Abtheilung p. 403—401.
Mispoulet, .Jean Baptiste: La plaque de bronze de Xarbonne. Lettre ä monsieur
Heron de Villefosse. In: Bulletin erilique 9 (1883) p. 185 — 196.
— La plaque de bronze trouvee :i Xarbonne. In: Nouvelle Revue historique de
droit francjais et ötranger 12 (1883) p. 353 — 359.
— La lex concilii provinciae Xarbonensis d'apres les travaux recents. [Hirsch-
feld: Zur Geschichte des röm. Kaisercultus. 1888, Alibrandi 1885]. In: liuUetin
critiquo 11 (1890) p. G— 11.
504 Scriptores latiui. D. Leges (Lex civitatis Narbon. — Lex Pupia).
Lex civitatis Narbonensis de flamonio provinciae.
Zocco-Rosa, Antonio: La tavola bronzea di Narbona. (Lex civitatis Narbonensis
de flamonio provinciae). I. Tabulae aheneae Narbonensis quae reliqua sunt.
II. Revisione critica delle restituzioni del testo epigrafico. III. lilustrazioni
storico-giuridiche. Cnümw : R. tipoijy. X. Giunnotta 1911. (58 S.) 8.
Lex Ovinia.
Zoll, Fryderyk: O skiadzie senatu rzymskiego na zasadzie ustawy Ovinia. In:
Rozprawy i sprawozdania z posiedzeii wydziahi historyczno-fllozoficznego
Akademii umiej^tnosci 20 (Kraliuu 1887) p. 41—66.
Lex Papia Poppaea siehe: Lex Julia de maritandis ordinibus.
Lex Papiria.
Le.x Papiria de sacramentis (e Feste) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui' 1 (Tubüir/ae 1909) p. 47.
Loi Papiria (512-632). In: Textes de droit roraain publi6s et annot6s par Paul Fred6ric
Oirard^ {Paris 1895) p. 23.
Lex de pignoribus.
Rossi, Pietro: La legge 1. § 2. Dig. de pignoribus, XX 1. In: Studi Senesi nei
eireolo giuridico della r. üniversitä 1 {Süna 1884) p. 36—47.
Lex Pinaria.
Eisele, Fridolin: Das sacramentum und die lex Pinaria. In des Verf. Beiträge
zur römischen Rechtsgeschichte (Frdlurg i. 3. und Ldpzig 1896) p. 217—224.
Lex Plaefcoria de circuniscriptione.
Costa, Emilio: Della data della lex Plaetoria de circumscriptione adolescentiuni.
In: BuUettino dell' Istituto di diritto romano 2 (1889) p. 72—77.
Lex Plaetoria de iurisdictione.
Lex Plaetoria de iurisdictione (e Censorino) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui' 1 (Tnhingnc 1909) p. 45.
Bergk, Theodor: Lex Plaetoria bei Censorinus e. 24. 3. (1873) 1886 siehe: Censorinus
Lex Plautia.
Voigt, Moritz: Die leges Plautia et Julia de vi. 1892 siehe: Lex Julia de vi.
Weihmayr, Walther: Über Lex Plautia de vi und Lex Lutatia. Inaug.-Dissert.
von München 1890 und Progr. der Studienanstalt St. Stephan in Augsburg
1888. (62 S., 1 ßl.) 8.
Lex Poetelia.
Lange, Ludwig: Ueber das Poetelische Gesetz de ambitu (1874). In des Verf.
Kleine Schriften aus dem Gebiete der classischeu Alterthumswissenschaft 2
(Göttiiifjtn 1887) p. 195-202.
Lex Poetelia Papiria.
Voigt, Moritz: Die lex Poetelia Papiria v. 428 d. Stadt. 1882 siehe: Lex Julia
iudiciorum privatoruni.
Lex Poppillia.
Voigt, Moritz: Die lex Poppillia v. 673 d. St. 1882 siehe: Lex Julia iudiciorum
privatoruni.
Leges Porcia e.
Lange, Ludwig: Commentationis de legibus Porciis libertatis civiuni vindicibus
particula prior, posterior (1862. 63). In des Verf. Kleine Schriften aus dem
Gebiete der classischen Alterthumswissenschaft 1 (Gölthirnn 1887) p. 342 — 429.
Lex Publilia.
Voigt, Moritz: Die leges Valeria Horatia v. 305, Publilia v. 415 und Hortensia
V. 407. 1892 siehe: Lex Hortensia.
Lex Publilii Voleronis.
Niccolini, Giovanni: La legge di Publilio Volerone [Estr. dagli Annali della r.
scuola normale superiore di Pisa. Filosofia e filologia vol. XI (1896)J. Piau : Tip.
T. Nidri i C. 1895. (15 S.) 8.
Lex Pupia.
Lange. Ludwig: Die Lex Pupia und die an dies comitiales gehaltenen Senats-
sitzungen der späteren Republik (1874). In des Verf. Kleine Schriften aus dem
Gebiete der classischen Alterthumswissenschaft 2 (Güttiiigai 1887) p. 175—194.
— Die Promulgatio trinum nundinum , die Lex Caecilia Didia und nochmals die
Lex Pupia (18751. Ebenda p. 214—270.
Leges (Lex Puteolana — Lex Romana Raetica Curiensis). 505
Lex Puteolana.
Lex parieti faciendo Puteolana a. u. c. 649 (=105) edidit Carolus GeorgiusBruns in: Fontes
iuris romani antiqui" 1 (Tahinijaf 1909) p. 374—376.
[Lex parieti faciendo Puteolana]. EdiditTheodorus Mommsen. In: Corpus inscriptionu in
latinarum X 1 (Btrolim 1883) nr. 1781.
Le.x operum Puteolana. Edidit Hermannus Dessau. In: Inscriptiones latinae seleotae
II 1 (Btrolini 1902) p. 346-347.
Wiegand, Theodor: Die puteolanische Bauinschrift sachlich erläutert von Th.W.
[Aus: Jahrbücher für classische Philologie. 20. Suppl. (1894) p. 659—778, 15 Fig.,
2 Taf.]. Leipin/: B. ß. Tiuhnir 1894. (120 's., 15 Fig., 2 Taf.) 8. M. 3.60.
Lex Quinctia.
Lex Quinctia de aquaeductibus a. 745 (=9) (e Frontino) edidit Carolus GeorgiusBruns
in: Fontes iuris romani antiqui' 1 (Tnhüigae 1909) p. 113 — 115.
Loi Quinctia (an 745 de Rome). In : Textes de droit roniain publies et annot^s par Paul
Frederic Girards (Paris 1895) p. 79—81.
Leges regiae.
Leges regiae edidit Carolus Georgius Br uns in: Fontes iuris romani ^ntUixiV \ [Tuhiiigoe
1909) p. 1-15.
Leges regiae. In: Textes de droit romain publies et annot^s par Paul Frederic Girard^
(Paris 1895) p. 3—8.
Jus antiquum. Vegoia — Droit Papirien — Leges regiae — Lex XII tabularum — Ss C» —
Gaii Institutionum commentarii. Extraits de Caton, Festus, Varron, Servius, Hyginus,
Frontinus, Boethius, Isidorus, etc. Avec une introduction sur les Clements du droit
etriisque par C. Charles Casati de Casatis. Paris: Firmiii - IHdot et Cü. Marchai et
Billard. Milrin: V. Hoepli 1894. (2 Bl., LXV S., 1 Bl., 324 S., 1 Bl.) 8. Fr. 12.
Houwing, Johannes Fredericus : De legibus regiis. 1883 siehe: Leges sumptuariae.
Mispoulet, Jean Baptiste: La lex regia. In des Verf. Les institutions politiques
des Romains 1 (Paris 1882) p. 335—379.
Leges repefcundarum siehe: L. Aciiia.
Lex ßhodia.
Goldschmidt, Levin: Lex Rhodia und Agermanament. Der Schiffsrath. Studie
zur Geschichte und Dogmatik des Europäischen Seerechts. In: Zeitschrift für
das gesammte Handelsrecht 35 N. F. 20 p. (1889) 36—90. 321-395.
I. Das römische Recht. II. Charakteristik des mittelalterlichen Seehandels
und Seerechts. Das byzantinische Recht. III. Romanisches, germanisches
und modernes Recht. IV. Das Agermanament. Sozietät und Mehrheits-
verband. V. Der Schiffsrath.
— La lex Rhodia, il Germinamento, il Consiglio di bordo. Traduzione di Gabriello
Carnazza. In: Antologia giuridica 4 (1890).
Lavigne, Rene: De lege Rhodia de iactu. These de Caen. Vaiines: Impr. Lafolye
1893. (1 BL, 52 S.) 8.
Meignen, Eugene: Etüde sur la rex Rhodia de iactu. These. Paris: Impr. ile Ch.
Nobht 1886. (1 BL, 138 S.) 8.
Negri di Lamporo, Enrico: De lege Rhodia de .jactu (Dig. 14. 2). In: Archivio
giuridico 27 (1881) p. 329—362.
Padula, Michele: Esame della quistione : Se la lex Rhodia de iactu possa per
analogia applicarsi ai casi d'incendio. In : Archivio giuridico 34 (1885) p. 473—488.
Pündtner, Franz: De lege rhodia de iactu Dig. 14. 2. Dissert. inaug. erlang.
Fürstenfeldbruck 1890. (1 Bl., 31 S.) 8.
Scialoja, Vittorio: A proposito del fr. 2 de lege Rhodia 14. 2. In: Archivio
giuridico 28 (1882) p. 80—81.
Lex rivi.
Lex rivi incerta edidit Carolus Goovgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui' 1
(Tuhingae 1909) p. 288.
[Lex rivi incerta]. Edidit Otto Hirschfeld in: Corpus inscriptionum latinarum 12
(Berolini 1888) nr. 2426.
Lex Romana Raetica Curiensis.
Brunner, Heinrich: Die Lex Romana Curiensis und die Capitula Remedii. In
des Verf. Deutsche Rechtsgeschichte 1 (Liipziy 1887) p. 361—365. 2. Aufl. (1906)
p. 516—525.
Conrat (Cohn), Max: Zur lex Romana Curiensis. In: Zeitschrift der Savigny-
Stiftung für Rechtsgeschichte 10 (1889) Germanistische A))theilung p. 269.
— Zur Lex Romana Raetica Curiensis. In: Neues Archiv der Gesellschaft für
ältere deutsehe Geschichtskunde 15 (1890) p. 202.
von Salis, Ludwig Rudolf : Lex Romana Curiensis. In: Zeitschrift der Savigny-
Stiftung für Rechtsgeschichte 6 (1885) Germanistische Abtheilung p. 141 — 172.
.506 Scriptores latini. D. Leges (Lex Eomaua Eaetica — Lex Salpens.\
Lex E-omana Eaetica Curiensis.
Schupfer, Francesco: La legge romana udinese. [Aus: Atti clella r. Accadeniia
dei Lincei anno 278 1880—81. Serie 3. Memorie della classe di scienze niorali,
storiche e filologiche 7 (Roiim 1881) p. 47— 102J. Roniic. Salvhici 1881. (58 S.) 4.
L. 3.50.
— Nuovi studi suUa legge Boniana Udinese. [Aus : Atti della r. Accadeniia dei Lincei
anno 270. 1881 — 82. Serie terza. Memorie della classe di scienze morali, storiche
e filologiche 10 (Rimn 1882) p. 179—236]. Ttoi»,! : Sahiacci 1882. (60 S.) 4. L. 3.50.
— Della legge romana udine.se. Kicerche critiche. [Aus: Atti della r. Accademia
dei Lincei a. 284. Ser. 4. Memorie di classe di scienze morali, storiche e filo-
logiche 3 (1887) p. 77—160]. Roma: Sahmcci 1888. (86 S.) 4. L. 4.
— II testamento di Tello vescovo di Coira e la legge romana udinese. [Aus: Atti
della r. Accademia dei Lincei. Serie quarta. Classe di scienze morali, storiche
e filologiche 6, 1 (1889) p. 242—339]. Roma: Sahiurci. (100 S.) 4. L. 4.50.
Stünkel, Ludwig: Flexion der Verba in der Sprache der Lex Komana Utinensis.
In: Zeitschrift für romanische Philologie 5 (1881) p. 41 — 50.
Wagner, Rudolf: Zur Frage nach der Entstehung und dem Geltungsgebiet der
Lex Komana Utinensis. In : Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Kechtsgeschichte
4 (1883) Germanistische Abtheilung p. 54 — 75.
Zeumer, Karl: Ueber Heimath und Alter der Lex Romana Raetica Curiensis.
In: Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte 9 (1888) Germanistische
Abtheilung p. 1 — 52.
Lex Eubria.
Legis Rubriue pars superstes (cum duabus tabulis lithographis). Edidit Fridericus
Ritschelius (1851). In des Verf. Opuscula philologica 4 (I.ipxuu 1878) p. 34—56.
Lex [quae diciturj Rubria de Gallia Cisalpina edidit Carolus Georgius Br uns in: Fontes
iuris romani antiqui' 1 {Tahiiiffnc 1909) p. 97—101.
Legis fortasse eiusdem fragmentum Atestinum ihnlaii p. 101 — 102.
[Legis Rubriae fragmentura Atestinum]. Edidit Eugenius Bor mann in: Corpus in-
scriptionum latinarum XI 1 (Ihrolini 1888) nr. 1146.
Loi Rubria de Gallia cisalpina (705—712). In: Textes de droit romain publies et annotes
par Paul Prederic Girard'' (Paris 189-5) p. 63—69.
Fragment d'Este (705—712). Ebenda p. 69—70.
[Frammento di legge romana su tavola di bronzo rinvenuta nell' area della cittä d'Este
per cura di Giuseppe] Fiorelli in: Notizie degli scavi di antichita (/i'öjüo 1880) p. 213.
Alibrandi, Ilario : Di un frammento di legge romana sopra la giurisdizione
municipale sooperto presse la cittä di Este nol maggio 1880. In: Studi e
Documenti di Stovia e Diritto 2 (1881) p. 3—30. Wiederholt in des Verf. Opere
giuridiche e storiche 1 (Roma 1896) p. 393—414.
Demelius, Gustav: C. XXI. XXII legis Rubriae de Gallia Cisalpina. In des
Verf. Die Confessio hn römischen Civil-Process (flraz 1880) p. 127 — 139.
Esmein, Adhemar: Un fragment de loi municipale romaine. In: Journal des
Savants 1881 p. 117 — 130. ü. d. Titel: Un fragment de loi sur la Jurisdiction
des magistrats municipaux mit Veränderungen wiederholt in des Verf. Melanges
d'histoire du droit et de critique. Droit romain (Paris 1886) p. 269 — 292.
Huschke, Philipp Eduard siehe: Fr. Ritschi.
Mommsen, Theodor: Ueber den Inhalt des rubrischen Gesetzes (1858). In des
Verf. Gesammelte Schriften I. Abteilung: Juristische Schriften 1 (Berlin 1S0.5)
p. 162-174.
— siehe: Fr. Ritschi.
— Ein zweites Bruchstück des ruhrischen Gesetzes vom Jahre 705 Roms. In:
Hermes 16 (1881) p. 2i — 41. Wiederholt in des Verf. Gesammelte Schriften
p. 175—191.
Ritschi, Friedrich: Siremps in der lex Rubria (185-3). In des Verf. Opuscula
philologica 4 (Lipsiui 1878) p. 56-03.
— Nachträge zu der Lex Rubria. Ebenda p. 63-81.
V. Schru t ka-Rec htens tamm, Emil: Ueber den Schlusssatz in Cap. XXI Legis
Rubriae de Gallia Cisalpina. [Aus: Sitzungsberichte der philosophisch-
historischen Classe der kais. Akademie der Wissenschatten 106 (1884) p. 463—476].
Wien: (C. Gerolds Sohn) 1834. (16 S.) 8. M. —.40.
Leges sacratae.
Garofalo, Francesco Paolo: Le leges sacratae dei 260 u. c. Cutania: P'r. ilartinei
1891. (42 S.) 8.
Lex Salpensaiia.
Lex Salpensana a. 81—84 edidit Carolus Georgius Br uns in: Fontes iuris romani antiqui' 1
(Tuhingai 1909) p. 142-146.
Leges (Lex Salpensana — Leges duodecim tabularum). 507
LexSalpeusana.
Lois de Salpensa et de Malaca . . . par Paul Frederic Girard-'. 1895 siehe: Lex Mala-
citüna.
Lex municipü Salpensani. Edidit Herniannus Dessau. In: Inseriptiones latinae
seleetae II 1 iUeroliai 1902) p. 51Ü— 519 nr. 608S.
Lex Sempronia.
Pelham, Henry: On the Lex Sempronia C. Gracchi de provineia Asia. In: Trans-
actions of the Oxford Philological Society. 1881—1882 p. 1.
Lex Silia de ponderibus publicis.
Lex Silia de ponderibus publicis (e Festo) edidit Carolas Georgias Bruns in: Fontes
iuris romani antiqui" 1 {Tuhinf/ae 1909) p. 46.
Lex Sulpicia rivalicia.
Lex Sulpicia rivalicia (e Festo) edidit Carolus Georgias Brans in: Fontes iuris romani
antiqui" 1 (Tithnir/iK 1909) p. 48.
Leges sumptuariae.
Houwing, Johannes Fredericas: De Romanorum legibus sumptuariis. Specimen
lit. inaug. I.itgJiihi-Bitt. : Ap. S. C. lai' lJoeshnrg!i 1833. (2 Bl., 84 S.) 8.
Leges duodecim tabularum.
Leges XII tabularum edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1
(Tuhinr/iie 1909) p. 15—40.
La Lei dei Douge Taulo, revirado per Fran<;ois Vidal. Ais: Estampurie dti Remomht-Auhiit,
an de Rmimo MM. DC. XXXII [1878]. (XII, 45 S.) 8.
The Institutes of Gaius and Justinian, the twelve Tables, and the
CXXVIlIth and CXXVII^li Isovels, with introduction and translation
by Thomas Lambert Mears. London: Stevens & Sons 1882. (XII, LX,
626 S.) 8. Sh. 18.
Die XII Tafeln . . . von Moritz Voigt. 18S3 siehe unten die Erläuterungsschritten.
The XII tables. By Frederic J. Goodwin. 1886. 1887 siehe unten die Erläuterungs-
schriften.
Loi des XII tables (an 304 de Rome). In: Textes de droit romain pubUes et annotcs par
Paul Frederic Girard-' (Bn-ig 1895) p. 9—21.
Lex duodecim tabularum e fi-agmentis veteris cuivisdam jure consulti.
emendata diligentia et curis indigui quiritum aluumi lugdunensi utrius-
que iuris facultatiagregati. Dijon : Impr . Darnntiere. Parisl893. (16S.) 8. (?).
Lex XII tabularum . . . par C. Charles Casati de Casatis. 1894 siehe: Leges regiae.
Ambrosoli, Francesco: Che le leggi delle dodici tavole non vennero dalla Grecia
(1823). In des Verf. Letteratura greca e lat. Scritti editi e inediti 1 [Milimo 1878)
p. 1—24.
Antonibou, Eugenio: Stadi sulla legislazione decemvirale. Toriiio: Fnifilli Bocca
1895. (94 S., 1 S. ung.) 8. ' L. 2.
1. Dell' inüuenzii greca sulle leggi delle XII tavole. I. La legazione. II. La
fönte. 4. Le varianti Voigt-Sehoell-Bruns.
Bergk, Theodor: Zwölf Taf. bei Gellius XVII 2. 10 (1864). 1886 siehe: Aulus Gellius.
Boesch, Fridericus: De XII tabularum lege a Graecis petita. Quaestiones philo-
loeae. Dissert. inaug. nottiDf/ne: IHttoirh (L. Homtmaiui) 1893. (2 Bl. , 84 S.,
1 Bl.) 8. M. 2.50.
De legatione Athenas missa. (De Aelio et Posidonio Ciceronis in libro de
legibus secundo auctoribus. De decemvirorum Solonisque legum simili-
tudine Aelio Stiloni ignota. De Valerie [Antiate] Livii in libro tertio,
Dionysii in decemvirorum historia auctore. De narrationis aetate, origine,
auctore, fide). — De Hermodoro Ephesio. — De decemvirorum Solonisque
legum similitudine.
Brugi, Biagio: Una recente opera sul diritto delle XII tavole. [M. Voigt 1883].
In: Archivio giuridico 33 (1834) p. 3-21.
Buonamici, Francesco: Intorno ad un frammento delle XII tavole. In: Archivio
giuridico 44 (1890) p. 381—393.
Calenderu, Joanü: Studiü asupra lege! celorü XII Tabule. In: Analele aca-
demiei romane. Seria II. Tomuhi X. 1887-1838. Memoriile sectiuneT istorice
(Bucunsci 1389) p. 29—87.
Carrara, Francesco: Sulle vere origini del furto audace. In: Archivio giuridico 21
(1878) p. 91—115.
Chiappelli, Alessandro: Sopra alcuni frammenti delle XII tavole nelle loro
relazioni con Eraclito e Pitagora. 1885 siehe B. : Heraclitus ephesius.
Cohn, Max: ,Ein Wort" zu den 12 Tafeln. In: Zeitschrift der Savigny-Stiftung
für Kechtsgeschichte 2 (1;'81) Romanistische Abtheilung p. 111—115.
508 Scriptores latiiii. I). Leges (Leges XII tabularum — Lex Tappula).
Leges duodecim tabularum.
Czyhlarz, Carl Ritter v. : Zur Lehre vom tignum iunctum. In: Zeitschrift für
das Privat- und öffentliche Recht der Gegenwart 21 (1894) p. 85—106.
Girard, Paul Fröderic: La loi des XII tables. In des Verf. M61anges de droit
romain. I {Paris 1912) p. 1—64.
Goetz, Georg: Ad legem XII tabularum adnotationes glossematicae. 1889 siehe:
Anonymi (p. 111).
Goodwin, Frederic J. : The XII tables. Lonrhjti: Stire ns and Son 1880. (71 S.) 8.
— Le XII tavole dell' antica Koma. Traduzione dall' inglese di Luigi Gaddi, con
prefazione di Pietro Cogliolo. Ciltä dt Castello: Siiih. tip. S. Lapi 1887. (XXI,
90 S.) 8. L. 1.
Gulli, Fr. Paolo: Del furtum conceptum secondo le XII tavole e la legislazione
posteriore. In: Archivio giuridico 33 (1884) p. 107—159.
Houwing, Johannes Fredericus: De Komanorum legibus sumptuariis. Specimen
lit. inaug. Luf/duni-Bat.: Ap. S. C. van Doeshurgh 1883. (2 Bl., 84 S.) 8.
Darin: De legibus XII tabularum.
Latte s, Elia: [L'ambasciata dei Romani per le XII tavole]. Milano: Bernardoni
(1884). (21 S.) 8.
Per le nozze Ascoli-Vivante.
Longo, Antonio: II Commento di Gaio e il sistema delle XII Tavole. In: R. istituto
lombardo di scienze e lettere. Rendiconti. Serie II 21 (1888) p. 619—63).
Naher, Jean Charles: Observatiuncvilae de iure romano. VI. Ad regulam XII
tabularum rerum venditarum alienationem inhibentem donec pro pretio satis-
factum Sit. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 149—163.
Pampaloni, Muzio: La legge delle XII tavole de tigno iuncto. In: Archivio
giuridico 30 (1883) p. 253—312. 31 (1883) p. 41—93. 399—490.
— Ancora sopra la legge de tigno iuncto (a proposito di un lavoro di J. Schu-
macher intitolato: Ueber tignum und tignum iunctum. Ein Beitrag zur Er-
klärung der L. 30 D. De usurp. 41. 3 — Bonn 1832). In: Archivio giuridico 34
(1885) p. 153-171.
Pescatori, G. G.: La legislazione decemvirale. Torhio 1888. (70 S.) 8. L. 1.50.
Pierron, A.: Du sens des mots „Familia pecuniaque" dans l'ancien droit romain
et plus specialement dans les textes de la loi des XII tables. In: Revue
generale du droit , de la legislation et de la iurisprudence en France et ä
l'etranger 19 (1895) p. :^85— 400.
Punzi, V. : Le leggi delle XII tavole e la pretura romana. In: Archivio giuridico 24
(1880) p. 3—65.
Schumacher, Johannes: Ueber tignum und tignum iunctum. Ein Beitrag zur
Erklärung der lex 30 S 1 Dig. de usurp. 41. 3. Inaug.-Dissert. Bonn 1882. (56 S.) 8.
Steinhausen, Georg: De legum XII tabularum patria. Dissert. inaug. Gryphis-
waldiae 1887. (1 BL, 48 S.) 8.
Voigt, Moritz: Die XII Tafeln. Geschichte und System des Civil- und Criminal-
rechtes, wie — Processes der XII Tafeln nebst deren Fragmenten. Zwei Bände.
Leipzig: A. G. LitliesUnd 1883. 8. M. 30.
Erster Band: Geschichte und allgemeine juristische Lehi-begriffe der XII
Tafeln nebst deren Fragmenten. 1883. (XII, 737 S.) M. 10.40.
Zweiter ., Das Civil- und Criminalrecht der XII Tafeln. 1883. (X S.,
1 Bl., 859 S.) M. 13.60.
— Das zwölf Tafel-Reclit. In des Verf. Römische Rechtsgeschichte 1 {Leipzig 1892)
p. 27—32.
Zocco-Rosa, Antonio: II commento ili Gaio alla legge delle XII Tavole. In:
Rivista italiana per le scienze giuridiche 5 (1888) p. 193—215.
— II commento di Gaio alla legge delle XII Tavole. 2. edizione. Roma: E. Loesclier
1888. 8.
Lex Tappula.
Lex convivalis quae dicitur Tappula (aetatis forte Augusti) edidit Carolus Georgius
Bruns in: Fontes iuris romani antiqui" 1 {Tiihingae 1909) p. 119.
[Lex Tappula]. Edidit Hector Pais in: Corporis inscriptionum latinarum supplementa
italica . . . fasc. I {Humue 1884» nr. 898.
Lex Tappula edidit Aemilius Huebner in: Exempla scripturae epigraphicae latinae
{BeroUiii 1885) p. 280 no. 803.
Lex Tappula. Edidit Franciscus Buecheler in etlitione Petronii saturarum. Editionom
quintam curavit Guilelmus Heraeus (Bendii'i 1912) p. 26ü.
Lex Tappula. Edidit Hermannus Dessau. 1903 siehe: Leges eonvivales.
Kiessling, Adolf: Lex Tappula. 1884 siehe B.: Anthologia.
Marx, Friedrich: Die neugefundene Lex Tappula, ein antiker Zechcomment. In:
Zeitschrift für die gebildete Welt 4 (18331 p. 215—220.
Leges (Lex Tappula — Leges Visigothorum). 509
Lex Tappula.
Mommsen, Theodor: Un frammento della lex Tappula trovato a Vercelli. In:
Bullettino dell' Institute di corrispondeuza archeologica 1882 p. 186—189, 1 tav.
Pernice, Alfred: Amoenitates iuris I. In: Zeitschrift der Savigny-Stiftung für
Rechtsgeschichte 7 (1886) Komanistische Abtheilung p. 91—97.
Lex Tarentina.
Lex tarentina (aetatis ciceronianae) edidit Carolus Georgius Bruns in: Fontes iuris
romani antiqui' 1 (Tahitir/ae 1909) p. 12) -122.
Lex municipii tarentini. Edidit Hermannus Dessau. In: Inseriptiones latinae selectae
II 1 {Bei-othii 1902) p. 500—501 nr. 6086.
Beaudouin, Edouard: [La table de Tarente]. In: Nouvelle Revue historique de
droit fran<;!ais et etranger 20 (1896) p. 407 — 410.
Scialoja, V^ittorio , e de Petra, Giulio : Di un frammento di legge romana
seoperto in Tarento. In: Monumenti antichi pubblicati per cura della r. Acca-
demia dei Lineei 6 (Milaiio 1895) Sp. 405—442, 1 tav.
— Di alcune modificazioni ai supplementi proposti per la reintegrazione del
frammento di legge romana seoperto in Taranto. In: Ren diconti della r. Acca-
demia dei Lineei. Classe di scienze morali, storiche e filologiehe. Serie 5. 5
(1896) p. 275.
— Legge mvmicipale tarentina. In: Bullettino dell' Istituto di diritto romano 9
(1896) p. 7—22. Correzioni ed aggiunte ebenda p. 88.
Leges templorum.
Leges templorum. Edidit Hermannus Dessau. In: Inseriptiones latinae selectae II 1
(Berolini 1902) p. -246-250. nr. 4906-4916.
Lex tribunicia de provinciis consularibus.
Schmidt, Otto Eduard: Die lex tribunicia de provinciis consularibus. 1884 siehe
B.: Nicolaus Damascenus.
Lex Utinensis siehe: Lex Eomana ßaetica Curiensis.
Leges Valeriae Horatiae.
Blasel, Ignaz: Die allmähliche staatsrechtliche Competenzerweiterung der Tribut-
comitien durch das dreimalige gleichlautende Gesetz: ut quod tributim plebs
iussisset, omnes Quirites teneret. In: Festschrift zur Begrüssung der XXXIV
Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner zu Trier überreicht im
Namen der XVI Versammlung rheinischer Schulmänner (Bonn 1879) p. 1—30.
Henne s, Johann: Das dritte valerisch-horatische Gesetz und seine Wiederholungen.
Progr. des kgl. Gymn. Bonn 188J. <S. 3—26). 4.
Voigt, Moritz: Die leges Valeria Horatia v. 305, Publilia v. 415 und Hortensia
V. 467. 1892 siehe: Lex Hortensia.
Lex Varia.
Petersen, Christiauus: Excursus de lege Varia maiestatis. In des Verf. De causis
publicis romanis . . . {Kilim 1880) p. 105—110.
Lex Visellia.
Ritschi, Friedrich: In leges Viselliani Antoniam Corneliam observationes epi-
graphicae (1860) 1878 siehe: Lex Antonia de Termessibus.
Leges Visigothorum.
Leges Visigothorum antiquiores. Edidit Karolus Zeumer. [Fontes
iuris germanici antiqui in usum scholarum ex Mönumentis G-ermaniae
historicis separatim editi]. HannotJcrae et Lipsiae: Hahn 1894. (XXII S.,
1 BL, 395 S.) 8. M. 6.
Leges Visigothorvim edidit Karolus Zeumer. [Monumenta Germaniae
historica. Legum Sectio I. 1]. Hannoverae et Lip^iae : Hahn 1902.
(XXXV, 570 S.) 4. M. 20, Schreibpap. 30.
Appendices legis Romanae Wisigothorum duae edidit Paulus Krueger in: CoUectio
librorum iuris anteiustiniani 3 {Birolfin 1890) p. 247 — 263.
Legis Romanae Wisigothorum fragmenta ex codice palimpsesto S. Legio-
nensis ecclesiae protvilit illustravit ac sumptu publico edidit Regia
Historiae Academia Hispana. (Herausgeber Franciscus Garden as [&]
Fidelis Fita). Matriti: Apud R. Fe 1896. (2 BL, XXVII, 439 S.) 2.
Pas. 25, Ausl. 26.50.
Brunner, Heinrich: Die Leges Visigothorum. In des Verf. Deutsche Rechts-
geschichte 1 (Ldpzüj 1887) p. 320-331. 2. Aufl. (1906) p. 481—496. — Die Lex
Romana Visigothorum. Ebenda p. 358—361. 2. Aufl. p. 510-516.
510 Sci-iptores latini. D. Leges Visigothorum — Leo Magnus.
L e g e s Visigothorum.
de Cardenas, Francisco: Noticia de iina compilacion de leges ronianas y visigodas
descubierta recientemente on Inglaterra. In: Revista conteniporanea afio 15.
t. 74 (1889) p. 225—248. 367—401.
Gaiidenzi, Augiisto: Un' antiea compilazione di diritto romano e visigoto con
aleuni frammenti delle leggi di Eurico. Bologna: lUgia tipijfjrafia ISSö. (222 S.,
3 Bl.) 8. " L. 5.50.
L6crivain, Charles: Remarques sur l'interpretatio de la ..Lex romana Visigo-
thorum". In: Annales du Midi. Premiere annee 1889 p. 145—182.
Rinaudo, Costanzo: Leggi di Visigoti. Studio. Torino: IMÜi \%19,. (55 S.) 8.
Schmeltzer, Richard: Die Redaktionen des Westgothenrechts durch die Könige
Chindasuinth und Reccessuinth. In: Zeitschrift der Savigny- Stiftung für
Rechtsgeschichte 2 (1881) Germanistische Abtheilung p. 123—130.
Tardif, Adolphe: Les leges Wisigothorum. [Cliapitre e.xtrait de la seconde partie
de l'histoire des sources du tlroit fran(,'aisj. In: Nouvelle Revue historique de
droit fran^ais et etranger 1.5 (1891) p. 5—17.
Waitz, Georg: Die Redaction der Lex Wisigothorum von König Chindasuinth
(1875). In des Verf. Gesammelte Abhandlungen 1 {Göttinfien 1896) p. 391—395.
Zeumer, Karl: Eine neuentdeckte westgothische Rechtsquelle. In: Neues Archiv
der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 12 (1887) p. 387—400.
Lex Voconia.
Chauvet, Joseph: Essai sur la loi Voconia. These. Greuohli : Iiitpr. F.. \alli(r & Cii.
1891. (1 Bl., 105 S.) 8.
P. Lentulus. Der Brief des P. Lentulus über Jesum, nach cod. Harlei. 2729 mit-
getheilt von Gotthold Gu n der m an n. In: Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie
29 (1886) p. 241.
P. Cornelivis Lentulus Spinther siehe: Spinther.
Leo aroliiprcsbjter. Die vita Alexandri Magni des Archipresbyters
Leo (Historia de preliis). Nach der Bamberger und ältesten Müncfiener
Handschrift zum erstenmal herausgegeben von Gvistav Landgraf.
I. Teil: Die Nektanebussage I 1 — 14. Progr. der Studienanstalt
Schweinfurt 1885. (48 S.) 8. Vollständig: Erlanqen: A. Deichert
1885. (140 S.) 8. M. 3.
Ausfeld , Adolf: Zur Alexandersage [Deutsche Prosaversion der Historia de preliis
von Babiloth]. In: Zeitschrift für deutsche Philologie 17 (1885) p. 108—109.
— Die Orosius-Recension der Historia Alexandri Magni de preliis . . . 1886 siehe:
Orosius.
— Ekkehards „Excevptum de vita Alexandri Magni" und die Historia de preliis.
In: Zeitschrift für deutsche Philologie 18 (1886) p. 385—405.
Kinzel, Karl: Zwei Recensionen der Vita Alexandri Magni interprete Leone
archipresbytero neapolitano. Progr. des Berlinischen Gymn. zum Grauen
Kloster. Berlin : B. Ihitr/iur {Jetzt: Wiidiiwnn) ISSi. (33 S.) 4. M. 1.
— Ziir Historia de preliis. In: Zeitschrift für deutsche Philologie 17 (1885) p. 98—108.
Kroll, Wilhelm: Zuni Archipresbyter Leo [p. .33. 15 Landgr.] und Julius Valerius
[p. 5. 6 Kübl. p. 13. 20]. In: Hermes 26 (1891) p. 316.
Leo Mag'iius. Sancti Leonis Magni romani pontificis opera omnia, post
Paschasii Quesnelli recensionem ad complures et praestantissimos mss.
Codices ab illo non consultos exacta, emendata, et ineditis aucta:
praef ationibus , admonitionibus et adnotationibvis illustrata curantibus
Petro et Hieronymo fratribus Balleriniis, . . . Accedunt Petri Thomae
Cacciari exercitationes in universa opera s. Leonis Magni. Accurante
et denuo recognoscente .Jacobo Paulo Migne. Tomus primus. Farisüs:
Garnier fratres (1846) 1882. 8. Fr. 10.
Die Osterbriefe Leo's des Grossen. Von Bruno Krusch. In des Verf. Studien zur
christlich-mittelalterlichen Chronologie (Idpzig 1880) p. 251—265.
Sacramentarium leonianum edited, with introduction , notes, and three
photographs, by Charles Lett Feltoe. Cambridge: At the UniversiU/
Press 1896. (XIX, 1 S. ung., 244 S.) 8. 12 sh. 6 d.
Leonis Magni Sermones in praecipuis anni totius festivitatibus ac de
seriis quibusdam aliis negotiis habiti ad fidelem plebem. Bihlcnae:
Typ. institiiti s. Joseph 1888. (VIII, 412 S.) 8.
Leo Magnus — Granius Liciuianus. 51 1
Leo Magnus.
S. Leonis Magni in solemnitates d. n. Jesu Christi et sanctorum sermones,
Savona: Bicci 1896. (2^7 S.) 8.
The -letters and sermons of Leo the Great . . . translated, with introduction, notes, and
indices, by Charles Lett Feltoe. 1S95 siehe A.: Soriptores ecclesiastici (I 1 p. 87).
St. Leo's epistle to Flavian. Translation by Charles Abel Heurtley. 1886 siehe B.:
Cyrillus hierosolj-mitanus.
Eighteen sermons of St. Leo the Great on the Incarnation translated
with notes, and with the „Tome" of S. Leo in the original by William
Bright. Second edition, revised and enlarged. Londun: Masterft d- Co.
(1862) 1886. (XIX, 24S S.) 8. Sh. 5.
S. Leone Magno. Sermone LXXVII, volgarizzato da Liverani. Siena:
Tip. Ut. Sordomuti dt L. Lazzeri 1890. (7 S.) 8.
Amelli, Guerrino: S. Leone Magno e l'Oriente. Dissertazione sopra una collezione
inedita di niiovi doeumenti relativ! al V e al VI secolo estratti dagli scrigni
apostolici per cura di Pionisio lEsiguo conservati in un codice di Novara con
appendice del testo delle appellazioni di S. Flaviano e di Eusebio di Dorilea
a S. Leone M. Letta all' Accademia di Religione Cattolica il giorno 15 Giugno
1882. Homn: Tip. MotinUli e C. 1882. (51 S.) 8. Im wesentlichen abgesehen vom
Appendice unverändert in :
Amelli, Ambrogio [wohl Klostername]: S. Leone Magno et l'Oriente. Dissertazione
sopra una coUezione inedita di nuovi docamenti relativi al V e al VI secolo,
estratti dagli scrigni apostolici per cura di Dionisio l'Esiguo conservati in nn
codice di Novara, con appendice del testo delle appellazioni di S. Flaviano e
di Eusebio di Dorilea a S. Leone Magno. Appendice: Tre doeumenti inediti
relativi allo scisma Dioscoriano del 530. Motiticassinu : Tipo-litoi/r. caasiiKse 1894.
(60 S.) 8.
Bertani. Carlo: Vita di s. Leone Magno ponteftee massimo. 3 voll. JIühzh: Lilnria
de' Piiolhit di L. Äiinoiii c C. 1880. 1831. (359, 320, 432 S.) 8.
Böhringer, Friedrich und Paul: Die Väter des Pabstthums Leo I. und Gregor I.
1879 siehe : Gregorius M.
Caspari, Carl Paul: Leo den Stores Angivelse af det almindelige kirkelige
Symbols tre forste Led. In des Verf. Historisk-kritiske Afhandlinger over en
del virkelige og fornientlige orientalske Daabsbekjendelser [KristianJn 1881)
p. 642—657.
Engelbrecht, August: Das Titelwesen bei den spiitlateinischen Epistolographen.
1893 siehe C: Scriptores epistolarum.
Görres, Franz: Zur Kritik einiger Quellenschriftsteller der rumischen Kaiserzeit.
1884 siehe C. : Scriptores historici.
Gore, Charles: Leo the Great. (The Fathers for english readers). London: Socüiy
for Prciiwtiiiff Cliristian Knouiedgc (1880). (175 S.) 8. Sh. 2.
Kuhn, Philipp: Die Christologie Leos 1. des Grossen in systematischer Darstellung.
Eine dogmengeschichtliche Studie. (Inaug.-Dissert.) Wärzlmrfj: A. Gothel 1894.
(94 S., 1 Bl.) "8. ' M. 1.
Langen, Joseph: Erweiterung der Papstmacht durch Leo I. In des Verf. Ge-
schichte der römischen Kirche von Leo I. bis Nikolaus I. (Bonn 1885) p. 1 — 113.
Vita di s. Leone Magno, i)apa et dottore di s. Chiesa. AM: Scuola ti'p. MiditUrio
1888. (32 S.) 8.
Weyman, Carl: Conservator fzu Leo M.] 1895 siehe C. : Collectiones (p. 17).
Liberal US. Versus Liberati scholastici recensuit Alexander Riese in: Anthologia
latina I 2^ (Lipsiae 1906) nr. 493.
Libo siehe: Scribonius Libo.
Libri pontificii. Frasrmenta librorum pontificiorum [collegit et dis-
posuit] Paulus P reib is eh. Progr. des Gymn. Tilsit 1878. (22 S.) 4.
Peter, Rudolf: Quaestionum pontificalium specimen. Dissert. inaug. Argeuiorati:
Tnibncr 1886. (84 S.) 8. M. 1.80.
Darin: Pontificiorum de sacerdotibus publicis librorum fragmenta (p. 33 — 84).
LlcentlUS. Licentü ad Augustinum Carmen, s. Fragmenta poetarum romanorum
collegit Aemilius Baehrens. 188Ö (p. 21).
Granius Licinianus. Dieckmann, Oscar: De Granu Liciniani fontibus et
auctoritate. Dissert. inaug. Berolini 1896. (1 Bl., 47 S.) 8. Vollständig in: Berliner
Studien für classische Philologie und Archäologie XVI 3. Ebcitda : Vahurij & Co. (Jetzt
Ldpzin: 0. U. Iteislnnd). (1 Bl., 94 S.) 8. 31. 3.
512 Scriptores latini. 1). Grauius Licinianus — Livius Andronicus.
Granius Licinianus.
Freytag, Gustav: Granius Licinianus (1858). In des Verf. Gesammelte Aufsätze 2
(Leipzig 1888) p. 373—379.
Traube , Ludwig: Zu Granius Licinianus [p. 32. 18 sqq. A. ed. Bonn.]. In: Rheinisches
Museum für Philologie 40 (1885) p. 155.
Vannucci, Atto : Liciniano annalista latino recentemente scoperto. (1854) 1885
siehe C.: Collectiones (p. 16).
Wölff lin, Eduard : Die ersten Spuren des afrikanischen Lateins. 1889 siehe: Florus.
L. Licinius Crassus siehe: Crassus. I C. LiciniusMucianus s. : llucianus.
C. Licinius Macer siehe: Macer. 1 C. Licinius Stolo siehe: Stolo.
Licinus Porcius siehe: Porcius.
Lmdmus. Lindini de aetate [carmen] recensuit Alexander Riese in: Anthologia
latina I l-^ (Lipsiae 1894) nr. 28.
Lindini de aetate carmen recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4
(Lipsiae 1882) p. 257—258.
Livius Anrtroiiicus. Livi Andronici et Cn. Naevi fabularum reliquiae.
Emendavit et adnotavit Lucianus Mueller. [Ex Actis menstruis maiis
h. a. ministerii institutionis publicae rossici]. Berolini: Calvary et soc.
(Nunc Lipsiae: 0. R. Bcislaml) 1885. (72 S.) 8. M. 2.
Livius Andronicus, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens.
18S6 (p. 21).
Livii Andronici Odyssea. Emendavit et adnotavit Lucianus Mueller. 1835 siehe C:
Poetae antiquissiaii (p. 35).
Livii Andronici Odyssia, siehe: Versus italici antiqui. Collegit Carolus Zander. 1890
(p. 35).
Saturnia Livii Andronici fragmenta edidit Ludovicus Havet. 1880 siehe C. ; Poetae
antiquissimi (p. 35j.
Ambro soll, Francesco: Principj della letteratura latina. 1878 siehe: Ennivis.
Baehrens, Emil: Liv. Andren, bei Charis. S. 197. 16. K. 1884 siehe C. : Poetae.
Barillari, Michele: Studi su la satira latina. 1890 siehe C. : Poetae satirarum.
Bergk, Theodor: Livius Andronicus (Pest. p. 174) [Fr. XXII L. Müller] (1859). —
Ausser der Odyssee des Livius gab es auch eine jüngere Uebersetzung in Hexa-
metern (1870). In des Verf. Kleine philologische Schriften 2 [Halle a. S. 1886)
p. 735. 750.
Düntzer, Heinrich: Nachträgliches zu Mattius, Laevius und Livius. 1889 siehe:
Laevius.
van Eck, Daniel Adriaan Henri: Quaestiones scenicae romanae. 1892 siehe C:
Poetae scaenici.
Har rington, Karl Pomeroy: The saturnians of Livius Andronicus and Naevius
tested according to the quantitative theory. In: Transactions (Proceedings)
of the american philological association 25 (1894) p. LI— LIII.
Hilberg, Isidor; Furius Bibaculus und das Schauspielercostüm des Livius
Andronicus. 1891 siehe: Furius Bibaculus.
Kiessling, Adolf: De Livii Andronici et Plauti aetate. 1886 siehe B.: Epicurus.
Kruczkie w icz, Bronislaus : De liviani carminis in Junonem reginam memoria.
In: Eos 1 (Ltupuli 1894) p. 127-128.
L a 1 1 i e r , Roger : >f ote sur la tragiidie de Livius Andronicus intitulee Equos troianus.
In: Melanges Graux (Paris 1884) p. 103—109.
de La Ville de Mirmont, Henri: La vie et l'oeuvre de Livius Andronicus. In:
Revue des universites du Midi. N. S. des Annales de la faculte des lettres de
Bordeaux 2 (18» annee 1896) p. 25—02. 3 (19« annee 1897) p. 301—338. 435—469.
Cette etude est completement remaniee dans: Etudes sur l'ancienne po^sie
latine (Paris 1903) p. 3—201.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Fruterius Verbesserungen zu Livius Andronicus
(Laevius). 1878 siehe C. : Poetae.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Livius Andronicus et Növius (18.59. 1862). In
des Verf. Etudes sur la poesie latine l-" (I'aris 1900) p. 327-376.
Sellar, William Young: The roman poets of the republic. (1863) 1889 siehe C:
Poetae.
III. The beginning of tlie roman literature. Livius Andronicus. Cn. Naevius.
Stell, Heinrich Wilhelm: L. Livius Andronicus u. Cn. Naevius. 1881 siehe: Caesar.
Tolkiehn, Joannes: De Livi Andronici Odyssia et de Cn. Matii Iliade latina.
Accedit appendicula de T. Livio in Prisciani libris laiulato. [Aus: Festschrift
zum 70. Geburtstage Oskar Schade dargebracht von seinen Schülern und Ver-
ehrern p. 289—296]. Könif/sherr/ i. Pr.: Hartuiif/ 1896. 8. M. — ,25.
— Zu Livius Andronicus. In: Jahrbücher für classisclie Philologie 153 (1896)
p. 861—862.
Titus Livius. 513
II.
Fase. I.
II.
Fase. II.
III.
Fase. I.
III.
Fase. II.
III
ungetrennt
IV.
Fase. I.
IV.
Fase. II.
M. 1.
M. 1.
M.
—.75.
Guilelmus
Mü]
[1er.
M.
—.70.
M.
—.70.
M.
—.70.
M.
—.70.
M.
—.70.
M.
. 1.20.)
M.
—.85.
M.
—.85.
Titas Livius. Titi Livii Patavini historiarum libri qui supersunt cum
indice rerum. 6 tomi. Editionis stereotypae taucnnitianae nova im-
pressio. Lipsiae: O. HoUze (1821) 1873—1882. 8. M. 5.75.
I. Lib. I— VI. M. ]. II. Lib.VII— X. Epit. lib. XI— XX. Lib. XXI— XXIII. M. 1.
III. Lib. XXIV— XXX. M. 1. IV. Lib. XXXI— XXXVIII.
V. Lib. XXXIX-XLV. Epit. lib. XLVI— CXL.
VI. Fragmenta et Index.
T, Livi ab urbe condita libri. Editionen! primam curavit
Weissenborn. Editio altera, quam curavit Mauritius
Lipsiae: B. G. Teuhner (1850. 51). 8.
Pars I. Fase. II. Lib. IV— VI. 1902. (S. 217-396).
Lib. VII— X. 1899. (XX, 230 S.)
Lib. XXI-XXIII. 1894. (IX S., 1 S. ung., 180 S.)
Lib. XXIV-XXVI. 1881. (174 S.)
Lib. XXVII— XXX. 1884. (S. 175—405).
(., III ungetrennt: Lib. XXIV— XXX. 1884. (I.X", 405 S.)
Lib. XXXI-XXXV. 1887. (XII, 243 S.)
Lib. XXXVI— XXXVII [. 1890. (XVI, S. 244-415).
Titi Livi ab urbe condita libri. Editionem primam curavit Guilelmus
We issenborn. Editio altera , quam curavit Guilelmus H e r a e u s.
JJpstae: B. G. Teuhner. 8.
Pars V. Fase. I. Liber XXXIX-XL. 1908. (XVI, 112 S.) iM. -.85.
T. Livi ab urbe condita libri. Wilhelm Weissenborns erklärende
Ausgabe. Neu bearbeitet von Hermann Johannes Müller. 10 Bände.
Berlin: Weichnannsche Bnchh. (1858—1866) 1880—1911. 8. M. 47.90.
Erster Band. Erstes Heft. Buch I. Neunte Auflage. (1853) 1908. (VIII, 288 S.)
M. 2.60.
Erster Band. Zweites Heft. Bucli H. Achte Auflage. (1854)1894. (176 8.) M. 1.50.
Zweiter Band. Erstes Heft. Buch III. Sechste Auflage. (1854) ISOO. (Vill, 173 S.)
M. 2.10.
Zweiter Band. Zweites Heft. Buch IV und V. Sechste Auflage. (1854) 1896. (VIII,
282 S.) M. 2.70.
Dritter Band. Erstes Heft. Buch VI bis VIII. Fünfte Aufläse. (1854) 1886. (304 S.)
M. 2.40.
Dritter Band. Zweites Heft. Buch IX und X. Fünfte Auflage. (1854) 1890. (VI,
233 S.) M. 2.10.
Vierter Band. Erstes Heft. Buch XXI. Neunte Auflage. (1855) 1900. (Vlll, 174 S.)
M. 1.80.
Vierter Band. Zweites Heft. Buch XXII. Neunte Aullage. (1855) 1905. (VI, 168 S.)
M. 1.60.
Vierter Band. Drittes Heft. Buch XXIII. Achte Auflage. (1855) 1907. (VII, 13S S.)
M. 1.20.
Fünfter Band. Erstes Heft. Buch XXIV und XXV. Fünfte Auflage. (1S56) 1895.
(VIII, 235 S.) M. 2.10.
Fünfter Band. Zweites Heft. Buch XXVI. Fünfte Auflage. (1356) 1911. (VI, 160 S.)
M. 2.
Sechster Band. Erstes Heft. Buch XXVII und XXVIII. Vierte Auflage. (1858)
1910. (IX, 329 S.) M. 4.
Sechster Band. Zweites Hoft. Buch XXIX und XXX. Vierte Auflage. (1858) 1899.
(VII, 199 S.) M. 2.40.
Siebenter Band. Erstes Heft. Buch XXXI. XXXII. Dritte Auflage. (1860) 1883.
(1 Bl., 190 S.) M. 1.50.
Siebenter Band. Zweites Heft. Buch XXXIII. XXXIV. Dritte Auflage. (1860)1883.
(IV, 202 S.) M. 1.80.
Achter Band. Erstes Heft. Buch XXXV— XXXVI. Dritte Auflage. (1862) 1900.
(VI, 194 S.) M. 2.40.
Achter Band. Zweites Heft. Buch XXXVII — XXXVIII. Dritte Auflage. (1862)
1907. (1 BL, 302 S.) II. S.CO.
Neunter Band. Erstes Heft. Buch XXXIX und XXXX. Dritte Aullage. (1864)
1909. (1 BL, 283 S.) M. 3.40.
Neuntor Band. Zweites Heft. Buch XXXXI und XXXXII. Dritte Auflage. (1866)
1909. (1 BL, 220 S.) M. 2.8u.
Zehnter Band. Erstes Heft. Buch XXXXIII. XXXXIV. Zweite Auflage. (1866) 1880.
(VIII, 183 S.) M. 1.80.
Zehnter Band. Zweites Heft. Buch XXXXV und Fragmente. Zweite Auflage.
(1866) 1881. (VIII, 220 S.) M. 2.10.
Klussmann, i'.iljliothec.i seriptoruni classicoruui. II 1. 33
514 Scriptores latini. D. Titus Livius.
Titus Livius.
T. Livii historiaruni romanarum libri qui supersunt. Ex recensione
JoaBnis Nicolai Madvigii. Ediderunt Joannes Nicolaus M ad vi gius
et Johannes Ludovicus Ussingius. 4 voll. Hauniue: Gyldendal
(1861—1866). 8.
Vol. I pars I libros quin<jue primos continens. Tertia editio (1861) 18'^6. (XVII,
311 S.) Kr. 3.
„ II pars I libros a vicesimo primo ad vicesimum quintiim continens. Quart»
editio. (1862) 18S6. (XXXIU, 273 S.) Kr. 2.75.
, II pars II libros a vicesimo sexto ad tricesimum continens. Secunda editio.
(1863) 188J. (XIV, 272 S.) Kr. 2.50.
, III pars I libros a tricesimo prinio ad tricesimum quintuni continens. Editio
secunda. (18631 1884. (XVIII, 221 S.) Kr. 2.
T. Livi ab urbe condita libri. Recognovit Hermannus Jobannes Muel 1er.
BeroUni: Weidmann 1881—1883. 8. M. 3.60.
Pars I libros I et II continens. 1881. (XI, 96 S.) M. —.60.
„ II libros III et IV continens. 1831. (X, 102 S.) M. —.60.
, III libros V et VI continens. 1883. (VIII, 80 S.) M. —.60.
„ IV libros XXI et XXII continens. 1882. (XII, 92 S.) M. —.60.
, V libros XXIII et XXIV continens. 1883. (X, 80 S.) M. —.60.
, VI libros XXV et XXVI continens. 1881. (VII, 86 S.) M. —.60.
Titi Livii ab virbe condita libri. Ex recensione Andreae Frigellii,
Gothae: Fr. A. FeHhes. 8.
Vol. II fasc. I librum XXI continens. 1882. (53 S.) M. —.40.
,, II fasc. II librum XXII continens. 1883. (IV, 54 S.) M. —.40.
„ II fasc. III librum XXIII continens. 1885. (IV, 47 S.) M. —.40.
T. Livi ab iirbe condita libri. Edidit Antonius Zingerle. Yindohonae.
Fragae: F. Tenipslif. Lipnac: G. Frerjtag 1883—1907. 8. M. 14.50,
Pars I. Liber I— V. Editio maior. 1888. (IX S., 1 S. ung., 288 S.) M. 1.20.
., II. Liber VI-X. Editio maior. 1890. (VII, 24 j S.) M. 1.20.
., III. Liber XXI— XXV. (18851 1890. (IV, 247 .S.) M. 1.20.
„ IV. Liber XXVf— XXX. 1883. (XIV, ^33 S.) M. 1.20.
„ V. Liber XXXI-XXXV. Editio maior. 1890. (VII S., 1 S. ung., 229S.) M. 1.20.
„ VI. Fasc. I. Liber XXXVI— XXXVIII. Editio maior. 1893. (VI, 188. S.) M. 1.20.
Fasc. II. Liber XXXIX, XL. Editio maior. Adiectum est senatus con-
sultumdebacchanalibus. Editio maior. 1894. (1B1.,126S.) M.1.20.
., VII. Fasc. I. Liber XXXXI. Editio maior. 1899. (IX, 37 S.) M. —.50.
, II. Liber XXXXII. Editio maior. 1901. (VIII, 8j S.) M. 1.80.
, III. Liber XXXXIII. Editio maior. 1902. (IV, 30 S.) M. —.50.
„ IUI. Liber XXXXIIII. Editio maior. 1904. (VIII, 69 S.) M. 1.50.
V. Liber XXXXV. Editio maior. 1907. (XI, 78 S.) M. 1.80.
T. Livi ab urbe condita libri apparatvi critico adiecto edidit Augustut^
Luchs. Bcrolini: Weidmann 1888—1889. 8. "
Vol. III libros XXI— XXV continens. 1888. (VII S., 1 .S. ung., 293 S.)
„ IV libros XXVI— XXX continens. 1889. (X S., 1 Bl., 295 S.)
Mehr ist nicht erschienen.
T. Livi ab urbe condita libri. Scholarum in usum edidit
Zingerle. Editio minor. Vindobonae. Fragae: F. Temj/sky.
G. Freytag 1888—1894. 8.
Pars I. Liber I— V. 1888. (V, 251 S.)
„ II. Liber VI— X. 1890. (245 S.)
„ III. Liber XXI — XXV. Editio minor multis locis emendata. Additae sunt
duae tabulae geographicae. 1901. (IV, 308 S.) Jl. 2.
., V. Liber XXXI— XXXV. 1890. (217 S.) M. 1.
„ VI. Fasc. I. Liber XXXI— XXXVIII. 1893. (154 S.) M. 1.
„ VI. Fasc. II. Liber XXXIX, XL. Adiectum est senatus consultum de bac-
chanalibus. 1894. (104 S.) M. 1.
Mehrere Bücher umfassende Ausgaben des Livius.
Buch 1. XXI. XXII. Titi Livi libri L, XXL, XXII. JuiYy. Books I..
XXL, and XXII. With introduction and notes by John Howell
Weste Ott. Boston: Allyn and Bacon 1892. (XXVII, 399 S., 1 Karte). 8.
Ä 1.25.
M. 6.
M. 3.
M. 3.
Antonius
Lipsiae:
M. 5.
M. 1.
M. 1.
Titus Livius. 515
Titus Livius.
Buch I. II, Titi Livii ab urbe condita libri. Ad optimarum editionum
fidem recensuit Carolus Fumagalli. Libri I — II. Editio altera.
Vcronae: D. Tedeschi et f. (1883) 1&89. (186 S.) S. L. —50.
Titi Livi ab urbe condita libri I et II. K potrebe skolni vvdal Robert
Noväk. Drube vydani. V Fraze: NuJcIadem J. Otti/ {lSdO)\9U. (VIII,
120 S.) 8.
Livy. Books I. and II. Edited, with introduction and notes, by James
Bradstreet Greenougb. Bof<to)i and London: Ginn d/ Comp. 1891.
(XVII, 270 S.) 8. I l.,S5.
Titi Livi ab urbe condita libri I et II curante Ignatio Bassi. Torino:
G. B. Pamcia e C. 1895. (132 S.) 8. L. —.80.
Titi Livi ab urbe condita libri 1 et IL ßecensione, note e introduzione
di Ignazio Bassi. Torino : G. B. Paravia e C. (1894) 1896. (XVI,
268 «.) 8. L. 2.
Buch I. II. XXI. XXII. T. Livi ab urbe condita libri L IL XXL XX IL
Adiunctae sunt partes selectae ex libris III. IV. V. VI. VIII. XXVI.
XXXIX. Unter Mitwirkung von August Scbeiudler für den Schul-
gebrauch herausgegeben von Anton Zingerle. Siebente Auflage.
Mit 3 Karten, 2 Schlachtenplänen und einer Abbildung. Leipzig:
G. Freytag 1906. (VIII, 352 S.j 8. M. 2.
Anfangs (1886) u. d. T. : T. Livi ab urbe condita libri I. II. XXI. XXII. Adiunctae
sunt partes selectae ex libris III. IV. VI. Scholaruni in usum edidit Antonius
Zingerle. Accedunt tabulae geographicae et indices. 8. M. 1.40.
Den dazu gehörigen .Schülerkommentar von Adolf M. A. Schmidt siehe unter
den Erläuterungsschriften.
Titi Livi ab urbe condita libri I. IL XXLXXII[curanteFeliceRamorino].
Adiunctae sunt partes selectae ex libris III IV VI, con tre carte geo-
grafiche, introduzione ed indice di nomi. Mediolani: U. Iloepdi 1893.
(XV, 355 S.) 8. L. 3.
Bocli I— III. XXI. Titi Livii ab urbe condita libri I— III et XXI. Med
föjklarande anmärkningar af Ragnar Törnebladh. 5. uppl. Stock-
holm: F. A. Norstedt rf/ Söner (1858) 1895. 8.
1. hälfte, omfattande über I. (IV, 62, 40 S.) Kr. 1.50.
2. , , „ II. (VIII, S. 63—126, 41—78). Kr. 1.50.
3. , , „ III. (VIII, S. 127-196, 79-123). Kr. 1.50.
4. , „ , XXI. (VIII, S. 197-2.52, 124-162). Kr. 1.50.
Buch II. III. Livy. Books IL and III. Edited with introduction and
notes, by Henry Major Stephenson. London: Maanillan and Co.
1882. (XXVIII, 293 S.) 8. Sh. 5.
Buch V. YI. Selections from Livy (books V. and VI). Adapted and
edited with introductions, notes, appendix, and vocabulary by Walter
Cecil Laming. London and New York: Macmillan and Co. 1892.
(XVI, 93 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch V— VII. Livy. Books V, VI, and VII from the war against Veii
to the beginning of the samnite wars. Edited, with notes by Albert
Rowland Cluer. Oxford: Clarendon Fress ISSl. (XI, 285 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Livy. Books V, VI, and VII with introduction and notes by Albert
Rowland Cluer. Second edition, revised by Percy Ewing Matheson.
Ebenda 1887. 8. Sh. 5.
Part I. — Introduction and text. (228 S.) Part II. — JMotes. (147 S.)
Buch XXI. XXII. T. Livü historiarum libri XXI. XXII. Torino: B. G.
Faravia 1878. (128 S.) 8. L. —.80.
Livy. Books XXI. and XXII. Hannibal's first compaign in Italy.
Edited with introductions, notes, appendices, and maps, by William
Wolfe Capes. London: Macmilkm and Co. 1878. (LV S., 326 S.,
1 S. ung.) 8. Sh. 5.
Titi Livii historiarum liber XXI et XXII. Editio sexta. Augustae Taur.:
Ex oft: salesiana (1878 3) 1889. (115 S.) 8. L. —.50.
33* ä
510 Scriptores latiiii. D. Titus Livius.
Titus Livius.
Tite Live. Livres XXI et XXII. Nouvelle edition d'apves les travaux
les plus recents avec notice, sommaires et notes liistoriques, litteraires
et philologiques par Alexandre Harant. Faris: F'f Belin et fils (1881)
" 1886. (XI, 167 S.) 8. Fr. 1.
Titi Livii ab urbe condita libri XXI, XXII. Texte latin publie avec
une notice sur la vie et les ovivrages de Tite-Live des notes critiques
et explicatives des remarques sur la langue un index des noms propres
historiques et geographiques et des antiquites trois cartes et des
illustrations d'apres les monuments par Othon Riemann et Eugene
Benoist. 13« edition revue. Faris: Hachette et Cie. (1881 ss.) 1911.
(1 Bl., XXIV, :}8ö S.) 8. Fr. 2.
Titi Livii libri XXI et XXII. Nouvelle edition, accompagnee d'une
notice, de sommaires, de notes historiques et litteraires et d'une table
des noms geograpbiques par Julien Girard. Faris: Delagrare 1882.
(VII, 2-il S.) 8. _ Fr. 1.50.
Livres XXI et XXII de Tite-JLive. Expliques litteralement par Isaac
üri. Traduites en fran^ais par Gauch er. Faris: Hachette et Cie.
(1882) 189:^ (555 S.) 8. Fr. 5.
Tite-Live (Livres XXI et XXII). Nouvelle edition publiee avec notice,
sommaires, notes, carte et illustrations par A. Vau ch eile. 5e edition.
Faiis: Foussiehjue (1885) 1911. (XIV, 219 S., 1 Karte). 8. Fr. 1.40.
Titi Livii historiarum libri XXI "'s et XXII^s con note di Oswaldo
Berrini. Torino: G. B. Fararia 1886. 8. L. — .80.
Titi Livi ab urbe condita libri XXI et XXII. K potfebe skolni vydal
Robert Novak. Druhe vvdäni. V Fruze: JS'dkladem J. Ottx 1891.
(116 S.) 8. ■ Kor. 1.
Titi Livii ab urbe condita libri XXI— XXII ad optimarvim editionum
fideni recognovit Carolus Fumagalli. Editio altera. Mecliulani:
AlOrifihi, Seijati et soc. (1892) 1901. (126 S.) 8. L. —.50.
Livy. Books XXI and XXII edited on the basis of Wölfflin's edition
with introduction and maps bv John King Lord. Boston, New York,
Chi.afjo: Learh, SleireU d' Sanhorn 1892. (XXV, «88 S.) 8. $ 1.20.
Titi Livii ab urbe condita libri XXI, XXII. Recensione e note di Ignazio
Bassi. Torino: G. B. Fararia c C. 1893. (4, 255 S.) 8. L. 2.
Tili Livii ab urbe condita libri 21^8 et 22 u^. Recensuit Ignatius Bassi.
Torino: G. B. Paravta 1894. 8. L. —.60.
Liv}^. Books XXI and XXII edited with introduction and notes by
James Bradstreet Greenough and Tracy Peck. Boston U. S. A. d'
London : Ginn & Co. 1893. 8. 6 sh. 6 d.
Titus Livius. Seiections ironi the first five books; with the twcnty-first and twenty-
secoiid books ontire . . . by J. W. Bieber. (1896) siehe unter: Chrestomathien.
Livy. The hannibalian war; being part of the twenty fii-st and twenty
second books of Livy. Adapted, for the use of beginners, by George
Campbell Macaula'y. London: Meicmülan and Co. 1880. (124 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Buch XXI-XXIII. Livy. Books 21—23. By Kenelm Digby Cotes.
With examination questions and passffges set in reference to the con-
text. Oxford: Vincent. London: Simplin 1885. (36 S.) 8. Sh. 1.
Livy. Books XXI, XXII, and XXIII with introduction and notes bv
Meaburn Talbot T a t h a m. Oxford : At the Clarendon Fress 1886. (XXIV,
375 S., 1 Karte). 8. 4 sh. 6 d.
Livy. Books XXI, XXII, and XXIII with introduction and notes b}''
Meaburn Talbot Tatham. Second edition. EhencJa 1889. 4 sh. 6 d.
Part. I. — Introduction and te.xt. (2öl S.)
„ II. — Notes, appendix, etc. (107 S., 1 Karte).
Abstract of Livy's history of the second punic war. Books XXI. XXII.
XXIII. With' introduction, plans, questions, contexts, appendices, and
index by Archibald Barwell How. Oxford: B. H. BJcukivell. London:
■ Siwi)kin\ MarshaV, Hamiltan, Kcnt & Co. 1891. (74 S.) 8.
Titus Livius. 517
Titus Livius.
Buch XXI— XXIV. Livv. Questions and exercises onbooksXXI — XXIV,
Selected and arranged bv a Graduate. Oxford: Sltriniptoii. London:
JSniipl-in (1880). (40 S.) 8/ 1 sh. 6 d.
Bncli XXI— XXV. T. Livii ab nrbe condita libri XXI— XXIII en
XXIV — XXVI. Met aanteekeningen en opmerkingen over taal en stijl
van T. Livius voorzien door J. M. A. van Ojjp en. 2 dln. 2[<ia^tiicht:
Maastrichts che Sloomdrukk. (1890 en 1892). (Groningen: P. Noordhoff
1895). 8. 1: F. 2.25. 2: F. 1.90.
Blich XXI-XXIV. XXX. Titi Livi ab urbe condita libri XXI XXII
XXIII XXIV XXX. Edidit Antonius Zingerle. FürdenScliulgebraucli
bearbeitet von Paul Alb recht. Mit 2 Karten und 4 Plänen. 2. Auf-
lage. Leipzig: G. Freytag (1893) 1904. (VII, 386 S.) 8. M. 1.80.
Buch XXI-XXX. Livius XXI— XXX. Auswahl für den Schulgebrauch
bearbeitet von Wilhelm Vo 1 1 b r e c h t. 4. verbesserte Auflage. Li ipziq :
O. R. Betshmd (1893) 1911. (VIII, 237 S.) 8. M. 2.
Buch XXIII. XXIV. Livy. Books XXIII and XXIV. Edited with
introduction and notes bv George Campbell Mac au lav. Vv'ith maps.
London: MacmiJhin and Co. 1885. (XXXV, 215 S.) 8. ^ Sh. 5.
Liv3^ The hannibalian war. Being selections from books XXIII. and
X'XIV. Ol Livy. Adapted lor the use of beginners with introduction,
notes, vocabulary, etc. By Edward Philip Coleridge. London and
New York: MacrniUan and Co 1896. (LXVII, 142 S., 1 Karte). 8. 1 sh. 6 d.
Buch XXIII. XXIV. XXy. Tite Live. Livres XXII I, XXIV et XXV.
Nouvelle edition d'apres les travaux les plus recents avec notice,
sommaires, et notes historiques, litteraires et philologiques par Alexandre
Harant. Paris: E. BeJin (1883) 1890. (XI, 226 S.) 8. Fr. 1.50.
Titi Livii ab urbe condita libri XXIII, XXIV, XXV. Text latin publie
avec une notice sur la vie et les ouvi'ages de Tite-Live des notes criti-
ques et explicatives des remarques sur la langue un index des noms
propres historiques et geographiques et des antiquites trois cartes et
des illustrations d'apres les monuments par Othon R iemann et Eugene
Benoist. Huitieme edition. Paris: Hachette tt Cie. (1883ss.) 1904.
(1 BL, XXIV, 524 S.) 8. Fr. 2.25.
Livres XXIII XXIV et XXV de Tite-Live. Expliques litteralement par
Isaac Uri, traduits en fran9ais par Gau eher. Paris: Hachette et Cie.
1883. (823 S.) 8. Fr. 7.50.
Tite-Live. Livres XXIII, XXIV et XXV. Nouvelle edition, nubliee avec
notice, sommaires. notes, cartes, plans et illustrations par A.Vaviohelle.
4e edition. Paris: Poussielgue (1885) 1911. (XV, 296 S.) 8. Fr. 1.80.
Titi Livii Patavini Historiarum libri XXIII, XXIV, XXV. Testo con
introduzione e note di Carlo M. Baratta. Editio quinta. Augusinc
Taur.: Ex off. salesiana (1890) 1902. (XII, 267 S., 3 tay.) 8. L. 1.50.
Titi Livi ab urbe condita libri XXIII, XXIV et XXV. Edition classique
avec introduction et notes et index par Leon Levrault. Paris:
DeMain freres 1891. (XVIH, 300 S.) 8. Fr. 2.
Titi Livii libri XXIII XXIV et XXV. Nouvelle edition, accompagnee
d'une notice, de sommaires, de notes historiques et litteraires et d'une
table des noms geographiques par Julien Girard. Paris: Delaarace
1893. (Vn, 302 S.) 8. Fr. "1.^5.
Buch XXIV. XXV. Livy. The siege of Syracuse. Being part of books
XXIV. and XXV. of Livy. Adapted for the use of beginners by
George Richards and Arthvir Sumner Wal pole. With notes, exer-
cises, and vocabularv. London: MacrniUan and Co. 1886. (XXXII,
119 S, 2 Karten). 8.' 1 sli. 6 d.
Buch XXVI— XXX. Titi Livi ab urbe condita libri a vicesimo sexto
ad tricesimum recensuit Augustus L u c h s. BeroUni: Weidmann 1879.
(CL S., 1 BL, 393 S.) 8. M. 11.
518 Scriptores latini. D. Titus Livius.
Titus Livius.
Titi Livii ab urbe condita libri XXVI — XXX. Texte latin publie avec
une notice sur la vie et les ouvrages de Tite-Live, des notes critiques
et explicatives, des remarques sur la langue, un index des noms propres
historiques et geographiques, un commentaire historique, des cartes et
des plans par Othon Riemann et Theophile Ho m olle. 9^ edition
revue. Paris: Hachette et Cie. (1889) 1909. (XVIII, 724 S.) 8. Fr. ?,.
Livres XXVI k XXX de Tite-Live. Nouvelle edition d'apres les travaux
les plus recents avec notice litteraire et philologique, notes grammati-
cales et historiques par ßene Pichon. Paris: Bdin freres 189ö. (XXIX,
627 S.) 8. Fr. S.
Tite-Live, livres 2d, 27, 28, 29 et 30. Nouvelle edition publiee avec notice,
.sommaires, notes, cartes, plans et illustrations par A. Vauchelle.
laris: Potissielgue 1888. (XV, 497 S.) 8.
Titus Livius, s. The palaeographical Society. 1873—1883 (C: Collectiones p. 2).
Paleographie des classiques latins par Emile C hat ei ain. [Tite Live pl. 106— l'iO]. 1S94— 1903
siehe C: Collectiones (p. 2).
Textes d'auteurs grecs et roniains relatifs au Judaisme . . . par Theodore Rein ach.
1895 (1 1 p. G^).
Ausgaben einzelner Bücher des Livius.
Bucli I. Titi Livii ab urbe condita liber I. Für den Schulgebrauch
erklärt von Karl Tücking. 2. verbesserte Auflage. Paderborn und
Münster: F. Schöningh (1872) 1887. (142 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livi ab urbe condita liber I. Für den Schulgebrauch erklärt von
Moritz Müller. Zweite Auflage. Leipzig: B. G. Teiihner (1875) 1888.
(VI, 1S6 S.) 8. M. 1..50.
T. Livii historiarum liber primus. Torino: G. B. Paraiia 1878. (70 S.) 8.
L. —.60.
Titi Livii ab urbe condita liber I. Med förklaringar af Andreas Frigell.
Stockholm: P. A. Norstedt d- Söner 1880. (154 S.) 8. Kr. 1.60.
Titi Livii historiarum romanarum liber primus. Edited with introduction
and notes, by Louis Claude P u r s e r. Dublin : Broivne d- Nolan. London :
Simplin, Morslmll d Co. 1881. (112 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Titi Livi ab urbe condita libri con note italiane di Carlo Fumagalli.
Libro primo. 2. edizione riveduta ed aumentata. Verona: Drucker e
Tedeschi (1882) 1887. (147 S., 1 Bl.j 8. L. 1.50.
Titi Livi liber I. Edited with notes and vocabulary for the use of schools
bv Henry Major Steplienson. Ljondon: Macmillun and Co. 1883.
(XVI, 160 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Titi Livii ab urbe condita liber I. Für den Schulgebrauch erklärt von
Max Heynaclier. Gotha: Fr. A. Perthes. 8. M. 1.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. 3., verbesserte Auflage. (1S85) 1899. (VI,
98 S.) M. 1.
Nach Kommentar und Text getrennte Ausgabe (B). 4., verbesserte Auflage. (1885)
1906. 2 Hefte. (IV, 54, 52 S.) M. 1.
T. Livii historiarum liber primus curante Oswaldo Berrini. Torino:
Ct. B. Paraviu 1886. 8. L. —.40.
II libro I delle storie di Tito Livio commentato da Enrico Cocchia,
con introdvizione storica intorno alla vita e all' opera di Tito Livio.
Seconda edizione accuratamente riveduta e corretta. (1887) 1895.
(LXXI, 216 S.) 8. . . ^- ^.•^^•
T. Livii historiarum liber primus con note di Oswaldo Berrini. Torino:
G. B. Paravia d C. 1888. 8. L. —.60.
T. Livii ab urbe condita liber I. Text für den Schulgebrauch heraus-
eeff eben von Simon Widmann. Paderborn : F. Schöningh 188S. (72 S.) 8.
° ° M. —.60.
Titus Livius. 519
Titus Livius.
Livy: Book I. Edited bv Arthur Hadrian Allcroft and Frederick
William Masom. London: W. B. Clive <(' Co. (1890). 8. 3 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (144 S.) Sh. 2.
Test papers. Vocabulary. (31 S.) Sh. 1.
Livy: Book I. A literal tranalation. By H. M. Grindon. (79 S.) 1 sh. 6 d.
Livy, Book I. . . . Interlinearly translated into english, by John Gibson. (1891) siehe:
Horatius (Carmina f.).
Titi Livii Historiarum über primus. Editio sexta. Augxistae Taur.: Ex
off. salesiana (1892 3) 1897. (59 S.) 8. ' L. — .:iO.
Xiivy. Book I. Witli notes hy James Prendeville. ße-edited and
partlv rewritten from a revised text bv John Henry Freese. Cam-
brifhje: Deightu», Bell d' Co. London an(f Neu- Yorl.- G". Bell d' Sonn 1892.
(130" S.) 8. 1 sh. 6 d.
Titus Livius. Book 1; edited bv .John Carew Rolfe. Boi<ton: Alhjn d-
Bncon (1894). 8. . . " . . Cts. 25.
II primo libro delle storie di T. Livio spiegato in 20 lezioni con nuovo
metodo per interrogazioni e avviamento allo studio compai'ato della
lingua latina e italiana [da] Giuseppe Borghesio. Torino: Ronx
Frassati e C. 1896. (XII, 179 S.) 8. L. 1.60.
Ahn, F., and Henn, P. : First latin reader: de septem regibus Roma-
norum. Extracts from the first book of Livy with notes, vocabulary
and references to Ahn-Henn's latin grammar. New York: Steicjer (£• Co.
1881. (190 S.) 8.
Buch II. Titi Livi ab urbe condita liber 11. Für den Schulgebrauch
erklärt von Moritz Müller. Zweite, verbesserte Auflage von Wilhelm
Heraeus. Leipzüj : B. G. Teuhner (1878) 1909. (IV, 160 S.) 8. M. 1.50.
Titi Livii ab nrbe condita liber IL Texte annote ä l'usage des classes
superieurespar Ch. Robyt. Mons : H. Mancemix \S1^. (179 S.) 8. Fr. 2.
C'fr. L. Roersch in: Revue de l'instruction publique en Belgique 23 (1880) p. 38— 44,
Ch. Robyt ebenda p. 169—179. L. Roersch ebenda p. 180—187.
Titi Livii Patavini historiarum romanarum quae supersunt liber secundus.
The second book of Livy edited, chiefly from the text of Madvig,
with notes, translations, and appendices by Henry Bei eher. London:
Rivinrjtons 1882. (XXVH, 224 S.) 8. ' ' 5 sh. 6 d.
Titi Livii ab urbe condita liber IL Med förklaringar af Andreas Fr i gell.
Stocl-holm: F. A. Nov.^tedt <(• Söner 1882. (121 S.) 8. Kr. 1.40.
Titi Livi ab urbe condita libri con note italiane di Carlo Fu magall i.
Libro secundo. Verona: Drucker e Tedeschi 188o. (133 S.) 8. L. 1.50.
Titi Livii ab urbe condita liber IL (Mit ausgewählten Abschnitten aus
liber III — VI). Für den Schulgebrauch erklärt von Theodor Klett.
Gotha: F. A. Perthes (1884. 1897) 1907. 8. M. 1.30.
Ausgabe A.: Kommentai- unterm Text. 2., verbesserte und vermehrte Auflage.
(1884) 1897. (IV, 128 S.) M. 1.30.
Nach Text und Kommentar getrennte Ausgabe (B). 3., verbesserte Auflage. (1884)
1907. (IV, 73, 62 S.) " M. 1.30.
Tito Livio: II libro II delle storie, commentato da Enrico Cocchia.
Torino: E. Loescher 1888. (VH, 206 S.) 8. L. 1.80.
Livy. Book IL With notes by James Prendeville. Re-edited and
partly rewritten, from a revised text by John Henry Freese. Cam-
bridge: Deigldon, Bell & Co. London and Neiv York: G. Bell & Sons 1892.
(174 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Titi Livii historiarum liber secundus in usum tironum curavit, intei'-
pi'etationibus auxit Joannes Baccius. Editio sexta. Augustae Taur.:
Ex off. salesiana 1894. (88 S.) 8. L. —.40.
Buch III. Titi Livi ab urbe condita liber HI. Für den Schulgebrauch
erklärt von Franz Luterb acher. Leipziq : B. G. Teubner 1885. (1 Bl.,
126 S.) 8. " ^ M. 1.20.
520 Scriptores latiiti. D. Titus Livius.
Titus Livius.
Livy. Book Tu. Witli notes by James Prendeville. Re-edited, and
partles re-written, with a revised text, by John Henry Fr e es e. Cam-
briclge: Deighton, Bell et Co. London and Nao York: G" Bell d. Sons 1892.
(XX, 160 S., 2 Karten). 8. 1 sh. 6 d.
Livy : book III. Edited by William Frederick M a s o m. London : W. B.
Clive (1894). 8. 5 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (160 S.) 3 sh. 6 d.
Test papers. Vocabulary. (24 S.) Sh. 1.
Livy III. A translation. (93 S.) Sh. 2.
Buch IV. Titi Livi ab urbe condita liber IV. Für den Schulgebrauch
erklärt von Franz Luterbacher. Leipzig: B. G. Teulmer 1886.
(116 S.) 8. M. 1.20.
Livy. Book IV. Edited by Henry Major Stephenson. Camhridge:
At the üniversihj Press 18b0. (XVI, 142 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Livy. Book IV. With notes by James Prendeville. ße-edited and
partly rewritten with a revised text by John Henry Fr e es e. London:
G. Bell d- Sons 1893. (1.56 S.) 8. ' 1 sh. 6 d.
Buch V. Livy 's history of Eome. Book V: Comprising text, literal
translation and copious notes with life of the author by Pierce Egan.
London: Egan 1881. (102 S.) 8. 4 sh. 6 d.
Titi Livi ab urbe condita liber V. The fifth book of Livy edited from
the text of Weissenborn with notes appendices and marginal references
by Charles Simmons. London: H. Smyth d Son 1881. (XVIII S.,
1 Bl., 171 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Titi Livi ab urbe condita liber V. Für den Schulgebrauch erklärt von
Franz Luterbacher. Leipzig: B. G. Teubner 1887. (1 El., 111 S.) 8.
M. 1.20.
II libro quinto delle storie di Tito Livio commentato da F. Bianchi.
Milano: Briola 1888. 8. L. 1.50.
Livy. Book V. With notes bj James Prendeville. Re-edited, and
partly re-written, with a revised text, by John Henry Fr eese. Cam-
bridge: Deighton Bell d; Co. London and New York: G. Bell d Sons {18S8)
1892. (XX, 155 S., 2 Karten). 8. 1 sh. 6 d.
Livy, book V with introduction and notes by Albert Rowland Cluer.
New edition, revised by Perc}^ Ewing Matheso n. Oxford: At the
Clarendon Press 1889. 8. 2 sh. 6 d.
Part I. — Introduction and text. (106 S.) Part II. — Notes. (61 S., 11 ung. S.)
Keprinted fron» the edition of books V, VI, and VII.
Livy. Book V. With notes and vocabulary by Margaret Alford.
London and Netv York: Ilacmillan and Co. 1892.' (XIX, 195 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Livy. Book V. Edited by Leonard Whibley. Cambridge: At the Uni-
versity Press 1890. .(XXi:iI, 200 S., 1 Karte). 8. 2 sh. 6 d.
Livy: book V. Edited, with introduction, notes, etc. by William Frederick
Masom and Arthur Hadrian All er oft. London: W. B. Clive d Co.
(1892). 8. 5 sh. 6 d.
Introduction. Text. Motes. (130 S.) 3 sh. 6 d.
Test papers. Vocabulary. (24 S.) Sh. 1.
Livy V. A translation. (72 S.) 1 sli. 6 d.
Buch VI. Titi Livi ab urbe condita liber VI. Für den Schulgebrauch
erklärt von Franz Luterbacher. Leipzig : B. G. Teubner 1888. (101 S.) 8.
M. 1.20.
Livy's roman history. Book VI. With a literal interlinear translation.
By Henry Platt. London: J. Cornish d Sons (1888). (122 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Livy. Book VI. With introduction and notes by Henry Major Stephen-
son. Cambridge: At the University Press 1892. (XIV, 132 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Livy, book VI. Edited by Edward Sprague Weymouth and Gavin
Francis Hamilton. London: G. Bell d Sons 1895. (XXIV, 175 S.,
1 Karte). 8. 2 sh. 6 d.
Titus Livius. 521
Titus Livius.
Livy : book VI. Edited by William Frederick M a s o m. London : W. B.
Clive (1897). 8. 5 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (130 S., 1 Karte). 3 sh. G d.
Test papers. Vocabulary. (23 S.) Sh. 1.
Livy VI. A translation. (61 S.) Sh. 2.
Buch VII. Titi Livi ab urbe condita liber VII. Für den Schulgebravich
erklärt von Franz Luterbacher. Leipziq : B. G. Teubner 1889. (97 S.) 8.
M. 1.20.
Buch VIII. Titi Livi ab urbe condita liber VIII. Für den Schulgebrauch
erklärt von Ernst Ziegel er. Gotha: Fr. A. Berthes 1889. 8. M. 1.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. (VI, 84 S.)
„" B. Text und Kommentar getrennt. (VI, 42, 40 S.)
Titi Livii ab urbe condita liber VIII. Für den Schulgebrauch erklärt
von Franz Luterbacher. Leipzig : B.G.Tetibmr \%m. (92 S.) 8. M. 1.20.
Buch IX. Titi Livii ab urbe condita liber IX. Für den Schulgebravich
erklärt von Franz Luterbacher. Mit einer Karte der furculae
caudinae. Leipzig ■. B. G. Teubner 1891. (118 S.) 8. M. 1.20.
Livv. Book IX. With introduction and notes b v Henrv Major Stephen-
son. Cambridge: At the University Bress 1892. (XXVI,'l52 S.) 8. 2 sh. 6 d.
Titi Livi ab urbe condita liber IX. Für den Schulgebrauch erklärt von
Ernst Ziegel er. Gotha: Fr. A. Berthes 1891. 8. M. 1.10.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. (III, 91 S.)
,, B. Text und Kommentar getrennt. (III, 51, 41 S.)
Buch X. Livy's roman history. Book X. With a literal interlinear
translation. By Henry Platt. London: J. Cornish d' Sons (1886).
(138 S._) 8. ^ Sh. 2.
Titi Livii ab urbe condita liber X. Für den Schulgebravich erklärt von
Franz Luterbacher. Leipzig : B. G. Tt ubner 1892. (102 S ) 8. M. 1.20.
Buch XXI. T. Livii ab urbe condita liber XXI. Für den Schulgebrauch
erklärt von Karl Tücking. Vierte, verbesserte Auflage. Baderborn:
F. Schönincjh (1870) 1892. (IIG S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXI. Med förklaringar af Andreas
Frigell. 4. uppl. Stocl-hoim : B. A. Norstedt dl- Söner (1871) 1901.
(134 S.) 8. Kr. 1.50.
Titi Livi ab urbe condita liber XXI. Für den Schulgebrauch erklärt
von Eduard Wölfflin. 5. Auflage, besorgt von Franz Luterbacher.
Mit einer Karte. Leipzig: B. G. Teubner (1876) 1901. (IV, 130 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livi ab urbe condita liber XXI. Für. den Schulgebrauch erklärt
von Franz Luterbacher. Gotha: F. A. Berthes. 8. M. 1.20.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. Sechste, verbesserte Auflage. (1882) 1899.
(IV, 144 S.) M. 1.20.
„ B. Text und Kommentar getrennt. 2 Hefte. Neunte, verbesserte Auf-
lage. (1882) 1910 (Umschl. 1911). (IV, 57, 97 S.) M. 1.20.
Livy. Book XXI. Edited with introduction , notes , and niaps by
Launcelot Downing Do wdall. Cambrideje : L>€i</hton, Bell & Co. London:
G. Bell and Sons 1885. (XVI, 238 S.) 8. ' 3 sh. 6 d.
Livv. Book XXI. Bv Marcus Southwell Dimsdale. Cambridge: At
tlie University Bress 1888. (XV S., 1 S. ung., 192 S., 2 Karten). 8. 2 sh. 6 d.
Livy, book XXI. With introduction, notes, vocabularies, & translation.
By Arthur Hadrian Aller oft and William Frederick M a s o m. London :
W. B. Clive <& Co. (1889. 1894). 8. 4 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (150 S.) 2 sh. 6 d.
Text papers. Vocabulary. (12 Bl.) Sh. 1.
Livy XXI. A translation. (70 S.) Sh. 2.
Livy, book XXI v^^ith introduction and notes by Meaburn Talbot Tatham.
Oxford: At the Clarendon Bress 1889. 8. 2 sh. 6 d.
Part. I. — Introduction and text. (98 S.)
„ II. — Notes. (63 S., 1 Karte).
„An excerpt from my 2nd edition of books XXI— XXIII. "
522 Scriptores latliil. 1). Titns Livius.
Titus Livius.
T. Livii ab nrbe condita liber XXT. Text für den Schul gebrauch mit
geographischem Namensvei'zeichnis herausgegeben von Simon Wid-
mann. Faderhorn: F. Schöniwjh 1889. (70 S.) 8. M. —.60.
Livj". Book XXI. Adapted from William Wolfe Capes's edition. With
notes and vocabulary by John Edmvmd Melhuish. London and Ntto
York: Macmillan and Co. 1890. (VIII, 182 S.) 8. 1 sh. 6 d.
II libro XXI delle storie di Tito Livio commentato da Enrico Cocchia.
Seconda edizione accuratamente riveduta ed emendata. Torino : E. Loeschcr
(1892) 1906. {Vn, 148 S.) 8. L. 1.50.
Titi Livi ab urbe condita libri con note italiane di Carlo Fumagalli.
Libro XXI. Verona: 1). Tedcschi e. f. 1892. (128 S.j 8.^ L. 1.50.
Titi Livii historiarum liber XXI. Testo con introduziohe e note di
Pietro Giordano. 2. edizione. Augustae Taur.: Ex off. saleaiana
(1894) 1898. (XX, 176 p. con tav.) 8. L. I.
The twenty-first book of Titus Livius by J.W. Bieber. (1896) siehe unter: t'hresto-
mathien.
Livy, book XXI. chapters I — XXX, reprinted from the edition of Livy
XXI bv Arthur Hadrian Allcroft and William Frederick Masom.
London: W. B. Clive <£• Co. (1891). 8. 1 _sh. 6 d.
Latin prose exercises based upon Livy, book XXI., and selections for
translation into latin, with parallel passages from Livy by Adonirara
Judson Eaton. Boston and London: Ginn & Comp. 1892. (IV, 64 S.)
Cts. 80.
Buch XXII. T. Livii ab urbe condita liber XXII. Für den Schul-
geljrauch erklärt von Karl Tücking. Dritte, verbesserte Auflage.
raderborn: F. ScMninffh (1870) 1889. (121 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXII. Für den Schulgebrauch erklärt
von Eduard von Wolf flin. Mit einem Kärtchen. 4. Auflage. Leipzig:
B. G. Teubncr (1875) 1905. (IV, 114 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXII. Med förklaringar af Andreas
Fr ig eil. 2dra förättrade uppl. ^Stockholln : P. A. Norstedt d' böner (1879)
1895. (104 S.) 8. Kr. 1.25.
Titi Livi ab urbe condita liber XXII. Für den Schulgebrauch erklärt
von Franz Luterbacher. Gotha: Fr. A. Berthes 1883. 8. M. 1.20.
Ausgabe A. Te.xt und Kommentar. Vierte, verbesserte Auflage. (1883) 1897.
(IV, 124 S., 1 Karte). ^ M. 1.20.
„ B. Text und Kommentar getrennt. Siebente, verbesserte Auflage.
2 Hefte. (1883) 1909. (60, 71 S., 1 Karte).
Livy, book XXII with introduction and notes b v Meaburn Talbot T a t h a m.
Oxford: At the Clarendon Press 1889. 8. ' 2 sh. 6 d.
T. Livii ab urbe condita liber XXII. Text für den Schulgebrauch mit
geographischem Namensverzeichnis herausgegeben von Simon Wid-
mann. Paderborn: F. Schöningh 1889. (78 S.) 8. M. —.60.
II XXII libro delle storie di Tito Livio con note di F. Graziani.
Verona: Tedeschi 1894. 8. L. 1.50.
Livy's history of Rome, book XXII. With english notes and literal
translation," by a Graduate. Third edition by Charles Augustus Maude
Fenn eil. Cambridge: E. Johnson. London: Hamilton, Adams and Co.
(1862) 1880. (Vin, 165 S.) 8.
Titi Livii Patavini Historiarum liber XXII. With copious notes. By Pierce
Egan. London: Baillierc, Tindall (t Cox (1886). (62 S.). 8. 1 sh. 6 d.
Livy. Book XXII. Edited with introduction, notes and maps by Launcelot
Downing Dowdall. Cambridge: Deighton, Bell, i(- Co. London: (r. Bell
and Sons 1888. (Xn, 266 S., 1 Karte). 8. 3 sh. 6 d.
Livy. Book XXII. Edited by Marcus Southwell Dimsdale. Cambridge:
Ät the Unirersity Press 1889. (XVI, 224 S , 1 Karte). 8. 2 sh. 6 d.
Livy. Book XXII. Adapted from William Wolfe Capes's edition. With
notes and vocabulary by John Edmund Melhuish. London and New
York: Maemillan S Co. 1890. (XV, 187 S., 2 Karten.) 8. 1 sh. 6 d.
Titus Livius. 523
Titus Livius.
II libro XXn delle storie di Tito Livio commentato da Enrico Cocchia,
con una introduzione storico-critica alla terza deca di T. Livio e cou
una carta illustrativa della battaglia del lago Trasimeno. Torino:
E. Loescher 1892. (LXXIX, 162 S.) 8. L. 1.80.
The twenty-second book of Titus Livius by J. W. Bieber. (1896) siehe : Chrestomiithien.
Livy: book XXII. , chapters 1 — 50. Edited by John Thompson and
Francis Giffard Plaistowe. London: W. B. Clive (1896). (126 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Livy: Book XXII., chapters 1 — 51. Edited by John Thompson and
Francis Giffard Plaistowe. London: W. B. Clive (1896). 8. 4 sh. 6 d.
Introduction. Text. Notes. (128 S.) 2 sh. 6 d.
Test papers. Vocabulary. (S2 S.) 1 sh. 6 d.
Livy: Book XXII., Chaps. 1 — 51. A dose translation. By William Henrj' Balgarnie
and Francis Giffard Plai sto we. (63 S.) 1 sh. 6 d.
Buch XXIII. Titi Livi ab urbe condita über XXm. Für den Schul-
febrauch erklärt von Eduard Wölfflin und Franz Luterbacher.
:eip2i(i: B. G. Teubner 18S3. (1 BL, 99 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXIII. Für den Schulgebrauch erklärt
von Franz Luterbacher. Zweite, verbesserte Auflage. Lei^^zig nnd
Berlin: B. G. Teuhner 1906. (lY, 103 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab virbe condita liber XXIII. Für den Schulgebrauch erklärt
von Gottlob Egelhaaf. Gotha: F. A. Perthes. 8. M. 1.20.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. Zweite, neubearbeitete Auflage von Julius
Miller. (1884)1894. (IV, 85 S.) " M. 1.20.
„ B. Text und Kommentar getrennt. 3. Auflage von Julius Mi 11 er. 2 Hefte.
(IS84) 1905. (IV, 48, 42 S.) M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXIII. Med förklaringar af Peter
F. L. Bagge. 3. uppl. Stockholm: Beijers Bokförlaqs-ab. (1887) 1904.
(61, LXI S.) 8. ' Kr. 1.
Titi Livii ab urbe condita liber XXIII. Med förklaringar af Andreas
Frigell. Stocl-holm: F. A. Non^tedt d- Söner l'im. (116 S.) 8. Kr. 1.25.
Buch XXIV. Titi Livi ab urbe condita liber XXmL Für den Schul-
gebrauch erklärt von Hermann Johannes Müller. Zweite Auflage.
Mit einer Karte von Svrakus und Umgebung. Leipzig: B. G. Teubner
(1878) 1891. (1 BL, 12rS.) 8. M. 1.
Titi Livii ab urbe condita liber XXIV. Med förklaringar af Peter Bagge.
Andra uppl. Stockholm: Beijers Bokförlags-ab. (1887) 1900. (61, XLIX S.) 8.
Kr. 1.25.
n libro XXIV delle storie di Tito Livio commentato ad uso delle scuole
da G. B. Bonino. Torino: K Loescher 1890. (Vin, 186 S.) 8. L. 1.50.
Buch XXV. Titi Livi ab urbe condita liber XXV. Für den Schul-
febrauch erklärt von Hermann Johannes Müller. Mit einem Kärtchen.
,eii)zi(f: B. G. Teubner 1879. (1 Bl., 104 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXV. Med förklaringar af Peter F. L. B a g g e.
Andra uppl. Stockholm: Beijers Bokförlags-ab. (1888) 1902. (59, LXII S.,
1 Karte). 8. Kr. 1.50.
Buch XXVI. Titi Livi ab urbe condita liber XXVI. Für den Schul-
gebrauch erklärt von Franz Friedersdorf f. Ijcipsig: B. G. Teubner
1880. (2 Bl., 116 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXVI. Med förklaringar af Peter
F. L. Bagge. Stockhohn: J. Arrhenii förlag 1888. (67, LX S.) 8. Kr. 1.
Titi Livi ab urbe condita liber XXVI. Herausgegeben von Anton Stitz.
Mit zwei Abbildungen und fünf Kartenskizzen. Leipzig: G. Freytag
1895. (VIII, 89 S.) 8. M. 1.
Buch XXVII. Titi Livi ab urbe condita liber XXVH. Für den Schul-
gebrauch erklärt von Franz Friedersdorf f. Leipzig: B. G. Teubner
1881. (1 Bl.. 97 S.) 8. M. 1.20.
524 Scriptores latini. D. Titus Livius. Chrestomathien.
Titiis Livius.
Liv}^ Book XXVn. With introduction and notes by Henry Major
Stephenson. Ccwibridrie : At the University Fress IS9Q. (XXIII, 140 S.) 8.
2 sh. 6 d.
Livy. The twenty-seventh book. Text, with translation by Talbot Syden-
ham Peppin. London: Hodder and Stou()Jdon 1898. (168 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buch XXVIII. Titi Livi ab urbe condita liber XXVni. Für den Schul-
gebrauch erklärt von Franz Friedersdorf f. Leipzig: B. G. Teubner
1888. (2 EL, 127 S.) 8. M. 1.20.
Buch XXIX. Titi Livii ab urbe condita liber XXIX. Für den^ Schul-
gebrauch erklärt von Franz Luterb acher. Leipzig: B. G. Teubner
1898. (84 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livi ab urbe condita liber XXIX. Für den Schulgebrauch erklärt
von Wilhelm Wegehaupt. Gotha: F. A. Perthes 1896. 8. M. 1.20.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. (III, 91 S.)
„ B. Text und Kommentar getrennt. 2 Hefte. (III, 41, 48 S.)
Buch XXX. Titi Livii ab urbe condita liber XXX. Für den Schul-
gebrauch erklärt von Franz Luterbacher. Leipzig: B. G. Teubner
1892. (87 S.) 8. M. 1.20.
Titi Livii ab urbe condita liber XXX. Med förklaringar af Peter
F. L. Bagge. Upsala: W. Schultz 1895. (54, XLIII S.) 8. Kr. 1.
Titi Livi ab urbe condita liber XXX. Für den Schulgebrauch erklärt
von Wilhelm Wegehaupt. 2. Aufl. Gotha: F. A. Berthes (1895)
1909. 8. M. 1.
Ausgabe A. Kommentar unterm Text. 1895. (VI, 9.5 S.) M. 1.
B. Text und Kommentar getrennt. 2. Auflage. (1895) 1909. (III, 44, 56 S.)
M. 1.
Chrestomathien. Übersetzungen zu solchen.
Conciones et orationes ex . . . Tito Livio . . . coUectae. 1878 siehe: Curtius Rufus (p. 342).
Excerpta ex . . . Titi Livii ab u. c. libris 51—100. (1888) 1903 siehe: 31. T. Cicero (p. 271).
Aynes, Fran9ois David: Narrationes ex Tito Livio excerptae ad usum
scholarum accommodatae. Nova editio accurante Fran^ois David A vnes.
Baris: Bcktqaud (1864) 1878. (XXII, 408 S.) 8- ' .
Bassi, Ignazio: Luoghi scelti dalle istorie di Tito Livio, annotati ad uso
delle scuole da Ignazio Bassi. Seconda edizione riveduta. Torino:
G. B. Baravia e. C. (1890) 1904. (XI, 194 S.) 8. L. 1.50.
Bieber, J. W. : Titus Livius. Selections from the first five books; with
the twenty- first and twenty-second books entire; with an interlinear
translation by J.W. Bieber. [New issue]. BhiladeJphia: L). McKaij
(1896). 8. JS 1.5Ö.
Colin camp, Ferdinand: Conciones sive orationes ex . . . Livii . . . historiis coUectae . . .
par Ferdinand Colincamp. (1852) 1878 siehe: Curtius Kufus (p. 342).
D e 1 1 o u r , Felix : Titi Livi narrationes historiae selectae. Edition classique,
precedee d'une notice litteraire par Felix Deltour. Baris-. Belalain
freres 1881. (XVI, 200 S.) 8. ^ Fr. —.90.
— Notice, analvse et extraits de Tite-Live par Felix Deltour et Charles
Rinn. Baris: DeJagrave 1894. (122 S.) 8. Fr. —.75.
Dublier, Frederic: Choix de narrations tirOes de ... Tite-Live . . . par Frederic
Dübner. (1844) 1880 siehe: Curtius Rufus (p. 342).
Egen, Alfons: T. Livi ab urbe condita libri. Eine Auswahl des historisch
Bedeutsamsten. Für den Schulgebrauch bearbeitet und herausgegeben
von Alfons Egen. (1896. 1896). 8. M. 3.70.
Erstes Bändchen: Lesestoff aus der ersten Dekade. 6. Aufl. Mit einer Karte von
Mittelitalien. (1895) 1911. (XVI, 152 S.) M. 1.1.5.
Zweites ,, Lesestoff aus der dritten Dekade. 5. Aufl. Mit zwei Karten und
zwei Schlachtpliinen. (1895) 1912. (XVI, 184 S.) M. 1.40.
Drittes ., Geschichte der römischen Verfassung bis zum Jahre 300 v. Chr.
für den Gebrauch auf Prima bearbeitet. 1896. (^11, 175 S.) M. 1.1.5.
Kommentar zum ersten Bändchen von Hermann Wiedel. 4. Aufl. Ehatihi (1898)
1910. (131 S.) 8. M. 1.10.
Kommentar zum zweiten Bändchen von Josef Heuwes. 3. Aufl. ICbenihi (\Wi) \^Qi.
(156 S ) M. 1.25.
Titus Livius. Chrestomathien. 525
Titus Liviiis.
Fustel de Co u langes: Titi Livii res memorabiles et uarratioues selectae.
Nouvelle edition , contenant des uotes historiques , geographiques et
littei-aires par Fustel de Coulanges. Paris : Belin (1877) 1880.
(VIII, 251 S.) S.
Siehe auch Ch. Lebaigue.
Girard, Julien: Conciones latinae sive orationes ex Tito Livio . . . collectae . . . par
Julien Girard. (1878) 1891 siehe: Curtius Rufus (p. 342).
Golling, Josef: Chrestomathie aus Livius. Für den Schulgebrauch
herausgegeben von Josef Golling. o. Auflage. Mit drei Karten
Witn : A. Holder (lb^2) \m^. 8. M. 2.15.
Grysar, Carolus Josephus: T. Livii ab urbe condita librorum partes
selectae. In usvim scholarum edidit Carolus .Josephus Grysar. Recog-
novit et in unum volumen contraxit addito indice locorum et quattuor
tabulis geographiois Rudolphus Bitschofskv. Vindohonae: C, Gerold
1U. (1854) 1889. (XV, S97 S.) 8. "^ M. 1.90.
Guiard, Theodore: Narrationes latinae ex Tito Livio . . . collectae . . . par Theodore
Guiard. (1851) 1880 siehe: Caesar (p. 183).
Jordan's, "Wilhelm, ausgewählte Stücke avis der dritten Dekade des
Livius. Mit Anmerkungen für den Schulgebrauch. 5. Auflage. Neu
bearbeitet von Christian M inner und Hermann Planck, ^^tuttqart:
Ä. Banz (t Co. (1860) 1904. (XII, 199 S.) 8. M.'l.SO.
Süsskind, Hermann: Präparation zu W. Jordans ausgewählten Stücken der
dritten Dekade des Livius. Ebenda 1898. 1900. 191:i. 8. M. 1.
1. Hälfte. 2. Aufl. (1898. 1912). (29 S.) M. —.50.
2. .. (1900). (25 S.) M. —.50.
Kingdon, Herbert Napier: Easy selections from Livy with maps,
notes, vocabulary and exercises for translation edited by Herbert
Xapier Kingdon. New edition. London: Birinqtons (1892. 1895) 1899.
(1 Bl.. 182 S.) 8. ' Sh. 2.
K u 1 1 a n d e r , Emil : Liviansk krestomati af Emil K u 1 1 a n d e r. Med
förklaringar. Stod-hoJm: A. Geber 1890. (-186, 95 S.) 8. Kr. 2.75.
LaUemant-Sommer: Titi Livii Patavini res memorabil e.s et narrationes
selectae, quas primum collegerunt DD. Lallemant. Edition classique,
augmentee de quelques extraits nouveaux et publice avec des arguments
et des notes en francais par Edouard Sommer. Baris : Hadidfe et Cie.
(1855) 1879. (291 S.) ' 8. M. 1.40.
— Titi Livii Patavini res memorabiles et narrationes selectae , qvias
primum collegerunt DD. Lallemant. 10 ^^ edi9ao, augmentada con
alguns extracto.s novos e publicada con argumentos e notas em portu-
guez par J. J. Roquette. Baris: T'<= Ailland, Gnillard et Cie. 1852.
rVIII, 364 S.) 8.
Lebaigue, Charles: Tite-Live. Narrations choisies. Edition Fustel
de Coulanges. Texte et commentaire revus par Charles Lebaigue.
Avec un plan de Rome et une carte d'Italie ancienne. Baris: J^. Belin
(1890) 1894. (344 S., 1 Bl.) 8. Fr. 1.60.
— Extraits de Tite-Live. Traduits et annotes ä l'usage de l'enseigne-
ment secondaire moderne par Charles Lebaigue. Baris: Belin frercs
1893. 8. Fr. 2.25.
Lee -VVa r n e r : Extracts from Livv with english notes and maps by Henry
Lee-Vvarner. Oxford: At the Clarendon Bress {lSli-lSlb)lö94:~lS91. 8.
4 sh. 6 d.
Part I. The Caudine disaster. New edition, revised. 1894. (VII, 64 S.) 1 .sh. 6 d.
„ II. Hannibal's campaign in Italy edited with english notes and maps by
H. L.-W. and Evelyn Abbott. New edition. 1896. (VIII, 48 S.) 1 sh. (i d.
, III. The macedonian war. Edited with english notes and maps by H. L.-W.
and T. W. Gould. New edition. 1897.^ (VHI, 56 S.) 1 sli. 6 d.
Millot, E., et Prieur, E. : Conciones rhetoricae. Diseours choisis de Tite Live .. .
Traduction fran^aise. (1869) 1879 siehe: Curtius Rufus (p. 342).
Moncourt: Titi Livii res memorabiles sive narrationes excerptae.
Nouvelle edition avec sommaires et notes en fran9ais par Moncourt.
Baris: Delaf/rare (1872) 1892. (VII, 268 S.) 8. Fr. 1.40.
52G Scriptores latiui. D. Titus Livius. Chrestomathien.
Titus Livius.
Müller, Hans: De viris illustrjbus . . . von Hans Müller. (1890) 1892 siehe: Cuitius
Ruf US (p. 343).
Naudet, J.: Conciones historicae sive orationes excerptae ex Tito Livio . . . rccensuit
J. Naudet. 18S0 siehe: Curtius Kufus (p. 342).
Nicol, James Carpenter: Livy lessons. Selections froni Livy illustrating
types of i'oman character, with notes and passages of english adapted
for translation into latin. Being a latin reader and writer by James
Carpenter Nicol and John Hvinter Smith. London: Sican Soimtn-
schein d; Co. 1891. (120 S.j 8. Sh. 2.
Paton, D. H. : A latin reading book for junior classes. Compiled from
the first five books of Livy. London: Laurie 1885. (66 S.) 8. 1 sh. 6 d.
P e t r o n i , J. : Titi Livii narrationes selectae curante J. P e t r o n i. ]\'eapoU :
Typ. A. Morano 1879. (488 S.) 8. L. :3.
Rawlins, Francis Hay: The last tvvo kings of Macedon. Extracts from
the fourth and filth decades of Livy. Selected and edited by Francis
Hay Rawlins. London and Neic York: MacmiUan and Co. 1886.
(XXIX S., 1 S. ung., 1 BL, 215 S., 1 Karte). 8. 8 sh. 6 d.
Riemann, Othon: Tite-Live. Narrationes. Text latin publie avec une
notice sur la vie et les ouvrages de Tite-Live, des remarques sur la
langue, des notes explicatives, un appendice critique, une carte et des
plans par Othon Riemann et Tsaac Uri. 5« tirage, revu. l'ariK:
Hachette et Vie. (1890) 1895. (XLVIII, 292 S.) 8. Fr. 1.80.
— Narrationes. Recueil de recits extraits principalement de Tite-Live.
Texte latin, publie avec des notices biographiques, des remarques
grammaticales, des notes explicatives, un appendice critique par Othon
Riemann et Isaac üri. Faris : Hachette et Cie. 1896. (XIX, 468 S.,
cartes et plans). 8. Fr. 2.50.
— Narrationes (recits extraits de Tite-Live). Traduction fran^aise de
Gau eher. Revue et corrigee d'apres le texte de l'edition de Othon
Riemann et Uri par Isaac Uri. Faris : Hachette et Cie. (1891) 1893.
(205 S.) 8. Fr. 2.
Rinn, Charles siehe: F. Deltour.
R o q u e s , Mavirice : Extraits de l'Histoire romaine de Tite-Live. Recueillis
et anuotes par Maurice Roques. Paris: Garnier freres 1892. (XVI,
144 p. avec gravures). 8. Fr. 2.50.
Smith, John Hunter siehe: J. C. Nicol.
S t e d m a n , Algernon Methuen Marshall : Easy selections from Livy.
The kings of Rome. Edited with introduction, notes, and vocabulary
by Algernon Methuen Marshall S t e d m a n. lUustrated. Second edition.
London: Methuen and Co. (1894. 1906). (XVI, 88 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Stone, Edward Daniel: The hannibalian or second punic war, extracted
from the third decade of Livy, with notes by Edward Daniel Stone.
Second edition, with a map and plans. Eton: Williams and Son.
London: Simpläu, Marshall d'- Co. (1873) 1881. (VIII, 170 S.) 8.
Theil, N. : Titi Livii nai-rationes, excerpta, res memorabiles. Edition
classique accompagnee de notes et remarques par N. Theil. Faris:
Delalain freres (1845) 1895. (VI, 186 S.) 8. . Fr. 1.40.
Turnebe: Titi Livii narrationes, historiae selectae. Edition classique,
precedee d'une notice classique par D. Turnebe, Paris: Delalain
freres (1860) 1878. (XVI, 204 S.) 8. Fr. —.90.
Vandesype, Fr.: Narrations et discours de Tite-Live, Salluste et Tacite.
3e edition revue par Fr. Vandesype. Deux parties. Bruxelles:
Socicle hchje de librairic 1893. 1894. 8. ^
Vendel-Heyl, Louis Antoine: Narrationes excerptae ex latinis scriptoribus. Narrations
choisies de Tite-Live . . . par Louis Antoine Vendel-Heyl. (1833)1893 siehe: Curtius
Rufus (p. 34S).
Uri, Isaac siehe: O. Riemann.
Vogel, Paulus: Orationes ex . . . Livi . . . libris selectae . . . edidit Paulus Vogel. 1887
siehe: Curtius Rul'us (p. 343).
Titus Livius. Deutsche Übersetzungen. 527
Titus Livius.
Well er, Gotthold: Lateinisches Lesebuch aus Livius iür die Quarta der
Gymnasien und die entsprechenden Klassen der Realschulen. Elfte
Auflage. Hildburghausen : Kesselnvfj (1852) 1885. (VII, 231 S.) 8. M. 1.50.
Dazu: Wörterverzeichnis. 5. AuÜ. Eluuda 1879. (77 S.) 8. M. —.50.
Wilkinson, Herbert: Legends of ancient ßome from Livy. Adapted
and edited, witli notes, exercises, and vocabularies, hj Herbert Wilkin-
son. London and Netv York: Macmülan and Co. 1890. (2 BL, 106 S.) 8.
1 sh. 6 d.
Wright, Josiah: The seven kings of Eome: a story abridged from the
first book of Livjs with grammatical notes and vocabularies, for the
use of beginners. Bv Josiah Wright. Sixth edition. London: Mac-
mülan and Co. (1856) 1879. (VIH, 174 S.) 8. 3 sh. 6 d.
Übersetzungen.
Deutsche.
Titus Livivis römische Geschichte übersetzt von Christian Friedrich
Klaiber. Stuttgart: Metskr's Verl. (Jetzt Ulm: H. Kerler) (1826—1834). 8.
Je M. —.50.
Bändchen 3. 5.
Aufl. (1827) 1880.
Bündchen 10. 7. Aufl. (1828) 1889.
4. 6.
„ (1827) 1878.
13. 4. ., (18291 1890.
6. 4.
„ (182S) 1880.
16. 3. „ (1830) 1885.
8. .3.
., (1828) 1883.
17. 2. „ (1830) 1885.
9. 12.
„ (1828) 1886.
Titus Livius römische Geschichte. Deutsch von Franz Dorotheus G e r 1 a c h .
57 Lieferungen. Berlin- Schöneberg : Lanqenscheidfs Verl. (1856 — 1873). 8.
Je M. —.35.
Lief. 15. 19. 24. 27. 28. 34. 38. 39 wurden revidiert von H. Uhle, eine Anzahl Liefe-
rungen erschienen wiederholt im Neudruck in neuer Rechtsehreibung, doch
sonst unverändert.
Titus Livius römische Geschichte. Uebersetzt von Konrad Heusinger
(1821). Neu herausgegeben von Otto Güthling. 4 Bände. [Universal-
Bibliothek. 2031—2035. 2076-2080. 2111-2115. 2146—2150]. Leipzig:
Fh. lieclam jun. (1885. 1886) 8. Je M. —.20.
1. Band: Buch I— VIII. (744 S.) | 3. Band: Buch XXVII-XXXVI. (730 S.)
2. „ „ IX— XXVI. (700 S.) i 4. „ „ XXXVII-XXXXV. (667 S.)
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbavumg der Stadt an-
hebendes erstes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen ins Deutsche
übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen von N. L. 4 Hefte.
Berlin: H. B. Mecklenburg (1880). (239 S.) 8. Je M. —.25
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes zweites Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen ins Deutsche
übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen von Hermann Dill.
4 Hefte. Berlin: H. B. Mecklenburg (1881—1883). (264 S.) 8. Je M. —.25.
Zur Übersetzung und Erklärung des Livius (II 1 — 20). Von Jakob
Müller. Progr. der Studienanstalt Neustadt a. d. H. IbSl. (X,
48 S.) 8.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes drittes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen ins Deutsche
übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen von N. L. 4 Hefte.
Berlin: LI. Lt. Mecklenburg (1884-1886). (224 S.) 8. Je M. —.25.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes viertes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen ins Deutsche
übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen. 4 Hefte. Berlin :
H. B. Mecklenburg (1879—1881). (212 S.) 8. Je M. —.25.
■528 Scriptores latiiii. D. Titus Livius. Deutsche, engl. Übersetzungen.
Titvis Livius.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauvmg der Stadt an-
hebendes fünftes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen ins Deutsche
übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen. 4 Hefte. Berlin:
B. R. Mecldenhurg (1879. 18«2). ('231 S.) 8. Je M. —.2.5.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes sechstes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen ins Deutsche
übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen von Hei'mann Dill.
2 Hefte. Berlin: H. R. MecMenhunj (1881). (159 S.) 8. Je M. —.25.
Des T. Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes siebentes Buch. Wortgetreu nach H. R. Mecklenburgs Grund-
sätzen aus dem Lateinischen ins Deutsche übersetzt von E. R. 3 Hefte.
Berlin: H. R. MecMenburg (1891—1893). (1-52 S.) 8. Je M. —.25.
Des T. Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes achtes Buch. Wortgetreu nach H. R. Mecklenburgs Grund-
sätzen aus dem Lateinischen ins Deutsche übersetzt. Heft 1. 2 (1. Hälfte).
Berlin: H. R. MecMenhurg (1892-1895). (96 S.) 8. Je M. —.25.
Des T. Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes neuntes Buch. Wortgetreu nach H. R. Mecklenburgs Grund-
sätzen aus dem Lateinischen ins Deutsche übersetzt von E. R. 1. Heft.
Berlin : H. R. Mecldenhurg (1892). (64 S.) 8. M. —.25.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes einundzwanzigstes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen
ins Deutsche übersetzt von Hermann Dill. 3 Hefte. Berlin: H. R.
Mecldenhurg (1879. 18b0). (194 S.) 8. Je M. —.25.
Des Titus Livius römisciier Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes zweiundzTi^anzigstes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen
ins Deutsche übersetzt. 'S Hefte. Berlin: H. R. MecMenhurg (1881. 1882).
(192 S.) 8. Je M. —.25.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes dreiundzwanzigstes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen
ins Deutsche übersetzt. 3 Hefte. Berlin: H. R. 3Iec]denburg {ISSL 1885).
(152 S.) 8. Je M. —.25.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes vierundzwanzigstes Buch. Wortgetreu aus dem Lateinischen
ins Deutsche übersetzt nach H. R. Mecklenburgs Grundsätzen. 3 Hefte.
Berlin: H. R. 31< cklenhurg (1879—1881). (208 S.) 8. Je M. —.25.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauung der Stadt an-
hebendes fünfundzwanzigstes Buch. Wortgetreu nach H. R. Mecklen-
btirgs Grundsätzen aus dem Lateinischen ins Deutsche übersetzt von
G. N. 3 Hefte. Berlin: H. R. Mecklenburg 1SS9. (180 S.) 8. Je M. — .25.
Des Titus Livius römischer Geschichte von der Erbauvmg der Stadt an-
hebendes sechsundzwanzigstes Buch. Wortgetreu nach H. R. Mecklen-
burgs Grundsätzen aus dem Lateinischen ins Deutsche übersetzt. 3 Hefte.
Berlin: H. R. Mecldenhurg (1889. 1890). (160 S.) 8. Je M. —.25.
Probe aus einer Uebersetzung des Livius (Buch XXIX). Von Julius
Lehmann. Progr. der Studienanstalt Kempten 18)^1. (39 S.) 8.
Des T. Livius römischer Geschichte von der Ei-bauung der Stadt an-
hebendes dreissigstes Buch. Wortgetreu nach H. R. Mecklenburgs
Grundsätzen aus dem Lateiiiischen ins Deutsche übersetzt. 1 Heft.
Berlin: H. R. .Mecklenburg (1893). (64 S.) 8. Je M. —.25.
Englische Übersetzungen.
Titus Livius. The history of Rome literally translated with notes and
illustrations by Daniel Spillan and others [Cyrus Edmonds, W.
A. M'Devitte]; with index 4 voll. Boston: Littte, Broicn d- Co. Ä'cw
York: Scribner d' Welford (1849—50) 1887. 8. Each .§ 2.
Titus Livius. Englische Übersetzungen. 529
Titas Li vi VIS.
Books I. II. The first two books of Livj. Books I and II. Literally
translated by a graduate of the University T. C. D., with a brief
memoir. New edition by J. Eoscoe Mongan. London: J. Cornish
(1862. 1890). 8. ■ _ 1 sh. 6 d.
Titus Livius. The history of üome. Books 1 and 2, literally translated
with notes bv Daniel Spillan; with an introduction by E. Brooks jr.
Fhüadelphia:" B. McKay (1896). 8. Cts. 50.
Eivy. Legendary history of Home; from the founding of the city by
Romulus 753 b. C. to the burning of the city by the Gauls b. C. 890,
translated by George Baker. Hartford, Ct. Netv York: li. Worthinriton
d' Co. 1888. 4. .$ 7.50.
Books I — IV. Livy. Books I II III IV. A revised translation by John
Henry Freese. London: G. Bell d; Sons. 8. Each Sh. 1.
Books I — V. Liv}''. Books 1 to 5. Tacitus's Germania and Agricola.
[Lubbock's 100 best book]. London: Eoutledge 1894. 8. Sh. 5.
Books V. VI. VII. The fifth, sixth, and seventh books of Livy's history
of Rome. A literal translation from the text of Madvig with historical
introduction, summary to each book and explanatorv notes by a First-
Classman. Oxford: J. Thornton 1879. (2 El, 295 S.) ' 8. ' Sh. 6.
Books XXI. XXII. Livy. Books XXL XXII. Neiu Yorlc: A. Hinds
1889. 8. Cts. 50.
Titus Livius. The history of Rome. Books 21 and 22; literally trans-
lated with notes by Daniel Spillan and Cyrus Edraonds; with an
introduction by E.Brooks. Philadelphia: I). McKaij (18%). 8. Cts. 50.
Books XXI— XXIII. A literal translation of Livy's roman history.
Books XXI— XXTII. [Arranged for interleaving with Madvig's text].
By Thomas Allen Blyth. Second edition, revised, with analysis and
english notes by Reginald Broughton. Oxford: A. Tit. Shrimpton
and Son. London: Simptliin, Marshall, Hamilton, Kentd- Co. 1890. 8. Sh. 5.
Books XXI— XXV. Livy, books XXL— XXV. The second punic war.
Translated into english, with notes. By Alfred John Church and
William Jackson Brodri hb. With niaps. London: Macmillan and Co.
1883. (XXXI, 347 S.) 8. 7 sh. 6 d.
Livy: Book I. A literal translation. By H. M. Grind on. (1890) siehe oben die Ausgaben
Livy, Book I. . . . Interlinearly translated into onglish, by John Gibson. (1891) siehe:
Horatius (Carmina f) p. 411).
Livy. Book III. Literally translated by a graduate of the University
T. C. D., with a brief memoir. New edition by J. Roscoe Mongan.
London: J. Cornish (lb90). 8. 1 sh. 6 d.
Livy III. A translation. (1S94) siehe oben die Ausgaben.
Livy. Book IV. Literally translated with notes and life by William
Lewers. London: J. Cornish 1891. 8. 1 sh. 6 d.
Livy's history of Rome. Book Y : Coniprising text , literal translation ... by Pierce
Egan. 1881 siehe oben die Ausgaben.
Livy. Book V. Literally translated with notes and life by William
Lewers. London: J. Cornish 1891. 8. 1 sh. 6 d.
Livy V. A translation. (1892) siehe oben die Ausgabe von William Frederick Masom
and Arthur Hadrian Aller oft.
Livy. History of Rome. Book V. Translated by E. S. Wevmouth.
London: G. Bell <£• Sons. 8. ' Sh. 1.
Livv. Book VI. Literally translated. With notes. By Thomas James
Arnold. London: J. Cornish & Sons (1887). (73 S.) ' 1 sh. 6 d.
Livy's roman history. Book VI. With a literal interlinear translation. By Henry Platt.
(1888) siehe oben die Ausgaben.
Livv. HLstory of Rome. Book VI. Translated bv E. S. Weymouth.
I^ondon: U .'^ Bell & Sons 1895. (76 S.) 8. " 1 sh. 6 d.
Livy VI. A translation. (1897) siehe oben die Ausgabe von William Frederick Masom.
Kellv's kev to Livv. — Book VII. A literal translation bv William
Mo dien. London: J. Cornish <& Sons (1893). (57 S.) 8. "l sh. 6 d.
Klussniann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 34
530 Scriptores latiiii. D. Englische, französische Übersetzungen.
Titus Livius.
Livy's historv of Rome, book 9. Translated bv Francis Storr. London:
G. Bell de Sons 1894. 8. ' Sh. 1.
Livy's roman history. Book X. With a literal interlinear translation. By Henry Platt.
(1886) sieho oben die Ausgaben.
Livy. History of Rome. Book XXI. Literally translated by James
Rice. Dublin: Fonsonhy. London: Simpkin 1878. (68 S.) 8. Sh. 2.
Livy. Book XXI. Literally translated. By Thomas James Arnold.
Londov, Liverpool, Dublin: J. Cornish d'- Sons (1879). (67 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A literal translation of Livy's roman history. Book XXI. (Ärranged
for interleaving with Madvig's text). First edition by Thomas Allen
Blyth. Second edition, revised, with analysis and english notes on
the text, by Reginald Brou ghton. Third edition, revised, with notes
on subject matter, and maps by Edward Lovell Hawkins. Oxford:
A. Th. SlirimpUm d' Son. London: Sin>2iliin, 3Iarslioll, Hamäton, Kent
dt Co. (1882. 1889) 1894. (93 S.) 8. Sh. 2.
Livy XXI. A translation. (Iij89. r4) siehe oben die Ausgabe von A. H. Allcroft and
W. Fr. Masoni.
Livy's history of Rome, book XXI. An accurate english Version, with
an appendix of examination papers, brief notes and explanations. By
Edmund Samuel Cr o okc. Cambridge: J. Hrdl d- Son. London : Simpliin^
Marshall, Hamilton, Kent & Co. (1894). (1 BL, Ti S., XI S.) 8. Sh. 2.
Livy's history of Korne, book XXII. With english notes and literal translation, by a
Graduate . . . (1862) 1880 siehe oben die Ausgaben.
Livy. Book XXII. Literally translated. By Thomas .James Arnold.
London, Liverpool, Dublin: J. Cornish d: Sons (1879). (72 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A literal translation of Livy's roman history. Book XXII. [Ärranged
for interleaving with Madvig's text]. By Thomas Allen Blyth.
Second edition, revised, with analysis and english notes by Reginald
Brou ghton. Thirth edition revised with notes on subject matter, and
raaps by Edward Lovell Hawkins. Offord: A. Th. Shrinipton d- Son.
London) Simpkin, Marshall, Hamilton, Kent & Co. (1882. 1889) 1895.
(96 S.) Sh. 2.
Livy : book XXII. Translated into literal english , with life of the
author. Bv Pierce Egan. London: Balliere, Tindall tC- Cox (1885).
(67 S.) 8. ' 1 sh. 6 d.
Livy: Book XXII., Chaps. 1—51. A dose translation. By William Henry Balgarnie
and Francis Giffard Plaistowe. (1896) siehe oben die Ausgaben.
Livy. Book XXIII. Literally translated. By Thomas James Arnold.
Ijondon, Liverpjool, Dublin: J. Cornish d- Sons (1879). (58 S.) 8. 1 sh. 6 d.
A literal translation of Livy's roman history. Book XXIII. [Ärranged
for interleaving with Madvig's text]. By Thomas Allen Blyth.
Second edition, revised, with analysis and english notes, by Reginald
Broughton. Oxford: A. Th. Shrimpton and Son. London: Simpikin,
Marshall, Hamilton, Kent d- Co. (1882) 1890. (80 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Livy. Book XXIV. Literally translated. By Thomas James Arnold.
Ijondon, Uverpool, Dublin: J. Cornish d- Sons (1879). (61 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Livy. Book XXIV. Literally translated bv Roscoe Mongan. London:
J. Cornish & Sons (1879). (62 S.) 8. ^ 1 sh. 6 d.
Livy. The twenty-seventh book. Text, with translation by Talbot Sydenham Peppin.
1893 siehe oben die Ausgaben.
Livv. Book XXXI. A literal translation by John Gib son. London:
J:^ Cornish 1895. (-52 S.) 8. ^ 1 sh. 6 d.
Französische Übersetzungen.
Histoire romaine de Tite-Live. Traduction novivelle avec une intro-
duction, des notes et une table historique et geographiqvie par Gauch er.
4 vol. Paris: Hachette et Cie. (1868) 1894. 8. Je Fr. 3.50.
Tome I. (XII, 591 S.) Tome III. (591 S.)
„ II. (563 S.) „ IV. (615 S.)
Titus Livlus. Französische, italienische Übersetzungen. 531
Titas Livius.
Histoire romaine de Tite-Live. Livres XXI et XXII. Traduction franyaise
par Gaucher. J'arln: Hachette et Cie. 1882. (219 S.) 8. Fr. 2.50.
Livres XXI et XXII de Tite-Live. Expliquos litteralement par Isaac Uri. Traduits en
franc^ais par Oaucher. (183-') 18D5 siehe oben die Ausgaben.
Histoire romaine de Tite-Live. Livres XXI et XXII. Traduction fran-
Qaise par Gau eher avec le texte latin en regard. I'Kvis: Hachette et
Cie. 1886. (24'J S.) .^. Fr. 2.50.
Histoire romaine de Tite-Live. Livres XXIII XXIV et XXV. Traduction
fran9aise par Gauch er avec le texte latin en regard. Ebenda (1883)
1890. (829 S.) 8. Fr. 3.
Histoire romaine de Tite-Live. Livres XXIII. XXIV. XXV. Traduction
fran^aise par Gau eher. Faris: Hachette et Cie. 1886. 8.
Livres XXIII XXIV et XXV de Tite-Live. Expliques litteialement par Isaac Uri,
traduits en i'ran^ais par Gaucher. 1833 siehe oben die Ausgaben.
Histoire romaine de Tite-Live. Livres XXVI XXVII XXVIII XXIX
XXX par Gauch er. l'aris: Hachette et Cie. (lt^89) 1894. (;J3.i S.) 8.
Fr. 2.50.
Histoire romaine de Tite-Live. Livres XXVI XXVH XXVHI XXIX
XXX par Gaucher. Prt)/.s; Hachette et Cie. 1889. (LXXIV, 261 S.) S.
> Fr. 2.50.
Histoires et narrations choisies de Tite-Live. Traduction fran9aise par
J. Panne Her. Farif^: Dchdnin freies (1870) 1886. (282 S.) 8. Fr. 2.
Eome et Carthage par Tite-Live. Avec etude litteraire sur l'oeuvre de
Tite-Live. Faris: Gautier 18:57. (32 S.) 8. Fr. —.10.
Morceaux choisis sur l'histoire de Rome de Tite-Live. Traduction de
Paul. Tomes 1. 2. Fari<: Lihrairie de Ja Bibliotnecpt': 'nalionaJe (1889)
1895. 1896. (192 S., 192 S.) 8. Je Fr. —.25.
Extraits de Tite-Live. Livre de lecture ou d'aualyse public ä l'usage
des eleves de cinquieme de l'enseignement moderne et d'apres ia
traduction fran9aise de Ga vi eher, revue et corrigee par Isaac Uri.
Paris: Hachette et Cie. 1893. (X, 277 S., Karte). 8. Fr. 2.
Auteurs grecs et latins traduits en fran<;ais. Livre de lecture et d'analyse. E-\trait des
Etudes litteraires de Gustave Merlet \>:iv Isaac Uri. ... (1893) 1899 siehe A.: Poetae
(P- 12);
Narrationes. Recits extraits principalement de Tite-Live. Traduction
franpaise, revTie et corrigee d'apres le texte de l'edition de Othon
Riemann et Uri par Isaac Uri. Faris: Hachette et Cie. 1896. 8. Fr. 2 50.
Italienische Übersetzungen.
Tito Livio. Storia romana. Traduzione italiana di Jacopo Nardi con
prefazione di Domenico Capellina. 4 vol. I^apoli: L. Clüurazzi 1886 —
1889. (314 S.) 8.
1. Libri 1— IV. 1886. II. Libri V— VIII. 1886.
III. Libri X— XX. 1888. IV. Libri XXI— XXV. 1889.
II primo libro delle storie di Tito Livio. Nuova traduzione italiana di
Lodovico Francesco Ard y, con una lettera al prof. Costanzo Rinaudo.
Genova: Tip. del istituto Surdomuti 1886. (XXIII, 90 S.) 8. L. 2.
I libri della storia romana di Tito Livio tradotti da Luigi M a b i 1. Libri
I e IL MUano: D. Briula 1882. (119 S.) 8. L. 1.20.
I libri 8° — 10° della storia romana di Tito Livio tradotti da Lviigi Mabil.
Eljenda 1890. (147 S.) 8. L. 1.50.
I libri 21° — 23° della storia romana di Tito Livio tradotti da Luigi
Mabil. Ebenda 1889. (147 S.) 8. L. 1.50.
34*
532 Sci'iptores latini. D. T. Livius. Eum., schwed.,span. Übersetzungen.
Titus Livius.
Tito Livio. Caixiillo. Versione e note di J. Cocilovo. Palermo: Tip.
Vi)-] 1888. (48 S.) 8.
Tito Livio. Storia romana. Milano : Ji. Sonzor)no 1S86. (MOS.) 8. L. — .25.
Tito Livio. Narrazioni scelte nel volgarizzameuto di Jacopo Nardi, e
annotate da Giuseppe Rigutini. Milano : E. Trevisini 1886. (238 S.) 8.
L. 1.50.
Eumänisclie Übersetzung.
Istoria romana de Titu[s] Liviu[s] tradusa de Nicolae Barbu [continuatä
de Nd. Locusteanu si J. S. Petrescu]. Publicatä de Academia
romana sub privegherea Gr. Sion. Bucnresci: Tip. academiei romäne
[C. GöblJ. 8.
Tomu I, cärtile I, II, III. VI(:), V si VI. 18S4. (XII, 361 S., 1 Bl.) Lei 6.
TomulII cärtile VII-X. 1901. (278 's., 1 Bl., 1 Karte). Lei 3.
„ III cärtile XXI— XXX. 1904. 1907. (587 S.) Lei 6.
„ IV cärtile XXXI— XL (Fascicula I: Cärtile XXXI— XXXV). 1910. (227 S.)
Lei 2.50.
Schvredische Übersetzungen.
Öfversättning tili Livius romerska historia. Utg. af L. Ltinä: C. W. K.
Gleernp. 8.
23 :e boken. (ISiH). •J:dra uppl. 1904. (84 S.) • Kr. 1.
23: e ,. (1891). ,. , 1905. (75 S.) Kr. 1.
24 :e ., (18 JO). ,. „ 1905. (78 S.) Kr. 1.
öfversättning tili Livius romerska historia af .J. Liind: Ai((j. Collin 1891. 8.
l:a boken (66 S.) 2dra boken (68 ,S.)_ ' Je Kr. 1.
Titus Livius. Romerska historien. Öfversatt af Ol. Kolmodin. ü. ine-
fattande 4:e— 7:e böckerna. 5. uppl. Stockhohn: Aktieb. Uiertas hak-
.. ßdag (1843) 1893. (256 S.) 8. Kr. 2.
Öfversättning af Titus Livius, romerska hisloria. 21. boken. Utg. af
H. [J. J. H(ellner)]. 3:djeuppl. ijntrf; (?/een<i> (1885) 1904. (79 S.) 8.
Kr. 1.
Öfversättning tili Livius romerska historia (böckerna XXII, XXIII) af
N_s. [3e uppl.]. Lnnil: Lindstedts bokh. (l^Sl) 1906. (64 S.) 8. Kr. 1.25.
Spanische Übersetzung.
Decadas de la Historia romana por Tito Livio; traducidas del latin al
castellano por Francisco Navarro y Calvo. Madrid: Imp. y libr. de
la viuda de Hernando y CompaTiia 1888—1889. 8. Je Pes. 3, Ausland 3.50.
Tome I. 1888. (309 S.)
II. 1888. (325 S.)
III. 1888. (414 S.)
Tonio IV. 1888. (400 S.)
VI. 1889. (4.39 S.)
VII. 1889. (452 S.)
Albert, Paul: Tite-Live. 1869 ss. 1896 siehe A. ; Scriptores.
Altenburg, Oskar: Zwei Studien zur Schulauslegung der vierten Dekade des
Livius (Buch 31). In: Lehrproben und Lehrgänge aus der Praxis der Gymnasien
und Realschulen. 49. Heft (Oktober 1896) p. 60—75. 50. Heft {Ilczcmhfr 1896) p. 1—27.
Anthon, Charles: Livy. Sin-Yorli: Eurpir d.- hros. (1878). 8. S 1-40.
d'Arbois de Jubainville, Henri: Juliae Alpis ou Vallis Duriae. In: Kevue
de Philologie 15 (1891) p. 51—55.
Assmann, Ernst: Nautica. I. Puppibus traotae [Liv. 22. 20; 30. 10; 30. 24]. In:
Hermes 31 (1896) p. 174—176.
Ay, Gustav: De Livii epitoma deperdita. Dissert. inaug. Lipsiae 1894. (71 S.) 8.
Bachof , Ernst: Texte zu lateinischen Arbeiten im Anschluss an Livius Buch XXII
(Auswahl). In: Gymnasium 13 (1895) N. 23 Sp. 825—830. Nr. 24 Sp. 865—872.
Baehrons, Emil: Liv. I 58. 5. In des Verf. Miscellanea critica (Gromngat 1878)
p. 119—120.
Bärwinkel, Johannes: Zu Ennius und Livius. 1883 siehe: Ennius.
Titus Livius. 533
Titus Livius.
Ballas, Emil: Dio Phraseologie des Livius. Zusammengestellt und nach Materialien
geordnet. Pos(n: ./. Jolouicz 1885. (VIIl, 279 S.) 8. M. 4.50.
Baroni, Alberto: Tito Livio nel Rinascimento. P/tiiit: Tip. J-'i-nt. Fitsi 1889. CVII,
77 S.) 8.
I. L'Opera di Livio nel Medio Evo. II. Dante — II Petrarca. III. II Boccaccio
— Gli Unianisti. IV. Alfonso d'Aragona — La tomba di Livio. V. Gli
Umanisti storiografi. VII. Gli storiografi cinquecentisti.
Bauer, Ludwig: Das Verhältnis der Puniea des C. Silius Italicus zur dritten
Dekade des Livius. 1881. 1883. 1884 siehe: Silius Italiens.
Beck, -Jan Wibertus: Critische beschouwingen. 1890 siehe: M. Tullius Cicero.
Becker: Liviusbildnisse. In: Verhandlungen der 40. Versammlung deutscher
Philologen und Schulmänner in Görlitz r889 U-iipzig 1890) p. 130—146.
Beiger, Christian: Livius XXII 26 und Jahrbuch des archäologischen Instituts
1889, S. 102. In: Berliner philologische Wochenschrift 9 (1889) Nr. 50 Sp. 1580.
Bergk, Theodor: Livius I 32 (1870). In des Verf. Kleine philologische Schriften 2
(Halle a. S. 1886) p. 749.
Berndt, Theodor: Zu Livius [XXI 8. 4]. In: Jahrbücher für elassische Philologie
137 (1888) p. 304.
— Zu Livius (XXI 8. 4). 1890 siehe B. : Herodotus.
Berihelot, Marcelin: Le l'emploi de vinaigre dans le passage des Alpes par
Annibal, ainsi que dans la guerre et les travaux de mines chez les anciens. In:
Journal des Savants 1889 p. 244—248.
— Lettre ä E. Havet sur l'emploi du vinaigre dans le passage des Alpes par
Annibal. Ebenda p. 508-511.
BetJie, Erich: Interpretationes duae . . . Livi XXVI 7 cum Polybio IX 3. 4 com-
parati. 1895 siehe B.: Aristoteles.
Bienkow^ski, Peter: De fontibus et auctoritate scriptorum historiae sertorianae.
1890 siehe B.: Scriptores historiei.
Binsfeld, Joannes Petrus: Adversaria critica. 1882 siehe C. : Scriptores.
Bilschofsky, Rudolf: Kleine Beiträge zur Kritik und Erklärung einiger Stellen
des Livius [II 30. 1. I 56. XXII 31. 5. IT 36. 3]. In: Eranos Vindobonensis {Wien
1893) p. 185—187.
— Zu Livius [I 9. 5. II 17. 3. XXI 62. 10]. In: Serta Harteliana (Wün 1896) p. 229—230.
Bloch, Gustave: La reforme demooratique ä Rome au III" siecle avant J.-C. 1886
siehe B. : Appianus.
de Block, Vincent: Etudes sur la litterature des peuples anciens et modernes.
BmxelUs: F. Haijiz 1889. (IV, 504 S.) 8.
Ch. 13. Etüde de Tite-Live. Points culminants de l'histoire de Tite-Live. Dis-
cours de Tite-Live. Beaute des narrations de Tite-Live. Narrations et
discours choisis de Tite-Live (p. 177—205). Ch. 16. Vertus morales et
civiques que nous apprend l'antiquitc. Le9ons que nous donne Tite-Live
(p. 255-258).
Bludau, Alois: De fontibus Frontini. 1883 siehe: Frontinus.
Boesch, Fridericus: De Valerio [Antiate] Livii in libro tertio, Dionysii in decem-
virorum historia auctore. 1893 siehe: Leges XII tabularum.
Bonghi, Ruggiero: Appio Erdonio. Critica di critica. 1880. 1881 siehe A. : Scrip-
tores historiei.
— La costituzione politica di Roma dall' origine sino all' anno 283, secondo Cicerone,
Livio e Dionisio. 1884 siehe B.: Dionysius Halic.
Boot, Joannes Cornelius Gerhardus: Suspiciones livianae. In: Mnemosyne 17
(1889) p. 1-11.
I 1.5. 1, 42. 5. II 2. 3, 12. 11. III 45. 9, 11, 56. 4. IV 31. 6. V 16. 5, 17. 8.
VIII 31. 7. IX 18. 9, 37. 7, 41. 1. XXIV 20. 10, 25. 8, 26. 10, 31. 7. XXVIII
42. 1. XXIX 25. 9. XXX 30. 17, 20. XXXIX 15. XLII 12. 7. XLIII 2.
XLIV 10. 3, 36. 1 et 2. XLV 24. 14, i5. 1, 26. 15, ü9. 2.
Bordelle, Georg: Aufgaben zum Übersetzen ins Lateinische im Anschluss an
Livius. Progr. des evang. Gymn. Gross-Glogau 1896. (34 S.) 8.
Borghesio, Giuseppe: II primo libro delle storie di T. Livio spiegato in 20 lezioni
con nuovo metodo per interrogazioni e avviamento allo studio comparato della
lingua latina e italiana. 1896 siehe oben p. 519.
Bossi, Gaetano: La guerra annibalioa in Italia da Canne al Metauro. In: Studi
e documenti di storia e diritto 9 (1888) p. 427-4.52; 10 (1889) p. 153—183.30.3—343.
417—447; 11 (1890) p. 67—97; 12 (1891) p. 57— lOJ.
Breal, Michel: Privatus dans le sens d'..accuse-' [Liv. III 33. 8]. In: Revue de
Philologie 7 (1883) p. 81.
von Breska, Adolf: Quellenuntersuchungen im 21. bis 23. Buche des Livius.
Progr. der Luisenstädtischen Überrealschule. Bniin: R Cliiertiur (Jetzt: Wa'il-
Muriit) 1889. (22 S.) 4. M. 1.
534 Scriptores latini. D. Titus Livius.
Titus Livius.
Breiinig, Hermann: Über den Wert und die Verteilung der Liviuslektüre für
Gymnasien. Progr. des Gymn. Rastatt 1893. (21 S.) 4.
Breyton, Augustin: La bataille de Cannes d'apres Tite-Live et d'apres Polyl.e . . .
1884 sielie B. : Polybius.
Broughton, Reginald: A short summary and analysis of Livy. Books XXI.
XXII. and XXIII. Oxford: A. TU. Shrimptun find Son. Loiuhm: Simphin, MursIiaV,
und Co., Hrimilton, Adams, and Co. (1889) 1891. (68 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Buohheister, J.: Hannibal's Zug über die Alpen. [Sammlung gemeinverständ-
licher wissenschaftlicher Vortrage. N. F. Heft 41]. Hnmhiirg: J. F. Riclikr 1887.
(28 S.) 8. M. —.60.
Bürcklein, August: Quellen und Chronologie der römisch-parthischenPeldzüge . . .
1879 siehe B. : Dio Cassius.
Bü rkli-Meyer , Adolf; Hannibal's Zug über die Alpen nach den Ergebnissen
der neuesten militärischen Kritik. 1881 siehe B. : Polybius.
Burger, Combertus Petrus jr.: Sechzig Jahre aus der älteren Geschichte Roms . . .
1891 siehe B. : Diodorus Siculus.
Capes, William Wolfe: Livy. Loinkni: Marmillan and Co. 1S19. (119 S.) 8. 1 sh. 6 d.
Castellani, Carlo: [Lettre ä propos d'une edition de Tite Live de 1470]. In:
Bulletin du Bibliophile et du Bibliothecaire ."iS« annee {Parifi 1891) p. 375.
Cattaneo, Carolus Julius: De perobscuro T. Livii loco. Brevis disceptatio.
Alhenga: Tip. Craviotto e f. 188S. (23 S.) 8.
Chatelain, Emile: Le Reginensis 7c.2 de Tite Live. Note sur la transcription
des manuscrits au IX» siecle. In: Revue de philologie 14 (1890) p. 79—85.
Church, Alfred John: Stories from Livy by A. J. Ch. With illustrations from
designs by Pinelli. Londoi, : S((l(/j, .hwUon, & Hidliday 1*^83. (2 BL, 277 S.)' 8. Sh. 5.
Cobet, Carolus Gabriel : Annotationes ad Livium. In: Mnemosyne 9 (1881) p. 400-440.
— 'A7zoin}]uort\ uuiu G. G. Pluygers. 1881 siehe C. : Scriptores.
— De locis nonnuUis apud Livium. In: Mnemosyne 10 (1882) p. 97—121.
Cocchia, Enrico: Tito Livio e Polibio innanzi alla critica storia. 1892 siehe B.:
Polybius.
— Saggio eritico intorno alla vita e all' opera di Tito Livio. Torino-Boniu: E. Loescher
1895. (35 S.) 8. L. 1.
Cornelissen, Janus Jacobus: Ad Livi decadem primam. In: Mnemosyne 17 (1889)
p. 175-192.
(Coutant, Ernest Charles): Petite bibliothöque des grands ecrivains. ... Tite-
Live. 1896 siehe A. : Poetae epici.
Dahlman, Axel: De signis militaribus Romanorum quae apud Livium occurrunt.
Progr. Upsala 188o. (50 S.) 4.
Dederich, Andreas: Zu Livius Buch XXI. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 119 (1879) p. 481—491.
Deecke, Wilhelm: Reste elegischer Poesie im Livius. In: Berliner philologische
Wochenschrift 13 (1893) Nr. 27 Sp. 835—836.
Deiter , Heinrich: Zu Livius XXII [17. 2, 4f!. 5, .51. 5]. In : Philologus 55 (1896) p. 432.
Dianu, Jean: Tite-Live. Etüde et coUation du manuscrit 5726 de la Bibliotheque
nationale. [Bibliotheque de l'ecole des hautes etuJes. Sciences philologiques
et historiques. 109]. Paris: V.. Bondlon 1895. (105 S.) 8. Fr. 2.75.
üobree, Peter Paul: In Livium. 1883 siehe C: CoUectiones.
Dodge, Theodore Ayrault: Hannibal ... 1891 siehe B. : Polybius.
Draeger, Anton August: Zu Livius [XXXIV 30. 2]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 117 (1878) p. 144.
Drechsler, Franz J. : Zu Livius XLII 19. 6. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien .36 (1S85) p. 589.
— Liv. 26. 2.5. 4. 1887 siehe C: Scriptores.
— Kritische Adversarien. 1888 siehe ebenda.
— Kritische Versuche. 1890 siehe ebenda.
— Kritische Miscellen. 1892 siehe ebenda.
Du Vau, Louis: Note sur un nouveau manuscrit de la Ire decade de Tite-Live.
In: Revue de philologie 9 (1885) p. 148—150.
van Eck, Daniel Adriaan Henri: Quaestiones scenicae romanae. 1892 siehe C. :
Poetae scaenici.
Egelhaaf, Gottlob: Vergleichung der Berichte des Polybios und Livius über den
" ital. Krieg der Jahre 218-217 bis zur Schlacht am Trasimener See. 1879. 1886
siehe B. : Polybius.
Ehwald, Rudolf: Ablativisches d bei Livius [XXII 10. 4f.] In: Archiv für
lateinische Lexikographie und Grammatik 9 (18Ö6) p. 305.
Eisen, Eduard: Zu Livius [XXII 3. 6]. In: Jahrbücher für classische Philologie
127 (1883) p. 224.
Titus Livius. 535
Titus Livius.
Ellis, Robinson: Liv. XXI 43. 2, 62. 7. XXIII 17. 7. XXII 4. 4. 1891 siehe B. :
Aeschylus.
Eussner, Adam: Zu Livius [VII 2. 4, 30. 11]. In: Philolosfus 47 (1889) p. 635.
— Livius VIII 1. 10. Ebenda 48 (1889) p. 275.
— Zu Livius [VII 33. 16]. Ebenda p. 339.
Falk, Franz: Der Livius- Herausgeber und Übersetzer Nicolaus Carbach zu Mainz.
In : Centralblatt für Bibliothekswesen 4 (1887) p. 218—221.
F alt in, Gustav: Polybios oder Livius? 1884 siehe B. : Polybius.
— Zu den Berichten des Polybius und Livius über die Schlacht am trasimenischen
See. 1884 siehe ebenda.
— Der Einbruch Hannibals in Etrurien. In: Hermes 20 (1885) p. 71—90.
Föhlisch, Constantin: Über die Benützung des Polybius im XXI. und XXJI.
Buche des Livius. Eine Quellenuntersuchung. 1883. 1881 siehe B.: Polybius.
Fovirler, William Warde: The stränge history ot a tlamen dialis. (Note on Livy
XXVII 8). In: The classical Review 7 (1893) p. 193—195.
— Gaius Gracchus and the Senate: note on the epitomo of the si.xtieth book of Livy.
Ebenda 10 (1896) p. 278—280.
Franke, Joseph: Zu Livius [XXII 50. 1]. In: Jahrbücher für classische Philologie
153 (1896) p. 782. Vgl. Karl Julius Liebhold: Entgegnung. Ebenda 155 (1897)
p. 538.
Frantz, Johann: Verhältniss des Livius zu Polybius in den Jahren 54.3—548 des
spanischen Krieges. 1883 siehe B. : Polybius.
Freund's, Wilhelm, Schüler-Bibliothek. Präparationen zu den griecliischen und
römischen Schriftstellern. Zum Gebrauehe für die Schule und den Privat-
unterricht erklärt und übersetzt. Livius' römische Geschichte. 46 Hefte.
Statttjart: V^. Vioht o. .1. 8. Je M. —.50.
Freund's Schüler-Bibliothek. Präparationen zu den griechisclien und römischen
Schriftstellern. Zum Gebrauch für die Schule und den Privatunterricht erklärt
und übersetzt. Ausgabe neuer Einteilung. Stattf/urt: W. Vi'iJd. 8.
Livius' römische Geschiclite. ]. Heft u. 2. Heft. 2 Hälften. Buch I, Kap.
1 — 60. 11., umgearbeitete und verbesserte Auflage. (19oS . (S. 1—250).
Je BI. —.50.
Tr iedersdorf f , Franz: De orationum operi liviano insertarum origine et natura.
Pars I. Progr. des Gymn. Tilsit 1886. (S. .3—10). 4.
I'ries, Wilhelm: Zur Liviuslektüre. 1893 siehe: Caesar.
Frigell, Andreas: Collatio codiciim livianorum atque editionum antiquissimarum.
Contulit, coUegit, commentationibus instru.\it A. Fr. Pars I libros I — III con-
tinens. [Aus: Upsala Universitets Arsskrift. Filosofi , Spräkvetenskap och
historiska Vetenskaper 1878. (90 S.)]. I'psulu: Ahitihiii. Üoklniiithln KIS. 8. Kr. 2.
— Livius som historieskrifvare. Inledning tili Livii skrifter. Stückkolin: l'. A. Xorstc/H
et- Sihio- 1880. (68 S.) 8. Kr. —.75.
— Epilegomena ad T. Livii librum primum. [Aus: Upsala Universitets Arsskrift.
Filosofi, Spräkvetenskap och liistoriska Vetenskaper 1881. (80 S.)]. Ipsahi:
Ahi'hm. Boldianildii 1881. 8. Kr. 1..50.
— Epilegomena ad T. Livii librum vicesimum primum. Ihidan. (56 S.) 8. Kr. 1.
— Prolegomena in T. Livii librum XXII. r.'oUiuc: Fr. A PertlKS 1883. (LXIV S.) 8.
M. 1.20.
— Prolegomena in T. Livii librum XXIII. Ihi.hm 1885. (LXXII S.) 8. M. 1.20.
Fuchs, Josef: Der zweite punische Krieg und seine Quellen. Polj'bius und Livius
nach strategisch-taktischen Gesichtspunkten beleuchtet . . . 1894 siehe B. :
Polybius.
Tügner, Franz: Zur Liviuslectüre. In: Jahrbücher für Philologie und Paedagogik
134 (1886) p. 496—504. 537-549.
— Livius XXI— XXIII mit Verweisungen auf Cäsars bellum gallicum für die Be-
dürfnisse der Schule grammatisch untersucht. 188S sielie: Caesar.
— Lexicon livianum virorum aliquot doctorum «pera adiutus confeoit Fr. F.
Volumen primum. a — bustuin. Lipsiac H. 0. Tiulmir [18^9- ]1S97. (VI S.,
.1572 Sp ) 8. M. 19.20'.
— Übersicht über die Liviuslitteratur der Jalire 1SS9-18)J. Übersicht über die
Livius betreffende Litteratur aus den Jahren 1897— 19L0. In : Jahresbericht über
die Fortschritte der classischen Altertumswissenscliaft XXVI (1898) 97 p. 61-80
XXVIII (1900) 105 p. 259-272.
Fuss, Matthias: De Livio et Tacito lil)rariorum incuria passim depravatis. Progr.
des bischöflichen Gymn. an St. Stephan. Strassburg E. 1895. (S. 3—6). 4.
Liv. VII 26. 3. XXIV 18. 2. XLI 15. Tac. ann. I 35. 63 fin. bist. I 87. I 76fin.
Geist, Konrad: Livi bist. lib. XXII [und XXI]. In: Blätter für das Bayerische
Gymnasial- und Real-Schulwesen 15 (1879) p. 199—204.
536 Scriptores latini. D. Titus Livius.
TitusLivivis.
Genzken, Hermann: De rebus a P. et Cn. Corneliis Scipionibus in Hispania gestis.
Dissert. inaug. Gottingae 1879. (41 S., 1 S. ung.) 8.
Georges, Karl Ernst: Liv. 44. 5. 12. 1881 siehe 0. : Scriptores.
— Liv. XXVI 22. 8. 1887 siehe : M. Terentius Varro.
Giles, Peter: Emendation of Livy XLII 17 . . . 1837 siehe B.: Appianus.
Gitlbauer, Michael: Ein Wort über Madvigs Emendationes livianae. [Aus: Zeit-
schrift für die österreichischen Gymnasien 29 (1878) p. 337—359]. Wien: C. Gerold's
Sohn 1878. (23 S.) 8. M. — .GO.
Golisch, Julius: Zu Livius [VIII 40. 9] und Aelius Spartianus [Sever. 22. 4]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 127 (1883) p. 284.
Golling, Josef: Zu Sallust [Cat. 22. 1] und Liviu.s [I 21. 1, XXI 8. 9]. In: Serta
Harteliana (Wün 1896) p. 202-204.
Gortzitza, Otto: Kritische Sichtung der Quellen zum ersten punischen Kriege.
Progr. des Gymn. Strasburg Westpr. 1883. (19 S.) 4.
Grass i, Davide: Annibale giudicato da Polibio e Tito Livio. 1896 siehe B.:
Polybius.
Grasso, Gabriele: Uno dei passaggi di Annibale sugli Appennini a proposito di
una Variante liviana. In: Geografia per tutti 1895 Nr. 14.
Grünauer, Emil: Kritische Bemerkungen zum Teste des Livius. Progr. des-
Gymn. Winterthur. (Band: Schtieidir) 1882. (12 S.) 4. M. —.80.
Buch 2. 6—8.
Griindy, George Beardoe: The Trebbia and lake Trasimene. In: The Journal of
philology 24 (1896) p. 83—118.
Gustafsson, Fridolfus: De Livii libro XXI emendando. 1890. [Comnientationes
variae in memoriam actorum CCL annorum edidit universitas helsingforsiensi*
ni, IV]. Helsingforsiae 1891. (Bn-liii : Mni/er & Müller). (1 BL, 24 S.) 4. M. 1.20.
H., T. W. : Livy II 10. In: The classical Review 3 (1889) p. 310.
Hachtmann, Carl: Zu Livius. In: Jahrbücher für classische Philologie 117 (1878)'
p. 391-392. 119 (1879) p. 143-144.
I 32. XXVII 44. 7.
— Zu Livius Buch XXV. Ebenda 123 (1881) p. 123—128.
XXV 16. 10 f., 34. 13, 35. 8.
— Symbolae criticae ad T. Livii decadem tertiam. In: Germanorum philologos et
paedagogos per dies I. — III. m. Octobris in hac urbe conventum agentes salvere
iubent gymnasii dessoviensis rector et collegae. Dessoviae 1884 p. 3 — i;9,
1 S. ung. 8.
XXII 45. 4, XXIII 17. 7, XXIII 12. 1. XXVIII 16. 8. XXIV 39. 3. XXV 6. 2.
XXV 37. 17—19 XXVI 5. 5. XXVI 41. 18. XXVII 28. 3. XXVIII 27. 11.
XXVIII 29. 5. XXX 10. 19. XXV 38. 23. XXX 11. 10.
— Zu Livius [I 51. 3]. In: Jahrbücher für classische Philologie 153 (1896) p. 71 — 73.
Hai berts ma, Tjalling: Ad Livium. 1896 siehe A. : Poetae.
Haley, Herman W. : Liv. 22. 17. 5. In: Harvard studies in classical philology 3-
(1892) p. 185.
— Liv. I ZI. 4. 55. 9. 189 i siehe B. : Euripides.
Harant, Alexander: Emendationes et adnotationes ad Titu tu Livium. Parisiisr
E. Bdin 1880. (310 S.) 8. Fr. 8.
Härder, Franz: Zu Livius [I 21. 4. I 14. 7]. In: Jahrl)ücher für classische Philo-
logie 131 (1885) p. 138—139.
v. Hartel, Wilhelm: Kritische Versuche zur fünften Dekade des Livius. [Aus:
Sitzungsberichte der philosophisch-historischen Classe der kais. Akademie der
Wissenschaften 116 (1888) p. 783-860]. Wnii: (F. Timpi>Xii) \S,%S. (808.) 8. M. 1.20.
H auler, Edmund: Ala (scuti) [Liv. 1X41. 18. XXX 34. 2 f.]. In: Archiv für latei-
nische Lexikographie und Grammatik 9 (1896) p. 246.
Haupt, Carl: Über die Verwertung des Livius im Geschichtsunterricht I. Teil.
Progr. des Gymn. Wittenberg 1890. (S. 3—62). 4.
— Livius-Kommentar für den Schulgebrauch. Leipzig: B. O. Teuhiier 1891 — 1895. 8.
1. Heft: Kommentar zu Buch I. 1891. (XIV, 46 S.) M. -.80.
2. „ Kommentar zu Buch II. 1891. (59 S.) M. —.80.
3. ,, Kommentar zu Buch III. 1891. (88 S.) M. —.80.
4. „ Kommentar zu Buch IV. 1891. (88 S.) M. —.80.
6. „ Kommentar zu Buch V. 1891. (132 S.) M. —.80.
Kommentar zu Buch VI und VIT. 1893. (86 S.) M. —.80.
Kommentar zu Buch VIII bis X. 1895. (119 S.J M. 1.20.
6. Heft : Kommentar zu Buch XXI. 1892. (IV, 255 S.) M. 2.
Kommentar zu Buch XXII. 1893. (1 BL, 82 8.) M. —.80.
— Anleitung zvim Verständnis der livianischen Darstellungsform. Ebenda 1892.
(1 BL, 86 S.) 8. M. 1.
Titas Livius. 537
Titus Livius.
Havel- field, Francis: The lost decades of Livy. In: The Academy 33 (1888)
Nr. 841 p. 415.
Heimbach, Guilelmus: Qiiaeritur quid et quantum Cassius Dio in historia con-
scribenda inde a 1. XL. nsque ad XLVII. e Livio desumpserit. 1878 siehe B.r
Dio Cassius.
Hendrickson, George Lincoln: On the Interpretation of satura in Livy VII 2.
1893 siehe C. : Poetae satirarum.
— The dramatic satura and the old comedy at Rome. 1894 siehe C. : Poetae scaenici.
Heraeus, Guilelmus: Quaestiones criticae et palaeographicae de vetustissimis
codicibus livianis. Dissert. inaug. Berolini 1885. (1 Bl., 120 S.) 8.
— Haud impigre [Liv. 32. 16. 11]. In : Jahrbücher für classische Philologie 133 (1886)
p. 713-720.
— Noch einmal haud impigre. Ebenda 143 (1891) p. 501—507.
— Vindiciae livianae. Part. I. II. Progr. des Gymn. Hanau 1889 u. des Real-
gymn. Offenbach 1892. (16, 15 S.) 4.
— Bericht über die Livius betreffenden Schriften, welche in den Jahren 1878 — ^1888
einschliesslich erschienen sind. In : Jahresbericht über die Fortschritte der
classischen Alterthumswissenschaft XXII (1894) 80 p. 119—165. Fortgesetzt von
Franz Fügner.
Hergel, Gustav: Classikerlectüre und Realien. Zur Liviuslectüre. • Progr. des
Communal-Obergymn. Brüx 1892. (S. 5—26). 8.
Hesselba rth, Hermann: Historisch-kritische Untersuchungen im Bereiche der
dritten Dekade des Livius. Progr. der Realschule I. O. Lippstadt 1882.
(S. 3-24). 4.
— Historisch-kritische Untersuchungen zur dritten Dekade des Livius. Mit einer
Karte. HalU a. ,V. ; Buclihaii/Ilniif/ ihn ^Ylli>;(lllluuses 1889. (XIX, 704 S.) 8. M. 10.
— Die neueste Hypothese zur Livius-Polybios-Frage. 1891 siehe B. : Polybius.
Heydenreich, Eduard: Fabius Pictor und Livius . . . 1878 siehe: Fabius Pictor.
— Livius und die römische Plebs. Ein Bild römischer Geschichtsschreibung.
[Sammlung gemeinverständlicher wissenschaftlicher Vorträge. 401]. Berlin:
C. Uiihel (Jetzt Hnmhnrg: Xerhu/aanstiat u. Ih-nclurd) 1882. (48 S.) 8. M. 1.
Hildesh eimer , Hirsch: De libro qui inscribitur de viris illustribus urbis Romae . . .
1880 siehe: Aurelius Victor.
Hoekstra, Pier: Ad Livium. In: Mnemosyne 17 (1889) p. 147-150.
XXI 3 in. XXII 17. 3. 60. 19, 24. 14. XLII 35. 3.
Holleaux, Maurice: Ptolemaeus Telmessius. Note sur un passage de T. Live
[XXXVII 56. 2—5]. In: Revue de philologie 18 (1894) p. 119-125.
Holtze, Friedrich Wilhelm: De recta eorum, quae ad syntaxin Livii pertinent,
dispertiendorum et ordinandorum ratione. Progr. des Domgymn. Naum bürg
a. S. 1881. (28 S.) 4.
Holzapfel, Ludwig: Ein polybianischer Textfehler bei Livius [XXI 55. 9]. 1895
siehe B.: Polybius.
Holzer, Ernst: Liv. II 13. 6. 1893 siehe B.: Matris.
van Hooff, Guilelmus: Epistola critica ad C. W. [de nota liviano codici 15 biblio-
thecae vindobonensis subscripta, qua libri dominus indicatur his verbis: Iste
codex est Theutberti epi de Dorostat]. In: Analecta Bollandiana 6 (1887)
p. 73—76.
Howard, Albert A. : Livy I 55. 1. In: Harvard studies in- classical philology 3
(1892) p. 185-183.
Jeep, Ludovicus: Liv. II 30. 40. 1882 siehe B. : Homerus.
Jonas, Richard: Über den Gebrauch der verba frequentativa und intensiva bei
Livius. Progr. zur 50 jähr. Jubelfeier des Friedrich -Wilhelms -Gymn. Posen;
Jolouics 1884. (24 S.) 4. M. 1.20.
Jordan, Henri: Vindiciae sermonis latini antiquissimi. 1882 siehe: Cornelia.
Jumpertz, Max: Der römisch -karthagische Krieg in Spanien. 211—206. Eine
historische Untersuchung. Inaug. -Dissert. von Leipzig. Berlin: IV. Weher 1893.
(37 S.) 8. M. 1
Jung, Guilielmus: De fide codicis veronensis cum recensione victoriana comparati
Dissert. inaug. gotting. Hannoverae. (Götlingtn: VanfUitlioeck und Uuprtcht) 1881.
(1 Bl., 48 S.) 8. M. 1.20.
Jung, Julius: Das Treffen am See von Plestia. (Eine Episode des hannibalischen
Krieges). 1896 siehe B.: Polybius.
Kaerst, Julius: Kritische Untersuchungen zur Geschichte des zweiten Samniter-
krieges. [Aus: Jahrbücher für classische Philologie 13. Suppl. (1884) p. 723—769].
Leipzig: B. G. Teuhner. 8. M. 1.20.
Karsten, Hermann Thomas: Ad Livii libros II— VII et XXVIII— XXX. In: Mne-
mosyne 24 (1896) p. 1—30.
5B8 Scriptorcs latini. 1). Titus Livius
Titus Livius.
Kautter, Albert: Zu Livius XXI 44. 6. In: Neues Korrespondenz-Blatt für die
Gelehrten- und Realschulen Württembergs ."> (lSti6) p. 49—51.
Keller, Otto: Zu Livius. In: Jahrbücher für classische Philologie 147 (1893)
p. 557—559.
XXIX 27. 12. XXVI 30. 1. X 27. 3 XXI 4. 7 f. Vociterare nicht livianisch.
Kerer, Anton: Über die Abhängigkeit des C. Silius Italiens von Livius. 1881
siehe: Silius Italiens.
Kiderlin, Moriz: Zu Livius XXI 31. 10— 11. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 17 (1881) p. 67— G9.
— Zum XXII. und XXIII. Buch von Livius. Ebenda 19 (1883) p. 381—387.
XXII 55. 6-8. XXIII 15. 6, 4. 3—4, 5. 9, 9. 6.
— Zu Livius XXIII 9. 12; 16. 16; 25. 6. Ebenda 20 (1884) p. 113—119.
Kie sslin g, Adolf: Liv. V 22. 1886 siehe B. : Epieurus.
Kimm ig, Otto: Spicilegium eriticum. 1887 siehe B. : Euripidos.
Klebs, Elimar: Die Stiramenzahl und die Abstiramungsordnung der reformirten
servianisohen Verfassung. 1892 siehe B : Dionysius Halic.
Klimke, Paul: Beiträge zur Geschichte der Gracchen. Teil I. Die Überlieferung
der Gesetze im Auszug des Livius mit besonderer Berücksichtigung der Gesetz-
gebung der Gracchen. Progr. des Gyran. Sagan 1892. (S. 3—16). 4.
Klinker, Georg: De decimi Livii libri fontibus. Dissert. inaug. Lijisiiie : (G. Fock)
1884. (1 Bl.,^70 S.) 8. M. 2.
Koeb erlin, Alfred: De participiorum usu liviano capita selecta. Dissert. inaug.
Er lang ae 1888. (56 S.) 8.
I. De usu liviano in iungendis participiis liberiore disputatiuncula.
II. De participii futuri activi apud T. Livium , Q. Curtium Kufum , Julium
Florum usu observationes.
Auch in: Acta seminarii philologici erlangensis 5 (1891) p. 65 — 120.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1832 siehe 0. : Collectiones (p. 10).
Kraut, Karl: Über den Stil des Livius mit besonderer Rücksicht auf die livianische
Syntax. Vortrag, gehalten in der Lehrerversammlung z>i Ravensburg 28. Juni
1882. In: Correspondenz-Blatt für die Gelehrten- und Realschulen Württem-
bergs 29 (1S82) p. 291-304.
Kruczkiewicz, Bronislaus: Livianum [I 21. 5]. In: Analocta graeco-latina.
Philologis Vindobonae coiigregatis obtulerunt coUegae cracov. et leopolitani
(Cracbviin 1893) p. 14—17.
Krupp, Franz: Zu Livius I [14. 7, 15. 1, 24. 7, £9. 4]. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschuhvesen 19 (1883) p. 387—388.
Lackner, Wilhelm: Do incursionibus a (iallis in Italiani factis. 1887 siehe A.:
Scriptores histoi-ici.
{Lafaye, Georges): Hannibal dans les Alpes, d'apres Polybe et Tite Live. 1896
siehe B. : Polybius.
Landgraf, Gustav: Analekta. 18S2 siehe C. : Collectiones (p. 10).
— 1) Vergil Aen. 6, 460 ff. 2) Livius 22, 12, 6. 3) Livius 22, 60, 21. 4) Varro ling.
lat. V, 149. In: Abhandlungen aus dem Gebiet der klassischen Altertums-
wissenschaft. Wilhelm von Christ zum 60. Geburtstag dargebracht {Mündien
1891) p. 380—382.
Lehmann, Adolf: De verborum compositorum quae apud . . . Livium . . . leguntur
cum dativo structura commentatio. Pars 1. 1884 siehe: Caesar.
Lehmann, Konrad: Der letzte Feldzug des hannibalisehen Krieges. Mit einer
Karte. [Aus: Jahrbücher für classische Philologie 21. Suppl. (1894) p. 525 — 016].
I.uftiq: B. (!. Tiiihi,,)-. 8. M. 2.80.
Leo, Friedrich: Zu Livius' dritter Dekade. In: Rheinisches Museum für Philologie
35 (1880) p. 236—243.
L6veque, Eugene: Les mythes et les legendes de l'Inde et de la Perse dans . . .
Tite-Live . . . 1880 siehe B. : Aristophanes.
Ley, Julius: Hilfsbuch für den lateinischen Unterricht. 1. Heft. Erklärende
Bemerkungen mit gi-ammatischen Hinweisungen zum Livius üb. XXI. Für
den .'-'chulgebrauch bearbeitet. 3lin-hur!/: Klicerfs Verl. \8SS. (IV, 56 S.) 8. M. — .60.
Licli tenf eld t , Carolus: De Q. Asconii Pediani fontibus ac fide. 1888 siehe: Asconius.
Liebhold, Karl Julius: Zu Livius [XXI 53. 4J. In: Jahrbücher für classische
Philologie 149 (1894) p. 136.
— Zu Livius [XXII 50. 3]. Ebenda 151 (1895) p. 798. Vgl. Jos. Franke.
Livy I 32. 12. Dazu Bemerkung von J. B. M(ayor). In: The classical Review 3
(1889) p. 374.
Loos, Josef: Lesebuch aus Livius. Ein historisches Elementarbuch. Im Sinne
des erziehenden Unterrichts bearbeitet. Bevorwortet von Otto Willmann. Mit
drei lithographirten Beilagen. Lapziff: Gräbucr 1881. (VI, 278 S.) 8. M. 2.40.
Titus Livius. 539
Titus Livius.
Luchs, August: Verbesserungen zu Livius. In: Hermes 14 (18791 p. 141—145.
— Emendationum livianarum particulae quattuor. Progr. acad. Erlangat: (H.Bhiisw'i)
1S81. 1882. 1887. 1889. (S. 3—11, S. 3-13, S. 3-22, S. 3-1.5). 4. ' M. 3.
— Emendationes livianae [XXIV 24. 4. XXI 18. 10]. In: Acta seminarii philologici
erlangensis 3 (1884) p. 188.
— De Sigismundi Gelenii codice liviano spirensi commentatio. Kiinni/iK : (H. Bhicsiinj)
1890. (S. 3-17). 4. M. -.80.
Luterbacher, Franz: Der Prodigienglaube und Prodigienstil der Römer. Eine
historisch-philologische Abhandlung in neuer Bearbeitung. Progr. des Gj-mn.
Burydorf: (C. Latif/lo/s t(- Cü.) (1880) 1904. (69 S.) 8. " M. 1.35.
7. Livius' Quellen für die Prodigien (p. 60— (39).
— Zur dritten Dekade des Livius. In: Jahrbücher für classisclie Philologie 131
(1885) p. 613—614.
— Zu Livius [XXXVII 56. 2]. Ebenda 147 (1893) p. 512.
Lyth, Per Gustaf: Liviansk Extemporaliebok. Stoclihdm : P. A. Xorsttilf de Söiifr 1880.
(156 S.) 8. Kr. 1.60.
— D« usii praepositionis per apud Livium libri quattuor. Libri secundi prior pars
de per cum temporalibus substantivis coniuncto. Holiiikn : Andor 18S\1. (38 S.) 8.
Kr. —.75.
— De usu praepositionis per apud Livium eiusque aliquot synonymarum. Progr.
Wisby 1883. (71 S.) 4.
— Ordförteckning tili Livius' l:a och 2:dra bok. Stockliohii : A. Johnson 1893. (83,
74 S.) Je Kr. 1.
Machiavelli, Niccolu: Discorsi sopra la prima doca di Tito Livio. Firoizt: : Barlicrci
1879. (800 S.) 8. L. 2.25.
— Discorsi sopra la prima deca di T. Livio, scelti e postillati per le classi superiori
del ginnasio secondo le Ultimi istruzioni ministeriali da Giuseppe Finzi. 4.
edizione. Torino: 0. B. Pnnivia c C. (1883. 1885. 1888) 1892. (224 S.) 8. L. 1.
— Discourses on the first decade of Titus Livius by N. M. Traiislated from the
Italian by Ninian Hill Thomson. London: Ktgan Pmil, Trencli & Co. 1883. (XVI,
487 S.) 8. Sh. 12.
— Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio, ridotti ad uso delle scuole. 7' edizione.
Torino: Tip. siihsianii (1884) 1895. (504 S.) 8. L. 1.
— Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio. Firenze: Surr. Le Monniir (1887) 1896.
(345 S.) 8. L. 1.50.
— Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio ridotti ad uso del ginnasio superiore.
Fircnzt: Barlnm 1892. |XX, 248 S.) 8. " L. 1.20.
— Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio commentati da G. Piergili ad uso
delle scuole classiche. Finnzt : Sncr. Lf Moidh'o- 1893. 8. L. 3.
— Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio con appunti biografici e critici per
cura di Lodovico Corio. Münno: h. Sonzoi/no 1894. (301 S.) 8. L. 1.
— De republica disputationum, quas discursus nuncupavit, e,x prima decade T. Livii
libri tres e.\ italico latini facti ad scholarum usum ab Ermenegildo Bindi.
Ncupoli: B. Ciiio d. d, Fio 1881. (224 S.) 8. L. 2.
Madvig, Joannes Nicolaus: Coniecturae de locis aliquot Livii (1827 aut 1828). In
des Verf. Opuscula academica (Hiiunidc 1SS7) p. 688 — 694.
— Livius und Dionysius als Träger der Überlieferung über das alte und älteste
Rom. 1882 siehe B. : Dionysius Halic.
Mähly, Jakob: Liv. per. .50 (p. 56, 4 sqq. J.) 1889 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
— Liv. XXX 35. 2. VII 2. 3. 1886 siehe 0. : Scriptores.
Manitius, Max: Einharts Werke und ihr Stil. 1882 siehe 0. : Scriptores.
— Beiträge zur Geschichte rTimischer Prosaiker im Mittelalter. 1889 siehe ebenda.
Mar e seh, Peter: Die Liviuslectüre in der Quinta. Progr. des Gymu. Ungarisch-
Hradisch 1892. (S. 3—30). 8.
Matzat, Heinrich: Römische Clironologie. 1883. 13S4 siehe A. : Scriptores historici.
Mayerhoefer, Antonius: Critika [Ij stvidia liviana. Dissert. inaug. wirzib. et
progr. gynin. P. ambergae 1880. (47 S., 1 S. ung.) 8.
— Zu Livius. [XXI .52. 2 u. 11. XXIII 34. 12. XXV 19. 15]. In: Blatter für das
Bayer. Gymnasialschulwesen 18 (1882) p. 239-245.
Meiser, Carl: Zu Livius XXI 62. 10 und XXIII 17. 6. In: Blätter für das Bayer.
Gymnasialschulwesen 22 (1886) p. 490—491.
Meltzer, Otto: Das „.Schöne Vorgebirge" in den karthagisch-römischen Verträgen.
1890 siehe B. : Polybius.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur le.9 grands classiques latins ... (1884)
1908 siehe C. : CoUectiones (p. 11).
Freiherr v. Mettingh, Friedrich: Erzählungen aus der römischen Geschichte
nach der Darstellung des Titus Livius mit historisch- geographischen Er-
läuterungen. Wolftnhültd: Zuisskr 1880. (V, 178 S.) 8. " M. 2.40.
540 Scriptores latiui. I). Titus Livius.
Titus Livius.
van der Mey, Hendrik Willem: Livius [XXI 34. 2]. In: Mnemosyne 20 (1892) p. 224.
Meyer, Ernst: Liv. I 14. 8. XXII 23. 7. 1893 siehe: M. Tullius Cicero.
Miller, Julius: Textkritisches zu Livius XXIII [11. 6, 12. 10 f., 17. 7, 25. 11, 43.13].
In: Philologus 54 (1895) p. 189—190.
Moore, Edward: Dante and Livy. 1896 siehe B. : Aristoteles.
von Morawski, Casimir: Zur Rhetorik bei den römischen Historikern. 1893
siehe C. : Scriptores historici.
Morlais, Mathurin Joseph Marie: Tite-Live historien et moraliste. (1889) siehe:
M. Tullius Cicero.
Müllenhoff, Karl: Deutsche Altertumskunde. Zweiter Band. (1887) 1906 siehe
B. : Posidonius rhodius.
Müller, Carl Friedrich: Zu Livius XXII [23. 4, 24. 6, 24. 9. 10, 38. 3, 51. 6]. In:
Philologus 43 (1884) p. 358—360.
Müller, Hermann Johannes: Livius. 1876—1877. In: Jahresberichte des philo-
logischen Vereins zu Berlin 4 (1878) p. 54—94. 1877. 1878. Ebenda 5 (1879)
p. 133—185. 1879. 1880. Ebenda 7 (1881) p. 131-190. Livius. Ebenda 8 (1882)
p. 267 — ::i32. 399—400. Livius. (Unter besonderer Berücksichtigung der Bücher
1—6 und 21—26). Ebenda 9 (1883) p. 318-358. Livius. Ebenda 10 (1884) p. 80-109.
11 (1885) p. 104—133. 13 (1887) p. 1—30. 14 (1888) p. 74—113. 15 (1889) p. 1-64.
192. 16 (1890) p. 153— 236. 17 (1891) p. 160— 191. 18 (1892) p. 1-25. 19 (1893) p. 1-44.
20 (1894) p. 78-128. 21 (1895) p. 28—68. 22 (1896) p. 1—23.
— Symbolae ad emendandos scriptores latinos. IS'«! siehe: Anthologia latina.
— Zu Livius |XXI 54. 5. XXII 6. 5]. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 36
(1882) p. 219. 296.
— Onusa [Liv. 21. 22. 5, 22. 20. 4]. In: Historische Untersuchungen Arnold Schäfer
zum 25jährigen Jubiläum seiner akademischen Wirksamkeit gewidmet (Bonn
1882) p. 148—157.
— Zu Livius [31, 49. 2; 34. 10. 4; 36. 40. 12; 36. 39. 2]. In: Hermes 18 (1883) p. 319—320.
— Zu Livius [33, 41, 7]. In: Zeitschrift für das Gymnasial -Wesen 37 (1883) p. 415.
— Zu Livius |23, 11, 17: 1, 25, 4]. Ebenda 38 (1884) p. 604. 731.
— Zu Livius [36, 18, 7]. Ebenda 39 (1885) p. 35.
— Zu Livius [6. 7. 4; 9. 12. 3; 9. 24, 5; 1. 2.5. 4]. Ebenda 42 (1888) p. 351. 431.
— Zu T. Livius ^22. 19. 7; 33. 43. 9; 44. 19. 5. — 7. 33. 2; 2. 41. 9; 2. 46. 4; 8. 33. 10; 10.
23. 10; 30. 30. 20; 26. 26. 8; 35. 49. 6: 5. 16. 5]. Ebenda p. 6o8. 43 (1889) p. 83.
434—436. 536. 586.
— Zu den Fragmenten des Livius. In : Jahrbücher für classische Philologie 137
(1888) p. 485—488.
— Zu T. Livius (21. 5. 13, 21. 8. 4, 23. 36. 10, 23. 40. 7, 31. 36. 7]. In: Zeitschrift für
die österreichischen Gymnasien 39 (1888) p. 703—706.
eque bei Livius. In: Rheinisches Museum für Philologie 43 (1888) p. 637—639.
— Zu Livius [IX 7. 13]. In: Jahrbücher für classische Philologie 137 (1888) p. 848.
Müller, Jakob: Zur Übersetzung und Erklärung des Livius (II 1 — 20). 1881 siehe
oben die Übersetzungen.
Müller, Moritz: Zu Livius [Buch 24. 25. 26]. In: Jahrbücher für classische Philo-
logie 123 (18S1) p. 673-691.
— Zu Livius [Buch 27—30]. Ebenda 129 (1884) p. 185—192.
— Zu Livius [Buch 31—35]. Ebenda 133 (1886) p. 855-863.
— Zu Livius [XXXVI 23. 7J. Ebenda 135 (ISil) p. 867.
— Zur Kritik und zum Sprachgebrauch des Livius. In: Festschrift zur Feier des
550jährigen Bestehens des Gymnasiums Stendal 1888 p. 15 — 28 = 14 S.
Nagl, Alfred: Über eine Parallelstelle bei Plutarch und Livius [PI. Fabius 4,
Liv. 22. 10. 7]. 1889. 1890 .siehe B. : Plutarchus.
Nettleship, Henry: Liv. 2. 23. 8. 188'j siehe C: Collectiones (p. 12).
— Liv. 2. 21. 4, 3. 5. 14, 1888 siehe ebenda.
Neumann, Carl: Das Zeitalter der punischen Kriege. Aus seinem Nachlasse
herausgegeben und ergänzt von Gustav Faltin. Breslau: W. Kochiifr 1883. (VII,
598 S., 1 BL) 8. M. 12.
Niccolini, Giovanni: La legge di Publilio Volerone. In: Annali della r. scuola
normale superiore di Pisa. Filosofia e filologia 11 (1896) 15 S.
Niemeyer, Konrad: Zu Livius. In: Jahrbücher für classische Philologie 141
(1890) p. 707—712.
II 65. 4 f. III 41. 8. ni 35. 3. V 11. 2. VII 30. 11. VII 39. 10. VII 40. 9. X 9. 6.
XXXII 32. 6. XXXIII 13. 1—12.
Nisard, Desir6: Las quatre grands historiens latins . . . (1874) 1886 siehe C. :
Scriptores historici.
Nixon, John Edwin: On the force of the gerundive in Liv. praef. §6. In:Procee-
dings of the Cambridge Philological Society. Lent term, 1890 p. 1.
Titus Livius. 541
Titus Livius.
de Nolhac, Pierre: LeTite-Live dePetrarque. In: G-iornale storico della letteratura
italiana 18 (1891) p. 440.
Noväk, Robert: Kriticke a exegeticko pfispevky k Liviovi. In: Listy filologicke
a paedagogicke 5 (1878) p. 141—156; 8 (1881) p. 227—239; 9 (1882) p. 05—74. 233—257.
— Textove nävrhy k nekterym porusenym mistüm Livlovj-m. Ebenda 10 (1883)
p. 17-36.
— Textove navrhy k porusenym mistüm Liviovym. Ebenda p. 202 — 211. 369—389.
11 (1884) p. 8—12.
— Kritickä poznamenäni k zlomküm a periochäm Liviovym. Ebenda 10 (1883)
p. 390—391.
— Kriticke pfispevky k f imskym spisovateliim. 1884 siehe C. : Scriptores.
— Liviana. In : Listy lilologicke a paedagogicke 12 (1885) p. 56—62. 13 (1886) p. 99—101.
— Zu Livius. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 41 (1890) p. 965—973.
43 (1892) p. 193—206.
— Atque vor Consonanten und ao vor G-utturalen bei Livius und Curtius. 1893
siehe: Curtius Kufus.
— Mluvnicko-kritickä studia k Liviovi. In : Rozpravy ceske Akademie eis. Frantiska
Josefa. Tfida III. (Filologickä) 3 (1894) 273 S., 1 S. ung. 4.
Mit Auszug in lateinischer Sprache.
Oehler, Eaimund: Sagunt und seine Belagerung durch Hannibal. Eine topo-
graphische Studie. In: Jahrbücher für classische Philologie 143 (1891) p. 421 — 428.
Orendi, Julius: Marcus Terentius Varro, die Quelle zu Livius VII 2. Progr. des
Gj'mn. Bistritz 1891. (S. 3—38). 4.
Ortmann, Eduard: Seriptorum latinorum . . . loci non pauci vel explanantur vel
emendantur. 1882 siehe C: Scriptores.
Osi ander , Wilhelm : Kleiner Bernhard oder Mont Cenis? 1896 siehe B. : Polybius.
Pais, Ettore: Thuriae nelle Puglie ad Liv. X 2. In: Studi storici 1 (1892)
p. 193—200. Wiederholt in des Verf. Ricerche storiche e geografiche suU'
Italica antica (Torhio 1G08) p. 127—134.
Palm er, William F.: The credibility of Livy. In: The School Review 3 (1895)
p. 374— .3S4.
Pape, Paul: Hannibal's Triumph. Nach Polybius und Livius der reiferen Jugend
erzählt. Wim: PtyJihrs Wut. de Sulin 1878. (83 S.) 8. M. —.70.
Pascal, Carlo: La battaglia di Zama [in Livio, Polybio ed Appiano]. 1896. 1900
siehe B. : Appianus.
— Studi romani. Turino. Runia : E. Loescher 1896. (78 S.) 8.
I. I) processo degli Scipioni (p. 5 — 31), II. Valerio Anziate e Tito Livio
(p. 33—76). Wiederholt con mutazioni in des Verf. Studi sugli scrittori
latini {Torino 1900) p. 63—106. 147.
— Ancora su Livio e i processi degli Scipioni. In : Rivista di storia antica e scienze
affini 2 fasc. 2 (18^71 p. 64—72.
Paulus, Wilhelm: Was heisst per fldem? (Liv. 1. 9. 13i. In: Korrespondenz-Blatt
für die Gelehrten- und Realschulen Württembergs :-iA (1886) p. 480 — 490.
Pearman, William Davies : Liv. IX 16. 1884 siehe B. : Plato.
Perrin, E. : Marche d'Annibal des Pyrenees au Po. 1883 siehe B. : Polybius.
— Marche d'Hannibal des Pyrenees au P6. 1887 siehe ebenda.
Peter, Carl: Zur Kritik der Quellen der älteren römischen Geschichte. 1879 siehe
B. : Appianus.
Petzke,Paul: Dicendi genus tacitinum quatenus diiferat a liviano. 1888 siehe : Tacitua.
Pflug, Carl: Diodor und Livius als Quellen für den zweiten Samniterkrieg. 1889
siehe B. : Diodorus siculus.
Pichon, Rene: Notes critiques sur Tite Live [22. 60. 24, 24. 24. 5, 14. 27. 8, 24. 48. 5].
In: Revue de philologie 18 (1894) p. 260—261.
— Tite-Live, XXVII 23, 2. Ebenda 19 (1895) p. 142.
Pirro, Alberto: II primo trattato fra Roma e Cartagine. 1892 siehe B. : Polybius.
Pluygers, Guilielmus Georgias: Ad Livium. 1881 siehe: C. G. Cobet (C. : Scrip-
tores p. 51).
Polak, Hermann Joseph: Liv I 5. 1. 1832 siehe C. : Collectiones (p. 13).
Polaschek, Anton: Der Anschauungsunterricht mit besonderer Rücksicht auf
die Liviuslectüre. Progr. des Gymn. Cztriiowitz 1894. (XXXII S.) 8.
PoUe, Friedrich: Sprachliche Missgriffe alter Schriftsteller. Livius XXXI 44. 3.
1891 siehe B. : Demosthenes.
Powell, F. York: Livy I 32. 12. In: The classical Review 4 (1890) p. 183.
Prammer, Ignaz: Zu Tacitus und Livius. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 39 (18S8) p. 25—26.
Prato, Stanislao: L'apologo diMenenio Agrippa „Le membra rebellate allo stomaco"
nelle varie redazioni straniere. In: Archivio per lo studio delle tradizioni
popolari 4 (1885) p. 25—40.
542 Scriptores latini. D. Titus Livius.
Titus Livius.
Preis, Willibald: Adiectivum utro ordine apud optimos Itomaiiorum scriptores
coniunctuni sit cum substantivo quaeritur. 1889 siehe C. : Scriptores.
Proscli bei- 2-er, Johann: Zu Liv. XXIV 20. lu. In: Blätter für das Bayer.
Gymna'jialschulwesen 21 (1888) p. .SO.
Quicherat, .Jules: Observations sur lo chapitre :il du Hvre V de Tite-Live sur
les niigrations des Gaulois (187.5). In des Verf. Jlelangos d'archeolcgie et
d'histoire {Paris 1S85) p. 197—198.
Raskop, J. : Themes de reproduction. XXII" livre de Tite-Live. Sur les regles
de la syntaxe des temps et des modes et sur les prinoipaux gallicismes. Bruxdhs:
H. Mmicdiux 1882. (84 S.) 8. Fr. ].
Rausch, Franz: Quae ratio inter exodia et fabulas Atellanas intercesserit , ex
Livii vexatisäimo loco Ib. VII, cap. 2 denuo in quaestionem vocatur. 1878 .siehe
C: Poetae scaenici.
Reichenhart, Emil: Zur Erklärunp: einiger Liviusstellen. In: Zeitschrift für
die österreichischen Gymnasien 43 (1892) p. 706—710.
IV 8. .5 f. XXI 5. 12. XXI 8. 4. XXI 31. 9. XXIII 11. 3. XXIV 20. 5. XXV 29. 7.
"XXV 33. 5.
Fieinach, Theodore: Les Feriochae de la guerre sociale. In: Revue historique 45
(1891) p. 41—54.
S 1. Systeme chronologique des „Feriochae-. § 2. CrÜique du texte des
„Feriochae".
Reu SS, Friedrich: Zu Livius. In: Jahrbücher für classische Philologie 153 (1896)
p. 671—672.
I 17. 1. I 21. 1. 1 54. 2. II 3'. 1. XXI 5. 4. XXIl 1. V>. XXII (j. 9. XXII 16. 3.
XXII 17. 1.
Richter, Gottlob: Beitrag zum Gebrauche des Zahlwortes im Lateinischen.
1. Theil. Gebrauch des Livius. Frogr. des Gynin. Oldenburg. (Leipzig: B. G.
Tealner) 1880. (45 S.) 4. ' M. 1.20.
Riemann, üthon: Etudes sur la langue et la grammaire de Tite-Live. These.
[Bibliotheqiie des ecoles d'Athenes et de Rome. llj. Paris : E. Tlwriii 1879. (1 Bl.,
240 S.) 8. Fr. 7.50.
— ... 2° edition revue , cori-igee et considerablement augmentee. Ihidein 1884.
(IV, 326 S.) 8. Fr. 9.
— Tite Live V 42. 6. In: Revue de philologie 4 (1880) p. 29.
— Supplements au memoire de M. A. Frigell CoUatio codicum livianorum. Pars I,
libros I— III continens (l'iisala 1878). Ebenda p. 100—104. 137-160.
— Tite-Live XXII 5. 8. Ebenda p. 12J-127.
— T.-Live V 39. 6. Ebenda 5 (1881) p. 63— G4.
— Remarques critiques sur les livre.s XXIII, XXIV et XXV de T.Live. In: Revue
de Philologie 6 (1882) p. 193—203.
— Remarques sur le texte des livres XXVII— XXX de T.-Live. Ebenda 12 (1888)
p. 97—105.
— Du texte des livres XXVI ä XXX de Tite-Live. In: Academie des inscriptions
et belles-lettres. Comptes rendus des seances de l'annöe 1888. 4" Serie 16 (1889)
p. 133 — 138 mit Note additionnelle sur le passage XXVI 47. 7.
— Toto orbe terrarum ou in toto orbe terrarura. 1888 siehe: Caesar.
Riva, Cipriano: Studio storico-critico sopra Tito Livio. Progr. des Gymn. Ugo-
Foscolo. Piiri(t: Tip. succ. Biezoni 1878. (-54 S.) 4.
Rockrohr, Paul: Lambert und Livius. In: Forschungen zur Deutschen Ge-
schichte 25 (1885) p. 571 — 575.
Röhl, Hermann: Zu Livius [XXIV 37. 5]. In: Jahrbücher für classische Philologie
117 (1878) p. SO.
Romanü, Alexandru: Raportü asupra traduetiunii D. lui Nie. Barbu din Titu
Liviu, Lib. III, IV, V si VI. In: Analele academiei romane. Seria II. Tomulü
IV. Sedintele ordinäre din 1881—82 si sesiunea generali a anului 1882. Secti-
unea I. Partea administrativä si desbaterile (Bururesci 1882) p. 141 — 144.
Rosenberg, Emil: Horaz und Livius. 1882 siehe: Horatius.
Rossbaeh, Otto: Die handschriftliehe Ueberlieferung der Feriochae des Livius.
In: Rheinisches Jluseum für Philologie 44 (1889) p. 65—103.
Rubner, Heinrich: Zu Livius [XXX 17. 12, 33. 15]. In: Blätter für das Bayerische
Gymnasial- und Real-Sehulwesen 16 (1880) p. 406.
Rühl, Franz: Vermischte Bemerkungen. In: Jahrbücher für classische Philologie
137 (1888) p. 333—352.
51-55: Liv. 31. 44, 42. 37. 2, 42. 37. 2, 42. 53. 10, 42. 44. 4, 4. 3. 56. 57: Justin.
18.6.1, 41. 3. 6. 53: Eutrop. 120. 59: Vegetius. 60: Ausonius. 61: Gregor.
M. cod. lips. 300. 63: Gründung von Kyme in Ital. (Ephor.)
Titus Livius. 543
Titus Livius.
Sanders, Henry A. : Die Quellencontamination im 21. u. 22. Buche des Livius.
Erster Teil. Inaug.-Diss. v. München. Berliii: Mayer ii. Müller \Ü91. (1 Bl., 51 S.)
8. Vollständig (haida 1898 (XII, 149 S.) 8. M. 3.60.
Sauppe, Hermann: Liv. 28. 8. 12, 26. 49. 12. 1886. 1896 siehe B.: Aeschylus.
— Liv. 40. 42. 1; 33. 18. 2. 10; 30. 43, 13. 1890. 1896 siehe B. : Plato.
von Scala, Kudolf: Griechische Verse bei Livius. 1892 siehe A.: Poetae.
— [Q.] Fabius [Maximiis] und Nikias. In: Jahrbücher für classische Philologie 147
(1833) p. 590—600.
Schell, Josephus: De Sulpicio Severe sallustianae, livianae, taciteae elocutionis
imitatore. 1892 siehe: Sulpicius Severus.
Schiller, Hermann: Über den Stand der Frage, welchen Alpenpass Hannibal
benutzt hat. In : Berliner philologische Wochenschrift 4 (1834) Nr. 23 Sp. 705—709.
Nr. 24 Sp. 7:^7—740. Nr. 25 Sp. 769-773.
.Schjott, Peter Olrog: Zum Heerwesen der Römer [Livius VIII 8J. In: Jahr-
bücher tür classische Philologie 141 (1890) p. 097—703. Wiederholt in des Verf.
Samlede philologiske Afhandlinger (Cliristinnin 1896) p. 217 — -25.
Schmalz, Josef Hermann: Die lateinischen Sprechübungen im Anscliluss an die
Leetüre von Livius . . . 1881 siehe: Horatius.
Schmidt, Adolf M. A. : Beiträge zur livianischen Lexikographie (über die Sub-
stantiva axif -men und -tor, sowie über die Adjectiva, welche mit -prae-, -osus
und -bundus gebildet sind). II. Theil, (Substantiva auf -mentum, Adjectiva
auf alis [-elis, -ilisj, bilis, Adverbia auf- ter, -im, Deminutiva und griechische
Lehnwörter. III. Theil, Gebrauch von „contra". Progr. des Keal- und Ober-
gymn. Baden 1888, des Landes-Re.ilgvmn. Waidhofen a. d. Thaya 1889. 1892.
(19 S., S. 3—44, S. 3—20). 8.
— Zu Livius. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien i'i (1892) p. 978—979.
28. 18. 10, 28. 25. 13, 30. 7. 3, 37. 33. 5, 22. 25. 13.
— Schülerkommentar zu Livius Buch I. II. XXI. XXII. und den partes selectae.
Nach der Ausgabe von A. Zingerle. 2. Auflage. Prar/, "SViui: F. Timpshi. LHpzig:
G. Fraiiixn (1894) 1903. (IV. 248 S.) 8. ' ' M. 1.80.
— Zum Sprachgebrauche des Livius in den Büchern I, II, XXI und XXII. I. Theil.
(Elemente des livianischen Stiles. Stellung der Liviuslecture — Formenlehre.
Substantiv). Progr. des Landes-Real- und Obergymn. St. Polten 1894. {Leipzig:
Cr. Fock). (S. 3—30). 8. M. 1.
— Schülerkommontar zu Livius Buch I. IL Zweite Autlage. Leipzig: G. Freytüg
(1901) 1905. (107 S.) fi. M. 1.
— Schülerkommentar zu Livius Buch XXI. XXII. Zweite Auflage. Elienöa (1901)
1905. (97 S.) 8. M. —.80.
Schmidt, Ernst: Plutarchs Bericht über die catilinarische Verschwörung in
seinem Verhältnis zu Sallust, Livius und Dio. 1885 siehe B. : Plutarchus.
Schmidt, Johannes: Ein Fehler des Livius [43. 4). In: Hermes 16 (1881) p. 155—159.
Schumacher, Karl: Ihaii] und A'i'/./.uidoc, zwei rhodische Gemeinden in Carlen.
Zu Livius XXXIII 18. In : Rheinisches Museum für Philologie 42 (18S7) p. 635—637.
.Seignobos. Charles: De indole plebis romanae apud Titum Livium. Thesis.
Purin: TIwrin 1881. {> BL, li S.) 8. Fr. 2.5Ö.
Seiler, Friedrieh: Die Behandlung des sittlichen Problems in Schillers „Kampf
mit dem Drachen", der Erzählung bei Livius VITI, 7 . . . 1890 siehe B. : Sophocles.
Sieelin, Wilhelm: Die Chronologie der Belagerung von Sagunt. Inaug.-Dissert.
Leipzig 1878. (38 J^.) 8.
Erster Theil der Arbeit über Coelius Antipater (siehe diesen).
— Zwei Doublotten im Livius. In : Rheinisches Museum für classische Philologie 38
(1883) p. 848-369.
I. Die Gesandtschaften der Römer an die Karthager im Jahre 535/219 nnd
536/218. II. Zur Chronologie des Winters 536/118 auf 537/217.
Solbisky, Richard: Über die Schlacht bei Cannae. Ein Quellenbeitrag zu Livius.
Progr. des Realgymn. Weimar 1888. (16 S.) 4.
Soltau, Wilhelm: HannibaVs Alpenübergang. Vortrag . . . [Referat]. In: X Jahres-
bericht des Vereins für Erdkunde zu Metz für 188778S (M<tz 1S88I p. 99-114.
— Zur Chronologie der hispanischen Feldzüge 212—206 v. Chr. (Ein Beitrag zur
Quellenkritik des Livius). In: Hermes 2i (1891) p. 408— 4:?9.
— Coelius und Polybius im z\. Buche des Livius. 1891—93 siehe B. : Polybius.
— Die annalistischen Quellen in Livius' IV. und V. Dekade. In : Philologus 52
(1894) p. 664—702.
— P2inige nachträgliche Einschaltungen in Livius' Geschichtswerk. In : Hermes 29
(1894) p. 611-617.
— Eine Doublette in Livius' XXIII. Buch. Ebenda p, 629—031.
544 Scriptores latini. D. Titus Livius.
Titus Livius.
Soltau, Wilhelm: Livius' Quellen in der III. Dekade. Berlin: Mayer und Müller
1894. (VIII S., 1 S. ung., 148 S.) 8. M. 3.
Darin VI. Die Quellen Appians in der Geschichte des 2 punischen Krieges
(p. 90—111).
— Die Quellen des Livius im 21. und 22. Buch . . . 1894. 1896 siehe B.: Plutarchus
und Polybius.
— Die griechischen Quellen in Livius' 23—30. Buch. In: Philologus 53 (1894)
p. 588 — 628. Auszug daraus in des Verf. Buch 1897.
— Zu Livius [XXVI 7]. In: Jahrbücher für classische Philologie 153 (1896) p. 73 — 75.
— Livius' Geschichtsvs'erk , seine Komposition und seine Quellen. Ein Hilfsbuch
für Geschichtsforscher und Liviusleser. Liip^Jg: Dieftrich'sche Verlags - Buchh.
Tli. Weicher 1897. (VIII, 224 S.) 8. M. 6.
I. Einleitung. Die Befähigung des L. zum Historiker. Abfassungszeit und
Herausgabe seines Werkes. Litteraturübersicht. Methode und Gang der
Untersuchung. II. Polybius als Quelle der IV. und V. Dekade. III. Die
hauptstädtischen Quellen in L.' IV. und V. Dekade; Piso und Antias in
der III. Dekade. IV. Claudius und Antias in der IV. und V. Dekade.
Tabelle der Quellen des L. in der IV. und V. Dekade. V. Die Spuren
der griechischen Geschichtsschreibung in der III. Dekade. VI. Die Quellen
des 21. und 22. Buches. VII. Coelius und Claudius im 23. bis 30. Buch.
Tabelle der Quellen vom 23. — 30. Buch. VIII. Die pontifikalen Quellen
der I. Dekade. IX. Die Laudationenlitteratur. X. Claudius. XI. Macer
und Tubero. XII. Die Quellen der II. Pentade. XIII. Die Quellen von
Livius 2, 1 — 33. XIV. Die chronologischen Verschiebungen des 5. Jahrh.
V. Chr. Ihre Bedeutung für die Quellenanalyse. XV. Die Quellen von
2,33-3,65. XVI. Die Quellen des 4. Buches (.3,66—4,61). XVII. Die Quellen
des 5. Buches. XVIII. L. u. Dionys (von Halikarnass). XIX. L. und Dio
Cassius. XX. Die Quellen des 1. Buches. XXI. Die Arbeitsweise des
L. XXII. Grundlinien einer Geschichte der römischen Annalistik.
— Macer und Tubero. 1889. 1897 siehe: C. Licinius Mac er und des Verf. Livius'
Geschichtswerk.
Spanoghe, Emile: Liv. V S 2. 1 (2). VI 2. VI 14. 2. IX 18. 4. XXV 31. 1890
siehe : M. TuUius .Cicero.
Speijer, Jakob Samuel: Liv. II 9. 1886 siehe C. : Collectiones (p. 14).
Stacey, Sidney Grant: Die Entwickelung des livianischen Stiles. [Aus: Archiv
für lat. Lexikographie und Grammatik 10 (1898) p. 17 — 82]. Inaug.-Dissert. v.
München. Leipzig 1896. (1 Bl., 66 S.) 8.
1. Ennius. Livius. 2. Vergils Bucolica und Georgica. 3. Vergils Aeneis.
4. Lucretius. TibuUus. Horatius u. a. 5. Stilverbesserungen. 6. Urteile
und Citate des Livius.
von Stern, Ernst: Das hannibalische Truppenverzeichnis bei Livius. (XXI C. 22).
[Berliner Studien für classische Philologie und Archaeologie. XII 2]. Berlin:
S. Culrari/ n. Co. (Jetzt Lripzirj: 0. R. Jldslanel) 1891. (37 S.) 8. M. 1.50.
Stoecker, Ernst: De Claudiani poetae veterum rerum romanarum scientia quae
sit et unde fluxerit. 1889 siehe: Claudius Claudianus.
Stoll, Heinrich Wilhelm: Titus Livius. 1881 siehe: Caesar.
Strahl, Willy: M. Livius Drusus . . . 1887 siehe B. : Appianus.
Streit, W. : Zur Geschichte des zweiten punischen Krieges in Italien nach der
Schlacht von Cannae. [Berliner Studien für classische Philologie und Archaeo-
logie. VI 2]. Berlin: S. Cuharyu. Co. {Jetzt Leijiziff: 0. R. Beislnixl) 18S1. (57 S.) 8.
M. 2.
Strowski, F.: Sed = nunc vero [Liv. 21, 13, 1—21. In: Kevue de philologie 12
(1888) p. 1:35 — 136. Dazu Othon IJiemann ebenda p. 136.
Stuerenbur g, Heinrich: De Romanorum cladibus trasumena et cannensi. (Adiecta
est tabula geographica). Progr. der Thomasschule Leipzig: (Hinriclis' Sort.) 1883.
(20 S.) 4. " M. 1.20.
— Zu den Schlachtfeldern am trasimenischen See und in den caudinischen Pässen.
(Mit Karte). Ebenda 1889. (17 S.) 4. M. 1.
Stumpf, Philipp: Zu Livius XXXVIII 28. 6. In: Blätter für das Bayer. Gymnasial-
schulwesen 17 (1881) p. 60—66.
Sturm, Joannes Baptista: Quae ratio inter tertiana T. Livi decadem et L. Coeli
Antipatri historias intercedat. 1883 siehe: Coelius Antipater.
Taine, Hippolyte: Essai sur Tite-Live. 8' edition, revue et corrigee, Paris: Hachette
it Cie. (1856) 1910. (VIII, 3d8 S.) 8. Fr. 3.50.
Tartara, Alessandro: Tentativo di critica sui luoghi liviani contenenti le dis-
posizioni relative alle provincie e agli eserciti della Eepubblica romana. In:
Atti della r. Accademia dei Lincei anno 278. 1880-81. Serie 3. Memorie della
classe di scienze morali, storiche e tilologiche 6 (1881) p. 117—163.
Titus Livius. 545
Titus Livius.
Tartara, Alessandro: Dalla battaglia della Trebbia a quella del Trasimeno.
1881. 1882 siehe B. : Polybius.
— Animadversiones in locos nonnullos . . . Titi Livi. 1882 siehe: Catullus.
Tatham, Meaburn Talbot: Livy -23. 5. 12. In: The classical Review 2 (1888) p. 226.
Teuf fei, Sigmund: Vermischtes [Liv. V 22. 1. XXI 31. 11. 3d. 3. XXII 11. 4. Tac.
Germ. 6. 7. 11]. In: Neues Korrespondenz-Blatt für die Gelehrten- und Real-
schulen Württembergs 1 (1894) p. 504— .505.
Thewrewk de Ponor, Emil: Livius VIII 20. 8. 1879 siehe: Accius.
Thiaucourt, Camille: Hannibal en Italie jusqu'apres la bataille de Cannes. 1890
siehe B. : Polybius.
— Les causes et l'origine de la seconde guerre punique et le commencement de
la troisieme döcade de Tite-Live. These. Paris : Hachette et Cic. 1890. (56 S.) 8. F. 1.
Thirlwall, Connop: Hannibal's passages over the Alps. 1878 siehe B. : Polybius.
Thouret, Georg: Die Chronologie von 218/17 v. Chr. In: Rheinisches Museum
für Philologie 42 (1887) p. 426-435.
Tiedke, Hermann: Livianum [I 40. 5]. In: Hermes 18 (1883) p. 619.
— Livianum [XXX 40. 2]. Ebenda 22 (1887) p. 159.
Tolkiehn, Joannes: De T. Livio in Prisciani libris laudato. 1896 siehe: Livius
Andronicus.
Traube, Ludwig : U ntersuchungen zur Überlieferungsgeschichte römischer Schrift-
steller. 1891 siehe C: .Scriptores.
Tripepi, Luigi: Un pontefice e i libri di Tullio e di Livio. 1894 siehe: M. Tullius
Cicero.
Troger, Adjut: Hannibals Zug über die Alpen. Progr. des GjTun. Hall. Inns-
bruck 1878. (S. 3—30). S.
Unger, Georg Friedrich: Die römischen Quellen des Livius in der vierten und
fünften Dekade. [Aus: Philologus 3. Suppl. 2. Abtheilung (1878) p. 1—211].
Güettingin (.Jetzt heipzifi): Diderichsche Burlili. 8. M. 5.
Claudius Quadr. Valerius Antias. Cato.
— Zu Livius [XXVII 15. 5]. In: Philologus 40 (1881) p. 186—187.
— Zu Livius [XXXI 41. 8]. Ebenda 41 (1882) p. 366.
— Frühlings Anfang. 1890 siehe C: Collectiones (p. 15).
— Die Glaubwürdigkeit der capitolinisehen Consulntafeln. 1891 siehe A.: Scriptores
historici.
Vahlen, Johannes: Varia. 1882 siehe C: Collectiones (p. 15).
— Über eine Rede bei Livius [44, 38 u. 39]. In: Sitzungsberichte der kgl. preussi-
schen Akademie der Wissenschaften zu Berlin 1889. II p. 1049 — 1063.
— De Sermone liviano observationes criticae. I. lect. aest. Berolini 1890 (S. 3 — 20).
4. Wiederholt in des Verf. Opuscula academica 1 (Lipsiae 1907) p. 447—469.
— Beiträge zur Berichtigung der fünften Decade des Livius. In: Sitzungsberichte
der kgl. proussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlinl891. II p. 1013— 1033.
Vannucci, Atto: Tito Livio. (18.54) 1885 siehe C. : Collectiones (p. 16».
Variationen, lateinische, nach Livius XXI und XXII. Zusammengestellt von einem
Schulmanne. Paihrhorn: F. Srlwniiigli 1896. (VII, 40 S.) 8. M. —.80.
van Veen, Jacobus .Simon: Quaestiones silianae. 1884 siehe: Silius Italiens,
van der Vliet, .Johannes: Liviana [VIII 19. 11, 22. 4, 22. 9J. In: Hermes 20 (1885)
p. 316.
— Liviana. In: Mnemosyne 15 (188/) p. 333—336.
I 21. 6. VII 2. 6. VII 4. 2. VIII 38. 2. IX 19. 5. IX 19. 15. IX 24. 2. XXXIX 8. 6.
Voigt, F.: Hannibals Zug nach Kampanien a. 217. In: Berliner philologische
Wochenschrift 4 (1884) Nr. 50 Sp. 1561—1566. Nr. 51 Sp. 1593—1600. Nr. 52
Sp. 1025-1629.
Voigt. Moritz: Zu Livius XXXIX 19. 5. In: Rheinisches Museum für Philologie 33
(1878) p. 483—488.
Volkmar, August: De annalibus romanis quaestiones. I. De historia decemviratus,
qua aetate confecta sit. II. De T. Livio fönte Dionysii Halic. 1890 siehe:
Dionysius Halic.
Vollmer, Adolf: Die Quellen der dritten Dekade des Livius. Progr. der höheren
Bürgerschule Düren. Ihrlin: (Jlui/tr <t- MiUhr) 1881. (27 S.) 4. M. 1.20.
Walser, Jakob: Stilwahrheit und Stilschönheit in Caesars Periode bell. civ. II
22 . . . mit Einberufung der Periode des Liv. 16... 1880 siehe: Caesar.
(Weissenborn, Wilhelm): Tite-Live. Introduction. Traduction par J. Vessereau.
In: Bulletin de la Facultö des Lettres de Poitiers. Annöe 1885 (1886) p. 317— 320.
353—360. 386 fif. Annee 1886 (1887) p. 45-47. 81—84. 129—132. 168—174. 2.54—256.
291—292. 321-324. 358—360. 402—404. Annee 1887 (1888) p. 31—32. 77-80. 116—120.
160-164. 190-196.238—240. Wiederholt in: Etudes de philosophie et de littöra-
ture traduites des principaux critiqnes allemands et anglais par les etudiants
de la Faculte des Lettres de Poitiers 1 {Paris 1888) p. 93 — 158.
Klussmann, Bibliotheca scriptorum classicorum. II 1. 35
546 Scriptores latini. D, Titas Livius — Loxus.
Titus Livius.
Wenger, Marian: Beiträge zum Gebraiiche der Participien bei Livius. Progr. des
Gymn. der Benedictiner Seitenstetton. Linz 1882. (S. 3—41). 8.
Weyman, Carl: Zu lateinischen Schriftstellern. 1891 siehe C: CoUectiones (p. 16).
Winkler, Leopold: Die Dittographien in den nikomachianischen Codices des
Livius. Progr. des Leopoldstadter Gymn. Wien 1890. 1892. (S. 28—57, 27 S.) 8.
— Der Gebrauch des Infinitivus bei Livius in den Büchern I, XXI und XLV. Progr.
des Staats-Obergymn. Brüx 1895. (S. 3-24). 8.
Wodrig, Albert: Zu Livius [XXVII 28. 6f.J. In: Jahrbücher für classische
Philologie 145 (1892) p. 422—424.
Wölfflin, Eduard: Die Rettung Scipios am Tessin. In: Hermes 28 (1888) p. 307—310.
479—480.
— Hoc = huc [Liv. 21. 43. 13, 22. 14. 4, 22. 14. 5]. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 7 (1892) p. 332.
Wulsch, Gustavus: De praepositionis „per" usu liviano. Dissert. inaug. Halis
Sax. 1880. (79 S.) 8.
— De verbis cum praepositione „per" compositis apiid Livium. I. Progr. des Keal-
gj-mn. Barmen 1889. (34 S.) 8.
Z angemeis ter , Karl: Die Periochae des Livius. In: Festschrift zur Begrüssung
der 36. Versammlung deutscher Philologen und Schulmänner in Karlsruhe von
dem philologischen CoUegium der Universität Heidelberg [freihurg und Tübingen
1882) p. 87—106.
Zielinski, Thaddaeus: Die letzten Jahre des 2. punischen Krieges. Ein Beitrag
zur Geschichte und Quellenkunde. 1880 siehe A.: Scriptores historici.
Ziemer, Hermann: Unlogische Redevreisen. (Zu Tac. ab exe. 147 und Livius
XXXI 26. 13). In : Berliner philologische Wochenschrift 9 (1889) Nr. 16 Sp. 491—492.
Zimmermann, Emil: Uebungsstücke im Anschluss an das 22. Buch des Livius.
Berlin: R. Giurtiur (Jetzt: ^Xli(lmnlw) Wm. (81 S.) 8. M. — .90.
Zingerle, Anton: Zu Livius [XLI 12. 10. XLII 64. 5. Pariser Ausgabe 1510]. In:
Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 29 (1878) p. 256—259.
— Zu Livius [XLV 28. 4]. In: Wiener Studien 3 (1881) p. 157—1.58. Wiederholt in
des Verf. Kleine philologische Abhandlungen 3 {Innsbruck 1882).
— Zu Livius [28. 23. 1]. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 33 (1882)
p. 434.
— Liv. I 14. 7. II 3. 6. XXVI 32. 8. XLI 12. 10. XLII 64. 5. XLV 28. 4. 1882 siehe C. :
CoUectiones (p. 17).
— Beiträge zur Kritik der dritten Dekade des Livius. I. [Aus: Sitzungsberichte
der philosophisch-historischen Classe der kais, Akademie der Wissenschaften
101 (1882) p. 555-570J. Wien: (C. Gerold's Sohn) 1882. (18 S.) 8. M. —.40.
— Zu Livius [II 28. 2]. In: Rheinisches Museum für Philologie 41 (1886) p. 317-318.
Wiederholt in des Verf. Kleine philologische Abhandlungen 4 (Innsbruck 1887).
— Livius [IV 3. 2 ff.] und Claudius [Tac. ann. XI 24]. In: Zeitschrift für die Oster-
reichischen Gymnasien 37 (1886) p. 255—256. Wiederholt in des Verf. Kleine
philologische Abhandlungen 4 (Innsbruck 1887).
— Liv. I 48. 3. II 28. 2. III 39. 5. IV 9. 3. 43. 5. V 44. 7. 1887 siehe C. : CoUectiones
(p. 17).
— Zu T. Livius. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 39 (1888)
p. 701—703.
XXXIII 21. 5, 24. 8, 28. 7, 36. 3, 41. 7, 43. 9. XXXIV 2. 2, 5. 9, 7. 4. XXXV 18. 6.
XXXV 19. 4, 42. 3. XXXIV 32. 12, 32. 3. XXXV 49. 7. XXXIV 9. 10.
— Zu Livius. Ebenda 40 (1889) p. 983—988.
VI 1. 8, 10. 1, 18. 6 u. 9. VII 36. 7, 6. 9, 2. 4, 22. 10, 40. 9, 41. 4. VIII 7. 21, 15.
9, 22. 4. 23. 1, 32. 11. IX 30. 8, 34. 25, 43. 5. X 2. 6 u. 10, 8. 3, 30. 9.
— Zur vierten Decade des Livius. In: Sitzungsberichte der philosophisch-histo-
rischen Classe der kais. Akademie der Wissenschaften 128 (1893) 28 S. 131 (1894)
22 S., 139 (1898) 10 S.
I. II. Wien: (F. Tempsly) 1893. 1894. (28, 22 S.) 8. M. —.70 u. -.50. III. Wim:
(C. Gerolds Sohn) 1898. (10 S.) 8. M. —.40.
— Über einige neuere Liviana. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 46
(1895) p. 320— 32'3.
Zoeller, Max: Latium und Rom. Forschungen über ihre gemeinsame Geschichte
und gegenseitigen Beziehungen bis zum Jahre 338 v. Chr. Leipzig: B. 0. Taibner
1878. (XIV, 408 S.) 8. M. 10.
L O n g U S siehe : Velius Longus.
Loxus. Foerster, Richard: De Loxi physiognomonia. In: Rheinisches Museum für
Phüologie 43 (1888) p. 505-511.
M. Annaeus Lucanus. 547
M. Annaeus Lucanus. M. Annaei Lucani Pharsalia cum indice rerum.
Ad optimorum librorum fidem accurate edita. Editio C. Tauchnitii
stereotypa novis chartis impressa. Lipsiae: 0. Holtze (1834) 1899.
(273 S.) . 8. .... M- 1-
M. Annaei Lucani Pharsalia edited with english notes by Charles Edmund
Haskins. With an introduction by William Emerton Heitland.
London: G. Bell and Sons. Cambridge: Deighton, Bell and Co. 1887 (Titel-
ausgabe 1889). (CXXXI, 398 S.) 8. Sh. 14.
M. Annaei Lucani de hello civili libri decem. G. Steinharti aliorumque
copiis usus edidit Carolus Hosius. Lipsiae: B. G. Teubner 1892.
(XXXII S., 1 Bl., 374 S.) 8. M. 3.60.
M. Annaei Lucani de hello civili libri decem. G. Steinharti aliorumque
copiis usus iterum edidit Carolus Hosius. Ibidem 1905. (LIX S.,
1 S. ung., 374 S.) 8. _ _ M. 4.40.
M. Annaei Lucani Pharsalia. Cum commentario critico edidit Cornelis
Marinus Francken. 2 voll. Luqduni Batav.: A. W. Sijthoff (1896
1897). 8. ' F. 11.25
Vol. I continens libros I— V. Adiecta sunt specimina phototypica asburnhamensis,
montepessulani, vossiani primi. (1896). (XLI, 224 S.) F. 5.
„ n continens libros VI— X. Adiectae sunt Lucani vitae antiquae. (1897).
(Xni S., 1 S. ung., 276 S.) F. 6.25.
M. Annaei Lucani de hello civili libri X, recogniti a Guilelmo Emerton Heitland,
eiusdem carminum fragmenta recognita a Johanne Percival Postgate. 1900, s. Corpus
poetarum latinorum (p. 20).
Lucanus, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens. 1886 (p. 21).
Lucanus, s. The palaeographical Society. 1873 — 1883 (C. : CoUectiones p. 2).
Selections from the latin poets, ... Lucan by E. P. Crowell. (1882) 1890 siehe C.
Poetae (p. 23).
Pal6ographie des classiques latins par Emile Chatelain. Lucain [pl. 153—160]. 1894 — 1900
siehe C. : CoUectiones (p. 22).
Lucain, s. Textes d'auteurs grecs et romains relatifs au Judaisme . . . par Theodore
Rein ach. 1895 (A. : Scriptores I 1 p. 67).
Luoghi scelti e commentati della Fe^rsaglia di M. Anneo Lucano ad uso
dei ginnasi e de' licei con un discorso in latino su „Lucano ed il suo
poema" [Umschlag: ed un' appendice „Le similitudini in Lucano] per
Luigi Mucci. Firenze: B. Seeber 1896. (XXXIV, 192 S., 1 Bl.) 8. L. 2.
Anthologie des poetes latins . . . par Adolphe Waltz. (1896) 1908 siehe C. : Poetae.
M. Annaei Lucani de hello civili liber primus. Texte latin, publie avec
apparat critique, commentaire et introduction par Paul Le ja y. Fans:
C. Klincksieck 1894. (CIV, 95 S.) 8. Fr. 3.50.
Annaei Lucani de hello civili liber VII. With introduction, notes and
critical appendix by John Percival Postgate. Cambridge: At the
University Press 1896. (XXXVIII, 104 S.) 8. Sh. 2.
Lucan Pharsalia X 194—331 von Hermann Diels. 1885. 1886 siehe unten die Erläuterungs-
schriften.
Epitafium Lucani poetae. — Epitaphium Lucani. Recensuit Alexander Riese in: Antho-
logia latina I 2- (LipsiiU 1906) nr. 485=. 668.
Epitaphion Lucani. Edidit Carolus Hosius in editione Lucani supra citata (Lipsiae
1905) p. 338.
The Pharsalia of Lucan literallv translated into english prose with
copious notes and index by Tliomas Henrv R i 1 e y. Boston : Little,
Brown & Co. New York: Scribner and Welford (1853)^1884. 8. $ 2.
The Pharsalia of Lucan translated into bJank verse by Edward Ilidley.
Second edition, revised and corrected. London, New York and Bombay :
Longmans, Green, and Co. (1896) 1905. (XX S., 1 BL, 334 S.) 8. Sh. 14.
85*
548 Scriptores latini. D. M. Annaeus Lucanus.
M. Annaeus Lucanus.
La Pharsale de Lucain. Traduction de Marmontel avec notes et
nouvelle preface. Bar-le-Dnc: Contant-Laguerre 1878. (322 S.) 8.
La Pharsale de Lucain traduite en vers fran9ais par L. Gallot. Paris:
Firmin-Didot et Cie. 1894. (XI, 635 S.) 8. Fr. 6.
La Farsaglia di M. Anneo Lucano volgarizzata da Francesco Cassi e
novamente pubblicata a cura di Carlo Gargiolli. Fireme: G. Barhera
1881. (XXII, 641 S., 1 BL, 1 Portr.) 8. L. 2.25.
Vv. 1—711 libri VII Pliarsaliae [M. Annaei Lucani] in suethicam linguam conversio
Carolo Seb. von Friesen. 1879 siehe unten die Erläuterungsschriften.
Lukän Pärzäliäjäböl. V. enek. 1 — 'JSii v. Forditotta Marki Jözsef. In: Egyetemes philo-
logiai közlöny 6 (1882) p. 272—279.
Ackermann, ßichard: Lucans Pharsalia in den Dichtungen Shelley's. Mit einer
Übersicht ihres Einflusses auf die englische Literatur. Progr. des Gymn.
Zweibrücken 1896. (1 Bl., 35 S.) 8.
Ambrosoli, Francesco: Saggio di studi letteravi. (1867) 1878 siehe ß. : Pindarus.
— Lucano. (Lezione inedita). In des Verf. Letteratura greca e latina. Scritti
editi ed inediti 2 (Milano 1878) p. 353—372.
Argumenta Lucani. Recensuit Alexander Riese in: Anthologia latina I 2-
(Lipsidi 1906) nr. 806.
Argvimenta librorum [LucaniJ. Edidit Carolas Hosius in editione Lucani supra
citata (Lipsiae 1905) p. 339—343.
Bärdos, Remig. : Lucanus 6s Vergilius. In: Egyetemes philologiai közlöny 17
(1893) p. 401—417. 549—5.58. 625—643.
Bartha, Jözsef: Lucanus Pharsaliäja. In: Egyetemes philologiai közlöny 20 (1896)
p. 97-112. 193—217.
Berthold, Friedrich Louis: De M. Annaei Lucani elocutione. Progr. der Real-
schule II. O. Grimma: (Gensei) 1879. (16 S.) 4. M. 1.
Cartault, Auguste: Sur »in passage de la vie de Lucain tiree du commentaire
de Vacca. In: Revue de philologie 11 (1887) p. 14—16.
Casagrandi, Vincenzo : II fiume Pachynos in Lucano e in Vibio Sequestri. Catam'a:
T. (leir Etna 1896. (50 S.) 8.
Chistoni, Paris: De quibusdam Lucani comparationibus quaestiuncula. In:
Rivista di storia antica e scienze affini 2 fasc. 4 (1897) p. 80 — 83.
Collignon, Albert: De la parodie et de l'imitation dans le Satiricon de Petrone.
— Virgile et Lucain. 1892 siehe: Petronius.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. 1878 siehe C; CoUectiones (p. 7).
Crescini, Vincenzo: Di un codice ignoto contenente il comniento di Benvenuto
da Imola su la , Pharsalia" di Lucano. In: Studi editi dalla Universitä di
Padova a commemorare l'ottavo centenario dalla origine della Universitä di
Bologna 3 (Padora 1888). 9 S. 4.
Cvimpfe, Karel: Napodobil-li Florus Lvikana. 1884 siehe: Florus.
— Exegetickö pnspevky k Lukanovi. In: Listy fllologicke a paedagogicke 13 (1886)
p. 1—12.
Damstö, Pieter Heibert: Pharsalica. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 342— 353. 19(1891)
p. 378-386.
Di eis, Hermann: Seneca und Lucan. [Aus: Abhandlungen der kgl. Akademie
der Wissenschaften zu Berlin 188.5]. Berlin 1886. (54 S.) 4.
Anhang. Lucan Pharsalia X 194 — 331 und Seneca Naturales quaestiones IV
1. 2. (Ausgabe).
Ellis, Robinson: Schol. bern. Lucani II 199 Us. IV 814. Lucan. V 277. 1885 siehe
B.: Aeschylus.
— Bishop Wordsworth's emendation of Lucan, IX 568. In: The Academy 33 (1888)
p. 101.
— Suet. vita Lucani p. 78 R. 1891 siehe B. : Aeschylus.
— Ad Lucan. IX 777—780. In: Philologus ."^2 (1894) p. 725—726.
Fick, Joseph: Kritische vind sprachliche Untersuchungen zu Lukan. Programm
der Studienstalt Straubing 1890. (.55 S., 1 S. Berichtig.) 8.
Francken, Cornelis Marinus: Miscella. 1888. 1889 siehe C. : Poetae.
— De Lucani versibus propter vossianum 2 B et n>ontepessulanum suspectis. In:
Mnemosyne 18 (1890) p. 5—22.
I. Enumerantur versus in U M deflcientes a prima manu. II. Versus in solo
M aut U omissi. III. Quaeritur de origine et fide versuum in U et M
deftcientium.
M. Anuaeus Lucanus. 549
M. Annaeus Lucanus.
Francken, Cornelis Mariniis: Die älteste vollständige Handschrift des Lucan.
In: Berliner philologische Wochenschrift 10 (1890) Nr. 11 Sp. 331—332.
— .Selecta de montepessulano et ashburnamensi Lucani, In: JVInemosyne 19 (1891)
p. 16—40.
— Parerga. Lucaniis de Nilo. Ebenda 21 (1893) p. 315—330.
— Parerga II. III. De Lucani rescripto romano. — Pens et exemplum. Agnoscere
et ac noscere. Narrationes perturbatae. Ebenda 22 (1894) p. 4C — 54, 1 facs.
p. 162-174.
— Taurinensis (T) Lucani. Ebenda 26 (1S98) p. 341-343.
von Friesen, Carl Seb.: De vita et scriptis M. Annaei Lucani, addita vv. 1 — 711
libri VII Pharsaliae in suethicani linguam conversione. Progr. Gymn. Stock-
holm 1879. (50 S.) 4.
Fritzsche, Robert: Quaestiones lucaneae. Dissert. inaug. ienens. dothnc (A. Burotv)
1892. (33 S.) 8. M. 1.
De Lucani doctrina. De Lucano Macri imitatore. De Nigidio Figulo Lucani
auctore et de rebus sublimibus in Pliarsalia. De Erichthus magieo apparatu.
Fröhner, Wilhelm: Scolies latines relatives a l'histoire et ä la topographie de
Marseille. Lettre ä Blancard. In: Revue areheologique 3" Serie 18 (1891)
p. 321-332.
Genthe, Arnold: De Lucani codice erlangensi. Dissert. inaug. Jenae 1894.
(63 S., 1 S. ung.) 8.
Giani, Rodolfo: La Parsaglia e i comnientari della guerra civile: appunti sulle
fonti storiche di Lucano. Finnzt — Tori iio -Borna: E. LoesrlKt- 18S8. (130 S.) 8. L. 4.
Girard, Jules: Du röle des dieux dans la Pharsale [Souriau: De deoruni ministeriis
in Pharsalia]. In: Journal des Savants 1888 p. 192—207. 315— .330.
Goetz, Georg: Zu den Lucanargumenten. In: Jahrbücher für classische Philologie
143 (1891) p. 512.
Graf, Arturo : Cicerone . . . Lucano . . . 1833 siehe: Cato uticensis.
Gregorius, Adolphus: De M. Annaei Lucani Pharsaliae tropis. Pars prior. (De
metaphora, svnecdoche, antonomasia). Dissertatio inaug. tubing. (Lipsiac:
<!. Forhi 189.3. '(76 S.) 8. M. 1,50.
Grueneberg, Arthur: De Valerio Flacco imitatore. 1893 siehe B : Pindarus.
Hagen, Hermann: Zu den berner Lucanscholien. In: Jahrbücher für classische
Philologie 131 (1885) p. 277-288.
Hardie, William Ross: Notes on the Pharsalia of Lucan. In: The classical
Review 4 (1890) p. 13—17.
Haskins, Charles Edmund: Lucan III 558 — 561. In: The Journal of philology 17
(1888) p. 80.
Heitland, William Emerton : Notes on the text of Lucan. In: The classical
Review 9 (18951 p. 8—10. 149—156. 193—200.
Hosius, Carl: Symbola ad poetas latines. 1891 siehe C. : Poetae.
— Inschriftliches zu Seneca und Lucan. In : Rheinisches Museum für Philologie 47
(1892) p. 4Ö2-465.
— Lucanus und Seneca. In : Jahrbücher für classische Philologie 145 (1892)
p. 337—356.
— Zu den Handschriften des Lucanus. Ebenda 147 (1S93) p. 337—353.
— Lucan und seine Quellen. In: Rheinisches Museum für Philologie 48 (1893)
p. 380—397.
Huit, Charles: Lucain. In: L'Enseignement chretien 15 (1896) p. 547—554.
Hundt, Gustav: De M. Annaei Lucani comparationibus. Dissert. inaug. halensis.
Cothenis Anh. IS'^e. (48 S.) 8.
Jeep, Ludwig: Jahresbericht über die römischen Epiker nach Vergilius von
1883—1893 siehe C: Poetae epici.
In varios . . . Lucani . . . locos, siehe: Fragmenta bobiensia ex recensione Henrici
Keilii. 1880 (Anonymi p. 108).
Kaiinka, Ernst: Adnotationes super Lucanum. 1894 siehe C: Scriptores
grammatici.
Kindler, August: De Lucani Pharsaliae versibus, qui desunt in codicibus monte-
pessulano et vossiano altero. Dissert. inaug. Monasterii Guestf. 1882.
(39 S.) 8.
Kindt, Benno: Petron und Lucan. In: Philologus 51 (1892) p. 355-360.
Köstlin, Heinrich: Zu Lucanus. 1879 siehe C: Poetae epici.
Kraffert, Hermann: Beiträge zur Kritik und Erklärung lateinischer Autoren.
1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
(Lafaye, Georges): Lucain. In: Revue des Cours et Conferences 2* ann6e N. 5
(iJec. 1892) p. 14?.— 148.
( — ) Les causes de la guerre civile dans C6sar, Lucain et Petroue. 1894 siehe:
Caesar.
550 Scriptores latiui. D. M. Annaeus Lucanus.
M. Annaeus Lucanus.
de la ViUe de Mirmont, Henri: Lucain et Petrone. In: Revue universitaire
2e annee 1 (1893) p. 157—167. 417—429.
I. Analyse des v. 1—391 du liv. I de la Pharsale. II. Analyse du Carmen de
Hello civili.
Lehanneiir, L.: Des jugements portes sur Lucain. In: Facultö des lettres de
Caen. Bulletin mensuel 4 (1887—1888) p. 227—244. 260—275.
— Les commentaires[de Cesar] et La Pharsale. 1888. 1889 siehe: Caesar.
Maguire, Thomas: Lucan. II 21—28. VI 471. 2. 1888 siehe B. : Aeschylus.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittelalter. 1892
siehe C. : Poetae.
Manzoni, Alessandro : Giudizio sul volgarizzamento della Farsaglia di Lucano di
Francesco Cassi: [lettera al medesimo, 12 gennaio 1829]. Pesaro: Stab. fip. lit. di
G. Federici 1892. (8 S.) 8.
Pubblicata da Filippo Albini per le nozze di Giuseppe Palazzi con Eleonora
Giannuzzi-Savelli.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classiques latins . . . (1884) 1908
siehe C: Collectiones (p. 11).
Miliard, Josephus Englandus: Lucani sententia de deis et de fato. Dissert.
litteraria inaug. TraücH ad Rh.: P. H. Rcijtrs 1891. (2 BL, 120 S.) 8.
Moore, Edward: Dante and Lucan. 1896 siehe B. : Aristoteles.
Morlais, Mathurin Joseph Marie: La religion dans la Pharsale. 1896 siehe C. :
Collectiones (p. 11).
Mu eller, Hermann Johannes; Ad Lucani commenta Bernensia I 659. II 163. IV
482. V 61. VI 29. 742. VII 466. VIII 354. IX 14. 837. 923. 954. X 180. 1881 siehe:
Anthologia latina.
Nettleship, Henry : Lucan I 314. 111.558. VII 139. 1888 siehe C: Collectiones (p. 12).
— Lucan III 559—560. III 481. 1888 siehe ebenda.
Nijhuis, Gerhardus Janus : De Pharsaliae Heroe. Specimen liter. inaug. lugduno-
batav. Dofocomine: C. 3ti>^s(t 1897. (2 Bl., 91 S.) 8.
C^uis est Pharsaliae heros? Pompeius. Caesar. Cato. De causis, quae ob-
stiterunt, (juominus Pharsaliae heros in clara luce poneretur. Conclusio.
Nisard, D6sir6: Etudes des moeurs et de critique sur les poetes latins de la
decadence. (1834) 1888 siehe C. : Poetae.
■ Nordenstam, Engelbert: Studia syntactica. II. De structura verborum cum
praepositionibus compositorum quae exstant apud M. Annaeum Lucanum.
Commentatio (inaug.) upsal. et progr. Outelwrg 1896. (20 S.) 4.
Obermeier, Josef: Der Sprachgebrauch des M. Annaeus Lucanus. I. Progr. des
Maximilians-Gymn. München 1886. (96 S.) 8.
Oettl, Franz: Lucans philosophische Weltanschauung. Progr. des Privat-Gymn.
am Seminarium Vinoentinum Brixen 1888. (21 S.) 8.
Opitz, Curtius Riccardus: De argumentorum metricorum latinorum arte et origine.
1883 siehe C: Poetae.
Paul, Ludwig : Die Vergottung Neros durch Lucanus. In : Jahrbücher für classische
Philologie 149 (1894) p. 409—420.
— Zu Lucanus de hello civili [I 4]. Ebenda 153 (1896) p. 76-78.
Pearman, William Davies : Lucan. Phars. III 536 foU. 1884 siehe B.: Plato.
Peile, John: On Lucan III 56. 417. 419. VIII 797—805. 797. In: Proceedings of
the Cambridge Philological Society. Lent term, 1888 p. 3—4.
Perrin, Bernadotte : Lucan as historical source for Appian. 18S4 siehe B.:
Appianus.
Peskett, Arthur George: Notes on Lucan VIII 859—861. IX 371—377. 711. 898.
In: Proceedings of the Cambridge Philological Society. Lent term, 1894 p. 10.
Peyronel, B.: Uso del congiuntivo in Lucano. Parte I. Congiuntivo indipendento.
Catania: N. r.iamwtta 1896. (57 S., 2 Bl.) 8. L. 2.
Plathner, Julius: Zur Quellenkritik für die Geschichte des Bürgerkrieges zwischen
Caesar und Pompejus. Progr. des Gymn. Bernburg 1882. (14 S.) 4.
Plessis, Frödöric: Miscellanea. 1. Vergilius, Aen. VI, 882 et Bucol. 8, 70. 2. Ver-
gilius, Aen. VIII, 3 seq. 3. Vergilius, Bucol. IV, 60. 4. Italicus, Ilias latina,
686. 5. Valerius Flaccus, Argon. III 168. 6. Lucanus, Phars. III 409. In: Faculte
des Lettros de Caen. Bulletin mensuel 3 (1887) .httiv. p. 10—17.
Postgate, John Percival: Notes on Lucan, book I. 44, 45. 151 sqq. 164, 5. 167 sqq.
220 sqq. 327. 413. 452-454. 693. In: Transactions (Proceedings) of the Cambridge
Philological Society 2 (for 1881 and 82) p. 166—163.
— Lucanus [Phars. III 277 sqq. VII 504]. In: Mnemosyne 14 (1886) p. 439—440.
Preising, August: De L. Annaei Senecae poetae tragici casum (!) usu ratione
potissimum habita Vergilii, Ovidii, Lucani. 1891 siehe: Seneca tragicus.
Eeinach, Salomon: Sur Lucain, Pharsale, VIII 146. In: Revue de philologie 11
(1887) p. 79.
M. Annaeus Lucanus — Lucifer Calaritanus. 551
'M. Annaeus Lucanus.
ROnsch, Hermann: Lexikalische Excerpte aus weniger bekannten lateinischen
Schriften. 188tl. 1891 siehe: Anonymi (Scriptores historici p. 117).
Rossberg, Conradus: De Dracontii et Orostis quae vooatur tragoediae auctore
eorundem poetarum Vergilii Ovidii Lucani Statu Claudiani imitatoribus. 1880
siehe: Dracontius.
— Ein mittelalterlicher Nachahmer des Lucanus [Thiofrid vit. Willibrordi]. In :
Rheinisches Museum für Philologie 38 (1888) p. 152—154.
Sandström, Carl Engelbr.: Emendationes in Propertium, Lucanuxn, Valerium
Placcum. In: Upsala Universitets Ärsskrift. Filosofi, Spräkvetenskap och
historiska Vetenskaper 1878. (44 S.) 8.
Schaefer, Aemilius: Übservationes criticae in M. Annaei Lucani Pharsaliam et
P. Papinii Statu Silvas. Dissert. inaug. Monasterii 1886. (48 S., 1 Bl.) 8.
Schmidt, Joannes: De iisu infinitivi apud Lucanum, Valerium Placcum, Silium
Italioum. Dissert. inaug. Halis Sax. 1881. (128 S.) 8.
Simcox, George Augustus: Bishop AVordsworth's emendation of „Phars." 1X567.
In: The Academy 33 (1888) p. 83. Vgl. R. EUis.
— Bishop Wordsworth's emendation of Lucan, IX 568. Ebenda p. 121.
Singeis, Nicolaus Joannes: De Lucani fontibus ac flde conimentatio. Specimen
liter. inaug. Lugdimi-B'd.: S. C. ran Dofshurgli 1884. (1 BL, 152 S.) 8.
Sixt, Gustav: Des Prudentius Abhängigkeit von Seneca und Lucan. In: Philo-
logus 51 (1892) p. 501—506.
Sjöstrand, Nils: Om Lucanus. Med anledning af Viktor Rydbergs dikt „Lukanus
marterad". In: Nordisk Tidskrift för vetenskap, konst och industri 1894
p. 125—136.
Sormani, Petrus Victor: Job. Schraderi emendationes autographae in Lucanum.
In des Verf. De Joannis Schraderi philologi vita ac scriptis (Spec. litt, inaug.
groning. Traitcti ad Mosain 1886) p. 46—92.
Souriau, Maurice: De deorum ministeriis in Pharsalia. Thesis. Paris: Hachette et
Cie. 1885. (88 S., 1 S. ung.) 8. Fr. 2.
— Du merveillaux dans Lucain. In: Revue de l'histoire des religions 14 (1886)
p. 203—218.
Trampe, Ernst: De Lucani arte metrica. Dissert. inaug. B er olini 1884. (78 S.) 8.
Tria, Giovanni: Un poenia repubblicano ai tempi di Nerone. Traiii: Tip. F. Vecchi
e C. 1891. (56 S.) 8.
Tyrrell, Robert "i'elverton: Latin poetry. 1895 siehe C. : Poetae.
Unger, Robert: Lucani fragmentum [Orpheus]. In: Philologus .54 (1892) p. 162.
üsener, Hermann: Detegi [Zweite vita Lucani p. 78. 2 des Suet. Reift'.]. In:
Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 315 — 316.
Väri, Rudolf: Die Lesarten des Ravennas 138 III D- des Lucanus. In: Ungarische
Revue 11 (1891) p. 618—627.
— Ad Lucani Codices estenses. In : Egyetenies philologiai közlöny 17 (1893) p. 340 — 354.
Villemain, Abel Francjois : Lucain. In des Verf. Etudes de litterature ancienne
et etrangere. Nouvelle Edition (Paris 1884) p. 147-1-59.
W.: La Pharsale. In: Annales de la faculte des lettres de Bordeaux 2" sörie (1884)
N. 3 p. 127—128.
Wosterburg, Eugen: Lucan, Plorus und Pseudo -Victor. 1882 siehe: Florus.
— Petron und Lucan. In: Rheinisches Museum für Philologie 38 (1883) p. 92—96.
Weyman, Carl: Zu Lucanus (II 26]. In: Blätter für das Gymnasial-Schulwesen 30
(1894) p. 80— Sl.
Wordsworth, Christopher: Lucan V 568. ' 1883 siehe B. : Alciphron.
Ziehen, Julius: Lucan als Historiker. In: Berichte des Freien Deutschen Hoch-
stiftes zu Frankfurt am Main N. F. Sechster Band. Jahrgang 1890 p. 50—71.
Zingerie, Anton: Zu Lucan, Silius, Martial. 1879 siehe C. : Poetae.
Lucifer Calaritanus. Luciferi Calaritani opuscvila. Recensuit . . . Guilel-
mus Hartel. 1886 siehe C. : Scriptores ecclesiastici (Corpus 14).
Hartel, Wilhelm: Lucifer von Cagliari und sein Latein. In: Archiv für lateinische
Lexikographie und Grammatik 3 (1886) p. 1 — 58.
Krüger, Gustav: Lucifer, Bischof von Calaris und das Schisma der Lüciferianer.
Inauguraldissert. zur Erlangung der Licentiatenwürde in Giessen. Leipzig
1886. (57 S.) 8. Ist Kap. I von :
— Lucifer Bischof von Calaris und das Schisma der Lüciferianer. Lciinir/: Breitkopf
und Härtd 1886. (VI, 130 S.) 8. M. 2.40.
Stangl, Thomas: Zu Lucifer Calaritanus. In: Philologus 50 (1891) p. 74—80.
Wagener, Carl: 'Nequa bei Lucifer' [Hart. p. 61, 12]. In: Philologus 50 (1891)
p. 42. Wiederholt in des Verf. Beiträge zur lateinischen Grammadk und zur
Erklärung lateinischer Schriftsteller 1 (Gotha 1905) p. 83.
Weyman, Karl: Zu Lucifer. In: Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 43
(1892) p. 110.
552 Scriptores latini. ü, C. Lucilius.
C« Lucilius« C. Lucilii saturae, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
The satires of Juvenal, Pei'sius, Sulpicia and Lucilius, literally translated into english
prose by Lewis Evans. (1852) 1887 siehe: Juvenalis.
.Juv6nal et Ferse, suivis des fragments de Lucilius . . . Traduction nouvelle . . . par
Eugene Despois. (1864) 1908 siehe: Juvenalis.
Baehrens, Emil: Jahresbericht über Lucilius. In: Jahresbericht über die Port-
schi'itte der classischen Alterthumswissenschaft \I (1878) 14 p. 168 — 170.
— Zu Lucilius. 1885 siehe: Caesar.
— Zu Lucilius. 1886 siehe: Lucretius.
.— Zu . . . Lucilius . . . 1887 siehe: Ennius.
Barillari, Michele: Studi su la satira latiua. 1890 siehe C: Poetae satirarum.
Bergk, Theodor: Aus Lucilius lassen sich die Fragmente der lateinischen Tragiker
und Komiker mehrfach ergänzen, er führte ganze Verse aus Tragikern und
Komikern an, z. B. aus der Hymnis des Caecilius sind die beiden Verse bei
Non. s. V. credere und inducere entnommen. — Lucil. bei schol. Juv. III 143
(1859). In des Verf. Kleine philologische Schriften 2 (Halte a. S. 1886) p. 737—738.
— Aus Bergks Handexemplaren. D. Lucilius. In des Verf. Kleine philologische
Schriften 1 (Halle a. S. 1884) p. 683—684.
Birt, Theodor: Zwei politische Satiren des alten Rom. 1888 siehe C. : Poetae
satirarum.
Braiidt, Samuel: Ad Lucilium [XXVIII IM.]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 121 (1880) p. 83G.
Buecheler, Franz: Lucil. p. 451 L. 1882 siehe: Fronte.
— Coniectanea. 1884 siehe A. : Poetae epici.
— Zu Lucilius und zur altlateinischen Prosodie. In: Archiv für lateinische Lexiko-
graphie und Grammatik 3 (1886) p. 144—146.
— Lucil. (ap. Charis. p. 72. 10. Baehr. fr. 103). LuciL (ap. Non. p. 239. 15 Bae. 585).
1887 siehe C: Collectiones (p. 7|.
— Coniectanea. In: Rheinisches Museum für Philologie 43 (1889) p. 291—297.
I. Lucil. ap. Nonium. II. Arusianus Messius. III. Libellus fft^i vyjovc.
IV. Schol. Persii. Juvenalis. V. Propert. IV 3. 55.
Crusius, Otto: Lucil. ap. Non. 201 XVI 8 p. 70 M. 1889 siehe C: Poetae.
Dziatzko, Carl: Zur Kritik des Lucilius. In: Rheinisches Museum für classische
Philologie 33 (1878) p. 94-114.
— Zu Lucilius (Cicero de fln.). Ebenda 44 (1889) p. 6.34—637.
Ebrard, Guilelmus: De ablativi locativi Instrumentalis apud priscos scriptores
latinos usu. 1878—79 siehe C. : Collectiones.
Ellis, Robinson: A word on Lucilius. In: The Journal of philology 8 (1879) p. 67—71.
— Last words on Lucilius. In: The Journal of philology 9 (1880) p. 287— 290. Dazu
Hugh Andrew Johnstone Munro ebenda p. 291 — 292.
— Lucil. fr. ine. 99 Mü., fr. magis susp. II. XXX 44. XXX 11. 1885 siehe B. :
Aeschylus.
Fischer, Ernst: De vocibus lucilianis selecta capita. Dissert. inaug. HalisSax.
1881. (79 S.) 8.
Franckgn, Cornelis Marinus : Miscella. 188S siehe C. : Poetae.
— Ad Lucilium. In: Mnemosyne 23 (1895) p. 107—108.
Franzutti, Nicolaus: De Lucilii satyris et praesertim de illius temporia lingua
quid inferre liceat e veterum testimoniis earumque reliquiis philologica atqu©
glottologica dissertatio. Lande Pompda : Tijp. diW .Iro 1879. (36 S.) 8. L. 1.
Giussani, Carolus: Quaestione's lucilianae. Muliolani: Typ. C. Rebfsrltntt et s. 1885.
(52 S.) 8.
De vita Lucilii. De libris lucilianis. De Lucilii ingenio. De quibusdam
personis lucilianis. Quam pendeat Horatius a Lucilio.
Gundermann, Gotthold: Ein Luciliusfragment. In: Rheinisches Museum für
Philologie 41 (1886) p. 632—631.
Härder, Franz: Index lucilianus. Supplementum editionis lachmannianae.
Beruliui: <i. Reimer 1878. (IV, 68 S.) 8. M. 1.
— Olli [Lucil. ine. 152 = 1166 L.; Verg. Aen. I 254]. In: Archiv für lateinische
Lexikographie imd Grammatik 2 (1885) p. 317.
Havel, Louis: Luciliana. In: Revue de philologie 14 (1890) p. 86—106. 129—134.
— Les anapestes de Lucilius. In : Commentationes woelflflinianae (Lipsiae 1891)
p. 153— l.i8.
— Lucilius ap. Non. 184 et 470 (XIV xx L. Jlue., 347 Bae.). In: Revue de philologie 20
(1896) p. 65.
Heitzmann, Matthias: De substantivi eique attributi apud poetas satiricos
coUatione particula I. 1887 siehe C: Poetae satirarum.
Hertz, Martin: Plautina quaedam et luciliana (1868). In des Verf. Opuscula
gelliana (Berolini 1886) p. 61—69.
C. Lucilius. 553
Lucilius.
Jaffe, Siegfried: De personis lucilianis ab Horatio assumptis. 1885 siehe: Horatius.
Karsten, Hermann Thomas: De particulae tarnen signifloatione . . . 1890 siehe C. :
Collectiones (p. lui.
Keller, Otto: Zu Lucilius p. 137 Müller. In: Zeitschrift für die österreichischen
Gymnasien 30 (1679) p. 23—24.
— Ein Fragment aus der Keisebeschreil)ung des Lucilius. In: Philologus 45 (1886)
p. 191—192.
— Zu den Satiren des Lucilius. Ebenda p. 553—559.
Kienitz, Otto: De qui localis modalis . . . usu. 1878—79 siehe C: Collectiones (p. 10).
Kiessling, Adolf: Lucil. 1. XI frg. 1883 siehe C. : Collectiones (p. 10).
— Coniectaneorum spicilegium II. 1884 siehe B. : Anthologia.
Kleinschmit, Jlaximilianus : De Lucili saturarum scriptoris genere dicendi.
Dissert. inaug. Marpurgi Catt. 18S2. (1 BL, 73 S.) 8. Vollständig ebenda:
Elucrfx Verl. 1883. (VIII, 135 S.) 8. M. 2.80.
' Koczynski, Ladislaus : De flexura graecorum nominum propriorum apud Lucilium,
Varronem, Lucretium, Vergilium. Progr. des Gymn. Radautz 1892. (S. 3 — 32). 8.
Kont, Ignäcz: Gaius Lucilius. In: Egyetemes philologiai közlöny 3 (1879) p. 421 — 434.
Kuebler, Bernhard: Lueilianum. In : Rheinisches Miiseum für Philologie 45 (1890)
p. 485.
Landgraf, Gustav: Analekta. 1882 siehe C. : Collectiones (p. 10).
Loewe, Gustav: In Lucili saturarum fragmenta coniectanea (1874). In des Verf.
Glossae nominum (Lipsiue 1884) p. 228—240.
Mähly, Jakob: Satura. I. 1888 siehe C; Collectiones (p. 11).
Maguire, Thomas: Lv.cilius ap. Cic. Tusc. IV 48. 1885 siehe B. : Aristoteles.
Marx, Friedrich: Animadversiones in Lucilium et Lucretium poetas. In: Exer-
citationis grammaticae specimina ediderunt seminarii philologorum bonnensium
sodales (Bonuat 1881) p. 1—7. 8—15.
— Studia luciliana. Dissert. inaug. Boimne: (Behrendt) 18S2. (1 Bl., 100 S.) 8. M. 2.
I. Critica et hermeneutica. II. De argumento libri I. III. De argumento
libri II. IV. De argumento libri XIII. V. De argumento libri XIV.
VI. Chronologica. VII. De dedicatione librorum ad Stilonem quae falso
sumitur.
— Gaius Lucilius. In: Zeitschrift für die gebildete Welt 4 (1883) p. 220—233.
— De poetis latinis critica et hermeneutica. 1886 siehe C. : Poetae.
— Luciliana. In: Wiener Studien 18 (1896) p. 307-314.
Mering, Ferdinand : De alliteratione luciliana. Progr. des Realprogymn. Watten-
scheid 1891. (S. 3—12). 4.
Meyer, Wilhelm: Des Lucas Friiterius Verbesserungen zu Lucilius. 1878 siehe C:
Poetae.
Müller, Lucian: Luciliana. Über einige Beiträge zur Literatur des Lucilius.
Beilüt: Cahari) u. Co. 1884 (24 S.) 8. M. 1.20.
— Lachmanns Nachlass zu Lucilius. In: Berliner philologische Wochenschrift 7
(1887) Nr. 39 Sp. 1202-1203.
Munro, Hugh Andrevr Johnstone: Lucilius in Cic. de fln. II § 23, I § 7, de orat.
li 25, Plin. nh. praef. § 7. In: Transactions of the Cambridge Philological
Society 1 (from 1872-80) p. 168-169.
— Another word of Lucilius. In: The Journal of philology 8 (1879) p. 201 — 225.
Siehe auch R. EUis.
Nettleship, Henry: Lucilius [I 36]. In des Verf. Lectures and essays (Oxford
1885) p. 344—345.
Palmer, Arthur: Lucil. 29 La. 1882. 1883 siehe C. : Poetae.
— Four notes on Lucilius. In: Hermathena 9 No. 22 (1893) p. 406—407.
62. 140. 520. 894 Bä.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Ancienne satire latine. — Lucilius. (1846) 1900
siehe C. : Poetae satirarum.
Petitjean, Jules: Lucilius. Röle de Lucilius au point de vue litteraire et
grammatical dans le progres de la langue et de la litterature latine. In: Annales
de la Faculte des Lettres de Caen 2." annee N. 3 (1886J p. 225 -266. N. 4 (1886)
p. 337—384.
Platner, Samuel Ball: Lucilius I 24 (Müll.), 30 (Lach.). In: The classical Review 9
(1895) p. 30.
Quicherat, Louis: Un barbarisme prete & Lucilius. (1872) 1879 siehe C: Collec-
tiones (p. 13).
Rasi, Petrus: Judicia, quae de satirae latinae origine et de Lucilio in satiris IV
et X libri I Q. Horatius Flaccus protulit, verane sunt an falsa? 1886 siehe C:
Poetae satirarum.
— Satirae lucilianae ratio quae sit: oratio quam in athenaeo patavino . . . habuit . . .
Putaiii: Typ. Seminarii 1887. (32 S.) 8.
554 Scriptores latini. D. C. Lucilius — Lucilius iun.
C. Lucilius.
Ribbeck, Otto: CuUeolum • callicula ■ aris • speculura • trux. [Lucil. Plaut. Most.
251]. In : Ai-chiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 2 (1885) p. 121—123.
Kihl, Friedrich: Das Urtheil des Horaz über Lucilius. 1885 siehe: Horatius.
Sellar, William Young: The roman poets of the republic. (1863) 1889 siehe C:
Poetao.
VI. The origin and nature of early roman satire. — C. Lucilius.
Skutsch, Friedrich: De Lucilii prosodia. In: Rheinisches Museum für Philologie
48 (1893) p. 303-307.
Steuer sen, L. B. : Udsigt over den romerske Satires forskjellige Arter og deres
oprindelse. 1887 siehe C. : Poetae satirariim.
Stowasser, Josef Maria: Der Hexameter des Lucilius. Progr. des Gymn. im
9. Bezirk Wien 1880. (21 S.) 8.
— Zu Lucilius [107. 30 Mü.]. 1880 siehe B.: Anthologia.
— Zu Lucilius. In: Wiener Studien 3 (1881) p. 277—286.
— Varia. 1882 siehe C: Poetae.
— Kritische und hermeneutische Beiträge zu Lucilius. In: Wiener Studien 5 (1883)
p. 252—280.
— Verworfene Bausteine. 1883 siehe C. : CoUectiones (p. 14).
— Coniectanea. 1884 siehe C. : Poetae.
— Luciliana. In : Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 1 (1884)
p. 117—122.
— Über den Genetiv der A-Stämme bei Lucilius. Ebenda p. 195 — 203.
— Satura. 1884. 1885 siehe C: CoUectiones (p. 14).
— Zu Lucilius 710 B. In : Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 4
(1887) p. 616.
— Dunkle Wörter. 1890 siehe 0. : CoUectiones (p. 14).
— Gumiae oder semiae? In: Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik 3
(1893) p. 444."
Thewrewk de Ponor, Emil: Lucil. incert. 38. 1880 siehe: Accius.
Triemel, Ludwig: Ueber Lucilius und sein Verhältniss zu Horaz. Progr. des
Gymn. Kreuznach 1878. (S. 3—22). 4.
Vannucci , Atto : La satira antica e Lucilio. (1854) 1885 siehe C. : CoUectiones (p. 16).
Zawad zki, Victor: Quatenus in satiris Horatius videatur imitatus esse Lucilium.
1880 siehe : Horatius.
Zingerle, Anton: Lucilius XXX 100. 105 Mü. 1882 siehe C: CoUectiones (p. 17).
l/UClllUS lUn. Aetna. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 2
(LifSiae 1880) p. 88—126.
Lucilius iunior, s. Fragmenta poetarum romanorum coUegit Aemilius Baehrens. 1886
(p. 21).
Aetna incerti auctoris recognita a Robinson Ellis. 1900 siehe: Corpus poetarum lati-
norum (p. 20).
Aetna recensuit Fridericus Vollmer in; Poetae latini minores (Lipsiae 1910) p. 1-57 — 195.
Poemetto latino Aetna, attribuito a Lucilio iuniore. Traduzione di due brani [per Carlo
Del Lungo]. Fireuze: Stah. tip. Fiorenfiiw 1895. (10 S.) 8.
Per le nozze di Orazio Bacci con Romilda Del Lungo.
Alzinger, Ludwig: Studia in Aetnam coUata. In: Blätter für das Gyinnasial-
Schulwesen 31 (1895) p. 87—105. 422—437. 689-703 u. Diss. inaug. erlang. (Lipsiae:
G. Fock) 1896. (54 S.) 8. M. 1.50.
Index locorum lucretianorum et vergilianorum in Aetna. Curae criticae. De
Aetnae auctoris cumLucretio conspiratione. Quo tempore Carmen aetnaeum
conscriptum sit.
— Der Wert des codex Gyraldinus für die Kritik der Aetna. In : Jahrbücher für
classische Philologie 153 (1896) p. 845—860.
Beck, Jan Wibertus : Critische beschouwingen. 1890 siehe: M. Tullius Cicero.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. 1878 siehe C: CoUectiones (p. 7).
Damste, Bieter Heibert: Ad Aetnam. In: Mnemosyne 17 (1889) p. 193—198.
Ellis, Robinson: Aetna 394 Munro. 1885 siehe B.: Aeschylus.
— On the Aetna of Lucilius. In: The Journal of philology 16 (1888) p. 292—312.
— siehe: R. Unger.
— The Rehdiger Ms of Aetna. Ebenda 20 (1892) p. 207—236.
— The Escorial excerpts from Aetna. Ebenda 22 (1894) p. 314—316.
— Further suggestions on the Aetna. Ebenda 23 (1895) p. .5 — 18.
Kiessling, Adolf: Lucilius, Senecae philos. amicus, auctor epigrammatis in
Kaibelii sylloge 810. 1884 siehe B. : Anthologia.
Kruczkie wioz , Bronislauos: Poema de Aetna nionte Uergilio auctori potissimum
esse tribuendum. In: Rozprawy i Sprawozdania z posiedzön wydzialu filo-
logicznego akademii umiejptnosci 10 (h'rakau 1884) p. 144 — 169. Auch Dissert.
inaug. cracov. 1883.
Luciliug iun. — Titus Lucretius Carus. 555
Lvicilius iun.
ünger, Robert: (I) Aetna (11) Culex (111) Ciris. In: The Journal of philology 16
(1888) p. 313—319. Dazu: Postscript von Robinson Ellis p. 319.
— Aetna. Ebenda 17 (1888) p. 152—154.
Wagler, Paul Reinhold: De Aetna poemate quaestiones criticae. Dissert. inaug.
Ups. Berolini 1884. (1 Bl. , 64 S.) 8. Vollständig in: Berliner Studien für
classische Philologie und Archaeologie 1 (1884) p. 491 — 601. Einzeln: Berolini:
S. Calvarij n. Co. (Jetzt Leipzig: 0. B. Reisland) 1884. (107 S.) 8. M. 4.
I. De Aetnae re critica , imprimis de praestantia codicis gyraidini. II. De
Aetnae poetae cum Seneca conspiratione. Plenus index aetnaeus.
Zingerle, Anton: Aetna 63 f. 1887 siehe C. : CoUeotiones (p. 17).
'Titus Lucretius Carus. Oevivres completes de Lucrece. Avec la traduction
fran9aise de Lagrange, revue avec le plus grand soin par F. Blanchet.
Paris: Garnier freres (1861) 1878. (XXXII, 897 S.) 8. Fr. 3.
T. Lucreti Carl de rerum natura libri sex with notes and a translation
by Hugh Andrew Jolmstone Munro. Fourth edition finally revised.
3 volumes. London: G. Bell and Sons. Cambridge: Deigliton Bell d' Co.
(1864 ff.) 1905. 1903. 8. Sh. 24.
Vol. I: Test. (1864. 66. 73. 86. Kepr. 93. 1900 and) 1905. (XI S., 1 S. ung., 296 S.)
Translation [in prose] (1864. 66. 73. S6. Repr. 91. 98. 1900 and) 1903. (183 S.)
„ II: Explanatory notes. (1864. 66. 73. 86. Repr. 1893. 1900 and) 1905. (424 S.)
Lucrece. De la nature. Traduction nouvelle avec un texte revu . . . par Leon Crousle.
(1871) 1885 siehe unten die Übersetzungen.
T. Lucretii Cari de rerum natura libri sex curante Oswaldo Berrini.
Angustne Taur.: Ex off. Paraviae 1878. (176 S.) 8. L. 1.
Titus Lucretius Carus de rerum natura. Poeme de Lucrece La Nature traduit en vers
fran<jais par L6on Larombiere. Avec le texte en regard. 1878 siehe unten die Über-
setzungen.
T. Lucretii Cari de rerum natura libri sex. Roma-Torino-Milano-Firenze :
G. B. Paravia e Cor.ii). 1879. (XXI S., 1 BL, 347 S.) 8. L. 2.50.
Titi Lucretii Cari de rerum natura libri sex. With an introduction and
notes to books I, III and Y bv Francis W. Kelsev. Boston: J. Allyn
1884. 8. ■ ' $ 1.75.
T. Lucreti Cari De rerum natura libri VI, ex ultima recensione Hugonis Andrew John-
stone Munro. 1893 siehe C: Corpus ijoetarum latinorum (p. 19).
Titi Lucreti Cari de rerum natura libri sex. Edidit Adolplius B r i e g e r.
Upsiae: B. G. Teubner 1894. (LXXXIV, 206 S.) 8. M. 1.80.
Titi Lucreti Cari de rerum natura libri sex. Edidit Adolphus Brieger.
Editio stereotvpa ( Umschlag . . . emendatior). Ibidem 1899. (LXXXIV,
230 S.) 8. ^ M. 2.10.
Durch Appendix p. 207 — 230 vermehrt, sonst gleichlautend mit der ersten Ausgabe.
T. Lucreti Cari de rerum natvira libri sex. ßevisione del testo, commento
e studi introduttivi di Carlo Giussani. 4 vol. Torino: E. Loescher
1896—1898. 8. L. 8.
Vol. primo. Studi lucreziani. 1890. (LXXXII S., 1 BL, 284 S., 1 S. ung.) L. 2.
Vol. secondo. Libro I e IL 1S96. (XI, 297 S., 1 S. ung.) " L. 2.
VoL terzo. Libro III e IV. 1897. (291 S., 1 S. ung., 1 BL) L. 2.
Vol. quarto. Libro V e VI. 1898. (319 S., 1 S. ung.) L. 2.
Lucrece. De la nature. Livre le"". Texte latin, accompagne du commen-
taire critique et explicatif de H. A. J. Munro. Traduit de l'anglais
par A. Revmond. Avec preface de L. Crousle. Paris: C. Klincl'sieck
1890. 8. ■ Fr. 4.50.
T. Lucreti Cari de rerum natura liber I [1 — 550]. Text latin public
d'apres les travaux les plus recents de la philologie avec un preambule
sur la vie et l'oeuvre de Lucrece, une analyse litteraire du Ve livre
un sommaire, et des notes par Eugene Benoist (et) Henri Lantoine.
Paris: Hacliette et Cie. 1892. (74 S.) 8. Fr. —.90.
T. Lucretii Cari de rerum natura libri I— III. Edited with introduction
and notes bv .Joseph Henrv Warburton Lee. London: Macmillan and
Co. 1884. (XLIV, 234 S.) 8. 4 sh. 6 d.
556 Scriptores latini. D. Titus Lucretius Carus.
Titus Lucretius Carus.
T. Lucreti Cari de reriim natura liber V. Lucrfece de la nature des choses
Ve livre. Analj-se litteraire par Patin. Texte latin pulblie d'apres les
travaux les plus recents de la philologie avec uu commentaire critique
et explicatif un avertissement et un preambule par Eugfene Benoist
(et) Henri Lantoine. Paris: Hachette et Cie. 1884. (168 S.) 8. -Fr. 4.
T. Lucretii Cari de rerum natura liber V. Texte latin public d'apres les
travaux les plus recents de la philologie avec un preambule sur la vie
et Toeuvre de Lacrece une analyse litteraire du V© livre un sommaire
et des notes par Eugene Benoist (et) Henri Lantoine. Cinquieme
edition revue. Faris: Hachette et Cie. (1884) 1906. 8. Fr. —.90.
T. Lucreti Cari de rerum natura liber quintus. Le cinquieme livre de
Lucr^ce de la nature. Texte revu et accompagne d'un commentaire
et d'une preface par Leon Crousle. Paris: F« Belin et fih 1886.
(XLVI, 95 S.) 8. _ Fr. 1.35.
Lucrece. De natura rerum liber quintus. Texte etabli sur les travaux
les plus recents avec une iutroduction, une analyse et des notes criti-
ques, liistoriques et pbilosophiques par Georges L von. Paris: F. Alcan
1886. (122 S.) 8. ' Fr. 1..50.
Lucrece. De la Nature. Livre V. Text latin en regard de la traduction
fran9aise avec introduction biograpliique , analj'se et notes critiques
par Eugene Talbot. Paris: Velalain freres (1887). (LXXI, 118 S.,
1 Bl.) 8. Fr. 1.80.
T. Lucreti Cari de rerum natura liber quintus. Edited witb introdviction
and notes by James Duff Du ff. Cambridge: At the University Press
1889. (XXX, 120 S.) 8. Sh. 2.
Pal6ographie des classiques latins par Emile Chatelain. 1834 — 1892 siehe C. : Collec-
tiones (p. 2).
Extraits de Lucrece. Avec analj^ses et remarques philologiques par
J. Hellen. 10 e edition, suivie d'un index geographique , historique
et mvthologique. Paris: Delalain freres (1866) 1894. (XII, 108 S.) 8.
Fr. 1.25.
Extraits de Lucrece publies et traduits en fran9ais par .J. He Heu.
Ebenda 1881. (VIII, 76 S.) 8. Fr. 1.
Morceaux cboisis de Lucrece. Expliques litteralement, traduits en fran^ais
et annotes par Felix d e P a r n a j o n. Paris : Hachette et Cie. (1868) 1904. 8.
Fr. 3.50.
T. Lucretii Cari de rerum natura excerpta e libris VI. Extraits de
Lvicrece avec une introduction, un commentaire critique et des notes
par Leon Crousle. Nouvelle edition. Paris: V'-''- Belin et füs (1873)
1888. 8. Fr. 1.60.
Extraits de Lvicrece traduits d'apres le texte de notre edition classique
par Leon Crousle. Ebenda 1880. (108 S.) 8.
Morceaux cboisis de Lucrece publies avec une notice, des analyses, des
resumes et des notes en fran9ais par C. Povard. Paris: Hachette et
Cie. (1879) 1897. (VIII, 184 ö.) 8. ' Fr. 1.50.
Selections from the latin poets, . . . Lucretius ... hy E. P. Cr o well. (1882) 1890 siehe
C: Poetae (p. 23).
Extraits de Lucrece avec un commentaire, des notes et une etude sur
la poesie, la philosojjliie, la phvsique, le texte et la langue de Lucrece
par Henri Bergson. Paris: Jjelagrave 1884. (LV,_159 S.) 8. Fr. 1..50.
T. Lucretii Cari de rerum natura libri sex. Extraits de Lucrece avec
des notes , une introduction philosophique , historique et litteraire , et
des remarques sur la versification, le vocabulaire, la syntaxe et le style
de Lucrece par Eloi Ragon. 5^ edition. Paris: Poiissielgue (188.5)
1906. (240 S.) 8. ' Fr. 1..50.
Morceaux choisis de Lucrece. Avec la traduction francaise de Lagrange,
reviie et annote par Felix de Parna Jon. Paris: Hachette et Cie. 1893.
(132 S.) 8. Fr. 2.
Lucretius. Deutsche, englische, französische Übersetzungen. 557
Titus Lucretius Carus.
Selections from Lucretius being a golden treasury of his poem. „De rerum
natura". With notes by Thomas Jamieson D3^mes. AVith an intro-
duction bv Alfred John Church. London: Bivingtons 18^9. (IX,
114 S.) 8."^ 2 sh. 6 d.
Lucrezio Caro. Dal poema de la Natura. Luoghi scelti per cura di
Givxseppe Piergili con note ad uso dei licei d'ltalia. Torino: Roux,
Frassati e C. 1895. (215 S.) 8. L. 2.50.
Übersetzungen.
T. Lucretius Carus von der Natur der Dinge. Deutsch in der Versweise
der Urschrift von Wilhelm Binder. Durchgesehen von E. A. Bayer.
Berlin-Schöneherg : Langenscheidt's Verl. (1869 1909 ff.). 8. Je Lief. M. —.35.
M. —.35.
M. -.35.
M. —.30.
M. —.35.
M. -.35.
M. —.35.
Lucretius. Deutsch von Max Seydel. (Max Schlierbach). München und
Leipzig: B. Oldenhourg 1881. (8 BL, 153 S.) 8. M. 3.
Lucrez, Einleitung zu dem zweiten Buche [übersetzt von] AdamW i tt auer. In: Blätter
für das Bayer. Gymnasialschulwesen 22 (1886) p. 387 — 388.
Stirb und werde. Ein Weltbild nach Lucrez und andern. Von Joh. Florian Schient her.
Insterburg 1879. (Berlin: R. DamUhkr). (230 S.) 8. M. 5.
1.
Lief.
2.
Aufl.
(1909).
(1 Bd.
S.
1-32).
2.
Lief.
2.
Aufl.
(1 Bd.
S. 33-
76).
(1911).
3.
Lief.
2.
Aufl.
(1910).
(2. Bd.
S.
1—48).
4.
Lief.
2.
Aufl.
(1911).
(2 Bd.
s.
49-75).
5.
Lief.
2.
Aufl.
(1909).
(3. Bd.
s.
1—48).
6.
Lief.
2.
Aufl.
(1910).
(3. Bd.
s.
48-83).
Lucretius on the nature of things literally translated into english prose
by John Selby Watson, to which is adjoined the poetical version of
John Mason Good. Boston: Littie, Brown d- Co. New York: Scribner
& Welford (1851) 1886. 8. $ 2.
T. Lucreti Cari de rerum natura libri VI with notes and a translation by Hugh Andrew
Johnstone Munro. (1864 ff.) 1903 siehe oben die Ausgaben.
Lucretius on the nature of things (de rerum natura). Translated with
an analysis of the six books bv Hugh Andrew .Johnstone Munro.
London: G. Boutledge <& Son.-<. Neiv York: E. P. Button ((• Co. (1907).
(LXIII, 239 S.) 8. Sh. 1.
The scheme of Epicurus : A rendering into english verse of the unfinished
poem of Lucretius, entitled „De rei-um natura", („The Natu^re of Things")
by Thomas Charles Bar ing. London: Kegmi Faul, Trench, d) Co. 1884.
(2 BL, 348 S.) 8. Sh. 7.
Translations into English and Latin. By Charles Stuart Calverly. 1885 siehe C. :
Poetae (p. 24).
Epicurean science and poetry selected from Lucretius by Islay B. Muir-
head. Author's revised edition. London: J. Bale et Sons 1895. (75 S.,
1 Abb.) 8. 3 sh. 6 d.
Oeuvres completes de Lucrece. Avec la traduction fran(;aise de Lagrange, revue . . .
par F. Blanche t. (1861) 1878 siehe oben die Ausgaben.
Lucrece. De la nature. Traduction nouvelle avec un texte revue d'apres
les travaux les plus recents par Leon Crousle. Paris: Cliarpentier
(1871) 18S5. (XXVai, 471 S.) 8. Fr. 3.50.
De la nature par Lucrece. Traduction nouvelle [en prose] par Henri
Joseph Guillaume Patin. 2e edition. Paris: Rachette et Cie. (1876)
1893. (IV, 340 S.) 8. _ Fr. 3.50.
Titus Lucretius Carus de rerum natura. Poeme de Lucrece La Nature
traduit en vers fran9ais par Leon Larombifere. Avec le texte en
retard. Paris: A. Durand et Pedone-Lauriel 1878. (601 S.) 8. Fr. 9.
Lucrece. De la Nature des choses. 2 vol. Paris: Camus (1890) 1911. 8.
L. —.50.
558 Scriptores lat. D. Lucretius. Franz., ital., niederl. Übersetzungen.
Titiis Lucretius Carus.
Lucrece (Titus Lucretivis Carus). Traduction complete en vers par Edouard
Mielet. Preface par Georges Eenard. Faris: Perrin et Cie. (1889).
(XII, 279 S.) 8. Fr. 8.
Lucrece. De la Natura des choses, 1er Livre. Traduction de Rene Franpois Armand
SullyPrudhomme. In des Verf. Po6sies 1878—1879 {Paris 1880) p. 1—55.
Auch in den übrigen Ausgaben.
Lucrece. De natura rerum livre I. Traduction par Henri Villard.
Paris: Librairie des bibliophiles 1889. (18 S.) 8.
La Natura. Libri VI di T. Liicrezio Caro tradotti da Mario Rapisardi.
Milano: Brigola e C. 1880. (407 S.) 8. L. 4.
La Natura. Libri VI di T. Lucretio Caro tradotti da Mario Rapisardi.
Seconda edizione riveduta dal traduttore e accresciuta d'una prefazione
di Graetano Trezza. Torino. Roma — Firenze: E.Loescher 1885. (419 S.) 8. L.5.
La Natura. Libri VI di T. Lucrezio Caro [tradotti da] Mario Rapisardi. In des Verf.
Opere Ordinate e corrette da esso 3 ((Jutania 1896) p. 5—401.
T. Lucrezio Caro. Della natura delle cose. Traduzione di Francesco d e
Antonio. Milano: Fr. Dnmolard 1883. (VII, 285 S.) 8. L. 3.
T. Lucrezio Caro. La Natura. Libri VI. Traduzione di Michele Psaila.
Napoli: UetJcen & Eocholl 1895. (1 El., 288 S.) 8. L. 4.
Dal „De Rer. Nat. di Lucrezio" (üb. III, v. 931 e seg. V, v. 1192 e seg.l. [Traduzione di]
Luigi Pinelli. In: La Biblioteca delle scnole italiane 3 (1891) Nr. 17 p. 267. 4 (1891)
Nr. 6 p. 91.
T. Caro Lucrezio. De rerum natura. [Traduzione di] Andrea Ferra-
cini. Vicetisa: Stab. tip. Franzoi 1893. (9 S.) 8.
[Con testo latino a fronte]. — Per le nozze di Giovanni Pigatti con Anita Cibele.
Da Tito Lucrezio Caro „De Rerum Natura". (Libro I.°— v. 1 — 150). L'istinto dell' amor
materno (Libro II.°— v. 352—367). Le favole antiche (Libro III.°— v. 972-1024). L'umanita
primitiva (Libro V.°— v. 925—1268 Ed. La.) La pestilenza d' Ateno (Libro VI.°— v. 1138
fino alle fine). Traduzione di Antonio Tolomei in des Verf. Scritti vari (Parfoj)« 1894)
p. 425—454.
Lucrezio. I sei libri intorno alla natura recati in versi italiani da Uriele
Cavagnari. Libro primo. Borna: Savio e C. 1882. (VII, 80 S.) 8. L. 1.50.
Lucrezio Caro. Della natura delle cose. Libro I, dal verso 102 al 150.
[Versione poetica di Antonio Tolomei.] Padova: Tip. F. Sacchetto
1887. (14 S.) 8.
Per le nozze di Carlo d'Ayala Godoy con Paolina Giusti.
Inno a Venere. Lucrezio I, 1—40. [Traduzione di] G. B. Menegazzi. In: Lottere e
Arti 1 (1889) N. 33.
Lucrezio. L'inno a Venere ed altre versioni metriebe di G. B. Menegazzi,
Alatri: Tip. (). de Andreis 1892. (78 S.) 8.
Invocazione a Venere (Traduzione dal poema La Natura di Lucrezio)
[per cura di] R. E. Firenze: Tip. di Salradore Landi 1896. (7 S.) 8.
Pubblicata per le nozze di Alf. Brizzi con Olotilde Elisei.
Amor Omnibus idem. (Da Lucrezio, Lib. II). [Traduzione di] Antonio Nardozzi. In:
Lettere e Arti 1 (1889) Nr. 9.
T. Lucrezio Caro. Della natura delle cose. Libro V, dal verso 1240 al 1267.
[Traduzione di Antonio Tolomei]. Padova: Tip. F. Sacchetto 1891.
(9 S.) 8.
Pubblicata per le nozze di Enrico Pontremoli con Ada Luzzatti.
Lanza, Carlo: La pestilenza nel poema di Lucrezio e nel poema di Virgilio. In: Atti
della Accademia Pontaniana 25 (1895) N. 17. 12 S.
Proeve eener metrische vertaling van de Inleiding van Lucretius' leerdicht „de rerum
natura". In: De Nederlandsche Spectator 1896 p. 333.
Titus Lvicretius Carus. 559
Titus Lucretius Carus.
Tito Lucrecio Caro. Naturaleza de las cosas. Version en prosa del
poema „De rerum natura" por Manviel Rodriguez-Navas. Segunda-
ediciön aumentada con un prologo de Francisco PI y Margall.
Madrid: Administraciön: Curranza, Nüm. 21, 3" 1892. (358"^ S., 1 Bl.) 8,
Pes. 3.
Poesia latina. Tradueciones en verso castellano por Juan de Ai-ona. 1S83 siehe C:
Poetae (p. 24).
La felicidad segün T. Lucrecio Caro. (Del libro II De natura rerum). [Version por]
Victor Suärez Capalleja. In: Kevista contemporanea a. 17 t. 82 (1891) p. 183—185,
A sz6lv6sz. (Lucretius, De rerum natura I. k. 271—294). Forditotta Rad 6 Antal. Inr
Egyetemes philologiai közlöny 9 (1885) p. 107.
Albert, Georg: Einige Conjecturen zu . . . Lukrez. 1896 siehe B.: Plato.
Alzinger, Ludwig: Studia in Aetnam collata. 1895. 189G siehe: Lucilius iunior,
Ambrosoli, Francesco: T. Lucrezio Caro. (Lezione inedita). In des Verf. Lettera-
tura greca e lat. Scritti editi ed inediti 2 (Milano 1878) p. 21G— 233.
— Lucrezio. (Lezione inedita). Ebenda p. 234—248.
Anto na-Traversi , Camillo : ftaflfronto fra la peste di Tucidide, di Lucrezio ©
di Giovanni Boccaccio. 1881 siehe B. : Thucydides.
Baehrens, Emil: Lucret. I 119. 285. 289. II 371 ff. 1881 siehe C. : Poetae.
— Vermischte Bemerkungen. IV. zu Lucretius [I 363]. V. zu Horatius [epist. II 1.
114 ff.]. VI. zu Gellius [XVIII 11. 3] und Atilius Fortunatianus [Grl. K. VI 285.
11]. VII. zu Lucilius. In : Archiv für lateinische Lexikographie und Grammatik S
(1886) p. 273-281.
Beiger, Christian: M. Haupt als academischer Lehrer . . . 1879 siehe A.: Poetae
scaenici a) Tragici.
Eenn, Alfred William: Epicurus and Lucretius. 1882 siehe A.: Scriptores
philosophi.
Bergk, Theodor: Lucretiana. In des Verf. Kleine philologische Schriften 1 (Halle a.S.
1884) p. 423—473.
I. II. Quaestionum lucretianarum specimina I. II. (1846. 1865) p. 425 — 455.
— [Recension des Lachmannscheu und Bernaysschen Lucrez (1853)]. In des Verf.
Kleine philologische Schriften 1 {Halle a. S. 1884) p. 455—473.
— M. TuUius Cicero, nicht sein Bruder Quintus, hat das Gedicht des Lucrez her-
ausgegeben (1856). Ebenda 2 (Halle a. 8. 1886) p. 726.
— Kritische Studien zu Ennius (1861). Ebenda 1 (1884) p. 246—311.
Darin: Zu Lucretius.
— Lucret. III 692 (1870). Ebenda 2 (1886) p. 755.
Bernays, .Jacob: Ennianum , non Lucretianum (1848). In des Verf. Gesammelte
Abhandlungen 2 (Berlin 1885) p. 68—69.
— Commentarius in Lucreti libruni I (1853). Ebenda 1 — 67.
— Zu Lucretius [I 657] (1853). Ebenda p. 69—70.
— Zu Lucretius IV 130. Ebenda p. 365—367.
Bernocco, Secondo: Sopra alcuni passi di poeti latini. 1881 siehe C: Poetae.
Bockemüller, Friedrich: Lose Blätter In-y verfasst und graphirt von Fr. B.
Zum Prooemium des Iten Buches v. Lukrez [Autographiert]. Stade: Fr. Steudel sen.
1878. (56 S.) 4. M. 2.50.
— Lose Blätter II verfasst u. graphirt von Fr. B. Realien zu Lukrez u. Epikur.
Ebenda 1882. (124 S.) 4. M. 6.
— Zu Lucretius [II 104]. In: Jahrbücher für classische Philologie 117 (1878) p. 720.
Bonghi, Ruggiero : Una nuova traduzione di Lucrezio [Rapisardi 1880]. In: La
Rassegna settimanale 4 (1879) Nr. 96 p. 304—307. Wiederholt in des Verf. Ilorae
subsecivae. 2. migliaio (Roma 1883) p. 79—94.
Bossuet, Jacques Benigne: Lvicrece. In: Oeuvres inedites de J.-B. . . . jiar A. L.
Menard 2 (Paris 1883) p. 257—298.
Bouisson, Etienne; La psychologie de Lucrece. In: Annales de philosophie
chretienne N. s. 20 (1889) p. 346—366.
Brandt, Samuel: Ad Lucretium [I 122. III 868. 876. 962. V 1267. VI 7.55]. In: Jahr-
bücher für classische Philologie 121 (1880) p. 771—774.
— Zur Chronologie des Gedichtes des Lucretius und zur Frage nach der Stellung
des Memmius in demselben. Ebenda 131 (188.5) p. 601—613.
— Lactantius und Lucretius. 1891 siehe: Lactantius.
B rasch, Moritz: Lucretius und seine philosophische Dichtung. In des Verf. Die
Klassiker der Philosophie 1 (Leipzig o. J.) p. 310—345.
560 Scriptores latiui. D. Titus Lucretius Carus.
Titus Lucretius Carus.
Brieger, Adolf: Bericht über die Litteratur zu Lucretius, die Jahre 1878 und 79
umfassend. (Voran gehen Nachträge zu früheren Jahresberichten), 1880 und 1881,
1882 bis 1884, 1885 bis 1889, 1890—1895, 1896-1898, 1899 und 1900 umfassend!
In: Jahresbericht über die Fortschritte der classischen Alterthumswissen-
schaft VII (1879) 18 p. 186-214. IX (1881) 27 p. 149— 17o-. XII (1884) 39
p. 171—204. XVIII (1890) 63 p. 207—235. XXTV (1896) 89 p. 120-205. XXVIII
(1900) 105 p. 1—53. XXIX (1901) lOJ p. 145-161.
— Vorahnungen moderner Naturerkenntniss bei Lucrez. In: Die Grenzboten
37. Jahrg. (1878) II. Semester 1. Band p. 407—416.
— Ein vermeintlicher Archetypus des Lucretius. In: Jahrbücher für classische
Philologie 127 (1883) p. 553—559.
— Epikur's Lehre von der Seele. Grundlinien. 1893 siehe B. : Epicurus.
Bruns, Ivo: Lucrez-Studien. Frdhurg i. Br. und Tühiiigen: J. C. B. Mohr 1884. (1 Bl.,
80 S.) 8. M. 2.'
Büchner, Ludwig: Ein antiker Freidenker. In: Deutsche Revue 14 (1889) 4 p. 47— 58.
Burckhardt, Friedrich: Eine Stelle in Lucretius, lib. VI 177 ff. In: Verhand-
lungen der Naturforschenden Gesellschaft in Basel 7 (1885) = 7. Theil Heft 2
(1884) p. 485.
Bury, Robert Gregg: Notes on Lucret. III 962, and Varro, Sat. Menipp. (Eumen.
16. 17). In: The classical Review 9 (1895) p. 156.
Oaro, Elme: Le poeme de Lucrece, morale, religion, science par Constant Martha.
In des Verf. Melanges et portraits 1 {Parh 1888) p. 289—298.
Cartault, Auguste: Lucrece II v. 7 sq. In: Revue de philologie 19 (1895) p. 138.
Castellani, Georgius : tjua ratione traditum sit M. Tullium Ciceronem Lucretii
carminis emendatorem fuisse. 1894 siehe: M. TuUius Cicero.
Cima, Antonio: L'elemento nazionale in Lucrezio. In des Verf. Saggi di studi
latini [Firenze 1889) p. 69—85.
Cornelissen, Janus Jacobus: Satura. 1878 siehe C: Colleetiones (p. 7).
Corner, Luigi: Del sentimento della natura nel poema di Lucrezio. Studio critico.
Vemzia: Tip. AntoneUi \9S.\. (26 S.) 8.
Diebitsch, Franz: Die Sittenlehre des Lucrez. Progr. des Gymn. Ostrowo 1886.
(18 S.) 4.
Dorez, Leon: Lucrece et la poesie philosophique au XIX«. siecle. SuUy-Prud-
homme: la Justice. L. Ackermann: Poesies philosophiques. E. Dupuy: les
Parques. In: La Revue generale 3 (Piiris 1886) p. 334—342.
Duff, James Duff: Lucret. V 564. 1081 f. 1354—56. In: Proceedings of the Cam-
bridge Philological Society. Michaelmas term, 1890 p. 12—13.
— Lucretiana [V 564, 565. 1081, 1082J. In : The Journal of philology 20 (1892) p. 315-318.
Duvau, Louis: Lucretiana flV 792 sq.]. In: Revue de philologie 12 (1888) p. 30—37.
— Sur quelques passages des poetes latins. Ebenda 16 (1892) p. 109—113.
I. Lucret. II 624 ss. II. Hör. c. I 2. 21 ss. ni. Hör. c. I 4. 5 ss. IV. Hör. c.
I 4. 16 s.
— Lucrece, De rer. nat. II, 355 3. Bern. Ebenda p. 1^6.
Ebrard, Guilelmus: De ablativi locativi instrumentalis apud priscos scriptores
latinos usu. 1878-79 siehe C. : Colleetiones.
Edelbluth, Theobald : De coniunctionum usu lucretiano quaestiones selectae.
Dissert. inaug. Monasterii Guestf. 1895. (79 S.) 8.
Eichner, Maximilianus : Annotationes ad Lucretii Epicuri interpretis de animae
natura doctrinam. 1884 siehe B.: Epicurus.
Ellis, Robinson: Lucret. II 533. TI 40—43. 1885 siehe B.: Aeschylus.
— Lucret. I 551—555. V 396. 1886 siehe C: Colleetiones (p. 8).
— Addendum to note on Lucr. IV 1130. In: The Journal of philology 17 (1888)
p. 142.
— Two emendations of Lucretius [IV 890 sq. V 1440—1443]. Ebenda 18 (1890) p. 271.
— Lucretianum [III 1011]. Ebenda 20 (1892) p. 1.59-161.
Emery, S. H. : Lucretius on „The nature of things". In: The .Journal of speculative
philosophy 15 (1881) p. 198—200.
Eusebius [Eusebio], Fridericus: De vocabulo „Numen' ex duobus lucretianis locis
iniuria a Lachmanno expuncto. Augustae Taurinorum: H. Loeschtr 1881. (16 S.) 8. L. 1.
Everett. William: Studies in the text of Lucretius. In: Harvard studies in
classical philology 7 (1886) p. 21-36.
Eymard, G. : Influence de Lucrece sur les Georgiques de Virgile (Resume d'apres
l'anglais [Sellar: The roman poets of Republic]). In: Bulletin de la Facultc-
des Lettres de Poitiers 7. annee (1889) p. 154—155.
Feustell, Heinrich: De comparationibus lucretianis. Dissert. inaug. Halis Sax.
1893. (51 S.) 8.
Frerichs, Heinrich: Quaestiones lucretianae. Progr. des Gymn. Oldenburg
1892. (S. 3—16). 4.
Titus Luci-etius Carus. 561
Titus Lucretius Carus.
Friedlaender, Ludwig: Das Gedicht des Lucrez vom , Weltall". [L. Deutseh
V. M. SeydelJ. In: Deutsche Rundschau 74 (1893) p. 239—252.
Fritzsche, Robert: Zur Lucrezbiographie. In: Berliner philologische "Wochen-
schrift 15 (1895) N. 17 Sp. 541.
— Zur Biographie des Lucretius. In: Jahrbücher für classische Philologie 153
(1896) p. 555—559.
Fuchs, Karl: Titus Lucretius Carus. In: Kosmos Jahrg. 1884. Zweiter Band
p. 161—174. 251—269. 411—429.
Titus Lucretius Carus. In : Mittheilungen des naturwissenschaftlichen Vereines
für Steiermark Jahrg. 1884. (Der ganzen Reihe 21. Heft) p. 126—140.
Gabotto, Ferdinande: Appunti suUa fortuna di alcuni autori romani nel medio
evo. 1891 siehe C: Collectiones (p. 9).
Garizio, Eusebio: II poema della natura di Lucrezio. Prolusione al corso di
letteratura latina di E. G. nella r. üniversitä di Torino con appendice intorno
al prof. T. Vallauri ed alla sua Historia eritica. Torino: C. Zola 1887. (88 S.) 8.
L. 1.50.
Giri, Giacomo: II suicidio di T. Lucretio. La questione dell' emendatore ed
editore della „Natura^. Pahrmo: C. Clamen 1895. (111 S.) 8. L. 3.
— Anoora del suicidio di Lucrezio. In: Rassegna di antichitä classica vol 1 fasc. 2
(PaUrmo 1896) p. 117—143.
Giussani, Carlo: Psicologia epicurea. AI libro III di Lucrezio, vv. 136 — 416.
1893. 1896 siehe B. : Epicurus.
— Postilla lucreziana. Lucr. III 798—827 (Ed. Bern.). In: Festgruss an Rudolf von
Roth zum Doktor-Jubiläum (Stuttgart 1893) p. 156—158. Wiederholt in des Verf.
Studi lucreziani (Vol. I der Ausgabe 1896) p. 219—225.
— Atomia. Note a Lucrezio I 503 — 034. In: R. Istituto lombardo di scienze e
lettere. Rendiconti. Serie II 27 (1894) p. 800-815. 838—851. Wiederholt in des
Verf. Studi lucreziani p. 39 — 84.
— Cinetica epicurea. Lucrezio II 125 — 141. 1894. 1896 siehe B. : Epicurus.
— „Clinamen- e „voluntas" (a Lucrezio II 216 sgg., 251 sgg. ; IV 877 sgg.). In : Rivista
di filologia e d'istruzione classica 23 (1895) p. 93 — 132. Wiederholt in des Verf.
Studi lucreziani p. 125 — 169.
— Note lucreziane. I. Coniuncta et eventa. A Lucrezio I 449 — 463. II. Animi
iniectus e 'Eni^oh] nfc öiavoiag. Xota a Lucrezio, II 740. In: R. Istituto
lombardo di scienze e lettere. Rendiconti. Serie II 28 (1895) p. 127 — 144. I ist
wiederholt in des Verf. Studi lucreziani p. 27—38, II ebenda p. 171 — 182.
— Osservazioni intorno a qualehe fönte di Lucrezio. Appendice I. Saggio di
ordinamento della epistola a Erodoto. App. II. Nota a Lucret. I 418 seguenti.
Ebenda p. 924—941. Wiederholt in des Verf. Studi lucreziani p. 1—20.
— Iquattroelementi nella polemica lucreziana. Note a 1803 — 829. Ebenda p. 1132 — 1140.
Wiederholt in des Verf. Studi lucreziani p. 85—9.3.
— L'origine del linguaggio. A V 1026- 1088 (siehe B. : Epicurus). In des Verf. Studi
lucreziani p. 267—264.
— Inane. Nota a I 329—417. In des Verf. Studi lucreziani p. 21—26.
— Gli dei di Epicuro e l'isonomia. A Lucr. V 1159—1191. 146—152, e 294—307.
350—500. 1896 siehe B. : Epicurus.
— Studi lucreziani. 1896 siehe oben die Ausgaben.
Gneisse, Carl: De versibus in Lucretii carmine repetitis. Dissert. inaug. Argen-
torati 1878. (83 S., 1 S. ung.) 8. Auch in: Dissertationes philologicae argen-
toratenses selectae 2 (1879) p. 1 — 84.
— Der Begriff des omne bei Lucretius. In : .Jahrbücher für classische Philologie 121
(1880) p. 837—844.
— Zu Lucretius. Ebenda 123 (1881) p. 497—507.
Goumy, Edouard: Les Latins . . . Lucrece . . . 1892 siehe; Caesar.
Guglielmino, F.: Le similitudini nel poema di Lucrezio. AcirtaU: Tip. Bomiiso
1896. (49 S.) 8.
Gundermann, Gotthold: Lucretius und Solinus. In: Rheinisches Museum für
Philologie 46 (1891) p. 489—493.
Hachez, Karl: Lucrez als Dichter. Progr. des Gymn. Eutin 1892. (24 S.) 4.
Haeberlin, Carolus: Ad Lucretium [II 291]. In: Jahrbücher für classische
Philologie 139 (1889) p. 815—816.
Härder, Franciscus: Index copiosus ad K. Lachmanni commentarium in T. Lucretii
Cari de rerum natura libros confecit Fr. H. Baolixi: 0. Jiiinur 1882. (62 S.) 8. M. 1.
Hertz, Ericus : De praecipuarum praepositionum loci usu lucretiano. Dissert.
acad. Hdsüiyforsine: Kx oft. typ. ./. Simdii lifroJuin 1891. (VIII, 67 S.) 8.
Hertz. Martin: Lucret. I 44—49. 1881 siehe B.: Alciphron.
Klussmann, Bibliotheca scriptorura classicoriim. II 1. 36
562 Scriptores latini. D, Titus Lucretius Carus.
Titus Lucretius Carus.
lüden, Carolus J. : De casmim syntaxi lucretiana I. Venia ampl. philos. ordinis
academiae alexandreae p. p. . . . Helsingforsiae. (Btrlin: Mayer & Müller) 1896.
(XI, 122 S.) 8. M. 2.
— De casuum synta.xi lucretiana II. . . . Ebenda 1899. (VI S., 1 BL, 152 S.) 8. M. 2.50.
Housman, Alfred Edward: Adversaria orthographica. 1891 siehe C: Poetae.
Hutton, M. : Spontaneity in nature according to Epicurus [Lucr. II 284—293].
1885—86 siehe B. : Demosthenes.
Jacobsson, Axel: Studiorum lucretianorum specimen. Vpsuline: Almf/rixt tk Wiksell
1891. (39, 2 S.) 8.
Jenkin, Fleeming: Lucretius and the atomic theory (1868). In des Verf. Papers
literary, scientific, &c. 1 {London 1887) p. 177—214.
Jezienicki, Michael: Quaestiones lucretianae. [Aus: Eos 1 (1894) p. 31—58].
Uiuhirg: (./. Milihoiisli) 1894. (28 S.) 8. M. 1.
Kanne ngiesser, Adolphus: De Lucretii versibus transponendis. Dissert. inaug.
Gottingac Ludeivig 1878. (42 S., 1 S. ung.) 8. M. 1.
— Zum fünften Buche des Lucretius. In : Jahrbücher für classische Philologie 125
(1882) p. 8:33— 8.i7.
— Zu Lucretius. VI 921—935. In: Philologus 4. Supplementband (1884) p. 510.
— Zu Lukrez. In: Philologus 43 (1884) p. 536— 5t5.
II 20 ff. Bern. 194. 1048—76. 1170-73. III 158—160. 413-415. 431. IV 271.
V 210—212.
— Memmiiis im Gedichte des Lucretius. In: Jahrbücher für classische Philologie
131 (1885) p. 59— :;4.
Karsten , Hermann Thomas: Locus tuUianus de poemate lucretiano . . . 1889 siehe:
M. Tullius Cicero.
— Ad Lucretium I 851 sqq. In: Mnemosyne 18 (1890) p. 30.
— Ad Lucretium I 859 sqq. Ebenda p. 264.
— De particulae tarnen significatione . . . 1890 siehe C: CoUectiones (p. 10).
Keller, Hermann: De verborum cum praepositionibus compositorum apud
Lucretium usu. Dissert. inaug. Halis S a x. 1880. (41 S.) 8.
Koczynski, Ladislaus: De tiexura graecorum nominum propriorum apud ...
Lucretium . . . 1892 siehe: Lucilius.
Kor seh, Theodor: Lucretiana. 1883 — 84 siehe C: Poetae.
Kraetsch, Aemilius: De abundanti dicendi genere lucretiano. Dissert. inaug.
Berolini: (Mayer & Müllir) 1881. (1 Bl., 87 S.) 8. M. 1.20.
Lachmann, Carolus: In T. Lucretii Cari de rerum natura libros commentarius
quartum editus. Berohiii: <:. Beinier (1850. 55. 66) 1882. (439 S.) 8. M. 7.
Index siehe unter Fr. Härder.
Lang, Wilhelm: Lucrez in Weimar. In: Neue Freie Presse 1884 Nr. 6972. 6973
(24. 25. Jan.)
Lange, Friedrich Albert: Geschichte des Materialismus. 1865 — 1908 siehe A.:
Scriptores philosophi.
Lanza, Carlo: La pestilenza nel poema di Lucrezio e nel poema di Virgilio. 1895
siehe oben die Übersetzungen,
van Leeuwen, Johannes: Ciceronis de Lucretio iudicium. 1896 siehe : M. Tullius
Cicero.
Lentz, F. L. : Lucret. IV 41 ; einiges über dare. In: Wissenschaftliche Monats-
Blätter 7 (1879) Nr. 1 p. 2—7.
Li IIa, Vincenzo: Tommaso Rossi critico di Tito Lucrezio Caro. In: Atti della
Accademia Pontaniana 24 (1894) N. 15. 25 S.
Lohmann, Wilhelm: Quaestionum lucretianarum capita duo. Dissert. inaug.
berol. Brunsvigae 1882. (57 S.) 8.
I. De repetitionibus. II. De ratione quae intercedit inter Lucretium et Epi-
curuni.
— Analyse des lukrezischen Gedichtes De rerum natura und Darlegung seines
Gehalts. Teil I. Progr. des Gymn. Helmstedt 1889. (36 S.) 4.
Longo, Michele: Lucrezio. Saggio critico filosofico -letterario. Sansevero: Tip. 0.
Morrico ( C. 1887. (154 S.) 8. L. 2.
Lotze, Hermann: Quaestiones lucretianae (1852). In des Verf. Kleine Schriften 3
(Leipzuj 1891) p. 100-145.
Lucrece et le V« livre du De Natura rerum. In: L'Instruction publique 7 (Paris
1878) p. 738—739. Unterz. : Un professeur de rhetorique.
Madvig, Joannes Nicolaus: De aliquot lacunis codicum Lucretii (1832). In des
Verf. Opuscula academica (Hauniae 1887) p. 248—262.
Mähly, Jakob: Lucret. de rer. nat. III 79 sqq. 1886 siehe C: Poetae (p. 29).
Maguire, Thomas: Lucret. I 950—1012. II 354-366. 975. 1883 siehe C: CoUec-
tiones (p 11).
— Lucret. IV 216. 1885 siehe B. : Aristoteles.
Titus Lucretius Carus. 563
T i t u s Lucretius Carus.
Mallock, William H\irrell: Lucretius. Loitf/oii : hlachimds ZSIS. (VIU, 172 S.) 8.
2 sh. 6 d.
Manitius, Max: Beiträge zur Geschichte römischer Dichter im Mittehilter. 1894
siehe C: Poetae.
Martha, Constant : Le poeme de Lucrece. Morale- religion-science. 7° edition,
avec un appendice sur .,Lucrece et Ciceron-. Paris: Htuhdti it Cit. (1869) 1909.
(XIX, 425 S.) 8. Fr. 3.50.
— Lucrece et Ciceron. 1896 siehe : M. Tullius Cicero.
Marx, Friedrich: Animadversiones in Lucilium et Lucretium poet;i3. 1881 siehe:
C. Lucilius.
— De aetate Lucretii. In: Rheinisches Museum für Philologie 43 (18^8) p. 136—141.
— Ueber die Venus des Lucrez. In: Bonner Studien. Aufsätze aus der Altertums-
wissenschaft R. Kekule zur Erinnerung an seine Lehrthätigkeit in Bonn {Berlin
1890) p. 115-125.
— Das Urteil des M. Cicero über Lukrez. 1891 siehe: M. Tullius Cicero.
Masson, John: Lvicretius' prooemium and epicurean theology. 1879 siehe B. :
Epieurus.
— Lucretius, Tyndall, Picton, Martineau: some Theories of Matter and its Relation
to Life. In: The British Quarterly Review 75 (1882) p. 324—351.
— M. Guyau on the epicurean doctrine of free-will and atoniic declination. 1882.
1884 siehe B : Epieurus.
— Lucretius' argument for free-will. In: The .lournal of philology 12 (1883)
p. 127 — 135. Beide Aufsätze mit geringen Veränderungen auch in des Verf.:
— The atomic theory of Liicretiiis contrasted with modern doctrines of atoms and
evolutions. Lmnlou: G. BiU & Suiis 1884. (XII S., 1 Bl., 219 S.) 8. Sh. 9.
— Traces of a fresh source of tradition regarding the life of Lucretius. In: The
Academy 45 (1894) p. 519—520.
— Newly discovered fragments from Suetonius' Life of Lucretius. Ebenda 46 (1894)
p. 236—237.
— New details from Suetonius's life of Lucretius. In: The Journal of philology 23
(1895) p. 2:^0—237.
— Zur Lucrezbiographie des Suetonius. In; Berliner philologische Wochenschrift
15 (1895) Nr. 9 Sp. 285—287.
— New data presumably from Suetonius' life of Lucretius. In : The classical
Review 10 (1896) p. 323-324.
Mecherzynski , Karol : O poemacie fllozoficznym Lukrecy,jusza de Natura rerum,
uwazanym ze strony estetycznej. In : Rozprawy i sprawozdania z posiedzen
wydziaiu lilologicznego akademii umiej^tnoski 7 {lünkaa 1880) p. 95 — 128.
3Ieissner, Joannes: Quaestiones ad usum casuum o'oliquorum lucretianum perti-
nentes. Dissert. inaug. Halis Sax. 1891. (SO S., 1 Bl.) 8.
Jlelo di a, Giovanni : Gli studi piü recenti suUa biografladiLucrezio. [Aus: Rassegna
di antichitä classiea I fasc. 2 (1896) p. 187—198]. Palermo: Ytrzi 1896. 8. L. 1.
Merlet, Gustave: Etudes litteraires sur les grands classiques latins ... (1884)
1908 siehe C. : CoUectiones (p, Hl.
Merrill, William Augustus: Alliteration in Lucretivis. In: Transaetions of the
american philological association 23 (1892) p. IX — X.
— Lucretius and Cicero. 1896 siehe: M. TuUiiis Cicero.
Meyer, Ernst: Lucret. IV 502. 1893 siehe: M. Tullius Cicero.
Miy.QÖg siehe: R. Bonghi.
Moore, Edward: Dante and Lucretius. 1896 siehe B. : Aristoteles.
Moore, Frank Gardner Lucretius, V 1350—3. In: The classical Review 4 (1890)
p. 450—451.
Morando, Giviseppe: ün ignoto critico di Lucrezio [T. Russe] e precxirsore del
Rosmini nel secolo XVIII. In: La Rassegna nazionale XVIII 90 (1896) p. 3—42.
Morlais, Mathurin Joseph Marie: Le poeme de Lucrece. — Biographie de Lucrece.
(1889) siehe: M. Tullius.
— La metaphysique de Lucrece. 1896 siehe C: CoUectiones (p. 11).
Morselli, Emilio : II pessimismo di T. Lucrezio Caro. Torino— Palermo: ('. Chnisen
1892. (37 S.) 8. L. 1.
(Munro, Hugh Andrew Johnstone): Lucrece, Edition Mvinro. Introduction. Tra-
duction par G. Eymard. In: Bulletin de la Faculte des Lettres de Poitiers.
Annee 1887 (1888) p. 68-77. 108—116. 154—159. 185—190. 233-238. 266—270. 297— .301.
343—352. Annee 1888 (1889) p. 32—36. 76—79. Wiederholt in : Etudes de Philo-
sophie et de litterature traduites des principaux critiques allemands et anglais
par les etudiants de la Faculte des Lettres de Poitiers 1 (Paris 1888) p. 159 — 215.
Nencini, Flaminio: Emendationum lucretianarum spicilegium. [Aus: Studi
italiani di filologia classiea 3 (1895) p. 205—224]. Firenzc: Beucini 1894. (84 S.) 8.
L. 1.50.
36*
5(34 Scriptores latini. D. Titus Luoi-etius Carus.
Titus Lucretius Carus.
Nencini, Flaminio: Lucretiana. [Aus: Kivista di filologia e d'istruzione classica
24 (1896) p. 304—314]. Turüw: E. Lofschcr 1896. 8. L. —.50.
Nettleship, Henry: Cicero's opinion of Lucretius. 1885 siehe: M. TuUius Cicero.
— Lucret. 4. 418. 1886 siehe C. : CoUectiones (p. 12).
— Tonitralis in Lucretius 2. 1105. In: The Journal of philology 20 (1892) p. 181.
Noväk, Joseph: üzil-li Cicero, spisuje I. knihu de natura deorum , Filodemova
spisu nstn (ioe[iilas a Lukretiovy bäsne „de rerum natura'-? 1878 siehe B.:
Philodemus.
Palmer, Arthur: Emendations. 1882. 1883 siehe C: Poetae.
— Lucret. V 1010. IV 1026. 1885 siehe: Catullus.
— Lucr. II 954—959. IV 75—77. 1892. 1893 siehe B. : Aristophanes.
— Lucretius IV 741. In: The classical Review 8 (1894) p. 29.
Patin, Henri Joseph Guillaume: Du reuouvellement de la poesie latine par
Lucrece et par Catulle (1858) 1900 siehe : Catullus.
— Lucrece et Catullus (1864) 1900 siehe ebenda.
— Du poeme de la nature. L'Antiluorece chez Lucrece (1859). In des Verf. Etudes
sur la poesie latine 1^ (Paris 1900) p. 117—137.
Peile, John: On tlie new edition of Lucretius by A. Brieger (Teubner 1894). In:
Proceedings of the Cambridge Philological Society. Michaelmas term 1894
p. lS-21.
Philippe, J.: Lucrece dans la theologie chretienne du III" au XIII« siecle et
sp6cialement dans les ecoles carolingiennes. [Extrait de la Revue de l'Histoire
des religions 32 (1895) p. 284-302. 33" (1896) p. 19-36. 1-25-162]. Paris: E. Ltrmix.
F. Alntu 1896. (73 S., 2 Bl.) 8. Fr. 2.50.
Pichon, Rene: Les theories de Lucrece et la science moderne. Tu: Revue uni-
versitaire II '.2 (1893) p. 468—480.
Polle, Friedrich: Lucret. II 45. 188 j siehe C. : CoUectiones (p. 1:3).
Postgate, John Percival: Lucretiana. In: The Journal of philology 16 (1888)
p. 124-130.
I 356. II 1033sqq. I 469, 470. 1 884. II 20. 98. 180. III 647. 941. IV 642. 1152.
1117 sqq. VI 1022. 1194.
— Lucret. I 356. 469f. 887. II '22. 181. III 647. 941. IV 638-641. 642. 1152. V 545.
VI 1023. 1194, 5. In: Proceedings of the Cambridge Philological Society.
Easter term, 1887 p. 21.
— Lucret. V 703. Ebenda. Michaelmas term, 1890 p. 10.
— On Lucretius V 703 and the verb desurgere. In: The Journal of philology 19
(1891) p. 288—289.
— On Lachmann's dictum on Lucret. 1 150. In: Proceeilings of the Cambridge
Philological Society. Easter term, 1892 p. 7.
— Lucretius II 1169. V 583sqq, VI 85. Ebenda. Michaelmas term, 1896, p. 15.
— Lucretiana. In: The Journal of philology 24 (1896) p. 111—147.
I 285sqq. 453sq. 751sq. 859sqq. 996. II191sqq. 42isq. 885sqq. 1070sqq. llöOsq.
III 83—86. 238 sqq. 408 sqq. IV 104. 191 sqq. 822 sqq. 877 sqq. V 1-22 sqq.
153sq. .564sq. ISlSsqq. VI 673sqq. 948—958.
Puglisi-Pico, Mario: Dante Alighieri e Lucrezio. Palermo 1890. 8. [Aus
Pagliaini's Bibliographie übernommen. Trotz aller Bemühungen von mir nicht
aufzufinden].
Pull ig, Hermann: Ennio quid debuerit Lucretius. Particula I. Dissert. inaug.
Halis Sax. (lipsiae: G. Focl) 1888. (44 S.) 8. M. 1.
Radinger, Carl: Reste der Lucretiusbiographie des Sueton. 1894 siehe : Suetonius.
von Raumer, (Sigmund: Die Metapher bei Lucrez. Progr. des Gj'mn. Erlangen:
Tli. lilatsing 1893^ (VI, 129 S.) 8. M. 1.50.
Reichenhart, Emil: Die subordinierenden causalenConiunctionen bei Lucretius.
I. Quod, quia, quando, quandoquidem, quatinus. Progr. der Lateinschule
Frankenthal 1881. (16 S.) 8.
— Die subordinierenden kausalen Koniunktionen bei Lucretius. II. Teil. V. Cum.
VI. Quoniam. In: Blätter für das Bayer. Gymnasialschuhvesen 18 (1882)
p. 98—111.
— Der Infinitiv bei Lucretius. Ein Beitrag zur Ergänzung von Draegers bist.
Syntax. In: Acta seminarii philologici erlangensis 4 (1886) p. 457—526.
— Tamquam und quasi bei Lucretius. In: Abhandlungen aus dem Gebiet der
klassischen Alteitums-Wissenschaft. Wilhelm von Christ zum 60. Geburtstag
dargebracht (Müiichen 1891) p. 399-404.
Reitzenstein, Richard: Lukrez und Cicero. 1893 siehe: M. TuUius Cicero.
Reverchon, L.: Lucrece et les principes de la science contemporaine. In:
L'Universite catholique. J<ouvelle s6rie 9 (1892) p. 68—94.
Rigal, Eugenius: De carmine CatuUi 49. Cicero raptim Lucretii de rerum natura
libros emendat et in publiciim edit. 1890 siehe: Catullus.
Titus Lucretius Carus. 565
Titus Lucretius Carvis.
Rossi, Kusso Salvatore: La natura nel poema di Lucrezio e nel poema di Dante.
In: Accademia dafnica di scienze, lettere ed ;irti in Acireale 1 (189-2— 93. Acireak
1891) p. 9^t5.
Royer, J.-B. : Essai sur les arguments du matdrialisme dans Lucrece. Dijon: Impr.
lhmfntier(. Paris: I>umille fn res 1883. (151 S.) 8. Fr. 1.50.
Rusch, Paul: De Posidonio Lucreti Carl auetore in carmine de rerum natura VI.
1882 siehe B. : Posidonius rhodius.
— Lucretius und die Isononüe. [Mit Anmerkungen von Franz Susemihl]. In:
Jahrbücher für classische Philologie 133 (18813) p. 777—780.
Sala y Villaret. Pedro: Luorecio. El materialismo antiguo. In: Kevista de
Espaila 19. aüo 120 [für 110] (1886) p. 97—115.
Sanderson, H. K. St. J.: Note on Lucretius V y94— 8. In: The classical Review
10 (1896) p. 246.
Sauppe, Hermann: Commeutatio de T. Lucretii codice victoriano (1804). In des
Verf. Ausgewaehlte Schriften (Berlin 1896) p. 423-438.
— Zu Lucretius I 24 f. (18G5). Ebenda p. 433—439.
— Quaestiones lucretianae. J. lectt. aest. Gott in gae 1880. (S. .3— 14). 4. Wieder-
holt in des Verf. Ausgewaehlte Schriften (Bfrlin 1893) p. 717-728.
— Lucret. III 962sqq. V 1017 sqq. 18S6. 1896 siehe B.: Aesehylus.
— Lucret. I 357 s. 314 ss. II 44. 1890. 1896 siehe B. : Plato.
Schoene, Alfi-ed: Lucret. VI 1130. 1894 sielie B. : Constantinus Porphyrog.
Schwartz, Wilhelm: Naturanschauungtn des Quintus Smyrnaeus und Lucretius
vom mj'thologischen Standpunkt aus. (1874) 1884 siehe B. : Quintus Smyrnaeus.
Sellar, Willianr Young: The roman poets of the repubUc. (1863) 1889 siehe C. :
Poetae.
VIII. Lucretius — Personal charaoteristics. IX. The philosophy of Lucretius.
X. The moral teaching of Lucretius. XI. The poetical style and genius
of Lucretius.
Siemering, Franz: Die Behandlung der Mythen und des Götterglaubens bei
Lukrez. Progr. des Gymn. Tilsit. (Leipzig 0. Fork) 1891. (S. 3-18). 4. M. 1.
Soury, Jules: Theories naturalistes du monde et de la vie dans l'antiquite.
1881 siehe A. : Scriptores philosophi.
Stacey, Sidney (4rant : Die Entwickelung des livianischen Stiles. 1896. 1898 siehe:
T. Livius.
<Stachelscheid, Albert): Unedited conjectures of Markland. 1881. 1883 siehe C:
Poetae.
Stampini, Ettove: II suicidio di Lucrezio (a proposito di una pubblicazione
recente). [Giri 1896]. In: Rivista di storia antica e scienze affini 1 fasc. 4
(1896) p. 45—76.
Susemihl, Franz: De carminis lucretiani prooemio et vitis Tisiae, Lysiae . . .
quaestiones epicriticae. 1884 siehe B.: Aleidamas.
— Neue Bemerkungen zum ersten Buche des Lucretius. In: Philologus 44 (1885)
p. 61—87.
— Zum Proömium des Lucretius. Ebenda p. 745—740.
Teichmüller, Gustav: Der Begriff des Raumes bei Lucrez. In: Rheinisches
Museum für Philologie 33 (1878) p. 31u— 313.
Tohte, Theodor: Zu Lucretius. In: Jahrbücher für classische Philologie 117
(1878) p. 123—136.
— Lucretius I v. 483—598. Ein Beitrag zur Kritik und Erklärung des Dichters.
Progr. des Gymn. Wilhelmshaven 1889. (Leipzig: G. Fork). (28 S.) 4. M. 1.50.
Trezza, Gaetano : Lvicrezio. Terza editione ainpliata e corretta dall' autore.
Milano: U. Hoepli (1870. 1870) 1887. (307 S., 1 Bl.) 8. L. 3.
— La natura. In des Verf. Nuovi studi critici (Verona- rathia 1881) p. 253 — 258.
Tyrrell, Robert Yelverton : Lucretius. In: The Atlantic Montlüy 74 (1894) p. 56—66.
Wiedergedruckt in des Verf. Latin Poetry (I.ovilon 1895) p. 59—89 u. d. T. :
Lucretius and Epicureanism.
Unger, Georg Friedrich: Frühlings Anfang. 1890 siehe C: CoUectiones (p. 15).
Vahlen, Johannes: Vindiciae lucretianae. I. 1. hib. Berolini 1881. (S. 3 — 20). 4.
Wiederholt in des Verf. Opuscula academica 1 (Lipsiae 1907) p. 154—173.
— Lucret. VI 7. 749. 1882 siehe C.: CoUectiones (p. 15).
— Über Ennius und Lucretius. 1896 siehe: Ennius.
Vi 1 lern a in, Abel Fran(;ois: Du poeme de Lucrece sur la nature des choses. In
des Verf. Etudes de litterature ancienne ft 6trangere. Nouvelle edition (Paris
1884) p. 13—25.
Weissenfeis, Oskar: Lucrez und Epikur . . . 1889 siehe B.: Epicurus.
V. Wilamowitz-Moellendorff, Ulrich: Lucret. 1232. 1884 siehe B.: Anthologia.
Woltf, Carolas: De Lucretii vocabulis singularibus. Dissert. inaug. Halae 1878.
(45 S.) 8.
566 Scriptores latini. D. Titus Lucretius Carus — Lygdamus.
Titus Lvicretius Carus.
Woltjer, Janus: Observationes criticae in Liicretium. In: Jahrbücher für
clässische Philologie 119 (1879) p. 769-786.
— De archetypo quodam codice lucretiano. Ebenda 123 (1881) p. 769—783.
— Coniectanea lueretiana [VI 19. 29. 30]. Ebenda 125 (1882) p. 471—472.
— De anno natali T. Lucretii poetae. Ebenda 129 (1884) p. 134—188.
— De prononiinum personalinm usu et collocatione apud Lucretinm. In: Mne-
mosyne 17 (1889) p. 64—76.
— Studia luoretiana. Ebenda 23 (1895) p. 221-233. 321-328. 24 (1896) p. 62—71.
311—329. 25 (1897) p. 313—331. 27 (1899) p. 47—72. 29 (1901) p. 105—120.
De vita Lucretii. De versibus secludendis aut transponendis. — Quomodo
Lucretius aliique poetae didaetici et epici usi sint particulis quae sunt
enim, nam, namque. — Etenim significatne praeterea, porro, et profecto,
germ. und fürwahr, und in der That, und allerdings?
— Zur Lucrezbiograpliie des Borgius. In: Berliner philologische Wochenschrift 15
(1895) Nr. 10 Sp. 317—318. Vgl. Robert Fritzsche.
Zieliiiski, Thaddaeus: Lucretianum [CiceroJ. In: Eos 3 (1896) p. 1—2.
Q. Lutatius Catulus. Recensuit Hermannus Peter in: Historicorum roma-
noruni fragmenta (Lipaiae 1883) p. 124 — 125.
Q. Lutatii Catuli epigrammata, s. Fragmenta poetarum romanorum collegit Aemilius
Baehrens. 1886 (p. 21).
Q. Lutatius Catulus. (Cic. de Nat. Deor. I. 28. 79). Forditotta Thewrewk de Ponor,
Emil. In: Egyetemes philologiai közlöny 5 (1881) p. 405.
Büttner, Richard: Porcius Licinus iind der litterarische Kreis des Q. Lutatius
Catulus . . . 1893 siehe: Porcius Licinus.
Korsch, Theodor: Q. Lutat. Catul. ap. Gell. XIX 9. 14. 1877— 78 siehe B. : Philogelos.
Maixner, Fran;'. : Kritisch-exegetischer Beitrag zu Porcius Licinus und Quintus
Catulus. In : Zeitschrift für die österreichischen Gymnasien 3S (1887) p. 1 — 7. 160.
Lutatius Daplmis. Lutatii Daphnidis fragmenta recensuit Hermannus Peter
in: Historicorum romanorum fragmenta {Upxiai 1883) p. 125—127.
Büttner, Richard: Die .,communes historiae- des Lutatius und Lutatius Daphnis.
1893 siehe: Porcius Licinus.
TjUXOrius. Luxorius. Recensuit Alexander Riese in: Anthologia latina I 1- (i-//;s/a»
1894) Nr. 18. 37. 203. 287—375.
Luxorius. Recensuit Aemilius Baehrens in: Poetae latini minores 4 (Lipsiae 1882)
p. 237—240. 21)0—207. 38J— 425.
Buecheler, Franciscus: Claudianus et Luxorius in anthol. Ries. n. 350. 1880
siehe C. : Poetae.
Ehwald, Rudolf: Curae exegeticae. 188S siehe C: Poetae.
Fröhner, Wilhelm: Kritische Analekten. 1881 siehe C: CoUectiones.
Mähly, Jakob: Satura. 1886 siehe C. : Poetae.
Weil, Henri: Luxorius Riese 287. 1885 siehe B. : Anthologia.
de Winter fei d, Paulus: Luxorius AL. 1^ p. 267. 1895 siehe C. : CoUectiones (p. 17).
Lygdamus. siehe auch TibuUus.
Lygdami elegiae. 1878 siehe: Albii Tibulli elegiarum libri duo. Recensuit Aemilius
Baehrens.
Les E16gies de Tibulle, Lygdamus et Sulpicia . . . par Philippe Martinen. 1895 siehe:
Tibullus.
Doncieux, George: Sur la personnalite de , Lygdamus" (Tibulle, livre III). In:
Revue de philologie 12 (1888) p. 129-134.
Hai 1er, Eduard: Wer ist der Verfasser der Elegien des Lygdamus? In: Ab-
handlungen aus der klassischen Altertums-Wissenschaft. Wilhelm von Christ
zum 60. Geburtstag dargebracht {Münriien 1891) p. 404—409.
N6methy, Geza: Lygdamus meltatasahoz. In: Egyetemes philologiai közlöny 18
(1894) p'. 1—12. Sur le poete L.
Sellar, William Young: The roman poets of the augustan age. Horace and the
elegiae poets. Horace and the elegiae poets. (1892) 1899 siehe C: Poetae.
II. Gallus, Tibullus, Lygdamus, Sulpicia.
de Winterfeld, Paulus: Lygdam. 4, .3. 1895 siehe C. : CoUectiones (p. 17).
Addenda.
P. 36. Poetae antiqaissimi. Ritschi, Friedrich: Poesis saturniae spicilegium (1854).
In des Verf. Opnscula philologica 4 [Lipsiae 1878) p. 297—308.
P. 38. Poetae bucolici. Ziehen, Julius: Studien zur lateinischen Anthologie. 1895
siehe D.: Anthologia (p. 121).
P. 38. Poetae cliristiani. Ficker, Johannes: Die Bedeutung der altchristlichen
Dichtungen für die Bildwerke. In: Gesammelte Studien zur Kunst-
geschichte. Eine Festgabe zum 4. Mai 18S5 für Anton Springer {Leipzifi
1885) p. 8—41.
P. 46. Poetae scaenici. Koenig, Emil: Qua ratione veteres poetae latini et tragici
et comici nomina urbium, insularum , terrarum cum praepositionibus
coniunxerint. 1883 siehe: Plautus.
P. 85. Scriptores rei rusticae. Aurelianu, Petre S.: Economi'a rxirale la Romani.
In: Annalile societatii acadcmica roniane. Tomulu XI. Sessiunea annului
1878. Sectiunea II. Memorio si notitie (Bncnresri 1879) p. 3—38, 4 Taf.
P. 86. Accins. Muoller, Lucian: Die Dramen des Ennius, Pacuvius, Accius. In des
Verf. Quintus Ennius (St. Petershuvff 1884) p. 75—101.
P. 88. Adamantius. Buec heier, Franciscus: Glossemata latina. 1880 siehe: Scribonius
Largus.
P. 90. Alcninns. Preces Veterum, sive orationes devotae ex operibus . . . Bedae Vene-
rabilis, Alcuini . . . CoUegit et edidit Joannes F. France. (1872) 1887 siehe:
Augustinus (p. 133).
B., H. F.: Alcwine. In: The Cornhill Magazine 47 (1886) p. 70—82.
Berger, Samuel: Alcuin et les bibles de Tours. 1893 siehe: Hieronymus (p. 397).
Ambrosins. Langen, Joseph: Die abendländischen Kirchenlehrer . . . über die
Autorität des römischen .Stuhles. 1881 siehe: Hieronymus (p. ,398).
AmmianaH Marcellinii.*!. Hertz, Martin: Aulus Gellius und Ammiamis Mar-
cellinus. (1874) 1883 siehe: Aulus Gellius (p. 382).
Arvalliim fratrain Carmen. Pauli, Carl; Über das altlateinische Lied der
Arvalbrüder. In des Verf. Altitalische Studien. 4. Heft {Hannover 1885)
p. 1—92.
Sempronins Asellio. Hertz, Martin: Ueber den Annalisten Sempronius Asellio
bei Gellius V 18 (1870) 1886 siehe: Aulus Gellius.
Aagn.^tinns. Koch, Anton: Die Auctorität des hl. Augustin ... Wiederholt
in des \ erf. Der heilige Faustus, Bischof von Riez (Stuttgart 1895) p. 129 — 191.
Langen, Joseph: Die al)endländischen Kirchenlehrer... über die Autorität
des römischen Stuhles. 1881 siehe: Hieronymus (p. 398).
P. 145. Morin, Germain: Itoria un nouveau mot latin, d'apres un discours inedit de
Saint Augustin. In: Revue benediotine 9 (1892) p. 173—177.
P. 147. Schmitz, Wilhelm: Notenschriftliches aus der Berner Handschrift 611. 1891
siehe : Hieronymus (p. 399).
P. 156. L. Cornelius Balbus. Fragmentum recensnit Hermannus Peter in: Historicorum
romanorum fragmenta (Lipsiae 1S83) p. 247 -248.
Ho che, Johannes: De Lucio Cornelio Balbo. (Pars prior). 1882 siehe; M. TuUius
Cicero (p. 303).
P. 157. Beda. A little book concevning the holy places, which Bede composed by
abbreviating tho works of former writers. Translated by James Rose
Macphorson in: The pilgrimage of Arcullus. 1889 siehe: Adamnanus.
Schmitz, Hermann Joseph: Poenitentiale Bedae. In des Verf. Die Bussbücher
und die Bussdisciiilin der Kirche (Mainz 1883) p. 550— 5li4.
P. 166. D. Jnnius Brutum Albinns. Gurlitt, Ludwig: Der Briefwechsel zwischen
Cicero und D. Brutus. 1880 siehe: M. Tullius Cicero (p. 300).
P. 182. Caesar, Andersen, Axel: üdvalg af Cornelius Nepos, Caesar . . . 1882 siehe:
M. TuUius Cicero (p. 271».
P. 206. Wagener, Carl: Beiträge zur lateinischen Formenlehre. I. Die Perfect-
bildungen auf vi bei Sallust, Caesar, Nepos. II. ac und atque vor Con-
sonanten im bellum gallicum und bellum civile des Caesar. Progr. der
Hauptschule Bremen 1878. (S. 3—19). 4.
p.
94.
p.
96.
p.
130.
p.
131.
p.
144.
568 Addenda — Corrigenda.
p.
208.
p.
208.
p.
209.
p.
215.
Caesarius arelatensis. Kattenbusch, Ferdinand: Das Symbol des Caesarius
von Arles. In des Verf. Das apostolische Symbol 1 (Ldpiif/ 1894) p. 164—170.
— Fragen mit Bezug auf das Symbol des Caesarius von Arles. Ebenda p. 401—403.
Callistus. Langen, .Joseph: Des Bischofes Kallistus neue Kirehendisciplin.
In des Verf. Geschichte der römischen Kirche bis zum Pontifikate Leo's I
(Bonn 1S81) p. 245—262.
Calpnrnins Piso. Soltau, "Wilhelm: Livius' Geschichtswerk, ... 1897 siehe:
T. Livius.
31. Porcins Cato. Piechotta, .Johannes: Monubilis. Tnrumla. 1884 siehe:
Itinerarium burdigalense (p. 475).
Ungar, Georg Friedrich: Die römischen Quellen des Livius in der vierten und
fünften Dekade. 1878 siehe: T. Livius.
P. 316. 31. Tnllins Cicero. Quintescu, Nieolac: Kapoitü asupra probelorü de tra-
ductiune din ..Ciceronis De officiis liber !•'. In: Analele academiei romane.
Seria II, Tomulü IX, 1886—1887. Partea administrativä si desbaterile
{lianm^ci 1887) p. 174—191.
P. 334. Q. Clandins Qnadrigariu.S. Soltau, Wilhelm: Livius' Geschichtswerk, . . . 1897
siehe: T. Livius.
Unger. Georg Friedrich: Die römischen Quellen des Livius in der vierten und
fünften Dekade. 1878 siehe: T. Liviu.s.
Coelins Antipater. Soltau, "Wilhelm: Livius' Geschichtswerk, . . . ]897 siehe:
T. Livius.
Columhanns. Schmitz, Hermann Joseph: Das Poenitentiale Columban's. In
des Verf. Die Bussbücher und die Bussdisciplin der Kirche (Mainz 1883)
p. 588-602.
Ennins. Bernays, Jacob: Ennianum,nonLucretianum (1848)1885 siehe:Lucretius.
Heitzmann, Matthias: De substantivi eique attributi apud poetas satiricos
collocatione part. I. 1?87 siehe C. : Poetae satirarum (p. 43).
P. 368. Facundus. Kattenbusch, Ferdinand: "Welches Symbol citiert Facundus
von Hermiane? In des Verf. Das apostolische Symbol 1 (Lfipzig 1894)
p. 150—152.
Fanstus Reiensis. Kattenbusdi . Ferdinand: Das Symbol des Faustus Rejensis.
In des Verf. Das apostolische Symbol 1 (Ldpzif} 1894) p. 1.58—164.
P. 384. Germanicns. Robert, Carolus: De scholiis strozzianis. In des Verf. Eratosthenis
Catasterismorum reliquiae (Bo'olvii 1878) p. 2ul — 220.
P. 393. Gregorins Tnronensi«. Bänke, Leopold: Gregor von Tours. In des Verf.
Weltgeschichte IV 2 (Lcip^ii) 1883) p. 32S-368.
P. 402. Hilarns. Langen, Joseph: Befestigung der päpstlichen Macht im Abendland
unter Hil.-irus. In des Verf. Geschichte der römischen Kirche von Leo I.
bis Nikolaus I. (Bonn 1885) p. 113—126.
P. 496. Tabnla Baiitina. [Tabula bantina]. In : Inscriptiones Italiae irfferioris dialecticae
in usuiu praecipue academicum composuit Johannes Z vetai eff (j¥oi(yM</r
188ti) p. 68—7.3.
p.
335.
p.
335.
p.
359.
p.
360.
Corrigenda.
P. 8. Z. 9. Ebrard. Füge hinzu: usu.
P. 10. Stelle um: Konitzer. Kraffert.
P. 36. Letzte Zeile v. u. Wölfflin. Lies: Ennius oder Pacuvius.
P. 37. Z. 39. Carmina codicis Einsidlensis rec. A. Kiese. Lies: 1906.
P. 87. Z. 10. Bergk, Theodor: Die Epitome Iliados usw. ist zu tilgen.
P. 89. Z. 22. 3Iüllenhoff. Lies: 212.
P. 101. Z. 4. Stelle um: Owen. Torreselle.
P. 128. Z. 14. De medicam. herbarum. Tilge: Calimach usw. und setze dafür:
Pedaniu Dioscoride si Luciu Apuleiu (Botanica daco-getica) de Alexandru
Pap adopolu -Calimach u. In: Analile societatii academice romane.
Tomulu XI. Sessiunea annului 1878. Sestiunea II. Memorii si notitie
(Btiamsci 1879) p. 39—86.
P. 228. Z. 22. Palraer. Lies statt .,Ebenda". In: Hermathena.
P. 292. Füge ein: Capalleja, Suarez Victor siehe: .Suarez.
P. 320. Z. 15. Schmidt. Lies: lex Antonia Cornelia.
P. 324. Z. 7. Lies: Capalleja, Suarez Victor.
P. 403. Z. 28 V. u. Bergk. Lies statt „siehe: L. Accius". In des Verf. Kleine philo-
logische Schriften 2 (Halle a. S. 1886) p. 733.
P. 413. Z. 12 V. u. The Harwarden Horace. Lies: Carmina e) (p. 426).
I
PA Jahresbericht über die Fort-
3 schritte der klassischen
J3 Altertumswissenschaft
Bd. 156
PLEASE DO NOT REMOVE
CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET
UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY