Skip to main content

Full text of "Jahresbericht über die Fortschritte der klassischen Altertumswissenschaft"

See other formats


i 

!  I   HS 


Univof 
Toronto 
Library 


I 


llliilllliil! !  1 

liiiiiii 


11 

1  pi 

llliippppli 


lilip!  ii 


'I        nnL'i  ft!i 


iiiiiiii: 


JAHRESBERICHT 

ÜBER  DIE 

FORTSCHRITTE  DER  KLASSISCHEN 

ALTERTÜMSWISSENSCHAFT 


BEGRÜNDET 

VON 

CONRAD  BURSIAN. 

HERAUSGEGEBEN  VON 

W.  KROLL. 


SUPPLEMENTBAND. 
HUNDERTSECHSUNDFÜNFZIGSTER  BAND. 


LEIPZIG. 
0.  R.  REISLAND. 

1912. 


\   /  1^ 

BIBLIOTHECA 

SCRIPTORUM  CLASSICORUM 
ET  GRAECORÜM  ET  LATINORÜM. 

DIE  LITERATUR 

VON  1878  BIS  1896  EINSCHLIESSLICH 
UMFASSEND. 

HEEAUSGEGEBEN 

VON 

PROF.  Dß.  RUDOLF  KLUSSMANN. 


So  eine  Arbeit  wird  eigentlich  nie  fertig,  man  muß  sie 
für  fertig  erklären,  wenn  man  nach  Zeit  und  Umständen 
das  Möglichste  daran  gethan  hat. 

Goethe,  Ital.  Keise,  Caserta,  den  16.  März  1787. 


ZWEITER  BAND: 

SCRIPTORES  LATINI. 

ERSTER  TEIL: 
COLLECTIONES.     ABLAVIÜS  BIS  LYGDAMUS. 


1.^ 


LEIPZIG. 
O.   R.    REISLAND. 

1912. 


Alle   Rechte  vorbehalten. 


Altenbnrg,  S.-A. 

Piere rsche  Hofbuchdruckerei 

Stephan  Geibel  &  Co. 


Vo  r  r  ed  e. 

jjas  Gefühl  lebhaften  Dankes  bewegt  mich,  indem  ich  den 
vorliegenden  Halbband  meiner  Bibliotheca,  dessen  Anlage  im 
wesentlichen  dieselbe  wie  die  des  früheren  Bandes  geblieben 
ist,  der  Öffentlichkeit  übergebe.  Zu  danken  habe  ich  den 
Rezensenten  des  ersten  Bandes  für  die  freundlichen  Worte, 
die  sie  meiner  Arbeit  gespendet  haben;  einem  von  ihnen  muß 
ich  freilich  die  schöne  Fabel  vom  Bauer,  seinem  Sohne  und 
dem  Esel  ins  Gedächtnis  zurückrufen.  Warmen  Dank  schulde 
ich  sodann  den  Vorständen  der  beiden  hiesigen  großen  Biblio- 
theken, Hans  Schnorr  von  Carolsfeld  und  Georg  Wolff,  die 
mir  in  der  Benutzung  der  von  ihnen  geleiteten  Institute  die 
weitestgehenden  Erleichterungen  zuteil  werden  ließen,  auch 
den  Dienern,  die  wie  früher  unermüdlich  waren,  die  mir  nötigen 
Bücher  herbeizuschaffen.  Zu  danken  habe  ich  ferner  für  die 
Liebenswürdigkeit,  mit  der  sie  meine  Anfragen  beantwortet 
oder  schwer  zu  erlangende  Bücher  mir  zur  Benutzung  über- 
lassen haben ,  Jan  Wibertus  Beck  in  Amsterdam ,  Heinrich 
Krause  in  Berlin,  Antonio  Zocco-Rosa  in  Catania,  Hans  Ra3der 
in  Kopenhagen,  Otto  Bardenhewer  und  Carl  Weyman  in 
München,  Emile  Chatelain  und  Paul  Hildeniinger  in  Paris, 
Carlo  Pascal  in  Pavia,  Bartolommeo  Nogara  in  Rom,  Bernhard 
Lundstedt  in  Stockholm  und  gar  manchen  anderen,  die  mir 
gelegentlich  auf  meine  Bitten  bereitwilligst  Bescheid  gegeben 
haben.  Immer  hilfsbereit  wie  früher  waren  Bruto  Teloni  in 
Florenz  und  —  last  not  least  —  Gustav  Herbig  in  München. 
Möge  mir  auch  für  den  letzten  Halbband  meines  Werkes  ihre 
wertvolle  Hülfe  erhalten  bleiben! 

München,  den  4.  September  1912. 

Rudolf  Klußmann. 


</V 


c. 


Collectiones. 

Auecdota.     (In  alphabetisclier  Reihenfolge). 

Anecdota  Helvetica  edidit  Herniannus  Hagen.     1870. 

Buecheler,  Franciscus:    Anecd.  helvet.  Hag.  p.  XLIX.    1879  siehe  B.:    Diogenes 

sinopensis. 
EUis,   Kobinson:    Donati  vit.  in  Hagen's  Anecd.  Helv.  p.  CCLX.    1886  siehe  C: 

Collectiones  (p.  8.) 
Georges,    Karl   Ernst:    Anecdota   helv.    ed.    Hagen   p.   113,    31  f.     1881    siehe    C. : 

Scriptores. 
Keller,   Otto:   Anecdota  Bernensia,   ed.  Hagen,  p.  187.    1896  siehe  B.:   Alexander 
Aphrodisiensis. 
Nogle  nye  kirkehistoriske  Anecdota.    Af  Paul  Caspari.    1882  siehe  A. :    Collec- 
tiones (I  1  p.  2). 
Anecdota  maredsolana,   siehe  A. :   Collectiones  (I  1  p.  3). 

Anecdota  Oxoniensia.  Tests,  documents,  and  extracts  chiefly  from  nianu- 
scripts  in  the  Bodleian  and  other  Oxford  libraries.  Classical  series.  1882—1905,  siehe 
A.:  Collectiones  (I  1  p.  2). 

Part.  XI.  Inventa  Italorum  being  a  contribution  to  the  textual  criticism  of  Cicero 
pro  Quinctio,  pro  Koscio  coraoedo,  pro  Caecina,  de  lege  agraria  contra  Rullum, 
pro  Kabirio  perduellionis  reo,  pro  Flacco,  in  Pisonem,  pro  Rabirio  Postiimo  Ijy 
Albert  Curtis  Clark.  With  three  facsimiles.  Oxford:  Clarendon  Press  1909. 
(85  S.,  1  S.  ung.)    4.  10  sh.  6  d. 

Anecdota  Oxoniensia.  Texts,  documents,  and  extracts  chieflv  from.  manu- 
scripts  in  the  Bodleian  and  other  Oxford  libraries.  JV^ediaeval  and 
modern  series.     Oxford :  Clarendon  Fress  1882  ff.    4. 

Vol.  I.  —  Part  I.  Sinonoma  Bartholomei.  A  glossary  from  a  foiirteeuth  -  centin'y 
manuscript  in  the  library  of  Pembroke  College,  Oxford.  Edited 
by  John  Lancaster  Gough  Mowat.     1882.    (46  S.)  3  sh.  6  d. 

„I.  —  „  II.  Alphita.  A  medico-botanical  glossary  from  tho  Bodleian  manu- 
script, Seiden  B.  35.  Edited  by  .John  Lancaster  Gough  Mowat. 
1887.     (VII,  243  S.)  12  sh.  6  d. 

Ein  Anecdotum  latinum  [aus  cod.  Voss.  lat.  in  Quarto  N.  9].  Von 
Johannes  Piechotta.  Progr.  des  Gymn.  Leobschtitz.  1887. 
(XIII  S.)    4. 

Medieinischen  Inhaltes.    Nach  Bährens  von  Antonius  Musa. 
Anecdotum  Parisinum,  siehe  D. :    Anonymi  (Grammatici). 
Ein  Anekdoten  zur   gothischen   Urgeschichte.     Von   Franz  Kühl.     In:    .Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  549—576. 

Selbständige  Bearbeitung  einzelner  Teile  der  alten  Geschichte   aus  cod.  Laurent. 
66,  40  und  cod.  Bamberg.  E  III  14. 
Inedita  aus  dem  Cod.  Vat.  Lat.  3824  saec.  XII  von  Michael  Gitlbauer.    1886  siehe  B.: 
Homerus. 

Ein  Tractat  über  lateinische  Keimbildung.  Von  Johann  Huemer.  In:  Wiener 
Studien  4  (1882)  p.  299—306. 

Lilienfelder  Tractat  über  lateinische  Keimbildung.    [Hie  notantur  multe  differentio 
et  species  versuumj. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptoruni  classicorum.    II  1.  1 


2    Scriplores  latiui.    C,   Collectiones  poetarum  et  soriptorum  pedestrium. 

CoUectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium. 

Bibliotheque  latine  francaise.  [Reimpression  de  la  collection  Panckoucke, 
texte  latin  et  traduotion  francaise].  Tomes  70—75.  I'arü:  Garnier  frcres 
1879-1884    8.  Fr.  18. 

70.  Petits  poetes:  Sabinus,  Calpurnius,  Gratius  Faliscus,  Nemesianus,  Valerius 
Cato,  VestritiusSpurinna,  Lupercus,  Servastus,  Arborius,Pentadius,  Eucheria, 
Pervigiliuni  Veneris.  Traductions  nouvelles  de  J.  R.  T.  Cabaret-Dupat y! 
(1842)  1879.  Fr.  3. 

71.  Jemandes.  De  la  succession  des  royaumes  et  des  temps  et  de  l'origine  et  de« 
actesdesGoths.  Traduotion  nouvelleparAugusteSavagner.  (1842)1883.  Fr. 3. 

72ä75.     Flaute.     Theätre  de  Joseph  Naudet.    4  voll.    (1831—1838.  1845)  1884.     Fr.  12. 

The  palaeographical  Society.  Facsimiles  of  manuscripts  and  inscriptions. 
Edlted  bv  Edward  Augustus  Bond,  Edward  Maunde  Thompson. 
4  voll.     LomIou  1873—1883.    2. 

29.  30.  190.  Aurelius  Prudentius.  31.  32.  183.  Titus  Livius.  36.  13.5.  Terentius.  42.  43. 
45.  123.  160.  S.  Augustinus.  59.  138.  Fl.  Josephus.  68.  S.  Avitus.  86.  113—117. 
208.  Virgilius.  92.  S.  Isidorus.  96.  Aratus.  112.  Conimentary  of  Cicero.  121.  S. 
Gregorius.  136.  S.  Hilarius.  137.  S.  Ambrosius.  139.  140.  141.  166.  167.  Baeda. 
145.  Easter  Tables,  ect.  KiO.  Cicero.  161.  162.  S.  Severianus.  164.  Cassiodorus, 
168.  Paschal  Cycle.  184.  Lex  Salica.  187.  Tironian  Le.\icon.  198.  Lucanus. 
200.  Claudianus.     249.  Horatius.     250.  Valerius  Maximus.     2.52.  Justinus. 

The  Palaeographical  Society.  Facsimiles  of  manuscripts  and  inscriptions. 
Edited  by  Edward  Augustus  Bond,  Edward  Maunde  Thompson, 
and  George  Frederic  Warner.  Second  series.  Vol.  I.  II.  London 
1884—1894.    2. 

9.  34.  67.  68.  174.  St.  Augustine.  10.  31.  St.  Hilary.  11.  Gregory  the  Great.  12.  Virgil. 
13.  St.  Isidore.  25.  Glossary,  Greek- latin.  32.  St.  Maximus.  35.  Chronica  de 
tempore  mundi.  59.  Sallust.  79.  81.  Gregory  the  Great.  72. 193.  Baeda.  78.  Terence. 
90.  Tacitus.  91.  Cicero's  Aratea.  95.  96.  Seneca.  97.  Cicero.  129.  130.  St.  Jerome's 
Chronicle  of  Eusebius.     152.  Valerius  Maximus.     158.  Quintilian.    191.  Aldhelm. 

Petite  collection  antique.  [Traductions].   12  vol.  Paris:  Quantin  VSl^ — 1885. 

8.  Je  Fr.  10. 

Lateinische  Autoren:    Apul6e.    L'Amour  et  Psyche.    1878.  —  Ovide.    Les  Amours 

Trad.  d'U.  de  Seguier.    1879. — Virgile.    Les  Bucolique.s.    Trad.  d'A.  Lef  e  vr  e 

1881.  —  Hoface.    Les  Ödes  et  les  Epodes;  Chant  aeculalre.    Trad.  nuuvello  par 

U.  de   Seguier.  —  Properce.    Les  Elögies.     Trad.   en  verse  de  La  Koche- 

Aymon.     Siehe  die  einzelnen  Autoren. 

Collezione   Fiorentina   di    facsimili   paleografici    greci    e    latini   illustrati    da    Girolamo 

Vitelli  et  Cesare  Paoli  .  .  .   [1884— ]1897  siehe,  A.:  Scriptores  (I  1  p.  66). 

Paleographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain  (Heliogravüre 

P.Duiardin).  Deux  parties.  Faris:  Hachette  et  Cie.  1884-1892. 1894—1900.  2. 

^  '  V  Fr.  210. 

Premiere  partie.  Principaux  manuscrits  de  Piaute,  Terence,  Varron ,  CatuUe, 
Ciceron,  Cesar,  Salluste,  Lucrece,  Virgile,  Horace  (105  planches). 
1884—1892.     (2  Bl.,  33  S.,  1  S.  ung.) 

Deuxieme        „  Principaux   manuscrits   d'Ovide,    Properce,    Tibulle,   Tita   Live, 

Ferse,  Juvenal,  Pline  l'Ancien,  Pline  Le  Jeune,  Tacite,  Pttrone, 
Martial,  Lucain,  Stace,  Valerius  Flaccus,  Phedre ,  S6neque, 
Quintilien  ,  Valere  Maxime ,  Cornelius  Nepos  ,  Suetone ,  Justin, 
Quinte  Curce,  Histoire  Auguste,  Aurelius  Victor,  Ammien  Mar- 
cellin  (105  planches).  1894-1900.  (31  S.,  1  S.  ung.) 
Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  edidit  Joannes  Baptista  Pitra. 
1888  siehe  A.:   Scriptores  ecclesiastici. 

Spicilegiuni  Casinense  complectens  analecta  sacra  et  profana  e  codd. 
Casinensibus  aliarumque  bibliothecarum  collecta  atque  edita  cura  et 
studio  monachorum  S.  Benedicti  archicoenobii  Montis  Casini.  Typis 
arcliicoetiohii  Montis  Casini  1888 — 1897.    4. 

Tom.  I.    1888  (Umschlag  1893).    (CXIV,  466  S.,  5  tab.) 

1.  1.    Dionysii  Exigui  nova  collectio ,  pro  controversia  de  Uno  o  Trinitate  in 

carne  passo  in  qua  monumenta  plerumque  deperdita  ad  Orientalen!  prae- 

—  sertim  ecclesiam  spectantia,  e  codice  novariensi  n.  XXX.  60.  proferuntur. 

2.  Collectionis  Dionysio-Hadriiinae  excerpta  ex  eodem  codice. 

3.  Canonum  poenitentialium  collectio  novariensis,  necnon  alia  conciliorum 
acta  ex  eodem  codice. 

Appendix.    Excerpta  ad  canones  et  concilia  pertinentia  e  codd.  Casinensibus 
n.  451—439—557. 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium  (Chrestomathien).     3 


Spicilegium  Casinense  complectens  analecta  sacra  etc.  (Fortsetzung). 

Tom.  III.    1897.    (XXXII,  417  S.,  1  Bl.,  4  tab.) 

1,  Anonymi  seil  S.  Bruni  astensis  —  Coninientarium  in  Isaiam  hucusqiie 
deperditum  ex  (Jod.  Casinensi.  II.  S.  Hilarii  Arelatensis  episcopi  —  Trac- 
tatus  in  Septem  Epistolas  Canonicas  ex  Cod.  Vindol)onensi.  III.  Anonymi 
seu  Ticonii  Afri  —  Fragmenta  Commentarii  in  Apocalypsim  ex  cod.  Tauri- 
nensi.  IV.  Philippi  praesbyteri  discipuli  S.  Hieronymi  —  Expositio  libri 
in  Job  ex  Cod.  Casinensi. 

Tom.  rV   (pars  prior).     Philologica.     1895.     (2  BL,  107  S.,  2  tab.) 

a.    Regula  S.  Benedicti  in  provincialem  versa  sermonem.     b.  Regula  B.  Bene- 

dicti  a  Fr.  Daniele  a  Monte  Kubbiano  an.  1334  vulgariter  exposita  ac  de- 

scripta.   c.  Declaratorium  vetus  regulae  S.  Benedicti  ab  anonymo  Casinensi 

in  vulgare  eloquium  saec.  XIV  translatum. 

Texts  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  reunis ,   tradiiits  et  annotOs  par 

Theodore  Rein  ach.    1895  siehe  A. :  Scriptores  (I  1  p.  67). 

Chrestomathien. 

Allen,  Frederic  D. :  Eemnants  of  early  Latin  selected  and  explained 
for  the  use  of  students  by  F.  D.  Allen.  Boston:  Ginn  d'  Heath  1880. 
(VIII,  104  S.,  1  Facs.)    8.  Cts.  85. 

Introduction.     I.  Inscriptions.    II.  Oldest  remains  from  literary  sources. 

Arrowsmith,   Robert:    Roman  life   in  latin  jjrose  and  verse.     1895  siehe  H.  Th.  Peck. 

Banton,  Peake  siehe  Charles  Thomas  Criitt^vell. 

Bendall,  Herbert:  Graduated  passages  from  greek  and  latin  authors  for  lirst-sight- 
translation.  Selected  and  supplied  with  short  notes  .  .  .  by  Herbert  Bondall  and 
Charles  Edv^ard  Laurence.     1891.  1892  siehe  A. :   Scriptores  (I  1  p.  69). 

Bernardi,  Carlo,  e  Lessona,  Marco:  Crestomazia  latina  ad  uso  delle 
scviole  ginnasiali.  Parte  prima,  per  il  2°  anno  di  ginnasio.  Milano: 
Treves  1888.     (VIII,  95  S.)    8.  L.  —.80. 

—  .  .  .  Parte  seconda,  per  il  3o  anno.     Ibid.     (IV,  167  S.)    8.  L.  1.30. 

—  .  .  .  Parte  terza,  per  il  4o  anno.     Ibid.    (IV,  237  S.)    8.  L.  1.60. 

—  .  .  .  Parte  quarta,  per  il  5o  anno.     Ibid.    (IV,  199  S.)    8.  L.  1.60. 

—  Crestomazia  latina,  raccolta  da  Carlo  B  er nardi  e  Marco  Lessona. 
Vol.  I,  per  il  1»  anno  di  liceo.  Vol.  II,  per  il  2»  anno  di  liceo.  Torino: 
Grata  Scioldo  1883.     8.  L.  1.20  u.  1.50. 

Cassiani-Ingoni,  G.:  Nuova  antologia  latina  per  i  ginnasi  compilata 
secondo  gli  intendimenti  ministeriali  [da  G.  Cassiani-Ingoni].  5  voll. 
Mantova:  G.  Mondovi  1895—1896.    8.  L.  4.35. 

Vol.   I.  Per  la  classe  prima.    1895.    (78  S.)  L.  —.60. 

„     II.  „  „        „        seconda.    1895.    (86  S.)  L.  -.70. 

,,  III.  „  „        „        terza.    1895.    (95  S.  (5)).  L.  —.80. 

„    IV.  „  „        „        rjuarta.     1895.     (165  S.  (.5)).  L.     1.—. 

„     V.  „  ,         „         quinta.     1896.     (148  S.)  L.     1.25. 

Cocchia,  Enrico:  Antologia  di  prosa  e  poesia  latina,  scelta  e  annotata 
ad  uso  delle  scuole  da  Enrico  Cocchia.   Torino:  E.  Loescher  1895 — 96.    8. 

Parte  1,  libri  1—3,  per  il  ginnasio  inferiore.     1895.    (VIII,  343  S.)  L.  3. 

2,  „      4—5,  per  il  ginnasio  superiore.    1895.    (IV,  414  S.)  L.  3.50. 

3,  ,      VI,  VII  e   VIII,  per  le  tre  classi  del  liceo.    1896.    Ristampa  1903. 

(VIII,  771  S.)  L.  5. 

Vol.  IV.     Per  la  quarta  classe  del  ginnasio.     1900.     (XIII,  208  S.)  L.  2. 

„       V.    Per  la  quinta  classe  del  ginnasio.    1900.     (XII,  200  S.)  L.  2. 

—  Nuova  antologia  di  prosa  e  poesia  latina,  scelta,  ordinata  ed  annotata 
ad  uso  progressivo  delle  scuole  classiche  da  Enrico  Cocchia.  5  voll. 
Turino:  KLoe><cher  1899—1907.     8.  L.  8.50. 

Vol.   I.    Per  la  prima  classe  del  ginnasio.  Seconda  edizione.  1899.  (XVI,  127  S.)  L.  1.50. 

.,    II.    Per  la  seconda  classe  del  ginnasio.  Seconda  edizione.  1899.  (XX,  134 S.)  L.  1.50. 

n  III.   Per  la  terza  classe  del  ginnasio.    Seconda  edizione  interamente  rifatta  ed 

emendata.    1900.    (XIX,  226  S.)  L.  1.50. 

„  IV.    Per  la  quarta  classe  del  ginnasio.   Seconda  edizione.    1907.   (XII,  208  S.)   L.  2. 

,    V.    Per  la  quinta  ela.sse  del  ginnasio.    Seconda  edizione.    1907.   (XII,  200  S.)   L.  2. 

Cortese,  .Jacobus:    Latini  sermonis  vetustioris  exempla  selecta,   j^hilo- 

logicae   disciplinae   alumnis  proponit  J.  C.     Torino:  E.  Loesclwr   1891. 

(VIII,  54  S.  c.  tav.J    8.  L.  3.50. 

1* 


4    Scriptores  latiui.   C.   Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestriuin. 

Cruttwell,  Charles  Thomas:  Specimens  of  roman  literature:  passages 
illustrative  of  roman  thought  and  style;  selected  from  the  works  of 
latin  authors,  prose  writers  and  poets,  from  the  earliest  period  to  the 
times  of  the  Antonines.  For  the  use  of  students.  Edited  by  Charles 
Thomas  Cruttwell  and  Peake  Banton.  2  parts.  2.  edition.  London: 
Griffhi  (1879)  1896.    8.  Sh.  11. 

D  e  c  i  a ,  Giovanni :  Crestomazia  latina  per  cura  di  Giovanni  D  e  c  i  a.  Testo. 
Firenze:  Succ.  Le  Monnier  1894.    8. 

Vol.  I.     1894.     (XI,  816  S.)  L.  4. 

Parte  II,  vol.  I.     (Catullo,  Tibullo  e  Properzio).     1903.     (141  S.)  L.  1.50. 

,      II,     :,     II.     (Ovidio).     1903. 

Edgar,  John:  Latin  Unseens.  Hints  on  translation  into  English. 
With  .  . .  selected  passages  etc.    Edinburgh:  J.  Thin  (1892).     (118  S.)    8. 

2  sh.  6  d. 

d'Er  amo  ,  Alexander:  Latinorum  scriptorum  solutae  ligataeque  orationis 
bifariam  digesta  sylloge.    Napoli:  Ä.  Laiiriano  1883.     (806  S.)     8.     L.  5. 

Fowle,  Edmund,  and  Whitaker,  Walter  Eugene:  Selections  from  the 
best  latin   authors.     London:    Longmcms  d-   Co.   1881.     (IV,    187   S.)     8. 

2  sh.  6  d. 

Frost,  Percival:  Eclogae  iatinae.  A  first  latin  reading  book  with 
english  notes  and  a  dictionary  bv  P.  Frost.  New  edition.  London: 
G.  Bell  d-  Sons  (1865)  1888.    (VIII,"'  261  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Fumagalli,  Carlo:  Brevi  e  facili  passi,  tratti  da  aurei  scrittori  latini 
per  cura  di  Carlo  Fumagalli:  operetta  richiesta  dai  vigenti  pro- 
grammi  ministeriali  per  la  II  classe  dei  ginnasi.  Verona-Fudova :  TJruclcr 
e  Tedeschi  (Jetzt  Milano:   Alhrighi,  Segati  e  Co.)  1886.    (79  S.)    8.    L.  1. 

—  Brani  classici  latini  di  jirogressiva  difficoltä,  proposti  ai  corsi  liceaii. 
Ebenda  1894.    (112  S.)    8.  L.  1.50. 

—  Traduzione  latina  dei  brani  1,  2,  3,  4,  5,  6,  13.    Ebenda  1888.    (24  S.)    8. 
Gandino,   J. :    Anthologia    latina    in    quinque  libros   digesta  in  usum 

gymnasiorum  concinnavit  et  animadversionibus  auxit  Joannes  Bap- 
tista  Gandino.  Nova  editio.  2  voll.  Torino:  G.  B.  Paravia  e  C.  1882 
u.  ö.    8.  L.  6. 

Vol.  I.    Lib.  1,  ü,  S.    (IX,  319  Ö.)    L.  :i..50.  Vol.  II.    Lib.  4.  5.    (IV,  442  S.)    L.  3.50. 

Garizio,  Eusebio :  Luoghi  scelti  degli  autori  latini  ad  uso  dei  ginnasio 
superiore,  racoolti,  ordinati  e  commentati  da  Eusebio  Garizio.  Torino: 
F.  Casanova  1892.    (XIV,  560  S.)    8.  L.  4. 

Giambelli,  Carlo:  Flosculi  e  latinis  scriptoribus  coUecti.  Augustae 
Tatir.  et  Finerolü:  Chiantore  e  Mascarelli  1882.     (48  S.)    8.  L.  2. 

Gidel,  Charles:  Morceaux  choisis  des  principaux  auteurs  latins  classes 
dans  l'ordre  chronologique,  accompagnes  de  notions  d'histoii'e  litteraire 
et  de  notices  sur  les  principavix  ecrivains.  8®  edition  corrigee  et  aug- 
mentee.     Paris:  Garnier  freres  (1888)  1891.     (VII,  572  S.)    8. 

G  u  i  1 1  a  u  m  e ,  L. :  Collection  de  classiques  latins  compares  publice  sous 
la  direction  de  L.  Guillaiime.  Morceaux  choisis  ä  l'usage  de  la 
qiiatrieme.     Paris:  Desdce,  de  Bromrer  et  Cie.  1895.     8. 

Eleve  Fr.  2.    Maitre  Fr.  4. 

Jo^din,  AI. :  Selectae  e  latinis  scriptoribus  fabulae,  historiae,  descriptiones. 
Edition  classique,  avec  notes  et  vocabulaire  historique  par  Alexandre 
Jodin.     Paris :   P.  Dux)ont  1890.    8.  Fr.  1.50. 

Laurence,  Charles  Edward  siehe  Herb.  Bendall. 

Lessona,  Marco  siehe  Carlo  Bernard i. 

Levrault,  Leon:    Auteurs  grecs,  latins,  franpais.     Etudes  critiques  et 

analyses.     Auteurs  latins.     Paris:    Belaplane  1896.     (XVIII,  328   S.)     8. 

Fr.  2.50. 
Pack,    H.    Th. :     Eoman    life    in    latin    prose    and    verse:     illustrative 

readings   from   latin  literature  by  Harry  Thurston  Peck  and  Robert 

Arrowsmith.     Washington,   Cincinnati,  Chicago:  American  Book  Co. 

1895.    (256  S.)    8.  $  1.50. 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium  (Chrestomath.  Übersetz.).  5 

Quinta valle,  F.:  Antologia  latina  per  i  ginnasi  [per  cura  di  Ferruccio 
Quintavalle].    Milano:  Fr.Vallardi  1891.    8.  L.  6. 

Partei.    (Poesia).    (IV,  285  S.)    L.  .3.      Parte  tl.    (Prosa),  puntata  la.    (S.  1—160).  L.  :J. 

Ramage,  Craufurd  Tait:  Beautiful  thouglits  from  latin  authors  with 
english  translations  and  lives  of  the  authors  .  .  .  New  edition.  London : 
Routledge  (1864)  1895.    8.  3  sh.  6  d. 

Rappold,  J. :  Chrestoniathie  .aus  lateinischen  Classikern.  Zur  Er- 
leichterung und  Förderung  des  Übersetzens  aus  dem  Stegreife  zusammen- 
gestellt von  Jakob  Rappold.  2.  Auflage.  Wien:  C.  GerohVs  Sohn 
(1893)  1901.    (XII,  193  S.)    8.  M.  2. 

Seyffert,  M. :  Lesestücke  aus  griechischen  und  lateinischen  Schrift- 
stellern für  die  mittleren  und  oberen  Klassen  der  Gymnasien  zusammen- 
gestellt von  Moritz  Seyffert.  Neunte,  durchgesehene  Auflage.  Leipzig: 
0.  HoUze  (18-54)  1891.    (XVIII,  214  S.)    8.  M.  2.40. 

Smith,  E.  H. :  Latin  selections,  being  specimens  of  the  latin  language 
and  literature  from  the  earliest  times  to  the  end  of  the  classical  period 
by  Edmund  Henry  Smith.     Boston:    Allya  1883.     (420  S.)    8.  $  2. 

Tincani,  C. :  Prosa  e  poesia  latina  ordinata  e  proposta  per  l'esercizio 
di  versione  ai  ginnasi  ed  ai  licei  [a  cura  di]  Carlo  Tincani.  Firenze: 
G.  C.  Sansoni  1896.     8. 

Parte  I  (dal  sec.  I  av.  Cr.  al  sec.  IV  depo  Cr.  1896).     (IV,  289  S.)     8.  L.  2. 

Valmaggi,  Luigi:  Libro  di  prosa  e  poesia  latina  ad  uso  di  traduzione 
per  la  quinta  ginnasiale  e  per  il  liceo  a  cura  di  L.  Valmaggi.  Torino: 
Casanova  1890.    (XL  118  S.)    8.  L.  1. 

Voss,  P. :  üdvalg  af  latinske  klassikere  med  oplysende  anmerkninger 
til  brug  for  middelskolen  udgivet  af  P.  Voss.  Anden  udgave.  Med 
2  billeder  og  4  karter.  Kristiania:  P.  I\  3Iallings  boghandels  forlaq  1883. 
(2  BL,  2.52  S.)    8.  Kr.  2.70. 

Corn.   Nepos   10  vit.   Historiske  fortiellinger,   anekdoter,  betragtninger.     Poetiske 
smaastykker  (Faedrus).     Caes.  bg.  1.  2.    Cic.  in  Cat.  1.  3. 
Whitaker,  Walter  Eugene  siehe  E.  Fowle. 


Übersetzungen. 

Arn  au  d,  G. :  La  vie  privee  des  Romains  decrite  par  les  auteurs 
latins.  Nouveau  recueil  de  versions  latines  par  Germain  Arnaud. 
2e  edition.     Marseille:  Laffltte  (1895)  1899.     8.  Fr.  2.50. 

—  La  vie  publique  des  Romains  decrite  par  les  auteurs  latins.  Nouveau 
recueil  de  versions  latines  ä  l'usage  des  classes  de  troisieme ,  seconde 
et  rhetorique  et  des  candidats  au  baccalaureat.  2e  edition.  Ebenda 
(1895)  1898.    8.  Fr.  2..50. 

Deltour,  Felix,  et  Rinn,  Charles:  Choix  de  morceaux  tradiiits  des 
auteurs  latins.     l'aris:  Delagrave  1885.     (XII,  599  S.)    8.  Fr.  4. 

—  Analyses  et  extraits  des  auteurs  grecs  et  des  auteurs  latins  par  Felix  Deltour  et 
Charles  Kinn.    1893  siehe  A.:  Poetae  (I  1  p.  12). 

Gidel,  Charles:  La  fleur  de  la  litterature  latine,  morceaux  choisis  des 
principaux  auteurs  latins  classes  dans  l'ordre  chronologique,  accom- 
pagnes  de  notions  d'histoire  litteraire  et  de  notices  sur  les  principaux 
ecrivains.  Traduction  fran9aise.  l'aris:  Chirnier  freres  1886.  (VIII, 
613  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Lebaigue,  Ch.:  Morceaux  choisis  d'auteurs  latins  tires  des  meilleurs 
traductions  ä  Tusage  de  Tenseignement  secondaire  des  jeunes  filles  par 
Charles  Lebaigue.     l'aris:  V"  Ilelin  et  fils  1884.     8.     '  Fr.  3. 

Lindsay,  Thomas  M.:  Gems  of  thouglit  l'roiii  ancient  classioal  writers.     1885  siehe  A. : 

Poetae  (I  1  p.  11). 
Merlet,  O. :    Ktudes  littoraires   sur  les  grands  classiqucs  latins  et  extraits  empruntes 

aux  meilleures  traductions  par  (Gustave  Merlet.     6"  edition.     (1884)  1908  sielie  unten 

die  Erläuterungen. 


()    Scriptores  latini.    C.    Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium. 

Molineri,  G.  C. :  Crestomazia  degli  aatori  greci  e  latini  nelle  migliori 
traduzioni  italiane,  ordinata  e  illustrata,  con  cenni  sui  componimenti 
e  sulle  vite  ed  operi  degli  autori  da  Giuseppe  Cesare  Molineri. 
Quinta  edizione.  riveduta  e  corretta.  Milano:  B.  G.  Paravia  e  comp. 
(1886)  1909.    (395  S.)    8.  L.  8. 

Salza,,  N. :  Antologia  di  autori  greci  t' latini  nelle  migliori  traduzioni  italiane,  con  brevi 

precetti  sui   componimenti  e  cenni   di  storia  letteraria  greco-romana  .  .  .  [compilata 

da]  Napoleone  Salza.     1890  siehe  A.:   Poetae  (I  1  p.  11). 
Uri,    I.:    Auteurs   grecs   et  latins   traduits   en  fran(jais.     Livre  de  lecture  et  d'analyse. 

E.xtrait  des  Etudes  litteraires  de  Gustave  Merlet  par  Isaac  üri.    (1893)  1899  siehe  A.: 

Poetae  (I  1  p.  12). 

Wittstock,  A. :  Altclassisclies  Lesebuch.  Musterstücke  aus  den 
griechischen  und  lateinischen  Classikern  in  deutscher  üebersetzung 
von  Klopstock,  Lessing,  Wieland  u.  a.  Halle  a.  S.:  Buch'hanäJuny  des 
Waisenhauses  1S79.     (VIII,  696  S.)    8.  _  M.  5.40. 

—  L'antiquite  litteraire.  Extraits  des  classiques  grecs  et  latins  traduits 
en  fran9ais.  Choisis  et  presentes  avec  quelques  eclaircissements.  Jeva : 
CostenohJe  1881.    (XI,  466  S.)    8.  M.  8. 

Wolff,  A. :  Pantheon  des  classischen  Alterthums.  Eine  Auswahl  des  Vollendetsten 
aus  den  sämmtliehen  Classikern  der  Griechen  und  Römer  in  den  besten  deutschen 
Uebersetzungen.  Herausgegeben  von  Adolf  Wolff.  (1862)  1880—1881  siehe  A. :  Poetae 
(I  1  p.  10). 


Bach,  Joseph:  De  attractione  quae  dieitur  inversa  .apud  scriptores  laiinos.    Progr. 

des  bischöfl.  Gymn.  an  St.  Stephan  Strassburg  1888.    (S.  3—36).    4. 
Baehrens,  Aemilius:    Miscellanea  critioa.     drotiinyac   .l.B.  Wolttvit  (LijmiK :  Früft) 
1878.     (198  S.,  1  Bl.)    8.  F.  2.90. 

Becker,  Abraham  Henri:    De  facetiis  iuridicis   apud  scriptores  latinos.    Thesi.s. 
Parisüs:  Lecene,  Oudin  (t  soc.  1896.     (95  S.)    8. 

Darin:  III.  De  iure  apud  Plautum  excursus  (p.  3.5 — 59). 
Becker,  Theodor:  Das  Lesen  und  die  sprachliehe  Verwertung  lateinischer  Schrift- 
steller, besonders  auf  der  Mittelstufe  der  (Jymnasien.  In:  Lehrproben  und 
Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen  26.  Heft  {Jiniuar  1891) 
p.  10—40. 
Bell,  Andreas:  De  locativi  in  prisca  latinitate  vi  et  usu.  Dissert.  inaug.  Vratis- 
hivfiu:  Praiss  (t  Jüvgfr  1889.     (1  BL,  76  S.)     8.  ^    M.  ISA). 

Bellanger,   Justin:    Histoire    de    la    traduetion    en    France.      (Auteurs    grecs    et 

latins).     1891.  1892.  1903  siehe  A.:  Poetae. 
Bernrtt,  Theodor:  Kritische  Bemerkungen  zu  griechischen  und  römischen  Schrift- 
stellern.    1890  siehe  A. :   Herodotus. 
Bertelsmann,   Karl:    Über   die   verschiedenen   Formen    der   Correlation    in    der 
Structur  der  Relativsätze  dos  altern  Latein.  Inaug. -Dissert.  Jena  1885.  (56  S.)  8. 
Biese,  Alfred:  Die  Entwicklung  des  Naturgefühls  bei  den  Griechen  und  Römern. 

1882—1884  siehe  A. :  Poetae. 
Bock,  Guilelmus:   Subiecta  rei  cum  actionis  verbis  coniungendi  usus  quo  modo 
in  prisca ,   quae  vocatur,   latinitate   sit  exortus  et  prolatus  usque  ad  tempora 
ciceroniana.     Dissert.  inaug.     Lipsiae  1889.     (1  Bl.,  99  S.)    8. 
Boot,  Johannes  Cornelius  Gerardus:    Analecta  critica.    In:    Mnemosyne  18  (1890) 
p.  354—365. 

I.  M.  Cato  p.  35  Jord.  II.  Cic.  de  erat.  I  29.  256.  II  60.  193.  251.  III.  Cic.  pro 
Rab.  6.  7.  21.  IV.  Cic.  ad  Att.  IX  18.  3.  V.  Sallust.  Cat.  23.  3.  43.  1.  53.  5. 
Hist.  fr.  I  45.  18.  VI.  Vell.  Fat.  II  104.  2.  117.  1.  VII.  Suet.  Caes.  41.  78. 
Aug.  86.  96.  Ner.  34.  VIII.  Valer.  Max.  VII  2  ext.  10.  IX.  15.  1.  IX.  Florus 
I  10.  3  (I  4  Jahn).  II  8.  1  (I  24  init.).  X.  Rutil.  Lup.  de  fig.  sent.  II  1 
6  ext.  XI.  Aquila  Romanus  §  33.  XII.  Festus  p.  355  Mue.  XIII.  Verg. 
Ecl.  II  71  seq.  VII  23.  Aen.  I  108.  461  seq.  X  395  seq.  XIV.  Horat.  ad 
Pis.  139.  XV.  Stat.  silv.  I  6.  96  seq.  XVI.  Martial.  Epigr.  VII  47.  X  3ß. 
Brugmann,  Oskar:  Über  den  Gebrauch  des  condicionalen  ni  in  der  älteren  Latl- 

nität.     Progr.  des  Nicolai-Gymn.  Leipzig  1887.     (34  S.)    4. 
Buecheler,  Franz:  Coniectanea.     1878  siehe  B. :  Homerus. 

—  Coniectanea.     1879  siehe  B. :  Diogenes  sinopensis. 

—  Coniectanea.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  3i;  (1881)  p.  329—342. 

I.  Poeta  ignotus,  II.  Victor  grammaticus.  III.  Anth.  Plan.  app.  IV  40. 
IV.— .V.  Ennius  et  Gnipho.  VI.  Carmen  ad  C.  Pisonem  v.  22.  120.  167.  176. 
190.  237.  VII.  Propert.  ult.  eleg.  71.  VIII.  Antipatri  Tyrli.  IX.  Anglo- 
saxonum  latina  aenigmata.  * 


Collectiones  poetaruni  et  scriptorum  pedestrium. 


Buecheler,  Franz:  Coniectanea.    1884  siehe  A. :  Poetae  epici. 

—  Coniectanea.     1886  siehe  B. :  Aeschylus. 

—  Coniectanea.    In:   Rheinisches  Museum  für  Pliilologie  42  (1887)  p.  472—473. 

I.  Juven.  X  294.  II.  Pers.  V  175.  III.  Lucil.  (ap.  Charis.  p.  72.  10.  Baehr. 
fr.  103).  Lucil.  (ap.  Non.  p.  239.  15.  Baehr.  585).  IV.  Julius  Komanus  (ap. 
Charis.  p.  145.  29). 

—  Coniectanea.    1888  siehe  D.:  Lucilius. 

—  Coniectanea.    1890  siehe  A.:  Poetae. 

Bury,  John  Bagnell:  Emendations.     1885  siehe  B. :  Diogenes  Laertius. 
Bywater,  Ingram:  Miscellanea.     1888  siehe  B.:  Dio  Prusaensis. 
Cinia,  Antonio:  Saggi  di  studi  latini.     Fircuze:  G.  C.  Saiisoni  1889.    (104  S.)     8.     L.  2. 
1.  Orazio  e  Mecenate.     2.  L'elemento  nazionale  in  Lucrezio.     3.  Di  Q.  Haterio 
oratore. 
Cipolla,  Francesco:    Dei  prischi  Latini  e  dei  loro   usi  e  costumi.    In:   Rivista  di 

filologia  6  d'istruzione  classica  7  (1879)  p.  1 — 121. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Satura.    In:  Mnemosyne  6  (1878)  p.  305—314. 

Lucret.   I   120   sq.   VI   1131  sq.      CatuU.   X  24.   XXXIX   10  sqq.    XLIV   10  sqq. 

XLVIII  5.  LXVI  7.   LXVIIIb  init.    Cic.  pr.  Rose.  A.  9.  24,   Verr.  I  4.  12. 

II  48,  1-20,  de  lege  agr.  II  4.  9,  Cato  mai.  XV  53.    Hör.  Od.  I  1.  16.     Ovid. 

Trist.  I  1.  8.  43."  Medio,  fac.  72.    Met.  II  212  sqq.    Sali.  Jug.  15.  5.    Senec. 

suas.  5.  1,    controv.  II  1  (9).  28.     Petron.    de   bell.  civ.  294  sqq.     Lucan.  V 

585  sqq.  670.  VI  156.  410.    Florus  I  10.  1,  22.  28,  36.  13,  39.  2.  II  16.  2.    Lucil. 

Aetn.  18.    Sueton.   Galb.   14.  17.    Valer.  Flacc.  Arg.  I  107  sqq.    Ammian. 

Marc.  XIV  2.  1,  6.  10. 

Cortese,    Giacomo :    Saggi   latini.    Vol.   I.    La    questione    dei   Latino.   —  Vita   e 

seritti   di   Q.    Orazio   Flacco   (p.   31—80).    —    Vita  e  scritti   di   Cornelio   Nipote 

(p.  81—109).    Appendice  A.    Un  nuovo  l'ranimento  di  Cornelio  Nipote  (p.  111—121). 

Appendice  B.    Di  alcuni  errori  storici  di  Cornelio  Nipote  (p.  123—134).  —  Ricerche 

grammaticali    in   Orazio   (p.   155 — 194).   —   Appunti   di   filologia  latina.     Torino: 

S.  Luttfs  (  C.  1895.    (XI,  220  S.,  1  Bl.)    8.  L.  4. 

Gramer,  Franz:    De  perfecti  coniunctivi  usu   potentiali  apud  priscos  scriptores 

latinos.    Dissert.  inaug.    Mar  bürg  i  Catt.  1886.    (1  Bl.,  87  S.)    8. 
Dobree,   Peter  Paul:    Adversaria  ad  scriptores  latinos.    Vol.  V.    Lowlon:    0.  Btll 
and  Sons  1883.     (63  S.)     8. 
Notae  in  Ciceronem  (p.  1—9) :    De  oratore.     Orator.    Academica.    De  finibus. 
Tusculanae  quaestiones.    De  natura  deoruni.    De  divinatione.    De  officiis. 
De  amicitia.    Paradoxa.     Orationes.    De   republica.    In  Livium  (p.  9 — 12). 
In   Quintilianum   (p.  12—13).     In   Pomponium    Melam  (p.  13).     In   Tacitum 
(p.  13—14).    In  Terentium  (p.  14).     In  Horatium  (p.  15—17).    In  Juvenalem 
(p.  17-18). 
Dressler,   Friedrich  Reinhold:    Triton   und   die  Tritonen  in  der  Litteratur  und 

Kunst  der  Griechen  und  Römer.     1892.  1893  siehe  A. :   Poetae. 
Drexler,   Wilhelm:    Miscellanea.    In:    Jahrbücher  für  classische   Philologie  145 
(1892)  p.  357—368.  841—847. 
I.  Auson.  epist.  22  v.  48.    II.  PauUnus  poema  ult.  125.     III.  Athen.  III  149c. 
IV.  Hymn.  an  Artem.  (pap.  Par.  252211'.)    V.  Pariser  Zauberpapyrus  v.  2715  f. 
VI.  Zauberpapyri.    VII.  Verwünschungsinschrift.   VIII.  Inschrift  im  Katal. 
der  Gemmensammlung   des   Tob.  Bieler.    IX.  Basrelief  (AEM.  VIII  (1884) 
p.    206   Nr.    18).    —    X. — XI.    Zu    den    Münztypen    des    phryg.    Hierapolis. 
XII-XIII.  Lactantius  Placidus  zu  Stat.  Theb.  I  716ff.    XIV.  Gloss.  Labb. 
p.  40.    XV.  Schneider  Callim.  II  S.  693  fr.  561.    XVI.  Nechepsonis  et  Petes, 
fr.  Riefss  S.  3.31  n.  6.     XVII.  Plut.  quaest.  conv.  IV  2.  2. 
du  Mesnil,  Adolf:  Erklärende  Beiträge  zu  lateinischen  Schulschriftstellern,  vor- 
nehmlich zu  Cicero,  Tacitus,  Horaz.    Progr.  des  Gymn.  Frankfurt  a.  O.  189ii. 
(37  S.)    4. 
Cic.  Grat.  §  205—206.  §  160.  §  202.  §  213.  de  fin.  III  55  III  23.  V  61.  de  nat.  deor. 
I  24.  de  div.  I  82.  II  101—102.    Tac.  Agr.  XLIII.    Germ.  XIII.  XLVI.    Sali, 
hist.  IV.     Epist.  Mithr.  §  IG.    Hör.  sat.  I  6.  19.  I  9.  21  ff.  od.  I  3;  I  7,  I  12, 
1  14.  17.  I  15.  12.  I  23.  5.  II  15.  17ff.  11  18.  23ff.  II  20.    Verg.  Georg.  IV  259, 
Culex   340.     Ov.    Met.    XI    466—486.     Trist.   V    14.   12.     Juv.   sat.    XIV    188. 
Plaut.  Merc.  I  1.  30  (107). 
Du  Vau,  Louis:  Notes  critiques.    In:  Revue  de  philologie  13  (1889)  p.  141—142. 

I.   Fulgent.  Expos,  serm.  antiq.  52.  Lucret.  IV  297.     II.    III.  Taeit.  Dial.  1.  9. 
IV.  Glossaire  alleniand  du  XI"  siccle  s.  imbreus. 
i;bert,   Adolf:    Allgemeine  Geschichte   der  Literatur   des  Mittelalters   im  Abend- 
lande bis  zum  Beginne  des  XI.  Jahrhunderts.    Erster  Band.    Zweite  verbesserte 
und  vermehrte  Auflage.    Lripzig:  F.  C.  ^Y.  To^cZ  (1874)  1889.    (XIV,  667  S.)    8.    M.  12. 

—  .  .  .  Abendlande.     Zweiter  Band.     Ehuuhi  1880.     (VIII,  404  S.)    8.  M.  9. 


8    Scriptores  latini.  C.   Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium. 

Ebert,  Adolf:   ...  AbeniUande.    Dritter  Band.    Kheinl/i  1881.    (VIII,  529,  1  S.  ung.)    8. 

M.  12. 

—  Histoire   generale   de  la   litterature   du   moyen   äge   en   Occident.     Traduite   de 

rallemand  par  Joseph  Aymeric  et  James  Condaniin.  Tome  1:  Histoire  de 
la  littörature  latine  ehr6tienne  depuis  les  origines  jusqu'ä  Charlemagne. 
T.  2.  ...  depuis  l'epoque  de  Charlemagne  jusqu'ä  la  mort  de  Charlemagne  le 
Chauve.     Paris:  Lerour  1883.  1884.     (VI,  703  S.,  454  S.)    8.  Je  Fr.  10. 

Ebrard,  Guilelmus :  De  ablativi  locativi  Instrumentalis  apud  priscos  scriptores 
latinos.  [Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  10.  Suppl.  (1878—1879) 
p.  575—657].     Lipsiae:  B.  6.  Tcnlmer.    8.  M.  2. 

Ellis,  Robinson:   Adversaria.     1885  siehe  B.:   Aeschylus. 

—  Adversaria.     In:  The  Journal  of  philology  15  (1886)  p.  1 — 11. 

Petron,  S.  29  Bü.  Amm.  Marc.  XXX  2.  11.  Manil.  V  465  sqq.  477.  516  sqq. 
522—4.  530.  1.  Stat.  silv.  II  6.  12  sqq.  V  ].  205.  Avien.  Arat.  819 f.  Br. 
Nonius  115.  Donati  vit.  in  Hagen's  Anecd.  Helv.  p.  CCLX.  Cic.  de  legg. 
II  13.  22.  Ammian.  Marc.  XXII  14.  3.  15.  16.  XXIV  3.  17,  6.  13.  14.  :J^XV 
1.  3,  9.  2.  CatuU.  LXIII  9.  Paneg.  IV.  ix.  ed.  Bahr.  VII.  v.  Pacati  Paneg.  X. 
Ov.  Font.  II  7.  24,  8.  11,  II  8.  70,  de  med.  fac.  1.  2.  Lucret.  I  551—555.  V. 
396.     Gloss.  Phillipps  s.  Adfricare. 

—  Adversaria.     1891  siehe  B.:  Aeschylus. 

Eussner,   Adam:  Adversaria.    In:    Blätter  für  das   Bayerische  Gymnasial-  und 

Real-Sehulwesen  16  (1880)  p.  1—12.  (Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen) 

17  (1881)  p.  385—394.     20  (1884)  p.  261-270. 

1.  II.   Cic.   de   invent.     III.  Verg.   Aen.  I  393—400.     IV.  Ovid.  Met.  I  15.  Fast. 

I  469.   V.  Zur  Oratio  consolatoria  ad  Lucretiam  und  Responsio  Lucretiae.  — 

VI.  Zu  den  'Anoi.ivtiftoyfvi.tuTa  G.  G.  Pluygers,  Mnem.  VIII.  IX  [vide  C.  G. 

Cobet  sub  Scriptores  pedestres].     VII.  Quintil.  X  1.  31.  33.     Plin.  ep.  V  8. 

9—11.  —  VIII.   Cic.  pr.   Sest.   10.   24,   in  Cat.  15.  12,  de  erat.   III  11.  43. 

IX.  Zu  Caesar  bell.  gall.  I  3.  2.  3,  17.  1,  40.  10.  II  11.  4,  20.  1,  25.  1.  2,  IV 
5.  2.   V  6.  6,  13.  3.    VI  26.  3,  28.  5.    VII  12.  3,  19.  2,  45.  2,   bell.  civ.  I  51.  6. 

X.  Julian  und  Friedrich  der  Grosse. 

—  Vindiciae.    In :  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  24  (1888)  p.  67 — 82. 

I.  Zu  Verg.  Aen.    II.  Prontoniana.    Capitol.  M.  Anton,  imp.  26.  3.    Cic.  Tusc. 

V  36.  104.  I  45.  108,  de  nat.  deor.  19.  21,  de  rep.  VI  17.  III.  P.  Annius 
Florus  „Virgilius  orator  an  poeta". 

Fornelli,   Nicola:   Un  proprietä  dei  classici  latini.    In:   Rivista  italiana  di  fllo- 

sofia  4  (1889)  1  p.  202-210. 
Friedlaender ,  Ludwig:    Darstellungen   aus  der  Sittengeschichte   Roms  in  der 
Zeit  von  August  bis  zum  Ausgang  der  Antonine.    Achte,  neu  bearbeitete  und 
vermehrte  Auflage.     Vierter  Teil.     Leipzig:  S.  Hirzd  1910.     8.  M.  9. 

Die  schöne  Literatur.  Poesie  und  Kunst  der  Prosa  (p.  1 — 117).  Anhang.  Be- 
nutzung der  Controversiae  des  älteren  Seneca  in  den  Gesta  Romanorum 
(p.  99—100).  Chronologie  der  Epigramme  des  Martial  und  Statins  (p.  100—107). 
Die  Gönner  und  Freunde  des  Statins  (p.  107 — 111).  Chronologisches  zu 
Gellius  (p.  111—117).  Die  Philosophie  als  Erzieherin  zur  Sittlichkeit 
(p.  283—358).  Der  Unsterblichkeitsglaube  (p.  359—398). 
Fröhner,  VP^ilhelm:  Kritische  Analekten.  In:  Philologus  5.  SuppL  Heft  1  (1884) 
p.  1—96. 
Lateinische  Autoren:  Anth.  lat.  Riese  n.  4.  61.  81.  82.  242.  287.  301.  329.  332. 
336.  343.  345.  350.  371.  374.  378.  474.  656.  657.  727.  Apul.  Flor.  2.  35.  Auson. 
Technop.  XII  23 — 25.  Boetius  de  inst.  mus.  I  1.  Capitolinus  Gordiani  14. 
Carmen  codicis  parisini  8084  (Riese  n.  4).  Cato  frg.  p.  37.  6.  Jord.  Censo- 
rinus  de  die  nat.  VI  1.  Fronte  ad  Marc.  II  3.  5.  8.  12.  13.  III  8.  V  36,  ad 
Antonin.  I  2.  5,  ad  Verum  II  1 ,  de  orationibus,  principia  histor. ,  laudes 
fumi,  de  feriis  Alsiens.,  de  nepote  amisso ,  Arion.  Honorius  scholastieus. 
Jordanes  Getica  188.  261.  Lampridius  v.  Commodi  9.  11,  v.  Heliogabali  6. 
8,  19.  2,  24.  5,  32,  1.  v.  Alex.  15.  59.  Liber  monstrorum  de  div.  gener.  13. 
Martialis  V  12.  Martianus  Cap.  I  1.  16.  II  119.  190.  VIII  997.  Naso,  eclogae. 
Nemesianus  I  2.    Miicis  liber.    Petronius  epigr.  40.  51.    Phaedrus  III 10.  41. 

V  7.  4.  Plin.  nat.  bist.  33.  110,  34.  86.  90.  95.  139,  35.  6.  104.  106.  112.  120. 
147.  151—158.  161.  170,  36.  1.  69.  123.  133,  37.  14.  29.  119.  172.  Poet.  lat.  medii 
aevi  I  282.  382  Du.  Porfyrius  2.  3.  4.  9.  17.  18.  19.  21.  22.  23.  24.  26.  27. 
Priapoa  50.  70.  Rutilius  Namatianus  1  595.  Seneca  contr.  III,  praef.  §  Ki. 
Serv.  in  Aen.  II  201.  Solinus,  praef.  2.  5.  Spartianus  v.  Hadr.  2.  12.  20. 
Statins  Silv.  I  2.  100.  Symphosius  aenigm.  81.  84.  90.  TertuU.  de  pallio  5, 
de   spectac.  p.  16.  21  Klu.  Valer.  Flaccus  I  12—14.  63.   III  428.    IV  308.  397. 

V  324.  485.  VI  252.     Vulcatius  Gallicanus,  Avid.  Cass.  7. 

—  KriliscliH  .Studien.     1892  siehe  A.:  Poetae  epioi. 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium. 


Gabotto,   Perdinando:   Appiinti  suUa  fortuna  di  aleimi  autori  romani  nel  medio 
evo.    I.  Sallustio.    11.  Plinio  il  vecchio.    111.  Lucrezio.    IV.  Marziale.    V.  Giove- 
nale.     VI.   Terenzio.     VII.    Plauto.     In:    La   Biblioteca   delle   scuole   italiane   3 
(1891)  Nr.  13  p.  196-198.    Nr.  14  p.  209—212.    Nr.  1.5  p.  233—235.    Nr.  l(j  p.  243-24.5. 
Nr.  17  p.  260—264.     Nr.  19  p.  29ö— 301. 
Gern  oll,  W^ilhelm:  Kritische  Bemerkungen  zvi  lateinischen  Schriftstellern.    Progr. 
des  Gymn.  Liegnitz  1890.    (20  S.)    4. 
Cic.  de  prov.  eons.  8.  18,   12.  29,  17.  42.    Verg.  Aen.  IX  576  ff.     Senec.  quaest. 
nat.,  de   benef . ,   dialog. ,   de   dementia,   fragm.  Mart.   ed.  Friedl.  Sp.  19. 
IV  74.    Tac.  Germ.  6.    Hygin.  de  munit.  castr.  c.  4.  7.  42.  .54.    Arnob.  ed. 
Reiff.  p.  28,  20,  29.  4,  110.  1,  244.  13.    Lactantius.    Augustinus. 
Giussaui,  Carlo:  Studi  di  letteratura  romana.    Milano — Napoli — l'ixn :  l.  Hofpl/  18S5. 
(IV,  205  S.,  1  S.  ung.)    8.  L.  2. 

I.  Introduzione  a  una  storia  della  letteratura  romana  (p.  1 — 44).    II.  La  Urica 
e  Catullo  (p.  45— 77).    III.  Virgilio  nel  suo  XIX  centenario.    [Dalla  Perse  Ve- 
ra nza  dei  giorni  17.  18.  Settembre  1882]  (p.  78—110).    IV.  Seneca  (p.  111—140). 
V.  Tacito  (p.  141—164).     VI.  Frontone  e  Apuleio  (p.  165—195.  196—205). 
Goetz,    Georg:    Quaestiones    miscellae.      J.    schol.    aest.      Jeiuie:    Neucnhalw    1888. 
(S.  lU— X).    4.  M.  —.50. 

1.  Charisii  loeutiones  ad  litterarura  ordinem  digestae.  2.  Glossarium  in  cod. 
paris.  bibl.  nat.  nov.  acquis.  lat.  1298. 

—  Quaestionum     miscellarum    pars    II.       J.    schol.     hib.      Jeiuie:    Neiunhahn    1888. 

(S.  III-VIII).    4.  M.  —.50. 

I.  Glossae,    II.  Glossae  nominum. 

—  Quaestionum    miscellarum    pars    III.      J.    schol.    hib.      Jenae:     Nniinhuhn    1889. 

(S.  III— VIII).    4.  M.  —.50. 

I.  Glossae.    II.  Glossae.    III.  Nux  elegia.    IV.  Nonius. 
Gottlieb,    Theodor:    Handschriftliches    zu    lateinischen    Autoren.      In:    Wiener 
Studien  12  (1890)  p.  130—150. 
Ausonius.    Horatius.    Hyginus.    Ovidius.     Contra  Ovidium  carmina.    Plinius 
mai.   Terentius.   Tibullus. 
Graeber,    Rudolf:    De  praepositionum   latinarum   coUocatione.      Dissert.    inaug. 
Marpurgi  Catt.  1891.    (1  Bl.,  93  S.,  1  S.  ung.)    8, 
I.  De  poötis.    II.  De  prosae  orationis  scriptoribus. 
Graf,  Arturo:  Gli  autori  latini  nel  medio  evo.    In  des  Verf.:  Roma  nella  memoria 

e  nelle  immaginazioni  del  medio  evo  2  {Toritio  1883)  p.  153 — 195. 
Haenny,  Louis:    Schriftsteller  und  Buchhändler   in  Rom.     Inaug.- Dissert.  von 
Zürich.    Halle  a.  S.  1884.    (2.  AuÜ.    Lüpziy:  (1.  Fock).    (118  S.,  1  Bl.)    8.    M.  2.40. 
Halbertsma,  Tjalling  Justus:  Otium  harlemense.    1878  siehe  B. :  Hyperides. 

—  Adversaria  critica.    1896  siehe  A. :  Poetae. 

Hanssen,  Friedrich:  Die  Aktivbedeutung  der  Adjektiva  auf  bilis  im  archaischen 

Latein.    In:  Philologus  47  (1889)  p.  274—290. 
Haustein,    Alfred:    De  genetivi    adiectivis   accommodati  in   lingua   latina    usu. 

Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1882.    (85  S.)    8. 
Haverfield,  Francis:  Miscellanea  (Tacitus  &c).    In:  The  Journal  of  philology  17 
(1888)  p.  268-273. 
Tac.  Ann.  XH  31.    Hist.  I  6.    Germ.  43.    Keil's  Gr.  lat.  V  523.  23.    Orientiua 
(ed.  Ellis)  Comm.  II  228.  276.    Scholia  on  Claudian. 
Hertz,  Martin:  Ad  Joannem  Vahlen  epistula.    1881  siehe  B.:  Alciphron. 
Hinze,  Paul:  De  an  particulae  apud  priscos  scriptores  latinos  vi  et  usu.    Dissert. 
inaug.    Halis  Sax.  et  progr.  gymn.  Brandenburg  a.  d.  H.  1887.    (XX  S.)    4. 
Hirschfeld,   Otto:    Antiquarisch -kritische  Bemerkungen  zu  römischen  Schrift- 
stellern.   In:  Wiener  Studien  3  (1881)  p.  108—117.  275—276. 
Gellius  II  2.  13.    Nonius  Marcellus  s.  v.  contendere  p.  259.    Varro  bei  Gellius 
I  18.  2.    Sueton.  de  grammat.  c.  3.    Macrob.  saturn.  1 15.  21.    Vellei.  II  39. 
Tacit.  ann.  XI  25.     Petron.  c.   38.  45.  47.  58.  59.  65.    Martial.  IV  31  v.  5ff. 
V  16.  .5.   IX  47.  5.  XI  74.     Scriptores   hist.   Aug.:    Hadrianus   c.  3  S  .5.  c.  4 
S  5.  c.  13  §  3.  c.  19  §  5.    M.  Aurelius  c.  22  §  9.    Commodus  c.  19  §  8. 

—  Epigraphisches.     In:  Wiener  Studien  3  (1881)  p.  253—276. 

Darin:  Monumentum  Ancyranum  (p.  253—264).  Laudatio  Turiae  (p.  264—266). 
Oratio  Claudü  (p.  267—268).  Zu  den  Silvae  des  Statius  [I  4.  22.  89.  III  :!. 
71.  98]  (p.  2tJ8— 275). 

—  Zu  römisclien  Schrift.stellern.     In:  Hermes  24  (1889)  p.  101—107. 

Cic.  ad.  fam.  IX  6.  6.  ad  Att.  IX  18.  2.  Caes.  bg.  VIII  praef.  §  2.  Frontin.  strat. 
IV  3.  14.  IV  7.  40.  Tacit.  ann.  I  10.  Suet.  Caes.  c.  28.  Tib.  c.  29.  Appul. 
apol.  c.  2.  Script,  hist.  aug. :  vit.  Sov.  c.  20.  Pesc.  c.  1.  4.  Alb.  c.  4.  7, 
13.10.     Maxim,  c.  26.  0.  vil     Aurcl.  <■   21.  8.     Martial.  V  17.  3ff.    Jnven.  4.  121. 


10   Scriptores  latini.  C.   Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium 

Holzer,   Ernst:    Analecta.    1.   Cic.  pro  Arch.  §  27.    2.   Tibullvita  bei  Bahr.  p.  88. 
3.  Verg.  Aen.  II  147.     4.    Verg.  Aen.  I  365  ff.  373.     In:    Correspondenz- Blatt  für 
die  Gelehrten-  und   Kealschulen  Württembergs  30  (1883)  p.  324—327. 
H Hemer,  .Johann:  Handschriftliches.    In:  Wiener  Studien  4  (1882)  p.  169-170. 

1.  Cic.  Laelius.     2.  Theodulfus. 

K a n  ,  Joannes  Benedictus :  Epistula  critica  ad  C.  G.  Cobet.  1881  siehe  B. :  Aeschylus. 

Karsten,  Hermann  Thomas:  Spieilegium  criticum.    Lugduni  Batav.:  E.  .1.  lirill  1S8\. 

(2  Bl.,  61  S.)    8.  F.  —.80. 

Cic.  pro  Sest.  Cael.  Cn.  Plane.  P.  Sulla.  Annaei  Senecae  Suasoriae  et  Controv. 

L.  Ann.  Senecae  Herc.  furens.  Troad.  Phoen.  Med. 

—  De  particulae  tarnen  significatione  antiquissima  ad  Ciceronis  fere  tempora  in 

latinitate   conservata.     In:    Mnemosyne  18  (1890)  p.  307—341. 
Plautus.    Terentius.    Naevius.    Poet,  scaen.  fragm.    Ennius.    Luciliiis.    Cato 
de  agr.   Varro.    Lucretius.   Cicero.    Caesar.  Sallustius.  CatuUus.  Tibullus. 
Keene,   Charles  Haines:   Miscellaneous  notes.    In:  Hermathena  5  (1885)  =^  Nr.  10 
(1884)  p.  90—97. 
Solon,  ap.  Dem.  de  fals.  leg.  Dem.  Cor.  293.    Accius,  ap.  Cic.  Tusc.  III  9.  20. 
Cic.  Acad.  pr.  II  17. 
Kennerknecht,  Daniel:  De  Argonautarum  fabula  quae  veterum  scriptores  tradi- 

derint.     1880  siehe  A. :  Scriptores. 
Kienitz,   Otto:    De   quin  particulae  apud  priscos  scriptores  latinos  usu.     Progr. 
des  Gymn.  Karlsruhe  1878.     (24  S.)     4. 

—  De  qui  localis  modalis  apud  priscos  scriptores  latinos  usu.   Dissert.  inaixg.  argent. 

[Aus:     Jahr'bücher   für    classischa    Philologie    10.    Supplementband    (1878—1879) 

p.  525—574].     Lipsiur:  B.  G.  Teuhner  1879.     (48  S.)    8.  M.  1.20. 

Kiessling,   Adolf:    Coniectaneorum  spieilegium   I.  Ind.   schol.   aest.   Gryphis- 

waldiae  1883.    (S.  3—8).    4. 

I.   Hygin.   astr.   II  27.    Panegyr.   Constantini  VII  8.    Apul.  Met.  I  24.  XI  22. 

VII  25.   V  31.   XI  6.   VI  18.    II.   Asconius.    III.  Suet.  vit.  Horat.  init.  IV. 

Lucil.  1.  XI  frg. 

—  Coniectaneorum  spieilegium  II.    1884  siehe  B. :  Anthologia. 

—  Coniectaneorum  spieilegium  III.     1886  siehe  B. :  Epicurus. 

—  Coniectaneorum  spieilegium  IV.     1887  siehe  D. :  Horatius. 

Klein,  Franz:  Über  die  Alliteration  bei  den  lateinischen  Schulautoren  und  deren 

Übersetzung.    Progr.  des  2.  deutschen  Obergymn.  Brunn  1896.    (12  S.)    8. 

Kl  Vissmann,   Kudolf:    Curae  africanae.    Progr.  gymn.  Gfrtie:    R.  Kt'uihrmunn  1883. 

(13  S.)    4.  M.  1.50. 

Anth.  lat.  17.  44  R.  407.  7.  437.  1.  672.  14.    Apul.  Flor.  II  extr.  p.  3  Kr.  IV  extr. 

p.  9.    Arnob.  II  12.  41.  49.  IV  16.  V  3.    Dracont.  praef.  I  19  p.  1  D.  Fronte 

ad  M.  Caes.  I  5  p.  11  N.  I  6  p.  16.  III  7  p.  45.  IV  12  p.  75.  V  XIX  34  p.  82, 

ad  Anton.  I  1  p.  94,  a<l  amic.  I  11  p.  181,  epist.  gr.  VI  p.  253.    TertuU.  ad 

uxor.  I  5  p.  676  Gehl. 

Kraffert,   Hermann:    Beiträge  zur  Kritik  und   Erklärung  lateinischer  Autoren. 

3  Teile.    Progr.  des  Gymn.  .-Ifn/fA;  (Ä.  Ä^fifts)  1881.  1882.  1883.    (153  S.)    8.    M.  3.50. 

Caea.  bg.  Hirtius  (bg.  VJII).  —  Caes.  bc.  ba.  bell.  Africae.  bell.  hisp.  Livius. 

Sallust.  Corn.  Nep.  Velleius.  Tacit.  Sueton.  Curtius.  Justinus.  Quintil.  — 

Cicero.   Horat.   Vergil.    Ovid.    CatuU.    TibuU.    Propert.    Persius.    Juvenal. 

Lucan.  Martialis.  Sulpicia.  Calpurn.  Nemesianus.  Gratius.  Avianus.  Dionys. 

Cato.    Claudianus.    Consolatio  ad  Liviam.    Elegia  ad  Maecenat. 

—  Neue   Beiträge    zur   Kritik   und   Erklärung   lateinischer   Autoren.     Progr.    des 

Gymn.  Verden.     (Leipzig:  0.  J'och)  1888.     (S.  3—18).     4.  M.  1. 

Valer.  Maximus.    Petronius.     Apocol.  Sen. 
Konitzer,  Theodor:    De  fabulae  Prometheae  in  arte  litterisque  usu.    1885  siehe 

A. :  Scriptores. 
Landgraf,  Gustav:  Analekta.    In:  Jahrbücher  für  classisohe  Philologie  125  (1882) 
p.   421—422. 
1.  Ammian.  Marc.  XV  12.  4.  5.  u.  Cic.  pro  Font.  c.  4  §  9.    2.  Cicero  Kose.  113.  130. 
Lucil.  V.  702  L.  u.  Plaut.  Mgl.  1287  f.     3.  Horaz  und  Nachahmer.     4.  Liv. 
29.  27.  1.     5.  Tac.  annal.  II  31  und  Petron.  64. 
Lange,   Julius:    De    sententiarum   temporalium   apud   priscos   scriptores   latinos 
syntaxi.      Particula    I.      Dissert.    inaug.      Vrntüluviae:    (Kofbner)   1878.      (1    Bl., 
47  S.)    8.  M.  1. 

Linde,  Sven:  Emendatiunculae.    In:  Hermes  25  (1890)  p.  638—640. 

Cic.  de  Fin.  III  c.  4.  15.     Sen.  n.  q.  I  prol.  3.  c.  I  2.     Catull.  62.  45.  56. 
Lindskog,    Claes:    Quaestiones    de   parataxi   et    hypotaxi    apud   priscos   latinos. 
Lnndnc.  Hj.  Mölhr  hihliop.  universif.  (1896).     (1  Bl.,  95  S.,  1  Bl.)     8.  M.  I.M. 

Loch,  Eduard:  De  genetivi  apud  priscos  scriptores  latinos  usu.    Progr.  des  Gymn. 
ßartenstein  1880.     (S.  3—34).    4. 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedeBtrium.  1\ 

Ludwig,    Ernst:    Bericht   über    die    Literatur    zu    späteren    lateinischen    Schrift- 
stellern von  1874  bis  (September)  1878.    In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte 
der  classischen  Alterthumswissenschaft  6  (1878)  14  p.  117—160. 
Minucius  Feli.\.    TertuUian.    Cyprianus.   Arnobius.    Commodianus.    Firmicus. 
Maternus.     Augustinus.     Sedulius.     Salvianus.     Eugippius.     Eucherius. 
Palladius.     Anthinius. 
Madvig,   Joannes  Nicolaus:    Adversarioruni   criticoruni   ad   scriptores   graecos  et 
latinos    volumen    tertium,    novas    emendationes   graecas   et   latinas   continens. 
Jlaniine:  J.ihr.  CijUhndal  1884.     (280  S.)     8.  Kr.  4..')0. 

Liber  II.    Emendationes  latinae.    Cap.  I.    Ciceronis  libri  rhetorici:  De  oratore 
Orator.     Brutus.     Cap.  II.     Ciceronis   orationes.     Cap.  III.    Ciceronis   epi- 
stolae.     Cap.  IV.     Cornelius  Nepos.     Seneca  philosophus.     Plinius   maior. 
Quintilianus.     Plinius   minor.     Cap.    V.     Tacitus.     Suetonius.     Juvenalis. 
Cap.  VI.     Florus.      Macrobius.     Ammianus   Marcellinus.     Varia   [Rutilius 
Lupus.    Julius  Ruflnianus.     Festus]. 
Mähly,  Jakob:    Satura.    I.    In:    Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  24 
(1888)  p.  468—481. 
Zu   Ennius.    Lucilius.    Terentius  (Phorm.)    Horat.   carm.    III  6.  21,  sat.  I  1. 
108  sqq.    Catull.  87.  5.    TibuU.  IV  4.  21.    Prep.  IV  11.  58  sqq.    Sallust.  Cat. 
23.36.    Quint.  I  7.  21.    Sueton   (ed.  Roth  p.  292).   Vita  Persii  (Jahn-Bü.  p.  55). 

—  Kritische    Beiträge    zu    lateinischen    Schriftstellern.      In:    Philologus   48    (1889) 

p.  640—646. 
I.  Ennius  (Priscian  10.  26).    III.  II.  Plaut.  Casin.  I  45.    Poen.  I  2.  22.    IV.  Horat. 

carm.    III  4.   9.     V.  Propert.    IV   1.   25.    VI.   .luven.   4.   56  seqq.     VII.  Liv. 

per.  50  (p.  56,  4  sqq.  Jahn).     VIII.  Tacit.  Agr.  c.  XLV.     IX.  Sen.  ad  Lucil. 

88,   17.  .  X.  Vell.    Pat.    II   105  init.     XI.    Suet.    vit.   Aug.   c.  72.     XII.  Flav. 

Vopisc.  vit.  Probi  I.    XIII.  Plin.  hn.  7.  19.    XIV.  Löwe,  glossae  nom.  p.  80. 

Placid.   p.   21.  9.    XV.   XVI.   Glossae  (Löwe  p.   103.  107).    XVII.   Placldus 

(Löwe  p.  210).    XVIII.  Glossae  (Löwe  p.  222). 
Maguire,  Thomas:  Adversaria.    In:  Hermathena  4  (1883)  No.  9  p.  415—425. 

Lucret.  I  9.50—1012.   II  3.54—366.   975.  Cie.  ad  Quint.  II  11.   Juvenal.   I  157.  IV 

112.  128.  V  1.55.  X  365-366. 

—  Horatiana.     Vergiliana.    Miscellanea.    1885  siehe  B. :  Aristoteles. 

—  Miscellanea.    1887.  1888  siehe  B. :  Aeschylus. 

Manitius,  Max:  Philologisches  aus  alten  Bibliothekskatalogen  (bis  1300).  [Rhei- 
nisches Museum  für  Philologie.  Band  47.  Ergänzungsheft].  Frankfurt  a.  M. : 
.1.  I).  üamrläniUra  Verl.  1892.     (VIII,  1.52  S.)     8.  M.  3.60. 

Marshall,  William  Wilkinson :  Cruces  and  criticisms  . .  .  1886  siehe  B. :  Aristoteles. 
Marx,   Friedrich:    Interpretationes   latinae.     Ind.    schol.   hib.  Gryphiswaldiae 
1892.     (S.  III— XVIII).     4. 
I.  Plauti  Rudens.    II.  Auetor  ad  Herenn.     III.  Apul.  Met.  V  30.  V  10.  V  1. 
Meiser,  Karl:   Zu  lateinischen  Schriftstellern.    In:   Blätter  für  das  Bayer.  Gym- 
nasialschulwesen 27  (1891)  p.  175 — 180. 
Nep.  Con.  3.  3.    Tac.   annal.  I  65.  73.    Propert.  IV  11.   V  10.  17  f.     Horat.   sat. 
II  3.  294.  318.     Zu  Porphyrion. 
Merlet,   Gustave:    Etudes  litteraires  sur  les  grands  classiques  latins  et  extraits 
empruntes  aux  meilleures  traductions.     6"  edition.     Paris:    Haduttc  d  Cie.  (1884) 
1908.     (XVI,  594  S.,  1  ßl.)    8.  Fr.  4. 

Les  prosateurs.    Sallusto.     Cesar.     Ciceron.    Tite-Live.     Seneque.     Quintilieii. 
Tacite.    Pline  l'Ancien.    Pline  le  Jeune.  —  Les  poetes.    Piaute.    Terence. 
Lucrece.    Catulle.    Virgile.     Horace.    Tibville.    Properce.    Ovide.    Phedre. 
Lucain.    Perse.    Juvenal. 
Merten,  Wilhelm:    De   particularum    copulativarum    apud   veteres    Romanoriim 

scriptores  usu.  Dissert.  inaug.  Marpurgi  Catt.  1893.  (1  Bl.,  73  S.)  8. 
Miodoiiski,  Adam  .Stephanus:  De  usu  vocabuli  „bestia"  apud  scriptores  latinos 
inde  a  temporibus  Plauti  usque  ad  exitum  saec.  II  p.  Ch.  In:  Rozprawy  i 
sprawozdania  z  posiedzeii  wydzialu  fllologicznego  akademii  umiej^tnosci  11 
(h'raknu  1886)  p.  309—324. 
Morlais,  Mathurin  Joseph  Marie:  Etudes  philosophiques  et  religieuses  sur  les 
6crivains  latins.     Parts :    Cli.  Potissich/tu  1896.     (X,  404  S.)    8.  Fr.  3.50. 

La  m^taphyaique  de  Lucrece.    Les  opinions  religieuses  de  Cic6ron.    La  religion 
de  Virgile.    La  doctrine  religieuse  et  le  christianisme   de  SiSneque.    La 
religion   dans   la  Pharsale.     Les  id6es   philosophiques   et  religieuses   de 
Juvenal. 
Muzik,   Hugo:    Die  Göttweiger  Handschriften  zu  Classikern.     In:    Zeitschrift  für 
die  österreichischen  Gymnasien  47  (1896)  p.  398—400. 


12  Scriptores  latini.   C.   CoUectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium. 

N  ettleshij),  Hoiiry:  Coniectanea.     Fn:  The  american  Journal  of  philology  7  (1886) 
p.  496—499. 
Plaut.   [Poen.  pr.  13.  686.  628.  Baoch.  440].    Cic.  [pr.  Flacc.  18.  20].    Charisius 
[p.   166.  187].    Servius  [Aen.  5.   782.  6.  289].    St.   Gallen   Glossary.    Epinal 
glossary,  ed.  Sweet. 

—  Coniectanea.    In:  The  Journal  of  philology  15  (1886)  p.  21 — 23. 

Varro  ap.  Non.  p.  543.  Cic.  pro  Plane.  95.  Lucret.  4.  418.  Liv.  2.  23.  8.  Quintil. 
I  6.  1.  X  1.  83.  Marius  Victorinus  p.  9.  p.  11  Keil.  Cledonius  p.  9  Keil. 
Servius  in  Donatum  p.  444  Keil.  [Sergius]  E.xplan.  ad  Don.ntum  p.  .532 
Keil.     Salvian  de  gubern.  dei  I  §  47. 

—  Adversaria.    Ebenda  16  (1888)  p.  189—192. 

Cato  Orig.  II  27  Jo.  Horat.  c.  2.  2.  5.  Liv.  2.  21.  4,  3.  5.  14.  Serv.  Aen.  10. 
664.  705.  Lucan  I  314.  III  558.  VII  139.  Velius  Longus  p.  49.  52.  63  Keil 
Sergius  on  Donatus  p.  520  Keil.    Verg.  Aen.  12.  158. 

—  Coniectanea.    Ebenda  17  (1888)  p.  117—119. 

A.  Gellius  18.  4.  11.  Nonius  Marc.  p.  328  M.  9.  Serv.  Ecl.  2.  8,  6.  26.  G.  1.  11. 
2.  172.  194.  3.  122.  148.  446.  4.  257.  447.  Aen.  10.  154.  Orientius  commonit. 
1.  433.  2.  215.  219-222.  Placidus  p.  8.  11  Den.  Glossae  nom.  (Lö.)  p.  25. 
CtIoss.  graeco-lat.  ap.  Lö.  prodr.  p.  217.    Eberhard  of  Bethune  8.  242"Wrobel. 

—  Lucan  III  5.59—560.  III  481.     Charisius  p.   105  K.     Caper  p.   114  Keil.    Glossae 

nominum  p.  15.  47.  50.  51.  61  (Löwe).    Gloss.  Epinal  p.  6  A  12.  p.  10  A  14.  p.  11 
E  5.     Ebenda  17  (1888)  p.  155—156. 

—  Adversaria.    Ebenda  18  (1890)  p.  140—141. 

Cicero.  De  orat.  I  241.  Verr.  2.  5.  125.  2.  5.  119.  Legg.  I  17.  Scriptor  belli 
Africae  48.  1.     Horat.  A.  P.  245.    Frontin.   Strat.  1.  5.  1.     Tac.  bist.   2.  77. 

—  Adversaria.     Ebenda  19  (1891)  p.  109-112. 

Plautus    Mgl.   654   Tyrrell.    Rudens    prol.    60.   468.    509.    533.    538.   566.   574.    663. 

Verg.  Aen.  5.  602.    Tacit.  de  orat.  28.  31. 

Neu  mann,    Aemilius:    De   compositoruni    a   dis    (di)   incipientium    apud   priscos 

scriptores  vi  et  usu.    Dissert.  inaug.    Jtnnc  (NfiKiihaliti)  1885.    (36  S.)    8.    M.  1.50. 

Nieländer,  Franz:  Der  factitive  Dativ  bei  lateinischen  Prosaikern  und  Dichtern. 

Teil  in,   1.  2.    Ein  Beitrag  zur  historischen  Syntax   der  lateinischen  Sprache 

und  zur  lateinischen  Lexikographie.    Progr.  des  Gymn.  Schneide mühl  1893. 

1894.     (23  S.,  S.  3—25).    4. 

de  Nolhac,   Pierre:    Pötrarque  et  l'humanisme.    Nouvelle  Edition,   remani6e  et 

augmentöe.     Avec   un   portrait  inödit   de  P^trarque   et  des  fac  -  similös   de   ses 

manuscrits.    2  tomes.    [Bibliotheque  litteraire  de  la  renaissance.    Nouvelle  Serie. 

Tomes  1.  2].   Paris:  Honore  Chrnnpion  (1892)  1907.    (X  S.,  1  Bl.,  272  S.,  328  S.)    8.    Fr.  20. 

Tome  I.    Ch.  in.    Petrarque  et  VirgUe  (p.  123—161).    Ch.  IV.    Petrarque  et  les 

poetes   latins   (p.  163—212).     Ch.  V.   Petrarque   et   Ciceron   (p.   213—268).  — 

Tome  II.    Ch.  VI.    Petrarque  et  les  historiens  romains  (p.  1 — 6.5).    Ch.  VII. 

Les  prosateurs  latins  lus  par  Petrarque  (p.  67—126).    Ch.  Vlil.    Petrarque 

et  les   auteurs   grecs  (p.   127—188).     Ch.  IX.   Les  peres  de  l'eglise  et  les 

auteurs  modernes   chez  Petrarque  (p.  189—237).     Excursus  V.     Notice   sur 

un  Cic(?ron  copie  par  Tedaldo  della  Casa  (p.  279 — 282). 

Obricatis,   Ricardus:    De  per   praepositionis   latinae   et  cum  casu  coniunctae  et 

cum   verbis    noniinibusqiie    compositae    usu ,    qualis    obtinuerit  ante   Ciceronis 

aetatem.     Dissert.  inaug.     Bfgiinonti:  Bti/a-  1884.     (1  Bl.,  60  S.)    8.  M.  1.20. 

Palmer,  Arthur:  Miscellanea  critica.     1887.  1888  siehe  B.:  Aeschylus. 

Paul,   Max:   Quaestionum  grammaticarum  particula  I.    De  unus  nominis  nunie- 

ralis    apud    priscos   scriptores    usu.      Dissert.    inaug.      Jenae:     (Neuoihuhn)    1884. 

(51   S.)    8.  M.  1.20. 

Pearman,  William  Davies :   Sylva  critica  Canadensium.    1884  siehe  B.:  Plato. 

—  Some  observations  .  .  .    1884  siehe  ebenda. 

Peine,   Henricus:   De  dativi  usu  apud  priscos  scriptores  latinos.    Dissert.  inaug. 

Argentorati  1878.     (99  S.)     8. 
Petschenig,  Michael:  Zur  Kritik  spätlatoinischer  Autoren.    In:  Wiener  Studien  3 
(1881)  p.  305-309. 
Pauli  Hist.  rom.   XVI  5.   Augustin.   C.  D.  II  29  Domb.  VIII  3.  Sulpic.   Sev. 
Chron.  II  44.  6.  Vita  S.  Mart.  24.  5.  Corippus  Job.  praef.  7  ff.  1.  364 f.  579  f.  210. 
Porphyrion.  Johannes  Cassianus  Collat.  XIX  6  Migne. 
Pilling,   Carolus:    Quomodo  Telephi   fabulam    et   scriptores  et   artifices   veteres 

tractaverint.     1886  siehe  A.:  Poetae. 
Planer,  Hermann:  De  haud  et  haudquaquam  negationnm  apnd  scriptores  latinos 
usu.     Di.ssert.  inaug.     .Jtiutc.  Pohh  1886.     (91  S.)     8.  M.   l.,50. 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium.  13 

Polak,  Hermann  Joseph:  Parerga.  Progr.  gymn.  Erasmiani.  Itotterdumi :  .4y/.  H. 
A.  KraiiKYS  d  ßl.  1882.     (S.  1—40).     8.  Das  ganze  Progr.  F.  — .5U. 

Ov.   Am.   II  6.  29  sqq.   Martial.  Epigr.  V  37.  14  sqq.  VI  12.    Cic.  de   imp.  Cn. 
Pomp.  XV  44.    Liv.  I  5.  1.   Caes.  bg.  V  31.  6.   Suetonius :  D.  Julius,  Augustus. 
Tiber.  Calig.  Claud.  Nero.  Otho.  Vespasian.  Titus.  Domitian. 
Polle,  Friedrich:  Kritische  Miscellen.    In:  Jahrbücher  für  cl assische  Philologie  133 
(1886)  p.  80. 
Lucret.  II  45.     Tibull.  II  1  83f.     Tacit.  dial.  16.  22.  31.  5,  38.  8f.  17  Halm. 
Postgate,   John  Percival:   On  ne  prohibitive  with  the  second  person  of  the  pre- 
sent   subjunctive   in  classical   latin  [Cic.   ad  Att.  IX  18.     Hör.    sat.   II  3.  88. 
Pers.  3.  96.    Cic.  Att.  XIV  1].    In:  The  Journal  of  philology  18  (1888)  p.  326— 327. 
Preuss,   Siegismundus:    De    bimembris    dissoluti    apud   scriptores   romanos   usu 
sollemni.    Particula  prior.   Dissert.  inaug.  erlang.    Ede  nkoben  1881.    (44  S.)   8. 
Vollständig:   Nünihirg:   Hterd(;/iH.     (123  S.)    8.  M.  2. 

Cjuicherat,  Louis:  Kectilication  de  textes  latins.    In  des  Verf.  Melanges  de  philo- 
logie  (Paris  1879)  p.  290—315. 
1.  Un  mot  de  la  hasse  latinite  remplace  dans  oinq  textes  classifiques  [Nonius 
p.  215:    Plaut.  As.  I  1  50.  Terent.  Andr.  I  1.  41.    Turpilius  Epicl.  Thrasyl. 
Sallust.  bist.  1.  II.    2.  Un  barbarisme  prete  ä  Lvicilius  [Non.  p.  129  Merc.]. 
3.  Sur  les  genitifs  en  ii  de  la  seconde  declinaison. 
Kamorini,  Feiice:  Cognizioni  e  giudizii  del  Panormita  sui  classici  greci  e  latini. 

1883  siehe  A. :  Scriptores. 
Kanniuger,   Franz:    Über   die  Alliteration   bei   den  Gallolateinern  des  4.,  5.  und 

6.  Jahrhunderts.     Progr.  des  Gymn.  Landau  1895.    (55  S.)    8. 
Keif  ferscheid ,  August:  Observationes  criticae  et  archaeologicae.    1878  siehe  B.: 

Lucianus. 
Keure,    Claudius-Odo :    De    scriptorum   ac   litteratorum   hominum   cum   romanis 
imperatoribus  inimicitiis.    Thesis  Aix.    Paris:  Bdut  fratres  189}.    (120  S.)   8.    Fr.  3. 

—  Les  gens  de  lettres  et   leurs   protecteurs  a  Rome.     These  Aix.     Kheiuhi.     (XII, 

403  S.)    8.  Fr.  7. 

Kichardson,    Georgius   Morey:    De    „dum"    particulae    apud   priscos    scriptores 

latinos  usu.    Dissert.  inaug.    Lipsiat :   (Lühisdi)  1886.    (95  S.)    8.  M.  2. 

Richter,   Paul:    De  usu  particularum   exclamativaruni   apud   priscos   sci-iptores 

latinos.    Dissert.    inaug.    argent.     Lipsiae   1874.     (34  S.)     8.    Vollständig  in: 

Studemunds  Studien  auf  dem  Gebiete  des  archaischen  Lateins  I  2  (Birlhi  1890) 

p.  387—642. 

Riese,   Alexander:    Das   rheinische    Gerinanion   in   der  antiken  Litteratur.     1892 

siehe  A. :  Scriptores. 
Rossbach,  Otto:  Schediasma  criticum.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  46 
(1891)  p.  311-317. 
Petron.   sat.  25.  62.     Quint.   inst.   orat.  I  9.  5.     Sil.   Ital.  VIII  388.    Frontin. 
Str.  I  4.  4.  II  2.  14.  I  5.  3,  I  7.  2.  II  5.  4.  III 10.  2.  III 10.  8.  II  5.  45.  II  5.  31. 
Front,  comment.  de  re  mil.  Apul.  met.  II  2.  Vn  18.  I  5.     Symmach.  orat. 
I  16.  II  24  S.     Histor.  Apollonii  c.  8.  16.  18.  28.  42.  46. 
Sabbadini,   Remigio:    Storia   e  critica  di  alcuni  testi  latini  (Polenton -Cicerone 
[Epistole  ad  Attico  a  Bruto  a  <juinto.    Academicornm  libri.    Le  opere  retoriche. 
Orazioni  scelte.    Epistole  familiari].  —  Tacito  —  VaiTone  —  Nonio  —  Festo  — 
Plinio  —  Darete  —  Cornelio  —  Cesare  —  Orazio  —  Apicio  —  Porfirione  —  Do- 
nato).    [Aus:  Museo  italiano  di  antichitä  classica  3  (1890)  Sp.  319—476].    Firenzt: 
Bencini.     (158  S.)    4.  L.  3. 

Sixy.ilXuqonovXoz ,  i".  A'. :    JiOQ^cütiicü  dg  XatLvov;  avyyoMpcig.     In:    ■[■ihi'Ai)yi/.iig. 
avXkoyog  IIuQvuaaög.     'ETurrjQlg  1  {Athen  1896)  p.  3 — 8. 
Cic.  Brut.  11.  43.    Cic.  ep.  ad  Quint.  fr.  2.  11.    Propert.  3.  34.  65.    Horat.  Epi. 
2.  2.  51,   Sat.  1.  1.  44.  1.  3.  38  s.    Terent.   Ad.  82.  272.   850 Fl.   Sali.   Cat.  3. 
2,  12.  2,  51,  27.  Jug.  85.  1  Eussn. 
Sauppe,   Hermann:    Epistola  critica   ad  Godofredum  Hermannum  ...  (1841).     In 
des  Verf.  Ausgewaehlte  Schriften  (Birlin  1896)  p.  80—177  (gekürzt). 

—  Quaestiones  criticae.     1886.  1896  siehe  15.:  Aeschylus. 

—  Varia©  lectiones.     189(».  1896  siehe  B.:  Plato. 

Scherer,  Petrus:  De  particulae  quando  apud  vetustissimos  scriptores  latinos  vi 
et  usu.  Dissert.  inaug.  Argentorati  1883.  (48  S.)  8.  Vollständig  in:  Stude- 
munds Studien  auf  dem  Gebiete  des  archaischen  Lateins  2  (Birlin  1891)  p.  85—143. 

Schienger,  Jakob:  Erklärende  Bemerkungen  und  Verbesserungsvorschläge  zu 
einigen  Stellen   unserer  Scbnlklassiker.     ISiju  siehe  B.:  Sophocles. 

Schmidt,  Oswald  Gottlob:  Luther's  Bekanntschaft  mit  den  alten  Classikcrn. 
1883  siehe  A.:  Scriptores. 


14    Scriptores  latini.  C.  Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium. 

Schneider,  Josephus:  De  temporuin  apucl  i)ri.soos  scriptores  latinos  usu  quaestiones 
selectae.  Dissert.  inaug.  vratisl.  et  progr.  gymn.  Glaciae.  (Breslau:  Köhler) 
1888.     (24  S.)     4.  M.  1. 

Schwur tz,  Eduard:  Coiiiectanea.    J.  1.  aest.  Ko stock  1889.    (S.  3— lö).    4. 
Florus.  Cic.  Acad.  pr.  6.  11.  Statius. 

Scudder,  Horace  Elisha:  Childhood  in  greek  and  roman  literature.  1885  siehe 
A. :  Poetae. 

Sittl,  Karl:  Jahresbericht  über  das  Vulgär-  und  Spätlatein  aus  den  Jahren 
1877—1883.  1884-1890.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischeii 
Alterthumswissenschaft  12  (1884)  40  p.  317—356.     19  (1891)  68  p.  226—286. 

—  Jahresbericht   über   die   spätlateinischen   Schriftsteller  von   Ende   1879  bis   ein- 

schliesslich 1884.    Ebenda  13  (1885)  43  p.  49—99.     IG  (1888)  55  p.  335—283.    17  (1889) 
59  p.  1—101). 
Spanoghe,  Emile:   Miscella.    1890  siehe  D. :  Cicero. 

Spei  je  r,  Jakob  Samuel:  Lanx  satura.  Progr.  gymn.  Anisteloflami:  S.  J.van  Looy  1886. 
(30  S.)    8.  F.  —.60. 

1.  Orcus.  2.  Oppidulum  versu  quod  dicere  non  est  (Hör.  Sat.  I  5.  87).  3.  Emen- 
dationes.  [Verg.  Aen.  II  595.  IV  584  sqq.  VI  120.  V  575.  VIII  219.  II  254—259. 
Horat.  c.  I  37.  6.  II  13.  18.  Cic.  pr.  Rose.  am.  24.  Liv.  II  9.  Tac.  ann.  I  32]. 
4.  Observationes  grammaticae.  1.  est  [Cic.  Cat.  1.  3.  21].  2.  Pecua  [Cic.  pr. 
1.  man.  6.  15].  3.  Cupere  alicuius  [Plaut.  Mgl.  801].  4.  Nominativus  praedi- 
cativus  [Verg.  Aen.  II  589.  59]. 

—  Observationes  et  emendationes.     Groniiif/ae:  J.B.  Wolters  1891.     (79  S.)    8.     F.  1.50. 

I.  De  geminis  formis  verbi ,    quod  est  edo ,    6di.     II.  Loci   horatiani  [Sat.  I  5. 

9  sqq.  I  6.   1  sqq.   I   6.   8.   I  8.  13.   II  2.  12  sq.   n  3.  73.   II  3.  276.   H  6.  29. 

Epp.  I  1.  6.  I  18.  24.  II  2.  87.     Epod.  5.  87,  17.  35.    Carm.  I  2.  21  sqq.  II  20.  6. 

III  1—6.     III.  Miscella.  Gen.  graec.  in  -üs.  Glossemata  in  Verrinis  [I  4.  11, 

9.  25.  II  1.  I  41.  104.  1.  II  25.  61.  1.  III  11.  27,  16.  40,  80.  186.  1.  IV  12.  27,  23. 

50,   23.   52,   32.    71.   1.    V  48.   127].     Coniectanea   in  Verrinas  [Act.   II   1.    136. 

n  56.  139.  in  53.  124.  IV  3.  5,  42.  90,  23.  50].  —  m  flnalis  semel  apud  Ver- 

gilium  non  elisa   ante  vocalem.     Fragmentum   plautinum   ex   leuonibus 

geminis.    Tacit.  ann.  3.  55  e.xtr.   Pron.  relativum  vice  coniunct.  postquam 

Plauto  vindicatur  [Asin.  764]. 

Spitzer,  Samuel:    Kritisch  -  exegetische  Miscellen.    In:    Wiener  Studien  14  (1892) 

p.  131—138. 

1.  Juvenal  Sat.  III 187—188.  2.  Tacitus  Annal.  XI  27.    3.  4.  Oracula  Sibyllina  III 

529—530.  793.    5.  6.  Zu  Piatos  Gorgias  474dif.  494cff.    7.  Plato  Menesen.  245a. 

Stowasser,  Josef  Maria:   Verworfene  Bausteine  [I— XX].    In:   Wiener  Studien  5 

(1883)  p.  128-138. 

I.  Varro  (lex  Maenia  8  R.  ap.  Non.  397).    II.  Varro  ap.  Non.  p.  86.  16.    III.  IV. 

Lucil.  ap.  Non.  Attius  Trag.  440  R.  ap.  Non.  115.  9.    Varro  kxut.  n.  d.  5  R. 

V— XI.  Lucil.  ap.  Non.     XII.  Lucil.  ap.  Schol.  Juvenal.  X  65.    XIII— XVU. 

Lucil.  ap.  Non.    XVIII.  XIX.  Lucil.  u.  Varro  ap.  Non.  489.  14.    XX.  Varro 

ap.  Non.  p.  280. 

—  Satura.    In:  Wiener  Studien  6  (1884)  p.  206—215.    7  (1885)  p.  36—44. 

1.  Varro  Sat.  men.  428  B.  2.  C.  Gracchus  (bei  Charis.  196.  25  K.)  3.  4.  Lucil. 
XXIX  17.  18  M.  5.  Placidi  glossae.  6.  Cic.  de  fin.  I  9.  ö.  7.  Nonius  36.  25. 
Lucil.  XXVIII  UM.  8.  9.  Petron.  c.  66.  c.  74.  14.  10.  11.  Lucil.  XXVI  52. 
Frg.  ine.  81.  12.  Varro  Sat.  men.  590  B.  (Gramm,  de  dub.  nomin.  V587K.) 
Petron.  c.  72.  71.  13.  Petron.  123.  239ff.  14.  Glossa  ganeus.  Fulgent.  p.  XXIII. 
15.  Plaut.  Epid.  II  2.  49.  —  16.  17.  Lucilius ,  contrahierte  Perfectformen. 
VI  24  M.  IX  32  M.  18.  Varro  de  1.  1.  VII  1U3.  19.  Petron  134.  Titinius  bei 
Nonius  157.  18.  Nonius  16.  13,  33.  4,  44.  8.  20.  Cic.  Ennius  bei  Non.  290.  12. 
21.  22.  Vergil  bei  Non.  p.  333.  29.  Verg.  bei  Non.  p.  312.  28.  23.  Verg.  bei 
Non.  p.  169.  4.  315.  12.  377.  45.  24.  Lucil.  bei  Non.  p.  427.  7.  25.  Varro  bei 
Non.  392.  6.  26.  Nonius  p.  48.  4.  27.  Petron.  c.  140.  90.  116.  117.  135  v.  (i. 
üv.  Met.  X  92.     28.  Varro  bei  Non.  p.  140.  3. 

—  Dunkle  Wörter.    Progr.  des  Franz- Joseph-Gymn.  Wien  1890.    (S.  III— XXXII).    8. 

Ennius  bei  Nonius  110.  7.  Groraat.  306.  21.  Lucil.  bei  Non.  158.  11.  Nonius 
134.  25.  Novius  bei  Non.  148.  25.  Plautus  bei  Varro  VII  52.  Varro  1.  1. 
VI  76. 

—  Eine  zweite  Reihe  dunkle  Wörter.    Ebenda  1891.    (1  Bl.,  XXXII  S.)    8. 

Auson.  epigr.  XXVI  1.   Cic.  in  Pis.  11.  Nonius  103.  24.    Pompeius  G1.K.V205. 
Varro  1.  1.  V  147.  V.  60. 
Suster,  Guido:  Miscellanea  critica.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica 
19  (1891)  p.  85-98. 
Juv.  n  6.  329.  336.  398.  413.  IV  10.  82.  232.  IV  12.  10.    Caes.  bg.  V  31.  5.    Phaedr. 
V  5.  6.    Elog.  Pison.  237.    Cic.  Lael.  91,  pr.  SuU.  55. 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium.  15 


Szämek,  Georg:  Grammatica  scriptorum  priscorum  latinoriim  usque  ad  Plautum. 

Dissert.  inaug.  Klausenbvirg.    Temesvar  1890.    (1  BL,  34  S.)    8. 
Tammelin,  Ericus  Johannes:   De  participiis  priscae  latinitatis  quaestiones  syn- 

tactiuae.    (Diss.  inaiig.)    Helsingf  orsi  ae  1889.     (IX,  163  S.)     8. 
Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  Variae  lectiones.     1878—1890  siehe  D. :  Accius. 
Thomas,  Paul:    Varia.     I.   Sur  THorten-sius   de    Ciceron.      II.   Manilius  astron. 

V  322—323.    III.  Terent.  Heaut.  v.  1017—1020.    In:  Kevue  de  philologie  3  (1879) 

p.  152—153. 
Tolkiehn,  Joannes:  De  Homeri  auctoritate  in  cotidiana  Romanorum  vita.    1896. 

1897  siehe  B. :  Homerus. 
Traube,  Ludovicus:  Varia  libamenta  critica.    1883  siehe  B.:  Aeneas  Gazaeus. 

—  Varia  libamenta  critica iterum  confuditL.  Tr.   In:  Commentationes  woelfflinianae 

(Lipsiae  1891)  p.  195-202. 

1.  Vell.  Pat.  II  36.  2.  2.  3.  Ad  Suetonii  reliquias  reifl'erscheidianas  et  Isidori 
Origines.    4.  Ammian.  Marc.  XXII  16.  13. 

—  O  Roma  nobilis.   Philologische  Untersuchungen  aus  dem  Mittelalter.    [Aus:  Ab- 

handlungen der  philosophisch-philologischen  Classe  der  kgl.  bayerischen  Aka- 
demie der  Wissenschaften  19.  2  (1891)  p.  297— 395,  2  Taf.].  München:  (Franz).  4.   M.  4. 
I.   O  Roma  nobilis  [Riese  AL.  II  p.   XXXIX  s.].    IV.  Hermafroditus  [Riese 
AL.   786.   Bährens   PLM.   IV   114].     VIJ.    Sedulius    Scotus.      1.    Leben    und 
Werke.     2.    Von    S.    und    seinen    irischen    Genossen    geschriebene    Hand- 
schriften.    3.  Kenntnis  des  Griechischen   bei  den  Iren  zur  Zeit  Karls  des 
Kahlen.      VIII.    Die   Excerptensamnilung    der    Handschrift    C    14    in    der 
Bibliothek  des  Hospitals  Cues.     1.  Sedulius  der  Verfasser  der  Excerpten- 
samnilung.    2.  Folgerungen  für  die  von  Sedulius   excerpierten  Schriften, 
a)  Vegetius  de  re  militari.     6)  Zu  den  ciceronischen  Fragmenten,    c)  „Cae- 
cilius  Balbus".     d)  Valerius  Maximus  mit  einem  Anhang  über  Suetonius. 
Truhläf,   Ant.:   Klassikove   fecti  a  rimsti   v  pfekladech  ceskych.     1884  siehe  A. : 

Scriptores. 
Tyrrell,  Robert  Yelverton:   Vindiciae  latinae.     In:    Hermathena  4  (1883)  =  No.  7 
(1881)  p.  1-17. 
Prologue  of  the  Andria.     Phorm.  342.    Plaut.  Mgl.  100.  229—231.  236.  586—588. 
604—606.  691—693.  777—779.  883.  1136.    Trin.  345.    Cic.  epist.  ad  Att.  I  16.  13, 
ad  Q.  fratr.  I  2.  4.     Tacit.  bist.  I  8.  10.  13.  21.  37.  38.  69. 
Ungor,  Georg  Friedrieh  •  Frühlings  Anfang.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 141  (1890)  p.  153—183.  377-404.  473-512. 
Die  Römer.     Die  30  Saliertage.    Der  Opferlenz.    Cato.    Varro.    Marcus  Cicero. 
Quintus  Cicero.   Vitruvius.    Caesar.  Nigidius  Figulus.  Lucretius.  Catullus. 
Hirtius.    Asinius  Pollio.   Vergilius.    Horatius.    Verrius  Flaccus.    Hyginus. 
Livius.  Manilius,  Avisonius,  Servius  ua.  üvidius.  Clodius  Tuscus.   Seneca. 
Statius.    Valerius   Probus.     Calpurnius  Siculus.     Plinius  d.  Ä.    Tacitus. 
Apuleius;  Lactantius.    Pervigilium  Veneris.    Pentadius.    Ammianus  Mar- 
cellinus.   Claudianus.    Maerobius.    Venantius  Fortunatus. 
Vahlen,  Johannes:  Varia.     In:  Hermes  15  (1880)  p.  256—274. 

XVI.  Plaut.  Trin.  56  ss.  .SOss.  169ss.  72ss.  Bacch.  140ss.  480ss.  1U5  ss.  XVII.  En. 
nius,  Telam.  ap.  Non.  p.  160,  ap.  Gell.  2.  29.  19.  10.  Ennius  Annal.  ex  Servio 
Paris.  XVIII.  Cic.  de  rep.  1.  47.  1.  42.  65.  2.  29.  51.  3.  32.  44.  1.  18.  13. 
XIX.  Sen.  de  brev.  vit.  19.  2.  Catull.  66.  78.  XX.  Petron.  c.  4  p.  6.  29  Bue. 
63  p.  40.  11.  20  p.  22.  8.  110  p.  74.  28.  34  p.  21.  28.  47  p.  30,  17.  127  p.  92.  32. 
21  p.  14.  23.     Verg.  ecl.  7.  25. 

—  Varia.     Ebenda  17  (1882)  p.  268—278.  441—447.  595—622. 

XXI.  Ovid.  her.  III  30.  XIII  160.  ars  am.  II  413.  XXII.  Ovid.  ars  am.  II  413. 
460.  Verg.  Aen.  II  148.  Cic.  pr.  Balbo  c.  22.  51.  Horat.  sat.  I  3.  57  ss. 
XXIII.  Quint.  de  inst.  orat.  12.  11.  10.  Vell.  Pat.  2.  66.  XXIV.  Cic.  ad 
fam.  II  4.  Sen.  de  ciem.  II  4.  2.  Cic.  de  fin.  extr.  Tusc.  I  10.  20.  XXV. 
Plaut.  Truc.  I  1.  58.  Asin.  I  3.  54.  —  XXVI.  Plaut.  Most.  III  1.  42.  Lucret. 
VI  7.  749.  XXVII.  Plato.  XXVIII.  Hör.  c.  II  1.  33  ss.  —  XXIX.  Cicero 
comm.  petit.  p.  34  Bue.  Cic.  de  nat.  deor.  III  20.  5!.  de  div.  II  59.  121. 
XXX.  Plaut.  Merc.  I  2.  105.  I  2.  105.  I  2.  79  ss.  XXXT.  Plaut.  Most.  III  2. 
125.  Epid.  IV  2.  33.  XXXII.  Plaut.  Men.  III  2.  27.  Mil.  glor.  IV  8.  30. 
Amphitruo  II  2.  195.  XXXIII.  Plaut.  Capt.  V  2.  6.  XXXIV.  Plaut.  Men. 
III  3.  32.  Epid.  IV  2.  2.  Ennius  (Alex.  v.  39  R.)  Plaut.  Men.  DI  2.  40. 
Rud.  IV  2.  28.  Asin.  I  3.  47.  Men.  V  5.  2.  I  2.  56.  I  2.  22  ss.  XXXV.  Liv. 
42.  52.  13.  37.  45.  12.  XXXVI.  Plaut.  Men.  I  2.  7.  V  6.  17.  Capt.  I  2.  53  s. 
Mil.  glor.  IV  7.  18.  Men.  V  2.  51.  Capt.  II  2.  .36.  Asin.  V  2.  82.  Trin.  U 
4.  136.     Men.  II  2.  44.     Capt.  III  4.  39.     Men.  I  1.  9.  V  1.  40. 

—  Varia.    Ebenda  24  (1889)  p.  478—474. 

XXXVII.  Plaut.  Bacch.  II  2.  27  ff.    Men.  II  3.  79. 


16   Scriptores  latini.  C.  Collectionespoetarumetscriptorumpedestrium. 

Vahlen,  Johannes:  Varia.    Ebenda  26  (1891)  p.  161—169. 

XXXVIII.  Cicero   ad   Att.   I   16.    Horat.    vit.    47.   13  R.     Varro    1.   1.  VII  74. 
Aristoph.  Eq.  428. 

—  Varia.    Ebenda  28  (1893)  p.  354—359. 

XXXIX.  San.  de  brev.  vit.  15.   1.     XL.   Minuc.   Fei.   10.   1.    Nep.  Epam.  1  4. 
XLI.  Tac.  dial.  2.  18.    Caes.  bg.  VI  22. 

—  Varia.     Ebenda  30   (1895)   p.   25—38.    361—366.     Siehe   B.:     Dio    Prusaensis    und 

Aristoteles. 
Vannucci,   Atto:    Studii   storici  e  morali   sulla  letteratura  latina.     3»  edizione 
stereotipa,  con  molte  correzioni  ed  aggiunti.  Eistampa.    Torino:  K.  LotKcher  (\ihi) 
1885.     (IV,  650  S.,  1  Bl.)    8.  L.  5. 

r.  Gli  antichi  poeti  latini  e  le  prime  prove  del  dramma  e  dell'  epica.    II.  Flaute, 
Cecilio  e  Terenzio.    III.  La  satira  antica  e  Lucilio.    IV.  Caio  Valerie  Oa- 
tullo.    V.  L'eloquenza  romana  e  Cicerone  oratore  e  filosofo.    VI.  C.  Crispo 
Sallustio.     VII.  Notizie   di   Cornelio   Nipote.     VIII.   Tito   Livio.     IX.  Lici- 
niano   annalista  latino   recentomente   acoperto.     X.    TibuUo   e   Properzio. 
XI.  ürazio.     XII.  Ovidio  Nasone.     XIII.  Cornelio  Tacito.     XIV.    Della  fa- 
vola,  di  Pedro,   e  dei  favolisti  antichi  e  moderni.     XV.   I  giornali  presso 
gli  antichi  romani  (1859).     Appendice.     V.  Marco  Aurelio  (1861). 
van  der  Vliet,  Joannes:  Varia  ad  varios.    In:   Mnemosyne  20  (1892)  p.  414—417. 
Cic.  Orator  c.  42  §  144.    Apul.  Apol.  c.  42.    Minuc.  Fei.  28.  10  [Kepet.  ex  Mus. 
rhen.  40.  155].     Varr.  1.  1.  V  88  M.    Plaut.  Asin.  654.    Martial.  epigr.  IV  43. 
Weidgen,  .Joseph:  Miscella  critica.     1882  siehe  B. :  Euripides. 
Weil,  Henri:  Latina  et  graeca  varia.     1885  siehe  B. :  Anthologia. 
Weise,    Fr.  Oskar:    Charakteristik  der  lateinischen  Sprache.     4.  verbesserte  Auf- 
lage,    Uipzig:  B.G.Tcuhiitr  {\m\)V.)m.     (IV,  202  S.)     8.  M.  3. 
Darin:     Sprache    der   Dichter    (p.    60 — 88).      Sprache    des    Volks    (Volkslatein) 
(p.  89 — 111).    Die  klassische  Sprache  Cäsars  und  Ciceros  (p.  112—130). 

—  Les  charactires  de  la  langue  latine  par  F.  O.  Weise  traduit  de  l'alleniand  par 

Ferdinand  Antoine.     Puris:  C.  Kbnrlnincl  \%m.     (V,  295  S.)    8.  Fr.  3. 

Der  Abschnitt  über  Cäsar  und  Cicero  fehlt. 

—  XuQay.tijQtnuög   rijg    Xatirixt]g   yyloJaotjf  y.azu   fuiihpQaaiv  ix  z>]g   y'  iy.ööottug   vnö 

FtwQylov  K.  FQuioiätov.     [Iiiß).io9)\y.y]   MaQaaXij.   290J.     ^Ev  ^A&  i'ivaig:    Tvnoig 
11.  J.  EaxtXXaqlov.     H i ';i XionwXilo  v  K.  Mnix  1905.     (241  S. ,   1  S.  ung.)    8. 

JQ.  1.50. 

—  Language  and  character  of  the  roman  people.    Translated  from  the  german  of 

O.  W.  with  additional  notes  and  references  for  english  readers  by  Herbert 
Augustus  Strongand  Archibald  Young  Campbell.  London:  Kii/an  Vaul,  Trriirh. 
rriihncr  &  Co.  1909.  (X,  259  S.)  8. 
Weyman,  Carl:  Zu  lateinischen  Schriftstellern.  In:  Abhandlungen  aus  dem  Ge- 
biet der  klassischen  Altertumsvcissenschaft.  Wilhelm  von  Christ  zum  60.  Ge- 
burtstag dargebracht  {Mütirlun  1891)  p.  147—154. 
I.   Ervirähnung  der  Dekadeneinteilung  des  llvianischen  Geschichtswerkes  in 

den   dem   Ambrosius   zugeschriebenen  Acten   des   Märtyrers   Sebastianus. 

II.  Ovid.  her.  XVI  255  ed.  Sedlm.  III.  Pers.  IV  31.    IV.  Seneca  rh.  suas. 

II   1   p.  532,   10  M.     V.  Apul.  Amor   et  Ps.  V  2  p.  5,   15  W.     VI.  Cyprian. 

epist.  XLV  3  p.  602,  20  H.     VII.  TertuU.  de  pud.  3  p.  225,  21  R.     VIII.  Arnob. 

I  49  p.  33,   2  R.     IX.  Passio  VI!  monach.  S  6  in  Victor  Vit.   ed.   Petsch. 

p.    109,   25.     X.   Sulpic.   Sev.   II   34.   4  p.   88,   14   H.     XI.   Lexikalisches   u. 

Kritisches  aus  u.  zu  „Briefe,  Abhandlungen  u.  Predigten  aus  den  2  letzt. 

Jahrhunderten   des   kirchl.  Altertums  u.  dem  Anfang   des  Mittelalters  v. 

C.  P.  Caspari  (1890). 

—  Kritisch-sprachliche  Analekten.    I.   II.  III.  IV.    In :  Zeitschrift  für  die  öster- 

reichischen Gymnasien  45  (1894)  p.  201—204. 1075-1078.  46  (1895)  p.  296-  298.  595—598. 
1.  Incolatus  (zu  Arnobius  [IV  33  p.  168,  15  R.]).  2.  Lupana  (zu  Lactaiitius 
[inst.  III  21.  4  p.  248,  19  Br.]).  3.  Secta.  4.  Senior-rainor  (zu  den  Pane- 
gyrikern  [Claud.  Mamert.  paneg.  genethl.  p.  107,  26  B.]).  5.  Servator  [zu 
Juvencus  I  769].  -  6.  Artificus  (zu  Cyprianus  Gallus  [Exod.  ';85ff.  Peip.]). 
7.  Discedere  =  mori  [Minuc.  Fei.  1.  2.  Amm.  Marc.  29.  5.  42.  Hist.  Apoll, 
p.  77.  9  R."].  8.  Indignus  (zu  Apuleius  [met.  II  20]).  9.  Praeclarus  =  clarior. 
10.  Spectaculum.  —  11.  Decretum  (zu  Propertius  [II  32.  31]).  12.  Deferre 
[Sulpic.  Sev.  II  34.  4  p.  88.  14].  13.  Querulus  =  quaerulus.  14.  Refluus  (zu 
Apuleius  [met.  IV  31]  und  Prudentius  [cath.  V  86]).  15.  Transeuntianus 
[Humelia  de  poenitentibus  bei  Caspari,  Briefe,  Abhandlungen  p.  176].  — 
16.  Bonus  =  pulcher  [Ovid.  met.  I  502].  17.  Femina  sollers  [Cyprianus 
Gallus  Gen.  1177  ff.  P.].  18.  Montuosus  =  montanus  (zu  Plinius  dem  älteren 
[XVI  72]).  19.  Permanere  mit  Infinitiv  (zu  Paulinus  von  Nola  [XL  5  p.  344, 
27  f.  H.]).    20.  Recedere  —  decedere  (zum  Authonticum). 


Collectiones  poetarum  et  scriptorum  pedestrium  —  Oratores.       17 


II 


Weyman,  Carl:   Kritisch -sprachliche   Analekten.    In:   Wiener  Studien  17  (1895) 

p.  314—318.     21.  Conservator.     22.   Convenire    (zur  Regula  Benedicti).     23.  Lacus 

detritus  (zu  Pacianus).    24.  Masculare  (zu  Victricius  von  Kouen).    25.  Passivus 

(zu  Chromatius  von  Aquileia). 

de  Winterfeld,  Paulus:  Schedae  criticae  in  scriptores  et  poetas  romanos.    Bno- 

liiii:  Apiul  Wndmaiinon  1895.     (1  Bl.,  62  S.)     P.  M.  1.60. 

Terent.  Andr.  532.  748.  929.    Haut.  165.    Adelph.  40.  471.    Phorm.  356.    TibuUus 

aevo  Caroline  ignotus.    Lygdam.  4,  3.   Ovidii  heroidum  archetypon.  —  Ov. 

her.  9,  66;  10,26;  11,82:  12,128;  13,43;  Eemed.  8.     Petronius  carm.  43  Bue. 

Reposianus  v.  2.     Sabini  epistularum   princeps   quae  fertur  editio.     Pria- 

peum  46,  10  a  Liudprando  lectum.    Manilius  I  274.    Senec.  rhet.  contr.  I  1, 

4.  9.  12.   18.  I  2,   2.  5.  9.  18.  21.  I  4,  3.  I  5,   1.  I  7,    14;   contr.  II  3   in  Gesta 

Romanorum  recepta.    Senec.   Phoen.  82.    Quintil.   decl.  247.  279.  301.  330. 

Plin.   ep.  X  81;   94.   1.     Suet.  Ner.  c.    33.     Minuc.   Fei.   30,    2.     Historiae 

augustae   scriptores:    Hadr.   4,   5;   Verus   4,4;  Comm.  11,   5;    Carac.  1,  2; 

Geta  4.  1.  4,  3;   Heliogab.  31,   7.  33,  1;   Alex.  Sev.  15,  4;    Claudius  4,  4.  7. 

Julius  Valerius  p.  5,  2  K.    Auson.  cent.  nupt.  p.  218,  8  P.     Sulpicia  Caleni 

imitatur  Sulpiciam  Cerinthi.  Claudiani  raptus  archetypon.  Octavianus  imi- 

tatur  veteres  poetas ;  decl.  2. 8. 125. 16o.  168. 267.  Antholog.  lat.  carm.  anonym. : 

Didonis  epistula  14. 91 ;  Carmen  in  Philagrum  iuris  consultum  ;  verba  Achillis 

19.26.57.66.    Carmina  amatoria.    Luxorius  AL  I  -  p.  267.    Damasi  spur.  85, 

5  Ihm.    Boetius  de  consol.  phil.  I  5.  45.    Maximianus  3,  79.  Venantius  Portu- 

natus  carm.  I  2,  16.   Vitae  sanctorum  ed.  Harster.   Amarcius  I  186.  213.  502. 

II  640.  III  298.     Thiofridus  vitae  Wilibrordi  II  713.  726.  lil  306.    Carmina 

medii  aevi  ed.  Hagen:  dissuasio  concubitus  in  uno  tantum  sexu  19;  dialogus 

clerici  et  monialis  3.  17;  vita  Ovidii  19.     Reinerus  Phagifaceti  v.  26.  56. 

—  Ad  scriptores  latinos  coniectanea.     In:  Philologus  S5  (1896)  p.  189 — 191. 

I.  Auct.  de  dvibiis  nomin.  p.  93.  1  Haupt.     II.  Manil.  I  371.     III.  Petron.  fr.  37 
p.  220  B.    IV.  Calpurn.  Place,  decl.  49.    V.  Anechomen.    Apulei  12.  18.  20. 
VI.  Ale.  Avit.  carm.  6.  .391. 
Witkowski,    Gustave  Joseph:   Le   mal   qu'on  a  dit  des  medecins.     1"  serie.     1884 

siehe  A. :  Poetae. 
Wölfflin,  Eduard:   Satura  critica.    In:  Hermes  17  (1882)  p.  173—176. 

Catull.  64.  149.    Cic.  ad  Att.  14.  12.  1.    Val.  Max.  7.  3.  1.    Tac.  bist.  1.  18.    Florus 

1.   22.   31.     Ampel.    16.   5.     Jul.   Capitol.   Maxim.   2.   1.     Max.    et   Balb.  2.  7. 

Cael.  Aurel.  init.  Thuc. 

Zingerle,    Anton:    Kleine    philologische    Abhandlunaren.      III.    Heft,      hiiislirnrk: 

Wagiiersrhc  Ihmn-süms-Buchh.  1882.     (X,  82  S.,  1  Bl.)    8.  M.  2.40. 

I.  Fortsetzung  der  Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  lateinischer  Schriftsteller. 

[Cic.  in  Verr.  IV  3.  3.    Liv.  I  14.  7.  II  3.  6.    XXVI  32.  8.   XLI 12.  10.  XLII 64.  5. 

XLV28.  4.    Lucilius  XXX  100.  105  Mü.    Catull.  45.  8f.    Verg.  ocl.  II51  f.    Aen. 

IV66f.  ]58ff.  208ff.   Aen.  IV  ,574 ff.    Ciris.  Tibull.  I  4.  ,53ff.   Ovid.  ex  P.  III  6.  27. 

Amor.  II  6.  39.  UI  6.  7  f.    Her.  III  132.  X  31  f.  106.   XVI  17.    Met.  IV  51.  663.  V 

.590f.  VI26f.  VI.399f.  VII  310f.  .554 f.  790f.  VIIT  556f.  IX  318ff.  XJV  846.   Orestis 

tr.  v.  .558f.     Dracontius  carm.  min.  VIII  73].    II.  De  scriptorum  latinorum 

locis,  qui  ad  poenaruni  apud  inferos  descriptionem  spectant  (Rn/imoidt  1877). 

—  Kleine  philologische  Abhandlungen.   IV.  Heft.    Mit  einem  Sachregister  zur  ganzen 

Sammlung,  hmsliruck:  Wayiuriich  Uiiiversitucts-Buclih.  1S81.  (VII,  104  S.)  8.  M.  3.20. 
I.  Ueber  eine  Innsbrucker  .Juvenalhandschrift  mit  Scholien.  11.  Beiträge  zur 
Kritik  und  Erklärung  verschiedener  Schriftsteller.  [Tibull  I  4.  43f.  Paneg. 
Messalae  175 f.  Ovid.  Heroid.  4.  137,  5.  68,  7.  45.  Vergil.  Aen.  I  384.  Zu 
Ovids  Metamorphosen.  Aetna  63 f.  Martial.  V  16.  5.  VII  47.  5.  Piaton 
Laches  187  E.  Cicero  de  off.  I  29.  104.  Cicero  pr.  Mur.  cap.  2  §  3.  Liv.  I 
48.  3.  n  28.  2.  Liv.  III  39.  5.  IV  9.  3.  IV  43.  5.  V  44.  7.  Livius  und  Claudius 
[Tac.  Ann.  XI  24].  Eutrop.  IV  4.  3.  Schol.  in  Juv.  VI  516.  Zum  hilari- 
anischen  Psalmencommentar].  III.  Die  lateinischen  Bibelcitate  bei  S. 
Hilariua  von  Poitiers.     IV.   Beiträge   zu  den  lateinischen  Wörterbüchern. 

Oratorum  romanortim  reliquiae  recensuit  et  praefatus  est  Jacobus  Cor- 
tese.    Augustae  Taur.:   V.  Bona  1892.     (XVill  S.,  1  BL,  107  S.)    8.    L.  3. 

Appius  Claudius  Caec.us.  —  L.  Caecilius  Metellus.  —  Q.  Fabius  Maximus  Cunctator. 
—  Ti.  Sempronius  Gracchus.  —  P.  Cornelius  .Scipio  Africanus  Maior.  —  L.  Pa- 
pirius  Fregellanus.  —  M.  Porcius  Cato.  —  L.  Aemilius  Paullus.  —  P.  Cornelius 
Scipio.  —  Q.  Caecilius  Metellus  L.  f.  —  Q.  Metellus  Macedonicus.  —  C.  Laelius 
Sapiens.  —  T.  Annius  Luscus.  —  P.  Corn.  Scipio  Africanus  Minor.  —  Ti.  Grac- 
chus Ti.  f.  —  C.  Gracchus.  —  M.  Aemilius  Scaurus.  —  Q.  Servilius  Caepio.  — 
M.  Brutus.  —  C.  Scribonius  Curio.  -  -  P.  Rutilius  Rufus.  —  Q.  Metellus  Numi- 
dicus.  —  C.  Memmius.  —  M.  Antonius.  —  L.  Licinius  Crassus.  --  L.  Aelius 
Lamia.  —  C.  Titius.  —  L.  Marcius  Philippus.  —  C.  J.  Caesar  Strabo.  —  L.  Au- 
relius  Cotta.  —  C.  Scribonius  Curio.  —  C.  Papirius  Carbo  C.  f. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicormn,    TT  1.  2 


18  Scriptores  latini.    C.    Oratores. 

Oratores. 

Laudationum  funebrium  Romanorum  historia  et  reliquiarum  editio.  Scrip- 
sit  et  recensuit  Fridericus  Vo  1 1  m  e  r.  [Aus :  Jalirbücher  für  classische 
Philologie   18.  Suppl.   (1892)  p.  445— 528  o].    Lipsiae:  B.  G.  Teubner.    8. 

M.  2.40. 

Laudatio  funebris  qiiae  dicitur  Turiae  746— 75"2  a.  u.  (=  8—2).  In:  Fontes  iuris  romani 
antiqui  edidit  Carolus  Georgius  Bruns'.     (Tnlni.fjac  1909)  p.  321-326. 

Auch  in:  Inscriptioues  latinae  selectae.    Edidit  Hermannus  Dessau  II  2.  Nr.  8393 
(BiroUni  1906)  p.  924—928. 
Laudatio  funebris  Murdiae  (Saec.  I  p.  C).    In:  Fontes  iuris  romani  antiqui  edidit  Carolus 
Georgius  Bruns'.     (Tiihingac  1909)  p.  226—327. 

Auch  in:  Inscriptiones  latinae  selectae.    Edidit  Hermannus  Dessau  II  2.  Nr.  8394 
{Bn-olifn  1906)  p.  929. 
Florilegio  oratorio  per  cura  di  Angelo  de  Gubernatis.    188.5  siehe  A. :   Oratores. 
Albert,  Paul:  La  Prose  .  .  .   (18i39ss.)  1896  siehe  A. :  Scriptores  (I  1  p.  71). 
Ama  tu  cci,  Aurelio  Giuseppe:  Studi  latini.    Partei.    L'eloquenza  latina  nei  primi 
cinque  secoli  di  Koma.     Bouraito:  Coi  tipi  iH  F.  de  fUnuaro  1893.     {^3  S.)    8. 
I.  11  capitolo  XIV  del  Brutus.    II.  La  laudationes  funebres.    III.  I  piii  antichi 
oratores  funebres.    IV.  L'eloquenza  giudiziaria  nei  primi  cinque  secoli  di  r. 
V.  L'eloquenza   politica.  —  II   senato.     VI.  L'eloquenza  politica   del  foro. 
Seite  3-22  (Introduzione  und  I)  sind  wiederholt  in: 
—  L'eloquenza   latina  nei  primi  cinque  secoli    di   Roma.     Torino:   C.   Clausoi  1895. 

(24  S.)     8. 

Aulard,   Fran(jois  Alphonse :    L'eloquence  et  les  declamations  sous  les  premiers 

Cesars;  discours  d'ouverture  du  cours  de  littörature  latine,  prononce  le  27  fevr. 

1879.     ßhiiljuHnr:  . f.  Murlil  (UTif  \819.    8.  Fr.  1. 

Berger,  Adolphe:  Histoire  de  l'eloquence  latine  depuis  l'origine  de  Korae  jusqu'ä 

CicfSron   d 'apres   les   notes    de   Adolphe   Berger   reunies   et  publiees   par  Victor 

Cucheval.     3=    edition.      2    vol.      Paris:    Hmhitli    (t   Cü.    (1872.    1881)    1892.      (XV, 

712  S.)    8.  Fr.  7. 

Burkhard,  Karl  Immanuel:  Berieht  über  die  Arbeiten  zu  den  römischen  Rednern 

(im  weiteren  Sinne,  mit  Ausschluss  von  Cicero,  Cornificius,   Seneca,  CJuintilian, 

Ausonius  und  der  christliehen  Schriftsteller)  aus  den.lahren  1880—1890.1891—1896. 

In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classisehen  Alterthumswissenschal't 

XXIII  (1895)  84  p.  155—234.     XXV  (1897)  93  p.  77-115. 

Canovas  del  Castillo,  Antonio:  De  la  politica  y  la  oratoria  .  .  .   1884  siehe  A. : 

Oratores. 
C  hopp  in,    Henri:    L'eloquence   militaire  chez  les  Romains.     [Extrait  du  „Journal 
des  Sciences  militaires"].     Paris:  Dumaine  1879.     (26  S.)    8.  Fr.  — .60. 

Cortese,   Giacomo:    De    oratoribus   romanis.     Oratio   habita  .  .  .  a.  1890.     Torino: 
T.  Salesiana  1890.     (28  S.)    8.  L.  —.50. 

Auch  in  des  Verf.  Saggi  latini.  I.  [Torino  1895)  p.  13.5—154. 
Cucheval,   Victor:   Histoire    de   l'eloquence   romaine   depuis   la   mort  de  Cicei'on 
jusqu'ä  l'avenement  de  l'empereur  Hadrien  (43  av.  J.-C.  —  117  ap.  J.-C).    2  tom. 
Paris:  Hachctte  et  Cic.  1893.     (X,  370  S. ;  393  S.)     8.  Fr.  7. 

Dumeril,   A. :    Origine    des  delateurs  et  precis  de  leur  histoire  pendant  la  duree 
de  l'empire  romain.    In:  Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  3  (1881) 
p.  262—281. 
Froment,  Th.:  L'eloquence  des  delateurs.    In:  Annales  de  la  faculte  des  lettres 

de  Bordeaux  2  (1880)  p.  35—57. 
Gatscher,  Norbert:  Einüuss  des  öffentlichen  Lebens  in  Rom  auf  die  Entwicklung 
und  den  Charakter  der  Beredsamkeit.    Progr.  des  Ober-Gymn.  der  Benedictiner 
zu  Seitenstetten.  Linz.  (Tfl/ien  u.  La'pzif/:  P/chkr's  Witwe  &  Sohn)  1885.    (S.  3— 27).    8. 

M.  —  50. 
de  Gubernatis,  Angelo:  Storia  dell'  eloquenza.     1885  siehe  A. :  Oratores. 
Kukutsch,  Isidor:  Über  die  laudatio  funebris  bei  den  Römern.    Progr.  des  Gymn. 

der  Theresianischen  Akademie  Wien  1838.    (78  S.)    8. 
Lafaye,   Georges:    De    poetarum    et    oratorum    certaminibus   apud    veteres.     1883 

siehe  A. :  Oratores. 

Lanfranchi,  Vincentius:  De  oratoribus  romanis  acroasis  facta  studiis  auspicandis 

litteraruni  latinarum  in  athenaeo  taurinensi  XVI.  cal.  dec.  1883.     S.  Binii/ni  in 

Salassis  ex  ofßc.  salesiana  18S4.     (24  S.)    8.  L.  —.50. 

Lears,   Lorenzo:    The   history   of  oratory  from  the  age  of  Pericles  to  the  present 

time.     1896  siehe  A. :  Oratores. 
Martha,  Constant:  L'eloge  funebre  chez  les  Romains.    1883—1896  siehe  A.:  Scrip- 
tores consolationum. 
Mestre,  Pierre:  Preceptes  de  rhetorique.    Histoire  de  l'eloquence  grecque,  latine 
et  franvaise  .  .  .   1882  siehe  A. :  Oratores. 


Oratores  —  Panegyrici  —  Poetae.  19 

0  r  a  t  o  r  e  s. 

Müller,    Friedrich  Wilhelm:    Ueber   die  Beredsamkeit   mit  besonderer  Beziehung 

auf  das  klassische  Alterthum.     189G  siehe  A.:  Oratores. 

Poiret,   Jules:    Essai   sur   Teloqueiice   judiciairo  ä  Eomo   peiidant  la  Kopviblique. 

Thesis  1886.     Paiix:  E.  Tlionii  1887.     (2  Bl.,  299  S.)    8.  Fr.  5. 

Tartara,  Alessandro:  I  precursori  dl  Cicerone.    Considerazioni  siillo  svolgimento 

deir  eloquenza  presso  1  Romani.     [Estratto  dagli  Annali  delle  Universitä  Tos- 

cane  XVIII  p.  291—528].     Pixa:  Nixfn  i  V.  1888.     (238  S.,  2  Bl.)    4.  L.  8. 

1.  Dalla  fondazione  della  repubblica  ad  Appio  il  Cieco.    2.  Da  Appio  il  Cieco 

a  Catone  il  Maggiore.    3.  Dalla  morte  di  Catone  all'  esordire  di  Cicerone. 

Vannucei,   Atto :    L'eloquenza   romana    e   Cicerone   oratore   e   fllosofo.     (1854)188.5 

siehe  C:  Collectiones  (p.  16). 
Vu.skovic,  Nicolö:  L'eloquenza  romana  fino  a  Cicerone,  studiata  ne'  suoi  princi- 
pali  rappresentanti.     Progr.  des  Gymn.  Spalato  1882.     (S.  3 — 39).     8. 
PailCg'yrici.    Brandt,  Samuel:  Beiträge  zur  Kritik  der  gallischen  Panegyriker.    In: 
Rheinisches  Museum  für  Philologie  38  (1883)  p.  603—611. 
Rede  II  c.  6  (p.  94.  9  B.)  c.  8.  9  (p.  96.  6).    Rede  IV  c.  20  (p.  130.  27).    Rede  V  c.  3 
(p.   133.   31)   c.  12   (p.    140.  2.5)  c.  18  (p.  145.  29).     Rede  VII    c.  16   (p.  173.  6). 
Rede  VIII  c.  2  (p.  181.  4).     Rede   XI  c.  5  (p.  248.  17)  c.  9   (p.  251.  9).     Rede 
XII  0.  15  (p.  -.184.   14)  c.  26  (p.  294.  24). 
B  u  r  k  h  a  r  d  ,  Carolus :  Ad  panegyricos  latinos.   In :  Wiener  Studien  6  (1884)  p.  322 — 324. 
I.   Plin.   par.   c.   XXVII   p.  24,    12  B.     II.    Inc.   pan.   Const.   Aug.   d.  c.  XXVI 
p.  212,  17—21.     III.  Pacati  pan.  Theodos.  Aug.  d.  c.  XLl  p.  308,  20.  23. 

—  Observationes   criticae    ad   panegyricos   latinos.     In:   Acta  seminarii  philologici 

erlangensis  3  (1884)  p.  161-187. 

—  De  perfecti  tertiae  personae  pluralis   formis  in  (e)  riint  et  ere  exeuntibus,   quae 

in  panegyricis  latinis  inveniuntur.     In:  Wiener  Studien  8  (1886)  p.  170—172. 

—  Ad  panegyricos  latinos.    Ebenda  9  (1887)  p.  171—174. 

I.  II.   Plin.  pan.   Trai.   d.   c.   XXIV  p.  21.  32  B.   c.  LXXIV  p.  69.  27.    III.  IV. 

(V)  incerti  pan.  C'onstantio  Caes.  d.  c.  III  p.  134.  1.  c.  X  p.  139.  12.     V.  (X) 

Nazarii  pan.  Oonstantino  Aug.  d.  c.  II  p.  214.  14.     VI.  (XI)  Mamertini  grat. 

act.  Jul.  c.  VI  p.  249.  19.    VII.  (XII)  Pacati  pan.  c.  XLV  p.  312.  13. 

Dar  est  e,   Rodolphe :    Panegyrici   veteres,   ed.  Baehrens   jj.  129,  17  sq.     In:    Revue 

de  Philologie  11  (1887)  p.  118. 
Ellis,   Robinson:    Paneg.   IV.  ix.   VII.  V.  Bahr.     188ö   siehe  C. :    Collectiones  (p.  8). 
Free  man,   Edward  Augustus :    The  Panegyrists   of  the  fourth  Century  (1873).     In 

des  Verf.  Historical  essays  32  {London  1892)  p.  119—122. 
Fröhner,   Wilhelm:   Inc.  paneg.  Constant.  Caes.  1.  3.  Maxim,  et  Constant.  1.  12.  14. 

1892  siehe  A.:  Poetae  epici. 
Georges,  Karl  Ernst:  Paneg.  lat.  I  (TI)  y.  4.     1884  siehe  C. :  Scriptores  (p.  hl). 
Götze,  Richard:  Zu  den  lateinischen  Panegyrikern.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  145  (1892)  p.  851—862. 
Kiessling,  Adolf:  Panegyr.  Constantini  VII.  8.     1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Klose,  Olivier:  Die  beiden  an  Maximianus  Avigustu*  gerichteten  panegyrici  latini. 

Progr.  des  Staats-Gymn.  Salzburg  1895.     (S.  3—40).     8. 
Sachs,  Arminius:  De  quattuor  panegyricis  qui  ab  Eumenio  scripti  esse  dicuntur. 
Dissert.  inaug.     Halis  Sas.  {llnl/ii :   Miij/ty  <(■  MaclUr)  1885.     (33  S.)     8.  M.  1. 

Schanz,   Martin:     Zu    den   lateinischen   Panegyrikern.     [Claud.   Mamertin.    c.    IV 

Bahr.  247J.     In:    Rheinisches  Museum  für  Philologie  44  (1889)  p.  480. 
Sclienkl,  Carolus:  Lectionos  panegyricae.    In:  Wiener  Studien  3  (1881)  p.  118 — l:iO. 
P.  21,  15(Baehr.)  89,  14.  106,  26.  170,  31.  171,  23.  198,  26.  234,  23.  259,  22.  265,  15. 
2:d5,  27.  279,  29.  311,  28.  142,  10.  265,  12.  211,  2.  159,  26.  233,  25.  157,  23.  163,  5. 
149,  4.  245,  15.  224,  13.  24:^,  12.  160,  22.  175,  30.  246,  11.  163,  27.  104,  2.  201,  28. 
203,  4.    173,  11.    2.50,  19.   95,  5.   100,  27.    107.  12.    129,  3.  129,  14.  I:i5,  10.  252,  8. 
129,  12.  —  Panegyrici  Vergilium  imitantur. 
Stangl,  Thomas:  Zu  den  Panegyrici  latini.    In:  Philologus  45  (1886)  p.  81. 
Inc.  paneg.  Const.  Aug.  d.  c.  XXVI  p.  212  B. 

—  Panegyrici  latini  10.  36  pag.  242,  5  B.     Ebenda  51  (1892)  p.  592. 
Weyman.Carl:  Kritisch-sprachliche  Analekten.    1894  siehe  C. :  Collectiones  (p.  16). 

Poetae.  Corpus  poetarum  latinorum  a  se  aliisque  denuo  recognitorum 
et  brevi  lectionum  varietate  instructorum  edidit  Johannes  Percival 
Postgate.  2  tom.  Londini:  (}.  Jicll  dt  fll.  \^%^—\^m.  (XII  S.,  2  BL, 
596  S.;  .572  S.)    4.  Sh.  5U. 

Vol.  I.    Fase.  I.     1893.     (X  S.,  1  Bl.,  285  S.)  Sh.  12. 

Enni  fragmenta  recognita  a  Luciano  Muellor.  T.  Lucreti  Cari  De  rerum 
natura  libri  VI,  ex  ultima  recensione  Hugonis  A.  J.  Munro.  C.  Valeri 
('atuUi  carmina,  recognita  a  Job.  P.  Postgate.  P.  Vergilius  Maro,  recog- 
nitus  ab  Henrico  Nettleship.  Q.  Horatius  Flaccus,  recognitus  a  Jacobo 
Gow.    Albi  Tibulli  carmina,  recognita  ab  Eduardo  Hiller. 

9.* 


20  Scriptores  latini.    C.    Poetae. 


Poetae. 

Corpus  poetaruai  latinorum  aJ.  P.  Postgate  aliisque  editum.    (Contin.). 

Vol.  I.    Fase.  II.     1894.     (S.  287— 596).  Sh.  VZ. 

Sex.  Propertius,  recognitus  a  Joh.  P.  Postgate.  P.  Ovidi  Nasonis  Heroides, 
recognitae  ab  Arturo  Palmer,  Amorum  libri  III,  recogniti  a  Geraldo 
Maclean  Edwards,  Medicamina  Faciei  Femineae,  recognita  ab  eodem, 
Artis  Amatoriae  libri  III,  recogniti  ab  eodem,  Remedia  Amoris,  recognita 
ab  eodem,  Metamorphoseon  libri  XV,  recogniti  ab  eodem,  Fastoruni 
libri  VI,  recogniti  a  Gilberte  Austin  Davies,  Ti-istium  libri  V,  recogniti 
a  Sidneio  Georgio  Owen,  Ex  Ponte  libri  IV,  recogniti  ab  eodem.  Hali- 
euticon  liber,  recognitus  a  Geraldo  Maclean  Edwards,  Ibis,  recognitus  ah 
Alfredo  Eduarde  Housman.   Fragnienta .    recognita  a  Joh.  P.  Postgate. 

„    II.    Fase.  III.     1900.     (XI  S.,  1  Bl.,  19.5  S.)  Sh.  9. 

Gratti  Cynegeticon  libri  I  reliquiae  recognitae  a  Joh.  P.  Postgate.  M.  Manili 
iistronomicon  libri  V  recogniti  a  Malvino  Bechert.  Phaedri  fabularum 
aesopiarum  libri  V  cum  appendice  recogniti  a  Jacobe  Gow.  Aetna  incerti 
auctoris  recognita  a  Robinsone  Ellis.  A.  Persi  Flacci  satirae  recognitae 
a  Gualtero  Coventry  Summers.  M.  Annaei  Luoani  de  hello  eivili  libri  X, 
recogniti  a  Guilelmo  Emerton  Heitland,  eiusdem  carminum  fragmenta 
recognita  a  Joh.  P.  Postgate.  C.  Valeri  Flacci  Argonauticon  libri  VIII 
recogniti  a  Johanne  Bagnell  Bury. 

.,     11.    Fase.  IV.     1904.     (XII  S.,  1  Bl.,  S.  197—430).  Sh.  9. 

Calpurnii  Siculi  bucolica  recognita  ab  Henrico  Sehenkl.  Juni  Moderati 
Columellae  rei  rusticae  liber  X  recognitus  a  Joh.  P.  Postgate.  Sili  Italici 
Punicorum  libri  XVII  recogniti  a  Gualtero  Coventry  Summers.  P.  Papinius 
Statius.  Thebaidos  libri  XII  recogniti  ab  Augusto  Samuel  Wilkins.  Sil- 
varum libri  V  recogniti  a  Gilberte  Austin  Davies  et  Joh.  P.  Postgate. 
Achilleidos  libri  II  recogniti  ab  Augusto  Samuel  Wilkins.  De  belle  Ger- 
manico  carminis  fragmentura. 

.,    II.    Fase.  V.     1905.     (X  S.,  1  BL,  S.  431-572).  Sh.  Ü. 

M.  Valeri  Martialis  epigrammata  recognita  a  Jacobe  Duff  Duft.  D.  Juni 
Juvenalis  saturae  recognitae  ab  Alfredo  Eduardo  Housman.  M.  Aurelius 
Nemesianus.  Bucolica  recognita  ab  Henrico  Sehenkl.  Cynegeticon  liber 
recognitus  a  J.  P.  Postgate.  Fragmenta  recognita  ab  eodem. 
Poetae  latini  minores.  Recensuit  et  emendavit  Aemilius  Baehrens. 
6  voll.     8.    Lipsiae:  B.  G.  Teubner  1879—1883.    8.  M.  20.10. 

Vol.  I.    1879.     (XIII  S.,  1  BL,  238  S.,  1  Bl.)  M.  2.70. 

I.  M.  TuUii  Ciceronis  Arateorum  quae  supersunt.  Tl.  Gratii  Cynegeticon 
quae  supersunt.    III.  Diversorum  auctorum  Priapea.   IV.  Incerti  Nux  elegia. 

V.  Incerti  Consolatio  ad  Liviam.  VI.  VII.  Elegiae  in  Maecenatem.  VIII. 
IX.  Precatio  Terrae.  Preeatio  omnium  herbarum.  X.  Germaniei  Arateorum 
quae  supersunt.  XI.  XII.  XIII.  Carmina  tria  de  mensibus.  XIV.  Incerti 
de  Augusti  hello  aegyptiaco  Carmen.     XV.  Incerti  laus  Pisonis. 

„      II.    1880.     (291  S.)  M.  1.80. 

XVI.  Appendix  Vergiliana.    r.  Culex,    ii.  Dirae.   in.  Copa.    iv.  Aetna,   v.  Ciris. 

VI.  Priapea.    vn.  Epigrammata.    [Catalecta].    XVII.  Incerti  Moretum. 

„    III.    1881.     (308  S.)  M.  3. 

XVIII.  Italic!  Ilias  latina.  XIX.  Incerti  carmina  bucolica.  XX.  Calpurnii 
eclogae.  XXI.  Q.  Sereni  Sammonici  liber  medieinalis.  XXII.  Incerti  Septem 
sapientium  sententiae  septenis  versibus  explicatae.  XXIII.  Claudii  ad 
Lunam.  XXIV.  Incerti  ad  Oeeanum.  XXV.  Incerti  celeuma.  XXVI.  XXVII. 
Incerti.  XXVIII.  Incerti:  Versus  in  quo  totae  XXUI  litterae  continentur. 
XXIX.  Incerti  ad  Panem.  XXX.  Incerti  aenigma.  XXXI.  Incerti  de  Hippo- 
lyto.  XXXII.  Incerti  Ponticon  praefatio.  XXXIII.  Nemesiani  carmina  quae 
supersunt.  XXXIV.  Catonis  disticha.  XXXV.  Catonis  de  3Iusis  versus. 
XXXVI.  Epitaphium  Vitalis  Mirni  filü  Catonis.  XXXVII.  [Laetantii]  carmen 
de  ave  Phoenice.  XXXVIII.  Tiberiani  quae  supersunt.  XXXIX.  Incerti. 
XXXX.  Incerti  Carmen  de  figuris  vel  sehematibus.  XXXXI.  Incerti  Carmen 
contra  Paganos.     XXXXII.  Incerti  epithalamium  Laurentii  aliaque. 

„     IV.    1882.     (445  S.,  1  S.  ung.)  M.  4.20. 

XLIII.  Anthologia  latina.  (Ex  Senecae  epigrammatis  >.  (  Excerpta  ex  Pe- 
tronio).  Variorum  carmina.  Carmina  duodeeim  sapientum  de  diversis 
causis.  (.Carmina  Vergiliana  >.  Uctavianus.  Luxorius.  Porfirius.  (Epistula 
Didonis).  Florus.  Incerti.  Pervigilium  Veneris.  Incerti.  Verba  Achillis. 
Vespae  iudicium  coci  et  pistoris  iudice  Vulcano.  Incerti.  Felix.  Incerti. 
Pentadius.  Florus.  Reposianus.  Flavius  Felix.  Regianus.  Vincentius.  In- 
ctrti.  Symphosii  aenigmata.  Luxorius.  Florentinus.  Petrus  Referendarius. 
Calbulus.    Incerti. 


Poetae.  21 

P  o  e  t  a  e. 

Poetae  latini  minores.  Recensuit  et  emendavit  Aem.  Baehrens.  (Contin.). 

Vol.  V.    1883.     (446  S.)  M.  4.20. 

XLIV.  Claudii  Rutilii  Namatiani  de  reditu  siio  libri  II.  XLV.  Aviani  fabulae. 
XLVI.  Incerti  Carmen  de  ponderibus  et  mensuris.  XLVII.  XL VIII.  Garmina 
ad  Theodosium  II.  XLIX.  Phocae  vita  Vergilii.  L.  Incerti  Sulpicia  aliaque. 
LI.  Incerti  Pasiphaes  tabula.  LH.  Asterius.  LIII.  Aegritudo  Perdicae.  LIV. 
Dracontii  carmina  profana.  LV.  Orestis  tragoedia.  LVI.  Prisciani  carmina. 
LVII.  Maximiani  elegiae.  LVIII.  Incerti  carmina  varia.  LIX.  Sisebuti 
regis  Gotorum  ad  Isidorum  epistola.  LX.  Eucheria.  LXI.  De  Philomela. 
LXII.  De  avium  vocibus.  LXIII.  De  philomela.  LXIV.  LXV.  De  Candido 
et  Nigro.  LXVI.  Versus  cuiusdam  Scoti  de  alphabeto.  LXVII — LXXIV. 
Incertae  aetatis  carmina.  —  Dubia.  Suspecta.  Falsa. 
Als  VI.  Band  gilt: 

Fragmenta  poetarum  romanorvim  collegit  et  emendavit  Aemilius  Baeh- 
rens.   Lipi^iae:  B.G.Teubner  ISSQ.    (427  S.)    8.  M.  4.20. 

Numae  Carmen  saliare.  Alii  versus  sacrorum.  Popularis  incantatio.  Nutricum 
cantilena.  T.  Quinctii  tabula.  Incerti  vaticinium.  Appii  Claudii  sententiae. 
Marcii  vatis  praecepta.  Incerti  sententiae.  A.  Atilii  Galatini  elogium.  Livius 
Andronicus.  Cn.  Naevius.  Incerti  Carmen  Priami.  Incerti.  Incerti  Carmen 
Nelei.  Metelli.  Tabulae  triuniphatoriae:  L.  Aemili  M.  f.  cos.  Ti.  .Semproni 
Gracchi  cos.  Ex  Acilii  Glabrionis  tabula.  Ini-ertorum  versiculi.  M.  Porcii 
Catonis  Carmen  de  moribus.  Incerti  ad  filium  praecepta.  Q.  Ennius.  In- 
certi epigramma.  Ineertorum  versiculi.  Ardeatis  templi  inscriptio.  Hostii 
bellum  histricum.  C.  Lucili  saturae.  L.  Accius.  Templi  tarracinensis  in- 
scriptio. Q.  Valerius  Soranus.  T.  Quintius  Atta.  Pomi^ili  epigramniata. 
Valeri  Aeditui  epigramniata.  Q.  Lutati  Catuli  epigranimata.  Versus  popu- 
laris. A.  Furius  Antias.  Porcius  Licin[i]us.  Volcatii  Sedigiti  Über  de 
poetis.    Cn.  Matius.    Ninnii  Crassi  Cypria  Ilias.    Manilius.    I.  Epigrammata. 

II.  Ex  incerti  nominis  libro.  Sueius.  Laevii  erotopaegnia.  L.  Pomponii 
saturae.  Sevii  Xicanoris  satura.  Carmina  Marciana  a.  a.  Chr.  7t>  supposita. 
M.  Terentius  Varro  (praeter  sat.  menipp.).  Gannius.  Dossenni  titulus.  Eg- 
natii  de  rerum  natura.  M.  Tullius  Cicero.  Quintus  Cicero.  M.  TuUius 
Laurea.    Cantores   Euphorionis:   I.  M.  Furius  Bibaculus.    II.    Q.  Scaevola. 

III.  C.  Licinius  Calvus.  IV.  C.  Helvius  Cinna.  V.  Q.  Cornificius.  VI.  Ticidas. 
VII.  CJ.  Hortensius  Ortalus.  VIII.  C.  Memmius.  IX.  L.  Volumnius.  X.  C. 
.Julius  Caesar.  XI.  Ineertorum  ver.sus.  Popiilares  versus.  P.  Terentius. 
Varro  Atacinus.  Cornelii  Galli  elegiae.  C.  Asinius  Pollio.  L.  Varius.  C.  Mae- 
cenas.  Augusti  imp.  epigramma.  Populäres  versus  in  Augustum  facti. 
Obtrectatores  Vergilii  et  Horatii.  I.  Numitorii  Antibucoliea.  II.  Incerti. 
III.  Cornificius  Gallus.  C.  Valgius  Rufus.  Aemilius  Macer.  Domitius  Marsus. 
Incerti  de  Crassitio  epigramma.  Pupius.  Populäres  versus  in  Sarmentum, 
P.  Ovidius  Naso.  Albinovanus  Pedo.  Cornelius  Severus.  Sextilius  Ena. 
Julius  Montanus.  Arbronius  Silo.  Kabirius.  Dorcatius.  Ineertorum  versus. 
Versus  populäres  in  Tiberium.  Asinii  Galli  epigramma.  Paconius.  Popu- 
läres versus  in  Caligulam.  Gaetvilicus.  Vagellius.  Seneeae  ex  Cleanthe 
versus.  Lucilius  iunior.  Labeonis  Homerus  latinus.  Incerti.  Caesivis  Bassus. 
Incerti  artificia  metrica.  Lucanus.  Nero  Imp.  Versus  populäres  in  JMeronem 
aUosque.  P.  Papinii  Statu  de  hello  germanico.  Sulpicia.  Turnus.  L.  Vei*- 
ginii  Rufl  epigramma.  Sentius  Augurinus.  C.  Plinius  Caecilius  Sccunrtus. 
Florus.  Hadrianus  Imp.  Anniani  carmina  Falisca.  Incerti  odarium.  Fronto. 
M.  Aurelius  Imp.  Apuleius.  Versus  in  Caesares  rom.anos.  Alphii  Aviti 
liber  excellentium.  Mariani  lupercalia.  Septimü  Sereni  opusoula  ruralia. 
Ineertorum  versiculi  varii.  Orphei  versus  in  latinum  conversi.  Tarentinus 
senarius.  Incertus  de  triumpho  Cupidinis.  Incerti.  Ablavii  epigramma. 
Albinus.  Incerti  de  metris.  Paulus  Quaestor.  Porphyrii  epigrammata. 
Chalcidii  ex  Graecis  conversiones.  Q.  Aurelius  Symmachua.  L.  Aurelius 
Avianus  .Symmachus.  Licentii  carmen  ad  Augustinum.  Hilarius  arelatensis. 
Parthenü  versiculi. 

Cfr.  Burmannus  redivivus.  Vademecum  für  Lucian  Müller.  (Beilage  zu  den 
.lahrbüchern  für  classische  Philologie  1.35).  Lffpsü/:  Drurl  rnn  A.  Kiltlmuuii 
1887.     (16  S.)     8. 

Poetae  latini  minores.  Post  Aemilium  Baehrens  iterum  recensuit  Fride- 
ricus  Vollmer.  Volumen  I.  Appendix  vergiliana.  Lipsiae:  B.  (x. 
Tevhver  1910.    (VIII,  208  S.)    8.  M.  2.40. 

I.    Appendix  vergiliana.     Culex.     Dirae.    Lydia.     Copa.    Moretum.     Ciris.    Priapea. 
Cutalepton.     Elegiae  in  Maecenatem.     Aetna. 


22  Scriptores  latini.    C.   Poetae  (Chrestomathien). 


P  o  e  t  a  e. 

.  .  .  Vol.  II.     Fase.  1.     Ibidem  1911.     (53  S.)    8.  M.  —.60. 

Ovidi  Halieuticon  libri  I  fragmentum.    Gratti  Cynegeticon  libri  I  fragmentuni. 

Poetae  latini  aevi  carolini  recensuerunt  Ernestus  Duemmler  et  Ludo- 

vicus  Traube.    3  tom.    [Moniimenta  Germaniae  historica  inde  ab  anno 

Christi  500  usque  ad  annum  1500  edidit  societas  aperiendis  fontibus  rerum 

germanicarum  medii  aevi].    Berolini:   Weidmann  1881 — 1896.    4.    M.  68. 

Tom.  I.  II.    Recensuit   Ernestus  Du emm  1er.     1881.   1884.    (VIII,  652  S.,  3Facs.; 

VI  S.,  1  Bl.,  722  S.,  3  Facs.)  M.  17  u.  19. 

III.    Recensuit  Ludovicus  Traube.     1896.    (X,  823  S.,  7  Tab.)  M.  32. 

Die  einzelnen  Dichter  sind,   soweit  sie  in  das  Bereich  der  Bibliotheca  gehören,  an 

der  betreffenden  Stelle  verzeichnet. 

De  carminibvis  latinis  saeculi  XV.  et  XVI.  ineditis.  Prolegomena  scripsit, 
carminum  delectum  e  cod.  oenipont.  664  et  vindobon.  palat.  3506 
edidit,  indicem  nominum  et  rerum  adiecit  Antonius  Zingerle.  [Et 
s.  t. :  Beiträge  zur  Geschichte  der  Philologie.  1.  Theil].  Oenipordi:  Sump- 
tibus  et  typis  academicis  Wagnerianis  1880.    (LXI  S.,  1  BL,  151  S.)    8.    M.  4. 

Lateinische  Rhythmen  des  Mittelalters  [herausgegeben  von]  Johann  Huemer.  In: 
Wiener  Studien  5  (1883)  p.  144—153.     (i  (1884)  p.  287—296. 

Ein  Trojanerlied  aus  dem  IMittelalter  von  Johann  Huemer.  In:  Zeitschrift  füi  die 
österreichischen  Gymnasien  38  (1887)  p.  7—9. 

Huemer,  Johann:  Iter  austriacvim  I.  (Mit  einem  Anhange).  In:  Wiener  Studien  9 
(1887)  p.  51—93. 

Unedierte  lateinische  Gedichte.    Anhang:  Vita  Juvenalis.    De  Nuce. 

Lateinische  Gedichte  aus  Cod.  Dresd.  A.  167».  Von  Max  Manitius.  In:  Romanische 
Forschungen  6  (1891)  p.  1—8. 

Lateinische  Gedichte  des  XII. — XIV.  Jahrhunderts.  Aus  Darmstadter  Handschriften  mit- 
gotheilt  von  F.  Wilhelm  E.  Roth.    In:  Romanische  Forschungen  G  (1891)  p.  9—10. 

Carmina  sepulcralia  latina  epigraphica.  Collegit  Johannes  Cholodniak. 
Editio  altera  emendata  et  aucta.  [Zapiski  istor.-fil.  fakulteta  S.-Peter- 
burgskaga  Universiteta.  74].  FetropoU :  Typis  C.  BirUnfeld  (MDCCCIIIC) 
1904.    (3  BL,  517  S.)    8. 

Ein  mittelalterliches  Liebeslied.  Von  Rudolf  Helm.  1890  siehe  unten  die  Erläutcrungs- 
schriften. 

Chrestomathien. 

Aldhouse,  F.  S. :  Selections  from  latin  poetry  f or  repetition  in  classical 
schools.  By  Fredericus  Stephan  Aldhouse.  Dublin  :  SidJivnn,  BrotJiers. 
Lotidon:  Longmans  d' Co.,  Simjikin,  3IarshaU  d' Co.  IS18.  (XI,  88  S.)  8.  Sh.  1. 

Horace.    Juvenal.    Lucan.    Lucretius.    Martial.    Ovid.    Propertius.    TibuUus.  Virgil. 

Bender,  H. :  Anthologie  aus  römischen  Dichtern  mit  Ausschluss  von 
Vergil  und  Horaz.  Zum  Gebrauch  im  Gymnasial-Unten-icht  ausgewählt 
und  bearbeitet  von  Hermann  Bender.  Zweite  verbesserte  Auflage. 
Tübingen:  H.  Lavpp  (1884)  1894.    (VIII,  188  S.)    8.  M.  2. 

B  o  n  e ,  Heinrich :  Lateinische  Dichter.  Eine  Auswahl  für  den  Schul- 
gebrauch. Mit  Anmerkungen.  Köln :  M.  Du  Mont-Schanberg'sche  Buch- 
handlung.   8.  M.  3.60. 

Erster  Teil.  üvid.  Eine  Auswahl  aus  seinen  Werken :  Metamorphosen,  Fasten, 
Tristien  und  Episteln.  Von  Heinrich  Bone.  Neubearbeitet  von  Karl 
Bone.     5.  Auflage.     (1870)  1897.     (VIII,  198  S.)  M.  1.60. 

Zweiter  „  Virgil.  Eine  Auswahl  aus  seinen  Werken :  Aeneis,  Georgica,  Bucolica. 
Von  Heinrich  Bone.  Neubearbeitet  von  Karl  Bone.  3.  Aufl.  (1871) 
190.;.     (VIII,  263  S.)  M.  2. 

Bonino,  A. :  Antologia  poetica  italiana  e  latina  del  dott.  Annibale 
Bonino.    Torino:  Stomp.  delV  Unione  tipogr.-editr.  1888.    (56  S.)    8.    L.  5. 

Bonnell's,  Karl  Eduard,  Lateinische  Übungsstücke.  4.  Teil.  Berlin: 
E.  Goldschmidt  1887.    8.  M.  2.20. 

4.    Poetisches  Lesebuch   [eine  Auswahl    aus  Phaedrus   und  Ovid]  von  Paul  Geyer 
und  Wilhelm  Mewes.     (VIII,  163  S.)     8.  M.  2.20. 

Br,aet,  J. :  Selecta  poetica.  Extraits  des  poetes  latins  de  second  ordre. 
Edition  remaniee  et  annotee  par  Jules  Bra et.  Second  volume.  Alost: 
Spitoeh-Schuennam  1885.    (274  S.)    8.  Fr.  1.50. 


Poetae  (Clirestoinathier»).  28 

Poetae. 

Brandt,  S.:  Eclogae  poetarum  latinorum  in  usum  gymnasiorum.  com- 
posuit  Samuel  Brandt.  Editio  tertia  emendata.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner 
(1881)  1910.    (VII,  l;i7  S.)    8.  M.  1. 

(^.  Ennius.    C.  Lucilius.    T.  Lucretius  Carus.    0.  Valerius  CatuUus.    Albius  TibuUus. 

Sex.  Propertius.    P.  Ovidius  Naso.    M.  Valerius  Martialis.    D.  Junius  Juvenalis. 

Ceci,  L. :  Antologia  della  poesia  latina  per  cura  di  Luigi  Ceci.    Milano: 

L.  di  G.  Firola  1886.    (232  S.)    8.  L.  3. 

I.  La  poesia  nei  primi  cincjue  secoli.  II.  I  poeti  dal  6.  secolo.  III.  I  poeti  del 
7.  secolo.  IV.  I  poeti  delP  etä  augusteo.  V.  I  poeti  del  primo  secolo  dell'  era 
volgare.     VI.  I  poeti  dal  2.  al  6.  secolo  dell'  era  volgare. 

Crowell,  E.  P. :  Selections  from  tlie  latin  poets,  Catullus,  Lucretius, 
Tibullus,  Propertius,  Ovid  and  Lucan,  by  E.  P.  Crowell.  Boftton: 
Ginn  (£•  Co.  (1882)  1890.     (VI,  300  S.)    8.  _  $  1.55. 

Fallex,  E. :  Anthologie  des  poötes  latins  avec  la  traduction  en  francais 
par  Eugene  F  alias.    2  vol.   P«n,9 :  Zewerre  1878.  (VIII,  807  S.)    8.    Fr.  5. 

Franke,  Friedrich :  Chrestomathie  aus  römischen  Dichtern  für  mittlere  Gym- 
nasial-Klassen.  10.  mehrfach  berichtigte  Auflage,  besorgt  von  Rudolf 
Schellhorn.  Leipskj:  F.Bravdstetter{\%ih)\'d^b.  (Xil.lb^f^.)  8.   M.  1.40. 

Gaupp,  W. :  Lateinische  Anthologie  zusammengestellt  von  Wilhelm 
Gaupp.  7.  Auflage,  neubearbeitet  von  Albert  Gaupp.  Cannstatt: 
E.  Geiger  (1854)  1897.     (III,  96  S.)    8.  M.  1.20. 

Kan,  J.  B.,  en  Schröder,  H.  P.:  Bloemlezing  viit  latijnsche  dichters,  met 
aanteekeningen.  Herzien  door  Jan  Benedictus  Kan.  Groningen: 
L.  ran  Giffen  1885-  1886.     8.  F.  1.60. 

I.Stuck.    5.  druk  (1886)  1907.    (8,  86  S.)    F. —.60.    2.  stuck.    2.  druk  18S5.   (4, 153  S.)    F.  1. 

Le  Bei:  Anthologie  des  poetes  latins  non  inscrits  au  programme  par 
Le  Bei.    2e  edition.    Faris:  Ponssielgue  (1896)  l'i)Oi.   (238  S.)   8.    Fr.  1.60. 

Madvig,  J.  N. :  Poetarum  aliqviot  latinoiaim  carmina  selecta  carminumve 
partes.  Scholarum  causa  seorsum  describenda  curavit  Joannes  Nicolaus 
Madvigius.  Sextum  edidit  Joannes  Ludovicus  Ussing.  Hauniae: 
Gyldendal  (1843)  1904.    (80  S.)    8.  Kr.  1.50. 

Siehe  die  Erläuterungen  unter  J.  L.  Ussing. 

Märklin,  E. ,  und  Erbe,  Karl:  Anthologia  latina.  Blumenlese  aus 
lateinischen  Dichtern.  Für  mittlere  Klassen  zusammengestellt  und  mit 
erläuternden  Anmerkungen  versehen  von  E.  Märklin  und  Karl  Erbe. 
2.  Auflage.     Stuttgart:   A.  Banz  i(-  Co.  (1895)  1904.     (96  S.)    8.     M.  —.75. 

Mann,  O.:  Anthologie  aus  römischen  Dichtern  für  die  obersten  Klassen 
der  Realgvmnasien  und  ähnlicher  Anstalten  zusammengestellt  von 
Oskar  Mann.    Leipzig:  B.  G.  Teubner  188?..    (VIII,  124  S.)    8.    M.  — .60. 

Merry,  W.  W.:  Selected  fragments  of  roman  poetrv  from  the  earliest 
times  of  the  republic  to  the  Augvistan  age.  Edited,  with  introductions 
and  notes  by  William  Walter  Merrv.  Oxford:  Clarendon  Press  1891. 
(VIII,  258  S.,  1  Bl.j    8. 

Pas  coli,  Giovanni:  Lyra  romana  ad  uso  delle  scuole  classiche.  Fauni 
Vatesque.  Veteres  poetae.  AtutrtQot  (Catullus -Vergilius).  Q.  Horatius 
Flaccus.     Livorno:  Trp.  di  R.  Giusti  1895.    (CIV,  327  S.)     8.  L.  3. 

Lyra  [a  cura  di]  Giovanni  Pas  coli.  Fauni  vatesque,  veteres  poetae; 
Ntti)T(goi  (Catullus):  Horati  carmina;  ßeliquiae  Marsi,  Pupi,  Ovidi,  Galli 
aliorumque;  exceri:ita  ex  Seneca,  Petronio,  Statio,  Martiali,  Ausonio, 
Prudentio.  Seconda  edizione  di  Lyra  romana.  Livorno:  G.  Giusti  1899. 
(CXII,  391  S.)    8.  L.  3. 

Patard,  V. :  Retlets  antiques,  poösies  pviisees  aux  sonrces  grecqiie,  latine  .  .  .  par  Victor 
Patard.     1888  siehe  A. :  Poetae  (I  1  p.  19). 

Paulson,  J. :  Latinska  skalder  i  urval  utgifna  tili  skolans  tjänst  af 
J ohannes  Paulson  och  Knut  Wintzell.  Ltond :  Gleerupska  unir:s-bol'h. 
(Stockholm:   Norstedt).     8. 

I.  Phaedri,  Augusti  Liberti,  fabulae  aesopiae  selectae.  Af  Johannes  P  au  1  son.   1891. 

(78  S.)  Kr.  1. 

III.  Catulli,  TibuUi,   Propertii  carmina  selecta.     Accedunt  epigrammata  Martialis 

octo.     Af  Johannes  Paulson.     1892.    (127  S.)  Kr.  1.15. 

rv.  Q.  Horatii  Flacci  carmina  selecta.    Af  Knut  Wintzell.    2a  uppl.    (1892)   1901. 

(XXXV,  82,  221  S.)  Kr.  3.75. 


24     Scriptores  latini.    C.    Poetae  (Chrestomathien,  Übersetzungen). 


P  o  e  t  a  e. 

Roth,  C.  L. :  Anthologie  lateinischer  Gedächtnisübungen  in  Stellen  aus 
Dichtern  von  Carl  Ludwig  Roth.  8.  verbesserte  Auflage.  Nürnberq: 
Korn  (1829)  1880.    (XII,  160  S.)    8.  M.  1.80. 

Schantz,  Otto:  [Lateinische  Lieder.  In  der  Ausstattung  einer  mittel- 
alterlichen Handschrift  auf  dünnem  Pergamentpapier  1.  Düsseldorf: 
F.  Bmjel  1890.    (39  S.)    4.       _  M.  2. 

Selecta  poetica  auctorum  latinorum  notis  exquisitissimis  Juvencii  et 
variorum  illustrata.  Pro  media  et  suprema  grammatica.  Tours :  Marne 
et  fils  (1880)  1908.    (318  S.)    8_. 

Siebeiis,  Johannes:  Tirocinium  poeticum.  Erstes  Lesebuch  aus  la- 
teinischen Dichtern.  Zusammengestellt  und  mit  kurzen  Erläuterungen 
versehen.  18.  Auflage  besorgt  von  Otto  Stange.  Leipzig:  B.  G.  Teubner 
(1852)  1904.    (VI,  98  S.)    8.  M.  1.20. 

Mit  Wörterbuch  bearbeitet  von  Adolf  Seh  au  b  ach.    (VI,  98  u.  IV,  47  S.)   8.    M.  1.60. 
Smith,  E.  H.  C. :  Select  passages  from  greek  and  latins  poets.    With  english  metrical 
renderings  by  Edmund  Henry  Cooks  Smith  ..  .   1888  siehe  A. :  Poetae  (I  1  p.  9). 

Thackeray,  Fr.  St.  J. :  Anthologia  latina.  Passages  from  the  latin 
poets  selected  and  arranged  with  notes  by  Francis  St.  John  Thacke- 
ray. Third  edition,  revised  and  enlarged.  London:  G.  Bell  d"  Sons  {1S65) 
1880.    (XI  S.,  2  BL,  460  S.)    8.  4  sh.  6  d. 

I.  The  Pre-Augustan  Poets.   II.  The  Augustan  Poets.  III.  The  Post-Augustan  Poets. 

Waltz,  A. :  Anthologie  des  poetes  latins  Lucain,  Silius,  Stace,  Ausone, 
Claudien,  Juvenal,  Perse,  Martial,  Catulle,  Tibulle,  Properce,  Ovide. 
Texte  latin  publie  avec  des  notices,  des  sommaires  et  des  notes  par 
Adolphe  Waltz.  Cinquieme  edition.  Paris:  Hachette  et  Cie.  {1896)  1908. 
(II,  487  S.)     8.  Fr.  2. 

Win t Zell,  Knut  siehe  Johannes  Paulson. 

Woltjer,  J.:  Serta  romana.  Poetarum  decem  latinorum  carmina  selecta, 
scholarum  causa  coUegit  et  notis  instruxit  Janus  Wo  1 1  j  e  r.  Editio 
quarta.     Groningen:  J.  B.  Wolters  (1880)  1909.    (4,  312  S.)    8.        F.  1,90. 

Übersetzungen. 

Lateinische  Dichter  übersetzt  und  erläutert.  I.  Ausgewählte  Stücke  aus 
Ovids  Metamorphosen.  1.  2.  Heft.  Paderborn:  Jimfermann'sche  Buchli. 
1891.    (96  S.)    8.         ^  _  Je  M.  —.40. 

de  Arona,  J. :  Poesia  latina.  Traducciones  en  verso  castellano  por 
Juan  de  Arona  [i.  e.  Pedro  Paz  Soldan  y  ünanue].  Lucrecio,  Virgilio, 
Plauto,  Ovidio,  Pedro,  Deoimo  Laberio  etc.,  dedicadas  al  Marcelino 
Menendez  Pelayo.  Lima:  Lnpr.  de  J.  Fr.  Solls  1883.  (XV,  106  S.,  II,  con 
el  retrato  del  traductor).     4.  Rls.  8,  Ausl.  10. 

Translations  into  English  and  Latin.  By  Charles  Stuart  Calverly. 
New  edition,  with  additional  translations.  London:  G.  Bell  and  Sons 
1885.    (XI  S.,  1  S.  ung.,  306  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Homer's  Iliad.  Books  I.  n.  Virgil's  eclogues.  Eclogues  I.  n.  lU.  IV.  V.  VI.  VII. 
VIU.  IX.  X.  From  Horace's  Ödes.  Book  I  9.  11.  14.  24.  28.  38.  Book  III  1.  2. 
o.  4.  5.  6.  13.  18.  IV  13.  Epode  2.  The  dead  ox.  From  Virgil,  Georg.  III.  Speech 
of  Ajax.  Soph.  Aj.  645.  From  Lucretius.  Book  II.  Sonnet.  To  the  Island  of 
Sirmio.  From  CatuUus. 
Fahland,  B. :    Gereimte  Übersetzungen    einiger    Stellen    römischer    und    griechischer 

Dichter  von  Bernhard  Fahland.     1889  siehe  B. :  Sophocles  (I  2  p.  299). 
Palorsi,  G. :    Antologia  di  traduzioni  classiche  dagli  scrittori  greci  e  latini.    I.    1892 

(1898)  siehe  A.:  Poetae. 
Fornaciari,   R. :    Poesia  classica  ovvero  saggi  dei  principali  poeti  greci  e  latini  in 
buone  tradizioni  italiani  .  .  .  per  cura  di  Rafifaello  Fornaciari.    (1875)  1893  siehe  A.: 
Poetae  (I  1  p.  10). 
Geibel,  E. :   Klassisches  Liederbuch.    Griechen  und  Kömer  in  deutscher  Nachbildung 

von  Emanuel  Geibel.    (1875)  1906  siehe  A.:  Poetae  lyrici  (I  1  p.  32). 
Gennaro,  Giuseppe:  Fiori  di  poesia  greca,  latina,  italiana.    1885  siehe  A.:  Poetae  (p.  11|. 
Innes,  A.   D. :    Verse    translations  from  Greek   and  Latin  poets   rendered  by   Arthur 
Donald  Innes.    1894  siehe  A.:  Poetae  (I  1  p.  12). 


Po6tae  (Übersetzungen).  25 

Poetae. 

Legerlotz,  Gustav:  Metrische  Übersetzungen.    1882  siehe  B. :  Anacreon  (p.  214). 

—  Metrische  Übersetzungen  aus  antiken  und  modernen  Dichtern.  1884  siehe  B.:  Sophocles 

(I  2  p.  300). 
Kibbeck,  Woldemar:  Übersetzungsproben.     1890  siehe  B. :  Homerus  (p.  634). 
Kost,  Johannes:    Übersetzungsproben   aus  griechischen  und  römischen  Dichtern.    189G 

siehe  B.:  Solen. 
Schauen  bürg,  E. :  Uebertragungen  aus  lateinischen  Dichtern  von  Eduard  Schauen- 

burg.    Progr.  des  Realgymn.  Crefeld  1884.    (S.  3—38).    4. 

Ovid.  Trist.  I  3.  IV  10,  Eleg.  ex  Pont.  IV.  13.    Horaz.  Cann.  I  1.  3.  5.  14.  II  10.  13. 
III  8.     Sil.  Ital.  Pun.  VII  159—213. 
Vogel,   A. :    Altklassischer  Dichterhain.    Eine  Auswahl  der  bekanntesten  Stellen  aus 

griechischen  und   lateinischen  Dichtern  für  realistisch   gebildete  Leser  von  August 

Vogel.     2.     1890  siehe  A. :  Poetae  (I  1  p.  11). 

Zanella,  G. :  Varie  versioni  poeticlie  da  Giacomo  Zanella.    Firenze: 
Succ.  Le  Monnier  1887.    (IX,  340  S.)    8.  L.  2. 

III.  Dal  Latino  (p.  .55—142).  Le  nozze  di  Tetide  e  Peleo.  (Da  CatuUo,  carme  LXIV) 
p.  57—78.  Proponimento.  (Da  CatuUo,  carme  VIII)  p.  79—80.  Disdetta.  (Da  Ca- 
tuUo, carme  XI)  p.  81-82.  A  Sirmione.  (Da  CatuUo,  carme  XXVIII)  p.  83—84. 
II  Sogno.  (Da  TibuUo ,  Ubro  III,  elegia  IV)  p.  85—90.  Cefalo  e  Procri.  (Dal 
Ubro  III  deir  Arte  d'Amore  di  Ovidio)  p.  91—95.  Saffo  a  Faone.  (Eroide  dello 
stesso)  p.  96—107.  Ero  e  Leandro.  (Eroide  deUo  stesso)  p.  108—118.  Piramo  e 
Tisbe.  (Dalle  Metamorfosi,  libro  IV,  dello  stesso)  p.  119—125.  Bauci  e  Filemone. 
(DaUe  Metam. ,  libro  VIII,  deUo  stesso)  p.  126—132.  Carmi  sepolcrali  d'ignoto 
autore.  (DalP  Antologia  latina  del  Burmann).  A  Marco  Lucceio  di  Marco 
p.  138—140.    A  Peta.     (Della  stessa)  p.  141.    Veto.    (Da  Navagero)  p.  142. 


Bacli,   Joseph:    De  usu   pronominum  demonstrativorum   apud   priscos   scriptores 
latinos  particula  prima.     Dissert.  inaug.    Argentorati  1888.     (S.  147 — 210).     8. 
VoUständig  in :  Studien  auf  dem  Gebiete  des  archaischen  Lateins  herausgegeben 
von  W.  Studemund  2  (Bolin  1891)  p.  145—415. 
Baehrens,  Emil:  Ad  fragmenta  poetarum  romanorvim.    In  des  Verf.  Miscellanea 
critica  (Groningae  1878)  p.  15—22. 
Varronis  sat.  menipp.   De  ling.   lat.  VII  50  p.  140  O.  M.     Publ.  Syrus.  Poet, 
incert.  ap.  Hygin.  fab.  177.    L.  Varius  ap.  Macrob.  sat.  VI  2.  20.    P.  Annius 
Florus  „Vergilius  orator  an  poeta".     Sueius. 

—  Zu  lateinischen   Dichtern.    In:    Jahrbücher  für  classische  Philologie  128  (1881) 

p.  401—416.  129  (1884)  p.  833—844. 
I.  II.  Suet.  Vit.  Ter.  S.  26.  27.  30,  13.  32,  4  u.  Vers  aus  Cic.  Limon.  III.  Terent. 
Andr.  IV.  Lucret.  I  119.  285.  289.  II  371  ff.  V.  CatuU  68b.  103 f.  VI.  Pro- 
pert.  II  33.  9.  in  6.  25.  IV  7.  41.  III  22.  6.  VII.  Horat.  ep.  I  9.  4,  ars 
poet.  220f. ,  c.  I  20.  Off.  VIII.  Ovid.  trist.  II  7f.  59.  85f.  111.  124.  232.  263. 
277f.  337f.  433f.  IX.  Anth.  lat.  424.  430,  3.  794,  11  f.  479,  3f.  —  X.  Dvenos- 
Inschrift.  XI.  Liv.  Andren,  bei  Charis.  S.  197.  16  K.  XII.  Varro  1.  1.  VI  80. 
XIII.  Plaut.  Amph.  219ft'.  XIV.  Ennius.  XV.  Cic.  or.  S  163.  XVI.  Ovid. 
Ibis  V.  109  f.  139 ff.  187  ff.  240 f.     XVII.  Stat.  Theb.     XVIII.  Ausonius. 

—  Burmannus  redivivua.    1887  siehe  oben  Band  VI  der  Poetae  latini  minores. 

—  Carmen.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  135  (1837)  p.  65 — 71. 
Barta,    Ferdinand:    Über   die  auf  die  Dichtkunst  bezüglichen  Ausdrücke  bei  den 

römischen   Dichtern.     I.    Teil:     „dichten"   und   „Dichter".     II.   Teil:    „Gedicht". 
Progr.  des  Gymn.  Linz  1889.  1890.     (S.  3—28,  S.  3—35).     8. 

Benecke,  Edward  Felix  Mendelssohn:  Poetarum  latinorum  index  in  usum  versi- 
ficatorum  conflatus  ab  E.  F.  M.  B.     London:  Methucn  <t-  Co.  1894.    (XU,  166  S.)    8. 

4  sh.  0  d. 

Berge,  Carl  Kichard  :  De  belli  daemonibus  (jui  in  carminibus  Graecorum  et  Roma- 
norum inveniuntur.     1895  siehe  A. :  Poetae. 

Bernocco,    Secondo:    Sopra   alcuni   passi   di  poeti  latini.     Ragimu:   l'iccitto  e  Aiitoii 
1881.     (97  S.)    4. 
Juvenalis.  Horatius.Ovidius.Persius.TibuUus.  Propertius.Lucretius.  Vergilius. 

Biese,  Alfred:  De  iteratis  syllabis  observatiuncula.    In:  Rheinisches  Musevim  für 
Philologie  38  (1883)  p.  634—637. 

—  Die  ästhetische  Naturbeseelung  in  antiker  und  moderner  Poesie.    1887  siehe  A.: 

Poetae. 

—  Einige  Wandlungen  des  Wunschraotivs  in  antiker  und  moderner  Poesie.    1887/88 

siehe  ebenda. 

—  Das  Metaphorische  in  der  dichterischen  P.hantasie.  Ein  Beitrag  zur  vergleicliendon 

Poesie.     1889  siehe  ebenda. 


26  Scriptores  latini.    C.   Poetae. 

Poetae. 

Binder,  Franz:  Über  den  landschaftlichen  Sinn  der  römischen  Dichter  der 
augusteischen  Zeit.  I.  Progr.  der  Lateinschule  Kirch heimbolanden  1885. 
(40  S.)    8. 

—  Über  den  landschaftlichen  Sinn  der  römischen  Dichter  der  augusteischen  Zeit. 

P.  Vergili  Maronis  Oeorgica.    II.    Eine  Studie.   Progr.  der  Lateinschule  Kirch- 

heimbolanden  1891.    (51  S.)    8. 
Bischoff,  Albert:  Exegetische  Miscellen.     1889  sielie  B. :  Homerus. 
Blümner,  Hugo:  Ueber  Travestie  und  Parodie  in  der  klassischen  Literatur.    1881 

siehe  A. :  Scriptore«. 

—  Ueber  die  Farbenbezeichnungen  bei  den  römischen  Dichtern.     In:  Philologus  48 

(1889)  p.  14-2—167.  Vgl.  auch:  Die  rote  Farbe  im  Lateinischen.  In:  Archiv  für 
lateinisclie  Lexikographie  und  Grammatik  (3  (1889)  p.  399—417.  Beide  Aufsätze 
sind  wiederholt  in  : 

—  Die   Farbenbezeichnungen   bei   den   römischen    Dichtern.     [Berliner   Studien   für 

classische  Philologie   und   Archaeologie  XIII  3].     Btrlin  :    S.  Cttharij  A-  Co.  (Jetzt 

Lfipzig:    0.  B.  Bdshoul)  1892.     (\'III  S.,  1  Bl.,  231  S.)    8.  M.  7.50. 

Brieger,  Adolf:    Ueber  das   wahre   und  falsche  Ideal   der  Uebersetzung  antiker 

Dichter.     1877.  1878  siehe  A.:  Poetae. 
Bruns,Ivo:  Eine  Geschichte  der  römischen  Dichtung.    [Ribbeck  I].  In:  Preussische 

Jahrbücher  02  (1888)  p.  117-128. 

Buchhold,  Ludovicus:  De  paromoeoseos  (adlitterationis)  apud  veteres  Romanorum 

poetas  usu.    Dissert.  inaug.    Lipstae:  ( Lorrnts)  \SS3.    (110  S.,  1  S.  ung.)    8.    M.  1.50. 

Buecheler,   Franciscus:    Coniectanea  de   Silio   Juvenale  Plauto  aliis  poetis  lat. 

In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  35  (1880)  p.  390—407. 

IV.  Commentum  per  Calcidium  Neapolitanum  super  carmine  seculari  Horati 

[Arbeit   eines  Italieners  aus   der  Zeit  des  Pabstes  Paul  II].    V.   Placidus. 

VI.  Claudianus  et  Luxorius  in  anthol.  Ries.  n.  350.    VII.  Grattius  Fallscus. 

—  Poeta  ignotus.    1881  siehe  C. :  Collectiones  (p.  6). 

Carriere,  Moritz:  Die  Poesie.  Ihr  Wesen  und  ihre  Formen  mit  Grundzügen  der 
vergleichenden  Literaturgeschichte.     (1854)  1884  siehe  A.:    Poetae. 

Cartault,  Auguste:  La  poesie  latine  au  ler  siecle  de  l'ere  chretienne  et  les  pro- 
gres  de  Ihistoire  littiiraire  depuis  les  ,,Poetes  latins  de  la  decadence'-  de 
D.  Nisard.     In:  Revue  internationale  de  l'Enseignement  13  (1887)  p.  158—175. 

Cav allin,  Clemens:  De  caesuris  quarti  et  quinti  trochaeorum  hexametri  apud 
latinos  poetas  coniunctis.  C'omment.  ac.  (inaug.)  lund.  et  progr.  scholae  norrc. 
Norrcnpiac    Tijp.  ihsrr.  consort.  nctur.  /litirit.  norrcop.  1896.     (60  S.,  1  Bl.)    4. 

Cesaresco,  Evelyn  Martinengo:  Nature  in  the  earlier  roman  poets.  In:  Tlie 
Contemporary  Review  69  (./«». — Jmu  1896)  p.  576 — 583. 

Cocchia,  Enrico:  Gli  epigrammi  sepolcrali  dei  piü  antichi  poeti  latini.  [Aus: 
Societä  r.  di  Napoli.  Atti  della  r.  Aecademia  di  archeologia,  lettere  e  belle 
arti  16  (1891—1893,  Nnpuli  1894).  Parte  1  p.  347—339].  Torino:  C.  Chmsai  1894. 
(13  S.)    4.  L.  1.50. 

—  La  leggenda  di  Coriolano  e  le  origine  della   poesia  in  Roma.    In :   Nuova  anto- 

logia  di  scienze,  lettere  ed  arti  144  (1895)  p.  314—343.  481— .500.    140  (1896)  p.  5-'5— 555. 
I.  Tipo  e  carattere  della  leggenda  di  C.    II.  Gli  elementi  storici  della  leggenda 
di    C.     III.   Gli   elemanti   poetici    della   leggenda   di   C.  • —  IV.   Trace   dell' 
esistenza  di  una  tradizione  epica  in  Roma. 
Crecelius,  Wilhelm:   Metrische  Inschriften   aus  dem  Rheinlande.    In:   Monats- 
schrift für  die  Geschichte  Westdeutschlands  mit  besonderer  Berücksichtigung 
der  Rheinlande  und  Westfalens  0  (1880)  p.  395—407. 
Crusius,  Otto:  Ad  poetas  latinos  exegetica.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 44  (1889)  p.  448—460.     47  (1892)  p.  61—73. 
I.   Lucil.  ap.  Non.  201   XVI  8  p.  70  M.    II.  CatuU.  LXVIII  a  15  sqq.    III— VI. 
Horat.  c.  I  1.  36.     Epod.  4.  17.  5.  35.  6.  If.     VII-XII.    Ovid.  Met.   Hl  675. 
681  sq.  IV  10.  742,  X  649.     XIV.  260.  707.  Ovid.  ap.  Martial.  I  41.     XIII— XVI. 
Martial.  I  1.  1  sqq.  II  41.  10.  11  77.  V  77.  IX  13.  7.     XVIH.  Apul.  de  prov. 
XIX.  Pitholai  versus  ap.  Macrob.  II  2.  14.    XX.  Poeta  ap.  Quint.  VII.  21. 
—  XXI.  Ennius.    XXII.  Sacra  iiistoria  Euliemeri  et  Ennius.   XXIII.  Catonis 
oracula.    XXIV.  XXV.  Horat.  epod.  5,   epist.  II  1.  79.    XXVI.  Ovid.  fa.st. 
II  108  sqq.     XXVII.  XXVIIl.  Martial.  I  61.  XII  12.  XIII  34.    XXIX.  Buco- 
licum  fragm.  Vergilii  nomine  ornatum  in  codicis  Philippici  glossario. 
Dezeimeris,   Reinliold;    Remarques   sur    le    texte    de    divers    auteurs.     Nouvelle 
sörie.     C'hapitre  ler  Ausone.  Ch.  II  Mathurin  Regnier.   Ch.  III  Andre  Chenier. 
In:   Actes  de  l'Academie  nationale  des  sciences,    belles-lettres  et  arts  de  Bor- 
deaux.    3"  Serie,    41"  annee.     1879  p.  273—329. 

—  Remarques  sur  le  texte  de  divers  auteurs.    Troisieme  serie.    Chapitre  I«' Virgile. 

Ch.  li  Ausone.  Ch.  III  Ausone.    Ebenda  3"  s6rie.    W  &  45<  annee.    1882  &  1883 
,    p.  265—349  und  einzeln.    Bordeaux:  Fe'ret  6c  fils.    8.  Fr.  2. 


Poetae.  27 

Poetae. 

Dingeldein  ,  Otto  :  Gleichklang  und  Reim  in  antiker  Poesie.    1888  siehe  A. :  Poetae. 

—  Der  Beim  bei  den  Griechen  und  Römern.     189iJ  siehe  ebenda. 

Ducasse.   Feli.x:    La  philosophie   romaine   d'apres  les  poetes  romains.     Lausanne: 
F.  Rouge  1892.     (177  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Dümmler,    Ernst:    Die    handschriftliche    Ueberlieferung    der    lateinischen    Dich- 
tungen  aus   der  Zeit   der  Karolinger.     In :    Neues   Archiv   der  Gesellschaft   für 
ältere  deutsehe  Geschichtskunde  4  (1879)  p.  87—159,    1  Taf.  p.  239—322.  511--582. 
Darin:  Bonifatius  (Wynfreth).    Paulus  Diaconus.    AJcuinus  (Albinus,  Placcus). 
—  Theodulfus  v.  Orleans.     Dicuil.     Sedulius  Scottus. 

—  Lateinische  Gedichte   des  neunten   bis   elften  Jalirhunderts.     Ebenda  10  (1885) 

p.  331—357. 
Dupouy,   Edmond:    Medecine  et  moeurs  de  l'ancienne  Rome  d'apres  les  poetes 
latins.    2.  edition,  revue  et  corrigee.    Paris:  .].  B.  Baülure  d  fils  (1885)  1892.    (VII, 
439  S.)     8.  '  Fr.  3.50. 

Ovide.  Horace.  CatuUe.  TibuUe.  Properce.  Virgile.  Lucain.  Lucrece.  Lucilius. 
Perse.   Juvönal.   Martial.   S6neqxie  le  tragique.   Terence.    Piaute.   Publius 
Syrus. 
Reimpression  avec  changements  nombreux  et  additions  d'articles  publiös  dans 
,Le  Medecin.     Moniteur  de  la  Policlinique"  1883.  1884. 
Ehwald,  Rudolf:  Curae  exegeticae.     In:  Philologus  46  (1888)  p.  632—643. 

1.  Luxorius  (Anth.  lat.  u.  37  R.).  2.  3.  Anth.  lat.  n.  20.  n.  285.  1.  4.  Carmina 
tibulliana.     5.  Pictur.  pariet.  pompei. 

—  Anthol.  lat.   I  n.  37  R.     (Additamentum  ad   vol.  46  p.  6o5).     Ebenda  47  (1889) 

p.  764—765. 
Ellis,   Robinson:    Coniectanea   in   poetas    latinos.     1.   In  Epicedion  Drusi.     2.  Ad 

Grattii  Cynegetica.     In:  Philologus  52  (1894)  p.  484—488. 
Engelhard,  Robert:  De  personiflcationibus  quae  in  poesi  atqiie  arte  Romanorum 
inveniuntur.    Dissert.  inaug.    dottinr/dt :  iKiurtich  18S1.    (05  S.,  1  Tab.)    8.    M.  1.25. 
Eskuche,   Gustav:    Die   Elisionen   in    den   zwei    letzten   Füssen    des  lateinischen 
Hexameters,  von  Ennius  bis  Walahfridus  Strabo.    In:  Rheinisches  Miiseum  für 
Philologie  45  (1890)  p.  236  -264.  385—418. 
Finäczy,    Ernö:    Romai   nököltök.     In:     Egyetemea    philologiai    közlöny    6   (1882) 
p.  481—489. 
Die  römischen  Dichterinnen.     Besprochen  werden  Cornificia,  die  beiden  Sul- 
picia,  Anicia  Proba,  Euchrotia,  Procxila,  Eucheria. 
Francken,  Cornelis  Marinus:  Miscella.     In:  Mneraosyne  16  (1888)  p.  391—397. 

Lucan.  I  69.  109.  151.  Schol.  ad.  Lucan.  I  188.  De  scholiis  Lucani  in  Voss.  1. 
Lucan.  I  281.  Vita  Lucani  in  Voss.  2.  Lucil.  XXVI  505.  XXVII  520.  XXVI. 
473.  429.  483.  .503.  439.  472  Baehr. 

—  Miscella.     Ebenda  17  (1889)  p.  .56—63. 

Cod.  Lucani  Daventriae  asservatus.  Horat.  c.  II  16.  2(i.    Tibull.  I  8. 
Fröhner,  Wilhelm:  Poet.  lat.  med.  aevi  I  282.  382  Du.    1884  siehe:  CoUectiones  (p.  8). 
y. :    Die   lateinischen  Poesien   der  karolingischen   Zeit  [Dümmler  1881].     In:    Theo- 
logisches Literaturblatt  3  (1882)  Nr.  36  Sp.  281—282.     Nr.  37  Sp.  289—292. 
Gamma,  Adolfe:  II  sentimento  della  natura  da  Lucrezio  a  Galileo.    In:  L'Ateneo 

veneto.     .Ser.  XVI  1  (1892)  p.  91—117.  197—250. 
Gentile,   Giuseppe:  Murales  tabulae  campanae  et  latina  poesis.    Napali:   M.  (•'mn- 

hella  1892.     i.56  S.)     8. 
Giachi ,  Valentine:  Poeti  e  conferenzieri  ai  tempi  di  Domiziano.    In:  Nuova  anto- 

logia  di  scienze,  lettere  ed  arti  108  11889)  p.  209—225. 
Giannini,  Alfrodo:  La  notte  nella  poesia  greca  e  latina  (Appunti).    1894  siehe  A. : 

Poetae. 
Gitlbauer,  Michael:  Dichter  bei  Augustin  in  psalm.  I  6.    1886  siehe  B. :  Homerus. 
Graf,  Arturo:  Prometeo  nella  poesia.     (1880)  1888  siehe  A. :  Poetae. 
Gravenhorst,    Carl  Theodor:    Sind   in  den  Übersetzungen  aus  den  griechischen 

und   römischen    Diclitern   ilie    antiken   Versmafse   beizuhalten?     1882   siehe  A.: 

Poetae. 
Grosse,  Ernst:  Über  die  Naturanschauung  der  alten  griechischen  und  römischen 

Dichter.     1890  siehe  A. :  Poetae. 
Hafner,  Ernst:    Ueber  die  Sprache  der  lateinischen  Hexametriker.     I.  Teil.     Die 

Eigennamen.    Inaug.- Dissert.   von   Erlangen  und  Progr.   des  Ludwigs -Gymn. 

München  1895.    (19  S.)    8. 
H  ale,  William  Gardner:  Did  verse-ictus  destroy  word-accent  in  latin  poetry?   In 

Transactions    of   the   american   philological   association    (Proceedings   for  July 

189.5)  'i6  (1895)  p.  XXVI— XXX.     With   remarks    by   Milton  W.   Humphreys 

p.  XXX-XXXI. 
Härder,    Franz:    A   und    ab   vor   Consonanten    in    den    Fragmenten    der   älteren 

römischen  Poesie.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  131  (188.5)  p.  882— 884. 


Scriptores  latini.   C.   Poetae. 


Poetae. 

Härder,  Franz:  Atque,  ac  vmd  et  in  den  Fragmenten  der  römischen  Dichter.  In: 
Jahresberichte  des  philologischen  Vereins  zu  Berlin  14  (1888)  p.  114 — 117. 

—  K   und   ex   vor  Consonanten   in   den  Fragmenten   der  älteren   römischen  Poesie. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  141  (1890)  p.  771  —  777. 

—  Astrognostische  Bemei-kungen   zu   den  römischen  Dichtern.     Progr.  des  Luisen- 

städtischen Gynin.     Berlin:   R.  Churttur  (Jetzt:    Wa'dmmni)  1893.     (26  S.)     4.     M.  1 

Heinrich,  Alfred:  Quatenus  carminum  Buranorum  auctores  veterum  Komanorum 
poetas  imitati  sint.     Progr.  des  Gymn.  Cilli  1882.     (S.  3—19).     8. 

Heitkamp,  Ludwig:  Über  die  Leetüre  der  lateinischen  Dichter  auf  dem  Gym- 
nasium.    Progr.  des  Gymn.  Göttingen  1885.     (20  S.)     4. 

Helm,  Rudolf:  Ein  mittelalterliches  Liebesgedicht.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  153  (1896)  p.  78—80. 

Heller,   Heinrich  Justus:    Epistola   ad  Ernestum  de  Leutseh.     In:    Philologus  45 
(1886)  p.  680—688. 
Horat.  sat.  II  29,  od.  I  2.  39.     Verg.  ecl.  I  66.    Aen.  III  443.  V  289.  VI  743.  IX 
315.  X  198. 

Hense,  Karl  Konrad:  Über  das  Naturgefühl  in  alter  und  neuer  Poesie.  1887/88 
siehe  A. :  Poetae. 

Hild,  Joseph  Antoine:  Les  fables  et  les  superstitions  populaires  dans  la  po6sie 
latine.  In:  Bulletin  de  la  Paculte  des  Lettres  de  Poitiers.  Annee  1888  (1889) 
p.  360—371.     Les  Argees.     Ebenda  7.  annee  (1889)  p.  36-.50.  115—132. 

Hosius,    Carl:    Symbola   ad  poetas  latinos.     In:    Bheinisches  Museum   für  Philo- 
logie 46  (1891)  p.  287—298. 
Juvenalis.    Ovid.  Metam.    Priscian.  Grl.  K.  III  p.  421,  5.   Lucanus.    C'laudianus. 
Martialis. 

—  De  nominum  propriorum  apud  poetas  latinos  usu  et  prosodia.    In :   Jahrbücher 

für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  93-111. 

—  Kömische  Dichter  auf  Inschriften.    In  :    Rheinisches  Museum  für  Philologie  50 

(1895)  p.  286—300. 
Housman,   Alfred  Edward:    Notes  on   latin  poets.    Persius  in  39—43.     Martial 
XII  3,   1—4.     Juvenal  IX  130—134.    VII  22.    XV  75.     In:    The   classical  Review  3 
(1889)  p.  199—201. 

—  Notes  on   latin  poets.    CatuUus  LXIV  279—287.    Horace  c.  II  3.  1-^.    Ovid   ars 

am.  I  517—518.     Ebenda  4  (1890)  p.  340—342. 

—  Adversaria   orthographica.     I.    [uxor   in  Plautus].     II.  Virgil.  Aen.  VII  703 — 705. 

II  725—728.   ni.  Ovid.  trist.  IV  10.  95  sq.  IV.  [Lucret.  1 125.  70.  477].  V.  — .  Ebenda  5 

(1891)  p.  293—296. 
Jacobson,  Maximilianus:  De  fabulis  ad  Iphigeniam  pertinentibus.    1888  siehe  A.: 

Poetae. 
Jentsch,  Carl:  Die  Sklaverei  bei  den  antiken  Dichtern.    1894.  1900  siehe  A. :  Poetae. 
J  oret,  Charles :  La  rose  dans  PantiquitO  et  au  moyen  äge.   1892  siehe  A. :  Scriptores 

rerum  naturalium. 
Isler,   Meyer:    Ein   Codex   Corvinianus    in    der   Hamburger   Stadtbibliothek.     In: 

Centralblatt  für  Bibliothekswesen  1  (1884)  p.  444—447. 
Tibull.     Proijerz.     CatuU. 
Keller,    Otto:    Der  Accusativus   auf  is  bei  den  augusteischen  Dichtern  (1866).     In 

des  Verf.  Zur  lateinischen  Sprachgeschichte  2  (Lcqi-ig  1895)  p.  289 — 324.  371. 

—  Pluralis  poeticus.     Ebenda  p.  189—218. 

1.  Die  archaischen  Autoren  und  der  Hexameterschluss.    II.  Stets  beibehaltene 
Mittel.    III.   Plural   statt  Singular  im   Hexameterschluss.    IV.  Beispiele 
des  Pluralis  poeticus. 
Knapp,  Charles:   Notes.     In:   The  classical  Review  10  (1896)  p.  427—429. 

Plaut.  Araphitr.  343  G.-S.,  Capt.  7H9flf.,  Trin.  533— 537.    Br.-N.    Terent.    Phorm. 

140  ff'.     Horat.  sat.  I  1.  49.  I  1.  68  ff'.  I  5.  50. 

Knickenberg,   Fridericus:    De  deorum  invocationibus  quas  in  componendis  car- 

minibus  poetae  romani  frequentant.     Dissert.  inaug.    Marpurgi  Catt. :  Ehi'crt'fi  Verl. 

1889.     (1  Bl.,  79  S.)    8.  M.  1.20. 

Koepp,  Friedrich:  De  Gigantomachiae  in  poeseos  artisque  monumentis  usu.    1883 

siehe  A. :  Poetae. 
Korsch,  Theodor:  Observationes  criticae.    In:  Nordisk  Tidskrift  for  Filologi.    Ny 
RiBkke.    6  (1883—1884)  p.  264—270. 
I.  Enniana.    II.  Lucretiana  [I  120.  III  907  Bern.  917-928.  IH  931.  V  1031.  1131. 
1186.  1261]. 
Krausz,  Jakab:  Az  Alexandrinismus  befolyasa  a  römai  költeszetre.    1884  siehe  A. : 

Poetae  alexandrini. 
Kubik,  Josephus:  De  M.  Tullii  Ciceronis  poetarum  latinorum  studiis.    In:  Disser- 
tationes  philologae  vindobonenses  1  (1887)  p.  237 — 348. 


Poetae.  29 

P  0  e  t  a  e. 

Kuehn,  Carl:   De  priscorum  Komaiiorum  poesi  populari.    Dissert.  iiiauy.    llalis 

Sax.  1882.    (43  S.)    8. 
I.  Versus  fescennini  agrestes.     IT.  Versus  triumphales. 
Kuzsinszky,  Valentinus:  De  inscriptionibus  latinis  sexti  et  septimi  a.  u.  c.  saec. 

raetro  dactylioo  compositis.  In :  Egyetemes  philologiai  közlöny  14  (1890)  p.  288 — 299. 
Lafaye,   Georges:    De   ijoetarura   et   oratorum   certaminibus    apud   veteres.     1883 

siehe  A. :  Oratores. 

—  L'Alexandrinisme  et  les  premiers  poetes  latins  (240 — 146  av.  J.-C).    1893  siehe  A. : 

Poetae  alexandrini. 
( — )  La  Poesie  romaine  et  L'Elegie  primitive  des  Grecs.    1894  siehe  A. :    Poetae  ele- 

giaci  (I  1  p.  37). 
Lanfranchi,  Vincenzo  :  Lexicon  poeticum  totius  linguae  latinae  in  usum  scholarum 

ordinis  secundi.    Augmtac  Tttui: :  ./.  B.  Puravia  (t  soc.  1890.    (XXVI,  1472  S.)    8.    L.  20. 
Legerlotz,  Gustav:    Grundsätze  für  die  metrische  Verdeutschung  antiker  Hexa- 
meter-Dichtungen .  .  .     1888  siehe  A.:   Poetae. 
Lekusch,  Vincenz:    Des  Elegikers  Maximianus  Verhältnis  zu  den  augusteischen 

Dichtern,  besonders  zu  Ovid.     1894  siehe  D. :  Maximianus. 
Lenoir,  Pavil:  Histoire  du  realisme  et  du  naturalisme  dans  la  poesie  et  dans  l'art 

depviis  l'antiquite  jusqu'ii  nos  jours.     1889  siehe  A. :  Poetae. 
Liedloff,  Curtius:  De  tempestatis,  necyomanteae,  inferorum  descriptionibus,  quae 

apud   poetas   romanos   primi   p.  Oh.  saeculi  leguntur.     Dissert.  inaug.     Lipsiat  : 

(Gräfe)  1884.     (28  S.)     8.  M.  1. 

Lindsay,  Wallace  Martin :   Lieber  die  Versbetonung  von  Wörtern  wie  „facilius"  in 

der  Dichtung  der  Republik.     In:  Philologus  51  (1892)  p.  364—374. 
Lo-Cascio,    Santi:    L'influenza    ellenica    nell'    origine    della    poesia   latina.     In: 

Kivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  20  (1892)  p.  41—124. 
Loise,   Ferdinand:    Histoire  de  la  poesie   en   rapport   avec   la   civilisation   dans 

l'antiquitö  et  chez  les  peuples  modernes  de  race  latine.    I.    1886  siehe  A. :  Poetae. 
Luehr,  Georg:  De  P.  Papinio  Statio  in  Silvis  priorum  poetarum  romanorum  imi- 

tatore.     1880  siehe  D. :  Statins. 
Mähly,   Jakob:    Römische  Hof  dichter.     In:    Deutsche  Revue  7  (1882)   4  p.  196—209. 

—  Satura.     Protjr.  des  Gymn.  Basel  1886.     (38  S.)    4. 

Lucret.  de"  rer.  nat.  III  79  sqq.     Catull.  c.  LXVIII  &  LXIX.     TibuU.  IV  4.  II 
1.  47ff.     Propert.  III  12.  III  2.  29sqq.  V  1.  71.  97.  149;  11.  31.    Horat.  carm. 

I  6.    Sat.  I  4.  6sqq.  I  10.  Isqq.  II  2.  63sqq.  II  2.  31.     Epist.  II  1.  75.  79sqq. 

II  1.  188.  II  2.  70.  Carm.  IV  4.  9.  Verg.  Georg.  II  490sqq.  Ovid's  Heroide: 
Sappho  an  Phaon.  Ov.  Trist.  III  12.  25sqq.  5Iet.  XIV  739sqq.  Varius. 
Laevius  Protesilaudamia.  C.  Helvivis  Cinna.  Cn.  Matius.  Ticida.  C.  Mem- 
mius.  Caesari  Augusto  tributum  (Riese  Anth.  lat.  II  p.  132.  Bährens 
Poet.  lat.  min.  IV  p.  179).    Carmina  codicis  Einsiedlensis  (Riese  anth.  lat. 

II  p.  180sqq.  Bahr.  poet.  lat.  min.  III  61  sqq.).  Valerius  Flaecus  Arg.  IV 
308.    Juvenalis  sat.  VIII  105.  VII2u7sqq.  IllSSsqq.  I  llSsqq.  VII148sqq. 

III  257sqq.  VII  4i.  VII  13sqq.  SOsqq.  I  1.55sqq.  VI  llsqq.  II  83—115.  I  106sqq. 
Epitaphium  Vitalis  Mimi  filii  Catonis  (Riese  anth.  lat.  II  p.  143.  Bährens 
Poet.  lat.  min.  III  p.  245).  Lactantius  de  ave  Phoenice  (Riese  A.  L.  II  p.  189. 
Bährens  Plm.  III  p.  253).  Luxorius  (Riese  anth.  lat.  Nr.  287).  Catonis 
disticha  (Bahr.  Plm.  III  p.  232.  20).  Aegritudo  Perdicae.  Dracontius 
Hylas  36 sqq. 

Maixner,  Franz:   Über  den   sogenannten  Gebrauch  von  unus  als  unbestimmten 

Artikel  in  der  älteren  Latinität.    In:  Wiener  Studien  10  (1888)  p.  308—325. 
Mamiani,  Terenzio:    Della  poesia  civile   appresso  gli   antichi  e  i  moderni.    1880 

siehe  A. :  Poetae. 
Manitius,    Max:    Zu    spätlateinischen    Dichtern.      In:    Zeitschrift    für    die   öster- 
reichischen Gymnasien  37  (1886)  p.  81—101.  241—254.  401—411. 

I.  Corippus.    II.  Ausonius.    III.  Alcimus  Avitus.    IV.  Fortunatus.    V.  l'aulinus 
Petricordiensis.    VI.  Ennodius.    VII.  Orientius. 
-    Beiträge    zur   Geschichte   römischer   Dichter  im   Mittelalter.     In:    Philologus  47 
(1889)  p.  710-720.    49  (1890)  p.  554—564.    50  (1891)  p.  354—372.    51  (1892)  p.  156—171. 
530—535.  704—719.    52  (1894)  p.  536—552.     56  (1897)  p.  535—541. 
1.  Persius.  —  2.  Claudianus.    3.  Martialis.  —  4.  .Juvenalis.    5.  Ilias  latina.  — 
6.  Anthologia  latina.    7.  Disticha  Catonis.    8.  (Aemilius)  Macer.    9.  Tibullus. 
10.   Propertius.     11.   Serenus   Sammonicus.     12.   Avianus.     13.  Lucanus.  — 
14.  Liicretius  (ed.  Bernays).    15.  Statins.    16.  (Aemilius)  Macer.    17.  Teren- 
tius.  —  18.  Ausonius.     19.  Petronius.    20.  Seneca  (trag.).    21.  Nux  elegia. 
22.  Calpurnius  und  Nemesianus. 


30  Scriptores  latini.    C.    Poetae. 


Poetae. 

Manitius,  Max:   Zu  späten  lateinischen  Dichtern.     In:    Kheinisuhes  Museum  für 

Philologie  44  (1889)  p.  540—552. 

I.  Ueber  den  Dichter  Maximian.     II.  Zu   Nomesians  Cynegetica.     III.  Zu  den 

Gedichten  Priscians.    IV.  Jovinus.    V.  Chilpericus  Rex.    VI.  Zu  Venantius 

Fortunatus.     VII.  Zu  den  Gedichten  dos  Eugenius  von  Toledo.     VIII.  Zu 

Oolumbans  Gedichten. 

—  Zu  späten  lateinischen  Dichtern.     Ebenda  45  (189Ü)  p.  153—157.  316—317. 

I.  Rusticius  Helpidius  Domnulus.  II.  Das  Carmen  de  passione  Doraini.  III. 
Zu  Marii  Victorini  Carmen  de  i'ratribus  Macchabaeis.  IV.  Damasus.  V. 
Commodianus. 

—  Ueber  Hexameterausgänge  in  der  lateinischen  Poesie.    Ebenda  46  (1891)  p.  622—626. 

—  Zur  Ivarolingischen  Poesie.    In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche 

Gescliichtskunde  16  (1891)  p.  17.5—177. 

—  Zu    lateinischen    Dichtern.     In:    Rheinisches    Museum    für   Philologie    50   (189.">) 

p.  152—1.54.  315-320. 

1.  Zu  dem  Gedichte  de  laude  Pisonis.     2.  p]in   Fragment   aus  Ciceros  Homer- 
übersetzung.    3.    Zu   dem   Mimographen    Marullus.     4.    Zum    Florilegium 
des  Micon. 
Markland,  Jeremias  siehe  A.  Stachel  scheid. 

Marx,   Friedrich:    De   poetis    latinis   critica   et    hermeneutica.      In:    Rlieinische.s 
Museum  für  Philologie  41  (1886)  p.  549— .559. 

Lucil.  XXVI  ,524  L.  22  M.,  incert.  1181  f.  L.  126  M.,  XXX  871  L.  44  M.,  VU  240  L. 

I  M.  XXX  948  L.  121  M.    Plaut,  ap.  Varr.  1.  1.  VII  6G  M.,  Versus  quos  in- 
certus  auctor  saturae  X  libri  I  ((.  lloratii  praeposuit,  Propert.  III  17.  12. 

II  33.  7  sqq.  II  34.  65  sqq.     Ovid.  met.  XIV  420. 
Mehler,  Eugen:  Miscellanea.     1878  siehe  B. :   Achilles  Tatius. 

Meyer,  Wilhelm:  Des  Lucas  Fruterius  Verbesserungen  zu  den  Pragnienta  poetarum 

veterum  latinorum  a.  1564.    In:    Rheinisches  Museum   für  Philologie  33  (1878) 

p.  238  -249. 

Attius.    Afranius.    Caecilius.  Ennius'  Annalen  und  Dramen.  Laberius.   Livius 

Andronicus  (Laevius).    Lucilius.    Naevius  (Novius).   Pacuvius.  Pomponius. 

Titinius.    Turpilius.    M.  Ter.  Varro. 

—  Ueber   die  Beobachtung   des  Wortaccentes  in  der  altlateinischen  Poesie.     [Aus: 

Abhandlungen   der    philosophisch -philologischen   Classe   der   kgl.   bayerischen 
Akademie  der  AVissenschaften  17.   1].    Müncliai:  (G.  Franz'  Verl.)  1884.    (120  S.)    4. 

M.  3.60. 

—  Zur  Geschichte   des  griechischen  und  des  lateinischen  Hexameters.    1884  siehe 

A.:  Poetae  alexandrini. 

—  Anfang  und  Ursprung  der  lateinischen  und  griechischen  rythraischen  Diclitung. 

1886.  1905  siehe  A.:  Poetae  melici  (I  1  p.  40). 

—  I.  Caesur   im  Hendekasyllabus.     II.  Ueber  die  weibliche  Caesur  des  classischen 

lateinischen   Hexameters   und    über  lateinische   Caesuren   überhaujjt.     III.   Zu 
CatuU's  Gedichten.    1)  Zum  2.  Gedicht.    2)  Zum  62.  Gedicht.    3)  Zum  96.  Gedicht. 
In:    Sitzungsberichte  der  philosophisch-philologischen  und  historischen  Klasse 
der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1889,  II  p.  208—257. 
Monti,  Giulio:   La  poesia  del  dolore.     1893  siehe  A. :  Poetae. 

Muellenbach,  Ernst:    Coniectanea  latina.     In:  Tirocinium  philologum  sodalium 
regii  seminarii  bonnensis  (litrolüti  1883)  p.  98 — 100. 
Carmen  contr.  pagan.  47  sqq.  Querolus. 
Mueller,  Lucian :  De  re  metrica  poetarum  latinorum  praeter  Plautum  et  Tereiitium 
libri  Septem.     Accedunt  eiusdem  auctoris  opuscula  IV.    Editio  altera.    Pitrojiuli 
d  L/jismt:  C.  Eicher  (Lipmie  1861)  1894.     (XII,  651  S.)    8.  M.  14. 

Op.  I.  De  versibus  dactylicorum  italicis.  II.  De  poesi  rhythmica.  III.  De  lit- 
teris  ac  vocibus  versuum.     IV.  De  ludibriis  artis. 

—  Rei   metricae  poetarum   latinorum   praeter  Plautvim   et  Terentium   summarium. 

In   usum   sodalium   institviti   historici   philologici   petropolitani.     Petropoli  1878. 
(Lipuiae:  II.  0.  Tdthiur).     (IV,  82  S.)     8.  Kop.  80  =  M.  1.60. 

—  Die  Entstehung  der  römischen  Kunstdichtung.    [Sammlung  gemeinverständlicher 

wissenschaftlicher  Vorträge.     N.  F.     4.  Serie.     Heft  92].     Hiimharg:    Xtrlayiian stall 
unil  DriuUrei  A.-G.  (vormals  J.  F.  Richter)  1889  (Umschlag  1890).     (43  S.)    8.        M.  1. 

—  Ueber   die   Volksdichtung    der    Römer.     [Sammlung  .  .  .   Heft   130].     Ebenda  1891. 

(28  S.)    8.  ■  M.  —.60. 

Murr,  Josef:   Die  beschreibenden  Epitheta   der  Pflanzen  bei  den  römischen  Dich- 
tern.    I.    Holzgewächse.     Progr.    des   Gyran.  Marburg  St.  1893.     (S.  3—43).     8. 

—  Die   beschreibenden  Epitheta   der  Blumen   bei   den  griechischen  und  römischen 

Dichtern.     1894  siehe  A.:  Poetae. 
Nauck,  August:  Analecta  critica.    1889  siehe  B. :  Aeschylus. 


Poetae.  31 

Poetae. 

Nemethy,  Geza:  A  römai  költeszet  korszakai.    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny 
2  Suppl.  (1890)  p.  1-14. 

Les  epoqiies  de  la  poösie  romaine. 

Neumann,  Hyacinthus :  De  futuri  in  priscoruni  Latinorum  vulgari  vel  cotidiano 

sermone   vi   et   usu.     Particula    I.      Dissert.   inaug.      Vratt'skmae:    (h'oehhr)   1888. 

(61  S.)    8.  M.  1. 

Nisard,   Desire:    Etudes   des   moeurs    et   de   critique   sur  les   poetes   latins  de  la 

decadence.    Cinqiiieme  edition.    2  tomes.    Pari'x:  Harhdte  et  Cie  (1834)1888.    (XIII, 

400  S.;  412  S.)    8.  Je  Fr.  3..50. 

Teil  I.   Phedre  ou  la  transition  (p.  1 — 53).    Les  tragedies  dites  de  Seneque  ou 

la  tragedie  en  manuscrit  (Darin:   Analyse  comparee  de  l'Oedipe  de 

Seneque  et  de  l'Oedipe  de  Sophocle).  (p.  55 — 198).    Perse  ou  le  stoicisme 

et  les  stoiciens  (p.  199 — 257).    Stace  ou  les  lectures  publiques  (p.  259 — 325). 

Martial  ou  la  vie  du  poete  (p.  327—406). 

„     II.    Juvenal  ou  la  deelamation  (p.  1 — 7(1).    Lucain  ou  la  decadence  (Darin: 

Du   style  de  la  Pharsale  et  des  poetes  contemporains  de  L. :  Virgile, 

Seneque,   Perse,   Sil.  Italiens,    Statius,    Martial,  Juvenal)  (p.  71 — 394). 

Nogaj,   Jözef:    Wplyw   poetöw   laciiiskich   na   sielanki   Jözefa   Bartlomieja    Zimo- 

rowicza.     In :    Rozprawy   i   sprawozdania    z    posiedzeü    wydziahi   filologicznego 

akademii  umiejptnosci  11  (Krolwu  1886)  p.  273—308. 

de   Nolhac,    Pierre:    Petrarque   et  les   poetes  latins.     In   des  Verf.  Petrarque   et 

l'humanisme  (Paris  1892)  p.  13G— 175.    Nouvelle  edition  1  (1907)  p.  163—212. 
Olivieri,   Alb.  Pio:   La  poesia  antica  e  moderna  in  ordine  alla  psicologia.    1887 

siehe  A. :  Poetae. 
Opitz,  Curtius  Riccardus:  De  argumentorum  metricorum  latinorum  arte  etorigine. 
Dissert.  inaug.  lips.    Lipsiae  1883.    (S.  195 — 243).    8.    Vollständig  in:  Leipziger 
Studien  zur  classischen  Philologie  6  (1883)  p.  193—316. 
Pars  I:    De  periochis   terentianis  et  plautinis  non-acrostichis.    1.   De  0.  Sul- 
picii  ApoUinaris  studiis  et  de  argumentorum  in  libris  manuscriptis  condi- 
cione.     2.    De   re   metrica   et   prosodiaca   argumentorum   terentianorum  et 
plautinorum   non- acrostichorum.     3.    De   sermone   argumentorum   plauti- 
norum   non -acrostichorum.     4.   De   vita   et  aetate  C.  Sulpicii  ApoUinaris. 
Pars  II:  De  acrostichis  plautinis.    5.  De  auctore  quid  adhuc  suspicati  sint 
viri   docti.     6.   De   sermone   acrostichorum.     7.    De   re  prosodiaca  et  de  re 
metrica.     8.  De    argumentorum   metricorum   latinorum  origine  et  acrosti- 
chorum plautinorum  auctore.    Pars  III :  De  argumentis  vergilianis,  luca- 
nianis,  statianis,  ceteris.   9.  De  codicum  in  tradendis  argumentis  vergilianis 
fide  sive  de  duplici  recensione.    10.  De  argumentorum  vergilianorum  arte 
et  aetate.     11.  De  ceteris  praeter  vergiliana  argumentis. 
Palm  er,  Arthur:  Emendations.    In:  Hermathona  4  (1883)  =  No.  8  (1882)  p.  239—275. 
Lucil.  29  La.  Plaut.  Amphitr.,  Arg.  I  9.     Prol.  32.  81.  141.     Amphitr.  220.  227, 
228.  229—2.31.  263.  542—546.  829—831.  944,  5.  1031.  1037,  1038.  1040.  1071.    Asin. 
98.  306.  329.  369.  430.  495.  609.  7(l4.     Pseud.  792.  397.  1174.   296.     Stich.  44.    II 
1.  181.  270.  476.    Trucul.,  Prol.  I  2.  72.  2.  2.  17.  2.  3.  10—13.  2.  3.  21,  22.  2.  4. 
90.  2.  6.  54—59.  4.  3.  .56—57.  5.  10  seqq.  5.  20.  5.  33—37.     Catull.  54.     Lucret. 
I  558.  III  453.  IV  414-419.  IV  1125—1127.  V 305-315.  VI  1134-1137.    Horace, 
serm.  I  1.  66.  I  9.  54—56.  II  3.  226—232.     Ovid,  am.  I  8.  65. 

—  Miscellanea  critica.    1.  Dierectus  [Plaut.]  2.    Four  emendations  in  Tibullus  [I  5 

31  seqq.  I  3.   71.   I  2.  49.  .50.     I  4.  41  seqq.]     3.   Two   emendations   in  Propertius 
[3.  16.  9.  4.  3.  .54].     In:  The  Journal  of  philology  15  (1886)  p.  1.32—144. 

—  Miscellanea  critica.     Ebenda  16  (1888)  p.  30  -40. 

Terent.  Eun.  4.  4.  21.  Heaut.  Tim.  4.  1.  32.  Plaut.  Cure.  5.  15.  Persa  434 
[3.  3.  30].  815  [5.  3.  29].  ßudens  847  [3.  6.  20].  811  [3.  5.  43].  Trin.  885  [4.  2. 
43].     Truc.  503  [2.  6.  27].     Eur.  Med.  886. 

—  Miscellanea  critica.    1888  siehe  A. :  Poetae  scaenici  b)  Comici. 

Pascal,  Carlo:  Caratteri  ed  origine  della  „nuova  poesia"  latina  nel  periodo  aureo. 
Considerazioni.     Torino:  K.  Locsrhcr  1890.     (62  S.)     8.  L.  2. 

1.  Influenza  ed  effetti  di  tutta  la  coltura  greca  in  Koma.    Concetto  ch(^  bisogna 
formarsi   della   cosidetta   arte   nuova.     2.   Origine   doli'    arte   nuova  nelle 
corte  d'Augusto.     Diverse  scuole  letterarie  e  loro  Sorte. 
Pasdera,   Arturo:    Le   origiiii   dei    canti   popolari  latini  cristiani.     In:    Kivista  di 
filologia  e  d'istruzione  classica  17  (1889)  p.  4.55—515. 
Parte  d'un  studio  sui  canti  popolari  latini  del  Medio  evo. 
Patard,  Victor:  Reflets  antiques.    Po6sies  puisees  aux  sources  grecque,  latine  .  .  . 

1888  siehe  A. :  Poetae. 
Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Etudes  sur  la  poösie  latine.     2  voll.     4"  edition. 
/'am;  Huchäte  ä  Cie.  (1868.  1869)  1900.     (VII,  378  S. ;  484  S.)    8.  Je  Fr.  3.50. 


32  Scriptores  latini.   C.   Poetae. 

Poetae. 

Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  De  renseignement  historique  de  la  littorature 
et  en  particulier  de  la  poösie  latine  (1832).  In  des  Verf.  Etudes  sur  la  po6sie 
latine  l^  (Parts  1900)  p.  1—25. 

—  Sur  l'utilitö  des  6tudes  classiques  (1833).     Fragment.     Ebenda  p.  26—34. 

—  Histoire  abr6gee  de  la  poosie  latine  depuis  son  origine  .jusqu'au  siecle  d'Auguste 

(1835).     Ebenda  p.  35—55. 

—  La  poesie  latine  au  temps  de  C6sar  et  d"Auguste  (1836).    Ebenda  p.  56 — 75. 

—  Des  6coles  litt6raires  et  des  poetes  du  sifecle  d'Auguste  (1837).    Ebenda  p.  138-156. 
Pesci,  Dino:  Bellezza  e  amore.     Studio  sui  principali  poeti  greci,  latini,  italiani, 

stranieri.     Eumu-Torino-Mtiano-Fmiizt:  n.B.  Paravta  e  Comp.  1890.    (348  S.)    8.    L.  3. 
Parte    terza.      Poeti    latini.     Capo   I.     Della   letteratura   latina   in    generale 
(p.  171—174).     Capo  II.    La  donna  nella  poesia  latina  (p.  175—217). 
Peter,   Rudolf:    De   Romanoruni  precationum  carminibus.     In:    Commentationes 

philologae  in  honorem  Augusti  Reifferscheidii  scripserunt  discipuli  pientissimi 

(  ymtühmnt  1884)  p.  67—83. 
Potschenig,  Michael:  Bemerkungen  zu  den  poetae  latini  minores.    In  :  Philologus 

48  (1889)  p.  562—564. 
Pick,   Albert:    De    vi   atque  usu  adiectivi  praedicativi  apud  aevi  augustei  poetas 

latinos.    Dissert.  inaug.  Halis  Sa.x.  1879.    (1  Bl.,  H7  S.)    S. 
Pirchala,    Imre:    Az    alliteratiu    szerepe    a    latin    költeszetben.      In:    Egyetemes 

philologiai  közlöny  7  (1883)  p.  510—519.  632—647. 
L'allitöration  dans  la  poösie  latine. 
Plessis,  Prederic:  I^tude  sur  la  place  des  mots  dans  certains  vers.     In:  Bulletin 

de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers.     Annee  1833  (1884)  p.  133—1.37. 

—  L'hendecasyllabe  Phal6cien.    In:  Facult*^  des  lettres  de  Caen.    Bulletin  niensuel 

2  (1886)  N.  5  (JatH)  p.  19.3—203. 
Ploen,    Henricus:    De   copiae   verborum    differentiis   inter   varia  poesis  romanao 

anti(iuioris   genera   intercedentibus.     Diss.   inaug.   Argentorati   1882.     (56  S.) 

8.     Vollständig  in:  Dissertationes  philologicae  argentoratenses  selectae  7  (1882) 

p.  233—318. 
Poesies  latines  du  ms.  Add.  A.  44  de  la  Bodleienne.    In:   Bibliothoqup  de  l'Ecolo 

des  ehartes  47  (1886)  p.  88—97. 
Quicherat,  Louis:  Sur  la  restitution  d'une  inscription  tumulaire  on  vers  iambi- 

ques.     In  des  Verf.  Melanges  de  philologic  (Paris  1879)  p.  89—106. 

—  Une  inscription  du  Musee  Campana  (1862).     Ebenda  p.  210—214. 
Ramorino,   Feiice:   La   poesia   in    Roma   nei  primi  cinque  secoli.     In:    Rivista  di 

filologia  e  d'istruzione  classica  11  (1883)  p.  417—539. 

I.    Dell'   indole   romana   ali(>na   dagli    atudi   poetici.     Tl.    Del   metro   saturnio. 

III.    Reliquie   di   antichissimi   inni   religiosi.     IV.  Vaticinii   antichi   c  f'or- 

mole   varie.     V.  Canzoni    popolari   di   vario  genere  ^  Fescennini,  Sature. 

Atellane.   VI.  Iscrizioni  in  verso  saturnio  anteriori  alla  guerra  di  Annibale. 

Rihbeck,  Otto:   Geschichte  der  römischen  Dichtkunst.     3  Bände.     Stutlgarl:   J.  G. 

Coitn'srhc  liuchh.  1887—1892.     8.  M.  25.75. 

I.  Dichtung   der  Republik.     2.  durchgesehene  und  vermehrte  Auflage.     (1887) 

1894.     (IX,  358  S.)  M.  8. 

II.  Augusteisches  Zeitalter.     1889.     (1  Bl.,  372  S.).  M.  8.75. 

III.  Dichtung  der  Kaiserherrschaft.    1892.    (1  Bl.,  372  S.)  M.  9. 

—  Histoire    de   la    poesie    latine    iusqu'a    la   fin    de    la   ropublique.  Traduite    par 

Edouard  Droz  et  Albert  Kontz.     Paris:  Lnour  1890.     (440  S.)    8.  Fr.  7.,50. 

—  '/atOQla  tijg  (juifxaiy.ilc  Ttoitjaiu);  iiilk)]yta&tlnu  vnh  S.  K.  Say-iUauoTtovi-ov.    Stößot 

'Er  'A&ijvai?:  Tvn.  II.  J.  £ay.iUaQlov  (Ä".  Becl)  1897—1900.     8.      "  ^(j.  13.50. 

T.  A'.    'M  Ttoltjcfic  y.aza  tovc;  /Qorovg  tijs  iXcv9iQu?  noAiTilag.    1897.    (y',  523  S., 

1  S.  ung.)  JQ.  4.50. 

T.B'.    'll  TToitjaic  xazü  tovg  xQÖvovg  tov  Avyovatov.  1898.   (599  S.,  1  Bl.)   .J(>.  4.50. 

T.  r' .    'n  nolriaic:  xata  tovg  /QÖvove  ttäv  avtoxQarÖQOir.     1900.     (544  S.,  1  Bl.) 

Jij.  4.50. 

—  Varia.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  45  (1890)  p.  313—315. 

Plaut.  Bacch.  123.  379.  393.  929.    Terent.  Fun.  .560.    Propert.  I  17.  2.    Ovid.  her. 
7.  45.    Statius  Theb.  I  460.    Seneca  (Plni.  IV  15  p.  fiO  B.)    Lact.  Phoeni.x  103. 

—  Antikritische  Streifzüge.    I.  II.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  .50  (1895) 

p.  277—285.  558—565. 

I.  [Accius  Myrmidones,  Epinausimache.    Pacuvius  Dulorestes]. 

II.  [Dirae]. 

Richter,  Paul:  De  usu  particularum  exclamativarum  apud  poetas  Augusti 
aequales.    Progr.  des  Gynin.  Hagen  au  1878.    (S.  3—29).    4. 

Romizi,  Augusto:  Paralleli  letterari  tra  poeti  greci,  latini  e  italiani.  (1873)  1892 
siehe  A.:  Poetae. 


Poetae.  33 

Poetae. 

Schäfler,  Jakob :  Die  sogenannten  syntaktischen  Graeeismen  bei  den  augusteischen 

Dichtern.      Inauguraldissert.    von     München     und    Progr.    der    Studienanstalt 

Ambay:  K.  PohVs    Vtrl.  1884.     (95  S.)     8.  M.  1.60. 

Scheffler,   Ludovicus:   De  perfecti  in   „vi"'  exeuntis  formis  apud  poetas  latinos 

dactylicos  occurrentibus.    Dissert.  inaug.  Marpur gi  Catt.  1890.    (1  Bl.,  59  S.)   8. 

Sc  henk  1,    Heinrich:    Handschriftliches    zu    lateinischen   Dichtern.     In:   Wiener 

Studien  7  (1885)  p.  341—343.     8  (1886)  p.  166—168. 

1.  A.  L.  ed.  Kiese  736,  Baehreiis  Plm.  V  p.  354  (versus  de  diebus  aegyptiacis). 

2.  Cic.  Aratea  v.  227  sqq.     3.  De  ponderibus  et  mensuris  (A.  L.  ed.  R.  486, 

Baehr.   Plm.  V   p.    71  ff.).     4.   Pragm.  von  Gedichten  (A.  L.  ed.  R.  728.  729, 

Baehr.    Plm.   IV   550).    —   1.    Fragm.   von   Stat.    Theb.     2.   Epitaph.   Kaiser 

Heinrichs  III  (Burm.  A.  L.  II  153). 

—  Aus  Handschriften.     In:  Wiener  Studien  12  (1890)  p.  318—320. 

Horatius.    Sedulius.    Valerius  Flaccus.    Ausonius.    Anth.  lat.  484  R. 
Schmidt,    Johannes:    Additamenta    ad  corporis  vol.   VIII.     In:    Ephemeris  epi- 
graphica  5  (1884)   p.   265— 5fi8.     Vide  p.  276—278.    Cfr.  Revue  critique  17»  annee 

(1883)  N.  s.  15  p.  359—360.  Charles  Tissot  in:  Academie  des  insci-iptions  et 
belles  lettres.  Comptes  rendus  des  seances  de  l'ann^e  1884.  4"  sörie  12  (1885) 
p.  64 — 67.     Bulletin  epigraphique  de  la  Gaule  3  (1883)  p.  151. 

Schollmeyer,  Ernst:  Quid  Cicero  de  poetis  Romanorum  iudicaverit.    1884  siehe 

D. :  Cicero. 
Schulze,  Karl  Paul:  Über  das  Princip  der  Variatio  bei  römischen  Dichtern.    In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  131  (1885)  p.  857-879. 
Schwartz,  Friedrich  Lebrecht  Wilhelm :  Die  poetischen  Naturanschauungen  der 

Griechen,  Römer  und  Deutschen  in  ihrer  Beziehung  zur  Mythologie.    1864—1879 

siehe  A. :  Poetae. 
Seitz,  Fridericus :   De  adiectivis  poetarum  latinorum  compositis.    Dissert.  inaug. 

Bonnae  1878.    (41  S.)    8. 

—  Defixispoetarumlatinorumepithetis.  I.  Progr. desGymn.Elberfeldl890.  (SOS.)  8. 
Sellar,  William   Young :    The   roman   poets   of  the   republic.     3.   edition   revised. 

Oxford:  Clarendon  Press  (1863)  1889.     (XIX,  474  S.)     8.  Sh.  10. 

—  The  roman  poets  of  the  augustan  age.  Virgil.    Third  edition.     Oxford:  Clarendon 

Press  (1877.  1883)  1897.     (XX,  423  S.)    8.  .  Sh.  9. 

—  The  roman  poets  of  the  augustan  age.     Horace  and  the  elegiac  poets.    With  a 

memoir   of   the   author   by   Andrew   Lang.     Second   edition.     Oxford:   Clarendon 

Press  (1892)  1899.     (XLIII,  363  S.)     8.  7  sh.  6  d. 

Sigismund,  Fridericus:  De  haud  negationis  apud  priscos  scriptores  usu.    Dissert. 

inaug.  ienensis.     Lipsiae  1883.    8.     In:   Commentationes  philologae  ienenses  3 

(1884)  p.  215—262. 

Simon,  Johannes  Alphons:  6  Tafeln  Iktusvokal-Schemata  .  .  .  1895 siehe  A. :  Poetae. 

—  Ideen  zur  Begründung  einer  Melodik  (Euphonik)  der  antiken  Poetik.    1895.  1896 

siehe  ebenda. 
Skobielski,  Johann:  Der  sapphische  Vers  bei  den  lateinischen  Dichtern.    Progr, 

des  Gymn.  Czernowitz  1889.     (S.  7-34).     8. 
Solomonides,    S.:  "Ev  (iXiuiiia  inl  ti]g  XuTivLy.t'ig  Ttoit'jaswg  y.ul  tijg  Alvtiüdog  tov 

Biqyillov.    [Aus:  llaöodog].     'Ev  Ziivqvij:  Tvn.  „IJQoödov''^  1879.     (32  S.)    8. 
Sommer,    Alfred:    De   usu   participii   futuri    activi   apud   aevi    augustei   poetas. 

Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1881.     (1  Bl.,  58  ö.)     8. 
Speijer,   Jacobus  Samuel:   Observationes   ad  poötas  latinos.    In:   Mnemosyne  19 
(1891)  p.  41—61. 
Plautus  Amph.  168—72.    550  sq.    Asin.   168.    Bacch.  563  sqq.  584.     Ennius   ap. 
Gros.  IV  1.  14.  Terent.  Heaut.  46.  798.  818.  931.    Eun.  591.    Hec.  393.  744  sqq. 
Adolph.  33.     Tibull.  I  5.  10. 
(Stachelscheid,  Albert):  Unedited  conjectures  of  Markland.    In :  Hermathena  4 
(1883)  =  No.  7  (1881)  p.  153—156. 

[Ad  Catullum].     Ad  Tibullum.     [In  Lucretium]. 

Stampini,  Ettore:  La  poesia  romana  e  la  metrica.    Prolusione  ad  un  corso  libero 

con   effetti  legali  di  letteratura  e   metrica   latina  letta  addi  17  novembre  1830 

nella  R.  Universitä  di  Torino.    Torino:  K.  Loescher  1881.    (43  S.)    8.  L.  1. 

Steinberger,  Alphons:  Die  Ödipussage  in  der  römischen  Poesie.    1888  siehe  A. : 

Poetae  epici. 
Stowasser,  Josef  Maria:  Varia.    In:  Wiener  Studien  4  (1882)  p.  130—136. 

Varro  Sat.   Men.  (R.)  miii   ul(jtatmv  2.  Papiapapae  3  R.     Lucilius   1.   XXIX. 
XXX.  falso  adscr.  XIX.     Ennius  Ann.  VII  5  Va.  p.  154,  Com.  ine.  II. 
—  Coniectanea.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884) 
p.  292—294. 
Lucilius  XXVII  17  M.  650  L.    XXVIIII  54  M.   790  L.    II  13  M.  46  L.    Varro 
Sesquiul.  6  B.  R.    Varro  Modio  4  B.  11  R.  Lucilius  XXII  9  M.  521  L. 
Klussmann    Bibliotheca  scriptorura  classicorum.    II  1.  3 


34  Scriptores  latini.    C.    Poetae. 

Poetae. 

Thewrewk  dePonor,  Emil :  Inscr.  lat.  poet.  Aquinci  reperta.  1882  siehe  D. :  Acelus. 
Trezza,  Gaetano:   Nuovi  studi  critici.     Verona- Padova:  Druchr  e  Tedeschi  1881.    (XI 

298  S.)    8.  L.  4. 

Tropsch,    Stephan:    Flemings   Verhältnis    zur   römischen    Dichtung   untersucht. 

[Grazer  Studien  zur  deutschen  Philologie.    III.  Heft].    Graz:  I'nivtrsüäts-Buch'h-. 

und  YerlagH-Buchliandhuig  „Stijrüi^'.     1895.     (X,  143  S.,  1  S.  ungez.)    8.  M.  4. 

Tyrrell,  Kobert  Yel verton  :    Miscellanea.     1882.  1883  siehe  B.:  Euripides. 

—  Early  latin  poetry.     In:  The  Atlantic  Monthly  73  (1894)  p.  505— .515.     Auch  in: 

—  Latin  poetry.    Lectures  delivered  in  1893  on  the  Percy  Turnbull  Memorial  Foun- 

dation in  the  Johns  Hopkins  Universitv.    London:  Marmillan  and  Co.  lH9ö.    (XXIII, 
323  S.)     8.  '  Sh.  7. 

I.  Introduction.    II.   Early   latin  poetry  (p.  28—58).    III.  Lucretius  and  Epi- 
cureanism  (p.  59—89).    IV.   Catullus   and   the  transition  to  the  Augustan 
age  (p.  90-125).    V.  Virgil  (p.  126—161).    VI.  Horace  (p,  162-215).   VII.  Latin 
Satire  (p.  216—259).    VIII.  Latin  poetry  of  the  decline  (p.  260—294).    Appen- 
dix.    Some  recent  translations  of  Virgil  (p.  295—319). 
Unger,   Kobert:    Ad  poetas  latinos   miscellanea  critica.    In:   Pliilologus  49  (1890) 
p.  26—37. 
CatuU.  61.  23.    Propert.  II  1.  31.  II  10  (III  13  c)  55.  II  25  (III  34)  29.  IV  (V)  7.  57. 
Manil.  V  542.    Val.  Flacc.  VIII  289.    Ciris  v.  459.  477.  533  sq.    Statius  Ach. 
I  513.  394. 
Untersuchungen,   philologische.    2.  Heft.    Zu   augusteischen  Dichtern.    [Fr.  Leo: 
Über  einige  Elegien  TibuUs.    Ad.  Kiessling  :  Horatius].    Berlin:   Weidmann  IS81. 
(2  Bl.,  122  S.)    8.  M.  2.40. 

Ussing,  Johan  Louis:  Fortolkning  til  J.  N.  Madvigs  üdvalg  af  latinske  Digteres 
Arbeider.  Poet;irum  aliquot  latinorum  carmina  selecta  carminumve  partes. 
Anden  Udgave  gjennemset  og  rettet  efter  Textens  fjerde  Udgave.  Kopenhagen  : 
flyhhndal  1879.     (208  S.)    8.  Kr.  2.75. 

Vahlen,  Johannes:  De  veterum  poetarum  versibus  a  Cicerone  citatis.  1879.  1907 
siehe  D. :  Cicero. 

—  De  distinctionis  usu  critico.    J.  1.  aest.    Berolini  18S0.    (S.  3—18).    4.    Wieder- 

holt in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  (Lipsiae  1907)  p.  103—120. 
Catull.  57.  1—10.  Verg.  Aen.  II  101—103.  Sen.  Troad.  1120—1126.  Enn.  Iph.  7. 
Pacuv.  p.  95  Ri.  Plaut.  Men.  104  ss.  MGI.  1159—1166.  B.acch.  54.5—547.  589. 
Terent.  Haut.  269—276.  Propert.  4.  6.  63  sq.  Verg.  Aen.  II  689—691.  Stat. 
Theb.  XI  190-192.  Claudian.  Kapt.  Pros.  III  297—299.  Catull.  76.  17—22. 
Plaut.  Men.  451  sq.  Propert.  IV  11.  33—36.  Plaut.  Men.  319—321.  Trin. 
124  sq.  Men.  307  sq.  Ennius  Iphig.  scaen.  II  215—218.  Plaut.  Trin.  389. 
Epid.  352  sq.  Aristoph.  Eq.  919.  1036.  546  sq.  Verg.  Aen.  VIII  38—40. 
Ennius  Iph.  scaen.  I  213  sq.     Catull.  64.  184. 

—  De  Propertio   et  iteratis  verbis  apud  poetas  romanos.    De   abundanti  oratione 

apud  poetas   romanos.     De   traiectis   verbis  apud   poetas   romanos.    1886.   1907 

siehe  D. :  Propertivis. 
Vannucci,   Atto :    Gli   antichi  poeti  latini  e   le  prime  prove  del  dramma  e  dell' 

epica.     1885  siehe  C:  Collectiones. 
Vernier,  L6on:  De  senariis  italicis.    Thesis  paris.    Vesontione:  J.  Dodtvers  et  soc.  1888. 

(1  Bl.,  78  S.)    8. 
van  derVliet,  Johannes:  Over  de  opvatting  der  oorspronkelijkheid  bij  de  latijn- 

sche  dichters.    In  :  Aanteekeningen  van  het  verhandelde  in  de  sectie  voor  letter- 

kunde,    wijsbegeerte   en   geschiedenis   ter   gelegenheid   van  de  algemeene  ver- 

gadering  van  het  provinciaal  utrechtsch  genootschap   van  kunsten  en  weten- 

schappen,  gehouden  d.  28  Juni  1887  p.  11 — 31. 
Wachsmuth,    Curt:    Lateinische    Hendekasyllaben    in    Athen.      In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  44  (1889)  p.  320. 
Wagner,   Ernst:    De  M.  Valerie  Martiale  poetarum   augusteae   aetatis  imitatore. 

Dissert.  inaug.     Rerjimontt:    E.c  ofßc.  hartungiana  1880.     (1  Bl.,  48  S.)    8.     M.  1.20. 
Warren,   Minton:   ün  the  enclitic  ne  in  early  Latin.    In:   The  american  Journal 

of  philology  2  (1881)  p.  59—82.    Auch  Dissert.   inaug.   argent.    Baltimore  & 

Strassburg  1881.     (32  S.,  1  S.  ung.)     8. 
Walser,  Jakob:  Zur  formalen  Seite  des  Gleichnisses  bei  den  lateinischen  Dichtern. 

In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  29  (1878)  p.  .595 — 607. 
Weil,  Henri:    L'origine  du  mot  „Poete".     1884.  1900  siehe  A. :   Poetae. 
Weise,  Fr.  Oskar:  Sprache  der  Dichter.     (1891)  1909  siehe  C:  Collectiones  (p.  16). 

—  La  langue  poetique  (p.  176—229).     1896  siehe  ebenda. 

—  'O  noiiirixog  Xilyog  (p.  102—133).     1905  siehe  ebenda. 

—  The  language  of  the  poets  (p.  105 — 143).    1909  siehe  ebenda. 
Wer  nicke,  Conrad:  Miscellanea  critica.    1892  siehe  B. :  Aeschylus. 


Poetae  —  Poetae  antiquissimi.    (Poesis  antiquissima).  35 

Poetae. 

de  Wilamo  wi  tz-M  oellendorf  f,  Udalricus:  De  tiübus  carminibus  latinis  com- 
mentatio.     J.  1.  hib.     Gottingae  1893.     (S.  3-2Ö).     8. 
Horat.  c.  I  28.     De  Statu  Achilleide.     De  Plauti  Persa. 
Wilbertz,  Guilelmus:  De  adiectivis  poetarum  latinorum  usque  ad  Catullum  com- 

positis.     Dissert.  inaug.     Marburgi  1884.     (94  S.,  1  Bl.)     8. 

Will  mann,  Otto:  Sternkundliches  zur  Autorenlektüre.    1886.  1904  siehe  A. :  Poetae. 

Witkowski,    Stanislaus:    De    vocibus    hybridis    apud    antiquos  poetas   roraanos. 

[Aus:  Rosprawy  akademii  umiejptnosci.    ^Yydziai  filologiczny.    Ser.  IL  Z  {h'rahan 

1893)  p.  204— 232].     Kraltau:  {Btichh.  der  pobiisflun  Verlaffugesellschaß)  1893.    (29  S.)    8. 

M.   1.20. 
Kurzer  Auszug  in  deutscher  Sprache  in:  Anzeiger  der  Akademie  der  Wissen- 
schaften in  Krakau  1892  p.  286-289. 
Wolters,  Paul:  Metrische  Grabschrift  aus  Blainz.    In:  Jahrbücher  des  Vereins  von 

Alterthumsfreunden  im  Rheinlande.     Heft  74  (1882)  p.  24—31. 
Zingerle,  Anton:  De  scriptorum  latinorum  locis,  qui  ad  poenarum  apud  inferos 
descriptionem  spectant.     (1877)  18S2  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 

—  Zur  Behandlung  des  Mythos  von  der  Bergeaufthürmung  bei  römischen  Dichtern. 

In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  29  (1878)  p.  5—8  und  in  des 
Verf.  Zu  späteren  lateinischen  Dichtern  2  (1879)  p.  40—47. 

—  Zu  späteren  lateinischen  Dichtern.  Beiträge  zur  Geschichte  der  römischen 
Poesie.  II.  Heft,  lieber  einen  Innsbrucker  Codex  des  Seneca  tragicus.  —  Zu 
Lucan,  Silius,  Martial.  —  Zur  Behandlung  des  Mythos  von  der  Bergeaufthuermung 
bei  röm.  Dichtern  [=  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  29  (1878) 
p.  5 — 8].  Zu  Paulinus  Nolanus.  Neue  metrische  Excurse.  Stellenverzeichniss. 
Innsbruck:   Wagnerische  Unhersitaets-Buchh.  1879.     (VIII,  92  S.)     8.  M.  2.80. 

—  Beiträge   zur  Geschichte   der  Philologie.     1.  Theil.     A.  u.  d.  T.:    De   carminibus 

latinis  saeculi  XV.  et  XVI.  ineditis.  Prolegomena  scripsit,  carrainum  delectum 
e  cod.  oenipont.  664  et  vindob.  palat.  3505  ed.,  indicem  nominum  et  rerum 
adiecit  A.  Z.     1880  siehe  oben  (p.  22). 

Poetae  antiquissimi.    (Poesis  antiqiiissiiiia). 

Reliquiarum    [carminum    saturniorum]    quotquot    supersunt    sylloge    edidit    Ludovicus 
Havet.     1880  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 

Carmen  fratrum  Arvalium.     Elogia   Scipionum.    Carmina  Saliorum.    Ap  Claudii 
Caeci  sententiae.    Saturnia  Livii  Andronici  fragmenta.    Saturnia  Naevii  poetae 
fragmenta. 
Carminum  saturniorum  reliquiae.    Emendavit  et  adnotavit  Lucianus  Mueller  in  libello: 
Der  saturnische  Vers  und  seine  Denkmaeler  (J.ipsiae  1885)  p.  121 — 171. 

I.  Livii  Andronici  Odyssea.  II.  Incerti  auctoris  Carmen  Priami.  III.  Cn.  Naevi 
Bellum  Poenicum.  Naevi  et  Metellorum  altercatio.  Epigramma  Naevi.  Satura. 
IV.  Marcii  vatis  carmina.  V.  Appii  Claudii  Caeci  Carmen.  VI.  Licinii  Tegulae 
Carmen.  VII.  M.  Porcii  Catonis  carmen  de  moribus.  VIIT.  L.  Accii  carmina. 
IX.  M.  Terentius  Varro  Sexagesi.  Eumenidibus.  Terentianus  Maurus.  Inscrip- 
tiones.  Carmen  fratrum  arvalium. 
Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  .  .  .  Aemilius  Baehrens.    1836  siehe  C. :  Poetae 

(p.  21). 
Versus  italici  antiqui.     Collegit  recensuit,  rationem  metricam  explicavit 
Carolus  Zander.    Lundae:  Hj.  Möller  1890.    (3  EL,  CCXXVII  S.,  1  El., 
124  S.)    8.  Kr.  3.50  =  M.  5. 

I.  Sententiae.  1.  Proverbia  in  solutae  orationis  contextu  posteritati  tradita. 
2.  Praecepta  quae  sub  certis  auctorum  nominibus  feruntur  praeter  Catoniana. 
Appii  Claudii  sententiae.  Appendix  I.  Proverbia  inserta  versibus  poetarum. 
quorum  speciem  veram  poetae  metri  causa  mutaverint  necne,  dubium  est. 
App.  II.  Catonis  Carmen  de  moribus.  II.  Sortes.  III.  Comprecationes.  1.  Ponti- 
ficum  Carmen  Kalendis  calantium  Nonas.  Cantio  ruatica.  Particula  de  antiqua 
Martis  comprecatione.  Carmen  fratrum  Arvalium.  Carmen  saliare.  1.  Versus 
Januli.  2.  Versus  Jovii.  3.  Versus  Martii.  4.  Versu.s  Junonius.  5.  Versus 
incertae  sedis  .  .  .  IV.  Carmina  dedicationis.  V.  Elogia  mortuorum.  VI.  Carmina 
epica,  saturae,  epigrammata.  1.  Livii  Andronici  Odyssia.  2.  Cn.  Naevius. 
Bellum  Punicum.  3.  Incerti  scriptoris  carmen  Priami.  4.  Metellus  consul  in 
Naevium  poetam.     5.  Epigramma  Naevii. 

Baehrens,  Emil:  Dvenos-Inschritt.     1884  siehe  C:   Poetae. 

—  Analecta  ad  versum  saturnium  spectantia.  In  des  Verf.  Fragmenta  poetarum 
romanorum  coli,  et  emend.  {Lipsiuc  1886)  p.  6—28. 

Bergk,  Theodor:  Zur  Sacralpoesie  der  Römer.     In  des  Verf.  Kleine  philologische 
Schriften  1  (Halle  a.  S.  1884)  p.  475-.518. 
I.  De  carminum  Saliarium  reliquiis  (1847)  p.  477 — 495.    II.  Das  Lied  der  Arval- 
brüder.     Ein  kritischer  Versuch  (1856)  p.  495—518. 

3* 


3(5      Scriptores  latini.    C.    Poetae  antiquissimi.  (Poesis  antiquissima). 

Poetae  antiquissimi.     (Poesis  antiquissima). 

Cocchia,  Enrico:  Della  relazione  del  verso  saturnio  coli'  esametro  greco.  1887 
siehe  B. :  Strabo. 

Havet,  Lucio vicus:  De  saturnio  Latinorum  versu.  Inest  reliquiarum  quotquot 
supersunt  sylloge.  Thesis.  [Bibliotheque  de  l'f^cole  des  hautes  6tude8.  Sciences 
philologiques  et  historiques.  43].    Parisns:  F.  Yieweg  1880.   (XII,  517  S.)    8.    Fr.  15. 

—  Sur  les  distiques  saturuiens.    In:  Revue  de  philologie  6  (1882)  p.  204. 

—  Quai.    Ebenda  11  (1887)  p.  64. 

Hoffmann,  Emanuel:  Die  Fescenninen.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie 

51  (1896)  p.  320—325. 
.Jordan,  Henri:  Zur  Beurtheilung  der  ältesten  sacralen  Poesie.    §  1.  Alliteration 

und   Stabreim.     §  2.   Zum  Arvalenliede.     §  3.    Zum   Saliarliede.    In  des  Verf. 

Kritische  Beiträge  zur  Geschichte  der  lateinischen  Sprache  ( Sd/j»  1879)  p.  167—224. 

—  Vindiciae    sermonis    latini    antiquissimi.      J.    1.    aest.    Rcgimonlii:    Härtung    1882. 

(S.  3-20).     4.  M.  1.50. 
I.  Inscr.  [Jovi  Saturno  divis  eqs.  Duenus]. 
Karsten,  Hermann  Thomas  siehe  O.  Keller. 

Keller,    Otto:   Der   saturnische  Vers   als  rythmisch  erwiesen.     Liipzig:  0.  Frajtag. 

Prag:  F.  Tanpsky  1883.    (1  Bl.,  83  S.)    8.  M.  1.50. 

—  .  .  .  Zweite   Abhandlung.     Prag:   H.  Dowimcus  1886.  (1  Bl.,  42  S.)     8.     M.  1.     Vgl. 

Hermann  Thomas  Karsten:  Der  saturnische  Vers  als  rhythmisch  erwiesen  von 
O.  K.  Prag  1883.     In  :  Revue  de  philologie  9  (1885)  p.  144—148. 

Kuehn,  Carl:  De  priscorum  Romanorum  poesi  populari.    1882  siehe  C. :  Poetae. 

Lindsay,  Wallace  Martin:  The  satnrnian  metre.  In:  The  american  Journal  of 
philology  14  (1893)  p.  139-170.  305-334. 

—  The  accentual  dement  in  early  latin  verse,  with  a  new  theory  of  the  saturnian 

metre.  In:  Transactions  of  the  philologieal  society,  1891—1894  {London  1894) 
p.  405—443. 

Mähly,  Jakob:  Saturnii  [Festus  s.  v.  Topper].  In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  38  (1887)  p.  .589—590. 

Misset,  Eugene:  Le  rhythme  du  vers  saturnien.  R6ponse  ä  Louis  Havet.  In:  Les 
Lettres  chretiennes.  Revue  d'enseignement,  de  philologie  et  de  critique  3  (1881. 
1882)  p.  88—108. 

Mueller,  Lucian:  Der  saturnische  Vers  und  seine  Denkmaeler.  Lnpzt'g:  B.  G.  Teubiier 
1885.     (VIII,  175  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  4. 

Nettleship,  Henry:  The  earliest  italian  literature;  considered  with  especial 
reference  to  the  evidence  afforded  on  the  subject  by  the  latin  language.  [Public 
lecture,  June  1882].  In:  The  Journal  of  philology  11  (1882)  p.  175—194.  Wieder- 
holt in  des  Verf.  Lectures  and  essays  {Oxford  1885)  p.  45—66. 

—  On   recent  theories  of  the   Saturnian  Verse.     In:    Transactions  of  the  Oxford 

Philologieal  Society,  1886—1887  p.  23-25. 
Ramorino,  Feiice:  La  poesia  in  Roma  nei  prinii  cinque  seeoli.  1883  siehe  C:  Poetae. 

—  Ad  Otto  Kelleri  opusculum  quod  inscribitur  Der  saturnische  Vers  als  rythmisch 

erwiesen  excursus.  In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  12  (1884) 
p.  181—195. 

—  Alcune   osservazioni    suUa    questione    del   verso   saturnio.     In:    Memorie   del   r. 

Istituto  lombardo  di  scienze  e  lettere.  Classe  di  lettere  e  scienze  morali  e 
storiche  16  (Mthino  1886)  p.  215-250. 

—  A   proposito   di   un  nuovo  opuscolo  sul  verso  saturnio  [Reichardt].     In:  Rivista 

di  filologia  e  d'istruzione  classica  22  (1894)  p.  280-287. 

Reichardt,  Alexander:  Der  saturnische  Vers  in  der  römischen  Kunstdichtung. 
[Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie.  19.  Supplementband  (1893)  p.  205 — 253]. 
Leipzig:  B.    0.  Teuhner  1892.     8.  M.  1.20. 

Ring,  Michael:  Altlateinische  Studien.  (Das  Arvallied  und  die  salischen  Frag- 
mente. —  Zur  Semasiologie  der  indogermanischen  Stammbildung.  —  Beiträge 
zur  Erklärung  des  Templum  von  Piacenza).  Pressburg  und  Leipzig:  S.  Steiner  1882. 
(142  S.,  1  Bl.)     8.  M.  4. 

Spiegel,  Nicolaus:  Der  Numerus  Saturnius.  Eine  rhythmische  Studie.  Progr. 
des  Alten  Gymn.  Würzburg  1895.    (48  S.)    8. 

Thurneysen,  Rudolf:  Der  Saturnier  und  sein  Verhältniss  zum  späteren  römischen 
Volks  verse.     Balle  M.  Niemeytr  1885.     (62  S.,  1  Bl.)     8.  M.  1.60. 

Valmaggi,  Luigi:  La  quistione  del  Saturnio  secondo  una  recente  teoria  [Ramorino: 
Memorie  del  R.  Ist.  Lomb.  di  sc.  e  lett.  XVI  p.  215  sgg.].  In:  Rivista  di  filologia 
e  d'istruzione  classica  16  (1888)  p.  218—226. 

Wölftlin,  Eduard:  De  Scipionum  elogiis.  In:  Revue  de  philologie  14  (1890) 
p.  113—122. 

—  Die  Dichter  der  Scipionenelogien.  In:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
philoloeischen  und  der  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissen- 
schaften zu  München.    1892  p.  188— -'19.    [Nach  W.  Ennius  und  Pacuvius]. 


Poetae  antiquissimi.    (Poesis  antiquissima)  —  Poetae  bucolici.       37 

Poetae  antiquissimi.     (Poesis  antiquissima). 

Zander,  Carolus  Magnus:  De  honioeoarcto  saturnioruni  versuum.  In:  Conimen- 
tationes  woelfflinianae  (Lipsiae  1891)  p.  239 — 243. 

—  De  lege  versificationis  latinae,  summa  et  antiquissima.    [Aus:  Lunds  Univei'sitets 

ürs-Skrift  26  (1889—1890)].    Laiida, :  (Hj.  MiiUcr's  Uiiiv.  Biuhh.)  1892.  (28  S.)  4.  M.— .80. 

—  De     nuniero    Saturnio    quaestiones.      [Acta    universitatis    Lundensis    32    (1896)]. 

Lundae:  C.  W.  Okcrup  1895.     (45  S.)    4.  Kr.  1.25, 

I.  De  nuniero  syllabarum  et  membrorum.    II.  De  caesura  hemistichii.  III.  De 

colis  heptasyllabis.    IV.  De  colis  minoribus  vel  hexasyllabis  pentasyllabis 

quadrisj'Uabis.     V.   Summa   disputationis.     VI.    Certiora  Saturnii   numeri 

exempla.     VII.  Incertiores  reliquiae. 

Zubaty,   Josef:    O   novejäich   vykladech  saturnskelio  verse.     In:    Listy  filologicke 

a  paedagogickö  13  (1886)  p.  321—337. 

Poetae  aenig^matuin. 

Aenigmata  codicis   bernensis  611   et  codicis    ausoniani  vossiani  fol.  111   reo.  Alexander 

Riese  in:  Anthologia  latina  I  1.  2  (1894.  1896)  Nr.  481  et  656—657  c. 
Lorscher  Rätsel.     Von   Ernst  Dümmler.     In:    Zeitschrift   für   das   deutsche  Alterthum 

und  deutsche  Litteratur  22  (1878)  p.  258—263. 
Aenigmata   latina   hexasticha    ...    edidit   Paulus   Brandt.      1883   siehe   unten  die   Er- 

läuterungssehriften. 
Sechszeilige  Rätsel  in  rythmischen  Hexametern.    Von  Wilhelm  Meyer.    1886.  1905  siehe 
A.:  Poetae  melioi  (I  1  p.  40). 

Brandt,   Paul:    Aenigmata  latina  hexasticha  [Riese  AI.   I  481,   fasc.  alter  praef. 
LXVIIsqq.].    In:  Tirocinium  philologum  sodalium  seminarii  bonnensis  (ß^roi/xi' 
1883)  p.  101—133. 
Buecheler,  Franz:  Anglosaxonum  latina  aenigmata.  1881  siehe  C:  Collectiones(p.6l. 

—  Das  älteste  lateinische  Räthsel  [Gellius  XII  6].    In :   Rheinisches  Museum  für 

Philologie  46  (1891)  p.  159—160. 
Dümmler,   Ernst:   Lateinische    Rätsel   [in   Prosa].     In:   Zeitschrift  für   deutsches 

Alterthum  und  deutsche  Litteratur  22  (1878)  p.  421—422. 
Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Analekten.    1884  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 
Meyer,   Wilhelm:   Der   Versbau   der   sechszeiligen   Räthsel.     1886.   1905  siehe   A. : 

Poetae  melici  (I  1  p.  40). 
ühlert,  Konrad:  Zur  antiken  Räthseldichtung.    1894  siehe  A.:  Poetae  aenigmatum. 
S  c  h  e  n  k  1 ,  Karl :  Ein  pompejanisches  Rätsel.   In :  Wiener  Studien  8  (1886)  p.  172 — 173. 
Poetae    antiquissimi   siehe  hinter  Poetae. 

Poetae  bucolici. 

Carmina  codicis  Einsidlensis  recensviit  Alexander  Riese  (1870)  in:  Anthologia  latina  I  2 

(1896)  Nr.  725.  726. 
Incerti  carmina  bucolica.    Recensuit  Aemilius  Baehrens   in:    Poetae  latini  minores  3 
(Lipstae  1881)  p.  60—64. 

Albert,  Paul:  La  po6sie  pastorale.    (1868)  1893  siehe  A.:  Poetae. 
Crusius,   Otto:   Bucolicum  fragm.  Vergilii  nomine  ornatum  in  codicis  Philippici 
glossario.     1892  siehe  C:  Poetae. 

—  Zu  den  Einsiedler  Bucolica.     In:  Philologus  54  (1895)  p.  380—383. 

Ferrari,  Aurelio :  Saggio  di  uno  studio  sul  genere  pastorale  applicato  principal- 
mente  a  Teocrito  e  Vergilio.     1896  siehe  A. ;  Poetae  bucolici. 

Fritzsche,  Theodor:  Jahresbericht  über  die  röniischen  Bukoliker.  In:  Jahres- 
bericht über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  VII  (1879) 
18  p.  177 — 185.     Fortgesetzt  von  C.  Schaper. 

Knickenberg,  Friedrich:  lieber  das  erste  der  beiden  Hirtengedichte  der  Ein- 
siedler-Handschrift Nr.  266  S.  206.     1892  siehe  D. :    Anthologia. 

Loew,  Emauuel:  Über  die  beiden  bukolischen  Gedichte  des  Codex  Einsidlensis 
(Nr.  725  und  726  in  A.  Riese's  Anthologia  latina).  Progr.  des  Franz-Joseph 
Gymn.  Wien  189Ö.    (S.  III— XXXIV).    8. 

Macri-Leone,  Francesco:  La  bucolica  latina  nella  letteratura  italiana  del  secolo 
XIV  con  una  introduzione  suUa  bucolica  latina  nel  medio  evo.  Parte  prima 
(Introduzione,  le  ecgloghe  di  Dante  Alighieri  e  di  Giovanni  del  Virgilio). 
Toriiio:  E.  Loesrhtr  1889.     (123  S.)     8.  L.  5. 

Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C. :  Poetae. 

Milkovi(5,  Matteo  Slavimiro:  Studio  sopra  la  poesia  pastorale  degli  antichi. 
1880  siehe  A. :  Poetae  bucolici. 

Nettleship,  Henry:  The  bucolic  caesura.  In:  The  american  Journal  of  philology  4 
(1883)  p.  75—76.  Wiederholt  in  des  Verf.  Lectures  and  essays  (Or,ford  1885)  p.  375—377. 

Schaper  ,  Carl:  Jahresbericht  über  die  römischen  ISukoliker.  In:  Jahresbericht  über 
die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  X  (1882)  31  p.  112—156. 

Schneider,  Gustav:  Über  das  Wesen  und  den  Entwicklungsgang  der  Idylle. 
1893  siehe  A.:  Poetae  bucolici. 


38        Scriptores  latini.    C.   Poetae  bncolici  —  Poetae  christiani. 


Poetae  bucolici. 

Stokes,  Whitley:  Hibernica.  VIII.  The  glosses  on  the  Bucolics.  In:  Zeitschrift 
für  vergleichende  Sprachforschung  33.  N.  F.  13  (1895)  p.  62—80. 

—  Old-Irish  Glosses  on  the  Bucolics.     Ebenda  p.  313—315. 

Stowasser,  Josef  Maria:  Controverses  aus  den  Idyllien  von  Maria-Einsiedeln. 
In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  47  (1896)  p.  976—984. 

Poetae  christiani. 

Poetae  christiani  minores.  Pars  I.  Paulini  Petricordiae  carmina  recensuit  Michael 
Petschenig,  Orientii  carmina  recensuit  Robinson  Ell  is,  Paulini  Pellaei  Eucharisticos 
recensuit  Guilelmus  Brandes,  Claudii  Marii  Victoris  Alethia  et  Probae  Cento  recensuit 
Carolus  Schenkl.     1888  siehe  C:  Scriptores  ecclesiasti  (Corp.  ser.  eccles.  XVI  1). 

Carmina  e  poetis  christiauis  excerpta  adnotationibus  illustrata  in  usuni 
atudiosorum.    Fase.  I  et  II.    Taurini:  F.  Marietti  1877.  1878.    8.    L.  1.40. 

Pasc.    I.     Continens  Juvencum,   Lactantium,    M.  Victorinum,   Hilarium,  Ausoniuui 

et  Paulinum.  L.  — .60. 

„      II.     Cont. :  Ambrosivim,  Severum  Sanctum  et  Prudentium.  L.  — .80> 

Ehythmorum  ecciesiasticorum  aevi  carolini  specimen  edidit  Ernestus 
Duemmler.  Progr.acad.Halisl881.  (Berlin:  Weidmann).  (24S.)4.  M.  1.20. 
Te  Deuna  laudamus.  Die  lateinischen  Hymnen  der  alten  Kirche  ver- 
deutscht durch  Johannes  Linke.  L  Band.  Die  Hymnen  des  4.  Jahr- 
hunderts. Die  Hymnen  des  Hilarius  und  Ambrosius.  Bielefeld  und 
Leipzig:   Velhagen  &  Klasimi  1884.     (XXYI,  168  S.)    8.  M.  3. 

The  latin  hymn-writers  and  their  hymns.  By  the  late  Samuel  Willoughby 
Duffield.  Edited  and  completed  by  Robert  Ellis  Thompson.  New 
York.  London:   Funk  de  Wagnah  1889.    (XI,  511  S.)    8.  Sh.  12. 

III.  Hilary  of  Poitiers  and  the  earliest  latin  hymns  (p.  19—34).  IV.  Pope  Damasus 
and  the  beginning  of  rhyme  (p.  35—46).  V.  Ambrose  (p.  47 — 62).  VI.  Pru- 
dentius  the  first  Christian  poet  (p.  63—72).  VII.  Ennodius,  bishop  of  Pavia 
(p.  73—82).  VIII.  Caelius  Sodulius  and  his  aiphabet  hymn  (p.  83—87).  IX. 
VenantiusFortunatus  the  troubadour  (p.88 — 96).  X.  Gregorius Magnus [540 — 6C4] 
(p.  97—108).  XI.  The  venerable  Bede  (p.  109—113)  .  .  . 
Boissier,    Gaston:    Les  origines  de  la  poesie   latine  chretienne.     In  des  Verf.  La 

fin  du  paganisme  2  {Purin  1891,  6"  6dition  1909)  p.  3— .56. 
Brandes,   Wilhelm:    Über  das   frühchristliche  Gedicht  „Laudes  Domini".    Nebst 
einem   E.xcurse:    Die   Zerstörung    von    Autun    unter   Claudius    II.      Progr.   des 
des  Martino-Katharineum  Braunschweig  1887.     (33  S.)    4. 

—  Studien  zur  christlich-lateinischen  Poesie.   In :  Wiener  Studien  12  (1890)  p.  280 — 316. 

1.  Obitus  Baebiaui,  ein  unerkanntes  Gedicht  des  Paulinus  von  Nola  (p.  280 — 297K 

2.  Der  Dichter  Rusticius  Helpidius  und  seine  Xaniensverwandten  (p.297 — 310). 

3.  Zwei  Victoringedichte  des  Vatic.  Regln.  582  und  das  Carmen  adversus 
Marcionitas  (p.  310—316). 

Clement,  Felix:  De  la  poesie  latine  chretienne  depuis  Juvencus  (IV»  siecle)  jus- 
qu'ä  Santeul  (XVII«  siecle).     In:    Revue   de   l'art   chrötien  25  (1878)  p.  353—376. 
Huemer,    Johann:     Untersuchungen    über    die    ältesten    lateinisch  -  christlichen 
Rhythmen.   Mit  einem  Anhange  von  Hymnen.    [Erweitertes  Progr.  des  Staats- 
gymn.  im  9.  Bezirk].     Wim:  Ä.  HöhUr  1879.     (1  Bl.,  75  S.)    8.  M.  2. 

Kay  ser,  Johann:  Beiträge  zur  Geschichte  und  Erklärung  der  ältesten  (alten) 
Kirchenhymnen.  2  Bände.  Paderborn  und  Münster:  F.  Schöningh  (1866—1869)  1881. 
1886.    8.  M.  9.40. 

(Bd.  1.)    Mit  besonderer  Rücksicht   auf  das  römische  Brevier.     Zweite,  umge- 
arbeitete und  vermehrte  Auflage  1881.    (XIV,  477  S.)  M.  5.40. 
„     2,     worin  die  Sequenzen  des  röm.  Missale  besonders  berücksichtigt  sind. 
1886.     (XII,  330  S.)  M.  4. 
3Ianitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter. 
[Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  k.  Akademie 
der  Wissenschaften  117J.     Witn:  (F.  Tniiphy)  1889.     (40  S.)     8.                       M.  —.60. 
I.    Venantius    Fortunatus.      II.    Orientius.      III.    Sedulius.      IV.   Augustinus. 
V.   Alcimus   Avitus.    VI.   Dracontius.    VII.   Prosper.    VIII.   Das  Carmen 
adversus  Marcionem.   IX.  Boetius.    X.  Prudontius.   XI.  Hymni  ambrosiani. 
XII.  Sidonius  Apollinaris. 

—  ...  II.  [Aus :  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  k.  Aka- 

demie der  Wissenschaften  121].  Wiin:  {F.  Tempsliy)  ism.  (30  S.)  8.  M.  — .60. 
I.  Fortunatus.  III.  Sedulius..  IV.  Augustinus.  VI.  Dracontius.  VII.  Prosper. 
VII  a.  Das  Carmen  de  Providentia  divina.  IX.  Boetius.  X.  Prudentius. 
XI.  Hymni  ambrosiani.  XII.  Sidonius  Apollinaris.  XIII.  Incertus  auctor 
de  Salvatore  (Damasus?).  XIV.  Ennodius.  XV.  Eugenius  Toletanus.  XVI. 
Paulinus  Petricordiae.    XVII.  Aldhelm.    XVIII.  Columbanus. 


Poetae  christiani  —  Poetae  elegiaci.        '  39 

Poetae  christiani. 

Manitius,   Max:   Geschichte  der  christlich-lateinischen  Poesie  bis  zur  Mitte  des 

8.  Jahrhunderts.     Stuttgart:    Verl.  der  .1.  G.  Cutta'sciun  Buchh.  Xachf.  1891.     (IX   S., 

1  S.  ung.,  518  S.)    8.  M.  12. 

Muellenbach,  Ernst:  Carmen  contra  paganos  47  sqq.    1883  siehe  C. :  Poetae. 
Peiper,  Rudolf:  Bemerkungen  zu  dem  frühchristlichen  Gedichte  Landes  domini. 

In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  41  (1890)  p.  106 — 109. 
Portelette,    Constant:    Les  poetes  latins  de  l'ere  chrötienne.     In:    L'Instruction 

publique  7  {Paris  1878)  p.  20—22.  176—179. 

—  ...  Prudence.    Ebenda  p.  403—405. 

—  ...  Poeme  anonyme  sur  la  Divine  Providence :  Saint  Augustin.  Ebenda  p.  488 — 489. 

—  ...  Sedulius,  saint  Orient,  Saint  Hilaire  d'Arles,  Claudius  Marius  Victor.    Ebenda 

p.  528—530. 

—  ...  Prosper  d'Aquitaine,  et  le  Poeme  des  Ingrats.    Ebenda  2  (1879)  p.  9 — 11. 

—  ...  Prosper   d'Aquitaine;    Paulin   de   Pörigueux;    Fortunat;    Claudien   Mamert; 

Sidoine  Apollinaire;  Ennodius.     Ebenda  p.  149 — 151. 

Salzer,  Anselm:  Ueber  die  Entwicklung  der  christlich-römischen  Hymnenpoesie 
und  über  ihre  Bedeutung  für  die  althochdeutsche  Poesie.  Mit  besonderer  Be- 
rücksichtigung der  Evangelienharmonie  Otfrids  v.  Weissenburg.  In:  Studien 
und  Mittheilungen  aus  dem  Benedictiner- Orden  3  (1882)  4  p.  297—312.  4  (1883)  1 
p.  82—98.  2  p.  267—270.     4  (1883)  3  p.  35— ) 6.  4  p.  289—299. 

Spiegel,  Nicolaus:  Untersuchungen  über  die  ältere  christliche  Hymnenpoesie. 
I.  Teil:  Reimverwendung  und  Taktwechsel.  II.  Teil:  Der  Strophenbau  in  den 
Hymnen  und  den  jüngeren  Sequenzen.  Progr.  des  alten  Gymn.  Würzburg 
1896.  1897.     (64  S.,  S.  65—115).     8. 

Weyman,  Carl:  Jahresbericht  über  die  christlich -lateinischen  Litteratur  von 
1886/87  bis  Ende  1894.  In:  Jahresbericht  über  die  Portschritte  der  classischen 
Alterthumswissenschaft  23  (1895)  84  p.  259—318. 

—  Jahresbericht   über  die   christlich -lateinische  Poesie  von  1894/95  bis  Ende  1897. 

Von  Ende  1897  bis  Ende  1899.    Ebenda  XXV  (1897)  93  p.  165—219.    XXVIII  (1900) 
105  p.  54—87. 

Poetae  carmiiuim  coiisolatoriorum. 

.Schantz,  Otto:  De  incerti  poetae  consolatione  ad  Liviam  deque  carminum  conso- 
latoriorum  apud  Graecos  et  Romanos  historia.  1889  siehe  A. :  Poetae  carminum 
consolatoriorum . 

Poetae  didactici. 

Albert,  Paul:  La  poesie  didactique.    (1868)  1893  siehe  A. :  Poetae. 

Knoblauch,   Reinhold:    Das   römische  Lehrgedicht   bis   zum  Ende  der  Republik. 

Progr.  der  Klosterschule  Rossleben.    Halle  1881.    (24  S.)    4. 
Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  La  poesie  didactique  ä  ses  differents  äges  parti- 

culierement  chez  les  Romains  (1848).   In  des  Verf.  Etudes  sur  la  poesie  latine  l'' 

{Paris  1900)  p.  284—311. 

Poetae  elegiaci. 

Eömische  Elegiker.  Eine  Auswahl  aus  Catull,  Tibull,  Properz  und  Ovid. 
Für  den  Schulgebrauch  bearbeitet  von  Karl  Paul  Schulze.  Fünfte 
Auflage.   Berlin :  Weiämannsche  Bucliliandhmj  (1879)  1910.   (XVI,  408  S.)  8. 

M.  8.40. 

Anthologie  aus  den  Elegikern  der  Römer.  Für  den  Schulgebrauch  er- 
klärt von  Karl  Jacoby.  In  vier  Heften.  Catull,  Tibull,  Properz, 
Ovid.    Leipzig:  B.G.Teubner  lS82—l82ß.    8.  M.  3.50. 

Heft  1.    Catull.    Zweite  verbesserte  Auflage.    (1882)  1893.    (XI,  81  S.)  M.  —.90. 

Enthielt  in  der  ersten  Auflage  auch  Ovid. 

.,      2.     Tibull.     Zweite  verbesserte  Auflage.     (1882)  1894.     (1  Bl.,  65  S.)  M.  —.60. 

.,      3.     Properz.     Zweite  verbesserte  Auflage.     (1882)  1895.     (1  BL,  92  S.)  M.  1. 

„      4.     Ovid.     Zweite  verbesserte  Auflage.     (l!s82)  1896.     (1   Bl.,  88  S.)  M.  1. 

Auswahl  aus  Horaz  und  den  römischen  Elegikern  [Catvill,  Tibull,  Ovid] 
für  den  Gebrauch  auf  Realgymna.sien  herausgegeben  und  erklärt  von 
Adolf  Hemme.     2  Teile.     Berlin:   Weidmann  1886.     8.  M.  2.20. 

Teil  I.     Text  und  Einleitung.     (VIII,  123  S.)  M.  1. 

.,    II.    Kommentar.    (131  S.)  M.  1.20. 

Auswahl  aus  den  lateinischen  Elegikern  für  die  Leetüre  der  obersten 
Klassen  des  Realgymnasiums.  Im  Auftrage  des  Lehrercollegiums 
zusammengestellt  von  Karl  Friedrich  Lüdke.  Stralsund:  C.  üinqst 
Nach/.  (188Ü).    (24  S.)    8. 

Ovid.     Tibull.     Properz. 


40  Scriptores  latini.    C.   Poetae  elegiaci. 

Poetae  elegiaci. 

Extraits  des  elegiaques  romains:  Catulle,  Tibulle,  Properce,  Ovide.   Texte 

latin,  publie  avec  des  notices,  des  sommaires  et  des  notes  par  Adolphe 

Waltz.     Paris:  Hachette  et  Cie.  1888.     (XVI,  255  S.)     8.  Fr.  1.80. 

Römische  Elegiker  (Catull,  Tibull,  Properz,  Ovid),  in  Auswahl  für  den 

Schulgebrauch  herausgegeben  von  Alfred  Biese.     Zweite  verbesserte 

und  vermehrte  Auflage  (2.  Abdruck).     Leipziq:    G.  Freutaq  (1890)  1907. 

(108  S.)    8.  ^  .  M.  1.20. 

Anthologie  aus  den  römischen  Elegikern.  Mit  besonderer  Berücksichtigung 

Ovids.     Für  den   Schulgebrauch   erklärt  von  Karl  Peters.    2  Hefte. 

Gotha:  F.A.Ferthes  X-i^X.    8.  M.  3. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     (121  S.,  XVIII,  S.  123—247).         Je  M.  1.50. 

„  B.    Text  und  Kommentar  getrennt  in  je  2  Heften.    (VIII,  46,  66  S.;  IV, 

S.  49-114,  XVI,  S.  67—136).  Je  M.  1.5i'. 


Klassisches  Liederbuch.  Griechen  und  Römer  in  deutscher  Nachbildung  von  Emanuel 
Geibel.    (1875)  1906  siehe  A.:  Poetae  lyrici. 

Komische  Lyriker.  Übersetzt  von  Jakob  Mählv.  Lei^isig:  Bibliographisches 
Institut  (1880).    (XXVI,  156  S.)    8.  "  M.  1.75. 

Aus  den  Oden,  Satiren  und  Episteln  des  Horaz.    Catull.    Tibull.    Properz.     Ovid. 
Martial.     Lat.  Anthologie. 
Römische   Lyriker.     Ausgewählte   Gedichte   von  Horaz ,    Catull ,   Tibull, 
Properz,  Ovid,  Martial  [und  aus  der  lateinischen  Anthologie].     Über- 
setzt von  Jakob  Mählv.    [Meyers  Volksbücher  578.  5791.    Ebenda  (1888). 
(116  S.)    8._  _  ""  M.  -.20. 

Roma.  Lyrische  Dichtungen  aus  dem  römischen  Alterthum.  In  neuen 
metrischen  L^ebersetzungen  von  Carl  Bruch.  Minden  i.  Westf.:  J.  C.  C. 
Brun's  Verl  1884.    (VI  S.,  1  Bl.,  260  S.)    8.  M.  4. 

Gott  und  Natur.    Hör.  Od.  I  4.  10.  12.  21.  30.  34.  35.     Poet.  lat.  min.  ed.  Baehr.  4 

p.  110.  128.  1.32.  134.  135.  148.     Ov.    Fasti   II  491—512.     Met.   II   1—18.    23—31.    XI 

592—615.     Trist.  I  4.     Catull.  56.     Mart.  Epigr.  IV  44.     Welt  und  Leben.    Ov. 

Met.  I  89—112.     Fast.  V  57-72.     Poet.  lat.  min.  ed.  Baehr.  4  p.  88.  2.57.  267.  414. 

Her.  Od.  I  3.  22.  II  10.  16.  III  1.    Epod.  2.    Tibull.  Eleg.  ed.  Fabr.  p.  13.    Mart. 

Epigr.  II  55.  III  61.  V  58.  81.  VI  11.  80.  X  96.  XII  34.    Catull.  73.    Der  Liebe 

Lust  und  Leid.     Propert.  Eleg.  I  2.  11.  14.  18.   II  2.    III  6.  23.  IV  24.     Catull. 

3.  5.  7.  64  V.  323—381.  70.  85.     Tibull.  Eleg.    IV  2.    10.   11.    12.  14.     Hör.  Od.  I  23. 

III  9.  26.  IV  13.     Mart.  Epigr.  I  14.  58.    III  33.   IV  13.  75.    VI  40.    VII  101.    IX  6. 

75.  X  8.   XI  89.     Poet.  lat.  min.  ed.  Baehr.  4  p.   97.  100.   360.     Ovid.   Am.   III   3. 

Trinken   und    Scherzen.     Hör.  Od.  I  9.  11.  18.   38.   II  11.   III  21.     Epod.  13. 

Catull.  27.     Mart.   Epigr.  I  19.   XII  12.    Poet.  lat.   min.  ed.  Baehr.  4  p.  80.  258. 

Leyer  und  Schwert.     Hör.  Od.  I   6.  32.   37.    III  2.  30.     Epod.  7.     Prop.  Elee. 

III  1.  IV  1  v.  41—64.    Ov.  Fasti  II  83—118.    Poet.  lat.  min.  ed.  Baehr.  4  p.  77.  79. 

158.    Mart.  Epigr.  V  74.    VI  61.   VIII  65.  VIII  69.    Epigr.   de   spect.   31.    Tibull. 

Eleg.  I  10.    Scheiden  und  Meiden.     Mart.  Epigr.  I  16.  34.  II  80.  IV  54.  VI  53. 

Poet.  lat.  min.  ed.  Baehr.  4  p.  55.  75.  107.  267.  279.    Tibull.  Eleg.  I  3  v.  57—82.  III  2. 

Ov.  Am.  III  9.    Trist.  III  3  v.  65—76.    Prop.  Eleg.  V  11.    Hör.  Od.  11  3.  6.  14.  IV  7. 
Florilegio  lirico  per  cura  di  Angelo  de  Gubernatis.    1883  siehe  A. :  Poetae  lyrici. 
Albert,  Paul:  La  poesie  lyrique.     (1868)  1893  siehe  A. :  Poetae. 

Baehrens,    Emil:    Das   antike   Buchformat   der  römischen   Elegiker.     In:    .Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  125  (1882)  p.  785—790. 
Bessolo,  Pietro:  De  lyrico  Romanorura  carmine.    Dissertazione  latina  lette  nella 

r.  universitä  di  Torino  l'anno  scol.  1895— 1896.    Torino:  Tip.  V.  Bona  1896.    (10  S.)    8. 
Bronner,  Ferdinand:  Goethes  römische  Elegien  und  ihre  Quellen.    1893  siehe  A. : 

Poetae  elegiaci  (I  1  p.  37). 
Buec heier,   Franz:   Pompejanisch-römisches-alexandrinisches.    In:   Rheinisches 

Museum  für  Philologie  .38  (1883)  p.  474—476. 
Denis,   Jacques:    IXne  question  sur  Callimaque  et  sur  l'ölegie  des  Grecs  et  des 

Latins.    1885  siehe  A. :  Poetae  elegiaci. 
—  De  l'imitation  et  l'originalite  dans  l'ölegie  amoureuse  des  Latins.    In:   Faculte 

des  lettres  de  Caen.     Bulletin  mensuel  2  (1886)  N.  8  (Dec.)  p.  283—299. 
de  Gubernatis,  Angelo:  Storia  della  poesia  urica.    1883  siehe  A. :  Poetae  lyrici. 
Haas,   Jakob:    Die  Lektüre   der  römischen  Elegiker  an  unseren  Gymnasien.    In: 

Blätter  für  das  bayer.  Gymnasialschulwesen  21  (1885)  p.  129—137. 
Holzer,    Ernst:    Für   die   römischen  Elegiker.     In:    Correspondenz- Blatt   für   die 

Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  27  (1880)  p.  474—479. 


Poetae  elegiaci  —  Poetae  epici.  41 


Poetae  elegiaci. 

Magnus,  Hugo:  Ovid  und  die  römischen  Elegiker.  1876  u.  1877.  In:  Jahres- 
berichte des  philologischen  Vereins  zu  Berlin  4  (1878)  p.  95—117.  1878.  Ebenda  5 
(1879)  p.  296—319.  1879—1880.  Ebenda  7  (1881)  p.  335—372.  400—402.  1880.  1881. 
Ebenda  9  (1883)  p.  241-297. 

ISilansfeld,  Alwinus:  De  enunti;itorum  condicionalium  apud  elegiarum  poetas 
latinos  formatione.    Dissert.  inaug.    Halis  Sax.  1879.    (52  S.)    8. 

TVIele,  Salvatore:  L'epicedio  nella  letteratura  latina.  Caserta:  Stab.  lit.  tip.  sociah 
1893.    (28  S.)    8.  L.  1. 

Michaut,  G. :  La  poesie  lyrique  latine.  Catulle.  In:  Kevue  des  Cours  et  Con- 
ferences 4»  ann^e  N.  32  {Jitin  1896)  p.  730—720.  N.  33.  &5  (Juill.  1896)  p.  765—767. 
825—835. 

Müller,  Carolus  Hermannus :  De  similitudinibus  imaginibusque  apud  veteres 
poetas  elegiacos.    1887  siehe  A. :  Poetae  elegiaci. 

Pais  ,  Alfrede:  Degli  epicedii  latini.  In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  18 
(1890)  p.  142—150. 

Plessis,  Frederic:  Considerations  sur  les  eleg'iaques  romains  ä  propos  d'un  livre 
röcent  [G.  Larroumet:  De  IV  Tibulli  libro].  In:  Bulletin  de  la  Facultö  des 
Lettres  de  Poitiers.     Annee  1883  (1884)  p.  208—215. 

—  Note  de  metrique  latine.     Des  differentes  combinaisons   de  dactyles  et  de  spon- 

döes  dans  les  quatre  premiers  pieds  de  l'hexametre  du  distique  el6giaque.    In: 
Faculte  des  lettres  de  Caen.     Bulletin  men.suel  3  (Mars  1887)  p.  107 — 116. 
Cette  note  est  extraite  d'une  niötrique  grecque  et  latine  de  l'auteur. 
Kasi,  Petrus:  De  carmine  Ronianorum  elegiaco.    Patavii:  Typ.  Seminarii  1890.    (XI, 
165  S.)    8. 

—  De  ©legiae  latinae  comi>ositione  et  forma.     Khaida  1894.     (VII,  195  S.)     8. 
Schulze,   Karl  Paul:    Beiträge   zur  Erklärung   der  römischen  Elegiker.     2  Teile. 

Progr.  des  Friedrichs-Werderschen  Gymn.    Berlin:  R.  Oatrtner  (Jetzt:   Weidmann) 

1893.  1898.     (31,  27  S.)    4.  Je  M.  1. 

Sellar,  William  Young:  The  roman  poets  of  the  aiigustan  age.    Horace  and  the 

elegiac  poets.    (1892)  1899  siehe  C. :  Poetae. 
Teuffei,   Wilhelm    Sigmund:    Zur   Vergleichung    antiker   und   moderner    Lyrik. 

(18  i6)  1889  siehe  A. :  Poetae  lyrici. 

Poetae  epici. 

Baehrens,  Emil:  Jahresbericht  über  die  römischen  Epiker  für  1878.  1879.  In: 
Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  VI 
(1878)  14  p.  161—167.     VII  (1879)  18  p.  140—148.     Fortgesetzt  von  H.  Genthe. 

Bertinaria,  Francesco  :  La  civiltä  romana  e  l'epopea  latina.  In:  Album  virgiliano 
(Mantovu  1883)  p.  67—74. 

Brizzi,  Dominicus:  De  diversis  rationibus  ac  viis  quas  latini  epicorum  poematum 
scriptores  iniverunt.     Paiavü:   Typ.  Semuiarii  1878.     (22  S.)     8.  L.  — .50. 

Bulic,  Franciscus :  De  poesi  epica  populari  in  latinis  litteris.  Progr.  des  Gymn. 
Ragusa  1879.    (55  S.)    8. 

Engelhardt,  Max:  Passive  Verba  mit  dem  Accusativ  und  der  Accusativus 
graecus  bei  den  lateinischen  Epikern.  Progr.  der  Realschule  Bromberg  1879. 
(S.  3—19).    4. 

Genthe,  Hermann:  Jahresbericht  über  die  römischen  Epiker  für  1880,  für  1881  und 
1882.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortsehritte  der  classischen  Alterthums- 
wissenschaft VIII  (1880)  22  p.  143—207.  XI  (1883)  35  p.  18.5—298.  Fortgesetzt  von 
L,  Jeep. 

■de  Gubernatis,  Angelo :   Storia  della  poesia  epica.    1883  siehe  A.:  Poetae  epici. 

Haube,  Oskar:  Die  Epen  des  silbernen  Zeitalters  der  römischen  Litteratiir.  Zwei 
Hälften.     Progr.  des  Realgymn.  Fraustadt  1886.  1887.     (20,  17  S.)    4. 

—  Die    Epen    der   römischen    Litteratur    im   Zeitalter    der  Republik.     Zwei    Teile. 

Progr.  des  Gymn.  Schrimm  1895.  1897.    (18  -S.,  S.  3—11).    4. 

Heibig,  Hugo:  De  synaloephae  apud  epicos  latinos  primi  post  Christum  saeculi 
ratione.     Progr.  des  Gymn.  Bautzen  1878.     (32  S.)    4. 

Hild,  Joseph  Antoine:  Les  epiques  latins,  d'apres  Quintilien.  [Extrait  du  Bulletin 
de  la  Faculte  des  lettres  de  Poitiers].  In:  L'Instruction  publique  13  (P«m- 1884) 
p.  472—473.  50.5—506.  553.  570.  601. 

Jeep,  Ludwig:  Jahresbericht  über  die  römischen  Epiker  nach  Vergilius  von 
1883 — 1889.  1.  Lucanus,  Silius  Italicus  und  Ilias  Latina  des  Italiens.  Für 
189fJ— 1893  und  1883—1893  nebst  einigen  Nachträgen.  2.  Lucanus,  Silius  Italicus 
und  Ilias  Latina  des  Italicus  für  1890—1893.  3.  Papinius  Statins  (Thebais 
und  Achilleis)  und  Valerius  Flaccus  für  1883—1893.  4.  Nachträge  zu  dem  Jahres- 
bericht über  Claudianus.  In  :  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen 
Alterthumswissenschaft  XVIII  (1890)  63  p.  177—206.    XXIII  (1895)  84  p.  112-154. 


42      Scriptores  latiiü.    C.    Poetae  epici  —  Poetae  satirarum  (Script,  sat.)- 

Poetae  epici. 

Köstlin,  Heinrich:  Lateinische  Epiker.    1.  Zu  Lucanus.    2.  Zu  C.  Valerius  Flaccus. 

3.  Zu  Silius  Italicus.     4.  Zu  Statius.    In:  Philologus  38  (1879)  p.  40—62.     II.  Zu 

C.  Valerius  Flaccus.     Ebenda  89  (1880)  p.  33—68. 
Kimz,  Fianz:    Die  älteste  römische  Epik  in  ihrem  Verhältnisse  zu  Homer.     Nach 

den  erhaltenen  Fragmenten  zusammengestellt.    1890  siehe  B. :  Homerus. 
Lanf r anchi,  Vincentius:  De  poetis  epicis  Komanorum.    Acroasis.    Torino:  T.  Sule- 

sianu  1884.     8.  L.  —Ad. 

Notes  sur  la  poesie  6pique  en  Grece,  ä  Kome,  en  France.    1889  siehe  A. :  Poetae  epici. 
Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  De  l'epopi^e  avant  Virgile  et  de  TAenöide  (1837). 

In  des  Verf.  Etudes  sur  la  poesie  latine  1*  (Paris  1900)  p.  157—171. 

—  De  la  poösie  6pique   chez  les  Koniains  au  temps  de  Cesar  et  d'Auguste  (1853). 

Ebenda  p.  172—190. 

—  De  l'epopee  latine  apres  Virgile  et  de  l'Aeneide  (1854).    Ebenda  p.  191 — 214. 
Vannucci,   Atto :    Gli   antichi   poeti   latini  e  le   prime  prove   del   dramma  e  dell' 

epica.     (1854)  1885  siehe  C:  CoUectiones  (p.  16). 

Poetae  epigrammatum  siehe  D. :  Anthologia. 
Poetae  fabularum. 

Eine  ungedruckte  Fabel   in  Distichen.    Von   Otto  Kossbach.    In:   Philologus  54  (1895) 

p.  141-142. 
Mein   Vermächtnis.    Dichtungen  von  August  Pohl.     2.   Teil.     Fabeln.     1896  siehe  A.: 
Poetae  fabularum. 

Albert,  Paul:  L'apologue.    (1868  ss.)  1893  siehe  A. :  Poetae. 

Draheim,  Hans:  Bericht  über  die  Litteratur  zu  Phaedrus  und  der  römischen 
Fabeldichtung  für  das  Jahr  1888  mit  einem  Rückblick  auf  die  vorangehenden 
Jahre,  insbesondere  über  die  Litteratur  zu  Avianus  seit  dem  Jahre  1885.  In: 
Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  XVII 
(1889)  59  p.  107—121. 
Gorski,   Konstanty:    Die  Fabel  vom  Löwenantheil  in  ihrer  geschichtlichen  Ent- 

wickelung.    1888  siehe  A.:  Poetae  fabularum. 
Hervieux,  Leopold:   Les  fabulistes  latins  depuis  le  siecle  d'Auguste  jusqu'ä  la 
fin  du  raoyen  äge.     5  tomes.     /'«)ts;  Firmin-Didot  et  Vit.  1884—1899.     8.        Fr.  100. 
Phedre  et  ses  anciens  imitateurs  directs  et  indirects.    Tome  I.  II.  (VIII,  729; 
852  S.)    1884.     Deuxieme  ddition  entierement  refondue.     1893.  1894.     (XII, 
834,   808  S.)    III.  Avianus   et  ses   anciens  imitateurs.     1894.    (III,   530  S.) 
IV.  Endes   de  Cheriton  et  ses   derivös.    1896.     (VIII,   482  S.)    V.  Jean  de 
Capoue  et  ses  derives.     1899.     (II,  787  S.) 
Vannucci,  Atto:  Della  favola,  di  Pedro,  e  dei  favolisti  antichi  e  moderm.    (1854) 
1885  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 
Poetae  hymnorum  christ.  siehe  Poetae  christiani. 

Poetae  satirarum  (Scriptores  satirarum). 

Varronis  et  Senecae  saturae  similesque  reliquiae   edidit  Franciscus  Buecheler.    (1862) 

1904  siehe  D. :  Petronius. 
Florilegio  di  satire  ed  epigrammi  per  eura  di  Angele  de  Gubernatis.    1884  siehe  A.: 
Poetae  satirici. 

Albert,  Paul:  La  poösie  satirique.    (1868  ss.)  1898  siehe  A. :  Poetae. 
Artel,  Anton:  Die  drei  Hauptvertreter  der  Satire  bei  den  Römern.    Eine  Parallele. 
Progr.  des  Gymn.  Villach  1884.     (S.  III— XXV).     8. 
Horaz.    Persius.    Juvenal. 
Bariila ri,  Michele:  Studi  su  la  satira  latina.    Mtssina:  Tip.  deW  Epoca  Saya  e  Anaslasi 
1890.     (XI,  145  S.)     8.  L.  2.50. 

Le  prime  forme  della  Satira.    I  precursori  della  Satira.    I.  Livio  Andronico. 
II.   Gneo  Nevio  —  III.  Quinto  Ennio.    La  prima  satira:    (Caio  Lucilio). 
M.  Terenzio  Varrone  —  Q.  Orazio  Flacco  —  Aulo  Persio  Flacco  —  Decimo 
Giunio  Giovenale. 
Benech,  Raymond-Osmin  :  Estudios  sobre  los  cläsicos  latinos  aplicados  al  derecho 
civil  romano.    Primera  Serie.    Los  satiricos.    Horacio,  Persio,  Marcial,  Juvenal 
por  R.  O.  B.  Traducidos  por  J.  Martin  N  avarr  o.   Madrid:  Murillo  1878.    (241  S.)   8. 

Rls.  14. 

Birt,  Theodor:  Zwei  politische  Satiren  des  alten  Rom.   Ein  Beitrag  zur  Geschichte 

der  Satire.  Murhurg:  N.n.EliterrscIieVtrlagshucJthumUung  1888.  (IBl.,  130S.)  8.  M.  2.20. 

Einleitung.     Ueberblick   der  Geschichte  der  Satire.    Claudian  in  Eutropium. 

Claudian  und  Juvenal.     Fortleben   des  Ennius   und  Lucilius   bis   zur  Zeit 

des  Honorius.    Lucilius"  20.  Buch,  erste  Satire.    Lucilius'  26.  Buch,  zweite 

Satire    vom    numantinischen    Krieg.      Claudian    und    Lucilius;    Lucilius' 

26.  Buch,  dritte  Satire. 

Boissier,  Gaston:  Satura  tota  nostra  est.    In:  Ecole  pratique  des  hautes  6tudes. 

Section  des  sciences  historiques  et  philologiques.    Annuaire  1895  p.  7 — 16. 


Poetae  satirarum  (Scriptores  satirarum).  43 

Poetae  satirarum  (Scriptores  satirarum). 

Bruns,  Ivo:  Zur  antiken  Satire  [Birt:  Zwei  politische  Satiren  des  alten  Kom. 
1888].  In:  Preussische  Jahrbücher  61  (1888)  p.  509— 516.  Wiederholt  in  des  Verf. 
Vorträge  und  Aufsätze  (München  1905)  p.  217—227. 

Francken,  Cornelis  Marinus:  „Satira  quidem  tota  nostra  est."  In:  Sylloge 
commentationum  quam  viro  cl.  Constantino  Conto  obtulerunt  philologi  batavi 
[Lugdani  Bat.  1893)  p.  11—19. 

Friedländer,  Ludwig:  Bericht  über  die  Litteratur  zu  den  römischen  Satiriker» 
(ausser  Lucilius  und  Horatius)  im  Jahre  1878,  für  die  Jahre  1879 — 1881,  1881—1885 
einschliesslich.  Von  1886 — 1891  einschliesslich.  In:  Jahresbericht  über  die  Fort- 
schritte der  classischen  Alterthumswissenschaft  VI  (1878)  14  p.  171 — 182.  IX  (1881) 
27  p.  53-71.     XIV  (1886)  47  p.  193-222.     XX  (1892)  72  p.  161—188. 

Grubel,  Bruno:  De  satirae  romanae  origine  et  progressu  disputavit  B.  Gr.  Progr. 
des  Friedrich -Wilhelms-Gymn.  Posen  1883.     (12  S.)    4. 

de  Gubernatis,  Angelo:  Storia  della  satira.    1884  siehe  A.:  Poetae  satirici. 

Heitzmann,  Matthias:  De  substantivi  eique  attributi  apud  poetas  saliricos  coUa- 
catione  particula  I.    Dissert.  inaug.    Bonnae  1887.    (49  S.,  1  S.  ung.,  2  Taf.)    8. 

Hendrickson,  George  Lincoln:  On  the  Interpretation  of  satura  in  Livy  VIT  2. 
In:  Transactions  (Proceedings)  of  the  american  philological  association  24  (1893) 

p.  xm-xvi. 

Jaeger,  Hermann:  Bemerkungen  zur  römischen  Satire  insbesondere  der  des  Horaz 

und  einigen  mit  ihr  verwandten  Dichtungsarten.    Progr.  des  Gymn.  Ried  1883. 

(20  S.)    8. 

Unterschied   von  Satiren   und  Episteln.     Idylle  und  Satire.     Idyllische  Züge 
in  den  Gedichten  Tibulls  und  Horaz. 
Leo,  Friedrich:  Varro  und  die  Satire.     In:  Hermes  24  (1889)  p.  67—84. 
Lezius,   Joseph:    Zur  Bedeutung   von  satura.     In:    Wochenschrift   für   classische 

Philologie  8  (1891)  Nr.  41  Sp.  1131—1133. 
Lutz,   Valentin:    Friedrich  Rudolf  Ludwig   von  Canitz,   sein  Verhältnis  zu  dem. 

französischen  Klassizismus  und  zu  den  lat.  Satirikern,  nebst  einer  Würdigung 

seiner   dichterischen   Thätigkeit   für   die   deutsche   Literatur.     Inaug.- Dissert. 

Heidelberg.    Neust  adt  a.  H.  1887.    (München:  Kaiser).     (81  S.,  1  ßl.)    8.    M.  1.60. 
Marx,  Friedrich:    De   saturae   rom.anae   origine.    In  des  Verf.   Interpretationum 

hexas  (Ind.  lectt.  hib.  Rostock  1S88)  p.  11—13. 

—  De  voce  satura.     1889  siehe  B. :  Bion  (borysthen.). 

Neissner,   Ernst:    Horaz,   Persius,   Juvenal ,   die  Hauptvertreter  der  römischen 

Satire.    Vortrag.    Berlin:  C.  Habel  (Jetzt  Hamharg:   VerlagsanstaH  und  Druckerei  A.-G. 

(vormals  ./.  F.  Richter)  1884.     (40  S.)    8.  M.  —.80. 

Sammlung   gemeinverständlicher  wissenschaftlicher  Vorträge.     XIX.   Serie. 

Heft  445. 

Nettleship,    Henry:    The  roman  satura.     Oxford:    Clarendon  Press  1878.     (20  S.)    8. 

Sh.  1.    U.  d.  T.: 

—  The  original   form  of  the  roman   satura.     In   des  Verf.   Lectures  and  Essays. 

Second  series  (Oxford  1895)  p.  24—43. 
Patin  ,  Henri  Joseph  Guillaume:  De  la  poösie  satirique  et  de  la  Satire  latine  (1857). 
In  des  Verf.  Etudes  sur  la  poesie  latine  1*  (Paris  1900)  p.  312—326. 

—  Ancienne  Satire  latine.  —  Lucilius  (1846).    Ebenda  2»  (Peiris  1900)  p.  366—400. 

—  Ancienne  satire  latine.  —  Varron  (1861).    Ebenda  p.  401 — 414. 

C^uesada,  Ernesto:  La  satira  en  Roma  en  el  prinier  siglo  de  nuestra  era.    In  des 

Verf.  La  sociedad   romana   en   el  primer   siglo  de  nuestra  era.     Estudio  criticO' 

sobre  Persio  y  Juvenal  (Buenos  Aires  1878)  p.  35 — 51. 
Rasi,  Petrus:  Judicia,  quae  de  satirae  latinae  origine  et  de  Lucilio  in  satiris  IV 

et  X  libri  I  Q.  Horatius  F'laccus  protulit,  verane  sunt  an  falsa?    Commentatio. 

Painrii:  Typ.  Seminurii  1886.     (122  S.)    8. 
S^kiewicz,   Josephus:    De  satira  romana   eiusque  auctoribus  praecipuis.     Progr. 

des  Gymn.  Jaslo  1884.    (44  S.)    8. 
Sellar,  William  Young:  The  roman  poetsof  the  republic.  (1863)  1889  siehe  0. :  Poetae. 

VI.  The  origin  and  nature  of  early  roman  Satire.  —  C.  Lucilius. 
Soldini,  Emilia:   Breve  storia  della  satira  in  Grecia,  in  Roma  e  in  Italia.    1891 

siehe  A. :  Poetae  satirici. 
Stenersen,  L.  B. :   Udsigt  over  den  romerske  Satires  forskjellige  Arter  og  deres- 

oprindelse.     Kristiania:  TryU  hos  W.  C.  Fuhritiiis  &  Sonner  1887.     (91  S.)    8. 
I.  Den  fer-ennianske  Satire.    II.  Ennius's  Satire.    III.  Lucilius's  Satire.    VI. 
Varro's  Satire. 
Tyrrell,  Robert  Yelverton:  Latin  poetry.     1895  siehe  C. :  Poetae. 
Vallauri,  Thomas:    De   satyra   romana   acroasis  .  .  .  pridie  cal.  dec.  1876.     In  des 

Verf.  Acroases  factae  studiis  auspioandis   litterarum  latinarum  in  r.  athenaeo 

taurinensi.    (Stnis  1885,  Umschl.  1886)  p.  191—206. 
Vannucci,  Atto :  La  satira  antica  e  Lucilio.   (1854)  1885  siehe  C:  CoUectiones  (p.  161. 


44  Scriptores  latiui.    C.    Poetae  scaenici  (tragici  et  comici). 

Poetae  scaenici  (trag'ici  et  comici). 

Extraits  du  theätre  latin,  accompagnes  d'etudes  litteraires,  de  notes 
historiqvies  et  grammaticales(Ennius,  Pacuvius,  Attius,  Seneque,  Naevius, 
Piaute,  Cecilius,  Terence,  Afranius,  Turpilius,  Laberivis,  Publilius  Syrus) 
par  Germain  Arn  au  d.  Marseille:  Laffitte  189Q.  (Paris:  Lnisney).  (VlII, 
••364  S.)    8.  Fr.  2. 

Theätre  latin.  Extraits  des  comiques.  Texte  etabli  d'apres  les  travaux 
les  plus  recents  avec  une  introduction  et  un  commentaire  par  Philippe 
Fabia.     Paris:  Colin  et  Cie.  1896.    {Vlll,  564  S.)    8.  Fr.  CöO. 

Extraits  du  theätre  latin.  Piaute,  Terence,  Seneque  le  tragique.  Avec 
une  notice  et  des  notes  litteraires  et  grammaticales  par  Gabriel  J  a  c  - 
quin  et.     Paris:   Belin  freres  1896.     (XLVII,  216  S.)    8.  Fr.  1.5U. 

Comoediae  elegiacae.    Edidit  .  .  .  Ernestus  Muellenbach.    1885  siehe  D. :  Vitalis. 


Florilegio   drammatico   per   cura   di   Angelo    de   Gubernatis.    1882  siehe  A. :   Poetae 
scaenici  (I  1  p.  42). 

de  Amicis,  Vincenzo:  La  commedia  popolare  latina  e  la  commedia  dell'  arte. 
Studio.    Progr.Lic.VittorioEmanuele  1880— 1881.    Xnpolf:  V.  MoranolSSi.   (86  S.)    8. 

Andr6,  Pierre:  Theätre  et  forum  d'Ostie.  In:  M6langes  d'archeologie  et  d'histoire 
11  (1891)  p.  492—505. 

Bahlmann,  Paul:  Die  Erneuerer  des  antiken  Dramas  und  ihre  ersten  dramatischen 
Versuche  .  .  .   1896  siehe  A. :  Poetae  scaenici. 

Barth,  Paul:  De  iniinitivi  apud  scaenicos  poetas  latinos  usu.  Comment.  inaug. 
Lipsiae  1881.     (1  EL,  66  S.,  1  Bl.)     8. 

Becker,  Eduard:  Beiordnende  und  unterordnende  Satzverhindung  bei  den  alt- 
lateinischen Bühnendichtern.  Erster  Teil.  Progr.  des  Lyceums  Metz  1888. 
(30  S.)    4. 

Bekker,  Ernst  Immanuel:  Die  römischen  Komiker  als  Rechtszeugen.  In:  Zeit- 
schrift der  Savigny-Stiftung  für  Rechtsgeschichte  13  (1892)  Romanistische  Ab- 
theilung p.  .53—118. 

A.  Costa,  il  diritto  private  romano  nelle  commedie  di  Plauto.  — B.  Terenz- 
stellen,  nach  Costa  geordnet.  —  C.  Glaubwürdigkeit  von  Plautus  und  Terenz : 
Gedanken-  und  Interessenkreis  ihrer  Zeit.  —  D.  Einzelnes  aus  den  Terenz- 
stellen. 

Benedetti,  Giorgio:  State  della  commedia  italiana  nel  Cinquecento  coli' aggiunta 
delle  considerazioni  dei  rapporti  della  stessa  coUe  atellane  ,  coi  mimi  et  coUa 
commedi^  classica  latina.     Progr.  des  Gymn.  Mitterburg  1881.     (S.  o — 46).    8. 

Bergk,  Theodor:  Proxumae  viciniae  ist  überall  bei  den  lateinischen  Komikern 
herzustellen  für  proxume  viciniae  (1857).  In  des  Verf.  Kleine  philologische 
Schriften  2  iHnllf  a.  S.  1886)  p.  729. 

—  Propria  quaedam  nomina    apud  latinos  comicos  exstantia  aut  explicantur  aut 

emendantur  (1858).      In  des  Verf.  Kleine  philologische   Schriften  1   (HulU  a.  S. 
1884)  p.  209. 
Tranio  et  Grumio  in  Plauti  Most.     Periplecomenus  in  Plauti  MGI.    Turpilius 
[1  ap.  Ribb.]  ap.  Nonium  p.  179,  25.    Demea  (?)  ap.  Naev.  [fr.  I  5 sqq.]. 

—  Bei   den  lateinischen  Komikern  wird  D  und   T  im  Auslaut  sehr  häufig  abge- 

streift .  .  .  (1859).     Ebenda  p.  735. 

—  Zu  den  scenisehen  Dichtern  der  Römer.     Ebenda  p.  317—421. 

I.    Kritische    Bemerkungen    zu    den   römischen    Tragikern    (1874)    p.    319 — 378. 
II.  Zu  den  lateinischen  Komikern  (1869.  1870.  1872)  p.  379-421. 

—  Wenn  man  bei  den  latein.  Komikern  statt  rapere  sublimem  foras  jetzt  sublimen 

schreibt,  so  ist  die  Deutung,  welche  man  der  Formel  giebt,  abgesehen  von 
anderen  Gründen ,  schon  wegen  der  Heiligkeit  der  Thüre  des  Hauses  unzu- 
lässig (1870).     Ebenda  2  (1886)  p.  748. 

—  Aus  Bergks  Handexemplaren.   C.  Tragici  latini.  1.  Ennius.  2.  Pacuvius.  3.  Accius. 

4.  Ex  incertis  incertorum  fabulis.     Ebenda  1  (1884)  p.  682—683. 
Bethe,  Erich:    Prolegomena  zur  Geschichte  des  Theaters  im  Alterthum  .  .  .    1896 

siehe  A. :    Poetae  scaenici. 
Bodensteiner,   Ernst:   Bericht  über  das  antike  Bühnenwesen.    1885 — 1895  siehe 

A. :  Poetae  scaenici. 
Boettger,   Otto:   De  „dum"  particulae  usu  apud  Terentium  et  in  reliquiis  tragi- 

corum  et  comicorum.    Dissert.  inaug.    Halis  Sax.  1887.    (26  S.)    8. 
Boissier,   Gaston:    Les   fabulae  praetextae.     In;    Revue   de   philologie  17   (1893) 

p.  101—108. 


Poetae  scaenici  (tragici  et  comici).  45 

Poetae  scaenici  (tragici  et  comici). 

(Boissier,  Gaston):  Le  thöätre  latin.  In:  Revue  des  Cours  et  Conferences  1»  annöe 
N.  1  (Dec.  1892)  p.  2—5.  N.  2  p.  33—34.  N.  6  (Janv.  1893)  p.  161-166.  Origines  de 
la  tragedie  ä  Kerne  N.  9  (Fevr.  1893)  p.  257-262.  La  tragedie.  Ennius  et  Pacuvius 
N.  11  (Mars  1893)  p.  321—328.  Attius.  N.  14  (Mars  1893)  p.  417-423.  La  trag6die 
latine  comparee  ä  la  tragedie  grecque.  N.  17  (Avr.  1893)  p.  516 — 523.  (Comoedia 
togata).  N.  23  (Mai  1893)  p.  165—171.  N.  29  (Juill.  1893)  p.  361-367.  Comoedia 
togata.  2»  annee  N.  2.  3  (Nov.  1893)  p.  33—39.  65—67.  N.  4  (l>ec.  1893)  p.  97-99. 
Bolte,  Johannes:  Eine  Humanistenkomödie.    In:  Hermes  21  (1886)  p.  313— 318.  Vgl. 

O.  Crusius. 
Brunei,  Lucien:  De  tragoedia  apud  Romanos  circa  principatum  Augusti  corrupta. 
Thesis.     Paris:  Hacheth  d  Vie.  1884.     (1  EL,  115  S.,  1  El.)    8. 
I.  Quaenam  in  vetere  Romanorum  tragoedia  propinquae  ruinae  signa  digno- 
scantur.    II.  De  tragicis  poetis  qui  bellorum  civilium  et  Augusti  principis 
tempore  fuerunt.    §  1.    De  Caesare  Strabone  et  de  C.  Titio.     §  2.    De  Julio 
Caesare,  Augusto,  Q.  Tullio,  L.  Balbo.    §  3.    De  Asinio  PoUione,   Cassio 
Parmensi,  Santra.    §  4.   De  L.  Vario,  Ovidio  et  aliis  aetatis  eiusdem  raino- 
ribus  tragicis.     III.  De  Horatio  romaiiae  tragoediae  censore.    IV.  De  tra- 
gica  saltatione  ac  de  salticis  fabulis.    V.  De  tragoediarum  eantoribus,  de 
citharoedis.     VI.  De  tragoediarum  recitationibus,   de  Pomponio  Secundo. 
§  1.    Quid   tragoediae   contulerit   declamatorum  disciplina.     §  2.     De  Pom- 
ponio Secundo  et  de  romanae  tragoediae  exitio.    Conclusio.    Excursus  de 
Pomponii  Secundi  reliquiis. 
Canonica,  Giuseppe :  Merope  nella  storia  del  teatro  tragico  greco,  latino  e  italiano. 

1893  siehe  A. :   Poetae  scaenici  a)  Tragici. 

Cocchia,   Enrico:    Della  natura  del  .jcanticum"   e   del  „deverbiuni"  nel   dramma 

romano,  e  dei  personaggi  che  pigliavano  parte  alla  loro  rappresentazione.    1887 

siehe  E. :  Strabo. 

Collard,  Fran(jois:  Histoire  de  la  tragedie  romaine.    Ire  partie.    La  r6publique. 

(Resume  du  cours  professe  ä  l'universite  de  Louvain).    Lonvaiii :  Cli.  l'eetcrs  1890. 

(83  S.)    8.  Fr.  1.50. 

Cortese,   Giacomo:    Atellanae.    In:   Bollettino   di  fllologia  classica  1  (1894 — 1895) 

p.  23—24. 
Crusius,    Otto:    Die  Masken   auf  dem   römischen   Theater   im  Lichte   moderner 

.     Kritik.     In:  Philologus  49  (1890)  p.  571—572. 
—  Nachträgliches  zur  oomedia  Eile  und  zu  Hans   Sachs.      In:    Hermes  25  (1890) 

p.  469—471. 
Ciimpfe,  Karel:  O  Andromefle  a  o  spracoväni  povesti  teto  dramatickymi  bäsniky. 

1879  siehe  A. :  Poetae  scaenici. 
Dingeldein,   Otto:   Haben  die  Theatermasken  der  Alten  die  Stimme  verstärkt? 

1890  siehe  A.:  Poetae  scaenici. 
ran  Eck,  Daniel  Adriaan  Henri:  Quaestiones  scenicae  romanae.    Spec.  lit.  inaug 
lugd.-bat.     Amsteloilami:   Ap.  ./.  H.  de  Busnij  1892.     (2  EL,  98  S.)     8. 
Cap.  I.    De  cantici  apud  Romanos  ratione.    I.  De  Livio  2.  7  et  Val.  Max.  2.  4.  4. 

II.  Nonnullorum  de  Andronici  invento  eiusque  ratione  iudicia.  III.  Dio- 
medes.  Donatus.  Quid  est  canticum?  IV.  Cicero.  Horatius.  Cap.  II. 
De  cantoris  et  hypocritae  in  pantomino  identitate.  Cap.  III.  De  Atallana 
osco  ludicro.  Cap.  IV.  De  atellanis,  de  exodiis,  de  fabula  satyrica  apud 
Romanos.     I.   De  Livio   7.   2  et  de  vi  vocis   „atellanae".    II.  Welckerus. 

III.  Vahlenus. 

Engelbrecht,   August  Godfried:  Eeobachtungen  über  den  Sprachgebrauch  der 
lateinischen  Komiker.    In :  Wiener  Studien  6  (1884)  p.  216—248. 
I.   Ueber  eine  Form  der  Prolepsis  bei  Plautus  und  Terenz.    II.   Syncopierte 
Und  volle  Formen  der  vom  Perfectstamm  gebildeten  Tempora.    Die  Perfect- 
formen    des  Verbums   ire   und  seiner  Composita.     III.  Terent.  Adelphi  v. 
28  und  Plaut.  Asin.  v.  273. 
Faust,  Richard:  Das  erste  englische  Lustspiel  in  seiner  Abhängigkeit  vom  Moral- 
Play  und  von  der  römischen  Komödie.    Progr.  des  Realgymn.  Dresden-Neu- 
stadt 1889.     (S.  3-22).     4. 
Pleckeisen,    Alfred:    Zu   dem  Tragikerfragment  in  Ciceros  Rede  für  L.  Murena. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  111  —  112. 
Fränkel,  Arthur:    Die  schönsten  Lustspiele  der  Griechen   und  Römer...    1888 

siehe  A. :  Poetae  scaenici  b)  Comici. 
Friedlaendftr,  Ludwig:  Das  Theater.    In  des  Verf.  Darstellungen  aus  der  Sitten- 
geschichte Roms   in    der  Zeit  von  August   bis   zum   Ausgang   der   Antonine   2^ 
(Leipzig  1910)  p.  439—483. 
—  Aufführung  von  Komödien  in  der  späteren  Kaiserzeit.  —  Aufführung  von  Tra- 
gödien in  der  späteren  Kaiserzeit.    Ebenda  2«  (Leipzig  1910)  p.  632—633.  633—634.. 


46  Scriptores  latini.    C.    Poetae  scaenici  (tragici  et  comici). 

Poetae  scaenici  (tragici  et  comici). 

Funck,  Anton:    Die  Auslassung  des  Subjectspronomens  im  accusativus  cum  in- 

finitivo   bei    den  lateinischen  Komikern.     In:    Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 121  (1880)  p.  725—734. 
Gen  sei,   Paul:    De   Sophocle  a    romanis    liberae    reipublicae   temporum   tragicis 

poetis  adhibito.     1895  siehe  B. :   Sophooles. 
Gold  mann,   Friedrich:    Die  poetische  Personifikation  in   der  Sprache  der  alten 

Komödiendichter.    I.  Plautus.    Progr.  der  latein.  Hauptsehule  Halle  a.  S.  1885. 

(26  8.)    4. 
Graziani,  F.:  I  personaggi  dell'  Atellana.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione 

classica  24  (1896)  p.  388—392. 
de  Gubernatis,   Angelo:   Storia  del  teatro  drammatico.    1882  siehe  A.:   Poetae 

scaenici. 
H.,  D. :  La  tragödie  latine.     In:  L'Instruction  publique  11  {Paria  1882)  p.  24 — 25. 

—  La  comedie  latine  —  Caecilius  —  Afranius.    Ebenda  p.  38 — 40. 

Hahn,  Henricus:  De  verborum  cum  praepoaitionibus  compositoruni  apud  veteres 

Komanorum    poetas    scaenicos    cum    dativo   structura.     Dissert.   inaug.    Halis 

Sax.  1878.     (43  S.)     8. 
Harrington,  Karl  P.:  One  of  tlie  debts  of  roman  literature  to  early  roman  tra- 

gedy.      In:     Transactions   of  the    american    philological    association   27    (1896) 

p.  XXIX-XXXIV. 
Hendrickson,    George  Lincoln:    The   dramatic  satura   and   the  old    comedy   at 

Rome.     In:   The  american  Journal  of  philology  15  (1894)  p.  1 — 30.     Abstract  in: 

Transactions  of  the   american   philological   association  24  (1893)  p.  XIII — XVI 

s.  t.:  On  the  Interpretation  of  satura  in  Livy  VII  2. 
Hoepken,   Julius:    Ueber   das  griechische   und  römische  Theater.     1884  siehe  A. : 

Poetae  scaenici. 
Hilberg,   Isidor :    Tiberius-Pappus    und    Atella.     In:    Wiener   Studien   13    (1891) 

p.  167—169. 

Suet.  Tib.  c.  75. 
Holtze,  Friedrich  Wilhelm:  Syntaxis  fragmentorum  scaenicorum  poetarum  roma- 

norum   qui    post    Terentium   fuerunt   adumbralio.     Opus   postumum.     Lipsicf  : 

0.  BoUzr  1882.     (IV,  78  S.)    8.  M.  1.60. 

Johansson,  Albert:  Consensus,  qui  potest  inveniri  inter  accentum  et  ictum  apud 

comicos   latinos,    utrum    fortuitus   sit    necne.     Comment.    acad.    inaug.   upsal. 

Ycntrslmrgi:  Bucjfjt  &  VÜUrson  1888.     (1  Bl.,  64  S.)    8. 
Kaempf,  Guilelmus:  De  pronominum  personalium  usu  et  collocatione  apud  poetas 

scaenicos  Romanorum.    Dissert.  inaug.   r(Äitoch.     Btrolrui:    Calvary  &  soc.  1885. 

(48  S.)    8. 
Auch  in:    Berliner  Studien  für  classische  Philologie  und  Archaeologie  III  2. 
Ehciida  1886.     (Jetzt  Lapzig:  0.  R.  Reishuxl).  M.  1.60. 

Karsten,  Hermann  Thomas:    De  particulae  tarnen  significatione  .  .  .   1890  siehe 

C:  Collectiones  (p.  10). 

—  Terentiani   prologi    quot   qualesque    fuerint    et    quibus    fabularum    actionibus 
destinati  a  poeta.     1894  siehe  D. :   Terentius. 

Kastorches,    Euthymios:    //tpi  zov  iv  'Pojiiij  >9tdTQ0v,    ir  iJ  ididti/^^inav  i).}.-)]viy.a 
ÖQÜ/naTu.     In:  'A9>jruiov  10  (1881)  p.  250—275. 

—  JJeQi   Tojy  Ttaqa  'Ptoualoig  VTtoxQitiSv  iZlririy.uJv  yccl  iy^ujfjltDv  doauatuiv.     Ebenda 

p.  487—523. 
Koczyiiski,  Ladislaus:  De  flexura  Graecorum  nominum  propriorum  apud  latinos 

poetas  scaenicos.    Progr.  des  Gymn.  Radautz  1891.     (S.  3 — 21).    8. 
Kont,  Ignäcz:  A  bramarbas  az  antik  kom^diäban.    1883  siehe  A.:  Poetae  scaenici 

b)  Comici. 
Krausz,  Jakab:  A  römai  szinköltöszet  6s  szinmüvöszet  akadälyai.    In:  Egyetemes 

philologiai  közlöny  7  (1883)  p.  568—581. 

Pourquoi  le  drame  et  le  theätre  romain  ne  sont-ils  pas  developp6s? 
Ladyzynski,   M.:    De   quibusdam   priscorum    poetarum    latinorum   scaenicorum 

locutionibus,  quae  qualis,  talis,  aa.  pronominum,  ut  (qui),  ita,  aa.  adverbiorum 

viees  explent.    In:  Eos  2  (1895)  p.  149—176. 
Langen,  Peter:  Bemerkungen  über  die  Beobachtung  des  Wortaccentes  im  älteren 

lateinischen  Drama.     In:  Philologus  4'i  (1888)  p.  401—420. 
Lattes,  Elia:  I  documenti  epigrafici  della  signoria  etrusca  in  Campania  e  i  nomi 

delle  maschere  atellane.     In:    Rivista  di  storia  antica  e  scienze  affini  2  fasc.  2 

(1897)  p.  5—20. 
'de  la  Ville  de  Mirmont,   Henri:    Le  Carmen  Nelei.     In:   Revue  des  universites 

du  Midi.    N.  S.  des  Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  1  (17.  annee 

1895)  p.  270-277.     Sorgfältig   durchgesehen   auch  in  des  Verf.  Etudes  sur  l'An- 

cienne  Poösie  latine  {Paris  1903)  p.  203—218. 


Poetae  scaenici  (tragici  et  comici).  47 

Poetae  scaenici  (tragici  et  comici). 

Leo,  Friedrich:  Plautinische  Forschungen  zur  Kritik  und  Geschichte  der  Komödie. 
Berlin:  Weuhmnnsche  Biiclih.  189.5.     (VI  S.,  ]  Bl.,  346  S.)    8.  M.  13. 

I.  Geschichte  der  Überlieferung  der  plaut.  Komödien  im  Altertum.    II.  Leben 
des  Plautus.    III.  PI.  u.  seine  Originale.    IV.  Die  Prologe.    V.  Auslautendes 
s  und  ni.     VI.  Hiatus  und  Synalöphe  bei  auslautendem  ae. 
Lindsay,   Wallace   Martin:    Spuren   vulgärlateinis<;her    Betonung    bei    den    alten 
Dramatikern.    In:  Archiv  für  lateinische  Le.xikographie  und  Grammatik  7  (1892) 
p.  596—597. 
Lundström,  Wilhelm:  Aussen  oder  innen?  Einige  Bemerkungen  zur  Inscenierung 
der  römischen  Komödie.    In  :  Eranos.   Acta  philologica  suecana  1  (1S96)  p.  95 — 110. 
Maffei,   Kaffaello   Scipione:    Le   favole  atellane.     Studio.     VolUrra:    Tip.    VolUrranu 
1886.     (31  S.)    8. 

—  Le  favole  atellane.    Seconda  edizione.    Forl'i:  L.  BorflamUin  1892.     (35  S.)    8.     L.  1. 
Martha,   Constant:  Les   Romains  ä  la  comedie  (1859).    In  des  Verf.  Mölanges   de 

littörature  ancienne  [Paris  1896)  p.  101—156. 
Meiser,   Karl:    Ueber   historische  Dramen   der  Römer.     Festrede   gehalten  in  der 

öffentlichen   Sitzung   der   k.   Akademie    der   Wissenschaften   zu   München   am 

15.  November  1887.     München:   {G.  Franz'  Verl.)  1887.     (42  S.)    4.  M.  1. 

TWestica,  Enrico:   Esame  critico  degli  Adelphi  di  Terenzio  con  cenni  preliminari 

SU  la   poesia   drammatica   latina.     Folignu:    Stab.   tip.   e  lit,  di  F.   Cunipütlli  1880. 

(47  S.)    8. 
jyiichaut,  G.:  La  tragedie  romaine.    In:  Revue  des  Cours  et  Conferences  5"  annee 

N.  5  (Dec.  1896)  p.  216—225. 
Moni  ton,    Richard   Green:    The    ancient   classical   drama.     (1890)  1898  siehe  A. : 

Poetae  scaenici. 
Nagy,  Zsigmond:  Terentius  6s  a  römai  vigjätek.    In:  Egyetemes  philologiai  köz- 

löny  20  (1896)  p.  289—313.  389—416.        Terence  et  la  comedie  romaine. 
Nake,  Bruno:  Ein  neues  Dichterfragment  [com.]  bei  Cicero.    J896  siehe  D. :   Cicero. 
Opitz,   Richard:    Schauspiel  und  Theaterwesen   der  Griechen  und  Römer.    1889 

siehe  A. :  Poetae  scaenici. 
Padula,  Antonio:  Degli  antichi  e  dei  moderni  spettacoli  .  .  .    1878  siehe  A.:  Poetae 

scaenici. 
Palm  er,   Arthur:    Observations   on   the  fragments  of  the  latin  scenic  poets.     In: 

Hermathena  7  (1890)  =  No.  15  (1889)  p.  46—63.     8  (1893)  =  No.  17  (1891)  p.  79—83. 
Patin,    Henri   Joseph   Guillaume:     Ancienne    tragedie    latine    (1848.    1849)    1900.   — 

Ancienne  comedie  latine.     (1848.  1849)  1900  siehe  D. :  Ennius  und  Plautus. 

—  Ancienne  comedie  latine.  —  Contemporains  et  successeurs  de  Piaute  et  Törence. 

—  Fabula  palliata.   —  Fabula  togata.   —  Atellaues.   —  Mimes  (1865).     In   des 
Verf.  Etudes  sur  la  poesie  latine  2^  {Paris  1900)  p.  2.59—365. 

Pennigsdorf,  Martin:  De  quisque  et  quisquis  pronominum  apud  comicos  latinos 
usu  commentatio.     Dissert.  inaug.     Halls  Sax.  1878.     (29  S.)    8. 

Raebel,  Otto:  De  usu  adnominationis  apud  Romanorum  poetas  comicos.  Dissert. 
inaug.     Halis  Sax.  1882.    (6J  S.)    8. 

Raeder,  Hans:  Die  Tropen  und  Figuren  bei  R.  Garnier,  ihrem  Inhalt  nach  unter- 
sucht und  in  den  römischen  Tragoedien  mit  der  lateinischen  Vorlage  ver- 
glichen. Inaug. -Dissert.  von  Kiel.  Wandsbeck  1886.  (Kid:  Ltpsius  &  Tisclier). 
(1  Bl.,  93  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  2. 

Ramorino,  Feiice :  La  poesia  in  Roma  nei  primi  cinque  secoli.  1883  siehe  C. :  Poetae. 

Rausch,  Franz:  Quae  ratio  inter  exodia  et  fabulas  Atellanas  intercesserit ,  ex 
Livii  vexatissimo  loco  11.  VII,  cap.  2  denuo  in  quaestionem  vocatur.  (Umschlag- 
titel: Ueber  das  Verhältnis  zwischen  Exodium  und  Atellane  auf  Grund  von 
Liv.  VII  2.  11).     Progr.  des  Staatsgymn.  im  9.  Bezirk  Wien  1878.     (44  S.)     8. 

Reich,  Hermann:  Über  die  Quellen  der  ältesten  römischen  Geschichte  und  die 
römische  Nationaltragödie.  [Aus :  Festschrift  zum  70.  Geburtstage  Oskar  Schade 
dargebracht  von  seinen  Schülern  und  Verehrern  p.  399 — 415].  Kötiigshcrg  i.  Pr.: 
Härtung  1896.     (17  S.)     8.  M.  -.60. 

Ribbeok,  Otto:  Ein  historisches  Drama.  In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 36  (1881)  p.  321—322. 

Robert,  Carl:  Attore  tragico,  statuetto  d'avorio.  (Mon.  dell' Inst.  vol.  XI,  tav.  13). 
In:   Annali    dell'  Institute  di  correspondenza  archeologioa  52  (18S0)  p.  206 — 212. 

Roehricht,  August:  CJuaestiones  scaenicae  ex  prologis  terentianis  petitae.    Dissert. 

inaug.  =  Dissertationes  philologicae  argentoratenses  9  (1885)  p.  293— 345.   Argen- 

torati  188.5.     (53  S.)     8. 

I.   Comici  latini  quid  in  exemplari   graeco   exprimendo  sectentur.    II.  Quae 

ratio  Terentio  cum  poetis  et  prioribus  et  aequalibus  intercedat.    III.    De 

re  scaenica. 

itossi,  Girolamo:  Sul  teatro  romano  scoperto  a  Ventimiglia.  In:  Atti  della  r. 
Accademica  delle  scienze  di  Torino  13  (1877—1878)  p.  230—246,  2  tav. 


48    Scriptores  latini.    C.    Poetae  scaenici  (tragici  et  comici)  —  Ehetores. 

Poetae  scaenici  (tragici  et  comici). 

Sabbadini,  Kemigio:  Della  biblioteca  di  Giovanni  Corvini  e  d'una  ignota  comedia 

latina.     In:  Museo  italiano  di  antichitä  classica  2  (1888)  Sp.  81—94. 
Saint-Saens,  Canaille:  Note  sur  les  deeors  de  th6ätre  dans  l'antiquitö  romaine. 

Parü  :  L.  Bauchet  1886.     (23  S.  mit  Abbildungen).     8.  Fr.  5. 

Schäfler,  Jakob:  Ciceros  Verhältnis  zvir  allrömischen  Komödie.    In:  Blätter  für 

das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  285 — 297. 
Schmidt,  Adolf:  Emendation  einer  Stelle  des  Suetonius  betreffend  die  Atellanen 

(Sueton.  Galba  c.  13)  (1840).    In   des  Verf.  Abhandlungen  zur  alten  Geschichte 

{Leipzig  1888)  p.  557—560. 
Schöne,   Alfred:    Das   historische  Nationaldrama  der  Römer.    Die  Fabula  prae- 

texta.     Rede   zur  Feier  des   Geburtstages   Sr.   Maj.   des  deutschen  Kaisers  .  .  . 

Kiel:   Vimersiiäts-BuchhaHdlung  1893.     (18  S.)     8.  M.  1. 

Seidner,  Karl:  Lessings  Verhältnis  zur  altrömischen  Komödie.     Eine  litteratur- 

historische   Abhandlung.     Progr.  des   Realgymn.  Mannheim   1881.     (29  S.)    4. 
Sellar,  William  Young:   The  roman  poets   of  the  republic.    (1863)  1889  siehe  C: 

Poetae. 
V.  Early  roman  tragedy.     M.  Paouvius.    L.  Attius. 
Sittl,  Karl:    I  personaggi   dell'  Atellana.    In:    Rivista  di  storia   antica  e  scienze 

affini  1  Nr.  3  (1895)  p.  27—30. 
Speijer ,  Jakob  Samuel:  Hoe  hebben  wij  de  verzen  der  Latijnsche  comici  te  lezen? 

In :  Coniunctis  viribus  4  (Amsterdam  1890)  p.  1 — 14. 
Spengel,   Andreas:   Ueber  die  lateinische  Komödie.    Festrede,   gehalten  in  der 

öffentlichen  Sitzung   der  k.  b.  Akademie   der  "Wissenschaften  zu  München  zur 

Feier    des    119.    Stiftungstages    am    28.    März    1878.      München:     (0.    Franz)    1878. 

(29  S.)    4.  M.   -.80. 

—  Jahresbericht  über  Terentius  und  die  übrigen  scenischen  Dichter  ausser  Plautus 

für  1878-1881,  1882  bis  Mitte  1884,  1884  (zweite  Hälfte)  bis  1888.  In:  Jahres- 
bericht über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  9  (1881) 
27  p.  177—200.     12  (1884)  39  p.  74—90.     19  (1891)  68  p.  171—209. 

—  Reformvorschläge   zur  Metrik    der   lyrischen   Versarten   bei   Plautus   und   den 

übrigen  lateinischen  Scenikern.     Berlin:    Weidmatin  1882.     (IV,  429  S.)    8.     M.  10. 

—  Scenentitel  und  Scenenabtheilung  in  der  lateinischen  Komödie.     In:   Sitzungs- 

berichte der  philosophisch -philologischen   und   historischen    Classe  der  k.   b. 

Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  Jahrg.  1883  {München  1884)  p.  257—298. 
Stowasser,  Josef  Maria:   Com.  ine.  II.    1882  siehe  C. :  Poetae. 
S trau  SS,  Friedrich:  De  ratione  inter  Senecam  et  antiquas  fabulas  romanas  inter- 

cedente.     1887  siehe  D. :  Seneca  tragicus. 
Thielmann,  Philipp :  Zwei  neue  Fragmente  archaischer  Poesie  [bei  Cic.  Tusc.  2  36, 

Senec.    de   dem.   2.   5.   4 f.].     In:   Archiv    für    lateinische    Lexikographie    und 

Grammatik  4  (1887)  p.  600. 
Thon,   Friedrich  Wilhelm:    Das  Verhältnis   des  Hans  Sachs   zu   der   antiken    und 

humanistischen  Komödie.    1889  siehe  A. :  Poetae  scaenici  b)  Comici. 
Toutain,  J.:   Le  thöätre  romain  de  Simitthu  (Schemtou).     In:  Melanges  d'arche- 

ologie  et  d'histoire  12  (1892)  p.  359—369,  3  planches. 
Trezza,   Gaetano:   Origine  del  dramma  romano.    In  des  Verf.  Nuovi  studi  critici 

{Verona -Padua  1881)  p.  21—26. 
Tyrrell,   Robert  Yelverton:   Early  latin  poetry.  —  Latin  poetry.    1894.  1895  siehe 

C. :  Poetae. 
Vannucci,   Atto:    Gli   antichi  poeti  latini  e   le  prime  prove  del  dramma  e  dell' 

epica.    (1854)  1885  siehe  C:  Collectiones  fp.  16). 
Vernier,  Leon:  De  senariis  italicis.    1888  siehe  C:  Poetae. 
Weinberger,  Wilhelm:  Beiträge  zu  den  Bühnenalterthümern  aus  Donats  Terenz- 

commentar.     In:  Wiener  Studien  14  (1892)  p.  120-130. 
Wölfflin,  Eduard:  Atellanen-  und  Mimentitel.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 43  (1888)  p.  308—309. 
Wurzer,  Romuald:  De  Cicerone  tragoediae  romanae  iudice.    1885  siehe  D.:  Cicero. 
von  Wyss,  Wilhelm:   Die  Sprüchwörter  bei  den   römischen  Komikern.    Inaug.- 

Dissert.     Zürich:  Fr.  Schulthesu  1889.     (1  Bl.,  114  S.)    8.  M.  2. 

Rhetores. 

Berthet,  Jules:   Rhetorique  latine  et  rheteurs  latins.    In:    Revue  uuiversitaire 

III  1  (1894)  p.  334—346. 
Bertrand,  Edouard:   De  pictura  et  sculptura  apud  veteres  rhetores.    1881  siehe 

A. :  Rhetores. 
Boissier,  Gaston:  Les  rhöteurs  gaulois  du  IV«  siecle.    [Paneg.  lat.  ed.  Baehrens. 

Brandt:  Eumenius  v.  August.].    In:  Journal  des  Savants  1884  p.  5—18.  125—140. 
Burkhardt,    Karl    Immanuel:    Bericht    ül)er    die    Arbeiten    zu    den    römischen 

Rednern  (im  weiteren  Sinne)  .  .  .  siehe  C:  Oratores. 


Ehetores  —  Scriptores  (Chrestomathien).  49 


Rhetores. 

Ebhardt,  Karl:  Der  rhetorische  Schluss  .  .  .   1880  siehe  A.:  Rhetores. 
Eussner,  Adam:  Rhet.  lat.  ed.  Halm  p.  65  [Carm.  de  flg.  57.  42].    In:  Philologus  43 

(1884)  p.  136.     46  (1888)  p.  106. 
Josephy,   Carl:    Der  oratorische  Numerws  bei  Isokrates  und  Demosthenes  mit 

Berücksichtigung  der  Lehren  der  alten  Rhetoren.    1887  siehe  A.:  Rhetores. 
V.  Moravsky,  Kasimir:  Zu  lateinischen  Schriftstellern.    1882  siehe  C:  Scriptores. 
(Morawski,   Casimirus):    De   rhetoribus   latinis   observationes.     [Aus:    Rozprawy 

Akademii  umiejptnoski.  Wydziat  filologiczny.  Ser.  II.  1  {Krcknu  1892)  p.  373—392]. 

KraMu:  (Buchhaadlung  iler  polii.   Ytrlaos-Gosdhchaft)  1892.     (20  S.)    8.  M.  —.60. 

Kurzer  Auszug  in  deutscher  Sprache  im  Anzeiger  der  Akademie  der  Wissen- 
schaften in  Krakau  1892  p.  184—185. 

—  Zur  Rhetorik  beiden  römischen  Schriftstellern.    In:  Philologus  54  (1895)  p.  143— 149. 
Müller,    Iwan:    Bericht   über   die  Litteratur   zu   den  römischen  Rhetoren  (ausser 

Seneca)  aus  den  Jahren  1874  bis  1879.  In:  Jahresbericht  über  die  Portschritte 
der  classischen  Alterthumswissenschaft  VII  (1879)  18  p.  149—176. 

Nolte,  H.:  Zu  Halm's  Rhetores  latini  minores  [cap.  15  p.  461.  cap.  17  p.  462.  cap. 
-21  p.  466.  cap.  33  p.  474.  cap.  44  p.  48'i.  cap.  47  p.  485].  In:  Zeitschrift  für  die 
österreichischen  Gymnasien  30  (1879)  p.  163. 

Rohde,  Erwin:  Ein  rhetorisches  Anekdoten.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 123  (1881)  p.  426—428.  [Comment.  zu  Cic.  de  invent.].  Wiederholt  in  des 
Verf.  Kleine  Schriften  2  {Tühingcn  und  Lapiig  1901)  p.  98—101.  Vgl.  Franz 
Bücheier:  Klage  eines  ostgothischen  Professors.  In:  Rheinisches  Museum  für 
Philologie  38  (1883)  p.  637—640.  39  (18841  p.  168.  Gegen  Robinson  Ellis:  Petro- 
nianum.     In:  The  Journal  of  philology  9  (1880)  p.  61. 

Stan  gl ,  Thomas:  'Ounuhtizig  in  Ciceros  rhetorischen  Schriften  und  den  lateinischen 
Rhetoren.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  ]9  (1883)  p.  184—191. 
277-284.  334—339. 

—  Zu  den  Rhetores  latini  minores  [p.  64,  28  Halm].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  137  (1888)  p.  712. 

—  Zur  Kritik  der  lateinischen  Rhetoren  und  Grammatiker.  1891  siehe  C:  Scriptores 

grammatici. 

—  Zu  Halms  Rhetores  latini  minores  [C.  Julius  Victor  p.  388,  7].    In :  Philologus  .54 

(1895)  p.  192. 

—  Zu  Halms  Rhetores  latini  minores.     Ebenda  p.  345— .355. 

van   der  Vliet,    Johannes:    Rhetorica   en    rhetoren.     In:    Coniunctis   viribus   4 

{Amsterdam  1890)  p.  71—79. 
Volkmann,   Richard:   Die  Rhetorik  der  Griechen  und  Römer  in   systematischer 

Uebersicht.     (1872.  1874)  1885  siehe  A.:    Rhetores. 

—  Rhetorik  der  Griechen  und  Römer.     (1885.  1890)  1901  siehe  ebenda. 
Wurmsee,  Konrad:  Über  die  Gedächtniskunst  in  den  rhetorischen  Schriften  der 

alten  Römer  und  ihre  Anwendung  beim  Unterrichte  in  der  Geschichte  und 
Geographie.    Progr.  der  Studienanstalt  Burghausen  1886.    (44  S.)    8. 

Scriptores. 

Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  edidit  Joannes  Baptista  Pitra. 
1888  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  81). 

Chrestomathien. 

Antognoni,  0.:  Luoghi  scelti  da  prosatori  latini  con  i  volgarizza- 
menti  piü  noti  proposti  agli  alunni  delle  scuole  classiche  per  esercizio 
di  versioni  in  forma  schiettamente  italiana  da  Oreste  Antognoni 
con  appendice  di  passi  di  solo  testo  latino.  Fireme:  G.  C.  Sansoni  1896. 
(XXXII,  144  S.)    8.  L.  1.50. 

Baker,  Arthur:  Latin  prose  for  London  students.  London:  G.  Bell  dt  Sons 
1890.    (VIII,  94  S.)    8.  Sh.  2. 

Collins,  Thomas:  Easy  translations  from  latin  prose  authors  for  re- 
translation  into  Latin.  With  notes.  London:  G.  Bell  d'  ,Sons  1888. 
(107  S.)    8.  Sh.  5. 

Ferrari,  Fr.:  Antologia  di  prose  latine  ad  uso  degli  alunni  del  gin- 
nasio  superiore  [per  cura  di]  Francesco  Ferrari,  vol.  I.  Lanciano: 
R.  Carahba  1895.    (VIII,  .375  S.)    8.  ,  L.2. 

Girard,  J.:  Epitome  historiao  graecae.  Edition  simplifiee  et  graduee, 
publice  avec  une  introduction ,  des  notes,  un  vocabulaire  par  Julien 
Girard.    Laris:  HacheUe  et  Cie.  1891.    (VIII,  359  S.)    8.  Fr.  1.50. 

Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  4 


50  Scriptores  latiui.    C,    Scriptores  (Chrestomathien). 

Scriptores. 

Heuzet,  Jean:  Selectae  e  profanis  scriptoribus  historiae.  Texte  et 
commentaire  revus  et  corriges  par  Eloi  Ragon.  5«  edition.  Paris: 
V^.  eil.  Fousmdfiue  (1892)  1909.     (468  S.)    8.  Fr.  1.7ö. 

^  .  .  .  Nouvelle  edition,  abregee  et  aunotee  par  l'abbe  Marin.  2^  edition. 
Ebenda  1891.    8.  Fr.  1.40. 

—  Histoires  choisies  des  ecrivains  profanes  par  Jean  Heuzet.  Expliquees 
litteralement,  traduites  en  fran^ais  et  annotees  par  Albert  Leconte. 
2  vol.     Paris:  Hachette  et  Cie.  1892  u.  ö.     (356  S.)    8.  Fr.  6. 

—  Selectae  e  profanis  scriptoribus  historiae.  Edition  simplifiee  et  graduee 
avec  des  notes  en  fran^ais  et  un  index  des  noms  nistoriques  et  ge- 
ographiques  et  des  termes  concernant  les  institutiones  et  les  u.sages 
par  Louis  Peine.     Paris:   Delagrave  1891  u.  ö.     8.  Fr.  1.75. 

Humbert,  L. :  Epitome  historiae  graecae.  Texte  latin,  explique  litte- 
ralement, traduit  en  fran9ais  et  annote  par  Louis  Humbert.  Paris: 
Hachette  et  Cie.  1891.     (491  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Michaelis,  H.  C. :  Bloemlezing  uit  latiinsche  prozaschrijvers  van  Cicero 
tot  Plinius  Secundus,  ten  behoeve  der  cursorische  lektuur  van  de 
hoogere  klasseu  der  gymuasien.  Verzameld  en  met  körte  aanteeke- 
ningen  vorzien  door  Hendrik  Carolus  Michaelis.  Groningen:  J.  B. 
Wolters  1883.     (4,  176  S.)     8.  F.  1.25. 

Opitz,  Th.,  und  Weinhold,  A. :  Chrestomathie  aus  Schriftstellern  der 
(sogenannten)  silbernen  Latinität  für  den  Schulgebrauch  zusammen- 
gestellt von  Theodor  Opitz  und  Alfred  Wai n h  o  1  d.    5  Hefte.    Leipzig: 

B.  G.  Teuhner  (1893)  1908.  1909.    8.  M.  4. 

1.  Heft:    Abschnitte   aus   Suetonius,  Velleius  und  Florus.    2.  Auflage  (1893)   190S. 

(XIV,  128  S.)  M.  1.4U. 

2.  y,        A. :   Abschnitte   aus  Tacitus,  Justinus,   Curtius  und  Valerius   Maximus. 

2.  Auflage  (1893)  1909.     (XIV,  S.  129—174).  M.  — .40. 

B.:  Abschnitte  aus  Plinius  d.J.  J.  Aufl.  (1893)  1909.  (XIV,  S.  175— 204).  M.— .40. 

3.  „        Abschnitte  aus  Plinius  d.  Ä.  und  Vitruvius.   1893.  (XIV,  S.  205-310).  M.— .60. 

4.  „        Abschnitte  aus  Seneca  und  Celsus.     1893.     (XIV,  S.  311—410).  M.— .60. 

5.  .,        Abschnitte  aus  Quintilianus.     189:^.     (XIV,  S.  411—477).  M.— .60. 

Pasquet,J. :  Selectae  e  profanis  scriptoribus  historiae.  3e  edition.  Paris: 
Peflone-LaurieJ  (1865)  1878.     (YH,  419  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Pars  prior  (lib.  I.  II.  III).     Pars  posterior  (lib.  IV  et  V). 

Philip,    C. :    Recueil   de   textes   faciles   extraits   des  auteurs   latins  par 

C.  Philip.     Paris:   Colin  et  Cie.  1891.     (Vm,  216  S.)    8.  Fr.  1.50. 
Eitchie,  Fr.:  Easy  continuous  latin  prose  by  Francis  Ritchie.   London: 

Longmans,  Green  d-  Co.  Ib96.     (Vm,  200  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Shuckburgh,  Evelyn  Shirley:  Passages  from  latin  authors  for  translation 
'  into  English.  Cambridge:  Macm Ulan  (&  Botves  1889.  (XH,  78  S.)  8.  Sh.  2. 
Weinhold,  Alfred  siehe  Th.  Opitz. 

Fornaciari,  R. :  Prosa  classica  ovvero  saggi  dei  principali  prosatori  greci  e  latini  in 
buone  traduzioni  italiane  con  brevi  notizie  di  storia  letteraria  .  .  .  per  cura  di  Eaffaello 
Fornaciari.    (1876)  1895  siehe  A.:  Scriptores. 


Ahlen,  Konrad:    Om  Substantivs  förening  med   prepositions  uttryck  hos  latinska 

spräkets    hut'vudförfattare    inoni    den    klassiska    prosan.      Ett    bidrag   tili    den 

latinska  Stilistiken.    In:  Nordisk  Tidskrift  for  Filologi.    Ny  R»kke  4  (1879— 1880) 

p.  81-106.  177—199. 

Albert,  Paul:  La  Prose  .  .  .   (1869  ss.)  1896  siehe  A. :    Scriptores. 

Ball,   Hermann:    Die  Bekanntschaft  römischer  Schriftsteller  mit  Herodot.    1890 

siehe  B.:  Herodotus. 
Baeumker,  Klemens:  CJuibus  antiquis  auctoribus  Petrarca  in  conscribendis  rerum 

memorabilium  libris  usus  sit.    I.    1882  siehe  A. :  Scriptores. 
Bins  feld  ,  Joannes  Petrus:  Adversaria  critica.    In:  Festschrift  zu  dem  300 jährigen 
Jubiläum  des  Kgl.  Gymn.  zu  Coblenz  1882  p.  1—16. 
Cie.  de  rep.  VI  12.  ad  fam.  XVI  24.  de  erat.  III  43.  in  Cat.  I  6.  12.   pr.  Sest. 
V  12.  XVIII  41.  III  6.  X  23.  24.  XIV  33.     Sali.  Cat.  III  3.   XV  2.  XVni  1. 
L.2.    Sen.  suas.  VI  17  p.  42,  19  K.    Rutil.  Lup.  sehem.  lex.  II  3.    Tac.  ab 
exe.  d.  A.  I  15.     Flori   ep.  de   T.  Liv.  1.  II  30.     Aquila   Rom.  de   fig.  sent. 
et  -elocut.  §  2.     -Julius  Obseq.  §  55.    Boetii  ph.  cons.  II  3. 


Scriptores.  51 

Scriptores. 

Bitschofsky,  Kudolf:  Miscellen.     In:  Wiener  Studien  4  (1882)  p.  327—328. 

1.  Corn.  Nep.  Ar.  2.  1.     2.  Primum,  sie  bei  Apollin.  Sidon.  ep.  IV  4  p.  272  B. 

Bonneton,  Daniel:  Las  ecrivains  celebres  de  Kome  ou  biographie  des  principaux 

öcrivains  latins  avec  iine  analyse,  une  appreciation  et  de  nombreuses  citations 

de  leurs  chefs-d'oeuvre.     Paris:  Fischhachir  1885.     (VIII,  474  S.)    8.  Fr.  3..50. 

Buecheler,  Franz:    Coniectanea.     1893  siehe  B. :   Aeschylus. 

Cobet,  Carolus  Gabriel :  ll7ro((v»;,uoi£i,',u«z«  Guilielmi  Georgii  Pluygers.    Pars  prima 
et  secunda.     In:  Mnemosyne  8  (1880)  p.  345—390.     9  (1881)  p.  1—32. 
Ad   Corneliuni  Nepotem.     Ad  Ciceronis   rhetorica.     Ad  Giceronis   orationes : 
pro  P.  Quinctio ,   pr.  Koscio  anier. ,  pr.  Roscio  com.,  in  Oaecil.  divin.,  in 
Verr.  act.  I.,  act.  sec.  in  Verr.  lib.  I.  II.,   accus,  in  Verr.  III.  IV.  V.,  pr. 
Font.,  pr.  Caec,  de  imp.  Cn.  Pomp.,  pr.  Cluent.  —  Ad  Caesai-em  de  bello 
gallico,  de  bello  civili.     Ad  Livium.     Ad  Velleium  Paterculum. 
Dazu  A.  Eussner.     1881  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 
Drechsler,    Franz  J. :    Ein  Beitrag  zur  Kritik  lateinischer  Schriftsteller.     Progr. 
des  deutsch.  Obergymn.  Olmütz  1887.     (13  S.)    8. 
Cic.  pr.  TuU.  14.  33,  de  div.  1.  49.  112,  2.  26.  56,  de  fin.  5.  31.  93,  de  leg.  1.  15.  42, 
pr.  Vareno,  Cornelio,  fr.  II  libri  de  fato,  fr.  in  cod.  Nie.  Cus.,  in  Cic.  de- 
clamat.  3.  5.     ürat.  pr.  quam   in   esil.  iret  11.  27.     Liv.  26.  25.  4.     Curt.  4. 

1.  31.  10.  1.  40.    Vell.  Pat.  1.  12.  7.    Val.  Max.  2.  7.  15.    Ammian.  Marc.  19. 

2.  15.    Script,  hist.  Aug.  Hadrian.  2D.    Ales.  Sev.  10.    Front.  Arion  p.  237.  8, 
ad  M.  Caes.  1.  6.     Minuc.  Fei.  Octav.  38. 

—  Kritische  Adversarien.     In :    Zeitschrift   für   die   österreichischen  Gymnasien  39 

(1888)  p.  289—297. 
Cic.  interrog.  de  aer.  al.  Mil.  Grell,  p.  951.  36,  ad  M.  Brut,  epist.  lib.  VII,  frg. 
XX.  orat.  in  sen.  in  tog.  cand.  Oratio  pridie  quam  in  exil.  iret  3.  8.  Liv. 
9.  39.  10.  22.  14.  7.  24.  20.  10.  40.  12.  17.  45.  28.  9.  Amm.  Marc.  15.  9.  7,  22. 
15.  16.  Vell.  Pat.  2.  128.  1.  2.  88.  2.  Script,  hist.  aug. :  Gallien.  1.  Claud.  7. 
Hadr.  22.     Carin.  p.  244.  7.     Num.  p.  239.  23.     Max.  et  Balb.  p.  65.  10. 

—  Kritische  Versuche.    Ebenda  41  (1890)  p.  193—196. 

Frontin.  de  aq.  I  2.  18,  9.  12,  10.  6.  II  64.  9,  70.  14,  72.  9.  115.  14.  Suet.  Claud. 
5.  42.  20.     Liv.  45.  41.  5,  44.  6.  17.     Curt.  Ruf.  4.  1.  3. 

—  Kritische  Miscellen.    Ebenda  43  (1892)  p.  297—302. 

Cie.  de  leg.  agr.  II  5.  13.  II  19.  50.  pr.  Flacco  27.  6.  cum  senat.  grat.  egit  12.  30. 

cum  populo  grat.  egit  1.  3.  de  domo  4.  8.  37.  99.  53.  136,  de  har.  resp.  3.  4. 

Liv.  IV  17.  12.    Vell.  Pal.  II  S8.  2.    Val.  Max.  I  18.  7.  II  17.  15.    Curt.  III 

9.  25.     Sen.  suas.  I  12.     Ampel.  VIII.  11. 

Flach,  Hans:  Die  vitae  römischer  Schriftsteller  im  Suidas.    1881  siehe  B. :  Strabo. 

Fried  laender,  Ludveig:    Darstellungen  aus  der  Sittengeschichte  Roms  .  .  .    1910 

siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 
Georges,  Karl  Ernst:    Kritische  Miscellen.     In:   Jahrbücher  für  classisehe  Philo- 
logie 117  (1878)  p.  830. 
Varro  r.  r.  3.  16.  34,  2.  8.  4.    Curtius  10.  6  (19)  5.    Sen.  nat.  q.  1.  3.  2.    Vell.  2. 
88.  2.    Cornif.  rh.  4.  55.  68.    Ammian  14.  11.  1.  15.  8.  4.  22.  4.  3.  22.  9.  11. 

—  Miscellen.    Ebenda  123  (1881)  p.  807—808. 

Cic.  de  leg.  I  52.  Cornific.  rhet.  4.  68.  Frontin.  str.  4.  1.  10.  Fronto  p.  81,  5  N. 
Augustin.  ep.  41.  Hist.  Apollon.  42  p.  53,  21  R.  Schol.  bern.  ad  Verg. 
georg.  I  in.  p.  840,  7.  Isidor.  15.  13.  0.  Probus  app.  p.  203,  3S  K.  Anecd. 
helv.  ed.  Hagen  p.  113.  31  f.  Sallust.  Jug.  47.  2.  Plin.  h.  n.  3  S  10.  Cic. 
pro  Rab.  Post.  10.  26.  Plinius  Valerianus  de  medic.  1.  22.  Spai-tian.  Sev. 
5.  3.    Liv.  44.  5.  12. 

—  Miscellen.    Ebenda  129  (1884)  p.  .368. 

Cels.  8.  2  p.  330.  13  D.    Nep.  Ale.  10.  5.     Gloss.  Osborn.  in  Classic,  auct.  VIII 
p.  4ti8b.     Isidor.  5.  36.  6.     Taeit.  ann.  12.  64.     Paneg.  lat.  I  (II)  9.  4.    Sen. 
suas.  1.  4.  p.  4.  3  K. 
Guenther,  Otto:  Variarum  lectionum  capitula  duo.  1888 siehe B.:  Eusebius  Pamph. 
Hertz,    Martin:    Miscellen.     In:   Jahrbücher   für  classisehe  Philologie  117  (1878) 
p.  253—256. 
51.  Plat.  Ges.  849b.    52.  Petron.  c.  22.    53.  Zu  Gellius. 

—  Miscellen.     Ebenda  123  (1881)  p.  283—288. 

54.  Plat.  Gorg.  486  c.  55.  Sen.  rh.  contr.  I  3.  II  1.  13.  II  2.  7.  IX  2.  26,  suas. 
5  §  5.  56.  Cic.  Brut.  271.  273.  57.  Julianus  Lobr.  auf  Constant.  (or.  I)  48  e.  Sp. 
58.  Aurel.  Viet.  Caes.  c.  3.     59.  Calvisius  Taurus.     60.  Thuc.  II  37. 

—  Miscellen.     Ebenda  123  (1881)  p.  763—765. 

61.  Sen.  rhet.  contr.  VII  6  S.  344,  8.  62.  Apul.  met.  IV  14  S.  65.  10.  Eyss.  IX 
18  S.  165.  32.  63.  Flav.  Vopisc.  Aurel.  init.  64.  Ammian.  Marc.  XVII  5.  11. 
XIX  6.  7  f. 

4  * 


52  Scriptores  latini.    C.    Scriptores. 

Scriptores. 

Jonas,  Kichard:  Zum  Gebrauch  der  verba  frequentativa  und  intensiva  in  der 
älteren  lateinischen  Prosa  [Cato,  Varro,  Sallust].  Progr.  des  Friedrich-Wilhelm s- 
Gymn.     Posen:   (Johwicz)  1879.     (S.  3—16).     4.  M.  1. 

Jordan,  Henricus:  Quaestiones  eriticae.  J.  lectt.  aest.  Rtgimontii:  Härtung  188ö. 
(S.  3—11).    4.  M.  —.80. 

I.  Ciceronis  orationes.    II.  Taciti  Germania. 

—  Ketractationes  eriticae.    Progr.  acad.  Regimontii  1886.    (8  S.)    4. 

I.  Varro  de  ling.  lat.  VI  §  21  M.     II.  G.  Gracchus  ap.  Charis.  p.  196.  2.5.  p.  240.  16. 
Kaiinka,  Ernst:  Analecta  latina.    In:  Wiener  Studien  16  (1894)  p.  78—120.  254—313. 
I.  Scholia  ad  Terentium.    II.  Adnotationes  super  Lucanum.    III.  Ad  Josephum 
latinum.    IV.  Ad  Rhetoricani  Ciceronis  et  Smaragdi  artem.    V.  Ad  Maxi- 
minum  Victorinum  et  Eutychem.  —  VI.    Commentarius    antiquus  ad  spe- 
cies  nominis,   quae  a  Prisciano  feruntur.    VII.  Dialogus  magistri  et  disci- 
puli   de  adverbiis  localibus.     VIII.    De  usu   praepositionis   in   qui  erat  in 
Latinitate   inferioris  aetatis.     IX.    Quaestiones  de   syntaxi  selectae.     X. 
Scholia  metrica. 
Kubier,  Bernhard:  Scobis  critica.    In:  Archiv  fflr  lateinische  Lexikographie  und 
Grammatik  8  (1893)  p.  135—136. 
M.  Caes.   ad  Front.   IV  3  (p.   64  N.),   ad  Arrium  Antonin.  (p.  197  N.),  Pacati 
Paneg.  c.  36,  Commodian.  instr.  II  21. 

—  Recisamenta  critica.     In:  Philologus  55  (1896)  p.  154—159. 

I.  Bell.  alex.  72.  2,  45.  3.     IL  Bell.  hisp.  18.  6,  12.  2,  25.  2,  30.  3,  .32.  3.  6.  7,  U. 

2,  37.  2,  41.  2,  24.  5.  III.  Caes.  b.  c.  I  6.  6.  IV.  Cic.  in  Cat.  I  12.  Phil.  I 
2.5.  17.  II  54. 

Lejay,  Paul:  La  prose  metrique.    In:  L'Enseignement  chr<;'tien  12  (189.3)  p.  433— 439. 

Maehly,  Jakob:    Zur  Kritik  lateinischer  Texte.     Progr.  acad.  der  Alma  Ruperto- 

Carolina  zur  Feier  ihres  500jährigen  Bestehens  gewidmet.     Bus/!:  (Jthuh)  1886. 

(S.  3—42).    4.  Die  ganze  Festschrift  M.  1.60. 

Varro  d.  1.  1.  VII  8.    Vers   ebenda  VII  27.    Varro   d.  1.  1.  Cic.  de  orat.  III  47. 

182.     Orat.    15,   47.   60.    77.  223.  164.     Brut.  14.  56.  112.  1.32.  140.  199.     De  fin. 

III  22.  76.    Lael.  XIV  50.  XV  54.  XXI  77.    De  div.  I  9.  I  5.    Ad  fam.  V  12.  5. 

Nepos  Them.  VII  6.    Paus.  III  init.  Alcib.  II  ad  fin.    Thrasyb.  IV.  Con.  II. 

Ages.  I.    Eum.  II.  IX.   Tim.  III.   Attic.  IX  fin.   Sallust.  Cat.  31.  3.  51.    Bell. 

iug.  12.  1.    Liv.  XXX  35.  2.  VII  2.  3.    Quintil.  i.  or.  X  I.  3.  12.  16.  79.  I  12.  7. 

VIII  3.  26.    Tacit.  Germ.  45.    Agr.  18.  30.  33.  42  ad  fin.    Ann.  III  20.    Hist. 

I  67.     Dial.  c.  17.  c.  1.    12.  8.  13.  IG.  22.  28.  31.   35.  36.  37.  39  ad  fin.  40  init. 

Suetonius:   Vit.    Aug.  c.    70.    75.  91.     De    gramm.  c.  I.     Vita   Terent.     Vita 

Verg.  Donati  XVI  62.    L.  Annaei  Senecae  Apocolocynthosis  Divi  Claudii 

init.  I  2.  II  4.  III  3.  IV.  Vers  9.  IV  2.  V  2.  3.  VI  1.  VII  1.  3.  VIII  1.  2.  IX 

3.  5.  XI  3.  XIII  2.  5.  XV  2.  Dialog,  lib.  I  c.  VI  7.  Dialog,  lib.  VI  ad 
Marciam  de  consolat.  c.  I  3.  6.  7.  8.  II  3.  4.  5.  IV  1.  VI  2.  VII  2.  3.  VIII  1. 
X  4.  XI  1.  3.  IX  5.  XII  3.  XIII  1.  2.  XVI  1.  XVII  6.  XVIII  9.  XIX  5.  6. 
XX  3.  6.  XXI  init.  3.  XXn  2.  3.  5.  6.  XXIII  2.  5.  XXV  2.  XXVI  3.  Senecae 
monita.  Plin.  H.  N.  II  5.  4.  II  8.  6.  VII  28.  29.  44.  45.  VIII  3.  4.  XXXV 
10.  36.  102.  Petron.  sat.  83.  Gell.  noct.  att.  V  18.  8.  III  7.  16.  XIV  7.  2. 
XII  3.  XIX  9.  7.  XIX  7. 

Manitius,  Max:  Einharts  Werke  und  ihr  Stil.  In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft 
für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  7  (1882)  p.  517—568.  8  (1883)  p.  197. 
I.  Die  Benutzung  classischer  Autoren  in  Vita  Caroli,  Ann.  Laur.  mai.,  Annal. 
Einh.,  Ann.  Fuld.,  Ann.  Laur.  min.,  Transl.,  Epistolae.  §  1.  Caesar.  §  2. 
Cornelius  Nepos.  §3.  Livius.  §  4.  Velleius.  §  5.  Curtius  Rufus.  §  6.  Taeitus. 
§  7.  Suetonius.  §  8.  Florus.  §  9.  Justin.  §  10.  Orosius  .  .  .  (p.  519—547).  — 
Sallustius. 

—  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Prosaiker  im  Mittelalter.    In:  Philologus  47 

(1889)  p.  562—568.     48  (1889)  p.  564—573.     49  (1890)  p.  191—192.  380—384. 

I.  Solinus.     II.   Taeitus.     III.  Plinius   der   Jüngere.     IV.  Cornelius   Nepos.  — 
V.  Gellius.    VI.  Columella.    VII.  Julius  Caesar.    Vin.  Livius.    IX.  Pom- 
ponius  Mela.  —  X.  Eutropius.    XI.  Plinius  der  Aeltere.    XII.  Pauli  epi- 
tome  Festi. 
Meyer,  Wilhelm:    Die  rythmische  lateinische  Prosa  (Anzeige  von  L.  Havet ,   la 
prose    metrique    de    Symmaque    et    les    origines    metriques    du    cursus).      In: 
Göttingische  gelehi-te  Anzeigen  1893  No.  1.    Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte 
Abhandlungen  zur  mittellateinischen  Rythmik  2  (Berlin  1905)  p.  236—286. 
Miodoiiski,  Adam:  Miseellanea  latina.    [Aus:  Rozprawy  akademii  nmiejftnosci. 
Wydziai  filologiezny.     Serya  II.     Tom.  1   p.  393—401].     Kraliau:   (Buchh.  der  poln. 
Yaiags-Gtsdhchaft)  1892.     (9  S.)    8.  M.  —.40. 

I.  Florus  Virgilius  orator  an  poeta.  Epit,    II.  Lib.  Adversus  aleatores. 


Scriptores.  53 

Scriptores. 

V.  Moravsky,   Kasimir:    Zu  lateinischen  Schriftstellern.    In:   Wiener  Studien  4 
(1882)  p.  166—1(^8. 
I.  Pomponius  Mela,  Fehlen  der  Präposition  propter.    II.  III.  Declamationen 
der    römischen    Rhetoren    und    ihre    Sujets.     Einwirkung    auf    die   zeit- 
genössische Literatur. 
(Morawski,    Casimir):    De   sermone   scriptorum   latinorum   aetatis   quae    dicitur 
argentea  observationes.     [Aus:  Eos  2  (1895)  p.  1—12].     (Berlin:   Mayer  &  Mueller). 
(12  S.)    8.  M.  —.60. 

Tacitus.     Valer.  Maximus.     L.  Annaeus  Seneca.     Plin.  pan.  CJuintil. 
Naber,  Samuel  Adrianus:    Selecta.    1888  siehe  B. :  Aelianus. 

Nettleship,  Henry:  The  historical  development  of  classical  latin  prose.    In:  The 

Journal  of  philology  15  (1886)  p.  35—56.     Wiederholt  in  des  Verf.  Lectures  and 

essays.     Second  series  (Oxford  1895)  p.  93 — 116. 

N  o  h  1 ,  Hermann :  Satura.  In :  Commentationes  woelff  linianae  (Lipsiuc  1891)  p.  261—265. 

Vitruv.  p.  6  V.  11  p.  2  v.  20  Rose.     Varro  r.  r.  I  41.  1.    I  6.  3.     Cic.  Phil.  II  8. 

de  Nolhac,  Pierre:  Prosateurs  latins  lus  par  Petrarque.    In  des  Verf.  Petrarque 

et  l'humanisme  (Pnrü  1892)  p.  268—317.     Nouvelle  edition  2  (1907)  p.  67—126. 
Noväk,  Robert:  Kriticke  pfispevky  k  fimskym  spisovatelüm.    [Kritische  Beiträge 
zu  röm.   Schriftstellern].    In:    Sbornik  Praci  filologickych  vydany  na  oslavu 
dvace  tipetileteho  jubilea  prof.  Jana  Kviöaly  (Praq  1884)  p-  44 — 55. 
Cic.  Fam.  4.  3.  4.    Liv.  5.  39.  3,  6.  18.  3,  22.  17.  2.  38.  8,  25.  24.  5,  30.  30.  15.  35. 
4.  44.  7,   41.  24.  10,   44.   6.  17.  26.  11.     Tac.  Agr.   18.    19.   33.   36.     Hist.  1.  63, 
2.  7,  3.  24.  25.  65,  4.  42.     Ann.  11.  23.     Script,  hist.  Aug.  Gord.  32.     Gar.  4. 
Num.  13.    Carin.  20. 

—  Miscellanea  critica.    In:  Listy  lilologicke  a  paedagogicke  11  (1884)  p.  217—220. 

Caes,  bg.  7.  35.  4.  Sali.  Jug.  53.  5.  Val.  Max.  1.  1.  19;  1.  1  extr.  2;  1.  8.  4; 
2.  7.  15;  Par.  ep.  Val.  Max.  p.  144,  28  n.  H.  Val.  Max.  8.  8.  2.  Flor.  1,  4, 
3;  1,  6,  2;  1,  17,  1  n. ;  1,  33,  16. 

—  Miscellanea  critica.    Ebenda  13  (1886)  p.  12—19. 

Cic.  pr.  Mur.  37.  77.  Sen.  suas.  1.  6  (p.  5.  12  K.)  2.  1  (p.  12.  14).  2.  2  (p.  13.  7). 
2.   4  (p.  14.  4).   6.  12  (p.  40.  4).     Contr.  1.  2.  5  (p.  83.  23).   1.   3.  3  (p.  95.  13). 

1.  7.  4  (p.  121.  22).  2.  1.  12   (p.  158.  24).  2.  2.  37  (p.  172.  1).  2.  4.  9  (p.  199.  8). 

2.  6.  3   (p.  217.  5).   2.  7.  9  (p.  229.  18).    7.  1.  8  (p.  302.  18).   9.  1.  7  (p.  395.  14). 

9.  2.   7  (p.  402.  27).  9.  4.  19  (p.  427.  28).  10.  2.  16  (p.  482.  14).  10.  4.  7  (p.  493.  9). 

10.  4.  20  (p.  499.  26).  10.  4.  24  (p.  .501.  15).  10.  5.  11  (p.  506.  20).  Quint.  declam. 
CCLni  p.  34.  8  Ri.;  declam.  CCLXVII  p.  89.  13.  Front,  ad  M.  Caes.  1.  6 
(p.  17.  2  Nab.)  4.  13  (p.  75.  17).  ad  Ver.  Imp.  2.  6  (p.  133.  4).  ad  M.  Anton, 
de  eloq.  4  (p.  154.  11)  ad  Ant.  Pium  3  (p.  165.  15).  Princip.  hist.  p.  207.  12. 
Script,  hist.  aug.  Hadr.  20.    Sev.  5.  3.    Symm.  orat.  2.  10  (p.  325.  21  sq.  S.). 

Occioni,  Onorato:  I  dilettanti  di  lettere  nell'  antica  Roma  (1873).   Wiederholt  in 

des  Verf.  Scritti  di  letteratura  latina  (Toritio  1891)  p.  1—27. 
Ortmann,  Eduard:   Scriptorum  latinorum,    qui  in  scholis  publicis  fere  leguntur, 
loci  non  pauci  vel  explanantur  vel  emendantur.    Progr.  des  Gymn.  Schleusingen. 
Meiningen  1882.    (17  S.)    4. 
In   Taciti  Germaniam.     In  Ciceronis  Sestianam.    In  Verr.   IV  16.  22.  30.   30. 
Pro  Lig.  13.   Phil.  II  70.   Brut.  143.    Lael.  50.  77.    In  Ciceronem.    In  Sallu- 
stium.     In  Livium.     In  Tacitum. 
Pluygers,  Guilielmus  Georgius  siehe  C.  G.  Cobet. 
Polle,   Friedrich:   Sprachliche  Missgriffe   alter  Schriftsteller.    1891  siehe  B. :   De- 

mosthenes. 
Preis,  Willibald:   Adiectivum  utro   ordine   apud  optimos  Romanorum  scriptores 
coniunctum  sit  cum  substantivo  quaeritur.  Progr.  der  Studienanstalt  Bayreuth 
1889.    (48  S.)    8. 
Purser,  Louis  Claude:  Notes  on  manuscripts.    In:  Hermathena  6  (1888)  =  Nr.  12 
(1886)  p.  39—53. 
I.    Quintilian   [Harl.  2664].     II.   Cicero  ad   familiäres   [Harl.  2591].     III.    The 
augustan  history  [Harl.  2658.  4121]. 
Riese,  Alexander:  Zu  den  römischen  Quellen  deutscher  Geschichte.  In:  Rheinisches 
Museum  für  Philologie  41  (1886)  p.  639—640. 
I.  Tacit.  Germ.  41.     II.  Suet.  Dom.  6.     III.  Nomina  provinciarum  omnium. 
Schiaparelli,  Luigi:  Lezioni  sulla  etnografia  italica.    I.    Opinioni  degli  scrittori 
antichi  et  modenü  sulla  etnografia  dell'  Italia  antica.    1878  siehe  A.:  Scriptores. 
Schlottraann,   Hermann:    Ars   dialogorum  componendorum  quas  vicissitudines 

apud  Graecos  et  Romanos  subierit.    1889  siehe  A. :  Scriptores. 
Stange,    Gustav:    Ueber   den  Gebrauch  der  Namen  der  Himmelsgegenden  in  der 
lateinischen  Prosa.    (Umschlag:   Ueber  die  Bestimmung  der  Himmelsrichtungen 
bei  den  römischen  Prosaikern).    Progr.  des  Gymn.  Friedland  1881.    (15  S.)    4. 


54      Scriptores  latini.    C.    Scriptores  —  Scriptores  consolationum. 

Scripte  res. 

Suster,  Guido:  II  sentimento  della  gloria  nella  letteratura  romana.  Saggio. 
Lanckmo:  R.  Curcibbu  1889.     (52  S.)    8.  L.  1.50. 

Thomas,   Paul:   Notes   sur   quelques   passages   dauteurs  latins.     In:    Revue  de 
l'instruetion  publique  en  Belgique  33  (1890)  p.  1—8. 
Cic.  legg.  I  1.  1,  8.  24.     Sali.  Cat.  c.  2  et  fin.  c.  13.  3.     Schol.  Gron.  Cic.  p.  1. 
Man.  10.  28. 
Traube,  Ludwig  :  Untersuchungen  zur  Überlieferungsgeschichte  römischer  Schrift- 
steller.  In  :  Sitzungsberichte  der  philosophisch-philologischen  und  historischen 
Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1891  p.  387—428. 
1.   Zu    Valerius   Maximus.     Anmerkungen :    Handschriften   des   Valerius   und 
Paris.     Bibliotheken    im    Orleans'schen.      Lupus   von    Ferneres.     Inhalt- 
verzeichnis   des    Paris.      Fragmentum    de    praenominibus.      Exempla    des 
Nepos  und  Hyginus.    2.  Zur  Chorographie  des  Augustus.    3.  Zu  Cornelius 
Nepos.     Anmerkungen:  Aemilius  Probus.     4.  Zu  Livius. 
Trope  a,  Giacomo  :  L'Etna  e  le  sue  eruzioni  nelle  principali  fonti  greche  e  romane, 

1895—1896  siehe  A. :  Scriptores. 
Tyrrell,  Robert  Yel  verton:  ^fvaTfQlXl>j^foa.  In:  Hermathena  3  Nr.  6  (1879)  p.364 — 373. 

Cic.  ad  Att.  V  4.  2,  20.  4.  V  21.  5.  VI  5.  2.  VII  1.  4.    Tac.  annal.  IV  26.  41. 
Usener,   Hermann:    Variae   lectionis   specimen   primum.     1889  siehe  B.:    Aelius 

Dionysius. 
Vallauri,   Thomas:    De  optimis  editionibus  scriptorum  latinorum  acroasis  (1871). 
In  des  Verf.  Acroases  faotae  ...  in  r.  athenaeo  taur.  [Stnia  1885,  Umschlag  1886) 
p.  81—98. 

—  De  iitilitate  ex  latinis  scriptoribus  petenda   acroasis  (1872).     Ebenda  p.  99—115. 

—  De  scriptoribus  latinis  sedulo  perlegendis  atque  imitandis  acroasis  fata  .  .  .  VII. 

id.   dec.    a.   1882.     Aitgustae   Tuutin.    1883.    (23    S.)    8.     Wiederholt   in   des   Verf. 

Acroases  p.  291-312. 

van  der  Vliet,   Joannes:    Varia  ad  varios.    In:    Mnemosyne  23  (1895)  p.  109 — 116. 

Cicero,  pro  Balbo  §  17.  §  3o.  pro  Sestio  §  34.    Tacitus  [ann.  IV  6-].    Seneca  [ad 

Polyb.  c.  8.  2.     Epist.  IV  4   §  2  ep.  33.     Ead.  epist.  §  7.     Epist.  VII  4.   21. 

(ep.  66).  I  2  §  4.  I  3  §  1.  I  5  §  7.  I  8  §  8.  9.     Gellius   XV  12.     Glossar.  Am- 

plon.   secundum   [Corp.   gloss.  V].     Messapus    nusquam  comparuit  [Serv. 

ad  Aen.  VII  691]. 

Vogel,  Friedrich:  Zu  lateinischen  und  griechischen  Schriftstellern.    1891  siehe  B.: 

Diodorus  siculus. 
Windisch,  Ernst:  Ueber  den  Sitz  der  denkenden  Seele,  besonders  bei  den  Indern 
und  Griechen,  und  eine  Etymologie  von  gr.  Ttijunldt:.  1891  siehe  A. :  Scriptores. 
Zarncke,  Eduard:  Der  Einliuss  der  griechischen  Litteratur  auf  die  Entwicklung 
der  römischen  Prosa.  In:  Commentationes  philologae  quibus  O.  Ribbeckio 
60.  aetatis  annum  exactum  congratulantur  discipuli  lipsienses  (Lipsiae  1888) 
p.  267—325. 

—  Zur  griechischen  Kunstprosa  in  Griechenland  und  Rom.  In :  Griechische  Studien. 

Hermann  Lipsius  zum  60.  Geburtstag  dargebracht  (Lcipeifi  1894)  p.  120—126. 
Zingerle,  Anton:   De  scriptorum  latinorum  locis,  qui  ad  poenarum  apud  inferös 
descriptionem  spectant.     (1877)  1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 

Scriptores  astroiioiui. 

Amador,  Mariano :  La  astronomia  en  los  pueblos  antiguos.  1892  siehe  A. : 
Scriptores  astronomi. 

Hofmann,  Georg:  Über  die  bei  griechischen  und  römischen  Schriftstellern  er- 
wähnten Auf- und  Untergänge  der  Sterne.    1879  siehe  A. :  Scriptores  astronomi. 

—  Sämtliche  bei  griechischen  und  lateinischen  Schriftstellern  des  Alterthums  er- 

wähnte Sonnen-  und  Mondfinsternisse  neu  berechnet.    1884  siehe  ebenda. 
Ginzel,  Friedrich  Karl :  Über  die  Möglichkeit,  Sonnenfinsternisse  mit  freiem  Auge 

zu  sehen,  mit  besonderer  Rücksicht  auf  die  Römer.    [Aus  No.  2816  von  „Astro  • 

nomisehe  Nachrichten''  mit  Zusätzen  des  Verf.].  In:  Wochenschrift  für  klassische 

Philologie  5  (1883)  Nr.  7  Sp.  216—221. 
Martin,   Thomas  Henri:    Memoires   sur  l'histoire  des  hypotheses  astronomiques 

chez  les  Grecs  et  les  Romains.     1881.  1883  siehe  A. :  Scriptores  astronomi. 

(Scriptores)  biog'raphici. 

Lippelt,  Erich:  Quaestiones  biographicae.    1889  siehe  A. :  (Scriptores)  biographici. 
Schmidt,  Guilelmus:  De  Romanorum  imprimis  Suetonii  arte  biographica.   Dissert^ 
inaug.  marpurg.     Colon iae  1891.     (68  S.)    8. 

Scriptores  consolationnm. 

Albert,  Paul:  Les  consolateurs.     1879  siehe  A. :  Scriptores  consolationum. 
Bagenault  de  Puchesse,  Gustave:    La  consolat.ion  au  point  de  vue  du  monde 
paien  et  du  monde  chretien.    1886  siehe  A. :  Scriptores  consolationum. 


Scriptores  consolationviin  —  Scriptores  ecclesiastici.  55 

Scriptores  consolationum. 

Boy  er,  Edouard:  Les  consolations  chez  les  Grecs  et  les  Romains.    1887  siehe  A.: 

Scriptores  consolationum. 
Buresch,   Carl:   Consolationum  a  Graecis  Romanisque  scriptarum  historia.     188G. 

1887  siehe  A. :  Scriptores  consolationum. 
Martha,   Constant:    Les  consolations   dans  l'antiquite.     (1883.  1889)  1896  siehe  A.: 

Scriptores  consolationum. 

Scriptores  ecclesiastici. 

Patrologiae  cvirsus  completus,  seu  bibliotheca  universalis,  integra,  unifor- 
mis,  commoda,  oeconomica,  omnium  ss.  patrum.  doctorum  scriptorum- 
que  ecclesiasticorviin ,  sive  latinorum,  sive  graecorum,  qui  ab  aevo 
apostolico  ad  aetateni  Innocentii  III  (ann.  1216)  pro  latinis,  et  ad 
concilii  florentini  tempora  (ann.  1439)  pro  graecis  floruerunt:  recusio 
cbronologica  omnium  qviae  exstitere  nionumentorum  catholicae  tradi- 
tionis  per  quindecim  priora  ecclesiae  saecula,  .  .  .  Series  latina,  in  qua 
prodeunt  patres,  doctores  scriptoresque  ecclesiae  latinae  a  Tertulliano 
ad  Innocentium  m.  Accurante  Jacobo  Paulo  M  i  g  n  e.  PariHis: 
Garnier  fratres.    8. 

II.    Tertullianus.       XIV.    XVII.    Ambrosius.       XXIU.    XXV.    XXVI.    Hieronymus. 
LIV.  Leo  Magnus.    LXXVI.  Gregorius  M.    CXXVII— CXXIX.  Anastasius  biblioth. 

Corpus  scriptorum  ecclesiasticorum  latinorum.  Editum  consilio  et  im- 
pensis  academiae  litterarum  caesareae  vindobonensis.  Vindobonae : 
C.  Geroldi  i\lm»,  posica  F.  Ttmiysly  1866-1911.     8. 

Vol.      V.    Pauli  Orosii   historiarum   adversum  Paganos  libri  VII.     Accedit  eiusdem 

liber  apologeticus.     Recensuit   et   commentario    critico   instruxit   Carolus 

Zangemeister.    1882.    (XXXVIIII  S.,  1  Bl.,  819  S.)  M.  16. 

.,       VI.    Magni   Felicis    Ennodii    opera    omnia.     Recensuit   et   commentario   critico 

instruxit  Guilelmus  Hartel.    1882.    (1  Bl.,  LXXXX  S.,  1  Bl.,  722  S.)    M.  15. 

VII.    Victoris     episcopi    Vitensis     historia    persecutionis    africanae    provinciae 

recensuit  Michael   Petschenig.     Accedit   incerti  auctoris  Passio  Septem 

monachorum  et  notitia  quaevocatur.  1881.  (1  B1.,XIIIS.,  1B1.,174S.)  M.  o.60. 

„   VIII.    Salviani  presbyteri  massiliensis  opera  omnia.     Recensuit  et  commentario 

critico  instruxit  Franciscus  Pauly.     1883.     (XVI,  359  S.,  1  S.  ung.)    M.  7. 

-Villi.    Eugippii  opera.     Recensuit  Pius  Knoell.     1885—1886.  M.  24.40. 

Pars    I.     Eugippii     Excerpta     ex     operibus    S.    Augustini.      Recensuit    et 

commentario   critico   instruxit  P.  Kn.     1885.     (XXXII,  1  S.  ung., 

1149  S.,  1  S.  ung.)  M.  22. 

.,     II.     Eugippii  vita  sancti  Severini.    Recensuit  et  commentario  critico 

instruxit  P.Kn.    1886.    (1  Bl.,  XIV  S.,  1  Bl.,  102  S.,  1  Bl.)    M.  2.40. 

.,         X.    Sedulii  opera  omnia.    Recensviit  et  commentario  critico  instruxit  Johannes 

Huemer.    Aeeedunt  excerpta  ex  Remigii  expositione  in  Sedulii  paschale 

Carmen.    1885.    (XLVII  S.,  1  S.  ung.,  2  Bl.,  414  S.)  M.  9. 

XI.   Claudiani   Mamerti   opera.    Praecedit  Fausti  Epistula  contra  quam  tre3 

hos    libros    Claudianus    conscripsit.      Recensuit    et    commentario    critico 

instruxit   Augustus   Engelbrecht.     1885.     (1   BL ,    XLVIIII  S. ,   261   S., 

1  S.  ung.)  M.  6. 

„     XII.    Sectionis  III  pars  1.    S.  Aureli  Augustini  Hipponensis  episcopi  Liber  qui 

appellatur   speculum   et  Liber   de   divinis   scripturis   sive  speculum  quod 

fertur  S.  Augustini.  Recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Franciscus 

Weihrich.    1887.    (LH,  725  S.)  M.  15. 

.,   Xin.    Pars  n.   Johannis  Cassiani  conlationes  XXIII.    Recensuit  et  commentario 

critico  instruxit  Michael  Petschenig.   1886.    (711  S.,  1  S.  ung.)   8.    M.  15. 

-,    XIV.    Luciferi  Calaritani  opuscula.    Recensuit  et  commentario  critico  instruxit 

Guilelmus  Hartel.     1886.     (XXXXII,  378  S.)  M.  9. 

.,      XV.    Commodiani   carmina.    Recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Bern- 

hardus  Dombart.    1887.     (1  Bl.,  XXIII,  250  S.)  M.  5. 

.,    XVI.    Pars  I.    Poetae  ehristiani  minores.    Pars  I.    Paulini  Petricordiae  carmina 

rec.  Michael  Pet seh  enig,  Orientii  carmina  rec.  Robinson  Ellis,  Paulini 

Pellaei  Eucharisticos  rec.    Guilelmus  Brandes,   Claudii  Marii  Victoris 

Alethia  et  Probae  Cento  rec.  Carolus  Schenkl.    1888.    (639  S.,  IS.  ung.) 

M.  16.40. 
-  XVII.  Pars  I.  Johannis  Cassiani  de  institutis  coenobiorvim  et  de  octo  princi- 
palium  vitiorum  remodiis  libri  XII,  de  incarnatione  Domini  contra  Ne- 
storium  libri  VII  recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Michael  Pet- 
schenig. Aeeedunt  prolegomena  et  indices.  1888.  (CXVI,  530  S.,  IS. 
ung.)  M.  20.50. 


56  Scriptores  latini.    C.   Scriptores  ecclesiastici. 

Scripte  res  ecclesiastici. 

Corpus  scriptorum  ecclesiasticorum  latinorum.     (Contin.) 

Vol.  XVIII.  PrisciUiani  qiiae  .supersunt.  Maximani  partem  nuper  detexit  adiectisqiie 
commentariis  criticis  et  indicibus  primus  edidit  Georgias  Schepss. 
Accedit  Orosii  Commonitorium  de  errore  Prisoillianistarum  et  Origeni- 
fstarum.     1889.    (XLVI,  223  S.,  1  S.  ung.)  M.  8.50. 

„  XIX.  Pars  I.    L.  Caeli  Firmiani  Lactanti  opera  omnia.    Accedunt  carmina  eins 

quae  feruntur  et  L.  Caecilii  qui  inscriptus  est  de  mortibus  persecutorum 
liber.  Recensuerunt  Samuel  Brandt  et  Georgias  Laub  mann.  Pars  I. 
Divinae  institutiones  et  epitome  divinaruni  institutionuni  recensuit  Samuel 
Brandt.     1890.     (CXVIII,  761  S.)  M.  25. 

„  XX.  Quinti  Septimi  Florentis  TertuUiani  opera  ex  recensione  Augusti  Reiff  er- 

scheid et  Georgii  Wissowa.  De  spectaculis.  De  idololatria.  Ad  nationes. 
De  testimonio  animae.  Scorpiace.  De  oratione.  De  baptismo.  De  pudi- 
citia.  De  ieiunio  ad%'ersus  psychicos.  De  anima.  1890.  (XIII  S.,  1  S.  ung., 
1  Bl.,  396  S.)  M.  1.5.60. 

„  XXI.  Fausti   Reiensis   praeter  sermones   Pseudo-Eusebianos   opera.     Accedunt 

Ruricii  epistulae.  Recensuit,  commentario  critico  instruxit,  prolegomena 
et  indices  adiecit  Augustus  Engel  brecht.    1891.    (LXXX,  505  S.)    M.  16. 

„  XXII.  S.  Hilarii  episcopi  Pictaviensis  tractatus  super  psalmo.s.  Recensuit  et 
commentario  critico  instruxit  Antoniu,s  Zingerle.  1891.  (XXII  S.,  1  Bl., 
888  S.)  •  M.  24. 

„  XXIII.  Cypriani  Galli  poetao  Heptateuchos.  Accedunt  incertorum  de  Sodoma 
et  Jona  propheta  et  ad  quendam  senatorem  ex  christiana  religione  ad 
idolorum  Servituten!  conversum  carmina  et  Hilarii  quae  feruntur  in  Ge- 
nesin, de  Maccabaeis  atque  de  Euangelio,  recensuit  et  commentario  critico 
instruxit  Rudolfus  Peip er.     1891.    (XXXIX,  348  S.)  M.  10. 

„  XXIV.  Gai  Vetti  Aquilini  Juvenci  Evangeliorum  libri  quattuor.  Recensuit  et 
commentario  critico  instruxit  Johannes  Huemer.  1891.  (XLIII  S.,  1  S. 
ung.,  1  BL,  176  S.)  M.  7.20. 

„  XXV  (Sect.   VI,   pars  I).     Sancti  Aureli    Augustini   de  utilitate  credendi,   de 

duabus  animabus,  contra  Fortunatum,  contra  Adimantum,  contra  epistulam 
fundamenti,   contra  Faustum  recensuit  Josephus  Zycha.    1891.    (797  S.) 

M.  20.40. 

„  XXV  (Sect.  VI,   pars  2).    Sancti  Aureli  Augustini  contra   Felicem ,   de  natura 

boni ,  epistula  Seeundini,  contra  Secundinum.  Accedunt  Euodii  de  fide 
contra  Manichaeos  et  commonitorium  Augustini  quod  fertur  praefatione 
utriusque  partis  praemissa  recensuit  Josephus  Zycha.  1892.  (LXXXVI  S., 
1  Bl.,  S.  801-997).  M.  7.40. 

„  XXVI.  S.  Optati  Milevitani  libri  VII  recensuit  et  commentario  critico  indicibus- 
que  instruxit  Carolus  Ziwsa.  Accedunt  decem  monumenta  vetera  ad 
Donatistarum  historia  pertinentia.    1893.     (XLVI,  332  S.)  M.  9.C0. 

„  XXVII.  L.  Caeli  Firmiani  Lactanti  opera  omnia.  Accedunt  carmina  eius  quae 
fei-untur  et  L.  Caecilii  qui  inscriptus  est  de  mortibus  persecutorum  liber. 
Recensuerunt  Samuel  Brand  t  et  Georgius  Laubm  ann.  Partis  II  fasc.  I. 
Libri  de  opiflcio  dei  et  de  ira  dei.  Carmina.  Fragmenta.  Vetera  de  Lac- 
tantio  testimonia  edidit  Samuel  Brandt.    1893.    (LXXXII,  167  S.)    M.  6.40. 

„  XXVH.  L.  Caeli  Firmiani  Lactanti  opera  omnia.  Accedunt  carmina  eius  quae 
feruntur  et  L.  Caecilii  qui  inscriptus  est  de  mortibus  persecvitorum  liber. 
Recensuerunt  .Samuel  Brandt  et  Georgius  Laub  mann.  Partis  II  fasc.  II. 
L.  Caecilii  qui  inscriptus  est  de  mortibus  persecutorum  liber  vulgo  Lac- 
tantio  tributus  recensuerunt  Samuel  Brandt  et  Georgius  Laub  mann, 
indices  confecit  Samuel  Brandt.  1897.  (XXXVI,  S.  169—568).  M.  6.40. 
„  XXVIII  (Sect.  III,  pars  2  [fälschlich  1]).  Sancti  Aureli  Augustini  de  Genesi  ad 
litteram  libri  duodecim,  eiusdem  libri  capitula ,  de  Genesi  ad  litterani 
inperfectus  liber,  locutionum  in  Heptateuchum  libri  Septem  recensuit 
Josephus  Zycha.     1894.    (XXI,  1  S.  ung.,  629  S.)  M.  16-80. 

„  XXVIII  (.Sect.  III,  pars  3).  Sancti  Aureli  Augustini  Quaestionum  in  Heptateuchum 
libri  VII,  Adnotationum  in  Job  liber  unus  recensuit  Josephus  Zycha. 
1895.     (XXVI,  667  S.,  1  S.  ung.)  M.  17.60. 

„  XXVIIII.  Sancti  Pontii  Meropii  Paulini  Nolani  opera.  Pars  I.  Epistulae.  Recensuit 
et  commentario  critico  instruxit  Guilelmus  de  Hartel.  1894.  (XXVII  S., 
1  S.  ung.,  462  S.)  M.  15.50. 

„  XXX.  Sancti  Pontii  Meropii  Paulini  Nolani  opera.  Pars  II.  Carmina.  Indices 
voluminum  XXVIIII  et  XXX.  Recensuit  et  commentario  critico  instruxit 
Guilelmus  de  Hartel.   1894.    (XXXXII  S.,  1  Bl.,  453  S.,  1  S.  ung.)    M.  15. 


Scriptores  ecclesiastici.  57 


Scripte  res  ecclesiastici. 

Corpus  scriptorum  ecclesiasticorum  latinorum.     (Contin.) 

Vol.  XXXI,  Pars  I.  Sancti  lilucherii  Lugdunensis  formulae  spiritalis  intellegentiae, 
instruotionum  libri  duo,  passio  Agaunensium  martyrum,  epistula  de  laude 
Heremi.  Accedunt  epistulae  ab  Salviano  et  Hilario  et  Rustico  ad  Eucherium 
datae.  Recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Caroliis  Wotke.  1894. 
(XXV,  199  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  5.60. 

T,  XXXII,  Pars  prima.  Sancti  Ambrosii  opera.  Pars  prima  qua  continentur  libri 
Exameron.  De  Paradiso.  De  Cain  et  Abel.  De  Noe.  De  Abraham.  De 
Isaae.  De  bono  mortis.  Recensuit  Carolus  Schenkl.  1897.  (LXXXVIII, 
752  S.,  2  S.  ung.)  M.  21.60. 

T,  XXXII,  Pars  altera.  Sancti  Ambrosii  opera.  Pars  altera  qua  continentur  libri 
De  Jacob.  De  Joseph.  De  patriarohis.  De  fuga  saeciili.  De  interpellatione 
Job  et  David.  De  apologia  David.  Apologia  David  altera.  De  Helia  et 
ieiunio.  De  Nabuthae.  De  Tobia.  Recensuit  Carolus  Schenkl.  1897. 
(XXXXVIIII,  573  S.,  2  S.  ung.)  M.  16. 

T,  XXXII,  Pars  quarta.  Sancti  Ambrosii  opera.  Pars  quarta.  Expositio  evangelii 
secundum  Lucan.  Recensuit  Carolus  Schenkl.  Opus  auctoris  morte 
interruptum  absolvit  Henricus  Schenkl.  1902.  (XXXX,  590  S.)  M.  18.40. 
.„  XXXni  (Sectio  I,  pars  1).  Sancti  Aureli  Augustini  Confessionum  libri  tredecini 
recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Pius  Kn  ö  11.  1896.  (XXXIV  S., 
1  BL,  396  S.)  M.  10.80. 

.„  XXXIIII  Sectio  II,  pars  I.  Sancti  Aureli  Augustini  Hipponiensis  episcopi  epistulae. 
Recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Aloisius  Goldbacher.  Pars  1. 
Praefatio.     Ep.  I— XXX.     1895.     (125  S.)  M.  3.60. 

Sectio  II,  pars  II.  Sancti  Aureli  Augustini  Hipponiensis  episcopi  epistulae. 
Recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Aloisius  Goldbacher.  Pars  II. 
Ep.  XXXI-CXXIII.     1898.     (746  S.)  M.  21.60. 

.„  XXXV  Pars  I.  Epistulae  imperatorum  pontificum  aliorum  inde  ab  a.  CCCLXVII 
usque  ad  a.  DLIII  datae.  Avellana  quae  dicitur  collectio.  Recensuit 
commentario  critico  instruxit  indioes  adiecit  Otto  Guenther.  Pars  I. 
Prolegomena.    Epistulae  I-CIV.    1895.    (XCIV,  493  S.)  M.  14.80. 

^  XXXV  Pars  II.  Epistulae  imperatorum  pontificum  aliorum  inde  ab  a.  CCCLXVII 
usque  ad  a.  DLIII  datae.  Avellana  quae  dicitur  collectio.  Recensuit 
commentario  critico  instruxit  indices  adiecit  Otto  Guenther.  Pars  II.  Epi- 
stulae CV—CCXXXXIII.  Appendices.  Indioes.  1898.  (VI,  S. 49.5— 976).  M.5.60. 
,  XXXVI  (Sect.  I  pars  2).  Sancti  Aureli  Augustini  Retractationum  libri  duo  recen- 
suit et  commentario  critico  instruxit  Pius  Knöll.  1902.  (XX  S.,  1  Bl., 
217  S.)  M.  7.40. 

.„  XXXVII  Pars  VI,  Flavii  Josephi  opera  ex  versione  latina  antiqua  edidit  commen- 
tario critico  instruxit  prolegomena  indicesque  addidit  Carolus  Boysen. 
Pars  VI.  De  Judaeorum  vetustate  sive  contra  Apionem  libri  II.  1898. 
(LIIII,  142  S.)  M.  5.60. 

„  XXXVIII.  Sancti  Filastrii  episcopi  Brixiensis  diversarura  hereseon  liber  recensuit 
Fridericus  Marx.     1898.     (XLI,  274  S.)  M.  10. 

,  XXXIX.  Itinera  Hierosolymitana  saeouli  IUI— VIII  recensuit  et  commentario 
critico  instruxit  Paulus  Geyer.  1898.  (XL  VII  S. ,  1  S.  ung.,  480  S., 
IBl.)  M.  15.60. 

I.  Itinerarium  Burdigalense.    II.   S.  Silviae,   quae  fertur,  peregrinatio 
ad  loca  sancta.  III.  Petri  diaconi  liber  de  locis  sanctis.  IUI.  Eucherii, 
quae   fertur,    de   situ  Hierusolimitanae   urbis   atque   ipsius  Judaeae 
epistola    ad   Faustum   presbyterum.     V.  Theodosius  de   situ  terrae 
sanctae.     VI.   Breviarius  de  Hierosolyma.     VII.  Antonini  Piacentini 
Itinerarium.    Recensio  altera.    VIII.  Adamnani  de  locis  sanctis  libri 
tres.    IX.  Baedae  liber  de  locis  sanctis.    X.  Indices.    XI.  Corrigenda. 
,       XXXX  (Sect.  V  pars  1).    Sancti  Aurelii  Augustini   episcopi  de   civitate  dei  libri 
XXII  recensuit  et   commentario   critico  instruxit  Emanuel  Hoffmann. 
Vol.  I.     Libri  I— XIII.     1899.     (XVIIII,  660  S.)  M.  19.80. 

„  XXXX  (Sect.  V  pars  2).  S.  Aurelii  Augustini  episcopi  de  civitate  dei  libri  XXIT 
recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Emanuel  Hoffmann.  Vol.  II. 
Libri  XIIII-XXII.    1900.    (V  S.,  1  S.  ung.,  730  S,)  M.  21.60. 

„  XXXXI  (Sect.  V  Pars  III).  Sancti  Aureli  Augustini  de  fide  et  symbolo ,  de  flde 
et  operibus,  de  agone  Christiane,  de  continentia,  de  bono  coniugali ,  de 
sancta  virginitate,  de  bono  viduitatis,  de  adulterinis  coniugiis  libri  II,  de 
mendacio,  contra  ruendacium,  de  opere  monachorum,  de  divinatione  dae- 
monum,  de  cura  pro  mortuis  gerenda,  de  patientia.  Recensuit  Josephus 
Zycha.    1900.    (XXXXVI  S.,  1  Bl.,  708  S.)  M.  22. 


58  Scriptores  latini.    C.    Scriptores  ecclesiastici, 

Scriptores  ecclesiastici. 

Corpus  scriptorum  ecclesiasticorum  latinorum.     (Contin.) 

Vol.  XXXXII  (Sect.  VIII,  Pars  II).  Sancti  Aureli  Augustini  de  perfectione  iuatitiae 
hominis,  de  gestis  Pelagii,  de  gratia  Christi  et  de  peccato  originali  libri 
duo ,  de  nuptiis  et  concupiscentia  ad  Valerium  Comitem  libri  duo  recen- 
suerunt  Carolus  Franciseus  Vrba  et  Josephiis  Zycha.  1903.  {XXX  S., 
1  Bl.,  333  S.)  M.  11. 

,  XXXXIII  (Sect.  III  pars  4).  Sancti  Aureli  Augustini  de  consensu  evangelistarum 
libri  quattuor  recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Franciseus 
Weihrich.    1904.    (XXXI,  467  S.)  M.  15. 

„XXXXIIil,  Sectio  II.  S.  Aureli  Augustini  Hipponiensis  episcopi  epistulae.  Recensuit 
et  commentario  critico  instiusit  Aloisins  Goldbacher.  Pars  III.  £p. 
CCXXIV— CLXXXIV  A.     1904.     (739  S.)  M.  21.60. 

„  XXXXV.  Scriptores  ecclesiastici  minores  saeculorum  IV.  V.  VI.  Fasciculusl.  Euagrii 
altercatio  legis  inter  Simonem  Judaeum  et  Theophilum  Christianum 
recensuit  Eduardus  Bratke.    1904.    (XI  S.,  1  S.  ung.,  1  Bl.,  99  S.)    M.  3.70. 

,  XXXXVI.  Tj'ranniiRuflniorationumOregorüNazianzeninoveminterpretatio.  Johannis 
Wrobelii  copiis  usus  edidit  et  prolegomena  indicesque  adiecit  Augustus 
Engelbrecht.     1910.     (LXVIII,  327  S.,  1  Bl.)  M.  12.50. 

.,  XXXXVII.  Quinti  Septimi  Florentis  Tertulliani   opera  e.x  recensione  Aemilii  Eroy- 

mann.    Pars  III.    1906.    (XXXV  S.,  1  S.  ung.,  1  Bl.,  650  S.)  M.  20. 

De   patientia.     De   carnis   resurrectione.     Adversus   Hermogenem.     Ad- 

versus  Valentinianos.    Adversus  omnes  haereses.    Adversus  Praxean. 

Adversus  Marcionem  libri  quinque. 

,,  XXXXVIII.  Anicii  Manlii  Severini  Boethii  in  isagogen  Porphyrii  commenta.  Copiis 
a  Georgio  Schepss  comparatis  suisque  usus  recensuit  Samuel  Brandt. 
1906.     (LXXXVI,  423  S.)  M.  16. 

.,  L.  Pseudo-Augustini  quaestiones  veteris  et  novi  testamenti  CXXVII.    Accedit 

appendix  continens  alterius  editionis  quaestiones  selectas.  Recensuit 
Alexander  Souter.     1908.     (XXXV,  579  S.)  M.  19.50. 

,,  LI  (Sect.  VII  Pars  I).    S.  Aureli  Augustini  scripta  contra  Donatistas.    Pars  I: 

Psalmus  contra  partem  Donati ,  contra  epistulam  Parmeniani  libri  tres, 
de  baptismo  libri  Septem.  Recensuit  Michael  P et  s  chenig.  1908.  (XXIII, 
387  S.)  M.  13. 

„  LH  (Sect.  VII  Pars  II).     Sancti  Aureli  Augustini   scripta  contra  Donatistas. 

Pars  II:  Contra  litteras  Petiliani  libri  tres,  epistula  ad  catholicos  de 
secta  Donatistarum,  contra  Cresconium  libri  quattuor.  Recensuit  Michael 
Petschenig.    1909.     (XV,  600  S.,  1  Bl.)  M.  20. 

LIII  (Sect.  VII  Pars  III).  Sancti  Aureli  Augustini  scripta  contra  Donatistas. 
Pars  III:  Liber  de  unico  baptismo,  Breviculus  coUationis  cum  Donatistis, 
Contra  partem  Donati  post  gesta,  Sermo  ad  caesariensis  ecclesiae  plebem, 
Gesta  cum  emerito  Donatistarum  episcopo,  Contra  Gaudentium  Dona- 
tistarum episcopum  libri  II,  Appendix,  Indices.  Recensuit  Michael 
Petschenig.    1910.    (XIII,  446  S.,  1  Bl.)  M.  15. 

.,  LIV.   S.  Eusebii  Hieronymi   opera.    (Sect.  I  Pars  I).    Sancti  Eusebii  Hieronymi 

epistulae.  Pars  I:  Epistulae  I—LXX.  Recensuit  Isidorus  Hilb erg.  1910. 
(VI  S.,  1  BL,  708  S.,  1  Bl.)  M.  22.50. 

^  LVII.  S.  Aureli  Augustini  operum   Sectio   II.     Sancti  Aureli  Augustini  hippo- 

niensis episcopi  epistulae.  Recensuit  et  commentario  critico  instruxit 
Aloisius  Gold  bacher.    Pars  IV.    Ep.  CLXXXV— CCLXX.    1911.  (656  S.)   8. 

M.  21. 


Selecta  nova  ex  Patribus  latiais.  Nouveau  choix  des  Peres  latins  avec 
sommaires  et  notes  en  fraiKjais  par  Frederic  Dübner.  6  vol.  Paris: 
Lecoffre  (1853  ff.)    Wiederholt  neu  gedruckt.     8.  Fr.  7.60. 

Sanctorum  patrum  opuscula  selecta  ad  usum  praesertim  studiosorum 
tbeologiae.  Edidit  et  commentariis  auxit  Hugo  Hurt  er.  Oeniponti: 
Lihr.  acad.  Wagneriana.     8. 

Siehe  :  Ambrosius  (vol.  37).  Augustinus  (vol.  36.  87.  42.  43.  [Ser.  II  1.  2]).  Fulgentius 
(vol.  45.  46).  Gregorius  Magnus  (Ser.  II  6).  Hieronymus  (vol.  48).  Hilarius 
(Ser.  II  4).  Joannes  Cassianus  (Ser.  II  3).  Pacianus  (vol.  37).  Prosper  Aq. 
(vol.  3o).  Sulpicius  Severus  (vol.  48)  Tertullianus  de  praescr.  adv.  haer.  (vol.  9). 
Vincentius  Lirinensis  (vol.  9). 


Scriptores  ecclesiastici.  59 


Scriptores  ecclesiastici. 

Morceaux  choisis  des  Peres  de  Teglise  latine.  Tertullien,  s.  Cyprien,  Lac- 
tance,  s.  Paulin,  s.  Hilaire,  s.  Ambroise,  s.  Augustin,  s.  Jerbme  d'apres 
les  lectures  publiees  par  Jean  Felix  Nourrisson.  Avec  des  notices, 
des  sommaires  et  des  notes.  Faris:  Hachette  et  Cie.  (1874)  1889.  (1  Bl., 
XXIV,  390  S.)    8.  Fr.  2.25. 

I.   Les  Peres  et  le  paganisme.    II.  Les  P.  et  la  philosophie.    III.   Les   P.   et  les 
empereurs.    IV.  Les  Peres  et  la  vie  nouvelle. 
Les  peres  de  l'eglise  latine.    Extraits  de  leurs  principaux  ouvrages  avec 

des  notices  biographiques   et   des   notes   en   fran9ais  par  F.  Botton. 

Paris:  V(  Beim  et  fils  (1876)  1884.     (YIII,  382  S.)    8.  Fr.  2.25. 

Flores  e  patribus  et  scriptoribus  ecclesiae  latinae  selecti,  ad  usum  juven- 

tutis  humaniorum  litterarum  studio sae.    Editio  altera.     2  vol.    Malines 

1878.     (XVn,  221  S.  ;  XXm,  380  S.)     8.  Fr.  3.05. 

Sanctorum  patrum  de  sacramentis  opviscula  selecta.     [S.  patr.  opusc.  ad 

usum  praesertim  studiosorum  theologiae.    XXXVII.  Edidit  et  commen- 

tariis    auxit    Hugo    Hurt  er].     Oeniponti:    Libr.   ac.   Wacjneriana    1878. 

(253  S.)    8.  '  M.  1.08. 

S.   Ambrosii    über    6    de    sacramentis.     S.   Augustini   de   unico   baptismo   1.   unus. 

S.  Paciani  ep.  1.  ad  Sympronianuui  de  catholico  nomine.    S.  Pacianl  ep.  2.  ad 

eundem  de  eiusdem  literis.    S.  Paciani  ep.  3  ad  eundeni  contra  traetatus  Nova- 

tianorum.    S.  Paciani  paraenesis  ad  poenitentiam.    S.  Paciani  serm.  de  baptismo. 

Early  Christian  litei-ature  primers  edited  by  George  Park  Fi s her.    1879 — 1883  siehe  A.: 

Scriptores  ecclesiastici. 

Morceavix  choisis  des  Peres  de  l'eglise  latine  ä  l'usage  des  etudiants- 
avec  notices  et  notes  par  l'abbe  Vuillaume.  3  livraisons.  Paris: 
PoHssielgue  freres  1880  u.  ö.     8.  Fr.  2. 

Morceaux  choisis  des  Peres  de  l'eglise  latine  par  F.  Monier.  Paris: 
Poussielgue.     8.  Fr.  6. 

Classe  de  cinquieme.     5«  edition.     Fr.  2.     Classe  de  quatrieme.    5°  edition.     Fr.  2. 
Classe  de  troisienie.     3«  Edition.     Fr.  2. 

.  .  .  Traduction  fran9aise.    8. 

Classe  de  quatrieme.     Fr.  1.75.     Classe  de  troisieme.     Fr.  1.75. 
Kirkehistoriske   Kejsefrugter.     Af  Carl  Paul  Caspari.     II.   En   efter   al   Kimelighed   af 
Caesarius  af  Arelate  forfattet  Formaningstale  til  Folket.    Efter  et  Benediktinerstiftet 
Eiiisiedeln  tilherende   Haandskrift.     In:    Theologisk   Tidsskrift  for   den  evangelisk- 
lutherske  Kirke  i  Norge.     Ny  K»kke  8  (1882)  p.  564—567. 
Kirkehistoriske   Rejsefrugter.     Af   Carl    Paul   Caspari.     III.   En  Augustin   tillagt  Tale 
med  Christnes  lagttelse  af  alskens  overtroiske  hedenske  Skikke.  Efter  et  Benedictiner- 
stiftet  Einsiedeln  tilherende  Haandskrift.     In:  Theologisk  Tidsskrift  for  den   evan- 
gelisk-lutherske  Kirke  i  Norge.     Ny  Rajkke  9  (18841  p.  485-545. 
Kirkehistoriske  Rejsefrugter.    Af  Carl  Paul  Caspari.    In:    Theologisk  Tidsskrift   for 
den  evangelisk-lutherske  Kirke  i  Norge.     Ny  R«kke  10  (1885)  p.  225—288.  879—445. 
IV.  Et  Brev  af  Paulinus  af  Nola.    Efter  Cod.  Monac.  6299  saec.  VIII/IX.  Cod.  Fris.  99. 
V.  Et  Brev  afCaesariusaf  Arelate.  Efter  Cod.  Monac.  6330  saec.  VIII/IX.  Cod.  Fris.  130. 
VI.  Et  Hieronyinus  tillagt  Brev.    Efter  Cod.  JVIonac.  6299  saec.  VIII/IX.  Cod.  Fris.  99- 
Liber  Hieronymi  ad  quendam. 
VII.  Et  anonymt  Brev,   som  staar  mellem  et  Brev  af  Hieronymus  (ad  Nepotianum) 
og   Paulinus   af   Nolas    Brev   til   Crispinianus.     Efter   Cod.   31onac.    6299  saec. 
VIII/IX.  Cod.  Fris.  99. 
VIII.  Et  som   pHumelia  de   poenitentibus''  betegnet  Brev  til   en    Mand,    som  nylig 
havde  omvendt  sig.     Efter  Cod.  Monac.  6311  saec.  X.  Cod.  Fris.  111. 
IX.  En  Praediken  over  Matth.  14,  "^3 — 31,  forfattet  af  Presbyteren  Heraclius,  en  Dis- 
cipel  af  Augustin.    Efter  Cod.  Monac.  6323  saec.  XI  (Fris.  123)  og  Cod.  Einsied. 
281   saec.   XIX.    Sermo    Heraclii  presbyteri   de  lectione  evangelii,   ubi  Petrus 
ambulavit  super  aquas. 
X.  En  Tale  over  Sir.  34  (It.   Vulg.  31),  8.   10  og  Deut.  22,   3  „mutatis  mutandis" 
dannet  af  Augustins  Serni.  178  n.  8—11.    Efter  Cod.  Monac.  6323  saec.  XI.  Cod. 
Fris.  123.     De  eo,  quod  diiütur :  Beatus,  qui  post  aurum  non  abiit,  et  quicunque 
aliquid  invenerit,    ei,  qui  perdidit,   restituat;    et  de  illo ,  qui  ducentos  solides 
invenit. 
XI.  En  kort  Cyprian  tillagt  Tale  om  det  christelige  Liv.    Efter  Cod.  Einsied.  281 

saec.  VIII  eller  IX.  Sermo  sancti  Cypriani  episcopi  de  voluntate  Dei. 
XII.  XIII.  To  Folkeprsedikener.    Efter  Cod.  Monac.  6430  saec.  IX.  Fris.  230.  I.  Praedi- 
catio  ad  populum.    II.    (Ohne  Titel). 


60  Scriptores  latini.    C.    Scriptores  ecclesiastici. 

Scriptores  ecclesiastici. 

Auslegungen  des  Taufsymbols  und  Glaubensbekenntnisse.  Aus  Handschriften  und  In- 
cunabeln  herausgegeben  von  Carl  Paul  Caspari.  1883  siehe  C:  Scriptores  ecclesi- 
astici (nächster  Titel). 

Kirchenhistorische  Anecdota  nebst  neuen  Ausgaben  patristiscber  und 
kirchlicb  -  mittelalterlicher  Schriften.  Veröffentlicht  und  mit  Anmer- 
kungen und  Abhandlungen  begleitet  von  Carl  Paul  Caspari.  I.  La- 
teinische Schriften.  Die  Texte  vind  die  Anmerkungen.  Universitäts- 
programm  zur  vierten  Säcularfeier  der  Geburt  Luthers.  Christiania : 
{Ashehoug  d'  Co.)  1883.    (XXX  S.,  1  BL,  360  S.)    8.  M.  5. 

I.  Rufins  lateinische  Uebersetzung  der  Origenes  faelschlich  beigelegten  fuenf  Dia- 
loge gegen  die  Gnostiker.  Aus  einer  Schlettstadter,  urspruenglich  Hirschauer, 
Handschrift  des  zwölften  Jahrhunderts  zum  ersten  Mal  herausgegeben.  II.  Altei- 
catio  Heracliani  laici  cum  Germinio  episcopo  sirmiensi.  Aus  zwei  Hand- 
schriften, einer  Carlsruher,  urspruenglich  Reichenauer,  des  zehnten  und  einer 
Stuttgardter,  urspruenglich  Zwiefaltener,  des  zwölften  .Jahrhunderts  zum  ersten 
Mal  herausgegeben.  III.  Dicta  Abbatis  Priminii ,  de  singulis  libris  canonicis 
scarapsus.  Aus  der  dem  achten  Jahrhundert  angehörigen  Einsiedeler  Hand- 
schrift zum  zweiten  Mal  herausgegeben.  IV.  V.  Zwei  mittelalterliehe  Reden 
an  Getaufte,  von  denen  ein  Theil  zur  Beobachtung  heidnischer  Gebräuche 
zurückgekehrt  war.  Die  erste  aus  einer  Montpellier'er  Handschrift  des  zehnten 
oder  elften,  die  zweite  aus  einer  Leidener  des  zwölften  Jahrhunderts  zum  ersten 
Mal  herausgegeben.  VI.  Eine  höchst  wahrscheinlich  von  Cäsarius  von  Arelate 
herrührende  Ermahnungsrede  an  das  Volk.  Aus  einer  dem  achten  Jahrhundert 
angehörigen  Handschrift  des  Benedictinerstifts  Einsiedeln  zum  ersten  Mal 
herausgegeben.  VII.  Ein  Ambrosius  beigelegter  Aufsatz  Ueber  den  Ursprung 
der  Seele.  Aus  einer  Münchener  Handschrift  des  zehnten  und  drei  Pariser 
Handschriften  des  dreizehnten  und  vierzehnten  Jahrhunderts,  sowie  auch  aus 
einem  Briefe  des  Johannes  von  Sevilla  an  Alvarius  von  Cordova  zum  ersten 
Mal  herausgegeben.  VIII.  IX.  —  X— XV.  Auslegungen  des  Taufsymbols  und 
Glaubensbekenntnisse.  Aus  Handschriften  und  Incunabeln  herausgegeben: 
X.  Expositio  fidei.  XI.  Expositio  beati  Augustini  episcopi  super  symbolum. 
XIII.  Ein  Gennadius  von  Massilia  beigelegtes  Glaubensbekenntniss.  XIV.  Ex- 
positio fidei  catholicae.  XV.  Libellus  de  trinitate.  XVI— XVIII.  Drei  altkirch- 
liche Auslegungen  des  Taufsymbols.  Mit  Hilfe  bisher  unbenutzter  Hand- 
schriften in  verbesserter  Gestalt  von  neuem  herausgegeben.  XVI  und  XVII. 
Die  beiden  Faustus  von  Reji  angehörigen  Homilien  über  das  Symbol  in  der 
den  Namen  des  Eusebius  von  Emesa  tragenden  Homiliensammlung.  XVIII. 
Nicetas  von  Aquileja's  Auslegung  des  Symbols. 
Texte  und  Untersuchungen  zur  Geschichte  der  altchristlichen  Literatur  herausgegeben 
von  Oscar  von  Gebhardt  und  Adolf  Harnack.  Ldpzif/  1883  ff.  8. 
Die  einschlägigen  Texte  sind  betreffenden  Ortes  verzeichnet. 
Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  edidit  Joannes  Baptista  Pitra. 
1888  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.   81). 

Briefe,  Abhandlungen  und  Predigten  aus  den  zwei  letzten  .Jahrhunderten 
des  kirchlichen  Alterthums  und  dem  Anfang  des  Mittelalters.  Theils 
zum  ersten,  theils  zum  zweiten  Male  herausgegeben  und  mit  An- 
merkungen und  Abhandlungen  begleitet  von  Carl  Paul  Caspari. 
üniversitätsprogramm.  Christiania :  Mallingsche  BKchdruclerci  1890. 
(XIV,  474  S.)    8.  Kr.  5. 

I.  II.  Zwei  pelagianische  Briefe.  Aus  einer  Münchener  Handschrift  saec.  VIII/IX 
und  einer  Salzburger  saec.  IX/X  zum  ersten  Male  herausgegeben.  III — VI.  Ein 
pelagianischer  Tractat  De  divitiis  und  drei  pelagianische  Briefe:  De  malis 
doctoribus  et  operibus  fidei  et  de  iudicio  futuro.  De  possibilitate  non  peccandi 
und  De  castitate.  Aus  einer  vaticanischen  Handschrift  saec.  IX/X  zum  zweiten 
Male  herausgegeben.  VII.  VIII.  Ein  Ermahnungsschreiben  an  einen  jüngst 
zum  asketischen  Leben  Bekehrten.  Aus  einer  Münchener  Handschrift  saec.  X 
zum  ersten  Male  herausgegeben.  VIII.  Ein  Brief  einer  Frau  an  eine  andere 
von  hoher  Geburt.  Aus  einer  St.  Gallener  Handschrift  saec.  IX  zum  ersten 
Male  herausgegeben.  IX.  Eine  wahrscheinlich  dem  fünften  Jahrhundert  an- 
gehörige  Himmelfahrtstags -Predigt.  Aus  einer  Sanct  Gallener  Handschrift 
des  achten  Jahrhunderts.  X.  Eine  von  einem  Presbyter  waiirscheinlich  des 
fünften  Jahrhunderts  auf  Befehl  seines  Bischofs  gehaltene  Pfingstpredigt.  Aus 
einer  Sanet  Gallener  Handschrift  des  achten  Jahrhunderts.  XI.  Eine  höchst 
wahrscheinlich  von  Caesarius  von  Arelate  herrührende  Ermahnung  zu  würdiger 
Feier  des  bevorstehenden  Osterfestes.  Aus  einer  Wolfenbütteler  (Weissen- 
burger)  Handschrift  saec.  IX  X.     XII.  "Weshalb  Christus  die  Menschheit  nicht 


Scriptores  ecclesiastici.  Ql 


Scriptores  ecclesiastici. 

durch  den  Gebrauch  seiner  göttlichen  Macht,  sondern  dadurch,  dass  er  Mensch 
ward,  das  Gesetz  erfüllte,  litt  und  starb,  von  der  Gewalt  des  Teufels  erlöst 
hat.  Aus  einer  Sanct  Gallener  Handschrift  saec.  VIII  und  einer  Würzburger 
saec.  IX.  XIII.  Eine  Homilie  über  die  Parabel  vom  barmherzigen  Samariter, 
Luc.  10,  30 — 35.  Aus  einer  Sanct  Gallener  Handschrift  saec.  VIII.  XIV.  Eine 
Ephraem  Syrus  und  Isidor  von  Sevilla  beigelegte  Predigt  über  die  letzten 
Zeiten,  den  Antichrist  und  das  Ende  der  Welt  Aus  zwei  Handschriften  saec. 
VIII,  einer  Barberinischen  und  einer  Sanct  Gallener.  —  Ueber  die  in  dem 
Vorangehenden  herausgegebenen  Briefe,  Abhandlungen  und  Predigten.  I.  Ueber 
die  pelagianischen  Briefe  und  den  pelagianischen  Tractat  auf  S.  3—167.  (Ueber 
die  dem  britischen  Bischof  Fastidius  beigelegte  Schrift  .,De  vita  Christiana"). 
II.  Ueber  die  beiden  Briefe  auf  S.  171—182.  III.  Ueber  die  sechs  Predigten  auf 
S.  185 — 219.  Zusätze,  Berichtigungen,  Druckfehler. 
Te.xts  and  studies.  Contributions  to  biblical  and  patristic  literature  edited  by  Joseph 
Armitage  Robinson.    Cambridge  1891 — 1905  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  82 f.). 

Auteurs  chretiens  et  paiens.  Collection  de  classiques  latins  compares, 
publice  sous  la  direction  de  l'abbe  Guillaume.  Premiere  serie.  Mor- 
ceaux  choisis,  ä  l'usage  de  la  quatriöme.  Partie  du  maitre.  Partie 
d'eleve.  Bmxelles  :  Desde'e,  de  Bromcer  et  Cie.  I89ö.  (L^T:,  425S.;  XXIV, 
•Sm  S.)    8.  Fr.  4  et  2. 

Bibliothek  der  Kirchenväter.  Auswahl  der  vorzüglichsten  patristischen 
"Werke  in  deutscher  Übersetzung,  herausgegeben  unter  Oberleitung 
von  Valentin  Thalhofe r.     Kempten :  J.  KöseTsche  Buchhandlung.     8. 

Siehe  die  einzelneu  Schriftsteller. 

Die  Predigt  der  Kirche.  Klassikerbibliothek  der  christlichen  Predigt- 
literatur. Mit  einleitenden  Monographien.  Begründet  von  Gustav 
Leonhardi.  36  Bände.  Leipzig :  Fr.  Richter  (Jetzt  Dresden :  L.  Ungelenli) 
1888-1908.    8. 

Band  5:  Augustinus,  20:  Ambrosius,  30:  Caesarius  v.  Arelate. 


The  Ante-Xicene  Fathers.    Translation  of  the  Writings  of  the  Fathers  down  to  A.  D.  325. 

Alex.    Koberts   and    James    Donaldson   editors.     1887 — 1897   siehe   A.:    Scriptores 

ecclesiastici. 
A  select  library  of  the  Nicene  and  Post-Nicene  fathers  of  the  Christian  church.    Edited 

by  Philip  Schaff  in  connection  with  a  number  of  patristic  scholars  of  Europe  and 

America.     1887 — 1893  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
A  select  library  of  Nicene  and  Post-Nicene  Fathers   of  the  Christian  church.     Second 

series.    Translated  into  english  ...  under  the  editorial  supervision  of  Philip  Schaff 

and  Henry  Wace  ...  14  vol.    1890—1900  siehe  A.:    Scriptores  ecclesiastici. 


Pentateuchi  versio  latina  antiquissima  e  codice  lugdunensi.  Version 
latine  du  Pentateuque  anterieure  ä  saint  Jeröme  publice  d'apres  le 
nianuscrit  de  Lyon  avec  des  fac-similes,  des  observations  paleograpniques, 
philologiques  et  litteraires  siu-  l'origine  et  la  valeur  de  ce  texte  par 
Ulysse  Eobert.  Paris:  Firmin- Didot  et  Cie.  1881.  (3  BL,  CXLII  S., 
1  Bl.,  330  S.,  1  BL,  4  Taf.)    4.  Fr.  50. 


Vidnesbyrd  af  Kirkefwdrene.    15  Bände.    1880—1887  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 


Aall,    Anathon:    Geschichte   der  Logosidee   in  der  christlichen  Litteratur.     1899 

siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Allard,  Paul:   Histoire   des  pers^cutions.    1885.   1886  (1892.  1894).  —  Les  derniers 

persecutions  (1887)  1898.  —  La  pers6cution  du  Diocl6tien.  1890  siehe  A. :  Scriptores 

ecclesiastici. 
Alzog.  Johannes:  Grundriss  der  Patristik  oder  der  filteren  christlichen  Litteratur- 

geschichte.     (1856)  1888  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Atzberger,   Leonhard:   Geschichte   der   christlichen   Eschatologie   innerhalb   der 

vornicänischen  Zeit.     1896  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Auerbach,  Heinrich  Berthold  :  Quellensätze  zur  Kirchengeschichte.   Erstes  Stück 

Alte  Kirche.     1893  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 


(32  Scriptores  latini.    C.    Scriptores  ecclesiastici. 

Scriptores  ecclesiastici. 

Aymeric,  Joseph:   Etudes   sur  la  latinite   des  peres  africains.    I.  Africanismes. 

In:  Les  liOttres  chretiennes.    Revue  d'enseignement,  de  philologie  et  de  critique 

1  (1880)  p.  249—257. 
Bardemhewer,   Otto:   Patrologie.     [Theologische  Bibliothek.    1.   Serie].     Dritte, 

grossenteils  neu  bearbeitete  Auflage.    Frdhurg  i.  Br.:  Her/Iersclit  yo-lagshuchhaniUuuii 

(1894.  1901)  1910.     (XI,  587  S.)     8.  ,  M.  8..50. 

—  Les   Peres   de   l'eglise   leur   vie   et   leurs   oeuvres.     Edition   fran(jaise   par  Paul 

Godet  et  C.  Verschaffel.    3  tomes.    Paris:  Bloud  et  Burrcü  1898.  1899.    (VIII, 
399  S.;  493  S.;  31ö  S.)     8. 

—  ...  Nouvelle  edition  francjaise,  entierement  refondue.     Ehenda  1905.     8. 

—  Patrologia.      Versione    italiana    siiUa    seconda   edizione    tedesca    con    aggiunte 

bihliografiche   per   Angelo   Mercati.     3   vol.     Roma:   Disclee,    Lefebivre  e  C.  1903. 
(XIII  S.,  1  Bl.,  288  S.;  IV,  369  S.,  1  BL:  XX,  203  S.)     8. 

—  Patrology.    The  lives  and  works  of  the  Fathers  of  the  church.    Translated  from 

the  second  edition  by  Thomas  Joseph  S  hahan.    Freihtirg  i.  Br.  nnd  St.  Louis  Mo.  : 
B.  Herder  1908.     (XVII,  68U  S.)     8.  M.  10. 

—  Patrologia.     Traducciön    directa  y  aumentada    por  Juan  M.  Sola.     Barcdonn: 

G.  Gilt  1910.     (2  Bl.,  710  S.)     8. 

Bethune-Baker,  James  Franklin:  The  meaning  of  Homoousios  in  the  .Constanti- 
nopolitan"  Creed.  1901  siehe  A. :  CoUectiones  (Texts  and  Studios  VII  1).  (1 1  p.  83). 

Bobba,  Romualdo:  Le  apologie  nei  primi  tre  secoli  della  Chiesa.  Le  cagioni  e  gli 
effetti.     1889  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Bohringe r,  Friedrich:  Die  Kirche  Christi  und  ihre  Zeugen  oder  die  Kirchen- 
geschichte in  Biogruphieen.  1],  Band.  2.  Hälfte.  A.  u.  d.  T.:  Die  alte  Kirche. 
11.  Theil:  Das  4.  und  5.  Jahrhundert.  Von  Fr.  und  Paul  Böhringer.  Aurelius 
Augustinus ,  Bischof  von  Hippo.  2.  Hälfte.  2.  völlig  umgearbeitete  Auflage. 
2.  Ausgabe.     Stutt'/art:  Miyn-  dt-  Zdhr  (1845)  1878.     (VII,  428  S.)    8.  M.  9. 

Brandt,  Samuel:  Verzeichniss  der  in  dem  Codex  169  von  Orleans  vereinigten 
Fragmente  von  Handschriften  lateinischer  Kirchenschriftsteller.  [Aus  :  Sitzungs- 
berichte der  philosophisch- historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissen- 
schaften 110  (1886)  p.  167— 174].     yVitn:  (('.  Gerolds  Sohn)  -mb.    (10  S.)    8.     M.  — .50. 

Burkitt,  F.  Crawford :  The  old  Latin  and  the  Itala  .  .  .  1896  siehe  A.:  CoUectiones 
(Te.\ts  and  Studies  IV  3).  (I  1  p.  83). 

Chiappelli,  Alessandro:  La  dottrina  della  resurrezione  della  carne  nei  primi 
secoli  della  chiesa.    1893 — 94  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Cruttwell,  Charles  Thomas:  A  literary  history  of  early  christianity:  including 
the  fathers  and  the  ehief  heretical  writers  of  the  ante-nicene  period.  1893 
siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Danglard:  Plan  d'etudes  d'nn  professeur  d'Allemagne  [C.  Zell:  De  latinitate 
eccles.  studiose  colcnda  1870]  sur  la  latinite  ecclesiastique.  In :  Les  Lettres 
chretiennes.  Revue  d'enseignement,  de  philologie  et  de  critique  1  (1880)  p.  138 — 145. 

Delmont,  Theodore:  Bossuet  et  les  saints  Peres  d'apres  des  documents  originaux 
et  inedits.     1896  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 

Des.i'acques,  F.:  Les  saints  Peres  et  les  origines  du  droit  de  propriöte  .  .  .  1878 
siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 

—  La  richesse  mobiliere  et  les  saints  Peres.    1878  siehe  ebenda. 

Duchesne,  Louis:  Le  dossier  du  Donatisme.  1.  Les  documents  de  s.  Optat. 
2.  Les  documents  de  s.  Augustin.  3.  Les  documents  de  la  Conference.  4.  Les 
lettres  de  Constantin  dans  l'appendice  au  recueil  de  s.  Optat.  5.  Le  recueil 
primitif.  6.  Etat  des  pieces  officielles  ou  officiellement  produites  qui  ont  rapport 
aux  origines  du  Donatisme  (303 — 330).  7.  Questions  speciales.  8.  Conclusion. 
In:  Melanges  d'archeologie  et  d'histoire  10  (1890)  p.  583—650. 
^bert,  Adolf:  Allgemeine  Geschichte  der  Literatur  des  Mittelalters  im  Abend- 
lande. I.  Geschichte  der  christlich-lateinischen  Literatur  von  ihren  Anfängen 
bis  zum  Zeitalter  Karls  des  Grossen.  (1874)  1889  siehe  C. :  CoUectiones. 
Ingelbrecht ,  August:  Patristische  Analecten.  Progr.  der  Theresianischen 
Akademie  'Wien:  R.  Brzezon-shj  u.  Söhne  1892.     (Auch  Ltipziij:  G.  Fock).    (100  S.)    8. 

M.  2.40,  resp.  M.  1.80. 
I.  Der  pseudo-hieronymianische  Tractat  de  Septem  ordinibus  und  sein  Ver- 
fasser. II.  Eine  handschriftliche  Ausgabe  der  Briefe  des  Ruricius  mit 
kritischen  und  erklärenden  Noten  aus  dem  Anfange  des  vorigen  Jahr- 
hunderts. III.  Titel  und  Titulaturen  in  den  Briefen  des  Ruricius  und 
seiner  Genossen.  IV.  Revue  der  kritischen  Urtheile  über  die  Wiener 
Ausgabe  des  Faustus  und  Ruricius. 
Eucken,    Rudolf:    Die   Lebensanschauungen    der    grossen    Denker  .  .  .     1890 — 1907 

siehe  A. :  Scriptores  philosophi.     (9.  Aufl.  1911). 
Farrar,  Frederic  WilUam:  History  of  Interpretation  .  .  .  1886  siehe  A. :  Scriptoi-es 
ecclesiastici. 


Scriptores  ecclesiastici.  63 


S.criptores  ecclesiastici. 

Farrar,  Frederic  William:  Lives  of  the  Fathers  .  .  .  1889  siehe  ebenda. 

—  The  Fathers  lor  english  readers.    1878 — 1899  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Fessler,  Josephus:  Institutiones  patrologiae,  quas  denuo  recensuit,  ausit,  edidit 

Bernardus  Jungmann  (1850.  51)  1890 — 96  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Freeman,  M.  S.:  The  doctrine  of  predestination  from  Augustine  to  Peter  Lombard 
(430—1160).     In:  The  Bibliotheca  Sacra  47  (1890)  p.  C45— 668. 

Friedlaender,  Max:  Kirchenväter  über  Juden  und  Judenthum.  1881  siehe  A. : 
Scriptores  ecclesiastici. 

Haller,  "Wilhelm:  Die  Lehre  von  der  Auferstehung  des  Fleisches  bis  auf  TertuUian. 
1892  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Harnack,  Adolf:  Lehrbuch  der  Dogmengeschichte.  [Sammlung  theolog.  Lehr- 
bücher Abt.  3J.  3  Bände.  Vierte,  neu  durchgearbeitete  und  vermehrte  Auflage. 
Tübingen:  J.  C.  B.  Mohr  (P.  Sühuk)  (1886.  87.  90)  1909—1910.     8.  M.  58. 

1.  Bd.    Die  Entstehung  des  kirchlichen  Dogmas.   (1886)1909.   (XIX,  826  S.)  M.  20. 

2.  .,       Die  Entwickelung  des  kirchlichen  Dogmas  T.    (1887)  1909.    (XVT,  538  S.) 

M.  14. 

3.  „       Die  Entwickelung  des  kirchlichen  Dogmas  II.  III.    Kegister  zu  den 

3  Bänden.    (1890)  1910.     (XX,  959  S.)  M.  24. 

—  Geschichte   der   altchristlichen    Litteratur    bis    Eusebius.     1893—1904   siehe   A. : 

Scriptores  ecclesiastici. 

—  Eine    bisher    nicht   erkannte    Schrift   [Cyprianiis]    des    Papstes    Sixtas   II   vom 

Jahre  25'/8,   zur  Petrusapokalypse,  Patristisches  zu  Liic.  16,  19.    In :  Texte  und 

Untersuchungen   zur   Geschichte    der   altchristlichen   Literatur   13  {Leipzig  1895) 

Heft  1  p.  1—78. 

von  Hartel,    Wilhelm:    Bibliotheca  patrum   latinorum   hispaniensis.     I.   Band. 

Nach  den  Aufzeichnungen  Gustav  Loewe's  herausgegeben  und  bearbeitet.    [Aus: 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der 

Wissenschaften  111   (1886)  p.   415—568.   112  (1886)   p.   161—266.  689—737.   113  (1886) 

p.  47—128.  215—284.  499—578].    Wien:  (C.  GerohVs  Sohn)  1887.    (III,  542  S.)    8.    M.  8. 

I.  II.   Escorial.    III— V.  Nationalbibliothek  in  Madrid.    VI.  Privatbibliothek 

S.  Maj.   des   Königs,    ßeal  Academia   de  la  historia.    ArcMvo   histürico 

nacional.    Museo  archeolugico.    Biblioteca  del  noviciado  de  la  Universidad 

central. 

—  Patristische    Studien.     I— VI.     1890—1895   siehe   D. :    TertuUianus   and   Paulinus 

Nolanus. 
Hausrath,  Adolf:  Die  Kirchenväter  des  2.  Jahrhunderts.    1883  siehe  A.:  Scriptores 

ecclesiastici. 
Heard,   John  Bickford :   Alexandrian  and  carthaginian  theology  contrasted.    1893 

siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 
Henry:   Des   origines  de  la  litterature  latine  ehretienne  et  de  ses  caracteres  jus- 

qu'au  temps  de  saint  Jeröme.    Le(jon  d'ouverture  du  cours  libre  de  littörature 

sacr6e   ä  la   faculte   des   lettres   de   Montpellier  (Annee  1891 — 1892).     Montpellier: 

Impr.  G.  Firmin  et  Montane  1892.     (28  S.)     8. 
Hirzel,  Rudolf:  Der  Dialog.     1895  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
H  u  e  m  e  r ,  Johann  :  Studien  zu  den  ältesten  christlich-lateinischen  Literarhistorikern. 

I.  Hieronymus  :   de   viris   illustribus.     In:  Wiener  Studien  16   (1894)  p.  121 — 158. 
Ihm,  Maximilianus :  Obsei-vationes  in  patres  ecclesiasticos  latinos.  In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  44  (1889)  p.  522—531. 

I.  In  Maximum  Taurinensem.    II.  In  Ambrosium.   III.  In  Paulinum  Nolanum. 
IV.  In  Marium  Mercatorem. 
Kattenbusch,     Ferdinand:    Das     apostolische     Symbol.      1894.    1900    siehe    A. : 

Scriptores  ecclesiastici. 
Keim,  Theodor :  Rom  und  das  Christenthum  . . .  1881  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Krüger,    Gustav:    Geschichte    der    altchristlichen   Litteratur  in   den   ersten   drei 

Jahrhunderten.     1895.  1898  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

—  History  of  early  Christian  literature  in  first  three  centuries.    1897  siehe  ebenda. 
Larchent,  Augustin:  Introduction  ä  l'etude  des  Peres.    1881  siehe  A. :  Scriptores 

ecclesiastici. 
Lectures   on   ecclesiastical  history  delivered  in  Norwich  Cathedral.    With  preface 

by  the  very  reverend  the  dean  of  Norwich  [William  Lefroy].   London:  J.  Ni>,het&  Co. 

1896  (XII,  502  S.)     8.  7  sh.  6  d. 

Lateiner:  W.  M.  Sinclair:  Cyprian.  G.  A.  Schneider:  TertuUian.  A.  Barry: 
Ambrose.    T.  W.  Drury:  Jerome.    H.  C.  G.  Moule:  St.  Augustine. 
Letronne,   Antoine  Jean:    Des   opinions   cosmographiques    des  peres   de  l'öglise 

rapprochöes   des   doctrines   philosophiques   de   la   Grece.     (1835)   1888   siehe    A.  : 

Scriptores  ecclesiastici. 
jyiarinelli,  Giovanni:  La  geografia  e  i  Padri  della  Chiesa.    1882  siehe  A.:  Scriptores 

ecclesiastici. 


(34  Scriptores  latini.    C.    Scriptores  ecclesiastici» 

Scriptores  ecclesiastici. 

Marinelli,   Giovannni:    Die   Erdkunde  bei   den  Kirchenvätern  ...   Deutsch   voß 

Ludwig  Neumann.    1884  siehe  ebenda. 
Mehlhorn,  Paul:  Aus  den  Quellen  der  Kirchengeschichte.    1.  2.    1894.  1899  siehe 

A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Michaud,  Eugene:  Comment  les  Peres  ont  Interpret^  l'Eucharistie.    1896sieheA.: 

Scriptores  ecclesiastici. 
Morin,  Germain:  Notes  d"ancienne  litterature  ecclesiasticjue.    Tn:  Revue  b6n6dic- 
tine  13  (1896)  p.  337—347. 
1.  Quel  est  le  vir  inter  pastores  eximius  par  Niceta  de  Kemesiana  dan» 
son    opuscule    .,De    vigiliis    servorum   Dei"?     2.   La    prötendue    „epistola 
Fastidii  ad  Fatalem"  6dit6e  par  le  cardinal  J.  B.  Pitra.    3.  Reticius  d'Autun 
et   „Beringer".     4.    Une    sentence   sur  la   „foi   romaine"    attribuee    ä    saint 
Augustin.    7.  La  provenance  des  sermons  pseudo-augustiniens  „ad  Fratres 
in  eremo". 
Noeldechen,  Ernst:  Die  Lehre  vom  ersten  Menschen  bei  den  christlichen  Lehrern 

des  zweiten  Jahrhunderts.     1885  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
de  Nolhac,  Pierre:  De  patrum  et  medii  aevi  scriptorum  codicibus  in  bibliotheca 
Petrarcae  olim  coUectis.    1892  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 

—  Les  peres  d'öglise  et  les  auteurs  modernes  chez  Petrarque.   In  des  Verf.  Petrarqu© 

et  Thumanisme.    Nouvelle  edition  2  {Paris  1907)  p.  189—237. 
Poirel,   R. :   Le  Commonitoire  ou  Hypomnestique  en  patrologie.    1895/6  siehe  A.r 

Scriptores  ecclesiastici. 
Renan  ,  Ernest:  Marc-Aurele  et  la  fin  dxi  monde  antique.   1882  siehe  A.:  Scriptores- 

ecclesiastici. 
Rözbänyay,    Joseph:   Compendium  patrologiae  et  patristicae  ...    1894  siehe  A.: 

Scriptores  ecclesiastici. 
Rönsch,  Hermann:  Lexikalische  Excerpte  aus  weniger  bekannten  latein.  Schriften. 

3.  Aus  Kirchenschriftstellern  1887.  1891  siehe  D. :  Anonymi  (Grammatici). 
Sanday,  William:    The    value    of  the   patristic   writings   for  the   criticism   and 

exegesis  of  the  bible.    1887  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 

—  .     .  1I[.  Exegesis  (continued).     1882  siehe  ebenda. 

Schanz,    Paul:    Die   Probleme    der   Einleitung   bei    den   Vätern.     1879   siehe   A. : 
Scriptores  ecclesiastici. 

—  Der  Begriff  des  Sakramentes  bei  den  Vätern.    1891  siehe  ebenda. 
Schenkl,  Heinrich:    Bibliotheca  patrum  latinorum  britannica.    I.  II,  III.     [Aus: 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der 
WissenschaftenlL'l.  123. 124(1890.  1891).    80,  64,  48  S.]   Wiat:  (F.  Totipsl;//).   8.    M.  3.80. 
Die  Bodleianische  Bibliothek  in  Oxford. 

—  Bibliotheca  patrum   latinorum   britannica.     IV.  V.     [Aus:   Sitzungsberichte  .  . 

126.  127  (1892)  80,  78  S.]     Wüii:  (F.  Tempslci/).    8.  M.  3.50.- 

Die  Bibliothek  des  verstorbenen  Sir  Thomas  Phillipps  in  Cheltenham. 

—  Bibliotheca  patrum    latinorum   britannica.     VI.   X.    [Aus:    Sitzungsberichte  .  .  . 

131  (1894)  79  S.  139  (1898)  92  S.]     ^Y^ftl:  (r.  Oa-ohrs  Salin).    8.  M.  3.30. 

Die  Bibliotheken  der  englischen  Kathedralen. 

—  Bibliotheca  patrum  latinorum  britannica.    VII.     [Aus :  Sitzungsberichte  .  .  .    133 

(Jahrg.  1895,  Jahrz.  1896)  90  S.,  1  Taf.]     Witii:  (C.  GerohlS  Solw).    8.  M.  2. 

Die  schottischen  Bibliotheken,   nebst  den  Bibliotheken  von  Trinity  College 
(in  Dublin,  Irland)  und  Holkham  (Norfolk). 

—  Bibliotheca  patrum  latinorum  britannica.    Vill.  IX.    [Aus:  Sitzungsberichte... 

136  (1897)  80  S.  137  (Jahrg.  1897,  Jahrz.  1898)  82  S.]    Wiai:  (_('.  Gerold's  Sohn).  8.  M.  3.70. 
Die  Bibliotheken  der  Colleges  in  Cambridge,  I.  II. 

—  Bibliotheca  patrum  latinorum  britannica.     XI.     [Aus:  Sitzungsberichte  .  .  .    143- 

(Jahrg.  1900,  Jahrz.  1901)  49  S.]     Wien:  (C.  GerohVs  Sohn).     8.  M.  1.20. 

Die  Bibliotheken  der  Colleges  in  Cambridge  (Schluss),  nebst  den  Handschriften 
von  Eton  College  und  dem  Fitz -William  Museum  in  Cambridge. 

—  Bibliotheca  patrum  latinorum  britannica.   XII.    [Aus:  Sitzungsberichte  .  .  .    150 

(190V3,  Jahrz.  1905)  78  S.]     Wien:  (A.  HöhUr).     8.  M.  1.65. 

Die  kleineren  ötfentlichen  und  Privatbibliotheken,  nebst  der  Bibliothek  vom 
Corpus  Christi  College,  Cambridge. 

—  Bibliotheca   patrum   latinorum    britannica.    XIII.     Dritten  Bandes  vierte   Abt. 

(.Schluss    der    ganzen    Publikation).      Index.      [Aus:    Sitzungsberichte    .  .  .    157 
(Jahrg.  1907,  Jahrz.  1908)  89  S.]     17/fw:  (A.  Höhhr).    8.  M.  2. 

—  .  .  .  Titel  und  Register.    Ebcnila  1908.    (XXX  S.)    8.  M.  —.80. 
Schmitt,  Gregor:  Die  Apologie  der  ersten  drei  Jahrhunderte  in  historisch-syste- 
matischer Darstellung.     1890  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Schmitz,  Wilhelm:  Patristisches  und  Tironisches.    (Mit  3  Lichtdrucktafeln).    In:: 
Wiener  Studien  17  (1895)  p.  152—160. 


Scriptores  ecclesiastici  —  Scriptores  epistolarum.  (35 


Scriptores  ecclesiastici. 

Schwarz,  Erdmann:  De  M.  Terentii  Varronis  apml  sanctos  patros  vestigiis  capita 

duo.     Accedit    Varronis    antiquitatum    rerum    divinarum    liber  XVI.     Editore 

Erdmanno   Schwarz.     Dissert.    inaug.    regiom.   Lipsiae   1888.     (S.  469—499).     8. 

Vollständig  in:    Jahrbücher   für   classische   Philologie   16.  Suppl.  p.  405—499  u. 

einzeln.     L?psM( :  B.  G.  Teuhner.  M.  2.40. 

Cap.  I.  De  TertuUiano.    Cap.  II.  De  Augustino. 
Sittl,  Karl:  Rusticitas  der  theologischen  Schriftsteller.     1889  siehe  D.:  Apuleius. 
Texte   und  Untersuchungen   zur  Geschichte  der  altchristlichen  lateratur  heraus- 
gegeben von  Oscar  von  Gebhardt  und  Adolf  Harnack.     Leipzig  1883£f.     8. 
Die  einschlägigen  Arbeiten  sind  betreffenden  Ortes  eingereiht. 
Tixeront,    J. :   Histoire   des   dogmes.     I.   La  thöologie  anteniceenne.     3.  ed.     1906 

siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 
Vigouroux,  F.:  La  cosmogonie  biblique  d'apres  les  peres  d'eglise.    1879  siehe  A.: 

Scriptores  ecclesiastici. 
.  Weber,  Philipp:  Kirchengeschichtliche  Anecdota  und  ihr  sprachlicher  Wert.    In: 

Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  JSd — 266. 
Wendland,  Paul:  Jahresbericht  über  die  in  den  Jahren  1886  und  1887  erschienene 

Literatur  über  das  Verhältnis  der  Kirchenväter  zur  Philosophie.    1888  siehe  A.: 

Scriptores  ecclesiastici. 

—  Jahresbericht  über  die  Kirchenväter   und    ihr  Verhältnis   zur   Philosophie  1888. 

1889—1892.     1891.  1894  siehe  ebenda. 
Weym  an  ,  Carl:  Jahresbericht  über  die  christlich-lateinische  Litteratur  von  1886/87 
bis  Ende  1894  siehe  C. :  Poetae  christiani. 

—  Zu  lateinischen  Schriftstellern.     1891  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 

—  Die   vier   grossen   Kirchenlehrer   [Anibrosius.    Augustinus.   Hieronymus.    Gregor 

d.  Gr.]    In:  Historisches  Jahrbuch.    Im  Auftrage  der  Görres-Gesellschaft  heraus- 
gegeben 15  (1894)  p.  96—97. 

—  Kritisch-sprachliche  Analekten.     1894.  1895  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 

—  Beiträge  zur  Geschichte  der  altchristlichen  Literatur.    1896  siehe  A.:  Scriptores 

ecclesiastici. 
Wünsche,    August:    Die    Vorstellungen    vom    Zustande    nach    dem    Tode    nach 

Apokryphen,  Talmud  und  Kirchenvätern.    1880  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Zahn,   Joseph:   Die   apologetischen  Grundgedanken   in   der  Litteratur  der   ersten 

drei  Jahrhunderte  systematisch  dargestellt.  1890  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 
Zock  1er,    Otto;    Das  Lehrstück  von   den   sieben  Hauptsünden  .  .  .    1893  siehe  A. : 

Scriptores  ecclesiastici. 

Scriptores  epistolarum. 

Epistulae  imperatorum  romanorum  ex  collectione  canonum  Avellana  a 
Guilelmo  Meyer  Spirensi  editae.  (I).  (11).  J.  1.  aest.  et  hibern.  Gottinqae 
1888.    (S.  3—22,  S.  3—41).    4. 

Briefe,  .  .  .  aus  den  zwei  letzten  Jahrhunderten  des  kirchlichen  Alterthums  und  dem 
Anfang  des  Mittelalters  . . .  herausgegeben  .  .  .  von  Carl  Paul  Oaspari.  1890  siehe  C: 
Scriptores  ecclesiastici  (II  1  p.  60). 

Epistulae  imperatorum,  pontificum,  aliorum  inde  ab  a.  CCCLXVII  usque 
ad  a.  DLIII  datae.  Avellana  quae  dicitur  collectio.  ßecensuit  . . .  Otto 
Guenther...  1895.  1898  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus 
XXXV  1.  2). 

La  correspondance  de  Flavius  Abinnius  commandant  de  cavalerie  . .  .  par  Jules  Nicole. 
1896  siehe  A. :  Scriptores  epistolarum. 

Albert,   Paul:    Le  genre  epistolaire   chez  les  anciens.     (1869  ss.)  1896  siehe  A.: 

Scriptores  epistolarum. 
Babl,   Joannes:    De   epistularum   latinarum   formulis.     Dissert.   inaug.   erlang,   et 

progr.  Altes  Gymn.     Bambergae  1893.     (40  S.)    8. 
Engelbrecht,  August:  Das  Titelwesen  bei  den  spätlateinischen  Epistolographen. 
Progr-   des   Gymn.    der   Theresianischen   Akademie.     Wien:    (Gerold  &   Co.)  1893. 
(59  S.)     8.  M.  1.25. 

Symmachus.   Ambrosius.  Pupstbriefe  v.  J.  352 — 440.   Hieronymus.  Avigustinus. 
Leo  der  Grosse.    Papstbriefe  v.  J.  461—523.    ApoUinaris  Sidonius.    Faustua 
und  Ruricius.     Alcimus  Avitus.     Ennodius. 
Ewald,  Paul:  Die  Papstbriefe  der  Brittischen  Sammlung.    In:  Neues  Archiv  der 
Gesellschaft   für   ältere   deutsche  Geschichtskunde  5  (1880)   p.  275—414.  505—596. 
Günther,    Otto:    Avellana-Studien.      [Aus:     Sitzungsberichte    der   philosophisch- 
historischen Classe   der   kais.  Akademie   der  Wissenschaften  134  (1896)].     Wien: 
(C.  Gtrolil-s  Sollt,]  189ri.    (134  S.)    8.  M.  2.80. 

Kariowa,  Otto:  Über  die  in  Briefform  ergangenen  Erlasse  römischer  Kaiser.    In: 
Neue  Heidelberger  Jahrbücher  6  (1896)  p.  211—221. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.     II  1.  5 


66   Scriptores  latini.  C.  Scriptores  epistolarum  —  Scriptores  grammatici. 
Scriptores  epistolarum. 

Krusch,  Bruno:  Die  Briefe  des  Hilarus  und  Victorius.  In:  Neues  Archiv  der 
Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  4  (1879)  p.  169 — 172. 

Mommsen,  Theodor:  Bemerkungen  zu  den  Papstbriefen  der  Britischen  Sammlung. 
In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  1.5  (1890) 
p.  187—188.   Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  6  {Bcrli>i  1910)  p.  629—680. 

—  Die  Papstbriefe  bei  Beda.    Ebenda  17  (1892)  p.  387 -39ö  =  Gesammelte  Schriften  6 

p.  619—628. 
Thanner,  Friedrich:    Papstbriefe.    In:   Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere 
deutsche  Geschichtskunde  4  (1879)  p.  401—406. 

Scriptores  erotici. 

de  Gubernatis,  Angelo :    Storia  del  ronianzo.     1883  siehe  A. :    Scriptores  erotici. 

Scriptores  exbortatioiium  siehe  A. :  Scriptores  exhortationum. 
(Scriptores)  g-eographici. 

Geograph!  latini  minores.  Collegit,  recensuit,  prolegomenis  instruxit 
Alexander  Riese.  Heübronnae:  Hcnnigeri  fratres  \81S.  (XLVIII,  174  S., 
1  El.)    8.  M.  5.60. 

M.  Vipsani  Agrippae  fragmenta  ad  Chorographiam  spectantia.  [Hieronymi  pres- 
byteri]  Dimensuratio  provinciarum.  Divisio  orbis  terrarum.  Julii  Honorii 
cosmographia.  Cosmographia  Julii  Caesaris.  Excerpta  eins  sphaerae  vel  con- 
tinentia.  Pauli  Orosii  Historiarum  adversus  paganos  libri  primi  capvit  alterum. 
Cosmographia  olim  Aethici  dicta.  Expositio  totius  mundi  et  gentium  (Junior 
philosophus).  Nomina  provinciarum  omnium  (laterculus  Veronensis).  Ex  later- 
culo  Polemii  Silvii :  Nomina  omnium  provinciarum.  Urbs  Constantinopolitana 
Nova  Roma.  Laus  Alexandriae.  Notitia  Galliarum.  Vibii  Sequestris  de  flumi- 
nibus  fontibus  lacubus  nemoribus  paludibus  montibus  gentibus  per  litteras. 
Liber  Generationis.     Ex  chronographo   anni  p.  Chr.  354  excerptum.     Exordium. 

Bunhury,  Edward  Herbert;  A  history  of  ancient  geography  aniong  the  Greeks 
and  Romans  .  .  .  1879  siehe  A.:  (Scriptores)  geographi. 

Columba,  Gaetano  Mario:  La  tradizione  geografica  dell' etä  romana.  [Aus:  Atti 
del  secondo  congresso  geograflco  italiano  tenuto  in  Koma  dal  22  al  27  Settembre 
1895  (Koma  1896)  Memorie  della  sezione  quarta  (storica)  p.  511—537].  Roma  1895. 
Pahrmo:  Reber  1896.     (19  S.)     8.  L.  1.25. 

Frick,  Carl:  Jahresbericht  über  die  Geschichte  der  alten  Geographie  und  die 
Litteratur  zu  den  alten  Geographen  für  1879  und  1880  siehe  A. :  (Scriptores) 
geographi. 

Häbler,  Albin:  Die  Nord-  und  Westküste  Hispaniens.  Ein  Beitrag  zur  Geschichte 
der  antiken  Geographie.  Progr.  des  kgl.  Gymn.  Leipzig:  (Hinrichs)  1886.  (46  S., 
1  Karte).    4.  M.  1.60. 

Kiepert,  Heinrich:  Lehrbuch  der  alten  Geographie.  1878  siehe  A. ;  (Scriptores) 
geographi. 

—  A  manual  of  ancient  geography.    1881  siehe  ebenda. 

—  Manuel  de  g<3ographie  ancienne.     1888  siehe  ebenda. 

—  Leitfaden  der  alten  Geographie  .  .  .    1879  siehe  ebenda. 

Eiese  ,  Alexander :  Zu  den  geographi  latini  minores.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  119  (1879)  p.  155—156. 
Schmidt,    Max   Carl   Paul:    Zur   Geschichte   der   geographischen  Litteratur  der 

Griechen  und  Römer.     1887  siehe  A. :  (Scriptores)  geographi. 
Schweder,  Emil:  Über  eine  Weltkarte  des  achten  Jahrhunderts.    In:  Hermes  24 

(1889)  p.  587—604. 
Sommerbrodt,   Ernst:    Afrika  auf  der  Ebstorfer  Weltkarte.    Mit  einer  Karten- 
skizze   in    Steindruck.    Progr.   des  Kaiser -Wilhelm -Gymn.    Hannover   1885. 

(25  S.,  1  Bl.)     4. 
Auch    Festschrift    zum    50jährigen    Jubiläum    des    Historischen    Vereins    für 
Niedersachsen. 
Tozer,  Henry  Fanshawe:    Geografia  classica  .  .  .    (1878)  1891  siehe  A. :   (Scriptores) 

geographi. 
Tropea,   Giacomo :    Le   conoscenze   geografiche  della   Sicilia   nelle   fonti  letterarie 

del  VI  e  V  secolo  a.  C.     1896  siehe  A. :  (Scriptores)  geographi. 

Scriptores  grammatici. 

Grammatici  latini  ex  recensione  Henrici  Keilii.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner.  8. 

Vol.  VII.  Fase.  1.  Scriptores  de  orthographia:  Terentius  Scaurus.  Velius  Longus. 
Caper.  Agroecius.  Cassiodorius.  Martyrius.  Beda.  Albinus.  1878. 
(1  Bl.,  312  S  )  M.  10. 

„  VII.  r  2.  Audacis  excerpta.  Dosithei  ars  grammatica.  Arusiani  Messii 
exempla  elocutionum.  Cornelii  Frontonis  liber  de  differentiis. 
Fragmenta  grammatica.     Index  scriptorum.    1880.    (S.  313 — 676). 

M.  11.20. 


Scriptores  grammatici.  (37 


Scriptores  grammatici. 

Glossari a,  siehe  D. :  Anonymi  (Grammatici). 

Baebler,  J.  J.:  Beiträge  zu  einer  Geschichte  der  lateinischen  Grammatik  im 
Mittelalter.    Halle  a.S.:  Bnrlihainlliwff  des  Wniseiihausfs  1S85.    (VI  S.,  1  Bl.,  206  S.)    8. 

M.  3.60. 
Beck,   Jan  Wibert:    De   grammatica   antiqua  usque  ad  Plinii  tempora  brevis  dis- 

putatio.     1894  siehe  A. :  Scriptores  grammatici. 
Boelte,  Felix:  De  artium  scriptoribus  latinis  quaestiones.    Dissert.  inaug.    Bonvne: 
(Behrendt)  188'.     (53  S.)    8.  '  M.  1. 

—  Die  Quellen  von  Charisius  I  15  und  17.     Kritische  Beiträge  zur  Geschichte   der 

römischen  Nationalgrammatik.     188^  siehe  D. :  Charisius. 

Froehde,   Oskar:    Die  Anfangsgründe  der  römischen  Grammatik  dargestellt  von 

O.  Fr.     Leipzig:  B.  G.  Teiihiur  1892.     (141  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  2.40. 

Goetz,  Georg:  Bericht  über  die  Erscheinungen  auf  dem  Gebiete  der  lateinischen 

Grammatiker  für  die  Jahre  1877—1890.    In  :  Jahresbericht  über  die  Fortschritte 

der   classischen  Alterthumswissenschaft  XIX  (1891)  68  p.  119—170.     Fortgesetzt 

von  P.  Wessner. 

Haverfield,  Francis:  Keil's  Gr.  lat.  V  523.  23.     1888  siehe  C:  CoUectiones  (p.  9). 

Hoffmann,   Friedrich:    Über  die  Entwicklung   des  Begriffs  der  Grammatik  bei 

den  Alten.     1S91  siehe  A.:  Scriptores  grammatici. 
Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei  den  lateinischen 
Grammatikern.    Leipzin:  B.  G.  Tnihner  1893.    (XV  S.,  1  S.  ung.,  1  BL,  316  S.)   8.    M.  8. 
Einleitung.     1.  Charisius.     2.  Dositheus.     3.  Excerpta   bobiensia.     4.  Donatus. 
5.  Die  Commentatoren  des  Donat.    ü.  Dioraedes.    7.  Consentius.    8.  Sacerdos. 
und  Probus.     9.  Marius  Victorinus.     10.  Maximus  Victorinus   und  Audax. 
11.  Priscianus.    12.  Eutyches.     13.  Phocas.    Die  Eedetheile. 
Job,   Leo:    De   grammaticis   vocabulis    apud   Latinos.     Thesis.     Lutetiae  Parisioruiii: 
Aem.  BomlloH  1893.     (1  Bl.,  179  S.)    8. 
De  grammaticis  (p.  5—41). 
Karbaum,  Hermann:  De  auctoritate  ac  fide  grammaticorum  latinorum  in  consti- 
tuenda  lectione  Ciceronis   orationum  in  Verrem.     Dissert.  inaug.     Halis  Sax. 
1883.    (38  S.)    8.    Auch  in:  Dissertationes  philologicae  halenses  6  (1886)  p.  71 — 110. 

—  De  origine  exemplorum,  quae  ex  Ciceronis  scriptis  a  Charisio,  Diomede,  Arusiano 

Messio,  Prisciano  caesariensi,  aliis  grammaticis  latinis  allata  sunt.    1889  siehe 
D. :  Cicero. 
Kummrow,  Hermann:    Symbola  critica  ad  grammaticos  latinos.     Dissert.  inaug. 
Gryphiswaldiae.     (Berolini:  Mofjer  <fc  Mueller)  1880.     (1  BL,  56  S.)    4.  M.  2. 

I.    Q.  Terentii    Scauri   fragmenta ,    quae    apud    posteriores    grammaticos   vel 
commentatores  auctoris  nomine  apposito  servata  sunt,  componuntur. 
IL    Quae  ratio  intercedat  inter  Diomedem  et  Charisium,  Donatum,  Sacerdotem, 
et  qua  ratione  exscribendi  usus  sit  Diomedes. 
III.    Quot  auetores  Diomedes  secutussit  in  capite.,de  metaplasmis"  (p.  440,  27sqq.). 
IV.    Quot  et  quos  auctores  Diomedes  contaminaverit  in  capite  „de  schematibus" 
(p.  443,  5  sqq.). 
V.    Q.   Terentii   Scauri  quae  supersunt  de  metaplasmis  et  de  schematibus. 
Nettleship,  Henry:  Suggestions  towards  a  glossary  of  technical  terms  of  ancient 
Latin  Grammar.    In:  Transactions  of  the  Oxford  Philological  Society,  1885—1886 
p.  11-16. 

—  On  the  evidence  given  by  the  ancient  Latin  Grammarians  on  the  Pronunciation 

of  Latin.     Ebenda  1887-1888  p.  9—20. 

—  The  study  of  latin  grammar  among  the  Romans  in  the  first  Century  a    d.    In: 

The  Journal  of  philology  15  (1886)  p.  189—214.    Wiederholt  in  des  Verf.  Lectures 
and  essays.     Second  series  (Oxford  189.5)  p.  145 — 171. 

Pauli,  Otto:  Über  die  Interpunktion  bei  den  Römern.  In:  Festschrift  zur  Ein- 
w^eihung  des  Wilhelm-Gymnasiums  in  Hamburg  1885  p.  67 — 80. 

Schlag,  Hermann:  Cicero,  Verfasser  einer  grammatischen  .Schrift.  Zugleich  ein 
Beitrag  zur  Wertbestimmung  der  Grammatici  latini.     1888  siehe  D. :  Cicero. 

St  an  gl,  Thomas:  Zur  Kritik  der  lateinischen  Rhetoren  und  Grammatiker.  In: 
Xenien  der  41.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  ...  in 
München  dargeboten  vom  historisch-philologischen  Verein  München  1891  p.27 — 37. 

Stowasser,  Josef  Maria:  Varro  Sat.  men.  590  B.  (Gramm,  de  dub.  nomin.  V  587  K.) 
1884  siehe  C:  CoUectiones  (p.  14). 

Usener,  Hermann:  Ein  altes  Lehrgebäude  der  Philologie.  In:  Sitzungsberichte 
der  philosophisch -philologischen  und  der  historischen  Classe  der  k.  b.  Aka- 
demie der  Wissenschaften  zu  München  1892  p.  .'S82— 648. 

Wessner,  Paul:  Bericht  über  die  Erscheinungen  auf  dem  Gebiete  der  lateinischen 
Grammatik  mit  Einschluss  der  Scholienlitteratur  und  Glossographie  für  die 
Jahre  1891 — 1901.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alter- 
tumswissenschaft XXX  (liX)2)  113  p.  113—227. 

5* 


08     Scriptores  latini.    C.    Scriptores  grammatici  —  Scriptores  historici. 
Scriptores  grammatici. 

Wölffl  in,  Eduard:  Die  Etymologieen  der  lateinischen  Grammatiker.  1.  Geschicht- 
licher Überblick.  2.  Die  onomatopoietischen  Wörter.  3.  Die  Etymologie  e  con- 
trario. 4.  Zusammensetzung  und  Ableitung.  —  1.  Commutatio.  2.  Additio. 
3.  Demptio.  4.  Tralatio  (Metathesis).  5.  Produetio.  Correptio.  In:  Archiv  für 
lateinische  Le.xikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  421—440.  563—585. 

Scriptores  gromatici. 

Gromatici  veteres,   s.  P.  Cogliolo:    Manuale  delli  fonti  del  diritto  romano  ...  2  {Torino 

1887)  VIII. 
Agrimensores.    1.  De  agrorum  qualitate  et  condicionibus.    Frontinus  liber  I.  II.    Hyginus. 
2.  De  controversiis  agrorum.    Frontinus  liber  I.  II.    Edidit  Carolas  Georgias  Brans 
in:  Fontes  iuris  romani  antiqui  "  (1909)  p.  88—91. 

Brugi,   Biagio:    Dei  pascoli   accessori   a  piü  fondi   alienati  secondo  i  libri  degli 
agrimensori   romani    commentati   col   digesto.     In:   Archivio   giuridico  37  (188ti) 
p.  57—98. 
Droysen,   Hans:    Nachtrag  zu  den   „römischen  Feldmessern*  Bd.  II  p.  474 — 47(3. 

In:  Hermes  14  (1879)  p.  477—479. 
Kalb,  Wilhelm:    Jahresbericht   über   die   lateinisch  schreibenden  Juristen,    Feld- 
messer und  (späteren)  Landwirtschaftsschriftsteller  für  1891 — 1895.    In:  Jahres- 
bericht   über    die    Fortschritte    der    classischen    Altertumswissenschaft    XXIV 
(1896)  89  p.  206—312.     Für  1896—1900.     Ebenda  XXIX  (1901)  109  p.  17—82. 
Mommsen,  Theodor:  Die  italischen  Bürgercolonien  von  Sulla  bis  Vespasian.   In: 
Hermes  18  (1883)  p.  161 — 213.    Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  5 
(Berlin  1908)  p.  203—253. 
Darin:  Das  gromatische  Verzeichniss  (p.  173—180)  =  Ges.  Schriften  p.  215—222. 
Das  Verzeichniss  des  Plinius  (p.  189—211)  =  Ges.  Schriften  p.  230—251. 

—  Die    italische    Bodentheilung    und    die    Alimentartafeln.      In:    Hermes   19  (1884) 

p.  393—416.  Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  5  {Berlin  1908)  p.  123—145. 

—  Zum  römischen  Bodenrecht.     Ebenda  27   (1892)  p.   79—117.    Wiederholt  in  des 

Verf.  Gesammelte  Schriften  5  {Btrlvi  1908)  p.  85-122. 
I.  Frontins  Bodenkategorien.    II.  Die  Bezeichnung  der  Grenzsteine.    III.  Die 
Flurkarte  von  Arausio.    IV.  Colonie  und  Municipium.    V.  Zur  Kritik  von 
Frontins  gromatischer  Schrift, 

—  Die  Interpolationen   des  gromatischen  Corpus.     In:    Bonner  Jahrbücher.     Jahr- 

bücher des  Vereins  von  Alterthumsfreunden  im  Kheinlande  96  u.  97  (1895) 
p.  272-292.  Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  (Btriin  1909)  p.  464—482. 

Ott,  Johann  Nepomuk:  Ullageris  [Grom.  306.  21].  In:  Archiv  für  lateinische  Lexi- 
kographie und  Grammatik  4  (1887)  p.  388. 

Roby,  Henry  John:  On  points  arising  out  ofthe  Gromatici  veteres.  In:  Proceedings 
of  the  Cambridge  Philological  Society.     Easter  term,  1832  p.  25—27. 

Ruggieri,  O. :  Sugli  ufflci  degli  agrimensori  e  degli  architetti  .specialmente 
rapporto  alle  servitü  prediali.  In:  Studi  e  documenti  di  storia  e  diritto  3  (1882) 
p.  3—32.  195—223. 

Stowasser,  Josef  Maria:    Dunkle  Wörter.     1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  14). 

Tannery,  Paul:  Sur  le  modius  castrensis.  In:  Revue  arch^ologique  III«  serie  1 
(1883)  p.  56—57. 

de  Tissot,  Pa\il:  Etüde  historique  et  juridique  sur  la  condition  des  agrimensores 
dans  l'ancienne  Rome ,  avec  un  appendice  sur  la  loi  aux  cinq  noms  Mamilia, 
Roscia,  Peducaea,  Alliena,  Fabia.     Pioü:   Rosseau  1879.     (178  S.,  Fig.)    8.     Fr.  3. 

Weber,  Max:  Zusammenhang  der  agrimensorischen  genera  agrorum  mit  den 
Staats-  und  privatrechtlichen  Qualitäten  des  römischen  Bodens.  In  des  Verf. 
Die  römische  Agrargeschichte  in  ihrer  Bedeutung  für  das  Staats-  und  Privat- 
recht (Stattgart  1891)  p.  12—48. 

Scriptores  historici. 

Historicoruin  romanorum  f  ragmenta  collegit  disposuit  recensuit  Hermannus 
Peter.     Lipf>iae :  B.  G.  Tmbner  ISm.    (XXVDI,  428  S.)    8.  M.  4.50. 

Annales  maximi.  Q.  Fabius  Pictor.  L.  Cincius  Alimentus.  P.  Cornelius  Scipio 
Africanus.  C.  Acilius.  A.  Postumius  Albinus.  M.  Porcius  Cato.  L.  Cassius 
Hemina.  Fabii  Pictoris  annales  latini.  Q.  Fabius  Maximus  Servilianus.  L.  Cal- 
purnius  Piso  Censorius  Frugi.  C.  Fannius.  Veniionius.  C.  Sempronius  Tudi- 
tanus.  Gn.Gellius.  L.  Coelius  Antipater.  <  Paulus  )  Clodius.  Sempronius  Asellio. 
Cn.  Aufldius.  P.  Cornelius  Scipio  Africanus  maior.  P.  Cornelius  Scipio  Nasica 
Corculum.  C.  Sempronius  Gracchus.  M.  Aemilius  Scaurus.  P.  Rutilius  Rufus. 
y.  Lutatius  Catulus.  Lvitatius  Daphnis.  L.  Cornelius  Sulla.  L.  Licinius  Lu- 
cuUus.  Q.  Claudius  Quadrigarius.  Valerius  Aiitias.  L.  Cornelius  Sisenna. 
Juliiis  Congus.  C.  Licinius  Macer.  L.  Voltacilius  Plotus.  Procilius.  Scribonius 
Libo.    L.  Aelius  Tubero.    Q.  Aelius  Tubero.    Q.  Hortensius  Hortalus.    M.  TulUiis 


Scriptores  historici.  69 


Scriptores  historici. 

Cicero.  Q.  TuUius  Cicero.  L.  Lucceius.  T.  Pomponius  Atticus.  Saufeius.  Cor- 
nelius Nepos.  M.  Terentius  Varro.  L.  Ateius  Philologus.  C.  Stilpicius  Galba. 
L.  Arruntiiis.  Tanusiiis  Geminus.  M.  Jvinius  Brutus.  F.  Volumnius.  L.  Cal- 
purnius  Bibulus.  Empylus.  Munatius  Rufus.  M.  Fadius  Gallus.  T.  Ampius 
Baibus.  M.  Actorius  Naso.  L.  Aurunculeius  Cotta.  L.  Cornelius  Baibus.  C. 
Oppius.  Q.  Dellius.  Imperator  Augustus.  C.  Cilnius  Maecenas.  M.  Vipsanius 
Agrippa.  C.  Asinius  PoUio.  M.  Valerius  Messalla  Rufus.  M.  Valerius  Messalla 
Corvinus.  Octavius  Ruso.  Octavius  Musa.  Julius  Marathus.  C.  Drusus.  Julius 
Saturninus.  Aquilius  Niger.  Baebius  Macer.  C.  Clodius  Licinus.  Penestella. 
M.  Verrius  Flaccus.  C.  Julius  Hyginus.  M.  Fabius.  T.  Labienus.  A.  Cremutius 
Cordus.  Bruttedius  Niger.  Tuscus.  Cn.  Cornelius  Lentulus  Gaetulicus.  An- 
naeus  Seneca  pater.  Imperator  Tiberius  Claudius  Nero.  Imperator  Tiberius 
Claudius.  Agrippina  Claudii.  Cornelius  Bocchus.  Aufidius  Bassus.  M.  Ser- 
vilius  Nonianus.  L.  Annaeus  Seneca.  P.  (Fannius)  Thrasea  Paetus.  P.  Anteius. 
Cn.  Domitius  Corbulo.  Ti.  Claudius  Balbillus.  C.  Suetonius  Paulinus.  T.  Flavius 
-  Vespasianus.  M.  Antonius  Julianus.  Q.  Asconius  Pedianus.  C.  PlLnius  Secundus. 
M.  Cluvius  Rufus.  Julius  Secundus.  Vipstanus  Messalla.  Fabius  Rusticus. 
Atticus.  C.  Vibius  Maximus.  Jiinius  Rusticus  Arulenus.  Herennius  Senecio. 
C.  Fannius.  Cn.  Octavius  Titinnius  Capito.  Claudius  PoUio.  Pompeius  Planta. 
C.  Plinius  L.  F.  Ovf.  Caecilius  Secundus.  Pompeius  Saturninus.  Sardus.  M. 
Ulpius  Traianus.  T.  Aelius  Hadrianus.  L.  Septimius  Severus.  Helius  Maurus. 
Lollius  Urbicus.  Marius  Maximus.  Pabius  Marcellinus.  Valerius  Marcellinus. 
Aurelius  Verus  et  Statins  Valens.  Encolpius.  Septimius.  Gargilius  Martialis. 
Aurelius  Philippus.  M.  Antonius  Gordianus  Africanus.  Aelius  Sabinus.  Curius 
Fortunatianus.  Aelius  Junius  Cordus.  Vulcatius  Terentianus.  Asinius  Qua- 
dratus.  Acholius.  Caelestinus.  Palfui-ius  Sura.  Julius  Atherianus.  Maeonius 
Astyanax.  Cornelius  Capitolinus.  Dagellius  Fuscus.  Gallus  Antipater.  L.  Do- 
mitius Aurelianus.  Callicrates  Tyrius.  Theoclius.  Nicomachus.  Asclepiodotus. 
Aurelius  Festivus.  Suetonius  Optatianus.  M.  Salvidienus.  Fabius  Ceryllianus. 
Fulvius  Asprianus.  Claudius  Eusthenius.  Constantinus.  Tatius  Cyrillus.  One- 
simus.  Naucellius.  Symmachi  et  Nicomachi.  Q.  Aurelius  Memmius  Symmachus. 
Alfius.  Gabinius.  Sulpicius  Blitho.  Annius  Fetialis.  Fabius  Vestalis.  Deculo. 
C.  Piso.  Aemilius  Parthenianus.  Pescennius  Festus.  Bruttius.  Rubellius 
Blandus.     Juvencus  Martialis.     Aemilius  Sura.     Valens.     Indices. 

Ein  Anekdoton  zur  gothischen  Urgeschichte.  Von  Franz  Rühl.  1880  siehe  C. :  CoUec- 
tiones  (p.  1). 

Quellenbuch  zur  alten  Geschichte  für  obere  Gymnasialklassen.  Bearbeitet  von  Wilhelm 
Herbst,  August  Baumeistor  und  Andreas  Weidner.  II.  Abteilung.  Römische 
Geschichte.     Bearbeitet  von  A.  W.  1874—1882  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Florilegio  storico  per  cura  di  Angelo  de  Gubernatis.    1884  siehe  A. :  Scriptores  histori. 

Selectae  e  profanis  scriptoribus  historiae.  Edition  simplifiee  et  graduee 
avec  des  uotes  et  une  table  des  nomes  propres  par  Paul  Ciairin. 
l'aris:  Colin  et  Cie  (1891).     8.  ^  _      Fr.  2.25. 

Conciones  latinae.  Discours  tires  de  Cesar,  Salluste,  Tite-Live,  Tacite, 
Ammien  Marcellin  et  fragments  de  discours  originaux  publies  et  annotes 
par  P.  Guiraud.  2e  edition,  re'v.  l'aris:  Hachette  et  Cie  1896.  (VII, 
475  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Les    historiens    latins   (Cesar,    Salluste,    Tite-Live,    Tacite).      Choix    de 

traductions,   precedees   d'une  notice   litteraire   sur  chaque   auteur  par 

Henri  Lantoine.     Paris:  G.  Masson  1891.     (483  S.)    8.  Fr.  3. 

Geschichtliches   Quellenbuch  ...  von  Ludwig  Sevin.    (1895)  1902   siehe  A.:   Scriptores 

historici  (I  1  p.  102). 

Andriessen,  Nicolaus  Jacobus:  De  flde  et  auctoritate  scriptorum  ex  quibus  vita 

Tiberii  cognoscitur  disputatio.    1883  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Antoniades,   Chrysanthos:    Kaiser  Licinius.     1884  siehe  A.  :  Scriptores  historici. 
d'Arbois  de  Jubainville,  Henri:    Lo  char  de  guerre  des  Celtes  dans  quelques 

textes  historiques.     1888  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Asbach,    Julius:    Die   Ueberlieferung   der   germanischen    Kriege    des    Augustus. 

1888  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Bader,  Joannes:  De  Diodori  rerum  romanarum  auctoribus.    1890  siehe  B. :  Diodorus 

siculus. 
Besser,  Joannes:   De  coniuratione  catilinaria.    1880  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Bieiikowski,  Petrus:  De  Fontibus  et  auctoritate  scriptorum  historiae  sertorianae. 
1890  siehe  A. :  Scriptores  historici. 


Scriptores  latiiii.    C.    Scriptores  historici. 


Scriptores  historici. 

Bin  neboe  ssel ,  Paul:  Untersuchungen  über  Quellen  und  Geschichte  des  zweiten 
Samniterkrieges  von  Gaudium  bis  zum  Frieden  450  u.  c.  1893  siehe  A. :  Scriptores 
historici. 

Bonghi,  Ruggiero:  Appio  Erdonio.  Critica  di  critica  1889.  1881  siehe  A. :  Scriptores 
historici. 

—  La  fede  degli  storici  superstiti  di  Koma  antica.     1886  siehe  ebenda. 

—  Storia  di  Roma.  Vol.  II.    Cronologia  e  Conti  della  storia  romana.    1888  siehe  ebenda. 
Bröcker,  Ludwig  Oskar:  Moderne  Quellenforscher  und  antike  Geschichtschreiber. 

1882  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Büdinger,  Max:  Die  Universalhistorie  im  Alterthume.    1895  siehe  A. :  Scriptores 

historici. 
Bürcklein,  August:  Quellen  und  Chronologie  der  römisch-parthischen  Feldzüge 

in  den  Jahren  713—718  d.  St.  1879  siehe  B. :  Dio  Cassius. 
Buresch,  Karl:  Die  Quellen  zu  den  vorhandenen  Berichten  von  der  catilinarischen 

Verschwörung.     1888  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Burger,    Combertus   Petrus   jr. :    Ad    annalium    romanorum    reliquias   a   Diodoro 

servatas.     1888  siehe:  Diodorus  siculus. 

—  Sechzig  Jahre  aus  der  älteren  Geschichte  Roms  .  .  .  1891  siehe  ebenda. 

B  u  s  o  1 1 ,  Georg :  Quellenkritische  Beiträge  zur  Geschichte  der  römischen  Revolutions- 
zeit.    1890  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Cantarelli,  Luigi:  Le  fonti  per  la  storia  dell'  imperatore  Traiano.   1895  siehe  A. : 

Scriptores  historici. 
Cauer,  Fridericus:   De  fabulis   graecis  ad  Romaiu  pertinentibus  conditam.    1884 
siehe  A.:  Scriptores  historici. 

—  Die   römische   Aeneassage   von   Naevius   bis  Vergilius.     [Aus:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie   15.   Suppl.   (1887)    p.   95—182].     Leipzig:  B.   G.  Teuhntr  1886. 
(86  S.)    8.  M.  2.40. 

I.  Die  ältesten  römischen  Zeugen  der  Aeneassage.   II.  Die  älteren  Annalisten. 
III.   Cato.     IV.   Gleichzeitige   griechische    Darstellungen.     V.   Die  jüngere 
Annalistik.   VI.  Die  gleichzeitigen  griechischen  Behandlungen.  VII.  Diony- 
sius  von  Halikarnasb.     VIII.  Vergil. 
Cserep,   Jözsef:   Sallustius  es   a  römai   törtenetiräs.     In:   Egyetemes  philologiai 
közlöny  16  (1892)  p.  97-115.  185—204. 
Salluste  et  l'historiographie  romaine. 
Davin,  Carl:  Beiträge  zur  Kritik  der  Quellen  des  ersten  punischen  Krieges.    1889 

siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Egelhaaf,    Gottlob:    Analekten   zur   Geschichte   des   zweiten   punischen  Krieges. 

1885  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Enmann,    Alexander:   Eine   verlorene  Geschichte   der  römischen  Kaiser  und  das 
Buch    de   viris   illustribus   urbis   Romae.     Quellenstudien.     In:   Philologus.     4. 
Supplementband  lieft  3  (1883,  Bandumschlag  1884)  p.  335—501. 
I.  Aurelius  Victor   und  Eutrop.     II.  Die  Kaisergeschichte  und  die  Scriptores 
historiae   augustae.     III.    Die  Epitome   und   Aurelius  Victor.     IV.  Sueton 
und  die  Kaisergeschichte.  V.  Die  verlorene  Kaisergeschichte.    VI.  Die  Fort- 
setzung der  Kaisergeschichte.   VII.  Das  Buch  de  viris  illustribus.    Schluss. 
Eussner,  Adam:  Bericht  über  die  (neueste)  Literatur  zu  den  römischen  Historikern 
(ausser  Tacitus)  bis  zum  Schlüsse  des  Jahres  1877,  1878 — 1882.    In:  Jahresbericht 
über    die   Fortschritte    der    classischen   Alterthumswissenschaft  VIII   (1880)  22 
p.  90—128.  IX  (1881)  27  p.  201-294.  XI  (1883)  35  p.  118— 160h. 
Fabia,  Philippe:  L'historien  romain.    In:  Bulletin  de  l'universite  de  Lyon  6  (1892) 
p.  69—89. 

—  L'historien  romain.    In:  Revue  des  Cours  et  des  Conferences  l"  annee  N.  31.  32 

{Juilht  1893)  p.  422—427.  458—467. 

Görres,  Franz:  Zur  Kritik  einiger  Quellensohriftsteller  der  römischen  Kaiserzeit. 

Zweite  Folge.     In:  Philologus  39  (1880)  p.  459-474.  41  (1882)  p.  719—731.  42  (1884) 

p.  134—140.  61.5—624. 

I.   Siehe   Dio   Cassius.     II.    Zu   Juvenal   (Satira   IV   v.    150—154).     III.   Siehe 

Eusebius    Pamphilus.      IV.    Zur    Kritik    einiger   auf   die    Geschichte    des 

Kaisers   Aurelianus   bezüglicher   Quellen   [Vopisc.    Aurel.  c.  19—21.  37.  40. 

Constant.  M.  oratio  ad  sanctorum  coetuni  c.  24.    Leo  M.  (Sermo  XXII  c.  6). 

Gortzitza,    Otto:    Kritische  Sichtung   der  Quellen  zum  ersten  punischen  Kriege. 

1883  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
de  Gubernatis,  Angelo:  Storia  della  storia.     1884  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
von   Gutschmid,   Alfred:   Aus  Vorlesungen  über  die  Geschichte  der  römischen. 
Historiographie.     In  des  Verf.  Kleine  Schriften  5  {Leipzig  1894)  p.  512^535. 
1.  Q.  Fabius  Pictor.    2.  Catos  Origines.    3.  Valerius  Antias.    4.  Licinius  Macer. 
Hoff  mann,  Otto:    Quaestiones  grammaticae  de  coniunctionum  temporalium  usu 
apud  historicos  romanos.     Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1880.    (57  S.)    8. 


Scriptores  historici.  71 


Scripte  res  historici. 

Holzapfel,  Ludwig:  Untersuchung  über  die  Darstellung  der  griechischen  Ge- 
schichte von  489 — 413  v.  Chr.  .  .    1879  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Huit,  Charles:  Les  discours  chez  les  historiens  anciens.  1888.  1889  siehe  A.: 
Scriptores  historici. 

Kiewit  de  Jonge,  Hermannus  .Jacob:  De  Guio  Mario  et  de  scriptoribus,  qui  de 
eins  teniporibus  egerunt.     1881  siehe  A.:  Scriptores  historici. 

Klebs,  Elimar:  Das  dynastische  Element  in  der  Geschichtschreibung  der  römischen 
Kaiserzeit.     1889  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Klimke,  Karl:  Diodorus  Siculus  und  die  römische  Annalistik.  1880.  1881  siehe  B. : 
Diodorus  siculus. 

—  Die  ältesten  Quellen  zur  Geschichte  der  Gracchen.  1886  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Koehn,  Maximilianus:  De  pugna  ad  Zaxnam  conimissa.    1888  siehe  A. :  Scriptores 

historici. 
Krau  SS,  Ludwig:  De  vitarum  imperatoris  Othonis  fide  quaestiones.    1880  siehe  A. : 

Scriptores  historici. 
Krueger,  Emil:  De  rebus  inde  a  belle  hispaniensi  usque  ad  Caesaris  necem  gestis. 

1895  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Krug,  Otto:  Quellenuntersuchung  zur  Geschichte  des  jüngeren  Dionys.    1891  siehe 

A. :  Scriptores  historici. 
Lackner,  Wilhelm:   De  incursionibus  a  Gallis   in  Italiam  factis.     1887  siehe  A. : 

Scriptores  historici. 
Marcks,  Erich:  Die  Überlieferung  des  Bundesgenossenkrieges  91—89  v.  Chr.  1884 

siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Matzat,  Heinrich;  Römische  Chronologie.    2  Bände.    1883.  1884  siehe  A. :  Scriptores 

historici. 
Meyer,  Eduard:  Die  Quellen  vmserer  Ueberlieferung  über  Antiochos'  des  Grossen 

Kömerkrieg.     18S1  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

—  Untersuchungen  zur  Geschichte  der  Gracchen.    1894  siehe  ebenda. 

von  Morawski,  Casimir:  Zur  Rhetorik  bei  den  römischen  Historikern.    (Livius- 

Velleius-Curtius).     In :    Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  44  (1893) 

p.  97—103. 
Müller,  August:  De  auctoribus  rerum  a  M.  Claudio  Marcello  in  Sicilia  gestarum 

1882  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Niese,  Benedictus:  De  annalibus  romanis  observationes.    J.  1.  aest.    Marburg:  Kl- 

tvert's   Ytrl.  1886.     (S.  III— XV).     4.  M.  I. 

—  ,  .  .  Observationes  alterae.    J.  1.  aest.    Ibidem  1888.    (S.  III— XVI).    4. 
Nisard,  Dösire:  Les  quatre  grands  historiens  latins  suivis  de  vingt-deux  mois  de 

la  vie  de  Mirabeau.     Paris:   C.  Lery  (1874)  1886.     (IV,  403  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Cösar.     Salluste.    Tite-Live.    Tacite. 
Nissen,  Heinrich:  Der  Ausbruch  des  Bürgerkriegs  49  v.  Chr.    1880.  1881  siehe  A.: 

Scriptores  historici. 
Nitzsch,  Karl  Wilhelm:  Die  antike  Geschiehtschreibung.    1884  siehe  A.:  Scriptores 

historici. 

—  Zur   römischen  Annalistik.    Ein  Fragment    aus    dem   Nachlasse.  •  In  des  Verf. 

Geschichte  der  römischen  Republik  1  (Leipzifj  1884)  p.  189—203. 

de  Nolhac,  Pierre:  Petrarque  et  les  historiens  romains.  In  des  Verf.  Pötrarque 
et  l'humanisme  (Paris  1892)  p.  224—267.     Nouvelle  edition  2  (1907)  p.  1—65. 

Nordström,  Väinö:  Dionysius  frän  Halikarnassus  och  samhäUsklasserna  i  Rom. 
Bidrag  tili  kännedomen  cm  den  romersk-grekiska  historiografin.  1893  siehe  B. : 
Dionysius  Halle. 

Opitz,  Theodor:  Bericht  über  die  Litteratur  zu  späteren  römischen  Geschichts- 
schreibern von  1891  bis  einschliesslich  1896.  In:  .Jahresbericht  über  die  Fort- 
schritte der  classischen  Altertumswissenschaft  XXVI  (1898)  97  p.  81 — 125. 

Pascal,  Carlo:  Stvidi  romani.     1896  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Peter,  Carl:  Zur  Kritik  der  Quellen  der  älteren  römischen  Geschichte.  1879  siehe 
B. :  Appianus. 

Peter,  Hermann:  Zur  römischen  Geschichtschreibung  [Schäfer:  Abriss  2.  Schmitz: 
Quellenkunde].     In:    Jahrbücher   für   classische  Philologie  125   (1882)  p.  97—111. 

—  Bericht  über  die  Litteratur  zu  den  römischen  Annalisten  in  dem  Jahrzehnt  von 

1883—1892.  In:  Jahresbericht  über  die  Portschritte  der  classischen  Alterthums- 
wissenschaft  XXI  (1893)  76  p.  98—118. 

Petschenig,  Michael:  Bericht  über  die  Litteratur  zu  späteren  römischen  Ge- 
schichtschreibern bis  einschliesslich  1890.  In:  Jahresbericht  über  die  Fort- 
schritte der  classischen  Alterthumswissenschaft  XX  (1892)  72  p.  1—74.  Fort- 
gesetzt von  Th.  Opitz. 

Plew,  Johannes:  Über  die  Divination  in  der  Geschichtsschreibung  der  römischen 
Kaiserzeit.  In :  Festschrift  zum  öOjUhrigen  Doctorjubiläum  Ludwig  Friedlaender 
dargebracht  (Leipzig  1895)  p.  360—381. 


72  Scriptores  latini.    C.    Scriptores  historici. 

Scriptores  historici. 

von  Ranke,   Leopold:    Analyse  der  Traditionen  über  die  Eroberung  Roms  durch 
die  GalUer.     In  des  Verf.  Weltgeschichte  lil  2  (1883)  p.  151—168. 

—  Zur  Kaisergeschichte.     Ebenda  p.  319 — 356. 

Reckzey,   Alexander:    Über   grammatische   und   rhetorische  Stellung   des  Adjek- 

tivums   bei    den   Annalisten ,   Cato   und   Sallust.     Progr.  des   Luisenstädtischen 

Gymn.     Berlin:  ß.  Gatrtner  (Jetzt:    Wtiihnniui)  1888.     (31  S.)    4.  M.  1. 

Reicke,     Aemilius:     De    rebus    post    Alexandri    Magni    mortem    Babylone    gestis 

quaestionum  part.  I.     1887  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Rozwadowski,  Joannes:  De  modo  ac  ratione,  qua  historici  romani  numeros,  qui 

accurate    definiri   non  poterant,    expresserint.     In:    Rozprawy  i  sprawozdania  z 

posiedzeii  wydziaiu  filologicznego  akademii  umiejptnosci  13  (1889)  p.  196 — 213. 
Auch  Dissert.  inaug.  Krakau  1889.     (18  S.)     8. 
Rubensohn,  Max:  Zu  der  Chronologie  des  Kaisers  Severus  Alexander  und  ihrer 

litterarischen  Überlieferung.     In:  Hermes  25  (1890)  p.  340—350. 
Sakellaropoulos,   £.  K.:    Iltol  ztßr  TDjyuir  onöü^ir  tjQvaavto  ol  unu  Za^kovatiov 

ntol  rijg  avviouoalag  rov  KuTikltu  yQuipuvzi;  latoQixol.    1879  siehe  A. :  Scriptores 

historici. 
Schaefer,  Arnold:    Abriss    der  Quellenkunde   der   griechischen   und   römischen 

Geschichte.    Zweite  Abteilung.    Römische  Geschichte  bis  auf  Justinian.    Zweite 

Auflage   besorgt   von   Heinrich   >)issen.     Leipzig:  B.  G.  Teuhner  (1881)  1885.     (X, 

208  S.)     8.  M.  3.20. 

Schmidt,  Wilhelm  Adolf:    De  fontibus  veterum   auctorum  in.  enarrandis  expedi- 

tionibus  a  Gallis  in  Macedoniam  atque  Graeciam  susceptis.    (1834)1888  siehe  A.: 

Scriptores  historici. 
Schmitz,  Max:  Quellenkunde  der  römischen  Geschichte  bis  auf  Paulus  Diaconus. 

Gütersloh:  C.  Biftfismmm  18S1.    (128  S.)    8.  M.  2. 

Se eck,  Otto:  Urkundenstudien  zur  älteren  römischen  Geschichte.    In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  37  (1882)  p.  1—25.  598—609. 
Soltau,  Wilhelm:    Römische  Chronologie.     Mit  einer  Tafel  und  Abbildungen  im 

Text.     Friihurg  i.  Br.:  J.  B.  C.  Mohr  1889.     (XXIV,  499  S.)    8.  M.  12. 

—  Chronologie  und  Annalistik.     In  des  Verf.  Römische  Chronologie  (frcCburg  i.  Br. 

1889)  p.  289—295. 

—  Die   tumultus    gallici.     4.    Die   tumultus   gallici   der   annalistischen   Tradition. 

Ebenda  p.  357—365. 

—  Die    Entwickelung    der  römischen   Annalistik.     1.   Chronologie    und  Annalistik. 

2.  Polybius  und  Diodor.  3.  Die  Eigentümlichkeit  der  älteren  Annalistik.  4.  Die 
Hauptepochen  der  römischen  Annalistik  seit  Pabius  Pictor.  5.  Das  Aufkommen 
annalistischer  Aufzeichnungen  vor  Fabius.  6.  Was  ist  den  bisher  nachgewiesenen 
Fastenredaktionen  zuzuschreiben?     Ebenda  p.  436 — 457. 

—  Eine  annalistische  Quelle  in  Cicero  de  officiis  III.  In :  Wochenschrift  für  klassische 

Philologie  7  (1890)  Nr.  45  Sp.  1239—1245. 

—  Thesen  über  „Die  Zeitangaben  der  älteren  Annalen   in  ihrer  Bedeutung  für  die 

Geschichte  der  römischen  Annalistik.  In :  Verhandlungen  der  43.  Versammlung 
deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Köln  1895  [Leipzig  1896)  p.  148—150. 

—  Zur  Geschichte  der  römischen  Annalistik.    In :  Nord  und  Süd  78  (189(J)  p.  373—386. 
Szanto  ,  Emil:  Die  Überlieferung  der  Satrapienvertheilung  nach  Alexanders  Tode. 

1892.  1906  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Thiaucourt,   Camille:    Les   historiens    latins  et  particulierement  Tacite.    Le<;on 

d'ouverture  du  Cours  de  litterature  latine  ä  la  Faculte   des  Lettres  de  Nancy. 

Parin:  Hachette  et  Cie.  1888.     (32  S.)     8. 
Thouret,  Georg:   Ueber  den  gallischen  Brand.     Eine  quellenkritische  Skizze  zur 

aelteren  roemischen  Geschichte.     1880  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Unger,  Georg  Friedrich:   Die  Glaubwürdigkeit  der  capitolinischen  Consubi tafeln. 

1891  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Valeton,  Isaäc  Marinus  Josuö :    De  romeinsche   historiographie  in  haar  verband 

med    het    romeinsche    karakter.      Redevoering  .  .  .    Amsterdam:    Joh.  Müller  1879. 

(88  S.)    8.  F.  —.60. 

Volkmar,  August:  De  annalibus  romanis  quaestiones  .  .  .   1890  siehe  B.:  Dionysius 

Halle. 
Wachsmuth,  Curt :   Einleitung  in  das  Studium  der  alten  Geschichte.     1895  siehe 

A. :  Scriptores  historici. 
Willrich,  Hugo:  De  coniurationis  Catilinariae  fontibus.    1893  siehe  A. :  Scriptores 

historici. 
W^ilms,  Albert:  Über  die  Quellen  der  alten  Geschichte  des  ersten  Sklavenkrieges. 

1885  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Zielinski,  Thaddaeus:  Die  letzten  Jahre  des  2.  punischen  Krieges.    Ein  Beitrag 

zur  Geschichte  und  Quellenkunde.     1880  siehe  A.:  Scriptores  historici. 


Scriptores  historiae  augustae.  73 


Scriptores  historiae   aug^ustae  iterum  recensuit  adparatumque  criticum 

.   addidit  Hermannus  Peter.    2  voll.    Idpsiae:  B.G.Teubner  (1865)  1884. 

(XLII,  299  S.;  401  S.)    8.  M.  7.50. 

Vol.  I.  1.  Aelii  Spartiani  de  vita  Hadriani.  II.  Aelii  Spartiani  Helius.  III.  Juli 
Capitolini  Antoninus  Plus.  IV.  Vita  Marci  Antonini  Philosophi  Julii  Oapito- 
lini.  V.  JuUi  Capitolini  Verus.  VI.  Avidius  Cassius  Vulcacii  Gallicani.  VII. 
Commodus  Antoninus  Aeli  Lampridi.  VIII.  Helvius  Pertinax  Juli  Capitolini. 
IX.  Didius  Julianus  Aeli  Spartiani.  X.  Aeli  Spartiani  Severus.  XI.  Pes- 
cennius  Niger  Aeli  Spartiani.  XII.  Vita  Clodii  Albini  Julii  Capitolini.  XIII. 
Antoninus  Caracallus  Aelii  Spartiani.  XIV.  Antoninus  Geta  Aelii  Spartiani. 
XV.  Opilius  Macrinus  Juli  Capitolini.  XVI.  Diadumenus  Antoninus  Aelii 
Lampridii.  XVII.  Aelii  Lampridii  Antoninus  Heliogabalus.  XVIII.  Alexander 
Severus  Aelii  Lampridii. 
T.  II.  XIX.  Maximini  duo  Julii  Capitolini.  XX.  Gordiani  tres  Juli  Capitolini.  XXI. 
Maximus  et  Balbinus  Juli  Capitolini.  XXII.  Trebellii  PoUionis  Valeriani  duo. 
XXIII.  Trebellii  Pollionis  Gallieni  duo.  XXIV.  Trebellii  PoUionis  Triginta 
tyranni.  XXV.  Trebellii  Pollionis  Divus  Claudius.  XXVI.  Flavii  Vopisci  Syra- 
cusii  Divus  Aurelianus.  XXVIl.  Flavii  Vopisci  Syracusii  Taeitus.  XXVIII. 
Flavii  Vopisci  .Syracusii  Probus.  XXIX.  Flavii  Vopisci  .Syracusii  Firmus 
Saturninus  Proculus  et  Bonosus.  XXX.  Flavii  Vopisci  Syracusii  Carus  et 
Carinus  et  Numerianus.  —  Index  nominum  et  rerum  memorabilium. 

Histoire  Auguste,  s.  Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  ..  .  par 
Theodore  Reinach.    1895  (I  1  p.  67). 

Pal^ographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain.  2»  partie.  1894—1900  siehe  C. : 
Collectiones.  [Capitolin.  Maximin.  IV— V.  Alex.  Sever.  XLIII— XLIV]. 

Escritores  de  la  Historia  augusta.  Traducciön  directa  del  latin  por 
Francisco  Navarro  j  Calvo.  3  tom.  Madrid:  Viuda  de  Hernando 
y  Co.  1889.  1890.    (404,  355,  384  S.)    8.    Je  Pes.  3,  Ausland  3.50.  DI.  3.25. 

Baehrens,  Emil:   Nova  adversaria  critica  in  scriptores   historiae  Augustae.     In: 

Jahrbücher    für    olassische    Philologie    133    (1886)    p.    213—224.      Vgl.    Hermann 

Peter  ebenda  p.  362. 
Bitschofsky,   Rudolf:    Kritisch- exegetische  Studien  zu  den  scriptores  historiae 

augustae.     Progr.  des  Staatsgymn.  im  2.  Bezirk  Wien  1888.     (S.  3 — 44).     8. 
Brooks,    Emil:    Zu    den    Scriptores    historiae    Augustae.     In:    Wissenschaftliche 

Monats-Blätter  6  (1878)  Nr.  4  p.  60-64.     Gegen  Blümner  5  (1877). 
Cantarelli,   Luigi:    Acolio  e  gli  Scrittori    della   Storia  Augusta.     In:    Bollettino 

di  fllologia  classica  1  (1894—95)  p.  282-286. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Ad  scriptores  historiae  augustae.    In:  Mnemosyne 

11  (1883)  p.  246—259. 
Cotta,    Carolus:    Quaestiones    grammaticae    et    criticae    de    vitis    a   scriptoribus 

historiae  augustae  conscriptis.    Dissei-t.  inaug.    Vrulixhivüic :  ( K'odikr)  1883.    (1  Bl., 

81  S.)    8.     M.  1.  [I.  De  particularum  usu.     II.  Quaestiones  de  auctoribus]. 

Dessau,  Hermann:  Über  Zeit  und  Persönlichkeit  der  scriptores  historiae  augustae. 

In:    Hermes  24  (1891)  p.  337—392. 

—  Ueber  die  scriptores  historiae  augustae.    Ebenda  27  (1892)  p.  561 — 605. 

—  Die  Ueberlieferung  der  scriptores  historiae  augustae.    Ebenda  29  (1894)  p.  393—416. 
Drechsler,  Franz  J.:  Script,  hist.  aug.  Hadrian.  20.  Alex.  Sev.  10.    1887  siehe  C. : 

Scriptores. 

—  Script,  hist.  aug.:   Gallien.  1,  Claud.  7,  Hadr.  22,  Carin.  p.  244.  7.    Num.  p.  239 

33,  Max.  et  Balb.  p.  65.  10.     1888  siehe  ebenda. 
Enmann,   Alexander:   Eine   verlorene  Geschichte   der  römischen  Kaiser  und  das 

Buch  de  viris  illustribus   urbis  Komae.     1883.  84  siehe  C. :    Scriptores  historici. 
Frankfurter,    Salomon :    Textkritisches    zu   den   Scriptores    historiae   Augustae. 

In:  Wiener  Studien  13  (1891)  p.  245—254. 

—  Zur    Frage    der   Autorschaft    der    Scriptoi-es    historiae    Augustae.      In:    Eranos 

Vindobonensis  {Wün  1893)  p.  218-2;i2. 
Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Analekten.     1884  siehe  C:  Collectiones  (p.  8). 
Gemoll,    Albert:    Die   Scriptores   Historiae  Augustae.    I.    Progr.    des   Realprog. 
Striegau  1886.     (Liipzifi:  G.  Fock).     (14  S.)     4.  '  M.  —.60. 

I.   Reihenfolge    der   Biographien.     II.    Die    Ueberlieferung  der  Autornamen. 
III.  Abfassungszeit.    IV.  Plan  und  Absicht.    V.  Verweisungen.    VI.   Die 
Widersprüche.     VII.  Die  Quellen.     Anmerkungen. 
Gi  am  belli,  Carlo:  Gli  scrittori  della  Storia  Augusta  studiati  principalmente  nelle 
loro  fonti.    [Aus:    Atti   della  r.  Accademia   dei  Lincei  a.  278.  1880—81.     Ser.  3. 
Memorie  delle  classe  di  scienze  morali,  storiche  e  filologiche  6  (1881)  p.  273 — 455]. 
lioina:  tSulviucci  1881.     4.  L.  10. 

I.  Introduzione.  II.  Mario  Massimo  o  Dione  Cassio.  III.  Segue  di  M.  Massimo ; 
Erodiano,  Giunio  Cordo ,  Dexippo,  e  le  altre  fonti.  IV.  I.e  fonti  di  Tre- 
bellio  Pollione  e  Flavio  Vopisco.     V.  I  sei  scrittori   della   storia  Augusta 


74  Scriptores  latini.    C.    Scriptores  historiae  augustae. 

Scriptores  historiae  augustae. 

-Gl eye,  Carl  Erich:  Zur  Historia  augusta.    In:  Philologus  52  (1894)  p.  441.    [Hadr. 

XV  13.  XXV  1.  HeUus  IV  4]. 
Görres,  Franz:  Zur  Kritik  einiger  Quellenschriftsteller  der  römischen  Kaiserzeit. 

III.    1884  siehe  B. :  Eusebius  Pamphilus. 
Go lisch,  Julius:  Zu  den  scriptores  historiae  Augustae  [Severus  imp.  2.  3,  Alexander 

Severus  9.  4,  Prob.  4.  2].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  656. 
Habel,    Paul:    Zu    den    Scriptores    historiae    augustae.     In:    Wochenschrift   für 

klassische  Philologie  7  (1890)  Nr.  15  Sp.  418—421. 
Hirsch feld,  Otto:  Bemerkungen  zu  der  Biograyjhie  des  Septimius  Severus.    In: 

W^iener  Studien  6  (1884)  p.  121—127. 

—  Scriptores  bist.  Aug.:   Hadrianus  c.  3  §  5.  c.  4  §  5.  c.  13.  §  3.  c.  19  §  5.     M.  Au- 

relius  c.  22  §  9.     Commodus  c.  19  §  8.     1881  siehe  C:  Collectiones  (p.  9), 

—  Script,  bist.  aug. :  vit.  Sev.  20.    Peso.  c.  1.  4.    Alb.  c.  4.  7,  13.  10.     Maxim.  26.6. 

Vit.  Aurel.  c.  21.  8.    1889  siehe  ebenda. 
Klebs,  Elimar:  Die  Vita  des  Avidius  Cassius.    1888  siehe  D. :  Vulcacius  Gallicanus. 

—  Zu  den  Scriptores  historiae  augustae.     In  :  Philologus  47  (1889)  p.  559 — 562. 

—  Die  Sammlung  der  Scriptores  historiae  augustae.    In :  Rheinisches  Museum  für 

Philologie  45  (1890)  p.  43Ü-464. 

—  Die  Scriptores  historiae  augustae.     Ebenda  47  (1892)  p.  1 — 52.  515 — 549. 
Klein,  Josef:    Kritische  Bemerkungen  zu  den  Scriptores  historiae  augustae.    In: 

Eheinisches  Museum  für  Philologie  34  (1879)  p.  142—147.     37  (1882)  p.  274—291. 
Krauss,  Pridericus  Salomo :  De  praepositionum  usu  apud  sex  scriptores  historiae 

augustae.    Dissert.  inaug.     Viiuluhonae :  C.  Komgen  1882.    (XII,  107  S.)    8.     M.  2.80. 
Kreutzer,  Johannes  :  Zu  den  Quellen  der  Geschichte  des  Kaisera  Septimius  Severus. 

1882  siehe  B.:  Herodianus  histor. 
Lenze,    Wilhelm:    Quaestiones    criticae   et   grammaticae   ad   scriptores    historiae 

augustae  pertinentes.    Dissert.  inaug.  Monasterii  Guestf.  1894.    (47  S.)    8. 
Lessi  n  g,  Karl:  Studien  zu  den  scriptores  historiae  Augustae.  Progr.  des  Friedrichs- 

Gymn.     Btrlin:  R.  Gärtntr  (Jetzt:    Vi'arli)in}i,i)  1889.     (39  S.)     4.  M.  1. 

Lumbroso,   Giacomo:    Osservazioni  sopra  un  luogo   degli   „Scriptores   Historiae 

Augustae"  [Spart.,  Pesc.  Nig.  12].    In:  Rendiconti  della  r.  Accademia  dei  Lincei. 

Classe  di  scienze  morali.  storiche  e  filologiche.     Ser.  5.  1  (1892)  p.  582 — 584. 
Mommsen,  Theodor:  Zu  den  Scriptores  bist.  Aug.    In:  Hermes  13  (1878)  p.  298—301. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  (Bniin  1909)  p.  298—301. 

—  Die  Scriptores  historiae  Augustae.    In:  Hermes  25  (1890)  p.  228—292.   Wiederholt 

in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  (Berlin  1909)  p.   302—362. 
Müllenhoff,    Karl:     Zwei    Stellen    der   Scriptores    historiae    augustae   [Capitol. 
vita  Marci  c.  22.    Trebell.  Pollio  vita  Claudii  c.  6].    (1853).    In  des  Verf.  Deutsche 
Altertumskunde  4  (Btrhii  19Ü0)  p.  535—541. 
de  Nolhac,  Pierre:  Les  manuscripta  de  THistoire  Augiiste  chez  Petrarque.     In: 

Mölanges  G.  B.  de  Rossi  (Paris  1892)  p.  97—111. 
Noväk.  Robert:   K  textu  Scriptorum  historiae  Augustae.     In:  Listy  filologicke  a 
paedagogickö  11  (1884)  p.  194-206. 
Hadr.  4.  20.  22.    Ael.  Ver.  5.    Ant.  Pius  8.    Ant.  Phil.  13.    Ver.  Imp.  4.    Avid. 
Cass.  8.    Comm.  5.  20.    Sev.  7.  11.  17.    Pescenn.  .3.  10.    Clod.  Alb.  2.  10.  14. 
Ant.  Carac.  2.     Maor.  8.  11.  13.     Ant.  Heliog.  10.  20.    Alex.  Sev.  10.  19.  21. 
29.  33.  36.  53.    Maxim,   iun.   1.    Gord.  iun.   19.     Max.  et  Balb.  5.    Valer.  2. 
Gallien.  1.  3.  5.    Trig.  15.  32.    Claud.  7.  10.  18.    Aurel.  1.  4.  7.  11.  38.    Tac. 
6.  10.    Flor.  4.    Num.  II. 

—  Miscellanea  critica.    1886  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Ad  scriptores  historiae  Augustae.    In:  Listy  filologicke  a  paedagogicke  11  (1884)' 

p.  360—363;  14  (1887)  p.  7—14. 

Hadrian.  p.  4.  14  P.''  p.  17.  3.  Hei.  Ver.  p.  33.  15.  Ant.  Pius  p  38.  12.  M.  Ant. 
Philos.  p.  56.  13.  p.  61.  26.  p.  63.  22.  p.  69.  19.  p.  70.  9.  Comm.  98.  15.  p. 
107.  8.  p.  108.  23.  p.  109.  17.  Pert.  p.  114.  6.  p.  116.  24.  p.  117.  23.  p.  119.  27. 
p.  121.  24.  —  Hadr.  p.  16.  13.  M.  Ant.  Phil.  p.  50.  8.  Did.  Jul.  p.  108.  1. 
Sev.  p.  136.  19.  p.  140.  3.  p.  154.  3.  p.  157.  14.  p.  158.  23.  Ant.  Carac.  p.  189,  19. 
Opil.  Macr.  p.  206.  21.  p.  209.  10.  p.  209.  22.  p.  209.  26.  Ant.  Diod.  p.  213.  4. 
Heliog.  p.  234.  17.  p.  235.  27.  p.  237.  4  p.  243.  20.  p.  246.  6.  Alex.  Sev.  p. 
279.  11.  p.  281.  17.  p.  282.  14.  p.  285.  1  u.  13.  p.  287.  30.  p.  296.  10.  p.  297.  10. 
Maxim,  p.  8.  31.  p.  14.  5.  Gord.  p.  35.  5.  Max.  et  Balb.  p.  65.  10.  Gallien, 
p.  89.  11.  p.  92.  26.  p.  94.  25.  p.  97.  19.  Trig.  p.  112.  24.  p.  122.  27.  p.  127.  20. 
p.  129.  25.  p.  167.  21.  p.  171.  29.  Tac.  p.  197.  11.  Prob.  p.  216.  27.  Firm, 
p.  220.  18.  Satur.  p.  225.  23.  Car.  p.  234.  22.  Num  p.  238.  4.  p.  239.  29. 
Carin.  p.  244.  7. 

—  Observationes  in  scriptores  historiae  Augustae.  [Aus:  Ceske  museum  filologicke  2 

(1896)  p.  20-60].     Pragae:  (A.  Storch  Jil.)  1896.     (42  S.)     8.  M.  1. 


Scriptores  historiae  augnstae.  75- 

Scriptores  historiae  augustae. 

Oberdick,  Johannes:   Zu  den  scriptores  historiae  augustae.     In:  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  117  (1878)  p.  217. 
Peter,  Hermann:  Die  Scriptores  historiae  Augustae  in  den  Jahren  1865— 1882.    In: 

Philologus  43  (1884)  p.  137-194. 

—  Zu   den   scriptores   historiae  Augustae.     In:    Jahrbücher  für  classische  Philo- 

logie 129  (1884)  p.  75—80. 
Spartian.   v.   Hadr.   20.  9  ff.    Capitolin.   v.   Marci  10.   1-9.    v.  Verl  7.  6.  8.  8. 
V.  Pertinacis  3.  2.  4.  2.    Spartian.  v.  Sever.  6.  10.    v.  Pesc.  4.  7.    v.  Clodii  6.  8. 
V.  Sever.  22.  4.    v.  Carac.  9.  12.    Lampridius  v.  Alex.  21.  8.    Capitol.  v.  Gor- 
diani  32.  3.    Vopisc.  v.  Aureliani  11.  10. 

—  Die  scriptores  historiae  augustae.   Sechs  litterar-geschichtliche  Untersuchungen. 

Leipzi;/:  B.  fi.  Teubner  1892.     (VIII,  266  S.)     8.  M.  6.40. 

I.  Persönlichkeit,  Plan  und  Zeit.  II.  Das  "Verhältnis  zu  den  Quellen.  III.  Die 
Komposition  der  Viten  und  ihre  Zusammenfassung  zu  der  uns  vorliegenden 
Sammlung  der  H.  A.  IV.  Die  eingelegten  Reden  und  Schriftstücke.  V.  Die 
Glaubwürdigkeit.  VI.  Über  die  angebliche  Entstehung  der  H.  A.  durch 
Fälsjüiung  in  der  Zeit  Theodosius'  des  Grossen. 

—  Bericht  über  die  Litteratur  zu  den  Scriptores  historiae  Augustae  in  dem  Jahr- 

zehnt 1883—1892.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classisehen  Alter- 
thumswissenschaft  XXI  (1893)  76  p.  119—161. 
Petsohenig,  Michael:  Beiträge  zur  Textkritik  der  Scriptores  historiae  Augustae. 
[Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch -historischen  Classe  der  kais.  Aka- 
demie der  Wissenschaften  93  (1879)  p.  355—418].  Wien:  (K.  GeroUVs  Sohn)  1879. 
(66  S.)    8.  M.  1. 

—  Zur  Kritik   der  Scriptores   historiae  augustae.    Progr.  des   2.  Staatsgymn.  Graz 

1885.     (Wien  und  Ldpzig :  Piclilers  M''äife  u.  Suliii).     (S.  3—16).     8.  M.  —.40. 

—  Bemerkungen  zum  Texte  der  scriptores  historiae  augustae.    In:    Philologus  52 

(1894)  p.  348—365. 

I.  Vermuthungen.     II.  Ueberlieferte  Lesarten. 
Plew,  Johannes:  Marius  Maximus  als  direkte  und  indirekte  Quelle  der  Scriptores 
historiae  augustae.     1878  siehe  D.:  Marius  Maximus. 

—  Kritische  Beiträge  zu  den  Scriptores  Historiae  Augustae.    Progr.  des  Lyceums 

Strassburff  i.  E.:  (Triibiier)  1885.     (S.  3—32).     4.  M.  1.50. 

Purser,  liOuis  Claude:  Notes  on  manuscripts.    1886. 1888  siehe  C. :  Scriptores  (p.  53). 

de   Sanctis,   Gaetano:   Gli   scriptores  Historiae  augustae.    In:   Eivista  di  storia 
antica  e  scienze  afflni  1  Nr.  4  (1896)  p.  90—119. 
I.  Trebellio  Pollione  e  la  genealogia  di  Costanzio  Cloro.    II.  Vopisco. 

Schmidt,  Guilelmus:  De  Romanorum  imprimis  Suetonii  arte  biographica.  1891 
siehe  C. :  Scriptores  biographici. 

Sceck.  Otto:  Studien  zur  Geschichte  Diocletians  und  Constantins.  III.  Die  Ent- 
stehungszeit der  Historia  Augusta.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 
141  (1890)  p.  609—639. 

—  Zur  Echtheitsfrage  der  Scriptores  historiae  Augustae.    In:  Rheinisches  Museum 

für  Philologie  40  (1894)  p.  208-224. 
Suster,  Guido:  Gli  scrittori  della  storia  augustea  secondo  lo  storico  Flavio  Biondo. 
In:  Rivista  di  fllologia  e  d'istruzione  classica  16  (1888)  p.  444 — 449. 

—  De  altera  quadam   scriptura  orationis  quae  a  Maecio  Falconio  Augusto  habita 

est.     Ebenda  17  (1889)  p.  247—254. 
Unger,  Robert:  Zur  Kritik  der  scriptores  historiae  Augustae.    In:  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  119  (1879)  p.  493—512.     123  (1881)  p.  209—224. 
Vermaat,   Henricus:  Disputatio  de  aetate,   qua  conscripta  est  liistoria  Augusta. 
Spec.  litt,  inaug.  LuffiJunt-Bul.:  ./.   W.  van  Leenweii  1893.     (3  Bl.,  121  S.)    8. 
I.  Status  quaestionis.    II.  Unus   an  plures?    III.  Ex  ipsis  erroribus  perlucet 
veritas.    IV.  Adversariorum  Achilles.    V.  Reliquae  difficultates  diluuntur, 
VI.    De   singulis   historiae   Augustae   partibus.     a.  De  „serie  Diocletiana". 
b.  De  „Serie  Constantiniana".    e.  De  PoUionis  vitis.     d.  Vopiscus. 
de  Winterfeld  ,   Paulus:    Historiae  augustae  scriptores:    Hadr.  4,  5;  Verus  4,  4; 
Commod.   11,  5;   Carac.   1,  2;   Geta  4,  1.  4,  3;   Heliogab.  31,  7.  33,  1;   Alex.  Sev. 
15,  4;  Claudius  4,  4,  7.     1895  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 
Wölfflin,   Eduard:   De   Scriptores  historiae  Augustae.    I.    In:   Sitzungsberichte 
der  philosophisch-philologischen  und  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie 
der  Wissenschaften  zu  München  1891  p.  465—538. 
1.    Die    Sprache    der    Scriptores    historiae    Augustae.      2.    Trebellius    PoUio. 
3.   Flavius  Vopiscus.    4.   Die   Actenstücke   des  Trebellius  PoUio   und  des 
Vopiscus.     5.  Vopiscus    als   Herausgeber   und   Redactor   der   Sammlung. 
Beilage.    1.  Aus  der  Phraseologie  des  Trebellius  PoUio  und  des  Vopiscus.. 
2.  Der  Nachtrag  zu  den  trig.  tyr.  cp.  31,  7—33,  8. 
Zangemeister,  Karl:   Zur  römischen  Topographie   [vita   Sept.   Severi   19].     Inr 
Rheinisches  Museum  für  Philologie  39  (1884)  p.  635—636. 


76    Scriptores  latiiii.  C.  Scriptores  rerum  inventarum  —  Scriptores  medici. 

Scriptores  rerum  inTentarum  siehe  1 1  p.  iio. 
Scriptores  matheinatici. 

Ball,  Walter  "William  Kouse:  A  short  aocount  of  the  history  of  mathematics. 
(1888.  1893)  1901  siehe  A. :  Scriptores  mathematici. 

—  A  primer  of  the  history  of  mathematics.    1895  siehe  ebenda. 
Cajori,  Florian:  A  history  of  mathematics.     1894.  1895  siehe  ebenda. 
Cantor,  Moritz:  Vorlesungen  über  Geschichte  der  Mathematik.    1.  Band  (1880.94) 

1907  siehe  ebenda. 
Curtze,  Maximilian:    Ueber  eine  Handschrift  der  kgl.   öffentlichen  Bibliothek  zu 

Dresden.     1883  siehe  A. :  Scriptores  mathematici. 
Günther,   Siegmund:   Abriss  der  Geschichte   der  Mathematik  und  Naturwissen- 
schaften im  Altertum.     1888.  1894  siehe  ebenda. 
Hei  borg,  Johan  Ludvig:  Griechische  und  römische  Mathematik.    Jahresbericht. 

1884  siehe  ebenda. 
Hoefer,  Ferdinand:  Histoire  des  mathematiques  .  .  .  (1874)  1902  siehe  ebenda. 
Hultsch,  Friedrich:   Ein  Beitrag  zur  Kenntnis  des  volkstümlichen  Rechnens  bei 

den  Römern.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  139  (1889)  p.  335—343. 
Marie,  Maximilien:  Histoire  des  sciences  mathematiques  et  physiques.    1.11.1883 

siehe  A. :  Scriptores  mathematici. 
Mommsen,    Theodor:   Zahl-  und  Bruchzeichen.     In:  Hermes  22  (1887)  p.  596—614. 

23  (1888)  p.   152—156.    Wiederholt  in   des  Verf.   Gesammelte  Schriften  7   (Berlin 

1909)  p.  765-787. 
Müller,  Felix:  Zeittafeln  der  Geschichte  der  Mathematik,  Physik  und  Astronomie 

bis  zum  Jahre  1500,  .  .  .  1892  siehe  A. :  Scriptores  mathematici. 
Saalschütz,  Louis:  Über  Zahlzeichen  der  alten  Völker.    1892  siehe  A. :  Scriptores 

mathematici. 
Thirion,    J.:    L'histoii-e    de    l'arithmetique.      1883-1885    siehe    A.:     Scriptores 

mathematici. 
Tillicus,  Franz:  Das  Zahlenwesen  der  Völker  im  Alterthume  und  die  Entwicklung 

des  Zifferrechnens.     1880  siehe  ebenda. 

—  Die  Geschichte   der  Rechenkunst  vom  Alterthume  bis  zum  XVIII.  Jahrh.  (1891) 

1897  siehe  ebenda. 
Zangemeister,   Karl:    Entstehung   der   römischen  Zahlzeichen.     In:    Sitzungs- 
berichte  der  kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin.    1887. 
II  p.  1011—1028. 

Scriptores  medici. 

Ein  lateinisches  medizinisches  Fragment  Pseudo-Galens.    Zum  erstennial  herausgegeben 
und  besprochen  von  Ernst  Landgraf.     1895  siehe  B.:  Galenus  (I  1  p.  527). 

Albert,  Maurice:  Les  Grecs  ä  Rome.    Les  medecins  grecs  ä  Rome.    1894  siehe  A. : 

Scriptores  medici. 
Arnould,  Jules:  L'antiquite  de  la  Syphilis.     1879  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Baas,   Johann    Hermann:    Outlines   of  the   history   of  medicine   and   the  medical 
profession.     (1876)  1896  siehe  A. :  Scriptores  medici. 

—  Leitfaden  der  Geschichte  der  Medizin.     1880  sielie  ebenda. 

—  Die   geschichtliche  Entwicklung   des  ärztlichen  Standes  und  der  medicinischen 

Wissenschaften.     1896  siehe  ebenda. 

Bacelli,  Guido:  La  medicina  politica  et  la  medicina  clinica  nella  Roma  antica  e 
nella  Roma  moderna.  Discorso  per  la  inaugurazione  degli  studii  nella  r.  Uni- 
versitä  di  Roma,  pronunziato  il  5  nov.  1879.  [Aus:  Annuario  della  r.  üniversitä 
degli  studii  in  Roma  per  l'anno  scol.  1879—80].    Roma:  0.  CiveHi  1880.    (32  S.)     8. 

Baranski,  Anton:  Die  Thiermedicin  im  Alterthum.  1884.  85  siehe  A.:  Scriptores 
medici. 

—  Geschichte  der  Thierzucht  und  Thierraedizin  im  Alterthum.    1886  siehe  ebenda. 
Barbillion,  Lucien :  Histoire  de  la  medecine.     1886  siehe  ebenda. 

—  Historia  de  la  medicina.     (1886)  siehe  ebenda. 

Basler,  Wilhelm:  Betrachtungen  über  die  Massage  der  Griechen  und  Römer. 
189(3  siehe  A. :  Scriptores  medici. 

Berendes  ,  Johannes:  DiePharmacie  bei  den  alten  Culturvölkern.  1891  siehe  ebenda. 

Billings,  John  Shaw:  The  history  of  medicine.     1888  siehe  ebenda. 

Blomme,  Arthur;  Chirurgie  antique.  Etüde  sur  la  trousse  d'un  Chirurgien 
gallo-romain  du  HI"  siede,  par  le  docteur  Deneffe.  Note  lue  ä  la  seance  du 
9.  döcembre  1894,  par  A.  Bl.  [Extrait  du  Bulletin  de  l'Academie  d'archeologie 
de  Belgique  irne  sörie  des  annales  2'ne  partie  1890  p.  682 — 686].  Ativers:  Imjtr. 
Veuvc  de  Backer  1895.     (7  S.)    8. 

Bouillet,  Jean:  Pröcis  d'Iiistoire  de  la  mödecine.    1883  siehe  A. :  Scriptores  medici. 

Brian,  Rene:  Un  mödecin  de  Tempereur  Claude  .  .  .    1882  siehe  ebenda. 

—  Introduction  de  la  m6decine  dans  le  Latium  et  ä  Rome.    In  :  Revue  archeologique 

III«  Serie  5  (1885)  p.  385-292;  6  (1885)  p.  192—203. 


Scriptores  medici.  77 


Scriptores  medici. 

Brunner,  Conrad:  Die  Spuren  der  römischen  Arzte  auf  dem  Boden  der  Schweiz. 

Nach  einem  .  .  .  Vortrage.     Zürich:  A.  Mülkr's   Verl.  1893  (Umschlag  1894).     (66  S. 

mit  7  Abbildungen  u.  4  photo-lith.  Tat.)    8.  M.  4. 

Buret,  Prederic:  La  Syphilis  a  travers  les  äges  .  .  .  1890  siehe  A. :  Scriptores  medici. 

—  Syphilis  in  ancient  and  prehistoric  times.    1891  siehe  ebenda. 

—  La  mödecine  chez  les  Romaines  avant  I'ere  chr6tienne.    In:  Janus  1  (1896—97) 

p.  517—526. 
Chiappelli,    Alberto:    Le    condizioni    dell'    esercizio   medico   nell'    antica  Koma. 

Discorso  letto  nella  r.  Accademia  di  seienze  lottere  ed  arti  di  Pistoja.    Pistoja: 

Tip.  Ciiio  dei  frat.  Bracali  1S81.     (30  S.)     8. 
Deneffe,  Victor:  Chirurgie  antique.    Etüde  sur  la  trousse  d'un  Chirurgien  gallo- 

romain  du  lll«  siecle.  Amas :  H.  Vaids  1893.   Paria:  .J.-B.  SalMcre.  (66  S.,  9planch.)  8. 

Fr.  5. 

—  Chirurgie   antique.     Les    oculistes    gallo  -  romains   au  III«  siecle.     Ebenda  1896. 

(185  S.,  5  Taf.  mit  2  Erl.-Bl.)    8.  Fr.  7.50. 

Dignat,  Paul:  Histoire  de  la  medecine  ä  travers  les  äges  (1888)  siehe  A.:  Scriptores 

medici. 
Dubois,  Marcel:  Un  medecin  de  l'empereur  Claude.     1881  siehe  ebenda. 
Dupouy,   Edmond:    Medecine   et   moeurs   de   l'ancienne   Rome   d'apres  les  poetes 

latins.     (1885)  1892  siehe  C. :  Poetae. 

—  La  Prostitution  dans  l'antiquite  dans  ses  rapports  avec  les  maladies  veneriennes. 

(1887)  1898  siehe  A.:  Scriptores  medici. 

—  Geschichte  der  Prostitution.    (1907)  siehe  ebenda. 

Frölich,  Hermann:  Die  literarischen  Urquellen  des  Alterthums  und  Mittelalters 

für  Militärmedizin.     1883  siehe  ebenda. 
Fuhr,  Ferdinand:  Der  Kropf  im  Alterthum.     188S  siehe  ebenda. 
Geist-Jacob  i,  George  Pierce  :  Geschichte  der  Zahnheilkunde  .  ..  1896  siehe  ebenda. 
Guardia,   Joseph  Miguel:   Histoire   de  la  medecine  d'Hippocrate  ä  Broussais  et 

ses  successeurs.    1884  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Ha  es  er,  Heinrich:  Grundriss  der  Geschichte  der  Medicin.    1884  siehe  ebenda. 
Harnack,  Adolf:  Bledicinisches  aus  der  ältesten  Kirchengeschichte.   1892  siehe  A. : 

Scriptores  medici. 
Helmreich,   Georg:  Beobachtvingen  auf  dem   Gebiete  des  Medicinerlatein.    In: 

Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  321—328. 
Hermeneumata  medicobotanica   vetustiora,   siehe  D.:   Anonymi  (Corp.  glossar. 

latin.  3  (1892)). 
Hofmann,  Carl  Berthold:  Die  Getränke  der  Griechen  und  Römer  vom  hygienischen 

Standpunkte.    1883  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Hünerfauth,  Georg:  Geschichte  der  Massage.    1886  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Kahle,   Friedrich:   Über  Antiseptik  im  Altertum  und  Mittelalter.    1895  siehe  A.: 

Scriptores  medici. 
Katsch,  J.  F.:  Medizinische  Quellenstudien.     1891  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Kleinwächter,  Ludwig:  Die  Gynäkologie  des  Alterthums.   1883  siehe  A. :  Scriptores 

medici. 
Köhler,    Albrecht:   Handschriften  römischer   Mediciner.     In:    Hermes   18   (1883)' 

p.  382—395. 
1.  Pseudoplinii  medicina.    2.  Cassius  Felix. 
Kronfeld,   A.:    Die  Leichenverbrennung  in  alter  und  neuer  Zeit.     1890  sielie  A.: 

Scriptores  medici. 
Kyriacos:    Essai   sur   les   mödecins  militaires   dans  l'antiquite.     1883  siehe  A.: 

Scriptores  medici. 
Laboulbene,   Alexandre:   La  mödecine  ä  Rome.     Cours  d'histoire  de  la  faculte 

de  medecine  de  Paris.     In:  La  Revue  scientifique  34  (1884)  p.  739—746. 
Lepine,    K.:    Une   page   d'histoire   de   la   mödecine.     (La   thörapeutique    sous   les 

Premiers  Cesars).   In:  Lyon  M6dical  62  (1889)  p.  401—407.  437—442. 
Lüring,    Henrich   L.   Emil:    Die   über   die   medicinischen   Kenntnisse    der   alten 

Ägypter    berichtenden    Papyri     verglichen    mit    den    medicinischen    Schriften 

griechischer  und  römischer  Autoren.     1888  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Magnus,   Hugo:   Die   Anatomie  des  Auges  bei   den  Griechen  und  Römern.    1878 

siehe  A.:  .Scriptores  medici. 
de  M6ly,   Fernand:  Les  cachets  d'oculistes  et  les  lapidaires  de  l'antiquite  et  du 

haut  moyen  äge.    In:  Revue  de  philologie  16  (1892)  p.  81—95. 
Mo,  Girolamo:  Sullo  stato  dei  medici  e  della  medicina  in  Roma  antica  paragonato 

con  quelle  dei  medici  e  della  medicina  dei  tempi  moderni.    In:  L'Osservatore. 

Gazzetta  delle  cliniche  di  Torino  17  (1881)  p.  209  if. 
Molliere,  Humbert:  Le  Service  de  sant6  militaire  chez  les  Grecs  et  les  Romains. 

1888  siehe  A. :  Scriptores  medici. 


78    Scriptores  latiiii.  C.  Scriptores  medici  —  Scriptores  metrici  et  musici 
.  S  c  r  i  p  t  o  r  e  s  medici. 

Neumann,    Julius:    Zur   Geschichte    der   Literatur    des   Eczems.     1880    siehe   A.: 

Scriptores  medici. 
Pagel,   Julius:   Wundbehandlung  im   Altertum  und  Mittelalter.    1891   siehe  A.: 

Scriptores  medici. 
Proksch,  Johann  Karl:  Die  Geschichte  der  venerischen  Krankheiten.    1895  siehe 

A. :  Scriptores  medici. 
Puschmann,    Theodor:    Jahresbericht  über  die   Medicin   bei   den  Griechen  und 

Römern.    1884.  1890  siehe  A. :  Scriptores  medici. 

—  Geschichte  des  medicinisohen  Unterrichts  von  den  ältesten  Zeiten  bis  zur  Gegen- 

wart.    1889  siehe  ebenda. 
Ravel,    Henri-Charles-Antoine:    L'officine  des  anciens  m^decins  grecs  et  romains 

n'6tait  point  un  höpital.     1881  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Rosenbaum,    Julius:    Geschichte    der   Lustseuche    im   Altertume  .  .  .    (1839)   1904 

siehe  A.:  Scriptores  inedici. 
Saalfeld,    Günther:   Wie    kamen   die   ersten    Vertreter   der   Medicin    nach   Rom? 

In :    Archiv    für   pathologische    Anatomie   und  Physiologie   und   für   klinische 

Medicin  116  (1889)  p.  191—204. 
Sabatier,    Antoine:    Des   möthodes    antiseptiques   chez   les   anciens   et  chez  les 

modernes.     1883  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Salonion,   Max:   Die  römischen  Archiatri.     In:  Deutsches  Archiv  für  Geschichte 

der  Medicin  und  medicinische  Geographie  2  (1879)  p.  216 — 235. 
Schmidt,  Johannes:  Das  medicinisch-botanische  Glossar  von  Siena.    In:  Hermes 

18  (1883)  p.  5-J1-545. 
Schmitz,  Wilhelm:   Medicinisches  [Rezepte].    In  des  Verf.  Miseellanea  tironiana 

(Leipzig  1896)  p.  47—69.  72-78. 
Sehrwald,  Konrad:  Das  Naturheilverfahren  im  gi-iechisch-römischen  Altertum  .  .  . 

1896  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Seligmann,  Roemo:  Jahresbericht  über  die  Medicin  bei  den  Griechen  und  Römern. 

1879  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Stumpf,    Richard:    Das    Medicinalwesen    in   dem   römischen   Heere.     Nach   den 

Berichten  der  alten  Autoren  bearbeitet.    [Aus:  Allgemeine  medizinische  Central- 

Zeitung  63  (1891)  Nr.  8—14].     Btrlin:  0.  Cobleiitz  1894.     (23  S.)    8.  M.  1. 

—  Die  Geschichte  des  f^helebens,  der  Geburtshilfe,  der  körperlichen  vind  geistigen 

Erziehung  der   alten  Römer.    Vom  medizinischen  Standpunkte  aus  beleuchtet 

auf  Grund    der    alten   Schriftsteller.     [Aus:    Deutsche   Medizinal -Zeitung  1895 

Nr.  68—75.  77.  79.  80.  82.  83.  84.  85.  87.  88].    Bnliii :  E.  ftrosso- 1895.    (111,97  S.)  8.   M.  1. 
Töply,  Robert:   Die  Syphilis  im  Alterthum.     1889  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Toulouze,  E.:  Notice  descriptive  sur  une  trousse  de  mödecin  au  III^  siecle.    In: 

Revue  archeologique.     Nouvelle  serie  43  (1882)  p.  1 — 6,  1  table. 
Wertner,  Moriz:  lieber  die  Stellung  des  ärztlichen  Standes  im  Alterthum.     1885 

siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Witliington,    Edward  Theodore:    Medical   history  from  the  earliest  times.     1894 

siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Wolf  1er,  Anton:  Die  Kropfoperationen  im  Alterthume.     1887  siehe  ebenda. 
Ziemssen,   Hugo:  Von  der  Heilkunde  im  Alterthum.    1895  siehe  A.:   Scriptores 

medici. 

—  Della  medicina  nell'  antichitä.    1897  siehe  ebenda. 

:Scriptores  metrici  et  musici. 

d'Acosta,  Paul:  Essai  de  philologie  musicale  .  .  .  1896  siehe  A. :  Scriptores  metrici 
et  musici. 

Bock,  Conrad:  Prosodia  e  metrica  latina  ad  uso  delle  scuole»tradotta  da  G.  B. 
Bonino.     Torino:  G.  B.  Punivia  c  V.  1885.     (108  S.)    8.  L.  —.80. 

B  r  i  1 1 ,  Bernhard :  Vers-  und  Wortaccent.  1879  siehe  A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 

B  u  t  z  e  r ,  Heinrich :  Der  Jonicus  a  maiore.   1889  siehe  A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 

Caesar,  Julius:  Disputatio  de  verborum  arsis  et  thesis  apud  scriptores  artis 
metricae  latinos,  inprimis  Marium  Victorinum  significatione.  J.  1.  hib.  Mar- 
burg 1885.     (S.  III-XVIII).     4. 

Casagrande,  Alberto:  Elementi  di  prosodia  e  metrica  latina  per  i  ginnasi  e  licei. 
Torino,  Milaiio,  Firivze.  Roma:  0.  B.  Paravia  e  C  1885.     (36  S.)    8.  L.  —.50. 

Cesari,  Pietro:  Storia  della  musica  antica  .  .  .  1883  siehe  A. :  Scriptores  metrici 
et  musici. 

—  Historia  de  la  musica  antigua.     1891  siehe  ebenda. 

Chatelain,  Emile:  ün  gradus  ad  Parnassum  de  Textreme  decadence.    In:  Revue 

de  Philologie  7  (1883)  p.  65  -77. 
Clement,  Felix:  Histoire  de  la  musique  .  .  .   1885  siehe  A.:  Scriptores  metrici  et 

musici. 
Oonsbruch,   Maximilianus :   De  veterum  ttc^I  noiijuatog  doctrina.     1890  siehe  B. : 

Hephaestio  alexandrinus. 


Scriptores  metrici  et  musici.  79 

•Scriptores  metrici  et  mvisici. 

Crusius,  Otto  siehe  W.  Hoerschelmann. 

Delboeuf,  Joseph:  L'Hexametre  et  l'Aloxandrin.    1884  siehe  A. :  Scriptores  metrici 

et  musici. 
Drewes,    Ludwig:    Zur  Theorie   des  Dochmius.     1880  siehe  A.:  Scriptores  metrici 

et  musici. 
Gevaert,    Fran<jois   Auguste:   Histoire   et   thöorie   de   la   musique   de  l'antiquite. 

1875 — 1881  siehe  A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 
—  De  l'etat   actuel  des  nos  connaissances  relatives  ä  la  pratique  de  l'art  musical 

chez  les  Grecs  et  les  Komains.     1896  siehe  ebenda. 
Gleditsch,  Hugo:  Metrik  der  Griechen  und  Kömer.    1885 — 1901  siehe  A.:  Scriptores 

metrici  et  musici. 
Henry,  Victor:  Contribution  ä  l'etude  des  origines  du  decasyllabe  roman.    Paris: 

Miiisonnfuve  frircs  &  Cli.  Leckre  188C.     (46  S.)     8. 
Hilberg,  Isidor:  Über  den  Gebrauch  amphibrachischer  Wortformen  in  der  ersten 

Hälfte  des  griechischen  und  lateinischen  Hexameters.    189d  siehe  A. :  Scriptores 

metrici  et  musici. 
Hoerschelmann,  Wilhelm,  u.  Crusius,   Otto:   Die  Betonung  des  Choliambus. 

1894  siehe  A.:  Scriptores  metrici  et  musici. 
Humphreys,   Milton  W. :  Influence  of  accent  in  latin  dactylic  hexameters.    In: 

Transactions  of  the  american  philological  association  1878  p.  39 — 58. 
von   Jan,   Karl:   Die  Musikinstrumente   der  Griechen  und  Römer.     1884  siehe  A. : 

Scriptores  metrici  et  musici. 
Kalkner,  Friedrich:  Symbolae  ad  historiam  versuum  logaoedicorum,    1892  siehe 

A.:  Scriptores  metrici  et  musici. 
Klotz,    Richard:    De    numero    dochmiaco    observationes.      1879 — 1881    siehe    A.: 

Scriptores  metrici  et  musici. 

—  Bericht  über  die  Erscheinungen  auf  dem  Gebiete  der  griechischen  und  römischen 

Metrik.    1883.  86.  91  siehe  ebenda. 

—  Grundzüge  altrömischer  Metrik.    Layzt// :  B.  G.  Teuhner  1S90.    (X,  590  S.)    8.     M.  li 
Köstlin,  Heinrich  Adolf:  Geschichte  der  Musik  im  Umriss.    (1875)  1899  siehe  A. 

Scriptores  metrici  et  musici. 

l.eo,   Friedrich:    Die   beiden  metrischen  Systeme   des  Alterthums.    1889  siehe  A. 
Scriptores  metrici  et  musici. 

Löhbach,    Rudolf:    Der    goldene   Schnitt    im   Hexameter.     1879.    1881    siehe   A. 
Scriptores  metrici  et  musici. 

Lud  wich,    Arthur:    Die   Betonung   des  Hinkiambua.     1892    siehe   A.:    Scriptores 
metrici  et  musici. 

Luthmer,  Johannes:  De  choriambo  et  ionico  a  minore  diiambi  loco  positis.    1884. 
85  siehe  A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 

IVIeyer,   Wilhelm:   Zur  Geschichte   des   griechischen  und  des  lateinischen  Hexa- 
meters.    1884  siehe  A. :  Poetae  alexandrini. 

—  I.  Caesur  im  Hendekasyllabus.    II.  Ueber  die  weibliche  Caesur  des  classischen 

lateinischen  Hexameters  und  über  lateinische  Caesuren  überhaupt.    1889  siehe 
C:  Poetae. 
Mueller,  Lucian:  De  re  metrica  poetaruni  latinorum  praeter  Plautum  et  Terentium 
libri  Septem  .  .  .  (18  d)  1894  siehe  C:  Poetae. 

—  Rei  metricae  poetarum  latinorum  praeter  Plautum  et  Terentium  summarium  .  .  . 

1878  siehe  C:  Poetae. 

—  Metrik   der  Griechen   und  Römer  .  .  .    (1880)  1885  siehe  A. :   Scriptores  metrici  et 

musici. 

—  Metriek  der  Grieken  en  Romeinen  .  .  .  1881  siehe  ebenda. 

—  Mötrique  grecque  et  latine  .  .  .  1882  siehe  ebenda. 

—  Metrica  dei  Greci  e  dei  Romani  .  .  .  (1883)  1897  siehe  ebenda. 

—  Über  die  Betonung  der  hinkenden  Jamben  und  Trochäen.     1892  siehe  ebenda. 
Observations    sur   la   metrique   de   Muller.     In:    L'Enseignement   chr6tien   1   (1882) 

p.  191—192. 
Pickel,   Carolus:   De   versuum  dochmiacorum  origine.    1880  siehe  A. :  Scriptores 

metrici  et  musici. 
Plessis,   Fr6d6ric:   Traitö   de   mötrique   grecque  et  latine.     Paris:  Klincksieck  18S9. 

(X,  346  S.)    8.  Fr.  3. 

Podhorski,  Felix:  De  versu  sotadeo.    1895  siehe  A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 
Kitter,    Frederic   Louis:    Manual   of  musical   history   from   the   epoch   of  ancient 

Greece  to  our  present  time.     (1886.  92)  siehe  A. :  Scriptores  musici  et  metrici. 
üowbotham,    John    Frederick:    A    history    of   music.      (1885—87)    1893    siehe    A. : 

Scriptores  musici  et  metrici. 
Kockstro,  William    Smith:    A   general    history  of  music  .  .  .  (1886)  1897  siehe  A.: 

Scriptores  musici  et  metrici. 


80     Scriptores  latini.    C.    Script,  metrici  et  musici  —  Script,  rei  militaris. 

Scriptores  metrici  et  musici. 

Schneider,    Albert:    Zur    Geschichte    der   Flöte    im   Alterthum.     1890   siehe   A. : 

Scriptores  metrici  et  musici. 
Stampini,  Ettore:  Le  odi  barbare  di  Giosue  Carducci  e  la  metrica  latina :  disaer- 
tazione.     Torino:  K.  Loesclier  1879.     (42  S.)    8.  L.  1.25. 

Zuerst  in:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  8  (1880)  p.  69—107.    Hier 
verbesserter  und  vermehrter  Neudruck. 

—  Le  odi  .  .  .  latina.     Studio  comparativo.    2.  edizione  .  .  .  ampliata.    Ebenda  1881. 

(XVI,  70  S.)    8.  L.  2.50. 

—  La  poesia  romana  e  la  metrica.     1881  siehe  C:  Poetae. 

Unterst  einer ,    Alfred:    Storia    della   musica.      (1893)    1902    siehe    A. :    Scriptores 

metrici  et  musici. 
Ussing,  Johan  Louis  :  Grwsk  og  romersk  metrik.    1893  siehe  A. :  Scriptores  metrici 

et  musici. 
Velke,  Wilhelm:  Bericht  über  die  Erscheinungen  auf  dem  Gebiete  der  griechischen 

und  lateinischen  Metrik.     1878  siehe  A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 
Weinberger,  Wilhelm:    Der  lateinische  Choliamb.    In:    Serta  Harteliana  (W!'«wi 

1896)  p.  117—120. 
Westphal,   Rudolf:    Allgemeine  Metrik   der  indogermanischen   und    semitischen 

Völker   auf  Grundlage   der   vergleichenden   Sprachwissenschaft  .  .  .    1892   siehe 

A. :  Scriptores  metrici  et  musici. 
Zambaldi,  Francesco:   Metrica  greca  e  latina.    1882  siehe  A. :    Scriptores  metrici 

et  musici. 

—  Elementi   di   prosodia   e   di   metrica  latina.     Sesta  ristampa.     Torino:  E.  Loesclier 

(1885)  1903.     (71  S.)     8.  L.  1. 

Scriptores  iiietrologici. 

Martini,  Angelo:  Manuale  di  metrologia  .  .  .  1883  siehe  A. :  Scriptores  metrologici. 
Nissen,   Heinrich:    Griechische   und   römische   Metrologie.     (1886)  1892  siehe    A.  t 

Scriptores  metrologici. 
Ridgeway.  William:   Metrological  notes.     1888  siehe  A.:   Scriptores  metrologici. 
Schmidt,  Max  Carl  Paul:  Bericht  über  MaB  und  Gewicht  ..  .  1892.  1896  siehe  A. : 

Scriptores  metrologici. 
Schwarz,    Wilhelm:    Der  Schoinos  bei  den  Aegyptern,    Griechen   und  Kömern. 

1894  siehe  A. :  Scriptores  metrologici. 
Wex,   Joseph:   Die  Metra  der  alten  Griechen  imd  Römer  in  Maßen  des  deutschen 

Reiches  übersichtlich  dargestellt.    1881  siehe  A. :  Scriptores  metrologici. 

—  Die  Metra   der   alten  Griechen  und  Römer  im  Umriss  erklärt  und  übersichtlich 

dargestellt  .  .  .  1883  siehe  ebenda. 

—  Mt'trologie  grecque  et  romaine  ,  .  .  1886  siehe  ebenda. 

Scriptores  rei  militaris. 

Bruncke,  Hermann:  Beiträge  zur  Entwicklungsgeschichte  des  römischen  Heer- 
wesens. I.  Über  die  servianische  Phalanx  und  die  ältere  Manipularlegion.  In  : 
Philologus  40  (1881)  p.  a57— 377. 

de  la  Chau  velays,  Jules:  L'art  militaire  chez  les  Romains.  Nouvelles  observations 
critiques  sur  l'art  militaire  chez  les  Romains  pour  faire  suite  ä  Celles  du 
Chevalier  Folard  et  du  colonel  Guischardt.  Avec  une  lettre  du  göneral  Davout, 
duc  d'Auerstaedt.    Pari.<:  Plön,  Noiirrit  et  Cie.  1884.    (XII,  321  S.,  1  S.  ung.)    8.    Fr.  6. 

Corazzini  di  Bulciano,  Francesco:  La  marina  preromana  e  romana  .  .  .  1896 
siehe  A. :  Scriptores  rei  militaris. 

Fröhlich,  Franz:  Die  Bedeutung  des  zweiten  piinischen  Krieges  für  die  Ent- 
wicklung des  römischen  Heerwesens.   Leipzig:  B.G.Teiihner\%%i.  (12,  S.)  8.    M.  1.60. 

—  Beiträge  zur  Geschichte  der  Kriegführung  und  Kriegskunst  der  Römer  zur  Zeit 

der  Republik.     Berlin:  E.  S.  Mittlir  aiiil  Sohn  1886.    (2  Bl.,  70  S.)    8.  M.  1.50. 

(Galitzin,  'Nie.  Serg.):  Allgemeine  Kriegsgeschichte  aller  Völker  und  Zeiten. 
1874.  78  siehe  A.:  Scriptores  rei  militaris. 

—  Allmän  krigshistoria.     1879.  80.  84  siehe  ebenda. 

Gebelin,  Jacques:  Quid  rei  militari»  doctrina  renascentibus  litteris  antiquitati 
debuerit.     1881  siehe  A. :  Scriptores  rei  militaris. 

Hardy,  Edouard:  L'art  de  la  guerre  chez  les  anciens.  1879  siehe  A.:  Scriptores 
rei  militaris. 

Jahns,  Max:  Die  Entwickelung  des  altrömischen  Kriegswesens.  In:  Die  Grenz- 
boten 37  (1878)  II  1  p.  81—95.  121-135.  161—170.  201—218.  241—252.  302-314. 
321—330.  441—444.  481—499. 

—  Handbuch  einer  Geschichte  des  Kriegswesens  .  .  .   1880  siehe  A.:  Scriptores  rei 

militaris. 
Jurien  de  la  Graviere,  Edraond:  La  marine  des  Ptolemöes  et  la  marine  des. 
Romains.    1885  siehe  A.:  Scriptores  rei  militaris. 


Scriptores  rei  militaris  —  Scriptores  rerum  natviralium.  gl 

Scriptores  rei  militaris. 

Liers,  Hugo:  Das  Kriegswesen  der  Alten  mit  besonderer  Berücksichtigung  der 
Strategie.    1895  siehe  A.:  Scriptores  rei  militaris. 

Mommsen,  Theodor:  Die  Gardetruppen  der  römischen  Republik  und  der  Kaiser- 
zeit. In:  Hermes  14  (1879)  p.  -25—30.  100.  16  (1881)  p.  643—647.  Wiederholt  in 
des  Verf.  Gesammelte  Schritten  6  (Birliii  1910)  p.  1—16. 

—  Das   römische   Militärwesen   seit   Diocletian.     In:    Hermes   24   (1889)   p.   195 — 279. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  6  (Berlin  1910)  p.  206—283. 
de   Rochas   d'Aiglun,   Albert:   Principes   de  la  fortification  antique  .  .  .    1880. 

1881  siehe  A. :  Scriptores  rei  militaris. 
Serre,   Paul:   Les  marines   de  guerre  de  l'antiquite  et  du  moyen  äge.    1885.  1891 

siehe  A. :  Scriptores  rei  militaris. 

—  Etudes  sur  l'histoire  militaire  et  maritime  <äes  Grecs  et  des  Romains.    1887  siehe 

ebenda. 

Stein  Wender,  Theodor:  Die  Entwickelung  des  Manipularwesens  im  römischen 
Heere.     In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  32  (1878)  p.  705—722. 

Stumpf,  Richard:  Das  Medicinalwesen  in  dem  römischen  Heere.  Nach  den 
Berichten  der  alten  Autoren  bearbeitet.  In:  Allgemeine  Medicinische  Central- 
Zeitung  63  (1894)  Nr.  8  p.  94—95.  Nr.  9  p.  105—106.  Xr.  10  p.  117—118.  Nr.  11 
p.  128—130.  Nr.  12  p.  140—141.     Nr.  13  p.  153.     Nr.  14  p.  164. 

Scriptores  rerum  iiaturalium, 

Hermeneumata  medicobotanica  vetustiora,  siehe  D.:  Anonymi.    (Grammatici.  Corp.  gloss. 
lat.  3  (1892)). 

Bapst,  Germain:  L"orfevrerie  d'etain  dans  l'antiquite.  —  Etudes  sur  l'etain  dans 

l'antiquite  ...  —  Les   metaux   dans  l'antiquite  ...  —  L'etain  dans  l'antiquite. 

1882.  1884.  1888  siehe  A. :  Scriptores  rerum  naturalium. 
Barariski,   Anton:    Geschichte   der  Thierzucht   und  Thiermedicin  im  Alterthum. 

1883  siehe  A. :  Scriptores  medici. 
Berendes,  Johannes:  Die  Pharmacie  bei  den  alten  Culturvölkern.    1891  siehe  A. : 

Scriptores  medici. 
Berthelot,  Marcellin:  La  chimie  dans  l'antiquite  et  au  moyen  äge.   I.  Les  Grecs, 

les  Latins,  les  Syriens  .  .  .  1893  siehe  A.:  Scriptores  rerum  naturalium. 
Caetani-Lo vatelli,   Ersilia:   Die  Rose   im  Alterthum.    In  der  Verf.  Römische 

Essays.     Autorisirte  Uebersetzung  (Lnpzig  1891)  p.  86 — 118. 
Cohn,    Ferdinand:    Über   die  Bedeutung  der  Blumennamen   viola  (i'or),   anemone, 

narcissus,  hyacinthus.    In:  Darstellungen  aus  der  Sittengeschichte  Roms  .  .  .  von 

L.  Friedlaender  2«  (Leipzig  1910)  p.  284—292. 
Fegerl,  .Johann:  Die  physikalischen  Kenntnisse  der  Alten  .  .  .  1896.  1897  siehe  A.: 

Scriptores  rerum  naturalium. 
Frantz,    Adolf:    Zink   und  Messing   im  Alterthum.  —  Eisen   und  Stahl  im  Alter- 

thume.     1881.  1882  siehe  ebenda. 
Günther,    Siegmund:    Bericht    über  neuere   Publikationen   auf  dem   Gebiete   der 

Naturwissenschaften  ...  im  Altertum.     1887  siehe  ebenda. 

—  Notiz  zur  Geschichte  der  Klimatologie.    1887  siehe  ebenda. 

—  Abriss  der  Geschichte  .  .  .  der  Naturwissenschaften  im  Altertum.    1888.  94  siehe 

ebenda. 

—  Jahresbericht  über  Chemie,   beschreibende  Naturwissenschaft  .  .  .  im  Altertum. 

1890  siehe  ebenda. 
Hailer,  Eduard:   Ein  Beitrag  zur  antiken  Paläontologie.    1895  siehe  ebenda. 
Heller,  August:  Geschichte  der  Physik  .  .  .  1882  siehe  ebenda. 
Hoefer,  Ferdinand:  Histoire  de  la  botanique,  de  la  mineralogie  et  de  la  geologie 

depuis    les   tenips   les   plus   reculös  jusqu'ä   nos   jours.     (1872)    1882   siehe  A.: 

■Scriptores  rerum  naturalium. 

—  Histoire  de  la  physique  et  de  la  chimie  .  .  .  (1846.  72.  92)  1900  siehe  ebenda. 

—  Histoire  de  la  Zoologie  .  .  .  (1873)  1890  siehe  ebenda. 

Hof  mann,  Karl  Berthold:  Zur  Geschichte  des  Zinkes  bei  den  Alten.  1882  siehe 
A. :  Scriptores  rerum  naturalium. 

—  Das  Blei  bei  den  Völkern  des  Alterthums.    1885  siehe  ebenda. 
Houghton,  William:   Gleanings  from  the  natural  history  of  the  ancients.    1879' 

siehe  A. :  Scriptores  rerum  naturalium. 
Imbert -Gourbey  re,   Antoine:   Recherches   sur  les  Solanum   des  anciens.     1883. 

siehe  A. :  Scriptores  rerum  naturalium. 
Joret,  Charles:  La  rose  dans  l'antiquite  .  .  .    1892  siehe  ebenda. 
Keller,  Otto:  Jahresbericht  über  Naturgeschichte  (Thiere,  Pflanzen,  Steine).    1878» 

siehe  A. :  Scriptores  rerum  naturalium. 

—  Jahresbericht  über  naturgeschichtliche  Alterthümer.    1881  siehe  ebenda. 

—  Jahresbericht  über  Naturgeschichte  für  1883—1884  siehe  ebenda. 

Locard,    Arnould:    Histoire    des    Mollusques    dans    l'antiquite.      1885    siehe    A. : 
.Scriptores  rerum  naturalium. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  6 


82      Scriptores  latini.   C.   Script,  rerum  naturalium  —  Script,  philosophi. 

Scriptores  rerum  naturalium. 

Marie,  Maximilien:  Histoire  des  seiences  math^mat.  et  physiques.    1883  siehe  A. : 

Scriptores  mathematici. 
Murr,   Josef:   Beiträge  zur  Kenntnis   der  altclassischen  Botanik.    1888  siehe  A. : 

Scriptores  rerum  naturalium. 
—  Die   beschreibenden  Epitheta   der  Blumen   bei   den  griechischen  und  römischen 

Dichtern.     1894  siehe  A. :  Poetae. 
Poggendorff,    Johann    Christian:     Geschichte    der    Physik  .  .  .    1879   siehe    A. : 

Scriptores  rerum  naturalium. 
Rosenberg  er,   Ferdinand:   Die  Geschichte   der  Physik   in  Grundzügen   mit   syn- 
chronistischen   Tabellen    der    Mathematik,    der    Chemie    und    beschreibenden 

Naturwissenschaften  .  .  .    1882  siehe  ebenda. 
Schmidt,  Johannes:  Das  medic-inisch-botanische  Glossar  von  Siena.    1883  siehe  C: 

Scriptores  medici. 
Schmidt,  Max  Cai-1  Paul:  Bericht  über  .  .  .  Naturgeschichte  .  .  .    1892.  1896  siehe 

A. :  Scriptores  metrologici. 
Schumann,  Carl:  Kritische  Untersuchungen  über  die  Zimtländer  .  .  .   1883  siehe 

A.:  Scriptores  rerum  naturalium. 
Stoppani,  Antonio:  L'ambra  nella  storia  e  nella  geologia  .  .  .   1886  siehe  ebenda, 
von  Urbanitzky,   Alfred  Ritter:   Elektricität  und  Magnetismus  im  Alterthume. 

1887  siehe  ebenda. 

Scriptores  philosophi. 

Florilegio    fllosofico    per    cura    di   Angelo    de   Guberiiatis.     1885   siehe   A. :    Scriptores 
philosoplii. 

Allard,  Paul:  La  Philosophie  antique  et  l'esclavage  1883.  1899  siehe  A. :  Scriptores 

philosophi. 
Arren,  Victor:  Histoire  de  la  Philosophie  romaine.     Conförenees  de  Licence.    In: 

Bulletin   de  la   Facultö   des   Lettres   de   Poitiers.      Annöe   1883  (1884)  p.    19— :(■. 

104—111. 
Bach,   Josef:   Das   Albertus   Magnus    Verhältnis   zu   der   Erkenntnislehre    der  .  .  . 

Lateiner  .  .  .     1881  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Benn,  Alfred  William:   The  greek  philosophers.     II  1.     1882  siehe  ebenda. 
Bobba,  Romualdo :    Saggio  suUa  filosofia  greco-romana.     1882  siehe  ebenda. 
Boissier,    Gaston:    La    philosophie    romaine    apres    Auguste.    —    La    philosophie 

romaine   apres   Seneque.     In   des   Verf.  La   religion   romaine  2  (7«  edition  Paris 

1909»  Livre  second  eh.  3  et  6. 
Brasch,    Moritz:    Die   Klassiker   der   Philosophie  ...    (1884)   siehe   A.:    Scriptores 

philosophi. 
Bus  seil,   Frederick  William:   The  school  of  Plato.     Its  origin,  development,  and 

revival  under  the  roman  empire.     1896  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Corsi,  Carlo:  Lo  stoicismo  romano  considerato  particolarmente  in  Seneca.    Studio 

di  0.  C.  con  una  lettera  di  Augusto  Conti.    Pruto:  Presso  l'uutort  1884.    (IV,  331  S., 

1  8.  ung.)    8.  L.  4. 

Zuvor  in  :  Scienze  e  Lettere,  periodico  mensile  toscano  1883. 
Denis,  Jacques:  Histoire  des  theories  et  des  id6es  morales  dans  l'antiquite.    (1856) 

1879  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Ducasse,    Felix:   La   philosophie  romaine  d'apres  les  poetes  romains.     1892  siehe 

C. :  Poetae. 
Eucken,  Rudolf:   Die  Lebensanschauungen   der  grossen  Denker  .  .  .    (1890  ff.)  1907 

siehe  A.:  Scriptores  philosophi  (9.  Aufl.  1911). 
Ferrari,   Sante :    Elementi   di  cultura   e  primordii  della  filosofia  in   Roma.    In: 

Atti  del  r.  Istituto  veneto  di  scienze,  lettere  ed  arti  Ser.  7  3  (1891—92)  p.  699—730. 

767—805. 
Friso,  Luigi:  Filosofia  morale.     1893  siehe  A. :  Scriptores  jihilosophi. 
Grillnberger ,    Otto:    Studien    zur    Philosophie    der    patristischen   Zeit.     I.   Der 

Ootavius   des   M.   Minucius   Felix,   keine   heidnisch -philosophische  Auffassung 

des  Christentums.     II.  Die  Unsterblichkeitslehre  des  Arnobius.     In:   Jahrbuch 

für  Philosophie  und  spekulative  Theologie  3  (1889)  p.  104—118.  146—161.  260—269. 

5  (1891)  p.  1-14. 
de  Gubernatis,  Angelo:  Storia  delle  dottrine  filosofiche.    1885  siehe  A. :  Scriptores 

philosophi. 
Haas,  Lorenz:  Bericht  über  die  in  den  Jahren  1887  und  1888  erschienenen  Schriften 

bezüglich  der  nacharistotelischen  Philosophie  siehe  A.:   Scriptores  phQosophi. 
Haff  ner,    Paul:    Grundlinien   der   Geschichte   der   Philosophie.     1881   siehe   A. : 

Scriptores  philosophi. 
Heinze,    Max:   Bericht   über   die   in   den   Jahren   1876 — 1886   erschienenen   auf  die 

nacharistotelische    Philosophie     bezüglichen     Schriften     siehe    A.:     Scriptores 

philosophi. 


Soriptores  philosophi  —  Scriptores  proverbiorum.  83 


Scriptores  philosophi. 

Hirzel,  Rudolf:  Der  Dialog  .  .  .     1895  siehe  A.:  Scriptores  philosoplii. 

Lange,  Friedrich  Albert:    Geschichte   des  Materialismus  .  .  .    (1865—98)  1908  siehe 

ebenda. 
Martha,  Constant:  Les  moralistes  sous  l'empire  romain,   philosophes  et  poetes 

(1864—94)  1900  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Merklen,  P.A.:  Philosophes  illustres.   flS8ö)  1892  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Picavet,  Pranijois:  Division  de  la  Philosophie  grecque  et  latine  dans  ses  rapports 

avec  l'histoire  generale  de  la  civisilation.    1894  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 

—  La   Philosophie   grecque   et  latine  dans  ses  rapports  avec  l'histoire  generale  «le 

la  civilisution.    1894  siehe  ebenda. 
Praechter,    Karl:   Die   griech. -römische   Popularphilosophie   und   die  Erziehung. 

1886  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Ritter,  Heinrich,  und  Preller,  Ludwig:  Historia  philosophiae  graecae  .  .  .   (1838) 

1898  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Schnitze,  Fritz:  Stammbaum  der  Philosophie  .  .  .  (1890)  1899  siehe  A. :  Scriptores 

philosophi. 
Schwegler,   Albert:    Geschichte  der  Philosophie  ini  Umriss  .  .  .    (1855)  1905  siehe 

A. :  Scriptores  philosophi. 
Schwen,  Bernhard:  Über  griechischen  und  römischen  Epikureismus.     1881  siehe 

A. :  Scriptores  philosophi. 
Seh  wer  d  tschlager ,   Joseph:    Die   erste   Entstehung   der  Organismen   nach   den 

Philosophen  des  Altertums  und  des  Mittelalters,  mit  besond.  Rücksichtnahme 

auf  Urzeugung  erörtert.     1885  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Stein,  Ludwig,  (und  Wendland,  Paul):  Jahresbericht  über  die  nacharistotelische 

Philosophie   der  Griechen   und   die  römische  Philosophie.     1886 — 1890  siehe  A.: 

Scriptores  philosophi. 
Stöckl,   Albert:    Lehrbuch   der  Geschichte  der  Philosophie.     (1870)  1888  siehe  A.: 

Scriptores  philosophi. 

—  Geschichte   der  christlichen  Philosophie   zur  Zeit   der  Kirchenväter.     1891  siehe 

ebenda. 

—  Grundriss  der  Geschichte  der  Philosophie  .  .  .    1894  siehe  ebenda. 
Taylor,  Henry  Osborn:  Ancient  Ideals  .  .  .     (1896)  1900  siehe  A. :  Poetae. 
Ueberweg,  Friedrich:  Grundriss  der  Geschichte  der  Philosophie.     (1863.  64)  1903. 

1905  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Vallet,   P.:    Histoire   de   la   Philosophie.     (1881—1891)   1897    siehe   A.:    Scriptores 

philosophi. 
Weber,   Alfred:   Histoire  de  la  philosophie  europeenne.     (1872)  1897  siehe  ebenda. 
Wendland,    Paul:    Jahresbericht    über    die    nacharistotelische    Philosophie    der 

Griechen  und  die  römische  Philosophie.     1886 — 1890  siehe  L.  Stein. 

—  Jahresbericht   über   die   in   den  Jahren  1886  —  92   erschienene  Literatur  über   das 

Verhältnis  der  Kirchenväter  zur  Philosophie  siehe  A.:    Scriptores  ecclesiastit-i. 
Will  mann,    Otto:    Geschichte    des    Idealismus.      I.      (1894—1897)    1907    siehe    A.: 

Scriptores  philosophi. 
Windelband,  Wilhelm:   Geschichte  der  alten  Philosophie.     (1888)  1894  siehe  A,: 

Scriptores  philosophi. 
^  History  of  ancient  philosophy.     1899  siehe  ebenda. 

—  Lehrbuch  der  Geschichte  der  Philosophie.     (1890—1903)  1907  siehe  ebenda. 

—  A  history  of  philosophy  .  .  .    1893.  1895  siehe  ebenda. 

Zeller,  Eduard:  Religion  et  philosophie  chez  les  Romains  (1877).  Traduit  de 
l'allemand  par  J.-B.  Dubourdieu.  In  :  Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres  de 
Poitiers.  Annee  1884  (188.5)  p.  208—216.  258—264.  299—312.  Wiederholt  in:  Etudes 
de  Philosophie  et  de  litterature  traduites  des  principaux  critiques  allemands 
et  anglais  par  les  etudiants  de  la  faculte  des  lettres  de  Poitiers  1  (Paris  1888) 
p.  1—27. 

Ziegler,  Theobald:  Geschichte  der  Ethik.  18^1— 1886  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 

Scriptores  physiognomOllici   graeci  et  latini  recensuit  Richardus  Foerster.    1893 
.■~iehe  A.:  Scriptores  physiognomonici. 

Scriptores  proverbiorum. 

Gen  t he,  Hermann  :  Epistula  de  proverbiis  Romanorum  ad  animalium  naturam  perti- 

nentibus.    Progr.  der  neuen  Gelehrtensehule //(f»;!«!)-^;  iVryWe  1881.    (12  S.)    4.    M.  1. 
Härtung,  Karl:  Lateinische  Sprüchwürter.    Zweiter  Teil.    Progr.  der  Realschule 

I.  ü.     Sprottau  1881.     (S.  3—12).     4. 
I.:  1871. 
K(roll?),  Wilhelm:   Herbam  dare.    (Nachtrag  zu   Arch.  IV  193).    In:   Archiv  für 

lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  6  (1889)  p.  398. 
Manitius,  Max:  Zur  lateinischen  Sprichwörterlitteratur.    In:  Philologus  55  (1896) 

p.  573—57.^. 

6* 


84     Scriptores  latini.   C.   Script,  proverbiorum  —  Script,  rei  rusticae. 
Scriptores  proverbiorum. 

Mayor,  John  Eyton  Bickersteth:  On  the  Proverb  Optimum  elige:  iucundum  et 
facile  ilhid  faciet  consuetudo.  In :  Proceedings  of  the  Cambridge  Philological 
Society.     Easter  term,  1883  p.  22—23. 

Otto,  August:  Die  Götter  und  Halbgötter  im  Sprichworte.  In:  Archiv  für  latei- 
nische Lexikographie  und  Grammatik  3  (1886)  p.  207 — 229. 

—  Die   historischen   und   geographischen   Sprichwörter.     Ebenda   p.  355 — 387.     Vgl, 

Martin  Hertz.     Ebenda  4  (1887)  p.  137—138. 

—  Zu  den  Tierspriehwörtern.     Ebenda  3  (1886)  p.  388—397. 

—  Die  Natur  im  Sprichwort.     Ebenda  4  (1887)  p.  14—43. 

—  Essen  und  Trinken  im  Sprichwort.     Ebenda  p.  345 — 357. 

—  Kleidung  und  Wohnung  im  Sprichwort.     Ebenda  5  (1888)  p.  1 — 15. 

—  Familie  und  Freundschaft  im  Sprichwort.     Ebenda  p.  369—386. 

—  Landwirtschaft,  Jagd  und  Seeleben  im  Sprichwort.     Ebenda  6  (1889)  p.  9 — 24. 

—  Geldverkehr  und  Besitz  im  Sprichwort.     Ebenda  p.  47 — 58. 

—  Der  menschliche  Körper  und  seine  Teile  im  Sprichwort.     Ebenda  p.  300 — 340. 

—  Staatliche  und  private  Einrichtungen  und  Berufsarten  im  Sprichwort.    Ebenda  7 

(1892)  p.  1—23. 

—  Die   geflügelten  Worte    bei   den   Römern.     Progr.    des   Matthiasgymn.   Breslau 

1890.     (XIV  S.)     4.     Auch  (doch  durch  das  ganze  Buch  verstreut)  in: 

—  Die   Sprichwörter   und    sprichwörtlichen   Redensarten    der  Römer.     Gesammelt 

und  erklärt.     Ifipzig:  B.  G.  Tcuhntr  1890.     (XLV,  436  S.)     8.  M.  10. 

P. :    Zu   den   lateinischen   Sprichwörtern   und   sprichwörtlichen   Redensarten.     In: 

Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  3  (1886)  p.  59 — 69. 
Sonny,   Adolf:    Neue  Sprichwörter  und  sprichwörtliche  Redensarten  der  Römer. 

In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  48.3 — 494. 

—  Zu  den  Sprichwörtern  und  sprichwörtlichen  Redensarten  der  Römer.    Ebenda  9 

(1896)  p.  53—80. 
Szelinski,  Victor:   Nachträge   und  Ergänzungen  zu  „Otto,  die  Sprichwörter  und 

sprichwörtlichen  Redensarten  der  Römer".   Inaug.-Dissert.  Jena  189.'.   (38  S.)   8. 
Vannucci,  Atto:  Proverbi  latini  illustrati.    3  vol.    Milmio:  A.  Brigola  i  C.  (1880 — 1883). 

(VIII,  366  S.;  IV,  295  S.:  351  S.)    8.  L.  22. 

Weyman,    Carl:    Zu    den    Sprichwörtern    und   sprichwörtlichen   Redensarten   der 

Römer.      In:    Archiv    für    lateinische    Lexikographie    und    Grammatik   8   (1893) 

p.  23-38.  397—411. 
Wölfflin,  Eduard:  Krieg  und  Frieden  im  Sprichworte  der  Römer.    In:  Sitzungs- 
berichte  der   philosophisch -philologischen    und   historischen   Classe   der  k.  b. 

Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1888.    I  p.  197 — 215. 

Scriptores  rei  rusticae. 

Beaurredon,  J.:  La  culture  de  la  vigne  dans  l'antiquite.  Dax:  Impr.  H.  Labeqne 
1887.    (19  S.)    8. 

—  La  viticulture  dans  l'antiquite.    Ouvrage  couronne  par  l'Academie  de  Bordeaux. 

Ch(z  l'anfenr,  SouhrigiK^  (Lamhs)?  Fr.  2.75. 

—  L'economie  rurale  dans  l'antiquite.     Les  quatre  agronomes  latins  [Cato.  Varro. 

Columella.   PalladiusJ.     Leurs   personnes.     Leur   comp^'tence.     Leur  oeuvre.  — 

L"agriculture   chez   les   anciens.     I"  partie.     Aspect  general  de  la  forme  ,   ou  la 

ferme   et  ses  habitants.     11"  partie.     Agriculture  proprement  dite.     III«  partie. 

De  l'elevage  des  bestiaux.    In:  Revue  du  monde  catholique  126  (1896)  p.  631 — 639. 

835—858.  1031—1044.  127  (1896)  p.  128-137.  489—496.  128  (1896)  p.  116—129.  129(1897) 

p.  104—120.  495—510.  130  <  fälschl.  129)  (1897)  p.  127—140.  308—323.  474—491.  131  (1897) 

p.  97—116.  304—325.  478—503.  133  (1898)  p.  354—360.  536-547. 
Blondel,  Spiro:   Les  vins  celebres  de  l'antiquite.    1883  siehe  A.:   Scriptores  geo- 

ponicorum. 
Chiappetti,' Alessandro:  L'apicoltura  presse   gli  antichi  Greci  e  Romani.    1880 

siehe  ebenda. 
Jullien,  Emile:  Quelques  mots  de  la  langue  vulgaire  chez  les  agronomes  latins. 

In:  Revue  des  Patois  2  (1888)  p.  161—165. 
Kalb,  Wilhelm:  Jahresbericht  über  die  .  .  .  (späteren)  Landwirtschaftsschriftsteller 

für  1891 — 1900  siehe:  Scriptores  gromatici. 
Keil,  Heinrich:  De  Petri  de  Crescentiis  ruralium  commodorum  libris  commentatio. 

J.  ].  aest.  Halae  1885.    (S.  III— XII).    4. 
Keppel,    Theodor:    Die    Prädicate    der   Weine.     In:    Blätter   für   das    Bayerische 

Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  14  (1878)  p.  252—255. 

—  Weinverbesserung   im  Altertum  und  in  der  Neuzeit.     1896  siehe  A.:  Scriptores 

geoponicorum. 

—  Die  Weinbereitung  im  Altertum  und  in  der  Neuzeit.    1896  siehe  ebenda. 
Kohl,   Alois:   Abhandlung  über   italischen  Wein   mit  Bezugnahme   auf  Horatius. 

Progr.  der  Studienanstalt  Straubing  1884.     (46  S.)     8. 


Scriptores  rei  rusticae  —  Scriptores  satirarum.  85 

;Scriptores  rei  rusticae. 

Mang  in,    Arthur:    Histoire    des    jardins    anciens    et    modernes.      1887    siehe    A. : 

Scriptores  g-eoponicorum. 

Re  itzenstein,  Richard:  De  scriptorum  rei  rusticae  qui  intercedunt  inter  Catonem 

et  Columellam  libris  deperditis.     Dissert.  inaug.  Biroliiit :  (Mayer  <k  Mueller)  1884. 

(1  Bl.,  58  S.)     8.  M.  1.20. 

I.    De   Sasernis.     II.   De   C.   Licinio   .Stolone.     III.   De   Cn.   Tremellio   Scrofa. 

IV.  De   C.    Julio   Hygino.     V.   De  Julio  Attico.     VI.  De  A.  Cornelio  Celso. 

VII.  De  Julio  Graecino.     Epimetrum. 

Robert-tornow,    Walther:    De   apiuin   niellisque   apud   veteres   significatione  et 

symbolica  et  mythologica.     189.5  siehe  A. :  Scriptores  geoponicorum. 
Lasso   delaVega,  Angel:  La  agricultura  en  la  antigua  Roma.    In:   La  Espafta 

moderna  2  Num.  XIX  (Julio  1890)  p.  186—201. 
Weber,  Max:  Die  römische  Landwirtschaft  und  die  Grundherrschaften  der  Kaiser- 
zeit.    In   des  Verf.  Die   römische  Agrargeschichte   in   ihrer  Bedeutung   für  das 
Staats-  und  Privatrecht  (Stuttgart  1891)  p.  220—278. 
Woksch,   Karl:    Der  römische  Lustgarten.     Progr.   des  Gymn.  Leitmeritz  1881. 
(S.  3—22).     8. 
iScriptoreS    satirarum    s.  Poetae  satirarum. 


D. 

Scriptores  latiiii. 

AblaVlUS,  s.  Fragmentapoetarum  romanorum  collegit  AemiliiisBaehrens.  1886(p.21). 
L.  AcCiUS^  s.  Fragnienta  poetaruni  romanorum  collegit  Aemilius  Baehren  s.  1886  (p.  21). 
Aeci   Didascalicon    reliqiiiae    edidit   Felix   Podhorsky.     In:    Dissertationes   philologae- 

vindobonensis  5  (1895)  p.  146—147. 
Extraits  du  theatre  latin  .  .  .  par  Germain  Arn  au  d.    1896  siehe  C:  Poetae  scaenici. 


Attius.     Ford.     Thewrewk   de   Ponor,    Emil.     In:    Egyetenies   philologiai   közlöny  5' 
(1881)  p.  254. 

Bergk,   Theodor:  Die  Epitome  Iliados  von  Accius  verfasst  (1859).    In  des  Verf. 
Kleine  philologische  Schriften  2  (Hnlk  u.  S.  1886)  p.  733. 

—  Eurysaces  des  Accius  [v.  347  R.]  bei  Nonius  s.  vulgus  (1870).   In  des  Verf.  Kleine 

philologische  Schriften  2  (Halh  a.  S.  1886)  p.  751. 
( — )  Aus  Bergk's  Handexemplaren.     1884  siehe  C. :  Poetae  scaenici. 
Bloch,  Leone:  Sopra  il  Filottete  di  Accio.    In:  Studi  italiani  di  filologia  classica  li 

(1893)  p.  97—111. 
Goette,  August:  De  L.  Accio  et  M.  Pacuvio  veteribus  Romanorum  poetis  tragicis. 

Progr.  des  Gymn.  Rheine  1892.     (S.  3—24).     4. 
Havet,  Louis:  Acciana.     In:  Revue  de  philologie  15  (1891)  p.  130 — 131. 

1.  Accius  in  Sotadicorum  libro  I.   2.  Parergorum  lib.  I.    3.  Pragmatica,  lib.  I. 
4.  Didascalica,  lib.  I. 
Keene,  Charles  Haines:  Accius,  ap.  Cic.  Tusc.  III  9.  20.    1884.  85  siehe  C:  CoUec- 

tionea  (p.  10). 
M advig,   Joannes  Nicolaus:    De  L.  Attii  Didasealicis    conimentatio  (1831).    In  des 

Verfassers  Opuscula  academica  (Haiiiivii  1887)  p.  70 — 89. 
Meyer,  Wilhelm:   Des  Lucas  Fruterius  Verbesserungen  zu  Attius.     1878  siehe  C.  :^ 

Poetae. 
Mueller,  Lucian :  De  Accii  fabulis  disputatio.    [Aus:  Acta  minist,  inst.  publ.  Rcss.], 

Btrlin:  Calmrij  u.  Co.  1890.     (68  S.)     8.  M.  2. 

Norden,  Eduard :  Ad  Varronis  libros  de  scaenicis  originibus,  Scaurum  logiatoricum,, 

et  de  L.  Accio  grammatico.     1893  siehe:  M.  Terentius  Varro. 
Patin,    Henri  Joseph  Guillaume:   Ancienne   tragedie  latine:    Ennius,    Pacuvius, 

Attius.    (1848.  49)  1900  siehe:  Ennius. 
Ribbeck,  Otto:  Praxidica  und  Parerga  des  Accius.    In:  Rheinisches  Museum  für 

Philologie  41  (1886)  p.  631—632. 

—  Antikritische  Streifzüge.    I.    1895  siehe  C:  Poetae. 

Sellar,  William   Young :  The  roman   poets  of  the  republic.    (1863)  1889  siehe  C: 

Poetae. 
V.  Early  roman  tragedy.    M.  Pacuvius.    L.  Attius. 
Sittl,  Karl:  Aericrepantes  [Att.  fr.  238].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  1  (1884)  p.  439. 
Stowasser,  Josef  Maria:  Verworfene  Bausteine.    1883  siehe  C.:  Collectiones  (p.  14). 

—  Acaicus  =  Achaeus  [Ace.   bei  Non.  357.  10].     In:   Archiv   für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  1  (1884)  p.  445 — 446. 
Thewrewk  de  Ponor,   Emil:    Variae  lectiones.    I.  Plautus  Frivolaria  (Fest.  p. 
297  M.).     II.   Ennius,   Ann.   524  Vahl.     III.   Attius,   Phinidae   fr.   3  (v.   574  R.). 
IV.  V.  Festus  p.  258.  340.    In :  Egyetemes  philologiai  közlöny  2  (1878)  p.  394—397. 

—  Variae  lectiones.     VI.  VII.  Ritschi,  opusc.  II  540.  III  2.53.    VIII.  IX.  Neue,  Lat. 

Formenl.   I   184.   II   t&i.     X.    Loewe,   Prodrom.   146.     XI.   Titinius   v.   161   Ribb. 
Ebenda  p.  444—446. 

—  Variae  lectiones.    XII.  Festus  Pauli  32,  10.    XIII.  Ennius  Ann.  524.    XLV.  Anthol. 

Lat.  394,  10.    XV.  Neue,  Lat.  Formenl.  II  412.    XVI.  Livius  VIII-20.  8.    Ebenda  3 
(1879)  p.  30—32. 


L.  Accins  —  Acta  diurna.  87 

L.  Accius. 

Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  Variae  lectiones.  XVII.  XVIII.  Festus  Pauli  77, 
10.  81,  12.  XIX.  Pacuvius  387  K.  XX.  Festus  Pauli  109,  17.  XXI.  Plaut.  Pseud. 
I  3.  32  (=  266).     XXII.  Festus  Pauli  77,  18.     Ebenda  p.  108—111. 

—  Variae  lectiones.    XXIII.  Varro  sat.  Bim.  fr.  VII  Kiese.    XXIV.  Festus  Pauli  91,  1. 

XXV.  Marsupium.     XXVI.  Festus  Pauli  315,  7.     Ebenda  p.  186-188. 

—  Variae  lectiones.    XXVII— XXX.   Cod.   Bern.  236  f.   108b   col.  3.  236  f.  94b  col.  3. 

236  f.  57b  col.  2.  236f.  123a  col.  2.  XXXI.  Festus  Pauli  p.  117,  16.  Ebenda  p.  254—257. 

—  Variae  lectiones.    XXXII— XXXV.  Cod.  Bern.  236.  f.  15a  col.  2.  236.  f.  147a  col.  f. 

236.  f.  58b  col.  1.  236.  f.  64b  col.  3.  XXXVI.  Brambach  Hülfsb.  60.  XXXVII-XL. 
Cod.  Bern.  16.  f.  110a  col.  2.  236.  f.  101b  col.  2.  236.  f.  124»  col.  1.  16.  f.  lt:3a  col.  2. 
XLI.  Placid.  18,  7.     Ebenda  p.  311—314. 

—  Variae  lectiones.    XLII— XLIV.   Cod.   Bern.  236.  f.   141b  col.   1;   16  f.   83b  col.  i; 

16.  f.  179b  col.  3.  XLV.  Lucil.  incert.  38.  XL  VI.  Festus  Pauli  p.  128.  Ebenda  4 
(1880)  p.  245—246. 

—  Variae  lectiones.    XLVII.  Cod.  Bern.  178.  f.  23b  col.  1.    XLVIII.  Inc.  auctoris  de 

Constantin.  Magno  cap.  40.  XLIX.  Paul.  Fest.  110,  11.  L — LI.  Thensaurum  pro 
Thesaurus.    LH.  Gloss.  „Decoctor".    Ebenda  4  (1880)  p.  618—619. 

—  Variae  lectiones.    LIII.  Laeter  =  laevus  (Gloss.  Par.  Hildebrand  192.  69).    LIV. 

Paul.  Festi  p.  27,  1.     LV.  Hildebr.  Gloss.  Par.  13,  111.     Ebenda  p.  702-703. 

—  Variae  lectiones.    LV.  Palladas  (Anth.  pal.  XI.  255).    Ebenda  5  (1881)  p.  228. 

—  Variae  lectiones.    LVI.  Hymn.  ad  Sanct.  Ediltrud.  sumptiis  ex  historia  ecclesias. 

Gentis  Anglor.  a  Baeda  Venerab.  Script.  LVII.  Gloss.  lat.  LVIII.  Gloss.  parisin. 
p.  79  Hildebr.  LIX.  Inscr.  lat.  poet.  Aquinci  reperta.  Ebenda  6  (1882)  p. 
827—828.  894. 

—  Variae  lectiones.  Ebenda  7  (1883)  p.  38—39. 119.  IX.  für  LX.  Anth.  lat.  393  R.  LXI.  — . 

—  Variae  lectiones.     Ebenda  10  (1886)  p.  231-232.  583.  605.  649.  650.  810.  814.  870. 

LXII.  Anth.  pal.  V  36  sz.  LXIII.  Palladas  Anth.  pal.  IX  773.  LXIV.  LXV. 
De  Vit.  Gloss.  p.  630.  527.  LXVI.  LXVII.  Cod.  Bern.  16  f.  181a  col.  1.  236  f. 
68a  col.  2.  LXVIII.  Anth.  pal.  VII  240.  LXX.  LXXI.  Cod.  Bern.  16  f.  94a 
col.  3  f.  7b  col.  1.  LXXII— LXXIV.  Gloss.  Hildebr.  p.  21  n.  150.  p.  290  n.  82. 
LXXV.  Anth.  Pal.  V  155. 

—  Variae  lectiones.    LXXVI.  Tacit.  Germ.  38.    LXXVII.  Voces  variae  animaritium. 

LXXVIII.  Auruncat.  (Corp.  gloss.  lat.  IV  308).  LXXIX.  Corp.  gloss.  lat.  IV  359. 
LXXX.  PauU  Hist.  Eom.  1 1  ed.  Droys.  LXXXI.  Georgius  Gramm.  1.  65.  Ebenda  14 
(1890)  p.  281—287. 

—  Variae  lectiones.    LXXXII.  Anth.  pal.  XV  13.    LXXXIH.  Canistellum.    LXXXIV. 

Az  Abavus-glossariumhoz.     LXX XV.  brisca.     Ebenda  14  (1890)  p.  371—373. 

—  Variae  lectiones.    LXXXVI.  Acrus-a-um  (Festus  Pauli  p.  19.  30  Th.).    LXXXVII. 

Catonis  de   Musis  versus.     LXXXVIII.   Epistula  Didonis   ad  Aeneam  (Baehr. 
Plm.  IV  271).     Ebenda  14  (1890)  p.  405-467. 
Tyrrell,  Robert  Yelverton:  Latin  poetry.     1895  siehe  C:  Poetae. 

AcuollUS,   s.   Historicorum  romanorum    l'ragmenta  collegit  ...  Hermannus   Peter 
(Lipsiae  1883). 

Cantarelli,  Luigi:  Acolio  e  gli  Scrittori  della  Storia  Augusta.    1894 — 95  siehe  C. : 
Scriptores  historiae  augustae. 
Acilll    fragmenta   historiae   siehe:    Historicorum   roinanorum  fragmenta   collegit  .  .  . 
Hermannus  Peter  (Lipsiae  1883). 

Cantarelli,  Luigi:  Gli  annali  greci  di  C.  Acilio  e  Q.  Clavidio  Quadrigario.  1884 
(I  1  p.  160). 

Ueleuins  Acro. 

Pseudo-Acron,  s.  Textes  d'auteurs  grecs  et  roniains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 
Rein  ach  (I  1  p.  67). 

Kukula,  Riccardus:  De  tribus  pseudoacronianorum  scholiorum  recensionibus. 
Vindohonae:  C.  h'oiur/di  1883.     (2  Bl.,  49  S.)    8.  M.  1. 

Acta   diurna.      Boissier,    Gaston:    Le   Journal    de    Rorae.      In:    Revue    des    deux 
mondes  65«  annee.     4"  periode  132  (1895)  p.  284—310. 

Caetani-Lo vatelli,  Ersilia:  I  giornali  presso  i  Romani.  In:  FanfuUa  della 
Domenica  14  (1892)  N.  1  u.  der  Verf.  Nuova  miscellanea  archeologica  ilioma  1894) 
Nr.  5.  U.  d.  Titel: 

—  Das  Zeitungswesen    bei   den  Römern.     In   der  Verf.  Antike  Denkmäler  und  Ge- 

bräuche. Autorisirte  Uebersetzung  aus  dem  Italienischen  von  Clara  Schoener 
(Leipzig  1896)  p.  43—49. 

[Corradi,  Augusto]:  II  giornalismo  noU'antica  Roma  [Estratto  dal  periodico  L' Au- 
rora no.  23].     Correijrjio-Emilin:  Rerorduti  1895.     (8  S.)    8. 

Mayhoff,  Karl:  Das  Zeitungswesen  im  alten  Rom.  In:  Nord  und  Süd  73  (1895) 
p.  341—359. 


88  Scriptores  latini.    D.    Acta  diurna  —  L.  Afranius. 

Acta  diu r na. 

P6chenard,  Pierre  Loiiis :  Le  Journal  chez  les  Komains.  Bums:  Impriiiifrie  coope- 
ratkt  1894.    S.  Fr.  —.60. 

Schmidt,  Adolf:  Das  Staatszeitungswesen  der  Kömer  (1844).  In  des  Verf.  Ab- 
handlungen zur  alten  Geschichte  (Liiptig  1888)  p.  391—443. 

Vannucci,  Atto :  I  giornali  presso  gli  antichi  romani.  (1859)  18S5  siehe  C. :  Collec- 
tiones  (p.  Ib). 

M.  Actonus  Isaso.  Fragments  collegit  .  .  .  Hermannus  Fe  t  er  in :  Historicorum 
romanorum  fragmenta  (Hiisvk  ISSj). 

Adamantii  sive  Martyrii  de  B  rnuta  et  Y  vocali  libellus  edidit  Henricus 
Keil.     P.  I.     J.  scho'l.  aest.     HaJae  1878.     (S.  III-XIII).     4. 

Adamantii  sive  Martyrii  liber  de  B  muta  et  V  vocali  ex  recensione  Henrici  Keilii. 
1878  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 

Adamnanus. 

Arculfi  relatio  de  locis  sanctis  ab  Adamnano  scripta  [circa  670].  Ediderunt  Titus 
Tob  1er  et  Augustus  Mo  linier.     1879  siehe:  Itinera  Hierosolymitana. 

Adamnani  de  locis  sanctis  libri  tres  recensuit  Paulus  Geyer.  1898  siehe  C. :  Scriptores 
ecclesiastici  (Corpvis  39). 

The  pilgrimage  of  Arculfus  in  the  Holy  Land  labout  the  year  a.  d.  670). 
Translated  and  annotated  bv  James  Rose  Macpherson.  [Palestine 
Pilgrims' Text  Society.  10].  ^London:  I,  Adam  Sired,  A(Mj)hil%S9.  (XX, 
91  S.,  1  Abb.)    8. 

Adamnani  Vita  S.  Columbae.  Edited  from  Eeeve's  text  with  au  intro- 
duction  on  early  irisb  cliurch  historv  notes  and  a  glossarv  bv  Joseph 
Thomas  Fowler.  Oxford:  (larendbn  Press  1894.  (XClV^  S.;  1  Tab., 
2  BL,  201  S.)    8.  9  sh.  6  d. 

Adamnani  vita  S.  Columbae.  Prophecies,  miracles  and  visions  of  St. 
Columba  (Columcille)  written  by  St.  Adamnan,  first  abbot  of  Jona 
a.  d.  563 — 597.  A  new  translation.'  [The  preface  signed  J(oseph)  Th(omas) 
Fowler].     London:  H.  Froivde  1895.    (140  S.)    8.  Sh.  2. 

Geyer,  Paulus:  Adamnanus,  Abt  von  Jona.  2  Teile.  Augsburg  und  Erlangen 
1895.  1897.     8. 

I.  Teil.    Sein  Leben.    Seine  Quellen.    Sein  Verhältnis  zu  Pseudoeucherius  de 
locis  sanctis.    Seine  Sprache.    Progr.  des  Gymn.  bei  St.  Anna  Augs- 
burg 1895.     (47  S.) 
II.      „        Die   handschriftliche    Überlieferung    der   Schrift    De    locis   sanctis. 
Progr.  des  Gymn.  Erlangen  1897.    (66  S.) 


L.   Aelius   Stilo  siehe  Stilo. 

Q.   Aelius   Tubero    siehe  Tubero. 

Aemilius   Asper  siehe  Asper. 


Aelius  Junius  Cordus  siehe  Cordus. 

Aelius   Lampridius  siehe  Lampridius. 
Aelius   Sabinus   siehe  Sabinus. 

Aemilius   Macer  siehe  Macer. 
L.  Aemilii  Paul  li  fragmenta  recensuit  Jacobus  Corte  se.   1892  siehe  C:  Oratores. 
Aemilius   Probus  siehe  Cornelius  Nepos. 
M.   Aemilius   Scaurus  siehe  Scaurus. 
Aetheria  siehe  noch  unter  Silvia. 

Aethicus. 

Cosmographia  olim  Aethici  dicta  recensuit  Alexander  Riese  in:  Geograph!  latini  minores 
(1878)  p.  71-103. 

von  Gutschmid,  Alfred:  lieber  Ursprung  und  Abfassungszeit  der  Kosmographie 
des  Ethicus.     In  des  Verf.  Kleine  Schriften  5  (Liipzi;/  1894)  p.  418—425. 
Aetna  siehe  Lucilius  iunior. 

L.  Afranius. 

Extraits  du  thöatre  latin  .  .  .  par  Gerinain  Arnaud.    1896  siehe  C:  Poetae  scaenici. 

Bergk,  Theodor:  Afranius  [v.  92  K.]  bei  Festus  p.  182  (1870).    In  des  Verf.  Kleine 

philologische  Schriften  2  {Halle  a.  S.  1886)  p.  751. 
Fabia,   Philippe:    Kemeligo   [Festus.  Plaut.  Afran.].    In:    Revue   de  philologie    18 

(1894)  p.  139—144. 
Havet,  Louis:   Afranius,  Vopiscus   [Ri^  369.  394.  400].    In:    Revue   de  philologie  7 

(1883)  p.  196. 
—  Afranius,  vers  26  Ribbeck.     Ebenda  13  (1889)  p.  73. 
Meyer,  "Wilhelm:  Des  Lucas  Fruterius  Verbesserungen  zu  Attius.    1878  siehe  C. : 

Poetae. 
Müller,  Lucian:  Zu  Afranius.     In:  Philologus  42  (1884)  p.  437. 


L.  Afranius  —  Alcimus  Ecdicius  Avitus.  89 

L.  Afranius. 

Quicherat,  Louis:   Un  passage  d' Afranius  [ap.  Non.  p.  2  6d.  Merc]  expliqu6  et 

corrige.     In  des  Verf.  Melanges  de  philologie  (Paris  1879)  p.  232—243. 
Stowasser,  Josef  Maria :  Afranius  bei  Charisius  145.  26  K.    In:  Wiener  Studien  4 

(1882)  p.  326. 

—  Offendo  [Afranius].    In :  Archiv  für  lateinische  Lesikograpliie  und  Grammatik  3 

(188Ö)  p.  283. 
M.  Vipsani  Agrippae   fragmenta  ad Chorographiamspectantiarecensuit  Alexander 

Riese  in :  Geographi  latini  minores  (1878)  p.  1—8. 
M.  Vipsanius  Agrippa.    Fragmenta  librorum  de  vita  sua  coUegit  Hermannus  Peter  in: 
Historicorum  romanorum  fragmenta  (Ltpxiui  18S3)  p.  261 — 262. 

Casagrandi,  Vincenzo :  Ricordi  di  M.  Vipsanio  Agrippa  in  Sicilia.    In:  Raccolta 

di   studi   di  storia   antica   sotto  il  direzione  di  V.  C.  1  (Cataiiia  1896)  p.  127 — 138. 

Cuntz.  Otto:    Agrippa  und  Augustus  als  Quellenschriftsteller  des  Plinius  in  den 

geographischen  Büchern  der  naturalis  liistoria.    [Aus  :  Jahrbücher  für  classische 

Philologie    17.    Supplem.    (1890)    p.    473—527,    3    Karten].      Leipzig:    B.    G.    Tcuhner 

1890.     8.  M.  2. 

Detlefsen,  Detlef:  Die  Weltkarte  des  M.  Agrippa.     1834  siehe:  Plinius  mai. 

von  Gutschmid,  Alfred:    Ueber  Müllenhoffs  „Weltkarte   und  Chorographie   des 

Kaisers  Augustus"  (1857).    In  des  Verf.  Kleine  Schriften  5  (L(ipzi<t  1894)  p.  232—239. 

Müllenhoff,  Karl:  Ueber  die  Weltkarte  und  Chorographie  des  Kaisers  Augustus 

(1856).     In  des  Verf.  Deutsche  Altertumskunde  3  (Bfrlin  1892)  p.  213—295. 

—  Ueber  die  römische  Weltkarte  (1875).     Ebenda  p.  298—311. 
Nispi-Landi,    Giro:    Marco   Agrippa   e   i   suoi   tempi :   le   terme   ed   il   Pantheon. 

Lavoro  storico-archeologico-critico.    Roma:  K.  Pirino  1882.  (75  p.  o.  2tav.)   4.   L.  2. 
Oehmichen,  Gustav :  Agrippa  bei  Plinius  1.  3 — 6.  In  des  Verf.  Plinianische  Studien 

(Erlangen  1880)  p.  10—21. 
Philippi,  Friedrich:  Zur  Keconstruetion  der  Weltkarte  des  Agrippa.   Mit  5  auto- 

graphirten  Kartenskizzen.     Marburg:  N.  G.  Elwert's  Verl.  1880.     (25  S.)     8.     M.  1.50. 

—  Zur  Keconstruetion  der  Weltkarte  des  Agrippa.    In:  Historische  Untersuchungen. 

Arnold  Schaefer  .  .  .  gewidmet  (Bonn  1882)  p.  239-245,  1  Taf. 

Schweder,  Emil:  Beiträge  zur  Kritik  der  Chorographie  des  Augustus.    3  Theile. 

Kiel:  SrJwem'scJie  Buchhandlung.    Häsekr  [1876— ]1878.     8.  M.  6. 

Erster  Theil:    Der    Text    von    Dicuil's    „scriptura    missorum    Theodosü'',    aus 

einer  vaticanischen  Handschrift  abgedruckt  und  verglichen  mit 

dem  nach  bisher  vmbenutzten  Handschriften  neu  festgestellten 

Texte  der  dimensuratio  provinciarum.  (1876)  1878.  (45  S.)   M.  1.50. 

Zweiter      „        Die  Chorographie   des  Augustus   als  Quelle  der   Darstellungen 

des  Mela,  "Plinius  und  Strabo.     1878.     (1  BL,  106  S.)         M.  2.50. 

Dritter       „        Ueber  die  „Chorographia",  die  römische  Quelle  des  Strabo,  und 

über   die    Provinzialstatistik   in    der   Geographie   des   Plinius. 

1883.     (.59  S.)  M.  2. 

—  Über  die  Weltkarte  und  Chorographie  des  Kaisers  Augustus.    1892—1897  siehe: 

Augustus. 
Agrippinae  Claudii  commentariorum  fragmenta.     In:    Historicorum  romanorum 

fragmenta  coUegit  Hermannus  Peter  (Lipsiae  1883)  p.  296. 
Ars  Agroecii  deorthographiaexrecensioneHenriciKeilü.    1878  siehe  C. :  Scriptores 

grammatici. 
AlbinOVanviS    Pedo,     s.    Fragmenta     poetarum     romanorum     coUegit     Aemilius 

Baehrens.     188)  (p.  21).  -^ 

Haube,    Oskar:    Beitrag   zur  Kenntniss    des  Albinovanus  Pedo.     Progr.  der  Real- 
schule 1.  Ordnung  Fraustadt  1830.     (S.  3—24).     4. 
Alb  in  US  ,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius  Baehrens.  1886  (p.  21). 
AlbinuS  siehe  Alcuinus. 
Latinus    Alcimus    Aletbius.      Recensuit  Alexander  Riese   in:    Anthologia 

latina  I  1.  2.  1869.  70.  ^1894.  1906  Nr.  233.  674»  713—715.  740. 
Alcirai   epigrammata  recensuit    Aemilius  Baehrens   in   editione   Poetarum   latinorum 

minorum  4  (UpHtie  1882)  p.  105—106.  187. 
Alcimustol.    Baehrens  Poet.  Lat.  Minores  IV  116.  sz.  Ford.  Thewre wk  de  PonorEmil. 

In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  8  (1884)  p.  315. 

Alcimns  Ecdicius  Avitus. 

Alcimi  Ecdicii  Aviti  Viennensis  episcopi  opera  quae  supersunt  recensuit 
Rudolf  US  Peiper.  [Monumenta  Germaniae  bistorica.  Auctorum  anti- 
quissimorum  VI  2].  BeroUni:  Apud  Weidmannos  1883.  (LXXVI  S., 
1  BL,  376  S.)    4.  M.  12,  Scbreibpap.  18. 


00     Scriptores  latini.  D.    Alcünus  Ecdicius  Avitus  —  Alcuinus  (Albinus). 

Alcimus  Ecdicius  Avitus. 

Oeuvres  completes  de  saint  Avit  eveque  de  Vienne.  Nouvelle  edition 
publice  pour  les  facultes  catholiques  de  Lyon  en  temoignage  de  leur 
piete  filiale  envers  s.  s.  Leon  XIII  par  tJlysse  Chevalier.  Lyon: 
E.  Vüte  1890.    (2  BL,  LXXIX,  363  S.)    8.  Fr.  10. 

S.  Avitus,  s.  The  palaeographical  Society.    1873—1883  (C:  CoUeutiones  p.  2). 

Borrell,  E.  L. :  Homölie  prechee  par  saint  Avit  au  commencement  du  VI*  siecle, 
en  la  basilique  de  Saint-Pierre  Tarentaise,  ä  l'occasion  de  sa  consecration.    In: 
Bulletin   du  Comite   des   travaux   historiques   et   scientifiques   1883  p.   46 — 55  et 
plus   developpee  dans:   Reoueil    des  Memoires   et  docunients  de  l'Academie  de 
la  Val  d'Isere.     Sörie  des  Memoires  4'  vol.  (1883)  p.  122—144. 
Auch  Separatabdruck :  Ais-les-Bains :  Impr.  de  Gereute  1882.     (29  S.)     8. 
Chevalier,    Ulysse:    Introduction   aux  oeuvres  de  Saint  Avit.     Nouvelle  edition. 
In:   L'Universite   catholique.     Xouv.  ser.  3  (1890)   p.  5—17.     Wiederholt  in   des 
Verf.  Ausgabe. 
Den  kinger,   Henri:   Alcimus  Ecdicius  Avitus  archeveque  de  Vienne  460 — 526.  et 
la   destruction   de   l'Arianisme   en   Gaule.    Essai    historique.      These.      Goieve: 
H.  fitorfi  1890.     (80  S.)     8.  Fr.  1.50. 

Engelbrecht,  August:  Das  Titelwesen  bei  den  spätlateinischen  Epistolographen. 

1893  siehe  C. :  Scriptores  epistolarum. 
Manitius,  Max:  Zu  spätlateinischen  Dichtern.    1886  siehe  C. :  Poetae. 
—  Beiträge  zur  Gescliichte   frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter.     1889  siehe  C. : 

Poetae  christiani. 
Vogel,  Friedrich:  Avit.  epist.  34  (p.  64,  28  Peip.).    1891  siehe  B.:  Diodorus  siculus. 
W^,  S.  B.:  Avitus  and  Milton.     In:  The  Nation  50  (1890)  Nr.  1282. 
Weyman,   Carl:    Martialis    und    Alcimus    Avitus.     In:    Rheinisches   Museum   für 

Philologie  42  (1887)  p.  637. 
de  Winterfei  d,  Paul:  Alcim.  Avit.  carm.  6.  391.    1896  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 
Alcuini  (Albini)  carmina.     Recensuit  Ernestus  Duemmler  in:    Poetae  latini  a»vi 

carolini  1  (Berolini  1881)  p.  160-351. 
Alcuini   sive  Albini   epistolae.     Recensuit  Ernestus  Duemmler  in:    Epistolae   karolini 

aevi  2  (Beroliin  1895)  p.  1-493. 
Une  lettre  inedite  d'Alcuin.    [Publiee  par]  S.  Loe  wenfeld.    In:  Bibliotheque  de  l'Ecole 

des  Chartes  42  (1881)  p.  8—11. 
Inscriptions  inetriques  composees  par  Alcuin  ä  la  fin  du  VIII«  siecle  pour  les  monasteres 
de  Saint-Hilaire  de  Poitiers  et  de  Nouaille  par  Alfred  Largeault.    [Aus:  Memoire» 
de  la  Societe  antiquaire  de  l'Ouest  7  (de  la  deuxieme  serie)  Annöe  1884  p.  217 — 283]. 
PoiHcrs:  Impr.  de  .V.  GinUois  1885.     (79  S.)     8. 
Albini  orthographia  ex  recensione  Henrici  Keilii.    1878  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 


Auslese  aus  den  Werken  berühmter  Lehrer  und  Pädagogen  des  Mittel- 
alters (Alcuin,  Rabanus  Maurus,  Job.  Gerson  u.  a.),  ins  Devitsche  über- 
tragen von  H.  Schütze.  Drittes  Heft.  Alcuin:  Briefe  an  Karl  den 
Grossen,  dessen  Söhne  u.  a.  4.  Heft.  Alcuin:  1.  Gespräch  des  jungen 
hochedlen  Königssohns  Pippin  mit  seinem  Lehrer  Albinus.  2.  Von  der 
Natur  der  Seele  (Psychologie).  Gütersloh:  C.  Bertelsmann  1879.  1880. 
(64,  40  S.)    8.  M.  —.60;  —.40. 

Alkuin's  pädagogische  Schriften.  LT  ebersetzt,  bearbeitet  und  mit  einer 
Einleitung  versehen  von  Josef  Freundgen.  Zweite  Auflage.  [Sammlung 
der  bedeutendsten  pädagogischen  Schriften  aus  alter  und  neuer  Zeit]. 
Paderborn:  F.  tichöningh^l^Sd)  1906.    (180  S.)    8.  _        M.  1.20. 

Ausgewählte  Schriften  von  .  .  .  Alkuin  .  .  .  Einleitung  und  Übersetzung 
von  Gabriel  Meier.  In:  Bibliothek  der  katholischen  Pädagogik  3 
(FreibuTfi  i.  Br.  1890)  p.  20—51. 

Gespräch    des    königlichen,    höchst    edlen   Jünglings   Pippin    mit    dem    Gelehrten 

Albinus.    Alkuins  Schrift  über   die  Seele.     Über    die  Beicht.    Alkuin  an  die 

Knaben   des  St.   Martinsklosters  in  Tours.     Brief  Alkuins  an  Egfried ,   König 

der  Mercier. 

.^Ifric's  anglo-saxon  version  of  Alcuini  interrogationes  Sigevulfl  presbyteri  in  Genesin. 

Now   first  edited   from   all  the  manuscripts  with   an   introduction  upon  the  mss.  and 

axithorship    by    George    Edwin    Mac   Lean.      Dissert.|._inaug.    Leipzig.      Halle    1883. 

(113  S.)     8. 

Reprinted  in  the  Anglia  6  (1883)  p.  425—473.     7  (1884)  p.  1—59. 
^Ifrics   altenglische   Bearbeitung  der   Interrogationes   Sigewulfi   Presbyteri   in   Genesin 
des  Alcuin  von  Alfred  Tessmann.     1891  siehe  unten  die  Erläuterunesschriften. 


Alcuinus  (Albinus)  —  Alphius  Avitus.  91 

Alcuinus  (Albinus). 

Übersetzung  von  Alcuin's  de  Virtutibus   et  Vitiis  über.     Ad  Widonem  Comitem.     Vesp. 
D  14,   fol.  104a.     Herausgegeben   von  B.  Assmann.     In:   Anglia  11   (1889)   p.  371—391. 
Dümmler,  Ernst:  Die  handschriftliche  Ueberlieferung  der  lateinischen  Dichtungen 
aus  der  Zeit  der  Karolinger.    1879  siehe  C. :  Poetae. 

—  Alchvinstudien.  In:  Sitzungsberichte  der  kgl.preussischen  Akademie  der  Wissen- 

schaften zu  Berlin  1891.     I  p.  495—523. 

—  Zur  Lebensgeschiehte  Alchvins.    In:   Neues  Archiv  der  Gesellschaft   für  ältere 

deutsche  Geschichtskunde  18  (1893)  p.  51 — 70. 

Dzialas,  Gustav:  Albinus  de  arte  rhet.  dial.  c.  28  (Halm  rhet.  lat.  min.  545,  25). 
In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  464.  608. 

Frey,  Joseph:  De  Alcuini  arte  grammatica  commentatio.  Progr.  des  Paulinischen 
Gymn.  Münster  1886.     (14  S.)    4. 

Martin,  J.  P.  Paulin:  Saint  Etienne  Harding  et  les  premiers  recenseurs  de  la 
Vulgate  latine,  Theodulfe  et  Alcuin.  In:  Kevue  des  sciences  ecclesiastiques 
6.  ser.  4  (54  de  la  collect.)  188o  p.  511—561;  5  (55  de  la  coli.)  1887  p.  5—44.  97—115. 
213—238. 

Morin,  Germain:  L'homeliaire  d'Alcxiin  retrouve.  In:  Kevue  benedictine  9  (1892) 
p.  491—497. 

Scholl,  Fritz:  Noch  einmal  die  Stelle  des  Albinus.  In:  Archiv  für  lateinisch© 
Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  124.     Vgl.  G.  Dzialas. 

Tessmann,  Alfred:  yElfrics  altenglische  Bearbeitung  der  Interrogationes  Sige- 
wulfl  Presbyteri  in  Genesin  des  Alcuin.    Inaug.-Dissert.    Berlin  1891.    (38  S.)    8. 

Thery,  Augustin  Fran<;ois:  Alcuin.  L'ecole  et  l'academie  Palatinos.  In:  L'In- 
vestigateur  49  (1878)  284—296. 

Traube,  Liidwig:  Interpolation  und  Recension  in  Alchuines  und  Angilberts  Ge- 
dichten.    In  des  Verf.   Karolingische  Dichtungen  {Btrliii  1883)  p.  46 — 110. 

Werner,  Karl:  Alcuin  und  sein  Jahrhundert.  Ein  Beitrag  zur  christlich- 
theologischen  Literärgeschichte.  Neue  (Titel-)Ausgabe.  'nun:  Brawnüller  (Puder- 
horn  1876)  1881.     (XII, "413,  1  S.  ung.)    8.  M.  5. 

West,  Andrew  Fleming:  Alcuin  and  the  rise  of  the  Christian  schools.  [The  great 
Educators  3J.     London:  IV.  Hanimann  1893.     (2  Bl.,  1  Karte,  205  S.)  Sh.  5. 

Aldhelmus.  Aldhelm.s.  The Palaeographical  Society.  1884— 1894 (C. :  CoUectiones  p. 2). 
S.  Bonifatii  et  Lulli  epistolae.    Edidit  Ernestus  Duemmler  in:   Epistolae  merowingici 
et  karolini  aevi  1  (B<rolini  1S92)  p.  215 — 433. 

Saxon  Lvrics  and  Legends  after  Aldhelm.  Bv  Loclinell  (pseud.).  London: 
Field  d-  Tuer  (1886).    (114  S.)    8. 

Dönhoff,    Leo:    Aldhelm   von   Malmesbury.     Ein   Beitrag   zur    angelsächsischen 

Kirehengeschichte.    Inaug.-Dissert.  von  Leipzig.    Dresden  1894.    (VII,  126  S., 

2  Bl.)    8. 
Hahn,  Heinrich:    Aldhelmbriefe.    In   des  Verf.  Bonifaz  und  L\il  .  .  .  (L<ipzig  1883) 

p.  1—50. 
Hausknecht,    Emil:    Die    altenglischen    Glossen    des    Codex    Ms.    1650    der    kgl. 

Bibliothek  zu  BruesseL    [Aldhelm.  de  Laudib.  Virginitatis].    In:  Anglia  6  (1883) 

p.  96—103. 
Loge  man,  H. :  A  new  Aldhelm  gloss.     In:    The  Academy  34  (1888)  p.  89. 

—  New  Aldhelm  glosses.    In:  Anglia  13  (1891)  p.  26—41.    Vgl.  E.  Sievers. 

Manitius,  Max:  Zu  Aldhelm  und  Baeda.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philo- 
sophisch-historischen Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  112  (1886) 
p.  535—634].    W)f»:  (C.  (UroliVs  Sohn).    8.  M.  1.60. 

Nachträge  ebenda  121  (1890)  p.  28-29  (VII.  Abhandlung). 

—  Beiträge   zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter   im  Mittelalter.     1890  siehe  C. : 

Poetae  christiani. 
Sievers,  Eduard:  Zu  den  angelsächsischen  Glossen.    1.  Zu  den  neuen  Aldhelm- 

glossen,  Anglia  13,  26 ff.    In:  Anglia  13  (1891)  p.  309—318. 
Traube,  Ludwig:  Aldhelm  c.  VIII  und  IX.   In  des  Verf.  Karolingische  Dichtungen 

{Btrlin  1888)  p.  43—4-5. 
Zupitza,   Julius:    Eine   Conjectur  zu  Aldhelm.    In:    Romanische  Forschungen  3 

(1887)  p.  280. 

Alexander  siehe  Anaximander. 

Alexandri  Itinerarium  siehe  Itineraria. 

All  11   belli   carthaginiensis   libri    I   fragmentum    recensuit    Hermannus    Peter.     In: 
Historicorum  romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  372. 

AlphlUS  Avitus,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens. 
1886  (C:  Poetae  p.  21). 


92  Scriptores  latini.   D.    Sextus  Amarcius  —  Ambrosius. 

Sexti  Amarcii  Galli  Piosistrati  sermonum  libri  IV.  E  codice  dresdensi 
A  167^  nunc  primum  edidit  Maximilianus  Manitius.  Lipsiae:  B.  G. 
Teuhner  1888.    (XVin,  105  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  2.25. 

Manitius,  Max:  Über  den  mittelalterlichen  Dichter  Amarcius.    In:  Das  Magazin 

für  die  Litteratur  des  In-  und  Auslandes  58  (1889)  Nr.  27  p.  424—428. 
de  Winterfeld,  Paulus:    Amarcius  I  186.  213.  502.  II  640.  III  298.    1895  siehe  C: 
Poetae  (p.  17). 
Ambrosiaster  siehe  Ambrosius. 

Ambrosius. 

Sancti  Ambrosii,  mediolanensis  episcopi,  opei'a  omnia.  Editio  prae  aliis 
Omnibus  completa,  qviarum  instar  haberi  potest;  ad  manuscriptos  Codices 
vaticanos,  gallicos,  belgicos,  etc..  necnon  ad  veteres  editiones,  maxime 
vero  ad  benedictinam  recensita  et  emendata ;  variis  insviper  opusculis 
quae  vel  omisere  vel  memoravere  quidem  eruditi  Benedictini,  locu- 
pletata;  Accurante  et  denuo  recognoscente  Jacobe  Paulo  Migne. 
Farisiis:  Garnier  fratres.    8. 

Tomi  primi  pars  prior  [Patrol.  lat.  14].     (1845)  1882.  Fr.  10. 

Tomi  secundi  pars  posterior  [Patrol.  lat.  17].     (1845)  1879.  Fr.  10. 

Sancti  Ambrosii,  mediolanensis  episcopi,  ecclesiae  patris  ac  doctoris  opera 
omnia  ad  mediolanenses  Codices  pressius  exacta  curante  Paulo  Angelo 
Ballerini...    6  voll.    Mediolcmi:  E.  typ.  S.  JosepM  ISlh—lSSZ.     2. 

Tom.  I.  (XLVIII,  *880  Sp.,  2  Bl.  u.  Abb.)   1875.     Tom.  IV.  (1032  .Sp.,  2  Bl.  u.  Abb.).    1879. 
„    II.  (954  Sp.,  3  S.  ung.  u.  Abb.)    1876.  „      V.  (770  Sp.,  3  S.  une.  u.  Abb.)   1881. 

,  III.  (1000  Sp.,  3  Bl.  u.  Abb.)     1877.  „     VI.  (XLIV,980Sp.,lBl.u.Abb.)1883. 

Sancti  Ambrosii  opera.  Recensuerunt  Carolus  Schenkl,  Pius  Knöll, 
Aloisius  Goldbaclier.  1895 — 1904  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  32.  33.  34j. 

S.  Ambrosius,  s.  The  palaeographical  Society.     1873—1883  (C:  Collectiones  p.  2). 
Morceaux   choisis   des  Peres   de   l'eglise   latine   par  ...  Jean  Felix  Nourrisson.     (1874) 

1889  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 
Carmina  e  poetis  christianis  excerpta  .  .  .  Fase.  II.    1878  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
The  latin  hymn-writers  and  their  hymns.    By  Samuel  W^illoughby  Duffield  .  .  .    1889 

siehe  ebenda. 

Sant'   Ambrosio,    Esposizione    delle   Epistole    di    Paolo    apostolo    siehe    A. :     CoUezione 

Fiorentina.     [1884-]189'?  (i  1  P-  66). 
Die  „Exhortatio  sancti  Ambrosii  episcopi  ad  neophytos  de  Symbolo'-  aus  einer  Keichenauer 
Hds  .  .  .  und  2  Hds.  der  kaiserlichen  Hofbibliothek  zu  Wien  herausgegeben  von  Carl 
Paul  Caspari.     1879  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  88). 

Dazu  Krüger,   Gustav:    L^ber    den   Verfasser  der   Taufrede   bei   Caspari,    Quellen 

ect.  II,  p.  128 — 182.    In  des  Verf.  Lucifer  Bischof  von  Calaris  und  das  Schisma 

der  Luciferianer  {Ldiiziy  1883)  p.  118—130.    [Gegen  Caspari's  Behauptung,  Lucifer 

sei  Verfasser]. 

S.  Ambrosii  mediolanensis  episcopi  de  mysteriis  liber  unus.    1887  siehe  die  Übersetzungen. 

S.  Ambrosiani  qui   dicuntur  versus   de  naturis  rerum  edidit  Joannes  Baptista  Pitra. 

1888  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  81). 

Sancti  Ambrosii  de  officiis  libri  tres.  Edidit  Joannes  Tamiettius. 
Editio  altera.  Augustae  Taur.:  Ex  off.  saksiana  (1888)  1899.  (263  S.)  8.  L.  1. 

S.  Ambrosii  liber  6  de  sacramentis.  Edidit  .  .  .  Hugo  Hurter  in:  Sanctorum  patrum 
de  sacramentis  opuscula  selecta  vol.  37.     1878  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici. 

En  Ambrosius  tillagt  Opsats  om  Sjffilens  Üprindelse.  Efter  et  det  kong.  Bibliothek  i 
München  tilhorende  Haandskrift.  Af  Carl  Paul  Caspari.  1882  siehe  A.:  Collectiones 
(I  1  p.  2). 

Ein  Ambrosius  beigelegter  Aufsatz  Ueber  den  Ursprung  der  Seele.  Aus  einer  Münchener 
Handschrift  des  zehnten  und  drei  Pariser  Handschriften  des  dreizehnten  und  vier- 
zehnten Jahrhunderts,  sowie  auch  aus  einem  Briefe  des  Johannes  von  Sevilla  an 
Alvarus  von  Cordova  zum  ersten  Mal  herausgegeben  von  Carl  Paul  Caspari.  1883 
siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Die  ambrosianischen  Tituli  von  Sebastian  Merkle.  1896  siehe  unten  die  Erläuterungs- 
schriften.   

Te  deum  laudamus.  Die  lateinischen  Hymnen  der  alten  Kirche  verdeutscht  durch 
Johannes  Linke.  I.  ..  Die  Hymnen  des  Hilarius  und  Ambrosius.  1894  siehe  C. : 
Poetae  christiani. 


Ambrosius.  93' 

A  m  b  r  o  s  i  u  s. 

Ambrosius,  Bischof  von  Mailand.  Ausgewählte  Reden.  Mit  einer  ein- 
leitenden Monographie  herausgegeben  von  Theodor  Köhler.  [Die 
Predigt  der  Kirche.  XX].  Leipsig:  Fr.  Bichter  (Jetzt  Dresden:  C.  L. 
Ungelenk)  1892.     (XXII  S.,  1  BL,  156  S.,  1  Bl.)    8.  M.  1.60. 


Some  of  the  principal  works  of  St.  Ambrose,  translated  by  Henry  de  Körnest  in,  with 

the    assistance    of  E.   de  Romestin    and  H.  T.  F.  Duokworth.     1896  siehe  A.: 

Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  87). 
The  letters  of  S.  Ambrose,  bishop  of  Milan,  translated,  with  notes  and 

indices.     Oxford:   J.  Parker  and   Co.     London,    Oxford,   and  Camhridcje: 

Rivingtons  18S1.     (XVI  S.,  1  BL,  521  S.)    8. 

S.  Ambrosii   niediolanensis   episcopi   de   mysteriis  über   iinus.     In:   The   five  lectures  of 
St.  Cyril  on  the  Mysteriös  .  .  .  edited  by  Henry  de  Romestin  (Oxford  1887)  p.  52—103. 


S.  Ambrogio.    Dei  beni,  ossia  della  felicitä  della  morte.    Volgarizzamento 

di  Fed.  Luxardo.    Genova :  Tijh  delle  Lettiire  cattoliche  18H0.    (88  S.)    8. 

Angelini,  Nie:  Vita,  martirio  e  culto  di  s.  Ambrogio,  centurione  romano,  mila- 

nese,  martire.     Frasatti:  T.  Tuscolana  1884.     (64  S.)     8.  L.  —.80. 

Bainvel,    J.    V.:    Les   hymnes    de    Saint   Ambroise   ä   propos   d'un   livre   röcent. 

[Dreves  1893J.    In:  Etudes  religieuses  philosophiques,   historiques  et  littöraires 

31«  annee  61  (1894)  p.  635—663. 
Balkenhol,  Wilhelm:   Die  kirchenrechtlichen  Anschauungen  des  heil.  Ambrosius, 

Bischofs  von  Mailand,  und  seiner  Zeit.    In:  Der  Katholik  68.  Jahrgang  1  (1?88) 

p.  113—140.  284—296.  337—381.  484—511. 
Ballerini,   Giuseppe:   Leone  XIII,   S.  Ambrogio   e  il  socialismo.    In:   La  Scuola 

cattolioa  e  la  Scienza  italiana.     Ser.  II,  anno  5,  vol.  10  {Miluno  1895)  p.  234 — 236. 
Barry,    Alfred:    Life   and   times   of  St.  Ambrose.      In:   Lectures   on   ecclesiastical 

history  delivered  in  Norwich  Cathedral  (London  1896)  p.  375 — 414. 
Barth,   F.:   Ambrosius  und  die  Synagoge  zu  Callinicum.     In:   Theologische  Zeit- 
schrift aus  der  Schweiz  6  (1889)  p.  65—86. 
Broglie,   Albert   duc  de:   La  politica  di  s.  Ambrogio.     Milano:   Tip.  Etisebiana  1888. 

(VII,  418  S.)     8.  L.  3. 

—  Saint  Ambroise  (340-337).    Troisieme  edition.    Paris:  V.  Lecoffre  (        )  1899.   (202  S., 

1  Bl.)    8.  Fr.  2. 

—  Saint  Ambrose  .  .  .  Translated  by  Margaret  Maitland.    London:  Duchcorth  1899. 

(IX,  169  S.)    8.  Sh.  3. 

Buecheler,   Franz:    Ambros.    de   Abrah.    I   9.   91   p.    311    Bened.     1886  siehe  B. : 

Aeschylus. 
Cantü,   Cesare:  I  santi  padri  Ambrogio  e  Agostino.     In:   La  Sapienza  11  (1885) 

p.  329—338. 
Cimmino,  Antonio:  S.  Ambrogio  e  Dante.    Napoli:  Tip.  Piei-ro  e  Vei-aldi  1896.   (23  8)  8. 
Dreves,    Guido   Maria:    Aurelius   Ambrosius,    „der   Vater    des   Kirchengesanges". 

Eine   hymnologische  Studie.     Mit  einem  Lichtdruck.     (Ergänzungshefte  zu  den 

„Stimmen  aus  Maria-Laach".     58).     Frdburg  i.  Br.:  B(rder'scli(  Vt rlagslnnidhuxj  K93. 

(V  S.,  1  Bl.,  146  S.,  1  Facs.)    8.  M.  2. 

—  Des  hl.  Ambrosius  Lied  vom  Hahnenschrei.    In:   Stimmen  aus  Maria-Laach  51 

(1896)  p.  86—97. 

—  Des   hl.    Ambrosius   Lied   vom   Morgenroth.     In:   Stimmen   aus   Maria-Laach   52 

(1897)  p.  241—2.53. 

—  Der   Hymnus    des    hl.   Ambrosius    zur    dritten   Gebetsstunde.     Ebenda   .54    (1898) 

p.  273—282. 
Engelbrecht.  August:  Das  Titelwesen  bei  den  spätlateinischen  Epistolographen. 

1893  siehe  C:  Scriptores  epistolarum. 
Ewald,  Paul:  Der  EinHuss  der  stoisch-ciceronianischen  Moral  auf  die  Darstellung 

der  Ethik  bei  Ambrosius.    Innug.-Dissert.  Leipzig:  Bredt  1881.    (88  S.)    8.    M.  1.20. 
Farrar,   Frederic  W^illiam:    Sketches  of  chiirch  history  in  biography.     1889  siehe 

A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Förster,  Theodor:    Von  den  Flüchten  der  Geistlichen.     [De  officiis  minislrorum]. 

Ein  Beitrag  zur  Pastoraltheologie  von  Ambrosius,  Bischof  von  Mailand.     Eine 

Pestschrift.     Halle:  fMühlmann)  1879.     (18  S.)     8.  M    —.50. 

—  Ambrosius  Bischof  von  Mailand.    Eine  Darstellung  seines  Lebens  und  Wirkens. 

Halh  (I.  S.:  E.  Strien  1884.     (2  Bl.,  334  S.,  1  Bl.)     8.  M.  8. 

Gottwald  ,  Benedictus:  Noch  ein  Wort  zur  Erklärung  der  Homilie  des  h.  Ambrosius 
über  Lukas  6,  20.    In:  Der  Katholik  65.  Jahrgang  1  (1885)  p.  436—440. 


94  Scriptores  latiiii.   D.   Ambrosius. 

Ambrosius. 

Jacobi,  Justus:  Eine  neue  Monographie  über  Ambrosius  [Förster].  In:  Deutsch- 
evangelische Blätter  9  (1884)  p.  625—631. 

Jacoby,  Hermann:  Die  praktische  Theologie  in  der  alten  Kirche.  1890  siehe  B.: 
Cyrillus  hierosolymitanus. 

Ihm,  Maximilianus:  Studia  ambrosiana.  Dissert.  inaug.  bonn.  Lipsiae:  Tijp.  B.  fl. 
Teubmri  1889.  (30  S.)  8.  Vollständig  in;  Jahrbücher  für  classische  Philologie 
17.  Supplem.  (1890)  p.  1—1^4.     Ehenda  1889.     8.  M.  2.80. 

—  Observationes  in  patres  ecclesiasticoslatinos.  1889  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici. 

—  Philo  und  Ambrosius.     1890  siehe  B. :  Philo  alexandrinus. 

Kay 3 er,  Johann:  Ambrosius  von  Mailand.  Der  Hymnus  des  Ambrosius  Deus 
Creator  omnium.  Der  Hymnus  Aeterno  rerum  conditor.  Der  Hymnus  Veni 
redemptor  gentium.  Der  Hymnus  Jam  surgit  hora  tertia.  Hymni  ambro-siani. 
Der  Hymnus  Splendor  paternae  gloriae.  Der  Hymnus  Aeterna  Christi  munera. 
Andere  hj-mni  ambrosiani  u.  Augustins  Abcdarius.  In  des  Terf.  Beiträge  zur 
Geschichte  u.  Erklärung  der  ältesten  Kirchenhymnen  (Paihrliorn  1881)  p.  127 — 248. 

—  Der  sogenannte  Hymnus  Ambrosianus:  Te  deum  laudamus.     Ebenda  p.  43.5 — 458. 

Kellner,  Johann  Baptist:  Der  heilige  Ambrosius,  Bischof  von  Mailand,  als  Er- 
klärer des  Alten  Testamentes.  Ein  Beitrag  zur  Geschichte  der  biblischen  Exegese. 
Rigtnshurg:   Xn-higs-Atistnlt  vorm.  n.  .7.  Mauz  1893.     (VIII,  186  S.)    8.  M.  2. 

Langen,  Joseph:  De  commentariorum  in  epiatolas  paulinas  qui  Ambrcsii  et 
quaestionum  biblicarum  quae  Augustini  nomine  feruntur  scriptore  dissertatio. 
Progr.  acad.     Boiui^k:  (Cohai  d  ß!.)  1880.     (44  S.)     4.  M.  1.50. 

Locatelli,  Carlo:  Ammaestramenti  di  s.  Ambrogio  offerti  al  clero.    Discorso  lettc 
alla   congregazione   urbana   dell'    archidiocesi  di  Milano  il  10  giugno  1896.     In: 
La   8cuola   eattoliea   e    la    Scienza   italiana.      Ser.   II,    anno   VI   vol.    11   (1896) 
p.  507—514. 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter. 

1889.  1890  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Marold,  Carl:  Der  Ambrosiaster  nach  Inhalt  und  Ursprung.     In:   Zeitschrift  für 

wissenschaftliche  Theologie  27  (1883)  p.  415—470. 
Merighi,  Pietro:  La  condotta  di  S.  Ambrogio  negli  avvenimenti  politici  dei  suoi 
tempi.  In:  La  Scuola  eattoliea  e  la  Scienza  italiana.  Ser.  II.  anno  VI,  vol.  12 
(1896)  p.  495—512. 
Merkle,  Sebastian:  Die  ambrosianischen  Tituli.  Eine  litterarisch-archäologische 
Studie.  Mit  einer  Ausgabe  der  Tituli  als  Anhang.  [Aus:  Römische  Quartal- 
schrift für  christliche  Alterthumskunde  und  für  Kirchengeschichte  10  (1896)J. 
Rom  1896.     [Frtihurrj  i.  Br.:  Hn-ihr).     (VII,  42  S.)     8.  M.  —.80. 

de  Mojano,  Alberto:  Di  una  nuova  edizione  delle  opere  di  sant'  Ambrogio.    [Dal 
giornale   Lo   Spettatore ,    a.   II   n.   102   e   306].     Milano:   Tip.   di  Sun  G in stppe  1818. 
(14  S.)    8. 
Monceaux,    Paul:    Saint  Ambroise   et   la  morale  chretienne  ,  ä  propos  d'un  livre 
recent  [Thamin].     In:  Revue  politique  et  litteraire  (bleue)  4»  Serie  4.  32»  ann6e 
2«  semestre  (189.5)  p.  563—567. 
Morin,  Germain:  L'auteur  du  Te  Deum.    I.  Le  Te  Deum  est-il  d'origine  Orientale? 
II.  Le  titre  d'Hymne  des  saints  Ambroise  et  Augustin,  avec  sa  legende  explica- 
tive,    fait-il    autorite?     III.    Le    Te    Deum    est-il    l'oeuvre   de   saint   Hilaire   de 
Poitiers?    IV.  Quel  est  le  ^Nicet"  auquel  certains  manuscrits  attribuent  le  Te 
Deum,    et  quelle  part  peut,   en  effet,   lui  revenir  dans  la  composition  de  cette 
hymne?     In:  Revue  benedictine  7  (1890)  p.  151—159. 
Del  nome  di  Santo  Ambrosio.  —  La  vita  di  Santo  Ambrosio  di  Melano.    In :  Fioretti 
di  vite   d'uomini   insigni   per   santitä   e  per   dottrina:   testo   inedito   del   secolo 
decimoterzo  l  Imohi  1887)  Nr.  5.  6. 
Pfeiffer,    Philipp:    Erklärung    einer   Homilienstelle    des   heiligen   Ambrosius   im 
Brevier  Commune   plur.     Mart.   über  Luc.  Kap.  6.     In:    Der  Katholik  .59.  Jahr- 
gang (1S79)  2  p.  430-438.     Vgl.  G.  V.  u.  B.  Gottwald. 
Pio,   Oscar:   Ambrogio,   vescovo   di  Milano.     In    des  Verf.   Drammi   della   storia 

italiana  {Milntw  1887)  N.  2. 
Probst,  Ferdinand:  Die  mailändische  Messe  nach  den  Schriften  des  h.  Ambrosius. 
In  des  Verf.  Liturgie  des  4.  Jahrhunderts  und  deren  Reform  {Miinsicr  i.  W.  1893) 
p.  226—271. 
Reyniers,  W.  J. :  Hymnus  S.  S.  Ambrosii  et  Augustini  „Te  Deum  laudamus"  ad 
tres  voces  aequales  cum  organo  comitante  compositus.  TiViurgi:  T7.  Birgmuns 
1895.     (15  S.)    4.  F.  —,90,  stemmen  —,60. 

de  Rossi,  Giovanni  Battista:  I  versi  attribuiti  a  s.  Ambrogio  sotto  posti  alle  pitture 
di   scene   bibliche   nelle   pareti   della  sua  basilica  in  Milano.     In  :   Bullettino  di 
archeologia  cristiana  Serie  5  Anno  3  (1892)  p.  1.52 — 154. 
Siegfried,  Carl:  Miscellanea.     1883  siehe  B. :  Clemens  Alexandrinus. 


Ambrosius  —  Ammianus  Marcellinus.  95 

Ambrosius. 

S  o  u  t  e  r ,  Alexander :  A  study  of  Ambrosiaster.   1905  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici 

(I  1  p.  83). 
Thamin,  Raymond:  Saint  Ambroise  et  la  morale  chrötienne  au  TV"  siecle.    Etüde 

comparee   des   traites   „Des  Devoirs"  de  Ciceron   et  de   Saint  Ambroise.     These. 

[Annales   de  1' Universite   de  Lyon  t.   S  fasc.   15].     Fans:  G.  Masson  1895.     (1  Bl., 

492  S.)    8.  Fr.  7.50. 

ni  3.  ün  intransigeant :  Tertullien  (p.  112—123).  IV  2.  Minucius  Feli.x 
(p.  139— U5).  IV  3.  Lactance  (p.  145—160).  IV  4.  Saint  Jöröme  et  saint 
Augustin  disciples  de  Ciceron  (p.  160— 17^5).  VIII  2.  Saint-Jeröme:  le 
monachisme  (p.  385 — 417).  VIII  3.  Saint  Augustin:  thöories  du  p6ch6  et 
de  la  gräce  (p.  417— 44J). 
Thornton,  Robinson:  St.  Arabrose:  his  life,  times,  .ind  teaching.    London:  Society 

for  Promotin;/  Cliristian  Knoithilgt  1879.     (215  S.)     8.  Sh.  2. 

Thouvenot,   Ed.:   Ambroise   de  Milan;   son  temps  et  sa  vie.     Toulouse.  Soct'e'U'  des 

livns  rehffieux  1896.    (220  S.)     8.  Fr.  1.40. 

Traube,  Ludwig:  De  Ambrosii  titulis.     In:  Hermes  27  (1892)  p.  158—159. 
V.,  G. :   Ein  Beitrag   zur  Erklärung   der  Homilienstelle  des  heiligen  Ambrosius  im 

Brevier  commune  plur.  mart.  über  Luc.  Kap.  6.    In:  Der  Katholik  61.  Jahrgang 

(1881)  2  p.  543-546. 
Vita  di  sant' Ambrogio,  vescovo  diMilano.  Miktno:  A.  Bipamonti di Colombal882.  (32 S.)  8. 
Vita  di  s.  Ambrogio,  vescovo  di  Milano  e  dottore.    Asti:  Scuola  tip.  Michehrio  1887. 

(32  S.)     8. 
Vita  di  s.  Ambrogio.  compilata  da  un  sacerdote  milanese.     Disp.  1  Milano  e  Buenos 

Aires:  A.  Bietli  1892.     (77  S.)    8. 
Vogel.   Friedrich:   Ambrosius   und  der  Übersetzer  des  Josephus.     In:    Zeitschrift 

für  die  österreichischen  Gymnasien  34  (1883)  p.  241—249. 
Weyman,  Carl:  Zu  lateinischen  Schriftstellern.    1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  16). 
—  Die  vier  grossen  Kirchenlehrer.     1894  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 
White,   H.  J.:   The   relation   of  n  [St.  GaJl  MS.  of  St.  Matthew  and  St.  Mark]  to 

Ambrose:  renderings  of  rü  VTiuQ/orzu.     In:  Old-Latin  Biblical  Texts  II  (Oxford 

1886)  p.  1.33—136. 
Zahn,   Theodor:  Vergleichung  des  [Evangelien-]Commentars  [des  Theophilus  von 

Antiochien]    mit  lateinischen    Schriftstellern.     3.    Ambrosius    und    die    älteren 

Lateiner.     In    des   Verf.    Forschungen  zur   Geschichte   des   neiitestamentlichen 

Kanons  und  der  altkirchlichen  Literatur  2  (Erlangen  1883)  p.  114—126. 

Ammianns  Marcellinus. 

Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore  Reinach. 
1895  siehe  A. :  Scriptores  (I  1  p.  67). 

Paleographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chat  e  lain.  1894— 1900  siehe  C. :  Collectio- 
nes (p.  2). 

Femogtyve  ar  af  Roms  historie  i  det  fjerde  arb.  e.  Kr.  af  Ammianus 
Marcellinus.  Oversat  fra  Latin  ved  Viggo  Ullmann.  Ärendal  et 
K0benhavti:  K.  Sclwnherg  1»77— 1881.     8.  Kr.  10,  jetzt  4. 

Forste  Del.     Arendal  1811.     (351   S.)  Anden  Del.     Kobenhavn  1880.     (285  S.) 

Tredie  Del.     Kobenhavn  1881.     (241  S.) 

Auszüge  aus  Ammianus  Marcellinus  übersetzt  von  David  Coste.  [Die 
Gescbicbtschreiber  der  deutseben  Vorzeit.  Urzeit.  8.  Band].  Leipzig: 
Frz.  Duncl-er  (Jetzt:  Dißsche  Buchh.)  1879  (1884).  (118  S.)  8.  M.  1.-50. 
Tbe  roman  history  of  Ammianus  Marcellinus  during  tbe  reigns  of  tbe 
emperors  Constantius,  Julian,  Jovianus,  Valentinian  and  Valens. 
Translated  bv  Charles  Duke  Yonge.  VVitb  a  general  index.  London: 
G   Bell  d-  Sons  (1862)  1887.     (VII,  646  S.)    8.  7  sb.  6  d. 

Historia  del  irapero  romano  desde  el  aüo  350  al  378  de  la  era  cristiana 
escrita  en  latin  por  Ammiano  Mai-celino  vertida  ab  castellano  per 
F.  Norberte  Castilla  [i.  e.  Francisco  Navarro  y  Calvo].  Madrid: 
Libr.  de  la  Viuda  de  Hernando  y  Ca.  1895.  1896.    |406,  292  S.)    8. 

Ambrosoli,  Francesco:  Prefazione  alle  Storie  di  Ammiano  Marcellino  (1829).  Indes 
Verf.  Letteratura  greca  e  latina.  Scritti  editi  e  inediti  2  (Milano  1878)  p.  373—386. 
Bentley,  Richard  siehe  K.  Zangemeister. 
V.  Borries,  Emil:  Die  Quellen  zu  den  Feldzügen  .Julians  des  Abtrünnigen  gegen 

die  Gormanen.     1892  siehe  B.:  Julianus  (apostata). 
Brunnhofer,   Hermann:   Eine   falsche   Namenslesart   im   Ammianus  Marcellinus 
XXIV  6.  12  (ed.  Gardthausen,  T.  II  p.  24).    In  des  Verf.  Vom  Aral  bis  zur  Ganga 
(Leipzig  1892)  =  Urgeschichte  der  Arier  in  Vorder-  und  Centralasien  3  (1893)  p.  48. 


96  Scriptores  latini.   D.    Ammianus  Marcellinus. 

Animianus  Marcellinus. 

Büdinger,    Max:    Ammianus   Marcellinus    und    die    Eigenart    seines    Geschichts- 

■werkes,    eine    universal -historische    Studie.      [Aus:    Denkschriften    der   kais. 

Akademie  der  Wissenschaften.    Philosophisch-historische  Classe  44  (1896)  45  S.] 

Widi:  {C.  Oa-old's  Sohn)  1895.     4.  M.  2.50. 

I.    Tacitus'    Nachahmung.      II.    Verhältniss    zu    Libanios.      III.    Ammian's 

religiöse  Haltung.    IV.  Kriegsdienst.    V.  Historiographische  Urtheilskraft. 

Chinnock,  Edward  James:  .,Status"  in  the  sense  of  Commonwealth  [Ammian. 
Marc.  III  8.  11].     In:  The  classical  Review  3  (1889)  p.  77. 

Christophe,  Jean -Baptiste:  Geographie  d'Ammien  Marcellin.  Asie  centrale. 
Ancienne  Gaule.  —  Egypte.     Lijon:   Imjir.  Pürat  aine  1879.     (113  S.,   3   cartes).     8. 

Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Satura.     1878  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  7). 

—  Ad    Ammianum    Marcellinum     adversaria     critica.      In:    Mnemosyne    14    (1886) 

p.  234-304. 
Crusius,  Otto:  Ein  griechisches  Sprichwort  bei  Ammian  [29.2.25].    1894  siehe  A.  : 

Scriptores  proverbiorum  (p.  134). 
Dahn,    Felix:    Zu    Ammianus   Marcellinus   XXVII,    c.   5.     In:    Forschungen   zur 

deutschen  Geschichte  21  (1881)  p.  225—2-28. 
Dederichs,  Heinrich:  Quaestiones  ammianeae  grammaticae  et  criticae.    Dissert. 
inaug.  Monasterii.     1878.     (1  Bl.,  48  S.)    8. 
I.  De  sententiarum  condicionalium  usu.   II.  Absolvuntur  ea  qua©  de  singulari 
modoruni     usu     coniunctiones     sequentium     dicenda     esse     visa     sunt. 
III.  Quaestiones  criticae. 
Drechsler,  Franz  J.:  Ammian.  Marc.  19.  2.  15.     1887  siehe  C:  Scriptores. 

—  Amm.  Marc.  15.  9.  7,  22.  15.  16.     1888  siehe  ebenda. 

Ehrismann,  Heinrich:  De  temporum  et  modorum  usu  aramianeo.    Dissert.  inaug. 

Argen torati  1886.    (74  S.)    8.    Auch  in:  Dissertationes  philologicae  argentora- 

tenses  selectae  10  (1886)  p.  111—186. 
Ellis,  Robinson:  Adversaria.     1885  siehe  B.:  Aeschylus. 

—  Adversaria.     1886  siehe  C. :  CoUectiones  (p  8). 

Georges,  Karl  Ernst:  Kritische  Miscellen.     1878  siehe  C. :  Scriptores  (p.  51). 
Gimazane,  Jean:  Ammien  Marcellin.    Sa  vie  et  son  ceuvre.    These  de  Bordeaux. 

Toulouse:  Impr.  et  lihrairie  Ed.  Privat  1889.     (432  S.)    8. 
Graux,   Charles:    Pontaticum  [Amm.  5.   1].     In:   Revue  critiqiie   1879.   II  Nr.  33 

p.  142-143. 
Guenther,    Otto:    Quaestiones   ammianeae   criticae.     Dissert.    inaug.      Gottir.gne: 

(Vandenhofrl  n.  Ruprecht's  IVW.)  1888.     (1  BL,  61  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  1.60. 

—  Zur  Textkritik  des  Ammianus  Marcellinus.    In:  Philologus  50  (1891)  p.  65—73. 
von  Gutschmid,  Alfred  :  Ammianus  Marcellinus.    In  des  Verf.  Kleine  Schriften  5 

{Leiiizkj  1894)  p.  567—584. 
Habets,   Joseph:   L'historien  Ammien  Marcellin   et   la   Station  romaine  de  Corio- 

vallum.     In :    Etudes    archeologiques ,    linguistiques    et    historiques    dediees    ä 

C.  Leemans  (Lekh  1885)  p.  233—235. 
Hecker,  Hermann:  Zxir  Geschichte  des  Kaisers  Julianus.    1886  siehe  B.:  Julianus 

(apostata). 

—  Die  Alamannenschlacht  bei  Strassburg.     1889  siehe  ebenda. 

Hertz,  Martin:  Emendatur  Gellio  adhibito  locus  quidam  Ammiani  Marcellini 
[XXII  16.  16]  (1869).     In  des  Verf.  Opuscula  gelliana  (Berlin  1886)  p.  69—72. 

—  Miscellen.     1881  siehe  C:  Scriptores. 

Jeep,  Ludwig:  Die  verlorenen  Bücher  des  Ammianus.  In:  Rheinisches  Museum 
für  Philologie  43  (1888)  p.  60—72. 

Landgraf,  Gustav:  Analekta.    1882  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 

de  la  Ville  de  Mirmont,  Henri:  Les  mons  Armonius  [Ammian.  XXII  8.  17]. 
In:  Revue  de  philologie  15  (1891)  p.  84—85. 

Liermann,  Otto:  Die  Alamannenschlacht  bei  Strassburg  357  n.  Chr.  In:  Berichte 
des  Freien  Deutschen  Hochstiftes  zu  Frankfurt  am  Main  N.  F.  8.  Jahrgang 
1892  p.  159—179. 

Liesenberg:  Friedrich:  Die  Sprache  des  Ammianus  Marcellinus.  Versuch  einer 
allgemeinen  Charakteristik  derselben  nach  Wortschatz,  Syntax  und  StU. 
Kap.  I.  Der  Wortschatz.  Fortsetzung.  II.  Syntax  und  Stil  (1.  Teil).  Progr. 
des  Gymn.  Blanken  bürg  a.  H.  1888.  1S89.  1890.     (33,  21,  17  S.)    4. 

Li n gen,  Christian:  Auszüge  aus  Ammianus  Marcellinus,  welche  für  die  Kirchen- 
geschichte und  Apologetik  von  Bedeutung  sind.  I.  Sein  Bericht  über  Julians 
des  Apostaten  Tempelbau  in  Jerusalem.  In:  Theologisch-praktische  Quartal- 
Schrift  49  (Linz  1S96)  p.  2.58—264. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:  Florus.  Macrobius.  Ammianus  Marcellinus.  Varia 
[Rutil.  Lupus.  .Julius  Rufinianus  §  2.  §  10.  Festus  p.  129.  134  M.]  In  des  Verf. 
Adversariorum  criticorum  ad  scriptores  graecos  et  latinos  3  [(Hauniai  1884) 
p.  250  -275. 


Ammianus  Marcellinus.  97 

Ammianus  Marcellinus. 

Michael,  Hugo:  Die  verlorenen  Bücher  des  Ammianus  Marcellinus.  Ein  Beitrag 
zur  römischen  Literaturgeschichte.  Progr.  des  Friedrichs-Gymn.  Brislnw, 
Maruuhke  and  Beremit  1880.     (17  S.)    4.  M.  1. 

—  Beiträge    zur    Charakteristik    des    Ammianus    Marcellinu«       In:    Philologische 

Beiträge.    Martin  Hertz  zum  70.  Geburtstage  von  seinen  ehemaligen  Schülern 
dargebracht  {Btrlin  1S88)  p.  229—239. 

—  Das  Leben  des  Ammianus  Marcellinus.    Proer.  des  Gymn.  Jauer  1895.    (28  S.)   4. 
Miller,  Konrad:    Die  Fragmente  der  römischen  Reichskarte  des  Ammianus  Mar- 
cellinus.    1898  siehe  A.:  Artemidorus  ephesius. 

M  o  mm  sen,  Theodor:  Zur  Kritik  Ammians  [27.  3.  3].  In:  Hermes  15  (1880)  p.  244— 246. 
Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  {B(rliii  1909)  p.  389—391. 

—  Zu   Ammian   [14.  6.  20].     In:    Hermes   17   (1882)   p.  1(35.     Wiederholt  in   des  Verf. 

Gesammelte  Schriften  7  {Berlin  1909)  p.  392. 

—  Ammians  Geographica.    1881.  1909  siehe  B.:  Claudius  Ptolemaeus. 

—  Zu  Ammian  und  Ennodius.    In:  Hermes  24  (1889)  p.  153-154.    Wiederholt  in  des 

Verf.  Gesammelte  Schriften  7  {Berlin  1909)  p.  430—431. 
Amm.  14.  ö.  20,  28.  3.  9,  30.  7.  5.    Ennod.  vit.  Epiph.  c.  7  Vogel,  c.  79.  93.    Op. 
458  (ep.  9.  30). 
Naumann,  Franz:  De  verborum  cum  praepositionibus  compositorum  usu  Ammiani 
Marcellini.     Progr.  gymn.   Stendal    1891.    (20  S.)    4.    Die   Fortsetzung  bildet 
die  gleich  betitelte  Inaug.-Dissert.  v.  Erlangen.    Halle  a.  S.  1892.    (123  S.)    8. 
Noväk,   Robert:    Ad   Ammianum   Marcellinum.     In:    Listy   filologicke    a   paeda- 
gogicke  13  (1886)  p.  93-99:  14  (1887)  p.  341-348. 

—  Curae  ammianeae.     Pragae :   A.  Storch  fl.  1896.     (IV,  92  S.)    8.  31.  -^.eO. 
Petschenig,  Michael:   Zu  Ammianus  Marcellinus,  quidam  =  aliquis,  quisquam. 

quisque  =  quisquis.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  6 
(1889)  p.  268—269. 

—  Zu  Ammianus  [XXI  16.  6].    In:  Philologus  48  (1889)  p.  722. 

—  Zu  Ammian.    Ebenda  49  (1890)  p.  389.  478.  492.  612.  674.  706.    50  (1891)  p.  64.  498. 

544.  .565.  742.     51  (1892)  p.  64.  265.  2^3.  360.  622.  669.  734.     52  (1894)  p.  117.  218.  317. 
421.  495.     56  (1897)  381—382. 

—  Bemerkungen  zum  Texte  des  Ammianus  M.arcellinus.    Ebenda  50  (1891)  p.  336 — 353. 

51  (1892)  p.  519-529.  680—691. 

—  Zu  Ammian.  XXV  6.  7.    Ebenda  50  (1891)  p.  730. 

—  Bemerkungen  zum  Texte  der  drei  letzten  Bücher  Ammians.    In  :  Commentationes 

woelfflinianae  {Lip.-iide  1891)  p.  37 — 42. 

—  Alliteration  bei  Ammianus  Marcellinus.     In:  Philologus  56  (1897)  p.  556-560. 
Reiche,  Friedrich:  Chronologie  der  letzten  6  Bücher  des  Ammianiis  Marcellinus. 

Inaug.-Dissert.  Jena:  (Paliscli)  1889.     (76  S.)    8.  M.  —.80. 

Reinhardt,   Gvistav :    De  praepositionum   usu  apud  Ammianum.    Dissert.  inaug. 

halensis.     Cothenis  Anhaltornm:  Sehettler's  Erbe)t  1886.     (62  S.)     8.  M.  ) . 

Reiter,   Anton:    De  Ammiani  Marcellini  usu   orationis  obliquae.     Dissert.  inaug. 

wirceburg.  et  progr.  gymn.    Amhtrg:  .].  Habbel  1887.    (78  S.)    8.  M.  1.20. 

Rossbach,  Otto:    Zu  Ammian  und  den  Codices  Petrini.    In:    Philologus  51  (1892) 

p.  512—518. 
Schleusner,  Wilhelm:  Quae  ratio  inter  TaeitiGermaniam  ac  ceteros  primi  saeculi 

libros  latinos,   in  quibus  Germani  tangantur,   intercedere  videatur.     Accedunt 

loci  quidam  Ammiani  Marcellini.    Progr.  des  Gymn.  Barmen  1886.    (26  S.)    8. 
Schneider,    Ernst:    Quaestiones  ammianeae.     Dissert.  inaug.     Berolini:    (Miiijcr  et 

Müllerj  1879.     (1  Bl.,  60  S.)    8.  M.'  1.50. 

Schroeder,   Pa\il:    Bentley's    Handexemplar    des    Ammianus   Marcellinus.     In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  35  (1880)  p.  336—349. 
Seeck,   Otto:    Die    Reihe    der    Stadtpraefecten    bei    Ammianus    Marcellinus.     In: 

Hermes  18  (1883)  p.  289—303. 

—  Die  gallischen  Steuern  bei  Ammian.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  49' 

(1894)  p.  630—632. 
S  t  a  n  g  1 ,  Thomas :  Zu  Ammianus  Marcelliniis  [26.  6. 15].   In :  Philologus  46  (1888)  p.  97. 
Traube,   Ludwig:    Ammian.   22.   13.    1,   23.   6.    17,    14.  6.  9.     1883  siehe  B. :    Aeneas 

Gazaeus. 

—  Ammian.  Marc.  XXII  16.  13.    1891  siehe  C:  CoUectiones  (p.  15). 
Unger,  Georg  Friedrich:    Frühlings  Anfang.    1890  siehe  C:  CoUectiones. 
Vogel,    Friedrich:    Zu    Ammianus    Marcellinus.     In:    Jahrbücher   für   classische 

Philologie  127  (1883)  p.  865—866. 
Wentzel.  Georg:  Ammian.  Marc.  XIV  7.  10.    In:  Genethliacon  Gottingense  {Halis 

S'ix.  1888)  p.  178—179. 
We  y  m  a  n  ,  Carl :  Studien  zu  Apuleius  und  seinen  Nachahmern.   1893  siehe :  Apuleius.. 

—  Kritisch-sprachliche  Analekten.     1894  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  7 


98     Scriptores  latini.    D.    Ammianus  Marcellinus  —  Anonymi  (Poetae). 

Ammianus  Marcellinus. 

Wieg  and,   Wilhelm:    Die  Alamannenschlacht  vor  Strassburg  357   n.   Chr.     1887 

siehe  B.:  Libanius. 
Wilckens,   Hermann:    Quaestiones   de   Strabonis   aliorumque  rerum   gallicarum 

auctorum  fontibus.     188Ö  siehe  B. :  Strabo. 
Witte,  Ernst:   Ammianus  Marcellinus  quid  iudicaverit  de  rebus  divinis.     Dissert. 

inaug.     Jenae  1891.     (59  S.)    8. 
Zangemeister,  Karl:    Ungedruckte  Emendationen  Richard  Bentley's  zu  Nonius 

und  Amniianus  Marcellinus.     In :    Rheinisches  Musevim   für  Philologie  33  (1878) 

p.  462—477. 

L.  Ampelius. 

Ampelius.     In:  Die  Grenzboten  S8  (1879)  4  p.  504—50^. 

Crohn,  Hermann:  De  Trogi  Pompei  apud  antiquos  auctoritate.  1883  siehe :  Trogus 
Potnpeius. 

Drechsler,  Kranz  .1.:  Ampel.  VIII  11.     1892  siehe  C. :  Scriptores. 

Graf.  Matthins :  Ampelius  cap.  41.  eap.  9.  In:  Xenien  der  41.  Versammlung 
deutscher  Philologen  und  Schulmänner  ...  in  München  dargeboten  vom  hi- 
storisch-philologischen Verein  München  (1891)  p.  51 — 52. 

V.  Wilamowitz-Mo  eilender  ff,  Ulrich  :  Ampel.  8.  2'"'.    1884  siehe  B. :  Anthologia. 

Wölfflin,  Eduard:  Ampel.  16.  5.     1852  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 
T.   Ampi  US    Balbus.     Fragmentum,    s.    Historicorum  romanorum    fragmenta  ... 
recensuit  Hermannus  Peter  (/.?';;»■?■(«   1883)  p.  246. 

Aiiastasii  abbatis,  sanctae  romanae  ecclesiae  presbyteri  et  bibliothecarii, 
opera  oninia.  Editio  prae  aliis  omuibus  insignis,  ad  fidem  manuscrip- 
toruin  codicuni  et  iuxta  probatissimas  editiones  expressa,  Blanchini 
nenipe  romano-vaticanam,  qvioad  librum  pontificalem,  ^labillonii,  cardi- 
nalis  Maii,  etc.  etc.  Accedunt  Stephan!  V,  ...  scripta  .  .  .  Accurante 
Jacobo  Paulo  Migne.  3  tomi.  Parisiis :  Garnier  fratres  1879  (Um- 
schlag 1880).    (1596  Sp.:  1466  Sp.,  1  S.  ung.;  1448  Sp.)    8.       Je  Fr.  10. 

Patrologiae  lat.  127.  128.  129. 
Auastasii   bibliothecarii   historia   tripertita   recensuit   Carolus   de   Boor.     1885  siehe  B.: 
Theophanis  chronographia. 

Anaxini  ander    S.    Alexander.      Recensuit    Alexander   Kiese.     1370.2  1900  in: 

Anthologia  latina  I  2  Nr.  786  b. 
Andreas.    Recensuit  Ale.xander  Kiese.    1870.   ^1906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  494^. 
Andronicus  siehe  Livius  Andronicus. 
Anecdota   siehe  unter  C. 

Annales  maximi  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum  romanorum 
fragmenta  ( Lipsiae  1883)  p.  3 — 5. 

Amatucci,   Aurelio -Giuseppe:   Gli  Annales   Maximi.     In:   Rivista  di  filologia  e 

d'istruzione  classica  24  (1896)  p.  208—233. 
Buec heier,  Franz:  Annal.  max.  lib.  XI.     1886  siehe  B. :  Aeschylus. 
Burger,  Combertus  Petrus  jr.:  Sechzig  Jahre  aus  der  älteren  Geschichte  Roms  .  .  . 

1891  siehe  B. :  Diodorus  Siculus. 
Soltau,  Wilhelm:    Die  Entstehung   der  annales  maximi.     In:  Philologus  55  (1896) 
p.  257—276. 
Anniani    carmina    falisca,    s.    Fragmenta    poetarum   romanorum   coUegit   Aemilius 

Baehrens.     1886  (p.  21). 
Annius   Ciniber.      Buec  heier,     Francisous:     Epigramma    II    quod    fertur   inter 
vergiliana  de  Cimbro  Annio.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  38  (18S3)  p.  507—511. 
Annii     Fetialis     fragmentum    recensuit    Hermannus    Peter    in:     Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiue  18SSj  p.  373. 
T.  Annius  LuSCVlS,  s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  recensuit  Jacobus  C o r t e s e. 
1892  (p.  17). 

Anonymi. 

Pauegyrici  siehe  p.  19. 

Poetae.     Carmen  de  hello  actiaco. 

Carmen    papyri    herculanensis   [falso   Rabirio   adscriptumj   recensuit   Alexander   Riese. 

1869.  -1894  in:  Anthologia  latina  I  1  p.  3. 
Incerti  de  Augusti  hello  aegyptiaco  Carmen.    Recensuit  Aemilius  B  a ehr  ens.    In:  Poetae 
latini  minores  1  {Lipsi/u  1879)  p.  212—220. 

EUis,  Robinson:  On  the  fragments  of  the  latin  hexameter  poem  contained  in  the 
herculanean  papyri.    In :  The  Journal  of  philology  16  (1888)  p.  82—86. 


Anonymi  (Poetae:  Aetna  —  Laus  Herculis).  90 

Aetna    siehe  unter  Lucilius  iunior. 

Versus   cuiusdam   Scoti   de  alphabeto. 

Poeme   anonyme   sur   les   lettres    de  l'alphabet  [piiblie  par]  Henri   Omont.     In:   Biblio- 

theque  de  l'Eeole  des  Chartes  42  (1881)  p.  429—441. 
Versus  cuiusdam  Scoti  de  alphabeto  recensuit  Aeniilius  Baehrens  in:   Poetae  latini 

minores  5  {Lipsüte  1883)  p.  375—378. 

De  aquila,  quae  in  mensa  de  sardon_yche  lapide  erat.  Recensuit  Alexander 

Riese.     1870.  ^1906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  748. 
De  aquila  .  .  .   Recensuit  Ludovicus  Jeep  in  editione  C'l.  Claiidiani  carminum  2  (Lipsinc 

1879)  p.  200. 
De  aquila  .  .  .    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:   Poetae  latini  minores  3  (Lipsiae  1881) 

p.  303. 
De  aquila  .  .  .    Recensuit  Theodorus  Birt  in  editione  Cl.  Claudiani  carminum  (Berolini 

189J)  p.  409. 
Aulularia   siehe  unter  Querolus. 
Ad   Bacchum.    Recensuit  Ludovicus   Jeep  in  editione  Cl.   Claudiani  carminum  2 

(Upaiat  1879)  p.  199. 
De   Candido    et   NigrO    oarmina   recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae 

latini  minores  5  (Lipsiiu  1S83)  p.  370—373. 
Incerti    Celeuma    recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  3  {Lipaiac 

1881)  p.  167—168. 
Carmen   codicis   Berolinensis   Diez.     B   t6   [Celeuma]   recensuit    Alexander   Riese.     1859. 

-1894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  388a. 
Deidamia   an    Achilles.     Eine  mittelalterliche   Heroide.     [Herausgegeben   von 

Alexander  Riese.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  34  (1879)  p.  474 — 480. 
Dirae   siehe  unter  Valerius   Cato. 

Epicedion   Drusi. 

Incerti  Consolatio  ad  Liviam.  Recensuit  et  emendavit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae 
latini  minores  1  (Lipsüie  1879i  p.  97-121. 

Ellis,  Robinson:  In  Epicedion  Drusi.     1894  siehe  C. :  Poetae. 

Hübner,   Emil:    Das  Epicedion  Drusi.     In:    Hermes  13  (1878)   p.    145—244.  427—428. 

Kraflert,    Hermann:   Beiträge   zur   Kritik   und  Erklärung   lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C:  CoUectiones  (p.  lu). 
Nettleship,   Henry:    On   the   latinity   of  the  Epicedion  Drusi,    or  Consolatio   ad 
Liviam     Augustam.      In:     Transactions    of    the    Oxford    Philological    Society, 
1885-1880  p.  17—19. 
Schantz,    Otto:    De    incerti    poetae    consolatione    ad    Liviam   ...     1889    siehe   A.: 

Poetae  carminum  consolatoriorum. 
Sehen  kl,   Karl:   Die   handschriftliche  Ueberlieferung  der  Consolatio  ad  Liviam. 

In:  Wiener  Studien  2  (1880)  p.  59-70. 
—  Zur  Consolatio  ad  Liviam.     Ebenda  7  (1885)  p.  339—341. 

Wieding,   Gustav:   De   aetate   Consolationis   ad   Liviam.     Dissert.   inaug.     K'ilüic 
(Lipsius  u.  Tischer)  1888.     (61  S.)     8.  M.  2. 

[Epistula.     Dido  AeneaeJ.     Recensuit  Alexander  Riese.     1869.    21894  in:  An- 
thologia latina  I  1  Nr.  83. 
<  Epistula  Didonis  ad  Aeneam).    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores 
4  (A?>.s?V((  1882)  p.  270—277. 

Thewrewk  de  Ponor,  Emil:    Epistula  Didonis  ad  Aeneam.     1890  siehe:  Accius. 
de  Winter  feld,  Paulus:  Didonis  epistula  14.91.    1895  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 

Epithalamium  Laurentii  recensuit  Alexander  Riese.  1870.  219O6  in:  An- 
thologia latina  I  2  Nr.  74.;. 

Epithalamium  Laurentii  edidit  Ludovicus  Jeep  in  edilione  Cl.  Claudiani  carminum  2 
(Upstue  1879)  p.  194—198. 

Incerti  Epithalamium  Laurentii.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini 
minores  3  {U/ixiiu  1881)  p.  295—300. 

Epithalamiuni  Laurentii  recensuit  Theodorus  Birt  in  editione  Cl.  Claudiani  carminum 
(IhviAiia  1892)  p.  404-407. 

In  laude  m  Solls.  Recensuit  Alexander  Riese.  1869.  21894  in:  Antholosia 
latina  I  1  Nr,  389. 

In  laudom  Solls.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  (Lipsiae 
1882)  p.  434-437. 

Laus  Herculis.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  -1906  in:   Anthologia  latina 

I  2  Nr.  494  b. 
Laus  Herculis.    Recensuit  Ludovicus  J  eep  in  editione  Cl.  Claudiani  carminum  2  (Lipsüir 

1879}  p.  -.lOS- 208. 

7* 


100    Script,  latini.  D.  Anonymi  (Poetae :  Laus  Herculis  —  Pervig.  Veneria). 
Laus  Herculis. 

Laus  Herculis.     Recensuit  Theodorus  Birt  in  editione  Cl.  Claudiani  carminum  (Derolmi 

1892)  p.  399—404. 
Laus   Martis.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  ^1906  in:    Anthologia   latina  I  2 

Nr.  749. 
All  Martern.     Recensuit  Ludoviciis  Jeep   in   editione   Ol.  Claudiani   carminum  2  {Lipst'ne 

1879)  p.  198-199. 
Laus  Martis.     Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:    Poetae   latini   minores  3   {LipsiiK  1881) 

p.  303—304. 
Laus  Martis.     Recensuit    Theodorus   Birt   in   editione   Cl.  Claudiani   carminum   {BeroHni 

1S9-2)  p.  408. 
Lydia   siehe  Valerius  Cato. 

Elegiae   in   Maecenatem.      Recensuit   Alexander   Riese.     1870.  2l90o   in:    Antho- 
logia latina  I  2  Nr.  760  ab. 
Elegiae   in   Maecenatem.     Recensuit   AemiHus  Baehrens   in:    Poetae   latini   minores   1 

(Lipsiac  1879)  p.  125-136. 
Elegiae  in  Maecenatem.    Post  Aemilium  Baehrens  iterum  recensuit  Fridericus  Vollmer. 
Ibidem  1  (Lipsiae  1910)  p.  143—1.55. 

Chatelain,  Emile:  Maecenas.     1880  siehe:  Anthologia  latina. 

Ciraa,  Antonio:  Analecta  vergiliana  et  tulliana.    III.  Ad  elegiani  in  obitum  Maece- 

natis.     1889  siehe:  Cicero. 
Ellis,   Robinson:    Enoch   of  Ascolis   ms   of  the   elegia   in  Maecenatem.     In:    The 

american  Journal  of  philology  9  (1888)  p.  265—273. 
—  Elegia  in  Maecenatem,  v.  61,  2.     Ebenda  p.  474. 
Kraffert,   Hermann:    Beiträffe   zur   Kritik   und  Erklärung   lateinischer   Autoren. 

1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Schantz,  Otto:  De  incerti  auctoris  consolatione  ad  Liviam  duabusque  elegiis  de 
obitu  Maecenatis.     1889  siehe  A.:  Poetae  carminum  consolatoriorum. 
Carmina    tria    de    mensibus.      Recensuit    Aemilius   Baehrens   in:    Poetae 
latini   minores  1  (Lipaiae  1879)  p.  201—211.     [In   Anthologia   latina   riesiana    I   1^   (1894) 
Nr.  394.  395.  I  2^  (1906)  Nr.  665]. 

Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Studien     18.  Dira  patet  Jani.    20.  Zu  den  Kalender- 
liedern.    1892  siehe  A.:  Poetae  epici. 
Hey  denrei  ch  ,  Eduard:  Zur  lateinischen  Anthologie.  [Riese,  Anth.  lat.  II  Nr.  395]. 
1878  siehe:  Anthologia  latina. 
Nux   Elegia  siehe  unter  Ovidius. 
Ad    Oceanum.      Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  21906  in:    Anthologia  latina  I  2 

Nr.  718. 
Incerti  versus  ad  Oceanum.    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  3 
(Upsnn  1881)  p.  165—166. 

(Poetae  anonymi  oratiuncula  recitationi  praemissa).  Recensuit 

Alexander  Riese.     1839.  2 1894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  19. 
Orestis   tragoedia  siehe  Dracontius. 

Aegritudo   Perdicae  recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  5 
(Up>~ia(  1883)  p.  112—125. 

Ellis,   Robinson:    On   the   Aegritudo    Perdicae.     In:    The   Journal   of  philology   8 

(1879)  p.  226—232. 
Eussner,  Adam:  Zur  Aegritudo  Perdicae  [v.  251  flf.].    In:  Philologus  47  (1889)  p.  162. 
Havet,  Louis:    Aegritudo  Perdicae  v.  174.     In:  Revue  de  philologie  3  (1879)  p.  90. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C:  Poetae. 

Otto ,"  August:    Zur   Aegritudo   Perdicae.     In:    Jahrbücher   für   classische   Philo- 
logie 135  (1887)  p.  783—784. 
Rossberg,    Konrad:    Zur   Aegritudo    Perdicae.      In:    Jahrbücher   für    classische 
Philologie  123  (1881)  p.  357—360. 
Pasiphaes    fabula.       Recensuit    Alexander    Riese.      1870.    ^1906    in:    Anthologia 

latina  I  1  Nr.  732. 
Incerti  Pasiphaes  fabula.     Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  5 

(Lipxiac  1883)  p.  108-109. 
Pervigilium   Veneris.      [Texte  et]  Traduetion  nouvelle   de  J.  R.  T.  Cabaret- 

Dupaty.     (1842)  1879  siehe  C. :  Collectiones  (p.  2). 
Pervigilium  Veneris.     Recensuit  Alexander  Riese.     1869.  ^1894  in:  Anthologia  latina  II 

Nr."  200. 
Pervigilium    Veneris.      Recensuit    Aemilius    Baehrens    in:    Poetae    latini    minores   4 

{U/isiaf  1882)  p.  292—297. 
The   Pervigilium   Veneris    [edited   by]   John   William    Mackai  1.     1888    siehe    unten   die 
Erläuterungsschriften. 


Anonymi  (Poetae:  Pervig.  ^eneris  —  Carmen  de  ponder.  et  mens.).   101 
Pervigilium  Veneria. 

Edizione  critica  del  Pervigilium  Veneris  confrontiita  con  la  edizione  comune  e  cjuella 
del  Biiecheler  per  Giuseppe  Piazza.     1889  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 

Pervigilium  Veneris.  La  veglia  di  Venere  per  Giuseppe  Piazza  di 
Torreselle.  Seconda  edizione  riveduta  e  ampliata.  Torino-Romrc 
E.  Loescher  1895.     (187  S.,  1  S.  ung.)     8.  L.  2.50. 

The  Pervigilium  Veneris.     Edited  by  Sidney  George  Owen.     1893  siehe:  Catullus. 


Erotica.  The  poems  of  Catullus  and  Tibullus,  and  the  Vigil  of  Venus. 
A  literal  prose  translation  with  notes.  By  Walter  Keating  Kelly. 
To  whicii  are  added  tte  metrical  versions  by  otliers  writers.  Boston: 
Little,  Brown  d'  Co.    New  York:  Scribner  d;  Welford  (1854)  1887.    8.    $  2. 

Pervigilium  Veneris.     Traduction   nouvelle   de   J.  R.  T.  Cabaret-Dupaty.     {1842)  1879 

siehe  oben  die  Ausgaben. 
Pervigilium  Veneris    (Veille    en    Ihonneur    de    Venus).      Epithalame    attribue    au   poete 

Florus.     Traduction  en  vers  par  Eaoul  Lajoye.     1894  siehe:  Florus. 
Giosue  Carducci  —  Canto    di  Primavera.     (1871)   (Versi   del    Pervigilium   inseriti   dalla 

strofe  XIV  in  poi).     In :  Piazza's  Studio  eritico  1889  (siehe  unten)  p.  74 — 77. 
Versione   del  Pervigilium  Veneris    di  Anton   Giulio  Barrili.     In:    Cronaca   Bizantina   6 

(April  1884)  N.  7  und  vriederholt  in  Piazza's  Schrift  (s.  unten)  p.  67—73. 

Pervigilium  Veneris.  Traduzione  metrica  di  Naborre  Campanini. 
Reggio-Emilia:  Caklerini  1889.     (16  S.)    8. 

Chatelain,  Emile  siehe  H.  Omont. 

fröhner,  Wilhelm:  Zum  Pervigil.  Veneris  14—16.20—21.    1892  siehe  A.:  Poetae  epici. 

Hoenig,  Berthold:  G.  A.  Bürgers  Nachfeier  der  Venus  und  Schillers  Triumph 
der  Liebe  in  ihrem  Verhältnisse  zu  dem  lateinischen  Pervigilium  Veneris.  In: 
Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogili  150  (1894)  p.  177—192.  223—231.  321—332. 

Lavirenti,  Eugenius:  De  Julio  Annaeo  Floro  poöta  atque  historico  Pervigilii 
Veneris  auctore.     1892  siehe  J.  A.  Florus. 

Nettleship,  Henry:  On  the  Pervigilium  Veneris,  and  Tiberianus  I  v.  7.  In:  The 
•Journal  of  philology  18  (1890)  p.  142. 

Omont,  Henri,  et  Chatelain.  Emile :  Sur  le  Pervigilium  Veneris.  I.  Conjectures 
de  Joseph  Scaliger.  II.  Conjectures  d'Achilles  Statius.  In:  Revue  de  Philo- 
logie 9  (188.5)  p.  124—128. 

Mackail,  John  William:  The  Pervigilium  Veneris.  In:  The  Journal  of  philo- 
logy 17  (18S8)  p.  179—191. 

Piazza,   Giuseppe:    Studio  eritico  intorno  al  Pervigilium  Veneris  con  versione  di 

Anton  Giulio  Barrili  e  di  Giosue  Carducci  per  G.  P.     Trani:  Tip.  ddV  editore 

y.  Vecchi  e  C.  1889.    (77  S.)     8.  L.  1.50.' 

Enthält  auch :   Edizione  critica   del  Pervigilium  Veneris  confrontata  con  la 

edizione   comune   e   quella   del  Buecheler  (p.  .55—63).     Die   zvreite  Auflage 

(1895)  siehe  oben  unter  den  Ausgaben. 

Sedlmayer,  Henricus  Stephanus:  Pervig.  Ven.  90.     1880  siehe  B. :  Theocritus. 

Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C. :  Coüectiones  (p.  15). 

Ussani,  Vincentius :  In  Pervigilium  Veneris  coniecturae.  [Ex:  Bi)>lioteca  delle 
scuole].     Mutinne:  Typ.  A.  Namiae  1894.     (8  S.)     8. 

Carmina    de    philomela.      Reeensuit   Alexander   Riese.      1870.   n906    in:    An- 

thologia  latina  I  2  Nr.  658.  762. 
Carmina  de  philomela  reeensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  5  {Lipsiuc 

1883)  p.  363-367.  368—370. 
De  ave   Phoenice  siehe  Lactantius. 

Incertl  laus  PlSOniS  [Panegyricus  in  PisonemJ.  Reeensuit  Aemilius  Bae  h  ren  s 
in:  Poetae  latini  minores  1  (Lipsiae  1879)  p.  221— 23ö. 

Buecheler,  Franz:  Carmen  ad  C.  Pisonem  v.  22.  120.  167.  17u.  190.  237.     1881  siehe 

C. :  Collectiones  (p.  6). 
Manitius,  Max:  Zu  dem  Gedichte  de  laude  Pisonis.    1895  siehe  C. :  Poetae  (p.  30). 
Suster,  Guido:  Elog.  Pis.  237.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 

Incerti  Carmen  de  ponderibus  et  mensuris. 

Remi  Favini   de   ponderibus   et   mensuris.     Reeensuit  Alexander  Riese.     1870.   -1906  in: 

Anthologia  latina  1  2  Nr.  48u 
Incerti  carmen  de  ponderibus   et  mensuris   reeensuit  Aemilius  Baehrens.     In:    Poetae 

latini  minores  5  (Lipsiae  1883)  p.  71—82. 

S  c  h  e  n  k  1 ,  Heinrich :  Handschriftliches  zu  lateinischen  Dichtern.  188")  siehe  C. :  Poetae. 


102    Script,  latini.  D,  Anonymi  (Poetae:  Pont,  praef.  —  Carm.  de  vir,  ill.) 

Incerti    Ponticon    praefatio.      Recensuit   Alexander  Riese.     1870.  ^1906  in: 

Anthologia  latina  I  2  JJr.  720. 
Incerti   Ponticon   praefatio   recensuit   Aeiiiilius  Baehrens   in:   Poetae   latini   minores  3 

(Upsiai  1881)  p.  172—173. 

Precatio  omnium  herbarum.  Recensuit  Alexander  Riese.  1869.  ^1894  in: 
Anthologia  latina  I  1  Nr.  6  a. 

Precatio  omnium  herbarum.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Miscellanea  eritiea 
(GroHinyiti:  1878)  p.  112—113. 

Precatio  omnium  herbarum.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  1 
{LipsHU  18791  p.  140—141. 

Precatio  Terrae  Matris.  Recensuit  Alexander  Riese.  1869.  2  1894  in:  An- 
thologia latina  I  1  Nr.  5. 

Precatio  Terrae  Matris.    Recensuit  Aemilivis  Baehrens  in:  Miscellanea  critica  (Gronit)tjuc 

1878)  p.  110-112. 

Precatio   Terrae.     Recensuit   Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini   minores   1    {Lipstc.e 

1879)  p.  138-140. 

Le  Querohis.  Comedie  latine  anonyme.  Texte  en  vers  restitue  d' apres- 
un  principe  nouveati  et  traduit  pour  la  premiere  fois  en  fran^ais. 
Precede  d'un  examen  litteraire  de  la  piece  par  Louis  Havet.  Th^se. 
Paris:  F.  Vieweq  1880.     (VI  S.,  1  BL,  363  S.)    8.  Fr.  12. 

Dezeimeris,  Reinhold  :  Etudes  sur  le  Querolus.   In  :  Actes  de  I'Acadömie  nationale- 

des  Sciences,  belles-Iettres  et  arts  de  Bordeaux  3'  serie.  42=  annee.    1880  p.  453 — 603. 

Muellenbach,  Ernst:  Coniectanea  latina.     18?3  siehe  C. :  Poetae. 

CJuicherat,  Louis:    Prologue   du  Querolus.     In  des  Verf.  Melanges  de  philologie 

{I'aria  1879)  p.  158—170. 

De  rosis  nascentibus.     Recensuit  Alexander  Kiese.     1870.  -1906  in:   Antholoeia 

latina  I  2  Nr.  646. 
De    rosis   nascentibus.     Recensuit    Carolus    Schenkl   in   editione   Ausonii   {Bcrolini  1883)> 

p.  243—245. 
De    rosis    nascentibus.     Recensuit    Rudolfus    Peiper    in    editione   Ausonii   {Lipsutt    1886)- 

p.  409—411. 
Carmina   duodecini   sapientum.     Recensuit   Alexander   Riese.     1878.  -190o 

in :  Anthologia  latina  I  2  Nr.  495—638. 
Carmina   duodecim    sapientum   de    diversis   causis.     Recensuit   Aemilius  Baehrens  in: 
Poetae  latini  minores  4  (Lipsiin  1882)  p.  119 — 155. 

Manitius,  Max:  Carmina  duodecim  sapientum.     1893  siehe:  Anthologia. 
Ziehen,  Julius:  Studien  zur  lateinischen  Anthologie.     1895  siehe:  Anthologia. 

Incerti   Septem   sapientium   sententiae  soptenis  versibus  explicatae. 

Recensuit  Aemili\is  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  3  (lipsüu  1S81)  p.  159—162. 
Septem  sapientum  sententiae  septenis  versibus  explicatae.    Recensuit  Carolus  Schenkl 
■     in  editione  Ausonii  (Bcrolini  1883)  p.  246—250. 
Septem  Sapientum  sententiae.     Recensuit  Rudolfus  Peiper  in  editione  Ausonii  (Lipxinc 

1886)  p.  406—409. 
In  Sirenas.    Recensuit  Alexander  Riese.   1870.  ^1906  in:  Anthologia  latina  I  2Nr.494a. 
In  Sirenas.     Recensuit   Ludovicus   Jeep   in   editione   Gl.  Claudiani   carminum  2   (Lipsioe 

1879)  p.  203. 
In   Sirenas.     Recensuit   Theodorus   Birt   in    editione   Cl.    Claudiani    carminum    (Beroliiii 

1892)  p.  399. 
De   spe.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.    =1906  in:    Anthologia  latina  I  2  Nr.  415. 
Incerti  De  spe  carmen  recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  (£/ps?('<: 

1882)  p.  65—67. 
Carmina   ad  Tbeodosium   II.     Recensuit   Aemilius  Baehrens.     In:   Poetae 

latini  minores  5  (I.ipsiat  1883)  p.  83—84.    [In  Anthologia  latina  riesiana  I  2.    1870.  -1906 

Nr.  724.  783  sub  [Probi]  nomine]. 

Verba  Acbillis  in  parthenone,  cum  tubam  Diomedis  audisset. 

Recensuit  Alexander  Riese.    1869.  -1894  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  198. 
Verba    Achillis    in    parthenone,    cum    tubam    Diomedis    audisset.     Recensuit    Aemilius 

Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  (lipsim  1882)  p.  322—325. 

deWinterfeld,  Paulus :  Verba  Achillis  19. 26. 57. 66.  1895  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 
Vers  VIS   de   diebus   aegyptiacis    siehe  unter  Anthologia  latina. 

Carmina  de  viris  illustribus. 

Carmina  codicis  vaticani  cuiusdam.  Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  -1906  in:  An- 
thologia latina  I  2  Nr.  831 — 855. 

Carmina  codicis  huydecoperiani.     Recensuit  idem  ibidem  Nr.  856—863. 

Carmina  de  viris  inlustribus.  Recensuit  Aemilius  B  aehrens  in:  Poetae  latini  minores  5- 
{Lipsiat  1883)  p.  39 J— 403. 


Anonymi  (Poetae.    Poetae  christiani).  103 

De  zona  niissa  ab   eadeni  [Seren a]  Arcadio  August o.    Recensuit 

Alexander  Riese.     1870.  -1906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  759. 
De  zona...   Recensuit  Liulovicus  Jeep  in  editione  Ol.  Claudiani    carminum  2  (Lipsice 

1879)  p.  200. 
De  zona  .  .  .  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  3  (Lipsiae  1881)  p.  305. 
De    zona...   Recensuit   Theodorus  Birt   in   editione  Cl.   Claudiani   carminum   {Berolini 

1892)  p.  404. 

Poetae  christiani. 

Carmen   codicis   Maihingensis.      [Lux  mundl  laeta].     Recensuit  Alexander 

Riese.    1869.  21894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  6a. 
Carmen  codicis   parisini  8084  [contra  paganos]  recensuit  Alexander  Riese. 

1869.  21894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  4. 

Dobbelstein,   Gregorivis:    De   carmine  Christiane  codicis  parisini  8084 
contra  fautores  paganae    superstitionis    Ultimos.     Dissert.  philologica 
inaug.     Lovanii  1879.     (2  Bl.,  54  S.)    8. 
Auch  Text  mit  französischer  Prosaübersetzung. 
Incerti    Carmen    contra    paganos.       Recensuit    Aemilius    Baehrens    in: 
Poetae  latini  minores  3  [Upsiite  1881)  p.  286—292. 

Ehwald,    Kudolf:    Gallaria   [Carm.   adv.  pag.  v.  46].     In:    Archiv   für   lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  306—307. 
Fröhner,   Wilhelm:    Carmen  codicis   parisini   8084   (Riese   n.  4).     1884   siehe   C: 

CoUectiones  (p.  8). 
Muelienbach,  Ernst:  Carmen  contr.  pagan.  47  sqq.     1883  siehe  C:  Poetae. 
De   ecclesia.     [Mavorti)   De   ecclesia.     Recensuit   Alexander  Ri  e  se.     1869.   ^1394  in: 

Anthologia  latina  I  1  Nr.  16. 
De  ecclesia.    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:   Poetae  latini  minores  4  (Lipsiae  1S82) 

p.  214—219. 
De  ecclesia.    Recensuit  Carolus   Schenkl  in:    Poetae  christiani  minores  1   (Vindohonae 
1888)  p.  621—627. 

Traube,  Ludwig:  Zur  lateinischen  Anthologie  .  .  .    1895  siehe:  Anthologia  latina. 
Exhortatio  poenitendi  [herausgegeben  von  Wilhelm  Meyer].    1886.1905  siehe 
A.:  Poetae  molici  (I  1  p.  40). 

Meyer,  Wilhelm:  Versbau  der  Exhortatio  poenitendi.     1886.  1905  siehe  ebenda. 

Incerti   de  Jona   propheta   Carmen   recensuit    Rudolfus    Peiper.     i89l 

siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  23). 
Lamentum    poenitentiae   [herausgegeben   von]   Wilhelm  Meyer.    1886.   1905 

siehe  A.:  Poetae  melici  (I  1  p.  40). 
Laudes    Domini.     Brandes,  Wilhelm:  Über  das  frühchristliche  Gedicht  „Laudes 

Domini".     1887  siehe  C. :  Poetae  christiani. 

Peiper,  Rudolf:  Bemerkungen  zu  dem  frühchristlichen  Gedichte  Laudes  domini. 
1880  siehe  ebenda. 
Laus   Christi.    Merobaudis  vel  Claudiani  Laus  Christi.  Recensuit  Alexander  Ri  ese. 

1870.  ^1906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  878. 
Laus  Christi.    Recensuit  Ludovicus  Jeep  in  editione   Cl.  Claudiani  carminum  2  (Lipsiae 

1879)  p.  201—202. 
Laus  Christi.   Recensuit  Theodorus  Birt  in  editione  Cl.  Claudiani  (Btrolini  1892)  p.  410—412. 

AdverSUS   Marcionita  S.    Brandes,  Wilhelm:  Zwei  Victoringedichte  des  Yatic. 
Regln.  582  und  das  carmen  adversus  Marcionitas.     1890  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Manitius,  Max:  Das  carmen  adversus  Marcionem.    1889  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Oxe,  August:  Prolegomena  de  carmine  adversus  Marcionitas.  1888  siehe  B.:  Marcion. 
—  Victorini   versus   de   lege   domini.     Ein   unedierter  Cento   aus   dem  Carmen    ad- 
versus Marcionitas.     1894  siehe:  Victorinus. 
Miracula    Christi.      Recensuit    Alexander    Riese.      1870.    -1906    in:    Anthologia 

latina  I  2  Nr.  879. 
-Miracula    Christi.     Recensuit    Ludovicus    Jeep   in    editione    Cl.   Claudiani    carminum   2 

(Lipuiiit  1879)  p.  202—203. 
Miracula  Christi.    Recensuit  Theodorus  Birt  in  editione  Cl.  Claudiani  carminum  (Berolini 
1892)  p.  412-413. 

Novem  vitae   sanctorum   metricae.     Ex   codicibus   monacensibus, 

parisiensibus,    bruxellensi,    hagensi    saec.    JX— XII    edidit    Guilelmus 

Harster.     Lipsiae:  B.  G.  Teubner  18S1.    (XVI,  237  S.)    8.  M.  3. 

de  Winterfeld,  Paulus:    Schedae  criticae  in  scriptores  et  poetas  romanos.    1895 

siehe  C:  CoUectiones  (p.  17). 

Contra  paganos  siehe  Carmen  codicis  parisini  8084. 


104  Scriptores  latini.  D.  Anonymi  (Poetae  christ.  Rhetores.  Script,  eccl.). 

De   passione   Domini.     aianitius,  Max:  Das  Carmen  de  passione  Domini.    1890 

siehe  C. :  Poetae. 
De  Pro  videntia   divina.     Manitius,  Jlax:  Das  Carmen  de  Providentia  divin  a. 
1890  siehe  C. :  Poetae  christiani. 

Portelette,  Constant :  Poeme  anonyme  siirla  Divine  Providence.  1878  siehe  ebenda. 
De  Salvatore  (Carmen   paschale.   XCV).     Recensuit   Ludovicus  Jeep  in   editione 
Cl.  Claudiani  carminum  2  (Lipsiae  1879)  p.  200. 

Manitius,  Max:  Incertus  auetor  de  Salvatore  (Damasus?).    1890  siehe  C:  Poetae 
christiani. 

Incerti    de    Sodoma    Carmen    recensiait    Rudolfus    Peiper.      1891    siehe    C: 

Scriptores  ecciesiastici  (Corpus  23). 
(De    verbi    incarnatione).     Kecensuit  Alexander  Riese.     1870.    -1906   in:  An- 

thologia  latina  I  2  Nr.  719. 
[Carmen    de    incarnatione].     Recensuit    Johannes    Huemer.     In:    Sedulii    opera    omnia 

(Yinilohonae  1885)  p.  310-31-5. 
(De  verbi  incarnatione).     Recensuit  Carolus  Schenk!  in:   Poetae   christiani  minores  1 

(Viiulohomu  1888)  p.  615—620. 
(Pomponii)   versus   ad   gratiam   domini.     [Herausgegeben   von]   Conrad 

Bursian.     In:    Sitzungsberichte   der  philosophiscli -philologischen    und    historischen 

Classe  der  k.  b.  Akademie   der  Wissenschaften  1878.  II  p.  29—37.     (Ein   ungedruckter 

Cento  vergilianus). 
[Pomponii]  versus  ad  gratiam  domini.    Recensuit  Alexander  Riese.    1870.  -1906  in:  An- 

thologia  latina  I  2  Nr.  719  a. 
[Pomponii]  versus  ad  gratiam  domini.    Recensuit  Carolus  Sehen  kl  in:  Poetae  christiani 

minores  1  {Vhiilohnnae  1888)  p.  009—615. 

Rhetores. 

Incerti  auctoris  Rhetorica   ad   Herennium   siehe:  Cicero  und  Corniflcius. 

Declamatio  inLuciumSergiumCatilinam  eine  Schnldeklamatiou 
aus  der  römischen  Kaiserzeit.  Nach  einer  Münchener  Handschrift  des 
XV.  Jahrhunderts  herausgegeben  von  Heinrich  Zimmerer.  Erster 
Teil.  Inaug. -Dissert.  und  Progr.  des  Maximilians -Gvmn.  München: 
{Buchholz  d-  Werner)  1888.     (80  S.)    8.  "  M.  1. 

Scriptores  astroiiomi. 

[Excerptum  Parisinum].  De  ordine  ac  positione  stellarum  in  signis  edidit  Georgius 
Kauft' mann.    1888  siehe:  Hyginus. 

Scriptores  ecciesiastici. 

Anonj^mus  Antenicaenus.  Ex  codice  vaticano  642  emendatus.  Edidit  Joannes 
Baptista  Pitra  in:  Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  ^Pciristis- 
Romue  1888)  p.  136-138. 

Incerti  auctoris  Exhortatio  de  paenitentia.  Ope  codicis  parisini 
Nr.  550  recognovit  Adam  Miodoi'iski.  [Aus:  Rozprawy  akademii 
umiejetnosci.  Wydzial  filologiczny.  Serya  II  5  {Kralau  1894)  p.  125 — IM]. 
Krakau:  Bnchhandlmuj  der  polnischen  Verlagsge^ellschaft.  (10  S.)  8.  M. — .40. 

Auszug    in   deutscher   Sprache   in:    Anzeiger   dar   Akademie   der   Wissenschaften   in 
Krakau  1890  {Krakati  1891)  p.  277—279. 
Wunderer,    Carl:     Bruchstücke    einer    afrikanisclien    Bibelübersetzung    in    der 
pseudocyprianischen  Schrift  Exhortatio  de  paenitentia  neu  bearbeitet  von  C.  W. 
1889  siehe :  Cyprianus. 
Anonymi  De   ortu   et   obitu   Patrum.    Ex  codice  veronensi  nunc  primum  edidit 
Adam  Miodonski.     In:   Analecta  graeco-latina.     Philologis  Vindobonae  congregatis 
obtulerunt  collegae  cracovienses  et  leopolitani  (Craiovhu  1893)  p.  18 — 29. 
Passio  sanctorum  r\^   coronatorum.      Ausgabe  von   Wilhelm  Watten- 
bach.    1893  siehe  unten. 

Beilesheim,  Alfons:  Giovanni  de  Rossi  über  die  hh.  Quatuor  Coronati.    In:  Der 

Katholik.    59.  Jahrgang  2  (1879)  p.  504—518. 
Erbes,   Carl:    Die   Geschichte   der   SS.    Quatuor    Coronati.     Eine   martyrologische 

Studie.  In:  Zeitschrift  für  Kirchengeschichte  5  (1882)  p.  466—487. 
Meyer,  Edmund:  Ueber  die  Passio  Sanctorum  Quatuor  Coronatorum.  In:  For- 
schungen zur  Deutschen  Geschichte  18  (1878)  p.  577—603. 
Petschenig,  Michael:  Zur  Kritik  und  Würdigung  der  Passio  sanctorum  quatuor 
coronatorum.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosopliisch- historischen  Classe 
der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  97  (1880)  p.  761—779].  Wien:  (C.  Gerold's 
Solm)  1881.     (21  S.)     8.  M.  —.40. 


Anonymi  (Scriptores  ecclesiastici.    Scriptores  erotici).  105 


Passsio  sanctorum  IV  coronatorum. 

de  Rossi,    Giovanni  Battista:   I  santi  quattro  coronati  e  la  loro  chiesa  sul  Cello. 

In:  BiiUettino  di  archeologia  cristiana.     Serie  3  —  Anno  4  (1879)  p.  45—90. 
"Wattenbaeh,    Wilhelm:    Über   die   Legende    von    den    heiligen   Vier    Gekrönten. 
In:   Sitzungsberichte   der  kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissenschaften   zu 
Berlin  1896^  II  p.  12S1— 1302,  1  Taf.     (Auch  Ausgabe). 
Passio   sanctorum   Pionii.     Wej-man,  Carl:  Studien  zu  Apuleius  und  seinen 
Nachahmern.     1893  siehe:  Apuleius. 

Passio  VII  martyrum. 

Passio  beatissimorum  martyrum   qui  apud  Carthaginem  passi  sunt   sub  rege  Hunirico 

VI.   Nonas   Julias.     Recensuit   Carolus   Halm    in    editione    Victoris    Vitensis    (Btnilini 

1879)  p.  59—62. 
Incerti   auctoris  passio    Septem    monachorum.     Recensuit    Michael  Pet  sehen  ig.     1881 

siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  7). 

Weyman,  Carl:  Passio  VII  monachorum  §  6.    1891  siehe  C:  CoUeetiones  (p.  (i). 

Scriptores  erotici. 

Incerti  auctoris  de  Constantino  magno  eiusque  matre  Helena 
libellus.  E  codicibus  primus  edidit  Eduardus  He  v  denreich.  Lipsiae: 
B.  G.  Teuhner  1879.     (VII,  30  S.)    8.  '  M.  —.60. 

Constantin-le-Grand  et  sa  mere  Helene.  (Traduction  d'un  roman-legende  de  la  decadence 
latine).  Par  L.  de  Laigue.  In:  Revue  internationale  i"  annee  15  {Roiiia  1887)  p.  132—142. 
292-308. 

Coen,  Achille:  Di  una  leggenda  relativa  alla  nascita  e  alla  gioventii  di  Costantino 
Magno.  [Aus:  Archivlo  della  societä  romana  di  storia  patria  4  (1881)  p.  1—55. 
293—316.  535—561.  5  (1882)  p.  33—66.  489—541].  Borna:  Tip.  Forzfiii  (  Co.  1882. 
(191  S.)  8. 
Eussner,  Adam:  Libellus  de  Constantino.  In:  Philologus  41  (1882)  p.  186-189. 
Heydenreich,  Eduard:  Über  einen  neu  gefundenen  Roman  von  der  Jugend- 
geschichte Constantins  des  Grossen  und  von  der  Kaiserin  Helena.  In:  Ver- 
handlungen der  34.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in 
Trier  1879  (Ldpng  1880)  p.  177-179.     Dazu  Hermann  Usener  p.  179-180. 

—  Der  libellus  de  Constantino  Magno   eiusque  matre  Helena  und  die  übrigen  Be- 

richte über  Constantins  des  Grossen  Geburt  und  Jugend.    Eine  kritische  Unter- 
suchung.    In:  Archiv  für  Litteraturgeschichte  10  (1881)  p.  319—363. 

—  Zum  libellus  de  Constantino  Magno.    In:  Jahrbücher  für  classische  Pliilologie  127 

(1883)  p.  503—504. 

—  Constantin  der  Grosse  in  den  Sagen  des  Mittelalters.     In:    Deutsche  Zeitschrift 

für  Geschichtswissenschaft  9  (1893)  p.  1—27. 

—  Zu   den   Sagen   über   Constantin's    des  Grossen  Jugend.     Ebenda  12  (1894/1895) 

p.  153—154. 
Landgraf,  Gustav:   Die  Vulgata  als  sprachliches  Vorbild  des  Konstantinromans. 

1881  siehe:   Ph.  Thielmann. 
Ludwig,    Ernst:    Zu   dem   incertus   auctor   de  Constantino   magno  eiusque  matre 

Helena.     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  654—655. 
Mueller,  Hermann  Johannes:  Dicerti  auctoris  de  Constantino  magno  Heyd.  p.  3, 

1.  5.   9.   20.   31.  p.  5,   20.   p.  6,    11.  17.  p.  10,   10.  17.  p.  11,   10.   p.   13,   11.  p.  13,   30. 

p.  14,  2.  p.  15,  27.  p.  17,  7.  p.  26,  14.  p.  27,  30.  p.  28,  5.    1881  siehe :  Anthologia  latina. 
Roh  de,   Erwin:    Zu   dem   incertus   auctor    de   Constantino   magno   eiusque  matre 

Helena.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  6.55—656. 
Thewrewk   de    Ponor,   Emil:    Inc.   auctoris   de   Constantino   Magno    c.  40.     1880 

siehe:  Accius. 
T  h  i  e  1  m  a  n  n ,  Philipp :  Über  Sprache  und  Kritik  des  libellus  de  Constantino  magno 

eiusque  matre  Helena.    In:   Blätter  für  das  Bayerische  Gymnasial-  und  Real- 

Schulwesen-  16  (1880)  p.  124-  127. 

—  Verbesserungen  zum  lateinischen  Konstantinroman.  —  Landgraf,  Gustav:  Die 

Vulgata  als  sprachliches  Vorbild  des  Konstantinromans.    1831  siehe:  Anonymi 
(Historia  ApoUoiiii). 
Historia  Apollonii  regis  Tyri.   Iterum  recensuit  Alexander  Eies e.   Lipsiae: 
B.  G.  Tcnlmer  (1871)  1898.    (XIX  S.,  1  S.  ung.,  131  S.)     8.  M.  1.40. 

Gesta  Apollonii  recensuit  Ernestus  Due  mmler  in:  Poetae  latini  aevi  carolini  2  (Berolmi 
1884)  p.  483-506. 

Historia  Apollonii  regis  Tyri  e  codice  parisino  4955  edidit  et  coiumen- 
tario  critico  instruxit  Michael  Ring.  Fosonii  et  Lipsiae:  S.  Steiner 
1887  (Umschlag  1888).     (9U  S.)    8.  M.  1.50. 

Apollonio  Tirio  Istoria,  s.  CoUezione  Fiorentina  .  .  .  [1884-]  1897  siehe  A.:  Scriptores 
(1  1  p.  66). 


lOü    Scriptores  latini.    D.   Anonymi  (Script,  erotici.   (Script.)  geographi). 
Scriptoreserotici. 

Die  altenglisehe  Bearbeitung  der  Erzählung  von  Apollonius  von  Tyrus.  Von  Julius 
Zupitza.  In:  Archiv  für  das  Studium  der  neueren  Sprachen  und  Litteraturen  97 
(1896)  p.  17—34. 

Abel,  Jenö:  Keziratokrol.  I.  A  pozsonyi  Terentiustöredek.  II.  Nenizeti  Muzeumunk 
,,Apollonius  Tyrius"  codexeröl.  In  :  Egyeteraes  philologiai  kOzlöny  2  (1878)  p.  25—28. 
Un  fragment  de  Terence.  —  Le  musee  contient  des  fragments  de  l'Historia  Ap.  T. 

Georges,  Karl  Ernst:  Miscellen.     1881  siehe  C. :  Scriptores  (p.  51). 

Hagen,  Hermann:  Der  Roman  vom  König  Apollonius  von  Tyrus  in  seinen  ver- 
schiedenen Bearbeitungen.  [Sammlung  gemeinverständlicher  vrissenschaft- 
licher  Vorträge.  303].  Birliii:  C.  Hahd  (Jetzt:  Hamburg:  Yerlugsaiistalt  unil  Drur-lfni 
A.-G.  (wniialf:  J.  F.  likhtfr))  1878.     (32  S.)    8.  M.  —.60. 

Lanza,  Carlo:  Apollonius  de  Tyr.  In:  Le  Museon.  Revue  internationale  4  (1885) 
p.  64—72.  199— 2Ö2. 

Murko,  Matthias:  Die  russische  Ueber Setzung  des  Apollonius  von  Tyrus  und  der 
Gesta  Romanoriim.     In:  Archiv  für  slavische  Philologie  14  (1892)  p.  405 — 421. 

Nyrop,  Kristoffer:  „Historia  Apollonii  regis  Tyri",  dens  sksebne  i  midddelalderens 
litteratur  og  dens  sagenhistoriske  betydning.  In:  Kort  Udsigt  over  det  philo- 
logisk-historiske  Samfunds  Virksomhed  Oct.  1878  —  Oct.  1880  (Koptnhagen  1880> 
p.  9—11. 

Polivka,  J.:  Roman  o  Apollonovi  kräli  Tyrskem  v  ceske,  polske  i  ruske  literatufe. 
In:  Listy  filologicke  16  (1889)  p.  353-358.  416-435. 

Riemann.  Othon:  Note  sur  deux  manuscrits  de  l'historia  Apollonü  regis  Tyri. 
In:  Revue  de  philologie  7  (1883)  p.  97-101. 

Rossbach,  Otto:  Historia  Apollonü  c.  8.  16.  18.  28.  42.  46.  1891  siehe  C  :  CoUec- 
tiones  (p.  13). 

Schepss,  Georg:  Funde  und  Stiidien  zu  Apollonius  Tyriiis,  Chartarium  Parfense, 
Donat,  Boethius  und  zur  lat.  Glossographie.  In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft 
für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  9  (1884)  p.  171—194. 

Singer,  Samuel:  Apollonius  von  Tyrus.  Untersuchungen  über  das  Fortleben  des 
antiken  Romans  in  spätem  Zeiten.   Htilk  a.  S. :  N.  Nienuyir  1895.   (VI,  228  S.)   8.  M.  6. 

Teuf  fei,  Wilhelm  Sigmund:  Die  Historia  Apollonü  regis  Tyri  (1872).  In  des  Verf. 
Studien  und  Charakteristiken  zur  griechischen  und  römischen  Litteratur- 
geschichte'-i  {Lapzu/  1889)  p.  585—588. 

Thielmann,  Philipp:  Ueber  Sprache  und  Kritik  des  lateinischen  Apollonius- 
romanes.  Nebst  einem  doppelten  Anhang:  1)  Verbesserungen  zum  lateinischen 
Konstantinroman,  von  Ph.  Th.  2)  Die  Vulgata  als  sprachliches  Vorbild  des 
Konstantinromans,  von  Gustav  Landgraf.  Progr.  der  Studienanstalt  Speier 
1881.     (74  S.)    S. 

Traube,  Ijudwig:  Zu  der  Ausgabe  der  Gesta  Apollonü.  [Dümmler,  Poet.  lat.  aev. 
Car.  II  484  if.].  In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Ge- 
schichtskunde 10  (1885)  p.  381—382. 

Weyman  ,  Carl:  Studien  zu  Apuleius  und  seinen  Nachahmern.   1893  siehe:  Apuleius. 

—  Discedere  =  mori.     1894  siehe  C:  Collectiones  (p.   16). 

Wolfskehl,  Karl:  Germanische  Werbungssagen.  1.  Hugdietrich.  Jarl  Apollonius. 
Inaug.-Dissert.  von  Giessen.     Darmstadt  1893.     (33  S.)     8. 

Zxipitza,  Juliijs:  Welcher  Text  liegt  der  altenglischen  Bearbeitung  der  Erzählung 
von  Apollonius  voji  Tyrus  zu  Grunde?  In:  Romanische  Forschungen  3  (1887) 
p.  269—279. 

(Scriptores)  geographi. 

Ex  chronographo   auni  p.   Clir.  354  excerptum   recensuit  Alexander  Riese 

in:  Geographi  latini  minores  (Heilhronnat  1878)  p.  169 — 172. 
Urbs   Constantin  op  olitana    Nova   Roma    recensuit    Alexander    Riese 

ibidem  p.  133—139. 
Oosmograpliia  olim  Aethici  dicta  siehe:  Aethicus. 
Descriptio   parochiae  Jerusalem  [circa  460].    Ediderunt  Titus  Tobler 

et  Augustus  Molin ier.     1879  siehe:  Itinera  Hierosolymitana. 

Dimensuratio  provinciarum  herausgegeben  von  Ernst  Schweder.  Indes 
Verf.  Beiträge  zur  Chorographie  des  Augustus  1  (1878)  p.  17 — 25. 

[Hieronymi  presbyteri]  Dimensuratio  provinciarum  recensuit  Alexander  Riese  in:  Ge- 
ographi latini  minores  {Hdlhronnae  1878)  p.  9 — 14. 

Miller.  Konrad:  Die  ältesten  Weltkarten.  VI.   1898  siehe  B.:  Artemidorus  ephesius, 

Divisio  orbis  terrarum  recensuit  Alexander  Riese  in:  Geographi  latini 
minores  (Heilhronnat  1878)  p.  15—20. 

Miller,  Konrad:   Die  ältesten  Weltkarten.    1898  siehe  B.:   Artemidorus  ephesius. 

Expositio   totius   mundi   et   gentium   siehe:  Junior  philosophus. 


Anonymi:  (Scriptores)  geographi.  107 

(Scriptores)  geographi. 

Laus  Alexandriae  recensnit  Alexander  Kiese  in:  Geographi  latini  minores 
(Hiührvnnat  1878)  p.  140.  [Nach  Boysen  Exzerpt  ans  Julius  Valerius  latein.  Bearbeitung 
des  Pseudo-Callisthenes]. 

Boysen,  Karl:  Laus  Alexandriae.     In:  Philologus  42  (1884)  p.  410—413. 
Llber   GeneratlOniS   recensuit  Alexander  Riese   in:    Geographi   latini  minores 

(hdlhronnae  1878)  p.  160—170. 
Liber  Generationis.     ßl^SZoc   ycytaiwg  ed.  Carolus  Fr  ick  in:    Chronica   minora  1  {Lipsine 

1892)  p.  1—77. 
Liber  Generationis.   Edidit  Theodorus  Mommsen.   In:  Chronica  minora  saec.  IV. — VII.  1 
(Btrolini  1892)  p.  78—140. 

von  Gutschmid,  Alfred:  Ueber  das  Verhältnis  des  Hippolytischen  liber  gene- 
rationis zur  Chronographie  des  Julius  Africanus.  (1857)  1889  siehe  B. :  Julius 
Africanus. 

Mirabilia  nrbis  Romae  siehe:  Regionarü. 

Septem  miracula  orbis  au  moj-en  äge  (par)  Henri  Omont.  1882  siehe  B.: 
Anonymi  (Scriptores  geographi). 

Lafaye,  Georges:  Une  anthologie  latine  du  XV"  siecle.  1891  siehe:  Anthologia latina. 
Schott,  Hermann :  De  Septem  orbis  spectaculis  quaestiones.  1891  siehe  B. :  Anonymi 
(Scriptores  geographi). 
Nomina  provinciarum   omnivim  (laterculus  veronensis).    Recensuit  Alexander 
Riese  in:  Geographi  latini  minores  {Halbrviin  1878)  p.  127—129. 

Jullian,    Camille:    Corrections   ä   la   liste    de  Vörone   (Provinces   africaines).     In: 

Melanges  d'archeologie  et  d'histoire  2  (1882)  p.  81 — 93. 
Müllenhoff,  Karl:  Über  den  Anhang  zu  dem  Pro vinzial Verzeichnis  von  297  (1863). 

In  des  Verf.  Deutsche  Altertumskunde  3  (Berlin  1892)  p.  311—325. 
Riese,  Alexander:  Zu  den  römischen  Quellen  deutscher  Geschichte.   1886  siehe  C. : 
Scriptores. 
De   nominibus  gallicis  siehe:  Anonymi  (Scriptores  grammatici). 

Notitia  Antiochiae  ac  Jerosolymae  patriarchatuum  [saec.  VI]. 

Ediderunt  Titus  Tobler  et  Avigustus  Molin  ier.    1879  siehe:  Itinera  Hierosolymitana. 
Notitia  dignitatum.     Hasenstab,  Benedict:  Studien  zur  Variensammlung  des 
Cassiodorius.    1883  siehe:  Cassiodorius. 

Jullian,  Camille:  Note  sur  un  manuscrit  de  la  Notitia  dignitatum.    In :  Melanges 

d'archeologie  et  d'histoire  1  (1881)  p.  284  —  289.  —  A  propos  du  manuscrit  Bianconi 

de  la  Notitia  dignitatum.     Ebenda  3  (1883)  p.  80—81. 

Steif  enh  a  gen  ,  Emil:  Der  Gottorfer  Codex  der  Notitia  dignitatum.    In:  Hermes  19 

(18841  p.  458—461. 

Notitia   Galliarum    recensuit   Alexander   Riese    in:    Geographi    latini    minores 

{Hdlhronnae  1878)  p.  141—144. 
Notitia  Galliarum.    Edidit  Theodorus  Mommsen  in:   Chronica  minora   saec.  IV. — VIT. 

1  (Btrolini  1892)  p.  552—612. 
Notitia  provinciarum  et  civitatvtm  Af ricae  siehe:  Anonymi  (Scriptores 

historici). 

Anonymus  Ravennas.     d'Avezac,   Marie -Armand -Pascal:   Le  Ravennate  et 

son  expose   cosmographique  publie   par  Jean  Gravier.     Avec  une  notice  biographique 

et  bibliographique  par  Gabriel  Gravier.    [Extrait  du  Bulletin  de  la  Soci6te  normande 

de  geographie  (Cahier  de  Sijit.—  Od.  1888)].    Ronen:   Iinpr.  de  K.  Cagniard.    (Paris:  Mnison- 

neuve)  1888.     (117  S.,  1  Karte).     4.  Fr.  10. 

Desjardins,   Ernest:   La  cosmographie  du  Ravennate.     In    des  Verf.  Geographie 

historique  et  administrative  de  la  Gaule  romaine  4  (Paris  1893)  p.  193 — 218,  1  Karte. 

von  Gutschmid,  Alfred :  Zur  Frage  über  das  Original  der  KavennatischenKosmo- 

graphie  (1857).     In  des  Verf.  Kleine  Schriften  5  (Leipzig  1894)  p.  228—231. 
Kubitschek,    Joseph  Wilhelm:    Der  Text   der   ravennatischen  Erdbeschreibung. 

In:  Hermes  22  (1887)  p.  471—478.  —  Civitates  mundi.     Ebenda  p.  465—470. 
Miller,  Konrad  :  Die  ältesten  Weltkarten.  VI.  1898  siehe  B. :  Artemidorus  ephesius. 
Neu  mann.  Karl  Johannes:  Civitates  mundi.     In:  Hermes  22  (1887)  p.  160. 
Schweder,  Emil;  Über  die  Weltkarte  des  Kosmographen  von  Ravenna.    Versuch 
einer  Rekonstruktion  der  Karte.    Mit  zwei  Kartenskizzen.    Kiel:  Lipsius  &  Tischer 
1886.     (18  S.)    8.  M.  1.20. 

.Sepp,  Johann  Nepomuk:  Frankfurt  das  alte  Askiburg  beim  Geographen  von 
Ravenna.  Ein  Beitrag  zur  detitschen  Mythologie.  [Aus:  Correspondenz-Blatt 
der  deutschen  Gesellschaft  für  Anthropologie,  Ethnologie  und  Urgeschichte  13 
(1882)  p.  182— 202J.     Mündien:  (Kelhrers  Budilt.)  1882.     (1  Bl.,  71  S.)     8.  M.  1. 

Wallescr,  Martin:  Die  Welttafel  des  Ravennaten.  Progr.  der  höheren  Madclien- 
schule  Mannheim  1894.    (23  S.,  2  Karten).    4. 


108   Scriptores  latini,   D.  Anonymi:  (Script.)  geogr.   Script,  grammatici). 

(Scriptores)geographi. 

Anonymi   de   situ   orbis  libri  duo.     E  codice   leidensi  nunc  primum 

edidi't  Maximilianus  Manitius.  Stuttgaräiae:  J.  G.  Cotta  1884.   (XIV  S., 

1  BL,  96  S.,  1  Bl.)    8.  M.  5. 

Regionarii. 

Mirabilia  Urbis  ßomae.  The  marvels  of  Rome  or  a  picture  of  the  golden 
city.  An  english  Version  of  the  medieval  guide-book  with  a  Supplement 
of  illustrative  matter  and  notes  by  Francis  Morgan  Nichols.  London: 
Ellis  d' Elvey.   Eome :  Spithoever  1889.   (XXXIII,  205  S.,  I  Abb.)    8.    Sh.  6. 

Graf,  Arturo:  Le  rovine  di  Roma  e  i  Mirabilia.  In  des  Verf.  Roma  nella  memoria 
e  nelle  immaginazioni  del  medio  evo  1  (Torhw  1882)  p.  44 — 77. 

Löhr,  Friedrich:  Zur  Marc  Aurel  Statue  [Mirab.  R.  fln.].  In:  Eranos  vindobonensis 
(Wün  1893)  p.  56—59. 

Notitia  regionum  urbis  Romae.  de  Rossi,  Giovanni  Battista:  Note  di 
topografia  romana  raccolte  dalla  bocca  di  Pomponio  Leto  e  teste  Pomponiano  della 
Notitia  regionum  urbis  Roniae.  In:  Studi  et  documenti  di  storia  e  diritto  3  {Roma 
1882)  p.  49—87. 

—  D'un   codice  fiorentino    delle  note  Pomponiane  di  topografia  romana.     Ebenda  7 

(1886)  p.  129—132. 

Scriptores  grammatici. 

Anecdotum  cavense  de  notis  antiquorum.  Recensuit  Ale.xander  Riese. 
1S70.  2  1906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  772a. 

Anecdoton   Parisintim   [de  notis].    Von   Theodor  Bergk  (1845).    In  des  Verf. 

Kleine  philologische  Schriften  1  (Holk  a.  S.  1884)  p.  580—612. 
Fragmentum  parisiniim  de  notis  ex  recensione  Henrici  Keilii.    1880  siehe  C. :  Scriptores 

grammatici. 

De   accentlbus   ex   recensione  Henrici  K ei lü.     1880   siehe:    Fragmenta   bobiensia. 
Dialogus   magistri    et    discipuli    de    adverbis    localibus.     Ernestus  Kaiinka 
edidit.     1894  siehe  C. :  Scriptores  (p.  .52). 

Pragmenta  bobiensia    ex  recensione  Henrici  Keilii.    ISSOsieheC:  Scriptores 
grammatici. 
De  littera  (p.  538—539).     De   accentibus  (p.  539—540).    De  propriis  nominibus  (p.  540). 
De   nomine  (p.  540—541).    In  varios  Vergilii  Horatii  Lucani  Juvenalis   Sallustii 
locos  (p.  541 — 544). 
Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei  den  lateinischen 
Grammatikern.     1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 

D  i  f  f  e  r  e  n  t  i  a  e  n  o  m  i  n  u  m  (s  e  r  m  o  n  ü  m). 

Beck,  Janus  Wibertus:  Specimen  litterarlum  (inaugurale)  de  diiferentiarum  scrip- 
toribus  latinis.     Groiiingae:   P.  Koordhoff  1SS3.     (2  BL,  90  S.)    8.  F.  1.50. 

—  Dissertationis  „De   differentiariim  scriptoribus   latinis"  appendix.     Progr.  gymn. 

urban.     Groningae  1884  p.  51—60. 

—  Zu  den  Differentiae  Sermonum.     In  :   Archiv   für  lateinisclie  Lexikographie  und 

Grammatik  3  (1886)  p.  549—550. 

—  Zu   den   Differentiae   Sermonum.     In:    Jahrbücher   für   classische  Philologie  131 

(1885)  p.  639—643. 

Rück,  Karl:  Zu  den  Differentiae  verborum.  In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 
graphie und  Grammatik  2  (1885)  p.  129—131. 

Widmann,  Simon:  Differentiae  sermonum.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 127  (1883)  p.  649—652. 

De   figuris   vel  SChematibus.     Recensuit  Alexander  Riese.      1870.  21906  in: 

Anthologia  latina  I  2  Nr.  485. 
Incerti  carmen   de  figuris  vel  schematibus.     Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:   Poetae 
latini  minores  3  (Lipsiiie  1881)  p.  272—275. 

Bernays,  Jacob:   Zum  Carmen  ad  Messium  (1863).     In  des  Verf.  Gesammelte  Ab- 
handlungen 2  (Berlin  1885)  p.  303—307. 
Eussner,  Adam:  Rhet.  lat.  ed.  Halm  p.  63.    1884.  1888  siehe  C:  Rhetores. 
Loewe,    Gustav:    Zum   Carmen   de   figuris   v.   1.54  ff.    (1875).     In   des   Verf.   Glossae 

nominum  {L/psiae  1884)  p.  252. 
Mueller,   Johannes:    De  figuris  quaestiones  criticae  part.  I.    Dissertatio   inaug. 
Gryphiswaldiae  1880.    (1  BL,  27  S.)    8. 

Prolegomena.     De  fontibus  „carminis  de  figuris'^. 
Ziehen,  Julius:  Studien  zur  lateinischen  Anthologie.  1S95  siehe:  Anthologia  latina. 


I 


Anonymi:  Scriptores  grammatici.  109 

Scriptores  grammatici. 

Corpus  glossariorum  latinorixm  a  Giistavo  Loewe  incohatum  au- 
spiciis  societatis  litterarum  regiae  saxonicae  composuit  recensuit  edidit 
Cleorgius  Goetz.    Vol.  II— VII.     Lipsiae.-  B.  G.  Teidmer  1888— 1903.    8. 

Vol.  II.     Glossae  latinograecae   et  graecolatinae  ediderunt  Georgius  Goetz  et  Gott- 
holdus    Gundermann.      Accedunt    minora    utriusque     lingnae    glossaria. 
Adiectae  sunt  tres  tabulae  phototypicae.    1888.    (XLYL  S.,  1  Bl.,  507  S.)    M.  20. 
Glossae  latino-graecae.     Glossaria  minora   lalino-graeca  et  graeco-latina: 
Idiomata    codicis    harleiani.      Glossae    Servii    grammatici.     Idiomata 
nominativa   quae   per   genera   efferuntur.      Idiomata    codicis    parisini. 
Glossae  landunenses.     Fragmenta   papyracea   antiquissima.     Glossae 
nominum. 
„  III.     Hermeneumata  psendodositheana  edidit  Georgius  Goetz.    Accedunt  herme- 
neumata  medicobotanica  vetustiora.     1892.     (XXXVI,  659  S.)  M.  22. 

Hernieneumat.i    leidensia.       Hermeneumata     amploniana.      Fragmentum 
parisinum.   CoUoquium  harleianum.    Hermeneumata  monacensia.  Her- 
meneumata   einsidlensia.      Hermeneumata    montepessulana.      Herme- 
neumata Stephani.     Hermeneumata  varia:    Fragmentum   bruxellense. 
.    Glossarium  leidense.    Hermeneumata  vatieana     Henrici  Stephani  voca- 
bula  graeca  cum  latina  interpretatione  ex  diversis  libris  glossariorum 
nomine  inseriptis  collecta.  Glossae  Loiselii.  Glossae  bernenses.  Glossae 
vaticanae.    Hermeneumata  medicobotanica  vetustiora:  Glossae  cassi- 
nenses.     Hermeneumata   seneusia.     Hermeneumata   codicis   vaticanae 
reginae  Christinae  1260   saeculi  X.     Hermeneumata  bernensia.     Codex 
vaticanus  4417  saeculi  X/XI.    Appendix.    Colloquia  quatuor  emendata: 
CoUoquium  leidense.    CoUoquium  harleianum.    Colloquia  monacensia. 
CoUoquium  montepessulanum. 
„    IV.     Glossae  codicum  vaticani  3321  sangalleiisis  912  leidensis  67  P  edidit  Georgius 
Goetz.    1889.    (XLIII,  605  S.)  M.  20. 

Darin  Glossae  codicis  leidensis  67  F. :  Glossae  abavus.    Glossae  ab  absens. 
Glossae  vergilianae.    Glossae  affatim.    Appendix:  I.  Specimen  codicis 
ambrosiani.    II.  Specimen  glossarum  asbestos.    III.  Specimen  glossarii 
abavus  maioris.    IV.  Specimen  glossarum  abactor. 
„      V.    Placidus.    Liber  glossarum.    Glossaria  reliqua  edidit  Georgius  Goetz.    1894. 
(XXXVI,  ('61  S.)  M.  22. 

Placidus.  Bxcerpta  ex  Ijbro  glossarum.  Glossaria  amploniana  :  Glossarium 
ampl.  secundum.  Glossarium  amplonianum  primum.  Appendix.  I.  Spe- 
cimen codicis  cantabr.  coUegii  Corp.  Chr.  II.  Specimen  codicis  leidensis 
(Voss.  Q  69  saec.  VIII/IX).  III.  Specimen  codicis  ambrosiani  (M  79  sup. 
saeculi  XII).  Excerpta  ex  glossariis  romanis  et  cassinensibus:  I.  Ex- 
cerpta  ex  glossis  AA.  II.  Excerpta  ex  codice  vati(!ano  1468.  III.  Ex- 
cerpta ex  codice  vaticano  1469.  IV.  Excerpta  ex  codice  vaticano  1471 
(saeculi  IX).  I.  II.  (Glossae  terentianae).  III— VI.  VIII.  V.  Excerpta 
ex  codice  vaticano  reg.  Christ.  1048  (saeculi  X).  VI.  Excerpta  ex  codice 
cassinensi  402  (saec.  IX/X).  VII.  Excerpta  ex  codice  cassinensi  90 
(saec.  X).  VIII.  Excerpta  ex  codice  vaticano  reg.  Chr.  215  (saec.  IX). 
Miscellanea:  I.  Glossae  Scaligeri  (quae  vulgo  Isidori  esse  putabantur). 
II.  Excerpta  ex  glossis  Aynardi.  III.  Excerpta  ex  glossario  abavus 
majore  (cod.  Voss.  82  saec.  IX).  IV.  Excerpta  ex  codice  leidensi  67  E 
(saec.  IX).  V.  Glossae  Nonii  (cod.  leid.  67  F  saec.  VIII/IX).  VI.  Glossae 
iuvenalianae  (cod.  paris.  77:50  saec.  X).  VII.  Glossae  codicis  leid.  voss. 
lat.  88.  VIII.  De  Latinitate  (cod.  Neapol.  Charisii). 
„  VI.  Pars  prior.  Fase.  I.  Thesaurus  glossarum  emendatarum  conl'ecit  Georgius 
Goetz.     1899.     (X,  368  S.)  M.  18. 

-        Fase.  II  .  .  .   1899.    (S.  369-754).  M.  18. 

,  VII.        „       I.  II.    Thesaurus  glossarum  emendatarum   confeeit  Georgius  Goetz. 
Pars  posterior.    Accedit  index  graecus  Guilelmi  Her aei.    1901.1903.   (714  S.) 
,    .  M.  24  u.  12. 

Aipillta.    A  medico-botanical  glossary  .  . .   Edited  by  .John  Lancaster  Gough  M  o  w  a  t. 

1887  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  1  ). 
Die  althochdeutschen  Glossen  gesammelt  und  bearbeitet  von  Elias  Stein- 
meyer und  Eduard  Sievers.    4  Bände.    Berlin:  Weidmannsche  Buch- 
handlung 1879—1898.    8.  M.  95. 

1.  Glossen  zu  biblischen  Schriften.     1879.     (XVI,  821  S.)  M.  15. 

2.  Glossen  zu  nichtbiblisehen  Schriften  bearbeitet  von  E.  St.    1882.   (XII,  778  S.)   M.  20. 
:;.  Sachlich  geordnete  Glossare  bearbeitet  von  E.  St.     1895.     (XII,  723  S.)  1*1.28. 
4.  Alphabetisch  geordnete  Glossare.    Adespota.    Nachträge  zu  Band  I— IIJ.    Hand- 
schriftenverzeichnis.   1898.    (XV,  790  S.)                                                                  51.  32. 


110         Scriptores  latini.    D.    Anonymi:  Scriptores  graminatici. 
Scripte  res  grammatici. 

Colloquia,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 

Colloquium  harleianum,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 
CoUoquium  scholicum  harleianum  ex  recensione  Georgii  Goetz.    I.  schol.  aest.    .hnui : 
(G.  Naunhcüui)  1892.     (S.  3-16).    4.  M.  —..50. 

An  eightli -Century  latin-an  glo-.saxon  glossary  preserved  in 
the  library  of  Corpus  Christi  College,  Cambridge,  (ms.  No.  144).  Edited 
hy  John  Henry  Hess  eis.  Cambridge:  Universitii  Press  1890.  (XL VIII, 
2-26  S.,  1  Facs.)    8.  '  '  Sh.  10. 

The  Epinal  glossary,  Latin  and  Old-English  of  the  eighth  Century. 
Photo  -  lithographed  from  the  original  ms.  b^'  W.  Griggs,  and  edited, 
with  transliteration,  introduction  and  notes,  by  Henry  Sweet.  Printed 
for  subscribers  and  for  the  Philological  and  Early  English  Text 
Societies.     London:    rnibrnr  and  Co.  1883.     (XIV  S.,    1  Bl.,   29  Bl.)     2. 

Excerpta  ex  Codice  leidensi  67  E,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum 
5  (1894). 

Excerpta  ex  glossariis  romanis  et  cassinensibus,  siehe:  Corpus 

glossariorum  latinorum  5  (1894). 
Excerpta    ex    glossario   abavus    maiore    (cod.   Voss.   82),   siehe: 

Corpus  glossariorum  latinorum  5  (1894). 

Excerpta  ex  glossis  Aynardi,   s.   Corpus  glossariorum  latinorum  5  (1894). 

Fragmenta  papyracea  antiquissima,  siehe:  Corpus  glossariorum  lati- 
norum 2  (1888). 

Glossae  bernenses,  siehe :  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 

Glossae  codicis  leidensis67F,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  4  (1889). 

Glossae   codicis   leid.   VOSS.   lat.   88,  siehe  ebenda  5  (1894). 

Glossae    COdicum    vaticani  3-321,    sangallensis    912,    leidensis    67  F,    siehe: 

Corpus  glossariorum  latinorum  4  (1889). 
Glossae  laudunenses,   siehe:  Corpus  glossariorum  latin.  2  (1888). 
Glossae   Loiselii,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 

Glossae  nomin  um  edidit  Gustavus  Loewe.  Accedunt  eiusdem  opu- 
scula  glossographica  collecta  a  Georgio  Goetz.  Lipsiae:  B.  G.Teuhner 
1884.     (XVIII,  264  S.)    8.  M.  6. 

Glossae  nominum,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  2  (1888). 

Glossae   Scalige ri  (quae   vulgo   Isidori  esse  putabantur),    siehe:    Corpus  glossa- 
riorum latinorum  5  (1894). 
Glossae   vaticanae,   siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 

Glossaire  grec-latin  de  la  bibliotheque  de  Laon,  par  Emmanuel 

Miller.     1880  siehe  B. :  Lexica. 
Glossaria  amploniana,   siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  5  (1894). 
Glossarium   leidense,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 
Glossary,   Greek-latin,   s.  The  Palaeographical  Society.    1884— 1894  (C. :  CoUec- 

tiones  p.  2). 
Hermeneumat  a,    siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  3  (1892). 

Herme neumata  medicobotanica  vetustiora,  siehe  ebenda. 

Das  medicinisch-botanisehe  Glossar  von  Siena.    Von  Johannes  Sc  hmidt.   In:  Hermes  18 

(188?)  p.  521—545. 
Hermeneumata   vaticana   emendavit   illustravit   Immanuel  David.     Disser- 

tatio  inaug.  ienensis.    Lipsiae  1894.    Auch  in:  Commentationes  philologae  ienenses  5 

(1894)  p.  197—238. 
Idiom  ata,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  2  (1888). 
De  Latini  täte  (cod.  JSeapol.  Charisü),  siehe  ebenda  5  (1894). 
Liber  glossarum,  siehe:  Corpus  glossariorum  latinorum  5  (1894). 
De  nominibus  gallicis.     Edidit  Theodorus  Mommsen  in:   Chronica  minora 

saec.  IV.— VII.  1  (Bu-olv'i  1892)  p.  613—614. 

Zimmer,    Heinrich:     Endlichers    Glossar.      Ein    galloromanisches    Denkmal    des 
V.  Jahrhunderts.     In:    Zeitschrift  für  vergleichende  Sprachforschung  auf  dem 
Gebiete  der  indogermanischen  Sprachen  32  (1893)  p.  230—240. 
Sinonoma   Bartholomei.    A  glossary  from  a  fourteeuth-century  manuscript . . . 

edited  bv  John  Lancaster  Gough  Mowat.     18S2  siehe  C:  CoUectiones  (p.  1  ). 


I 


I 


Anonymi:  Scriptores  grammatici.  Hl 

Scriptores  grammatici. 

Specimen  codicis  ambrosiani,  siehe:  Corpus  glossariorum  Utinorum 4 (1889). 

Specimen    codicis    cantabr.    collegii    Corp.    Chr.,    siehe:    Corpus 

glossariorum  latinorum  4  (1889). 

Specimen  glossarii  abavus  maioris  siehe  ebenda. 
Specimen  glossarii  ambrosiani  siehe  ebenda. 
Specimen  glossarum  abactor  siehe  ebenda. 
Specimen  glossarum  asbestos  siehe  ebenda. 
Specimen   codicis  leidensis   (Voss.  Q  69)  siehe  ebenda  5  (1894). 

Berger,  Samuel:  De  glossariis  et  compendiis  exegeticis  quibusdani  niedii  aevi 
sive  de  libris  Ansileubi  Papiae  Hngutionis  Guill.  Britonis  de  catholicon 
Mammotrecto  aliis.  Dissertatio  eritica.  Farisi/s.  (Naiic/j:  {Btrger-  Ltrnmlt))  1879. 
(1  Bl.,  56  S.)     8.  Fr.  i>  (M.  1.92). 

Buchholtz,  Ermanne:  Addizioni  alla  grammatica  latina.    I.  Delle  glosse.    II.  Di 
Ennio.     III.  Delle  iscrizioni.     In:   Atti  della  r.  Accademia  di  scienze,  lottere  e 
belle  arti  di  Palermo.    Nu.  ser.  7  (1881-82  e  piii  tre  mesi  1882)  p.  17—22  (Comuni- 
cazioni  ed  estratti). 
Bywater,  Ingram:  Scaliger's  und  Labbe's  handschriftliehe  Noten  zu  den  Veterea 
glossae  verborum  iuris.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  42  (1887)  p.  62 — 80. 
Drexler,  Wilhelm:  Gloss.  Labb.  p.  40.     1892  siehe  C:  CoUectiones  (p.  7). 
Du  Vau,   Louis:    Glossaire  latin-allemand ,    extrait  du   manusc-rit  Vatic.  reg.  1701. 
In:  Melanges  d'archeologie  et  d'histoire  8  (1888)  p.  1 09— 629  und  Memoires  de  la 
Societe  de  linguistique  de  Paris  6  (18-!9)  p.  359—367. 

—  Glossaire  allemand  du  XI-  siecle  s.  imbreus.    1889  siehe  C:    CoUectiones  (p.  7). 
Dziatzko,  Karl:  Zu  den  Helmstedter  Glossarfragmenten.  In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  9  (189ü)  p.  693 — 594. 
Dziobek  ,  Otto:  Altirische  Glossen.    In:  Beiträge  zur  Kunde  der  indogermanischen 

Sprachen  5  (1880)  p.  63—67. 
Ellis,    Robinson:    Aus   einem    unedierten  Glossare.     In:    Archiv    für   lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  321. 

—  Gloss.  Phillipps  4626.     1885  siehe  B. :  Aeschylus. 

—  Gloss.  Phillipps  s.  Adfricare.     1886  siehe  C. :  Collectione's  (p.  8). 

—  Phillipps   glossary.     In:   The   american  Journal  of  philologj-  7  (1886)  p.  310—324. 
Francken,  Cornelis  Marinus:  Miscella.     1891   siehe:  Plautus. 

Funck,  Anton:  Glossographische  Studien.  In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 
graphie und  Grammatik  8  (1893)  p.  369—396.  Vgl.  VV^ilhelm  Schmitz:  lifjuio- 
niüywY.    Ebenda  p.  586. 

—  Zu  Petronius  und  lateinischen  Glossaren.    In:   Philologus  .53  (1894)  p.  127—131. 
Georges,  Karl  Ernst:  Miscellen.     1884  siehe  C:  Scriptores. 

Goetz,  Georg:  Abactor.  abigeus.  abacus.  abaddir.  In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  558—564. 

—  Glossographische  Kleinigkeiten.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  40  (1885) 

p.  324—328. 

—  Lexikalisch -kritische  Bemerkungen.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  2  (1885)  p.  337—348.     Dazu  Nachtrag:    Afannae.     Ebenda   p.  597 
und  Otto  Ribbeck:   Apinae  tricaeque.     In:  Leipziger  .Studien  zur  classischeu 
Philologie  9  (1887)  p.  337—342. 
1.  3.  5.  9.  10.  Plaut.  Bacch.  929.    Merc.  695  f.    Mgl.  217.    Aul.  286.    Cist.  III  15. 

Men.  809.     Poen.  1290.     2.  6.  7.  8.  Glossae.     4.  Apul.  Met.  p.  160.  28.  p.  188. 

1  Eyss.    10.  Paul.  Festi  p.  28. 

—  Über  .Joseph  Scaliger's  glossographische  Stu<lien  und  Pläne.    In:  Berichte  über 

die  Verhandlungen   der  kgl.   sächsischen  Gesellschaft  der  Wissenschaften   zu 
Leipzig.     Philologisch-historische  Clas.se  40  (1888)  p.  219—234. 

—  Quaestiones  miscellae.    II.  III.    1888-1889  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  9). 

—  Ad  legem   XII   tabularum    adnotationes  glossematicae.     J.   schol.  aest.    Jeiiuc 

(G.  XnunUnhn)  1889.     (S.  III— VIII).     4.  M.  —.50. 

—  Der  Liber  Glossarum.    Mit  einem  Facsimile.    Des  XIII.  Bandes  der  Abhandlungen 

der  philologisch -historischen   Classe   der  königl.  sächsischen  Gesellschaft  der 
Wissenschaften  No.  II  p.  211-288, 1  ßl.    Ltipzig:  H.  Hirzill^Ql.  (79  S.,  1  Fks.)  8.  M.  3. 
Die  Handschriften  des  liber  Gl.  Abkömmlinge  des  1.  Gl.    Die  Quellen  des  1.  Gl. 
Der  Ursprung  des  1.  Gl. 

—  Über  Dunkel-  und  Gehoimsprachen  im  späten  und  mittelalterlichen  Latein.    In: 

Berichte  über  die  Verhandlungen  der  kgl.  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissen- 
schaften zu  Leipzig.     Philologisch-hi.storische  Classe  48  (1896)  p.  62—92. 
GUterbock,    Bruno:     Altirische    Glossen.      In:    Beiträge    zur    Kunde    der    indo- 
germanischen Sprachen  7  (1883)  p.  342—343. 


112         Scriptores  latiiii.    D.    Anonymi:  Scriptores  grammatici. 

Sci'iptores  grammatici. 

Hagen,  Hermann:    Gradus  ad  criticen.    Für  philologische  Seminarien  und  zum 
Selbstgebrauch  entworfen  von  H.  H.    Ldpzig:  B.  G.  Teubner  1819.    (XII,  136  S.)    8. 

M.  2.80. 
Hamann,  Karl:  Mittheilungen  aus  dem  Breviloquus  Benthemianus,  einem  hand- 
schriftliehen   lateinischen    Glossar   des   XV.    Jahrhunderts.     Progr.    der    Real- 
schule des  Johanneums  Hamburg  1879.     (32  S.)    4. 

—  Neue  Mittheilungen  aus  dem  Breviloquus  Benthemianus,   einem  handschrift- 

lichen lateinischen  Glossar  des  XV.  Jahrhunderts.    Ebfntia :  (Nolte)  18S0.   (20  S.)   4. 

M.  1.50. 

—  Weitere  Mittheilungen  aus  dem  Breviloquus  Benthemianus,  enthaltend  Beiträge 

zur  Textkritik   der  Vulgata,   nebst   einem  Anhang:    Abschnitte  aus  dem  Liber 

derivationum  des  Ugutio  von  Pisa.   Ehouhi :  (Xoltf)  1882.  (S.  III— IV,  32,  XVI  S.)  4. 

M.  2.80. 
H  a  II  p  t ,  Herman :  Ueber  die  Noten  des  Joseph  Scaliger  zu  dem  Glossarium  nomicum 

des  Labbaeus.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  34  (1879)  p.  506—508. 
Helmreich,    Georg:    Zu   den    Glossen    von    Epinal.     In:    Archiv    für   lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  7  (1892)  p.  274—275. 
Hofmann,  Konrad:  Acieris,  frz.  acier.    In:  Archiv  für  lateinische  Le.xikographie 

und  Grammatik  2  (1885)  p.  275. 
Hoppe,  Karl:   Duplex.    Lisae.    Porres.     In:   Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  8  (1893)  p.  587—588. 
Housman,    Alfred    Edward:    Remarks    on   the   vatioan    glossary   3321.     In:    The 

Journal  of  philology  20  (1892)  p.  49—52.     Vgl.  H.  Nettleship. 
Jordan,    Henri:    Das    Gesetz    des   Rhotacismus    in    den   Glossen.     In   des   Verf. 

Kritische  Beiträge  zur  Geschichte  der  lateinischen  Sprache  (Btrlin  1879)  p.  124 — 150. 
Krumb  ach  er,  Karl:  Ein  neues  Glossar.   In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  1  (1884)  p.  150—151. 
Landgraf,  Gustav:  Naevius,  Apuleius,  Ciceroscholien  in  Glossaren.    In:  Archiv 

für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  169 — 176. 

—  Glossographie  und  Wörterbuch.     Ebenda  9  (1896)  p.  355—446.  565—566. 

—  Nucula  (i.  e.  nugula):  somnia  (zu  [Arch.]  IX  398).     Ebenda  10  (1898)  p.  278. 
Loewe,   Gustav:    Glossematisches   aus  Plautus  und  archaischer  Latinität  (1874). 

Wiederholt  in  des  Verf.  Glossae  nominum  (Lipsiac  1884)  p.  178—192.  253. 

—  Glossographisches  (1875).    Wiederholt  in  des  Verf.  Glossae  nominum  p.  158—160. 

—  Zu    den    lateinischen   Glossarien    (1875.   76).     Wiederholt  in    den   Glossae  nom. 

p.  125-126.  127—135. 

—  Glossographisches.    In :    Jahrbücher  für  classische  Philologie  117   (1878)  p.  800. 

119  (1879)  p.  705—712.  Wiederholt  in  den  Glossae  nom.  p.  160—161.  136—146  (ohne 
indiculus). 

—  Glossematica.     In :    Revue   de  philologie  7  (1883)  p.  197—202.     8  (1884)  p.  103—105. 

Wiederholt  in  den  Glossae  nominum  p.  147 — 157. 

—  Contributions   ä   la   critique  des  gloses  .,abavus''  (cod.  parisinus  7690).     (Traduit 

de  Falleraand).  In:  Melanges  Graux  {Paris  1884)  p.  767—779.  In  der  ursprüng- 
lichen deutschen  Form  „Zur  Kritik  der  glossae  „abavus""  (cod.  parisinus  7690) 
in  den  Glossae  nom.  p.  101 — 115. 

—  Aus    lateinischen    Glossaren.     In :    Archiv    für    lateinische    Lexikographie    und 

Grammatik  1  (1884)  p.  21—34.    Wiederholt  in  den  Glossae  nominum  p.  162—177. 

253.     Dazu  :    Stowasser,  Josef  Maria :    Abscito  :  absentio.     Amazspoys  :  carrarius. 

Remulcare.    Favisor  :  piscator,  fautor.     In:  Archiv  1  (1884)  p.  271.  440 — 441. 
Mähly,  Jakob:  Glossae  (Löwe  p.  80.  103.  107.  222).    1889  siehe  C:  Collectiones  (p.  11). 
Nettleship,    Henry:   Note  on  the  glosses  quoted  in  Hagen's  Gradus  ad  criticen. 

In:  The  Journal  of  philology  11  (1882)  p.  116—118. 

—  Placidus  and  Glossaries.    In  des  Verf.  Lectures  and  essays  (Oxford  1885)  p.  352—359. 

—  St.  Gallen  Glossary.   Epinal  glossary,  ed.  Sweet.   1886  siehe  C. :  Collectiones  (p.  12). 

—  Augustator  [Gloss.  nom.  p.  15  Lö.].    In:   Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  5  (1888)  p.  222. 

—  Glossae  nominum.    Nonius  p.  91  (p.  127  Müll.).    Ebenda  p.  414. 

—  Glossae  nom.  (Lö.)  p.  25.    Gloss.  graeco-lat.  ap.  Lö.  prodr.  p.  217.    1888  siehe  C: 

Collectiones  (p.  12). 

—  Glossae  nominum  p.  15.  47.  50.  51.  61  Löwe.    Gloss.  Epin.  p.  6  A  12.  p.  10  A  14. 

p.  11  E  5.    1888  siehe  ebenda. 

—  Ad    glossas    latino  -  graecas.      In :    Archiv    für    lateinische    Lexikographie   und 

Grammatik  6  (1889)  p.  149—150. 

—  Notes  on  the  vatiean  glossary  3321  (ed.  Goetz).    In:  The  Journal  of  philology  20 

(1892)  p.  53-62. 

—  The  vatiean  glossary  No.  3321.    Ebenda  20  (1892)  p.  183—184.    Vgl.  A.  E.  Housman. 

—  Notes  on  the  vatiean  glossary  3321.    Ebenda  p.  183—190. 


Anonymi:  Scriptores  grammatici.  113 


Scriptores  grammatici. 

Omont,  Henri:  Fragment  de  glossaire  latin-grec  du  XI«  siecle.  In:  Bibliotheque 
de  l'Ecole  des  Chartes  53  (1892)  p.  500—501. 

Petschenig,  Michael:  Ein  griechisch  -  lateinisches  Glossar  des  achten  Jahr- 
hunderts.    In:  Wiener  Studien  5  (1883)  p.  159—163. 

Ribbeck,   Otto:    Glossa.     In:    Rheinisches  Museum  für  Philologie  39  (1884)  p.  315. 

Riess,  Ernst:  Xaama  :  decor.  Ridiculus  [Glossae.  Firm.  Matern,  astrol.  III  3,  X]. 
In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  588. 

Rönsch,  Hermann:  Glossographisches.  1.  Zu  Placidi  glossae  ed.  Deuerling.  2.  Zu 
Lowes  Prodromiis  corporis  glossariorum  latinorum.  In  :  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  117  (1878)  p.  795—799.  Wiederholt  in  des  Verf.  Collectanea  philologa 
(Brcinoi  1891)  p.  290-293. 

—  Glossographisches.    In :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  31  (1880) 

p.  816—819.  34  (1883)  p.  7—12.  Wiederholt  in  den  Collectanea  philologa  p.  293—296. 
p.  296—300. 

—  Über  cossam  in  den  Glossen.    In :  Berliner  philologische  Wochenschrift  6  (1886) 

Nr.  24  Sp.  737—739  =  Collectanea  p.  300—301. 

—  Zwei  Glossen  im  Hüdebrandschen  Glossar:  palma  und  curcilla.     Ebenda  Nr.  48 

Sp.  1515-1516  =  Collectanea  p.  301—302. 

—  Lexikalische   Excerpte    aus    weniger    bekannten   lateinischen   Schriften.     Dritte 

Serie.     Aus  Kirchenschriftstellern,  Glossarien  und   anderen  Quellen.     In:    Ro- 
manische Forschungen  3  (1887)  p.  331—336  =  Collectanea  p.  134—139. 
Schepss,    Georg:     Funde   und   Studien  .  .  .   zur   lat.   Glossographie.     1884  siehe: 
Anonymi  (Scriptores  erotici). 

—  Anxicia  (Vgl.  Archiv  II  339  f.).     In:    Archiv   für  lateinische  Lexikographie   und 

Grammatik  8  (1893)  p.  600. 
Schlutter,  Otto  B. :  Stray  gleanings.     In:  The  american  Journal  of  philology  17 
(1896)  p.  84—88. 

—  Latin  glosses.    Ebenda  p.  473—484. 

—  Beiträge  zur  lateinischen  Glossographie.     In:    Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  10  (1898)  p.  11—15.  187—208.  361—366. 
Schulze,  Wilhelm:  Zu  den  Idiomata  nominativa  CGL.  II  537  ffg.    In:  Zeitschrift 

für   vergleichende    Sprachforschung    auf   dem   Gebiete    der    indogermanischen 

Sprachen  33  (1895)  p.  166—168. 
Stein meyer,   Elias:   Lateinische  und  altengiische  Glossen.    In:    Zeitschrift  für 

deutsches  Alterthum  und  deutsche  Litteratur  33  (1889)  p.  242 — 251. 
Stokes,  Whitley:    The  irish   glosses  and  notes  in  the  Bodleian  Chalcidius.    In: 

The  Academy  31  (1887)  p.  275—276. 

—  The  glosses  in  Harleian  ms.  1802.     Ebenda  p.  345—346.  398. 

—  Irish  glosses  and  notes  on  Chalcidius.    In:  Zeitschrift  für  vergleichende  .Sprach- 

forschung auf  dem  Gebiete  der  indogermanischen  Sprachen  29  (1888)  p.  372 — 378. 

—  Two  glossaries  in  the  British  Museum.     In:  The  Academy  34  (1888)  p.  120. 

—  The  old-irish  glosses  in  Regina  nr.  215.    In  :  Zeitschrift  für  vergleichende  Sprach- 

forschung auf  dem  Gebiete  der  indogermanischen  Sprachen  30  (1890)  p.  555 — 561. 

—  Glosses  from  Rome  and  Paris.    I.  Latin  glosses.   Vat.  ms.  lat.  1339  (Canons).    Vat. 

ms.  lat.  1347  (Canons).  Vat.  ms.  lat.  (Jerome's  Epistles,  &c).  II.  Old-high-german 
glosses.  III.  Old  breton  glosses.  Vat.  ms.  lat.  1974.  1480.  IV.  Old-irish  glosses. 
Ms.  lat.  7960.  In:  The  Academy  39  (1891)  p.  64— 65.  Dazu  Henry  Bradley:  „In 
Taphnis.-"    Ebenda  p.  91. 

—  Hibernica.    In:  Zeitschrift  für  vergleichende  Sprachforschung  auf  dem  Gebiete 

der  indogermanischen  Sprachen  31  (189J)  p.  232—255.    32  (1893)  p.  319—320. 

—  Glosses  from  Turin  and  Rome.     I.  The  old-irish  glosses  in  Turin.     II.  The  old- 

irish  glosses  in  Rome.     III.  The   old -breton   glosses  in  Rome.     IV.  The  anglo- 
saxon  prose  and  glosses  in  Rome.     V.  Old-high-german  glosses.     In:   Beiträge 
zur  Kunde  der  indogermanischen  Sprachen  17  (1891)  p.  133 — 146. 
Stowasser,  Josef  Maria :  Eine  Glosse  und  ihre  muthmassliche  Quelle.    In :  Wiener 
Studien  6  (1(<84)  p.  172. 

—  Glossa  ganeus.     1884  siehe  C:  CoUectiones  (p.  14). 

—  Glossa  cod.  Amplon.  33(j.  15.    In:    Archiv   für  lateinische   Lexikographie   und 

Grammatik  2  (1885)  p.  126—127. 

—  Coniectanea.   Ebenda  p.  318— 320.  607— 608.  Vgl.  Bernhard  Domb  art:  Speculator. 

Ebenda  3  (188C)  p.  283—284. 
Thewrewk  de  Ponor,    Emil:    Loewe,   Prodrom.  267.     In:    Egyetemes  philologiai 
közlöny  2  (1878)  p.  244. 

—  Loewe,  Prodrom.  146.     1878  siehe:  Accius. 

—  Cod.  Bern,  [in  Hageni  Gradus  ad  crit.].     1879.  1880.  1886  siehe:  Accius. 

—  Laeter  =  laevus  (Gloss.  Par.  Hildebrand  192.  69)  —  Hildebr.  Gloss.  Par.  13,  111. 

1880  siehe:  Accius. 

—  Glossar,  lat.  sub  fine  lex.  De  Vit.    1882.  1886  siehe:  Accius. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  8 


114         Scriptores  latiui.    D.    Anonymi:  Scriptores  grammatici. 


Scriptores  grammatici. 

Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  Glossar.  Par.  p.  79  Hild.  p.  121  no  150.  p.  290  no  82 
1882.  18^6  siehe  :  Accius. 

—  Auruncat.  (Corp.  gloss.  lat.  IV  308).    Corp.  gloss.  lat.  IV  359.    1890  siehe:  Accius. 

—  Canistellum.  —  Az  Abavus-glossariumhoz.  —  Brisca.     1890  siehe:  Accius. 

—  Ac  veluti.     In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  14  (1890)  p.  643. 

Traube,  Ludwig:  Hermeneumata  vaticana.    In:  Byzantinische  Zeitschrift  3  (1894) 

p.  604-606. 
van  der  Vliet,  Joannes:  Notulae  ad  Glossas  nominum.   In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  302—304. 

—  Glossar.  Amplon.  seeundum  [Corp.  gloss.  V].     1895  siehe  C:   Scriptores  (p  54). 
Voigt,    Moritz:    Glossograpliisches    [2.    Glossar    des    Salemo  :  apria    mergis].      In: 

Kheinisches  Museum  für  Philologie  36  (1881)  p.  477. 
Warren,  Minton:  On  the  iraportance  of  latin  glossaries  with  special  reference  to 
Codex   sangallensis   912,    Saec.  VII— VIII    [Abstract].     In:    The   Johns  Hopkins 
University  Circulars  2  Nr.  21  (Fthrnarii  1883)  p.  51. 

—  On  latin  glossaries,    with  especial  retVrence  to  the  codex  sangallensis  912.     In: 

Transactions  of  the  american  philological  association  15  (1884)  p.  124 — 228. 

—  Phillipps  glossary.    Extracts  from  a  glossary  in  the  Phillipps  library  at  Chelten- 

ham.     In:  The  american  Journal  of  philology  6  (1885)  p.  451 — 461. 
Wessner,  Paul:  Bericht  über  die  Erscheinungen  avif  dem  Gebiete  der  lateinischen 

Grammatik  mit  Einschluss  der  Scholienlitteratur   und  Glossographie   für  die 

Jahre  1891  —  1901.     1902  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 
Weyman,  Carl:  Zum  Corpus  glossariorum  [IV  p.  491.  43].  In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  9  (18961  p.  52. 

—  Glossographisches  zu  Archiv  IX  355 ff.     Ebenda  p.  546. 

Zimmer,    Heinrich:    Keltische  Studien.     15.  Altirische  Glossen   im  Codex   latinus 
monacensis  14499.     In:  Zeitschrift  für  vergleichende  Sprachforschung  auf  dem 
Gebiete  der  indogermanischen  Sprachen  33  (1895)  p.  274 — 284. 
Hisperica   famin  a.     Das  Luxemburger  Pergamen:  (Revue  celtique  I  346  f.).    Von 
Josef  Maria  Stowasaer.     In:  Wiener  Studien  9  (1887)  p.  309-322. 

Incerti  auctoris  Hisperica  famina  deniio  edidit  et  explanavit  Josefus 
Maria  Stowasse  r.  Progr.  des  Franz -Joseph -Gymn.  Wien  1887. 
(38  S.)    8. 

Neue  Fragmente  von  Hisperica  famina  aus  Handschriften  in  Luxemburg  und  Paris. 
Von  Heinrich  Zimmer.  In:  Nachrichten  von  der  kgl.  Gesellschaft  der  Wissen- 
schaften zu  Göttingen.     Philologisch-historische  Classe.     1895  p.  117—165. 

Gaidoz,  Henri,    et  Bradshaw,   Henry:   Le   manuscrit   luxembourgeois   des   „Hi- 
sperica famina".     In:  Revue  celtique  11  (1890)  p.  219—220. 
Geyer,  Paulus:  Die  Hisperica  famina.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  2  (1885)  p.  255—266. 
Rhys,  John:  The  Luxembourg  fragment.    In:  Revue  celtique  13  (1892)  p.  248—251. 
Stow  asser,   Josef  Maria:    Zu  den  Hisperica   famina.     In:    Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  Grammatik  3  (1886)  p.  168  —  176. 

—  Zur  Aufklärung.  In :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  45  (1894)  p.  724. 
Thurneysen,   Rudolf:    Zu   den   Hisperica   famina.     In:    Archiv   für   lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  3  (1886)  p.  546—548. 
De   littera   ex  recensione  Henrici  Keilii.     1880  siehe:  Fragmenta  bobiensia. 
De  nomine  ex  recensione  Henrici  Keilii.    1880  siehe:  Fragmenta  bobiensia. 
De   dubiis  nominibus.     Beck,  Jan  Wibert:   Die  plinianischen  Fragmente  bei 
Nonius  und  dem  Anonymus  de  dubiis  nominibus.    In:  Berliner  philologische  Wochen- 
schrift 12  (1892)  Nr.  50  Sp.  1571—72.  1597—1593.     Nr.  51  Sp.  1602-1604. 

Hertz,  Martin:  Zur  Schrift  de  dubiis  nominibus.     In:  Philologus  48  (1889)  p.  646. 
de  Winterfeld,    Paulus:    Auct.  de   dubiis  nomin.  p.  93.  1  Haupt.     1896  siehe  C: 
Collectiones  (p.  17). 

Incerti  auctoris  über  de  pra 6 n o minib VIS  de  cognominibus  de  agno- 
minibus  de  appellationibus  de  verbis  in  epitomen  redactus  a  Julio 
Paride.     Recensuit  Carolus  Kempf.     1888  siehe:  Valerius  Maximus. 

Traube,  Ludwig :  Untersuchungen  zur  Überlieferungsgeschichte  römischer  Schrift- 
steller.    1891  siehe  C. :  Scriptores. 

De  propriis  nominibus  ex  recensione  Henrici  Keilii.  1880  siehe:  Fragmenta 
bobiensia. 

Commentarius  antiquus  ad  species  nominis,  quae  a  Prisciano  feruntur.  Er- 
nestus  Kaiinka  edidit.    1894  siehe  C. :  Scriptores  (p.  52). 

Notae  iuris.  Mommsen,  Theodor:  Zu  den  notae  iuris.  In:  Hermes  25  (1890) 
p    153—155.     Wiederholt  in    des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  (Birlin  1909)  p.  214-216. 


Anonymi:  Scriptores  grammatici  —  Scriptores  historici.  115 


Scriptores  grammatici. 

De  praepositionibus  et  verbis  [fragm.  paris.]exrecensioneHenriciKeilii. 
In:  Scriptores  grammatici  latini  7  {Lipsiae  1880)  p.  34—35. 

De  USU  praepositionis  in  qui  erat  in  Latinitate  inferioris  aetatis.  Ernestus 
Kaiinka  edidit.    1894  siehe  C:  Scriptores  (p.  52). 

Scotica  latinitas.  Stowasser,  Josef  Maria:  De  quarto  quodara  Scoticae  latini- 
tatis  specimine  disseruit  J.  M.  St.  Progr.  des  Franz- Joseph -Gymn.  Wien  1889. 
(S.  lll-XVir).     8. 

Auch  u.  d.  T. :  Stolones  latinae.    Dissertatiunculae  gratulatoriae  duae  ad  Joanneni 
Huemer.     [Noch  Virgilius  Marc  grammaticus]. 

Quaestiones  de  syntaxi  selectae.  Ernestus  Kaiinka  edidit.  1894  siehe  C. :  Scrip- 
tores (p.  52). 

Scriptores  historici. 

Alexandri  Magni  rerum  gestarum  epitoma  e  codice  Mettensi 
edidit  Didericus  Volkmann.  Numburgi  apuä  H.  Sieling  1886.  (2  BL, 
16  S.)    8. 

Hermanne  Bonitz  .  .  .  cal.  April,  anni  1886  quo  die  .  .  .  ante  hos  quinquaginta  annos 
raunua  scholasticum  suscepit  pietatem  .  .  .  testantur  rector  et  coUegae  Portenses. 
Chronica   Gallica   a.  CCCCLII  et  DXI.    Edidit  Theodorus  Mommsen  in:  Chronica 
minora  saec.  IV.— VII.  1  (BeroUni  1892)  p.  615  -066. 

I.  Narratio  de  imperatoribus  domus  valentinianae  et  theodosianae.    II.  Addita- 
menta  chronicorum  a    CDLII  ad  chronica  hieronymiana.    JII.  Chronicorum  a. 
DXI  pars  hieronymiana.  IV.  Chronicorum  a.  CCCCLII  pars  posterior.  V.  Chroni- 
corum a.  DXI  pars  posterior. 
Chronica  minora  collegit  et  emendavit  Carolus  Frick.   Vol.  I . . .   1892sieheB.: 
Anonymi  (Scriptores  historici). 

Chronica  minora  saec.  IV.  V.  VI.  VII.  Edidit  Theodorus  Mommsen. 
3  tomi.  [Monumenta  Germaniae  historica  .  .  .  Auctorum  antiquissi- 
morum  t.  IX.  XL  XIII].     BeroUni:   Weidmann  1892—1898.  4. 

M.  71,  Schreibp.  109. 

Vol.  I.    Aecedunt  tabulae  duae.    1892.    (XII,  756  S.)  M.  26. 

.,    II.    Aecedunt  tabulae  duae.    1894.    (1  BL,  506  S.)  M.  17. 

r,  III.     1908.     (VIII,  723  S.)  M.  28. 

Chronica  de  tempore  mundi,  s.  The  Palaeographical  Society.  1884-1894 
(C. :  Collectiones  p.  2). 

Chronicon  anni  p.  Chr.  834.  Graeca  Chronici  a.  334.  Edidit  Carolus  Frick. 
1892  siehe  B. :   Anonymi  (Scriptores  historici). 

Chronicon  anni  p.  Chr.  452.  Edidit  Carolus  Frick.  1892  siehe  B. :  Anonymi 
(Scriptores  historici). 

Frick,  Carl:  Die  Weltchronik  vom  Jahre  452.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 46  (1891)  p.  106-111. 

Chronicorum  Caesaraugustanorum  reliquiae  a.  CCCCL— DLXVIII.  Edidit 

Theodorus  Mommsen  in:  Chronica  minora  saec.  IV.— VII.  2  (ß(roZ;«j  1894)  p.  221 — 223. 

Chronicum  p  a  1  a  t  i  n  U  m.  M  o  m  m  s  e  n ,  Theodor :  Lateinische  Malalasauszüge. 
In:  Byzantinische  Zeitschrift  4  (1895)  p.  487—488.  Wiedergedruckt  in  des  Verf.  Ge- 
sammelte Schriften  7  (Berlin  1909)  p.  751—752. 

Traube,  Ludwig:  Chronicum  Palatinum.    Ebenda  p.  489—492. 

Chronographus  anni  CCCLIIII.  Aecedunt  I.  Computatio  a.  CCCCLIL 
II.  Liber  genealogus.  Edidit  Theodorus  Mommsen  in:  Chronica  minora  saec.  IV.— VII. 
1  {Btrolüii  1892)  p.  13—196. 


I.  Dedicatio  (p.  13—39). 
II.  Imagines  urbium  (p.  40). 
in.  Dedicatio  et  natales  Caesarum  (p.  41). 
VI.  Imagines  planetariim  ...  (p.  42.  46). 
V.  Signa  zodiaci  (p.  47). 
VI.  Imagines  mensium  .  .  .  (p.  48). 
VII.  Imagines  imperatorum  (p.  49 — 61). 
VIII.  Fasti  consulares  a  regibus  exactis  ad 
a.  354  (p.  40-61). 
IX.  Cyclus  paschalis  ab  anno  312  in  annos 
contum  (p.  62—64) 


X.  Praefecti  urbis  Romae  ab  a.  p.  Chr. 
254  ad  a.  354  (p.  65—69). 
XI.  Depositiones    episcoporum    romano- 

rum  .  .  .  (p.  70). 
XII.  Feriale  ecclesiae  romanae  (p.  71 — 72). 

XIII.  Episcopi  romani  (p.  73—76). 

XIV.  Regiones  urbis  Romae  (p.  77). 
XV.  Liber  generationis  (p.  78 — 140). 

XVI.  Chronica  urbis  Romae  (p.  141 — 148). 
Add.   I.     Computatio    anni    CCCCLII    (p. 
149—153). 
Add.  II.    Liber  genealogus  anni  CCCCXXVII— CCCCLII  (p.  154—196). 
Cichorius,   Conrad:    De  fastis  consularibus  antifjuissimis.    Cap.  VI.    De  fastis 
Chronographi  anni  3.54.    In:  Leipziger  Studien  zur  classischen  Philologie  9  (1887) 
p.  242—245. 


116  Scriptores  latini.    D.    Anonymi:  Scriptores  historici. 

Scriptores  historici. 

von   Gutschmid,   Alfred:    Untersuchungen   über   den   Jtuuifjia^oi   ifjg   yijg  und 
andere    Bearbeitungen    der   Mosaischen   Völkertafel.     1894  siehe   B. :    Anonymi 
(Scriptores  geographi). 
Rönsch,   Hermann:    Lexikalische  Exeerpte    aus   weniger    bekannten   lateinischen 

Schriften  .  .  .    1886.  1891  siehe:  Anonymus  valesianus. 
Strzygowski,  Josef:  Die  Calenderbilder  des  Chronographen  vom  Jahre  354.    Mit 
30   Tafeln.     [Jahrbuch    des   kais.    deutschen    archäologischen   Instituts.     1.    Er- 
gänzungsheft].    Berlin:   0.  Biimer  1888.     (2  Bl.,  106  S.)     4.  M.  30. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Die  Glaubwürdigkeit  der  capitolinischen  Consulntafeln. 
1891  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Consularia    Constantinopolitana    [vulgo    dicti    fasti   hydatiani]    ad    a. 
CCCXCV  cum  additamento  Hydatii  ad  a.  CCCCLXVIII;  accedunt  consularia  chronici 
paschalis.   Edidit  Theodorus  Mommsen  in:  Chronica  minora  saec.  IV.— VII.  \  (Berolim 
1892)  p.  197—247. 

Kaufmann,  Georg:  Die  Pasten  von  Constantinopal  und  die  Fasten  von  Ravenna. 

1884  siehe:  Idacius. 
Seeck,  Otto:  Idacius  und  die  Chronik  von  Constantinopel.     1889  siehe  ebenda. 

Consularia  Italic a.      Edidit  Theodorus  Mommsen  in:   Chronica   minora  saec. 
IV.— VII.  1  (Ba-oliiii  1892)  p.  249—339. 
I.  Anonymi  valesiani  pars  posterior.     II.  Pasti  vindobonenses  priores  cum  excerptis 
sangallensibus.    III.  Fasti  vindobonenses  posteriores.    IV.  Paschale  Campanum. 
V.  Continuatio  Havniensis  Prosperi.    VI.  Excerpta  ex  Barbaro  Scaligeri.    VII.  Ex- 
cerpta  ex  Agnelli  libro  pontificali  ecclesiae  Ravennatis. 
Consularia  Ravennatia.     Edidit   Carolus  Frick.     1892  siehe  B.:   Anonymi  (Script,  hist.). 
Kaufmann,  Georg:  Die  Fasten  von  Constantinopel  und  die  Fasten  von  Ravenna, 
1884  siehe :  Idacius. 

Cyclus  paschalis  annorum  LXXXIII  a.  354—437.   Edidit  Theodorus 

Mommsen  in  Chronica  minora  1  (B(rolini  1892)  p.  739 — 744. 

Cyclus  paschalis  ab  anno  312  in  annos  centum.    Edidit  Theodorus 

Mommsen  in:  Chronica  minora  1  {Bfroliiii  1892)  p.  62 — 64. 
EasterTables,  ect.,  s.  The  palaeographical  Society.   1873-1883(0.:  CoUectiones  p.2). 
Excerpta    latini    Barbari.     Graeca  Barbari.    Recensuit  Carolus  Frick    in: 

Chronica  minora  I  (1892)  p.  183—371. 
Excerpta  ex  Barbaro  Scaligeri.    Edidit  Theodorus  Mommsen  in:  Chronica  minora  saec. 
IV.— VII.  1  (BiroHni  1892)  p.  274—298. 

Anagnostopulos,  Georgius:  Ihfji  n].;  i.uiiyix)]i  tnitoutjg  zov  Bu()iiü^ov.    Dissert. 

inaug.     Jfnac  {H.  Fohh)  1884.     (40  S.)    8.  M.  1. 

Frick,   Carl:    Jul.  Africanus  und  die  Excerpta  Latina  Barbari.     1880  siehe   B.: 

Acusilaus. 
Geizer,    Heinrich:    Der  Barbarus  Scaligeri.     In   des  Verf.  S.  Julius   Africanus  .  .  . 

II  1  (Leipzig  1885)  p.  316—329. 

von   Gutschmid,    Alfred:    Untersuchungen   über   den   JiuuiQiauo-;   Tt]g    yi\g   und 

andere   Bearbeitungen    der   Mosaischen   Völkertafel.     1894   siehe   B. :     Anonymi 

(Scriptores  geographi). 

Hoeveler,   Johann   Joseph:    Die    Excerpta   Latina   Barbari.     In:    Festschrift   der 

43.  Versammlung   deutscher  Philologen  und  Schulmänner  dargeboten  von  den 

höheren  Lehranstalten  Kölns  (Kaiser  Wilhelms-Gymn.)  (Bonn  1895)  p.  193—214. 

—  ...  II.  Teil:    Die    Sprache   des   Barbarus.     Progr.   des  Kaiser   "Wilhelms-Gymn. 

Köln  1896.     (29  S.)     4. 
Krall,  Josef:  Die  Liste  der  ägyptischen  Halbgötter  in  den  Excerpta  Barbari.    In: 
Wiener  Studien  6  (1884)  p.  315—317. 
Excerptuni   Sangallense.     Edidit   Oarolus   Frick.      1892   siehe   B. :   Anonymi 

(Scriptores  historici). 
Laterculi   COnsulum   Urbis   Eomae.    [Cum  Hermanno  üs euer,  qui  graeca 
curavit,]  edidit  Theodorus  Mommsen  in:  Chronica  minora  3  (Ba-olini  \%Q%)  p.  355— 469. 
Liber   Chronecorum.    Edidit  Carolus  Frick.    1892  siehe  B. :  Anonymi  (Scriptores 

historici). 
Liber   generationis,  siehe:  Anonymi  (Scriptores  geographi). 

Eiber   paschalis  codicis  cizensis  a.  CCCCXLVII.    Edidit  Theodorus  Mommsen  in: 
Chronica  minora  saec.  IV.— VII.  1   (Berolini  1892)  p.  501—510. 

Krusch,    Bruno:    Die   Zeitzer   Tafel.  —  Die   Reception    der  Zeitzer  Tafel.     In   des 
Verf.  Studien  zur  christlich-mittelalterlichen  Chronologie  (Ldpzig  1880)  p.  116-129. 
De    nominibus    gallicis,    siehe:  Anonymi  (Scriptores  grammatici;  Glossae). 
Notitia    Galliarum,    siehe:  Anonymi  (Scriptores  geographi). 


Anonymi:  Scriptores  historici  —  Anthologia  latina.  117 

Scriptores  historici. 

Notitia    provinciarum    et    civitatum    Africae.    Recensuit  Carolus 

Halm  in  editione  Victoris  Vitensis  (lieroliiii  1879)  p.  63-71. 
Notitia  provinciarum  et  civitatum  Africae.    Recensuit  Michael  Petschenig.    1881  siehe 

C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  7). 
OrigO    humani    generis.      Edidit    Carolus   Fr  ick.      1892   siehe  B. :    Anonymi 

(Scriptores  historici). 
OrigO   gentis   romanae   siehe:  S.  Aurelius  Victor. 

Paschal   Cycle,  s.  The  palaeographical  Society.    1873—1883  (C:  CoUectiones  p.  2). 
Paschale   Campanum   a.  464— 599.     Edidit  Theodorus  Mommsen  in:    Chronica 

minora  1  (Berolim  1892)  p.  745-750. 

OrigO    Constantini    imperatoris    sive    Anonymi     valesiani   pars    prior.      Edidit 

Theodorus  Mommsen   in:    Chronica   minora   saec.  IV. — VII.    1  (BtroHiti  1892)  p.  1  —  11. 

Anonymi  Valesiani  pars  posterior.     Edidit  idem  ilmhm  p.  259 — 262.  306—328. 

Prokop,  Gothenkrieg.     Nebst  Auszügen  aus  Agathias,  sowie  Fragmenten  des  Anonymus 

Valesianus. . .  Übersetzt  von  David  Coste.    (1885)  1903  siehe  B. :  Procopius  caesariensis. 

Antoniades,  Chrysanthos:    Kaiser  Licinius.     1884  siehe  A. :    Scriptores  historici. 

Cipolla,    Carlo:   Ricerche   intorno    all'  Anonymus  Valesianus  II.     In:    Bullettino 

deir  Istituto  storico  italiano  No.  11  (nicht  II).     (Bomn  1892)  p.  7—98. 
Frick,  Carl:  Zur  Textkritik  und  Sprache  des  Anonymus  valesianus.    In  :  Comnien- 

tationes  woelfflinianae  (Lj))sim  1891)  p.  3.39 — 350. 
Klebs  ,  Elimar  :  Pas  valesische  Bruchstück  zur  Geschichte  Constantins.    In:  Philo- 

logus  47  (1889)  p.  63-80. 
Ohnesorge,  Wilhelm:    Der   Anonymus   Valesii    de   Constantino.     Inaug.-Dissert. 
Kül:  Lipsnis  &  Tischa-  1885.     (1  Bl.,  111  S.)    8.  M.  2.60. 

Rönsch,  Hermann:  Lexikalische  Excerpte  aus  weniger  bekannten  lateinischen 
Schriften.  Zweite  Serie.  Aus  dem  Anonymus  Valesii,  aus  Lucani  Commenta 
Bernensia,  aus  dem  C'hronographus  vom  Jahre  354  und  Polemii  Silvii  Later- 
culus.  In:  Romanische  Forschungen  2  (1886)  p.  449—472.  Wiederholt  in  des 
Verf.  Collectanea  philologa  {Brauen  1891)  p.  113 — 134. 
De   viris   illustribus    siehe:   S.  Aurelius  Victor. 

Scriptores  nietrici. 

Scholia  metrica.    Ernestus  Kaiinka  edidit.    1894  siehe  C:  Scriptores  (p.  52). 
Ein    Tractat    über    lateinische    Reimbildung.      Von    Johann   Huemer.      1882    siehe    C: 
CoUectiones  (p.  1). 

(Scriptores)  mythographi.  Mythogr.  vat.,  siehe  D. :  Apulei  Psyche  et  Cupido  recen- 
suit Otto  J  ahn.     (1856)1905. 

Roh  de,  Erwin:  Mythogr.   Vat.  I  231  p.  69.  61  siehe  D.:  Apuleius. 

Scriptores  rerum  naturalium. 

Liber  monstrorum  de  diversis  generibus.    Fröhner,  Wilhelm:  Liber 

monstrorum  de  div.  gener.  13.     1884  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 
Scriptores    physiognomonici   siehe  A.:  Scriptores  physiognomonici. 
Analecta  ex  vetustis  Physiologis.     Edidit  Joannes  Baptista  Pitra  in:   Ana- 
lecta  Sacra  spicilegio  solesmensi  parata  2  {Tijpis  tunculan/s  18S4)  p.  641—649. 

Goldstaub,    Max:    Die    Entwicklung    des    lateinischen    Physiologus.      In:    Ver- 
handlungen  der  41.  Versammlung  deutscher   Philologen   und  Schulmänner   in 
München  1891  (Letpz/ff  189.1)  p.  21-2—221. 
Ansileu  bU9.     Berger,    Samuel:    De  glossariis  et  compendiis  exegeticis  quibusdam 

medii  aevi . .  .   1879  siehe:  Anonymi  (Grammatici  p.  lllj. 
AntllimUS.     Ludwig,   Ernst:   Bericht    über   die  Literatur   zu  späteren  lateinischen 
Schriftstellern...    1878  siehe  C. :   CoUectiones  (p.  11). 

Uf feimann,  Julius:  Die  Abhandlung  des  Anthimus  über  Diätetik.    In:  Deutsche 
medicinische  Wochenschrift  7  (1*81)  Nr.  IG  p.  213—218. 

.Antliologia  latina  sive  poesis  latinae  supplementnm  ediderunt  Franciscus 
Buecheler  et  Alexander  Riese.  2  partes.  Lijjsiae:  B.  G.  Teubner 
(1869—1897)  1894-1906.     8.  M.  18. 

Pars  prior:  Carmina  in  codicibus  scripta  recensuit  Alexander  Riese.  PasciculusI: 
Libri  salmasiani  aliorumque  carmina.  Editio  altera  denuo  recognita. 
(1869)  1894.     (XLVII,  372  S.)  M.  4. 

„  „         Carmina  in  codicibus  scripta  recensuit  Alexander  Rie  se.  FasciculusII: 

Reliquorum  librorum  carmina.  Editio  altera  denuo  recognita.  (1870) 
1906.     (VI,  410  S.)  M.  4.80. 

,  posterior:  Carmina  epigraphica  conlegit  Franciscus  Buecheler.  Fasciculi  I.  II. 
1895.  1897.     (1  Bl.,  921  S.)  M.  9.20. 


118  Scriptores  latiiii.   1),   Anthologia  latina. 

Anthologia  latina. 

Anthologiae  latinae  supplementa.  Vol.  I.  Damasi  epigrammata.  Acce- 
dvint  Pseudodamasiana  aliaqvie  ad  DamasiaDa  inlustranda  idonea  recen- 
suit  et  adnotavit  Maximilianus  Ihm.  Adiecta  est  tabula.  Lipsiae: 
B.  G.  Teubner  1895.    (LH  S.,  1  Bl.,  146  S.,  2  S.  ung.)    8.  M.  2.40. 

Poetae    latini    minores.      Kecensuit    et    emendavit    Aemilius    Baehrens.      Volumen    4 

{LipsÜK  1882)  siehe  C. :  Poetae. 
Epigrammata  latina  XXIV  ex  codicibus  Bodleianis  et  Sangallensibus  edidit  Robinson 

Ellis.     1885  siehe  A.:  Anecdota  Oxoniensia  I  5  (p.  2). 
Liber  Priapeorum   quartum   edidit  Franciscus  Buecheler  in  editione  Petronii  {Beroliiii 

1904)  p.  137—162. 
Diversorum  aiictoriim  Priapea.    Kecensuit  et  emendavit  Aemilius  B  aehrens  in:  Poetae 

latini  minores  1  (I.ipsiae  1879)  p.  54—87. 
Priapea.     Kecensuit  et  emendavit  idem  jhithm  2  (1880)  p.  158 — 161. 
Priapea  recensuit  Fridericus  Vollmer.     1910  siehe  C. :  Poetae  (p.  21). 
Carmen  codicis  parisini  80S4  siehe:  Anonymi  (Poetae  christiani). 


Epitaphium  Constantii.   In:  Poetae  latini  aevi  earolini.   Recensuit  Ernestus  Duemmlerl 
[Bnolini  1881)  Nr.  50  p.  78—79. 

Auch  in:   Carmina  latina  epigraphica  conlegit  Franciscus  Buecheler.    II  (1897)- 
Nr.  623. 
Mommsen,   Theodor:    Grabschrift   des  Kaisers  Constantius  Chlorus.     In:   Hermes  l8 

(1893)  p.  33—39. 
de  Rossi,   Giovanni  Battista:  Elogio  anonimo   d'un  papa  nella  silloge  epigrafica  del 
codice  di  Pietroburgo.    In:  BuUettino  di  archeologia  christiana.    Serie  quarta.    Anno 
secondo  (Roma  1883)  p.  5—59. 

Auch    in:    Inscriptiones    christianae    Urbis    Romae    septimo    saeculo    antiquiores. 

Edidit  Joannes   Baptista   de   Rossi  II  1   (Romm  188S)  p.  83,  26.     Carmina  latina 

epigraphica  conlegit  Franciscus  Buecheler  I  (1895)  Nr.  787. 

Funk,  Franz  Xaver:  Das  jüngst  veröffentlichte  Papst-Elogium  des  Codex  corbeiensis.  — 

Das  strittige  Papst -Eloginm.    In:    Historisches  Jahrbuch.     Im  Auftrage  der  Görres- 

Gesellschaft  herausgegeben  5  (1884)  p.  424-436.    12  (1891)  p.  757—763.    13  (1892)  p.  489—493. 

Verbessert  und  erweitert  in  des  Verf.  Kirchengeschichtliche  Abhandlungen  und  Unter- 

siichungen  1  (PmJtrhvni  1897)  p.  391-420. 


Römische  Lyriker.    Übersetzt  von  Jakob  Mähly.    (1880)  siehe  C. :  Poetae  elegiaci. 

Pompilianus  R.  631.    Eusthenius  K.  630.    Germanicus  Caesar  R.  708.    Xerxes  R.  239. 
Doniitius  Marsus  122  Mey.     Griechenlands  Untergang  R.  447. 
Roma.     Lyrische  Dichtungen  aus  dem  römischen  Alterthum  .  .  .  von  Carl  Bruch.     1884 
siehe  C:  Poetae  elegiaci. 

Varie  versioni  poetiche  da  Giacomo  Zanella.    1887  siehe  C:  Poetae  (p.  25). 


A  Latin  Anthologiäböl.    (Riese   796.  877.  30).    Ford.  Thewrewk  de  Ponor  Emil.    In: 

Egyetemes  philologiai  közlöny  5  (1881)  p.  206.  211.  397. 
Az  Aeneis   tartalma.     (Anth.  lat.)     Ford.  Thewrevpk  de  Ponor  Emil.     Ebenda  p.  254. 
A   latin   Anthologiäböl.     (Riese    706).     Ford.    Thewrewk    de    Ponor    Emil.     Ebenda   6 

(1882)  p.  352. 
Terentius.     (Anth.  lat.  734.  R.)     Ford.  Thewrewk  de  Ponor  Emil.     Ebenda  p.  352. 
Egy  futös  löra.    Anth.  Lat.  873.  R.    Ford.  Thewrewk  de  Ponor  Emil.    Ebenda  p.  603. 
Abel,   Jenö:    Az  „Anthologia   Latina"- hoz.     In:    Egyetemes   philologiai   közlöny  3 

(1879)  p.  81— S9. 
Baehrens,  Emil:    Zur  lateinischen  Anthologie.    In:    Jahrbücher  für  classische 
Philologie  119  (1879)  p.  207—208. 

—  Anth.  lat.  424.  430,  3.  794,  11  f.     1881  siehe  C. :  Poetae. 

Bitschofsky,  Rudolf:   Zur  lateinischen  Anthologie  [21,  255  R.].     In:   Jahrbücher 

für  classische  Philologie  123  (1881)  p.  208. 
Call,   Carmelo:   Di  un   codice   de'  Priapea  nella  Benedettina  di  Catania.    Notizia 

di  C.  C.     Catania:  N.  Giannotta  1892.     (43  S.)    8.  L.  1. 

—  Studi  SU  i  Priapea  e  le  loro  imitazioni  in  latino  e  in  volgare.    Catania:  N.  Giannotta 

1894.     (134  S.)    8.  L.  5. 

Beide    Arbeiten    mit   Verbesserungen    wieder    gedruckt    in    des    Verf.    .Studi 
letterari  (Torino:  K.  Lotsciter  1898)  p.  1  ss. 


Anthologia  latina.  HP 


Anthologia  latina. 

Chatelain,    Emile:    Sur  l'Anthologie  latine.     In:    Keviie    de   philologie  4  (18S0) 
p.  69—80.  91. 
I.  L'origine  des  pretendus  fragments  de  Gallus  (n.  914—916  ed.  Riese).  IT.  Carmen 
Octaviani  Caesaris   de  Virgilio  (no  672).    IIT.   Officia  duodeclm  mensium 
(no  763).    IV.  Maecenas  (no  779).    V.  Epigramme,  no  788.    VI.  Nomina  feri- 
arum  (no  488). 
Crusius,  Otto:  Zu  den  Einsiedler  Bucolica.     1895  siehe  C:  Poetae  bucolici. 
Ehwald,  Kudolf:  Curae  esegeticae.     188S.  1883  siehe  C:  Poetae. 
Eldikii,   Erici  Huberti,   Epistola  critica  de   anthologia  latina  [edita  ab  J.  C.  G. 

Boot].    In:  Mnemosyne  15  (1887)  p.  290—296. 
Ellis,   Robinson:    Some    new   latin   fragments   [V.  Anth.  lat.  101.  6S1.  181,  3].     In: 
The  Journal  of  philology  8  (1879)  p.  122—124. 

—  On  a  Latin  epigram,  Burm.  IV  99,  Meyer  1582.    In:   Transactions  of  the  Oxford 

Philological  Society.     1879—1880  p.  17—18. 

—  On  the  Anthologia  latina.    In:  The  Journal  of  philology  9  (1890)  p.  186—196. 

—  De  codice  priapeorum  vaticano  2876.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43 

(1888)  p.  258—267. 

—  Epitaphius  Marie.    Epitaphius  Meie.    (Pithou  Epigr.  vet.  lib.  III  p.  136,  Burm. 

anth.  IV  311,  Mtiratori  III  p.  1264).    1891  siehe  B.:  Aeschylus. 
Eussner,  Adam:    Zur  lateinischen  Anthologie  [407  f.  R.  Plm.  IV  61  Baehr.].    In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  568. 
Friedrich,   Johannes:    Ueber  das  angebliche  Elogium  Liberii  papae  des  Codex 

Corbeiensis.       In:     Sitzungsberichte     der     philosophisch  -  philologischen     und 

historischen  Classe   der  k.  b.  Akademie  der  "Wissenschaften  zu  München  1891 

p.  87—127. 
Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Analekten.     1884  siehe  C:  Collectiones  (p.  8). 

—  Dira  patet  Jani  (Anth.  lat.   394  R.).    Zu  den  Kalenderliedern  (R.  n.  395).     1892 

siehe  A.:  Poetae  epici. 
Ooetz,  Georg,  und  Loewe,  Gustav:  Mittheilungen  aus  italienischen  Handschriften. 
In:  Leipziger  Studien  zur  classischen  Philologie  1  (1878)  p.  361—380. 
I.  Zu   Martial.    II.   Zu  Pseudo- Apuleius.    III.  Zur  lateinischen  Anthologie. 
IV.  Zu  Optatianus  Porfyrius.     V.  Zu  Boetius  de  institutione  arithmetica. 

—  Zur    lateinischen    Anthologie.      In:    Jahrbücher    für    classische    Philologie    117 

(1878)  p.  768. 

—  Über  Dunkel-  und  Geheimsprachen  im  späten  und  mittelalterlichen  Latein  [AI. 

R.  I  1  (1894)  Nr.  19,  Plm.  Bä.  4  p.  241]  siehe:  Anonymi  (Scriptores  grammatici; 

Glossae). 
Grabow,  August:   Ein  gothisches  Epigramm  [AL.  285.  1].    In:  Gratulationsschrift 

der  Philomathia  Oppoliensis  an  Aug.  Stinner  {Ojipdn  1880)  p.  XXI— XXXIII. 
Hagen,  Hermann:  De  aliquot  anthologiae  latinae  carminibus  et  de  traetatu  aliquo 

bernensi    de    philauthia    disputatio    (1877).      In    des  Verf.   Zur   Geschichte    der 

Philologie  und  zur  römischen  Literatur  (Bffliii  1879)  p.  217 — 242. 

—  De  codicis  bernensis  n.  CIX  tironianis  disputatio  duabis  tabulis  lithographica 

arte  depictis  adiuta.     Progr.  acad.  Bo-ii:  Dalji  1880.     (16  S.)    4.  M.  2. 

—  Ueber  ein  neues  Epigramm  mit  der  Aufschrift:  Octaviani  Augusti.  In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  35  (1880)  p.  509-577.     Siehe  auch  unter  Augustus. 
Hartel,  Wilhelm:    Aus  spanischen  Handschriften.     In:   Wiener  Studien  10  (1888) 

p.  I<i8— 174.     Vitruvius.    Prontinus  Strat.    Terentius.    Valerius  Argon.     Gedicht 

über  die  neun  Musen,  verschieden  von  Riese's  Anth.  lat.  nr.  88  und  064. 
Havet,  Louis:  Riese,  Anthol.  445  (Baehrens,  Poetae  lat.  min.,  IV,  p.  78—79).     In: 

Revue  de  philologie  19  (1895)  p.  196. 
Heydenreich,  Eduard:  Zur  lateinischen  Anthologie  [Riese  Anth.  lat.  I  N.  395,  45]. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  117  (1878)  p.  416. 
Huemer,  Johann:  Analekten  zur  lateinischen  Anthologie.    In:  Wiener  Studien  2 

(1880)  p.  71-80. 

—  Zu  Anthol.  lat.  689  a.  R.     Ebenda  3  (1881)  p.  159. 

—  Zur  lateinischen  Anthologie.    Ebenda  p.  304—305. 

—  Zu  Anthologia  latina  716  R.     Ebenda  i  (1882)  p.  170—172. 

—  Zu  Columbanus  und  zur  Anth.  lat.  676  R.     Ebenda  6  (1884)  p.  324—326. 
Jahn,   Albert:    Kritik  eines   literarischen  Fundus  von  Hermann  Hagen.     Bern 

•26.  Mai  1880.     (1   einseitig  bedrucktes  BL).     Fol. 
Klussmann,   Rudolf:    Anth.  lat.   17.  44  R.  407.   7.   437.  1.  672.  14.     1883  siehe  C: 

Collectiones  (p.  10). 
Knickenberg,   Friedrich:   Zur  Anthologia  latina.     Ueber  das  erste   der  beiden 

Hirtengedichte  der  Einsiedler  Handschrift  Nr.  266  S.  206.    In:  Hermes  27  (1892) 

p    144—151. 
Korsch,  Theodor:  Anth.  lat.  (ed.  Riese)  905.    1877—78  siehe  B. :  Philogelos. 


120  Scriptores  latini.    I).    Anthologia  latina. 

Anthologia  latina. 

Krasc  heninnik  off ,  Michael:  Zur  lateinischen  epigraphischen  Anthologie.     In: 

Kheinisches  Museum  für  Philologie  48  (lb93)  p.  634— tiSS. 
Krohn,    Carl  Wilhelm :    Quaestiones   ad   anthologiam   latinam  spectantes.     Parti- 
cula  I:  De  anthologiae  latinae  carminibus,   quae  sub  Petronii  nomine  feruntur. 
Dissertatio  inaug.    Halis  Sax.  1887.    (39  S.)    8. 

I.    De  anthologiae  latinae  carminum  .   quae  Petronii  esse  dicuntur,  codicibus 

et  testimoniis.    II.  De  Petronii  et  anthologiae  carminum,  quae  traetantur, 

arte  metrica.    III.  De  carminum,  quae  Petronio  ascribuiitur,  dicendi  genere. 

Lafaye,  Georges:  Une  anthologie  latine  du  XV«  siecle.    In:  Melanges  d'archeologie 

et  d'histoire  11  (1891)  p.  92-105. 

Ciceron.    Poetae  latini  minores.    Poesies  latines  du  moyen-äge.    Les  merveilles 
du  monde. 
Loew,   Emanuel:    Über   die    beiden    bukolischen  Gedichte   des  Codex  Einsidlensis 
(Nr.  725  und  726  in  A.  Riese's  Anthologia  latina).    1896  siehe  C;  Poetae  bucolici. 
Loewe,  Gustav  siehe  G.  Goetz. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     18^6  siehe  C. :  Poetae. 

Manitius,    Max:    Zur   Anthologia   latina.     In:    Jahrbücher   für  classische   Philo- 
logie 137  (1888)  p.  695-69d. 
I  (Riese  679).    II  (Riese  678). 

—  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.    1892  siehe  C:  Poetae. 

—  Zur  Anthologia  latina.  1.  Florus.  2.  Symphosius.  3.  Carmina  dviodecim  sapientum. 

4.    De   voce   hominis   absona.     In:    Rheinisches  Museum  für  Philologie  48  (1893) 
p.  474—476. 

—  Handschriftliches  zur  Anthologia  latina.    Ebenda  51  (1896)  p.  160— 16J. 
Mekler,   Siegfried:   Patron.  112  B.  (Anth.   lat.  1.  289  R.).    1895  siehe  A.:   Poetae 

scaenici. 
Mueller,  Hermann  Johannes:  Symbolae  ad  emendandos  scriptores  latinos.    Parti- 
cula  II.    In :  Pestschrift  zu  der  zweiten  Säcularfeier  des  Friedrichs-Werderschen 
Gymnasiums  zu  Berlin  (BtrJiii  1881)  p.  27—50. 
Ad  Lucani  commenta  Bernensia  I  659.  II  163.  IV  482.  V  61.  VI  29.  742.  VII  466. 

VIII  354.  IX  14.  837.  923.  954.  X  180.    Anthol.  lat.  (Cod.  Voss.  fol.  111  et  q.  86). 

Caes.  bg.  V  40.  1.    VI  22.  3.  35.  10.    VII  77.  4.     Cic.  pro   Rose.  2.  21.  22.  55. 

112.  113,  pro  Font.  Ol,  de  imp.  Gn.  Pomp.  46,  pro  Arch.  8.  11,  ad  fam.  X  8.  6. 

Justin.  XI  8.  6.  Horat.  epod.  1,  5.  Charis.  III  p.  264,  6.    Diomedesip.  390,  17. 

Firm.  Mat.  de  err.  prof.  rel.  26,  1  p.  118,  32  Halm.    Pseudoclem.  X  fol.  34b,  20 

(p.  51  Bu.).    Florus  I  1  p.  9,  1  J.  I  1  p.  9,  22.  1 18  p.  31.  13.  I  22  p.  35,  3  p.  38,  10 

u.  19  p.  40,  28  p.  41,  19.  I  35  p.  57,  27.  II  5  p.  8>,  23.  II  7  p.  84,  15.  I  44  p.  72,  11. 

Caes.  bg.  I  52.  5.    Gellius  VI  (VII)  3,  16;  3,  36;  3,  38.   XV  8,  1;  12,  3.  18,  3; 

27,  4;  30,  6.  XIX  12,  1.  XX  1,  13.    Coel.  Antip.  ap.  Charis.  inst.  gr.  I  p.  126,  31. 

Incerti  auctoris  de  Constantino  magno  Heyd.  p.  3,  1.  5.  9.  20.  31.  p.  5,  20. 

p.  6,   11.  17.  p.  10,   10.  17.  p.  11,    10. "p.  13,    11.  p.  13,   30.  p.  14,   2.  p.  15,   27. 

p.  17,  7.  p.  20,  14.  p.  27,  30.  p.  28,  5.     Liviana.    Senec.  dial.  14,   3.  II  2,  2. 

11,  3.  IV  11,  2.  25,  1.  V  2,  4.  4,  4.  de  benef.  V  6,  3.  14,  3.  nat.  quaest.  I  2,  G. 

II  12,  1.  27,  3.  37,  3.  59,  5.  IV  praef.  epist.  mor.  16,  9.  20,  13.  de  rem.  fort. 

I,  3.  12,  1.  fragm.  p.  89  Haase.  95.   Valer.  Max.  exe.  in  cod.  cusano  p.  120,  9.  14 

Klein,  p.  121,  2.  10.  17.  26.  p.  122,  22.  p.  123,  20.  p.  124,  10.  p.  125,  1.  5.    Liv. 

XXIV  18,  3.    Martialis  cod.  leidensis  (Voss.  q.  86).    Petronii  frg.  in  cod. 

VOSS.  q.  86. 
Mueller,  Lucian:  Zur  lateinischen  Ajithologie.    I.  II.   In:  Berliner  philologische 

Wochenschrift  15  (1895)  Nr.  13  Sp.  411—412.     Nr.  16  Sp.  .509—510. 
Omont,    Henri:    Un   manuscrit   de   Corbie   [Anth.   lat.    n.   718  R.].     In:    Revue   de 
Philologie  4  (1880)  p.  67—68. 

—  Deux   lettres   de  Cl.  de  Saumaise   ä  J.-A.  de  Thou    sur  les  Anthologies  grecque 

et  latine  (1615).     1895  siehe  B. :  Anthologia  graeca. 
Riese,    Alexander:    Jahresbericht   über  die  Litteratur  zur  Anthologia  Latina  ans 
den  Jahren  1878  und  1879.  1880  und  1881.    In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte 
der   classischen  Alterthumswissenschaft  VI   (1878)   14   p.   258—266.     IX   (1881)  27 
p.  93-102. 

—  Zur  Anthologia    latina   Nr.   901.     In:    Rheinisches    Museum   für   Philologie   36 

(1881)  p.  473. 
Ritschi,  Frfedrich:  Anthologiae  latinae  corollarium  epigraphicum  (1853).    In  des 
Verf.  Opuscula  philologica  4  (Lipsiiu  1878)  p.  238—254. 

—  Zur  lateinischen  Anthologie  (1861).     In  des  Verf.  Opuscula  philologica  4  {Lipsiae 

ISIS)  p.  251—256. 
Rönsch,  Hermann:   Zur  lateinischen  Anthologie  (1876).    In  des  Verf.  CoUectanea 

philologa  (Vrimeii  1891)  p.  246—248. 
Rossberg,  Conradus :  Beda  in  anth.  lat.  R.  Nr.  676.    1880  siehe:  Dracontius. 


Anthologia  latina  —  Marcus  Antonius.  12] 

Antliologia  latina. 

de  Kossi,  Giovanni  Battista:  Elogio  metrico  sepolcrale  d'un  praefectus  annonae 
del  secolo  quinto  o  del  sesto.  In:  Römische  Quartalschrift  für  christliche 
Alterthumskunde  und  für  Kirchengeschichte  1  (1887)  p.  41—45. 

Kühl,  Franz:  O  admirabile  Veneris  idolum  [Anth.  lat.  R.  2  p.  XL].  In:  Philo- 
logus  50  (1891)  p.  764—767. 

Sehen  kl,  Carl:  Zur  lateinischen  Anthologie.    In:  Wiener  Studien  1  (1879)  p.  59—74. 

—  Handschriftliches  zur  lateinischen  Anthologie.     Ebenda  2  (1880)  p.  296—300. 

—  Zur  lateinischen  Anthologie.     Ebenda  3  (1881)  p.  305. 

—  Zur  Anthologia  latina  (carm.  727  R.).     Ebenda  5  (1883)  p.  165. 

--  Zur  Anthologia  latina  c.  683  R.  (Bährens  Poet.  lat.  min.  III  245).    In;  Ebenda  8 

(1886)  p.  166. 

Schenkl,  Heinrich:  Handschriftliches  zu  lateinischen  Dichtern.  1885.  1886  siehe 
C:  Poetae. 

—  Aus  Handschriften.    1890  siehe  ebenda. 

Sedlmayer,    Henricus  Stephanus:    Schedae   criticae.     1880   siehe  B. :   Theocritus. 
Steuding,   Hermann:    Zu   den  Priapea  [63.   18].     In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  139  (1889)  p.  600. 
Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  A  Dies  Aegyptiaci  leideni  lajstroma.    Felolvastatott 

a  philol.   tärsasagnak   1879.   febr.  5-en   tartott  üleseben.     In:    Egyetemes  philo- 

logiai  közlöny  3  (1879)  p.  111—114. 

—  Anthol.  Lat.  391,  10.     1879  siehe:  Aceius. 

—  Variae   lectiones.     IX   (lies   LX)   [Anth.  lat.  393  R.].     In:    Egyetemes   philologiai 

közlöny  7  (1883)  p.  38—39. 

—  Voces  variae  animantium.     1890  siehe:  Aceius. 

Traube,  Ludwig:  Sophocles,  ein  Dichter  der  Anthologia  latina.  In:  Rheinisches 
Museum  für  Philologie  44  (1889)  p.  478—479. 

—  ü  Roma  nobilis.     1891  siehe  C:  Collectiones  (p.  15). 

—  Zur   lateinischen   Anthologie.     I.    Ueber  Gedichte   des   Codex  Salmasianus.     In: 

Philologus  54  (1895)  p.  124—134. 
Weil,  Henri:  Latina  et  graeca  varia.     1885  siehe  B.:  Anthologia. 
Werner,  J. :  Zu  den  dies  aegyptiaci.    In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie  42 

(1887)  p.  637—639. 

Weyman,  Carl:  Studien  zu  den  Carmina  latina  epigraphica.  In:  Blätter  für  das 
Gymnasial-Schulvresen  31  (1895)  p.  529—556. 

—  Zur  Anthologia   latina  epigraphica.     In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie  50 

(189.5)  p.  154—155. 

—  Varia.    Ebenda  51  (1896)  p.  327—328.        IV.  Carm.  lat.  epigr.  727  B. 

V.  Wilamowitz-Moellendorff,    Ulrich:    Anth.  lat.  n.  38-80  R.     1884  siehe  B. : 

Anthologia. 
de  Winterfeld,  Paulus:  Antholog.  lat.  carm.  anonynii.     Didonis  epistula  14.  91; 

Carmen   in  Philagrum  iuris  consultum ;    Verba  Achillis  19.  26.  57.  66.     Carmina 

amatoria.     Luxorius  AL.  l-  p.  267.     1895  siehe  C:  Collectiones  (p.  17). 
Ziehen,   Julius:    Studien    zur   lateinischen  Anthologie.     In:   Berichte    des  Freien 

Deutschen  Hochstiftes  zu  Frankfurt  am  Main.    N.  F.  11.    (Jahrgang  189.^)  p.  1—10. 

—  Zur  lateinischen  Anthologie  [C.  286.  418.  443  R.].     In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  153  (1896)  p.  783—784. 
L.   Coelius   Antipater   siehe  L.  Coelius  Antipater. 
Antonini    Pii   epistularum  reliquiae  siehe:  Fronto. 
Antonini   Itinerarium    siehe:    Itineraria. 
Antonius     Gnipho.     Buecheler,    Franz:     Ennius    et    Gnipho.     1881    siehe    C. : 

Collectiones  (p.  6). 
AntoniviS  Julianus,  s.  Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme . . . 
par  Thöodore  Rein  ach.     1895  (I  1  p.  67). 

Schlatter,  Adolf:  M.  Antonius  Julianus,  der  Prokurator  Judäas  vom  Jahr  70 
und  sein  Bericht  über  den  Untergang  Jerusalems.  In  d.  Verf.  Zur  Topographie 
und  Geschichte  Palästinas  (Calw  und  StuUfjarl  1893)  p.  97—119. 

—  Die  Beziehungen  zwischen  Josephus  und  Antonius.     Ebenda  p.  344—403. 
Marcus  Antonius,  s.  Oratorum  romanomm  reliquiae  recensuit  Jacobus  Cortese. 

1892  (p.  17). 

Enderlein,   Oscarus:   De  M.  Antonio  oratore.    Dissert.  inaug.    Lipsine:   (0.  foch) 

1882.     (46  S.)    8.  .     M.  1.20. 

Roda,  Arcadio:    M.  Antonio  y  otros  oradores   romanos  de  menos  celebridad.     In: 

Revista  de  Espafta  13.  afto'  72  (1880)  p.  175-193. 
Schelle,  Aemilius:  De  M.  Antonii  triumviri  quae  supersunt  epistulis.    Particula 

prior.     Progr.  der  Realschule  II.  ü.  Frankenberg  1883.     (55  S^     A. 


122     Scriptores  latini.    D.    Antonius  Musa  —  Apuleius  madaurensis. 


Antonius  Musa.  Baehrens,  Emil:  Ad  Antonium  Musam.  In  des  Verf.  Mis- 
cellanea  critica  (Grornngat  1878)  p.  107—113.  Addenda  et  Corr.  Nach  B.  Verf.  von  „Pre- 
catio  Terrae  matris"  und  „Precatio  omniuni  herbarum." 

Spalikowski,  Edmond:  Antonius  Musa  et  l'hydrothörapie  froide  ä  Rome.    These. 
Paris:  J.-B.  Buillüre  1896.     (42  S.)    8.  Fr.  2. 

Ueber    Antonius    Musa's    Schriften.     In:    Deutsches    Archiv    für    Geschichte    der 
Jledicin  und  medicinische  Geographie  7  (1884)  p.  375—376. 
CaeliuS   ApiClUS.      Funck,    Anton:    Praemiscuus    =   proraiscuus    und    ähnliches 
[Cael.  Aurel.  chron.  4.  3.  63,  Apic.  4.  181  Schuch].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 
graphie und  Grammatik  9  (1896)  p.  304—308. 

Sabbadini,  Remigio:  Storia  e  critica  di  alcuni  testi  latini.    1890  siehe  C:  Collec- 
tiones  (p.  13). 
Apollinaris   siehe:  Sidonius  und  Sulpicius. 

Appianus.    Recensuit  Alexander  Riese.    1870.  =  1906  in;  Anthologia  latina  I  2  Nr.  871. 
Ap   Claudii   Caeci  sententiae  edidit  Ludovicus  Havet.     1880  siehe   C:    Poeta© 

antiquissimi  (p.  35). 
Appii  Claudii  Caeci   Carmen,   siehe:   Luoian  Mueller,   Der  saturnische  Vers  und  seine 

Denkmaeler.    1885  ebenda. 
Appius  Claudius,  siehe:  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens. 

1886  (p.  21). 
Appii   Claudii    sententiae,    siehe:    Versus    italici    antiqui.      Collegit    Carolus    Zander. 

1890  (p.  35). 
Appius   Claudius   Caecus,    s.   Oratorum   romanorum   reliquiae   rec.   Jacobus    Cortese. 
1892  (p.  17). 

Amatucci,   Aurelio   Giuseppe:   Appio   Claudio  Cieco.    In:  Rivista  di  filologia  e 

d'istruzione  classica  22  (1894)  p.  227-258. 
Havet,  Louis:   Sur  Appius  Claudius  et  Spurius  Carvilius.    In:   Revue   de  Philo- 
logie 2  (1878)  p.  15-18. 
Jordan,  Henri:  Die  Verbesserung  des  Alphabets  durch  Appius  Claudius.    In  des 
Verf.  Kritische  Beiträge   zur  Geschichte  der  lateinischen   Sprache  {Berlin  1879) 

P-  15J-161-  444   d     St 

Sieke,    Carl:   Appius   Claudius    Caecus   Censor   i.  J. ^:;t—    Inaug.-Dissert. 

Marburg  i.  H.  1890.     (82  S.)    8.  -^1"  ""■   ^^'^• 

Tartara,  Alessandro:  I  precursori  di  Cicerone.     1888  siehe  C. :  Oratores  (p.  19). 
Apringius.    Bousset,  Wilhelm:  Nachrichten  über  eine  Kopenhagener  Handschrift 
(Aruamagnaeanske  Legat  1927  AM.  795  4'")  des  Kommentars  des  Apringius  zur  Apo- 
calypse.    In:  Nachrichten  von  der  kgl.  Gesellschaft  der  Wissenschaften  zu  Göttingen. 
Philologisch-historische  Klasse  1895  p.  187—209. 

Apronianus  Asterius  siehe:  Asterius. 
Apuleius  madaurensis. 

Oeuvres  eompletes  d'Apulee  traduites  en  francais  par  Victor  Betolaud.  (1833  f.  1873) 
1884  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Apulei  platonici  madaurensis  de  deoSocratis  liber.  Emendabat  et 
adnotabat  Christianus  Lütjoliann.  Progr.  des  Gvmn.  Greifs wald 
1878.    (40  S.)    4. 

Apulei  Psyche  et  Cupido  recensuit  et  emendavit  Otto  Jahn.  Editio 
Quinta.    Lipsiae:  Breitkopf  &  Haertel  (1856)  1905.    (XII  S.,  2  BL,  84  S.)    8. 

M.  1.50. 

Darin:  De  Psyche  et  Cupidine:  Mythogr.  vat.  I  231.    Fulgent.  myth.  in  6.    Meleagri 
et  aliorum  de  Psyche  et  Cupidine  epigrammata. 

Apulei  de  Psyche  et  Cupidine  fabula  adnotationibus  criticis  instructa  a 
Carole  Weyman.  J.  1.  aest.  Friburgi  Helv.:  (Universitätsbuchh.)  1891. 
(VI,  52  S.)    4.  M.  2. 

Apuleius.     Recensuit  Alexander  Kiese.     1870.  ^^lÖOS  in:  Anthologia  latina  l  2  Nr.  922. 

Apuleius.    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  5  (Z//)smf  1883)  p.  411. 

L.  Apulei  '/lif/o,Kfio^-.  Ex  Menandro.  Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  ^1906  in:  An- 
thologia latina  l  2  Nr.  712. 

L.  Apulei.  ''Avi/ouivo:  ex  Menandro.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini 
minores  4  {Lipsicu  1882)  p.  104—105. 

Apuleius,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius  Baehrens.    1886  (p.  21). 


Die  Apologie  des  Apulejus  von  Madaura.    Zum  ersten  Male  übersetzt 
von  Fritz  Weiss.    Leipzig:  0.  B.  ReisJand  1894.    (XXII,  88  S.)    8.    M.  2. 
Vorrede  von  Aug.  Wünsche.    Einleitung  von  Max  Manitius. 


Apuleius  madaurensis.  123 


Apuleiusmadaurensis. 

Der  goldene  Esel  aus  dem  Lateinischen  des  Apuleius  von  Madaura 
von  August  Rode.  Mit  einem  Kupfer.  Zwei  Theile.  [Auf  chemiscliem 
Wege  reproducirte  Liebhaber- Ausgabe].  Dessau  1783.  {Leipzig:  Glogau 
d-  Co.  1885).     (XX,  268,  238  S.)     8.  M.  15. 

Der  goldene  Esel.  Aus  dem  Lateinischen  von  Apuleius  übersetzt  von 
Augvist  Rode.  Mit  Einleitung  von  Sacher-Masoch.  [Volksbibliothek 
für  Kunst  und  Wissenschaft  Nr.  15].    Leipzig:  Brückner  18S5.    (282  S.)    8. 

M.  —.90. 

Der  goldene  Esel.  Satirisch-mystischer  Roman  des  Apvileius.  Rodesche 
Uebersetzung  [1783].  Fünfte  Auflage.  Eingeleitet  von  Michael  Georg 
Conrad.  Leipzig:  H.  Barsdorf  (1894)  1906.  (X,  238  S.  mit  16  Voll- 
bildern).    8.  M.  4.50. 

Amor  und  Psyche.  Ein  Märchen  des  Apuleius.  Aus  dem  Lateinischen 
von  Reinhold  Jachmann,  lllustrirt  in  46  Original -Radirungen  und 
omamentirt  von  Max  Kling  er  .. .  Milndien:  TU.  Stroefer's  Kunstverlag 
(1880).    (3  EL,  LXVIII  S.)    4.  M.  65. 

Eros  und  Psyche.  Ein  griechisches  Märchen  nach  Apuleius  von  Joachim 
Marquardt.  Gotha:  E.  F.  Thienemnnn's  Hofbuchhandluncf  1881. 
(32  S.)    8.  M.  —.80. 

Amor  und  Psvche.     Ein    Märchen.     Aus    dem   Apulejus    übersetzt  von 

Albert  Mosbach.     Berlin:   G.  Grotesche  Vtrlagsh.  1886.    (VI,  106  S.)    8. 

P.  1—85.  Übersetzung.    P.  86—102.  Anhang.    (Über  die  Beschaffenheit  des  Märchens). 

Amor  und  Psyche,  ein  Märchen  aus  den  Schriften  des  Apuleius.  Halle: 
O.  Hendel  (1089).    (44  S.)    8.  M.  —.25. 

Amor  und  Psyche,  ein  Märchen  des  Apulejus.  Aus  dem  Lateinischen 
frei  übersetzt  in  Versen  von  Otto  Siebert.  Cassel:  E.  Huhn  1889. 
(IV,  87  S.)    8.  M.  2. 

Amor  und  Psyche.  Ein  lyrisches  Epos  nach  Appuleius  frei  bearbeitet 
von  Heinrich  Stadelmann.  In:  Bomhards  und  Stadelmanns  Brief- 
wechsel .  .  .  herausgegeben  von  Heinrich  R  u  b  n  e  r  (Ansbach  1895) 
p.  181 — 235  mit  Vorbemerkungen  p.  179 — 180. 


The  works  of  Lucius  Apuleius.  Comprising  the  Golden  Ass,  God  of 
Socrates,  Florida,  and  Discourse  of  Magic.  To  which  is  added  a 
metrical  Version  of  Cupid  and  Psyche,  and  Mrs.  Tighe's  Psyche. 
Boston:  Little,  Broten  <&  Co.  JS/ew  York:  Scribner  (&  Welford  (1853) 
1888.    8.  $  2. 

The  golden  Ass  of  Apuleius  translated  out  of  latin  by  William  Ad- 
lington  anno  1566.  W^ith  an  introduction  by  Charles  Whibley. 
[The  Tudor  Translations  edited  by  W.  E.  Henley  IV].  London:  D.  Nutt 
1893.    (XXX  S.,  1  BL,  249  S.)    8.  Sh.  12. 

Eros  &  Psyche.  A  poem  in  twelve  measures  by  Robert  Bridges. 
The  story  done  into  english  from  the  latin  of  Apuleius.  London: 
G.  Bell  and  Sons  1885  (1894).    (1  BL,  158  S.)    8.  Sh.  5. 

Cupid  and  Psyche:  The  Most  Pleasant  and  Delectable  Tale  of  the 
Marriage  of  Cupid  and  Psyche.  Done  into  English  by  William  Ad- 
lington.  With  a  Discourse  on  the  Fable  by  Andrew  Lang.  Fronti- 
spiec^  bv  W.  R.  Richmond,  and  Verses  by  the  Editor,  May  Kendall, 
J.  W.  M^ackail,  F.  Locker-Lampson,  and  W.  H.  Pollock.  [Bibliotheque 
de  Carabas  1  ].    London:  D.  ^utt  1887.    (LXXXVI,  66  S.)    8.    3  sh.  6  d. 

The  Dream.  An  Imitation  of  the  beginning  of  the  eleventh  book  of  Apuleius.  By 
Thomas  Taylor.  [Keprinted  from  Monthly  Magazine  for  November,  1797].  In:  The 
Piatonist  1  (67.  louix  1881)  p.  157-158. 

The  eleventh  book  of  the  Metamorphosis  of  Apuleius.  Tr.anslated  from  the  original 
Latin  by  Thomas  Taylor.    In:  The  Piatonist  (Osctola  1887)  p.  122—129.  211—219.  235—250. 


124-  Scriptores  latiiii.    D.   Apuleius  madaurensis. 


Apuleius  madaurensis. 

Oeuvres  completes  d'Apulee  traduites  en  fran(;-ais  par  Victor  Betolaud. 
Nouvelle  edition,  entierement  refondue.  2  tomes.  Paris:  Garnier  freres 
(zuerst  1835  f.  1873)  1884.     8.  Fr.  6. 

I.  Les  Mötamorphoses  ou  l'Ane  d'or.     (XLVII,  497  S.,  1  Bl.)  Fr.  3. 

II.  Les   Florides.     Du    Dieu    de   Socrate.     De    la   doctrine    de  Piaton.    Du   Monde. 

L' Apologie.    Fragments.    (634  S.)  Fr.  3. 
Unter  der  Übersetzung  auch  der  Text. 

Apulee.  L'Ane  d'or.  Eaux-fortes  de  P.  Avril.  Paris:  P.  Arnould 
(1887).    (VIII,  423  S.)    8.  Fr.  3.    Edition  de  luxe    Fr.  12. 

Ex(rait  de  l'Ane  d'or  d'Apulöe  (Traduction  nouvelle).  lu:  Psyche  en  Espagne  par 
Antoine  de  Latour  (Paris  1879)  p.  1-67. 

Apulee.  L'Amour  et  Psyche.  Gravures  d' apres  Natoire.  Notices  par 
A.  Pons.     Paris:  A.  Quantin  1878.    (138  S.,  1  S.  ung.)    8.  Fr.  10. 


Xi'asino  d'oro  di  Lucio  Apuleio  volgarizzato  da  Agnolo  Firenzuola. 

ßistampato  a  uso  delle  scuole  con  prefazione  e  note  di  Feiice  Martini. 

Parma:  L.Battei  1888.     (XII,  291  S.)     8.  L.  2.50. 

L'Asino    d'oro   di  Lucio  Apuleio   volgarizzato   da  Agnolo  Firenzuola. 

Ristampato  a  uso  delle  scuole  con  prefazione  e  note  di  Feiice  Martini. 

Seconda   edizione  grandemente  ampliata.     Torino:    Tip.   V.  Bona  1896. 

(XVI,  193  S.)    8.  L.  1.50. 

Dair  Asino  d'oro  di  Apuleio.  L'esordio  e  il  libro  primo.  [Versione  del  Bojar  de].  In: 
Storia  universale  della  letteratura  di  Angelo  de  Gubernatis  10.  1  {Mi'lano  1883)  p.  203—220. 

La  favola  d'Amore  e  Psiche  [tradotta  da  Agnolo  Firenzuola].  In:  Storia  universale 
della  letteratura  di  Angelo  de  Gubernatis  8  {MiUnto  1883)  p.  331—387. 

Favola   di   Psiche  e  di  Cupido  tradotta  dal  conte  Pompeo  Vizani 

Bolognese  e  ristampata  di  su  un  manoscritto  della  biblioteca  Malvezzi 

de'  Medici.    Bologna:  Stab.tipogr.  Zamorani  e  Albertazzi  1890.    (72  S.)   8. 

Pubblicata  da  Vittorio  Rugarli  per  le  nozze  di  Vittorio  Fiorini  con  Carolina  Pagani. 


Trc  xar'  'Eqojtu  xai  'I'v/rjv  xar  ^Anovkrfiov,  juv&oköyrj/ua  vno  /i.  Z,.  ^Aga- 
ßavT  iTOv.     'Bv    Zuxvv&io:     Tvn.    r\    Auyr}    JX.   Korr  öyi  oiny  tt    1883. 

(53  S.)    8.  '    

Herscheppinge  of  de  gouden  Ezel,  van  Lucius  Apuleius,  geboren  te 
Madaura,  platonisch  filosoof.  Door  H.  J.  Boeken.  In:  De  Nieuwe 
Gids  9.  Jaarg.  2  (1894)  p.  11—31.  275—280.  Nieuwe  Reeks.  1.  Jaarg. 
1  (1895)  p.  91—99. 138—157. 197—208. 269—273. 363  -  375.  2  ( 1895)  p.  395—402. 
465—476.  521-551.  626-640.  2.  Jaarg.  (1897)  p.  22-35.  94—107.  156—160. 
499—512.  546—557.  Auch  einzeln  in:  Klassieke  Schrijvers  Nr.  54—57. 
Amsterdam:  8.  L.  van  Looy.    8.  Je  F.  — .40. 


Las  Floridas.  Fraguientos  de  discursos  'de  Lucio  Apuleyo.  —  El  Deraonio  de  Söcrates 
por  Lucio  Apuleyo.  In:  La  Metamorfosis  6  El  Asno  de  Oro  por  L.  A.  Version 
castellana  por  Diego  L6pez  de  Cortegana  18'DO  p.  2-55 — 329. 

La  metamorfosis  ö  el  asno  de  oro  por  Lucio  Apuleyo,  versiön  castellana 
hecha  a  fines  del  siglo  XV  por  Diego  Lopez  de  Cortegana.  Madrid: 
Libr.  Viiida  de  Hernando  y  Co.  1890.    (XXVIl,  335  S.)   8.    Pes.  3,  Ausl.  3.50. 

Baehrens,   Emil:    Corollarium.     In   des  Verf.  Miscellanea   critica    (Gruiniir/(i(  1878) 
p.  195-198. 
Tac.  Dial.   18.    Apul.  met.   V  tj.    Florid.   c.  6  fin.   7  fin.   16.    Apol.   9.  31.  88. 
Met.  IV  28.     Culex  292  sqq.    Ovid.  Her.  I  39—42.    Maximianus  I  49.  67  sq. 
77.  12.5  sq.  142.  177  sq.  II  3  sq. 
Becker,  Heinrieh:  Studia  apuleiana.    Dissert.  inaug.  regiomont.    Berolini  1879. 
(53  S.)    8.     Vollständig  Berolini:   Wiifbmwn.     (92  S.)     8.  M.  3. 

I.  L.  A.  M.  diverse  in  metamorphosibiis  diverso  in  ceteris  scriptis  dicendi 
generi  ipsura  studuisse  particularum  diverso  usu  illustratur.  II.  De  mundo 
librum  falso  adhuc  A.  M.  attributum  esse  demonstratur. 


Apuleius  madaurensis.  12J 


Apuleius  madaurensis. 

Beyte,  Fridericus :    Quaestiones    appuleianae.     Dissert.   inaug.    gotting.     Lipsiae: 

(G.Foch).     Oöttüifftn:  (Vdiidenhüfck  lt.  Rnprulit)  18S8.     (67  S.)    8.  M.  1.50. 

I.  De  codice  victoriano  qui  dicitur  Appulei  Metamorphoses,  Apologiam,  Florida 

continente.     II.   De   correctoribus   codicum  F  et  (p.     III.    De   locis  aliquot 

appuleianis. 

Blaze   de   Bury,    Henri:   Apulee  et  son  temps.     L'Amour  et  Psyche.     In:   Revue 

des  deux  mondes  48«  annee.     3""  periode  28  (1878)  p.  421-443. 
Bluemner,  Hugo:  Zu  Apuleius  Metamorphosen.    In:   Hermes  29  (1894)  p.  294— 312. 
Vgl.  Wilhelm  Schmitz  in  Archiv  für  lateinische  Le.xikographie  und  Grammatik  9 
(1896)  p.  308. 

—  Textkritisches  zu  Apuleius  Metamorphosen.    In:  Philologus  55  (1896)  p    341—352. 
Boissier,  Gaston:  L'Afrique  romaine.    Pronienades  archeologiques  en  Algerie  et 

en  Tunisie.  VI.  La  litterature  africaine.  [Apul.  Dracont.].  In:  Revue  des  deux 
mondes  64"  annee.     4»  p6r.  126  (1894)  p.  241-267.     Wiederholt  in: 

—  L'Afrique    romaine.      Promenades    archeologiques    en    Algerie    et    en    Tunisie. 

4'  edition,  revue  et  augmentee.  Parin:  Hachette  et  Cie.  (1895)  1909.  (V,  372  S., 
4  plans).    8.  Fr.  3.50. 

Buecheler,  Franz:  Coniectanea.    1878  siehe  B.:  Homerus. 

Bürger,  Carolus:  De  Lucio  patrensi  sive  de  ratione  inter  Asinum  q.  f.  lucianeum 
Apuleique  Metamorphoses  intercedente.     1887  siehe  B.:  Lucianus. 

—  Zu  Apuleius  [Met.  I  1].    In:  Hermes  23  (1888)  p.  489-49?. 

Büttner,  Richard:  Die  Epigrammendichter  bei  Apuleius  und  Gellius.  1893  siehe: 
Porcius  Licinus. 

Bursian,  Conrad:  Beiträge  zur  Kritik  der  Metamorphosen  des  Apuleius.  In: 
Sitzungsberichte  der  philosophisch-philologischen  und  historischen  Classe  der 
k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1881.  I  p.  119—144. 

Caet  ani-Lo  v  atelli ,  Ersilia:  Amor  e  Psiche.  In  der  Verf.  Antichi  monumenti 
illustrati  (Koma  1889)  Nr.  10  und  deutsch  in  der  Verf.  Römische  Essays.  Au- 
torisirte  Uebersetzung  (Leipzig  1891)  p.  69 — 86 

Cavallin,  Clemens:  Bidrag  .  .  .  tili  Apuleii  Metamorphosens  .  .  .  1896  siehe  B.: 
Lucianus. 

Chinnock,  Edward  James:  Jottings  on  Appuleius.  In:  The  classical  Review  4 
(1890)  p.  426. 

Collignon,  Albert :  Rapprochements  entre  Petrone  et  Apulee.  1892  siehe :  Petronius. 

Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Bijdrage  tot  de  tekstkritiek  van  Apuleius'  Meta- 
morphosen. In:  Verslagen  en  mededeelingen  der  kon.  Akademie  van  Weten- 
schappen.     Afdeeling  Letterkunde  3.  reeks  5  (Amsürdam  1888)  p.  49—83. 

—  Ad  Apuleium.     [Apol.  c.  3].     In:  Mnemosyne  17  (1889)  p.  55. 

Crusius,  Otto:  Vorlagen  der  apuleianischen  Metamorphosen.  In:  Philologus  47 
(1889)  p.  448. 

—  Apul.  de  prov.     1889  siehe  C. :  Poetae. 

—  Apuleiana  [Apol.  Flor.  Met.].     In:  Philologus  49  (1890)  p.  675—680. 

—  Apul.  Metam.  I  18.     Ebenda  54  (1895)  p.  142. 

Dee,  Cornelius  Henricus:  De  ratione  quae  est  inter  Asinum  pseudolucianeum 
Apuleique  Metamorphoseon  libros.     1891  siehe  B. :  Lucianus. 

Dilthoy,    Carl:    Pestrede    im    Namen    der    Georg- Augusts- Universität    zur    aka- 
demischen Preisvertheilung  am  11.  Juni  1879.    Göttingen  1879.    (S.  3—19).    4. 
Über  Apulejus,  bes.  über  seine  philosophische  Richtung. 

Engelbrecht,  August:  Bewusste  Nachahmung  des  Apuleius  bei  Claudian.  1885 
siehe:  Claudianus  Mamertus. 

Eussner,  Adam:  Zu  Apuleius  [De  mundo  XXIV  p.  341  Oud.  XXXIV  p.  365].  In: 
Philologus  44  (1885)  p.  665. 

Förster,  Richard:  Zu  Apuleius  und  Fulgentius  de  Psyche  et  Cupidine.  In: 
Hermes  14  (1879)  p.  472-474. 

Friedlaonder,  Ludwig:  Das  Märchen  von  Amor  und  Psyche  und  andere  Spuren 
des  Volksmärchens  im  Altertum.  In  des  Verf.  Darstellungen  aus  der  Sitten- 
geschichte Roms  ...  1«  (Uipzuj  1910)  p.  527—569. 

Fröhner,  Wilhelm:  Apul.  Flor.  2.  35.    1884  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 

Oiussani,  Carlo:  Frontone  e  Apuleio.     1885  siehe  C:  Collectiones  (p.  9). 

Goetz,  Georg:  Apul.  Met.  p.  160.  28.  p.  188.  1  Eyss.    1885  siehe:  Anonymi  (Grammatici). 

Guimet,  Emile:  Le  dieu  d'Apulee.  In:  Revue  de  l'histoire  des  religions  32  (1895) 
p.  242—248. 

Haeb erlin,  Carl:  Analecta  apuleiana.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 145  (189.:)  p.  133—140. 

Met.  I  7.  III  13.  VI  26.  VIII  23.  IX  35.  X  7.  Apol.  c.  2.  6. 

Hertz,  Martin:  Apul.  met.  IV  14  S.  65.  10  Eyss.  IX  18  S.  165.  32.  1881  siehe  C: 
Scriptores. 

Hirschfeld,  Otto:   Appul.  apol.  c.  2.     1889  siehe  C. :  Collectiones  (p.  9). 


3^26  Scriptores  latini.    D.   Apuleius  madaurensis. 

Apuleius  madaurensis. 

Hoffmann,   Jonathan:    De   pseudoapuleiano    libro    de   mundo.     Dissert.    inaug. 
Erlangae  1880.    (27  S.)    8. 
Auch  in:  Acta  seminarii  philologici  erlangensis  2  (1881)  p.  213—237. 

Juergens,  Paul:  Apuleiua  met.  V  1  p.  79,  16s.  Eyss.  In:  Genethliacon  gottingense 
(Halis  S-ax.  1888)  p.  173—174. 

Kiessling,  Adolf:  Apul.  Met.  I  24.  XI  22.  VII  25.  V  31.  XI  6.  VI  18.  1883  siehe 
C. :  CoUectiones  Ip.  10). 

Klussmann,  Kudolf:  Apul.  Flor.  II  extr.  p.  3  Kr.  IV  p.  9.     1883  siehe  ebenda. 

Kronenberg,  Augustus  Johannes:  Ad  Apuleium  madaurensem.  Progr.  Eras- 
miani  gymn.     Roltirdami:   Wenk  &  Birhiwff  1892.    (32  S.)     4.  F.  —..50. 

Apol.  Flor.  Metam    De  deo  Soor.  c.  13  p.  14,  11  Lütj. 

X  (Havet,  Louis):  Sur  Ennius,  Hedyphagetica,  dans  Apul^e,  Apologia  39.  1878 
siehe:  Ennius. 

Landgraf,  Gustav:  Naevius,  Apuleius,  Ciceroscholien  in  Glossaren.  1896  siehe: 
Anonymi  (Scriptores  grammatici). 

Lantoine,  Henri:  La  magie  dans  l'antiquitö.  Un  illumine  du  paganisme  au 
II'  siecle  de  l'ere  chrötieme.  Apulee  du  Madaure.  In:  La  Revue  politique  et 
littöraire.    2'  sörie  17  (24  de  la  coUection)  9»  annee  1er  semestre  (1879)  p.  56— 67. 

Maass,  Ernst:  De  biographis  graecis  quaestiones  selectae.  1880  siehe  A.:  (Scrip- 
tores) biographici. 

—  Apul.  Metam.  IV  23—27,  VllI  1—14.     1886  siehe  A.:  Scriptores  mythologici. 
Marx,   Friedrich:    Apul.  Met.  V  30.  V  10.  V  1.     1892  siehe  C:    CoUectiones  (p.  11). 
Mple,  Salvatore:  Apuleio  et  l'Asino  d'oro.    Saggio  critico.    Torino-Pahrmo:  C.  Clausen 

1894.     (VII,  149  S..  1  Bl.)    8.  L.  2. 

Menzel,    Hermann:    L)e   Lucio   Patrensi   sive   quao   inter  lucianeum   librum,    qui 

AOYKIOE   II   ONOS  inscribitur,    et   Apulei   Metamorphoseon   libros   intercedat 

ratio.     1895  siehe  B.:  Lucianus. 
Monceaux,   Paul:   Note   critique   sur   la   Chronologie   des  oeuvres  d'Apulöe.     In: 

Revue  archeologique  III«  s6rie  10  (1887)  p.  343—349. 

—  Apul6e  magicien.    Histoire  d'une  I6gende  africaine.    In:  Revue  des  deux  mondes 

ö8«  annöe.     3«  periode  85  (1888)  p.  571—608. 

—  La  Psycho   d'Apul^e.     Etüde   sur   les   contes   milesiens.     In:   Revue  politique  et 

litteraire  (bleue)  3«  serie  16  (42  de  la  coUection)  (1888)  p.  624—626.    Cet  article 
fait  partie  de  livre: 

—  Apulee.     Roman  et  magie.     Paris:  Qiuintin  (18S8).     (327  S.)    8.  Fr.  3..50. 

—  Les  Africains.    Etüde  sur  la  littörature  latine  d'Afrique.    Les  Paiens.    Le  genie 

africain  et  l'education  classique.    Manilius  —  Florus  —  Fronton  —  Aulu-Gelle 

—  Apulee  —  Nemösien  —  Macrobe  —  Capella  —  La    vie  littöraire  ä  Carthage. 

Parü:  Lfcine,  Oudin  et  Cie.  1894.     (V,  500  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Norden,  Eduard:  De  rhetorico  quodani  genere  [Apul.  de  deo  Socr.  1.  16.  de  dogm. 

Plat.  II  1.  de  mundo  1.  Varr.  r.  r.  II  5.  8J.  In:  Hermes  29  (1894)  p.  290-293. 
Petschenig,  Michael:  Studien  zu  den  Metamorphosen  des  Apuleius.    In:  Wiener 

Studien  4  (1882)  p.  136—163. 

—  Zur  Kritik  des  Apuleius  [Met.].    In:  Philologus  46  (1888)  p.  764—766. 

—  Zu  Apuleius  [Met.  Apol.].     Ebenda  47  (1889)  p.  273.  290.  319.  327.  425. 
Piechotta,  Joannes:  Curae  apuleianae.    Dissert.  inaug.    Vratislaviae :  (Ouil.  Koehner) 

18S2.     (.52  S.)     8.  M.  1. 

Reimann,  Albrecht:  Des  Appuleius  Märchen  von  Amor  und  Psyche  in  der 
französischen  Litteratur  des  XVII.  Jahrhunderts.  Progr.  des  Gymn.  Wohl  au 
1885.     (S.  3—18).     4. 

Ribbeek,  Otto:  Apuleius  de  deo  Soeratis.  In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 33  (1878)  p.  434-438. 

Ron  seh,  Hermann:  Zu  Apuleius  (Flor.  c.  7  p.  8,  4  sq.).  (1876).  In  des  Verf. 
CoUectanea  philologa  {Bremen  1891)  p.  248—249. 

R  o  h  d  e ,  Erwin :  Zur  handschriftlichen  Ueberlieferung  der  philosophischen  Schriften 
des  Apuleius.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  37  (1882)  p.  146—151. 

—  Zu  Apuleius.    Ebenda  40  (1885)  p.  66-113.    [Zeitverhältnisse  des  Lebens  und  der 

Schriftstellerei  des  Ap.  Kritische  Bemerkungen].     P.  63—95  sind  wiederholt  in 
des  Verf.  Kleine  Schriften  2  (Tühingni  und  Leipzig  1901)  p.  43-74. 

—  Zu  Apuleius.     Ebenda  43  (1888)  p.  467—471. 

Met.  IV  29.  31.   33.  V  1.  2.  6.  9.  19.  24.  29.  31.  VI  1.  4.  8.    Fulgentius  Myth.  III  0. 
Mythogr.  Vat.  I  231  p.  69.  Ol. 
Rossbach,  Otto:  Apul.  met.  II  2.  VII  18.  I  5.     1891  siehe  C:  CoUectiones  (p.  13). 

—  Zu   den   Metamorphosen    des   Apuleius.     Anhang:    Eine    ungedruckte    Fabel   in 

Distichen.     In:  Philologus  54  (1895)  p.  135—142. 
I  13.  14.  18.  II  4.  6.  III  19.  IV  22.  VI  9.  11.  26.  VII  15.  VIII  9.  20.  26.  IX  2.  8.  36. 
X  32.  XI  2ii. 


Apuleius  madaurensis.  127 


Apuleiua  madaurensis. 

Rossbach,  Otto:  De  Apulei  Metamorphoseon  codice  Dorvilliano.    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  571—576. 
Schenkl,  Karl:    Zu  Apuleius  Florida  XVI.    In:   Wiener  Studien  12  (1890)  p.  320. 
Sc  hupf  er,    Francesco:    La    Defensa    e    l'asino    d'Apulejo    (Nota).      [Aus:    Kivista 

italiana   per    le    scienze    giuridiche   21    (1896)    p.    422—424].      Torino:    Bocca    1896. 

(6  S.)     8.  L.  1. 

Segebade,  Johannes :  Zu  [Apuleius]  Asclepius  [c.  21].  In :  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  141  (1890)  p.  720. 
Sittl,  Karl:  Stomida  [Apul.  met.  8,  25].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  1  (1884)  p.  581. 

—  1.  Die  Heimat  der  Appendix  Probi.    2.  Punismen.    3.  Apulejus  über  seinen  Stil. 

4.  Latinitas.  5.  Rusticitas  der  theologischen  Schriftsteller.  6.  Hieronymus. 
In:   Archiv   für   lateinische  Lexikographie    und  Grammatik  6  (1889)  p.  557 — 562. 

Teuf  fei,  Wilhelm  Sigmund:  Lukians  Lukios  und  des  Apuleius  Metamorphosen. 
(1861)  1889  siehe  B. :  Lucianus. 

Thewrewk  von  Ponor,  Emil:  Zu  L.  Apulei  Ui'f/o.Kfio;  ex  Menandro.  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  149  (1894)  p.  304. 

Tinelli,  Luigi:  ,L'Asino  d'oro"  di  Apuleio.  Annotazioni.  Progr.  del  Liceo  1877 — 78. 
Ltcce:  Tip.  ^Scipione  Ammiratu^-  1879.     (22  S.)     8. 

Traube,  Ludwig:  Jussulentus  [Apul.  apol.  39.  Met.  2,  7].  In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  Grammatik  6  (1889)  p.  2.54. 

—  Zu  Apuleius  [Flor.  XVI  ed.  Kr.  p.  20.  19|.     In:   Rheinisches  Museum   für  Philo- 

logie 39  (1884)  p.  630. 

—  Quaestiuncula  apuleiana  [As.  aur.  VI  c.  6  ap.  Jahn'  p.  52,  18].    In:  Philologus  53 

(1894)  p.  383-384. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  15). 
van  der  Vliet,  Joannes:  L.  Apulei  apologia.    In:  Mnemosyne  13  (1885)  p.  222— 227. 
C.  1.  2.  16.  23.  41.  43.  73.  74.  79.  80.  85.  93.  96.  97.  98.  101. 

—  Ad    Apulei    Metamorphoses.     In:    Rheinisches   Museum   für   Philologie   42   (1887) 

p.  145.  314-315. 
VI  13.   VII  1.  27.  VIII  10.  21.   IX  8.  10.  19.  25.  32.  37.   X  7.  19.  25.  26.   XI  3.  20. 

—  Ad  Apuleium  [de  deo  Socr.].    In:  Mnemosyne  16  (1888)  p.  156—161. 

—  Ad  Apulei  Metamorphoses.     In:  Revue  de  philologie  9  (1885)  p.  100—102. 

I  2.  3.  6.  10.  13.  17.  II  2.  4.  8.  9.  12.  III  4.  19.  IV  12.  16.  21.  23. 

—  Apuleius  [Flor.  III  17].    In:  Mnemosyne  19  (1891)  p.  345. 

—  Apul.  Apol.  42.     1892  siehe  C:  CoUectiones  (p.  16). 

—  Lacuna  codicis  laurentiani  LXVIII  2  [Apul.  met.  VII  138.  23  Fyss.].     In:   Mne- 

mosyne 23  (1895)  p.  175—181. 

—  Apuleius   (Met.   X   c.   23  in,   p.  195.   31  Eyss.)  —  Lucianus   (Asin.  c.  52  p.   620). 

Ebenda  p.  328. 

—  Codices  Apulei  italici.    Ebenda  p.  353—359. 

—  Compilare.    Concipilare  [Ap.  Met.  VIII  c.  2].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  9  (1896)  p.  461—462. 

—  Codex  Apulei  Dorvillianus.     In:  Mnemosyne  24  (1896)  p.  210—222. 

—  Infinitivi  in  -uiri.    [Ap.  Met.  IX  8  p.  159.  27.  IX  11  p.  161.  27.  III  19  p.  50.  13  Eyss.). 

Ebenda  p.  262—263. 
Vogel,  Friedrieh:  Inscius  =  ignotus?  [Ap.  met.  5.  26].    In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  608—609. 
Vo  8  m  a  e  r ,  Carel :  Amor  en  Psyche.    In  :  De  Nederlandsche  Spectator  1887  p.  216—217. 
Wein  hold,  Karl:  Über  das  Märchen  vom  Eselsmenschen.    1893  siehe  B. :  Lucianus. 
Weyman,  Carl:  Zu  lateinischen  Schriftstellern.    1891  siehe  C:  CoUectiones  (p.  16). 

—  Zu  Apuleius  [Am.  et  Pa.  V  10  p.  S,  24  W.].    In:  Berliner  philologische  Wochen- 

schrift 11  (1891)  Nr.  13  Sp.  385—386. 

—  Studien  zu  Apuleius  und  seinen  Nachahmern.    In:   Sitzungsberichte  der  philo- 

sophisch-philologischen  und   der  historischen  Classe   der  k.  b.  Akademie  der 
Wissenschaften  zu  München  1893.  II  p.  321—392.    Auch  einzeln  als  Habilitations- 
schrift V.  M.  ausgegeben. 
I.    Kritische    Nachlese   zur   Psychefabel.     II.    Zum   Fortleben   des  Apuleius. 
1.  Tertullian.    2.  Julius  Valerius.    3.  Zeno  von  Verona.    Excurs  1.    Zum 
Texte  Zenos.     4.  Ammianus  Marc.     Excurs  2.    „innoxius"   bei  Ammianus. 
5.   Diktys.     (i.   Ausonius.     Excurs   3.     Zu    den    periochae    des    (Ausonius). 
7.  Martianus  Capeila.    8.  Sedulius.    9.  Claudianus  Mamertus.    Excurs  4. 
Zum   Text   des    Claudianus    Mamertus.     10.   Lat.  Apollouiusroman.     Ex- 
curs 5.     „Es    war    einmal."     11.    Corippus.     12.    Passio    sanctorum    Pionii. 
Anhang  1.    Porphyrie.    Anhang  2.    Die  unter  Quintilians  Namen  gehenden 
Deklamationen. 

—  Kritisch-sprachliche  Analekten.    1894.  1895  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 


128       Scriptores  latini.    D.    Apuleius  madaurensis  —  Amobius. 
Apvileius  madaurensis. 

de   Winterfeld,    Paulus:    Anechom.   Apulei   12.    18.    20.     1896   siehe   C. :     CoUec- 

tiones  (p.  17). 
Zanella,    Giaconio:    Paralleli  letterari.     Apuleio  e  Firenzuola.     In:    Nuova  Anto- 

logia  di  scienze,  lettere  ed  arti  93  (1887)  p.  644—660. 
Zinzow,    Adolf:    Psycho   xind  Eros.     Ein  milesische.s  Märchen  in  der  Darstellung 
und  Auffassung   des  Apuleius   beleuchtet   und   auf  seinen  mythologischen  Zu- 
sammenhang,   Gehalt    und    Ursprung    zurückgeführt.      Halle:    Biuhhandlaiii/   des- 
Wdisnihausra  1^1.     (XXX,  3?,2  S.)    8.  M.  6. 

Pseudoapuleius.  Asclepius.  Köb  erlin,  Karl:  Zur  Frage  nach  dem  Ueber- 
setzer  des  neuplatonischen  Dialogs  Asklepius.  Progr.  der  Studienanstalt  bei  St  Anna 
Augsburg  1882.     (28  S.)    8. 

Segebade,  .Johannes:  Zu  [Apuleius]  Asclepius.     1890  siehe:  Apuleius. 

De  medicaminibus  herbarum.    Calimach,  A.  P.:  Discoride  si  Luciu  Apu- 

leiu,  Botanica  Daco  getica.     Runm  1879.     (24  S.)    8.  2  1.  50  b. 

Goetz,  Georg,  und  Loewe,  Gustav:  Zu  Pseudo-Apuleius.    1878  siehe :  Anthologia. 
Koebert,  Hermann:  De  Pseudo-Apulei  herbarum  medicaminibus.    Dissert.  inaug. 

monac.  u.  Progr.  der  Studienanstalt  Bayreuth  1888.     (IV,  56  S.,  3  Taf.)    8. 
Loewe,  Gustav  siehe  G.  Goetz. 

Schepss,  Georg:  Zu  Pseudo-Apuleius.     1896  siehe:  Columella. 
De   mundo  siehe  oben  unter  Apuleius. 

De  ortbograpnia.  Crusius,  Otto:  Entstehungszeit  und  Verfasser  von  Pseudo- 
Apuleius  de  orthographia.     In:  Philologus  47  (1889)  p.  4;i4— 448. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:  De  L.  Apuleii  fragmentis  de  orthographia  nuper  in- 
ventis  (1829).  In  des  Verf.  Opuscula  academica  (Hawiiae  1887)  p.  1—20.  Addi- 
tamentum  (1831)  p.  20—22. 

De  philosophia  rational i.  Apuleius  tj^qI  iQfjTjvnfov  herausgegeben 
von  Philipp  Meiss.  Progr.  des  Gymn.  Lörrach  1886.  (28  S.,  IS. 
Nachwort).     4. 

Liber  neot  ioiujif/«;  qui  Apulei  madaurensis  esse  traditur.  [Edidit]  Aloisius  Gold- 
bacher.    In:  Wiener  Studien  7  (1885)  p.  253-277. 

Guenther,  Otto:   Apul.  nnjl  ifjii.  p.  268.  269.  270.  271  Oud.    1888  siehe  B. :  Eusebius 

(Pamphili). 
(Wölfflin,  Eduard?):  Abiudicativus  [Pseud.  Ap.  de  dogm.  Plat.  3  p.  263  Hi.].    In: 
Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  453. 
Ph3^siognoniOnia.      Po  erster,    Richard:    De  Apulei   quae  fertur  physiognomonia 
recensenda  et  emendanda.    [Aus:  .Jahrbücher   für  classische  Philologie  15.  Sup- 
plementband (1887)  p.  557—590].     JJpsia, :  B.   G.  Ttuhmr.    8.  M.  1.20. 
Kelter,    Edmund:    Apulei    quae    fertur    physiognomonia    quando    composita    sit. 

Dissert.  inaug.    Kiliae  1890.    (50  S.)    8. 
Maier,  Ferdinand:  De  Anonymi  physiognomonia  Apuleio  falso  adiudicata.    Progr. 
des  Gymn.  Bruchsal  1880.     (24  S.,  1  Bl.)    4. 
Aquila  Romanus.     Binsfeld,  Joannes  Petrus:  Aquila  Rom.  de  fig.  sent.  et  elo- 
cut.  §  2.     1882  siehe  0.:  Scriptores. 

Boot,  Johannes  Cornelius  Gerardus:  Aquila  Romanus  §  33.     1890  siehe  C:  Collec- 

tiones  (p.  6). 
Traube,  Ludwig:  Aquila  Romanus  §  8.     1883  siehe  B. :  Aeneas  Gazaeus. 
Arator.     Marold,    Carl:    Otfrids    Beziehungen    zu   den    biblischen   Dichtungen    des 
Juvencus,    Sedulius,    Arator.     In:   Germania,   Vierteljahrsschrift  für  deutsche  Alter- 
thumskunde  32  (1887)  p.  385—411. 

Olsen,  Waldemar:  Arator  und  Prudentius  als  Vorbilder  Otfrids.    In:  Zeitschrift 
für  deutsches  Alterthum  und  deutsche  Litteratur  29  (1885)  p.  342—347. 
Arborius.    Traduction  nouvelle  de  J.  R.  T.  Cabaret-Dupaty.    (1842)  1879  siehe  C: 

CoUectiones  (p.  2). 
Arborius.     Recensuit   Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini   minores   5   (Lipmie  1883) 

p.  391—393. 
ArnObiuS.     [Xranslated   by  Hamilton  Bryce   and  Hugh  Campbell].     In:   The  Ante- 
Nicene  Fathers  6  {Nar  York  1888)  p.  403—562. 

Atzberger,    Leonhard:     Die    Vertheidigung    und    Erklärung     der    geoflfenbarten 
Eschatologie  durch  M.  Minucius  Felix,  Novatianus ,  Commodianus,  Victorinus 
von  Pettau  und  Arnobius.    In   des  Verf.  Geschichte  der  christlichen  Eschato- 
logie innerhalb  der  vornicänischen  Zeit  (frcihnrg  i.  Br.  1896)  p.  547 — 582. 
Badham,  Francis  Pritchett:   Arnobius  and  the  „Gospel  of  Peter".     In:   The  Aca- 

demy  49  (1896)  p.  177—178. 
Bastgen,    Matthias:    Quaestiones    de   locis   ex   Arnobii    adversus    nationes    opere 
selectis.     Dissert.  inaug.    Monasterii  1887.    (42  S.,  1  S.  ung.)    8. 


Arnobius  —  Arnobius  iunior.  129 

Arnobius. 

Ehwald,   Rudolf:    Zu  Arnobius  und  Cicero.     In:    Philologus  51   (1892)  p.  747—750. 
Arnob.  adv.  nat.  IV  21   (p.  157.  24  R.).     Cic.  in  Cat.  III  2.  4,  pro   imp.  Pomp. 
§  36,  pro  Rose.  Am.  S  4,  pro  Sest.  §  116.  121. 
Ferrini,  Contardo  :  Arnob.  IV,  16.    In:  BuUettino  dell' Istituto  di  diritto  romano  7 
(1894)  p.  117-118. 

—  Contributi  allo  studio  critico  delle  fonti  del  diritto  romano.    Nota  H.    Le  cogni- 

zioni  giuridiche  di  Lattanzio,  Arnobio  e  Minucio  Feiice.     In:    Memorie  della  r. 
accademia   di   scienze,   lettere   ed  arti  in  Modena  Serie  II.  10  (1894)  p.  196—210. 

—  Die  juristischen  Kenntnisse    des  Arnobius  und  des  Lactantius.     In:   Zeitschrift 

vier  Savignj'-Stiftung   für  Rechtsgeschichte  15  (1894)  Romanistische  Abtheilung 

p.  343— 3"y2. 
Francke,   Karl  Bernhard:   Die  Psychologie  und  Erkenntnisslehre  des  Arnobius. 

Ein   Beitrag   zur   Geschichte    der   patristischen   Philosophie.     Inaug.  -  Dissert. 

Leipzig:  Böhme  1878.     (82  S.)    8.  M.  1.20. 

Freppel.  Charles  Emile:  Commodien,  Arnobe,  Lactance  et  autres  fragments  in6- 

dits.    Commodien,  Arnobe  et  Lactance,  fln  du  cours  d'eloquence  sacree.    Etüde 

critique   sur   les  Lettres  Pascales   de   Saint  Athanase.     Etüde   sur   la  Mystique 

chretieune    de    Goerres.     Fragments    sur   l'histoire    de    l'Ecole    d'Ale.xandrie. 

Rationalisme    et    Raison.     Lettres    ä    M.   Bonnetty    contre    le    Traditionalisme. 

Paris:   V.  Retaux  it  fh  1893.     (XII,  472  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  6. 

Gemoll,  Wilhelm:   Arnob.  ed.  Reiif.  p.  28.  20,  29.  4,  110.  1,  244.  13.     1890  siehe  C: 

Collectiones. 
Grillnberger,    Otto:    Die   Unsterbliehkeitslehre   des   Arnobius.     1891    siehe  C: 

Scriptores  philosophi. 
Havet,  Louis:  Temoignage  d'Arnobe  [159]  sur  l'accent  circonflexe.    In:  Revue  de 

Philologie  2  (1878)  p.  64. 

—  Arnobe  7.  3,  7.  10.     Ebenda  8  (1884)  p.  76.  100. 

Klussmann,  Rudolf:  Arnob.  11 12.  41.  49.  IV 16.  V  3.  1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 

L  e  c  k  e  1 1 ,  Bruno  :  Über  des  Arnobius  Schrift  „ad versus  nationes".  (Ihr  dogmatischer 
Lehrgehalt).    Progr.  des  Realgymn.  Neisse  1884.    (S.  3 — 19).    4. 

Ludwig,  Ernst:  Bericht  über  die  Literatur  zu  späteren  lateinischen  Schrift- 
stellern .  .  .    1878  siehe  C:  Collectiones  (p.  11). 

Nemethy,  Geza:  Ad  Arnobii  adv.  nat.  1.  IV  c.  24.  In:  Egyetemes  philologiai 
közlöny  12  (1888)  p.  731—732. 

Polle,  Friedrich:  Zu  Arnobius  [IV  21  p.  157.  24  R.].  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  135  (1887)  p.  87.     Vgl.  R.  Ehwald. 

Reiff  erscheid  ,  August:  Arnobius.     1879  siehe  B. :  Longinus. 

Röhricht,  Alexander:  De  demente  Alexandrino  Arnobii  in  irridendo  gentilium 
cultu  deorum  auctore.     1892.  1893  siehe  B.:   Clemens  Alexandrinus. 

—  Die  Seelenlehre  des  Arnobius  nach  ihren  Quellen  und  ihrer  Entstehung  unter- 

sucht.   Ein  Beitrag  zum  Verständnis  der  späteren  Apologetik  der  alten  Kirche. 

Bamburg:  Ärjentui-  des  Rauhen  Hauses  1893.     (1  Bl.,  64  S.)    8.  M.  1.60. 

Scharnagl,  Johann:  De  Arnobii  maioris  latinitate.    2  partes.    Progr.  des  Gymn. 

Görz  1894.  1895.     (S.  3—46,  1  S.  ung.;  S.  3—40).     8. 
Schulze,  Ernst  Franz:    Das   Uebel  in   der  Welt  nach  der  Lehre   des  Arnobius. 

Ein    Beitrag    zur   Geschichte    der   patristischen    Philosophie.     Inaug.- Dissert. 

Jena  1896.    (42  S.)    8. 
Stange,  Carl:    De  Arnobii  oratione.    I.   De  verbis  ex  vetusto  et  vulgari  sermone 

depromptis.    II.  De  clausula  arnobiana.    Progr.  des  Gymn.  S  aar  gemünd  1893. 

(36  S.)    4. 
Wenzky,  Hugo:  Zu  Arnobius.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125  (1882) 

p.  495—496. 
II  6.  14.  III  5.  IV  28.  36.  VII  28.  29. 
Weyman,  Carl:    Zu  Arnobius  [I  49  p.  33,  5  R.].    In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gym- 

nasialschulwesen  2X  (1887)  p.  445;  30  (1894)  p.  270. 

—  Zu  lateinischen  Schriftstellern.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  16). 

—  Kritisch-sprachliche  Analekten.     1894  siehe  ebenda. 

Arnobius    lUniOr.     Arnobii   iunioris   expositiunculae   in   evangelium    editae  .... 
a  Germano  Morin.     1903  siehe  A. :  Anecdota  Maredsolana  III  3  (I  1  p.  3). 

von  Gutschmid,  Alfred:  Untersuchungen  über  den  Jiuutijionoe  rijg  yij;  und 
andere  Bearbeitungen  der  Mosaischen  Völkertafel.  1894  siehe  B. :  Anonymi 
(Scriptores)  geographi. 
Zahn,  Theodor:  Verglcichung  des  [Evangelien-JCommentars  |des  Theophilus  von 
Antiochien]  mit  lateinischen  Schriftstellern.  2.  Arnobius  der  Jüngere  iind 
spätere  Lateiner.  In  des  Verf.  Forschungen  zur  Geschichte  des  neutestament- 
liehen  Kanons  und  der  altkirchlichon  Literatur  2  (Krhingcu  1883)  p.  104—114. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.     II  1.  9 


130     Scriptores  latiui.    D,    L.  Arruntius  —  Arvalium  fratrum  Carmen. 

Li.   Arruntius.     Fragmenta.    Recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum  roma- 
norum  fragmenta  (Lipsiat  1883)  p.  238—239. 

Arruntius  Stella,  siehe  Stella. 

Arusiani   MesSll    exempla    elocutionum    ex   Vergilio    Sallustio    Terentio    Cicerone 
digesta  per  litteras  ex  recensione  Henrici  Keilii.    1880  siehe  C:  Scriptores  grammatici. 
Buecheler,  Franz:   Arusianus  Messius.     1888  siehe:  C.  Lucilius. 
Kar  bäum,    Hermann:    De    origine    exemploium,    quae    ex    Ciceronis    scriptis    a 

Charisio  .  .  .  Arusiano   Messio  .  .  .  aliis   grammaticis    latinis    allata    sunt.     188'J 

siehe  D. :  Cicero. 
Keil,    Henricus:     Quaestionum    grammaticarum    pars    VI.      De    Arusiani    Messii 

exeniplis  elocutionum.     J.  1.  aest.     Halis  1879.     (S.  III— XII).     4. 
Schindler,   Hermann:    De   Arusiani   Messii  testinK  niis  terenttanis.    1881    siehe: 

Terentius. 

Arvalium    fratrum    carmen.       Carmen     fratrum    arvalium    edidit    Ludovicus 

Havet.     1880  siehe  C. :  Poetae  antiquissimi  (p.  35). 
Carmen  fratrum  arvalium,    s.  L.  Mueller,   Der  saturnische  Vers  und  seine  Denkmaeler. 

1885  (C:  Poetae  antiquissimi  p.  35). 
Carmen  fratrum  Arvalium,  s.  Versus  italici  antiqui.  CoUegit  Carolus  Zander.  1890  (p.  35). 
Fratrum  arvali\im  carmen.    Edidit  Francisous  Buec  heier  in:  Anthologia  latina.    Pars 
posterior.     Fase.  1  (Lipsim   1895)  p.  1—2. 

Bergk,  Theodor:  Das  Lied  der  Arvalbrüder.     Ein  kritischer  Versuch  (1856).     1884 

siehe  C. :  Poetae  antiquissimi  (p.  35). 
Blinkenberg,    Chr.:    Udsigt   over   de   nyere   tolkninger   af  Carmen  Fratrum  Ar- 
valium.   In:  Kort  Udsigt  over  det  philologisk-historiske  Samfunds  Virksomhed 
Octbr.  1882— Octbr.  1834  (KQpe>ili(igi;,  1885)  p.  51—54. 
Bröal,  Michael:  Le  chant  des  Arvales.    In:  Memoires  de  la  Sociöte  de  linguistique 

de  Paris  4  (1881)  p.  373—381. 
Caetani  Lovatelli,   Ersilia:    I  fratelli   arvali   e   il   loro  santuario  e  bosco  sacro 
suUa  via  Campana.     In:    Nuova   antologia  di  scienze,    lettere  ed  arti  114  (1890) 
p.  449 — 461.    Wiederholt  in  der  Verf.  Miscellanea  archeologica  (Roma  1891)  Nr.  10. 

—  The   College   of  the   Arvales    and   their   santuary    and   sacred   grove   on  the  via 

Campana,  translated  by  Claudia  Ramsay.  Ruine  National  typ.  of  J.  5«rto'o  1891. 
(14  S.)  8. 
Edon,  Georges:  Traite  de  langue  latine.  Ecriture  et  prononciation  du  latin  savant 
et  du  latin  populaire  et  appendice  sur  le  Chant  dit  des  freres  arvales.  Volume 
orne  de  neuf  planches  dont  deux  horstexte.  Paris:  V^^- Btlin  1 1  Jils  188Z.  (XVI, 
362  S.)    8.  Fr.  10.     Daraus: 

—  Etudes   pal6ographiques.     Restitution    et  nouvelle   interprötation   du  Chant  dit 

des  freres  arvales.     Khtitda  1882.     (40  S.)     8.  Fr.  1.50. 

—  Nouvelle   etude   sur  le  Chant  Lemural,   les   freres    arvales  et  l'öcriture  cursive 

des  Latins.     Kbtmla  1884.     (X,  232  S.,  27  facs.)    8.  Fr.  7.50. 

Fay,  Edwin  Whitfield:  The  Song  of  the  Arval  Brothers:  The  Manes  worship  in 
the  Aryan  Period.  In:  Transactions  of  the  umerican  philological  association  25 
(1894)  p.  V— XI. 

—  The  Arval  songoncemore.  Ebenda  (Proceedings  forJuly)2ö(1895)p.LX VII— LX  VIII. 
Heron  deVillefosse,  Antoine:  Un  nouveau  fragment  des  Acta  fratrum  arvalium. 

In:   Academie   des  inscriptions  et  belles -lettres.     Comptes  rendus  des  söances 
de  rannte  1892.     4«  serie  20  p.  101—109. 
Hülsen,  Christian:  Neues  Fragment  der  Arvalakten.     In:  BerUuer  philologische 
W^ochenschrift  9  (1889)  Nr.  2  Sp.  42. 

—  II  posto  degli  Arvali  nel  Colosseo  e  la  capacitä  dei  teatri  di  Roma  antica.    In: 

BuUettino  della  commissione  archeologica  comunale  di  Roma.    Serie  4  anno  22 
(1894)  p.  312—324,  1  tav. 
Hula,   Eduard:    Zur  Geschichte   des  Collegiums   der  Arvalbrüder.     In:    Archaeo- 
logisch-epigraphische  Mittheilungen  aus  Oesterreich-Ungarn  15  (1892)  p.  23—28. 

—  Beiträge  zünden  Arvalacten.     Ebenda  17  (1894)  p.  67—80. 

Jordan,  Henri:  Zum  Arvalenliede.     1879  siehe  C. :  Poetae  antiquissimi  (p.  36). 
Keller,  Otto:   Zum  Arvalliede.     In:  W^iener  Studien  1  (1879)  p.  311—312. 
Mommsen  ,  Theodor:  Formula  voti  fx-atrum  Arvalium.  In:  Ephemeris  epigraphic.i  4 

(1881)  p.  225—226. 
Probst,  Arthur  [E.  A.  Gutjahr-Probst] :   Zum  carmen  arvale  (C.  i.  1.  I  28).    In  des 

Verf.  Beiträge  zur  lateinischen  Grammatik  1  {Ldpzii/  1883)  p.  101 — 104. 
Ring,  Michael:  Altlateinische  Studien  ..  .  1882  siehe  C. :  Poetae  antiquissimi (p.  36). 
Rosen  stock,  Paul  Eduard:  Die  Akten  der  Arval -Brüderschaft,  eine  Studie  zur 

lateinischen  Rechtschreibung.  Progr.  desGymn.  Strasburg  W^pr.  1895.  (27  8.)  4. 
Vaglieri,  D.:  Di  alcuni  studi  suUa  serie  degli  atti  arvalici,  e  di  un  nuovo  fram- 

mento   di  essi.    In:    Atti  della  r.  Accademia   dei  Lincei  a.  279.    1892.    Ser.  4 

Classe  di  scienze  morali,  storiche  e  filologiche  10  parte  2  p.  267 — 272. 


Arvalium  fratrum  t;armen  —  Maeonius  Astyanax.  131 


Arvalium.  fratrum  oarmen. 

Weisweiler,  Joseph  :  Zur  pjrkläruiig  der  Arvalacten.  In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  139  (1889)  p.  37-57. 
Wölfflin,  Eduard:  Ad  Carmen  fratrum  Arvaliuni.    In:  Acta  seminarii  philologici 

erlangensis  2  (1881)  p.  70. 

Asclepiadii  Epigrammata.    Recensuit  Alexander  Riese.    1870.  21906  in:  Anthologia 

latina  I  2  Nr.  496  u.  ö. 
Asclepiadii  Epigrammata.     Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:   Poetae   latini  minores  4 

(Upsiae  1882)  p.  119—155  passim. 

Asclepiodotl  fragmentum.     Recensuit  Hermannus  Peter  in:   Historicorum  roma- 
norum  fragmenta  (Lipsiac  1883)  p.  36-'. 

Q.  Asconius  Pedianus. 

Asconius  in  Ciceronis  orationes.     A.  In  Pisonianam.    B.  In  Scaurianam.    C.  In  Corneli- 
anam.    D.  In  orationem  in  toga  Candida.    Edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes 
iuris  romani  antiqui  '  2  (1909)  p.  67 — 6'c). 
Scholia  Asconio  errore  tributa  in  Ciceronis  Verrinas.    A.  In  Divinationem.    B.  In  act.  II 

lib.  I.     Ibidem  p.  70—73. 
Asconius  in  Milonianam.     [Text  and  commentary]  by  Albert  Curtis  Clark.     ISi'ö  siehe: 
AL  Txilli  Cicero.iis  oratio  pro  T.  Annio  Milone. 

Buecheler,  Franciscus:  j^sconius.     1879  siehe  B.:  Diogenes  sinopensis. 

Clark,   Albert  Curtis:    The   Madrid  ms.   of  Asconius   [M.  81J.     In:    The   classical 

Review  10  (1896)  p.  301-305. 
Oessner,   August:    Servius  und  Pseudo -Asconius.    Inaug.-Dissert.  von   Zürich. 
(Leipzig:  G.  Fock)  1888.     (64  S._)     8.  M.  1.50. 

Hirzel,    Rudolf:    Ein    Symposium    des   Asconius.     In:    Rheinisches   Museum   für 
Philologie  43  (1889)  p.  314—317. 
,     Kiessling,  Adolf:  Asconius.     1883  siehe  C:  Collectiones  (p.  10). 

Xiichtenf eldt,  Carolus:    De  Q.  Asconii  Pediani  fontibus  ac  fide  pars  I.     Dissert. 
inaug.    Vr:itisla viae  1887.     (1  ÜL,  39  S.)    8.    Vollständig  in:  Breslauer  philo- 
logische Abhandlungen  II  4.    Hheiida:  KöbiKrlSSS.    (1  Bl.,  88  S.,  1  Bl.)    8.    M.  1.80. 
Cap.  I.  De  Cicerone.    Cap.  II.  De  Livio.    Cap.  III.  De  Sallustio.    Cap.  IV.  De 
Fenestella.     Cap.  V.  De  actis  p.  r.     Cap.  VI.  De  reliquis  fontibus. 
Mitteis,    Ludwig:    Zu  Pseudo- Asconius   in  Verrem  II  1.  3).     In:    Zeitschrift   für 

das  Privat-  und  öffentliche  Recht  der  Gegenwart  17  (1890)  p.  559 — 586. 
Traube,  Ludwig:  Asconius  in  Cornel.  p.  53.  1.     1883  siehe  B.:  Aeneas  Gazaeus. 
Usener,   Hermann:    Ascon.  orat.  com.  p.  52,  7.     1889  siehe  B. :   Aelius  Dionysius. 

Sempronius   Asellio.    Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  103 — 111. 

La  liier,    R. :    Note   sur   un   passage   de  Sempronius   Asellio.     In:   Annales   de   la 
faculte  des  lettres  de  Bordeaux  4  (1882)  p.  15—26. 
Asinius   Pollio  siehe:  PoUio. 
Asmenii    Epigrammata.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.    21906    in:    Anthologia 

latina  I  2  Nr.  502  u.  ö. 
Asmenii   Epigrammata.     Recensuit  Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini  minores  4 

(Lipsiae  18»2)  p.  119-155  passim. 
Asper.    Vergilius  Aspri.    (Grammatica  vergiliana).    Recensuit  Hermannus  Hagen  in 

editione  Servii  commentariorum  III  2  (Upsiae  1902)  p.  531  —  540. 

Aemilius   Asp  er.     Chatelain,  Emile:  Fragments  d'Asper  d'apres  le  palinipseste 
de  Corbie.     In:  Revue  de  philologie  10  (1886)  p.  83—101. 

Laemmerhirt,   Gustav:    De   Aemilii   Aspri    aetate.     In   des   Verf.   De   priscorum 
scriptorum  locis  a  Servio   allatis  (Commentationes  philologae  ienenses  4  (1890) 
p.  '40 1-4  14). 
Mac6,  A. :  Note  sur  les  fragments  d'Asper  d'apres  le  palimpseste  de  Corbie.     In: 

Melanges  d'archöologie  et  d'histoire  9  (1889)  p.  17-19. 
Weigel,  Florian:  Die  Quaestiones  Vergilianae  des  Aemilius  Asper  im  Palimpsest 
der  Pariser   Nationalbibliothek.     In:    Serta   Harteliana   (W/V«  1896)  p.  129—133. 

Turcius    Rufius     Apronianus     Asterius.       (Carmen    codicis    vergiliani 

medicei  39, '^9).  Recensuit  Alexander  Riese.  1869.21894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  3. 
Turcius  Rutius  Asterius.  Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  ■^19(  6  vide  ibidem  I  2  Nr.  491. 
Asterius.      Recensuit    Aemilius    Baehrens    in:    Poetae    latini    minores    5    (lipsiae   1883) 

p.  110-111. 
Turcii  Ilufl  Asterii   Carmen.     Recensuit  Johannes  Huemer   in   editione  Sedulii  operum 

(Vindohoiiiie  1885)  p.  K07. 
Maeonius  A.styanax.    Fragmentum  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  358—359. 

9* 


132    Scriptores  latini.    D,    Julius  Atherianus  —  Aurelius  Augustinus. 

Julius  Atherianus.     Fragmentum  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  357 — 358. 
Atellanae  siehe  unter  C. :  Poetae  scaenici. 
Atilii  Fortunatiani  liber  de  metris  ad  fidem  codicis  neapolitani  recensuit 

Henricus  Keil.     Progr.  acad.  Halis  1885.     (VII,  28  S)    4. 

Auf  p.  27—28:  [Ars  Capsii  Bassi  de  metris]. 

Caesii  Bassi  Fortunatiani  de  metris  libri  ad  fidem  codicis  neapolitani 
recensuit  Henricus  Keil.  Halis  1885.  {Lipsiae:  B.  G.  Tenbner).  (VII, 
44  S.)     4.  M.  1.60. 

Enthält   auf  p.   1—16:    Caesii    Bassi    fragnientum    de   metris,    ist   im   übrigen   völlig 
identisch  mit  dem  vorhergehenden  Titel.     P.  1—8  liegt  der  Chronik  der  kgl.  ver- 
einigten Friedrichs-Universität  Halle -Wittenberg  für  das  Jahr  1878,  p.  9— 16  der 
Chronik  für  das  Jahr  1880  bei. 
Baehrens,  Emil:   Vermischte  Bemerkungen.     1886  siehe:  Lucretius. 
Keil,   Henricus,   et  Juergens,   Gustavus:    Observationes  in  Caesium  Bassum  et 
Atilium  Fortunatianum.    J.  1.  aest.    Halts:  Honld  \8S0.    (S.  III— X).    4.    M.  — .25. 

T.  Quintius  Atta,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegitAemiliusB  »ehren. <?. 
1886  (p.  21). 

Havet,  Louis:  Atta,  Aquae  caldae.    In:  Revue  de  philologie  15  (1891)  p.  75. 
Stowasser,    Josef  Maria:    "Eionton: ,   purpurn   [Atta   (Kibb.    Com.«  p.    160)].     Int 
Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  592 — 593. 

Julius  Atticus.  Reitzenstein,  Richard:  De  scriptorum  rei  rusticae  qui  interce- 
dunt  inter  Catonem  et  Columellam  libris  deperditis.  1884  siehe  C. :  Scriptores  rei  rusticae. 

T.  Pomponius  Atticus.  Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Histori- 
corum romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  214-217. 

Boissier,  Gaston:   Cicöron  et  ses  amis.    Etüde  sur  la  societe  romaine  du  temps 
de  Cesar.     (186.5)  1905  siehe:  Cicero. 

—  Cicero   and   his   friends  ...  Translated  .  .  .  by  Adnah  David  Jones.     1897   siehe 

ebenda. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Die  Glaubwürdigkeit  der  capitolinischen  Consulntafeln. 
1891  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
L.   Attius   siehe:    Accius. 

Auetor  ad  Herennium  siehe:  Cicero  und  Cornificius. 

Audacis  de  Scauri  et  Palladii  libris  excerpta  ex  recensione  Henrici  Keilii.  1880 
siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 

Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei  den  lateinischen 
Grammatikern.     1893  siehe  C:  Scriptores  grammatici. 
Aufidii  Bassi    historiarum   fragmenta   recensuit   Hermannus   Peter   in:    Histori- 
corum romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  298 — 3iX>. 
Auguralia  fragmenta.    Librorum  auguralium  fragmenta  edidit  Paulus  Regell 
in:  Fragmenta  auguralia  (Progr.  Hirschhtrg  1882)  p.  12—22. 

Regell,   Paul:    De   augururn   publicorum   libris   part.  I.     Dissert.  inaug.  Vratis- 
laviae  1878.    (1  BL,  41  S.)    8. 

Die    Schautempla   der   Augurn.     In:    Jahrbücher   für   classische   Philologie   123 

(1881)  p.  593—637. 

—  Fragmenta  auguralia.     Progr.  des  Gymn.  Hirschberg  1882.     (S.  3—22).     4. 

Auguralia.     In:  Commentationes  philologae  in  honorem  Augusti  Reiiferscheidü 

scripserunt  discipuli  pientissimi  (Vratislariae  1884)  p.  61 — 66. 

—  Auguralia.     In:    Jahrbücher  für   classische  Philologie  135  (1887)  p.  489—491.    13t 

(1888)  p.  380-382. 

1.  2.  Festus  245  b   12—14.  31—34  M.   3.  Serv.  zur   Aen.  II   691.  VI  779.    XII  183, 
ecl.  9.  13.  —  1.  2.  Festus  214b  31.  333a  9 ff. 

—  Commentaria  in   librorum    auguralium  fragmenta  specimen.     Progr.  des  Gymn. 

Hirschberg  1893.     (S.  S—22).     4. 
Spinazzola,  Vittorio:    Dell'  etimologia   di  Augur   e   degli  Auguri  nei  municipii. 
In:  Societä  r.  di  Napoli.    Atti  della  r.  Accademia  di  archeologia,  lettere  e  belle 
arti  16  (1891—1893,  Napoli  1894)  Parte  2  p.  1—27. 

Sancti  Aurelii  Augustiiii,  hipponensis  episcopi,  opera  omnia,  post  lova- 
niensium  theologorum  recensionem  castigata  denuo  ad  manuscriptos 
Codices  gallicos,  vaticanos,  belgicos,  etc.  necnon  ad  editiones  antiquiores 
et  castigatiores,  opera  et  studio  inonachorum  ordinis  s.  Benedict!. 
Editio  novi.ssima,  emendata  et  auctior,  accurante  Jaoobo  Paulo  Migne. 
Tomus  octavus.   Farisiis:  Fratres  Garnier  (lS&5)l88ß.  (1235  Sp.)  8.   Fr.  10. 


Aurelius  Augustinus.  133 

Avirelius  Augustinus. 

Oeuvres  completes  de  saint  A,ugustin  traduites  en  franpais  et  annotees 
par  Peronne,  Vincent,  Ecalle,  Charpentier  et  H.  Barreau 
renfermant  le  texte  latin  et  les  notes  de  l'eaition  des  Benedictins  T.  33 
et  34.  Tables  generales.  T.  1.  Table  alphabetique  ,  des  differents 
traites.  Table  k  l'usage  des  predicateurs.  Table  d'Ecriture  sainte. 
2  vol.     Paris:  L.  Vlves  1878.     (940  S.)    8. 

S.  Aurelii  Augustini  opera.  Recensuerunt  et  commentario  critico  in- 
struxerunt  Franciscus  Weihrieb,  Josephus  Zycha,  Pius  Knöll, 
Aloisius  Goldbacber,  Emanuel  Hoff  mann,  Carolus  Franciscus 
Vrba,  Alexander  S  out  er,  Michael  Petschenig.  1887 — 1911  siehe  C: 
Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  12.  25.  28.  33.  34.  36.  40—44.  50—53.  57). 


Preces  Veterum,  sive  orationes  devotae  ex  operibus  Hieronynii,  Augustini, 
Bedae  Venerabilis,  Alcuini,  Anselmi,  Bernardi,  aliorumque  sanctorum, 
atque  e  liturgiis  primitivis,  excerptae ;  et  in  usum  hodiernorum  ecclesiae 
anglicanae  filiorum  accommodatae ;  pluribus  cum  hymnis  coaevis. 
Collegit  et  edidit  Joannes  F.  France.  Editio  nova  et  auctior.  Lon- 
dini:  Bivingtons  (1872)  1887.     Ohne  Paginierung.     8.  Sh.  5. 

S.  Augustinus,  s.  The  palaeographical  Society.    1873— 1S83.  1884—94  (C:  Colleetiones  p.  2). 
Morceaux   choisis   des  Peres   de   l'eglise    latine  par  .  .  .  Jean  Felix  Nourrisson.     (1874) 
1889  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 

S.  Aur.  Augustini  Hipponensis  Episcopi  et  S.  Prosperi  Aquitani  de  gratia 
adversus  Semipelagianos  opuscula  selecta.  [Sanct.  patrum  opusc.  sei. 
ad  usum  praesertim  studiosorum  theologiae.  XXXVI.  Edidit  et  commen- 
tariis  auxit  Hugo  Hurt  er].  Oeniponti:  Libr.  ac.  Wagneriana  1878. 
(344  S.)    8.  M.  1.44. 

Hilarii  ad  s.  Augustinum  epistola.     S.  Aur.  Augustini   ad  Prosperuni  et  Hilarium 

1.   1   de   praedestinatione   sanctorum.     S.   A\irelii   Augustini   ad   Prosperum   et 

Hilarium   1.   2   de   dono   perseverantiae.     S.   Prosperi    de    gratia    Dei    et    libero 

arbitrio  hominis  1.  contra  collatorem. 

Eugippii  Excerpta  ex  operibus  S.  Augustini.    Recensuit  .  .  .  Pius  Knoell.    1885  siehe; 

Eugippiu«, 

S.  Aurelius  Augustinus,  episcopus  hipponensis,  de  Catechizandis  Rudibus, 
de  Fide  Herum  quae  non  videntur,  de  Utilitate  credendi,  Enchiridion 
ad  Laurentium ,  sive  de  Fide ,  Spe  et  Charitate.  In  usum  Juniorum. 
Editio  quarta.  Oxonii  et  Londini:  Farker  et  soc.  (1848j  1885.  (2  BL, 
251  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Vorrede  gez.  Henry  de  R(oniestin). 

Libri  duo  de  vita  et  virtutibus  magni  ecclesiae  doctoris  S.  Augustini 
hipponensis  episcopi  per  Nebridium  a  Mündelheim  e  sancti  huius 
praesuli  genuinis  operibus  collecti  nunc  in  memoriam  millies  et  quin- 
genties  reversi  anniversarii  conversionis  S.  Augustini  recens  oblati, 
emendati  et  amplificati  appendice  „Alimenta  pietatis  augustinianae" 
per  Bertholdum  A.  Egger.  Graecii-i:  lyp.  et  sumpt.  c.  r.  topogr.  uni- 
versüatis  „Sti/riae"  1888,  (XVI  S.,  1  S.  ung.,  395  S.)  8. 
Augustinus.  Meditationes,  soliloquia  et  inanuale.  Acceduut  meditationes 
b.  Anselmi,  d.  Bernardi  et  Idiotae  contemplationes.  Augustae  Taur.: 
Typ.  IL  Marütti  1891.  (488  S.)  8. 
S.  Aurelii  Augustini  hipponensis  episcopi  de  catechizandis  rudibue. 

Paris:  Berche  et  Traiin  1878.    (128  S.)     8. 

Augu.stin  De   catechizandis   rudibus.     Herausgegeben   von   Adolf  Wolf- 

hard.     (Sammlung  ausgewählter  kirchen-  und  dognaengeschichtlicher 

Quellenschriften.  4.  Heft].     Freiburrj:    Akad.    VerlagsO.  v.  J.  C.  B.  Mohr 

(P.  Su'beck)  1892.     (XI,  78  S.)    8.      '  M.  1.40. 

Zweite,   vollständig  neu  bearbeitete  Auflage  von  Gustav  Krüger.     Ebenda  1893. 

(XV,  7G  S.)    8.  M.  1.40. 

Zweite,   durchgesehene  Auflage  der  2.  Ausgabe,  nebst  einer  Einleitung  von  Paul 

Drews  herausgegeben  von  Gustav  Krüger.     Tübingen:  J.  C.  B.  Mohr  1909.     (XII, 

76  S.)    8.  M.  1.80. 


134  Scrlptores  latini.    D.    Aurelius  Augustinus. 


Aurelius  Avigustinus. 

iS.  Aurelii  Augustini  hipponensis  episcopi  liber  De  Catechizandis  Rudibus 

edited   bv    William   Yorke   Fausset.     London:    Metlnien    d-   Co.   1896. 

(122  S.)     a_ 
Sancti  Aurelii  Augiistini  episcopi  de  civitate  dei  libri  XXII.    Tertium 

recognovit  Bernardus  Dombar  t.    2  voll.    Lipsiae:  B.  G.  Teubner  (I8ß\) 

1905.  1908.    8.  M.  9.20. 

Vol.  I.     Lib.  I-Xril.     1908.     (XXXITI  S.,  1  S.  ung.,  599  S.)  M    5. 

.,     II.       .,      XIV— XXII.     1905.     (XVI,  635  S.)  M.  4.20. 

S.  Aurelii  Augustini  De  Civitate  Dei  liber  quintus.  Edidit  Joannes 
Tamiettius.  Editio  altera.  Augustae  Taur.:  Ex.  off.  salesiana  1894. 
(67  S.)    8.  L.  —.40. 

St.  Augustine's  De  Civitate  Dei.  Books  XI.  and  XII.  Part  I.  —  The 
latin  text.  (Reprinted  from  Teubners's  edition).  London  and  New  Yorl; : 
G.  Bell  ((■  Sons  1893.     (1  BL,  72  S.)    8.  Sb.  2. 

8t.  Augustine's  De  Civitate  Dei.  Books  XI.  and  XII.  A  literal  trans- 
lation  witb  introduction  and  notes  by  Henry  Gee.  Ebenda  1893. 
(XIV  S.,  1  BL,  S.  75— 176).     8.  '  Sh.  8. 

S.  Aurelii  Augustini  Confessiones.  Ad  fidem  codicum  lipsiensium  et 
editionum  antiquiorum  recognitas  edidit  Carolus  Hermannus  Bruder. 
Editio  stereotypa  Carol.  Tauchnitii.  Lipsiae:  E.  Brcdt  (1836)  1898. 
(XXI,  288  S.)    8.  M.  1.50. 

Divi  Aurelii  Augustini  episcopi  hipponensis  Confessionum  libri  tredecim. 
Editio  nova,  denuo  recognita,  locis  sacrae  scripturae,  quos  S.  Augustinus 
textui  inseruit,  adaucta  atque  usui  omnium  accommodata.  Ratisbonae : 
G.  J.  Mam  (1863)  1894.     (3.^9  S.)     8.  M.  2.40. 

Vorrede  unterz. :  Leo  Jos.  Martin. 

S.  Aurelii  Augustini  Confessionum  libri  XIII  cum  notis  Henrici  Wang- 
n  er  eck.     Taurini :  F.  Marietti  {1818)  ISdl.     (566  S.)    8.  L.  2. 

Divi  Aurelii  Augustini  hipponensis  episcopi  Confessionum  libri  tredecim. 
Paris:  Boner  et  Chernoriz  1889.     (508  S.)     8.  Fr.  1. 

Epistolae.  Ein  von  Primasius  aufbewahrter,  für  die  Geschichte  der  Ethik  wert- 
voller Brief  Augustins  [herausgegeben  und  erläutert  vonj  Johannes  Haussleiter. 
In:  Forschungen  zur  Geschiclite  des  neutestamentlichen  Kanons  4  {Ltn'pzifj  unä  Erlaii(/< n 
1891)  p.  200— 20t:. 

Zwei  neue  Briefe  des  Kirchenvaters  Aurelius  Augustinus.  Von  Alois  Goldbacher. 
In:  Wiener  Studien  16  (1894)  p.  72—77, 

Expositio  beati  Augustini  episcopi  super  symbolum.  Herausgegeben  von  Carl 
Paul  Caspari.     1883  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  60). 

De  gen  es  i  ad  litteram.  Hau  1er,  Edmund:  Das  älteste  berner  Bruchstück  identi- 
ficirt  [I  5—10].  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais. 
Akademie  der  Wissenschaften  117  (Jahrg.  1888)].   Wioi:  F.  Tnnpshj  1889.  (16  S.)_8.  M.  —.40. 

Eine  Augustin  fälschlich  beifgejlegte  Homilia  de  sacrilegiis.  Aus 
einer  Einsiedeier  Handschrift  des  achten  .Jahrhunderts  herausgegeben 
mid  mit  kritischen  und  sachlichen  Anmerkungen,  sowie  mit  einer  Ab- 
handlung begleitet  von  Carl  Paul  Caspari.  Christiania:  (J.  Dybwad) 
1886.     (73  S.)    8.  Kr.  1.25  -  M.  1.70. 

Liber  testimon  ioru  m  fidei  contra  Donatistas.  Auctaria.  Edidit  Joannes  Baptista 
Pitra.  In:  Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  (P«m«.s-ÄO)/iae  1888) 
p.  147 — 162.     [Nicht  von  Augiistin]. 

Manuale.  Coelestia.  The  Manual  of  St.  Augustine.  The  latin  text 
side  by  side  with  an  english  Interpretation  in  thirty-six  ödes  with 
notes  "and  a  plea  for  the  study  of  mystical  theology  by  James 
Skinner.    London:  C.  Kegan  Paid  &  Co.  1881.    (XLII,  147  S.)   8.    Sh.  6. 

Meditation  es.  Divi  Aurelii  Augustini  hipponensis  episcopi  medi- 
tationes.     Paris:  Boger  et  Chernoviz  1880.     (444  S.)    8. 

Sermone s.  Cuiufdä  fidelis  Christiani  epistola,  ad  christianos  oes,  eos 
salubriter  admonetis,  atqo  ad  poenitentiä  salutare  adhortätis.  Subsequitur 
&  diui  Augustini  de  miseria,  ac  breuitate  hvüus  mortalis  uitae,  sermo 
deuotissimus,  &  ad  mundi  contemptü  efficacissimus.  näriMv  junaßo^. 
Apud  praeclaram  Cantabrigiam.  Anno  XXI.  Reproduced  in  exact 
Facsimile  from  the  only  known  Copv,  in  the  Bodleian  Library.  Cam- 
bridge: A.Macmidan  and  B.  Boives  1886.     (15  S.)    4. 


Aurelius  Augustinus.  135 


Aurelius  Augustinus. 

Augustins  „Sermo  CCXIII.    In  traditione  Symboli,  II''.  .  .  herausgegeben  von  Carl  Paul 

Caspari.    18'9  siehe  A. ;  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  88). 
En   Augustin   tillagt   Tale   mod    Christnes    lagttelse    af   alskens    overtroiske    hedenske 

Skikke  .  .  .   Af  Carl  Paul  Caspari.     1884  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 
En  Tale   over   Sir.  34  (It.  Vulg.  31),    8.  10   og  Deut.  32,   3  ,,mutatis   mutandis"  dannet   af 

Augustins   Serni.   178  n.  8—11  .  .  .    af   Carl   Paul   Caspari.     1885   siehe  C. :    Scriptores 

ecclesiastici  (p.  591. 
Un   discours  inedit  de   Saint  Augustin  prononce  la  veille  de  la  Saint -Jean  (dimanche 

23  juin  390).     Par  Germain   Morin.     In:    Kevue   benedictine   7   (1890)   p.  2ti0— 270.  592. 

12  (1895)  p.  386-887. 
Lfne  page  inedite  de    Saint  Augustiu.    Sermo  de  die   Sanctae  Eulaliae.     Par  Germain 

Morin.     Ebenda  8  (1891)  p.  4n— 419. 
Les  sermons  inedits  de  Saint  Augustin,   dans  le  manuscrit  latin  17059  de  Munich.    Par 

Germain  Morin.     Ebenda  10  (1S93)  p.  481—497.  529—541. 

Tractatus  antipelagiani.  Select  anti-pelagian  Treatises  of  St. 
Augustine  and  the  Acts  of  the  second  Council  of  Orange  with  an  in- 
troduction  by  William  Briglit.  Oxford:  At  the  Clarendon  Press  1880. 
(LXVIII,  399  S.)    8.  Sh.  9. 

De  spiritu  et  Uttera.  De  natura  et  gratia  ad  Timasium  et  Jacobum  contra  Pelagium. 
De  perfectione  iustitiae  hominis.  De  gestis  Pelagii  ad  Aurelium  episcopum. 
De  gratia  Christi  et  de  peecato  originali  contra  Pelagium  et  Coelestium:  Lib.  I: 
De  gratia  Christi,  lib.  II:  De  peecato  originali.  Contra  duas  epistolas  Pelagi- 
anorum  libri  IV.  Concilium  Arausicanum  secundum  de  gratia  et  libero  arbitrio. 

Tractatus  in  Joannis  EvangeliiTm.  S.  Aurelii  Augustini  hippo- 
nensis  episcopi  in  Joannis  Evangelium  tractatus  CXXIV.  [S.  patrum 
opusc.  sei.  ad  usum  praesertim  studiosorum  theologiae.  Series  altera  I.  II. 
Edidit  et  commentariis  auxit  Hugo  Hurter].  Oeniponti:  Libr.  acad. 
WcKjneriana  1884.     8.  M.  4. 

Pars  prior  complectens  tractatus  I — XXXVII.     (VII,  575  S.) 
Pars  posterior  complectens  tractatus  XXXIX— CXXIV.     (558  S.) 

S.  Augustini  in  Joannis  Evangelium  tractatus  XXIV. — XXVII.  Part  I. 
The  text.  (Reprinted  from  Migne's  edition).  London:  G.  Bell  i(-  Son>i. 
Cambridge:   Deighton,  Bell  c£-  Co.  1895.     (1  El.,  .56  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Die  Übersetzung  siehe  unten. 

S.  Aurelii  Augustini  hipponensis  episcopi  de  trinitate  libri  quindecim. 
[S.  patrum  opusc.  sei.  ad  usum  praesertim  studiosorum  theologiae. 
XLn  et  XLIII.  Edidit  et  commentariis  auxit  Hugo  Hurter].  Oeni- 
ponti:  Libr.  ac.  Wa;iueriana  1881.     (72:3  S..  1  S.  ung.)    8.  M.  3. 

S.  Augustini  de  unico  baptismo  1.  unus.  Edidit.  ..  Hugo  Hurter.  1878  siehe  C: 
Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 

Augustinus,  s.  Anthologia  latina  edidit  Alexander  Kiese  I  2.  1870.  -'190o. 


Pseudo- Augustini  quaestiones  veteris  et  novi  testamenti  CXXVII .  .  .  Keceiisuit  Alexander 
S  out  er.    1908  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  50). 


Udvalgte  Stvkker  af  Cvprian  og  Augustin.    Kjebenlxavn:  ,i.  M0ller  1891. 

(74  S.)    8.  ^  "  Kr.  1. 

Augustinus,  Haandbog  om  Christi  Beskuelse.    Oversat  af  Hans  Olufsen, 

3.  Oplag.     K j0hen]mim :  N.  B.  Kousrjaard  (mni.  1TS9)  18S9.     8.        Kr.  1. 

An  Apocryphal  Letter  of  St.  Augustine  to  Cyril  and  a  Life  of  St.  Jerome ,  translated 
into  Danish.  Codes  Kegius  1580,  4«°,  Gl.  Koiig.  Sanil.,  Copenhagen.  Edited  with  an 
Introduction,  and  a  Glossary  of  the  Proper  Names  and  the  Obsolete  Words  and  Forms 
by  Daniel  Kilham  Dodge.  In:  Publications  of  the  Modern  Language  Association  of 
America  (Vol.  VIII)  New  ser.,  1  (1893)  p.  381—407. 


136  Scriptores  latini.    D.    Aurelius  Augustinus. 


Avirelius  Augustinus. 

Ausgewählte  Schriften  des  hl.  Aurelius  Augustinus,  Kirchenlehrers,  nach 
dem  Urtexte  übersetzt.  [Auswahl  der  vorzüglichsten  patristischen 
Werke  in  deutscher  Uebei'setzung  herausgegeben  unter  der  Ober- 
leitung von  Valentin  Thalhoferj.     Kempten:  J.  Köselsche  Buchh.     8. 

Sechster  Band.  Des  heiligen  Aurelius  Augustinus,  Bischofs  von  Hippo,  Erörterungen 
zum  .Tohannis- Evangelium  in  124  Vorträgen  (Homilien),  übersetzt 
von  Heinrich  Hayd.    Zweiter  Theil  (Schluss).    1878.    (675  S.)    M.  2.80. 

Siebenter     .,  Des  heiligen  Aurelius  Augustinus,  Bischofs  von  Hippo,  ausgewählte 

Briefe,  übersetzt  von  Theodor  Kranzfelder.  Erster  Theil.  1878. 
(526  S.)  M.  2.40. 

Achter  „  Des  heiligen  Aurelius  Augustinus,  Bischofs  von  Hippo,  ausgewählte 

Briefe,  übersetzt  von  Theodor  Kranz felder.  Zweiter  Theil.  1879. 
(400  S.)  M.  1.60. 

Augustinus,  Alleingespräche  der  Seele  mit  Gott.  Enthält:  1.  Die  Be- 
trachtungen, 2.  die  Alleingespräche.  8.  das  Handbüchlein.  Aus  dem 
Lateiniscnen  übersetzt  von  Albert  Dreier.  Stei/J :  MissionsdrucJcerri 
1886.    (319  S.,  1  Holzschn.)    8.  "  M.  1. 

Des  heil.  Augustinus  Betrachtungen,  einsame  Gespräche  und  Hand- 
bOchlein.  Kevidiert  und  herausgegeben  von  Franz  Katte.  Freibiirg 
i.Br.:  Herder  1891.     (XV,  801  S.j    8.  M.  1.5Ö. 

Aurelius  Augustinus.  Ausgewählte  Predigten.  Mit  einer  einleitenden 
Monographie  von  Gustav  Leonhardi.  [Die  Predigt  der  Kirche.  5]. 
Leipzü):  Fr.  Bichter  (Jetzt  Dresden:  C.  L.  Ungelenk)  1889.  (XIX,  1  S.  ung., 
136  S.,  1  Bl.)    8.  M.  1.60. 

Des  heiligen  Augustinus  Bekenntnisse.  Aus  dem  Lateinischen  übertragen 
von  Georg  ßapp.  8.,  neu  durchgesehene  Auflage.  Mit  einem  Bildnis 
des  heil.  Augustinus.  Bremen:  HeinsiHs{l8SS)l889.  (XX,  267  S.)  8.  M.  2.80. 

Die  Bekenntnisse  des  heiligen  Avigustinus.  Nach  der  besten  lateinischen 
Ausgabe  übersetzt  mit  einem  kurzen  Überblick  des  Lebens  und  Wirkens 
dieses  Heiligen.  Vierte  Auflage.  Mit  einem  Titelbilde.  Begensburg: 
Verlagsamtalt  vorm.  G.  J.  Man-  (1853)  1906.     (XV,  684  S.)    8.        M.  1.50. 

Aiigustinus  Bekenntnisse.  Für  Leser  jeden  Standes  neu  bearbeitet  auf 
Grund  der  v.  Raumer'schen  Ausgabe.  2.  Auflage.  Ducherow  {Leipziq : 
Btichhandhmg  des   Vertinshauses).    (1858)  1883.    (VI,  168  S.)    8.    M.  —.60. 

Augustins  Bekenntnisse  in  neuer  Übersetzung  und  mit  einer  Einleitung 
dargeboten  von  Wilhelm  Borne  mann.  [Bibliothek  theologischer 
Klassiker.  12].    Gotha:  Fr.  Ä.  Berthes  18H8.   (XXXVIII,  240  S.)  8.   M.  2.40. 

Die  Bekenntnisse  des  heiligen  Augustinus.  Übersetzt,  eingeleitet  und 
mit  Anmerkungen  versehen  von  Otto  F.  Lachmann.  [Universal- 
Bibliothek.  2791— 2794].    Leipzvi:  Bh.  Beclam  jun.  (1891).    (440  S.)    8. 

Je  M.  —.20. 

Brief  des  Augustinus  an  Cyrillus  in  der  Uebersetzung  des  Bischofs  Johannes  VIII.  von 
Olmütz  herausgegeben  von  Anton  Benedict.  1880  sielie  B.:  Cyrillus  hierosolymitanus 
(I  1  p.  398). 

Das  Gebet  des  Herrn  nach  den  Erklärungen  des  heiligen  Augustinus 
zusammengestellt  und  aus  dem  Lateinischen  übertragen.  Bremen: 
Heinsms  1883.     (48  S.)    8.  M.  1. 

Des  heiligen  Kirchenlehrers  Augustinus  Ostergruss  an  die  Freunde  der 
christlichen  Liebe.  Deutsch  von  Coelestin  Wolf  sgrviber.  Mit  einem 
Osterbilde  von  Führich.  2.  Tausend.  Bavenshurq  (Saxihiau  1891):  H.  Kitz 
1897.    (XIV,  220  S.)    8.  '  "  M.  2. 

Buch  über  die  Unterweisung  der  Unwissenden.  Von  Augustinus.  Über- 
setzt und  erläutert  zunächst  für  Geistliche  und  Lehrer  von  Konrad 
Ernesti.  2.  Auflage.  Baderborn:  F.  Schöningh  (1889)  1902.  (VII, 
132  S.)    8.  M.  —.90. 


i 


Aurelius  Augustinus.  137 


Aurelius  Augustinus. 

Nachtgedanken  des  heiligen  Augustinus  unter  Benützung  seiner  Werke  verfasst.  Aus 
dem  Italienischen  übersetzt  von  W.  Arnold  i  und  Mathias  Heuser.  Achte,  ver- 
besserte Auflage.  Rtgmshurg:  Vtrhii/sanshdt  vorm.  G.  J.  Mam  (Trier  1833)  1906.  (288  S.)  8. 
Nur  Verarbeitung  augustinischer  Ideen.  [M.  1.60. 

Nachtgedachten  van  den  H.  Augustinus,  bischop  van  Hippone,  naar  het  hoogduitsch 
door  eenen  priester  der  Cistercienserorde.    Leiiveii :  C.  Puters  1893.     (319  S.)    8.    Fr.  1.50. 

The  works  of  Aurelius  Augustine,  bishop  of  Hippo.  A  new  translation. 
Edited  by  Marcus  Dods.  15  vol.  Edinburgh:  T.  <&  T.  Clark  1872  ff. 
(öfter  wiederholt).    8.    Subscr.  pr.  ^  3,  19  sh.    Any  vol.  separ.  10  sh.  6  d. 

The  „City  ot  God".     2  vol. 

Writings  in  connection  with  the  Donatist  Controversy.     1  vol. 

The  Anti-Pelagian  vvrorks.     3  vol. 

Treatises  against  Faustu.s  the  Manichaean.     1  vol. 

On  the  trinity.     1  vol. 

Commentary  on  John,     i  vol. 

The  harniony  of  the  Evangelists,  and  the  Sermon  on  the  Mount.     1  vol. 

The  Letters.     2  vol 

On   Christian    doctrine,    the   Enehiridion,    on   Cateehising,   and   on   Faith    and   the 

Creed.    1  vol. 
The  Confessions. 

Seventeen  short  treatises  of  St.  Augustine.  Translated  with  notes  [by 
Charles  Lewis  Cor nish  and  Henry  Browne].  New  edition.  London: 
W.  Smith  (1847)  1884.     8.  7  sh.  6  d. 

Manual  of  Devotion  from  the  writings  of  Saint  Augustine.  Translated 
by  Marcus  Dods.  New  edition.  Edi}d>nrqh:  J.  Muclaren  d'  Son.  London: 
Griff ith  d-  Farran  (1862.  1879).     (2  BL,  14y  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Consisting   of  the  „Manuale'-  and  portions   of   the  „Meditations''  and  ,Soliloquia". 

S.  Augustine  bishop  of  Hippo.  Brief  passages  from  the  writings.  [Church 
Lanaps].     London:   Seelei/  and  Co.  lt!82.     (155  S.)    8.  Sh.  1. 

Saintly  words  being  devout  thoughts  gathered  from  the  writings  of 
Augustine,  A'  Kempis,  and  Jeremy  Tavlor.  Edinbitrgh  :  W.  F.  JSiimmo 
(&  Co.  1883.    (128  S.)    8. 

Saint  Augustine ,  on  Instructing  the  Unlearned ,  Concerning  Faith  of 
Things  not  seen,  on  the  Advantage  of  Believing,  the  Enehiridion  to 
Laurentius,  or  Concerning  Faith,  Hope  and  Charit}'.  Edited  by  Henry 
de  Romestin.  Oxford  and  London:  Parker  and  Co.  1885.  (2  Bf., 
251  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

St.  Augustine:  On  Faith  and  the  Creed.  Sermon  to  Catechumens  .  .  .  a  translation  .  .  . 
by  Charles  Abel  Heurtley.     1886  siehe  B. :  Cyrillus  hierosolymitanus  (I  1  p.  398). 

Leaves  from  St.  Augustine.  By  Mary  H.  Allies.  Edited  by  Thomas 
William  Allies.  Second  edition.  Revised  and  corrected.  London: 
R.  &  T.  Washburne.  j^nv  York,  Cincinatti  and  Chicago:  Benziger  Bros. 
(1886)  1899.    (XII,  483  S.)    8.  "  Sh.  5. 

übersetzt   aus   den   Conf.    Serm.     De   civ.  dei.  Epist.     De   Genesi   ad   litteram.     De 

diversis  quaest.  Enarr.  in  psalm.     In  Joannis  Ev.     De   sancta  virgin.     De  ser- 

mone  Domini  in  monte.     Quaest.  evang.     De  Natura   et  Gratia  c.  Pelag.  Epist. 

c.  Donatistas.    Quaest.  XVII  in  Matth.    In  Epist.  Joa.    Enehiridion  ad  Laur. 

Three  anti-pelagian  treatises  of  S.  Augustine  viz.  de  Spiritu  et  Littera, 

de  Natura   et  Gratia   and   de  Gestis  Pelagii   translated  with   analyses 

by  Francis  Henry  Wo o d s   and  John   Octavius  Johnston.     London : 

D.  Nutt  1887.    (XXVII,  242  S.)    8.  4  sh.  6  d. 

A  select  library  of  the  Nicene  and  Post-Nicene  Fathers  of  the  Christian  church.    Edited 
by  Philip  Schaff.    1887—1893  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Vol.  I— VII  (1887—1892). 


The  City  of  God  Ide  Civitate  dei)  written  by  S.  Aiigustine,  bishop  of 
Hippo"!  A  tran.slation  into  english  by  John  H(ealey).  First  published 
in  1610.  In  two  volumes.  London:  Griffith  Farran  Okeden  öt  Welsh  (1890). 
(VIII,  367;  377  S.)    8.  Eacb  Sh.  1. 

St.  Augustine's  De  Civitate  Dei.  Books  XI.  and  XII.  A  literal  translation  with  intro- 
duction  and  notes  by  Henry  Gee.    1893  siehe  unter  den  Ausgaben. 


138  Scriptores  latini.    ü,    Aurelius  Augustinus. 


Aurelius  Augustinus. 

The  Confessions  of  Saint  Augustine.    Ten  books.    Translated  and  edited 

by   William   Henry  Hutchings.     New   edition.     London:   Rinngtons 

(1883)  1889.    (XVI,  322  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

The  Confessions  of  S.  Augustine,   bishop  of  Hippo.     A  new  translation. 

London:  Suttahij  and  Co.  1884  (1887).    (XV,  372  S.)    8.  Sh.  2. 

The  Confessions  of  St.  Augustine.     Books  I. — X.    A  revised  translation. 

London   and  Sidney :    Griffith   Farran    Okedcn    dt   Welsh  (1887   u.   öfter). 

(XX,  227  S.)    8.  2  sh.  6  d.  u.  1  sh.  6  d.  u.  1  sh. 

The  Confessions  of  St.  Augustine.     Books  I — X.     A  revised  translation. 

London:  Routledge  1895.     8.  1  sh.  6  d. 

Sir  J.  Lubbock's  100  best  books. 

The  Enchiridion  of  Augustine  addressed  to  Laurentius  being  a  Treatise 

on    Faith    Hope    and    Love.      London:    Reliqious    Tract    Society   (1887). 

(160  S.)    8.  '  Sh.  2. 

Letters  of  saint  Augustine  selected  and  translated  bv  Mary  H.  Allies. 

London:  Bimies  and  Oates  1890.     (VII,  342  S.)    8.    "  6  sh.  6  d. 

St.  Augustine's  Tractates  on  the  sixt  chapter  of  the  gospel  of  St.  John. 

(Tractates  XXIV— XXVII).     Translated   by   the  late  Henry  Browne. 

London  and  New  York:  G.  Bell  <&  Sons  1895.    (X,  57  S.)    8.     1  sh.  6  d. 


Oeuvres  conipletes  de  saint  Augustin  traduits  en  frani^ais  et  annotees.  1878  siehe  die 
Ausgaben. 

Les  Confessions  de  saint  Augustin,  eveque  d'Hippon,  precedees  de  sa 
vie  par  S.  Possidius,  eveque  de  Calame,  son  disciple  et  son  ami.  Tra- 
duction  nouvelle  par  L.  Moreau.  10«  edition.  Paris:  Gaume  et  Cie. 
(1840)  1890.    (LVI,  463  S.)    8. 

Les  Confessions  de  saint  Augustin.  Traduction  nouvelle  par  Paul  Jan  et 
avec  une  introduction  par  le  traducteur.  Paris:  Chariientier  {18bl)  IS19. 
(XIX,  438  S.)  _  _  Fr.  3.50. 

Les  Confessions  de  Saint  Augustin.  Traduction  nouvelle  avec  intro- 
duction par  Edniond  Saint-Raymond.  Illustrees  de  huit  eaux-fortes 
composees  et  gravees  par  Adolphe  Lalauze.  l'aris:  G.  JJnrtrel  (1888). 
(LXV,  370  S.)    8.  _  _  Fr.  40. 

Les  Confessions  de  saint  Augustin.  Traduction  nouvelle  par  Adrien  de 
Barral.     Farifi:  Foussiclgue  freres  1884.     (XVIL  482  S.)    8.       Fr.  8.75. 

Les  Meditations  de  saint  Augustin.  Traduites  par  P.  Laurent.  Paris: 
Typogr.  augustienne  1892.    (220  S.)    8.  ^  Fr.  —.40. 

Pensees  de  saint  Augustin  pour  chaque  jour  de  l'annee.  Paris:  Descle'e, 
De  Bromrer  et  Cie.  1894.     (75  S.)    8.  Fr.  —.30. 

Pensees  et  prieres  extraites  des  Oeuvres  de  saint  Augustin  par  J.  B. 
Amiena:  hnpr.  Piteiix  freres  1893.    (128  S.)    8. 

Les  Soliloques  de  saint  Augustin  ou  Entretiens  de  Täme  avec  Dieu. 
Trad.  par  P.  Laurent.    Paris:  Typogr.  augustinienne  1892.     (184  S.)    8. 

Fr.  —.40. 

II  libro  di  S.  Agostino  del  modo  di  catechizzare  i  rozzi,  tradotto  in 
italiano  da  un  canonico  della.  basilica  di  S.  Gaudenzio  di  Novara. 
Fireme:  Tip.  G.  Barhera  1879.    (80  S.  mit  Abbild.)    8.  L.  —.80. 

La  cittä  di  Dio  di  Santo  Agostino.  Versione  di  Jacopo  Passavanti. 
2  voll.  Messina :  Tip.  del  Progresso  L.  de  Giorgio  1885.  (558,  353  S.)  8.   L.  10. 

Le  confessioni  di  s.  Aurelio  Agostino.  Traduzione  di  Paolo  Gragliardi. 
Edizione  diligentemente  rivedvita  e  corretta  per  cura  di  Giovanni 
Ripamonti.    Milano:  Eredi  di  E.  Oliva  1896.   (XL  464  S.  mit  Abbild.)  8. 

Antico  volgarizzamento  delle  Confessioni  di  S.  Agostino  edito  la  pi'ima 
volta  ed  illustrato  con  prefazione  note  e  breve  glossario  da  Nicola 
Mattioli.  Borna:  Tipogr.  poHgJotta  della  .s.  c.  di  pjropxiganda  fide  1888. 
(XXXIX,  310  S.)    8. 


i 


Aurelius  Augustinus.  X39 


I 


Aurelius  Augustinus. 

Le   confessioni   di  s.  Aurelio  Agostino   volgarizzate   da  Luigi  Biraghi. 

öaedizione.     3IiIano :  Clerc  1S90.     8.  L.  2. 

Della  cura  che  conviene  avere  dei  morti.    Libro  di  s.  Agostino,  vescovo 

d'Ippona   a  s.  Paolino   vescovo    di  Nola,   volgarizzato    e   annotato   da 

P,  Paganini.     Pisa:  Tip.  Mariotti  1880.     (94  S.)    8.  L.  2. 

Lettere  XXXIII   di  s.  Aurelio  Agostino.     Traduzione  e  dicHarazioni  di 

Giovanni  Nespoli   [con   prefazione   di  B.  Fascie].     Opei'a  postuma. 

Torino:  Tip.  salesiana  1887.    (XXXII,  272  S.)    8.  L.  2. 

Santo  Aurelio  Agostino.     Della  Musica  libri  sei  tradotti  ed  annotati  da 

Eaffaello  Cardamone.    Tirenze:  Tip.  di  G.  Barbha  1878.     (206  S.)    8. 

L.  3.50. 
Sermone   di  s.  Agostino    della  virtü  della  pace  tradotto  da  Luigi  Carlo 

Farini.     Faenza:  Tip.  Conti  1878.    (12  S.)    8. 
Gli  Ultimi  tratti   della  conversione  di  s.  Agostino  narrati  da  lui  stesso. 

Milano:  T.  pont.  s.  Giuseppe  1894.    (31  S.)    8.  L.  —.20. 

Le  veglie  di  s.  Agostino  vescovo  d'Ippona  tradotte  da  Giovanni  Domenico 

Giulio.  2.  edizione.   Bologna.- Ä.  Bonßi  (1^2)  18SI.    (249  S.)    8.    L.  2.50. 


Ai  iiouo/.oyijatig  zov  dylov  Aiyot  othov  in!j  ytoipviov  lluyidu.  In:  Zü)ri;(i  14  (1891) 
p.  3— 12.  65—72. 

Aurelius  Augustinus,  De  stad  Gods  in  haar  begin  en  voortgang,  beschreven 
in  2  deelen,  bevattende  een  verhandeling  over  de  stad  der  wereld  of 
het  Heidendom,  en  Goods  kerk  of  de  stad  Gods;  als  mede  eene  verde- 
diging  der  christelijke  religie  tegen  de  dwalingen  en  lasteriugen  der 
Heidenen  en  andere  vijanden.  Op  vele  plaatsen  met  voortreffelijke 
historien  vermengd.  Nieuwe  en  naar  de  tegenwoordige  spelling  verb. 
uitg.  Lemmer:  W.  A.  F.  Koopinann  1876  —  1878.  (Jetzt:  Gebr.  Koster}. 
Fol.    Met  titelpl.  F.  12.—. 

Die  enighe  Sprake  ende  Vereneghinge  di  Sunte  Augustinus  hadde  mit  God.  (Fragment). 
[Soliloquium  animae  ad  Deum  liber  unus  I— X].  Naar  liet  hem  toebelioorend  Hand- 
schrift uitgegeven  door  Hendrik  Ernestus  Moltzer.  In:  Bibliotheek  van  middel- 
nederlandsche  Letterkunde  44  (Groniugen  1890)  p.  37—70. 


Aurelius  Augustinns'Bekjendelser.  Efterden  latinskeGrundtekstvedStian  Veiii  mestad. 

1881  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 
Jlod  Donatisterne   eller   om  Kirkens  Eenhed  ai'  Aurelius  Augustinus.     Oversat  af  S.  B. 

Bugge.     1886  siehe  ebenda. 
Aurelius  Augustinus  Enchiridion.    En  kord  Haandbog  om  Tro,   Haab  og  Kjaerlighed. 

Oversat  ira  Latin  af  Daniel  Thrap.     1884  sielie  ebenda. 
Aurelius  Augustinus.     Om  Guds  Stat.     Fremstillet  i  Sammendrag   af  Oscar   Moe.     1884 

siehe  ebenda. 

S.  Aurelii  Augvtstini  Bekännelser.     Fran   latinet  öfversatta  af  A.  K all- 
st röm.     Stocf,-hohn :  Ad.  Bonnier  (1860)  1884.  1896.     8.  Kr.  4. 

D.  I:  I— X  böckerna.     2:dra  uppl.     (1860)  1896.     (XV,  256  S.)  Kr.  2.50. 

D.  II:  XI— XIII  böckerna.     1884.     (148  S.)  Kr.  1.50. 

Augustin.  Bekännelser.    l:ao.  2:aboken.    Öfv.  af  E.G.  Waldemar  Rudin. 

N.  [Aus:  Läsning  för  hemmet  1  (1879)  p.  185-216].    Stockholm:  [A.  Nihon) 

1880.    (48  S.)    8.  Kr.  —.30. 

Hall  dina  begärelser  tillbaka  ur  Augustini  Confessiones.    Stockhohn:  A.  V. 

Carlmn   1879.     (39  S.)    8.  Kr.  —.25. 

Aurelivis  Augustinus.     Enchiridion.    En  kort  handbok  om  tro,  hopp  och 

kärlek.    öfvers.  frän  latinet  af  0.  V.  Lemke.    Stockholm:  A.  V.  Carlsons 

Bokf.-akth.  1887.    (155  S.)    8.  .  Kr.  1. 

Aurelii  Augustini  .  .  .  Handbok  on  ensliga  samtal  med  Gud.  Öfversättning 

frän    latinet.     Ny    upplage.     Stockholm :    Ackerbergs  förlag  (1705)   1890. 

(120,  3  S.)    8.  Kr.  —.60. 


140  Scriptores  latini.    D.    Aurelius  Augustinus. 


Aurelius  Augustinus. 

Aurelius  Augustinus.  Om  undervisning  af  nybörjare  i  kristendomen. 
öfvers.  frän  latinet  af  J.  Gerd  in.  [Skrifter  af  uppfostringskonstens 
stormän.  4].   Göteborg :  Wettergren  ä;  Kerber  1889.   (VIII,  66  S.)  8.  Kr.  1.50. 


Meditaciones  v  manual  de  San  Agustin.  3ladrid:  Impr.  de  J.  JRodriguez 
1891.    (202  S.)    8.  Pes.  —.50. 

Soliloquios  y  Manual  del  gloriose  doctor  de  la  Iglesia  San  Agustin, 
traducido  de  latin  en  castellano  por  Pedro  Rivadenenevra.  Madrid : 
Imp.   de  la  Compawa  de  Impresores  y  libreros  1887.    (244  S.,  1  Abb.)    8. 

Pes.  3,  Ausland  3.50. 

Szt.  Agoston  dics6neke  a  mennyorszägrol.  Fordi'totta  Remenyi  Ede.  In:  Egyetemes 
philologiai  közlöny  15  (1891)  p.  5:il  — 526. 

L'hymne  de  s.  A.  sur  le  Paradis. 
Agah  d  ,  Keinhold:  De  Varronis  rerum  divinarum  libris  I  XIV  XY  XVI  ab  Augustino 
in  libris  de  civitate  dei  IV  VI  VII  exsciiptis.  Dissert.  inaug.  argentin.  Lipsiat : 
B.  <!.  Teu'itiir  189(j.  (38  S.)  8.  Auch  in  des  Verf.  Ausgabe  von  M.  Terenti 
Varronis  Antiquitatum  rerum  divinarum  libri  I  XIV  XV  XVI  (Lipsiae  1898) 
p.  T-38. 
Anibrosi,  Luigi :  La  dottrina  dell"  immaginazione  in  S.  Agostino.  In:  Rivista 
italiana  di  filosofia.  Anno  10.  1  (1895)  p.  67—83.  Questo  articolo  e  tolto  da  un 
volumine  intitolato: 

—  La  psicologia  dell'  immaginazione  nella  storia  della  filosofia:  esposizione  e  critica. 

Ruma:  Soc.  (dit.  Dante  Alighüri  1898.     (XXXIV,  562  S.)     8'  L.  6. 

Antbnini,  Paul:  Trois  confessions:  Saint  Augustin,  Montaigne,  J.  J.  Rousseau. 
Paris:  Sandoz  et  Tliuillicr  1883.     (237  S.,  1  Abb.)    8.  Fr.  3. 

Barberis,  Giulio:  II  grande  Sant'  Agostino,  vescovo  d'Ippona:  vita  popolare 
scritta  nell'  occasione  del  XV  centenario  del  suo  battesimo.  3  vol.  S.  Benigno 
Canaveae:  Tip.  saltsiaim  1887.     (XVI,  480  S.)    8. 

Barzellotti,  Giaconio:  La  prima  autobiografia :  s.  Aurelio  Agostino.  In  des  Verf. 
Santi,  solitaiü  e  filosofi:  saggi  psieologici  2  (Bologna  1886)  Nr.  1. 

Baumann,  Julius:  Nähere  Darlegung  der  Unsterblichkeitslehre  Augustins.  In 
des  Verf.  Piatons  Phädon  (Gulha  1889;  p.  80—89. 

Beer,  Rudolf:  Die  Anecdota  borderiana  augustineischer  Sermonen.  [Aus:  Sitzungs- 
berichte der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissen- 
schaften 113  (1886)  p.  679— Ö90J.      Witn:  (C.   (Urold's  Sohn).     (14  S.)     8.  M.  —.30. 

Benedict,  Anton:  Über  eine  mittelhochdeutsche  Übersetzung  der  ^Meditationes'^ 
des  heil.  Augustinus.  Progr.  der  deutschen  Staatsrealschule  Karolinenthal. 
Prag  1881.    (S.  3-15).    8. 

Berthaud,  Auguste:  Sancti  Augastini  doctrina  de  pulchro  ingenuisque  artibus 
e  variis  illius  operibus  excerpta.  Thesis  vesontina.  Pictavii:  P.  Oadin  1891. 
(IX,  114  S.,  1  El.)    8. 

Biegler,  Johannes:  Die  civitas  dei  des  hl.  Augustinus.  In  iliren  Grundgedanken 
dargelegt.     Paderborn:  Junfermuiin  1894.     (74  S.)    8.  M.  —.75. 

Billeri,  Paolo:  S.  Agostino  e  Giambattista  Vico  ossia  della  teorica  scientiflca 
della  filosofia  della  storia  e  della  sua  applicazione.  Pisa;  Tip.  editr.  di  Fr.  üariotti 
1887.     (XXVII,  403  S.)    8.  L.  3.50. 

Böhringer,  Friedrich:  Aurelius  Augustinus  Bischof  von  Hippo  ...  (1845)  1878 
siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  62). 

Boissier,  Gaston:  Etudes  d'histoire  religieuse.  IV.  La  conversion  de  saint 
Augustiu.     In:  Revue  des  deux  mondes  58«  ann^e.    3"  per.  85  (1888)  p.  43 — 69. 

—  ...  religieuse.    Le  cristianisme  et  l'invasion  des  barbares.    I.  La  cite  de  Dieu 

de  Saint  Augustin.     Ebenda  6U«  annee.     3=  per.  97  (1880)  p.  345—372. 
Beides  wiederholt  in  des  Verf.  La  fin  du  paganisme  1  (Paris  1891)  p.  339—379. 
2  (1891)  p.  339—390.     6"  Edition  1909. 
Bourke,  Ulick  J. :  Life  and  labour  of  St.  Augustine,  bishop  of  Hippo  Regius,  with 

an  accouut  of  the  canons  regulär  and  of  the  Augustin  Friars,  to  which  is  added 

a   Tridum    in    honour   of  the   great   doctor   of  the   african   church.     People's 

edition.     Dublin:  Gill  1880.     (54  S.)    8.  6  d. 

de  Bovet,  Marie- Anne :  L'esthetique  de  saint  A\igustin.    In:  La  nouvelle  Revue 

12.  annee  62  (Paris  1890)  p.  113-119. 
Brandt,  Augustinus:  Sancti  Augustini  hipponensis  episcopi  de  angelis  doctrina. 

Pars  prima,  quae  est  de  esistentia  et  natura  angelorum.    Dissert.  inaug.  monast. 

Paderbornae  1893.    (VIII,  78  S.)    8. 


Aurelius  Augustinus.  141 

Aurelius  Augustinus. 

Bwrkitt,    Francis    Crawford:    The    old    Latin   and   the   Itala   ...     1896   siehe   A. : 

Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  83). 
Buroni,   Giuseppe:    S.  Agostino,    S.  Tonimaso   e  A.  Rosmini.     In:   La  Sapienza  1 

(Torino  1879)  p.  17—25.  35—40. 
Biirton,  Philip:   The  life  of  saint  Augustine   bishop   and   doctor.     A  historical 

study  by  Ph.  B.,  a  priest  of  the  consrregation  of  the  mission  a  pilgrim  to  Hippo. 

Third  edition,  much  enlarged.     With  map.     Dublin:  M.  ff.  Oill  &  Son  (1886.  1888) 

1897.     (447  S.,  App.  &  Index  35  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Die  beiden  ersten  Ausgaben  geben  den  Namen  des  Verf.  nicht. 

—  Saint  Augustine  and  his  anglican  critics.   In:  The  Dublin  Review.    Third  series  24 

(1890)  p.  89—109.     [Unterzeichnet:  The  author  of  „St.  Augustine:    An  historical 
study"]. 

—  The  augustinian  System.    Ebenda  109  (1891)  p.  48-68. 

Buschick,   Rudolf:   Die  Pädagogik  Augustins.    Inaug.-Dissert.   Erlangen  1893. 

(69  S.)     8. 
Bush,  Robert  William:  St.  Augustine:  his  life  and  times.     London:  Rdigious  Tract 

Socifty  (1883).     (XII,  212  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Cabrol,   Fernand:   Le  ..Liber  Testimoniorum''   de  saint  Augustin  et  deux  traites 

inödits    de    Fauste    de    Riez.     In :    Revue   des   questions    historiques   47   (1890) 

p.  23-2—243. 
Camilleri,  Fr.  Giovanni  Maria:  Giudizi  dello  storico  abb.  Rohrbacher  sopra  alcuni 

punti  della  dottrina  del  s.  p.  e  dot.  Mas.  Agostino  examinati.    Seconda  edizione 

riveduta  dall'  autore.    Malta:  Tipogr.  Industriale  di  G.  Muscat  (1892).    (3  Bl.,  166  S., 

1  Bl.)     8.  1  sh.  3  d. 

Zuerst  Roma:  Tip.  della  Buona  Stampa  1887.     (263  S.)    8. 
Cantü,  Cesare:  I  santi  padri  Ambrogio  e  Agostino.     1885  siehe:  Ambrosius. 
Christ,   P. :    Die  Konfessionen  Augustins   und  Rousseaus.     Vortrag,    gehalten  im 

Rathaussaal  zu  Zürich  am  30.  November  1893.    Zürich:  F.  ScIiuWhss  I89i.    (28  S.)    8. 

M.  —.80. 
Christinnecke,    Johannes:    Causalität    und    Entwicklung    in    der    Metaphysik 

Augustins.  I.Teil.  Inaug.-Dissert.  von  Jena.  (Leipzig:  ß.  Fock)  1891.  (60  S.)  8.  M.  1. 
Clark,  William  Robinson:  Saint  Augustine.    London:  Society  for  Promoting  Christian 

Knonledge  (1878).     (VI,  193  S.)     8.  Sh.  2. 

Collette,    Charles   Hastings:    Saint   Augustine   (Aurelius  Augustinus,   episcopus 

hipponiensis).     A.  D.  387 — 430.     A   sketch   of  his   life   and  writings  as  affecting 

the  controversy  with  Rome.    London:  W.  H.  Allen  <fe  Co.  1883.   (VI  S.,  1  Bl.,  142  S.)  8. 

Sh.  5. 
de  Crozals,   J. :   Quelques   thöories  de  St.  Augustin  sur  la  metrique  d'apres  son 

Traite  De  la  Musique.    In:  Annales  de  l'enseignement  superieur  de  Grenoble  6 

(1894)  p.  499-540. 
Ciinningham,    WilUam:    S.    Austin    and    his    place   in   the   history   of  Christian 

thought.     London:  C.  ./.  Clay  &  Sons  1886.     (XIII,  283  S.)     8.  12  sh.  6  d. 

Cutts,    Edward   Lewes:    Saint   Augustine.     London:    Society  for  Promoting  Christian 

Knowledge  (1881).     (239  S.)     8.  Sh.  2. 

Degert,    Antoine:    Quid    ad    mores    ingeniaque   Afrorum    cognoscenda    conferant 

sancti  Augustini  sermones.    Thesis  burdigalensis.    Lutetiae  Parisiorum :  V.  Lecoffre 

1894.     (91  S.,  1  S.  ung.,  1  Bl.)     8.  Fr.  3..50. 

Delfour,  L.-Clodomir:  De  narrationibus  quae  sunt  in  sancti  Augustini  sermonibus. 

Thesis.     Pnrisiis:  E.  Liroiix  1892.     (1  Bl.,  69  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Delisle,    Leopold:    Le   plus   ancien    manuscrit   du  Miroir  de  saint  Augustin.     In: 

Bibliotheque  de  l'Ecole  des  Chartes  45  (1884)  p.  478—487. 
Del  lume  dell'  intelletto  secondo  la  dottrina  de'  ss.  dottori  Agostino,  Bonaventura 

e    Tommaso    d'Aquino    opposta    al    sistema   del   soggettivismo   propugnato   dal 

cardinal   Parocchi   nell'   indirizzo   a  PP.  Leone  XIII   circa   l'enciclica  „Aeterni 

patris'.  Roma,  Torino,  Fireme:  K.  Loe scher  1881.  (XXXII,  783  S.,  1  S.  ung.)  8.  L.  8. 
Desrou  sseau  x,  A.  M. :  Sur  quelques  manuscrits  d'Italie.  1886  siehe  B. :  Lucianus. 
Di  eck  hoff,    August   Wilhelm:    .Justin,    Augustin,    Bernhard    und    Luther.     Der 

Entwickelungsgang   christlicher  Wahrheitserfassung  in  der  Kirche  als  Beweis 

für  die  Lehre  der  Reformation.     1882  siehe  B. :  Justinus  Martyr. 
Die  Philosophie  des  hl.  Augustinus.    [Storz,  Freilmrg  1882].    In:  Historisch-politische 

Blätter  für  das  katholische  Deutschland  92  (1883)  p.  383—388. 
Douais,  Celestin:  Les  Confessions  de  Saint  Augustin.    [Aus:  L'Universite  catholi- 

que.     Nouvelle   sörie   9  (1892)   p.   503—520.     10  (1892)   p.  52—68.  249-274.  385—415. 

11    (1892)   p.  5-52.   321—347.   567—583.    12  (1893)   p.   32—60].     Lyon:  E.   Vitte.     Paris: 

A.  Picard  1893.     (VIII.  212  S.,  1  Bl.)     8.  Fr.  5. 

—  Saint  Augustin  contre  le  manichöisme  de  son  temps.    [Aus:   Revue  thomiste  1 

(1893)  p.  393— 426.  560— 576.    2  (1894)  p.  205— 228.  516— 539.    3  (1895)  p.  44— 60] .    Paris: 

A.  Picard  1895.     (117  S.)     8.  F-  1-50. 


142  Scriptores  latini.    D.    Aurelius  Augustinus. 

Aurelius  Augustinus. 

Douais,    Celestin:    Saint  Augustin   et  la  bible.     Les   debuts.     In:    Revue  biblique 

triraestrielle  2  (1893)  p.  62—81.    Chapitre  II.    Version  de  la  bible  suivie  par  S.  A. 

Ebenda  p.  351—377.    Chapitre  III.    S.  A.  defenseur  de  la  bible.    Ebenda  3  (1894) 

p.  110—135.  410-432. 
—  Saint  Augustin   et   le  Judaisme.     In:   L'Universite  catholique.     Nouv.   s6r.   17 

(1894)  p.  5—25. 
Disputed  points   of  theology.    No.  I.    The  teaching  of  St.  Augustine  and  Hooker 

respecting  the  divine  will.     Oxford  am]  Lourhni :  ./.  Parker-  and  Co.  1879.    (12  S.)    8. 
Dombart,  Bernhard:  Zu  Augustinus  de  civitate  dei  [10.  1,  13.22].    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  149—152. 
Dräseke,   Johannes:    Zu  Augustinus'  De   civitate   Dei  XVIII,    42.     Eine  Quellen- 
untersuchung.   In  :  Zeitschrift  für  wissenschaftliche  Theologie  32  (1889)  p.  230—248. 
Dupont,  A.:  La  philosophie  de  saint  Augustin.    In:  Kevue  catholique  51  (/.oiwa/>/ 

1881)  p.  106—125.  225—246.  488-.506.  536—557.   52  (1881)  p.  64-00.  129—159.  242—275. 

313— 3H.  451—476.  521—546. 
Duquesnoy,    F.:    Une   preuve  de  l'existence  de  Dieu  dans  S.  Augustin  dialogue 

de  libero  Arbitrio  II,  III — XV.     In:  Annales  de  philosophie  chretienne  N.  s.  25 

(1891)  p.  286—302.  331—346. 
Ehrle,  Franz:  Der  Augustinismus  und  der  Aristotelismus  in  der  Scholastik  gegen 

Ende  des  13.  Jahrhunderts.     1889  siehe  B. :  Aristoteles. 
Engelbrecht,  August:  Das  Titelwesen  bei  den  spätlateinischen  Epistolographen. 

1893  siehe  C. :  Scriptores  epistolarum. 
Eucken,  Rudolf:  Die  Lebensanschauungen  der  grossen  Denker.   1890— 1907  (9.  Aufl. 

1911)  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Farrar,   Frederic  "William:    Sketches  of  church  history  in  biography.     1839  siehe 

A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Pestugiere,  Paul:  La  conversion  de  S.  Augustin.    Philosophie  d'une  conversion. 

In:  Annales  de  philosophie  chretienne  N.  s.  30  (1894)  p.  276—291.  342—362.  414—430. 
Fiessinger,    Ch. :    Les   meraoires  partielles  d'apres  St-  Augustin.     In:   Janus  1 

(1893—1897)  p.  535—536. 
Fogazzaro,  Antonio:  Per  un  reoente  raffronto  delle  dottrine  di  S.  Agostino  e  di 

Darwin  circa  la  creazione.    In:  Atti  dei  r.  Istituto  veneto  di  scienze  lottere  ed 

arti.     Ser.  VII  2  (1890—1891)  p.  447—479. 
Frick,   Carl:   Die  Quellen  Augustins  im  XVIII.  Buche  seiner  Schrift   de  civitate 

dei.     Progr.  des  Gymn.  Höxta-:  (BiuMolh)  1886.     (83  S.)    8.  M.  1. 

Gangauf,   Theodor:    Des   heiligen   Augustinus   speculative   Lehre   von   Gott   dem 

Dreieinigen.     Ein   wissenschaftlicher  Nachweis    der   objectiven  Begründetheit 

dieses   christlichen   Glaubensgegenstandes,    aus   den   Schriften    des   genannten 

großen  Kirchenlehrers   gegen    den    unter  dem  Scheine  der  Wissenschaft  dieses 

christliche  Grunddogma  bekämpfenden  Unglauben  zusammengestellt.     Zweite, 

unveränderte  Ausgabe.   Augshurff:  B.  ScIimicVa  Vtrl.  (1865)  lS8i.   (XVI,  448  S.)  8.  M.  3. 
Gard:   Etüde   sur   saint  Augustin.     In:    Revue   de  la  Suisse   catholique   16  (1884/5) 

p.  109-112.    p.  255—259.   p.  543—552.    17  (1885  6)  p.  344—346.   18  (1886/7)  p.  893-901. 

19  (1887/8)  p.  37—40. 
Geiger,  Ludwig:  Augustin,  Petrarca,  Rousseau.    [Aus  geistigen  Werkstätten  11]. 

Herlut:  R.  Lesser  1893.     (30  S.)  M.  -.60. 

Gern  oll,  Wilhelm:   Kritische  Bemerkungen  zu  lateinischen  Schriftstellern.    1890 

siehe  C. :  Collectiones  (p.  9). 
Georges,  Karl  Ernst:  Augustin.  ep.  41.     1881  siehe  C. :  Scriptores  (p.  51). 
Gerdin,    Joh.:    S.    Aurelius   Augustinus   säsom  kristlig   uppfostrare.     En   studio. 

Upsala:  W.  Schultz  1886.     (74  S.,  1  S.  ung.)    8.  Kr.  1. 

Germer-Dur  and,  J. :  Le  tombeau  de  Saint  Augustin  k  Pavie.    Paris:  Vve  E.  Belin 

ctfils  1878.     (III,  175  S.)    8. 
—  Le  tombeau  de   S.   Augustin  ä  Pavie.     In:   Revue  de  l'art  chretien  22"  annee 

(1878)  2«  Serie  8  (XXV»  de  la  coUection)  p.  257—274,  2  tabl. 
Ghigliazza,  Domenieo:  Compendio  della  vita  di  san  Agostino.    Oeiiora:  T.  Arcives- 
.    .  covile  1883.     (328  S.)    8. 

Gitlbauer,   Michael:    Dichterfragmente.     1.  Dichter  bei  Augustin  zu    Psalm.  I  6. 

ISSii  siehe  B. :  Homerus. 
Grandgeorge,  L. :  Saint  Augustin  et  le  neo-platonisme.    1896  siehe  A. :  Scriptores 

philosophi. 
Grasselli,  Antonio  Maria:  La  conversione  di  s.  Agostino:  panegirico.    Roma:  Tip. 

Poliglotta  rldlu  s.  c.  di  propaijaiida  fide  1887.     (18  S.)     8. 
Grass  mann,  Franz  L. :  Die  Schöpfungslehre  des  heiligen  Augustinus  und  Darwins. 

Gekrönte   Preisschrift.     RKjtnshurr/:   Vcrlags-Anstidt  tonn.    G.   J.  Mauz  1889.     (VIII, 

143  S.)     8.  "  M.  1.80. 

Grossi,     Giovanni:     Sant"    Agostino:     discorso    detto    nella    chiesa    parrocchiale 

omonima  il  28  agosto  18S5.     Torino:  Tip.  fl.  ßpiinini  (  f.  1885.    (23  S.)    S.    L.  — .50. 


Aurelius  Augustinus.  143 


Aurelius  Augustinus. 

Hähnel,  Julius:  Verhältnis  des  Glaulens  zum  Wissen  bei  Augustin.  Ein  Beitrag: 
zvi  Augustins  Erkenntnistheorie.  Inauguraldissert.  von  Leipzig.  ChemitiU  1891. 
(39  S.)    8.     Identisch  mit 

—  ....  Augustin.     Progr.  des  Kealgymn.  Chemnitz  1891.     (24  S.)    4. 
Harnack,   Adolf:    Augustins   Konfessionen.     Ein   Vortrag.     3.   Auflage.     Gie/sen: 

J.  Rirln-  (1S88.  1S94)  1903.     (32  S.)     8.  ~       M.  —.60. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Reden  und  Aufsät^o  1  {Gü/sen  1904)  p.  49—79. 

—  Monasticism :  Its  Ideals  and  history  and  The  Confessions  of  St.  Augustine.    Tvro 

lectures   hy  A.  H.  Ti-anslated   into  english  by  Ernest  Edward  Kellett,    F.  H. 
Marseille.     London  uml  O.iford :    Williams  and  Norgate  1901.     (171  S.)     8.         Sh.  4. 

—  Die    weltgeschichtliche    Stellung    Augustin's    als    Reformator    der    christlichen 

Frömmigkeit.   —    Die    weltgeschichtliche   Stellung   Augustin's    als   Lelirer    der 
Kirche.    In  des  Verf.  Lehrbuch  der  üogmenaeschichte  3*  {Tühini/ai  1910)  p.  .59 — 92. 
p.  92-286. 
Hatzfeld,    Adolphe:    Saint    Augustin.      [^Les   .Saints"'   [11. 1].     3«    edition.      Paris: 
V.  I.iroffrt  1897.     (XV,  183  S.,  \  131.»     8.  '  Fr.  2. 

—  Der    heilige   Augustinus.     Nach    der    zweiten   Auflage    aus    dem   Französischen 

übersetzt    von    Kranz    Xaver    Kerer.      Rigcnshurg:    Nationale    XtrkiysanslaU    1900. 
(XTV  S.,  1  BL,  181  S.,  1  Stahlstich).     8.  '  M.  2.40. 

—  Saint  Augustine  .  .  .    Translated    by  G.   Holt.    With  a  prefaee  and  notes  by 

G.  Tyrrell.     London:  Duckiiorth  1898.     (X,  1.55  S.)     8.  Sh.  3. 

Hauer,  Julian:  Annomino  und  Supernomino  (August.  2  loc.  in  hept.  .ad  esod.  20. 
24  und  2  Quaest.  in  hept.  78  (ad  exod.  21.  8  u.  9).  In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  137—139. 

H  auler,  Edmund:  Sincerare  [Augustin.  Serm.  359.  §  7.  (39.  1596.  8)  Migne].  In: 
Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  6  (18S9)  p.  58. 

Haussleiter,  Johannes:  Ein  Infinitivus  Futuri  Passivi  auf  uiri  bei  Augustin 
[Enchirid.  ad  Laurent,  c.  67J.  In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und 
Grammatik  8  (1893)  p.  3:38. 

Heard,  John  Bickford:  Augustine  and  his  System.  —  Augustine,  his  merits  and 
defects.  In  des  Verf.  Alexandrian  and  carthasrinian  theology  (tdinhurgh  189.3) 
p.  175-228. 

Heinzelmann,  Wilhelm:  Augustins  Ansichten  vom  Wesen  der  menschlichen 
Seele.  Ein  Beitrag  zur  Würdigung  der  philosophischen  Forschung  des  Kirchen- 
lehrers. In:  Jahrbücher  der  kgl.  Akademie  gemeinnütziser  Wissenschaften  zu 
Erfurt  N.  F.     20.  Heft  (1894)  p.  "41—911. 

Herntrich,  C. :  Augustin  und  Rousseau  nach  ihren  ^Bekenntnissen'-  beurteilt. 
Schltumg:  ./.  Btrmis  1896.     (51  S.)    8.  M.  —.80. 

Histoire  de  Saint  Augustin,  öveque  d'Hippone  et  docteur  de  l'Eglise,  d'apres  ses 
6crits  et  l'edition  des  Benedictins  par  un  membre  de  la  grande  famille  de  saint 
Augustin.  2  vol.  BrurdUs:  Socie'te  hdgc  (h  librnirif.  Paris:  V.  Palme.  Geneve: 
H.  TnmhUi/  1892.     (XIV,  284;  304  S.,  grav.)     8.  Fr.  6. 

Höhne,  Karl:  Hieronymus  und  Augustinus  über  die  Gesetzesbeobachtung  bei 
Paulus  und  den  Judenchristen.  In:  Nathanael.  Zeitschrift  für  die  Arbeit  der 
evangelischen  Kirche  an  Israel  12  (1896)  p.  97—124.  129-141. 

Hoffmann,  Emanuel:  Sanevaletudo  [Aug.  civ.  dei  I^  p.  29.  28  D.  =1.  18].  In: 
Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  203. 

Huemer,  Johann:  Der  Grammatiker  Augustinus.  In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  37  (1886)  p.  2.56  -257. 

Hugenholtz  Jr. ,  Pieter  Hermann:  Augustinus  [Volksbibliothek  IV.  8].  Anister- 
(/am  ('s  /Lug,):  C.  ./.  Loman  Jr.  1883.     8.  F.  —.25. 

—  Aurelius   Augustinus.     In   des  Verf.   Karakterbeeiden  (Amsterdam  1886)  p.  27—64. 
Hulme,   William    Henry:    Die   Sprache    der   altenglischen   Bearbeitung  der   .Soli- 

loquien   Augustins.     Inauff.-Dissert.    von   Freiburg  i.   Br.     Darmstadt    1894. 

(VIII,  99  S.)     8. 
H  u  p  p  e  r  t ,  Ph. :  Der  Augustinismus.    In :  Der  Katholik  73.  Jahrg.  (1893)  1  p.  162—172. 
Jacoby,   Hermann:  Die  praktische  Theologie  in  der  alten  Kirche.    1890  siehe  B.: 

Cyrillus  hierosolymitanus. 
James,    Moutague    Rhodes:    ,Pseudo- Augustine'^    on    the    Apocalypse.     In:    The 

classical  Review  3  (1889)  p.  222. 
J(anssens),  L(aurent):  La  prödestination  d'apres  S.  Augustin  et  S.  Thomas.    In: 

Revue  b6nedictine  9  (1892)  p.  529—544. 
Ihm,    Max:    Zu  Augustins  Confessiones  [VIII  2.  3].     In:   Rheinisches  Museum  für 

Philologie  51  (1896)  p.  Q?ß. 
Ittameier,   K.    Matthias:    Die    Stellung   Augustin's   zu   der   Frage   über   die   Zeit 

bezw.   Nähe    des  Weltendes.     In:    Zeitschrift  für  kirchliche  Wissenschaft   und 

kirchliches  Leben  2  (1881)  p.  .570—581. 


144  Scriptores  latini.    D.    Aurelius  Augustinus. 

Aurelius  Augustinus. 

Kahl,  Wilhelm:  Die  Lehre  vom  Primat  des  Willens  bei  Augustinus,  Duns  Scotus 
und  Descartes.  Inaugural-Dissert.  Strasslniry :  K.  J.  TriVmtr  1886.  (IX  S.,  1  Bl., 
126  S.)     8.  M.  2.50. 

Kayser,  Johann:  Augustins  Abcdarius.     1881  siehe  Ambrosius. 
Kjellberg,    Elisabeth:    Monica    och    hennes    son    Augustinus   öfvers.   och   bearb. 
efter  H.  Merz   m.  fl.  af  E.  K.     [Läsning  för  hemmet  1  (1879)  p.  137—184].     Stock- 
holm: {A.   Y.  CarhsoH)  1879.     (48  S.)    8. 
Klein,    Franz:    Textkritische  Beiträge   zu    „St.  Augustini  collatio  cum  Maximino, 

Arianorum  episcopo".     In:  Serta  Harteliana  (yVien  189ti)  p.  160—162. 
Knöll,    Pius:    Zu   den  Confessiones   des  Augustinus.     In:    Serta  Harteliana  {Wun 
1896)  p.  137—141. 
I  18  29  (p.  27.  1  Kn.)  II  2.  2  (p.  30.  8).    VIII  2.  3  (p.  172.  3).     IX  8.  18.    In  Faust. 
XIX  22  (p.  530.  20  ff.  Z.). 
Koch,  Anton:    Die  Auktorität  de.«  hl.  Augustin  in  der  Lehre  von  der  Gnade  und 
Prädestination.     In:    Theologische   Quartalschrift   73   (1891)   p.   95—136.  287—304. 
455-487. 
Kranich,    Anton:    Ueber   die   Empfänglichkeit   der  menschlichen   Natur  für   die 
Grüter  der  übernatürlichen  Ordnung  nach  der  Lehre  des  hl.  Augustin  und  des 
hl.  Thomas  v.  A.    rnderhor» :  F.  Schduingli  1892.   (1  Bl.,  99  S.,  1  S.  ung.)    8.    M.  1.80. 
Kühne,    Benno:    Die  Natur-Philosophie   des   hl.  Augustin.     Progr.  der  Lehr-  und 
Erziehungs-Anstalt  des  Benediktiner-Stiftes  Maria-Ei  nsied  ein  1889.  (44  S.)  4. 
Kühner,  Karl:  Augustin's  Anschauung  von  der  Erlösungsbedeutung  Christi  im  Ver- 
hältnis zur  voraugustin'schen  Erlösungslehre  bei  den  griechischen  und  lateini- 
schen Vätern.    Licentiatenschrift.    Hfuhllitrg:  K.  ftrooft  1890.    (1  Bl.,  69  S.)   8.    M.  1. 
K\ikula,  Richard  Cornelius:  Die  Mauriner  Ausgabe  des  Augustinus.    Ein  Beitrag 
zur   Geschichte   der  Literatur   und   der  Kirche   im  Zeitalter  Ludwig's  XIV.     I. 
II.  III  1.  2  Theil.    [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe 
der  kais.  Akademie   der  Wissenschaften   121    (1890).     122  (1890).     127  (1892).     138 
(Jahrg.    1897,    Jahrz.    1898)].     Wim:  (F.  Tempsky.     C.  OerohVs  Sohn)  1890.  1892.  1898. 
(106  S..  66  S.,  48  S..  81  S.)    8.  M.  1.80;   1.30:  1.10;  1.80. 

KvQ  lay.i'i  c ,  'Avuaidoioi  JioutjSrjc:    MeXizt]   Tttijl    tov  Avyovativov.     In:   Parnassos  3 

(1879)  p.  525—545. 
Langen.    Joseph:    De  commentariorum    in    epistolas   paulinas   qui   Ambrosii    et 
quaestionum  biblicarum  quae  Augustini  nomine  feruntur  scriptore.   1880  siehe: 
Ambrosius. 
Lass  witz,    Kurd:    Geschichte  der  Atomistik.     1890  siehe  A. :    Scriptores    rerum 

naturalium. 
Laucher t,  Friedrich:  Ueber  den  Gottesstaat  des  hl.  Augustinus.    In:  Deutscher 

Merkur  23  (Mihichtn  1892)  Nr.  5  p.  33—34.     Nr.  6  p.  43—45.     Nr.  7  p.  50—51. 

Le  Blant,  Edmond :  Simple  coniecture  au  sujet  d'un  passage  du  saint  Augustin. 

[In  Joa.  ev.  tract.  VII  §  6]  In :  Revue  archeologique  3"  s6r.  20  (1892)  p.  18—20,  1  Taf. 

Leclercq,   Henri:    L'Afrique  chretienne.     2  tomes.     [Tome  I.     Deuxieme  Edition]. 

Panx:   V.  Lccoffri  1904.     (XLIV,  435  S. :  380  S.)    8. 

T.  I.    L'epoque   de   TertuUien   (180—249).     (p.    105—168).     L'6piscopat   de   saint 

Cyprien  (249—258).     (p.  169—234). 
T.  II.     L'episcopat  de  saint  Augustin  (396-430).     (p.  78—142). 
[Lerro,   Nie.]:  La  conversione  di  s.  Agostino  operata  da  Ambrogio.     Siena:  Tip.  s. 

Btrnurdhw  1893.     (16  S.)    8. 
Linderbauer,    Benno:    Itoria.      In:    Archiv    für   lateinische    Lexikographie   und 

Grammatik  8  (1893)  p.  139—140. 
von   Lippmann,   Edmund  O. :    Der   heilige  Augustinus   über   den  Aetzkalk.     In: 
Chemiker-Zeitung  20.  Jahrg.  (1896)  I  Nr.  31  p.  304—305.    Wiederholt  in  des  Verf. 
Abhandlungen   und   Vorträge   zur   Geschichte   der  Naturwissenschaften  {Ldpzig 
1908)  p.  77—80. 
Loesche,  Georg:  De  Augustino  plotinizante  in  doctrina  de  deo  disserenda.   Dissert. 

inaug.    Jenae  1880.     (1  Bl.,  68  S.)    8. 
—  Plotin  und  Augustin.     1884  siehe  B. :  Plotinus. 

Longhaye,  Georges:  .S.  Augustin  predicateur.    In:  Etudes  religieuses  philosophi- 
ques,  historiques  et  littöraires  25«  annee  43  (1838)  p.  161—176.  393—413. 

„Ces   pages   sont  detachees  de  l'ouvrage  „La  predication.     Grands  maitres  et 
grandes  lois.,"     raris:  Rdaux  1888.     (.543  S.)    8.  Fr.  7.50. 

Jiudwig,    Ernst:    Bericht    über    die    Literatur    zu    späteren    lateinischen   Schrift- 
stellern .  .  .  1878  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 
Macias,   Marcelo:   Panegirico   de   San  Agustin.     In:    Revista   contemporänea   ano 

20  t.  96  (1894)  p.  113-136. 
Magani,    Francesco:   La  data  e  il  luogo  del  battesimo  di  s.  Agostino,  con  alcune 
note  sui  primi  monumenti  eristiani  di  Milano.    Paria:  Tfii.frul.  FitsilSSl.   (183S.)   8. 

L.  3. 


Aurelius  Augustinus.  145 


Aurelius  Augustinus. 

Magni,  Valerianus:  De  luce  mentium  et  eius  iniagine  ex  sanctis  patribus  Augustino 
et  Bonaventura  ad  Bartholomeum  Nigrinum.  Bonoyiiae :  N.  Zam'chelli  \886.  (138  S.)  8. 

L.  1.50. 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter. 

1889.  1890  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Matteis,  B.:   Due  sublime  sentenze,  luna  di  S.  Tommaso,  l'altra  di  S.  Agostino 
sulla  provenienza  e  dipendenza  delle  cose  da  Dio.    In:   La  Sapienza  10  (Torino 
1884)  p.  205—208. 

—  Pue  luoghi  notevoli  delle  Confessioni  di  sant"  Agostino.  Ebenda  13  (1886)  p.  15 — 19. 
Matthes,   August:    Der  Unterschied   in   der  Predigtweise  des  Chrysostomus  und 

Augustinus  .  .  .     1888  siehe  B. :  Joannes  Chrysostomus. 
Mausbach,  Joseph:    Ein  missverstandenes  Wort  des  hl.  Augustinus  [de  civ.  dei 

XIV  c.  6].     Progr.  des  Gymn.  München-Gladbach  1892      (P.  58—68).     8. 
Mayer,  John  Eyton  Bickersteth:  Augustine  and  Milton.    In:  The  classical  Review 

8  (1894)  p.  147. 
Mel  by  ,  Jergen  Peter:  Augustinus,  Bishop  af  Hippo.  Efter  det  Engelske.    [Gudelige 

Smaaskrifter  1883  Nr.  326.  27.  Teil].     Kjghenhavn:  Prior.     (46  S.)    8.  Kr.  —.22. 

Melzer,   Ernst:   Die   augustinische   Lehre   vom   Kausalitätsverhältnis   Gottes   zur 

Welt.     Ein  Beitrag  zur  Geschichte  der  patristischen  Philosophie.     [Aus:  26. 

Bericht  der  wissenschaftlichen  Gesellschaft  Philoraathie  in  Neisse  p.  77 — 121]. 

Neissc  J.  Graveur  1892.     (III,  45  S.)     8.  M.  —.50. 

Merkle.  Sebastian:  Prudentius  und  Augustinus.    1896  siehe:  Prudentius. 
Meyer,  Wilhelm:   Augustins  Psalm  contra  partem  Donati.    1886.   1905  siehe  A.: 

Poetae  meJiei  (I  1  p.  40). 
Mich  au  d,    Eugene:    Saint  Augustin   et   l'eucharistie.     In:    Internationale   theo- 
logische Zeitschrift  2  (1894)  p.  108—122. 

—  Le  .,Livre  sur  l'unite  de  l'Eglise"  de  S.  Augustin.     Ebenda  p.  511—517. 
Mirbt,    Carl:    Die    Stellung    Augustins    in    der   Publicistik    des   gregorianischen 

Kirchenstreits.  Erster  Teil.  Inaug.-Dissert.  (Licentiatenschrift)  von  Göttingen. 
Leipzig  1888.  (75  S.)  8.  Vollständig  Ebenda:  ./.  C.  Hinrichs'sche  Buchh.  (2  Bl., 
113  S.)    8.  M.  3. 

Mittag,  August:  Die  Arbeitsweise  Ruotgers  in  der  Vita  Brunonis.  Seine  Ab- 
hängigkeit von  augustinischen  Ideen.  Progr.  des  askanischen  Gymn.  Berlin: 
R.  dürUitr  (Jetzt:   ^Vn/lmmui)  1896.     (27  S.)     4.  M.  1. 

Mitter  müller,  Rupert :  Zur  grösseren  Ehre  des  heiligen  Kirchenlehrers  Augustinus. 
In:  Studien  und  Mittheilungen  aus  dorn  Benedictiner-  und  dem  Cistercienser- 
Orden  10  (1889)  p.  359—364. 

Moe,  Oscar:  Aurelius  Augustins  Skrift -De  civitate  Dei",  dets  Plan  og  vwnsentlige 
Indhold.  In  :  Theologisk  Tidsskrift  for  den  evangelisk-lutherske  Kirke  i  Norge. 
Ny  Raskke  7  (1880)  p.  465-538. 

Mogli  a,  Agostino:  Ruggiero  Bonghi  confutato  da  Sant'  Agostino.  In:  La  Sapienza  8 
(1883)  p.  418—422. 

Moore,  Edward:  Dante  and  St.  Augustine.     1896  siehe  B.:  Aristoteles. 

Morin,  Germain:  L'auteur  du  Te  Deum  .  .  .  1890  siehe:  Ambrosius. 

—  Notes  d'ancienne  littörature  eccl6siastique.  1896  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici. 
Moa/u/.>]  g  ,  Ignatios:  Afniiyu  i;  ft'JTiio  rov  AvyovoTivov.  In:  rturi/'o  7  (1884)  p.  308—314. 
Motais,  AI.:  L'ecole  eclectique  sur  l'Hexameron  mosaique.    Saint  Augustin.    In: 

Annales  de  philosophie  chretienne.    Nouv.   s6r.   12  (1885)  p.   174—191.  286-301. 

375—390.     13  (1885—1886)  p.  65—78.  159—172. 
Mo  nie,    Handly  Carr  Glyn:    St.  Augustin.     In:    Lectures  on  ecclesiastical  history 

delivered  in  Norwich  Cathedral  {London  1896)  p.  479—502. 
Mozley,  James  Bowling:  A  treatise  on  the  Augustinian  doctrine  of  predestination 

Second  edition.     London:  3Iurray  (1855)  1878.     8.  Sh.  9. 

Niemann,    Albert:    Augustins    Geschichtsphilosophie.      Inaug.-Dissert.    Greifs- 
wald 1895.     (81  S.)    8. 
Overbeck,    Franz:    Aus    dem   Briefwechsel   des   Augustin   mit    Hieronymus.     In: 

Historische  Zeitschrift  42  (1879)  p.  222—259. 
II una'iioüvt'ov,  Xq}~icizo::  Ti)  xtjovyiia  y.uxu  rhv  nqov  AvyovütXrov.    In:  Exxltjdiaortx)! 

khj^tiu  15  (1.  Munt.  lSm-29.    'PeßQ.  1896)  p.  203—204.  212—213.  219.  226—228. 
Pedrotti,  Marc'  Antonio:  La  „Civiltä  Cattolica"  dinanzi  ai  ss.  dottori  Agostino  e 

Tommaso  d'Aquino.     Trento:  Tip.  ed.  di  O.  Marielti  1884.    Soldi  90,  per  Testero  L.  2. 
Petschenig,  Michael:  Augustin.  C.  D.  II  29  Domb.  VIII  3.     1881  siehe  C. :  Collec- 

tiones  (p.  12). 
Petz,  Franz  Seraph:  Erkenntnißlehre  des  heiligen  Augustinus  und  des  englischen 

Lehrers   Thomas   von    Aquin.     Ein   Beitrag   zur   christlichen    Naturerkenntniß, 

insbeson<lerf   zur  Erkenntniß   des  Verhältnisses   zwischen  Geist   und  Natur  im 

intelligenten    Menschen.     In:    Natur   und    Offenbarung  27   (1881)  p.  1—16.  65—80. 

129—145. 
Klussmann,  Blbliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  10 


146  Scriptores  latini.    D.    Aurelius  Augustinus. 


Aurelius  Augustinus. 

Petz,   Franz   Seraph:    Die  Erkenntnißlehre    des    h.  Augustin    und   des   h.  Thomas 

V.  Aquin,  in  Parallele  gestellt,  nebst  vergleichenden  Bemerkungen.     Spezielle 

Vergleiehung  einiger  Hauptsätze  der  Erkenntnißlehre  des  h.  Thomas  v.  Aquin 

und  des  h.  Augustin.    Ebenda  28  (1882)  p.  36—50.  98—112. 170—178.226-240.288-298. 

Dazu  :   Einige  Bemerkungen   zur  Klarstellung   der  Lehre   des  h.  Thomas  von 

Aquin  gegenüber  den  Bedenken  und  Ausführungen  von  Fr.  Petz.     Ebenda 

p.  539—544.  586—596. 

Pfülf,    Otto:    Zur    Prädestinationslehre    des    hl.    Augustin.      In:    Zeitschrift    für 

katholische  Theologie  17  (1893)  p.  483—495. 
Poujoulat,  Jean  Joseph  Francjois  :  Histoire  de  saint  Augustin,  sa  vie,  ses  oeuvres, 
son   siecle ,    son   influence   de  son  genie.     1"  edition.     2  vol.     Tours:   Marne  et  fh 
(3  vol.  1845)  1886.     (.396,  404  S.)     8. 
Probst,  Ferdinand:  Die  afrikanische  Liturgie,  hauptsächlich  nach  den  Schriften 
des    h.    Augustinus.     In    des   Verf.    Liturgie   des   4.   Jahrhunderts   und   deren 
Reform  (Mihisttr  i.   W.  1893)  p.  272—307. 
Kaich,   Michael:  St.  Augustinus  und  der  mosaische  Schöpfungsbericht.    [Frank- 
furter zeitgemäße   Broschüren.     N.   F.    X.   5  p.   131— 164J.     Frankfurt  a.  M.  und 
Luzern:  Ä.  Foesstr  Nachf.  1889.     (34  S.)    8.  M.  —.50. 

R6c6jac,   Edouard:    De   mendacio   quid   senserit   Augustinus.     Thesis.     Parisiis: 

E.  Liroiu:  1896.     (82  S.)     8. 
Kegnier,  Adolphe:  De  la  latinite  des  sermons  de  saint  Augustin.    These.    Paris; 

Hachitte  et  Cie.  1886.     (XVIII,  211  S.,  1  S.  ung.)     8. 

Renouvier,  Charles:  Origene,  Augustin  et  Pölage.     1884  siehe  B. :  ürigenes. 

Reuter,    August:    Zu    dem    augustinischen   Fragment    de    arte    rhetorica.     [Aus: 

Kirchengeschichtliche  Studien.    Hermann  Reuter  zum  70.  Geburtstag  gewidmet. 

p.  321—351].     Leipzig:  J.  C.  Hinrichs'sche  Buchh.  1888.     (31  S.)     8.  M.  —.80. 

JReuter,   Hermann:    Augustinische   Studien.     Gotha:   Fr.   A.   Perthes  1887.     (VII  S., 

1  S.  ung.,  516  S.)    8.  M.  10. 

I.  Die  Lehre  von  der  Kirche  und  die  Motive  des  pelagianischen  Streits.'    II. 

Zur  Frage   nach   dem  Verhältnis  der  Lehre  von  der  Kirche  zu  der  Lehre 

von   der   praedestinatischen   Gnade.     III.  Die  Kirche   „das  Reich  Gottes". 

Vornehmlich   zur    Verständigung  über  de   civitate   Dei  lib.  XX,  cap.  IX. 

IV.   Augustin    und    der   katholische    Orient.     V.    Der   Episkopat   und   die 

Kirche.     Der   Episkopat   und   der  römische   Stuhl.     Das   Konzil   und  die 

Tradition.      Die    Infallibilität.      VI.    Weltliches    und    geistliches    Leben 

(Mönchtum).    Weltliche  und  kirchliche  (geistliclie)  Wissenschaft  (Mystik). 

VII.  Zur  Würdigung  der  Stellung  Augustin's  in  der  Geschichte  der  Kirche. 

I.    II.    III.    aus    Zeitschrift    für    Kirchengeschichte    4    (1881)    1—43.    -204-260. 

506-548.  632.    IV  ebenda  5  (1882)  p.  349—386.    6  (1884)  p.  155—192.    V  ebenda  7 

(1885)  p.  199—256.    8  (1886)  p.  124—187,   hier  überarbeitet,   verbessert,   an 

zwei  Stellen  erweitert. 

Reyniers,  W.  J. :  Hymnus  S.  S.  Ambrosii  et  Augustini  „Te  Deum  laudamus'-  ad 

tres  voces  aequales  cum  organo  comitante  compositus.    1895  siehe:  Ambrosius. 

Riboldi,  Agostino  Gaetano :  I  tre  venerabili  sepolcri  di  s.  Siro,  s.  Agostino  e  san 

Severino  Boezio    nelle   cattedrale  di  Pavia,  riconosciuti  e  onorati.     Pavia:  Fusi 

1885.     (106  S.,  mit  Taf.)    8. 

Ricordi  del  XV  centenario  della  conversione  di  s.  Agostino.   Pubblicato  dal  Periodico 

Annali   degli    Avvocati    di   S.    Pietro  [anno  IX,   N.  9,   Roma,  4  Maggie  1887]. 

Milano:  Tip.  Ensehiana  editrice  1887.     (P.  161-180).     8.  L.  —.50. 

1.  Boni,  Giuseppe  :  II  decimoquinto  centenario  della  conversione  diS.  Agostino. 

2.  D.  P.  M. :    La   conversione  d'Agostino   e  la  critica  storica.     3.  C.  di  P.: 

II  centenario  di  S.  Agostino  a  Pavia.   4.  R.  R.  N.:  La  vittoria  di  S.  Agostino. 

5.  Moiraghi,  D.  P.:  Dove  fu  battezzato  Agostino.     6.  P.  M.:  AU'  inclito 

ordine  Agostiniano.    7.  Moiraghi,  D.  P. :  S.  Agostino  e  Giambattista  Vico. 

Robertson,   John:   St.  Augustine   and   rationalism.     In:    The  Month.  A   catholic 

Magazine  and  Review  59  (1887)  p.  33—44. 
Romanelli,   G. :   Le  dottrine  morali  e  civili  di  s.   Agostino.     In:   La  Rassegna 

nazionale.     Anno  II  2  (1880)  p.  226—255. 

van  Rooijen,    Albert:    Sint  Augustinus,    Kerkvader.     Zijne  stichtingen  en  zijne 

werken.    Een  studie  naar  aanleiding  van  het  15  e  eeuwfeest.    2edruk.    Utrecht: 

'Wed.  .7.  R.  van  Rossnw  1887.     8.  F.  —.50. 

de  Rossi,  Giovanni  Battista:  S.  Agostino  autore  di  carmi  epigrafici.    In:  BuUettino 

di  archeologia  cristiana.     Serie  4  Anno  5  (1887)  p.  150—152. 
Rottmanner,    Odilo :    Die   Philosophie    des   hl.   Augustinus   [von  J.    Storz].     In: 
Historisch-politische  Blätter  für  das  katholische  Deutschland  92  (1883)  p.  382—388. 
Wiederholt    in    des   Verf.    Geistesfrüchte    aus    der   Klosterzelle   (München   1908) 
p.  44—50. 


Aurelius  Augustinus.  147 


Au relius  Augustinus. 

Rottnianner,  Odilo:  Für  einen  echten  Sernio  und  gegen  eine  unechte  Schrift 
des  hl.  Augustinus.  In:  Studien  und  Mittheilungen  aus  dem  Benediktiner-  und 
dem  Cistercienser-Ürden  11  (1890)  p.  158.  Wiederholt  in  des  Verf.  Geistesfrüchte 
aus  der  Klosterzelle  (Miuiclini  1908)  p.  59—60. 

—  Bibliographische  Nachträge  zu  Richard  C.  Kukula's  Abhandlung:  „Die  Mauriner 

Ausgabe  des  Augustinus".  [Aus:  -Sitzungsberichte  der  philosophisch-histo- 
rischen Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  124  (1891)].  Wien: 
{F.  Tewpsh/).    (12  S.)    8.  M.  —.30. 

Wiederholt  in   des    Verf.   Geistesfrüchte   aus   der   Klosterzelle  {Müticiten   1908) 
p.  32-44. 

—  Der  Augustinismus.  Eine  dogmengeschichtliche  Studie.   Müiiclien:  J.  ./.  Levhier'sclw 

Bachh.  1892.     (30  S.)    8.  M.  —.80. 

Wiederholt   in   des   Verf.   Geistesfrüchte   aus   der   Klosterzelle   (München   1908) 
p.  11—32. 

—  Zur  Sprachenkenntnis   des  hl.  Augustinus.     In:    Theologische  Quartalschrift  77 

(1895)  p.  269—276.     Wiederholt  in  des  Verf.  Geistesfrüchte  aus  der  Klosterzelle 

(München  1908)  p.  61—66. 
Sanday,    William:    The    value    of   the    patristic    writings    for    the    critieism    and 

exegesis  of  the  bible.     1882  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Schaff,    Philip;    Saint   Augustine,    Melanchthon ,    Neander.      Three    biographies. 

London:  Nishet  and  Co.  1886.     (16S  S.)    8.  4  sh.  6  d. 

—  Saint  Chrysostom  and  Saint  Augustine  .  .  .  1891  siehe  B.:  Joannes  Chrysostomus. 
Schanz,   Paul:    Die  Lehre   des   h.  Augustinus    über  das  h.  Sakrament  der  Busse. 

In:  Theologische  Quartalschritt  77  (1895)  p.  448—496.  .598-621. 

—  Die  Lehre   des  h.  Augustinus  über  die  Eucharistie.     Ebenda  78  (1896)  p.  79—115. 
Schepss,  Georg:  Zu  Pseudo-Augustin's  Categoriae.    In:  Blätter  für  das  Gyninasial- 

Schulwesen  28  (1892)  p.  595. 

Schmid,  Reinhold:  Marius  Victorinus  Rhetor  und  seine  Beziehungen  zu  Augustin. 
Licentiatenschrift.     Kul:  i H.  Krhirdtj  1895.     (82  S.)    8.  M.  1.50. 

Schnorrenberg,  Jakob:  Die  Erstlingsdrucke  des  Augustinus.  De  arte  praedi- 
candi.  In:  Sammlung  bibliothekswissenschaftlicher  Arbeiten  herausgegeben 
vou  Karl  Dziatzko  10  (Ltipzig  1896)  p.  1—7. 

Schöberl,  Franz  Xaver:  Die  „Narratio"  des  hl.  Augustin  und  die  Katechetiker 
der  Neuzeit.     DinQiAfing:  L.  Rassi/  1880.     (103  S.)    8.  M.  — .75. 

Schwarz,  Erdmann:  De  M.  Terentii  Varronis  apud  sanctos  patres  vestigiis  capita 
duo.     1888  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Scipio,  Konrad:  Des  Aurelius  Augustinus  Metaphysik  im  Rahmen  seiner  Lehre 
vom  Übel  dargestellt.  I.  Teil.  Inaug.-Dissert.  v.  Jena.  Leipzig:  Breit- 
kopf &  Härtel  1886.    (IBl.,  47S.)    8.    Vollständig  f//f»rfa  (IV  S.,  1  Bl.,  113  S.)  8. 

M.  2  40. 

Seyrich,  Georg  Johannes:  Die  Geschichtsphilosophie  Augustins  nach  seiner  Schrift 
De  civitate  dei.  Inaug.-Dissert.  von  Leipzig.  Chemnitz  (Leipzig:  G.  Fori;)  1891. 
(69  S.)    8.  M.   1.20. 

Shedd,  William  Grenough  Thayer:  The  Confessions  of  Augustine  (1859).  In  des 
Verf.  Literary  essays  (N(w   York  1878)  p.  345—365. 

S  o u  t er ,  Alexander :  De codicibus manuscriptis  Augustini quae  feruntur  quaestionum 
Veteris  et  Novi  testamenti  GXXVII.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
historischen Klasse  der  k.  Akademie  der  Wissenschaften  149  (1904)].  Wien: 
(C.  Oerold's  Sohn)  1905.     (25  S.)     8.  M.  —.70. 

Specht,  Thomas:  Die  Einheit  der  Kirche  nach  dem  h.  Augustinus.  Progr.  der 
Studienanstalt   Neuburg   a.  D.    1885.     (1  Bl.,   76  S.)    8.     Erweiterter  Teil  von: 

—  Die  Lehre  von  der  Kirche  nach  dem  h.  Augustin.  Paderborn:  F.  Sdwntngh  1892. 
(VI,  354  S.)    8.  M.  6. 

Storz,  J. :  Die  Philosophie  des  hl.  Augustinus.  Freiburg  im  Br.:  HenJer'sche  Verl/igs- 
buchh.  1882.     (VI  S.,  1   Bl.,  260  S.)    8.  M.  4. 

Sundermeier,  Alfred:  Quae  ratio  intercedat  inter  chronicum  hieronymianum 
et  temporum  eonstitutiones,  quae  insunt  in  1.  XVIII.  Augustini  de  civitate  dei. 
1896  siehe  B. :  Eusebius. 

Surtees,  F.  R. :  Saint  Augustine,  and  Augustine  the  monk  and  archbishop.  In: 
The  Journal  of  the  British  Archaeological  Association  40  (Londejn  1884 1  p.  295—296. 

Talma,  A.  S.  E. :  De  oudste  tractaten  van  Augustinus.    In:  Theologische  Stadion 

14  (1896)  p.  305-3.58.     15  (1897)  p.  311—364.     16  (1898)  p.  3dl— 41'». 
Tani,    Celestino :     La    giovinezza    di    s.    Agostino    vescovo    d'Ippona    scritta    dal 
P.  Celestino  Tani  della  S.ma  Ann.ti   Agostoniano  Scalzo  in  occasione  dei  quindi- 
cosimo  centenario  dalla  conversione  dei  s.  dotiere.    Itonnt:  Tip.  Edürict  Industriale 
ili  M.  Lovisio  1888.     (264  S  )    8.  L.  1,50. 

Thamin,  Raymond:  Saint  Ambroise  et  la  morale  chretieiine  au  1V°  aiocle  ... 
1895  siehe:  Ambrosius. 

10* 


148  Scriptores  latini.    D.    Avxrelius  Augustinus. 

Aurelius  Augustinus. 

Thery,  Augustin  FraiKjois:  Le  genie  philosophique  et  litteraire  de  saint  Augustin 
en  face  du  röalisme  contemporain.  3"  edition.  Parü:  Bullenweck  (ISfJl)  1878. 
(XIV,  519  S.)     8.  Fr.  4. 

Thill,  J.:  Die  Lehre  des  hl.  Augustin  über  das  Leiden  als  Lebensprincip  der 
Kirche.  In:  Theologisch-praktische  Quartal-Schrift  44  (Lutz  1891)  p.  315— .321. 
575-580. 

Thomas,  Frank:  St  Augustin:  La  cit6  de  Dien.  Etüde  historique  et  apologetique. 
These  de  Montauban.     Gnuvc  Iiiipr.  Ch.  Srlmchanlt  1886.     (124  S.)    8. 

Tourret,  G.-M.:  Etüde  epigraphique  sur  un  traite  de  saint  Augustin.  [De  cura 
pro  mort.  ger.].     In:  Revue  archeologique  N.  S.  35  (1878)  p.  140—155.  281—298. 

Trepte,  Adolf:  Die  metaphysische  UnvoUkommenheit  der  Creatur  und  das 
moralische  Uebel  bei  Augustin  und  Leibniz.  Inaug.-Dissert.  Halle  a.  S.  1889. 
(1  Bl.,  86  S.)    8. 

üebinger,  Johannes:  Der  Begriff  docta  ignorantia  in  seiner  geschichtlichen  Ent- 
wicklung.    1895  siehe  B. :  Dionysius  Areopagita. 

V.  Urlichs,  Ludwig:  Olympiosthenes  [Augustin.  doctr.  Christ.  2.  18].  In  des 
Verf.  Archaeologische  Analekten  (y^'unhurg  18S5)  p.  9—10. 

Vadalä-Pap  ale ,  Giuseppe:  Le  leggi  nella  dottrina  di  s.  Agostino  e  s.  Tommaso. 
Catania:  (lahitohi  1894.     (136  S.)     8. 

Vita  di  s.  Agostino,  dottore  della  chiesa.     Asti:   Scuola  tip.  MichfUrio  1886.    (63  S.)    8. 

Vrba,  Carl  Franz:  Beiträge  zur  Geschichte  der  augustinischen  Textkritik.  [Aus: 
Sitzungsberichte  der  philosophisch-hi.storischen  Classe  der  kais.  Akademie  der 
Wissenschalten  119  (1889)].     Wien:  (F.   Timpsl:y).     (80  S.)     8.  M.  1.30. 

Wei brich,  Franz:  Das  Speculum  des  h.  Augustinus  und  seine  handschriftliche 
Ueberlieferung.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe 
der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  103  (1883)  p.  33—64].  Vt'ien:  (C.  Gerold' s 
Sohn).     8.  M.  —.60. 

—  Die  Bibelexcerpte   de  diuinis  scripturis  und  die  Itala  des  heiligen  Augustinus. 

[Aus:  Sitzungsberichte  .  .  .  129  (189-3)].     Klxnria:  (F.  Ttmpsky).    (72  S.)    8.    M.  1.50. 

—  Supervacanea   et  noxia  bei  Jesaias  2,  20  [Augustin.  de  cons.  evang.  1.  28  n.  44]. 

In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  45  (18;)4I  p.  721—724. 

—  Baianus.   Ein  Beitrag  zur  Kritik  augustinischer  Bibelcitate.  In:  Serta  Harteliana 

(Wüii  1896)  p.  167—171. 

Werner  ,  Karl:  Die  augustinische Psychologie  in  ihrer  mittelalterlich-scholastischen 
Einkleidung  und  Gestaltung.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-histo- 
rischen Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  100  (1882)  p.  435—494]. 
Wüu:  (C.  Gtrohrs  Sohn).     8.  M.   1. 

Weyman,  Carl:  Die  vier  grossen  Kirchenlehrer.  1894  siehe  C. :  Scriptores 
ecclesiastici. 

—  Lat.   oportunus.     [August,   de  catechez.   rud.   c.   17,  10  (p.   34,   15  Wolfh.2).     In : 

Indogermanische  Forschungen  5  (1895)  p.  194. 

—  Infinitiv   auf  uiri   bei   Augustinus   [Ep.    XXVIII  4.  6  p.  112,  13  G.].     In:    Archiv 

für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  492. 
What  is  the  holy  cincture?  or,  a  brief  exposition  of  the  Archconfraternity  of  the 

sacred  cincture  of  ss.  Augustine  and  Monica  under  the  patronage  of  our  Mother 

of  consolation ,   the  b.  v.  Mary   by   the   Compiler  of  „the  augustinian  Manual", 

etc.,  etc.     Duhtin:  M.  H.  Gill  and  Soii.  1886.     (16  S.)     8.  1  d. 

Wild,   George  John:   St.  Augustine   of  Hippo;    with   a   glance   at  the  „Old  faiths 

and  the  new"  in  the  fourth  Century.    A  lecture  delivered  before  the  Sunday 

Lecture   Society,  ...    October  25  th.   1885.     London:   Sunday  Lecture   Society  1885. 

(32  S.)    8.  3  d. 

Willmann,  Otto:  Geschichte  des  Idealismus.     II.  1896.  2.  Aufl.  (1907)  p.  232—321. 

siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Wörter,   Friedricli:   Die  Unsterblichkeitslehre  in  den  philosophischen  Schriften 

des  Aurelius  Augustinus  mit  besonderer  Rücksicht  auf  den  Piatonismus.    1880 

siehe  B.:  Plato. 

—  Die    Geistesentwickelung    des    hl.    Aurelius    Augustinus    bis    zu    seiner    Taufe. 

Paderborn:  F.  SiMiüngU  1892.     (IV,  210  S.,  1  Bl.)     8.  M.  4. 

Wolff,  Paul:  Die  Entwickelung  der  einen  christlichen  Kirche  durch  Athanasius, 

Augustin,  Luther.    Eine  kirchen-  und  dogmengeschichtliche  Studie.    1889  siehe 

B. :  Athanasius. 
Wordsworth,  Christopher:  Augustin.  Hom.  63.   Psalm.    1883  siehe  B. :  Alciphron. 
Zahn,   Theodor:   Der  Bibelkanon  nach  den  Beschlüssen  der  Concilien  von  Hippo 

a.   393  und   von  Karthago  a.  397   und  419   [mit   einer  Beigabe  aus  Augustinus]. 

In    des    Verf.    Geschichte   des   Neutestamentlichen   Kanons   II   1   (Erlangen  und 

Leipzig  1690)  p.  246—259. 


Aurelius  Augustinus  —  Augustus.  149 

A  u  r  e  1  i  u  s  Augustinus. 

Ziegler,  Leo:   Die  lateinische»  Bibelübersetzungen  vor  Hieronymus  und  die  Itala 

des   Augustinus.     Ein   Beitrag   zur   Geschichte   der   heiligen   Schrift.     München: 

Literarisch-urtisUscht  Aiisiali  (Th.  Ridhl)  1879.     (2  Bl.,  135  S.)    4.  M.  15. 

I.  Einleitendes.     II.  Zeugnisse  der  Väter  für  eine  Mehrzahl  von  lateinischen 

Bibelübersetzungen    vor    Hieronymus.     III.    Die    Itala    des    Augustinus. 

IV.    Die  Bruchstücke    vorhieronymianischer   Texte    als   Beweis   für   eine 

Mehrheit  von  Uebersetzungen. 

Zimarino,   Michele  M." :   Considerazioni   suUa  vita  di  S.  Agostino   dottore   della 

chiesa.     Roma:  Tip.  A.  Befani  1888.     (78  S.)  L.  1.25. 

Zycha,  Josef:  Bemerkungen  zur  Italafrage.    In:  Eranos  vindobonensis  (IViVn  1893) 

p.  177—184. 
—  Standpunkt   der   Textkritik   bei   Augustinus.     In:    Serta   Harteliana  (Vfien  1896) 
p.  163—166. 

Imperator   Augnstus. 

Res    gestae    divi    Augusti.      Ex    monumentis    ancyrano    et    apolloniensi 

iterum    edidit    Theodorus    Mommsen.      Accedunt    tabulae    undecim. 

BeroUni:  Weidmann  (1865)  1888.    (XCVIl  S.,  1  BL,  223  S.)    8.        M.  12. 
Res  gestae  divi  Augusti.   Ex  monumentis  ancyrano  et  apolloniensi  in  usum. 

scholarum  edidit  Theodorus  Mommsen.   Ibidem  \d>S'd.  (898.)   8.   M.  1.20. 
Res  gestae  divi  Augusti  d'apres  la  derniere  recension  avec  l'analyse  du 

cominentaire   de  Th.  Mommsen   par  C.  P eitler  sous   la   direction  de 

Rene  Cagnat.     Paris:  C.  Klincksicck  1886.     (VIII,  92  S.)     8.         Fr.  2. 
Les   gestes   du   dieu   Auguste,   d'apres   l'inscription   du  temple  d'Ancyre 


Res  gestae  divi  Augusti  .  .  .  par  Emile  Jacob.     1886  in  des  Verf.  Ausgabe  der  Annalen 

des  Tacitus  II-. 
Monumentum   ancyranum.    In:   Q.   Horatius  Flaccus.    Für  den  Schulgebrauch  heraus- 
gegeben von  Andreas  Weidner-  1907. 
Auguste,   s.  Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 

Keinach.     1895  (1  1  p.  67). 
Imperator  Augustus.    De  vita  sua  fragmenta  collegit  .  .  .  Hermannus  Pe  t  er  in:  Histori- 

corum  romanorum  fragmenta  (Lipxiite  1883)  p.  252—262. 
Augusti    Imp.    epigramma,    s.    Fragmenta    poetarum    romanorum    collegit    Aemilius 

Baehrens.    1886  (p.  21). 
Octaviani  Augusti  [versus]  recensuit  Alexander  Riese.    1870.  -1906  in:  Anthologia  latina 

I  2  Nr.  719  f. 
Octaviani  Augusti   versus   recensuit   Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini   minores  4 

(lÄpsiiu  1882)  p.  110. 
Augustus  csäszär  epigrammäja.    Beliczay  Jonas.    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  5 

(1881)  p.  28—30. 
Augustus  csäszär   epigrammäja.    Ford.   Thewrewk  de  Ponor  Emil.    In:   Egyetemes 
philologiai  közlöny  ö  (1881)  p.  30. 

Baring-Gould,   Sabine:   Augustus.     In  des  Verf.   The  tragedy  of  the  Cesars  1 

(Lonilun  189.i)  p.  147—225. 
Bormann,  Eugen:  Bemerkungen  zum  schriftlichen  Nachlasse  des  Kaisers  Augustus. 
Progr.  acad.  Marburg  1884.    (40  S  )    4. 
•         —  [Veranlassung  und  Zweck  des  Monumentum  ancyranum].    In:  Verhandlungen 
der   43.    Versammlung    deutscher    Philologen    und    Schulmänner    in   Köln   1895 
(Leipzig  1896)  p.  180—193. 
Bouche-Leclercq,    Auguste:    Les   lois   demographiques  d'Auguste.     In:   Revue 

historique  57  (1895)  p.  241—29.'. 
Cantarelli,   Luigi :    L'iscrizione    di   Ancyra.     In:    BuUettino    della   commissione 

archeologica  comunale  di  Roma  17  (1889)  p.  3—16.  57—68. 
Corradi,    Augusto :    Augusto    mogigrafo?     In:   Bollettino    di    fllologia    classica   2 

(1895—1896)  p.  262—203. 
Cuntz,  Otto:  De  Augusto  Plinii  areographicorum  auctore.   Dissert.  inaug.  Bonnae 

1888.     (49  S.)    8. 
—  Agrippa  und  Augustus  als  Quellenschriftsteller  desPlinius  in  den  geographischen 

Büchern  der  naturalis  historia.     1890  siehe:  Agrippa. 
Dubois,  Marcel:  Lettre  de  l'empereur  Auguste  aux  Onidiens  [Griech.].   In:  Bulletin 

de  correspondance  hellenique  7  (1883)  p.  62—67. 
Dumöril,    A. :    Augusto   et   la   fondation  de  l'empire  romain.     In:    Annales  de  la 
faculte  des  lettres  de  Bordeaux  12  (1890)  p.  1—87. 


150  Scriptores  latini.   D.    Augustus. 


Angustus. 

Pontana,  Giacinto:  OUaviano  Augusto,  Virgilio  e  Orazio.    In:  La  Biblioteea  delle 

scuole  italiane  3  (1891)  N.  18  p.  282—284.     N.  19  p.  293—296.     N.  20  p.  3(»9-312. 
Gardthausen,  Victor:  Augustus  und  seine  Zeit.    2  Theile.    Ldpzig:  B.  <1.  Teufmer 
1891-1904.     8.  M.  52. 

Erster  Theil.    Erster  Band.    1891.    (X,  481  S.)  M.  10. 

„  „         Zweiter     „  1896.     (IV,  S.  482—1032).  M.  12. 

„  „         Dritter      „  Mit  Karte    des    römischen    Reiches    und    32   Ab- 

bildungen im  Text.     1904.     (S.  1033—1378).  M.  8. 

Zweiter    „         Erster  Halbband.     1891.     (276  S.)  M.  6. 

„         ,         Zweiter         „  1896.     (S.  277-648,  1  Bl.)  M.  9. 

„  Dritter  Band.  Mit  9  Abbildungen  im  Text.  1904.  (S.  651— 910).  M.  7. 

Geppert,    Paul:    Zum  Monumentum    ancyranura.     Progr.  des  Gymn.  zum  grauen 
Kloster.     liaiin :  R.   Gärtiitr  (Jetzt:    Weülmaiin)  1887.     (18  S.)     4.  M.  1. 

Graf,   Arturo:    Ottaviano    Augusto.     In    des   Verf.    Roma   nella   memoria   e   nelle 

inimaginazioni  del  medio  evo  1  (Ton'no  1882)  p.  308 — 331. 
von   Gutschmid,  Alfred:    Ueber  MüUenhoffs  „Weltkarte  und  Chorographie   des 

Kaisers  Augustus"  (1857)  1894  .«iehe:  Agrippa. 
Hagen,  Hermann:  Ein  neuentdecktes  Epigramm  des  Kaisers  Augustus.    In:  Bei- 
lage zur  Allgemeinen  Zeitung  1880  N.  ]42. 

—  Ueber   ein   neues  Epigramm  mit  der  Aufschrift:    Octaviani  Augusti.     In:   Rhei- 

nisches Muäeum  für  Philologie  .35  (1880)  p.  509—577. 

—  Kaiser  Augustus   als   Selbstbiograph  (Monument  von  Ancyra).     [Vortrag].    In: 

Alpenrosen  14  (1884)  p.  309—312.  318—320.  325—327.  334—336.  341—343. 
Hartlich,  Paul:  De  oxhortationum  a  Graecis  Komanisque  scriptarum  historia  et 

indole.     1889  siehe  A. :  Scriptores  exhortationum. 
Hirschfeld,    Otto:    Monumentum  Ancyranum.     1881  siehe  C:   CoUectiones  (p.  9). 

—  Augustus  und  sein  Mimus  vitae  [Suet.  Aug.  c.  99].    In:  Wiener  Studien  5  (1883) 

p.  116—119. 

—  Zum  Monumentum  ancyranum.     Ebenda  7  (1885)  p.  170—174. 

Jörs,  Paul:  Die  Ehegesetze  des  Augustus.    [Aus:  Pestschrift  für  Theodor  Momrasen 

zum  50 jähr.  Doctorjubiläum  überreicht).     Marhurg:  N.  6.  ElwtrVacUc  Verlagsh.  1893. 

(65  S.)    8.  M.  1.60. 

Jullian,    Camille :    Le   Breviariuni   totius    imperii    de   l'empereur   Auguste.     In: 

Melanges  d'ai-ch6ologie  et  d'histoire  3  (188.3)  p.   149—182. 
Martha,    Constant:    Auguste  et  les  lettres.     In  des  Verf.  Melanges  de  littörature 

ancienne  (Paris  1896)  p.  179—214. 
Miller,  Julius:   Die  auswärtige  Politik   des  Augustus.    In:   Süddeutsche  Blätter 

für  höhere  Unterrichtsanstalten  2  (1894)  Nr.  3  p.  29-32. 
Mommsen,   Theodor:   Der  Rechenschaftsbericht   des   Augustus.     In:   Historische 

Zeitschrift  57  (1887)  p.  385—397.    Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  4 

(Beiliii  190J)  p.  247—2.58. 
Müllenhoff,  Karl:  Über  die  Weltkarte  und  Chorographie  des  Kaisers  Augustus. 

(1856)  1892  siehe:  Agrippa. 

—  Ueber  die  römische  Weltkarte.     (1875)  1892  siehe  ebenda. 

Nissen,    Heinrich:    Die    litterarische    Bedeutung    des    Monumentum    ancyranum. 

In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  41  (1886)  p.  481—499. 
Oehmichen,  Gustav:  Die  Descriptio  totius  Italiae  des  Kaisers  Augustus.    In  des 

Verf.  Plinianische  Studien  (Krlangcn  1880)  p.  48—58. 
Pascal,   Carlo:    Augusto   e  le  scuole  letterarie  dell'  etä  sua.     In:    La  Bibliotheca 

delle  scuole  italiane  I  1  (1889)  N.  18  p.  289-294. 

—  Caratteri   ed   origine   della  „nuova  poesia"  latina  nel  periodo  aureo.     1890  siehe 

C:  Poetae. 
Peters,  Bernhard:   Beiträge   zur  Jugendgeschichte  Oktavians.    1.  Oktavian  vom 

Tode   Cäsars   bis   zur   Schlacht  bei   Mutina.     Progr.   des   Gymn.   Brilon   1891. 

(S.  7—35).     4. 
Plew,    Johannes:    Quellenuntersuchungen    zur   Geschichte    des   Kaisers   Hadrian, 

nebst  einem  Anhange  über  das  Monumentum  ancyranum  und  die  kaiserlichen 

Autobiographien.     1890  siehe  B. :  Dio  Cassius. 
Prasak,  Josef:  Monumentum  Ancyranum.    In:  Ceske  museum  filologickö  1  (1895) 

p.  105—143. 
Schmidt,    Johannes:    Zum   Monumentum   ancyranum.     In:    Philologus  44  (1885) 

p.  442—470. 

—  Ueber  die  Grabschrift  des  Augustus.     Ebenda  45  (1886)  p.  392—410. 

—  Zum  Monumentum  ancyranum.     Ebenda  46  (1888)  p.  393 — 410. 

Schweder,  Emil:  Beiträge  zur  Kritik  der  Chorographie  des  Augustus.    1876 — 1883 
siehe:  Agrippa. 

—  Über   die  Weltkarte   und  Chorographie  des  Kaisers  Augustus.     In:   Jahrbücher 

für  classische  Philologie  145  (1892)  p.  113—132. 


Augustus  —  D.  Magnus  Ausonius.  151 


August  US. 

Schweder,  Emil:  Ueber  die  Weltkarte  und  Chorographie  des  Kaisers  Augustus. 
I.  Ueber  die  römische  Weltkarte.  II.  Die  römische  Chorographie  als  Haupt- 
quelle der  Geographieen  des  Mela  und  des  Plinius.  In:  Philologus  54  (1895) 
p.  319—344.  528—659.  56  (1897)  p.  130—162. 

Soltau,  Wilhelm:  Der  Geburtstag  des  Augustus.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  141  (1890)  p.  223—221. 

Traube,  Ludwig:  Zur  Chorographie  des  Augustus.    1891  siehe  C. :  Scriptores  (p.  54). 

Vanlair,  Maurice:  La  fin  d'un  peuple.  La  depopulation  de  l'Italie  au  temps 
d'Auguste.     Paris:  E.  Thorin  1895.     (VIII,  328  S.)    8.  Fr.  7.50. 

Vigfusson,  G.:  On  the  Monumentum  Ancyranum.  In  :  Transactions  of  the  Oxford 
Philological  Society  1884—1885  p.  32—33. 

V.  Wilamowitz-Möllendorff ,  Ulrich:  Res  gestae  divi  Augusti.  In:  Hermes  21 
(1886)  p.  623—627. 

Wilcken,  Ulrich:  Eine  alexandrinische  Aera  Octavians.  In:  Hermes  30  (1895) 
p.  151—153. 

Wölfflin.  Eduard:  Epigraphische  Beiträge  (Ueber  zwei  Inschriften  der  Kaiser 
Augustus  und  Hadrian).  In :  Sitzungsberichte  der  philosophisch-philologischen 
und  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  München 
1886  p.  253-287. 

—  Epigraphische  Beiträge.    II.  [Monum.  ancyr.  des  Aug.  Senatus  cons.  de  Bacch.] 

Ebenda  1896  p.  160—187. 

—  Pacifico   [Mon.   ancyr.  5.  13  cap.  26].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  3  (1886)  p.  130. 
Aulularia   S.    Querolus,   siehe:  Anonymi  (Poetae). 
AurelianuS    CaeliuS   siehe:  Caelius  Aurelianus. 
AureliuS    Festivus.    Fragmentum  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  362. 
M.    AureliuS    Imp.     Crossley,    Hastings:    The    correspondence    of   Fronto    and 
M.  Aurelius.     1877.  1879.  1882  siehe  B. :  Marcus  Aurelius  Antoninus. 

Linaker,   Arturo :    M.  Cornelio  Frontone   e   l'educazione  di  M.  Aurelio  Antonino. 

1882.  1883  siehe:  Fronto. 
Va  n  n  u  c  c  i ,  Atto :  Marco  Aurelio  nelle  iscrizioni  latine  (1861)  1885  siehe  C. :  CoUectiones. 
Siehe  auch  B.:  M.  Aurelius  Antoninus. 
Aurelius    Prudentius    siehe:  Prudentius. 

C.  Aurelius  Romulus.  Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  2 1906  in  :  Anthologia 
latina  I  2  Nr.  904. 

Aurelius  Romulus.     Recensuit  Aemilius  Baehrens   in:    Poetae  latini  minores  5  {Lipsiae 

1883)  p.  407. 
Aurelius    Symmachus  siehe:   Symmachus. 
SextuS    Aurelius   Victor   siehe:  Victor. 
L.     Aurunculeius     Cotta.      Fragmentum     recensuit    Hermannus     Peter     in: 

Historicorum  romanorum  fragmenta  {Lipsiat  1883)  p.  247. 

D.  Magnus  Ausonius. 

Ausone,  Traduction  par  Etienne  Fran9oi3  Corpet.    Sidoine  Apollinaire, 

Traduction   par  Eugene  Barr  et.     Venance  Fortunat,   Traduction  par 

Charles   Nisard.     Faris:   Firmin-Didot  et  Cie  (1842.  1843)  1887.     (V  S., 

1  S.  ung.,  197,  804,  29.5  S.)    8.  Fr.  1-5. 

Collection  des  auteurs  latins  avec  la  traduction  en  fran<;ais. 

D.  Magni  Ausonii  opuscula  recensuit  Carolus  Sehen  kl.  Adiecta  est 
tabula.  [Monumenta  Germaniae  historica.  Auetores  antiquissimi  V  2]. 
Berolini:  Weidmann  1883.    (LXIV  S.,  1  BL,  302  S.,  1  S.  ung.)    4. 

M.  10,  Schreibp.  M.  15. 

Decimi  Magni  Ausonii  burdigalensis  opuscula.  Recensuit  Rudolfus 
P  ei  per.  Adiecta  est  tabula.  Lipsiae:  B.  G.  Ttubner  1886.  (CXXVIII  S., 
1  Bl.,  556  S.)    8.  M.  6.60. 

Carmina  e  poetis  christianis  excerpta  .  .  .  Fase.  I.     1877  siehe  C.  :  Poetae  christiani. 
Ausonius,   s.   Epigrammatum   anthologia   palatina  .  .  .   edidit  Edmond  Cougny.     1890 

siehe  B. :  Anthologia. 
Anthologie  des  poetes  latins  .  .  .  par  Adolphe  Waltz.    (1896)  1908  siehe  C:  Poetae  (p.  24). 


152  Scriptores  latiui.    D.    D.  Magnus  Auaonius. 

D.  Magnus  Ausonius. 

D.  M.  Ausonii  Mosella.  La  Moselle  d'Ausone.  Edition  critique  et 
Traduction  fran9aise  precedees  d'une  introduction  suivies  d'un  commen- 
taire  explicatif  et  ornees  d'une  carte  de  la  Moselle  et  de  facsimiles 
d'^ditions  anciennes  par  Henri  de  La  Ville  de  Mirmont.  Faris: 
A.  Lemerre  1889.     (CCLXXV,  141  S.)    8.  Fr.  10. 

Der  Text  ist  wiederholt  in: 
D.  M.  Ausonii  Mosella.    [Edidit]  Henricus  de  La  Ville  de  Mirmont  in  dissertatione 
de  Ausonii  Moseila  (Par/siis  1892)  p.  269—279. 

Die  Moselgedichte  des  Decimus  Magnus  Ausonius  und  des  Venantius 
Fortunatus.  Zvtm  zweiten  Male  herausgegeben  und  erklärt  von  Carl 
Hosius.  Mit  einer  Karte  und  Abbildungen.  Marburg  i.  H.:  N.  G. 
Elwert'xrhe  Verlcifisbuchh.  (1894)  1909.     (VIII,  118  S.)    8.  M.  1.80. 

Die  Mosella  des  Decimus  Magnus  Ausonius.  Übertragen  von  Richard 
Eduard  Ott  mann.  Mit  beigegebenem  Grundtext.  Trier:  Fr.  Liniz'sche 
Buchh.  1895.    (87  S.,  1  S.  ungez.)    8.  M.  1.50. 


Des  Decimus  Magnus  Ausonius  Mosella  frei  nachgebildet  von  Heinrich 
Vi  eh  off.    Neue  Ausgabe.    Trier :  Liniz  [\%ll)  l^b.  (III,  47  S.)   8.    M.  1. 

Die  Moseila  des  Dec. Magnus  Ausonius  deutsch  von  Theodor Vulpinus  [d.  i.  Th.  Renaut]. 
In  :  Jahrbuch  für  Geschichte,  Sprache  und  Litteratur  Elsass-Lothringens  4  (1888)  p.  5 — 18. 

Die  ältesten  Mosellieder.  Die  Moseila  des  Ausonius  und  die  Mosel- 
gedichte des  Fortunatvis.  Deutsch  in  den  Versmassen  der  Urschrift 
von  Karl  H  es  sei.  2.  durchgesehene  Aufl.  Bonn:  A.  Marcus  d:  E. 
Weber  (1894)  1904.    (32  S.)    8.  M.  1. 

Die  Moseila  des  .  .  .  Ausonius.  Übertragen  von  Richard  Eduard  Ottmann.  1895  siehe 
oben  die  Ausgaben. 


Oeuvres  corapletes  d'Ausone,   Traduction  nouvelle  par  E.  F.  Corpet.    (1842)  1887  siehe 

oben  die  Ausgaben. 
La  Moselle  d'Ausone.     Traduction   fran9aise  par  Henri   de  La  Ville   de  Mirmont. 

1889  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Auson.    epigr.    23.      Ford.   Thewrewk    de   Ponor   Emil.     In:    Egyetemes   philologiai 
közlöny  6  (1882)  p.  633. 

Baehrens,  Emil:  De  Ausonii  loco  quodam.  In  des  Verf.  Poetae  latini  minores  2 
(Lipsiae  1880)  p.  43—45. 

—  Zu  lateinischen  Dichtern.    1884  siehe  C. :  Poetae. 

Blümlein,  Carl:  Avisonius  und  seine  Vorbilder.  In:  Berichte  des  Freien  Deutschen 
Hochstiftes  zu  Frankfurt  am  Main  N.  F.  6  (1890)  p.  407—434. 

Brandes,  Wilhelm:  Zu  Ausonius.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  119 
(1879)  p.  318-320. 

—  Zur  handschriftlichen  Überlieferung  des  Ausonius.    Ebenda  123  (1881)  p.  59—79. 

—  Die   strophische  Gliederung  der  precatio  consulis  designati  des  Ausonius.    In: 

Commentationes  woeliflinianae  (Lipsiae  1891)  p.  137 — 143. 

—  Beiträge  zai  Ausonius.     Progr.  des  Gymn.  Wolfenbüttel  1895.     (31  S.)    4. 

I.  Vom  Christentum  des  Ausonius,  von  Reimstrophen  und  den  Versus  rhopalici. 
II.  Der  jambische  Senar  des  Ausonius,  insbesondere  im  Ludus   Septem 
sapientum. 
Brooks,   Charles  Timothy:   The  river  Mosel   and   its  old  roman  poet.    In:   G.  F.. 

Waring's  The  Bride  of  the  Rhine  (Boston  1878)  p.  291—312. 
Dederich,  Andreas:  Auson.  Mos.  434  f.  420  ff .    In :  Monatsschrift  für  die  Geschichte 
Westdeutschlands  mit  besonderer  Berücksichtigung  der  Rheinlande  und  West- 
falens 6  (1880)  p.  166—167. 
Dezeimeris,  Reinhold:   Remarques  sur  le  texte  de  divers  auteurs.     1879.  1882  et 
1883  siehe  C. :  Poetae. 

—  A    propos    d'un    manuscrit    d'Ausone.     Lettre    ä   M.   Henri  Barckhausen.      In: 

Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  4  (1882)  p.  313—322.  La  lettre 
est  reproduite  avec  quelques  additions  nouvelles  in:  Remarques  cett.  1882  & 
1883  p.  317—332. 

Drexler,  Wilhelm:  Auson.  «pist.  22  v.  48.    1892  siehe  C:  CoUectiones  (p.  7). 

Ellis,  Robinson:  Auson.  epigr.  VHII  Seh.  1880  siehe  B.:  Aristoteles. 


D.  Magnus  Ausonius.  153 


D.  Magnus  Ausonius. 

Ellis,  Robinson:  On  some  passages  of  CatuUus  [66.  77],  Propertiiis  [13.  lij],  Ausonius 
[].ud.  sept.  sap.  XX  ed.  Soh.]  and  the  Ibis  [623,  4;  525,  6].  In:  Transactions  of 
the  Oxford  Philological  Society  1883—1884  p.  11—13. 

—  On  Ausonius.     In:  Hermathena  6  Nr.  12  (1886)  p.  1—18. 

Everat,  Eduardus:  De  D.  M.  Ausonii  operibus  et  genere  dicendi.  Thesis  claromont. 
Lutrtiae  Parisioraiii:  E.  TIwriii  18S5.     (1  Bl.,  125  S.,  1  S.  Errata).     8. 

Förster,  Riehard:  Zu  Ausonius  [p]pigr.  9J].  In:  Jahrbücher  für  classi.sche  Philo- 
logie 135  (1887)  p.  784. 

Fröhner,  Wilhelm:  Auson.  Technop.  XII  23—25.    1884  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 

Gottlieb,  Theodor:  Handsehriftliclies  zu  lateinischen  Autoren,  1890  siehe  C. : 
CoUectiones  (p.  9). 

(rüthling,  Otto:  Calpurnius  Siculus.  Nemesianus.  Ausonius.  Claudianu.s 
(188-5 — 1889).  Jahresbericht  über  ...  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der 
classischen  Alterthumswissenschaft  18  (1890)  63  p.  95—104.  21  (1893)  76  p.  248—262. 

Jullian,  Camille:  Ausone  et  son  temps.  I«  partie.  La  vie  d'un  Gallo-Romain 
ä  la  fln  du  IV«  siecle.  11'  partie.  La  vie  daus  une  cite  gallo-romaine  ä  la 
veille  des  invasions.    In:  Revue  historique  47  (1891)  p.  241—266.  48  (1892)  p.  1—33. 

—  Ausone    et    Bordeaux.     Etudes    sur    les    derniers    temps    de   la   Gaule    romaine. 

Bordeaux:  G.  Gouiiouilliou  1893.     (X,  174  S.)    8.  Fr.  5. 

Koppel,    Lorenz:    Grammatisches    aus    Ausonius.     Progr.    der    Studien- Anstalt 

Aschaffenburg  1879.    (26  S.)    8. 
deLaVille   deMirmont,   Henri:  Sur  quelques  corrections  apportöes  au  texte 

de  „La  Moselle"   par   les    derniers   auteurs  d'Ausone  Oh.  Schenkl  et  R.  Peiper. 

In:    Annales   de   la   faculte   des   lettres    de   Bordeaux  9'    annee.     N.  S.  4  (1887) 

p.  1—23. 

—  De  Ausonii  Moseila.     Thesis.     Purisü's :  Hnchette  d  soc.  1892.     (315  S.)     8. 

Appendix  A.  D.   M.   Ausonii  Moseila  (editio).    Appendix   B.    Index  locorum 
quae  Ausonius  in  Moseila  a  prioribus  poetis  assumpsit.    Appendix  C.  De 
re  metrica.    App.  D.  De  derivatione  in  Mosella. 
Leo,  Friedrich:   Zum  Briefwechsel  des  Ausonius  und  Paulinus.    In:  Nachrichten 
von  der  königl.  Gesellschaft   der  Wissenschaften  zu  Göttingen.     Philologisch- 
historische Klasse  1896  p.  253—264. 
Manitius,  Max:  Zu  spätlateinischen  Dichtern.     1886  siehe  0.:  Poetae. 

—  Zu  Ausonius  und  Apollinaris  Sidonius.    In;  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

137  (1888)  p.  79—80. 

—  Nachträge  zu  Ausonius.    In:   Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  39 

(1888)  p.  584—585. 

—  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1897  siehe  ebenda. 
Mehler,  Eugen:  Auson.  epist.  IX  25.  29.  34.     1878  siehe  B.:  Achilles  Tatius. 
Mertens,  Martinus:  Quaestiones  ausonianae.    Dissert.  inaug.  LrpsiM  18S0.  (46  S.)   8. 

—  Zu   Ausonius.     In:   Jahrbücher   für   classische   Philologie   141   (189u)   p.  785 — 790. 

145  (1892)  p.  142—144. 

Ottmann,  Richard  Eduard:  Zu  Auson.  Mos.  V.  134.  In:  Wochenschrift  für  klassische 
Philologie  12  (1895)  Nr.  45  Sp.  124G.     Nr.  47  Sp.  1302. 

Peiper,  Rudolf:  Die  handschriftliche  Ueberlieferung  des  Ausonius.  [Aus:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  11  Suppl.  (1880)p.  189— 353].   Leipzig:  B.  G.  Ttuhner.  8. 

M.  4. 

—  Soracum  [Aus.   per.  Odyss.   lib.   10].     In :   Archiv  für   lateinische   Lexikographie 

und  Grammatik  1  (1884)  p.  587. 
Puech  ,  Aime:  De  Paulini  Nolani  Ausoniique  epistularum  eommercio  et  coramunibus 

studiis.     Thesis.     Paris:  Hacliettc  et  Vie.  1887.     (1  BL,  73  S.,  1  S.  ung.)    8. 
Reure,  Claudius-Odo:  Les  gens  de  lettres  et  leuro  protecteurs  ä  Rome.    1891  siehe 

C:  CoUectiones  (p.  19). 
Riese,    Alexander:    Zu    Ausonius'    Mosella    [434f.].      In:    Korrespondenzblatt    der 

Westdeutschen  Zeitschrift  für  Geschichte  und  Kunst  7  (1888)  Sp.  128. 
Rota-Rossi,   Gaetano:   Gli   epigrammi   di   Ausonio.     Progr.    del   Liceo  1879 — 1880. 

Faenzci:  Conti  1882.     (30  S.)    8. 
Rubensohn,  Max:  Ein  römischer  Dichter  vind  sein  Stenograph.    In:  Allgemeine 

Deutsche   Stenotachygraphenzeitung    7.   Jahrg.   (Scliueidiiitz  1894)   Nr.    16  p.  127. 

135—136. 
Rühl,  Franz:  Vermischte  Bemerkungen.     1888  siehe:  Livius. 
Schenkl,    Karl:    Zur   Textkritik    de.s    Ausonius.     In:    Wiener    Studien    2    (1880) 

p.  275—284. 

—  Zu  Ausonius.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  31  (1880)  p.  735. 

895.     32  (1881)  p.  16. 

Epigr.  9.  5;    118.   9;    130.   9.    10;  137.   7  f . ;    140.   3;    144;    141.   2.   3.     Epist.   II  13, 
IX  ?A.  —  Technop.  p.  195  Z.  6  Bip.  Mos.  131.  134.  139.    Orat.  cons.  Aus.  15.  30. 

—  Zu  Ausonius  Epist.  XIIII  25  ff.     Ebenda  32  (1881)  p.  102. 


154  Scriptores  latini.    D.    D.  Magnus  Ausonius  —  Avianus. 


D.  Magnus  Ausonius. 

Schenkl,  Karl:  Zu  Ausonius  [Parent.  XXX  6,  Prof.  XXI  11.  Ep.  XIV  33.  Parent. 
III  15.  Caes.  Tetr.  IV  1.  IX  1.  XIII  55  f.  Eclogar.  fin.  Epitaph.  X].  Ebenda  p.  176. 
260.  330.  737. 

—  Zu  Ausonius  (Epistula  XXIIII).    In:  Wiener  Studien  3  (1881)  p.  313. 

—  Aus  Handschriften.    1890  siehe  C:  Poetae. 

Simson,   Bernhard:   Zum  Gedicht  de  viro   bono.     In:   Rheinisches   Museum  für 

Philologie  41  (1886)  p.  638—639. 
Stahl,  Ferdinand:  De  ausonianis   studiis  poetarum  graecorum.     1886  siehe   A.: 

Poetae. 
Stowasser,  Josef  Maria:   Zu  Ausonius  ephem.  8.  16.     In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  4  (1887)  p.  616—617. 

—  Auson.  epigr.  XXVI  1.     1891  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  14). 

—  Bimaris  [Auson.  epigr.  131.  5].    In:  Commentationes  woelfflinianae  (Lipsiae  1891) 

p.  28. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  15). 
Waring,  George  Edwin:  The  Bride  of  the  Rhino.    Two  hundred  miles  in  a  Mosel 

row-boat.    To  whicli  is  added  a  paper  on  the  latin  poet  Ausonius  and  his  poeni 

„Mosella"*.    By  Charles  T.Brooks.    Reprinted  (with  additions)  from  Scribner's 

Monthly.     Boston:  J.  R.  Osgood  and  C.  1878.     (312  S.)    8.  S  1.50. 

Weil,  Henri:  Auson.  technop.  XII  23—25.    1885  siehe  B. :  Anthologia  graeca. 
Weymaii,  Carl:  Studien  zu  Apuleius  und  sein.  Nachahmern.   1893  siehe:  Apuleius. 
V.  Wilamo  wi  tz-M  oellendorf  f ,  Ulrich:  Ausonii  epistula  XII.     In:  Hermes  19 

(1884)  p.  461-463. 
de  Winterfeld,  Paulus:  Auson.  cent.  nupt.  p.  218.  8  P.   1895  siehe  C. :  CoUectiones 

(P  17). 
Zimmer,  Heinrich:  Eine  ueberflüssige  Conjectur  im  Ausonius  [Lud.  VII  sap.  13]. 

In:  Hermes  29  (1894)  p.  317-320. 
AuxentiuS.    Bouvy,  Edmond:  S.  Auxence.    In  des  Verf.  Poetes  et  mölodes  (Nitius 
1886)  p.  230—234. 

Lechler,  Gotthard  Victor:  A\ixentius  zur  Geschichte  Ulfila's.    1885.  1886  siehe  B. : 

Athanasius. 

Avianns. 

Aviani  fabulae  reeensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  5  {Lipsiae  1883) 
p.  31—70. 

The  f ables  of  Avianus  edited ,  with  prolegomena ,  critical  apparatus, 
commentary,  excursus,  and  index  by  Robinson  Ellis.  Oxford:  Clarendon 
Press  1887.    (XLI,  1  S.  ung.,  1  Bl.,  151  S.)    8.  8  sh.  6  d. 

Avianus  et  ses   anciens  imitateurs  edidit  Leopold  Hervieux.     1894  siehe  C:    Poetae 

fabularum. 
Eine   ungedruckte  Fabel  in  Distichen  von  Otto  Rossbach.     1895  (?)  siehe  C:   Poetae 

fabularum.    Auch  in:  Anthologia  latina  edidit  Alexander  Riese.    -1906  Nr.  807. 


Avians  Fabeln  ins  Deutsche  übersetzt  im  Metrum  des  Originales  von 
V.  ßabenlechner.     Wien:  (Kirsch)  1883.     (44  S.)     8.  M.  —.80. 

Aesops  Lehen  und  Fabeln  nebst  den  ihm  zugeschriebenen  alten  Fabeln  und  den  Fabeln 
des  Remicius  und  Avianus  [H.  Steinhöwels  Übersetzung].  (1887)  siehe  B.:  Aesopus 
(I  1  p.  199).  

The  fables  of  Aesop  as  first  printed  by  William  Caxton  in  1484  with  those  of  Avian  .  .  . 
edited  by  Joseph  Jacobs.     1889  siehe  B.:  Aesopus  (I  1  p.  200). 


Extrait  des  traductions  en  vers  fran^ais  d'Horace,  Virgile,  Catulle,  Martial  &  Avianus 
par  Albert  Villeneuve.  In:  Memoires  de  l'Acadömie  des  sciences  inscriptions  et 
beUes-lettres  de  Toulouse.     VIII»  serie  6  (1884)  p.  122—148. 

Mart.  II  65.  IV  8.  90.  X  36.  70.  74.  III 16.  IX  16.  60.  VIII  6.  10.  VII  91.  XII 18.  VI  93. 

V  61.    Verg.  Buc.  6.    Avian.  11.    CatuU.  2.  3.  64.    Horat.  Epist.  I  9. 
Baehrens,  Emil:   Ad  Avianum.    In  des  Verf.  Miscellanea  critica  {(Ironingae  1878) 

p.  176—194. 
Crusius,  Otto:  Avian.  XXXVIII  7.     In:  Philologus  47  (1889)  p.  399. 
—  Zu   den  alten  Fabeldichtern.    1.  Avian  und  die   sogenannten   Apologi  Aviani. 

Ebenda  54  (1895)  p.  474—488. 
D  r  a  h  e  i  m ,  Hans :  Bericht  über  die  Litteratur  zu  Phaedrus  und  der  römischen  Fabel- 
dichtung für  das  Jahr  1888  mit  einem  Rückblick  auf  die  vorangehenden  Jahre, 
insbesondere   über  die  Litteratur  zu   Avianus  seit  dem  Jahre   1885  siehe   C. : 
Poetae  fabularum. 


Avianus  —  Avienus.  I55 


A  V  i  a  n  u  s. 

Drahelm,  Hans:  Bericht  über  die  Littcratur  zu  Phaedrus  und  Avianus  seit  1889. 
Für  die  Jahre  1S93— 1894.  1895— 1898.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der 
elassischen  Alterthumswissenschaft  XIX  (1891)  68  p.  210—22).  XXIII  (1895)  84 
p.  235—258.  XXVII  (1899)  101  p.  142—147. 

Ellis,  Robinson:  Avian.  XXIV.  7.  8.     1880  siehe  B. :  Aristoteles. 

—  The  fables  of  Avianus.     1894  siehe  F.  Jenkinson. 

Gott  schick,  Reinhold:  Über  die  Zeitfolge  in  der  Abfassung  von  Boners  Fabeln 
und  tiber  die  Anordnung  derselben.    Inaug.-Diss.  Halle  a.  d.  S.  1879.  (31  S.)  8. 

Heidenhain,  Friedrich:  Zu  den  Apologi  Aviani.  Progr.  des  Gymn.  Strasburg 
Wpr.  1894.     (15  S.)     4. 

—  Zur    Rettung    des   Avianus.     Weitere    Bemerkungen    über    die   Apologi   Aviani. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  837—855. 
Huemer,  Johann:  Zu  Avianus.     In:  Wiener  Studien  2  (1880)  p.  158 — 160. 

Hds.  Überlieferung.     V  15.  XXII  5.  XLII  8. 
Jenkinson,  F.:  The  fables  of  Avianus.    In:  The  Acadeniy  45  (1894)  p.  129.    Vgl. 

Robinson  Ellis  ebenda  p.  151. 
Kraffert,   Hermann:   Beiträge   zur  Kritik  und  Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.    1892 

siehe  C. :  Poetae. 
Unrein,  Otto:  De  Aviani  aetate.  Dissert.inaug.  Jenac  (KeuenhahnjlSSt).  (64S.)  8.  M.2. 

Laeti  Aviani  versus  in  praesens  opus  de  Mercurii  nuptiis.  Recensuit  Alexander 
Riese.    1870.  21906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  925. 

Avienus.  ßufi  Festi  Avieni  carmina  recensuit  Alfred  Holder.  Äd  Aeni 
Pontein:   Wagner  1887.     (LXV,  294  S.,  1  El.)    8.  M.  10. 

Rufi  Festi  Avieni  Aratea  edidit  Alfredus  Bre  ysig.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner 
1882.    (XIX,  83  S.)    8.  M.  1. 

Eufi  Festi  Avieni  Prognostica  edidit  Alfredus  Bre  ysig.  Progr.  gymn 
Erfurt.     Lipsiae  1882.    (XIV,  20  S.)    8. 

Rufus  Festus  Avienus.    Recensuit  Alexander  Riese.    1869.1870.  ^  1894.  1906  in:  Anthologia 

latina  I  1.  2  Nr.  26.  876. 
Der  gestirnte  Himmel.    Versuch  einer  Übersetzung  der  Phaenomena  der 

Aratea  des  Rufus  Festus  Avienus  von  Gregor  Fischer  und  Friedrich 

Köppner.      Progr.    des    Gymn.    Komotau    1893.    1896.      (S.    3—32, 

S.  3—28).    8. 

Atenstaedt,  Felix:  Quo  tempore  Avieni  periplus  videatur  conditus  esse  quaeritur. 

1891.  1893  siehe  B. :  Hecataeus  milesius. 
Breysig,  Alfred:  Zu  Avienus.    In:  Hermes  13  (1878)  p.  357-365.  15  (1880)  p.  180— 188. 

16  (1881)  p.  122-136. 

—  Zu  Avienus.    In:  Philologische  Abhandlungen.    Martin  Hertz  zum  70.  Geburts- 

tage von  seinen  ehemaligen  Schülern  dargebracht  (Berlin  1888)  p.  44—57. 
Costa,  Joaquin:  Litoral  iberico  del  Mediterraneo  en  el  siglo  VI— V  antes  de  J.  C. 

In  des  Verf.  Estudios  Ibericos  (Madrid  1891—1895).     (15,  LXXXII,  207  S.)    8. 
Ellis,  Robinson:  Avien.  Arat.  819  f.  Br.     1886  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 

—  Ad  Avieni  Aratea  807  sqq.     1891  siehe:  Manilius. 

Kirner,   Giuseppe:   Jntorno  all'  „Ora  maritima"   di  Avieno  e  alle  sue  fonti.    In: 

Studi  storici  2  (Pisa  1893)  p.  358—373.  465—492. 
Kosten,    Engelbert:    De    Avieno    Dionysii    interprete.     1888    siehe    B. :    Dionysius 

periegeta. 
Marx,   Friedrich:  Aviens  ora  maritima.    In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie 

50  (1895)  p.  321—347. 
Monceaux,  Paul:  Note  stir  un  proconsul  d'Afrique  lo  poete  Avienus.    In:  Revue 

archöologique  3'  st-rie  9  (1887)  p.  191—197. 
Sarmento,   Francisco   Martins:   Rufus  Festus  Avienus.    Ora  maritima.     Estudo 

d'este  poema  na  parte  respectiva  a  Galliza  e  Portugal,    l'orto  1880.    (93  S.)    8. 

—  R.  Festus  Avienus.    Ora  maritima.    Estudo  d'este  poema  na  parte  respectiva 

äs  costas  occidentaes  da  Europa.     2»  edicäo.     Porto:  Typ.  de  A.  ./.  da  Silva  Teixeira 
1896.    (XV,  164  S.,  1  S.  ung.,  1  Karte.)    8. 
Sieg,  Gustav:  De  Cicerone  Germanico  Avieno  Arati  interpretihus.    1886  siehe  B. : 

Aratus  solensis. 

Sonny,   Adolfus:    De   Massiliensium   rebus   quaestiones.     Dissert.   inaug.     Dorpat- 

(Karow)  1887.     (110  S.,  1  Bl.)     8.  M.  2.80. 

I.  De  Justini  Massiliensium  enarratione  (p.  1—20).    II.  De  Avieni  Ora  Maritima 

(p.  21 — 80).    III.  De  Massiliae  coloniarumque  Massiliensium  re  nummaria 

(p.  81—110). 


15l3  Scriptores  latini.    D.    Avienus  —  Beda  venerabilis. 

Avienus. 

Sonny,  Adolf:  Avien.  or.  mar.  *10  und  362.     In:  Philologus  49  (1890)  p.  379. 

—  Ortus  =  Quelle  [Avien.  or.  mar.  Ol.  626].   In  :  Archiv  für  lateinische  Lexikographit- 

und  Grammatik  9  (1896)  p.  585. 
ünger,  Georg  Friedrich:  Die  Kassiteriden  und  Albion.    In:  Rheinisches  Museum 
für  Philologie  .38  (1883)  p.  157—196.     Darin:  III.  Avien's  üestrymnis  p.  171—196. 

—  Der  Periplu.s  des  Avienus.     In:  Philologus  4.  Suppl.  (1884)  p.  189—280. 

de  Winterfeld,   Paul:   De  Rufi  Festi  Avieni  metaphrasi  Arateorum   recensenda 
et  emendanda.    Dissert.  inaug.   Birolini:  Mai/tr  <fc  Mudkr  1895.   (1  BL,  34  S.)  8.  M.  1. 

—  Beiträge    zur  Quellen-   und  Textkritik  der  Wetterzeichen  Aviens.     Berlin:  Weid- 

mann 1896.     (28  S.)    8.  M.  1. 

Avitus,   siehe  Latinus  Alcimus  Alethius  und  Alcimus  Ecdicius  Avitus. 
BaCnianuS.     Paucker,    Carl:    De    latinitate  scriptorum  quorundam  seculi  quarti 
et   exeuntis   quinti   p.   C.   minorum   observationes.     I.     In:    Zeitschrift   für   die   öster- 
reichischen Gymnasien  32  (1881)  p.  481—499. 

Gaudentius   Brixiensis.     Paulinus    Mediolanensis.     Auetor   Zacchaei   et    ApoUonii 
Consultationum.     Bachiarius.     Victricius  Rotomagensis.    Severus  Maioricensis. 
Euagrii. 
B  albus.     Schweder,  Emil:  Aesernia  undEsernia.    In:  Philologus  42  (1884)  p.  547—548. 
T.   Ampius  Baibus   siehe  Ampius  Baibus. 
Caecilius    Baibus  siehe  Caecilius  Baibus. 

L.  Cornelius  Baibus.  Hellmuth,  Hermann:  Über  die  Sprache  der  Epistolo- 
graphen  S.  Sulpicius  Galba  und  L.  Cornelius  Baibus.  Progr.  des  alten  Gynin.  Würz- 
burg  1888.    (59  S.,  1  S.  Index).    8. 

Jullien,    Aemilius:    De   L.   Cornelio  Balbo   Majore.     Thesis.     laitctiae  Parisiorum: 
E.  lerou-c  1886.     (IX,  158  S.,  1  Bl.)    8. 
BasillUS.     Recensuit  Alexander  Riese.    1870.  '-190a  in:  Anthologia  latina  I  3. 
Basilius.    Recensuit  Aemilius  Baehrens.    In:  Poetae  latini  minores  4  (Lipsiae  1882). 
BaSSUS.     In  tumulo  Monicae.    Recensuit  Alexander  Riese.    1870.  ^1906  in:  Anthologia 

latina  I  2  Nr.  670. 
Bassus,  siehe  Caesius  Bassus. 

Beda  Venerabilis. 

Bedae  de  arte  metrica  et  de  orthographia  libri  ex  recensione  Henrici  Keilii.  1878  siehe 
C:  Scriptores  grammatici. 

Bedae  chronica  maiora  ad  a.  DCCXXV.  Eiusdem  chronica  minora  ad  a.  DCCIII.  Acce- 
dunt  I.  Interpolationes  cod.  parisini  nuper  empt.  n.  MDCXV.  II.  Interpolationes 
cod.  monacensis  CCXLVI  a  Diocletiano  ad  Arcadium.  III.  Auctaria  quaedam  chroni- 
corum  bedanorum  maiorum.  I\'.  Continuatio  chronicorum  bedanorum  minorum 
carolingica  prima.  V.  Generationvim  regnorumque  laterculus  bedanus  cum  continuatione 
carolingica  altera.  Edidit  Theodorus  Mommsen  in:  Chronica  minora  saec.  IV.  — VIII. 
3  (Berutiiii  1898)  p.  223-354. 

Conipositio  Horologii  herausgegeben  von  Gustav  Bilfinger.  1886  siehe  ß. :  Galenus. 
[Hat  in  einer  Hds.  die  Überschrift  „versus  domini  Bedae",  ist  aber  von  einem  Wand- 
albertus verfasst]. 

Bede's  (Venerable)  Ecclesiastical  history  of  England  together  with  the 
anglo-saxon  chronicle.  With  illustrative  notes,  a  Short  life  of  Bede, 
analysis  of  the  history,  and  an  index  and  a  map  of  anglosaxon  Eng- 
land' Edited  bv  John  Allen  Giles.  Boston:  Little,  Broun  d'  Co.  Neiv 
York:  Scribner  'c(-   Welford  (1843)  1887.     8.  $  2. 

Venerabilis  Bedae  historiae  ecclesiasticae  gentis  Anglorum  libri  III  IV. 
Edited  for  the  syndics  of  the  university  press  by  John  Eyton  Bickersteth 
Mayor  and  Joseph  Rawson  Lumbv.  Ccnnbrühie ■■  University  Press 
1878.    (XX,  480  S.)    8.  '  '  7  sh.  6  d. 

Baedae  historia  ecclesiastica  gentis  Anglorum  edidit  Alfred  Holder. 
[Germanischer  Bücherschatz  7].  Freibiirg  i.  B.  und  Tübingen:  J.  C.  B. 
Mohr  1882.     2.  (Titel-)Ausg.  1890.    (1  BL,  314  S.)    8.      M.  4.50  u.  M.  2. 

Venerabilis  Baedae  historiam  ecclesiasticam  gentis  Anglorum  historiam 
abbatum  epistolam  ad  Ecgberctum  una  cum  historia  abbatum  auctore 
anonymo  ad  fidem  codicum  manuscriptorum  denuo  recognovit  commen- 
tario  tarn  critico  quam  historico  instruxit  Carolus  Plummer.  2  tom. 
Oxonii:  E  typoqrapheo  Clarendoniano  1896.     8.  Sh.  21. 

Tomus  prior  prolegomena  et  textum  continens.     (1  Bl,,  CLXVIII,  458  S.) 
Tomus  posterior  commentarium  et  indices  continens.     (XL,  545  S.J 


Beda  venerabilis.  157 


Beda  venerabilis. 

Venerabilis  Baedae  historiae  ecclesiasticae  gentis  Anglorum  liber  tertius. 

[Edited  bv  John  F.  We  1  s  h.   Second  editionj.    Derbii  and  London :  Bemrose 

d-  Son.^  (1893).    (63  S.)    8.  Sh.  1. 

Sz.  Ediltruda-Hymnus.    (A  Vossian.  Q.   116.   codesbo'l).    Thewrewk  de  Ponor,   Emil 

edidit.     In:    Egyetemes   philologiai   közlöny  4   (1880)   p.   29 — 31.     Vgl.   des  Verf.  Variae 

loctiones.     LVI  unter  Accius. 
The  latin  hymn-writers  and  their  hymns.     By  Saninel  "Willoughby  Duffield  .  .  .     1889 

siehe  C:  Poetae  christiani. 
Index  capitulorum  ex  Bedae  bist.  eccl.  contractoriim.    In :  Analecta  Bollandiana  11  (1892) 

299—301. 
Beda  Venerabilis  de  locis  sanctis  [circa  720].  —  Kelatio  Bedae  abbreviata.    (Ex   codice 

ms.  Wireiburgensi).     Ediderunt  Titus   Tobler   et   Augustus  Molinier.     1879   siete : 

Itinera  Hierosolymitana. 
Baedae  liber  de  loeis  sanctis  recensuit  Paulus  Geyer.    1898  siehe  C :  Scriptores  ecclesiastici 

(Corpus  39). 
Preces  Veterum,    sive   orationes   devotae  es  operibus  .  .  .  Bedae  Venerabilis.     (1872)  l-)87 

siehe:  Augustinus. 
Baeda,  s.  The  palaeographical  Society.     1873—1883.  1884-1894.     (C. :  Collectiones  p.  2). 

Isidors  Geschichte  der  Goten,  Vandalen,  Sueveu.  .Nebst  Auszügen  aus 
der  Kirchengeschichte  des  Beda  Venerabilis.  Übersetzt  von  David 
Coste.  3.  verbesserte  Auflage.  [Die  Ge.schichtschreiber  der  deutschen 
Vorzeit  in  deutscher  Bearbeitung.  2.  Gesamtausgabe.  Band  10]. 
Leipzig:  Dyh  (1887.  1910).    (X  S.,  1  BL,  60  S.)    8.  M.  3. 

The  Old  English  Version  of  Bede's  Ecclesiastical  History  of  The  English 
People.  Edited  with  a  translation  and  introduction.  Bv  Thomas 
Miller.  [Early  English  Text  Societv  95.  96.  110.  lllj.'  London: 
N.  Trübner  and  Co.  1890-1898.    8.  "  Sh.  63. 

Part  I.  Section  1.  1890.  (LIX,  S.  1—208,  1  facs.).  Sh.  18. 

-   I.  ,    2.  1891.  (S.  209—488).  Sh.  15. 

,  II.  .    I.  1898.  (XXIII,  S.  1—288).  Sh.  15. 

,  II.  ,   II.  1898.  (S.  289—5971.  Sh.  15. 

The  Pan-Anglican  Synod  before  ,,St.  Augustine's  Chair" ;  or,  Venerable 
Bede's  account  of  the  Christianity  that  came  from  Rome.  London  ; 
Hardtvicle  and  Bogue  1878.    (IV,  31  S.)     8.  Sh.  1. 

The  epistle  of  the  venerable  Bede  to  Bishop  Egbert,  and  extracts  from 
Bede's  Ecclesiastical  Historv,  literallv  translated  into  English.  Oxford : 
A.  T.  Shrimpton  <&  San  1882.     (39  S.)"'  8.  Sh.  1. 

The  Life  of  St.  Cuthbert  by  the  venerable  Bede.  Translated  from  the 
original  Latin  bv  Joseph  Stevenson  .  .  .  London:  Bums  <(!•  Oates  1887. 
(XXIV,  195  S.)    \ 

Allen,  Grant :  The  venerable  Bede.  In  :  The  Gentleman's  Magazine  25  (1880)  p. 84—100. 

Barbier    de    Montault,    Xavier:     Le   culte    des    docteurs    de    l'eglise    ä    Rome. 

VIII.  Le  venerable  Bede.    In:    Revue  de  Part  chrötien  4«  s6rie  3  (1892)  105—107. 

Browne,  George  Forrest:  The  venerable  Bede.    [The  Fathers  for  english  readers]. 

Society  for  Pronwting  Christian  Knoirkilgt  (1879)  1891.     (192  S.)     8.  Sh.  2. 

Delisle,   Leopold:    Note   sur   un   manuscrit   interpole   de   la   Chronique   de   Bede 

conserve  ä  B^sanpon.    In:  Bibliotheque  de  l'Ecole  des  cliartes  56  (1895)  p.  528—536. 

Hahn,   Heinrich:   Die  Continuatio  Bedae,   ihre  vermuthlichen  Verfasser   und  die 

Einsiedler  lialthere  und  Echa.     In  :   Forschungen  zur  Deutschen  Geschichte  20 

(1880)  p.  553—569. 

Hu  einer,    Johann:    Versus    anonymi.      In:    Zeitschrift    für    die    österreichischen 

Gymnasien  36  (1885)  p.  505  -506. 
Interpolations  in  Bede's  Ecclesiastical  History  and  other  annals  affecting  the  early 
history  of  Scotland  and  Ireland.     Peelks:  ./.  Watson  1883.     (84  S.)    8.  Sh.  1. 

Kay 8 er,   Johann:   Beda   der  Ehrwürdige  und  seine  Bedeutung  für  die  kirchliche 
Hymnodie.    Anh.  I.    Von  Beda  zuerst  erwähnte  Hymnen.    Anh.  II.    Dem  Beda 
zugeschriebene  Hymnen.    In  des  Verf.  Beiträge  zur  Geschichte  und  Erklärung 
der  alten  Kirchenhymnen  2  (Paitirhorn  und  Miinster  1886)  p.  236—267. 
Knappert,  Laurentius:  Le  christianisme  et  le  pagauisme  dans  l'histoireeccl^siasti- 
que    de    Bede    le    Venerable.     In:    Revue    de   l'histoire    des   religions   34   (1896) 
p.  59—85.  145—173.  296-317.     (Traduit  par  A.  Dirr). 
Landgraf,  Gustav:  Glossographie  und  Wörterbuch.    1896  siehe:  Anonymi  (p.  112). 
Manitius,  Max:  Zu  Aldhelm  und  Baeda.     1886.  1890  siehe:   Aldhelmus. 


158     Scriptores  latini.   D.    Beda  venerabilis  —  Benedictus  nursinus. 


Bedavenerabilis. 

Miller,  Thomas:  Place  names  in  the  english  Bede  and  the  localisation  of  the  mss. 
[Quellen  und  Untersuchungen  zur  Sprach-  und  Culturgeschichte  der  germanischen 
Völker.  78].     Strassburg:  K.  J.  Tnihutr  1896.     (80  S.)    8.  M.  3. 

Mommsen,  Theodor:  Bemerkungen  zu  den  Papstbriefen  der  Britischen  Sammlung. 
1890.  1910  siehe  C:  Scriptores  opistolarum. 

—  Die  Papstbriefe  bei  Beda.     1892.  1910  siehe  ebenda. 

Morin,  Germain:  Le  recueil  primitif  des  homölies  de  Bede  sur  l'övangile.  In: 
Revue  benödictine  9  (1892)  p.  316—326. 

—  Le  libellus  synodicus  attribuö  par  Bede  ä  S.  Gregoire  le  Grand.    Ebenda  11  (1894) 

p.  193—208. 

—  Notes  sur  plusieurs  öcrits  attribues  ä  Bede  le  Venerable.     Ebenda  p.  289 — 295. 
Pearce,  .T.  W. :  The  reginien  of  wyrde  in  the  „Historia  Ecclesiastica''.    In:  Modern 

Language  Notes  6  (1891)  Sp.  1 — 4  =  p.  1 — 2. 
Plaine,  Beda:  Le  v6nerable  Bede,  docteur  de  l'eglise.    In :  Revue  anglo-romaine  3 

(189Ö)  p.  49—96. 
Plummer,    Charles:   Memoire   sur  un   manuscrit   de   l'histoire   eccl6siastique  du 

peuple   anglais   de  Bede,   dit  le  Venerable,    appartenant  ä  la   ville   de  Namur. 

Tn:  Annales  de  la  sociöte  archeologique  de  Namur  19  (1891)  p.  393 — 400. 
Rossberg,  Conradus:  Beda  in  anth.  lat.  R.  Nr.  676.     1880  siehe:  Dracontius. 
Schenkl,  Karl:  Zu  Beda  de  orthographia  VII  289,  12  K.     In:  Wiener  Studien  18 

(1896)  p.  160. 
Schmidt,  August:  Untersuchungen  über  König  yElfreds  Bedaübersetzung.  Inaug.- 

Dissert.  Berlin  1889.     (1  Bl.,  61  S.)    8. 
Schmidt,    Ludwig:    Ravennatische    Annalen    bei    Beda.     In:    Neues   Archiv    der 

Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  9  (1884)  p.  197—200. 
Simson,  Bernhard:  Die  überarbeitete  und  bis  zum  Jahre  741  fortgesetzte  Chronik 

des  Beda.     In:  Forschungen  zur  Deutschen  Geschichte  19  (1879)  p.  97 — 135. 
Varisco,    Achille:    Di    un    codice    insigne    che    si    credeva   perduto   e   che   invece 

fortunamente   si   conserva   nell'   Archivio   Capitolare   della   Basilica   di  Monza. 

In:    R.  Istituto   lombardo   di   scienze   e    lettere.     Rendiconti.     Serie  II  29  (1896) 

p.  667—677. 
Vita  del  venerabile  Beda.     Asti:  Sciiola  tip.  Miclidtrio  1889.     (32  S.)     8. 
Welzhofer,  Karl:  Beda's  Citate  aus  der  naturalis  historia  des  Plinius.    In:  Ab- 
handlungen aus  dem  Gebiet  der  klassischen  Altertums-Wissenschaft.   Wilhelm 

von  Christ  zum  60.  Geburtstag  dargebracht  (Münchin  1891)  p.  25—41. 
Werner,    Karl:    Beda    der   Ehrwürdige   und   seine   Zeit.     Neue  (Titel-)   Ausgabe. 

Wim:   W.  Braumülhr  (1875)  1881.     (VIII,  235  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  4. 

Wetzel,  Georg:  Die  Chronicen  des  Baeda  Venerabilis.    Inaugural-Dissert.  Halle  a.  8. 

1878.     (61  S.)     8. 
Zimmer,   Heinrich:   Zur  Orthographie  des  Namens  Beda.     In:  Neues  Archiv  für 

ältere  deutsche  Geschichtskunde  16  (1891)  p.  599—601. 
Zupitza,   Julius:    Altenglische   Glossen   zu  Beda.     In:    Zeitschrift   für   deutsches 

Alterthum  und  deutsche  Litteratur  31  (1887)  p.  28—31. 

Bellesa rii    versus.      Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  ^1906  in:    Anthologia 

latina  I  2  Nr.  492. 
Benedictus    anianus.    Hardy,F.  :La  vie  et  l'oeuvre  de  Saint  Benoit  d'Aniane. 
[These].     Parü:  Impr.  rhs  F.colts  1888.     (55  S.)    8. 

Seebass,   Otto:   Über  das  Regelbuch  Benedikts  von  Aniane.    In:   Zeitschrift  für 
Kirchengeschichte  15  (1895)  p.  244—260. 

Benedictus  nursinus. 

Vita,  et  Regula  ss.  P.  Benedicti  una  cum  expositione  ßegulae  a  Hildemaro 
tradita.    Batiabonae,  Neo-Ehoraci  et  Cincivnati:  Fr.  Pustet  1880.     8. 

I.  S.  Gregorii  Magni   dialogorum  liber  secundus  de  vita  et  miraculis  s.  Benedicti. 
Cum  annotationibus.     (XI,  76  S.,  1  Bl.) 
II.  Regula  sancti  Patris  Benedicti  iuxta  antiquissimos  Codices  recognita  a.  P.  Ed- 
munde Schmidt.     (XXIX  S.,  1  BL,  74  S.) 
III.  Expositio  Regulae  ab  Hildemaro  tradita  et  nunc  primum  typis  mandata.    (XV, 
658  S.,  1  Bl.) 
I  und  III  gez.  P.  Rupertus  Mittermüller. 

Regula  sancti  patris  Benedicti  iuxta  antiquissimos  Codices  recognita  a 
P.  Edmunde  Schmidt.  Accedunt  quaedam  benedictiones  et  preces. 
Editio  altera  emendatior.  Battsbonae,  Boinne,  Neo  Eboraci  et  Cituinnati : 
Fr.  Fustet  (1892)  1911.    (XIV  S.,  1  BL,  144  S.)    8.  M.  —.80. 

Benedicti  Regula  monacborum.  Recensuit  Eduardus  Wo  e  1  f  f  1  i  n.  Lipsiae : 
B.  G.  Teubner  1895.    (XV,  85  S.)    8.  M.  1.60. 


Benedictus  nursinus.  159 


Benedictus  nursinus. 

Praecipvxa   ordinis   monastici   elementa,    e  regula  sancti  patris  Benedict! 

adumbravit,   testimoniis  ornavit  D.  M.  Wolter.     Bruges  1880.    (VIII, 

840  S.)    8.  

Die  angelsächsischen  Prosabearbeitungen  der  Benedictinerregel.  Heraus- 
gegeben von  Arnold  Schröer.  [Bibliothek  der  angelsächsischen 
Prosa  2].  Aas«?:  G.  H.  Wigand  1885.  1888.  {VI  S. ,  1  Bl,  141  S.; 
XLIV  S.,  S.  143—258,  1  Bl.)  ^8.  M.  10. 

The  Rule  of  S.  Benet.  Latin  and  anglo-saxon  interlinear  Version.  Edited, 
with  an  introduction  and  notes  by  H.  Logeman.  [Early  English 
Text  Society].   London:  M.  Trülmer  and  Co.  ISSS.   (LXIII,  125  S.)  8.  Sh.  12. 

Oxforder  Benedictinerregel  herausgegeben  von  Eduard  Sievers.  Progr. 
acad.  Tübingen.     Halle:  M.  Ninneyfr  1887.     (XXII,  46  S.)    4.  M.  3. 

Die  Hegel  des  heiligen  Benedikt.  Übersetzt  von  Edmund  Schmidt. 
Dritte,  verbesserte  Auflage.  Regensburg:  Fr.  Pustet  (1891.  189:5)  1902. 
(159  S.,  1  Stahlstich).    8.  M.  —.80. 

Die  Winteney-Version  der  Regula  s.  Benedicti  lateinisch  und  englisch 
mit  Einleitung,  Anmerkungen,  Glossar  und  einem  Facsimile  zum  ersten- 
male  herausgegeben  von  Arnold  Schröer.  Halle:  31.  Niemetfer  1888. 
(XXVIII,  175  S.)    8.  '      M.  5. 

La  R^gle  de  Saint  Benoit,  traduite  en  vers  franpais  par  Nicole,  publice 
par  Alexandre  Heron.  [Aus:  Societe  de  l'Histoire  de  Normandie. 
Melanges,  etc.  serie  3.    1895].    Boiien:  Impr.  de  L.  Gy  1895.    (186  S.)    8. 


Äcenes  from  the  life  of  St.  Benedict,  dramatized  by  a  Benedictine  Nun  .  .  .  and  edited 
by  Albany  James  Christie.     Londoti :  CaihoHc  Truth  Socü/y  1890.     (46  S.)    8. 

A.,  D. :  Die  hemina  und  libra  der  Benedictinerregel.  Eine  archäologische  Unter- 
suchung. In:  Studien  und  Mittheilungen  aus  dem  Benedictiner-  u.  dem  Cister- 
eienser-Orden  4  (1883)  4  p.  249-2)7.  5  (1884)  1  p.  37—60.  Auszug  aus  der  Ab- 
handlung: Das  capitolinisehe  Mass-  u.  Gewichtsystem. 

Beniardi  I.  abbatis  casinensis  in  regulam  s.  Benedicti  expositio  ex  tabulario 
casinensi  nunc  primum  edita  cura  et  studio  Anselmi  Mariae  Caplet.  Kx  typo- 
gropitia  Motiiis  Casüii  1894.     (XI,  435,  LIII  S.,  1  Tab.)     8. 

Doyle,  Francis  Cuthbert:  The  Teaching  of  Saint  Benedict.  Lomfoti :  Bums  &  Oates 
(1887).     (XXIX,  412  S.)    8.  5  sh.  6  d. 

Grützmacher,  Georg:  Die  Bedeutung  Benedikts  von  Nursia  und  seiner  Regel  in 
der  Geschichte  des  Mönehtums.  Berliti :  Mayir  &  Mülkr  1892.  (1  Bl.,  72  S.)  8.  M.  1.80. 

Hipler,  Franz:  Treteis  Leben  des  h.  Benedikt.  In:  Zeitschrift  für  die  Geschichte 
und  Alterthumskunde  Ennlands  7  (1879-1881)  p.  599—607. 

P(lenkers?),  H(eribert)?:  Zur  Regel  St.  Benedikts.  In:  Historisch-politische 
Blätter  für  das  katholische  Deutschland  118  (1896)  p.  259—267. 

Schmidt,  Edmund:  Die  Vorrede  zur  Regel  des  heil.  Benedict.  In:  Studien  und 
Mittheilungen  aus  dem  Benedictiner-  und  Cisterzienser-Orden  4  (1883)  1  p.  1 — 23. 

—  Ueber  den  Ursprung  zweier  Citate  in  der  Regel  des  heiligen  Benedict.    Ebenda  5 

(1884)  1  p.  340—345. 

—  Die  Scala  Humilitatis  nach  der  Regel  des  hl.  Benedict.    Ebenda  6  (I8ä5)  1  p.  1—21. 

—  Das  72.  Capitel  der  Regel  des  hl.  Benedict.     Ebenda  6  (188-5)  3  p.  1—11. 

—  Ueber  die  wissenschaftliche  Bildung  des  hl.  Benedict.    Ebenda  9  (1888)  p.  57—73. 

2;i4-2M.  .361  -:381.  5.53—572.     12  (1891)  p.  209-221. 

—  Ueber  den  Geist  des  heiligen  Benedict.     Ebenda  18  (1897)  p.  570—575. 

—  Eine  neue  Publication  über  die  Regel  des  heiligen  Benedict  [Traube:  Texfgesch. 

d.  Reg.  S.  B.]     Ebenda  20  (1899)  p.  137—145.  470—476. 

—  „Neuere  Arbeiten  und  Streitfragen  über  die  Benedictinerregel'-.    Ebenda  23  (1902) 

p.  363—372. 

Schmied  er,  Pius  :  Aphorismen  zur  Geschichte  des  Mönchthums  nach  der  Regel 
des  hl.  Benedict.  In:  Studien  und  Mittheilungen  aus  dem  Benedictiner-  und 
Cisterzienser-Orden  11  (1890)  p.  373—406.  560—597.  12  (1891)  p.  54-90.  256—286. 
396—422.  537—576. 

Schneider,  Augustin:  Erklärung  der  Regel  des  Heiligen  Benedikt,  Patriarchen 
der  Mönche  des  Abendlandes.  Nach  den  Anmerkungen  des  Abtes  Joachim 
von  Fischingen  und  mit  Berücksichtigung  der  neuesten  Dekrete  des  Aposto- 
lischen Stuhles  bearbeitet.  Rcgcnnharg ,  Ncto  York  &  Cincinnati:  Fr.  Fuiiit  1879. 
(VI  S.,  1  Bl.,  309  S.)    8.  M.  1.80. 


lljO  Scriptores  latini.    D.    Benedictus  nursinus  —  Boetius. 

Benedictus  nursinus. 

Spreitzenhofer,   Ernest:   Die   historischen  Voraussetzungen  der  Regel  des  hl. 

Benedict  von  Nursia.    (Nach  den  Quellen).    Progr.  des  Gymn.  zu  den  Schotten. 

Wien:  {H.  Hirsch)  1895.     (S.  3—93).     8.  M.  1.20. 

Tosti,  Luigi:  Della  vita  di  san  Benedetto.     Discorso  storico.    Edizione  illustrata. 

[Opere  complete.    XVIIT].    MoiiUrassino,  Roma :  L.  Pasiiualucci  1892.    (386  S.)   8.   L.  8. 

—  Saint   Benedict:    an   historical   discourse   on   his   lit'e.     Translated   from   Italian 

with  author's  permission  by  W.  R.  Wood  s.    Preface  by  John  C.  Hedley.    London : 
Kfgan  Paul  &  Co.  1896.     (XXIV,  257  S.)    8.  10  sh.  6  d. 

Vita  di  s.  Benedetto,   patriarca  <l6i  monaci  d'Occidente,  compendiata  per  cura 

di  Carlo  Luigi  Torelli.    Mouticussino:  Tip.  de  Montecassino  1895.    (XVI,  182  S.)    8. 

L.  —.75. 

—  Vita  di  s.  Benedetto  de'  monaci  d'Occidente,  compendiata  dall'  opera  dell'  ab. 

L.  T.  per  cura  di  Carlo  Luigi  Torelli.     Ebenda  1895.     (79  S.  mit  Bild).    8. 

Warnet ridi,  Pauli,  diaconi  casinensis,  in  sanctam  regulam  commentarium  archi- 
coenobii  casinensis  monachi  nunc  primum  ediderunt.  Typis  nbhaiiae  Montis 
Casini  eodem  saeculari  anno  1880.     (XXIV,  5(33  S.,  2  Taf.)    4. 

Weyman,  Carl:  Convenire  (zur  Regula  Beuedicti).    1895  siehe  C:  CoUectiones  (p.  17). 

Wölfflin,  Eduard:  Benedict  von  Nursia  und  seine  Mönchsregel.  In:  Sitzungs- 
berichte der  philosophisch-philologischen  und  der  historischen  Classe  d.  k.  b. 
Akademie  der  Wissenschaften  1895  p.  429 — 454. 

—  Die  Latinität  des  Benedikt  von  Nursia.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  9  (1896)  p.  493—521. 

—  Zur  Regula  Benedicti.     Ebenda  10  (1898)  p.  550. 

Wuku,  Robert:  Die  Essener  nach  Jos.  Flavius  und  das  Mönchthum  nach  der 
Regel  d.  hl.  Benedict.     1890  siehe  B.:  Flavius  Josephus. 

M.   Furius    Bibaculus,   siehe:  Purins  Bibaculus. 

Cornelius  BoccllUS.  Fragmenta  collegit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 
romanorum  fragmenta  (Lipmx  1883)  p.  297—298. 

Aiiicii  Manlii  Severini  Boetii  commentarii  in  librum  Aristotelis  tibqI 
ioLiTjviütg  recensuit  Carolus  M  eis  er.  2  partes.  Lipsiae:  B.  G.  Tetibner 
1877.  1880.    8.  M.  8.70. 

Pars  prior  versionem  continuam  et  primam  editionem  continens.   1877.   (X,  225  S.)  8. 

M.  2.70. 

Pars  posterior  secundam  editionem  et  indices  continens.    1880.    (VI,  555  S.)    M.  6. 

Anicii   Manlii    Severini  Boethii   in   isagogen  Porphyrii   commenta  .  .  .  recensuit  Samuel 

Brandt.     19<)6  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  48). 
Boezio,  De  consol.  philos.,  s.  CoUezione  Fiorentina.     [1884—]  1897  (I  1  p.  66). 
Boethius   in   Ciceronis   Topica   [E.xcerpta].     Edidit  Carolus  Georgius   Bruns   in:   Fontes 

iuris  romani  antiqui "  (Tithinfjae  1889)  p.  73—75  (Scriptores). 
Extraits  de  Boethiiis  (in  Cic.  Topica]  par  C.  Charles  Casati  di  Casatis.    In  des  Verf. 
Jus  antiquum  (Paris  1894). 

Die   dem  Boethius  fälschlich  zugeschriebene  Abhandlung  des  Dominicus  Gundisalvi  de 

unitate.    Herausgegeben  und  philosophiegeschichtlich  behandelt  von  Paul  Correns. 

[Beiträge  zur  Geschiclxte  der  Philosophie  des  Mittelalters  I  1].    Münster:  Aschendorff'sche 

Biichh.  1891.     (.56  S.)    8.  M.  2. 

I.  Teil.    Inaug.-Dissert.  von  Breslau.    Münster  i.  W.  1891.    (2  EL,  35  S.)    8. 


King  Alfred's  anglo-saxon  Version  of  Boethius  de  consolatione  philosopkiae 
with  a  literal  english  translation  notes  and  glossary  b v  Samuel  Fox 
(1864).  Boston:  Little,  Brown  dt  Co.  Netv  York:  Scrihner  d-  Welford 
(1890).    8.  $  2. 

Die  Tröstungen  _der  Philosophie  des  Anicius  Manlius  Torquatus  Severinus 
Boetius  .  .  .  Übersetzt  von  Richard  Scheven.  [TJniversal-Bibliothek 
3154.3155].     Lei2)^i(i:  Fli.  Ecclavijun.  (1893).    (157  S.)    8.  M.  — .40. 

Das  erste  Gedicht  des  Boetius  [übersetzt  von]  August  Gasda.  In:  Jahrbücher  für 
Philologie  und  Paedagogik  120  (1879)  p.  456. 


Boetius.  IQ\ 

Boetius. 

Chaucer's    translation     of    Boethius's    „De    Consolatione    Philosophiae". 

Edited  from  the  additional  ms.  10,  340  in  the  British  Museum.    Collated 

with   the    Cambridge   Univ.  Libr.   ms.  Ji  3.  21.     By  Richard  Morris. 

[Chaucer  Society.     First  series.  76].     London:  N.  Trübner  d-  Co.  1868. 

(XXIII,  205  S.)    8. 

Andrer  Titel:  Chaucer's  „Boece"  englisht  froni  Boethius's  „De  Consolatione  Philo- 
sophiae".  Edited  ...  21  (for  the  Early  English  Text  Society  in  1868  and  now 
reprinted).     1886.     8. 

Chaucer's  „Boece"  englisht  from  „Anicii  Manlii  Severini  Boetii  philo- 
sophiae  consolationis  libri  quinque''.  Edited  from  ms.  li.  3.  21,  in  the 
University  Library,  Cambridge,  by  Frederick  James  Furnivall. 
[Chaucer  Society.  First  series.  75].  London:  N.  Trübner  &  Co.  1886. 
(VII,  165  S.)    8. 

From  Lib.  III.  Met.  XI.  of  Boethius  De  Consolatione  Philosophiae.  Translated  by 
Thomas  Taylor.  Keprinted  from  his  Miscellanies  in  Prose  and  Verse.  In:  The 
Piatonist  2  (Oscfola,  Aug.  1885)  p.  113. 


La  consolation  philosophique  de  Boece.  Traduction  nouvelle  par  Octave 
Cottreau  d'apres  redition  de  Rene  Valiin  (Lugd.  Bat.,  a.  1656)  et 
Celle  de  Rudolfus  Peiper  (Leipsick  1871)  combinees.  Avec  une  preface 
de  Theog.  Cerfberr.    Paris:  Quantin  1889.    (VI,  152  p.,  av.  6  grav.).    4. 

Fr.  12. 

Teresa  Venuti.  Boezio  De  consolatione  philosophiae.  Versione.  Seconda 
edizione  riveduta  e  corretta.  Borna:  Tip.  delV  Unione  cooptrativa  ed. 
1896.    (179  S.)    8. 

Un    brano   della  „Consolazione"    di  Boezio,   volgarizzata  nel  trecento ,    con   commento; 
pubblicato  da  demente  Lupi.     Pim:  Tip.  T.  Nistri  e  C.  1879.     (14  S.)     2. 
Per  le  nozze  Fumi-Cambi. 
Bases,   Spyridon:   De  locis   quibusdam  Boetii  librorum  qui  sunt  de  consolatione 

philosophiae  quaestiones  criticae.    In:  'A9t]vü  4  (1892)  p.  341—363. 
Bednarz,   Georg:   De  universo   orationis   colore  et  syntaxi  Boethii.    Pars  prior. 
De  Boethii  universo  orationis  colore.     Dissert.  inaug.     Vratisluviae:  Gitil.  Koebritr 

1883.  (1  Bl.,  31  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  1. 

—  De  syntaxi  Boethii.    3  partes.    Progr.  des  Kealgymn.  (Progymn.)  S tri eg au  1892. 

1907.  1910.     (16,  15,  18  S.)    4. 
Bentz,  Wilhelm:  Prustula  lexicologia,  II.    [Boetius].    Progr.  des  Gymn.  Cüstrin 

1884.  (P.  12).     4. 

Binsfeld,  Joannes  Petrus:  Boetii  ph.  cons.  II  3.     1882  siehe  C. :  Scriptores. 
Boissier,    Gaston:    Le    christianisme    de    Boece.      [Jourdain:    De    l'origine    des 

traditions  relatives  au   christianisme    de  B.].     In:    Journal    des  Savants   1889 

p.  449—462. 
Brasch,  Moritz:   Boethius'  Leben  und  Schriften.    In  des  Verf.  Die  Klassiker  der 

Philosophie  1  (Leipzig  o.  J.l  p.  679—688. 
Bright,  James  W. :  Anglo-saxon  glosses  to  Boethius.     In:  The  american  Journal 

of  philology  5  (1884)  p.  488-492. 

—  Some   account   of  King  Alfred's   Anglo-Saxon   Version   of  the   de   Consolatione 

Philosophiae    of   Boethius.      In:    The    Johns    Hopkins    University    Circulars    4 

(1884—1885)  Nr.  3H  p.  32. 
Concari,  Tullo :  L'epistola  sopra  la  Trinitä  di  A.  M.  S.  Boezio:  annotazione  critica. 

Pavia:  Tip.  frat.  Fusi  1881.    (32  S.)     8. 
Conti,   Augusto:   Anniversario   di  Severino  Boezio.     In   des  Verf.   Letteratura  » 

patria  (UrfHze  1892)  p.  3—38. 
Cossack,  Hermann:  Über  die  altenglische  metrische  Bearbeitung  von  „Boethius, 

De    consolatione    philosophiae".      Inaug. -Dissert.    Leipzig-Reudnitz    1889. 

(1  Bl.,  69  S.)    8. 
Dräseke,  Johiinnes:  Ueber  die  theologischen  Schriften  des  Boethius.    In:   Jahr- 
bücher für  protestantische  Theologie  12  (1886)  p.  312—333. 

—  Boöthiana.     In:    Zeitschrift   für  wissenschaftliche  Theologie  31    (1888)  p.  94—104. 

Fenselau,  Hermann  Albert :  Die  Quantität  der  End-  und  Mittelsilben  einschliess- 
lich der  Partikeln  und  Priifixe  in  Notker's  althochdeutscher  Übersetzung  des 
Boethius  „de  consolatione  philosophiae".  Teil  I.  Darstellung  und  tal)ellarisch& 
Übersicht.     Inaug.-Dissert.  Halle  a.  S.  1892.     (44  S.)    8. 

Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  11 


162  Scriptores  latini.   D.   Boetius. 

Boetius. 

Fleischer,  Oskar :  Das  Accentuationssystem  Notkers  in  seinem  Boethius.    Inaug.- 

Dissert.   Halle  a.  S.   1882.     (1  Bl. ,  28  S.)    8.    Vollständig  in:   Zeitschrift  für 

deutsche  Philologie  14  (1882)  p.  129—172.  285—300. 
Fröhner,  Wilhelm:  Boetius  de  inst.  mus.  I.  1.     1884  siehe  C:  Collectiones  (p.  8). 
Georges,  Karl  Ernst:  Boeth.  instit.  arithm.  1.  9  S.  40.  26  Fr.   1881  siehe:  Q.  Aurelius 

Symmachus. 
Gertz,    Martinus  Clarissus:    Seneca  [Phaedra   959  fif.]  og   Boetius   [De   cons.  phil. 

p.  16  sq.  Peip.]    In  :  Nordisk  Tidskrift  for  Filologi.    Ny  Rffikke  6  (1883-1884)  p.  303. 
di  Giovanni,  Vincenzo :  Severino  Boezio  filosofo  e  i  suoi  imitatori :  studi.    Palermo: 

L.  Pedone-Lnurid  1880.     (LX,  195  S.)    8.  L.  3.50. 

Goetz,  Georg,  und  Loewe  ,  Gustav:  Mittheilungen  aus  italienischen  Handschriften. 

1878  siehe :  Anthologia. 
Graf,    Arturo :    Severino    Boezio.      In    des    Verf.:    Roma    nella   memoria    e    nelle 

immaginazioni  del  medio  evo  2  (Torino  1883)  p.  322—367. 
Gustafsson,  Fridolfus:  De  codicibus  Boetii  in  institutione  arithmetica  librorum 

bernensibus.     In:  Acta  societatis  scientiariim  fennicae  11  (1880)  p.  341 — 344. 
Hartmann,   K.  A.  Martin:    Ist  Koenig  Aelfred   der  Verfasser  der  alliterierenden 

Uebertragung  der  Metra  des  Boetius?     In:  Anglia  5  (1882)  p.  411—450. 
Hildebrand,   August:   Boethius   und  seine  Stellung  zum  Christentume.     Regens- 

burg:  0.  J.  Manz  1885.     (VII,  314  S.)    8.  M.  5. 

Hubbard,   Frank  G. :    The  relation  of  the  „Blooms  of  King  Alfred"  to  the  anglo- 

saxon  translation  of  Boethius.    In:  Modern  Language  Notes  9  (1894)  Sp.  321—342 

=  P.  161—171. 
Huet,   Ged6on :   La  premiere  edition  de  la  Consolation  de  Boece  en  Neerlandais. 

In:  Melanges  Julien  Havet  (Paris  1895)  p.  561—569. 
Jourdain,    Charles:    De   l'origine   des   traditions   sur  le   christianisme   de   Boece 

(1861).      In    des    Verf.    Excursions    historiques    et    philosophiques    ä    travers    le 

moyen  äge  (Paris  1888)  p.  1—27. 

—  Les  commentaires  inödits  de  Guillaume  de  Conches   et  de  Nicolas  Triveth  sur 

la  Consolation  de  la  Philosophie  de  Boece.    Ebenda  p.  29-68. 

Kelle,  Johann:  Über  die  Grundlage,  auf  der  Notkers  Erklärung  von  Boethius 
De  consolatione  philosophiae  beruht.  In:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
philologischen und  der  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissen- 
schaften zu  München  1896  p.  349—356. 

Kellner,  Leon:  Zur  Textkritik  von  Chaucer's  Boethius.    In:  Englische  Studien  14 

(1890)  p.  1—53. 

Klussmann,  Ernst:  Zu  Boethius  de  philosophiae  consolatione.    In:  Philologus  60 

(1891)  p.  573—576. 

I  4  p.  11.  39  P.  14  poet.  v.  2  p.  9.  16  p.  21.  45.  II  1  poet.  v.  8  p.  26.  II  2 
p.  27.  30.  II  3  poet.  v.  16  p.  31.  II  4  p.  32.  17.  II  5  p.  37.  60.  II  8  p.  47. 
3.     IV  6  p.  108.  25.     IV  6  p.  113.  140. 

Koppen,  Friedrich  Theodor:  Notiz  über  die  Zahlwörter  im  Abacus  des  Boethius. 
In:  Mölanges  greco-romains  tires  du  Bulletin  de  l'Academie  des  sciences  de 
St.-Petersbourg  6  (1894)  p.  181— 198  =  Bulletin  de  l'Academie  des  sciences  de 
St.  Petersbourg  N.  S.  III  (XXXV)  p.  31—48. 

Krieg,  Cornelius:  Ueber  die  theologischen  Schriften  des  Boethius.  Vortrag,  ge- 
halten bei  Gelegenheit  der  IX.  General- Versammlung  der  Görres-Gesellschaft 
zu  Freiburg  am  21.  August  1884.  In:  Jahresbericht  der  Görres-Gesellschaft  zur 
Pflege  der  Wissenschaft  im  katholischen  Deutschland  für  das  Jahr  1884  (Köln 
1885)  p.  23—52. 

Leicht,  Alfred:  Ist  Koenig  .lElfred  der  Verfasser  der  alliterierenden  Metra  des 
Boetiiis?  Inaug.-Dissert.  von  Leipzig.  Sonderabdruck  aus:  „Anglia"  6  (1883) 
p.  1-26—170.     Halle  1882.     (1  BL,  48  S.,  1  S.  ung.)    8. 

—  Zur  angelsächsischen  Bearbeitung  des  Boetius.     In:    Anglia  7  (1884)  p.  178—202, 
Liddell,   Mark;   Chaucer's  translation  of  Boece's   „Boke  of  Comfort".     In:  The 

Academy  48  (1895)  p.  227. 

—  Chaucers'  Boethius  translation.    Ebenda  49  (1896)  p.  199—200. 

Löhner,   Rudolf:  Wortstellung  der  Relativ-  und  abhängigen  Conjunctionalsätze 

in  Notker,  Boethius.   In:  Zeitschrift  für  deutsche  Philologie  14  (1882)  p.  173-217 

300—330. 
Loewe,  Gustav  siehe  G.  Goetz. 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter. 

1889.  1890  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Meiser,  Carl:  Des  Boetius  Übersetzung  der  aristotelischen  Schrift  nsQl  kQuijrslac. 

1878  siehe  B.:  Aristoteles. 
Miekley,  Gualtherus:  De  Boethii  libri  de  musica  primi  fontibus.    Dissert.  inaug 

Jenae  1898.    (30  S.)    8. 
Moore,  Edward:  Dante  and  Boethius.    1896  siehe  B. :  Aristoteles. 


Boetius.  163 

Boetius. 

Murari,  Rocco :  Le  guide  di  Dante  e  di  Boezio  e  la  presentazione  scenica  di 
Beatrice  e  della  Filosofia.  In:  Giornale  dantesco  3  (1896)  p.  196—211.  Fort- 
setzung: 

—  Boezio   e    Dante.    II.    II  lib.    III,    m.   9   della  Cons.   Phil,   e  l'opera  dantesca. 

Ebenda  5  (1898)  p.  18—39. 

—  Boezio   e   Dante.    III.    La    dottrina   del    libero    arbitrio   in  Dante  e   in  Boezio. 

Ebenda  7  (1899)  p.  36—52.     Wiederholt  in: 

—  Dante  e  Boezio:  eontributo  alle  studio  delle  fonti  dantesche.    Bologna:  K.  Zanichelli 

1905.     (XV,  4.30  S.)    8.  L.  5. 

Nagel,  Franz:  Die  altfranzösische  Übersetzung  der  Consolatio  philosophiae  des 
Boethius  von  Renaut  von  Louhans.  Inaug.-Dissert.  =  Zeitschrift  für  romanische 
Philologie  15  (1891)  p.  1—23.     Halle  a.  S.  1890.     (1  BL,  23  S.)    8. 

Narducci,  Enrico:  Intorno  al  autentieitä  di  un  codice  vaticano  contenente  il 
trattato  di  Boezio  „De  consolatione  Philosophiae"  scritto  di  mano  di  Oiovanni 
Boccaccio.  Memoria  seguita  da  un'  appendice  di  documenti  riguardanti  le 
ambascerie  di  Bernardo  Bembo.  [Aus:  Atti  della  r.  Accademia  dei  Lincei 
anno  280.  1882 — 1883.  Serie  3.  Meniorie  della  Classe  di  scienze  morali,  storiche 
e  tilologiche  8  (18>3)  p.  24::5— 204,   I   tav.]     Roma:  Salvinni  1882.     4.  L.  3. 

Nolte,  H. :  Zu  Boethius  philcfoph.  consolat.  In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  31  (18S0)  p.  87 — 90. 

Paulson,  .Johannes:  De  fraginento  lundensi  Boetii  de  institutione  arithmetica 
librorum.  In:  Acta  universitatis  lundensis.  Lunds  üniversitets  Ars-Skrift  21 
(1884—1885).     (30  S.)    4. 

Pfeilschif ter ,  Georg:  Der  Tod  des  Boethius  und  Symmachus.  In  des  Verf.  Der 
Gotenkönig  Theoderich  der  Grosse  vind  die  katholische  Kirche  (Munster  i.  W, 
1896)  p.  109—184. 

Die  Schriften  Notkers  und  seiner  Schule  herausgegeben  von  Paul  Piper.    [Ger- 
manischer Bücherschatz.     8].     Frelhurg  i.  B.  uml  Tübingen:  J.  C.   B.  Mohr  1^82.     8. 
Erster   Band.    Schritten  philosophischen   Inhalts.     Mit  19  Holzschnitten  und 
14  Figuren  im  Text.     1882.     (CLXXXXIII,  3  >3  S.)  M.  15. 

I.    Anicius    Manlius    Severinus    Boetius    de    consolatione    philosophiae. 
(P.   1—363). 
II.    Anicius    Manlius   Severinus    Boetius   Commentar    zu   den   Categorien 

des  Aristoteles.     (P.  365—495'. 
m.    Anicius    Manlius    Severinus    Boetius    Bearbeitung    von    Aristoteles' 
Schritt  de  interpretatione.     (P.  497  -588). 

Prietzel,  Otto;  Boethius  und  seine  Stellung  zum  Christenthume.  Progr.  der 
Realschule  II.  O.  Lob  au   1879.     (S.  3—33).     4. 

Riboldi,  Agostino  Gaetano:  I  tre  voneral)ili  sepolcri  di  s.  Siro,  s.  Agostino  e 
San  Boezio  nelle  cattedrale  di  Pavia,  riconosciuti  e  onorati.  1885  siehe :  Augustinus. 

Rodolfi,  Ferdinando:  II  ,De  Arithmetica"  di  Boezio.  In:  La  Scuola  cattolica  e 
la  Scienza  italiana.     Ser.  II,  anno  IV,  vol.  8  (M/luno  l»s94i  p.  42J — 4.8. 

RueUe,  Charles  Emile:  Le  musicographe  Alypius  corrige  par  Boece.  1894  siehe 
B. :  Alypius. 

Scheid,  Nikolaus:  Die  Weltanschauung  des  Boöthius  und  sein  „Trostbuch".  In: 
Stimmen  aus  Maria-Laach  .39  (1^90)  p.  374—^92. 

S  c  h  e  p  s  s ,  Georar :  Handschriftliche  Studien  zu  Boethius  de  consolatione  philosophiae. 
Progr.  der  Studien-Anst.dt  Würzburg  1881.     (47  S.)     8. 

—  Funde  und  Studien  zu  .  .  .   Boethius.    l8-<4  siehe  D. :   Anonymi  (Scriptores  erotici). 

—  Geschichtli.  hes  aus  Boethiushandschriften.     In:  Neues  Archiv  der  Gesollschaft 

für  ältere  deutsche  Gesi  hiohtskun^le  11  (1S86)  p.   123—14'. 

—  Subscriptionen  in  Boethiushandschriften.    In:  Blätter  lür  das  Bayer.  Gymnasial- 

schulwesen 24  (1888    p.    i!l— 29. 

—  Zu  Boethius.     In:  Commentationes  woelfflinianae  (Upsinc  1891)  p.  2  5    280. 

—  Zu  den  mathematisch-musikalischen  Werken  des  Boethius.    In:  Abhandlungen 

aus  dem  Gebiet  der  klassischen  Altertums-Wi.ssenschalt.    Wilhe  m  von  Christ 
zum  60.  Geburtstag  dargebracht  {Miinrhin  1891)  p.   ]Ü7— 1 13. 

—  Zu  Boethius  de  consolatione.     In:  Philologus  .52  (1894)  p.  380—381. 

—  Zu  den  opuscula  Porphyri.ma  des  Boethius.     Ebenda  p.  560 — 5  3. 

—  Zu  König  Alfieds  „Boethius".     In:  Archiv  für  das  Studium  der  neueren  Sprachen 

und  Litteratureii  9t  (1895)  p.  l49— 1.,0. 

—  Zu    Pseudo-Boethius    de    fide    catholica.     In:    Zeitschrift   für   wissenschaftliche 

Theologie  38  (1895)  p.  26  »-278. 

—  Psoudepigrapha  boethian:).     In:   Pliilologus  55  (1896)  p    7.'7— 731. 
Sonnenburg,  Peter:   Bemerkungen  zu  Notkers  Bearbeitung  des  Boethius.    Progr. 

des  kgl.  Gymn.  P.onn  18'<7.     (S.  3—12).     4. 

11* 


164  Scriptores  latini,    D.   Boetius  —  Bonifatius. 

Boetius. 

Stangl,  Thomas:  Boethiana  vel  Boethii  couimentariorum  in  Ciceronis  topica 
emendationes  ex  octo  codieibus  haustae  et  auctae  observationibus  granimaticis. 
Dissert.  inaug.  monac.  a.  1882.  Prostat  Gothae  ap.  Fi-.  A.  Perthes.  (1  Bl.,  62  S.) 
8.     Vollständig:   Gothae:  Fr.  A.  Perthes.     (104  S.)     8.  M.  2.40. 

—  Pseudoboethiana.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  193—208. 

28.5—301. 

—  Zu  Boethius  [de  cons.  phil.  p.  85,  91  P.]     In:  Philologus  51(1892)  p.  483. 
Stewart,    Hugh   Fräser:   Boethius.     An   essay.     Edinburgh  &  London:   W.  Blackwood 

&  sons  1891.     (X,  279  S.)    8.  7  sh.  6  d. 

Thirion,     J. :     L'histoire     de    l'arithmetique.      18S3 — 1885     siehe     A. :     Scriptores 

mathematici. 
S.    Tomniaso    d'Aquino:   Le    questioni   siil   libro   di   Boezio   intorno   la   Trinitä 

ridotte  in  compendio  da  Girolamo  Guadagnin.    Tr(viso :  Xovelli  i882.  (64  S.)   8.   L.  1. 
deVries,  Scato  Gocko:  Boethii  fragmentum  notis  tironianis  descriptum.    (Additur 

tabula  lithographioa).    In:  Sylloge  commentationum  quam  viro  cl.  Constantino 

Conto  obtulerunt  philologi  batavi  (Lagdiiiii-Btit.  1893)  p.  127—135. 
Weissenborn,  Hermann:  Die  Boetius-Frage.     1879  siehe  B. :  Euclides. 

—  Zur  Boetius-Frage.     Progr.  des  Realgymn.  Eise  nach  1880.     (10  S.)    4. 

de  "Winterfeld,  Paulus:  Boetius  de  consol.  phil.  I  5.  45.  1895  siehe  C. : 
CoUectiones  (p.  17). 

Wülcker,  Richard  Paul:  Aus  englischen  Bibliotheken.  Eine  Handschrift  der 
Chaucer'schen  Übersetzung  der  Trostschrift  des  Boetius.  In:  Anglia  2  (1879) 
p.  372—373. 

Zimmermann,  Otto:  Ueber  den  Verfasser  der  altenglischen  Metren  des  Boethius. 
Inaug.-Dissert.  Greifswald  1882.     (2  Bl.,  50  S.)    8. 
Bomfatll    carmina  cum  appendice  carminum  anglicorum  rec.  Ernestus  Duemmler 

in:  Poetae  latini  aevi  carolini  1  (Berolini  1881)  p.  1 — 23. 
S.  Bonifatii  et  Lulli  epistolae.    Edidit  Ernestus  Duemmler.    In:Epistolae  merowingici 
et  karolini  aevi  1  (Btndini  1892)  p.  215—433. 

B. :  Hat  der  hl.  Bonifaz  sich  zur  Regel  des  hl.  Benedict  bekannt?  In:  Wissen- 
schaftliche Studien  und  Mittheilungen  aus  dem  Benedictiner-Orden  1880.  2.  Heft 
p.  217—218. 

Boniface  and  the  primitive  missionaries  of  Germany.  In  :  The  British  and  foreign 
evangelical  Review  34  (1885)  p.  248—260. 

Bonifatius  oder  Bonifacius?  (Zur  Eigennamen-Bildung  überhaupt).  In  :  Historisch- 
politische Blätter  für  das  katholische  Deutschland  83  (1879)  p.  377—387. 

V.  Born,  Wilhelm  (Freih.  v.  Gruben):  Bonifatius.  2.  Auü.  Paderborn:  Verl.  d. 
Bonifacius-nr.  (1883)  1892.     (2  BL,  290  S.)     8.  M.  2.40. 

Braunmüller,  Benedikt:  Des  heiligen  Bonifaz  Aufenthalt  und  Thätigkeit  in 
Bayern.  Nach  den  Quellen  zusammengestellt.  In :  Historisch-politische  Blätter 
für  das  katholische  Deutschland  88  (1881)  p.  721—7:36.  822—834. 

—  St.    Bonifaz   und   die   bayerischen   Klostergründungen.     (Ein  kleiner  Nachtrag). 

Ebenda  89  (1882)  p.  854—859. 

von  Buss,  Franz  Joseph:  Winfrid-Bonifacius.  Aus  dem  literarischen  Nachlasse 
herausgegeben  von  Rudolf  Ritter  von  Scherer.    Graz :  Styria  1S80.    (VIII,  396  S.)   8. 

M.  3.40. 

Cruel,  R. :  Die  Sermone  des  h.  Bonifacius.  In  des  Verf.  Geschichte  der  deutschen 
Predigt  im  Mittelalter  (Detmold  1879)  p.  13—28. 

Diekamp,  Wilhelm:  Die  Wiener  Handschrift  der  Bonifatius-Briefe.  In:  Neues 
Archiv   der  Gesellschaft   für   ältere   deutsche  Geschichtskunde  9  (1884)  p.  9 — 28. 

Dümmler ,  Ernst:  Die  handschriftliche  Ueberlieferung  der  lateinischen  Dichtungen 
aus  der  Zeit  der  Karolinger.     1879  siehe  C. :  Poetae. 

Eberle,  Melchior:  Der  heilige  Bonifacius,  Apostel  von  Deutschland.  Sein  Leben 
und  Wirken  nach  den  Wandgemälden  der  Basilika  in  München  dargestellt. 
Zweite,  vermehrte  Auflage.  Augsburg:  Kranzfelder' sehe  Buchh.  (1893)  1902.  (IV, 
201  S.,  1  S.  ung.,  Abbild.).     8.  M.  1. 

Ebrard,  August:  Bomfatius  der  Zerstörer  des  columbanischen  Kirchentums  auf 
dem  Festlande.  Ein  Nachtrag  zu  dem  Werke:  „Die  iroschottische  Missions- 
kirche."    Gütersloh:  C.  Bertelsmann  1882.     (VIII,  259  S.,  1  Bl.)     8.  M.  4. 

Ewald,  Paul:  Die  Papstbriefe  der  Brittischen  Sammlung.  1880  siehe  C. :  Scriptores 
epistolarum. 

Fischer,  Otto:  Bonifatius  der  Apostel  der  Deutschen.  Nach  den  Quellen  dar- 
gestellt.    Leipzig:  T.  0.   Weigel  1881.     (3  Bl.,  295  S.)     8.  M.  6. 

—  Das  Legatenamt    des  Bonifatius   und    seine  Mission    unter   den  Sachsen.     In: 

Forschungen  zur  Deutschen  Geschichte  2(J  (1886)  p.  640 — 647. 
Hahn,    Heinrich:     Ueber    einige    Briefe    der    Bonifazischen    Sammlung    mit    un- 
bestimmter   Adresse.      In:    Forschungen    zur    Deutschen    Geschichte    21    (1881) 
p.  383—400. 


Bonifatius.  165 

Bonif  atius. 

Hahn,  Heinrich:  Bonifaz  und  Lul.  Ihre  angelsächsischen  Korrespondenten.  Erz- 
bischof Luis  Leben.    Leipzig :    Vdt  <t-  Comp.  1883.    (XIl,  351  S.,  1   S.  ung.)    8.    M.  10. 

—  Die   angeblichen   Predigten    des  Bonifaz.     In:    Forschungen   zur   Deutschen  Ge- 

schichte 24  (1884)  p.  583-625. 

—  Die  Namen  der  Bonifazischen  Briefe  im  liber  vitae  ecclesiae  Dunelmensis.     In  : 

Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  12  (1887) 
p.  109—127. 

von  Höfler,  Constantin  Ritter:  Bonifatius,  der  Apostel  der  Deutschen,  und  die 
Slavenapostel  Konstantinos  (Cyrillus)  und  Methodios.  Eine  historische  Parallele. 
[Aus:  Mittheilungen  des  Vereines  für  Geschichte  der  Deutschen  in  Böhmen  25 
(1887)  p.  209—272].     Prag:  H.  Duminicus  1887.     (64  S.)     8.  M.  —.80. 

Holtzmann,  Heinrich  Julius:  Luther  und  Bonifatius.  In:  Deutsche  Revue  8 
(1883)  4  p.  117—122. 

Hupfeld:  Bonifatius,  der  Apostel  der  Deutschen.  In:  Allgemeine  Missions-Zeit- 
schrift 17  (1890)  p.  447—4.58.  481—495. 

Kuhlmann,  Bernhard:  Der  heilige  Bonifatius,  Apostel  der  Deutschen.  Paderborn: 
Drurk  und  Vn-laff  der  BoiiifiiriHs-hrurUrd  1895.     (XIV  S.,  1  Bl.,  504  S.)    8.     M.  3.60. 

Falk,  Franz:  Der  Weg  der  Procession  der  Bonifatiusleiche  von  Mainz  bis  Fulda. 
In:  Der  Katholik  58.  Jahrg.  1878  I  p.  659—663. 

—  Zur  Erklärung  der  19.  Paganie  im  bonifatianischen  Indiculus  paganiarum.    In: 

Mittheilungen  des  Instituts  für  oesterreichische  Geschichtsforschung  10  (1889) 
p.  135. 

Laubmann,  Georg:  Mittheilungen  aus  Würzburger  Handschriften.  I.  Ein  acro- 
stichisches  Gedicht  von  Winfried-Bonifatius.  In:  Sitzungsberichte  der  philo- 
sophisch-philologischen und  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissen- 
schaften zu  München  1878.  I  p.  1—20.  II.  Cassiodor's  Institutiones  saecularium 
litterarum  (oder  humanarum  rerum)  in  der  Würzburger  und  Bamberger  Hand- 
schrift.    Ebenda  1878.    II  p.  71—96. 

Leben  des  h.  Bonifazius  von  Wilibald  der  h.  Leoba  von  Rudolf  von  Fulda  des 
Abtes  Sturmi  von  Eigil  des  h.  Lelniin  von  Hucbald.  Nach  den  Ausgaben  der 
Monumenta  Germaniae  übersetzt  von  Wilhelm  Arn  d  t.  Zvreite  neu  bearbeitete 
Auflage.  [Die  Geschichtschreiber  der  deutschen  Vorzeit.  Zweite  Gesammt- 
ausgabe.  Achtes  Jahrh.  Zweiter  Band].  Leipzig:  Dyk'sche  Biichh.  (1865)  1888 
(XII,  143  S.)    8.  M.  2 

Leven  van  den  H.  Bonifacius  door  een  R.  K.  Priester.  Voorafgegaan  van  een 
woord  van  aan  beveling  door  J.  A.  de  Rijk.    Amsterdtim:  F.  H.  J.  Beklur  1889.    8 

F.  —.60 

Loofs,  Friedrich:  Zur  Chronologie  der  auf  die  fränkischen  Synoden  des  hl 
Bonifatius  bezüglichen  Briefe  der  bonifazischen  Briefsammlung.  Inaug.-Diss 
V.  Leipzig.    Leipzig-Reudnit z  1881.    (54  S.)    8. 

—  Der  Beiname  des  Apostels  der  Deutschen  nebst  einer  Mitteilung  über  Bonifatii 

ep.  22  bei  Jafife  Bibl.  rer.  Germ.  III,  81.    In:  Zeitschrift  für  Kirchengeschichte  5 

(1882)  p.  62.3—631. 

Nilles,  Nicolaus:   Die  Schreibung  Bonifatius  bei  den  Orientalen.    In:  Zeitschrift 

für  katholische  Theologie  6  (1882)  p.  375. 
Nürnberger,    August:    Des    heil.    Bonifatius    Werk    De    unitate    fidei.     In:^Der 

Katholik  61  (1881)  2  p.  15—28. 

—  Verlorene  Handschriften   der  Briefe   des  hl.  Bonifatius.     In:    Neues  Archiv  der 

Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  7  (1882)  p.  353—381. 

—  Zur  handschriftlichen  Ueberlieferung  der  Werke  des  hl.  Bonifatius.     Ebenda  8 

(1883)  p.  299-325. 

—  Zur   handschriftlichen    Ueberlieferung   der  Werke   des   heil.    Bonifatius.     Progr. 

des  Gymn.  Neisse  1883.     (XIX  S.)    4. 

—  Die  Bonifatiuslitteratur  der  Magdeburger  Centuriatoren.    In :  Neues  Archiv  der 

Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  11  (1836)  p.  9 — 41. 

—  Aus     der    litterarischen    Hinterlassenschaft    des     hl.    Bonifatius    und    des    hl. 

Burchardus.  In:  24.  Bericht  der  wissenschaftlichen  Gesellschaft  Philomathie 
in  Neisse  (1888)  p.  133—180. 

—  Die   Dicta   Sancti  Bonifatii    episcopi   in    der  Handschrift   von  St.  Gallen.     In : 

Theologische  Quartalschrift  70  (1888)  p.  287—296. 

—  Die   angebliche   Unechtheit   der  Predigten   des   heiligen  Bonifatius.     In:    Neues 

Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Gesohichtskunde  14  (1889)  p.  109—134. 

—  Analecta  bonifatiana.     In :  Römische  Quartalschrift  für  christliche  Alterthums- 

kunde  und  für  Kirchengeschichte  5  (1891)  p.  28 — 53. 

—  De   sancti  Bonifatii,    Germanorum  apostoli,   vitis  codicum  manuscriptorum  ope 

denuo  edendis  coinmentatio.   Habilitationsschrift.  Vr  atis  lavi  ae  1892.   (32  S.)  8. 

—  Disquisitiones   criticae   in  Willibaldi    vitam   S.  Bonif;itii.     Progr.    des  Matthias- 

gymn.  Breslau  1892.    (XVII  S.)    4. 


16(3  Scriptores  latini.    D,    Bonifatius  —  M.  Junius  Brutus. 

Bonif  atius. 

Nürnberger,  August:   Anecdota  Bonifatiana.    In:  26.  Bericht  der  wissenschaft- 
lichen   Gesellschaft  Philomathie  in  Neisse  (1892)  p.  122-  152. 
I.   Incipit  passio  sancti  B.  episcopi  et  sociorum  eius.    II.  III a.  Passio  beatorum 
B.  et  sociorum  eius  martirum   abbreviata.    IV.  Sermo   in   octava  sancti 
B.  episcopi. 

—  Vita  S.  Bonifatii,    auctore   V7illib:ildo.     Aus   der  Münchener  Handschrift  neu 

herausgegeben  und  mit  textkritischem  Apparat  versehen  von  A.  N.  [Aus: 
27.  Bericht  der  wissenschaftlichen  Gesellschaft  Philomathie  in  Neisse].  Breslau: 
Mülhr  u.  Stißtrt  1895.     (1  BL,  69  S.)    «.  M.  1. 

—  Die  Namen   Vynfreth-Bonit'atius.    Ein   historisch -kritisches  Referat.     [Aus:  28. 

Bericht...!     Khtnihi  liQG.     (V,  96  S.)     8.  '  M.  1.60. 

Oelsner,  Ludwig:  Zur  Einführung  in  die  Lektüre  der  Bonifazischen  Briefe.     In: 

Berichte   des   Freien    Deutschen   Hochstiftes   zu  Frankfurt   am  Main.  N.  F.     12. 

Jahrgang  (1896)  p.  130—135. 
Pfahler,   Georg:    St.  Bonifatius   und   die  Erhebung  Pippins   auf  den  fränkischen 

Königsthron.     In:  Theologische  Quartalschrift  61  (1889)  p.  92—107. 

—  St.  Bonifacius  und  seine  Zeit.    Bcgcnsharg:  0.  .1.  Manz  1880.    (VI  S.,  1  BL,  396  S.)   8. 

M.  6. 

—  Die    bonifatianische   Briefsammlung    chronologisch    geordnet    und    nach    ihrem 

wesentlichen  Inhalt  mitgetheilt.     Ntübronn :  Srlidl  \8S2,.     (IX,  114  S.)    8.     M.  2.25. 

Schwalm,    M.-B.:    Saint   Boniface   et   les   missionaires   de   la  Germanie   au  VIII« 

siecle.     In:  La  Science  sociale  5"  ann6e  9  (1890)  p.  2!— 50.  351—382.  449—484.     10 

(1890)  p.  509—539.     6«  annee  11  (1891)  p.  418—452.     12  (1891)  p.  263— 2'^3.     7»  annee 

13  (1892)  p.  175—19(5. 

Schwemer,  Richard:  Bonifatius  und  die  frommen  angelsächsischen  Frauen.    In: 

Berichte  des  Freien  Deutschen  Hochstiftes  zu  Frankfurt  am  Main  N.  F.  12.  Jahrg. 

1896  p    821-326. 

Smith,    Isaac    Gregory:    Boniface.     (The   Fathers    for   english   readers.)     London: 

Socidy  for  Promoting  Christian  Knowltdf/e  1896.     (106  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Traub,   Gottfried:   Bonifatius.     Ein   Lebensbild.     Leipzig:   Bachhamllung  des   Evang. 

Bundes  von  C.  Braun  (1894).     (VII,  223  S.)     8.  M.  3. 

Traube,    Ludwig:    Die   unter   den   Briefen   des   Bonifatius   und   Lul   überlieferten 

Rhythmen.     In  des  Verf.  Karolingische  Dichtungen  (Berlin  1R88)  p.  130—134. 
Vi ta  Sancti  Bonifacii  episcopi  Moguntini  et  Martyris  auctore  Willibalde  secundum 
priorem,  vit  videtur,  conscriptionem  nuncprimumedita.  In:  AnalectaBoUandiana 
1  (1882)  p.  49-72. 
W^aitz,    Georg:    lieber   eine   Bearbeitung   der  Vita  Bonifatii   des  Willibald.     In: 
Neues  Archiv    der  Gesellschaft   für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  8  (1883) 
p.  169—171. 
V.  W(alderndorf  f),  H.  G. :  Der  Name  des  Apostels  der  Deutschen.    In:  Historisch- 
politische Blätter  für  das  katholische  Deutschland  89  (1882)  p.  159-168. 
Will,  Cornelius:  Bonifatius,  eine  etymologisch-diplomatische  Untersuchung.     In: 
Görres-Gesellschaft.   Historisches  Jahrbuch  1  (1880)  p.  253—271.  Auch  im  Separat- 
abdruek.    (19  S.)    8. 
Woelbing,   Gustav:    Die   mittelalterlichen  Lebensbeschreibungen  des  Bonifatius 
ihrem  Inhalte  nach  untersucht,   verglichen  und  erläutert.    Inaugural-Dissert. 
von  Jena,     fhi/izig:  fl.  Focl).     1892.     (1  BL,  lÜO  S.)     8.  M.  2. 

Zur  Bonifatius-Literatur.   In :  Theologisches  Literaturblatt  3  (1882)  Nr.  19  Sp.  145—146. 
Nr.  20  Sp.  153—155. 
BonoSUS.     Recensuit  Alexander  Riese.    1869.  2  1894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  280. 
Bonosus.    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  (Lipsiae  1882)  p.  362. 
Bruttedii   Nigri   historiarum  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Histori- 

corum  romanorum  fragmenta  (Lipsiue  1883)  p.  289 — 290. 
D.   Junius   Brutus  Albinus.      Gebhard,    Ernst:    De   D.   Junii    Bruti    genere 
dicendi.     Dissert.  inaug.  Jenae  1891.     (56  S.)    8. 

Paulus,    Matthias:     De    Decimo    Junio    Bruto    Albino.      Commentatio    historica. 

Monasterii  Guestf.  1889.     (1  Bl.,  58  S.)     8. 
Watson,    A. :    On   the   date   and   integrity  of  a  letter  ascribed  to  D.  Brutus.     (Ad 
familiäres  XL  Ba).     In:  The  Journal  of  philology  8  (1879)  p.  269—271. 
M.    Junius    Brutus.      Epitornarum   fragmenta  recensuit   Hermannus   Peter   in: 

Historicorum  romanorum  fragmenta  (Lipsiae  I88i)  p.  240—241. 
M.  Brutus,  s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  rec.  Jacobus  Cortese.     1892  (p.  17). 
Epistulae  ad  Ciceronem  siehe:  Cicero. 

d'Addozio,  Vincentius:  De  M.  Bruti  vita  et  studiis  doctrinae  scripsit  V.  d'Add, 
Niopoli:  AI.  Viirro  189").     (2  Bl.,  205  S.,  1   Bl.)    8.  L.  3. 

Boissier,    Gaston:    Ciceron  et  ses  amis.     Etüde  sur  la  societe  romaine  du  temps 
de  Cesar  (1865)  1905  siehe:  Cicero. 


M.  Junius  Brutus  —  M.  Caelius  Rufus.  167 

M.  Junius  Brutus. 

Fornari,   Vito:    Altre   considerazioni   intorno   alle  parole   di  M.  Giunio  Bruto  in 

sul  morire.     In:  La  Sapienza  4  (1881)  p.  357—358. 
Ganter,    Franz   Ludwig:    Chronologische    Untersuchungen   zu  Ciceros  Briefen   an 

M.  Brutus  und  den   philippischen  Keden.     (fJin  Beitrag  zur  Eehtheitsfrage  der 

Brutusbriefe).    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  149  (1894)  p.  613—636. 
Gurlitt,  Ludwig  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 
Mulazzi,  Giulio :  Bruto  secondo  nella  letteratura.     Mflano:  Tip.  A.  Monti  e  ('.  1896. 

(80  S.)     8. 
Purser,    Louis   Claude:    Marcus  Brutus   as  Caesarian.     In:    Hermathena  9  No.  23 

(1896)  p.  369—384. 
Schirmer,  Karl:  Über  die  Sprache  des  M.  Brutus  in  den  bei  Cicero  überlieferten 

Briefen.     Progr.  des  Lyc.  Metz  1884.     (26  S.)    4. 
Schmidt,  Otto  Eduard:  Ein  falscher  Freiheitsheld  des  Altertums.    In:  Die  Grenz- 
boten 48  (1889)  1  p.  363—369.  407—414. 
—  M.  Junius  Brutus.    In:  Verhandlungen   der  40.  Versammlung  deutscher  Philo- 
logen und  Schulmänner  in  Görlitz  1889  (Uipzü/  1890)  p.  165—185. 
L.   Caecilius  siehe  L.  Caecilius  Firmianus  Lactantius. 

Caecilius   Baibus.     Scheibmaier,  Josephus:  De  sententiis  quas  dicunt  Caecilii 
Balbi.     Dissert.  inaug.  und  Progr.  des  Wilhelmsgymn.  Monachii  1879.     (32  S.)     8. 
Traube,  Ludwig:  O  Koma  nobilis.     1891  siehe  C. :  CoUeotiones  (p.  15). 
Caecilius    Statius.      Extraits   du  theätre  latin  ...  par  Germain  Art aud.    1896 
siehe  C. :  Poetae  scaenici. 

3Ieyer,  Wilhelm:  Des  Lucas  Fruterius  Verbesserungen  zu  Caecilius.    1878  siehe  C: 

Poetae. 
Quicherat,   Louis:    Un  vers  de  Caecilius  traduit  par  La  Fontaine.    In  des  Verf. 

Melanges  de  philologie  (Paris  1879)  p.  316—322. 
Schienger,  Jakob:  Cic.  de  orat.  II  10.  40  zwei  trochäische  Septenare  des  Statius 

Caecilius.     1890  siehe  B.:  Sophocles. 
Schlüter,    Josef:    Caecilii    Statu    fabularum    fragmenta    comparatis    Graecorum 

comicorum  reliquiis  illustrata.     1884  siehe  A.:  Poetae  scaenici  b)  Comici. 
Stowasser,  Josef  Maria:  Caecil.  bei  Non.  536.  9.     1884  siehe:  Nonius, 
Tyrrell,  Robert  Yelverton:  Latin  poetry.     1895  siehe  C:  Poetae. 
Vannucci,   Atto :   Plauto ,   Cecilio   e   Terenzio.    (1854)  1885  siehe  C. :   CoUectionea 

(p.  16). 
Caelius  Aurelianus.    Friedel,  Victor  Henricus:   De   scriptis  Caelii  Aureliani 
Methodici  siccensis.    Dissert.  inaug.  bonnensis.  Episcopi  Villae  1892.    (50  S.,  1  Bl.)  4. 
Funck,  Anton:  Praemiscuus  =  promiscuus  .  .  .  1896  siehe:  Apicius. 
Georges,   Karl  Ernst:    Cael.  Aurelian.  chron.  IV  2.  18.     1887  siehe:   M.  Terentiua 

Varro. 
Lane,   L.  C. :   Things   old  and  new  with  a  chapter  from  Caelius  Aurelianus.    In: 

Pacific  Medical  and  Surgery  Journal  29  (S.  Francisco  1886)  p.  397—402. 
Wölfflin,  Eduard:  Cael.  Aurelian.  init.    1882  siehe  C:  Collectiones  (p.  17). 
M.   Caelius  Rufus.    Epistolae  siehe:   Cicero  (Gesamtausgaben  und  Ausgaben  der 
Briefe). 

d' Addozio,  Vincenzo:  De  M.  Caelio  Rufe  commentatio.    Progr.  Lyc.    Bari  1879—80. 

Napcli:  B.  Peiltraiw  1881.     (44  S.)    8. 
Antoine,   Ferdinand:   Biographie  de  Caelius.    In:    M6moires  de  l'Acadömie   des 

Sciences  inscriptions  et  belles-lettres  de  Toulouse.    IX»  Ser.  5  (1893)  p.  560— 587. 
Becher,   Ferdinand:    Über   den  Sprachgebrauch  des  M.  Caelius  Rufus  in  den  bei 

Cic.  ad  fain.  VIII  enthaltenen  Briefen  mit  Berücksichtigung  der  bei  Quintilian 

u.   a.    überlieferten  Fragmente    aus   seinen   Keden.      (ümschlagtit. :    Über   den 

Sprachgebrauch    des   C).     Progr.   der   Klostersch.    Ilfeld.     Nordhausen   1838. 

{Leipzig:  G.  Foci).     (41  S.)    4.  M.  1.25. 

Boissier,  Gaston:   Ciceron   et  ses  amis.     Etüde  sur  la  societe  romaine  du  temps 

de  C6sar  (1865)  1905  siehe :  Cicero. 
Burg,   Franciscus:    De   M.    Caelii    Rufi    genere   dicendi.     Dissert.   inaug.   friburg. 

Lipsiae  1888.    (78  S.)    8. 
Harnecker,  Otto:  Einiges  über  M.  Caelius  Rufus  und  zu  Ciceros  Caeliana.    1884 

siehe:  Cicero. 
Manetti,   Alfredo:    Le  epistole  di  M.  Celio  Rufe  a  Cicerone  (Cic.  Fam.  lib.  VIII). 

Correzioni    ed    aggiunte    all'    apparato    critico    dell'    ediz.    di   L.    Mendelssohn 

(M.  TuUi  Ciceronis  epistularum  libri  XVI.    Leipzig  1893).    In:  Rivista  di  filologia 

e  d'istruzione  classica  24  (1896)  p.  518 — 525. 
Riemann,   Othon:   Coelius  ap.   Cic.  Ad  fam.  8.  9.  1.    In:   Revue  de  philologie  14 

(1890)  p.  85. 
Scrinerius,  Petrus  Johannes:  De  Mivrco  Caelio  Ruf o,  Ciceronis  familiari.    Progr. 
des  Gymn.  Der  d  recht  1883.    (S.  35—73).    8. 


168     Scriptores  latini.   D.   M.  Caelius  Rufus  —  C.  Jiilius  Caesar. 
M.  Caelius  Rufus. 

Teuffei,  Wilhelm  Sigmund:  Zu  den  Briefen  des  Caelius.  (1874).  In  des  Verf. 
Kritisch-Exegetisches  {TiVifrifffn  18781  p.  45—47.     Wiederholt  in: 

—  Zu  den  Briefen  des  Cäliiis  (1874)  1889  siehe  :  Cicero. 

Tyrrell,  Robert  Yelverton :  Marcus  Caelius  Rufus.  —  Ün  the  language  of  Caelius. 
In  des  Verf. :  The  correspondence  of  M.  Tullius  Cicero  3  (1890)  p.  XXXVIII— LX. 
CI— CIX. 

Wegehaupt,  Wilhelm:  M.  Caelius  Rufus.  Progr.  des  Gymn.  zu  St.  Maria- 
Magdalena  Breslau  1878.     (24  S.)     4. 

Wieschhoel ter,  Heinricus:  De  M.  Caelio  Rufo  oratore.  Dissert.  inaug.  Lipsiae : 
(G.  Fock)  188i.     (1  Bl.,  49  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  1. 

Q.  Servilius  Caepio,  s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  rec.  Jacobus  Corte se. 
1892  (p.  17). 

C.  Julius  Caesar.  C.  J.  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico  et  civili, 
selectas  aliorum  suasque  notas  adiecit  Adolphus  ßegnier.  Paris: 
Hachette  et  Cie.  {184S)  1890.    {394:  S.)    8.  _  _  Fr.  1.50. 

C  Jiüii  Caesaris  commentarii  cum  supplementis  A.  Hirtii  et  aliorum  ex 
recensione  Caroli  Nipperdeii.  Editio  quarta  stereotypa.  Lipsiae: 
Breitlwpf  et  Hiirtel  (1847)  1881.     (IV,  344  S.)     8.  M.  1.50. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  cum  supplementis  A.  Hirtii  et  aliorum. 
Tertium  edidit  Emanuel  Hoffmann.  2  voll.  Vindobonae:  C.  Gerold  f. 
(1856.  1857.  1888)  1890.  1898.    8.  M.  3.60. 

Vol.    I.     Commentarii  de  hello  gallico.     (XLII,  263  S.)  M.  2. 

„     II.     Commentarii  de  hello  civili.    Accedunt  commentarii  de  hello  alexandrino, 

africano,  hispaniensi.     (1  Bl.,  321  S.)  M.  1.60. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico  et  de  hello  civili.  Nouvelle 
edition  avec  des  notes  historiques,  philologiques  et  litteraires  en  fran9ais, 
precedee  d'une  notice  litteraire  et  suivie  d'un  dictionnaire  de  geographie 
comparee  par  Charles  Gidel.  Paris:  Bclin  freres  (1857)  1890.  (XH, 
458  S.)    8.  _  Fr.  2.25. 

C.  Giulio  Cesare.  Commentarii  de  hello  gallico  et  civili  con  note  di 
Osvaldo  Berrini.     Torino:  Paravin  1885.     8.  L.  1.60. 

C.  Giulio  Cesare.  Commentarii  de  hello  gallico  et  civili  curante  Osvaldo 
Berrini.    Nuova  ristampa.    Tormo;  Pamr/o  e  C  (1891)  1897.   8.   L.  1.25. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico  et  civili  in  usum  scholarum 
curante  Thomaso  Vallaurio.  Augustae  Tanr.:  Ex.  typ.  H.  Marietti  1892. 
(304  S.)     8. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  cum  A.  Hirtii  aliorumque  supplementis 
ex  recensione  Bernardi  Kühleri.  Editio  maior.  3  vol.  Lipsiae: 
B.  G.  Teidmer  1893—1897.     8.  M.  4.60. 

Vol.  I.     Commentarii  de  hello  gallico.     1893.     (CXXX,  237  S.,  1  Karte.)  M.  1.20. 

„    II.     Commentarii  de  hello  civili.     1S94.     (L,  153  S.)  M.  —.90. 

„  III  pars  prior.    Commentarius  de  hello  alexandrino.   Rec.  B.  Kühler.    Commen- 

tarius  de  hello  africo.  Rec.  Eduardus  Wolf  flin.  1896.  (XLIV,  104  S.)  M.  1. 
„  III  pars   altera.     Commentarius    de   hello   hispaniensi.     C.  Julii  Caesaris   et  A. 

Hirtii  fragmenta.     1897.     (XXII,  266  S.)  M.  1.50. 

.  .  .  Editio  minor.     Pjidcm  1893—1896.     8.  M.  1.95. 

Vol.    I.     1893.     (237  S.,  1  Karte).     M.  —.75.  Vol.  II.     1894.     (153  S.)     M.  —.60. 

Vol.  III.     1896.     (104  S.)     M.  —.60. 


C.   Asinü    Polionis     de   bello    afriCO     commentarius.      Recensuerunt    .   .   .      Eduardus 
Wolf  flin  et  Adamus  Miodoiiski  .  .  .  1889  siehe:  Asinius  Pollio. 


Bellum  alexaudrimim.  Erklärt  von  Rudolf  Schneider.  Berlin:  Weid- 
mannsche  Buchhandlung  1888.     (VIH,  65  S.)    8.  M.  —.90. 

Der  Bericht  des  C.  Asiniv;s  Pollio  üher  die  spanischen  Unruhen  des 
Jahres  48  v.  Chr.  [Bellum  alexandrinum  48—64]  auf  Grund  des  Codex 
ashurnhamensis  neu  herausgegehen  von  Gustav  Landgraf.  Erlangen 
und  Leipzig:  A.  Deichert  1889.    (32  S.)    8.  M.  1. 


C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  cnili.  Nouvelle  edition  avec 
sommaires  et  notes  en  fran9ais  par  Maurice  Croiset.  Paris:  Delagrave 
(1853)  1885.    (IV,  171  S.)    8. 


C.  Julius  Caesar.  \QQ 


C.  Julius  Caesar. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili...  Für  den  Schulgebraucli 
erklärt  von  Albert  Doberenz.  Mit  einer  Übersichtskarte,  einer  Ein- 
leitung, einem  geographischen  und  grammatischen  Register.  Fünfte 
Auflage  besorgt  von  Gottlob  Bernhard  Dinter.  Leipzig:  B.  G.  Tettbner 
(1854)  1884.    (XII,  308  S.)    8.  M.  2.40. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.  Erklärt  von  Friedrich 
Kran  er  und  Friedrich  Hofmann.  IL,  vollständig  umgearbeitete 
Auflage  von  Heinrich  Mensel.  Mit  5  Karten.  Berlin:  Weidmann  (1856) 
1906.     (XVI,  374  S.,  1  S.  ung.)    8.  •  M.  3.40. 

C.  Juli  Caesaris  belli  civilis  libri  HI.  In  usum  scholarvim  iterum  recognovit 
Bernardus  Dinter.    Lip^iae:  B.  G.  Teiibner  (1870)  1888.    (VI,  207  S.)    8. 

M.  —.60. 

The  commentaries  of  C.  Julius  Caesar.  The  civil  war  edited  by  Charle  s 
Edward  Moberlv.  New  edition.  Oxford:  At  fhe  Clarendon  Press  (1872) 
1897.    (VIII,  231  S^)    8.  3  sh.  6  d. 

Caii  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.  Oxonü  et  Londini:  Farl-er 
et  soc.  (1883).    (1  Bl.,  S.  231—382).    8.  1  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  civili  liber  primus  et  secundus. 
Editio  quarta.    Augiistae  Taur.:  Ex  off.  salesiana  (1883)  1894.    (62  S.)    8. 

L.  —.25. 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  civili  cum  selectis  italicis  adnotationibus 
curante  P.  Capello.   Auqustae  Taur.:  Ex.  typ.  H.  Marietti  1884.  (156  S.)  8. 

L.  1. 

C.  J.  Caesaris  de  bello  civüi  con  note  ricavate  dai  migliori  autori  per 
cura  di  P.  Capello.     Torino:  G.  Marietti  1884.     (156  S)    8.  L.  1. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili  con  note  italiane  di  Carlo 
Fumagalli.     Medioluni:  Albrifihi,  Segafi  c  C.  1884.     (213  S.)    8.     L.  2. 

C.  Julii  Caesaris  belli  civilis  libri  III.  Scholarum  in  usum  ad  optimarum 
editionum  f  idem  recensuit  Carolus  Fumagalli.  Editio  altera  correctior. 
Mediolani:  Albrighi,  Segati  et  C.  (1885)  1897.     (130  S.)    8.  L.  —.60. 

I  commentarii  de  bello  civili  di  C.  Giulio  Cesare  illustrati  da  Feiice 
Ramorino.  Terza  edizione  corretta.  Torino :  E.  Loescher  (1888)  1903. 
(XXVII,  274  S.,  3  Karten).    8.  L.  3.50. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.  Recensione  e  note  di 
Eusebio  Garizio.  Nuova  edizione,  con  carta  geografica,  indice  storico 
e  geografico,  saggio  delle  locuzioni  piü  famigliari  e  proprie  di  Giulio 
Cesare  e  suo  ritratto.  Torino:  G.  B.  Faravia  e  C.  (1889)  1893.  (XXXII, 
200  S.)    8.  L.  1.80. 

G.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.  Edidit  Guilelmus  Theodorus 
Paul.  Editio  maior.  Adiectae  sunt  tabulae  res  ad  Ilerdam  et  ad 
Dyrrachium  gestas  illustrantes.  Vindobonae.  Fragae:  F.  TcmjJsly. 
Llpsiae:  G.  Freytag  1889.     (LX,  135  S.)    8.  M.  1.50. 

.  .  .  Editio  minor.     Ibidem  (1889)  1905.     (VI,  135  S.)     8.  M.  1. 

C.  Jvüii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.  Von  Wilhelm  Theodor 
Paul.  Zweite  Auflage,  für  den  Schulgebrauch  bearbeitet  von  Gustav 
E  11g er.  Zweiter  Abdruck.  Mit  6  Abbildungen  und  10  Kartenskizzen. 
Leipzig:  G.  Freytag  (1898)  1906.    (208  S.)    8.  M.  1.60. 

C.  GiuHo  Cesare.  Commentarii  de  bello  civili  curante  Osvaldo  Berrini. 
Nuova  ristampa.     Torino:  Faravia  e  C.  (1891)  1897.    (96  S.)    8.    L.  —.60. 

Caesar's  commentaries  on  the  civil  war.  Construed  literally  and  word 
for  word  by  John  Allen  Giles.  2.  edition,  revised.  London:  Cornish 
(1891).     8.  5  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Rudolf  Menge.  2.  verbesserte  Auflage.  Gotha:  Fr.  A. 
Ferthes  (1893)  1903.    8.  M.  2.50. 

I.    Buch  I  und  II.     2.  verbesserte  Auflage.     Mit  2  Kärtchen.  M.  1.60. 

Ausgabe  A.     (Kommentar  unterm  Text).     (VIII,  156  S.) 

B.     (Text  und  Kommentar  getrennt).     (VIII,  60  u.  97  S.) 
II.    Buch  III.  2.  verbesserte  Auflage.     Mit  2  Kärtchen.  M.  —.90. 

Ausgabe  A.     (III.  104  S.) 

B.     (III,  54  u.  50  S.). 


170  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

C.  Julii  Caesaris    commentarii    de    bello  civili.     Kpotfebö   skolni  vydal 

Robert    Noväk.      Druhe  vydäni.     Praqae:   A.  Storch   syn.  (1898)  1904. 

(VII,  138  S.)    8. 
C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili.     Mediolani:  U.  Hoepli  1893. 

(VIII,  141  S.)    8.  L.  1. 

Cesar.     Les   commentaires   sur   la   guerre   civile  expliques  litteralement, 

annotes  et  revus  pour  la  traduction  fran9aise  par  A.  M  aterne.   Livre  1. 

Faris:  Hachette  et  Cie.  (18<i4)  1905.    (218  S.)    8.  Fr.  2.25. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  civili  über  primus.  With  introduction 

and  notes  by    George   Uglow    Pope.     Madras:  Addison  and  Co.  1879. 

(110  S.)    8. 
P.    Ovidii   Nasonis   Tristium   lib.   I.     Witb   introduction   and   notes,    by 

G.  U.  Pope.    (VI.  48  S.)    8. 

Beides   bildet   einen  Band   unter   dem  Titel :    The   latin   test  books.     Appointed  by 
the  Senate  of  the  Madras  University  for  the  entranoe  examination  of  1880. 

Gai  Juli  Caesaris  commentariorum  de  bello  civili  liber  primus.  With 
introduction,  notes  and  maps  by  Arthur  George  Pesk et t.  Cambridge: 
At  the  University  Press  1890.     (XX,  172  S.)     8.  Sh.  3. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  civili  commentariorum  I.  Edited  with  notes 
and  vocabulary  for  the  use  of  schools.  Bv  Malcolm  Montgomery. 
London  and  New  York:  Macmillan  and  Co.  1891.  (XXVII,  141  S.,  1  Plan, 
2  Karten).     8.  1  sh.  6  d. 

[De  bell.  civ.  I  25.  6 — 27.  2].  1884 — 1892  siehe:  Palöographie  des  classiques  latines  par 
jd/mile  Chatelain  (C. :  Collectiones  (p.  2)). 

Caesar,  de  bello  civili.  Books  I.  and  II.  Literally  and  interlinearly 
translated  into  english  by  John  Gibson.  London:  J.  Cornish  d-  Sons 
(1890).    (152  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentarius  tertius  de  bello  civili.  Sonderausgabe 
mit  einer  Einleitung  über  Caesars  Leben  und  Schriften,  über  das 
Kriegswesen  und  den  Kriegsschauplatz.  Für  den  Schulgebrauch  er- 
klärt von  Rudolf  Menge.  2.  verbesserte  Auflage.  Mit  2  Kärtchen. 
Gotha:  Fr.  A.  Perthes  (1893)  1903.     8.  M.  1.50. 

Ausgabe  A.     (Kommentar  unterm  Text).     (III,  140  S.)  M.  1..50. 

,,  B.     (Text  und  Kommentar  getrennt).     (III,  54  u.  XXXVI,  50  S.)     M.  1.50. 

Gai  Juli  Caesaris  commentariorum  de  bello  civili  liber  tertius.  Edited 
with  introduction,  notes  and  maps  by  Arthur  George  Peskett. 
Cambridge:  At  the  University  Press  1900.     (XXIV,  184  S.)     8.     2  sh.  6  d. 

[De  bello  civ.  III  1—3].  1884 — 1892  siehe:  Paleographie  des  classiques  laMns  par  Emile 
Chatelain  [C:  Collectiones  (p.  2)). 


Caius  Julius  Caesar.    The  civil  war  [Condensed  and  explained  by  Anthony 

Trollope].     Neic-York:  Alden  (1870)  1883.     8.  Cts.  30. 

An    easy   abridgment   of   Caesar's   de   bello   civili   by  Herbert  Awdry. 

With   maps  and  plans.     London:  Rivinqtons  1888.    (XXXII,  143  S.)    8. 

2  sh.  6  d. 
Tales   of   the   civil  war  from  Caesar's   commentaries.     Adapted   for  the 

use  of  beginners.  With  vocabulary,  notes  and  exercises  by  Charles 
,   Haines  Keene.     London,  and  Netv   York:  Macmillan  and  Co.  1894.     (X, 

98  S.,  Karten,  Abbildungen).     8.  1  sh.  6  d. 


C.  Jvüii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Grammatisch  erläutert 
durch  Hinweisung  auf  die  Grammatik  von  Ellendt-Seyffert  von  iMoritz 
Seyffert.  Dritte  verbesserte  Auflage  von  Moritz  Änton  Seyffert. 
Netst  einer  Karte  des  alten  Galliens.  Halle  a.  S-:  Buchhandlung  des 
Waisenhauses  (1836)  1Ö79.     (XII,  288  S.)    8.  M.  2. 


C.  Julius  Caesar.  171 


C.  Julius  Caesar. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Mit  Annierkvingen,  einem 
vollständigen  Wörterbuche  und  geographischem  Register  für  Schüler 
der  mittleren  Klassen  der  Gymnasien  von  Friedrich  Wilhelm  Hinz- 
peter.  13.  Auflage.  Mit  einer  Karte  von  Gallien.  Bielefeld:  VeJhaqen 
l('  Klming  (1837)  1889.    (VII,  322  S.)    8.    _  _  M.  l'.SO. 

G.  J.  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  libri  septem  et  octavus 
A.  Hirtii.  In  usum  scholarum  quartum  recensuit  Johannes  Kofod 
Whitte.     Haimiae:  Gyldendal  (1844)  1886.     (184  S.)    8.  Kr.  1.75. 

Vergriffen.    An  die  Stelle  dieser  Ausgabe  tritt  die  von  M.  Cl.  Gertz. 

Caesar's  Commentaries  on  the  gallic  war  b}^  Charles  Anthon.  New 
edition,  corrected  and  enlarged,  with  additional  annotations  and  three 
exercises  by  George  Bomford  Wheeler.  London:  Reeves  (1845)  1881. 
(528  S.)    8.  _  4  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico.  Texte  revu  sur  les 
manuscrits,  avec  notice,  arguments,  notes  et  un  index  geographique 
par  Frederic  Dübner.     Faris:  V.  Lecoff're  (1848)  ,1881.     (X,  371  S.)    8. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Edition  de  Frederic 
Dübner.  Texte  revu  sur  les  manuscrits  avec  observations  grammati- 
cales,  notes,  variantes  et  index  geographique  par  Ed.  Dego  ve.  Paris: 
V.  Lecoffre  1892.     (XXIII,  418  S.,  TKarte  u.  Fig.)    8.  ^       Fr.  1.60. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Nouvelle  edition  avec 
sommaires  et  notes  en  fran^ais  par  C.  Ozaneaux,  suivie  d'un  lexique 
de  geographie  comparee  par  O.  Mac-Carthy.  Paris :  Delagrave  (184:9) 
1884.    (II,  234  S.,  1  Karte).     8.  Fr.  2. 

C.  Julii  Caesaris  belli  gallici  libri  VII  und  A.  Hirtii  liber  VIII.  Für 
den  Schulgebrauch  erklärt  von  Albert  D  o  b  e  r  e  n  z.  Neunte  völlig 
umgearbeitete  und  mit  einem  kritischen  Anhang  versehene  Auflage 
besorgt  von  Gottlob  Bernhard  D  int  er.  3  Hefte.  Leipzig :  B.  G.  Teubner 
(1852)  1890—1892.    8.  M.  2.55. 

I.  Heft  enthaltend    Buch   I — III.      Mit  Einleitung   und    einer   Karte    von   Gallien. 

1890.     (XIIII,  125  S.)  '  M.  —.90. 

n.      „      enthaltend  Buch  IIII-VI.    1890.    (130  S.)  M.  —.75. 

III.     „  „  „    VII.  VIII  u.AnhangA.B.C.  1892.  (VI,216S.,]  Karte).  M.— .90. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico  erklärt  von  Friedrich 
Kr  an  er.  Sechzehnte  verbesserte  Auflage  von  Wilhelm  Ditten- 
b erger.  Mit  einer  Karte  von  Gallien  von  Heinrich  Kiepert.  Berlin: 
Weidmannsche  Bicchh.  (1853)  1898.     (424  S.)    8.  ^      M.  2.55. 

Cesar.  Les  commentaires  sur  la  guerre  des  .Gaules.  Expliques  litterale- 
ment,  traduits  en  fran9ais  et  annotes  par  Edouard  Sommer.  Livres 
I,  II,  III  et  IV.     Paris:  Haehette  et  Cie.  (1854)  1905.     (388  S.)    8.    Fr.  4. 

Cesar.  Les  commentaires  sur  la  guerre  des, Gaules.  Expliques  litterale- 
ment,  traduits  en  fran9ais  et  annotes  par  Edouard  Sommer.  Livi'es 
V,  VI  et  VII.     Paris:  Haehette  et  Cie.  (185-5)  19,07.     (473  S.)    8.        Fr.  5. 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Edition  classique,  accom- 
pagnee  de  remarques  et  notes  grammaticale;S,  philologiques  et  histori- 
ques,  et  suivie  d'un  index  geographique  par  Edouard  Feugere.  Paris: 
Delalain  freres  (1855)  1887.     (XVI,  198  S.)    8.  ,  Fr.  1.40. 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Edition  classiqvie  precedee 
d'une  notice  litteraire  par  D.  Turnebe.  Paris:  Delalain.  freres  (1858) 
1878._   (XVI,  196  S.)    8.       _  Fr.  —.90. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Ad  optimarum  editionum 
fidem  in  usum  scholarum  edidit  Otto  Eichert.  Editio  quinta.  Breslau: 
J.  U.  Kern's  Verl.  (1860)  1897.  (144  S.)  8.  M.  —.60.  Mit  Schulwörter- 
buch (144  S.,  320  Sp.,  1  Karte).    8.  M.  1.80. 

C.  .Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Zum  Schulgebrauch  mit 
Anmerkungen  herausgegeben  von  Hermann  Rheinhard.  Neu  be- 
arbeitet von  Sigmund  Herzog.  12.  Aufl.  Ausg.  A.  Mit  einer  Karte 
von  Gallien,  25  Bildertafeln  und  3  Registern.  Durchgesehen  von  Adolf 
Kohleiss.    Stuttgart:  A.  Bonz  (&  Co.  (ISm)  1910.    (III,  276  S.)   8.    M.  2.70. 

Ausgabe  B  (Text  u.  Anmerkungen  getrennt).  8.  Auti.   1897.   (VII,  148  u.  84  S.)  8.   M.  2.70. 


172  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 


C.  Julius  Caesar. 

C.  Julii  Caesaris  de  bello  gallico  libri  I — VII.  Utgifvna  af  F.  W.  Hägg- 
ström.  6  upijl.  öfversedd  af  P.  G.  Boethius.  Stocliiolm:  F.  A.  Nor- 
stedt  dt  S.  (1858)  1896.    (VIII,  186  S.)    8.  Kr.  2.15. 

Text  omtrykt.    1901.    (VIII,  196  S.)   Forklaringar  1—3.    (128,  143,  99  S.)    8.    Je  Kr.  1.80. 

C.  Juli  Caesaris  belli  gallici  libri  VII  cum  A.  Hirti  libro  octavo.  In 
usum  scholarum  iterum  recognovit,  adiecit  Galliam  antiquam  tabula 
descriptam  Bernardus  D  int  er.  Lipsiae :  B.  G.  Teiih)ier  (1864)  1884. 
(XVI,  253  S.)    8.  ,  M.  —.75. 

C.  J.  Caesaris  de  bello  gallico  commentarii.  Edition  classique  avec  notes, 
deux  index.  Tun  militaire,  l'autre  geographique  par  C  ollenot.  Paris: 
Poussiehiue  freres  (1873)  1898.    (VI,  241  S.)    8.  Fr.  1.40. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Nouvelle  edition  avec 
notes  historiques,  pbilologiques  et  litteraires  en  fran^ais  precedee  d'une 
notice  litteraire  et  suivie  d'un  dictionnaire  de  geographique  comparee 
par  Charles  Gidel.    Paris:  BeJin  (1874)  1886.    (XII,  268  S.)    8.    Fr.  1.40. 

Le  meme  ouvrage  est  imprim^  dans  le  meme  format  sans  auoune  note. 

Commentaires  de  J.  Cesar.  Guerre  des  Gaules.  Nouvelle  edition  d'apres 
les  meilleurs  textes  avec  une  introduction,  des  notes,  un  appendice  et 
une  carte  de  la  Gaule  ancienne  par  Charles  Lebaigue.  Paris: 
E.  BcHn  et  fds  (1874)  1889.     (XXIV,  311  S.)    &.  Fr.  1.40. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Nouvelle  edition,  d'aprfes 
les  meilleurs  textes,  avec  1°  des  sommaires  et  des  notes  en  fran^ais, 
2»  un  index  des  noms  propres  et  un  index  geographique,  3°  dix  cartes 
et  plans  par  A.  Legouez.  Paris:  Garnier  freres  (1874)  1892.  (IV, 
326  S.,  Karten  u.  PI.)    8.  _  _  Fr.  2. 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello.  gallico.  Nouvelle  edition  avec  notice 
historique  et  litteraire,  notes  et  3  cartes  geographiques  coloriees  par 
R.  P.  E.  M.  V.     Lille:  Taffin-Lefort  (1875)  1892.     (IX,  312  S.)    8. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico  libri  septem.  With  intro- 
duction, examination  questions,  copious  notes,  vocabulary,  maps,  plans, 
and  a  geographical  index.  Edited  bv  Leonhard  Schmitz.  London 
and  Glasgow :  Collins  1878.    (336  S.)    8."  3  sh.  6  d. 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Turonibns :  Manie  et  ß.  (1879) 
1908.     (286  S.)    8. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Edition  ä  l'usage  des 
classes,  revue  et  annotee  par  Jose  Miguel  Guardia.  Paris:  G.  Pedone- 
Lauriel  1879—1880.     (600  S.)  Fr.  5. 

The  commentaries  of  Caius  Julius  Caesar.  The  gallic  war.  -  Based  on 
Kraner's  Text.  London,  Oxford  and  Cambridge:  Ewingtons  (1881).  (312  S.)  8. 

1  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Scholarum  accommodavit 
usui  V.  O.  Slavik.    Editio  IL  Pragae:  J.  L.  Kober  (1881)  1885.   8.  M.  1.44. 

Commentaires  de  Cesar  sur  la  ,  guerre  des  Gaules.  Traduction  fran9aise 
publice  avec  le  texte  latin  par  Edouard  Sommer.  Paris :  Hacliette  et  Cie. 
(1881)  1909.     (472  S.)    8.  Fr.  3.50. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Hermann  Walt  her.  4  Hefte.  Paderborn:  F.  Schöningh 
1881—1888.    8.  M.  4.40. 

I.Heft.    Lib.  I.  II.   Nebst  einer  Einleitung  und  drei  Karten.  1881.   (IV,  99  S.)   M.  1.30. 

2.  „        Lib.  III,  IV.     Nebst  zwei  Karten.     1883.     (59  S.)  M.  —.80. 

3.  „        Lib.  V.  VI.    1888.     (87  S.)  M.  —.80. 

4.  „        Lib.  VII.  VIII  [Auli  Hirtii].    Nebst  vier  Karten.    1888.    (124  S.)      M.  1.50. 
C.  Julii  Caesaris  de  bello  gallico  commentarii  VII  cum  commentario  VIII. 

A.  Hirtii.   ßecensuit  Hermann  Walt  her.   Paderborn  :  F.  Schöniuqh  1887. 
(XX,  188  S.)    8.  M.  1.20. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico  con  note  italiane  di  Carlo 
Fumagalli.  Seconda  edizione.  Verona:  D.  Tedesclii  e  f.  (1882)  1889. 
(357  S.)    8.  L.  2.60. 


C.  Julius  Caesar.  173 


C.  Julius  Caesar. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico.  Scholarum  in  usum  ad 
optimarum  editionum  fidem  receusuit  Carolus  Fumagalli.  Editio 
quarta.  Veronae:  In  aedib.  Druckeri  dj  Tede^ichi  (1882)  1895.   (205  S.)  8.   L.  1. 

C.  Juli  Caesaris  belli  gallici  libri  VII.  Accessit  A.  Hirti  liber  octavus. 
Recensuit  Alfredus  Holder.  Freiburq  i.  B.  und  Tiihinqoi:  J.  V.  B.  Mohr 
1882.    (VI  S.,  1  BL,  396  S.)    8.  '  "  M.  15. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Für  den  Scbulgebrauch. 
erklärt  von  Rudolf  Menge.  3  Bändchen.  Gotha:  Fr.  A.  Perthef:  (1883 — 
1885)  1903—1911.     8.  M.  4.50. 

I.  Bändchen.    Buch  I— III.    15.  Aufl.    1911.  M.  I.SO. 

Ausgabe  A.     (Kommentar  unterm  Text).     (XII,  1J5  S.,  1  Tai'.) 

B.     (Text    und  Kommentar   getr.).     (VIII,  53  S.;   IV,  71  S.) 
II.  ^  Buch  IV— VI.     12.  Aufl.     1909.  M.  1.30. 

Ausgabe  A.    (Kommentar  unterm  Text).    (VI,  136  S.) 

B.     (Text  und  Kommentar  getr.).     (60,  VI,  76  S.) 
III.  „  Buch  VII  und  VIII.  M.  1.30. 

Ausgabe  A.     (Kommentar  unterm  Text).     7.  Aufl.     1903.     (VI,  117  S.) 
B.     (Text  u.  Kommentar  getr.).    8.  Aufl.    1907.    (64,  VI,  63  S.) 
Anhang.     (Geschichtliche  Einleitung,    Kriegswesen,    geographischer  Abriss,   geo- 
graphisches Register  und  Karte  von  Gallien).  8.  Aufl.   (1889)  1911.   (XXXIX  S.)    8. 

M.  —.60. 

C.  Giulio  Cesare.     De  bello  gallico:  edizione  ad  uso  delle  scuole  rivista 

sopra  le  migliori  edizioni ;   con  lezioni  varie  e  un  indice  geografico  e 

storico  per  cura  di  Pietro  S  t  r  o  m  b  o  1  i.  Firenze :  succ.  Le  Monnier  1883.  8. 

L.  2. 

C.  Julii  Caesaris  Commentarii  de  bello  gallico  ad  usum  scholarum  recensuit 

Petrus  Stromboli.    2  partes.    Florentiae :  Le  Monnier  succ.  1883.  1884. 

(XII,  106,  330  S.)    8.  L.  4. 

C.  J.  Caesaris  de  bello  gallico  con  note  ricavate  dai  migliori  autori  per 

cura  di  P.  Cape  11  o.    Torino:  Tip.  G.  Marietti  1884.    (240  S.)    8.    L.  1.25. 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico  cum  selectis  italicis  adnotationi- 

bus   curante  P.    Capello.     Augustae  Taur.:   Ex  typ.  H.  Marietti  1884. 

(240  S.)    8.  L.  1.25. 

C.  .Julii  Caesar,is  de  hello  gallico  commentariorum  libri  VII  cum  libri  VIII 

A.  Hirtii.     Edition  nouvelle  avec  des  notes ,  un  appendice  sur  l'armee 

romaine,  une  etude  sur  la  langue  de  Cesar  et  un  index  geographique 

par  Leopold   Constans   et  Denis.     Ouvrage    enrichi    de    cartes    et 

illustre.    5e  edition.    Paris:  Dc^rare  (1884)  1899.   (419  S.,  Kart.,  Fig.)   8. 

Fr.  3. 
C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico.    Scholarum  in  usum  edidit 
Ignatius  P rammer.     Adiecta   est  tabula,    qua  Galliae  antiquae  situs 
describitur.      Editio    II.    correctior.      Lipsiae:    G.    Freytag   (1884)    1887. 
(XLII,  208  S.)    8.  M.  —.80. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Für  den  Schulgebrauch, 
herausgegeben  von  Ignaz  Prammex*.  Zehnte,  neubearbeitete  Auflage 
von  Alfred  Kappelmacher.  Mit  einem  Anhange:  Das  römische 
Kriegswesen  in  Cäsars  gallischen  Kämpfen  von  Ernst  Kaiinka.  Mit 
einem  Titelbild,  einer  Farbendrucktafel,  18  Karten  und  47  Text- 
abbildungen. Leipzig:  G.  Frei/tag.  Wien:  F.  Tempsky  (3.  Aufl.  1889) 
1908.    (271  S.)    8.  '  M.  2.50. 

Schülerkommentar  von  J.  Schmidt  siehe  unter  den  Erläuterungen. 

C  Giulio  Cesare.  I  commentarii  de  bello  gallico  illustrati  da  Feiice 
Ramorino.  Con  una  carta  della  Gallia  e  parechie  zincotipie.  Seconda 
edizione  intieramente  refatta  (ristampa  corretta).  Torino :  F.  Loescher 
(1884.  1890)  1910.    (XXXVIII,  371  S.)    8.  L.  3.50. 

0.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  In  usum  scholarum 
recensuit  et  verborum  indicem  tabulamque  Galliae  antiquae  edidit 
Michael  Gitlbauer.     Freiburg  i.  Br.:  Herder  1884.  1885.     8.      M.  2.40. 

Pars  I  [I— V].     1884.     (VII,  130  S.,  Wörterverzeichn.  114  S.)  M.  1.20. 

r,    II  [VI— VIII].     1885.     (S.  131- 2:^6,  V/örterverzeichn.  105  S.)  M.  1.20. 


174  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  (Jaesar. 

Caius  Julius  Caesar.  Gallic  war  seven  books;  edited  by  J.  H.  and  W. 
F.  Allen  and  J.  B.  Greenough;  revised  with  notes  and  dissertations, 
fully  illustrated  on  Caesar's  gallic  campaigns  and  the  roman  military 
art'by  Harrv  Pratt  Judson.  Boston:  Ginn  d-  Co.  1885.  (18,  188,  196, 
149  S.)    8.     '  ,       _  .  ^  1'3;5- 

C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Edition  classique,  precedee 
d'une  notice  litteraire  par  Felix  Deltour.  Paris :  Dekdain  freres  {\H8b). 
(XVI,  196  S.)_   8.  __  Fr.  —.90. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Con  notas,  mapa  de  las 
Gralias,  vocabulario  completo  por  Mariano  Gurria  Lopez.  Granada: 
Impr.  de  J.  Lopez  Guevara  1885.     (VIII,  242,  126  S.)    4. 

Caesar's  commentaries  on  tbe  gallic  war.  With  a  literal  interlinear 
translation  and  parsing  notes.  By  Thomas  James  Arnold.  London: 
J.  Cornish  (ü  Sons.     8.  Je  Heft  1  sh.  6  d. 

Book  I.     (1892).     (97  S.)  1  Books  III  &  IV.     (1892).     (78  S.) 

„     II.     (1892).     (öl  S.)  I  „       V  &  VI.     (1886).     (111  S.) 

Book  VII.     (1887.  1892).     (112  S.) 

C.  J.  Caesaris  de  hello  gallico  commentarii.  Edition  nouvelle  ä  l'usage 
des  ciasses  par  Augustin  Boue.  5«  edition.  Paris:  Poussielgue  (1886) 
1901.     (XXIII,  372  S.,  Fig.)    8.        _  _  Fr.  2. 

Caesar's  Commentaries  on  the  Gallic  war  with  notes,  dictionary,  and 
maps  of  Gaul  by  Albert  Harkness.  Adapted  to  the  revised  Standard 
edition  of  the  author's  latin  grammar.  New  York:  D.  Appleton  1886. 
(XV,  384  S.,  Karte).    8.  $  1.22. 

C.  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  libri  VII.  Caesar's  gallic  war  with  an 
introduction ,  notes  and  vocabulary  by  Francis  W.  Kelsey.  Eighth 
edition.    Boston :  J.  Alhjn  &  Bacon  (1886)  1897.    (VIII,  454  u.  122  S.)    8. 

$  1.25. 

Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war.  Construed  literally  and  word  for 

word.    By  John  Allen  G  i  1  e  s.   2  vols.   Ljondon :  Cornish  &  Sons.   8.    Sh.  5. 

Vol.  I.  "Books  I— IV.     Second  edition,  revised.    (1886).    (171  S.)  2  sh.  6  d. 

„    II.  „     V.,  VI.  &  VII.     (1890).     (XII,  240  S.)  2  sh.  6  d. 

Caesar.  The  gallic  war,  Notes  &  vocabulary.  London:  Bivingtons 
(1886—1887).    8.  Je  1  sh.  6  d. 

Book    I.     (1887).     (48  S.  ii.  48  S.,  1  Karte). 

,     II.     (1887).     (S.  49-72,  37  S.,  1  Karte  u.  Abb.). 
„    III.     (1887).     (S.  73—96,  35  S.,  1  Karte). 
„     IV.     (1887).     (S.  97—128,  36  S.,  1  Karte). 
„       V.     (1887).     (S.  129—176,  47  S.,  1  Karte). 
„     VI.     (1886).     (S.  177—208,  40  S.,  1  Karte). 
Cesar  .  .  .  Commentaires   sur  la  Guerre  .  .  .  Traduction  d' Artaud  .  .  .  (1887.  1891)  siehe 
unten  die  Übersetzungen. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentarii.  After  the  German  of 
Kraner-Dittenberger.  By  John  Bond  and  Arthur  Sumner  Walpole. 
London:  Macmillan  and  Co.  (1887)  1905.  (LXXX  S.,  2  Bl.  Abbildungen, 
419  S.,  1  Karte).     8.  Sh.  6. 

The  commentaries  of  C.  Julius  Caesar.  The  gallic  war.  Edited  by 
Charles  Edward  M  o  b  e  r  1  y.   Oxford :  At  the  Clarendon  Press  1888 — 1890.  8. 

Books  I  and  II.     1888:    I.  Introduction  and  text.     (XV  S.,  1  S.  ung.,  49  S.,  Pläne). 

II.  Notes.     (56  S.)  Sh.  2. 

III,  IV  and  V.  1889:  I.  Introduction  and  text.  (80  S.,  Abb.  u.  Pläne).   II.  Notes. 

(64  S.)  2  sh.  6  d. 

„        VI,  VII  and  VIII.    1890:  I.  Introduction  and  text.   (112  S.  u.  Pläne).   II.  Notes. 

(61  S.)  3  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Pubblicati  ad  uso  delle 
scuole  italiane  da  Giuseppe  Defant.  Con  una  carta  della  Gallia  ed 
un  ritratto  di  Cesare.  Wien — Prag:  F.  Tempsky.  Leipzig:  G.  Freiftag 
1889.    (XII,  229  S.)    8.  __  _        "  .  M-  — -^Ö- 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  ßecensione  e  note  di 
Eusebio  Garizio.  Nuova  edizione.  Torino:  G.  B.  Paravia  e  Co.  1889 
(1897).     (XXIV,  289  S.,  5  Taf.)    8.  L.  1.80. 


C.  Julius  Caesar.  175 


C.  Julius  Caesar. 

C.  Juli  Caesaris  belli   gallici  libri  Septem,   cum  A.  Hirti  libri  octavo  in 

usum  scholarum  recognovit  Henricus  C  o  c  c  h  i  a.    Firenze :  G.  C.  Sansoni 

1890.    (VII,  216  S.)    8.  L.  1. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico  edidit  Ignatius  Prammer. 

LoniUni:  Cassell  1890.     (215  S.,  1  Karte).     8. 
C.  Giulio  Cesare.    Le  memoria  sulla  guerra  di  Gallia.    Testo,  costruzione, 

versione   letterale,   versione   libera,   argomenti   e   note.     Libro    i^rimo. 

Verona:  D.  Tedescln  e  f.  1891.     (Umsclilag  1892).     (223  S.)    8.  L.  3. 

C.  Giulio  Cesare.    Commentarii  de  bello  gallico  curante  Osvaldo  Berrini. 

Nuova  ristampa.    Tormo;  P«mrm  e  C.  (1891)  1897.    (95  S.)    8.    L.  — .60. 
C.  Julius  Caesar.    Gallic  war;  edited  by  T.  Chase  and  G.  Stuart.    New 

edition.     Philadelphia:  Eldredge  rf'  Bro.  (1891).     8.  $  1. 

Caius  Julius  Caesar.  Gallic  war;  eight  books;  edited  by  William  Rainey 
H  a r p  e  r  and  H.  C.  T  o  1  m  a  n.  Washington,  Cincinnati,  Chicago :  American 
Book  Co.  (1891).     8.  '  $  1.20. 

Caius  Julius  Caesar.     Gallic  war;   eight  books.     Nexv   York:  Cassell  Pub- 
lishing Co.  (1892).    8.  $  1.50. 
Jules  Cesar.    Commentaires  sur  la  guerre  des  Gaules.    Texte  latin  public 
avec   une  notice   sur  la   vie  et  les  ouvrages  de  Cesar,   des  notes,   des 
remarques  sur  l'armee  romaine  et  sur  l'armee  gauloise,   un  index  des 
noms  propres  geographiques  et  historiques  etc.,   des  cartes,  des  plans 
et   des   illustrations   d'apres  les   monuments  par  Eugene  Benoist  et 
Simon  Dosson.     7«  tirage    revu.     Paris:  Hachette  et  Cie.  (1893)   1908. 
(XVIII,  7t.6  S.,  Karten,  Fig.)    8.                                                        Fr.  2.-50. 
Caius  Julius  Caesar.    Gallic  war;  edited  by  C.  M.  L  o  we  and  J.  T.  E  wing. 
Chicago:  Albert  £■  Scott  1893.     8.  $  1.25. 
C.  J.  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico  [curante  Feiice  Ramorino] 
con  una  carta  della  Gallia,  un  indice  geografico  e  un'  appendice  con- 
tenente  la   spiegazione   di   alcune    espressioni  del  linguaggio  militare. 
Milano:  U.  HoeiM  1«93.     (XII,  226  S.)    8.                                           L.  1.50. 
Des    C.    Julius    Caesar    Gallischer   Krieg.      Herausgegeben    von    Franz 
Fügner.     Leipzig:  B.  G.  Teubner  (1894—1895).     1911.     8. 

Text.    8.  Aufl.    Herausgegeben  von  Woldemar  Haynel.    (A).    1911.    (IV,  242  S.  mit 

Abbildungen,  1  Bildnis  und  3  Karten).  M.  1.80. 

Ausgabe  B.  mit  Einleitung.   1911.  (XLIV,  242  S.  mit  Abb.,  1  Bildn.  u.  3  Karten).   M.  2. 

Kommentar.   7.  Aufl.  Besorgt  von  Woldemar  Haynel.    1911.    (XXX,  218  S.)    M.  1.60. 

Auch  in  2  Heften  (B.  I— VI,  B.  V— VII).  Je  M.  —.80. 

Hilfshett   zugleich   zu   Caesars    „Bürgerkrieg".     6.  Aufl.     Besorgt   von  Woldemar 

Haynel.     1910.     (VIII,  164  S.)  M.  1.20. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  rerum  in  Gallia  gestarum  VII.  A.  Hirtii 
commentarius  VIII.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von  Hein- 
rich Meusel.  Mit  einem  Anhang:  Das  römische  Kriegswesen  zu 
Caesars  Zeit  von  Rudolf  Schneider.  Zweite  Auflage.  Berlin :  W.  Weber 
(1894)  1908.     (XV,  284,  16  S.,   mit  Abbildungen,    1  Karte).     8.     M.  1.60. 

C.  Julii  Caesaris  belli  gallici  libri  VII  A.  Hirtii  liber  VIII.  Recensuit 
apparatu  critico  instruxit  Henricus  Meusel.  Berolini:W.  Weber  1894. 
(XII,  261  S.,  1  Karte).     8.  M.  3. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Für  den  Schulgebrauch 
herausgegeben  von  Karl  Hamp.  2.  Auflage.  Bamberg:  C.  C.  Buchner 
Verl.  (1«95)  1906.     8.  M.  2.80. 

A.  Text.    Mit  Einleitung,  Abbildungen,  Plänen  und  einer  Karte.  (XXX,  147  S.)  M.  2. 

B.  Erläuterungen.     (117  S.)  M.  —.80. 

Cäsars  gallischer  Krieg.  Zum  Schulgebrauch  bearbeitet  und  erklärt  von 
Heinrich  Kleist.  Bielefeld  und  Leipzig:  Velhagen  d  Klasing  1895  (Neu- 
druck 1906).    8.  M.  3.30. 

Text.    (XIX,  266  S.,  1  Karte).     M.  1.80.        |        Kommentar  (211  S.)  M.  1.50. 

C.   Julii   Caesaris   commentarii  de   bello    gallico   commentati   da  Ignazio 

Bassi.     Landano:  Rocca  Carabba  1896.     (XVI,  400  S.)    8.  L.  1.60. 


176  Scriptores  latini.   D.   C.  Julius  Caesar. 


C.  Julius  Caesar. 

C.  Julii  Caesaris  belli  gallici  libri  VII.    A.  Hirtii  belli  gallici  liber  octavus. 

In  usum  discipulorum  recensuit  Martinus  Clarentius  Gertz.    2  partes. 

Hauniae:  Gyläendal  1896.     8.  Kr.  3.2.5. 

Pars   prior.     Caesaris   libros  I— V  continens.     Editio  altera  emendatior.     1904.     (II, 

136  S.)  Kr.  1.75. 

Pars  posterior.    Caesaris  libros  VI  et  VII  et  Hirtii  librum  VIII  continens.   (IV,  115  S.) 

Kr.  1.50. 
Tritt  an  die  Stelle  von  J.  K.  Whitte's  Ausgabe  (1S44— 188G). 

C.  Julii  Caesaris  belli  gallici  libri  VII  en  A.  Hirtii  liber  VIII.  Voor 
nederlandsche  gymna-sien  bewerkt  door  J.  M.  A.  van  Oppen.  2euitg. 
Met  een  kaartje  van  Gallie.  Groningen:  F.  Noordhoff  (1896)  1906. 
(8,  293  S.)    8.  F.  1.90. 

Mehrere  Bücher  umfassende  Ausgaben  des  Bellum  gallicum. 

Buch  I.  II.  Cai  Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  gallico  liber 
primus  et  secundus.  Editio  22.  Aagustac  Taurin.:  Kx  offic.  salesiana 
(M886)  1901.     (48  S.)     8.  L.  —.20. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  I.  IL  with  english. 
notes  by  Arthvir  George  P  e  s  k  e  1 1.  Cambridge :  At  the  TJniversity  Press 
1879.    (110  S.)    8.  2  sb.  6  d. 

Caes.  bg.  1.  2.     Udgivet  af  P.  Voss.    1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  5). 

Caesar's  gallic  war.  Books  I.  and  II.  Edited  by  Thomas  Wright  Ha ddon 
and  George  Crawford  Harriso n.  Witb  plans  and  illustrations. 
London:  K  Arnold  (1894).     (XXXVI,  107  S.)     8.  1  sb.  6  d. 

Buch  I.  II.  III.  Caesar's  commentaries.  Books  I  to  III.  For  use  of 
junior  classes.  With  english  notes  by  George  Long.  London: 
Whittnker  d-  Co.     G.  Bdl  d'  Sons  (1857)  1887.    (VI,  123  S.)    8.     1  sh.  6  d. 

Caesar  de  bello  gallico  books  I — III.  With  preface,  introductions,  maps, 
plans,  grammatical,  historical,  and  geographical  notes,  indices,  gramma- 
tical  appendices,  etc.  Edited  by  John  Henry  Merryweather  and 
Charles  Coverdale  Tancock.  New  and  revised  edition.  London: 
Lonfinians.  Green  &  Co.  (1879)  1897.     (1  Bl.,  284  S.,  1  BL).     8.     3  sh.  6  d. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  I.  IL  III.  With 
english  notes  by  Arthur  George  Pesk et t.  Cambridge:  University  Press 
(1885)  1888.    (140  S.)    8.  Sh.  3. 

Buch  I— IV.  Caius  Julius  Caesar.  Gallic  war.  First  four  books;  the 
original  and  translation  arr.  on  opposite  pages.  New  York:  A.  Lovell 
rf-  Co.  1888.    8.  $  1.25. 

Buch  I.  V.  An  epitome  of  part  of  Caesar's  commentaries  [de  bello 
gallico  lib.  1  and  5] ;  with  an  etymological  vocabulary,  a  geographical 
outline  and  a  map  of  Caesar's  Gaul.  By  Edward  Woodford.  13. 
edition.  Edinburgh:  Thinn.  London:  Simpkin  (2«^  ed.  1848)  1890. 
(XXXVIL  216  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Buch  I— VI.  Caesar's  gallic  war.  The  first  six  books  of  Caesar's 
commentary  on  the  gallic  war,  with  a  Synopsis  of  eaoh  book  and  notes 
in  english  by  William  Gifford  Cookesley.  With  maps  of  Gaul  and 
the  first  four  campaigns.  Eton:  Brake.  London:  Simpkin  (1861)  1886. 
(227  S.)    8.  Sh.  3. 

Buch  II.  III.  Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  IL  III. 
Edited  for  the  use  of  schools  by  William  Gunion  Rutherford. 
London:  Macmülnn  and  Co.  1879.    (XXXIV,  104  S.,  1  Karte).   8.    1  sh.  6  d. 

Caesar  de  bello  gallico  books  II  and  III.  With  preface ,  introductions, 
maps,  plans,  grammatical,  historical ,  and  geographical  notes,  indices, 
grammatical  appendices,  etc.  Edited  by  John  Henry  Merryweather 
and  Charles  Coverdale  Tancock.  New  and  revised  edition.  London: 
Longmans,  Green  d-  Co.  (1889)  1897.     8.  Sh.  2. 


C.  Julius  Caesar.  ^77 


C.  Julius  Caesar. 

Gai  Juli  Caesaris  de  hello  gallico  commentariorum  II.  III.  With  englisli 
notes  by  Arthur  George  Peskett.  Camhriäije:  University  Press  1889. 
(74  S.)    8.  ^  Sh.  2. 

Buch  II.  III.  IV.  Caesar's  bellum  gallicum,  (books  II,  III  &  IV)  with 
introductory  notices,  notes,  complete  vocabulary,  a  series  of  exercises 
for  re-translation .  and  graded  passages  for  sight  reading  for  the  use 
of  students  reading  for  the  junior  leaving  and  pass  and  honour 
matriculation  examinations  by  John  Henderson  and  E.  W".  H a g a r t y. 
Toronto:  The  Copp.  Clark  Company,  limited  (Vorrede,  Oct.  1895).  (XXX, 
60.  58,  75,  19,  65  S.,  1  S.  ung.,  10  S.,  1  BL,  19  S.)    8. 

Caesar,  de  hello  gallico  books  II.,  III.  and  IV.  With  introduction,  notes, 
maps  and  illustrations ,  appendices  with  hints  and  exercises  on  trans- 
lation  on  sight  and  on  re-translation  into  latin,  and  a  complete 
vocabulary  to  Caesar.  By  J.  C.  Robertson.  Toronto:  TheW.  J.Gate 
Coy  1896.    (XXIII,  75,  63,  74,  165  S.)    8. 

Buch  II.  III.  V.  [La  fin  du  livre  II  et  les  premiers  mots  du  livre  III.  Fin  du 
livre  II.  Livre  V  13.  6-17.  2.  Livre  JI  33.  3  jusqu'ä  la  fin  du  livre  II].  1884—1892 
siehe:  Pal6ographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain(C. :  Collectiones  (p.  2)). 

Buch  III.  IV.  V.  C.  Julii  Caesaris  commentariorum  de  hello  gallico 
lib.  III.  IV.  V.  Editio  undecima.  Augustae  Taur.;  Ex  off',  sale^iana 
(        )  1907.    (57  S.)    8.  L.  —.25. 

Caesar's  gallic  war.  Books  III.  to  V.  Edited  bv  Meaburn  Talbot 
Tatham.  With  plans  and  illustrations.  London.  Neiv  York :  E.  Arnold 
(1895).    (XXXI,  148  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Buch  IV.  V.  Gai  Juli  Caesaris  de  hello  gallico  commentariorum  IV.  V. 
With  english  notes  bv  Arthur  George  Peskett.  Cambridge:  At  the 
University  Press  1879.    "(VIII,  116  S.,  1  Karte).     8.  Sh.  2. 

Caesar's  commentaries.  Books  IV  and  V.  For  the  use  of  junior  classes. 
With  english  notes  by  George  Long.  New  edition.  London:  Whittaker 
d-  Co.     G.  Bell  d-  Sons  1883.     (112  S.)     8.  1  sh.  6  d. 

Caesar.  Gallic  war  book  IV.  Edited  with  introduction,  notes,  and  a 
füll  latin-english  vocabulary  by  John  Francis  Davis.  London.  Paris: 
Hachette  and  Comp.  1895.     (XIX,  1  S.  ung.,  54,  54  S.)    8. 

Caesar.  Gallic  war  book  V.  Edited  with  notes,  a  füll  latin-english 
vocabulary,  and  map  bv  John  Francis  Davis.  Ebenda  1895.  (1  BL, 
87,  80  S.)    8. 

Beide  Ausgaben  sind  zusammengebunden  und  tragen  den  Umschlagtitel  .  .  .  books 
IV  and  V.     With  notes  and  vocabulary.  Sh.  2. 

Caesar.    Gallic  war  book  IV.    Edited  with  a  füll  latin-english  vocabulary 

bv   John   Francis   Davis.     London.    Paris:   Hachette  and  Comp.    1895. 

a  BL,  26,  54  S.)    8. 
Caesar.     Gallic  war  book  V.    With  a  complete  latin-english  vocabulary 

by  John  Francis  Davis.    London.    Paris:  Hachette  and  Co.  1895.     (43, 

80  S.)    8. 

Beide  Ausgaben  sind  zusammengebunden  und  haben  den  Umschlagtitel:  .  .  .  Books 
IV  and  V.    With  vocabulary.  1  sh.  6  d. 


Caesar's  Invasion  of  Britain.  Adapted  for  the  use  of  beginners  by 
William  Welch  and  Charles  George  Duffield.  With  notes,  exercises, 
and  vocabularies.     London:  Macmillan  and  Co.  1884.     (XVII,  97  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Caesar's  invasion  of  Britain.  Adapted  for  the  use  of  beginners  by 
William  Welch  and  Charles  George  Duffield.  With  notes,  exercises,. 
and  vocabularies.  New  edition ,  enlarged  and  adapted  for  use  in 
american  schools  by  Sidney  G.  Ashmore.  JSeiv  York:  Macmillan  &  Co. 
1892.    (106  S.)    8.  Cts.  40. 

Caesax-'s  invasions  of  Britain  (gallic  war,  IV.  20—38. — V.  1 — 23)  with 
introduction,  notes,  imitative  exercLses,  &  by  John  Brown.  London: 
Blackie  d-  Son  1894.     (XIX,  91  S.,  1  Karte).     8.  1  sh.  6  d. 

Klussmann.  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  12 


178  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Caesar's  bellum  britannicum  with  introductory  ootices,  notes,  complete 
vocabular}',  a  series  of  exercises  for  re-translation,  and  graded  passages 
for  sight  reading.  For  the  use  of  junior  classes  in  high  schools  and 
students  reading  for  the  primary  examination.  By  John  Henderson 
and  E.  W.  Hagarty.  Toronto:  The  Copp,  ClarJc  Company,  limittd  (1895?). 
(XXXIII.  85,  19,  65  S.,  1  S.  ung.)    8. 

Caesar,  bellum  britannicum,  (being  book  IV.  chap.  20 — 38  and  book  V. 
chap.  l — 23  of  the  bellum  gallicum)  with  introduction ,  notes,  maps 
and  illustrations,  appendices  with  hints  and  exercises  on  translation 
on  sight  and  ou  re-translation  into  Latin,  and  a  complete  vocabulary 
to  Cesar.  By  J.  C.  Robertson.  Toronto:  The  W.  J.  Gage  Company  [Ita.) 
1895.    (XXV  S.,  S.  29—38,  14  S.,  49  S.,  139  S.)    8. 

Buch  IV.  V.  VI.  Cäsars  bellum  Gallicum,  bearbeitet  von  Hermann 
Vo  i  g  e  s.  Buch  IV.  V.  VI.  Filehne :  Im  Selbstverläge  des  Verfassers  1893. 
(1  BL,  52  S.)    8. 

Bnch  V.  VI.  C.  Julü  Caesaris  de  hello  gallico  lib.  V  and  VI.  With 
copious  notes.  Edited  by  James  Stuart  Laurie.  London:  Central  School 
Depot  (1877)  1879.    (96  S.)    8.  Sh.  1. 

C.  Julü  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico.  Books  V.  &  VI.  With 
translation  and  notes-grammatical ,  historical,  and  geographical.  By 
Augustus  Constable  Mayburv.  Londo7i:  Bailliere,  Tindml  d'  Cox  (1885). 
(113  S.)    8.  '  \  .        .  S^-  2- 

Caesar.  Gallic  war  book  V.  Edited  with  introduction,  notes,  a  füll 
latin-english  vocabulary,  and  map  bv  John  Francis  Davis.  London. 
Faris:  Hachette  and  Comp.  1895.     (XIX  S.,  1  S.  ung.,  87,  80  S.)    8. 

Caesar.  Gallic  war  book  VI.  Edited  with  introduction,  notes,  and  a 
füll  latin-english  vocabulary  by  John  Francis  Davis.  London.  Paris: 
Hachette  and  Comp.  1895.     (XIX  S.,  1  S.  ung.,  66,  66  S.).     8. 

Beide  Ausgaben  sind  zusammengebunden  und  tragen  den  Umschlagtitel :  .  .  .  Books 
V  &  VI.     With  notes  and  vocabulary,  Sh.  2. 


Caesar.  Scenes  from  the  fifth  and  sixth  books  of  the  gallic  war.  Edited 
for  the  use  of  schools  by  Charles  Colbeck.  London:  MacmiUan  d'  Co. 
1881.    (XXX,  75  S.)    8.   ^  1  sh.  6  d. 

Buch  VI.  VII.  Caesar's  commentaries.  Books  VI.  and  VII.  For  the 
use  of  schools.  With  english  notes  bv  George  Long.  London: 
Whittal-er  d-  Co.    G.  Bell  d'  Sons  1886.    (S.^  286—419).    8.  1  sh.  6  d. 

Caesar's  gallic  war.  Books  VI.  and  VII.  Edited  bv  Meaburn  Talbot 
Tatham.  With  map,  plans  and  illustrations.  London.  Neiv  Yorl: 
E.  Arnold  (1897?).     (XXXII,  166  S.)     8. 

Ausgaben  und  Teile  einzelner  Bücher  des  Bellum  gallicum. 

Buch  I.  The  first  book  of  C.  Julius  Caesar's  commentaries  on  the  gallic 
war.  With  grammatical  analysis,  translation,  and  explanatorv  notes. 
Third  edition.  London:  Simvkin,  Marshall  d-  Co.  (1877)  1883!'  (VIII, 
231  S.)    8.  Sh.  5. 

Caesar's  commentaries.  Book  I.  fully  parsed  by  George  Sampson  Valen- 
tine Wills.     London:   Wcstminster  College  1878.     (30  S.)    8._  6_  d. 

C.  Julü  Caesaris  commentariorum  de  hello  gallico  über  primus.  With 
notes  for  teachers  and  scholars,  by  Edward  Forbes  Lankester.  London: 
Allman  d  San  1880.     (32  S.)    8.  2  d. 

The  first  book  of  Caesar's  gallic  war.  Text  only.  [Edited  by  John 
Tahourdin  White].  London:  Lomimnns,  Green,  and  Co.  1881.  (2  Bl., 
42  S.)     8.  '  ^,3  d. 

C.  Julü  Caesaris  commentarii  de  hello  gallico.  Liber  I.  With  notes, 
grammatical,  historical,  and  geographical,  and  a  life  of  the  author  by 
Pierce  Egan.    London:  Bailliere,  Tindall,  and  Cox  1882.   (39  S.)  8.   Sh.  1. 


0.  Julius  Caesar.  179 


C.  Julius  Caesar, 

Caesar's  gallic  war.  First  book.  With  vocabulary  and  notes.  By 
William  M'D  o  wall.  New  edition.  Edinburgh :  OJirer  and  Boyd.  Lovdo'ii: 
Simplän,  Mar.^ludl,  and  Co.  (        )  1882.     (35,  75  S.)    8.  Sh.  1. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Liber  I.  Witt  examination 
questions,  notes,  and  vocabulary.  By  Leonbard  Schmitz.  London: 
ColUns  1882.     8.  Sb.  1. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  I.  Edited,  for  the 
use  of  schools,  by  Arthur  Sumner  Walpole.  With  notes  and  vocabu- 
lary.  London:  Macmillan  and  Co.  1882.   (XV,  127  S.,  1  Karte).   8.   1  sh.  6  d. 

The  first  book  of  Caesar's  gallic  war,  with  notes.  London:  Longnians, 
Green  <£'  Co.  1883.     (68  S.)    8.  Sh.  1. 

The  first  book  of  C.  Julius  Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war. 
With  translation  and  notes,  by  the  editors  of  the  analytical  series  of 
greek  and  latin  classics.  London:  SimjJcm,  Marshall  d  Co.  1884.  (109  S.)  8. 

1  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  liber  I.  With  a  literal 
translation,  a  set  of  exercises,  a  grammatical  svnopsis,  maps  etc.  by 
Alphonse  Estoclet.    London:  Steivart  IHSi.    (XXII,  139  S.)    8.    1  sh.  6  d. 

Caesar  de  bello  gallico.  Book  I.  W^ith  two  translations :  one  phrase  by 
phrase  and  literal,  the  other  free.  By  John  Hugh  Hawl  e3\  London: 
Belfe  Brothers  (1885).     (151  S.)     8.  2  sh.  6  d. 

C.  Julii  Caesaris  de  bello  gallico.  Liber  primus.  Edited  with  introduction, 
notes,  and  maps  by  Alexander  Montgomerie  Bell.  London:  Williams 
and  Norgate  1888.     (Vm,  124  S.,  1  Karte).     8.  2  sh.  6  d. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentarius  I.  W^ith  english  notes 
by  Arthur  George  Peskett.    Cambridge:  At  the  üniversity  Press  1888.    8. 

1  sh.  6  d. 

Caesar's  commentaries.  Book  I.  With  english  notes  and  argument  by 
George  Long,  and  vocabulary  by  W.  F.  R.  Shilleto.  London: 
Whimker  &  Co.     G.  Bell  d-  Sons  1889.     (130  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Gai  .Julii  Caesaris  commentariorum  I.  Edited  bv  Charles  Henry  Pool e. 
London:  Belfe  Brothers  1889.    (XXII,  168  S.)    8.  Sh.  1. 

Caesar.  The  gallic  war.  Book  I.  With  maps,  notes,  vocabvilary  and 
exercises  for  translation  edited  by  Ernest  Henley  Couchman.  New 
edition.     London:  Bwington,  Perciral  d'  Co.  (1890)  1897.     (X,  116  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Caesar  de  bello  gallico.  Book  I.  Containing  brief  notes,  a  series  of 
exercises  based  on  the  latin,  an  outline  of  the  Compound  sentence  in 
latin,  and  vocabularies.  Bv  John  Brown.  London:  Blackie  <(;  Son 
1892.    (128  S.)    8.  "  Sh.  1. 

A  revised  edition  s.  t. : 

The  gallic  war  of  C.  Julius  Caesar.  Book  I.  With  introduction,  notes, 
and  appendices  by  John  Brown.  With  map,  illustrations,  and  two 
plans  of  battles.     London:  Blacläe  <£•  Son  1893.     (176  S.)    8.      1  sh.  6  d. 

A  revised,  reset,  and  more  fully  illvistrated  edition  s.  t. : 

Caesar.  The  gallic  war  book  I.  Edited  by  John  Brown.  With 
illustrations.     Bndem  1900.     (XLVI,  140  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Caesar:  Gallic  war,  book  I.  Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and 
Francis  Giffard  Plaistowe.  Lrmdon:  W.B.Clire  d'  Co.  (1893).  (XVI, 
80  S.)    8.  Sh.  1. 

Caesar:  Gallic  war,  book  I.  Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and 
Francis  Giffard  Plaistowe.     London:  W.B.Clire  (1893).     8.         Sh.  3. 

Introduction,  To.Nt,  Notes.     (80  S.,  1  Karte).  1  sh.  6  d. 

Test  papers,  Vocabulary.     (24  S.)  Sh.  1. 

Caesar  de  bello  gallico.     A  translation.    (33  S.)  Sh.  1. 


12* 


180  Scriptores  latini.   D.   C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Caesar's  helvetian  Avar.  Adapted  for  the  use  of  beginners  by  William 
Welch  and  Charles  George  Duffield.  With  notes,  exercises,  and 
vocabularies.  London  and  New  York:  Macmillan  and  Co.  (1SÖ4)  1887. 
(XII,  95  S.,  1  Karte\     8.  1  sh.  6  d. 

Caesar's  helvetian  war.  Adapted  for  the  use  of  beginners  by  William 
Wal  eil  and  Charles  George  Duffield.  With  notes,  exercises  and 
vocabularies.  New  edition,  revised  and  enlarged  for  use  in  american 
schools  bv  Sidnej'  G.  Ashmore.  New  York:  Macmillan  &  Co.  1892. 
(112  S.)    8^.  Cts.  40. 

C.  Julii  Caesaris  Commentariorum  de  bello  gallico.  Liber  I.  In :  Latin  first  course. 
By  Lucy  Hallantyne.     Third  form  Standard.     London  1886.     (52  S.)     8. 

Easy  selections  from  Caesar.  Helvetian  war.  Edited  with  notes  and 
vocabulary  bv  Algernon  Methuen  Marshall  S  t  e  d  m  a  n.   London :  Metliu  n. 

1893.  8.         ^  Sh.  1. 
C.  Julius  Caesar.    Helvetian  war.   Revised  edition.   Chicaqo :  Albert  d'-  8cütt 

1894.  8.  _  _  '  .^1. 
The   history   of  the  helvetian  war.     C.  Julius  Caesar  de  bello  gallico  I, 

1 — 29.  Edited  with  notes  and  vocabulary  for  beginners  by  Evelyn 
Shirley  Shuckburgh.  Cambridge:  At  the  üniversity  Press  1896.  (XX, 
76  S., 'Karten  u.  Abb.)  _  1  sh.  6  d. 

Bnch  II.  C.  Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  gallico  über 
secundus.  With  notes  for  teachers  and  scholars ,  by  Edward  Forbes 
Lankester.     London:  Alhnan  <(■  Son  1880.     (31  S)  "^8.  2  d. 

C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.  Liber  H.  With  notes, 
grammatical ,  historical ,  and  geographical ,  by  Augustus  Constable 
Maybury.    London:  Bailliere,  Tindall,  and  Cox  1882.    (24  S.)    8.    Sh.  1. 

Caesar's  commentaries.  Book  II.  With  english  notes  and  argument 
by  George  Long,  and  vocabularv  by  W.  F.  ß.  Shilleto.  London: 
G.  Bell  d:  Sons  1889.     (90  S.)    8.      "  1  sh.  6  d. 

Caesar.  The  gallic  war.  Book  IL  With  maps,  notes,  vocabularj'  and 
exercises  for  translation  edited  by  Matthew  John  Francis  Brack en- 
bury.  New  edition.  London:  Biviwiton,  Fercival  d  Co.  (1891)  1901, 
(XI,  76  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

The  gallic  war  of  C.  Julius  Caesar.  Book  II.  With  introduction,  notes, 
and  appendices  by  John  Brown.  With  map,  illustrations ,  and  two 
plans  of  battles.    London:  Blackie  tl-  Son  1893.    (XL,  88  S.)  8.    1  sh.  6  d. 

A  revised,  reset,  and  niore  fully  illustrated  edition  s.  t. : 

Caesar.  The  gallic  war  book  IL  Edited  by  John  Brown.  With 
illustrations.     Ibidem  1901.     (XLVI,  116  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Caesar:  Gallic  war,  book  H.  Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and 
William  Frederick  Masom.    London:  W.  B.  Cliv'e  (1896).     8.        Sh.  3. 

Introduction,  Text,  Notes.     (XVI,  58  S.,  1  Karte).  1   sh.  6  d. 

Test  papers,  Vocabulary.     (20  S.)  Sh.  1. 

Caesar:  De  bello  gallico,  book  II.  A  translation.  By  A.A.  Irwin  Nesbitt.  (20  S.)  Sh.  1 

Blich  III.    C.  Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  gallico  liber  tertius. 

With  notes  for  teachers  and  scholars,  by  Herbert  B  e  n  d  a  1 1.    London : 

Allman  rf'  Son  1881.     (31  S.)    8.  2  d. 

Gai   Juli   Caesaris   de   bello   gallico   commentarius   tertius   with   english 

notes  by  Ai-thur  George  Peskett.    Cambridge:  At  the  Üniversity  Fre^s 

1882.     (VI,  34  S.,  1  Karte).     8.  Sh.  1. 

Caesar    de  bello   gallico.     Book  III.     London:    Moffatt  and  Paige  (1883). 

(27  S.)    8. 

Moffatt's  Interleaved  verbatim  translations. 

Caesar's  commentaries.  Book  III.  With  english  notes  and  argument 
by  George  Long,  and  vocabulary  by  W.  F.  R.  Shilleto.  London: 
G.  Bell  d-  Sons  1889.     8.  1  sh.  6  d. 

Caesar.  The  gallic  war.  Book  HL  With  maps,  notes,  vocabulary  and 
exercises  for  translation  edited  by  Matthew  John  Francis  Bracken- 
bury.  New  edition.  London:  Rivington,  Percival  d^  Co.  (1891)  1897. 
(XIV,  66  S.)    8.  1  sh.  6  d. 


C.  Julivis  Caesar.  Igl 


C.  Julius  Caesar. 

Caesar:  Gallic  war,  book  III.  Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft 
and  William  Frederick  Masom.    London:  W.  B.  Clive  (1896).     8.    Sh.  3. 

Introduction,  Text,  Notes.     (XVI,  50  S.)  1  sh.  6  d. 

Test  papers,  Vocabulary.     (18  S.)  Sh.  1. 

Caesar:  De  hello  gallico,  book  III.  A  translation.  By  A.  A.  Irwin  Neshitt.  (18 S.)  Sh.  1. 

The  gallic  war  of  C.  Julius  Caesar  book  III.  With  introduction,  notes 
and  appendices  by  John  Brown.  With  map.  London:  Blacliie  &  Son 
1897.    (XIV,  66  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

A  revised,  reset,  and  more  fuUy  illustrated  edition  s.  t.: 

Caesar.     The    gallic    war    book    III.     Edited   by  John   Brown.     With 

illustrations.     Ibidem  1901.     (XL VI,  99  S.)    8. '  1  sh.  6  d. 

Blich  IV.    C.  Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  gallico.    Book  IV. 

With  notes  for  teachers  and  scholars,  bv  Edward  Forbes  Lankester. 

London:  T.  J.  All  man  1879.    (31  S.)    8.     "  2  d. 

Gai  Juli   Caesaris   de  bello   gallico   commentariorum   IV.     Edited   with 

notes   and   vocabulary   for   the   use   of   .schools   by   Clement  Bryans. 

London  and  New  Yorl- :  MacmiUan  and  Co.  1886.  (XXll,  112  S.)  8.  1  sh.  6  d. 
Caesar.     The  gallic  war.     Book  IV.    With  maps,  notes,  vocabulary  and 

exercises  for  translation  edited  by  Matthew  John  Francis  Bracken- 

burv.    (New  edition).    Second  edition.    London:  Eivingtons  (1892)  1902. 

(XlV,  77  S.,  Karten  u.  Abb.)    8.  1  sh.  6  d. 

The  gallic  war  of  C.  Julius  Caesar  book  IV.     With  introduction,   notes 

and  appendices  by  John  Brown.    With  plan  and  illustrations.  London: 

Blaclde  dt  Son  1897.     (XXIII,  86  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

A  revised,  reset,  and  more  fully  illustrated  edition  s.  t. : 

Caesar.  The  gallic  war.  Book  IV.  Edited  by  John  Brown.  With 
illustrations.    London:  Blackie  &  Son  1901.    (XL VI,  111  S.)    8.    1  sh.  6  d. 

Buch  V.  C.  Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  gallico.  Book  V. 
With  notes  for  teachers  and  scholars,  by  Edward  Forbes  Lankester. 
London:  T.  J.  AJhnan  1879.     (32  S.)    8.  2  d. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  V.  Edited  with  notes 
and  vocabulary  for  the  use  of  schools  by  Charles  Colbeck.  London 
und  New  York:  MacmiUan  and  Co.  1887.  (XLII,  128  S.,  Karten  u.  Ab- 
bildungen).   8.  1  sh.  6  d. 

Caesar:  Gallic  war,  V.   Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  William 

Frederick  Masom.     London:  W.  B.  Clive  (1891).     8.  2  sh.  6  d. 

Introduction,  Text,  Notes.    (XXVII,  76  S.,  1  Karte).  1  sh.  6  d. 

Test  papers,  Vocabulary.    (20  S.)  Sh.  1. 

Caesar  de  bello  gallico,  V.    A  translation.    (31  S.)  Sh.  1. 

Caesar.  The  gallic  war.  Book  V.  With  maps,  notes,  vocabulary  and 
exercises  for  translation  edited  by  Matthew  John  Francis  Bracken- 
bury.    Third  edition.    London:  Eivingtons  (1891)  1900.    (XV,  108  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Caesar.  Gallic  war  book  V.  Edited  with  introduction,  notes,  a  füll 
latin-english  vocabulary,  and  map  bv  John  Francis  Davis.  London. 
Paris:  Hachette  and  Comp.  1895.   (XIX  S.,  1  S.  ung.,  87,  80  S.)  8.    1  sh.  6  d. 

Caesar.  Gallic  war  book  V.  With  a  complete  latin-english  vocabulary 
by  John  Francis  Davis.  London.  Paris:  Hachette  and  Comp.  1895. 
(1  BL,  43,  80  S.)    8.  9  d. 

The  gallic  war  of  C.  .Julius  Caesar.  Book  V.  With  introduction,  notes, 
and  appendices  by  .John  Brown.  With  maps  and  illustrations.  London: 
Blackie  dt  Son  1896.     (XXXVIII,  125  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

A  revised,  reset,  and  more  fully  illustrated  edition  s.  t. : 

Caesar.  The  gallic  war  book  V.  Edited  by  John  Brown.  With 
illustrations.    London:  Blackie  &  Son  1901.    (XL VI,  173  S.)    8.    1  sh.  6  d. 

Buch  VI.  C.  .Julii  Caesaris  commentariorum  de  bello  gallico  liber  sextus. 
With  notes  for  teachers  and  scholars,  by  Herbert  B  e  n  d a  1 1.  London: 
Ällman  dt  Son  1881.     (32  S.)    8.  2  d. 


182  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Gai   Juli    Caesaris    de   bello   gallico    comnientarius   sextus  with   english 

notes  bv  Arthur  George  Peskett.    Camhridqe:  At  the  Univcrsity  Press 

1882.     (2  BL,  51  S.)    8.  '  1  sh.  6  d. 

Gai  Juli   Caesaris   de   bello    gallico   commentariorum  VI.     Edited   with 

notes   and  vocabulary  for   the   use   of   schools  by   Charles  Colbeck. 

London  and  Netv  York:  Macmillan  and  Co.  1889.    (XXXIV,  91  S.,  Karten 

u.  Abbildungen).     8.  1  sh.  6  d. 

The   sixth  book   of  Caesar's  gallic  war;   with  introduction ,   notes,    and 

vocabulary,  by  Roscoe  Mongaii.  London:  G.  Gilld' Sons  (1890).  (90  S.)  8. 
Caesar:    Gallic   war    VI.      Edited    by    Arthur    Hadrian    Allcroft    and 

William  Frederick  Masom.    London:  W.  B.  Clive  (1891).     8.     2  sh.  6  d. 

Introihiction,  Text,  Notes.     (XVII,  62  S.)  1  sh.  6  d. 

Test  i^apers,  Vocabulary.     (19  S.)  Sh.  1. 

Caesar  de  bello  gallico,  VI      A  translation.     (24  S.)  Sh.  1. 

Caesar.  The  gallic  war  book  VI.  With  maps,  notes,  vocabulary  edited 
by  Matthew  .John  Francis  Bracken  bury,  and  exercises  for  translation 
by  Arthur  Jamson  Smith.  New  edition.  London:  Bimnqtons  (1891) 
1900.     (XI,  91  S.,  2  Karten).     8.  '  1  .sh.  6  d. 

The  gallic  war  of  C.  Julius  Caesar.  Book  VI.  With  introduction,  notes, 
and  appendices  bv  John  BroAvn.  With  map  and  illustrations.  London: 
Blaclde  t('  Son  1896.    (XXXIII,  106  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

A  revised,  reset,  and  niore  fuUy  illustrated  edition  s.  t.: 

Caesar.  The  gallic  war  book  VI  edited  by  John  Brown.  With  illustrations. 
London:  Blackie  <(■  San  1902.    (XLVI,  148  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Buch  VII.  Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentarius  septimus: 
ÄVith  english  notes  by  Arthur  George  Peskett.  Cambridge:  At  the 
TJniversity  Press  1878.    "(XII,  94  S.,  2  plans).     8.  Sh.  2. 

Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war.  Book  VII.  Edited  by  Leon- 
hard  Schmitz.     London:  Chambers  1881.     8.  6  d. 

The  seventh  book  of  Caesar's  gallic  war  with  a  vocabulary  by  John 
Tahourdin  White.  London:  Longmans,  Green,  and  Co.  1881.  (VIII, 
254  S.)    8.  "  1  sh.  6  d. 

Gai  Juli  Caesaris  de  bello  gallico  commentariorum  VII.  Edited  for  the 
use  of  schools,  by  John  Bond  and  Arthur  Sumner  Walpole.  With 
notes  and  vocabulary.  London  and  JSeir  York:  Macmillan  and  Co.  1887. 
(XII,  157  S.)    8.         ^  1  sh.  6  d. 

Caesar's  seventh  campaign  in  Gaul.  B.  C.  52.  De  bello  gallico  lib.  VII. 
Edited,  with  notes,  excursus,  and  tables  of  idioms,  by  William  Cook- 
worthy  Comp  ton.  With  illustrations  from  sketches  by  E.  T.  Compton 
and  maps.     London:  G.  Bell  and  Sons  1«89.     (XIX,  138  S.)    8. 

4  sh.  red.  2  sh.  6  d. 

Caesar:  Gallic  war,  book  VII.  Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft 
and  William  Frederick  Masom.   London  :  W.  B.  Clive  (1894).   8.   4  sh.  6  d, 

Introduction.  Text,  Notes.     (XVI,  112  S.,  1  Karte).  2  sh.  6  d. 

Test  papers,  Vocabulary.     (29  S.)  1  sh.  6  d. 

Caesar  de  bello  gallico,  VII.     A  translation.     (50  S.)  1  sh.  6  d. 

Caesar.  Gallic  war.  Book  VII.  With  a  complete  latin-english  vocabu- 
lary by  John  Francis  Davis.  London.  Paris:  Hachette  and  Comp.  1894. 
(67,  96  S.)    8.  9  d. 

Caesar.  The  gallic  war  book  VII  edited  by  John  Brown.  With 
illustrations.     London:  Blackie  d'  Son  1903.   (XLVI,  159  S.)  8.   2  sh.  6  d. 

Buch  VIII.  [Gai  Juli  Caesaris]  de  bello  gallico  commentarius  octavus. 
With  a  map  and  english  notes  by  Arthur  George  Peskett.  Cambridge: 
At  the   University  Press  1885.     (Vi  S.,  1  S.  ung.,  74  S.)    8.  1  eh.  6  d. 


C.    Julius   Caesar,    s.    Fragmenta    poetarum    romanorum   collegit   Aemilius   Baehrens. 

1886  (p.  21). 


C.  Julius  Caesar  (Chrestomathieu.     Übersetzungen).  183 


Chrestoiuatliieii. 

Narrationes  latinae  ex  Tito  Livio,  Sallustio,  Cicerone,  Caesare,  Tacito, 
Plinio,  Seneca,  Quinto  Curtio  etc.  collectae.  Nouveau  recueil  classe 
dans  un  ordre  methodique  avec  des  sommaires  et  des  notes  en  fran9ais 
par  Theodore  Guiard.  Novivelle  edition.  Paris :  Ddarirave  {1851)  18S0. 
(XII,  360  S.)    8.  ^  Fr.  2.25. 

Fatov  'lovkiov  Kalaagog  l-tnouvr]uovivfxctTu  rov  rciXXiy.ov  noXe/uov  /ufrcc 
aT]f.i(uöaiO}r  vno  Evayyt'lov  K.  K o(fivi.(ÖT  ov.  (Exloyi^).   l4.^/Jr  j/crtr  1879.  8. 

Selections  from  Caesar.  The  gallic  war  by  George  Lovett  Bennett. 
Londons:  Bivingtons  (1880)  1887-  (XIX  S.,  1  S.  ung.,  154  S.,  1  Karte).  8.  Sh.2. 

Selecta  ex  Cornelio  Nepote,  Justino,  Caesare,  Cicerone.  In  usum  regiae 
scholae  etonensis.  Eton:  Spottisnoode  &  Co.  London :  Simplin,  MarslwU, 
Hamilton,  Kent  c('  Co.  (1889)  1901.     (1  Bl.,  3-58  S.,  3  Karten).     8.      Sh.  b. 

I  Galli,  i  Germani,  i  Britanni  nei  Commentarii  de  hello  gallico:  notizie 
storiche  e  geografiche,  testo,  note,  e  quesiti  grammaticali,  exercizi  di 
retrovei-äione  a  cura  di  Umberto  Tria.  AapoU :  A.  Tocco  (1889)  1899. 
(XX,  59  S.)    8.  L.  1. 

Letture  latine  (Cesare,  Cornelio,  Fedro)  per  la  seconda  classe  ginnasiale 
[a  cura  di]  Giovanni  Crocioni.  Pistoia:  Tili.  FJori  e  Biagini  1896. 
(70  S.,  1  Bl.)    8.  L.  1- 

Bloemlezing  uit  Caesar's  Gallischen  oorlog.  Met  aanteekeningen  en 
körte  inhoudsopgave  der  overgeslagen  gedeelten  door  J.  H.  Smit  en 
H.  Smit.   Groningen:  J.  B.  Wolters  1896.  (XII,  100  S.,  1  Karte).  8.  F.  —.75. 

Übersetzungen. 

Caius  Julias  Caesar's  Werke.  Uebersetzt  von  Anton  Baumstark. 
Stuttgart:  MttzJer  (Jetzt    Vlin:  H.  Kerler)  1835—1840.     8. 

2.  Bändchen.  Denkwürdigkeiten  des  gallischen  Kriegs.  2.  Bändchen.  7.  Auflage 
1883.     (S.  89-204).  "  M.  —.50. 

[Umschlagtitel:  Gaius  Julius  C äs ars  Werke].  Berlin-ScMneherg :  Langen- 
scheidtsche  V erlag s-Buchh.  18.54—1868  u.  ö.     8.  11  Lief.  Je  M.  —.35. 

Gaius  Julius  Cäsar's  Memoiren  über  den  gallischen  Krieg.  Deutsch  von  Hermana 
Köehly  und  Wilhelm  Rüstow.     (1854  u.  ö.)     (VIII,  256  S.) 

Gaius  Julius  Cäsars  Memoiren  über  den  Bürgerkrieg.  Deutsch  von  Hermann 
Köehly.  Zweite  Auflage.  Revidiert  von  Heinrich  Uhle.  (1868  u.  ö.)  (XVI, 
174  S.) 

C.  Julius  Caesars  Werke.  [Collection  Spemann.  107.  108].  2  Bände. 
Berlin  und  Stuttgart:   W.  Spemann  (188.3).     8.  M.  2. 

1.  Band.    Denkwürdigkeiten  über  den  Bürgerkrieg.    tJbersetzt  mit  Einleitung  und 

Commentar  von  Robert  Zwirn  mann.     (184  S.)  M.  1. 

2.  „  Denkwürdigkeiten  über  den  gallischen  Krieg.    Übersetzt  und  eingeleitet 

von  Theodor  Gelbe.     (250  S.)  M.  1. 


Der  Bürgerkrieg.  Von  Julius  Cäsar.  Aus  dem  Lateinischen  mit  Ein- 
leitung und  Erläuterung  von  Max  Oberbreyer.  [Universal-Biblio- 
thek  1U91.  1092].    Leipzig:  Ph.  Beclam  iun.  (1878).  (182  S.,  1  Bl.)  8.  M.  -.40. 


Caesars    Denkwürdigkeiten    vom    gallischen    Kriege    übersetzt    von    R. 

ßössler.    3.  verbesserte  (Titel-)  Auflage.    Leipzig :  Leuckart  (1810)  1882. 

(208  S.)    8.  .  M.  1. 

Der   gallische   Krieg.     Von   .Julius   Caesar.     Aus   dem   Lateinischen   mit 

Einleitung  und   Erläuterungen    von   Max   Oberbreyer.     [Universal- 

Bibliothek  1013-1015].  Leipzig :  Ph.  Beclam  jun.  (1818).  (273  S.)  8.  M.— .60. 
C.  Julius  Caesars  Axifzeichnungen  über  den  gallischen  Krieg.    Aus  dem 

Lateinischen  von  Robert  Zw  im  mann.    Frankfurt  a.  31. :  Grobel  1882. 

(VIII,  280  S.)    8.  M.  1.50. 

Auch  in  sech.s  Heften  zu  je  M.  — ..30.     Proben  siehe  unten. 


184        Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar  (Übersetzungen). 

C.  Julius  Caesar. 

Denkwürdigkeiten  vom  gallischen  Krieg.  Von  Gajus  Julius  Caesar, 
"übersetzt  sowie  mit  Einleitung  und  Anmerkungen  versehen  von  Karl 
Blümel.  [Meyer 's  Volksbücher  773—776].  Leipzig:  Bihliograpliiscnes 
Institut  (1890).    (316  S.)    8.  Je  M.  —.10. 

C.  Julius  Cäsars  Denkwürdigkeiten  aus  dem  Gallischen  Kriege.  Neue 
Bearbeitung  der  Übersetzung  von  Friedrich  Strack  (1825).  [Bibliothek 
der  Gesamtlitteratur  des  In-  und  Auslandes  Nr.  698 — 700].  Halle  a.  d.  S. : 
0.  Hendel  (1893).    (223  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

C.  Julius  Caesar,  gallischer  Krieg.  9  Hefte.  Halberstadt.  Leipzig :  C.  Banqe 
(1895).    (62,  32,  29,  36,  59,  47,  88,  54  S.).    8.  Je  M.  —.30. 

Proben  einer  Uebersetzung  von  Cäsar's  gallischem  Kriege  von  Robert 
Zwirnmann.    Progr.  der  Realschule  Cassel  1.0.1878.   (S.  3— 23).  4. 

1.  2—29.     2.  16-28.     6.  11—28. 

Die  Kömerkriege  aus  Plutarch,  Cäsai-,  Velleius,  Suetonius,  Tacitus.  Tacitus'  Germania. 
Uebersetzt  von  Johannes  Horkel.     (1884)  siehe  B. :  Plutarchus  (I  2  p.  224). 

Das  zweite  Buch  der  Kommentare  Cäsars  über  den  gallischen  Krieg  ins  Deutsche  über- 
setzt von  Ludwig  Soffel.     Progr.  der  Studienanstalt  Landau  1883.     (21  S.)    8. 

Proben  für  die  Übersetzung  ausgewählter,  schwieriger  Stellen  avis  Caesar.  [Innerer 
Titel:  Uebersetzungsproben  aus  C.  [G.  Kr.  2,  25.  27,  3 — 6.  2,  8.  1  u.  2]]  von  Johannes 
Pickel.     Progr.  der  Lateinschule  Fürth  1893.    (S.  28—31).    8. 


Caesars'  commentaries  on  the  civil  war.  Construed  literally  und  word  for  word  by 
John  Allen  Giles.     (1891)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Book  I.  The  commentaries  of  C.  Julius  Caesar  on  the  civil  war.  Book  I. 
Literally  translated  by  James  Rice.  Dublin:  E.  Pousonby.  31.  G.  Hin 
d'  Son.  '  W.  BIc  Gee.     London :  Sinqikin,  Marshall,  d'  Co.  1887.    (56  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Caesar,  de  hello  civili,  bk.  I.  Translated  into  english  bv  Henry  William 
Hunting.     Cambridge:  J.  Palmer  1890.     (59  S.)    8.       '  ^        Sh.  2. 

Caesar  de  hello  civili  book  I,  translated  into  literal  english,  by  John 
Perkins.  Cambridge:  J.  Hall  d:  Son.  London:  Simpkin,  marsliall, 
Hamilton,  Kent  d'  Co.  Whittaker  d  Co.  G.  Bell  d  Sons  1890.  (1  BL, 
60  S.)    8.   _  _  Sh.  2. 

Caesar's  civil  war,  book  I.  Literally  translated  (from  A.  G.  Peskett's 
edition  in  the  Pitt  Press  Series)  bv  Archibald  Drakeford  Cradock 
Am  OS.     Cambridge:  E.  Johnson  1896."  (63  S.)    8.  Sh.  2. 

Books  I.  IL  Caesar  de  hello  civili.  (Caesar's  commentaries  on  the 
civil  war).  Books  I.  &  IL  Literally  translated.  By  J.  A.  Prout, 
London:  J.  Cornish  <(■  Sons.  Dublin:  Combridge  d  Co.  Edinburgh:  Oliver 
d  Boyd  (1889.  1892).    (72  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Caesar,  de  hello  civili.    Books  I.  and  II.    Literally  and  interlinearly  translated  .  .  .  by 

John  Gib  son.     (1890)  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Book   IL     The    commentaries    of    C.  Julius    Caesar    on   the   civil  war. 

IBook  IL     Literally  translated  by  James  Rice.     Dublin:  E.  Ponsonby. 

M.  H.  Gill  d  Son.    W.  M'  Gee.    London:  Simpkin,  Marsliall,  d  Co.  1888. 

(33  S.)    8.  _  Sh.  1. 

Book  III.     Caesar   de   hello   civili   (Caesar's  commentaries   of   the   civil 

war).      Book    III.      Literally    translated    b}-^   J.    A.    Prout.      London: 

J.  Cornish  d  Sons.    Dtiblin:  Combridge  d  Co.    Edinburgh:  Oliver  d  Boyd, 

and  James  Thin  (1903).    (64  S.)    8.  "  1  sh.  6  d. 


Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war,  complete,  literally  translated 
into  english  prose.  By  Joseph  B.  Owgan  and  Charles  William 
Bateman.    London:  J.  Cornish  d  Sons  (1859.  1889).    (213  S.)  8.   Sh.  5. 

Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war.     With   a  literal  interlinear  translation   .  .  . 

By  Thomas  James  Arnold.     (1886—1892)  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Caesar's   commentaries  on  the  gallic  war.     Construed  literally  and  word  for  word.     By 

John  Allen  Gilles.     (18*6.  1890)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Caius  Julius  Caesar.   Gallic  war.   New  York:  A.  Hinds  d  Co.  1889.  8.  Cts.  50. 


C.  Julius  Caesar  (Übersetzungen).  X85 

C.  Julius  Caesar. 

Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war  with  the  supplementary  books 
attributed  to  Hirtius  .  .  .  Literally  translated  and  accompanied  withi 
notes,  and  a  verj^  copious  index.  Boston:  Little,  Brown  et  Co.  New  York: 
Scrihner  d'  Welford  1890.    8.  $  2. 

Books  I — IV.  A  literal  translation  of  Caesar:  De  bello  gallico.  Books 
I — IV.  [Arranged  for  interleaving  with  the  Oxford  textj.  Bv  Thomas 
Allen  Bly  th.    Oxford:  A.  Th.  Slirimpton  and  Son  1883.   (96  8.)  8.   Sh.  2. 

Books  I — VI.  First  six  books  of  Caesar's  commentaries  on  the  Gallic 
war;  literally  translated  with  an  introduction  by  E.  Brooks  jr.  [New 
issue].    Philadelphia:  D.  McKay  (1896).    (X,  224  S.)    8.  Cts.  50. 

Books  I — VII.  Caesar's  gallic  war.  Books  I — VII.  Literally  translated 
from  the  text  of  Hoff  mann.  By  St.  George  Stock.  Oxford:  A.  Th. 
Shrimpton  and  Son  1894.     (145  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Books  IV.  V.  Caesar  de  bello  gallico,  books  IV.  &  V.,  literally  trans- 
lated, with  notes,  by  John  William  Rund  all.  Cambridge:  J.  Hnll  & 
Son  1884.    (1  BL,  55  S.)    8.  '  Sh.  2. 

Books  V.  VI.  C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  galUco.  Books  V.  &  VI.  With 
translation...    By  Augustus  Constable  Maybury.     (1885)   siehe   oben   die  Ausgaben. 

Books  V — VII.  Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war.  Books  V. 
VI  and  VII.  Literally  translated  by  Charles  William  Bateman. 
London:  J.  Cornish  d;  Sons  (1878).    (116  S.)    8.  1  sh.  6  d. 


Book  I.     The  first  book  of  Julius  Caesar's  commentaries  of  the  gallic  war.    With  .  .  . 

translation  .  .  .  (1877)  1883  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Caesar  de  bello  gallico.    Book  I.    With  two  translations  .  .  .  By  John  Hugh  Ha  wie  y. 

(1885)  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Caesar  de  bello  gallico,  I.    A  translation.     (1893)  siehe   oben  die  Ausgaben  (Allcroft- 

Plaist  o  we). 
The  first  book  of  C.  Julius  Caesar's  commentaries  on  the  gallic  war.    With  translation  .  .  . 

1884  siehe  oben  die  Ausgaben. 
C.  Julii  Caesaris  de  bello  gall.  commentariorum  liber  I.    With  a  literal  translation  .  .  . 

by  Alphonse  Estoclet.     1884  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Book  II.     Caesar:  De  bello  gallico,  book  II.    A  translation.    By  A.  A.  Irwin  Nesbitt. 

(1896)  siehe  oben  die  Ausgaben  (Aller  oft- Mas om). 
Book  m.      Caesar   de    bello    gallico.      Book    III.     (1883)    siehe   oben   die   Ausgaben 

(Moffatt-Paige). 
Caesar  de  bello  gallico.    (Book  III).    Interlinearly  translated  into  english 

byj.  A.  Prout.    London:  „Latv  Notes'- Fublishing  Office  \S81.    (24  S.)    8. 
Caesar:  De  bello  gallico,  book  III.    A  translation.    By  A.  A.  Irwin  Nesbitt.    (1896)  siehe 

oben  die  Ausgaben  (Allcrof t-Masom). 
Book  V.    Caesar  de  bello  gallico,  V.     A  translation.    (1891)  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Caesar  de  bello  gallico,  V.    A  translation.     (1891)  siehe  oben  die  Ausgaben  (Alloroft- 

Ma  som). 

Book  VI.  Caesar  de  bello  gallico,  VI.  A  translation.  (1891)  siehe  oben  die  Aus- 
gaben (Allcrof  t-Masom). 

Book  VII.  Caesar's  gallic  war.  Book  VII  translated  into  literal  English. 
Also  questions  selected  from  previous  examination  papers  by  Augustus 
Constable  Maybury.     London:  Bailliere  1888.     (50  S.)    8.  Sh.  1. 

Caesar  de  bello  gallico,  VII.  A  translation.  (1894)  siehe  oben  die  Ausgaben  (Aller of  t- 
Masom). 


Extracts  from  Caesar  translated  into  english  for  retranslation.  Books 
I. — IV.  By  Russell  EUiot  Macnaghten  and  Hugh  Vibart  Mac- 
naghten.    London:  Bivincjtons  1887.    (IV,  55  S.)    8.  1  sh.  6  d. 


18(3         Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar  (Übersetzungen). 

C.  Julius  Caesar. 

Cesar.  Oeuvres  completes:  Commentaires  sur  la  guerre  des  Gaules  avec 
les  reflexions  de  Napoleon  I^^^  suivis  des  commentaires  sur  la  guerre 
civile  et  de  la  vie  de  Cesar  par  Suetone.  Traduction  d'Artaud. 
Nouvelle  edition  tres  soigneusement  revue  par  Felix  Lemaistre  et 
precedee  d'une  etude  sur  Cesar  par  Charpentier.  2  tomes.  Paris: 
Garnier  freres  (1887.  1891).     (XVI,  332  S.;  350  S.)     8.  Fr.  6. 

Jules  Cesar.     Extraits   des   commentaires   sur  la  guerre  civile.     Traduction  d'Artaud. 

(189.">)  siehe  unten  Guerre  des  Gaule». 
Extraits  sur  la  guerre  civile  par  Jules  C6sar.    Traduction  d'Artaud.    1895  siehe  ebenda. 
Cösar.     Les    commentaires    sur   la   guerre   civile.     Expliques   litteralement    .  .  .   par   A. 

Materne.     Livre  1.     (IBM)  1905  siehe  oben  die  Ausgaben. 


C6sar.  Les  commentaires  sur  la  guerre  des  Gaules  .  .  .  traduits  en  fran<;ais  .  .  .  par 
Edouard  Sommer  (1854.  1855)  1905.  1907  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Commentaires  de  J.  Cesar.  Guerre  des  Gaules.  Traduction  nouvelle 
avec  le  texte,  des  notes  et  un  index  par  Charles  Louandre.  Paris: 
Charpentier  d'-  Gie.  (18-55)  1886.     (XX,  480  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Jvües  Cesar.  Guerre  des  Gaules.  Traduction  francjaise  par  N.  A.  Dubois. 
Paris :  Delalain  fnres  {ISm}  lS8b.    (232  S.)    8.  Fr.  2. 

Commentaires  de  Cesar  sur  la  guerre  des  Gaules.  Traduction  franc^aise  .  .  .  par  Edouard 
Sommer.     (1881)  1909  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Bellanger,  Justin.  C- J.  Cesar.  Guerre  des  Gaules.  Traduction  nouvelle 
avec  notes  et  un  index  geographique.  2^  edition.  Paris:  E.  Thorin 
(1892)  1896.     8.  Fr.  4. 

Jules  Cesar.  Commentaires  sur  la  guerre  des  Gaules.  Livre  de  lectui-e 
et  d'analyse,  public  ä  l'usage  des  eleves  de  troisieme  et  de  l'enseigne- 
ment  moderne,  avec  une  notice  sur  la  vie,  les  ouvrages  de  Cesar, 
l'orgauisation  de  Tarmee  romaine  au  temps  de  Cesar,  des  cartes,  des 
plans  et  des  illustrations  par  Isaac  üri.  Paris:  Hachette  et  Cie.  1893. 
(XXVII,  392  S.,  Karten  u.  Fig.)     8.  Fr.  2.50. 

Les  commentaires  de  la  guerre  gallique  reprodu.its  en  fac-simile  d'apres 
le  manuscrit  original,  par  les  soins  de  la  Societe  des  Bibliophiles 
fran^ois.    3  tomes.    Paris:  Pour  la  societe  des  BihJioj)hiles  frangois  1894.    8. 

Tome  Premier.    1894.    (1  Bl.,  XVI,  17  8.,  LXXIV  S.,  Karte,  Abbild.). 

Tome  deuxieme.     1894.     (XCIV  S.,  4  Bl.) 

Tome  troisieme.    1894.    (LV  S.,  8  Bl.,  Karte,  Abbild.). 

„Cette  reproduction  a  ete  tiree  ä  31  exemplaires". 

Les  commentaires  de  Cesar.  La  guerre  des  Gaules.  Traduction  de 
Nicolas  Per  rot  d'Ablancourt.  Paris:  Librairie  de  la  Bihliotheque 
nationale  (1894)  1897.    (192  S.)    8.  Fr.  —.25. 

Jules  Cesar.  Commentaires  sur  la  guerre  des  Gaules,  suivis  d'extraits 
sur  la  guerre  civile  par  Jules  Cesar.  Traduction  d'Artaud,  revue  et 
annotee  par  P.  Martine.  Paris:  Garnier  freres  (1895).  (XXX,  416  S., 
Karten  u.  Fig.)    8. Fr.  2.50. 

Bataille  sur  la  Sambre,  extrait  d'une  traduction  nouvelle  des  Commen- 
taires de  Cesar  sur  la  guerre  des  Gaules,  trad.  par  Justin  Bellanger. 
Meulan  1878.     8. 

Les  historieus  latins.  Cesar,  Salluste,  Tite-Live,  Tacite.  Choix  de 
traductions.  precedees  d'une  notice  litteraire  sur  chaque  auteur  par 
Henri  Lantoine.     Paris:  G.  Masson  (1891).     (479  S.)    8. 

Jules  Cesar.  Extraits  des  commentaires  sur  la  guerre  des  Gaules  et  la 
guerre  civile.  Traduction  d'Artaud,  revue  et  precedee  d'une  notice 
par  E.  Lebrun.     Paris:  Garnier  freres  (1895).    (XIV,  128  S.)    8.       Fr.  1. 

Jules  Cesar.  La  campagne  des  Gaules.  (Extraits  traduits  par  Alfred 
Ernst).     Paris:  H.  Gaxitier  (1895).     (S.  145—180).     8.  Fr.  —.10. 


C.  Julius  Caesar  (Übersetzungen.     Wörterbücher).  187 

C.  Julius  Caesar. 

Ftttov  'fovXiov  Ktti'fJuoog  linofJVtjiiovfruaTcc  nein  zor  FalaTixav  noX^/Liov 
uiTctrfono&e'vTU  ix  tov  ^ddTtVty.ov  xul  iSiic  arjuiKÖaiojv  (hnacKfrjviad^^vTcc 
vno  EvnjQKTiuv  J.  Tnay.akonov.  'Ev  'Ad-riv aig:  'Ex  tov  tvtt.  77.  ^1. 
Zcry.tnaQiov   1885.     (328^8.)     8. 

Faiov  fovliof  KulOKOog  '^TiouvrjuovBvuaTce  nfQi  tov  FiiXaTixoD  noX^fxov, 
utTct(foaa&ivTU  tig  TrjV  xu&o)f.nlriutvr]v  xccl  ixi^0'9fVTa  vnö  l4i/^aTr]  Kwr- 
OT  KVT  ivi  S  o  V.  [MfT((  Tüjv  nc(QaTr]i)r,ae(i)V  tov  AvToy.QUTOQog  NanioliovTog 
A' .  Xttl  liXhov  Tiriijv  arjufLOjafO)!'.]  ITQog  ;(Qriatv  Trjg  ir  roig  yvfiiKaioig 
OTTOvSnCovarjg  veoXaiug.  'Ev  A(hr\vat.g:  'Ex  tov  tvti.  tiov  xccTaarrj- 
II  ÜTojvA.  K(,)vaT«vTivCdov  1887.    (XVI,  272  8.)    8. 


I  commentarii  di  C.  Julio  Cesare  recati  in  italiano  da  Camillo  Ugoni. 
Jlüano:  Gitigoni  (1879)  1899.     (508  8.)    8.  L.  1.80. 

Caio  Giulio  Cesare.  I  commentari  della  guerra  gallica  e  della  guerra 
civile  volgarizzati  da  Francesco  Baldelli,  con  appunti  biograf ici  e  critici 
per  cura  di  Lodovico  Coric.   Milano:  E.  Sonzogno  1886.   (860  8.)   8.    L.  1, 

C.  G.  Cesare.  Commentari  sulle  guerre  gallica  e  civile,  volgarizzati  da 
Camillo  Ugoni,  con  notizie  biograf iche  e  storiche  per  cura  di  Giuseppe 
Finzi.    Nuova  edizione.    Torino:  G.  B.  Paravia  e  C.  (1888)  1898.  (359  8.)  8. 

L.  1.60. 

I  commentari  della  guerra  gallica  di  C.  Giulio  Cesare  recati  in  lingua 
italiana  e  annotati  da  Vicenzina  Inguagiato.  Girgenti:  E.  Ganlio 
1894.    (XXV,  272  8.,  1  El.)    8.  L.  2. 


Cesar,  oorlog  in  Gallie.    Nederlandsch  van  A.  Ve r  d  o  o  d  t.    Gent:  A.  Siffer 
1894.     (288  8.)    8.  Fr.  3. 

Julius   Caesar.     Gedenkschriften    van    den    galliscben    oorlog.     Uit   het . 
Latijn  door  J.  J.  Doesburg.     Boek  1 — 8.     Amsterdam:  S.  L.  v.  Looy. 
H.  Gerlings  1894.  1895.    (IV,   295  8.)    8.  F.  1.60. 


Caesars    galliske    krig    overs.    af    8iegwart    Josephsen.      Kri><tiania : 
1\  Omtvedt  1889.     8. 

Iste  bog.     1889.     (44  S.)     Kr.  —.45.     2  Opl.     (1900).     (47  S.)     Kr.  —.50. 
2 den  og  3 die  bog.     1889.    (S.  45—88).    Kr.  —.45. 


Öfversättning  af  C.  Julii  Caesaris  commentarii  de  bello  gallico.    3«  uppi. 

Stockhohn:  F.  C.  AcJcerberg  (1871)  1890.    (79  8.)    8.  Kr.  —.50. 

Galliska    kriget   af   Cajus  Julius   Caesar   ofversättning   af  8.    G.   Dabl. 

Andra  uppT.  Stockholm  :  Hiertas  hokförlag  (1873)  1887.  (238  8.)  8.  Kr.  2.50. 
C.  Julius   Caesars  kommentarier   öfver  galliska    kriget.      Ofversättning. 

Stockholm  {2<orrköping):  Ad.  Johnsons  fürlag  1893  —  1903.     8. 

1.  boken.    (1893)  19Ü0.'  Kr.  —.50.     1    4.  boken.    (1895).  Kr.  —.35. 

2.  „  (1893)  1900.  Kr.  —.35.         5.        „  (1896)  1903.  Kr.  —.35. 

3.  „  1894.  Kr.  —.35.     |    6.        „  (1896)  1903.  Kr.  —.35. 


Los  comentarios  de  Cayo  Julio  Cesar  traducidos  por  Jose  G  o  y  a  y 
Muniain.  Nueva  ediciön  que  comprende  los  libros  escritos  por  Hiroio 
y  traducidos  por  Manuel  Balbuena.  Tom.  I.  II.  Madrid:  L.  Navarro 
1882.    (LXVIII,  273  8.,  331  8.)    8.  Je  Rls.  12,  Ausland  14. 

TVörterbüclier. 

Creak,  Albert:  A  complete  dictionary  to  Caesar's  gallie  war.  Fourth  edition  revised. 
LoH'lon:  llodilir  aml  S/.ouglifon  (1870)  1881.     8.  2  sh.  6  d. 

Davis,  .John  Francis:  A  complete  latin-english  vocabulary  to  Caesar's  gallie  war 
book  IV.  Including  numerous  idiomatic  phrases  and  notes  on  personal  and  geo- 
graphica!  names   by  J.  Fr.  D.     Lutuloii.  Paris:   Hachcttc  and  Comp.  1895.     (54  S.)     8.     6  d. 


188  Scriptores  latiui.    D.    C.  Julius  Caesar  (Wörterbücher). 


C.  Julius  Caesar. 

Davi.s,  John  Francis:  A  complete  latin - english  vocabulary  to  Caesar's  gallic  war 
book  V.  Including-  numerous  idiomatic  phrases  and  notes  on  personal  and  geographica! 
names  by  J.Fr.  D.    London.  Paris:  Hachettr  aml  Comp.  1895.     (80  S.)    8.  6  d. 

—  A  complete  latin  -  english  vocabulary  to  Caesar's  gallic  war  book  VII.  Including 
numerous  idiomatic  phrases  and  notes  on  personal  and  geographical  names  by  J.  Fr.  D. 
London.  Paris:  Hachdte  and  Comp.  1894.     (96  S.)     8.  6  d. 

Ebelings,  Heinrich,  Schulwörterbuch  zu  Cäsars  Kommentarien  über  den  gallischen 
Krieg  und  den  Bürgerkrieg.  Mit  besonderer  Berücksichtigung  der  Etymologie  und 
Phraseologie.  6.  neubearbeitete  Auflage  von  Julius  Lange.  Mit  zahlreichen  Ab- 
bildungen und  Plänen.     Ldinii/:  B.  G.Tiuhn(r  (\^l-[)  \9()9,.     (IV,  169  S.)     8.  M.  1.80. 

Eichert,  Otto:  Schulwörterbuch  zu  den  Konimentarien  des  Caius  Julius  Caesar  über 
den  gallischen  Krieg.  Mit  einer  Karte  von  Gallien  zur  Zeit  Cäsars.  10.  verbesserte 
Auflage,  besorgt  von  Ludwig  Sniehotta.    BrisJan:  .].  V.  Ktrn  (1860)  1906.    (326  Sp.)    8. 

M.  1.20.     Mit  dem  Text  in  1  Bde.  M.  1.80. 

—  Wörterbuch  zu  den  Kommentarien  des  C.  Julius  Cäsar  über  den  gallischen  Krieg  und 
über  den  Bürgerkrieg,  sowie  zu  den  Schriftwerken  seiner  Fortsetzer.  12.  verbesserte 
Auflage  besorgt  von  Franz  Fügner.    Hannuvir:  Hahn  (\mO)\9QZ.    (III,  283  S.)    8.    M.  1.80. 

Menge,  Rvidolf,  et  Preuss,  Siegmund:  Lexicon  caesarianum  composuerunt  R.  M.  et 
S.  P.     lipsiae:  B.  G.  Tmbtur  [1885— J1890.     (VIII,  1428  Sp.)    8.  M.  18. 

Siehe  auch  R.  Menge  unter  den  Erläuterungen. 

Merguet,  Hugo:  Lexikon  zu  den  Schriften  Cäsars  und  seiner  Fortsetzer  mit  Angabe 
sämtlicher  Stellen.     Jena:  0.  hischer  [1884— ]1886.     (IV,  1142  S.)     8.  M.  55. 

Meusel,  Heinrich:    Lexicon  caesarianum    confecit  H.  M.     Berolini:   W.  TTVfcf)-  [1884 — ]1887. 

1893.     8.  M.  45. 

Vol.  I.    (VIII,  1544  Sp.).  Vol.  II.    (X  S.,  1  Bl.,  2430  Sp.,  a— n,  93  S.,  1  S.  ung.). 

Pettoello,  Pietro  :  Lessico  dei  commentarii  di  Giulio  Cesare  ad  uso  dei  ginnasii.  Torino: 
Paravia  e  C.  di  Yigliardi  1884.     (VIII,  102  S.)    8.  L.  1. 

Prammers,  Ignaz,  Schulwörterbuch  zu  Caesars  bellum  gallicum.  Bearbeitet  von 
Anton  Polasche  k.  Mit  61  Abbildungen  und  Karten.  4.  Auflage.  Pruy.  'Wien: 
F.  Tempshi/.     liipzig:  G.  Freißag  (1884)  190K.     (VII,  237  S.)     8.  M.  2. 

Preuss,  Siegmund:  Vollständiges  Lexikon  zu  den  pseudo-cäsarianisclien  Schriftwerken. 
I.  Teil:  bell.  gall.  8  und  bell.  alex.  II.  Teil:  bell.  afr.  und  hisp.  Erlangen:  Deichertsche 
Vniversitätsbucldi.  1884.     (433  S.)     8.  M.  8. 

Rozek,  Johann  Alexander:  Wörterbuch  zu  Hofifmanns  Historia  antiqua  und  Caesar  de 
hello   gallico.    4.  Auflage,     ^\ien:   C.  Gerold' s  Sohn  (1863)  1879.     (IV,   460   S.)     8.     M.  3.60. 

Sihler,  Ernest  Gottlieb:  A  complete  lexicon  of  the  latinity  of  Caesar's  gallic  war  by 
E.  G.  S.     Boston,   V.  S.  A.:  Ginn  <t  Co.  1891.     (1  BL,  188  S.)     8.  S  1.60. 

Wörterbuch,  praktisches,  zu  Caesar:  de  hello  gallico.  Nach  den  8  Büchern  in  8  Einzel- 
heften kapitelweise  ausgearbeitet  und  mit  einem  Vorwort  versehen  von  einem  Schul- 
manne. 8  Hette.  Bnlin:  J.  Harrwitz  Niichf.  (1895).  (49;  29  S.,  1  Bl.;  30  S.,  1  Bl.;  35  S.; 
34  S.,  1  Bl.;  35  S.;  39  S.,  1  Bl. ;  38  S.,  1  Bl.)    8.  Je  M.  —.30. 


Ambrosoli,    Francesco:    Cesare.     (Lezione   inedita).     In    des    Verf.    Letteratura 

greca  e  lat.  Scritti  editi  e  inediti  2  (Miletno  1878)  p.  249—285. 
Arbib,  Edoardo:  Cesare  nelle  Gallie.    In  des  Verf.  Vittorie  e  Sconfitte  (Milano  1894) 

p.  81—105. 
d'Arbois  de  Jubainville,   Henri:    Les   Druides.    In  des  Verf.  Introduction  ä 
l'etude  de  la  littörature  celtique  (Paris  1883)  p.  83—240. 
Livre  II.  Les  Dr.    I.  Dr.  avant  Cesar.    II.  Dr.  de  Gaule  depuis  Cesar  jusqu'ä 
Pline  l'Ancien.    III.  Dr.  de  Gaule  depuis  Pline  l'Ancien  (p.  83 — 110). 

—  Les  noms  gaulois  dont  le  dernier  terme  est  rix  dans  le  de  Belle  gallico.    Lebens 

faites  au  College  de  France  en  decembre  1890.  [Aus :  Revue  archöologique 
III«  s6rie  18  (1891)  p.  82—98.  187—20.5].  Paris:  Leroux.  8.  Fr.  1.50.  Auszug  aus 
des  Verf. : 

—  Les  noms   gaulois  chez  Cösar  et  Hirtius  de  hello  gallico  avec  la  collaboration 

de  mm.  Emile  Ernault  et  Georges  Dottin.  Premiere  sörie.  Les  composös  dont 
rix  est  le  dernier  terme.     Paris:  E.  Boaiüon  1891.     (XV,  259  S.)    8.  Fr.  4. 

Arnold,  Edward  Vernon:  Two  notes  on  Jules  Caesar.  I.  The  bridge  over  the 
Rhine.  II,  Caesar's  speech  in  behalf  of  the  Catilinarians.  In:  The  classical 
Review  1  (1887)  p.  168—169. 

Audouin,  Edouard:  Note  sur  quelques  passages  du  de  hello  civili  [I  15.  30].  In: 
Revue  de  philologie  15  (1891)  p.  59—60. 

Babsch,  Franz:  Über  Caesar's  Commentarien  zum  Bürgerkrieg.  Progr.  der  Real- 
schule Görz  1886.     (49  S.)    8. 

Backovsky,  Fr.:  Pfispevky  exegeticke.  [Caes.  b.  g.  I  2,  Cic.  pr.  imp.  Pomp.  V  12]. 
In:  Listy  filologick6  a  paedagogickö  8  (1881)  p.  240-241. 


C.  Julius  Caesar.  1S9 


Julius  Caesar. 

Baehrens,    Emil:    Vermischte    Bemerkungen.     I.    Zu    Ennius.     IT.    Zu    Lucilius. 

III.  Zu  Caesar  und  Memmius.     In:    Archiv   für   lateinische  Lexikographie  und 

Grammatik  2  (1885)  p.  473—477. 
Barin  g-Gould ,    Sabine:    C.    Julius    Caesar.      In    d.    Verf.    The    tragedy    of   the 

Cesars  1  {London  1892)  p.  13—116. 
Basiner,  Oscar:  De  hello  civili  caesariano.  Quaestiones  cnesarianae.  Pars  I.  Dissert. 

iuaug.  dorpat.    Mos'/nae:  L.  Dtuhnir.    (VI  S.,  1  El.,  77  S.,  2  S.  ungez.)    8.    M.  1.60. 
Baumann,  Heinrich:  Zum  ersten  Buche  der  Commentarien  Caesars.     Progr.  des 

Franz-Joseph-Gymn.  Wien  1885.     (S.  29—38).     8. 
Becher,   Ferdinand:    Zu  De  hello    gallico  VIII  praef.  4.     In:    Philologus  42  (1884) 

p.  409—410. 
Beduwez,  A.:  Amhiorix.    Briuelley^:  Lih.  Offire  dt  PnhlinU  \9M.    (36  S.)    8.    Fr. —.15. 
Bellanger,    Justin:    Agedicum.     Note   historique.     In:    Revue   de   la   societe    des 

etudes  historiques  4'^'  s6rie  11.  59"  annee  (1893)  p.  201 — 207. 
Bender,  Hermann:  Über  die  Glaubwürdigkeit  von  Cäsars  Bericht  über  den  Krieg 

mit   Ariovist.     In:    Neues   Korrespondenz -Blatt  für   die   Gelehrten-   und  Real- 
schulen Württembergs  1  (1894)  p.  438—448. 
Bensemann,  Walter:  Beiträge  zur  Caesarforsehung.  I.  C.  J.  Caesars  Unterfeldherrn 

und  seine  Beurteilung  derselben.    Mnrhiiirj:  (0.  Elirliardt)  1896.    (46  S.)    8.    M.  1.20. 
Bergaigne,  Abel:  La  place  de  l'adjectif  epithete  en  vieux  Fran^ais  et  en  Latin. 

In:  Melanges  Graux  (Paris  1884)  p.  53:3—543. 
Bergier,    Jean    Fran(?ois :    Note    sur    l'Alesia    de    Cösar.      In    des    Verf.    Horatius 

Christianus  (t^nlins  1886)  p.  151—162. 
Bergk,  Theodor:  Caesar  de  belle  gall.  I  1  (1870).    In  des  Verf.  Kleine  philologische 

Schriften  2  [Halh  a.  S.  1886)  p.  755. 

—  Caesars  Feldzug  gegen  die   Usipeter  und  Tencterer.    In  des  Verf.  Zur  Geschichte 

und  Topographie  der  Rheinlande  in  römischer  Zeit  [Leipziff  1882)  p.  1 — 24. 

—  Caesars  Krieg  gegen  Ambiorix  und  die  Eburonen.     Ebenda  p.  25 — 38. 
Bitschofsky,  Rudolf:    Caes.  b.  g.  V  34.     In:    Wiener  Studien  4  (18S2)  p.  173—174. 
Blanchard,    Gustave:    C6sar    sur    les    cötes    guerlandaises.     In:    Bulletin    de    la 

Soci6te  archeologique  de  Nantes  et  du  Departement  de  la  Loire -Inferieure. 
T.  22  (1883)  p.  119—171. 

Böhm,  David:  Beiträge,  welche  C.  Julius  Caesar  in  seinen  Commentarien  „de 
hello  gallico"  zur  Ethnologie  der  Germanen  liefert.  Progr.  des  Gymn.  .Säch- 
sisch-Regen 1881.     (24  S.)    4. 

Bonfadini,  R. :  Giulio  Cesare.  In:  Conferenze  tenute  a  Roma  .  .  .  per  iniziativa 
della  societä  per  l'istruzione  della  donna  [Ftrinzi  1893)  I  5. 

Bonnet,  Max:  Cesar,  de  hello  gallico  I  47.  2  et  VI  21.  4.  In:  Revue  de  Philo- 
logie 7  (1883)  p.  131. 

Bor  so  n,  Jean-Fran^ois:  La  nation  gauloise  et  Vercingetorix.  Cltrmont  -  Ferrand: 
F.  Thibaiid  1880.     (58  S.)     8. 

Branhofer,  Ignaz:  Sätze  zur  Einübung  der  lateinischen  Syntax  in  der  IV.  Classe, 
entnommen  aus  Cäsars  Commentarien  de  hello  gallico.  Progr.  des  Gyran. 
Iglau  1893.     (S.  3—29).     8. 

Brau  mann,  Gustav:  Die  Principes  der  Gallier  und  Germanen  bei  Cäsar  und 
Tacitus,  Progr.  des  Friedrich -Wilhelms  -  Gymn.  Berlin:  (W.  Weher)  1883. 
(S.  3-44).    4.  M.  1. 

Brinker,  Karl:  Wie  weit  ist  der  Wortschatz  in  Caesars  b.  gall.  I — VII  und  den 
gelesensten  Biographieen  des  Nepos  im  lateinischen  Lesebuch  der  unteren 
Klassen  zu  verwerten?  Bemerkungen  zur  lateinischen  Formenlehre.  Progr.  des 
Realgymn.  Schwerin.    (Leipzig:  G.  Foch)  1S91.     (37  S.)    4.  M.  1. 

—  Die   lateinische  Casussyntax   auf  Grundlage   von  Caesar  (bell.  gall.  I — VII)  und 

Nepos.  In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik  144  (1891)  p.  491 — 502. 
513—527.  586—606. 

Bruun,  A. :  Hjselpebog  til  Caesars  Gallerkrig.    Kopenhagen:  Prior  1878.    8.    Kr. — .50. 

Bryans,  Clement:  Latin  prose  exercises  based  upon  Caesar's  gallio  war  with  a 
Classification  of  Caesar's  chief  phrases  and  grammatical  notes  on  Caesar's 
usages.  .Second  edition-revised  and  enlarged.  London:  Macmilkui  &  Co.  (1884) 
1886.     (VIII,  160  S.)     8.  2  sh.  6  d. 

—  Key  to  exercises  in  latin  prose.     FJiendu  1886.     (32  S.)    8. 

Buch  1er,    Adolf:    Die   priesterlichen  Zehnten   und   die  römischen  Steuern  in  den 

Erlässen  Cäsars.     In:    Festschrift   zum  80.  Geburtstage  Moritz  Steinschneider's 

(Leipzig  1896)  p.  91—109. 
Büdinger,  Max:  Die  beiden  Expeditionen  nach  Britannien.    1890  siehe:  Catullus. 
Bunbury,   Edward   Herbert:    Caesar's   wars.     In   des   Verf.  A   history   of  ancient 

geography  2  (London  1879)  p.  109—140. 
Caesar  de  hello  gallico,  I.  A  vocabulary  and  test  papers.    By  Tutors  of  University 

Correspondence  College.     L.ondon:  yV.  B.  Clive  &  Co.  (\%m).     (24  S.)    8.  Ä  1. 


190  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Caesar's  art  of  war  and  of  writing.    In:  The  Atlantic  Monthly  44  (1879)  p.  273—288. 
Caio  Giulio  Cesare.     Milcuw:  Tip.  L.  F.  Cogliati  1892.     (29  S.)    8.  L.  —.25. 

Castan,  Auguste:  Jules  Quicherat  defenseur  d'Alaise  (1869.  1885)  siehe:  J.Quicherat. 
Caudel,  L. :  Bataille  de  Cesar  contre  les  Nerviens  au  passage  de  la  Sambre.    In: 
Congres  archeologique  de  France  44''  Session  (1878)  p.  232 — 246. 

—  Premiere  campagne  de  Cesar  dans  la  Gaule  belgique.    In:  Comite  archeologique 

-Z'-  Serie  4"  annöe  1878  (Setilis  1879)  p.  3—40,  2  Karten. 
Caumartin:    Encore   un   mot   sur   la  Situation    des   Eburons   et  des  Aduatuques. 
In:  Annales  de  la  soci6te  archeologique  de  Xamvir  15  (1881)  p.  225 — 239. 

—  Les  Aduatuques,  Haumont  et  Aduatuca.    In:  Messager  des  sciences  historiques 

ou  archives  des  arts  et  de  la  bibliographie  de  Belgique  1883  p.  225—239.    Cf.  A. 

de  Tlaminck. 
Gavallin,  S.  J. :    Ordbok  tili  C.  Julii  Caesaris  de  hello  gallico  libri  I— VII.     Lin- 

höpifuj:  P.  M.  Suhlströiiif:  hoU.  1880.     (188  S.)    8.  Kr.  2. 

Chapel,  Frederic:  Jules  Cesar  a  Izernoi-e.     ^iniitun:  hnpr.  A.  Arme  1892.     (15  S.)    8. 
Chinigö,  Gioacchino:  Giulio  Cesare  e  Carlo  Magno:  studio  storico-eritico.    Messiiia: 

Rihtm  1880.     8.  L.  3. 

Cobet,  Carolus  Gabriel:  ^inoariinortviiuiu  G.  G.  Pluygers.    1881  sieheC:  Scriptores. 
Collar,  William  C:  Gate  to  Caesar.'     Bosloii:  fünn  (1891).     8.  Cts.  4.5. 

Conradt,    Karl:    Zu    Caesars    bellum    gallicum    [VI    21.    5].      In:    Jahrbücher    für 

classische  Philologie  131  (1885)  p.  224.  133  (1886)  p.  783. 
Corazzini   di  Bulciano,  Francesco:   Le  guerre   di   Cesare  contro  i  Veneti  e  i 

Britanni.     In  des  Verf.  Storia  della  marina  militare  e  commerciale  del  popolo 

italiano  2  (Firmzi  1896)  p.  205—220. 

—  Le  guerre  civil!  tra  Cesare  e  Pompeo.    Ebenda  p.  221 — 246. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Adversaria  critica.    In  :  .\Inemosyne  17  (1889)  p.  44 — 55. 

I.  Ad  Caesaris  commentarios  de  hello  civili.    II.  Ad  librum  de  hello  alexan- 
drino.     III.  Ad  librum  de  hello  Africae. 
Costantini,    Guido:    Dello   slile  di  Cesare  studiato  nei  commentari  della  guerra 

gallica.     Progr.  del  ginnasio  comunale  superiore  Triest  1889.     (S.  3 — 41).     8. 
Gramer,  Franz:  Zu  Julius  Caesar.   Brief  an  einen  jungen  Pädagogen.    Progr.  des 
Kealgymn.  Mülheim  a.  Rh.  1886.    (19  S.)    4. 

—  Vom  Übersetzen  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche.    Einleitung  in  die  Caesar- 

lektüre für  den  Schüler.     Ebenda  1888.     (43  S.)     8. 

—  Caesar  und  seine  Zeit  bis  zum  Beginn  des  gallischen  Krieges.    (Zur  Einführung 

in  die  Comment.  de  b.  g.)     Ebenda  1890.     (32  S.)    4. 

—  Kriegswesen   und  Geographie  zur  Zeit  Caesars   (Einleitungen  in  die  Comment. 

de  b.  g.)    Ebenda  1892.    (30  S.,  2  Abb.)    4. 

Daumann,  Adolf:  C.  Julii  Caesaris  commentariorum  supplementa  quomodo  inter 
se    cohaereant.     Pars   prior.     Progr.  des   Gymn.  Braun  au   1893.     (S.  3 — 35).     8. 

Dederich,  Andreas:  Wo  sind  die  Usipeten  und  Tencterer  über  den  Rhein  ge- 
gangen? In:  Monatsschrift  für  die  Geschichte  Westdeutschlands  mit  beson- 
derer Berücksichtigung  der  Rheinlande  und  Westfalens  4  (1878)  p.  688—693. 

—  Lag  das   Castell   Aduatuca  nach  Cäsars  Erzählung  rechts  oder  links  von  der 

Maas?    Ebenda  5  (1879)  p.  304-318. 
Deiter,   Heinrich:    Zu  Caesars  bellum   gallicum  [VII  35.  3].     In:    Jahrbücher  für 
classische  Philologie  123  (1881)  p.  267—268. 

—  Zu   Cäsars   Bellum   civile   [I  48.   5.   I  80.   4.   III   75.   3].     In:    Philologus  44  (1885) 

p.  367—338. 

—  Zu  Cäsar  Bell.  Gallic.  V  31.  5.    Ebenda  p.  578. 

—  Zu  Caesar  und  Cicero  [Bg.  VI!  47.  1,    C'ic.  de  div.  I  9.  15,  Or.  7.  23].     Ebenda  47 

(1889)  p.  677. 

—  Zu  Caesars  bellum  gallicum  [V  19.  3.  VII  64.  1].     In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie   139  (1889^  p.  280. 

—  Zu  Caesars  bellum  gallicum  [VII  74.  1.  VIII  36.  1].     Ebenda  143  (1891)  p.  736. 
Desjardins,  Ernest:  Geographie  historique  et  administrative  de  la  Gaule  romaine. 

4  vol.     Paris:  Eachettt  &  Ck.  1877-1893.     8.  Fr.  80. 

Tome  deuxieme.  La  conquete.  Contenant  10  planches  dont  deux  cartes  en 
couleur  et  une  eau -forte  tirees  a  part  et  29  flgures  inter- 
calees  dans  le  texte.     1878.     (1  Bl.,  748  S.)  Fr.  20. 

,.  troisieme.  Organisation  de  la  conquete:  La  province-La  cite.  Contenant 
21  planches  dont  10  cartes  en  couleur  deux  gravures  en 
taille-douce ,  une  photogravure  tirees  ä  part  et  24  figures 
intercalees  dans  le  te.xte.     1885.     (2  Bl.,  528  S.)  Fr.  20. 

„  quatrieme.  Les  sources  de  la  topographie  comparee.  Contenant  13  plan- 
ches et  17  figures  dans  le  texte  suivi  d'une  table  alpha- 
betique  generale  de  tout  l'ouvraee.  1893.  (1  Bl.,  III,  294  S., 
1  Bl.)  "  Fr.  20. 


C.  Julius  Caesar.  191 


C.  Julius  Caesar. 

Dittrich,  Eugen:  Zu  Caesar  de  bello  gallico  [IV  22.  3,  29    2].    In:  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  145  (1892)  p.  132. 
Dodge,  Theodore  Ayruult:  Great  captains.    A  course  of  six  lectures  showing  the 

influence  on  the  art  of  war  of  the  campaigns  of  Alexander,  Hannibal,    Caesar 

[p.  73-106]  .  .  .    1889  siehe  B. :  Polybius. 

—  Great  captains.    Caesar.     A  history  of  the  art  of  ■war  among  the  Romans  down 

to  the  end  of  the  roman  empire,  w^ith  a  detailed  account  of  the  campaigns  of 
Caius  Julius  Caesar.  AVith  2.58  Charts,  niaps,  plans  of  battles  and  tactical 
nianoeuvres,  cuts  of  armor,  weapons  and  engines.  Boston  aiul  Xtw  Vork:  Houffhton, 
Miffliii  and  Cow!>aii/j  1892.     (XIX,  789  S.,  3  S.  ung.)    8.  8  5. 

Ton  Domaszewski,  Alfred:  Die  Heere  der  Bürgerkriege  in  den  Jahren  49  bis  .52 
vor  Christus.     In:  Neue  Heidelberger  Jahrbücher  4  (1^94)  p.  157—188. 

Dorr,  Robert:  Beiträge  zur  Einhardsfrage.    In:  Neues  Archiv  für  ältere  deutsche 
Geschichtskunde  10  (1885)  p.  241-307.     Mit  Nachwort  von  Heinrich  v.  Sybel. 
Darin:  Weitere  Entlehnungen  Einhards  aus  dem  Sprachgebrauch  Caesars. — 
Entlehnungen  Einhards  aus  Sextus  Aurelius  Victor. 

Dosson,  Simon:  Que,  ve,  ne  apres  un  e  bref.  In:  Revue  de  philologie  14  (1S90) 
p.  55  —  56. 

Doutreporit,  Auguste  et  Georges:  La  legende  de  Cesar  en  Belgique.  [Aus: 
Compte  rendu  dvi  3"  congres  scientifique  international  des  Catholiques  tenu  ä 
Bruxelles  1894.  5"  section  (1895)  p.  80—108].  Bruxdks:  PoUeunts  et  Ceutcrick  1895- 
(31  S.)    8.  Fr.  1. 

Dunoyer  de  Noirmont:  Les  logionnaires  de  Cesar  et  les  soldats  de  la  Gaule. 
In:  Revue  britannique  1881.  N.  S.  4  p.  95—124.  335—366. 

—  Jules  Cesar  naturaliste.     Etüde  sur  quelques  animaux  de  l'ancienne  Gaule  dis- 

parus  de  la  France  actuelle.    Ebenda  63'  annee  (1887)  2  p.  347-390. 
Düntzer,  Heinrich:  Caesars  Legionen  am  Rheine.     In:  Westdeutsche  Zeitschrift 
für  Geschichte  und  Kunst  1  (1882)  p.  294—308. 

—  Die  Legionen  am  Rheine  von  dem  Kampfe  Caesars  gegen  Pompeius  bis  zur  Er- 

hebung des  Vitellius.    In:  Jahrbücher  des  Vereins  von  Alterthumsfreumlen  im 

Rheinlande  73  (1882)  p.  10—48. 
Duruy,  Victor:   Le   differend   entre  Cesar  et  le  senat.     In:    Seances  et  travaux  de 

l'Academie   des  sciences   morales   et  politiques.     40«  annee.     N.  s.  13  (113  de  la 

coUection)  1880  p.  185-216.  457—498. 
Dyroff,    Adolf:    Zu    den    Anticatonen   des   Caesar.     In:    Rheinisches  Museum  für 

Philologie  50  (1895)  p.  481—484. 
Ehrenfried,  Wilhelm:  Qua  ratione  Caesar  in  commentariis  legatorum  relationes 

adhibuerit.     Dissert.  inaug.     Wirceburgi  1888.     (47  S.)     8. 
Eichheini,    Max:     Neue    Schlaglichter    auf    die    Urgeschichte    der   Germanen    in 

Belgien    und    den    Rheinlanden.     Naihurg  u.  1).  (München:    J.  A.  Fiiisterli'n)    1879. 

(40  S.)    8.  M.  —.60. 

Elias,  Samuel:  Vor-  und  Gleichzeitigkeit  bei  Caesar.  I.  Bedingungs-  und  Folge- 
sätze.    Progr.    des    Leibniz-Gymn.     Berlin:    ß.   Gaertner   (Jetzt:    Weidmann)   1893. 

(18  S.)    4.  M.  1. 

de  la  Escosura  y  Morrogh,  Luis:  El  artificio  de  Juanelo  y  el  puente  de  Julio 

Cesar.    (Memoria  publicada  por  la  Real  Academia  de  Ciencias  exaetas,    fisicas 

y   naturales   de   Madrid).     Madrid:    hvpr.  de   L.  Agiuido  1888.     (109  S. ,   132  fig.   im 

Text).     4.  Pes.  5.50,  Ausl.  6  50. 

Euss  ne  r,  Adam:  Bericht  über  die  (neueste)  Litteraturzu  den  römischen  Historikern 

(ausser  Tacitus)  bis  zum  Schlüsse  des  Jahres  1877,  1878 — 1882  siehe  C:  Scriptores 

historici. 

—  Adversaria.     1884  siehe  C:  CoUectiones  (p.  8). 

—  Über    den    Verfasser    der    Comment.    de    bello    civili.      In:     Wochenschrift    für 

klassische  Philologie  2  (1885)  Nr.  46  Sp.  1472—1473. 
Fabia,    Philippus:    De   orationibus   quae   sunt  in   commentariis  Caesaris  do  bello 

gallico.     Thesis.     Porisiis:  K.  Thorin  1889.     (1  Bl.,  95  S.,  1  S.  ung.)    8.        Fr.  2.50. 
1.  Quatenus  verae  sint  orationes.    2.  Quo  consilio  Caesar  orationes  adhibuerit. 
3.  Qua  arte  conscriptae  sint  orationes. 
Fenn  eil,  Charles  Augustus  Maude:    On  Caesar,  B    G.  IV  17.     In:  Proceedings  of 

the  Cambridge  Philological  Society.     Michaelmas  term,  1887  p.  28-31. 
Ferguson,  E.  C.:  Questions  for  classical  students  on  the  flrst  books  of  Caesar's 

Gallic  war  .  .  .   1885  siehe  B. :  Xenophon. 
Filippini,  Eni'ieo:  Delle  fonti  adibite  da  Plutarco  nella  esposizione  della  guerra 

gallica  di  Cesare.     1894  siehe  B. :  Plutarchus. 
Finäczy,  Ernö:    A  gymnäsiumi  classicusok.    1.  Julius  Caesar.     In:    Egyetemes 

philologiai  közlöny  3  (1879)  p.  137—139. 
Finäly,  Gabriel:    De  usu  infinitivi  apud  Caesarem.     üissert.  inaug.    Kolozsvär 

(Klausenburg)  1894.    (94  S.)    8. 


192  Scriptores  latiui.    D,    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  C  aesar. 

Fischer,  Eduard:  Das  achte  Buch  vom  gallischen  Kriege  und  das  bellum  alexan- 
drinum.     Eine  Studie.     Progr.  der  Studienanstalt  Passau  1880.     (30  S.)    8. 

Fischer,  Friedrich  Franz  Carl:  Vocabularium  op  Caesaris  belli  gallici  libriVII.  Met 
eenvoorbericht  van.J.  Woltjer.    nronnigtn:  . LB.  WolUrs  1890.   (4,55  8.)    8.    F. —.75. 

Fleischer,  Curt  Heinrich:  Zu  Caesar  und  seinen  Fortsetzern.  In:  .Jahrbücher 
für  elassische  Philologie  117  (187S)  p.  273—282.  119  (18791  p.  849—867. 

—  Kritisches   und   Exegetisches   zum   Bellum    Gallicum    und   Bellum   Hispaniense. 

Progr.  der  Fürsten- und  Landesschule  St.  Afra  inMeissen  1879.    (8.64—68).    4. 

—  Quaestionum  de  bello  hispaniensi  criticarum  pars  II.    Ebenda  1885.    (23  8.)    4. 

—  Kritische   und   exegetische   Bemerkungen   zum    bellum    Hispaniense.     Ebenda 

1895.     (31  8.)    4. 

Fleischmann,  Heinrich:  Caes.  b.  g.  III  2.  5.  In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  40  (1889)  p.  607—608. 

Porchhammer,  Johann:  Caesar,  Hirtius  og  PoUio.  Historisk-kritisk  Under- 
segelse.  In :  Nordisk  Tidsskrift  for  Filologi  3.  Ra-kke  4  (1895—189(0  p.  28—49. 97—1 12. 

Fourer,  Eugen:  Ephemerides  caesarianae  rerum  inde  ab  ineunte  bello  africano 
usque  ad  extremum  hispaniense  gestarum.  Dissert.  inaug.  Boinuie:  Hmis/dn 
1889.     (48  8.)     8.  M.  1.20. 

Fowler,  William  Warde:  Julius  Caesar  and  the  foumlation  of  the  roman  imperial 
System  [Heroes  of  the  Nations  6].  Nciv  Vorl:,  Luiuloii :  G.  P.  Puinam's  suits  (1892) 
1894.     (1  BL,  XIX,  389  8.,  29  Taf.,  5  Pläne,  2  Karten).    8.  Sh.  5. 

Freund,  Wilhelm:  Schülerbibliothek.  Präparationen  zu  den  griechischen  und 
römischen  Schulklassikern.  Cäsar's  Bürgerkrieg.  6  Hefte.  Leipzig  (Stuttgart): 
W.  Xioht  o.  J.     8.  Je  M.  —.50. 

—  .  .  .  Cäsar's  gallischer  Krieg.     6  Hefte.     Ehairhi.     8.  Je  M.  —..50. 

Fries,  Wilhelm:  Eine  Cäsarlektion  in  Obertertia,  (bell.  g.  IV  12).  In:  Lehr- 
proben tind  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen  3  (März 
1885)  p.  46—57. 

—  Kachträge    zu    den    Bemerkungen    über    den    lateinischen    Unterricht.      I.    Zur 

Caesarlektüre.     II.  Zur  Liviuslektüre.     Ebenda  37  (Nimmher  1893)  p.  64—72. 
Frigell,  Andreas:    Textkritik  öfver  Caesarkapitlet  om  Rhenbryggan.     In:   Peda- 

gogisk  Tidskrift  30  ( Up^uht  1894)  p.  121—128. 
Fröhlich,  Franz:  Realistisches  und  .Stilistisches  zu  Cäsar  und  dessen  Fortsetzern. 
In:  Festschrift  des  Philologischen  Kränzchens  in  Zürich  zu  der  im  Herbst  1887 
tagenden  39.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  (Ziirich  1887) 
p.   1—55. 
I.  Intervallen-  und  Treifensystem  Cäsars.     II.  Die  Gefechtsleitung  Cäsars  in 
den   gallischen   Feldzügen.     III.   Die   Normalstärke    der   Legion   zur  Zeit 
Cäsars.     IV.  Die  Varietas   Cäsars   in   der   militärischen  Terminologie   und 
Phraseologie.     V.  Über  die  Identität   des  Verfassers   des  VIII.  Buches  de 
bello  gallico  und  des  bellum  alexandrinum. 

—  Das  Kriegswesen  Cäsars.     Zürich:  F.  Sclniltlitus  1889—1891.     8.  M.  4.60. 

I.  Teil.      Schaffung  und  Gestaltung  der  Kriegsmittel.   1889.   (IV,  98  S.,  1  Bl.)    M.  2. 

II.  III.  1.  Ausbildung  und  Erhaltung  der  Kriegsmittel.  —  Gebrauch  der  Kriegs- 

mittel.    I.     1890.     (S.  101—180).  ^                                                    M.  1.40. 

III.  2.       1891.     (8.  181-278).  M.  1.20. 
Dasselbe  in  einem  Bande.     1891.    (IV,  278  8.)                                                      M.  4.60. 

—  Lebensbilder    berühmter   Feldherren    des  Altertums ,    zum    Schul-   und    Privat- 

gebrauch verfasst,    I.  Die  Römer.    2.  Heft:  Gajus  Julius  Cäsar.    (Mit  dem  Bilde 

Cäsars).     Eheiidn  1895.     (109  8.)    8.  M.  1.60. 

Frölich,  Karl:  Adverbialsätze  in  Caesars  b.  G.  V— VII.    2  Teile.    Progr.  des  Falk- 

Realgymn.  Btrl/ii :  R.  Gnniner  (Jetzt:  Weid iiumn)  I89i.  \8%.  (23,20  8.)  4.  Je  M.  1. 
Fr ou de,  James  Anthony:  Caesar.   A  sketch.    New  edition.    London:  Longmatis,  Green, 

a.  Co.  (1879)  1886.     (XVI,  568  S.)    8.  8h.  6. 

Fügner,    Franz:    Cäsarsätze   zur   Einübung   der   lateinischen   Syntax   in   Tertia. 

3.  Auflage.     Berlin:   Wiidmatiii  (1884)  1904.     (IV,  58  S.)    8.  M.  1. 

—  Livius  XXI — XXIII   mit  Verweisungen   auf  Cäsars  bellum   gallicum  für  die  Be- 

dürfnisse der  Schule  grammatisch  untersucht.  Mfwrfa  1888.  (X,  160  8.)  8.  M.3.50. 
Fumagalli,    Carlo:    üsservazioni    circa    l'interpretazione    d'un    passo    di    Giulio 

Cesare.     In :  La  Biblioteca  delle  scuole  italiane  4  (1891)  N.  1  p.  3. 
Funck,    Anton:    Zu    Caesars    bellum    gallicum    [II   27.   5].     In:    Jahrbücher   für 

elassische  Philologie  133  (1886)  p.  360—361. 

—  Beiträge    zur    Erklärung    und    Kritik    des   Bellum   africum.     In:    Philologus   49 

(1890)  p.  669-674. 
Pustel   de   Coulanges,   Numa  Denis:    La   question   de   droit  entre  Cesar  et   le 
Sönat  [Guiraud:    Le  difförend   entre  Cösar^et  le  Senat.  1878].     In:    Journal  des 
Savants   1879  Juillet  p.  437—449  und  in  des  Verf.  Questions   historiques  (Paris 
1893)  p.  453—469. 


C.  Julius  Caesar.  198 


I 


C.  Julius  Caesar. 

Ganter,  Franz  Ludwig:  Die  Dictaturen  Caesar's  und   die  Münzen  der  fünf  ersten 

IUI  viri  a.  a.  a.  f.  f.     In:  Zeitschrift  für  Numismatik  19  (1895)  p.  18!— 103. 
Gantier,  Victor:    La   conquete   de   la  Belgique    par   Jules  Cesar.     BruxtUes:  A.-N. 

Lelii'im  (t  Cic.  1882.     (365  S.,  1  S.  ung.,  1  131  ,  VI  flg.)    8.  Fr.  7.50. 

Garizio,  Eusebio:   V'ocabolario  dei  Commentari  di  Giulio  Cesare  (De  hello  gallico 

e  De  hello  civili),  ad  uso  delle  scuole  ginnasiali.     Torino:  Ct.  B.  Puravia  e  C.  1894. 

(138  S.)     8.  L.  l.uO. 

Gaucher,   Victor:    Topographie   des   voies   romaines   de   la  Gaule -Belgique.     In: 

Annales   de   l'Academie   d'archeologie   de   Belgique  88  (1882)   p.    1—432.     Darin: 

Bataille  de  la  Sambre  (p.  422    427). 
Gebhardi,  W^alter:    Zu  Caesars   bellum  galliouni  [VI  21.  4j.     In:    Jahrbücher  für 

classische  Philologie  133  (l«86)  p.  361— 3  >2. 
Gemoll,    Wilhelm:     Zu    Caesar    und    seinen    Portsetzern.      In:     .Jahrbücher    für 

classische  Philologie  119  (1879)  p.  267—270. 
Gentile,   Iginio:   L'opposizione   aristocratica  et  la  congiura  di  L.  Vezzio.    (Epi- 

sodio  del  primo  consolato  di  G.  Cesare.  —  a  693  di  K.  —  59  a.  C).    In:  Kivista 

di  filologia  e  d'istruzione  classica  6  (1878)  p.  204—233. 

—  II  conüitto    tra  Giulio  Cesare  e  il  Senato.     Riassunto.     In:    Reale   Istituto   loui- 

bardo  di  scienze  e  lettere.     Rendiconti.      Serie  II  18  (1885)  p.  6T5— 676.  762—764. 

—  II  conflitto  di  Giulio  Cesare  col  Senato.    [Aus:   Rivista   storica  italiana  2  (1885) 

p.  498— 5I5J.     Torino:  Borca  1885.     (25  S.)    8.  L.  2. 

Georges,  Karl  Ernst:  Caes.  b.  c.  I  48.  5.    1881  siehe:  Q.  Aurelius  Symmachus. 
Geyer,  Paul:  Caesar.     In:  Jahresberichte  des  philologischen  Vereins  zu  Berlin  .S 

(1879)    p.    320—373.     11    (1885)    p.    134—151.     Fortgesetzt    von    R.    Schneider    und 

H.  Meusel. 
Gilbert,  Hans:  Zu  Caesar  [bg.  I  18.  3.  IV  8.  1  f.  V  7.  8.,  bc.  I  32.  7.  III  16.  3].    In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  121)  (1881J  p.  414 — 416. 

—  Zu  Caesars  bellum  g,.llicum  [VII  i;9.  1].     Ebenda  133  (1886)  p.  783. 

—  Zu  Caesars  bellum  civile  [I  58.  I  9.  6.  I  2.'.  6].     Pibenda  135  (1887)  p.  72. 
Gitlbauer,  Michael:  Textkritische  Forschungen  ueber  Caesars  bellum  Gallicum. 

—  Epilog  zu  den  „Textkritischen  Forschungen  ät«er  Caesars  bellum  Gallicum". 
188  J  siehe  B. :  Homerus. 
del  Giudice,  Pasquale:  Sulla  questione  della  proprietä  delle  terre  in  Germania 
secondo  Cesare  e  Tacito.  In  :  R.  Istituto  lombardo  di  scienze  e  lettere.  Rendi- 
conti. Serie  II  19  (1886)  p.  262  -281.  Wiedemolt  in  des  Verf.  Studi  di  storia 
e  diritto  (Mituno  1889)  p.  215— -45. 
von  Göler,  Freiherr  August:  Caesars  gallischer  Krieg  und  Theile  seines  Bürger- 
krieges nebst  Anhängen  über  das  römische  Kriegswosen  und  über  römische 
Daten.  Zweite  durchgesehene  und  ergänzte  Auflage.  Nach  dem  Tode  des 
Verfassers  herausgegeben  von  Freiherrn  Ernst  August  von  Göler.  2  Theile. 
Tübingen:  .].  C.  B.  Mohr  (1854—1861)  18-iO.     8.  M.  18. 

Erster  Theil.  1880.  (XII,  374  S.)  M.  10.  Zweiter  Theil.  18«0.  (VII,  287  S.)  M.  10. 
Erläuterungen  zu  den  Tabellen  bearbeitet  von  E.  A.  v.  G.  A.  Geographisches 
Register  zur  Karte  von  Gallien.  B.  Uebersicht  von  Caesars  gallischem  und 
Bürger-Kriege.    C.  Erläuterungen  zum  röm.  Kriegswesen.    (XVII  Taf.,  38  S.) 

Atlas  apart  M.  2. 

—  Uebersichtskarte  zu  Caesars  gallischena  Krieg  von  Freiherrn  August  von  Göler, 

entworfen    und    mit    erläuterndem    Text    begleitet    von    Freih.    Ernst    August 

von  Göler.    1  :  2,.500000.    2.  verb.  Auü.    Chromolith.    Mit  Text.     Freibimj:  J.  C.  B. 

Mohr  (1861)  1884  (1894).     (14  S.  Text).     8.  M.  1.50. 

Goerlitz,   Karl:    Das  Gerundium  und   Supinum  bei   Caesar.    Progr.   des  Gymn. 

Rogasen  18-i7.    (26  S.)    4. 
Goumy,  Edouard:   Les    Latins.     Piaute   et   Törence,    Cicöron,   Lucrece,    Catulle, 

Cesar,   Salluste ,    Virgile ,    Horace.     Paris:    Hachette  et  Cie.  1892.     (III,   2u7  S.)    8. 

Fr.  3.50. 
Graf,  Arturo:    Giulio  Cesare.     In  des  Verf.  Roma   nella  memoria  e  nelle  immagi- 

nazioni  del  medio  evo  1  (Torino  1882)  p.  248—307. 
Grünauer,    Emil:    Zu   Caesar   de   hello   gallico   [II  19.    7f.].     In:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie  117  (1878)  p.   17u. 
Grupe,  Eduard;  Zu  Caesar  de  hello  gallico.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 145  (1892)  p.  59—64. 
Guiraud,   Paul:    Le   difförend   entre   Cesar  et  le   Senat  (59-49  av.  J.-C).    These. 

Paris:   llarlntU  it  Cic.  U1H.     (1  Bl.,  13^  S.,  2  Bl.)     8.  Fr.  3. 

•H. :  Caes.  b.  G.  I  3^.     In:  Correspondenz-Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen 

Württembergs  25  (1878)  p.   18-19. 
(Haas,  Eduard;:  Über  die  politische  und  sociale  Stellung  der  Gal'iernaeh  Caesars 

Aulzeichnungen    über   den   gallischen   Krieg.    I.    Progr.  des   Landes-Realgymn. 

Stockorau  188;!.    (8.  15—27).    8. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  13 


194  Scriptores  latini.    D.   C.  Julius  Caesar. 


Julius  Caesar. 

Hammer,  Caspar:    Caesar  h.  g.  IV  29.     In:  Philologus  40  (1881)  p.  186. 

Harroy,   E. :    Les    Eburons   ä   Limbourg.      [La    v6ritable    Aduatuca   Castellum    de 

Cesar].     N'iiniir:  Lambert-de  Roisiii  1880.     (108  S.,  1  Karte).     8.  Fr.  1.2.5. 

V.  Hartel,  Wilhelm:  Die  Cäsarausgabe  des  Hirtius.    In:  Commentationes  woelff- 

linianae  (Lipsuie  1891)  p.  113—123. 
Härtung,  Carl:  Caesar  d.  b.  g.  VI  26.  2.    In:   Philologus  39  (1880)  p.  .540. 
Hartz,    Heinrich:    Coniectanea    caesariana.      Progr.    des    Gymn.    Altena    1886. 

(S.  III— XIII).    4. 
Hauser,  Christian:  C.  Julii  Caosaris  commentariorum  de  belle  gallico  et  de  belle 

civlli  textus,   qui  vocatur,   cum  praeceptis  grammaticis  ab  eodem  scriptore  in 

libris    de    analogia    traditis    comparatio.      Progr.    des    Gymn.    Villach    1883. 

(S.  III— XXI).    8. 
Hayaus  du  Tilly:  Etüde  sur  l'emplacement  certain  de  l'oppidum  Bratuspautiuni 

de   Cesar   et   rectificatiou    de    quelques   erreurs   graves   reproduites   d'apres  les 

commentaires  concernant   les  Bellovaques.     [Extrait  du  Congres  archeologique 

de  France,  44'  Session].     Tours:  liii/i.  Bouso-tz  1879.     (31  S.)    8. 
Hecker,  Gulielmus  Augustus  Alphonsus:    (^uaestiones  de  commentariis  Caesaris 

de  hello  gallico.     Spec.  litt,  inaug.     (IruitiKgac  ./.  B.   IV'oWfrs  1888.     (95  S.)    8. 
I.  De  tempore  et  consilio ,   quo  commentarii  de  hello  gallico  a  Caesare  com- 
positi  editique  sunt.    II.  De  locis,  quibus  probatur  siiigulos  commentarios 
singulis    annis    perscriptos    editosque    i'uisse.      III.    De    cognatione    inter 
commentarios  et  litteras  a  Caesare  quotannis  ad  senatum  missas.    IV.  De 
significatione  Galliae.     V.  De  locis  interpolatis. 
Hedicke,  Edmund:  Scliolia  in  Caesarem  et  Sallustiuni.     1879  siehe:  Vergilius. 
Heller,   Heinrich  Justus:     Kritische    und   exegetische   Bemerkungen    zu    Caesars 

Commentarien  im  Anschluss  an  neue  Ausgaben  und  andere  Veroeffentlichungen. 

In:  Philologus  5.  Supplementband  (1889) "p.  ;i47— 396. 

—  Die   Arbeiten    über    Caesar's    Commentarien    bis   Ende   1888.     In:    Philologus  49 

(1890)  p.  681—706. 

—  Bericht  über  die  Litteratur   zu  Caesar  1883-1890.  1891.  1892.     In:  Jahresbericht 

über   die   Fortschritte   der   classischen    Alterthumswissenschaft  XIX   (1891)  68 
p.  1-118.     XXI  (18931  76  p.  162-176. 

—  Jahresbericht  über  C.  Julius  Caesar  und  seine  Fortsetzer  1893 — 1894.  1895 — 1897. 

Ebenda  XXIV  (1S96)  89  p.  86-119.     XXVI  (1898)  97  p.  220—226. 
Hellwig,    Paul:   Über   den   Pleonasmus    bei    Caesar.     Progr.    des    Sophiengymn. 

Berlin:  R.  Gatrtner  (Jetzt:    WtjV/»««),»)  1889.     (26  S.)     4.  M.  1. 

Henrard,  Paul:   Jules  Cesar  et  les  Eburons.    In:   Memoires  couronnes  et  autres 

memoires   publies   par   l'academie   roy.  des  sciences,    des  lettres  et  des  beaux- 

arts  de  Belgique  33  (1882).     (61  S.,   l  Kartei.    8. 
Heraeus,  Wilhelm:  Präparationen  zu  Caesars  gallischem  Krieg.    3  Hefte.    Berlin: 

(l.  Grote  1894.     8.  Je  M.  —.60. 

1.  Buch  I-III.     (1  Bl.,   47  S.)     2.  Buch  IV— VI.     (52  S.)    3.  Buch  VII.     (36  S.) 

Hermes  ,  Franz:  Zu  Cäsars  Rheinbrücke.  In:  Gymnasium  10  (1892)  N.  9  Sp.  301—304. 

Vgl.  G.  Hubo. 
Herwig,   Martin:    Zur  Auswahl,  Verteilung   und    Darbietung   des   Lesestoffs   aus 

Cäsars  gallischem  Kriege  unter  Berücksichtigung  der  neuen  Lehrpläne  für  die 

höheren  Schulen.     Progr.  des  Realprog.  Eisleben  1892.     (20  S.)    4. 
Herzog,  Ernst:  Zu  Caesar  de  belle  civili  [I  6  und  7].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  117  (1878)  p.  621-624. 
Hesselmeyer,  EUis :  Zu  Caesar  B.  G.  IV  4,  2.    In:   Neues  Korrespondenz -Blatt 

für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  1  (1894)  p.  535—537. 
Heuzey,   L6on:    Les  Operations   militaires   de  Jules  Cesar  etudiees  sur  le  terrain 

par    la    mission    de  Mac6doine.     Ouvrage   accompagne   de    cartes   et   de   vues 

d'apres  nature.     Paria:  Hurlufh  d  Vit.  1886.     (II,  144  S.,  1  Bl.)    4.  Fr.  10. 

Heynacher,  Max:  Was  ergiebt  sich  aus  dem  Sprachgebrauch  Caesars  im  bellum 

gallicum  für  die  Behandlung  der  lateinischen  Syntax   in   der  Schule?    Progr. 

des  Gymn.  Noi-den.     Berlin:   Wnihnnnn  1881.     (1  Bl.,  87  S.)     8.  M.  1.60. 

—  .  .  .  Zweite  vermehrte  Auflage.     Berlin:  Wiiihnann  1886.     (IV,  1.34  S.)    8.  M.  3. 
Hilberg,  Isidor:  Zu  Cäsars  Bellum  gallicum  I  2.  4.    In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  45  (1894)  p.  884. 

Hild,  Joseph  Antoine:  Cesar  et  les  Juifs.  [Extrait  de  la  Revue  des  Etudes 
Juives  8  (1884):  les  Juifs  ä  Rome  devant  l'opinion  et  dans  la  litterature  p.  1—37]. 
In:  Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers.    Annee  1884  (1885)  p.  234—241. 

Hirschfeld,    Otto:    Caes.  bg.  VIII    praef.  §  2.     1889  .siehe  C. :    Collectiones(p.  9). 

—  Aquitanien  in  der  Römerzeit.     In:  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen  Aka- 

demie der  Wissenschaften  zu  Berlin  1896.  I  p.  429—4.56. 
Hoff  mann,  Emanuel:   Zu  Caesar  de  hello  civ.  I  25.    Die  Hafensperre  von  Brun- 
disium.     In  :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43  (1888)  p.  156—159. 


C.  Julius  Caesar.  195 


C.  Julius  Caesar. 

Holzer,  Ernst  C. :  Analecta.  [1.  TibuU.  II  5.  i.  Caes.  bc.  I  71].  In:  Korres- 
pondenz-Blatt für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  34  (1887)  p.32— 31. 

Homer,  Anton:  Beiträge  zu  Cäsar.  I.  Theil  mit  Forts.  Progr.  des  Staats-Ober- 
Gymn.  Wiener-Neustadt  1878.  1879.     (42,  22  S.)     8. 

Hubo,  Georg:  Zu  Caesars  Kheinbrücke.  [Bg.  IV  17J.  In:  .Jahrbücher  tür  classische 
Philologie  U5  (1892)  p.  485-492. 

—  Noch  einmal  Cäsars  Rheinbrücke.    In:  Gymnasium  (1892)  N.  13  Sp.  461— 4t>6. 

—  Über  die  Ausdehnung  des  Gebiets  der  Helvetier.    In  :  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  147  (1893)  p.  707—710. 

—  Beitrag  zur  Würdigung  von  Caesars  Kriegstribunen.    Ebenda  149  (1894)  p.  272-274. 

—  Zu  Caesars  bellum  Gallicum  [I  52.  4].     Ebenda  p.  756 — 758. 

—  Cäsars  Bericht   ülier   den   Zusammenfluss   der   Waal   und   der   Maas.     In:   Gym- 

nasium 12  (1894)  N.  7  Sp.  229—238.  N.  8  Sp.  269—274. 
Hübner,  Emil:  Neue  Studien  über  den  römischen  Grenzwall  in  Deutschland.    In: 

Jahrbücher  des  Vereins  von  Alterthumsfreunden  im  Rheinlande.    Heft  LXXX 

(1885)  p.  23—149,  1  Karte.     VIH  2.  Die  Rheinbrücken. 
Hug,   Arnold:    Die   Consecutio   temporum   des    Praesens   historicum   zunächst   bei 

Caesar.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125  (1882)  p.  281—286. 
Jahns,  Max:  Cäsars  Kommentarien  und  ihre  literarische  und  kriegswissenscliaft- 

liche  Folgewirkung.   [Beiheft  zum  Militär -Wochenblatt.  1883.  7.  Heft  p.  343-386]. 

Berlin:  E.  S.  Mim(r^&  Sohn.    8.  M.  — .80. 

J  e  b  b ,  Richard  :  Caesar :  a  sketch.   By  J.  A.  Froude.    1879.    In  :  Edinburgh  Review  150 

(1879)  p.  498—523.    Wiederholt  in  des  Verf.  Essays  and  addresses  (f'amhriihjt  1907) 

p.  279—322. 
Ihm,  Georg:  Quaestioiies  synlacticae  de  elocutione  tacitea  comparato  Caesaris  .  .  . 

usu  loquendi.     18-ii  siehe:  Tacitus. 

—  Entwurf  zu  einer  Behandlung  von  Caes.  b.  G.  II.  25  in  der  Unter-Tertia.     In: 

Lehrproben  und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen  11 
(April  1887)  p.  42—49. 

—  Das  VII.  Buch  des  Bellum  Gallicum.    Eine  Entgegnung  [gegen  Ehrenfried].    In: 

Berliner  pliilologische  Wochenschrift  9  (1889)  Nr.  18  Sp.  555—556. 

—  Die   stilistische   Eigenart   des   VII.   Buches   von    Caesars   bellum   gallicum.     In: 

Philologus  6.  Supplementband  (1891  —  1893)  p.  767—777. 

Ilg,  Karl:  Über  den  Gebrauch  von  antequam  und  priusquam  bei  Caesar.  In: 
Korrespondenz-Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  33  (1886) 
p.  463—469. 

Jolliffe,  R.  Orlando:  How  far  did  Caesar  fulfil  the  politieal  needs  of  his  times? 
In:  The  University  of  Toronto  Quarterly  1  (1895)  p.  28—43. 

Isphording:  Cäsars  Rheinbrücke.  In:  Jahrbücher  des  Vereins  von  Alterthums- 
freunden im  Rheinlande  82  (1886)  p.  30—34,  1  Taf. 

—  Cäsars  Rheinbrücke.    In:  Centralblatt  der  Bauverwaltung  6.  Jahrg.  (1886)  Nr.  25 

p.  241—212.     Vgl.  A.  V.  Cohausen  ebenda  Nr.  27  p.  267. 
Judeich,   Walther:    Caesar    im  Orient.     Kritische  Übersicht   der  Ereignisse   vom 
9.  August  48  bis  October  47.    Inauguraldissert.  von  Strassburg.    Leipzig  188  4 
(50  S.)    8.     Vollständig  in: 

—  .  .  .  Mit  einer  Karte  und  vier  Plänen.    Ldpzif/:  F.  A.  BrockJiiius  1885.    (VIII,  205  S., 

1  Tab.)    8.  M.  5. 

Judson,  Harry  Pratt:  Caesar's  army:a  study  of  the  military  art  of  the  Romans 

in  the  last  days  of  the  repullic.     Jlosfuii:   dhni  &  Comp.  1888.    (X  S.,   1  S.  ung., 

127  S.,  Karten  und  Abbildungen).     8.  S  I-IO. 

V.  Kampen,   Albert:   Die  Helvetierschlacht  bei  Bibracte  nebst  2  lithogr.  Karten. 

Progr.  des  Gymn.  Ootha:  (ThuiuiiinitH)  1878.     (14  S.)    4.  M.  —.80. 

—  Descriptiones  nobilissimorum   apud  classicos  locorum.    Series  1.  15  ad  Caesaris 

de   belle   gallico   commentarios   tabulae.     5  Lieferungen.     Uothu:  .1.  rtrthes   1878. 
1879.     Qu.  4.  M.  1.80. 

—  Fifteen  maps  illustrating  Caesar's  gallic  war.    By  Albert  von  Kamp en.    Edited 

by  James  Steven  Stallybrass.     Second  edition.     Lonilon:  W.  Swaii  Sonnt nscluin 
&  AlhiH  rdt.  (1879)  1880.     qu.  4.  Sh.  6. 

—  Fifteen   maps   to  Caesar   de   hello    gallico.     By   Albert   van   Kampen.     London: 

Williams  und  SorijuU  1880.     Qu.  4.  2  sh.  6  d. 

Kan,  Joannes  Benedictus:  Caes.  bg.   I  44.  47.     18^1  siehe  B. :  Aeschylus. 
Karo,    Georg;    Handschriftliche   und  kritische  Beiträge   zum   bellum  hispaniense. 

In:    Commentationes   philologicae.     Conventui   philologorum  Monachii   congre- 

gatorum    obtulerunt    sodales    seminarii    philologici    monacensis    {MiuirluH   1891) 

p.  182—195. 

—  Ad  Caesaris  de  hello  civili  commentarios  [I  5.  25.  32|.    In:  Rheinisches  Museum 

für  Philologie  48  (1893)  p.  311—312. 

ly* 


196  Scriptores  latini.    1).    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Karsten,  Hermann  Thomas :  De  particulae  tarnen  signifioatione  .  .  .  1890  siehe  C. : 

Collectiones  (p.  10). 
Keelhoff,  J. :    Note   sur   un  passage  de  Cesar  B.  G.  1.  4  c.  VII.  XIV.     In:    Revue 

de  l'instruction  publique  en  Belgique  33  (1890)  p.  285—293. 
Kerviler,  Rene:  Cesar  et  les  Venetes.     In:  Questions  controversee.s  de  1  histoiie 
et  de  la  science.     2"  serie  (Pans  1881)  p.  78—94. 
E.xtrait   avec   quelques   additions   de    l'ouvrage :    Etüde   critique   sur   la   geo- 
graphie   de   la  presqu'ile   armoricaine   au    commencement   et   a    la   fin   de 
roccupation  romaine  (1874). 

—  Les  Venetes,  Cesar  et  Brivates  Portus.    In:  Bulletin  de  la  societe  archeologique 

de  Nantes  et  du  departement  de  la  Loire-Inferieure  2\  (1882)  p.  1-4). 

Kleist,  Heinrich:  Die  Phraseologie  des  Nepos  und  Cäsar  nach  Verben  geordnet 
für  Schüler  der  oberen  Gymnasialklassen.  [Vollständige  Umarbeitung  von 
G.  Wiehert,  das  Wichtigste  aus  der  Phraseologie  bei  Nepos  und  Cäsar  &  &]. 
Berlin:   ^ye!,hnltlnlsrl,(   Bwhh.  1884.     (VIII,  284  S.)     8.  M.  3. 

Kloevekorn,  Heinrich:  Die  Kämpfe  Caesars  gegen  die  Helvetier  im  Jahre  58  v. 
Chr.  G.  Eine  Kritik  von  Caesars  Darstellung  in  Caes.  d.  b.  s.  I  2—29.  Injizii/ : 
(0.  Fock)  1889.     (25  S.)    8.  "  M.  -.80. 

Kniepen,  Hermann:  Das  römische  Kriegswesen  bei  Cäsar.  Für  die  Schule  zu- 
sammengestellt.    Progr.  des  Gymn.  Neuss  1880.     (22  S.)     8. 

Knoke,  Friedrich:  Über  hie  und  nunc  in  der  Oratio  obliqua  [Caes.  bg.  u.  bc.]. 
Progr.  des  Gymn.  Bernburg  1881.     (11  S.)    4. 

Koch,  A.  siehe  C.  Fr.  Meyer. 

Koechly,  Hermann:  Cäsar  und  die  Gallier.  (1871).  In  des  Verl'.  Akademische 
Vorträge  und  Reden.     Neue  Folge  (Heiddhtrg  1882)  p.  1—50. 

Koehler,  Albrecht:  Do  auctorum  belli  africani  et  belli  hispaniensis  latinitate 
(1877).     In:    Acta  seminarii  philologici   erlangensis   1  (1878)  p.  307-471.  47:3— 47i:. 

—  Zur  Frage  der  Entstehungsweise  der  Kommontarien  Cäsars  über  den  gallischen 

Krieg.     In:  Blätter  für  das  bayer.  Gymnasialschulwesen  27  (1891)  p.  170-175. 
Kraffert,    Hermann:    Beiträge   zur  Kritik    und  Erklärung   lateinischer   Autoren. 

1881.  1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Kraner,   Frederic:   L'armee  romaine  au  temps    de    Cesar.     Ouvrage    traduit  de 

l'allemand,  annotö  et  complöte  sous  la  direction  de  Eugene  Benoist  par  Lucien 

Baldy  et  Gustave  Larroumet.    Paris:  C.  Kliurktiürk  1884.    (IV,  124  S.,  5  pl.)    8. 

Fr.  2.50. 

—  Le  armi  dei  Romani  e  principalmente  di  Cesare.    Compendietto  storico-critico  ad 

illustrazione  dei  classici,  recato  per  hi  prima  volta  in  italiano  da  Luigi  Ghidoni 
con  una  tavola  in  litografla.  Turinu:  G.  B.  Paravin  &  C.  1881.  (60  S.)  8.  L.  1.20. 
Kubier,  Bernhard,  und  Rostagno,  Heinrich:  Handschriftliches  zum  Bellum 
alexandrinum.  In:  Wochenschrift  für  klassische  Philologie  12  (1895)  Nr.  45 
Sp.  1240—1245.    Nr.  46  Sp.  1267—1271.    Nr.  47  Sp.  1292-1302. 

—  Recisamenta  critica.     1896  siehe  C. :  Scriptores  (p.  57). 

Kunze,  Alfred:  Zu  Caesar  de  hello  gallico  [II  29.  3J.    In;  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  141  (1890)  p.  859. 
Kvicala,  Jan:    Kriticke  pfispevky  k  Caesarovym  Pametem  o  välee  gallske.     In: 

Listy  lllologicke  a  paedagogicke  lo  (1883)  p.  211—227. 
(Lachanal,  A.):   Notes  d'un  chercheur  sur  l'Alesia  de  Vercingetorix   decrite  par 

Cesar.    Sur  la  coUine  des  Avenieres  (Isere).    Aux  Avenieres  (Isere) :  C.  Chaboud. 

Porh:  Lachunal  1887.     (135  S.,  1  Karte).     8.  Fr.  2. 

(Lafaye,  Georges):  Les  causes  de  la  guerre  civile  dans  Cesar,  Lucain  et  Petrone. 

In:  Revue  des  Cours  et  Conferences  2«  ann6e  N.  33  (Juiii  1894)  p.  491—497.   N.  34 

(Jwll.  1894)  p.  533—540. 
Landgraf,  Gustav:   Zwei  neue  Caesar-Lexika.    In:   Blätter  für  das  bayer.  Gym- 
nasialschulwesen 20  (1884)  p.  360-362. 

—  Angiportum   [Caes.    b.    c.    III   70.    1.  Cornif.  IV  64].     In:    Archiv   für   lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  5  (1888)  p.  139-140.  191. 

—  Untersuchungen   zu  Caesar   und   seinen   Fortsetzern   insbesondere   über   Autor- 

schaft und  Komposition  des  Belhim  Alexandrinum  und  Alricanum.    Progr.  des 
Wilhelms-Gymn.  München.    Kriaiigi ii:  A.  Diiilitrl  188S.    (135  S.,  1  S.  ung.)    8.    M.  3. 

—  Zum   bellum    alexandrinum.      In:    Commentationes    woefflinianae    {Li/isiiu    1891) 

p.  15-21. 

—  Das  bellum  alexandrinum  und  der  codex  ashburnhamensis.   Progr.  des  Wilhelms- 

gymn.  München  1891.     (S.  3—23).    8. 
Lang,  Eduiird:    Das  Strafverfahren  gegen  die  Catilinarier   und  Cäsars  und  Catos 

darauf  bezügliche  Reden  bei  Sallust.     1884  siehe:  Sallustius. 
Lange,  Julius :  Caesars  zweiter  Zug  nach  Britannien.    In :  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  139  (1889)  p.  187—192. 

—  Zu  Caesars  bellum  gallicum.     Ebenda  143  (1891)  p.  199—208. 


C.  Julius  Caesar.  197 


Julius  Caesar. 

Lansre,  Julius:  Zu  Caesars  bellum  civile  [III  25.  Iff.].     Ebenda  p.  .»iOT— 508. 

—  Zu  Caesar  do  bello  gallico.     Ebenda  145  (1892)   p.  59.5— r.ge.     147  (]89::i)  p.  357-361. 

—  Über   einen    besondern  Gebrauch   des  Ablalivus  absolutus   bei  Caesar.     Ebenda 

151  (1895)  p.  189— -209. 

—  Beiträge  zur  Caesar- Kritik.     Ebenda  p.  737— 7ti3.  799-8.32. 

—  Zu   den   neuesten   Schülerausgaben   von    Caesars   bellum    gallicum.     Progr.    des 

Progymn.  Neumark  West-'Pr.  1896.     (33  S.)    4. 

—  Über   die  Congruenz   bei   Caesar.     In:   Jahrbücher  für   classische  Philologie  1.53 

(1896)  p.  089—720. 

Lange,  Rudolf:  Caesar,  der  Eroberer  Galliens.  Mit  Titelbild  und  einer  Karte. 
|Gyninasial-Bibliothek.24|     Gnltrsloh:  ('.  I!<rtil^iiiaiiu  IS'Jti.    (2  BL,  87  S.)    S.    M.  1.'20. 

Larsen,  Sophus  Chr.:  Studia  in  libellum  ineerti  auctoris  de  hello  ale.xandrino. 
[Aus;  Opuscula  philologica.  Mindre  afhandlinger  udgivne  af  det  philologisk- 
historiske  samfund  (Ay/i//jt((/«z?!/(  1887)  p.  9 — 38].    HmmÜK :  KUiiis  Forhtg.    8.    Kr. — .75. 

Laurer,  Johann  Christoph:  Zur  Kritik  und  Erklärung  von  Caesars  Büchern  über 
den  gallischen  Krieg.  Beiträge  von  J.  Ch.  L.  Progr.  der  Lateinschule  Schwa- 
bach 1883.  1884.     (23,  23  S.)    8. 

—  Zu  Caes.  b.  G.  5,   44,    11   und   3,   21,    10.     In:    Blätter   für   das  Bayer.  Gyninasial- 

schulwesen  20  (1884)  p.  357—360. 

—  Zu  Cäsar  de  b.  G.  V  7,    17  und  VII  ;35,   10  (Holder).     Ebenda   Ul   (1885)   p.  19-23. 

—  Zu  Caesar  de  b.  g.  I  23,  5  und  I  25,  11  u.  12  (Holder).     Ebenda  p.  508—512. 

—  Zur  Kritik   und    Erklärung   von    Caesars   Büchern    über   den   gallischen   Krieg. 

VIII.  Buch  (Hirtius).    Beiträge  von  J.  Ch.  L.    Progr.  der  Lateinschule  Schwa- 
bach  I88H.     (33  S.)     8. 
Das  Leibpferd  .Tulius  Caesars  und  die  Ontogonie  der  Pferde.   In:  Kosmos  2.  Jahrg.  3 

(1878)  p.  439—443. 
Lefevre,  Andre:   Jules  Cesar.     In:    Revue   mensuelle   de  l'Ecole  d" Anthropologie 

de  Paris.    6'  ann6e.     Tome  6  p.  255 — 283. 
Loth,    Joseph:    Le   sort   chez  les  Germains   et    les  Celles.     In:    Revue  celtique  16 

(1895)  p.  31:3—314. 
Lyth,    Per   Gustaf:    Ordfortecking   tili    Caesars    berättelse   om    kriget   i   Gallien. 

1— 4  boken.    Andra  Ofversedda  uppl.    Sli.ckliuJm :  fr.  Skogluiifl  {\890)  1891.    (111  S.)    8. 

Kr.  1.50. 
Lehanneur,  L.:  Quelques  notes,  prises  dans  la  correspondance  de  Ciceron.    Sur 

les  rapports  de  Ciceron  et  de  Caesar.    In:  Facult^  des  Lettres  de  Caen.    Bulletin 

mensuel  3  (1887)  Janv.  p.  17 — :^o. 

—  Les   commentaires   et  La  Pharsale.     In:    Annales   de   la  Paeulte   des  Lettres   de 

Caen  4"  annee  N.  2  (1888)  p.  132 — 182.    (Le  merveilleu.x  dans  la  Pharsale)  5"  annee 

N.  1  (1889)  p.  63—85. 
Lehmann,   Adolf:    De  verborum  compositorum   quae   apud  Sallustium  Caesarein 

Livium  Tacitum  leguntur  cum  dativo  structura  commentatio.     Pars  I.     Progr. 

des  Gymn.  Leobschütz  1884.     (XVII  .S.)     4. 
Lehmann,  Bernhard:   Das  Volk  der  Sueben  von  Caesar  bis  Tacitus.    Ein  Beitrag 

zur   Ethnographie    der    germanischen    Urzeit.      Progr.    des    Gymn.    Deutsch- 
Krone  1883.     (S.  3—22).     4. 
Majer ,  Hynek:  K  Caesarovi  [bg.  VII  25.  28].    In:  Listy  fllologicke  20  (1893)  p.  49-51. 
(Mayer,  Hynek):  Pfispevky  exegetickö.    [Caes.  b.  g.  VII  32.  5.  Hör.  c.  II  12.  Verg. 

Aen.  I  8  sqq.].     In:  Listy  fllologicke  a  paedagogicke  6  (1879)  p.  193—196. 
Maissiat,  Jacques:   Jules  Cesar  en  Gaule.     3  tomes.     Paris:  ./.  Hdztl.   Firmiu-hiiUil 

ti  Cü.  1865—1881.     8.  Fr.  30. 

I.     1865.     (LV,  389  S.)  Fr.  10. 

II.     La    guerre    de    Gaule    jusqu'aii    blocus    d'Alesia.      1876.      (XVI,    431    S., 

1  Karte).  Fr.  10. 

III.     Blocus  d'Alesia.     1881.     (VII,  373  S.,  1   Abb.)  Fr.  10. 

Maiden,  Henry  Elliot:  Caesar's  expeditions  to  Britain.    In:  The  Journal  of  philo- 

logy  17  (1888)  p.  163—178.     19  (1891)  p.  193—199. 
Manitius,  Max:    Einharts  Werke  und  ihr  Stil.     1882  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Über    eine    Trierer    Caesarhandschrift.      In:    Jahrbücher    für    classische    Philo- 

logie 137  (1888)  p.  77—79. 

—  Beiträge    zur    Geschichte    römischer    Prosaiker    im    Mittelalter.      1889    siehe   C. : 

.Scriptores. 
Matthias,  Theodor:  Die  Caesarlectüre  auf  dem  Realgymnasium.    In:  Jahrbücher 

für  Philologie  und  Paedagogik  1:38  (1888)  p.  643—648. 
Maurer,  Theodor:  Fibulae  (Caes.  bg.  IV  17.  6).     1882  siehe  B.:  Homerus. 

—  Noch   einmal   Julius   Cäsars  Brücke   über   den   Rhein.     Vademecum   für  August 

Rheinhard.    Mainz:  ./.   lli(:m(r  1883.    (12  S.  mit  1   eingodr.  Holzschn.)    8.     M.  —.40, 

—  Und  noch  einmal  die  Caesar-Brücke.    Zugleich  wider  Cliquen-Recensententum. 

2.  Nachtrag  zu  seinen  (Jruces  philologicae.     FMtulo  1884.     (24  S.)    8.         M.  —.60. 


198  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Maxa,  Kudolf:  Die  Rheinbrücke  in  Caeaar's  comment.  de  b.  gall.  IV  17.  In: 
Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  31  (1880)  p.  481—498. 

May,  Oswald:  Zu  Caesars  bellum  gallicum  [V  34.  2].  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  1:39  (1889)  p.  840. 

—  Zu  Caesars  bellum  civile  [III  44.  6].     Ebenda  143  (1891)  p.  508. 

—  Cäsar  als  Beurteiler  seines  Heeres  in  den  Kommentarien  vom  gallischen  Kriege. 

[Aus:  28.  Bericht  der  wissenschaftlichen  Gesellschaft  der  Philomathie  in  Neisse 
von  1894  bis  1896  p.  329-370].     Nefsse:  .7.  drarear  1896.     (42  S.)    8.  M.  —.50. 

Mayer,  Hynek  siehe  H.  Majer. 

Mehlis,  Christian:  Die  Sueven  des  Ariovist.    In:  Das  Ausland  52  (1879)  p.  601— C07. 

—  Sueben  und  Germanen.     Ebenda  p.  965  —  970. 

Melber,  .lohann :  Der  Bericht  des  Dio  Cassius  über  die  gallischen  Kriege  Cäsars  .  .  . 

1891  siehe  B.:  Dio  Cassius. 
Mendelssohn,  Ludwig:  Caes.  bc.  I  22.  5.     1881  siehe  B. :  Babrius. 
Menge,    Kudolf:    Quaestiones    caesarianae.      Progr.    des    Gymn.    Eisenach    1883. 

(S.  3-6).     4. 

—  und  Preuss,  Siegmund:  Specimen  lexici  caesariani.   Voran  stehen  Bemerkungen 

von  R.  M.    Ebenda  1884.    (VIII,  32  Sp.)    4. 

—  Ein  Beitrag  zur  Konstruktion  von  Cäsars  Rheinbrücke.    Caesar.    B(t.  IV  17.    In: 

Philologus  44  (1885)  p.  279—280. 

—  Das  reciproke  Verhältnis  bei  Caesar  durch  se ,    ipsi  se  ausgedrückt.     In:    Jahr- 

bücher für  classische  Philologie  137  (1888)  p.  67—69. 

—  Die  Bezeichnung  des  reciproken   Verhältnisses  bei   Caesar.     Ebenda  139  (1889) 

p.  265—274. 

—  Über  das  Relativum  in  der  Sprache  Cäsars.    Grammatisch-kritische  Abhandlung. 

Progr.  der  Latein.  Hauptschule  Halle  a.  S.  1889.     (31  S.,  1  S.  ung.)    4. 

—  Emendationes  caesarianae.   In:  Pestschrift  zur  200 jähr.  Jubelfeier  der  Universität 

Halle -Wittenberg  der  Lat.  Hauptschule  Halle  a.  S.  1894  p.  33—46.    4. 
Merlet,  Gustave:  Etudes  litteraires  sur  les  grands  classiques  latins  .  .  .  (1884)  1908 

siehe  C:  CoUectiones  (p.  11). 
Metzger,  Karl:    Kritische  Bemerkungen  zu  Caes.  bell.  gall.    In:   Blätter  für  das 

Bayer.  (Jymnasialschulwesen  19  (1883)  p.  525—527. 
Meusel,    Heinrich:    Caesar.      In:    Jahresberichte    des    philologischen    Vereins    zu 

Berlin  11  (1885)  p.  173—204.     25  (1899)  p.  214—262.     37  (1911)  p.  30-114. 

—  Beiträge  zur  Kritik  von  Cäsars   Kommentarien,   besonders  zur  Handschriften- 

frage.    Ebenda  12  (1886)  p.  262—293. 

—  und  Ramorino,   Feiice:   De  caesarianis  codicibus  riccardiano  541  et  vaticano 

3324  (ursiniano).    Epistolae  H.  M.  et  F.  R.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione 
classica  19  (1891)  p.  127—133. 

—  Coniecturae  caesarianae.     [Aus    „Lexicon   caesarianum"].     Berlin:   W.  Wehfr  1893. 

(XVII,  182  S.)    8.  M.  4. 

—  Beiträge  zur  Kritik  des  Bellum  Gallicum.    In:  Jahresberichte  des  philologischen 

Vereins  zu  Berlin  20  (1894)  p.  214-398. 
van  der  Mey,  Hendrik  Willem:  Ad  Caesarem  [bg.  1.  46,  6.  32,  7.  35,  bc.  1.  1].    In: 

Mnemosyne  12  (1884)  p.  226—227. 
Meyer,  C.  Fr.,  und  Koch,  A. :    Atlas  zu  Caesars  bellum  gallicum  für  die  Schule 

bearbeitet.     Zweite   verbesserte   und   vermehrte   Auflage.     Essen :   (>.  B.  Baedeltr 

(1879)  1889.     (19  S.  u.  14  Taf.)    8.  M.  1.20. 

Meyer,   Ernst:   Über  Caes.  b.  g.  I  20.    In:   Verhandlungen  der  32.  Versammlung 

deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Wiesbaden  1877  (Leiiizig  1878)  p.  166—167. 
Micalella,   Mario  Antimo:    Le   fönte   di  Dione  Cassio  per  le  guerre   galliche  di 

Cesare  .  .  .   1896  siehe  B. :  Dio  Cassius. 
Miodonski,  Adam  Stephan:  Zum  bellum  alexandrinum.     In:  Zeitschrift  für  die 

österreichischen  Gymnasien  41  (1890)  p.  304—306. 
Mölken,    Heinrich:    In    commentarium    de    hello    africano    quaestiones    criticae. 

Dissert.  inaugur.  Argen torati  1892.   (Jena:  H. Fohle.   Leipzig:  0.  Fori).   (127  S.)    8. 

M.  1.50  resp.  M.  2. 
Mommsen,   Theodor:    Schweizer   Nachstudien.     In:    Hermes  16  (1881)  p.  445—494. 

—  Die   keltischen    pagi.     (Nachtrag   zu   Bd.    XVI   S.   449  f.).     In:    Hermes   19  (1884) 

p.  316—321. 

—  Zur  Geschichte  der  caesarischen  Zeit.    In:  Hermes  28  (1893)  p.  599—618.   Wieder- 

holt in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  IV  1  (Berlin  1906)  p.  168—179.    VII  (1909) 

p.  61—69. 

1.  Die  Zahl  der  römischen  Provinzen  in  Caesars  Zeit  (p.  599—604  =  Ges. 
Sehr.  IV  1  p.  168—174).  II.  Ciceros  erster  Brief  an  Trebonius  (p.  604—606  = 
Ges.  Sehr.  IV  1  p.  174—176).  III.  Zum  bellum  hispaniense  (p.  607-614  = 
Ges.  Sehr.  VII  p.  61—69).  IV.  Die  römischen  Consulare  des  Jahres  710 
d.  St.  =  Ges.  Sehr.  VI  1  (p.  176—179). 


C.  Julius  Caesar.  199 


Julius  Caesar. 

Mommsen,  Theodor:  Cäsar.  Beitrüge  zur  Kritik  des  Bellum  Gallicum.  In:  Jahres- 
berichte des  philologischen  Vereins  zu  Berlin  20  (1894)  p.  198—218.  Wiederholt 
in  des  Verf.  Gesammelte  Schrilten  VII  (Berlin  1909)  p.  44—60. 

Morel-Fatio,  Alfred:  La  traduotion  des  commentaires  de  Cesar  par  Pier  Candido 
Decembri.     In:  Bibliotheque  de  l'Ecole  des  Chartes  55  (1891)  p.  343-348. 

Moroni,  A. :  Cesare  Caio  Giulio :  bozzetto.  In:  Annali  del  r.  Istituto  tecnico  di 
Teramo  1  (1883). 

Müller,  Carl  Friedrich  Wilhelm;  Zu  Caesars  bellum  civile.  In:  Festschrift  zum 
50  jährigen  Doctorjubiläiim  Ludwig  Friedlaeuder  dargebracht  von  seinen  Schülern 
(Leipzig  1895)  p.  543—554. 

Müller,  Hans:  Vokabular  zu  Cäsars  Commentarii  rerum  in  Gallia  gestarum. 
2.  Ausgabe  von  H.  Müller.    Hnnnmtr:  C.  Miipr  (199^)  \Q\Q.    (IV,  76  S.)    8.    M.  — .80. 

Müller,  Hermann  Johannes:  Caes.  bg.  I  52.  5.  V  40.  1.  VI  22.  3,  35.  10.  VII  77.  4. 
1881  siehe:  Anthologia  latina 

—  [Zum  Bellum  alexandrinum).     1888  siehe:  K.  Schneider. 

—  Zu    Cäsars    Bellum    civile.      In:    Zeitschrift    für    das    Gymnasialvpesen    48    (1894 

p.  607.  731—735. 

Müller,  Kichard:  Caesar.  1874  u.  1875.  In:  Jahresberichte  des  philologischen  Ver 
eins  zu  Berlin  4  (1878)  p.  1—39.    Fortgesetzt  von  P.  Geyer,  K.  Schneider,  H.  Meusel 

Müller,  Werner:  De  Caesaris  quod  fertur  belli  africi  recensione.  Dissert.  inaug. 
Rostochii  1893.     (92  S.)    8. 

Muzik,  Hugo:  Zu  Caesaris  bell.  gall.  I  40.  10.  Ln :  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  44  (1893)  p.  978—979. 

Napper,  H.  F.:  Caesar  in  Surrey,  Middlesex  and  Herts.    S.  1.  et  a.  (1894?).    (5  S.)   8. 

Nesemann,  Franz:  Exegetische  Studien  zu  Caesar  und  Tacitus  im  Anschluss  an 
die  Frage  vom  Wesen  der  ältesten  deutschen  Staatenbildung.  Progr.  des  Gymn. 
Lissa  1890.    (28  S.)    4. 

Nettleship,  Henry:  Soriptor  belli  Africae  48.  1.    18J0  siehe  C. :  Collectiones  (p.  1_'). 

Nisard,  Desire:  Les  quatre  grands  historiens  latins  .  .  .  (1874)  1886  siehe  C. : 
Scriptores  historici. 

Noire,  Ludwig:  Julius  Cäsars  Brücke  über  den  Rhein.  In:  Beilage  zur  All- 
gemeinen Zeitung  1882  Nr.  206. 

Noväk,  Robert:  Miscellanea  critica.     1884  siehe  C:  Scriptores  (p.  53). 

—  Ad  bellum  hispaniense.     In :    Listy  filologickö  a  paedagogicke  15  (1888)  p.  88—89. 

C.  1.  6.  8.  9.  11.  12.  18.  24.  Yh.  32.  41.  42. 

—  Zum  Gebrauche   von   atque   ))ei  Cäsar.     In :    Zeitschrift  für   die  österreichischen 

Gymnasien  44  (1893)  p.  205—213. 

Nouns  and  verbs  of  the  flrst  ten  chapters  of  Caesar's  gallic  war.  Liniiloii :  Itilfi 
Brotlurs  (1895).     (15  S.)     8. 

Oehler,  Raimund:  C.  JuUi  Caesaris  belli  gallici  libri  VII.  Bilder-Atlas  zu  Cäsars 
Büchern  de  hello  gallico  unter  eingehender  Berücksichtigung  der  commentarii 
de  hello  civili.  Mit  mehr  als  lUO  Abbildungen  und  11  Karten.  2.  verbesserte 
und  vermehrte  Auflage.  Leipzig:  H.  Schmidt  i{:  C.  (liintliir  (1890)  1907.  (VIII,  91  u. 
XXXVIII  S.)    8.  M.  2.85. 

Oncken,  Wilhelm:  Aus  Julius  Cäsars  letzten  Tagen.  [Vortrag,  gehalten  am 
30.  September  1885  .  .  .].  In  :  Beilage  zur  Allgemeinen  Zeitung  1885  Nr.  350  und 
in  den  Verhandlungen  der  38.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schul- 
männer Giessen  1885  (Leipzig  1886)  p.  16—24. 

d'Orcet,  G.:    Le  C6sar  de  Froude.     In:  Revue  britannique  1880.     N.  S.  2  p.  5 — 45. 

Orieux,   Kugene:    Cesar   chez   los    V6netes.     (Premiere    etude).     Deuxieme    etude. 
In:    Bulletin   de  la  Societe   archeologique   de  Nantes  et  du  Departement   de  la 
Loire-Inferieure  19  (1880)  p.  37—70,  3  Karten,  21  (1882)  p.  177—237. 
Appendice.     Note  sur  la  geographie  de  Strabon  p.  233 — 237. 

Os6en,  And.  Theod.:  De  voce  quod  apud  Caesarem.  I.  De  usu  pronominali. 
Dissert.  inaug.  Lundae  1878.    t56  S.)    8. 

Ottmann,  Richard  Eduard:  Handschriftliches  zum  Bellum  alexandrinum.  In: 
Wochenschrift  für  klassische  Philologie  12  (1895)  Nr.  45  Sp.  1241—1246. 

Otto,  Paulus:  De  fonti))us  a  Strabone  adhibitis  .  .  .  Caesaris  de  liello  gallico 
commentarii.     1889  siehe  B. :  Strabo. 

Päpke,  W.:  Präparation  zu  Cäsars  Bellum  gallicum.    7  Hefte,    (lotlia: 
(1894—1905)  1904—1911.     8. 
1.  Heft:  Buch  I.    4.  Auflage  (1894.  1900)  1907.    (IV,  31  S.) 


2.   „ 

„  II. 

3. 

„ 

(1894)  1906. 

(22  S.) 

3.   „ 

,  III. 

3. 

„ 

(1894)  1907. 

(20  S.) 

4.   „ 

„  IV. 

2. 

„ 

(1902)  1907. 

(25  S.) 

^-    n 

»   V. 

2. 

„ 

(1903)  1909. 

(28  S.) 

6.    „ 

.  VI. 

2. 

., 

(1904)  1911. 

(19  S.) 

7.   „ 

„VII. 

1905. 

(28  S.) 

s'.  .4.  Pertlies 

M 

.  2.60. 

M. 

-.40. 

M. 

—.35. 

M. 

—.35. 

M. 

—.35. 

M. 

-.40. 

M. 

—.35. 

M. 

-.40. 

200  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Paetzolt,  Friedrich:  Caes.  b.  c.  III  105.    1890  siehe  B. :  Galenus. 

Parodi,  Ernesto  Giacomo:  Le  storie  di  Cesare  nella  letteratura  italiana  dei  primi 

secoli.     In:  Studj  di  filologia  romanza  4  {Roma  1889)  p.  237—503. 
Paul,  Wilhelm:  Kritische  Bemerkungen  zu  Caesars  Commentarii  de  hello  gallico. 

In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial-Wesen  32  (1878)  p.  161-199.  3J  (1881)  p.  257—291. 

—  Die  Bestürmung  von  Gergovia.     In:  Philologische  Wochenschrift  3  (1883)  Nr.  18 

Sp.  5r.7— 564.  Nr.  19  Sp.  595—601. 

—  Kritische  Bemerkungen  zu  Caesars  commentarii  de  hello  gallico.     In:   Berliner 

philologische  Wochenschrift  4  (1884)  Mr.  39  Sp.  1:^09— 1214.  Nr.  40  Sp.  1241—1245. 
Nr.  41  Sp.  127:^—1277. 

—  Zur  Erklärung  von  Caes.  bell.  gall.  III  26.    Ebenda  5  (1885)  Nr.  38  p.  1185-1186. 
Perrin,   Bernadotte:    The  Crastinus  episode  at  Palaepharsalus  [Caes.  b.  c.  3.  91]. 

In:  Transactions  of  the  american  philological  assoeiation  15  (1884)  p.  46 — 57. 

—  Pharsalia,  Pharsalus,  Palaepharsalus.    In:  The  american  Journal  of  philology  6 

(1885)  p.  170—189. 
Perthes,  Hermann:  Lateinische  Wortkunde  im  Anschluss  an  die  Leetüre.  Für 
Gymnasien  und  Realschulen  bearbeitet  4.  Kursus.  Lateinisch-deutsche  ver- 
gleichende Wortkunde  im  Anschluss  an  Caesars  bellum  gallicum.  Dritte  Auf- 
lage, besorgt  von  Wokh'mar  Gill  h  au  se  n.  I.Abteilung.  Zu  Caesars  bell.  gall. 
I— IV.  2.  Abteilung.  2.  Auflage.  B(rlüi :  Weidmann  (18U)  1S92.  1891.  (XX,  176  S.: 
VIII,  306  S.)     8.  M.  2.40  u.  M.  4. 

—  Cäsar-Wortkunde  zum   Privat -Studium.     Lexilogisch- stilistisches  Hülfsbuch. 

[Sonder-Ausgabe  der  2.  Abtheilung  des  4.  Theils  der  „Lateinischen  Wortkunde 
im  Anschluss  an  die  Lectüre"].     Ehenihi  1880.     (IV,  S.  191—482).     8.  M.  3. 

—  .  .  .  für  Quarta.     Hilfsbuch    zum  Ersatz   des  Lexicons   bei  der  häuslichen  ßepe- 

tition  des  in  der  Classe  Vorübersetzten.  [Sonderausgabe  der  ersten  Abtheihing 
des  4.  Theiles].     Khimla  1880.     (II,   187  S.)    8.  M.  2. 

—  Lateinische  Wortkunde    im   Anschluss    an   die  Lektüre.    Für   Gymnasien   und 

Realgymnasien  bearbeitet.  2.  Auflage.  Vierter  Kursus.  Zweite  Abteilung. 
Zum  Privatstudium  und  als  lexilogisch -stilistisches  Hülfsbuch.  A.  u.  d.  T.: 
Lateinisch-deutsche  vergleichende  Wortkunde  im  Anschluss  an  Caesars  bellum 
gallicum.  Ein  Hülfsbuch  für  den  lateinischen  und  deutschen  Unterricht. 
2.  Auflage  besorgt  von  Woldemar  Gillhausen.  Zvreite  Abteilung  zu  Caesars 
bell.  gall.  V— VII.    Khauln  1891.    (VIII,  306  S.)    8.  M.  4. 

—  ...  4.  Kursus.     1.  Abteilung.    Zur  Durchnahme  in  Unter-  und  Ober-Tertia  und 

zum  Handgebrauch  iu  den  oberen  Klassen.  A.  u.  d.  T. :  ...  3.  Auflage,  besorgt 
von  Woldemar  Gillhauseu.  1.  Abteilung  zu  Caesars  bellum  I — IV.  Ebenda 
1892.     (XX,  176  S.)    8.  M.  2.40. 

Peskett,  Arthur  George:  Caesar  b.  g.  VIII  praef .  §  2.    In:  The  classical  Revievs^  2 
(1S88)  p.  326. 

—  A  note  on  Caesar's  invasions  of  Britain.    In:  The  Journal  of  philology  20  (1892) 

p.  191-201. 
Petersdorff,  Rudolf:  C.  Julius  Caesar  num  in  hello  gallico  enarrando  nonnuUa 
e  fontibus   transcripserit.     Progr.  des  Gymn.  Beigard.     (Berlin:   Mayer  <fc  MiUhr) 
1879.     (18  S.)    4.  M.  1. 

—  Die   Quellenfrage  zu   Caesars  bei.  gal.   lib.   VIII.   bei.   alex. ,   bei.  afr.  und  bei. 

hispan.     In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial-Wesen  34  (1880)  p.  215—219. 
Petsch,   Karl:    Die  historische  Glaubwürdigkeit   der  Commentarien  Caesars  vom 
gallischen  Kriege   nach   gegenwärtigem  Stande   der  Kritik.     Progr.  des   Gymn. 
Glückstadt  1885.  1886.     (28,  27  S.)    4. 

—  Zu  Caesars  zweitem  Zuge  nach  Britaimien.    In:  Jahrbücher  für  elassische  Philo- 

logie 141  (1890)  p.  597—607. 
P(fitzner),  Wilhelm:  Die  Belagerung  von  Alesia  (Caes.  b.  g.  7,  69—90).    In:  Jahr- 
bücher für  Philologie   und   Paedagogik  120  (1879)  p.  102-109.   113—121.  172—179. 
Pickel,  Johannes:   Proben  für  die  Übersetzung  ausgewählter,  schwierigerstellen 

aus  Caesar.    Progr.  der  Lateinschule  Fürth  1893.    (S.  28—31).    8. 
Pio,   Oscar:    Giulio    Cesare.     In  des   Verf.   Drammi   della   storia   italiana   {Milano 

188-)  Nr.  1. 
Planer,   Hermann:   Caesars  Antesignanen.    In:   Symbolae  Joachimicae  1   (Berlin 

1880)  p.  37—50. 
Plochmann,   Friedrich:   Caesars   Sprachgebrauch  in  Bezug  auf  die  Syntax  der 

Casus.     Progr.  der  Studienanstalt  Schwein  fürt  1891      (45  S.)    8. 
Pluygers,  Guilielmus  Georgius:  'ATZourtifiov&i'uuzu.     1881  siehe  C.  G.  Cobet  unter 

Scriptores  (p.  51). 
Poehlmahn,  Heinrich:  Zwei  Unterrichtsstunden  in  Tertia  (1.  Eine  Caesarstunde 

in  Untertertia.    2.  Eine  deutsche  Stunde  in  Obertertia  .  .  .).    Progr.  des  Gymn. 

Oldenburg  1888.     (S.  1—12).     4. 


0.  Julius  Caesar.  201 


Julius  Caesar. 
Pohl,  Otto:  Caesars  Rheinbrücke  (Bell.  Gall.  IV  17).   In:  Festschrift  zur  50 jährigen 

Jubiläumsfeier  des  Kealgymn.  am  Zwinger  zu  Breslau  1886.     II.  p.  34—47. 
Pohlmey,  Emil:  Wortschatz  zu  des  C.  Julius  Caesar  bellum  gallieum  liber  I— III 

in   Praeparationsform   zusammengestellt,      (lüierxloh:   C.   Bertflsmmui   1885.     (VIT, 

176  S.)    8.  M.  1.60. 

Polak,  Hermann  Joseph:  Caes.  bg.  V  31.  6.    1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  13). 
Polaschek,  Anton:  L.  Vielhaberi  in  libros  pseudocaesarianos  adnotationes  criti- 

cae.    In:   Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien   43  (1891)  p.  385-389. 

43  (1892)  p.  390—398.  977—979. 

—  Der  Ciisarcodex  Vindobonensis  95   (Hist.  prof.  594),    Endl.  LXV  und    das   bellum 

Hispaniense.     Ebenda  43  (1892)  Beilage.     1  Blatt. 

—  Cäsars   Bürgerkrieg,    das   bellum   Alexandrinum   und   bellum  Africum   und   der 

codex  Vindobonensis  95  (Hist.  prof.  594),  Endl.  LXV.     Progr.  des  Gymn.  Czer- 
nowitz  1893.    (XX  S.)    8. 

—  Caesariana.     In:  Serta  Harteliana  (Wüii  1896)  p.  2-24—226. 

Poly,  Franijois  Xavier :  Arioviste  et  C6sar.  In  :  Bulletin  de  la  Societe  d'agriculture 
sciences  et  arts  de  la  Haute-SaOne  3»  serie  9  (1879)  p.  348—362. 

—  Etudes   topographiques  et  militaires  sur  le  premier  livre  des  Commentaires  de 

C6sar.     Btlfort:  Typ.  Spitzmülhr  1883.  1886.     (98,  200  S.)    8. 

Poppier,  Franz:  Esse  mit  einem  prädicativen  Adverbium  bei  Sallust  und  Caesar. 
Progr.  des  Gymn.  Bielitz  1891.     (S.  3—33).     8. 

Porazil,  Ernst:  Versuch  einer  vergleichenden  griechisch-deutschen  Phraseologie 
zu  Caesars  bell.  gall.  (Comm  I.  II.  III.  IV.  V).  Progr.  des  Gymn.  Wiener- 
Neustadt  1888.  1889.  1S90.  1891.     (42,  30,  28,  29  S.)    8. 

Präparationen  nebst  Übersetzung  zu  Cäsars  „gallischer  Krieg".  Von  einem  Schul- 
mann. 7  Bücher  (8  Heftchen).  Düsseldorf:  Schirann  1888.  (148,  76,  68,  84,  131, 
100,  106,  105  S.)    8.  Je  BI.  -  .50. 

P  ramm  er,  Ignaz :  Zu  Caesar  de  hello  gallico  [I  1.  5,  24.  2.  3,  43.  3,  V  43.  5.  VI  29.  1|. 
In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  34  (1883)  p.  252—254. 

—  Zur  Lexikographie  von  Caesar  de  hello   gallico.     Progr.   des   Staats -Gymn.  im 

8.  Bezirke  Wien  1884.    (S.  3—30).    8. 

—  Zu   Cäsar  de    hello    gallico    [I  6.  3.   IV  21.  9.   V  23.  5.   VI  40.  1.  VII  32.  3,  70.  3. 

VIII  4.  1,  5.  1.  I  L'4.  3].    In:   Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  36 
(1885)  p.  591—594. 

—  Zu  Caesar  de   hello  gallico  I  51.  3.     In:   Zeitschrift  für  das  Realschulwesen  18 

iWun  1893)  p.  518. 
Preis,  Willibald:   Adiectivum   utro   ordine  apud   optimos  Romanorum  scriptores 

coniunctum  sit  cum  substantivo  quaeritur.     1889  siehe  C. :  Scriptores. 
Priem,   Josef:    Die    irrealen  Bedingungssätze   bei    Cicero   und    Caesar.     (1885)  1889 

siehe :  Cicero. 

Procksch,  August:   Anleitung  zur  Vorbereitung  auf  C.  Julius  Cäsars  gallischen 

Krieg.     3  Bändchen.     Ltipzig:  B.  (I.  Teiihnir  1890-1898.     8.  M.  '2.40. 

Erstes  Bändchen :  Buch  I— III.    2.  Auflage,  gänzlich  umgearbeitet  von  Julius 

Lange.     (1890)  1898.     (VI,  100  S.)  M.  --.80. 

Zweites  „  Buch  IV -VI.    1892.    (VI,  54  S.)  M.  —.80. 

Drittes  „  Buch  VII  und  VIII.     1893.    (VI,  61  S.)  M.  —.80. 

Qu  entin-Bauchart,  Ernest:  Les  Commentaires  de  la  Guerre  Gallique.    [Manu- 

scrit  du  XVI»  siecle;    paraphrase   des   trois   premiers   livres  des  Commentaires 

de  Cesar].  In  :  E.  Q.-B.  M6langes  bibliographiques  (189.5-1903)  [Pur/s  1904)  p.  61—71. 

Quicherat,   Jules:   Du  lieu  de  la  bataille  entre  Labienus  et  les  Parisiens  (1852). 

In  des  Verf.  Melanges  d'archeologie  et  dhistoire  {Fayis  1885)  p.  207—234,  1  Karte. 

—  L'opinion  de  M.  de  Saulcy  sur  la  bataille  entre  Labienus  et  les  Parisiens  (1858). 

Ebenda  p.  235—242. 

—  Question  d'Alesia.    J.  Q.  defenseur  d'Alaise  par  Auguste  Castan  (1869).    Ebenda 

p.  468—474. 

—  L'Alesia  de  C6sar  rendue  a  la  Franche-Comte.    Refutation  de  tous  les  memoires 

pour  Alise  (18.57).     Ebenda  p.  475—506. 

—  Conclusion  pour  Alaise  dans  la  question  d'Alesia  (1858).    Ebenda  p.  507—550. 

—  Nouvelle   d6faite  des  defenseurs  d'Alise  sur  le  terrain  d'Alesia  (1861).    Ebenda 

p.  551—556. 

—  Examen  des  armes  trouvees  ä  Alise-Sainte-Reine  (1865).    Ebenda  p.  557—574. 
Ramorlno,  Feiice:  Trenta  luoghi  di  Cesare  proposti  per  esercizio  di  retroversione 

ad  uso  dei  ginnasii  e  corredati  di  iiote.    Toriiio:  K.  Lotsrlifr  1884.    (74  S.)    8.    L.  1.20. 

—  II  Cesare  riccardiano  541.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  18  (1890) 

p.  250—285. 

—  De  caesarianis  codicibus  riccardiano  .541  et  vaticano  3324  (ursiniano).    1891  siehe; 

H.  Meusel. 


202  Scriptores  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Kanke,   Fritz,   und   Ranke,   Julius:    Präparation   zu  Cäsars  gallischem  Kriege. 

[Präparationen  für  die  Schullektüre  4.  6.  10.  18].     Hamwvfr:  NonhleutsclK   Verlags- 

aiixtalt  0.  Goedd  188öff.     8. 

Buch  1.    11.  Auflage  (1886)  IQOii.    (44  S.)  M.  —.75. 

„     II— IV.    VonFr.R.u.  Chr.  Werner  US.  8.  Aufl.  (1887)1904.   (33  S.)   M.  — .65. 

,     V.    Neu  bearbeitet  von  G.  Lud  ewig.   6.  Aufl.  (1888)  1906.   (38  S.)    M.  —  .60. 

„    VI  und  VII.     Neu  bearbeitet   von  G.   Ludewig.     6.    Aufl.   (1892)   1907. 

(44  S.)  M.  —.75. 

Kasi,    Petrus:    Codicis    laurentiani    LXVIII   8   lectionum    exemplum    (Caes.   b.    g. 

lib.  IV).     In:  Studi  italiani  di  filologia  classica  3  (1895)  p.  497—509. 
Rauchen  stein ,  Hans:  Der  Feldzug  Caesars  gegen  die  Helvetier.    Eine  kritische 

Untersuchung  mit  einer  vorausgehenden  Abhandlung  üljer  die  Glaubwürdigkeit 

der  Commentarien  Caesars   zum  gallischen  Krieg.    Inaug.-Dissert.  von  Jena. 

Zürich  1882.     (102  S.)     8. 
Rebec,    Pranciscus :    Quo    tempore    scripserit    C.   Julius   Caesar   commentarios   de 

hello  Gallico   quod    consilium    secutus   sit   in   hoc  libro  conflciendo,    quae  fides 

tribuenda    sit    ei    res    gestas   in    Gallia   enarranti,    breviter   exponitur.     Progr. 

gymn.  ki.sinevensis.     Ddessite:  Typ.  P.  A.  X(hn!jj  1881.     (S.  5—29).     8.  Kop.  30. 

Reville,  A.:  La  religion  gallo-romaine  chez  J.  Cesar.    In:  Revue  celtique  10  (1889) 

p.  236—237. 
Rheinhard,   August:    C.  Jul.  Caesar's  Rhein -Brücke.     Eine  technisch- kritische 

Studie.     Mit  3  Abbildungen.     Stuttgart:  P.  N<ff  1883.     (16  S.)    8.  M.  —.50. 

Richardson,   F.   B.:    Six  months'   preparation    for  reading  Caesar.     2<J  edition 

revised.     New  iorli:  H.  Holt  &  Co.  1894.     8.  Cts.  9  . 

Richter,    Richard:    Kritische   Bemerkungen   zu   Caesar's   Commentarius   VII.    de 

hello  gallico.    Progr.  des  Gymn.  Stargard  Po.  1889.  1907.    (39  S.,  S.  3—21).    4. 
Ridgeway,  W^illiam:   Caesar's  invasion(s)  of  Britain.    In:    The  Journal  of  philo- 

logy  19  (1891)  p.  138-145.  200—210. 
Riemann,    Othon:    Remarques    sur    diverses    questions    de    syntaxe    latine.     In: 

Revue  de  philologie  12  (1888)  p.  176—185. 
II.  —  Unus   avec   le   gönitif  chez  Ciceron.     III.  —  Toto   orbe   terrarum  ou  in 
toto  orbe  terrarum  [Cic.  Liv.  Caes.   Nep.].     Vgl.  13  (1889)  p.  150. 
Ringe,  Dietrich:  Zum  Sprachgebrauch  des  Caesar.    I.  (et,  que,  atque,  ac).    Progr. 

des  Gymn.  Göttinnen:  l  Vanduilmerk  &  Rupriclit)  1880.     (21  S.)    4.  M.  1.20. 

Roby,   Henry  John:    Caesar   b.    g.    IV    17.     The   bridge   over   the   Rhine.     In:    The 

classical  Review  1  (1887)  p.  242. 
Rohde,   Dietrich:    Adiectivum   quo  ordine    apud  Caesarem  et  in  Ciceronis  oratio- 

nibus  coniunctum  sit  cum  substantivo  examinavit  D.  R.    Progr.  der  Gelehrten- 

sohule  des  .Johanneums.     Hniuhnrg:  (.Xolte)  1884.     (18  S.)    4.  M.  1.25. 

Rohde,   John:    Ordlista  tili   C.  Julii   Caesaris    Commentarü   de   hello  gallico.     I.: 

1.  boken,  kap.  1—39.     Göteborg:   Wittergren  &  Kerher  1886.     (96  S.)    8.  Kr.  1. 

Röscher,  Wilhelm  Heinrich:  Zu  Caesars  bellum  civile  [III  32.  3].    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  136. 

—  Zu  Caesars  bellum  civile  [III  109.  5].     In:    Jahrbücher  für  classische  Philologie 

123  (1881)  p.  839—840. 

—  Über    die    Reiterstatue    Jul.    Caesars    auf   dem    Forum   Juliuni   und   den   ^tnnoi 

li(joT(i7ioii^  einer  Münze   des  Cordianus  Plus   von  Nikaia  (Bithynien).     Mit  vier 

Lichtdrucktafeln.     In:   Berichte   über   die  Verhandlungen  der  kgl.  sächsischen 

Gesellschaft  der  Wissenschaften  zu  Leipzig.    Philologisch  historische  Classe  43 

(1891)  p.  96—154. 
Rosenthal,  F.:  Die  Erlässe  Cäsars  und  die  Senatsconsulte  im  Josephus  Altertli. 

XIV,    10  nach   ihrem   historischen    Inhalte   untersucht...    1879.    1885   siehe  B. : 

Flavius  Josephus. 
Rostagno,   Henricus:    Bellum    Hispaniense   cum  cod.  laur.  68,  8  coUatum.     In: 

Studi  italiani  di  filologia  classica  2  (1894)  p.  135—138. 

—  II   libro   de  hello  africo   nel   cod.  laurenziano-ashb.  No.  33.     Ebenda   p.  321—337. 

—  siehe  B.  Kühler. 

Saalfeld,  Günther  Alexander:  C.  Julius  Caesar.  Sein  Verfahren  gegen  die 
gallischen  Stämme  vom  Standpunkte  der  Ethik  und  Politik  unter  Zugrunde- 
legung seiner  Komnientarien  und  der  Biographie  des  Sueton.  Hannover:  Hahn  sehe 
BuMiandtnng  1881.     (34  S.)     8.  _M.  —.80. 

Sabbadini,  Remigio:  Storia  e  critica  di  alcuni  testi  latini.  1890  siehe  C: 
Collectiones  (p.  13). 

Sakellaropulos,  S.  K. :  Elxuolat  xu\  (ilO()^walti  ti?  XaTivoic  avy^ejueptlc.  Ä.  Com. 
Nep.  Pelop.  3,  2  Epam.  3,  4  Eum.  11,  3  Sallust.  Jug.  5.  5.  Caes.  b.  c.  1.  1.  1,  3. 
1,48.5.     In:  ^4 5 i/>u(Ov  10  (1881)  p.  400— 406. 

Sauveur,  Lambert:  Talks  with  Caesar:  De  hello  gallico.  New  York:  H.  Holt  d:  Co. 
(1879).    ,<.  S  1.50. 


C.  Julius  Caesar.  203 


C.  Julius  Caesar. 

Schambach,  Otlried:  Zu  Caesar  und  seinen  Fortsetzern.  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  119  (1879)  p.  867—870.    123  (1882)  p.  215—224. 

—  Die  Reiterei  bei  Caesar.    Progr.  des  Gymn.  Mü  h  Ihausen  i.  T  h.  1881.    (S.  3— 36).    4. 

—  Einige  Bemerkungen  über  die  Oesehützverwendung  bei  den  Kömern,  besonders 

zur  Zeit  Caesars.     Progr.  des  Gymn.  Altenburg  1883.     (19  S.)     4. 
Schiller,   Heinrich:    Zu  Caesar   und  seinen  Fortsetzern.     1)  Bell.  gall.  III  cap.  7 
et  8.     2)  Bell.  civ.  III  108—112.    In:  Blätter  für  das  Bayerische  Gymnasial-  und 
Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  393-399. 

—  Zur  Hirtiusfrage.     Ebenda  p.  246 — 252. 

—  Zur   Geschichte    und    Topographie    des    alten   Alexandria.     In:    Bliitter   für   das 

Bayer.  Gymnasialschulwesen  19  (1883)  p.  17—21. 

—  Zu    Caesar  Bell.  civ.   [II   112.  2   und    Hirtius   Bell.  alex.  8.  2.     In:    Philologus  42 

(1884)  p.  773—777. 

—  Bell.  Gall.  VIII  20.  1.     Ebenda  43  (1884)  p.  522. 

—  Zu  Cäsars  Fortsetzern.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik 

5  (1888)  p.  573-575. 

—  Vom  Ursprung   des  „Bellum  Ale.xandrinuni".     In:   Blätter  für  das  Bayer.  Gym- 

nasialschulwesen 26  (1890)  p.  242—251.  393—400.  511—523. 

—  Zu  Cäsar   und    seinen  Fortsetzern.     In:    Commentationes   woelfflinianae  (Liiisiai 

1891)  p.  49—56. 

—  Textkritisches   zu   Caesar  [Bg.  IV  25.  2.  VII  53.  1.  2,  20.  3,   civ.  III  112.  6J.    In: 

Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  27  (1891)  p.  284—286. 

—  Die  Cäsarausgabe  des  Hirtius.    In:  Philologus.    6.  Suppl.  (1891—1893)  p.  39.".- 399. 

—  Zu   Caes.   Bell.    gall.  VIII   [praef.  S  2].     In:    Blätter   für   das   Gymnasial -Schul- 

wesen 29  (1893)  p.  10. 

—  Zu  Hirtius   Praefatio   von  Bell.  gall.  VIII.     In:    Philologus  54  (1895)   p.  191—192. 

Schlee,  Ernst:  Etymologisches  Vocabularium  zvim  Caesar,  eingerichtet  zum  Nach- 
schlagen und  zum  Lernen.  Nebst  einer  Sammlung  von  lateinischen  Beispielen 
und  einer  Zusammenstellung  der  Konjunktionen  zur  Kepetition  <ler  Syntax. 
4.  Doppelauflage.     Alfoiui:  J.  Hurdtr  Virl.  (1881)  1902.     (IV,  65  S.)     8.  M.  1. 

Schleusner,  Wilhelm:  Die  Ausdrücke  und  Redensarten  aus  Ciceros  Pompejana 
und  catilinarischen  Reden,  sowie  Cäsars  Kommentarii  über  den  gallischen  Krieg 
für  Primaner  zusammengestellt.    Leipziff:H.f''.Tfiihiia-lSS8.   (VI,  38  S.)    8.    M.  — .75. 

Schleussinger,  August:  Studie  zu  Caesars  Rheinbrücke.  [Aus:  Blätter  für  das 
Bayer. Gymnasialsehulwesen20(18S4)p.  157— 194.339— 341)].  München:  .J.Linditiur'xche 
Biichli.     (40  S.)    8.  M.  -.80. 

—  Zur   Rheinbrücke.     In:    Blätter   für    das   Bayer,   (iymnasialsehulwesen   20  (1884) 

p.  356—357.     Vgl.  Wirth. 
Schliack,  Karl:  Zu  Caesars  bellum  gallicum  [V  31.  5.  VII  9.  5].    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  133  (1886)  "p.  781—782. 
Schmalz,  Josef  Hermann:  Zu  Caesar  de  hello  gallico  |I  40.  14].     In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  153  (1896)  p.  684. 

—  Zu  Cäsars  bellum    gallicum  [VI  27.  3,   40.  4,  IV  17.  10].     In:    Jahresberichte   das 

philologischen  Vereins  zu  Berlin  23  (1897)  p.  243—244. 
Schmidt,   Johann:    Schüler- Kommentar   zu  Cäsars  Denkwürdigkeiten   über   den 
gallischen  Krieg.    Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von  J.  S.    5.  Auflage. 
Leipzig:  G.  Frfijtug.     Wim:  F.  Ttnipsky  (1891)  1908.     (128  S.)     8.  M.  1.20. 

—  Zu   Caesar   bell.   gall.  I  26.  5.     In:    Zeitschrift   für   die    österreichischen   Gym- 

nasien 42  (1891)  p.  969. 

—  Zum  Bellum  Gallicum  [I  26].     In  :  Wiener  Studien  13  (1891)  p.  32o— 327. 
Schmidt,  Karl  Eduard:  Vokabeln  und  Phrasen  zu  Cäsars  bellum  gallicum  nebst 

kurzen  Anweisungen  zum  Übersetzen.    13  Hefte.    Köiiif/Khfrff:  F.  Be/jtr.    8.    M.  3.90. 
1.  Heft.     I.  Buch,  Kapitel   1—29.     2.,  verb.  Aufl.     (1888)  1907.     (31  S.)     M.  —.30. 

(27  S.)    M.  -.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

M.  —.30. 

Schmidt,  Otto  Eduard:  Bemerkungen  zu  Stoffels  Histoire  de  Jules  Cesar.    Guerre 

Civile  (Paris,  imprimerie  nationale   1887).     In   des  Verf.  Der  Briefwechsel  des 

M.  Tullius  Cicero  .  .  .  {Ifipziff  189;i)  p.  377—392. 


2. 

„ 

I. 

3. 

„ 

II. 

4. 

„ 

m. 

5. 

„ 

IV. 

6. 

„ 

IV. 

7. 

,, 

V. 

8. 

„ 

V. 

9. 

n 

VI. 

10. 

„ 

VI. 

11. 

,^ 

VII. 

12. 

„ 

VII. 

13. 

^ 

VII. 

30—54. 

2., 

(1888)  1902. 

2.,  verb.  Aufl. 

(1888)  1902.     (31  S.i 

1888.    (28  S.) 

Kapitel  1—19. 

1889. 

(20  S.) 

„       20-38. 

1889. 

(19  S.) 

1-23. 

1890. 

(24  S.) 

24-58. 

1890. 

(32  S.) 

1—20. 

1891. 

(23  S.) 

„       21-44. 

1893. 

(25  S.) 

1-31. 

1894. 

(31   S.) 

„       32—62. 

1896. 

(28  S.) 

„       63-90. 

1897. 

(25  S.) 

204  Scriptores  latiiii.    ü.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

Schneider,  Kudolf:  Cäsars  Rheinbrücke.  In:  Berliner  philologische  Wochen- 
schrift 4  (1884)  Nr.  6  Sp.  161—166. 

—  Caesar.  In:  Jahresberichte  des  philologischen  Vereins  zu  üerlin  11  (1885) 
p.  151—173.  12  (1886)  p.  221—262.  13  (1887)  p.  343—395.  14  (1888)  p.  324—348  mit 
Bemerkung  von  H.  J.  Müller.  Caesar  und  seine  Portsetzer.  El)enda  16  (1890) 
p.  87— 122.  17  (1891)  p.  235— 269.  19  (1893)  p.  246— 285.  21  (1895)  p.  116— 157.  23(1897) 
p.  223—242. 

—  Ilerda.     Ein   Beitrag   zur   römischen   Kriegsgeschichte.     Mit   einer   Karte    von 

H.  Kiepert.     lUrlw:   ^Y^i(h»^Uln  1886.     (YIII,  43  S.,  1  Abb.)     8.  M.  1.60. 

—  Uxellodunum.   In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  7  (1887)  Nr.  19  Sp.  602— 604. 
-  Portus   Itius.     Mit   einer   Karte   von   A.    Brecher.     Progr.   des   Kiinigstädtischen 

Gymn.  Birlin:  R.  (liurtiiir  (Jetzt:    Wdr/mann)  1888.     (19  S.)     4.  M.  1. 

Scholl,  Fritz  :  In  fugam  convertere  (Caesar  b.  g.  I  52.  5).    In :  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  7  (1892)  p.  441. 
Schöne,  Alfred  Erdmann:  Zu  Caesar  de  hello  civili  [I  3.  3].    In:  Jahrbücher  für 

classi.sche  Philologie  139  (1889)  p.  168. 

—  Zu  Caesar  de  hello  civili  [II  5.  3,  44.  1.  II  29].     Ebenda  141  (1890)  p.  C07— 608. 
Schattier,    Bernhard:    Über   die  Lage   der   geschichtlichen   Orte  Aduatuca  Ebu- 

ronum  (Caes.),  Ära  Ubiorum  (Tacit.)  und  Belgica  (Itin.  Anton.).  Progr.  des 
Progymn.  Kheinbach  1889.     (31  S.)     4. 

Scholl,  Friedrich:  Zu  Caes.  b.  g.  V  43.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 17  (1881)  p.  254—256. 

Schuermans,  H. :  Les  Aduatuques  sur  la  Meuse.  In:  Annales  de  la  sociöte 
archeologique  de  Namur  21  (1895)  p.  ■243-286. 

Schutt,  Klaus:  Der  lateinische  Unterricht  in  Tertia  mit  besonderer  Berück- 
sichtigung der  Cäsarlektüre.    Progr.  des  Gymn.  Kreuzburg  O.  S.  1884.   (15  S.)   4. 

Schwenke,  Richard  :  Über  das  Gerundium  undGerundivum  bei  Cäsar  und  Cornelius 
Nepos.     Progr.  der  Realschule  II.  O.  Frankenberg  i.  S.  1882.     (36  S.)    4. 

Seitz,  Charles:  L'oeuvre  politique  de  Cesar  jug6e  par  les  historiens  de  Rome  an 
Xixme  siecle.    These  de  doctorat.     r/ain-f  d  Haie  IL  Gtorg  12,9,9.    (130  S.)   8.    Fr.  2. 

Seidner,  Karl:  Das  Schlachtfeld  von  Pharsalus.  Mit  Kartenskizzen.  Progr.  des 
Realgymn.  Mannheim  1883.     (10  S.)    4. 

(Senault,  Albert):  L'oeuvre  de  Jacques  Maissiat.  Annibal  &  C6sar  en  Gaule. 
Essai    de   critique  historique.     Bowg:    JmpriiiurH  //riurak  1892.     (60  S. ,    1  Bl.)    8. 

Sepp,  Bernhard:  Varia.  Eine  Sammlung  lateinischer  Verse,  Sprüche  und  Redens- 
arten mit  besonderer  Berücksichtigung  der  Phraseologie  des  Cornelius  Nepos 
und  Julius  Caesar.  Dritte,  vermehrte  und  verbesserte  Auflage.  Augsburg:  Kranz- 
fddn-'sriK  Bachf.  1882.     (IV,  149  S.)    8.  M.  1.20. 

—  Lanx  satura.    Eine  Auswahl  von  lateinischen  und  deutschen  Versen,  Sprüchen 

und  Redensarten  mit  besonderer  Berücksichtigung  der  Phraseologie  des  Cor- 
nelius Nepos  und  Julius  Caesar.  Progr.  der  Studienanstalt  bei  St.  Stephan 
in  Augsburg  1885.     (160  S.)    8. 

—  Lanx  satura  auctior.    Eine  Sammlung  ...  Redensarten.   Ebenda  1894.   (200  S.)    8. 
Serrure,   Constant  Antoine:    Etudes  sur  la  numismatique  gauloise  des  commen- 

taires  de  Cesar.  Premiere  6tude.  Deuxieme  etude.  [Aus:  Le  Museon.  Revue 
internationale  5  (1886)  p.  13—47.  559—596].  Louvain:  Typ.  ih  C'li.  Petters,  lihraire  1885. 
1886.     (37,  40  S.)    8.  '  Fr.  5  u.  3. 

Sihler,  Ernest  Gottlieb:  The  tradition  of  Caesar's  gallic  wars  from  Cicero  to 
Orosius.  In:  Transactions  of  the  american  philological  association  18  (1887) 
p.  19—29. 

—  Studies  in  Caesar.    In :  The  classical  Review  4  (1890)  p.  152—154.  198-200.  448—450. 
Sonntag,  Max:  Bemerkungen  zu  Caesar  d.  b.  g.  IV  17.    Progr.  des  Gymn.  Frank- 
furt a.  O.  1890.     (Uipiig:  (!.  Fork).     (9  S.)     4. 

Spanoghe,  Emile:  Caes.  bc.  III  109.  6.     1890  siehe:  Cicero. 

Spillmann,   Emil:    Caesariana.      Progr.   der    Kantonsschule    St.    Gallen    1878. 
(22  S.)    4. 
I.  Die  Gesandtschaft  des   Roscius  und   L.   Caesar.     II.   Zeitbestimmung  der 
Eroberungen   im  Picener-   und   Marserland.    III.  Die  Kämpfe  bei  Ilerda. 
IV.  Die  Pronomina  hie  und  is. 
Stangl,  Thomas:  Die  Bibliothek  Ashburnham.    In:  Philologus  45  (1886)  p.  201— 236. 
Caesar.    Plin.  epist.    Sallust.    Valer.  Max. 

—  Bellum  africanum  c.  18.     Ebenda  51  (1892)  p.  246. 

Steel  e,  R.  B. :  Chiasmus  in  Sallust,  Caesar,  Tacitus  and  Justinus.    Dissert.  inaug. 

of  the  Johns  Hopkins  university.     NortlifidiK  Minti.  1891.     (1  BL,  61  S.)    8. 
Stoffel,  Celeste:  Histoire  de  Jules  C6sar.    Guerre  civile.     2  tomes  et  24  pl.    Piiriit: 

Imptimirie  Nationulf  18^.     2,".  Fr.  100. 

I.  Dupassage  du  Rubicon  a  labataille  de  Pharsale.  1887.  (VIIS.,1  S.  ung.,387S.) 

II.   De  la  bataille  de  Pharsale  ä  la  mort  de  Cesar.    1887.    (460  S.)    24  planches. 


C.  Julius  Caesar.  205 


Julius  Caesar. 

Stoffel,  Celeste:  Guerre  de  C'esar  et  d'Arioviste  et  premieres  Operations  de  Cesar 
en  l'an  702.     IlMtm  1890.     (163  S.,  1  S.  ungez.,  3  Karten).     4.  Fr.  30. 

—  Remarques  sur  l'ouvrage  intitulö:  Das  Kriegswesen  Casars  par  Franz  Fröhlich. 

In:  Revue  de  philologie  15  (1891)  p.  139—155. 
Stell,  Heinrich  Wilhelm:  Die  Meister  der  römischen  Litteratur.     Eine  Übersicht 

der  klassischen  Litteratur  der  Römer  für  die  reifere  Jugend  und  Freunde  des 

Altertums,     liipzig:  B.  C.  Tiahmr  1881.     (IV,  427  S.,  1  S.  ung.,  1  Stahlstich).     8. 

M.  4.20.  Wohlfeile  Ausg.  M.  2.70. 
1.  L.  Livius  Andronicus  u.  Cn.  Naovius.  2.  Titus  Maccius  Plautus.  3.  (juin- 
tus  Ennius.  4.  Publius  Terentius  Afer.  5.  Marcus  Porcius  Cato.  6.  Marcus 
Tullius  Cicero.  7.  Caius  Julius  Caesar.  8.  Caius  Sallustius  Crispus.  9.  Titus 
Livius.  10.  C.  Valerius  CatuUus.  11.  Publius  Vergilius  Maro.  12.  Quintus 
Horatius  Flaccus.  13.  Publius  üvidius  Naso.  14.  Cornelius  Tacitus. 
Sturm,  Johann  Baptist:  Der  iterative  Konjunktiv  bei  Caesar.    In:  Blätter  für  das 

Gymnasial-Schulwesen  30  (1894)  p.  94-98. 
Snmpff,   Otto:    Cäsars  Beurteilung  seiner  Offiziere   in    den   Commentarien   vom 

gallischen  Kriege.     Progr.  des  Gymn.  Quedlinburg  1892.  1893.     (26,  33  S.)    4. 
Suster,  Guido:  Caes.  bg.  V  31.  ."..     1891  siehe  C:  CoUectiones  (p.  14). 
Teetz,  Ferdinand:  Kritische  Bemerkungen  zu  Caesar  b.  g.  I  8.  1  und  b.  g.  IV  17.  9. 

1893  siehe  B. :  Sophocles. 
Thielmann,   Philipp:    Sine   causa   [=  frustra].     (Bell.  al.  39.  1).     In:    Archiv    für 

lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  7  (1892)  p.  268. 
Thouret,  Georgius:  De  Cicerone,  Asinio  Pollione,  C.  Oppio  rerum  caesarianaruiii 

scriptoribus.     1878  siehe:  Cicero. 
Tissot,  Charles:  Recherches  sur  la  canipagne  de  Cesar  en  Afrique.    In:  Memoires 

de  l'Institut  national  de  France.    Academie  des  inscriptions  et  belles-lettres  31, 

2.  part.  (1884)  p.  1—61,  3  pl. 
Touflet   (du    Mesnil),    Georges:    Onomastique   de   la   Gaule    sceltane.     Caesar. 

Rone>i:  Impr.L.  Tkshnys  1884.     (VII,  574  S.)     8.  Fr.  'JO. 

Uhdolph,  Paul:  üeber  die  Tempora  in  konjunktivischen  Nebensätzen  der  Oratio 

obliqua  bei  Caesar.    Progr.  des  Gymn.  Leobschütz  1885.    (XVIII  S.)    4. 
Ungar,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.    1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  15). 
Vahlen,  Johannes:  Caes.  bg.  VI  22.    1893  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 

—  Caes.  b.  g.  VII  20.  12.  VI  24.     1895  siehe  B.:   Dio  Prusaensis. 
Valentin-Smith,  Joannes-Erhard:  Fouilles  dans  la  vallee  du  Formans  (Ain)  en 

1862.  Documents  pour  servir  a  l'histoire  de  la  campagne  de  Jules  Cesar  contre 
les  Helvetes  recueillis  et  annotes  par  J.-E.  V.-S.  Accompagnes  de  cartes  et  de 
figures  par  A.  Steyert  d'apres  Guigue,  Cadot,  Martin-Daussigny,  etc.  Li/ou:  Libr. 
imriemu  f/'Auf/.  Briin  1888.     (VII,  153  S.,  1  S.  ung.,  1  Bl.)     8.  Fr.  5. 

van  Veen.  Jacobus  Simon:  Ad  Caesaris  commentarios  [b.  c.  I  56.  3,  60.  4,  76.  4, 
II  2.  1,  bg.  I  31.  13,  29.  31.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  141  (1890) 
p.  595-596. 

vonVeith,  Karl:  Die  Kämpfe  der  Römer  und  Germanen  bei  Limburg.  (Mit  Karte). 
In:  Monatsschrift  für  die  Geschichte  Westdeutschlands  mit  besonderer  Berück- 
sichtigung der  Rheinlande  und  Westfalens  4  (1878)  p.  419—427. 

—  Die  Kämpfe  des  Labienus  mit  den  Treverern  an  der  Semois  und  Alzette  54/53  v.  Chr. 

(Mit  drei  Plänen).    Ebenda  5  (1879)  p.  145—159. 

—  Belagerung  und  Entsatz  des  Kömerlagers  bei  Namür  im  Jahre  54  v.  Chr.  (Caes. 

B.  g.  I,  38—53).     (Mit  drei  Plänen).     Ebenda  p.  275-299. 

—  Die  Ariovisterschlacht  im  Jahre  58  n.  Chr.    Eine  Studie  über  das  Schlachtfeld 

und  die  damalige  Kriegführung.    (Mit  zwei  Plänen).     Ebenda  p.  495—513. 

—  Cäsars  Schlacht  gegen  die  Usipeter  und  Tencterer  im  Jahre  55  v.  Chr.  (Caes.  B. 

g.  IV  1—16).     (Mit  Karte).     Ebenda  6  (1880)  p.  1—23. 

—  Cäsars  Rheinübergänge  in  den  Jahren  55  und  53  v.  Chr.  (Caes.  b.  g.  IV,  16-19 

und  VI,  9    32).     (Mit  Karte).     Ebenda  p.  87— 112. 

—  Üppidum  Aduatucorum   von  Cäsar  belagert  im  Jahre  .57  v.  Chr.  (Caes.  b.  g.  II, 

29-33).  (Mit  Karte).  Ebenda  p.  229—239. 
Venediger,    Carl:    Zu   Caesars   bellum   gallicum   [III   7.    8].     In:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie  119  (1879)  p.  786—790. 
Vianello,    Natale:    C.   G.   Cesare.     Commentarii   de   hello    Gallico ,    VII   19.     In: 

BoUettino  di  fllologia  classica  1  (1894    1895)  \>.  277-279. 

—  L'assedio  di  Avaricum.     Studio   suUa   poliorcetica   dei  Romani.     flenova:    Mnrthii 

1896.     (50  S.,  1  Taf.)    8. 
Vine,   Francis  Thomas:   Caesar  in  Kent.    The   landing  of  Julius  Caesar  and   his 
battles  with  the  ancient  Bi-itons  with  some  account  of  early  british  trade  and 
enterprise.     2.  odition.     Lumliw:  E.Stock  (1886)  1887.     (XIII,  248  S.)    8.  Sh.  5. 


2(JG  Scriptorcs  latini.    D.    C.  Julius  Caesar. 

C.  Julius  Caesar. 

deVlaminck,  Alphonse:  La  Menapie  et  la  Plandre.  Premiere  partie.  La  Menapie 
et  les  contrees  limitrophes  ä  l'epoque  de  J.  Cesar.  Seconde  partie.  La  Flandre 
et  ses  attenances  au  haut  moyen  äge.  Etudes  de  geographie  historique.  [Aus: 
Annales  de  Academie  d'archeologie  de  Belgique  34.  3"  s6r.  4  (1878)  p.  857—603, 
3  cartes].     Amns:  Iinjir.  J.  Plaski/  1880.     8.  Fr.  6. 

—  Les  Aduatuques,  les  Menapiens  et  leurs  voisins.     Position  geographique  de  ces 

peuples  ä  l'epoque  de  .Jules  Cesar.  In:  Messager  des  sciences  historiques  ou 
archives  des  arts  et  d«  la  bibliographie  de  Belgique  1882  p.  373 — 476,  3  Karten. 
Vgl.  Caumartin. 

—  Nouvelles  considerations  sur  l'habitat  des  Aduatuques  et  des  Menapiens.  Ebenda 

1884  p.  -270—297. 

—  Le  territoire  des  Aduatuques.    Keponse  ä  Leon  Vanderkindere.     Ebenda  1837 

p.  31—58,  1  Karte,  p.  351—362,  391-410.  und  einzeln  Gn,i>l:    K.  Viunhrlmfghai  1888. 

(63  S.,  1  Karte)      8.  Fr.  L'. 

Vogel,   Friedrich:    Caesars   zweite  Expedition  nach  Britannien.    In:    Jahrbücher 

für  elassische  Philologie  153  (1896)  p.  269-288. 
Vulic,    Nicola:     Historische    Untersuchungen   zum   Belluni   Hispaniense.     Inaug.- 

Disscrt.  München  1896.     (62  S.)    8. 
Wagener.    Carl:     Zu    Caesars   Bellum    Gallicum   [V   43.   1].     In:    Jahrbücher    für 

elassische   Philologie   121    (1880)    p.  624.     Wiederholt   in   des  Verf.    Beiträge   zur 

lateinischen  Grammatik  und  zur  P>klärung  lateinischer  Schriftsteller  1  {fluthn 

1905)  p.  31—32. 
Wagler,    Adalbert :    Hilfsbüchleiii   zu    Caesars   Bellum    gallicum    für    Gymnasien 

und  Realschulen.    O.Auflage.    Btrli,,:  F.  A.  Hirhig  (\mi)  \9,\n.    (43«.)   8.    M.  — .50. 
Walser,  Jakob:  Stilwahrheit  und  Stilschönheit  in  Caesars  Periode  bell.  civ.  II  22, 

Massilienses  .  .  .  mit   Einberufung   der   Periode   des   Liv.  I  6,   Numitor  .  .  .  eine 

Studie.      Progr.    des    Staatsgyinn.    im    3.    Bezirk    Wkit:     ('.    Girohl's    Sohn    1880. 

(52  S.)     8.  M.  1. 

Walther,  Hermann:    De  Caesaris  codicibus  interpolatis.     Pars  prior.     Progr.  des 

Realgymn.  Grünberg  i.  Schi.  1885.     (26  S.)    4. 
Wania,    Franz:    Das    Praesens   historicum    in    Caesars    bellum    gallicum.      Wün: 

A.  PifhUr-s  Vfitire  &  Sohn  1885.     (114  S.)    8.  M.  1.50. 

Warten  borg,  Wilhelm:   Zur  Belagerung  von  Alesia.     In:  Jahrbücher  für  Philo- 
logie und  Paedagogik  12o  (1879)  p.  276—278. 
Wauters,  Alphonse:  Wissant,  l'ancien  Portus  Iccius.    lu:  Bulletins  de  l'academie 

royale   des   sciences,    des   lettres   et   des   beaux-arts   de   Belgique.     48«   annee. 

2"  ser.  47  (18791  p.  111—169,  2  Karten. 

—  Quelques   details   sur   Wissant   (le   Portius    Iccius).      Terouanne   n'a  Jamals   ete 

voisin  de  la  mer.  Le  sinus  Itius  a-t-il  existe?  Ebenda  .53"  annee.  3' ser.  8(1884) 
p.  668—690. 

—  A  propos  du  Portus  Iccius.     Ebenda  59"  annee  3»  ser.  18  (1889)  p.  413—423. 
Weck,   Ferdinand:    Zu   Caesar   de    hello    gallico   [VI   10.   5].     In:    Jahrbücher    für 

elassische  Philologie  143  (1891)  p.  209. 
Weigel,    Florian:    Verwertung    von    Anschauungsmitteln    für    unsere    elassische 

SchuUectüre,  besonders  für  Caesars  gallischen  Krieg.    Progr.  des  Staatsgymn. 

im  9.  Bezirk  Wien  1895.     (21  S.)    8. 
Weise,    F.    Oskar:    Die   klassische    Sprache   Cäsars    und   Ciceros.     In    des    Verf. 

Charakteristik  der   lateinischen   Sprache  *  (devpziy  1909)  p.  112—130.    (Fehlt   in 

der  1.  Auflage). 

—  0  dily.ii.iog   X6yo~  Kulau()oi  xai  Kiy.iQuivoq.     In   der   neugriechischen   Übersetzung 

des  Werkes  von  Georgios  K.  Gratsianos  (Athi  n  1905)  p.  16  i — 192. 

—  The  classical  language  of  Caesar  and  Cicero.    In  der  englischen  Übersetzung 

des  Werkes  von  Herbert  Augustus  Strong  und  Archibald  Young  Campbell 

(London   1909)  p.  181-210. 
Wenning,  Victor:  Bemerkungen  zu  Caes.bell.Gall.il.    In:  Correspondenz-Blatt 

für  die  (ielehrten-  und  Realschulen  Württembergs  28  (1881)  p.  77—80. 
Wesemann,  Hermann:  Caesarfabeln  des  Mittelalters.   Progr.  der  höheren  Bürger- 
schule Löwen  her  g  i.  Schi.  1879.     (S.  3—35).     4. 
Wesener,  Georg:    Zur  Würdigung  von  Caesars  Kriegstribunen.     In:    Jahrbücher 

für  elassische  Philologie  149  (1894)  p.  576. 
Widmann  ,  Simon:  Cäsars  Rheinbrücke.    In:  Gymnasium  3  (1885)  N.  11  Sp.  367-376. 
Widmann,  Theodor:  Ueber  den  Verfasser  des  bellum  africanum  und  die  Pollio- 

Hypothese  Landgrafs.     In:  Philologus  50  (1891)  p.  5".0— 565. 
Wiegand,  Wilhelm:  Die  Schlacht  zwischen  Cäsar  und  Ariovist.    In:  Mittheilungen 

der    Gesellschaft    für    Erhaltung     der    geschichtlichen    Denkmäler    im    Elsass 

II.  Folge  16  {Strnssburf)  1893)  p.  1—9. 
Wiegandt,   Leopold:    C.   Julius   Caesar    und    die    tribunizische   Gewalt.     Inaug.- 

Dissert.     Lapziff:  (G.  Fock)  IS90.    (53  S.)    8.  M.  1.20. 


C.  Julius  Caesar  —  Caesarius  arelatensis.  207 

C.  Julius  Caesar. 

Wilkens,    Hermann:     Quaestiones    de    Strabonis    aliorumque    rerura    gallicarum 

auctoruni  fontibus.     1886  siehe  B.:  Strabo. 
Wilkins,  Henry  Musgrave:  Translations  i'rom  Caesar  and  Cicero  for  retranslation 

into  Latin  for  the  nse   of  schools.     London:    Longmans,    Green,   nmt  Co.  1886.     (VI, 

188  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Key  to  H.  M.  Wilkins'  Translations  from  Caesar  and  Cicero  for  retranslation 

into  latin  prose.     Ebcmhi  1886.     (75  S.)     8.  2  sh.  6  d. 

Willems,    Pierre:    Les   pouvoirs   et   le  role  du  Senat  romain  pendant  la  derniere 

Periode  de  la  republique  49—29  avant  J.-C.     §  1.    La  dictature  de  Cesar  49 — 44. 

In:  Revue  de  l'instruetion  publique  en  Belgique  21  (1878)  p.  318 — 336. 
Williams,  John:  The  lifo  of  Julius  Caesar.    New  edition.    London:  Routlulgi  (1854) 

1878.     (442  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Wirth,   Christian:    Die    Fibulae    an    Caesars    Rheinbrücke.     In:    Blätter    für    das 

bayerische  Gymnasial-  und  Keal-Schulwesen  16  (188C)  p.  297 — 299. 

—  Noch  etwas  über  Caesars  Rheinbrücke.     In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 

schulwesen 17  (1881)  p.  24—26. 

—  Einige  Bemerkungen    zu  Schleussingers  Abhandlung   über  Cäsars  Rheinbrücke. 

Ebenda  20  (1884)  p.  425—427. 
Wlassak,  Moriz:    Römische  Processgesetze.     1888.  1891  siehe:  Cicero. 
Wölfflin,    Eduard:    Jubere  ut   im  Bell,  hispaniense.     In:    Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  6  (1889)  p.  434. 

—  Hoc  =  huc.     Ebenda  7  (1892)  p.  332. 

—  Eine  Alliteration  Caesars.    Ebenda  p.  568. 

—  Elegantia  Caesaris.     Ebenda  8  (1893)  p.  142—143. 

—  Ennius  und  das  Bellum  hispaniense.     Ebenda  p.  596—597. 

Wörmann,  Franz:  Caesaris  de  hello  gallico  commentarii  breviter  comparati  cum 
Xenophontis  Anabasi.    1883  siehe  B. :  Xenophon  athen. 

Wutke,  Robert:  Quaestiones  caesarianae.  Editio  II.  Neissi :  ffnrt'(»r  (1872)  1885. 
(16  S.)    8.  M.  1. 

Zama,  Cesar:  Historia  dos  tres  grandes  capitäes  da  antiguidade.  Alexandre, 
Annibal  e  Cesar.     Rio  de  Janeiro :   Imprenm  nacional  1894.     (XXVIII,  447  S.)     8. 

Zelezinger,  Franz:  Zur  Methodik  der  Cäsarlectüre  in  der  Quarta.  Progr.  des 
Gymn.  Pettau  1889.     (S.  3-^5).     8. 

Zingerle,  Josef:  Zur  Frage  nach  der  Autorschaft  des  bellum  alesandrinum  und 
dessen  Stellung  im  Corpus  caesarianum.    In:  Wiener  Studien  14  (1892)  p.  75—119. 

Zucker,  Adolf:  Zu  Caes.  b.  g.  I  44.  5.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 24  (1888)  p.  94—97. 

—  Zu  Caes.  b.  gall.  VI  7.  6.    Ebenda  25  (1889)  p.  27—28. 

—  Textkritisches  zu  Cäsars  Bellum  gallicum.   III   7.   1   [I  54.  1  cf.   Anm.    S.  312] ; 

III  8.  1;  VII  36.  6;  VII  38.  5.     Ebenda  26  (1890)  p.  308—316. 

Caesar  Germanicus,  s.  Germanicus. 

C   J.   Caesar   Strabo,    s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  rec.  Jacobus  Cor  lese. 
1892  (p.  17). 

Scholl,  p'riedrich:  Das  Verbum  purare.  |J.  Caes.  Strabo  bei  Festus  p.  229  M.  = 
Tr.  rom.  fr.-'  p.  2J7.  Ennius  Thy.  297  R.  bei  Nonius  p.  369].  In:  Archiv  für 
lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  123—124. 

Caesarius   arelatensis.      En   efter   al    Rlmelighed   af  Caesarius   af  Arelate   forfattet 

Formaningstale    til    Folket   .  .  .    af   Carl    Paul    Caspari.      1882    siehe    C. :    Scriptores 

ecclesiastici  (p.  59). 
Eine  höchst  wahrscheinlich  von  Cilsarius  von  Arelate  herrührende  Erniahnungsrede  an  das 

Volk.    Aus  einer  dem  achten  Jahrhundert  angehörigen  Handschrift  des  Benedictiner- 

stifts    Einsiedeln   zum   ersten   Mal   herausgegeben   von    Carl   Paul   Caspari.     In   des 

Verf.  Kirchengeschichtliche  Anecdota  I  (ehr in/in nio  18S3)  p.  213—224. 
Et  Brev  af  Caesarius   af  Arelate  .  .  .    Af  Carl  Paul  Caspari.     1885  siehe  C:    Scriptores 

ecclesiastici  (p.  59). 
Eine   höchst   wahrscheinlich    von  Caesarius  von    Arelate   herrührende   Ermahnung   zu 

würdiger   Feier    des    bevorstehenden    Osterfestes  ...  von   Carl    Paul    Caspari.     1890 

siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Caesarii  arelatensis  Epistola  de  humilitate.  [Herausgegeben  von]  Carl  Franklin  Arnold. 

In  des  Verf.  Caesarius  von  Arelate  (/,(^'//^^V/  1894)  p.  468 — 490. 
Six  nouveaux  sermons  de  Saint  Cesaire  d'Arles  [par]  Germain  Mo rin.    In:  Revue  bene- 

dictine  13  (1896)  p.  193—214. 
Vn  opuscule  in^dit  de  S.  Cesaire  d'Arles  sur  la  gräce  [par]  Germain  Morin.    In:  Revue 

ben6dictine  13  (189(J)  p.  433—439.     Dazu  Urbain  Baltus  ebenda  p.  439—443. 


208    Scriptores  latiui.    D.    Caeaarius  arelatensis  —  Calpurnius  Flaccus. 

Caesarius  arelatensis. 

Cäsarius  von  Arelate.  Predigten  in  deutscher  Uebersetzung  mit  einer 
einleitenden  Monographie  herausgegeben  von  Carl  Franklin  Arnold. 
[Die  Predigt  der  Kirche.  XXX].  Leipzig:  Fr.  Richter  (Jetzt  Dres^den: 
C.  L.  Ungelenk)  1896.    (XXXV,  142  S.)    8.  M.  1.60. 

Arnold,  Carl  Franklin:  Caesarius  von  Arelate  und  die  gallische  Kirche  seiner 
Zeit,     hiipzifj:  ./.  C.  HinrkWarhf  Buclih.  1894.     (XII,  607  S.)     8.  M.  IH. 

Dahn,  Felix:  Caesarius  von  Arelate  und  die  gallische  Kirche  seiner  Zeit.  [Arnold] 
In:  Beilage  zur  Allgemeinen  Zeitung  1895  Nr.  11. 

Fe  ssler,  Joseph:  S.  Caesarii  arelatensis  scripta.  In  des  Verf.  Institutiones 
patrologiae,  quas  denuo  recensuit,  auxit ,  edidit  Bernardus  Jungmann  112 
{Oeiiipotitt  189Ü)  p.  438—452. 

Geliert,  Bruno  Fürchtegott:  Caesarius  von  Arelate.  2  Teile.  Progr.  des  Keal- 
gymn.  Leipzig:  (J.  ('.  Hinnchs'  Verl.)  1892.  1893.     (S.  3—48,  3—30).     4.  Je  M.  1. 

i'^j^'y,  Paul:  Les  sermons  de  Cesaire  d'Arles.  In:  Revue  biblirjue  internationale 
4  (1895)  p.  593—610. 

Löwenfeld,  Samuel:  Zu  den  Homilieen  des  heiligen  Cäsarius.  Vgl.  „Notice  sur 
un  manuscrit  raerovingien  de  la  bibliotheque  royale  de  Belgique,  no.  9850—9852 
par  Leopold  Delisle.  (Extrait  des  notices  des  manuscrits,  t.  XXXI,  Ire  partie). 
In:  Zeitschrift  für  Kirchengeschichte  6  (1884)  p.  60-62. 

Malnory,  A. :  Saint  Cesaire  eveque  d'Arles  503— 543.  [Bibliotheque  de  l'Ecole  des 
Hautes  Etudes.  Sciences  philologiques  et  historiques.  103].  These.  Paris: 
i:.  Bouilhn,  1894.     (XXVI  S.,  1  Bl.,  316  S.)    8.  Fr.  8. 

Morin,  Germain:  L'auteur  de  l'Admonition  synodale  sur  les  devoirs  du  clerge. 
I.  Nature  et  contenu  de  cette  Admonition.  II.  Usage  qu'on  a  fait  de  TAdmonition 
synodale  depuis  le  haut  moyen  ägo  jusqu'ä  nos  jours.  III.  Quel  est  l'auteur 
de  l'admonition?  Nonis  ii  ecarter.  IV.  Solution  fournie  par  un  manuscrit  du 
Spectaculum  Ecclesiae  d'Honorius  d'Autun:  Saint  Cesaire  d'Arles.  In:  Revue 
benodictine  9  (1892)  p.  99—108. 

—  Mes  principes   et  ma  methode  pour  la  future  edition   de  S.  Cesaire.     Ebenda  10 

(1893)  p.  62—77. 

—  L'hom6liaire  de  Burchard  de  Wüi-zburg.    Contribution  a  la  critique  des  sermons 

de  Saint  Cesaire  d'Arles.     Ebenda  13  (1896)  p.  97—111. 
Seeberg,   Reinhold:    Caesarius    von   Arelate    [Arnold    1894J.      In:    Theologisches 

Literaturblatt  16  (189.S)  Nr.  21  Sp.  241-244. 
Villevieille,  Urbain:  Histoire  de  saint  Cösaire,  eveque  d'Arles.    Aix-eii-Proveitci : 
Lardat.  d  Mahure  1884.     8.  Fr.  5. 

Caesius  Bassus.    Ars  Caesü  Bassi  de  metris  recensuit  Henricus  Keil.    ]8858iehe: 

Atilius  Fortunatianus. 
Caesü  Bassi  fragmentum  de  metris  .  .  .  recensuit  Henricus  Keil.    1885  siehe  ebenda. 
Caesius    Bassius,    s.   Fragmenta   poetarum    romanorum    coUegit   Aemilius   Baehrens. 
1886  (p.  21). 

Buecheler,   Franz:    Laevius   ap.    Caes.  Bass.   Gl.   K.  VI  p.  261.  26.  262.  17.    1886 

siehe  B.:  Aeschylus. 
Keil,  Henricus,  et  Juergens,   Gustavus:    Observationes  in  Caesium  Bassum  .  .  . 

1880  siehe:  Atilius  Fortunatianus. 
Ziwsa,  Carl:  Des  Caesius  Bassus  Bruchstück  „de  metris".    In:   Serta  Harteliana 
(\YieH  1896)  p.  251—256. 
üalbull  grammatici  versus  fontis.     Recensuit  Alexander  Riese.    1869.  -1894  in:   An- 

thologia  latina  I  1  Nr.  378. 
Calbuli  versus  fontis  recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  (L/fisicu 
1882)  p.  428-429. 

Callimachus  (?j.  Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  ^1906  in:  Anthologia  latina  1  2 
Nr.  896. 

üallistus.     Rolffs,    Ernst:    Das   Indulgenz-Edict   des  römischen   Bischofs    Kaliist 

kritisch  untersucht  und  reconstruiert.     [Texte  u.  Untersuchungen  zur  Geschichte  der 

altchristlichen   Literatur   11.   3].     Ldpzig:   ./.  ('.  Hinriclm'sclie  Bnclili.   1893.     (VII  S.,   IS. 

ung.,  139  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  4.50. 

±j.    üalpurnil   .Blbull  commentarii   de  Bruto   fragmentum   recensuit  Hermannus 

Peter  in:  Historicoruiii  romanorum  fragmenta  (Lipsiiu  1883)  p.  242. 
Calpurnius   Flaccus.     Locrivain,  Charles:   Le   droit  grec  et  le  droit  romain 
dans   les  controverses   de  Seneque  le  pere   et  dans  les  döclamations   de  Quintilien  et 
<le  Calpurnius  Flaccus.    In:  Nouvelle  Revue  historique  de  droit  fran^ais  et  etrang.-r  15 
(1891)  p.  680—691. 

Schwab,  Otto:  Zwei  unedierte  Deklamationen  des  Calpurnius  Flaccus.    In:  Archiv 

für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  547-548. 
deWinterfeld,  Paulus:  Calpurn.  Flaoc.  decl.  49.    1896 siehe  C;  Collectiones  (p.  IT). 


L.  Calpurnius  Piso  Censorius  Frugi  —  C.  Licinius  Galvus.       209 


L.  Calpurnii  Pisonis  Censorii  Frugi  fragmenta  recensuit  Hermaimus 
Peter  in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  {Ltpsiae  1883)  p.  76—86. 

Bader,   Joannes:   De  Diodori   rerum   romanai-um  auctoribus.     1890  siehe  B. :    Dio- 

dorus  siculus. 
Casagrandi,  Vincenzo :   I  fonti  e  la  genealogia  dei  Calpurnii  Pisones.    Pakrmu- 

Fr.  Oilha-ti  1888.     (XII,  136  S.)    8.  L.  3. 

Cohn,  Leopold:  Diodor  und  seine  römische  Quelle  [Calpurnius  Piso].    1884  siehe  B.: 

Diodorus  siculus. 
Miienzer,  Friedrich:  Dit^  Zeitreclinung  des  Annalisten  Piso.    In:   Hermes  31  (1896) 

p.  308—312. 
Schmidt,   Adolf  M.   A.:   Zum    bprachgebrauch   des   Fabius,  Piso,   Claudius  und 

Antias.    Progr.  des  Landes-Real-  und  Obergymn.  St.  Polten  1896.    (S.  3-28).    8. 
Trieinel,  Ludwig:  Diodors  Bericht  über  die  Censur  des  Appius  Claudius  Caecus. 

Ein  Beitrag  zur  Zeitrechnung  des  Fabius  und  Piso.  18^9  siehe  B. :  Diodorus  siculus. 

Calpurnius   Siculus.     [Teste  et]  Traductlon  nouvelle  de  J.  K.  T.  Cabaret-Du  p  aty. 

(1842)  1879  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  2). 
Calpurnii  eclogae.    Recensuit  Aemilius  ßaehrens  in:   Poetae  latini  minores  3  (Upsiac 
1881)  p.  6.5-102. 

Calpurnii  et  Nemesiani  bucolica  recensuit  Henricus  Schenkl.  Lipaiae: 
G.  Freytag.    Pnujae:  F.  Tempsky  1885.  (LXXI  S.,  1  S.  ung.,  130  S.)    8.    M.  6. 

The  eclogues  of  Calpurnius  Siculus  and  M.  Aurelius  Olympius  Nemesianus, 
with  introduction,  comnientary,  &  appendix.  By  Charles  Haines 
Keene.  London:  G.  Bell  rf-  Sons.  Cambridge:  Deiglitov,  Hell,  d-  Co.  18ö7. 
(1  Bl.,  211  S.)    8.  Sh.  6. 

Calpvirnii  Siculi  bucolica  recognita  ab  Henrico  Schenkl.  1904,  s.  Corpus  poetarum 
latinoruni  (p.  20). 

Calpurnius.  Traduction  nouvelle  de  J.  R.  T.  Cabaret-Du  paty.  (1842)  1879  siehe  C: 
CoUectiones  (p.  2). 


T.  Calpurnii  Siculi  Bucolica  ex  recensione  Henrici  Schenkl  suethicis 
versibus  expressa.  Accedunt  theses  quinque.  Quam  disputationem 
scripsit  .  .  .  et  defendet  Axel  Justus  Jacob  sson.  Upsala:  Almqvist 
et  Wiksell  1890.    (55  S.,  1  S.  Theses).     8. 

Bergk,  Theodor:  Calpurnius  Eclog.  V  83  (1865).     In  des  Verf.  Kleine  philologische 

Schriften  2  {Halh  a.  S.  1886)  p.  745. 
Chytil,   Franz:    Der  Eklogendichter  T.  Calpurnius   Siculus   und  seine  Vorbilder. 

Progr.  des  Gymn.  Znaim  1894.     (S.  3—24).     8. 
Güthling,  Otto:  Calpurnius  Siculus.     1885  ff.  siehe:  Ausonius. 
Kai  bei,  Georg:   Theocritum  Calpurnius  et  Nemesianus  imitantur.     1882  siehe  B.: 

Aeschines  orator. 
Keene,  Charles  Ilaines:  The  bucolics  ot  Calpurnius  and  Nemesianus.    In:  Herma- 

thena  5  No.  11  (1885)  p.  362-388. 
Kraffert,   Hermann:    Beiträge   zur  Kritik  und  Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C:  CoUectiones  (p.  lU). 
Maguire,  Thomas:  Calpurnius,  Ecl.  IV 117  -121.  1S79 siehe  B.:  M.  Aurelius  Antoninus. 
Manitius,  Max:   Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1897 

siehe  C. :  Poetae. 
Pompei,  Antonio:  Intorno  al  tempo  in  cui  fiori  il  poeta  Calpurnio.    In:  Atti  del 

r.  Istituto  veneto  di  scienze,    lettere  ed  arti.     8er.  V«  6  (1879—1880)  p.  619—627. 
Schenkl,    Heinrich:     Zur    Textesgeschichte     der    Belogen     des    Calpurnius    und 

Neme.sianus.     In:  Wiener  Studien  5  (1883)  p.  281-298.     6  (1884)  p.  73—97. 

—  Modulabilis   [Calp.    Ecl.   4.   63].     In:   Archiv   für   lateinische   Lexikographie   und 

Grammatik  1  (1884)  p.  101.  Vgl.  Carl  Wey  man  ebenda p.  176  und  Eduard  Wolf  flin 
ebenda  p.  538. 

—  Zu  Calpurnius  [Ecl.  5.  81;  5.  74,  Nem.  II  21.    Forsitam  nicht  bei  Calpurnius  und 

Nemesianus].     Ebenda  p.  291—292.     Vgl.  Max  Bonnet  ebenda  p.  557. 
Unger,  Georg  Friedrich:   Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C:  CoUectiones. 
V.  Wilamowitz-Moellendor  ff ,  Ulrich:  Calpurnius  I  18.    1884  siehe  B. :  Antho- 

logia  graeca. 

Calvisius   Taurus.     Hertz,  Martin:  Calvisius  Taurus  [griech.  schreibender  Pla- 

tonikor].     1881  siehe  C. :  Scriptores. 
\j.     LilCmiUS     (^alvus,    s.    Fragmenta    poetarum     romanorum    collegit    Aemilius 

Baehrens.     1886  (p.  21). 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  14 


210     Scriptores  latini.  D,  C.  Licinius  Oalvus  —  Cassiodorius  Senator. 


C.  LiciniusCalvus. 

C.  Licini  Calvi  reliquiae.  Calvus.  Edition  complete  des  fragments  et 
des  temoignages.  Etüde  biographique  et  litteraire  par  Frederio  Plessis. 
Avec  un  essai  sur  la  polemique  de  Ciceron  et  des  Attiques  par 
Jules  Po  irot.  Faris :  C.  Klindsu'ck  1896.  (1  BL,  III,  106  S,  1  Bl.)  8.  Fr.  2. 

„En  1885,  dans  les  Annales  de  la  Faculte  des  lettres  de  Caen,  je  consacrai  ä  Calvus 
un  article  que  je  reproduis  ici,  complete  et  modifie,  sous  le  titre  d'Etude  bio- 
graphique  et   litteraire." 
Marx,  Friedrich:  Calvus  Licinius  et  Menippus.     1889  siehe  B. :  Bion  borysthen. 
Plessis,    Frederic:   Essai  sur  Calvus.     In:    Annales   de  la  Faculte  des  Lettres  de 
Caen  1  (I8S5)  p.  175-194. 
Wiederholt  in  der  Ausgabe  der  Reliquiae  (siehe  oben). 
Unger,  Robert:   Licinii  Calvi  fragmenta  duo  et  Aemilii  Macri  unum.     Jn:   Philo- 
logus  48  (1889)  p.  557—559. 
Martianus    Capella  siehe  Martianus. 
Candidus   ArianUS.      Schepss,  Georg:    Zu  Candidus  Arianus.     In:    Archiv  für 

lateinisehe  Lexikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  2S7 — 288. 
Capri   et  Agroecii  de  orthographia  libri  e.\  recensione  Henrici  Keilii.    1878  siehe  C: 
Scriptores  grammatici. 

Keil,  Godofredus:   De  Plavio  Capro  grammatico  quaestionum  capita  II.     Dissert. 
inaug.     Halis   Sax.   1889.     (66   S.)     8.     Auch   in:    Dissertationes   philologicae 
halenses  10  (1889)  p.  243—306. 
1.  De  Capri  nomine,  aetate ,  libris.   g  2.    De  commentariis   Capro   adscriptis. 
§  3.    De  Capri   fragmentis ,    quae   nomine    apposito    apud  grammaticos  in- 
ferioris    aetatis    exstant.      I.    Conspeetus    fragmentorum.     S    4.     De    Capri 
commemorationibus,    quae    apud    grammaticos    infimae    aetatis    exstant. 
Cap.  II.    De  Capro  Prisciani  fönte. 
Lintisay,  Wallace  Martin:  Caper  p.  103  K.    In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  129. 
Nettleship,  Henry:  Caper  p.  114  Keil.    1888  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  12). 

Julius  Capitolinus.  Ausgaben  und  Übersetzungen  siehe  C. :  Scriptores  historiat- 
augustae. 

Eussner,  Adam:  Capitol.  M.Anton,  imp.  26.  3.     1888  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 
Fröhner,  Wilhelm:  Capitolinus  Gordiani  14.     1884  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 
MüUenhoff,    Karl:    Zu   Julius   Capitolinus   vita   Marci  22.  4  (18<i7l.     In   des  Verf. 

Deutsche  Altertumskunde  4  (hirliti  19<X))  p.  638. 
Steuding,    Hermann:    Zu  Julius    Capitolinus   [v.  Albini  13.  10].     In:   Jahrbücher 

für  classische  Philologie  139  (1889)  p.  599. 
de  Winterfeld,  Paulus:    Schedae  criticae  in  scriptores  et  poetas  romanos.     1895 

siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 
Wölfflin,    Eduard:   Jul.  Capitol.  Maxim.  2.  1.    Max.  et  Balb.  2.  7.     1882  siehe  C: 

CoUectiones  (p.  17). 
(— ?)  Adfabricari  [J.  Capit.  vit.  M.  Anton,  philos.  13.4].    In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  (Jrammatik  2  (1885)  p.  453. 

Weitere  Litteratur  siehe  C:  Scriptores  historiae  augustae. 
C.  Papirius   Carbo   C.   f.,   s.  Oratorum   romanorum   reliquiae   recensuit  Jacobus 

Cortese.     1892  (p.  17). 
Carmen  fratrviin   Arvalium  siehe:  Arvalium  fratrum  Carmen. 
Carmen   codicis   parisini   8084   siehe:   Anonymi  (Poetae  chri.stiani). 
Carmen  de  figurisvel  schematibus  siehe:  Anonymi  (Scriptores  grammatici). 
Carmen   Saliorum    siehe:  Saliornm  Carmen. 
Joannes   Cassianus  siehe:  Joannes  Cassianus. 
CaSSiodori    SenatoriS    chronica    ad    a.    DXIX.      Edidit   Theodorus    Mommsen.      In: 

Chronica  minora  saec.  ly.  V.  VI.  VII  2  {Berolim  1894)  p.  109-161. 
Cassiodorii    de    orthographia    et    de    arte    grammatica    excerpta    ex    recensione    Henrici 
Keilii.     1878  siehe  C:   Scriptores  grammatici. 

Cassiodori  Senatoris  Variae  recensuit  Theodorus  Mommsen.  Accedunt  I. 
Epistulae  theodoricianae  variae  edidit  Th.  IVIommsen.  11.  Acta  synho- 
dorum  habitarum  ßomae  a.  CCCCXCVIIII  — DI.  DU.  Edidit  Th. 
Mommsen.  III.  Cassiodori  orationum  reliquiae  edidit  Ludovicus 
Traube.  Accedunt  tabulae  duae.  [Monumenta  Germaniae  historica. 
Auctorum  antiqviissimorum  tomus  XII].  Berolini:  Weidmann  1894. 
(CLXXXII,  597  S.)    4.  M.  28,  Schreibp.  M.  42. 

Cassiodoro,  Var.,  s.  CoUezione  Fiorentina  (A.:  Scriptores  p.  66). 

Cassiodorus,  s.  The  palaeographical  Society.     1873 — 1883  (C.:  CoUectiones  p.  2). 


Cassiodorius  Senator.  211 


Cassiodorius    Senator. 

The  Letters  of  Cassiodorus :  being  a  Condensed  translatiou  of  the  Variae 
Epistolae  of  Magnus  Cassiodorus  Senator.  With  an  introduetion  by 
Thomas  Hodgkin.  London:  H.  Frowde  1886.  (XXVIIL  560  S.)  8.  Sh.  16. 

Amatucci,  Aurelio-Giuseppe :  D'un  luogo  di  Cassiodoro  che  si  riferisce  al  „De  re 
rustica"  di  Columella.    In:  BoUettino  di  filologia  classica  2  (1895—96)  p.  21— ?3. 

Balzani,  Ugo:  Le  cronache  italiane  nel  medio  ovo  descritte  da  U.  B.  Terza 
edizione  riveduta  [Cassiod.  p.  4—19].  Milario:  I'.  Hocpli  (1.  Aufl.  London  1883  in 
engl.  Sprache.     2.  Aufl.  Mihino  1900)  1909.     (XIV  S.,  1  Bl.,  333  S.)     8.  L.  4. 

Church  ,  ßichard  William:  Cassiodorus.  In:  The  Church  Quarterly  Review  10  {.Jiihj 
1880)  p.  289— 318  und  in  des  Verf.  Miseellaneous  Essays  {London  1888  u  1891)  p.  155—204. 

Cipolla,  Carlo:  Considerazioni  sulle  „Getica"  di  Jordanes  e  sulle  loro  relazioni 
coUa  „Historia  Getarum"  di  Cassiodorio  Senatore.  In:  Memorie  della  r.  Acca- 
demia  delle  scienze  di  Torino.  Ser.  II  43.  Scienze  morali,  storiche  e  filologiche 
(1893)  p.  99-134. 

Corssen,  Peter:  Die  Bibeln  des  Cassiodorius  und  der  Codes  Amiatinus.  In: 
•Jahrbücher  für  protestantische  Theologie  9  (1883)  p.  619-633. 

—  Der    Codex    amiatinus    und    der   Codex    grandior    des    Cassiodorius.     Ebenda   17 

(1891)  p.  611—644. 
Dahn,    Felix:    Ueber   Ciassiodor.     Variarum   XII.  g.   Paschasio   praefecto   annonae 

Senator    Praefectus   Praetorio   (1869).      In    des   Verf.    Bausteine.     Zweite   Reihe 

(BuHh  1880)  p.  275—289. 
Gaudenzi,   Augusto :    L'opera   di    Cassiodorio    a   Ravenna.      In:    Atti   e   memorie 

della  r.  deputazione   di    storia   patria   per  le   provinzie   di   Romagna  3.  Serie  3 

(18f<5)  p.  235  -.334:  4  (1886)  p.  426—463. 
Hasenstab,    Benedict:     De    codicibus    Cassiodoiüi    Variaruiii    itulis.      Progr.    des 

Maximilians-Gymn.  München  1879.     (46  S.)    8. 

—  Studien  zur  Variensammlung  des  Cassiodorius  Senator.  Ein  Beitrag  zur  Geschichte 

der  Ostgothenherrschaft  in  Italien.    I.Teil.    Ebenda  1883.    (95  S.,  1  S.  ung.)    8. 
I.   Ueber  die  Sammlung  im  Ganzen.    II.  Ueber  das  Formelverzeichnis  (lib.  VI 
und  VII).     Vergleicluing  desselben  mit  der  notitia  dignitatum. 
Kaufmann,  Georg:  Die  Fasten  von  Constantinopel  und  die  Fasten  von  Ravenna. 

1884  siehe:  Idacius. 
Knaack,  Georg:  Cassiod.  var.  III  51.    1890  siehe  A.:  Poetae  alexandrini. 
Kremmer,    Martin:    De   catalogis  heurematum.     1890  siehe  A.:    Scriptores  rerum 

inventarum. 
Laubmann,  Georg:  Cassiodor's  Institutiones  saecularium  litterarum  (oder  huma- 

narum   rerum)   in    der   Würzburger   und   Bamberger   Handschrift.     1878   siehe: 

Bonifatius. 
Lee  hier,  Georg:  Die  Erlasse  Theodorichs  in  Cassiodors  Varien.    Buch  I — V.    Progr. 

des  Gymn.  Heilbronn  1888.     (XXXII  S.)    4. 
Lecrivain,  Charles:  Remarques  sur  les  forniules  du  Curatoretdu  De fensor  Civitatis 

dans  Cassiodore.     In:    Melanges   d'archeologie   et  d'histoire  4  (1884)  p.  133—138. 
Minasi,  G.   Can.:    M.   A.   Cassiodoro   senatore   nato   a   Squillace   in   Calabria  nel 

quinto   secolo.     Richerche   storico -critiche.     Napoli:    Stab.   tip.   Lanruuio  &  Pinto 

1895.     (232  S.)    8.  L.  2.80. 

Pia  ine,  Beda:  De  veris  Breviarii  Romani  originibus  et  prima  eins  forma.    Disqui- 

sitio  critico-liturgiea.     In:    Studien   und  Mittheilungen  aus  dem  Benedictiner- 

und  dem  Cistercienser  Orden  16  (1895)  p.  3—10.  216—223.  386—390. 

§  6.  Cassiodorus  et  eins  testimonia  de  cursu  roniano  omni  auctoritate  digna. 

5?  7.  Stabiliuntur  asserta  Cassiodori  testiinoniis  Arnobii  Junioris  et  S.  Maximi 

Taurinensis.     Appendix    II:    Utrum    S.    Gregorius   Magnus    haberi    possit 

tamquam  auctor  partitionis  psalmorum  Breviarii  Romani. 

Schaedel,  Ludwig:    Plinius  der  Jüngere  und   Cassiodorius   Senator.     Kritische 

Beiträge   zum   10.  Buche   der   Briefe   und   zu    den  Varien.     Progr.  des   Ludwig- 

Georgs-Gymn.  Darmstndt:   Winta-urln  Iliulidnukira'  1887.     (:36  S.)    4.  M.  —.80. 

von  Schubert,  Hans:  Cassiodor.    In  des  Verf.  Die  Unterwerfung  der  Alamannen 

unter  die  Franken  (S/mssharff  1884)  p.  26—67. 
Stangl,   Thomas:    Ein   Fund    zu   Cassiodorius    Senator.      In:    Wochenschrift   für 

klassische  Philologie  1  (1884)  Nr.   10  Sp.  315. 

—  Zu  Cassiodorius  Senator.    [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen 

Classe    der    kais.  Akademie    der  Wissenschafton   114   (18S7)   p.  405—413].     Wien : 

C.  (hrobVa  Sohn.     (11  S.)     8.  M.  -.30. 

Tanzi ,  Carlo:  Studio  sulla  cronologia  dei  libri  „Variarum"  di  Cassiodorio  Senatore. 

In:  Archeografo  Triestino.     Nuova  Serie  1:;  (1887)  p.  1-36. 
Zahn,  Theodor:  Ein  Stück  aus  d<^r  Institutio  divinaruni  litterarum  des  M.  Aurelius 

Cassiodorius.     In    des   Verf.    Geschichte    dos    Neutestamentlichen   Kanons   II  ] 

{KrUinr/en  und  Liipzig  1890)  p.  267—284. 

14  ■■■'' 


212       Scriptores  latini.    1),    Cassius  Felix  —  Cato  philosophus. 

Cassius  Felix.  Cassii  Felicis  de  medicina  ex  graecis  logicae  sectae  auc- 
toribus  liber  translatus  sub  Artabure  et  Calepio  consulibus  (anno  447) 
nunc  primum  editus  a  Valentine  Rose.  Lij>si(ie:  B.  G.  Teubncr  1879. 
(X,  260  S.)    8.  M.  :3. 

Köhler,  Albrecht:  Handschriften  römischer  Mediciner.     I880  siehe  C. :  Scriptores 

medici. 
Wölfflin,  Eduard:  Ueber  die  Latinität  des  Afrikaners  Cassius  Felix.    Ein  Beitrag 
zur  Geschichte  der  lateinischen  Sprache.    In :  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
philologischen und  historischen  Classe  der  k.  b.  Akaileniie  der  Wissenschaften 
zu  München  1880  p.  381— 4S2. 
Li.    üassiUS   Memma.     L.  Cassü  Heminae  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter 
in :  Historicorum  romanorum  fragmenta  (Lipshie  1883)  p.  68—74. 

Havet,  Louis:  „Ex  Tiberi  lacte  haurire"  [Cass.  He.  lib.  IV].    In:  Kevue  de  Philo- 
logie 8  (1884)  p.  10. 
C.    Cassius   Longinus,   siehe:  Cicero  (Ausgaben  der  Briefe). 

(aSSlUS  ParmensiS.  Brunei,  Lucien:  De  tragoedia  apud  Romanos  circa 
principatum  Augusti  corrupta.     1884  siehe  C. :  Poetae  scaenici. 

Cassius  SeverUS.  Brzoska,  Julius:  Cassius  Severus  quando  suum  de  declama- 
tionibus  iudicium  a  Seneca  rhetore  traditum  (contr.  III  praef.  8  sqq.)  fecerit.  In: 
Commentationes  philologae  in  honorem  Augusti  ReilTerscheidii  scripserunt  discipuli 
pientissimi  (Vriitishnidf  1884)  p.  40  —  46. 

Froment,   Th. :     Un    orateur    i-epublicain    sous    Augu.ste.     Cassius    Severus.     In: 

Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  1  (1879)  p.  121 — 138. 
Robert,  Pierre:  De  Cassii  Severi  eloquentia.    Thesis.    Farisiis:  Hachette  et  sor.  1890. 
(1  Bl.,  88  S.)    8.  Fr.  3. 

Cato   (Af  er?).    Recensuit  Alexander  Riese  1809.-1894  in:  Anthologia  latina  I  1  nr.  387. 
Cato.     Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:    Poetae  latini   minores  4  {Ltpshie  1882)   p.  433. 

Cato   pllilOSOphuS.      Catonis   disticha.     Recensuit   Alexander  Riese.     1870.  n906  in: 

Anthologia  latina  I  2  Nr.  716. 
Cutonis   disticha.     Recensuit    Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini   minores  3  (l.ipuiuc 

1881)  p.  205—242. 

Cato  bölcs  mondasai.  Latinül  es  magyarul.  Szöve^et  megalläpitolla, 
forditotta,  bevezetessel  es  jegyzetekkel  ellätta.  Dicta  Catonis  latine 
et  hungarice.  Recensuit,  in  hungaricum  convertit,  prolegonienis  et 
adnotationibus  instruxit  Geyza  Nemethy.  Budapestini:  litcmpt.  acnd. 
lit.  hnng.  1891.     8. 

Dicta  Catonis  quae  vulgo  inscribuntur  Catonis  Disticba  de  moribus. 
Edidit  Geyza  N  e  m  e  t  h  y.  Editio  critica  ex  Annalibus  gymnasii  regii 
catholici  regionis  V.  budapestinensis  seorsim  expressa.  Budapestini: 
B.  Lawpel  (Ph.  Wodianer  et  fd.)  1892.     (1  BL,  51    S.)     4. 

Dicta  Catonis  quae  vul^o  inscribuntur  Catonis  Disticha  de  moribus. 
Iterum  edidit  Geyza  Nemetliy.  Budapestini:  Sumptibus  academiae 
litterarum  Jmnfiaricae  1895.    (82  S.)    8.  Frt.  1. 

Catonis    Nomina    Musaruni.     Recensuit    Alexander    Riese.     1870.   -1906   in:    Anthologia 

latina  I  2  Nr.  664. 
Catonis   de   musis   versus.     Recensuit  Aemilius  Baehrens   in:   Poetae  latini  minores  3 

(Lipmic  1881)  p.  243—244. 
Catonis  de  musis  versus.    Recensuit  Carolus  Schenkl  in  editione  Ausonii  (BeroUui  18BS) 

p.  251—252. 
Nomina  Musarum.    Recensuit  Rudolfus  Peiper  in  editione  Ausonii  (Liiisiue  1886)  p.  412. 


Bruchstücke  eines  deutschen  Cato.  Von  Karl  Bartsch.  In:  Germania.  Vierteljahrs- 
schrift für  deutsche  Alterthumskunde  30  (1885)  p.  120-124. 

Die  Zvyettler  Verdeutschung  des  Cato.  Von  J.  Neuwirth.  In:  Germania.  Vierteljahrs- 
schrift für  deutsche  Alterthumskunde  32  (1887)  p.  78-  -92. 


Der  altenglische  Cato.  Eine  Übertragung  und  Bearbeitung  der  „Disticha 
Catonis"  von  Julius  Nehab.  Inaug.-Dissert.  Göttingen:  {Vandenhoeck 
,i:  Ruprecht)  1879.    (74  S.)    8.  M.  1.60. 


Cato  philosophus.  213 


Cato   philosophus. 

Elie's  de  Wincestre,  eines  Anonymus  und  Everharts  Übertragungen  der  disticha  Catonis 
herausgegeben  von  Edmund  Stengel.     1886  siehe:  Ovidius  (Ars  amatoria). 


Eine  altlothringisohe  Uebersetzung  des  Dionysius  Cato  von  J.  Ulrich.     In:   Zeitschrift 
für  romanische  Philologie  19  (1895)  p.  85-92. 


De  „Disticha  Catonis"  in  het  Middelnederlandsch  door  Adriaan  Beets. 
Proefschrift  v.  Utrecht.  Gronivqen:  J.  B.  Wolters  18S5.  (2  BL,  107  S., 
1  S.  ung.)    8.  F.  1.50. 

Auch  als  37.  Aflevering  der  „Bibliotheek  van  middelnederlandsch  Letterkunde" 
ausgegeben.  

Die  altvenezianisclie  Übersetzung  der  Sprüche  des  Dionysius  Cato.  Von 
Adolf  Tobler.  [Aus:  Philologische  und  historische  Abhandlungen 
der  kgl.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin.  Aus  dem  Jahre  1883]. 
Berlin:  {Dümmler's  Verl.)  1884.     (87  S.)    4.  M.  3.50. 

Bischoff,  Erich:  Prolegomena  zu  Dionysius  Cato.  Iiiaug.-Dissert.  Erlangen 
1890.     (2  El.,  65  S.)    8. 

—  Prolegomena  zum  sogenannten  Dionysius  Cato.     Zweite,  deutsche  Ausgabe  der 

Inauguraldissertation  .Prol.  in  Dionysium  Catonem"  (1890)  Jena  1893.  (Uipziff: 
'.'.Fock).     (i;  Bl.,  65  S.)    8.  .    M.  ]. 

r>onnet,  Max:  Les  distiques  de  Caton  et  les  manuscrits  de  Paris.  In:  Revue  de 
Philologie  7  (1883)  p.  23—32. 

Cipolla,  Carlo:  I  codici  veronesi  dei  distici  catoniani.  In:  Kivista  di  filologia  e 
d'istruzione  classica  8  (1880)  p.  517-536. 

Beets,  Adriaan:  De  „Disticha  Catonis"  in  het  Middelnederlandsch.  1885  siehe 
oben  die  Übersetzungen. 

Fontaine,  Leon:  Etüde  sur  les  distiques  moraux  de  Caton  d'apres  deux  manu- 
scrits de  Montpellier.     In:  Kevue  de  philologie  4  (1880)  p.  177—185. 

Goldberg,  Max  Otto:  Die  catonischen  Distichen  v^ährend  des  Mittelalters  in  der 
englischen  und  französischen  Literatur.  I.  Theil:  Der  englische  Cato.  Inaug.- 
Dissert.     Leipzig  1883.     (63  S.)     8. 

—  Ein  englischer  Cato.     In:  Anglia  7  (1884)  p.  165—177. 

Härtung,  Carl:  Zu  Cato  de  moribus  [I  29.  I  5].    In:  Philologus  38  (1879)  p.  178. 

—  Cato  de  mor.  II  14.     Ebenda  p.  242. 

—  Zu  Cato  de  mor.  I  2  [I  4.  8.  19.  .31.  II  21.  I  14.  15].     Ebenda  39  (1880)  p.  232. 

—  Zu  Cato  de  mor.  II  17  [II  14].     Ebenda  40  (1881)  p.  106. 

—  Zu  Cato  de  moribus.     Ebenda  41  (1882)  p.  175—178.   507.  531. 

II  27.   III  5.   IV  48.  IV  27.  IV  6.  VI  20.    IV  5.  IV  43. 

—  Zu  Cato  de  moribus  [II  26].     Ebenda  42  (1884)  p.  378. 

Kraffert,    Hermann:    Beiträge   zur  Kritik   und    Erklärung   lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C:  CoUectiones  (p.  10). 
Mähly,  Jakob:  Satura.     1880  siehe  C. :  Poetae. 
Manitius,  Max:   Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1892 

siehe  C. :  Poetae  (p.  29). 
Meyer,   Paul:    Fragments    d'une   paraphrase    provencjale    du   Pseudo- Caton.     In: 

ßomania  25  (1896)  p.  98—110,  1  Facs. 
Napier,  S.  A.:  Eine  weitere  mittelenglische  Übersetzung  der  Disticha  Catonis.    In: 

Archiv  für  das  Studium  der  neueren  Sprachen  und  Litteraturen95  (1895)  p.  163-164. 
Nemethy,  G6za(G6yza):  Cato  parverseinek  magyarozszägi  kiadäsai  es  forditäsai. 

In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  13  (1889)  p.  97—110.  202-217. 
Editions  et  traductions  hongroises  des  distiques  de  C. 

—  Ad  vs.  4.  L.  III.  distichorum  catonianorum.     Ebenda  p.  769-770. 

—  Spicilegium  criticum   in   distichis  Catonis.     In :    Egyetemes  philologiai  közlöny 

1  Suppl.  (1889)  p    128-144. 

—  Cato    distichonjainak    egybevetiSse    a    Publilius    Syrus-fele    sententiakkal.     In: 

Egyetemes  philologiai  közlöny  14  (1890)  p.  794—796. 
Comparaison  des  distiques  de  C.  avec  les  sentences  de  P.  S. 

—  Cato  distichonjainak  Planudes-fele  forditÄsäröl.   1891  siehe  B. :  Maximus  Planudes. 
Sehen  kl,  Heinrich:  Zu  den  disticha  Catonis  [Handschriftl.].    In:  Wiener  Studien  5 

(1883)  p.  166-167. 

Schmidt,  Reinhold:  VAn  Bruchstück  eines  deutschen  Cato.  in:  Germania.  Viertel- 
jahrsschrift für  deutsche  Alterthumskunde  36  (1891)  p.  2t)7  — 274. 

Thewrewk  de  Ponor,   Emil:    Catonis   de  Musis  versus.     1890  siehe:    L.  Accius. 

Zupitza,  Julius:  Zu  Burghs  Übersetzung  der  Disticha  Catonis.  In:  Archiv  für 
das  Studium  der  neueren  Sprachen  und   Litteraturen  90  (1893)  p.  296—297. 


214  Scriptores  latini.    1>.    M.  Porcivis  Cato. 


M.  Porci  Catonis  de  agri  cultura  über.  M.  Terenti  Varronis  rerum 
rusticarum  libri  tres  ex  recensione  Henrici  Keilii.  3  vol.  Ldpsiae: 
B.  G.  Teuhuer  1882--1902.    8.  M.  33.40. 

Vol.  1.    Fase.  I.    Cato.     1882.    (109  S.)  M.  2.40. 

„     U.     Varro.     ]884.     (XVII,  S.  110— .320).  M.  6. 

,    II.         .,       I.     Commentarius    in   Catonis    de    agri   cultura  librum.     1894.     (XII, 
194  S.)  M.  6. 

„     II.     Commentarius   in  Varronis   rerum   rusticarum   libros  tres.     1891. 
(VII,  313  S.)  M.  8. 

„  III.         „       I.     Index    verborum    in    Catonis     de    re    rustica    librum    composuit 
Kichardus  K  r  um  biege  1.     1897.     (1  Bl.,  82  S.)  M.  3. 

„     II.     Index   verborum   in  Varronis   rerum  rusticarum  libros  tres  com- 
posuit Kichardus  Krumbiegel.     1902.     (1  Bl.,  292  S.)  M.  8. 

M.  Porci  Catonis  de  agri  cultura  liber  recognovit  Henricus  Keil.  Lipsiae: 
B.  G.  Teubner  1895.     (V,  88  S.)    8.  M.  1. 

Catonis   de   agri   cultura  c.  VII  et  VIII  cum   adnotationibus  Henrici  Keilii.     J.  1.  aest. 

Halae  1881.     (S.  III— XII).    4. 
Marcus   Porcius   Cato.     E   libro   de    agri   cultura.     Edidit   Carolus   Georgius  Bruns   in: 

Fontes  iuris  romani  antiqui  2"  (Tuhingne  1909)  p.  47—51. 
M.   Poreii   Catonis    carmen   de   moribus,    s.    Luc.    Mueller,  Der   satuinische   Vers   und 

seine  Denkmaeler.     1885  (C. :  Poetae  antiquissimi  p.  35). 
M.   Poreii    Catonis    carmen    de    moribus,    s.    Fragmenta    poetarum    romanoruni    collegit 

Aemilius  Baehrens.     188!  (p.  21). 
Catonis  carmen  de  moribus,  s.  Versus  italici  antiqui.   Collegit  Carolus  Zander.    1890  (p.  25). 
M.  Porcius  Cato,  s.  üratorum  romanorum  reliquiae  recensuit  Jacobus  Cortese.   1892 (p.  17). 
M.  Poreii  Catonis  üriginum  l'ragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  40—67. 
Bxtraits  de  Caton  .  .  .  par  C.  Charles  Casati  de  Casatis.    In  des  Verf.  Jus  antiquum 
(Paris  1894). 

Beaurredon,J.:  L'econumie  rurale  dans  l'antiquito.    1896 — 1898  siehe  C:  Scriptores 

rei  rusticae. 
Bergk,  Theodor:  Zwei  Zauberformeln  bei  Cato  (1864).     In  des  Verf.  Kleine  philo- 
logische Schriften  1  (Halh  a.  S.  1884)  p.  556—570. 

—  Die  Origines  des  Cato  sind  successiv  ausgearbeitet  und  veröffentlicht  vrorden.  — 

Cato  de  re  rustica  e.  143.  —  Cato  [Ürat.  X  1  p.  42.  7  Jord.]  bei  Gellius  XVIII  9. 1. 

—  Cato  war  des  Griechischen  durchaus  nicht  so  unkundig,  wie  man  gewöhnlich 

annimmt  .  .  .  (1870).    Ebenda  2  (1886)  p.  748.  749.  751.  754. 
Boot,   Johannes   Cornelius  Gerardus:   M.  Cato  p.  85  Jord.    1890  siehe  C. :   CoUec- 

tiones  (p.  6). 
Cauer,  Friedrich:  Die  römische  Aeneassage  von  Naevius  bis  Vergillus.    1886.  1887 

siehe  C:  Scriptores  historici. 
Columba,  Gaetano  Mario:  Catonefr. 71,  P.—  Strabone  VI257C.  1889  siehe B.:  Strabo. 
Cortese,  Jacobus:  Grammatologia  catoniana.    Flonntiac.  Typ.  sucr.  L<  Mona itr  1880. 

(18  S.)     8. 

—  .  .  .  Sarona:  Kirci  1882.     (27  S.)    8. 

—  Congetture  catoniane.    In:   Kivista  di   tilologia  e  d'istruzione  elassica  10(1882) 

p.  443—453. 

—  De  M.  Poreii  Catonis  vita  operibus  et  lingua.     Editio  tertia.    Saroiie  ex  off.  Berta- 

lüiio  &  IsMa  (1882.  1884)  1885  [Umschlag  ISSrt].     (245  S.,  1  Bl.)    8. 

Crusius,  Otto:  Catonis  oracula.    1892  siehe  C:  Poetae. 

Der  ältere  Cato  ein  Weinfälscher?  In:  Süddeutsche  Blätter  für  höhere  Unterrichts- 
anstalten 3  (1895)  Nr.  19  p.  214—216. 

Ebrard,  Guilelmus:  De  ablativi  locativi  instrumentatis  apud  priscos  scriptores 
latinos  usu.     1878—1879  siehe  C:  Colleetiones  (p.  8). 

Eimer,  H.  C:  The  eopulative  coniunctions  Que,  Et,  Atque  in  the  inscriptions  of 
the  Repviblic,  in  Terence,  and  in  Cato.  Dissert.  of  the  Johns  Hopkins  üni- 
versity.  Reprinted  froui  the  American  Journal  of  Philology,  Vol.  VIII ,  No.  3 
p.  292— 328.  BaUiaiorc  I'riss  uf  J.  FritiU iiri altl  \mi.  (39  S.)  8.  Cts.  40.  Auszug 
in:  Johns  Hopkins  University  Circulars  6  Nr.  59  p.  119. 

Fröhner,  Wilhelm:  Cato  frg.  p.  37.  6  Jord.     1884  siehe  C. :  Colleetiones. 

Georges,  Karl  Ernst:  Cato  orig.  53  S.  64.  1  Jord.    1887  siehe:  M.  Terentius  Varro. 

Graf,  Arturo:  Cicerone,  Catone  .  .  .    1893  siehe:  Cato  uticensis. 

von  Gutsehmid,  Alfred:  Aus  Vorlesungen  über  die  Geschichte  der  römischen 
Historiographie.     1894  siehe  C. :  Scriptores  historici. 

H  auler ,  Edmund:  Lexikalisches  zu  Cato.  In  :  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 
und  Grammatik  1  (1884)  p.  582—584. 

—  Zu  Calos  Schrift  über  das  Landwesen.  Progr.  <les  Staatsgymn.  im  2.  Bezirk 
Wien  18911.     (S.  3—30).    8. 


M.  Porcius  Cato.  215 


M.  Porcius  Cato. 

Havet,  Louis:  Sur  un  discours  de  Caton.    In:  Revue  de  phllologie  3  (1879)  p.  79 — 80. 
Hofmann,  Karl  ßerthold:   Historische  Notiz  aus  Cato.     In:    Berg-  und  Huetten- 

maennische  Zeitung  1885.  44.  Jahrg.  N.  F.  S9  Jahrg.  Nr.  28  p.  Ü84— 285. 
Jäger,  Oskar:  Marcus  Porcius  Cato.   [Gymnasial-Bibliothok.  5J.   Güürsloh:  V.  Bn-üh- 

mann  1892.     (72  S.)     8.  M.  1. 

Jonas,   Richard:    Zum  Gebrauche   der   verba   frequentativa   und  intensiva   in  der 

älteren  lateinischen   Prosa.     1879  siehe  C:  Seriptores. 
Karst  en  ,  Hermann  Thomas:  De  particulae  ta  men  significatione  .  .  .    1890  siehe  C. : 

CoUectiones  (p.  lOj. 
Keil ,  Heinrich :  De  libris  manu  scriptis  Catonis  de  agricultura  disputatio.  J.  1.  aest. 

Halae  1882.     (S.  III--XI1).     4. 
Keller,  Otto:  Zu  Catos  Fragmenten.     I.  Die  Form  ques.    II.  Moscillus  oder  mus- 

cillus.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  4  (1887)  p.  139. 
Kienitz,  Otto:  De  quin  particulae  apud  priscos  seriptores  latinos  usu.    1878  siehe 

C. :  CoUectiones  (p.  10). 
Lang,  Eduard:    Das  Strafverfahren    gegen  die  Catilinarier  und  Cilsars  und  Catos 

darauf  bezügliche  Reden  bei  Sallust.     1884  siehe:  Sallustius. 
Lange,    Julius:    De    sententiarum    temporalium    apud    priscos    seriptores    latinos 

syntaxi.     1878  siehe  C:   CoUectiones  ip.  10). 
Linaker,    Arturo :    M.   Porcio    Catone   Priseo    —   M.   T.    Varrone.      In:    Rassegna 

nazionale.     Anno  II  2  (1880)  p.  104 — 116.     Wiederholt   in  des  Verf.  Scritti  peda- 

gogici  (Firaize  1882)  p.  43—56. 
Nettleship,  Henry:  Cato  Orig.  II  27  Jord.     1888  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  12). 
Olck,  Franz:   Dif  Kalenderdaten  in  Catos  Schrift  de  agri  cultura.    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  141  (1890)  p.  577— .59"). 
Paulson,  Johannes:  Cato  och  Fruarne.    En  skildring  trän  kvinnoe,  mancipationens 

första   dagar.     (Föredrag   i   Guistan).     In:    Göteborgs    Handels  —  och   .Sjöfarts- 

Tidning  1893  Nr.  41  d.  18.  februari. 
Peine,   Henrious:    De   dativi   usu    apud    priscos  seriptores  latinos.     1878  siehe  C. : 

CoUectiones  (p.  12). 
Reckzey,    Alexander:    Über    grammatische    und    rhetorische  Stellung  des  Adjek- 

tivums  bei  .  .  .  Cato  .  .  .    1888  siehe  C. :  Seriptores  historici. 
Ricci,  Carlo:  Catone  nell' opposizione  alla  coltura  greca  e  ai  grecheggianti.    Nota. 

Palermo:  Stab.  iip.  I).  Lau  <fc  S.  ih  Lnca  (R(hir)  1895.     (46  S.)    8.  L.  1.50. 

Sauppe,  Hermann:  Cato  de  agr.  2.  2.  3,  1.  23.  1.     1890.  1896  siehe  B. :  Plato. 
Scholl,    Fritz:    Ueber    den    Titel    von    Cato's    libri    ad    filium.      In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  33  (1878)  p.  481—483. 
Schoendoer f f er ,  Otto:  De  genuina  Catonis  de  agricultura  libri  forma.    Part.  I. 

De   syntaxi   Catonis.     Dissert.   inaug.     Rcf/imuidi :    (Kork   u.   Reimer)    1885.     (1  Bl., 

89  S.)    8.  M.  1. 

Soltau,  Wilhelm:   Das   catonische   Gründungsdatum  Roms.     In:   Jahrbücher   für 

classische  Philologie  131  (1885)  p.  553— .:60. 

—  Die  Bedeutung  Catos   für   die   römische   Chronologie.     In  :    Verhandlungen   der 

38.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Giessen  1885  (/.e/?J2;V/ 
1886)  p.  77—95  mit  Diskussion. 

—  Neun  Capitel  aus  Catos  Origines.    In:  Wochenschrift  für  klassische  Philologie  3 

(1886)  Nr.  28  Sp.  88i-891.    Nr.  29  Sp.  916—92.5. 

—  Cato  und  Polybius.     1888  siehe  B. :  Polybius. 

Stoll,  Heinrich  Wilhelm:  Marcus  Porcius  Cato.     1881  siehe:  Caesar. 
Tartara,  Alessandro:  I  precursori  di  Cicerone  .  .  .   1888  siehe  C:  Oratores. 
Trieber,  Conrad:  Die  Idee  der  vier  Weltreiche.     Beilage:   Die  Aera  des  Cato.    In: 

Hermes  27  (1892)  p.  321-344. 
Triemel,    Ludwig:     Noch    einmal    das    catonische    Gründungsdatuin    Koins.     In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  133  (188o)  p.  189-196. 

—  Zum  catonischen  Gründungsjahre  Roms.    Ebenda  137  (1888)  p.  373-379. 
Cnger,  Georg  Friedrich:  FrühHngs  Anfang.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  15). 
Vollertsen,  Georg:    Cjuaestionum  catonianarum  capita  duo  sive  de  vita  Catonis 

eiusque  fontibus  atque  de  Originibus.     Dissertatio  inauguralis.     Kiil:  (i.  Muarl;) 

1880.     (49  S.,  1  Taf.)     4.  M.  2.50. 

Auch  in  den  Schriften  der  Universität  zu  Kiel  aus  dem  Jahre  1879/80  Bd.  XXVI. 

de  Vries,  Willem:  De  vita  M.  Porcii  Catonis  Maioris.    Spec.  liter.  inaug.  Amste- 

laedam.     (h-fjninr/ai :  ./.  11.  Wolters  1895.     (2  Bl.,  189  S.)     8. 
Weise,  Paul:  Quaestionum  catonianarum  capita  V.   Dissert.  inaug.  gotting.   (I.ipsiae: 
(I.  Foeh)  1886.     (1  Bl.,  172  S.)     8.  M.  3.60. 

I.  De  ratione  scribendi.  II.  De  flexionibus.  III.  De  sermone  libri  de  agri- 
cultura. IV.  De  testimoniis  ab  aniiquis  scriptoribus  ex  Catone  depromptis. 
V.  De  libri  de  agricultura  genuina  forma. 


216    Scriptores  latini.    D.    M.  Porcius  Cato  —  C.  Valerius  Catullus. 
M.  P  orcius  Cato. 

Wessely,   Carl:    Zu  Catos  Schrift  über  das   Landwesen,   cap.  CLX.    In:   Wiener 

Studien  20  (1898)  p.  135—140. 
"Wölfflin,  Eduard:  Zu  Cato.  In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  41  (1886)  p.  155. 
Cato   UtlceosiS.      Beltrami,   Achille:    Catone  Minore   nella   letteratura   pagana. 
In:  Commentarii  dell'  Ateneo  di  Brescia  1895  p.  260—273. 

Clerici,   Graziano  Paolo:    II  „Catone   Uticense"  della   Divina   Commedia.     In   des 

"Verf.  Studi  vari  suUa  Divina  Commedia  (Citta  di  Castdlo  1888)  Nr.  1. 
Crescimanno,   Giuseppe:    Dante  e  il  suicida  d'Utica,    conferenza  tenuta  nella 
R.    üniversitä    di    Catania.     Cafuniit :    Tip.  Barhagallo   &   Sciifhri   1889.     (56   S.)     8. 
Auch  in  des  Verf.  Figure  Dantesche  (Venezia  1893)  p.  96—126. 
della  Giovanna,  Ildebrando:  L'allegoria  di  Catone.    In  des  Verf.  Frammenti  di 

studi  danteschi  (Piaccnza  1886). 
Graf,  Arturo:  Cicerone,  Catone,  Orazio,  Ovidio,  Seneca,Lucano,  Stazio.   In  des  Verf. 
Koma  nella  memoria  e  nelle  immaginazioni  del  medio  evo  2  (Toyinu  1883)  p.  259—321 . 
Prompt:  La  legende  de  Caton  d'Utique.    In:  L'Instruction  publique  17  (Paris  1888) 

p.  421-423. 

Komeyn,  P.:  Drie  forsche  karakters.    Jeremia  de  proteet  —  Phooion  —  Cato  van 

Utica.     Lciihn:  S.  e.V.  Docshurgh  \9,9\.     8.  F.  1.25. 

Vannueci,  Olivo:  Cosa  rappresenta  Catone  nella  <livina  commedia.     In  des  Verf. 

Nuovo  commento  ai  passi  piü  oscuri  della  divina  commedia  di  Dante  Alighieri 

(Lucca  1886)  p.  52—54. 

[Valerius    Cato].      Traduction    nouvelle   de    .1.   H.  T.  C  abare  t-Dup  aty.     (1842)   1879 

siehe  C. :  CoUectiones  (p.  2). 
Dirae.    Lydia.    (Editiones   cum  translatione   germanica  Gustavi  Eskuche).     1889  siehe 

unten  die  Erläuterungen. 
Dirae.  Recensuit  Aemilius  Baehr  en  s  in:  Poetae  latini  minores  2  (i!jBS«(e  1880)  p.  73— 79. 
Dirae.  Recensuit  Otto  Ribbeck  in:  P.  Vergili  Maronis  opera  4  {Lipsiae  1895)  p.  89—96. 
Dirae.  Recensuit  Fridericus  Vollmer  in:  Poetae  latini  minores  1  (L/psiae  1910)  p.  67 — 74. 
[Lydia].  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in;  Poetae  latini  minores  2  (Lipsiae  1880)  p.  79—83. 
(Lydia).  Recensuit  Otto  Rib  beck  in:  P.  Vergili  Maronis  opera  4  (/.//)S«(f  1895)  p.  97 — 101. 
Lydia.  Recensuit  Fridericus  Vol  Im  er  in:  Poetae  latini  minores  1  (///y).s/n(  191U)  p.  75 — 77. 
Ellis,   Robinson:   On   the  Dirae.     In:    The  Journal   of  philology  8  (1879)  p.  72—74. 

—  Two  conjectures  on  the  Dirae  and  Lydia  [39—41  N.  95,  96].    In:   The  american 

Journal  of  philology  10  (1889)  p.  208-209. 

—  The  Dirae  of  Valerius  Cato.     Ebenda  11  (1890)  p.  1—15. 

Eskuche,  Gustav:  De  Valerie  Catone  deque  Diris  et  Lydia  carminibus.    Dissert. 
inaug.     Marburg!  Catt.    l889.     (79  S.)     8. 
Praefatio.    Carminum  recensio.    Dirae.    Lydia.    (Editio  cum  translatione  ger- 
manica).    De  carminum  auotore.     Collatio  Parisini  17177. 
Petry,  Joannes:  Quaestiones  criticae  ad  Diras  et  Lydiam  pertinentes.    Comment. 

philol.  inaug.  Monasterii  1895.    (30  S.)    8. 
Pirrone,   N.:    Dirae   v.  20  sg.     In:    Rassegna   di    antichitA    classica   Vol.  I  fase.  1 
(Palermo  1896)  p.  63. 

—  Dirae  v.  7.    Ebenda  Vol.  I  fasc.  2  p.  185—186. 

Reitzen  stein,  Richard:  Ein  litterarischer  Angriff  auf  Octavian.  1893  siehe;  ('icero. 
Ribbeck,  Otto:  Antikritische  Streifzüge.    II.    1895  siehe  C. :  Poetae. 
Rothstein,  Max:  De  Diris  et  Lydia  carminibus.    In:   Hermes  23  (1888)  p.  508— 524. 

C.  Valerius  Catullus.  Catulli  Tibulli  Propertii  carmina  a  Mauricio 
Hauptio  recognita.  Editio  sexta  ab  Johanne  Vahleno  cvirata. 
Lipnae:  S.  Hirzd  (185o)  1904.     (372  S.)    8.  M.  2.80. 

Catulli  veronensis  liber.  Iterum  recognovit,  apparatum  criticum,  prole- 
gomena,  appendices  addidit  Robinson  Ellis.  Oxonii :  Tiip.  Clarendonirniif^ 
(1867)  1878.     (LXXVII  S.,   l  Bl.,  410  S.)    8.  '  Sb.  16. 

A  commentary  on  Catullus  siehe  unter  den  Erläuterungen. 

I  carmi  di  C.  Valerio  Catullo  veronese  novellamente  espurgati,  tradotti 
ed  illustrati  per  uso  delle  scuole  italiane  da  Angelo  Gigli.  Borna: 
Tip.  di  Borna  (1^71)  1880.     (VIII,  268  S.)    8. 

Catulli  veronensis  liber.  Recensuit  et  interpretatus  est  Aemilius Baebrens. 
2  voll.    Lipsiae:  B.  G.  Tiubner  (1876.  1885)  1893.     8.  M.  16.40. 

Volumen    prius.     Nova    editio    a    K(arolo)    P(aulo)    Schulze    ciirata.      (1876)    1893. 
(LXXVI,  127  S.)  M.  4. 

„     alterum.     2  fasc.    1885.    (XVI,  619  S.)  M.  12.40. 

I  carmi  di  C.  Valerio  Catullo  veronese  novellamente  espurgati  ed  illu- 
strati per  uso  delle  scuole  italiane  da  Angelo  Gigli.  Borna:  Tip.  di 
Borna  1881.    (VIII,  132  S)    8. 


C.  Valerius  Catullus.  217 

C.  Valerius  ÜatuUus. 

C.  Valeri  Catulli  liber.  Les  poesies  de  Catulle.  Traduction  en  vers 
fran9ais  par  Eugene  Rostand.  Texte  revu  d'apres  les  travaux  les 
plus  reoents  de  la  philologie  avec  un  commentaire  critique  &  explicatif 
par  Eugene  Benoist  et  Emile  Thomas.  2  tomes.  Parift:  Hachetie 
et  Cie.  1882—1890.    8.  Fr.  20. 

I.   Introduction.    Texte.     Traduction.    1882.    (LXXIX,  337  S.,  a— k). 
II.    Commentaire.    1890.    (XIV,  S.  338—836). 
I  carmi  di  Caio  Valerio   C'atiillo  tradotti  ed  annotati  da  Liiigi   Toldo.  ..    1883  siehe 
nnten  die  Übersetzungen. 

Die  Gedichte  des  Catullus.  Herausgegeben  und  erklärt  von  Alexander 
Riese.     Leiioziq :  B.  G.  Teuhner  ISM.    (XLIII,  288  S.)    8.  M.  4. 

Catulli  veronensis  liber.  Ad  optimos  Codices  denuo  collatos  Ludovicus 
Schwab! US  recognovit.  Indices  testimoniorum  et  verborum  catulli- 
anorum  adiecti  sunt.   Berolini:  Weidmann  \8M.  (KX1Y,\^^&)  8.   M.  1.50. 

C.  Valeri  Catulli  veronensis  carmina.  Bernhardus  Schmidt  recognovit. 
Editio  maior  stereotypa.  Lipsiae:  B.  Tauchmi~  1887.  (CXXXVT, 
88  S.)    8.  '  M.  4. 

.  .  .  Editio  minor  stereotypa.     Ibidem.    (XII,  88  S.)    8.  M.  —.60. 

Gai  Valeri  Catulli  carmina  recognovit  Johannes  Percival  Postgate. 
Londini:   G.  Bell  et  fü.  1889.     (XII,  89  S.)    8.  Sh.  3. 

Catulle.  Manuscrit  de  S*- Germain -des -Pres  (Bibliotheque  Nationale, 
no  14137)  precede  d'une  ettide  d'Emile  Chatelain.  Photolithographie 
de  Lumifere.  [Collection  de  reproductions  de  manuscrits  publiee  par 
L.Cledat.  Classiques  latins.  I].  Faris: E.Lerouxl%^0.  (VII, 36 Bl.)  8.  Fr.  15. 

Catullus  edited  by  Eimer  Truesd eil  Merrill.  Boston  and  London:  Ginn 
(&  Co.  1893.    (L,  273  S.)    8.  |  1.50. 

Liber  Catulli  Bibliothecae  Marcianae  Venetiarum  [edidit  Constantinus 
NigraJ.     Venetiis  1893.     Unpaginiei't.     4. 

Liber  heliotypa  arte  triginta  esemplis  numero  signatis  expressus. 

Catullus:  with  the  Pervigilium  Veneris.  Edited  by  Sidney  George  Owen. 
Illustrated  by  .1.  R.  ueguelin.  London:  Lawrence  and  Bullen  1893. 
(XIV  S.,  2  BL,  211  S.)    4.  12  sh.  6  d. 

C.  Valeri  Catulli   carmina,  recognita  a  Jolianne   Percival  Postgate.    1893,   s.  Corpu.s 

poetaruni  latinorum  (p.  19). 
The  carmina  of  Caius  Valerius  Catullus.    New  first  eompletely  englished  into  verse  and 

prose  .  .  .  by  Richard  F.  Burton,  and  .  .  .  by  Leonard  C.  Smithers.    1894  siehe  unten 

die  Übersetzungen. 

Catulli  veronensis  liber.  Edited  by  Arthur  Palmer.  Jjondon  and  New 
York:  Macmilkm  and  Co.  1896.    (LV,  97  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Auswahl  aus  den  Gedichten  des  Catullus. 

Selected  poems  of  C.  Valeinus  Catullus  with  notes  by  Herbei't  Aagustus 
Strong.     London:  Eobertson  1879.     (144  S.)    8.  Sh.  5. 

Kömische  Elegiker.  Eine  Auswahl  aus  Catull  .  .  .  von  Karl  Paul  Schulze.  (1879)  1910 
siehe  C. :  Poetae  elegiaci. 

Select  poems  of  Catullus  edited  with  introductions ,  notes,  and  appen- 
dices,  by  Francis  Palgrave  Simpson.  New  edition  revised.  Ijonaon: 
Macmillan  and  Co.  (1879)  1880.    (XLV  S.,  1  BL,  207  S.)    8.  Sh.  5. 

Q.  Valerii  Catulli  et  S.  A.  Propertii  carmina  selecta  curante  Osvaldo 
BerrinL    Tormo;  r?.  5.  Parai-m  eC.  (1882)  1889.    (VI,  44  S.)   8.    L.  — .60. 

Q.  Valerii  Catulli  et  S.  A.  Propertii  carmina  selecta  cum  notis  Osvaldi 
BerrinL     Ibidem  (1882)  1887.     (VI,  78  S.)    8.  L.  1.20. 

Selections  from   the   Latin  poets,   Catullus,   Lucretius,    Tibullus,    Propertius,    Ovid  and 

Lucan  by  E.  P.  Crowell.     Boston:  Ginn  &  Co.  (1882)  1890  siehe  C. :  Poetae  (p.  23). 
Anthologie  aus  den  Elegikern  dor  Römer  .  .  .  von  Karl  Jacoby.    1.    (1882)  1893  siehe  C. : 

Poetae  elegiaci. 
Anthologie  aus  römischen  Dichtern  .  .  .  ausgewälhlt  und  bearbeitet  von  Hermann  Bender. 

(1884)  1894  siehe  C. :  Poetae  (p.  22). 
Auswahl  aus  Horaz  und  den  römischen  Elegikern  .  .  .  von  Adolf  Hemme.    1886  siehe  C. : 

Poetae  elegiaci. 


218  Scriptores  latini.    D.    C.  Valerius  Oatullus. 


C.  Va  1  e  r  i  u  s  C  a  t  u  1 1  u  s. 

Komische  Elegiker   in  Auswahl  herausgegeben   von  Alfred  Biese.     (1890)  1907  siehe  C. : 

Poetae  elegiaci. 
Anthologie  aus  den   römischen  Elegikern  .  .  .  von  Karl  Peters.     1891  siehe  C. :    Poetae 

elegiaci. 
Catulli  .  .  .  carmina  selecta.     Af  Johannes  Paulson.     1892  siehe  C:  Poetae  (p.  23). 

Catullus,   Tibullus   et  Propertius.     Carmina  elegiaca  selecta,   con  intro- 
duzione  e  note  dichiarative.    Mediolani :   U.  Hoepli  1893.    (XII,  51  S.)    8. 

L.  —.50. 

Extraits  des  616giaques  romains  .  .  .  par  Adolphe  Waltz.    1888  siehe  C:  Poetae  elegiaci. 
Anthologie  des  poetes  latins  .  .  .  par  Adolphe  Waltz.    (1896)  1908  siehe  C. :  Poetae  (p.  24). 

Ausgaben  einzelner  Gedichte. 

Paleographie    des    classiques    latins   par    Emile   Chatelain.      PI.    XIV.    XV:    Oat.   112. 
1—22,     Cat.  110  V.  7— c.  116.     1884—1892  siehe:    CoUectiones  (p.  2). 


Carme  nuziah*  di  C.  V.  Catullo  .  .  .  tradotto  ...  da  G.  V(anzolini).    1879  siehe  unten  die 

Übersetzungen . 
Carme  LXI  di  Q.  Valerio  Catullo.    Luigi  Vinanti.    1896  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Carmen  LXIII.    C.  Valeri  Catulli  Attin  annotavit,  illustravit,  anglice 

reddidit  Carolus  Grant  Allen.  —  The  Attis  of  Caius  Valerius  Catullus. 

Translated   into   English  Verse,    witli   Dissertations   On   the   Myth   of 

Attis,   on   the  Origin    of   tree - worship ,    and    on  the  Galliambic  Metre 

By  Grant  Allen.    [Bibliotheque  de  Carabas  6J.    Lonäini:  D.  Nutt  1892. 

(XVI,  154  S.)  7  sh.  6  d. 

Carmen  LXIV.    Le  nozze  di  Teti  e  di  Peleo  dichiarate  da  Pier  Marco 

Rossi.     Lanciano:  Bocco  Carabba  1896.     (63  S.)    8. 
Le  nozze  di  Teti  e  di  Peleo:   carme  recato   in   italiano   da  Luigi  Graziani  col  teste  a 

fronte.    1879  siehe  unten  die  Übersetzungen. 
Carmen    LXV.      L'epistola   a  Ortalo.    Versione    di   Giuseppe    Rigutini...    1891 

siehe  unten  die  Übersetzungen. 
Carmen   LX  V  I.     La    ohioma   di   Berenice.     Traduzione  .  .  .    di   Costantino   Nigra 

col  testo  latino  di  Catullo  .  .  .    1891  siehe  unten  die  Übersetzungen. 
La   chioma   di   Berenice  .  .  .    Versione   di   Giuseppe   ßigutini...    1891    siehe   unten   die 

Übersetzungen. 

La  chioma  di  Berenice  dichiarata  da  Pier  Marco  R  o  s  s  i  [cou  traduzione 
di  E.  Mattia  Zuzzi].     Lancinno:  Rocco  Carabbo  1894.    (54  S.)    8. 

Übersetzungen. 

Catullus,   Smaadigte,   overs.  af  C.  Listov.     Ntß'jifbimi   F.  (Progr.)  1884. 

(16  S.)    8. 
Catullus:   Udvalgte  digte,  i  metrisk  oversajttelse  ved  Vilh.  Andersen.     In:    üpuscula 
philologica.     Mindre    afhandlinger    utgivne    af   det   philologisk-historiske    samfuml 
{h'(,benharH  1887)  p.  53—73. 

J.    Af  digtene   til  Lesbia:   3.  5.  7.  8.  85.   17.  109.  70.  72.  87.  75.  76.  58.     II.  Bryllups- 
sange:  62.  Gl.     III.  Blandede  digte:  9.  27.  45.  46.  31.  10.  36.  39.  44.  49.  42.  38. 

(Jatull's  Buch  der  Lieder  in  deutscher  Nachbildung  von  Theodor  Heyse. 
Zweite  völlig  umgearbeitete  Auflage  aus  des  Verfassers  Nachlasse 
herausgegeben  von  August  Herzog.  Berlin:  W.Hertz  {Zetzt  Stuttgart: 
J.  G.  Cotta  Nachf.)  (185-5)  ls89.    (XVII  S.,  1  Bl.,  163  S.)    8.  M.  4. 

Catulls  Buch  der  Lieder.  Deutsch  von  Rudolf  Westphal.  Leipziq : 
F.  F.  C.  Leuclcart  1884.    (VIII,  167  S.)    8.  M.  2.40. 

Catulls  Buch  der  Lieder.  Mit  Vorwort  imd  Anmerkungen  von  Hermann 
Griebenow.  [Bibliothek  der  Gesamt -Litteratur  des  In-  und  Aus- 
landes Nr.  324.  325].    Halle  a.S.:  0.  Hendel  {l8Sd).    (X,  90  S.)    8.    M.  —.50. 

Catull,  Properz  und  TibuU.  Übersetzt  von  Theodor  Vulpinus  [d.  i. 
Theodor  Ren  au  dj.  [CoUection  Spemann.  132].  Stuttcfart:  W.  Sjiemann 
(1889).    (206  S.)    8.  '  M.  1. 


C.  Valerius  CatuUus.  -Jltl 


C.  Valerius  Catullus. 

Catulls  Gedichte  in  neuen  Übersetzungen  von  Franz  Frese.  Salztcedel: 
G.  Klingenstein  1891.    (66  S.,  1  Bl.)    «•  _  _  M.  1. 

Catull's  ausgewählte  Gedichte.  Verdeutscht  in  den  Versweisen  der  Ur- 
schrift von  Friedrich  Pressel.  8  Lieferungen.  6.  Auflage.  Berlin — 
ScMneherg:  LamienscheidVsVerl.  {X^mA^m—ni^)).  (Vin,116S.)  8.  M.  1.05. 

Vier  Lieder  CatuU's   [deutsch  von]  Anton   Englert.     In:    Blätter  für   das  Bayerische 
Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  15  (1879)  p.  52 — 53. 
C.  2.  3.  5.  13. 

Römische  Lyriker.     Übersetzt  von  Jakob  Mähly.     (1880.  1888)  siehe  C:   Poetae  elegiaci. 
C.  2.  3.  14.  22.  29.  44.  46.  50.  05.  101. 

Koma.  Lyrische  Dichtungen  aus  dem  römischen  Altertlium  .  .  .  von  Carl  Bruch.  1884 
siehe  C. :  Poetae  elegiaci. 

Catulls  (!)  Die  Hochzeit  des  Peleus  und  der  Thetis  übersetzt  von  Karl 
Riedel.     Salzburg:  Oellncher  1889.     8. 


The  poems  of  Catullus  .  .  .  A  literal  prose  translation  with  notes.  By  Walter  Keating 
Kelly.     (1854)  1887  siehe:  Anonymi.     Pervigilium  Veneria  (p.  101). 

Catullus  translated  into  english  verse.  Bv  T.  Hart-Davies.  London: 
('.  Kegan  Faul  d-  Co.  1879.     (XLII,  167  S.)    8.  Sh.  6. 

The  carmina  of  Caius  Valerius  Catullus.  Now  first  completely  englished 
into  verse  and  prose,  the  metrical  part  by  Richard  F.  Burton,  and 
the  prose  portiou,  introduction,  and  notes  explanatory  and  illustrative 
by  Leonard  C.  Smithers.  London:  Frinted  for  the  irandators -.in  one 
vohimc :  for  private  subscribers  onli/  1894.     (XXIII,  813  S.,  1  Abb.)     8. 

The   smal-paper   edition   of  this    book   is  limited  to  1,000  copies ,   the  large-paper 
edition  to  50  copies,  the  edition  printed  on  Japanese  vellum  to  4  copies. 

Juvenal  [sat.  1.  3—8.  10.  11.  13.  14],  Persius,  [and  selections  from]  Martial 
and  Catullus.  An  experiment  in  translation  bv  Francis  William  Shaw. 
London:  Kegan  Faul,  Trench  d-  Co.  1882.     (VIII,  287  S.)    8.  Sh.  5. 

Catullus.  Seiect  poems  translated  in  verse  bv  Arthur  P.  Ho  well. 
London:   Thacl^er  1884.     8.  '  Sh.  5. 

Translations    into    English    and    Latin.     By    Charles   Stuart   t^alverly.     1885   siehe   C. : 

Poetae  (p.  24). 
In   dispraise   of  a  woman.     Catullus  with   variations.     Appledorc  Frivate 

Fress  1886.    (6  Bl.)    8. 

„Only  twenty  —  five  printed." 
At  a  Brothers  Tomb.  Fragmenta:  A  reconciliation.  Loss.  Epigrammata. . .  ByJ.Cowden- 

Cole.     1890  siehe:  Tibullus. 
The  pinnaee  of  Catullus  [c.  4  translated]  by  William  John  Blew.    1887  siehe  B. :    Euri- 

pides  Medea  (I  1  p.  405). 
Catullus  V.     Translation  by  Frank  Payne.     In:  The  Academy  48  (1895)  p.  317. 
A  translation.     Catullus  XXXIV.     By  Walter  George  Headlam.     In:    The  Academy  27 

(188.5)  p.  311. 
C.  Valeri  Catulli  Attin  .  .  .  anglicc   reddidit  Carolus  Graut  Allen.     1892  siehe  oben  die 

Ausgaben. 

Catullus,  Sänger  i  modern  di-;ikt  af  Ludvig  Lauren.  Atio:  ütq:n  1892. 
(76  S.)    8.  Fnm.  1.50. 

Poesies  de  C.  V,  Catulle.     Traduction  nouvelle  par  A.-E.  Billault  de 

Gerainville.     Premiere   partie.     Notice,    texte   latin   et   traduction. 

Faris:  Chez  Vauteur  1882.    (1  Bl.,  412  S.,  1  Bl.)    8. 
Les  po6sies  de  Catulle.    Traduction  en  vers  frantjais  par  Eugene  Kostand.    18S2  siehe 

oben  die  Ausgaben. 
Poesies  de  Catulle,  traduites  en  vers  fran^-ais  par  Emile  L  a  f  o  n  t.    Faria: 

Garnier  freres  (1885).     (VIII,  143  S.,  Appendice).     8. 

Extrait  des  traductions  en  vers  fran(;ais  ...  de  Catulle  par  Albert  Villcnou  ve.  1S84 
siehe:  Avianus. 

Un  mariage  romain  par  confarreation.  62"  et  61»  epigranimes  de  Catulle  traduites  en 
vers  francjais  par  Alljert  Villeneuve.  In:  M6moircs  de  TAcadomie  des  sciences  in- 
»criptions  et  belles-leftres  de  Toulouse.     VIII«  s6rie  8  (188G)  p.  256—270. 


220  Scriptores  latini.    D.    C.  Valerius  CatuUus. 

C.  Valerius  CatuUus. 

Catulle.     Ödes  ä  Lesbie  et  Epithalame  de  Thetis  et  Pelee.     Notices  par 

A.-J.  Pons.     lUustrations  de  Poirson.  Faris:    Quantin  1889.     (X  S., 

1  BL,  85  S.,  1  S.  ungez.)    8.  Fr.  10. 

Odes  en  prose,  Epithalame  eii  vers. 
Ariane  et  Thesöe  tradiiit  de  Catulle.    (Episode  des  noces  de  Thetis  et  de  Pelee)  par  Leon 
Paris.    In:   Annales  de  la   faculte  des  lettres  de  Bordeaux.    Annee  1889  p.  324—331. 

CatuUus  III  graece  redditum  a  Launcelot  Dowdall.     In:  ^EX'/.ug  5  (1895)  p.  84 — 85. 


I  carmi  di  Caio  Valerio  Catullo  tradotti  ed  annotati  da  Luigi  T  o  1  d  o 
con  alcuni  cenni  di  biografia  e  di  bibliografia  premiati  dall'  Accademia 
dei-Lincei.    Imolci:  Tip.  d'J.  Galeati  e  f.  1886.   (LXIX,  8.50  S.,  1  Bl.)   8.    L.  6. 

Le  poesie  di  Catullo  tradotte  da  Mario  Rapisardi.  Najjoli :  L.  Pierro 
1889.    (142  S.,  1  Bl.)    8.  L.  2. 

Catullo,  Tibullo  e  Properzio  tradotti  da  varj.  Firenze:  G.  Barhera  1896. 
(IX,  533  S.,  1  BL,  1  Abb.)    8.  L.  2.25. 

Vorrede   yon  Giuseppe  Kigutini.     Catullo.     Versione   di  G.  Kigutini  e  di   altri. 
Tibullo.    Versione  di  Luigi  Biondi.    Properzio.    Versione  di  Giacinto  Casella. 

Poesie  scelte  di  Catullo,  Tibullo  e  Properzio  voltate  in  lingua  italiana 
6  corredate  di  note  storiche,  filologiclie,  geografiche,  mitologiche  da 
Zeffirino  Carini.  2»  edizione.  Torino:  G.  B.  Paravia  c  Co.  (1874)  1892. 
(131  S.)    8.  L.  1.50. 

In  Prosa. 
Alcune  versioni  da  Catullo.     In:    Opere  edite  e  postume  di  Giacinto  Casella  2  (Firciize 
18KI)  p.  239—260. 

Elegia  a  Manlio.    IntVrie  alla  tomba  del  fratello.    A  Ortalo.    Nelle  noz/.e  di  Manlin 
e  (xiulia. 

Catullo.    Odi.    Epitalamii.    Elegie.     Mikmo:  E.  Sonzoqno  1885.    (90  S.)    8. 

L.  —.25. 

Da  Catullo.     In:  Domenico  Milelli:  Verde  antico  (lioiiui  1885)  p.  54-65. 
Varie  versioni  poetiche  da  (Jiacomo  Zanella.     1887  siehe  C. :  Poetae  (p.  25). 
Catulliana.     Saggio   di   una   nuova    traduzione  di  G.  Puccianti,     In:    Lettere  e  Arti  1 
(1889)  N.  26. 

C.  Valerio  Catullo.  Quattro  odi,  tradotte  in  prosa  |con  testo  a  fronte] 
da  Domenico  Pascucci  e  pubblicate  per  1  inaugurazione  del  monu- 
mento  a  Mario  Pagano  da  farsi  a  Brienza  il  19  ottobre  1890.  Napoli : 
Stab.  tip.  B.  Pcsole  1890.     (9  S.)    8. 

Versioni  da  Ovidio,  Catullo,  Orazio,  Mimnermo  per  G.  Battista  Pellegrini.  1890  siehe  B. : 
Mimnermus. 

Catullo.     Epitalami   ed  altri  carmi.     Saggi  di  traduzione  di  Cesare  de 

Titta.     Lanciano:  B.  Carahlm  1890.     (80  S.)    8.  L.  1.50. 

Saggio  delle   poesie  di  C.  Valerio  Catullo,   tradotte  in  verso  italiano  da 

France.sco  Lanzilao.     Trani :  V.  Vecchi  1891.     (31  S.)    8. 
V.  Lusini.     C.  Valerio  Catullo.     Versione  di  alcuni  carmi.     Siena:    Tip. 

S.  Beriiardino  1891.     (53  S.,  2  Bl.)    8. 
Carmi  di  P.V.  Catullo  tradotti  da  Domenico  Mengh in i.    Gallarate:  Tip.- 

lit.  M.  BelUnzaghi  1891.     (16  S.)    8. 
Pathos  catulliano :  [traduzioni  di]  Domenico  M-engh in i.   Gallarate:  Tip.- 

lit.  M.  BeUinzanhi  1891.     (18  S.)    8. 
Erotici  e  fescennini    catulliani    volgarizzati    da    Domenico    Menghini. 

Gallarate:  Tip.-lit.  M.  BelUnzaghi  1892.     (34  S.)    8. 
C.  V.    Catullo,    Albio   Tibullo    e    Sesto   Aurelio   Properzio.     Versi    [con 

traduzione  a  fronte]  di  Giuseppe  Paci.    S.Maria  degli  Angeli  (Utnbria): 

Tip.  flella  Porzixmcula  1893.    (71  S.)     8.  L.  1.25. 


Carmen  III.  Versione  del  carme  di  Catullo:  Lugete,  o  Veneres  .  .  .  in:  Versioni 
di  Fjlippo  Frascani  {Laurmno  1894)  Nr.  4. 

Carmen  XXXXV.  Lestani,  Em.:  [Promessa:  libera  imitazione  del 
carme  XXXXV  di  C.  V.  Catullo].  Udine:  Tip.  Patria  del  Friuli  1888. 
(12  S.)    8. 

Per  le  nozze  di  Francesco  Gennaro  con  Maria  Bertolotti. 


C.  Valerius  Catullus.  221 

C.  Va lerius  Catullvis. 

Carmen  LXI.  LXII.  Carme  nuziale  di  C.  V.  Catullo  per  le  nozze  di 
Manlio  Torquato  con  Vinia  Arunculea  tradotto  in  altrettanti  versi 
italiani  e  collo  stesso  metro  da  G.  V(a  n  z  o  1  i  n  i).  {Fcsaro :  Stab.  Nobili 
1879).    (23  S.)    8. 

Per  le  nozze  Guido  Giiidi  —  Giulia  Polidori. 

II  carme  LXI  di  Catullo.  Manfredo  Vanni.  Firemc:  Tip.  <lcW  arte  della 
stampa  1885.     (12  S.)    8. 

Per  le  nozze  Barzellotti-Tabarrini. 

Da  C.  Valerio  Catullo.  [Traduzione  di|  Carlo  Rot ondi.  Bologna:  Stab, 
tip.  Zamorani  e  Albertazzi  1896.     (7  S.)     8. 

Per  le  nozze  di  Gaetano  Grandi  con  Claudia  Caiidi. 

Carme  LXI  di  Q.  Valerio  Catullo.  [Tradotto  da]  Luigi  Vi  n  a  n  t  i.  Bnssano : 
Stab,  tqw.lit.  A.  Roberti  1896.     (16  S.)     8. 

Pubblicato  da  L.  V.  per  le  nozze  Frejlino-Fasoli. 

Saegio  di  traduzione  del  carme  nuziale  di  Caio  Valerio  Catullo  di 
T.  Mariotti.  In:  Nuptialia.  Per  le  nozze  di  Enrico  Voghera  con 
Anna  Trabucco.     Roma  1878. 

C.  Valerio  Catullo.  II  canto  nuziale,  pubblicato  da  Silvio  Busmanti. 
Ravenna:  T.  Agemia  Omnibus  1880.     (7  S.)    8. 

Per  nozze  Zirardini-Sebastiani. 

C. Valerio  Catullo.  Canto  di  nozze.  [Tradotto  da]  Saverio  ßegoli.  Faeiisa: 
Tip.  P.  Conti  1883.     (10  S.)     8. 

Per  le  nozze  Martini-Masini. 

C.  Valerio  Catullo.    Canto  di  nozze  tradotto  da  Saverio  Regoli.    Faenza: 

Tip.  Marabini  1889.     (10  S.)    8. 

Per  nozze  Zacchia  Rondinini-Masolini. 
Inno  nuziale.     (Volgarizzamento   di   Catullo).     L.  S.     Fadova:   Stab.  Fro- 

sperini  1888.    (4  Bl.)    8. 

Per  le  nozze  Vedovi-Bargoni. 

Coro  epitalamico  amebeo  (da  Catullo).  [Tradotto  da]  Ugo  Matte ucci. 
Fisa:  Tip.  di  F.  Mariotti  1890.    (IV,  4  S.)    8. 

Per  le  nozze  di  Alfr.  Tortori  con  Nina  Guarnieri. 

C.  V.  Catullo.  Inno  nuziale:  frammento  del  carme  LXII.  Traduzione 
di  E.  Tarugi.     Fistoia:  Tip.  Niccolai  1890.     (4  S.)    8. 

Per  le  nozze  Melani-Rafanelli. 

Coro  nuziale  di  Catullo.  [Tradotto  da]  Michele  Ignazi.  Ascoli:  Tip. 
Cesari  1892.    (14  S.)    8. 

Nozze  Mariotti-Ferri. 
Catullo.    Epitalamio  [tradotto  da  Augusto  Franchetti].    Firenze:  Tip. 
di  G.  Barbera  1895.     (13  S.)    8. 

Per  le  nozze  di  Orazio  Bacci  con  Romilda  Del  Lungo. 
Carmen  LXIII.     Atti   (Carme  LXIII  di   Caio  Valerio   Catullo).     Poesie  inedite  e 
ignote   di  Vineenzo  Monti.    In:   La  Biblioteca  delle  scuole  classiche  italiane  6  (1894) 
N.  11  p.  168—169. 

Carmen  LXIV.  C.  V.  Catullo.  Le  nozze  di  Peleo  e  di  Teti.  Volgarizzato  da 
Giuseppe  Bell  ucci.     r^rtv«:  6''/poc(«t  (1861)  1892.     (:30  S.)     8. 

C.  Valerio  Catullo.    Le  nozze  di  Teti  e  di  Peleo :  carme  recato  in  italiano 

da  Luigi  Graz i an o,   col  testo  a  fronte.     Faenza:   Tip).  F.  Conti  1879. 

(48  S.)    8.  _  L.  1. 

C.  Val.  Catullo.    Le  nozze  di  Teti  e  di  Peleo.    Poemetto,  recato  in  versi 

italiani  da  Francesco  Panzetti.    Cremu:  Tip.  Anselmi  1880.    (24  S.)    8. 

L.  —.30. 
Catullo.    Le  nozze  di  Peleo  e  di  Teti.    Carme.    Albenga:  Tip.  Craviotto  1882. 

(23  S.)    8. 

Per  nozze  Pescio-Calderai. 

Le  nozze  di  Peleo  e  di  Teti.  Epitalamio  di  C.  V.  Catullo  recato  in 
versi  italiani  da  Pacifioo  Levi.  Pubblicato  da  Alessandro  Bonacini 
per  il  matrimonio  di  sua  nipote  Enrichetta  Bonacini  coli'  avv.  Adolfo 
Asioli.     Modena:  Tip.  Moneti  e  Namian  1882.     (20  S.)    8. 

Epitalamio  di  Peleo  e  Tetide.  Versione  di  Catullo...  Carlo  Lanza.  In:  Atti  dell' 
Aocademia  Pontaniana  15  (1883)  p.  K«— 15'2. 


222  Scriptores  latiiii.    1).    C.  Valerius  CatuUus. 


C  Valerius  Catullus. 

Oaio  Valerie  Catullo.    Epitalamio  di  Teti  e  Peleo.   Saggio  di  traduzione  di 

Attilio  Tambellini.  Bologna:  N.  Zanichelli  1884.  (40  S.,  1  Bl.)  8.  L.  1.25. 
C.  Valerie  Catullo.    L'epitalamio  di  Teti  e  Peleo  tradotto  per  Alessandro 

Muccioli.     Torino:  G.  B.  Paravia  e  C"   1886.     (16  S.)    8.  L.  —.60. 

C.  Valerio  Catullo.    Epitalamio  di  Peleo  e  diTeti:  manoscritto  del  secolo 

XVI   esistente   nella  biblioteca  Gambalunga   di  Bimini.     [Versione   di 

Luigi  Alamanni].     Ei  mini:  Tip.  MalvoUi  t  C.  188S.     (24  S.)    8. 

Pubblicato  da  Giro  Fochetti,  Attilio  Tambellini  p  Carlo  Villa  per  le  nozze  Bonini- 
Gobbi. 

Le  nozze  di  Peleo  e  Teti  poema  di  C.  Valerio  Catullo  tradotto  da 
Eaifaele  Belli.     Viterbo:  Tip.  Moimrchi  1888.     (30  S.)    8. 

Le  nozze  di  Tctide  e  Peleo.     Catullo,   carnie    LXIV.     Traduzione  di  Antonio  Pennesi. 

In  des  Verf.  Promiscua  (Osvi/jo  1893)  p.  '27—42. 
Le  nozze    di   Teti    e   Peleo.     (Da   Catullo).     [Trad.    da   Giuseppe  Kigutini].     In:    Nuova 

Antologia  di  scienze,  lettere  ed  arti  129  (1893)  p.  313—327. 
Versione  di   Teti  e  Peleo  di  Catullo.     In:   Le  Georgiche  di  Virgilio  tradotte  da  Antonio 

Nardozzi  {Inuila  1894). 

Traduzione  dell'  aureo  poema  di  C.  V.  Catullo  per  le  nozze  di  Peleo  e 
Teti  [per]  Luigi  Rasi.  (Firenze:  Tipi  di  Sah.  Landi  1894).  (27  S., 
1  Bl.)    8. 

Pubblicato   da   Luigi   e   Teresa  Rasi   per   le   nozze   di  Isacco  Rosselli-Tedesco   con 

Egle  Modena. 

Carmen  LXV.    Q.  Valerio  Catullo.    La  chioma  di  Berenice  e  l'epistola 

a  Ortalo.     Versione   di  Giuseppe  Rigutini    [col   testo   a  frontej,   con 

l'aggiuuta  dalla  versione  di  IJgo  Foscolo.     Firenze:  R.  Bemporad  e  f. 

1891.    (55  S.)    8.  L.  1.50. 

Epistola    ad    Ortalo    e   La    cliioma    di   Berenice    di   Catullo.     Saggio   di 

traduzione   letterale    metrica  secondo   il  ritmo  e  la  quantitä  originale 

per  Ruggiero  Galdi.    Snlerno:  Stab.  tip.  fr.  Jovane  1895.    (XIV,  9  Bl.)   8. 

L.  1.50. 

Vorrede   von   Francesco    Cantarella.     Appendice.     Sulamith.     Traduzione   in   versi 
sciolti  da  Emilio  zu  Schönaich-Carolath. 

L'epistola  ad  Ortalo  ed  altri  carmi  [76.  70.  87.  92.  96.  107.  108.  109]  di 
Cfatullo  tradotti  da  G.  B.  Menegazzi.  S.  1.  et  a.  {Roma  1895):  Tip. 
Folchetto.    (4  Bl.)     8. 

Pubblicata  la  prima  volta  nella  „Rivista  di  Pedagogia"  diretta  da  Sergi  anno  1*94. 
L'epistola   ad  Ortalo  di  Catullo  [tradotta  da]  C.  U.  Posocco.     1893  siehe  unten  die  Er- 
läviterungen. 

Carmen  LXVI.  La  Chioma  di  Berenice.  Versione  metrica  dal  latino 
di  C.  Valerio  Catullo  per  Luigi  Natoli.  [Per  nozze  Turrisi  D'Ali]. 
Palenno:  Coi  tipi  del  Giornale  di  Sicilia  1883.     (29  S.)     8. 

La  chioma  di  Berenice.  Traduzione  e  coramento  di  Costantino  Nigra 
col  testo  latino  di  Catullo  riscontrato  sui  codici.  Milano :  U.  Hoepli 
1891.    (179  S.)    8.  L.  6. 

La  chioma  di  Berenice  .  .  .  Versione  di  Giuseppe  Rigutini  .  .  .  1891  siehe  Carmen  LXV. 
La   chioma    di    Berenice    di    Catullo.      Saggio    di    traduzione    letterale    metrica    .  .  .    per 

Ruggiero  Galdi.     1895  siehe  Carmen  LXV. 
Carmi  76.  SO.  87.  92.  93.  107.  108.  109  di  Catullo  tradotti  da  G.  B.  Monegazzi.    1895  siehe 

Carmen  LXV. 

Sänger  af  Catullus  fran  Verona.  Öfversättningsförsök  af  Elias  Janzou. 
Förra  delen.  (Sangerna  I — LXII).  ^Senare  delen.  (Sangerna  LXIII — 
CXVI).  |Aus:  Upsala  Unis^ersitets  Ars.skrift.  Filosofi,  sprakvetenskap 
cett.    1889.    1891].      Upsala:   Äkad.   hokh.     (2  BL,  40   S.;  VII,  36  S.)    8. 

Je  Kr.  —.75. 

Valda  sanger  af  Catullus  fran  Verona  i  svenske  tolkning  af  Alb.  Theod. 
Lysander.  Efter  öfversättarens  död  ufgivna  af  Johannes  Pauls on. 
Göteborg:  D.  F.  Bonniers  boktr.  ak.  1896.     (59  S.)    8. 

Tryckt  i  30  exemplar. 


C.  Valerius  Catullus.  223 


C.  Valerius  Cataillus. 

Poesias  de  Catulo  traducidas  en  variedad  de  metros  por  Manuel  N.  Perez 
de  Camino,  illustradas  con  iiumerosas  y  eruditas  notas  por  el  mismo 
autor,  y  precedidas  de  un  prölogo  original  del  excmo.  sr.  Manuel  Alonso 
Martinez.  Madrid :  M.  Murillo  1878.  (XXXII,  400  S.)  8.  Eis.  20,  Ausland  24. 


Catullus  nöszdala.     Ford.  Csengeri  .Janos.     In:  Egyetemes  philologiai  kiizlöny  3  (1879) 

p.  624—630. 
Catullus.     XLII.     Ostrom.     Foi-d.  Csengori  Janos.     PJbenda  7  (1883)  p.  5IJ7. 

Eine  Übersetzung   der  Lieder   des  Catullus   mit  literarhistorischer  Einleitung  und 

erklärenden  Anmerkungen  von  demselben  Verf.  erschien  fi^irfrtjicsn 880.  (152  S.)  8. 

Catullus   8j.    72.   83.     Ford.    Thewrewk   de    Ponor   Emil.     In:    Egyetemes   philologiai 

közlöny  6  (1882)  p.  179.  452. 
Catullus  75.     Ford.  Thewrewk  de  Ponor  Emil.     Ebenda  8  (1884)  p.  29. 
Catullus  95.     Ford.  Thewrewk  de  Ponor  Emil.     Ebenda  11  (1887)  p.  75(i. 


Abel,  Eugen:  Die  C;itullusrecension  des  Guarinus.  In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  34  (1883)  p.  161  —  166. 

Aken,  Otto:  De  ägurae  ujrö  zo(roi7  usu  apud  CatuUum ,  Tibulhun,  Propertium. 
Pars  I.     Progr.  des  Gymn.  Schwerin  1884.     (10  S.)     4. 

Albini,  Josephus:  De  CatuUi  carmine  LXVI.  Bonoiiiuc  Kr  o1).  Jr.  Merlaiii  IS9-. 
(19  S.)    8. 

Amsel,  Georg:  Eine  Erwähnung  Catulls  bei  Notker.  In:  Rheinisches  Museum 
für  Philologie  43  (1883)  p.  309  -  310. 

Arlt,  Albrecht:  Catulls  ?6.  Gedicht.  Horaz  Sat.  2.  1.  34—39.  Progr.  des  Gymn. 
Wohlau  1883.    (14  S.)    4. 

Baehrens,  Emil:  Vier  Verbesserungen  zu  Catullus  [51.  9—12,  68l>  21.  27,  87].  In: 
Jahrbücher  für  classische  Philologie  117  (1878)  p.  769—770. 

—  CatuU  68b    103  f.     1881  siehe  C. :  Poetae. 

Ballin,  Fritz:  Das  amöbäische  Hochzeitlied  des  CatuU.    Progr.  des  Gymn.  Dessau 

1894.     (39  S.)     4. 
Barwinski,     Bernardus:     Quaestiones     ad    Draeontium     et    Orestis     tragoediam 

pertinentes.     Quaestio  I.    De  genere  dicendi.    Dissert.  inaug.  Gottingae  1887. 

(108  S.,  1  S.  ung.)     8. 

Darin:  De  Dracontio  Catulli  imitatore  (p.  106 — 108). 
Baumann,   Julius:    De   arte   metrica  Catulli.     Progr.    des   Gymn.   Laiidsbtrg  a    ^V.: 

(Schüfiir  lt.  Co.)  1881.     (XXII  S.)     4.  M.  1. 

Bednarski,   Stanislaus:   De  infinitivi   apud   Catullum   usurpatione.     Progr.   des 

Gymn.  Tarnöw  1887.    (39  S.)    8. 
Beiger,  Christian:  Moriz  Haupt  als  academischer  Lehrer  .  .  .  1879  siehe  A.:  Poetae 

scaenici  a)  Tragici. 
Belli,    Marco:    Del   carattere   di    Catullo   e   de'    suoi   epigrammi    contro   Cesare   e 

Mamurra.    [Estr.  dal  periodico  La  scintilla.  anno  IV,  ni  16.  17  e  segg.]     Venezta: 

Tip.  ex  Cordella  1890.     (47  S.)    8.  L.  1..50. 

Benoist,   Eugene:    Sur   Catulle   [LV  29.   XXII    7—9].     In:   Revue    de   philologie  3 

(1879)  p.  26-27. 

—  Catulle  XXIX  fFragm.  d'une  edition  de  C]    In:  Revvie  archeologique.    N.  s.  21  ■" 

annee  39  (1880)  p.  38— .50. 

Bergk.  Theodor:  Der  Sperling  der  Lesbia  hiess  Issa  (Cat.  2.  9;  3.  6)  (18.56).  — 
Cat.  1.  8,  10.  27,  62.  7,  63.  5  (18.57).  In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  2 
(Halle  a.  S.  1886)  p.  727.  730. 

Bernard ini,  Giuseppe:  De  virtutibus  quibus  nitent  catulliana  carmina.  Acroasis. 
Frosinone:  Rerma  e  Stracca  1878.     (18  S.)     8. 

Biese,  Alfred:  Zu  Catullus  [c.  64].  In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  36 
(1881)  p.  322    324. 

Birks,  Edward  Bickersteth:  On  Catullus  V  8.  12.  In:  Proceedings  of  the  Cam- 
bridge Philological  Society.     Michaelmas  term  1885,  p.  27. 

Birt,  Theodor:   Das  antike  Buchwesen  .  .  .   1882  siehe  B. :  Papyri. 

—  De  Catulli    ad    Mallium   epiatula.     J.   1.   aest.     Um-him/:  N.    0.    K/wcrt's   Verl.   1890. 

(S.  III-XX).    4.  M.  1. 

—  Commentarioli  catuUiani  supplomeiitum.    J.  1.  hib.  Ebenda  1890.  (S.  III— VI).   4. 

—  De  Amorum   in    arte  antiijua  simnlacris  et  de  pueris  minutis  apud  antiquos  in 

deliciis  habitis  comnientariolus  eatullianus  alter  (adiectae  sunt  tabvilae).    J.  1. 
aest.     Marlmr.'/:  N.  0.  ElinrCs  Vtrl.  1892.     (S.  III— XLII).     4.  M.  1.80. 

—  Commentariolus  eatullianus  tertius.    J.  1.  aest.  Umhm  1895.  (S.  III— XIX).  4.   M.  1. 

—  Zu  CatuU  [57.  6  f.]  und  Petron  [c.  35.  39].  In  :  Rheinisches  Museum  für  Philoloijio  5] 

(1896)  p.  468—470. 


224  Scriptores  latiiii.    D.   C.  Valerius  CatuUus. 


C.  Va lerius  Catullus. 

Blümner,  Hugo:  Zu  Catullus  [c.  30].    In:  Jahrbücher  l'ür  classische  Philologie  131 
(1885)  p.  879—881. 

—  Zu  Catullus  [c.  3«].     Ebenda  1.53  (1896)  p.  485—488. 

Bonghl,  Ruggiero:  Lesbia.    In:  La  Rassegna  settimanale  4  (1879)  Nr.  87  p.  149—151. 
Wiederholt  in  des  Verf.  Horae  subsecivae.     U.  migliaio  (Roma  1883)  p.  19—31. 

—  Catullo  e  Lesbia.    In:  La  Rassegna  settimanale  4  (1879)  Nr.  99  p.  362— :)ii4  =  Horao 

subsecivae  p.  33 — 45. 

—  La  chioma  di  Berenice.     Due  versioni.    (Rigutini.  Nigra).    In:  La  Cultura.    A.  1 

(Nuova  ser.  1891)  p.  223—229. 

Bonin,    .\rthur:    Untersuchungen   über   das   62.    Ge<licht   von   Catull.     l'rogr.    des 

Realgymn.  Bromberg  1885.     (S.  3—18).     4. 

I.    Das    Verliältnis    zu    den    griechischen    Vorbildern.      II.    l)ie    strophische 

Responsion.    IIF.  Der  Bau  der  Verse.  IV.  Bemerkungen  zu  einzelnen  Stellen. 

von  Braitenberg,  Robert:  Über  das  Verhältniss  Catulls  zu  seiner  Zeit.    Progr. 

des  deutschen  Gymn.  der  Kleinseite  Prag  1882.     (22  S.)    8. 
Brunetiore,    Ferdinand:   A  pro])OS  d'une  traduction  de  Catulle.     [Kostand  1882|. 

In:  Revue  des  deux  mondes  52''  annee.  3°  per.  54  (1882)  p.  453—466. 

Buecheler,  Franz:  Catull.  frg.  ap.  Terent.  Maur.  27.55  ss.    1878  siehe  B. :  Homerus. 

Büdinger,  Max:  Catull  und  der  Patriciat,  eine  historische  Untersuchung.    [Aus; 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der 

Wissenschafton  121J.     'Wim:  (F.  Trnipuhj)  1890.     (40  S.)     8.  M.  —.70. 

1.    Catvill's   literarisches   Verhältniss   zum   Staate.     2.  Vatiniusfragen.    3.   Die 

beiden    Expeditionen    nach    Britannien.     4.    Catull's    Aufnahme    bei    den 

Patriciern.     5.  C.  im  Verkehre  mit  Patriciern. 

—  Die  römischen  Spiele  und  der  Patriciat,  eine  historisclie  Untersuchung.     [Aus: 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kaiserliclien  A  kademie 
der  Wissenschaften  123  (1890)J.     Wim:  (F.  Tmijish/)  1891.     (74  S.)    8.  M.  1.40. 

g  1.  Zu  Catull's  achtundsechzigstem  Gedichte,  g  2.  Sallust's  VerhUltniss  zu 
Catull.  S  3.  Die  Abfassungszeit  von  Sallust's  Catilina.  a)  Sallusfs 
literarischer  Entschluss.  b)  Sallust's  politische  Empfindung,  c)  Ver- 
hältniss zu  Thukydides.  d)  Sallust  als  Staatsbeamter,  e)  Sallust's 
authentische  Nachrichten,  f)  Vorführung  von  Patriciern  in  Sallust's 
Catilina.  g)  Auftauchen  der  Vergangenheit  in  der  Gegenwart,  h)  Die 
politischen  Zustände  im  Jahre  40  vor  Christo,  i)  Fulvia.  k)  Kategorieen 
der  Rebellen.  1)  Zur  Exegese  der  Einleitung,  m)  Spätere  Parallelschilde- 
rungen, g  4.  Die  Bedeutung  des  Troja- Spieles.  §  5.  Ursprung  der 
römischen  Spiele,  g  6.  Veränderter  Charakter  der  römischen  Spiele.  — 
Kunsthistorische  p]rgänzungen  zu  §  4  .  .  . 
Biiry,  John  Bagnell:  Eine  alte  Participialform  bei  Catullus  CXII  [multusj.  In: 
Beiträge  zur  Kunde  der  indogermanischen  Sjjrachen  8  (1884)  p.  329. 

—  Catull.  8.  12  sq.  68.  6S.  141.     1885  siehe  B. :  Diogenes  Laertius. 

—  Catullus  LXVl  59.     In:  The  classical  Revievs^  6  (1802)  p.  366. 

Busche,    Carl:    Zu  Catullus.     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  149  (1894) 

p.  393—399. 
10.  27.  33,  15.  19,  61.  55.  131  ff.,  63.  74  ff.,  64.  108  f.,  66.  11  f.,  76.  10,  9Ö,  113. 
Camozzi,  Giovanni  Battista:   Polemica  catulllana.    All'  illustre  comm.  Ruggiero 

Bonghi.     Lcifli:  Tipo-lit.  ('.  fhlV  Avo  1888.     (59  S.)    8.  L.  1. 

Cartault,  Auguste:  Catulle.    L'homme  et  l'ecrivain.    In:  L'Instruction  pul)lique  17 

{Parfs  1888)  p.  804—808.  817-820.     18  (1889)  p.  4-6.     Wiederholt  in: 

—  Catulle  l'homme  et  l'öcrivain.    Le<;on  d'ouverture  du  cours  de  Poesie  latine  ä 

la  Sorbonne.     Paris:  Burenux  de  l' Instruction  publüjiie  1889.     (31  S.)    8. 

—  Catulle,   sa  vie  et  son  oeuvre.    In:   Revue  internationale  de  l'Enseignement  17 

(1889)  p.  1—25. 
Catullus  and  his  friends.     In:  Macmillan's  Magazine  75  (1896)  p.  210 — 216. 
Cesareo  ,  Giovanni  Alfrede  :  Saggi  di  critica.  Ancona :  A.G.  Morclli l8Si.  (210  S.)  8.  L.  3. 

Darin:  La  vita,  la  Lesbia  e  la  poesia  di  Catullo. 
Cipolla,    Carlo:    Catullo  nel  Medioevo.     In:  Archivio  veneto  33  (1887)  p.  192—194. 
Clemens,    Aemilius :    De    CatuUi    periodis.      Dissert.    inaug.    gotting.      (Oottingue: 

YitndeiihoecU  et  h'uprrrht)  1885.     (61   S.)     8.  M.  1.60. 

Cornelissen,  Janus  Jacobus :  Satura.     1878  siehe  C:  Collectiones  (p.  7). 
Cortese,  Giacomo:  Su  Catullo  (C.  VIII,  15).    In:  BoUettino  di  filologia  classica  1 

(1894—1895)  p.  1«5— 160. 

—  Catullo.     C.  51b.     Ebenda  p.  190. 

—  Catullo,  LXIV  11.     Ebenda  p.  2,56—257. 

Crusius,  Otto:  Catull.  LXVIII  a  15  sqq.     1889  siehe  C. :  Poetae. 
Cumpfe,  Karel:  Exegetickö  pfispevky  k  64.  bäsni  Catullove.    In:  Listy  filologickii 
a  paedagogicke  9  (1882)  p.  269—286. 

—  Kriticke  a  exegetickö  pfispevky  ke  Catullovi.    Ebenila  10  (1883;  p.  183—202. 


C.  \'aleriiis  CatuUus.  225 


Va lerius   Catullus. 

Dittriuh,  Eugen:  Zu  Catullus  [b4.  1].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  149 

(1894)  p.  480. 
Drachmann,   Anders  Björn:   Catul's  digtning   belyst  i   forfold  til  den  tidligere 

graeske    og   latinske    litteratur.      Kjghenhavn:   TryM   hos   J.   Jgryensen  <£•   Co.    1887. 

(2  BL,  124  S.) 

—  De  Catulli  carmine  LXVII.    In :  "Wochenschrift  für  klassische  Philologie  5  (1888) 

Nr.  17  Sp.  .•)38— 540. 
Dressler,  Ferdinand:  De  troporum  qui  dicuntur  apud  CatuUum  usu.    Progr.  des 

Keal-  u.  Obergymn.  im  6.  Bezirke  Wien  1882.     (20  S.)    8. 
Duderstadt,   Ehrenfried:   De  particularum  iisu  apud  Catullum.     Dissert.  inaug. 

Halis  Sas.  1881.    (64  S  )    8. 
Düntzer ,  Heinrich:  Catull  und  Horaz.    In:  Philologus  .52  (1894)  p.  138—159.  332—347. 
Bllis,   Robinson:    A    commentary   on   Catullus.     Second  edition.     Oxford:   At  the 
.   Chireiirlon  Press  (1876)  IS-iQ.     (LXXII,  516  S.)    8.  Sh.  18. 

—  The  Bodlejan   ms.   of  Catullus.    In:   The  Academy  13  (1878)  p.  440—441.     Cf.  H. 

Nettleship  ebenda  p.  441.     Ellis  und  Nettleship  ebenda  p.  465.  489. 

—  Catullus  66.  77.    1883—18-4  siehe:  Ausonius. 

—  Catull.  LXI  10-',  3.  149— IM.  1.55,  6.     1885  siehe  B:  Aeschylus. 

—  Catull.  LVII  34.  35.     1891  siehe  ebenda. 

—  On    Catull.    LXIII    9.     In:    Transactions    of   the    Oxford    Philological    Society, 

1885-188S  p.  7. 

—  Cat.  LXIII  9.    1836  siehe  C. :  CoUectiones  (p    S). 

—  Catullus  XXII  12,  13.    In:  The  classical  Keview  2  (1888)  p.  85. 

—  Catull.  LXIV  348-351.  XXIX  n-9.  I.V  9.  !■■.     1888  siehe  B. :  Aristoteles. 

—  Catull.  LXIV  lOD.     In  :   Philologus  49  (1890)  p.  270. 

—  Catulliana.    Ebenda  51  (18'i2i  p.  146—15(1. 

Everett,  William:  Emendation  to  Catullus,  XXIX  8.    In:  The  american  .Journal 
of  philology  8  (1887)  p.  473. 

—  Catullus.  —  Carm.  XXIX.    In:  The  classical  Review  3  (1889)  p.  291— 293.    Vgl.  T. 

ebenda  p.  374. 

—  CatuUianum  [64.  li'7].    Ebenda  4  (1890)  p.  319. 

Fenner,   Ludwig:    Quaestiones   catullianae.     Progr.   des    Gymn.    Barmen    1896. 

(53  S.,  1  S.  unp.)    8. 
De  Lesbia-Clodia.    Observationes  criticae-exegeticae  in  Catulli  c.  LXVIII. 
Fisch,  Richard:   Zur  Geschichte  der  handschriftlichen  Überlieferung  des  Catull. 

In:  Wochenschrift  für  klassische  Philologie  1   (188))   Nr.  5  Sp.  152-156.    Nr.  6 

Sp.  180—188. 
Prancken,  Cornelis  Marinus:  Lesbia-Clodia,  bijdrage  tot  verklaring  van  Catullus. 

In:  Verslagen  en  mededeelingen  der  kon.  Akademie  van  Wetenschappen.    Afd. 

Letterkunde.     2  reeks  9  {Atnstfrdam  1880)  p.  71—106. 
Frazer,  James   George:   Catullus  XLV  8  sq.     In:   The  classical   Review  3  (1889) 

p.  315—316. 
Preese,  Franz:  C.  Valerius  Catullus,  eine  biographische  Skizze  mit  neuen  Über- 
setzungsproben. Progr.  des  Gyiun.  Salzwedel.  (I.ijpzin:  0.  Fock)  1890.  (20  S.)  4.  M.l. 
Fried  laender,   Ludwig:   Catull.    [Catull^  von  Th.  HeyseJ.    In:  Deutsche  Rund- 
schau 70  (1892)  p.  403-412. 
Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Studien.    1892  siehe  A.:  Poetae  epici. 
Fürst,  Albertus:   De  Catulli  carmine  LXII.    Progr.  des  Gymn.  der  Benedictiner 

Melk.     Wien  1887.    (36  S.)    8. 
Gehrmann,   Anton:   De  ratione  critica  inde  a  Lachmanno  in  emendando  Catulli 

libro  usque   ad  hunc   annum   adhibita.     Progr.  des  Gymn.  Braunsberg  1879. 

(40  S.)    4. 
Giesing,  Friedrich:  Catull.  115.  7.    1*88  siehe  B. :  Euripides. 
Gigli,  Angelo:  Intorno  a  una  edizione  dei  carmi  di  Catullo  per  le  scuole  e  di  una 

versione  poetica  di  quelli.    In:  II  Liceo  1  (Ftrmo  18i8)  6  p.  168—172.    7  p.  210-215. 

8  p.  244-249. 
Girard,  Jules  siehe  G.  Lafaye. 
Girl,   Jacobus:   De  locis   qui  sunt  aut  habentur  corrupti  in  Catulli  carminibus. 

Volumen  I.     Aiu/ustae  Tuurinoruiii :  H.  Lotsrlifr  1894.     (.89  S.)     8.  L.  10. 

—  Catullo  LXVIII  118.    In:  Rassegna  di  antichitä  classica  vol.  I  fasc.  1  {Paltrmo  1896) 

p.  72—73. 

—  I  grandi  poeti   dell'  etä  di  Cesare  e  dell'  etä  di  Augusto.    Discorso  inaugurale 

letto  nell'   aula  magna  della  r.  Universitä   di   Palermo  22.   nov.  1896.    Palermo 

1896.     (31  S.)    4. 
Gius.sani,  Carlo:  La  Urica  e  Catullo.    1885  siehe  C:  CoUectiones  (p.  9). 
Goumy,  Edouard:   Les  Latins  .  .  .  Catulle  .  .  .  189i  siehe:  Caesar. 
Gray,   Joseph   Henry:   Catull  VI   7.     LXVII   12.    LXVIII  91.    In:  Proceedings  of 

the  Cambridge  Philologic.il  Society.     Lent  term,  188ci  p.  2—3. 
KluBsmann,  Bibliotheea  scriptorum  classicorum.    II  1.  15 


22t3  Scriptores  latiiii.   D.    C.  Valerius  Catullus. 

C.  Valerius    Catullus. 

Grossus  (Grosso),  Stephanus:  De  poetis  qui  Caiiini  Valeiium  CatuUum  exemplar 
sibi  proposuerunt.  In  des  Verf.  Inscriptiones  carmina  commentationes  (Mdiiihnii 
1886)  p.  176-189. 

Halbertsma,  Tjalling:  Ad  CatuUum.     1896  siehe  A.:  Poetae. 

Haie,  William  Gardner:  A  new  ms.  of  Catullus.  In:  The  classical  Keview  10 
(1896)  p.  314. 

—  Un  nuovo  manoscritto  di  CatuUo.    In:  Rendiconti  della  r.  Accademia  dei  Lincei. 

Classe  di  scieuze  morali  storiche  e  fllologiche      Ser.  .">.  5  (1896)  p.  272—274. 
Harnecker,  Otto:  CatuU's  Carmen  XLIX.    Ein  Beitrag  zur  Klarstellung  der  Be- 
ziehungen   zwischen    Catull    und    Cicero.     In:    Zeitschrift    für   das   Gymnasial- 
Wesen  33  (1879)  p.  72—8(1. 

—  Beitrag  zur  Erklärung  des  Catull.    Progr.  des  Frogymn.  Fried  eberg  Nm.  1879. 

(22  S.)    4. 
C.  2.     Noch  einmal  das  c.  49.     Zu  c.  61. 

—  Das  63.  Gedicht    des  Catullus.     Progr.  des  Gymn.  Friedeberg  Nm.  1881.     iFraid- 

furt  (I.  0.:  H-inicclctr  u.  Co.)     (14  S.)    4.  '  M.    -.80. 

—  Cicero  und  Catullus.    In :  Philologus  41  (1882)  p.  465-^481. 

—  yua   necessitudine  coniunctus  fuerit  cum  Cicerone  Catullus.     Progr.  des  Gymn. 

Friedeberg  Nm.  1882.     (Fnnik/tui  ,i.  0.:  HiiriKclio-  (t  Co.)     (8  S.)    4.  M.  —.80. 

—  Zum  36.  Gedicht  des  Catullus.    In;  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  21 

(188.5)  p.  556—558. 

—  Des  Catullus  Juventiuslieder.    In:  Jahrbücher  für  elassische  Philologie  133  (1886) 

p.  273-279. 
Hartman,  Jacobus  Johannes:  Ad  CatuUum.    In:  Mnemosyne  18  (1890)  p.  404—405. 
Henkel,  Wilhelm:  De  CatuUo  Alexandrinorum  imitatore  commentatio  philologica. 

Progr.  des  Gymn.  Jena  1883.     (S.  3—17,  1  Facs.)    4. 
Hermes,  Franz:  Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  des  Catull.    Progr.  des  Gymn. 

Frankfurt  a.  O.  1888.     (24  .S.)    4. 

I.  Lesbia.    II.  c.  LXVIII.    III.  c.  LV.    IV.  c.  XCV. 

—  Neue   Beiträge   zur  Kritik   uml  Erläuterung   des  Catull.     Ebenda  1889.     (Leipziy: 

a.  Fock).     (16  S.)    4.  M.  —.60. 

V.  Nachträge.    (1.  c.  LXXIX;  2.  c.  LXVIII).    VI.  Varia.    VII.  Die  Zeilenzahl 
des  Archetypos. 

—  Zum  68.  Gedicht  CatuUs.     In:  Wochenschrift  für   klassische  Philologie  9  (1892) 

Nr.  (i  Sp.  165—168. 
Hierro:   Catullerie.     La  vita  di   CatuUo.     In:   La  Rassegna  settimanale  5  (1880) 

p.  370-374. 
Hoer  schelmann  ,  Wilhelm  :  De  CatuUi  carmine  duodeseptuagesimo  commentatio. 

[Innen:  Catull  68].     I'ror/r.  mail.  Ih.rpat:  (Karou)  1889.     (S.  3—24).     4.  M.  -.50. 

Housman,  Alfred  Edward:  Catullus  LXIV  279—287.     1890  siehe  C:  Poetae. 
Huleatt,    C.  B. :    On  CatuU  LXI  227,  Propert.  V  2.  39,  and  4.  47.    In:  The  Journal 

of  philology  13  (1885)  303-304. 
Jacoby,  Carl:  Zu  Catullus  [c.  68.  118J.    In:  Jahrbücher  für  elassische  Philologie  125 

(1882)  p.  143-144. 

—  Zu  CatuUus  [c.  49J.     In:  Philologus  44  (1885)  p.  178—182. 

Janzon,  EUas:  Ad  CatuUum  [c.  LXVIII  157].     In:  Hermes  27  (1892)  p.  315—317. 
Karsten,    Hermann  Thomas:    Do  particulae   tarnen  siguificatione  ...    189J  siehe 
C:  CoUectiones  (p.  10). 

—  De  CatuUi  carmine  XLIIII.     In:  Mnemosyne  19  (1891)  p.  222—228. 
Isler,  Meyer:  Ein  Codex  Corvinianus.     1884  siehe  C. :   Poetae. 

Kiessling,  Adolfus:  [CatuUus  96.  4  emendatur].  In:  Gamelia  Nuptiis  auspica- 
tissimis  .  .  .  Udalrici  de  Wilamowitz-MoellendorlT  .  .  .  et  .  .  .  Mariae  Mommsen 
Theod.  flliae  scripta  ab  amicis.     Gry  phis  wald  iae  1878.     (4  S.)     4. 

Knapp,  Charles:  A  discussion  of  CatuUus  LXII  :^9 — .58.  In:  Transactions  of  the 
american  philological  association  27  (1891)  p.  XXV — XXVII.     [Extract]. 

—  A  discussion  of  Catullus  LXII.,  39-58.    In :  The  classical  Review  10  (1896)  p.  365—368. 
Kraffert,    Hermann:   Beiträge   zur   Kritik   und   Erklärung   lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 
Küchenmeister,  Friedrich:   Catull,  seine  Villa,  sein  Aufenthalt  und  die  „Üra" 

am  Gurdasee,    Lacus  Benacus.     In:   Wissenschaftliche  Beilage    der  Leipziger 

Zeitung  1887.     Nr.  62. 
Lafaye,  Georges:  Sur  CatuUe  LXIV  129.    In:  Revue  de  philologie  16  (1892) p.  140— 145. 

—  CatuUe  et  ses  modeles.     Ouvrage  couronne  par  l'acadeniie  des  inscriptions  et 

beUes-lettres.     Paris:  Hachd.tt  it  Cü.  1894.     (XI  S.,  1  S.  ung.,  25G  S.)    8.        Fr.  5. 
Siehe  die  eingehende  Besprechung  von  Jules  Girard  in :  Journal  des  Savants 
1894  p.  533—542.  637-651. 
(-)  Le  „Moineau"  de  CatuUe.    In:   Revue  des  Cours  et  Conferences  5"  annee  N.  4. 
(/>«■.  1896)  p.  166—173. 


C.  Valerius  Catullus.  227 


C.  Valerius    Catullus. 

Lanza,   Carlo:    Catullo   le   nozze   di  Peleo   o  di  Tetide.     In:   Att.  dell'  Accadeiuia 

Pontaniana  15  (1883)  p.  1-J5— 13j. 
de  la  Ville  de  Mirmont,  Henri:  De  riiexametro  spondaique  dans  Catulle.    In: 

Annales   de   la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  6«  annee  (1884)  N.  3  p.  118— 126. 

—  La  coniposition  de  l'Epithalame  de  Thetis  et  de  Pelee  et  le  chant  des  Parques. 

In:  Revue  universitaire  11"  annee  2  (1893)  p.  161 — 169. 
Leniercier,    Aime  P. :    Etüde    sur  las  sovirces  du  poenie  LXIV  de  Catulle.     (,'acti: 

H.  Delesquis  1893.     (.55  S.)     8. 
von  Leutsch,  Ernst:  CatuU.  c.  XII.     In:  Philologus  39  (1880)  p.  112. 
Linde,  Sven:  Catull.   62.  45.  46.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 
Loewe,  Gustav:  Zu  Catullus  [38.  101-    (1874).    In  des  Verf.  Glossae  nominum  (/y?;(swf 

1884)  p.  241-242. 
L  und  ström,  Vilhelm:  Roms  störste  lyriker  i  svensk  dräkt.     [.Janzon :    Sänger  af 

Catullus  frän  Verona  1889.  91].    In  :  Nordisk  Tidskrift  för  vetenskap,  konst  och 

industri  14  (1891)  p.  585—590. 
M.,  M.  H.:  Catull.  XXIX  :^0.     In:  The  elassical  Review  8  (1894)  p.  20.'. 
Maass,  Ernst:  Ale.xandrinische  Fragmente.     18S9  siehe  A.:  Poetae  alexandriui. 
Mähly,  Jakob:  Catull.  c.  LXVIII  &  LXIX.     1886  siehe  C:   Poetae. 

—  Catull.  87.  5.     1888  siehe  C. :  Collectione.s  (p.  11). 

Magnus,  Hugo:  Bericht  über  die  Litteratur  zu  Catull  und  TibuU  für  die  Jahre 
1877 — 1886.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthums- 
wissenschaft  XV  (1887)  51  p.  145-372. 

—  Bericht   über   die  Litteratur  zu  Catull   für   die  Jahre  1887^1896.     Elbenda  XXVI 

(1898)  97  p.  190-219.     XXVII  (1899)  101  p.  84—141. 

—  Zu  Catullus  [c.  112].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  137  (1888)  p.  483—485. 
Maguire,  Thomas:  Catull.  66.  21,  22.    1887.  1888  siehe  B.:  Aeschylus. 
Maignen  :  Diatribe  contre  Catulle.   In  :  L'Instruction  publique  9  (fom  1880)  p.  9 — 11. 
Manfren,  Giuseppe:  Catullo:  appunti  di  studio.     O.hrzo:  T/p.  di  G.  B.  Biaiiclii  1891. 

(VII,  135  S.)    8. 
Mariantoni,   Teofllo:    Studiando    Catullo   e  Orazio.     Esperinienti   nietrici.     Riiti: 

Stab.  tip.  Tnnchi  1884.     (69  S.)    8.  L.  1. 

Martini,  Pelice:  Caio  Valerie  Catullo.     Monografia.    Panim:  L.  Butid  18S0.    (XVII, 

79  S.)    8.  L.  1.50. 

Mathe,  György :  De  Catullo  imitatore.     Lagos:   Weiiczelij  1894.     (31  S.)     8.     Der  c.  64 

behandelnde  Abschnitt  auch  in:  De  carmine  LXIV.  catuUiano.   Progr.  des  Gymn. 

Lugos  1894.     (S.  9—18).     8. 
Menozzi,  Eleutherius:  De  Catulli  carm.  XLIX  et  LXXXXV  comnientationes  duas 

scripsit  E.  M.     Traut:    V.  Vccrhi  1895.     (29  S.)     8. 

—  Osservazioni    critiche    sul    testo    del    Culex    e   del   c.   LXIV   di   Catullo.      Tnmi: 

V.   Vicchi  1895.     8. 
Merlet,   Gustave:    Etudes   litteraires   sur   les   grands   classiques  latins  ...    (1884) 

1908  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 
Meyer,  Wilhelm:  Zu  Catull's  Gedichten.     1889  siehe  C. :  Poetae. 
Michaut,   G.:   La   poesie  lyrique  latine.     Catulle.     1896  siehe  C:    Poetae  elegiaci. 
Mixnilg  siehe  R.  Bonghi. 
Monse,   Hugo:    Zu    Catull.    I.  II.     Progr.  des  Gymn.  Waidenburg  i.  Schi,  und 

Schweidnitz  1884.  1895.     (15,  22  S.)    4. 
C.  2.  3.  4.  6.  8.  31.  36.  37.  46.  50.  51.  87.  —  C.  10.  61.  62.  64.  66.  68.  96.  113. 
Morgenstern,  Otto:  Curae  catuUianae.    Progr.  des  Gymn.  Grusa-Lirlderfelile:  SeWxf- 

vtrhuj  1894.     (XX  S.)    4.  M.  1. 

Mowat,    J. :    On  three  corrupt  passages  in  Catullus  [25.  5,  66.  59,  67.  32].     In:    The 

Journal   of  philology  14   (1885)  p.  252—256  mit  Bemerkung  von  H.  A.  J.  Munro. 
Munro,  Hugh  Andrew  Johnstone:  Catullus'  20th  poem  (1869).    Wiederholt  in  des 

Verf.  Criticisms  anil  elucidations  of  Catullus.     1878.  1905. 

—  Catullus'    4th    and   2nd    poem   (1872).     Wiederholt  in   des   Verf.    Criticisms   and 

elucidations  of  Catullus.     1878.  1905. 

—  Catullus'   54  th   poem.     Catullus   22.  12,   25.  4—7  (1874).     Wiederholt    in  des  Verf. 

Criticisms  and  elucidations  of  Catullus  1878.  1905. 

—  Criticisms   and  elucidations  of  Catullus.     Second   edition.     Lonili/n :   G.  Bdl  miil 

Sons.     (Jiiiiihridr/i :  Ihiglitoii,  Bdl  luul  ('„.  (1878)  1905.     (XII,  250  S.)     8.  7  sh.  6  d. 

Darin:  Catullus  and  Horace  (p.  229—245). 

—  Catullus'  G8th  poem.    In:  The  Journal  of  philology  8  (1879)  p.  333— 3:j6.    Wieder- 

holt in  des  Verf.  Criticisms  and  elucidations  of  Catullus-. 

—  Catullus  107.  7.    In:  The  Journal  of  philology  9  (1880)  p.   185.    Wiederholt  in  des 

Verf.  Criticisms  and  elucidations  of  Catullus''^. 

—  Catiflhia   64.   276.     Ebenda   11    (1882)    p.    124.     Wiederholt    in  den    Criticisms    and 

elucidations  of  Catullus'^. 

15* 


228  Scriptores  latiiii.   D.   C.  Valerius  Catullus. 


Valerius   Catullus. 

Musoogiuri,  Francesco:  Catulliane.    Estratto  dal  l'eriodico  Vita  >fuova,  Anno  1, 

N.  17.     Firtuzt:  Tip.  cooiimitmi  1889.     (36  S.)    8. 
Nettleship,   Henry:    Catullus.     In:   The   Fortnightly  Review  2:^.   N.   ser.   (1878). 

(Vol.   29.   old   ser.)  p.  .739—751.     Wiederholt   in   des  Verf.    Lectures   and    Essays 

(Oxford  188.5)  p.  84—96. 

—  The  Bodleian  nisc.  of  Catullus.     187S  siehe  R.  Ellis. 

Nietzki,    Max:    Zu   Catullus  [55.    11],     In:   Jahrbücher   für  classische    Philologie 

121  (1880)  p.  135. 
Nixon,  John  Edwin:  ün  Catullus  LXIV  22—24.    In:  The  classical  Review  2  (1888) 

p.  226. 
Noväk,    Robert:    Ad    CatuUum.     In:    Listy    fllologickii    a    paedagogickc    13   (1886) 

p.  337—340. 
üccioni,   Onorato :   La  Lesbia   di  CatuUo   (187.5).     Wiederholt   in   des  Verf.  .Scritti 

di  letteratura  latina  (Torino  1891)  p.  193—216. 
Pabst,   Paul:   Zu  Catullus  [64.  94].     In:    Jahrbücher   für   classische  Philologie  125 

(1882)  p.   612.     Vgl.    Alfred   Biese    in:    Rheinisches   Museum   für    Philologie   38 

(1883)  p.  637. 

Palmer,  Arthur:  Ellis's  Catullus.     In:  Hermathena  3  Nr.  6  (1879)  p.  293—363. 

—  Emendations  in  Plautus,  Catullus,  and  Horace.    Ebenda  4  Nr.  7  (1881)  p.  1.34—152. 

—  CatuU.  54.     1882.  1883  siehe  C:  Poetae. 

—  Miscellanea  critica.     Ebenda  5  Nr.  11  (1885)  p.  305-321. 

Hör.  Od.  I  37.  Catull.  116.  1.  2.  Lucr.  V  1010.  IV  102(i.  Plaut.  Asin.  202  [I  3. 
51].  Aul.  prol.  3.  250  [2.  2.  73].  Bacch.  64  [I  1.  33].  Capt.  891  [4.  2.  117]. 
Cas.  416  [3.  2.  20].  Men.  427  [2.  3.  83].  221  [1.  4.  3].  The  Mostellaria.  Poon. 
1383  [5.  7.  10].  Pseud.  1.  3.  117,  459  [1.  5.  44 1.  Poen.  451  [2.  6].  239  [I.  2.  31 1. 
772  [3.  4.  13].  Varro  r.  r.  3.  2.  9  K.  1.  2.  27.  Cic.  ad  Att.  4.  2.  3,  5.  4.  2. 
Propert.  2.  32.  42.  3.  8.  4.  3.  9.  49.  3.  18.  21.  4.  1.  107.  4.  i.  20.  4.  .5.  35.  4.  8.  .57.  58. 

—  Catullus  LXIV  22—24.    In :  The  classical  Rtiview  2  (1888)  p.  84—85. 

—  CatuUianum.  —  Attis  62,  3.    In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  130. 

—  Catullus  XXV  5.     In:  The  Academy  37  (1800)  p.  120. 

—  Cat\illus,  64.  105  seqq.     In:  Hermathena  7  Nr.  16  (1890)  p.  230. 

—  CatuUiana.     In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  7—8. 

IX  1.  X  27.  LIX.  LXVIII  101.  LXXXIH.  LXXXIV  5.  CXVI. 

—  Notes  on  Catullus,  Horace,  Ovid  and  Martial.    Ebenda  7  (1893)  p.  100—102. 

Cat.  CXIV.  Hör.  Üd.  I  15.  19—20.  UI  24.  19-23,  Epod.  5.  29—40,  16.  52,  17. 
27—33,  Ovid.  Her.  XI  127.  128,  20.  177.  180.     Mart.  2.  (i6.  1—5. 

—  Catullus  53.     In:  Hermathena  9  (1896)  =  No.  20  (1894)  p.  94. 

—  The  .,Parnassus"  Catullus.    In:  The  Academy  49  (1896)  p.  410. 

Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Du  renouvellement  de  la  poesie  latiiie  par 
Lucrece  et  par  Catulle  (1858).  In  des  Verf.  iiltudes  sur  la  poesie  latine  1*  {Pmis 
1900)  p.  76—99. 

—  Lucrece  et  Catulle  (18S4).     Ebenda  p.  100—116. 

Paukstadt,    Rudolf:    Zu    Catullus    [61.    136].      In:    Jahrbücher    zur    classischeii 

Philologie  147  (1893)  p.  705—706. 
Paulson,  Johannes:  In  Horatii  A.  P.  (et  Catulli  c.  XlVb).    In:  Noi-disk  Tidsskrift 

for  Filologi.    3.  Ra;kke  1  (1892-1893)  p.  124-126. 
Platner,    Samuel  Ball:   Deminutives   in  Catullus.     In:   The   american  Journal  uf 

philology  16  (189.5)  p.  186—202. 
Platt,  Arthur:  Catullus  XI.,  Horace  Odos  II.  vi.    In:  The  .lournal  of  philology  21 

(1893)  p.  46—47. 
Pohl,  Joseph:  Lectionum  catuUianarum  specimen  III.    Progr.  des  Gymn.  Kein  pcn 

(Rhein)  1892.     (S.  III-XVI).     1. 
IX  1.  4.     LV   11.     LXI  46.  47.     LXV  9.     LXVIII  85.  91. 
Polster,  Ludwig:  Zu  Catullus  [64.  KJS;  96].     In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 153  (1896)  p.  843-844. 
Posocco,  C.  U.:  L'epistola  ad  Ortalo  di  CatuUo.    In:   La  Biblioteca  delle  scuole 

italiane  5  (1893)  N.  12  p.  186—187. 
Postgate,  John  Percival :  Emendations  of  Catullus  25.  4,  5,  and  Propertius  II  34. 

91,  92.     In:  Transactions  of  the  Cambridge  Philological  Society  1  (from  1872  to 

1880)  p.  312-314. 

—  On  Catullus  XXIX  16.  23.     II  7.  8.     VI  6  sq.     In:  Proceedings  of  the  Cambridge 

Philological  Society.    Lent  term,  1886  p.  2. 

—  CatuUiana.     In:  Mnemosyne  14  (188'i)  p.  433—439.     15  (1887)  p.  238. 

C.  2.  8,  6.  6,  29.  15.  23,  61  225  (217),  62.  21,  64.  11,  110.  1,  115,  29.  20.  —  6.  10. 

—  CatuUiana.     In:   The  Journal   of  phUology  17   (1888)   p.  226—267.     Addendum  ad 

CatuUiana.    Ebenda  18  (1890)  p.  145—149. 

—  Emendations  of  Catullus  LXIII  51  and  LXV  402.     Ebenda  21  (1893)  p.  240—242. 


C.  Valerius  OatuUus.  229 


Valerius   Catiilltis. 

(^uicherat,    Louis:    Un    passage   obscur   de  Catulle   eclairci   par  iiiie   conjectiiro. 

[Epithal.  6].  206].     In:  Revue  de  philologie  10  (1S86)  p.  157—160. 
Keeck,  Adolf:  Beiträge  zur  Syntax  des  CUituU.     I'rogr.  des  Realgymn.  Broinberg 

1889.     (18  S.)    4, 
Keforgiato,  Vincenzo:  Questioni  catuUiane.     Catninit:  (liihiti  1894.     (18  S.)    8. 
Richards,  Herbert:  CatuUiana.     In:  The  elassical  Review  9  (1895)  p.  304— 3ÜC. 

XII  6.  XXX  3.    XXXVI  9.    LXI  21.   71-73.  76-78     LXIII  50.  53-54.  75.    LXIV 
16.     LXVI  11.    XC. 
Richter,  Richard:  CatuUiana.    Progr.  des  kön.  Gymnasiums  Lfipzü/:  (Hiitrichs'  Smi.) 

1881.     (26  S.)    4.  M.  1.20. 

Riese,  Alexander:  Zu  Catullus  [64.  Ki].     In:  Jahrbücher  für  classische  Pliilologio 

125  (1852)  p.  860. 
Rigal,  Eugenius:   De  carmine  Catulli  49.    Cicero  raptim  Lucretii  de  rerum  natura 

libros   emendat  et  in  publicum  edit.     lu  des  Verf.  M.  Tullius  C^icero  quatenus 

artium  optimarum  amator  exstiterit  (Pm-ifiiin  1890)  p.  84— 9J. 
Romizi,    Augusto:    CatuUo    nelle    migliori    versioni    italiane.     In:    La   Biblioteca 

delle  scuole  italiane  6  (1893)  N.  4  p.  55—59.    N.  5  p.  71—74.    N.  6  p.  86—88.    N.  7 

p.  99—101.  6  (1894)  N.  8  p.  119—121. 

—  La  fonti  latine  deir  Orlando  Purioso.    Toriiid  reft.:  O.  B.  Pimnia  &  Co.  1896.    (181  S.. 

1  Bl.)    8.  L.  3. 

I.  Un  po'  d'esordio.    2.  CatuUo.    3.  TibuUo.   4.  Properzio.   5.  ürazio.   6.  Virgilio. 
7.  Ovidio.    8.  Stazio.    9.  Osservazioni  generali. 
Röscher,  Wilhelm  Heinrich:  Zu  Catullus  [64.  287].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  121  (1880)  p.  785—787. 
Sabbadini,  Remigio:  Se  Guarini  Veronese  al)bia  fatto  una  recensione  di  CatuUo. 
In:  Rivista  di  lilologia  et  d'istruzione  classica  13  (1885)  p.  266— '269. 

—  Ancoi'a  di  CatuUo  e  di  Guarino  Veronese.    Ebenda  14  (1886)  p.  179 — 181. 
Schmidt,    Moriz:     Zu   Catullus    [c.    (J5.   68.    101].     In:    Jahrbücher   für   classische 

Philologie  121  (1880)  p.  777—785. 
Schneemann,    Carolus :    De  verborum  cum  praepositionibus  compositoruni  apud 

CatuUum  TibuUum  Propertium  structura.     Halis  Sax.  1881.     (54  S.)    8. 
Scholl,   Fritz:    Zu  Catullus.     In:    Jahrbücher   für   classische  Philologie  121  (1880) 

p.  471—496. 
Schröder,     Ferdinand:    Zu    Catullus    [c.    116].      In:    Jahrbücher     für    classische 

Philologie  143  (1891)  p.  137—138. 

—  CatuUiana.    Progr.  des  Gynin.  Cleve  1892.    (S.  3—12).    4. 

Schulze,   Karl   Paul:    Zum   codex   oxoniensis   de.s   CatuU.     In:    Hermes   13   (18781 
p.  50—58. 

—  Drei  Catullfragen.    In  :  Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  34  (1880)  p.  353—392. 

—  Catullforschungen.    In:  Festschrift  zu  der  2.  Säcularfeier  des  Friedrichs- Werder- 

schen  Gymnasiums  zu  Berlin  {ßtrlvi  1881)  p.  195 — 214. 

—  Zu  Catullus.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125  (1882)  p.  205—214. 

—  Zu  Catullus  [45.  8.  17J.     Ebenda  129  (1884)  p.  182—184. 

—  Martialis  CatuUstudien.     Ebenda  1.35  (1887)  p.  637—640. 

—  Der  codex  M  des  CatuU.     In:  Hermes  23  (1888)  p.  567—591. 

Schwabe,  Ludwig:  Die  Annales  des  Tanusius  und  Volusius.    In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  129  (1884)  p.  380—386. 

—  Catullus  im  Mittelalter.     In  :  Hermes  20  (1885)  p.  495. 

—  CatuUus  in  den  Glossarien.     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie  131  (1885) 

p.  803—804. 
Sciascia,  Pietro:  L'arte  in  CatuUo.    Stiidio  critico.     VitUrnin:  A.  Rdier  1896.    (2  Bl., 

354  S.,  1  S.  ung.)    8.  L.  3. 

Seitz,   Aloysius  :   De  Catulli  carminibus  in  tres  partes  distribuendis.    Progr.  des 

Gymn.  Rastatt  1887.    (11  S.)    4. 
Sellar,  William   Young:    The   roman   poets   of  the  republic.     (1863)  1889  siehe  C: 

Poetae. 
XII.  CatuUus. 
Senger,   Joseph:    Ueber  den  Infinitiv  bei  CatuU,  TibuU  und  Properz.     I'rogr.  der 

Studienanstalt  Speier  188(;.     (44  S.)     8. 
Setti,  Giovanni:  CatuUiana.     In:  Lettere  ed  Arti  1  (1889)  N.  4. 

—  CatuUiana.     Articolo  contro  )a  versione  di  CatuUo  fatta  dal  Rapisardi  e  contro 

la  recensione  che  ne  fece  Gaetano  Trezza.     In :  Lettere  ed  Arti  1  (1889)  Nr.  9. 
Simon,  Jakob:  De  comparationibus,  quae  in  Catulli  carminibus  leguntur.    Progr. 

des  Gymn.  Cilli  1893.     (27  S.,  1  S.  ung.)     8. 
Simpson,  Percy:  CatuUus  LXVI  43.  59.  92-93.    LXVIII  73.  118.    In:  The  elassical 

Review  4  (1890)  p.  481—482. 
Skutsch,    Friedrich:    Zum   68.   Gedicht   CatuUa.     In:   Rheinisches    Museum   für 

Philologie  47  (1892)  p.  138—151. 


230  Scriptores  lathii.    I).    C.  Valerius  Catullus. 

C.  Valerius   Catullus. 

Smith,  Clement  Lawrence:  Catullus  and  the  Phaselus  of  his  i'ourth  poem.  In: 
Harvard  studies  in  classical  philology  3  (1892)  p.  75—89. 

Sonnenburg,  Peter  Ernst:  Der  Historiker  Tanusius  Geminus  und  die  annales 
Volusi.  Ein  Catullianum.  In:  Historische  Untersuchungen.  Arnold  Scliäfer 
zum  25 jähr.  .Jubiläum  seiner  akademischen  Wirksamkeit  gewidmet  {Bonn  1882) 
p.  158—165. 

Sonny,  Adolf:  Julicae,  Bartflaum  [Cat.  41.  136].  In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 
graphie und  Grammatik  4  (1887)  p.  (1013—607. 

—  Zu   Catull    c.   68a.     In:  "Wochenschrift   für   klassische   Philologie   8  (1891)   Nr.   2 

Sp.  53—54. 

—  Sopio,  -onis  bei  Catull.    In:  Archiv  für  lateinische  Le-xikographie  und  Gramma- 

tik 10  (1898)  p.  528. 
de  Soto  Martinez,  Agustin:  Catulo  traducido  en  variedad  de  metros  per  Manuel 

N.  Perez  de  Camino.     In:  Revista  de  Espaöa  68  (1879)  p.  371—394. 
Spiro,  Friedrich:  Zu  CatuUs  coma  Berenices.     In:  Hermes  25  (1890)  p.  327—328. 
(Stachelscheid,  Albert):  ünedited  conjectures  of  Markland.    1881.  1883  siehe  C. : 

Poetae. 
Starkie,  William  Joseph  Myles :   Reoent  editions  of  Catullus.    [EUis^  1889,  Post- 
gate 1889].     In:  Hermathena  7  Nr.  16  (1890)  p.  315—329. 
Stenersen,  L.  B.:  Catul's  Digtning  oplyst  i  dens  Sammenhseng  med  ten  tidligere 
graiske  og  latinske  Literatur.     Kristiania:  TrijU  lios  W.  C.  Fuhrilias  &  Sttnnir  1887. 
(63  S.)     8. 
St  oll,  Heinrich  Wilhelm:  C.  Valerius  Catullus.     1881  siehe:  Caesar. 
Strootman,  Karl  Elias  W.:  Kicordo  di  Catullo.    In:  De  Nederlandsche  Spectator. 

1893  p.  12—13. 
Süss,    Jacob:    Catulliana.     [Aus:    Acta   seminarii    philologici   erlangensis   1   (1878) 
p.  1—48].     Kriani/ni:  A.  Dnchtrt  1878.     (48  S.)    8.  "  M.  —.80. 

1.  Die  beiden  Widmungsgedichte.     2.  Nachklänge  catuUischer  Poesie.    3.  Die 
Fragmente    und    der   Umfang   des   liber   Catulli.     4.   Die   drei   Theile   des 
Über  Catulli.    5.  Die  Anordnung  der  Gedichte.    6.  EinÜuss  der  Metrik  auf 
die  Sprache.     7.  Griechische  Studien  und  Gräcismua.    8.  Provinzialismus 
oder  Gallicismus. 
Die  gleichbetitelte  Dissert.  von  1876  ist  darin  wieder  enthalten. 
Sydow,    Rudolf:    De    recensendis    Catulli    carminibus.      Dissert.    inaug.     Derolini: 
Muyrr  <fc  MiulUr  1881.     (1  Bl.,  76  S.,  1  S.  ung.i     8.  M.  1.50. 

Tartara,   Alexander:    Animadversiones   in   locos  nonnuUos  Valeri  Catulli  et  Titi 
Livi.    Iterum  emendatiores  editae.    Rumae :  Lcxsrlier  et  Suc.  1882.    (102  S.)    8.   L.  2. 
Ad  Cat.  2,  7—8.  6,  12—14.  29,  20.  66,  59.  68,  tiO.  95,  7.  114,  0.  116,  4.    De  fontibus 
Titi  Livi  21,  1—20.     Ad  Livium  23,  17,  7.  23.  32.  1. 
Teuber,  August:  Zu  Catullus  [c.  36].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  137 

(1888)  p.  777—780. 
Thomas,  Paul:    CatuUe  XL  VI  11.     In:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Belgi- 

que  34  (1891)  p.  73. 
Toldo,    Luigi :    Studio   intorno   a    Catullo.     Progr.    del   Liceo   1878—1879.     Piacenza : 

Marrlif  sottf  e  C  1880.     (28  S.)     8. 
Traube,  Ludwig:  Varia  libamenta  critica.     1883  siehe  B.:  Aeneas  Gazaeus. 

—  Catull  XVTI  23  ff.     In  :  Philologus  52  (1894)  p.  559. 

Trezza,  Gaetano:  Catullo  e  Lesbia  (Frammento).  In  des  Verf.  Nuovi  studi  oritici 
(Veruna-PndiiH  1881)  p.  47—51. 

—  Le  poesie  di  Catullo  tradotte  da  Mario  Rapisardi.    In:  La  Biblioteca  delle  scuole 

italiane  I  1  (1889)  Nr.  1  p.  6—7. 

Tyrrell,  Robert  Velverton:  Latin  poetry.     1895  siehe  C. :  Poetae. 

Ulmann,  J. :  Führer  durch  die  Halbinsel  Sermione  nebst  einer  biographischen 
Skizze  des  römischen  Dichters  Catullus.  Arco:  C.  Emmert  1896.  (.52  S.  mit  Ab- 
bildungen).    8.  M.  1.20. 

Unger,  Georg  Friedrieh:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 

Unger,  Robert:  Catull.  61.  23.     1890  siehe  C. :  Poetae. 

Vaccaro,  Vito:  Catullo  e  la  poesia  latina.  Studio  critico-fllologico.  Palermo:  Tip. 
ildlo  ^Sfatuto"  1885.     (124  S.,  1  S.  ung.)     8.  L.  3. 

Vahlen,  Johannes:  De  distinctionis  usu  critico.  [Cat.  57.  1 — 10,  64.  184,  6i).  30,  76. 
17— 22J.     1880.  1907  siehe  C. :  Poetae. 

—  Catull  66.  78.     1880  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 

—  De  duobus  Catulli  carminibus  [68.  149—160;  4.  15—21].    J.  1.  aest.  Berolini  1882. 

(S.    3—8).      4.      Wiederholt    in    des    Verf.    üpuscula    academica    1    (I.ipsiue    1907) 
p.  174—180. 

—  Über  ein  ale.xandrinisches  Gedicht  des  Catullus.    [66.]    In:  Sitzungsberichte  der 

kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1888  II  p.  1361-1385. 

—  Über  Arsinoe  Zephyritis.     Ebenda  1889  I  p.  47—49. 


C.  Valerius  Catullus  —  A.  Cornelius  Celsus.  231 

C.  Valerius   Catullus. 

Vahlen,   Johannes:    De   deliciis   orationis   catuUianae.     J.  1.   liib.    Berolini    ISiU;. 
(S.  3—19).  4.  Wiederholt  in  des  Verf.  Opuscula  academica  2  {Ujisun  1908)  p.  215— '^34. 

—  Deeniendandis  CatuUi  carminibus.    J.  1.  aest.  Btruliiii  1S91.    (S.  3-18).   4.    Wieder- 

holt in  den  üp\ise.  acad.  .:  (1908)  p.  235— -54. 
Vallat,    Gustave:    Thomas  Moore    imitateur  de  CatuUe  et  de  Tibulle.     In:  Revue 

de  l'enseignement  des  langes  Vivantes  4  {Xuv.  1887)  p.  366— ."69. 
Vannucci,   Atto:    Caio  Valerie    CatuUo.     (1854)  1885   siehe  C. :    Collectione.s  (p.  16). 
Villeneuve,  Albert:  Etüde  sur  CatuUe,  lue  en  seance  particuliere  de  l'Academie  des 

JeuxFloraux.  In:  Recueil  de  TAcademie  des  Jeux  Floraux(7'wu/o(tj)7  1875) p. 320-339. 

—  Synchronisme  des  poesies  et  de  la  vie  de  Catulie.    In  :  Memoires  de  l'Academie  des 

Sciences  inscriptions  et  belles-Iettres  de  Toulouse.    VlIL«  serie  7  (1885)  p.  257—280. 
Weber,  Hugo:  Quaestiones  catuUianae.    Progr.  des  Gymn.  Eisenach.    Gotha  1890. 
(1  Bl.,  35  S.)    8.     Wiedergedruekt  in  des  Verf. : 

—  Quaestiones  catuUianae.     floUni :  Fr.  A.  J'nil,<s  1S90.     (VIII,  172  S.)    8.  M.  4. 

1.  De  carmine  LXII.  2.  De  carniinis  LXVIII  unitate.  3.  Analecta.  I.  Con- 
iunctionis  „cum"  vim  congruentiae  habentis  loci  nonnuUi  catuUiani,  quibus 
accedunt  TibuUiana.  II.  c.  IX  1.  5.  III.  c.  XXXIV  15.  16.  IV.  c.  XLV  8. 
9  et  17.  18.  V.  c.  LXI  21-25.  31—35.  46.  129.  VI.  c.  LXIII  74.  75  VII.  c. 
LXVI  4.  11.  15.  21-24.  93.  94.  VIII.  c.  LXVII  23;  1-6. 
Weyman,  Carl:  Zum  Portleben  CatuUs.  In:  Rheinisches  Museum  für  Fliilologie  43 
(1888)  p.  635—630. 

—  Zum  Fortleben  CatuUs.     In:  Philologus  48  (1889)  p.  760—761. 

V.  Wilamowitz-Moellendorff ,    Ulrich:   Die  Galliamben  des  Kallimachos  und 

Catullus.     1879  siehe  li. :  Callimachus. 
Wölfflin,  Eduard:  CatuU.  64.  149.     1882  siehe  C. :   CoUectiones  (p.  Vi). 

—  Visere  [Epith.  62.  9.]    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  (iramniatik  3 

(1886)  p.  561-562. 

—  Uvidulus  [Catull.  66,  63].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Gramma- 

tik 6  (1«S9)  p.  196. 
Wolf  f ,  Üscarus:  De  enuntiatis  interrogativis  apud  CatuUum,  TibuUum,  Propertium. 

Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1883.    (l.iijsiac  0.  Fock  V8(h.    (1  Bl.,  62  S.)    8.     M.  1.20. 
Zappata,    Alexander:    De   Q.  Valerii   CatuUi   vita   et   carminibus.      Urhini:  F.x  uff. 

rocrlift/üixu  1890.     (59  S.)    8. 
Ziegler,  Benedictus:  De  G.  Valeri  CatuUi  sermone  quaestiones  selectae.    Dissert. 

inaug.  Friburgi  Br.   1879.     (35  S.)     8. 
Zingerle,  Anton:  Catull.  45.  8 f.     1882  siehe  C:   CoUectiones  (p.  17). 
Ziwsa,  Carl:  Die  eurhythmische  Technik  des  Catullus.    Progr.  des  Gymn.  Hernais. 

Wien:  C.  Koiugui  1879.     (29  S.)     8.  M.  -  .60. 

—  ...  II.  Theil.    Progr.  des  Leopold  Städter  Kommunal-Keal-  und  Obergymn.  Wien 

18S3.     (40  S.)     8. 

—  Der  Interoalar   bei  Catullus.     In:   Wiener   .Studien   3   (1881)   p.   298—302.     4   (1882) 

p.  270—291. 
Q.  Lutatius   Catulus  siehe  CJ.  Lutatius  Catulus. 
A.    Cornelius   Celsus.     Abschnitte   aus   Seneca   und  Celsus   von  Tbeixlor  Opitz 

und  Alfred  Weinhold.     1893  siehe  C:  Scriptores  (p.  50). 
Celse,    s.    Textes    d'auteurs    grecs    et    romains    relatifs   au   Judaisme   .  .  .    par   Theodore 
Kein  ach.    1895.    (I  1  p.  67). 

Albert,  Maurice:  Les  Grecs  ä  Rome.    Les  medecins  grecs  ä  Koine.    1894  sielie  A. : 

Scriptores  medici. 
Finlayson,   James:  Celsus.     A    bibliographical   demonstration   in   the   library  of 
the   Faculty   of  Physicians   and   .Surgeons   of  Glasgow,   3rd   March,    1892.     In: 
Glasgow  medical  Journal  37  (1892)  4  p.  321—348. 
Piaher,  George  Jackson:  Aurelius  Cornelius  Celsus.    Historical  and  bibliographical 
notes.     In:    Annais   of  anatomy   and    surgery  5  (Brookli/n  X.    V.  1882)  p.  126 — 132. 
177—185.  -.24-227.  280—291. 
Georges,  Karl  Ernst:  Cels.  8.  2  p.  330.  13  D.     188i  siehe  C. :  Scriptores  (p.  51). 
Lahoulbene,  Alexandre:  Celse  et  ses  oeuvres.     In:  Revue  scientifique  3"  Serie  8 
(34  de  la  coUection  1884)  Nr.  22  p.  681-686.    Nr.  23  p.  718—724.    Vgl.  La  mödicine 
a  Rome.     Nr.  24  p.  739—746. 

—  Celse  et  la  medecine  ä  Rome.    In:  L'Union  medicale  3"  sörie  39  (1885)  p.  337— 341. 

385-391.  421—427.  469—476.  553-,559.  761— 7o8.  801-807.  913—920. 
Pruckmayr,  A.:   Denksprüche  aus  A.  C.  Celsus.     In:   Medicinisch-Chirurgisches 

Central-Blatt  18  Jahrg.     (Wün  1883)  Nr.  30  p.  345-348.  Nr.  31  p.  357—360. 
Keitzen  stein,  Richard  :  De  scriptorum  rei  rusticae  qui  intercedunt  inter  Catonem 

et  Columellam  libris  deperditis.     1884  siehe  C:  Scriptores  rei  rusticae. 
.Sabbadini,  Remigio:  Guarino  Veroneso  e  gli  archetipi  dl  Celso  e  Plauto  con  una 

appendice  suU'  Aurispa.     Liriiniu:  lt.  (Hasti  1886.     (72  S.)    8.  L.   1.50. 


232         Scriptores  latini.    D.    A.  Cornelius  Celsus  —  Charisius. 


A.  CorBelius  Celsus. 

Schanz,    Martin:    Ueber   die    Schriften   des   Cornelius    Celsus.     In:    Rheinisches 

Mu5<eum  für  Philologie  36  (1881)  p.  362-379. 
Schwalle,    Ludwig:    Die    0{iiniones   philosophorum   des    Celsus.     In:    Hermes   19 

(18841  p.  385—392. 
Sepp,    Simon:    Die  philosophische  Richtung  des  Cornelius  Celsus.     1893  siehe  A.: 

Scriptores  philosophi. 
Villaret:    Aulus   Cornelius   Celsus   über   den  Krebs.     In:    Deutsche  medicinische 

Wochenschrift  14  (1X88)  Nr.  48  p.  990. 

Censoriui  de  die  natali  liber.  Ad  codicum  denuo  collatorum  fidem  recen- 
suit  Johannes  Cholodniak.  St.  Petersburg:  C.  Ricker  1889.  (TII, 
79  S.)    8.  ■  M.  1. 

Censorinus,  s.  Textes  d'auteurs  grec«  et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Thöodore 
Rein    eh.     li-Q-,  (1  1  p.  67). 

Bergk,  Theodor:  Lex  Plaetoria  bei  Censorinus  c.  24.  3  (1873).    In  des  Verf.  Kleine 

philologische  Schriften  2  [Halle  a.  S.  ]88o)  p.  759. 
Fröhner,  Willie'm:  Censorinus  de  dienat.  VII.    1884  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 
Hofmann,    Georg:    Ueber    die    Schrift   des   Censorinus,    betitelt:    ,.Dc   die   natali 

liber'-.     Progr.  des  Staatsgymn.  Tri  est  1891.     (S    3—19).     8. 
Hultsch,   Friedrich:  Zu  dem  Fragmentum  Censorino  adscriptuni.    In  :  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  2S8. 
Meuser  [lies:  Meurer],  Hermann:  Z,u  dem  „Fragmentuni  Censorino  adscriptum". 

In:  Philologus  39  (1-.80)  p.  180—181. 
Tannery,  Paul:  Censorin,  d.  d'e  nat.  XVIII,  10  (ed.  Hultsch  p.  39  1.12—13).    1889 
siehe  B.:  Clemens  Alexandrinus. 
CnalcidlUS.     Buecheler,   Franciscua:   Commentum  per  Calcidium  NeapoUtanum 

super  carmine  seculari  Horati.     1880  siehe  C. :  Poetae. 
ühalcidius.     Chalcidii  ex  Graecis  conversiones,  s.  Fragmenta  poetarum  ronianoruni 
coUegit  Aemilius  Baehrens.     18s6  (p.  21). 

Bonnet,    Max:    Die   Handschriften   von   Montpellier  H  360  (Sallustiusi   und  Paris 

lat.  1019.  (Macrobius,  Sallustius,  Chalcidius).     In:  Hermes  14  (1879)  p.   157—159. 

Gercke,    Alfred:    Eine    platonische    (Quelle    des   Neuplatonism\is.     1886   siehe   A. : 

Scriptores  philo.'^ophi. 
Stokes,  Whitley:  Irish  gJosses  and  notes  on  Chalcidius.  1888  siehe:  Anonymi  (p.  113). 
Charisius.     Baehrens,   Emil:   Liv.   Andren,   bei  Charis.    S.  197.  16  K.    1884  siehe 
C:  Poetae. 

Beck,   Jan  Wibert:   Zur   Quellenanalyse   des   Charisius.     In:    Philologus  48   (1889) 

p.  255—267. 
Bölte,   Felix:    Die    (Quellen    von   Charisius   I   15   und   17.     Kritische   Beiträge   zur 
Geschichte  der  römischen  Nationalgrammatik.    In:   Jahrbücher  für  classische 
Philologie  137  (1888)  p.  401  -440. 
Buecheler,   Franciscus:  Charis.  p.  201.  12  K.     1879  siehe  B.:  Diogenes  sinopensis. 

—  Charisius  p.  242  K.     1882  siehe:  Fronte. 

Froehde,    Oscar:    De    C.    Julio    Romano    Charisii    auctore.      1892    siehe:    Julius 

Roman  u  s. 
(ioetz,  Georg:  Charisii  locutiones  ad  litterarum  ordinem  digestae.    1888  siehe  C. : 

Collectiones  (p.  9). 
Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei  den  lateinischen 

Grammalikern.     1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 

—  Die  jetzige  Gestalt  der  Grammatik  des  Charisius.    In;  Rheinisches  Museum  für 

Philologie  51  (1896)  p.  401—440. 
Karbaum,    Hermann:    De    origine    exemplorum,    quae    ex    Ciceronis    scriptis    a 

Charisio  . . .  aliis  grammaticis  latinis  allata  sunt.    1889  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Kummrow,   Hermann:   Quao  ratio  intercedat  inter  Diomedem  et  Charisium  .  .  ., 

et    qua    ratione    exseribendi    usus    sit    Diomedes.       1880    siehe    C. :    Scriptores 

grammatici. 
Marschall,    Carolus:   De  Q.  Remmii  Palaemonis  libris  grammaticis.     1887  siehe: 

Remmius  Palaemon. 
Monceaux,  Paul:  Les  rhöteurs  du  IV«  siecle.  —  Victorin.  —  Serviiis  le  Maure  et 

Charisius.  —  Aure lius  Victor.    In  des  Verf.  Les  Africains  {Paris  1894)  p.  401—424. 
Morasso,    Mario:    Studi    sui    grammatici    latini    in   relazione   al   diritto   romano. 

III.   Contributo    dei    grammatici   Diomedes    e   Charisius    alla   teoria   del  nome 

romano:  saggio  di  una  teoria  sui  nomi.     Oenvva :  Tip.  Snrilomuti  1893.     (2t  S.)    8. 

—  Studi    sui    grammatici    latini    in    relazione    al    diritto   romano.      Contributo    dei 

grammatici  Charisio  e  Diomede  alla  teoria  delle  cose  in  relazione  alla  distinzione 
fra  res  corporales  e  Incorporales.  In:  Rivista  italiana  per  le  scienze  giuridiehe 
17  (1894)  p.  101—125. 


Charisius  —  M.  Tulli  Ciceronis  scripta.  233 


( '  h  a  r  i  s  i  u  s. 

Mueller,  Hermann  Johannes :  Charis.  III  p.  264,  G.    1881  siehe:  Anthologia  latina. 
>fettleship,  Henry:  Charisius  [p.  156.  187J.     1886  siehe  C:  Collectiones  (p.  12). 

—  Part  of  the  Excerpta  Charisii  and  the  fragment  de  Idiomatibus  generum  printed 

in   the   fourth  volume   of  Keil's  ßrammatiei  latini.     In:  The  .Journal  of  Philo- 
logy  15  (188u)  p.  27—28. 

—  Charisius  p.  105  K.     1888  siehe  C. :  Collectiones  (p.  12). 

No  umann  ,  Hermann :  De  Plinii  dubii  sermonis  libris  Charisii  et  Prisciani  fontibus. 

Dissert.  inaug.  Kiliaf :  L/ps/iis  <t  Tixclur  1881.     (61  S.)     8.  M.  2. 

Wölfflin,    Eduard:    Suilla.     Sulla   [C.    Sempronius   Gracchus    bei   Charis.    p.    196. 

27  K.].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  3,54. 

Chilpericus.     Manitius,  Max:  Chilpericus  Kex.     1889  siehe  C. :  Poetae. 

Cnintllae    carmen.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.    -1906  in:  Anthologia  latiiiu 

Nr.  494. 
Chromatius    aquile  iensis.      Weyman,    Carl:    Passivus   (ZU  Chromatiu.s  von 

Aquileia).     1893  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 
Chronica.    —   Chronographus.   —  Consularia   siehe:    Anonymi    (Scrip- 
tores  historici). 

M.  Tulli  Cicerouis  scripta  quae  inanserunt  omnia.  Recognovit  Carolus 
Fridericus  Wilhelmus  Mueller.  4  partes  in  10  voll.  Lij^siae:  B.  G. 
Teubner  1878—1898.     8.  M.  '^6.20. 

M.  TuUii  Ciceronis  opera  rhetorica  recognovit  Gulielmus  Friedrich. 
Vol.    I  continens   libros    ad   C.   Herennium   et   de  inventione.     Memorabilia    vitae 

Ciceronis  per  annos  digesta  praescripta  sunt.    1884.    (CXXV,  2P.i  S.)    M.  1.60. 
„     II  continens  de  oratore  libros,  Brutum,  Oratorem,  de  optimo  genere  oratorum, 

Partitiones  oratorias,  Topica.    1891.    (LXXVIII,  449  S.)  M.  2.4o. 

Partis  II  vol.  I  continens  orationes  pro  Quinctio,  pro  S.  Roscio  amerino,  pro  y.  Roscio 

comoedo,  Div.  in  i^.  Caecilium,  in  C.  Verrem.     1880.     (CX,  499  S.)      M.  2.40. 
II  vol.  U  continens  orationes  pro  TuUio,  pro  Fonteio,  pro  Caecina,  de  imperio 

Cn.  Pompei,  pro  Cluentio,  de  lege  agraria,  pro  C.  Rabirio  perd.,  in  Catilinam, 

pro  Murena,  pro  Sulla,   pro  Aroliia  poeta,  pro  Flacco,  cum  senatui  gi'atias 

egit,  cum  populo  gratias  egit,  de  domo  sua,  de  haruspicum  response.   1885. 

(CXXXIV,  541  S.)  M.  2.40. 

.,      II  vol.  III  continens  orationes  pro  Sestio,  in  Vatinium,  pro  Caelio,  de  provinciis 

consularibus,  pro  Balbo,  in  Pisonem,  pro  Plancio,  pro  Scauro,  pro  C.  Rabirio 

Postumd,   pro  Milone,   pro  Marcelli>,   pro  Ligario,   pro  rege  Deiotaro,  in  M. 

Antonium  philippicas  XIV.     1S86.     (CXXIX,  568  S.,  1  Bl.J  M.  2.40. 

„     III  vol.  I  continens  epistularum  ad  familiäres,    quae  dicuntur,  lil)ros  sedecim, 

epistularum  ad  t^.  fratrem  libros  tres,  Q.  Ciceronis  de  petitione  ad  M.  fratrem 

epistulam,   eiusdem   versus    quosdam    de    XII   signis.     1896.     (LXXXVIII, 

577  S.,  1  S.  ung.)  M.  3.60. 

„     III  vol.  II   continens  epistularum  ad  Atticum  libros  sedecim,   epistularum  ad 

M.   Brutum   libros   duos,    Pseudociceronis   epistulam   ad    Octavlum.     1898. 

(CLIX,  565  S.)  M.  4.20. 

„     IV  vol.  I  continens  Academica,   de  tinibus  bonorum  et  malorum  libros,  tuscu- 

lanas  disputationes.    1878.    (XLVI,  466  S.)  M.  2.40. 

„     IV  vol.  II  continens  libros  de  natura  deorum,    de  <livinatione  ,    de  fato,  de  re 

publica,  de  legibus.     1878.     (XLVIII,  450  S.)  M.  2.40. 

„     IV  vol.  III  continens  libros  de  officiis,  Catonem  maiorem  de  senectute,  Laelium 

de  amicitia,  Paradoxa,  Timaeum,  Fragmenta.    1879.    (LXT,  4.S4  S.)     M.  2.40. 
Auch  in  folgenden  einzelnen  Abteilungen: 
Nr.  1.    Rhetorica  ad  Herennium.  M.  —.75. 

„    2.     De  inventione.  M.  — .75. 

„    3.    De  oratore.  M.  1. 

,    4.    Brutus.  M.  —.60. 

„     5.     Orator.  M.  —.45. 

„     6.     De  optimo  genere  oratorum,  Partitiones  et  Topica.  M.  —.45. 

„     7.     Orationes  pro  P.  Quinctio,  pro  Sex.  Roscio  amerino,  pro  (.}.  Koscio  comoedo. 

M.  —.60. 
„     8.     Divinatio  in  Q.  Caecilium,  actio  in  C.  Verrem  prima.  M.  —.45. 

„    9a.  Actionis  in  C.  Verrem  secundae  sive  accusationis  üb.  1 — 111.  M.  — .90. 

„     9b.  Actionis  in  C.  Vorrem  secundae  sive  accusationis  IIb.  IV.  V.  M.  — .45. 

„  10.     Orationes  pro  M.  Tullio,   pro  M.  Fonteio,    pro  A.  Caecina,    de   imperio  Cn. 

Pompeii  (pro  lege  Manilia).  M.  — .45. 

„   11.     Orationes  pro    A.    Cluentio   llal)ito,    de   lege   agraria   tn-s ,    pro   C.   Rabirio 

perduellionis  reo.  M.  — .75. 

r,  12.     Orationes  in  L.  Catilinam,  pro  L.  Murena.  M.  — .60. 


234     Scriptores  latini.    D.    M.  TuUi  Ciceronis  scripta.  —  Epistulae. 


M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tulli  Ciceronis  scripta  quae  manservint  omnia.     (Contin.) 

Nr.  13.     Orationes  pro  P.  Sulla,  pro  A.  Licinio  Avchia  poeta,  pro  L.  Flacco.    M.  — .45. 

„    14.     Orationes  post  reditum  in  senatu  et  post  reditum  ad  Quirites  habitae,   de 

domo  sua,  de  haruspicum  response.  M.  — .60. 

„     li.     Orationes  pro  P.  Sestio,  in  P.  Vatinium,  pro  M.  Caelio.  M.  —.60. 

„     10.     Orationes  de  provinciis  consularibus,  pro  L.  Cornelio  Balbo,  in  L.  Calpurnium 

Pisonem,  pro  Cn.  Plancio,  pro  Rabirio  Po.stumo.  M.  —.60. 

„     17.     Orationes   pro  T.  Annio  Milone,    pro  M.  Marcello,  pro  Q.  Ligario,  pro  rege 

Deiotiiro.  M.  — .45. 

,     18.     Orationes  in   M.  Antonium  Philippicae  XIV.  M.  — .90. 

„     19.     Epistularum  ad  familiäres  libri  I — IV.  M.  — .90. 

„     '<20.     Epistularum  ad  familiäres  libri  V— VIII.  M.  —.90. 

.,     21.     Epistularum  ad  familiäres  libri  IX — XII.  M.  — .90. 

„     j!2.     Epistularum  ad  familiäres  libri  XIII— XVI.  M.  — .90. 

„     23.     Epistulae  ad  Quintum  fratrem,  Q. Ciceronis  cb»  petitione  ad  M.fratrem  epistula, 

eiusdem  versus  quidam  de   .MI  signis. 
„     24.     Epistularum  ad  Atticum  libri  I— IV. 
„     2b.     Epistularum  ad  Atticum  libri  V — VIII. 
„    26.     Epistularum  ad  Atticum  libri  IX — XII. 
„     27.     Epistularum  ad  Atticum  libri  XllI— XVI. 
„    28.     Epistularum  ad  Brutum  libri  duo  et  epistula  ad  Octavium. 
„     29.     Academicorum  ad  M.  Varronem  libri  duo. 
„     30.     De  finibus  bonorum  et  malorum  libri  quin  quo. 
„     31.     Tusculanarum  disputationura  libri  quinque. 
„     32.     De  natura  deorum  libri  tres. 

„     33.     De  divinatione  libri  duo,  librorum  de  fato  quae  manser\int. 
„     34.     De  re  publica  librorum  sex  quae  supersunt. 
„     35.     De  legibus  libri  tres. 
„     36.     De  officiis  ad  IMarcum  filium  libri  tres. 
„     37.     Cato  maior  de  senectute,  Laelius  de  amicitia,    Paradoxa. 
Inhalt  von  Nr.    12  =  Pars    I,  vol.  I.  Nr.  19—23  =  Pars  III,  vol.  I. 

,       3-  6  =      „        I,      „     II.  „     24-28  =      „      II],     „      II. 

«       7—  9  =      ,       II,      „     I.         I       „     29—31  =      „      IV,      ,      I. 
„     10-14  =      ,       II,      „     II.       '       „     32-3)  --      „       IV,      „      II. 
„     15-18  =      „      II.      „     III.     I       „     36—37  =      „       IV.      „      III. 
Marcus  Tullius  Cicero.     [Works].     Interlinearly  translation  by   Hamilton    and  Clark. 
(1888)  siehe  unten  die  Übersetzungen. 


M. 

—.60. 

M.  1. 

M.  1. 

M.  1. 

M.  1. 

M. 

—.60. 

M. 

—.60. 

M. 

—.90. 

M. 

—.75. 

M. 

—.60. 

M. 

—.60. 

M. 

—  .60. 

M. 

-.60. 

M. 

—.60. 

M. 

-.45. 

Marci  Tullii  Ciceronis  opera  nonnullis  Patrum  societatis  Jesu  notis 
illustrata.     Turonibus:  Manie  et  fiJ.    8. 

Tomus  II  ad  usum  humanistaruni  (1878.  1898).     (160  S.) 

Epistolae  et  historiae  selectae.  Tomus  IV  ad  usum  quartanorum.  (1879.  1909).  (184  S.) 
Epistolae  et  historiae  selectae.  Tomus  V  ad  usum  quintanorum.  (1878.  190.5J.  (132  S.) 
Tomus  VI  ad  usum  sextanorum.     (1878.  1897).     (72   S.) 

Selecta  Marci  Tullii  Ciceronis  opera  notis  illustrata  et  in  quatuor  partes 
distributa.     Paris  et  Ijyun:  H.  Pelayaud.    8. 

Pars  primaprosodiaesignisadornata  ad  usum  quartanorum.  TomusO.  1881.  (Xn,240S.) 
Pars  secunda  ad  usviin  tertianorum.     Tomus  10.     1878.     (214  S.) 

Pars  tertia   ad   usum   humanistarum.     Pars  quarta  ad  usum  rhetoricorum.     2  vol. 
1880.     (480  S.) 
Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judai'sme  reunis  .  .  .  par  Theodore  Rein ac  h. 
1895  siehe  A. :  Scriptores  (I  1  p.  67). 

Epistulae. 

The  correspondence  of  M.  Tullius  Cicero,  arranged  according  to  its 
chronological  order;  with  a  revision  of  the  text,  a  commentarv,  and 
introductory  essays.  By  Robert  Yelverton  Tyrrell  and  Louis  Claude 
P urser.  7  vol  Dublin:  Hodgef' ,  Fiqqis  d-  Co.  Lo>h1o)i:  Longmans, 
Green,  S  Co.    (1879  ff.)     1890—1904.     8.   " '  84  sh.  6  d. 

Vol.    I.  Third  edition.     (1879.  1885)  1904.     [VU,  465  S.)  Sh.  12. 

,      II.  Seeond  edition.     (1886)  1900.  (LXXVI,  305  S.)                                              Sh.  12. 

„    III.  1890.     (CIX,  318  S.)  Sh.  l.'. 

„    IV.  1894.     (CI,  1  S.  ung.,  513  S.)  Sh.  15. 

„      V.  1897.     (LX.XV,  422  S.)  Sh.  14. 

.,    VI.  1899.     (CXVII,  317  S.)  Sh.  12. 

„  VII.  Index.     1901.     (2  Bl.,    167  S.)  7  sh.  6  d. 


M.  TuUi  Ciceronis  epistulae.  235 

M.  Tullius   Ciuero. 

Epistulae  ad  Atticuin. 

M.  Tullii  Ciceronis  epistolarum  ad  T.  Pomponium  Atticum  libri  XVI. 
Recensuit  et  adnotatione  illustravit  Johannes  Cornelius  Gerardus  Boot. 
Editio  altera  emendata  et  aucta.  Amstelodami :  J.  Midier  (1865.  1866) 
1886.    (XXIV,  76i  S.,  1  Bl.)    8.  F.  10. 

The  letters  of  Cicero  to  Atticus.  Book  I.  With  notes  and  an  essay  on 
the  author.  Edited  by  Alfred  Pretor.  Foiirth  edition.  London: 
G.  Bell  and  Som.  Cambrid(fe :  Dciqhton,  Bell  and  Co.  (1873)  1902.  (XXII, 
13:i  S.,  1  S.  ung.)     8.  '  '  4  sh.  6  d. 

Letters  of  Cicero  to  Atticus.  Book  II.  With  introduction ,  notes  and 
appendices.  Edited  by  Alfred  Pretor.  Cambridqe:  At  the  Utnversiti/ 
Press  1898.     (X,  147  S.")    8.  '  Sh.  ;i 

Cicero:  Ad  Atticum  IV.  Edited,  with  introduction  and  notes,  by  John 
Hampden  Haydon.     London:  W.  B.  Clive  (1893).     (73  S.)    8.    3  sh.  6  d. 

Cicero  ad  Atticum  IV  with  notes  &  by  J.Brown.  London:  Sw.  Sonnen- 
schein 1894.     8.  1  sh.  6  d. 

M.  Tullii  Ciceronis  Epistularum  ad  Atticum  liber  duodecinius.  [Edidit]  Otto  Eduardus 
Schmidt  in:  Der  Briefwechsel  des  M.  Tullius  Cicero  .  .  .  (itipziy  1893)  p.  405—497. 

M.  Tullii  Ciceronis  Epistularum  ad  Atticum  liber  tertius  decimus.  [Edidit]  Otto  Eduardus 
Schmidt  in:  Der  Briefwechsel  des  M.  Tullius  Cicero  .  .  .  {Leipzig  189.S)  p.  497  —  530. 

Epistulae  ad  familiäres. 

M.  TuUi  Ciceronis  epistularum  libri  sedecim  edidit  Ludovicus  Mendels- 
sohn. Accedunt  tabulae  chronologicae  ab  Aemilio  Koernero  et  Ottone 
Eduardo  Schmidtio  confectae.  Lipsiae:  B.  G.  Teuhner  1893.  (XXXII  S., 
1  El.,  460  S.)    8.  M.  12. 

Scelta  di  lettere  famigliari  di  M.  Tullio  Cicerone  con  note  italiane  di 
Giuseppe  Tigri.  \^<^  edizione  riveduta  e  corretta  da  Ferdinando 
Carlesi.     Prato:  Alberqhetti  (1848)  1904.,    (VIII,  151  S.)    8.  L.  1. 

Ciceron.  Choix  de  lettres  familieres.  Edition  classique  accompagnee 
de  remarques  et  de  notes  grammaticales ,  philologiques  et  historiques 
par  D.  Marie.     Paris:  Delalain  freres  (1878).     (104  S.)    8. 

Willmann,  Hermann:  Ein  Brief  Ciceros  (ad  fam.  V  12).    In:  Progr.  des  Gymn.  Halber- 
stadt zum  Jubilaeum  von  Wilhelm  Bormann.     1683  p.  7 — 16.     4. 
Mit  Übersetzung  ins  Deutsche. 
Cicerone,  Epist.  ad  fam.  [1884 -]  1897  siehe  A.:  Scriptores  p.  06  (CoUezione  Fiorentina). 

Delle  lettere  familiari  di  Marco  Tullio  Cicerone.  Libro  I.  Pisa:  Tip. 
economica  1887.     (S.  1—20).     8. 

Raccolta  di  classici  latini  con  traduzione  letterale  italiana  di  Stefano  Kossi. 

Le  lettere  di  M.  Tullio  Cicerone  con  note  grammaticali  di  Stefano  Eossi. 
Disp.  la-     Pisa:  Tip.  Kconomka  1888.     (74  S.)     8. 

M.  Tullii  Ciceronis  (ex  sedecim  ad  familiäres  libris).  Epistolae  duodecim 
selectae.     Laude  Pompeia:  Typ.  Quirici  et  Camagni  1890.     (15  S.)     8. 

Lettres  de  Caelius  ä  Ciceron  (VIII«'  livre  des  „Lettres  familieres").  Texte 
latin,  publie  avec  une  commentaire  critique  et  explicatif  et  une  intro- 
duction par  Ferdinand  Antoine.    Paris:  Colin  et  Cie  1894.    (184  S.)    8. 

Fr.  4. 

Cicero  [ad  Metell.  et  Meteil.  ad  Cic]  siehe:  The  Palaeographical  Society  .  .  .  1894. 
(Plate  97).    (p.  2). 

Epistulae  ad  Quiiitum  fratreni. 

M.  Tullii  Ciceronis  ad  Quintum  fratrem  epistola  prima.  Texte  latin 
publie  avec  un  commentaire  critique  et  explicatif  et  une  introduction 
par  Ferdinand  Antoine.    Pam.-  C.  A'/mcA-s/ec/.- 1888.    (XL VIII,  78  S.)   8. 

Fr.  3. 
Epistulae  selectae. 

M.  Tullii  Ciceronis  eyjistulae  selectae  temporum  ordine  compositae.  Fin- 
den Schulgebrauch  mit  Einleitungen  und  erklärenden  Anmerkungen 
versehen  von  Karl  Friedrich  Süpfle.  11.  umgearbeitete  und  vei'- 
beaserte  Auflage  von  Ernst  Boeckel.  Heidclherq:  ('.  Winter  Verl.  (1836) 
1908.     (LXIV,  408  S.,  1  Taf.)    8.  '  M.  2  50. 


236  Scriptores  latini.   D.   M.  Tulli  Ciceronis  epistulae. 

M.  Tulli  VIS   Cicero. 

M.  T.  Ciceronis  epistolae  selectae.    Lettres  choisies  de  Ciceron.    Nouvelle 

edition  d'apres  les  meilleurs  textes,   renfermant  des  notes  liistoriques, 

geographiques  et  grammaticales,  une  vie  de  l'auteur  et  une  appreciation 

de    ses    lettres    par    A.   Lehugeur.     Parifi:   Belin  (1857)  1881.     (VII, 

96  S.)    8. 
M.  T.  Ciceronis  epistolae  selectae.    Edition  classique  precedee  d'une  notier 

litteraire  par  D.  Turnebe.    Farif^:  DeJalain  frf'ref^  (1857)  1878.    (XXIV, 

88  S.)    8. 
Selectae  M.  T.  Ciceronis  epistolae.    Texte  revu  avec  sommaires  et  notes 

en  fran9ais  par  Frederic  Dübner.     Parift  et  Lyon:   V.  Lecoff're  (1858) 

1880.    (3ö  S.)    8. 
Ausgewählte  Briefe  von  M.  Tullius  Cicero.    Ei'klärt  von  Friedrich  Hof- 

mann.    2  Bändchen.  Berlin:  Weidmännische  JBuchh.{lS(50. 1818).  8.  M.  5.10. 

Erstes  Bändchen.  Siebente  Auflage,  besorgt  von  Wilhelm  Stern  köpf.  (1860) 
1898.     (VIII,  305  S.)  -  .^  ^^ 

Zweites  Bändchen.  Bearbeitet  von  Georg  Andresen.  Dritte  Auflage  (1878)  1895. 
(VI,  229  S.)  M.  2.10. 

Ciceros  ausgewählte  Briefe.  Für  den  Scbulgebravich  erklärt  von  Josef 
Frey.  6.  Auflage.  Leiimg  tmd  Berlin:  B.  G.  Tenhner  {18M)  1901.  (VIII, 
166,  130  S.)    8.  M.  2.'^0. 

M.  Tullii  Ciceronis  epistolae  selectae.  Testo  commentato  per  uso  delle 
scuole  da  Francesco  Turris.  2»  edizione.  Firenze:  Succ.  Le  Moyinier 
(1868)  1883.    8.  L.  2.50. 

Cicero.  Selected  letters  witli  english  introductions,  notes,  and  appendices 
by  Albert  Watson.  Fourth  edition.  Oxford:  At  tlie  Clarendon  Press 
(1870)  1891.     (XXXV,  672  S.)    8.  _    Sh.  18. 

M.  Tullii  Ciceronis  Epistolae  selectae  XXIII.  Med  förklaringar  af 
Andreas  Fr  ig  eil.  2:a  förbättrade  uppl.  Stockliolm:  P.  A.  Norstedt 
d-  S:r.  (1872.  1884)  1900.    (102  S.)    8.  ^  ^  _  Kr.  1. 

Kix^fjiorog  iTiimolal  xar'  ^xloyijv  /una  arifAiiO)atwv  vna  Evuyytkiov  K. 
KoqiviioTov.     'A  f^  y]  V  T]  a  1 1' :   Tvn.   „// «  A  «^  >j()'o  i'?"    1878.     8. 

M.  T.  Ciceronis  epistolae  selectae.  Choix  de  lettres  de  Ciceron.  Nouvelle 
edition  d'apres  les  meilleurs  textes,  avec  notes  historiques,  geographi- 
ques et  grammaticales  par  F.  Frontin.  Pari><:  Garnier  freres  (1879). 
(XII,  106  S.)    8. 

M.  Tullivis  Cicero.  Epistulae  selectae  recognovit  Reinhold  Klotz.  Nexr 
York:  Harper  <(■  bros.  1879.    8.  _   Cts.  42. 

Select  epistles  of  Cicero  arranged  with  brief  notes  for  use  in  junior 
forms  by  George  Long.  Cambridge :  Deigliton ,  Bell  and  Co.  London : 
Whittaker  and  Co.,  G.  Bell  and  Sons  1880.    (VII,  77  S.)    8.       1  sh.  6  d. 

M.  ,T.  Ciceronis  epistolae  selectae.  Choix  de  lettres  familieres  de  Ciceron. 
Edition  classique,  avec  des  arguments  et  des  notes  en  fran9ais  par 
A.  Soulie.     Paris:  Poussielgue  freres  1880.    (X,  102  S.)    8. 

Ciceron.  Choix  de  lettres.  Texte  latin,  publie  avec  une  introduction, 
des  analyses  et  des  notes  par  Victor  Cucheval.  Paris:  Hachette  et 
Cie.  (1881)  1906.    (306  _S.)    8.  ^  _  Fr.  2. 

Ciceron.  Lettres  choisies.  Nouvelle  edition  d'apres  les  meilleurs  textes 
avec  des  notes  en  fran9ais  par  ,1.  Heileu.  Paris:  Delaqrave  1882. 
(H,  108  S.)    8.  *  Fr.  —.60. 

Select  letters  of  Cicero.  Edited  for  the  use  of  schools  by  George  Edward 
.leans.     London:  Macmillan  and  Co.  1882.     (XII,  113  S.)     8.     1  sh.  6  d. 

Cicerone  in  esiglio.  Lettere  scelte  e  ordinate  chronologicamente  con 
note  e  appendici  storiche  per  cura  di  Attilio  de-Marchi.  Seconda 
edizione  riveduta  secondo  i  programmi  ministeriali.  Milano:  D.  Briola 
(1882)  1897.    (1  BL,  94  S.,  1  Bl.)    8.  L.  1. 

Cicero.  Epistolae  selectae  ex  R.  Klotzii  recensione  curante  Oswaldo 
Berrini.     Tormo:  P^rawa  (1871)_  1883.    (165  S.)    8.  L.  — .80. 

Settanta  lettere  scelte  di  M.  Tullio  Cicerone  commentate  da  Augusto 
Corradi.     Torino:  E.  Loescher  1884.    (XXIV,  197  S.)    8.  L.  2.50. 


M.  Tulli  Ciceronie  epistvüae.  237 

M.  Tullius  Cicero. 

Lettere  scelte  annotate  da  Augusto  Corradi.    Seconda  edizione  intera- 

mente  rifatta.    Ibidem  1909.    (XXIV,  183  S.)    s.  L.  2.50. 

Ciceron.    Lettres  choisies  avec  une  inti'oduction  et  des  notes  par  Charles 

Lebaigue.     Paris:  F"  Belin  et  fils  (1884)  1892.     (231  S.)    8.      Fr.  1.50. 
M.  Tullii  Ciceronis  epistulae  selectae  scholarum  in  usum  ad  optimarum 

editionum  fidem  recensuit  Carolus  Fumagalli.    Editio  tertia  superi- 

oribus  correctior.    Mediolani:  Albrighi,  Segati  et  soc.  (1883)  1899.    (62  S.)   8. 

^  L.  —.30. 

M.  Tullii  Ciceronis  epistolae  selectae  con  note  italiane  di  Carlo  Fuma- 
galli.    Seconda  edizione.     Ibidem  (1883)  1887.     (101  S.)    8.  L.  1.10. 
M.  Tullii  Ciceronis  epistulae  selectae  ad  uso  dei  ginnasi  con  note  italiane 

di  Carlo  Fumagalli.    Terza  edizione.    Ibidem  1902.  (101  S.)  S.    L.  1.10. 
Letters   of  Cicero.     Selected  and  edited  with  introduction  and  notes  by 

John  Henry  M  u  i  r  h  e  ad.    Loyidon:  Biviuqtons  \9>^^.    (XLVIII,  287  S.)    8. 

Sh.  6. 
M.  Tullii  Ciceronis  epistolarum  selectarum  liber  primus.    Nova  impressio 

(XV)  iuxta   editionem   teubnerianam  Lipsiae.     Ang^istae  Taur.:   Ex  off. 

salesiann  (1886-)  1907.     (48  S.)    8.  L.  —.20. 

M.  Tullii    Ciceronis   epistolarum   selectarum   liber   secundus.     Editio    11. 

Äwjustae  Taur.:  Ex  off.  mJeHiana  (18872)  1904     (41  s.)     S.  L.  —.40. 

M.  T.  Ciceronis  epistolarum  selectarum  liber  I  et  IL    Editio  4.    Augustac 

Taur.:  Ex  off.  salesiana  1891.     (47,  41  S.)    8.  L.  —.40. 

M.  Tullii  Ciceronis  epistolarum  selectarum  libri  quatuorad  usumscholarum. 

Augustae  Taur.:  Ex  typ.  H.  Marietti  1889.    (107  S.)     8. 
Selected   letters   of   M.   Tullius   Cicero   with   introduction   and   notes   bv 

A.  P.  Montague.     FhUadelphia:  Eldredgc  d-  Bro.  1890.     8.  $  I.IÖ. 

Cicero  in  his  letters.    Edited  with  notes  by  Robert  Yelverton  Tyrrell. 

London   and   Neto   York:   Macmillan   and  'Co.    1891.     (CXIII,   336  S.)    8. 

4  sh.  6  d. 
Ausgewählte   Briefe  Ciceros  und   seiner  Zeitgenossen.     Zur  Einführung 

in  das  Verständnis  des  Zeitalters  Ciceros.    Herausgegeben  von  Friedrich 

Alv.     Einleitung    und    Text.      7.    Auflage.      Berlin:    Weidmann   (1892) 

1908.    (VIII,  167  S.)    8.  M.  1.80. 

Ausgewählte  Briefe  Ciceros  und  seiner  Zeitgenossen.  Anmerkungen  für  den  .Schul- 
gebrauch. Von  Friedrich  Aly.  Zweite  verbesserte  Auflage.  Berlin:  Weidmann 
190.5.    («  S.)    8.  M.  ]. 

Selected  orations  and  letters  of  Cicero  with  introduction  and  notes  edited 
by  Harold  W.  Johns  ton.    Chicago:  Albert,  Scott  d-  Co.  1892.   8.   $  1.25. 
M.  Tullii  Ciceronis   orationes   et  epistolae  selectae.     Select  orations  and 
letters   of  Cicero.     With   an   introduction,   notes,   and   vocabulary   by 
Francis  W.  K eis ey.    Boston:  All yn  d-  Bacon  1892.    (VIII,  367,  142  S.)   8. 

$  1.25. 

Ciceron.     Lettres   choisies,   editiou   classique   par   F.  Juet.     2«  edition. 

Paris:  Pousfiiplgue  (1893)  1903.     (XXH,  230  S.)    8.  Fr.  1.60. 

Auswahl   aus   Ciceros   Briefen.     Für  den  Schulgebrauch   mit   sachlichen 

Einleitungen    zu    allen    Schreiben   herausgegeben  von   Adolf   Lange. 

Paderborn:  F.  Schöningh  1893.    (172  S.,  4  Fig.)    8.  M.  1.40. 

Kommentar   zur  Auswahl    aus   Ciceros   Briefen    von    Adolf  Lange.     Ebnula   1900. 

(101  S.)    8.  M.  1. 

Ausgewählte  Briefe  Ciceros.    Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von 

HansLuthmer.    Mit  6  Abbildungen.    Leipzig :  G.  Freiitan  189S.    (XXII, 

122  S.)    8.  ^^  M.  -.90. 

Dazu:  Schüler- Kommentar  zu  den  ausgewählten  Briefen  Ciceros.  FMndit  1893. 
(32  S.)     8.  M.  —.30. 

M.  Tullii   Ciceronis   epistulae   selectae.     Für   den  Schulgebrauch    erklärt 
vonPeterDettweiler.   dotha:  F.  A.Perthe><  {189^1901.1911.  8.  M.  2.40. 

Kommentar  unterm  Text.    3.  Auflage.    1901.    (X,  230  S.) 

Text  und  Kommentar  getrennt.  .5.  Auflage  bearbeitet  von  Rudolf  Mücke.  1911 
(X,  100;  IV,  1.53  .S.) 


238       Scriptores  latini.    D.    M.  TuUi  Ciceronis  epistulae.  —  Orationes. 

M.  Tullivis   Cicero. 

Ciceron.     Choix  de  lettres.    Texte  latin  etabli  et  annote  avec  une  intro- 

diiction   et  vin   lexique   historique   par   Joseph  Antoine  Hild.     Farin: 

CuNn  et  Cie.   1895.     (XVI,  455  S.)    8.  Fr.  3. 

Ausgewählte   Briefe    aus   ciceronischer   Zeit.     Herausgegeben   von   Carl 

Bar  dt.     Text.     Mit   einer  Karte.     8.  Auflage.  Leipzig:  B.  (i.  Texihner 

(1896)  191U.    (VI,  238  S.)    8.  '                M.  1.80. 

Kommentar.    I.  Brief  1—61.     1898.    (XXXIX,  2.36  S.)  M.  1.80. 

II.       „     62-114.     1900.     (S.  237-496,  1  Bl.)  M.  1.60. 

Verkürzte  Ausgabe.     1905.     (XXII,  303  S.)  M.  2.40. 

Hilfsheft :  Zur  Technik  des  Übersetzens.     1901.     (IV,  67  S.)  M.  —.60. 

Ciceros  Briefe.  Auswahl  für  den  Schulgebrauch  bearbeitet  und  erläutert 
von  Rudolf  Franz.    Bielefeld  und  Leipzig:  Velliaqen  und  Klasi)ig  1896.    8. 

M.  2.90. 
Text.     (XX,  329  S.)  M.  2. 

Kommentar.     (95  S.)  M.  —.90. 

Selected  letters  of  Cicero.  Edited,  with  introduction  and  notes,  by  Frank 
Frost  Abbott.  Boston,  U.  S.  A.,  and  London .-  Ginn  d;  Co.  1897.  (LXXVI, 
315  S.)    8.  I  1.35. 

Orationes  selectae. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  XIV.  Editio  vigesima  prima 
emendatior  quam  post  editiones  Ernestii,  Seyfferti,  Ecksteinii  cviravit 
Otto  Heine  Halifi:  LH»:  Orphanotr.  (1719  sqq.)  1883.  (VIII,  395  S., 
1  S.  ung.)    8.  M.  2.30. 

Pars    I.     Pro   S.    Roscio   amerino.     Pro   lege   manilia.     Editio   XXII.     1893.     (VIII, 

(i7  S.)  M.  —.60. 

„     II.     Orationes    catilinariae   IV.     Pro   Licinio    Archia    poeta.     Pro   L.    Murena. 

Editio  XXII  emendatior.     1895.     (S.  69—166).  M.  —.60. 

„  III.     Pro  T.  Annio  Milone.     Pro  P.  Sestio.    Pro  Q.  Ligario.    Pro  rege  Deiotaro. 

Editio  vigesima  prima  emendatior.     1902.     (S.  165 — 294).  M.  —.60. 

,,    IV.     Accusationis   in  Verrem   über  IV.     Oratio  Philippica  II   in  M.  Antoniura. 

1871.  M.  -.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  decem.  Ex  recensione  Joannis 
Nicolai  M a d v i g i i.  8.  editio  curante  Ohristianus  Joergensen. 
Haunioe:  Gißdendal  (1841)  1899.     8.  Kr.  2.25. 

Pro  Koscio  am.     De  imp.  Cn.  Pomp.     In  Catilinam.    Pro  Archia.    Pro   Milone.    Pro 
Ligario.     Pro  rege  Deiot. 

Ciceros  14  ausgewählte  Reden.  Nach  Ferdinand  Schultz'  zweiter  Aus- 
gabe unter  Zugrundelegung  des  Orelli-Halmschen  Textes.  Faderboni : 
F.  Schöningh  (1843.  1858).     1878.  1879.  1898.     8. 

I.  Die  vier  Reden  gegen  Catilina.    1878.    (63  S.)  M.  —.55. 

II.  Die   Reden    de   imperio   Cn.  Pompei   (pro   lege   manilia)   und   pro  Archia   poeta. 

2.  Auflage  von  Adolf  Lange.     (1879)  1898.     (92  S.)  M.  —.80. 

Ciceros  ausgewählte  Reden.  Erklärt  von  Karl  Halm.  7  Bände.  Berlin: 
Weidmann  sehe  Buchhandlung.     8.  M.  10.35. 

1.  Band.     Die  Reden  für  Sex.  Roscius  aus  Ameria  und  über  das  Imperium  des  Cn. 

Pompeius.     12.   Auflage    besorgt   von  Wilhelm   Stern  köpf.     (1854)   1910. 
(VIII,  173  S.)  M.  l.tiO. 

2.  ,,         Die  Rede  gegen  Q.  Caecilius  und  der  Anklagerede  gegen  C.  Verres  viertes 

und    fünftes   Buch.     Zehnte,   umgearbeitete  Auflage   besorgt   von  Georg 
Laubmann.     Mit  einer  Karte  von  Sicilien  (1852)  1900.     (-.'112  S.)     M.  2.40. 

3.  ..  Reden    gegen  L.  Sergius  Catilina  und  für  den  Dichter  Archia.s.     14.  ver- 

besserte Auflage  besorgt  von  Georg  La  ubman  ii.    (1851)  1900.    (1  Bl.,  142  S.) 

M.  1.20. 

4.  .,         Ciceros  Rede  für  Publius  Sestius.     Sechste,  verbesserte  Auflage  besorgt 

von  Georg  Laubmann.     (1858)  ]8S().     (VI,  123  S.)  M.  1.20. 

5.  ,,         Ciceros   Reden   für  T.  Annius  Milo,    für  Q.  Ligarius   und   für   den  König 

Dejotarus.    Zehnte,  verbesserte  Auflage  besorgt  von  Georg  La  üb  mann. 

(1850)  1899.     (152  S.)  M.  1.35. 

(i.        .,         Ciceros   erste   und    zweite   philippische  Rede.     8.   timgearbeitete   Auflage 

besorgt  von  Georg  Laubmann.     (18:i6l  I9:i5.     (138  S.)  M.  1.20. 

7.        .,         Ciceros  Reden   für  L.  Murena   und    für  P.  Sulla.     Fünfte,   umgearbeitete 

Auflage  besorgt  von  Georg  Laubmann.     (1866)  1893.     (147  S.)        M.  1.50. 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  239 

M.  Tullivis  Cicero. 

M.  T.  Cicero  t;dvalgte  Taler,  bearb.  til  Skolebrug  af  Hans  Henrik  Lef  olii. 
1  Dels  -i  Hefte.  Talerne  mod  Catiiina.  2.  I^dg.  Kopenhagen:  Beitzel 
1878.    8.  Kr.  1.70. 

M.  Tullio  Cicerone.  Orazioni  scelte  con  note  italiane  di  Raffaello 
Marcbesi.     Quinta  edizione.     Fiato:  ÄJberghetti  (1856).     8. 

Vol.  I.     Orazioni  in  difesa  di  Quinzio ,  di  S.  Roscm,  di  Archia.     Edizione  curata  di 
C.  Cesconi.     1905.     (139  S.)  /^  L.  —.75. 

„    II — IV.    Ediziont)  riveduta  e  corretta  da  Feiice  Ramorino. 

Orazione  in  difesa  di  Cn.  Plancio.     1907.     (60  S.)  L.  —.75. 

Orazione  in  difesa  di  T.  Annio  Milone.     1907.     (71  S.)  L.  —.75. 

Orazioni  in  difesa  di  M.  Marcello,  di  Q.  Ligario,  del  re  Deiotaro.    1907.   (64  S.) 

L.  —.75. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  VIII.  Med  förklarande  anmärk- 
ningar  utg.  af  R.  Törnebladh.  .5:e  uppl.  Stocliliohn :  F.  A.  Nomtedt 
&  S:r.  (1862)  1891.    (274  S.)    8.  Kr.  3.50. 

In  Catilin.    De  imp.  Cn.  Pomp.    Pro  Archia  poeta.    Pro  Sexto  Koscio.    Pro  Milone. 

M.  Tullii   Ciceronis   orationes   selectae   XVIII.     Ex   recognitione   Caroli 

Halmii.      Editio    altera    curavit    Georgius    Laub  mann.      2    partes. 

Berolini:   Weidmann  (1868)  1887.  1899.     8.  M.  2.55. 

Pars  prior.    Orationes  pro  S.  Roscio  amerino,  in  Q.  Caecilium,  in  Verreni  libri  IUI 

et  V,   de   imperio  Cn.  Pompei,   in  L.  Catilinam   continens.     (1868)  1887.     (204  S.) 

M.  —.75. 

Pars  posterior.     Orationes   pro  L.  Murena,   pro  P.  Sulla,  pro  Archia  poeta,  pro  P. 

Sestio,  pro  T.  Milone,  pro  Q.  Ligario,  pro  rege  Deiotaro,  in  M.  Antonium  I.  II 

continens.     (1868)  1889.     (206  S.)  M.  1.80. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  brevibus  sclioliis  illustratae  in  usum 
scbolarum  curante  Tboma  Vallaurio.  Aufiin^tne  Taur.:  Ex  ti/jK  ff. 
MaricHi  (1868)  1884.     (280  8.)    8.  '  '  L.  2. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  XIX.  In  usum  scholarum  ediderunt 
indices  et  memorabilia  vitae  Ciceronis  adiecerunt  Alfredus  Eberhard 
et  Wilhelmus  Hirse lifelder.  Editio  altera.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner 
(1874)  1879  u.  ö.    (XIX,  690  S.)    8.  M.  2. 

Orationes  pro  Roscio  amerino,  in  Verrem  11.  IV.  V,  de  imperio  Cn.  Pompei,  in 
Catilinam  IV,  pro  Murena,  pro  Sulla,  pro  Archia,  pro  Sestio,  pro  Plancio, 
pro  Milone,  pro  Ligario,  pro  rege  Doiotaro,  in  Antonium  Philippicae  I.  II, 
Divinatio  in  Caecilium. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  curante  Thoma  Vallaurio. 
Augustae  Taur.:  G.  B.  Paraila  et  soc.  (1877)  1886.    (208  S.)     8.  L.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  adnotationibus  auctae  in  usum 
scbolarum  curante  Thoma  Vallaurio.  Editio  altera.  Ibidem  (1877) 
1884.    (2.30  S.)    8.  L.  1.60. 

Pro  Archia.  Ad  Quirites  post  reditum.  Pro  Milone.  Pro  Ligario.  Pro  Marcello. 
Pro  rege   Deiot.    In  Catil.  I.     Pro  lege  man.  Philipp.  III.    In  Verr.  de  signis. 

Valda  tal  af  Cicero.  Udg.  med  förklarande  anmärkningar  af  Carl 
Synnerberg.  I.  Orationes  selectae  XI.  //e/.smr//ors:  A'.  A  TToZm  1878. 
(lil,  170  S.)    8.  ■  Fmk.  3. 

Pro  Roscio  am.  De  imp.  Cn.  Pomp.  Invect.  in  Catil.  Pro  Archia  poeta.  Pro 
Milone.     Pro  Ligario.     Pro  rege  Deiot.     Philipp.  I. 

M.  T.  Ciceronis  orationes.  Edition  classique  precedee  d'une  notice 
litteraire  par  Felix  Deltour.  2  partes.  Paris:  Delalain  freres  (188U. 
1882)  1902.  190-^.     8.  Fr.  3.50. 

Pars  prima:  De  signis.  De  suppliciis.  Pro  Archia.  Pro  Marcello.  Pro  Roscio 
amerino.     Philippicae  VII  et  IX.    (1882.  1903).    (XXIV,  247  S.) 

Pars  secunda:  In  Catilinam  IV.  Pro  Milone.  Pro  Ligario.  Pro  lege  manilia.  Pro 
Murena.     Philippica  II.     (1880.  1902).    (XXIV,  230  S.) 

Select  orations  of  Marcus  Tullius  Cicero  with  english  notes  by  John 
Richard  King.  Oxford:  At  the  Clarendon  Pre^s  1880.  (VI  S.,  2  BL, 
152  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

In  Verr.  act.  l.     Pro  imp.  Cn.   Pompei.     Pro  Archia.     Oratio  Phil.  IX. 


240  Scriptores  latiui.    D.    M.  Tulli  Ciceronis  orationes. 

M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tulli  Ciceronis  orationes  selectae.  Scholarum  in  usum  edidit  Her- 
niannus  Nohl.     6  voll.     Lipsiae:  G.  Freytag  1884—1891.     8. 

Vol.     I.     Pro  Sex.  Roscio  amerino  oratio.     1884.     (VlII,  40  S.)  M.  —.30. 

II.     In    Q.  Caecilium   divinatio.     In   C.  Verrem    accusationis   lib.    fV.  V.     1885. 

(XIV,  134  S.)  M.  —.80. 

.,    II  r.     De  imperio  Cn.  Pompei  oratio.    In  L.  (Jatilinam  orationes  quattuor.    188S. 

(XVI,  fi.5  S.)  M.  -.50. 

.,     IV.     Pro  L.  Murena,  pro  P.  Sulla,  pro  A.  Licinio  Archia  poeta  orationes.    1889. 

Editio  maior.    (AVI,  lOS  S.)    M.  —.80.  —  Editio  minor.  M.  —.50. 

„       V.    Pro  T.  Annio  Milone,   pro  Q.  Ligario,  pro  rege  Deiotaro  orationes.    1888. 

(XIV,  60  S.)  M.  —..50. 

.,     VI.     Philippicarum  libri  I.  II.  III.     1891. 

Editio  maior.     (XII,  87  S.)     M.  —.80.  —   Editio  minor.  M.  — .r,0. 

Select  orations  of  Cicero  chronologically  arrauged,  covering  the  entire 
period  of  bis  publice  life.  Edited  bv  J.  H.  and  William  Francis  Allen 
and  James  Bradstreet  GreenougÜi.  ßevised  and  illustrated  edition, 
with  a  special  vocabulary  prepared  by  Greenougb.  Boston:  Ginn  ii~ 
Comp.  (1886)  1896.    (X7II,  1  S.  ung.,  250,  226,  194  S.)    8.  $  1.40. 

Defence  of  Rose.  Impeachment  of  Verr.  Pompey's  militarj'  command.  The  con- 
spiraoy  of  Catiline.  The  citizenship  of  Archias.  Cicero's  exile  and  return 
(pro  P.  Sestio).  l)efence  of  Milo.  The  pardon  of  Marcellus.  Plea  for  Ligarius. 
The  struggle  against  Antony  (Phil.  XIV). 

M.    Tullius    Cicero,   Vier    redevoeringen.      I.    De    imperio   Cn.    Pompei. 

II.  Divinatio  in  Q.  Caecilium.    III.  Actio  prima  in  C.  Verrem.    IV.  Pro 

Q.   Ligario.      Met    inleiding    en    aanteekeningen    voorzien    door  J.    G. 

Scblimmer.     Leuhm:  E.  J.  Brill  1886.     8.  F.  —.90. 

M.  Tulli  Ciceronis  orationes  selectae.   Scholarum  in  usum  edidit  Aloisius 

Kornitzer.     Vindobonae:  ('.  Gerold  fil.    8. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  L.  Oatilinani  orationes  quattuor.  Seh.  in  usum  septimum  edidit 

A.  K.     (1888)  1910.  M.  —.70. 

M.  Tulli  Ciceronis  orationes  pro  T.  Annio  Milone,  pro  y.  Ligario,  pro  rege  Deiotaro. 

Seh.  in  usum  edidit  A.  K.    Editio  tertia  correetior.    (1888)  1905.  M.  —.90. 

M.  Tulli  Ciceronis   pro  Sex.  Roscio   amerino   oratio.     Seh.   in   usum  tertium  edidit 

A.  K.     (1888)  1906.     (V,  72  S.)  M.  —.70. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  M.  Antonium  oratio  philippica  secunda.    Seh.  in  usum  edidit 

A.  K.     1889.     (127  S.,  1  Kartei.  M.  —.70. 

M.  Tulli  Ciceronis   oratio   de  imperio  Cn.  Pompei.     Seh.    in   usum   quartum  edidit 

A.  K.     (1889)  1906.     (V,  54  S.)  M.  — .eo. 

M.  Tulli  Ciceronis   orationes   pro  P.  .Sulla,   pro   A.  Licinio   Archia   poeta.     Seh.   in 

usum  quintum  edidit  A.  K.    (1889)  1908.  M.  —.80. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  C.  Verrem  accusationis  über  quartus.     Seh.  in  usiim  edidit 

A.  K.     1889.     (127  S.,  1  Karte).*  M.  —.90. 

M.  Tulli  Ciceronis   in  C.  Verrem   accusationis   über   quintus.     Seh.  in  usum  edidit 

A.  K.  1890.    (120  S.,  1  Bl.,  1  Karte).  M.  —.90. 

M.    Tulli   Ciceronis   oratio   pro   P.   Sestio.     Seh.   in   usum   edidit    A.    K.     1890.     (V, 

127  S.)    8.  M.  — .90. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  L.  Murena  oratio.    Seh.  in  usum  edidit  A.  K.    1891.    (1  Bl., 

79  S.)  M.  —.80; 

M.  Tulli  Ciceronis    orationes  selectae  XXI   ex   editione  Caroli  Friderici 

Wilelmi  Muelleri  seorsum  expressae.   2  partes.   Lipsioe:  B.  G.  Teuhner 

1889.  1907.     8.  M.  1.70. 

I.   Orationes  pro  S.  Roscio  amerino,  in  Q.  Caecilium,  in  Verrem  libri  IV  et  V,  pro 

lege  manilia  s.  de  imperio  Cn.  Pompei,  in  L.  Catilinam,  pro  L.  Murena.    1889. 

(326  S.)  M.  —.80. 

II.   Orationes  pro  P.  Sulla,  pro  A.  Licinio  Archia  poeta,  pro  P.  Sestio,  pro  Cn.  Planeio, 

pro  T.  Annio  Milone,  pro  M.  Marcello,  pro  Q.  Ligario,  pro  rege  Deiotaro,  orationes 

philippicae  I.  II.  XIV.     1889.  1907.     (oU  S.)  M.  —.90. 

Discours  choisis  de  Ciceron  analyses  et  annotes  par  Jan  Broeckart. 
Seconde  edition  revue  par  F.  Van  de  sype.  2  tomes.  Bruxelles:  Socictc 
hehje  de  librairk  (1890)  1892.   1895.     8.  Fr.  8. 

Tome  I.     Seconde  edition.     (1890)  1895.     (192  S.)  Fr.  1.50. 

„     II.     Nouvelle  Edition.     1892.     (VIII,  299  S.)  Fr.  1..50. 

Cicero.  Selected  orations  and  letters.  With  introduction  .  .  .  edited  by  Harold  W.  John- 
ston.    1892  siehe:  Epistulae  selectae. 

In  Catil.    Pro  Mur.     Pro  Sulla.    Pro  Sest.    Pro  Mil. 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  241 


M.  Tullius   Cicero. 

M.  TuUii  Ciceronis  orationes  et  epistolao  selecfcae  .  .  .  by  Francis  W.  Kelsey.  1892 
siehe:  Epistulae  selectae. 

In  Catil.     Pro  imp.  Cn.  Pompei.     Pro  Archia.     Pro  Marcello.     Philipp.  IV. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  [cvirante  Feiice  Ramorino]. 
Mediolani:   U.  Hoepli  1893.     8  L.  2.25. 

Vol.    I.     De  imperio  Cn.  Pompei  oratio,  in  L.  Catij.irfam  orationes  IV.    1893.    (XIII, 

65  S.)    8.  L.  —.75. 

„     II.     Pro  L.  Murena,  pro  Sulla,  pro  A.  Licinio  Archia  orationes.  1893.    (91  S.)    8. 

L.  —.75. 

.,   III.     Pro  T.  Annio  Milone,    pro  Q.  Ligario,   pro  rege   Deiotaro  orationes.     1893. 

(60  S.)    8.  L.  —.75. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  in  C.  Verrem  act.  II,  lib.  IV.,  pro 
Archia  poeta ,  pro  M.  Marcello ,  pro  Q-  Ligario ,  in  M.  Antonivxm 
philippica  prima.  Testo  e  commento  di  Ettore  Stampini.  Torino : 
G.  B.  l'aravia  e  C.  1893.    (XX,  292  S.)    8.  L.  2.40. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  selectae  VI  edidit  Ossian  Grotenfelt. 
Helsingfors:  Söderström  d-  K.  1894.     (102  S.)     8.  Fmk.  1.50. 

De  imp.  Cn.  Pomp.    In  Catil.  I.  IV.    Pro  Archia  poeta.    Pro  Milone.    Pro  rege  Deiot. 

Ciceros  Reden.  Auswahl  für  den  Scliulgebraucli  bearbeitet  und  erläutert 
(herausgegeben)  von  Joseph  Hermann  Schmalz,  (i  Hefte.  Bielefeld 
und  Leipzifi:   Velhafjen  und  Klasing  1894—1907.     8.  M.  9.90. 

1.  Heft:    Die   Kede   gegen    Quintiis   Caeoilius.     Die   Rede   über   den  Oberbefehl   des 

Gnäus  Pompejus.    Text.    (1894)  1907.    (XV,  64  S.,  1  Karte).  M.  —.90. 

Kommentar.     1895.     (52  S.)  M.  —.70. 

2.  •.         Die  vier  Reden  gegen  Lucius  Sergius  Katilina.     Text.    1893.     (XIV,  67  S.) 

M.  —.90.         Kommentar.     1895.     (63  S.)  M.  —.90. 

3.  .,         Die  Rede  für  den  Dichter  Archias.    Die  Rede  für  Quintus  Ligarius.    Text. 

1894.    (XIII,  37  S.)    M.  —.70.        Kommentar.    1895.    (36  S.)  M.  -.70. 

4.  .,        Die  Rede  für  Sextus  Roscius  aus  Ameria.    Text.    1897.    (XIV  S  ,   1  Bl., 

64  S.)     M.  —.90.        Kommentar.     18'i7.     (61  S  )  M.  —.80. 

5.  .,         Die  4.  und  5.  Rede  gegen  Verres.    Die  Rede  für  Murena  [Nur  Text].    1898. 

(XIV,  228  S.)  M.  1.70. 

ü.       ..        Die  Rede  für  Sestius.    Die  Rede  für  Milo.    Die  1.  und  2.  philippische  Rede 

[Nur  Text].     1898.     (XVI,   205  S.)  M.  1.70. 

Auswahl  aus  den  Reden  des  M.  Tvillius  Cicero.  I.  II.  III.  Leipzifj:  B. 
G.  Teubiier.    8. 

I.    Die    Rede    über   den    Oberbefehl    des   Cn.   Pompeius    und    die   katilinarischen 
Reden.     Herausgegeben  von  Carl  .Stegmann. 

Text.  5.  Auflage.  MitTitelbild  und  einer  Karte.  (1895)1908.  (IV,97S.)  M.  1.10. 

Text.     Ausgabe  B   (mit  Einleitung).     5.  Auflage.     Mit  Titelbild   und  einer 

Karte.     1908.     (XL,  97  S.)  M.  1.35. 

Kommentar.     5.  Auflage.     (1896)  1910.     (84  .S.)  M.  —.90. 

Hilfsheft.     3.  Auflage.     (18^6)  1907.     (IV,  122  S.  mit  Abb.)  M.  1.20. 

Die  beiden  letzten  zusammen  M.  1.80. 

11.    Die  Rede  für  Sex.  Roscius  aus  Ameria  und  die  Reden  für  den  Dichter  Archias. 

Herausgegeben  von  Hugo   Hansel. 

Text.     2.  Auflage.     (1899)   1907.     (III,  72  S.)  M.  -.80. 

Kommentar  und  Einleitung.     2.  Autlage.     (1899)  1909.     (47  S.)  M.  —.60. 

III.    Die  Reden  für  Q.  Ligarius  und  für  den  König  Deiotarus.    Herausgegeben  von 
Carl  S  t  e  g  ni  a  n  n. 

Text.    1906.    (36  S.)  M.  —.60. 

Kommentar.     1907.     (16  .S.)  M.  —.60. 

M.  Tullius  Cicero.  Select  orations  .  .  .  by  W.  L'nterwood  and  T.  Clark.  (1896)  siehe 
unten  die  Übersetzungen. 

Ciceron.  Analyse  et  extraits  des  principaux  discours  par  F.  Ragon. 
Paris:  Hnchtite  et  Cie.  (1866)  1907.     (IV,  472  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Ciceron.  Extraits  et  analyses  des  principaux  discours.  Premiere  partie. 
Texte  latin  precede  d'une  introduction  et  accompagne  de  notes  par 
Henri  de  la  Ville  de  Mirmont.  Parifi:  Garnier  freres  1896.  (VIII, 
.188  S)    8.  Fr.  1.50. 

Ciceron.  Extraits  et  analyses  des  principaux  discours,  texte  latin,  precede 
d'une  introduction  et  accompagne  de  notes.  Ebenda  1902.  (VII, 
589  S.)    8.  Fr.  3. 

Klussmann,  Bibliotheca  acriptorum  classicorum      TI  1.  16 


242  Scriptores  latini.    D.    M.  Tulli  Ciceronis  orationes. 

M.  Tullius   Cicero. 

Oratio  pro  A.  Liciuio  Archia. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Archia  poeta.  Edition  classique  avec  analyse 
et  notes  en  frannais  par  A.Motte  t.  Farin:  iJekdain  freres  (1838)  1880. 
(22  S.)    8.     _ 

Ciceron.  Plaidoyer  pour  Archias.  Explique  litteralement ,  traduit  en 
fran9ais  et  annote  par  Antoine  Chanselle.  I'aris :  Hachette  et  Cie. 
(1846)  1909.    (64  S.)    8.  Fr.  —.90. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Archia  poeta.  Nouvelle  edition  renfermant 
des  notes  historiques,  geographiques  et  litteraires  en  fran^ais  par 
D.  Marie.     Faris :  Vv<  Beim  et  f,U  (1855)  1882.     (28  S.)    8.        Fr.  —.25. 

Ciceron.  Discours  ponr  le  poete  Archias.  Latin -fran9ais  en  regard. 
Traduction  de  \^illefore,  revue  et  corrigee  par  de  Wailly.  Faris: 
DelaJam  freres  (1863)  1883.    (25  S.)    8.  Fr.  —.60. 

Oratio  pro  Archia  poeta.  Adnotationibus  auxit  et  illustravit  J.  13.  Francesia.  (1866) 
1894  siehe:  Orationes  philippicae. 

Cicerone.  Pro  Archia  poeta  orazione  commentata  per  uso  delle  scuole  da 
Ginseppe Rigutini.  2a  edizione.Firemc:  JjeMon'nier{\f^6S)l88b.  8.  L. — .50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Archia  poeta.  Nouvelle  edition,  publiee  avec 
une  notice,  un  argument  analvtique  et  des  notes  en  franpais  par 
Auguste  Noel.    Faris :  Heul. Mc 'et  Cie.  (1869)  1883.    (31  S.)   8.    Fr. —.30. 

Ciceros  Rede  für  den  Dichter  Archias.  Für  den  Schul-  und  Privat- 
gebrauch erklärt  von  Friedrich  Richter  und  Alfred  Eberhard. 
5.  Auflage  bearbeitet  von  Hermann  Nohl.  Leipziq  und  Berlin:  B.G. 
Tenbner  (1872)  1905.     (39  S.)    8.  '  M.  —.50. 

M.  Tr).Xtoi'  Kixf'()(nvog  k(>yoi.  'O  iini-(j  tov  Alaviltiov  vcuor  xnl  o  V7Tf() 
A{))^tov  TOV  TiotriioD,  utTic  nrjutKoafoiv  irno  AI.  rxi<>  l  fjtt.  Ttv/og  a. 
'El'" Kufakkriviu:   Tvn.   i]    li}(W   1878.     {t\  122  S.,   1   Bl.)     8.      .%  v.  3. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  in  Catilinam ,  in  Gaium  Verrem,  actio 
prima  et  pro  Archia  poeta.  Cicero's  orations  against  Catiline,  against 
Verres,  and  in  defence  of  Archias  with  introduction ,  analysis  and 
notes,  explanatory  and  critical  by  Thomas  Humphry  Lindsay  Leary 
For  the  use  of  schools  and  Colleges.  London:  Crosby  Loektcood  <{>  Co 
1878.  _  (XI,  131  S.)    8.  ...  1  .«^-  ^  ^ 

Ciceronis    pro   A.   Licinio   Archia    poeta    oratio   ad    iudices.     Edited   for 
schools  and  Colleges  by  James  Smith  Re id.    New  edition.    Camhridqe 
At  the  Uinrersity  Fress  (1878)  1884.     (94  S.)    8.  _  Sh.' 2. 

M.  T.  Ciceronis  pro  Archia  poeta  oratio.  Nouvelle  edition  avec  une 
notice,  des  variantes,  des  notes  grammaticales,  philologiques,  historiques 
et  litteraires  par  A.  M.  Michel.  Faris:  Gornifr  freres  (1880)  1882. 
(31  S.)    8.  Fr.  —.75. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Archia  poeta.  Nouvelle  edition  contenant  des 
notes  historiques  geographiques  et  litteraires  en  franQais  par  A.  Soulie. 
Paris:  Pouxsielqiie  freres  1879.     (III,  30  S.)    8. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  A.  Licinio  Archia  poeta  in  usum  gymnasiorum 
edita.  Adsunt  ex  orelliana  recensione  var.  codd.  lect.  et  schol.  Faris: 
Belalain  freres  (1881.  1893).     (26  S.)     8.  ,    _  Fr.  —.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Archia  poeta  oratio.  Edition  annotee  par 
Charles  Rinn.     Faris:  Dekifimve  (1881)  1894.    (XII,  47  S.)    8.    Fr. -.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  A.  Licinio  Archia  poeta  oratio  ad  ividices.  Texte 
revu  et  annote  par  Paul  Thomas.  Devixieme  edition.  Briixelles: 
Socie'te'  helge  d'e'ditio^ts  (ancieniie  maisun  H.  Manceaux]  (1881)  1895.  (XII, 
35  S.)    8.  Fr.  —.50. 

Pro  Archia.  Nouvelle  edition  avec  une  introduction  et  des  notes  pvibliees 
par  P.  Henry.     Faris:  Fahne  1883.     (52  S.,  Abb.)    8. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Archia.  Discours  de  Ciceron  pour  le  poete 
Archias.  Texte  latin,  public  d'apres  les  travaux  les  plus  recents  avec 
une  nouvelle  collation  du  Gemblacensis,  un  ,commentaire  critique  et 
explicatif,  une  introduction  et  vm  index  par  Emile  Thomas.  Paris: 
Hachette  et  Cie.  1883.    (69  S.)    8.  Fr.  1. 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  243 

M.  Tullius   Cicero. 

M.    TuUii   Ciceronis    oratio    pro   Archia.      Texte   latin    piiblie   avec  une 

introdv;ction,   des  notes,   un  appeudice  critique,  historique,  litteraire  et 

grammatical  et  des  gravures  d'apres  les  monuments  par  Emile  Thomas. 

9e  tirage.     Paris:  Hachette  et  Cie.  (1884)  1908.    (54  S.)    8.  Fr.  —.60. 

M.  Tullio  Cicerone.     L'orazione  pro  Archia:   te^to,  costruzione,  versione 

letterale,  versione  libera,  argomenti  e  note  per  un  pubblico  insegnante. 

Veronn-Padova:  Drucker  e  Tede^cln   1886.     (68  S.)    8.  L.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Archia  poeta  oratio  ad  iudices  con  note  italiane 

di  Carlo  Fvi magall i.    Verona-Padova:  Drucker  e  Tedeschi  18S6.  (26  S.)  8. 

L.  —..50. 
M.  Tullii  Ciceronis  orationes  pro  A.  Licinio  Archia  poeta,  pro  Q.  Ligario, 

pro  M.  Marcello    scholarum   in  usum   ad   optimarum  editionum  fidem 

recensviit  Carolvis  Fumagalli.    Mediolani:  Albrü/hi,  Seqati  et  soc.  (1886) 

1898.    (86  S.)    8.  ■  ■  L.  —.80. 

M.  Tullii  Ciceronis   orationes   pro  A.  Licinio  Archia  et  ad  Quirites  post 

reditum  con  note  di  Tommaso  Vallauri.     Torino:  G.  B.  Paravia  e  Co. 

1886.    8.  L.  —.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Archia  poeta.    Texte  latin,  revu  et  aiinote 

d'apres    les    travavix    les   plus   recents  par  Eloi   Ragon.     7^  edition. 

Paris:  Poussielgiie  (1887)  1909.    (36  S.)    8.  Fr.  —.25. 

Ciceros  Rede  für  den  Dichter  A.  Licinius  Archias.    Für  den  Schulgebrav;ch 

erklärt  von   .Julius   Strenge.     Gotha:   F.   A.   Perthes   (1888)    1909.     8. 

M.  —.60. 

Kommentar  unterm  Text.    3.,  verbesserte  Auflage.     1903.    (VI.  35  S.) 

Text  und  Kommentar  getrennt.     4.,  verbesserte  Auflage.     1909.     (VI,  10  u.  26  S.| 

Cicerone.     Pro  Archia  poeta  orazione  con  note  di  Bartolommeo  Tesio. 

Torino:  Scioldo  1888.    (48  S.)    8.  L.  —.75. 

Cicerone.     Pro  Archia   poeta   orazione  con  prefazione  ed  annotazioni  di 

Adolfo  Cinquini.     MiJano :  Cofiliati  1889.    (62  S.)    8.  L.  —.60. 

M.  Tullio  Cicerone.    L'orazione  in  favore  del  poeta  L.  Archia.    Seconda 

edizione   interamente   rifusa   per   cura  di  Riccardo  Cornali.     Torino: 

E.  Loescher  (1889)  1900  (1908).  (XVII  S.,  2  S.  ung.,  42  S.)  8.  L.  —.90. 
Cicero   pro   Archia.     Edited   bv  Arthur  Hadrian  Allcroft   and  Francis 

Giffard  Plaistowe.     London:  W.  B.dive  tt  Co.  (1892).     8.  Sh.  3. 

Introduction.     Text.     Notes.     (54  S.)  1  sh.  6  d. 

Test  Papers.     Vocabulary.     (10  S.)  Sh.  1. 

Cicero  pro  Archia.    A  translation.    (14  S.)  Sh.  1. 

Ciceros  Rede  für  den  Dichter  Archias.  Für  den  .Schulgebravich  heraus- 
gegeben von  Hermann  Nohl.  8.  Auflage.  Leipzig:  G.  Freytag  (1889) 
1908.    (V,  21  S.)    8.  ■  '  M.  —.40. 

Schülerkommentar   zu   Ciceros   Kede   gegen   (^.   Caecilius   (Divinatio)   und   für  den 
Dichter  Archias.     Khaifl"  1898.    (44  S.)    8.  M.  —.30. 

Ciceron.     Discours    pour   Archias;    Caton    l'Ancien    ou   de   la   vieillesse; 

Leliuö  ou  de  l'amitie.     Traductions  nouvelles,  accompagnees  du  texte, 

avec  une  introduction,  des  notes  et  des  appendices  par  Emile  et  Raoul 

Pessonneaux.    Paris:  G.  Charpentier  et  E.  FasqueUe  (1892).    (287  S.)    8. 

Fr.  3.50. 
M.  Tullius  Cicero.    Pro  Archia  poeta  oratio.    Testo  nuovamente  rived^^to, 

con   introduzione   e   indice  storico  e  geografico  da  Ettore  Stampini. 

Torino:  G.  B.  Paravia  e  Co.  (1893)  1908.     (31  S.)    8.  L.  —.35. 

M.   Tullii   Ciceronis   oratio   pro   Archia.     Texte   latin   etabli,    annote   et 

precede   d'une   introduction   par  Henri   de   LaVille   de   Mirmont. 

Paris:  A.  Colin  1895.    (84  S.)    8.  Fr.  1.25. 

Oratio  pro  L.  Cornelio  Balbo. 

Ciceronis  pro  L.  Coi-nelio  Balbo  oratio  ad  iudices.  Edited  for  schools 
and  Colleges,  by  James  Smith  Reid.  Cumbridre:  At  the  UnivcrsHy  Press 
1878.    (114  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

16* 


244  Scriptores  latini.    D.    M.  Tulli  Ciceronis  orationes. 

M.  Tvillius   Cicero. 

Cicero  pro  Balbo.    With  introduction,  notes,  vocabularies,  &  translation. 

By  tne   editors    of   „Cicero   de   amicitia".     London:  W.  B.  Clive  &  Co. 

(1890).    (19,  20,  28  S.)    8. 

Text.    Introduction.    Notes.  1  sh.  6  '1. 

Test  papers.    Vocabulary.      -  Sh.  1, 

Cicero  pro  Balbo.    A  translation.  Sli.  1. 

Cicero   de   amicitia   and  Cicero   pro  Balbo.     Literally   and   interlinearly  translated   into 

english.     By  John  Gibson.    (1890)  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Divinatio   in   Caecilium    siehe:  Orationes  in  Verrem. 

Oratio  pro  M.  Caelio. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  M.  Caelio  oratio  ad  iudices.  Ad  optimos  Codices 
denuo  collatos  in  usum  academicae  iuventutis  recognovit  Joannes 
Christoph orus  Vo  11g raff.  Accessit  appendix  critica.  Lwjdimi-Bata- 
voruiii:  E.  J.  BrilJ  1887.    (XV,  96  S.)    8.  '       F.  1.20. 

M.  Tvillii  Ciceronis  oratio  pro  M.  Caelio  ad  iudices.  Ad  optimos  Codices 
denuo  collatos  in  usum  academicae  iuventutis  recognovit  Joannes 
ChristophorusVo  1 1  g  r  a  f  f .  Lugduni-Batavonim :  E.  J.  Brill  1 887.  8.  F.  — .20. 

Orationes  in  L,  Catilliiam. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  in  Sergium  Catilinam.  Les  quatre  Catilinaires 
de  Ciceron.  Texte  revu  avec  introductions ,  argumenta  et  notes  en 
fran9ais  par  Frederic  D  Ix  b  n  e  r.  Paris  et  Lyon:  Lccoffre  fils  etCie.  (1846) 
1878.    (88  S.)    8.  Fr.  —.40. 

Les  Catilinaires  de  CicPron  traduites  en  frani,'ais  avec  le  texte  latin  en  regard  .  .  .  par 
J.  Thibault  (1840.  1899)  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Ciceron.  Les  Catilinaires,  expliquees  litteralement,  traduites  en  fran9ais 
et  annotees  par  .J.  Thibault.  Par/s-:  Hachettc  et  Cie.  (1849)  1909. 
(2.56  S.)     8.  Fr.  2. 

Ciceron.  Les  qiiatre  Catilinaires.  Avec  introductions  historiques, 
appreciations  litteraires  et  notes  en  franyais  ä  l'usage  des  classes  par 
Julien  Girard.  Nouvelle  edition.  Paris:  Delaqrave  (1858)  1883.  (X, 
84;  V,  27;  VII,  86;  VII,  87  S.)    8.  '  Fr.       .60. 

M.  T.  Ciceronis  in  L.  Catilinam  orationes  quatuor.  Nouvelle  edition, 
revue  et  collationnee  sur  les  meilleurs  textes ,  avec  analyses  et  notes 
historiques,  geographiqvies  et  litteraires  en  fran^ais  par  D.  Marie. 
Paris :  V^'<  Belin  et  ßx  (i'ibb)  l^m.    (VIII,  100  S.)    8. 

M.  T.  Ciceronis  in  L.  Catilinam  orationes  quatuor.  Edition  classique 
accompagnee  d'analyses  et  de  notes  grammaticales,  philologiques  et 
historiques  par  A.  L.  Feugere.  Paris:  Delalain  freres  (1857)  1897. 
(56  S.)    8.  Fr.  —.40. 

Cicerone.  Le  orazioni  catilinarie  commentate  per  uso  delle  scuole  da 
Griviseppe  Rigutini.  3*  edizione.  Eirenze:  Le  Monnicr  (1868)  1890. 
(96  S.)    8.  L.  1. 

Ciceros  catilin arische  Reden.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben 
von  Friedrich  Richter  und  Alfred  Eberhard.  Sechste  Auflage. 
Leij)zi(i:  B.  G.  Tcnhner  (1869)  1897.     (160  S.)    8.  M.  1. 

The  orations  of  Cicero  against  Catilina,  edited  after  Karl  Halm  by 
Augustus  Samuel  Wilkins.  New  and  ]-evised  edition.  London  and 
New  York:  Mavmillan  and  Co.  (1871)  1894.   (XXXIX,  168  S.)    8.   2  sh.  6  d. 

M.  T.  Ciceronis  in  L.  Catilinam  orationes  quatuor.  Nouvelle  edition 
publice  avec  des  notices,  des  arguments  analytiques  et  des  notes  en 
fran9ais  par  Auguste  Noel.    Paris:  Hadiette  et  Cie.  (1875)  1905.  (144  S.)  8. 

Fr.  —.75. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  in  Catilinam  ...  by  Thomas  Humphry 
Lindsay  Leary.     1878  siehe:  Oratio  pro  Archia. 

M.  T.  Ciceronis  in  L.  Catilinam  orationes  quatuor.  Nouvelle  edition, 
annotee  par  A.  Soulie.    Paris:  Poussielgue  freres  1881.    (X,  138  S.)    8. 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  245 

M.  Tullius   Cicero. 

Ciceros  Reden  gegen  L.  Sergius  Catilina.  Für  den  Schulgebraucli  er- 
klärt von  Karl  H  acht  mann.   Gotha:  Fr.  A.  Ferthes  (1883)  1902.  1906.   8. 

M.  1. 

Kommentar  unterm  Text.  7.  sorgfältig  durchgesehene  Auflage.   1902.   (IV,  79  S.)  M.  1. 

Nach  Text   und   Kommentar   getrennte   Ausgabe  (B).     8.    sorgfältig   durchgesehene 

Auflage.    2  Hefte.    1906.    (III,  40,  42  S.) "  __.  M.  1. 

Le  orazioni  catilinarie  di  M.  Tullio  Cicerone  edite  e  illustrate  da  Arturo 

Pasdera.    Seconda  edizione,  ristampa.    Tor/no :  E.  Loef^cher  {lS8i)  1908 

(1910).    (XIII,  128  S.)    8.  L.  2. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  L.  Catilinam  orationes  quattvior.    K  potfebe  skolni 

vydal    Robert   Novak.     ttvrte   vvdani.     Frag:   (Kytla).     (1885)    1908. 

(XII,  48  S.)    8.  "  K.  —.60. 

Ciceros  Reden   gegen  L.  Catilina  und   seine  Genossen.     Für  den  Schul- 

febraach  herausgegeben  von   Hermann  Nohl.     Dritter  Abdruck   der 
ritten  erweiterten  Auflage.     Mit  einem  Titelbild.    Leipzig:  G.  Freytag 
(1886)  1906.    (XVIII,  69  S.)    8.  M.  1. 

Dazu:  Schülerkommentar.   Zweite  verbesserte  Auflage.   (1895)1902.  (57  S.)  8.  M.— .80. 

Cicero.  Speeches  against  Catilina.  With  introduction  and  notes  by 
Ernest  Alfred  Upcott.    Oxford:  At  the  Clarendon  Fresi^  (1887)  1891.    8. 

2  sh.  6  d. 

Part  I.  —  Introduction  and  text.     Second  edition.    (76  S.) 
„     II.  —  >fotes.     Second  edition,  revised.     (44  S.) 

M.  T.  Ciceronis  in  L.  Catilinam  orationes  quatuor.  Nouvelle  edition, 
annotee  par  Augustin  Boue.  Faris:  Foiissielmte  (1889.  1909).  (XVI, 
111  S.)    8.  "  Fr.  —.75. 

M.  Tullio  Cicerone.  Le  quattro  orazioni  contro  Catilina  commentate 
da  Ignazio  Bassi.     Lanciano :  B.  Carahba  1894.    (120  S.)    8.  L,  1. 

Ciceron.  Catilinaires.  Edition  nouvelle  ä  l'usage  des  classes  avec  une 
etude  litteraire  et  des  notes  par  G.  Jacquinet.  Faris:  Jielin  frercs 
1895.    (XLIV,  82  S.)    8.  '  Fr.  —.75. 

Ciceros  catilinarische  Reden.  Textausgabe  für  den  Schulgebravich  von 
Carl  Friedrich  Wilhelm  Müller.  Leipzig:  B.  G.  Teuhner  1896.  (VI, 
60  S.)    8.  M.  —.60. 

Marci  Tullii  Ciceronis  oratio  prima  in  Lucium  Catilinam.  With  trans- 
lation  and  notes-grammatical,  historical,  and  geographical,  by  Augustus 
Constable  May  bury.    London  :  Bailiiere,  Tindall  &  Cox  (1884).    (47  S.)    8. 

Sh.  1. 

Cartas  escogidas.  Oraciön  primera  contra  Lucio  Catilina.  Traducciön 
latina.  Construccion  ordenada  y  traducciön  literal  de  los  composiciones 
de  los  a.  a.  clasicos,  que  exige  a  los  alumnos  de  2^  ensenanzo  el  pro- 
grama  del  Instituto  de  la  Habana  por  Rafael  Sixto  Casado.  I.8''' 
edicion.     Habana:  J.  Valdepares  1885.     8. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  L.  Catilinam  oratio  prima.  Recensione  e  note  di 
Vittorio  Turri.  2.  edizione  riveduta  e  corretta.  Torino:  G.  B.  Fnrama 
e  C.  (1892)  1897.     (84  S.)     8.  L.  —.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  orationes  in  Catilinam  prima  et  secunda.  Med  för- 
klarande  anmärkningar  af  Gustav  Klingberg.  5:euppl.  IStockholm: 
^'orstedt  <&  S.  (1874)  1904.    (69  S.)    8.  Kr.  1.25. 

Ciceros  ferste  og  tredje  eatilinariske  tale  .  .  udgivet  af  P.  Voss.   1883  siehe  C. :  CoUectiones 

(P-  5). 
M.   TvlXCov  Kix^owvog    o  yl'    xa)   z/'    xuiü  KktiXivu    kcyog    uixcc    arjfufiojaiwp 

iiTio   EüayytXov   K.   Ko  q  iv  i  o)t  o  v.     'A&rjvrjai:    Tvn.    „Ö    IIa  ka  uridrig'* 

1880.    (X,  84  S.)    8.  Jq.  1.50. 

M.  T.  Cicero,  Anden  og  f  jerde  tale  mod  Katilina.    Til  skolebrug  udgivet 

af  Valentin  Voss.     Tjhrixtiania:  A.  Cammermeyer  1879.    (55  S.)   8.    Kr.  1. 
Cicero:   in  Catilinam   oratio  III.     Edited  by  Alexander  Waugh  Young 

and  William  Frederick  Masom.    London:  W.  B.  Clive  (1895).    8.     Sh.  o. 

Introduction,  text,  notes.     (1  Bl.,  55  S.) 

Test  papers,  vocabulary.     (16  S.) 

Cicero  in  Catilinam  III.    A  translation.    (14  S.) 


246  Scriptores  latini.    D.    M.  Tulli  Ciceronis  orationes. 

M.  Tullius  Cicero. 

Oratio  pro  A.  Cluentio. 

M.  TuUii  Ciceronis  pro  A.  Cluentio  oratio  with  explanatory  and  critical 
notes  by  William  Yorke  Fausset.  London :  Rivinqton^  1887.  (LUIS., 
1  BL,  301  S.)    8.  ■  Sh.  6. 

Cicero:  Pro  Cluentio.  Edited  by  Jones  Daniel  Maillard.  London:  W. 
ß.  CUve.    (1896).    8.  5  sh.  6  d. 

Introduction.     Te.xt.     Notes.     (176  S.)  3  sh.  6  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (8,  16  S.)  Sh.  1. 

Cicero  pro  Cluentio.     A  trunslation.     (84  S.)  Sh.  2. 

Oratio  pro  reg'e  Deiotaro. 

Ciceros  Reden  für  M.  Marcellus ,  für  Q.  Ligarius  und  für  den  König 
Dejotarus.  Für  den  Schul-  und  Privatgebrauch  herausgegeben  von 
Friedrich  Richter  und  Alfred  Eberhard.  Vierte  Auflage.  Leipziq: 
B.  G.  Tevbner  (1870)  1904.    (43  S.)    8.  M.  1.20. 

M.  TuUii  Ciceronis  pro  rege  Deiotaro  ad  C.  Caesarem  oratio  con  anno- 
tazioni  di  Attilio  de  Marchi.    Milano:  Cogliatl  1888.    (63  S.)    8.    L.  1. 

Ciceros  Reden  für  Q.  Ligarius  und  für  den  König  Dejotarus.  Für  den 
Schulgebrauch  herausgegeben  von  Hermann  N  o  h  1.  Zweiter  unver- 
änderter Abdruck  der  2.  Auflage.  Leipzig:  G.  Frei/tag  (1888)  1902. 
(51  S.,  1  S.  ung.)  ■     ■  M.  —.60. 

Schülerkommentar  siehe:  Oratio  de  imp.  Cn.  Pompei. 

Ciceros  Rede  für  den  König  Deiotarus.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Julius  Strenge.     Gotiia:  F.  A.  Fertlies  (1890)  1911.     8.      M.  —.60. 

Text  unterm  Kommentar.     Zweite  verbesserte  Auflage.     1901.     (VI,  42  S.) 

Text  und  Kommentar   getrennt.     Dritte   verbesserte   Auflage.     1911.     (VI,  12,  31  S.) 

M.  Tullio  Cicerone.  L'orazione  in  difesa  del  re  Dejotaro  riveduta  e 
commentata  da  Riccardo  Cornali.  Torivo:  E.  Loeacher  1892.  (XV, 
30  S.,  1  Bl.)    8.     .  L.  —.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  T.  Annio  Milone,  pro  Q.  Ligario,  pro  rege 
Deiotaro  orationes.  K  potfebe  skolni  vydal  Robert  Noväk.  Druhe 
vydani.     Prag:  A.  Storch  s/yn.  (1892)  1902."'  (VIII,  68  S.)    8.        K.  —.90. 

Cicero.  Orationes  caesarianae.  Pro  Marcello.  Pro  Ligario.  Pro  rege 
Deiotaro.  With  introduction  and  notes  bj'  William  Yorke  Favisset. 
Second  edition.    Oxford :  At  the  Clarendon  Press  {IS9S)  1906.   8.    2  sh.  6  d. 

Part  I.     Text.     (1  Bl.,  47  S.).  Part  II.     Notes.     (64  S.). 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  rege  Deiotaro  oratio  ad  Caesarem.  (Texte  de 
Halm).  2e  edition,  annotee  par  A.-C.  Hvirdebise.  Bruxelles :  J.  Lebegue 
et  Cie.  1893.     (43  S.)    8.  Fr.  —.60. 

Cicero.  Pro  rege  Deiotaro  ad  C.  Caesarem  oratio.  Recognovit  Settimio 
Rasia  dal  Polo.     Padova:  TedescM  1894.     8.  L.  —.25. 

con  note  di  Settimio  Rasia  dal  Polo.    Ebenda  1894.    8.    L.  — .60. 

M.  Tullii  Cicei-onis  orationes  pro  Milone,  pro  Ligario,  pro  Marcello,  pro 
rege  Deiotaro.  Recensione  e  note  diTommaso  Vallauri.  Torino:  Paravia 
1896.    (90  S.)    8.  L.  —.70. 

Oratio  pro  L.  Flacco, 

Ciceros  Rede  für  L.  Flaccus.  Erklärt  von  Adolf  du  Mesnil.  Leipzig: 
B.  G.  Teubner  1883.    (VI  S.,  1  Bl.,  235  S.)    8.  M.  3.60. 

Oratio  de  imperio  Cn.  Pompei  (pro   lege  man ilia). 
M.  Tullii  Ciceronis  de  imperio  Cn.  Pompei  oratio  con  introduzione  storica 

di  Attilio  de  Marchi.     3IiIano:  Fr.  V(dlardi  s.  a.     (40  S.)    8.     L.  — .60. 
M.  Tullii  Ciceronis   de  imperio  Cn.  Pompei  oratio  ad  Quirites  con  note, 

introduzione   storica,   saggi    di  retroversione    di   Attilio   de   Marchi. 

Ebenda  (1898).     (IV,  64  S.)    8.  ^  L.  1. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  lege  manilia.    Edition  classique  accompagnee 

de  notes  et  remarques  grammaticales,  philologiqvies  et  historiqvies  par 

E.  Allaiö.     Paris:  Delalain  freres  (1867)  1878.    (35  S.)    8.  Fr.  —.30. 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  247 


M.  Tvi Hill s   Cicero. 

Ciceros  Rede  über  das  Imperium  des  Cn.  Pompejus.  Für  den  Schul- 
und  Privatgebrauch  erklärt  von  Friedrich  Richter  und  Alfred  Eber- 
hard. 5.  umgearbeitete  Auflage.  Leipzig:  B.  G.  Teubner  (1871)  1900. 
(105  S.)    8.  M.  —.75. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  imperio  Cn.  Pompeii  quae^  vulgo  inscribitur  pro 
lege  manilia  oratio.  Til  skolebx-ug  udgivet  af  Valentin  Voss.  2.  vidg. 
Chrisliarda:  Vammcrmeyer  Fori  (1874)  1891.     (XVII,  57  S.)    8,     Kr.  1.20. 

'O  vnia  ror  Muii/eiov  Köyoi;  .  .  .  vriii  il.  l'y.  i  oXu  a.     1878  siehe:  Oratio  pro  Archia. 

M.  Tulli  Ciceronis  de  imperio  Gnaei  Pompei  oratio  ad  Quirites,  (pro 
lege  manilia).  With  an  introduction  and  notes,  edited  after  Karl  Halm, 
by  Augustus  Samuel  "Wilkins.  Londou:  Macmillan  and  Co.  1879  (1885). 
(Lni,  76  S.)    8.  .  . ,  '-2  sh.  6  d. 

Cicero.  Oratio  pro  lege  manilia.  Texte  latin ,  publie  avec  une  notice, 
un  argument  analytique  et  des  notes  en  francais  par  Auguste  Noel. 
Paris:  Hachdte  et  Cie.  (1883)  1907.     (63  S.)     8.    '      _  Fr.  —.60. 

Ciceros  Rede  über  das  Imperium  des  Cn.  Pompeius.  Für  den  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Andreas  Deuerling.  Gotha:  Fr.  A.  Perthes 
(1884).    8.  M.  —.80. 

Kommentar  unterm  Text.     6.  berichtigte  Auflage.     1901.     (VI,  67  S.) 

Nach  Text  und  Kommentar  getrennte  Ausgabe.    8.  Auflage.    1911.    (21,  38  S.) 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  lege  manilia,  with  copious  notes — historical, 

geographical ,  and  grammatical,  etc.  Written  more  especially  for 
andidates  preparing  for  the  University  of  London  examinations. 
B(!)  Augustus  (jonstable  Maybury.  Lo)idon:  BaiUiere,  TindaU  tt  Cox 
(1886).    (60  S.)    8.  "  1  sh.  6  d. 

Ciceros  Rede  über  den  Oberbefehl  des  Cn.  Pompejus.  Für  den  Schul- 
gebrauch herausgegeben  von  Hermann  Nohl.  Dritte  Auflage.  Leiptiq : 
G.  Freytag  (1886)  1905.     (54  S  )    8.  M.  —.60. 

Schülerkommentar  zu  Ciceros  Reden  für  den  Oberbefehl  des  Cn.  Pompejus,  für 
Q.  Ligarius  und  für  den  König  Dejotarus  von  Hermann  Nohl.  Mit  vier  Ab- 
bildungen  und   einer   Karte.     Dritter   Abdruck.     Ebaiihi  (1895)   1908.     (74   S.)     8. 

M.  —.80. 

L'orazione  di  M.  Tullio  Cicerone  de  imperio  Cn.  Pompei  commentata 
da  Carlo  Tincani.     Torino:  E.  Lotsdier  1889.     (XLV,  96  S.)    8.     L.  1. 

Marci  Tullii  Ciceronis  de  imperio  Cn.  Pompeii  quae  vulgo  inscribitur 
pro  lege  manilia  oratio.  Med  förklaringar  af  Peter  Bagge.  Upsala : 
(Ltmdefiiiif^tsl-n  bokli.)  1890.     (68  S.)     8.  Kr.  —.90. 

Ciceros  Rede  de  imperio  Cn.  Pompei,  nach  pädagogischen  Gesichts- 
punkten erklärt  von  Friedrich  Thümen.  2.  durchgesehene  und  ver- 
mehrte Auflage.  Berlin:  R.(raertner  {Jetzt:  Weid du (hh)  (1890)  1898.  (XI  S., 
1  S.  ung.,  149  S.)    8.  M.  2. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  imperio  Cn.  Pompei  oi'atio  ad  Quirites.  Texte 
latin,  revu  et  annote,  avec  une  courte  biographie  de  Ciceron,  une 
esquisse  historique  servant  d'introduction  generale  et  un  appendice 
contenant  les  principales  variantes.  Par  C.  Gelders.  Bnixelles: 
Lihrairie  cla^sique  J.  Lebegne  et  Cie.  1892.     (102  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  de  imperio  Cn.  Pompei  (pro  lege  manilia). 
Recensione  e  note  di  Vittorio  Turri.  Torino:  G  B.  Baravia  e  C. 
(1892)1903.    (40  S.)    8.  L.  — .60. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  imperio  Cn.  Pompei  ad  Quirites  oratio.  Texte 
revu  et  annote  par  L.  Preud'homme.  Gand :  H.  Fngelcke  1893. 
(VI,  117  S.)     8.  ■      Fr.  1.25. 

Marci  Tulli  Ciceronis  oratio  pro  lege  manilia  sive  de  imperio  Cn.  Pompei. 
With  marginal  references,  notes,  and  analysis  of  text,  and  passages 
for  translation  into  latin  by  John  Hunter  Smith.  London:  Swan 
Sonnenschein  d'  Co.  1893.     (72  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicerone.  De  imperio  Cn.  Pompei  oratio.  Recognovit  A.  Franco. 
Verona:  Tedeschi  1894.     (27  S.)    8.  L.  —.30. 

Cicerone.  De  imperio  Cn.  Pompei  oratio  con  note  di  A.  Franco.  Verona: 
Tedeschi  1»94.    (67  S.)    8.  L.  1. 


248  Scriptores  latiui.    D.   M.  Tidli  Ciceronis  orationes. 

M.  Tullius   Cicero. 

Ciceros  Rede  über  den  Oberbefehl  des  Cn.  Pompeius.  Textausgabe  für 
den  Schulgebrauch  von  Carl  Friedrich  Wilhelm  Müller.  Leipzig: 
B.  G.  Teuhner  (1896)  1911.    (V,  36  S.,  1  Karte).    8.  M.  —.65. 


Oiceros  Kede  de  imperio  Cn.  Pompei  als  specimen  einer  Schulausgabe  von  Heinrich 
Kamp.    Progr.  des  Gymn.  Linden  1894.    (42  S.)    8. 

Oratio  pro  Q.  Lig'äi'io. 

Ciceron.  Discours  pour  Ligarius.  Explique  litteralement ,  annote  et 
revu  pour  la  traduction  francaise  par  A.  Materne.  Paris:  Hachette 
et  Cie.  (18->3)  1896.    (66  S.)    8.    '  Fr.   -.75. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Q.  Ligario.  Texte  revu  avec  introduction  et 
notes  en  frangais  par  Frederic  D ü b n e r.  Paris:  V.  Lecoff're  (1856)  1880. 
(31  S.)    8. 

ciceros  Rede  für  Q.  Ligarius  .  .  .  von  Friedrich  Richter  und  Alfred  E  berhard.  (1870) 
1904  siehe :  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Q.  Ligario.  Texte  revu  et  annote  par  A. 
Salmon  et  F.  Bebrioux.  2'"  edition.  Paris :  Poiissielgne  freres  (1873) 
188U.    (V,  22  S.)    8.  Fr.  —.25. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Ligario.  Nouvelle  edition,  collationnee  sur 
les  meilleurs  textes  avec  une  introduction,  des  sommaires  et  des  notes 
par  P.  Lucas.     Paris:  F«  Belin  et  fUs  1883.     (24  S.)    8.  Fr.  —.25. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Q.  Ligario.  Con  annotazioni  critiche,  statistiche 
e  storiche,  precedute  da  uno  studio  storico  su  Cicerone  per  cura  di 
Attilio  de  Marcbi.    Milano:  D.  Brioln  1884.    (63  S.)    8.  L.  1. 

Cicero.  Oratio  pro  Ligario.  Nouvelle  edition,  publiee  avec  une  notice, 
un  argument  analvtique  et  des  notes  en  fran9ais  par  Auguste  Noel. 
Paris:  Hachette  et  Cie.  (1885)  1905.    (35  S.)    8.  Fr.  —.30. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Q.  Ligario  .  .  .  recensuit  Carolus  F  uniagal  1  i.  (1886)  1898 
siehe:  Oratio  pro  Archia. 

M.  Tullio  Cicerone.  L'orazione  per  Q.  Ligario.  Testo,  costruzione, 
versione  letterale ,  versione  libera ,  argomenti  e  note  per  un  pubblico 
insegnante.     Verona.  Padova:  iJrucIcer  e  Tedeschi  ISSl.    (71  S.)    8.    L.  1.20. 

M.  Tullius  Cicero.  Pro  Q.  Ligario  oratio ,  con  note  italiane  di  Carlo 
Fumagalli.  Verona -Padova:  Drucker  d"  Tedeschi  IStil.  (26  S.)  8.  L. — .50. 

Ciceros  Rede  für  Q.  Ligarius  .  .  .  von  Hermann  Nohl.  (1888)  1902  siehe:  Oratio  pro  rege 
Deiotaro. 

Ciceros  Rede  für  Quintus  Ligarius.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
.Julius  Strenge.  2.  verbesserte  Auflage.  Gotha:  Fr.  A.  Perthes  (1888) 
1902.    8.  M.  —.60. 

Kommentar  unterm  Text.    (V,  35  S.) 

Text  und  Kommentar  getrennt.    (VI,  10,  iJ7  S.) 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Q.  Ligario  oratio.   Edition  classiqvie  par  A.  d'Ales. 

Tours:  Marne  et  fds  lö89.    (59  S.)    8. 
M.  Tullio  Cicerone.    L'orazione  in  difesa  di  Quinto  Ligario,  commentata 

da  Riccardo  Cornali.     Torino:  E.  Loescher  1890.    (X^^XVI,  25  S.)    8. 

L.  —.50. 
M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Q.  Ligario.    Edition  de  Frederic  D  ü  b  n  e  r , 

revue    et    accompagnee    d'une  notice   historique   et   de   notes  par  Ed. 

Degove.     Paris:  Lecoffre  1890.     (VIH,  30  S.)     8.      _  Fr.  —.25. 

Marco    Tullio    Cicerone.      L'orazione    pro    Q.    Ligario    commentata    da 

demente  Vignali.     Settima  edizione.     Torino:   Libr.   salesiana  (1890) 

1905.    (57  S.)    8.  L.  —.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Q.  Ligario  oratio  .  .  .  edidit  Robertus  Nov:ik.    (1892)  1902  siehe: 

Oratio  pro  rege   Deiotaro. 
Cicero.     Pro  Ligario  .  .  .  by  William  Vorke  Fausset.    (1893)  1906  siehe:   Oratio  pro  rege 

Deiotaro. 

M.  Tullio  Cicerone.  Pro  Q.  Ligario  oratio.  Testo  e  commento  di  Ettore 
Stampini.     Torino:  G.  B.  Paravia  e  C.  189.3.    (34,  III  S.)    8.     L.  — .60. 


M.  Tulli  (^iceronis  orationes.  249 


M.  Tullius  Cicero. 

M.  T.  Cicerone.  Pro  Ligario  oratio.  Testo  latino  con  introduzione  e 
note  di  Bartolommeo  Tesio.    l'orino :  Gr.  Sciohh)  189S.  (43  S.)  8.  L. — .60. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Ligario.  Recensione  e  note  di  Toiiimaso  Vallan  ri.  189t> 
siehe:  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

Oratio  pro  M.  Marcello. 

M,  T.  Ciceronis  oratio  pro  M.  Marcello.  Texte  revu  avec  introduction 
et  notes  en  francais  par  Frederic  Dübner.  Paris  et  Lyon:  V.Lecoffre 
(1847)  1880.     (24  S.)    8. 

Ciceron.  Discours  pour  Marcellus.  Explique  litteralement ,  aunote  et 
revu  pour  la  traduction  fran9aise  par  A.  Materne.  Paris:  Hachette 
et  de.  (1853)  1905.     (52  S.)    8.  Fr.  -.75. 

Cicero.  Oratio  pro  Mai'cello.  Nouvelle  edition,  publice  avec  une  uotice, 
un  argument  analytique  et  des  notes  en  fran9ais  par  Auguste  Noel. 
Paris:  Hachette  et  Cie.  (1866)  1909.     (32  S.)    8.  Fr.  —.80. 

C'iceros  Rede  für  M.  Marcellus  .  ..  von  Friedrich  Richter  und  Alfred  Eberhard. 
(1870)  1904  siehe:  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  M.  Cl.  Marcello  oratio.  Testo ,  commento  per 
uso  delle  scuole  da  Giuseppe  Rigutini.  Firenze:  Le  Monnier  (1871) 
1886.    (32  S.;)    u.  ,  L.  —.50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Marcello.  Edition  classique  avec  analyse  et 
notes  en  francais  par  E.  Marechal.  Paris:  Delalain  /V(^res  (1875)  1880. 
(22  S.)    8.         '  Fr.  —.25. 

^r.  T.  Ciceronis  oratio  pro  M.  Marcello.  Nouvelle  edition,  collationnee 
sur  les  meilleurs  textes  contenant  une  introduction,  des  sommaires 
analytiques  et  des  notes  historiques  et  litteraires  en  fran9ais  par  P. 
Lucas.    Paris:  E.  Belin  (1877)  1»79.    (24  S.)    8.  Fr.  —.25. 

M.  Tullii  Ciceronis   oratio   pro  M.   Marcello...   recensuit  Carolus   Pumagalli.    (188fi) 

1898  siehe:  Oratio  pro  Archia. 
Discours   de    Ciceron   ä    Cesar,   ä   l'occasion   du   rappel   de   M.    Claudius 

Marcellus.     Traduction,  conamentaires  et  analyse  litteraire  par  Joseph 

van  Ballaer.     Malines:  B.  v,  Velsen  1887.     (XIV,  87  S.)    8.         Fr.  2. 
M.  Tullio  Cicerone.    L'orazione  per  Marcello :  testo,  costruzione,  versione 

letterale,  versione  libera,  argomenti  e  note  per  un  pubblico  insegnante. 

Verona :  D.  Tedeschi  e  f.  1888.     (56  S.)    8.  L.  1. 

M.  Tullio  Cicerone.    Pro  M.  Marcello  oratio ,  con  note  italiane  di  Carlo 

Fumagalli.     Veroyta:  I).  Tedeschi  e  f.  1888.    (27  S.)    8.  L.  —.50. 

M.  Tullio  Cicerone.    L"orazione  per  il  ritorno  di  M.  Cl.  Marcello,  riveduta 

e  commentata  da  Riccardo  C  o  r  n  a  1  i.   Torino :  E.  Loescher  1890.  (XXVI, 

27  S.)    8.  L.  —.50. 

Cicero.  Pro  Marcello  .  .  .  by  William  Vorke  Faussot.  (1893)  1906  siehe:  Oratio  pro  rege 
Deiotaro. 

M.  Tullio  C'icerone.  Pro  M.  Marcello  oratio.  Testo  e  commento  di  Ettore 
Stampini.    Torino:  G.  B.  Paravia  e  Co.  (1893)  1901.  (40  S.)    8.   L.  — .50. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Marcello.  Recensione  e  note  di  Tommaso  Val  I  :mi  ri.  189il 
siehe:  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

Oratio  pro  T.  Annio  Miloue. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  T.  Ann.  Milone.  Nouvelle  edition  d'apres  le 
texte  d'Orelli  avec  sommaires  et  notes  en  fran9ais  par  Charles  Cab  oche. 
J'aris:  Belagrare  (1841)  1884.    (56  S.)    8.  Fr.  —.30. 

Cüceron.  Discours  pour  Milon.  Latin-fran9ais  en  regard.  Traduction  de 
de  Wailly.  Nouvelle  edition,  revue.  Paris:  JJelalain  freres  (184:2)  1885. 
(84  S.)    8.  Fr.  —.50. 

Ciceron.  Plaidoyer  pour  Milon.  Explique  litteralement,  annote  et  revu 
pour  la  traduction  fran9aise  par  Edouard  Sommer.  Paris:  Hachette 
et  Cie.  (1845)  1909.    (196  S.)    8.  ,  Fr.  1.50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Milone.  Edition  classique,  accompagnee  d'un 
sommaire  et  de  notes  grammaticales  et  historiques  en  fran9ais  par 
J.  Geoffroy.    Paris:  JJelalaiv  freres  {18^1}  188^J.   (IV,  44  S.)  8.   Fr. —.30, 


250  Scriptores  latini.   D.   M.  Tulli  Cioeronis  orationes. 


M.  Tullius   Cicero. 

Ciceros  Rede  für  T.  AbdIus  Milo.  Für  den  Schul-  und  Privatgebraucli 
erklärt  von  Friedrich  Richter  und  Alfred  Eberhard.  In  5.  Auflage 
bearbeitet  von  Hermann  Nohl.  Leipzitf:  B.  G.  Teiifmer  (1864.  73.  81. 
92)  1907.    (118  S.)    8.  M.  1.20. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  T.  Ann.  Milone.  Texte  revu  et  annote 
par  Blanc.  2^  edition.  Faris:  Poui<siel()ue  freres  (1873)  1880.  (VIII, 
60  S.)    8.  '  Fr.  —.30. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Milone.  Nouvelle  edition,  collationnee  sur 
les  meilleurs  textes,  avec  introduction,  analyse,  sommaires  et  des  notes 
historiques,  geographiques  et  litteraires  en  fran9ais  par  A.  Doneaud. 
Paris:   Vv'   Belin  et  t>h  (1875)  188(;.     (70  S.)    8. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Milone.  Nouvelle  edition ,  publiee  avec  une 
notice ,  un  argument  analytique  et  des  notes  en  fran9ais  par  Auguste 
Noel.     Pmis:  Hnchette  et  Cie.  (1880)  1895.    (91  S.)    8.  Fr.  —.40. 

Cicerone.  L'orazione  pro  Milone  commentata  ad  uso  dei  licei  da  Fran- 
cesco Tarducci.     Bologna:  Marefifiiani  1884.    (58  S.)    8.  L.  1.20. 

M.  Tullio  Cicerone.  L'orazione  pro  Milone  commentata  ad  uso  dei  licei 
da  Francesco  Tarducci.  2.  edizione.  Modenn :  E.  Sarasino  (1884)  1893. 
(144  S.)    8.  L.  1.25. 

Ciceros  Rede  für  T.  Annius  Milo.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
Rudolf  Bouterwek.     Gotha:  F.  A.  Perthes  (ISHI)    1907.     8.     M.  1.20. 

Kommentar  unterm  Text.     Dritte,  verbesserte  Auflage  von  Franz  Luterbacher. 

1897.     (IV,  85  S.) 
Nach  Text  und  Kommentar   getrennte  Ausgabe.    Dritte,  verbesserte  Auflage  von 
Franz  Luterbacher.     1907.     (IV,  32,  52  S.) 
Ciceronis  oratio   pro   T.   Annio   Milone,    interlinearly   translated   into   english   by  John 
Gibson  and  J.  A.  Prout.     (1887)  1895  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  T.  Annio  Milone.  Texte  latin,  publie  avec 
une  introduction  historique,  une  analyse  du  discours  et  des  notes  en 
fran9ais  par  J. -B.  Lechatelier.  Paris:  Poussielcjue  (1887)  1905. 
(88  S.)    8.  '  Fr.  —.40. 

L'orazione  di  M.  Tullio  Cicerone  in  difesa  di  T.  Annio  Milone,  commentata 
da  Vitaliano  Menghini.     Torino:  E.  Loescher  1889.    (LVI,    100  S.)    8. 

L.  1.20. 

Ciceros  Rede  für  T.  Annius  Milo.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben 
von  Hermann  Nohl.  Zweite,  verbesserte  Auflage.  Mit  einem  Plan 
des  Forum  romanum.    Leipzig:  G.  Freytag  (1888)  1894.    (VIII,  59  S.)    8. 

M.  —.60. 

Schtilerkommentar  zu   Ciceros  Rede  für  T.   Annius  Milo.    Khtnihi  1905.    (52  S.)    8. 

M.  —.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  ]\[ilone.    Texte  latin  avec  une  introduction 

et  un  commentaire  historique  et  grammatical  par  Ferdinand  Antoine. 

Paris:  Garnier  freres  1891.     8.  Fr.  — .75. 

Marci  Tulli  Ciceronis  pro  Tito  Annio  Milone  oratio  ad  iudices.  With 
marginal  references,  notes,  and  analysis  of  text,  and  passages  for 
translation  into  latin  by  William  Yorke  Fausset.  London:  Sic.  Sonnen- 
schein <('•  Co.  1892.    (76  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  T.  Annio  Milone  .  .  .  edidit  Robertus  Novak.  (1892)  1902  siehe: 
Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

Cicero  pro  Milone.  Edited  with  introduction  and  notes  by  Arthur 
Blackbvtrne  Poynton.  Second  edition.  Oxford:  At  the  Clarendon  Press 
(1892)  1902.    (105,  88  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Cicero  pro  Milone.  Edited  with  introduction  and  notes  by  Francis 
Henry  Colson.  London  and  New  York:  Macmillan  and  Co.  1893. 
(XXXVI,  136  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  T.  Annio  Milone  ad  iudices  oratio.  Edited  for 
schools  and  Colleges  by  James  Smith  Reid.  Cambridge:  At  the  Univcrsity 
Press  1894.     (170  S.)    8.  2  sh.  6  d. 


M.  TviUi  Ciceronis  orationes.  251 


M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  T.  Annio  Milone  ad  iudices  oratio.  Edited  with 
introduction  and  commentarv  by  Albert  Curtis  Clark.  Oxford:  Attlie 
Clarendon  Press  1895.     (LXII' S.,  1  Bl.,  145  S.)    8.  8  sh.  6  d. 

Enthält  auf  p.  94—118  Asconius  in  Milonianani,  Text  u.  Kommentar,  auf  p.  119 — 126 
Scholia  bobiensia  in  or.  pro  Milone. 

Cicero:  Pro  Milone.  Edited  by  Francis  Giffard  Plaistowe  and  William 
Frederick  Masom.     London:   W.  B.  Clirc  (1895).     8.  5  sh.  6  d. 

Introduction.     Te.\t.     Notes.     (100  S.)  3  sh.  (i  d. 

Test  Papers.     Vocabulary.     (24  S.)  Sh.  1. 

Cicero  pro  Milone.     A  translation.     (48  S.)  >Sh.  •!. 

Marci    Tullii   Ciceronis   pro    T.   Annio   Milone   oratio   con   note   italiane. 

Quinta  edizione.     Aufiitutae  Taur.:  Ex  offi<itm  salesiana  1896.    (58  S.)    8. 

L.  --.20. 
M.  Tullii   Ciceronis    oratio    pro   Milone.     Texte   latin   etabli,    annote   et 

precede   d'une   introduction  par  Jules  Martha.     Faris:  A.  Colin  1896. 

(141  S.)    8.  Fr.  1.25. 

Ciceros  Rede   für  T.  Annius  Milo.     Textausgabe   für  den  Schulgebrauch 

von   Carl  Friedrich  Wilhelm   Müller.     Leipzig:   B.   G.   Teiibner   1896. 

(V,  50  S.)    8.  M.  —.55. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Milone  .  .  .  lleeensioiie  e  note  di  Tommaso  Vallauri.  1896 
siehe:  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

Oratio  pro  L.  Mureiia. 

Plaidoyer   de  Ciceron  povtr  Murena.     Traduction  francaise  avec  le  texte 

latin  et  des  notes  par  J.  Thibault.    Paris:  Hachette  et  Cie.  (1848)  1895. 

(108  S.)    8.  Fr.  1. 

Plaidoyer  pour  Murena  par  Ciceron.    Explique  litteralement,  traduit  en 

fran9ais   et   annote   par   .T.    Thibault.      Paris:    Hachette   et    Cie.  (1848) 

1909.    (196  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Ciceros   Rede   für   L.   Murena.     Für    den   Schulgebrauch   herausgegeben 

von   Hermann   Adolf   Koch.     In   zweiter  Auflage   umgearbeitet   von 

Gustav  Landgraf.     Leipzig:  B.  G.  Teuhner  (1866)  1885.    (IV,  79  S.)    8. 

M.  —.90. 
M  T  Ciceronis  oratio  pro  L  Murena  with  english  introduction  and  notes 

by  William   Emerton   Haiti  and.      Cambridge:    Unicersity   Press  (1874. 

1876)  1881.    (132  S.)    8.  '  Sh.  3. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Murena.     Nouvelle  edition,   publiee  avec  une 

notice,   un  argument  analytique  et  des  notes  en  francais  par  Auguste 

Noel.     Paris:  Hachette  et  Cie.  (1886)  1907.     (99  S.)     8.  Fr.  —.75. 

Ciceron.     Plaidoyer  pour   Murena.     Avec  introduction   et   notes   par  E. 

Pierre.  Paris:  Poussielgue  freres  (1886)  1910.  (X,  88  S.)  8.  Fr.  —.75. 
M,   T.   Ciceronis    oratio    pro    Murena.     Nouvelle    edition    revue    sur    les 

meilleurs  textes  avec  une  notice,   un  sommaire,  un  choix  de  variantes 

et  des  notes  historiques,  grammaticales  et  litteraires  par  L.  Lemain. 

Paris:  r«  Belin  et  fds  1889.     (106  8.)     8.  Fr.  —.80. 

Ciceros   Rede   für   L.   Murena.     Für   den    Schulgebrauch  herausgegeben 

von   Hermann   Nohl.      2.   Auflage.     Jjeipzig:  G.  Freytag   (1889j    1899. 

(VIII,  60  S.)    8.  M.  —.40. 

Schülerkommentar  zu  (Ciceros  Kede  für  L.  Murena.    Klicudn  1900.    (46  S.)    8.    M.  — .30. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  L.  L.  Murena.  Nouvelle  edition.  Texte 
revu  et  accompagne  d'une  notice  historique,  d'un  plan  et  d'un  commen- 
taire  par  Ed.  Degove.   Paris:  V.  Leeoff re  1890.  (XIV,  75  S.)  8.  Fr.— .70. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  Murena.  Edition  revue  sur  les  meilleurs 
textes,  precedee  d'une  introduction  critique  et  accompagnee  de  notes 
grammaticales,  philologiques  et  historiques  par  L.  Mellerio.  Paris: 
JJelalain  freres  (1890).    (XIV,  60  S.)    8.  Fr.  —.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  pro  Murena.  Texte  latin  avec  une  introduction 
et  un  commentaire  critique,  historique  et  grammatical  par  Ferdinand 
Antoine.     Paris:  Garnier  freres  1891.     (XI,  105  S.)    8.  Fr.  1.50. 


252  Scriptores  latini.   D.   M.  Tulli  Ciceronis  orationes. 


M.  Tullius   Cicero. 

M.  Tullio  Cicerone.    Discorso  in   difesa  di  Lucio  Murena  reo  di  broglio 

con   proemio   e   note   di   Arturo   Pasdera.     Torino:  E.  Loescher   lö91. 

(XXVII,  112  S.)    8.  L.  1. 

Oiceros  Rede  für  L.  Murena.    Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Julius 

Strenge.    Gotha:  Fr.  A.  Perthes  1892.    (VI,  73  S.)    8.  M.  —.ir,. 

Ausg.  B  (Text  und  Kommentar  getrennt).    2.   verbesserte  Auflage.    19(j4.    (VI,  32, 
48  S.) 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  L.  Murena  oratio.  Texte  revu  et  annote  par 
A.  d'Alfes.     Tours:  Marne  et  fds  1893.    (195  S.)    8. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  L.  Murena  oratio  ad  iudices.  Edited  with  intro- 
duction  and  notes  by  John  Henry  Freese.  Lomlon  and  Neu-  York: 
Macmillan  and  Co.  1894.     (XXXII,  180  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Mvirena  et  pro  P.  Sulla  orationes.  Scholarum 
in  usum  edidit  Robertus  Novak.  Frogae:  A.  Storch  III.  1894.  (IV, 
7f)  S.)    8.  M.  —.80. 

Orationes  philippicae. 

Oratio  I.  M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonivun  philippica  I.  oratio. 
Durchgesehen  und  verglichen  mit  den  zur  Zeit  als  beste  anerkannten 
Text-Revisionen.    Berlin:  H.  B.  Meddenburg  {1816}.   (30  S.)    8.     M.  - -.20. 

M.  T.  Ktx^QMvog  6  tiqwto?  xcitu  ^Avion'tov  (he  'Pü.imiixog  koyog  ngog  ^Qrjniv 
Twv  avbiT^Qiov  yvuvaoiaxMV  rä^fcor,  /uncc  avvTO/jwTUTov  (^(or  rov  aiyyQct- 
(ffojg,  elgccyiDyfjg  f/j  roiig  'Ptlmnixovg ,  ytrixiZv  TTctgarrjoiiafwv  (ig  jov  n 
'PiXinnixov.  avviuf^ov  vTioH^nnog  xnl  utTuqQnnuog  vno  AIÜqxov  H  inyxtr  r]. 
"Er  'A&t'ivuig:   Tvn.  2.n.  KovaoKvov  1888.     (96  S.)     8. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonium  oratio  philippica  prima.  Testo  e 
commento  di  Ettore  Stampini.  Torino :  (i.  B.  Paravia  e  C.  1893.  (40, 
VI  S.)    S.  L.  —.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonium  oratio  philippica  prima.  Testo 
nuovamente  riveduto  con  introduzione  e  indice  storico  e  geografico 
da  Ettore  Stampini.    Ibidem  1903.    (XI,  113  S.)    8.  M.  1.40. 

Oratio  I.  II.  Ciceros  erste  und  zweite  philippische  Rede.  Für  den 
Schulgebrauch  herausgegeben  von  Hermann  Adolf  Koch  und  Alfred 
Eberhard.  Dritte  Auflage.  Leipziq:  B.  G.  Teubner  (1870.  1879)  1899. 
(136  S.  und  8  S.  =  S.  137—144).    8.    '  M.  1.20. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonium  orationes  philippicae  prima  et  secunda. 
Med  förklarande  anmärkningar  af  Axel  D  ah  Im  an.  Stocl'hoM :  P.A. 
Norstedt  <&  S:r.  1889.    (126  S.)    8.  Kr.  1.50. 

Orationes  I.  II.  III.  VII.  Ciceros  philippische  Reden.  I.,  II.,  IIL, 
VII.  Buch.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von  Hermann  Nohl. 
Mit  einer  Abbildung.    Leipzig:  G.  Freytag  1895.  (XII,  113  S.)  8.   M.  — .60. 

Schülerkommentar  zu  Ciceros  philippischen  Reden  I.,  II.,  III.,  VII.    Ebenda  1903. 
(84  S.)    8.  M.  —.80. 

Orationes  I.  IL  VH.  Ciceros  erste,  zweite  und  siebente  Rede  gegen 
Marcus  Antonius.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Julius  Strenge. 
Gotha:  Fr.  A.  Perthes  1893.    (VIII,  102  S.)    8.  M.  1.20. 

Ausgabe  B  (Text  und  Kommentar   setrennt).    1.   verbesserte  Auflage.     1905.     (VI, 
52,  56  S.)    8.  "  M.  1.20. 

Orationes  I.  IL  XIV.  M.  Tullius  Ciceros  erste,  vierte  und  vierzehnte 
philippische  Rede.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von  Ernst 
Reinhard  Gast.     Leipzig:  B.  G.  Teubner  1891.    (IV,  50  S.)    8.    M.  — .60. 

Oratio  II.  M.  T.  Ciceronis  Philippica  II  in  Marcum  Antonium.  Edition 
classique  accompagnee  de  notes  grammaticales,  philologiques  et  histori- 
ques  par  G.  M.     Paris:  BelaJain  freres  (1859)  1880.    (46  S.)    8.    Fr.  —.30. 

Cicero's  second  Philippic.  With  an  introduction  and  notes  translated 
from  the  German  of  Karl  Halm.  Edited  with  corrections  and  additions 
by  John  Eyton  Bickersteth  Mayor.  New  edition.  Neiv  York:  Macmillan 
dt  Co.  (1861.  1886).    8.  '  ^1. 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  253 


M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis  Philippica  II  in  M.  Antonium.  Becensuit,  adno- 
tationibus  auxit  Joannes  Baccius.  Editio  stereot.  sexta.  Augustae 
Taur.:  Ex  off.  salei^iana  (1871)  1898.    (778.)    8.  L.  —.40. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonium  Philippica  II  oratio.  Durchgesehen 
und  verglichen  mit  den  zur  Zeit  als  beste  anerkannten  Textrevisionen. 
2  Hefte.     Berlin:  H.  E.  Mecklenbtmi  (1878).     (67  S.)    8.,         Je  M.  — .20. 

M.  T.  Ciceronis  in  M.  Antonium  Philippica  secunda.  Edition  classique, 
publice  avec  un  argument  et  des  notes  en  fran^ais.  Paris:  Hachette  et 
Cie.  1880.    (66  S.)    8.  Fr.  —.30. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonium  oratio  philippica  secunda.  Texte 
latin  publie  avec  une  introduction  historique  des  notes  en  frauQais, 
un  appendice  critique  et  des  gravures  d'apres  l'antique  par  Joseph 
Gantrelle.    Paris:  ffachette  et  Cie.  (1881)  1882  u.  ö.    (105  S.)    8.    Fr.  1. 

Ciceron.  Deuxifeme  Philippique.  Nouvelle  edition  avec  une  introduction, 
des  notes  philologiques  et  litteraires  et  un  appendice  sur  l'eloquence 
de  Ciceron  par  G.  Lanson.    Paris:  C.  Delnrjrare  1881.    (XLIV,  91  S.)   8. 

Ciceron.  Deuxieme  Philippique.  Nouvelle  edition  revue  sur  les  meilleurs 
textes,  avec  une  introduction,  les  notes  les  plusimportantes  desprecedents 
commentateurs  et  de  nouvelles  notes  critiques,  historiques  et  litteraires 
par  Armand  Gaste.    Paris:  V^"  Bei  in  etfils  1882.    (94  S.)    8.     Fr. —.60. 

Ciceron.  Seconde  Philippique.  Expliquee  litteralement  par  Caron, 
traduite  en  fran9ais  par  .T.  V.  Le  Clerc.  Paris:  Hachette  et  Cie.  1883. 
(18.5  S.)  ^8.  Fr.  2. 

M.  T.  Ciceron.  II  e  Philippique.  Texte  revu  et  soigneusement  annote 
par  Augustin  Vialard.     Paris:  Poussielgue  freres  1884.     (89  S.)    8. 

Cicero's  second  Philippic  by  Kenelm  Dighby  C  o  t  e  s.  With  an  appendix 
and  examination  questions  by  Claude  V.  Gee.  Oxford:  J.  Vincent  (1885). 
(28  S.,  1  S.  ung.)    8. 

M.  Tullio  Cicerone.  La  seconda  orazione  filippica,  commentata  da  Giovanni 
BattistaBonino.    Torino:  E.  Loescher  1887.  (LXXII,  157  S.)    8.    L.  1.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  oratio  philippica  secunda  with  introduction  and  notes 
by  Arthur  George  Peskett.    Cambridge:  At  thc  University  Press  1887.   8. 

3  sh.  6  d. 

Part  I.    Introduction  and  Text.    (XII,  4'.J  S.) 
.,  II.    Notes.    (1.51  S.) 

AI.  T.  Kix^Qcovog  6  Ssiirtoog  xar  ^AvToniov  thi  'Pikinnixog  Xöyog  //fr« 
awioutaTciTov  ßtov  Toij  ai"yyi)K(f(0)g ,  ffcjayojyfjg  iig  rovg  'Pikmnixovg, 
yivixMv  Tiu()UTriorintün'  iig  tov  ß'  'PiXiTinixov,  (JvvtÖ/uoi'  vnod-idfrog  xki 
fXiTaif<)(tat(j)g  vno  Müoxov  B layxt'vT].  'iJv  'Ad^t'jvntg:  Tvn.  En. 
Knvaolivov  1889.     8. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  M.  Antonium  oratio  philippica  secunda.  Recognovit 
Josephus  Cesari.     Verona-Padora :  Tedeschi  1893.     8.  L.  — .30. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  M.  Antonium  oratio  philippica  secunda  con  note 
di  Giuseppe  Cesari.    Verona-Padova:  Tedescin  1894.    (94  S.)    8.    L.  1.50. 

M.  T.  Cicerone.  La  2^  orazione  filippica.  Costruzione,  versione  letterale 
e  libera.     Verona:  Tedeschi  1894.     (246  S.)    8.  L.  2.25. 

Oratio  III.  In  Marcum  Antonium  Philippica  III  et  oratio  pro  Archia 
poeta.  Adnotationibus  auxit  et  illustravit  J.  B.  France sia.  Editio  4. 
Aug.  Taur.:  Ex  off.  salesiana  (1866)  1894.    (38  S.)     8.  L.  —.15. 

Oratio  XIV.  M.  Tullii  Ciceronis  in  M.  Antonium  philippica  oratio  XIV. 
Durchgesehen  und  verglichen  mit  den  zur  Zeit  als  beste  anerkannten 
Text-Eecensionen.    Berlin:  H.  B.  MecJclenburg  (IS18).  (24:  S.)    8.    M.  — .20. 

Oratio  pro  Cii.  Plancius. 

Ciceros  Rede  ftir  Cn.  Plancius.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
Ernst  Köpke.  In  dritter  Auflage  neu  bearbeitet  von  Gustav  Land- 
graf,   iezp.-;^.-  i^.  G'.  TpMftner  (1856.  1873)  1888.    (VI,  122  S.)    8.   M.  1.20. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Cn.  Plancio  oratio.  Durchgesehen  und  verglichen 
mit  den  zur  Zeit  als  beste  anerkannten  Text  -  Revisionen.  2  Hefte. 
Berlin:  H.  R.  Mecklenburg  (1878).    (67  S.)    8.  Je  M.  —.20. 


254  Scriptores  latini.    I).    M.  Tulli  Ciceronis  orationes. 


M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  Gnaeo  Plancio  oratio  ad  iudices.  With  intro- 
duction  analysis  and  commentary  by  Hubert  Ashton  Holden.  Third 
edition  revis'ed.  Camhridqc:  At  the  üniversity  Press  (1881)  1891.  (LXIII, 
248  S.)    8._  ■  _  _  4  sh.  6  d. 

M.  TuUio  Cicerone.  L'orazione  in  difesa  di  Cneo  Plancio ,  commentata 
da  Giovanni  Battista  Bonino.  Torino:  E.  Locsdier  1887.  (XLVII, 
124  S.)    8.  L.  1. 

Cicero  pro  Plancio.  Edited,  with  introduction,  notes,  etc.,  by  R.  C.  B. 
Karin  and  Arthvir  Hadrian  Allcroft.  London:  W.  B.  Clive  de  Co. 
(1891).     8.  5  sh.  6  d. 

Introduction.     Text.     Notes.     (115  S.)  3  sh.  6  d. 

Test  Papors.     Vocabulary.     (20  S.)  Sh.  1. 

Cicero  pro  Plancio.    A  translation.    (48  S.)  1  sh.  6  d. 

M.  T.  Ciceronis  pro  Cn.  Plancio  oratio  ad  iudices.    Edition  annotee  par 

F.  Vandesvpe.    Brnxenes :  Societc  helgc  de  lihrairie  1893.    (VIII,  80  S.)  8. 

Fr.  —.80. 
Oratio  pro  C.  Rabirio. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  C.  Rabirio  [perduellionis  reo]  oratio  ad  Quirites. 
With  notes  introduction  and  appendices  by  William  Emerton  Heit- 
land.    Camhridfie:  At  the  Unirnsäy  l'ress  18S2.  (VIII,  180  S.)    8.    7  sh.  6  d. 

Oratio  ad  Quirites  post  redilum. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  ad  Quirites  post  i-editum  con  note  di  Tominaso 
Vallauri.     1886  siehe:  Oratio  pro  Archia. 

Oratio  pro  S.  Roscio  anierino. 
Ciceros  Rede   für  Sex.  Roscius.     Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben 
von  Friedrich  Richterund  Alfred  Fleckeisen.    Vierte  Avif  läge  be- 
arbeitet von  Georg  Amnion.    Mit  einem  Kärtchen  im  Text.    Leipzig: 
B.  G.Teuhncr  (1864.  1877.  1889)  1906.    (VI,_  106  S.)    8.  M.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Sexto  Roscio  amerino  oratio  ad  iudices.  With 
an  introduction  and  notes.  Edited,  after  Karl  Halm  by  Edward 
Hawtrey  D  o  n  k  i  n.    London :  Mauivillan  and  Co.  1879.    (XXVII,  137  S.)  8. 

4  sh.  6  d. 

Neudruck.     Nnv    Vorli:  MiirmiWin  tO  Co.  1888.    8.  Cts.  90. 

Ciceros  Rede  für  Sex.  Roscius  aus  Anaeria.  Mit  den  Testimonia  veterum 
und  dem  Scholiasta  gronovianus  herausgegeben  und  erklärt  von  Gustav 
Landgraf.     2  Hälften.     Erkmgen:  A.  Deichert  1882.  1884.     8.        M.  6. 

I.   Hälfte:    Text   mit   den   Testimonia    veterum    und   dem    Scholiasta    gronovianus. 

1882.     (1  BI.,  117  S.)  M.  2. 

Tl.  ,,  Kommentar.     1884.     (S.  119—427).  M.  4. 

Ciceros  Rede  für  Sex.  Roscius  aus  Ameria.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Gustav  Landgraf.     Gotha:  Fr.  A.  Perthes  (1882).   8.    M.  1. 

Ausg:ibo  A.     (Kommentar  unterm  Text).    3.  Aufl.     1897.     (VIII,  102  S.) 

„  B.     (Text  und  Kommentar  getrennt).     4.  Aufl.     1903.     (VI,  39,  60  S.) 

Ciceros  Rede  für  Sex.  Roscius  aus  Ameria.  Für  den  Schulgebrauch 
herausgegeben  von  Hermann  Nohl.     2.  verbesserte  Auflage.    Leipzig: 

G.  Freytag  (1884)  1897.     (VIII,  58  S.)     8.  M.  —.50. 

Schülerkommentar  zu  Ciceros  Rede  für  Sex.  Koscius  aus  Ameria.  Ebendn  1900. 
(59  S.)    8.  M.  —.40. 

Cicero's   oration  for   S.  Roscius  Amerinus.     By  Kenelm  Dighby  Cotes. 

With    an    appendix    and   examination   questions.     O.rford:   J.   Vincent. 

London:  Simpkin,  Marshall  <f-  Co.  (1885).     (36  S.)     8.  Sh.  1. 

Cicero's  oration  for  S.  Roscius  Amerinus.    (Revised  and  enlarged  edition). 

By    Kenelm    Dighby    Cotes.      With    an    appendix    and    examination 

questions.    And  passages  set  in  reference  to  te  context.    Ebenda  (1887) 

(87  S.)    8. 

Cicero's  oration  for  S.  Roscius  Amerinus.  (Revised  and  enlarged  edition).  By 
Kenelm  Digby  Cotes.  With  an  appendix  and  examination  questions  and 
passages  set  in  reference  to  the  context.  Oxford:  J.  Vi)iie>tl.  London:  Siinpkin, 
Mfirnliiill  &  Co.  (1885.  1887).     (58  S.)    8. 


j 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  255 

M.  Tullius   Cicero. 

Cicero  pro  Roscio.    With  introduction  and  notes  by  St.  George  Stock. 

Oxford:  At  the  Clarendon  Press  1890.     8.  3  sh.  (5  d. 

Part  I.  —  Introduction  and  text.    (91  S.) 
„    II.  —  Notes.    (94  S.) 
L'orazione  di  M.  Tullio  Cicerone  per  Sesto  Roscio  amerino,  commentata 

da  Carlo  Pascal.     Torino:  E.  Loescher  1891.     (XV,  135  S.)     8.        L.  1. 
M.  T.  Ciceronis   pro  Sex.  Roscio   amerino  oratio.     Testo  e  commento  di 

Giovanni  Battisto  B  o  n  i  n  o.   Nuova  ristampa.    Torino :  G.  B.  Faravia  e  C. 

(1895)  1897.    (94  S.)    8.  L.  1.20. 

M.    Tullii    Ciceronis    pro    Sex.    Roscio    amerino    oratio    curante    Joanne 

Battista  Bonino.    Ibidem  (1895)  1903.    (47  S.)    8.  L.  —.60. 

Oratio  pro  P.  Sestio. 

Ciceros  Rede  für  Publius  Sestius.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
Rudolf  Bouterwek.  2.  verbesserte  Auflage.  Gotha:  Fr.  A.  Pirthes 
(1883)  1894.    8.  M.  1.50. 

Kommentar  unterm  Text.     (VI,  144  S.) 

Text  und  Kommentar  getrennt.     (VI,  öS,  89  .S.) 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  Publio  Sestio  oratio  ad  iudices.  With  introduction 
explanatory  notes  and  critical  appendix  bv  Hubert  Ashton  Holden. 
London:  Macmillan  and  Co.  1883.     (XXXII,"  313  S.)    8.  Sh.  5. 

Oratio  pro  P.  Sulla. 

Ciceros  Rede  für  P.  Sulla.  Tür  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von 
Friedrich  Richter.  In  zweiter  Auflage  neu  bearbeitet  von  Gustav 
Landgraf.    Leipzig:  B.  G.  Tetihner  (\m%)  XSSb.    (IV,  72  S.)    8.    M.  —  .75. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  P.  Cornelio  Sulla  oratio  ad  iudices.  Edited  for 
schools  and  Colleges  by  .Tames  Smith  Reid.  Canibridqe:  At  the  Uni- 
versity  Press  1882.     (182  "^S.)    8.  "  3  sh.  6  d. 

L'orazione  di  M.  Tullio  Cicerone  in  difesa  di  P.  Sulla.  Riveduta  e 
illustratada ArturoPasdera.  Torino:  E. Loescher  1SS6.  (XL,104S.)  8.  L.l. 

Ciceros  Rede  für  P.  Sulla.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von 
Hermann  Nohl.  2.  verbesserte  Auflage.  Leipzig:  G.  ireytag  (1889) 
1899.    (VIII,  56  S.)    8.  ^  M.  —.40. 

M.  Tullii  Ciceronis  pro  Sulla  oratio.  Scholarum  in  usum  ediilit  Kobertus  N  o  vak.  1894 
siehe:  Oratio  pro  L.  Murena. 

Orationes  in  Verreni. 
M.  Tullii  Ciceronis  in  C.  Verrem  orationes.  Ciceron.  Verrines.  Divinatio 
in  Q.  Caecilium  et  Actionis  secundae  libri  IV  et  V,  de  Signis  et  de 
Suppliciis.  Texte  latin  publie  avec  un  commentaire  critique  e,t  ex- 
plicatif,  vine  introduction  generale  et  un  index  detaille  par  Emile 
Thomas.  Nouvelle  edition.  Paris:  Tiacheite  et  Cic.  (1885—1892)  1894. 
(389  S.,  1  BL,  2  Karten,  1  Facs.)    8.  Fr.  8. 

Divinatio  in  Q.  Caecilium. 

Ciceros  Divinatio  in  Q.  Caecilium.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben 
von  Friedrich  Richter.  In  zweiter  Auflage  neu  bearbeitet  von  Alfred 
Eberhard.    Leij^zici :  B.  G.  Teubner  (1810)  1884:.    (IV,  54  S.)    8.    M.  — .45. 

Ciceron.  Discours  contre  Q.  Cecilius.  Traduction  par  Tiburce  Franque- 
ville.     Paris:  Garnier  freres  1880.     (XI,  87  S.)    8. 

Ciceros  Rede  gegen  Q.  Caecilius  und  das  vierte  Buch  der  Anklageschrift 
gegen  Verres.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von  Hermann 
Nohl.  3.  verbesserte  Auflage.  Mit  36  Abbildungen.  Jjeipzig:  G.  Freytncf 
(188.5)  1907.    (160  S.)    8.  M.  1.5Ö. 

Schülorkommentar.     1898  siehe:  Oratio  pro  Archia  und  die  Erläuterungen. 

Ciceros  Rede  gegen  Q.  Caecilius.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
Karl  Hachtmann.     Gotha:   Fr.  A.  Perthes  1891.     8.  M.  —.45. 

Ausgabe  A.     (Kommentar  unterm  Text).     (VI,  47  S.) 

B.     (Kommentar  u.  Text  getrennt).     (VI,  18.  31  S.) 


256  Scriptores  latinl.    D.    M.  TuUi  Ciceronis  orationes. 

M.  Tullius   Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis  ixi  Verrem  orationes.  Discours  de  Ciceron  contre 
Verres.  Divinatio  in  Q.  Caecilium.  Texte  latin  pviblie  d'aprfes  les 
travaux  les  plus  recents  avec  un ,  commentaire  critique  et  explicatif , 
une  introduction  et  un  index  par  Emile  Thomas,  l'nris:  Hachette  et 
Cie.  1892.     (70  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Nouvelle  edition.     1894  siehe  oben  den  ersten  Titel. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  ...  in  Gaium  Verrem,  actio  jiriina  .  .  .  I)y  Thomas  Humi»hiy 
Lindsay  Leary.     187S  siehe:  Oratio  pro  Archia. 

Cicero.  In  Q.  Caecilium  divinatio  and  in  C.  Verrem  actio  prima.  Edited 
with  introduction  and  notes  by  John  Richard  King.  Oxford:  At  thc 
Clarendon  Fre^s.     1887.     8.  1  sh.  6  d. 

Part  I.  —  Introduction  and  text.     (VIII,  40  S.)  —  Part.   II.  —  Notes.     (49  S.) 

M.  Tulli  Ciceronis  in  C.  Verrem  actio  prima.  Recognovit  Adolfus 
Cinquini.     Verona:  Tedeschi  1895.     (20  ,S.)    8.  L.  —.25. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  C.  Verrem  actio  prima  con  note  italiane  di  Adolfo 
Cinquini.     Ebenda  1895.     (47  S.)    S.  L.       .70. 

M.  Tulli  Ciceronis  in  C.  Verrem  actio  prima ,  commentata  da  Vittorio 
Brugnola.     Torino:  E.  Loescher  1896.     (XIX,  36  S.)    8.  L.    -.50. 

Actio   secunda  1.  4  (de  signis). 

Ciceron.  Discovirs  contre  Verres  sur  les  statues.  Explique  litteralement 
et  annote  par  J.  Thibault  et  traduit  en  fran9ais  par  P.  C.  B. 
Gueroult.     Faris:  Hachette  et  Cie.  (1847)  1908.     (812  S.)    8.  Fr.  3. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  signis  Texte  latin,  publie  avec 
un  argument  et  des  notes  en  fran^ais  par  .1.  T  h  i  b  a  u  1 1.  Faris : 
Hachette  et  Cie.  (1854)  1883.     (87  S.)    8.  _  Fr.  —.60. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  signis.  Nouvelle  edition  avec  intro- 
duction, sommaires  et  notes  historiques,  geographiques  et  litteraires 
en  fran^ais  par  D.  Marie.    Faris:  F'"  Belin  et  fds  (1855)  1889.    (94  S.)    8. 

,  Fr.  —.50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  signis.  Edition  classique  accom- 
pagnee  de  remarques  et  notes  en  fran9ais  et  precedee  d'un  sommaire 
analytique  par  Pascal  A  1 1  a  i  n.  Faris:  Helnlain  freres  (1865)  1879. 
(77  S.)    8.  Fr.  —.50. 

Ciceros  Rede  gegen  C.  Verres.  Viertes  Buch.  Für  den  Schul-  und  Privat- 
gebrauch bearbeitet  von  Friedrich  Richter  und  Alfred  Eberhard. 
In  4.  Auflage  bearbeitet  von  Hermann  Nohl.  Leipzig:  B.  G.  Teubner 
(1866)  1908.    (168  S.)    8.  M.  1.50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  signis.  Texte  revu,  annote  et 
soigneusement  expurge  par  Bazeillac.  3 "  edition.  Faris:  Foussielque 
freres  (1881)  1901.    (93  S.)    8.  Fr.  — löO. 

Ciceros  Rede  gegen  Q.  Caecilius  und  das  vierte  Buch  der  Anklageschrift  gegen  Verres. 
Für  den  Schiilgebrauch  herausgegeben  von  Hermann  Nohl.  (1885)  1907  siehe: 
Divinatio  in  Q.  Caecilium. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  C.  Verrem  orationes.  Actio  secunda,  liber  IV: 
De  signis.  Texte  latin,  publie  avec  une  introduction,  des  notes,  un 
appendice  critique,  historique  et  grammatical,  des  gravures  d'apres  les 
monuments  et  deux  cartes  par  Emile  Thomas.  4*"  tirage.  Faris: 
Hachette  et  Cie.  (1886)  1908.    (144  S.)    8.  ^     Fr.  1.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  C.  Verrem  orationes.  Discours  de  Ciceron  contre 
Verres.  Seconde  action.  Livre  IV  de  signis.  Texte  latin,  publie 
d'aprfes  les  travaux  les  plus  recents,  avec  un  commentaire,  cri,tique 
et  explicatif,  une  introduction,  un  index  et  des  cartes  par  Emile 
Thomas.     Faris:  Hachette  et  Cie.  1887.     (136  S.,  2  Karten).     8.      Fr.  4. 

Nouvelle  edition.     1894  siehe  oben  den  ersten  Titel. 

Ciceros  Rede  gegen  C.  Verres.  Buch  IV  :  De  signis.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Karl  Haohtmann.     Gotha:  Er.  A.  Ferthes.  M.  1.30. 

Ausgabe  A.    (Kommentar  unterm  Text).   2.  verbesserte  Aufl.   (1889)  1897.  (VIII,  110  S.) 
.,  B.   (Text    und    Kommentar    getrennt).     3.    verbesserte   Aufl.      (1889)    1904. 

(VIII,  54,  54  S.) 


M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  257 


M.  Tullius   Cicero. 

M.  TuUio  Cicerone.  Actionis  in  C.  Verrem  II  über  quartus  (De  signis). 
Testo  e  commento  di  Ettore  Stampini.  Nuova  edizione  riveduta  e 
ritocata.     Torino:  G.  B.  Poraria  e  C.  (189:^.)  1900.   (1 15,  XIV  S.)  8.   L.  1.^0. 

Ciceros  vierte  Rede  ge^en  Verres  (von  den  Kunsträubereien).  Für  den 
Schulgebrauch  erklärt  von  Martin  Fickelscherer.  Paderborn : 
F.  SdiönitKjh  1894.     (XI,  119  S.)    8.  _^  M.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  Verrem  de  signis,  publice  avec  une  introduction 
et  un  commentaire  explicatif  par  Henri  Bornecque.  Paris :  A.  Colin 
18^6.     (177  S.)    8.  Fr.  1.50. 

Actio  secunda  1.  5  (de  suppliciis). 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Nouvelle  edition  d'apres 
le  texte  d'Orelli  avec  sommaire  et  notes  en  fran^ais  par  Charles 
Caboche.     Po ns ;  DeZar/rar?  1 1845)  1888.     (XT,  96  S.)    8.  Fr.  —.50. 

Ciceron.  Discours  contre  Verres  sur  les  supplices,  explique  et  annote 
par  0.  Dupont  et  traduit  en  fran^ais  par  P.-C.-B.  Gueroult.  Paris: 
Hnchette  tt  Cie.  (1846)  1908.     (3^2  S.)    8.  ,  _        Fr.  3.50. 

M.  T-  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Edition  classique  publiee 
avec  un  argument  et  des  notes  en  fran9ais  par  0.  Dvipont.  Paris : 
Hachette  et  Cie.  (1854)  1884.     (VIII,  8::i  S.)    8.  ,  Fr.  —.50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Edition  classique 
accompagnee  de  remarques  et  notes  en  fran9ais  et  precedee  d'un 
sommaire  analytique  par  Pascal  A Ilain.  Paris:  Delalain  /rerts  (1857) 
1890.    (84  S.)    Ö.  Fr.  —.50. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Nouvelle  edition  avec 
des  sommaires  et  notes  historiques,  geographiques  et  litteraires  en 
fran9ais  par  D.  Marie.    Paris:  V(  Pelin  et  fils  (1»60.  1886).    (XI,  94  S  )  8. 

Fr.  —.50. 

Ciceros  zvpeiter  Rede  gegen  Verres  fl^nftes  Buch.  Für  den  Schul-  und 
Privatgebrauch  herausgegeben  von  Friedrich  Richter.  Zweite  Auf- 
lage, neu  bearbeitet  von  Alfred  Eberhard.  Lcijizig:  B.  d.  Tenbner 
(1x68)  1879.    (152  S.)    8.  _  .   .  .^-  ^-^O- 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Nouvelle  edition  avec 
sommaires  et  notes  litteraires,  historiques  et  geographiques  en  franQais 
par  Jules  Duvaux.    Paris:  Garnier  freres  (1875.  18j0).    (VIII,  118  S.)    8. 

Fr.  —.75. 

M.  Tullii  Ciceronis  accusationis  in  Caium  Verrem  orationis  II  actio  V 
[de  suppliciis].  3  Hefte.  Durchgesehen  und  verglichen  mit  den  zur 
Zeit  als  beste  anerkannten  Text-Revisionen.  Birlin:  H.  B.  Mecl'le)ibiirf/ 
(1877.  1878).    8.  Je  M.  —.20. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Texte  revu  annote  et 
soigneu8em.ent  expurge  par  Bazeillac.  Paris:  Panssielmie  freres  1881. 
(IV,  95  S.)    8. 

M.  Tullii  Ciceronis  actionis  in  C.  Verrem  secundae  liber  quintus  qui 
inscribitur  de  suppliciis.  Nouvelle  edition,  avec  une  introduction  et 
des  notes  par  G.  Lanson.  2"  edition.  Paris:  Delagrave  (1882)  1889. 
(XXXII,  115  S.)    8.  ^  Fr.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  oratio  in  Verrem  de  suppliciis.  Nouvelle  edition, 
revue  d'apres  le  texte  de  Halm,  precedee  dune  notice,  accompagnee 
(^e  notes  historiques,  geographiques,  grammaticales  et  litteraires  par 
Elie  Leroux.     Paris:  P.  Dupont  1883.     fXII,  1J3  S.)    8. 

Ciceros  Anklageschrift  gegen  C.  Verres.  Fünftes  Buch.  Für  den  Schul- 
gebrauch herausgegeben  von  Hermann  N  o  h  1.  Zweite ,  verbesserte 
Auflage.     Lopsn):  G.  Freytan  (188"))  l5«96.     (XV,  94  S )    8.  _        M.  —.70. 

Discours    de    Ciceron    contre    Verres.      Seconde    action.      Livre    V.      De 

suppliciis.     Texte   latin,   public   d'apres   les   travaux   les  plus   recents, 

avec   un    C9mmentaire   critique    et   explicatif,   une   introduction   et  un 

index  par  Emile  Thomas.    Paris:  Hachette  et  Cie.  18S6.  (165  S.)  8.   Fr.  4. 

Nouvelle  ödition.    1804  siehe  oben  den  ersten  Titel. 

Klussmann,  Bibliolliuca  scriptorum  classicorum.     II  1.  17 


258     Script,  lat.    1).    M.  Tulli  Ciceronis  orationes.  —  Opera  hist.  ^  philos. 

M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis  in  C.  Verrem  orationes.  Actio  secunda.  Liber  V: 
De  suppliciis.  Texte  latin  publie  avec  une  introduction ,  des  notes, 
un  appendice  critique,  historique  et  grammatical  par  Emile  Thomas. 
5e  tirage.  Furh :  Hacheüe  et  Cie.  (1885)  1906.  (160  p.  avec  grav.  et 
2  cartes).     8.  Fr.  1.50. 

Ciceros  Rede  gegen  Verres.  Buch  V  :  De  suppliciis.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Karl  Hachtmann.    Gotha :  Fr.  A.  FeHhes  1889.    8.    M.  1.20. 

Ausgabe  A.     (Kommentar  unterm  Text)      (VIII,  12.5  S  ) 

B.     (Kommentar  um!   Text  getrennt).     (VI,  60,  H3  S.) 

M.  Tullii  Ciceronis  in  C.  Verrem  orationes.  Actio  secunda.  Liber  V. 
De  suppliciis.  Texte  latin  avec  une  introduction,  des  notes  et  deux 
appendices  par  Avigustin  Boue.  5^  edition.  Prrr/.s;  Poussielque  (1890) 
1911.     (X,  146  S)    8.  'Fr.  1.40. 

M.  T.  Ciceronis  actionis  in  G.  Verrem  secundae  lib.  V.  (De  suppliciis) 
edited  by  Walter  Cecil  Laming.  Lonilü)i:  Bivington,  Fercival  &  Co. 
1898.    (XVI,  131  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Opera  historica. 

M.  Tullii  Ciceronis  fragnientum  commentarii  graeci  de  consulatu  suo.  Fragmenta  libri 
de  consiliis  suis.  Fragmentum  epistulae  ad  Cn.  Pompeium.  Recensuit  Hermannus 
Peter  in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  (Lipsim  1883)  p.  209— iJll. 

Opera  pliilosophica. 

M.  Tulli  Ciceronis  libri  qui  ad  rem  publicam  et  ad  philosophiam  spectant 
scholarum  in  usum  edidit  Theodorus  Schiebe.  Vimlobonae  et  Frafiae: 
F.  Tempsky.     Lipsiae:  G.  Freijtag  1884-1888.     8.  M.  2.50. 

Vol.  V.     Tuseulanarum  disputationum  libri  quinque.     1888.     (XIII,  173  S.)    M.  1.20. 

„    IX.     Cato  maior  de  senectute.    Laelius  de  amicitia.    1884.   (VIII,  60  S.)   M.  — .50. 

„     X.    De  officiis  libri  tres.     1885.    (XII,  119  S.)  M.  — .80 

M.   Tulli   Ciceronis   libri   qui   ad   philosophiam   spectant   [curante  Feiice 

ßamorino].     Meäiolani:   U.  Hoepli  1893.     8. 

Vol.  I.    Cato  Maior  de  senectute.    Laelius  de  amicitia.    1893.    (VIII,  62  S.)    L.  —.75. 
„   II.    De  officiis  libri  tres.    1893.    (XII,  119  S.)  L.  1. 


Ciceros  philosophische  Schriften  in  einer  Auswahl  für  Gymnasien.  Für 
Schüler  erklärt  von  Carl  Tücking.  3  Bände.  Paderborn:  F.  Schönim/h 
1878.  1879.    8.  M.  3.35. 

1.  Band.     Cato  Maior  sive  de  senectute  dialogus.     1878.     (XIV,  52  S.)  M.  — .75. 

2.  „         Laelius  de  amicitia  dialogus.     1878.    (VIII,  67  S.)  M.  —.80. 

3.  .,         De  officiis  libri  III.     1879.     (204  S.)  M.  1.80. 
Anthologia  philosophica  ex   Marco  Tullio  Cicerone   a  ßomualdo  Bob  ha  confecta.    1882 

siehe  A. :  Scriptores  philo.sophi  (I  1  p.  137). 
Chatelain,  Emile:  Paleographie  des  classiques  latins  .  .  .    Ciceron  1884 — 1892  siehe  C. : 
Collectiones. 

Lucullus.   Aead.  post.    De  fin.    Tusc.   disput.    De  nat.   deor.    De  divin.    De  fato. 
Cato  m.     Laelius.     De  offic.     Parad.  Timaeus.     De  republ.     De  legibus. 

Ciceros  philosophische   Schriften.     Auswahl   für   die  Schule  nebst   einer 

Einleitung  in   die  Schriftstellerei  Ciceros  und   in  die  alte  Philosophie 

von  Oskar  Weissenf  eis.     Mit  Titelbild.    Leipzig:  B.G.  Teubner  1891. 

(VIII,  570  S.)    8.  AI.  2. 

Auch  in  7  Heften.  M.  3.20. 

1.  Einleitung  in  die   Schriftstellerei   Ciceros  und  in  die  alte  Philosophie.    (VIII, 
121  S.  mit  Titel  lud).  M.  —.90. 

2.  De  officiis  libri  III  mitVorbemerkungen  und  Inhaltsangaben.  (S.  122— 266).  M.— .60. 
8.   Cato  maior  de  senectute  mit  Vorbemerkungen.     (S.  267—304).  M.  —.30. 

4.  Laelius  de  amicitia  mit  Vorbemerkungen.     (S.  305—344).  M.  — .30. 

5.  Tuseulanarum    disputationum    1.    V.      Ausgewählt,    mit   Vorbemerkungen    und 
Analysen.     (S.  345-464).  M.  —.60. 

6.  De  natura  deoa'um  libri  III  und  De  finibus  bonorum  et  malorum  I  9 — 21.    Aus- 
gewählt, mit  Vorbemerkungen  und  Analysen.    (S.  465 — 529).  M.  —.30. 

7.  De  republica.    Ausgewählt,   mit  Vorbemerkungen  und  Analysen.    (S.  530—570). 

M.  —.30. 


M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica.  259 

M.  Tullius  Cicero. 

Auswahl  aus  Ciceros  philosophischen  Schriften.  Herausgegeben  von 
Oskar  Weissenf  eis.  Leipsig:  B.  G.  Tmfe»  er  (1903)  1909.  1910.  8.  M.  3.20. 

Text.     3.  Auflage,  besorgt  von  Paul  Wessner.     (1903)  1910.     fX,  203  S.)         M.  1.60. 
Kommentar.    2.  Auflage,  durchgesehen  von  Paul  We.ssner.    (1903)1909.    (III,  102  S.) 

M.  1. 
Hilfsheft.  2.  Auflage,  durchgesehen  von  Paul  Wessner.  (1903)1909.  (IV,68S.)  M.-.W. 

Luoghi  educativi  scelti  dalle  opere  filosofiche  di  Cicerone  secondo  la 
circolare  ministeriale  del  10  gennaio  1894,  commentati  con  nuovo  metodo 
per  interrogazioni,  ad  uso  del  ginnasio  superiore  e  del  liceo  da  Giuseppe 
JBorghesio.     Torim:  L.  Boux  e  C.  1894.     (140  S.)    8.  L.,  1.50. 

Ciceron.  Morceaux  choisis  tires  des  traites  philosophiques  par  Emile 
Thomas.  3«  tirage  revu.  Parix:  ffachetie  et  Cie.  (1896)  1906.  (XV, 
386  S.)    8.  Fr.  2. 

So  1896.    Später  s.  t.  Ciceron.     Estraits  des  oeuvres  morales. 

Academica. 

M.  Tulli  Ciceronis  Academica.  The  text  revised  and  explained  bv  James 
Smith  Reid.     London:  Macmillan  and  Co.  188-5.    (X,  371  S.)    8.^  Sh.  15. 

Cato  maior  s.  de  senectute  dialogus. 

M.  T.  Ciceronis  Cato  maior  sive  de  senectute  dialogus.  Nouvelle  edition 
d'apres  le  texte  d'Orelli,  avec  sommaire  et  notes  en  fran^ais  par  Charles 
Gab  och e.    Pctm .-  De/a^mre  (1842)  1882.    (44  S.)    8.  Fr.  —.30. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  ,maior  seu  de  senectute  dialogus  ad  Tituni 
Pomponium  Atticum.  Edition  classiqvie,  accompagnee  de  notes  et 
remarques  grammaticales,  philologiques  et  historiques  par  J.  Genoviille. 
Pam;  i»e/«/am  /'rere.sMl843)  1889.     (IV,  44  S.)     8.  Fr.  —.30. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  seu  de  senectute  dialogus.  Cato  l'ancien 
ou  Dialogue  sur  la  vieillesse  par  Ciceron.  Texte  revu  avec  arguments 
et  notes  en  fran^ais  par  Frederic  D  ü  b  n  e  r.  Paris :  Leeoff re  fils  et  Cie. 
(1846)  1879.    (62  S.)    8.  _  ,  _  Fr.  —.25. 

M.  T.  Ciceronis  de  senectute  dialogus.  Edition  classique  avec  un  argu- 
ment  et  des  notes  en  fran^ais  par  V.  Par  et.  Paris:  Hacliette  et  Cie. 
(1850)  1878.    (48  S.)    8.  ^  .      ,         ,  ^^-  ~•^^■ 

Dialogue  sur  la  vieillesse  par  Ciceron.  Explique  litteralement ,  traduit 
en  franQais  et  annote  par  V.  Par  et  et  A.  Legouez.  Paris:  Hacliette 
et  Cie.  (18.50)  1907.    (148  S.)    8.  ^  _  _  Fr.  1.25. 

Dialogue  sur  la  vieillesse  par  Ciceron.  Traduction  fran^aise  par  V.  Par  et 
et  A.  Legouez  avec  le  texte  latin  en  regard  et  des  notes.  Paris .• 
Hachelte  et  Cie.  (1850)  1907.     (75  S.)    8.  Fr.  —.80. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  de  senectvite.  Til  Skolebrug  bearb.  af 
Georg  Frederik  Vilhelm  Lund.  4.  Ildg.  Ki0bnhavn:  Reitsei  (1851) 
1889.  _  (84  S.)    8.  Kr.  1.20. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute.  Erklärt  von  Julius  Sommer- 
brodt.  Zwölfte  Auflage.  Berlin:  Weidwannsche  Buchh.  (1851)  1896. 
(88  S.)_    8.     _  _        _  _  M.^  —.75. 

M.  T.  Ciceronis  Cato  maior  sive  de  senectute  dialogus.  Nouvelle  edition 
d'apres  les  revisions  las  plus  recentes  avec  des  sommaires  et  des  notes 
historiques,  geographiques  et  litteraires  par  L  e  c  1  a  i  r.  Paris :  V^(  Belin 
et  fds  (18.55)  1885.     (46  S.)    8.  Fr.  —.30. 

M.  Ttilli  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute  für  den  Schulgebrauch  er- 
klärt von  Carl  Meissner.  Fünfte  Auflage  bearbeitet  von  Gustav 
Landgraf.  Leipzig  und  Berlin:  B.  G.  Teubner  (1870.  1885.  1888.  1898) 
1907.    (1  Bl.,  80  S.)  '8.  M.  —.60. 

M.  Tulli  Ciceronis  Cato  Maior  de  senectute.  A  dialogue  on  the  old  age. 
Edited  by  Joseph  Henry  Allen,  William  Francis  Allen,  and  James 
Bradstreet  Greonough.  Reedited  by  Katharine  Allen.  Boston. 
New  Yorh-.   Chirago.  London:  Ginn  d-  Co)»i>.(l>iT.i\  1908).  (XVIII,  105  S.)  8. 

M.  Tulli  Ciceronis  Cato  Maior  de  senectute.  Edited  for  schools  and 
Colleges  by  .James  Smith  Reid.  Cambridge:  At  the  Unirersity  Press 
1879.     (189  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

17* 


260     Scriptores  latiui.    D.    M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica. 

M.  Tullius   Cicero. 

Cicero.  Cato  maior,  de  senectute  dialogus.  Nouvelle  edition  publice 
avec  une  notice,  un  argument  analytique  et  des  notes  en  fi'an9ais  par 
Emile  Cliarles._  Paris:  Hachette  et  Cie.  (1880)  1908.    (76  S.)    8.    Fr.  —.75. 

M.  Tullii  Cato  Maior  sive  de  senectute  with  an  introduction  and  brief 
notes  for  use  in  schools  by  the  late  George  Long.  Crnnbridtje :  Deifih- 
foii,  Bell  aiul  Co.  London:  Whitial'er  cdkI  Co.,  (t.  Bc]}  aiid  Sons  lysl. 
(VI,  70  8.)    8.  l  sh.  6  d. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute  liber  ad  T.  Pomponium 
Atticum.  Avec  ,des  notes  grammaticales,  litteraires  et  historiques  par 
Provotelle.  Edition  ä  l'usage  des  eleves  de  troisieme  et  des  candidats 
au  baccalaureat.    Paris :  Garnier  freres  1881.    (VIII,  100  S.)    8.    Fr. --.75. 

M.  Tullii  Cicerpnis  Cato  maior  de  senectute.  Nouvelle  edition  revue  et 
annotee  par  Elie  L  er  o u x.    Paris :  P.  Ihipont  1882.    (X,  68  S.)  8.  Fr.  —.60. 

M.  Tulli  Ciceronis  Cato  maior,  de  senectute  liber  ad  T.  Pomponivim 
Atticum.  Nouvelle  edition,  publiee  avec  une  introduction  et  un  commen- 
taire  historique  et  grammatical  par  Charles  Rinn.  Paris:  Delagrave 
1882.     (107  S.)    8.  _  _  Fr.  1. 

Ciceron.  De  senectute  par  Ciceron.  Nouvelle  edition  publiee  par  Felix 
Aubert.     Paris:  F«  Palme  1888.    (96  p.  av.  vign.)    8. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  sive  de  senectute  dialogvis.  Schulausgabe 
von  Jvilius  L  e  y.  2.  Auflage.  Halle  a.  S. :  Biichh.  des  Waisenhauses 
(1883)  1903     (IV,  63  S.)    8.  M.  —.60. 

Marci  Tulli  Ciceronis  Cato  Maior  seu  De  senectute  dialogus.  The  Cato 
Maior  of  M.  Tullius  Cicero;  or  a  dialogue  concerning  Old  age.  With 
translation  and  notes,  by  the  editors  of  the  analytical  series  of  greek 
and  latin  classics.     London:  Simphin,  Marslmll  f(-  Co.  1884.     (110  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

M.  T.  Ciceronis  Cato  Maior  de  senectute,  Paradoxa,  con  note  italiane  di 
Carlo  Fu magall i.    Verona  e  Padova :  Drucker  e  Tedeschi  1884.   (88  S.)  8. 

L.  1. 

Ciceronis  Cato  maior  de  senectute.  Für  den  Schulgebrauch  heraus- 
gegeben von  Theodor  Schi  che.  2.  verbesserte  Auflage,  3.  Abdruck. 
Leipzifi:  G.  Freytari  (1884)  1904.     (XVIII,  42  S.)    8._  M.  —.70. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  seu  de  senectute  dialogus.  Texte  latin 
public  avec  sommaires  et  notes  en  fran9ais  par  .J.  B.  Lechatellier. 
Paris:  Poussielgue  frerrs  (1886)  1907.     (IV,  68  S.)    8.  Fr.  —.40. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  Major  de  senectute  with  copious  notes-historical, 
geographica!,  and  grammatical,  etc.  Written  more  especially  for 
candidates  preparing  for  the  University  of  London  examinations.  By 
Augustus  Constable  May  hur  y.  London  :  BaiUiere,  Tindall  &  Cox  (1886). 
(60  S,)    8.  '  _  _ 

Cicerone.  II  Catone  maggiore:  dialogo  intox-no  alla  vecchiaia,  illustrato 
da  Feiice  Ramorino.  Seconda  eaizione  rifatta.  Torino:  E.  Loescher 
(1886)  1900.    (XVI,  80  S.)    8.  L.  1.20. 

Cato  Maior.  A  dialogue  on  old  age  by  M.  Tullius  Cicero.  Edited  for 
the  use  of  schools  with  notes,  vocabulary,  and  biographical  index  by 
Evelyn  Shirlev  Shuckburgh.  London:  Macmilkin  and  Co.  188(3. 
(XXXVI,  216  Ö.)    .s.  1  sh.  6  d. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  Maior  sive  de  senectute.  Edited  by  Edmund 
WhyteheadHowson.    London:  Jiinngtons  1881.    (XVI,  80  S.)    8.    Sh.  2. 

Cicero.  Cato  Maior  de  senectute.  Edited,  with  notes  by  Leonard  H u  x - 
ley.  New  edition,  revised.  Oxford:  At  the  Clarendon  Press  (1887) 
1891.     8.  Sh.  2. 

Part  I.  —  Introduction  and  te.xt.     (XVIII,  33  S.) 

„    II.  —  Notes.    (04  S.) 

Ciceronis  Cato  Maior  de  senectute,  with  an  introduction,  notes,  and  a 

vocabulary.     London:  G.  Gill  d-  Sons  (1888.  1891).     (96  S.)    8.         Sh.  1. 

M.  TviUi  Ciceronis  Cato   maior  de  senectute.     Scholarum  in  usum  edidit 

Aloisius  Kornitzer.     Editio  tertia  correctior.      Vindubonae:  C  Gerold 

ß.  (1888)  190!.    (1  BL,  80  S.)    8.  M.  —.60. 


M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica.  261 

M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Heinrich  Anz.     Gotha:  Fr.  A.  Ferthes  (1889).     8. 

Ausgabe  A  (Kommentar  unterm  Text).  3.,  verbesserte  Auflage  19Ü2.  (IV, 59S.)  M.— .90. 

B  (Text  und  Kommentar).   4.,  verbesserte  Auflage  1909.    (IV,  27,  34  S.)    M.  1. 

Cato   maior   de   senectute   mit   Vorbemerkungen   von    Oskar  Weissen  fei  s.     1891   siehe 

oben  p.  258. 
M.  Tulli  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute.     Herausgegeben  von  Oskar 
Weissenf  eis.     2.  Auflage,  durchgesehen  von  Paul  Wessner.    Text. 
J.eipzUi:  B.  G.  Teuhner  (1891)  1909.     (46  S.)    8.  M.  —.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  seu  de  senectute  et  de  somnio  Scipionis. 
Editio  quarta.    Äwqustae  Taurin.:  Ex  off.  salesia-na  {\89l)  lS9ö.    (44  S.)    8. 

L.   —.20. 

Cicero :  De  senectute.    Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  William 

Frederick  Masom.    London:   W.  B.  Clivt  (1892).     8.  Sh.  i. 

Introduction.     Text.     Notes.     (lOii  S.)  1  sh.  6  d. 

Test  Papers.     Vocabulary.     (2i  S.)  Sh.  1. 

Cicero  de  senectute.     A  translation.     (3t  S.)  Sh.  1. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  Catone  Maggiore  annotato  da  Attilio  de  Marchi. 
Müano:  Coghati  1892.     (99  S.)     8.  L.  1. 

Cicero  und  Jacob  Grimm  Über  das  Alter.  Herausgegeben  von  Max 
Schneide w in.  Hamburg :  Verla(ii<a-}n<talt  und  Drucl'erei  Actien-Geselt- 
schaft  (vorm.  J.  F.  Eichteri  189S.    (108  S.)    8.  _  M.  3. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute.  Edited  with  introduction 
and  notes  by  Fr.  Ernest  ßockwood.  Wafthinqton,  Cineinnatü  Chicario: 
American  Book  Co.  (1895).     (159  S.)    8.  '  Cts. '90. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  Catone  maggiore.  Dialogo  sulla  vecchiezza 
dedicato  a  Tito  Pomponio  Attico.  Co.struzione ,  versione  letterale  e 
versione  libera.    Verona:  D.  Tedesehi  e  /'.  edit.  1896.    (164  S.)    8.    L.  1.50. 

Cato  maior  et  Laelius  in  vereinten  Ausgaben. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  Maior,  Laelius,  Brutus;  sive  De  senectute,  De 
amicitia,  De  claris  oratoribus.  Cicero's  dialogues  on  Old  age,  Friend- 
ship,  and  Famous  Orators.  With  notes  by  William  Brownrigg  Smith. 
London:  l'ro>ihy  Lockwood  (1860)  1878.    (192  S.)    8.  Sh.  2. 

M.  Tullio  Cicerone.  La  vecchiezza  e  l'amicizia.  Recensione  e  note  di 
Oswaldo  Berrini.     Torino :  Faravia  (1882)  1894.     (71  S.)    8.       L.  —.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute;  Laelius  de  amicitia  with 
introduction  and  notes  bv  Francis  W.  Kelsey.  Boston:  J.  Alh/n  1882. 
(267  S.)    8.  '^  .      .    '  *  1-50. 

M.  Tullio  Cicerone.  La  Vecchiezza  e  l'Amicizia  con  note  italiane  com- 
pilate  da  Giuseppe  Arcangeli.  6.  edizione  rivista  e  accresciuta  da 
Tomaso  Sanesi.     Frato:  F.  Albenßetti  e  C.  1883.     (139  S.)    8.     L.  1.60. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  Maior  de  Senectute,  Laelius  de  Amicitia  curante 
Oswaldo  Berrini  o.    l^orino:  G.  B.  Farariaet  soc.  ISSo.   (54  S.)   8.  L. — .40. 

Marci  Tullii  Ciceronis  Cato  Maior  de  senectute;  Laelius  de  amicitia; 
Paradoxa.  Scholarum  in  usum  ad  optimarum  editionum  fidem  recensuit 
Carolus  Fumagalli.  Editio  tertia.  Mediuhini:  Albright,  Segati  et  soc. 
(1884)  1900.    (83  S.)    8,  _  _  L.  —.40. 

Cicero.  Cato  maior,  de  senectute.  Laelius,  de  amicitia.  Edited  with 
notes  by  Walter  Heslop.  Oxford:  At  tlie  Clarendon  Fress  1884.  (XX, 
147  S.)    8.  Sh.  2. 

M.  Tulli  Ciceronis  Cato  maior  et  Laelius  with  an  introduction  and 
commentary  by  Austin  Stickney.  Neiv  York:  Harper  1887.  (XIX, 
191  S.)     8.  $  1.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  Cato  maior  de  senectute  et  Laelius  de  amicitia.  K 
potfebe  skolni  vydal  Robert  N  o  v  ä  k.  Druhe  vydani.  V.  Fraze :  A.  Storch 
(1889)  1899.    (XII,  68  S.)    8.  .      .K.  —.80. 

M.  Tullii  Ciceronis  Cato  Maior  de  senectute.  Laelius  de  amicitia.  Testo 
e  commento  di  Giovanni  Battista  Bonin o.  Torino:  G.  B.  Faravia 
1896.    (171  S.)    8.  L.  1.50. 


262     Scriptores  latini.    D.    M.  TuUi  Ciceronis  opera  philosophica. 

M,  Tullius   Cicero. 

De  diTinatione  libri  II. 

M.  TuUii  Ciceronis    De  divinatione  recognovit  Reinholdus  Klotz.    1879  siehe:   De  natura 

deoruni. 
M,    Tidlii    Ciceronis    de    divinatione    libri,    udgivne    og    fortolkede    ved 

Valdemar   Thoresen.     Kebenhacn :  E.  Kleins  Eftf.  ih.  Seirenften   lö94. 

(2  EL,  228  S.)     8.  Kr.  3.75. 

De  fato. 

M.  TuUii  Oicpronis  De  fato  recognovit  Reinholdus  Klotz.    1879  siehe:  De  natura  deorum. 

De  flnibus  bonorum  et  maloruin  libri  Y. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  finibus  bonorum  et  malorum  libri  quinque.  Joannes 
Nicolaus  Madvigivis  recensuit  et  enarravit.  New  York:  Harper  d' 
bros.  1882.    8.  Cts.  55,  pap.  36. 

IM.  Tulli  Ciceronis  de  finibus  bonorum  et  malorum  libri  quinque  .  .  .  by  James  Smith 
ßeid.     1883  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

M.  Tullio  Cicerone.  I  cinque  libri  de  finibus  bonorum  et  malorum 
commentati  da  Carlo  Giambelli.  2  voll.  Torino:  E.  Loescher  1889 — 
1891.    8.  L.  3. 

Vol.  1.  Libri  I— III.  (XIX,  228  S.)  1889.  L.  1.50. 

.,  II.    .,   IV— V.  (XXVII,  196  S.)  1891.  L.  1.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  finibus  bonorum  et  malorum  libri  quinque.    Edidit 

Geyza  Nemethy.     Budajjestim:  R.  Lampel  1890.     (180  S.)    8. 
Cicero   de  finibus,  I.     Edited  for  London  University  B.  A.  examination, 
1891.     By  Samuel  Moses   and    Charles  Scott  Fearenside.     London: 
W.  B.  Clire  (1890).    8.  Sh.  5. 

Introduction.     Text.     Notes.     (88  S.)  3  sh.  6  d. 

Cicero  de  flnibus.    Book  I.     A  translation.     (28  S.)  Sh.  2. 

De  finibus  bonorum  et  malorum  I  9 — 21  mit  Vorbemerkungen  und  Analysen  von  Oskar 
Weissenfeis.     1891  siehe  oben  p.  258. 

M.  T.  Ciceronis  de  finibus  bonorum  et  malorum  libri  1  et,  2.  Texte  latin, 
public  avec  une  introduction  et  des  notes  en  fran9ais  par  Emile  Charles. 
Farifi:  Hachette  et  Cie.  (1874)  1899.     (XL,  167  S.)    8.  Fr.   1.50. 

Cicero:  De  finibus,  book  IL  Edited  bv  Jones  Daniel  Maillard.  London: 
W.  B.  CUve  (1895).    8.  "  3  sh.  6  d. 

Introduction.    Text.    Notes.    (109  S.) 
Laelius  s.  de  amicitia. 

M.  T.  Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus  ad  Titum  Pomponium 
Atticum.  Edition  classique  avec  analyses  et  notes  en  fran9ais  par 
J.  Genouille.    Pari^ :  Ddalmn  firres  (1888)  1895.    (44  S.)    8.    Fr. —.30. 

M.  T.  Ciceronis  De  amicitia  dialogus.  Edition  classique  publiee  avec 
un  argument  et  des  notes  en  fran9ais  par  A.  Legouez.  Paris: 
Hachette  et  Cie.  (1850)  1878.    (51  S.)    8.  Fr.  —.30. 

Dialogue  de  Tamitie  par  Ciceron,  traduit  en  fran9ais  avec  le  texte  latin 
en  regard  et  des  notes  par  A.  Legouez.  Paris:  Hachette  et  Cie.  (1850) 
1893.    (80  S.)    8.  Fr.  —.80. 

M.  Tulli  Ciceronis  Laelius  de  amicitia.  Erklärt  von  Carl  Wilhelm 
Nauck.  Zehnte  Auflage,  besorgt  von  Theodor  Schlehe.  Berlin: 
Weidmannsche  Buchh.  (1852)  1897.     (IV,  82  S.)    8.  M.  1. 

Cicero.  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus  ad  T.  Pomponium  Atticum. 
Nouvelle  edition  d'aprfes  les  meilleurs  textes  avec  des  notes  en  fran9aLs 
ä  l'usage  des  classes  par  J.  Girard.  Paris:  Delaqrave  (1855)  1881. 
(76  S.)    8.  Fr.  —.30. 

Ciceron.  Dialogue  surTamitie.  Explique  litteralement,  traduit  en  fran9ais 
et  annote  par  A.  Legouez.   Paris:  Hachette  >t  Cie.  (1860)  1908.  (165  S.)  8. 

Fr.   1.25. 

M.  Tullii  Ciceronis  Laelius  de  amicitia.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Gustav  Lahme y er.  Vierte  Auflage.  Leipzig:  B.  G.  Tenbner  (1862) 
1881.    (VIII,  68  S.)  M.  -.60. 


M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica.  2(j3 

M.  Tullius  Cicero. 

Cicero.  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus  ad  T.  Pomponium  Atticum 
avec  analyse,  soinmaires  et  iiotes  historiques,  geogTaphiques  et 
grammaticales  en  fraii9ais  par  H.  Bresson  et  L.  Beaumarcli  e3^ 
Faris:  Belin  (1874)  1879,    (48  S.)    8. 

MhQXOf  TvXXluv  Kixf'ooiios  ylai'lios  tj  ihüXo)og  7itt)\  (fiÄi'ag,  (x  1 1]?  XKTin'd'og 
f/f  Tr]v  fXXt]ri()'n  (fMirjv  fAtTtrfyjyti<;  vno  BnniXti'ov  \-l  vt  0)r  lüd  ot  .  M.  Tullii 
Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus,  ex  latino  in  graecum  trans- 
latus  a  Basilio  Antoniade.  'Er  Koivar  uvt  ivon  öXn:  T  ü  n .  B  u  r  i  v  ö  u 
xn)  Z^'i.     1878.    (u\  125  S.,  1  S.  ung.)    8.  Fr.'2. 

M.  Tullii  Ciceronis  Laelius  de  amicitia.  Edited  by  Arthur  Sidgwick. 
Second  edition.    London:  BicirnitoKS  {[6lii}  ISS'-^.    (XXIII,  b<7  S.)   «.   Sh.  2. 

M.  Tullii  Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus  ad  T.  Pomponium 
Atticum.  Editio  septima.  AuqtiMae  Taiu\:  Ex  off.  naJeniana  (\Sl'ö)  1909. 
(37  S.)    8.  .  .  .       '.  ,  L.  -^-.20. 

Ciceron.  Laelius  de  amicitia  dialogus.  Nouvelle  edition  publice  avec 
ijne  notice,  un  argument  analytique  et  des  notes  en  francais  par 
Emile  Charles,    raris:  Hachette  el  Cie  \\^1'ji)\WL    (105  S.)   8.    Fr. —.40. 

M.  Tulli  Ciceronis  Laelius  de  amicitia.  Edited  for  schools  and  Colleges 
bv  James  Smith  ßeid.  New  edition,  with  corrections  and  additions. 
Cambrirlge:  At  the  University  Presf^  (1879)  1888.     (174  S.)     8.       3  sh.  6  d. 

M.  T.  Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus  ad  T.  Pomponium 
Atticum.  Nouvelle  edition  avec  sommaire  et  notes  en  francais  par 
A.  Soulie.     Paris:  Foi<ssi<!(it<e  firres  1879.     (XIV,  71  S.)    8. 

Marcus  Tullius  Cicero's  Laelius,  or  a  dialogue  on  friendship.  AVith 
grammatical  analvsis,  explanatory  notes,  and  translation.  Lowlov : 
ISimpUn,  31arshalV(&  Co.  1880.     (VII,  257  S.)    8.  Sh.  5. 

Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus.  With  a  short  iutroduction 
and  notes  for  use  in  schools  bv  the  late  George  Long.  London : 
Bell  d-  Sons  1880.     (7ö  S.j    8.         "  1  sh.  6  d. 

Ciceron.  Lelius  ou  Dialogue  sur  l'amitie.  Nouvelle  edition  avec  notes 
historiques,  litteraires  et  grammaticales  par  un  professeur  de  l'academie 
de  Paris.     Paris:  V<  E.  Beim  et  fds  (1881)  1888.     (57  S.)    8.       Fr.  —.30. 

Marcus  Tullius  Cicero.  Laelius  de  amicitia  with  english  notes  by  John 
King  Lord.     New   York:  D.  Appleton  d'  Co.  1883.     8.  '      #  1. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  Lelio.  Dialogo  intorno  all'  amicizia;  testo,  co- 
struzione,  versione  letterale  e  note  per  un  pubblico  inseguante.  Verona: 
Drucker  e  Tedescld  1884.     (119  S.)    8.  L.  1.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  Laelius;  sive  De  amicitia  dialogus.  Laelius;  or  a 
Dialogue  on  Friendship.  By  M.  Tullius  Cicero.  With  translation  and 
notes,  by  the  editors  of  the  analytical  series  of  greek  and  latin  classics. 
London:  SimpUn,  Marshall  <&  Co.  1884.     (112  S.)   8.    1  sh.  6  d.  red.  Sh.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  Laelius,  De  Amicitia  con  note  italiane  di  Carlo 
Fumagalli.     Verona:  Drucker  e  Tedesdü  1884.     (61  S.)    8.  L.  1. 

Marci  Tullii  Ciceronis  Laelius;  sive,  de  amicitia  dialogus.  With  trans- 
lation and  notes-grammatical,  historical,  and  geographical,  by  Augustus 
Constable  Maybury.    London:  Bailliere,  Tindall  d;  Co.x  {lü84).    (93  S.)   8. 

Sh.  2. 

Ciceronis  Laelius  de  amicitia.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben 
von  Theodor  Schlehe.  Zweite  verbesserte  Auflage,  3.  unveränderter 
Abdruck.     Leipzig:  G.  Frei/tag  (1884)  1905.     (XX,  42  S.)    8.         M.  —.70. 

Marci  Tullii  Ciceronis  Laelius  de  amicitia  Für  den  Schulgebrauch  er- 
klärt von  Abraham  Strelitz.  3.,  verbesserte  Auflage.  Gotha:  F.  A. 
Berthes  (1884).     8.  M.  1.20. 

Ausgabe  A  (Kommentar  unterm  Text).    2.  verbesserte  Aufl.    1899.    (IV,  81  S.)    M.  1. 

„  B  (Text    und    Kommentar   getrennt).     Dritte   verbesserte  Auflage.     3910. 

(IV,  29,  57  .S.)  M.  1.20. 

Laelius.  A  dialogue  on  friendship  by  M.  Tullius  Cicero.  Edited  for 
the  use  of  schools  with  notes,  vocabulary,  and  biographical  index. 
By  Evelyn  Shirley  Shuckburgh.  London:  Macmillan  and  Co.  1885. 
(XVI,  16b  S.)    8.  1  sh.  6  d. 


264    Scriptores  latiiii.    D.   M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica. 

M,  Tullius  Cicero. 

Laelius.    A  dialogue  on  friendship  by  M.  Tullius  Cicero.    Edited  for  the 

use    of    schools   with   notes,    vocatulary,    and   biographical   index   by 

Evelyn  Shirley  Shuckburgh.    New  edition  revised  and  enlarged  by 

H.  Ciark  Johnson.    Nnv  York :  Maomllan  li-  Co.  ISdi.  (21(5  8.)  8    Cts.  40. 
M.  Tullio  Cicerone.     Lelio,   dell'    amicizia.     Dialogo  illustrato  da  Feiice 

Ramorino.      3.    edizione    corretta.      Torino:   K.   Loescher  (1886)    1908. 

(XXVIllI,  99  S.)    8.  L.  1.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  Laelius   de  amicitia.     Für  den  Schulgebrauch  erklärt 

von  Carl  Meissner.     2.  verbesserte  Auflage.     Lvipzii]:   B.  G.  Teubner 

(1^87)_1^9s.    (1_  BL,  70  S.)    8.  '  _      M.  — .75. 

M.  Tulli  Ciceronis  Laelius  de  amicitia.    Scholarum  in  usum  edidit  Aloisius 

Kornitzer.    Editio  IV.  correctior.    Wien:  C.  Gerold' s  Sohn  (188«)  1906. 

(111,  56  S.)    8.  _  M.  —.60. 

Cicero  de  amicitia.    With  introduction,  notes,  vocabularies,  &  translation. 

By  the  editors  of  „Cicero  pro  Balbo".     London:  W.  B.  (Uire  d-  Co.  (18b9). 

(94  S.,  10  BL,  39  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Introduction.    Text.    Notes.    (94  S.)  ]  sh.  6  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (10  Bl.)  Sh.  1. 

Cicero  de  amicitia.     A  translation.     (39  S.)  Sh.  1. 

Cicero  de  amicitia  and  Cicero  pro  Balbo.  Literally  and  interlinearlj^ 
translated  into  english.  By  .John  Gibson.  London:  Cornisli  (f  Sonx 
(1889)     (HO  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Laelius  de  amicitia  mit  Vorbemerkungen  von  üskar  Wei  ssenf  eis.    1891  siehe  oben  p.  258. 

M.  T.  Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  dialogus.  Edition  annotee  par 
Augustin  B  o  u  e.  2e  edition.  Faris:  Fousfu'elqne  (1892)  1895.  (VI, 
70  S)    8.  _  Fr.  —.50. 

Ciceronis  Laelius  sive  de  amicitia  with  introduction  and  notes  by  St. 
George  Stock.     Oxford:  At  the  Clarendon  Press  1893.     8.  Sh.  3. 

Part  I.  —  Introduction  and  te.xt.     (04  S.) 

„    II.  —  Notes.     (84  S.) 

Cicero:  De  amicitia.    Edited  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  William 

Frederick  Masom.     London)   W.  B.  Clive  (1895).     8.  Sh.  3. 

Introduction.    Test.    Notes.    (110  S.)  1  sh.  6  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (20  S.)  Sh.  1. 

Cicero:    De    amicitia.      A    translation    by    J.    F.    Stout    and    V^illiam    Frederick 

Masom.     (41  S.)  Sh.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  Laelius  de  amicitia.  Texte  latin,  public  avec  une 
introduction,  des  notes  critiques  et  un  commentaire  explicatif  par  Pascal 
Monet.     Baris:  Colin  et  Cie.  1895.    (131  S.)     8.  Fr.  1.25. 

Weitere  Ausgaben  siehe  unter:  Cato  et  Laelius  (p.  261). 

De  legibus. 

M.  Tullii  Ciceronis   de   legibus   libri  ex  recognitione  Johaunis  Vahleni 

iterum  editi.     Berolini:  Fr.  Vahlen  (1871)  1883.   (XXIV,  208  S.)    8.    M._4. 
M.  Tullii  Ciceronis  de  legibus  libri  tres.    Erklärt  von  Adolf  du  Mesnil. 

Leipsifi:  B    G.  Teulmtr  187y.     (VIII,  272  S.)    8.  M.  3.90. 

M.  Tullii  Ciceronis  de   legibus  libri   tres.     A   revised   text  with   english 

notes.     By  William   Davies   Pearman.     Cambridcje:   J.   Hall  d"  Son. 

London:  Simpkin,  Marshall  d-  Co.;   Hamilton,  Adams  &  Co.  1881.     (VIII, 

152  S.)    8. 
I  tre  libri   di   M.  T.   Cicerone  intorno  alle  Leggi.     Testo  colla  versione 

e  commento  di  Giacomo  Sichirollo.    Fadova:  Tip.  del  Seminario  1878 

(—1885).    (722  S.,  1  Bl.)    8.  L.  10. 

M.  Tullius  Cicero.  De  legibus  libri.  Edidit  Philippus  Eduardus  Huschke  in:  Juris- 
prudentiae  anteiustianeae  quae  supersunt.     Editio  quinta  {L/psfrif  1886)  p.  19 — 84. 

Ciceron.  De  legibus  liber  prinius.  Edition  classique  avec  une  introduction, 
analyse,  notes  philologiques  et  critiques  par  A.  Philibert.  Faris: 
Belalain  f'reres  (I8ö0)  1881.     (XXIV,  32,  S.)    8.  Fr.  —.75. 

Ciceron.  De  legibus.  Livre  premier.  Edition  classique  avec  une  intro- 
duction, un  argument  analytique  et  des  notes  par  Emile  Boirac. 
Faris:  C.  Delagruve  1881.     (66  S.)    8.  Fr.  —.75. 


M.  Tnlli  Ciceronis  opera  philosophica.  265 

M.  Tullius  Cicero. 

M.  T.  Ciceron.  De  legibus,  livre  preraier.  Nouvelle  edition,  avec  une 
introduction  critique,  une  analyse,  des  notes  liistoriques  et  philosophi- 
ques,  des  eclaircissements  et  des  extraits  d'autres  ouvrages  par  Gabriel 
Compayre.     Paris:  (iermer-Baüliere  et  Cie.  (1881).-  (84  S.)    8.        Fr.  1. 

M.  T.  Ciceronis  de  legibus  über  primus.  Nouvelle  edition  publice  avec 
une  introduction ,  un  argument  et  des  notes  en  fran9ais  par  Lucien 
Levy.     Faris:  Hachette  et  Cie.  (1881)  1882.     (112  S.)    8.  Fr.  -.75. 

Ciceron.  Des  lois.  Livre  premier,  explique  litteralement  par  un  agrege 
de  Philosophie  et  traduit  en  fran9ais  par  Charles  de  Remusat.  Faris : 
Hachetle  d  Cie.  1881.    (97  S.)    8.  ,  Fr.  1.50. 

M.  T.  Ciceronis  de  legibus  Iiber  primus.  Edition  revue  et  annotee  avec 
une  introduction  et  un  argument  analytique  par  Bazeillac,  Paris: 
Puiissielyue  freies  1882.     (71  S.)    8.  Fr.  —.75. 

M.  T.  Ciceronis  de  legibus  (Iiber  primus).  Texte  latin  d'apres  l'edition 
de  Du  Mesnil,  precede  d'une  notice  sur  la  vie  et  les  ouvrages  philo- 
sophiques  de  Ciceron,  avec  un  resume  analytique  du  livre,  accompagne 
de  notes  litteraires  et  philosophiques  et  suivi  d'un  appendice  par 
Eugene  Maillet.     Paris:  F''   BeJin  et  fds  1882.     (XXXVlll,  54  S.)    8. 

Fr.  —.75. 
De  natura  deornm. 

M.  Tullii  Ciceronis  De  natura  deorum,  De  divinatione,  De  fato  recognovit 
ßeinholdus  Klotz.    JS'ew  YorJc:  Barper  t£-  bros  1879.   8.    Cts.  65,  pap.  42  c. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  natura  deorum  libi-i  tres.  With  introduction  and 
commentary  by  Joseph  Bickersteth  M  a  y  o  r ,  together  with  a  new 
collation  of  several  of  the  english  mss.  by  John  Houghton  S  wainson. 
8  vols.     Cambridfie:  At  the  Umversütj  Press  1880—1885.     8.  Sh.  3;:!. 

Vol.    I.     18S0.     (LXXI,  228  S.)  10  sh.  6  d. 

.,     II.    1883.     (XXIII,  ,S19  S.)  12  sh.  6  d. 

„   in.     1885.     (LXXXVIII,  247  S.)  Sh.  10. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  natura  deorum  libri  tres  with  the  commentary  of 
G.  F.  Schoemann  translated  and  edited  by  Austin  St ickney.  Boston: 
Ginn  rf-  Hrath  1881.     (IV,  344  S.)    8. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  natura  deorum  libri  tres.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Alfred  Goethe.    Leipzig :  B.  G.  Teuhner  \^%1.  (IV,  242  S.)   8. 

M.  2.40. 

M.  Tullio  Cicerone.    I  tre  libri  de  natura  deorum  commentati  da  Carlo 

Giambelli.     Torino-Roma:  E.  Loescher  1896.     8.  L.  4.50. 

Libro  I.    1896.    (XX,  1:^4  S.)  L.  2. 

Libri  U.  III.     ]9u4.     (VII,  jiO  S.)  L.  2.,'30. 

t^iceronis  ex  1.  I  de  deorum  natura  ...  recensuit  Herniannus  Di  eis.  1879  siehe  A.: 
(Scriptores)  doxogi-aphi. 

Ciceron.  De  la  nature  des  dieux.  Livre  II. ,  Texte  latin  en  regard  de 
la  traduction  fran9aise  de  d' Olive t.  Edition  revue  et  augmentee 
d'une  introduction  critique  par  Henri  ,Jolv.  Paris:  IJelalain  freres 
(1886).    (XIV,  164  S.)    8.  '  Fr.  1.80. 

Ciceron ,  de  natura  deorum ,  livre  II,  d'apres  les  meilleurs  editions  avec 
des  variantes,  des  notes  philologiques,  grammaticales,  historiques, 
philosophiques   et   une  introduction.     Paris:  F.  Alcan,  1886.     (82  S.)     8. 

M.  T.  Ciceronis  de  natura  deorum  über  secundus.  Edition  classique. 
Texte  latin,  public  d'apres  les  editions  les  plus  recentes,  accompagne 
de  notes  litteraires  et  philosophiques,  et  precede  d'une  introduction  par 
Eugene  Maillet.  Paris:  F"  Belin  etßs  1886    (XXXVI,  111  S.)  8.  Fr.  1.35. 

M.  T.  Ciceron.  De  natura  deorum,  livre  II,  d'apres  les  meilleurs  editions, 
avec  des  variantes,  des  notes  philologiques,  grammaticales,  historiques, 
philosophiques,  et  une  introduction  par  Fran9ais  Picavet.  Paris: 
F.  Alcan  1886     (231  S.)    8.  ,  Fr.  2. 

M.  T.  Ciceronis  de  natura  deorum  Iiber  secundus.  Edition  classique. 
Texte  latin  accompagne  de  notes  philosophiques  et  precede  d'une  intro- 
duction par  P.  Rodillon.  Paris:  Poussielgue  frires  1886.  (XXXVIII, 
156  S.)    8.  Fr.  2. 


266    Scriptores  latini.     D.    M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica. 

M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  natura  deorum  liber  secundus.  Texte  latin,  public 
avec  une  introduction ,  une  notice  sur  les  principaux  manuscrits  et 
editions,  un  appendice  critique,  des  remarques  sur  l'ortliographe  et  des 
notes  par  Camille  Thiaucourt.  Faris:  Hachette  et  Cie.  (1886)  1897. 
(235  S.)     8.  Fr.  1.50. 

De  natura  deorum  libri  III  und  De  flnibus  bonorum  et  malorum  I  9—21.  Ausgewählt, 
mit  Vorbemerkungen  und  Analysen  von  Oskar  Weis  sen fei s.    1891  siehe  oben  p.  258. 

De  offlciis  libri  III. 

M.  T.  Ciceronis  ad  M.  filium  de  officiis  libri  III.    Nouvelle  edition  d'apres 

les  meilleurs  textes  avec  sommaires  et  notes  en  fran^ais  par  Brunet. 

Paris:  Ddagrave  (184:J)  1880.     (V,  186  S.)    8. 
M.  Tulli  Ciceronis  de  officiis  libri  tres.    With  introduction  analysis  and 

commentary  by  Hubert  Asbton  Holden.    Seventb  edition.    Camhridqe: 

At  the  Uni rersiti/  Press  (l^H)  1891.  (XXXIII  S.,  1  Bl.,  430  S.,  36  S.)  8.  Sh.  9. 
M.  Tullii  Ciceronis  de  officiis  ad  Marcum  filium  libri  tres.    Erklärt  von 

Otto    Heine.      Sechste   verbesserte    Auflage.      Berlin:    Weidmannsche 

Buchh.  (1857)  1885.    (1  BL,  245  S.)    8.  ,  M.  2.25. 

M.  T.  Ciceronis  de  officiis  ad  Marcum  filium  libri  tres.    Edition  classique, 

publiee  avec  des  sommaires  et  des  notes  en  fran9ais  par  H.  Marcband. 

Paris:  Hachette  et  Cie.  (1861)  1911.     (202  S.)    8.  Fr.  1. 

Ciceron.    Traite  d^s  Devoirs.    Explique  litteralement  traduit  en  franpais 

et   annote   par  Edouard  Sommer.     Paris:  Hachette  et  Cie.   (1861)  1906. 

(610  S.)    8.  Fr.  6. 

M.  Tulli  Ciceronis  de  officiis  libri  tres.     Für  den  Schulgebrauch  erklärt 

von    Carl   Friedrich  Wilhelm   Mueller.     Leipzig:  B.  G.  Teitbner  1882. 

(XVI.  215  S.)    8.  _  _  _  _  M.  2  25_. 

M.    Tullio    Cicerone.      GH    IJfficii    con    discorso    preliininare    e    note    di 

Giuseppe    Arcangeli.     6.    edizione    rivista    ed    accresciuta    da    Tom. 

Sanesi.     Prato:  F.  Alberghetti  e  C.  1883.     (XLV,  242  S.)    8.        L.  2.50. 
M.  Tullii  Ciceronis   de   officiis.     Edited   with   introduction  and  notes  by 

Austin  Stickney.     Neir   York:  Harper  d-  Brothers  (1886).     8.        $  1.50. 
M.   Tulli   Ciceronis    de   officiis  libri  tres.     Scholarum   in  usum   tertium 

edidit  Aloisius  Kornitzer.     Vindobonae:   C.  Gerold   ftl.  (1889)  1908.     8. 

M.  1.20. 
M.    Tullio    Cicerone.      I    tre    libri    De    officiis    cominentati    da    Remigio 

Sabbadini.     Seconda  edizione  migliorata.     Torino:  E.  Loescher  (1889) 

1906.    (XXVIII,  197  S.)    8.  L.  2.40. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  officiis  libri  tres.    Für  den  Schulgebrauch  erklärt 

von  Peter  Dettweiler.     Zweite,  verbesserte  Auflage.    Gotha:  Fr.  A. 

Perthes  (1890)  1903.     (VIII,  227  S.)    8.  M.  2.25. 

Ausgabe  A  (Kommentar  unterm  Text).     (VIII,  223  S.) 

B  (Te.\t  lind  Kommentar  getrennt).     (VIII,  108,  120  S.) 
De  officiis  libri  III  mit  Vorbemerkungen  und  Inhaltsangaben  von  Oskar  Weissenf  eis. 
1891  siehe  oben  p.  258. 

M.  Tullio  Cicerone.  Gli  Ufficii  con  note  di  Giuseppe  Ri  gut  in  i.  Milano: 
Trevisini  1896.     (250  S.)    8.  L.  1.25. 

M.  Tulli  Ciceronis  De  officiis  ad  Marcum  filium  liber  I.  Scholarum  in 
usum  ad  optimarum  editionum  fidem  recognoverunt  E.  Battisti  et 
Cesare  Vianelli.     Verona:  D.  Tedeschi  et  f.  1896.    (56  S.)    8.    L.  — .35. 

Ciceron.  Traite  des  Devoirs,  Livre  I«»".  Texte  latin  en  regard  de  la 
traduction  fran^aise  par  Henri  Joly.  Edition  precedee  d'une  intro- 
dvTction  comprenant  une  analyse  generale  et  accompagnee  d'apprecia- 
tions  critiques  par  Henri  Joly.  6«  edition.  Paris:  Delalain  freres 
(1886.  1900).    (XXIV,  128  S.)    8.  '  ,  Fr.  1.25. 

M.  T.  Ciceronis  ad  M.  filium  de  officiis  liber  primus.  Edition  classique. 
Texte  latin  publie  d'apres  les  editions  les  plus  recentes,  accompagne 
de  notes  litteraires  et  philosophiques  et  precede  dune  introduction 
par   Eugene   Maillet.     Paris:  V^'<   Belin   et  fds  1886.     (XLI,   98  S.)    8. 

Fr.  1.25. 


M,  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica.  267 


M.  Tullius  Cicero. 

M.  T.  Ciceronis  ad  M.  filium  de  officüs  liber  primus.  Edition  classique 
par  Charles  Delabar.     Pnvis:  Poussielgtie  1893.     (157  S.)    8.     Fr.  1.25. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  officüs  liber  tertivis.  With  introduction  analysis 
and  commentary  by  Hubert  Asbton  Holden.  Seventh  editiou.  Caui- 
hrMge:  At  thc  Unirersittj  Press  (1S54)  1888.    (XXVII  S.,  1  S.  ung.,  138  S.)    8. 

Sh.  2. 

Cicero  de  officüs  book  III.  Witb  introduction  and  notes  by  Hubert 
Asbton  Holden.  New  and  revised  edition  [by  Evelyn  Shirley  Shuck- 
burgh].    Ebenda  1898.    (XXIII  S.,  1  S.  ung.,  198  S.)    8.  Sb.  2. 

Paradoxa  ad  Brutuiu. 

M.  Tullii  Ciceronis  Paradoxa  ad  M.  Brutum.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Heinrich  Anz.     Gotha:  Fr.  A.  Perthes  1890.     8.      M.  —.60. 

Kommentar  unterm  Te.xt.     (1  Bl.,  38  S.) 
Text  und  Kommentar  getrennt.    (1  Bl.,  15  S.;  il  S.) 
Marci  Tullii  Ciceronis   Paradoxa.     Scholarum    in   usvim   recensuit  Carolus  Fumagalli. 
(1884)  1890  siehe:  Cato  et  Laelius  (p.  261). 

M.  Tullii  Ciceronis  Paradoxa  ad  M.  Brutum.  Erklärt  von  Max  Schneider. 
Leipzig:  B.  Tauchnitz  1891.     («4  S.)    8.  M.  1. 

De  republica. 

The  Republic  of  Cicero.  Reprinted  from  the  third  edition  of  Cardinal 
Mai  (Korne  1846),  and  translated  with  notes  bv  George  G.  Hardingham. 
London:  B.  Quaritch  1884.     (XL,  387  S..  1  Abb.)    8.  Sh.  15. 

De  republica.     Ausgewählt,   mit  Vorbemerkungen    und  Analysen  von  Oskar  Weissen - 

fels.     1891  siehe  oben  p.  258. 
Cicero.    De  rep.,  s.  The  Palaeographical  Society.    1873—1883  (C. :  CoUectiones  p.  2). 

SoDinlam  Seipionis. 

M.  T.  Ciceronis  Somnium  Seipionis.  Edition  classique,  accompagnee 
d'analyse  et  de  notes  par  F.  Lecluse.  Paris:  Delalain  freres  (1840) 
1881.    (16  S.)    8.  Fr.  —.25. 

M.  T.  Ciceronis  Somnium  Seipionis  edidit  Louis  Quicherat.  Paris: 
Hnchette  et  Cie.  (1842)  1880.     (20  S.)    8.  Fr.  —.25. 

Ciceron.  Le  Songe  de  Scipion.  Traduction  en  franeais  avec  le  texte 
latin  en  regard  et  des  notes  par  Pott  in.  Parisi:  Hachette  et  Cie.  (1845) 
1908.    (36  S.)    8.  Fr.  —.50. 

Ciceron.  Songe  de  Scipion.  Explique  litteralement,  traduit  en  fran9ais 
et  annote  par  P  o  1 1  i  n.  Paris :  Hachette  et  Cie.  (1845)  1909.  (52  S.)  8.  Fr.  —.75. 

M.  Tullii  Ciceronis  somnium  Seipionis.  Für  den  Schulgebrauch  ei'klärt 
von  Carl  Meissner.  Fünfte  Auflage,  bearbeitet  von  Gustav  Land- 
graf. _  Leipzig:  B.  G.  Teuhuer  (1869)  1908.    (IV,  32  S.)    8.  M.  —.50. 

M.  T.  Ciceronis  Somnium  Seipionis.  Nouvelle  edition  avec  une  intro- 
duction, des  notes  historiques,  geographiques  et  litteraires  en  fran9ais 
suivie  du  recit  d'Er  1' Armenien  par  J.  E.  Vignon.  Paris:  Belin  (1876) 
1883.  _  (32  S.)    8.  Fr.  -.25. 

M.  T.  Ciceronis  Somnium  Seipionis.  Avec  introduction,  sommaire  et  notes 
en  franQais  par  Gros jean.  5^  edition.  Paris:  Poussielque  freres  (1879) 
1910.    (XVII,  19  S.)    8.  Fr.  —.30. 

M.  T.  Ciceronis  Somnium  Seipionis.  Texte  latin,  publie  avec  une  intro- 
duction, des  notes  et  un  appendice  par  Victor  Cucheval.  Paris: 
Hachette  et  Cie.  (1882)  1908.     (45  S.)    8.  Fr.  —.40. 

M  Tulli  Ciceronis  Somnium  Seipionis.  Edited  by  William  Davies  Pear - 
man.     Cambridge:  At  the  University  Press  1883.    (56  S.)    8.  Sh.  2. 

Cicero.     Scipio's   dream   edited  by  S.  Hart.     Boston:  J.  Allyn  (1887).     8. 

Cts.  20. 

M.  Tullii  Ciceronis  somnium  Seipionis.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Heinrich  Anz.  2.  Auflage,  besorgt  von  Rudolf  Mücke.  Gotha: 
Fr.  A.  Perthes  (1890)  1910.     8.  M.  -.40. 

Ausg.  A.     Kommentar  unterm  Text.     (2Ö  S.) 

„        B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     (8,  18  S.) 


208    Scriptores  latini.    D.   M.  Tulli  Ciceronis  opera  philosophica. 

M.  Tullius   Cicero. 

II  sogno  di  Scipione  di  Marco  Tullio  Cicerone  commentato  da  Clements 
Vignali.  Seconda  edizione.  Auquslae  Taurin.:  Ex  offle.  salesiana 
(1890)  1904.    (70  S.)    8.  _ '  _  L.  —.40. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  Sogno  di  Scipione  epilogo  della  ßepubblica,  con 
proemio  e  note  di  Arturo  P  a  s  d  e  r  a.  Torino :  E.  Zoescher  1890.  (XXXVIII, 
88  S.)    8.  L.  —.60. 

M.  TuUii  Ciceronis   de   somnio  Scipionis.     Editio   qiiartu.     (1891)  1896  siehe:   Cato  maior. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  sogno  di  Cicerone  con  note  di  E.  Ciravegna 
e  G.  Marchesa-Rossi.     Milano:  Albriqhi,  Segati  e  C.  1896.  (44  S.j    8. 

L.  —.60. 
Tusculanarum  disputatiouuni  libri  V. 

M.  TuUii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  ad  M.  Brutum  libri 
quinque.  Erklärt  von  Gustav  Tische r.  2  Bändchen.  Berlin:  Weid- 
maun  (1850j  1899.  1887.    8.  M.  3.30. 

I.  Bändchen.     Buch  I  und  II.     Neunte  Auflage,   besorgt  von  Gustav  Sorof.     1899. 

(157  S.)  M.  1.80. 

i.  „  Buch  III  bis  V.    Achte  Auflage,  besorgt  von  Gustav  Sorof.     1887. 

(172  S.)  M.  1.50. 

Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  libri  V.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Otto  Heine.  4.  verbesserte  Auflage.  2  Hefte.  Leipzi(i: 
B.  G.  Teuhner  (1864)  1892.  1896.    8.  M.  2.85. 

Erstes  Heft:  Libri  I  et  II.    1892.     (XXIV,  107  S.)  M.  1.20. 

Zweites  Heft:  Libri  III-Y.     1896.     (164  S.)  M.  1.65. 

M.  Tullii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  ad  Brutum  libri  quinque 
recognovit   Reinholdus  Klotz.     Neir   Yorl: :   Harper  d-  hros.  (1878).     8. 

Cts.  55,  pap.  36. 

M.  Tullii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  libri  quinque.  Für  den 
Schulgebrauch  erklärt  von  Ludwig  Wilhelm  Hasper.  2  Bändchen. 
Gotha:  Fr.  A.  Berthes  1883.  1885.     8.  M.  2.60. 

I.  Bändchen.     Buch  I  und  II.     1883.     (IV,  114  S.)  M.  1.40. 

II.  „  „      III  bis  V.     1885.     (159  S.)  M.  1.20. 
Auch  in  nach  Text  und  Kommentar  getrennter  Ausgabe. 

Vergriffen.     An  die  Stelle  der  Ausgabe  tritt  die  von  G.  Amnion. 

M.  Tullio  Cicerone.  Le  Tusculane  commentate  da  Ferdinando  Gnesotto. 
2  parte.     Torino :  E.  Loescher  (1885.  1886)  1910.    8.  L.  3.50. 

Parte  I.    Libri  I.  II.     Seconda  edizione.     1910.  L.  2. 

„     II.     Libri  III.  IV.  V.     1886.  L.  1.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  libri  quinque.  Für  den 
Schulgebrauch  herausgegeben  von  Theodor  Schiebe.  2.,  verbesserte 
Auflage.    Lcipziq:  G.  Freytag.  —  Wien:  F.  Tempsly  (1888)  1907.   (194  S.)   8. 

M.  1.80. 

M.  Tullii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  libri  quinque.  Für  den 
Schulgebrauch  erklärt  von  Georg  Amnion.  Gotha :  F.  A.  Bertlies  1904. 
1905.    8.  M.  2.70. 

Ausgabe  A.    (Kommentar  unterm  Te.xt). 

I.  Bändchen.     Buch  I  und  II.     1905.     (166  S.)  M.  1.20. 

II.  „  .,      III,  IV,  V.     1904.     (IV,  205  S.)  M.  1.50. 

Ausgabe  B.    (Text  und  Kommentar  getrennt). 

I.  Bändchen.    Buch  I  und  II.    1905.    (68,  96  S.) 
II.  „  „      III,  IV,  V.     1904.     (IV,  96,  107  S.) 

Die  Ausgabe  tritt  an  die  Stelle  der  von  L.  W.  Hasper. 

M.  Tullii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  liber  I  in  usum  tironum 
curavit  Joannes  Baccius.  Editio  stereotypa.  Auqttstae  Taur.:  Ex  offic. 
salesiana  1879.    (94  S.)    8. 

M.  Tullio  Cicerone.  Tusculanarum  disputationum  liber  primus.  Intro- 
duzione,  recensione  e  note  di  Giovanni  Battista  Gerini.  2.  edizione 
corretta  ed  accresciuta.    Torino:  G.  B.  Baravia  e  C.  (1886)  I89b.  (129  S.)  8. 

L.  1.50. 

M.  Tullii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  liber  primus  curante 
Joanne  Baptista  Ger  in  i.     Torino:  G.  B.  Baravia  e  C.  1895.    (46  S.)    8. 

L.  —.60. 


M.  Tulli  Oiceronis  opera  philos.  —  poetica  —  rhetorica.  2t)9 


M    Tullius  Cicero. 

M.  Tullio  Cicerone.     I   discorsi   tiisculani.     Testo ,   costruzione ,   versioiie 

letterale,    argomenti   e  note.     Libro  I.     Verona:  I).  Tedesichi  c  f.    1891. 

(239  S.)    8.  L.  :'.. 

M.  TuUii  Ciceronis  Tusculanarum  disputationum  libri  con  note  di  Carlo 

Canilli.     Libro  primo.     Verona:  D.  Teclesdn  d'  f.  1891.     (67  S.)    8. 
M.   Tullii    Ciceronis   Tusculanarum   disputationum   ad   M.   Brutum   libri. 

Scholarum   in   usum    Carolus   Canilli   recognovit.     Liber  I.     Verona: 

D.  Tedeschi  e  f.   1892.     (49  S.)    8.  L.  —.30. 

Tusculanarum  disputationum  1.  V.    Ausgewählt,  mit  Vorbemerkungen   und   Analysen 

von  Oskar  Wei  ssen  f  eis.    1891  siehe  oben  p.  258. 

Opera  poetica. 

M.  Tullius  Cicero,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehreiis. 
1886  (p.  21). 

Alcyone.      De    consulatu    meo.      Epigranimata.     Limon.      Marias.     Thalia    maesta. 
Ex  Graecis  conversa. 
M.  Tullii  Ciceronis  Arateorum   quae   supersunt.     In:   Poetae   latini  minores.     Recensuit 

et  emendavit  Aemilius  Baehrens  1  {lipaiat  1879)  p.  1-28. 
Cicero's  Aratea,  s.  The  Palaeographical  Society.     1894  (C. :  Collectiones  p.  2). 

Opera  rhetorica. 

M.  T.  Ciceronis  opera  rhetorica  selecta.  Edition  classique  precedee  d'uuo 
notice  litteraire  par  D.  Turnebe.  Parix:  Delalain  frercs  (1874)  1S78. 
(XXIV,  207  S.)    8.  Fr.  1.2b. 

Ciceron.  Analyse  et  extraits  des  traites  de  rhetorique  par  Victor 
Cucheval.  A  l'usage  des  elöves  de  rhetorique  et  des  candidats  a\i 
baccalaureat  classique.    Faris:  Hachette  et  Cie.  (1875)  1896.    (IV,  323  S.)   S. 

Fr.  2. 

M.  T.  Ciceronis  opera  rhetorica  selecta.  Edition  classique,  precedee  d'une 
notice  litteraire  par  Felix  Deltour.  Paris:  Delalain  freres  (1880)  1905. 
(XXIV,  206  S.)    8. 

Ciceros  rhetorische  Schriften.  Auswahl  für  die  Schule  nebst  Einleitung 
und  Vorbemerkungen  von  Oskar  Weissenf  eis.  Leipzuf :  B.  G.  Teubner 
1893,     (VIII,  356  S.)    8.  '  M.  1.80. 

Auch  in  drei  einzelnen  Heften: 

I.   Einleitung    in    die    rhetorischen    Schriften    Ciceros    nebst    einem  Abriss    der 

Rhetorik.    (P.  1-122).  M.  1. 

II.   De  oratore  und  Brutus.    Auswahl  nebst  Analysen.    (P.  123 — 2ti6).  M.  ]. 

III.   Orator.    Vollständiger  Text  nebst  Analyse.    (P.  267—3.56).  M.  —.60. 

Brutus  8.  de  claris  oratoribus. 
M.  T.   Ciceronis  Brutus   sive   de   claris   oratoribus.     Accedit  libellus   de 
optimo  genere  oratorum.    Recensuit  Louis  Q  vi  i  c  h  e  r  a  t.    Paris :  Hachette 
et  Cie.  (1835)  1905.    (104  S.)    8.  Fr.  —.90. 

.M.  Tullii  Ciceronis  .  .  .  Brutus  .  .  .  by  William  Brownrigg  Smith.  (1860)  1878  siehe:  Cato 
maior  et  Laelius  (p.  261). 

Ciceros  Brutus  erklärt  von  Otto  Jahn.  5.  Auflage  bearbeitet  von 
Wilhelm  Kroll.  Berlin:  Weidmannsche  Bndili.  (1849)  1908.  (1  Bl., 
236  S.)    8.  M.  3. 

Cicei-os  Brutus.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Karl  Wilhelm 
Pider  it.  Dritte  Auflage,  besorgt  von  Wilhelm  Friedrich.  Leipzig: 
B.  G.  Teubner  (1862)  1889.     (IV,  306  S.)    8.  ^  M.  2.25. 

M.  T.  Ciceronis  Brutus  sive  de  claris  oratoribus.  Edition  classique 
accompagnee  de  notes  et  remarques  en  fran^ais,  et  precedee  d'une 
notice  litteraire  par  Felix  Deltour.  Paris:  Delalain  frereS  (1865)  1879. 
(VIII,  118  S.)    8.  Fr.   —.90. 

Ciceron.  Brutus  explique  litteralement  par  E.  Pessonneaux  et  traduit 
par  Jean  Louis  Burnouf.    Paris:  nachettr  et  Cie.  (ISSl)  190S.   (395  S.)   8. 

Fr.  4. 

M.  Tulli  Ciceronis  Brutus  de  claris  oratoribus.  Recensuit  Thomas  St  an  gl. 
Lipsiae:  G.  Freytag  1886.    (XXVI,  97  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  —.80. 


270       Scriptores  latiui.     D.    M.  TuUi  Ciceronis  ojjera  rhetorica. 

M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis  Brutus    de   claris  oratoribus.     Edited,  with  an  intro- 

duction  and  notes,  by  Martin  Kellogg.     Boston,  U.S.A.,  anrl  London: 

Ginn  «<:■  Co.  1889.     (XXIX,  196  S.)    8.  $  1..35. 

M.  Tullio   Cicerone.     11   Brvito.     Testo   riveduto   ed   illustrato   da   Pietro 

Ercole.     Torino :  E.  Loescher  1891.     (LXXIX,  394  S.)     8.  L.  3. 

M.   Tullii   Ciceronis   opera.     Oeuvres   de   Ciceron.     Brutus.     Texte   latin 

revu  et  public  d'apres  les  travaux  les  plus  recents  avec  un  commentaire 

critique  et  explicatif  une  introduction  et  un  index  par  Jules  Martha. 

2e  edition.  Paris:  Hnchrttc  et  Oie.  (1892)  1907.  (XLVn,  268  S.)  8.  Fr.  6. 
M.   Tulli    Ciceronis    Brutus.      Testo    e    commento    di    Giovanni    Battista 

Bonino.     Torino. ■  G.  B.  Pararia  e  C.  1895.    (196  S.)    8.  L.  2. 

De  oratore  und  Brutus.     Auswahl  nebst  Analysen  von  Oskar  Weissenf eis.    1893  siehe 

oben :  Opera  rhetorica. 

De   inventiOlie   libri   II   siehe  unter:  Libri  rhetorici. 

Orator  ad  Brutiim. 

Cicero.    Orator.    Nouvelle  edition,  publice  avec  une  notice,  un  argument 

analytique   et   des  notes  en  fran9ais  par  C.  Aubert.     Paris:  Hachettc 

et  Vre.   (1866)  1902.     (151  S.)    8.  ^  Fr.  1. 

M.  T.  Ciceronis  ad  M.  Brutum  Orator.    Edition  revue  sur  le  texte  d'Orelli 

avec  une   introduction  et   des  notes  par  Hemardinquer.     Nouvelle 

edition.     Part.';.-  C.  DeJagram  (1866)  1879.     8.  Fr.  —.90. 

M.  T.  Ciceronis  Orator.    Nouvelle  edition  annotee  par  A.  Julien.    Paris: 

Poussielcjne  1881.     (H,  125  S.,  1  Tat.)    8.  Fr.  —.90. 

M.  Tulli  Ciceronis  ad  M.  Brutum  Orator.    Recensuit  Ferdinandvts  Heer- 

degen.  Lipsiae:  B.  G.  Tenbner  1884.  (XXXVIII,  86  S.)  8.  M.  3.20. 
M.  Tulli  Ciceronis  ad  M.  Brutum  Orator.   A  revised  text  with  introductory 

essays   and   critical   and   explanatorv   notes  by  John  Edwin  Sandys. 

Camhriäqe:  At  the  University  Press  1S85.     (6  Bl. ,   XCIX  S. ,   257  S.,  1  S. 

ung.,  Abbild.)    8.  Sh.  16. 

M.  Tulli   Ciceronis   Orator   ad  M.  Brutum.     Kecensuit  Thomas  S  tan  gl. 

Lipsiae:  G.  Frey  tag  1885.     (XIV,  68  S.)     8.  M.  -.60. 

M.    Tullio    Cicerone.      L'Oratore    commentato    da    Attilio    de    Marchi. 

Torino:  E.  Loescher  1886.    (XVI,  161  S.)    8.  L.  1.50. 

M.  T.  Ciceronis  Orator  [curante  Feiice  Ramorino].    MeiJiolaiii:  U.  Hoepli 

1893.    (XIV,  68  S.)    8.  L.  —.75. 

Orator.  Vollständiger  Text  nebst  Analyse  von  Oskar  Weissenf  eis.  1893  siehe  oben: 
Opera  rhetorica. 

De  Oratore  ad  Q.  fratrem  libri  III. 

Cicero  de  oratore.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Karl  Wilhelm 
P  i  d  e  r  i  t.  Fünfte  Auflage,  besorgt  von  Franz  Theodor  Adler.  Leipziii : 
B.  G.  Teulmer  (18.59)  1878.    (X,  548  S.)    8.  M.  4.50. 

Cicero  de  oratore.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Karl  Wilhelm 
Pider  it.  Sechste  Auflage  besorgt  von  Otto  Harn  eck  er.  3  Hefte. 
Leipsig:  B.  G.  Teubmr  (1859)  1886—1890.     8.  M.  4.80. 

Erstes  Heft:  Buch  I.     1886.     (XII,  215  S.,  1  S.  ung.)  M.  1.80. 

Zweites  Heft:  Buch  II.     1889.     (S.  217-393,  1  S.  ung.)  M.  1.50. 

Drittes  Heft:    Buch  III.     Mit   den   erklärenden  Indices  und   einem  Kegister.     1890. 

(S.  397— (il6).                                                  _  M.  1.50. 

Ciceronis  de  oratore  dialogi  tres.  Edition  classique  publice  avec  des 
arguments  et  des  notes  en  franyais  par  Victor  Betolaud.  Paris: 
Hachette  et  Oie.  (1870)  1903.     (XX,  281  S.)    8.  Fr.  1.-50. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  oratore  libri  tres.  Erklärt  von  Gustav  Sorof. 
3  Bände.     Berlin:   Weidmannsche  Buehh.  (1875).     8.  M.  5.40. 

Erster  Fand.     Buch  I.     Zweite  Auflage  (187.'.)  1882.     (VIII,  202  S.)  M.  1.80. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  oratore  libri  tres;  with  explanatorv  notes  by 
E.  P.  Crowcll.    Philadelphia:  Eldredge  <&  Bro.  1879.   (372  ^.)  8.   $  1.35. 


M.  Tulli  Ciceronis  opera  rhetorica.  —  Opera  supposita.  —  Chrestomatli.  27 1 

M.  Tullius   Cicero. 

M.  Tullii  Ciceronis   de    oratoi'e   libri  tres.     With  introduction  and  notes 

by  Augustus  Samuel  Wilkins.     Oxford:  At  the  Clnrendotc  Press  (1879. 

1881.  1892)  lö90.  1895.    8.  18  sh.  6  d. 

Liber   I.     Third  edition  (1879)  1895.     (VIII  S.,  1  Bl.,  '228  S.)  7  sh.  6  d. 

.,      II.     Seoond  edition  (1881)  1890.     (1  Bl.,  184  S.)  Sh.  5. 

„    III.     1892.     (I  BL,  165  ,S.)  Sh.  (i. 

M.  Tullio  Cicerone  dell'  oratore  libri  tre.  Testo  riveduto  ed  annotato 
da  Antonio  Cima.     Tormo :  E.  Loescher  1885—1891.     8.  L.  4. 

Libro    I.     Seconda  edizione  interamente  rifatta.    (1885)  1900.    (XXIII,  167  S.)    L.  1..50. 

„      II.     1887.    (XIX,  156  S.)  L.  1.50. 

.,    III.    1891.    (XI,  140  S.)  L.  1. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  oratore  libri  tres  curante  A.  C.  Firmanio.    Torino: 

G.  B.  Paravin  e  C.  1885.     (XII,  268  S.)    8.  L    1.80. 

.  .  .  1885.    (VIII,  186  S  )    8.  L.  1.20. 

M.  Tulli  Ciceronis   de   oratore   libri   tres.     Recensuit   Thomas   St  an  gl. 

Vindohonae  et  Pragae:  F.  Teynpsky.    Lipmac:  G.  Freytag  1898.    (232  S.)    8. 

M.  1.25. 

De  oratore  und  Brutus.  Auswahl  nebst  Analysen  von  Oskar  Weisse  n  fei s.  1893  siehe 
oben :  Opera  rhetorica. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  oratore  liber  I  with  explanatory  notes  by  E.  P. 
Cr  o  well.    New  revised  edition.    Philadelphia  :  Fldredf/e  d'- Bro.  \S9b.    8. 

Cts.  65. 

M.  Tulli  Ciceronis  De  oratore  liber  primus.  Edited  on  the  basis  of 
Sorof'e  second  edition  by  W.  B.  Owen.  Boston  <&  Neiv  York:  Leacli, 
Sheivell  d-  Sanhorn  1895.     8.  ^1. 

M.  Tullii  Ciceronis  de  oratore  liber  primus.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Remigius  Stölzle.  I.  Bändchen.  Gotha:  Fr.  A.  Perthes 
1887.    (VI,  119  S.)    8.  M.  1.50. 

M.  Tulli  Ciceronis  De  oratore  liber  primus.  Scholarum  in  usum  ad  opti- 
marum  editionum  fidem  recognovit  Giovanni  Battista  B  o  n  i  n  o.  Veronae: 
B.  Tedeschi  et  f.  1896.    (68  S.)    8.  L.  —.40. 

De  optimo  genere  oratorum. 

Texte  anriete  du  De  optimo  genere  oratorum  par  Ferdinand  Gaclie.  188ii  siehe  die  Er- 
läuterungsschrit'ten  unter  Otto  Jahn. 

M.  Tulli  Ciceronis  libellus  de  optimo  genere  oratorum.  Edmundus 
He  dicke  recensuit.     Progr.  des  Gymn.  Sorau  1889.     (8  S.)    4. 

M.  Tulli  Ciceronis  de  optimo  genere  oratorum.  Testo  riveduto  e 
commentato  da  Adolf o  C  i  n  q  u  i  n  i.    Milano :  D.  Briola  1892.    (46  S.)    8. 

L.  —.70. 

Cicerone.  De  optimo  genere  oratorum.  Edizione  critica  e  commento  per 
le  scuole  di  Paolo  Fossataro.     Napoli:  Morano  1894.    (44  S.)    8. 

Libri  liietorici. 

M.  Tullii  Ciceronis  artis  rhetoricae  libri  duo  recensuit  Andreas  Weidner. 
Berolini:   Weidmann  1878.     (LH,  149  S.)    8.  M.  4. 

Opera  supposita. 

M.  Tullii  in  Sallustium  invectiva.  Becognovit  Henricus  Jordan  in:  C.  Sallusti  Crispi 
Catilina  eett.     {Bn-olini  1887)  p.  158—166. 

Bhetoricorum  ad  C.  Herennium  libri  IV  siehe:  Comificius  rhetor. 

Chrestomathien.    Übersetzungen  zu  solchen. 

Excerpta  ex  M.  T.  Ciceronis  operibus,  1 — 50  et  Titi  Livii  ab  vi.  c.  libris 
51 — 100.  Recognoverunt  alumni  III  cursus  lycealis  collegii  s.  Francisci. 
Editio  tertia  emendatior.  Laude  Pompe ia:  Ti/jj.  Üuirici  et  Camaqni  (ISSS) 
1903.     (100  S.)    8. 

Andersen,  Axel :  TJdvalg  af  Cornelius  Nepos,  Caesar,  Cicero  og  Phaedrus. 
Bearbeidet  til  skolebrug  af  Axel  Andersen.  Med  23  traesnit  og 
2  karter.    Christiania:  H.  Asch ehoug  S  Co.  ISS2.    (VII,  208  S.)   8.    Kr.  1.60. 


272      Scriptores  latini.    D.    M.  Tullius  Cicero.    Chrestomathien. 

M.  Tullius   Cicero. 

Andersen,  Axel:  TJdvalg  af  Cornelius  Nepos,  Caesar,  Phaedrus  og 
andre  latinske  forfattere.  Bearbeidet  til  skolebrug  af  Axel  Andersen. 
Med  2-'  trajsnit  og  2  karter.  Anden,  noget  forkoltede  udgave. 
Christiama:  TT.  A^chehomj  <('■  Co.  1890.     (XII,  160  S.)     8.  Kr.  2.20. 

Brackenbury,  Matthew  John  Francis:  Selections  from  Cicero  in  two 
parts  edited  bv  Matthew  John  Francis  Brackenbury.   Second  edition. 
London:  Bicimjlon,  Pernvnl  d;  Co.  (1890)  1895  —  1901.    8.     Each  1  sh.  6  d. 
Part  I.    (1890)  1895.    (VIII,  80  S.) 
„     IL    (1890)  1901.     (yill,  93  S.) 

Deltour,  Felix:  M.  T.  Ciceronis  selectae  historiae.  Edition  classique, 
precedee  d'une  notice  litteraire  par  Felix  Deltour.  Paris:  Dehtlain 
freres  (1882).    (XXIV,  56  S.)    8.  Fr.  —.50. 

Firm  an  i,  Angelo:  Narrazioncelle  ciceroniane  per  le  prime  classi 
ginnasiali,  scelte  e  annotate  da  Angelo  Firm  an  i.  2.  edizione.  Roma: 
L.  Pasqualiaci  1889.     (VIII,  100  S.)    8.  L.  1.25. 

Freund,  Wilhelm:  Cicero  historicus.  Cicero's  G-eschichtsangaben  über 
die  bedeutendsten  griechischen  und  römischen  Staatsmänner,  Dichter, 
Historiker,  Philosophen,  Mathematiker,  Redner  und  Künstler.  Für 
die  Schüler  der  Oberklassen  der  höheren  Lehranstalten  zur  Privat- 
lektüre und  als  praktische  Vorschule  für  den  correcten  lateinischen 
Ausdruck  aus  Cicero's  Werken  gesammelt  und  inhaltlich  geordnet  von 
Wilhelm  Freund.  Nebst  einem  phraseologischen  Glossar.  Leipzig 
(Stuttfiart):   W.   Viokt  1881.     (VI,  194  S.)    8.  M.  2. 

Gviiard,  Theodore:  Narrationes  latinae  ex  .  .  .  Cicerone  .  .  .  collectae  .  .  . 
par  Theodore  Guiard  (1851)  1880  siehe:  Caesar  (p.  183). 

Jeans,  George  Edward,  and  .Jones,  Arthur  Vernon:  Stories  of  roman 
history  from  Cicero  by  George  Edward  Jeans  and  Arthur  Vernon 
Jones.     London:  Macmillan  and   Co.  1884.     (VII,  96  S.,  2  Karten).     8. 

1  sh.  6  d. 

Jordan 's,  W.,  Ausgewählte  Stücke  aus  Cicero  in  biographischer  Folge. 
Mit  Anmerkungen  für  den  Schulgebrauch.  7.  verbesserte  Auflage,  be- 
sorgt von  Hermann  Schöttle.  Mit  Ciceros  Bildnis  und  zwei  An- 
hängen.    Stuttfiart:  J.  B.  Metzler  (1862)  1908.     (XVI,  192  S.)    8.    M.  2.60. 

Monceaux,  Paul:  Lectures  litteraires.  Pages  choisies  des  grands 
ecrivains.  Ciceron.  [Par]  Paul  Monceaux.  Paris:  A.  Colin  et  Cie. 
1896.    (LIV,  285  S.)    8.  Fr.  350. 

Vorangeht  Etüde  de  Cic6ron,  dann  folgt  eine  französische  Übersetzung  ausgewählter 
Stücke  aus  Cicero. 

Lantoine,  Henri:  Ciceron  (Extraits),  avec  une  introduction,  des  analyses 
et  des  notes  par  Henri  Lantoine.    Paris:  G.  Masson  (I8'ä5}.    (396  8.)  8. 

L  i  d  e  1 1 ,  Alfred  Crichhton :  Stories  from  Cicero  edited  by  Alfred  Crichhton 
Lid d eil.  London,  Gla^goic  and  Dublin:  Blackie  tt  Son  1896.  (VI, 
122  S.)     8.         _  _  1  sh    6  d. 

L  o  p  a  r  c  o ,  Lviciano :  Nuova  crestomazia  ciceroniana  nel  testo  latino  e 
nella  versione  italiana  a  fronte,  per  lo  studio  della  filosofia  nei  licei. 
Catania:  N.  Giannntia  (1883)  1887.     (XX,  297  S.)     8.  L.  3. 

Lüders,  Carl  Ferdinand:  Chrestomathia  ciceroniana.  Ein  Lesebuch 
für  mittlere  und  obere  Gymnasialklassen  von  Carl  Ferdinand  Lüders. 
Dritte  Auflage,  bearbeitet  von  Oskar  Weissenf  eis.  Mit  Titelbild. 
Leipzig:  B.  G.  Teuhner  (1867.  1868)  lö95.     (XVI,  281  S.)    8.  M.  2  80. 

Martini,  Salvator:  M.  TuUii  Ciceronis  autobiographia.  Ex  TuUii  scriptis 
collegit,  prooemio,  notis  illustravit  Salvator  Martini.  Auqustae 
Taiirinoriiin ,  Romae  et  Florentiae:  Fratr.  Bocca  1885.  (LVIII,  110  S„ 
1  Bl.)     8.  _  L.  4. 

Selecta  ex  .Justino,  Caesare,  Cicerone.  In  usum  regiae  scholae  etonensis. 
Mton:  B.  Ingalton  Dr(d:e.  London:  Simpl-in,  Marshall,  (('■  Co.  1889.  (1  BL, 
355  S.)    8.  4  sh.  6_  d. 

Selecta  ex  Cornelio  Nepote,  Justino,  Caesare,  Cicerone.  In  usum  regiae 
scholae  etonensis.  Eton :  Spottiswoode  &  Co.  London:  Simpkin,  Marshall, 
Hamilton,  Kent  ,(.-  Co.  (1897)  1901.    (1  BL,  358  S.,  3  Karten).     8.      Sh.  5. 


i: 


M.  Tullius  Cicero.     .Dänische,  deutsche  Übersetzungen.  273 


M.  Tullius   Cicero. 

üri,  Isaac:  Piaute,  Terence,  Ciceron,  Seneque,  Tacite.  Oeuvres  choisies 
et  extraits.  Livre  de  lecture  et  d'analyse  ä  l'usage  des  eleves  de 
troisieme  et  de  seconde  de  l'enseignenieut  moderne,  avec  iutroductions, 
sonimaires  et  arguments  anal3'tiques  par  Isaac  Uri.  Paris:  Hachette 
et  Cie.  1895.    (VII,  658  S.)    8.  Fr.  4. 

In  Übersetzungen. 

Vandesype,  F.:  Extraits  des  oeuvres  de  Ciceron  ä  l'usage  de  la  classe 
de  qua'trieme.  Nouvelle  edition  annotee  par  F.  Vandesype.  Alof^t: 
Inipr.  Spitnels-Schuermmi^  1884.    (18U  S.)    8.  Fr.  1.25. 

Vignali,  demente:  Luoghi  ciceroniani  scelti  ed  annotati  da  demente 
Vignali.     Tohno:  Libr.  snhsirma  (1892.  1893)  1896.  1897.     8.       L.  1.20. 

Parte  I.     Per  le  classi  del  ginnasio  inferiore.     Ed.  4.    18P6.    (101   S.)  L.  —.50. 

.     II.     Per  le  classi  del  ginnasio  superiore.     Ed.  4.     1897.     (127  S.)  L.  —.70. 

Übersetzungen. 

M.  Tullius  Cicero,  Den  f0rst  af  de  catilinarisk'  Taaler.  Owersaat  epaa 
Jvsk   af  Jakob.     Kolding.     K0bnharv:   K.  j0r(jen>^ett    1887.     (32  S.)    8. 

Kr.  —..35. 

M.  Tullius  Cicero  Om  varsler  og  sp;1domrtie.  En  dialog,  oversat  af 
Valdemar  Thoresen.     Kebnhavn:  Gyldendal  1893.     8.  Kr.  2.50. 


M.  Tullius  Ciceros  Werke.  79  Bändchen.  Stuttgart:  Metzler  (Jetzt  Ulm: 
H.  Kerler).    (1827  f.)    8.  Je  M.  —.50. 

In  Neudruck  erschienen  Bändchen  2  (Tusc.  Untersuchungen  2^.  1885),  12  (Üljer  das 
Wesen  der  Gottheit  l^.  1884),  14.  15  (Vom  Redner.  P  1894.  2'  1882),  19  (Über 
die  Pflichten,  p  1884).  28.  32.  33.  35.  38.  41.  44  (Reden.  2«  1882.  4«  1883.  6^  1904. 
71  1885.  9-^  1881.  Iö3  1881.  18="  1883). 

M.  Tullius  Cicero's  Werke.  16  Bände  in  160  Lieferungen.  Stuttgart. 
(Jetzt:  Berlin -Schöneberg:  Langenscheidt's   Verl.)  (1859  ff.  1884—1911).     8. 

Je  Lief.  M.  —35. 

Die    meisten  Lieferungen   erschienen   wiederholt  in   neuer  Rechtschreibunz.     Lief. 

2.  10—13.  15—23.  65.  li6.  91.  92.  99.  1.33.  140.  157  wurden  von  H.  Uhle,  Lief.  32-39. 

.50.  68—72  von  Rudolf  Kühner,  Lief.  ö7  von  E.  A.  Bayer  durchgesehen. 

M.   Tullius   Cicero.     [Collection   Spemann.    115.  117.  119].     8.     Berlin  und 

Stuttgart:   W.  Spemann  (18P.3).     8.  Je  M.  1. 

1.  2.  Band.     Ausgewählte  Reden,     üebersetzt  mit  Einleitung  und  Kommentar  von 

Paul  HelUyig.    (220,  200  S.) 

Verr.  III.    Catil.  1.  2.   Für  Caelius.   Für  Milo.  -  Verr.  II  4.   Catil.  3.  4. 
3.  „  Fünf  Bücher  vom  höchsten  Gut  und  Uebel.    Üebersetzt  mit  Einleitung 

und  Kommentar  von  Paul  Hellwig.    (199  S.) 

Briefe. 

Willmann,  Hermann:  Ein  Brief  Ciceros  (ad  fam.  V  12).    1883  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Reden. 

Cicero's  Ausgewählte  Reden.  Aus  dem  Lateinischen  nait  Einleitung  und 
Erläuterung  von  Max  Oberbrever,  ßähse  u.  Friedrich  Spiro. 
[Universal -Bibliothek  N.  1!48.  fl70.  1237.  1268.  2233.  4013—4017]. 
Leipzig:  Ph.  Rednm  iun.  (1879.  1887.  1899).     8.  Je  M.  —.20. 

1.  Rede  für  Sextus  Roscius.    Rede  für  die  Manilische  Bill  von  M.  0.    (110  S.) 

2.  Rede  für  Titus  Annius  Milo.    Rede  für  Quintus  Ligarius.    Rede  für  den  König 
Deiotarus  von  M.  O.    (102  S.) 

3.  Vier  Reden  gegen  Catilina.    Rede  für  L.  Murena  von  M.  0.    (130  S.) 

4.  Rede  für  den  Dichter  Archias.     Rede  für  Sulla.    Von  M.  0.    (70  S.) 

5.  Die  erste  und  zweite  philippische  Rede  von  Rähse.     (91  S.) 

6.  Reden  gegen  Verres  von  Friedrich  Spiro.    (606  S.,  1  Bl.) 

Dirinatio   in   Q.    Caecilinm  siehe:  in  Verrem. 

Pro  Marcello. 

Ciceros  Hede  für  Marcus  Claudius  ]\larcellus.  Wortgetreu  aus  dem 
Lateinischen  übersetzt  von  H.  R.  Mecklenburg.  Berlin:  H.  R. 
Mecklenburg  (1885).    (32  S.)    8.  M.  —.25. 

Klussmann,  Bibliotheca  seriptorum  classicorum.     II  1.  18 


274     Scriptores  latiui.    D.    M.  Tullius  Cicero.    Deutsche  Übersetzungen. 

M.   Tullius   Cicero. 

Oratioues  philippicae. 

Cicero's  erste  philippische  Rede  [übersetzt  von]  Johann  Christian  Friedrich 
Campe.  Progr.  des  Gvmn.  Greiffenberg  in  Pommern  1879. 
(S.  1—11).     4. 

De  proviiiciis  consularibus. 

Ciceros  Rede  de  provinciis  consularibus.  Verdeutscht  von  Ernst  Müller. 
Progr.  des  Gymn.  Kattowitz  1889.     (S.  3—18).     4. 

Pro  P.  Sestio. 

Ciceros  Rede  für  P.  Sestius.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  übersetzt 
von  H.  R.  Mecklenburg.  2  Hefte.  Berlin:  H.  B.  MecMmburq  (1877. 
1893).    8.  Je  M.  —.2.5. 

In  C.  Verrem. 

Des  Marcus  Tullius  Cicero  Ankläger-Stimmwahl-Rede  gegen  Quintus 
Caecilius  [divinatio  in  Q.  Caecilium].  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen 
übersetzt  von  H.  R.  Mecklenburg.  Berlin:  H.  B.  Mtcklenburq  1878. 
(69  S.)    8.  M.  --.25. 

Ciceros  vierte  Rede  gegen  Verres  (von  den  Bildwerken).  Nach  einem 
hinterlassenen  Heft  von  Lehrs  übersetzt  von  Otto  Pfundtner. 
Beilagen:  Kleinere  Beiträge  zur  Erklärung  der  übersetzten  Rede. 
Königsberg:  Hartunr/sche  Verla (/s-Druderei  1880.    (VI  S.,  1  BL,  96  S.)    8. 

M.  1.50. 

Ciceros  zweite  Rede  gegen  Gaius  Verres.  4.  Abteilung:  Von  den  Bild- 
werken [de  signis|.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen 
aus  dem  Jjateinischen  übersetzt  von  G.  N.  3  Hefte.  Berlin:  H.  B. 
Maklenburg  (1885.  1890).     (IHO  S.)    8.  ..      Je_M.  --.25. 

Ciceros  zweite  Rede  gegen  Gaius  Verres.  5.  Abteilung:  Über  die  Leibes- 
imd  Lebensstrafen  [de  suppliciis].  Wortgetreu  nach  H  R.  Mecklen- 
burgs Grundsätzen  aus  dem  Lateinischen  übersetzt  von  G.  N.  4  Hefte. 
Berlin:  H.  B.  MecJdenburg  (1885.  1891).    (224  S.)    8.  Je  M.  -.25. 

Philosophische  Schriften. 

Cato. 

Ciceros  Cato  der  Ältere  oder  Gespräch  über  das  Greisenalter  an  Titus 
Pomponius  Atticus.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  übersetzt  von 
H.  R.  Mecklenburg.  2  Hefte.  Berlin:  H.  B.  Meclienburci  (1886. 
1887).    (80  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Cicero  und  .Jacob  Grimm  Über  das  Alter.  Herausgegeben  von  Max  Schneidewin. 
1883  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Uebersetzung  von  Ciceros  Cato  durch  Jakob  Wimpheling.  Von  dem  Alter.  (§  1 — 3). 
In:  Deutsche  Uebersetzungen  klassischer  Schriftsteller  aus  dem  Heidelberger  Huma- 
nistenkreis von  Karl  Hartfelder  (Progr.  des  Gymn.  Hiiddhtrg  1884)  p.  34. 

Laelins. 

Ciceros  Laelius  oder  Gespräch  über  die  Freundschaft  an  Titus  Pomponivis 
Atticus  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen  übersetzt  und  eingehend 
erläutert  von  G.  N.    2  Hefte.   Berlin :  H.  B.  MecUenburg  (1886).    (96  S)   8. 

Je  M.  —.25. 

De  offlciis. 

Cicero's  Drei  Bücher  über  die  Pflichten  an  seinen  Sohn  Marcus  übersetzt 

von  Friedrich  Richter.     [Universal-Bibliothek.    1889.  1890].     Leipzig: 

Fh.  Beclam.  jun.  (1884).    (218  S.)    8.  Je  M.  —.20. 

De  republica. 

Der  Traum  Scipio's.  (Cicero  „Vom  Staate"  Buch  VI),  üebersetzt  und 
erklärt  von  Edmund  Boesel.  Mit  einem  Vorwort  von  C.  Graf  von 
Wartensleben.  [Universal-Bibliothek.  1827].  Leipzig:  Ph.  Beclam 
jun.  (1884).    (64  S.)    8.  M.  —.20. 


I 


M.  Tullius  Cicero.    Deutsche,  englische  Übersetzungen.         275 

M.   Tullius   Cicero. 

Tascnlauae  disputatioues. 

Johannes  Reuchlin.  Übersetzung  von  Ciceros  Tusculanen  I  c.  1—10.  Mit  Anmerkungen 
zu  der  Übersetzung.  In :  Deutsche  Uebersetzungen  klassischer  Schriftsteller  aus  dem 
Heidelberger  Humanistenkreis  von  Karl  Hartfelder  (Progr.  des  Gymn.  Heidelberg  1884) 
p.  18—27.  

Marcus  Tullius  Cicero.  [Works].  Interlinear  translation  by  Hamilton 
and  Clark.     Boston:  De  tiilver  (1888).     8.  $  2.25. 

Epistulae. 

Cicero.  Life  and  letters.  Life  by  Conyers  Middleton.  Letters  to  his 
friends  translated  by  William  Melmoth.  Letters  to  Atticus  translated 
by  William  Heberdon.  W^ith  portrait.  Edinhurqh:  \V .  F.  Nimmo 
(1887)  1907.    (849  S.)    8.  ^  8  sh.  6  d. 

The  life  and  letters  of  Marcus  Tullius  Cicero  being  a  new  translation 
of  the  letters  included  in  Watson's  Selection  with  historical  and  critical 
notes  by  (Jeorge  Edward  Jeans.  Second  edition.  London  and  New 
York:  Macmillan  and  Co.  (1880)  1887  (1901).    (XXIV,  432  S.)    8.    8  sh.  6  d. 

Letters  of  Cicero ,  after  the  death  of  Caesar.  (Being  those  included  in 
part  V.  of  Watson's  Selection).  A  new  translation  by  Samuel  Henry 
Jeyes.     Oxford:  J.  Thornton  1883.    (VI  S.,  1  EL,  74  S.)    8.     2  sh.  6  d. 

Cicero:  Ad  Atticum  IV.  A  translation.  Bv  John  Hampden  Haydon. 
London:  W.  B.  Clive  (1893).    (35  S.)    8.        '  2  sh.  6  d. 

Cicero's  letter  to  Quintus  on  the  duties  of  a  magistrate.  Literally  translated  .  .  .  l)y 
Cyrus  R.  Edmonds.     (1850)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

Orationes. 

The  orations  of  M.  Tullius  Cicero.  Literally  translated  by  Charles 
Duke  Yonge.  With  index.  4  vol.  Boston:  Liitle,  Broivn  d-  Co.  Neiv 
York:  Scrihner  <&  Welford  (1851)  1887.     8.  Each  $_  2. 

Vol.    I.    Containing  Quintius,  Sextus  Roscius,  Quintus  Roscius,  Quintus  Caecilius, 

Verres. 
,     II.    Agrarian   Law,    Catiline,    Rabirius ,    Murena ,    Sylla,    Archias,    Placcus, 

Scaurus,  Tullius,  Caecina,  Manilian  Law  (De  Imperio  Cn.  Pompeii),  Cluen- 

tius,  Antonius,  Catilina,  Clodius  Curio. 
,,    III.     Orations  for  his  House,  Soothsayers,  Plancius,  Sextius,  Vatinius,  Balbus, 

Piso,   Rabirius  Postumus,    Marcellus,   Deiotarus,   Coelius,   Milo,  Ligarius. 
„    IV.     Philippics,  Rhetorical  Works,  Orator,  Topics,  and  General  Index. 

Cicero.     Orations.    New  York:  A.  Hinds  1889.    8.  Cts.  50. 

Select  orations  of  M.  T.  Cicero.   Literally  translated  by  Maurice  Mackay. 

New  edition.    Dublin :  Gill.    London:  Whütacker  (1855^)  18S4.    (172  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 
Cicero's  select  orations.     Vol.  I.     In  Verrem  actio  prima.    In  Catilinam. 

Pro  Milone.  Pro  lege  manilia.  Divinatio  against  Q.  Caecilius.  Literally 
translated   by   Roscoe   Mongan.     London:   Cornish   dt  Sons  (1881).     8. 

3  sh.  6  d. 

M.  Tullius  Cicero  Select  orations :  The  four  orations  against  Catiline 
with  an  interlinear  translation  by  W.  Unterwood;  The  seven 
remaining  orations  with  an  interlinear  translation  by  T.  Clark.  [New 
issue].     Philadelphia:  D  McKay  (1896).     8.  '  $  1.50. 

Select  orations  of  M.  Tullius  Cicero ;  literally  translated  by  Charles 
Duke  Yonge;  with  an  introduction  by  E.  Brooks  jr.  Philadelphia: 
D.  McKay  189(5.     8.  Cts.  50. 

Pro  Archia. 

Ciceronis  pro  Archia  et  pro  Balbo  orationes  literally  translated  by 
P.H.  Clifford.  Cambridge:  Hall.  London:  Whittaker  ISIS.  (40  S.)  8.  Sh.3. 

Ciceronis  pro  Archia  et  pro  Balbo  orationes,  very  literally  translated, 
by   Charles   Henry   Crosse.     Cambridge:  E.  Johnson   1879.     (44  S.)    8. 

2  sh.  6  d. 
18* 


276    Scriptores  latini.    D,    M.  TuUius  Cicero.   Englische  Übersetzungen. 

M.  Tullius   Cicero. 

Cicero  pro  Archia.  Literallv  translated.  By  F.  M'DonoghMahony. 
London:  J.  Cornish  <&  Sonf^  (1886).     (15  S.)    8.  Sh.  1. 

Cicero  pro  Archia.    A  translation.    (1892)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Pro  Balbo. 

Ciceronis  pro  Balbo  oratio  literally  translated  by  P.  H.  Clif  f  ord.    1878  siehe  :  Pro  Arcliia. 
Cieeronis   pro  Balbo  oratio,   very  literally  translated,    by  Charles  Henry  C^rosse.     1879 
siehe:  Pro  Archia. 

Cicero's  oration  for  Baibus.  Literallv  translated  by  Eoscoe  Mongan. 
London:  J.  Cornish  d'  Sons  1887.    (36  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero  pro  Balbo.    Literally  and  interlinearly  translated  into  english.    By  John  Gibson. 

(1889)  siehe :  Laelius  (Ausgaben). 
Cicero  pro  Balbo.    A  translation.    (1890)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

DirinatiO   in    Caecilium   siehe:  in  Verrem. 

In  L.  Catilinam. 

The  four  orations  of  Cicero  against  Catiline.  Literally  translated.  By 
Roscoe  Mongan.  London,  Lioerpool,  Dublin:  J.  Coriiislt  d-  Sons  (1879. 
1882).    (48  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Marci  TuUii  Ciceronis  oratio  prima  in  Lucium  Catilinam.  With  translation  ...  by 
Augiistus  Constable  Maybury.    (1884)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

The  Speeches  of  M.  Tullius  Cicero  against  Catiline  and  Antony  and  for 
Murena  and  IMilo  translated  (from  the  text  of  Kayser)  by  Herbert 
Edward  Douglas  Blakist on.  Londoii :  Metlmen  and  Co.  1894.  (XXIII, 
278  S.)    8.  Sh.  5. 

Cicero  in  Catilinam  III.    A  tran.slution.    (1895)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Pro  Cluentio. 

The  oration  of  Cicero  for  Clueutius  translated  into  english  by  William 
Charles  Green.  Second  edition.  Camhridqe:  J.  Hall  &  Son  (1871)  1881. 
(89  S.)    8.  '  2  sh.  6  d. 

The  Speech  of  Cicero  for  Cluentius.  Translated  into  english  with  an 
introduction  and  notes  by  William  Petersen.  Oxford:  J.  Thorntov 
1882.    (X  S.,  1  Bl.,  162  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Sonie  remarks  on  the  text  by  Henry  Nettleship  (p.  161—162). 

The   Speech   of  Cicero   in   defence  of  Cluentius.     Translated  into  english 

with    an   introduction  and  notes  bv  William  Peterson.  London  and 

Netv  Tori-:  Macmillan  and  Co.  IbQb.     (LIX,  174  S)    8.  Sh.  5. 
Sonie  remarks  on  the  text  by  H.  Nettleship  (p.  173  —  174). 

Cicero's  pro  Cluentio.  Literally  translated.  By  T.  Mey ler-Warlo w. 
London:  J.  Cornish  d-  Sons  (1888.  1892).     (78  S.)    8.  Sh.  2. 

Cicero  pro  Cluentio.    A  translation.    (1896)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Cicero's  oration  in  favour  of  the  manilian  law.  Literally  translated. 
By  ßoscoe  Mongan.  London,  Liverpool,  Dublin:  J.  Cornish  d  Sons 
(1879.  1882).    (34  S.)    8.  Sh.  1. 

Pro  leg"e  mauilia. 

Cicero  pro  lege  maniliä.  Literally  translated  by  Charles  Henry  Crosse. 
Camhridqe:  j.  Hall  d  Son.  London:  Simpkin,  Marshall  d  Co.;  Hamilton, 
Adams  d'  Co.,  and  G.  Bdl  d  Sons  1880.    (II,  41  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Pro  lege  manilia  of  Cicero.  Translated  into  literal  english,  with  questions 
selected  from  previous  examination  papers.  Written  more  especially 
for  candidates  preparing  for  the  nniversity  of  London  examinations. 
By  Augustus  Constable  Maybury.  London:  Bailliere,  Tindall  d'  Cox 
(1886).    (29  S.)    8.  Sh.  1. 

Pro  Marcello. 

Cicero  pro  Marcello  [for  Marcellusl.  Literally  translated  by  John 
Gibson.    London:  J.  Cornish  and  Sons.    (1892).    (12  S.)    8.  Sh.  1. 


M.  TuUius  Cicero.     Englische  Übersetzungen.  277 


M.  Tullius   Cicero. 
Pro  Milone. 

Cicero 's  oration  in  defence  of  Titus  Annius  Milo.  An  entirely  new  and 
literal  translation.  By  Roscoe  Mongan.  London,  Liverpool,  Dublin: 
J.  Cornish  <(■  Sons  (1880.  1882).     (48  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

M.  Tullius  Cicero's  oration  for  Milo.  A  translation  with  introduction 
&  analysis  by  Joseph  Wells  and  William  John  Morris.  Oxford: 
B.H.Blaclwell.   London: Simpkin,3Iarshallci'Co.lSSr).  (VIII, 54 S.)  8.  Sh.  1. 

Cicero's  oration  for  Titus  Annius  Milo :  the  text  closely  rendered ,  and 
illustrated  with  short  notes.  Preceded  by  an  introduction  and  analysis. 
By  a  First -Class  man  of  Balliol.  [Arranged  for  interleaving  with 
Kayser's  text].  Oxford:  A.  Th.  Shrinipton  and  Son.  London:  Simpkin, 
Marshall,  and  Co.  1886.     (72  S.)    8.  _  _  Sh.  1. 

Ciceronis  oratio  pro  T.  Annio  Milone,  interlinearly  translated  into  english 
by  John  Gibson  and  J.  A.  Prout.  2.  edition.  London:  Frinted  by 
C.  F.  Boicorth  (1887)  1895.    (71  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

The  Speeches  of  M.  Tullius  Cicero  .  .  .  for  .  .  .  Milo  translated  ...  hy  Herbert  Edward 
Douglas  Blakiston.    1894  siehe:  In  L.  Catilinam. 

Cicero  pro  Milone.  A  translation.  (1895)  siehe  oben  die  Ausgaben  (p.  251 :  Fr.  G.  Plaistowe- 
W.  Fr.  Masom). 

Speech  of  M.  T.  Cicero  on  behalf  of  Titus  Annius  Papinianus  Milo.  A 
translation  with  notes,  introduction  and  analysis  by  James  Bernard 
Baker.  Second  edition,  revised.  Oxford:  B.  H.  Blackwell.  London: 
Simpkin,  Marshall,  Hamilton,  Kent  rf-  Co.  (1896)  1904.    (XI,  53  S.)  8.    1  sh.  6  d. 

Pro  Murena. 

Cicero  pro  Murena.  An  entirely  new  and  literal  translation.  By  Roscoe 
Mongan.     London:  J.  Cornish  d-  Sons.    (1888).     (44  S.)     8.      1  sh.  6  d. 

M,  T.  Ciceronis  oratio  pro  L.  Murena.  A  new  and  accurate  translation, 
by  Edmund  Samuel  Crooke.  Cambridge:  J.  Hall  and  Son.  London: 
Simpkin,  Marshall  d'  Co.;  Whittaker  d  Co.;  and,  Bell  and  Sotis  1886.  (1  Bl., 
56  S.)    8.  Sh.  2. 

Speech  of  M.  T.  Cicero  on  behalf  of  Murena.  A  translation  with  notes, 
introduction  and  analysis.  Second  edition,  revised  and  partly  re-written. 
By  James  Bernard  Baker.  Oxford:  B.  H.  Blackicell.  London  ;  Simpjkin, 
Marshall,  Hamilton,  Kent  d;  Co.  (1891)  1901.     (XV,  61  S)    8. 

The  Speech  of  Cicero  in  defence  of  L.  Murena.  Translated,  with  intro- 
duction, analysis,  and  notes  from  the  text  of  Kayser,  by  Edward 
Lovell  Hawkins.  Oxford:  A.  Th.  Shrimpton  d  Son.  London:  Simpkin, 
Marshall,  Hamilton,  Kent,  d-  Co.  1891.    (51  S.)    8.  Sh.  1. 

The  Speeches  of  M.  Tullius  Cicero  .  .  .  for  Murena  .  .  .  translated  .  .  .  by  Herbert  Edward 
Douglas  Blakiston.    1894  siehe:  In  L.  Catilinam. 

Oratioiies  philippicae. 

The  fourteen  philippic  oratious  of  Marcus  Tullius  Cicero.  A  new  trans- 
lation mainly  from  the  text  of  Halm  by  John  Richard  King.  Oxford: 
J.  Thornton  1878.     (268  S.)     8.  Sh.  6. 

The  Speeches  of  M.  Tullius  Cicero  against  .  .  .  Antony  .  .  .  translated  .  .  .  by  Herbert 
Edward  Douglas  Blakiston.    1894  siehe:  Orationes  in  L.  Catilinam. 

The  first  and  second  philippic  orations  of  M.  Tullius  Cicero.  A  new 
translation  mainly  from  the  text  of  Halm  by  John  Richard  King. 
8.  edition.     Oxford:  J.  Thornton  (1877)  1882.     (74  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero's  second  speech  against  Antony  commonly  called  The  second 
Philippic  translated  with  historical  introduction  and  notes  by  Evelyn 
Shirley  Shuckburgh.  Third  edition,  revised.  Cambridge:  Macmillan 
and  Bowes  (1872^)  1885.     (1  BL,  XV  S.,  1  S.  ung.,  75  S.)    8.     8  sh.  6  d. 

Cicero's  philippic  orations.  With  short  notes.  Book  IL  [Arranged  for 
interleaving  with  the  Oxford  text].  Oxford:  A.  Th.  Shrinipton  d'  Son. 
London:  Simpkin,  Marshall  and  Co.  1881.    (71  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero:  Philippic  II.  A  translation.  By  .John  Hampden  Haydon. 
London:   W.  B.  ('live  (1892).     (47  S.)     8.      '  2  sh.  6  d. 


278    Scriptores  latini.    I),    M.  Tullius  Cicero.    Englische  Übersetzungen. 

M.   Tullius   Cicero. 

Cicero's  second  Philippic.    A  literal  translation  by  J.  A.  Prout.    London, 

Liverpool,  Dublin:  J.  Cornish  c(;  ISons  (1896).     (50  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

The    first    four    philippic    orations    of    Marcus    Tullius    Cicero.      A    new 

translation   mainly   from   the   text  of   Halm   by  John  Richard  King. 

Oxford:  J.  Ihornton  1883.    (100  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Pro  Plancio. 

Cicero  pro  Plancio  (for  Plancius).     Literally  translated  by  J.  A.  Prout. 

London:  J.  Cornish  <('■  Sons.     (1892).     (48  S".)     8.  1  sh.  6  d. 

Pro  Roscio  amerino. 

Cicero's  oration  for  Sex.  Roscius  Amerinus.  The  text  closely  rendered 
and  illustrated  with  short  notes  by  an  Oxford  Graduate.  Oxford: 
Th.  Shrimpton  &  Son.  London:  Simpkin,  Marshall  d'  Co.;  Whittaker  d: 
d  Co.  1880.    (59  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Neueste  Aufl.  u.  d.  T. : 

Cicero's  oration  for  Sex.  Roscius  Amerinus.  The  text  closely  rendered. 
Followed  by  short  notes,  and  preceded  by  notes  on  subject  matter. 
By  Reginald  Broughton.  Fifth  edition  revised  by  Edward  Lovell 
iTawkins  and  arranged  for  interleaving  with  the  Clarendon  Press 
Series  text.  Oxford:  H.Giles.  Laie  Shrimpton.  London :  SimpMn,  Marshall, 
namiltun  cett.  1902.     8.  1  sh.  6  d. 

Cicero  pro  S.  Roscio  Amerino.  (Cicero  in  defence  of  S.  Roscius).  Literally 
translated.  By  Thomas  .Tames  Arnold.  London:  J.  Cornish  d  Sons. 
(1885).    (49  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero  pro  Roscio  Amerino.  A  translation.  With  Test  papers.  London: 
W.  B.  Clioe  (1894).    (64  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Notabilia  and  Test  papers  on  Cicero,  pro  Sext.  Roscio  Amerino.    Lonilon:  W.  B.  Clivc 
(1894).    (16  S.)    8.  Sh.  1. 

Pro  P.  Sestio. 

M.  T.  Ciceronis  oratio  pro  P.  Sestio.  Literally  translated.  B}^  William 
James  Hickie.    London:  J.  Cornish  d  Sons.    (1888.  1892).  (75  S.)  8.   Sh.  2. 

Pro  P.  Sulla. 

M.  Tulli  Ciceronis  pro  P.  Cornelio  Sulla  oratio  ad  iudices.  Literally 
translated.  By  Charles  Henry  Crosse.  Cambridge:  J.  Hall  and  Son. 
London:  Sinipkin,  Marshall  d  Co.;  Hamilton,  Adams  d  Co.  1882.  (1  BL, 
45  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

In  C.  Yerrem. 

Cicero's  Divinatio;  or  Oration  against  Quintus  Caecilius.  Literally 
translated.  Bj^  Roscoe  Mongan.  London,  Liverpool,  Dublin:  J.  Cornish 
d  Sons  (1878.  1882).     (27  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero  in  Verrem.  Actio  prima.  Literally  translated.  By  Roscoe 
Mongan.  London,  Lixierpool,  Dublin:  J.  Cornish  and  Sons  (1880.  1882). 
(21  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero  in  Verrem.  Actio  secunda.  (Second  Verrine  oration).  Literally 
translated  b}^  J.  A.  Prout.  London:  J.  Cornish  d  Sons  (1892.  1896). 
(67  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Cicero  in  Verrem,  Actio  II.,  chapter  IV.  (Fifth  Verrine  oration),  de 
signis.  Literally  translated  by  J.  A.  Prout.  London:  J.  Cornish  d 
Sons  (1894).    (69  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Opei'a  philosophica. 

Cicero's  three  books  of  Offices  or  moral  duties;  also  his  Cato  Major, 
an  essay  on  Old  age ;  Laelius ,  on  essay  on  Friendship ;  Paradoxes ; 
Scipios'  dream,  and  Letter  to  Quintus  on  the  duties  of  a  magistrate. 
Literally  translated,  with  notes  &  an  index  by  Cyrus  R.  Edmonds. 
Boston:  Little,  Brown  d  Co.  New  York:  Scribner  d-  Welford  (1850) 
1887.    8.  $  1.40. 


M.  Tullius  Cicero.     Englische  Übersetzungen.  279 


M.   Tullius   Cicero. 

The  academic  Questions,  Treatise  de  Finibus,  and  Tusculan  Disputations 
of  M.  T.  Cicero ,  witli  a  sketch  of  the  greek  philosophers  mentioned 
by  Cicero  ...  literally  translated  by  Charles  Duke  Yonge.  Bof^lon: 
Little,  Broten  d'  Co.  Neiv  York:  Scrlbner  d-  Welford  {185S)  ISHl .  (XXXII, 
474  S.)    8.  $  2. 

The  treatises  of  M.  Tullius  Cicero  on  the  nature  of  the  Gods  [translated 
by  Thomas  Francklin];  on  Divination;  on  Fate;  on  the  Republic, 
on  the  Laws;  and  on  standing  for  the  consulship.  Literally  translated 
with  notes  an  index  chiefly  by  Charles  Duke  Yonge  and  Francis 
Barham.  Boston :  Little,  Brou-n  &  Co.  New  York:  Scrilnier  (&  Welford 
(1853)  1887.     8.  $  2. 

Cicero.  Ethical  writings  translated  bv  Andrew  Preston  Peabodv. 
Boston:  Little,  Broten  &  Co.  1887.     8.     '  $  1.25. 

Academica. 

The  academic  Questions  ...  of  M.  T.  Cicero  literally  translated  by  Charles  Duke  Yonge. 
(1853)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

The  Academics  of  Cicero.  Translated  bv  James  Smith  Reid.  London: 
Macmillan  and  Co.  1880.     (1U7  S.)     8.      ^  5  sh.  6  d. 

Cato  maior  s.  de  senectute  dialogus. 
Cicero's  Cid   age.     Literally   translated   by  W.  Lewers.     New    edition. 
London:  Cornish  d"  Sons  (1847)  1879.     8.  Sh.  1. 

Cicero's  Cato  Major,  an  essay  on  Old  age  .  .  .  Literally  translated  .  .  .  by  Cyrus  R.  Ed- 
monds  (1850)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

Marci  Tulli  Ciceronis  Cato  Maior  seu  De  senectute  dialogus  .  .  .  With  translation  and 
notes  .  .  .  1884  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Cicero  de  senectute  (on  old  age).  Translated  with  an  introduction  and 
notes  by  Andrew  Preston  Peabodv.  Boston:  Little,  Brown  d- Co.  1884. 
(XXXll  67  S.)    8.  '  Cts.  75. 

Cato  Major  de  senectute  of  Cicero.  Translated  into  literal  english. 
Also  questions  selected  from  previous  examination  papers.  Written 
more  especially  for  candidates  preparing  for  the  University  of  London 
examinations.  Bv  Augustus  Constable  Maybury.  London:  Bailliere, 
Tindall  S  Cox  (1886).    (86  S.)    8.  "'  Sh.  1. 

Cicero  de  senectute.    A  translation.    ('892)  siehe  oben  die  Ausgaben  (A  llcroft-Masom). 

Cato  et  Laelius. 

The  treatises  on  Old  Age  and  Friendship  of  M.  T.  Cicero  literally  trans- 
lated by  Maurice  McKay.  Dublin:  Gilt.  London:  Whittacker  (1861) 
1879.    (.58  S.)    8.  Sh.  1. 

Cicero.  De  .senectute  et  de  amicitia.  Neu- York :  Ä.  Hindsd  Co.  18S9.  8.  Cts.  50. 

Cicero  on  Friendship  and  on  Old  age.  Literally  translated,  with  notes. 
By  Cyrus  R.  Edmonds.  With  a  biographical  introduction.  London: 
G.  Bell  d-  Sons  1889.     (XXII,  94  S.)     8  1  sh.  6  d.  &  1  sh. 

Old  Age  and  Friendship.  Essavs  by  Marcus  Tullius  Cicero.  Translated 
by  William  Melmoth.   London  cett.:  Cassell  d  Com}).  1889.  (192  S.)  8.  3  d. 

Old  Age  and  Friendship.  Essays  by  Marcus  Tullius  Cicero.  Translated 
by  William  Melmoth.  With  an  introduction  by  Henry  Morley. 
London.   Netv  York  and  Melbonrne:  Cassell  and  Comp.  Id05.  (192  S.)  8.  6  d. 

Cicero.  The  Offices  translated  by  Thomas  Cockmann  and  the  Cato 
and  Laelius  by  William  Melräoth.  Ljondon:  G.  Boutledqe  and  Sons 
1894.    (318  S.)    8.  '     3  sh.  6  d. 

Sir  John  Lubbock's  hundred  books.    7(i. 

Cicero.    Old  age  and  friendship.    New  York:  A.  Hinds  d  Co.  1894.   8.   $  1.50. 

Cicero's  essays  on  old  age  and  friendship ;  also  bis  Paradoxes ;  literally 
translated  by  Cyrus  R.  Edmonds;  with  an  introduction  by  E.  Brooks 
jr.     Philadelphia:  D  McKay  (1896).    (150  S.)  '        Cts.  50. 

De  diyinatione. 

The  treatise  of  M.  Tullius  Cicero  on  Divination  .  .  .  Literally  translated  .  .  .  by  Cliarli'S 
Duke  Yonge.     (1853)  1887  sieh«;:  Opera  philosophica. 


280    Scriptores  latini.    D.    M.  Tullius  Cicero.   Englische  Übersetzungen. 

M.    Tullius   Cicero. 
De  fato. 

The  treatise  of  M.  Tullius  Cicero  on  Fate  .  ,  .  Literally  translated  .  .  .  by  Charles  Duke 
Yonge.    (1853)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

De  flnibus  bonorum  et  inalornm. 

Treatise  de  Finibus  of  M.  T.  Cicero  .  .  .  literally  translated  by  Charle.s  Duke  Yonge. 
(1853)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

M.  Tulli  Ciceronis   de   finibus  bonorum  et  malorum  libri  quinque.     The 

text  revised  and  explained  by  James  Smith  ßeid.    In  three  volumes. 

Vol.   III.     Containing    the    translation.      Camhriclqe :   At   the   University 

Press  1883.    (VII,  190  S.)    8.  "  Sh.  8. 

I.  II  not  published. 

Cicero  de  finibus.  Book  i.  A  translation.  (1890)  siehe  oben  die  Ausgaben  (Moses- 
Fearenside). 

Cicero:  De  finibus,  book  II.  A  close  translation.  With  test  papers. 
By  Jones  Daniel   Maillard.     London:  W.  B.  Clive  (1895).    (55  S.)    8. 

2  sh.  6  d. 
Laelius  s.  de  amicitia. 

Cicero's  Laelius,  on  essay  on  Friendship  .  .  .  Literally  translated  by  Cyrus  R.  Edmonds. 

(1850)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 
Marcus  Tullius  Cicero's  Laelius  .  .  .  With  .  .  .  translation.    1880  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Laelius;   or  a  Dialogue  on   Friendship.     By  M.   Tullius  Cicero.     With  translation  .  .  . 

1884  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Marci  TuUii   Ciceronis   Laelius  .  .  .  With  translation  .  .  .  by  Augustus  Constable  May- 

bury.    (1884)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Cicero  de  amicitia  (on  friendship)  and  Scipio's  dream.  Translated  with 
introduction  and  notes  by  Andrew  Preston  Peabody.  Boston:  Little, 
Brown  <&  Co.  1884.     (XIX,  91  S.)    8.  Cts.  75. 

Cicero  de  amicitia.    A  translation.    (1889)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Cicero,  Francis  Bacon,  and  Ralph  Waldo  Emerson :  Friendship.  Cliicago: 
Albert  d-  Scott  (1891).     8.  $  2. 

Cicero:  De  amicitia.  A  translation  by  J.  F.  Stout  and  William  Frederick  Masom. 
(1895)  siehe  oben  die  Ausgaben  (AI  Icr  of  t -M  asom), 

De  legibus. 

The  treatise  of  M.  Tullius  Cicero  on  the  Laws  .  .  .  Literally  translated  .  .  .  by  Charles 
Duke  Yonge.    (185a)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

De  natura  deorum. 

The  treatise  of  M.  Tullius  Cicero  on  the  nature  of  the  (Jods  [translated  by  Thomas 
Prancklin].     (1853)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

Cicero  de  natura  deorum.    (Cicero  on  the  nature  of  the  gods).    Complete. 

Literally   translated.     With   notes   on   the  logic,   astronomy,  etc.     By 

Henry  Owgan.     London,   Liverpool,   Dublin:   J.  Cornish  &  Sons  (1885). 

(132  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Marci  Tullii  Ciceronis  de  natura  deorum  by  Francis  Brooks.    London: 

Methuen  &  Co.  1896.    (1  Bl.,  212  S.)     8.      '  3  sh.  6  d. 

De  offlciis. 

Cicero's  three  books  of  Offices  or  moral  dutiea  .  .  .  Literally  translated  ...  by  Cyrus 
R.  Edmonds.    (1850)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 

Cicero  de  officiis.  Translated  -with  an  introduction  and  notes  bv  Andrew 
Preston  P e a b o d y.    Boston:  Little,  Broim  d;  Co.  1884.   (XXIV,"'254  S.)  8. 

Cts.  75. 
Cicero.    The  Offices  translated   by  Thomas  Cockman  .  .  .   1894  siehe:   Cato  et  Laelius. 

Paradoxa. 

cicero's  Paradoxes  ...    Literally    translated   ..      by  Cyrus   K.   Edmonds.     (1850)    1887 

siehe:  Opera  philosophica. 
Cicero's  Paradoxes:   literally   translate«!   by  Cyrus  K.  Kdmond.'i.    (1896)  siehe:  Cato  et 

Laelius. 


M.  TuUius  Cicero.    Englische,  französisclie  tbersetzungen.       281 


M,  Tullius   Cicero. 
De  republica. 

The  treatise  of  M.  Tullius  Cicero  on  the  Republic  .  .  .  Literally  translated  .  .  .  by  Charles 

Duke  Yonge.    (1850)  1887  siehe:  Opera  philosophica. 
The  Republic  of  Cicero  ...  translated  with   notes  by   George   G.   Hardingham.    1884 

siehe  oben  die  Ausgaben. 

Somniain  Scipionis. 

Cicero's  Scipio's  dream  .  .  .  Literally  translated  .  .  .  by  Cyrus  R.  Edmonds.    (1850)  1887 

siehe:  Opera  philosophica. 
Cicero.    Scipio's   dream.    Translated  with  introduction  and  notes  by  Andrew  Preston 

Peabody.    1884  siehe  :  Laelius. 
Somnium  Scipionis  translated  into  english  with  an  essay  „The  vision  of  Scipio  considered 

as  an  fragment  of  the  mysteries"  by  L.  O.    In:    Collectanea  hermetica  edited  by  W. 

W.  Weste  Ott  5  (Lüiulon  1894)  p.  5—34. 

Tuscnlanae  dispntatioues. 

Tusculan  Disputations  of  M.  T.  Cicero  .  .  .  literally  translated  by  Charles  Duke  Yonge. 
(1853)  1887  siehe  :  Opera  philosophica. 

Cicero's  tusculan  disputations.  Translated  with  an  introduction  and 
notes  bv  Andrew  Preston  Peabody.  Boston:  Little.  Brown  <&  Co.  1886. 
(XXIIi;331  S.)    8.  '      .  .         .  .  ^  1-25- 

Death  no  bane:  A  new  translation,  with  copious  illustrative  notes,  of 
Cicero's  first  Tusculan  Disputation.  By  Robert  Black.  London  .• 
Sampson  Lov,  Marsion,  SearU;  dt  Rivinnfon  1889.    (XII,  171  S.)    8.    Sh.  5. 

Opera  rhetorica. 

Cicero  on  oratory  and  orators  [De  oratore  and  Brutus,  the  letters  trans- 
lated by  E.  Jones] ;  with  bis  letters  to  Quintus  and  Brutus.  Translated 
or  edited  with  notes  and  index  by  John  Selby  Watson.  Boston: 
Little,  Brown  <&  Co.    Neu-  York:  Scribner  &  Welford  (18ö5)  1884.    8.    $2. 

M.  Tullii  Ciceronis  .  .  .  Brutus;  sive  ...  de  claris  oratoribiis  .  .  .  With  notes  by  William 

Brownrigg  Smith.    (1868)  1878  siehe:  Cato  et  Laelius. 
The   orator  of  M.  Tüll  us  Cicero.    Literally  translated  by  Charles  Duke  Yonge.    (1851) 

1887  siehe  oben  Orationes. 
Cicero  de  oratore.     Book  I  translated  into  english  with  an  introduction 

by  E.  N.  P.  Moor.     London:   Metlmen   and  Co.   1892.     (XXII  S.,  1  BL, 

108  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Cicero  de  oratore.     Book  II.     A  translation.    London:  W.  B.  Clive  &  Co. 

(1890).    (103  S.)    8.  Sh.  3. 

The  Topics  of  M.  Tullius  Cicero.  Literally  translate«!  l)y  Charles  Duke  Yonge  (1851) 
1887  siehe  oben  Orationea. 


Epistalae. 

Ciceron.  Choix  de  lettres.  Traduction  francaise  du  recueil  de  G.  Ramain, 
extraite  de  la  traduction  complete  des  oeuvres  de  Ciceron  par  J.  V.  Le 
Clerc.    Paris:  Hachette  et  Cie.  (1882)  1908.    (296  S.)    8.  Fr.  2. 

Orationes. 

Pro  Ai'chia. 

Ciceron.    Plaidoyer  pour  Archias.    Explique  litteralement,  traduit  en  fran(;ais  et  annote 

par  Antoine  Chanselle  (1846)  1909  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Cic6ron.     Discours   pour  le  poete  Archias.     Latin-fran<jais   en  regard.     Traduction   de 

Villefore,  revue  et  corrig6e  par  de  Wailly  (18ti3)  1883  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Pro  Caelio  Rnfo. 

M.  T.  Ciceron.  Plaidoyer  pour  M.  Celius  Rufus.  Traduction  nouvelle 
par  Emest  Alexandre  Billaut  deGerainville.  Paris :  Ze  tradudeur, 
56  rite  d' Hotel  •  de  -  Vüle  1886.    (180  S.)    8.  Fr.  2. 

In  L.  Catilinam. 

Cic6ron.  Les  Catilinairos  expliquöes  litteralement,  traduites  en  fran(;ais  et  annotees 
par  J.  Thibault  (1849)  1909  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Les  Catilinaires  de  Ciceron.  Traduction  fran9aise  par  .1.  Thibault. 
Paris:   Tfacliette  et  Cie.  1885.     (127  S.)    8.  Fr.  1.25. 


282     Scriptores  latini.    D.    M.  Tullius  Cicero.    Franz.  Übersetzungen. 

M.   Tullius   Cicero. 

Les  Catilinaires  de  Ciceron,  traduites  en  franyais  avec  le  texte  latin  en 

regard   et   des  notes  par  J.  Thibault.     Faris:  Hnchette  et  Cie.   (1849) 

1899.     (121  S.)    8. 
Ciceron.     Les   Catilinaires   de   Ciceron.     (Traduction   d'Olivet).     Avec 

introduction   par   Charles  Simond.     Paris:  H.  Gautier  1893.     (86  S.)    8. 

Fr.  -.10. 
M.    T.    Ciceron.      Les    Catilinaires,    discours     pour    Marcellus,    discours 

pour  Milon.     Traduction    d' Auger.     Faris:    Libr.    de   la   ,.Bibliotheque 

nationale"  1895.     (160  S.)    8. 

Pro  Ligai'io. 

Cicöron.  Discours  pour  Ligarius.  Expliqu6  litteralement ,  annotö  et  revu  pour  la 
traduction  frarKjalse  par  A.  Materne.     (1853)  1896  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Ciceron.  Plaidoyer  pour  Q.  Ligarius  par  Ciceron.  Traduction  fran9aise 
par  A.  d'Alfes.     Tours:  A.  31ame  et  fih  1889.     (28  S.)     8. 

Pro  M.  Marcello. 

(!ic6ron.  Discours  pour  Marcellus.  Explique  litteralement,  annote  et  revu  pour  la 
traduction  fran<;aise  par  A.  Materne.    (1853)  1905  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Discours  de  C!ic6ron  ä  C^sar,  ä  l'occasion  du  rappel  de  M.  Claudius  Marcellus.  Tra- 
duction .  .  .  par  Joseph  van  Ballaer.     1887  siehe  oben  die  Ausgaben. 

M.  T.  Cic6ron.  Discours  pour  Marcellus.  Traduction  d  '  A  u  g  e  r.   1895  siehe :  In  L.  Catilinam. 

Pro  T.  Annio  Milone. 

Cic6ron.     Discours  pour  Milon  .  .  .  Traduction  de  de  Wailly.    (1842)  1885  siehe  oben  die 

Ausgaben. 
Ciceron.    Plaidoyer  pour  Milon.    Explique  litteralement,  annote  et  revu  pour  la  traduction 

fran<;aise  par  ai,douard  Sommer  (1845)  1909  siehe  oben  die  Ausgaben. 
M.  T.  Ciceron.    Discours  pour  Milon.    Traduction  d 'Au  ger.    1895  siehe :  In  L.  Catilinam. 

Pro  Murena. 

Plaidoyer  pour  Murena  par  Ciceron.  Explique  litteralement,  traduit  en  fran9ais  et 
annote  par  J.  Thibault  (1848)  1909  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Oratioiies  pliilippicae. 

Ciceron.  Seconde Philippique.  Traduction  francjaise  par P.-C.-B. Gueroult 
avec  le  texte  en  regard.    Paris:  Hachette  et  Cie.  1883.    (93  S.)  8.   Fr.  1  50. 

Ciceron.  Seconde  Philippique.  Expliquee  litteralement  par  Gar on,  traduite  en  fran9ais 
par  J.  V.  Le  Clerc.     1883  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Post  reditum  in  senatu. 

Ciceron.  Harangues  au  peuple  et  au  senat  ä  son  retour  d'exil,  et  au 
College  des  pontifes  pour  sa  maison.  Traduction,  introductions  et 
notes  de  Clement.  Paris:  Libr.  de  la  ,^Bibliotheque  nationale"  1886. 
(191  S.)    8.  Fr.  2.25. 

In  C.  Verrem. 

Ciceron.  Discours  contre  Verres.  Traduction  de  J.  Nicolas  Demeunier. 
3  vol.     Paris:  Libr.  de  la  „Bibliotheque   nationale"  (1883—1891)  1905.     8. 

Fr.  —.75; 

Ciceron.     Discours   contre   Q.   Cecilius.     Traduction   par   Tiburce   Franq  ue  ville.     1880 

siehe  oben  die  Ausgaben. 
Ciceron.     Discoiirs  contre  Verres  sur  les  statues.     Explique  litteralement  et  annote  par 

J.  Thibault  et  traduit  en   fran^ais  par  P.-C.-B.  Gueroult.    (1847)  1908  siehe  oben 

die  Ausgaben. 
Ciceron.     Discours  contre  Verres  sur  les  supplices,  explique  et  annote  par  O.  Dupont 

et  traduit  en  fran(;ais  par  P.-C.-B.  Gueroult.    (1846)  1908  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Opera  philosophica. 
Cato  maior. 

Dialogue  sur  la  vieillesse  par  Ciceron.  Explique  litteralement,  traduit  en  francjais  et 
annote  par  Paret  et  A.  Legoiiöz.     (1850)  1907  siehe  oben  aie  Ausgaben. 

Dialogue  sur  la  vieillesse  par  Ciceron.  Traduction  fran(?aise  par  V.  Paret  et  A.  Legouez 
avec  le  text  latin  en  regard  .  .  .  (1850)  1907  siehe  oben  die  Ausgaben. 


M.  Tullius  Cicero.     Französische  Übersetzungen.  283 


M.  Tullius   Cicero. 

Choix  d'oeuvres  de  M.  T.  Ciceron.     Oeuvres  philosophiques  (fragments): 

Cato  l'ancien  ou  de  la  vieillesse.    Traduits  par  P.-L.  Lezaud.    Par/.s.- 

F.  Didot  freres,  filf<  et  Cie.  1880.    (XVI,  28'2  S.)    8. 

Cicöron.  Cato  l'Ancien  ou  de  la  vieillesse.  Traduction  nouvelle,  accompagnöe  du  texte 
.  .  .  par  Emile  et  Kaoul  Pessonneaux.  (1892)  siehe:  Oratio  pro  A.  Licinio  Archia 
(p.  243). 

De  flnibus  bonornm  et  malorum. 

Entretiens  sur  les  vrains  biens  et  les  vrais  maux  par  Ciceron.  Livres 
premier  et  deuxienae.  Traduction  fran9aise  deRegnier-Desmarais, 
revue  et  con-igee,  precedee  d'une  introduction,  d'une  analyse  developpee 
et  d'appreciations  critiques  par  E.  Tal  bot.  Farifi:  Delnlain  freres 
(1875.  1879)    (XXIV,  96  S.)    8. 

Laelius  s.  de  amicitia. 

Dialogue  de  l'amitiö  par  Cie6ron ,    traduit   en  fran(;ais  .  .  .  par  A.  Legouez.    (1850)  1893 

siehe  oben  die  Ausgaben. 
Oic6ron.     Lelius   ou   de   l'amitie.     Traduction   nouvelle,   accompagnöe   du   texte  .  .  .  par 

P]mile  et  Raoul  Pessonneaux.    (1892)  siehe:  Oratio  pro  A.  Licinio  Archia  (p.  243). 

De  legibus. 

Ciceron.  Traite  des  lois,  livre  \^^.  Nouvelle  traduction  franyaise,  precedee 
d'une  introduction  et  d'une  analyse  par  A.  Pbilibert.  Parift:  Delalain 
freres  (1881).    (XXIV,  34  S.)    8. 

Cic6ron.  Des  lois.  Livre  premier,  expliquö  littöralement  par  un  agregö  de  philosophie 
et  traduit  en  fran<;ais  par  Charles  de  Remusat.     1881  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Ciceron.  Traite  des  lois,  livre  premier:  Traduction  de  Charles  de 
Remusat,  revue  et  augmentee  d'une  introduction  par  L.  Levy- 
Brühl.     Paris:  Hachette  et  Cie.  (1881)  1886.     (96  S.)    8.  Fr.  —.75. 

Ciceron.  Des  lois.  Livre  premier.  Traduction  fran9aise  par  un  pro- 
fesseur  de  philosophie.     Paris:  Foufisielc/ue  fr.  1883.     (55  S.)     8. 

Ciceron.  Les  Lois.  (Livre  premier).  Traduction  d'apres  l'edition  de  du 
Mesnil,  precedee  d'une  notice  sur  la  vie  et  les  ouvrages  philosophiques 
de  Ciceron,  avec  un  resume  analytique  du  livre  et  suivi  d'un  appendice 
par  Eugene  M  a  i  1 1  e  t.    Faris .-  Vre  Belin  et  fils  1883.   (XXXVIII,  44  S.)   8. 

De  natura  deorum. 

Ciceron.  De  la  nature  des  dieux  par  Ciceron.  Traduction  franpaise  par 
J.  V.  Le  Clerc.     Paris:  Hachette  et  Cie.  1886.     (VIII,  87  S.)    8.     Fr.  1. 

Cicöron.  De  la  nature  des  dieux.  Livre  II.  Texte  latin  en  regard  de  la  traduction 
fran(;aise  de  d'Olivet.    (1886)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Ciceron.  De  la  nature  des  dieux,  livre  deuxieme.  Traduction  francaise 
correcte  par  P.  Rodillon.  Paris :  FuusHelgue  freres  1886.  (96  S.)  8.  Fr.  1. 

Ciceron.  De  la  Nature  des  dievix.  Livre  second.  Traduction  francaise 
precedee  d'une  introduction  sur  le  stoi'cisme  et  la  religion  de  Ciceron, 
avec  un  resume  analytique  du  livre  par  Eugene  Maillet.  Paris: 
F«  E.  Belin  et  ßs  1887.    (XXXVI,  82  S.)    8.  Fr.  1.25. 

De  offlciis. 

Traite  des  Devoirs.  Expliqu^  littöralement  traduit  en  franf-ais  et  annote  par  Edouard 
Sommer.     (1861)  1906  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Traite  des  Devoirs  par  Ciceron.  Traduction  nouvelle  precedee  d'une 
introduction,  d'une  analyse  et  d'appreciations  critiques  par  Henri  Joly. 
Paris:  Delalain  freres  (1869.  1878).     (XXIV,  131  S.)    8, 

Ciceron.  Traite  des  Devoirs.  Traduction  francaise  par  Edouard  Sommer. 
Paris:  Hachette  et  Cie.  (1877)  1894.     (IV,  218  S.)     8.  Fr.  1.50. 

Cicöron.  Traite  des  Devoirs  (Livre  premier).  Traduction  fran9aise 
precedee  d'une  introduction  sur  la  morale  stoTcienne  et  la  morale  de 
Ciceron  par  Eugene  Maillet.  Paris:  F»'^  E.  Belin  et  ßs  1887.  (XLI, 
74  S.)    8.  Fr.  1.25. 

Cic6ron.  Trait6  des  Devoirs.  Livre  ler.  Texte  latin  en  regard  de  la  traduction  fran(;ai8e 
par  Henri  Joly.     (1886.  1900)  siehe  oben  die  Ausgaben. 


284    Script,  latiui.    D.    M.  Tullius  Cicero.   Franz.,  griech.,  ital.  Übersetz. 

M.   Tullius    Cicero. 

De  republica.     (Somnium  Scipionis). 

Ciceron.    Le  Songe  de  Scipion.    Traduction  en  i'ranijais  avec  le  texte  latin  en  regard  et 

des  notes  par  Pottin.    (1845)  1908  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Songe  de  Scipion.    Explique  littöralement ,   traduit  en  fran9ais  et  annote  par  Pott  in. 

(1845)  1909  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Opera  rhetorica. 

Ciceron.     Analyse   et   extraits   des    ouvrages   de  rhetorique   de   Ciceron. 

Traduction   fran9aise   extraite   de   la   traduction  des  Oeuvres  completes 

de  Ciceron   par  J.  V.   Le   Clerc.     Pom;   Hachette  et  Cie.  (1875)  1880. 

(ly,  .351  S.)    8.  Fr.  .S. 

Ciceron.      Brutus    ou    Dialogue    sur    les    orateurs   illustres.      Traduction 

fran9aise  par  Jean  Louis  B  u  r  n  o  u  f ,  avec  le  texte  latin.    Pon'.t :  Hachette 

et  Cie.  (1868)  1901.    (197  S.)    8. 

Ciceron.  Brutus  .  . .  traduit  par  Jean  Louis  Bvi  rnou  f.   (1881)  1903  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Ciceron.     L'Orateur.     Traduction  francaise  par  J.  V.  Le  Clerc  avec  le 
texte  latin  et  des  notes.    Paris:  Hachette  et  Cie.  (1866)  1903.    (100  S.)    8. 


ÄixsQwvos  Ol  T^aauQtg  xmu  KmiXira  köyoi  /uiTctifiJua&^vTfs  /ufru  arjuficöaecjv 
und  n.  MmagäyxK.     'A^^rrjai:  F.  z/.  <p£'^rjg  1891.     (132,  4  S.)     8. 

M.  T.  KixiQwvo?  o  TtfjuJtot  y.uzu  ^Artturlov  ihe  'PiXirzniy.öi  Xiiyog  f^iizu  .  .  .  uiTaipoiintixig  vno 
MaQXov  B i  uyxlrij.     1888  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Af.  T.  KixiQCüvog  ö  devTtQo:  xat'  'AvtvdvIov  i'iie  'PiXinmy.oi  Xöyog  usza  .  .  .  i.ifTuq>Qciatii)c  vno 
Mufjyov  Biuyy.tv)i.    1889  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Hellas  Gruenpergs  griechische  Übersetzung  von  Ciceros  4.  Philippischer  Rede.  Von 
Georg  Laubmann.  In:  Abhandlungen  aus  dem  Gebiet  der  klassischen  Altertums- 
Wissenschaft.  W^ilhelni  von  Christ  zum  60.  Geburtstag  dargebracht  (Mmirhin  1891) 
p.  365—371.  __       _  .  , 

Afufjxov  Tvi.Uov  Kty.i()Ujrog  AaUiog  »;  didXoyoc  ne(jl  (piUcxg,  ix  tyjg  kutiviöo?  üg  Hji  ^XXfjrlOu 
(piüvijv  iisiivB/S^tig  vm)  lluaildov  'ArrwriüSov.    1878  siehe  oben  die  Ausgaben. 


Epistulae. 

Scelte  lettere  di  M.  T.  Cicerone  piü  comunemente  studiate  negli  istituti 
classici,  Traduzione  di  Antonio  Cesari  con  note  di  G.  Piergili. 
Torino:  G.  P.  Paravia  e  C.  1893.    (276  S.)    8.  L.  2. 

Orationes. 

M.  Tullio  Cicerone.  Sette  orazioni  tra  le  scelte,  recate  in  italiano  da 
Salvatore  Cacopardo.    Palermo:  Tip.  Lao  1879.    (126  S.)    8.         L.  2. 

Orazioni  scelte  di  Marco  Tullio  Cicerone  recate  in  lingua  italiana  da 
Giuseppe  Antonio  Cantova.     Milano:  Guigoni  (1872)  1»83.    (222  S.)    8. 

L.  —.75. 

Orazione  a  favore  della  legge  manilia  detta  al  popolo.  Orazioni  sulla  legge  agraria 
contro  P.  Servilio  RuUo.  Orazioni  contro  L.  Catilina.  Orazione  a  favore  di 
A.  Licinio  Archia.     Orazione  a  favore  di  M.  Marcello, 

M.  Tullio  Cicerone.  Orazioni  scelte,  recate  in  italiano  da  Alessandro 
Bandiera,  premesssvi  note  critiche  e  biografiche  per  cura  di  Ludovico 
Corio.     Milano:  E.  Sonzoijno  1886.     (319  S.)     8.  _     L.  1. 

M.  Tullio  Cicerone.  Dieci  orazioni  tra  le  piü  scelte,  recate  in  italiano 
da  Salvatore  Cacopardo.     Palermo:  Meccio  1882.     8. 

Due  orazioni  di  M.  Tullio  Cicerone  voltate  in  lingua  italiana  da  Romeo 
Salvatelli.     Bari:  Tip.  Operaia  1894.     (50  S.)    8.  L.  1. 

Orazione  prima  contro  L.  Sergio  Catilina.    Orazione  per  M.  Marcello. 

Pro  Archia. 

M.  Tullio  Cicerone.  L'orazione  pro  Archia:  testo,  costruzione,  versione  letterale,  versione 
libera  .  .  .  18S6  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Pro  rege  Deiotaro. 

M.  Tullio  Cicerone.  Orazioni  in  difesa  del  re  Deiotaro,  della  legge 
manilia  e  di  Publio  Sestio.  Traduzione  di  Lodovico  Dolce.  Napoli: 
Chimazü  1892.    (116  S.)    S. 


M.  Tullius  Cicero.    Italienische  t!lbersetzungen.  285 

M.  Tullius   Cicero. 

De  imperio  Cii.  Pompei. 

M.  TuUio  Cicerone.  Orazione  in  difesa  della  legge  manilia.  Traduzione  di  Lodovieo 
Dole 6.     1892  siehe:  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

Pro  Q.  Ligario. 

M.  Tullio  Cicerone.  L'orazione  per  Q.  Ligario.  Testo ,  costruzione ,  versione  letterale, 
veraione  libera  .  .  .  1887  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Pro  M.  Marcello. 

M.  Tullio  Cicerone.  L'orazione  per  Marcello:  testo,  costruzione,  versione  letterale, 
versione  libera  .  .  .  1888  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Orationes  pliilippicae. 

Le  Filippiclie  di  Marco  Tullio  Cicerone  tradotte  e  illustrate  da  Giovanni 
Mestica.  2  vol.  Firenze:  G.  C.  Sansoni  1877.  1880.  (XV,  500  S.; 
VI,  687  S.)    8.  L.  9. 

Pro  Eoscio  amerino. 

M.  T.  Cicerone.  Orazione  in  difesa  di  Sesto  Roscio  Amerino  volgarizzata 
per  cura  di  Ercole  Cirta.  Müano:  Lihr.  EUeniea  di  L.  V.Guzzi  1892. 
(63  S.)    8.  L.  —.80. 

Pro  P.  Sestio. 

M.  Tullio  Cicerone.  Orazione  in  difesa  di  Publio  Sestio.  Traduzione  di  Lodovieo  Dolce. 
1892  siehe:  Oratio  pro  rege  Deiotaro. 

Opera  philosophica. 

Opere  filosofiche  di  M.  Tullio  Cicerone  tradotte  da  Stefano  Martini.    8. 

I.   Lelio:  trattato  dell'  amicizia.     ('oniu:  ('.  Francin  1880.     (63  S.) 
II.   I  paradossi  scritti  a  Marco  Bruto.     Ibidem  1880.     (42  S.) 

III.  Cato  maggiore:  dialogo  intorno  alla  vecchiezza,  scritto  a  Tito  Poniponio  Attico. 
Thidem  1882.     (XX,  79  S.)  L.  —.80. 

IV.  I  nuovi  accademici.     Ilmltm  1882.    (XV,  46  S.)  L.  —.80. 
V.    II    libro    del    Fato.      II    Sogno    di    Scipione.     Sanrtmu:    Arhuffo    t    Vnrliiert    1884. 

(55  8.)  L.  1. 

VI.   LucuUo  ossia  gli  antichi  Accademici.    Onefflm:  k'reili  Gliili'iti  ISSi.   (119,  X  S.)  L.  2. 

Cato  maior  s.  de  senectute. 

M.  Tullio  Cicerone  .  .  .  la  vecchiezza  voltata  in  italiano  da  Zetfirino  Carini.  (1872)  1893 
siehe :  De  officiis. 

M.  Tullio  Cicerone.  Della  vecchiezza;  dialogo,  recato  in  lingua  ital.  da 
Alessandro  Mariotti.   Sampierdarena:  Tip.  San  Vincenza  1883.   (48  S.)   8. 

L.  —.60. 

M.  Tullio  Cicerone.  La  vecchiezza  a  Tito  Pomponio  Attico  volgarizzata 
da  Ale.ssandro  Mariotti.  Castelnuovo  deW  Auditore:  Tip.  Sardoni  edit. 
1895.    (76  S.)    8.  L.  —.80. 

Trattati  di  M.  Tullio  Cicerone  circa  l'ainicizia  e  la  vecchiezza.  Traduzione  letterale  di 
Gaetano  Roselli.     (1880)  1894  siehe:  Tacitus  (Agricola). 

Catone  Maggiore.  —  Cajo  Lelio.  —  .T  Paradossi  di  M.  T.  Cicerone  tradotti 
da  Stefano  Martin o".     Milano :  E.  Sotizogno  188S.    (96  S.)    8.    L.  — .25. 

M.  Tullio  Cicerone.  Della  vecchiezza:  dialogo.  Nuova  versione  con 
note  di  Giovanni  Caff  i.    l'avia:  Tip.  frat.F^isi  1887.  (XII,  90  S.)  8.  L.  1.50. 

11  Catone  maggiore  di  M.  Tullio  Cicerone  ovvero  dialogo  intorno  alla  vecchiezza  fra 
Catone,  Scipione  e  Lelio  dedieato  a  Tito  Pomponio  Attico.  [Traduzione  di  Michele 
Battaglia.    1866].    In:  P.  Mantegazza,  Elogio  della  vecchiaia  (Mihnw  1895)  p.  249— 300. 

M.  Tullio  Cicerone.  Della  vecchiezza.  Libro  tradotto  nell'  idioma  italiano 
da  Domenico  Pavoni.    Siena:  Tip.  arciv.  s.  Bernardino  1895.    (36  S.)    8. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  Catone  maggiore  .  .  .  Costruzione,  versione  letterale  e  versione 
libera.    1896  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Laelius  s.  de  amicitia. 

M.  Tullio  Cicerone  .  .  .  l'amicizia  .  .  .  voltata  in  italiano  da  Zeffirino  Carini.    (1872)  1893 

siehe:   De  officiis. 
Trattato  di  M.  Tullio  Cicerone  circa  l'amicizia.    Traduzione  letterale  di  Gaetano  Roselli. 

(1880)  1894  siehe:  Tacitus  (Agricola). 


28()      Scriptores  latiiii.    1).    M.  TuUius  Cicero.    Ital.,  norweg.  Übersetz. 

M.  Tullius   Cicero. 

M.  TuUio  Cicerone.  II  Lelio,  ossia  dialogo  intorno  all'  amicizia.  Tradu- 
zione  di  Giovanni  Sabatini.  Pubblicato  in  occasione  delle  nozze 
Galeati-Casoni.     Jmola:  Tip.  Galeati  e  f.  1880.     (50  S.)    8. 

M.  Tullio  Cicerone.    Cajo  Lelio.    Tradotto  da  Stefano  Martini.    1883  siehe:  Cato  maior. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  Laelio  .  .  .  teste ,  costruzione  ,  versione  letterale  e  note  per  un 
pubblioo  insegnante.     1884  siehe  oben  die  Ausgaben. 

M.  Tullio  Cicerone.  Lelio,  dell'  amicizia,  libro  a  T.  Pomponio  Attico: 
saggio   di  versione   di   Giovanni   Caffi.     Pavia:   Tip.   frat.   Fusi   1887. 

(65  S.)    8.  ....  ...  I^-  1- 

II  Lelio   o   deir    amicizia,   dialogo   filosofico  di  M.  T.  Cicerone.     Saggio 
di  volgarizzamento  di  Alfio  Marletta.    Catania:  Barbagallo  e  Scuaeri 
1896.    (26  S.)    8. 
De  legibus. 

I   tre  libri   di  M.  T.  Cicerone  intorno   alle  Leggi.    Testo   colla  versione  e  conimento  di 

Giacomo  Sichirollo.    1878— (1885)  siehe  oben  die  Ausgaben. 
I  libri  delle  Leggi  di  M.  T.  Cicerone  fatti  volgari  da  Stefano  Martini 

con  prefazione  e  note  del  traduttore.     Saxremo:  Stab.  tip.  Liqure  C.  B. 

Biavcheri  1888.     (255  S.,  1  8.  ung.)    8. 
M.  Tullio  Cicerone.    I  libri  delle  leggi,  tradotti  e  commentati  da  ßaffaele 

Pasculli.    Napoli:  R.Marfihieri  di  GiusejjpelSdl.  (XXIX,  160  S.)  8.   L.  8. 

De  natura  deornm. 

M.  Tullio  Cicerone.  Della  natura  degli  dei.  Libri  tre  volgarizzati  da 
T.  C.  Malvezzi.     Napoli:  L.  Chiurazzi  1889.    (214  S.)    8.  L.  1.20. 

De  ofiiciis. 

M.  Tullio  Cicerone.  Gli  ufficii,  l'amicizia  e  la  vecchiezza,  voltati  in 
italiano  da  Zeffirino  C  arini.  Torino:  G.  B.  Fararia  (1872)  1893.  8.  L.  1.5ü. 

M.  Tullio  Cicerone.  Dei  doveri  libri  tre.  Traduzione  di  Giuseppe  Rigutini 
corredata  di  copiose  note  e  prefazione.  Seconda  edizione  interamente 
riveduta.     Milano:  E.  Trevisini  (1876)  1885.     (XXIV,  163  S.)    8.    L.  1.50. 

Paradoxa. 

M.  Tullio  Cicerone.    I  Paradossi.    Tradotti  da  Stefano  Mar tini.    1883  siehe:  Cato  maior. 

Tusculanae  disputationes. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  primo  libro  delle  Tusculane.  Saggio  di  tradu- 
zione di  Carlo  Canilli.    Verona:  D.  Tedeschi  e  f.  1891.  (83  S.l  8.  L.  —.75. 

M.  Tullio  Cicerone.  II  terzo  libri  delle  Tusculane  tradotto  da  Carlo 
Canilli.     Bovigo:  Stab.  tip.  lit.  A.  MineJli  1895.     (57  S.)    8.  L.  1. 

Opera  rlietorica. 

M.   Tullio    Cicerone.     Dei    chiari    oratori   ovvero   il   Bruto.     Traduzione 

letterale  italiana.     Napoli:  Chiurazzi  1894.     (160  S )    8.  L.  1.20. 

M.  Tullio  Cicerone.    De  optimo  genere  oratorum  [Traduzione  a  cura  dij 

Paolo    Fossataro.     [Estratto    dalla   Biblioteca    delle   scuole   italiane 

V  14].     Verona:  B.  Tedeschi  e  f.  1893.     (16  S.)_  8. 
M.  T.  Cicerone.    Dell'  oratore  libri  tre.    Traduzione  italiana  di  Giuseppe 

Antonio  Cantova.     Milano :  Guigoni  1888.     (190  S.)    8.  L.  1. 

M.  Tullio  Cicerone.     I   tre   libri   de  oratore.     Nuova  traduzione  italiana 

di    Antonio    Cima.     Libro  primo.     Parma:   Ferrari  e   Pellegrini   1889. 

(1  Bl.,  77  S.,  1  S.  ung.)    8.  L.  I. 

.  .  .  Libro  terzo.     Ibidem  1895.     8.  L.  1. 

M.  Tullio  Cicerone.    Dell'  oratore:  libri  tre  tradotti  da  Giuseppe  ßigutini. 

Libro  primo.    Firenze:  B.  Bemporad  e  f.  1893.    (VIII,  153  S.)    8.    L.  1.20. 


ITdvalgte  Taler  of  Cicero  oversatte  og  oplyste  af  ß.  Monrad.    5  Hefter. 
Kristiania:  F.  Beyers  Forlag  1889.     (XLV,  257  S.)    8.  Je  Kr.  —.50. 

1.  Talen  for  Sextus  Roscius.     (P.  1—83). 

2.  Talen  for  det  maniliske  Lovforslag.    (P.  85—137). 

3.  Talerne  mod  L.  Catilina  [1.  2].    (P.  138—193). 

4.  Talerne  mod  L.  Catilina  [3.  4].    Talen  for  Digteren  Archias.    (P.  194-257). 


M.  Tullius  Cicero.  287 


M.   Tullius   Cicero. 
Epistulae. 

Marcvis  Tullius  Cicero.  Valda  Bref.  Till  den  studerande  ungdomens 
tjänst  öfversatta  af  R — n.  Lund:  Collin  &  Zickerman  {Fh.  LindstedU 
Universitets-Bokhcmdd)  (1892).    (59  S.)    8.  Kr.  1. 

Orationes. 

Valda   tal   af    Cicero.     Ä   nyo   öfv.   af  Julius   Centervall.  3   hsefter. 

Stockholm:   Aktieh.  Hiertas  hohföriag  (1871.  1873)  1879—1883.  8.     1879- 

1883.     8.  Kr.  6.25. 

1.  2  uppl.     (1871)  1879.     (182  S.)  Kr.  2. 
In  Catil.    De  imp.  Cn.  Pomp.    Pro  Rose.  am.     Pro  Mur. 

2.  1873.    (226  S.,  1  Karte).  Kr.  2. 
Div.  in  Caecil.    In  Verr.  4.  5.     Pro  Ligario. 

3.  1883.    (184  S.)  Kr.  2.25. 
Pro  Arch.    Pro  Sest.     Pro  Sulla.    Pro  Mil.    Pro  Deiot. 

Opera  philosophica. 

Cato  den  äldre  om  alderdomen  öfversatt  frnn  latinet  af  Nils  Lundborg. 

Umd:  H.  Ohhsons  ir>/ckeri  1883.    (35  S.)     8  Kr.  1. 

M.    Tullius    Cicero,    Om    alderdomen.      Öfversatt.      Upsala:    B.    Älmqvist 

&  J.  Wiksel  1884.    (41  S.)    8.  Kr.  —.25. 

Boken  utkom  torst  under  den  viiseledande  titeln:  Kato  den  äldre,  Om  alderdomen. 

Marcus  Tullius  Cicero,    Cato  den  äldre  om  Alderdomen.      öfversättning. 

3; die  uppl.    Stockholm:  F.  d- G.  Beijers  Bokf.-akth.  (1885)  1901.    (32  S.)    8. 

Kr.  —.25. 
M.   Tullius   Cicero ,    Laelius    eller   om   vänskapen.     Till    den   stviderande 

ungdomens  tjänst  öfvers.   af    0.    L,  J.  A.     Lmid :   Ph.   Lindstedtfi  Uni- 

rersitäti^bokh.  1892.  ^(41  S.)    8.  .  Kr.  —.65. 

Ciceros    Samtalen    pa    Tusculum.      öfvers.    af    S.    G.   Dahl.     Stockholm: 

Aktieh.  Hiertas  hokförlag  1881.     (192  S.)    8.  Kr.  1.50. 

Opera  rhetorica. 

Ciceronis  De  oratore.  Första  boken.  Öfversättning  jämte  kort  inledning 
och  förklaringar  af  Axel  Justus  Jacobson.  Stockholm:  P.  A.  Norstedt 
d-  S:r.  1890.    (107  S.)    8.  Kr.  5. 

Obras  completas  de  Marco  Tulio  Ciceron.  Version  castellana  de  Marcelino 
Menendez  Pelaj^o  ,  Manuel  Valbuena,  Francisco  Navarro  y  Calvo, 
Pedro  Simon  Abril,  Diäz  Ten  der  o,  Fernandez  Llera  y  Calvo. 
17  tom.  Madrid:  Impr.  central  d  cargo  de  V.  Sciiz  1879 — 1901.  8. 
M.  Tulio  Ciceron,  De  la  Repüblica.  Traducciön  directa  de  Antonio 
Zozava.     Madrid:   Impr.   de  M.  Minuefia  de  los  Bios  1881.     (153  S.)    8. 

Eis.  2. 
Lexica. 
Siehe  die  Erläuterungsschriften  unter  H.  Merguet. 


Abbott,  Frank  Frost:  Valde  in  den  Briefen  an  Cicero.    In:  Archiv  für  lateinische 

Le.xikographie  und  Grammatik  9  (189ö)  p.  462—463. 
—  Cicero,  epist,  ad  fam.  XI  13.    In:  The  classical  Review  8  (1894)  p.  201. 
Abbott,   T.  K. :   Cicero,   ad  Quintum  fratrem  I  2.  13.    In:  The  classical  Review  2 

(1888)  p.  119. 
Adam,   Eduard   Christoph   Fürchtegott:    Cicero's    Redner   und   Horaz'   Kunst   des 

Dichtens    nach   ihrer   inneren  Verwandtschaft  verglichen.     Progr.   des   evang.- 

theol.  Seminars  Urach  1882     (31  S  )    4. 
Adler,  Franz  Theodor:  Cic.  de  Orat.  I  86.     In:  Philologus  41  (1882)  p.  184—185. 
Afzelius,    Fredrik    Georg:    Studier    tili    rätts-och     statsphilosophiens    historia. 

I.  Ciceros  rätts-och  statsf)hilosophi,   jemte  ett  tillägg  om  den  romerska  rätten 

och   rättsvetenskapen.      Ipnahi :   Aku/Ioniskii   luMfi/chrMf ,    K.   Berlin;/   1887.     (1   Bl., 

52  S.)    8.  Kr.  —.75. 

Ahlen,   Konrad:   Bidrag  tili  läran  om  finala  och  konsekutiva  ut-satser  i  latinet. 

(Ikke  slutet).     In:  Podogogisk  Tidskrift  17  (1878)  p.  321-337.  360—365. 


288  Scriptores  latini.   1).   M.  Tullius  Cicero. 

M.   Tullius   Cicero. 

Aldenhoven,  Carl:  Zu  der  Cicerobflste  in  Madrid.  In  :  Archäologische  Zeitung  43 
(1885)  Sp.  235-236 

Aly,  Friedrich:  Die  Bedeutung  der  ciceronianischen  Schriften  für  das  Gymnasium. 
In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  42  (l-<88)  p.  721  —  736.  Vgl.  Otto  Prick: 
Zur  Abwehr  und  zur  Ergänzung.  In :  Lehi-proben  und  Lehrgänge  aus  der 
Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen  18.  Heft  {.Junuur  1889)  p.  116—120.  Quintus 
Steinmeyer.    In:  Blätter  für  das  höhere  Schulwesen  6  (1889)  Nr.  3  p.  53 — 54. 

—  Cicero,  sein  Leben  und  seine  Schriften.     Mit  einem  Titelbild.     Berlin :  11.  Gärtner 

(Jetzt:   Wtidminui)  1891.     (VI  S.,  1  BL,  194  S.)     8.  M.  3.40. 

—  Cicero  und  Drumann.  In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasialwesen  50  (1896)  p.  8t— 112. 
Amatucci,  Aurelio  Giuseppe:  II  capitolo  XIV  del  Brutus.  1893  siehe  C:  Oratores. 
Ammon,    Georg:    Bericht   über   die   Litteratur   zu    Ciceros   rhetorischen  Schriften 

aus  den  Jahren  1893—1900.  19  0—1902.  1903  und  1904  (1905).  1905—1909.    In :  .lahres- 

bericht    über   die    Fortschritte   der  classischen    Altertumswissenschaft  XXVni 

(1900)  105  p.  203— .'58.    XXXI  (1903)  117  p    138-1.54.    XXXIII  (1905)  126  p.  159—192. 

XXXVII  (1909)  143  p.  112—175. 
Anspach,    August  Eduard:   Librorum   de  re  publica  a  Cicerone  scriptorum  loci 

nonnulli  emendati.     In:  Philologus  50  (1891)  p.  .58—64. 
Antoine,   Ferdinand:   La  famille  de  Ciceron.     TuUia,    sa  Alle.     In:    Memoires  de 

l'Academie  des  sciences  inscriptions  et  belles-lettres  de  Toulouse.    IX»  serie  1 

(1889)  p.  90—126. 

—  La  famille  de  Ciceron.    Terentia,  sa  femme.    Ebenda  2  (1890)  p.  326—359. 

—  Cicöron    et    sa    famille.      Marcus    Tullius    Ciceron,    son    fils.      Ebenda    4    (1892) 

p.  139—159. 

—  Ciceron  et  Cerellia.     In:   Kevue  des  universites  du  Midi.     >f.  S.  des  Annales  de 

la  faeultö  des  lettres  de  Bordeaux  1  (17"  annee  1895)  p.  75 — 88. 
Antonibon,  Giulio  :  Di  Lazzaro  Bonamico  e  del  suo  commento  alla  Maniliana  di 

Cicerone,    aggiunte    alcune   note  bibliografiche   e   le  varianti  della  Maniliana 

secondo  il  codice  ciceroniano  crespanese.     Civie/atc  Tip.  Fulrio  1893.     8. 
Anz,    Heinrich:     Ciceros    Sprachgebrauch    in    der    Beziehung    des    gemeinsamen 

Prädicats   bei   mehreren    Subjecten.     Progr.    des  Gynin.   Quedlinburg    1884. 

(18  S.)    4. 

—  Kritische  Bemerkungen  zu   Ciceros  Cato   maior  Paradoxa  Somnium.    In:  Fest- 

schrift  zur   Feier   des  3.50jährigen   Bestehens    des   Gymn.   Quedlinburg  1890. 

(24  S.)    4. 
Q.  Asconius  Fedianus  siehe  oben  unter  Asconius. 
Asquerino,   Eusebio :    El  actor  Koscio.     In:    Revista  de  Espafta  18  aiio  104  (188.5) 

p.  87-93. 
Audouin,  Edouard:   Sur  l'emploi   de  l'ablatif  avec  ab  comme  complement  d'un 

participe  en-ndus.  In:  Revue  de  philologie  11  (1887)  p.  69 — 74. 
Baökovsky,  Fr.:  Cic.  pr.  imp.  Pomp.  V  12.  1881  siehe:  Caesar. 
Baehrens,  Emil:  Suet.  vit.  Ter.  S.  26.  27.  30,  13.  S2,  4  und  Vers  aus  Cic.  Linion. 

1881  siehe  C. :  Poetae. 

—  Ennianum  et  ciceronianum  [de  sen.  5.  14.    Brut.  18.  71.  19.  96].    In:  Jahrbüchir 

für  classische  Philologie  125  (1883)  p.  402. 

—  Cic.  or.     8  163.     1884  siehe  C:   Poetae. 

—  Ad  Ciceronis  Caelianam.     In:  Revue  de  philologie  8  (1884)  p.  33 — 54.  170. 

—  Ad  Ciceronis  Brutum  et  Oratorem.     Ebenda  10  (1886)  p.  70—82. 

von  Bagnato,  Franz:  Nochmals  die  Lesung  von  S.  D.  [Cic.  ep.J.  In:  Süd- 
deutsche Blätter  für  höhere  Unterrichtsanstalten  4  (1896)  p.  230—232. 

Bang,  J.  P.:  Et  „Wesenbergianum-  [Cic.  in  Cat.  I  28].  In:  Nordisk  Tidskrift  for 
Fiiologi.    Ny  Raskke  6  (1883—1834)  p.  153. 

Bardt,  Carl:  Zu  Ciceros  Cluentiana.    Progr.  des  Gymn.  Neu  wie  d  1878.    (13  S.)    4. 

—  Die  Legende  von  dem  Augur  Attus  Navius.    Progr.  des  Gymn.  Eiber feld  1883. 

(11  S.)    4. 
Baron,  Julius:  Der  Prozess  gegen  den  Schauspieler  Roscius.    In:  Zeitschrift  der 

Savigny- Stiftung    für    Rechtsgeschichte    1     (1880)     Romanistische     Abtheilung 

p.  116—151. 
Vassis,  (Biiatj?)  Spyridon :  Koitiy.ul  aiiuiunnn^  ilg  ri]y  BooCtov  rot  Kixincoto;.    In: 

"EcptiusQig  zdiv  <Pi/.üuudw\.     //i(jIuÖ<k  2,  7ou.  3  {Af/ini  1880)  p.  287—288. 

—  Quaestionum   Ciceronianarum   [!].      In:   Adi^ruiov  9   (1880)   p.    155—156.     Pars   II. 

Ebenda  p.  o01-30d.     Pars  III.     Ebenda  p.  388  -  392.     Pars  IV.     Ebenda  10  (1881) 
p.  151—158. 

Farn.   1.  1,   de  erat,  n   110.  182,  pr.  Arch.  16.  23  —  De  orat.  I  38.  61.  82.  114. 

20i.  209.  248.  2J3  —  De  orat.  II  6.  9.  17.  30.  42.  58.  64.  67.  79.  82  —  De  orat. 

II  84.  91.  110.  120.  159.  178.  214.  303.  336. 

—  'üi.iu^r)juirt]g  iQurjrilag  inurnodxoai:  [de  orat.  II  327].    Ebenda  9  (1880)  p.  207— 208. 


M.  Tullius  Cicero.  289 


M.  Tullius  Cicero. 

Vas  sis,  {ß«ff»/c)Spyridon:  Codicisciceronianibibliothecaelaurentianae  abHieronymo 

Lagomarsinio  n.   32   designati   in   piimo   de  Üratore   libro   nova   collatio   edidit 

adnotationes  subiecit   Sp.  V.     Atlitn>x:  (A'.  ntch)  1884.     (55  S.,  1  Bl.)     8.  M.  2. 

JiaT(]ijiii    iTli    i<i^>jyiol(i    ziüi    /.attriifvh    yQuuiidiior  t>    iiö  i^yrixw   //urt/liUTijixUi). 

—  Codicis   ciceroniani  a  Lacomarcinio  [I]  no  32  designati  in  libris  de  oratore  II  et 

III  nova  collatio.     In:  U."^»;!«  1  (1880)  p.  433—467. 

—  KtxiQiuv  (Har.  resp.  29).     1894  siehe  B. :  Plutarchus. 

—  A'izfot.iifi«.     In:  'AS-iitä  8  (18911)  p.  431—4:34. 

Phil.  XIV  c.  12  §  31.     X  S  37.     Brut.  §  112.     De  imp.  Pomp.  S  2. 
Baudouin,  A.:  De  quelques  maniiscrits  du  traite  de  Ciceron  de  inventione.    In: 

Revue  de  philologie  12  (1888)  p.  19—25. 
Baxter,  John:   CUcero,  pro  Sestio.  126.     In  : -The  classical  Review  4  (1890)  p.  49. 
Beccaria,   Cesare :    Sentenze   di  Plutaroo,   di  Cicerone   e  di  Virgilio  intorno  alla 

ispirazione  divina.     1885  siehe  B. :   Plutarchus. 
Becher,   Ferdinand:  Ueber  die  Sprache  der  Briefe  ad  Brutum.     In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  37  (188i)  p.  576—597. 

—  De    locis    quibusdam    (Ps.)   Ciceronis   epistularum   ad   Brutum.     In :    Philologiis 

4.  Suppl.     (1884)  p.  502—510. 

—  De  Cic.  pro  Milone  XXIV  66.     In  :  Philologus  43  (1884)  p.  340. 

—  Die  sprachliche  Eigenart  der  Briefe  ad  Brutum.     Ebenda  44  (1885)  p.  471—501. 

—  Zu  Cic.  pro  MarceÜo  4.  10.     Ebenda  45  (1886)  p.  192—193. 

—  Oricula  [Cic.    ad  Quint.    fr.  II  13.  4].     Jn:    Archiv   für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  6  (1889)  p.  84. 

—  Zu  Cicero  pro  Ligario  2.  4—5.    In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie  45  (1890) 

p.  318. 

—  Zu  Cicero  pro  Deiotaro  13.  35.     Ebenda  47  (1892)  p.  639. 

—  Ad  Ciceronis  pro  Ligario  2.  5.     Ebenda  55  (1900)  p.  481. 

Beck,  Jan  Wibertus:  De  Synonyma  Ciceronis,  een  handboek  der  Synonyniiek  uit 
den  tijd  van  Fronte.  Bijdrage  tot  de  geschiedenis  der  Latijnsche  lexicographie. 
In:  Coniunctis  viribus  3  (Amsfinlum  1889)  p.  158  —  186. 

—  Critische   beschouvringen.     I.    Mnemosyne   XVII   pars  II   (1889).     In:    Coniunctis 

viribus  4  (AmMirdum  1890)  p.  33-61. 

Ad  Juvenalem  (p.  113  Mnem.)  Sat.  VII  210  sqq.  Ad  Plinii  epistolas  (p.  127 
Mnem.)  I  4.  Cicero  (p.  128  Mnem.)  Ad  Quint.  fr.  epist.  II  9  (11)  3.  Ad 
Minucium  Felioem  (p.  143  Mnem.)  III  5.  V  2.  4.  X  3.  4.  XI  4.  XVIII  3. 
Tacitus  (p.  174  Mnem.)  bist.  I  27.  Livius  (p.  175  ss.  Mnem.)  I  2.  4.  I  8.  4. 
II  11.  9.  III  10.  6.  I  34.  6.  I  40.  5.  I  46.  6.  I  56.  3.  I  .58.  .5.  I  .59.  1.  II  2.  4. 
II  11.  5.  I  21.  1.  II  34.  5.  11  35.  3.  II  40  1.  II  45.  1.  II  46.4.  II  46.  7.  II  52.  3. 
II  59.  2.  III  7.  1.  III  26.  1.  III  52.  10.  III  67.  2.  III  70.  1.  IV  8.  5.  IV  3.3.  2. 
IV  55.  6.  V  16.  9.  V  23.  6.  V  40.  4.  VI  15.  12.  VI  23.  4.  VII  1.  2.  VII  29.  2. 
VII  36.  2.  VIII  9.  12.  Ad  Aetnam  (Mnem.  p.  193). 
—  Synonyma  Ciceronis.     In:   Berliner  philologisch»^  Wochenschrift  10  (1890)  N.  10 

Sp.  297—299. 

Beck,    Richard  Gustav:    Einleitung   und   Disposition   zu   Ciceros   fragmentarisch 

erhaltener  Rede  in  Clodium  et  Curionem.    Progr.  des  Gymn.  Zwickau.   (JAipzig: 

0.  Fock)  1886.     (31  S.)    4.  M.  1. 

Behncke,  Gustav:  De  C'icerone  Epicureorum  philosophiae  existimatore  et  iudice, 

Progr.  des  Friedrich -Wilhelms-Gymn.    ßtrliii:  {W.   Wtbtr)  1879.     (24  S.)    4.    M.  1. 

Bekker,  Ernst  Immanuel:  ..Recipere"  und  „permutare"  bei  Cicero.    In:  Zeitschrift 

der  Savigny-Stiftung  für  Reehtsgeschichte  3  (1882)   Roniiinistische  Abtheilung 

p.  1-17. 

Beidame,  C:  Observations  critiques  sur  Cicöron,  de  officiis,  d'aprOs  un  nianuscrit 

de  Nice.     In:  Revue  de  philologie  5  (1881)  p.  85—101. 
Beltz,  Robert:  Die  handschriftliche  Überlieferung  von  Ciceros  Büchern  de  repviblica. 
Inaug.-Dissert.    von  Jena  u,  Progr.  des  Gymn.   .Schwerin,    (.hna:  Jkistun//)  1880. 
(18  S.)    4.  M.  —.80 

Bender,  Ferdinand:  Klassische  Bildermappe.    Abbildungen  künstlerischer  Werke 
zur  Erläuterung  wichtiger  .Schulschriftsteller.    Herausgegeben  unter  Mitwirkung 
von   Eduard   Antlies   und    Gustav   Forbach   von  P.  B.     Diiriiisfinl/ :  Dr.  u.    Verl.  v. 
Zfrllff  iniil   Vbfjil  1890.  1891.     2. 
III.  Heft:   Zu  Ciceros  Rede  gegen  C.  Verres.     (Eros  von  Centocelle.     Hermes 
des  Praxiteles.     Diskoswerfer  nach  Myron.     Speertragender  Jüng- 
ling nach  Polyklet.    Diana  von  Versailles).    1890.    (2  S.  Text,  5  Taf.) 

M    1.20. 

IV.       „       .  .  .  (Triptolemos  relief.   Victoria.   Athene  vom  Varvakion.  Orpheus^ 

Eurydike  und  Hermes.    Harmodios  und  Aristogeiton.)    1891.    (1  S. 

Text,  5  Taf.l  M.  1.20. 

Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.     II  1.  19 


290  Scriptores  latini.    D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius  Cicero. 

Bergk,  Theodor:  Cic.  de  leg.  III  3.  8,  II  8.  19  (1859).  In  des  Verf.  Kleine  philo- 
logische Schriften  2  (HnlU  a.  S.  1886)  p.  73.5. 

—  Cic.  ad  Quillt,  fratr.  II  11.  4  (1864).     Ebenda  p.  741. 

—  Cic.   Tusc.    III   19.   45.     Ennius  bei   Cic.    Acad.    II  28.   89.     Cic.    pro  Arch.  c.  4,  7 

(1870).     Ebenda  p.  748-749. 

—  Cic.  de  orat.  III  34.  139  (1870).     Ebenda  p.  755. 

Bergmann,  Alwin  Bruno:  Einleitung  in  Ciceros  Kode  für  L.  Valerius  Flaccus. 
Progr.  des  Gyran.  Schneeberg  1893.     (21  S.)    4. 

Bergmüller,  Ludwig:  Zur  Latinität  der  Briefe  des  L.  Munatius  Plancus  an 
Cicero.  1896.  1897  siehe:  L.  Munatius  Plancus. 

Berndt,  Theodor:  Zu  Cicero  (De  imp.  Cn.  Pomp.  9,  pro  Balbo  33).  1890  siehe  B. : 
Herodotus. 

Berns,  Carl:  Zu  Ciceros  Ansicht  von  der  Geschichte.  Progr.  des  Gymn.  Atten- 
dorn.    Siegen  1880.     125  S.)    4. 

Bernays,  .lacob:  Cicero  über  die  Juden  [pro  Flacc.  28.  69]  (1857).  In  des  Verf. 
Gesammelte  Abhandlungen  2  {Birlhi  1885)  p.  309—310. 

—  Zu  Cicero  de  re  publ.  [II  29.  51]  (1869).     Ebenda  p.  310—311. 

Bernhard.  Julius  Adolf:  Über  Ciceros  Rede  von  den  Konsularprovinzen.    Progr. 

des  Vitzthumschen  Gymn.     Dresden  1890.     (S.  3—28).     4. 
Bertrand,  Edouard:   Ciceron   artiste.    In:   Annales  de  l'enseignement  superieur 

de  Grenoble  2  (1890)  p.  95—164. 
Besser,  Joannes:  De  coniuratione  catilinaria.    1880  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Binsfeld,  Joannes  Petrus:  Adversaria  critica.     1882  siehe  C. :  Scriptores. 
Biuso,   Carmelo;   M.  T.  Ciceroni   panegyricus.     Pahrmo:  Gaudiaiw  1880.     (30  S.)    8. 

L.  —.60. 
Bloch,  Gustave:  La  reforme  d6mocratique  a  Kome  au  III«  siecle  avant  J.-C.    1886 

siehe  B. :  Appianus. 
de  Block,  Vincent:   Etudes  sur  la   litterature  des  peuples  anciens  et  modernes. 
Bruxelles:  F.  Haytz  1889.     (IV,  504  S.)     8. 

Ch.  11.    Etüde  de  Cicöron.    Haute  moralite  de  Ciceron.    Le  plus  grand  merite 
de  Cic6ron.     Oeuvre   oratoire  de  Ciceron.     Patriotisme  de  Cic6ron.     Style 
de  Ciceron.    j'.,gotisme  de  Ciceron.    Quelques  beaux  passages  des  discours 
de  Ciceron.    Les  lettres  de  Ciceron.    Les  traites  philosophiques  et  didacti- 
ques   de   Cic6ron   (p.    134 — 157).     Ch.   16.    Vertus   morales   et   civiques   que 
nous  apprend  l'antiquite.    Enseignements  a  tirer  de  Ciceron  (p.  251 — 255). 
Bobba,  Romualdo:  Saggio  suUa  fllosofia  greco-romana  considerata  nelle  sue  fonti 
e  nel  suo  svolgimento  fino  a  Cicerone  inclusivamente  ed  anthologia  philosophica 
ex  Marco  Tullio  Cicerone.     1882  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Böckel,  Ernst:  Zu  Cicero  ad  Atticum.    In:  Commentationes  vFoelfflinianae  (//»//sw» 
1891)  p.  245—251. 
2.  7.  1,  13.  22.  4,  7.  7.  1,  3.  19.  1  und  12.  46. 
Boesch,   Fridericus :    De   codice  Ciceronis  leidensi  perizoniano  in  folio  n.  25.     In: 
Schedae  philologae  H.  Usener  a   sodalibus   seminarii   regii  bonnensis  oblatae 
(Bonnae  1891)  p.  76—87. 

—  De  Aelio   et  Posidonio  Ciceronis   in   libro   de   legibus   secundo   auctoribus.     1893 

siehe:  Leges  XII  tabularuni. 
Boissier,   Gaston:   Ciceron   et  ses  amis.    Etüde  sur  la  societe  romaine  du  temps 
de  Cesar.     14»  edition.     Pnm-;  Hmhätf  d  Vü.  |1865)  1908.     (419  S.)     8.  Fr.  3.50. 

—  Cicero  and  bis  friends.    A  study  of  roman  society  in  the  time  of  Caesar.    Trans- 

lated,  with  an  index  and  an  table  of  Contents,  by  Adnah  David  Jones.  London: 
A.  I).  Iiiiics  anif  Co.  1897.     (VII,  399  S.)    8.  Sh.  5. 

—  Ciceron  et  ses  amis.    Etüde  sur  la  soci^te  romaine  du  temps  de  Cic6ron.    Aus- 

gewählte Abschnitte,  zum  Sehulgebrauch  herausgegeben  von  K.  Mayer. 
Malle  a.  S.:  M.  Niimfijer  1891.     (VII,  1.51  S.)     8.  M.  1.20. 

—  Ciceron  et  ses  amis.     Extraits  ä  l'usage  des  classes  par  K.  Mayer.     KjeilKnhiirii: 

Hest  1892.    8.  Kr.  I. 

Baruel,   Euchaire:   Noter   og  Oplysninger   til  G.  B.  ,,Ciceron    et   ses  amis"  i 

Udvalg.     Khdida.    (38  S.)    8.  Kr.  1. 

—  Ciceron  et  ses   amis.    Etüde  sur  la  societe  romaine  du  temps  de  Cösar.    Aus- 

gewählte Abschnitte  nebst  einem  Kommentar  zum  Gebrauch  höherer  Lehr- 
anstalten herausgegeben  von  Gustav  Dannehl.  StriDishnrri  i.  K.:  Strasshurgtr 
Driukertt  un/l  YcrlngsiuiatuU  1892.     (IV,  170  S.l     8.  M.  1.50. 

—  Ciceron   dans   la  vie   publique   et   privee.     Edition  adaptee  ä  l'usage  des  6coles 

[par  Johannes  Brüll].  [Bibliothek  gediegener  und  interessanter  französischer 
Werke.  59].     Münsttr:  Theissing  (1893).     (X,  147  S.)    8.  M.  —.50. 

—  Ciceron   dans   ses   relations   avec   Atticus   et   Caelius.     Edition  .  .  .   60].     Khemhi. 

(3  Bl.,  109  S.)     8.  M.   -.40. 


i 


M.  TuUius  Cicero.  291 


M.  Tullius  Cicero. 

Boissier,  Gaston:  Cesar  et  Ciceron.  Edition  adaptee  ä  l'iisage  des  ecoles  par 
Johannes  Brüll.  [Bibliothek  gediegener  &  interessanter  franz.  Werke.  61]. 
Münster:  Thdssmg  1894.     (1  Bl.,  129  S.)     8.  M.  —.40. 

—  Cicöron   dans   ses   relations   avec  Brutus   et  Octave.     Edition   adaptee  ä  l'usage 

des  ecoles  par  Johannes  Brüll.     [Bibliothek  gediegener  &  interessanter  franz. 

Werke.  62].     Ebenda  1894.     (VII,  124  S.)    8.  M.  -.40. 

Dazu :  Erläuterndes  Wörterverzeichnis  zu  Boissier,  Ciceron  et  ses  amis,  59.-62. 

Bdchn.  dieser  Sammlung.     Ebenda  1895.     (30  S.)    8.  M.  —.30. 

—  Ciceron  et  ses  amis,  etude  siir  la  societe  romaine  du  temps  de  Cesar.    Im  Aus- 

zuge mit  Anmerkungen  zum  Schulgebrauch  herausgegeben  von  Arnold  Krause 

[Prosateurs  fran<jais.  102].    Biilefeld  A-  Leipzig:  Yelhagen  ti-  Klasirir/  1894.  (VT,  138  S.)   8. 

M.  1.20. 
Dazu  Anhang.     Anmerkungen  (72  S.)     8. 
Boll,  Franz,  und  Stöcklein,  Joannes:  De  causa  eluentiana.    I.  De  iudicio  iuniano 

scr.  J.  St.     II.  Num  Cluentius   de   crimine  iudicii  corrupti  causam  dixerit  scr. 

F.   B.     In:    Commentationes    philologicae.     Conventui    philologorum   Monachii 

congregatorum    obtulerunt   sodales   seminarii   philologici   monacensis   (Mniwheu 

1891)  p.  196—209. 
Boltzenthal,    Rudolf:     De    graeci    sermonis    proprietatibus ,    quae    in    Ciceronis 

epistolis  inveniuntur.     Progr.  des  Gymn.  Cüstrin  1884.     (11  S.)     4. 
Bonghi,    Ruggiero:    La   costituzione  politica  di  Roma  dall'  origine  sino  all'  anno 

283,  secondo  Cicerone,  Livio  e  Dionisio.     1884  siehe  B.:  Dionysius  Halic. 
Bonnet,    Max:    Ciceron,    de   oratore   II   52.  209.     In:    Revue   de  philologie  7   (1883) 

p.  203. 
Bonvecchi,    Sennen.:    Lezioni   di   arte  oratoria,  tratte   dalle  orazioni  di   M.   T. 

Cicerone  pro  Milone,  pro  Marcello,  post  reditum.     Fulignn:  Stah.  tip.  F.  Campitelli 

1890.     (197  S.)    8. 
Boot,  Joannes  Cornelius  Gerardus:   Observationes  criticae  ad  M.  Tullii  Ciceronis 

epistolas.      [Aus:    Verhandelingen    der    kon.    Akademie    van   Wetenschappen. 

Afdeeling  Letterkunde  13  (.4/«.s/(jv/((m  1880)].    Anisfnrhini :  J.  Mülhr.    (67  8.)  4.    F.  1. 

—  Observationes   criticae   ad  Ciceronis  Brutum.     In:  Verslagen   en   Mededeelingen 

der  kon.  Akademie  van  Wetenschappen.  .Vfdeeling  Letterkunde  2.  r.  11 
(Amstei-dam  1882)  p.  175—181. 

—  Coniectanea.     In:  Etudes  archeologiques,  linguistiques  et  historiques  d6diees  a 

C.  Leemans  (Leide  1885)  p.  211-212. 
Cic.  pr.  Plane.  8C.  pr.  Cael.  66.  79.     Propert.  V  11.  38. 

—  Analecta  critica.     1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  6). 

—  Disputatio  de  aliquot  locis  epistolarum  Ciceronis  ad  Atticum.    In  :  Mnemosyne  20 

(1892)  p.  113-126. 

—  Novissimae   observationes   ad  Ciceronis   epistolas  ad  Atticum.     Ebenda  21  (1893) 

p.  117-121. 

—  De   Leonardo    Malaspina   epistolarum    Ciceronis    ad   Atticum    emendatore.     In: 

Verslagen  en  Mededeelingen  der  kon.  Akademie  van  Wetenschappen.  Afdeeling 
Letterkunde  3.  r.  9  (Amsferrlam  1893)  p.  154—163.  248. 

—  De  locis  nonnuUis  operis  tuUiani  de  republica.     Ebenda  10  (1894)  p.  40—43. 

—  Coniectanea  tuUiana.    I.  Ad  libros  de  oratore.    II.  Ad  Üratorem.    III.  Ad  libros 

disputationum  academicarum.  IV.  Ad  Tuscul.  disput.  librum  V.  Ad  libros 
de  legibus.     VI.  Ad  libros  de  officiis.     In:  Mnemosyne  23  (1895)  p.  199—220. 

Borland,  Francis  James:  Papers  on  Cicero  „de  senectute"  grammatical  and 
historical  together  with  some  prose  sentences  and  a  collection  of  questions 
from  recent  examens.     Londo» :  Helfe  Brothers  1893.     (39  S.)    8.  Sh.  1. 

Bourgeois,  Emile:  Quomodo  provinciarum  romanarum  (qualemsubänereipublicae 
Tullius  effinxit)  conditio  principatum  peperisse  videatur.  Thesis.  Paris:  Baclietle 
et  Cie.   1885.     (I  Bl.,  105  S.,  1  Bl.)     8. 

Boutroux,  Emile:  Comparaison  d'un  texte  du  De  finibus  avec  un  texte  corre- 
spondant  du  De  fato.     In:  Kevue  de  philologie  13  (1889)  p.  87 — 88. 

Brandscheid,  Friedrich:  Ethik.  Zu  Cicero  „Von  den  Pflichten'-  und  zum  Selbst- 
studium für  jedermann  verfa.sst.     Wiesbaden:  fl.Quieimj-,.    (XIII,  183  S.)  8.   M.  3.60. 

Brandt,  Samuel:  Zu  Cicero  ad  Atticum  [V  4.  1.  VII  3.  2.  VIII  2.  1.  VIII  3.  2. 
XIV  1.  2.  XVI  11.  1).    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  36  (1881)  p.  630—631. 

—  Ad  Ciceronis  de  re  publica  lil)ros  adnotationes.   In:  Festschrift  zu  der  350 jährigen 

Jubelfeier  des  Gymnasiums  Heidelberg  1896.     (S.  19—28).     4. 
Brasch,    Moritz:     Cicero    als    philosophischer    Schriftsteller.      In    de.s    Verf.    Die 

Klassiker  der  Philosophie  1  (Leipzig  u.  ./.)  p.  346—403. 
Brinker,   Karl:    Bemerkungen   zum  Sprachgebrauch  CUceros  in  der  Casussyntax. 

In:   Jahrbücher   für    Philologie    und  Paedagogik  1.54  (1H96)   p.  363—377.  433-442. 

520—535. 

19* 


292  Scriptores  latini.    1).    M.  Tullius  Cicero. 


M.  Tüll ius  Cicero. 

Brüll,    Felix:    In   Ciceronis    orationem    pompeianam    [S  33].     In:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie  147  (1893)  p.  484.  Vgl.W.  Sternkopf;  Zu  Ciceros  Pompeiana. 

Ebenda  p.  777. 

Brugnola,  Vittorio  :  Le  facezie  di  Cicerone.    Saggio.     Cittä  di  CasteUo:  S.  Lapi  tip.- 

cdü.  l*-9ü.     (82  S.)     8.  L.  1. 

Bruins,  Dirk:  Phitarchi  vita  Pompeii  cum  Ciceronis  testimoniis  collata.    1882  siehe 

B.:  Plutarchus. 
Buecheler,    Francistus  :   Schol.   beb.    in  Cic.  Vat.   p.  317.  12.     Cic.  ad  Attic.  I  16. 

6.  n.     1^71)  siehe  B. :  Diogenes  sinopensis. 
Büdinger,   Max:   Cicero  und  der  Patriciat.     Eine  staatsrechtliche  Untersuchung. 
[Aus:   Denkschriften  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften.    Philosophisch- 
historische Klasse  31  (1881)  p.  211—274].     ^Vien^.  (C.  (hrohls  Sohn)  1881.    (66  S.)    4. 

M.  3.20. 
Darin:  Digression  über  den  Dialog  mit  Calenus  (Cass.  Die).     Der  Werth  von 
Appians  pisonischer  Rede.    Asinius  PoUio's  schriftstellerischer  Charakter. 
A.  P's.  Beziehungen  zu  Antonius  vind  Cicero. 

—  Der   Patriciat   und   das   Fehderecht   in   den   letzten  Jahrzehnten   der  römischen 

Republik.     Eine   staatsrechtliche    Untersuchung.     [Aus:    Denkschriften    ...   36 

(1888)  p.  81—126].     hhcnria  1886.     (48  S.)    4.  M.  2.40. 

Büttner,   Richard:    Porcius   Licinus    in   den   Schriften   des   Cicero   und  Varro.  — 

Ciceros  Charakteristik  des  Q.  Lutatius  Catulus.    1893  siehe:  Porcius  Licinus. 
Buning,  Gerhard:  Zu  Ciceros  Briefen.    Erster  Teil:  Die  beiden  Gesetze  des  Publius 

tüodius    gegen    Marcus    Tullius    Cicero.      Progr.    des    Gymn.    Coesfeld     1894. 

(S.  3-2:^).     4. 
Burany,  Gergely :  Eszrevetol  Cicero  eletra.jza  tanitasähoz.    In:  Egyetemes  philo- 

logiai  közlöny  7  (1883)  p.  946—947. 
Burckhard,  Hugo:  Zu  Cicero  de  leg.  II.  cap.  19 — 21.    Festschrift  zum  50jährigen 

Doctoriubiläum  von  J.  v.  Held.     Wvr!hurg:  H.  Stürfz  1888.    Wiederholt  u.  d.  T.: 

—  Zu  tiicero  de  legibus  II  19— Jl.    In:  Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  für  Rechts- 

geschichte 9  (1888)  Romanistische  Abtheilung  p.  28ii— 330. 

—  Gutenberg  und  Cicero  [de  nat.  deor.  II  ü7J.     Ebenda  14  (1893)  p.  257—258, 
Buresch,  Carl:  Consolationum  a  Graecis  Romanisque  scriptarum  historia  critica. 

188G    1887  siehe  A. :  Scriptores  eonsolationum. 
Bury,  John  Bagnell:  Emendations.     1885  siehe  B. ;  Diogenes  Laertius. 
Busche,   Karl:    Zu  Ciceros  Reden.     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  153 

(1896)  p.  565-573. 
P.  Cael.  11.  27.    De  prov.  cons.  29.  36.     P.  Balb.  19.  23.  30.  39.    In  Fis.  18.  24. 
33.  53.  65.  69.  82.  94.     P.  Plane.  30.  86.     P.  Marc.  15.    Phil.  II  4.  64.  75.  110. 
X  9.     XI  13.  3«.  38. 
By  water,  Ingram:  t^ic.  de  nat.  deor.  III  82.     1888  siehe  B. :  Dio  Prusaensis. 
Campe,    Johann   Christian   Friedrich:    Zu    Cicero   pro   Flacco.     Progr.    des  Gymn. 

Greiffenberg  in  Pommern  1879.     (S.  11—13).     4. 
Cartault,   Auguste:    Deux   corrections   sur   le   texte   du   „Pro   Archia"    [§  19.   26]. 

In:  Revue  de  philologie  19  (1895)  p.  14.3. 
Castellani,    Georgius:    Qua   ratione  traditum  sit  M.  Tullium  Ciceronem  Lucretii 

carminis  emendatorem  fuisse.     VnKtiix  < rniilthinif  fr.   Vist utini  'iS9i.    (19  .S.)     8. 
Causeret,  Charles:  Etüde  sur  la  langue  de  la  rhetorique  et  de  la  critique  litteraire 

dans  Ciceion.     Paris:  Hucliette  tt  Vii.  1886.     (245  S.)    8.  Fr.  4. 

X.:  Ciceron  Acad.  2.  33.  107.    In:  The  classical  Revievir  2  (1888)  p.  40. 
Chambalu,  August:  Das  Verhältnis  der  vierten  katilinarischen  Rede  zu  den  von 

Cicero   in   der   Senatssitzung   des  5.    Dezember  63  wirklich   gehaltenen  Reden. 

Progr.  des  Gymn.  Ntuiviid :  (H/ii.sa-'s    \>r/.)  1888.     (S.  3— 24).  M.  —.75. 

Chamonard,  Joseph:  Ciceron,  Ad  familiäres,  VIII,  4,2.    In:  Revue  de  philologie 

14  (1890)  p.  61—62. 
Chatelain,  Emile:  Un  fragment  du  plus  ancien  manuscrit  de  Ciceron  de  offlciis. 

In:  Revue  de  philologie  5  (1881)  p.  135—136. 

—  Note  sur  un  manuscrit  de  Bourges  contenant  des  lettres  de  Ciceron.    Ebenda  7 

(1883)  p.  94—96. 
Chevaldin,  L.-E. :  La  question  de  droit  du  pro  Archia.    In:  Bulletin  de  la  Faculte 

des  lettres  de  Poitiers.     Annee  1888  (1889)  p.  336    344. 
Christ,    Augustin  Theodor:    Zu  Ciceros  Rede  pro  Milone  [29.  79].     In:   Zeitschrift 

für  die  österreichischen  Gymnasien  39  (1888)  p.  577 — 580. 
(hurch,   Alfred  John:   Roman   life   in  the  days  of  Cicero.     Sketches  drawn  from 

liis  letters  and  Speeches  by  A.  J.  Ch.    With  illustrations.    London:  Scelty,  Jackson 

de  Hallühii/  1884.     (XI,  291  S.)    8.  Sh.  5. 

Ciaceri,    Enianuele:    De   ciceroniano   poemate   ad   Caesarem   quaestiunculr\.     In: 

Rivista  di  storia  antica  e  scienze  affini  1  Nr.  4  (1896)  p.  86^89. 


M.  Tullius  Cicero.  293 


M.  Tullius  Cicero. 

Cicotti,    Ettore:    Nota   cronologica   sulla   (juestura   di   C.    Verre.     In:    Kivista   di 

filol.ogia  e  d'istruzione  classica  23  (]89'>)  p.  3J2— 340. 
^   II   processo   di  Verre.     Un   capitolo   di    .storia   romana.     MHiinn:  Kdito  a  ciira  ihW 

Itatore  1895.     (240  S.)     S,  I^-  3..50. 

Cicero,  ad  Atticuni,  I  16  S  13.     In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  128. 
Cima,   Antonio:    Di    una   lezione   proposta   al   §  18   dell'    orazione   De  Imperio  Gn. 

Pompei   di  Cicerone.     In:    Kivista   di   filologia   e   d'istriizione   classica  13  (1885) 

p.  78-72.     Vgl.  Giambelli. 

—  Ancora  ad  Cic,  De  Imp.  Pomp.,  S  18.     Ebenda  p.  .'29-530. 

—  De  locis  quibusdam  libri  primi  Ciceronis  de  oratore  nuper  emendatis  (Accedunt 

lectiones  eodicis  Ambros.,  nota  E  14  inf.  designati).    Ebenda  14  (1886)  p.  403—425. 

—  Lectiones  tullianae.     Accedit  locus  Aeneidis  (VII  623  sqq.)  restitutus.    Mcdinlani: 

Kr  off.  L.  F.   Cogliuti  1886.     (22  S.)    8. 

—  Sul  teste  del  „De  oratore"  piü  usato  nelle  scviole  italiane.    In:  Rivista  di  filologia 

e  d'istruzione  classica  15  (1887)  p.  7  t    83. 

—  Analecta  vergiliana  et  tulliana.    In:  Kivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  16 

(1888)  p.  297—302.     17  (1889)  p.  ;^83— 388.     18  (1890)  p.  484—485. 
I.  Nonnulla   de   Aeneidis   lib.  IV.     (Wiederholt   in   des  Verf.   Analecta   latina 
(Milano  1901)  p.  13—16).    II.  De  Q.  Cornificio  e  nuniero  oratorum  e.ximendo. 
—   III.    Ad   elegiam   in   obitum  Maecenatis.   —   IV.  Dido   moriens.     V.  Ad 
libr.  II  de  Orat.  [§  182]. 

—  übservationes   ad  librum  III  de  oratore  scripsit  A.  C.     Parmut:  Ex  off.  Ftmoi  & 

Pdkgrini  1890.     (20  S.)     8. 

—  Risum  teneatis,   amiei?    (Or.  A.  P.,  5)  e  un  passo  parallele  di  Cicerone.    Aus: 

Bollettino   di  filologia  classica  1  (1894—1895)  p.  117-118  wiederholt  in  des  Verf. 
Appunti  esegetici  e  critici  ad  alcuni  autori  latini  .  .  .  (Torinu  1898). 
Clark,  Albert  Curtis:  E.xcerpts  from  Cicero,  Verr.  III  and  IV,  from  the  Harleian 
ms.   no.  2682,   in   relation   to   the   Erfurt   ms.  and  the  Paris.  Regius  no.  7744  A. 
In:  Transactions  of  the  Oxford  Philological  Society,  1888-1889  p.  4—6. 

—  E.\cerpts  from   the  Verrines   in  the  Harleian  ms.  2682  in  relation  to  the  Erfurt 

ms.    and   the   Regius  Pari.siensis   no.  7744  A.     In:   The  Journal   of  philology   18 
(1890)  p.  69-87. 

—  Collations  from  the  Harleian  ms.  of  Cicero  2682.    1891  (1892)  siehe  A.:  Anecdota 

Oxoniensia  (p.  2). 

—  The  flctitious  mss.  of  Bosius.     In:  The  classical  Revit-w  9  (1895)  p.  341—347. 

—  A  Paris  ms.  of  the  Letters  to  Atticus.     Ebenda  10  (1896)  p.  321—323. 

—  The  vetus  Cluniacensis   of  Poggio  being  a  contribution  to  the  textual  criticism 

of  Cicero  pro  Sex.  Roscio,  pro  Cluentio,  pro  Murena,  pro  Caelio,  and  pro  Milone. 
1905  siehe  A. :  Anecdota  Oxoniensia  (I  1  p.  2). 

—  Inventa  Italorum   being   a   contribution   to   the   textual   criticism   of  Cicero  pro 

Quinctio,  pro  Roscio  comoedo,  pro  Caecina,  de  lege  agraria  contra  RuUum,  pro 

Rabirio   perduellionis  rei ,   pro  Flacco,  in  Pisonem,  pro  Rabirio  Postunio.     1909 

siehe  C:  CoUectiones  (p.  1). 
(Clark's)  Anecdota  oxoniensia.    (Classical  series  VII,  Collations  from  the  Harleian 

ms.  ot  Cicero.     1892).     In:  Hermathena  8  No.  18  (1892)  p.  216—219. 
Cobet,  Carolas  Gabriel:  Cic.  ad  Farn.  XI  23.     In:  Mnemosyne  6  (1878)  p.  431. 

—  Ad  Ciceronis  Philippicas.     Ebenda  7  (1379)  p.  113 — 179. 

—  Ad  epistolas  Ciceronis  et  Bruti.     Ebenda  p.  262—297. 

—  Adnotationes  criticae  et  historicae  ad  Plutarchi  vitani  M.  Brviti.    1879  siehe  ß. : 

Plutarchus. 

—  'ATioiivijuuvtvi.iatu  G.  G.  Pluygers.     1880  siehe  C. :  Scriptores. 

—  De   locis   quibusdam  in  epistolis  Ciceronis   ad   familiäres  et  ad   Atticum.     In: 

Mnemosyne  8  (1880)  p.  182— 2Ü0. 

—  'ArtouyijuoifittuTu  Guilielmi  Georgii  Pluygers.    Pars  tertia  ad  Ciceronis  epistolas 

[et  orationes].     Ebenda  9  (1881)  p.  113—148. 

—  Cic.  de  ofif.  III  3.    Ebenda  12  (1884)  p.  292. 

Coli  ins,  William  Lucas:  Cicero.    New  edition.    Loiulun:  Illuchoooil  &  S.  (\^1\)\?&1.  8. 

Sh.  1. 
Commentary  of  Cicero's  orations,  s.  The  palaeographical  Society.     Plate  112.    1873 

—1833  (C:  CoUectiones  p.  2). 
Cook,  A.  M.:  Cic.  Academica  2.  5.     In:  The  classical  Review  2  (1888)  p.  39—40. 
Cook,   Albert  S.:    Cicero   as  an  authority  for  Gosson's   „School   of  abuse".     In: 

Modern  Language  Notes  5  (1890)  Sp.  206—209  =  p.  103-105. 
Cornelissen,  Janus  Jaoobus:  Satura.     1878  siehe  C:  CoUectiones  (p.  7). 

—  Ad  Ciceronis  L.-elium  [7.  24|.     In:   Mnemosyne  16  (1888)  p.  341. 

—  Cicero  [ad  quint.  fr.  II  9  (11)  3].    Ebenda  17   (1889)  p.  138.    Vgl.  H.  T.  Karsten. 


294  Scriptores  latiui.    D.   M.  TuUius  Cicero. 

M.  Tul litis  Cicero. 

Corssen,  Peter:  De  Posidonio  i'liodio  M.  Tulli  Cioeronis  in  libro  I.    Tusc.  disput« 
et  in  Somnio  Scipionis  auctore.     1878  siehe  B. :  Posidonius  rhodius. 

—  Cicero's  Quelle  für  das  erste  Buch  der  Tusculanen.     1881  siehe  ebenda. 
Costa,  Emilio:  L'orazione  pro  Q.  Roscio  comoedo  nella  storia  dei  contratti  litterali. 

Bolo!/ii":  -1.  (i'anif/iinii/  et  f.  1896.     8 
Zusammen  mit  Giuseppe  Brini:    Intorno  al  2"  caso  del  Fr.  47  I>ig.  mandati 
vel  contra.     Per  le  nozze  Centazzo-Tamassia.     (48  S.)    8. 
Cotes,  Kenelm  Digby:   Cicero's  Second  Philippic.     With  an  appendix  and  exami- 

nation  questions  by  C.  V.  Gee.     Oxford:  .1.    Viiiriiit  (1885).     (27  S.,  1  S.  ung.)    8. 
Credaro,    Luigi:    Quäle    uso   Cicerone   abbia   fatto    delle   fonti   filosoflche   greche. 
1889  siehe  A. :  Bcriptores  philosophi. 

—  Lo  scetticismo  degli  Accademici.     1889.  1893  siehe  ebenda. 

Dahl,  Bastian:  Zur  Handschriftenkunde  und  Kritik  des  ciceronischen  C'ato  maior. 

I.  Codices  leidenses.     [Aus:   Forhandlinger  i  videnskabsselskabet  i  Christiania 

Aar   1885.     Nr.   23.   25  S.].     II.   Codices  parisini.     [Ebenda   1886   Nr.   12.   36   S.]. 

Christiania:  (J.  Djjbtt'ail).    8.  M.  1.70. 

Danysz,   Antonius:   De  duobus  Cioeronis  locis  [Tusc.  III  5.  10.,  pr.  Mil.  25,  67]. 

In:  Eos  2  (1895)  p.  63—64. 
Dareste,    Rodolphe:    Ciceron  ,   pro  Flacco  ,    XXIX — XXXIl.     In:  M6langes  Graux 

(PariH  1884)  p.  7-12. 
Debbert,    Paul:    Bemerkungen    zum   Übersetzen    einiger   ciceronischer   Scliriften 

in  Unter-Sekunda.     (Übersetzungsprohen).    In:  Lehrproben  und  Lehrgänge  aus 

der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen  34  {Fthraar  1893)  p.  48--61. 
Degenhart,   .Joseph:   Kritisch -exegetisoho   Bemerkungen   zu   Ciceros   Schrift   de 

natura  deorum.     Progr.  der  Studienanstalt  Aschaffenburg   1881.     (68  S.l     8. 
Düiter,   Heinrich:   Zu  Cicero   de  oratore  [I  8.  32].     In:    .Jahrbücher  für  classische 

Philologie  119  (1879)  p.  790. 

—  De  Ciceronis   codice   leidensi   no.  118  denuo  collato.     Progr.  des  Gymn.  Emden 

1882.     (S.  3—14).     4. 

—  Zum  codex  vossiauus  86  des  Cicero.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  37 

(1882)  p.  314—317. 

—  Ein  Tusculanen-Codex  der  Universitätsbibliothek  zu  Leiden  aus  dem  ]2.  .Jahr- 

hundert.    In:  Philologus  42  (1884)  p.  171—173. 

—  Cic.  de  div.  I  12.  20.     Ebenda  p.  470. 

—  Cic.  Tuscul.  I  36.  88.     Ebenda  43  (1884)  p.  416. 

—  Zu  Cic.  Orator  4.  16.     Ebenda  44  (1885)  p.  352. 

—  Cic.  de  div.  I  52.  119.     Ebenda  p.  591. 

—  De  Ciceronis  codicibus  vossianis  LXXXIV.  et  LXXXVI.  denuo  excussis.    2  partes. 

Progr.  des  Gymn.  Aurich  1885.  1886.     (48  S.,  S.  51—76).     8. 

—  Zu  Cicero  de  natura  deorum  [I  1].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  13:^ 

(1886)  p.  780—781. 

—  Kritische  Bemerkungen  zu  Ciceros  philosophischen  Schriften.    In :  Philologus  46 

(_1888)  p.  174—177.     57  (1898)  p.  346—348.     65  (1906)  p.  318—319. 

—  Zu  Caesar  und  Cicero.     1889  siehe:  Caesar. 

—  Vergleichung   des   amsterdamer  Codex  Nr.  80   zu  Cicero   de   tinibus   bonorum  et 

malorum  und  Academicaposteriora.    Progr.  des  Gymn,  Aurich  1892.  (S. 3-21).  4. 

—  Zu  Cicero   pro  Roscio   amerino   [11.  62.  105.  118].     In:  Philologus  51  (1892)  p.  747. 

—  Zu  Ciceros  Academica  prior.     II.  [II  18.  56].     Ebenda  52  (1894)  p.  159. 

—  Cicero  ad  Atticum  I  16.  13.     Ebenda  p.  294. 

—  Eine  Amsterdamer  Handschrift   zu  Ciceros  philippischen  Reden  aus  dem  XIII. 

Jahrhundert.     Ebenda  53  (1894)  p.  191—194. 

—  Bericht  über  die  Litteratur  zu  Ciceros  philosophischen  Schriften  aus  den  Jahren 

1891—1897.    In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthums- 
wissenschaft  XXIII  (1895)  84  p.  69-8.i.     XXVII  (1899)  101  p.  148—164. 

—  Zu  Cicero  ad  familiäres  [VIII  1.  4.  XV  4.  6].     In  :  Philologus  54  (1895)  p.  177. 

—  Cicero  Philipp.  XIV  5.  13.     Ebenda  55  (1896)  p.  317. 

Demaret,  E. :  Plan  analytique  de  la  Milonienne.    Bruxelhs:  A.  Caataif/m  1886.    (VI, 

41  S.)    8.     1887.     (VI,  34  S.)    8. 
Denis,  Jacques:   Theorie  idealiste  de  l'art  est-elle  de  Piaton  ou  de  Ciceron?    1887 

siehe  B. :  Plato. 

—  Eloquence   senatoriale   d'apres  Ciceron.     In:    Annales  de  la  Faculte  des  Lettres 

de  Caen  4°  annee  N.  2  (1888)  p.  183—188. 

—  Attici  ad  Ciceronem  epistola  de  copia  latinae  linguae  cum  graeca  collatae.    In: 

Faculte  des  lettres  en  Caen.     Bulletin  mensuel  N.  1  (.V&j!.  1889)  p.  8—11. 
Desjardins,   Arthur:   Les   devoirs.     Essai   sur  la  raorale  de  Ciceron.     Deuxieme 
edition  preced6e  d'une  introduction  nouvelle  (Ciceron,  le  devoir  et  la  politique). 
Paris:  Perrin  et  Cie.  (1865)  1893.    (420  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  3.50, 


M.  TuUius  Cicero.  295 


M.  Tullius  Cicero. 

Dessau,  Hermann:  C.  Quinctius  Valgus,  der  Erbauer  des  Amphitheaters  zu 
Pompeji  [de  leg.  agr.  III  1.  3].     In:  Hermes  18  (1883)  p.  620—622. 

—  Un  amico  di  Cicerone  ricordato  da  un  bollo  di  mattone  di  Preneste.    [M.  Juven- 

tius    Laterensis].      In:     Mittheilungen    des    kais.    deutsehen    archaeologischen 

Instituts.  Roem.  Abtheilung  2  (1887)  p.  292-294. 
Detlef sen,   Detlef:  Verse  im  Cicero.     In:   Philologus  42  (1884)  p.  181—183.     Dazu: 

Bekenntniss  und  Nachtrag.  Ebenda  p.  413 — 414. 
Dettweiler,    Peter:    Symbolae   ad   coUocationem   verboruni.     In:   Festschrift  der 

38.  Versammlung   deutscher  Philologen   und  Schulmänner  gewidmet   von   dem 

Lehrer-Collegium  des  grossh.  Gymn.  zu  Giessen  (1885)  p    82—105. 

—  Untersuchungen   über   den   didaktischen  Wert   ciceronianischer   .Schulschriften. 

I.  Die  Rede  pro  Roscio  amerino.     Halle  ti.  S.:  Buchhanilluiifi  ihs  Win'seiiliiiu><(s  1889. 
(82  S.)    8.  M.  1.20. 

—  ...  II.  Die  philippisehen  Reden.     Kl,iti<lu  1892.     (146  S.)    8.  M.  1.80. 
Deuerling,  Andreas:  Zu  Ciceros  Pompeiana  [S  18].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  139  (1889)  p.  192. 

—  Cicero   als  Schulschriftsteller.     [Aus:   Blätter  für  das  Gymnasial-Schulwesen  29 

(1893)  p.  88—112.  282—297.  474—492].     Mäiichtn:  Limlamr  1893.     8.  M.  1. 

Dieckhoff,    Otto:    De   Ciceronis   libris   de   natura   deoruni   recensendis.     Dissert. 

inaug.     Gottiiigae:   Ydiifleiilitierk  d  Ruprecht  1894.     (79  S.,  1   S.  ung.)    8.  M.  1.40. 

Di  eis,  Hermann:  Zu  Cicero  Tusc.  I  19.  43.    In:  Rheinisches  Museum  für  classische 

Philologie  34  (1879)  p.  487-491. 

—  Zu  Aristoteles'  Protreptikos  und  Cicero's  Hortensius.    1888  siehe  B. :  Aristoteles. 
Dobree,  Peter  Paul:  Notae  in  Cüceronem.     1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  7). 
Döring,  August:  Doxographisches  zur  Lehre  vom  z^Aoc.    I.  Die  Carneadea  divisio. 

1893  siehe   A.:  (Scriptores)  doxographi. 
Doetsch,   Peter:   Ciceronis   de   senectute   liber.     Zum  Übersetzen  ins  Lateinische 

für  Sekunda  bearbeitet.  Progr.  desProgymn.E  usk  i  rchen  1885.  (S. III— XIX).  4. 
Drechsler,  Franz  J. :  Zu  Cic.  do  div.  II  10.  25.     Zu  Arch.  XI  28.    In:  Zeitschrift 

für  die  österreichischen  Gymnasien  36  (1885)  p.  .586—588. 

—  Textkritisches  zu  C^icero's  Büchern  de  divinatione.    I  3.  5  und  II  11.27.  124.51. 

II  32.  69.  II  37.  79.  II  40.  83.  II  9.  24.     Ebenda  37  (1886)  p.  101—104. 

—  Textkritische  Vorschläge  zu  Cicero.    Ebenda  p.  721 — 726. 

De  div.  I  15.  28.  I  23.  47.  I  45.  102.  I  58.  132.  II  60.  124.  De  inv.  I  34.  57.  Vorr. 
2.  3.  88.  Acad.  post.  1.  4.  15,  1.  6.  23.  De  fin.  5.  31.  93.  Tu.sc.  disp.  1.  40. 
97,  2.  26.  61.  De  nat.  deor.  1  15.  38.  II  49.  1.'5.  Lael.  4.  13.  De  leg.  1  15. 
42.  II  17.  42. 

—  Zu  Cicero  de  divinatione  II  59.  121.     In:  Wiener  Studien  8  (1886)  p.  168—169. 

—  Ein  Beitrag  zur  Kritik  lateinischer  Schriftsteller.     1887  siehe  C:  Scriptores. 

—  Kritische  Adversarien.     1888  siehe  ebenda. 

—  Kritische  Miscellen.     1892  siehe  ebenda. 

Dressler,  Reinhold:  Zu  Ciceros  Philippicae  [II  (iSL  In:  Jahrliücher  für  classische 
Philologie  141  (1890)  p.  152. 

Dubois-Guchan,  Etienne  Prospcr:  Konie  et  Ciceron  ou  des  derniers  moments 
de  la  republique  romaine  d'aprc»  ce  consulaire  et  ses  contemporains.  Paris: 
furiu.  .lumet  tt  i'U .  1880.     (VI,  368  S.)     8.  Fr.  3.50. 

Duncker,  Albert:  Fragment  einer  Handschrift  von  Cicero  de  officiis  zu  Kassel. 
In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  36  (1881)  p.  152—155. 

Ebeling,  Heinrich:  Handschriftliches  zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus.  In:  Philo- 
logus 42  (1884)  p.  403—407. 

—  Handschriftliches  zu  Cicero  de  divinatione.     Ebenda  43  (1884)  p.  702—707. 

—  Ciceros  Briefe  an  Atticus  im  cod.  me<l.  49,  24.     Ebenda  45  (1886)  p.  369—376. 
van  Eck,   Daniel   Adriaan  Henri:    (Juaestiones   scenicae   romanae.     1S92  siehe  C. : 

Poetae  scaenici. 
Egli,  Johann:  Die  Hyperbel  in  den  Komödien  des  Plautus  und  in  Ciceros  Briefen 

an  Atticus.    VAw  Beitrag  zur  Charakteristik  der  römischen  Umgangssprache. 

3  Teile.     Progr.  des  Gymn.  Zug   1892.  1893.  1894.     (S.  3—38;  S.  3-71,  1  S.  ung.; 

S.  3—08,  1  Bl.)    8. 
Ehwald,  Rudolf:  Zu  Arnobius  und  Cicero.    1892  siehe:  Arnobius. 
EUis,  Robinson:  Cic.  de  rep.  I  36.  56.     1885  siehe  B. :  Aeschylus. 

—  Cic.  de  legg.  II  13.  22.     1886  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 

—  On   some   passages  of  Cicero's  Letters,    with   particular  reference   to  vol.  II   of 

Tyrrell's  edition.    In:  Transactions  of  the  Oxford  Philological  Society,  1886-1887 
p.  19-20. 

—  Cic.  Acad.  Prior.  XXV  79.  80.     In:  The  Journal  of  philology  16  (1888)  p.  320. 

—  Notes  on  volume  II  of  Tyrrell's  „Correspondence  of  Cicero".    In:  Hermathena  6 

(1888)  =  No.  13  (1887)  p.  131—142. 

—  Cic.  Orat.  IX  29.  XLVI  155.    1891  siehe  B. :  Aüschylus. 


296  Scriptores  latini.   D.    M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius  Cicero. 

Ellis,  Robinson:  On  the  pseudo-ciceronian  Consolatio.  In:  The  classical  Review  7 
(1893)  p.  197. 

—  Ad  Ciceronis  epistulas.     In  :  Philologus  54  (1895)  p.  746—749. 
Engelbrecht,  August:  Zu  Cicero  pro  rege  Deiotaro  cap.  8,  §  23.    In:  Zeitschrift 

für  die  österreichischen  Gymnasien  42  (1891)  p.  965—968. 
Ercole,    Pietro:    Una  quistione  cronologica  nel  Brutus  di  Cicerone.     In:  Atti  del 
r.  Istituto  veneto  di  scienze,  lettere  ed  arti  6  (1887 — 1888)  p.  497—511. 

—  Ancora  di  un  passo  dubbio  nella  III  Catilinaria  (IX  22).    (V.  Rivist.  di  fil.  class. 

XX    p.    144—147).      In:    Rivista    di    filologia    e    d'istruzione    classica    21    (1893J 

p.  137-141. 
Ernst,  Hermann:  De  genere  dicendi  et  compositione  rhetorica  in  prioribus  Ciceronis 

orationibus.     Progr.  des  Gymn.  Neu-Ruppin  1885.     (S.  3—18).     4. 
Eussner,  Adam:  Adversaria.     1880.  1884  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 

—  Zu  Cicero    de   inventione  [I  3.  4J.     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  125 

(1882)  p.  611-612. 

—  Zu  Cicero  [Or.  52.  174J.     In:  Philologus  42  (1884)  p.  624. 

—  Zu  Cicero  [de  orat.  I  7.  27].     Ebenda  44  (1885)  p.  697. 

—  Vindiciae.     18S8  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 

Ewald,  Paul:  Der  Einfluss  der  stoisch-ciceronianischen  Moral  auf  die  Darstellung 

der  Ethik  bei  Ambrosius.     1881   siehe:  Anibrosius. 
Fad  da,  Carlo:  Intorno  ad  un  preteao  antico  ius  respondendi  (Cicero,  Pro  Murena, 

c.  13).     Ciitiiniit:  Miirlitiez  1887      (25  S.)     8. 
Paus  Set,  William  Yorke :   Cicero  pro  Cluentio  §  180.    In:  The  classical  Review  3 

(18S9)  p.  469. 

—  The  Student's  Cicero.    Adapted  from  the  Gerraan  of  Edward  Munk's  „Geschichte 

der  römischen  Literatur''  by  W.  Y.  F.  Lundon:  Sonnenschein  &  Co.  1889.  (XIII, 
2.37  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Favre,  Mmo  Jules:  La  morale  de  Ciceron.    Paris:  Fischbricher  1890.   (407  S.)  8.    Fr.  4. 

Fay,  Edwin  Whitfield:  Note  on  Cic.  Tusc.  I  22.  50.  In:  The  classical  Review  8 
(1894)  p.  446—447. 

—  Note  to  Cic.   Tusc.  I  18 — 19.     In :   The  american  Journal  of  philology  15  (1894) 

p.  77—79. 
Ferri:   Luigi :    II   trattato   di   Cicerone   sui   doveri.     In:   La  filosofia   delle   scuole 

italiane  19  (1878)  p.  291—312. 
Festa,    Niecola:    A    proposito    della    nuova    edizione   delle   epistole   di    Cicerone 

[Mendelssohn].    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  23  (1895)  p.  133—145. 

199-226. 
Fleckeisen,  Alfred:  Zu  Cicei-os  Brutus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

127  (1883)  p.  208—210. 
3.  10,  4.  17,  6.  23,  8.  30.  31.  33,  10.  40. 

—  Zu  dem  Tragikerfragment  in  Ciceros  Rede  für  L.  Murena.    1895  siehe  C. :  Poetae 

scaenici. 
Fonsegrive,    George:    Les  traites   de   fato.     1885   siehe   B.:    Alexander   Aphrodi- 

siensis. 
Font,  Augustus:  De  Cicerone  graeca  vocabula  usurpante.    Thesis.    Paris:  K.  Bonillov 

1894.     (97  S.,  1  BI.)    8.  " 

Forchharamer,   Johannes:    Annotationes  criticae  ad  libros  Ciceronis  da  officiis. 

In:  Nordisk  Tidskrift  for  Filologi.     Ny  Ra;kke  4  (1879—1880)  p.  200—213. 

—  Annotationes  criticae  ad  Ciceronis  de  natura  deorum  libros.    Ebenda  5  (1880—1882) 

p.  23-53. 

Foss,  Rudolf:  Zum  vierten  Buch  der  Verrinen.  In  :  Centralorgan  für  die  Interessen 
des  Realschulwesens  17  (1889)  p.  529-542. 

Fossataro,  Paolo:  Una  lezione  nel  De  optimo  genere  oratorum  di  Cicerone.  In: 
La  Biblioteca  delle  scuole  italiane  5  (1893)  N.  12  p.  187. 

Fowler,  Harold  North:  Cic.  in  Cat.  IV  3.  6.  In:  Harvard  studies  in  classical 
philology  3  (1892)  p.  189. 

Fowler,  William  Warde:  Note  on  Rhetorica  ad  Herennium,  IV.  54.  68.  In: 
Transactions  of  the  Oxford  Philological  Society.  1880—1881  p.  3—4.  Ausführ- 
licher in: 

—  On  a  passage  in  the  Rhetorica  ad  Herrennium  [IV  54.  68].    In:  The  Journal  of 

philology  10  (1882)  p.  197—205. 

—  Cicero,  Ep.  ad  Quint.  Fratr.  II  3  sec.  5.    In:  The  classical  Review  2  (1888)  p.  40. 
Francken,  Cornelis  Marinus:  Ciceronis  oratio  pro  Caelio.    In:  Mnemosyne  8  (1880) 

p.  201—229. 

—  und  Naber,  Samuel  Adriaan :  Verslag  over  Observationes  criticae  ad  M.  TuUii 

Ciceronis  epistolas ,  door  J.  C.  G.  Boot  aangeboden  voor  de  Verhandelingen. 
In:  Verslagen  en  Mededeelingen  der  kon.  Akademie  van  Wetenschappen.  Af- 
deeling  Letterkunde  2  r.  9  (Amsterdam  1880)  p.  369—372. 


M.  Tullius  Cicero.  297 


M.  Tullius  Cicero. 

Francken,  Cornelis  Marinus:  Exegetlca  et  critica  ad  Ciceronis  orationem  pro 
A.  Caecina.     In:  Mnemosyne  9  (1881)  p.  245—272. 

—  Ad  Ciceronis  palinipsestos.    In:  Mnemosyne  11  (1883)  p.  374— 38Ö.    12  (1884)  p.  57—78. 

283—291.  393—404.     13  (1885)  p.  43—54.  288—310.     14  (1886)  p.  65—74. 

—  Quelques  niots  sur  Ciceron  de  republica  125.    In:  Revue  de  rinstruction  publi- 

que en  Belgique  29  (1886)  p.  30-34. 
Freund,    Wilhelm:   Präparationen   zu    Ciceros  Werken.      71    Hefte.     Lctpsii/  {Jetzt 
StatU/rtrt):  IV.   Vwld  o.  J.     8.  Je  M.  —.50. 

Freund 's  Schüler-Bibliothek.    Prilparationen  zu  den  griechischen  und  römischen 
Schriftstellern.     Zum  Gebrauche   für   die  Schule   und  den  Privatunterricht  er- 
klärt und  übersetzt.     (Ausgabe  neuer  Einteilung).     Stattyart:   W.    Violet.    8. 
Ciceros  Werke.     3.   Heft:   Erste   catilinarische   Rede.     11.,   umgearbeitete  u. 
verbesserte  Aufl.     (1908).     (83  S.)  "  M.  -.50. 

Friedrich,    Wilhelm:    Zu    Cicero    de    oratore.      In:    Jahrbücher    für    classische 
Philologie  117  (1878)  p.  855—857. 
I  c.  11  ff.     II  14.  59  f. 

—  Zu  Ciceros  Brutus  und  Orator.    Ebenda  121  (1880)  p.  137-147.    123  (1881)  p.  177—184. 

—  Zu  Ciceros  philosophischen  Schriften.     Ebenda  127  (1883)  p.  421—434. 

Tusc.  De  nat.  deor.     De  divin. 

—  Quaestiones   in  Ciceronis  libros   de  Oratore.    Progr.   des  Gymn.  Mü hl  hausen 

Th.  1885.     (55  S.)     8. 

—  Zu  Cicero's  Orator.     In:  Philologus  44  (1885)  p.  666—697. 

—  Zu    Ciceros   Büchern   de   oratore.     In :   Jahrbücher   für   classische  Philologie  135 

(1887)  p.  73—87. 

—  Varietas  lectionis  codicis  vossiani  LXX  ad  Ciceronis  libros  qui  vulgo  de  inven- 

tione  vocantur  duos.     Progr.  des  Gymn.  Mühlhausen  Th.  1889.     (38  S.)    8. 

—  Zu  Cicero's  Partitiones  oratoriae.     In  :  Philologus  47  (1889)  p.  291  -309. 

—  Zu  Ciceros  Topica.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  139  (1889)  p.  281—296. 
Fröhner,  Wilhelm:  Cic.  Verr.  IV  23.  50.  51,  57.  128.     1892  siehe  A. :  Poetae. 

Fü sslein,  Karl:  Über  Ciceros  erste  Rede  gegen  Catilina.  Progr.  des  Gymn. 
Merseburg  1889.  1899.     (20,  40  S.)    4. 

Funck,  Anton:  Munitare  [Cic.  pro  Rose.  am.  140].  In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  Grammatik  7  (1892)  p.  24. 

Gache,  Ferdinand  siehe:  O.  Jahn. 

Gandino,  F.:  La  proposizione  relativa  nel  Del  oratore  di  M.  Tullio  Cicerone. 
Casale:  Tip.  G.  Pnnc  1890.     (45  S.)    8. 

Gandino,  6.  B.:  La  sintassi  latina  mostrata  con  luoghi  delle  opere  di  Cicerone 
tradotti  ed  annotati  per  uso  di  retroversione  nei  ginnasii  e  nei  licei.  2  voll. 
ToriHij:  0.  B.  Pimina  i  C.  (1882—1883)  1896.     8.  L.  4. 

Ganter,  Franz  Ludwig:  Q.  Cornuficius.  (Ein  Beitrag  zur  Geschichte  der  Senats- 
partei in  den  letzten  Jahren  der  Republik).    In:  Philologus  53(1894)  p.  132-  146. 

—  Chronologische    Untersuchungen    zu    Ciceros    Briefen    an    M.    Brutus    und    den 

philippischen  Reden  .  .  .  1894  siehe:  M.  Junius  Brutus. 
Gantrelle,    Joseph:    Note    sur    un   substantif  ä   l'aceusatif  en   apposition   a   une 
phrase  dans  Ciceron  [Phil.  II  85].     In:  Revue  de  philologie  5  (1881)  p.  101-102. 

—  Note  sur  .sequi  orationem  dans  Cicöron  [Phil.  I  1.5J.     Ebenda  p.  191. 

—  Sed  (diadeina)  attuleras  domo,  meditatura  et  cogitatum  scelus.     Cic.  Philipp.  II 

34.  85.     Ebenda  6  (1882)  p.  185-187. 

—  Ciceron,  Philippiques  II  40.  103.     Ebenda  8  (1884)  p.  100. 
Gardthausen,  Victor:  Cicero  nach  den  Iden  des  März.    [Aus  des  Verf.  Augustus 

und  seine  Zeit].     In:  Beilage  zur  Allgemeinen  Zeitung  1891  Nr.  132. 

—  „P.  Bagiennus".    In:  Philologus  51  (1892)  p.  518.    Vgl.  O.  E.  Schmidt. 
Garrelon,   Henri:    Etüde   sur   le   plaidoyer   de  Ciceron  pro  Roscio  comoedo  et  la 

condictio   certae   pecuniae   en  droit  romain.     Thesis.     Bordeaux:   Y^  Cadoret  1891. 

(XVI,  184  S.)     8. 
Gasc-Desf osses,   A.:    Construction    de   quisque  dans  les  discours  de  Cicöron. 

In:  Revue  de  philologie  12  (1888)  p.  105. 
Gasquy,  Armand:  De  M.  TuUii  Ciceronis  pro  L.  Cornelio  Balbo  oratione  sive  de 

civitatis    iure   ex   ciceronianis   libris.     Thesis   aquensis.     Paris:    K.   Tliorin   1886. 

(1   Bl.,  73  S.,  1   Bl.)     8.  Fr.  2.50. 

—  Cic6ron  iurisconsulte.    Avec  une  table  des  principaux  passages  relatifs  au  droit 

contenus  dans  les  ceuvres  de  Ciceron.    These  Aix.     Purin:  K.  Tliorin  1887.    (2  Bl., 

.304  S.)    8.  Fr.  5. 

Gassner,    Joseph:    M.    T.    Ciceronis    librorum    de    natura    deorum    argumentum 

explicatur.  Progr.  des  Staatsgymn.  Salzhurt/:  (H.  Dieter)  1896.  (16  S.)  8.  M.  —.60. 
Gaumitz,    Hermann:    De  M.  Aemilii  .Scauri   causa   repetundarum  et  de  Ciceronis 

pro  Scauro  oratione.    Dissert.   inaug.   Lipsiae   18i9.     8.     Auch   in:  Leipziger 

Studien  zur  classischen  Philologie  2  (1879)  p.  249—289. 


298  Scriptores  latini.    D.  M.  Tullius  Cicero. 


M.  Tullius  Cicero. 

Gaumitz,  Hermann:  Zu  den  bobienser  Cicero-Scholien.  Progr.  des  Vitzth umsehen 
Gynin.    Drisdui:  (r.   Znlin  nu<l  Juinuh)  1881.     ('0  S.)     4.  "  M.  —.HO. 

I.   Gehört   das   Scholion    bobiense  34'i,    14  (Orelli)    in  Ciceros  Rede   pi'o  Milone 
12,  33?    II.  Zur  Charakteristik  der  Bobienser  Cicero-Scholien. 

—  Zu  den  bobienser  Cicero-Scholien.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  151 

(1893)  p.  132—134. 
Gebhardi,  Walther:  Zu  Ciceros  Tvisculanen  [I  1].    In:  .Jahrbücher  für  classische 

Philologie  1:«  (1S86)  p.  864. 
de  Geer,  Barthold  Jacob  Lintelo  :  Over  Cicero's  pleitrede  voor  Caecina.    In:  Vers- 
lagen   en    Mededeelingen    der    kon.  Akademie  van  Wetensehappen.     Afdeeling 

Be^tterkunde  2.  r.  11  (Am>ilir(hn)i  1882)  p.  340-36:3. 
Geers,  A.  Wilhelm:  Das  Kriininalgerichtswesen  der  römischen  Republik  in  Rom. 

Mit   besonderer   Rücksicht   auf  die   Reden   des    M.   Tullius   Cicero.     Progr.   der 

Kantonsschule  Chur  1889.     (24  S.)     4. 
Gern  oll,  Wilhelm:   Kritische   Bemerkungen   zu   lateinischen  Schriftstellern.     1890 

siehe  C:  Collectiones  (p.  9). 
Gentile,  Iginio :  L'umorismo  di  M.  T.  Cicerone.     In:  La  Rassegna  settimanale  di 

politica,  scienze,  lettere  ed  arti  5  (1880)  p.   174 — 177. 

—  TuUiola.     Ebenda  6  (1880)  p.  312—315. 

Georges,  Karl  Ernst:  Cornif.  rh.  4.  55.  68.     1878  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Miscellen.     1881  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Cic.  Frg.  bei  Fortunatian.    III  4  S.  123.  2  (Halm\    1887  siehe:   M.  Terentius  Varro. 
Gerathewohl,   Bernhard:    Catilina   und  die  senatus  auetoritas.     In:   Blätter  für 

das  Gymnasial-Schulwesen  30  (1894)  p.  606 — GliO. 
(Jercke,  Alfred  :  De  loco  quodam  tuUiano  (de  fato  19,  44).    1885  siehe  B. :  Chrysippus 
solensis. 

—  Die  Handschriften  von  Ciceros  Cato  Maior.     In  des  Verf.  Seneca-Studien  (Jahr- 

bücher für  classische  Philologie  22  Suppl.  1896)  p.  50—53. 

Gerini,  Giovanni  Battista:  Le  dottrine  pedagogiche  di  M.  Tullio  Cicerone,  L.  Anneo 
Seneca.  M.  Fabio  Quintiliano  c  Plinio  11  giovine  precedute  da  uno  studio  sulla 
educazione  presso  i  Romani.  Ton'iio-HdiiKt-Wi/inio-Ftriiise-Xiijioh':  (•'.  II.  I'univiu  < 
Comp.  1894.     (VII,  198  S.)    8.  B.  2.40. 

(t  er  mann,  Karl:  Emendationev;  cornificianae  siehe:  Corniiicius. 

Giachi,  Vahntino:  Costumi  e  affetti  privati  di  Cicerone.  In:  Nuova  Antologia 
di  scienze,  lettere  ed  arti  67  (1883)  p.  417—447.  Wiederholt  in  des  Verf.  Amori 
e  costumi  latini  (Ciün  ili  CasMlo  1885,  2.  impr.  1887)  p.  207—248. 

(ri  am  bei  11,  Carolus:  Adnotatiunculae  criticae.  [Aus:  Atti  della  r.  Accademia 
dei  Lincei  anno  275.  1877—1878.  Serie  terza.  Memoi-ie  della  classe  di  scienze 
morali,  storiche  e  filologiche  2  (iJornw  1878)  p.  •'J20— 525].    liomn :  Salvuicci.    (6  S.)    4 

L.  —.45. 
1.  Gellius  N.  A.  V  11.  1.  2.  Cic.  de  invent.  I  c.  7.  3.  Do  Plinii  elencho  historiae 
naturalis  libri  XVIII. 

—  De  Rhetoricorum  ad  Herennium  auctoro.     1878  siehe:  Corniiicius. 

—  Di  una  lezione  proposta  al  §  18  della  (»razione  De  imperio  Pompei  di  M.  Tullio. 

In:   Rivista   di  filologia  e  d'i.struzione  classica  12  (1884)  p.  .536—53?.     Vgl.  Cima. 

—  I.    Breve    risposta    [siehe:    Cima].    —   II.    Di    un'    altra   lezione   in   Cicerone   (De 

Finibus  I,  20,  69).     Ebenda  13  (1885)  p.  261—265. 

—  Appunti    sulle    fonti    delle    opere    filosofiche    di    Cicerone.     1888.   1889    siehe    B. : 

Antiochus  ascalonita. 

—  Una  nota  sugli  studi  aristotelioi  di  Cicerone.     1890  siehe  B. :  Aristoteles. 

—  Gli   studi   aristotelici   e   la  dottrina  d'Antioco  nel  „de  Finibus".     1891.  1892  siehe 

B.:  Antiochus  ascalonita. 

—  I.a  TtQÖ/.ipl'i^  epicurea   e    la   gnoseologia  conforme  ad  essa  (presso  Cicerone,  De 

nat.  Deorum,  I,  16—17,  43—44;  19,  49).     1894  siehe  B. :  Epicurus. 
Gidionsen,  Wilhelm:    Ciceros   Briefe    als   Schullektürc.     Progr.    der   Donjsohul«- 

Schleswig  1892.     (13  S.)    4. 
Giesecke,  Alfred:  De  philosophorum  veterum  ijuae  ad  exiliura  spectant  sententiis. 

1891  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Gilbert,  Hans:  Zu  Cicero  de  ofliciis  und  de  legibus.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  129  (1884)  p.  773-775. 
Off.  II  41.  72.     III  54.     I  127.  De  leg.  II  5. 
di  Giovanni,  Vincenzo :    La    libreria    di   Sebastiane   Bagolino    e    l'Hortensius    di 

Cicerone  nel  1597.     In  des  Verf.  Filologia  e  letteratura  siciliana.     Nuovi  studi. 

(Palermo  1879)  p.  252—258. 

—  La   bibliotheque    de    S6bastiano   Bagolino    et   l'Hortensius    de   Ciceron    en   1597. 

[Traduction    du    Giornale    di    Sioilia    du    5    mai    par    Alphonse    le    Roy].      In: 
L'Athenaeum  beige  2  (1879)  p.  118—119.    Vgl.  Paul  Thomas. 


M.  Tullius  Cicero.  299 


M.  Tullius  Cicero. 

Girardi,  Giuseppe:  Variae  quaestiones  de  M.  Tullii  Ciceronis  oratione,  quae  pro 
Marcello  inscribitur.     Progr.  gymn.  Rovereto  1896.     (S.  3—42).     8. 

Giri,  Giacomo:  II  siiicidio  di  T.  Lucretio  .  .  .  1895  siehe:  Lucretius. 

Gitlbauer,  Michael:  VerbesserungsvorsohlUge  zu  Cicero's  Epp.  ad  familiäres 
lib.  X.     In:  Wiener  Studien  1  (1879)  p.  75-97.  246-268. 

Gneisse,  Carl:  Zu  Cicero  de  provinciis  consularibus  [9.  21].  lu:  .Jahrbücher  für 
classische  Philologie  119  (1879)  p.  176. 

Gnesotto,  Ferdinando:  Della  difficolta  di  poter  giudicare  del  nierito  di  Cicerone 
come  scrittore  di  filosofia.  (Estratto).  In:  Atti  e  memorie  della  r.  Accademia 
di  scienze  lettere  ed  arti  in  Padova  a.  286  (1884—1885)  Nuov.  ser.  1  p.  74—77. 

Goethe,  Alfred:  Zu  Cicero  de  natura  deorum  [I  21.  24.  25.  78.  105.  110].  In: 
Jahrbücher  für  classische  Philologie  129  (18S4)  p.  30—34. 

—  Zu  Cicero   de  natura  deorum  [III  61.   110.   II  140.   143.  155].    Ebenda  133  (1886) 

p.  137—138. 

—  Zu  Cicero   de   natura  deorum  [II  31.  I  10.  II  147].     Ebenda  137  (1883)  p.  481—482. 
Goetz,  Georg:  Observationes  criticae.     Ind.  schol.  aest.   Jena:  (A.  Nenenhahn)  1883. 

(S.  III— VIII).    4.  M.  -.75. 

I.    De  Q.  Sereni  Sammonici   cod.   rautinensi   et   senensi.     II.  Cic.  ad  Att.  VII 

3.  12.     III.  TibuU.  III  69  sq.     IV.  Sernio   Plautinus   ab   exemplaris    graeci 

serraone   triplici  ratione  pendet.     V.  Plaut.  Poen.  prol.  v.  43.  75.  119 — 120. 

VI.  Apollin.  Sidon.  I  7. 

—  Cicero  grammaticus.    In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  10  (1890)  Nr.  6 

Sp.  195—196.     Vgl.  Karl  Sittl  ebenda  Nr.  9  Sp.  267. 

—  Zu  den  Gronovscholiasten  des  Cicero.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

143  (1891)  p.  429—432. 
Goldbacher,  Alois:  Cicero  ad  Att.  III  2.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 
Gymnasien  29  (1878)  p.  33"). 

—  Cicero  ad  Farn.  I  2.  2.     In :  "Wiener  Studien  2  (1888)  p.  300—305. 

—  Cicero  ad  fam.  I  8.  6.    Ebenda  15  (1893)  p.  160. 

Gomperz,    Theodor:    Zu    Cicero    [Phil.    I    7.    15.     II   11.   26,    12.   27].     In:    Wiener 

Studien  2  (1880)  p.  143. 
Goumy,  Edouard:  Les  Latins  .  .  .  Ciceron  .  .  .  1892  siehe:  Caesar. 
Graf,  Arturo :  Cicerone  .  .  .  1883  sielie:  Cato  uticensis. 
Gran  t-Rober  tson  ,    C. :   Notes  on  Cicero's  Letters  to  Atticus  [II  24.  '■\.  VII  7.  3]. 

In:  The  classical  Review  6  (1892)  p.  414. 
Greef,    Adolf:    Zu    Ciceros    Catilinarien    [II    18].      In:    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  149  (1894)  p.  76—77. 
Greenidge,  A.  H.:   The  Lex  Sempronia  und  the  baiiishment  of  Cicero.     Tu:   The 

classical  Review  7  (1893)  p.  347—348. 
(Jrillii  commentum  in  Cic.  libr.  I  de  inventione  siehe:  Grillius. 
Groebe,  Paul:  De  legibus  et  senatus  consultis  auni  710.    Quaestiones  chronologicae. 

Dissert.  inaug.  berolinensis.  Lipsiae  1893.     (2  BL,  48  S.)     8. 
Exe.  I.     De    epistulis    extreme    mense   Maio    et   a   Cicerone    et    ad   Ciceronem 
scriptis.     II.  De  Cic.   ep.    ad  Att.  XIV  9—12.     III.  De  Cicei-onis   legatione. 
IV.  De  Cic.  Phil.  I  8—9. 
Groll  m  US,    Maximilianus:    Do    M.    Tullio    Cicerone    poeta.     Particula   prior.     De 

inscriptionibus,  de  argumentis,  de  temporibus  singuloruni  carminuni.    Dissert. 

inaug.     Rigiitionti:  l  Koch  a.  lUimtr)  1887.     (1   BL,  56  S.)    8.  M.  1.50. 

Grotenfelt,  C'arolus  Hermannus  Ossian:  De  orationis,  quam  Cicero  de  domo  sua 

habuit,  inventione   et   dispositione.      Disputatio    inaug.     HilxingfornvK :  Kr,  nfßr. 

FrenckeUüina  1879.     (44  S.)     8. 

—  Ürd-och    sakförklaringar    tili   M.   Tullius   Ciceros   tal   De   imperio   Cn.    Pompeji. 

Hehingfors:  Söderström  d-  h'.  1894.     (77  S.)     8.  Kr.  1. 

—  Ord-oeh   sakförklaringar   tili   M.    Tullius   Ciceros   1.    och   4.    tal  emot  L.  Sergius 

Catilina.     EhenOn  1895.     (83  S.)     8.  K.r.  1. 

Grumme,  Albert:  Ciceronis  orationis  sestianae  dispositio.    Editio  altera  aucta  et 

emendata.    Progr.  des  Gymn.  Gera:  Kdiiitz'  Sort.  Sepnrntionto  (1885)  1902.    (S.3— 15).  8. 

M.  —.40. 

—  Ciceronis  orationis  murenianae  dispositio   [et  animadversiones  criticae  et  exe- 

geticae].    P:;ditio  altera  aucta  et  emendata.   AVxwrf«  (1887)  1898.   (S.  3— 1.5).  8.  M.  — .40. 

—  Ciceronis    orationis   milonianae    di.spositio.      Editio    altera   aucta   et   emendata. 

Khcnda  (18S9)  1900.     (S.  3—15).     8.  M.  —.40. 

Grünauer,   Emil:   Zu   Ciceros   Reden   gegen  Verres   [IV  41].     In:   Jahrbücher  für 

classische  Philologie  127  (1883)  p.  132. 
Gudeman,    Alfreil :    A   new   fragment   of  Cicero's   Hortensius   and    of  Aristotle's 

Protrepticus.     1891  siehe  B. :  Aristoteles. 

—  Zur   Chronologie   von   Cicero   De   legibus.     In:    Berliner  philologische   Wochen- 

schrift 12  (1892)  Nr.  30/31  Sp.  930—932, 


300  Scriptores  latini.   D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tu llius  Cicero. 

Gurlitt,  Ludwig:  De  M.  Tullii  Ciceronis  epistulis  earumqne  pristina  collectione. 
Dissert.  inaug.  gotting.  1879  (Cöttingen:  R.  Pippniiilhr).    (]  BL,  47  S.)    8.     M.  1.20. 

—  Der  Briefwechsel   zwischen   Cicero   und   Decimus   Brutus.     In:    Jahrbücher  für 

classische  Philologie  121  (1880)  p.  609—623. 

—  Die   Briefo   Cicero's   an   M.    Brutus.     In    Bezug   auf  ihre   Echtheit   geprüft.     In: 

Philologus  4.  Suppl.  (1884)  p.  551—630.  7:36. 

—  Der  Archetypus  der  Brutusbriefe.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  131 

(1885)  p.  561— .576. 

—  Gab   es   im   Altertume   eine   Sammlung   der   epistulae   Ciceronis   ad   Ponipeium? 

In:  Berliner  philoloj-ische  Wochenschrift  7  (1887)  Nr.  28  Sp.  891—892. 

—  Nonius  Marcellus   und    die   Cicero-Briefe.     Progr.    des  Progymn.  Steglitz  18^8. 

(21  S.)    4. 

—  Genera  iisitata  epistularuni.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  137  (1888) 

p.  863-866. 

—  Drei    suasoriae    in   Briefform    [Cic.    ad    M.   Brut.   I   15   S   3—11,   16   und  17].     In: 

Philologus  5.  Suppl.  (1889)  p.  589-626. 

—  Nochmals    der    Archetypus    der    Brutusbriefe.      In :    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  145  (1892)  p.  410—416. 

—  In   Ciceronis   epistulas   ad  Atticum  [XIV  12.  2].     In  :    Jahrbücher   für  classische 

Philologie  147  (1893)  p.  704. 

—  Ciceros  Briefschaften    und  ihre  Verbreitung  unter  Augustus.     Ebenda  149  (1894) 

p.  209— -224. 

—  Der   codex   Turnaesianus   zti   Ciceros   Briefen   ad  Atticum.     In:   Berliner   philo- 

logische Wochenschrift  14  (1894)  Nr.  29  Sp.  925-927. 

—  C!iceros  Brief  an  M.  Brutus  I  15.     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  149 

(1894)  p.  481-488. 

—  Jahresbericht  über  die  Litteratur  zu  Ciceros  Briefen  aus  den  Jahren  1885—1894. 

1895—1897.  1898—1900.  Jahresbericht  ül)er  C^iceros  Briefe  1960-1901.  In:  Jahres- 
bericht über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  XXIII 
(189.5)  84  p.  8—111.  XXVI  (189S'l  97  p.  1-60.  XX VIII  (1900)  105  p.  145-202. 
XXIX  (1901)  109  p.  1     16. 

—  Wie   gewinnen  wir   eine  sichere  liandschriftliche  Grundlage  für  Ciceros  Briefe? 

In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  15  (1895)  Nr.  48  Sp.  1532—1536. 

—  Ilandschriltliches   und  Textkritisches   zu  CUceros  epistulae  ad   M.  Brutum.     In: 

Philologus  55  (1896)  p.  318—310. 

—  Zur  Überlieferungs-Gesohichte  von  C^iceros  epistularum  libri  XVI.     [Aus:  Jahr- 

bücher für  classische  Philologie  22.  Supplenientband  (1S96I  ]>.  507 — 554].  Lapzii^: 
]).   (I.   Ti.uhiier.     8.  M.  1.60. 

Gustafsson.  Fridolfus  Vladimirus:  De  Ciceronis  primo  de  finibus  bonorum  et 
lualorum  libro  quaestiones.  Dissert.  acad.  Hihingforsitu :  E.t  u(f.  ./.  V.  FnnclieUii 
a  fil.  (ßfrolüii:  Mnyir  (t  Miulhr)  1878.     (89  S.,  1  Bl.)    8.  M.  2. 

—  Handschriftliche  Mittheilungen  zu  Ciceros  de  finibus  bonorum  et  maloruni.    In: 

Hermes  15  (18S0)  p.  465—470. 

—  Ad    Ciceronis     tusculanas     disputationes     coniecturae    XII.       Jjbenda     17     (1882) 

p.  169—172. 

—  Cicero,  Kose.  Amer.  [64.  80.  103.  110].    In:  Revue  de  philologie  18  (1894)  p.  '259—260. 
Guttmann,  Carolus:  De  eariim  quae  vocantur  caesarianae  orationuni  tullianarum 

genere  dicendi.  Dissert.  inaus;.  Gryphiswaldiae  1883.  (Jewi:  Pohh ).  (1  BL, 
76  S.)    8.  "  M.  1.20. 

Gutsche,  Willibald  Otto:  De  interrogationibus  obliquis  apud  Ciceronem  obser- 
vationes  selectae.    Dissertatio  inaug.  Halis  Sax.  1885.    (Li'iisicu  :(•'.  Fock).  {112  S.)  8. 

M.  1.80. 

H. :  Wie  ist  S.  D.  zu  lesen?  [Cic.  ep.|  In:  Süddeutsche  Blätter  für  höhere  Unter- 
richtsanstalten 4  (1896)  p.  120.     Vgl.  v.  Bagnato. 

Haacke,  Anton:  De  Ciceronis  in  orationibus  facetiis.  Progr.  des  Gymn.  Burg 
1886.     (S.  3—16).     4. 

Hachtmann,  Karl:  Zu  Ciceros  Reden  gegen  Verres  [IV  §  9].  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  135  (1887)  p.  151—152. 

—  Die  Verwertung  der  vierten  Rede  Ciceros  gegen  C.  Verres  (de  signis)  für  Unter- 

weisungen in  der  antiken  Kunst.    Progr.  des  Gymn.  Bernburg  189->.    (IV,42S.)  4. 

—  Die  Verwertung  der  vierten  Rede  Ciceros  gegen  C.  Verres  (de  signis)  für  Unter- 

weisungen in  der  antiken  Kunst.  Zweite,  sorgfältig  durchgesehene  Auflage. 
(lotlia:  F.  A.  Pallies  1904.     (XI  S.,  1  S.  ung..  64  S.)    8.  M.  1.20. 

Haellingk,  Guilelmus:  M.  Tullium  Ciceronem  libros  de  inventione  inscripsisse 
rhetoricos  demonstrare  conatur  G.  H.  In:  Commentationes  in  honorem  Guilelmi 
Studemund  (Argentorati  1889)  p.  333 — 354. 


M.  Tullius  Cicero.  301 


M.  Tullius  Cicero. 

Haenicke,  Otto:  Zu  Ciceros  Reden  de  lege  agraria.     Progr.  des  König -Wilhelms- 
Gymn.  Stettin  1883.     (18  S.)    4. 
I.  Inhalt   und  Zweck   des   servilischen  Ackergesetzes.     II.  Wer   war  der  An- 
tragsteller? 
Hahne,  Franz:  Cornif.  Rhetor.  ad  Herenn.  II  31.  50.  IV  3.  .5.  IV  10.  14.    1888  siehe: 

Cornificius. 
Halbertsma,    Tjalling    Justus:    Ad    Ciceronem    (pr.    Mur.    87).      1878    siehe    B. : 
Hyperides. 

—  Ad  Ciceronem.     1896  siehe  A. :  Poetae. 

Hammer,  Caspar:  Conimentatio  de  Ciceroiiis  Topicis.  Progr.  der  Studienanstalt 
Landau  1879.     (39  S.)     8. 

—  Zu  Cicero  de  opt.  gen.  oratorum.     In:  Philologus  41  (1882)  p.  185— 1S6. 

St.  Galler  Handschrift  Nr.  818.     S  1.  7.  17. 

Hanusz,  .lan:  Opisanie  i  ocenienie  listow  cyceroiiskich  „ad  Familiäres"  w  kodeksie 
krakowskim  z  r.  1448.  In :  Rosprawy  i  sprawozdania  z  posiedz6n  wydziaiu 
filologicznego  akademii  umiejptnoski  9  {Knikaii  188i')  p.  224 — 2-56. 

Harberton:  Cicero,  Epist.  ad  Farn.  XI  13.  In:  The  classical  Review  8  (1894) 
p.  12—13. 

Harnecker,  Otto:  Catull's  Carmen  XLIX.  Ein  Beitrag  zur  Klarstellung  der  Be- 
ziehungen zwischen  Catull  und  Cicero.    1879  siehe :  Catullus. 

—  Zu   Ciceros   Brutus   [§    16].     In:    .Jahrbücher   für   classische   Philologie   123  (1881) 

p.   184—185. 

—  Cicero    \ind    die    Attiker.     In:    Jahi-bücher    für   classische   Philologie    125    (1882) 

p.  601—611. 
1.    Ciceros   rhetorische  Werke.     2.    Ciceros   rlietorischer   Briefwechsel.     3.  Die 
Datierung  des  Streites  mit  den  Attikern. 

—  Cicero  und  Catullus.     18S2  siehe:  Catullus. 

—  Qua  necessitudine  coniunctus  fuerit  cum  Cicerone  Catullus.    1S82  siehe  ebenda. 

—  Einiges   über   M.  Caelius   Rufus    und    zu  Ciceros   Caeliana.     In:   Berliner   philo- 

logische Wochenschrift  4  (1884)  Nr.  8  Sp.  225—229. 

—  Zu  Cicero  de  oratore  [II  240].    In:  .Jahrbücher  für  classische  Philologie  185  (1887) 

p.  277—278. 

—  Adnotatioiies  ad  Ciceronis  de  Oratore  librum  II.    Dissert.  inaug.  lips.  et  Progr. 

gymn.  Kriedeberg  NM.  1888.     (19  S.)    4. 
Hartfelder,  Karl:  Die  Quellen  von  Ciceros  zwei  Büchern  de  divinatione.    Progr. 
des  Gymn.  Frei  bürg  i.  Br.  1878.     (24  S.)    4. 

—  Zu  Cicero   de   divinatione  [I  3.  5].     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  119 

(1879)  p.  270. 

—  Eine    deutsche    Übersetzung    von   Ciceros    Cato   aus   der    llunianistenzeit.     In: 

Germania.    Vierteljahrsschrift  für  deutsche  Alterthumskunde  33  (1888)  p.  27 — 31. 

—  Aus    einer   Vorlesung   Melanchthons    über   (/iieros   Tusculanen.     Ergänzung    zu 

Biind  VII  der  MGP. :  Philipp  Melaiichthon  als  Praeceptor  Germaniae.  In: 
Mitteilungen  der  Gesellschaft  für  deutsche  Erziehungs-  und  Schulgeschichte  1 
(Btrlin  1891)  p.  1(J8— 177.     Vgl.  E.  Voigt. 

Hartlich,  Paul:  De  Ciceronis  Hortensie.    1889  siehe  A.:  Scriptores  exhortationum. 

Hartman,  .Jacobus  Johannes:  De  Marco  Tullio  Cicerone.  Allocutio  ad  studiosos 
qua  mense  Septembri  a.  1893  scholas  de  literis  latinis  et  antiquitatibus  romanis 
instauravit  J.  J.  H.     Lm/du„i  Butitv.:  S.  C.  vnn  Uoisbnrgh  1893.    (27  S.)    8.    F.  —.50. 

—  De  versu  quodam  Q.  Ennii  [ap.  Cic.  de  Off.  I  S  51].     1893  siehe:  Ennius. 

—  Ad  Ciceronis   orationem  pro  Cluentio  adnotationes  ciiticae.     In:  Mnen;osyne  22 

(1894)  p.  413-431. 

Hasper,  Theodor:  Ad  Ciceronis  Philippicas  I  et  II.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  117  (1878)  p.  269—272. 

Hatz,  Gottlieb:  Beiträge  zur  lateinischen  Stilistik.  (Zur  Hendiadys  in  Ciceros 
Reden).     Progr.  der  Stndienanstalt  Schweinfurt  1886.     (68  S.)    8. 

Hauschild,  Oscarus :  Dt-  sermonis  proprietatibus,  quae  in  philippicis  Ciceronis 
orationibus  inveniuntur.  Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1885.  (34  S.)  8.  Voll- 
ständig in:  Dissertationes  philologicae  halenses  6  (1886)  p.  2^3 — 305. 

Havet,  Ernest:  Pourquoi  Ciceron  a  professe  la  philosophie  academique.  In: 
Soances  et  travaux  de  l'Acad6mie  des  sciences  inorales  et  politiques  121  (1884) 
p.  660-671. 

Havet,  Louis:  Ciceron,  De  officiis  3.  3.  15.    In:  Revue  de  philologie  6  (1882)  p.  103. 

—  Cicero  pro  C.  Rabirio  pord.  reo  V  17.     Ebenda  8  (1884)  p.  172—173. 

—  Cicero  in  Pis.  XXI  48.     In:  Revue  de  philologie  9  (1885)  p.  150. 

—  Cicero,  Orator  16.  37.  144.     Ebenda  10  (1886)  p.  155-156. 

—  Le  ms.  B  de  Ciceron,  de  natura  deorum.     Ebenda  p.  188. 

—  Pius  [Cic.  de  rep.  I  64].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik 

3  (1886)  p.  235. 


302  Scriptores  latini.    D.   M.  Tullius  Cicero. 


M.  Tullius  Cicero. 

Havet,  Louis:  Cicero,  Nat.  Deorum,  II,  120.  In:  Revue  de  philologie  13  (1889) 
p.  137—138. 

—  Cicöron,  Fam.,  VII,  4,  3.     Ebenda  14  (189))  p.  C2. 

—  Cicero,  Pro  Caelio,  ^  24.     In:  Ebenda  17  (1893)  p.  28. 

—  Cicero,  de  oratore.    Les  phrases  terminees  par  un  mot  de  deux  dcmi-pieds.    Les 

phrases  terminees  par  un  mot  de  la  forme :^,  ou  par  un  eroupe  ,  _-  •^. 

Ebenda  p.  33-47.  141—158. 

—  Cicero  pro  Caelio  g  25.     De  orat.  III  199.     Ebenda  18  (1894)  p.   1»;0— 161. 
Heerdegen,  Ferdinand:  Zu  Cicero's  orator.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 38  (1883)  p.  120—125.  245—250. 

—  Zu  Cicero'.s  Orator.     (Krlmitjen:  Druck  von  .hiiifji  &  Sohn  1884).     (4  S.)     8. 

Gegen  Stangls  Rezension  der  an  erster  Stelle  genannten  Aufsätze. 

—  Zu   Cicero's   Brutus   und    Orator.     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  131 

(1885)  p.  105—112. 

—  Noch  Einiges  über  „Die  Handschriften  von  Lodi  und  Avranches".    Ein  Rückblick 

auf  den  im  vorigen  Jahrgange  dieser  Blätter  unter  vorstehendem  Titel  be- 
gonnenen Aufsatz  Th.  Stangls.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen 
22  (1880)  p.  98-108. 

Heidemann,  Adolf:  De  Ciceronis  in  epistulis  verborum  ellipsis  usu.  Dissert. 
inaug.  berolin.  Kirch  ha  in  N.  L.  1893.     (1  BI.,  108  S.)    8. 

Heine,  Rudolf:  Zu  Ciceros  Briefen  an  M.  Brutus.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  117  (1878)  p.  784-78(i. 

Heinemann,  Isaac:  Ciceros  Schrift  von  den  menschliehen  Pflichten.  In:  Rheinische 
Blätter  für  Erziehung.     Jahrg.  03  (1891)  p.  50—65.  114—123. 

Heinicke,  Wilhelm:  De  Ciceronis  doctrina  quae  pertinet  ad  materiam  artis 
rhetoricae  et  ad  inventionem.  Dissert.  inaug.  lUgiiiuiuti  l'r.:  (W.  Kmh)  1891. 
(1  Bl.,  106  S.)    8.  M.   1.20. 

Hellmuth,  Hermann:  Dp  sermonis  proprietatibus,  quae  in  prioribus  Ciceronis 
orationibus  inveniuntur.  Dissert  inaug.  Erhiiigm  :  A.  DiiclKrl  Vtill.  (74  S.)  8.  M.  1. 
Wiederholt  in:   Acta  seniinarii  philologici  erlangensis  1   (1878)  p.  101—174. 

Hennings,  Peter  Diedrich  C^hristen :  Zu  Ciceros  Cato  niaior  [§38].  In:  Jahrbücher 
für  classische  Philologie  147  (1893)  p.   781-782. 

Heraeus,  Carl:  Kritisches  aus  der  .Schulpraxis  [Cic.  ad  Att.  V  8.  1].  In:  Fest- 
gabe für  Wilhelm  Crccelius  zur  Feier  der  25jährigen  Lehrthätigkeit  (EWerfeld 
1881)  p.  1—3. 

llerbart,  Johann  Friedrich:  Ueber  die  Philosophie  des  Cicero(18n.  Gedruckt  1812). 
In  des  Verf.  Sämtliche  Werke.  In  chronologischer  Reihenfolge  herausgegeben 
von  Karl  Kehrbach  3  (liniijcnsahn  1888)  p.  8:3—95. 

Hertz,  Martin:  Ad  Joannem  Vahlen  epistula.     1881  siehe  B. :  Alciphro. 

—  Miscellen.     1881  siehe  C:  Scriptores. 

—  Zur  Kritik  von  Ciceros  Rede  für  den  P.  Sestius.    [Aus:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  13.  Suppl.  (1884)  p.  33-74].  Leipzig:  B.  0.  Teubiitr  1881.  (51  S.,  1  S. 
ung.)    8.  M.  1.20. 

Herwig,  Christian:  Das  Wortspiel  in  Ciceros  Reden.  Progr.  des  Gymn.  Atten- 
dorn 1889.     (S.  3—19).    4. 

Heydenreich,  Eduard:  Zu  Ciceros  Aratea.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  117  (187s)  p.  196. 

Hicks,  R.  1).:  Observations  on  Cicero  Academica  I  39 — 42.  In:  Transactions 
(Proceedings)  of  the  Cambridge  Philological  Society  2  (for  1881  and  82)  p.  170—173. 

Hilberg,  Isidor:  Über  eine  sprachliche  Eigentümlichkeit  von  Ciceros  Schrift  De 
inventione.  In:  Verhandlungen  der  40.  Versammlung  deutscher  Philologen 
und  Schulmänner  in  Görlitz  1889  (Ldpzifi  1890)  p.  369—371  mit  Diskussion. 

—  Ein  Citat  aus  Philemons  (•Jijinnodg  bei  Cicero.    1891  siehe  B. :  Philemon  comicus. 
Hild,  Joseph  Antoine:   La  correspondanec  de  Ciceron.     Valeur  litteraire  de  cette 

(^orrespondance.     In:    Bulletin   de   la   Facultö   des   Lettres   de   Poitiers  11  (1893) 

p.  67—76. 

Hildebrandt,  Paul:  De  scholiis  Ciceronis  bobiensibus.    Dissert.  inaug.  gotting. 

Dniüi:  M,uj(r  &  Mudltr  1894.     (1  Bl.,  63  S.,  1  Bl.)    8.  M.  1.60. 

Hints   for   reading  Cicero's   letters.     (Watson's   Selection).      Oxjonl:   B.  H.  BlarhviU. 

1889.     (10  S.)     8. 

Hirzel,  Rudolf:  Untersuchungen  zu  Cicero's  philosophischen  Schriften.    3  Theile. 

Leipzig:  S.  Hirzd  1877-1883.     8.  M.  35. 

I.   Theil.     De  natura  deorum.     1877.     (I  Bl..  244  S.)  M.  5. 

I.  Vorbemerkung   über  Cicero's  Verhältniss   zu   seinen   Quellen.     II.   Die 

Quellen  des  ersten  Buches.  1.  Die  Quellen  der  Darstellung  der  epikureischen 

Lehre.    2.  Die  Quellen  der  Kritik  der  epikureischen  Lehre.    III.  Erklärung 

einiger  Stellen   des   ersten  Buches.     IV.  Differenzen  in  der  epikureischen 

Schule.     V.  Die  Quellen   des   zweiten  Buches.     Panätius   und  Posidonius. 


M.  Tullius  Cicero.  303 


M.  Tullius  Cicero. 

Hii-zel,  Rudolf:  Untersuchungen  zu  Cicero's  philosophischen  Schriften.    (Contin.) 

ri.  Theil.     De  finibus.     De   offlciis.     Erste   Abtheilung.     1882.     (1  Bl. ,   566  S.) 

Die  Entwicklung  der  stoischen  Philosophie.     2  Theile.  M.  18. 

II.  Theil.    De  finibus.   De  ofticiis.    Zweite  Abtheilung,    li-82.    (1  Bl.,  S.  .567—913). 

Die  Schrift  de  finibus  bonorum  et  malorum.     Die  Schrift  de  offlciis.    Ex- 

curse  I — VIII. 

III.  Theil.    Academica  priora.     Tusculanae  disputationes.     1883.    (1  Bl.,  576  S.) 

M.  12. 
I.  Die  verschiedenen  Formen  des  Skepticismus.  1.  Ursprung  der  Skepsis, 
a)  Ursprung  der  pyrrhonischen  Skepsis,  b)  Ursprung  der  akademischen 
Skepsis.  2.  Die  weitere  Entwicklung  der  Sk.  a)  Die  Entwicklung  der 
pyrrh.  Sk.  b)  Die  Entwicklung  der  akademischen  Sk.  II.  Die  Academica 
priora.     III.  Die  Tusculanen.     E.xcurs  I  und  II. 

—  Zur  Bedeutung    von    liber.     In:    Rheinisches   Museum    für   Philologie   41    (1886) 

p.  153-155. 

—  Der  Dialog.     Ein  literarischer  Versuch.     1895  siehe  A.:  Scriptores  philosophi. 
Hirschfeld,  Otto:  Cic.  ad  fam.  IX  6.  6.  ad  Att.  I.\  18.  2.    1889  .siehe  C. :  CoUectiones 

(p.  9). 
Hirschwälder,  Bruno:  Zu  Ciceros  Briefen  [.\V  4.  9].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  127  (1883)  p.  468. 
Hochdanz,   Franz:    Quaestiones   criticae   in    Timaoum  Ciceronis   e  Piatone   tran- 

scriptum.     1880  siehe  ß. :  Plato. 
Hoc  he,  Johannes:    De  L.  Cornelio  Ballio.     (Pars   prior).    Progr.  der  Klosterschule 

Rossleben.     Halle  a.  S.   1882.     (16  S.)    4. 
Hörner,    Christian:    Oratoris   tuUiani  codicem  erlangcnsem  mutilum  contulit  ad- 

notationes   criticas  adiecit  Chr.  H.     Progr.  der  Studienanstalt  Zw  ei  brücken 

1878.     (28  S.)    8. 
Hoffniann,  Carolus:  De  verborum  transpositionibus  in  C^ornifici  Rhetorieorum  ad 

C.  Herennium  libris.     Ih79  siehe  :  Cornificius. 
Hoff  mann,  Emanuel:  Zum  zweiten  Buclie  von  Cicero  de  legibus.    In:  Jahrbücher 

für  classische  Pliilologio  117  (187n)  p.  709-720.     Vgl.  L.  Lange. 

—  Zu   Ciceros   Ürator   [§   124].     In:    Jahrbücher  für   classische  Philologie  125   (1882) 

p.  111  -112. 

—  Zu  Cicero  de  Legibus.     Ebenda  153  (1896)  p.  421—426. 

Hoff  m  ann  ,  Wilhelm  :  De  tide  et  auctoritate  orationis  ciceronianae  quae  inscribitur 
de  haruspicum  response.     Progr.  des  Gymn.  Burg  1878.     (S.  3 — 20).     4. 

Hof  mann,  Anselm:  De  aliquot  definitionibus  Ciceronis.  Progr.  des  Gymn. 
Braunau  1889.     (S.  3—34).     8. 

Hofstede  de  Groot,  Cornelis :  Zur  Handschriftenkunde  des  Cato  Maior.  In: 
Hermes  25  (1890)  p.  293—300.  645. 

Holtze,  Fridericus  Guilelmus:  Phraseologia  ciceroniana,  quam  addita  appendico 
locos  quosdam  syntacticos  continente  seholarum  maxime  in  usum  composuil 
P.  G.  H.     Niinmhuru:  (Üomrirh)  1880.     (166  S.)    8.  M.  2. 

Holub,  Johann:  Zur  Rede  pro  Milone  §  79.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 
Gymnasien  34  (18>'3)  p.  588. 

Holzapfel,  Ludwig:  Zu  Cicero's  Briefen.     In:  Philologus  46  (1888)  p.  644—649. 
Ad  fam.  12      II  15.  2.     VIII  8.  5,  11.  4,  13.  2,  ad  Quint.  fr.  II  1,  3.  2;  4.  5. 

—  Zu  Cicero  ad  Attic.  IV  16      In:  Hermes  25  (1890)  p.  632-635. 

—  Zur  Geschichte  des  mutinensischen  Krieges.    1.  Der  Tag  der  Schlacht  bei  Forum 

Gallorum.     2.    Decimua   Brutus   während   der   Schlacht   bei   Mutina.     In:   Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  149  (1894)  p.  400—405. 

—  Ein  falsches  Briefdatum  [Cic.  ep.  X  31J.    Ebenda  p.  405—406. 

—  Zur  handschriftlichen  Überlieferung  der  Briefe  Ciceros  an  Atticus.    Ebenda  153 

(1896)  p.  426-429. 

Holzer,  Ernst:  Cic.  pro  Arch.  §  27.     1883  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 

Hoppe,  Ferdinand:  DerConiunctiv  derConiugatio  periphrastica  activa  in  indirecten 
Fragen  und  Bedingungssätzen  und  der  nominativus  cum  inflnitivo  futuri  activi 
bei  Cicero.     Progr.  des  Gymn.  (Inivl.iiiuni:  Stcnil  1879.     (19  S.)    4.  IM.  1.20. 

Hortis,  Attilio:  M.  T.  Cicerone  nelle  opere  del  Petrarca  e  del  Boccaccio.  Ricerche 
intorno  alla  storia  della  erudizione  classioa  nel  medio  evo.  Con  lettere  inedite 
di  Matteo  d'Orgiano  e  di  Coluccio  Salutati  a  Pasquino  de  Capellis.  [Aus: 
Archeografo  Triestino.  Nuova  ser.  6  (1879-1880)  p.  61—158].  Truste:  Tip.  di 
L.  Hirrrwdistorpr  1878.     (102  S.)     8. 

Housman,  Alfred  Edward  :  Cicero  pro  Milone  c.  33  §  90.  In:  The  classical  Review 
10  (1896)  p.  192—193. 

Hruby,  Timothej:  Cicero  Jako  clovek  a  lilosof.  In:  Ceske  museum  filologiükä  2 
(1896)  p.  280—285.  380—392. 


304  Scriptores  latini.   D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius  Cicero. 

Hübner,  Emil:   Ciceronianum  [Tusc.  II  26|.     In:  Hermes  13  (1878)  p.  446. 

—  Ciceronianum  alterum  [Tusc.  II  40].     Ebenda  p.  496. 

—  The  epistles  of  Cicero.    Bibliography  and  hints  for  study.    In:  The  John  Hopkins 

üniversity  Circulars  8  Nr.  72  (1889)  p.  66-68. 
Huemer,  Johann:  Handschriftliches.    ].  Cic.  Laelius.    1882  siehe  C:  Collectiones 
(p.  10). 

—  Eine  Handschrift  der  Paradoxa  Cieeronis  etc.  in  Herzogenburg.    In :  Zeitschrift 

für  die  ö.sferreichischen  Gymnasien  3(3  (1885)  p.  589 — 591. 
Jacoby,   Carl:    Interpolationen  in  Ciceros  Anklagerede   gegen  C.  Verres  Buch  IV 

(de  signis).     In:  Philologus  41  (1882)  p.  178—184. 
Jänicke,    Christian:    Die   Verbindung   der   Substantiva   durch   Präpositionen    bei 

Cicero.     2    Theile.     Progr.    des    Staatsgymn.    im    3.    Bezirke   Wien    1886.    1887. 

(20,  14  S.)     8. 
Jahn,    Otto:   Ciceron   et   ses   ennemies  litteraires  ou  le  Brutus,   l'Orator  et  le  De 

optinio    genere    oratorum.      Tradviit    d'une    preface    d'O.    Jahn    par    Ferdinand 

Gache   et  J.    Sully   Piquet      Suivi   du   texte   annote   du   De   optimo   genere 

oratorum.     Paris:  f.  Klhuksüfl  188ö.     (97  S.)    8.  Fr.  2. 

—  Introduction  au  Brutus  de  Cic6ron  par  O.  J.  *.    Tradueteurs:  Faivre  et  Vernier. 

In:  Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers.    Annee  1885  (1886)  p.  170—176. 

281 — 286.    Wiederholt  in:  Etudes  de  philosophie  et  de  litterature  traduites  des 

principaux   critiques  allemands  et  anglais  par  les  etudiants  de  la  Faculle  des 

Lettres  de  Poitiers  1  (P,iria  18^8)  p.  81—92. 
Jeep,  Ludovicus:  Cic.  de  imp.  Cn.  Pomp.  i8.    1882  siehe  B.:  Homerus. 
Jenkinson,  F.:  »Cicero  de  senectute".    In:  The  Athenaeum  1893.    Jan.-Jun.  p.  735. 
Jevons,  Frank  Byron:  An  uncoUated  ms.  of  the  „Ad  Herennium'^.    In:  The  Journal 

of  philology  12  (1883)  p.  209—211. 
Immisch,    Otto:    Ein  sophocleischer  Vers  und  das  ürtheil  über  Clitarchs  Stil  in 

der  Schrift  vom  Erhabenen  [Cic.  ad  Att.  II  16.  2.    Orat.  69.  230].    1893  siehe  B. : 

Sophocles. 
Innamorati,     Francesco:    Guttemberg    e     Cicerone.      In:     Per    11    XXXV    anno 

d'insegnamento  di  Filippo  Seraöni.    Studi  giuridici  (Fimtzi  1892)  p.  39—43. 
Jergensen,    Christian:    Nogle   Bemajrkninger    til   Ciceros   Breve.     In:    Opuscula 

philolügica.    Mindre  afhandlinger  utgivne  af  det  philologisk-historiske  samfund 

{KjehnihuvH  1S87)  p.  94—98. 
John,    Constantin:    Das   Verhör   der   Catilinarier.     In:    Jahrbücher  für   classische 

Philologie  131  (1885)  p.  841—856. 

—  Der    Tag    der    ersten    Rede    Ciceros    gegen    Catilina.     In:    Philologus   46   (1888) 

p.  650—665. 
Jonas,   Eichard:  Über  den  Gebrauch   der  verba  frequentativa  und  intensiva  in 

Ciceros  Briefen.     In:  Festschrift  zum  50jährigen  Dootoriubiläum  L.  Priedländer 

dargebracht  von  seinen  Schülern  {Ltjpzifi  1895)  p.  149 — 162. 
Jordan,    Henri:    Cicero's   Archaismen   in   den    Gesetzen.     In   des   Verf.   Kritische 

Beiträge  zur  Geschichte  der  lateinischen  Sprache  (liirlin  1879)  p.  225—250. 

—  Quaestiones  tullianae  [de  legibus],     Progr.  acad.  Regimontii  1884.    (8  S.)    4. 

—  Quaestiones  criticae.     1886  siehe  C:  Scriptores. 

Itzinger,  Franz:  I.  Allgemeine  Betrachtungen  über  die  Entstehung  der  Tropen 
und  den  Bedeutungswandel  mit  besonderer  Berücksichtigung  der  Metapher. 
II.  Index  der  in  der  Rede  für  Milo  enthaltenen  Metaphern  und  Angabe  des 
Wandels  der  Wortbedeutung.  —  A.  Index  der  Verba.  Progr.  des  deutschen 
Staatsgymn.  Budweis  1-88.  1889.     (S.  2—12,  S.  12—35,  S.  37—81).     8. 

Jullien,  Emile:  Etüde  historique  sur  le  plaidoyer  de  Ciceron  pour  Balbus.  In: 
Memoires  de  l'Academie  des  sciences ,  belles-lettres  et  arts  de  Lyon.  Classe 
des  lettres  20  (1881—1882)  p.  89-112. 

—  De  L.  Cornelio  Balbo  Maiore.     1886  siehe:  Balbus. 

—  Le  fondateur  de  Lyon.    Hi.stoire  de  L.  Munatius  Plauens.    1892  siehe:  L.  Munatius 

Plauens. 

—  Le    fondateur    de    Lyon,    sa    conduite    politique    et   son    caractere.      1892    siehe 

L.  Munatius  Plauens. 
Kahl,  Wilhelm:    Democrit   in   Ciceros   philosophischen    Schriften.     1889   siehe  B.: 

Democritus. 
Kaiinka,   Ernst:    Ad   Rhetoricam   Cieeronis   et  Smaragdi   artem.     1894   siehe   C: 

Scriptores. 
Kan,  Joannes  Benedictus:  Cic.  Verr.  IV  6.  9.    Phil.  V  12.    Or.  agr.  2.  100.    Mur.  21. 

1881  siehe  B. :  Aeschylus. 

—  Ad  Ciceronem  [pro  Roscio  am.  146,  Top.  69].     In:  Mnemosyne  18  (1890)  p.  365. 


M.  Tullius  Cicero.  305 


M.  Tullius   Cicero. 

Kappeyne  van  de  Coppello,  Johannes:  Over  vim  facere  in  het  interdictum 
uti  possidetis.  [Aus:  Verhandelingen  der  kon.  Akademie  van  Wetenschappen. 
Afdeeling  Letterkunde.  13  (Am.iUrdiiin  1880)].    AmaUrihtm:  Joli.  Miilkr  1880.   (79  S.)   4. 

F.  1. 
Nicht  unerheblich  verändert  in: 

—  Abhandlungen  zum  Römischen  Staats-  und  Privatrecht.   Nach  dem  Holländischen. 

Mit  Vorwort  von  Max  Conrat  (Cohn).  Heft  II.  Über  das  vim  facere  beim 
interdictum  uti  possidetis.  Über  constituta  pecunia.  Stnfti/nrt:  .1.  B.  Mftzhrsche 
Bnrhli.  1885.     (P.  115    354).     8.  M.  5.40. 

Kar  bäum,  Hermann:  De  auctoritate  ac  flde  grammaticorum  latinorum  in  con- 
stituenda  lectione  Ciceronis  orationum  in  Verrem.  Dissert.  inaug.  Halis  Sax. 
1883.  (1  Bl. ,  38  S.)  8.  Auch  in:  Dissertationes  philologicae  halenses  6  (1880) 
p.  71-110. 

—  De  origine  exemplorum,  quae  ex  Ciceronis  seriptis  a  Charisio,  Diomede,  Arusiano 

Messio ,   Prisci.ino   caesariensi.    aliis   grammaticis   latinis   allata   sunt.     Progr. 
des  Gymn.  Wernigerode  1889.     (18  S.)    4. 
Karsten,   Hermann  Thomas:   De  Ciceronis  oratione   agraria  secunda.    In:    Mne- 
mosyne  6  (1878)  p.  283—304. 

—  Ciceroniana.    ürationes  agrariae  I,  III  et  pro  Rabirio  [perduellionis  reo].    Ebenda 

p.  432—443. 

—  Ciceroniana.     Oratio  pro  L.  Flacco.    Ebenda  7  (1879)  p.  300—307. 

—  Cicero.    Orationes  post  reditum  tres.    Ebenda  p.  399—410. 

—  Cicero  pro  L.  Flacco  S  62.     Ebenda  8  (1880)  p.  109. 

—  Spicilegium  criticum.     18S1  siehe  C.  :  CoUectiones  (p.  10). 

—  Locus   tullianus   de  poemate   lucretiano.     ad  Quint.  fr.  II  9.  3.     In:  Mnemosyne 

17  (1889)  p.  387. 

—  De  particulae  tarnen  significatione  .  .  .  1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 

—  De  bedenkelijke  moraal  van  Cicero's  pleitredenen  en  van  de  klassieke  rhetorica 

in  het  allgemeen.  In:  Verslagen  en  Mededeelingen  der  kon.  Akademie  van 
Wetenschappen.    Afdeeling  Letterkunde.    3.  r.  11  (Ainstrrdinn  1895)  p.  214—244. 

Kauffmann,  Georg:  De  Hygini  memoria  scholiis  in  Ciceronis  Aratum  harleianis 
servata  pars  I.  Dissert.  inaug.  Vratislaviae:  G.  Koebner  1888.  (43  S.)  8. 
Vollständig  s.  tit. :  ....  scripsit  scholia  apparatu  critico  et  notis  instructa  et 
catalogum  stellarum  ineditum  adiecit  G.  K.  [Breslauer  philologische  Abhand- 
lungen III  4J.     Khtndn.     (91  S.,  LXXXIV  S.)     8.  M.  3.60. 

Keene,  Charles  Haines:  Miscellaneous  notes.  1884.  1885  siehe  C:  CoUectiones  (p.  IC). 

Keleti,  Vincze:  Cicero  de  imp.  Gn.  Pompei  iskolai  targyaläsa.  In:  Egyetemes 
philologiai  közlöny  11  (1887)  p.  4.53-458. 

Kertelhein,  Johannes:  Über  (Jräcismen  in  Ciceros  Reden.  Progr.  der  Hanaa- 
schule  Bergedorf  bei  Hamburg  1894.    (24  S.)    4. 

Kimm  ig,  Otto:  De  Sestianae  ciceronianae  interpolationibus.  Dissert.  heidel.berg. 
Friburgi  Br.  1882.     (67  S.)    8. 

—  Spicilegium  criticum.     1887  siehe  B. :  Euripides. 

Klaucke,  Paul:  Ausgewählte  Briefe  Ciceros.    Ein  .\nliang  zu  den  Aufgaben  zum 

Übersetzen    ins    Lateinische    für    obere    Klassen.      In    genauem    Anschluss    an 

Grammatik  und  Lektüre.     Bnlin:   IV.   ^y<h^r  1883.     (VI,  103  S.)    8.  M.  1.20. 

Klebs,   Elimar:    Die  Stimmenzahl  und  die  Abstimmungsordnung  der  reformirten 

servianischen  Verfassung.     1892  siehe  B. :  Dionysius  Halic. 
Klein,    Adolf:    De    adiectivi    assimulati    apud    Ciceronem    usu.     Dissert.    inaug. 

Vriithlavim:  (Kothiur)  \?,1<).     (1  BL,  44  S.)     8.  M.  1. 

Klohe,  Paul:  De  Ciceronis  librorum  de  officiis  fontibus.    Dissert.  inaug.  Gryphis- 

waldiae  1889.     (Ltipzig:  Fock.     .lom:  I'olih ).     (1  Bl.,  39  S.)    8.  M.  1. 

Klussmann,  Ernst:  Cic.  de  erat.  I  86.    In:  Verhandlungen  der  33.  Versammlung 

deutscher   Philologen   und  Schulmänner   in  Gera  1878  {Ldpzirj  1879)   p.   132—138 

Vgl.  F.  Th.  Adler. 
Knaack,   Georg:    Cicero   ad   Attic.  IX  18.  3.     In;    Zeitschrift   für   das  Gymna.sial- 

Wesen  40  (1886)  p.  3S1. 
Koch,  Joh.  B.:  Gloser  og  Anmaerkninger  til  Cicero's  katilinariske  Taler.    3.  Opl. 

Kjethfvhavt) :   W.  Priors  forlag  (1884)  1896.     8.  Kr.  —.65. 

—  Gloser   og  Anma>rkninger  til  Ciceros  Tale  pro  Sexto   Roscio.    Anden  üdgavo. 

Ehinda  (1890)  19U3.    (44  S.)    8.  -Kr-  —-50. 

Koch,  Karl:  Zu  Ciceros  Rede  für  den  Dichter  Archias  [S  5.  9.  10].    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  139  (1889)  p.  207—208. 
Koehler,    Albrecht:    Über    die    Sprache    der    Briefe    des    P.    Cornelius    Lentulus 

Spinther  (Cic.  ep.   ad  fam.   XII  14  u.  15).    Progr.   des   alten  Gymn.     Xtirnha;/: 

(Bnlll,„r,n  1890.     (43  S.)    8.  M.   1. 

Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  20 


306  Scriptores  latini.   D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius    Cicero. 

Koerner,  August  Emil:  De  epistulis  a  Cicerone  post  reditum  usque  ad  finem 
anni  a.  u.  c.  700  datis  quaestiones  chronologicae.  Dissert.  inaug.  Ups.  Misniae. 
(Lipsine:  (!.  Fock)  1885.     (Ii7  S.)     8.  ^  M.  1. 

—  Tabulae   chronologicae.     1893  siehe:    M.   Tulli   Ciceronis   epistularum   lil)ri  XVI 

edidit  L.  Mendelssohn  (p.  287). 
Koetschau,  Paul :  De  M.  TuUii  Ciceronis  oratione  in  toga  Candida  habita.    Dissert. 

inaug.  Lipsiae  1880.     (43  S.)    8. 
Kornitzer,  Alois:  Zu  Cicero  acc.  in  Verrem  1.  IV  c.  42  §  90.    In:  Wiener  Studien  9 

(1887)  p.  328—325. 

—  Zu  Ciceros  vierter  Rede  gegen  Catilina.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  42  (1891)  p.  389—392. 

—  Textkritische  Bemerkungen  zu  Ciceros  Reden.    Progr.  des  Gymn.  Nikolsburg 

1891.     (18  S.)    8. 
In  Verr.  IV   2.   90.  V  113;   in   Cat.  IV  11;    pro   Mur.  43.  49;   pro  Plane.  6;   pro 
Mil.  15.  39;  pro  Deiot.  34. 

—  Zum  Canon    der  in   der  Schule  zu  lesenden  Reden  Ciceros.     In:    Zeitschrift  für 

die  österreichischen  Gymnasien  43  (189'2)  p.  453 — 461. 

—  Noch  einmal  zu  Cicero  or.  in  Verr.  IV  2.     Ebenda  45  (1894)  p.  882-883. 

Kot  he,  Hermann:  Zu  Ciceros  Reden  gegen  Verres  [IV  28].  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  135  (1887)  p.  257—258. 

—  Timaios  und  Ciceros  Tusculanen.     1889  siehe  B. :  Timaeus  tauromenitanus. 
Kraemer,  Adolf:  Quid  Cicero  senserit  de  lingua  graeca  quaeritur.    Dissert.  inaug. 

Gissae  1893.     (34  S.)    8. 
Kraffert,    Hermann:    Beiträge   zur   Kritik   und   Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 
Krantz,  Emile:  Sur  le  „Traite  de  la  Vieillesse"  de  Ciceron.    In:  Annales  de  l'Est  8 

(1894)  p.  1—31. 
Krzanic,   J.:    De   M.    Tulli  Ciceronis   philosophiae   studiis.     Commentatio   philol. 

oenipont.  Oeniponte  1896.    Zagnihiur :  Tijp.  roiixortii  typogr.  1S91.    (88  S.)    8.    Kr.  50. 
Kubik,  Josephus  :  De  M.  Tullii  Ciceronis  poetarum  latinorum  studiis.     1887  siehe 

C. :  Poetae. 

—  Realerklärung    und   Anschauungs-Unterricht    bei    der    Leetüre   Ciceros.      Wim : 

A.  Hölihr  189(i.     (€6  S.)    8.  M.  1.50. 

Reden.    Cato  maior.    Laelius. 
Kühler,    Bernhard:    Zu    Cicero    de    legibus    II,    XIX— XXI.     In:    Zeitschrift    der 
Savigny-Stiftung  für  Rechtsgeschichte  11  (1890)  Romanist.  Abtheilung  p.  37—45. 

—  Der  Process   des  (^uinctius   und  V..  Aquilius  Gallus.     Ebenda  14   (1893)  p.  54 — 88. 

—  Ueber  die  Bedeutung  von  iudiciuni  und  fovmula  bei  Cicero  und  in  den  übrigen 

Quellen  der  republicanischen  Zeit.     Ebenda  16  (1895)  p.  137—181. 

—  Cic.  in  Cat.  I  13.     Phil.  I  25.  17.     II  .")4.     1896  siehe  C:  Scriptores. 

Kühn,  August:  Quo  die  Cicero  primam  in  Catilinam  orationem  habuerit.     Proijr. 

des  St.  Matthias-Gymn.  Breslau  1885.     (XIII  S.)    4. 
Kvicala,  Jan:  K  Enniovi  a  Ciceronovi.     1895  siehe  B. :  Euripides. 
hacour-Gay et,  Georges:  De  P.  Clodio  Pulchro  tribuno  plebis.     Thesis.     hnUHnc 

Panxiorum :  K   Thorin  18S8.     (1  Bl.,  82  S.,  1  Bl.)     8. 

—  P.  Clodius  Pulcher.     In:  Revue  historique  41  (1889)  p.  1—37. 

Lafaye,   Georges:    Une  anthologie  latine  du  XV"  siecle.     1891   siehe:   Anthologia. 
(_)  Ciccron   et   les   juges   de  Verres   dans   le  „de  Signis'-.     In:  Revue  des  Cours  et 

Conferences  4»  annöe  N.  9  (.limr.  1896)  p.  409—417. 
Lahmeyer,  Ludwig:  Studien  zur  lateinischen  Grammatik.    I.  Die  Alliteration  in 

Ciceros    Pompeiana.      Progr.     der    Klosterschule    Rossleben.      Görlitz    1891. 

(S.  3-14).     4. 
Lallier,    Roger:    Le    proces    de    C.    Rabirius.     Le    gouvernement   et   l'opposition 

democratique  au  debut  du  consulat  de  Cieeron.    In :  Revue  historique  12  (1880) 

p.  257—278. 

—  Cicöron   et   la   dictature   de   Sylla.     In :    Memoires   de   l'academie  des  sciences 

inscriptions    et    belies -lettres    de   Toulouse   8"   Serie   tome  2.    1    s^mestre   (1880) 
p.  12  i— 163. 

—  Observations  sur  les  plaidoyers  de  Cieeron  consideres  dans  leurs  rapports  avec 

la  politique  de  son  temps.     Ebenda  tome  3.  1  semestre  (1881)  p.  145  —  170. 
Landgraf,  Gustav:  De  Ciceronis  elocutione  in  orationibus  pro  P.  Quinctio  et  pro 
Sex.  Roscio  amerino  conspicua.    Dissert.  inaug.     Wircehiirgi :  A.  i^tuher  1878.   (51  S., 
1  S.  ung.)    8.  M.  1. 

Addit.amentum  I.:  De  oratione  Ciceronis  p.  Q.  Roscio  Comoedo. 

—  Bemerkungen  zum  sermo  cotidianus  in  den  Briefen  Ciceros  und  an  Cicero.    In  : 

Blätter  für  das  Bayerische  Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  274—280. 
.317-331. 


M.  Tullius  Cicero.  307 


M.  Tullius   Cicero. 

Landgraf,  Gustav:  Analekta.    1882  siehe  C:  Collectiones  (p.  10). 

—  Jahresbericht  über   die  Litteratur   zu  Cicero's  Keden  aus  den  Jahren  1881.  1882. 

1888,  1884  und  1885,  aus  dem  J.ahre  188ti,  aus  den  Jahren  1887.  1888.  1889,  aus  den 
Jahren  1890.  1891.  1892,  aus  den  Jahren  1893—189.5,  aus  den  Jahren  1896—1902. 
In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthuniswissenschaft 
XI  (1883)  35  p.  1—73.  XIII  (1885)  43  p.  1—48.  XIV  (18-6)  47  p.  223-266.  XVII  (1889) 
59  p.  186—229.  XXI  (1893)  76  p.  1—28.  XXIV  (1896)  89  p.  63—85.  XXX  (1902)  113 
p.  74—88. 

—  Zu  Cicero's  Reden  [Mur.  IV  8.  Sest.  89.  Mil.  18].   In:  Philologus  43  (1884)  p.  201—203. 

—  Angiportum,     1888  siehe:  Caesar. 

—  Maevius,  Apuleius,  Cioeroscholien  in  Glossaren.    1896  siehe:  Anonymi  (Scriptores 

grammatici). 
Lange,  Edmund:  Quid  cum  de  ingenio  et  litteris  tum  de  poetis  Graecorum  Cicero 

senserit.     1880  siehe  A. :  Poetae. 
Lange,    Julius:    Zu    Ciceros    Pompejana    [S   24].      In:    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  145  (1892)  p.  356. 
Lange,  Ludwig:  Cicero  [de  rep.  II  22]  über  die  servianische  Centurienverfassung 

(18.53.  1877).     In  des  Verf.  Kleine  Schriften  1  [Ci.ttingen  1887)  p.  227—234. 

—  Commentationis    de    legibus    antoniis    a    Cicerone   Phil.   V  4.    10   commemoratis 

particulae  II  (1871).     In  des  Verf.  Kleine  Schriften  2  (Göltnif/en  1887)  p.  126—149. 

—  Zum    zweiten    Buche    von    Cicero    de    legibus.      In:    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  117  (1878)  p.  851. 
^  Spicilegium   criticum   in   Ciceronis   orationem    de   domo.      Progr.    aead.     Lipuiae: 

(Hinrichs-  Sort.)  1881.     (S.  3—24).     4.  M.  1.20. 

Langen,    Peter:    Ad   nonnuUos   locos  Ciceronis   de  flnibus  librorum  annotationes. 

Particulae    I.    II.     J.    1.    aest.    et    hib.    Monas  terii    Guestf.    1888.      (S.    3—7, 

S.  3—8).     4. 
La   Roche,    Paul:    Saetze    aus  Cicero   und   aus   der    Schulpraxis.     Deutsch    und 

lateinisch.      Ein    Beitrag    zum    Studium    der    lateinischen    Stilistik.      München: 

Chr.  Ä'aisir  1891.     (VIII,  175  S.)    8.  M.  3. 

Lattmann,  Hermann:  De  coincidentiae  apud  Ciceronem  vi  et  usu.     (Pars  prior). 

Dissert.  inaug.     <iottingae  1888.    (1  Bl.,  36  S.)    8.     Vollständig  <h(iiiht:  Yitmlen- 

hoeck  ei  RuiiruM  1888.     (1  Bl.,  116  S.)     8.  M.  2. 

—  Zu    Cicero    [1.    ad    Att.    XII    43.    1.     2.    De    leg.    T   52].     In:   Philologus   49  (1890) 

p.  187—191. 
Lecrivain,  Albert:  Quelques  points  du  droit  grec  dans  les  plaidoyers  de  Ciceron. 

In:    Memoires    de    l'Academie    des    sciences    inscriptions    et    belies  -  lettres    de 

Toulouse.     IX«  Serie  8  (1896)  p.  270—279. 
van   Leeuwen,   Johannes:    Ciceronis   de   Lucretio   iudicium.     In:    Mnemosyne  23 

(1895)  p.  301. 
Lehanneur,    L.:    Quelques   notes ,    prises  dans  la  correspondance  de  Cicoron  ... 

1887  siehe:  Caesar. 
Lehmann,    Carl    A. :    Quaestiones    luUianae.      In:    Hermes    14   (1879)    p.    212 — 218. 

451-456.  621—628.     15  (1880)  p.  348-355.  566—573. 

—  Ciceros   Briefe.     1878  — 1»81.      In:   Jahresberichte   des   philologischen   Vereins   zu 

Berlin  10  (1884)  p.  1—42.  1882—1886.  Ebenda  14  (1»88)  p."'253-293.  24  (1898) 
p.  165-185. 

—  Quaestiones   tullianae.     Pars   prima   de  Ciceronis   epistulis.     VriKjiii  :  F.  Tuni'nlij. 

Lipsinc.   (1.  Frtytag  1886.     (VIII,  136  S.)     8.  M.  3. 

—  Zur  handschriftlichen  Überlieferung  der  Briefe  ad  Attieum.    In:  Wochenschrift 

für  klassische  Philologie  4  (1887)  Nr.  16  Sp.  506-508. 

—  Wie   kann   man  Lesarten   verlorner  Hss.   finden   und   für  die  Kritik  vjsrwerten? 

Ebenda  5  (1888)  Nr.  15  Sp.  470—478. 

—  Zu  Cicero.     In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  8  (1888)  Nr.  16  Sp.  508. 

—  Cicero  ad  Att.  IX  9.  4.     In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  9  (1889)  Nr.  33 

Sp.  1034—1036. 

—  Eine   verlorene  Handschrift  zu  Ciceros  Tusculanen.     In:    Berliner  philologische 

Wochenschrift  9  (1889)  Nr    47  Sp.  1482—1484. 

—  Zu  dem  (iriechischen  in  Ciceros  Atticusbriefen.    In:  Wochenschrift  für  klassisclie 

Philologie  6  (1889)  Nr.  42  Sp.  1157—11.58. 

—  Nachtrag  zur  Recension   der  Atticusbriefe  in  N.  16/17:   Handschriftliches.    In: 

Wochenschrift  für  klassische  Philologie  7  (1890)  Nr.  21  Sp.  588— .589. 

—  Ein    militärisclies    Komm.indo    bei    Cicero    [ad    Att.    XIII   52}.      El)enda    Nr.    22 

Sp.  61..— 614. 

—  siehe  O.  E.  Schmidt. 

—  Die   BibliotJiek    des   Klosters   Lorsch   und    Ciceros   Atticusbriefe.     In:   Wochen- 

schrift für  klassische  Philologie  7  (1890;  Nr.  51  Sp.  1412-1413. 

20* 


308  Scriptores  latini.   D,   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Lehmann,  Carl  A.  :  Zu  C'iceros  Briefen  ad  Qu.  fr.  [III.  1.  2,  III.  9.  9].    In:  Berliner 
philologische  Wochenschrift  10  (1890)  Nr.  20  Sp.  619—620. 

—  Cic.  ad  Att.  I  12,  4.     Ebenda  Nr.  38  Sp.  1194—1195.     Nr.  39  Sp.  1225-1227. 

—  De  Ciceronis  ad  Atticum  epistulis  reeensendis  et  emendandis.    B(rolini:  "Weiilmami 

1892.     (VII,  208  S.)     8.  M.  6. 

—  Cicero   ad   Atticum  XIII  9.  1.     In:    Wochenschrift   für   klassische    Philologie  13 

(1896)  Nr.  2  Sp.  55—56. 

—  Cicero  ad  Atticum  VI  7.  1.     Ebenda  Nr.  7  Sp.  196—198. 

—  Cicero  ad  Atticum  I  18.  1.     Ebenda  Nr.  20  Sp.  557—559. 

(Lehrs,  Karl):  Über  das  Exordium  der  vierten  Verrine.    (De  signis).    In:  Wissen- 
schaftliche Monats-Bliitter  6  (1878)  Nr.   II  p.  166—167. 

(— )  Zur  vierten  Rede  in  Verroni.     Sprachliches.     Ebenda  7  (1879)  Nr.  3  p.  45— 4'<. 

Beides  mitgeteilt  von  Otto  Pfundtner.    1  ist  wiederholt  in  der  Übersetzung 
p.  92—93.    2  in  ähnlicher  Fassung  ebenda  p.  94—96. 

Leighton,   Robert   Fowler:    The   medicean   mss.   of  Cicero's   letters.     In:    Trans- 
actions  of  tlie  american  philological  association  21  (1890)  p.  59 — 87. 

Lejay,  Paul:  Ciceron  11"  action  contre  Verres,  4.  90.     In:  Revue  de  philologie  12 
(1888)  p.  :ffi— 42. 

Lendrum,    W.    T.:    Fausset's    pro    Cluentio.      In:    Hermathena    6    Nr.    14    (1888) 
p.  355—365. 

Leo,  Friedrich:  Miscella  ciceroniana.    J.  schol.  aest.  Gott  ingae  1892.  (S.  3— 19).  8. 

—  Die  Pviblication   von  Ciceros  Briefen  an  Atticus.     In:  Nachrichten  von  der  kgl. 

Gesellschaft  der  Wissenschaften  zu  Göttingen.    Philologisi-h-historische  Klasse 

1895  p.  442—450. 
von  Leutseh,   Ernst:    Cicer.  de  imp.  Pomp.  9.  24.     In:  Philologus  41  (1882)  p.  53. 
Levi,   Lionello:   Di   un    luogo   dubbio   della  III  Catilinaria  (9.  22).     In:   Rivista  di 

lilologia  e  d'istruzione  classica  20  (1892)  p.  144—146. 
Ley,    Julius:   Zu  Ciceros  Cato  maior  [4.  11,  20.  7j].     In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  127  (1883)  p.  7:34. 
Leyds,    Reinier:    Über  zwei  Briefe  Ciceros   an  C.  Trebonius.     In:   Jahrbücher  für 

classische  Philologie  147  (1893)  p.  843. 
Lichtenberger,   Andre:    De   Ciceronis   re   privata.     Thesis.     Lutetiae  Paris.:  Typ. 

munilahiit  L.  Miirfflidir  1895.     (1  Bl.,  90  S.,  1  Bl.}    8. 
Li  chtenf  eldt ,    Carolus:    De    Q.  Asconii  Pediani    fontibus    ac    fide.      1888    siehe: 

Asconius. 
Lilie,  Wilhelm:   De   coniuratione  catilinaria  quaestio  chronologica.    Progr.  des 

Gymn.  Jauer  1886.    (17  S.)    4. 
Lincke,   Ernst:   Zur  Beweisführung  Ciceros   in   der  Rede  für  Sextus  Roscius  aus 

Ameria.    In:  Commentationes  üeckeisenianae  {Lipstac  1890)  p.  187 — 198. 
Lincke,  Karl:  Zu  Cicero  de  senectute  [5.  14].     In:  Hermes  19  (1884)  p.  465—467. 
Linde,  Sven:  Cic.  de  Fiu.  III  c.  4.  15.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 
Linderbauer,  Benno:  De  verborum  niutuatorum  et  peregrinorum  apud  Ciceronem 

usu   et   compensatione.     2   partes.     Progr.    des   Gymn.    Metten   1892.  1893.     (67, 

64  S.)     8. 
Lindner,  Gustav:  Cicero  als  Dichter.    Progr.  des  Staatsgymn.  in  der  Stefansgasse 

Prag-Neustadt  1888.     (S.  3—29).     8. 
Lindvall,   Ivar:   De   vi   et   usu   coniunctivi  futuri   periphrastici  apud  Ciceronem 

commentatio.      Progr.    Högre    Latinoläroverket    Göteborg    et    dissert.    inaugur. 

lundensis.     Luml:  Glnrup  1888.     (IV,  61  S.)     4.  Kr.  1.50. 

Linke,  Hugo:  Ueber  Macrobius'  Kommentar  zu  Ciceros  Somnium  Scipionis.    1888 

siehe :  Macrobius. 
Lintelo  de  Geer  siehe  de  Geer. 
Lion,    A. :    Le  Brutus    de   Ciceron.     In:    Faculte   des   lettres   de  Caen.     Bulletin 

mensuel  N.  5    (Mai  1885)  p.  155—174. 
Traduction  de  preface  de  l'edition  de  Brutus  par  Piderit. 
Loew,  Rodophus:  Quaestiones  de  graecorum  verborum,  quae  in  epistulis  Ciceronis 

esstant,  fontibus,  usu,  condicionibus.     Dissert.  inaug.    Basileae  1889.    (78  S., 

1  Bl.)    8. 
Lohsee,   Ernst:   Tulliana.     Progr.   des  Leibnizgymn.     Bf  Hin:  R.   Gärtnn-.     (Jetzt: 

Wet(lnw)in}  1890.     (18  S.)    4.  M.  1. 

Lomonaco,    Vincenzo:    Appendice    al   trattato   di   Cicerone    Cato   Maior,    vel   de 

senectute  da  servir  di   commento   agli   art.  202  e  203  della  legge   italiana  su 

l'ordinamento    giudiziario.     In :    Atti   della  r.    Acc.ademia   di   scienze   morali   e 

politiche  di  Napoli  15  (1879).     15  S. 
Lor  enzoni ,  C.  H. :  De  orationis  pompeianae  dispositione.   Progr.  des  Gymn.  Trient 

1880.     (S.  3—23).     8. 
Lüt Johann,   Christian:    Zur  Kritik  von   Cicero's  Cato  maior.     In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  37  (1882)  p.  496—505. 


M.  TuUius  Cicero.  309 


M.  Tullius   Cicero. 

Lüttgert,    Gottlieb:    Bemerkungen   zu    Cicero's   Schrift   de   Natura    Deorum   als 

Schullektüre.    Progr.  des  Gynin.  Li n gen  1885.    (18  S.)    4.    Zweiter  Abdruck. 

Lingfii:  von  Ackfii  1885.     (42  S.)    8.  M.  1. 

Lunäk,   Johannes:   Zu  Cieeros  Cato  Maior  15.  51.     In:    Philologus  52  (1894)  p.  347. 
Luterb acher,    Franz:    Cieeros    Reden.      In:    Jahresberichte    des    philologischen 

Vereins   zu  Berlin  8   (1882)  p.  73—100.  1881.  1882.     Ebenda  9  (1883)  p.  l(i— 60.     121. 

1882—1884.    Ebenda  10  (1884)  p.  157— 178.    1884  und  18-5.    Ebenda  12  (1880)  p.  60— 88. 

1885  und  188.!.    Ebenda  13  (1887)  p.  218-243.    1887—1839.   Ebenda  15  (1889)  p.  193-222. 

Cieeros  Reden.    Ebenda  17  (1891)  p.  1-15.    1890—1891.    Ebenda  18  |1892)  p.  26— 39. 

Cieeros    Keden.     Ebenda   19  (1893)   p.    169—188.     21    (1895)   p.   69—84.      1894—1896. 

Ebenda  23  (1897)  p.  55—81.     1896—1898.     Ebenda  24  (1898)  p.  215—235. 
Lutsch,    Otto:   Die  Urbanitas  nach  Cicero.     In:    Pestgabe   für  Wilhelm  Crecelius 

zur  Feier  der  25jährigen  Lehrthätigkeit  in  Elberfeld  (1881)  p.  80—95. 
Lyth  ,  Per  Gast. :  Om  Kompositionen  af  det  första  af  Cieeros  Tuskulanska  l'öredrag. 

In:  Pedagogik  Tidskrift  (dnhro  1896)  p.  235—239. 
McCaul,  John:  Sylva  critica  Canadensium.   1-6.    In  ;  Proceedings  of  the  Canadian 

Institute,  Toronto.     New  series  1  (1884)  p.  76 — 88. 
1.  Cic.  Phil.  II  c.  XXXI. 
MacLeod,   John   George:    Proconsxilate   of  Cicero   under   the   Kepublie.     In:    The 

Month  and  Catholic  Review  13  (1878)  p.  1S7— 197.  458—476. 
Macnaghten,   Hugh:   Cie.  Ep.  ad  Atticum,  1.  14.  3.     In:   The  elassical  Review  3 

(1889)  p.  221. 
Madvig,   Joannes   Nicolaus:    De   locis   nounullis   Ciceronis   et   (^uintiliani   melius 

interpungendis  (1827).    In  des  Verf.  Opuseula  academica  (Haaiiiiu  1887)  p.  685—688. 

—  De    loco   Ciceronis    in    libro    IV    de   Ke   Publica    ad    ordinis    equestris    instituta 

spectante  disputatio  (18:30).     Ebenda  p.  .58—69. 

Praefatio    editioni    orationum    selectarum    Ciceronis    Hauniae    a.    1830    vulgittae 

praeposita.    Ebenda  p.  90—109. 

—  De    emendatione    locoruni    aliquot    orationum    ciceronianarum    (1831).      Ebenda 

p.  110—141. 

—  De  locis  aliquot  selectarum  Ciceronis  orationum  disputatio  altera  (18:34).    Ebenda 

p.  142-168. 

—  De  locis  aliquot  Ciceronis  orationum  Verrinarum  dissertatio  critica  (1832.  1833). 

Ebenda  p.  263—303. 

—  De  emendatione  aliquot   locorum  orationis  TuUianae  pro  M.  Caelio   disputatio 

(1833).     Ebenda  p.  304—332. 

—  De  emendandis  Ciceronis  orationibus  pro  P.  Sestio  et  in  P.  Vatinium  disputatio 

(1833.  1834).     Ebenda  p.  333—407. 

—  De   emendandis  Ciceronis   orationibus   de   provinciis   consularibus   et  pro  Balbo 

disputatio  (1831.  1835).     Ebenda  p.  408-447. 

—  De  emendandis  Ciceronis  libris  de  legibus  disputatio.     Ebenda  p.  504 — 532. 

—  Praefatio  Ciceronis  Catoni  et  Laelio,  quum  Hauniae  18:35  editi  sunt,  praeposita. 

Ebenda  61.5 — 633.     Epimetrum  de  versibus  Ennii,   quos  Cicero  in  initio  Catonis 
Maioris  posuit.     p.  633 — 038. 

—  Praefatio   editioni   i-epetitac   Ciceronis  oralionum    selectarum  praeposita  (1841). 

Ebenda  p.  639—681. 

—  Ciceronis   oratio   pro  Murena   aliquot   locis   evidenter   eniendata   (1842).     Ebenda 

p.  695—699. 

—  Emendationes  per  saturam  (1846.  1847)  1887  siehe  B.:  Aristophanes. 

—  Epistola  ad  Carolum  Halmium  (1856).    In  des  Verf.  Opuseula  academica  {Hanniai 

1887)  p.  719—728. 

—  Coniecturae  de  locis  Ciceronis  orationum  philippiearum  quattuor  postremarum, 

ad  Car.  Halmium.     Ebenda  p.  728-7:34. 

—  Ex   praefatione   editionis  quartae  orationum  selectarum  Ciceronis  (Hniniiae  1858) 

interpositis  paucis  ex  praefationibus  reliquarum  editionum.    Ebenda  p.  735 — 757. 

—  Rettelser  og  Forklaringer  til  Steder  i  Cieeros  Breve  til  Atticus.    In:  Kort  Udsigt 

over    det    philologisk- historiske    Samfunds   Virksomhed    i    Aaarene    1876—1878 
(Kjijhtuhniii)  p.  .5—9. 

—  Antiqvariske  og  kritiske  Meddelelser.   [Cic.pr.  Mur.  24.  49.  Suet.  Tib.28.  Vitell.  17. 

Tib.  17.  Otho  4].     Ebenda  p.  26—27. 

—  Til  grseske  og  latinske  Skribenters  Toxtkritik.     1877—1878  siehe  B. :  Athenaeus 

Naucratita. 

—  Textrettelser  til  Cieeros  Brutus.     1879  siehe  B.:  Homerus. 

Cap.  8  §  31;   28.  109:    30.  116;    :35.  131;    40.   1.^0.  151;   42.   1.56;    46.  169;  50.  187;  53. 
197;  67.  238;  71.  249;  76.  265;   89.  3U4;  90.  312;  95.  32.5. 

—  Rettelser    i    Texten    af  Cieeros    Tale    for    Caecina.      In:    Kort    Udsigt    over    d«t 

philologisk -historiske  Samfunds  Virksomhed   Oct.    1878 — Oct.   1880  {^Kopenhagen 
1880)  p.  11-14. 


310  Scriptores  latini.   D.    M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:    (üceronis  lihri   rhetorioi.     [De   orat.  Orat.  Brut.].     In 

des  Verf.  Adversariorum  criticorum  ad  scriptores  graecos  et  latinos  3  (Hauniae 

1881)  p.  85—111. 

Quae  ad  Brutum  proponuntur  emendationes,  fere  omnes  evulgatae  iam  sunt 

in  :  Det  philologisk-historiske  Samfunds  Mindeskrift(//<(iu/mf  1879)  p.  166  sqq. 

—  Ciceronis  orationes.     Ebenda  p.  111 — 155. 

—  Ciceronis  epistolae.     Ebenda  p.  155 — 204. 

Maehly,   Jakob:   Zur  Kritik  lateinischer  Texte.     1886  siehe  C. :    Scriptores  (p.  52). 
Maguire,   Thomas:    >Some   legal    and   constitutional   points   in   Cicero.     1877.   1879 
siehe  ß.:  M.  Aurelius  Antoninus. 

—  Cic.  ad  Quint.  II  11.     18*^3  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

—  Lucilius  ap.  Cic.  Tusc.  IV  48.     1885  siehe  B. :  Aristoteles. 

Mahaffy,  John  Pentland:  The  Hellenism  of  Cicero  and  his  friends.    In  des  Verf. 

The    greek  world   iinder  roman  sway  from  Polybius  to  Plutarch  {London  &  New 
York  1890)   p.  113 — 150  ix.  The   silver  age  of  the  greek  world  {Vkiaii/o- London  1906) 

11.  144—183. 
Maixner,   Franz:   Zur  Kritik  iind  Exegese  einiger  Briefe  Cicoros  „ad  familiäres" 

und  „ad  Atticum".    In  :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  40  (1889) 

p.  385—393. 
Farn.  V  1.  V  2.  1.  V  2.  2.  V  2.  7.     Att.  I  16.  3. 
Manetti,    Alfredo :    Le    epistole    di    M.    Celio    Rufo    a    Cicerone    ...    1896    siehe: 

M.  Caelius  Kufus. 
M  a  n  i  t  i  u  s  ,  Max  :  Ein  Fragment  aus  Ciceros  Homerübersetzung.  1895  siehe  C. :  Poetae. 
Mantegazza,  Paolo:  II  Catone  maggiore  di  Marco  Tullio  Cicerone  ovvero  dialogc 

intorno  alla  vecchiezza  fra  Catone,  Scipione  e  Lelio,  dedicato  a  Tito  Pomponio 

Attico.     In  des  Verf.  Elogio  della  vecchiaia  {Mthino  1895)  14. 
Marabelli,  Giovanni:  Di  un  processo  politico  avvenuto  negli  nltimi  tempi  della 

repubbiica  romana.     Studio  di  storia  autica  e  di  lilosofia  politica.    Savonu:  Tip. 

I).  Btrtolottu  f  ('.  1890.    (75  S.)    8. 
Pro  C.  Babirio  perduellionis  reo. 
de  Marehi,  Attilio:  Di  un  jiasso  controverso  nella  Ligariana  (Capo  IX,  §28).    In: 

liivista  <ii  lilologia  e  d'istruzione  classica  14  (1886)  p.  52'2 — 524. 

—  Del  valore  della  parola  Humanitas  (humanus,  humaniter)  in  Cicerone.    (Saggio 

di  lessicografia).     Milnno:  I).  Briola  1889.     (23  S.)     8.  L.  —.40. 

—  TuUia  flglia  di  Cicerone.     Miluno:  Tip.  L.  F.  Conlioti  s.  n.  (1888).     (28  S.)    8. 
Marshall,  William  Wilkinson :    Cic.   fam.  VII  5,    ad   Att.  V  11.  VII  7.  11.  VIII  3. 

IX  9.  18.  X  1.  8.  XI  6.  XII  2.     1886  siehe  B. :  Aristoteles. 
Martha,    Constant:    Lucrece    et   Ciceron.     In    des   Verf.    Melanges    de    litterature 

ancienne  (I'ims  1896)  p.  157—177. 
Martha,    Jules:    Ciceron,   Brutus  §   119—121.     In:    Revue    de   philologie    13   (1889) 

p.  155-158. 

—  Note  sur  la  composition  du  eh.  XIV  du  „Brutus".     Ebenda  15  (1891)  p.  46 — 50. 

( — )  Ciceron  avocat.  In: -Revue  des  Cours  et  Conferences  2"  ann^e  N.  7  (Der.  1893) 
p.  202—208.  N.  8  (.Jmm.  1894)  p.  234—241.  N.  13.  U  (h'evr.  1894)  p.  398—403.  433—438. 
N.  18.  19.  20  (Muts  1894)  p.  14—17.  p.  49—51.  p.  77—83.  N.  21.  22.  24  (Avr.  1894) 
p.  lOa-107.  143—147.  205-209.  N.  27.  28  (Mai  1894)  p.  301—306.  329—334.  N.  30.  31. 
32  (.Jufn  1894)  p.  396—400.  434—438.  464—468.  N.  34.  35  (Juill.  1894)  p.  519—523. 
550—560. 

Marty,  Adam:  De  quintilianeo  usu  et  copia  verborum  cum  ciceronianis  potissimum 
comparatis.     Dissert.  inaug.  basil.  Glaronae  1885.     (63  S.)     8. 

Marx,  Friedrich  siehe  Cornificius  (1888- 1892). 

—  Da.s   Urteil    des   M.    Cicero   über   Lukrez.      In:    Berliner   philologische   Wochen- 

schrift 11  (1891)  Nr.  27  Sp.  834—835. 
Maschka,  Giuseppe:  Sopra  un  codice  dell'  opera  de  flnibus  bonorum  et  malorum 

di  M.  T.  Cicerone,  studio.     Progr.  des  Gymn.  Rovereto  1882.     (LXXIII  S.)    8. 
Matthias,    Theodor:    Zu    Ciceros    rhetorischen    Schriften.      In:    Jahrbücher    für 

classische  Philologie  135  (1!^87)  p.  477—480. 
De  inv.     De  orat.     De  opt.  gen.  orat.  Top. 

—  Zu   Ciceros  Reden    [de    dorn,    de   harusp.   resp.   43,   Sest.   24].     Ebenda   139  (1889) 

p.  274—279. 
Maurer,   Theodor:   Die  Abfassungszeit  von  Ciceros  Cato  maior.    In:  Jahrbücher 

für  classischo  Philologie  129  (18S4)  p.  38ö— 390. 
Maybaum,   Joannes:    De   Cicerone   et  Germanico  Arati   interpretibus.     1889  siehe 

B. :  Aratus  solensis. 
Mayor,  Joseph  Bickersteth:  M.s.s.  of  Cicero.     In:  The  Academy  17  (1880)  p.  86 — 87. 

—  Notes  on  the  text  of  Cicero   de  natura  deorum ,  book  II.    In:   The  Journal  of 

philology  12  (1883)  p.  1—16. 

—  The  Morton  codex  of  Ciuero's  de  natura  deoruui.    Ebenda  12  (\^2I)  p.  248 — 255. 


M.  Tullius  Cicero.  311 


M.  Tullius   Cicero. 

Mead,  Charles  Marsh:  External  evidence  as  to  Cicero's  writings,  and  Paul's.    In: 

The  Bibliotheca  Sacra  48  (189!)  p.  470-403. 
Meinecke,  Max:  De  fontibiis,  quos  Cicero  in  libello  de  lato  secutus  esse  videatur. 

Progr.  des  Gymn.  Marienwerder  1887.     (14  S.)    4. 
Meissner,  Carl:  Zu  Ciceros  Cato  Maior.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

131  118*5)  p.  201—220. 

—  Zu  Ciceros  Laelius.     Ebenda  135  (1887)  p.  54-1 — 557. 

Melodia,   G. :    Cicerone,   Tuscul.,  V  16,   47.     In:   Kassegna   di   antichitä   elassioa  1 

faac.  2  (Ptilermo  1896)  p.  172. 
Mendelssohn,  Ludwig:  Zur  Überlieferung  von  Ciceros  Briefen.    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  863— 8  i4. 

—  Kleinigkeiten.     1881  siehe  B. :  Babrius. 

—  De  Ciceronis  epistularum  codice  turonensi  disputatiuncula.    In:  M^langes  Graux 

{Purin  1884)  p.  169—173. 

—  Zur  Überlieferung  von  Ciceros  Briefen.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

129  (1884)  p.  109-110. 

—  Weiteres  zur  Überlieferung  von  Ciceros  Briefen.     Ebenda  p.  845 — 855. 

—  Zu  Ciceros  vermischten  Briefen.    Ebenda  133  (1886)  p.  64—70.    149  (1894)  p.  569—571. 

—  Analecta  tulliana.     Ebenda  143  (1891)  p.  67—80.  337—352. 

Merchant,  Franciscus  Joannes  :  De  Ciceronis  partitionibus  oratoriis '■ommentatio. 
Dissert.  inaug.     Btndiii!:  l lla'iirirh  <t-  Knuh)  18J0.     (85  S.)    8.  M.  1.50. 

Merguet,  Hugo:  Lexikon  zu  den  Keden  des  Cicero  mit  Angabe  sämmtlicher 
Stellen.  Vier  Bände.  Juai:  (!.  Fincher  1877.  1880.  1882.  1884.  (:i  Bl.,  770  S.;  1  Bl., 
826  S. ;  1  Bl.,  852  S. ;  1  Bl.,  1065  S.)     8.  M.  189. 

—  Lexikon    zu    den    philosophischen    Schritten    Cicero's    mit    Angabe    sämtlicher 

Stellen.     Drei  Bände.    Juni:  (I.  Fi>iihtr  18S7.  1892.  1^94.    (1  Bl.,  937  S.,  1  S.  ung.; 
860  S.,  1  Bl.;  1  BL,  918  S.)     8.  M.  136. 

—  Handlexikon  zu  Cicero.     Probeheft  (a-adfero).    Leipzig:  G.  Friijtog  1896.    (16  S.)   8. 

M.  —.75. 

—  Handlexikon   zu   Cicero.     I.tipziy:   Bit ttricit' sehe    Veiiaysh.   Tli.   Weiciur  1905.     (1    Bl., 

816  S.)    8.  M.  24. 

Merlet,  Gustave:  Etudes  litteraires  sur  les  grands  classiques  latins  .  .  .  (1884)  1908 

siehe  C:  Collectione.s  (p.  11). 
iMerrill,  William  Augustus :   Lucretius   and  Cicero.     In:   The  classical  Review  10 

(1896)  p.  19. 
Messina,  Michele:  Apologia  di  Cicerone  contro  Teodoro  Mommsen.    Nnjioli:  >ifahil. 

tipogr.  ili  A.  Eugeiiio  1878.     (171  S.,  1  Bl.)     8.  ,  L.  3. 

—  Apologia    di    Cicerone    contro    Teodoro    Mommsen.      Seconda    edizione.     N<ipoli: 

B.  Ciaio  18S2.     (XVI,  161  S.,  1  Bl.)    8.  L.  2. 

Meusburger,  Johann:  Quatenus  Cicero  in  oratione  pro  Milone  observaverit 
praecepta  rhetorica.     Progr.  des  Gymn.  Ried  lb82.     (2.»  S.)    8. 

—  Quatenus   Cicero    in    oratione    de    imperio    Cn.    Pompei    observaverit   praecepta 

rhetorica.     Progr.  des  Gymn.  Ried  1892.     (16  S.)     8. 
Meyer,  Ernst:  Zu  Ciceros  Rede  pro  Milone  |2?.  79).    In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  125  (1882)  p.  859—860.     Vgl.  A.   Uppenkamp  und  F.  Rhode. 

—  Philologische  Miscellen.     I.  Progr.  des  Gymn.  Herford  1893.     (26  S.)    8. 

Darin:  2.-4.  Cic.  pr.  Dei.  §  8.  Verr.  IV  67.  Tusc.  V  19.  55.  5.  Liv.  I  14. 
8.  13.  Sueton  Tib.  12.  (juoquani  =?  in  uUum  locum.  Cic.  Verr.  II  21.  52. 
Lucret.  IV  502.  14.  Uvid.  Met.  5.  18.  15.  Curt.  9.  1.  8.  16.  Cic.  pr.  Dei.  §24. 
17.  Cic.  Verr.  V  S  148.  22.  Per  me  stat  ut  (Plin.  ep.  10.  22.  2).  25.  Liv. 
22.  23.  7. 
Meyer,  (Johann  Georg)  Paul:  De  Ciceronis  in  epistolis  ad  Atticum  sermone.    Progr. 

der  Studienanstalt  Bayreuth  1887.     (60  S.)    8. 
Meyer,  Paul:   Untersuchung  über  die  Frage  der  Echtheit  des  Briefwechsels  Cicero 
ad  Brutum   sowol  vom   historischen  als   vom  sprachlichen  Gesichtspunkt  aus. 
Inmig. -Dissert.     Zürirli.    Stuffgiirt:  (h'xnjip).    Berlin:  (Magir  u.  Müller)  1881.    (VIII, 
210  S.)    8.  M.  2.40. 

Meyer,  Wilhelm:  Verbesserung  zu  Cicero  de  oratore  I  §  30.  In:  Hermes  15  (1880) 
p.  614. 

—  Melanchthon's  Vorlesung   über   Cicero's  Oföcia  1555.     In:    Nachrichten   von   der 

kgl.    Gesellschaft   der   Wissenschaften   zu   Göttingen.     Philologisch-historische 

Klas.se  1894  p.  146-181. 
Minervini,  Giuseppe:  Cicerone  e  la  coiigiura  di  Catilina.    Discorso  storico  critico. 

Progr.  dei  Liceo  1876—1877.     Beiuvtiilo:  F.  di  (liiinaru  1878.     (121  S.)    8. 
Moll,   Eduard:    Ciceros  Aratea.     Eine  Studie   über  den  Wert  des  Übersetzens  aus 

Fremdsprachen.    Progr.  des  Gymn.  SrldeUxliiflt:  F.  Buschmann  ^89\.   (25  S.)    4.   M.  1. 
Moll,   Ludwig:    De    temporibus   epistularum   tullianarum.     Quaestiones   selectao. 

Disaert.  inaug.    Bcrotini:  (Ma/jir  d;  MülUrj  1883.    (1  Bl.,  57  S.)    8.  M.  1,20. 


312  Scriptores  latini.   D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Molliere,  Antoine:  Philosophie  du  devoir  seien  Ciceron  et  Silvio  Pellico.    Purin: 
Ddlwmme  (t  Briguet  1888.     (106  S.)    8.  Fr.  —.60. 

—  De  la  Loi  Selon  Ciceron  et  Montesquieu.   In  :  Mömoires  de  l'Academie  des  Sciences, 

ßelles-Lettres  et  Arts  de  Lyon.    Sciences  et  Lettres.    S«  s6r.  1  (1893)  p.  119—184. 
Mommsen,   Theodor:    Zu  Ciceros  Reden   [in  Vat.   8.  24,   14.  34.  pr.  Flacco  31.  75]. 
In:   Hermes  18   (1883)  p.  160.    Wiederholt  in   des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7 
(Berliii  1909)  p.  3>3. 

—  Quingenta   milia    [Cic.   pro   Rose.    com.    10.   28.   29J.     In:    Hermes  20  (1885j  p.  317. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  (Berlin  1909)  p.  790—791. 

—  Zur  Geschichte  der  caesarischen  Zeit.     1893.  1906.  1909  siehe:  Caesar. 
Montalvo,  Juan:  Marco  Tulio  Ciceron.    In:  Revista  de  Espana  19.  afto  111  (1886) 

p.  118—126. 
Moore,   Edward:    Dante's  Übligations   to  the  de  Officiis  in  regard  to  the  division 
and  Order  of  sins  in  the  Inferno.    In:  12 »h  Annual  Report  of  the  Dante  Society 
(Cambridge.  31uss.  1893)  p.  17—24. 

—  Dante  and  Cicero.     1896  siehe  B. :  Aristoteles. 

Morlais,  Mathurin  Joseph  Marie:  Etudes  morales  sur  les  grands  ecrivains  latins. 

Ciceron-Tite- Live-Tacite-Lucrece-Horace-Virgile.     Deuxieme   ödition.     Lyon: 

Libr.  et  iiiipr.    Vittt  d.  Perrusxd  (1889).     (XIII,  360  S.)    8.  Pr.  3..50. 

I.    Les    doctrines   morales    de   Ciceron   (p.    1—52).     II.  Les   öpitres   d'Horace 

(p.  53—100).     III.    Les   Georgicjues   de  Virgile   (p.  101—161).     IV.   Le   poeme 

du  Lucreoe  (p.  163-208).    V.  Biographie  de  Lucreee  (p.  209—224).    VI.  Tite- 

Live  historien  et  moraliste  (p.  225— -88).    VII.  Les  idöes  politiques,  morales 

et  religieuses  de  Tacite  (p.  289—354). 

—  Les  opinions  religieuses  de  Ciceron.     1896  siehe  C. :  Collectiones  (p.  11). 
Mosbach,   Albert:   Zu  Ciceros  Pompeiana   [§  18].    In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  129  (1884)  p.  .54—56. 
Mücke,    Rudolf:    De   locis   aliquot   graecis ,    qui   insunt   in   Ciceronis   ad   Atticum 

epistulis.     Progr.  der  Klosterschule  Ilfeld.     Nordhausen  1878.     (14  S.)    4. 
Müller,   August:    Ciceron   proconsul   de  Cilicie   l'an  51   avant  Jesus- Christ   s'est 

niontre   digne  de  lestime   qu'il  a  gagnöe  par  son  consulat.    Progr.  des  Gymn. 

Halberstadt  1882.     (7  S.)    4. 
Müller,   Carl  Friedrich:   Noch  einmal  Cic.   de  imp.  Cn.  Pompei  §  24.     In:  Philo- 

logus  47  (1889)  p.  762—764. 
Müller,   Carl  Friedrich   Wilhelm:   Zu   Ciceros  Laelius.     In:   Zeitschrift  für  das 

Gymnasial -Wesen  33  (1879)  p.  14—24.     34  (1880)  p.  612—617. 

—  Über  die  Handschriften  von  Ciceros  Deiotariana.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  137  (1888)  p.  137-141. 
Müller,  Ernst:    Aufgaben   zu   lateinischen  Stilübungen   im  Anschluss  an  Ciceros 
Rede  gegen  Cäcilius  und  das  vierte  Buch  der  Anklagerede  gegen  Verres  nebst 
Vorbemerkungen.     Progr.  des  Gymn.  Kattowitz  1882.     (S.  3—18).    4. 

—  Aufgaben     zu     lateinischen    Stilübungen    im    Anschluss    an    Ciceros    Rede    für 

P.  Sestius.     Gotha:  Fr.  A.  Perthes  1883.^   (20  S.)    8.  M.  —.30. 

—  Einleitung    zu    Ciceros   Rede    de    provinciis    consularibus.     Progr.    des   Gymn. 

Kattowitz  1886.     (S.  3—8).     4. 

—  Aufgaben  zu  lateinischen  Stilübungen  im  Anschluss  an  Ciceros  erste  und  zweite 

philippische  Rede,     dotha :  Fr.  A.  Perthes  1889.     (24  S.)    8.  M.  —.40. 

Mueller,  Ernst  (Jacob):   De  numero  ciceroniano.     Dissert.  inaug.    Kiel:  (Ltpsius  & 

Tiscker)  1886.     (.56  S.)    8.  M.  1. 

Müller,   Friedrich  Wilhelm:   Ueber  die  Beredsamkeit  mit  besonderer  Beziehung 

auf  das  klassische  Alterthum.     1896  siehe  A.:  Oratores. 
Mueller,  Hermann  Johannes:  Symbolae  ad  emendandos  scriptores  latinos.    1881 

siehe:  Anthologia  latina. 

—  Zu  Cicero  [off.  I  139].    In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  39  (1885)  p.  219. 
Müller,  Iwan:  Cic.  n.  d.  II  17.  45  restat  ut  qualis  eorum  natura  sit  consideremus. 

In:  Acta  seniinarii  philologici  erlangensis  1  (1878)  p.  366. 

—  Jahresbericht   über   die  Literatur   zu  Cicero's  Werken   aus  dem  Jahre  1878,   aus 

den  Jahren  1879  und  1880.   In :  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen 

Alterthumswissenschaft   VI    (1878)   14    p.    183—240.      VIII   (1880)    22   p.    208-266. 

IX  (1881)  27  p.  103—148.     X  (1882)  31  p.  1—32. 
Mueller,  Lucian:  Zu  Ciceros  Orator  [Gellius  II  17  =  Or.  48.  159].    In:  Philologus  43 

(1884)  p.  360—362. 
Muirhead,  John  Henry:  M.  Tullius  Cicero:  a  chapter  introductory  to  the  study 

of  his  lifo  and  works.     Olasgow:  ./.  Maclehose  &  Sons  1883.     (48  S.)    8.       1  sh.  6  d. 
Muther,    Heinrich:    Zu   den   beiden   ersten  Büchern   von  Cicero   de   oratore.     In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  129  (1884)  p.  593—615. 

—  Beiträge  zur  Emendation   von  Ciceros  Büchern  de  oratore.    Progr.   des  Gymn. 

Coburg  1885.     (S.  3—24).     4. 


i 


M.  Tullius  Cicero.  313 


M.  Tullius  Cicero. 

Muzik,  Hugo:  Zwei  V^iener  Handschriften  zu  Oiceros  „De  inventione".  In:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  44  (1893)  p.  961—972. 

—  Lesearten    zweier    Wiener    Handschriften    zu    Ciceros   „De    inventione".     Progr. 

Krems  1894.     (S.  20-25).     8. 

—  Die  Handschriften  von  Ciceros  „De  inventione'-.    In :   Zeitschrift   für  die  öster- 

reichischen Gymnasien  46  (1895)  p.  589—594. 
Naber,  Samuel  Adriaan  siehe:  C.  M.  Francken. 
Nairn,  John  Arbuthnot:  Cic.  pr.  Mil.  XXXVII  102,  ad  Att.  II  7.  14.    1896  siehe  B. : 

Aeschylus. 
Nake,  Bruno:   Ein  neues  Dichterfragment  bei  Cicero  [in  Clod.  et  Curionem],    In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  153  (1896)  p.  784. 
Narducci,    Enrico:    M.    T.    Ciceronis    opera    eorumque    commentationes ,    quibus 

bibliotheca   alexandrina   lycei    magni   romani  ex  liberalitate  Joh.  Cornelii  Ger- 

hardi  Boot  aucta  est.     Honiae:  Ex  typ.  Smiitus  1882.     (37  S.)     8. 

—  Di  un  codice  frammentario  tuUiano  del  secolo  IX.    In :  Atti  della  r.  Accademia 

dei  Lincei  a.  2S2.     1884—1885.     Serie  4.     Kendiconti  1  (1885)  p.  152—162. 

Nauck,  Karl:  Zu  Cicero  de  linibus  bonorum  et  malorum  [II  31.  103].  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  129  (1884)  p.  831-832. 

Naumann,  Maximilianus:  De  fontibus  et  fide  Bruti  Ciceronis.  Dissert.  inaug. 
Halis  Sax.  1883.    (:^6  S.)    8. 

Nelissen,  L. :  La  legation  de  Gabinius  et  les  legats  militaires  de  Pompee  sous 
la  loi  Gabinia.  Etüde  sur  le  chapitre  XIX  du  discours  pro  lege  manilia  de 
Ciceron.  In:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Belgique  25  (1882)  p.  389—400. 
26  (1883)  p.  22—36. 

Nemethy,  Geyza:  Coniecturae  in  libi-os  Ciceronis  de  finibus.  In:  Egyetemes 
philologiai  közlöny  14  (1890)  p.  1  —  7. 

—  Cicero,  De  finibus  1.  V  §  69.     Ebenda  p.  322. 

Nesemann,  Franz:  Zur  Textkritik  des  Brutus  und  des  Orator.    Progr.  des  Gymn. 

Lissa  1882.    (16  S.)    4. 
Nestle,  Eberhard:  Bengel  als  Gelehrter.    1893  siehe  B. :  Gregorius  Neocaesariensis. 
Nettleship,  Henry:  On  the  Pro  Cluentio  of  Cicero.    In:  The  Journal  of  philology  8 
(1879)   p.   233—248.     Wiederholt  in    des   Verf.   Lectures   and   essays   {Oxford  1885) 
p.  67—83. 
I.    The   motive   of  Cicero's  professed  change   of  opinion.     II.  Analysis   and 
examination  of  Cicero's  present  accovmt  of  the  iudicium  Junianum  and 
its  eonsequences.    §  66 — 116. 

—  Some  remarks   on   the   text  [of  the   speech   of  Cicero   for  Cluentius].     1882.  1895 

siehe  oben  die  Übersetzungen  von  W.  Petersen  (p.  276). 

—  Cicero   [Tusc.  4.   16,   pr.   Mur.   42,  pr.   C'luent.   82.].     In   des  Verf.  Lectures   and 

essays  (Oxfvrd  1885)  p.  349-350. 

—  Cicero's  opinion  of  Lucretius.     In:  The  Journal  of  philology  13  (1885)  p.  85. 

—  Cic.  [pr.  Flacc.  18.  20].     1886  siehe  C:  Collectiones  (p.  12). 

—  Cic.  pro  Plane.  95.     1886  siehe  ebenda. 

—  Adversaria.     1890  siehe  ebenda. 

Netzker,  Hermann:  Hermagoras,  Cücero,  C'ornificius,  quae  docuerint  de  „statibus". 
1879  siehe  B.:  Hermagoras. 

—  Die  constitutio  legitima  des  Corniticius.     188^  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Neu  mann,    Karl   Johannes:    Zu    Cicero    und    Minucius   Felix.      In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  .36  (1881)  p.  155-157. 
Nietzsche,  Friedrich:  Cicero  und  Demosthenes  (1874).   1896  siehe  B.:  Demosthenes. 
Nigoles,    O.:    Sur  Ciceron,   de  finibus  Supplement  rectificatif  a  la  collation  d'un 

manuscrit.     In:  Revue  de  philologie  4  (1880)  p.  35—51. 
Nisard,   Charles:   Notes  sur  les  lettres  de  Ciceron.     Addition  au   tome  5»  [des 

Oeuvres  de  Ciceron  dans  la  collection  NisardJ.    Paris:  F.  Didot  &  Cie.  1882.    (II, 

242  S.)     8.  Fr.  5. 

Nohl,   Hermann:   Die    wolfenbütteler  Handschriften   der  IV.   und  V.  Rede   gegen 

Verres.     In  :  Hermes  20  (1885)  p.  56—61. 

—  Der  Codex   tegernseensis  von  Ciceros  Rede   de  imperio  Cn.  Pompei.    Ebenda  21 

(1886)  p.  193—197. 

—  Über  die  Handschriften  von  Ciceros  Deiotariana.    In-  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  137  (1888)  p.  398-400. 

—  Cic.  Phil.  II  8.     1891  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Schülerkonimentar  zu  Ciceros  Reden  gegen  L.  Catalina  und  seine  Genossen.    Mit 

einem    Titelltilde.     Zweite   verbesserte   Auflage.     Leipzig:    0.  Freytag  (1895)   1901. 
(57  S.)    8.  M.  —.80. 

—  Schülerkommentar   zu    Ciceros   Reden   über   den   Überbefehl   des  Cn.  Pompejus, 

für  C^.  Ligarius   und   für   den  König  Dojotarus.     Mit  4  Abbildiingen   und   einer 
Karte.    Dritter  Abdruck.    Ehtvdu  (1895)  1908.    (74  S.)    3.  M.  —.80. 


314  Scriptores  latini.   D.   M.  Tullius  Cicero. 


M.  Tullius   Cicero. 

Nohl,  Hermann:  Schülerkommentar  zu  Ciceros  viertem  Buche  der  Anklageschrift 
gegen  C.Verres.    Mit  einem  Plane  von  Syrakus.    Kht min  ]S98.    (62  S.)    8.    M.  — .40. 

—  Schülerkommentar  zu  (Ciceros  Keden  gegen  Q.  Caecilius  (Divinatio)  und  für  den 

Dichter  Archias.     Elimda  1898.     (44  S.)    8.  M.  —.30. 

—  Schülerkommentar  zu  Ciceros  Kede  für  Sext.  Koscius   aus  Ameria.    Khiitda  1900 

(59  S.)    8.  M.  -.40. 

—  Schülerkommentar  zu  Ciceros  Rede  für  L.  Murena.    Elmnhi  \90Q.   (46  S.)  8.   M.  — .30. 

—  Schülerkommentar   zu    Ciceros   philippischen   Reden   I.,   II.,   Ifl.,  VII.     Leipzig: 

(i.  Freytan  1903.     (84  S.)    8.  M.  —.80. 

—  Schülerkommentar   zu  Ciceros  Rede  für  T.  Annius  Milo.     Lu'jiziy-Wiai :  (,'.  Frty- 

tag  -    F.  Tmipshj  1905.     (.52  S.)     8.  M.  -.60. 

de  Nolhac,  Pierre:  Petrarque  et  Ciceron.  In  des  Verf.  Petrarque  et  l'humanisme 
(Paris  1892)  p.  176—223.     Nouvelle  ödition  1  (1907)  p.  213—268. 

—  Notice    sur   un   Ciceron    copie   par   Tedaldo   della   Casa.     Excursus   V.     Ebenda 

p.  401—404.     ^ouvelle  edition  2  (1907)  p.  279-282. 
Nottola,  Umberto:  La  similitudine  in  Cicerone.    Studio,    Auxtn :  Tip.  J,.  Mmsio  1896. 

(87  S.)     8. 
Novak,   Joseph:    üzil-li   C^icero  ,   spisuje  1.  kiiihu  de  natura  deoruni,  Filodemova 

spisu   ntu'i    fi'ot^itia:   a   Lukretiovy    basne    „de    lerum   natura''?     1878  siehe  B. : 

Philodemu.s. 

—  Recke  prameny  Ciceronovych  spisü  lilosofickj'ch.     In:  Listy  filologicke  a  paeda- 

gogicke  6  (1879)  p.  16—29. 
Noväk,  Ro))ert:  Cic.   Farn.  4.  3.  4.     1884  siehe  ('. :  S<Ti|.tore.s. 

—  Cic.  pr.  Mur.  37.  77.     1S86  siehe  ebenda. 

—  Tulliana.     [pSRosc.  11.  105.  in  Cat.  III  15.  pr.   Miir.  s.  pSesl.  58J.     In:  Listy  filo- 

logicke 14  (1-187)  p.  108—110. 

—  Ad  Ciceronis  Sestianam  [5.  12,  4l.  89,  45.  97,  51.  110.  (üi.  14.5].    Ebenda  15  (1888)  p.  11. 
Nutt,  G. :  A   Middlehill  ms.  of  Cicero.     In:  The  Acadeniy  27  (1885)  p.  332—333. 
Ob  er  dick,    Jobannes:    Zu  Ciceros  Rede   de   domo  sua  [S  48j.     In:  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  123  (1881)  p.  'JOl. 

üetling,  Wilhelm:  Cicero's  Quinctiana.  Ein  Beitrag  zum  Verständnis  und  zur 
rhetorischen  Würdigung  von  Cicero's  Rede  pro  Quinctio.  Progr.  des  Gynin. 
Oldenburg  1882.     (.4  S.)    4. 

Ogorek,  Joseph:  W^ann  hat  Cicero  die  beiden  ersten  catilinarischen  Reden  ge- 
halten?    Progr.  des  Gymn.  Rudolfswert  18;8.  1879.     (S.  32-48,  23  S.)    8. 

Opitz,  Emil:  Quo  sermone  ei,  qui  ad  Ciceronem  litteras  dederunt,  usi  sint.  Progr. 
des  Gymn.  Naumburg  1859.     (S.  3—20).     4. 

Ornsby,  Robert:  The  character  of  Cicero.  In:  The  Dublin  Review.  Third  series. 
4  (I88O1  p.  1-22. 

Ortmann,  Eduard:  Emendationen  zu  Cicero,  besonders  zur  Sestiana.  In:  Zeit- 
schrift für  das  Gymnasial -Wesen  33  (1879)  p.  417-430. 

In  Verr.  IV  S  16.  22.  30.  36.    Pro  Lig.  ^  13.    Phil.  II  70.    Brut.  143.  146.  Lael.  50.  77. 

—  Scriptorum  latinorum  .  .  .  loci  non  pauci  vel  e.Nplanantur  vel  emendantur.    1882 

siehe  C. :  Scriptores. 
Otto,  August:  Zu  den  Brieten  Ciceros  ad  Atticuni.     In:  Rheinisches  Museum  für 
Philologie  41  (1886)  p.  364—375. 

—  Die   Interpolationen   in   Ciceros   Cato   maior.     In:    Philologische  Abhandlungen. 

M.  Hertz  zum  70.  Geburtstage  von  ehemaligen  Schülern  dargebracht  (Berlin 
1888)  p.  94—104. 

Otto,  Friedrich  Wilhelm:  Pauca  de  Ciceronis  Laelio.  Progr.  des  Gymn.  Pader- 
born 1883.     (S.  3—12).     4. 

d'Ovidio,  Francesco:  II  Clodio  del  prof.  Gentile  [Clodio  e  Cicerone  1876].  In  des 
Verf.  Saggi  critici  (Napoli  1878)  p.  180—184. 

Owen,  Sidney  George:  Cicero.  Pro  Cluentio  §  180.  In:  The  classical  Review  3 
(1889)  p.  374. 

—  Cicero.     De   lege  agraria,    II  [§  2.  4.  7.  25.  41.  49.  50.  55.  57.  59].     Ebenda  6  (1892) 

p.  74. 
de  Pace,    Salvatore:    Cenno   sui   tempi ,    sulla   vita  e  suUe  opere  di  Cicerone   con 

Uno  schizzo  d'analisi  oratoria,  grammaticale  e  fllologica  dell'  orazione  a  favore 

di  T.  Annio  Milone.     On/lipoli:  Tip.  manicipaU  1885.     (84  8.)    8.  L.  1.25. 

Paetzolt,  Friedrich:  Cic.  off.  III  94.  90.    Pr.  Mur.  36.    Pr.  Sest.  57.    Verr.V28— 31. 

Tusc.  V  7.     1890  siehe  B. :  Galenus. 
Palmer,  Arthur:  Cic.  Cat.  I  6.  14.     1877.  1879  siehe  B. :  Aristophancs. 

—  Two   emendations   in   t^icero   [Ep.  ad  Att.  XII  18.  XII  46].     In:   The  Journal   of 

philology  11  (1882)  p.  242. 

—  Cicero  ad  Att.  15.  1.     1883  siehe  B.:  Aristophanes. 

—  Cic.  ad  Att.  4.  2.  3,  5.  4.  2.    1885  siehe:  Catullus. 


M.  Tullius  Cicero.  315 


M.  Tullius   Cicero. 

Palmer,  Arthur:  An  ememlation  in  a  letter  of  t;icero  to  Quintus  (Q.  Fr.  3.  1.  4). 
In:  The  Academy  29  (18«6)  p.  276. 

—  Cic.  ad  fam.  III  1.  1.     1887.  1888  siehe  B. :  Aeschylus. 

—  Cicei-o  ad  Atticum  VI  3.     In:  The  classioal  Review  li  (1892)  p.  414. 

—  Cic.  Att.  V  12.     Ebenda  7  (1893)  p    313. 

Pascal,    Carolus:    Adversaria   vergiliana    et    tullian;i.     Ad    Pelicem    Eamorinum 

epistula.     In:   Rivista   di   filologia   e   d'istruzione   classica  21  (1893)   p.  128 — 134. 

Iterata  in  auctoris  studiis  philologicis  {Romat  1893)  p.  17 — 28. 

1,   De   vi   vocabuli    ,naseens".     2.    De   Lucina   dea   puerorum   tutelari.     3.   De 

quibusdani  Verg.  versibus  (Ecl.  2,  85;  109 — 110).    4.  De  quibusdam  Ciceronis 

locis  (de  Ein.  III  6.  22:  Rose.  am.  36,  104;  Cael    T  2). 

—  De  quibusdam  Ciceronis  dicendi  rationil)us  ab  usu  cotidiani  sernionis  depi-omptis. 

Ad    Joh.    Bapt.   Gandinum    epistula.      In    des   Verf.    Studia    philologica   (Roiiiae 

1893)  p.  29-47. 
1.  Vocabulorum   translationes   e    sermone   populari   haustae.     2.  De  verbis  ex 
populi  ore  depromptis.     3.  De  verborum  constructionibus. 
Pasdera.   Arturo :    SuU'    attentato   alla  vita   del  console  Cicerone.     Dissertazione 

cronologica.    [Aus:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  13  (1885)  p.  1 — 30]. 

Tunno:  /•;.   Lomchtr  1884.     (32  S.)     8.  L.  1. 

Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Ciceron.    In  des  Verf.  Etudes  sur  la  poesie  latine 

2-»  {Paris  1900,  zuerst  1869)  p.  415—483. 
Paulson,  Johannes:   In  Ciceronis  Divinationera  ij.  d  ,  S;  2.    In:  Nordisk  Tidsskrift 

for  Eilologi.     3  Raikke  4  (1895—1896)  p.  27. 
Pearnian,  William  Davies :    Cic.    de   legg.  11.     XXV  62.  68.     1884  siehe  B.:   Plato. 
Pellisson,  Maurice:  Ciceron.    l'mis:  Ltcnn  it  Oiuliii  1890.    (204  8.,  Altb.)   8.    Fr.  1.50. 
Pescatore,  G.:  Alcuni  esempli  di  Er  diu  Jion-  nelle  opere  di  Cicerone.    Spiegati 

con  altre  esempli  dello  stesso  autore.     In:  La  Biblioteca  delle  scuole  classiche 

italiane  6  (1894)  N.  14  p.  210—212. 
Petersen,  William:    C^ollations   irom   the   code.x   Cluniacensis   s.    Holkhamicus   a 

ninth- Century   manuscript   of  Cicero,    .  .  .  vrith   certain   hitherto   unpublished 

Scholia,  three  facsimiles  and  a  history  of  the  codex.     1901  siehe  A. :    Anecdota 

Oxoniensia  (p.  2). 
Petschenig,    Michael:    Handschriftliches    zu    Cicero    [pro    Marc]    und    Pseudo- 

sallustius.    In:  Zeitschrift  für  ilie  österreichischen  Gymnasien  34  (1883)  p.  1—7. 

—  Codex  monasterii  admontensis  383  saec.  XII,  ad  Ciceronis  Catonem  Maiorem  et 

Laelium   collatus   cum    editione   C.   F.  W.   Muelleri   (Lipsiae  1879).     In:  Wiener 

Studien  12  (189u)  p.  321—326. 
Peyre,   Roger:   Cicöron,   Ad  Herennium  IV  63.     In:    Revue   de   philologie  5  (1881) 

p.  134. 
Pf  äff,  Carolus:  De  diversis  manibus,  quibus  Ciceronis  de  republica  libri  in  codice 

vaticano  coi-recti  sunt.    Accedit  tabula  heliotypa.    Dissert.  inaug.  1885  et  progr. 

gymn.  Ileidelbergae  1883.     (1  Bl.,  18  S.,  1  Bl.,  1  Faos.)    4. 
Pfund tner,  Otto:  Zur  IV.  verrinischen  Rede  [§  17  fln.  §  128].     In:  Wissenschaft- 
liche Monats-Blätter  7  (1879)  Nr.  3  p.  44-45. 
Philippson,  Robertus:  De  Philodemi  libro  qui  est:  nttj'i  aijuciu)v  y.ai  aijiiiiioJatwf 

et  Epicureorum  doctrina  logica.     1881  siehe  B. :  Philodemus. 

—  Cicei-oniana.     I.  De  inventione.    II.  Die  Protagorasübersetzung.    In :  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  133  (1886)  p.  417—425. 
Piquet,  J.  SuUy  siehe  O.  Jahn. 
Piasberg,  Otto:  De  M.  TuUii  Ciceronis  Hortensie  dialogo.    Dissert.  inaug.  berol. 

Lipsnu:  G.  Fock  1892.     (83  S.)    8.  M.  1.8(1. 

Pluygers,  Guilielmus  Georgius  siehe  C.  G.  Cobet  (p.  51). 
Poirot,   Jules:    Essai   sur   la  polemique   de  Ciceron   et  des  Attiques.     1896  siehe: 

C.  Licini  Calvi  reliquiae  par  Fr.  Plessis. 
P  o  1  a  k ,  Hermann  Joseph  :  Cic.  de  imp.  Cn.  Pomp.  XV  44.    1882  siehe  C. :  Collectiones 

(p.  13). 
Polle,  Friedrich:  Zu  Ciceros  Cato  Maior  [S  47.  §  .3].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologus  131  (1885)  p.  807. 

—  Zu  Ciceros  Reden  (Catil.  I  23.  II  22.     Arch.  19J.     Ebenda  133  (1886)  p.  431. 

—  Zu  Ciceros  Catilinarien  [III  5].     Ebenda  143  (1891)  p.  280. 

—  Zu  Ciceros  Cato  Maior  [S  68j.     Ebenda  j).  7o7. 

Polster,     Ludwfig:     Quaestiones     tullianao.      Accodit     quaestionuni    statiaiiarum 
particula  II.     Progr.  des  Gymn.  Ostrowo  1879.    (20  S.)    4. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus  [V  4.  4].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

153  (1896)  p.  536. 

—  Zu  Cieeroa  Brutus  [34.  120].    Ebenda  155  (1897)  p.  652. 


316  Scriptores  latiui.    D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tvillius   Cicero. 

Popp,  Ernst :  De  Ciceronis  de  offlciis  librorum  codicibus  bernenai  104  eique  cognatis. 
Dissert.  inaug.  Erlangae  1883.  (56  S.)  8.  Auch  in :  Acta  seminarii  philologioi 
erlangensis  S  (1884)  p.  245-298. 

—  De  Ciceronis  de  offlciis  librorum  codice  palatino  1531.    Progr.  der  Studienanstalt 

Erlam/cv:  (Me/zrr)  1886.     (39  S.)    8.  M.  1. 

—  De  Ciceronis  de  offlciis  librorum  codicibus  vossiano  Q  71  et  parisino  6601.    Progr. 

des  Gymn.  Hof  1893.     (24  S.)     8. 
Poppelreuter,  Peter  Hubert:   Quae  ratio  intercedat  inter  Posidonii  ;r«(ji  nu9o)v 

Tznayiiujilug  et   tusculaiias   disputationes  Ciceronis.     1883  siehe  B.:    Posidonius 

rhodius. 
Postgate,  John  Percival:  Cic.  ad  Att.  IX  18.  XIV  1.     1888  siehe  C. :   CoUectiones 

(p.  13). 
Preis,  Willibald:    Adiectivum    utro   ordine   apud   optimos  Romanorum  scriptores 

coniunctum  sit  cum  substantivo  quaeritur.     1889  siehe  C. :  Scriptores. 
Preston,    Harriet  Waters:    Cicero   in   tho   Senate.     In:   The   Atlantic  Monthly  61 

(1888)  p.  641— 6.il. 
Preud'homme,  L. :  Le  codex  Bruxellensis  (Parcensis)  du  de  imperio  Cn.  Pompei 

de  Ciceron.    In:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Belgique  36  (1893)  p.  173—180. 
Priem,  Josef:  Die  irrealen  Bedingungssätze  bei  Cicero  uud  Caesar.    In:  Philologus 

5.  Suppl.     (1885,  Gesamttitel  1889)  p.  261- 34  i. 
Prigge,  Eduard:  Über  CicerosHortensius  (nach  Plaaberg,  de  Ciceronis  Hortensio  . ..) 

und   die  Protrei)tici   der  Alten.     (Bericht).     In:    Berichte  dos  Freien  Deutschen 

Hochstiftes  zu  Frankfurt  am  Main  N.  F.  9  (1893)  p.  1-3. 
Prohasel,  Paul:  Cic.  Brut.  6.  28.  47.  175.     1884  siehe  B. :  Aristophanes. 
Purser,   I^ouis  Claude:   On  a  London  ms.  of  Cii-ero's  letters.    In:  Proceedings  of 

the  r.  Irish  Academy.    Second  series.    Vol.  2.    Polite  literature  and  antiquities 

(1879—1888)  p.  3G6— 408. 

—  On  the  criticism  of  Cicero's  epistolae  ad  familiäres.    In:    Ilermathena  5  No.  11 

(188.5)  p.  277—304. 

—  Notes  on  manuscripts.     II.     1886.  1888  siehe  C. :  Scriptores  (p.  53). 

—  Cicero,  Atticus  XIII  30.  1.     In:  The  classical  Review  3  (1889)  p.  221. 

—  On  some  manuscripts   of  Cicero's  letters  to  Atticus.     In:  Hermathena  8  No.  19 

(1893)  p.  3.58—367. 

—  Notes  on  Cicero's  epistles.     Ebenda  9  (1893)  =  No.  20  (1894)  p.  87—94. 

—  siehe  R.  Y.  Tyrrell. 

Putsche,    Hugo:    Ueber    d:is    genus    iudicii    der    Rede    Ciceros    pro    C.    Rabirio 

„perduellionis  reo"  ad  Quirites.    Inaug.-Dissert.    Jtna:  Fronvtmische  Buclu/r.  1881. 

(1  Bl.,  45  S.)    8.  M.  —.75. 

Quinton,  A.:  La  conjuration  de  Catilina.    In:  Acadöniie  de  Sainte-Croix  d'Orleans. 

Lectures  et  Memoires  4  (1880)  p.  409—509. 
R.,  P.:  Le  „Brutus"  de  Ciceron.    In:  L'Instr\iction  publique  15  {Pari'.s  1886)  p.  366—368. 
Radtke,  Joannes:  Observationes  criticae  in  Cornifici  libros  de  arte  rhetorica.    1892 

siehe:  Cornificius. 
Raffaele  fr.  da  Venezia.    L'orazione  di  Marco  Tullio  Cicerone  Pro  lege  manilia: 

saggio   di   analisi   ragionata.      (jimracchi:   Tip.   del  colhgio  ih'  s.  BorniVfutani   1887. 

(103  S.)     8. 
Ragon,  Eloi :  Un  tour  de  jihrase  ciceronien  [an].    In:  L'Enscignement  chrötien  12 

(1893)  p.  206-207. 
Ramorino,   Feiice:   Notizia  di   alcuni   manoscritti  italiani   del  Cato  Maior  e  del 

Laelius  di  Cicerone.    In:   Rivista  di  filologia  e   d'istruzione  classica   15  (1887) 

p.  247—262. 

—  Cic.  pro  Mil.  33.     Ebenda  23  (1895)  p.  349. 

—  Cicerone,  De  imp.  Cn.  Pompei,  S  18.     Ebenda  p.  364. 

Raskop,  J. :  Themes  de  reproduction  pro  rege  Deiotaro  de  Ciceron  sur  les  regles 
de  la  syntaxe  des  temps  et  des  modes  et  sur  les  principaux  gallicismes.  Imi- 
tation de  l'allemand  de  Paul  Klaucke  et  C.  G.  Firnhaber.  BruxeUis:  J.  Lehcgue 
&  Cic.  1893.     (63  S.)     8.  Fr.  —.75. 

Rathay,  Johann:  Cic.  ep.  ad  fam.  II  7.  4.     In:  Wiener  Studien  1  (1879)  p.  158. 

Rauschen,  Gerhard:  Ephemerides  tullianae  rerum  inde  ab  exsilio  Ciceronis 
(Mart.  LVIII  a.  Chr.)  usque  ad  extromuni  anniim  LIV  gestarum.  Dissert.  hist. 
inaug.     I}oHiiiu:  H.  B<lirti„n  1886.     (64  S.)     8.  M.  1.20. 

Recent  memoirs  of  Cicero.     In  :  The  Atlantic  Monthly  50  (1882)  p.  697—709. 

Recreations  d'un  vieux  normalien.  I.  Ciceron,  Pro  Archia  [III  6.  III  6.  14.  VII  15. 
IX  20.  21.  X  23.  25].  II.  Seneque ,  Dialogorum  lib.  I  (de  Providentia).  In: 
Revue  de  philologie  7  (1883)  p.  170—173. 

Reid,  James  Smith:  The  Merton  codex  of  Cicero.  In:  The  Journal  of  philology  17 
(1888)  p.  294-302. 

—  Note  on  Cic.  de  flu.  II  56.    In:  The  classical  Review  10  (1896)  p.  155. 


M.  Tullius  Cicero.  317 


M.  Tullius   Cicero. 

ßeif  ferse  hei d ,  August:  Cic.  ad  Att.  4,  2,  4 sq.     1879  siehe  B. :  Longinus. 

—  Schedae  basilicanae   [Cic.  pro  Font.,  in  Pis.]     Ind.  schol.   hib.  Breslau  1885. 

(S.  9—11).     4. 
Rein,  Karl:  Über  Cicero's  Briefstil.    Progr.  des  Gymn.  Chemnitz  1895.  (S.3— 18).  4. 
Rein  ach,  Theodorus:  De  Archia  poeta.     1890  siehe  B. :  Arehias  antioch. 
Reinhardt,    Leopold:    Interpolationen    im    ersten    Buche    von    Ciceros    Offizien. 

Progr.  des  Gjmn.    Oels  1885.     (14  S.)    4. 

—  Die  Quellen   von  Cicero's  Schrift   de   deorum   natura.     [Breslauer  j^hilologische 

Abhandlungen  III  2J.     Breslau:   W.  KoihiKv  1888.     (1  Bl.,  68  S.)     8.  M.  .3.60. 

—  Untersuchungen   über   Ciceros   Offizien    (mit   einer  Einleitung   über   den  Mangel 

an  Idealismus  bei  den  Römern).     Progr.  des  Gymn.  Oels  1893.     (18  S.)     4. 

—  Nachlese   zur  Frage  nach  den  Quellen  Ciceros  im  ersten  Buch  der  Tusculanen. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  153  (1896)  p.  473 — 485. 

Reitzenstein,     Richard:     Drei    Vermutungen     zur    Geschichte     der    römischen 

Litteratur.   [Aus  :  Festschrift  Theodor  Mommsen  zum  50  jährigen  Doctoriul)iläum 

überreicht].     Mnrhnrg:  N.  0.  F.hnrfMiu    YcrJagshuchh.  1893.     (55  S.)    8.  M.  1.50. 

I.  Die  Abfassungszoit  des  ersten  Buches  Ciceros  de  legibus  (p.  1—31).    II.  Ein 

litterarischer   Angriff   auf   Octavian    (p.   32—43).     III.    Lukrez   und  Cicero 

(p.  44—55). 

Rhode,  Feodor:  Zu  Ciceros  Rede  pro  Milone  [29.  79].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  127  (1883)  p.  4S.5— 486.     "Vgl.  E.  Meyer  und  A.  Uppenkamp. 
Rhodius.  August:  De  syntaxi  planciana.     1894  siehe:  L.  Munatius  Plancus. 

—  De  L.  Munati  Planci  sermone.     lS9o  siehe  ebenda. 

Richard   (Richaud?),   Louis:   Etüde   sur  Ciceron.     In:    L'Instruction   publique   11 

(Paris  1882)  p.  590—593. 
Richter,    Ernst   Albert:    Zu   Cicero   de   oratore   [III.   5.    16].     In:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie  117  (1878)  p.  857-8.58. 

—  Zu  Ciceros  Rede  de  imperio  Cn.  Pompei  [13.  37].     Ebenda  121  (1880)  p.  31—32. 
Riemann,    Othon:    Ciceron.     Pro  Archia,    S  8,  „Heracleaene  esse  tum  adscriptum 

negabis?"     In:  Revue  de  philologie  12  (1888)  p.  117. 

—  Unus    avec    le    genitif   chez    Ciceron.    —    Toto    orbe    terrarum.    ou    in    toto   orbe 

terraruni.     1888  siehe:  Caesar. 

—  Note  sur  un  passage  du  „De  finibus".    (I  6).    In:   Revue  de  philologie  13  (1889) 

p.  86—87. 

—  Coelius  ap.  Cic.  Ad  fam.  8.  9.  1.     Ebenda  14  (1890)  p.  85. 

Rigal,  Eugenius:  M.  Tullius  Cicero  quatenus  artium  optimarum  amator  e.xstiterit. 

Thesis.     Parisiü:  Harhäh  <i  soc  1890.     (1  Bl.,  98  S.)    8. 
Koby,  Henry  John:    Cicero  de  oratore,  lib.  I  gj?  41.  42;  56;  173:  175;  179.     In:   The 

Journal  of  philology  15  (188  i)  p.  57-75. 

—  Some  points  of  roman  law  in  Tyrrell's  edition  of  Cicero's  correspondence.    In: 

The  classical  Review  1  (1887)  p.  66—70. 

Roch,  Franz:  De  Cornificio  et  Cicerone,  artis  rhetoricae  praeceptoribus.  Progr. 
des  Landes-Real-  und  Obergymn.  Baden  (Ost.)  1884.     (S.  3— 4i).     8. 

Roersch,  Louis:  Notes  sur  le  discours  de  Ciceron  pro  Sestio,  eh.  1 — 8.  In:  Revue 
de  l'instruction  publique  en  Belgique  26  (1883)  p.  285—290. 

Roh  de.  Dietrich:  Adiectivum  quo  online  apud  Caesarem  et  in  Ciceronis  orationibus 
conivinctum  sit  cum  suVjstantivo  examinavit  D.  K.     1884  siehe:  Caesar. 

Romizi,  Augusto:  Interpretazione  <li  un  passo  Ciceroniano  [d.  nat.  deor  I  3 — 4, 
6—9].     In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  18  (1890)  p.  243—245. 

Roschatt,  Alois:  üeber  den  Gebrauch  der  Parenthesen  in  Ciceros  Reden  und 
rhetorischen  Schriften.  Inaugural-Dissert.  Erlangen  1883.  (33  S.)  8.  Voll- 
ständig in:  Acta  seminarii  philologici  erlangensis  3  (1884)  p.  189—244. 

Röscher,  Wilhelm  Heinrich:  Zu  Ciceros  Rede  pro  Murena.  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  131  (1885)  p.  377-383. 

—  Catena  =  calumniator  [Cic.  pro  Mur.  20.  42].     Ebenda  135  (1887)  p.  408. 
Rubner,  Heinrich:    De  Oratoris  tulliani  codice  laurentiano.    Progr.  der  Studien- 
anstalt Spei  er  1882.     (67  S.)    8. 

Rück  ,  C^arolus:  De  M.  Tulli  Ciceronis  oratione  de  domo  sua  ad  pontifices.    Dissert. 

inaug.  u.  Progr.  des  Wilhelmsgymn.  München  1881.    (62  S.)    8. 
Rühl,   Franz:   Ciceroniana.     In:  Wissenschaftliche  Monats-Blätter  6  (1878)  Nr.   2 

p.  25-27.     Nr.  6  p.  8.5. 

—  Ueber    den    codex    laurentianus    53,    35,    nebst    Nachträgen    zu    den    neuesten 

Forschungen   über   Ciceros   Briefe.     In:   Rheinisches  Museum   für  Philologie  36 
(1881)  p.  11-25. 

—  Moskauer  cod.  zu  Cic.  ep.  ad  fam.  —  Cic.  de  orat.  I  8.  30.    1883  siehe  B.:  Appianus. 
Ruete,  Edmund:  Die  Correspondenz  Ciceros  in  den  Jahren  44  und  43.    Inaugural- 

dissert.  von  Strassburg.    Murhurrj:  N.  0.  Eliccrt'scltc  Vtrlugs-B.  1883.   (2  Bl.,  122  S.)   8. 

M.  2.40. 


318  Scriptores  latini.    D.    M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Ruhstrat,  E.:  Ein  Besitzprocess  [Cic.  pro  Caec.l.  In:  Jahrbücher  für  die  Dogmatik 
des  heutigen  römischen  und  deutschen  Privatrechts  19.  N.  F.  7  (1881)  p.  131  — 15;-(. 

—  Der    Process    gegen    den    Schauspieler    Roscius.      In:    Zeitschrift    der    Savigny- 

Stit'tung  für  Rechtsgeschichte  3  (1882)  Romanistisohe  Abtheilung  p.  'M-4S. 
Sabbadini,    Remigio:    Storia   del  C'iceronianisnio   e   di   altre   questioni  letterarie 
neir  etil  della  rlnascenza.    Toriiio:  K.  l.nesrlirr  1885.    (VI  S.,  1  Bl.,  136  S.)    8.   L.  3. 

—  Guarino  Veronese   e   le   opere  rettoriche  di  Cicerone.     In:    Rivista  di  lilologia  e 

d'istruzione  classica  14  (1886)  p.  425—434. 

—  Studi   di  Gasparino  Barzizza   su  Quintiliano   e  Cicerone.     Livorno:    R.  fHiisti  1886. 

(13  S.)    8. 

—  I  codici  delle  opere  rettoriche  di  Cicerone.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione 

classica  16  (181-8)  p.  97—120. 

—  La  eritica  del  teste  del  De  offlciis  di  Cicerone  e  delle  poesie  Pseudo-Vergiliane 

secondo    due    nuovi    codici.     Dissertaziono    letta   il    16   novembre   1887   nella   r. 
universitä  di  Catania.     Cutania:  Tip.  Frinir.  (riilati '[SSS.     (A  S.)    8. 

—  Ciceronis  Synonyma.     In:    Berliner  philologische  Wochenschrift  10  (1890)  Nr.  19 

Sp.  bST. 

—  Storia  e  eritica  di  aicuni  testi  latini.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  13). 

iJicxi  JLX(x()onov/.os ,  Z.  JC:  'O  'OQZt'ioio^  tov  Kixifjwrog.  In:  ß/ii/dfyi?  iwi  'Inko- 
fiu9mv.     HtQlnöog  2,  ti'.ii.  3  (Atlun  1880)  p.  207—208. 

—  Cic.  Brut.   11.  43.     Epist.   ad  Quint.    fr.  2.  11.     1896  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  13). 
Salkowski,  Paul:  Zur  didaktischen  Behandlung  der  Rede  Ciceros  für  den  Dichter 

Archias.     In:   Jahrbücher   für  Philologie  und  Paedagogik  138  (1888)  p.  369—376. 

—  Ciceros  somnium  Scipionis  als  Schullectüre.     Ebenda  142  (1890)  p.  37  —  44. 

—  Erläuternde  Bemerkungen  zu  Cicero  de  offlciis  cap.  32.  33.  42.    Ebenda  144  (1891) 

p.  484-491. 
Saltzmann,  Friedrich:    Über  Ciceros  Kenntnis  der  platonischen  Schriften.     1885 
siehe  B.:  Plato. 

—  ...  Fortsetzung  und  Schluss.     Nebst  einer  Untersuchung  über  die  Quellen  des 

ersten  Buches  der  Tusculanen.     1886  siehe  ebenda. 
Sandford,  Philip:  Cicero,  pro  A.  Cluentius  [8  167.  169].    In:  The  classical  Review  4 
(1890)  p.  271-272. 

—  Cic.  Ep.  ad  fam.  X  18.  2.    Ebenda  6  (1892)  p.  276—277. 

Santoro,    Benjamino:    Alfieri    e    Racine.    —    Cicerone    giiidicato    dal    Petrarca. 

Appunti.     (Hoviiwzzo:  Tipof/rußa  /hl  H.  O.spizi'o   V.  E.  1888.     (26  S.)    8. 
Sapienza,  Giuseppe:  Cicerone  retore.     Parte  prima.     Le  teorie  retoriche  nel  „De 

oratore'-.     SfAidio  eritico.     Cataiiin:  X.  (iiunnotfo  1896.     (48  S.)    8.  L.  1.25. 

Sauppe,    Hermann:    Coniecturae    tuUianae    (1857).      In    des    Verf.    Ausgewaehlte 

Schriften  {Bn-lin  1896)  p.  205—214. 

—  Tulliana  (1867).     Ebenda  p.  538—554. 

—  Bnn.  annal.  a  Cic.  de  div.  I  107  servat.     Cic.  de  div.  I  112.     1886.  1896  siehe  B.: 

Aeschylus. 

—  Cic.  pr.  Balb.  9,  Tusc.  V  36.     1890.  1896  siehe  B. :  Plato. 

V.  Scala,  Rudolf:  Zur  Charakteristik  des  Verfassers  der  Rhetorica  ad  Herennium. 
In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  131  (1885)  p.  221—224. 

Schilfer,  Simon:  Ciceronis  de  legibus  libri  I  cap.  21  et  22  interpretatio.  Progr. 
des  Progymn.  St.  Wendel  18-;i.     (S.  :i— 13).     4. 

Schäfler,  Jakob:  Ciceros  Verhältnis  zur  altrömischen  Komödie.  1884  siehe  C. : 
Poetae  scaenici. 

Schaum,  Ludwig:  De  consecratione  domus  ciceronianae.  Progr.  des  Gymn. 
Mainz  1889.     (S.  3—8).     4. 

Schelle,  Ernst  Emil:  Beiträge  zur  Geschichte  des  Todeskampfes  der  römischen 
Republik.  Progr.  der  Annenschule  (Rg.)  Dresden- AI  tstad  t  1891.  (;^9  S.)  4. 
P.  38—39:  Cic.  fam.  X  9.  3.  X  15.  2.  Phil.  2.  33.  82,  13.  21.  47,  7.  1.  13,  Sali.  b. 
iug.  68.  3. 

Schenk,  liichard:  De  dativi  possessivi  usu  ciceroniano  pars  I.  Progr.  der  Hansa- 
schule Bergedorf  bei  Hamburg.     Hdiiihiiy;/:  (Htrohl'x   Vtrl.i  1892.     (S.  3—25).    4. 

M.  2.50. 

Schenkl,  Heinrich:  Cic.  Aratea  v.  227  sqq.     1885  siehe  C. :  Poetae. 

Schenk),   Karl:    Zu  Cicero   pro  Sestio  10.  24.     In:  Wiener  Studien  2  (1880)  p.  3(X). 

—  Zu  Ciceros  t^onsolatio.     In:  Wiener  Studien  16  (1894)  p.  38—46. 

Schepss,  Georg:  Zwei  maihinger  Handschriften  (Hauptinhalt:  Sallust  und 
Cicero)  besprochen  von  G.  S.  Progr.  der  Lateinschule  Dinkelsbühl  1878. 
(28  S.)     8. 

—  Handschriftlicher   Fund   zu   Ciceros   Briefen   ad   Atticum.     In;    Blätter   für   ilas 

Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1881)  p.  7 — 15.  111—112. 

—  Bruchstück     einer     Handschrift    zu    C'icero    de    inventione.      Ebenda    23    (1887) 

p.  432—434. 


M.  Tullius  Cicero.  319 


M.  Tullius   Cicero. 

Schlehe,  Theodor:  Ciceros  philosophische  Schriften.  In:  Jahresberichte  des 
philologischen  Vereins  zu  Berlin  5  (1879)  p.  186—201.  1877.  1878.  Ebenda  6  (1880) 
p.  341— 39ii.  1879.  1880.  Ebenda  8  (1882)  p.  1—40.  1896.  1897.  Ebenda  2t  (1898) 
p.  236-277. 

—  Zu    Ciceros    Briefen    an    Atticus.      In:    Pestschrift    zu    der   2.    Silcnlarfeier    des 

Friedrichs -Werdersehen  Gymnasiums  zu  Berlin  iHtrliii  1881)  p.  22.5—247. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus.     In:  Hermes  18  (18S3)  p.  58S— 615. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus.     II.     Progr.  des  Friedrichs -Werderschen  Gymn. 

Berltn:  R.   Clnrtmr.     (Jetzt:    Wcnhmimi)  1883.     (24  S.)     4.  M.  1. 

—  Zu   Ciceros   Briefwechsel   im   J.  51.     Progr.   des  Friedrichs -Werderschen  Gymn. 

Tterlm:  R.  Crrbi/r.     (Jetzt:   W(idiii(iiin)  1895.     (31  S.)     4.  M.  1. 

Schilling,  Bernhard:  De  scholiis  bobiensibus.  Dissert.  inaug.  lips.  ii.  Progr. 
des  Vitzthumschen  Gymn.  Dresden  1892.     (32  S.)    4. 

—  Zu  den  Bobienser  Cicero-Scholien.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  151 

(1895)  p.  129—1.32. 
Schirmer,  Karl:  Zu  Cic.  Epist.  ad  Att.  I  19.    In:  Philologus  40  (1881)  p.  382-383. 

—  Über   die  Sprache   des  M.  Brutus   in  den  bei  Cicero  überlieferten  Briefen.     1884 

siehe:  M.  Junius  Brutus. 

—  Ciceros  Briefe  seit  1829.     In:  Philologus  45  (188(5)  p.  133-183. 

Schlag,  Hermann:  Cicero,  Verfasser  einer  grammatischen  Schrift.  Zugleich  ein 
Beitrag  zur  Wertbestimmung  der  Grammatici  latini.  Progr.  des  Kealgymn. 
Siegen  1888.     (16  S.)    4. 

Schienger,  Jacob:  Zu  Ciceros  Reden  gegen  Verres  [IV  128].  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  127  (18>^3)  p.  434. 

—  Cic.   de   orat.   II  10.  40   zwei   trochäische  Septenare   des   Statius  Caecilius.     Cic. 

pro  Sest.  39,  85,  pro  Murena  4.  9.     1890  siehe  B. :  Sophocles. 
Schleusner,  Wilhelm:  Die  Ausdrücke  und  Redensarten  aus  Ciceros  Pompejana 

und  catilinarisehen  Reden  .  .  .  zusammengestellt.     1888  siehe:  Caesar. 
Seh  Hack,   Karl:   Cic.   de  imp.   Cn.    Pomp.   §  18,   pro  Sulla  S  45.  53.  6^,  pro  Sest. 

§  12.  HO,  pro  Marc.  S  33.     1888  siehe  B. :  Homerus. 

—  Zu  Ciceros  Laelius  [§  37.  41].    In  :  Jahrbücher  für  classische  Philologie  139  (1889) 

p.  57—58. 

—  Zu  Cicero  de  offlciis  [III  1].     Ebenda  p.  232. 

Schmalz,  Joseph  Hermann:  Über  den  Sprachgebrauch  der  nichtciceronischen 
Briefe  in  den  ciceronisehen  Briefsammlungen.  In:  Zeitschrift  für  das  Oymnasial- 
Wesen  35  (1881)  p.  87—141. 

I.  Servins  Sulpicius  Rufus.   11.  M.  Claudius  Marcellus.    P.  Cornelius  Dolabella. 
M.  Curius. 
^  Ueber   die  Latinität   des  P.  Vatinius   in  den  bei  Cicero  ad  fam.  V  9  und  10  ent- 
haltenen Briefen.     1881  siehe:  P.   Vatinius. 

—  Über  den  Sprachgebrauch  des  Asinius  PoUio  in  den  bei  Cicero  ad  fam.  X  31— .33 

erhaltenen  Briefen  .  .  .  1882.  1890  siehe:  Asinius   Pollio. 

—  Jahresbericht  über  die  Litteratur  zu  Ciceros  Briefen  aus  den  Jahren  1881 — 1884. 

In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft 
Xll  (1884)  39  p.  34-73.     Fortgesetzt  von  L.  Gurlitt. 

—  Dichterische  Wendungen  bei  Cicero.    In:  Zeits(!hrift  für  das  Gymnasial -Wesen 

44  (1890)  p.  718—719. 

—  Über  Charakter  und  Sprache  des  C.  Matius.    1891  siehe:  C.  Matius. 

—  Der  Inf.    fut.   pass.    auf-uiri    auch  bei  Cicero  [ad  Att.  V  15.  3].     In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  145  (1892)  p.  79-80. 
Schmeisser,  Georg:  Zu  Cicero  de  republica  [II  3.  5].   In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  129  (1884)  p.  775. 
S  c  h  m  e  k  e  1 ,  August :  Die  Philosophie  der  mittleren  Stoa  .  .  .  1892  siehe  A. :  Scriptores 

philosophi. 
Schmid,    Siegfried:    Untersuchung   über   die  Frage  der  Echtheit  der  Rede  pro 

M.  Marcello.    Inaugural-Dissert.    Zürich :  Kit  mm  1888.   Leipzig:  (fl.  Focl).   (123  8.)   8. 

M.  1.20  resp.  2.50. 
Schmidt,   Attila:   Cicero   68  Horatius.     Progr.   des  Gyran.     Nagyszeben   1894. 

(S.  3—11).    8. 
Schmidt,  Ernst :  De  Ciceronis  commentario  de  consulatu  graece  scripto-  a  Plutarcho 

in  vita  Ciceronis  expresso.     1884  siehe  B. :  Plutarchus. 
Schmidt,   Friedrich:'  Zur    Kritik   und   Erklärung   der  Briefe  Ciceros   an  Atticus. 

Progr.  der  Studienanstalt  Nürnberg  1879.     (40  S.)    8. 

Der  kritische  Apparat.     Zur  Kritik  und  Erklärung  einzelner  Stellen. 

—  Zui-   Kritik    und    Krklürung    der    P.riefe   (^'leeres    an    Atticvis.      Progr.    drs    alten 

(iymn.  Würzburg  1892.     (:!.{  S.)     8. 
Der  gegenwärtige  Stand  der  Textkritik.    Zur  Kritik  und  Erklärung  einzelner 
Stellen. 


320  Scriptores  latini.    D.   M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Schmidt,  Friedrich:  Der  Codex  Tornesianus  der  Briefe  Ciceros  an  Atticus  und 
sein  Verhältnis  zum  Mediceus.  In:  Festgruss  dem  .  .  .  Oberstudienrat  Heinrich 
Heerwagen  zur  25.  Feier  seines  Amtsantrittes  .  .  .  dargebracht  von  den  Lehrern 
der  Studienanstalten  Nürnberg  und  Fürth  (Fyflavgen  1882)  p.  18 — 30. 

Schmidt,  .Johann:  Zu  Ciceros  Kede  pro  C.  Rabirio  perduellionis  reo.  In:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  39  (1888)  p.  211 — 212. 

—  Das    rhythmische   Element    in   Ciceros   Reden.     In:   Wiener   Studien   15   (1893) 

p.  209—247. 
Schmidt,   Otto   Eduard:   Zu   Cicero.    In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie  35 
(1880)  p.  313-317. 
Ad  Att.  XV  3.  1 ;  4.  2.     Phil.  I  31.  III  28. 

—  Zu  Ciceros  Briefwechsel  mit  M.  Brutus.    In  :  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

127  (1883)  p.  559-567. 

—  Die  Zeit  der  lex  Antonia  Corneliana  de  permutatione  provinciarum.    (64  v.  Chr.) 

Ebenda  p.  863—865. 

—  Zur  Chronologie  der  Correspondenz  Ciceros  seit  Caesars  Tod.    Ebenda  129  (1884) 

p.  331—350. 

—  Zur  Kritik  und  Erklärung  der  Briefe  Ciceros  an  M.  Brutus.    Ebenda  p.  617—644. 

—  Zur    Geschichte     der     florentiner     Handschriften    von     Cicero's     Briefen.      In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  40  (1885)  p.  611—619. 

—  Die   handschriftliche    Ueberlieterung   der   Briefe   Ciceros   an  Atticus,    Q.  Cicero, 

M.  Brutus  in  Italien.  [Abhandlungen  der  philologisch-historischen  Classe  der 
kgl.  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissenschaften  lu  No.  4  p.  273—380,  4  Taf.] 
Leipzig:  S.  Hirtd  1887.     8.  M.  6. 

—  Zur  handschriftlichen  Überlieferung  der  Briefe  Ciceros  an  Atticus.    In  :  Wochen- 

schrift für  klassische  Philologie  4  (1887)  Nr.  32/33  Sp.  1014—1019. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  M.  Brutus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  137 

(1888)  p.  179—184. 

—  Beiträge   zur   Kritik   der   Briefe   Ciceros   an  M.  Brutus   und   zur  Geschichte   des 

mvitinensischen   Krieges.     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie   141   (1890) 
p.  109-138. 
-  Paberius.     Studie   über   einen    Parteigänger   Caesars   nach   Ciceros  Briefen   an 
Atticus.     In:  Comraentationes  fleckeisenianae  (Lipsiat  1890)  p.  221—245. 

—  und  Lehmann,  Karl:  [Zur  Rezension  von  „Die  handschriftliche  Überlieferung 

cett.  in  No.  16/17  der  Wochenschrift].  In:  Wochenschrift  für  klassische  Philo- 
logie 7   (1890)   Nr.  28  Sp.  781—784. 

—  Ein    unverstandener    Witz    Ciceros    nebst    einer    kurzen    Bemerkung    über    die 

handschriftliche  Überlieferung  der  Briefe  an  Atticus.  In:  Berliner  philologische 
Wochenschrift  11  (1891)  N.  12  Sp.  354—356.     Nr.  13  Sp.  336—388. 

—  M.  Tullius  Cicero  beim  Ausbruch  des  Bürgerkriegs.   In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  143  (1891)  p.  121—130. 

—  „P.    Bagiennus"   (Cic.   Ep.    X  3S.  4).      In:    Philologus   51   (1892)   p.   186—188.     Vgl. 

V.  Gardthausen  ebenda  p.  518. 

—  P.  Ventidius  Bassus.     Ebenda  p.  198—211. 

—  Der  Briefwechsel   des  M.  Tullius  Cicero  von  seinem  Prokonsulat  in  Cilicien  bis 

zu  Caesars  Ermordung  nebst  einem  Neudrucke  des  XII.  und  XIII.  Buches  der 

Briefe  an  Atticus.     Ltipzig:  B.  G.  Teuhntr  1893.     (XI,  534  S.,  1  Bl.)    8.  M.  13. 
Tabulae  chronologicae.   1893  siehe:  M.  TuUi  Ciceronis  epistularum  libri  XVI  edidit 

L.  Mendelssohn  (p.  237). 
Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus  [X  1],    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  153 

(1896)  p.  263—268. 

—  Die    handschriftliche    Ueberlieterung    der    Briefe    Ciceros    an    Atticus.       In: 

Philologus  55  (1896)  p.  695-726. 
Schmitz,  Wilhelm:  Zu  Cicero  [Tusc.  II  26].    In:  Hermes  14  (1879)  p.  480. 
Schneider,    Albert:    Die    drei    Scaevola    Cicero's.      München:    Tit.    Aciermann   1879. 

(1  BL,  84  S.)    8.  M.  1.60. 

—  Der  Process  des  C.  Rabirius  betreffend   verfassungswidrige  Gewaltthat.     Fest- 

schrift [der  Univ.  für  B.  Windscheid].    Zürich:  SchuWiess  1889.   (IX,  50  S.)  8.    M.  1.20. 
Schneider,    Gustav:    Das  Platonische  in  §  77   und  78  von  Ciceros  Cato  roaior. 
1879  siehe  B.:  Plato. 

—  Zu   Cicero   [Cat.   mai.  56].     In:   Zeitschrift   für  das  Gymnasial -Wesen  36  (1882) 

p.  432— 133. 
Schneider,    Richard:    Cic.    pr.    Plane.   22.   54,   23.   57.     1878  siehe   B. :    Apollonius 

Dyscolus. 
Schnei dewin,   Max:   Ciceros  Schrift  de  divinatione  als  geeignete  Primalectüre. 

In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik  128  (1883)  p.  561-565. 

—  Deutsch    und    lateinisch    gefasste    disponierende    Übersicht    der    ciceronischen 

Miloniana  und  Sestiana.     Hamtln :  A.  Bricht  1884.     (47  S.)    8.  M.  —.90. 


M.  Tullius  Cicero.  321 


M.  Tullius   Cicero. 

Schneidewin,  Max:  Studien  zu  Ciceros  philosophischen  Schriften.  Ein  zu- 
samnienfassender  und  textkritischer  Rüclibliek  auf  Cicero's  Beurteilung  der 
epikureischen  Ethik  in  seinem  zweiten  Buche  de  finibus.  Progr.  des  Gymn. 
Hameln  1893.     (S.  3—24).     4. 

Seh  Hippel,  Emil:  Disposition  von  Ciceros  erster  catilinarischer  Kede.  Aus  der 
Praxis  des  Unterrichts.  In:  Lehrproben  und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der 
Gymnasien  und  Realschulen  Heft  50  (Dtzmthtr  1896)  p.  27 — 35. 

Scholl,  Fritz:  Die  Interpolation  der  ciceronischen  Caeliana.  In:  Rheinisches 
Museum  für  Philologie  35  (188U)  p.  543—563. 

—  Alte  Probleme.    II  provincias  (decretas)  rescindere  [de  domo  1X24].    In:  Archiv 

für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  205 — 207. 

—  Interpolationen,   Lücken   und   sonstige  Verderbnisse   in  Ciceros  Rede   de  domo. 

In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43  (188S)  p.  419-442. 

—  Zu  dem  Turiner  Cicero-Palimpsest.     Ebenda  50  (1895)  p.  155—158. 

—  Zu  Ciceros  Rede  pro  Flacco.     Ebenda  51  (l-^Ö)  p.  381 — 400. 

Scholl,  Rudolf:  Ampla-ansa  [Cic.  accus,  in  Verr.  II  25.  60 f.]  In:  Archiv  für 
lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  534 — 538. 

Schoene,  Alfred:  Coniectanea  critica.     1894  siehe  B. :  Constantinus  Porphyrog. 

Scholl,  Friedrich:  Zu  Cic.  Tusc.  I  35.  85.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 20  (11-841  p.  204  — 2U5. 

—  Zu  Tusc.  V  27.  78.     Ebenda  p.  407-408. 

Schollmeyer,    Ernst:    Quid   Cicero    de   poetis   Romanorum   iudicaverit.     Dissert. 

inaug.  Halis  Sax.  18S4.     (1  Bl.,  28  S.)    8. 
Schubert,   Robert  Julius:    Quos  Cicero   in    libro   I   et  II   de  re   publica   auctores 

secutus  esse  videatur.     Ditsert.  inaug.  wirceburg.  Lipsiae  1883.     (51  S.)    8. 
Schüssler,  Otto:  De  praepositionum  ab,  ad,  ex  apud  Ciceronem  usu.    Progr.  des 

Kaiser  Wilhelms-Gymn.  Hannover  1880.     (28  S.)    4. 

—  Zur  Lehre   von   den   Präpositionen   bei   Cicero.     II  (In   c.  acc.)     Ebenda   1881. 

(20  S.)    4. 
Schulthess,   Otto:    Der   Process   des   C.    Rablrius   vom   Jahre   63  v.  Chr.     Progr. 

der  thurgauischen  Kantonsschule.    Fniueiifdd:  (./.  Hubtrs   Verl.)  1891.    (77  S.,  1  S. 

ung.)    4.  M.  2. 

Schulze,    Ernst:    Zu  Cicero    de    finibus  [I  7.   23].     In:   Rheinisches  Museum  für 

Philologie  35  (1880)  p.  483-484. 
Schulze,   Ludwig:    Die  Lektüre   von  Ciceros  philosophischen  Schriften  in  Prima 

und  die  Aufgabe  der  philosophischen  Propädeutik.    Progr.  des  Gymn.  Lands- 
berg a.  W.  1889.    (24  S.)    4. 
Schwanke,  Arminius:  De  M.  Tullii  Ciceronis  quae  fertur  oratione  pro  M.  Mareello 

quid    statuendum   esse   videatur?     Dissert.   inaug.  erlangensis.     Brombergae 

18^5.     (1  Bl.,  64  S.)    4. 
Schwavtz,  Eduard:  Coniectanea.    1889  siehe  C:  Collectiones  (p.  14). 
Schwarz,  Henricus:  Curae  tullianae.     1878  siehe  B.:  Aeschylus. 

—  Coniectanea   critica    in   Ciceronis   crationes.     Progr.    des  Gymn.   Hirschberg 

1883.     (S.  3—10).     4. 
De  leg.  agr.  1  7.  22.     I  1.  2.     II  2.  4.     II  11.  27.     II  15.  40.    II  18.  49.    II  9.  52. 
II  19.  53.     II  20.  54.     II  21.  57.     II  27.  71.     II  35.  96.    Pro  Cae).  7.  18,  8.  19, 
21.  52,  22.  55.     In  Pis.  7,  15. 

—  Ueber  den  Harleianus  2682  des  Cicero.     In  :  Philologus  .54  (1895)  p.  lf)3— 177. 
Schwenke,  Paul:  Über  Ciceros  Quellen  in  den  Büchern  de  natura  deorum.     In: 

Jahrbücher  für  cl assische  Philologie  119  (1879l  p.  49—66.  1-9—142. 

—  Zu  Cicero  de  natura  deorum  [I  §  49  f.]    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

125  (1882)  p.  613-63^. 

—  Jahresbericht  über  die  Litleratur  zu  Cicero's  philosophischen  Schriften  aus  den 

Jahren  1881—1883,  1884-1886,  18S7— 1890.  In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte 
der  classischen  Alterthumswissenschaft  XI  (1883)  35  p.  74—117.  XIV  (1886)  47 
p.  267—316.     XXI  (1893)  76  p.  213—247.     Fortgesetzt  von  H.  Deiter. 

—  Des   Presbyter   Hadoardus   Cicero-Excerpte   nach  K.   Narduecis  Abschrift   des 

cod.  vat.  reg.  1762  mitgetheilt  und  bearbeitet  von  P.  S.  In:  Philologus  5  Suppl. 
(1889)  p.  .397—588. 

—  Zum  Cicerokodex  Vindobon.    189.     In:   Berliner  philologische  Wochenschrift  9 

(1889)  Nr.  20  Sp.  618-620. 

—  Apparatus   criticus   ad   Ciceronis   libros    de   natura   deorum.      In:    The   clasbical 

Review  4  (1890)  p.  347— .355.  400—404.  454-457.    5(1891)  p.  12—17.  143—146.  200—205. 

302    30''.  40^-412.  4.58-461. 
Sieg,  Gustav:   De  Cicerone  Germanico  Aviono  Arati  interpretibus.    1886  siehe  B. : 

Aratus  solensis. 
Sieroka,  Otto:  Zu  Ciceros  zweiter  Philippicu  [S  10s].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  129  (1884)  p.  616. 
Klusrimann,   Bibliotheca  scriptorum  classicomm.     II   I.  21 


322  Scriptores  latini.    D.   M.  Tullius  Cicero. 


M.  Tullius  Cicero. 

Siesbye,    Oskar:   Wesenbergiana.     In   orationem   Ciceronis   pro  L.   Murena.     In 

Ciceronis  Rhetorica.     In:  Nordisk  Tidskrift  for  Filologi.    Ny  Rwkke  8  (1887— 88) 

p.  227-230. 
Simon,    Jakob:    Kritische   Bemerkungen    zu   Ciceros   Brutus.     Progr.    des   Gymn. 

Kaiserslautern  1887.     (76  S.)     8. 
Sittl,  Karl:  Cicero  grammatieus.    In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  10  (1890) 

Nr.  9  Sp.  267.     Vgl.  Goetz,  Beck  und  Sabbadini. 
Smith,   Clement  Lawrence;   Cicero's  journej'  into  exile.     In:   Harvard  studies  of 

classical  philology  7  (1896)  p.  65—84. 
Smrcka,  Franciscus:  Quae  M.  Tullius  Cicero  de  philosophia  merita  sibi  paraverit, 

explicat  Fr.  S.     Pisuac  (./.  Buriuu)  1892.     (37  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  1. 

Snellman,   Walter   Johannes:    De    gerundiis    orationum    Ciceronis.     Dissertatio 

acad.  Helsingforsiae.   (Berolini:  ßlaytr  &  Mülhr)  1894.    (XVI,  233  S.,  2  Tab.)    8. 

M.  3.60. 
Sogliauo,  Antonio:  Di  uno  luogo  delle  epistole  ciceroniane  „ad  Familiäres"  [VIII 

1.  21|   ilhistrato   da   una   iscrizione   baiana.     In:   Societä    reale  di  Napoli.     Atti 

della   r.  Accademia   di  archeologia,  lettere  e  belle  arti  18  (189ö — 1897).     Parte  1 

No.  8.     7  S.     4. 
Soltau,  Wilhelm:    Eine    annalistische  Quelle  in  Cicero  de  officiis  III.     1890  siehe 

C. :  Scriptores  historici. 

—  Cicero   de   re   publica   und   die  servianisehe  Centurienordnung.     In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  410-414. 
Sommer brodt,    Julius:    Zu    Ciceros    Cato    maior    [16.    58J.      In:    Jahrbücher    für 

classische  Philologie  123  (1881)  p.  139-140. 
Spanoghe,  Emile:  Emendationes  tullianae.     Miscella.     Lugduui  Butav.:  K.  .1.  Brill. 
Lovnnu:  C.  Pfdirs  1890.     (VII,  6J  S.,  1  Bl.)    8.  F.  1,  resp.  Fr.  1.25. 

Acad.  De  Fin.  III  6.  22.  Tuse.  De  nat.  deor.  De  divin.  De  fato.  De  rep. 
De  legibus.  De  off.  Laelius.  De  orat.  Brutus.  Orat.  Pro  Flacco.  Pro 
Milone.  Pro  Balbo.  Epist.  ad  div.  Ad  Q.  Fratrem.  Ad  Attic.  —  Mis- 
cella: Aristot.  De  arte  poet.  Metaph.  Demosth.  XVIII  13.  Stob.  Flor. 
I  p.  2  (1).  407.  Athen.  XIII  555  b.  (2).  Porphyr,  vita  Plotini  §  4  in.  (3). 
Caes.  bc.  III  109.  6.  Liv.  V  §  2.  1  (2).  VI  2.  VI  14.  2.  IX  18.  4.  XXV  :31. 
Tac.  Agr.  XII  (1).  A.  Gell.  XIX  14.  8  (2).  Horatius. 
Speijer,  Jakob  Samuel:  Lanx  satura.    1886  siehe  C:  Collectiones  (p.  14). 

—  Cicero  [Verr.  II  2.  29.  71.     II  4.  42.  90).     In:  Mnemosyne  19  (1891)  p.  199.  386. 

—  Observationes  et  emendationes.     1891  siehe  C:  Collectiones  (p.  14). 

—  Cicero  [Verr.  II  1.  15.  38J.     In:  Mnemosyne  20  (1892)  p.  224. 

Spengel,    Andreas:    Die    Personenzeichen    in    den    Handschriften    von    Cicero's 
tusoulanae  disputationes.     In:  Philologus  48  (1889)  p.  .367—369. 

—  Zu   Cicero   pro   Sexto   Koscio  Amerino.     In:    Blätter   für  das  Bayer.  Gymnasial- 

schulwesen 27  (1891)  p.  273—279. 

—  Zu    den  Tuskulanen   des  Cicero.     In:   Blätter   für  das  Gymnasial-Schulwesen  31 

(1895)  p.  410-414. 
Stamm,  Peter:  Adnotationes  grammaticae  et  criticae  ad  M.  Tullii  de  divinatione 
libros.     Progr.  des  Gymn.  ROssel.     Königsberg  in  Ostpr.  1881.     (10  S.)    4. 

—  Die  Partikelverbindung  „et  quidem"  („ac-quidem")  bei  Cicei-o.    Progr.  des  Gymn. 

Rössel  1885.     (S.  3—16).     4. 
Stangl,    Thomas:    Boethiana    vel   Boethii   commentariorum    in  Ciceronis   topica 
emendationes  ,  .  .    1882  siehe:  Boethius. 

—  Textkritische  Bemerkungen   zu  Ciceros  rhetorischen  Schriften.     In:  Blätter  für 

das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  18  (188J)  p.  245—282. 
~-  Der  sog.  Gronovscholiast  zu  elf  ciceronischeu  Reden.    Ueberlielerung,  Text  und 
Sprache  auf  Grund  einer  Neuvergleichung  der  I.eydener  Handschrift  dargestellt. 
Erster  selbständiger  Teil  einer  Münchener  Habilitationsschrift.   München  1883. 
(37  S.)    8.     Wiederholt  in: 

—  Der  sog.  Gronovscholiast  zu  elf  ciceronischen  Reden.    Ueberlieferung,  Text  und 

Sprache  auf  Grund  einer  Neuvergleichung  der  leydener  Handschrift  dargestellt. 
Prag:  F.  Tonpshij.     Ltipzig:  (1.  Fmjtug  1S84.     (2  BL,  82  S.)    8.  M.  2.40. 

—  'OuoiörtjTtg  in   Ciceros   rhetorischen   Schriften    und    den   lateinischen   Rhetoren. 

1883  siehe  C:  Khetores. 

—  Zu  Cic.  Epist.   8.  3.     In :    Blätter   für   das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1884) 

p.  487. 

—  Zur  Textkritik  der  Scholiasten  ciceronischer  Reden.    In:  Rheinisches  Museum 

für  Philologie  39  (1884)  p.  231—238.  428-445.  566-580. 

—  Die  Handschriften  von  Lodi  und  Avranches.    Vorwort  zu  jeder  Neubearbeitung 

der  fünf  oratorischen  Bücher  Ciceros  in  Gestalt  eines  Berichtes  über  F.  Heer- 
degens Teubner-Ausgabe  des  Orator.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 21  (1885)  p.  24—47.  118—127.     Vgl.  F.  Heerdegen. 


M.  TuUius  Cicero.  323 


M.  Tullius   Cicero. 

Stangl,  Thomas:  Zu  Cicero  [Part.  or.  5;S.  Brut.  -259].    In:  Philologus  44  (1885)  p.  200. 

—  Zu  Ciceros  rhetorischen  Schriften  [De  opt.  g.  or.  8.  11,  Part.  or.  97.  23].    Ebenda 

p.  290. 

—  Zu  Ciceros  Brutus  [101.  130].     Ebenda  p.  .583-584. 
"  Cic.  de  orat.  I  256.     Ebenda  p.  751—752. 

—  Zu  Cicero  [Orat.  191].     Ebenda  45  (1886)  p.  99. 

—  Zu  Ciceros  Orator  §  131.     Ebenda  p.  193—194. 

—  Zu  Ciceros  rhetorischen  Schriften  [Part.  or.  68.  62.  64].     Ebenda  p.  .551. 

—  Cicero  in  Catil.  II  8.     Ebenda  p.  721. 

—  Epikritisches  zu  Ciceros  Orator  und  Brutus.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gyinnasial- 

schulwesen  23  (1887)  p.  92—97. 

—  Tulliana  et  Mario -Victoriniana.     Progr.  des  Luitpold-Gymn.  München.    (Leipzig: 

(1.  Foch)  1888.     (60  S.)     8.  ^  M.  1.20. 

I.  Tulliana.  (De  leg.  agr.  II  S  9.  23.  81,  p.  Font  42,  pro  C.  Kab.  perd.  8  25, 
p.  Mur.  29.  45.  55,  p.  Fl.  64,  pr.  Balb.  3,  pr.  Mil.  43,  pr.  Scauro45d.,  Phil. 
I  3.  II  42.  55.  V  5.  11.  VIII  7.  X  19.  XIII  12).  II.  Mario -Victoriniana.  Neu- 
bearbeitung der  Abhandlung  über  die  Definitionen.  Kleine  Nachträge  zu 
K.  Halms  Text  des  victorinisehen  Kommentars  zu  Ciceros  Rhetorik. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  [ad  Brut.  I  17.  4].     In:  Philologus  46  (1888)  p.  209. 

—  Z\x   Ciceros   Dialog    Hortensius       In:    Jahrbücher    für    classische   Philologie   147 

(1892)  p.  224. 

—  Bobiensia.     Neue   Beiträge   zur   Textkritik   und   Sprache    der   bobienser   Cicero- 

scholien.     Progr.  dts  Luitpold-Gymn.  München  1894.     (35  S.)    8. 

—  Lenities  ist  aus  den  Wörterbüchern  zu  streichen  [Bob.  Ciceroschol.].    In:  .Jahr- 

bücher für  classische  Philologie  149  (1894)  p.  351—352. 

—  Angebliche  Cicerofragmente.     Ebenda  p.  571 — 572. 

—  Zu  Cicero  <]e  oratore  [I  222].     Ebenda  p.  865—866. 

—  Zu  den  Gronovsclien  Cicero-Scholien.     Ebenda  151  (1895)  p.  224. 

—  Zu  Cicero  de  oratore  [II  176].     Ebenda  p.  783-784. 

—  Zu  den  Bobienser  Cicero-Scholien.     Ebenda  p.  784. 

—  Zu  Cicero  de  oratore  II  321.     In:  Philologus  55  (1896)  p.  391—392. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus  [V  12.  2.   XIII  22.  4].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  153  (1896)  p.  781—782. 

Starker,  Paul:  Symbolae  criticae  ad  M.  TuUii  Ciceronis  epistulas.  Dissert.  inaug. 
Vratislaviaf :  (Görlirh  &  dich)  1882.     (47  S.)    8.  M.  1. 

Steinbrück.  Franz:  Quibus  de  causis  Ciceronis  de  oratore  Über  videatur 
dignissimus,  qui  in  prima  gymnasii  classe  legatur.  Progr.  des  Gymn.  Dimniin: 
(Fianh)  1884.     (19  S.)    4.  M.  1. 

Steinmetz,  Karl:  Eine  Synesis.    1.  Cicero  de  orat.  I  c.  9.    1882  siehe  B.:  Homerus. 

von  Stern,  Ernst:  Catilina  und  die  Parteikämpfe  in  Rom  der  Jahre  66—63.  Ab- 
handlung zur  Erlangung  des  Magistergrades.  Dorpuf:  (Karoir)  1883.  (178  S., 
1  Bl.)    8.  M.  3.60. 

Exe.  II.     Ueber  die  Datirung  der  ersten  oat.  Rede  (p.  166—174). 

Sternkopf,  Wilhelm:  Quacstiones  chronologicae  de  rebus  a  Cicerone  inde  a 
tradita  Cilicia  provincia  usque  ad  relictam  Italiam  gestis  deque  epistulis  intra 
illud  tempus  [a.  704  et  705]  datis  acceptisve.  Dissert.  inaug.  Marburgi:  Klwerf'x 
Verl.  1884.     (1  Bl.,  70  S.)     8.  M.  1.20. 

—  Ciceros  Korrespondenz   aus   den  Jahren  68  bis  60  v.   Chr.     Progr.   des   Gyran. 

Elberfeld  1889.     (S.  3—24).     4. 

—  Zur  Chronologie  und  Erklärung   der  Briefe  Ciceros   aus   den  Jahren  48   und  47. 

Progr.  des  Gymn.  Dortmund  1891.     (50  S.)    4. 

—  Ciceros  Correspondenz  aus  den  Jahren  59  und  58.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  145  (1892)  p.  713—728. 

—  Wurden  Pompejus  ex  ))ello  niithridatico  ein  oder  zwei  Supplikationen  dekretiert? 

[de    prov.    cons.    11.    27J.      In:    Rheinisches    Museum    für    Philologie    47    (1892) 
p.  468—472. 

—  Über    zwei    Briefe    Ciceros    an    C.    Trebonius.      In:    Jahrbücher    für   classische 

Philologie  147  (1893)  p.  424—432. 

—  Zu  Ciceros  Pompeiana  [S  33].    Ebenda  p.  777. 

—  Zu  Ciceros  Episteln  [V  20.  2].    Ebenda  149  (1894)  p.  287—288. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus  [I  16.  3].     Ebenda  p.  407-408. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus  [V  2.  3|.     Ebenda  p.  488—490. 

—  Die  Zeit   der  Rede  Cicrros   pro  Q.  Ro.scio   comoedo.     Ebenda  151  (1895)  p.  41—56. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  an  Atticus  [V  4.  4|.    Ebenda  p.  432. 

—  Zu  Ciceros  Briefen  [II  7.  4].     Ebenda  1.53  (1896)  p.  354—353. 

Stinner,  Augustus:  De  eo  quo  Cicero  in  epistolia  usus  est  sermone.  Oppelii.: 
K.  Frmwk  (1849.  1854.  1864)  1879.     (72  S.)    8.  M.  2. 

21* 


324  Scriptores  latini.   1).    M.  Tullius  Cicero. 


M.  Tullius   Cicero. 

Stocchi,   Giuseppe:    Aulo   Gabinio   e   i   suoi  processl.     Torivo:  K.  Loescher  (Ftrenzt: 

Tip.  tli  S.  LiiHdi)  1892.     (5  Bl.,  569  S.)    8.  L.  5. 

I  4.  Esame    del   racconto  di  Phitarco  circa  la  legge  Gabinia  (p.  47—53).     II  4. 

Racconto  ed   errori  di  Dione   circa  il  processo  de  maiestate  (p.  33.5—341). 

II    .5.    L'episodio    di   Valerio    Massimo    (p.    343—352).      11    7.    Le    aecuse    di 

Cicerone  a  Gabinio  (p.  377 — 429). 

St  oek ,  Wilhelm :    De    recensenda    Ciceronis    oratione    quam    habuit   cum    scnatui 

gratias  egit.     In:  Genethliacon  gottingense  (Halis  S<ix.  1888)  p.  106 — 111. 

—  Cic.  pro  Cael.  16.    Ebenda  p.  170—171. 
Stöcklein,  Johannes  siehe:  Fr.  Boll. 

Stoerling,  Gustav:  Quaestiones  ciceronianae  ad  religionem  spectantes.    Pissert. 

inaug.  Jenae  1894.    (41  S.)    8. 
St  oll,  Heinrich  Wilhelm:  Marcus  Tullius  Cicero.     1881  siehe:  Caesar. 
Stowasser,  Josef  Maria:  Satura.     1884.  1885  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 

—  Poscere  [Cic.  Verr.  TI  1.  66J.     In:  Wiener  Studien  12  (1890)  p.  326-.327. 

—  Cic.  in  Pis.  11.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 

Schyrgens,  Joseph:  Essai  d'analyse  oratoire  du  discoiirs  de  Ciceron  pour  le 
poete  Archias.     liigc  H.  Deaatiui  1885.     (32  S.)    8.  Fr.  —..50. 

Seibel,  Max:  Eine  vatikanische  Handschrift  des  somnium  Scipionis.  In:  Ab- 
handlungen aus  dem  (Jebiet  der  klassischen  Altertums-Wissenschaft.  Wilhelm 
von  Christ  zum  00.  Geburtstag  dargebracht  {Münihin  1891)  p.  15—24. 

Sepp,  Simon:  Aenesidem  bei  Cicero.     1893  siehe  B.:  Aenesidemus. 

S  tr  achan- Da  V  id  son  ,  James  Leigh:  Cicero  and  the  fall  of  the  roman  republic. 
New   i'nrk,  Lonilon:  G.  P.  rnfnamS  .Sons  1894.     (VI  S.,  1  Bl.,  446  S.)    8.  Sh.  5. 

Straub,  Joannes:  De  tropis  et  figuris,  quae  inveniuntur  in  orationibus  Deniosthenis 
et  (/'iceronis.     1883  siehe  B.:  Demosthenes. 

Strehl,  Willy:  M.  Livius  Drusu.s  .  .  .    18>7  siehe  B. :  Appianus. 

Streicher,  Öscariiis:  De  Ciceronis  epistolis  ad  familiäres  emendandis.  Dissert. 
inaug.  ienens.  Lipsiae  1883.  (32  S.)  8.  Vollständig  in:  Commentationes 
philologae  ienenses  3  (I.t'iisiai  1884)  p.  97 — 214. 

Streng.  Adolphus  V. :  De  Ciceronis  ad  Brutum  epistolarum  libro  qui  secundus  in- 
scribitur.  Akad.  afh.  Helsingforsiae  1885.   {Btrolfm:  Mayer  d  Midlir).  (119S.)  8.  M.  2. 

Strenge,  Julius:  Das  Moment  des  Komischen  in  Ciceros  Rede  pro  Murena.  Progr. 
des  Gymn.  Parchim  1896.     (S.  3—14).     4. 

Stroebel,  Eduard:  De  Ciceronis  de  oratore  librorum  eodicibus  mutilis  antiqui- 
oribus.  Dissert.  inaug.  Erlangae  1883.  (76  S.)  8.  Unter  d.  Titel:  Ciceronis 
de  oratore  librorum  Codices  mutilos  antiquiores  exarainavit  E.  S.  In:  Acta 
seminarii  philologici  erlangensis  3  (1884)  p.  1—74. 

—  Die  ältesten  Handschriften  zu  Ciceros  Jugendwerk  de  inventione.    In:  Philologus 

45  (1886)  p.  469—508. 

—  Zur  Handschriftenkunde  und  Kritik  von  Ciceros  Partitiones  oratoriae.    Progr. 

der  Studienanstalt  Zwei  brücken  1887.     (47  S.)    8. 

—  Zu  Cicero  de  inventione.     Zu  Corniflcius  ad  Herennium.     Nachtrag.    In:  Philo- 

logus 47  (1889)  p.  170—172. 

—  Zur   Handschriftenkunde    einiger  Reden   Ciceros.     In:    Blätter    für    das   Bayer. 

Gymnasi.<ilschulwesen  25  (1889)  p.  381—386. 

—  Die  Tuskulanen  im  cod.  vaticanus  3246.     In:  Philologus  49  (1890)  p.  49—64. 

—  Zu  Cleero's  Tuskulanen.     Ebenda  50  (1891)  p.  81—85. 

—  Die  Handschriften  zu  Ciceros  Rede  in  Pisonem.    In :  Festschrift  zum  150jährigen 

Bestehen  der  Universität  Erlangen  dargebracht  vom  neuen  Gymn.  zu  Nürnberg 
1893  p.  Ii7— 42. 

—  Die  Handschriften  zvi  Ciceros  Rede  pro  Flacco.   In:  Philologus  52  (1894)  p.  489 — 495. 

—  Zu  Ciceros  Academica  posteriora.     Ebenda  p.  726 — 728. 

—  Die  Handschriften  von  Ciceros  Jugendwerk  de  inventione.     In:  Blätter  für  das 

Gymnasial-Schulwesen  30  (1894)  pT  90—94. 

—  Bericht   über   die  Litteratur   zu  Ciceros   rhetorischen  Schriften   aus  den  Jahren 

1881—1893.    In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthuma- 

wissenschaft  XXII  (1894)  80  p.  166—216.    XXIII  (1895)  84  p.  319-367.    Fortgesetzt 

von  G.  Amnion. 
Stüve,  Wilhelm:  Ad  Ciceronis  De  fato  librum  observationes  variae.    Dissertatio 

inaug.  Kiliae  1895.    (1  Bl.,  57  S.)    8. 
Suarez  Capalle ja,  Victor  [rieht. :  Capallej  a,  V.  S.] :  La  moral  sin  Dios  de  Cicerön 

segün   SU  Tratado   de   officiis.     In:    Revista  conteniporänea  34  (1881)  p.  265—286. 
Suringar,  Willem   Hendrik  Dorainicus:    De    onlangs   gevonden   fragmenten   van 

Cicero.   Eene  teleurgestelde  verwachting.  Lo'rloi:  K.  J.  ßnll  1883.   (15S.)  8.  F. —.50. 
Suster,  Guido:  De  Plinio  Ciceronis  imitatore.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione 

classica  18  (1890)  p.  74—86. 

—  Cic.  Lael.  91,  pr.  SuU.  ,55.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 


M.  Tullius  Cicero.  325 


M.  Tullius   Cicero. 

Tartara,  Alessandro:  I  precursori  di  Cicerone  .  .  .  1888  siehe  C. :  Oratores  (p.  19). 

Teiche rt,  Paul:  Quae  e  Cornificii  libris  rhetoricis  habeat  Quintilianus.  1881  siehe: 
Quintilianus. 

ten    Cate   Fenne ma,    Henricus:  Quaestiones  parthicae.     Specimen  litter.  inaug. 
lugduno-batav.     Ntowacji:  H.  C.  A.  Tliüiiu  1882.     (3  BL,  112  S.)    8. 
I.  De  fontibus  historiae  parthicae.    II.  De  flde  et  auctoritate  Justini  in  rebus 
parthicis  enarrandis.    III.  De  C.  Cassii  et  M.  TuIIii  Ciceronis  rebus  contra 
Parthos  gestis. 

Teuf  fei,  Wilhelm  Sigmund:  Cicero.  1.  Leben.  2.  Persönlicher  und  staats- 
männischer  Charakter.  3.  Einleitung  zu  der  Rede  für  Quinctius.  a)  That- 
sächliche  Grundlage,  b)  Prozessgeschichte,  c)  Ciceros  Beweisführung.  4.  Zur 
Rede  für  Murena  [1,  2.  2,  3.  26,  52,  28,  58.  30,  63].  5.  Zu  den  Briefen  des  Cälius 
[ad  Fam.  VIII,  1,  4.  3,  2.  8,  5.  8,  9.  9,  51  (1861.  18  i3.  1869.  1870.  1872.  1874).  In 
des  Verf.  Studien  und  Charakteristiken  zur  griechischen  und  römischen 
Litteraturgeschichte-  {f.d'iizi'}  1889)  p.  3Ö2— 431. 

—  Zur  Rhetorik  ad  Herennium  (1873).    In  des  Verf.  Kritisch-exegetisches  {Tühhujin 

1878)  p.  45. 
Thamin,  Raymond:  Saint  Ambroise  et  la  morale  chretienne  au  IV»  siecle.    Etüde 

comparee  des  traites  „Des  devoirs''  de  Ciceron  et  de  saint  Ambroise.    1895  siehe: 

Ambrosius. 
Thiaucourt,   Camille:   Essai   sur   les   traites  philosophiques  de  Ciceron  et  leurs 

sources  grecques.    These.    I'nris:  H'uhcät.  tt  Vit.  ISSb.    (1  BL,  VII,  358  S.,  1  Bl.)    8. 

Fr.  6. 
Thiaucourt,  Charles:  Le  p'oces  des  complices  de  Catilina  aux  Nones  de  Deccmbre 

63  av.  J.-C.    In:  Annales  de  la  Faculte  des  Lettres  de  C!aen  S"  annee  N.  2  (1887) 

p.  635-676. 
Thiele,  Georg:    Quaestiones  de  Corniiici  et  Ciceronis  artibus  rlietoricis.     Dissert. 

inaug.  Gryphiswaldiae  1889.     {Leipzig:  H.   Fml).     (1  BL,  110  S.)     8.  M.   1.50. 

Thielmann,  Philipp:  De  sermonis  proprietatibus  quae  leguntur  apud  t^ornificium 

et  in  primis  Ciceronis  libris.     Dissert.  inaug.  Argentorati  1879.     (113  S.,  IS. 

ung.)    8.     Auch  in:  Dissertationes  philologicae  argentoratenses  selectae  2  (1879) 

p.  347—463. 

—  Zu  Cornificius.     1879.  18M  siehe:  Cornilicius. 

—  Stilistische  Bemerkungen  zu  den  Jugendwerken  Ciceros.    I.  II.    In:  Blätter  für 

das  Bayerische  Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  202  -213.  353—359. 

—  Zwei  neue  Fragmente  archaischer  Poesie.     18S7  siehe  C. :  Poetae  scaenici. 
Thomas,    Emile:    Cieöron,   de   finibus   II  24.  78.     In:  Revue  de  philologie  7  (1883) 

p.  169. 

—  Ciceron,  Verrines  V  43.  113.     Ebenda  p.  203. 

—  Note  sur  un  Gemblaceiisis  aujourdhui  a  Bruxelles,  No.  534S— 5352,  XII«  S.     In  : 

M6langes  Graux  {Purix  1884)  p    47—48. 

„Le  ms.  contient:  M.  Tullii  Ciceronis  ad  Herennium  libri  I— VI,  libri  1—11 
rhetoricorum  (sie)  M.  Tullii  Ciceronis  (de  invent.),  le  commentaire  de 
Grillius  sur  le  trait^  precedent,  Ciceronis  tvisoulanarum  disputationum 
libri  V,  le  pro  Archia". 

—  Du  contenu  primitif  du  Regius  (Paris.    7774  A).     In:  Revue  de  philologie  9  (188.5) 

p.  167—168. 
Thomas,   Paul:    Sur  l'Hortensius  de  Ciceron.     1879  siehe  C. :    Collectiones  (p.  15). 

—  L'Hortensius  de  Ciceron.     In:  L'Athenaeum  beige  2  (1879)  p.  1.55.    Vgl.  Vincenzo 

de  Giovanni. 

—  Un   commentaire   du   moyen   äge   sur   la   rhetorique   de   Ciceron.     In:    Jldanges 

Graux  (/'«r/V  1884)  p.  41—45. 
L'auteur  du  commentaire  est  un  certain  Theodoricus. 

—  Notes  sur  quelques  passages  d'auteurs  latins.     1890  siehe  C. :  Scriptores  (p.  54). 

—  Uratores   fetiales.     [Cic.    de  leg.  II  9.  21].     In:    Revue   de   Linstruction   publique 

en  Belgique  35  (1892»  p.  191-192. 

—  Cic6ron,  De  legibus,  II  17.  44.  III  In.  21.    In:  Revue  de  philologie  16  (1892)  p.  17. 

101—102. 

—  Le   codex  Bruxellensis  (Parcensis)  du   Pro  Caecina  de  Ciceron.    In:   Revue  de 

l'instruction  publique  en  Belgi(|ue  35  (1892)  p.  3).5— 381.     86  (1803)  p.  22-27. 

—  Ad  Ciceronem  (pr.  Arch.  5.  9).     In:  Mnemosyne  23  (1895)  p.  389. 
Tlioresen,  Valdemarus:    In  Ciceronis   de   divinatione  libros  commentatio  critica. 

In:  Nordisk  Tidsskrift  foi-  Filologi.     3  Rickke  2  (1S93-1894)  p.  24-  43. 

—  Cic.  ep.  ad  Att.  I  16.  13.     1896—1897  siehe  B.:  Sophocles. 

Thouret,  Georgius:  De  Cicerone,  Asinio  PoUione,  C.  Oppio  rerum  caesarianarum 
scriptoribus.  Dissert.  inaug.  [Ex:  Leipziger  Studien  zur  classischen  Philologie  l 
(1878)].    Lipsiae  1878.    (S.  303— 36J).    8. 


326  Scriptores  latini.    D.    M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Tincani,    Carlo:   Di   un   passo   della   orazione  „De  iniperio  Cn.  Pompei"    di  M.  T. 

Cicerone  (§  18).    In:  Kivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  16  (1868)  p.  421 — 430. 
Toraanetz,    Karl:    Über    den   Wert   und   das   Verhältnis   der   Handschriften   von 

Ciceros  Cato  maior.    Progr.  der  Oberrealschule  im  8.  Bezirk  Wien  1883.    (22  S.) 
•8.     II.  Progr.  des  Gymn.  Hernais.     Wien  1886.     (S.  3—36).     8. 
Traube,  Lvidwig:  O  Roma  nobilis.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 

—  Das    Gastmahl    des    Cicero.     In:    Rheinisches    Museum    für   Philologie  47   (1892) 

p.  558—568. 

Sprüche  der  7  Weisen  unter  diesem  Namen. 
Traun  wieser,     Johann:    In    M.    T.    Ciceronis    librum ,    qui    inscribitur    Brutus, 

quaestiones.     Progr.  des  Realgymn.  Mährisch-Trübau  1879.     (37  S.)    8. 
Tripepi,  Luigi :  Un  pontetice  e  i  libri  di  TuUio  e  di  Livio.    In  des  Verf.  Ragioni 

e  fatti  ad  apologia  di  alcuni  papi  (Roimi  1894)  p.  111 — 125. 
Trollope,  Anthony:  The  life  of  Cicero.   2  voll.  Lüinhit:  CliapiiKiK  &  Hall  1880.  8.  Sh.  24. 
Tschiassny,  Mauricius:  Cic.  pro  L.  Corn.  Balbo  XIV  33.     In:  Wiener  Studien  9 

(1887)  p.  325—326. 
Tubbs,  H.  Arnold:  Critica  quaedam.    In:  The  classical  Review  10  (1896)  p.  29— 30. 
Cic.  ep.  ad  Quint.  fr.  II  3.  5,  ad  Att.  V  11.  6,  ad  fam.  VIII  8,  2,  pro  Sest.  42. 
91.     Hör.  sat.  1.  6.  22,  1.  5.  41-44. 
Tyrrell,  Robert  Yelverton:  MvoTiQiüwjfo«.     1879  siehe  C:  Scriptores  (p.  54). 

—  Vindiciao  latinae.     1881.  1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 

—  Cicero,  Epp.  .ad  Att.  IV  2.  4.     In:  Hermathena  4  Nr.  9  (1883)  p.  413-414. 

—  Notes  on  Cicero's  lettres.     Ebenda  5  (1885)  =  Nr.  10  (1884)  p.  21—27. 

—  Tulliana  [Ep.].     Ebenda  5  Nr.  11  (1885)  p.  354—361. 

—  Cicero's   provincial    governnient.     In:   The   Quarterly  Review   167   (1888)   Nr.  334 

p.  427  ss.  Wiederholt  in  des  Verf.  The  correspondence  of  Cicero  3  (1890)  p.  XV 
-XXXVIII. 

—  Cicero,  Epp.  ad  Att.  XIII  42.  3.     In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  451—453. 

—  Ciceroniana  [ad  Att.].     In:  Hermathena  7  (1890)  =  Nr.  15  (1889)  p.  36—43. 

—  A  question  in  criticism  illustrated  from  Cicero's  letters.    Ebenda  9  (1896)  =  Nr.  21 

(1895)  p.  171—174. 

—  Ciceron    and    the    triumvirate.    —    The    egyptian    question.    —   Cicero    and    bis 

correspondents.  —  Jules  Lebreton's  studies  on  Cicero's  language.  In  des  Verf. 
The  correspondence  of  M.  Tullius  Cicero  11^  (Dnblin  1906). 

Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C:  Collectiones  (p.  15). 

Uppenkamp,  August:  Die  beiden  ersten  Bücher  Ciceros  vom  Redner  zum  Über- 
setzen ins  Lateinische  bearbeitet.  Progr.  des  Gymn.  Düren  1880.  (S.  3— 26).  4. 
Siehe: 

—  Aufgaben  zum  Übersetzen  aus  dem  Deutschen  ins  Lateinische  im  Anschluss  an 

Schriften  Ciceros.     4  Hefte.     Leipzig:  B.  (i.  Tiahnir  1880.  1882.     8. 

1—3  je  M.  —.45.    4  M.  —.40. 

1.  Das  erste  und  zweite  Buch  von  den  Pllichten.    (29  S.).    2.  Das  erste  und 

fünfte   Buch    der  tusculanischen   Untersuchungen.     (27  S.).     3.    Das   erste 

und   zweite   Buch   vom   Redner.     (27   .S.)     4.    Die  Reden   für  Milo   und   für 

Murena.     1882.     (28  S.) 

—  Zu  Ciceros  Rede  pro  Milono  [29,  79].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125 

(1882)  p.  472.     127  (1883)  p.  483—485.     Vgl.  J.  Holub.     E.  Meyer.     F.  Rhode. 

—  Einige    Kapitel    der   Logik,    im    Anschluss    an    Cicero's    tuskulanische    Unter- 

suchungen  übersichtlich    dargestellt.     Progr.    des   Gymn.    Düsseldorf  1885. 

(24  S.)    4. 
Urlichs,   Ludwig:   Zur   Kritik   Ciceros.     1.    Zur   Rede  für   Sestius.     2.   Zur   Rede 

für  Murena.     3.    Zu   den   Büchern    über   die  Gesetze.     In :   Rheinisches  Museum 

für  Philologie  33  (1878)  p.  150—156. 
Urlichs,  Ludwig  (fll.) :  Zu  Cicero,  De  inventione  II  1.  1.    1887  siehe  A. :  Scriptores 

(P-  74). 
Usener,    Hermann:    Variae    lectionis    specimen    primum.      1889    siehe   B. :    Aelius 

Dionysius. 

—  De  Ciceronis  Hortensio.     1889  siehe  B. :  Dionysius  Halle,  (p.  443). 

Ussing,  Johan  Louis:  Den  egentlige  Betydning  af  Udtrykket  provincia;  consulares 
og  pnetoriit.  I  Anledning  af  Cic.  de  prov.  cons.  15,  37.  In:  Det  philologisk- 
historiske  Samfunds  Mindeskrift  i  Anledning  af  dets  femogtyveaarigeVirksomhed 
1854—1879  {h'jshaihimt  1879)  p.  55—63. 

Vad  alä-Papale,  Giuseppe:  Le  leggi  nella  dottrina  di  Piatone,  di  Aristotile,  di 
Cicerone.     1894  siehe  B. :  Aristoteles. 

Vahlen,  Johannes:  De  Ennii  Iphigenia.  1878.  1907.  [Ennius  ap.  Cic.  rep.  I  18.  30. 
Tusc.  III  3.  5]  siehe:  Ennius. 

—  De  veterum   poetarura  versibus   a  Cicerone  citatis.    Ind.  lectt.  hib.  Berolini 

1879.  (S.  3—15).  4.  Wiederholt  in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  {Lipsiae  1907) 
p.  88—102. 


M.  TuUius  Cicero.  327 


M.  Tullius  Cicero. 

Vahlen,  Johannes:  Cic.  Catil.  IV  10.  -'2.     1880.  1907  siehe:  Catullu*. 

—  Varia.     1880.  18*^2.  1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  1.5.  16). 

—  Cic.  de  rep.  1.  36.  56.     1895  siehe  B. :  Dio  Priisaensis. 

Valecon,    Isaac    Marinus  Josue:    Ad    virum   clarissimuni  S.  A.  Naberuni   de   looo 

Ciceronis  [de  leg.  agr.  2.  9.  24]  interpretando.    In  :  Mnemosyne  24  (1896)  p.  114—12.3. 
Valla,  Filippo :  Note  critiehe.    I.  Per  il  cosi  detto  „Dialogus  de  Oratoribus"  [c.  SJ. 

II.  Cicerone,    De   Orat. ,    üb.  II,   §  18^.     In:    Rivista   di   filologia   e   d'istruzione 

classioa  20  (1892)  p.  333—325. 
Vallauri,    Thomas:    De    tulliana   eloquentia  acroasis  facta  .  .  .  postr.  cal.  dec.  a. 

1880.     Augnstdf  Tmiriti.  1S80.     (22  S.)     8.     Wiederholt  in  des  Verf.  Acroases  (Sa^ü 

1885,  Umschlag  1886)  p.  273-290. 
Vannucci,    Atto :   L'eloquenza   roniana   e  Cicerone   oratore   e   filosofo.     (1854)  1885 

siehe  C. :  Collectiones  (p.   16). 
Vassis,  Spyridon  siehe  Sp.  Bases, 
van  Veen,  .Tacobus  Simon:  Tulliana.     In:  Hermes  23  (1888)  p.  314—317. 

Brut.  4.  15,  14.  53,  30.  116,  3i.  132,  pro  Sulla  15.  42,  Tusc.  I  3.  6,  45.  108,  ad  tarn. 
V  13.  1,  ad  Q.  fr.  II  13.  2. 
Verrall,    Arthur   Woolgar:    Cic.    ep.    X   (Att.    I    1)  4.     XXII   (Att.   I   16)  3.     XXVI 

(Att.  I  20)  1.    XXVII  (Att.  II 1)  9.     In  :  Proceedings  of  the  Cambridge  Philological 

Society.    Lent  term,  1885  p.  8—10. 
van  Vessem,   Joseph:    De   M.  TuUii   Ciceronis    de   Oratore   libris.     Specimen   litt. 

inaug.  lugd.-batav.     fhdopinc.  Ap.  M.  Alhirfs  d  ßlios  1896.     (2  BL,  112  S.)    8. 
Viertel,  Anton:  Die  Wiederauffindung  von  Ciceros  Briefen  durch  Petrai-ca.    Eine 

philologisch -kritische  Untersuchung.     Progr.  des  Wilhelms-Gymn.    Königsbtrg: 

Hnrtuno  1879.     (44  S.)    4.  M.  1. 

—  Die  Wieder.uiffindnng  von  Ciceros  Briefen  durch  Petrarca.    In:  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  121  (1880)  p.  231—247. 

—  Flavius  Biondiis  über  die  Auffindung  der  ciceronischen  Briefe.    In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  36  (1881)  p    150- 1-52. 
V  i  1 1  e  m  a  i  n  ,  Abel  Fran^ois :  Notice  sur  Cic6ron.    In  des  Verf.  Etudes  de  litterature 

ancienne  et  6trangere.     Nouvelle  Edition  (Paris  1884)  p.  27 — 58. 
Vitelli,    Hleronymus:   Cic.   p.   Sext.    Rose.  23.  64;    p.  Sest.  51.  110,  Brut    8.  31;  de 

Legg.  1.  2.  6.     1830  siehe  B. :  Demosthenes. 

—  Frammento  di  un  codiee  delU»  lettero  familiari  di  Cicerone.    1885  siehe  A. :  Poetae 

lyrici  (I  1  p.  36). 
van   der  Vliet,  Joannes:  In  t'iceronis  epistulas  ad  M.  Briitum.    In:  .Jahrbücher 
für  classische  Philologie  131  (1885)  p.  374—376. 

—  Varia  ad  varios.     1892  siehe  C:  Collectiones  (p.  16). 

—  Einendationum   trias   [1.   Cic.    de   fin.   III   76.     2.    Plin.    h.   n.  praef.  5.     3.  Valer. 

Max.  VII  2  E.  10].    In:  Sylloge  eommentationum  quam  v.  cl.  Constantino  Conto 
obtulerunt  philologi  batavi  {Lm/duni  Bnt.  1893)  p.  113-118. 

—  Pro  Milone  c.  38.  103.  104.     In  :  Mnemosyne  22  (1894)  p.  358—3.59. 

—  Cicero  de  provinciis  consularibus  S  33.     Ebenda  p.  408. 

—  Varia  ad  varios.     1895  siehe  C:  Scriptores  (p.  54). 

Vogel,  Friedrich:  De  Pseudosallustii  in  TuUium  et  invieom  invectivis.  1878  siehe  : 
Sallustius. 

Vogels,  Johann:  Scholia  in  Ciceronis  Aratea  aliaque  ad  astronomiam  pertinentia 
e  codiee  Musei  britannici  harleiano  647.  Pars  I.  II.  Progr.  des  Gymn.  u.  Real- 
gymn.  Crofeld  1884.  1887.     (S.  3—2.5,  1  Facs.,  XI  S. ;  S.  III— XI).     4. 

Voigt.  Ernst:  Bemerkungen  zu  XXXI:  K.  Hartfelder,  Aus  einer  Vorlesung 
Melanchthons  über  Ciceros  Tuseulanen,  S.  168—177.  In:  Mitteilungen  der  Ge- 
sellschaft für  deutsche  Erziehungs-  und  Schulgeschicht«  1  (1891)  p.  269. 

Voigt,  Georg:  Über  die  handschriftliche  Ueberlieferung  von  Cicero's  Briefen.  In: 
Berichte  über  die  Verhandhingen  der  kgl  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissen- 
schaften zu  Leipzig.     Philologisch-historische  Classe  31  (1879)  p.  41—65. 

—  Zur    Geschichte    der    handschriftlichen    Ueberlieferung    der   Briefe    Cicero's    in 

Frankreich.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  ;^6  (1881)  p.  474—477. 

de  Vries,  Scato  Gocko;  Exercitationes  palaeographicas  in  bibliotheca  universitatis 
lugduno-batavae  instaurandas  indicit  .S.  G.  de  Vr.  (Inest  commentatiuncula 
de  codiee  Ciceronis  Cat.  Mai.  ashburnhamensi  nunc  parisino).  Luffditui- Bat.: 
E.  ./.  IMll  sur.  1889.     (43  S.,  2  S.  ung.)     8.  M.  2. 

Wachsmuth,  Curt:  Zu  Cicero's  Schrift  de  republica.  In:  Leipziger  Studien  zur 
classischen  Philologie  11   (1889)  p.  197— 20fi. 

Wagoner,  Carl:  Zu  Cicero  pro  Ligario  S  1-  In  :  Philologus  47  (1889)  p.  551.  Wieder- 
holt in  dos  Verf.  Beiträge  zur  lateinischen  Grammatik  und  zur  Erklärung 
lateinischer  Schriftsteller  1  {(lothi  1905)  p.  30—31. 

Wallies,  Maximilianus:  De  fontibus  Topicorum  Ciceronis.  Dissert.  inaug.  halensis. 
(BeroUni:  Mayer  &  Müller)  1878.     (1  Bl.,  48  S.)    8.  M.  1. 


328  Scrlptores  latiiii.  D.    M.  Tullius  Cicero. 

M.  Tullius   Cicero. 

Walter,  Josephus:  M.  T.  Ciceronis  philosophia  moralis.  TuUii  ipsius,  quam 
maxime  poterat,  verbis  ad  viam  quandam  et  rationem  revocabat  J.  W.  Praqae: 
H.  Merctj  1878.     (1   Bl.,  130  S.,  2  ßl.)    8.  M.  2. 

Erschien  bis  p.  99  mit  ganz  unverändertem  Teste  zuerst  in  den  zwei  Pro- 
grammen des  Gymnasiums  der  Kleinseite  von  1877  und  1B78. 

—  ...  Pars   altera.     Progr.   des   Staats-Real-  u.   Ober-Gyran.  Mies.     Prag   1879. 

(S.  3—26).     8. 

—  .  .  .  Pars  altera.    Sectio  II.    Ebenda  1880.    (S.  3-21).    8. 

—  .  .  .  Sectio  III.     Ebenda  1881.    (S.  25—53).    8. 

—  .  .  .  Sectio  IV.    Ebenda  1882.    (52  S  ) 

—  .  .  .  Sectio  V.     Progr.  des  Gymn.  Böhm. -Leipa  1883.     (4C  S.)    8. 

Was,  H.:  Ad  Ciceronem   [de  rep.  II  29.  51].     In:  Mnemosyne  14  (1886)  p.  444. 
Weber,  Eduard  Otto:  Quibus  de  causis  Cicero  post  libros  de  oratore  editos  etiam 

„Brutum"  scripserit  et  „Oratorem".    Progr.  der  Realschule  II.  O.   Leisnigl880. 

(9  S.)    4. 
Weber,    Heinrich:   Ueber  die  Quellen  der  Rhetorica  ad  Her.  des  Cornificius.    1886 

siehe:  Cornificius. 
Weber,  Johannes:  Zu  Cicero  de  domo  [:i8.  101].    In;  Philologus  4-3  (1834)  p.  545-546. 
Weber,    Max:    Gleiche   Metaphern    im    Deutschen    und   Lateinischen    aus   Ciceros 

Briefen   gesammelt  von   M.  W.     Progr.   der  Lateinschule  Frankenthal  1887. 

(35  S.)    8. 
Wecklein,  Nikolaus:  Cicero  tusö.  disp.  V  c.  36  §  104.    In:  Philologus  43(1884)  p.  677. 
Weidner,    Andreas:    Zur  Kritik   der   rhetorischen  und  philosophischen  Schriften 

Ciceros.     In  :  Philologus  38  (1879)  p.  63—90. 

—  Zu  Cornificius.     1879  siehe:  Cornificius. 

—  Zu  Cicero  [Ac.  II  10.  30].     In:  Philologus  38  (1879)  p.  125. 

—  Adversaria  tuUiana.     Progr.  des  Gymn.  Dortmund  1885.     (S.  3—14).     4. 

Cato  24.  26.  31.  84  Lael.  53.  Mur.  3.  9.  26.  Pison.  7.  11.  14.  43.  47.  59.  70. 
Plane.  13.  22.  33.  88.  89.  102.  Sest.  2.  1.5.  77.  81.  107.  Verr.  II  109.  IV  42. 
103.  119.     V  28.  29.  44. 

—  Zu  Ciceros  Sestiana  [§  69].     In:   Jahrbücher   für  classische  Philologie  135  (1887) 

p.  475—476. 
Weil,  Henri:  Ludis  praetextam  ponere  [Cic.  fam.  X  32].    In:  Revue  de  philologie  1 
(1894)  p.  153-154. 

—  Remarques  sur  des  textes   d'Horace  [Ars.  p.  251  sqq.]  et  de  Ciceron   L'le  orat. 

III  185].     Ebenda  19  (1895)  p.  20—23. 
Weise,  F.  Oskar:  Die  klassische  Sprache  Cäsars  und  Ciceros.    1909  siehe:  Caesar. 

—  'O  diixiuoc  /.öyu;  KulauOdc  y.u't   Kixifjwroc.     1905  siehe  ebenda. 

—  The  classical  language  of  Caesar  and  Cicero.     1909  siehe  ebenda. 
Weissenliorn ,    Edmund:    Gedankengang    und    Gliederung    von    Ciceros   Laelius. 

Progr.  des  Gymn.  Mnhlhamdi:  (HdnHrhshoft ii )  1882.     (S.  3—13'.     4.  M.  —.40. 

Weissen  fei  s,  Oskar:  Die  Bedeutung  von  Ciceros  rhetorischen  Schriften  für  die 
Schule.  In :  Zeitschrift  für  das  Gymnasialwesen  43  (1889)  p.  321—344.  Wieder- 
holt in  des  Verf.  Kernfragen  des  höheren  Unterrichts  N.  F.  (Baiin  1903) 
p.  213—245. 

—  Einleitung  in  die  Schriftstellerei  Ciceros  und  in  die  alte  Philosophie.    1891  siehe 

oben  p.  258. 

—  Cicero   als  Sehulschriftsteller.     Leipzig:   It.  (1.  Tiuhmr  1892.     (XV   S. ,   IS.   ung., 

319  S.)     8.  M.  4. 

—  Einleitung  in  die  rhetorischen  Schriften  Ciceros  .  .  .   1893  siehe  oben  p.  269. 
Wermuth,  Carolus:  Quaestiones  de  M.  Tullii  Ciceronis  epistularum  ad  M.  Brutum 

libris  novem.     Dissert.  inaug.  Basileae  1887.     (40  S.)    8. 

Werth,    Alfred:    De  Ciceronis   et  Senecae   locis   aliquot.     In:    Schedae  philologae 

H.  Usener  a  sodalibus  seminarii  regii  bonnensis  oblatae  (Bonnat  1891)  p.  35 — 46. 

I.    Ad    Ciceronem:    Paradoxa   I   7.   V  34.  39.    VI  4ij.    de   rep.    I  47.  71.    II  6.  11- 

Acad.    post.   I  2.  8.     Top.   III   14.    XX  74.    XXV  95.     II.   Ad  Senecam:   de 

benef.  I  3.  3.  I  10.  2.  III  10.  3.  III  12.  3.  V  19.  1.  VI  19.  2.  VII  4.  3.  VII  28. 

3.  de  Clement.  I  26.  1. 

Wichmann,   Oskar:   Zu    Ciceros  Rede    gegen  Catilina  [1  1].     In:   Jahrbücher   für 

classische  Philologie  129  (1884)  p.  74. 
Wiegand,  Wilhelm:  Aehrenlehre  der  Kritik  und  Erklärung  der  drei  Bücher 
Cicero's  de  natura  deorum,  nebst  einem  Nachwort  über  dessen  Verdienste  um 
die  Philosophie  überhaupt.  In:  Zeitschrift  für  Philosophie  und  philosophische 
Kritik  N.  F.  79  (1881)  p.  211-226. 
Wilkins,  Augustus  Samuel:  On  a  MS.  of  Cicero's  De  Oratore  and  Orator  in 
St.  John's  College,  Oxford.  In:  Proceedings  of  the  Cambridge  philologioal 
Society.    Lent  terra,  1882  p.  1—2. 


M.  TuUius  Cicero.  329 


M.  TuUius  Cicero. 

Wilkins,  Henry  Musgrave:  Translations  from  Caesar  and  Cicero  .  .  .  1886  siehe: 

Caesar. 
Will  mann,    Hermann:    Ein   Brief  Cicero's   (ad    fam.   V   12).   —   M.  Cicero    seinem 
lieben  L.  Lucceius,  dem  Sohne  des  Quintus.    In:  Bormanno  gratulantur  collegae 
Gynin.  Halberstadt  1883  p.  7—13. 
Wirz,  Hans:  Der  Perduellionsprocess  des  C.  Rabirius.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  119  (1879)  p.  177—201. 
Wlassak,    Moriz:    Römische    Processgesetze.      Ein    Beitrag    zur    Geschi<;hte    des 
Formularverfahrens.    2  Abteilungen.    Liipzig:  Ditnclio- £•  HitmfiluflS'iS.  1891.    (XI, 
276  S. ;  XXIII,  387  S.)     8.  M.  6.  9. 

Erste  Abt.  2.  Cap.  Das  Processrecht  der  Lex  Aebutia.  (F.  58—166).  2.  Cap. 
8  6.  Gaius  und  Gellius  (P.  58—62).  S  7.  Die  Schriftformel  ohne  Legisactio 
bei  Cicero.  (P.  62 — 72).  3.  Cap.  Die  Julischen  Gesetze  und  der  Process 
nach  der  stadtrömischen  Gerichtsordnung  des  Augustus.  (P.  167 — 276). 
§  13.  Julische  Gesetze  des  Dictators  Caesar.  (P.  167-173). 
Wölfflin,  Eduard:  Cic.  ad  Att.  14.  12.  1.     1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 

—  Zu  Cicero  epist.  V  12.     In:  Hermes  22  (1887)  p.  492—193. 

—  Tresviri,  treviri  [Cic.  ad  fam.  VII  13.  1].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  9  (1896)  p.  IH. 
Wollner,  David:  Die  von  der  Beredsamkeit  aus  der  Krieger- und  Fechtersprache 

entlehnten   bildlichen   Wendungen   in   den    rhetorischen   Schriften    des   Cicero, 

Quintilian   und    Tacitus.     Progr.   der   Studienanstalt  Landau    1886.     (44  S.)    8. 
Wrampelmeyer,    Hermann:     Codex    Helmstad.    n.   304    primtim    ad    complures, 

quas    continet,    Ciceronis    orationes    collatus.      Pars    IV.      Progr.    des    Gymn. 

Clausthal.     (Hannover:  Srhnwrl  u.  r.  SteffM)  1878.     (23  S.)     4.  M.  1.50. 

—  Codex  wolfenbuttelanus  no.  205  primum  ad  complures  Ciceronis  orationes  collatus. 

Pars  V.     Progr.    des   Gymn.   Clausthal    1880.      (Hinmovir:   Schmorl  und  v.  Su/elil). 
(48  S.)    4.  _       M.  2. 

—  Codex  Helmstad.  n.  304  .  .  .    Pars  VI.    Addita  sunt  complura  de  cod.  Cic.  epist. 

ad  famil.  adhuc  inco^nitn.         fJbenfl't  1881.     (16  S.)    4.  M.  1.20. 

Wünsche,   August:   Der   Midrasch   Kohelet  und    Cicero's  Cato  Major.     In:    Zeit- 
schrift für  die  alttestamentliche  Wissenschaft  3  (1883)  p.  126-128. 
Wuest,  Georg:  De  clausula  rhetorica  quae  praecepit  Cicero  quatenus  in  orationibus 

secutus  Sit.     Dissert.  inaug.  Argen torati  18 U.     (102  S.)    8.    Auch  in:  Disser- 

tationes  philologicae  argentoratenses  selectae  5  (1881)  p.  227 — 328. 
Wurzer,    Romuald:   De  Cicerone   tragoediae    romanae    iudice.     Progr.    des  Gymn. 

Czernowitz.    fWiai  itnrl  Ldpzif/:  Pirlil(r-sVr/fir,  iind  Sohn)  ^85.    (S.  3— 361.  8.    M.  — .80. 
Zäk,  Antoninus:  De  causa  orationis  pro  lege  m  milia.  Progr.  des  Gymn.  Reich  en  au 

(Böhm.)  1880.     (S.  3—15).     8. 
Zama,    Cezar:    Trafos   biographicos    e   politicos    dos   Tres   Grandes    Oratores    da 

antiguidade.     1896  siehe  B  :  Deniosthenes. 
Zarncke,  Eduard:  Aus  Murbachs  Klosterbibliothek  anno  1464.  In:  Commentationes 

in  honorem  Guilelmi  Studemund  (Sh-nsshnrff  1889)  p.  181—209. 
Darin:  Ciceros  grammatische  Schrift.     Der  Dichter  Olybrius. 
Ziegler,   Leo:    Zur  Textkritik    des   Scholiasta   bobiensis.     In:    Hermes  31   (189")) 

p.  19—69.  278—307. 
Ziehen,   Julius:  J]phemerides  tullianae  rerum  inde  a  XVII  m.  Martii  49  a.  Chr. 

usque    ad   IX   m.    Augusti   48   a.    Chr.    gestarum.      Dissert.   inaug.   bonnensia. 

Budapestini  1887.    (55  S.)    8. 

—  Cicero   im    Bürgerkriege.     In:    Berichte    des    Freien    Deutschen    Hochstiftes    zu 

Frankfurt  am  Main  N.  F.     9.  Jahrg.  1893  p.  92-98. 

—  Zu  Cicero   ad  Quintum   fratrem  III  1.     In:    Rheinisches  Museum   für  Philologie 

51  (1896)  p.  162—163. 

—  Textkritisches  zu  Ciceros  Briefen,     f^benda  p.  589 — 595. 

Ziehen,  I,udwig:  Ad  Ciceronis  de  re  publica  libri  II  g  18.  In:  Schedae  philologae 
H.  Usener  a  sodalilius  seminarü  regii  bonnensis  oblatae  (Bontme  1891)  p.  138 — 144. 

Zielinski,  Thaddaeus:  Curae  tullianae.  Pars  prima  In  M.  Tulli  Ciceronis 
orationes  a  Quinctiana  ad  Verrinam  ultimam  animadversiones  criticae.  [Separat- 
abdruck aus  der  russ.  philol.  Rundschau].     Moskau  1893.     (22  .S.)    8. 

—  De   appendice   vaticana   observatiunr-ula  fCic.  ad  Att.  II  23.  3].     In:  Eos  1  (1894) 

p.  129. 

—  Verrina.     (Chronologisches.     Antiquarisches.     Juristisches).     In:    Philologus  .52 

(1894)  p.  24S-294. 
Zimmermann.     Emil:     De     epistulari     temporum    usu    eiceroniano    quaestiones 
granimaticae.      4    partes.     Progr.    des    Gymn.    Rastenburg.      (Idpmq:    0.    Furh) 
1886-1891.    4.  M.  S.60. 

I.    1886.    (25  S.)  M.  -.80.  II.     1887.    (31  S.)  M.  1. 

III.    1890.    (3i  S.)  M.  1.         IV.    1891.    (23  S.)  M.  -80. 


330    Scriptores  latiui.    D.    M.  Tullius  Cicero  —  Claudius  Claudianus. 
M.  Tullius   Cicero. 

Zingerle,  Anton:  Cic.  in  Verr.  IV  3.  3.     1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 
—  Cic.  off.  I  29.  10t.     Fr.  Mur.  c.  2  S  3.     1887  siehie  ebenda. 

Zöchbauer,    Franz:   Zu  Ciceros  Büchern   de   divinatione.     Progr.  des  Realgymn. 
Hern  als  1877.  1878.     (32,  8  S.)    8. 

l^nintUS    Cicero.    Quintl  Ciceronis  fcarmen  de  XII  .signis]  reeensuit  Alexander  Riese. 

1870.  -1906  in:  Anthologia  latina  I  2  Nr.  64;i. 
Q.  Ciceronis  versus  quidam  de  XII  signis  edidit  Carolus  Fridericus  Wilhelmus  Mu  eil  er 

in:  M.  Tulli  Ciceronis  scripta  III  1  {IJpsiat  1896)  p.  578. 
Kpistula  C^.  Ciceronis   de   petitione   ad  M.   fratrem   edidit  Carolus  Fridericus  Wilhelmus 

Mu  eller  ihkhiii  p.  562—577. 
CJuintu.s  Cicero,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius  Baehrens.     188o 

(p.  21).  

On   Standing   for   the   consulship   adressed   by  Quintus  t^icero    to  bis  brothtT.     Liter.illy 

translated  .  .  .  by  Charles  Duke  Yonge.     (1853)  1887  siehe:  Opera  philosophica  (p.  279). 

Baehrens,    Emil:    Ad    Cijuintum    Ciceronem.      In    des    Verf.    Miscellanea    critica 

((Jroniugdt  187S)  p.  13-32. 
Beltrami,   Achilles:    De   comnientariolo  pietitionis  Q.  TuUio  Ciceroni  vindicando. 

In:  Annali  della  r.  scuola  normale  superiore  di  Pisa  15  =  Filosofia  e  filologia  9 

(1892).     (75  S.)     8. 
Gentile,    Iginio:    II   fratello   di   Cicerone.     In:    La   Kassegna   settimanale   8  (18811 

Nr.  190  p.  119-123. 
Giri,  Giacomo:  II  suicidio  di  T.  Lucretio  .  .  .    1895  siehe:   Lucretius. 
Hendrickson,    George    Lincoln:    On    the    authenticity    of   the    conimentariolum 

petitionis  of  Quintus  Cicero.    In:   The  american  Journal  of  philology  13  (1892) 

p.  200-212. 
Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Ciceron.     (1869)  1900  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Tyrrell,    Robert   Yelverton:   The   lettres   of  Quintus   Cicero.     In:    Hermathena   3 

(1879)  =  Nr.  5  (1877)  p   40—59. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 

Lt.  CinciUS,  s.  Jurisprudentiae  anteiustinianae  quae  supersunt.  In  usum  niaxime 
academicum  composuit,  reeensuit,  adnotavit  Philippus  Eduardus  Huschke.  Editio  V. 
(Lip><hu  188  i)  p.  84-90.     Editio  VI.     Vol.  1  (1908)  p.  24—32. 

L.  Cincius,  s.  Jurisprudentiae  antehadrianae  quae  supersunt  edidit  Pranciscus  Petrus 
Bremer.     Pars  prior  {Lijisnie  1898)  p.  252—260. 

L.  Cincius  Alimentus.  Bader,  Joannes;  De  Diodori  rerum  romanarum 
auctoribus.     1890  siehe  B.:  Diodorus  siculus. 

C  ii  elvi  US  Cinna,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius 
Baehrens.     1886  (p.  21). 

Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C:  Poetae. 

Schwabe,  Ludwig:  Der  Tod  des  Dichters  Helvius  Cinna.    In:  Philologus  47  (1889) 

p.  169—170. 
Traube,  Ludwig:  De  Arateis.    In:  Abhandlungen  aus  <lem  (jebiet  der  klassischen 
Alterthums -Wissenschaft.    Wilhelm  von  Christ  zum  60.  Geburtstag  dargebracht 
von  seinen  Schülern  (Miiiirlin)  1891)  p.  372—374. 

Citerius  Sidonius.  Carmen.  Reeensuit  Alexander  Riese.  1869.  ■■'lS!t4  in  :  Antho- 
logia latina  I  1  Nr.  393. 

Clandiuis  Claudianus.  Claudii  Claudiani  carmiua.  Reeensuit  Ludovicus 
Jeep.     2  voll.     lApskic:  B.  G.  Teubner  1876.  1879.     8.  M.  20.40. 

Vol.  I.     Carm.  I— XXIV.     1876.     (LXXXI,  1  S.  ung.,  265  S.,  1  S.  ung.)  M.  8.40. 

n    II.     Carm.  XXV— XXXVII     et    carmina    minora.      Accedunt    nonnulla    aliorum 

carjnina  quae  in  mss.  Claudiani  leguntur.    1879.    (CLIX,  1  S.  ung.,  259  S.)   M.  12. 

Claudii  Claudiani  carmina  reeensuit  Theodorus  Birt.  Accedit  appendix 
vel  .spuria  vel  suspecta  coutinens.  [Monumenta  Germaniae  historica. 
Auctorumantiquissiniorum  tomus  X].  Berolhii:  Weidmann  1892.  (CCXXX, 
610  S.,  1  BI.)    4.  M.  30,  Schreibp.  38. 

Claudii  Claudiani  carmina  recognovit  Julius  Koch.  Li2>^iae :  B.  G.  Teubner 
1893.    (LXI  S..  1  BL,  346  S.)    8.  M.  3.60. 

Enrico  Lugetti.  De  hello  gildonioo  di  Claudio  Claudiano  ...  1896  siehe  unten  die 
Übersetzungen. 

Clavidii  Claudiani  de  Raptu  Proserpinae  libri  III  reeensuit  et  variis 
lectionibus  auxit  Vincentius  Lanfranchius.  Augustae  Taur.  ex  off. 
ascet.  sales.  1884.    (40  S.)    8.  L.  —.40. 


Claudius  Claudianus.  331 


Claudius   Claudianvis. 

II   Ratto   di   Proserpina   di  Claudio  Claudiano   con   commenti,  critica   e 

traduzione  in  versi  per  Luigi  Garces  de  Diez  [wohl  Diaz].  Messina: 

Tip.  frat.  Messina  lg89.     (605  S.,  1  Bl.)    8.  L.  5. 

Claudianus,  s.  Anthologia  latina  recensuit  Alexander  Kiese.     12  (1870.  -1906). 
Claudianus,  s.  The  palaeographical  Society.     1873—1883  (C:  CoUectiones  p.  2). 
Claudianus,  s.  Anthologia  graeea  edidit  Hugo  St  ad  tmuelle  r.     1894.  1906. 
Claudien,  s.  Textes   d'auteurs   grecs   et   romains   relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 

Reinach.     1895.    (I  1  p.  67). 
Anthologie  des  poetes  latins  .  .  .  par  Adolphe  Waltz.    (1896)  1908  siehe  C:  Poetae  (p.  24)' 


Claudio  Claudiano.  Version!  di  Ugo  Antonio  A  m  i  c  o.  II  Ratto  di 
Prosex'pina.  Le  Nozze  di  Paliadio  e  Celerina.  ün  epigramma.  Palermo: 
L.  Pedone  Lauriel  (1877)  1881.     (88  S.)     8.  L.  2. 

Enrico  Lugetti.  De  bello  gildonico  di  Claudio  Claudiano  poeta  latino 
del  quinto  secolo.     Versione.    Livorno :  S.  Belforte  (0  Cu.  1896.    (58  S.)    8. 

Epitalamio  per  le  nozze  di  Onorio  e  Maria  .  .  .  versione  di  Eugenio  Donadon i.  1896 
siehe :  La  guerra  getica. 

Epitalamio  di  Paliadio  e  Celerina  recato  in  volgare  da  Ottaviano 
Targioni-Tozzetti.     Livorno :  Vigo  1879. 

Per  nozze  Rignano-Sanguinetti. 

La  Calamita.  Idillio  di  Claudio  Claudiano.  Versione  di  Ottaviano 
Targioni-Tozzetti.     Livorno:  Tip.  di  Fr.   Vigo  1879.     (10  S.)    8. 

Per  le  nozze  del  prof.  dott.  Pietro  Vigo  con  Lori  Beghe. 
L'epigramma  di  Claudiano  De  sene  veronensi.  [Versionedi]  Francesco  Cipolla.  1893 — 1894 
siehe  unten  die  Erläuterungen. 

La  Fenice  di  Claudio  Claudiano.  Volgarizzamento  di  Tomaso  Caudiosi 
[Napoli  1671].     Padorn:  Tip.  fr.  Galliwi  1894.     (20  S.)    8. 

Pubblicato  da  Cesare  Cimegotto  per  le  nozze  Danieli-Bertoli. 

Claudio  Claudiano.  La  guerra  getica.  Epitalamio  per  le  nozze  di  Onorio 
e  Maria.  Studio  e  versione  di  Eugenio  Don  ad  oni.  Palermo:  A.  Beher 
1896.    (112  S.)    8.  L.  2.50. 

II  Ratto  di  Proserpina  di  Claudio  Claudiano  volgarizzato  da  Giuseppe 
Mor solin,  con  note.    Trapani:  Tip.  P.  A.  Rizzi  1882.    (81  S.)    8.    L.  1. 

II  Ratto  di  Proserpina  di  Claudio  Claudiano  .  .  .  traduzione  in  versi  per  Luigi  Garces 
de  Diez  [Diaz].     1889  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Amico,  Ugo  Antonio:  11  Ratto  di  Proserpina  di  Claudio  Claudiano  con  commerti, 

critica  e  traduzione  in  versi  per  Luigi  Garces  de  Diaz.    [Recensione|.    Ciiltanissctla: 

Uff.  tip.  B.  I'unturo  1891.     (10  S.)     8. 

Arens,  Eduard:  Quaestiones  claudianeae.    Dissert.  inaug.  Monasterii  Guestf. 

[Leipzig:  G.  Fock)  1894.     (42  S.)    8.  M.  1.20. 

I.    De  carminibus,  quibus  inscribi  solet  De  consulatix  Stilichonis.    II.  S.  Hiero- 

nymus   quatenus  Clavidiani   carmina  legerit.     III.  Claudianus  num  l'uerit 

christianus. 

—  Claudianea.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  ^5'i  (1896)  p.  430—432. 

—  Claudian,  Christ  oder  Heide?    In:  Historisches  Jahrbuch  im  Auftrag  der  Görres- 

Gesellschaft  herausgegeben  17  (189o)  p.   1—22. 
Baehrens,   Ferdinand:    (Quaestiones   claudianeae.     Dissert.    inaug.    Monasterii 
1885.     (35  S.,  1  S.  ung.)    8. 
In  Rufinum.    De  bello  pollentino.    De  VI  consulatu  Honorii.    De  raptu  Proserp. 
Gigantomach. 
Bar  CO,  Giovanni  Battista  :  Un  codice  del  secolo  XV  contenente  il  carme  di  Claudiano 
„in  Rutinum'-.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  9  (1881)  p.  551— 5Ö5. 
Bi  rt ,  Theodor:  De  moribus  christianisquantum  Stilichonis  aetate  in  aulaimperatoria 
occidentali  valuerintdisputatio.  Ind.lect.  aest.  Marbu  rgi  1885.  (S. III— XXIII).  4. 

—  Verbalformen    vom    Perfektstamme    bei   Claudian.     In:    Archiv    für    lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  4  (1887)  p.  5S9— 594. 

—  Zwoi   politische   Satiren   des    alten   Koni    [Claudian.    in   Eutrop.    —   Lucilius   26]. 

1888  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 

—  De  velis  iudaeis  [Claudian.  Eutrop.  I  357].   In:  Klieinisches  Museum  für  Philologie 

45  (1890)  p.  491-493. 
Boi  ssier,  Gaston:    [^e  poete  Claudien.     In  des  Verf.  La  fin  du  paganisme  2  (ftim 

1891)  p.  274—293.     6«  edition.     1909. 
B  0  n  n  6 1 ,  Max  :  Sur  Claudien,  Epigramme  2.    In :  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  176. 


332  Scriptores  latini.    D.    Claudius  Claudianus. 

Claudius   Claudianus. 

Buecheler,  Franz:  Claudianus  et  Luxorlus  in  antholog.  Ries.  n.  350.  1880  siehe 
C:  Poetae. 

—  Lydus  de  mag.  I  47  p.  159  de  Claudiano  poeta.     1884  siehe  A. :  Poetae  epici. 

C  errat  o  ,  Ludovicus:  De  Claudii  Claudiani  fontibus  in  poemate  de  raptu  Proserpinae. 
[Aus:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  9  (1881)  p  273 -395].  Torino: 
H.  Lufsrlur.     8.  L.  3. 

—  Aniniadversiones  eriticae  in  Cl.  Claudiani  poema  de  raptu  Proserpinae.    Augustue 

Tauriu.  tx  of.   V.  Buiui  1882.     (59  8.,  1  S.Jungez.)    8. 
Chatelain,   Emile,   et   Pret,    C.   A. :    Fragments   de   scholies   sur   Claudien.     In: 

Revue  de  philologie  8  (1884)  p.  81—99. 
Cipolla,  Francesco:  L'epigramma  di  Claudiano  De  sene  veronensi.    In:  Atti  d.  r. 

Istituto  veneto  di  scienze,  lottere  ed  arti.     Ser.  VII  5  (1893—1894)  p.  117.1-1181. 

—  Aucora  due  parole  sull'  epigramma  di  Claudiano  De  sene  veronensi.     Ebenda  6 

(1S94— 1895)  p.  53—55. 
Cocchia,  Enrico:   De  Claudii  Claudiani  patria  deque  carminibus  quae  „de  tertio 

consulatu  Honorii"   ac   „de  IV   consulatu  Honorii"   vulgo  inscribuntur.     Niiptdi: 

V.  Moranv   1882.     (31  S.)    8.     Überarbeitet   in   des  Verf.  Studj   latini   {Napuli  18S3) 

p.  51-88. 
Donadoni,    Eugenio:    Claudio  Claudiano.     La   guerra    getica.     Epitalamio   per   le 

nozze  di  Oiiorio  e  Maria.    Studio  e  versione.    1896  siehe  oben  die  Übersetzungen. 
Ellis,  Robinson:  Ad  Claudiani  carmina  minora.    In:  Philologus  54  (1895)  p.  5!'8. 
Ettig,  Gotthold:  Ein  vergessener  Dichter.    Progr.  des  Gymn.  Zittau.    (S.  3— 8).    8. 
Günther,  Carolus:  De  Claudii  CÜaudiani  comparationibus.    Dissert.  inaug.  erlang. 

et  Progr.  des  alten  Gynin.     Regensburg.     1894.     (37  S.)    8. 
Güthling,  Otto:  Claudianus  (1885 — 1889)  siehe:  Ausonius.     Siehe  auch  L.  Jeep. 
Gustaf  SS  on,  Fridolfus:  Claudianea  [Kapt.  Pros.  14.6.73.101.  II  24].    In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  33  (1878)  p.  480  -481. 
Halbertsma,  Tjalling:  Ad  Claudianum  [De  hello  Gild.  437]  siehe  A. :  Poetae. 
Haverlield,  Francis:  Claudian.  rapt.   Pros.  2.  317.     18S5  siehe  B. :  Sophoeles. 

—  Scholia  on  Claudian.    1888  siehe  C. :  CoUeetiones  (p.  9). 

Heck,  Konrad  Fiiedrich:  De  vita  Claudii  Claudiani  poetae.    Progr.  des  Progymn. 

Donaueschingen.     Tübingen  1891!.     (23  S.)    4. 
Hos  i  US,  Carl:  Claudianus.     Code.x  monacensis.     1891  siehe  C. :  Poetae. 
Jeep,  Ludwig:    Nachträge  zu  dem  Jahresbericht  [O.  Güthling's]  über  Claudianus. 

1895  siehe  C:  Poetae  epici. 
Koch,  Julius:  De  codioibus  cuiacianis  quibus  in  edendo  Claudiano  Claverius  usus 

est.     Dissert.  inaug.  Marpurgi  Catt.  1889.     (1  Bl.,  02  S.)    8. 

—  Claudian  und   die  Ereignisse   der   Jahre  395  bis  398.    In:   Rheinisches  Museum 

für  Philologie  44  (1889)  ^p.  575—312. 

—  Claudianea.     In:  Philologus  49  (1890)  p.  507—570.  744-748. 

Kraffert,    Hermann:    Beiträge   zur  Kritik   und   Erklärung   lateinischer   Autoren. 

1883  siehe  C. :  CoUeetiones  (p.  10). 
Ludwich,  Arthur:  Zur  griechischen  Gigantomachia  Klaudians.     In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  36  (1881)  p.  3U4-308. 

—  Klaudianos  A.  P.  V  86.     1886  siehe  B.:  Anthologia. 

Maguire,  Thomas:  Claudian.  in  Ruf.  I  65.  6,  in  nupt.  Honorii  et  Mariae  106—108. 

1887  siehe  B. :  Aeschylus. 
Manitius,  Ma.x:   Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1890 

siehe  C. :  Poetae. 
Masetti,  Arcturo:  De  Claudii  Claudiani  Raptu  Proserpinae  disputatio.    Ihmoiiiin  : 

I.ittir.  formts  (xpr.  Mairffgidiins  1894.     (11  S.)     8. 
M  uellner,  Carolus:  De  imaginibussimilitudinibusque,  quaein  Claudiani  carminibus 

inveniuntur.     In:  Dissertationes  philologae  vindobonenses  4  (1892)  p.  99 — 203. 
Paucker,    Carl:    De   latinitate  Claudiani   poetae   observationes.     In:    Rheinisches 

Museum  für  Philogie  35  (1880)  p.  536—605. 
Pawlikowski,  Joannes  Ma.x:    De  Claudiani  codice  cracoviensi  P  commentatio 

critica.     In:    Rozprawy   i   sprawozdanta   z   posiedzen   wydzialu    fllologicznego 

akademii  umiejptnosci  12  {h'riibnt  1887)  p.  193 — 267. 
Polkowski,    Ks.   J. :    Kodeks    rzymskiego    poety    Klaudyana    z   XII   wieku.     In: 

Rozprawy   i    sprawozdania  z  posiedzen  wydzialu  fllologicznego  akademii  umie- 

j^tnosci  9  (Kfuhtu  1882)  p.  360—369. 
Postgate,   John  Percival:   A   Supplement   to   the  apparatus  criticus  of  Claudian. 

In:  The  Journal  of  philology  23  (1895)  p.  202-201. 
Purgold,  Karl:   Archäologische  Bemerkungen  zu  Claudian  und  Sidonius.     Gotha: 

Fr.  A.  PirtlKS  1878.     (1  Bl.,  120  S.)    8.  M.  2. 

Rossberg,    Conradus:   De  Dracontio   et  ürestis   quae  vocatur  tragoediae  auctore 

eorundem  poetarum  Vergilii  Ovidii  Lucani  Statu  Claudiani  imitatoribus.    1880 

siehe:  Dracontius. 


Claudius  Claudianus  —  Claudius  Caesar.  33B 


Claudius    Claudianvis. 

Silbbadini,  Remigio:  Salhistius  [Sallustiana  Ponipei  ad  senatum  epistula], 
Ovidius  [Fasti],  Plinius  [Codices  epistularum  anibrosiani],  Germanicus  [ArateaJ, 
Claudianus  [Raptus  Proserp.  Quae  ex  Horatio  et  Virgilio  in  raptu  Proserpinae 
deprompta  occurrant]  cum  novis  codicibus  conlati  atque  emendati.  In:  Museo 
di  antichita  classica  3  (1890)  Sp    69-122. 

Schneider,    Max:    Curae   eriticae  in  epicos  graecos.     1891  siehe  A. :    Poetae  epici. 

Seeck,  Otto:  Cilaudian  de  cons.  Fl.  Mallii  Theodori  .58.    In :  Hermes  19  (18F4)  p.  164. 

Stoecker,  Ernst:   De  Claudiani  poetae  veterum  rerum  romanarum  scientia  quae 

sit  et  unde  fluxerit.     Dissert.  inaug.  Marpurgi    Catt.     (Lrpsuic  G.  f'ork)  1889. 

(1  Bl.,  97  S  ,  1  S.  ung.)     8.  M.  1.60. 

I.  De  Ennio.    11.  De  Livio  eiusque  asseclis.    III.  De  Sallustio.     IV.  De  Tacito. 

Toynbee,  Paget:  Was  Dante  aequainted  with  Claudian?  In:  The  Academy  44 
(1893)  p.  488-489. 

Trump,  Friilericus:  Oliservationes  ad  geiiiis  dicendi  Claudiani  eiusque  imitationem 
vergilianam  speefantes.    Dissert.  inaug.  halens.  Vratislaviae  1887.     (64  S.)    8. 

Vahlen,  Johannes:  Claudian.  Rapt.  Pros,  tll  297—299.    1880.  1907  siehe  C:  Poetae. 

d  e  Winterfei  d  ,  Paulus:  Claudiani  Raptus  archetypon.  1895  siehe  C:  Collectiones 
(p.  1'). 

Unger,  Georg  l'riedricli:   Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C:  Collectiones  (p.  15). 

Claudiaiiiis  Mamertus.  Claudiani  Mamerti  opera.  Praecedit  Fausti 
Epistula  contra  quem  tres  hos  libros  Claudianus  conscripsit.  Recensuit 
et  commentario  critico  instruxit  Aiigustus  Engelbrecht.  1885  siehe 
C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  11). 

Engelbrecht ,  August:  Untersuchungen  über  die  Sprache  des  Claudianus  Mamertus. 

[Aus:  Sitzungsberichte  iler  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie 

der  Wissenschatten  IKI   (Jahrg.  1885)   p    423—542].     W/e«;  (C  (lirohl's  Svhn)   1886. 

(121  S  )    8.  M.  1.80. 

I.  Allgemeine  Charakteristik  der  Sprache  Claudians.    Bewusste  Nachahmung 

des  Apuleius  bei  Claudian.    Archaische  Worte  bei  Claudian.    Stilähnlich- 

keit   des  Claudian   und  Sidonius.     II.    Specielle  Eigenthümlichkeiten   der 

Sprache  Claudians.    A.  Üliiudinjis  ümti  tlQtifiira.   B.  Singulare  Bedeutungen 

oder   Constructionen   einzelner  Worte   bei   Clatidian.     III.    Kritische   und 

exegetische  Bemerkungen. 

Harnack,  Adolf:    Der  falsche  Theophilus  und  Claudianus  Mamertus.     ]&8j  siehe 

B. :  Theophilus  Antiochenus. 
de  la  Broise,  Rene:  Mamerti  Claudiani  vita  eiusque  doctrina  de  anima  hominis. 
Thesis.     Paris:  lUtuux-Brai)  1890.     (XXV,  221  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  5. 

Kiinsch,    Hermann:    Zur   Kritik   und    Erklärung   des   Claudianus  Mamertus.     In: 

Zeitschrift  für  wissenschaftliche  Theologie  30  (1887)  p.  480—487. 
Schulze,    Martin:   Die    Schrift   des   Claudianus   Mamertus   Presbyters   zu    Vienne 
über  das  Wesen  der  Seele  (de  statu  animae).     Inaug.  -  Dissert.   von   Leipzig. 
Dresden  1883.     (1  Bl.,  85  S.,  1  S.  ung.)    8. 
Weyman,    Carl:     Studien    zu    Apuleius    und    seinen    Nachahmern.      1893    siehe: 
Apuleius. 

Claudius.    Claudii  de  luna.    Recensuit  Alexander  Ri  ese.    1870.  äl90o  in:  Anthologia 

latina  I  2  Nr.  723. 
Claudii   ad  lunani.    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:    Poetae  latini  minores  3  (Lipsine 

1881)  p.  163—164. 
Tl.   Claudius  BalbllluS.    Fragmentum  recensuit  Ilermannus  Peter  in:  Histori- 

corum  romanorum  fragmenta  (JApftiuc  1883)  p.  ;-04 — .30.'>. 
Claudius   Caesar.     Edictum   Claudü    de   civitate   Anaunorum   a.   46   p.  C.   edidit 

Carolvis  Georgius  Bru  ns  in:  Fontes  iuris  roniani  antiqui'  1  (2'(t'«/(p'"<  1909)  p.  253 — 254. 
Edictum  C^laudii  de  civitate  Anaunorum,  a.  4'l.    Edidit  Ilermannus  Dessau  in:  Inscrip- 

tiones  latinae  selectae  1  {lifi-olini  1892)  Nr.  200. 
Edit  de  Claude  sur  la  condition  des  Anauni  et  des  populations  voisines  (an  46  apres  J.-C.) 

In:  Textes  de  droit  romain  publiös  et  aniiotes  par  Paul  Prödörie  Girard''^  (/V«m  1895) 

p.  154-1.55. 
Imperator  Tiberius  Claudius.     Historiae  fragmenta.     Recensuit  Hermannxis  Peter  in: 

Historicorum  romanorum  fragmenta  {lipsitif  1883)  p.  294 — 296. 
Orationes  Claudii  de  decuriis  iudicum  et  deaccusa fori buscoörcendis  edidit  Carolus Georgius 

Bruns    in:    Fontes   iuris   romani   antiqui'  1  (Tiihhigae  1909)  p.  198-200.     Cf.  Tiudovicus 

Mitteis  in  Hermae  32  (1897)  p.  6?9— 644. 
Aus  der  Rede  des  Kaisers  Claudius  über  das  ius  bonorum  der  Gallier.    In:  P.  Cornelius 

Tacitus  erklart  von  Karl  Nipperdey.     2  (BirJin  1852.  1908«)  p.  317-321. 
.SC.   Claudianum   (oratio  Claudii)   de  iure   bonorum   Gallis  dando  a.   48  edidit  Carolus 

Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'  1  (Tuh/iu/fif  1909)  p.  195 — 198. 


334    Scriptores  latini.   B.    Claudius  Caesar  —  M.  Cluvius  Rufus. 

Claudius   Caesar. 

C'laudii   iniperatoris    oratio    super   civitate  Gallis    donanda.     In:    Cornelii  Taciti    opera 

(Annales  livres  XI— XVI)  par  Emile  Jacob  {F\ir/s  1877.  1885'^). 
Table   de  Claude.     In:    Musee   de  Lyon.     Inscriptions   antiques   par  Auguste  A  lim  er  et 
Paul    Dissard   1   (l.i/un   1888)  p.  58—108,   1  Table.    Mit  Übersetzung  ins  Französische 
unter  möglichster  Benutzung  der  von  F.  Valien t in. 
Senatus   consultuin   claudianum   (oratio  Claudii)   de   iure   bonorum  Gallis   dando ,   a.  48. 
Edidit  Hermannus  Dessau  in:  Inscriptiones  latinae  selectae  1  {Btroiini  1892)  Nr.  212. 
[Traduction  de  la  Table  de  Claude]  par  Florian  Valien  t  in.  ,In :  Bulletin  epigraphique 
de   la   Gaule   2  (1882)   p.   300 — 302.     Eine   weitere   Übersetzung   von  Paul  Dissard   in: 
Catalogue  sommaire  des  Musees  de  la  ville  de  Lyon  1887  p.  92  ss. 

Baring-Gould,    Sabine:    Claudius.     In    d.    Verf.    The    tragedy    of   the   Cesars  2 

(LoHih.n  18921  p.  54—157. 
Dissard,  Paul:  Deoouverte  de  la  Table  de  Claude.    In:  Bulletin  epigraphique  de 

la  Gaule  2  (1882)  p.  298—300. 
Hirschfeld,    Otto:    Oratio   Claudii.     1881   siehe   C:    CoUectiones   (p.   9).     In   das 
Französische  übersetzt  u.  d.  T. : 

—  Discours    de   Claude.     In:    Bulletin   Epigraphique   de   la   Gaule   2  (1882)   p.  3—4. 

Mit  Bemerkung  von  Florian  Vallentin. 

Kindelmann,  Thomas:  Utrum  litterae,  quae  ad  Claudium  Tiberium  imperatorem 
apud  Josephum  referuntur,  ad  eum  referendae  sint  necne  quaeritur.  1884  siehe 
B. :  Josephus. 

Rein  ach,  Theodore:  L'empereur  Claude  et  les  antisemites  alexandrins  d'apres 
un  nouveau  papyrus.     1895  siehe  B. :  Papyri. 

Kitschi,  Friedrich:  Zur  Rede  des  Kaisers  Claiidius.  (1854).  In  des  Verf.  Opuscula 
philologica  4  (Lfpxim   1878)  p.  751—756. 

Schmidtmayer,  Rudolf:  Die  Rede  des  Kaisers  Claudius  über  das  ius  honorum 
der  Gallier  bei  Tacitus  ann.  XI  24  und  die  wirklich  gehaltene  Rede.  In:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  41  (1890)  p.  869—887. 

Wilcken,  Ulrich:  Alexandrinische  Gesandtschaften  vor  Kaiser  Claudius.  1895 
siehe  ß. :  Papyri. 

Zingerle,  Anton:  Livius  [IV  3.  2  flf.J  und  Claudius  [Tac.  ann.  XI  24J.  1887  siehe 
C:  CoUectiones  (p.  17). 

Claudius   Mamertinus   siehe:  Mamertinus. 
M.   Claudius   Marcellus   siehe:  Marcellus. 

Q.    Claudius    Quadrigarius.     Fragmenta    recensuit   Hermannus    Peter    in: 
Historicorum  romanorum  fragmenia  {Lijimif  1883)  p.  136 — 151. 

Bader,  Joannes:  De  Diodori  rerum  romanarum  auctoribus.    1890  siehe  B.:  Diodorus 

sicvüus. 
Cantarelli,  Luigi:    Gli  annali  greci  di  C.  Acilio  e  l^.  Claudio  t^uadrigario.     1884 

siehe  B. :  Acilius. 
Holzapfel,  Ludwig:  Graecismen  in  den  Annalen  des  Claudius  Quadrigarius.    In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  128. 
Schmidt,   Adolf  M.    A.:    Zum   Sprachgebrauch   des   Fabius,   Piso,    Claudius  und 
Antias.     1896  siehe :  L.  Calpurnius  Piso  Censorius  Frugi. 

Claudius    S  acerdos   siehe:  Sacerdos. 

Cledonius.      Cledonii    ars    grammatica    [edita    ab]    Henrico    Bert  seh. 
Dissert.  inaug.  Heidelbergae  1884.     (IV,  64  S.)    4. 

Nettleship,  Henry:  Cledonius  p.  9  Keil.     1886  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  12). 
Schellwien,    Alfred:    De  Cledonii    in   Donatum   commentario.     Dissert.   inaug. 
RtgimoHti:  (  W.  Koch)  1894.     (1  Bl.,  64  S.)    8.  M.  1. 

(Paulus)     Clodius.      Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:   Historicorum 
romanorum  fragmenta  (Lipsiac  1883)  p.  108. 

C.   Clodius  Licmus.     Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 
romanorum  fragmenta  (Lqisiae  1883)  p.  271. 

Holzapfel,  Ludwig:  L'opera  storica  di  Clodio  Licino.  In:  Rivista  di  storia 
antica  e  scienze  affini  1  (1895-1896)  Nr.  2  p.  61—67. 

Clodius   TUSC US.     Unger,    Georg   Friedrich:    Frühlings   Anfang.     1890   siehe   C: 
CoUectiones  (p.  15). 

M.    Cluvius    ßuiUS.     Historiarum    fragmenta   recensuit   Hermannus   Peter    in: 
Historicorum  romanorum   fragmenta  [LijisiiH  1883)  p.  311 — 314. 

Bellezza,  Paolo:  Dei  fonti  letterarii  di  C.  C.  Tacito  .  .  .    1891  siehe:  Tacitus. 
Gercke,  Alfred:  Plinius  und  Cluvius  in  Tacitus'  Historien.    In  des  Verf.  Seneca- 
studien  (Laiiziu  1895)  p.  237—252. 

—  Cluvius  Rufus.    Ebenda  p.  252 — 262. 


Coelius  Antipater  —  Columbanus.  335 

Coelius   Antipater.      L.  Coelü  Antipatri   belli   poenici   posteriori»   relliquiae   et 
historiarum  relliquiae  edidit  Wilhelmus  Sieglin.    1880  siehe  unten  die  Erläuterungs- 
schriften. 
L.  Coelü  Antipatri  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum  romanorum 
fragmenta  {LipsÜK  1883)  p.  98—108. 

Gilbert,    Otto:    Die    Fragmente   des  L.  Coelius  Antipater.     [Aus:  Jahrbücher  für 

classische   Philologie    10.  Suppl.    (1878—1879)    p.   3ii3— 470].     Ltiiizig:  B.  (!.  Teuhtier 

1879.    (110  S.)    8.  M.  2. 

Mueller,  Hermann  Johannes:  Coel.  Antip.  ap.  Charis.  inst.  gr.  I  p.  126.  31.    1881 

siehe:  Anthologia  latina. 
Neumann,   Karl  Johannes:  Wann  schrieb  Coelius  Antipater?    In:   Philologus  45 

(1886)  p.  385—388. 
Schmidt.  Adolf  M.  A. :  Zum  Sprachgebrauch  des  L.  Coelius  Antipater.    In:  Serta 

harteliana  (Wich  1896)  p.  205—208. 
Sieglin,  Wilhelm:    Die   Fragmente   des   L.  Coelius  Antipater.     [Aus:    Jahrbücher 
für  classische  Philologie  11.  Suppl.  (1880)  p.  1—92].    Idpzig:  B.  0.  Teubner.    8.    M.  2. 
Den  ersten  Teil  bildet  des  Verf.  Inaug.-Dissert.   Die  Chronologie  der  Belagerung 
von  Sagunt.     Khaida  1878.     (38  S.)     8. 
Soltau,  Wilhelm:  Coelius  und  Polybius  im  21.  Buche  des  Livius.    1891—1893  siehe 

B. :  Polybius. 

Sturm,   Joannes   Baptista:   Quae  ratio  inter  tertiam  T.  Livi  decadem  et  L.  Coeli 

Antipatri  historias  intercedat.   Dissert.  inaug.  Wir  ceburgi  1883.   (1B1.,54S.)  8 

Unger,  Georg  Friedrich  :  Zu  Coelius  Antipater.    In:  Philologus -40  (11'381)  p.  183— 186. 

Zieliriski,   Thaddaeas:    Die   letzten  Jahre   des   zweiten   punischen  Krieges.     Ein 

Beitrag  zur  Geschichte  und  Quellenkunde.     1880  sielie  A. :  Scriptores  historici. 

Columbanus.     Columbanus,  s.  Anthologia  latina.    Becensuit  Alexander  Riese  12 

(Lipmu  1870.  ^1906)  Nr.  676.  689.  716. 
Columbae  sive  Columbani  abbatis  Luxoviensis  et  Bobbiensis  epistolae  edidit  Wilhelmus 

Gundlach.     In:  Epistolae  merowingici  et  karolini  aevi  1  (Btruliiii  1892)  p.  154 — 190. 
Das  Poenitentiale  Columbani.     Herausgegeljen  von  Otto  Seebass.     In:   Zeitschrift   für 

Kirchengeschichte  14  (1894)  p.  430-448. 
S.   Columbanus,    De  saltu  lunae.     E  codice   sangallensi  250.     Saec.   IX.    Pag.   112 — 114. 
Edidit  Gabriel  Meier  in:  Die  sieben  freien  Künste  im  Mittelalter  (Jahresbericht  über 
die  Lehr-  und  Erziehungs-An.stalt  des  Benediktiner-Stiftes  Maria-Einsiedeln  1887) 
p.  30. 

Gundlacli,  Wilhelm:  Ueber  die  Columban-Briefe.    In:  Neues  Archiv  der  Gesell- 
schaft für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  15  (1890)  p.  497—526. 

—  Zu  den  Columban-Briefen.    Eine  Entgegnung  [gegen  O.  Seebass  p.  212  ff.J    Ebenda 

17  (1892)  p.  425—429. 
Hauck,    Albert:    Über    die    s.    g.    Instructiones    Columbani.      In:    Zeitschrift    für 

kirchliche  Wissenschaft  und  kirchliches  Leben  ti  (1885)  p.  357—364. 
Hertel,    Gustav:    Anmerkung    zur    Geschichte    (Jolumba's.      In:    Zeitschrift    für 

Kirchengeschichte  3  (1879)  p.  145—150. 
H  u  e  m  e  r  ,  Johann  :  Zu  Columbanus  und  zur  Anth.  lat.  676  K.    1884  siehe :  Anthologia. 
Jachino,   Carlo:    Orazione  in  lode  di  s.  Columbano  abate,  patrono  della  cittä  di 

Bobbio  .  .  .     Aloiniindna:  anzzulti  1881.     (17  S.)     8. 
Manitius,  Max:  Zu  Columbans  Gedichten.    1889  siehe  C:  Poetae. 

—  Beiträge   zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter.     1890  siehe  C. : 

Poetae  christiani. 
Morin,  Germain:  Explication  d'un  passage  de  la  regle  de  saint  Columban  relatif 

ä  Toffice  des  meines  celtiques.     In:  Revue  benedictine  12  (1895)  p.  200—201. 
Rossberg,  Conradus:  Columbaniis.     1880  siehe:  Dracontius. 
Schmitz,    Hermann   Joseph:    Columban    und    sein    angeblicher   Einfluss    auf   das 

Busswesen  im  fränkischen  Reich.    In:  Archiv  für  katholisches  Kirchenrecht  49 

(1883)  p.  3-21. 

—  Neue  Beiträge  zur  Geschichte   der  Pönitentialbücher.     1.    Ueber  Columba  von 

Luxeuils  Klosterregel  und  Bussbuch.    2.  Randbemerkungen  zu  den  Recensionen 
des  Werkes:    „Die  Bussbücher  und   die  Bussdisciplin  der   Kirche.    Ebenda  51 

(1884)  p.  3—46. 

—  Zu  Columban's  Klosterregel  und  Bussbuch.    Ebenda  59  (1888)  p.  209—223. 
Seebass,  Otto:  Über  Columba  von  Luxeuils  Klosterregel  und  Bussbuch.    Inaug.- 
Dissert.  von  Leipzig.     T)rts>hii:  Höckner  1883.     (66  S.)    8.  M.  1..50. 

—  Zu    Columba    von    Luxeuils    Klosterregel    und   Bussbuch,     In:    Zeitschrift    für 

Kirchengeschichte  8  (1886)  p.  4ö9-4fi5. 

—  Uober  die  Hand sohriiten  der  Sermonen  und  Briefe  Columbas  von  Luxeuil.    In: 

Neues   Archiv   <Ur   Gesellschaft    für   ältere   deutsche   Geschichtskunde  17   (1892) 
p.  243-259. 

—  Über  die  sogen.  Instructiones  Columbani.    In:  Zeitschrift  für  Kirchengeschichte 

13  (1892)  p.  513-5;i4. 


33G  Scriptores  latiiii.    D.    Columbanus  —  Columella. 

Columbanus. 

Seebass,  Otto:  Ordo  sancti  Columbani  abbatis  de  vita  et  actione  monachorum. 
Herausgegeben  von  O.  S.     Ebenda  14  (1894)  p.  76—92. 

—  Über   den  Verfasser   eines   im  Cod.  Paris.  16361   aufgefundenen  Briefes  über  die 

christlichen  Feste.     Ebenda  p.  93-97. 

—  Kegula  monachorum  s.  Columbani  abbatis.    Herausgegeben  von  0.  S.    Ebenda  15 

(1895)  p.  3G6— 386. 

—  Ueber  die  beiden  Columba- Handschriften  der  Nationalbibliothek  in  Turin.    In: 

Neues   Arohiv    der   Gesellschaft   für   ältere   deutsche   Geschichtskunde  21  (1896) 
p.  739—746. 

—  Kegula  coenobialis  S.  Columbani    abbatis.     Herausgegeben  von  O.  S.     In:  Zeit- 

schrilt  für  Kirchengeschichte  17  (1897)  p.  215-234. 

—  Über    die   sogen.    Regula   coenobialis   Columbani   und   die   mit   dem   Pönitential 

Columbas  verbundenen  kleineren  Zusätze.     Ebenda  18  (1898)  p.  58—76. 
S  t  o  k  e  s ,  George  Thomas :  Ancient  celtic  expositors  :  St.  Columbanus  and  bis  library. 
In:  The  Expositor  III.  ser.  9  (18S9)  p.  460—472. 

—  Ancient    celtic    expositors:    Columbanus    and    his    teaching.      Ebenda    10   (1889) 

p.  136—150. 
Vincent,  Samuel:  Saint  Columban.    These  de  la  facultö  de  thöologie  protestante. 
l'aris:  Jiiijir.   H.  Juarc  1887.     (128  S.)     8. 

Lucius  Junius  Moderatus  Columella.  Los  doce  libros  de  agricultura  de 
Lucio  Junio  Moderato  Columela,  nuevamente  reimpressos  con  la 
biografia  del  autor  per  Vicente  T  i  n  a  j  e  r  o.  2  tomos.  Madrid :  M.  Ginesta 
1880.  _  (XCIII,  348,  828  S.)    4.  Eis.  60,  Ausland  64. 

L.  Juni  Moderati  Coluinellae  opera  quae  exstant  recensuit  Vilelinus 
Lvindströni.     Upsaliae:  Lmidiqvist.     8.  Kr.  4. 

Fase.    I.    Liber  de  arboribus  qui  vocatur.     1897.     (X  S.,  1  Bl.,  43  S.)  Kr.  1.50. 

„     VI.    Rei   rusticae    liber   decimiis   (Carmen   de   cuitu   hortorum).     1902.     (1    Bi., 

•23  S.)  Kr.  1. 

„   VII.    Rei  rusticae  liber  undecimus.     1916.     (1  Bl.,  70  S.)  Kr.  1.50. 

[Columellae   liber  decimus.     Edidit]  Guilelmus  Schroeter.     1887  in  disseriatione  infra 

citata  p.  17—40. 
L.  Junii  Moderati  Columellae   rei    rusticae  Cepuricus   de   cuItu   hortorum  liber  decimus 

[edidit]  Josephus  Häussner.     1889  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 
Juni  Moderati  Columellae  rei  rusticae  liber  X  recognitus  a  Johanne  Percival  Postgate. 
1904,  s.  Corpus  poetarum  latinorum  (p.  20). 

Bienenzucht  und  Bienenkenntnis  der  Griechen  und  Römer  im  Altertum 
nach  Columella,  bearbeitet  von  Becker.  Mit  Vorwort  von  Johann 
Lzierzon.    Nördlingcn:  C.  H.  Beck' sehe  ßuchh.  1891.    (IV,  42  S.)  8.  M.  -.80. 

Enthält  die  Übersetzung  von  Euch  IX. 

Amatucci,   Aurelio-Giuseppe:    D'un   luogo   di  Cassiodoro   che  si  referisce  al  „De 

re  rustica"  di  Columella.     1895—1896  siehe:  Cassiodorius. 
Barbaret,  Vincent:    De  Columellae   vita   et   scriptis.     Thesis  paris.     Nmitiuci  IS8T. 

Dklmi:  VIhz  Vaattnr.     (128  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  6. 

Beaurredon,  J.:  li'economie  rurale  dans  l'antiquite.   1896 -1898 siehe  C. :  Scriptores 

rei  rusticae. 
Buecheler,    Franciscus:    Coniectanea.      VI.    Columella.      1882    siehe:    Scribonius 

Largus. 
Guenther,  Otto  :  Variarum  lectionum  capitula  duo.    1888  siehe  B. :  Eusebius  Paniph. 
Häussner,  Josephus:  Die  handschriftliche  Überlieferung  des  L.  Junius  Moderatus 

Columella  (de  re  rustica).    Mit  einer  kritischen  Ausgabe  des  X  Buches.    Progr. 

des  Gymn.  Karlsruhe  1889.    (38  S.,  1  Facs.  von  fol.  104»  des  cod.  sangerm.)    4. 
Helm  reich,  Georg:    Zu  Columella.     In:    Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschul- 
wesen 18  (1882)  p.  193-194. 
Ihm,  Max:  Excerpte  aus  Columella  in  einer  Pariser  Handschrift.    In :  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  48  (1893)  p.  479—482. 
Langlet,  Valdemar:  Ad  Columellae  codicem  Sangermanensem  qui  vocatur.     In: 

Eranos.     Acta  philologica  suecana  1  (1896)  p.  86 — 94. 

—  Ad  Columellae  r.  r.  V,  ],  1.     Ebenda  p.  187—188. 

Lund  ström,  Vilhelm:  Ein  Columella-Excerptor  aus  dem  15.  Jahrhundert.  [Skrifter 
utgivna  af  humanistiska  Vetenskapssamlundet  i  Upsala  III  6].  Vpauhi:  Almqtist 
&  Wiksdls  hoU.-uUkh.  1894.     (17  S.)    8.  Kr    -.50. 

—  Emendationes   in   Columellam.     In:    Eranos.     Acta   philologica   suecana  1   (1896) 

r.  3^-47.  169— IcO.     2  (1897)  p.  49-59.     4  (1900—1902)  p.  181—186. 
I.  In   Columellae   de   arboribus   librum.     II.  Adnotationum  in  Columellae   de 
arboribus   librum    fasciculus   alter.     III.  Adnotationum   in  Columellae  de 
arboribus   librum   fasciculus   tertius.     IV.   Adnotationes   in   praefationem 
libri  decimi.     V.  Adnotationes  in  librum  rei  rusticae  decimum. 


Columella  —  Commodianus.  337 


Columella. 

Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Prosaiker  im  Mittelalter.  1889 
siehe  C. :  Scriptores. 

Prix,  Franz:  Sprachliche  Untersuchungen  zu  Columella.  Progr.  des  Landes-Real- 
und  Obergymn.  Baden  i.  Ost.  1883.     (S.  3—52).     8. 

Schepss,  Georg:  Zu  Columella,  Julius  Victor,  Macrobius-Plinius,  Mart.  Capella 
und  Pseudo-Apuleius.  In:  Blätter  für  das  Gymnasial-Schulwesen  32  (1896) 
p.  404—408. 

Schmitt,  Joannes  Christoph:  De  codice  sangermanensi ,  qui  continet  L.  Junii 
Moderati  Columellae  de  re  rustica  libros  XIII.  [Aus:  Festschrift  für  Ludwig 
Urlichs  zur  Feier  seines  25,iähr.  Wirkens  an  der  Universität  Würzburg  p.  139—162]. 
Würzhurg:  Stahd  1880.     (24  S.)    8.  M.  —.60. 

Schroeter,  Guilelmus:  De  Columella  Vergilii  imitatore.  Dissert.  inaug.  Jenae: 
(Deistung)  1882.     (40  S.)     8.  M.  —.80. 

Sernagiotto,  Raffaello:  La  viticoltura  dei  tempi  di  Christo  secojido  L.  G.  M.  Colu- 
mella comparata  alla  viticoltura  razionale  moderna.  Mihtno:  U.  Hoepli  1896. 
(XI,  163  S.)     8.  L.  3.50. 

Stangl,  Thomas:  Zu  Columella  [de  re  r.  I  praef.  c.  28].  In:  Philologus  51  (1892) 
p.  580. 

Staudacher,  Franz:  Lucius  Junius  Moderatus  Columella.  Ein  Beitrag  zur  Ge- 
schichte der  Landwirtschaft.  Progr.  der  landwirtschaftlichen  Landes-Mittel- 
schule  Neutitschein  1891.     (8.  3—24).     8. 

Stettner,  Eduard:  De  L.  Junio  Moderato  Columella  Vergilii  imitatore.  Progr. 
des  k.  k.  Gymn.  Triest  1894.     (S.  3—34).     8. 

Tinajero,  Vicente:  Lucio  Junio  Moderato  Columella.     Sus  viajes,  su  gobierno  en 

Asia  y  sus  obras.     Mmlrifl:  M.  diiKsta  1879.     (92  S.)    4.     Siehe  oben  die  Ausgabe. 

No  se  ha  pueste  a  la  venta. 

Goiumodiani    carmina    recognovit    Ernestus    Ludwig.     2    particulae. 

Lipsiae:  B.  G.  Teubner  1877.  1878.    8.  M.  2.70. 

Particula  prior  Instructiones  complectens.     1878.     (LXXVII,  86  S.)  M.  1.80. 

Particula  altera  Carmen  apoiogeticum  complectens.     1877.     (XXXXIII,   43  S. ,  1  S. 

ung.)  _  M.  —.90. 

Commodiani  carmina.    Recensuit  et  commentario  critico  instruxit  Bern- 
hardvis  Dombart.     1887  siehe  C:   Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  15). 
Commodian.    Translation,  s.  The  Ante-Nicene  Fathers  4  (1887).    (I  1  p.  85). 

Atzberger,    Leonhard :     Die    Vei-theidigung    und    Erklärung    der    geoffenbarten 

Eschatologie  durch  .  .  .  Commodianus  .  .  .     1896  siehe:  Arnobius. 
Aube,  Benjamin:  Essai  d'interpri^tation  d'un  fragment  du  Carmen  Apoiogeticum 

de  Commodien.    In:   Revue   archeologique  3"  serie  2  (1883)  p.  312^320.  342— S'-iS. 

Wiedergedruckt  in  des  Verf.  L'eglise  et  l'etat  dans  la  seconde  moiti6  du  III" 

siecle  [249—284]  {Paris  1885)  p.  517—544. 
Bei  ssier,  Gaston:  Commodien.     In:  Mölanges  Renier  (Paris  1887)  p.  37 — 63. 

Siehe  auch  des  Verf.  La  fin  du  paganisme  2  (Parts  1891)  p.  33 — 50. 
Bouaset,   Wilhelm:    Der   Antichrist   in    der  Überlieferung   des  Judentums,    des 

neuen   Testaments    und    der   alten   Kirche.     Ein   Beitrag   zur   Auslegung   der 

Apocalypse.     ClöWngtn:   Vamlnihuecli  und  Raprerht  1895.    (2  Bl.,  186  S.)     8.     M.  4.40. 
Comte,   Charles:   Une  correction   au  texte   de  Commodien  (Instructiones  I  28.  5). 

In:  Revue  de  philologie  11  (1887)  p.  45—46. 
Dehn  er,  Sebastian:  Saraballum  [Commod.  Instr.  I  9].    In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  611—612. 
Dombart,   Bernhard:    Ueber   die  Bedeutung  Commodians   für   die  Textkritik  der 

Testimonia  Cyprians.     In:   Zeitschrift  für  wissenschaftliche  Theologie  22  (1879) 

p.  374—389. 

—  Handschriftliches  zu  Commodianus.    In:  Blätter  für  das  Bayerische  Gymnasial- 

und  Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  341—351. 

—  Ueber   die   ältesten   Ausgaben   der  Instructiones  Commodians.     [Aus:    Sitzungs- 

berichte der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissen- 
schaften 96  (1880)  p.  447—473].      yViin:  (/.'(rohrs  Soliii).     8.  M.  —.50. 

—  Zu    Commodian.      In:    Blätter    für    das    Bayer.    Gymnasialschulwesen    17    (1881) 

p.  446—4.^)3. 

—  Commodian-Studien.    I.  Zu  den  Instructionen.    II.  Zum  Carmen  Apoiogeticum. 

[Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie 
der  Wissenschaften  107  (1884)  p.  713—802].     W/m:  (Gn-ohVs  Sohn).     8.  M.  1.40. 

—  Dimicatura  [Commod.  Instr.  2.  12.  12].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  3  (1886)  p.  137. 

—  Storia.  Inormis  [Commod.  apol.  149  sqq.  213  sq.].    Ebenda  p.  146—148.    Vgl.  Louis 

Havel:  Inormis.     Ebenda  p.  336. 

—  Telesticlia  bei  Commodian.     Ebenda  6  (1889)  p.  271—272. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  clasaicoruro.    II  1.  22 


338    Scriptores  latini.  D.  Commodianus  —  Flavius  Cresconius  Corippus 

Com  median  US. 

Freppel,  Charles  Emile:  Commodien  .  .  .    1893  siehe:  Arnobius. 

Haussen,  Fridericus :  De  arte  metrica  Commodiani.  Dissert.  inaug.  Argentorati 
1881.  (72  S.)  8.  Vollständig  in:  Dissertationes  philologicae  argentoratenses 
selectae  5  (1881)  p.  1—90. 

Havet,  Louis:  Inormis  siehe  B.  Dombart. 

Kubier,  Bernhard:  Commodian.  instr.  II  21.     1893  siehe  C. :  Scriptores. 

Lipsius,  Richard  Adelbert:  Der  redende  Löwe  bei  Commodian.  In:  Jahrbücher 
für  protestantische  Theologie  0  (1883)  p.  192. 

Ludwig,  Ernst:  Bericht  über  die  Literatur  zu  späteren  lateinischen  Schrift- 
stellern .  .  .     1878  sielie  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

Manitius,  Max:  Commodianus.     1890  siehe  C.  :  Poetae. 

—  Zu  Commodian.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  46  (1891)  p.  150—152. 
Meyer,  Wilhelm:    Der  Versbau    Commodians.     Beobachtung   der  Wortaccente  bei 

Commodian.     Akrosticha,   Reim-   u.   Versgruppen  bei  Commodian.     1886.   1905 

siehe  A.:  Poetae  melici  (I  1  p.  4Ü). 
Odgers,  James  Edwin:  The  only  known  ms.  of  Commodianus.    In:  The  Academy 

35  (1889)  p.   115. 
Rovers,    M.  A.  N. :   Een    Apocalypse   uit   de   derde   eeuw.     In:    Theologisch   Tijd- 

schrift  20  (1886)  p.  457—472. 
Schneider,    Heinrich:    Die  Casus,    Tempora  und  Modi  bei  Commodian.     Inaug.- 

Dissert.  von  Erlangen  u.  Progr.  der  Studienanstalt  Nürnberg  1889.    (35  S.)    8. 
Thielmann,  Philipp:  Zu  Commodian.     In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  5  (1888)  p.   143—144. 
Vernier,    Leon:    La    versification    latine    populaire    en    Afrique:    Commodien    et 

Verecundus.     In:  Revue  de  philologie  15  (1891)  p.   14—33. 

—  Notes  sur  Commodien.     Ebenda  p.  117—130. 

Consentius.  Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei 
den  lateinischeTi  Grammatikern.     1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatiei. 

Stow  asser,  Josef  Maria:  Ennius  bei  Consent.  V  400  K  (ann.  .588  M.)  1886  siehe: 
Ennius. 

Cn.  DomitlUS  Corbulo.  Commentariorum  fragmenta  recensuit  Hermannus 
Peter  in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  {Lipstac  1883)  p.  30-3—304. 

Jesse,   Rudolfus:   De  Cn.   Domitii  Corbulonis  vita,    moribus  atque  rebus  gestis 
commentatio.    Spec.  litter.  inaug.  Lugd  uni-Bat.  1893.    (VIII,  102  S.,  2  Bl.)    8. 
AellUS  JuniUS   Cordus.    Vitarum   fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in: 
Historicorum  romanoruin  fragmenta  (Lipsiat  1883)  p.  343—350. 

Giambelli,    Carlo:    Gli    scrittori    della   Storia    Augusta    studiati    principalraente 

nelle  loro  fonti.     1881  siehe  C. :  Scriptores  historiae  augustae. 
Niehues,   Bernhard:    De  Aelio  Cordo   rerum   augustarum  scriptore  commentatio. 
J.  1.  aest.  Monasterii  1885.     (S.  3-10).     4. 

Flavius  Cresconius  Corippus.  Corippi  africani  grammatiei  libri  qui 
supersunt  recensuit  Josephus  Part  seh.  Adiecta  est  tabula.  [Monu- 
menta  Germaniae  historica.  Auctorum  antiquissimorum  III  2].  BeroUni: 
Weidmann  1879.    (LX  S.,  1  Bl.,  195  S.)    4.  M.  8,  Sehreibp.  12. 

Flava  Cresconii  Corippi  africani  grammatiei  quae  supersunt.  Recensuit 
Michael  Petschenig.  [Berliner  Studien  für  elassisehe  Philologie  und 
Arehaeologie.  IV  2].  Berlin:  >S.  Calvury  n.  Co.  (Jetzt  Leipsicj:  0.  R. 
Beisland)  1886.     (Xn,  2ü0  S.,  1  Bl.)    8.  'M.  9.60. 

Abel,  Jenö:  Corippus  Joannisa.  In  :  Egyetemes  philologiai  közlöny  7  (1883) p.  948—950. 

La  Johannis  de  Corippe. 
Am  ann,    Rudolf:    De   Corippo   priorum   poetarum   latinorum   imitatore.     Dissert. 
inaug.  kilon.  und  Progr.  des  Gymn.  Oldenburg  1885.     (44  S.,  1  S.  ung.)    4. 

—  .  .  .  Particula  altera.     Progr.  des  Gymn.  Oldenburg  1888.     (S.  13—26).    4. 
Cumont,   Kranz:  Malale  et  Corippe.     1894  siehe  B. :  Joannes  Malalas. 

Ewald,  Paul:  Zu  Corippus  in  laudem  Jiistini.  a.  Der  Codex  Ovetensis.  b.  Das 
Fragmentum  Ovetense.  In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche 
Geschichtskunde  6  (1881)  p.  581-589. 

Gleye,  Carl  Erich:  Malalas  und  Corippus.     1895  siehe  B. :  Joannes  Malalas. 

Löwe,  Gustav:  lieber  eine  verlorene  Handschrift  der  Johannis  des  Corippus.  In: 
Rheinisches  Museum  für  Philologie  34  (1879)  p.  138—140. 

—  Handschriftliches    zur   Johannis    des    Corippus.      Ebenda   38    (1883)    p.    315—316. 

479-480. 
Manitius,  Max:  Zu  spätlateinischen  Dichtern.     1886  siehe  C. :  Poetae. 
Partsoh,  Joseph:  Die  Berbern  in  der  Dichtung  des  Corippus.    In:  Satura Viadrina 

(Brtülau  1896)  p.  20—38. 


Flavius  Cresconius  Corippus  —  (Comifioius  rhetor).  339 

Flavius   Cresconius  Corippus. 

Petschenig,  Michael:   Corippus  Joh.  praef.  7  ff.  1.  364  f.  579 f.  210.     1881  siehe  C. : 
Collectiones  (p.  12). 

—  Emendationen  zu  des  Corippus  Johannis.    In  :  Wiener  Studien  2  (1880)  p.  257—274. 

4  (18S2)  p.  292—299. 

—  Emendationen  zu  Corippus.     Ebenda  0  (1884)  p.  261—268. 

—  Studien    zu    dem    Epiker   Corippus.     [Aus:    Sitzungsberichte  der  philosophisch- 

historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  109  (18S5)  p.  631—668]. 
Wien:  (C.  Gerolds  Sohn)  1885.     (40  S.)    8.  M.  —.60. 

—  Transitive  Verba  als  Retlexiva  bei  Corippus.    In :  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  3  (1886)  p.  löO. 

—  Zu  Corippus.     Ebenda  p.  284—285. 

—  Zu  Corippus  [Just.  I  349  f.].     In:  Philologus  51  (1892)  p.  500. 

Weyman,  Carl:  Studien  zu  Apuleius  und  seinen  Machahmern.  1893  siehe  :  Apvileius. 
Ziehen,  .Julius:  Archäologische  Miscellen.    In:  Festschrift  für  Johannes  üverbeck 
(Leipzio  1893)  p.  116—124.     Darin:  Coripp.  Joh.  IV  320ff.  (p.  123—124). 
Cornelia,    Graccliorum   mater.     Jordan,    Henri :    Nachträgliches   zu   dem 
Briefe  der  Cornelia  Gracchorum.     In:  Hermes  15  (1880)  p.  530—536. 
■ —  Vindiciae   sermonis  latini   antiquissimi.     J.    1.    aest.     Regimontii:    Härtung   1882. 
(S.  3—20).    4.  M.  1.50. 

II.  Liv.  I  32.    Corneliae  epist.  (p.  8—13). 

L.  Cornelius  BalbuS  siehe:  Baibus.         Cornelius   Scipio   siehe:   Scipio. 

Cornelius  Fronto  siehe:  Fronte.         P.CorneliusL en tul US  Spinther 

P.CorneliusDolabellas.Dolabella.    ;         siehe:  Spinther. 

Cornelius   Gallus    siehe:  Gallus.        j    Cornelius  Sisenn  a  siehe:  Sisenna. 
Cornelius   NepOS   siehe:  Nepos.  I    Cornelius   T  acitus  siehe:Tacitus. 

Cornificius  G-allus,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemiliua 
Baehrens.    ISSJ  (p.  21). 

Q.   OorniflClUS,    s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  colleerit  Aemilius  Baehrens. 

1886  (p.  21). 
Cornificius  poeta.     Bergk,  Theodor:  [De  Cornificio  poeta]  (1843).    In  des  Verf. 
Kleine  philologische  Schriften  1  {Hullf  a.  S.  18S4)  p.  ,545—556. 

Cima,    Antonio:    De  Q.  Cornificio   e   numero   oratorum   eximendo.     1888  siehe:   M. 

Tullius  Cicero. 
Ganter,  Franz  Ludwig:  Q.  Cornuflcius  .  .  .     1894  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

(Cornificius  rlietor).  Incerti  auctoris  de  ratione  dicendi  ad  C.  Herennium 
libri  IV  [M.  Tulli  Ciceronis  ad  Herennium  libri  VI]  edidit  Fridericus 
Marx.    Lipsiae:  B.  G.  Tcuhner  1894.     (VI,  554  S.)     8.  M.  14. 

Probe  einer  neuen  Ausgabe  der  Rhetorica  ad  Herennium  von  Franz  Schmidt.  Progr. 
des  Gymn.  Gumbinnen  1878.     (17  S.)    4. 

Fowler,  William  Warde:  Note  on  Rhetorica  ad  Herennium,  IV.  54.  68.    1880 — 1881 
siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

—  Ün  a  passage  in  the  Rhetorica  ad  Herennium  [IV  54.  68].    1882  siehe  ebenda. 
Georges,  Karl  Ernst:  Cornif.  rh.  4.  55.  68.     1878  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Cornif.  rhet.  4.  68.     1881  siehe  ebenda. 

Germann,  Karl:  Emendationes  corniflcianae.    Progr.  des  Ludwig-Georg's  Gymn. 

Darmstadt  1880.     (S.  3  -  11).     4. 
Giambelli,   Carlo:   De   Rhetoricorum   ad   Herennium   auctore.     Progr.    del  Licco 

1876-1877.     Mnnsa:  Tredwni  1878.     (77  S.)    8. 
Hahne,    Franz:    Cornif.   Rhetor.    ad    Herenn.    II   31.   50.   IV   3.   5.   IV   10.    14.     In: 

Genethliacon  gottingense  (//«/('s  Hut.  1888)  p.  169—170. 
Hoff  mann,   Carolus:    De  verborum   transpositionibus   in  Cornificii  Rhetoricorum 

ad  C  Herennium  libris.    Particula  prima.    Dissert.  inaug.  erlangensis  et  progr. 

gymn.  realis  Monachi  1879.     (50  S.)     8. 
Jevons,   Frank  Byron:   An    uuc.ollated   ms.    of  the  „Ad  Herennium'*.     1883  siehe: 

M.  Tullius  Cicero. 
Landgraf,  Gustav:  Angiportum.     188S  siehe:  Caesar. 
Marx,    Friedrich:    Studia   Cornificiana.     I.   De   codicum   ratione.     II.    De   codice 

corbeiensi.     III.   De  archetypo.     IV.   Quonam   tempore  Cornificii  rhetorica  in 

canonem   scriptoriim   rhetoricorum  Ciceronis  recepta  sit.     V.  Critica  et  herme- 

neutica.     In:  Rheinisches  Musonin  für  Philologie  43  (1888)  p.  376— -398.  640. 

—  De  Rhetorica   ad  Herennium   commentatio  critica.     Ind.  schol.  aest.  Gryphis- 

waldiae  1891.    (S.  III— XIX).    4. 

—  Zur  Charakteristik  des  Verfassers  der  rhetorica  ad  Herennium.     In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  4«  (1891)  p.  420—425.  636. 

22* 


340     Scriptores  latini.    D.    (Cornificius  rhetor)  —  Q.  Curtius  Rufus. 
(Cornificius  rhetor). 

Marx,  Friedrich:  Zur  Rhetorik  ad  Herennium.     Ebenda  p.  606—612. 

—  Interpretationes  latinae.     1892  siehe  C. :  Collectiones  (p.  11). 

—  Eine   Donaustadt    beim    Autor   ad    Herennium.     In:    Rheinisches   Museum    für 

Philologie  47  (1892)  p.  157—159. 
Netzker ,  Hermann:  Hermagoras,  Cicero,  Cornificius,  quae  docuerint  de  „statibus". 
1879  siehe  B. :  Hermagoras. 

—  Die  constitutio  legitima  des  Cornificins.   In  :  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

133  (1886)  p.  411—416. 
Peyre,  Roger:  Ciceron,  Ad  Herennium  IV  63.     1881  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Radtke,   Joannes:    übservationes   oriticae   in  Cornifici  libros  de  arte  rhetorica. 

Dissert.  inaug.     Rii/iwonU:  (W.  Korht  1892.     (1  Bl.,  62  S.)    8.  M.  1. 

Roch  ,  Franz:  De  Cornifieio  et  Cicerone,  artis  rhetoricae  praeeeptoribu.s.    1884  siehe: 

M.  Tullius  t;icero. 
V.  Scala,  Rudolf:  Zur  Charakteristik  des  Verfassers  der  Rhetorica  ad  Herennium. 

1885  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Stroebel,     Eduard:    Zu    Cornificiu.s    ad    Herennium.      In:    Philologus    47    (1889) 

p.  171—172. 
T  e  i  c  h  e  r  t ,  Paul :  Quae  e  Corniflcii  libris  rhetoricis  habeat  Quintilianus.    1884  siehe : 

Quintilianus. 
Teuf  fei,    Wilhelm    Siegmund:    Zur    Rhetorik    ad    Herennium    (1873)    1878    siehe: 

M.  Tullius  Cicero. 
Thiele,    Georg:    Quaestiones    <le    Cornifici    et    Ciceronis    artibus    rhetoricis.      1889 

siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Thiel  mann,    Philipp:    De    sermonis    proprietatibns    quae    leguntur    apud   Corni- 

ticium  et  in  primis  Ciceronis  libris.     1879  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

—  Zu  Cornificius.     In:  Hermes  14  (1879)  p.  629—632.     15  (1880)  p.  331—336. 
Weber,    Heinrich:    Ueber    die    Quellen    der    Rhetorica    ad    Her.    des    Cornificius. 

Inauguraldissert.  Zürich  1886.     (85  S.,  1  S.  ungez.)     8. 
Weidner,   Andreas:    Zu   Cornifi<-ius   [II  S  38.    IV  S  25.   IV  s,  14.    17.   9|.     In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  119  (1879)  p.  127—128. 
CornutUS.      Joppolo,   Giovanni:   Tortelli ,   Cornuto   e  Papia.     In  des  Verf.  La  ortho- 
graphia  di  Giovanni  Tortelli  {Catnuiii  1896)  p.  37 — 41. 

Liebl,   Hans:   Die  Disti<;ha  Cornuti,   auch  Cornutus  oder  Distigium   des  Joannes 

von  Garlandia  genannt,  und  der  Scholiast  Cornutus.    Mit  dem  Text  des  Cornutus 

antiquus   und   novus.     Progr.    der  Studienanstalt  Straubing  1888.     (50  S.)    8. 

Annaeus   Cornutus.     Buechelor,    Franciscus:   Annaeus   Cornutus.     1879  siehe 

B. :  Diogenes  sinopensis. 
Coronatus.     Reeensuit   Alexander   Riese.     1869.   -1894.     In:    Anthologia   latina  I  1 

Nr.  223.  226.  228. 
Coronatus.     Reeensuit   Aemilius   Baehrens   in:   Poetae    latini   minores   4  (Lipsint   1882) 
p.  186-187.  342. 

M.  Valerius  Messalla  Corvinus  siehe:  Messalla. 

CosconiuS.    Norden,  Eduard:   De  Stilone  Cosconio  Varrone  grammaticis  commen- 

tatio.     J.  1.  aest.  Gryphiswaldiae  1895.     (S.  III— XIV).    4. 
Ij.  Aurelius  Cotta,   s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  reeensuit  JacobusCortese. 

1892  (p.  17). 
L.  Licinius   Crassus,     s.    Oratorum    romanorum     reliquiae    reeensuit    Jacobus 

Cortese.    1892  (p.  17). 

Tartara,  Alessandro  :  I  precursori  di  Cicerone  .  .  .    1888  siehe  C:  Oratores. 
A.   C  r  e  m  U  t  i  U  .S   Cordus.     Fragmenta   reeensuit   Hermannus   Peter   in:    Histori- 

corum  romanorum  fragmenta  (Lqixhu   1883)  p.  286 — 289. 
C.  Scribonius   üurio,    s.    Oratorum     romanorum     reliquiae     reeensuit     Jacobus 

Cortese.     1892  (p.  17). 
M'.    Curius.      Sc  hm  alz,   Joseph   Hermann:    Über    den   Sprachgebrauch    der   nicht- 

cieeronischen  Briefe  in  denciceronisehenßriefsammlungen.  1881  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Q.  Curtius  Rufus.  Q.  Curtii  ßufi  de  rebus  gestis  Alexandri  Magni  libri 
sviperstites.      Edition   classique,    accompagnee   de  remarques   et  notes 

frammaticales,    philologiques   et  bistoriqvies  par   G.  Delbes.     Paris: 
klalain  frerex  (1856)  189-:^.    (XI,  361  S.)    «■      .    .     .  Fr.  1.75. 

Q.  Curtii  ßuti  de  rebus  gestis  Alexandri  Magni  libri  qui  supersunt  octo. 
Nouvelle  edition  revue  sur  les  meilleurs  textes,  renfermant  des  notes 
grammaticales ,  historiques,  geographiques  et  litteraires  en  fran^ais, 
suivie  d'un  dictionnaire  de  geographie  comparee  par  A.  Ader  er. 
Paris:   F"  Belin  et  fUs  (1859)  1890.    (X,  394  S.)    8.  Fr.  1.60. 


Q.  Curtius  Rufus.  341 


Q.  Curtius  ßufus. 

Qainti  Curtii  Rufi  de  rebus  gestis  Alexandri  Magni  libri  superstites. 
Nouvelle  edition  d'apres  les  meilleurs  textes,  avec  des  arguments  et 
des  notes  en  fran9ais  par  P.  Croiset,  suivie  d'un  dictionnaire  de 
geographie  comparee  entierement  noviveaii  par  O.  Mac  Carthy. 
Paris:  Delafirave  (1862)  1693.    (384  S.)    8.  ,       .      ,       Fr.l.To. 

Histoire  d'Alexandre  le  Grand  par  Quinte  -  Curce.  Expliquee  litterale- 
ment,  annotee  et  revue  pour  la  traduction  fran9aise  par  Felix  de 
P  am  a  j  on.   Livres  3.  4,  5  et  6.   Paris:  Hnchette  et  Cie.  (1886)  1888.   8.   Fr.  6. 

Histoire  d'Alexandre  le  Grand  par  Quinte-Curce.  Expliquee  litterale- 
ment ,  annotee  et  revue  pour  la  traduction  fran9aise  par  Felix  de 
Parnajon.  Livres  7  a  10.  Paris:  Hachette  et  Cie.  (1866)  1886. 
(611  S.)    8.  Fr.  6. 

Q.  Curti  Rvifi  Historiaruni  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  qui  super- 
sunt.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Theodor  Vogel.  2  Bändchen. 
Leipzif]  und  Perlin:  B.  G.  Teubner  (1870.  1872)  1903.  1906.     8.  M.  5. 

Erstes  Bändchen:   Buch   III— V.     Vierte   Auflage  besorgt   von  Alfred  Wein  hold. 

Mit  einer  Karte.    (1870)  1903.    (IV,  227  S.)  M.  2.40. 

Zweites  Bändchen:    Buch  VI— X.     Dritte  Auflage  besorgt   von  Alfred  Wein  hold. 

Mit  einer  Karte.     (1872)  1906.     (VIII,  256  S.)  M.  2.6U. 

Q.  Curti  Rufi  historiaruni  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  qui  super- 
sunt.  Recognovit  Theodorus  Vogel.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner  1880. 
(XXVIII,  808  S.)    8.  M.  1.20. 

Q.  Curti  Rufi  historiaruni  Alexandi-i  Magni  Macedonis  libri  superstites. 
Texte  latin  publie  avec  une  notice  sv;r  la  vie  et  les  ouvrages  de  Quinte- 
Curce,  des  notices  explicatives ,  des  remarques  grammaticales,  un 
dictionnaire  des  noms  propres  historiques  et  geographiques,  une  carte 
et  des  illustrations  d'apres  les  monuments  par  Simon  D  o  s  s  o  n.  8«  tirage 
revu  par  Rene  Pichon.  Paris:  Hachette  et  Cie.  (1882)  1907.  (XXII, 
516  S.,  1  El.)    8.  Fr.  2.25. 

Q.  Curtii  Rufi  de  rebus  gestis  Alexandri  Magni  libri  superstites  cum 
supplementis  Freinshemii  et  adnotatiojiibus  Tnomae  Va  1 1  a  u  r  i  i.  Editio 
altera.     Augtistae  Taur. :  J.  B.  Paravia  et  soc.  1882.     (300  S.)    8.        L.  2. 

Quinti  Curtii  Rufi  de  rebus  gestis  Alexandri  Magni  libri  sviperstites. 
Nouvelle  edition  avec  notice,  sommaires  et  notes  en  fran^ais  par 
A.  Vau  ch  eile.  4*'  edition.  Paris:  Poussielffuc  freres  (1883)  1902. 
(499  S.)    8.  "  Fr.  2. 

La  storia  di  Alessandro  il  Grande  di  Quinto  Curzio  Rufo  commentata 
da  Enrico  Cocchia.    2  vol.    Tor/;io :>;.  Zof.sc/ifr  1884.  1885.    8.    L.  2.50. 

Vol.  I.  Libri  III— V.  1884.  (XVI,  144  S.)  L.  1. 

„  II.  Libri  VI— X.  1885.  (244  S.,  1  Karte).  L.  1.50. 

Qu,inti  Curtii  Rufi  de  rebus  gestis  Alexandri  Magni  libri  superstites. 
Edition  classique,  precedee  d'une  notice  litteraire  par  Felix  Del tour. 
Paris :  Delalain  freres  1884.     (XII,  309  S.)    8.  Fr.  1.20. 

Q.  Curti  Rufi  historiaruni  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  qui  super- 
sunt.  Nouvelle  edition  classique  avec  une  introduction,  des  sommaires. 
des  notes  grammaticales,  historiques  et  geographiques  cett.  par  Henri 
Brei  et.     Paris:  P.  Diipont  1885.    (XX,  416  S.)    ß.     _  Fr.  2. 

Histoire  d'Alexandre  le  Grand  par  Quinte  Curce.  Edition  classiqvie  avec 
un  commentaire  grammatical,  litteraire,  historique  et  geographique 
et  une  carte  de  l'expedition  d'Alexandre  par  Charles  Lebaigue. 
Paris:  Belin  freres  1894.     (363  S.)    8.  _     _       Fr.  1.75. 

Q.  Curtii  Rufi  historiaruni  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  qui  super- 
sunt.  Texte  latin ,  publie  d'apres  les  travaux  les  plus  recents  avec 
notes,  remarques  de  grammaires,  des  gravures,  des  cartes  cett.  par 
C.  Beidame.    Paris :  Garnier  freres  \mh.    (XXXIV,  516  S.)    8.    Fr.  2.50. 


Q.  Curtii  Rufi  historiarum  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  qui  super- 
sunt  scholarum  in  usum  ad  optimarum  editionum  fidem  recensuit 
Carolus  Fumagalli.  Libri  III — VI.  Veronue:  Drucker  et  Tedeschi  1884. 
(147  S.)    8.  L.  —.60. 


342      Scriptores  latiui.    D,    Q.  Curtius  Rufus.     Chrestomathien. 

Q.  Curtius  E-ufus. 

Q.  Curtii  Eufi  Historiarum  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  qui  super- 
sunt  con  note  italiane  di  Carlo  Fumagalli.  Libri  III — ^VI.  Ibidem 
1884.    (193  S.)    8.  L.  2. 

Q.  Curti  Eufi  Historiarum  Alexandri  Magni  Macedonis  libri  III  et  IV. 
The  first  two  exstant  books  of  Quintus  Curtius.  For  sight  reading 
edited  by  Harold  North  Fowler  with  an  introduction  on  reading  at 
sight  by  James  Bradstreet  Greenough.  Boston  Masa.:  Ginn  <&  Co.  1890. 
(XIII,  96  S.)    8.  Cts.  30. 

Paleographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain.  1894 — 1900  siehe  C:  Collec- 
tiones  (p.  2). 

Clirestoinatliieii. 

Conciones  et  orationes  ex  Sallustio,  Tito  Livio,  Tacito  et  Quinto  Curtio 
collectae.     Turonibus:  Manie  et  ß.  1878.    (253  S.)    8. 

Conciones  historicae  sive  orationes  excerptae  ex  Tito  Livio ,  Sallustio, 
Tacito,  Quinto  Curtio  recensuit  J.  Naudet.  Paris:  Delalain  freres 
1880.    (444  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Q.  Curtii  Eufi  narrationes  selectae.  De  rebus  gestis  Alexandri  Magni 
cum  italicis  adnotationibus  in  usum  italicarum  scholarum.  Auqustae 
Taur.:  Ex  off.  A.  Fhm  1881.     (57  S.)    8.  L.  — .40. 

Colincamp,  Ferdinand:  Conciones  sive  orationes  ex  Sallustii,  Livii, 
Taciti,  Q.  Curtii  et  Justini  historiis  collectae.  Edition  classique,  publiee 
avec  des  arguments  et  des  notes  en  fran9ais  par  Ferdinand  Colin- 
camp.     Paris:  Hachette  et  de.  (1852)  1878.     (XII,  575  S.)    8.       Fr.  2.50. 

Dübner,  Frederic:  Choix  de  narrations  tirees  de  Quinte-Curce,  Tite- 
Live,  Salluste  et  Tacite.  Texte  revu  avec  arguments,  sommaires  et 
notes  en  fran^ais  par  Frederic  Dübner.  Paris:  Lecoffre  (1844)  1880. 
(II,  374  S.)    8.  Fr.  1.60. 

Gehlen,  Otto  siehe  K.  Schmidt. 

Girard,  Julien:  Conciones  latinae  sive  orationes  ex  Tito  Livio,  Sallustio, 
Tacito,  Q.  Curtio  collectae  additis  quibusdam  variorum  fragmentis. 
Nouvelle  edition ,  entierement  ref ondvie  par  Julien  Girard.  Paris : 
Ch.  Delagrave  (1878)  1891.     (IV,  498  S.)    8.  Fr.  2.50. 

(xuiard,  Theodore:  Narrationes  latinae  ex  .  .  .  t^>uinto  C'nrtio  collectae  .  .  .  par  Theodore 
Guiard  (1851)  1880  siehe:  Caesar  (p.  183). 

Heitland,  William  Emerton,  and  Eaven,  Tancred  Earle:  Alexander 
in  India.  A  portion  of  the  history  of  Q.  Curtius  edited  by  William 
Emerton  Heitland  and  Tancred  Earle  Eaven.  Cambridqe:  At  the 
University  Press  1879.     (204  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Hunaphreys,  Willard:  Selections  from  the  History  of  Alexander  the 
Great  by  Quintus  Curtius  Eufus.  Edited  for  the  use  of  schools  with 
notes  and  vocabulary  bv  Willard  Humphrevs.  Boston  Mass.:  Ginn 
d-  Co.  1896.    (XIX,  208  S.)    8.  '  Cts.  50. 

L(ane),  C(harles)  H(enry).  Quintus  Curtius  Eufns.  Selections  for  the  use 
of  fourth  Form ,  (classical  School) ,  Wellington  College.  Wellimiton 
College:  G.  Bislwp  (1878).    (40  S.)    8.  ^  ' 

Lattmann,  Julius:  Liber  de  excelleutibus  ducibus  exterarum  gentium 
in  usum  scholarum  dispositus  et  emendatus  ex  Justino,  Cicerone, 
Frontino  aliisque  scriptoribus  romanis  suppletus  et  Curti  Eufi  historiae 
Alexandri  Magni  in  breviorem  narrationem  coactae.  Edidit  Julius 
Lattmann.  8.,  verbesserte  Auflage.  [Des  lateinischen  Lesebuchs 
2.  Teil].  Göttingen:  Vandenhoeck  et  Ruprecht  (1861)  1889.  (IV,  220  S., 
3  Karten).    8.  M.  2. 

Anmerkungen   dazu.     2. ,    gänzlich   umgearbeitete  Aviflage.    Ehtnihi  1889.     (67  S.)     8. 

M.  —.60. 

Millot,  E.,  et  Prieur,  E. :  Conciones  rhetoricae.  —  Discours  choisis 
de  Tite-Live,  Salluste,  Tacite,  Quinte-Curce.  Traduction  fran^aise  par 
E.  Millot  et  E.  Prieur.    Paris:  Delalain  (1869)  1879.    (556  S.)    8. 


Q.  Curtius  Rufus.     Chrestomathien.  343 


Q.  Curtius  Rufus. 

Müller,  Hans:  De  viris  illustribus.    Lateinisches  Lesebuch  nach  Nepos, 

Livius,  Curtius  für  die  Quarta  höherer  Lehranstalten  von  Hans  Müller. 

2.  Auflage.     Hmimi-cr:  C.  Meyer  (1890)  1^92.     (XL  128  S.)    8.      M.  1.80. 

Wörterverzeichnis.     (26  S.)  M.  —.30. 

Opitz,  Theodor,  und  Weinhold,  Alfred:  Abschnitte  aus  Curtius  ...  von  Theodor 
Opitz  und  Alfred  Weinhold.     (1893)  1909  siehe  C. :  Scriptores  (p.  50). 

Reich,  Heinrich  Wilhelm:  Des  Quintus  Curtius  Rufus  Geschichte 
Alexanders  des  Grossen.  Für  den  Schulgebrauch  bearbeitet  von 
Heinrich  Wilhelm  Reich.  Mit  1  Titelbild,  17  Textfiguren,  einer  Karte 
„Imperium  Alexandri  Magni"  und  der  „Alexanderschlacht'  in  Farben- 
druck. .'1  unveränderter  Abdruck  der  ersten  Auflage.  Leipzig:  G.  Frey- 
tag (1895)  1905.    (XIX,  821  S.,  3  S.  ung.)    8.  M.  2. 

Schmidt,  Johann:  Lateinisches  Lesebuch  aus  Cornelius  Nepos  und 
Q.  Curtius  Rufus.  Mit  erklärenden  Anmerkungen  herausgegeben  von 
Johann  Schmidt.  Mit  drei  Karten.  2.  vermehrte  Auflage.  Prag: 
F.  Temp^ky.     Leipzig:  G.  Freytag  (1892)  1902.     (IV,  192  S.)    8.     M.  1.80. 

—  Lateinisches  Lesebuch  aus  Cornelius  Nepos  und  Q.  Curtius  Rufus. 
Mit  2  Karten.   5.  unveränderte  Auflage.   Lbemki  1907.   (75  S.)  8.   M.  —.90. 

Dazu:   Wortkunde.      Erklärende    Anmerkungen    und   Wörterverzeichnis.     4.   Aufl. 

1905.     (87  S.)     8.  M.  1.20. 

Letztere  Ausgabe  entspriclit  den  österreichischen,  die  erstere  den  deutschen  Schiil- 

verhältnissen. 

Schmidt,  Karl,  und  Gehlen,  Otto:  Memorabilia  Alexandri  Magni  et 
aliorum  virox'um  illustrium.  Zum  Schulgebrauch  herausgegeben  von 
Jvarl  Schmidt  und  Otto  Gehlen.  Siebente  verbesserte  Auflage  be- 
sorgt von  Josef  Golling.  Wten:  A.  Holder  (1865)  1897.  (VII,  98  S. 
u.  38  S.  Anm.)    8.  M.  1.50. 

Fölling,  Josef:  Vocabular  zu  Schniidt-Gehlens  Memorabilia  Alexandri  Magni  und 
zu  vierzehn  Vitae  des  Cornelius  Nepos.  H.  frweiterte  Auflage.  Kltiidu  (1895) 
1902.     (IV,  114  S.)    8.  M.  1.20. 

Schmidt,  Maximilianus  Carolus  Paulus:  Q.  Curti  Rufi  Historiae 
Alexandri  Magni.  In  breviorem  formam  redegit  et  scholarum  in  usum 
edidit  Maximilianus  Carolus  Paulus  Schmidt  Lipf^iac:  G.  Freylar/. 
Pragoe:  F.  Tempshj  1886.    (XII,  176,  XIV  S.)    8.  M.  1. 

Smith,  Francis  Coverly:  Selections  from  Q.  Curtius  adapted  for  the 
use  of  beginnei's  with  vocabulary,  notes  and  exercises.  Edited  by 
Francis  Coverly  Smith.  London  and  Netr  York:  IMacmillan  and  Co. 
1894.    (VIII,  14i  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Trochu:  Extraits  annotes  de  Quinte-Curce  ä  I'usage  des  classes  de 
cinc^uieme  et  de  quatrieme.  Suivis  de  niorceaux  choisis  d'un  auteur 
chretien  par  Troch  u.   J^aris  et  Lyon :  DellioimneetBrigxet  1896.  (198  S.)  8. 

Fr.  1.50. 

Ve  n  d  e  1  -  H  e  y  1 ,  Louis  Antoine :  Narrationes  excerptae  ex  latinis  scriptori- 

bus.     Narrations    choisies   de  Tite-Live,  Tacite,  Salluste,  Quinte-Curce 

ect.    accompagnees    d'analvses    par    Louis    Antoine    Vendel-Heyl. 

27e  edition.    Paris:  Delalain  freres  {18SS)  1S9S.    (XII,  808  S.)    8.   Fr.  2.25. 

Der  Titel  hat  wiederholt  gewechselt. 

—  Narrations  choisies  des  auteurs  latins.  Traduction  fran9aise  par  Louis 
Antoine  Vendel-Heyl.     Paris:  Delalain  1879.     (423  S.)    8.  Fr.  8. 

Vogel,  Paulus:  Orationes  ex  Sallusti,  Livi,  Curti,  Taciti  libris  selectae. 
In  usum  gymnasiorum  edidit  Paulus  Vogel.  LJpsiac:  B.  G.  Teubner 
1887.    (IV,  205  S.)    8.  M.  2.40. 

Weinhold,  Alfred  siehe  Th.  Opitz. 

Des  Quintus  Curtius  Rufus  noch  vorhandene  acht  Bücher  von  den  Thaten 
Alexanders  des  Grossen,  Königs  von  Macedonien,  übersetzt  von  Adolph 
Heinrich  Christian.     Stuttgart:  Metzler  (.Jetzt  Ulm'.  H.  Kerler).     8. 

1.  Bdchn.     4.  Aufl.     (1855)  1881.     (158  S.)  M.  —.50. 

2.  „  3.      „        (1855)  1882.    (S.  163—278).  M.  —.50. 


344  Scriptores  latini.    D.    Q.  Curtius  Rufus. 

Q.  Cvirtius  Rufus. 

Q.  Curtius  Rufus.  Von  den  Taten  Alexanders  des  Grossen.  Übersetzt 
von  Johannes  Siebeiis.  9  Lief.  Berlin  •  Schöneberq :  Langenseheidt's 
Verl  (1860).    8.  '  Je  M.  —.35. 

Einzelne  Lieferungen  erschienen  wiederholt  in  neuer  Rechtschreibung,  doch  sonst 
unverändert  im  Neudruck. 

Des  Quintus  Curtivis  Rufus  Geschichte  Alexanders  des  Grossen  von 
Mazedonien.  Einleitung  und  Ergänzung  der  verlorenen  Bücher.  I  und 
II.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen  aus  dem  Latei- 
nischen übersetzt  von  E.  R.  1.  Heft.  Berlin :  IT.  B.  Meddenhurq  (1^92). 
(63  S.)    8.  M.  —.25. 

3  Buch.     1.  Heft.     (1892).     (80  S.)  M.  —.25. 

4  Buch.     1.  Heft.     (1892).     (64  S.)  M.  —.25. 

2.  Heft.     (1895).     (S.  05-128).  M.  —.25. 


Quinti  Curti  Rufi  historiarum  Alexandri  lib.  VIII.  9 — IX,  10.  Literally 
translated  with  marginal  headings,  and  a  life  of  Alexander  the  Great. 
By  Henry  Joseph  Corbett  Knight.  Cambridge:  Hall  and  Son.  London: 
Simpkin  Marshall  and  Co.,  Hamilton  Adams  and  Co.,  and  Bell  and  Sons 
1882.    (3  Bl.,  76  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

The  Invasion  of  India  by  Alexander  the  Great  as  described  by  Arrian ,  Q.  Curtius ,  .  .  . 
by  J.  W.  McCrindle.     (189.3)  1896  siehe  B.:  Arrianus. 


Histoire  d'Alexandre  le  Grand  par  Quinte-Curce.  Expliquee  littöralement,  annotöe  et 
revue  pour  la  traduction  fran<;aise  par  Felix  de  Parnajon.  (1866)  1886—1888  siehe 
oben  die  Ausgaben. 

Quinte-Curce.  Histoire  d'Alexandre  le  Grand.  Traduction  de  Vaugelas 
avec  les  Supplements  de  Ereinshemius  traduits  par  Joseph  Antoine 
Toussaint  Dinouart.  3  tomes.  Paris:  Libr.  de  la  BiLUotheque  nationale 
1881.    (192,  192,  159  S.).    8.  ^  Je  Fr.  —.25. 

Histoire  d'Alexandre  par  Quinte-Curce.  Traduction  fran9ai8e  par  Pascal 
A Ilain.     Paris:  Delalain  freres  1893.    (412  S.)    8.  Fr.  2.50. 


Quinto  Curzio  Rufo.  Delle  imprese  di  Alessandro  Magno  con  il  supple- 
mento  di  Giovanni  Freinsemio.  Volgarizzamento  di  Giorgio  Vi gn an i 
con  note  di  vari.     Milano:  L.  Mariani  1893.    (264  S.)    4. 

Wörterbücher. 

Eichert,  Otto.     Schmidt,  M.  C.  P.  siehe  unter  den  Erläuterungen. 


Adams,    Guilelmus:   De   ablativi  absoluti  apud  Q.  Curtium  Rufum  usu.     Dissert. 

inaug.  Marburgi  Catt.  1880.     (Ariislurg:  Stein).     (1  Bl.,  56  S.)    8.  M.  1. 

Ausfeld,   Adolf:  Über  die  Quellen   z-u  Rudolfs  von  Ems  Alexander.     Progr.  des 

Progymn.  Dona^ieschingen  1883.     (24  S.)    4. 
II.  Curtius  (p.  13-16). 
Brunnhofe r,    Hermann:    Der    See    Püitika    des   Avesta    und   Curtius'    Ponticum 

mare   in  Arachosien.     In   des  Verf.  Vom  Pontus  bis  zum  Indus  {Leipzig  1890)  = 

Urgeschichte  der  Arier  in  "Vorder-  und  Centralasien  2  (1893)  p.  107-108. 
Castelli,  Giuseppe:  L'etä  e  la  patria  di  Quinto  Curzio  Rufo.     Parte  prima  (L'etä 

di  Quinto  Curzio  Rufo).    Ascoli  Picino:  Tipoffrajiu  di  E.  Cesari  IS88.    (90  S.)   8.    L.  1.60. 
Cocchia,  Enrico:  Emendationes  curtianae.    In  des  Verf.  Studj  latini  (Napoli  1883) 

p.  89—105. 
Crohn,  Hermann:  De  Trogi  Pompei  apud  antiquos  auctoritate.    1882  siehe :  Trogus 

Pompeius. 
Damste,  Petrus  Helbertus:  Lectiones  curtianae.    Progr.  gymn.    Lugduni  Bat.  1894. 

(31  S.)    8. 
—  Note  ou  Curtius  X  1.  19.    In:  The  classical  Review  8  (1894)  p.  445—446. 
Dosson,    Simon:    Etüde   sur   Quinte    Curce,   sa   vie   et   son   oeuvre.      These   1886. 

Paris:  Hachettt  tt  Ci(.  1887.     (1  BL,  383  S.)    8.  Fr.  9. 

I.  Qu6stions  preliminaires  sur  Q.  C.  et  son  oeuvre.  11.  Q.  C.  historien. 
III.  Caracteres  du  talent  de  Q.  C.  App.  I.  Inventaire  des  manuscrits  de 
Q,  C.    App.  II.  Q.  C.  dans  l'antiquito  et  au  moyen  äge. 


Q.  Curtius  Ruf  US.  345 


Q.  Curtius  Ruf  US. 

Draeseke,  Johannes:  Ad  Q.  Curtium  Rufum.   In:  Rivista  di  fllologia  et  d'istruzione 
classica  7  (1879)  p.  347—350. 
III  3.  2.     III  3.  6.     III  8.  l!5. 
Drechsler,  Franz  J.:  Ciirt.  4.  1.  31.  10.  1.  40.     1887  siehe  C:  Scriptores. 

—  Curt.  Ruf.  4.  1.  31.     1890  siehe  ebenda. 

—  Curt.  III  9.  25.     189-2  siehe  ebenda. 

Eger,  Theodor:  De  infinitivo  curtiano.  Dissert.  inaug.  gissensis.  Darmstadini 
1885.     (49  S.)    8. 

Eichert,  Otto:  Vollständiges  Wörterbuch  zu  dem  Geschichts werke  des  Quintus 
Curtius  Rufus  über  die  Thaten  Alexanders  des  Grossen.  3.  verbesserte  Auf- 
lage.    Hannunr:  Hiihi,  (1870)  1893.     (III,  288  S.)     8.  M.  2.25. 

Eymer,  "Wenzel:  Lateinische  Übungssätze  zur  Casuslehre  aus  Cornelius  Nepos 
und  Q.  Curtius  Rufus.  Im  Anschluss  an  die  lateinische  Schulgrammatik  von 
A.  Scheindler  zusammengestellt  und  zum  Theile  aus  anderen  Schulautoren 
ergänzt.     Wioi,  Prar/:  F.  fimpsh)  -  lAipzUj:  G.  Fnijtag  1889.     (46  S.)    8.     M.  —.60. 

Fleischmann,  Johann  Karl:  Quintus  Curtius  Rufus  als  Schullektüre.  In:  Ver- 
handlungen der  41.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in 
München  1891  (Leipzig  1892)  p.  182-193  mit  Diskussion.  Begründet  und  er- 
weitert in : 

—  Quintus  Curtius  Rufus   als  Schullektüre.     Progr.   des  Neuen  Gymn.  Bamberg 

1891.     (42  S.)     8. 

—  Zur  Schullektüre  des  Quintus  Curtius  Rufus  [Reichs  Auswahl  1895J.    In :  Blätter 

für  das  Gymnasial-Schulwesen  32  (1893)  p.  398—400. 
Fränkel,  Arthur:  Die  Quellen  der  Alexanderhistoriker  .  .  .    1883  siehe  A.:  Scrip- 
tores historiarum  Alexandri  M. 
Freund,  Wilhelm:  Präparation  zu  Curtius'  Alexander  der  Grosse.    6  Hefte  [1  Heft 

in  3.  Aufl.,  2.  u.  3.  Heft  in  2.  Auflage].    Leipzig  [Jetzt:  Stuttgurt):  IV.  Yioldo.J.   8. 

Je  M.  —.50. 
Fulda,  Kurt:  Zu  Curtius  [IV 3]  und  Thukydides  [II  76].    1896  siehe  B. :  Thucydides. 
Georges,  Karl  Ernst:  Curtius  10.  6  (19)  5.     1878  siehe  C:  Scriptores. 
Gleye,  Carl  Erich:  Zu  Q.  Curtius  Rufus.     In:  Philologus  55  (1896)  p.  508-571. 

III  5.  1.     IV  1.  14.     HI  10.  4.     IV  1.  22.     VIII  1.  25.     X  6.  7. 
Glueck,  Maximilianus:  De  Tyro  ab  Alexandro  Magno  oppugnata  et  capta  .  .  .   1886 

siehe  A. :  Scriptores  historiarum  Alexandri  M. 
Holtzmann,  August:  Zur  Lektüre  und  Kritik  des  Q.  Curtius  Rufus.    Progr.  des 

Gymn.  Bruchsal  1895.    (Ät  S)    4. 
Jeep,  Justus:  Zu  Q.  Curtius  Rufus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125 

(1882)  p.  791—794. 
Kaerst,   Julius:   Beiträge   zur   Quellenkritik   des   Qu.  Curtius  Rufus.     Inaugural- 

diss.  von  Tübingen,     notim:  Fr.  A.  Perthes  1878.     (59  S.)     8.  M.  1. 

—  Forschungen  zur  Geschichte  Alexanders  des  Grossen.    1887  siehe  A.:  Scriptores 

historiarum  Alexandri  M. 
Kinch,    Carolus    Fridericus:     Quaestiones    curtianae    criticae.      (Dissert.    inaug.) 

Hauniae:  GyUendal  1883.     (108  S.)    8.  _    Kr.  2. 

Klebs,  Elimar:  Eine  antike  Benutzung  des  Curtius  [Hegesippus].    In:  Philologus 

51  (1892)  p.  151-155. 
Knoke,    Friedrich:    Über   den   Gebrauch   von   plures   bei   Q.   Curtius   Rufus.     In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  143  (1891)  p.  267-278. 
Koeberlin,  Alfred:  De  participiorum  usu  liviano  capita  selecta.    1888.  1891  siehe  : 

Livius. 
Kßhler,   Rudolf:    Eine   Quellenkritik    zur   Geschichte  Alexanders   des  Grossen   in 

Diodor,  Curtius  und  Justin.    1879  siehe  B. :  Diodorus  siculus. 
Köstlin,  Heinrich:  Zu  Q.  Curtius  Rufus.     In:  Philologus  51  (1892)  p.  751—752. 

3.  10.  4,  8.  1.  25,  10.  9.  1. 
Korb,  Friedrich:  Der  Gebrauch  des  Infinitivus  bei  Q.  Curtius  Rufus.    (Ein  Beitrag 

zur    historischen    Syntax    der    lateinischen    Sprache).      2    Theile.      Progr.    des 

Staatsgymn.    in    der    Stephansgasse    Prag-Neustadt    1896.    1898.      (S.    3—19, 

S.  3-38).     8. 
Kraffert,   Hermann:   Beiträge  zur  Kritik   und    Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1882  siehe  C:  Collectiones  (p.  10). 
Kräh,    Eduard:    Beiträge    zur   Syntax   des    Curtius.     2   Teile.     Progr.    des   Gyniu. 

Inaterburg  1886.  1887.     (25,  24  S.)    4. 
Kupfer,   Friedrich:    Gebrauch   des   Participii   auf  urus   bei   Curtius.     Progr.   des 

Gymn.  Cöslin  1887.     (10  S.)    4. 
Ludewig,   Anton:    Quomodo  I'linius  maior,   Seneca  philosophus,    Curtius  Rufus, 

Quintilianus,    Cornelius    Tacitus ,    Plinius    minor    particula    quidem    usi    sint. 

Fasciculus  I.   [Prager  philologische  Studien.  3].    Prag :  H.  Bomiiiicus  189i.    (76  S.)  8. 

M.  1.40. 


346  Scriptores  latiui.   D.    Q.  Curtius  Eufus. 


Q.  Curtius  Rufus. 

Manitius.  Max:  Einharts  Werke  untl  ihr  Stil.     1882  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Zu    Curtius    und    Velleiu.s.      In:    Rheinisches    Museum    für   Philologie   47    (1892) 

p.  465— 4Ö8. 
Meiser,  Karl:  Beiträge  zur  Te.xtkritik  des  Geschichtschreibers  Q.  Curtius  Rufus. 

In:   Sitzungsberichte  der  philosophisch-philologischen  und  historischen  Classe 

der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1887.     II  p.  1  —37. 
Meyer,  Ernst:  Curt.  9.  1.  8.     1893  siehe:  M.  Tullius  Cicero, 
von    Morawski,    Casimir;    Zur   Rhetorik    bei    den    römischen    Historikern.     1893 

siehe  C. :  Scriptores  historici. 
Noväk,  Robert:  Poznamenani  ke  kritice  te.Ktu  Kurtia  Rufa.    In:  Listy  filologicke 

a  paedagogick«?  11  (1884)  p.  ]2--'21.  206-212. 

—  Atque   vor   Consonanten   und    ac   vor   Gutturalen   bei   Livius   und   Curtius.     In: 

Wiener  Studien  15  (1893)  p.  248-2.59. 
Petersdorff.    Rudolf:    Eine    neue    Hauptquelle    des    (^.    t:urtius   Rufus.     ...  1884 

siehe  A. :  Scriptores  historiarum  Ale.\andri  M. 
Preibisch,    Paul:    Zu    Quintus    t'urtius    Rufus    [VII   4.   4].     In:    Jahrbücher    für 

classische  Philologie  123  (1881)  p.  138. 
Prohasel,  Paul:  Curt.  VIII  4.  15.     1884  siehe  B.:  Aristophanes. 

—  Q.  Curtii  Rufi  codicum  memoriae  emendandae  leges  et  proponuntur  et  adhibentur. 

Progr.  des  Gymn.  Sagan  1890.    (S.  3—22).    4. 
Quicherat,   Louis:   Gloses  dans  Quinte  Curce.     In:    Revue  de  philologie  12  (1838) 

p.  73—80. 
Rauch,    August:    Gerundium    und   Gerundivum    bei   Curtius.     Progr.    des   Gymn. 

Miiniiigen:  (v.  Kyi)  1889.     (S.  3—21).     4.  M.  1. 

Riemann.  Othon:  Q.  Curce  6,  10,  9.     In:  Revue  de  philologie  13  (1889)  p.  117. 
Sabbadini,  Remigio :  Quinto  Curzio  Rufo  e  Filippo  Gualtiero.    In:  II  Movimento 

letterario  italiano  2  (1881)  N.  30  p.  141—147. 
Sauppe,  Hermann:  Curt.  VI  5.  15.  X  2.  8.     1890.  1896  siehe  B. :  Plato. 
Schmidt,    Alwin:    Über   das  Alesanderliod   des  Alberic   von  Besanvon    und   sein 

Verhältnis   zur   antiken   Überlieferung.     1886   siehe  A.:    Scriptores    historiarum 

Alexandri  M. 
Schmidt,  Max  Carl  Paul:    Q.  Curtius  Riifus.     1874—1879.     In:  Jahresberichte  des 

philologischen  Vereins  zu  Berlin  6  (1880)  p.  237—262.    1879—1883.    Ebenda  8  (1882) 

p.    244—266.     1882—1884.     Ebenda   11   (1885)  p.   20.5—232.     1884- 18S7.     Ebenda   14 

(1888)  p.  217-252.    Curtius.    Ebenda  20  (1894)  p.  26— 55.    (J.  Curtius  Rufus.    Ebenda 

25  (1899)  p.  72-95. 

—  Schulwörterbuch  zu  M.  C.  P.  Schmidts  Q.  Curti  Rufi  historiae  Alcxan<lri  Magni. 

Prmi:  F.  Tciiipski/.     I.iipzig:  (!.  Frajlay  1887.     (V,  169  S.)    8.  M.  1.40. 

—  Ac  und   atque   vor  Consonanten.     In  :   Jahrbücher    für  classische  Philologie  137 

(1888)  p.  711-712. 
V.  Schwarz,  Franz:  Alexander  des  Grossen  Feldzüge  in  Turkestan.    Kommentar 

zu  den  Geschichtswerken  des  Flavius  Arrianus  und  Q.  Curtius  Rufus  .  .  .   (1893) 

1906  siehe  B. :  Arrianus. 
Sonny,  Adolf:  Rhagae-Thara-Tabae.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  143 

(1891)  p.  278-'i80. 

Arrianos.     Curtius.     Justinus. 
Spar  ig,   Eugen:  Vorschläge   zu   einer  Auswahl    aus  Curtius.     Ein  Beitrag  zu  der 

Frage  betreft'end  die  Verbindung  von  Geschichte  und  Lektüre.    In :  Lehrproben 

und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen  Heft  35  (jlfci' 1893) 

p.  49—62. 
St  ein  hoff,    Julius:     l>e    usu    nominum    urlnum    insulai-um    terrarum    curtiano. 

Dissert.  inaug.  Friburgi  Br.  1883.     (45  S.)    8. 
Teuffei,  Wilhelm  Sigmund:  Zu  Curtius  (Das  Zeitalter  des  C.)  (1858).    In  des  Verf. 

Studien    und    Charakteristiken    zur    griechischen    und    römischen    Litteratur- 

geschichteä  {I,iipzi<j  1889)  p.  510—513. 
Thomas,  A.:  Notice  sur  un  manusorit  de  Quinte-Curce.    In:  Revue  critique  1880. 

II  p.  75-78. 
Traube,  Ludwig:  Curtius  9.  11.     1883  siehe  B.:  Aeneas  Gazaeus. 
Ussani,  Vincenzo:    Coniecturae  duo  [Sen.  dial.  XI  8.  3.     Curzio  III  3.  8J.     Itomuf : 

Typ.  H.   Voghinu-  1896.     (8  S.)    8. 
Wagener,  Carl:   Zu  Q.  Curtius  Rufus.     In:    Jahrbücher  für  classische  Philologie 

117  (1878)  p.  817-820. 
Walter,  Friedrich:  Studien  zu  Tacitus  und  Curtius.    Progr.  des  Wilhelms-Gymn. 

München  1887.     (54  S.)    8. 
I.    Kritische   Bemerkungen    zu    Tacitus.     II.    Die    stilistischen    Berührungs- 
punkte des  Curtius  und  Tacitus. 


Q.  Curtius  ßufus  —  Thascius  Caecilius  Cyprianus.  347 

Q.  Curtius  Rufus. 

Weinhold,  Alfred:  Bemerkuneen  zu  Q.  Curtius  Kufus.    [Aus:  Einladungsschrift 

zur  Einweihung   des   neuen  Gebäudes  der  Fürsten-  und  Landesschule  Grimma 

1891  p.  25—33]      arimimi:   G.  Genscl  1891.     (9  S.)    4.  M.  —.50. 

Zingerle,  Oswald:   Die  Quellen  zum  Ale.\ander  des  Rudolf  von  Ems.    1885  siehe 

B.:  Josephus. 

Cyprianus   antiochenus      Barreira  de  V.  V.,  Bernardo:  Brujos  y  aströlogos 

de   la   inquisicion   de  Galicia  y   el   famoso   libro  de  san  Cipriano.     Corutia:  Imprenta  de 

„La  V<jz  de  Galicia''      (1885).     (LXII  S.,  1  Bl.,  1Ö2  S.,  1  Bl.)    8. 

Zahn,  Theodor:  Cyprian  von  Antiochien  und  die  deutsche  Faustsage.    1882  siehe 

B. :  Eudoeia  Augusta  (Ath.) 
—  Zu   „Cyprian   von   Antiochien-.     In    des  Verf.   Forschungen   zur  Geschichte   des 
neutestamentlichen  Kanons  und  der  altkirchlichen  Literatur 2  (AVtoo^c«  1883)  p.  300. 

Thascius  Caecilius  Cyprianus.  Tres  tractatus  s.  Cypriani  episcopi  et 
martyris:  de  mortalitate;  de  zelo  et  livore;  de  bono  patientiae.  — 
Xenium  Partheniis  sodalibus  maioris  CongregatioBis  latiuae  anno  1882 
oblatum  per  praesidem  Congregationis  Andream  G  a  s  s  n  e  r.  Salisbiirqar  : 
Typ.  A.  Fmtd  1882.     (46  S.)    8. 

Sancti  Thascii  Caecilü  Cypriani  libri  ad  Donatum  de  mortalitate,  ad 
Demetrianum .  de  bono  patientiae.  Edition  classique  avec  une  intro- 
duction,  des  notions  grammaticales  sur  les  particularites  de  la  langue 
de  s.  Cyprien,  des  notices  litteraires  et  analytiques,  un  commentaire 
pWlologique  en  francjais  et  un  appendice  critique  par  Ferdinand 
Leonard.  Namur:  Impr.  de  A(h  Wemiael  —  Charlier.  Ubr.-editcur  1887. 
(1  BL,  185  S.)    8. 

Der  pseudocyprianische  Tractat  De  aleatoribus   [herausgegeben  von]   A<lolf  H  arnack. 

1888  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 

Libellum  de  aleatoribus  inter  Cypriani  scripta  conservatum  edidit  et 
commentario  critico,  exegetico ,  historico  instruxit  Adolfus  Hilgen- 
f  eld.  Freiburq  i.  />'. ;  Al-ad.  Verla gaJtitchhandJung  J.  C.  B.  Mohr  (F.  Siebeck) 
1889.    (87  S.)    8.  ■  _  M.  2. 

Anonymus  adversus  aleatores  (gegen  das  Hazardspiel)  und  die  Briefe  an 
Cvprian,  Lucian,  Celerinus  vmd  an  den  karthaginiensischen  Klerus. 
((5ypr.  epist.  8.  21 — 24).  Kritisch  verbessert,  erläutert  und  ins  Deutsche 
übersetzt  von  Adam  M  i  o  d  o  n  s  k  i.  Mit  einem  Vorworte  von  Eduard 
Wölfflin.  Erlmufeti  und  Leipzü/:  Deichert'sche  Verlaqsb.  Ndclif.  1889. 
(128  S.)    8.  '  '  M.  2. 

L'opuscule  de  aleatoribus  par  les  niembres  du  seminaire  d'histoire  ecclesiastique  etabli 
ä  rUniversite  catholique  de  Louvain.  1891.  Siehe  die  Erläuterungsschriften  unter 
Etüde  critique. 

L'Opuscolo  contra  Aleatores,  scritto  da  un  Pontefico  roniano  del  secondo  secolo.  Testo 
e  note  di  J.  M.  Minasi.    1892  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 

En  kort  Cyprian  tillagt  Tale  om  det  christelige  Liv  .  .  .  af  Carl  Paul  Caspari.  188.5 
siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 

Tov  üyluv  Kvnoiurov  fnioy.ono}-  y.u'i  iiunrinoi  iy.  ti]i  tiooc  ■I>itSu)yu  tTtioruki'ii.  Ex  epistola 
S.  Cyjjriani  episcopi  et  martyris  ad  Fidum.  —  Kvnnutvov  intoxi'inox^  y<c\  fiünrvno.-  iy 
tov  TtiQi  i?.i)]uoai'njg  edidit  .Joannes  Baptista  Pitra  in:  Analecta  sacra  spicilegio 
solesmensi  parata  2  {Ti/pis  Tasrulauü  1884)  p.  288 — 291. 

D.  Thascii  Caecilü  Cypriani  epistola  LXIII.  In:  The  flve  lectures  of  St.  Cyri)  on  the 
Mysteries  edited  by  Henry  de  Romestin  (Oxford  1887)  p.  104—137. 

Thascii  Caecilü  Cypriani  liber  de  mortalitate  et  epistola  ad  Demetrianum, 
cum  adnotationibus  Joannis  Tamiettii.  Editio  tertia.  Auqustae 
Taur.:  Ex  off.  salesiana  (1887)  1903.     (61  S.)    8.  L.  —.40. 

De  paenitentia  [herausgegeben  von]  Carl  Wunderer.  1889  siehe  unten  die  Erläuterungs- 
schriften. 

Inoerti  auctoris  Exhortatio  de  paenitentia  .  .  .  recognovit  Adam  Miodonski.  1894  siehe: 
Anonymi  (Scriptores  ecclesiastici). 

Morceaux  choisis   des  Peres   de   l'eglise  latine  .  .  .  par  Jean  Felix  Nourrisson.     (1874) 

1889  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 


Sancti  Cypriani  quae  syriace  et  armenice  supersunt  fragmenta.  Edidit  J.  P.  Paulinus 
Martiniis  in:  Analecta  sacra  spicilegio  solesmensi  parata  4  (Parisiis  1883)  p.  72—80. 
Versio  latina  p.  338—344. 


348  Scriptores  latiui.    D.    Thascius  Caecilius  Cyprianus. 

Thascius   Caecilius   Cyprianus. 

Udvalgte  Stykker  af  Cyprian  og  Augustin.     1891  siehe:  Augustinus. 


Ausgewählte  Schriften  des  heiligen  Cyprian,  Bischof  von  Carthago  und 
Martyr,  nach  dem  Urtexte  übersetzt  von  Ulrich  Uhl,  Joseph  Nig- 
lutsch  und  Anton  Egg  er.    Kempten:  J.  KöseVsche  Budih.  1869.  1879.   8. 

M.  3.20. 

I.  1869.    (377  S.,  1  Bl.)  M.  1.20. 

An  Donatus.  Ueber  den  Stand  der  Jungfrauen,  lieber  die  Einheit  der 
katholischen  Kirche.  Ueber  die  Gefallenen.  Ueber  das  Gebet  des  Herrn. 
Ueber  die  Sterblichkeit.  An  Demetrian.  Ueber  Wohlthätigkeit  und 
Almosengeben.  Ueber  den  Nutzen  der  Geduld.  Ueber  Eifersucht  und 
Neid.  Ueber  die  Nichtigkeit  der  Götzen.  —  An  Cäcilius.  An  Nemesianus 
\ind  die  Märtyrer  in  den  Bergwerken. 
II.  1879.     (495  S.,  1  Bl.)  M.  2. 

Cyprian's    sänimtliche   Briefe,    nach    dem    Urtexte    übersetzt    von  Joseph 
Niglutsch  und  Anton  Egg  er. 

Homilie  eines  Ungenannten  wider  die  .Spieler.  In  deutscher  Uehersetzung  herausgegeben 
von  Franz  Julius  Winter.     1893  siehe  B.:  Origenes  (I  2  p.  103). 

Cyprian.  Translation  in  :  The  Ante-Nicene  Fathers  5  (1888)  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici 


Saint  Cyprien  ou  De  l'Unite  de  l'Eglise.  Traduction  avec  introduction 
historique  et  simples  commentaires  par  Cordier.  2«  edition,  aug- 
mentee  d'un  chapitre  sur  l'ünion  de  l'Eglise  et  de  l'Etat.  Paris : 
V.  Palme  (1878)  1881.     (LXXIII,  188  S.)    8. 

Appendice  au  traite  de  l'unitö  de  l'Eglise.  De  l'union  de  l'Eglise  et  de  l'Etat  ou 
rapports  nuituels  des  deux  puissances  (chapitre  additionnel  a  la  premiere  edition 
parue  en  1878).     Ehnnia  1831.     (X,  34  S.)    8. 


Om    den    almindelige    Kirkens    Enhed    og    Om    Herrens    Ben.     Af    Thascius    Caecilius 
Cyprianus.    Efter  den  latinske  Grundtekst  ved  J.  N.  Skaar.    1880  siehe  A.:  Scriptores 
ecclesiastici  (I  1  p.  84|. 
Til   Donatus,    Om    Dodeligheden    og    oni  Taalmodighedens  Gode.     Af  Thascius  Caecilius 
Cyprianus.     Fra  den  latinske  Grundtext  ved  O.  U  gl  and.     1883  siehe  ebenda. 

Atzberger,  Leonhard:  Die  Ueberlieferung  und  Geltendmachung  der  geoffenbarten 
Eschatologie   durch  Cyprian.     In   des  Verf.  Geschichte  der  christlichen  Escha- 
tologie  (Friiharg  Br.  1896)  p.  521— .'>46. 
Aube,  Btjnjamin:  L'eglise  et  l'Etat  dans  la  seconde  moitie  du  III"  siecle  [249—284]. 
Parin:  E.  Permi  1885.     (XVI,  548  S.)    8.  Fr.  7.50,  andre  Ausg.  Fr.  4. 

Beck,  Jan  Wibertus:  Anonymus.  Adversiis  aleatores.  (Gegen  das  Hazardspiel). 
[Ausgabe  von  Miodonski].  In:  Coniunctis  viribus  4  {Awskidam  1890)  p.  124—128. 
Burkitt,  Francis  Crawford  :  The  iise  of  the  LXX  text  of  Daniel  in  latin  writers. 
1.  TertuUian.  2  S.  Cyprian.  3.  S.  Victorinus  of  Pettau.  In  des  Verf.  The  old 
Latin  and  the  Itala  (Camhrirlge  1896)  p.  18—31. 
Callewaert,  C. :  Une  lettre  perdue  de  saint  Paul  et  le  De  Aleatoribus.  Supple- 
ment a  l'ctude  critique  sur  ropuscule  De  aleatoribus  du  seminaire  d'histoire 
ecclesiastique   etabli   ä  luniversite   catholique  de  Louvain.     Loiiitn'ii :   Yalinthoui 

1893.  (30  S.)    8.  Fr.  1. 
Siehe  auch  unter  Etüde  critique. 

Corssen,  Peter:  Der  cyprianische  Text  der  Acta  apostoloruni.    Progr.  des  Gymn. 

Schönel)erg-Berlin  W.     IkrUn:  Vltidmimn  1892.     (26  S.)    4.  M.  1.60. 

Delarochelle,  Jean:  L'idee  de  l'eglise  dans  saint  Cyprien.    In :  Kevue  d'histoire 

et  de  litterature  religienses  1  (1896)  p.  519-533. 
Demmler,  Adalbert:  Ueber  den  Verfasser  der  unter  Cyprians  Namen  überlieferten 

Traktate  .,De  bono  pudicitiae"  und  „De  spectaculis".    Inaugural-Dissert.  von 

München.    [Aus:  Theologi.sche  Quartalschrift  76  (1894)  p.  223-271].    Tübingen 

1894.  (55  S.)    8. 

Dom  hart,  Bernhard:  Ueber  die  Bedeutung  Commodians  für  die  Textkritik  der 
Testimonia  Cyprians.     1879  siehe:  Commodianus. 

Ernst,  Johannes:  Zur  Auffassung  Cyprians  von  der  Ketzertaufe.  In:  Zeitschrift 
für  katholische  Theologie  17  (1893)  p.  79—103. 

—  Die  Echtheit  des  Briefes  Firmilians  über  den  Ketzertaufstreit  in  neuer  Be- 
leuchtung.    Ebenda  18  (1894)  p.  209—259. 


Thascius  Caecilius  Cyprianus.  349 

Thascius  Caecilius   Cyprianus. 

Ernst,  Johannes:  War  der  heilige  Cyprian  excommuniciert?  Ebenda  18  (1894) 
p.  473-499. 

—  Der   angebliche   Widerruf  des   Iil.   Cyprian   in    der   Ketzertauffrage.     Ebenda  19 

(1895)  p.  234—27-2. 

—  Wann  und  wo  wurde  der  Liber  de  rebaptismate  verfasst?  Ebenda  20  (189(1)  p.  193— 255. 

—  Nachträgliches  zur  Abhandlung  über  den  Ursprung  des  Liber  de  rebaptismate. 

Ebenda  p.  360-362. 

—  Zur  Frage  über  die  Echtheit  des  Briefes  Firmilians  an  Cyprian  im  Ketzertauf- 

streit.    Ebenda  p.  364—367. 

Etüde  critique  sur  l'opuscule  de  Aleatoribus  par  les  niembres  du  seminaire 
d'histoire  ecclesiastique  etabli  a  l'universite  catholi(|ue  de  Louvain.  Loiivain: 
Typogntphif  (U  .1.   YanHnthoat  1891.     (133  S.,  l  Bl.)    8.  Er.  2. 

Supplement  siehe  unter  C.  Callewaert. 

Farrar,  Frederic  William:  Lives  of  the  Fathers.  18S9  siehe  A.:  Scriptores 
ecclesiastici. 

de  Paye,  Eugene:  Saint  Cyprien  et  les  influences  qui  l'ont  forme.  In:  Revue  de 
theologie  et  de  philosophie  26  (1893)  p.  105—116. 

Fechtrvip,  Bernhard:  Der  hl.  Cyprian.  Sein  Leben  und  seine  Lehre.  I.  Cyprians 
Leben.     Miinstfr:  Thassing  1878.     (VIII,  264  S.)     8.  M.  5. 

Ficker,  .Johannes:  Die  Bedeutung  der  altchristliclien  Dichtungen  für  die  Bild- 
werke. In:  Gesammelte  Studien  zur  Kunstgeschichte.  Eine  Festgabe  zum 
4.  Mai  1885  für  Anton  Springer  (Ldiizig  1885)  p.  8—41. 

Freppel,  Charles  Emile:  Saint  Cyprien  et  l'^glise  d'Afrique  au  lII»  siecle.  Cours 
d'eloquence  sacree  fait  a  la  Sorbonne  pendant  l'annee  1863—1864.  Troisienie 
Edition.     Piuis:  Kdaux-Braij  (1865.  1873)  1890.     (427  S.)     8.  Fr.  6. 

Funk,  Franz  Xaver:  Die  Schrift  De  aleatoribus.  In:  Historisches  Jahrbuch.  Im 
Auftrage  der  Görres-Gesellschaft  herausgegeben  10  (1889)  p.  1-22.  Verbessert 
und  erweitert  in  des  Verf.  Kirchengeschichtliche  Abhandlungen  und  Unter- 
suchungen 2  (Paderhorn  1899)  p.  209—236. 

Goetz,  Karl  Gerold:  Geschichte  der  cyprianischen  Litte ratur  bis  zu  der  Zeit  der 
ersten  erhaltenen  Handschriften.  Inaug.-Diss.  von  Marburg.  Sniyrna  1890. 
Basti:  R.  lifhh  1891.     (IX,  129  S..  1  S.  ung.)    8.  M.  2.40. 

—  Das   Christentum   Cyprians.     Eine    historisch-kritische    Untersuchung.     llUssen: 

J.  Riclcer  1896.     (X,  141  S.)    8.  M.  3.60. 

—  Leopold  Karl:    Die  Busslehre  Cyprians.     Eine  Studie   zur  Geschichte   des  Buss- 

sacraments.    Kömgshng  in  Pr.:  Braiuxi-  W<h,r  ISdb.   (IX,  1  S.  ung.,  100  S.)    8.    M.  2. 

—  Constitutus  =  >;u&iojcK ,    luv   bei   Cyprian.     In:    Archiv   für  lateinische   Lexiko- 

graphie und  Grammatik  9  (1896)  p.  307—308. 
Grisar,  Hartmann:  Cyprians  „Oppositionsconcil"  gegen  Papst  Stephan.    In:  Zeit- 
schrift für  katholische  Theologie  5  (1881)  p.  19:1—221. 
Hagen,    Hermann:    Eine   Nachahmung   von  Cyprian's  Gastmahl   durch  Hrabanus 

Maurus.     In:    Zeitschrift   für   wissenschaftliche  Theologie  27   (1883)   p.    164—187. 

Vgl.  Rönsch,   Hermann:    Einiges  zur  Erläuterung  der  Caena  Hrabani  Mauri. 

Ebenda  p.  344-.S49. 
Hall  er,  Wilhelm:  Pseudocyprianus  advorsus  aleatores  beurteilt.    In:  Theologische 

Studien  aus  Württemberg  10  (1889)  p.  191—222. 
Harnack,  Adolf:   Die  Altercatio  (resp.  die  Grundschrift  derselben)  in  ihrem  Ver- 

hältniss  zu  .  .  .  Cyprians  Testimonia  .  .  .  1883  siehe:  Euagrius. 

—  Der   pseudocyprianische  Tractat  De   aleatoribus,   die   älteste   lateinische  christ- 

liche  Schrift,   ein   Werk   des   römischen   Bischofs  Victor  I.   (saec.   II.).     [Texte 

und  Untersuchungen  zur  Geschichte  der  altchristlichen  Literatur  V  1].     Leipzig: 

./.  C.  H)m■^(■hs^Si■hl  Btuhh.  1888.     (2  BL,  135  S.)    8.  M.  4.50. 

Excurs.    Die  Schrift  de  aleatoribus  und  der  Hirte  des  Hermas  (p.  126—128). 

—  Eine   bisher   nicht   erkannte   Schrift   des   Papstes   Sixtus  II   vom  Jahre  2.5''/8  .  .  . 

1895  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 

—  Eine    bisher  nicht  erkannte  Schrift  Novatian's  vom  Jahre  249/50  [.,Cyprian",    de 

laude  Martyrii].     1895  siehe:  Novatianus. 
Haussleiter,  Johannes :  Ist  Victor  I.  von  Koni  der  Verfasser  der  Schrift  adversus 
aleatores?     In:   Theologisches   Literaturblatt   10  (1889)   Nr.   5  Sp.  41—43.     Nr.  6 
Sp.  49—51.     Nr.  25  Sp.  225—229. 

—  Cyprian-Studien.    Erste  Abhandlung.    In  :  Commentationes  woelftlinianae  (/.//),s/nf 

1891)  p.  377-389. 
I.  Die  Echtheit  des  dritten  Buches  der  Testimonien.    II.  Die  Komposition  des 
Hirtenbriefes     „ad    virgines".      III.    Berührungen    zwischen    der    Schrift 
Cyprians  „ad  virgines"  und  dem  Anonymus  „adversus   aleatores". 

—  Zwei    strittige    Schriften    Cyprian's :    De    spectaculis    und     De    bono    pudicitiae 

IWölfflin  i.  8.   Archiv  8,    1  ft".,  MatzingerJ.     In:   Theologisches   Literaturblatt   13 
(1892)  Nr.  37  Sp.  431— 43tl. 


350  Scriptores  latini.    I).    Thascius  Caecilius  Cyprianus. 


Thascius  Caecilius  Cyprianus. 

Herkenrath,  Roland:  Gerundii  et  gerundivi  apud  Plautum  et  Cyprianum  usiim 
comparavit  R.  H.  [Prager  Studien  aus  dem  Gebiete  der  classischen  Alter- 
thumswissenschaft.  2J.     Prag:  H.  Doiiniiinis   Vtrl.  1894.     (114  S.,  1  Bl.)    8.    M.  2.50. 

Havet,  Ernest:  Cyprien  6veque  de  Carthage.  I.  La  persecution.  —  Cyprien  et 
les  schismatiques.  —  Cyprien  et  Rome.  II.  Le  predication  de  Cyprien.  —  Sa  mort. 
In:  Revue  de.s  deu.x  niondes  bA"  anntie  3«  per.  71  (188.5)  p.  27—69.  283—341. 

Hilgenfeld,  Adolf:  Eine  altchristliche  Predigt  über  Hazard-Spiele.  In:  Protes- 
tantische Kirchenzeitung  für  das  evangelische  Deutschland  37  (1890)  Sp.  275—279. 

—  Vom   Kriegsschauplatze    de    aleatoribus.     In:    Zeitschrift   für  wissenschaftliche 

Theologie  35  (1890)  p.  .382— 3-i4.     34  (1891)  p.  256. 

—  Das    s.    g.    Cheltenhamer    Verzeichnis    der    h.    Schriften.      In:    Zeitschrift    für 

wissenschaftliche  Theologie  .35  (1892)  p.  491-495. 
V.  Hoensbroech,   Paul:    Die  Schrift   de   aleatoribus  als  Zeugnis  für  den  Primat 
der   römischen   Bischöfe.     In:    Zeitschrift   für    katholische   Theologie   14    (1890) 
p.  1—26. 

—  Der  römische  Primat  bezeugt  durch  den  hl.  Cyprian.     F^benda  p.  193—230. 

—  Die  Auffassung  Cyprians  von  der  Ketzertaufe.     Ebenda  15  (1891)  p.  727—736. 
Hort,  Fenton  John  Anthony:  Six  lectures  on  the  Ante-Nicene  Fathers.    1895  siehe 

A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Hufmayr,  Eugen:  Die  pseudocyprianische  Schrift  De  Pascha  Computus.  Inaug.- 
Dissert.  v.  Würzburg  und  Progr.  des  Gymn.  St.  Stephan  Augsburg  1896. 
(40  S.,  1  Tab.)    8. 

.lungmann,  Bernardus:  De  S.  Cypriani  gestis  et  doctrinis ,  atque  de  Ronianis 
Pontificibus  ipsi  coaevis.  I.  De  rerum  ecelesiasticarum  statu  usque  ad  Decii 
persecutionem.  II.  S  Cypriani  gesta  praeclara  atque  doctrina.  III.  De  contro- 
versia  circa  iterandum  baptisma  ab  haereticis  collatuni.  IV.  ludicium  criticum 
de  Stephani  et  Cypriani  hac  in  controversia  gestis.  In  des  Verf.  Dissertationes 
selectae  in  historiam  ecclesiastic.  1  (Ratishonm ,  Nco  Kharaii  <€■  ('üuiiuinfi  1880) 
p.  263—357. 

Kohlschmidt,  Ernst:  Ad  constituendam  ecclesiae  catholicae  notionem  quid 
Cyprianus,  ad  emendandam  atque  instaurandam  quid  valuerit  Lutherus,  brevi 
comparatione  e.xponitur.  Oratio,  quam  in  memoriam  confessionis  augustanae 
ex  lege  benoficii  lynckeriaiii  habuit  E.  K.     .lenae  1891.     (27  S.)    8. 

Landgraf,  Gustav:  Über  den  pseudocyprianischen  Traktat  „adversus  .Judaeos". 
In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  11  (1900)  p.  87—97. 

Langen,  .Joseph:  Differenzen  zwischen  Stephan  von  Rom  vmd  Cyprian  von 
Karthago.  In  des  Verf.  Geschichte  der  römischen  Kirche  bis  zum  Pontifikate 
Leo's  I.     {Bonn  1881)  p.  314—333. 

—  Die  Stellung   des  Bischofes   von  Rom   in   der  Kirche   des   dritten  .Jahrhunderts. 

Ebenda  p.  333— 34H. 

Legg,  John  Wickham:  Notes  on  the  day  assigned  to  St.  Cyprian  of  Carthage  in 
the  Prayer  Book  Calendar.  [From  the  Transactions  of  the  Paul's  Ecclesiastical 
Society.  Vol.  IV].  Lutulon :  I'n'nffil  for  the  Sochty  liy  H(trrison  mit!  Sons  1896. 
(S.  47—52).     4. 

Le  Provost:  Etüde  philologique  et  litteraire  sur  saint  Cyprien.  D6diee  ä  son 
eminence  le  Cardinal  Lavigerie.  Precödee  d'une  lettre  de  Leon  Gautier.  Siiint- 
Brüur:  L.  <fc  R.  Pi-turhoiiuiie.     I'aris:  Liroffrt  1889.     (XII,  304  S.)     8.  Fr.  4. 

Lezius,  Friedrich:  Der  Verfasser  des  pseudocyprianischen  Tractates  de  duplici 
martyrio.  Ein  Beitrag  zur  Charakteristik  des  Erasmus.  In:  Neue  Jahrbücher 
für  deutsche  Theologie  4  (1895)  p.  95—110.  184—243. 

Ludwig,  Ernst:  Bericht  über  die  Literatur  zu  späteren  lateinischen  Schrift- 
stellern .  .  .  1878  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

Manitius,  Max:  Zu  Cyprian.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  39 
(1888)  p.  869-872. 

Matzinger,  Sebastian:  Des  hl.  Thascius  Caecilius  Cyprianus  Tractat:  „De  bono 
pudicitiae".  Inaug.-Dissert.  von  München  und  Progr.  des  Alten  Gymn.  Nürn- 
berg 1892.     (47  S.)    8. 

.Menden,  Theodor:  Beiträge  zur  Geschichte  und  zur  Lehre  der  nordafrikanischen 
Kirche  aus  den  Briefen  des  hl.  Cyprian.  Progr.  des  Gymn.  Münstereifel  1878. 
(S.  3—24).     4. 

(Minasi,  J.  M.):  L'Opuscolo  contra  Aleatores,  scritto  da  un  Pontefice  romano  del 
secondo  secolo.  Teste  e  note.  2.  Di  due  citazioni  contenute  nell'  Upuscolo, 
luna  appartenente  ad  una  lettera  pierdute  di  S.  Paolo,  l'altra  alla  Dottrina 
degli  Apostoli.     In:  La  Civilta  cattolica.     A.  43  Ser.  15.  2  (1892)  p.  469—489. 

Miodoiiski,  Adam:  Zur  Kritik  der  ältesten  lateinischen  Predigt:  „Adversus 
aleatores".     In:  Commentationes  woelfflinianae  {Lt'itsiiK  1891)  p.  371 — 376. 

—  Miscellanea  latina.     1892  siehe  C. :  Scriptores. 


Thascius  Caecilius  Cyprianus.  351 


Thascius  Caecilius  Cyprianus. 

M  o  m  ra  s  e  n ,  Theodor :  Zur  lateinischen  Stichometrie.  In :  Hermes  21  (1886)  p.  142 — 156. 

25   (1890)  p.   636-688.     Wiederholt   in   des  Verf.  Gesammelte  Schriften    7   (Berlin 

1909)  p.  283  -297. 
Morgenstern,   Georg:    Cyprian ,    Bischof  von  Carthapro ,    als  Philosoph.     Inaug.- 

Dissert.     Jfiia :  H.  I'ohh   1889.     (1  Bl.,  49  .S.,  1  S.  ung)    8.  M.  1. 

Müller,   Karl:    Die   Bussinstitution   in   Karthago   unter  Cyprian.     In:    Zeitschrift 

für  Kirchengeschichte  16  (1896)  p.  1—44.  187-219. 
Poole,   George   Aylife :   The   lifo   and   times   of  saint  Cyprian.     With   a   prefatory 

notice  of  the  author.     I.omlon:  Grifßth  (1840.  1890).     (287  S.)    8.  Sh.  1. 

Ke,    Giuseppe:    La   vita   del   santo   martire   Tascio   Ceeilio    Cipriano,    vescovo   di 

Cartagine,    raocontato   al   popolo.     Edizione   seconda.     S.   Bemgnn   CmiaveSf :  Tip. 

sahsiniin  1887.     (130  S.)     8.  L.  —.20. 

Ritschi,  Otto:  De  epistulis  cj'prianicis.    Dissert.  theol.  (Licent.)  H  alis  S  ax.  1885 

(54  S.)    8. 

—  Cyprian  von  Karthago  und  die  Verfassung  der  Kirche.    Eine  kirchengeschicht- 

liche  und   kirchenrechtliche   Untersuchung,     fuitfiiifini:   Viw<hiihotrl<  u.  Itupverht'it 

Verl.  1885.     (VII,  2.d0  S.)    8.  M.  5.60. 

Rönsch,  Hermann:  [Cyprian  de  singul.  der.  c.  37].    1880  siehe  B. :  Hermae  pastor. 
Ryder,  Henry  Ignatius  Dudley:  Harnack  on  the  „De  aleatoribus".    In:  The  Dublin 

Review  3  ser.  22  (1889)  p.  82—98. 
Sanday,  William:    Relation   to  k  [Bobbio  Ms.  of  the  Gospels  of  St.  Matthew  and 

St.    Mark]   to   the    biblical   text   of  Cyprian   in    St.    Matthew.     In:    Old- Latin 

Biblical  Texts  II  (Oxford  1886)  p.  XLII— LXVII. 

—  The  Oxford  MSS.  of  Cyprian.     Ebenda  p.  123—132. 

—  Notes  on  the  text  and  date  of  the  De  aleatoribus.     In :  The  classical  Review  3 

(1889)  p.  126—128. 

—  The   Cheltenham   list   of  the   canonical   books   of  the   Old    and   New  Testament 

and  of  the  writings  of  Cyprian.  In:  Studia  biblica  et  ecclesiastica.  Essays 
chiefly  in  biblical  and  patristic  criticism  3  {O.rford  1891)  p.  217—303.  Appendix 
by  C.  H.  Turner.  Ebenda  p.  304-32.3:  I.  The  Old  Testament  stichometry. 
II.  New  Testament  stichometry.     Ili.  The  cyprianic  stichometry. 

Schindler,  Josef:  Der  heilige  Cyprian  über  das  Gebet  des  Herrn.  In:  Theo- 
logisch-praktische Quartal-'Sehrift  40  (f,iii!  1887)  p.  285— 2S9.  535-545.  809—812. 

Schwarze  ,  Alexis  :  Untersuchung  über  die  äussere  Entwicklung  der  afrikanischen 
Kirche  mit  besonderer  Verwertung  der  archäologischen  Funde.  Mit  2  Ab- 
bildungen im  Texte,  3  Tafeln,  1  Plane  und  1  Karte.  Göttingfn:  Vavdenhoeck  & 
Rnprrrhfs   Virl.  J892.     (VI,  2  S.  ung.,  191  S.)    8.  M.  7. 

Sinclair,  William  Macdonald:  Cyprian.  In:  Lectures  on  ecclesiastical  history 
delivered  in  Norwich  Cathedral.     [I.oikIoh.  1896)  p.  113—140. 

Thurn  huber,  Mauriis:  Die  vorzüglichsten  Glaubenslehren  in  den  Schriften  des 
hl.  Bischofs  und  Märtyrers  Cyprianus  von  Carthago.  Eine  patristische  Studie. 
Erste  Hälfte.    Progr.  der  Studienanstalt  St.  Stephan  Augsburg  1890.   (66  S.)    8. 

(de  Tournemine,  Rene  Joseph):  Lettres  de  s.  Cyprien.  Conjectures  de  Tourne- 
mine.     In:  Analecta  iuris  ponteficii  ]9  (1880)  Sp.  876 — 881. 

Turner,  Cuthbert  Hamilton  siehe   W.  Sanday. 

—  The  two   early   lists   of  St.  Cyprian's   work.s.     In:    The  classical  Review  6  (1892) 

p.  205—209. 
Vita  di  s.  Cipriano,  vescovo  di  Cartagine  e  martire,  per  cura  di  un  sacerdote  della 

diocesi  milanese.     Volume   I.   II.     Manzn:  Tip.   de'  PrioHni  di  L.  Annoni  e  f.  1892. 

(208  S.,  Taf.,  400  S.)    8. 
Wagener,  Carl:  Zu  Cyprian  [de  dorn.  erat.  33  p.  292,  2  ed.  Hart.].    In:  Philologus 

.50  (1891)  p.  48.     Wiederholt   in   des  Verf.  Beiträge   zur  lateinischen  Grammatik 

und  zur  Erklärung  lateinischer  Schriftsteller  1  (Gotha  1905)  p.  72—73. 
Watson,  Edward  William:  Cyprian  in  Greece.     In:  The  classical  Review  7  (1893) 

p.  248. 

—  The  style   and   language  of  St.   Cyprian.     In:    Studia  biblica  et  ecclesiastica. 

Essays  chiefly  in  biblical  and  patristic  criticism  by  members  of  the  university 

of  Oxford  4  (Oxford  1896)  p.  189—324. 
Weiss,   Johannes:    Ein   neugefundenes   Kanon -Verzeichniss.     In:    Zeitschrift    für 

wissenschaftliche  Theologie  30  (1887)  p.   157 — 171. 
Weyman,  Carl:  Zu  lateinischen  Schiiftstellern.    1891  siehe  C:  CoUectiones  (p.  16). 

—  Ueber    die   deni   Cyprianus   beigelegten   Schriften   De   spectaculis   und   De   bono 

pudicitiae.  In:  Historisches  Jahrbuch.  Im  Auftrage  der  Görres-Gesellschaft 
herausgegeben  13  (1892)  p.  737  —  748. 

—  Nachträgliches  zur  Schrift  De  bono  pudicitiae.     Ebenda  14  (1893)  p.  330—331. 

—  Genibus   nixis   [Cypr.   de   op.    et   el.   6  p.  378.  7;    Dictys  III  22  p.  65,   24  M.].     In: 

Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  8  (189.3)  p.  293. 


352    Scriptores  latini.    D.    Tliascius  Caeoilius  Cyprianus  —  Damasus  I. 

Thascius   Caecilius  Cyprianus. 

Wölfflin,    Eduard:   Pseudo- Cyprianus  (Victor)  de   aleatoribus.     In:    Archiv   für 
lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  5  (1888)  p.  487—499. 

—  Cyprianus  dp  spectaculis.     Ebenda  8  (1893)  p.  1—22.  160. 

—  Lupana  [Cypr.  ep.  (i2.  3].     Ebenda  p.   145. 

Wunderer,    Carl:    Zu  Cyprian  [Codex   in  Augsburg  XIV.  s.].    In:  Acta  seminarii 
philologici  erlangensis  4  (1886)  p.  58. 

—  Bruchstücke   einer   afrikanischen  Bibelübersetzung   in   der  pseudocyprianisehen 

Schrift    Exhortatio    de    paenitentia    neul)earbeitet.      Progr.   der   Studienanstalt 
Erl/nif/ni:  {Bliusiiig)  18^9.     (57  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  1.50. 

Zahn,  Theodor:  Canon  Moramsenianus.    In  des  Verf.  Geschichte  des  Neutestament- 
lichen  Kanons  II  1  (Krlangui   und  htiiizig  1890)  p.  143—156.  1007—1012. 

Cyprianus  galliis.  The  latin  Heptateuch  published  piecemeal  by  the 
french  printer  William  Morel  (1560)  and  the  french  Benedictines 
E.  Martene  (173:^)  and  J.  B.  Pitra  (1852— I888j  critically  reviewed  by 
John  Eyton  Bickersteth  Mavor.  London:  Clav  and  Sons  1889.  (LXXIV, 
268  S.,  1  BL)    8.  ■  10  sh.  6  d. 

Cypriani  Galli  poetae  Heptateuchos  .  .  .  recensuit  Rudolfus  P  e  i  p  e  r. 
1891  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  23). 

Becker,  Carolus :  De  metris  in  lleptateuchum.     1889  siehe:  Juvencus. 
Best,    Hermann:    De    Cypriani    quae   feruutur   metris   in   heptateuchum.     Dissert. 
inaug.  Marpurgi  Catt.  1892.     (59  S.)    8. 
I.  De  Juvenco.    II.  De  arte  metrica  heptateuchi.    III.  Num  Cypriano  carmina 
in  exodum  et  in  ceteros  heptateuchi  libros  recte  sint  adscripti?    IV.  De 
poetarum  patria  et  aetate. 
Weyman,  Carl:  Kritisch-sprachliche  Analekten.    1894.  1895  siehe  C:  CoUectiones 
(p.  16). 

DaiUaSUS   I.     Tlie    latin    hymn-writers    and    their    hymns.      By    Samuel    Willoughb^' 

Duffield  .  .  .    1889  siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Damasi  carmina.     Von  Michael  Amend.     1894  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 
Damasi   epigrammata.     Aceedunt  Pseudodamasiana    aliaque   ad  Damasiana   inlustranda 
idonea  recensuit  et  adnotavit  Maximilianus  Ihm.   1895  siehe:  Anthologia  latina  (p.  118). 
Versus  Damasi  papae.    Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  21906  in:   Anthologia  latina 
I  2  Nr.  720  b. 

Amend,   Michael:    Studien   zu   den  Gedichten   des  Papstes  Damasus   nebst  einem 
Anhang:  Damasi  carmina.    Progr.  des  Neuen  Gymn.  Würzb  u  rg  1894.    (39  S.)  8. 
Armellini,    Mariano :    Scoperte    nel    cimiterio    di    s.    Ermete.      §   2.    L'iscrizione 
storica  dei  martiri  Proto  e  Giacinto  e  un  epitaftio  con  data  consolare.    In:  Nuovo 
Bullettino  <li  arclieologia  cristiana  1  (1895)  p.  14—16. 
Benavides,  et  Cli  eca,  Joseph  :  De  s.  Damaso  I  Papa,  confessore  hispano:  homilia 
habita  in  coemeterio  Domitillae  ad  cultores  martyrum  die  XIV  decembr.  1894. 
Accedit   brevis   dissertatio   ad   eorum    argumenta   refellenda ,   qui   s.  Damasum 
Romae  nalum  affirmant.     lioiiim  ;  T/jp.  s.  Joseph  1894.     (48  S.)    8. 
Carini,  Isidoro :  Epigrafia  e  paleografia  del  papa  Damaso.    Appunti  per  la  nuova 
scuola  vaticana.    [Corso   in  paleografia,   diplomatica  e  critica  storica],     Uoma: 
Tip.  vaticaiin  1889.     (61  S.)    8. 
Ficker,  Gerhard:  Studien  zur  Hippolytfrage.     1893  siehe  B.:  Hippolytus. 
Funk,   Franz   Xaver:    Eine   neue   Damasus-Inschrift.     In:    Theologische   Quartal- 
schrift 63  (1881)  p.  641-643. 
Germ  an  o:  Di  due  iscrizioni  metriche  damasiane  al  „Martyrium"  dei  santi  Giovanni 
e  Paolo  sul  Celio.     In:   Römische  Quartal  schritt  für  christliche  Alterthums- 
kunde  und  für  Kirchengesohichte  6  (1892)  p.  58—66. 
Ihm,  Max:  Die  Epigramme  des  Damasus.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie 

50  (1895)  p.  191—204. 
Kays  er,   Johann:    Der   lateinische  Hymnendichter  Papst  Damasus.     In  des  Verf. 
Beiträge  zur  Geschichte  und  Erklärung  der  ältesten  Kirchenhymnen ^  (Fnihrborn 
1881)  p.  89—112. 

—  Der  dem  Papste  Damasus   zugeschriebene  Hymnus  auf  die  h.  Agatha.     Ebenda 

p.  113—126. 
Langen,  Joseph:  Fortgesetzter  Kampf  gegen  die  Arianer  und  Apollinaristen.    In 
des  Verf.  Geschichte  der  römischen  Kirche  bis  zum  Pontifikate  Leo's  I.     {liniin 
1881)  p.  513—574. 

—  Literarische  Thätigkeit  in  Rom.     Ebenda  p.  594 — 611. 

Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter. 
1890  siehe  C:  Poetae  christiani. 

—  Incertus  auctor  de  Salvatore  (Damasus?).     1890  siehe  C:  Poetae  christiani. 

—  Zu  späten  lateinischen  Dichtern.    1890  siehe:  Poetae. 


Damasus  I.  —  Dares  phrygius.  353 

Damasus  I. 

Marucchi,  Orazio:  Difesa  del  pontificato  di  S.  Damaso  contro  un  nuoTo  attacco 
dei  protestanti.     In:  La  Rassegna  italiana  a.  III  4  (1883)  p.  381 — 431. 

Probst,  Ferdinand:  Damasus  als  Reformator  der  Liturgie.  —  Beschalfenheit  der 
damasischen  Reform.  In  des  Verf.  Liturgie  des  4.  Jahrhunderts  und  deren 
Reform  (Mthisfo-  i.   W.  1893)  p.  445-472. 

Kade,  Martin:  Damasus,  Bischof  von  Rom.  Ein  Beitrag  zur  Geschichte  der  An- 
fänge des  römischen  Primats.  Fmlmrg  i.  Br.  und  Tühingen:  J.  C.  B.  Mohr  1882. 
(VIII,  164  S.)    8.  M.  4.80. 

de  Rossi,  Giovanni  Battista:  Elogio  damasiano  del  celebre  Ippolito  martire  sepolto 
presse  la  via  Tiburtina.  In :  BuUettino  di  archeologia  cristiana.  Serie  3  — 
Anno  6  (1881)  p.  26—55. 

I.  L'inno  di  Prudenzio  in  lode  del  martire  Ippolito  e  la  primaria  fönte  delle 

notizie  in  esso  amplificate.  II.  Frammenti  marmorei  d'un  carme  damasiano 
nell'  agro  Verano.  III.  I  frammenti  originali  dell'  elogio  damasiano 
d'Ippolito,  e  la  cripta  del  suo  .sepokro  presso  la  Tiburtina.  IV.  Confronto 
critico  tra  l'inno  di  Prudenzio  e  il  carme  di  Damaso. 

—  D6couverte   de  l'inscription  composee  fn  Thonneur  de  s.  Hippolyte  par  le  pape 

s.  Damase.  In:  Les  Lettres  chretiennes.  Revue  d'enseignement,  de  philologie 
et  de  critique  3  (1881.  1882)  p.  83—87.  Übersetzung  des  vorhergehenden  Auf- 
satzes ins  Französische. 

—  La  silloge  epigraphica  d'un  codice  giä  corbeiense  ora  nella  biblioteca  imperiale 

di  Pietroburgo.     1881  siehe  B. :  Hippolytus. 

—  Iscrizione   storica    dei   tempi    di  Damaso   papa   nel   cimitero  di  S.  Ippolito.     In: 

BuUettino  di  archeologia  cristiana.     Serie  4  —  Anno  2  (1883)  p.  60-65. 

—  I  carmi  di  S.  Damaso.     Ebenda  3  (1884—1885)  p.  7—31. 

—  Appendice  ai  frammenti  del  carme  damasiano  attribuito  per  congettura  aimartiri 

Giovanni  e  Paolo.     Ebenda  Serie  5  —  Anno  1  (1890)  p.  147—148. 
Stornajolo,     Cosimo :     Osservazioni     letterarie     e     filologiche     sugli    epigrammi 

Damasiani.    In:  Studi  e  documenti  di  storia  e  diritto  7  (1886)  p.  13 — 32. 
Storti,   Giovanni   Battista:   .San  Damaso  e  la  bibbia.    Discorso  letta  alla  Societä 

di  Cultori   della   cristiana   archeologia  in  Roma  nel  Dicembre  1884.     Roma:  Tip. 

ddla  Piice  di  (Juggiani  1887.     (14  S.)     4. 
Travaglini,    Giovanni:    S.   Damaso.     In    des  Verf.   I   papi  cultori  della  poesia 

{Lanrümo  1887)  p.  9-21. 
Weyman,  Carolus:  De  carminibus  damasianis  et  pseudodamasianis  observationes. 

In:  Revue  d'histoire  et  de  litterature  religieuses  1  {Paris  1896)  p.  58 — 73. 

—  Varia.     In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie  51  (1896)  p.  327-328. 

II.  Juvencus.     III.  Damasus  earm.  32.  1  f. 

de  Winterfeld,  Paulus:  Damasi  spur.  85,  5  Ihm.    1895  siehe:  CoUectiones  (p.  17). 
Zafraned  et  Ordovas,  Eduardus:  Brevis  oratio  ...  de  patria  et  vita  S.  Damasi 
I.  P.  M.     Matriti  1891.    (24  S.)    4. 
Damigeron,   s.  Analecta  sacra  spicilegio  solesmensi  parata  edidit  Joannes  Baptista 

Pitra  2  (1884).     (I  1  p.  80). 
Damigeron  de  lapidibus  recensuit  Eugenius  Abel  in  editione  Orphei  Lithicorum  (Bcroliiii 

1881)  p.  155—195. 
Dares    phrygius.      Historia    Daretis    Prigii    de    origine   Francorum.     Edidit   Bruno 
Krusch  in:  Monuinenta  Germaniae  historica.    Scriptorum  rerum  merovingicarum  II 
(1888)  p.  194—200.  

Zwei  mittelenglische  Bearbeitungen  der  Historia  de  excidio  Trojae  des  Phrygiers  Dares 
von  August  Zietsch.  In:  Archiv  für  das  Studium  der  neueren  Sprachen  und 
Litteraturen  72  (1884)  p.  11—58. 

L'histoire  veritable  de  la  guerre  des  Grecs,  et  des  Troyens.  Non  moins 
se  rapportant  ä  ce  temps  que  resentant  la  docte  et  pure  antiquite. 
Ensemble  les  effigies  des  Grecs,  et  Troj^eBS  plus  signalez,  rapportees 
apres  le  naturel,  sviyuant  la  description  de  lautheur,  et  de  quelques 
medailles  trouvees  en  bronze  et  aux  m.arbres  antiques.  Escrite  premiere- 
ment  en  grec  par  Dares  de  Phrygie:  depuis  traduite  en  latin  par 
Cornille  Nepveu  et  faite  fran^oise  par  Charles  de  Bovrgveville.  Caen: 
ß.  Mace,  Impr.  1.572.    Cnen:  P.  Massif  1893.    (8  BL,  97  S.,  2  Bl.)   8.   Fr.  30. 

Cet  ouvrage  se  vend  seulement  acconipagn6  de  l'ovivrage  suivant: 
Notes   sur  Darös   le  l'hrygien  et  sa  traduction  par  Charles  de  Bourgueville,  sr  de 
Bras,   ä   propos   de   la   r6impression  de  l'exemplaire  unique  de  la  bibliotheque 
de  Caen  par  Tony  Genty.   Ehimla  189.3.  (XII,  122  S.,  13  Bl.)  8.  Prix  de  2  vol.  Fr.30. 


Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    III.  23 


354       Scriptores  latini.   D.    Dares  phrygiuB  —  Dictya  cretensis. 

Dares  phrygins. 

Historia  trojana.  En  medeltidsroman  om  trojanska  kriget.  Fran  latinet 
öfversatt  tili  svenska  är  1529.  Efter  den  enda  kärida  handskriften 
utgifven  af  Robert  Geete.  [Samlingar  utgifna  af  svenska  fornskrift- 
sällskapet.  Haft  104].  Stock-hohn:  F.  Ä.  Xorstedt  d-  Söner  IS92.  (VIII  S., 
1  BL,  828  S.)     8.  Kr.  5.25. 

Ambrosoli,   Francesco:   Collana   degli   antichi  storici  greci  volgarizzati  ...    1878 

siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Colagrosso,    Francesco:    Ditte    cretese  e  Darete  frigio.     In:  Societä  r.  di  Napoli. 

Atti  della  r.  Accademia  di  archeologia,  lottere  e  belle  arti  18  (1896 — 1897)  Parte  II 

No.  2.     56  S.     4. 
Collilieux,   Eugene:   Etüde   sur  Dictys   de  Crete  et  Dares  de  Phrygie.     Growhle: 

X.  Drevtt  1886.     (111  S.,  1  Bl.).     8.  Fr.  2.50. 

Darbishire,    Herbert  Dukinfield:    Dares  Phrygius.     In:    The   classical   Review  4 

(1890)  p.  273. 
ßenty ,  Tony:  Notes  sur  Dares  le  Phrygien  .  .  .  1?93  siehe  oben  die  Übersetzungen. 
Greif,  Wilhelm:  Die  mittelalterlichen  Bearbeitungen  der  Trojanersage,  ein  neuer 

Beitrag  zur  Dares-  und  Dictysl'rage.    I.  Benoit  de  .Sainte-More.    Inaug.-Dissert. 

Marburg  1885.     (1  EL,  57  S.)     8. 

—  Die   mittelalterlichen  Bearbeitungen   der  Ti-ojanersage.     Ein   neuer  Beitrag   zur 

Dares-   und    Dictysfrage.     Erweiterte  Fassung   einer   durch   die   philosophische 

Facultät   zu   Marburg   gekrönten    Preisschrift.     [Ausgaben   und   Abhandlungen 

aus    dem    Gebiete    der    romanischen   Philologie.    61].     Murhury:   X.  (•'.  Eluerfschc 

Vtrhigshwhh.  188ii.     (VII,  1  S.  ung.,  292  S.)    8.  M.  8. 

Darin:  V.  Weitere  Bearbeitungen  des  Dictys.    B.  Joannes  Malalas.  (P.  173— 24()). 

Nachfolger  des  Malalas  (P.  246-268).  " 

Haupt,  Herman:  Dares,  Malalas  und  Sisyphos.     1881  siehe  B. :   Joannes  Malalas. 

Joseph,    Eugen:    Dares  Phrygius   als  Quelle   für   die  Briseida-Episode  im  Roman 

de  Troie  des  Benoit  de  Sainte  More.    In:  Zeitschrift  für  romanische  Philologie  8 

(1884)  p.  117—119. 

Lupton,  Joseph  Hirst:  Dares  Phrygius.     In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  273. 

Sabbadini,    Remigio:    Storia    e    critica   di    alcuni    testi   latini.      1890   siehe   C. : 

CoUectiones  (p.  13). 

Vicaire,    Georges:    Note    sur    l'Histoire    des    Grecs    &    des   Troyens    traduite    par 

Charles  de  Boiirgueville.    [Aus:  Bulletin  du  Bibliophile  et   du  Bibliothöeaire 

1895  p.  149—153].     Paris:  Ttchentr.     8.  Fr.  1. 

Wagen  er,   Carl:    Beitrag   zu  Dares   phrygius.     In:    Philologus  38  (1879)  p.  91—125. 

Q.   Dellius.    Fragmenta  belli  parthiei.    Recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  {Lijisiiie  1883)  p.  250—251. 

Bürcklein,  August:  Quellen  und  Chronologie  der  römisch-parthischen  Feldzüge 

.  .  .  1879  siehe  B. :  Dio  Cassius. 
Fabricius,  Wilhelm:  Theophanes  von  Mytilene  und  Quintus  Dellius  als  Quellen 

der  Geographie  des  Strabon.     1888  siehe  B. :  Theophanes  Mytil. 
Otto,  Paul:  De  fontibus  a  Strabone  adhibitis  capita  selecta:  Q.  Dellius.    1889  siehe 
B.:  Strabo  (p.  3351. 
Dictys   cretensis.     Ambrosoli,   Francesco:   Collana   degli  antichi  storici  greci 
volgarizzati  .  .  .    187S  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Brünnert,  Gustav:  Sallust  und  Dictys  cretensis.    Progr.  des  Gymn.  Erfurt  1883. 
(18  S.)    4. 

—  Sprachgebrauch  des  Dictys  cretensis.     I.  Syntax.     Ebenda  1894.     (27  S.)    4. 
Colagrosso,    Francesco:    Ditte  cretese  e  Darete  frigio  .  .  .    1836—97  siehe:  Dares. 
Collilieux,  Eugene:  Etüde  sur  Dictys  de  Crete  et  Dares  de  Phrygie.    1886  siehe: 

Dares. 
Dunger,  Hermann:   Dictys- Septimius.    Über  die   ursprüngliche  Abfassung  und 
die  Quellen    der  Ephemeris    belli    troiani.     Progr.   des  Vitzthumschen  Gymn. 
Dresden  1878.    (54  S.)    4. 

—  De   Dictye-Septimio  Vergilii  interprete.     Prosr.   des  Wettinergymn.   Dresden 

1886.    (S.  III-XX).    4. 

—  De   locis   aliquot   Dictyis- Septimii   [Ephem.  I  1.    II  12.  15.   II  33].     In:  Conimen- 

tationes  fleckeisenianae  ( Upsiae  1890)  p.  205 — 209. 
Greif,  Wilhelm:  Die  mittelalterlichen  Bearbeitungen  der  Troianersage,  ein  neuer 
Beitrag  zur  Dares- und  Dictysfrage.    I.  Benoit  de  Saint-More.    1885  siehe:  Dares. 

—  ....  Erweiterte  Fassung  .  .  .  1886  siehe:  Dares. 

Haupt,    Herman:    Zu    Jordanes    und    Dictys    cretensis.     In:    Philologus  43   (1884) 

p.  546—547. 
Havet,   Louis:   Sur   la   date   du  Dictys  <le  Septimius.     In:    Revue  de  philologie  2 

(1878)  p.  238—240. 

—  Sur  les  pr6faces  du  Dictys  de  Septimius.     Ebenda  3  (1879)  p.  81^88. 


i 


Dictys  cretensis  —  P.  Cornelius  Dolabella.  355 

Dictys  cretensis. 

Heraeus,  Wilhelm:  Colligere  =  tollere.  fDict.  Eph.  b.  tr.  V  9.  Just.  XXIII  4.  6. 
Pseudo -Victor  de  illustr.  vir.  1.  3.  Nepot.  9.  14  (p.  607.  8  Kempf-).  In:  Archiv 
für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  134—135. 

Lunäk,  Johannes:  Zu  Di'ctys  IV  2.     In:  Philologus  52  (1894)  p.  205—206. 

Jleister,  Ferdinand:  Zur  Ephemeris  belli  troiani  von  Dictys.  In:  Philologus  38 
(1879)  p.  373—374. 

Noack,  Ferdinand:  Der  griechische  Diktys.  In:  Philologus  6.  Suppl.  (1891—1893) 
p.  401—500.     „Nachtrag.     Dictys  und  Johannes  von  Antiochia"  (p.  479—497). 

Patzig,  Edwin:  Dictys  cretensis.    In:  Byzantinische  Zeitschrift  1  (1892)  p.  131— 152. 

Sonny,    Adolf:    Dictys   bei  Arethas.     In:  Byzantinische  Zeitschrift  1  (1892)  p.  590. 

Wagener,  Carl:  Zu  Dictys.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  121  (1880) 
p.  509—512.  Wiederholt  in  des  Verf.  Beiträge  zur  lateinischen  Grammatik  und 
zur  Erklärung  lateinischer  Schriftsteller  1  (Gotlut  1905)  p.  73 — 76. 

Weyman,  Carl:  Studien  zu  Apuleius  und  seinen  Nachahmern.    1893  siehe:  Apuleius. 

—  Genibus  nixis.     1893  siehe:  Cyprianus. 

Dicuil.  Der  Text  von  Dicuil's  ..scriptura  missorum  Theodosii'-  ...  von  Ernst 
Schweder.     (1876)  1878  siehe:  Agrippa. 

Dümniler,  Ernst:  Die  handschriftliche  Ueberlieferung  der  l.iteinischen  Dichtungen 

aus  der  Zeit  der  Karolinger.     1879  siehe  C. :  Poetae. 
Foss,  Kudolf:  Dicuil:  de  mensura  orbis  terrae.    In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial - 
Wesen  34  (18s0)  p.  289-305. 

Diomedes.  van  Eck,  Daniel  Adriaan  Henri:  Qnaestiones  scenicae  romanae.  1892 
siehe  C  :  Poetae  scaeniei. 

Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei  den  lateinischen 

Grammatikern.     1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 
Kar  bäum,    Hermann:    De   origine   exemplorum,    quae  ex  Ciceronis  scriptis  a  .  .  . 

Diomede  .  .  .  allata  sunt.     1889  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 
Krumb  ach  er,    Karl:    Zur    Ueberlieferung    der    Grammatik    des    Diomedes.      In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  39  (1884)  p.  478. 
Kummrow,   Hermann:    Symbola   critica   ad   grammaticos  latinos.     1880  siehe  0. : 

Scriptores  grammatici. 
Mähly,  Jacob:  Diomedes  p.  491  K.     1887  siehe:  Aelius  Donatus. 
Meyer,    Paul   Erich:    Quaestiones    grammaticae   ad    Scauri  Artem    restituendam 

spectantes.     1885  siehe  :  Scaurus. 
Morasso,  Mario:  Studi  sui  grammatici  latini  in  relazione  al  diritto  romano.    1893. 

1894  siehe:  Charisius. 
Mueller,  Hermann  Johannes:  Diomedes  I  p.  390,  17.    1881  siehe:  Anthologia  latina. 
Nettleship,   Henry:    Diomedes   [p.  365  Keil].     In   des  Verf.  Lectures   and   essays 

(Orford  1885)  p.  352. 
Paucker,  Carl:  Bemerkungen  über  die  Latinität  bei  dem  Grammatiker  Diomedes. 
In    des   Verf.   Vorarbeiten    zur    lateinischen    Sprachgeschichte    3    (Berlin    1884) 
p.  1 — 23.     Einzeln  ebenda:  S.  Calvury  u.  Co.  (Jetzt  Leipzig:  0.  R.  Reisland)  1883.     8. 

M.  1.50. 
Schultz,  Gerhard:  Über  das  Capitel  de  versuum  generibus  bei  Diomedes  p.  506 ff.  K. 
In:  Hermes  22  (1887)  p.  2b0— 281. 
Metra  horatiana.     Poetae  neoterici. 
Dionysius,    bishop  of  Rome.    Against  the  Sabellians.    [TranslatedJ.    In:TheAnte- 
Nicene  Fathers  7  (New  Yurl:  1888)  p.  361—368. 

Dionysius  ExigUUS.  Dionysü  Exigui  nova  coUectio,  pro  controversia  de  Uno 
et  Trinitate  in  carne  passo  .  .  .    1888  (1893)  siehe  C:  Collectiones  (p.  2). 

Dirae   siehe:  Valerius  Cato. 

DonaitianuS.      Epistula   Domitiani    a.  82  ed.    Carolus  Georgius   Bruns   in:    Fontes 

iuris  romani  antiqui'  1  {Tubiiiffue  1909)  p.  254 — 256. 
Epistula   de  Domitien   aux  Faleriones   (an  82).     In:   Textes   de   droit  romain   publios   et 

annotes  par  Paul  Fred6ric  Girard''  (Paris  1895)  p.  1.56-157. 

DomitiusCorbulo    siehe:  Corbulo. 

Domitius  MarSUS,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius 
Baehr.^ns.     1886  (p.  21). 

.Sauppe,  Hermann:  Ein  Epigramm  des  Domitius  Marsus  (1852).  In  des  Verf.  Aus- 
gewaehlte  Schriften  (BerHn  1896)  p.  196—199. 

Domnulus    siehe:  Rusticius  Helpidius. 

P.  Cornelius  Dolabella.  Schmalz,  Joseph  Hermann:  Über  den  Sprach- 
gebrauch der  nichtciceronischen  Briefe  in  den  ciceronischen  Briefsammlungen.  1881 
siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

23* 


356  Scriptores  latiui.    D,    Aelius  Donatus. 

Aelius  Donatus.     L'ars  minor  de  Donat,   traduction  fran^aise  repro- 

dtiite   en   fac-siraile   d'apres   l'incunable   unique   de   la  bibliottieque   de 

l'üniversite  d'ütrecht  et  publiee  par  Leon  Dorez.     Paris:  A.  Ficard 

1890.     (9  S.)    4.  Fr.  7. 

Donati  de  ovata.     Recensuit  Alexander   Riese   in:   Anthologia   latina  I   1   (1869.  -1894) 

Nr.  227. 
Donati    de   ovata.     Recensuit  Aeniilius  Baehrens   in:    Poetae   latini   minores  4  (Lipaiaf 

1882)  p.  342. 
(jjli  scolii  Donatiani   ai    due   primi   atti   dell'  Eunuco   di  Terenzio    [per   oura  di]  Remigio 
Sabbadini.     1894.  1895  .siehe  unten  die  Erläuterungsschritten. 

Büttner,    Richard:   Zur  Überlieferung   der  vita  Terentii   in   dem  Commentar  des 

Donatus.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  149  (1894)  p.  73 — 75. 

Dziatzko,  Karl:  Beiträge  zur  Kritik  des  nach  Aelius  Donatus  benannten  Terenz- 

commentars.    [Aus:  Jahrbücher  für  clas.sische  Philologie  lu.  Suppl.  (1878-1879) 

p.  659— li961.     1  (ipzifj:  li.  C. .   Tuihiur  1879.     (36  S.)     8.  M.  1.20. 

van  Eck,  Daniel  Hadriaan  Henri:    Quaestiones  scenicae  romanae.     1892  siehe  C. : 

Poetae  scaenici. 
Ellis,    Robinson:    Donati   vit.   in   Hagen's  Anecd.  Helv.   p.  CCLX.     1886  siehe  C. : 

CoUectiones. 
Ferrari,  Ferruccio:  Di  una  edizione  ancipite  del  Donato  del  secolo  XV,  sconosoiuta 
ai  bibliografi,  posseduta  dalla  biblioteca  della  r.  universitä  di  Pisa.     Pisa:  Tip. 
T.  Xistri  1887.     (7  S.)     8. 
Hartman,  Jacobus  Joannes:  De  Terentio  et  Donato  commentatio.    Lugilmti  Bntar.: 
A.   W.  Sijthuff  1895.     (2  Bl.,  239  S.)     8.  F.  3.50. 

Havet,  Louis:    Pulpitare  [Euanthius   et  Donati  commentum  de  comoedia  Reiffer- 
scheid  p.   9,    7.]     In :    Archiv   für   lateinische  Lexikographie    und   Grammatik  (i 
(1889)  p.  46. 
Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Redetheilen  bei  den  lateinischen 

Grammatikern.     1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 
Knaack,    Georg:     Donati    abbreviatio    fabularum    Ovidii.       In:    Jahrbüclier    für 

classische  Philologie  141  (1890)  p.    349-350. 
König,  Emil:  In  Donati  ad  Terenti  Adelphon  I  1.  1  scholion.    In:  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  121  (1880)  p.  520. 
Kummrow,    Hermann:    Quae    ratio    intercedat    inter   Diomedem    et   Charisium. 
Donatum ,  ...   et  qua  ratione  exscribendi  usus   sit   Diomedes.     1880  siehe  C: 
Scriptores  grammatici. 
Leo,    Friedrich:    Die  üeberlieferungsgeschichte   der  terenzischen  Komoedien   und 

der  Commentar  des  Donatus.     1883  siehe:  Terentius. 
Maehly,  Jakob:  Vita  Verg.  Donati  XVI  62.     1886  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Donatus  [Fragm.   über  Trag.  u.  Komödie.     Diomedes  p.  491  K.].     In:    Zeitschrift 

für  die  österreichischen  Gymnasien  38  (1887)  p.  589. 

Nehring,  Wladyslavr :  Eine  unbekannte  Ausgabe  des  Donatus  mit  polnischer 
Uebersetzung.     In:  Archiv  für  slavische  Pliilologie-5  (1881)  p.  466 — 468. 

Nettleship,  Henry:  Two  Oxford  mss.  of  the  lit'e  of  Vergil  attributed  to  Donatus. 
In:  The  Acaderay  14  (1878)  p.  13. 

Reif  f  er  solle  i  d  ,  August:  Donati  comment.  Terent.    1880  siehe  B.:  Anna  Comnena. 

Rosenstock,  Paul:  De  Donato,  Terentii,  et  Servio,  Vergilii  explicatore,  syntaxeos 
latinae  interpretibus.  Dissert.  inaug.  regiomont.  Marggrabovae  1886.  {Künif/s- 
hirg:  Koch  .l-  ll,i,iin-).     (1  BL,  85  S.)    8.  M.  1..50. 

Sabbadini,  Remigio:  Storia  e  critica  di  alcuni  testi  latini.  1890  siehe  C. :  CoUec- 
tiones (p.  13). 

—  Sulla  diffusione  del  commento  di  Donato  a  Terenzio.    [Aus:  La  Biblioteca  delle 

scuole  italiane  4  (1892)  N.  19.  20  p.  290—2931.     Verona:  TerlescM  t  f.  1892.    (12  S.)  8. 

L.  —.50. 

—  II   commento   di  Donato  a  Terenzio.     [Aus:   Studi  italiani  di  filologia  classica  2 

(1894)  p.   1-134].     Firenzc:  Bcncini  1893.     8.  "  L.  4. 

—  Briciole  Donatiane  (Commento  di  Donato  a  Terenzio).    In:  Bollettino  di  filologia 

classica  1  (1894-1895)  p.  20. 

—  Gli  scolii  Donatiani  ai  due  primi  atti  dell'  Eunuco  di  Terenzio  (Teste  elllustrazioni). 

[Aus:  Studi  italiani  di  filologia  classica  3  (1895)  p.  249— 363].    Firenze-Ronm:  Frnt. 

Beiiciiii  1894.     (114  S.)    8.  L.  3. 

Schell  Wien,  Alfred;  De  Cledonii  in  Donatum  commentario.   1894  siehe:  Cledonius. 
Scliepss,  Georg:  Funde  und  Studien  zu  .  .  .  Donat.    1884  siehe:  Anonymi.    Historia 

ApoUonii  regis  Tyri  (p.  106). 
Smith,  Kirby  Willi.ims :  Archaisms  of  Terence  mentioned  in  the  Commentary  of 

Donatus.    Thesis:  1889  Johns  Hopkins  University.    Baltimore:  J.  Friedeiiiiald  1890. 

(IV,  32  S.)    8. 


Aelius  Donatus  —  Dracontius.  357 

Aelius  Donatus. 

Teuber,  August:  De  auctoritate  commentorum  in  Terentium,  qixae  sub  Aelii 
Donati  nomine  circumferuntur.  Progr.  desGymn.  Ebers  walde  1881.  (S.3— 22).  4. 

—  Zur  Kritik  der  Terentiusscholien  des  Donatus.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  143  (1891)  p.  353-367. 

Valmaggi,  Luigi:  La  biografia  di  Virgilio  attribuita  al  grammatico  Elio  Donato. 
In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classiea  14  (1886)  p.  1 — 106  u.  einzeln  u.  d.  T. : 
Di  un  testo  falsamente  attribuito  al  grammatico  Elio  Donato.  Torino:  E.  Loesrlur 
1885.     (103  S.)     8.  "  L.  2. 

Weinberger,  Wilhelm:  Beiträge  zu  den  Bühnenalterthümern  aus  Donats  Terenz- 
commentar.     1892  siehe  C:  Poetae  scaeniei. 

Tiberius   Claudius   Donatus,    siehe  C:   Collezione  Fiorentina.     [1884— ]  1897 
(I  1  p.  66). 

Burckas,  Victor:  De  Tib.  Claudi  Donati  in  Aeneida  commentario.    Dissert.  inaug. 

Jemu. ■  (G.  Nfuenhahn)  1SS8.     (43  S.)    8.  M.  1.60. 

Georgii,  Heinrich:  Die  antike  Aneiskritik  im  Kommentar  des  Tiberius  Claudius 

Donatus.     Progr.  des  Realgymn.  Stuttgart  1893.     (S.  3—43).     4. 
Hoppe,    Carolus:   De   Tib.    Claudio   Donato   Aeneidos   interprete.     Dissert.   inaug. 
dottingnc  (Vaiidenhotcli  d  Rupnrhf)  1891.     (1  Bl.,  31  S.)    8.  M.  —.80. 

Dorcatius,    s.    Fragmenta   poetarum   romanorum    collegit   Aemilius   Baehrens. 
1886  (p.  21). 

ÜOSitheuS  siehe  B.     Dazu  roch : 

Fragmentum  quod  dicitur  dositheanum,  s.  Jurisprudentiae  anteivistinianae  reliqviia«  .  .  . 

conipositas  a  Philippo  Eduarde  Husohke  1"  (l.ijixüu  1908)  p.  419—428. 
Fragment   dit   de   Dosithee.     In :   Textes   de   droit   romain   publies   et   annotes   par  Paul 
Frederic  Girard2  {Paris  1895)  p.  430-433. 

.Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Kedetheilen  bei  den  lateinischen 

Grammatikern.     1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 
Marschall,  Carolus:  De  Q.  Kemmii  Palaemonis  doctvina.    (juae  apud  Uositheum 
inveniatur.     1887  siehe:  (j.  Kemmius  I'alaemon. 

BlOSSiUS   Aemilius   Dracontius.    BlossüAemilüDracontiiearminaediditFridericus 

Vollmer.     1905  siehe:  Blerobatides. 
Dracontii   carmina   profana   recensuit  Aemilius  Baehrens   in:   Poetae    iatini  minores  5 

{IJpsiue  1883)  p.  126— JlT. 
Dracontii    Ad    Trasimundum    comitem    Capuae    De    mensibus.    —    De    origine    rosarum. 
Recensuit  Alexander  Riese  in:  Anthologia  latina  I  2-  (1906)  Nr.  874>'l>. 

Beide   Gedichte   auch   bei   E.  Baehrens   in :   Rheinisches   Museum  für  Philologie  33 
(1878)    p.    315-316    und    in    den   Poetae    Iatini    minores   5   (1883)   p.   214—216,   bei 
Fr.  Vollmer  p.  227—228. 
Orestis  tragoedia  recensuit  Aemilius  Baehren  s  in:  Poetae  Iatini  minores  ^  {Ljjism(  1883) 

p.  218—261. 
Orestis   tragoedia  edidit  Fridericus  Vollmer   in   editione   carminum   Dracontii  (Ihroliiii 
1905)  p.  197-226. 

Baehrens,    Emil;    Neue    Verse    des    Dracontiu.s.      In:    Rheinisches    Museum   für 

Philologie  33  (1878)  p.  31.3—316. 
Barwinski,    Bernardus:     Quaestiones    ad    Dracoutium    et    Orestis    tragoediam 
pertinentes.     Quaestio  I  .  .  .  1887  siehe:  Catullus. 

—  ...  Quaestio  II.     De   rerum   mythicaruni    tractatione.     Pars  III.     De   rationibus 

prosodiacis  et  metricis.    Progr.  des  Gymn.  D  e  u  t  s  c  h  -  K  r  o  n  e  1888.  1890.  (S.  3 — 15, 
S.  3—10).     4. 

—  De  Dracontio  Catulli  imitatore.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43  (1888) 

p.  310—311. 
Boi ssier,  Gaston:  L'Afrique  romaine.     1894.  1909  siehe:  Apuleius. 
Klussmann,  Rudolf:  Dracont.  praef.  I  19  p.  1  D.    1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Lohmeyer,    Carolus:    De   Dracontii    carminum    ordine.     In:    Schedae    philologae 

Hermanne  Usener   a   sodalibus   seminarii   regii  bonnensis  oblatae  (lioinii«   1891) 

p.  60—75. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C:  Poetae. 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter. 

1889.  1890  siehe  C. :  Poetae  christiani. 

—  Zu   Dracontius'    Carmina   minora.     In:    Rheinisches    Museum   für   Philologie   46 

(1891)  p.  493—494. 
Meyer,    Wilhelm:    Die   Berliner   Centones    der   Landes    dei    des   Dracontius.     In: 
Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin 

1890.  I  p.  257—296,  2  Taf. 

Pitra,  Joannes  Baptista:  Dracontius.  In:  Analecta  sacra  et  classiea  spicilegio 
solesmensi  parata  (Parisiis  -  Roiiiue  1888)  p.  176 — 180. 


358  Scriptores  latini.    D.    Dracontius  —  Q.  Ennius. 

Dracontius. 

Rossberg,  Konrad:  In  Draoontii  carmina  minora  et  Orestis  quae  vocatur  tragoe- 
diam  observationes  criticae.    Stadae  1878.    (Bnliii:  Mni/tr  d-  Mudhr).  (31  S.)  8.  M.  1. 

—  Kritische  Nachlese   zu  Dracontius  und   der  sogenannten  Orestis  tragoedia.     In: 

Jahrbücher  für  elassisehe  Philologie  119  (1ST9)  p.  475—479. 

—  De  Dracontio   et  Orestis   quae   vocatur   tragoediae   auctore   eorundem  poetaruni 

Vergilii  Ovidii  Lucani  Statu  Claudiani  imitatoribus.  Accedit  corollarium  [Beda 
in  anthol.  lat.  R.  Nr.  676.  Columljanus].  Dissert.  inaug.  gotting.  et  progr.  gyinn. 
Nordae.     (Btrltii :  Mriycr  d-  Miu Ihr)  1880.     (36  S.l     8.  M.  1. 

—  Zur    Orestis    tragoedia.      In:    .Jahrbücher    für    elassisehe    Philologie    127    (1883) 

p.  569— .575. 

—  Anxia    ., Angst"    [Or.    tr.    .559].      In:    Archiv    für   lateinische    Lexikographie    und 

Grammatik  1  (1884)  p.  564. 

—  Gedichte    des  Dracontius   in   der   lateinischen  Anthologie.     In:   Jahrbücher   für 

elassisehe  Philologie  133  (1886)  p.  721— 728. 

—  Zu   Dracontius.     In:    Archiv    für   lateinische   Lexikographie   und   Grammatik  4 

(1887)  p.  44—51. 

—  Neue   Studien   zu   Dracontius   und   der   Orestis   tragoedia.     In:    Jahrbücher   für 

elassisehe  Philologie  135  (1887)  p.  833—860. 

—  Materialien    zu   einem   Commentar   über   die   Orestis   tragoedia   des   Dracontius. 

Als  Vorläufer  einer  commentierten  Ausgabe  der  Werke  des  Dracontius  ver- 
öffentlicht. Progr.  des  Andreanum  Hildesheim  1888.  1889.  (S.  1—64,  65—112).  8. 
(Brrlw :  Mii/jn-  ci-  3lu(lln-).     (112  S.)     8.  M.  3. 

—  Dracontiana.     In;  Commentationes  woelfflinianae  {Ltpsuit  1891)  p.  63 — 68. 
Westhoff,  Bernardus:  Quaestiones  grammatieae  ad  Dracontü  carmina  minora  et 

Orestis   tragot^diam   speetantes.     Dissert.    inaug.    Monasterii  1883.     (53  S.)    8. 
/ingerle,  Anton:  Orestis  tr.  v.  55S  f .    Dracontius  carni    iiiiii.  VIII  73.     1882  siehe 
C. :  GoUectiones  (p.  17). 
JJrepaniU.S   siehe:  Latiniis  Pacatus  Drepanius. 
C.   DrustlS.     Fragmentum  recensuit  Hermannus  Pe  ter  in:  Historicoruiii  lunianoriini 

fragmenta  (lipsiar  1883)  p.  269. 
Dynamius,   s.  Inscriptiones   christianae   urbis  Romae   septimo  saeculo  antiquiores. 

Edidit  Joannes  Baptista  de  Rossi  II  1  {Romat  1888)  p.  70—71. 
Dynamius.     De   Lerine   insula.     Recensuit   Alexander   Riese   in:    Anthologia   latina  I  2^ 

(1906)  Nr.  786^. 
EcdiClUS   s.  Alcimus  Ecdieius  Avitus. 
EgnatlllS,   s.  Fragmenta   poetarum  romanoruni  collegil   Aemilius  Baehrens.     1886 

(p.  _21)._ 
Elpidius.    Maisto,  Francesco  Paolo  :  Memorie  storico-critiche  sulla  vita  di  S.  Elpidio, 

vescovo   africano   e   patrono   di  S.  Arpino ,   con  alcuni  cenni  intorno  ad  Atella  antica 

cittä  della  Campana  al  villaggio  di  Santarpino  ed  all'  Africa  nel  seeolo  V. ;  aggiunta 

in  flne  una  raccolta  di  poesie  in  onore  del  Santo.  Nitpoli:  Tip.  e  It'h.  Testo  1884.  (183  S.)  8.  L.  2. 
EüGolpius.     Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:   Historicoruni  romanoruni 

fragmenta  (lipsiai  1883)  p.  340-341. 

Severa.s  Sanctus  Endelechius,  s.  Severus. 

(^.    Ennius.      Q.    Enni    carminum    reliquiae.     Accedunt   Cn.   Naevi    belli 

poenici   quae  supersunt.     Emendavit  et  adnotavit  Lucianvis  Mueller. 

FetropoU:  C.  Ricker  188t  (Umschlag  1885).    (XLVII,  295  S.)    8.       M.  8. 

tj.  Ennius,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius  Baehrens.  1886  (p.  21). 
Enni  fragmenta  recognita  a  Luciano  Mueller.  1893,  s.  Corpus  poetarum  latinorum  (p.  19). 
Ennii  reliquiae  [sotadeae]  edidit  Felix  Podhorsky.    In:  Dissertationes  philologae  vindo- 

bonenses  5  (1895)  p.  145— 14'>. 
Extraits  du  theatre  latin  .  .  .  par  Germain  Arnaud.     1896  siehe  C. :  Foetae  seaenici. 


i 


Ennius.     Ann.  VII  221—24.  Ford.     Thewrevrk  de  Ponor  Emil.     In:  Egyetemes  philo- 

logiai  közlöny  5  (1881)  p.  274. 
Ennius  sajät  si'rverse.     (Vahlen  epigr.  1.).    Ford.  Thewrewk  de  Ponor  Emil.    Ebenila 

p.  293. 
Ennius.     (Sat.  6—7.  Vahl.)  Ford.  Thevyrewk  de  Ponor  pjrnil.     Ebenda  p.  481. 

Ambrosoli,  Francesco:  Saggio  di  studi  letterari.    (1S67)  1878  siehe  B.:  Pindarus. 

—  Principj  della  letteratura  latina.    Livio  Andronico.    Gneo  Nevio.    Quinte  Ennio. 

Plauto.     Terenzio.     (Lezione    inedita).     In    des   Verf.   Letteratura  greca  e   lat. 
Scritti  editi  e  inediti  2  (Mihnio  1878)  p.  190—215. 
Ändriani,  Vincenzo:   Ricerche   dell'   antica  Cittii   di  Rudia,   patria   di  Q.  Ennio, 
In  des  Verf.  Carbina  e  Brindisi  (Ostmn  1888)  p.  181—204. 

—  Cenno  storico  su  Quinte  Ennio.    Ebenda  p.  209 — 214. 


Q.  Ennius.  359 

Q.  Ennius. 

Baehrens,  Emil:  Knnianum  et  ciceronianum.     1882  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

—  Ennius.     1884  siehe  C:  Poetae. 

—  Zu  Ennius.     1885  siehe:  Caesar. 

—  Ennius  und  seine  Vorgänger.    In:  .Jalirbüclier  für  classische  Philologie  133  (1886) 

p.  401—411. 

—  Zu  Ennius,  Lucilius,  Juvenalis.     Ebenda  135  (1887)  p.  482—484. 
Bärwinkel,    Johannes:    Zu   Ennius    und   Livius.     Progr.    des   Gymn.    Sonders- 
hausen 1883.     (rf.  3—6).     4. 

Barillari,    Michele :    Studi    su   la  satira  latina.     1890  siehe  C. :    Poetae  satirarum. 

Bergk,  Theodor:  Enniana.    In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  1  (Hullf  ti.  S. 

1884)  p.  209—316. 

1.    Quaestionum   ennianarum   specimen   (1844).     p.   211—2.35.     IL    Quaestionum 

ennianarum    specimen   novum   (1860)   p.   235 — 246.     III.    siehe   unten.      IV. 

Quaestionum  ennianarum  specimen  III  (1863)  p.  311 — 316. 

—  Ennius  p.  162  V.  (1859).     Ebenda  2  [Hiilk  a.  S.  1886)  p.  735. 

—  III.  Kritische  Studien  zu  Ennius  (1861).    Ebenda  1  (1884)  p.  246-311.    . 

—  Ennius   bei   Cic.   Acad.    II   28.   89  und   bei   Festus   p.    286  (1870).     Ebenda  2  (1886) 

p.  748.  751. 

—  Kritische    Bemerkungen    zu    den    römischen    Tragikern.      (1874)    1884    siehe    C. : 

Poetae  scaenici. 

—  Aus  Bergks  Handexemplaren.  B.  Ennius.  1.  Annales.  2.  Tragoediae.  3.Comoediae. 

4.  Saturae.    5.  Euemerus.    6.  Ex  libris  incertis.    In  des  Verf.  Kleine  philologische 

Schriften  1  (Halh  it.  S.  1884)  p.  681—6^2. 
--  Aus  .  .  .  C.  Tragici  latini.     1.  Ennius.     1884  siehe  C. :  Poetae  scaenici. 
Birt,    Theodor:    Zwei   politische   .Satiren    des   alten   Rom.     1888   siehe   C:    Poetae 

satirarum. 
Buchholtz,     Ermanno:     Addizioiii     alhi     gramniatica    hitina.      1881—1882    siehe; 

Anonymi  (p.  111). 
Huecheler,  Franz:  Ennius  et  Gniplio.     1881  siehe  C. :  Collectiones  (p.  6). 
Canonica,    Giuseppe:    II   Cresfonte   di    Ennio.     In   des  Verf.  Meropo   nella   storia 

del  teatro  tragico  greco,  latino  e  itali.",no  (Milaiw  1893)  p.  25 — 29. 
Cima,    Antonio:    Nota    ad    un    frammento    di   Ennio.     In:    Bollettino   di   filologia 

classica  1  (1894—1895)  p.  2.37.    Wiederholt  in  des  Verf.  Appunti  esegetici  e  critioi 

ad  alcuni  autori  latini  (Turiiw  1898). 
Cocchia,   Enrico:   La   patria   di  Ennio   ed    il    nouie   di   Plauto.     Ton'iio:  E.  Lofsrlier 

1884.     (82  S.)     8.  L.  2.5(». 

—  Dove   nacque  CJuinto  Ennio?     In:    Kivistu   di    lilologia   e  d'istruzione  classica  13 

(1885)  p.  31—46,  1  tav. 

—  La  patria  di  Ennio  e  il  nonie  di  Plauto.    Giunte  e  correzione.    Ebenda  p.  161—165. 

—  Sul  luogo  della  Calabria  antica  in  cui  Strabone  coDoca  la  cittit  <li  „Rudia",  che 

dedie  i  natali  a  i}.  Ennio.     1887  siehe  B. :  Strabo. 

—  Nuove  ricerche   intorno  a  questioni   antiche   di  topografia  italica:  la  patria  di 

Ennio  e  il  nome  d'Italia.     [Aus:  Societii  r.  di  Napoli.     Atti  della  r.  Accademia 

di  archeologia,   lettere  e  belle  arti  16  (1891—93,  Xaiioli  1894)  Parte  1  p.  363— 377|. 

Toriiio:  C.  C/iiuscn  1894.     (15  S.)    4.  L.  1.50. 

Corobulo,    Decio:    Q.    Ennius,    oiusque    de   Aenea    et    Romae   origine   sententia. 

Progr.  Lyc.  1876—77.     Ch/cti:  Dd   Vorhio  i  C.  1878.     (11  S.)    4. 
Crivellari,  Vincenzo :  Quae  praecipuc  hausit  Vergilius  ex  Naevio  et  Ennio.    1889 

siehe:  Vergilius. 
Grus i US,  Otto:  Ad  poetas  latinos  exegetica.    1892  siehe  C:  Poetae. 
Ebrard,   Guilelmus:    De   ablativi   locativi    instrumentalis  apud  priscos  scriptores 

latinos  usu.     1878  —  1879  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 
1*;  1 1  i  s  ,  Robinson  :  Ennius  Ann.  307—310.    In  :  The  Journal  of  philology  22  (1894)  p.  73. 
Fleckeisen,    Alfred:    Zu  Ennius   und  Terentius  [Eun.  590].     In:   Jahrbücher  für 

classische  Philologie  141  (1890)  p.  466—468. 
Förster,   Richard:    Zur  Handscliriftenkunde  und  Geschichte  der  Philologie.     In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  37  (1882)  p.  485-495. 
I.  Gab  es  wirklich  noch  einen  Naevius  und  Ennius  im  Mittelalter? 
Francken,  Cornelis  Marinus:   De  zoneclips  van  Plnnius.    In:  Verslagen  en  Mede- 

deelingen    der    kon.   Akademie    van    Wetenschappen.     Afdeeling   Letterkunde. 

3.  reoks  1  (AmsUnhiHi  1884)  p.  266—273. 
H.,  D. :  Digression  sur  Ennius.     In:  L'Instruction  publique  11  (Paris  1882)  p.  8 — 10. 
Hanns,  Wenzel:  Quintus  Ennius.    Progr.  des  Gymn.  Klattau  1896.    (S.  3— 22).    8. 
Hartman,  Jacobus  Johannes:   De  versu  quodam  Q.  Ennii  [ap.  Cic.  de  Off.  I  §  51]. 

In:  Mnemosyne  21  (1893)  p.  382. 
Havet,    Louis:   L'histoire   romaine   dans   le   dernier   tiers   des  Annales   d'Ennius. 

In  :    Mülanges   publies   par   la  section  historiquo  et  philologique  de  l'Ecole  des 
hautes  6tudes  pour  le  10"  anniversairo  de  sa  fondation  {Paris  1878)  p.  21—43. 


360  Scriptores  latini.    D.   Q.  Ennius. 

Q.  Ennius. 

Havet,  Louis:  Trois  passages  d'Ennius.    In:  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  93 — 96. 

—  (/)  Sur  Ennius,  Hedyphagetica,  dans  Apulee,  Apologia  39.     Ebenda  p.  194. 

—  Sur  la  Med6e  et  l'Andromaque  d'Ennius.     Ebenda  3  (1879)  p.  80—81. 

—  Sollus.   vix   [Ennius   Ann.   574   L.    Müller].     In :    Archiv   für   lateinische    Lexiko- 

graphie und  Grammatik  2  (1885)  p.  266. 

—  Ennius  ap.  Pest.  325.     In:  Revue  de  philologie  9  (1885)  p.  24. 

—  Sur  quelques  passages  d'Ennius.     Ebenda  p.  113 — 123. 

—  Ennius,  Annales  177.  178.  514  Müller.    Ebenda  p.  166—167. 

—  Le  pelerinage  d'Ennius.     Ebenda  p.  189. 

—  Ennius  ap.  Prise.  10.  26.    Ebenda  10  (1886)  p.  188. 

—  Ennius  ap.  Macrob.  VI  2.  25.     Ebenda  11  (1887)  p.  74. 

—  Ennius.     Ebenda  14  (1890)  p.  25—37.  174—178.     15  (1891)  p.  65—75. 

—  Les  anapestes  d'Ennius.     Ebenda  14  (1890)  p.  37—50.     15  (1891)  p.  73—74. 
Heraeus,  Wilhelm:  Sublimen.     In:  Philologus  55  (1895)  p.  197—212. 
Holzapfel,    Ludwig:    Die   Sonnenfinsternis   des   Ennius.     In   des  Verf.   Römische 

Chronologie  (Leipzig  1885)  p.  125 — 133. 
Jordan,  Henricus :  Quaestiones  ennianae.    Progr.  acad.  Regimontii  1885.  (8  S.)  4. 
Karsten,   Hermann  Thomas:   De  particulae  tarnen  significatione  .  .  .    1890  siehe 

0. :  CoUectiones  (p.  10). 
Kienitz,  Otto:  De  qui  localis  modalis  .  .  .  usu.     1878—1879  siehe  C:   CoUectiones 

(p.  10). 
Korschi  Theodor:  Enniana.    1883—1884  siehe  C. :  Poetae. 
Kvicala,  Jan:  K  Enniovi  a  Ciceronovi.     1895  siehe  B. :  Euripides. 
Landgraf,    Gustav:    Die   Aecusativform    inguinem    bei   Ennius.     In:    Archiv   für 

lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  446. 
Maass,  Ernst:  Ein  angebliches  Enniusfragment.    In:  Hermes  16  (1881)  p.  380—384. 
Madvig,    Joannes    Nicolaus:    De    versibus  Ennii,    quos   Cicero   in   initio  Catonis 

Maioris  posuit  (1842)  1887  siehe:  31.  Tullius  Cicero. 
Miihly,  Jakob:  Zu  Ennius.    1888  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

—  Ennius  (Priscian  10.  26).     1889  siehe  ebenda. 

Mantegazz. a,    Luigi:   La   patria   di   Ennio:    una   dissertazione   dl  Enrico  Cocchia 

esaminata.     Birgnmo:  Tip.  Puffiwitrdli  1885.     (19  S.)    8. 
Matzat,  Heinrich:  Eine  neue  Gleichung  für  die  Sonnenfinsternis  des  Ennius.    In: 

Festschrift,   dem  Gymnasium  in  Weilburg  zu  seiner  350jährigen  Jubelfeier  am 

14.  August  1890   gewidmet  vom  Lehrerkollegium  der  Landwirtschaftsschule  zu 

Weilburg  (Leipzig  1890)  p.  1—6. 
Meyer,  Wilhelm:   Des  Lucas  Fruterius  Verbesserungen  zu  Ennius'  Annalen  und 

Dramen.     1878  siehe  C. :  Poetae. 
Morgenstern,    Otto:    Ein   antiker   Stenographenbureauvorsteher.      In:    Magazin 

für  Stenographie  6  (1885)  Nr.  6  p.  72—74. 
Müller,  Lucian:  Zu  des  Ennius  Annalen.     In:  Philologus  42  (1884)  p.  544—547. 

—  Beiträge  zur  Erklärung  und  Kritik  des  Ennius.     Ebenda  43  (1884)  p.  86—105. 

—  Quintus  Ennius.   Eine  Einleitung  in  das  Studium  der  römischen  Poesie.   St.  PeUrs- 

hury:  r.  Kirher  1884.     (IX,  313  S.)     8.  M.  8. 

—  Der  Dichter  Ennius.    [Sammlung  gemeinverständlicher  wissenschaftlicher  Vor- 

träge. 185].     Hamhure/:  Voiagiiaitstal/  und  Druckerei  A.  G.  (rornieils  J.  F.  Richter)  1893. 

(29  S.)     8.  M.  —.60. 

Nömethy,   Geyza :   Ad  Ennii  Annales.     [Annal.   vss.   272—277  ap.  Vahlenum ,  vss. 

276—281  apud  Muellerum].    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  12  (1888)  p.  493—494. 

—  Addenda  reliquiis  Euhemeri.     1893  siehe  B. :  Euhemerus. 

Pais,  Ettore :  Rodie,  la  patria  di  Ennio.     In:  Studi  storici  2  (1893)  p.  389—395. 
Patin,   Henri   Joseph   Guillaume:    Ennius   (185ö.   1862.   18o4).     In   des  Verf.  Etudes 
sur  la  poesie  latine  2^  (Paris  1900)  p.  1—103. 

—  Ancienne  tragedie  latine  :  Ennius,  Pacuvius,  Attius  (1848.  1849).   Ebenda  p.  104—205. 
Pease,    Ernest  TM.:    The    satirical    element    in  Ennius.     In:    Transactions   of  the 

american  philological  association  27  (1896)  p.  XLVIil — L. 
Pullig,    Hermann:    Ennio    quid    debuerit    Lucretius.      Particula    I.      1888    siehe: 

Lucretius. 
Quicherat,  Louis:  Quatre  passages  d'Ennius  reunis  ^863).    In  des  Verf.  Mölanges 

de  Philologie  (Paris  1879)  p.  244—2.58. 
Reichardt,  Alexander:  De  Q.  Ennii  annalibus.    Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1889. 

(44    S.)     8.     Vollständig    in:    Jahrbücher    für    classische    Philologie    139    (1889) 

p.  81—122.  777—790. 
Sauppe,    Hermann:    Enn.  annal.  a  Cic.  de  div.  I  107  servat.     1886.  1896  siehe  B.: 

Aeschylus. 
Schmid,   Georgius:   De  Archestrati   gelensis  et  Q.  Ennii  fragmentis  quibusdam. 

1896  siehe  B. :  Archestratus. 


Q.  Ennius  —  Ennodius.  361 

Q.  Ennius. 

Scholl,  Fritz:  Zu  Ennius  und  Quintilian.    In:  Rheinisches  Miiseum  für  Philologie 
40  (1885)  p.  320—324. 

—  Das  Verbum  purare.    1885  siehe:  C.  J.  Caesar  Strabo. 

—  Zur  Chronologie  von  Ennius'  Annalen.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie 

44  (1889)  p.  15S-16Ü. 
Sellar,  William  \oung:    The   roman   poets   of  the  republic.     (1863)  1889  siehe  C. : 

Poetae. 
IV.  Q.  Ennius. 
Sei  tau,  Wilhelm:    Die   Enniusflnsternis    an   den   Nonen   des   Juni.     In:   Woclien- 

schrift  für  klassische  Philologie  3  (1886)  Nr.  31  Sp.  979-988. 

—  Die  Enniusflnsternis.     Eine  Entgegnung.     Ebenda  Nr.  42  Sp.  1338—1341. 

—  Die   Enniusflnsternis.     In    des   Verf.    Römische   Chronologie   (Freihurg  i.  B.    1889) 

p.  186-191. 
Spei  j  er,  Jacobus  Samuel:  Ennius  ap.  Gros.  IV  1.  14.     1891  siehe  C. :  Poetae. 
Stoecker,  Ernst:   De  Claudiani  poetae  veterum  rerum  romanarum  scientia  quae 

sit  et  unde  fluxerit.     1889  siehe:  Claudius  Claudianus. 
Stoll,  Heinrich  Wilhelm:   Quintus  Ennius.     1881  siehe:  Caesar. 
Stowasser,  Josef  Maria:  Ennius  Ann.  VII  5  Va.  p.  154.     1882  siehe  C. :  Poetae. 

—  Ennius   bei  Consent.  V  400  K   (ann.  588  M.)     In:  Archiv   für   lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  3  (1886)  p.  282—283. 

—  Dunkle  Wörter.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  14). 

—  Ein    übersehener    Enniusvers    [bei    Porphyr,    zu    Hör.    A.    P.    403].      In:   Wiener 

Studien  13  (1891)  p.  32.5—326. 

—  Surus.    In :  Commentationes  woelfflinianae  (Lipsiae  1891)  p.  23—28. 

Ennius  323.     Festus-Paulus  s.  suriim.    Varro  bei  Nonius  46.  6. 
Taraborrino,    Francesco:    Illustrazioni    al   problema   suUa   patria   di   Q.   Ennio. 

Oduni:  Tip.  Eiuiio  <H  0.  Tamhorrfno  1884.     (104  S.)     8. 
Thewrewk   de  Ponor,    Emil:    Ennius,   Ann.  524  Vahl.     1878.  1879  siehe:  Accius. 
Vahlen,  Johannes:  De  Ennii  Iphigenia.     J.  1.  aest.  Berolini  1878.     (S.  3—10).    4. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  {Lipsiae  1907)  p.  52—61. 

—  De  distinctionis  usu  critico  [Ennius  Iphig.].     1880.  1907  siehe  C. :  Poetae. 

—  Varia.     1880.  1882  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  1.5). 

—  Über  die  Annalen   des  Enniiis.    [Aus:  Philosophische  und  historische  Abhand- 

lungen  der   kgl.   Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin.     A.   d.   Jahre  1886. 
38  S.]     BerUii:  (G.  Rtimtr)  1887.     4.  M.  2. 

—  Über  einige  Bruchstücke  des  Ennius.    In:  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen 

Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1888.     I  p.  31 — 48. 

—  De  Ennii  Alcmaeone.     J.    1.    hib.   Berolini   1887.     (S.   3—8).     4.     Wiederholt   in 

des  Verf.  Opuscula  academica  1  (Lipsiaf  1907)  p.  379 — 385. 

—  De  emendandis  Ennii  tragoediis.    J.  1.  hib.  Berolini  1888.    (S.  3—20).    4.  Wieder- 

holt in  den  Opuscula  academica  1  (1907)  p.  401 — 420. 

—  De  versibus  ennianis.    J.  1.  hib.  Berolini  1892.     (S.  3—14).    4.     Wiederholt   in 

den  Opuscula  academica  2  [Lipsiae  1908)  p.  36 — 51. 

—  Über  das  Stadtgründungsaugurium  bei  Ennius.     In:   Sitzungsberichte  der  kgl. 

preussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1894.    II  p.  1143—1461. 

—  Über  Ennius  und  Lucretius.     Ebenda  1896.     I  p.  717—728. 

Valmaggi,  Luigi :  Sul  sogno  di  Ennio  nel  proemio  del  I  libro  degli  Annali.    In: 

BoUettino  di  filologia  classica  3  (1896-1897)  p.  259—262. 
Wölfflin,  Eduard:  Die  Dichter  der  Scipionenelogien.    1892  siehe  C. :  Poetae  anti- 

quissimi  (p.  36). 

—  Surus  —  surculus    bei  Ennius.     In:   Archiv   für   lateinische  Lexikographie   und 

Grammatik  6  (1889)  p.  508.     Vgl.  J.  M.  Stowasser. 

—  Andromaca  aecmalotos.     Ebenda  8  (1893)  p.  234. 

—  Ennius  und  das  Bellum  hispaniense.     Ebenda  p.  596 — .597. 

—  Ein  Fragment  des  Ennius.   In  :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  .50  (189.5)  p.  152. 

Magnns  Felix  Ennodins.  Magni  Felicis  Ennodii  opera  omnia.  ßecen- 
suit  ...  Guilelmus  Hartel.  1882  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  6). 

Magni  Felicis  Ennodi  opera  recensuit  Fridericus  Vogel.  [Monumenta 
Grermaniae  hi^torica.  Äuctorum  antiquissimoruni  tomus  VlIJ.  Berolini: 
Weidmann  1885.    (LXI  S.,  1  BL,  418  S.,  1  Bl.)    4.    M.  13,  Schreibpap.  20. 

The  latin  hymn--svriters  and  their  hymns.  By  Samuel  Willoughby  Duffield  ...  1889 
siehe  C:  Poetae  christiani. 

Bonnet,    Max:    Exagillum   [Ennod.    vit.    Epiphan.   p.   380.    16  H.)     In:   Archiv   für 
lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  132. 


362  Scriptores  latini.   D,   Ennodius  —  Ethicus. 

Magnus  Felix  Ennodius. 

Cipolla,    Carlo:    Della   occasione   in   cui  Ennodio  compose  il  suo  Panegirico  a  re 
Teodorico.     In:  Archivio  storico  italiano  4.  sorie  11  (1883)  p.  353-358. 

—  Intorno   al  Panegirico   di  Ennodio   per   re  Teoderico.     In:  Atti  e  memorie  della 

r.  Accademia  di  scienze  lettere  ed  arti  in  Padova  a.  "259  (1887—88)  Nuova  serie  4 
p.  203—218. 

—  Per   la   leggenda    di   re   Teoderico    in    Verona.      In:    Archivio    stoi-ico   italiano. 

Quinta  Serie  fi  (1890)  p.  457— 4t)l. 
Die  drei  Aufsätze  in  vollständig  neuer  Bearbeitung  in  des  Verf.  Per  la  storia 
d'Italia  e  de'  suoi  conquistatori  nel  medio  ovo  piü  antico  (Bologna  1895) 
p.  507 — 690  s.  tit. :  Studi  teodericiani  (Due  parole  d'introduzione.  I.  Del 
Panegyricus  di  Ennodio  in  lode  di  re  Teoderico.  II.  Per  la  leggenda  di 
re  Teoderico  in  Verona.  Appendice  Postille). 
Duchesne,   Louis:    Observations   sur   quelques   passages   du   libellus  pro  synodo 

d'Ennodius  de  Pavie.     In:  Revue  de  philologie  7  (1883)  p.  78—81. 
Engelbrecht,  August:  Das  Titelwesen  bei  den  spätlateinischen  Epistolographen. 

1893  siehe  C:  Scriptores  epistolarum. 
Ferrai,  \j.  A.:  II  matrinionio  di  Ennodio.     In:  Archivio  storico  lombardo.    Serie 

seconda  10  —  anno  20  (1893)  p.  948—957. 
Hartel,  VV^ilhelm:    Analecta.      In:  Wiener   Studien   2    (1880)    p.   226—2.56.     3  (1882) 
p.  1.31—142. 

—  Zu  Ennodius  [pro  synodo  ;315.  4.  319.  13  ff.  Epist.  IX  10].    Ebenda  5  (1883)  p.  1.54-1.55. 
Haspnstab,   Benedikt:   Studien   zu   Ennodius.     Ein   Beitrag  zur   Gescliichte   der 

\'ulkerwanderung.    Progr.  des  Luitpold-Gymn.  München  1890.    (66  S.,  1  Bl.)    8. 
Leglise,  Stanislas :   Saint  Ennodius   et  la  Suprematie  pontilicale  au  VI»  siecle  — 
499—503.    In:  L'Uiüversite  catholique.    Nouv.  serie  2  (1889)  p.  220—242.  4O0— 415. 
.569—593.     3  (1890)  p.  513-523.     4  (1890)  p.  .55-66. 

—  Saint    Ennodius    et    la    haute    cducation    littoraire    dans    Ic    monde    romaiii    au 

commencemont  du  VI«  siecle.     Plbenda  5  (1890)  p.  209—228.  :^75— 397.  568—590. 
Magani,   Francesco:    Di  sant'  Ennodio,    vescovo  di  Pavia,    a  proposito  di  alcuno 
publ)licazioni  che  lo  riguardano.    [D.illa  Scuola  Cattolica  a.  11   vol.  1]].     iUhmo: 
Tip.  Gh(2n  1883.     (87  S.)    8. 

—  Ennodio.     3  voll.     Paria:  Tipoi/r.  dn  fml.  Fusi  1886.     8.  L.  15. 

r.  1886.    (XXXII,  386  S.,  1  Abb.)    II.  1886.    (323  S.,  IS.  ung.)    IIJ.   1886.    (443  S., 
1  S.  ung.) 
Manitius,  Max:  Zu  .spätlateinischen  Dichtern.     1886  siehe  0.:  Poetae. 

—  Beiträge   zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter.     189<J  siehe  i'.: 

Poetae  christiani. 
Merkel,   Carlo:    L'epitafio   di  Ennodio   e    la   basilica  di  S.  Michele  in   Pavia.     In: 
Atti   della  r.   Accademia  dei  Lincei  a.  292.   1895.     Serie  5.     Classe  di  scienze 
niorali,  storiche  e  fllologiche  Vol.  3.  1".    (Memorie)  p.  83—219,  1  tav. 

—  Correzioni  e  note  alla  Memoria:  L'epitatlo  di  Ennodio  e  la  basilica  di  S.  Michele 

in   Pavia.     In:    Rendiconti   della   r.   Accademia   dei   Lincei.     Classe   di   scienze 

morali,  storiche  e  filologiche.     Serie  5.     5  (1^96)  p.  409    428. 
Mommseii,  Theodor:  Zu  Ennodius.     1889.  1909  siehe:  Ammianus. 
von  Schubert,  Hans:  Ennodius.    In  des  Verf.  Die  Unterwerfung  der  Alaniannen 

durch  die  Franken  [Sfrassharr/  1884)  p.  67—89. 
Talini,    Pietro :    Epifanio    ed    Ennodio   e   i   loro   tempi.     In:    Gli   Studi  in   Italia. 

Anno  III.    Vol.  1  (1880)  p.  216—230.  411— 424.  .559— .567.  817-824.    2  (1880)  p.  99— 108. 

234—246.  380-389.  505—515.  748—759.     Anno  IV.  Vol.  1  (1881)  p.  113—123.  214-226. 

Überarbeitet  in  des  Verf. : 

—  Epifanio   ed    Ennodio  e  il   loro    tempi.     Parte  I.     Epifanio.     Parte  II.     Ennodio. 

In  des  Verf.  Scritti  di  storia  e  d'arte  (JMy»o  1881)  ji.  173—359. 
Tanzi,  Carlo:    La  cronologia  degli  scritti  di  Magno  I'elice  Ennodio.     In:  Arclieo- 

grafo  Triestino.     Nuova  serie  15  (1890)  p.  339—412. 
Vogel,    Friedrich:    Ennodiana.      In:    Archiv    für   lateinische    Lexikographie    und 

Grammatik  1  (1884)  p.  267—271. 

—  Balteanus  [Enn.  epigr.  II  136].     Ebenda  2  (1885)  p.  477—478. 

—  Corrigere  =  sich  bessern  [Enn.  p.  303.  22  V.].     Ebenda  3  (1886)  p.  442. 

—  Ennodii  dictio  23  (p.  325,  16  Vog.)     1891  siehe  B. :  Diodorus  siculus. 

—  Chronologische   Untersuchungen   zu   Ennodius.     In:   Neues   Archiv   der   Gesell- 

schaft für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  23  (1898)  p.  51 — 74. 

Epicedia   siehe  C. :  Poetae  elegiaci. 

Epicurus,   s.  Anthologia  latina  recensuit  Alexander  Riese.    I  2  1870.  -1906  Nr.  873«. 
Poetae  latini  minores  recensuit  Aemilius  Baehrens  5  (Lipsiaf  1893)  p.  408. 

Epithalamium   Laurentii    siehe:  Anonymi  (Poetae). 

Ethicus  siehe:  Aethicus. 


i 


Euagrius  ^  Eucherius.  363 


Eua^rinS.  Text  der  Schrift  Altercatio  Simonis  Judaei  et  Theophili  Christiani.  Von 
Adolf  Harnack.     1883  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 

Euagrii  altercatio  legis  interSimonemJudaeumetTheophilum  Christianum 
recensuit  Edviardus  Bratke.  1894  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  45). 

Bratke,    IMuard:    Epilegoinena    zur   Wiener   Ausgabe    der  Altercatio   legis   inter 

Simonem    Judaeum    et    Theophilum    Christianum.      (Mit    einer    Tafel).      [Aus: 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Klasse  der  kais.  Akademie  der 

Wissenschaften  148  (Jahrg.  1903  4).    199  S.].    Wfeii :  (C.  Oerold's  Sohn)  1904.  8.  M.4..W. 

§  1.    Die   bisherige  wissenschaftliche  Arbeit  an  der  A.     §  2.    Das  urkundliche 

Material   und   seine   grundsätzliche   Behandlung.     §  3.    Die  Textkritik   im 

einzelnen  und  die  Exegese.    §4.  Die  Quellen.    §5.  Die  Benutzung.    §6.  Der 

Verfasser  und  sein  Werk. 

Corssen,    Peter:   Die  Altercatio  Simonis  Judaei   et  Theophili  Christiani   auf  ihre 

Quellen  geprüft.   Progr.  desGymn.  Jever.    Bfrliii:  WdiJiiiaini  \SW.   (34  S.)  4.   M.1.60. 

Harnack,   Adolf:    Die   Altercatio   Simonis   Judaei   et   Theophili   Christiani   nebst 

Untersuchungen  über  die  antijüdische  Polemik  in  der  alten  Kirche.    In :  Texte 

und    Untersuchungen   zur  Geschichte   der   altchristlichen  Literatur  1  3  {Lcipzir/ 

1883)  p.  1— 13ti.  196r 

Darin:   §  5.    Die  Altercatio  (resp.   die  Grundschrift  derselben)  in  ihrem  Ver- 

hältniss  zu   Tertullians   Tractat  adv.   Judaeos,    zu   Cyprians   Testimonia, 

zu  Lactantius'  Institutiones  und  zu  Justins  Dialog  mit  Trypho  (p.  91  —  11.5). 

Paucker,    Carl:   De   latinitate   scriptorum    quorundam   seculi   quarti   et  eseuntis 

quinti  p.  C.  minorum  observationes.     1881  siehe:  Bachiarius. 

Zahn,  Theodor:  Über  die  „Altercatio  legis  inter  Simonem  Judaeum  et  Theophilum 

Christianum''des  Euagrius  und  deren  ältere  Grundlage.    1^91  siehe  B. :  Irenaeus. 

Euagrius   monachus.     Paucker,   Carl:    De   latinitate   scriptorum  quorundam 

seculi  quarti  et  exeuntis  quinti  p.  C.  minorum  observationes.    1881  siehe:  Bachiarius. 

EuanthlUS.     Scheidemantel,  Eduard:  Quaestiones  Euanthianae.    Dissert.  inaug. 

Lipsiae  1883.     (73  S.)    8. 
Domnus   Euanthius,  s.  Anthologia  latuia  recensuit  Alexander  Kiese.     1  '2(1870 

21906)  Nr.  669. 
Eucheria.     Traduction    nouvelle   de   J.  R.  T.  Cabaret- D  u  pa  ty.     (1842)  1879   siehe 

C. :  CoUectiones  (p.  2). 
Eucheria.    Recensuit  Alesander  Kiese.     1869.  ^1894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  390. 
Eucheria.     Recensuit    Aemilius    Baehrens    in:    Poetae    latini    minores   5   {Lipsiae    1883) 

p.  361—363. 
Elegia  di  Eucheria,   tradotta   da   Luigi  Toldo.     In   des  Verf.  Anticho   poesie   di    donne 
latine  (P/acenza  1887)  Nr.  3. 

Per  le  nozze  di  Enrico  C'omitti  con  Luigia  Scarenzio. 

Encherius.  Sancti  Eucherii  Lugdunensis  formulae  spiritalis  intellegentiae, 
instructionum  libri  duo,  passio  Agaunensium  martyrum,  epistula  de 
laude  Heremi  .  .  .  Recensuit  ..  .  Carolus  Wotke.  lo94  siehe  C. :  Scrip- 
tores ecclesiastici  (Corpus  31.  1). 

Eucherii  prologus  ad  Veranium.  Eucherii  Formularuni  libri  III  edidit  Joannes  Baptista 
Pitra.     1884  siehe  die  Erläuterungsschriften. 

Sancti  Eucherii  lugdunensis  episcopi  libellus  de  „formulis  spiritalis 
intelligentiae".  Ad  optimorum  codicum  fidem  portentosa  interpolatione 
liberavit  et  recensuit  Franciscus  Pauly.  Progr.  des  ersten  Staats- 
gymn.     Graz:  Leiischner  und  Lnhenshij  1884.     (S.  3—56).     8.        M.  1.60. 

Glossae   spiritales   secundum  Eucheriuni   episeopum   [herausgegeben  von]  Karl  Wotke. 

1888  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 
Zu  p]ucherius  lugdunensis  [Nicht  unerhebliche  Teile   des  zweiten  Buches  des  Instruc- 

tiones  =  p.    140 — 148   Wotke].      Von    Wilhelm    Schmitz.      In    des   Verf.    Miscellanea 

tironiana  (Leipzig  1896)  p.  38 — 44. 
S.  Eucherius  de  locis  aliquibus  sanctis  [circa  440]  ediderunt  Titus  Tobler  et  Augustus 

Molin  1er.     1879  siehe;  Itinera  Hierosolymitana. 
Eucherii,  quae  fertur,  de  situ  Ilierusolimitanae  urbis  atque  ipsius  Judaeae  epistola  ad 

Faustum  presbyterujn  recensuit  Paulus  Geyer.    1898  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici 

(Corpus  .39). 
Passio  Agaunensium   martyrum   auctore   Eucherio  episcopo  lugdunensi.    Edidit  Bruno 

Krusch  in:    Monumenta  Germaniae  historica.     Scriptorum  rerum  merovingicarum 

tomus  3  (flimnoveriif  1896)  p.  20—41. 
Eucherii    prologus    ad    Salonium    edidit   Joannes   Baptista   Pitra.      1884    siehe   die   Er- 
läuterungsschriften. 


3(34  Scriptores  latiiii.    D.    Eucherius  —  Eugippius. 

Eucherius. 

The   epitome   of  S.  Eucherius  about  certain  holy  places  (circ.  a.  d.  440), 

and   the   Breviary    or   short   descriptiou   of  Jerusalem  (circ.  a.  d.  520). 

Translated   by  Aubrey  Stewart   and    annotated   by  Charles  William 

Wilson.     [Palestine  Pilgrims'   Text  Society.     13].     London:   1.  Adam 

Street,  Adelphi  lb'90.     (23  S.)    8. 

Allard,  Paul:  Le  martyre  de  la  legion  thebaine.  In:  La  Coniroverse  et  Le 
Contemporain.    Nouv.  serie  14  (188?)  p.  161  —  195. 

—  Diocl6tien  et  les  Chretiens  avant  l'etablissement  de  la  tetrarchie  (285 — 293).    In: 

Kevue  des  (juestions  historiqiies  44  (1888)  p.  51 — 91. 

Bernard  de  Montmelian,  Joseph  :  Saint  Maurice  et  la  legion  thebeenne.  2  tom. 
rarin:  Plön,  Nourrit  d  Ck.  1888.     (4-27,  411  S.)    8. 

Diicis,  Claude  Antoine :  Saint  Maurice  et  la  legion  thebeenne.  Annerij:  iWr«^  1887. 
(221   S.)    8.  Fr.  3. 

Egli,  Emil:  Kirchengeschichte  der  Schweiz  bis  auf  Karl  den  Grossen.  III.  Die 
agaunensischen  Märtyrer.  In :  Theologische  Zeitschrift  aus  der  Schweiz  9 
(1892)  p.  69—81. 

Geyer,  Paulus:  Adamnanus,  Abt  von  Jona.     I.    1895  siehe:  Adamnanus. 

Gouilloud,  Andre:  Saint  Eucher-Lerins  et  l'öglise  de  Lyon  au  V.  siecle.  Li/on: 
Briflai/  1881.     (X,  5':4  S.)    8. 

Hirschmann,  Adam:  Die  neueste  Literatur  über  das  Martyrium  der  thebäischen 
Legion.  In:  Historisches  Jahrbvich.  Im  Auftrage  der  Görres  -  Gesellschaft 
herausgegeben  13  (1892)  ]).  783-798. 

Pitra,  Joannes  Baptista  :  Sanctus  Eucherius  Lugdunensis.  In  des  Verf.  Analecta 
Sacra  spicilegio  solesmensi  parata  2  (Ti/pis  tnscnhinis  1884)  p.  484 — 575. 
De  codice  saeculi  VI.  De  bina  codicis  epigraplie.  De  Eucherio  in  eodem 
codice.  De  libro  Formularum  in  eodem  codice.  De  codicis  scriptura.  De 
sermonis  indole  in  eodem  codice.  Salviani  epistola  ad  Eucherium.  Hilarii 
ai-elatensis  epistola.  Kustici  epistola.  Eucherii  prologus  ad  Salonium. 
Eucherii  prologus  ad  Veranum.     Formularum  libri  III. 

Schmitz,  Wilhelm:  Patristisches  und  Tironisches  [Eucherius  von  Lyon].  (Mit 
3  Lichtdruektafeln).     In:  Wiener  Studien  17   (189.5)  p.  152—160.     Vgl.  K.  Wotke. 

Stolle,  Franz:  Das  Martyrium  der  thebäischen  Legion.  Inaug. -Dissei-t.  von 
Münster.     Bnslmc  MäUn-  c^-  S(>ß(ii  1891.     (112  S.)    8.  M.  1.60. 

Vita  di  Sant'  Eucherio,  vescovo  di  Lione.  Moiiza:  Tip.  de'  I'aolini  di  L.  Aiiiwui  t  ('. 
1887.     (202  S.)    8. 

Wotke,  Karl:  Glossae  spiritales  secundum  Eucherium  episcopum.  [Aus:  Sitzungs- 
berichte der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissen- 
schaften 115  (1888)  p.  425—439).     Wim:  F.   'Tniipuliij.     (17  S.)     8.  M.  —.40. 

—  Der  Codex  Vat.  lat.  Reg.  846  des  Eucherius.    Eine  Erwiderung  auf  „Patristisches 

und  Tironisches'-  von  Wilh.  Schmitz.     In:  Wiener  Studien  17  (1895)  p.  294—297. 

Euclerius  COmeS.  Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  ^igoß  in:  Anthologia 
latina  I  2  Nr.  789. 

Eugenius  Toletanus.  Eugenü  Toletani  episcopi  carmina  et  epistolae  edidit 
Fridericus  Vollmer.     1905  siehe:  Merobaudes. 

Huemer ,  Johann:  Zu  Evigenius  von  Toledo.   In  :  Wiener  Studien  5  (1S88)  p.  167 — 169. 
Manitius,  Max:  Zu  den  Gedichten  des  Eugenius  von  Toledo.    1889  siehe  C:  Poetae. 

—  Beiträge   zur  Geschichte   frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter.     1890  siehe  C: 

Poetae  christiani. 

Eugippius.  Eugippii  opera.  ßecensuit  Pius  Knoell.  1885 — 1886  siehe 
(3.:  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  9). 

Scriptores  rerum  germanicarum  in  usum  scholarum  ex  monumentis 
Germaniae  historicis  recusi.  Eugippii  vita  Severini.  Denuo  recognovit 
Theodorus  Mommsen.  Accedit  tabula  Norici.  Berolini:  Weidmann 
1898.    (XXXII,  6U  S.)    8.  M.  1.60. 

Das  Leben  des  Noriker- Apostels  St.  Severin  von  seinem  Schüler  Eugippius. 
Die  wichtigste  Urkunde  aus  der  Zeit  der  Völkerwanderung.  Aus  dem 
Lateinischen  von  Sebastian  Brunn  er.  Mit  Einleitung,  Erklärungen, 
möglichst  vollständiger  Literatur  und  einem  Bericht  über  die  Grab- 
stätten St.  Severins  bis  auf  die  neueste  Zeit.  Mit  einer  Abbildung  der 
neuen  St.  Severinuskirche  in  Wien.  Wien:  W.  Braumüller  1879.  (VIII, 
194  S.)    8.  M.  3.20. 


Eugippius  —  Eusthenius.  365 

E  va  g  i  p  p  i  u  s. 

Leben  des  heiligen  Severin  von  Eugippius.    Uebersetzt  von  Carl  Roden- 

berg.     (Die  Geschichtschreiber  der  deutschen  Vorzeit.     Urzeit.    4  Bd. 

Lief.  55].    Leipzig:  Frz.   Buncker  (Jetzt:  Byk' sehe  Buchli.)   1878  (1884). 

(76  S.)    8.  M.  1. 

Borovszky,  Samu:  Martyrologiumok  es  a  vita  Sancti  Severini.  In:  p]gyetemes 
philologiai  közlöny  9  (1885)  p.  455—478. 

Recueil  et  traduction  des  faits  donnes  par  les  oiivrages  concernant  l'histoire 
de  la  Pannonie  et  de  la  Dace. 
Büdinger,    Mas:     Eugipiiis,    eine    Untersuchung.       [Aus:    Sitzungsbei'ichte    der 
philosophisch -historischen    Classe   der  kais.  Akademie   der  W^issenschaften  91 
(1878)  p.  793-814].     Vi'un:  (C.  GiruliVs  Sohn)  1878.     (24  S.)    8.  M.  -.40. 

Vgl.  Ficker,  Adolph:    Eugipius  und  Paviana.     In:  Wiener  Abendpost  (Bei- 
lage zur  Wiener  Zeitung)  1879  Nr.  122. 
Knöll,   Pius;   Das   Handschriftenverhältniss   der  Vita  S.  Severini   des  Eugippius. 
[Aus :  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie 
der  Wissenschaften  95  (1879)  p.  445-498].    V^ün:  ((\  Gerold- h  Sohn).  (.56  S.)  8.   M.  — .80. 
Ludwig,    Ernst:    Bericht    über    die    Literatur    zu    späteren    lateinischen    Schrift- 
stellern .  .  .  1878  siehe  0. :  OoUectiones  (p.  11). 
Wattenbach,  Wilhelm:  Aus  Handschriften.    In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft 
für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  4  (1879)  p.  407—412. 
I.  [Zur  Vita  Severini  von  H.  Sauppe].     (p.  407 — 408). 

Eugraphius.  Gerstenberg,  Heinrich:  De  Eugraphio  Torentii  interprete.  Dissert. 
inaug.     .lenae:  (R.  PohU)  1886.     (117  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  1.50. 

EumeniUS.  Brandt,  Samuel:  Eumenius  von  Augustodununi  und  die  ihm  zu- 
geschriebenen Reden.  Ein  Beitrag  zur  Geschichte  der  römischen  Litteratur  in  Gallien. 
Freibiirg  i.  B.  wi<l  Tühiiir/ai:  J.  (\  B.  Mohr  1882.     (1  Bl.,  46  S.)     8.  M.  2. 

Crivellucci,    Amedeo:   II  Palso-Lattanzio    ed  Eusebio   nel   acconto   della   guerra 
del  .312  dipendono  da  Eumenio  e  da  Nazario?    1893  siehe  B. :  Eusebius  fPamphili). 
Götze,    Richard:    Quaestiones    eumenianae.      Progr.    gymn.    realis    Leer    1891    et 
Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1892.     (49  S.)     8. 
I.  De  auctoribus.    II.   De  declinationis  formis.    III.  De  coniugationis  formis. 
IV.  De  substantivis.   V.  De  singularium  coniunctionum  locutionumque  usu. 
Sachs,  Arminias:  De  quattuor  panegyricis  qvii  ab  Eumenio  scripti  esse  dicuntur. 

1885  siehe  C. ;  Pauegyrici. 
Seeck,  Otto:  Studien  zur  Geschichte  Diocletians  und  Constantins.     I.    Die  Reden 
des  Eumenius.     In:    .Jahrbücher  für  classische  Philologie  137  (18881  p.  713—726. 
—  Die  Erhebung  des  Maximian  zum  Augustus.    Ein  Beitrag  zur  Interpretation  des 
Eumenius.     In:  Cominentationes  woelfflinianae  {Lipsim  1891)  p.  29—30. 

LuodlUS.     Exiodii  de  fide  contra  Manicheos  recensuit  Josefus  Zy cha.    1892  siehe  C.: 

Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  25). 
Lettre  inödite  de  l'öveque  Evodius  aux  moines  d'Adrumete  sur  la  question  de  la  gräce. 

[publice  par]  Germain  Morin.     In:  Revue  benedictine  13  (1896)  p.  481—486. 

Euphorbius.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  21906  in:   Anthologia  latina  I  2 

Nr.  ,504  SS. 
Euphorbius.     Recensuit   Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini   minores  4  (i/py/"*   1882) 

p.  120  SS. 

Eusebius  vercellensis.  Codex  Vercellensis.  Quatuor  evangelia  ante 
Hierönymum  latine  translata  ex  reliquiis  codicis  Vercellensis  saeculo 
ut  videtur  quarto  scripti  et  ex  editione  Iriciana  principe  denuo  edidit 
Joannes  Belsheim.  Christianiae:  Libraria  Mnllingiana  1894.  (VII, 
133  S.)    8.  ■  Kr.  5. 

Nay,  Carlo  Maria:  S.  Eusebio  vescovo  di  Vercelli  e  martire:  orazione  panegirica 
recitata  nella  metropolitana  di  Vercelli  addi  15  die.  1888.  Mortaru :  A.  Vortdlrzzi 
1889.     (26  S.)    8. 

Eustathius  diaconus.  von  Pa ucker,  Carl:  De  latinitate  scriptorum  quorun- 
dam  seculi  quarti  et  ineuntis  quinti  p.  C.  minorum  observationes.  IV.  Eustathius. 
In  des  Verf.  Vorarbeiten  zur  lateinischen  Sprachgeschichte  3  {Btrlfn  1884)  p.  103—117. 
Einzeln  fhtnda:  S.  Caliiarij  u.  Co.  (Jetzt  Leipzig:  0.  R.  Riislaiul)  1883.     (15  S.)    8.     M.  1.20. 

EustheniuS.     Recensuit  Alexander  Riese.     1870.  2190Ü  in:   Anthologia  latina  I  2 

Nr.  497  SS. 
Eusthenius.     Recensuit   Aemilius  Baehrens   in:    Poetae   latini   minores   4   (Lipsiat   1882) 

p.  119  SS. 


366  Scriptores  latini.   D,   Eutropius. 

EutropiUS,     Eutrope.    Abr6g6  de  Thistoire  romaine  traduit  par  N.-A.  Dubois.    (1865) 
1891  siehe:  Cornelius  N^po8,  avec  une  traduction  nouvelle  par  Amedee  Pommier. 

Eutropius.     Para   uso    das   escolas.     Annotado   por   Aug.   Epiphanio   d  a 

Silva  Dias      Setima   edi9ao   melhorada.     Porto:  Magalha.es  &  Moniz 

(        )  1894.     (174  S.)    8. 
Eutropi  Breviarium  ab  urbe  condita  recensuit  Hans  Droysen.    BeroUni: 

Weidmann  1878.    (2  BL,  88  S.)    8.  M.  —.45. 

Eutropi   Breviarium   ab   urbe   condita  cum  versionibus  graecis  et  Pauli 

Landolfique     additamentis    recensuit    et    adnotavit    Hans    Droysen. 

[Monumenta  Germaniae    historica.     Auctorum   antiquissimorum   t.  II]. 

BeroUni:  Weidmann  1879.     (LXXII,  4:^.0  S.)    4.       M.   Ifj,  Schreibpap.  24. 
Eutropi  Breviarium  ab  urbe  condita  edidit  Carolus  Wagen  er.    Lipsiae: 

G.  Frq/tag  1884.     (VIII,  90  S.)    8.  M.  1.20. 

Eutropi  Breviarium   ab   urbe   condita.     Recognovit   Franciscus  R  u  e  h  1. 

LipHiae:  B.  G.  Teubner  1887.    (XIX,  90  S.)    8.  M.  -.45. 

Eutrope,   .s.  Textes   d'auteurs   grecs   et   romains   relatifs  au  Judaisme  .  ..  par  Theodore 

Rein  ach.    1895.    (I  1  p.  67). 
Eutropius  adapted   for  the  use  of  beginners.     With  notes  exercises  and 

vocabularies.     By    William   Welch    and    Charles    George   Duffield. 

London:  Macmillan  and  Co.  188:1    (XIV,  111  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Extracts   from   Eutropius.     Edited   by   James  Bradstreet  Greenough. 

Boston  3fass. :  Ginn  d'-  Co.  1892.     (VIII,  41  S.)    8.  Cts.  20. 

The   Epitome   of   roman   hi.story   of  Eutropius.     Books  I   and   H.     With 

introduction,  notes,  appendix  and  vocabulary  by  Ellis  Charles  M  ackie. 

London:  G.  GUI  ä-  Sons  (1889).     (70  S.)    8. 
Eutropius.     Books  1  and  2.     With   notes,   vocabulary    and   exercises  by 

William  Welch   and   Charles  George  Duffield.    London:  Macmillan 

and  Co.  1892.     (XIV,  94  S.)     8.  1  sh.  6  d. 

Eutropius.     Books  I  and  II.     With   maps,   notes   and  vocabulary  edited 

by  Watson  Caldecott.     London:   Jjongmans ,  Green  d-  Co.   1893.    (VI, 

63  S.)    8.  _  1  sh.  6  d. 

Eutropius.    Books  1 — 6  (with  omissions).    With  maps  notes  by  Archibald 

Rhjrs  Smith  Hallidie.     London:  Bercival  1892.     8.  Sh.  2. 

Stimmen  aus  dem  Alterthum  oder  Worte  grauer  Vorzeit  für  die  Gegen- 
wart.  Ein  Album  lateinischer  Aussprüche  [mit  deutscher  Uebersetzung]. 

m.Eutrop.  Von  AV.  R.Hering.   Görlits :  liichter  1880.  (X,  77  S.)  8.  M.  1. 


Justin,  Cornelius  Nepos  and  Euti-opius;  literally  translated  with  notes 
and  index  by  John  Selbv  Watson.  Boston:  Little,  Brown  &  Co.  New 
Yorl-:  Scribner  £  Welford  (1853)  1886.     8.  $  2. 

Eutropius.  Literally  translated  by  John  Gibson.  London:  Cornish 
(1891).    (78  S.)    8.  Sh.  1. 

Elltrope.  Abr6ge  de  l'histoire  romaine  traduit  par  N.-A.  Dubois.  (18(15)  1891  siehe: 
Cornölius  Nepos,  avec  une  traduction  nouvelle  par  Amödöe  Pommier. 

JJaiuiloi  fifiuqiijuiJtg  ti]i:  Ei  ii  Hin  im'  (luifiuixiii  iaioijtug  recensuit  et  adnotavit  Hans 
Droysen.     1879  siehe:  Paeanius  (I  2  p.  108). 


Eutropio.     Storia   romana   continuata   da  Paolo   Varnefrido.     (Versione 
italiana  di  Luigi  Bellone).    Roma:  Ed.  Perino  1884.    (116  S.)    8.    L.  1. 


Compendio   de  la  Historia  romana  por  Eutropio   tradueido  directaraente  del  latin  por 

Francisco  Nuvtirro  /j  Ciiho  in :  Escritores  de  la  Historia  augusta  3  (Madrid  1890)  p.  227—330. 

Antoniades,  Chrysanthos  :  Kaiser  Ijicinius  ..  .  1884  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Bürcklein,  August:  Quellen  und  Chronologie  der  römisch-parthischen  Feldzüge... 

1879  siehe  B. :  Strabo. 
Dias,  Epiphanio:    Kritische  Bemerkungen   zu  Eutrop.     In:  Berliner  philologische 
Wochenschrift  10  (1890)  N.  25  Sp.  778—779. 
II  13.  2.     V  5.  1.     III  22. 


Eutropius  —  Q.  Fabius  Pictor.  367 


Eutropius. 

Droysen,  Hans:  De  fontium  notis  Breviario  et  Pauli  historiae  romanae  atliectis. 
In  (les'verf.  Ausgabe  des  FAitropius  (Bniiii  1879)  p.  XXXIV -LXI. 

—  De  Eutropianis  apud  Planudem.     Ebenda  p.  LXVIII— LXXII. 

Duncker,  Richard:  Zu  Eutropius.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  119 
(1879)  p'.  641— 65G. 

—  De  Paeanio  Eutropü  interprete.     1880  siehe  B. :  Paeanius. 

Ebeling,  Paul:  Quaestiones  eutropianae.   Dissert.inaug.  H  alis  Sax.  1881.  (06  S.)  4. 

Enmann,  Alexander:  p]ine  verlorene  Geschichte  der  römischen  Kaiser  und  das 
Buch  de  viris  illustribus  urbis  Koniae.    1885.  1881  siehe  C. :  Scriptores  historici. 

Haupt,  Herrnan:  7ai  Eutropius  [IV  16  (7)].     1879  siehe  B. :  Paeanius. 

Manitius,  Max:  Beiträge  zur  (reschichte  römischer  Prosaiker  im  Mittelalter. 
1890  siehe  C. :  Scriptores. 

Neumann,  Karl  Johannes:  Zu  Eutrop  [VIII  19].  1880  siehe  B. :  Herodianus  histor. 
(I  1  p.  .555). 

Petschenig,  Michael:  Colligere  =  tollere  [Eutrop.  IX  23].  In;  Archiv  für  latei- 
nische Lexikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  140. 

Kühl,  Franz:  Eutrop  I  "20.     1888  siehe:  Livius. 

Sehr a der,  Carl:  Zu  Eutropius  [VII  1  p.  44.  26.  VIII  10  p.  56.  13  Ha.].  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  117  (1878)  p.  218. 

—  Zu  Eutropius.     Ebenda  129  (1884)  p.  216—220. 

VII  5.  2  p.  116.  8  Dr.  V[  14  2  p.  100.  18.  VIII  10.  2  p.  142,  11.  VII  23  p.  134.  19. 
VII  9  p.  118.  18.  VII  1  p.  114.  1. 
Sern,    Josef:    Beiträge    zur    lateinischen    Grammatik.      Progr.    des    Gymn.    Hall. 
Innsbruck  1887.    (S.  3—32).    8. 
Der  Infinitiv   bei  Sallust,   Florus,    Eutrop    und  Persius.     Uebersicht  über  die 
Formen  bei  Florus  und  Persius. 

—  Der  Sprachgebrauch  des  Eutropius.    Erster  Theil.    Ebenda  1888.    (S.  3— 46).     8. 

—  Der  Sprachgebrauch  des  Eutropius.    Zweiter  Teil.    Progr.  des  (iymu.  Laibach 

1889.     (30  S.)     8. 

—  Der   Sprachgebrauch   des  Historikers  Eutropius.     Ein  Beitrag   zur   historischen 

Grammatik    der   lateinischen    Sprache.     Lm'harh:   i M.    T'isrher)   1892.     (2   Bl.,   II, 
39  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  1.20. 

Aus  den  beiden  Programmen  von  1888  und  1889  hervorgegangen. 
Wagener,  Carl:  Zu  Eutropius.     In:  Philologus  39  (1880)  p.  178-180. 

—  Eutropius.   Jahresbericht.   In :  Philologus  43  (1884)  p.  379^02.   44  (1885)  p.  300— 352, 

45  (1886)  p.  509-551. 

—  Zu  Eutropius  [III  1  (18.  1  ;  46.  18)].     Ebpnda  42  (1884)  p.  533. 

—  Zum  Codex  Gothanus  Nr.  101.    1884.  1905  siehe:  Frontinus. 
Zingerle,  Anton:  Eutrop.  IV  4.  3.     1887  siehe  B. :  Plato. 

Eutyches  (Eutychius).     Jeep,  Ludwig:  Zur  Geschichte  der  Lehre  von  den  Rede- 

theilen  bei  den  lateinischen  Grammatikern.    1893  siehe  C. :  Scriptores  grammatici. 
Kaiinka,  Ernst:  Ad  Maximinum  Victorinum  et  Eutychem.    1894  siehe  C. :  Scrip- 
tores (p.  52). 
Evax,   s.  Analecta   sacra  spicilegio  solesmensi  parata  edidit  Joannes  Baptista  Pitra 

2  (1884).     (I  1  p.  80). 
Q.   Fabius   Maximus   Cunctator,    s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  recen- 

suit  Jacobus  Cortese.     1892  (p.  17). 
Q.  Fabius  Maximus   Serviiianus.    FragmentareeensuitHermannus  Peter 

in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  (LipHuie  1883)  p.  76. 

Q.  Fabius  Pictor.      Fragmenta   recensuit    Hermannus    Peter    in:    Historicorum 
romanorum  fragmenta  (Lipsinr  1883)  p.  6—31.  74 — 75. 

Bader,    Joannes:    De  Diodori   rerum   romanarum   auctoribus.     1890  siehe  B. :  Dio- 

dorus  siculus. 
Burger,  Combertus  Petrus  jr.:  Sechzig  Jahre  aus  der  älteren  Geschichte  Roms  .  .  . 

1891  siehe  B. :  Diodorus  siculus. 
von  Gutschmid,  Alfred:  Q.  Fabius  Pictor.    1894  siehe  C. :  Scriptores  historici. 
Heydenreich,   Eduard:    Fabius  Pictor   und  Livius.     Ein  Beitrag   zur  römischen 
Quellenforschung.    FrnlKrg:  .1.  (!.  Kiifiillinrilfschf  JUichh.  (M.hrns(f)  1878.    (42  S.)    8. 

M.  1.25. 
Holzapfel,    Ludwig:    Die    Zeitrechnung    <les    Fabius.      In    des    Verf.    Römische 
Chronologie  (Lupzig  1885)  p.  182—229. 

—  Über  die  lateinischen  Annalen  des  Fabius.     Ebenda  p.  351—352. 
Mommscn,   Theodor:    Fabius   und  Diodor.     1878.  1879  siehe  B. :    Diodorus  siculus. 
Nettleship,  Henry:    Note  on  the  Graeci  Annales  of  Fabius  Pictor.    In:  The  Journal 

of  iihilology  9  (1880)  p.  51.    Wiederholt  in  des  Verf.  Lectures  and  essays  (Oxford 
1885)  p.  341-342. 


368     Scriptores  latini.    ü.    Q.  Fabius  Pictor  —  Faustus  Reiensis. 

Q.  Fabius  Pictor. 

Schmidt,   Adolf  M.  A. :   Zum   Sprachgeljrauche   des   Fabius  ...   1896  siehe:   Cal- 

purnius  Piso. 
Soltau,  Wilhelm:    Die   lateinischen  Annalen  des  Fabius  Pictor.     In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  13:^  (188U)  p.  479—480. 
Triemel,  I^udwig:  Diodors  Bericht  über  die  Censur  des  Appius  Claudius  Caecus. 

Ein   Beitrag   zur  Zeitrechnung    des  Fabius   und  Piso.     1889   siehe  B.:    Diodorus 

siculu.x. 
Vasäk,  Antonin:  De  Q.  Fabio  Pietore  annalium  romanorum  scriptore  commentatio. 

Progr.  des  Gymn.  Deutschbrod  1879.     (S.  3—18).     8. 

r  ablU..S  xvUStlCUS.  Historiae  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:Histori- 
corum  romanorum  fragmenta  (IJiisiae  1883)  p.  316—317. 

Bellezz a,  Paolo:  Dei  fonti  letterari  di  C.  C.  Tacito  .  .  .    1891  siehe:  Tacitus. 
Gercke,  Alfred:  Fabius  Rusticus.    Folgerungen  für  Seneca.    In  des  "Verf.  Seneca- 
Studien  {Lcipzir/  1895)  p.  262—273. 
Fabius   VestallS.      Fragmentum   recensuit   Hermannus   Peter   in:    Historicorum 
romanorum  fragmenta  (Lipaiitf  1883)  p.  374. 

Facundus.  Oaspari,  Carl  Paul:  Rufins  saakaldte  .,Symbolum  Orientale'-.  —  Det 
af  Facundus  af  Hermiane  i  bans  „Epistola  tidei  catholicae"  anf«rte  Symbol  .  .  .  1881 
siehe:  Rufiuus. 

FallSCUS   siehe:  Annianus  und  Grattius. 

O.  X  anniUS.  Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum  romanorum 
fragmenta  (LipsitK  1883)  p.  87-89. 

Hirschfeld,   Otto:    Die   Annalen   des    C.    Fannius.      In:    Wiener   Studien  6   (1884) 
p.  127—128. 

FastldlUS.    Epistola  Fastidii  ad  Fatalem.    Kdidit  Joannes  Baptista  Pitra  in:  Ana- 
lecta  Sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  [Paritiiia-Roiuae  1888)  p.  134—136. 
Caspari,  Carl  Paul:   Ueber  die  dem  britischen  Bischof  Fastidius  beigelegte  Schrift 

„De  vita  Chi-istiana'-.     1890  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici  (II  1  p.  61). 
Morin,  Germain:  La  prtJtendue  „epistola  Fastidii  ad  Fatalem"  editöe  par  le  cardinal 
J.  B.  Pitra.     189!j  siehe:  Augustinus. 

Faustmus.  S.  Paustini  tractatus  de  Symbole.  Aus  einer  Handschrift  der  Bibliothek 
zu  Albi  herausgegeben  von  Carl  Paul  Caspari.    1879  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Faustini  presbyteri  de  trinitate  sive  de  fide  contra  Arianos.  Barcinone : 
Typ.  J'enwsular  1881.     Madrid:  De  Agnado.    (817  S.)    8.  Rls.  7.50. 

Faustiis  Reiensis.  Fausti  Reiensis  praeter  sermones  Pseudo-Eusebianos 
opera.  Recenstiit  ...  Augustus  Engelbrecht.  1891  siehe  C:  Scrip- 
tores ecclesiastici  (Corpus  21). 

Fausti  Epistula  contra  quam  tres  hos  libros  [de  statu  animae]  C'laudianus  conscripsit. 
Recensuit  Augustus  Engelbrecht.  1885  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  11). 
Fausti  aliorumque  epistulae  ad  Ruricium  aliosque  Ruricii  epistulae  recensuit  et  emen- 
davit  Bruno  Kr u seh.  18S7  siehe:  Gai  Sollii  Apollinaris  Sidonii  epistulae  et  carmina 
recensuit  et  emendavit  Christianus  Lu  et  Johann. 
Die  beiden  Faustus  von  Reji  angehörigen  Homilien  über  das  [Tauf-]Symbol  in  der  den 
Namen  des  Eusebius  von  Emesa  tragenden  Homiliensammlung  .  .  .  herausgegeben 
von  Carl  Paul  Caspari.     1883  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  60). 

Bäum  er,  Suitbert:  Ueber  drei  verloren  geglaubte  Schriften  des  Faustus  von  Riez. 

In :  Der  Katholik  67.  Jahrgang  2  (1887)  386—406. 
Cabrol,  Fernand:  Le  ,Liber  Testimoniorum"  de  Saint  Augustin   et  deux  traitös 

inedits  de  Fauste  de  Riez.    1890  siehe:  Augustinus. 

Engelbrecht,  August:  Studien  über  die  Schriften  des  Bischofes  von  Reii  Faustus. 

Ein  Beitrag   zur  spätlateinischen  Literaturgeschichte,     f'raff.    Wt'oi:  F.   Tempsky. 

Leipzig:  C  Frcytap  1889.     (104  S.)    8.  M.  3. 

I.  Die  Überlieferung  der  zwei  Bücher  des  Faustus  über  die  Gnade.    II.  Faustus 

der  Verfasser   der  zwei  Bücher  über   den   heiligen   Geist.     III.   Über   die 

Predigten  des  Faustus  und  ihre  Echtheit. 

—  Kritische  Untersuchungen  über  wirkliche  und  angebliche  Schriften  des  Faustus 

Reiensis.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  41  11890)  p.  289—301. 

—  Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  der  Briefe  des  Apollinaris  Sidonius,  Faustus 

und  Ruricius.     Ebenda  p.  481 --497.  677—699. 

—  Patristische  Analecten.     1892  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 

—  Zur  Kritik  der  Predigten  des  Faustus.     In :  Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  43  (1892)  p.  961—976. 
Koch,  Anton:   Der   anthropologische  Lehrbegriif  des  Bischofs  Faustus   von  Rie^. 
In:  Theologische  Quartalschrift  71  (1889)  p.  287—317.  578—648. 


Favxstus  ßeiensis  —  Sextus  Pompeius  Festus.  3(39 

Faustus  Reiensis. 

Koch,  Anton:  Der  heilige  Faustus,  Bischof  von  Riez.    Eine  dogmengeschichtliche 

Monographie.     Stattgart:  J.  Roth'srhe  Virlagsh.  1895.     (II,  207  S.)     8.  M.  3.50. 

de  la  Broise,  Rene:  De  epistola  Fausti  reiensis  et  libris  Mamerti  Claudiani.     In 

des  Verf.  Mamerti  Claudiani  vita  eiusque  doctrina    de   anima    hominis    (Paris 

1890)  p.  29—47. 
Morin,  Germain:  Hierarchie  et  liturgie  dans  l'Eglise  gallioane  au  V"  siecle  d'apres 

un  ecrit  restitue  ä  Fauste  de  Riez.     In :    Revue   benedictine  8   (1891)    p.  97 — 104. 
—  Critique   des   sermons   attribues   ä  Fauste   de   Riez   dans    la   recente   edition   de 

TAcademie  de  Vienne.     Ebenda  9  (1892)  p.  49—61. 
Schulze,   Martin:    Die   Schrift   des   Claudianus   Mamertus    Presbyters   zu  Vienne 

über  das  Wesen  der  Seele  .  .  .    1883  siehe:  Claudianus  Mamertus. 

FaventmUS.  Giry,  A. :  Note  sur  un  manuscrit  de  la  bibliotheque  de  Schlestadt. 
1879  siehe :  Vitruvius. 

Krohn,  Fridericus:  Quaestiones  vitruvianae.    Particula  I.    De  M.  Ceti  Faventini 
epitoma.    Dissert.  inaug.  Ä«-o?m«.-  Jff(//fr  <C- .¥(«//<>»•  1896.     (1  Bl.,  43  S.)    8.     M.  1.20. 
Auch  Ausgabe  der  ersten  13  Kapitel. 

Felix,  siehe  unter:  Cassius.  —  Ennodius.  —  Flavius. 

Felix.     Recensuit  Alexander  Riese.    1869.  21894  in:  Anthologia  latina  II  Nr.  210—214. 
Felix.   Recensuit  AemiUus  Baehrens  in:  Foetae  latini  minores  4  (/y//)s«V«  1882)  p.  334 — 337. 

Fenestellae  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in  :  Historicorum  ronianorum 
fragmenta  (Lipsiae  1883)  p.  272—273. 

Lichtenfei  dt,  Carolus  :  De  Q.  Asconii  Pediani  fontibus  ac  fide.  1888  siehe :  Asconius. 

F  er  am  US  Rex  ad  Adrianum  imperatorem  (cod.  f.  397).  Edidit  Joannes  Baptista 
Pitra.     In:  Analecta  sacra  spicilegio  solesmensi  parata  2  (7"^;)is  2'».sY((/fn(/s  1884)  p.  647. 

Ferrandus.  Das  Leben  des  heil.  Fulgentius,  Bischofs  von  ßuspe,  von 
seinem  Schüler,  und  der  fortgesetzte  Kulturkampf  der  Vandalen  bis 
zu  ihrem  Untergange.  Aus  dem  Lateinischen  von  Adam  Mall3^  Mit 
Vorrede,  Einleitung,  Erklärungen,  Anhang  und  einem  Verzeichnisse  der 
Schriften  des  Heiligen,    Wim:  Maijer  u.  Co.  1885.    (XII,  120  S.)  8.    M.  1.40. 

Fescennini  versus.  Hoffmann,  Emanuel:  Die  Fescenninen.  In:  Rheinisches 
Museum  für  Philologie  51  (1896)  p.  320—325. 

Kuehn,  Carl:    De  priscorum  Romanorum    poesi   populari.     1882  siehe  C. :   Poetae. 
Ramorino,  Feiice:  La  poesia  in  Roma  nei  primi  cinque  secoli  1883  siehe  C. :  Poetae. 

Sextus  Pompeius  Festus.    Sexti  Pompei  Festi  de  verborum  significatione 

äuae  supersunt  cum  Pauli  epitome  emendata  et  annotata  a  Carolo 
'dofredo  Muellero.  Editio  nova.  Accedunt  D  fere  coniecturae  vv. 
dd.  post  Mue Herum  factae  [a  Guilelmo  Sieglin  conlectae].  Lipsiae: 
Sumpt.  SimmeUi  eiusque  socii  (1839)  1880.  (XLIV,  443  S.,  18  S.)  Qu.  4.  M.  20. 

An  das  anastatische  Pacsimile  schliesst  sich  die  gedruckte  Appendix  an. 

Sexti  Pompei  Festi  de  verborum  significatu  quae  supersunt  cum  Pauli 
epitome.  Edidit  Aemilius  Thewrewk  dePonor.  Pars  I.  Bnäapestini  .- 
Sumptibus  Academiae  Litterarum  hungaricae  1889.  (VIII,  631  S.,  1  S.  ung.)   8. 

M.  7.50. 

Codex  Festi  Farnesianus  XLII  tabulis  expressus.  Consilio  et  impensis 
Academiae  litterarum  hungaricae  edidit  Aemilius  ThewrewkdePonor. 
Tabulas  photographicas  arte  Justini  Lembo  Neapolitani  confectas 
phototypice  descripsit  Georgius  Kloesz  Budapestinensis.  Budapestini 
1893.    (V  S.  Text).    2.  M.  42. 

Sextus   Pompeius   Festus.     E  libris   de   verborum   significatu.    Edidit  Carolus  Georgius 

Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'  2  (Tuhingne  1909)  p.  1 — 46. 
De  verborum  significatione.    In :   Manuale    deUi   fonti   del   diritto  romano  .  .  .   per  cura 

di  Pietro  Cogliolo.     (Torino  1887.  2  1911). 
Extraits  de  ...  Festus  ..  .  par  C.  Charles  Casati  de  Casatis.    1894  siehe:  Leges  regiae. 
Bergk.  Theodor:  Festus  p.  .351  (1864).    In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  2 
(Halle  a.  S.  1886)  p.  742. 

—  Festus  s.  viae  [p.  371J  (1870).    Ebenda  p.  750—751. 

—  Ennius  .  .  .  bei  Festus  p.  286.    (1870)  1886  siehe :  Ennius. 

Boot,   Johannes   Cornelius  Oerardus:   Festus   p.  355  Mue.     1=90  siehe   C. :   Collec- 

tiones  (p.  6). 
Burger,  Combertus  Petrus  jr. :  Sechzig  .Jahre  aus  der  älteren  Geschichte  Roms  ..  . 
1891  siehe  B. :  Diodorns  siculus. 
Klussmanii,  Bibliotheca  scriplorum  classicorum.    II  I.  24 


37Ö  Scriptores  latini.    D.    Sextus  Pompeius  FestuS. 

Sextus  Pompeius  Festus. 

Casagrandi,  Vincenzo :  Le  minores  gentes  ed  i  patres  minorum  gentium.  Con- 
tributo  alla  storia  della  costitiizione  romana  senato  ■  monarchia  •  patriziato- 
plebeiato  dalle  origini  alla  1"  Secessio  Plebis ,  a.  ii.  c.  260  con  un'  appendice 
suir  articolo-Novem  .  . .  .  di  Presto  (Novem  conibusti).  Pahrmo-Torino :  C.  Clauseii 
1892.    (XXIII,  628  S.)    8.  L.  12.    Daraus: 

—  L'  articolo  Novem  ....  di  Festo  (Novem  combusti  :   proposte  di   Supplement!  e 

interpretazioni.     Ehemki  1892.     (IV,  112  S.)     8.  L.  4. 

—  Sexti  Pompei  Festi  de  verborum  significatu  quae  supersunt  cum  Pauli  epitome. 

Edidit  Aemilius  Thewrewk  de  Ponor.     Pars  I.     In  :    Annuario  dello  istituto  di 
storia  del  diritto  romano  4  (Vdtiiwn  1893—1894)  p.  77—79. 

—  Sulla   edizione   del  De   verborum   signiflcatione   di  Festo   curata   dal  Thewrewk 

de  Ponor,  Budapest  1889.     Catania:  Tip.  Ktna  1894.     (15  S.)    8.  L.  1. 

Cogliolo,  Pietro:  Ad  Festum :  233«,  3.    In  Archivio  giuridico  34  (1885)  p.  325—326. 
Dammann,    Albert:   De  Festo  Pseudo-Philoxeni  auctore.     Dissert.  inaug.  ienens. 

Lipsiae  1892.     (48  S.)    8. 
Auch  in:  Commentationes  philologae  ienenses  5  (1894)  p.  1 — 48. 
Dziatzko,    Karl:    Zu   Plautus    Fragm.    [Festus].     In:    Rheinisches    Museum    für 

Philologie  45  (1890)  p.  639. 
Fabia,  Philippe:  Remeligo.     1894  siehe:  Afranius. 

Ferrini,  Contardo:  Ad  Festum  233'',  3.    In:  Archivio  giuridico  34(1885)  p.  500—503. 
Goetz,    Georg:     Meletemata     Festina.     Ind.     schol.     hib.     Jena:     Neuenhuhn     1885. 

(S.  lU— VIII).     4.  M.  —.50. 

—  Nova  meletemata  Festina.    Ind.  schol.  aest.    Ihidtm  1887.   (S.  III— VIII).  4.  M.  —.50. 
Guidani,    Petrus  Gabriel:   Prisciani  Festi    et   Pauli   loci   locum    Cistellariae   con- 

tinentes  emendantur.     1892  siehe  :  Plaiitus. 
Havet,  Louis:  Ennius  ap.  Fest.  325.     1885  siehe:  Ennius. 

—  Gannius  ap.  Fest.  p.  369.     1890  siehe:   Gannius. 

Heraeus,  Wilhelm:  Obsidium  =  praesidium,  subsidium?  [Fest.  p.  193a.  19].  In: 
Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  132—134. 

Ho  ff  mann,  Fridericus :  De  Festi  de  verborum  signiflcatione  libris  quaestiones 
Dissert.  inaug.     Regimonti:  (Korh  <t-  Utinur)  1886.     (1  Bl.,  49  S.)    8.  M.  1. 

Landgraf,  Gustav:  Glossographie  und  Wörterbuch.  1896  siehe:  Anonymi  (Scrip- 
tores grammatici  p.  112). 

Leidolph,  Eduard:  De  Festi  et  Pauli  locis  plautinis.  Dissert.  inaug.  ienensis. 
Lipsiae  1883.  (S.  199—252).  8.  Auch  in:  Commentationes  philologae 
ienenses  2  (1883). 

Lindsay,  Wallace  Martin:  Notes  on  Festus  and  Nonius.  ]n;  The  classical  Review  5 
(1891)  p.  9  -  11. 

Loewe,  Gustav:  Zur  Epitome  des  Festus.  (1876).  In  des  Verf.  Glossae  nominum 
(Lipsiae  1884)  p.  67—68. 

M advig,  Joannes  Nicolaus:  Festus  p.  129.  134  M.    1884  siehe  0.:  Collectiones  (p.  11). 

Mälhly,  Jacob:  Saturnii  [Festus  s.  v.  Topper  ex  Naevio  et  Livio  Andr.J  In:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  38  (1887)  p.  589—590. 

—  Festus  [de  verb.  sign.  p.  321].     Ebenda  p.  590. 

Manitius,  Max:  Zu  Pompeius  Festus.     In:  Hermes  27  (1892)  p.  318—320. 
Neff,  Carl:  De  Paulo  Diacono  Festi  epitomatore.     1891  siehe:  Paulus  Diaconus. 
Nemethy,  Geza:  Die  Thewrevpk'sche  Festus-Ausgabe.     In:    Ungarische  Revue  10 

(1890)  p.  248—255. 
Nettleship,    Henry:    Paulus.     In    des   Verf.    Lectures   and   essays   {Oxford   1885) 

p.  351—352. 
P.  119  Mü.  Festus  p.  273  s.  v.  redamptruare. 
de  Nolhac,  Pierre:  Le  Festus  d'Ange  Politien.    In:  Revue  de  philologie  10  (1886) 

p.  145-148. 
Peile,  John:  Stritauos  (Fest.);  Tritauos.    In:  The  classical  Review  1  (1887)  p.  205. 
Regell,  Paul:  Auguralia.     1887.  1888  siehe:  Auguralia  fragmenta. 
Ron  seh  ,  Hermann:  Frus  ventris  bei  Festus.    In  :  Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  34  (1883)  p.  898—899. 
Sabbadini,  Remigio:  Storia  e  critiea  di  alcuni  testi  latini.    1890  siehe  C:  Collec- 
tiones (p.  13). 
Sarti,  Emiliano:  Settiraonzio  e  luogo  di  Festo  illustrato.    In:  Gaetano  Pelliccioni: 

E.  Sarti  ed  alcuni  frammenti  postumi  degli  studi  di  lui.     (Bologna:  Frai.  Trtvci 

1882)  p.  119—126. 
Scholl,  Fiiedrich:  Das  Verbum  purare.     1885  siehe:  C.  J.  Caesar  Strabo. 
Stolz,  Friedrich:  Sirempse  (siremps).     In:  Wiener  Studien  13  (1891)  p.  293—299. 
Stowasser,  Josef  Maria:  Festus  294b.     In:  Wiener  Studien  4  (1882)  p.  326—327. 

—  Surus.     1891  siehe:  Ennius. 


Sextus  Pompeius  I^estus  —  Firmicus  Maternus.  371 

Sextus  Pompeius  Festus. 

Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  A  Pestiis  Piinli-Pele  Corvln-Codex.  tn  :  KgyetenieS 
philologiai  közlöny  2  (1878)  p.  4—12. 

—  Variae  lectiones.     1878.  1879.  1880.  1890  siehe:  L.  Accius. 

—  Der  Festus   Pauli-Codex   der  Corvina.    Tn :   Literarische  Berichte  aus  Ungarn  2 

(Budapest  1878)  p.  97—103.     Auszug  aus  : 

—  Codex  Festi  breviati  eorvinianus.    In:  Nyelvtudomanyi  közlemenyek  14  (ßwrfc/ies^ 

1878)  p.  209—264. 

—  Pestua-Stiidien.    [Auszug  aus  dem  akademischen  Vortrage  1881].    In:  Ungarische 

Revue  1882  p.  80-90. 

—  Codex   Festi    breviati   Trecensis.      In:    Melanges   Graux    {Paris  1884)    p.   659—669, 

1  Facs. 

—  Über    die    neue    Festus- Ausgabe.      In:    Verhandlungen    der    42.   Versammlung 

deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Wien  1893  (Ldpzifj  1894)  p.  250 — 255. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Zu  Festus.     In:  Philologus  40  (1881)  p.  187—189. 
Vahlen,    Johannes:    Fest.    324.   28  Th.     In    des  Verf.   De   di.stinctionis   usu  critico 

1880.  1907  siehe  C. :  Poetae. 
Zocco  Rosa,  Antonio:  D'una  nuova  ricostruzione  dell'  articolo  di  Festo  „Novem 
.  .  .   [combusti].      [Estratto    del    Annuario    dello    Istituto    di    storia    del    diritto 
romano.     3  p.  77—80].     Cataiiia  1892.     8. 
Sext.   Rufus   Festus   siehe:  Rufus. 
Figulus  siehe:  Nigidius  Figulus. 

Filastrius.  Sancti  Filastrii  episcopi  Brixiensis  diversarum  hereseon  liber 
recensuit  Fridericus  Marx.  1X98  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  38). 

Zahn,  Theodor:  Aus  Philaster  von  Breseia.  In  des  Verf.  Geschichte  des  Neu- 
testamentlichen  Kanons  II  1  (thiangcn  and  Leipzig  1890)  p.  233 — 239. 

Julius  Firmicus  Maternus.  Julii  Firmici  Materni  Matheseos  Jibri  VIII. 
Primum  recensuit  Carolus  Sittl.  Pars  I.  Libri  I — IV.  Lipsiae: 
B.  G.   Teubner  1894.    (XV  S.,  1  S.  ung.,  246  S.)    8.  M.  2.40. 

Erscheint  nicht  weiter. 

Julii  Firmici  Materni  Matheseos  libri  VIII  ediderunt  Wilhelmus  Kroll 
et  Franciscus  S kutsch  Fasciculus  prior  libros  IV  priores  et  quinti 
prooemium  continens.    Ibidem  1897.    (XI  S.,  1  S.  ung.,  280  S.)    8.    M.  4. 

Bonnet,  Max:  Les  manuscrits  de  Montpellier.  Notes  pouvant  servir  de  Supplement 
au  catalogue  des  manuscrits  des  Bibliotheques  des  Departements  vol.  I  p.  279 
ä  477.  1.  Söneque  le  rhöteur.  2.  Firmicus  Maternus  (Astrologie).  In:  Revue 
de  Philologie  8  (1884)  p.  78—80.  187-190. 

Dombart,  Bernhard:  Zu  Julius  Firmicus  Maternus.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  125  (1882)  p.  592. 

Dressel,  Hermann:  Lexikalische  Bemerkungen  zu  Firmicus  Maternus.  Progr. 
des  Gymn.  Zwickau  1882.     (36  S.)    4. 

—  Avenarius    [Firm.    Mat.    Math.   VI    31    p.    182.    3   (Ausg.    1551)].     In:    Archiv   für 

lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  445. 
Friedlaender ,  Ludwig:  Vorschriften  des  Firmicus  Maternus  für  Astrologen.    In 

des  Verf.  Darstellungen  aus  der  Sittengesehiehto  Roms  l'*  (Lcipzirj  1910)  p.  70 — 372. 
Kelber,   Christian:    Zu   Julius   Firmicus  Maternus ,    dem  Astrologen.     Progr.   der 

Studienanstalt  Erlangen  1881.     (43  S.)    8. 

—  Anfang  eines  Wörterverzeichnisses  zu  den  libri  matheseos  des  Julius  Firmicus 

Maternus.     Ebenda  1883.     (35  S.,  1  S.  ung.)    8. 

Kroll,  Wilhelm,  und  S  kutsch,  Franz:  In  Firmicum  sittelianum  emendationum 
centuriae  duae  primae.     In:  Hermes  29  (1894)  p.  517 — 529. 

Ludwig,  Ernst:  Bericht  über  die  Literatur  zu  späteren  lateinischen  Schrift- 
stellern .  .  .    1878  siehe  C:  CoUectionos  (p.  11). 

Mommsen,  Theodor:  Firmicus  Maternus.  In:  Hermes  29  (1894)  p.  468 — 472.  Wieder- 
holt in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften  7  (Btrliu  1909)  p.  468—472. 

—  Zu  Firmicus  Maternus.     In:  Hermes  29  (1894)  p.  618—619. 

Mu  eller,  Hermann  Johannes:  Firm.  Mat.  de  err.  prof.  rel.  20,  1  p.  118,  32  Halm. 

1881  siehe :  Anthologia  latina. 
N6methy,  Geyza:   Quaestiones  de  Firmico  Matorno  astrologo.    (I.  Emendationes 

in  F.  M.  astrologum.    II.  De  Firmico  Matorno  Manilii  sectatore).    Progr.  gymn. 

reg.  catli.  rcgionis  V.     lludiijnKtiui:  {Lnniptli  1889.     (33  S.)    8.  M.   -.60. 

—  Ad  Firmici  Materni  Matheseos  1.  VIII  c.  17.    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  2 

Suppl.  (1890)  p,  3.34. 

—  De  fragmentis  [Euhemeri]  apud  Firmicum  Maternum.    1893  siehe  B. :  Euhemerus. 

—  Novae    emendationes    in    Firmicum    Maternum    astrologiim.     (Pars    prior).     In: 

Egyetemes  philologiai  közlöny  19  (189.5)  p.  1—15.  (Pars  altera).   Ebenda  p.  353—3%. 

24* 


372  Scriptores  latini.    D.    Firmious  Maternus  —  Flonis. 


Julius  Firmicus  Maternus. 

Riess,  Ernst:  Naama :  decor.  Ridiculus.     1893  siehe:  Anonymi  (p.  113). 

Sittl,   Karl:    Firmicus  Maternus.     In:   Archiv   für   lateinische  Lexikographie  und 

Grammatik  4  (1887)  p.  607—611. 
S kutsch,  Franz  siehe  W.  Kroll. 

—  Cuias  luorit  Firmicus  [Math.  I  1.  4].     In:  Hermes  31  (1896)  p.  646—647. 
Thomas,    Paul:    Notes   critiques   sur   Manilius,   Seneque,    Firmicus  Maternus   (le 

Chretien),  Paulin  de  Perigueux  et  Orientius.    In :  Bulletins  de  l'acadömie  roy. 
des  sciences,  des  lettres  et  des  beaus-arts  de  Belgique  65*  ann6e  3"  s6r.  29  (1895) 
p.  548—556. 
1.  Manil.  IV  37—42.    II.  Sen.  c.  ad  Marc.  c.  22  §  6.  8,  24.  5,  25.  2.  3.    III.  Firm. 
Mat.    de   err.   prof.   rel.    c.   3   §  2,    c.  17.  2.     IV.  Paulin.  V  482—483  Petsch. 
V.  Orient.  Comm.  II  63—65.  93—94.  255.  275—276.     Explan.  noni.  Dom.  115. 
Weyman,   Carl:   Paulus  Manutius  und  Firmicus  Maternus.    In:   Blätter  für  das 
Gymnasial -Schulwesen  30  (1894)  p.  732. 
FlacCUS   siehe:  Valerius  Flaocus  und  Verrius  Flacciis. 
Flavius   Caper  siehe:  Caper. 

Firmilianus.  Ernst,  Johannes:  Die  Echtheit  des  Briefes  Firmilians  über  den 
Ketzertaufstreit  in  neuer  Beleuchtung.     1894  siehe:  Cyprianus  carth. 

—  Zur  Frage  über  die  Echtheit  des  Briefes  Firmilians  an  Cyprian  im  Ketzertauf- 

streit.    1896  siehe :  Cyprianus  carth. 
Ritschi,  Otto:  Cyprian  von  Karthago  .  .  .    1885  siehe:  Cyprianus  carth. 

Flavius  Felix.     Flava    Felicis  viri   clarissimi    Postulatio    honoris   aput   Victori- 

nianum  virum  illustrem  et  primiscrinarium.     Recensuit  Alexander  Riese   1869.  -1894 

in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  254. 
Flavii  Felicis  Postulatio   honoris  aput  Victorinianum.    Recensuit  Aemilius  Baehrens 

in :  Poetae  latini  minores  4  (Ia'iisUu  1882)  p.  356 — 357. 
Flavius   Vopiscus  siehe:  Vopiscus. 
Florentinus.     Recensuit  Alexander  Riese.    1869.   2  1894  in:   Anthologia  latina  I  1 

Nr.  376. 
Florentinus.    Recensuit  Aemilius   Baehrens   in:   Poetae   latini  minores  4  (/>!/>.sw«  1882) 

p.  426—427. 

rioriis  [L.  Annaeus.  —  P.  Aniiius].  L.  Annaei  Flori  Epitomae  libri  II 
et  P.  Annii  Flori  fragmentum  de  Vergilio  oratore  an  poeta.  Edidit 
Otto   Eossbach.     Lqysiae:  B.  G.  Teubner   1896.    (LXVIII,   272  S.)    8. 

M.  2.80. 

Florus,   s.   Textes  d'auteurs   grecs  et  romains   relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 

Reinach.     1895  (I  1  p.  67). 
Abschnitte  aus  .  .  .  Florus  von  Theodor  Opitz  und  Alfred  Weinhold.    (1893)  1908  siehe 

C. :  Scriptores  (p.  50). 
P.  Annii  Flori  fragmentum  de  Virgilio  oratore  an  poeta.    Edidit  Otto  Rossbach.    1896 

siehe  oben. 
Florus.    Recensuit  Alexander  Riese.    1869.  n894  in:  Anthologia  latina  I  1  Nr.  87.  245—252. 
Florus.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  {Lipsiae  1882)  p.  346  — S48. 
Florus,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius  Baehrens.    1886  (p.  21). 

Die  Römerkriege  aus  Plutarch  .  .  .  Uebersetzt  von  Johannes  Horkel  .  .  .  (1884)  siehe 
B.:  Plutarchus  (p.  224). 

Compendio  di  storia  romana  di  Lvicio  Anneo  Floro.  Volgarizzamento 
inedito  secondo  un  codice  dell''  Ambrosiana  pubblicato  per  cura  del 
dott.  Antonio  Ceruti.  [Scelta  di  curiositä  letterarie  inedite  o  rare 
dal  sec.  XIH  al  XVII.  180].  Bologna :  Bomagnoli  1881.  (XLV,  228  S.)  8.  L.  10. 

Epitome  della  storia  romana  da  Romolo  sino  a  Cesare  Augusto  di  Lucio 
Anneo  Floro.  Antico  volgarizzamento  anonimo,  tratto  da  un  manos- 
critto  inedito  e  pubblicato  per  cura  di  Luigi  Calori.  Bologna:  Tip. 
Gamberiid  e  Parmeggiani  1893.    (X,  147  S.)    8. 


Compendio  de  las  hazafias  romanas  escrito  en  latin  por  Lucio  Anneo 
Floro  V  puesto  en  lengua  castellano  por  J.  Eloy  Diaz  Jimenez. 
Madrkt:  L.  Navarro  1885.    (LXXIX,  273  S.)    8.       Eis.  12,  Ausland  14. 


Florus.  373 

Florus. 

Raoul   Lajoj^e.     Pervigilium    Veneris  (Veille   en   l'honneur   de  Venus). 
Paris:  A.  Durand  et  Pedone-LaurieJ.  G.Pedonc-Lauriel  1894:.  (19  S.)  8.  Fr.  1. 

Zweiter   Titel:    Pervigilivim  Veneris   (Veille   en  l'honneur   de   Vönus).     Epithalanie 
attribu6  au  poete  Florus.     Traduction  en  vers  par  Raoul  Lajoye. 


Asbaoh,    Julius:    Mittheilungen    aus    Th.    Bergk's    Nachlasse.     1.    Nooliiiials    die 

Rheinbrücken  des  Drusus    [Florus  II  30.  26].     In:  Jahrbücher  des  Ver(!ins  von 

Alterthumsfreunden  im  Rheinlande  81  (1886)  p.  117—118. 
B  aehrens  ,  Emil:  P.  AnniusFlortis„Vergilius  orator  an  poeta".  1878 siehe  C.  :Poeta(!. 
Beck  ,  Jan  Wibertus  :  übservationes  criticae  et  palaeographicae  ad  Flori  Epitomam 

de    Tito    Livio.     Progr.    gymn.    urb.     (fronitigcu    1891.     (S.    5—36.     Separatdr.    28, 

XXXI  S.,  2  Bl.)    4. 

—  Nachträgliche    Bemt-rkungon    zu    Florus.     In:    Berliner    philologische    Wochen- 

schrift 11  (1P91)  Nr.  9  Sp.  258—260. 

—  Zur  Würdigung  der  Leidener  Florus-Handschriften  codd.  voss.  14  und  77.     In  : 

Commentationes  woelftlinianae  (Lipsiac  1891)  p.  159— lh7. 

Bernd  t,  Theodor:  Zu  Florus  (II  30).     1890  siehe  B. :  Herodotus. 

Bieligk,  Ernst:  De  casuum  syntaxi  a  Floro  historico  usurpata.  Dissert.  inaug. 
Halis  Sax.  1883.     (87  S.)    8. 

Binsfeld,  Joannes  Petrus:  Flor.  ep.  de  T.  Liv.  1.  II  30.    1882  siehe  C. :  Scriptores. 

Boot,  Johannes  Cornelius  Gerardus:  Florus  I  10.  3  (I  4  Jahn).  II  8.  1  (I  24  init). 
1890  siehe  C. :  Colleotiones  (p.  6). 

Bürcklein,  August:  Quellen  und  Chronologie  der  römischparthischen  Feld- 
züge .  .  .  1879  siehe  B. :  Dio  Cassius. 

Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Satura.     1878  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  7). 

—  Spicilegium  criticum  ad  Flori  epitomas.     In:  Mnemosyne  12  (1881)  p.  233-245. 
Cumpfe,    Karel :    Napodobil-li    Florus   Lukana?    In:    Listy   fllologicke    a   paeda- 

gogicke  11  (1884)  p.  220—224. 
Egen,  Alfons:   De  Floro  historico   elocutionis   taciteae  imitatore.    Dissert.  inaug. 
Monasterii.     {Berlin:  Muiju- de  Müller)  \8Si.     (49  S.)     8.  M.  1. 

—  Quaestiones  tiorianae.     Progr.  des  Gymnasiums  Münster  1891.     (17  S.)    4. 
Eussner,  Adam:  Zu  Florus  [I  46  (III  11)  8].     In:  Philologus  3S  (1879)  p.  62. 

—  Zu  Florus.    [I  li'.  1.  I  19.  3.  I  41.  10].    In :  Jahrbücher  für  classische  Philologie  127 

(1883)  p.  486. 

—  P.  Annius  Florus  [Virg.  or.  an  poeta  p.  XLI  11.  p.  XLII  13  J.].    In  Philologus  43 

(1884)  p.  661. 

—  P.  Annius  Florus  [Virg.  or.  an  poeta  p.  XLI  J.J.     Ebenda  44  (1885)  p,  182—183. 

—  P.  Annius  Florus    „Virgilius  orator  an  poeta".    1888  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 
Eyssenhardt,   Franz:    Hadrian    und   Florus.     [Sammlung   gemeinverständlicher 

wissenschaftlicher  Vorträge.    397].     Ucrlin:  ('.  H/ihel  (Jetzt  Hamburg:   Tirlagsaustnlt 
und  Dniclcerei  A.  G.)  1882.     (32  S.)     8.  M.  —.60. 

Fleckeisen,  Alfred  siehe:  A.  Teuber. 

Gemoll,  Wilhelm:  Zu  Julius  Florus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125 
(1882)  p.  599-600. 
I  34.  4-6  (II  18).  I  39.  1  (111  4).  I  39.  2  (111  4).    II  33.  55.  f.  (IV  12). 

Goertz,  Leon:  Quaestionum  criticaruni  de  Juli  Flori  codice  nazariano  pars  prior, 
pars  altera.  Progr.  des  Gouvernements-Gym  n.  Dorpat  1883.  1884.  (XVIII. 
XX  S.)    4. 

Graf,  Matthias  :  Florus  epit.  Einleitung.  In  :  Xenien  der  41.  Versammlung  deutscher 
Philologen  und  Schulmänner  ...  in  München  dargeboten  vom  historisch- 
philologischen Verein  München  (1891)  p.  51 — 52. 

Hi  Idesheimer,  Hirsch:  De  libro  qui  inscribitur  de  viris  illustribus  urbis 
Roniae  .  .  .  1880:  Aurelius  Victor. 

Knoke,  Friedrich:  Der  Bericht  des  Florus  ül)er  die  Varusschlacht.  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  1:39  (1889)  p.  361-368. 

Koeberlin,  Alfred:  De  participii  futuri  activi  apud  .  .  .  Juliuni  Floruni  usu 
observationes.     1888.  1891  siehe:  Titus  Livius. 

Laurenti,  Eugenius:  De  Julio  Annaeo  Floro  poeta  atque  historico  Pervigilii 
Veneris  auctore.  In:  Kivista  di  filologia  e  d'istruzione  classioa  20  (1892j 
p.  125—143. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:  Florus.     1884  siehe  C:  CoUectiones  (p.  11). 

Manitius,  Max:  Einharts  Werke  und  ihr  Stil.     1882  siehe  C. :   Scriptores. 

—  Zur  Anthologia  latina.     1.  Florus  .  .  .  1S93  siehe:   Anthologia. 

Meiser,  Carl:  Zur  Kritik  des  Florus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  121 
(1880)  p.  216. 
I  22.  24.  43.  44. 
Mendelssohn,  Ludwig:  Florus  I  18  2.    1881  siehe  B. :  Babriua. 


374  Scriptores  latini.    D.    Florus  —  Fortunatus. 

Florus. 

Miodoiiski,  Adam:  Ueber  die  Entstehungszeit  des  Geschichtawerkes  des  Florus 
[Auszug].  In :  Anzeiger  der  Akademie  der  Wissenschaften  in  Krakau  1891 
(ICralmu  1892)  p.  219— -23. 

—  Ccas  powstania  historyi  Florusa.  In:  Rozprawy  Akademii  umie.jptnoski.    Wydziai 

fllologiczny:  Serya  II.  1  {Krahm  1892)  p.  120—129. 

—  Misoellanea  latina.     1892  siehe  C. :  Scriptores. 
Monceaux,  Paul:  Les  Africains  .  .  .  1894  .«iehe:  Apuleius. 

Mueller,  Hermann  Johannes:  Florus  I  1  p.  9,  1.  22  J.  I  18  p.  31,  13.  I  22  p.  35,  S 
p.  38,  10  u.  19  p.  40,  28  p.  41,  19.  I  35  p.  57,  27.  II  5  p.  82,  26.  II  7  p.  84,  15.  I  44 
p.  72,  11.    1881  siehe:  Anthologia  latina. 

Noväk,  Robert:  Miscellanea  critica.     1884  siehe  C. :  Scriptores. 

Opitz,  Theodor:  Zur  Kritik  des  Florus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  121 

(1880)  p.  2':'3— 216. 

—  In    Julio    Floro    spicilegium     criticum.      Progr.    des    Gymn.    Dresden -Neustadt. 

Jh-esikn:  (v.  Zahn  u.  JiKiiscIi)  1884.     (24  S.)     4.  M.  1. 

—  Zu    Sallustius    [Cat.  43.  1]    und    Florus   [I  5.  8].     In:    Jahrbücher   für    classische 

Philologie  133  (1886)  p.  432. 
Pohl,  Joseph:  Verona  und  Caesoriacum.    Die  ältesten  Namen  für  Bonn  und  Mainz. 

2   Theile.    Ein    Beitrag    zur    Kritik    und    Erklärung   des    Florus.    Progr.    des 

Gymn.  Münstereifel.     Bonn  I881I.  1887      (S.  3—33.   S.  3—23).     4. 
Riese,  Alexander:  Über  die  Glaubwürdigkeit  des  Florus.    In:  Korrespondenzblatt 

der  Westdeutschen  Zeitschrift  für  Geschichte  und  Kunst  9.  Jahrg.  Nr.  9  (1890) 

Sp.  216-218.     Siehe  auch  Julius  Asbach  ebenda  Sp.  303—304. 
Rossbach,  Otto:  [Florus  Senecae  patris  historiis  utitur].    In  des  Verf.  De  Senecae 

philosophi  librorum  recensione  et  emendatione  {Vraftsliivtat  1888)  p.  163 — 173. 
Rühl,  Franz:  Florus  I  22  [II  6]  49 f.  1883  siehe  B. :  Appianus. 
Sauppe,   Hermann:    De   arte   critica   in  Flori  bellis  recte  facienda  (1870).     In    des 

Verf.  Ausgewaehlte  Schriften  {Bulin  1896)  p.  608-628. 
Schmidinger,  Franz:  Untersuchungen  über  Florus.  Inaug.-Dissert.  von  München 

[Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  20.  Suppl.  (1894)  p.  779—816].    Litpziij: 

B.  G.  Teuhner.     8.  M.  1.20. 

I.  Julius    oder  Annius    Florus '{     II.   Beiträge    zu    den   Nachrichten    über    die 

äussern    umstände    des    Annius    Florus.     III.    Stilistische    Anklänge    an 

Vergil.     IV.  Textkritische  Beiträge.     V.  Handschriftliche  Beiträge. 

Schmidt,     Otto    Eduard:     Die    vier    Zeitalter    des    Florus.      In:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie  131  (1885)  p.  801—802. 
Schrader,  Karl:  Zu  Florus  [II 34.  65J.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  139 

(1889)  p.  431—432. 
Schwartz,  Eduard:  Coniectanea.     1889  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 
Sern,  Josef:  Beiti'äge  zur  lateinischen  Grammatik.     1887  siehe:  Eutropius. 
Teuber,  August:  Zu  Florus  [TI  13.  28].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  123 

(1881)  p.  192.     Vgl.  Alfred  Fleckeisen  ebenda  p.  326. 

—  Zu  Florus  [I  371.*    Ebenda  127  (1883)  p.  48. 

Thome,  Simon  Wilhelm:  De  Flori  rerum  scriptoris  elocutione.    Particula  I.    Progr. 

des  Progymn.  Frankenstein  i.  Schi.  1881.     (S.  3—22).     4. 
Traube,  Ludwig:  Florus  1.  10.  7,  1.  11.  2.     1883  siehe  B. :  Aeneas  Gazaeus. 

—  Zu  Florus  [I  8].     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  40  (1885)  p.  153-154. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Zu  Florus  IV  8.  4  (II  17).    In:  Philologus  42  (1884)  p.  118. 

—  Die  vier  Zeitalter  des  Florus.     Ebenda  43  (1884)  p.  429—443. 

Wester  bürg,  Eugen:  Lucan,  Florus  und  Pseudo -Victor.   In:  Rheinisches  Museum 

für  Philologie  37  (1882)  p.  35—49. 
Wölfflin,  Eduard:  Florus  1.  22.  31.     1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 

—  Die  ersten  Spuren  des  afrikanischen  Lateins.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  6  (1889)  p.  1—7. 

—  Zum  Afrikaner  Florus.     Ebenda  8  (1893)  p.  452. 

Atilius  Fortunatianus  siehe:  Atilius. 

C.  Chirius  Fortunatianus.  Georges,  Karl  Ernst:  Cic.Frg.  bei  Fortunatian. 
III  4  S.  123.  2  (Halm).     1887  siehe:  M.  Terentius  Varro. 

Reuter,  August:  Der  Codex  bernensis  363  und  sein  Werth  für  die  Kritik  des 
Chirius  Fortunatianus.     In:  Hermes  24  (1889)  p.  161—184. 

—  Untersuchungen   zu   den   römischen  Technographen  Fortunatian,  Julius  Victor, 

Capella  und  Sulpitius  Victor.     Ebenda  28  (1893)  p.  73—134. 

Veiiantius  Honorius  Cleraeutiaims  Fortiiuatns.  Venanti  Honori  Clemen- 
tiani  Fortunati  presbyteri  italici  opera  poetica  recensviit  et  emendavit 
Fridericus  Leo.  [Monumenta  Germaniae  historica.  Auctorum  anti- 
quissimoruna  IV.  1].  BeroUni:  Weidmann  1881.  (XXVII,  1  S.  ungez., 
427  S.,  1  S.  ungez.)    4.  M.  12,  Schreibpap.  18. 


Fortunatus.  375 


F  0  r  t  u  n  a  t  u  s. 

Venanti  Honori  ClemeBtiani  Fortunati  presbyteri  italici  opera  pedestria 
recensuit  et  emendavit  Bruno  Krusch.  [Monuraenta  Germaniae 
historica.  Auctorum  antiqviissimoruni  IV  2].  BeroJhii :  Weidmann  188i. 
(XXXIII,  1  S.  ungez.,  144  S.)    4.  M.  6,  Schreibpap.  9. 

Venanti    Honori    Clenieutiani    Fortunati,    presbyteri    italici,    opera    poetica    niisuellanea 

[auctore]  Carolo  Nisard.     1887  siehe  unten  die  Übersetzungen. 
The   latin   hymn-writei-s   and  their  hymns.     By  Samuel  Willoughby  Duffield  .  .  .    1889 

siehe  C. :  Poetae  christiani. 
Die  Moselgediehte  des  .  .  .  Ausonius  und  des  Venantius  Fortunatus  .  .  .  erklärt  von  Carl 

Ilosius.     (1894)  1909  siehe:  Ausonius. 


Die  ältesten  Mosellieder.    Die  Moseila  des  Ausonius  und  die  Moselgedichte  des  Fortunatus. 
Deutseh  in  den  Versmassen  der  Urschrift  von  Karl  H  es  sei.  (1894)  1904  siehe:  Ausonius. 


Fortunatus's   Exposition    of  the   Athanasian    Creed   by   Charles   Abel   Heurtley.     188Ö 

siehe  B.:  Cyrillus  hierosolymitanus. 
Poem   of  Venantius   Honorius   Clementianus  Fortunatus,    on  Easter.     [Translated].     In: 

The  Ante-Nicene  Fathers  7  (\(ir  York  1888)  p.  329—330. 


Venance  Fortunat.  Poesies  melees  traduites  en  fran(;ais  jjour  la  premiere  fois  par 
Charles  Nisard.  Avec  coUaboration,  pour  les  livres  1— V  de  Eugene  Rittier.  1887 
siehe :  Ausonius. 

Ay  meric  ,  Joseph  :  L'auteur  du  Fange  Lingua  gloriosi.    In  :  Les  Lettres  chretiennes. 

Kevue  denseignement,  de  philologie  et  de  critique  4  (1881)  p.  78 — 79. 
Bo  nnet,  Max:  Agnaphus  [Gregor,  tur.  in  gloria  conf.  20  p.  909  K.,  35  p.  923.    Venant. 

c.  II  3.  19].    In:   Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885) 

p.  131. 
Caron,   Laurent:   Le   poete  Fortunat   et  son  temps.     In:   Mömoires  de  l'academie 

des  Sciences,  des  lettres  et  des  arts  d'Amiens.    Annee  1883.    5*  s6rie  10  {Amüiis 

1884)  p.  225-303.     Auch  Separatabdrücke.     .l»»V*(.s-  1884.     (79  S.)     8. 
Chamard,     Fran(jois:    L'auteur    de    l'hymne    Fange    lingua.      In:    Les    Lettres 

chretiennes.       Revue    d'enseignement ,    de    philologie    et    de    critique    4    (1881) 

p.  245—253. 
Corrä,   Giovanni  Maria:  Vita  di  a.  Venanzio  Fortunato  valdobbiadenese,  vescovo 

di  Poitiers.     Puduva:  T,p.  tld  Stminariu  1890.     (19  S.)    8. 
Delisle,  Leopold  :  Gloses  siir  quelques  vers  de  Fortunat.    In  des  Verf.  Litterature 

latine  &  histoire  du  moyen  age  (Paris  1890)  p.  4 — 5. 
Duffield,  Samviel  Willoughby:  Venantius  Fortunatus  and  his  latin  hymns.     In: 

The  Presbyterian  Review  7  (188ü)  p.  475-482. 
Kattenbusch,   Ferdinand:    Das  Symbol  in  der  expositio  symboli  des  Venantius 

Fortunatus.     In    des   Verf.   Beiträge    zur   Geschichte    des   altkirchlichen   Tauf- 
symbols   (fliesaai    1892)    p.    53—55.     Wiederholt    in    des    Verf.    Das    apostolische 

Symbol  1  {Ldpzn/  1894)  p.  130-132. 
Kayser,  Johann:   Der   lateinische  Hyuinendichter  Venantius  Fortunatus.     In  des 

Verf.   Beiträge    zur   Geschichte    und    Erklärung   der   ältesten   Kirchenhymnen - 

(Paderhoru  1881)  p.  386—394. 

—  Der  Hymnus  Vexilla  regis  prodeunt.     Ebenda  p.  395  —  411. 

—  Der  Hymnus  Fange  lingua  gloriosi  proelium  certaminis.     Ebenda  p.  412 — 484. 
l:  Venantius  Fortunatus  [ed.  Leo].    In:  Theologisches  Literaturblatt  2  (1881)  Nr.  43 

Sp.  337—339. 

Le  Blant,  Edmond:  Les  inscriptions  composees  par  Fortunat.  In  des  Verf. 
L'epigraphie  chrötienne  en  Gaule  et  dans  l'Afrique  romaine  {Paris  1890)  p.  65 — 70. 

Leo,  Friedrich:  Venantius  Fortunatus,  der  letzte  römische  Dichter.  In:  Deutsche 
Rundschau  32  (18S2)  p.  414—426. 

Leroux,  D.:  Le  poete  S.  V.  Fortunat.    Paris  d  Puitiirs:  H.  Oatlin  1885.    (IX,  368  S.)   8. 

Fr.  3. 

Lipper t,  Woldemar:  Beiträge  zur  ältesten  Geschichte  der  Thüringer.  III.  Teil. 
IX.  Der  Tod  König  Herminafrids.  X.  Zur  Geschichte  der  heiligen  Radegunde 
von  Thüringen.  Anhang.  Die  Sprache  in  den  Thüringergedichten  des  Venantius 
Fortunatus.  In:  Zeitschrift  des  Vereins  für  Thüringische  Geschichte  und  Alter- 
tumskunde N.  F.  7  d.  g.  F.  15  (1891)  p.  3—38. 

Manitius,  Max:  Zu  spätlateinischen  Dichtern.    1886  siehe  C. :  Poetae. 

—  Zu  Fortunatus,   den  Annales   Quedlinburgenses  und   Sigeberts  Vita  Deoderici. 

In :  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  12  (1887) 
p.  591—598. 


376  Scriptores  latini.    I).    Fortunatus  —  Frontinus. 

Fortunatus. 

Manitius,    Max:   Bemerkungen    zu   verschiedenen   Quellenschriften.     Ebenda   13 

(1888)  p.  633—647. 

II.  Zu  Venantius  Fortunatus  (p.  634-635). 

—  Beiträge  zur  Geschichte  frühchristlicher  Dichter  im  Mittelalter.    1889.  1890  siehe 

C:  Poetae  christiani. 
Nisard,  Charles:  Pourquoi  Fortunat  n'a-t-il  Jamals  6t6  traduit  en  auoune  langue? 
In:    Revue    de    l'enseignement    secondaire    et    de    l'enseignement   supörieur   4 
(1885—1886)  p.  269-279.  301—314. 

—  Des  poesies  de  sainte  Radegonde  attribuees  jusqu'ici  ä  Fortunat.    In:   Revue 

historique  37  (1888)  p.  49—57. 

—  Fortunat  panegyriste  des  rois  m^rovingiens.     Ebenda  41  (1889)  p.  241 — 253. 

—  Des  rapports   d'intiniitö  entre  Fortunat,   Sainte  Radegonde  et  l'abbesse  Agnes. 

In:   Acadömie   des   inscriptions   et  belles-lettres.     Comptes  rendus  des  s6ances 
de  l'annee  1889.     4»  serie  17  (1890)  p.  30—49. 

—  Le  poete  Fortunat.    Piiiis:  H.  Chitmpiuii  1890.    (XII,  206  S.,  1  S.  ungez.)    8.    Fr.  3.50. 
Piment,  S.  G. :  L'auteur  du  Fange  lingua  .  .  .  proelium  certaminis.   In:  Les  Lettres 

chretiennes.    Revue  d'enseignemeiit,  de  philologie  et  de  ci'itique  5  (1882)  p.  61—64. 
Schneider,  Adalbert:  Lesefrüchte  aus  Venantius  Fortunatus.    Progr.  des  Gymn. 
Hall.     Innsbruck  1882.     (S.  3-23).     8. 
I.   Lexikalisches.     II.   Grammatikalisches.     III.   Vers-  und  Wortspielereien. 
IV.  Anklänge  an  frühere  Dichter, 
ünger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  15). 
de  Winter  feld ,    Paulus:   Venantius  Fortunatus   carm.   I  2,   16.     1895   siehe  C: 
CoUectiones  (p.  17). 

Julius  Frontinus.  Juli  Frontini  strategematon  libri  quattuor  edidit 
Gottholdus  Griin derma nn.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner  1888.  (XVI  S., 
2  Bl.,  176  S.)    8.  M.  1..50. 

Juli  Frontini  Strategematon   liber   quartus    edidit   Gotthold  Gundermann.     1881  siehe 

unten  die  Erläuterungsschriften. 
Agrimensores.     1.  De  agrorum  qualitate.     Frontinus  liber  I.  II.    Hyginus.    2.   De  contro- 
versiis  agrorum.    Frontinus  I.  II.    Edidit  Carolus  Georgius  Bruns.     1909  siehe  C: 
Scriptores  gromatici. 
Extraits  de  .  .  .  Frontinus  .  .  .  par  C.  Charles  Casati   de   Casatis.    1894  siehe:   Leges 
regiae. 

Bergk,  Theodor:  Frontinus  de  aquis  II  90.  100  (1873).     In  des  Verf.  Kleine  philo- 
logische Schriften  2  {Hnlle  n.  S.  1886)  p.  760. 
Bludau,    Alois:    De    fontibus    Fronfini.     Dissert.   inaug.   regimont.   Brunsbergae. 
(Köiiigshirq:  üiij(r)  1883.     (44  S.)     8.  M.  1.20. 

I.  De  Livio.    De  Sallustio.    De  Caesare.    De  Pompeio  Trogo.    De  aliis  Frontini 
auctoribus.    II.  De  Sallustio.    De  Livio.     De  Pompeio  Trogo. 
Crohn,  Hermann:  De  Trogi  Pompei  apud  antiqvios  auctoritate.    1882  siehe :  Trogus 

Pompeius. 
Drechsler,  Franz  J.:  Kritische  Versuche.     1890  siehe  C. :  Scriptores. 
Düntzer,  Heinrich:  Doniitian  in  Frontins  Strategemata.    In:  Bonner  Jahrbücher. 
Jahrbücher  des  Vereins  von  Alterthumsfreunden  im  Rheinlande.     Heft  96  und 
97  (1895)  p.  172—183. 
Esternaux,    Paul:    Die    Komposition    von   Frontins    Strategemata.     Progr.    des 

College  fran(,'ais  Berlin  1889.     (23  S.)     4. 
de  Fermat,  Pierre:  Observations  sur  Frontin  [lateinisch].    In  des  Verf.  Oeuvres  1 

{Paris  1891)  p.  380—385. 
Fritze,    Ernst:    De  Juli  Frontini  Strategematon    libro  IV.     Dissert.   inaug.   Halae 
Sax.     (Berlin:  nemrirh  <!i:  h'aiiluj  1888.     (51  S.)     8.  M.  1.20. 

Georges,  Karl  Ernst:  Frontin.  str.  4.  1.  10.     1881  siehe  C. :  Scriptores. 
Grasso,   Gabriele:   Una  emendazione  a  Frontino  Strateg.  II,  11,  4.    In  des  Verf. 

Studi  di  storia  antica  e  di  topografia  storica  2  {Ariano  1896)  p.  1—11. 
Gundermann,  Gotthold:  De  Juli  Frontini  Strategematon  libro  qui  fertur  quarto. 
Dissert.  inaug.  ienensis.  Lipsiae  1881.    (S.  85—135).    8.    Vollständig  in:  Commen- 
tationes  philologae  ienenses  1  (1881)  p.  83—161. 

—  Quaestiones    de   Juli    Frontini    Strategematon   libris.     Habilitationsschrift   von 

Jena.    Lipsiae  1888.   (S.  317— 360).   8.   Vollständig  in:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  16.  Suppl.  (1888)  p.  315—371.     Ehctula:  B.  G.  Tatbuer.   (57  S.)    8.   M.  1.60. 

I.    De    temporibus    strategematon    librorum.      II.    De    exemplis    bis    traditis. 

III.  De  exemplis  alienis.    IV.  De  erroribus.    V.  Qua  ratione  fontibus  usus 

sit  Frontinus. 

—  Die  via  Gallica  [Front,  slr.  II  6.  1].    In:   Rheinisches  Museum  für  Philologie  44 

(1889)  p.  637-640. 


Frontinus  —  Fronto.  377 


F  r  o  n  t  i  n  VI  s. 

Hartel,  Wilhelm:  Analecta.    In:  Wiener  Studien  6  (1884)  p.  98—120. 

--  Aus  spanischen  Handschriften.     1888  siehe:  Anthologia. 

Herschel,    Clemens:   Frontinus   and    his    two    books   on    the  water  supply  of  the 

city  of  Rome,  A.  d.  97.    A  lecture  delivered  before  the  engineering  students  of 

Cornell  University,  February  3d,  1894.     Itluthi  X.   Y.  1894.    (4Ü  S.)    8. 
H  ildesheimer,  Hirsch:  De  libro  qui  inscribitur  de  viris  illustribus  urbis  Romae 

.  .  .  1880  siehe :  Aurelius  Victor. 
Hirschfeld,  Otto:  Frontin.  strat.  IV  3.  14.  IV  7.  40.    1889  siehe  C. :  Collectiones  (p.  9). 
Jordan,    Henri:    Zu    Frontinus   de   aquis    [1.    7.  IV.  1.  lOJ.     In:    Hermes   14   (1879) 

p.  269-270. 
Kortz,  Fredericus  :  Quaestiones  grammaticae  de  Julii  Frontini  operibus  institutae. 

Dissert.  inaug.  monast.  Iserlohn  1893.     (HO  S.,  1  S.  ung.)     8. 
Lanciani,  Rodolfo:  Topografia  di  Roma  antica.    I  comentarii  di  Frontino  intorno 

le  acque  e    gli  aquedotti.     Silloge  epigrafica  aquaria.     In:  Atti  della  r.  Acca- 

demia   dei   Lincei.     Anno   277.     1879 — 1880.     Serie  3.     Olasse    di   scienze  morali, 

storiche  e  filologiche  4  (1880)  p.  21.5—616,  10  tav. 
iVIommsen,  Theodor:  Zum  römisclien  Bodenrecht.    1892.  1908  siehe  C. :  Scriptores 

gromatici. 
Nettleship,  Henry:  Frontin.  Strat.  1.  5.  1.     1890  siehe  C. :  Collectiones  (p.  12). 
Opitz,  Theodor:  Ad  Frontinum.    In:  Commentationes  fleckeisenianae  (Lipmte\%90) 

p.  199—203. 
I  4.  8.  I  5.  1.  I  8.  3.  I  11.  17.     II  1.  18.  II  2.  8.  II  5.  4.  II  5.  45. 
Patsch enig,   Michael:   Ueber   den  Codex   casinensis   der  Schrift   ,,de  aquis  urbis 

Romae",   nebst   einer   neuen  Collation   desselben.     In:  Wiener  Studien  6   (1884) 

p.  249—260. 

—  Sprachliches   zu  Frontins  Strategemata.     In :    Philologus  6.   Suppl.  (1891—1893) 

p.  399—400. 
Rocchi,    Antonio:    II   diverticolo   frontiniano    all'    acqua   Tepula.      In:    Studi   e 

documenti  di  storia  e  diritto  17  (1890)  p.  125—142,  1  tav. 
Rossbach,  Otto:  Schediasma  criticum.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  13). 
Rühl,  Franz:  Frontin.  strat.  I  1.  10.  I  3.  9.     18S3  siehe  B. :  Appianus. 
Schanz,   Martin:   Zu   Frontins   Kriegslisten.     In:    Philologus  48  (1889)  p.  674-680. 
Tannery,  Paul:  Miscellanees.     1889  siehe  B. :  Clemens  Alexandrinus. 
van  der  Vliet,    Joannes:    Frontinus    [de    aq.    duct.    c.    128].    In:    Mnemosyne    10 

(1882)  p.  326. 

—  Frontinus  [de  aq.  duct.  c.  128].     Ebenda  15  (1887)  p.  282. 

Wagen  er,   Carl:    Zum  Codex  Gothanus  Nr.  101.     In:    Philologus  43  (1884)  p.  701. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Beiträge  zur  lateinischen  Grammatik  und  zur  Erklärung 

lateinischer  Schriftsteller  (Gotha  1905)  p.  87. 
Wolf:  Zu  Frontinus.   —  Zu  Frontinus  I  3.    In:  Jahrbücher  des  Vereins  von  Alter- 

thumsfreunden  im  Rheinlande  85  (1888)  p.  172 — 176. 
Zechmeister,  Josef;  De  Juli  Frontini  strategematon  libris.    In  :  Wiener  Studien  5 

(1883)  p.  224—251. 

M.   Cornelius   FrOllto»  s.  Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  . 
par  Theodore  Reinach.    1895  (I  1  p.  67). 


Cornelii  Frontonis  qui  dicitur  de  dilferentiis   liber   ex   recensione  Henrici  Keilii.     1878 
siehe  C:  Scriptores  grammatici. 


Volgarlzzamento  Delle  Opere  di  M.  Cornelio  Frontone.    [Per  cura  di]  Giacomo  Leopardi. 
In  des  Verf.  Opere  inedite  1  {Halh  18781  p.  323—488. 

Aube,  Benjamin:  Histoire  des  persecutions  de  l'eglise.    1878  siehe  B. :  ApoUonius 

tyanensis. 
Buecheler,    Franz:    Altes   Latein.    In:    Rheinisches    Museum   für   Philologie  37 
(1882)  p.  516—530. 

M.  Aurel.  ap.  Front.  IV  4  p.  67  Na.    Charis.  p.  242  K.  Lucil.  451  La.  Sen.  Horc. 
538.     Epigr.  verg.  catal.  10  (8),  7  (9).     Plaut.  Bacch.  123. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Ad  Frontonem.    In:  Mnemosyne  13  (1885)  p.  115—134. 
Crossley,     Hastings:     The     correspondence     of    Fronto     and    M.    Aurelius.     In: 
Hermathena  3  (1879)  =  Nr.  5  (1877)  p.  67-91.    Wiederholt  in  Verf.  Ausgabe  „The 
fourth   book   of  the   Meditations   of  Marcus   Aurelius  Antoninus"    {London  1882) 
p.  47—64. 
Desroussea  u  X ,   A.  M.:    Sur   la    correspondance   de  Fronton.    In:    Revue   de  la 
Philologie  10  (1886)  p.  149—154. 


378  Scriptores  latini.   D.    Fronto. 

M.  Cornelius  Fronto. 

Drechsler,    Franz   J.:    Front.   Arion   p.   237.  8,    ad   M.    Caes.   1.  6.     1887   siehe  C: 

Scriptores. 
Droz,   Eduardus :    De  M.  Cornelii   Frontonis    institutione   oratoria.     Thesis    [laris. 

VesuHtioiit:  C.  Rambitud  1885.     (85  S.)    8. 
Ebert,   Adolf:   De   Cornelii   Frontonis   syntaxi.     Dissert.    inaug.     Erlangae  1880. 

(49  S.)    8.     U.  d.  T. 

—  De    syntaxi    frontoniana.     In:    Acta    seminarii    philologici    erlangensis    2   (1881) 

p.  311-357. 

—  Kleine  lexikalische  Beiträge  aus  Fronto.    In     Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 

schulwesen 19  (1883)  p.  527— -530. 
Ehrenthal,   Ludwig:    Quaestiones  frontonianae.     Dissert.    inaug.     Rei/inioiitn  Pr.: 

Härtung  1881.     (1  Bl.,  54  S.)    8.  M.  1.80. 

Eussner,  Adam:  Frontoniana.     1888  siehe  0. :  OoUectionfs  (p.  8). 
Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Analekten.     1884  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 
Georges,  Karl  Ernst:  Fronto  p.  81,  5  N.     1881   siehe  C. :  Scriiitores. 

—  Fronto  de  fer.  als.  S.  225.  1  N.     1887  siehe:  M.  Terentius  Varro. 
Giussani,  Carlo:  Frontone  e  Apuleio.     1885  siehe  C:  Collectiones  (p.  9). 
Guenther,  Otto:    Fronto  ad  M.  Caes.  I  6.  IV  4.     1888  siehe  B. :  Eusebius  Pamph. 
Hauler,  Edmund:  Ergebnis  der  neuen  Untersuchung  der  Mailänder  Frontoreste. 

In:  Verhandlungen  der  43.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner 
in  Köln  1895  (Lapzir/  1890)  p.  78—86. 

—  Frontonianum.  [p.  2.51  cod.  Ambr.]     In:  Serta   Haiteliana  (Wim  1896)  p.  263—269. 
Havet,  Louis:  Le  reviseur  du  ms.  de  Fronto.    In:  Eevue  de  philologie  10  (1886)p.  189. 
Kan,  Joannes  Benedictus:  Fronto  ad  M.  Caes.  I  6.     1881  siehe  B. :  Aeschylus. 
Klussmann,  Rudolf:  Curae  africanae.     1888  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 

—  siehe:  B.  Kubier. 

Kubier,  Bernhard:   Juristisches.     In:    Archiv    für  lateinische  Lexikographie  und 
Grammatik  7  (1892)  p.  591—593.    Vgl.  R.  Klussmann  ebenda  8  (1893)  p.  134—135. 
Ad  M.  Caes.  V.  42  (57)  p.  88  Nah.,  ad  Anton.  I  5  p.  103. 

—  Scobis  critica.     1893  siehe  C. :  Scriptores. 

Leopardi,  Giacomo:  De  vita  et  scriptis  M.  Cornelii  Frontonis  commentarius.    In 
des  Verf.  Opere  inedite  1  (Halle  1878)  p.  81—103. 

—  Discorso    sopra   la  vita  e  le  opere  di  M.  Cornelio  Frontone.     In  des  Verl.  Opere 

inedite  1  (IMh  1878)  p.  327—351. 
Linaker,  Arturo:    Gli    scritti  filologici  del  Leojiardi   sopra  M.  Cornelio  Frontone. 
In:  La  Kassegna  nazionale  anno  III  vol.  7  (1881)  p.  165—192. 

—  Gli  scritti  filologici   di  G.  Leopardi  sopra  M.  Cornelio   Prontone  con  l'aggiunta 

di  una  lettera  inedita  esistente  ne'  mss.  palatini.     Fimtzc:  Tip.  di M.  Cdlini  e.  ('. 

1881.  (39  S.)     8. 

—  M.  Cornelio  Frontone  e  l'educazione  di  M.  Aurelio  Antonino.    [Aus:  La  Kassegna 

nazionale  anno  4  vol.  11  (1882)  p.  376— 391.  603—618].    Firimi:  Uffizio  della  Riuacyiiu 

nazioiiuU  1833.     (1  Bl.,  41  S.)     8. 
Mayor,   John   Eyton   Bickersteth:    Parum   cavisse  vidt'tur.     1887  siehe:    Horatius. 
Monceaux,  Paul:  Les  Africains  .  .  .  1894  siehe:  Apuleius. 
Naber,    Samuel  Adrianus :    Fronto   p.  71  N.     1888  siehe  B.:    Claudius   Aelianus. 

—  Fronto  ejiist.  ad  M.  Caesarem  14.     In:  Mnemosyne  24  (1896)  p.  396. 
Novak,  Robert:  Miscellanea  critica.     1886  siehe  C:  Scriptores. 

—  Ad  Frontoneni.     In:  Listy  lilologicke  a  paedagogicke  13  (1886)  p.  202—207. 
Priebe,    Carl:     De    M.    Cornelio    Frontone    imitationem     prisci     sermonis     latini 

adfectante.   2  particulae     Progr.  des  Stadtgymn.  Stettin  lb85.  1886.   (18,  13  S.)  4. 
Schwierczina,    Theodorus:    Frontoniana.      Dissert.    inauij.      Vriiiinlaviue:    (KoeJder) 

1882.  (1  Bl.,  62  S.)    8.  ^  M.  1. 
I.  De  Frontone   veterum   imitatore.     II.   De  Frontone  reoentiorum   imitatore. 

Emendationes  frontonianae.  Excursus  de  synonymis  frontonianis.  Excursus 
de  deminutivis  frontonianis. 
Valmaggi,    Luigi:    I    precursori    di    Frontone.      Ivrea:    Stab.    tip.    L.    (tarda    1887. 
(24,  S.)     8.  L.  1. 

—  Quaestiones  frontonianae.     K/iortdiai :  Ex  <jff.  L.  (tarda  1889.     (XV  S.)    8.  L.  1. 

—  Per  la  storia  di  Frontone.     I.   Un  altro  precursore.     II.  Scholasticus.     [Aus:  La 

Biblioteca  delle  scuole  italiane  II  2  (1890)  N.  11  p.  164—168].     Wroiai:  Tideschi  e f. 

1890.     (18  S.)    8.  L.  —.50. 

van    der    Vliet,    Joannes:    Fronto.    Ep.    II    10.    (ad    amic.)    In:    Mnemosyne    22 

(1894)  p.  285. 
VVarren,  Minton:  On  a  Hteraryjudgment  of  Fronto.    In:  Transactions  (Proceedings) 

of  the  american  philological  association  25  (1891)  p.  XLII— XLV. 
V.  Wilam  owitz-Moelle  11  dorff ,    Ulrich:    Fronto    Eroticus.     Appian.  ap.  Front. 

ep.  p.  245.  12  Nab.    1884  siehe  B. :  Anthologia. 
Wordsworth,  Christopher:   Fronto  p.  259  fln.  Naber.    1883  siehe  B.:  Alciphron. 


Fulgentius  —  Cornelius  Gallus.  379 

Fulgentius  episcopus  ruspensis.  Sancti  Fulgentii  episcopi ruspensis 
epistolae  in  unum  corpus  collectae.  Epist.  (I — VIII).  (Continuatio 
XI — XVIII).  [S.  patrum  opusc.  sei.  ad  usum  praesertim  studiosorum 
theologiae.  XLV.  XLVI.  Edidit  et  commentariis  auxit  Hugo  Hurt  er]. 
Oeniponti:  Libr.  ac.  Waqneriana  1884.  (254  S.,  1  S.  ungez. ;  818  S.,  1  S. 
ung.)    8.  '  M.  2.58. 

De  Psyche  et  Cupidine:  Mythogr.  vat.  I  231.  Fulgent.  myth.  III  6.  (1856)  190?.,  s.  Apvilei 
Psyche  et  Cupido  recensuit  Otto  Jahn. 

Förster,    Richard:    Zu    Apuleius    und    P'ulgentius    de   Psyche   et   Cupidine.     1879 

siehe:  Apuleius. 
Georges,  Karl  Ernst:  Fulgent.  uiyth.  I  S.  30  M.    1887  siehe:  M.  Terentius  Varro. 
Görres,   Franz:    Beiträge  zur  Kirchengeschichte    des  Vandalenreiches.     In:    Zeit- 
schrift für  wissenschaftliche  Theologie  36  (1893)  1  p.  494—511. 
II.    Bischof    Fulgentius     von    Kuspe,     der     unerschrockene    Verteidiger    der 
Orthodoxie,  der  strenge  Ascet  (p.  500—511). 
Kaibel,  Georg:  Fulgent.  Myth.  III  1.    1880  siehe  B. :  Anthologia. 
Roh  de,  Erwin:  Fulgentius  Myth.  III  6.     1888  siehe:  Apuleius. 

Fabius  Planciades  Fulgentius.  Augusti  Reif f erscheidii  Anec- 
dotumfulgentianum.  J.  schol.hib.  Vratidaviae  :{Koehler)\S^d.  (S.8 — 10).  4. 

M.  —50. 

Duvau,  Louis:  Fulgent.  Expos,  serm.  ant.  5'2.  1889  siehe  C.  :  Collectiones  (p.  7). 
Eussner,  Adam:  Zu  Fulgentius  [Z.  23  ed.  Reiif.]  In:  Philologus  46  (1888)  p.  249. 
Gasquy,   Armand:    De   Fabio  Planciade  Fulgentio,   Virgilii   interprete.     [Berliner 

Studien  für  classische  Philologie  und  Archaeologie  VI  1].    Berlin:  8.  Ciiharij  u.  Co. 

(Jetzt  Leipzig:  0.  R.  Reiduiid)  1887.     (1  Bl.,  44  S.)    8.  M.  1.60. 

Reitzenstein,  Richard:  Des  Fulgentius  Schrift  über  die  Musik.    In:  Hermes  28 

(1893)  p.  159—160. 
Stowasser,    .Josef   Maria:    Glossa    ganeus.     Fulgent.    p.    XXIII.     18S4   siehe    C: 

Collectiones  (p.  15). 

Furius  Alpinus.  Hildebrand,  Theodor:  C^uaestiones  de  Furüs  poetis.  Dissert. 
inaug.     Halis  Sax.  1892.     (51  S.)    8. 

I.    Tres   fuisse  Furios  poetas.     II.    De  Aulo  Furio  Antiate.     III.    De  M.  Furio 
Bibaculo.     IV.    Qviid  Furio  Alpine  tribuendum  sit. 

A.  Furius  Antias,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius 
Baehrens.     1886  (p.  21). 

Büttner,    Richard:   Die  Memoiren   des  Catulus   und    der  Epiker  A.  Furius.     1893 

siehe:  Porcius  Licinus. 
Hildebrand,  Theodor:  Quaestiones  de  Furiis  poetis.    1892  siehe:  Furius  Alpinus. 

M.  Furius  Bibaculus,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius 
Baehrens.    1886  (p.  21). 

Camozzi,  Giovanni  Battista:  Marco  Furio  Bibacolo.  Controversie  e  ricerche.    [Aus: 
Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  16  (1888)  p.  161—217].   Torino:  K.  J,u(s<her.  8. 

L.  1.50. 
Hilberg,     Isidor:     Furius    Bibaculus    und    das    Schauspielercostüm    des    Livius 

Andronicus.     In:  Wiener  Studien  13  (1891)  p.  170-171. 
Hildebrand,  Theodor:   Quaestiones  de  Furiis  poetis.    1892  siehe:  Furius  Alpinus. 

Gaetulicus,   s.    Fragmenta    poetarum    romanorum    coUegit    Aemilius    Baehrens. 

1886  (p.  21). 
L.   Sulpicius   Galba   siehe:  L.  Sulpieius  Galba. 
Pseudo-Galenus.     Ein   lateinisches   medizinisches  Fragment  Pseudo-Galens  ... 

von  Ernst  Landgraf.     1895  siehe  B. :  Galenus  (I  1  p.  527). 
Vulcacius  GallicanuS  siehe:  Vulcacius  Gallicanus. 

Gallien  US.    Recensuit  Alexander  Riese.  1870.  •'1906  in:  Anthologia  latina  12  Nr.  711. 
Gallienus.     Recensuit   Aemilius   Baehrens    in:    Poetae    latini   minores   4  {Lipsiae  1882) 

p.  103-104. 
Asinius   Gallus,   s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens. 

1886  (p.  21). 
Cornelius   Gallus   (?).     Recensuit   Alexander   Riese.     1869.    1870.   ^1894.   1906   in: 

Anthologia  latina  I  1.  2  Nr.  242.  914—917. 
Cornelii  Galli  elegiae,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens. 

1886  (p.  21 J. 

Borchardt,  Ludwig  siehe:  H.  G.  Lyons. 

Chatelain,    Emile:    L'origine   des  prötendus  fragments  de  Gallus.     1880  siehe: 
Anthologia. 


380  Scriptores  latini.    1).    Cornelius  Gallus  —  Gelasius  I. 


Cornelius   Gallus. 

Crusius,    Otto:    Cornelius  Gallus   auf  einer  ägyptischen  Inschrift  55  (1896)  p.  122. 

Erman,  Adolf  siehe:  H.  G.  Lyons. 

Hirschfeld,  Otto  siehe:  H.  G.  Lyons. 

Lyons,  Henry  George,  nnd  Borchardt,  Ludwig:  Eine  trilingue  Inschrift  von 
Philae.  In:  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissen- 
schaften zu  Berlin  1896.  I  p.  469—474,  2  Taf.  Dazu:  Erman,  Adolf:  Zu  der 
hieroglyphischen  Inschrift  p.  474— 478.  Hirsch feld,  Otto:  Zu  der  lateinisch- 
griechischen Inschrift  p.  478 — 482. 

Maass,  Ernst:  Untersuchungen  zu  Properz  und  seinen  griechischen  Vorbildern. 
189o  siehe:  Propertius. 

Mahaffy,  John  Pentland:  Notes  on  Egypt.  In:  The  Athenaeum  1896.  January 
to  June  p.  352. 

Mommsen,  Theodor:  Gaius  Cornelius  Gallus.  In:  Cosmopolis.  Internationale 
Kevue  4  (1896)  p.  544—551.  Wiederholt  in  des  Verf.  Reden  und  Aufsätze  {Berlin 
1905)  p.  449—457. 

Pascal,  Carolus:  De  Corneli  Galli  vita.  In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione 
classica  16  (1888)  p.  399—413. 

Ricci,  Serafino:  Di  una  stele  con  iscrizione  trilingue  rinvenuta  a  File  in  Egitto. 
In:  Atti  della  r.  Accademia  delle  scienze  di  Torino  31  (1895—96)  p.  677—685. 

Schnitze,  Georg:  Euphorionis  earmina  a  Gallo  lingua  latina  expressa.  1888  siehe 
B. :  Euphorien  chalcidensis. 

Sellar,  VV^illiam  Young:  The  roman  poets  of  the  augustan  age.     Horace  and  the 
elegiac  poets.     (1892)  1899  siehe  C. :  Poetae. 
II.  Gallus,  TibuUus,  Lygdamus,  Sulpicia. 

Zocco  Rosa,  Antonio:  L'iscrizione  trilingue  di  File.    Notizia.    In:  Annuario  dello 
Istituto  di  storia  del  diritto  romano  6  (Cataiiia  1895/6)  p.  127-129. 
Gannius,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum   coUegit  Aemilius  Baehrens.    1886 
(P-  21). 

Havet,   Louis:    Gannius  ap.  Fest.  p.  369.     In:    Revue  de  philologie  14  (1890)  p.  24. 

Gargilius  Martialis   siehe:  Gargilius  Martialis. 

Gaudentius.     Paucker,  Carl:  De  latinitate  scriptorum  quorundam  seculi  quarti 

et  exeuntis  quinti  p.  C.  minorum  observationes.     1881  siehe:  Bachiarius. 
Gelasius   I.     Gelasü  I  epistulae.     189.>  siehe:  Epistulae  imperatorum  pontificum  .  .  . 

Recensuit  Otto  Guenther  (p.  57). 
[Une   lettre   du   pape  Gelase   I"-  ä   Rustique,    eveque   de  Lyon]  par  Julien  Havet.     In: 

Bibliotheque  de  l'ecole  des  chartes  46  (1885)  p.  254—258. 
Gelasü  I  epistolae.     Edidit   Samiiel   Löwenfeld   in:   Epistolae   pontificum   romanorum 

ineditae  (Lipslat  1885)  p.  1—12. 
The   manuscript  irish  Missal   belonging   to  the  president  and  fellows  of  Corpus  Christi 

College  Oxford.    Edited  with  introduction  and  notes  by  Frederick  Edward  Warren 

(London  1879)  p.  2—12. 
Der  kürzlich  veröffentlichte  älteste  Messkanon  der  römischen  Kirche.    Text  des  Canon 

Gelasü.     Zusammenhang   mit   der   älteren   sowie  namentlich  mit  der  gregorianischen 

Liturgie.     Von  Hartmann  Grisar.     In:  Zeitschrift  für  katholische  Theologie  10  (1886) 

p.  1—35. 

The  gelasian  Saoramentary.  Liber  Sacramentorum  romanae  ecclesiae. 
Edited.  with  introduction,  critical  notes  and  appendix  bv  Henry  Austin 
Wilson.    Oxford:  Clarendon  Press  1894.    (LXXVIII,  400  S.)    «.'    Sh.  18. 


Die  Briefe  von  Gelasius  und  Anastasius  II.  (vom  Jahre  492 — 498).  Übersetzt  von  Severin 
Wenzlowsky  in:  Die  Briefe  der  Päpste  und  die  an  sie  gerichteten  Schreiben  von 
Linus  bis  Pelagius  II.     7.  Band  (KnnpUn:  ./.   KüHiVsche  Bnclih.  1880).     (607  S.)    8. 

Bäumer,  Suitbert:  Ueber  das  sogenannte  Sacramentarium  gelasianum.  In: 
Historisches  Jahrbuch.  Im  Auftrage  der  Görres-Gesellschaft  herausgegeben  14 
(1893)  p.  241—301. 

Duchesne,  Louis:  Origine  du  culte  chretien.  Etüde  sur  la  liturgie  latine  avant 
Charlemagne.     Paris:  E.  TImrin  1889.     (l  Bl.,  VIII,  504  S.)    8.  Fr.  8. 

Ewald,  Paul :  Die  Papstbriefe  der  Brittischen  Sammlung.  1880  siehe  C. :  Scriptores 
epistolarum. 

Friedrich,  Johannes:  Ueber  die  Unächtheit  der  Decretale  De  recipiendis  et  non 
recipiendis  libris  des  P.  Gelasius  I.  In:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
philologischen  und  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften 
zu  München.     1888.     I  p.  54—86. 

Funk,  Franz  Xaver:  Die  Entwicklung  des  Osterfastens.  In:  Theologische 
Quartalschrift  75  (1893)  p.  179—225.  Erweitert  in  des  Verf.  Kirchengeschicht- 
liche Abhandlungen  und  Untersuchungen  1  (Paderborn  1897)  p.  241—278. 


Gelasius  I.  —  Gelllus.  381 

Gelasius  I. 

Punk,  Franz  Xaver  siehe  F.  Probst. 

Günther,  Otto:  Zu  den  „Gesta  de  nomine  Acacii".    In:  Byzantinisclie  Zeitschrift  3 

(1894)  p.  146-149. 
Plaine,   Fran<;ois:   Le  sacramentairc   gehisien  et  son   authenticite  substantielle. 

In:  La  Science  catholique  9  (1895)  p.  773-788.  869—894. 
Probst,    Ferdinand:    Das   gelasianische    Sacramentar.     In    des  Verf.    Die   ältesten 

römisclien  Sacramentarien  und  Ordines  (Müiistn-  i.  W.  1892)  p.  143 — 297. 

—  Zur  Frage  nach  der  Stellung  des  Gelasianum  zum  Osterfasten.    In:  Theologische 

Quartalschrift  76  (1894)  p.  126—134.     Fr.  X.  Funck  ebenda  p.  134—14.'. 
Roux,   A.:   Le  pape  saint  Gelase  Je»'  (492 — 496).     Etüde  sur  sa  vie  et  ses  Berits. 

Paris:  K.  TJiorin  1880.     (224  S.)     8.  Fr.  4. 

Viani,    Bonaventura:    Vita    del    pontefice    s.    Gelasio    I.      In;    Opuscoli    religiosi, 

letterari   e   morali.     Serie   IV  6   (1879)   p.   408—425.     7  (1880)  p.  110—131.  207—215. 

338-353.    8   (1880)   p.   84—93.   212—224.   373—380.     9  (1881)  p.  178—201.  372—378.     10 

(1881)  p.  204—224. 

—  Vite   dei   due   pontefici   s.  Gelasio  I  e  s.  Anastasio  II.    [Estratto  dagli  Opuscoli 

religiosi,  letterari  e  morali.    Serie  IV6sgg.].    Mothtia:  SocieM  tipogr..  anfica  t/'pogr. 

Soliani  1S80.     (184  S.)     8.  L.  2. 

Wilson,  Henry  Austin:  A  classified  index  to  the  Leonine,  Gelasian  and  Gregorian 

sacramentaries ,   according  to  the   text  of  Muratori's  Liturgia  romana  vetus. 

Cambridge:  Untrtrsifg  Pnss  1892.     (VII,  102  S.)     8.  Sh.  5. 

Zahn,  Theodor:  Über  das  sogenannte  Deoretum  Gelasii.    In  des  Verf.  Geschichte 

des  Neutestamentlic-hen  Kanons  II  1  {Erhmgm  und  Leipzig  1890)  p.  259 — 267. 

Aulus  Gellius.  A.  Gellii  Noctaim  atticarum  libri  XX  ex  recensione 
Martini  Hertz.  Editio  minor  altera.  2  voll.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner 
(1853)  1886.     8.  M,  4.20. 

Vol.  1.     (IX,  274  S.)  M.  1.80.     |     Vol.  2.     (359  S.)  M.  2.40. 

Oeuvres  completes  d'Aulu-Gelle.  Traduction  francjaise  de  E.  de  Chaumont,  Pölix 
Fla m hart  et  E.  Buisson  .  .  .  (1863.  1896)  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

A.  Gellii  Noctium  atticarum  libri  XX  ex  recensione  et  cum  apjDaratu 
critico  Martini  Hertz.  2  voll.  BeroUni:  W.  Hertz  (Jetzt  Stuttgart: 
J.  G.  Cotta  Nachf.)  1888.  1^85.     8.  M.  25. 

Vol.  prius.  1883.  (VIII,  447  S.,  1  S.  ung.)  M.  10.     Vol.  posterius.  1885.  (CLI,  534  S.)  M.  15. 
Auli  Gellii  Noctium  atticarum  libri  III  caput  III  ex  recensione  et  cum  apparatu  critico 
Martini  Hertz.     J.  1.  aest.  Vratislaviae  1883.     (S.  3—7).     4. 

Stories  from  Aulus  Gellius,  being  selections  and  adaptations  from  the 
Noctes  atticae.  Edited,  with  notes,  exercises  and  vocabularies  bv  George 
Herbert  Nall.   London  .•  Macmillan  and  Co.  1888.  (XI,  153  S.)  8.  '1  sh.  6  d. 

Fifty  stories  from  Aulus  Gellius.  Edited  for  reading  at  sight  by 
J.  H.  Westcott.     Boston:  Allyn  d'  Bacon  1893.     (XII,  Ü9  S.)    8. 

Stories  from  Gellius.  Edited  for  sight-reading  by  Charles  Knapp. 
Netv  York  <&  Chicago:  American  Book  Co  (1895).    8.  Cts.  30. 


Oeuvres  completes  d'Aulu-Gelle.  Traduction  f ran9aise  deE.  de  Chaumont, 
Felix  Flambart  et  E.  Buisson.  Nouvelle  edition,  revue  avec  le 
plus  grand  soin  par  Charpentier  et  Blanche t.  2  vols.  Paris: 
Garnier  frere^  (186b.  1896).    (VH,  475  S.;  515  S.)    8.  Fr.  6. 

JiüXii,ig  'PaliwQlvov  toi"  (piXoaöqioti,  t]  TtaQ'ltiOfv  {vyivtl  yvvuiKi,  ünrng  tä  tiy.va  ü  liimv, 
,ui/  &>jliaazQio']v  intieniy.rviv,  ulXu  zw  iavrijC  ietvrvj  ydXay.ri  rniepoi  [Gell.  XII  1].  iVizüepo. 
C.  Rein  ho  Id.     In:  ra/lf/KJc  2  {Athen  1879)  p.  77—78. 

Noches  aticas  por  Aulo  Gelio.  Traducciön  directa  del  latin  por  Francisco 
Navarro  y  Calvo.  Tom.  I.  Madrid:  Est.  tip.  Sucesores  de  B,ivade)ieyra 
1893.    (393  S.)    8.  Pes.  3,  Ausland  3.50. 

Baehrens,  Emil:  Zu  Gellius  [XVIII  11.  3]  und  Atilius  Portunatianus.    1886  siehe: 
Lucretius. 

-  Gellianum  [I  7.  3].    In:  Revue  de  philoIogie  10  (1886)  p.  82. 

Bases,   Spyridon:   Ad  locos  quosdam  Auli  Gelli  noctium  atticarum    adnotationcs 
eriticae.    In:  kflip«  2  (1890)  p.  603-666. 
VII   (VI)  2.  13,  9.  1.  X.  ■>■!.  24.  XII  8.  1,  13.  3.  XIII  15.  4,  26.  4,  iS.  4,  31  (.30)  6. 
XIV  7.  13.  XVII  6.  11.  XVIII  71.  5.  XX  1.  12. 
Beck,  .Jan  Wibertus:  Sulpicius  Apollinaris.    1884  siehe:  Sulpicius  Apollinaris. 

—  Studia  gelliana  et  pliniana.    [Aus:  Jahrbticher  für  classische  Philologie  19.  Suppl. 

(1893)  p.  1— 55J.     Leipzig:  B.  6.  Temhner  1892.     8.  M.  1.60. 


382  Scriptores  latini.    D.   Gellius. 


Aulus   G-ellius. 

Bergk,  Theodor:   Gellius  XV  14.  3.  (1864).  —  Zwölf  Tafeln  bei  Gellius  XVTI  2.  10. 
In  des  Verf.  Kleine  philologische  .Schriften  2  (HulU  a.  S.  1886)  p.  741. 

—  Cato  [Orat.  X  1  p.  42.  7  Jord.]  bei  Gellius  XVIII.  9.  1.  (1870).     Ebenda  p.  751. 
Bloch,  Gustave:  La  reforme  democratique  ä  Korne  au  III«  siecle  avant  J.-C.   1886 

siehe  B.;  Appianus. 
Blümner,  Hugo:  Bemerkungen  zu  Gell.  II  26.     In:  Philologische  Abhandlungen. 

M.  Hertz   zum    70.  Geburtstage    von    ehemaligen   Schülern    dargebracht   (Berlin 

1888)  p.  14—27.    Erweitert  wiederholt  in  des  Verf.  Die  Farbenbezeichnungen  bei 

den  römischen  Dichtern  {Bniiii  1892). 
Boot,  Johannes  Cornelius  Gerardus:  Ad  Gellii  Noctes  atticas.    In:  Mnemosyne  15 

(1887)  p.  283—289. 
Buecheler,  Franz:   Das  älteste  lateinische  Rätsel  [Gellius  XII  6].     1891  siehe  C. : 

Poetae  aenigmatum  (p.  37). 
Büttner,  Richard:  Die  Epigrammendichter  bei  Apuleius  und  Gellius.    1893  siehe: 

Porcius  Licinus. 
Büttner-Wobst,   Theodor:    Zu   Gellius   [IV  1.  1.  XIII  15.  XIII  16.  1].     In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  182—184. 
C.,  J.  C. :    Aulus  Gellius   and    his   contemporaries.     In:    The    Cornhill  Magazine  37 

(1878)  p.  316—326. 
Carrionis,  Ludovici,    in   A.  Gellii  Noctium   atticarum  libros  commentarios  qui 

exstant  castigationum  et  notarum  specimen  primum,   alterum,   tertium  ex  ed. 

princ.   a   Martine    Hertzio    depromptum.     J.    schol.    aest.    et    hib.     Yrntislariae 

1885.  1886.     (S.  3-17,  S.  3-27,  S.  3—27).     4. 
Oobet,   Carolus  Gabriel:    Miscellanea  latina.     In:   Mnemosyne  6  (1878)  p.  111—112. 

II  6.  9.  XIV  7.  5.  XVII  2.  7.  XVII  10.  9.  XX  1.  13. 

—  Gellius.    Ebenda  7  (1879)  p.  85.  97.  179.  410.  8  (1880)  p.  20. 

III  3.  3.  IV  8.  5.  IV  11.  2.  XVI  19.  12.  II  21.  8.  X  24.  5.  XII  5.  6.  III  .3.  .3.  I  18.  5. 
—  XIV  7.  5. 

Corrazini  di  Bulciano,  Francesco:  Proposta  di  correzioni  ad  un  passo  di  Gellio 

[X  25].     1898  siehe  A.:  Scriptores  rei  militaris. 
Dewaule,   Leo:    Aulus   Gellius    quatenus   philosophiae   studuerit.    Thesis   paris. 

Tohsae:  Ä.  Cliauvm  et  ßls  1891.     (1  Bl.,  132  S.)    8. 
Friedlaender,    Ludwig:    Chronologisches    zu    Gellius.     1910   siehe    C. :    CoUec- 

tiones  (p    8). 
Giambelli,  Carolus:  Gellius  N.  A.  V  11.  1.     1878  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 
Goldbacher,  Alois:  A.  Gellius  II  27.  7.     In:  Wiener  Studien  1  (1879)  p.  1.58—159. 
Gorges,    Otto:    De    quibusdam    sermonis   gelliani   proprietatibus    observationes. 

Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1883.     (70  S.)     8. 
Havet,  Louis:    Sur  Aulu-Gelle,   III,    16,  11.     In:   Revue   de  l'instruction  publique 

en  Belgique  '^4  (1881)  p.  218. 
Hertz,  Martin :  Miscellen  =  Opuscula  gelliana  p.  218—220.    1878  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Opuscula    gellianae.     Lateinisch    und    deutsch.     Berlin:  W.  Hertz  (Jetzt  Stuttgart: 

J.   G.  Vottn  Xachf.)  18S6.     (3  BL,  220  S.)     8.  M.  7. 

Vindiciae  gellianae  (1858).  Ramentorum  gellianorum  (I— V)  mantissa  (1868). 
Ramentorum  gellianorum  (Vi  et  VII)  mantissa  altera  (1869).  Gellius  und 
Nonius  Marcellus  (1862).  Aulus  Gellius  und  Ammianus  Marcellinus  (1874). 
Gell.  XIV  6.  3.  XIV  9.  8  (1848).  Zu  Gellius  Noct.  att.  IV  11.  3  (1863). 
Gellius  XIV  7.  12  f. ;  8.  2  (1862).  Zu  Gellius  XIII  12  (1865).  Ueber  den 
Annalisten  Sempronius  Asellio  bei  Gellius  V  18  (1870).  Zu  Gellius  XX. 
1.  34.  XIII  8.  2;  I  3.  29  (1871).  Zu  fiellius  III  2.  12  sqq.  (1868).  Miscellen 
[TU  7.  19].     (1878). 

—  DieEustochius-Recension  des  Gellius.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  145 

(1892)  p.  425—43-'. 

—  Supplementum  apparatus  gelliani.    [Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

21.  Suppl.  (1894)  p.  1-48].     Leipzig:  B.  G.  Teahner.     8.  M.  1.40. 

Hirschfeld.  Otto:  Gellius  II  2.  13.     1881  siehe  C. :  Collectiones  (p.  9). 

—  Varro  bei  Gellius  I  18.  2.     1881   siehe  ebenda. 

Knapp,    Charles:    Correotions   and   additions  to  Lewis   and  Short  in   connection 
with  Aulus  Gellius.    In:  The  ameriean  Journal  of  philology  14  (1893)  p.  216—225. 

—  Archaism   in  Aulus  GeUius.     In :    Classical   studies   in  honour  of  Henry  Drisler 

(Vor  Yorl;  A-  London  1894)  p.  126—171. 

—  Notes  on  the  prepositions  in  Gellius.    In:   Transactions  of  the   ameriean  philo- 

logical  association  25  (1894)  p.  5—33. 
Landgraf,     Gustav:     Zu     Gellius    II    12.    4.      In:     Blätter     für     das     Bayerische 

Gymnasial-  und  Keal-Schulwesen  l(j  (1880)  p.  297. 
Maass,  Ernst:  De  biographis  graecia  quaestiones  selectae.  1880sieheA.:  (Scriptores) 

biographici. 
Maehly,  Jacob:  Zur  Kritik  lateinischer  Texte.     1886  siehe  C. :  Scriptores. 


Gellius  —  Gennadius.  383 


Aul  US  G-ellius. 

Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Prosaiker  im  Mittelalter. 
1889  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Gellius  bei  Vincenz  von  Beauvais.     In:  Philologus  51  (1892)  p.  189 — 191. 
Melodia,  G. :  Gellio  XV  12.    In:  Rassegna  di  antichitä  classica  I  fase.  2  (Pi/krnio 

1896)  p.  180. 
Monceaux,  Paul:  Les  Africains  .  .  .     1894  siehe:  Apuleius. 
Mueller,  Hermann  .Johannes:  Gellius  VI  (VII)  3,  lö;  3,  36;  3,  38.     XV  8,  1:  12,  3; 

18.  3;  27,  4;  30.  6.     XIX  12,  1.  XK  1,  13.     1881  siehe:  Anthologia. 
Mueller,   Lucian:    Zu   Ciceros    Orator  [Gellius  II  17  =  Or.  48.  159J.    1884  siehe: 

M.  TuUius  Cicero. 
Nettleship,    Henry:    C.    Gracchus    ap.    Gellium   XV   12.    Gellius    X.   25.   5.    In: 

Transaotions  of  the  Oxford  Philological  Society.     1880-1881   p.  17.     Wiederholt 

in  des  Verf.  Lectures  and  essays  {O.rfard  1885)  p.  345 — 346. 

—  The  noctes  atticae  of  Aulus  Gellius.     In:    The   american  Journal   of  philology  4 

(1883)   p.    391—415.     Wiederholt    in    des  Verf.  Lectures   and  essays    (Oxford  1885) 
p.  248—276. 

—  A.  Gellius  18.  4.  11.     1888  siehe  C. :  Collectiones  (p.  12). 

Neubauer,  Reinhard:  De  coniunctionum  causalium  apud  Gellium  usu.  Dissert. 
inaug.  erlang.  Magdeburgii  1890.     (Lipyfac  fl.  Furl).     (46  S.)    8.  M.  1. 

ünions,  John  Henry:  Notes  on  Gellius  (ed.  Hertz).    In:  The  Journal  of  philology  11 
(1882)  p.  77—79. 
III  3.  5.    III  6.  2.  V  12.  1.  VI  3.  30.  VI  9.  17.  VI  17.  10.  IX  ].  0.    XII  5.  7.   XII 
12.  4.    Xiri  8.  2.   XIII  23.  16.   XIII  25.  20.    XIII   :iO.  6.    XV  22.  1.   XV  29.  2. 
XVI  1.  3.  XVI  2.  6.  XVI  10.  li.  XVII  8.  7.  XVII  21.  36. 

Pedersen,  Holger:  Bartholomaes  Aspiratlov  og  Lachnianns  Tydning  af  Gellius 
IX  6  og  XII  3.  In:  Xordisk  Tidsskrift  for  Filologi  3.  R»kke  5  (1896—1897) 
p.  28—38. 

Ron  seh,  Hermann:  Zu  Gellius  [XVII  7.  4.  5].  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  127  (1883)  p.  211—216.  Wiederholt  in  des  Verl.  CoUectanea  philologa 
[Broiitn  1891)  p.  257-263. 

Rühl,   Franz:    Vermischte  Bemerkungen.    In:    Jahrbücher  für  classische   Philo- 
logie 117  (1878)  p.  309—320. 
Darin:  Gell.  XX  1.  13.  XVII  10.  10.  XV  27.  4.  XIV  7.  5  gegen  Cobet. 

Ruske,  Lothar:  De  A.  GelUi  noctium  atticarum  fontibus  quaestiones  selectae. 
Dissert.  inaug.  vratisl.  Glaciae  (Breslau:  Köhler)  1883.     (1  Bl.,  72  S.)    8.  M.  1. 

Schulze,  Karl  Paul:  Zu  Gellius  [XIX  9.  11:  Val.  Aedituus].  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  131  (18851  p.  631—632. 

Sittl,  Karl:  Die  Herkunft  des  Gellius.  In  des  Verf.  Die  lokalen  Verschieden- 
heiten der  lateinischen  Sprache  mit  besonderer  Berücksichtigung  des  afrika- 
nischen Lateins  (Erlanefin  1832)  p.  144-146. 

Vgl.  die  eingehende  Anzeige  des  Werkes  von  Theodor  Vogel  in:  Jahrbücher 
für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  177-192. 

Spanoghe,  Emile:  A.  Gell.  XIX  14.  8  (2).     1890  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Stachelscheid,  A. :  Bentley 's  Gelliana.  In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  35 
(1880)  p.  633—634. 

Thomas.  Paul:  Sur  Aulu-Gelle,  III,  l(i,  11.  In:  Revue  de  l'instruction  publique 
en  Belgique  24  (1881)  p.  158.     Cf.  Louis  Havet. 

van  Veen,  Jacobus  Simon:  Gelliana.     In:  Hermes  22  (1887)  p.  655—6.56. 
I  3.  13,  11.  8,  16.  10,  25.  3,  26.  6.     II  23.  8,  28.  1.     III  3.  4.  8.  8. 

van  der  Vliet,  Joannes:  Gellius  XV  12.     1895  siehe  C. :  Scriptores. 

Vogel,  Theodor:  De  Noctium  atticarum  A.  Gellii  compositione.  In:  Philologische 
Abhandlungen.  M.  Hertz  zum  70.  Geburtstage  von  ehemaligen  Schülern  dar- 
gebracht (Berlin  1888)  p.  1-13. 

Weiss,  Fritz:  Ueber  das  Vestibulum  bei  Gellius  XVI  5.  In:  Jahrbücher  für 
classische  Philologie  117  (1878)  p.  283—287. 

—  Zu  Gellius  [XIX  5.  3).     Ebenda  131  (1885)  p.  629—631. 

Wlassak,  Moriz :  Römische  Processgesetze  .  .  .    1888  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Wölfflin,  Eduard.  Gellius  Na.  I  11.  6.     In:  Philologus  41  (1882)  p.  340. 

Cn.  Gellius.  Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in  :  Historicorum  roraanorum 
fragmenta  (Lipsiue  1883)  p.  92—97. 

M  a i X  n  e  r ,  Franz :  Wie  viel  Bücher  Annalen  mindestens  hat  der  Annalist  Cn.  GeUius 
geschrieben?  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  29  (1878) 
p.  332—334. 

GCQUädinS.  Gennadii  catalogus  virorum  inlustrium.  E.\  receiisione  Gtiilelini  Her- 
din gii.     1879  siehe:  Hieronymus  de  viris  inlustribus  über. 

Hieronymus  und  Gennadius  de  viris  inlustribus.  Herausgegeben  von  Carl  Albrecht 
Bernoulli.    1895  siehe  ebenda. 


384  Scriptores  latiiii.   D.    Gennadius  —  Gildas  Sapiens. 

Gennadius. 

Gennadius  liber  de  viris  inlustribus,  herausgegegeben  von  Ernest  Cushing  Richardson. 

1896  siehe  ebenda. 
Et  Parti  af  et  Gennadius  af  Massilia  tillagt  Skrift  „De  Pide"  .  .  .  af  Carl  Paul  CasparL 

1882  siehe  A. :  Collectiones  (I  1  p.  2). 
Ein  Gennadius  von  Massilia  beigelegtes  Glaubensbekenntniss  .  .  .  herausgegeben  von  Carl 

Paul  Caspar i.    1883  siehe  C. :  Scriptores  eeclesiastici  (p.  60). 
Jerome   and   Gennadius.      Lives   of  illustrious   men.   Translated  .  .  .    by  Ernest  Cushing 
Richardson.     189:2  siehe  A. :  Scriptores  eeclesiastici.     (I  1  p.  86). 

Gern  oll ,  Wilhelm:  Zu  Gennadius  de  viris  illustribus.   In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  127  (1883)  p.  866—869. 
Jungmann,  Emil:  Zu  Hieronymus  und  Gennadius.    In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  121  (1880)  p.  497—499. 

—  Quaestiones  gennadianae.    Progr.  der  Thomasschule  Leipzig:  (Hinrichs'  Sort.)  1881. 

(24  S.)    4.  M.  1.50. 

GermaniCUS  Oaesar.  Germanici  Arateorum  quae  supersunt.  Recensuit  Aemilius 
Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  1  (Lipsiae  1879)  p.  142—200. 

Aratus  [Germ.  Arat.  157-183],  s.  The  palaeographical  Society.  1873—1883.  (C:  Collec- 
tiones p.  2). 

Germanici  Caesaris  epigrammata.  Recensuit  Alexander  Ri  ese.  1870.  21906  in:  Anthologia 
latina  I  2  Nr.  708.  709. 

Germanici  Caesaris  epigrammata.  Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini 
minores  4  (Lipsiae  1882)  p.  102—103. 

Breysig,  Alfred:  Eine  astronomische  Entdeckung  [Germ.  Arat.  567].    In:  Hermes  15 
(1880)  p.  623. 

—  Die  Germanicushandschriften  und  ihre  Eintheilung.    Ebenda  17  (1882)  p.  401—407. 

—  Germanicus.     Vortrag,      In:     Jahrbücher    der    kgl.    Akademie    gemeinnütziger 

"Wissenschaften  zu  Erfurt.     N.  F.  Heft  17  (1892)  p.  49—73. 

—  Germanici  Phaenomenorum  loci  quidam  adnotati.   In:  Festschrift  zur  Einweihung 

des  neuen  Gebäudes  des  Gymn.  Erfurt  1896.     (8  S.)    8. 

—  Quomodo  in  primis  Germanici  versibus  interpungendum  sit.    In:  Berliner  philo- 

logische Wochenschrift  16  (1896)  Nr.  6  Sp.  187—188. 
Ellis,  Robinson:  Coniecturae  in  Germanici  Aratea.     1891  siehe:  Manilius. 
Goebel,    Eduard:    Zu  Ovidius  Metamorphosen  [XV  838]    und  Germanicus   [Phaen. 

558].     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  147  (1893)  p.  782—783. 

—  De  Germanici  Phaenomenon  prooemio.     Ebenda  p.  783 — 784. 

Heydenreich,  Eduard:  Zu  den  Schollen  der  Aratea  des  Germanicus.    In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  117  (1878)  p.  256. 

—  Drei  neue  Fragmente  der  Schollen  zu  des  Germanicus  Aratea.    In :  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  33  (1878)  p.  479-480. 
Krascheninnikoff ,  Michael:  Zu  den  Scholia  BP  in  Germanic.  p.  103  Breys.    In: 

Philologus  55  (1896)  p.  169. 
Maass,  Ernst:  De  Germanici  pi-ooemio  commentatio.    InA.  schoV.YLih.Gryphiswttldiae 

1893.     (S.  III— XVI).     4. 
May  bäum,    Joannes:    De  Cicerone   et  Germanico  Arati   interpretibus.     1886  siehe 

B. :  Aratus  solensis. 
Panske,  Paul:  Observationes  criticae  in  Germanici  Caesaris  Aratea  Phaenomena. 

In :  Commentationes  philologae  quibus  O.  Ribbeckio  60.  aetatis  annum  exactum 

congratulantur  discipuli  lipsienses  (Lipsiae  1888)  p.  506—509. 
V.  48  sqq.  201  sqq.  221  sq.  526  sqq.  636. 
Sabbadini,  Remigio:  Germanicus  [Aratea]  .  .  .    1890  siehe:  Claudius  Claudianus. 
Sieg,  Gustav:  De  Cicerone  Germanico  Avieno  Arati  interpretibus.    1886  siehe  B.: 

Aratus  solensis. 
Tamarelli,  Antonio:  Le  campagne  di  Germanico  nella  Germania.   Paria:  Tip.succ. 

Bizzoni  1891.     (XXVI,  189  S.)    8. 
von    Winter feld,    Paul:    De    tribus    Germanici    locis.      In:     Hermes    30   (1895) 

p.  557-563. 
270  sqq.  313.  604.  619  sqq.  626. 

Gildas  Sapiens.  Gildae  Sapientis  de  excidio  et  conquestu  Britanniae  ac  flebili 
castigatione  in  reges  principes  et  sacerdotes.  Accedunt  I.  Epistularum  Gildae  deper- 
ditarum  fragmenta.  11.  Gildae  liber  de  paenitentia.  IIT.  Vitae  Gildae  auctore  monacho 
Rviensi.  IV.  Vita  Gildae  auctore  Caradoco  Lancarbanensi.  Edidit  Theodorus 
Mommsen  in:  Chronica  minora  saec.  IV — VII  3  (DtroHni  1898)  p.  1—110. 

Anscombe,    Alfred:    St.  Gildas   of  Ruys   and   the   irish   regal   chronology  of  the 
sixth  Century.    In  des  Verf.  Chronological  Tract  Nr.  2  (Toltuiham  1893)  p.  29—67. 

—  The  bearing  of  two  passages  in  the  book  „De  excidio  Britanniae"  upon  its  ascription 

to  St.  Gildas  of  Ruys  (-f  554).     In:  The  Academy  48  (1895)  p.  206. 


Grildas  Sapiens  —  Gregorius  Magnus.  385 

Gildas   Sapiens. 

LaBorderie,    Arthur    de:    St.    Gildas    l'historien    des    Bretons.     In:    Revue    de 
Bretagne  et  de  Vendee   6«  serie  4  (1883)   p.    16.5—184.   249—276.   321—347.   5  (1884) 
p.  109—139.  187—220.  299-316,  1  Abb. 
—  La  date  de  la  naissance  de  Gildas.     In:  Revue  celtique  6  (1883—1885)  p.  1—13. 
Vita  s.  Gildasii.    Ineipit  prologus  in  vita  sancti  Gildasii  confessoris  atque  abbatia,  quae 
celebratur   IUI  kal.  tebruarii.     In:    Catalogus   codicum    hagiographicoruni   latinoruni 
antiquiorum  saeeulo  XVI  qui  as.servantur  in  Bibliotheca  nationali  parisiensi  ediderunt 
hagiographi  bollandiani  2  {DruxeUis—Parisiu  1890)  p.  182—191. 
Glossar  ia   siehe  ;  Anonymi  (Scriptores  grammatici  p.  109  fl".) 
Gnipho   siehe:  Antonius  Gnipho. 
Gracchi.      Mesple,  Armand:  L'eloquence  des  Gracques.    In:  Annales  de  la  facultö 

des  lettres  de  Bordeaux.     Annöe  1890  p.  4-29-463. 
C.  Sempronius  Gracchus.   Fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter  in:  Histori- 

corum  romanorum  fragmenta  {LijUiHic  1883)  p.   117 — 118. 
C  Gracchus,  s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  recensuit  Jacobus  Cortese.    1892  (p.  17). 
Jordan,  Henricus :  Ketractationes  criticae.     188t>  siehe  C:  Scriptores  (p.  52). 
Marx,   Friedrich:   Animadversiones   criticae   in   Scipionis   Aemiliani   historiam   et 
C.  Gracchi  orationeni  adversus  Scipionem.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 39  (1884)  p.  65—72. 
Nettleship,  Henry:  C.  Gracchus  ap.  Gellium  XV  12.    Gellius  X  25.  5.    1880—1881. 

1885  siehe:  Aulus  Gellius. 
Stowasser,    Josef  Maria:    C.  Gracchus   (bei   Charis.    196.    25   K.)     1884    siehe    C: 

Collectiones  (p.  14). 
Tartara,  Alessandro:  J  precursori  di  Cicerone  .  .  .  1888  siehe  C:  Oratoi-es  (p.  19). 
Ti.    Sempronius    Gracchus,    s.    Oratorum    romanorum    reliquiae    recensuit 

Jacobus  Cortese.     1892  (p.  17). 
Tl.  Gracchus  Tl.  f.,  s.  Oratorum  romanorum  reliquiae  recensuit  Jacobus  Cortese. 

1892  (p.  17). 
Granius   LicinianUS,   siehe:  Lioinianus. 

Julius   Graecinus.     lieitzen stein,    Richard:    De   scriptorum   rei   rusticae    q\ii 
intercedunt  inter  Calonem  et  Columellam  libris  deperditis.     1884  siehe  C:  Scriptores 
rei  rusticae. 
OrattiuS   FaliSCU.S.     Gratius   Faliscus.     Traduetion    nouvelle    de   J.   R.    T.   Cabaret- 

Dupaty.     (1842)  1S79  siehe  C. :  Collectiones  (p.  2). 
Gratii  Cynegeticon   quae    supersunt.     Recensuit  Aemilius  Buehrens   in:    Poetae   latini 

minores  1  (Lipxiaf  1879)  p.  29—53. 
II  Cinegetico  di  Grazio  Falisco  volgarizzato  da  Pietro  Donä,  col  testo  a  fronte  .  .  .  1883 

siehe  unten. 
Grattii  Cynegeticon    libri  I   reliquiae   recognitae   a   Johanne   Percival   Postgate.     1900 

siehe  C. :  Corpus  poetarum  latinorum  (p.  20). 
Gratti  Cynegeticon  libri  I  fragmentum  recensuit  Fridericus  Vollmer  in:   Poetae  latini 
minores  II  1  (Lipsku  1911)  p.  20 — 45. 


Gratius  Faliscus.  Traduetion  nouvelle  de  J.  R.  T.  Cabaret-Dupaty.  (1842)  1879  siehe  C: 
Collectiones  (p.  2). 

Grazio  Falisco.    Volgarizz.amento  di  Giovanni  Battista  Gaudo.    1882  siehe:  Nemesianus. 

II  Cinegetico  di  Grazio  Falisco  volgai-izzato  da  Pietro  Donä,  col  testo 
a  fronte  e  con  note  storico-filologiche.  Paduva:  Tip.  del  Seminar io  1883. 
(68  S.)    8.  L.  1. 

Buecheler,  Franciscus:  Grattius  Faliscus.     1880  siehe  C. :  Poetae. 

Ellis,  Robinson:  Ad  Grattii  Cynegetica.     1894  siehe  C. :  Poetae. 

Figl,    Michael:    Des   Gratius    Faliscus    „Cynegetica",    seine  Vorgänger    und    seine 

Nachfolger.     Progr.  des  Gymn.  Görz  1890.     (S.  3-39).     8. 
Kraffert,   Hermann:    Beiträge    zur  Kritik   und   Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 

Oregorius  Magnus.  Sancti  Gregorii  papae  I,  cognomento  Magni,  opera 
omnia.  Ad  manuscriptos  Codices  romanos,  gallicos,  anglicos  emendata, 
aucta,  et  notis  illustrata.  Studio  et  labore  monachorum  ordinis  s. 
Benedicti,  e  congregatione  s.  Mauri.  Editio  memoratissima  quae  Parisiis 
prodiit  anno  domini  MDCCV,  nunc  autem  accuratior  et  auctior  reviviscit 
accurante  et  denuo  recognoscente  Jacobo  Pavilo  M  i  g  n  e.  Tomus 
secundus.  [Patrol.  lat.  76|.  Parisis:  Garnier  fratres  {I8i9)181ü.  (1516  Sp.)  8. 

Tr.  10. 

Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.     II  1.  25 


386  Scriptores  latini.    D.    Gregorius  Magnus. 

Gregorius  Magnus. 

Sancti   Gregorii  papae   dialogorum   libri    quatuor    de    vita   et   miraculis 

patrum   italicorum    et    de    aeternitate    animarum.     Honfj  Kong :    Typis 

Socieiatis  Missionum  ad  Exteros  1892.     (2:39  S.)    8. 

Ex  Gi-egorii  Magni  Dialogorum  libris.  Edidit  Georgius  Waitz  in:  Monumenta  Germaniae 
historica  .  .  .  Scriptores  i-erum  langobai'dicarum  et  italicarum  saee.  VI— IX  (Hnniiovn'ai 
1878)  p.  524—540. 

Historia  S.  P.  N.  Benedict!  a  ss.  pontificibus  romanis  Gregorio  I.  descripta 

et    Zacharia    graece    reddita    nunc  primum   e    codicibus    saeculi   VIII. 

ambrosiano  et  cryptensi  -vaticano  edita  et  notis  illustrata  cura  Joseph! 

Cozza-Luz!.     Tusculani:    Typ.    Abbatiae    Cryptae    Ferratae    (Ro)nae: 

Spithoever)  1880.    (XXXII,  191  S.,  1  Facs.)    8.  L.  6.90. 

V!e  de  sa!nt  Benoit  par  saint  Grego!re  le  Grand.     S«  ed!t!on.     Solesnies, 

pres  Sable  (Sarthc)  a  Vahhuye  (1881)  1887.    (XVII,  94  S.,  Abb.l    8.    Fr.  2. 
Gregor!!  I  Papae  Beg!strum  ep!stolarvim.     Ed!derunt  Pavtlus  Ewald  et 

Ludovicits  Mauritius  Hart  mann.     [Monunienta  Germanlae    historica. 

Epistolarum  I.  1.  2.  II  1.  2].     Bcrolini :   Weidmann  1887—1899.     4. 

M.  41,  Schreibp.  M.  61. 

Tomi  I.  Pars  I.  Liber  I-IV.  Edidit  P.  E.  1887.  (3  Bl.,  280  S.)  M.  9,  Schreibpap.  13. 
Tonil  I.     Pars  II.    Libri  V— VII.     Post   Pauli   Ewaldi   obitum   edidit  L.  M.  H.  1891. 

(1  Bl.,  S.  281—490,  1  Bl.)  M.  8,  Schreibpap.  12. 

Tomvis  II.   Libri  VIII— XIV  cum  indicibus  et  praei'atione.    Post  Pauli  Ewaldi  obitum 

edidit  L.  M.  H.  1899.     (XLIII,  606  S.,  1  BL,  1  Facs.)  M.  24,  Schreibpap.  3Ö. 

Sanct!  Gregor!!  Magn!  roman!  pont!f!cis  XL  homiliaruni  !n  evangelia 
libr!  duo.  [Sanctorum  patrum  opuscula  selecta  ad  usvim  praesertlm 
studiosorum  theologiae.  Series  altera.  Tomus  VI.  Edidit  et  commen- 
tarüs  auxit  Hi;go  Hurt  er].  Oenipotdi:  Libr.  ac.  Wagner  iana  1892. 
(II,_392_S.)    8.  _  M.  1.80. 

Omelie  d!  s.  Gregorio  Magno  scelte  ed  annotate  ad  uso  delle  scuole. 
Torino:  Tip.  Marietti  1878.    (104  S.)    8.  L.  —.60. 

The  latin  hyinn  writers  and  their  hymns.  By  Samuel  Willoughby  Duffield  .  .  .  1889 
siehe  C. :  Poetae  christiani. 

II  morali  di  Gregorio  Magno ,  a  educazione  del  clero  giovane.  Testo 
volgare  del  buon  secolo  [a  cura  di]  G.  M.  Zampini.  Parte  prima. 
Studio  d!  uomin!  e  d!  cose.   Torino:  Tip.  salesiana\'6Sih.  [l'fJi^S.)  8.   L. — .60. 

S.  Gregorius  I.  590—604.  [RegistrumJ.  Edidit  Paulus  Ewald  in:  Regesta  Pontificum 
romanoruni  ab  condita  ecclesia  ad  annum  p.  Chr.  n.  MDXGVIII.  Edidit  Philippus 
Jaf[6  I^  (Lipsüie  1885)  p.  143  -219. 

S.  Gregorius,  s.  The  palaeographical  Society.    1873—1883.  1884 — 1894  (C. :  CoUectiones  p.  2). 


Altburgundische  Uebersetzung  der  Predigten  Gregors  über  Echeziel,  aus 
der  Berner  Handschrift.  Von  Konrad  H  o  f  m  a  n  n.  [Aus :  Abhandlungen 
der  philosophisch-philologischen  Classe  der  Kgl.  Bayerischen  Akademie 
der  Wissenschaften  16.  Bd.  1  Abtheilung  p.  1 — 126.]  Mimclien :  (G.  Franz) 
18:<1.    (126  S.)    4.  M.  5. 

The  life  and  miracles  of  St.  Benedict  by  Gregor  the  Great.  From  an 
old  english  Version  by  P.  W.  (Paris  1608).  Edited  by  .  .  .  Edmund 
J.  Luck.     London:  R.  Wosbotirne  1880.    (XV,  98  S)    4.  10  sh.  6  d. 

Another  edition  (XIX,  140  S.)     8.  2  sh.  0  d.  &  Sh.  2. 

Selected  epistles  of  Gregor  the  Great  .  .  .  translated  .  .  .  by  James  Barmby.    1895.  1893 

siehe  A. :  Scriptores  eoclesiastici  (I  1  p.  87). 
The  book  of  pastoral  rule  .  .  .  of  Gregor  the  Great  .  .  .  translated  .  .  .  by  James  Barmby. 

1895  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  87). 


Bjarnarson,  Thorvaldr:  Leifar  fornra  kristinnna  froeda  islenzkra:  Codex  Arna- 
Magna^anus  .677  4"  auk  annara  enna  elzta  brota  af  islenzkum  gudfroedisritum. 
KunpiiHiHiialtöfn  1878.     (XX,  207  S.)    8. 

Containing  parts  of  an  Icelandic  translation  of  the  Homelies  and  Dialogues  of  Pope 
Gregory  I. 


Gregorius  Magnus.  387 


G  r  e  g  0  r  i  u  s  M  a  g  n  u  s. 

Le  quaranta  omelie  di  s.  Gregorio  Magno  sopra  gli  evangeli.  Volgarizza- 
mento  pubbl.  da  Alemano  Barclii.     Savona:  Bicci  1893.     (544  S.)        8. 

II  pianto  della  b.  Virgine  attribuito  a  frate  Enselmino  da  Treviso,  una  laude  di  Leonardo 
Giustiniani,  alcune  orazioni  di  s.  Gregorio  Magno,  ed  altri  coniponimenti  tratti  dal 
codice  lucchese,  1302  [per]  Vittorio  Finzi.  In:  11  Propugnatore.  Nwova  serie  VI  2 
(1893)  p.  163—194. 

(Angler):   La  vie   de   Saint  Gregoire  le  Grand  traduite  du  latin  par  frere  Angier, 

religieux  de  Sainte-Frideswide  [publiee  pour  la  f  remiere  tois]  par  Paul  Meyer. 

In:  Romania  12  (1883)  p.  145 -UuS,  1  Facs. 
Balan,  Pietro :  II  centenario  di  s.  Gregorio  Magno:  articoli  per  il  XIII  centenario 

dalla  sua  elezione  a  Soramo  Pontefice.    Vh-oiki:  Tip.  resc.  G.  Murcliiori  1890.  (40  B.)  8. 
Balzani,    Ugo:    Le   cronache   italiane   nel   medio   evo    ...    1909  (p.   43  —  63)   siehe: 

Cassiodorius. 
Barmby ,  .Jarnes:  Gregory  the  Great.  Re-issue.    London:  Socüti;  for  rroinotinr/  Cliris/iau 

Kuoukrlgi  (1879)  19,91.     (207  S.)     8.  '  '       Sil.  2. 

Batault,  Henri:  Notice  sur  la  messe  de  S.  Gregoire  d'apres  un  tableau  peint  sur 

bois  du  XV»  sieclo.    Chalon-sur-Saonc :  Impr.  dt  L.  Marceaul'm^.    (36  S.,  PI.)   8.    Fr.  4. 
Batiffol,   Pierre:   L'origine  du  Liber  responsalis  de  l'eglise  romaine.     In:  Revue 

des  questions  liistoriques  55  (1894)  p.  220—228. 
Baumgarten,    Paul   Maria:    Ueber   eine   Handschrift   der   Briefe   Gregors  I.     In: 

Neues   Archiv   der   Gesellschaft   für   ältere   deutsche   Geschiclitskunde  15  (1890) 

p.  600—601. 
Blackburn,    F.   A. :    Note    on   Alfred's   Cura   Pastoralis.     In:    Modern   Language 

Notes  11  (1896)  Sp.  115— lltJ  =  p.  53. 
Böhringer,    Friedrich:    Die    Kirche   Christi   und  ihre  Zeugen   oder  die  Kirclien- 

geschichte  in  Biographieen  12.  Band.     Siuttgart:  Meyer  und  Ztller  1879.     8.      M.  6. 

Inhalt:  Die  alte  Kirche.    12.  Theil.    Das  4.  und  6.  Jahrh.    Von  Friedrich  und 

Paul   Böhringer.     [Die  Väter   des   Papstthums:    Leo   I.   und  Gregor  I.]. 

2.  völlig  umgearbeitete  Aufl.     2.  Ausgabe.     (VIII,  264  S.) 

Bonsmann,   Th.;   Gregor  I.   der   Grosse.     Ein   Lebensbild.     Fddcrhorn:  Junf ermann 

1890.     (103  S.)     8.  M.  1. 

Bresslau,    Harry:   Zusatz   über   einen   Gregor  I.    zugeschriebenen  Brief  (Original 

auf  Papyrus  in  Monza).    In:  Neues  Archiv  der  Gesellschatt  für  ältere  deutsche 

Geschichtskunde  15  (1890)  p.  550—554.     Vgl.  Hartmann. 
Bülbring,    Karl    Daniel:    Das    „Trentalle    sancti    Gregorii"    in    der    Edinburgher 

Handschrift.    In:  Anglia  13  (1891)  p.  301—308. 
Calligaris,   Giuseppe:   San  Gregorio  Magno   e    le   paure   del  prossimo  fininiondo 

nel  Medio-Evo.    In :  Atti  della  r.  Accademia  delle  scienze  di  Torino  31  (189.5 — 96) 

p.  264-280. 
Campello   della  Spina,   Paolo:   Di  una  storia  popolare  di  s.  Gregorio  Magno. 

In:  La  Rassegna  italiana  a.  IV  2  (1884)  p.  63—75. 
Clausier,  Edouiird:  Saint  Gregoire  le  Grand,  pape  et  docteur  de  l'eglise,  sa  vie, 

son  pontiflcat,    ses  oeuvres,  son  temps  (.540 — 604).     Ouvrage  posthume,  prec<5de 

d'une    lettre   de    Monseigneur   Plantier.     Publie   par   l'abbe   H.    Odelin.     Piiri's: 

Berrlie  et  Traliii  (1887)  1891.     (XXIV,  293  S.)    8.  Fr.  4. 

Combarieu,   Jules:    Le   plain-chant  et  le  pape  Saint-Gregoire  le  Grand.     In:  Le 

Correspondant  177  (1894)  p.  1193—1204. 
Corssen,  Friedrich:   Lautlehre  der  altfranzösischen  üebersetzung  der  Predigten 

Gregors  über  Ezechiel.     Inaug.-Dissert.  Bonn  18s3.     (32  S.)    8. 
Crivellucci,   Amedeo:    Storia   delle   relazioni   tra  lo   stato   e   la  chiesa.     Vol.  II. 

Dalla    caduta    dell'    impero    roraano    d'occidente    alla    tine    del    pontiiicato    di 

Gregorio  Magno.    Bologna:  N.  Ziinichdli  1885.    (VIII,  317  S.,  1  Bl.)    8.    I.  II.  L.  20. 

—  Chiesa  e   impero   al   tempo   di  Peiagio  II   e   di  Gregorio  I  nella  politica  verso  i 

Langobardi.     In:  Studi  storici  1  (1892)  p.  201-238.  345—369. 

Dewitz,  Albert:  Untersuchungen  übtr  Alfreds  des  Grossen  westsächsische  Über- 
setzung der  ..Cura  pastoralis'-  Gregors  und  ihr  Verhältnis  zum  Originale.  Inaug.- 
Dissert.  V.  Breslau.     Bunzlau  1889.     (1  Bl.,  64  S.)    8. 

Ebner,  Adalbert:  Gregor  der  Grosse  und  das  römische  Antiphonar.  In :  Kirchen- 
musikalisches .Jahrbuch.     7.  Jahrgang  (1892)  p    97—104. 

Ermini,  Pilippo:  Gregorio  Magno  monaco  e  pontefice.     Romu  1890.     (37  S.J    8. 

Ewald,  Paul:  Studien  zur  Ausgabe  des  Registers  Gregors  I.  In:  Neues  Archiv 
der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  3  (1878)  p.  431—625. 

—  Zwei  unedierte  Briefe  Gregors  I.     Ebenda  7  (1882)  p.  587—604. 

—  Die   älteste  Biographie  Gregors  I.     In:   Historische  Aufsätze  dem  Andenken  an 

Georg  Waitz  gewidmet  (Hannover  188ö)  p.  17—54. 
Fahre,    Paul:  Les   Colons   de  l'öglise  romaine  au  VI»  siecle.     Etüde  d'une  lettre 
de  Saint  Gregoire  le  Grand.    In:  Revue  d'histoire  et  de  litterature  religieuses  1 
(1896)  p.  74-91. 

25* 


388  Scriptores  latini.    D,    Gregorius  Magnus. 

Gregor ius  Magnus. 

Fleischhauer,  Wilhelm:  Ueber  den  Gebrauch  des  Conjunctivs  in  Alfred's 
altenglischer  Uebersetzung  von  Gregor's  Gura  Pastoralis.  Inaug.-Dissert. 
Göttingen  lh85.  (1  BL,  80  S.)  8.  Vollständig  Erlangen:  A.  Deicherl  1885.  (1  Bl., 
95  S.)    8.  M.  1.50. 

Gevaert,  Fran(,ois  Augviste:  Les  origines  du  chant  liturgique  de  l'^glise  latine. 
Etüde  d'histoire  musicale.  Discoiirs  prononcö  ä  la  seance  publique  de  la  classe 
des  beaux-arts  de  l'Academie  de  Belgique,  en  presence  de  S.  M.  le  ßoi,  le  27 
octobre  1889,  augmente  des  notes  et  d'un  appendice.  Gand:  Ad.  Hoste  1892. 
(92  S.,  1  Bl.)    4.  Fr.  5. 

—  Der    Ursprung    des    römischen    Kirchengesanges.     MusJkgeschichtliche    Studie. 

Deutsch  von  Hugo  Kie  iii  anu  .  .  .   Ldpzü/:  Bre/Uopf&  Härtet  1891.   (87  S.)  8.  M.  2.80. 

Gieschen,  Ludwig:  Die  charakteristischen  Unterschiede  der  einzelnen  Schreiber 
im  Hatton  Ms.  der  Cura  Pastoralis.  Inaug.-Dissert.  Greifswald  1887.  (1  Bl., 
94  S.)    8. 

Grisar,  Hartmann:  Der  römische  Primat  nach  der  Lehre  und  der  Regierungs- 
Praxis  Gregors  des  Grossen.  In:  Zeitschrift  für  katholische  Theologie  3  (1879) 
p.  655— ü93. 

—  Das  römische   Sacramentar   und    die   liturgischen    Reformen   im   sechsten  Jahr- 

hundert.    Kbenda  9  (1885)  p.  5i51— 594. 
- —  Die    Gregorbiographie    des    Paulus    Diaconus    in    ihrer    ursprünglichen   Gestalt, 
nach  italienischen  Handschriften.     1887  siehe:  Paulus  Diaconus. 

—  Hat    Gregor    der    Grosse    den    Kirchengesang    reformiert?     In:    Zeitschrift    für 

katholische  Theologie  14  (1800)  p.  377— o80. 

—  Gregorius  praesul  meritis  et  nomine  dignus.     Ebenda  p.  552—556. 

{ — )  II  pontificato  di  S.  Gregorio  Magno  nella  storia  della  civiltä  cristiana.    In:  La 

Civiltä  eattolica  A.  41  Ser.  14  Vol.  5  (1890)  p.  16—31.  806—319.  542—557.     6  (1890) 

p.  158-177.  413—423.  532—542.    7  (1890)  p.  34—47.  160—174.  424—441.   8  (189(j)  p.  38—51. 

527—540.     A.   42    Ser.    14   Vol.   9   (1891)   p.   145—158.   551—564.     10  (1891)   p.  17—28. 

A.  43  Ser.  15  Vol.  1  (1892)  p.  143—159.  534—551.    2  (1892)  p.  34--50.    3  (1892)  p.  54—64. 

154—168.  655—666.   4  (1892)  p.  404—424.  674—691.   A.  4-1  Ser.  15  Vol.  5  (189a)  p.  174—191. 

Formera  parte  di  una  piü  ampia  trattazione  intorno  ai  Papi  del  primo  medio 

evo.     Auch   in   der  ital.   Übersetzung  von   des  Verf.    Storia   di  Roma  I  3 

{Koma  1899)  und  als  III  und  IV  in  der  Sammlung  I  santi  (Roma  1904). 

(Guillaume):  Le  premier  centenaire  de  saint  Benoit,  ou  la  ruine  du  Mont-Cassin 
par  les  Lombards,  l'an  du  Seigneur  580  d'apres  un  chapitre  inedit  des  dialogues 
de  Saint  Gregoire  le  Grand.     Poitürs:  Oudin  frires  1880.     (XI,  58  S,)    8. 

Harnack,  Adolf:  Gregor  der  Grosse.  In  des  Verf.  Lehrbuch  der  Dogmen- 
geschichte 3'  (Tüliiiigai  1910)  p.  257—269. 

Hart  mann,  Ludo  Moritz:  Zur  Chronologie  der  Briefe  Gregors  I.  In:  Neues 
Archiv  der  Gesellschaft  für  ältei-e  deutsche  Geschichtskunde  15  (1890)  p.  411 — 417. 
Vgl.  Bresslau. 

—  Ueber  dio  Orthographie  Papst  Gregors  I.     Ebenda  p.  527 — 549. 

—  Gregor  der  Große.     In:  Die  Nation  8  (1890/1)  Nr.  29  p.  453—454. 

—  Ueber  zwei  Gregorbriefe.    In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche 

Geschichtskunde  17  (1892)  p.  193—198. 

Heinrichs,  Richard:  Gregor  der  Große.  Ein  Beitrag  zur  "Würdigung  seiner 
socialen  Thätigkeit.     In:  Der  Katholik  74.  Jahrg.  (1894)  1  p.  12—23. 

Ho  haus,  Wilhelm:  Die  Bedeutung  Gregors  des  Grossen  als  liturgischer  Schrift- 
steller.   I.Teil:  Primus  Ordo  Romanus.    Progr.  des  Gymn.  Glatz  18S9.   (21  S.)   4. 

Hurch,  Job.:  S.  Gregorius  Magnus  O.  S.  B.  Vir  doctus,  monachus,  papa.  Ad 
centenarium  XIII.  electionis  oblatum.  In:  Studien  und  Mittheil uugen  aus 
dem  Benedictiner-  und  dem  Cistercienser-Orden  11  (1890)  p.  543—550. 

Jacoby,  Hermann:  Die  praktische  Theologie  in  der  alten  Kirche.  1890  siehe  B. : 
Cyrillus  hierosolymitanus. 

Johnson,  Henry:  Gab  es  zwei  von  einander  unabhängige  altenglische  Über- 
setzungen der  Dialoge  Gregors?     Inaug.-Dissert.  Berlin  1884.     (30  S.)     8. 

Kellett,  Prederick  William  :  Pope  Gregory  the  Great  and  his  relations  with  Gaul. 
[Cambridge historicalessays.  2].    Caiidiridge :  UntnrsityPrcsa  1889.   (120S.)   8.   2sh.6d. 

Kienle,  Ambros  :  Das  Hochamt  Gregors  des  Grossen.  Ein  liturgisches  Zeitbild 
nach  dem  Ordo  Romanus  I.  In:  Studien  und  Mittheilungen  aus  dem  Benedic- 
tiner- und  dem  Cisterzienser-Orden  6  (1885)  p.  40 — ^61. 

Koch,  Gregor:  Zum  Centenarium  Gregor  des  Grossen.  In:  Der  Katholik  70.  Jahrg. 
(1890)  2  p.  193—204. 

Krebs,  H. :  Die  angelsächsische  Übersetzung  der  Dialoge  Gregors.  In:  Anglia  2 
(1879)  p.  65—70. 

—  Zur   angelsaechsischen  Uebersetzuns-   der  Dialoge  Gregors.     In:    Anirlia  3  (1880) 

p.  70—73. 


Gregorius  Magnus.  389 


Gregorius  Magnus. 

Lampe,  Felix:  tjui  fuerint  Gregorii  Magni  papae  temporibus  in  imperii  byzantini 
parte  occidentali  exarchi  et  qualia  eorum  iura  atque  offlcia.  Dissert.  inaug. 
Berolint:  Muyir  &  MndUr  1892.     (1  Bl.,  42  S.)    8.  M.  1.20. 

Langen,  Joseph:  Gregor  der  Grosse.  In  des  Verf.  Geschichte  der  römischen 
Kirche  von  Leo  I.  bis  Nikolaus  I.    (Bonn  18S5)  p.  414—497. 

van  der  Lans,  Johannes  Komboldus:  Gregorius  de  Grootc.  Amsttrdam:  F.  H.  J, 
Btkhr  1890.     8.  F.  —.60. 

Maggie,  Giuseppe:  Prolegomeni  alla  storia  di  Gregorio  il  Grande  e  de'  suoi  tempi. 
Pmto:  Tip.  Contrucci  e  C.  1879.     (VIII  S.,  1  Bl.,  399  S.1    8.  L.  3.50. 

Mitzschke,  Paul:  Gregor  der  Grosse  und  die  Kurzschrift.  In:  Deutsche  Steno- 
graphen-Zeitung 5.  Jahrg.  (1890)  Nr.  4  p.  52 — .56.  Auszug  in:  Münchener  Blätter 
für  Stenographie  40  (1890)  p.  21. 

Momnisen,  Theodor:  Zu  den  Gregorbriefen.  In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft 
für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  17  (1892)  p.  ISO— 192. 

—  Die  Bewirthschaftung   der  Kirchengüter   unter  Papst  Gregor  I.     In:  Zeitschrift 

für  Social-   und  Wirthschaftsgeschichte  1   (1893)   p.  43—59.     Wiederholt   in   des 
Verf.  Juristische  Schriften  3  {Birlüt  1907)  p.  177—191. 
Morin,    Germain:    Le    röle    de    Saint    Gregoire    le    Grand    dans    la    formation    du 
röpertoire   niusical  de  l'eglise  latine,   ä  propos  d"un  recent  discours  de  Fr.  A. 
Gevaert.     In:  Revue  benedictine  7  (1890)  p.  ti2 — 70. 

—  En    quoi    consista    precisement    la   reforme    Grc^gorienne    du    chant    liturgique. 

Ebenda  p.  193—204. 

—  Les  temoins  de  la  traduction  Gregorienne.     Ebenda  p.  289 — 323. 

—  Examen   du   Systeme   substitue  |par  F.  A.    Gevaert   ä  la   tradition   Gregorienne. 

Ebenda  p.  337—369. 
Die  beiden  letzten  Titel  zusammen:  Les  veritables  origines  du  chant  gregorien, 
ä   propos   du  livre  de  Fran(;'ois  Auguste  Gevaert:    ,,Les  origines  du  chant 
liturgique    de   l'eglise   latine"    .   .  .     Extrait   de   la   Revue   benedictine    de 
Maredsous.     Suint-Girard  1890.     (74  S.;    8.     Übersetzt: 

—  Der  Ursprung  des  gregorianischen  Gesanges.    Eine  Antwort  auf  Gevaerts  Ab- 

handlung über  „den  Ursprung  des  römischen  Kirchengesanges"  von  G.  M. 
Deutsch  von  Thomas  Elsässer.  Paderborn:  F.  Schönimjh  1892.  (IV  S.,  1  Bl., 
90  S.)    8.  '  M.  2.80. 

—  La   liturgie   de  Naples   au  temps   de  Saint  Gregoire   d'apres  deux  evangeliaires 

du  septieme  siecle.     In:  Revue  b6n6dictine  8  (1891)  p.  481—493.  529—537. 

—  Le  Libellus  synodicus  attribue  par  Bede  ä  S.  Gregoire  le  Grand.    1894  siehe:  Beda. 

—  Le  „Libellus  Sj'nodicus"  de  S.  Gregoire.    Nouvelle  Solution.    In:  Kevue  benödic- 

tine  11  (1894)  p.  271—273. 

—  Temoignage  attribue  a  saint  Gregoire  touchant  son  oeuvre  niusicale.    Ebenda  12 

(1895)  p.  193. 

Nisard,  Theodore  [i.  e.  Theodule  Normand]:  L'archeologie  musicale  et  le  vrai 
chant  gregorien.  Ouvrage  posthume  de  Th.  N.  public  par  les  soins  de  Aloys 
Kunc.     Paris:  P.  Lethidkiu:  1890.     (VI  S.,  1  Bl.,  XIII,  429  S.)     8.  Fr.  15. 

Patroni,  Giuseppe:  S.  Gregorio  I  e  le  relazioni  tra  Chiesa  e  State.  In:  La  Scuola 
cattolica   e   la  Scienza   italiana.     Ser.  II,  anno  I  vol.  I  {Mihow  1891)  p.  360 — 370. 

v.  Pflu  gk- H  arttu  n  g,  Julius:  Papst  Gregor  der  Grosse.  In:  Beilage  zur  All- 
gemeinen Zeitung  1888  Nr.  211. 

Philipsen,  Henry:  Über  Wesen  und  Gebrauch  des  bestimmten  Artikels  in  der 
Prosa  König  Alfreds  auf  Grund  des  Orosius  (hs.  L.)  u.  der  Curu  Pastoralis. 
Inaug.-Dissert.  Greifswald  1887.     (1  Bl.,  47  S.)     8. 

Pitra,  Joannes  Baptista:  Analecta  novissima  spicilegii  solesmensis.  Altera  con- 
tinuatio.  Tom.  I.  De  epistolis  et  registris  romanorum  pontificum  disseruit 
J.  B.  P.  Ti/pis  Tusculanis  1885.  (Parisiis:  Rogtr  d  riitrnunitz).  (XIV  S.,  1  Bl., 
630  S.,  1  Taf.)    8. 

Piain e,    Franciscus    Beda:     De    Canonis    Missae    apostolicitate    cum    nova    dicti 
Canonis     explanatione     disquisitio     critico-liturgica.      In:     Studien    und    Mit- 
theilungen aus  dem  Benedictiner-  und  dem  Cistercienser- Orden  15  (1894)  p.  62  —  71. 
279—289.  407—418. 
3.    Probatur    S.    Gregorium   Magnum    nunquam    impugnasse    apostolicitatem 
Canonis  Missae.     6.  De  Canone  Missae  in  tribus  primis  Ecclesiae  seculis, 
et  de  S.  demente  eins  putativ©  auctore. 

—  Utrum  S.  Gregorius  Magnus  haberi  possit  tanquam  auctor  partitionis  psalmorum 

Breviarii  Romani.     1895  siehe:  Cassiodorius. 
Probst,   Ferdinand:    Das   gregorianische  Sacramentar.     In  des  Verf.  Die  ältesten 

römischen  Sacramentarien  und  Ordines  (Münskr  i.  W.   1892)  p.  297—385. 
Ragey,  P. :  Le  centenaire  de  Saint  Gregoire-Le-Grand.    In:  L' Universite  catholique. 

Nouv.  86r.  4  (1890)  p.  213—233. 


390  Scriptores  latiui.    D.    Gregorius  Magnus. 

Gregorius  Magnus. 

•Kobert,   Richard:  Papst  Gregor  und  die  Musik.    In:   Deutsche  Revue  15  ()890)  4 

p.  372—376. 
Rühl,  Franz:  Gregor.  Magn.  cod.  lips.  300.     1888  siehe:  Livius. 
•  Rühleniann,   Otto:   Über  die  Quellen  eines  altfranzösischen  Lebens  Gregors  des 

Grossen.     Inaug.-Dissert.  Halle  a.  S.  18S5.     (40  S.)     S. 
de  Santi,  Angelo:    S.  Gregorio  Magno,   Leone  XITI,  e  il  canto  liturgico.     In:   La 

Civiltä  cattolica  a.  i'>.     Vol.  9  della  serie  14«   (1891)  p.  7:33—742. 
Savini,  Francesco:    Se  il  Castrum  Aprutiense  delle  lettere  di  S.  Gregorio  Magno 

fu  l'odierna  Teraino  e  se  la  voce  Aprutiuni   servi   nel   primitivo   Medio   Evo   a 

denominare  la   cittä   di  Teramo,   ovvero    solo   il   suo   territorio.     Dissertazione 

storico-critica.    In:  Archivio  storieo  italiano  5.  Serie.  10  (1892)  p.  3 — 34. 
Saxton,  Austin  J. :    Saint  Gregory  the  Groat.    Loiulun:   Catholic  Tnäli  Society  (1892). 

(24  8.)     8.  'id. 

Seeley,  John  Robert:  Paul  Ewald  and  Pope  Gregory  I.    In:  The  onglish  hi.storical 

Review  3  (188S)  p.  295—310. 
(Snow,    Terence    Benedict):    Saint    Gregory    the    Great,    monk    of   the    Order    ol' 

St.    Benedict,    Pope,    Apostle   of  the   English.     A   sketch   written   for   his   V-,^'^ 

centenary,  September  3r.),  1890.     St.  Orifjorijs  ^loiinüiri]:  iJoiniside.    8. 
—  St.  Gregory  the  Great.    His  work  and  his  spirit.    [Heroes  of  the  cross].    London: 

.1    HofUjfS  1892.     (XII,  399  S.)     8.  3  sh,  6  d. 

Testa,  Oscar  Maria:  La  Chiesa  di  Napoli  nei  suoi  rapporti  con  papa  Gregorio  I. 

In  :  Rivista  storica  italiana  7  (1890)  p.  457— 4S8. 
The   centenary   of  St.  Gregory   the  Great   at   Downside.     With   the  three   sermons 

preached  on  the  occasion,  together  with  an  appeiidix,  giving  some  account  of 

the    catholic    churches    in    England    dedicated    to    St.    Gregory.     St.    (h-fz/orij's 

MoiuiHt(ry:  Doinifiiih   1890.     (56  S.)     8. 
Albert  Bu  ekler:    Über    „Gregor   der  Grosse    als   Papst".    —   John   Cuthbert 
Iledley:  Über  das  klösterliche  Leben  des  hl.  Gr.   —  Joseph  Rickabj-: 
Über  „Gr.  als  Apostel  Englands". 
Thiery:  Etüde  sur  le  chant  gregorien.    Toiiniai:  Jwp.  Iiesde'c,  Lcfcbvrc  et  C'ie.;  Bru(j<^: 

hup.  ilc  la  Socide  Sanit-Auynnliii,  Desclee,  ch  Broauer  et  6'ie.  1887.     (829  S.)     8.     Fr.lO. 
Thurston,    Herbert:    The  Mass  Book  of  St.  Gregory  the  Great.     In:   The  Month. 

A  catholic  Magazine  and  Review  88  (189  i)  p.  57—74. 
Travaglini,  Giovanni:  S.  Gregorio  Magno.    In  des  Verf.  I  papi  cultori  della  poesia 

(Lancümo  1887)  p.  23—30. 
Trentalle  .sancti  Gregorii ,   eine  niittelenglische  Legende.     In   zwei  Texten   heraus- 
gegeben  von   Albert   Kaufmann.     [Erlanger   Beiträge    zur    englischen   Philo- 
logie.    III].     }'Jrl(uif/(ii  «0  Ldpziij:   A.   iJn'cIitrt'sdie   Yerlcffshuclili.  Nuchf.   1889.     (1   BL, 

56^8.,  1  Bl.)    8.  M.  1.20. 

Tripepi,    Luigi:   Ragioni   e   fatti   ad    apologia   di   aleuni   papi.  Studi.     Roma:   Tip. 

(Jtyli  ArtitjiamlU  eli  s.  Giuseppe  1894.     (383  sT,  1  Bl.)    8. 

Darin:  S.  Gregorio  il  grande  e  le  dottrine  teologiche  (p.  S6 — 58).   La  letteratura 

classica  e   s.   Gregorio  I   (p.  59 — 76).     La   poesia   in  s.  Gregorio  il  grande 

(p.  140—157).    S.  Gregorio  I  e  un  giudizio  di  aleuni  avversarii  (p.  158 — 175). 

Varnhagen,  Hermann:  Die  Quelle  des  Trentalle  sancti  Gregorii.    In:  Anglia  13 

(1891)  p.  105-103. 
W. ,    A.:    Zur   Centenarfeier    des    heiligen    Papstes    Gregor   I.    des    Grossen.     In: 

Historisch-politische  Blätter  für  das  katholische  Deutschland  105  (1890)  p.  329—341. 
Wack,   Gustav:   Über   das  Verhältnis   von  König  Aelfreds  Übersetzung   der  Cura 

Pastoralis  zum  Original.    Inaugural-Dissert.  Greifswald  1889.    (1  Bl.,  58  S.)    8. 
Weyman,    Carl:     Die    vier    grossen    Kirchenlehrer.      1894    siehe    C.:    Scriptores 

ecclesiastici. 
Wisbaum,  Wilhelm:   Die   wichtigsten  Richtungen   und  Ziele   der  Thätigkeit  des 

Papstes   Gregors    des   Grossen.      Inaug.-Diss.    v.    Bonn.    Köln    1884.     (Leipzir;: 

0.  Furlt).     (1  Bl.,  50  S.)     8.  M. ']. 

Wolfsgruber,   Cölestin :    Die   vorpäpstliche   Lebensperiode  Gregors   des  Grossen. 

Nach  seinen  Briefen  dargestellt.    Progr.  des  Gj-mii.  zu  den  Schotten.  Wien  1886. 

(50  S.)    8.     Wiederholt  in: 
—  Gregor    der   Große.     Mit    zwei   Bildern.     Zweites    Tausend.     Ravinahurij :   IL   Käz 

(1890)  1893.     (XIV,  610  S.)    8.  M.  5. 

Wollschack,  Theodor:  Die  Verhältnisse  Italiens,  insbesondere  der  Langobarden 

nach  dem  Briefwechsel  Gregors  I.     Progr.  des  Gymn.  Hörn  18S8.     (28  S.)    8. 
Wülfing,    Ernst:    Durstellung    der    Syntax    in    König   Alfred's   Übersetzung    von 

Gregor's   des   Grossen  „Cura  Pastoralis''.     Erste  Hälfte.     Inaug.-Dissert.   Bonn. 

(Leipzig:  0.  Fori:)  1888.     (69  S.)    8.  M.  1.50. 

Zöckler,    Otto:    Das   Lehrstück    von    den    sieben    Hauptsünden.      4.    Gregor    der 

Große  u.  seine  nächsten  Nachfolger.    1893  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici. 


Gregorius  Turonensis.  391 


Gregorius  Turonensis.  Gregorii  Tui-onensis  opera  ediderunt  Wilhelmus 
Arndt  et  Bruno  Krusch  [et  Max  Bonnet].  [Monnmenta  Germaniae 
historica.  Scriptorum  rerum  merovingicarvirn  I  1.  2].  Hannoverae:  Hahn 
1884.  1885.     4.  M.  29.     Velinp.  43.50. 

Pars   I.     Historia  Francorum.     Insvint  IV  tabulae.     1884.     (VIII,  450  S.)  M.  14. 

Velinp.  M.  21. 
,     II.     Miracula  et  opera  minora.    1885.    (S.  451—964,  1  Taf.)    M.  15.  Velinp.  22.50. 
Liber  de  niiraeulis  beati  Andreae  apostoli.     Edidit  Mas  Bonnet. 

Gregoire  de  Tours  Histoire  des  Francs.  [Collection  de  textes  pour  servir 
ä  l'etude  et  ä  l'enseignement  de  Thistoire  2.  16].  2  vol.  Paris:  A.  Picard 
1886.  1893.     8.  Fr.  12.50. 

1.  Llvres  I— VI.     Texte   du  manuscrit  de  Corbie,  Bibliotheque  nationale,   ms.  lat. 

17655  avec  un  fac-simile  publiö  par  Henri  O  nie nt.    1883.    (XXXIl,  235  S.).   Fr.  7. 

2.  Livres    VII— X.      Texte    du    manuscrit    de    Bruxelles,    Bibliotheque    royale    de 

Bruxelles,  ms.  9403.    Avec  index  alphabetique  publie  par  Gaston  Collen.    1893. 

(Vlir,  241  S.,  1  Bl.)  Fr.  5.50. 

Gregorii  turonensis  passio  VII  dormientium  apud  Ephesum  edidit  Bruno  Krusch. 
fExcerpta  ex  Analectis  BoUandianis  12  (1893)  p.  371—387].  Bmxdlis:  Typ.  Polleiuiix  et 
Ceaterick  1893.     (19  S.)     8. 

Zehn  Büciier  Fränkischer  Geschichte  vom  Bischof  Gregorius  von  Tours 
übersetzt  von  Wilhelm  von  Giesebrecht.  [Die  Geschichtschreiber 
der  deutschen  Vorzeit.  6  Jahrh.  Bd.  IV.  V].  Leipziq :  Franz  IhincUr 
(.Jetzt:  D'.ß-sthe  Buchh.)  1878  (1887).     8.  M.  9.50. 

Erster  Bd.  1.— G.  Buch.     2.  Aufl.     (XLVIII,  Kö-^  S.,  1  Tab.)  M.  5. 

Zweiter  Bd.  7.  — 10.  Buch.     (Als  Anhang  Sagen  aus  Fredegar  und  der  Chronik  der 

Frankenkönige).     2.  Autt.     (VI,  362  S.)  M.  4.50. 

...4.  vollkommen  neubearbeitete  Auflage  von  Siegmund  Hell  mann. 
[.  .  .  2  Gesamtausgabe.  8J.     Ebenda  1911.     8. 

1.  Band.     1.— 4.  Buch.     1911.     (LVII,  253  S.  mit  1  Stammtafel).  31.  5.60. 

de   Behault    de    Dornon,   Armand,   et   de   Loe,    Alfred:   En   quel   lieu   faut-il 

placer  le  Dispargum,  sejour  de  Clodion,  indiquö  par  Gregoire  de  Tours?   Aiirirs: 

de  BarUr  1893.     (13  S.)     8. 
Bonnet,  Max:  Agnaphus.     1885  siehe:  Venantius  Fortunatus. 

—  A  ou  ab.     In:  ßevue  de  philologie  10  (1886)  p.  11. 

—  Codex  A  2  der  Historia  Francorum  von  Gregor  von  Tours.    1887  siehe:  Br.  Krusch. 

—  Le  latin  de  Gregoire  de  Tours.    These.    Paris:  HaclxUe  et  Cü.  1890.    (2  Bl.,  787  S.)    8. 

Fr.  15. 

—  Mane   femininum.     In:  Archiv   für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  7 

(1892)  p.  563. 

—  und  Krusch,  Bruno:  Zu  Gregor  von  Tours.    In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft 

für  ältere  deutsche  Geschiohtskunde  17  (1892)  p.  199-201.  201—203. 
üelisle,  Leopold:   Un  nouveau  manuscrit  des  livres  des  Miracles  de  Gregoire  de 

Tours.     In:  Melanges  Julien  Havet  (Paris  1895)  p.  1—8,  1  facs. 
Fustel   de   Coulanges,   Numa  Denis:    De  l'analyse  des  textes  historiques.     In: 

ßevue   des   questions   historiques   41    (1887)   p.   1—35.     Dazu:   Lettre   de   Gabriel 

Monod  et  Replique  de  F.  d.  C.  p.  540—553. 
de  J.,  .J. :   Le  Machao   de  Gregoire   de  Tours   retrouvö:    origine   et   fondation  de  la 

ville  de  l'Isle  (Vauclausö).     ('iirpentras:  P.  Toumtfe  1882.     (38  S.)    8. 
Krusch,  Bruno:  Zu  den  Handschriften  des  Gregor  von  Tours.    In:  Neues  Archiv 

der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  11  (1886)  p.  629. 

—  Zu  Gregors  Schrift  ,De  cursu  stellarum".     Ebenda  12  (1887)  p.  303—308. 

—  Codex  A  2  der  Historia  Francorum  von  Gregor  von  Tours.    Erklärung  von  Max 

Bonnet  und  Entgegnung  von  Br.  Kr.     Ebenda  p.  309 — 314. 

—  Zu    M.    Bonnets    Untersuchungen    über    Gregor    von    Tours.     Ebenda    IG    (1891) 

p.  432—434. 

—  Zu  Gregor  von  Tours.     1892  siehe:  M.  Bonnet. 

Kurth,  Godefroid:  Saint  Gregoire  de  Tours  et  les  etudes  classiques  au  VI»  siecle. 
In:  Revue  des  questions  historiques  24  (1878)  p.  586-593. 

—  Les  sources  de  l'histoire  de  Clovis  dans  Gregoire  de  Tours.    In:  Congres  scientifi- 

que  international  des  Catholiques  1888.     Tome  2  {Paris  1888)  p.  339—386. 
Le  Mire,  Paul-Noel:  Etudo  archeologique  sur  Gregoire  de  Tours.    [Aus:  M6moires 

de  la  Societe  d'emulation  du  Jura  2»  Serie  III  (1877)  p.  .377-467].    Lons-lt- Saunier 

1878.     (71  S.)     8. 
Longnon,    Auguste:    Description   topographique  de  la  Gaule  d'apres  Gregoire  de 

Tours.    In  des  Verf.  Geographie  de  la  Gaule  au  VI»  siecle  (Paris  1878)  p.  153—622. 
Manitius,   Max:    Zur  Frankengeschichte  Gregors   von  Tours.     In:   Neues  Archiv 

der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  21  (189f))  p.  549—557. 


392      Scriptores  latini.    D.    Gregorius  Turonensis  —  Hadrianus. 

Gregorius  Turonensis. 

Mari  nie,  .Tohannes  Evangelista:  Wie  stand  es  mit  dem  Breviergebete  vor  1300 
Jahren?  oder:  lieber  das  neuaufgefundene  Werk  des  hl.  Gregor,  Bischet  von 
Tours:  ,De  cursu  stellarum ,  ...  ecclesiastiois".  Als  Beitrag  zur  Geschichte 
und  Gebetsweise  des  Breviers  im  VI.  Jahrhundert  kurz  bearbeitet  und  mit- 
getheilt.     In:   Theologisch-praktische   Quartal-Schrift  3.5   {Linz  1882)  p.  286— 29-2. 

Omont,  Henri:  Manuscrits  en  lettres  onciales  de  l'Historia  Francorum  de  Gregoiro 
de  Tours.  In:  Notices  et  documents  publiüs  pour  la  societe  de  l'histoire  de 
France  (Paris  1884)  p.  3—18. 

—  Une  edition  de  l'^Histoire  ecclesiastique  des  Francs"  de  Gregoire  de  Tours, 
prepar^e  par  le  P.  Gilles  Bouchier  au  XVII'=  siecle.  In:  Bibliotheque  de  Tii-cole 
des  chartes  55  (1894)  p.  515—518. 

Osterhage,  Georg:  Bemerkungen  zu  Gregors  von  Tours  kleineren  Schriften. 
Progr.des  Humboldts-Gymn.  Dnlin:  R.  fluerfnir  {Jetzt  ■.Weklmann)  1895.  (28  S.)  4.  M.  1. 

Pattison,  Mark:  Gregory  of  Tours.  (1845).  In:  Essays  by  the  late  M.  P.  1  {Oxjor.l 
1889)  p.  1—29. 

Prost,  Auguste:  Saint  Servals.  Examen  d'une  correction  introduite  ä  son  sujet 
dans  les  dernieres  editions  de  Gregoire  de  Tours.  In:  Memoires  de  la  Societe 
nationale  des  antiquaires  de  France.     5°  Serie  10  (1889)  p.  183—294. 

Proii,  Maurice:  Examen  de  quelques  passages  de  Gr6goire  de  Tours  relatifs  k 
l'application  de  la  peine  de  mort.  In:  Etudes  d'histoire  du  moyen  äge  dediees 
h  Gabriel  Monod  {Puris  1896)  p.  1—9. 

Schmitz,  Wilhelm  siehe  K.  Sittl. 

von  Schubert,  Hans:  Gregor  von  Tours.  In  des  Verf.  Die  tJnterwerlung  der 
Alamannen  durch  die  Franken  {Slriixsljuri/  1884)  p.  126 — 152. 

Sittl,  Karl:  Crumelum?  [Gregor,  tur.  p.  810.  8  Kr.].  In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikographie  und  Grammatik  3  (1886)  p.  286.  Vgl.  Wilhelm  Schmitz  ebenda 
p.  387. 

Urbat,  Richard:  Beiträge  zu  einer  Darstellung  der  romanischen  Elemente  im 
Latein  der  Historia  Francorum  des  Gregor  v.  Tours.  Inaug.-Dissert.  Königs- 
berg i.  Pr.:  (Koch)  1890.  (63  S.)  8.  M.  1. 
Grillius.  Schepss,  Georg:  Za  Grillius.  In  :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  48 
(1893)  p.  482—483. 

Thomas,  Emile:  Note  sur  un  Gemblacensis  aujourdhui  ä  Bruxelles,  No.  .5348—5352, 
XII"  S.     1884  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

Hadriani   reliquiae.     Particula   I   edidit  Sebastianus   Dehn  er.     Dissert. 
inaug.     Bonnae:  (Behrendt)   1888.     (43  S.)    8.  M.  IM. 

[Edictum  militare  Hadriani].     In:  Corpus  inscriptionum  latinaruiu  VIII  1  {Berolini  1881) 

Nr.  2532. 
Hadriani   imper.   epigrammata,    s.  Anthologia   graeca   ed.   Hugo   Stad tmueller.     1906 

(I  1  p.  231). 
Hadriani  laudatio  Matidiae.    Herausgegeben  von  Sebastian  Dehner.    Progr.  des  Gymn. 

Neuwied  1891.     (10  S.)    4. 
T(!)  Aelius  Hadrianus.     Fragmenta   librorum   de   vita   sua   recensuit  Hermannus  Peter 

in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  {Lijisiiic  18S3)  p.  324 — 325. 
Rescrit  d'Hadrien   sur   la   nomination   du    directeur  du  College  d'Epicure  ä  Athenes  (an 
121  ap.  J.-C).    In:    Textes  de  droit  romain  publies  et  annotees   par   Paul  Fredöric 
Girard  {Paris  1895)  p.  158—160. 

Zuerst  veröffentlicht  von  Stephanos  A.  Kovi^iarordtjc  (EmyQwpal  f;  l4  5^i;voJv)  in: 
'Ecp'jiifnig  iin/aioXoytxi'].  JJfolodog  7i)it>]  (1890)  Sp.  142—150.  Vgl.  Hermann  Diels 
unter  A.:  Scriptores  philosophi  (I  1  p.  141).  Theodor  Mommsen:  Zu  der  Rechts- 
stellung der  athenischen  Professoren  in  der  römischen  Kaiserzeit.  In  :  Zeitschrift 
der  Savigny-Stiftiing  für  Rechtsgeschichte  12  (1892)  Romanistische  Abtheilung 
p.  152 — 154.  R.  Dareste  (unter  den  Erläuterungen). 
Hadrianus    [vel    Traianus].     Recensuit    Alexander    Riese.      1869.    21894    in:    Anthologia 

latina  I  1  Nr.  392.  393. 
Hadrianus.      Recensuit    Aemilius    Baehrens    in:    Poetae    latini    minores    {Lipxiuc   1882) 

p.  111—114. 
Hadrianus   Imp.,    s.   Fragmenta  poetarum   romanorum   collegit   Aemilius   Baehrens. 

1886  (p.  21). 
Hadrien,    s.  Textes   d'auteurs   grecs   et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 
Reinach.     1895  (I  1  p.  67). 

Allard,    Paul:    Le  rescrit  ä  Minicius  Fundanus  et  les  premiers  apologistes.     1885 

siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
Dareste,    Rodolphe:     ün    rescrit    de    l'empereur    Hadrien.      In:    Nouvelle    revue 

historique  de  droit  fran<jais  et  etranger  16  (1892)  p.  622  —  624. 
Doublet,    Georges:    Notes    sur   les    oeuvres    litteraires    de    l'empereur    Hadrien. 
Toulouse:  Impr.  A.  Chamin  et  fils  1893.     (33  S.,  1  Bl.)    8. 


Hadrianus  —  Hegesippus.  39S 

Hadrianus. 

Dubois,  Marcel:  Lettres  de  l'empereur  Hadrien  au  conseil  et  au  peuple  d'Asty- 
palaea.     In:  Bulletin  de  correspondance  hellenique  7  (1883)  p.  405 — 407. 

Dürr,  Julius:  Die  Reisen  des  Kaisers  Hadrian.  I.  Einleitung.  Die  Quellen. 
Inaug.-Dissert.  v.  Leipzig.  Wioi:  ('.  CitroM's  Solm  1880.  (.30  S.)  8.  Vollständig 
in:  Abhandlungen  des  archiiologisch-epigraphischen  Seniinares  der  Universität 
Wien  2.     Khmda  1881.     (1  BI.,  124  S.,  1  Tab.)     8.  M.  4.80. 

Everett,  William:  Hadrian's  ode  to  his  soul.  In:  The  Atlantic  Monthly  74  (1894) 
p.  669—671. 

Eyssenhardt,  Franz:  Hadrian  und  Florus.     1882  siehe:  Florus. 

Funk,  Franz  Xaver:  Hadrian's  Rescript  an  Minucius  Fundanus.  In:  Theologische 
Quartalschrift  61  (1879)  p.  108  —  128  und  erweitert  in  des  Verf.  Kirchengeschicht- 
liche Abhandlungen  und  Untersuchungen  1  (Puihrhurn  1879)  p.  3.30—345. 

de  Geer,  Barthold  Jacob  Lintelo :  Hadrianus  tegenover  de  rechts wetenschap  van 
zijnen  tijd.  In:  Verslagen  en  Mededeelingen  der  kon.  Akademie  van  Weten- 
schappen.     Afdeeling  Letterkunde  2  Reeks  8  {Aiiisterihiiii  1878)  p.  344 — 356. 

Goetz,  Georg:  De  divi  Hadriani  sententiis  et  epistulis  commentarioluni.  J.  schol. 
hib.     JoKu:  n.  Xdimhuliii  1892.     (S.  III— VIII).     4.  M.  —..50. 

Gregorovius,  Ferdinand:  Der  Kaiser  Hadrian.  Gemälde  der  römisch-hellenischen 
Welt  zu  seiner  Zeit.  Zweite  neugeschriebene  Auflage.  Stuttrjurt:  J.  Cr.  CoUa'scIit, 
Burlihiiiiffhiiiff  (1851)  1884.     (X,  505  S.)     8.  M.  10. 

Hertz,  Martin:  Die  Reisen  des  Kaisers  Hadrian.  In:  Nord  und  Süd  49  (1889) 
p.  387—395. 

Hitzig,  Hermann  Ferdinand:  Die  Stellung  Kaiser  Hadrians  in  der  römischen 
Kechtsgeschichte.    Antrittsrede...  Zürüh:  Fr.  SchuUhess  1892.   (24  S.)   8.    M.  — .80. 

Lintelo  de  Geer,  B.  J.  siehe  de  Geer,  B.  J.  L. 

Plew,  Johannes:  Quellenuntersuchungen  zur  Geschichte  des  Kaisers  Hadrian  .  .  . 
1890  siehe  B. :  Dio  Cassius. 

Radet,  Georges:  Lettres  de  l'empereur  Hadrien  ä  la  ville  de  Stratonicee-Hadria- 
nopolis.  In:  Bulletin  de  correspondance  hellenique  11  (1887)  p.  108 — 126.  Appen- 
dice  p.  12ö— 128. 

Rönsch,  Hermann:  Zu  Hadriani  reliquiae.  In:  Berliner  philologische  Wochen- 
schrift 4  (1884)  Nr.  38  Sp.  1178—1180.  Wiederholt  in  des  Verf.  CoUectanea 
philologa  (BraiKii  1891)  p.  270—271. 

Wiedemann,  Alfred:  La  lettre  d'Adrien  ä  Servianus  sur  les  Alexandrins.  In: 
Le  Museon.     Revue  internationale  5  (1886)  p.  456 — 465. 

Wölfflin,  Eduard:  Epigraphische  Beiträge.    1886  siehe:  Augustus. 

Q.  HateriUS.  Cima,  Antonius:  De  Q.  Haterio  oratore.  In  des  Verf.  Saggi  di 
studi  latini  (Firenze  1889)  p.  87 — 104.  „Si  ristampa  modiflcato  nella  forma  e  nella 
sostanza"  in  des  Verf.  Analecta  latina  (Mihinu  1901)  p.  31—43. 

[Hegesippus.  Joseph us  latinus].  Flavii  Josephi  opera  ex  versioDe 
latina  antiqua  edidit  .  .  .  Carolus  Boyaen.  VI.  De  Judaeorum  vetu- 
state  sive  contra  Apionem  libri  II.  1898  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  y?). 

Sancti  Ambrosii  mediolanensis  episcopi  de  excidio  urbis  hierosolymitanae  libri  quinque 
e   Josepho   Flavio.     In:    Sancti  Ambrosii  .  .  .  opera   omnia  .  .  .  curante   Paulo    Angelo 
Ballerini  6  (Mediohuii  1883)  Sp.  9—260. 
Historiae  de  e.xcidio  hierosolymitanae  urbis  anacephalaeosis,  id  est  omnium  pene  quae 

in  superioribus  dicta  sunt  libris  recapitulatio.     Ihichin  Sp.  259 — 272. 
Fl.  Josephus,  s.  The  Palaeographical  Society.     [138].     1873  —  1883  (C. :  CoUectiones  p.  2). 
[Reste  einer  metrischen  Bearbeitung  des  sogenannten  Hegesippus  von  Josephus'  jüdischem 
Krieg]  von  Ernst  Dumm  1er.    In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche 
Geschichtskunde  7  (1882)  p.  608—613. 

Caesar,    Julius:    übservationes    nonnuUae    de    Josepho    latino,    qui    Hegesippus 

vocari  solet,  emendando.     I.  1.  hib.  Marburgi  1878.     (S.  III— XIV).     4. 
Ihm,   Maximilianus:   De  Hegesippi   qui   dicitur   de  hello  iudaico  libris  V.     In  des 

Verf.  Studia  ambrosiana  (Upsiiic  1889.  1890)  p.  61-68. 
Kaiinka,  Ernst:  Ad  Josephum  latinum.     1894  siehe  C. :  Scriptores  (p.  52). 
Klebs,   Elimar:    Eine   antike   Benutzung   des  Curtius  Rufus.     1892  siehe:    Curtius 

Rufus. 
—  Das  lateinische  Geschichtswerk  über  den  jüdischen  Krieg.  In:  Festschrift  zum 
50jährigen  Doctorjubiläum  Ludwig  Friedlaender  dargebracht  (Leipzig  1895) 
p.  210—241. 
Rönsch  ,  Hermann:  Die  lexicalischen  Eigenthümlichkeiten  der  Latinität  des  sogen. 
Hegesippus.  In:  Romanische  Forschungen  1  (1883)  p.  256 — 321.  Wiederholt  in 
des  Verf.  CoUectanea  philologa  (lirtniin  1891)  p.  32—89. 


394  Scriptores  latini.    D.    Hegesippus  —  Hieronymus. 

Hegesippiis. 

Rönsch,  Hermann:  Ein  frühes  Citat  aus  dem  lateinischen  Hegesippus.  In:  Zeit- 
schrift für  wissenschaftliche  Theologie  2t)  (1883)  p.  2e9— 241.  Wiederholt  in 
den  Collectanea  p.  256—257. 

Traube,  Ludwig:  Zum  lateinischen  Joseplius.  In:  Rheinisches  Musevim  für 
Philologie  39  (1884)  p.  477-478. 

Vogel,  Friedrich:  'Onoiörtjzeg  sallustianae.     1878  siehe:  Sallustius. 

—  De  Hegesippo,  qui  dicitur,  Josephi  interprete.    Dissert.  inaug.  monac.   Krlanf/in : 

A.  T)iiclnrt  1880.     (1  BL,  61  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  1.50. 

—  Ambrosius  und  der  Übersetzer  des  Josephus.     1883  siehe:  Ambrosius. 

—  Zu  Hegesippus.     In:  Romanische  Forschungen  1  (1883)  p.  415—417. 

Zingerle,  Anton:  Fragmente  des  sogenannten  Hegesippus  in  der  Universitäts- 
bibliothek in  Innsbruck.  In:  Anzeiger  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften. 
Philosophisch-historische  Classe  31  (1694.   ^Vün  1895)  p.  41—43. 

Helii  Mauri  fragmentum  recensuit  Hermannus  P  e  t  er  in :  Historicoruni  romanorum 
fragmenta  (Lipsütc  1883)  p.  330—331. 

Helvidius.     Zahn,  Theodor :  Die  hauptsächlichsten  Ansichten  über  die  Brüder  Jesu . 

§  8.  Helvidius.     1900  siehe  B. :  Epiphanius  cyprius. 
Helvidius   Priscus.     Manoini,  Carmelo:  Storia  di  Elvidio  Prisco.    In:  Societa 

r.   di  Napoli.     Atti   della   r.  Accademia   di    archeologia,   lettere   e   belle   arti  11   (1883) 

Parte   1   p.   59—153.     12   (1887)   Parte    1   p.   1—150.     13  (1887—88—89;   J^npoli  1889)   Parte  2 

p.  1— ISO. 
C.  Helvius   Cinna  siehe:  Cinna. 
L.   Cassius  Hemina  siehe:  Cassius. 

[Her  a  cl  i  a  ni  altercatio].  Altercatio  Heracliani  laici  cum  Germinio  episcopo 
sirmiensi  .  .  .  zum  ersten  Mal  herausgegeben  von  Carl  Paul  Caspari.  1883  siehe  C: 
Scriptores  ecclesiastici  (p.  60). 

HeraclivTS.  En  Praediken  over  Matth.  14,  23—31,  forfattet  af  Presbyteron  Heraclius, 
en  Discipel  af  Augustin  .  .  .  Af  Carl  Paul  Caspari.  18S5  siehe  C. :  Scriptores 
ecclesiastici  (p.  59). 

Eusebius  Hieronymus.  Sancti  Eusebii  Hieronymi  stridonensis  presbyteri 
opera  omnia  post  monachorum  ordinis  s.  Benedicti  e  congregatione 
s.  Mauri,  sed  potis-simum  D.  .Joannis  Martinaei,  recensionem,  . . .  illustrata 
studio  et  labore  Vallarsii  et  Maffae  II  Veronae  presbyterorum,  editio 
Parisiorum  novissima,  iuxta  secundam  ab  ipsis  Veronensibus  iteratis 
curis  recensitam  typis  repetita,  accurante  et  denuo  recognoscente  Jacobo 
Paulo  Migne.     Parisiis:  Garnier  fratres  (1845).     8. 

Tomus  secundus.     [Patrol.  lat.  23].     (184.5)  1884.  Fr.  10. 

Tomus'quintus.     [Patrol.  lat.  25].     (184.5)1884.  Fr.  10. 

Tomus  septimus.     [Patrol.  lat.  261-     (1845)  1885.  Fr.  10. 

Oeuvres  completes  de  saint  Jerome,  traduites  en  fran^ais  et  annotees 
par  Jean-Francois  Bareille,  renfermant  le  texte  latin,  soigneusement 
revu,  et  les  meilleurs  notes  des  diverses  editions.  18  vol.  Paris iVives 
1878—1885.     8.  Fr.  516. 

S.  Eusebii  Hieronymi  opera.  I.  Epistulae.  Recensuit  Isidorus  Hilberg. 
1910  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  54). 

Hieronymi  Chronicon.  Codex  bernensis  n.  219.  In:  Exempla  codicum  latinorum 
litteris  maiusculis  scriptorum.  Supplementum  continens  tabulas  LI— LXII.  Ediderunt 
Carolus  Zangemeister  et  Guilelmus  Watt  enb  ach  {Hciihntrffae  1879).     Tab.  59. 

St.  Jerome's  Chronicle  of  Eiisebius,  s.  The  Palaeographical  Society  1884—1894  (C. :  Collec- 
tiones  p.  2). 

Sancti  Hieronymi  Presbyteri  ...  Comm  ent  ar  ioli  in  Psalmos.  Edidit  .  .  .  Germanus 
Morin.     1895  siehe  A. :  Anecdota  Maredsolana  III  1  (I  1  p.  3). 

Sanctus  Hieronymus  et  IVIagister  Moyses  de  Graecia.  Edidit  Joannes  Baptista  Pitra 
in  :  Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  (Puristys-Rowne  1888)  p.  125—134. 

Sancti  Hieronymi  de  viris  illustribus  über  singularis;  vitae  s.  Pauli 
primi  eremitae .  s  Hilariouis  eremitae,  Malchi  monaci,  et  epistolae 
selectae  cum  adnotationibus  Joannis  T  a  m  i  e  1 1  i  i.  Editio  decima  prima. 
Awjustae  Tarn::  Ex  off.  aalesiana  (1877 -)  1905.    (260  S.)    8.  L.  —.80. 

Hieronymi  de  viris  illustribus  über.  Accedit  Gennadii  catalogüs  virorum 
inlustrium  ex  recensione  Gruilelmi  Herdingii.  Lipsiae:  K.  G.  Teubner 
1879.    (XLIV,  112  S.)    8.  M.  2.40. 


Hieronymus.  395 


H  i  e  r  o  n  y  m  u  s. 

Sti.  Eusobii  Hieronymi  stridonensis  Presbyter!  De  Viris  lUustribus  Liber  ad  üextrum 
Praetorio  Praefectiim.  (Text  nach  Vallarsi).  Von  Stanislaus  von  Sychowski.  1894 
siehe  unten  die  Erliiuterungsschriften. 

Hieronymi  presbyteri  libri  de  viris  inhistiihus  c.  1—78  herausgegeben  von  Carl  Albrecht 
Bernoulli  in  des  Verf.  Der  Schriftstellerkatalog  des  Hieronymus  (1895). 

Hieronymus  und  Gennadius  de  viris  inlustribus.  Herausgegeben  von 
Carl  Albrecht  Bernoulli.  Mit  2  Tafeln  in  Lichtdruck.  [Sammlung 
ausgewählter  kirchen-  und  dogmengeschichtlicher  Quellenschriften.  11]. 
Freibnrq  i.  B.  und  Leipziq:  Akad.  Verlagsb.  von  J.  C  B.  Mohr  {F.  Sichecl:) 
1895.    (LVI,  98  S.)    8.       '  M.  2.80. 

Hieronymus  liber  de  viris  inlustribus.  Gennadius  de  viris  inlustribus 
herausgegeben  von  Ernest  Cushing  R  i  c  h  a  r  d  s  o  n.  In :  Texte  und 
Untersuchungen  zur  Geschichte  der  altchi-istlichen  Literatur  XIV  1 
(Leipzig  1896).     LXXII,  102  S.     8. 

[Hieronymi   presbj'terij   Di mensu ratio   provinciarum   reoensuit  Alexander  Riese. 

1878  siehe  C:  (Scriptores)  geographica 

Hieronymi  de   situ  et  nominibus  locorum  hebraicorum  liber  edidit  Paulus  de 

Lagarde  in:  Onomastica  sacra  alterum  edita  {Ootf/iif/ue  1887)  p.  117 — 190. 
Lettres  choisies  de  saint  Jeröme.     Nouvelle  traduction  francjaise  avec  le  texte  latin  par 

F.  Lagrange.     (1870)  1888  siehe  unten  die  Übersetzungen. 
Epistulae.     Et  Hieronymus   tillagt  Brev  .  .  .    Liber  Hieronymi   ad  quendam.     Af  Carl 

Paul  Caspari.     1885  siehe  C:  .Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 
Et   anonymt  Brev,    som   staar   mellem   et  Brev  af  Hieronymus  (ad  Nepotianum)  ...     Af 

Carl  Paul  Caspari.     1885  siehe  ebenda. 
S.  Hieronymi   Peregrinatio   Sanctae   Paulae   [404]   ediderunt  Titas  Tobler   et  Augustus 

Molinie r.     1879  siehe:  Itinera  Hierosolymitana. 
Paula  et  Eustochium  de  locis  sanctis  [386]  ediderunt  Titus  Tobler  et  Augustus  Molini  er. 

1879  siehe:  Hinera  Hierosolymitana. 

Hieronymi  liber  interpre tat ionis  hebraicorum  Dominum  edidit  Paulus  de 
Lagarde  in:  Onomastica  sacra  alterum  edita  (Gotfingae  1887)  p.  25—116. 

Marty rologium  hieronymianum  e  codice  trevirensi  nunc  primuni  editum.  In:  Ana- 
lecta  boUandiana  2  (1883)  p.  7—34. 

Martyrologium  Hieronymianum  ad  fidem  codicum  adiectis  prolegomenis 
edidervtnt  Johannes  Eaptista  de  Rossi  et  Ludovicus  Duchesne  in: 
Acta  öanctorum  Novembris  tom.  2  pars  1  {BrnxdUs  1894).  (LXXXII, 
195  S.)     2. 

Novum  Test  amen  tum  Domini  nostri  Jesu  Chi-isti  latine  secundum 
editionem  sancti  Hieronymi  ad  codicum  manuscriptorum  fidem  recensuit 
Johannes  Wordswort h  in  operis  societatem  adsumto  Henrico  Juliano 
White.  Pars  prior  —  Quattuor  evan^elia.  Oxonii:  E  iiipom'nplwo 
darendoniano  {Londini  et  Novi  Eboraci :  H.  Frowde)  1S89—  1 898.  (XXXVIII, 
779  S.)    4.  £  2.     12  sh.  6  d. 

.  .  .  Partis  secundae  fasciculus  primus.  Actus  apostolorum.  1905.  (XVI, 
S.  1—228).     4.  12  sh.  6  d. 

Vetus   T  es t  amentum.    Probe  einer  neuen  ausgäbe  der  lateinischen  übersezungen 

des   alten   testaments.     Vorgelegt  von   Paul   de   Lagarde.      (löttiii.rjcn:   Dülerich's  Sorf. 

1885.     (48  S.)    8.  M.  2. 

S.  Hieronymi  Presbyteri  Tractatus  sive  Homiliae  in  Psalmos,  in  Marci  evangelium 

aliaque    varia    argumenta    ...    Edidit    Germanus    Morin.      1897    siehe    A. :    Anecdota 

Maredsolana  III  2  (I  1  p.  3). 
S.  Hieronymi  Presbyteiü  Tractatus  sive  Homiliae  in  Psalmos  XIV.    .  .  .  edidit  Germanus 

Morin.     1933  siehe  ebenda  III  3. 
S.   Hieronymi    in   Esaiam    tractatus   duo   et  graeca   in   psalmos   fragmenta.     Edidit 

Gernianus  Morin.     1903  siehe  ebenda. 
Des  Hieronymus  U  eher  tragung  der  griechischen  Ueber  Setzung  des  Job.    Von 

Paul  de  Lagarde.     In  des  Verf.  Mitthoilungen  2  (Oöttingen  1887)  p.  189—237. 

Das  Buch  Hiob  (1,  1 — 38,  16)  in  Hieronymus's  Uebersetzung  aus  der 
alexandrinischen  Version  nach  einer  St.  Gallener  Handschrift  saec.VIII 
von  Carl  Paul  Caspari.  (Christiania  Videnskabs-Selskabs  Forhand- 
linger  1893.    No.  4).    Christkinia:  (J.  D>/Inrad)  ISdS.    (108  S.)    8.    M.  2.30. 


396  Scriptores  latini.   D.   Hieronymus. 

Hieronymus. 

Sulpicii  Severi  opuscula  de  s.  IMartino  episcopo  turonensi  et  s.  Eusebii 
Hieronymi  Stridonensis  presbyteri  vitae  s.  Pauli,  S.  Hilarionis 
et  Malchi  monachorvTm.  [Sanct.  patr.  opusc.  sei.  ad  usum praesertim 
studiosonim  theologiae.  XLVIII.  Edidit  et  commentariis  auxit  Hugo 
Hurterl.    Oeniponti:  Lihr.  ac.  Warjneriana  V6'6b.    (317  S.,  3  S.  ungez.)    8. 

_^^_^  M.  1.50. 

Preces  Veterum,  sive  orationes  devotae  ex  operibus  Hieronymi . . .  Collegit 
et  edidit  Joannes  F.  France.     (1872)  1887  siehe:  Augustinus. 

Morceaux  choisis  des  Peres  de  l'eglise  latine  .  .  .  par  Jean  Felix  ^'ourrisson.  (1874) 
1889  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 

Prose  scelte  di  s.  Girolamo  dottore  della  Chiesa  con  note  italiane  tratte 
la  maggior  parte  da  quelle  di  Gioacchino  Ventura.   Torino :  Morietti.    8. 

Ad  uso  delle  scviole  di  seconda  e  terza  ginnasiale.     1885. 

Ad  uso  delle  scuole  di  terza  e  quarta  ginnasiale.     (1878)  1899. 

Les  Peres  de  l'eglise  latine.  Morceaux  choisis  avec  notices  et  notes  par 
l'abbe  Vuillaume.  Premiere  livraison,  comprenant  les  extraits  de 
Saint  Jerome  et  de  saint  Augustin.  Spedition.  Faris :  Poussielque  frcres 
(1880)  1896.    (72  S.)    8. Fr.  —.50. 

Brief  an  Lata  und  an  Gaudentius.  Von  Hieronymus.  —  Buch  über  die  Unterweisung 
der  Unwissenden.  Von  Augustiniis.  Übersetzt  und  erläutert  zunächst  für  Geistliche 
und  Lehrer  von  Konrad  Ernesti.  Zweite  Auflage.  [Sammlung  der  bedeutendsten 
pädagogischen  Schriften  ...  3].   Paderborn:  F.  Schöningh  (1889)  1902.   (VII,  132  S.)  8.  M.— .9U. 


The  principal  works  of  St.  Jerome.  Translated  by  William  Henry  Fremantle  witli 
the  assistance  of  George  Lewis  and  W.  G.  Martley.  1893  siehe  A. :  Scriptores 
ecclesiastici  (I  1  p.  87). 

Jerome's  Apology  against  Rufinus.  Translated  .  .  .  by  William  Henry  Fremantle. 
1893  siehe  ebenda  (I  1  p.  86). 

The  pilgrimage  of  the  holy  Paula  bv  St.  Jerome.  Translated  by  Aubrey 
Stewart,  and  annotated  by  Charles  William  Wilson.  [Palestine 
Pilgrims'  Text  Society.  2].  ^London:  I,  Adam  Street,  Adelphi  1887. 
(VIII,  16  S.)    8. 

The  letter  of  Paula  and  Eustochium  to  Marcella,  about  the  holy  places. 
(886  a.  d.).  Translated  bv  Aubrey  Stewart  and  annotated  by  Charles 
William  Wilson.  [Palestine  Pilgrims'  Text  Society.  12].  "^  London : 
1.  Adam  Street,  AdeJphi  1889.     (16  S.)    8. 

Jerome  and  Gennadius.  Lives  of  illustrious  man.  Translated  .  .  .  by  Ernest  Cushing 
Richardson.     1892  siehe  A.:  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  86). 

St.  Jeremies  15  Tokens  betöre  Doomsday.  With  Lamentatio  animarum,  what  our  Lord 
shall  do  and  say  on  that  Doomsday;  and  a  song  of  ,ioy  and  bliss,  to  praise  that  sweet 
dew,  Christ.  Edited  from  the  Laud  ms.  622  in  the  bodleian  library  by  Frederick 
James  FurnivaU.    In:  Early  english  Text  society  69  (Lomlon  1878)  p.  91—100. 


Oeuvres  de  saint  Jerome  publiees  par  Benoit  Matougues  sous  la 
direction  de  L.  Aime  Martin.  Faris :  Delagrave  1879.  (XXXII,  688  p. 
ä  2  col.)     8. 

Lettres  choisies  de  saint  Jerome.  Nouvelle  traduction  fran^aise  avec  le 
texte  latin  par  F.  Lagrange.  4*^  edition.  Faris:  Poussielgue  freres 
(1870)  1888.     (XXIV,  516  S.)     8.  Fr.  4. 

Avis  et  Instructions  de  saint  Jerome.  Precedees  d'une  preface  de  S.  Ct. 
Mgr  de  la  Tour  d'Auvergne,  archeveque  de  Bourges.  Tours:  Mame  et 
fils  1894.    8.  Fr.  2.50. 

Hieronymus  de  viris  inlustribus  in  griechischer  Übersetzung  (Der  sogenannte  Sophronius.) 
herausgegeben  von  Oscar  von  Gebhardt.    1896  siehe  B.:  Sophronius. 


Hierom^mus.  397 


H  i  e  r  0  n  y  m  u  s. 

Lettera  di   s.  Girolamo   alla   nobilissima   matrona  Celeanzia:  Della  vita 

delle  matrone  poste   in   matrimoriio.     Tradotta  e  pubblicata  da  F.  M. 

Frato:  Tip.  Guasti  1&79.    (;!0  S.)    8. 

Per  le  nozze  Niceolini-Naldini. 

Deir    arte    di    viver   bene :    lettere   due   di   s.    Girolamo   volgarizzate   da 

Emilio  Chiarini.    Siena:  Tip.  aW  insegna  di  S.  Bernardino  \6"^.   (68  S.)  8. 

X)ella  vita  sacerdotale:  lettera  di  s.  Girolamo  a  Nepoziano,  volgarizzata 

con  note   da  Alfonso   Cammilli.      Fistoia :   Tip.   del  Fopolo   Fistoiese 

1890.     (61  S.)    8. 

Appia,  Georges:  Une  visite  a  Bethlehem  en  385.    [Societe  des  ecoles  du  dimanche]. 

Paris  1882.     (24  S.)     8. 
Arens,  Eduard:  S.  Hieronymus  quatenus  C'laudiani  carmina  legerit.  .1894  siehe: 

Claudius  Claudianus. 
Baethgen,  Friedrich  :  Nachricht  von  einer  unbekannten  Handschrift  des  Psalterium 
iuxta  Hebraeos  Hieronvmi.    In:  Zeitschrift  für  die  alttestamentliche  Wissen- 
schaft 1  (1881)  p.  105—112. 
Batiffol,   Pierre:   La  Vulgate  bieronymienne  d'apres  un  livre  nouveau.     [Berger 

18931.     Iö:  Kevue  biblique  trimestrielle  2  (1893)  p.  544—559. 
Battaglia -Fontana,   Elisa:   Intorno  ad   alciini  criteri  pedagoglci  di  San  Giro- 
lamo.    In:  II  nuovo  Kisorgimento  2  (1891—1892)  p.  189—196. 
Berger,    Samuel:   Histoire  de  la  Vulgate  pendant  les  premiers  siecles  du  moyen 
äge.     Paris:  Haihttte  tt  Ck.  1893.     (XXIV,  443  S.)    8.  Fr.  10. 

Darin:   La   bible   de   Theodulfe   (p.   145 — 184).     Alcuin   et   les   bibles   de   Tours 
(p.  185-242). 
Bernouili,   Carl  Albrecht:  Der  Schriftstellerkatalog  des  Hieronymus.    Ein  Bei- 
trag zur  Geschichte   der   altchristlichen  Litteratur.     Freibiirg  i.  Br.  und  Ldpziq : 
J.  C.  B.  Mohr  1895.     (VIII,  342  S.)    8.  M.  6.60. 

—  Zur    griechischen    Uebersetzung     von    Hieronymus'    De    viris    illustribus.      In : 

Theologische  Literaturzeitung  20  (1895)  Nr.  18  Sp.  475—476. 

Boissier,  Gaston:  Comment  les  elements  sacres  et  profanes  se  sont  fondus 
ensemble  dans  le  christianisme.  In  des  Verf.  La  ün  du  paganisme  1  (Paris  1891) 
p.  381—389.     6«  edition.  1909. 

Caspari,  Carl  Paul:  Über  des  Hieronymus  Übersetzung  der  alexandrinischen 
Version  des  Buches  Job  in  einer  Sanct  Gallener  Handschrift  des  achten  Jahr- 
hunderts. In  :  Actes  du  huitieme  congres  international  des  Orientalistes,  tenu 
en  1889  ä  Stockholm  et  ä  Christiania.  Deuxieme  partie.  I.  Section  semitique  (B). 
(Lei>le  1893)  p.  37—51. 

■Corssen,  Peter:  Die  vermeintliche  „Itala"  und  die  Bibelübersetzung  des  Hierony- 
mus.    In:  Jahrbücher  für  protestantische  Theologie  7  (1881)  p.  507—519. 

Cutts,  Edward  Lewes:  Saint  Jeronie.  (Fathers  for  english  readers).  London: 
Socidij  for  Promotiiiff  Christian  Knoiihdgi  1878.     (X,  230  S.)     8.  Sh.  2. 

Delattre,  Alphonse:  Une  lettre  de  saint  J6röme.  In:  Revue  catholique  Nouv. 
s6r.  2G  (52  de  toute  la  coUettion.  1881)  p.  174—186. 

"von  Dobschütz,  Ernst:  Studien  zur  Textkritik  der  Vulgata.  Mit  zwei  Tafeln 
in  Lichtdruck.  Lapzig:  J.  C.  Hinrichs'sche  Buchhandlung  \mi^.  (VIII  S. ,  2  Bl., 
139  S.)     8.  M.  6. 

Dräseke,  Johannes:  Zur  Apologie  des  Apollonios.  1885  siehe  B. :  Eusebius 
(Pamphili). 

Drury,  T.  W.:  Jerome.  In:  Lectures  on  ecclesiastical  history  delivered  in  Norwich 
Cathedral  (London  1896)  p.  447—477. 

Duchesne,  Louis:  Les  sources  du  martyrologe  hieronymien.  In:  Mc-langes 
d'archeologie  et  d'histoire  5  (1885)  p.  120—160. 

E  hrensperger ,  Hugo:  Psalterium  vetus  und  die  Psalterien  des  hl.  Hieronymus. 
Psalm  1—17.     Progr.   des  Gymn.    Tauber  bi  s  chofsheim  1887.     (IV,  1.8  S.)    4. 

Engelbrecht,  August:  Der  pseudo-hieronymianische  Tractat  de  Septem  ordinibus 
und  sein  Vei fasser.     1892  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici. 

—  Das  Titelwesen  bei  den  spätlateinischen  Epistolographen.    1893  siehe  C:  Scrip- 

tores epistolarum. 
Farrar,    Frederic    William:    Lives    of   the    Fathers.      1889    siehe    A. :    Scriptores 

ecclesiastici. 
Flach,   Hans:    Hieronymus-Sophronius   als   Quelle   des   Hesychius  Milesius.     18Sl 

siehe  B. :  Hesj-chius  Milesius. 
Fournier,   Albert:   Sur  la  traduction  par  Saint  Jeröme  d'un  passage  de  Jonas. 

In:  Revue  de  l'histoire  des  religions  31  (1S9j)  p.  254—269. 
Friedrich,  Johannes:  Ueber  die  Cenones  der  Montanisten  bei  Hieronymus.    In: 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-philologischen  und  der  historischen  Classe 

der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1895  p.  207—221. 


398  Scriptores  latini.   D.   Hieronymus. 

H  i  e  r  o  n  y  na  u  s. 

GemoU,  Wilhelm:  Zu  Hieronynins  de  viris  illustribus  [Praef.  S.  3  Herd.  c.  l:i 
S.  19.  c.  69.  41].  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1880)  p.  513—514. 
Vgl.   G.  Terwelp. 

Goelzer,  Henri:  Etüde  lexicographiqiie  et  grammaticalo  de  la  latinito  de  Saint 
Jeröme.     These.     Far/s:  HadtdU  d.  Cv .  1884."   (XII,  472  S.)     8.  Fr.  7.50. 

Hardy,  E.  G. :  The  bodleian  ms.  of  Jerome's  eusebian  chronicle.  1890  siehe  B. : 
Eusebiiis  (Pamphili). 

Haussleiter,  Johannes:  Die  Kommentare  des  "Vietorinus,  Tichonius  und  Hierony- 
mus  zur  Apokalypse.  In:  Zeitschrift  für  kirchliche  Wissenschaft  und  kirch- 
liches Leben  7  (1886)  p.  239—257. 

Hoberg,  Gottfried:  De  sancti  Hieronymi  ratione  interpretandi.  Dissert.  inaug. 
monast.  Bonnae.     (Freihnrg  Br.:  Hinltr)  188G.      (1  Bl.,  39  S.)    8.  M.  1. 

Höhne,  Karl:  Hieronymus  und  Augustinus  über  die  Gesetzesbeobachtung  bei 
l'aulus  und  den  Judenchristen.     1896  siehe:  Augustinus. 

Hüllrigl,  Benedikt:  Leben  des  hl.  Hieronymus  und  Lebensregeln  für  Kleriker 
aus  dessen  Briefen  an  Nepotian.  In:  Theologisch-praktische  Quartalschrilt  31 
(Linz  1878)  p.  94—98.  233—240. 

Huemer,  Johann:  Studien  zu  den  ältesten  christlich- lateinischen  Literatur- 
historikern .  .  .    1894  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Jaooby,  Hermann:  Die  praktische  Theologie  in  der  alten  Kirche.  1890  siehe  B. : 
Cyrillus  hierosolymitanus. 

Ingram,  John  Keils:  ün  a  fragment  of  an  ante-hieronymian  version  of  the  Gospels. 
In:  Proceedings  of  the  r.  Irish  Academy.  Second  series.  Vol.  2.  Polite 
literature  and  antiquities  (1879—1888)  p.  22—23. 

Israel,  Wilhelm:  Die  Vita  S.  Hilarionis  des  Hieronymus  als  Quelle  für  die  An- 
fänge des  Mönchthums  kritisch  untersucht.  In:  Zeitschrift  für  wissenschaft- 
liche Theologie  23  (1880)  p.  129-165. 

Jungmann,  Emil:  Zu  Hieronymus  und  Gennadius.     1880  siehe:  Gennadius. 

König,  Arthur:  Der  katholische  Priester  vor  fünfzehnhundert  Jahren.  Priester 
und  Priesterthum  nach  der  Darstellung  des  lieil.  Hieronymus  gezeichnet.  [Fast 
unveränderter  Abdruck  einer  Reihe  von  Artikeln  im  „Schlesischen  Pastoral- 
blatt" 1890].     Urcsldu:  G.  P.  Aderholz'  Bacitli.  1890.     (VIII,  204  S.)     8.  M.  2.40. 

Koeppel,  Emil:  Chauceriana.  I.  S.  Eusebii  Hieronymi  adversus  Jovinianum  Libri 
Duo.  II.  Epistola  Valerii  ad  Kufinum  ne  ducat  uxorem.  III.  Dante.  In:Anslia 
13  (1891)  p.  174—186. 

Kraus  s,  Samuel:  The  Jews  in  the  works  of  the  Church  Fathers.  VI.  Jerome. 
1894  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 

Lamy,  Thomas  Joseph:  Las  premieres  versions  latines  de  la  bible.  In:  Eeviie 
catholique  51  (I.onvain  1881)  p.  309—324. 

Langen,  Joseph:  Hieronymus  in  Rom.  In  des  Verf.  Geschichte  der  römischen 
Kirche  bis  zum  Pontiflkate  Leo's  I.     (Bonn  1881)  p.  574—594. 

—  Die  abendländischen  Kirchenlehrer  [Ambrosius.  Hieronymus.  Optatus.  Augu- 
stinus] über  die  Autorität  des  römischen  Stuhles.     Ebenda  p.  850—869. 

Das  Loben  des  heil.  Hieronymus  in  der  Uebersetzung  des  Bischofs  Johannes  VIII. 
von  Olmütz  herausgegeben  von  Anton  Benedict.  1880  siehe  B. :  Cyrillus 
hierosolymitanus. 

Le  Goff,  Le  Latin  de  saint  Jerome.  In:  L'Enseignement  chretien  11  (1892) 
p.  247—250.  264—267. 

von  Lehn  er,  Friedrich  August:  Die  Marienvorehrungin  den  ersten  Jahrhunderten. 
Mit  8  Doppeltafeln  in  Steindruck.  2.  Auflage.  Stuttr/art:  J.  G.  Cotta'scht:  Buchh. 
(1881)  1886.     (XXV.  342  S.,  1  Bl.)    8.  M.  6. 

A  Life  of  St.  Jerome,  translated  into  Danish  .  .  .  Edited  .  .  .  by  Daniel  Kilham 
Dodge.     1893  siehe:  Augustinus  (p.  135). 

Löwit,  A. :  Die  Kirchenväter  insbesondere  Origenes  und  Hieronymus  in  der 
Schule  der  Talmudlehrer.     1885.  1886  siehe  B. :  Origenes. 

Martin,  Charles  (Mrs.):  Life  of  St.  Jerome.  London:  Kcgan  Paul  &  Co.  188S.  (VIl, 
303  S.)    8.  Sh.  6- 

Mayor,  John  Eyton  Bickersteth:  On  hemina  sanguinis  in  Seneca  and  Jerome. 
In:  The  Journal  of  philology  8  (1879)  p.  263—264. 

Mechineau  ,  L. :  Les  origines  de  la  bible  latine.  Textes  anterieurs  ä  Saint  Jeröme. 
In:  Etudes  i-eligieuses  philosophiques ,  historiques  et  litteraires  31"  annee  63 
(1894)  p.  539—564.  (Deuxieme  article).  La  recension  des  anciens  textes  latins 
par  Saint  Jeröme.  Ebenda  32«  annee  60  (1895)  p.  205—226.  (Troisieme  article). 
Traductionnouvelle  de  Saint  Jeröme.  Formation  de  laVulgate.  Ebenda  p.  374 — 394. 

Miller,  Konrad:  Mappae  mundi.  Die  ältesten  Weltkarten  herausgegeben  und 
erläutert  von  K.  M.  II.  Heft:  Atlas  von  16  Lichtdrucktafeln.  Stuttgart: 
./.  Roth'sdie  Ycrlagsh.  1895.     4.  M.  5. 

Taf.  11.  12.     Hieronymus  1.  2.     London. 


Hieronymus.  399 

H  i  e  r  o  n  Y  m  u  s. 

Miller,  Konrad:   ...  III.  Heft:    Die   kleineren  Weltkarten.     Mit   74   Abbildungen 

im  Text  und  4  Tafeln  in  Farbendruck.    Kheiuhtl89ö.    (1  Bl.,  159  S..  1  S.  iing.)  4.  M.  5. 
Die  beiden  Karten  des  lil.  Hieronymus  (p.  1 — 21). 
jVIomliert,    J.   J.:    Emendations   and   Corrections.     In:   Journal   of  the  Society   of 

biblical  literature  and  exegesis  (Boston  1884)  p.  93 — 125. 
Jlommsen,  Tlieodor:  Die  älteste  Handschrift  der  Chronik  des  Hieronymus.     In: 

Hermes  24  (1889)  p.  393-401.  649.    Wiederholt  in  des  Verf.  Gesammelte  Schriften 

7  (ßtrliH  1909)  p.  597—005. 
Morin,  Gerraain:   ün  ecrit  meconnu  de  saint  Jeröme.    La  „lettre  ä  Presidius"  sur 

le  Cierge  pascal.     In:  Kevue  benedictine  8  (1891)  p.  20—27. 

—  La  lettre  de  Saint  Jeröme  s\ir  le  Cierge  pascal.    Reponse  ä  quelques  difficultes 

de  l'abbe  L.  Duehesne.     In:  Revue  benedictine  9  (1892)  p.  392—397. 

—  Les  commentarioli   inedits   de  saint  Jeröme  sur  les  Psaumes.    Ebenda  11  (1894) 

p.  473—475. 

—  Les  monuments  de  la  predieation  de  Saint  Jcrome.    In:  Revue  d'histoire  et  de 

litterature  religieuses  1  (1896)  p.  393-4y4. 

de  Navery.  Raoul  (Mme):  La  femme  d'apres  saint  Jeröme.  Nouvelle  edition. 
Pum:  Bleriot  (186j)  1882.     (283  S.)    S.  Fr.  1.25. 

Nestle,  Eberhard:  Ein  Jubiläum  der  lateinischen  Bibel.  Zum  9.  November  1892. 
Tähuir/at:  J.  J.  Hfclunhuufr'sche  Bnclili.  1892.  (27  S.)  8.  Wiederholt  in  des  Verf. 
Marginalien  und  Materialieji.    Kiiutht  1893.     (27  S.)    8. 

Overbeck,  Franz:  Aus  dem  Briefwechsel  des  Augustin  mit  Hieronymus.  1879 
siehe:  Augustinus. 

Paucker,  Carl:  Ersränzungen  und  gelegentliche  Berichtigungen  zu  Georges 
lateinisch -deutschem  Handwörterbuch,  vornehmlich  zu  Band  I  der  neuen 
(siebenten)  Auflage.  Erste  Reihe  meist  aus  Hieronymus  Schriften.  In:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  31  (1880)  p.  881 — 895. 

—  De    latinitate    b.    Hieronymi    observationes    ad    nominum    verborumque    usum. 

Editio  adiecto  indice  auctior  centum  decem  exemplis  expressa.     Btrlin:  Calvar// 
ciusqite  ^oc.  (Jetzt  Lapz///:  0.  R.  Bt/'sliuti})  (1870)  1880.     (IV,  189  S.)     8.  M.  10. 

Darin:  Rufini  usus  in  comparationem  adhibitus. 

—  De   particularum   quarundam   in   latinitate  Hieronymi    usu   observationes.     In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  37  (1882)  p.  536—56!. 
Poggi,   Girolamo:    Panegirico   del   massimo   dottore   s.  Girolamo  .  .  .    Firoizc:  Tip. 

.s-.v.  ConcizioiK  dt  R.  Ricci  1884.     8. 
Rahmer,    Moritz:    Haggadische   Analekten    aus    den    pseudo-hieronymianischen 

„Quaestiones".     In:   Jubelschrift   zum    70.  Geburtstage   des  Prof.  Dr.  H.  Graetz 

(Breslau  1887)  p.  314—324. 
Rasi,  Pietro:  Di  una  data  nel  ,Chronicon  Eusebi'-  di  S.  Girolamo.    1895  siehe  B.: 

Eusebius  (Pamphili). 
Roehrich,  Albert:  Essai  sur  saint  Jeröme  exegete.    These.    Oeneve:  (H.  Gecrcj)  1891. 

(72  S.)    8.  Fr.  I..i0. 

deRossi.  Jean  Baptiste:   Le  raartyrologe  hieronymien.   In:  MC-langes  d'archeologie 

et  d'histoire  5  (1^85)  p.  115— 119^ 
Rottmann  er,    Odilo:    Zur   Geschichte    der    Vulgata.      In:    Historisch-politische 

Blätter  für  das  katholisclie  Deutschland  114  (1894)  p.  31—38.  101—108.     Wieder- 
holt ia  des  Verf.  Geistesfrüchte  aus  der  Klosterzelle  (Mänchin  1908)  p.  217 — 229. 
Sanday,   William:    The    value    of   the    patristic    writings    for   the    criticism    and 

exegesis  of  the  bible.     III.  Exegesis.     1882  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici. 
von  Scala,  Rudolf:  Über  neue  Polybiusbruchstücke  bei  Hieronymus.    1893  siehe 

B.:  Polybius. 
Schmitz,    W^ilhelm:    Notenschriftliches    aus    der    Berner   Handschrift   611.      Mit 

zwei  Tafeln.     In:  Commentationes  woelfflinianae  (Lipsiae  1891)  p.  7  —  13. 
Auszüge    aus   Hieronymus,    Augvistinus    und   Isidorus    in   tironischen   Noten 
geschrieben. 
(Schür er,   Emil):  W^elche   griechischen  Handschriften   benützte  Hieronymus   bei 

seiner  Revision  des  lateinischen  Evangelientextes?    In:  Theologische  Literatur- 
zeitung 19  (1894)  Nr.  4  Sp.  123. 
Schultzen,   Friedrich:   Die  Benutzung   der  Schriften  Tertullians   de   monogamia 

und   de   ieiunio   bei    Hieronymus   adv.  Jovinianum.     In:    Neue  Jahrbücher  für 

deutsche  Theologie  3  (1894)  p.  485—502. 
Siegfried,   Carl:    Midraschisches   zu  Hieronymus   und  Pseudo-Hieronymus.     In: 

Jahrbücher  für  protestantische  Theologie  9  (1883)  p.  346—352. 

—  Die  Aussprache   des  Hebräischen   bei  Hieronymus.     In:   Zeitschrift  für  die  alt- 

testamentliche  Wissenschaft  4  (1884)  p.  34-83. 

Sittl,  Karl:  Hieronymus.     1889  siehe:  Apuleius. 

Sonny,  Adolf:  Lupana.  [Hieron.  ep.  117.  7J.  In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 
graphie und  Grammatik  8  (1893)  p.  500. 


400       Scriptores  latiui.    D.    Hieron ymus  —  Hilarius  arelatensis. 
H  i  e  r  o  n  y  m  u  s. 

Spanier.  Moritz:  Exegetische  Beiträge  zu  Hieronymus'  „Onomastikon".  Inaug.- 
Dissert.  von  Bern.    Mngilihurg:  (J.  Natmann)  \mQ.    (VIII,  40  S.,  2  El.)    8.    M.  — .75. 

—  Nachträge    und   Berichtigungen    zu    der  Dissertation:    Exegetische   Beiträge   zu 

Hieronymus  Onomastikon.     Magdeburg  1897.     (13  S.)    8. 

Stokes,  Whitley:  Glosses  from  Roine  and  Paris.     1891  siehe:  Anonymi  (p.  113). 

Sundermeier,  Alfred:  Quaestiones  clironographicae  ad  Eusebi  et  Hieronymi 
chronica  spectantes.     1896  siehe  B. :  Eusebius  (Pamphili). 

Swete,  Henry  Barclay:  St.  Jerome  on  the  Psalms.  In:  The  Expositor  5.  ser.  1 
(1895)  p.  424—434. 

von  Sychowski,  Stanislaus:  Hieronymus  als  Litterarhistoriker.  Eine  quellen- 
kritische Untersuchung  der  Schrift  des  h.  Hieronymus  »De  viris  illustribus-. 
Inauguraldissert.   Münster  1894.     (1  Bl.,  44  S.)     8.     Vollständig: 

—  Hieronymus    als    Litterarhistoriker.     Eine    quellenkritische    Untersuchung    der 

Schrift    des    h.    Hieronymus    „De    viris    illustribus".      [Kirchengeschichtliche 

Studien.    II  2].     Münster  i.  W.;  H.  Schönitigh  1894.     (VIII,  198  S.)     8.  M.  4.60. 

Terwelp,   Gerhard:   Zu  Hieronymus   de  viris   illustribus  [c.  59J.     In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  851—852. 
Thamin,    Raymond:    Saint  Ambroise    et   la   morale   chretienne   au  IV"  siecle  .  .  . 

1895  siehe:  Ambrosius. 
Thiel  mann,    Philipp:    Beiträge    zvir    Textkritik    der    Vulgata    insbesondere    des 

Buches  Judith.     Progr.  der  Studienanstalt  Sp  eier  1883.     (64  S.)     8. 

—  Lexikographisches  aus  dem  Bibellatein.   In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  1  (18S4)  p.  68—81. 

—  Ueber  die  Benutzung  der  Vulgata  zu  sprachlichen  Untersuchungen.    In:  Philo- 

logus  42  (1884)  p.  319-378. 
Veith,   Ildephons:    Das   sog.   Martyrologium   Hieronymianum.     In:   Der  Katholik 

74.  Jahrg.  II  (1894)  p.  314—324. 
Vita  di  s.  Girolamo  dotiere  della  chiesa.     Anti:  Sruola  ti'p.  Mirltekrio  1889.    (31  S.)    8. 
W(agener?)   A(uguste):    Sur   l'iuterpretation   d'un   passage   de  St.  Jeröme.     [Tom. 

III  p.  418  ed.  de  Paris  1704].    In:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Bele;ique  34 

(1891)  p.  1—3. 
"NVentzel,  Georg:  Die  griechische  Übersetzung  der  Viri  inlustres  des  Hieronymus. 

[Texte  und  Untersuchungen  zur  Geschichte  der  altchristlichen  Literatur.  XIII  3]. 

Leipzig:  ./.  C.  Hinrichs'sche  Buihh.  1895.     (63  S.)     8.  M.  2. 

Weyman,     Carl:     Die    vier    grossen    Kirchenlehrer.       1894    siehe    C. :    Scriptores 

ecclesiastici. 
Wild,   George   John:   St.  Jerome;   with   some   aceount   of  the  clergy,   monks  and 

nuns,  at  the  close  of  the  fourth  Century.    A  lecture  delivered  before  the  Sunday 

Lecture   Society,    ...   30 th   October,    1887.     London:  Sunday  Lecture  Society  1887. 

(31  S.)     8.  3  d. 

Zahn,  Theodor:  Vergleichung  des  [Evangelien-]  Commentars  [des  Theophilus  von 

Antiochien]    mit   lateinischen    Schriftstellern.      1.    Hieronymus.     In    des   Verf. 

Forschungen  zur  Geschichte  des  neutestamentlichen  Kanons  und  der  altkirch- 
lichen Literatur  2  (Erhingen  1883)  p.  86—104. 

—  Origenes  und  Hieronymus  zu  Matthäus.     Ebenda  p.  275—281. 

—  Fragmente  eines  Hieronymus  Graecus.    In  des  Verf.  Forschungen  zur  Geschichte 

des   neutestamentlichen   Kanons   und   der  altkirchlichen   Literatur  3   {hrlangcn 
1884)  p.  197-198. 

—  Die  hauptsächlichsten  Ansichten  über  die  Brüder  Jesu.    §  9.  Hieronymus.    1900 

siehe  B. :  Epiphanius  cyprius. 
Zingerle,  Oswald:  Die  Quellen  zum  Alexander  des  Rudolf  von  Ems.    1885  siehe 

B. :  Flavius  Josephus. 
Zöckler,  Otto:  Hilarion  von  Gaza.    In:  Neue  Jahrbücher  für  deutsche  Theologie  3 
(1894)  p.  146-178. 
jdllai'ianus   de   cursu   temporum,    siehe:   Chronica  minora  ...   emendavit  Carolus 
Fr  ick.     1892.     (I  1  p.  223). 

Geizer,  Heinrich:  Die  lateinischen  Chronographen.     §  1.  Sulpicius  Severus.     §  2. 
Q.  Julius  Hilario.    In  des  Verf.  Sextus  Julius  Africanus  und  die  byzantinische 
Chronographie  II  1  {Leipzig  1885)  p.  107—129. 
Hilarius.      Hilarius   de   evangelio.     Recensuit   Rudolfus   Peiper.     1891    siehe    C: 

Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  23). 
Hilarius  de  martyrio  Maccabaeorura.     Recensuit  Rudolfus  Peiper.     1891   siehe  ebenda. 
Hilarius  in  Genesin  ad  Leonem  papam.    Recensuit  Rudolfus  Peiper.    1891  siehe  ebenda. 
Hilarius   arelatensis.      Hilarü     arelatensis     epistola    ad    Eucherium.      Edidit 

Joannes  Baptista  Pitra.     1884  siehe:  Eucherius  (Erläuterungsschriften). 
Epistula  ab  Hilario  ad  Eucherium  data.     Recensuit  .  .  .  Carolus  Wotke.    1894  siehe  C. : 
Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  31.  1). 


Hil-arius  arelatensis  —  Hilarius  pictaviensis.  401 

Hilarius  arelatensis. 

Hilarius  arelatensis,  s.  Anthologia  latiiia  edidit  Alexander  Riese  T  2  (1870.  -1903)  Nr.  487. 

Hilarius  arelatensis,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  et  emendavit  Aemilius 

Baehrens  (Lipsiae  1886)  p.  420. 

Ziehen,   Julius:    Hilariusgedieht  N.  487  K.    (Bä.  Fr.  420).     1895   siehe:   Anthologia 
latina. 
Hilarius   pictaviensis.      Te   deum   laudamus.      Die   lateinischen   Hymnen   der   alten 

Kirche   verdeutscht   durch   Johannes   Linke.     I  .  ..    Die   Hymnen   des  Hilarius   und 

Ambrosius.     1884  siehe  C. :  Foetae  ehristiani. 
The  latin  hynin-writers  and  their  hymns.     By  Samuel  Willoughby  Duffield  .  ,  .     1889 

siehe  C:  Poetae  ehristiani. 
Hilarii  hymnus  poenitentiae.    In  psalmos.    Edidit  Joannes  Baptista  Pitra  in:  Aualecta 

Sacra  et  classica  spicüegio  solesmensi  parata  {Pmisiis-Btiiiae  1888)  p.  Ic8 — 141. 

S.  Hilarii  tractatus  de  mysteriis  et  liymni  et  S.  Silviae  Aquitanae  pere- 
grinatio  ad  loca  sancta.  Quae  inedita  ex  codice  arretino  deprompsit 
Johannes  Franciscus  Gamurrini.  Accedit  Petri  Diaconi  über  de 
locis  sanctis.  [Biblioteca  dell'  Accademia  storico-giuridica.  4].  lioinae: 
Extiipogr.Facis  PhU.Ciujpiaiü  I8,s7.  (XXXIX,  1-51  S.,  2  Tat".,  '2  Karten).  4. 

S.  Hilarii  episcopi  Pictaviensis  tractatus  super  psalmos.  Kecensuit  .  .  . 
Antonius  Zingerle.    1891  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  22). 

Sancti  Hilarii  Pictaviensis  episcopi  de  trinitate  libri  XII.  [Sanct.  patrum 
opusc.  sei.  ad  usum  praesertim  studiosoruni  tlieologiae.  Series  altera. 
Tomus  IV.  Edidit  et  commentariis  auxit  Hugo  Hurt  er].  Oenipo)di: 
Libr.  ac.  Wafinerianu   1887.     (7III,  612  S.)    8.  M.  2.40. 

>,.  Hilarius,  s.  The  palaeographical  Society  [133;  10.  31].  1873—1883.  1884-1894  siehe  C. : 
Collectiones  (p.  2).  

Morceaux  choisis  des  Peres  de  l'eglise  latine  .  .  .  par  Jean  Felix  Nourrisson.    (1874) 


1889  siehe  0. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 
Carmina  e  poetis  christianis  escerpta  .  .  .  Fase.  I 


1877  siehe  C:  Poetae  ehristiani. 


Hilarius.  Codex  capituli  Sancti  Petri  in  Vatic;ino  D.  182.  In:  Exempla  codicum 
latinorum  litteris  maiusculis  scriptorum.  Supplementum  continens  tabulas  LI— LXII. 
Ediderunt  Carolus  Zangemeister  et  Guilelmus  Wattenbach  (H(i(hllerg<te  1879). 
Tab.  52.  

Ausgewählte  Schriften  des  heiligen  Hilarius,  Bischofs  von  Poitiers,  _  aus 
dem  Urtexte  übersetzt.  Mit  einer  kurzen  Biographie  des  Heiligen 
und  einer  Einleitung  versehen  von  Joseph  Fisch.  [Bibliothek  der 
Kirchenväter.  Auswahl  der  vorzüglichsten  patristischen  AVerke  in 
deutscher  Übersetzung].  Kempten:  J.  KöseVsdie  Buclih.  1878.  (668  S., 
1  Bl.)     8.  M.  2.40. 

Zwölf  Bücher  von  der  Dreieinigkeit. 

Te  deum  laudamus.  Die  lateinischen  Hymnen  der  alten  Kirche  verdeutscht  durch 
Johannes  Linke.  I  .  ..  Die  Hymnen  des  Hilarius  und  Ambrosius.  1884  siehe  C. ; 
Poetae  ehristiani. 

St.  Hilary  of  Poitiers.  Select  works.  Translated  by  E.  W.  Watson,  Leigthon  Pull  an 
and  others  .  .  .  1899  siehe  A. :  Scriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  87). 

Baltzer,    Johann  Peter:   Die  Theologie   des  h.  Hilarius  von  Poitiers.     Progr.  des 

Gymn.  Rottweil  1879.    (51  S.,  1  S.  ungez.)    4. 
-  Die  Christologie  des  heiligen  Hilarius  von  Poitiers.     Ebenda  1889.     {42  S.).     4. 
Barbier,    Paul:    Vie    de    saint   Hilairo,    eveque   de   Poitiers,    docteur   et   pere   de 
l'Egliso.     I''iri.-s:  Pousmiyuc  friris  188?.    (XII,  XVIII,  46L  S.)     8.  Fr.  3.75. 

Cabrol,  Fernand:  Les  ecrits  in(5dits  de  saint  Hilaire  de  Poitiers.    In:  Revue  du 
monde  eatholique  ^7"  ann6e  (1888)  93.  T.  XIII  de  la  4«  ser.  p.  211—229. 
I.    Histoire    du   manuscrit   d'Arezzo.     II.    Le   Traite   des   mysteres.     III.    Les 
hymnos.     Wiederholt  in: 
—  Le   manuscrit   d'Arezzo.     Ecrits   inedits   de   Saint- Hilaire   et   Pelerinage    d'une 

danie  gauloise  du  IV"  siecle  aux  lieux  saints.     I'niis :  Pulnu  1887.     (48  S.)    8. 
Cazenove,  John  Gibson:  St.  Hilary  of  Poitiers  and  St.  Martin  of  Tours.    London: 
Socüty  fi,r  PrüiHiding  ( hrislian  Knvniiilne  \m:i.     (VIII,  269  S.)     8.  Sh.  2. 

Dreves,    Guido   Maria:    Das   Hyinnenbuch   des   hl.    Hilarius.     l\\:    Zeitsclu-ift   für 
katholische  Theologie  12  (1888)  p.  358— 3iJ9. 
Klussinann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.     II  1.  26 


402  Scriptores  latiui.    D.    Hilarius  pictaviensis  — -  Hirtius. 

Hilarius  pictaviensis. 

Duffield,  Samuel  Willoughby  :  Hilary  of  Poitieis  and  the  earliest  Ijitin  hymns. 
In:  The  Presbyterian  Review  4  (1883)  i>.  710-722. 

J'arrar,  Frederic  William :  Lives  of  tlie  Fathers  ...  1889  siehe  A. :  Scriptores 
ecclesiastici. 

Förster,  Theodor:  Zur  Theologie  des  Hilarius.  In:  Theologische  Studien  und 
Kritiken  61  (18S8)  p.  645— ö86. 

Gamurrini,  Giovanni  Francesco:  I  misteri  e  gl'inni  dl  s.  Ilario  vescovo  di 
Poitiers  ed  una  peregrinazioni  ai  luoghi  santi  nel  quarto  secolo  scoperti  in 
un  antichissimo  codice.  In:  Studi  e  documenti  di  storia  e  diritto  5  (1884) 
p.  81-107. 

Kays  er,  Johann:  Der  Hymnendichter  Hil.irius  von  Poitiers.  In  des  Verf.  Bei- 
träge zur  Geschichte  und  Erklärung  der  ältesten  Kirchenhymnen-  [Paihrboni 
18S1)  p.  52—70. 

—  Der  Hymnus  Beata  nobis  gaudia.     Ebenda  p.  71 — 88. 

Kohler,  Charles:  Note  sur  un  manuscrit  de  la  bibliotheque  d'Arezzo.    1884  siehe: 

Silvia. 
Morin.  Germain:  L'auteur  du  Te  Deuni  .  .  .    1890  siehe:  Ambrosius. 
Pitra,   Joannes   Baptista:    Sanctus    Hilarius   apud    Honorium   Augustodunensem. 

In   des  Verf.  Analecta   sacra   et   classica   spicilegio    solesmensi  parata  (rarisiis- 

Romae  1888)  p.  141-143. 

—  Coniecturae  ad  Hilarium  de  mysteriis  emendandum.     Ebenda  p.  144—145. 
Sedlmayer,    Heinrich  Stephan:    Das    zweite  Bvtch   von  Hilarius   de   trinitate  im 

Wiener  Papyrus.     In:  Serta  Harteliana  (Whh  1896)  p.  177—180. 
Stix,    Johannes:    Zum   Sprachgebrauch    des    hl.    Hilarius    von    Poitiers   in   seiner 

Schrift  de  trinitate.    Progr.  des  Gymn.  Kottw  eil  1891.   (2  El.,  48  S.,  1  S.  ungez.)  4. 
Teillet,  Louis:  Vie  populaire   de   saint  Hilaire,   eveque  de  Poitiers,  docteur  de 

l'Eglise,  patron  principal  du  Poitou  et  de  vingt  paroisses  vendeennes.    Fontenoij- 

h-Comte:  htipr.   Goarnnd  1893.     (44  S.)     8. 
Vita   di   sant'  Ilario   vescovo   di  Poitiers  e  dottore   di  santa  Chiesa.     Gnllnrutc  Tip. 

Croci  1879.     (\<i  S.)    8. 
Vita   di   s.   Ilario,   vescovo    di    Poitiers,   c    notizia   della   chiesa  parrochiale    a   lui 

intitolata  in  Nervi.     Genovii:  T/p.  ar<liiv(scurih  1S96.     (36  S.)    8. 
Zingerle,    Anton:    Necesse   est   mit   dem    Infinitiv   [Hilar.  Pict.   sup.   psalm.  120. 

10  p.  058.  14  M.]     In:   Archiv   für  lateinische   Lexikographie   und  Grammatik  2 

(1885)  p.  318. 

—  Nedura  modo  [Hil.  sup.  ps.  118  Nun.  7  p.  592.  18  Migne].     Ebenda  p.  318. 

—  Studien   zu  Hilarius'   von  Poitiers  Psalmencommentar.     [Aus:  Sitzungsberichte 

der   philosophisch-historischen  Cla.sse  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften 
108  (1885)  p.  869—972].     Wien:  (C.  Oerold's  Sohn).     (106  S.)    8.  M.  1.60. 

—  Beiträge    zur    Kritik    und    Erklärung    des    Hilarius   von   Poitiers.     In:    Wiener 

Studien  8  (1886)  p.  331-311. 

—  Zum  hilarianisohen  Psalmencommentar.     1887  siehe  B. :  Plato. 

—  Die  lateinischen  Bibelcitate  bei  S.  Hilarius  von  Poitiers.    1887  siehe  C. :  Collec- 

tiones. 

—  Zu  Hilarius  von  Poitiers.     In:  Wiener  Studien  11  (1889)  p.  314-^23. 

—  Kleine  Beiträge   zu   griechisch  -  lateinischen  Worterklärungen   aus  dem  hilaria- 

nischen  Psalmencommentar.     In:    Commentationes   woelfFlinianae  {hipsiac  lSi)lj 
p.  213-218. 

—  Der  Hilarius-Codex  von  Lyon.    [Aus:   Sitzungsberichte  der  philosophisch-histo- 

rischen Classe  der  kais    Akademie  der  W^issenschaften  rz8  (1893).    12  S.]    Wirii: 
(F.  Taiipsky).     8.  M.  —.40. 

Hilarus.     Die  Briefe  der  Päpste  und  die  an  sie  gerichteten  Schreiben  von  Linus  bis 
Pelagius  II.  (vom  Jahre  67 — 590).    Zu.sammengestellt,  übersetzt,  mit  Einleitungen  und 
Anmerkungen     versehen    von    Severin    Wenzlowsky.      Sechster    Band.      Kempten: 
J.  KöseVsclK  Bwliliandlung  1879.     (325  S.)    8. 
Darin:  Der  heilige  Hilarus  (p.  7—98). 
Krusch,  Bruno:  Die  Briefe  des  Hilarus  und  Victorius.     1878  siehe  C. :  Scriptores 
epistolarum. 
Hllasius.     Hilasius.    Kecensuit  Alexander  Kiese.    1870.  -'1903  in:  Antliologia  latina 

Nr.  506  SS. 
Hilasius.     Kecensuit   Aemilius   Baehrens   in:    Poetae   latini    minores  4   {Lipsiiu   188J) 

p.  120  SS. 
AuluS   Hirtius.     Siehe    die  Ausgaben    unter  C.  Julius  Caesar  p.  168.  170—170.  182,   die 
Übersetzungen  ebenda  p.  1S3— 185.  186—187. 

d'Arbois   de    Jubainville,    Henri:  Les  noms  gaulois  chez  C^sar  et  Hirtius  de 

hello  gallico.    1891  siehe:  Caesar. 
Becher,  Ferdinand:  Zu  De  hello  gallico  VIII  praef.  4.     1884  siehe:  Caesar. 


Hirtius  —  Homerus  latinus.  403 


Aulus  Hirtius. 

Cornelissen,  Janiis  Jacobus:  Adversaria  critica.     1889  siehe:  Caesar. 

Deiter,  Heinrich:  Zu  Caesars  bellum  gallicum.     1889  siehe:  Caesar. 

Dosson,  Simon:  Hirtius  de  bello  gallico,  VIII,  prooe.  2.    In:  Kevue  de  philoloarie 

16  (189.')  p.  40—41. 
Forchhammer,   Johannes:    Caesar,   Hirtius  og  PoUio.     1895  — 1896  siehe:   Caesar. 
V.  Hartel,  Wilhelm:  Die  Ciisarausgabe  des  Hirtius.     1891  siehe:  Caesar. 
Hirschfeld,  Otto:  Caes    bg.  VIII  praef,  §  2.     1889  siehe  C. :  Collectiones  (p.  9). 
Kraffert,    Hermann:   Beiträge   zur   Kritik   und  Erklärung   lateinischer  Autoren. 

1881.  1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Landgraf,  Gustav:  Untersuchungen  7,u  Caesar  und  seinen  Fortsetzern.   1888  siehe: 

Caesar. 

—  Zum  bellum  alesandrinum.     1891  siehe  ebenda. 

—  Das   bellum   ale.xandrinum   und   der  codex  asburnliamensis.     1891  siehe  ebenda. 
Larsen,   Sophus  Chr.:   Studia  in  libellum  incerti  auctoris  de  bello  alexandrino. 

1887  siehe :  Caesar. 
Laurer,  Johann  Christoph:  Zur  Kritik -und  Erklärung  von  Caesars  Büchern  über 

den  gallischen  Krieg  .  .  .    188ii  siehe:  Caesar. 
Müller,  Hermann  Johannes:  [Zum  Bellum  alexandrinum].     1888  siehe:  Caesar. 
Paetzolt,  Friedrieh:   Hirtius  bell.  afr.  72.  93.     1890  siehe  B. :  Galenus. 
Peskett,  Arthur  George:  Caesar  h.  g.  VIII  praef.     §  2.     1888  siehe:  Caesar. 
Petersdorff,   Eudolf:   Die   Quellenfrage   zu   Caesars   bei.   gal.  lib.  VIII  ..  .    1880 

siehe  Caesar. 
Polaschek,  Anton  sielie  :  Caesar. 

Prammer,  Ignaz :  Zu  Caesar  de  bello  gallico  VIII  4.  1,  5.  1.     18S5  siehe:   Caesar. 
Schiller,  Heinrich  siehe:  Caesar. 

Schamb:ich,  Otfried:  Zu  Caesar  und  seinen  Fortsetzern.    1879.  1882  siehe:  Caesar. 
Thielmann,  Pliilipp:  Sine  causa  .  .  .  1892  siehe:  Caesar. 

Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 
Zingerle,  Josef:  Zur  Frage  nach  der  Autorschaft  des  bellum  alexandrinum  und 

dessen  Stellung  im  Corpus  Caesarianum.     1892  sielie:  Caesar. 
Siehe  überhaupt  Caesar. 
[Homerus  latinus.     Piuclarus  thebanus].    italici  Ilias  latina.    Recen- 

suit    et    emendavit    Aemilius    Baehrens    in:    Poetae    latini    minores    3   {Lipsiue   1881) 
p.  3-59. 

Italici  Ilias  latina.  Edidit,  praef atus  est,  apparatu  critico  et  indice 
lociiplete  instruxit  Fridericus  Plessis.  Paris:  Havhette  et  Cie.  1885. 
(2  Bi.,  LI,  98  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  5. 

Identisch  mit  der  unter  den  Erläuterungsschriften  stehenden  Abhandlung. 
Altenburg,    Eduardus:    Observationes    in   Italici   Iliadis    latinae   ...   dictionem. 

1890  siehe:  Silius  Italiens. 
Bergk,  Theodor:    Die  Epitome  Iliados,  Hie  unter  dem  Namen  Pindars  überliefert 

ist,   hat  Accius  verfasst,  und  ist  dasselbe  Gedicht,  welches  Persius  in  der  ersten 

Satire  verspottet  (1859).    In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  2  {Haue  n.  S. 

1886)  p.  733. 
Buecheler,    Franciscus:    Goniectanea   de    Silio   Juvenale   Plauto    aliis   poetis  lat. 

1880  siehe  C  :  Poetae. 
Doering,  Robert:  Über  den  Homerus  latinus.    Progr,  des  Lyceums  Strassburg 

1884.     (50  S.)    4. 

—  De   Silii   Italici   Epitomes   re    metrica   et   genere   dicendi.      Progr.   des   Lyceums 

und  Dissert.  inaug.  Strassburg  l-'Sö.     (58  S.)     4. 
Ernault,  Emile:  Note  sur  l'Iliade  latine.    In:  Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres 

de  Poitiers  11  (1893)  p.  182— 1.d4. 
Ilavet,  Louis:  Italiens,  Ilias,  621—027.    In:  Revue  de  philologie  10  (18S6)  p.  46— 48. 
Jeep,    Ludwig      Jabres-bericht    über    die    römischen    Epiker    nach    Vergilius    von 

1883-1893  siehe  C. :  Poetae  epici. 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1891 

siehe  C. :  Poetae. 
Plessis,   Frederic:   De   Italici    lliade   latina.     Accedit  Ilias   latina   cum   apparatu 

critii-o  item  nominum  index  locuples.    Thesis.    rar/s:  ILuhi Itc  it  i'ü.  188').    (2  Bl., 

LI,  98  S.,  1  Bl.)    8.     Siehe  oben  die  Ausgabe. 

—  Italicus,  Ilias  latina,  686.     1887  siehe:  Lucanus. 

Rossbach,  Otto:  Observationes  in  Iliadeni  latinam.   In;  Hermes  17  (1882)  p.  515- 522. 
Rossi,  Giorgio:   Un  codice  sconosciuto  dell'  lliade  latina  (Estense  IV.  A.  19).    In: 

Rivista  di  (ilologia  e  d'istruzione  classica  24  (1896)  p.  505—517. 
Sehen  kl,    Heinrich:    Zur  Ilias   latina   des  Italicus.     In:  Wiener  Studien  12  (1890) 

p.  .317-318. 

26* 


404    Scriptores  latini.   D.    Homerus  latinus  —  Q.  Horatius  Flaccus. 


H  0  in  e  r  u  s  latinus. 

Stiglmayr,  Joseph:  Eine  alte  Regensburger  Handschrift  des  sogenannten 
Homerus  latinus.  [Prager  Studien  aus  dem  Gebiete  der  classisohen  AltiT- 
thumswissenschaft.  3j.    Pray:  H.  Dominicus  1894.    (56  S.   mit  2  Lichtdrucktaf.)   8. 

M.  2. 
Verres,  Paul:   De  .  .  .  Italici  Iliade  latina  quaestiones  grammaticae  et  metricae. 

1888  siehe:  Silius  Italiens. 
Wotke,   Karl:   Die   Handschrift   von   Valenciennes   der   Ilias   latina.     In:  Wiener 
Studien  15  (1893)  p.  155-159. 

Julius  HonoriUS.  Julii  Honorü  cosmographia  recensuit  Alexander  Riese  in: 
Geograph!  latini  minores  {Ha'lbroimac  1878)  p.  21 — 55. 

Kubitschek,  Wilhelm  :  Kritische  Beiträge  zur  Kosmographia  des  Julius  Honorius. 
2  Teile.  Progr.  des  Real-  und  Obert;ymn.  Oberhollabrunn  1882.  1883.  (40, 
36  S.)    8. 

—  Die  Erdtafel  des  Julius  Honorius.  In:  Wiener  Studien  7  (1885)  p.  1—24.  278—310, 
1  Karte. 

Miller,  Konrad:   Die  iütesten  Weltkarten.     1908  siehe  B.:    Artemidorus  ephesius. 

Müllenhoff,  Karl:  Ueber  die  römische  Weltkarte.     (1875)  1892  siehe:  Agrippa. 

Muller  Hzn.,  Samuel:  De  germaansche  volken  bij  Julius  Honorius  en  anderen. 
[In:  Verhandelingen  der  kon.  Akadexnie  van  Wetenschappen.  Afdeeling  Letter- 
kunde. Nieuwe  Reeks  1  Nr.  4  (1896)  39  S.,  1  Karte].  Amxtnilain:  Joh.  Miilliy 
1895.     (39  S.)     8.  F.  —.50. 

HoBOrius    scholasticus.  Rescriptu ni   Honorü    scholastici    contra    epistolas 

Senecae   ad  Jordanem  episcopum.  Recensuit  Alexander  Riese.    1870.  ^1906  in:  An- 
thologia  latina  I  2  Nr    666. 

I'röhner,  Wilhelm:  Honorius  scholasticus.     1884  siehe  C:  CoUectiones  (p.  8). 

(^.  Horatius  Flaccus  recensuit  atque  interpretatus  est  Joannes  Gaspar 
0  1' eil  ins.  Editio  quarta  maior  emendata  et  aucta  quam  post  Joannem 
Georgium  Baiterum  curavit  Guilelmvis  Hirschfelder  et  [Wilhelmus 
Mewes].  2  voll.  Bci-olini:  S.  Calvary  et  soc.  (Nunc:  Lipsiae:  O.  R. 
Beisland)  (1837.  1838)  [1886]— 1892.    8.  M.  40. 

Vol.  prius.  Odae.  Carmen  saeculare.  Epodi.  Post  J.  G.  Baiterum  curavit  Guilel- 
mus  Hir Sehfelder.     1886.     (LVI,  709  S.)  M.  20. 

Vol.  alterum.  S.itirae.  Epistulae.  Lexicon  horatianum.  Post  J.  G.  Baiterum 
cur.ivit  Wilhelmus  P^ewes.     1892.     (1  Bl.,  831  S.)  M.  2U. 

Horatius    Flaccus    recensuit    atque    interpretatus    est    Joannes    Ga.^par 

Orellius.       Editionem    minorem    sextam    post    Joannem    Georgium 

Baiterum  curavit  Guilelmus  Hirschf  eider.    2  voll.    Berolini:  S.  Cal- 

vaii/  (t  HOC.  (Nunc  Lip><iae:  O.  B.  Beisland).    (1838)  1882—1884.    (V,  456; 

.  öyft  S.)    8.  M.  9. 

II.  Odae  I.  IL     (194  S)  M.  2.25. 

I  2.  Odae  ITI.  IV.    Epodi.    Carmen  saeculare.  (262  S.)                                    M.  2.25. 

II  1.  Satirae.     (247  S.)  M.  2.25. 

II  2.  Epistolae.     Ars  poetica.     (312  S.)  M.  2.25. 

Q.  Horatii  Flacci  opera  omnia.  Eecognovit  et  commentariis  in  usum 
scholarum  instruxit  Guilelmus  Dill enburger.  Editio  septima.  Addita 
est  tabula  villae  horatianae.  Botmae:  A.  Marcus  (1843)  1881.  (XXIV, 
67 (i  S.)    8.  M.  5.60. 

Q.  Horatii  Flacci  opera.  Nouvelle  edition  d'apres  les  meilleurs  textes 
avec  des  arguments  anaiytiques  et  historiques  et  un  commentaire  en 
francais  precedee  d'une  notice  sur  les  nietres  d'Horace  par  Augviste 
Car'telier.     Baris:  Belag rave  (1851)  1890.     (XXIV,  378  S.)     8. 

Quinti  Horatii  Flacci  opera.  Avec  des  arguments  anal^^tiques  et  hLstori- 
ques,  commentaire  et  notice  biographique  par  Auguste  Cartelier. 
Edition  revue,  refondue,  augmentee  de  remarques  sur  la  langue,  la 
svntaxe  et  les  metres  d'Horace  par  Louis  Passer at.  Baris:  Ddacjravc 
181)2.     (L,  461  S.,  Abbild,  u.  Karten).     8.  Fr.' 2.50. 

Q.  Horatii  Flacci  opera  a  Mauricio  Hauptio  recognita.  Editio  quinta 
ab  Johanne  Vahleno  curata.  Lipsiae  S.  Hir  sei  (1851.  1861.  1871.  1881) 
1908.    (347  S.)    8.  M.  2.80. 


Q.  Horatius  Flaccus.  405 


Q.  Horatius   Flaccus. 

Des  Quintus  Horatius  Flaccus  sämtliclie  Werke  für  den  Schulgebrauch 
erklärt.   2  Teile.   Leipzig:  B.G.  Teidmer  (ISbi.lSbS)  1908-1911.  8.   M.  6.20. 

1.  Teil.     Oden   und  Epoden.     Erklärt   von   Carl  Wilhelm    Nauck.     17.    Aufl.     Be- 

arbeitet von  Paul  Hoppe.     (1854)  191li.     (XXVI,  227  S.)  M.  2.40. 

2.  „         Satiren  \ind  Episteln.     Erklärt  von  Georg  Theodor  Avigust  Krüger. 

Erstes  Bändchen.     Satiren.     16.  Aufl.,   besorgt  von  Gustav  Krüger.     Mit 
2  Karten.     (1853)  1911.     (XVI,  224  S.)  M.  1.80. 

Zweites   Bändchen.     Episteln.     15.   Aufl.,    besorgt    von   Gustav   Krüger. 
(1853)  1908.     (XIV,  239  S.)  M.  2. 

Q.  Horatii  Flacci  opera.  Edition  classique,  accompagnee  de  notes  et 
remarques  grammaticales,  philologiques  et  liistoriques,  et  precedee 
d'une  notice  litteraire  par  "Wilhelm  Einn.  Paris:  Udalain  fri'irs  (\Sbl) 
1882.     (Xn,_  431  S.)_    8.  ,  Fr.  2. 

Quinti  Horatii  Flacci  opera.  Oeuvi-es  d'Horace  Edition  classique  avec 
notice  et  commentaires  en  fran9ais  par  Frederic  Dübner.  Paris: 
Lecoffre  (1859)  1889.    (XXIV,  546  S.)     8.  Fr.  1.60. 

Oeuvres  completes  d'Horace.  Traduction  de  la  collection  Panckoucke.  Nouvelle  edition 
.  .  .  par  Feli.x  Leinaistre  .  .  .  (1860)  1890  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Oeuvres  d'Horace.  Traduction  nouvelle  avec  le  te.\te  en  regard  .  .  .  par  Henri  Joseph 
Guillaume  Patin.     (18  iO)  18S6  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Q.  Horatii  Flacci  opera.  Nouvelle  edition  d 'apres  le  texte  et  le  commen- 
taii-e  d'Orelli  et  de  Dillenburger  (18-34)  renfermant  des  arguments 
analytiques  et  historiques  des  notes  grammaticales  et  litteraires  en 
francais  une  vie  de  l'auteur  une  notice  siir  l'ode,  la  Satire  et  l'epitre 
et  un  precis  sur  les  metres  emploves  parHorace  par  Charles  Aub er tin. 
Paris:  E.  Pclin  (1864)  1887.     (XIX,  4u0  S.)    8.  Fr.  2. 

The  ■works  of  Horace  edited  with  explanatory  notes  and  a  table  of 
metres  bv  Thomas  Chase,  revised  by  Francis  H.  Lee.  Neu-  York: 
Hinds,  Noble  d-  Ehiredge  (1869)  1905.     (458  p.,  plate,  illustrations).     8. 

Q.  Horati  Flacci  carmina.  Tertium  recognovit  Lucianus  Mu eller. 
Editio  stereotypa  maior.  Lipsine:  B.  G.  Teulmer  (1869)  1897.  (LY, 
3p3  S.)    8.  _  _  _     _  _         M.  1. 

Quinti  Horatii  Flacci  carmina  expurgata  accuratissimis  notis  illustravit 
Josephus  Juvencivis.  Novissima  editio.  Paris:  Delalain  freres  (1872) 
1884.    (XXXII,  848  S.)     8.  _     Fr.   1.75. 

Q.  Horatius  Flaccus.  Erklaert  von  Hermann  Schütz.  3  Theile.  Pcrlin  : 
Weidmann  1«74— 1889.     8.  M.  8.70. 

1.  Oden  und  Epoden.     3.  Auflage.     (1874.  1880)  1889.     (VIII,  431  S.)  M.  3. 

2.  Satiren.     18^1.     (XVI,  309  S.)  M.  2.70. 

3.  Episteln.     1883.     (XII,  ,369  S.,  1  S.  ung.)  M.  3. 

Quinti  Horatii  Flacci  opera  omnia.  The  ■works  of  Horace  with  a  commen- 
tary  by  Edward  Charles  Wickh am.  2  voll.  Oxford:  At  the  Clarendon 
Press  (1874)  1891.  1896.     8.  Sh.  24. 

Vol.  I.     The  Ödes,  Carmen  saeculare,  and  Epodes.    Tliird  tdition.    (1874.  1881)  1896. 

(IX-  S.,  2  S.  ung.,  436  S.)  Sh.  12. 

„    II.     The   Satires,    Epistles,    and   de   Arte   poetica.     1891.     (VII   S. ,    1    S.   ung., 

474  S.)  Sh.  12. 

Q.  Horati  Flacci  opera  recensuerunt  Otto  Keller  et  Alfredus  H o  1  d e r. 
Editio  minor.     Lipsiae:  B.  G.  Teubner  1878.     (3  Bl.,  252  S)     8.       M.  4. 

Quinti  Horatii  Flacci  carmina.  Accedunt  argumenta  brevesque  notae, 
ad  usum  studiosae  iuventutis.  Turonibus:  Maine  et  fd.  (1879)  1894. 
(327  S.)    8.  _ 

Horace  by  Joseph  Currie.  Illustrated  with  engravings  from  authentic 
sources.     Part.  1 :  Carmina.     London :  Gri/fm  1879.     8.  Sh.  3. 

Q.  Orazio  Flacco.  Odi,  Satire,  Epistole  ed  Arte  poetica,  commentate  ad 
uso  delle  scuole  classiche  da  Antonio  Salvoni.  2.  edizione  riveduta 
ed  aumentata.     Müano :  N.  Batte.tzati  1879.     (XIX,  35')  S.)     8.     L.  2.60. 

Q.  Horatius  Flaccvxs.  Texte  latin  publie  avec  des  arguments  et  des  notes 
en  frf),n<,'ai8  et  precede  d'un  precis  sur  les  metres  emploj^es  par  Horace 
par  Edouard  Sommer.  Paris:  Hacheite  et  Cie.  (1879)  1896.  (XVI, 
422  S.)    8.  Fr.  2. 


406  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q    Horatius  Flaccus. 

Quinti  Horatii  Flacci  carmina  expurgata.  Nouvelle  edition  avec  argu- 
ments,  appre.ciations  litteraires  et  notes,  precedee  d'une  vie  de  l'auteui-, 
d'uue  explication  des  faits  mythologiques  et  d'une  notice  sur  las 
metres  employes  par  Horace  par  H.  T.  7«  edition.  l'aris:  Foua^ielgiie 
freres  (1880)  1900.     (XXVII,  'Ut  S.)    8.  Fr!  2. 

Le  odi  ili  Q.  Orazio  Flacco.  Versione  poetica  di  Domenieo  Perrero  col  testo  a  fronte. 
Vol.  I.  —  Le  Satire,  le  epistole  e  Parte  poetica  di  Q.  Orazio  Flacco.  Keoati  in  versi 
italiaiii  col  testo  a  fronte  da  Domenieo  Ferrero.  Vol.  II.  1S81  siehe  unten  die  Über- 
setzungen. 

Q.  Horatii  Flacci  opera  in  usum  scholarum.  Eecensione  e  notc  di  Os- 
walde  Berrini.     2  voll.     Torino:   G.  B.  Faravia   e    C.   1882—1890.     8. 

L.  2.40. 

Horaz  in  deutscher  Uebertragiing  von  Ludwig  Behrendt.  Mit  beigefügtem  Original- 
Text.     1832—1891  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Q.  Horati  Flacci  opera  [edidit  Francis  Warre  Cornish].    Londini:  Kegan 

Paul,  Trench  (£■  soc.  1882.    (1  BL,  298  S.,  1  Abb.)    8. 

Parchment  Sh.  6,  vellum  7  sh.  6  d. 
Horatii    carmina    recognovit   Lucianus   Mueller.     Chicaqo   (Neiv  York): 

31  ac  Coun  1.^82.     8.  '  $  1. 

Q.  Horati  Flacci  carmina.  Scholarum  in  u.sum  edidit  Michael  Petschenig. 

Fraiiac:  F.  Tenipshj.    Lipsine:  G.  Freijtafi  1888.    (XIX,  258  S )    8.    M.  1.40. 
Q.   Horatii   Flacci   carmina   castigata   adnotationibus   ac  interpretatione 

illustravit  Josephus  Juvencius  ad  visum  scholarum.     Partes  I  et  II. 

2  voll.     AucjuAtae  Tanr.:  Ex  typ.  H.  Maridti  (1884)  1896.     8.  L.  2. 

Q.  Horatius  Flaccus.     Erklärt  von  Adolf  Kiessling.     8  Teile.     Berlin: 

Weidmann  (1884—1889).     1908-1910.     8.  M.  10.40. 

1.  Teil:   Oden  und  Epoden.    5.  Auflage.    Besorfft  von  Richard  Heinz  e.    (1884)  1908. 

(VIII,  498  S.)  "  "  M.  .^.80. 

2.  „       Satiren.     4.   Aufl.,    besorgt   von    Richard    Heinze.     (1886;   1910.     (XXXIII, 

299  S.)  "  M.  3. 

3.  „       Briefe.   3.  Aufl.,  besorgt  von  Richard  Hei  uze.   (1889)  1908.  (V,  363  S.)   M.  3.60. 

Q.  Horati  Flacci  opera  omnia.  Scholarum  in  usum  ad  optimarum 
editionum  fidena  castigavit,  recensuit  Carolus  Fumagalli.  Editio 
altera.  Veronae  in  aed.  DrucUri  S  Tedeschi  (1885)  1896.  (XXVIII,  232  S.)  8. 

L.  1.20. 

Q.  Horati  Flacci  opera.  Scholarum  in  usum  ediderunt  Otto  Keller  et 
Josephus  Haeussner.  Lipsiae:  G.  Frojtaq.  Pragae:  F.  Tempsla/  1885. 
(XVIII,  265  S.)    8.  '  M.  1. 

Q.  Horatius  Flaccus.  Für  den  Schulgebrauch  herausgegeben  von  Otto 
Keller  und  Joseph  Häussner.  Mit  z^wei  Abbildungen  und  drei 
Kärtchen.  8.  erweiterte  Auflage.  Leipziq:  G.  Freytag.  Wien:  F.  Tempshif 
(18^5)  1907.    (XXXXV,  825  S.)    8.  \  _  M.  2. 

Q.  Horati  Flacci  carmina.  Iterum  recognovit  Lucianus  Mueller.  Editio 
minor.     Lipsiae:  B.  G.  Teubncr  (1885)  1897.     (XII,  808  S.)    8.     M.  —.75. 

Horatii  Opera.  Edited  by  Francis  Warre  C o r n i s h.  Netv  York:  Scribner 
d-   Wclford  (1886).     8.  ^  ^  2. 

Oeuvres  d'Horace.  Edition  classique.  Texte  publie  d'apres  les  travaux 
les  plus  recents  avec  une  notice  bibliographique  et  litteraire,  des 
remarques  sur  la  langue  et  la  metrique,  etude  sur  les  metres  lyriques 
d'Horace,  des  arguments,  des  notes,  des  cartes,  des  plans,  des  figures 
et  un  index  par  Adolphe  Walt z.    Paris:  Garnier  IS8S.    (VIII,  512  S.)    8. 

Fr.  2.25. 

Mit  einzelnen  Auslassungen. 

Q.  Horatii  Flacci  opera.   Ediderunt  Otto  Keller  et  Josephus  Haeussner. 

Londini:  Cassell  1890.     (XVI,  265  S.)    8.  Sh.  3. 

Q.  Horatius   Flaccus   recensuit   Guilelmus  Mewes.     Berolini:   S.  Calvarij 

et  soc.  (Nunc  Lipsiae:  0.  B.  Beislawl)  1891.     8.  M.  1.8Ö. 

Volumen  alterum :  [.Satirae.     Epistulao.     Ars  poetica].     1891.     (JV,  1S8  S.)     M.  1.80. 

Horace.  Opera :  complete  text,  with  pref ace,  conspectus  meti'orum,  index 
nominum  et  rerum  memorabilium ,  and  critical  notes.  Neir  York: 
CasselVs  Publishing  Co.  (1892).    8.  $  2. 


Q.  Horatius  Flaccus.  407 


Q.  Hör  atius  Fl  accus. 

Quinti  Horatii  Flacci  opera.  Edition  classique  precedee  d'une  iiotice 
litteraire  par  Felix  Deltovir.  Paris:  Belalain  f irres  1892.  (XVI, 
258  S.)    8.  _  _  Fr.  1. 

Q.  Horatii  Flacci  carniina  relegit  et  apparatu  critico  selecto  instruxit 
Martinus  Hertz.     Berolini:   Weidmann  1892.     (VI,  289  S.)    8.     M.  2.40. 

Q.  Horati  Flacci  opera.  Eecognovit  praefatus  est  adnotationes  criticas 
addidit  Hector  Stampini.  Mutinae :  E.  Sarasino  1892.  (Boloqna: 
Frat.  Treves).    (LXI  S.,  1  Bl.,  469  S.)    8.  L.  5. 

Q.  Horatius  Flaccus  reoognitus  a  Jacobo  Gow.    1893  siehe  C:  Corpus  poetarum  latinorum 

(p.  19). 
Horace.     Opera.     1894  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Q.  Horatii  Flacci  opera.  Horace.  Edition  classique  par  J.-B.  Lechatellier. 

5e  edition.  Paris:  Poussielfjue  (189.j)  1910.  (XXXVI,  479  S.)  8.  Fr.  2. 
Q.  Horatii  Flacci  opera  edited  bj' Thomas  Ethelbert  P  age.    London  and 

Mew  Yorl-:  MacmiUan  and  Co.  1895.     (XXI,  25;2  S.)    8.  Sh.  5. 

Q.  Horatii  Flacci   opera.     Oeuvres  d'Horace.     Edition   classique  annotee 

par  A.  Hubert.     Namur:  Ad.  Wesmael-Cliarlier  1896.     8.  Fr.  6. 

Pars   prior:   Carmina   et  Epodon   über.     Premiere  partie:   Les  Ödes  et  les  Epodes. 

(4,  XV,  190  S.)  Fr.  2.50. 

Pars  altera:    Satirae ,   Epistolae   et  Ars  poetica.     Seconde  partie:    Les  Satires,   les 

Epitres  et  l'Arl  poetique.     (256  S.)  Fr.  3.50. 

Q,.  Horati  Flacci  opera.  With  notes  by  Thomas  Etbelbert  Page  Arthur 
Palmer  Augustus  Samuel  Wilkins.  Abridged  for  use  in  schools. 
London:  MacmiUan  and  Co.  1896.     (XXI,  648  S.)     8.  8  sh.  6  d. 

Die  Gedichte  des  Q.  Horatius  Flaccvis.  Herausgegeben  von  Gustav 
Schimmelpfeng.     Leipzig:  B.  G.  Teubner  {\^'d^—\>i'^^)  1907—1909.     8. 

M.  H.80. 

Text.     3.  Auflage,  besorgt  von  Georg  Schimmelpfeng.     Mit  einer  Karte,    einem 

Plane  und  Namen -Verzeichnis.     (1896)  1909.     (IV,  821  S.)  M.  2. 

Kommentar.     2.  Auflage,    besorgt  von  Georg  Schimmelpfeng.     (1899)  1907.     (IV, 

■Z20  S.)  M.  1.80. 

Es  fehlen  Ep.  8  und  12,  Sat.  I  2.  Sat.  I  5.  82—85.    II  7.  46-7]. 

Horace.     Works.     Stirling's   translation ,   interlinearly   arranged  by  P.  A.  N  u  ttall  .  .  . 

(189o)  siehe  unten  die  Übersetzungen. 
Paleographie   des   classiques  latins   par  Emile  Chatelain.     1»  partie.     1884—1892  siehe 
C. :  Collectiones  (p.  2). 

Ars  poetica.  Siehe  auch  Carmina  bb)  ee).  —  Epistulae.  Satirae. 
Ars  poetica.  —  Epistulae.     Ars  poetica. 

L'Art  poetique  d'Horace.  Explique  litteralement,  traduit  en  fran^ais  et 
annote  par  E.  T  a  i  1 1  e  f  e r  t.    Paris :  Hachette  et  Cie.  (1844)  1900.    (7(3  S.)    8. 

Fr.  —.75. 

Exposicion  gramatical  .  .  .  de  la  Epistola  de  Q.  Horacio  Placo  ä  los  Pisones  sobre  el 
arte  poetica,  y  traducciön  de  la  misnia  en  verso  castellano  por  Raiinundo  de  Miguel. 
(1855)  1890  siehe  unten  die  Erläuterungen. 

The  Art  of  Poetry  of  Horace  with  free  and  explanatory  translationes 
in  prose  and  verse  bv  Daniel  B  a  g  o  t.  Third  edition.  Edinburgh  and 
London:   W  Bhiel-irood  and  Sons  (1863)  1880.     (85  S.)    8.  Sh.  5. 

Q.  Horatii  Flacci  Ars  poetica.  Edition  classique,  accompagnee  de  notes 
et  remarques  grammaticales.  philologiques  et  historiques  et  precedee 
d'une  notice  litteraire  par  Wilhelm  Rinn.  Paris:  JJelaJain  freres  (1866) 
1884.     (28  S.)    8.      _  _      _  ^  Fr.  —.20. 

Luigi  Masci.  L'Epistola  ai  Pisoni  di  Quinto  Orazio  Flacco  con  note 
italiane  e  con  esposizione.  (Terza  edizione).  Campobcisso :  Stab.  Tip. 
Dilta  G.  tC-  N.  CoHtti  (1867.  1868)  1893.     (172  S.)    8.  L.  2. 

Art  poetique  d'Horace  explique  en  fran9ais  suivant  la  methode  des  lycees 
par  une  double  traduction,  l'une  mot  ä  mot  dite  intralitterale,  l'autre 
corrcüte,  precedee  du  texte  latin  accompagnees  de  notes  et  remarques 
parE.Lefranc.  Paris: Delalain  frrres(]Sl(}}\SSO.  (VIII,  75 S.)  8.  Fr.— .75. 

Horatii  Epistula  ad  Pisones  edidit  Aemilius  Baehrens.  In  des  Verf.  Miscellanea 
critica  {fJroiiwgac  1879)  p.  55-68. 


408  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Horace.  Art  poetique  Nouvelle  edition  publiee  par  Paul  L  allem  an  d. 
l'aris:  Palwc  1881.     (A'III,  56  p._  avec  fig.)    8. 

Das  Buch  des  Horaz  über  die  Dichtkunst.  Ins  Deutsche  übersetzt  und 
mit  einer  Einleitung  und  kurzen  Anmerkungen  versehen  von  Friedricli 
List.     Erlanfjcn:  A.  Deklicit  18S1.     (XI,  89  S.)    8.  M.   ]. 

Auch  in  der  Gesamtausgabe  der  Briefe.     1SS3. 

Q.  Horatii  Flacci  de  arte  j^oetica,  epistola  ad  Pisones.  Teste  con  note 
compilate  di  Giampaolo  Solerio.    Casak:  Tip.  C.  Casf«m('  ]SS\.  (40  8.)  8. 

L.  — .GO. 

L'Ärt  poetique  d' Horace.  Texte  annote  et  traduction  par  Joseph 
Airaud.     Marseille:  Lnpr.  Olive  1883.     (51  S.)     8.  Fr.  1.50. 

L'art  poetique  d'Horace  par  Morau.  Bnixclhs:  Impr.  et  Uhr.  J.  Herre- 
houdt  1888.     (24  S.)    8.  _  Fr.  —.30. 

Q.  Horatii  Flacci  epistula  ad  Pisones  de  arte  poetica.  Horace  Art 
Poetiqvie.  Texte  latin  publie  d'apres  les  travaux  les  plus  recents  de  la 
Philologie  avec  un  commentaire  critique  et  explicatif  et  une  intro- 
duction  par  Maurice  Albert.  Paris:  Haclieiie  d;  Cie.  1886.  (XVH, 
41  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Q.  Horatii  Flacci  epistula  ad  Pisones  de  arte  poetica.  Texte  latin  publie 
avec  tme  introduction  et  des  notes  critiques  et  explicatives  par  Maurice 
Albert.     Paris:  Hadutte  et  Cie.  (1887)  1906.     (XII,  51  S.)    8.    Fr. —.60. 

L'Arte  poetica  di  Orazio  traslata  in  vcrsi  italiani  da  Cariiiine  Zottoli.  1896  siehe  unten 
die  Übersetzungen. 

L'arte  poetica  di  Q.  Orazio  Flacco  commentata  da  Giovanni  Battista 
Bonino.  Seconda  edizione  in  gran  parte  rifatta.  Toriho:  E.  Loesclier 
(1888)  1907.    (XXVIII,  75  S.)    8.  L.  1.50. 

11  Genio  nel  Concepire  e  nel  Dire  ovvero  11  libro  della  Poetica  di  Q.  Orazio  Flacco  nel 
testo  primitivo.  Traduzione  da  poesia  a  poesia  .  .  .  (1887)  1894  sielie  unten  die  Über- 
setzungen. 

Orazio.  L'arte  poetica,  con  introduzione  e  commento  di  Antonio  Cima. 
Seconda  edizione  interamente  rifatta.  Fireme:  G.  C.  Sansoni  (1889) 
lUOl.    (65  S.)    8.  _  L.  —.80. 

The  art  of  poetrv.  The  poetical  treatises  of  Horace,  Vida,  and  Boileau 
Avith  the  translations  b}'  Howes,  Pitt  and  Soame  edited  with  intro- 
duction and  notes  bv  Albert  Stanburrough  Cook.  Jiostou,  U-  S.  A.: 
Ginn  and  Co.  1892.     (LVIII  S.,  1  BL,  30i  S.)    8.  $  1.25. 

L'arte  poetica  di  Q.  Orazio  Flacco:  epistola.  Versione  di  Giovanni  Colombini,  corredata 
di  prcfazione,  cenni  biogralici  dell'  autore,  di  note  ;il  testo  latino  e  a  quelle  italiano 
e  di  un  dizionaretto  storico-mitologico  dei  nonii  citati.  1893  sit.he  unten  die  Über- 
setzungen. 

Q.  Orazio  Flacco.  L'ai-te  poetica  riordinata  ed  annotata  da  GiusejDpe 
de  Litala.     Pari:  Tip.  Cminone  1896.     (63  S.)     8.  L.  2. 

Cai'iiiina.    a)  Carmen  saeculare.    Siehe  auch  d)  e)  f). 

Q.   Horatius   Flaccus.     Carmen   saeculare.     Esposizione   e  commento    di 

Nicola  Mosca.     Ckitti:  Tip.  di  C.  Marchionne  1895.     (36  S.)    8. 
b)  Epodi.     Siehe  auch  bb)  c)  d)  e). 
Q.  Orazio  Flacco.     II  libro   degli  epodi  espurgato.     Testo,   costruzione, 

versione  letterale,  argomenti,  note  e  metrica.      Verona:  JJ.  Tcdeschi  c  f. 

1891.    (76  S.)    8.  L.  1.25. 

Q.    Horatii    Flacci   Epodon    liber    edited   by    Thomas    Ethelbert    Page. 

London  aud  New  Yoi-Jc :  MacmiUan  and  Co.  1895.     (64  S.)  Sh.  2. 

Horace:   Epodes.     Edited   by   John   Thompson.     London:   M.  B.  Clive 

(1895).     (58  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Q.  Horati  Flacci  Epodon  Liber  with   introduction   and  notes  by  James 

Gow.    Candiridgc:  At  the  Unirer.^'ity  Press  1696.  (XX,  54:  S.)    8.    1  .sh.  6  d. 
bb)  Epodi.    Ars  poetica. 
Select  Epodes  and  Ars  Poetica  of  Horace  edited  for  the  use  of  schools 

bv  Herbert  Andrew  Dal  ton.    London:  MacmiUan  and  Co.  1881.    (1  Bl., 

92  S.)     8.  1  sh.  6  d. 


Q.  Horatius  Flaccus.  409 


Q.  Horatius  Flaccus. 

c)  Epodi.     Odae.     Siehe  auch  b)  bb)  d)  e)  ee)  f)  g). 

Las  Ödes  et  les  Epodes  d'Horace.  Expliquees  litteralement  par  Edouard 
Sommer.  Traduites  en  fraii{?ais  et  annotees  par  Auguste  Desportes. 
T.  1.  2.    Paris:  Hachette  et  Cie.  (ISil \  l^m.  IdGb.    (236;  815  S.)  8.   Fr.  4.50. 

Q.  Horatii  Flacci  Oder  och  Epoder  med  förklarande  aiimärkningar  af 
Christ.  Alfred  Fahlcrantz.  5.  uppl.  Stockholm:  F.  d- G.  Beijcr  (1862) 
iy02.     (280  S.)    8.  Kr.  2.50. 

Q.  Horatii  Flacci  carmina  et  epodoii  liber.  Med  kommeutarier  af  Andreas 
Frigell.  Audra  omarbetade  upplagau.  Sfoclliohn :  F.  A.  Norstcdt  <(■ 
Söners  FörJag.     (1870.  188S).     (279  S.)     8.  Kr.  2. 

Q.  Horatii  Flacci  Oder  och  Epoder  i  upplöst  text  och  öfversättning. 
H»'  uppl.  Eu  hjälpreda  för  den  studerande  ungdomen  af  J.  D  ah  Istein. 
Stocl-holm:  Ad.  Jolinmm  förlafi  (18S8 -')  1903.     (170  S.)    8.  Kr.  2. 

Q.  Horati  Flacci  carmina.  Oden  tiud  Epoden  des  Horaz.  Mit  An- 
merkungen von  Lucian  Mueller.  Gies.'^in:  J.  Ricker'sche  Buclili.  1882. 
(XVI,  228  S.)    8.  M.  2.40. 

Die  Oden  und  Epoden  des  Q.  Horatius  Flaccus.  Für  den  Schvilgebrauch 
erklärt  von  Emil  Eosenberg.    Got'ha :  Fr.  A.  Perthes  (1883).   8.    M.  2.25. 

Ausgi^be  A.     Kommentar  unterm  Text.     3.  Auflage  1898.     (VI,  260  S.)  M.  2.25. 

^  B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     4.  Auflage  1904.     (VI,  119  S. ;  152  S.) 

M.  2.25. 

Horatius'  Oden  en  Epoden,  voor  nederlandsche  gymnasien  bewerkt  door 
W.  G.  van  der  Weerd.     Leiden:  E.  J.  Brill  1885.     8.  F.  1.20. 

Horatius  christianus  seu  Horatii  odae,  a  scandalis  expia-gatae,  a  scopulis 
expeditae,  et  sale  christiauo  conditae,  par  Jean  Fraucois  B  er  gier. 
Salins:  Impr.  L.  Bonner  {Chez  Vauteur)  1886.     (1(34  S.)     8.  Fr.  2. 

Enthält  als  liber  V  auch  die  Epoden. 

Q.  Horatius  Flaccus.  Oden  und  Epoden  für  den  Schulgebrauch  heraus- 
gegeben von  Kai'l  Konrad  Küster.  Padtrhorii :  F.  Schö)un(iJt  1889. 
(116  S.)    8.  M.  —.80. 

Q.  Horati  Flacci  carmina.  Horaz  Oden  und  Epoden.  Für  den  Schvil- 
gebrauch erklärt  von  Karl  Konrad  Küster.  Piclerhorn:  F.  Schöningh 
1890.    (7I1I,  428  S.)    8.  M.  3. 

The  Ödes  and  Epodes  of  Horace  translated  into  english  verse  with  an 
introduction  and  notes  and  latin  text  by  John  B.  Hague.  Netv  YorJ:. 
London:  G.  P.  Putuam's  Sons  1892.     (Xll,  188  S.)     8.         $  1.75.     Sh.  9. 

Des  Horaz  Oden  und  Epoden  für  Freunde  klassischer  Bildung,  besonders 
für  die  Primaner  unserer  Gymnasien  bearbeitet  von  Hermann  Menge. 
Dritte  durch  erklärende  Anmerkungen  vermehrte  Auflage.  Berlin  SW: 
Langenscheidtsche  Verlwi^hiichh.  (1892  iL  1910).  (XVI,  505  S.,"74  S.)  8.  M.7.50. 

Horaz'    lyrische    Gedichte.      Erklärt    von    Gerhard    Heinrich    Müller. 

Sirasslmrg:   Strasalmrger   Lruclerei  und  Verhigsanstcdt ,    vorm.   R.  Schultz 

■      u.  C.  1892.    (272  S.)    8.  M.  2.25. 

The  Ödes  and  Epodes  of  Horace  edited,  with  introduction  and  notes, 
by  Clement  Lawrence  Smith.  Second  edition.  Boston,  U.  S.  A.,  and 
London:  Ginn  <£■  Co.  (1895)  1903.     (LXXXVII,  443  S.)     8. 

Orazio.  Le  odi  e  gli  epodi.  Testo,  traduzione  metrica  e  note  di  Luigi 
Mariani.     Napoli:  Chinrazzi  1895.     8. 

Q.  Horati  Flacci  carmina.  Odi  ed  epodi  con  il  commento  di  Luciano 
Müller  ridotto  ad  uso  delle  scuole  italiane  da  M.  Carapodonico. 
Firenze:  G.  C.  Sansoni  1895.    (XII,  342  S.)    8.  L.  2.20. 

Q.  Horati  Flacci  carmina,  liber  epodon  with  introduction  and  notes  by 
James  Gow.    Cambridge:  Univcrsity  Press  1896.    (XL,  410  S.)    8.    Sh.  5. 

Auch  in  Einzelausgaben  der  einzelnen  Bücher. 
Horacianas.     Ad  Litterani   Verse    por    un    Arcade    de    Roma    .  .  .    1895    sielie    unten    die 
spanisclien  Übersetzungen. 


410  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

d)  Epodi.  Odae.  €ai*iiien  saeculare.  Siehe  auch  a)  b)  bb)  c)  e)  ee)  f)  g). 

Q.  Horati  Flacci  Carmiua,  Epodi,  Carmen  saeculare.  E.-^purgati,  e  spiegati 
con  note  italiane  di  Carlo  F  vi  magall  i.  Precede  un  trattatello  sui 
metri  oraziani.  Verona:  Drucker  e  Te(lc>ichi  ISHö.  (XXVIII,  192  8.)  8.  L.2.'20. 

Horati  opera.  I.  Carminum.  libri,  Carmen  saeculare,  Epodon  über.  In 
usum  regiae  scholae  etonensis.   London:  J.  Murray  {18^1}  ISS8.   8.    Sh.  f. 

Dazu:  The  Eton  Horace.     Notes  to  the  Üdes,  book  I  by  Fi\incis  Warre  Cornish. 
London:  J.  Murray  (1887)  1888.     S.  Sh.  6. 

Horace.  The  ödes,  Carmen  seculare  and  epods  by  Charles  Edward 
Wickham.   New  edition  revised.  Oxford :  Clarendon  Press  1881 .  8.  Sh.  (5. 

Part.  I.     (XXXII,  17.5  S.)  Part  II.     (IV,  348  S.) 

Q.  Orazio  Flacco.  Le  Odi,  gli  Epodi  e  il  Carnie  secolare  commentati 
per  uso  delle  scuole  da  Carlo  C a n il  1  i.  3Lilano :  Briola  1898.  (233  S.)  8.  L.  2. 

Horacio.  Ödes ,  Epodos  e  Poema  secular  explioados  litteralmente  tra- 
duzidos  em  Portuguez  e  annotados  por  Francisco- Antonio  Picot.  l'aris: 
Librairics-Imprimeries  re'imies  1893.   (XXXI  S.,  1  S.  ung.,  533  S.)  8.   Fr.  12. 

Lvra  [a  cura  di]  Giovanni  Pascoli  .  .  .    Horati  carmina  .  .  .   (1895)  1899  siehe  C:  Poetae 
*  (p.  23). 

Mit  Auslassungen. 

Word  for  word  from  Horace.  The  Ödes  literally  versified  by  William 
Thomas  Thornton.     London:  MaciniUan  and  Co.  1878.     (Xl  S.,  1  Bl.. 

317  S.)    8.  7  sh.  6  d. 

Ödes.    The  Secular  Carmen.     Select  Epodes  [1.  2.  3.  13.  IC]. 
Commento  metrico  a  XIX   liriche  di  Orazio  Flacco  di  metro  rispettiva- 
mente   diverso,   col   testo  relativo  couforme  alle  migliori  edizione  p)er 
Ettore  Stampini.    2.  edizione  interameute  rifatta  ed  ampliata.   Torino: 

E.  Loescher  (1881)  1889.    (XII,  84  S.)    8.  L.  1.50. 

I  3.  4.  7.  8.  11.  21.  37.     III  13.  30.     IV  7.  12.     Epod.  7.  11.  13.  14.  16.  17.     Carm.  saec. 

e)  Epodi.    Carmen  saeculare.    Siehe  auch  a)  b)  bb)  c)  d). 

The  Epodes  and  Carmen  seculare  of  Horace.  With  a  vocabulary  and 
some  account  of  the  horatian  metres  &  c.  Bv  John  Tahourdin  White. 
London:  Lonfpnans,  Green  and  Co.  1883.     (Vlfl,  152  S.)    8.  Sh.  1. 

'0()c(Tioi'  'EyuTOVTu^TYiQog  Vfivog  xtd  inqxJoi'.  Ktt/jtvov  xal  ^STuifQnais  fitra 
TiQ(joiu(oi< ,  tiaccyoyyi's  xcel  ariudcöafoyr  vno  ztiovvaiov  lA.  Kaaa£l((^oi\ 
'JEi'  'AO^riVKiq  fx  rov  tvtt.  t)}?  'Enricts  1895.     (112  S.)     8.  ,fo.  3. 

Gli  epodi  e  il  carme  secolare  di  Q.  Orazio  Flacco,  per  opera  di  C. 
Chierichetti  e  R.  Gatti.  Testo  latino,  traduzioue  poetica,  tradu- 
zione  letterale,  metrica,  note.  Milano:  E.8onzo(jno\8'd'i.  (131  S.)  8.  L. — .25. 

ee)  Odae.    Ars  poetica.    Siehe  auch  Ars  poetica.   c)  d)  f)  g). 

Le  odi  di  Q.  Orazio  Flacco  pvirgate  e  l'epistola  ai  Pisoni.  interpretate 
per  aiuto  ai  giovani  da  Gennaro  Manna  [con  testo  a  fronte].    Avcrsa : 

F.  CastaJdi  1891.     (325  S.)    8.  L.  4. 

f)  Odae.     Siehe  auch  c)  d)  ee)  g). 

Q.  Horatii  Flacci  carmina.  With  english  notes  by  Arthur  John  Mac- 
leane.  Abridged  from  the  larger  edition  in  the  Bibliotheca  classica. 
London:  Whittaker  (1853)  1879.    (2ö2  S.)     8.  3  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  libri  IV.  Edited  with  introdviction  and  notes 
by  Thomas  Ethelbert  Page.  London:  Macmillan  and  Co.  1883.  (XII, 
476  S.)    8.  Sh.  6. 

Ödes  d 'Horace  Traduction  nouvelle  par  Henri  .Joseph  Guillaunie  Patin  avec  le  texte 
en  regard  .  .  .   188o  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Q.  Orazio  Flacco.  I  quattro  libri  delle  odi,  espurgati,  con  il  carme  secolare, 
Testo,  costruzioue,  versione  letterale,  note  e  metrica  per  un  pubblico 
insegnante.    2.  edizione.    MilarfO:  AUirinlü  e  Segati  {\88h)l'dm.    (348  S.)    8. 

L.  3.50. 


Q.  Horatius  Flaccus.  41 1 


Q.  Horativis   Flaccus. 

Ax'ti'TOv  'OnccTiov  <f>Xüxy.ov  o)öai  fASrct  xtifxirov ,  itaayioyrig ^  jUfTcctfQctOecog  (ii 
öt  It'^iXoyCoi'  rwv  xvqimv  oroiiaTtov  xal  rcüv  övaxoXwTf'nMr  Xfit(»r.  2vi(- 
(/MViog  roig  vno  joiü  ^YnovQyd'ov  Trjg  'ExTiat,dt{iat(»g  ö'ictTfTity/uh'oi;  nQcg 
/((ifjatv  röjv  uaß-r]TO)v  TTJg  (>"  Tc'c^fojg  rwv  yi\uvc(aio)v  und  ßunt/.si'ov  F. 
Bf  ^o  r  X  xrt.  'Tii'  ^A  !^  i'jv  a  i  g:  Ex  t  o  v  t  vn  oy  qk  q.  F.  2t  k  v  q  i  ctv  o  v 
1886.    (83  S.)    8.  ./«.  1. 

Q.  Orazio  Flacco.  Le  odi  con  note  di  Giacomo  Cortese.  Volume  I. 
(Vita  e  scritti,  metrica,  commento  ai  libri  I  e  II).  Torino:  E.  Loexrher 
1892.     (LH,  92  S.)    8.  L.  1. 

Odas  de  Horacio,  piiblicadas  segün  los  mejores  textos,  eon  las  principales  Variante?. 
Traducciön  en  verso,  notas  y  observaciones  criticas  del  Hermenegildo  Torr  es.  1894 
siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Horace.  Ödes.  By  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  Bernard  John 
Hayes.  Introduction ,  text  and  notes.  London:  W.  B,  Clive  (1895). 
(328  S.)    8.  4  sh.  6  d. 

Libri  I  et  II.  Q.  Horatii  Flacci  carminum  libri  I.  et  IT.  The  Ödes 
of  Horace.  Books  I.  and  IL  With  translation,  notes,  and  descriptive 
index  of  proper  nams,  by  the  editors  of  the  analytical  series  of  greek 
and   latins.     London:  Sinnjlcin,   Marshall  &  Co.  (1879)    1886.     (152  S.)     8. 

2  sh.  6  d,  with  out  translation  2  sh. 

Horatii  carmina.  'OQuziov  wJcüi'  i'ii^'iXioy  A'  y.ul  B' .  MniUpfjuais  din'/.ij,  .  .  .  "f^a  nn' 
Xuztyiy.ov  xttuivov  ...  vno  ^Avkari\  KcüvaturT  iriö  ov.  1889  siehe  unten  die  Über- 
setzungen. 

Horace's  Ödes.  Books  I.  IL  With  a  literal  interlinear  translation  by 
Thomas  James  Arnold.    London:  J.  Cornisk  d'-  Sons  (1892).    (68  S )    8. 

1  sh.  6  d. 

Livy,  Book  L,   and  Horace  Ödes,   Books  L,  IL     Interlinearly  translated 

into    english,    by    John   Gibson.     London:   J.    Cornish   cC-  Sons  (1891). 

(212  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

The  Ödes  of  Horace.    Books  I  and  IL    Text  with  translation  by  Richard 

Williams  Reynolds.     Jjondon:  Hodder  and  Stoughton  1893.    (93  S.)    8. 

■  1  sh.  6  d. 

Liber  I.  Q.  Horatii  Flacci  Ödes.  Book  1.  With  english  notes  by 
Arthur  John  Macleane.  With  vocabularv  by  A.  H.  D e n n i s. 
London:  Bell  d-  Sons  (1858)  1889.     (94  S.)    8.        ^  1  sh.  6  d. 

The  Ödes  of  Horace.  Book  I.  Specimen  of  an  attempt  to  give  a  closer  englisli  verse 
translation  of  the  Ödes  .  .  .  By  James  John  Lonsdale.  1879  siehe  unten  die  Über- 
setzungen. 

Horace.  Ödes,  book  I.  With  english  notes  by  James  MacCall  Mars- 
hall.  (From  the  works  of  Horace  in  the  „Catena  Classicorum''). 
London,  Oxford  and.  Cambridge :  Rivinfitons  (1879).    (73  S.)    8.     1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  I.  Edited  for  the  use  of  schools,  by 
Thomas  Ethelbert  Page.  London:  3Iaanillan  and  Co.  1879.  (VIII, 
118  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  I.  Edited  with  introduction  and  notes 
bv  Thomas  Ethelbert  Page.  London:  Macmülan  and  Co.  1883.  (VIII, 
118  S.)    8.  Sh.  2. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  I.  Edited  for  the  use  of  schools,  by 
Thomas  Ethelbert  Page.  New  edition,  with  vocabulary.  London: 
Macmülan  and  Co.  1884.     (VI,  137  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Horace.  Ödes ,  book  I.  Edited  for  London  University  matriculation, 
January  1891,  by  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  Bernard  John  Hayes. 
London:   W.  B.  Clive  &  Co.  (1890).     8.  2  sh.  6  d. 

I.  Introduction.    Text.    Notes.    Index  of  proper  nams.    Appendix.    (79  S.)    1  sh.  6  <1. 

II.  Test  papers.     Vocabulary.     (19  S.)  .Sli.  1. 

III.  Horace.    The  Ödes,  book  I.    A  translation.    (20  S  )  Sh.  1. 


412  Scriptores  latini.   D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Horace.  Ödes:  Book  I.  Edited  with  notes  for  use  in  forms  below  the 
sixth  by  Edward  Charles  Wickham.  Oxford:  At  the  Clarendon  Press 
1892.     (114  S.)    8.         _  _  _        _  _  Sh.  2. 

Q.  Horati  FJacci  carminum  über  I.  With  introduction  and  notes  bv 
.James  Gew.  Cmubrldge :  At  the  Universitij  Press:  1893.  (XL,  1038.)  8.  Sh.  2. 

Horatii  Carmen  tertium  libri  I.  Edidit  atque  illustravit  Salomon  Piazza. 
Patavii  ex  off'.  Seminarii  1896.     (49  S.,  1  El.)     8. 

Horatii  tredje  ode.  [Latinsk  text  med  metrisk  öl'versättning].  Ltind: 
Mahnströms  tr.  1891.     (3  S.)    4. 

Liber  II.  Horace.  Ödes,  book  IL  With  english  notes  by  .James 
MacCall  Marshall.  (From  the  Works  of  Horace  in  the  „Catena 
Classicorum").  London,  Oxford  and  Cumhridqe :  liirinytons  (1880).  (S.  74 
—118).     8.  '  1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  IL  Edited  for  the  vise  of  schools,  by 
Thomas  Ethelbert  Page.  London:  JfaairiUaiz  and  Co.  1881.  (1  BL, 
103  S.)    8.  _  1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  IL  Edited  with  notes  by  Thomas 
Ethelbert  Page.    London :  Macmülan  and  Co.  \8^'i.   (103  S.)  8.    1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  IL  Edited  for  the  use  of  schools,  by 
Thomas  Ethelbert  Page.  With  vocabularv.  London:  Macmillan  and 
Co.  1884.    (llö  S.)    8.  "  1  sh.  6  d. 

Horace.  Ödes,  book  IL  Edited  for  London  University  matriculation, 
Janviarv  1891,  by  Arthur  Hadrian  AUcroft  and  Bernard  John  Ha 3^ es. 
Jjondon:   W.  B.  Clive  d:  Co.  (1890).     8.  2  sh.  6  d. 

I.  Introduction.    Text.    Xotes.    Index  of  proper  nams.    Appendix.   (C4  S.)   1  sh.  6  d. 
II.  Test  papers.     Toc.ibulary.     (15  S.)  Sh.  1. 

III.  Horace.     The  üdes,  Book  II.     A  translation.     (13  S.)  Sh.  1. 

Q.  Horati  Flacci  carminum  liber  IL  With  introduction  and  notes  by 
James  Gow.  Cambridge:  At  the  University  Press  189ä.  (XL,  68  S., 
1  Bl.)    8.  1  sh.  6  d. 

Horatius  [249:  Od.  II  17.  19—32.  Od.  II  18.  1—20],  s.  The  palaeographical  Society. 
1873— 1S83  (C:  Collectiones  p.  2). 

Libri  III.  IV.  Horace's  Ödes.  Books  HL  &  IV.  With  a  literal  inter- 
linear translation  bv  Thomas  James  Arnold.  L^ondon:  J.  Cornish  ös 
Sons  (1887.  1.^92).    (72  S.)     8.  1  sh.  6  d. 

Liber  III.  Horace.  Ödes,  book  III.  With  english  notes  by  James 
MacCall  Marshall.  (From  the  works  of  Horace  in  the  ,.Catena 
Classicorvun").  London,  Oxford  and  Cambridqe:  Jiivinfjtons  (iHld).  (S.  119 
—  193).    8.  ■  ■  1  .sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  III.  Edited  for  the  use  of  schools, 
by  Thomas  Ethelbert  Page.  London :  Macmillan  and  Co.  1S82.  (1.36  S.)  8. 

1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  HL  Edited  with  notes  b}^  Thomas 
Ethelbert  Page.     London:  Macmillan  and  Co.  1884.    (136  S.)  -8.    Sh.  2. 

Q.  Horatii  Flacci  cai-minum  liber  III.  Edited  for  the  use  of  schools,  by 
Thomas  Ethelbert  Page.  New  edition  with  vocabulary.  London: 
Macmillan  and  Co.  1885.    (165  S.)    8.  "     1  sh.  6  d. 

Quinti  Horatii  Flacci  carminum  liber  III.  With  copious  notes-historical, 
geographical,  grammatical,  &  c.  Written  more  especially  for  Candidates 
prei:)aring  for  the  University  of  London  Examinations.  By  Augustus 
Constable  M  a  v b  u r  v.    London :  Bailiiere,  Tindall,  d'  Cox  (1887).    (70  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Horace:  The  Ödes,  book  III.  Edited  bv  Arthur  Hadrian  A 1 1  c r o f  t  and 
Bernard  John  Hayes.     London:  W.B.  Clive  d-  Co.  (1892).     8.       Sh.  3. 

I.  Introduction.   Text.   Notes.    Index  of  proper  nams.   Appendix.    (116  S.)   1  sh.  6  d. 

IL  Test  papers.     Vocabulary.     (24  S.)  Sh.  1. 

III.  Horace.    The  Ödes,  book  III.    A  translation.    (22  S.)  Sh.  1. 

Q.  Horati  Flacci  carminum   liber  III.     With   introduction  and  notes  bv 

James  G  o  w.    Cambridge ;  A  t  tlie  University  Press  1896.  (XL,  108  S.)  8.  Sh.  2. 


Q.  Horatius  Flaccus.  413 


Q.  Horatius  Flaccus. 

.  .  .  ,  ode  II  del  libro  III:  versione  inetrica  fli  Francesco  Turris  .  .  .  1889  siehe  unten 
die  Übersetzungen. 

Liber  IV.  Horace.  Ödes,  book  IV.  With  english  notes  by  James 
MacCall  Marshall.  (From  the  works  of  Horace  iu  the  „Catena 
Classicorum").  London,  Oxford,  and  Cambridge:  Bivingtons  (1874.  1879). 
(XXXI,  S.  194-236).     8.  1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  IV.  Edited  with  notes  by  Thomas 
Ethelbert  Page.     London:  Maonillan  and  Co.  ISHS.    (100  S.)    8.    Sh.  2. 

Auch  Carmen  saeculare. 

Q.  Horatii  Flacci  carminum  liber  IV.  Edited  with  notes  and  vocabulary 
for  the  use  of  schools  bv  Thomas  Ethelbert  Page.  London:  MacmiUan 
and  Co.  1883.     (122  S.)     8.  1  sh.  6  d. 

Hoi-ace:  The  Ödes,  book  IV.  Edited  bv  Arthur  Hadrian  Aller  oft  and 
Francis  Giffard  Piaist owe.  London:  W.  B.  Clive  <£•  Co.  (1892).  8.   Sh.  3. 

Introduction.    Text.    Notes.    Index  of  proper  nams.    Appendix.    (79  S.)    1  sh.  ti  d. 
Test  papers.     Vocabulary.     (14  S.)  Sh.  1. 

Horace.     The  Ödes,  book  IV.     A  translation.     (13  S.)  Sh.  ]. 

Q.  Horati  Flacci  carminum  liber  IV.  Carmen  saeculare.  With  intro- 
duction and  notes  by  James  Gow.  Cambridge:  At  the  University  Fress 
1896.    (XL,  70  S.)    8. 1  sh.  6  d. 

Q.  Horatii  Flacci  ex  libris  Odarum.  Adnotationibus  illustravit  J.  B. 
Francesia.  Editio  IV.  Augustoe  Tanrinorum:  Ex  off.  typ.  saJesiana 
(1867)  1899.    (75  S.)    8.  L.  —.2b. 

Da  Orazio.     Sonetti  di  Francesco  Pasqualigo.    1884  siehe  unten  die  Ül'ersetzungen. 

Orazio.  Traduzione  metriche  col  teste  a  fronte  di  Ugo  Kosa.  1885  siehe  unten  die 
Übersetzungen. 

Selected  ödes  of  Horace  with  notes  for  the  use  of  a  fifth  form  by 
Edward  Charles  W  ick  ha  m.  Second  edition.  Oxford:  At  the  Clarendon 
Press  (1886)  1904.     8.  Sh.  2. 

Part.  I.     Text.     (14  S.)  Part.  II.     Notes.     (68  S.) 

Carmina  octo   Q.  Horatii  Flacci   edidit  Georgius  Vincent.    Eight  songs  from  Horace. 

(1883)  siehe  unten  die  Übersetzungen. 
Lieder  treu  und  frei  nach  Horaz  von  August  Daumiller.     (1889)  1893  siehe  \inten  die 

Übersetzungen. 

Quindecim  carmina  Horatii  edidit  Bastian  D(ahl).  —  Femten  Oder  af 
Horats  pä  Norsk  ved  Paul  H(o  1ms en).  Kristiania:  {In  aedihns  Fal>ritii 
et  fdioruin  eorunique  typifs)  1891.     (2  Bl.,  79  S.)    8.  Kr.  2. 

Horatii  Flacci  carmina  selecta.  Horatii  öden  i  urval  med  inledning, 
förklarande  anmärkningar  och  metrik  vitg.  af  J.  Bergman.  Stockhohn  : 
A.  V.  Carlsons  Bolf.-aktb.  1892.     (152  S.)    8.  Kr.  1. 

Q.  Orazio  Flacco.  Odi  scelte  coli'  indicazione  dei  principali  metri,  per 
cura  di  Carlo  Mari ani.    Milano:  Coopereitiva  editr.itfd.iad2.    (30  S.)    8. 

Horace.  The  historical  and  political  ödes  with  introduction  and  notes 
bv  Alfred  .John  C  hur  eh.  London,  Glasgoiv  and  Dublin :  Btaekie  d}  Su-n 
1894.     (146  S.)     8.  •  2  sh.  6  d. 

The  Ilarwarden  Horace  by  Charles  Larcom  Graves.     (1894)  1897  siehe  unten  die  Über- 
setzungen unter  Carmina  f). 
More  Harwarden  Horace  by  Charles  Larcom  Graves.     1898  siehe  ebenda. 

Odi  di  Q.  Orazio  Flacco  con  note  italiane  di  G.  B.  Francesia.  Quarta 
edizione.     Auejustae  Taur.  ex  off.  salesiana  (1896.  1908).    (XII,  174  S.)    8. 

L.  —.70. 

Gelmetti,  Luigi :  I  19  metri  di  Orazio  sjiiegati  per  teoria  e  per  esempi  con  la  versione 
metrica  di  trenta  sue  odi  .  .  .  Precedute  dal  teste  latino  .  .  .  1895  siehe  unten  die  Er- 
läuterungen. 

^)  Odae.    Epistulae. 

Horats'  Oder  og  Breve,  tidgivne  til  Skolebrug  af  Edward  Lembcke. 
Tredje  ])aanv  gjennemsete  Udgave.  Kopenhagen:  Beitzel  (1855)  1883. 
(437  S.,  1  Tabel).     8.  Kr.  Ü. 


414  Scriptores  latini.   D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Epistulae.  Satirae.  Ars  poetica.  Siehe  auch  p.  413  uud  die  übrigen 
Abschnitte  auf  p.  414. 

Q.  Horatii  Flacci  satirae  et  epistolae  et  de  arte  poetica.  With  english 
notes  by  Arthur  John  Macleane.  Abridged  from  the  larger  edition 
in  the  Bibliotheca  classica.    London:   Wlättaker  (1853)  1879.    (220  S.)    8. 

3  sh.  6  d. 

Epistulae.  Ars  poetica.  Siehe  auch  p.  413  u.  d.  übrigen  Abschnitte  auf  p.  414. 

Horace.  Epistles,  bock  II  and  Epistola  ad  Pisones,  or  Art  of  Poetry. 
Latin  text,  after  Orellius  with  english  comnientary  and  notes  by 
George  William  Cox.  London:  Lominums,  Green,  and  Co.  1880.  (1  Bl., 
84  S.)    8.  _  Sh.  2. 

II  libro  secondo  delle  epistole  e  l'arte  poetica  di  Orazio.  Testo,  costruzione. 
versione  letterale  e  note.  Seconda  edizione  interamente  rifatta. 
Verona:  D.  Tedeschi  e  f.  edit.  (1884)  1895.     (157  S.)    8.  L.  1.50. 

Epistulae.   Satirae.   Siehe  auch  p.  413  u.  die  übrigen  Abschnitte  auf  p.  414. 

Satires  and  Epistles  of  Horace.  Selected  and  edited,  for  the  use  of 
schools,  bv  William  James  Fiirneaux  Vashon  Baker.  With  maps. 
London:  Macmillan  and  Co.  1880.    (YH  S.,  1  S.  ung.,  102  S.)   8.    1  sh.  6  d. 

Q.  Horati  Flacci  satirarum  libri  TI,  epistularum  libri  IL  Espurgati  e 
spiegati  con  note  italiane  di  Carlo  Fumagalli.  Verona:  Drucker  e 
'l'ede^clii  1886.     (252  S.)    8.  L.  2.50. 

Horatius'  satiren  en  brieven.  Yoor  nederlandsche  gvmnasien  bewerkt 
door  W.  G.  van  der  Weerd.  2e  druk.  Leiden:  E.  J.  Brill  (1886)  1905. 
(4,  191  S.)     8.  F.  1.20. 

The  satires  and  epistles  of  Horace  edited  with  notes  b}"  James  Bradstreet 
Greenough.     Boston:  Ginn  A  Co.  1888.     (XIV,  306  S.)    8.  $  1.35. 

Q.  Horati  Flacci  sermonuni  et  epistularum  libri.  Satiren  und  Episteln 
des  Horaz.  Mit  Anmerkungen  von  Lucian  Mue  Her.  2  Theile.  iVm/, 
Wien:  F.  Tempsly.    Leipzig:  G.  Frei/ta'i  1891.  1893.     8.  M.  W. 

I.  Theil:  Satiren.     1891.     (XXXII,  277  S.,  l' S.  ung.)  M.  8. 

II.  Theil:  Episteln.     1S93.     (IV,  345  S..  1  S.  ung.)  M.  8. 

Q.  Horatii  Flacci  satirae  et  epistolae.    Editio  2.    AuguMae  Taur.:  Ex  off. 

typ.  salesiana  1893.     (63  S.)    8.  L.  —.20. 

Horace.     Satires   and  epistles,   edited  on  the  basis  of  Kiessliag's  edition 

by  James  Hampton  Kirkland.     Boston  d:  iSieic   York.   Chiiago:  Lendt, 

SItfwell  <C-  Snnborn  1893.     (XXIII,  399  S.)    8.  $  1.20. 

Satirae  et  epistolae  Q.  Horatii  Flacci.    Edizione  conforme  alle  piü  recenti 

ed  accreditate,  con  note  italiane  di  G.  B.  Francesia.    Quarta  edizione. 

Torino:  Tip.  sahsiana  editr.  (1896)  1910.     (230  S.l    8.  L.  1. 

Q.  Horatii  Flacci   Satirae  -  Epistolae   in   usum   scholarum.     Eecensione  e 

note   di   Giuseppe  Bridi.     Torino:   G.  B.  Paravia   e   C.    1^9L\     (171  S., 

1  Bl.)    8.  L.  1.60. 

Epistulae.     Siehe  auch  p.  413  und  die  übrigen  Abschnitte  auf  p.  414. 

Les  Epitres  d'Horace  expliquees  litteralement,  traduites  en  fran9ais  et 
annotees  par  E.  Taillefert.  Farin:  Raehette  et  Cie.  (1843)  1906. 
(263  S.)     8.  Fr.  2. 

Die  BnVfe  des  Horaz  ins  Deutsche  übersetzt  und  mit  einer  Einleitung  .  .  .  versehen  von 
Friedrich  List.     1883  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Q.  Horatii  Flacci  epistolae.  The  epistles  of  Horace  edited  with  notes 
by  Augustus  Samuel  Wilkins.  Lo^idon:  Macmillan  and  Co.  18^5. 
(XXXIII,  428  S.)    8.  Sh.  5. 

Q.  Horatii  Flacci  epistulae.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Hugo 
Saintine  Anton.     Gotha:  Fr.  A.  Ferfhes  1888.     8.  M.  2.10. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     (1  Bl.,  141  S.) 

„  B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     (1  Bl.,  58  S. ;  82  S.) 

An  die  Stelle  dieser  Ausgabe,  die  nun  vergriffen  ist,  tritt  die  von  Wegehaupt. 


Q.  Horatius  Flaccus.  415 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Le  epistole  di  Orazio  parafrasate  e  commentate  da  Remigio  Sabbadini. 
Seconda  edizione  migliorata.  Törin o :  E.  Loesdur  (1890)  1908.  (XVIIII, 
188  S.)    8.  L.  2. 

Horace:  The  epistles.  Edited  bv  Fraucis  Giffard  Piaist owe  and  Frank 
Percy  Shipham.     London:    VV.  B.  Clive  (1898).     8.  5  sh.  6  d. 

I.  Introduction.     Te.xt.     Notes.     Index  of  proper  nams.     (130  S.)  3  sh.  6  d. 

II.  Test  papers.    Vocabnlary.    (8  S.,  7  Bl.)  Sh.  1. 

III.  Horace:  The  epistles.     A  translation.     By  William  Frederick  Masom.    (48  S.) 

1  sh.  G  d. 
Les  Epitres  d'Horace.     Tradiiits   en    fraiKjais    avec   le   texte   latin    eii    regard  .  .  .   par  E. 
Taille  fert.     1893  siehe  unten  die  Übersetzungen.- 

Le  epistole  di  Q.  Orazio  Flacco.  Commento  e  note  di  Giuseppe  Fiandra 
Milano:  D.  Briola  1896     (3  Bl.,  88  S.)     8.  L.  1. 

Q.  Horatii  Flacci  epistulae.  Für  den  Schulgebraucli  erklärt  von  Wilhelm 
Wegehaupt.  Ausgabe  A.  Kommentar  unterm  Text.  Gotha:  F.  A. 
Perthes  1905.    (VI,  186  S.)    8.  M.  2.10. 

Tritt  an  die  Stelle  der  Ausgabe  von  H.  S.  Anton. 


Liber   I.     Q.  Orazio   Flacco.     II  primo   libro    delle   epistole   espvirgato ; 

costruzione,    versione    letterale    e  note,    per  un   pubblico   insegnante. 

2-1  edizione.     Verova:  Dnirktr  e  Tcdeschl  (1886)  1895.     (140  S)    8.     L.  2. 
The    epistles    of   Horace.      Book   I.      With    introduction    and    notes    by 

Evelyn  Shirley  Shuckburgh.    Cambridge:  At  tlie  Unirersity  Presi<  1888. 

(XXil,  136  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Drei  Episteln  des  Q.  Horatius  Flaccus  [I  6.  10.  16].  Lateinisch  und 
deutsch  mit  Kommentar  von  Georg  Bippart.  Prag:  G.  Neugebauer 
1885.     (II,  64  S.)     8. 

Die  Briefe  des  Horaz  an  Augustus  und  Julius  Florus  [II  1.  2].  Ins  Deutsche  übersetzt 
.  .  .  von  Friedrich  List.     1882  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Satirae.  Siehe  auch  Carmina  g)  und  die  betreffenden  Abschnitte  auf 
p.  414. 

Les  Satires  d'Horace,  expliquees  litteralement  par  Edouard  Sommer. 
Traduites  en  fran(?ais  et  annotees  par  Auguste  Desportes.  Paris: 
Nachctte  et  Cie.  (1^48)  1907.     (300  S.)    8.  Fr.  2. 

Q.  Horatii  Flacci  sermones.  The  satires  of  Horace.  Edited  with  notes, 
by  Arthur  Palmer.  London:  Macmillan  and  Co.  1883.  (XLIX  S., 
1  S.  ung.,  1  BL,  394  S.)    8.  Sh.  6. 

Orazio.  Le  satire  espvirgate.  Costrvizione ,  versione  letterale  e  note. 
Verona:  Dntcler  e  Tedescld  1885.     (244  S.)    8.  L.  3. 

Q.  Horatii  Flacci  satirae.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von  Karl  Otto 
Breithaupt.    2.  Auflage,    dothn:  Fr.  A.  Perthes  (1887)  1903.   8.   M.  1.8u. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     (1887)  1903.     (IV,  165  S.) 

B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     (18S7)  1903.     (IV,  61;  114  S.) 

Horace :  The  satires.  Edited  with  introduction,  notes,  etc.,  by  Francis 
Giffard  Plaistowe  and  Annie  Forbes  B u r n e t.  Ljondon :  \V.  B.  Clive 
d:  Co.  (1891).     8.  6  sh.  6  d. 

I.  Introduction.    Text.    Notes.    Index  of  proper  nams.    Appendices.    (150  S.,  1  Bl.) 

4  sh.  6  d. 

IL  Test  papers.     Vocabulary.     (32  S.)  Sh.  1. 

III.  Horace.     The  saures,  bock  I.     A  translation.     (59  S.)  1  sh.  6  d. 

Les  satiiTs  d'Horace.     Traduites   en    francjais  avec  le  texte  latin  en  regard  et  des  notes 

par  Augustf  Desportes.     1891   siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Le  Satire  di  Orazio  commentate  da  Eemigio  Sabbadini.  Seconda 
edizione  migliorata.    2 ormo .■  ii'.  ioe.se// er  (1891)  1906.   (XV,  51  S.)   8.    L.  2. 

Le  Satire  d'Orazio  commentate  da  Ferdinando  Gnesotto.  Padova : 
Tipogr.  G.  B.  Randi  1893.     (VIII,  230  S.)    8.  L.  3. 


416  Scriptores  latini.   D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Liber  I.     Q.  Horatii  Flacci  satirarum  über  primus.    Horace's  satires,  I. 

With   translatiou   by    Edward  lioss  "VV  bar  ton.     London   and   Oxilrd: 

J.  Farhtr  a)id  Co.  1S92.     (VII,  91  S.)    8.  Sh.  2. 

Satire    di   Q.    Orazio   Flacco.     Libro  I.     Traduzione  poetica,   traduzione 

letterale,   teste   latino,   note   per   cura   di  C.  C.  e  R.  G.     Milano:  Tip. 

dtlla  soc.  edit.  Sonzo<jno  1895.     (157  S.)    8.  L.  —.50. 

Contiene:   I  tre  satirici  latini,   Orazio,  Giovenale,  Persio  confi-ontati  da  Viiioenzo 

M  o  n  t  i. 

Des  Q.  Horatius  Flaccus  erste  Satire,  nach  der  heuristischen  Methode 
für  die  Schule  erklärt  von  Christoph  Gehr.  Progr.  der  Studien-Anstalt 
Würzburg  1879.    (23  S.)    8. 


Select  satires  of  Horace.  Edited,  with  introduction,  notes,  and  appen- 
dices,  by  John  Isaac  Beare.  iJuhlin:  Brmvne  <£■  Nolan.  London: 
Siwpkin,  Marshall  d-  Co.  1882.     (120  S.)    8.  Sh.  3. 

Horace.  Satires,  books  I  1.  6.  9.  II  1.  2.  4.  6.  8.  Latin  text  with  copious 
notes  by  M^Caul  and  George  Bomford  Wheeler.  Dublin:  Gill. 
London:  SinqÄin  1882.     (76  S.)    8.  Sh.  1. 

CoUezione  Fiorentina    di    facsimili   paleograflci   greci   e   latini   illusti-ati    da    Girolamo 
Vitelli  e  Cesare  Paoli.     [18S4— ]  1897  siehe  A. :  Scriptores  (I  1  p.  66). 
Codici  latini.     IX.  Orazio.  Sat.  I  10.  43—72. 


Comoediae  horatianae  tres.  Edidit  Ricardus  Jahnke.  Lipsiae:  B.  G. 
Teiihner  1891.    (109  S.)    8.  M.  1.20. 

De  nuntio  sagaci.    Do  tribus  puellis.    De  tribus  sociis. 

Chrestomathien. 

Bridi,  Giuseppe:  Q.  Horatii  Flacci  carmina  in  usum  scholarum.  Recen- 
sione  e  note  di  Giuseppe  Bridi.  Nuova  edizione.  Torino :  G.  B.  I'aravia 
e  C.  (1893)  1896.     (146  S.)    8.  L.  1.40. 

—  Q.  Horatii  Flacci  carmina  in  usum  scholarum  excerpta.  Recensione 
e  note  di  Giuseppe  Bridi.  Seconda  edizione  corretta  e  notevolmento 
accresciuta.     Torino:  G.  B.  Paraiia  e  C  1902.    (163  S.)    8.  L.  1.40. 

—  Q.  Horatii  Flacci  carmina  in  usum  scholarum  curante  Jos.  Bridi. 
Torino:  J.  B.  Faravia  1894.     (SO  S.)    8.  L.  —.70. 

Chase,  Thomas:  Selections  from  Horace  with  notes  and  a  vocabularv 
by  Thomas  Chase.    BhiladeljJlna:  Ltdredge  d- Bro.  1^92.    (330  S.)    8.    ;^  J. 

Grysar,  Carolus  Josephus:  Q.  Horatii  Flacci  carmina  selecta.  Post 
C.  J.  Grysarii  curam  cfenuo  recensuit  Michael  Gitlbauer.  Vindohonae : 
C.  Gerold  f,l.  (1853)  1881.    (XXIV,  180  S.)    8.  M.  1.20. 

Hemme,  Adolf:  Auswahl  aus  Horaz  .  .  .  von  Adolf  Hemme.  IbSJ  siehe  C. :  Poetae 
elegiaci. 

Huemer,  Johann:  Q.  Horatii  Flacci  carmina  selecta.  Für  den  Schul- 
gebrauch herausgegeben  von  Johann  Huemer.  6.,  durchgesehene 
Auflage.     Wien:  A.  Holder  (1882)  1904.     (XXIV,  2()4  S.)    8.  M.  1.55. 

Loiseleur,  Jules:  Une  Anthologie  d'Horace,  precedee  d'observations 
sur  la  maniere  dont  il  convient  de  traduire  aujourd'hui  les  poetes.  In: 
Memoires  de  la  societe  d'agriculture,  sciences,  belles-lettres  et  arts 
d'Orleans  48  (1875)  p.  40—156.    49  (1876)  p.  285—352.   52  (1879)  p.  5—19. 

Petschenig,  Michael:  Quinti  Horatii  Flacci  carmina  selecta.  Scholarum 
in  usum  edidit  Michael  Petschenig.  Editio  altera  correctior.  Prngai- : 
F.Tempsly.    Lipsiae:  G.  Freijtafi  (ISHö)  l^^H.    (XXIV,  205  S.)    8.    M.  1.40. 

—  Q.  Horatius  Flaccus.  Atiswahl  von  Michael  Petschenig.  Mit  zwei 
Karten.  Vierte  Auflage.  Unveränderter  Abdruck  der  dritten  Auf- 
lage.    Ebetida  (1885)  1907.    (IV,  260  S.)    8.  M.  1.80. 


Q.  Horatius  Flaccus.    Dänische,  deutsche  Übersetzungen.       417 


Q.  Horatius   Flaccus. 

ßamorino,    Felix:    Q.    Horatius    Flaccus.      Carmina    selecta    [curante 

Feiice  Ramorino].  Mcdiolaxi:  U.  Hoepli  1893.  (XXIV,  205  p.c.tav.)  8.  L.2. 
R  ö  h  1 ,  Hermann :  Horaz.  Für  den  Schulgebrauch  bearbeitet  von  Hermann 

Röhl.     Bielefeld:    Velhngen  cü-  Klasing  1896.     (XII,  226  S.)    8.     M.  1.80. 

Oden  voUstäiidig,  sonst  Auswahl. 

Schulze,  Karl  Paul:  Horaz.  Auswahl  für  den  Schulgebrauch.  Von 
Karl    Paul    Schulze.      2    Teile.     Berlin:   Weidmannsche   Buchhandlung 

(1895)  1911.  1912.     8.  M.  3.80. 

Erster  Teil.     Text.     Zweite,   erweiterte  Auflage.     (189.5)  1911.     (III,  217  S.)     M.  1.80. 

Zweiter  Teil.    Anmerkungen.    Mit  zwei  Tafeln.    Dritte  Auflage.    (1895)  1912.    (222  S., 

2  Fig.)  M.  2. 

Weidner,  Andreas:  Q.  Horatius  Flaccus.  Für  den  Schulgebrauch 
herausgegeben  von  Andreas  Weidner.  2.  Auflage.  Mit  der  vita 
Suetonii  und  dem  Monuuientum  Ancyranum  bearbeitet  von  Rudolf 
Franz.     Mit  12  Abbildungen.    Leipzig:  G.  Freytag.     Wien:  F.  Tempsky 

(1896)  1907.    (295  S.)    8.  M.  2. 

Wintzell,  Knut:  Q.  Horatii  Flacci  carmina  selecta.  Af  Knut  Wintzell.  11892)  1901 
siehe  C. :  Poetae  (p.  23). 

Übersetzvingen. 

Dänische   Übersetzungen. 

Horatses  Oder  i  dansk  Overseettelse  i  ubunden  Stil  ved  Oluf  Worm. 
Oprindeligt  nedskrevet  i  Aarene  1818 — 1821  af  hans  davaerende  Discipel 
Jens  Christian  Schmidt.    Kjebenhavn:  (G.  K  C.  Gad)  1896.    (171  S.)    8. 

Kr.  1.50. 

Dänische  prosaische  Übersetzung  fast  sämtlicher  Oden. 

Horats   udvalgte    Oder   oversatte   i    de   oprindelige  Versemaal   af  Julius 

Valentiner.    [Studier   fra  Sprog-og  Oldtid.sforskning  udgivne  af  det 

philologisk-historiske  Samfund.  Nr.  15].    K jubenheivn :  Kleins  Forlag  1893. 

(42  S.)    8.  Kr.  —.75. 

I  10.  15.  19.  22.  24.  27.  29.  30.  31.  32.  34.  38.     II  7.  8.   13.  14.  15.  16.  18.  20.    III  1.  2.  7. 
9.  11.  13.  18.  23.  24.  25.  23.  .30.     IV  3.  7. 

Deutsche   Über  setz  vi  ngen. 

Q.  Horatius  Flaccus  Werke.  2.  Bändchen.  Oden  und  Epoden,  im  Vers- 
maß der  Urschrift  übersetzt  und  mit  Einleitung  und  Anmerkungen 
begleitet  von  Gustav  Ludwig.  2.  Bändcheu.  3.  Auflage.  IStuttgart: 
Metzler' !^  Verl.  (Jetzt  Ulm:  H.  Kerler)  {ISbS)  1884.   (S.  111— 222).  8.  M.  — .50. 

Q.  Horatius  Flaccus  Werke.  Deutsch  im  Versmasse  der  Urschrift  von 
Wilhelm  Binder.  7  Lieferungen.  Berlin-Schöneberg:  Lamienscheidt^s 
Verl.    (Oden  u.  Epo.  1831.  Sat.  u.  Epi.  1855).     8.  je  Lief.  M.  —.35. 

Lief.  1—4.     Oden  u.  Epoden.     Lief,  ö — 7.     Satiren  u.  Episteln. 

Die  meisten  Lieferungen  erschienen  wiederholt  im  Neudruck  in  neuer  Recht- 
schreibung, im  übrigen  unverändert. 

Des  Q.  Horatius  Flaccus  sämmtliche  Dichtungen  in  neuem  Gewände  von 
Felix  Kost  er.     Naumburg:  Schirmer  1879.     (VIII,  282  S.)    8.      M.  2.40. 

Horaz  in  devitscher  Uebertragung  von  Ludwig  Behrendt.  Mit  bei- 
gefügtem Original-Text.  3Theile.  Berlin:  C.W.  L.  Behrendt  1882— 1891.  8. 

M.  5.60. 

1.  Theil.    Oden  und  Epoden.    [ittit  Ausschluss  der  Epoden  VIII  und  XII].  2  (Titel- 
Auflage).     (1882)  1890.     (IX,  272  S.)  M.  2.40. 
■>.       „         Plaudereien.     Sermones.     1891.     (III,  140  S.)  M.  1.60. 
3.        „         Ansprachen.     Epistolae.     1891.     (III,  132  S.)                     _  M.  1.60. 

Horaz'  sämtliche  Dichtungen.  Nach  der  revidierten  Übersetzung  der 
Oden  und  Epoden  von  Ernst  Günther,  der  Satiren  und  Episteln  von 
Christoph  Martin  Wieland  neu  herausgegeben  und  mit  einer  biographisch- 
litterarhistorischen  Einleitung  und  Anmerkungen  versehen  von  Hermann 
Fleischer.  [Bibliothek  der  Weltiitteratur.  158].  Stuttgart :  Cotta  1881 . 
(343  S.)    8.  M.  1. 

Kl  u  SS  in  an  n,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.     II  1.  27 


418    Scriptores  latini.  1).  Q.Horatius  Flaccus.  Deutsche  Übersetzungen. 

Q.  Horatius   Fl  accus. 

Horaz'  ausgewählte,  auf  Gymnasien  zumeist  gelesene  Oden,  Epoden, 
Satiren  und  Briefe  in  den  Versmassen  der  Urschrift  verdeutscht  und 
mit  erklärenden  Anmerkungen  versehen  von  Carl  Joseph  Creutz. 
Ausgabe  zum  Schulgebrauch.  Eupen :  (Cormari)  1S90.  (VIII,  72  S.)  8.  M.  1. 

De  arte  poetica. 

Horaz,  de  arte  poetica  [übersetzt  von]  Paul  Feucht.  In:  Correspondenz-Blatt  für  die 
Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  28  (18S1)  p.  237—245.  329-335. 

Das  Buch  des  Horaz  über  die  Dichtkunst.  Ins'  Deutsche  tibersetzt  und 
mit  einer  Einleitung  vind  kvirzen  Anmerkungen  versehen  von  Friedrich 
List.     Erhiiif/en:  A.  Dekhert  1881.     (IX,  39  S.)    8.  M.  1. 

Siehe  auch  unten  unter:  Epistulae. 

Horaz'  Epistel  an  die  Pisonen.  [Übersetzt]  von  Ludwig  Durban.  Progr. 
des  G.ymn.  Lahr  1883.    (23  S.)    4. 

Enthält   ferner:    Als  Virgil   nach  Athen  reiste.     Od.  I  14.     An  Thaliarch.     Od.  I  9. 
An  die  Freunde.    Trost  in  trüber  Zeit.    Epod.  XIII.    Letzter  Wunsch.    Od.  II.  6. 
Sappho.     An  Aphrodite. 
Horazens  Dichtkunst  übersetzt  von  Johann  Christoph  Uottscheden.    In:  Dilettanten- 
Spiegel.    Travestie  nach  Horazens  Ars  poetica.    Von  Fritz  Mauthner.    Zweite  Auflage. 
{Dresden  und  Ltifzifj  1884)  p.  69  -  103. 

Horatii  epistola  ad  Pisones  (Epist.  II  3)  in  deutscher  üebersetzung  von 
Eduard  Schauenburg.  Progr.  des  Realgj'mn.  Crefeld.  [Leipzüi: 
G.  Fuclc)  1886.     (27  S.)    4.  M.'l. 

Das  Büchlein  von  der  Dichtkunst.  Deutsch  von  Carl  Bar  dt.  (1887.  1890)  1907  siehe 
unten:  Satirae.  Epistulae. 

Des  Horaz  Ars  poetica    übersetzt   und   erläutert  von  Theodor  Kayser. 

Progr.  des  Karlsgymn.  Stiittgart  1888.     (S.  3—32).     4. 
Die  Epistel   an  die  Pisonen  (Über  die  Dichtkunst)  des  Quintus  Horatius 

Flaccus   in   das   Deutsche   übersetzt  von   Julius  Kipper.     Progr.   des 

Gymn.  Rostock  1890.    (14  S.)     4. 

Über  die  Diclitkunst  .  .  .  verdeutscht  von  Adolf  Bacmeister  und  Otto  Keller.  1891 
siehe  unten:  Epistulae. 

Dilettanten-Spiegel.  Travestie  nach  Horazens  Ars  poetica.  Von  Fritz 
Mauthner.  Dritte  Auflage.  Dresden  und  Leipzig:  H.  Minden  (1884) 
1885.     (XVI,  88  S.)    8.  M.  1. 

Garmina.     a)  Carmen   saeculare. 

Säculargesang   des   Q.    Horatius   Flaccus   ...   von    Ernst  Buchholz.     1880   siehe   unten 

unter:  Odae.     Auswahl. 
S.lculargesang  von  Alois  Fritzen.     1888  siehe  unten  unter:  Odae. 
Silkulargesang  von  Eduard  Kleber.     1894  siehe  unten  unter;   Epodi.  Odae. 
Slikulargesang  von  Felix  Köster.     1895  siehe  unten  unter:  Epodi.  Odae. 

b)  Epodi.     Siehe  auch  c). 

Epod.  2  in  deutscher  Nachbildung  von  Albert  Kellerbauer.     1878  siehe  d  ji). 
Horat.  Ep.  14.   15   [übersetzt   von  Johann]  Proschberger.     In:    Blätter   für   das  Bayer. 
Gymnasialschulwesen   18  (1882)  p.  2a8— 239. 

Metrische  Übersetzung  ausgewählter  Epoden  des  Horaz  von  Otto  Buch  - 
wald.     Progr.  des  Gymn.  Fürstenwalde  1884.     (8  S.)    4. 

1.2    3.  4.  6.  7.  13.  15,  16. 

c)  Epodi.     Odae.     Siehe  auch  b)  d). 

Horaz.  Übersetzt  von  August  v.  Grävenitz.  1.  Teil.  Die  Oden  und 
Epoden.     Bern:  {Da(p)  1882.     (II,  240  S.)     8.  M.  4. 

Des  Q.  Horatius  Flaccus  lyrische  Gedichte  in  neuer  Weise  übertragen 
und  geordnet  von  Nicolaus  Fritsch.  Trier:  Fr.  Lintz'sche  Buchh.  1884. 
(XVIII  S.,  1  BL,  260  S.)    8.  M.  3.60. 

Vgl.  des  Verf.  Ueber  gereimte  antike  Strophen.    In:  Deutsche  Dichterhalle.    Jahr- 
gang 1877  (Uip2ifi)  p.  149—153. 


Q.  Horatius  Flaccus.    Deutsclie  Übersetzungen,  419 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Die    lyrischen    Gedichte    des    Horaz.      Übersetzt    von    Paul    Klaucke. 

Berlin:   W.  Weber  1885.    (1  EL,  147  S.)    8.  M.  2. 

Horaz  Oden  und  Epoden   von  C.  J.  Schellhass.     Berlin:  A.  Hofj'mann 

dt  Co.  (1885?  1886  V).    (X,  287  S.)    8.  M.  2.50. 

Epod.  8.  li'.  n  sind  nicht  übersetzt. 

Horatius'  Oden  und  Epoden.  Im  Versmaß  der  Urschrift  übersetzt  und 
mit  erläuternden  Anmei-kuugen  versehen  von  J.  C.Koehler.  [Bibliothek 
der  Gesamt- Literatur  des  In-  und  Auslandes  507.  508].  Halle  u.  S.: 
0.  Hendel  (1891).     (IV,  152  S.)    8.  Je  M.  — .2.S. 

Des    Horaz    Oden   und    Epoden    für    Freunde    klassischer    Bildung,    .  .  .    bearbeitet    von 

Hermann   Menge.     (1892ff.    1910J   siehe   oben   die   Ausgaben   unter  Carmina   c)  Epodi. 

Odae. 
Horaz.     Oden   und  Epoden   nebst  5  Elegieen  des  Properz  übersetzt  von 

Eduard   Kleber.     Strassb^irq:  J.  H.  Ed.  Heitz   {Heitz  d-  Mündel)   1894. 

(LXII,  204  S.)  '  M.  2. 

Epod.  I— XV.     Sakulargesang.     Propert.  I  1-4.  18. 


Die  Lieder  des  Horaz  in  altem  Versmaß  mit  Reimen,  von  Felix  Kost  er. 
Gotha:  Fr.  A.  Ferthen  1895.     (169  S.)    8.  M.  1.50. 

Odae.     Epodi.     Carmen  saeculare 

Zwölf  Oden  und  Epoden  des  Horaz  im  Versmass  der  Urschrift  übersetzt 
von  Lucian  Müller.  St.  Petersburg:  Buchdr.  der  kais.  Akademie  der 
Wissenschaften  1882.    (15  S.)    8.  M.  1. 

I  15.  19.  21.  30.  31.  32.  37.  88.     II  1.     IV  10.     Epode  7.  13. 
Od.  I  U.  I  9.  Epod.  XIII.  Od.  II  6.    [Übersetzt]  von  Ludwig  Durban.    1883  siehe  oben: 

De  arte  poetica. 
Koma.      Lyrische    Dichtungen    aus    dem    römischen    Alterthum.      In    neuen    metrischen 

Uebersetzungen  von  Carl  Bruch.     ]884  siehe  C:  Poetae  elegiaci. 
Hör.   III  30.    epod.   2.     Übersetzt    von   Bernhard    Fahland.     1889    siehe   B. :    Sophocles 

I  [  2  p.  299). 
Üljersetzungsproben.     Von  Woldemar  Kibbeck.     1890  sielte  B. :   Homerus  (I  1  p.  6.34). 
Horat.   epod.   16.    13.   7.   15.   od.    I   7.   17.    18.   22.   2.  12.  20.  4.     II  18.    I  9.  15.  16.  1.  3. 
IV  4.  7. 

d)  0  d  a e.     Siehe  auch  c)  und :  Epistulae.     Satirae.     Odae. 
«)  Übersetzungen  sämtlicher  Oden. 

Horaz'  Oden  übersetzt  von  ßeinhold  Her  da.  7.  Aviflage.  Leipzig: 
Leiickart's   Verl.  (187(i)   lb96.     (60  S.)'    8.  M.  —.40. 

Des  Quintus  Horatius  Flaccus  Oden.  In  den  Versmassen  der  Urschrift 
ins  Deutsche  übersetzt  und  nach  dem  Inhalte  geordnet  von  Carl 
Bruch.     Minden:  J.  C.  C.  Brun's  Verl.  1885.     (X,  195  S.)    8.  M.  S. 

Des  Q.  Horatius  Flaccus  Oden.  Im  Original -Versmaße  übersetzt  von 
Aloys  Fritzen.  Düsseldorf:  L.  Voß  <('  Cie.  1888.  (::  Bl.,  XVIII,  149  S., 
1  S:  ung.)    8.  M.  3. 

Enthält  auch  „Säculargesang'. 

Die  Oden  des  Quintus  Horatius  Flaccus.  Poetische  Prosaübersetzung 
von  Arnold  Charisius.  Strassburg :  Fr.  Bull  1893.  (2  Bl. ,  79  S., 
1  Abb.)    8.  M.  1.50. 

Q.  Horatius  Flaccus  im  Licht  des  Evangeliums.  Die  vier  Bücher  der 
Oden  deutsch  in  den  Versweisen  des  Dichters  wiedergegeben  und  mit 
Erläuterungen  ihres  religiös-sittlichen  Inhalts  versehen  von  G.  K  o  b. 
Leipzig:  Fr.  Richter  1893.     (XV  S.,  1  S.  ung.,  116  S.)    8.  M.  2. 

Die  Oden  des  Horaz  in  freier  Nachdichtung  von  Hermann  Leiser  in  g. 
Hamlnirg:  G.  A.  Rudolph' s  Verl.  1898.  (X  S.,  1  BL,  172  S.)  8.  M.  2..50. 
Siehe  imten  auch  die  Auswahl. 

ß)  Übersetzungen  ausgewählter  Oden. 

Q.  Horatius  Flaccus.  Seine  Lyrik.  Übertragen  von  Johannes  Karsten. 
4.  Ausgabe.     Hagen  i.  W.:  Uisel  S  Co.  1890.     (XII,  223  S.)    8.  M.  2. 

Zuerst  u.  d.  T.:  Q.  H.  Fl.  Auswahl  aus  s.  Lyrik.    Sluttfjart  1866.     Norden  1878.  1888. 

27* 


420    Scriptores  latiiii.  D.  Q.  Horatius  Flaccus.  Deutsche  Übersetzungen. 

Q.  Horatius    Flaccus. 

Des  Horatius  scliönste  Lieder.  Der  Antike  entrückt  and  verdeutscht  zu 
Nutz  und  Frommen  der  Poesie.  Dichtungen  von  Hermann  Stege- 
mann.    Berlin:  Deutsche  Sdiriftstelternenossenschaft  1898.    (VI,  77  S.)    8. 

M.  1.20. 

2.  vermehrte  Auflage.     Basti:  B.  Schwahe  1895.     (VII,  83  S.)    8.  Fr.  2. 

Sieben  Oden  des  Horaz.  Verdeutscht  von  Emanuel  Geibel.  In:  Nord  und  Süd  7(1878) 
p.  163-1 72. 

I  6.  III  23.  I  29.  24.  III  1.  4.  IV  11. 

Ausgewählte  Lieder  des  Horatius  in  deutscher  Nachbildung  von  Albert 
Kellerbauer.    Progr.  der  Studienanstalt  Kempten  1878.    (38  S.)    8. 

I  4.    9.    16.   20.  22.  23.  24.  26.  27.  29.  30.  31.  34.  37.  38.     II  3.  7.  9.  10.  11.  13.  14.  16.  17. 
18.  19.    in  1.  2.  8.  9.  13.  16.  17.  18.  21.  22.  23.  'Z6.  28.  30.    IV  3.  7.  9.  12.  15.  Epod.  2. 
Drei  Oden  des  Horaz  in  modernem  Ge-«ande.     [Von]  Alesander  Baldi.    In:  Blätter  für 
das  Bayerische  Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  lö  (1879)  p.  49—51. 

I.  Dem  jugendlichen  Freunde.    Od.  I  9.    Jl.  Todtenklage.    (Dem  Freunde  gewidmet). 

Od.  I  24.  III.  An  die  Flasche.     Od.  III  21. 

Einige    Oden   des   Horaz  in   neuer   Form   übertragen   mit   kritischen    Bemerkungen   von 

Nicolaus    Fritsch.       In:     Festschrift     zur    Begrüssung    der    XXXIV.    Versammlung 

deutscher  Philologen   und  Schulmänner   dargebracht   von   dem   kgl.  Gymnasium  und 

der  städt.  Realschule  I.  0.  zu  Trier  (1879)  p.  37-62. 

1  7.  An  einen  Heimatsmüden.     III  4.    Milde.     III  6.    Sittenverderbnis.     III  II.   Die 
Hartherzigen.     III  27.  Warnung.     IV  8.  Sängergabe. 
Acht  Oden  aus  dem  ersten  Buche.     Frei  übersetzt  von  Moriz  Hoernes.    In:  Literatur- 
Blatt.     Wochenschrift   für  das  geistige  Leben  der  Gegenvrart  3  {'Wim  und  I.dpzig  1879) 
p.  3L6-307. 

I  22.  23.  26.  27.  33.  34.  37.  38. 
Das  vierte  Buch   der  Oden  und  der  Säculargesang  des   Q.  Horatius  Flaccus.    In  den 
Veranlassen    des    Originals    in's    Deutsche    übertragen    von    Ernst   Buchholz.      In: 
Symbolae  ioachimicae  2  {Btrlüt  1880 1  p.  267—292. 
Probe   einer  Uebersetzung  horazischer  Oden.     Von  Friedrich  van  Hoffs.     Nebst  einem 
Anhang:  Zu  den  Persern  des  Aeschylus.    Progr.  des  Gymn.  E  mm e rieh  1880.   (23  S.)  8. 
I  1--4.  6.  7.  24.     III  9.  IV  3.  I  30.  38. 
Horazise   öden   in   modernem   gevande.     Pon    Möller.     In:    Reform.  Zeit.^rift   des    alge- 
meinen fereins  für  fereinfahte  Deutse  rehtsreibung  5  (1881)  p.  24 — 26. 
Od.  I  9.  I  4.  lU  30 
Horat.  II  17.  II  16.  III  18  [übersetzt  von  Johann]  Pr  o  schberger.    In:  Blätter  für  das 

Bayer.  Gymnasialschulvresen  17  (1881)  p.  22—24. 
Hör.  Od.  II  12.  II  20  [übersetzt  von  Johann]  Proschb  erger.    In:  Blätter  für  das  Bayer. 
Gymiiasialschulwesen  17  (1881)  p.  437-438. 

Zehn    Horazoden    m    freier    Uebertragung.     Von    Leonhard    Schmidt. 
Progr.  des  Gymn.  Bromberg  1881.     (S.  19 — 26).     4. 
I  4.  9.  2-'.  24.  38.     II  10.  14.     III  9.  13.     IV  7. 

Horazische  Oden  in  deutscher  Nachbildung  von  Julius  Bartsch.  Progr. 
des  Gymn.  Stade  1882.  1902.     (27,  26  S.)    4. 

I  3.  *4.  9.  11.  22.  24.  31.  35.  37.     JI  3.   6.    7.    14.   16.     III   2.   9.     IV  3.  —  I  1.  19.  27.  38. 
II  10.  17.  18.     III  21.  23.  29.  30.     IV  5.  7.  11.  12. 
Einige    Oden    des    Horaz    [übersetzt    von]    Kriedrich    van    Hoffs.      In:    Jahrbücher    für 
Philologie  und  Paedagogik  123  (1S83)  p.  485—490.  578— .iS-J. 

I  1.  5.  8.  9.  10.  11.  21.  22.     II  15.     III  13  -  III  17.  23.  26.     IV  7.  8.  I  S3.  20. 

Zehn  Oden  des  Horaz  in  metrischer  Übersetzung  von  Fritz  Steinhausen. 
Progr.  des  Gymn.  Greifswald  188'3.     (15  S.)    4. 

I  2.  4.  8.  9.  11.  24.     II  18.     III  9.  13.     IV  2. 

Eine  Auswahl  horazischer  Oden  in  jambisch-rhythmischer  Uebersetzung 
von  Oswald  Storch.  Progr.  des  Gymn.  Wal  den  bürg  i.  Schi.  1888. 
(IV,  18  S.)    4. 

I  1.  3.  8.  9.  10.  14.  16.  20.  22.  27.  28.  29.  31.  37.     II  3.  6.  7.  10.  13.   14.  18.     III  1—4.  8. 
13.  16.  19.  26.  :^0.     IV  3.  5.  7.  8.  12.  15. 
Horat.   carm.    I  20.   £3.   24   [übersetzt   von]   Albert    Kellerbauer.     In:   Blätter  für  das 

Bayer.  Gymnasialschulwesen  .iO  (1884)  p.  477-478. 
Horat.  carm.  I  25.  II  14.  IV  9  [übersetzt  von]  Johann  Pr oschber ger.    In:  Blätter  für 

das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  413 — 41d. 
Uebertragungen  aus  lateinischen  Dichtern  von  Eduard  Schauenburg.    1884  siehe  C: 
Poetae  (p.  2.3). 

Horat.  Caim.  I  1.  3.  5.  14.     II  10.  13.     III  8. 


Q.  Horatius  Flaccus.    Deutsche  Übersetzungen.  421 

Q.  Horatiiis   Flaccus. 

Hör.  Ciirm.  I  11.     111  9.  12   [übersetzt   von]  Albert  Kellerbauer.     In:   Blätter   für  das 

Bayer.  Gymnasial  Schulwesen  21  (1885)  p.  117—118. 
Horat.  C'avm.  III  28.  21.  30   [übersetzt   von]   Albert   Kellerbauer.     In:  Blätter  für  das 

Bayer.  Gymnasialschulwesen  21  (1885)  p.  30(1—301. 

Das  erste  und  zweite  Buch  der  Oden  des  Horaz  in  freier  Naclibildvxng. 
Von  Hermann  Leisering.  Progr.  des  Sophien-ßealgymn.  Berlin: 
B.  Gärtner  (Jetzt:   Weidmann)  188).     (31  S.)    4.  M.  1. 

24  Oden  des  Horaz,  in  ßeimen  nachgedichtet  von  Karl  "VViesner.  Progr. 
der  Fürstenschule  Pless  lt;85.     (24  S.)    4. 

II  1.  2.  3.  4.  6.  7.  8.  9.  10.  11.  12.  13.  14.  15.  10.  17.  18.  19.  20.     III  1.  3.  4.  5.  (i. 

Fünf  Oden  des  Horaz  [II  7.  14.  16.  20.  IV  9]  in  moderner  deutscher 
Übertragung.  Mit  Studien  zu  denselben  und  einem  Vorwort  V^on 
Johann  Presch  berger.  Progr.  des  alten  Gymn.  zu  Regensburg. 
Stadtamhof  1886.     (XXIII,  44  S.)     8. 

Fortsetzung  dazu: 
Horazstudien.     I.   An   Mäcenas.     Od.   II  12.  II.  An  Lyce  I.     Od.  III  10.  An  Lyce  II.  Od. 
IV  13.    In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  23  (1887)  p.  201-210.425—432. 

Lieder  treu  und  frei  nach  Horaz  von  August  Daumiller.  Progr.  des 
Eealgymn.  Aurnberg:  {Ballhorn's  Verl)  1889.  (63  S.)  8.  M.  1.  Neue 
Titelausgabe.     Würzburg :  BaUhorn  und  Gramer  1898.  M.  — .80. 

I  1.   9.    18.   22.   24.   29.  31.  35.  37.     II  3.  6.  7.  10.  13.  14.  16.     III  8.  9.  13.  17.  21.  23.  29. 
30.     IV  2.  3.  5.  7.  8.  12. 

Das  dritte  Buch  der  Oden  des  Horaz  in  freier  Nachbildu^ng  von  Hermann 
Leisering.  Progr.  des  Sophien -Eealgymn.  Berlin:  R.  Gaertiier 
(Jetzt:   Weidmann)  1891.     (24  S.)    4.  M.  1. 

Horazische  Oden  des  3.  und  4.  Buches  in  freier  Nachbildung  von  Karl 
Wiesner.     Progr.  der  Fürstenschule  Pless  1891.     (S.  8 — 29).     4. 

III  8.  9.  11.  16.  23.  24.  28.  29.  30.     IV  2.  3.  7.  8.  9.  12.  13.  14.  15. 

Cornelius,  Carl:  De  Iloratii  satirarum  libri  primi  satira  deciina  commentariolum. 
Accedunt  aliquot  odae  germanice  versae.  Progr.  des  Gyran.  Dillenburg  1896. 
(XXXII  S.)    4. 

I  1—4.  6.   7.  9—12.  14.  15.  18.  20—22.  24.  27.  29.  31.  32.  34.  35.  37.  38.     II  1—3.  7.  9.  10. 
13.  14.  16.  18.  20. 
Neue  Übertragungen  horazischer  Oden  [von]  Bartel  H  anft mann.    In:  Die  Gesellschaft. 
Monatsschrift   für   Litteratur,    Kunst  und    Sozialpolitik.     12.  Jahrg.     4.  Quartal  (189J) 
p.  1565—1566. 

I  23.  Eitle  Furcht.     III  10.  Ständchen.     III  26.  Nur  Einmal  noch! 
In  Lust   un  Leed.     Plattdeutsche   Gedichte.     Nebst   Nachdichtungen   zu  Horaz  .  .  .     Von 
Felix  Stillfried  (Adolf  Brandt).     1896  siehe  B.:  Homerus  (I  1  p.  625). 
Od.  I  1.  8.  9.  11.  22.  27.  31.  34.     II  2.  3.  9.  10.  11.  14.  16.  18.     III  1  9. 


y)  Übersetzungen  einzelner  Oden. 

I  1.     Hör.    carm.  I  1  [übersetzt   von]   Joseph  Augsberger.     In:  Blätter  für  das  Baj'er. 

Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  201—202. 
I  2.     Hör.    Od.    I   2  [übersetzt   von]   Joseph   Augsberger.     In:    Blätter   für   das  Bayer. 

Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  284—285. 
I  3.     Hör.   Od.   13   [übersetzt   von]   Joseph   Augsberger.     In:   Blätter   für   das   Bayer. 

Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  362—363. 
Horat.  Od.  I  3  [übersetzt  von]  Friedrich  Beck.     In:   Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 17  (1881)  p.  159—160. 
I  7.     Horat.   Od.   I   7.     An   Plancus.     [Übersetzt   von]   Friedrich   Beck.     In:   Blätter  für 

das  Bayer.  Gyranasialschulwesen  17  (1881)  p.  290. 
122.     Ode  des   Q.   Horatius   Flaccus  [ad   Fuscum   Aristium]  von   Paul   Moebius.     In: 

Hortus  deliciarura    für   deutschen   Humor   gepflanzt   von   Ludwig  Eichrodt  (Lnlir  1879) 

p.  80—81. 

I  30.     Horat.  I  30   [übersetzt   von   Johann]  Proschberger.     In:  Blätter  für  das  Bayer. 

Gymnasialschulwesen  17  (1881)  p.  161. 

II  3.  Horaz.  An  Dellius  .  .  .  im  Versmass  der  Urschrift  übersetzt  von  Theodor  Fei  1er. 
1896  siehe  A.:  Poetae  lyrici  (I  1  p.  34). 

II  4.  Übertragung  von  Horat.  Od.  II  4  von  Johann  Proschberger.  In:  Blätter  für 
das  Bayerische  Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  245. 

II  10.  Her.  Od.  II  10  [übersetzt  von  Johann]  Proschberger.  In:  Blätter  für  das 
Bayer.  Gymnasialschulwesen  17  (1881)  p.  289. 


422     Scriptores  latini.  D.  Q.  Horatius  Flaccus.  Deutsche  Übersetzungen- 
Q.  Horatius  Flaccus. 

III  1.  Nach  Horaz.  Od.  III  1.  Von  Gustav  Legerlotz.  18S2.  1886  siehe  B. :  Anacroon 
(I  1  p.  214). 

III  6.  Horat.  carm.  III  6  [übersetzt  von  Johann]  Proschberger.  In:  Blätter  für  das 
Bayer.  Gymnasialschulwesen  19  (1883)  p.  108-110. 

IV  7.  Nachdichtungen  zu  Horaz  I.  Od.  IV  7  [von]  Jakob  Herzer.  In:  Blätter  für  das 
Bayer.  Gymnasialschulwesen  23  (1887)  p.  162 — ItiS. 

Epistulae.  Satirae.  Odao.  Siehe  auch:  Carmina  c)  d).  —  Satirae. 
E  p  i  s  t  u  1  a  e. 

Klassisches   Liederbuch   ...   von   Emanuel   Geibel.     (1875)   18S3.    1906   siehe   A. :    Poetaf 

lyrici  (I  1  p.  33). 
Römische  Lyriker.     Übersetzt  von  Jakob  Mähly.     (1830.  18S8)  siehe  C:    Poetae  elegiaci. 

Übersetzungsproben  aus  Horaz  von  Johann  Iv  r  a  s  s  n  i  g.  Progr.  des  Gy inn . 
Nikolsburg  1886.    (S.  35—47).    «. 

Ep.  I  1.  2.  6.  17.     Sat.  I  9.     Od.  I  1.  4.  9.  G.  22  teilweise  in  Prosa. 

Des  Q.  Horatius  Flaccus  Oden,  Satiren  und  Episteln.  Auswahl  im  Vers - 
luasse  der  Urschrift  von  Carl  Praetorius.  FranJifiirt  a.  IM.  und  BerJii' : 
C.  Kocnitzers  1  erL  1887.     (204  S.)    8.  M.  2. 

Satirae  et  Epistulae. 

Horazens  Satiren  und  Episteln,  aus  dem  Lateinischen  übersetzt  v. 
Christoph  Martin  Wielan  d.  2  Teile.  Breslau:  Leuclcartsche  Buclih. 
1881.  1883.    8.  M.  2. 

1.  Horazens  Satiren.    1881.    (105  S.)  M.  —.80. 

2.  Horazens  Briefe.     1883.     (118  S.)  M.  1.20. 

Die  Sermonen  des  Q.  Horatius  Flaccus.  Deutsch  von  Carl  Bar  dt. 
Dritte  vermehrte  Auflage.  Berlin:  Weidmannsche  Biichh.  (1887 — 1890. 
1900)  1907.    (Till,  2.58  S.)    8.  M.  4. 

Sat.  I  1—7.  9.  10.    II  1.  2.  3.  5.  6.  7.    Episteln.    Das  Büchlein  von  der  Dichtkunst. 

Die   Satiren    und   Episteln    des   Horaz.     Übersetzt    von    G.   Eichhorn. 

WieHhadcn:  J.  F.  Bergmann  1895.    (102  S.)    8.  M.  2.40. 

Epistulae.  Siehe  auch:  Epistvilae.  Satirae.  Odae.  —  Satirae. 
Epistulae. 

Die  Briefe  des  Horaz  ins  Deutsche  tibersetzt  und  mit  einer  Einleitung, 
Inhaltsübersichten  und  sachlichen  und  sprachlichen  Anmerkungen  ver- 
sehen von  Friedrich  List.  Erlangen:  A.  Deichert  1883.  (VH,  137  S. ; 
VI,  .53  S.;  XI,  39  S.)    8.  M.  4. 

Einzeln  wurde  ausgegeben:  Das  Buch  des  Horaz  über  die  Dichtkunst.    18S1.    JM.  1. 
und  Die  Briefe  des  H.  an  Augustus  und  Julius  Florus.     1882.  M.  1. 

Die  Episteln  des  Quintus  Horatius  Flaccus.  Deutsch  von  Julius  Kipper. 
liostock  i.  31.:  Voklmann  (£•  Jeroscli  1890.     (VHI,  1-58  S.)    8.         M.  1.80. 

Die  Briefe  des  Quintus  Horatius  Flaccus  im  Versmaß  der  Urschrift  ver- 
deutscht von  Adolf  Bacmeister  und  Otto  Keller.  Leipzig:  B.  G. 
Tiubmr  1891.    (IV,  160  S.)    8.  M.  2.40. 

Enthält  auch  -Über  die  Dichtkunst''. 


Zwei  Episteln  des  Horaz.    Verdeutscht  von  Emanuel  Geibel.    In:  Deutsche  Eevue  II  3 

(1878)  p.  26—28. 

An  Torquatiis  (I  5).     An  Mäcenas  (I  1). 
Gruss  vom  Lande.     Horaz,  Ep.  I— 10  [übersetzt  von]  Paul  Feucht.    In:  Correspondenz- 

Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Kealschulon  Württembergs  27  (1880)  p.  280—282. 

Die  Briefe  des  Horaz  an  Augustus  und  Julius  Florus  [II  1.  2].  Ins 
Deutsche  übersetzt  und  mit  einer  Einleitung  und  sachlichen  An- 
merkungen versehen  von  Friedrich  List.  Erlangen:  A.  Deichert  1882. 
(VI,  .53  S.)    8.  M.  1. 

Auch  in  der  Gesamtausgabe  der  Briefe.     1883. 

Die  Episteln  des  Quintus  Horatius  Flaccus  in  das  Deutsche  übersetzt 
von  Julius  Kipper.  Erstes  Buch.  Progr.  des  Gymn.  vi.  Realgymu. 
Rostock  1885.    (23  S.)    4. 

Siehe  auch  oben  die  Gesanitübersetziing  der  Briefe. 


Q.  Horatius  Flaccus.     Deutsche  Übersetzungen.  423 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Zwei   Briefe   des   Horaz   [II   1.  2  in    deutscher  Übersetzung]   von   Richard    Schneider. 

Progr.  des  Gymn.  Duisburg  1889.     (S.  IX— XXI).     4. 
Übersetzung  der  zweiten,  siebenten  und  zehnten  Epistel  von  Gustav  Schimmelpf eng. 

1892.  1899  siehe  unten  die  Erlauterungsschriften. 
Übersetzung   einiger    Stellen    aus    der    Epistel    an    Augustus    [V.   5—14.   34—49.    93—113. 

118—138.  182—208]  von  Wilhelm  Gidionsen.     1893  siehe  unten  die  Erläuterungen. 

Satirae.      Siehe    auch:    Epistulae.     Satirae.     Odae.    —    Satirae. 

Epistulae. 
Die  Satyren   des  Quintus  Horatius  Flaccus.     Deutsch   im  Versmasse  des 

Originals  und  mit  Anmerkungen   von  Ferdinand  Otto  von  Nor  den - 

flycht.     Breslau:  F.  Hirt  1881.     (IV,  93  S.)     l^.  M.  2. 

Die  Satiren  des  Quintus  Horatius  Flaccus  in  das  Deutsche  übersetzt  von 

Julius    Kipper.     Progr.    des    Gymn.    u.    ßealg3'mn.    Rostock    1884. 

1889.    (24  S.,  23  S.)    4. 
Die  Satiren  des  Quintus  Horatius  Flaccus.    Deutsch  von  Julius  Kipper. 

Rostock  i.  M.:  E.   Volckmann  1890.    (VHI,  1-52  S.)    8.  M.  1.80. 


Übersetzung  dreier  Satiren  [I  5.  9.  II  1]   des  Horaz   von   August  Pohl.     In:  Festschrift 
zur  Erinnerung   an   das  .50j;ihrige  Jubiläum  des  Realgymn.  in  Neisse  1882  p.  115 — 138. 
Wiederholt  in  des  Verf.  Mein  Vermächtnis  (siehe  unten). 

13  Satiren  des  Horaz  im  Versmasse  des  Originals  übersetzt  von  Edmund 
Vogt,  nachdesVerf.  Tode  herausgegeben  V.Friedrich  van  Hoffs.  Nebst 
einem  Anhange:  26  Oden  des  Horaz.  verdeutscht  vom  Herausgeber. 
Essen:  Bädeier  1885.     (VI,  1-58  S.)    8.   '  M.  2.40. 

2.  Aufl.  VI.  d.  T. :  Satiren  des  Horaz.  Im  Versniasz  des  Dichters  über- 
setzt von  Edmund  Vogt  und  Friedrich  van  Hoffs.  Zweite  Auflage. 
Vielfach  verbessert  und  mit  erklärenden  Anmerkungen  versehen  von 
Fr.  V.  H.    Berlin:  Weidmairri  1904.    (VI  S.,  1  Bl.,  144  S.,  1  El.)  8.   M.  2.40. 

I  1.  3.  4.  5.  6.  7.  9.  10.     II  1.  2.  3.  4.  5.  6.  8. 
Zwei  Satiren   des  Horaz  (II  4.  8),   nach  Edmund  Vogts  Grundsätzen  übertragen  und  als 
Ergänzung   seines   hinterlassenen  Werkes   veröffentlicht   von   Friedrich   van    Hoffs. 
Progr.  des  Gymn.  Trier  18S7.     (16  S.)     4. 

Mein  Vermächtnis.  Dichtungen  von  August  Pohl.  2.  bedeutend  er- 
weiterte Aufl.  3.  Teil:  Freie  Übersetzungen  aus  Horaz  und  Vergil. 
Herausgegeben  von  . ,  .  Paul  Schwarzer  und  .  .  .  Felix  Köhler.  Breslau: 
Ed.  Treirenit  (1890)  1896.     (116  S.)    8.  M.  1.20. 

Sechs  Satiren  des  Horaz  in  freier  Übersetzung  (I  3.  5.  9.  II  1.  0.  8).  Davon  er- 
schienen I  3.  II  fi.  8  bereits  im  Progr.  der  Realsch.  zu  Xeisse  1865,  I  5.  9.  II  1 
in  der  Festschrift  der  ebengenannt.  Scliule  (nun  Realg.)  1882.  —  Das  zweite 
Buch  (über  die  Bavimzucht)  und  die  erste  Hälfte  des  4.  Buches  (Vers  1 — 280) 
der  Georgika  (über  die  Bienenzucht)  von  P.  Vergilius  Maro  in  freier  Nach- 
dichtung.    (Progr.  des  Realgymn.  Neisse  1882). 


I  1.  Des  Horatius  1.  Satire  des  1.  Buches  in  deutscher  Übertragung  [von  Albert] 
Kellerbauer.    In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  18  (1882)  p.  347  — 3ö0. 

I  3.  Eine  horazische  Satire  (I  3)  im  Versniasse  des  Originals  übersetzt  von  Edmund 
Vogt.  In:  Festgabe  für  Wilhelm  Crecelius  zur  Feier  der  25jährigen  Lelirthätigkeit 
in  Elberfeld  (1881)  p.  4-8. 

I  9.    Horat.  Sat.  I  9  in  deutscher  Übersetzung  in  Hexametern  von  Ferdinand  Gumpert. 

1881  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 
Des    Horatius    9.    Satire    des     ersten    Buclies    in    deutscher   Übertragung    [von    Albert] 

Kellerbauer.     In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialsehulwesen  18  (1882)  p.  400  — 401. 
Uebersetzung    von    Horaz   Sat.    I   9    [in   Prosa]    durch   Adam  Wernher   von   Themar. 

In  :  Deutsche  Uebersetzungen  klassischer  .Schriftsteller  aus  dem  Heidelberger  Humri- 

nistenkreis  von  Karl  Hartfelder  (Progr.  des  Gymn.  Heidelberg  1884)  p.  ;^0 — 32. 

II  6.  Des  Horatius  secliste  Satire  des  zweiten  Buches.  Verdeutscht  von  Emanuel 
Geibel.    In:  Jahrbuch  der  Illustrirten  Deutschen  Monatshefte  45  (1878— 1879)  p.  463-465. 

Des  Horatius  6.  Satire  des  2.  Buches  in  deutscher  Übertragung  [von]  Albert  Keller- 
bauer.    In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasialsehulwesen  19  (18-3)  p.  21—24. 

II  8.  Das  Gastmahl  des  Nasidienus  .  .  .  Übersetzung  .  .  .  von  Julius  Helmbold.  1888 
siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 


424    Scriptores  latinio  D.  Q.HoratiusFlaccus.  Englische  Übersetzungen. 

Q.  Horatius   Fl  accus. 

Englische  Übersetzungen. 

The  works  of  Horace.  Translated  by  Christopher  Smart.  A  new  edition, 
revised,  with  a  copious  selection  of  notes  bv  Theodore  Alois  Buckley. 
Boston:  LittJe,  Broum  d'  Co.   Kew  Yorh :  Sivilmer  <£•  If W/brrf  (18.50)  1888.   8. 

S  1.40. 

The  works  of  Horace  translated  into  english  verse  with  a  life  and  notes 
by  Theodore  Martin.  In  two  volumes.  Julinhiirc;]!  and  London: 
W.  Blackwood  and  Sons  188\.    (CLXXXVII,  186  S.;  1  Bl.,'405  S.)   8.    Sh.  21. 

Horace's  works.  Complete.  Literally  translated.  B^^  Roscoe  Mongan. 
With  a  treatise  of  lyric  metres  and  notes  original  and  selected,  bv 
Henrv  Owgan.     London:   J.  Cornish  <('  Sons  (1881).     (216,    XIII  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

The  works  of  Horace  translated  by  John  Charles  Elgood.  London: 
Wi/man  1886.     (290  S.)    8.  Sh.  3. 

Horace.     Works.     Xcw  York:  A.  Hinds  1HS9.     8.  Cts.  50. 

Horace:  The  Ödes,  Epodes,  Satires,  and  Epistles.  Translated  by  the 
most  eminent  english  scholars  and  poets,  including  Ben  Jonson,  Milton, 
Dryden,  Addison,  Lytton,  Conington,  Calverly,  Sir  Theodore  Martin, 
&c,  &c.  London  and  New  York:  Fr.  Warne  and  Co.  1889.  (XXIV, 
392  S.)    8.  Sh.  2  &  1  sh.  6  d. 

The  works  of  Horace  translated  by  John  Charles  Elgood  with  glossary 
and  explauations.    London:  Swan  Sonnenschein  &  Co.  1893.    (X,  36.5  S.)    8. 

4  sh.  6  d. 

Horace.  Opera.  [Interlinear  translations,  new  classic  series].  New  York: 
A.  Hinds  d-  Co.  1894.     8  $  1.50. 

Horace.  Works;  literally  translated  into  english  prose  by  Christopher 
Smart;  with  an  introduction  bv  Edward  Brooks  jr.  [New  issuej. 
Phiiadelphin:  McKay  (1896).     8.      "^  Cts.  50. 

Horace.  Works.  Stirling's  translation,  interlinearly  arranged  by  P.  A. 
Nuttall.  New  edition,  revised  and  collated  byT.  Clark.  [New  issue]. 
PhiUddphia:  McKaij  (1896).    8.  $  1.-50. 

Ars  poetica.     Siehe  auch:  Epistulae.    Satirae.    Ars  poetica. 

The  Art  of  Poetry  of  Horace  with  free  and  explanatory  translations  in  prose  and  verse 
by  Daniel  Bagot.     (1866)  1880  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Horace's  Art  of  Poetry  [translated  into  english  by]  Arthur  Hill.    London 

1883.     (20  S.)    8. 

For  private  circulation  only. 
The  art  ot  poetry.    The  poetical  treatises  of  Horace,  Vida,  and  Boileau  with  the  trans- 
lation  by   Howes,   Pitt   and    Soame   edited    .  .  .   by   Albert  Stanburrough  Cook.     1892 
siehe  oben  die  Ausgaben. 

Horace.  Ars  poetica;  translated  into  english  verse  bj^  Henry  0.  Siblev. 
Syracnse  N.  Y.:  H.  0.  Sibley  1895.     8.  Cts.  15. 

Cannina.    a)  Carmen  saeculare.    Siehe  b)  c)  e). 
b)  Carmen  saeculare.    Epodi.    Odae. 

Word  for  word  froni  Horace.  The  Üdes  literally  versified  by  William  Thomas  Tho  rn  ton. 
1878  siehe  oben  die  Ausgaben  (p.  410). 

Horace.  The  Ödes  and  Secular  Hymn,  with  selections  from  the  Epodes 
[1.  2.  4.  6.  7.  13 — 16],  of  Quintus  Horatius  Eiaccus,  rendered  into  english 
verse  hj  Charles  William  Duncan.  Chester:  Plnllippson  and  Golder 
1886.    (XII,  226  S.) 

Schiller  and  Horace.  Translated  bv  the  right  honorable  Lord  Lytton. 
London:  G.  Eoutledge  and  Sons  (1881).     (492  S.)    8.  Sh.  2. 

Enthält  auch:  The  secular  hynin.  Epod.  1—7.  9.  10.  13—17. 

The  Ödes  (books  III  &  iV),  Epodes  and  Carmen  saeculare  of  Horace. 
Translated  into  english  verse  by  John  Howard  Deazelv.  London: 
H.  Froicde  1895.    (2  BL,  99  S.)    4.  '  Sh.  6. 


Q.  Horatius  Flaccus.    Englische  Übersetzungen.  425 

Q.  Horatius   Flaccus. 

c)  Carmen  saeculare.     Odae.     Siehe  auch  b)  d)  e). 

The  Ödes  and  Carmen  saeculare  of  Horace  translated  into  english  verse 
b}^  John  Conin gton.  New  edition.  Lomlon:  G.  Bell  <t-  5'ori.s  (1863) 
1892.    (234  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

The  Ödes  and  Carmen  seculare  of  Horace.  Translated  into  english 
verse.  By  Thomas  Andrew  Walker.  London:  E.  Stock  1893.  (IV, 
115  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

The  ödes  of  Horace  and  the  Carmen  saeculare  translated  into  english 
by  William  Ewart  Clladstone.  Third  and  populär  edition.  London: 
J.  Murray  (1894)  1895.     (XV,  154  8.)    8.  3  sh.  6  d. 

The  ödes  &  carmen  seculare  of  Horace  translated  into  english  verse  by 
Anthony  Stocker  Aglen.  Glasgow:  J.  Mocieliose  and  Sonti  1896. 
(X,  197  'S.)    8.  '  4  sh.  6  d. 

d)  Epodi.    Odae.     Siehe  auch  b)  c)  e). 

Translations  into  English  and  Latin.  By  Charles  Stuart  Calverly.  1885  siehe  C. : 
Poetae  (p.  24). 

Translations  from  Horace.  With  notes.  By  Sir  Stephen  E.  de  Vere. 
Third  edition  enlarged.  London:  W.  Scott  Neiv  York:  Th.  Whittaker. 
Toronto:   W.  J.  Gaqe  <&  Co.  (1«85.  1886).  1888.     (LXV,  172  S.)     8.     Sh.  1. 

Epode   XVI.  VTI.   II.     Carm.  I  22.  23    21.  9.  14.  24.  37.  27.  31.  28.  3.  2i.  17.  12.  38.  7. 

5.  16    18.  35.     II  14.  16.  6.  1.  3.  9.  10.  15.  11.  17.  18.  19.  6.     III  25.  29.  6.  4.  13.  16. 

2.  3.  24.  23.  1.  5.  18.     IV  7.  2.  9.  6.  4.  5.  15.  12.  3. 

The  Ödes  and  Epodes  of  Horace  translated  into  english  verse  with  an  introduction  and 

notes   and   latin   text   by   John   B.  Hague.     1892   siehe   die  Ausgaben   unter  Carmina 

c)  Epodi.    Odae. 

Echoes  from  the  Sabine  farm.  Being  certain  horatian  lyrics  done  into 
english  bv  Eugene  and  Eoswell  Martin  Field.  With  illustrations  by 
Edmund  H.  Garrett.     (Cliicngo)  London  1893.     8.  Sh.  25. 

Ödes  and  Epodes  of  Horace  translated  by  Stephen  E.  de  Vere  with  pre- 
face  and  notes.  London  and  New  York:  G.  Bell  and  Sons  1893.  (XXXVII, 
270  S.)    8.  7  sh.  6  d. 

I  13.  19.  25.  29.  30.  33.  3d.     II  4.  8—20.     III  7.  10.  12.  15.  17.  19.  20.  26—30.     IV  1.  10. 

13—15. 
Omitted  Ep.  3-6.  8.  10.  11    12.  13.  14.  15.  16. 

The  odes  and  epodes  of  Horace  translated  by  Edward  Bulwer,  Lord 
Lytton.  [Sir  John  Lubbock's  100  best  books.  67].  London:  G.  Routled (/e 
and  Sons  1894.    (224  S )    8.  2  sh. 

Carm.  III  20  IV  10.     Epod.  8.  11.  12  omitted. 

Horace:  Odes  and  Epodes.  A  close  translation  with  test  papers.  The 
Odes  by  Arthur  Hadrian  AUcroft,  the  Epodes  by  .John  Thompson. 
London:  W.B.Clive  (1895).    (20,  13,  22,  13,  14,  6  8.)    8.  2  sh.  6  d. 

e)  Odae.     Siehe  auch  b)  c)  d). 

«)  Übersetzungen  sämtlicher  Oden. 

Horace's   odes    englished  and  imitated  bj^  various  hands.     Selected  and 

arranged  bv  Charles  W.  F.  Co o per.    London:  G.  Bell  and  Sons  1880. 

(XVI,  282  ä.)    8.     6  sh.  6  d.     Ausgabe   von   1889.     1  sh.  6  d.  u.  Sh.  ]. 
The  odes  of  Horace.     Complete  in  english  rhyme  and  blank  verse.    By 

Henry   Hubbard   Pierce.    Fliiludelpkia :    J.   B.  Lippincott   <&   Co.   1884. 

(XVI,  246  S.)     8.  $  2. 

Enthält  auch  The  secular  ode. 

Odes  of  Horace.  Rendered  into  english  verse.  By  Herbert  Grant. 
London:  Harrison  d-  Sons  1885.    (187  S.)     8. 


42l>     Scriptores  latini.  D.  Q.  HoratiusFlaccus.  Englische  Übersetzungen. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

The  Ödes  of  Horace.  Translated  bv  T.  Eutherfurd  Clark.  Edinhwgh : 
D.  Douglas  1887.     (XII,  217  S.)    8.'  Sh.  6. 

Auch  „The  secular  hynin". 

The  odes  of  Horace  translated  into  english  verse  by  J.  Leigh  Smeathman 

Hatten.     LoniJon:  Speley  and  Co.  IS90.     (XX,  226  S.)    8.  Sh.  5. 

The  Odes  of  Horace  translated  into  english  [prose]  by  Thomas  A.  S  tewart. 

Abcrdeen:    J.  Adam.     London:    Simpkin,   Marahatl .,   et'  Co.  1890.    (IV  S., 

1  BL,  104  S.)    8. 
The  Odes   of  Horace   translated  into   english  by  William  Ewart  Glad- 

stone.     London:  J.  Mtirray  1894.     (XV,  154  Ö.)    4.  Sh.  6. 

Auch  Cann.  aaec.  enth. 

ß]  Übersetzungen  ausgewählterOden  und  einzelner  Bücher 

der  Oden. 

Seven  Odes  of  Horace  turned  into  English  [by  William  Edward  Surtees]. 
(Taunton:  BarnicoU  and  Son  1888).     (4  Bl.)    8. 

I  5.  30.     II  2.  3.  10.     III  13.     IV  3. 

Seven  more  Odes  of  Horace  turned  into  English  [by  William  Edward 
Surtees].     (Tamiton:  Barnicott  and  San  1888).     (5  Bl.)    8. 

I  14.     III  1.  2.  8.  18.  22.  23. 

Carmina  octo  Q.  Horatii  Flacci  edidit  Georgius  Vincent.  Eight  songs 
of  Horace.  Novl  Eboraci :  F.  A.  Stokes  et  frat.  (1888).  Parchment 
paper  roll.  $  2. 

C.  III  30.  I  20  translated  by  Theodore  Martin.  C.  I  2i.  9.  38  translated  by 
J.  Coningtoii.  C.  I  11.  23  translated  by  J.  K.  Koy.  C.  I  5  translated  by 
Oeori^e  Vincent. 

Horatian  Echoes.  Translation  of  the  Odes  of  Horace  by  John  Osborne 
Sargent.  With  an  introduction  by  Oliver  Wendeil  Holmes.  Boston 
and  Neiv  York:  Hougldon,  Miff'lin  and  Co.  Cambridge:  Tlie  Biverside  Press 
1893.    (XXI,  240  S.)    8.  $  1.50. 

The  love  odes  of  Horace.  Pive  specimens  [I  23.  III  7.  10.  IV  13.  III  15]  by  William 
Kwart  Gladstone.     In:  The  nineteenth  Century  35  (1894)  p.  701—709. 

The  Harwarden  Horace  bv  Charles  Larcom  G  r  a  v  es.  4*^  edition.  London  : 
Smith,  Eider,  d-  Co.  (1894)  1897.     (2  Bl ,  91  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

More  Harwarden  Horace  by  Charles  Larcom  Graves.  With  an  intro- 
duction bv  Thomas  Ethelbert  Page.  London:  Smith,  Eider  &  Co.  1896. 
(XVIII,  97  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Q.   Horatii  Flacci    carminum    libri    I  et  II.      The  Odes    of  Horace.     Books  I   an<l    II. 

With  translation  .  .  .  (1879)  1886  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  Carmina  f). 
Horace    Odes,    Book   I.,    II.     Interlinearly    translated    into   english,   by   .lohn   Gibson. 

(1891)  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  Carmina  f). 
Horace's  Odes.    Books  I  &  II.    With  a  literal  interlinear  translation  by  Thomas  James 

Arnold.     (1892)  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  Carmina  f). 
The   Odes   of   Horace.     Books  I   and   II.     Text   with   translation   by   Kichard  Williams 

Reynolds.     1893  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  Carmina  f). 

The  Odes  of  Horace.  Books  I  and  II.  Done  into  english  verse  with 
Andromeda,  Ariadne,  and  Jason  bv  John  Howard  Deazelv-  London: 
H.  Frowde  1894.     (91  S.)    8.  '  "   7  sh    6  d. 

The  Odes  of  Horace.  Books  I  and  II.  A  literal  translation  by  A.  Hamilton 
B  r  y  c  e.  With  introduction  and  memoir.  London :  Bell  <£'  Sons 
1896.     8.  Sh.  1. 

The  Odes  of  Horace.  Book  I.  Specimen  of  an  attempt  to  give  a  closer 
english  verse  translation  of  tbe  Odes  than  has  hitherto  been  made. 
By  James  John  Lonsdale.  London:  R.  Bentley  and  Son  1879. 
(95  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Horace.     The   Odes,    book    I.      A    translation.      (1890)    siehe    oben    die   Ausgaben    unter 

Carmina  f). 
Horace.     The   Odes,    Book   II.     A    translation.     (1890)   siehe   oben   die   Ausgaben   unter 

Carmina  f). 
Horace.    Odes:  Book  2.    A  translation  by  Samuel  Moses.     Lmulou:  Clirt  (1890).    8.    Sh.  1. 


Horatius.     Englisclie,  finnisclie,  französische  Übersetzungen.      427 

Q.  Horatius   Fl  accus. 

The  ödes  of  Horace.  Book  II.  Literally  rendered  into  english  by 
A.  Graham.     London:  Houlston  and  Soiis  1893.     ('24  S.)    8.  Sh.  1. 

A  translation.    Horaee,  Lib.  II,  car.  16  (Otium  in  divos  rogat  in  patenti  Prensus  Aegaeo). 

By  George  K.  Merry.     In:  The  Aiadeniy  20  (1881)  p.  491. 
Horace's    Ödes.     Books   III    &   IV.     With    a    literal    interlinear   translation   by   Thomas 

James  Arnold.     (18S7.  1892)  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  Carmina  f). 

Horace's  Ödes.  Books  III  and  IV.  Translated  into  literal  English.  Also 
questions  selected  from  previous  exaniination  papers.  By  Augustus  Con- 
stable  Maybury.   Londvn:  I:irdlu're,  Tindall,  d- Co.  {1881).  (86 S.)  8.  Sh.  1. 

The  Ödes  of  Horace.  Books  III  and  lY.  With  the  Carmen  saeciüare 
and  the  Epodes.  A  literal  translation  by  A.  Hamilton  Bryce.  With 
introduction  and  memoir.     London:  Bell  d-  Sovs  1896.     8.  Sh.  1. 

Horace.     The   Ödes,    Book   III.     A   translation.     (1892)   sielie   oben   die   Ausgaben   unter 

Carmina  f). 
Horace.     Book   3.     Ode   5  [translated  into   english]   by   Stephen   E.    de  Vere.     In:    The 

Month.     A  catholic  Magazine  and  Review  54  (1885)  p.  40 — 42. 
A  translation.     Horace,  book  III.,    Ode  13.     (0  fons  ßandiisiae,   splendidior  vitro).     [By] 

James  Innes  Minchin.     In:  The  Academy  20  (1881)  p.  198. 
Horace.     The   Ödes,    book   IV.     A  translation.     (1892)    siehe   oben   die    Ausgaben   unter 

Carmina  f). 
Horace.     Book  4.     Ode  9.     To  LoUius   [translated   into   english]  by  Stephan  E.  de  Vere. 

In:  The  Month.  A  catholic  Magazine  and  Review  54  (1885)  p.  359—361. 

Epistulae.    Satirae.    Ars  poetica. 

The  Satires,    Epistles    and   Art   of   poetry   of  Horace.  Translated  into 

english  verse   by  John  Conington.     New  edition.  London:    G.  Bell 

d'  Sons  (1870)  1892.     (XXIII,  201  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Epistulae. 

Horace:  The  epistles.     A  translation.    By  William  Frederick  Masom.    (1893)  siehe  oben 

die  Ausgaben. 
The  Praises  of  Rural  Life  from  Horace.     1883  siehe  B. :  Hesiodus  (I  1  p.  584) 

Satirae. 

Horace,  satires  literally  translated  by  H.  Waring.  Luhliii:  Gill.  London : 
SimiMn  1882.     (132  S.)    8.  Sh.  1. 

Horace.  Satires.  The  selections  of  John  Isaac  Beare.  Translated  with 
notes  and  appendices  by  Philip  Sandford.    Diihlin:  Gill  1888.  (-50  S.)  8. 

Horace.     The  satires,  book  I.     A  translation.     (1891)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Horace,  satires,  bk.  I.  Tran.slated  into  English  by  Henry  William 
Hunting.     Cambridge:   J.  Bahner  1892.    (32  S.)    8.  Sh.  2. 

Q.  Horatii  Flacci  satirarum  über  primus.  Horace's  satires,  I.  With  translation  by 
Edward  Ross  Wharton.     1892  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Finuisclie  Übersetznug'.   Kvintus  Horatius  Flakkuksen  teokset.    Suomen- 

tanut  ja  selityksillä  varustanut  A.  Leino.    I.  (Oodit,  karmen  seekulaare 

ja  epoodit).    Helsinqisfiü:  K.  E.  Hohn'in  Kustantama  1891.    (XIV  S.,  1  BL, 

18.5  S.)    8.  '  ^_  M.  3.50. 

Französische  Übersetzungen. 

Les  Oeuvres  d'Horace,  poete  latin  du  siecle  d' Auguste.  Ödes,  Satires, 
Epitres.  Traduction  de  Jules  Janin,  reimprimee  sur  la  premiere 
edition.  2  vol.  Paris:  Libr.  des  bibliophiles  (1860)  i818.  (VII,  6018.)  ö.  Fr.  7. 

Les  Oeuvres  d'Horace.  Traduction  par  Jules  Jan  in.  6®  edition.  l^nris : 
Hnchette  et  de.  (1860)  1885.    (424  S.)    8.  _  Fr.  3.5U. 

Oeuvres  completes  d'Horace.  Traduction  de  la  collection  Panckoucke. 
Nouvelle  edition,  revue  avec  le  plus  grand  soin  par  Felix  L  emaistre 
et  precedee  d'une  etude  sur  Horace  par  Hippolyte  Rigault.  Parts: 
Garnier  freres  (1860)  1890.     (LXIV,  419  S.)    8.       ^  Fr.  3. 

Oeuvres  d'Horace.  Traduction  nouvelle  avec  le  texte  en  regard,  precedee 
et  suivie  d'etudes  biographiques  et  litteraires  par  Henri  Joseph 
Guillaume  Patin.  2  vol.  Paris:  Charpentier  et  Cie.{\8m)\88*'>.  (LXXXVI, 
443  S.;  496  S.)    8.  .  Fr.  7. 


428      Scriptores  latiiii.    D.    Horatius.    Französische  Übersetzungen. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Oeuvres  d'Horace.  Traduction  francjaise  par  Paul  Barbet  et  P.  Goubaux. 

Paris:  Delalain  freres  (1862)  1882.     (276  S.)     8.  Fr.  2. 

Poesies  d'Horace.    Traduction  par  Charles  de  Batteux.    2  tomes.    Paris: 

Berthier  (1866)  1895.     (190,  192  S )     8.  Je  Fr.  —.25. 

Oeuvi'es  de  Horace.  Traduction  nouvelle  par  Charles  Marie  Rene  Leconte 

de    Lisle    avec    le    texte   latin.     2    tomes.     Paris:     A.   Lemerre  (1873. 

1887).     8.  Fr.  5. 

I.  (268  S.)     II.  (263  S.) 

Oeuvres    d'Horace    traduites    en    vers   fran9ais    par    Auguste    de   Bors. 

Illustrations   de  Paul  Avril.     Paris:   Lihr.  des  imprimeries  reunies  1887. 

(457  S.)     8.  Fr.  25. 

Poesies  d'Horace.     Traduites   en   vers  fran^ais   par  Vidalin.     Moulins : 

Impr.  Crrpin-Lfhlond  1888.     (298  S.)    8. 
Oeuvres  completes  d'Horace  traduites  vers  pour  vers  et  dans  la  mesure 

correspondante   par    le   Comte   Ulvsse   de  Seguier   avec  tine  preface 

de  A    Pons.     Paris:   Firmin- Diäoi et  Cie.  1895.     (XIII  S.,  1  BL,  885  S.. 

1  Bl.)    8.  Fr.  10. 

Horace.  Poesies  champetres  et  poesies  diverses  par  Edouard  de  Linge 
avec  une  preface  d' Alfred  Michiels.  Troisieme  edition.  BruxeUes: 
Ä.  BoiUe  (lö65)  1880.    (XXXIII  S.,  1  Bl.,  166  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  2. 

C.  I  1.  4.  5.  7.  8.   9.  11.  15.  17.  18.  20.   21.  22.  26.  30.   31.  32.  38.     II  6.  8.   10.  13.  14.  18. 
III  5.  y.  13.  18.  2>.  23.    IV  7.  8.    Epod.  2.    Sat.  II  6.    Epist.  I  2.  4.  7.  9.  10.  11. 14.  16. 

Ars  poetica.     Siehe  auch:  Satirae.    Ars  poetica. 

L'Art   poetique  d'Horace.     Espliquo   litteralernent ,    traduit   en   fran(;ais    et   annote   par 

E.  Taillefert.     (1844)  1894  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Art    pootique    d'Horace   explique    en   fran(;ais  .  .  .  par    une    double  traduction  .  .  .  par 

E.  Lefranc.     (1876)  1880  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Art  poetique  d'Horace.  Traduction  vers  pour  vers  par  Paul  Baudry. 
Bauen:   Impr.  Cagniarä  1881.    (25  S.)    8. 

L'Art  poetique  d'Horaeo.  Texte  annote  et  traduction  fran<;aise  par  Joseph  Airaud. 
1883  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Epitre  aux  Pisons  par  Horace.  Essai  de  traduction  par  Emmanuel 
Demaret.     BruxeUes :  Casiaigne  1889.     (16  S.)    8.  Fr.  — .40. 

Carinina.  a)  Carmen  saeculare.  Siehe  auch  b):  Carmen  saeculare. 
Epodi.     Odae. 

b)  Carmen  saeculare.    Epodi.  Odae. 

Horace.  Ödes  et  Epodes,  Chant  Seculaire.  Traduction  nouvelle  par 
Ulysse  de  Seguier,  gravures  de  Meaulle  d'aprös  les  aquarelles 
de  Meyer.    Paris:  A.  Quantin  1888.    (VI  S.,  1  BL,  220  S.)    8.      Fr.  10. 

Edouard  Bourette.  Les  ödes  d'Horace.  Traduction  en  vers.  Paris: 
Qmmtin  1895.     (1  BL,  2ö7  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Livre  V:  Epodes.  —  Le  chant  seculaire. 

c)  Epodi.     Odae.     Siehe  auch  b)  d). 

Les  Ödes  et  les  Epodes  d'Horace  .  .  .  Traduites  en  francjais  .  .  .  par  Auguste  Desportes. 
(1847)  1893  siehe  die  Ausgaben  unter  Carmina  c)  Epodi.    Odae. 

d)  Odae.     Siehe  auch  b)  c). 

Les  Ödes  d'Horace.  Traduction  de  Marie  Cornebois  et  Fernand 
Maury.     I'aris:  Delagrave  1879.     (285  S.)_   8.       _    _  Fr.  8.50. 

Les  Ödes  d'Horace  mises  en  vers  fran9ais.  Suivies  de :  Les  Lacede- 
moniennes,  tragedie  en  trois  actes  et  en  vers,  avec  choeurs,  par 
Alexandre  Saint- Jean.  JS'inus:  Impr.  Clavel - BalUret  et  Cie.  1882. 
(382  S.)    8. 

Ödes  d'Horace.  Traduction  nouvelle  par  Henri  Joseph  Guillaume  Patin 
avec  le  texte  en  regard  et  deux  compositions  de  Meunier  reproduites 
par  l'heliogravure  Dujardin.    Paris:  Cliarpjentier  1883.    (392  S.)   8.    Fr.  4. 


Q.  Horatius  Flaccus.    Französische  Übersetzungen.  429 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Horace,  Ödes.     Traduction  en  vers  par  Ernest  de  Champglin.    Paris: 

Lemerre  1885.     (278  S.)    8.  Fr.  3. 

Xies  Ödes  d'Horace.    Traduction  extraits  et  adaption  en  vers  par  Ernest 

Figurey.  Preface  de  Jean  Mace.  Paris:  Chez  l'autetirl889.  (311  S.)  8.  Fr.  8. 
Appendice.    "(7  S.)    8.    VIII».  XII"  Epode. 

Les  quatre  livres  des   Ödes   d'Horace.    Paris:    Gautier   1893.    (36  S.)    8. 

Fr.  —.10. 

Ödes  choisies  d'Horace,  traduites  en  vers  par  Louis  ß  ich  au  lt.    Orleans: 

^  Herluison  1880.     (XII,  173  S.)     8.  Fr.  3. 

Etüde  antique.    Horace,  Ödes:  les  deux  Premiers  livres,  traduits  en  vers 

par  Ernest  de  Champglin.     Saint-Lo:  Impr.  J.  Delamare  (1881)  1884. 

(126  S.)    8. 
Ad  Virgilium.    Horatii  carmiuum  liber  quartus,  Carmen  duodecimum  par 

N.  Noble.     Tonion:  Impr.  Plwrisier  et  Cie.  1882.     (10  S.)    8. 
Livre  2  des  Ödes  d'Horace.    Traduction  en  vers  fran9ais  par  A.  Bivrum. 

Angers:  Impr.  Vedouvres  1886.     (36  S.)     8. 
Tradviction  de  quelques  ödes  d'Horace  par  Milli  es- La  er  o  ix.    [Extrait 

du  ßecueil  de  l'Academie  des  sciences,  belles-lettres  et  arts  de  Tarn-et- 

Garonne].     Montaiiban:  Impr.  Forestie  1891.     (11  S.)    8. 

Epistulae. 

Les  Epitres  d'Horace  expliquöes  litteralement ,  traduites  en  fraiKjais  et  annotöes  par 
E.  Taillefert.     (1843)  190d  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Les  Epitres  d'Horace.  Traduites  en  frau9ais  avec  le  texte  latin  en 
regard  et  des  notes  par  E.  Taillefert.  Paris:  Hachette  et  Cie.  1893. 
(169  S.l    8.  Fr.  1.50. 

Les  Epitres  d'Horace.  Traduction  en  vers  franyais  par  E.  deJonquiöres. 
Orleans:  Hcrluisvn  1879.     (VIII,  232  S.)     8.  Fr.  3. 

Tlxtrait  des  traductions  en  vers  fran<;ais  d'Horace  [Epist.  19]  ...  par  Albert  Ville- 
neuve.     1884  siehe:  Avlauiis. 

Satirae.    Ars  poetica. 

Les  Satires  et  l'Art  Poetique  d'Horace.  Traduction  nouvelle  en  vers  fran- 
9ais  par  J.  Cortie.    Pans :  P.  JDucrocq  1881.   (VII,  177  S.,  1  Bl.)   8.    Fr.  3. 

Satirae.     Siehe  auch:  Satirae.     Ars  poetica. 

Les  Satires  d'Horace,  explirjuees  litteralement  par  Edouard  Sommer.  Traduites  en 
francjais  et  annotöes   par  Auguste  Desportes.     (1848)  1907    siehe  oben  die  Ausgaben. 

Les    Satires    d'Horace    traduites    en    vers    fran9ais    jDar    Gustave    Asse. 

Bouen:  Meierie  1879.     (378  S.)    4.  Fr.  10. 

Les  Satires  d'Horace.     Traduites   en   fran9ais   avec  ie  texte   en  latin  et 

des    notes    par    Auguste    Desportes.      Paris:     Hachette   et    Cie    1891. 

(169  S.)    8.  Fr.  1.50. 

Traduction  vers   pour    vers    de   la   premiere    satire    d'Horace    par    Paul 

Baudry.     Bouen:  Impjr.  Cafjniard  1880.     (9  S.)    8. 
Traduction  en  vers  des  satires  premiere,  cinquieme  et  huitifeme  d'Horace 

par   H.   Thomas   de   Barbarin.      Paris:    Impr.  MauWe  et   Cie.   (1889). 

(21  S.)    8. 
Horace,   satire  III,   livre  lei",   traduite   en  vers  par  Edouard  de  Linge. 

Dedie  ä  Jules  Lejeune.    [Extrait  dvi  Journal  des  tribunaux].    Bruxelles: 

Imp.  et  Hb.  F.  Larcier  1888.     (20  S.)    8.  Fr.  1. 

Damasippe  ou  Horace  ä  Charenton  [serm.  II  .3.  Texte  et  traduction]  par  Eugene  Beutet 

de  Monvel.    In:  Mömoires  de  la  Sociöte  d'agriculture,  sciences,  belles-lettres  et  arts 

d'0rl6ans  .51  (1878)  p.  19.i-  2-25. 
Catius.     Satire  d'Horace  [II  4.  Texte  et]  Traduction  par  Eugene  Beutet  de  Monvel. 

In:  Memoires  de  la  Societe  d'agriculture,  sciences,  belles-lettres  et  arts  d'Orlöans  51 

(1878)  p.  14t)- 1.55. 


430     Scriptores  latini.    D.    Horatius.    Island.,  Italien.  Übersetzungen. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Isländische  Übersetzung:, 

Bref  Horazar.     Gisli    Magnussen    og   Jon    Jjorkelsson    islenzkudu. 
Progr.   Reißjavik:   Jsafoldarprentsmidja  1886.    (68  S.,  1  Bl.)    8. 

Italienische  Übersetzungen. 

Le   odi   di  Q.  Orazio   Flacco.     Versione  poetica   di   Domenico  Perrero 

col  testo  a  fronte.    Volume  I.    Borna,  Torino,  Firenze:  Frat.  Jbvcca  1881. 

(2  BL,  446  S.)    8.  L.  6. 

Le   Satire,   le   epistole  e  Farte   poetica   di  Q.  Orazio    Flacco.     Recati   in 

versi  italiani  col   testo  a  fronte   da  Domenico  Perrero.     Volume  II. 

Ebenda  1881.     (2  Bl.,  447  S.)    8.  L.  6. 

Le    opere    di    Q.    Orazio    Flacco    recate    in    versi    italiani    da    G-iuseppe 

Griannuzzi.      Napoli:     ,Stab.    tip.    dei    frat.    Tornese    1882.      (XXIII, 

3m  S.)    8.  _  L.  4. 

Le  opere  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  da  Raffaello  Garagnani.   Bologna: 

Societä  tiponr.  Azzogiiidi  1886.     (IX,  389  S„  3  S.  ung.)    8.  L.  5. 

Quinto    Orazio    Flacco.     Opere   e.spurgate,   versione   di   Aurelio    Colla. 

Ferrara:  Tip.  delV  Eridano  1888.     (XVI,  270  S.,  1  Bl.)    8. 


Poesie  scelte   di   Q.  Orazio   Flacco   tradotte   da  Antonio   Ferri.     Bieti : 

Faraoni  1881.     (100  S.)    8.  L.  1. 

Orazio.     Traduzioni   metriche  col  testo  a  fronte  di   (Jgo  Rosa.     Torino: 

G.  B.  Baravia  e  C.  1885.     (148  S.)    8.  L.  1.50. 

Version!  da  OvicHo,  CatuUo,  Orazio  [Od.  14.11],  Mimnermo  per  G.  BaUista  Pe  llegrini. 
1890  siehe  B. :  Mimnermus  colophonius. 

De  arte  poetica. 

Orazio  Flacco.  L'arte  poetica  tradotta  in  rima  per  la  prima  volta  da 
G.  A.  Nociti.     Castnzo:   Tip.  MiyUaccio  1878.     (28  S.)    8.  L.  —.40. 

Orazio.  La  Poetica,  traduzione  in  prosa  con  note  di  Nicola  Venturi. 
Faeuza:  Tip.  B.  Conti  lb79.     (24  S.)     8. 

La  Poetica  di  Orazio  voltata  in  italiano  [da]  Ancirea  Calenda.    In:  Atti  della  r.  Acca- 

demia  Peloritana  anno  3  (1880— 18S2)  p.  4Ul — 433. 
L'arte  poetica  di  Q.  Orazio  Flai;co.    Recata  in  versi  italiani  ...  da  Donienico  Perrero. 

1881  siehe  oben  die  Gesamtübersetzungen. 
L'arte   poetica   di  Orazio.     Testo,   costruzione,   versione   letterale   e   note  .  .  .    (1884)  1895 

siehe  oben  die  Ausgaben  unter:  Epistulae.    Ars  poetica  (p.  414). 
II  libro  dell'  Arte  poetica:    traduzione  in  prosa.     1884  siehe  unten:    Epistulae.     Satirae. 

L'Arte  poetica  di  Orazio  Flacco   voltata  in   prosa  italiana.     Lendinara : 

Tip.  h>pi(jhi  1885.     (80  S.)    8. 
Q.    Orazio   Flacco.     Dell'  arte   poetica.     Versione    in    lingua  volgare    di 

Giuseppe   Segreti.     Ciritanova-Marchc:    IJ.  Natalucci  1886.     {-iö  S.)     8. 
L'Arte  poetica  di  Orazio  traslata  in  versi  italiani  da  Carmine  Zottoli. 

Salernu:  Tipoqrafia  imtiotiale  1886.     (90  S.)     8. 
II  Genio   nel    Concepire   e  nel  Dire  ovvero   II   libro   della  Poetica   di  Q. 

Orazio    Flacco   nel    testo   primitive.     Traduzione    da    poesia   a   poesia. 

Edizione  a  richiesta  per  degnato  pubblico  suffragio  nel  dettato  italiano 

sul  testo  latino.     Caxrrta:   Tipogr.  Sodaie  (1^87)  1894.     (47  S.)    8.     L.  2. 
Q.    Onizio    Flacco.      L'arte    poetica.      Traduzione    e    note    per    Oliviero 

Aurenghi.     Torino:  G.  B.  Baravia  e  C.  i^^S.     (18  S.)     8.  L.  —.50. 

L'arte   poetica  di  Q.  Orazio  Flacco.     Traduzione  di  V.  Cervi.     Barvia: 

Ferrari  e  Bel/egrini  1890.     8.  L.  —.40. 

L'epistola  di   Q.    Orazio   Flacco    ai   Pisoni,   tradotta    e    commentata    da 

Leopoldo  Baruchello.     Udiue:  Tip.  G.  B.  Durttti  1892.     (48  S.)    8. 

Q.    Or.izio    Flacco.     L'arte    poetica.     Epistola.     Versione    di    Giovanni    Colombini  ... 

1893  siehe  oben  die  Ausgaben. 
II  libro  dell'  arte  poetica.     Traduzione  letterale  in  prosa.     1894  siehe  unten:   Epistulae. 
L'arte    poetica   di    Q.    Orazio    Flacco.      Traduzione    [in    prosa]    e    commento    di    Angelo. 

Cantello.     In  des  Verf.  Commenti  letterari  (Lniichuto  1896)  p.  1-80. 


Q.  Horatius  Fl  accus.     Italienische  Übersetzungen,  431 


Q.  Horatius   Fl  accus. 

Carmina.    a)  Carmen  saeculare.    Siehe  auch  b). 

II  carme   secolare  d'Orazio   tradotto   con  metro   simile   e   cou   lo  stesso 

numero  di  versi  del  carme  latino  dal  conte  Prospero  Balbo.    liimini: 

Tipogr.  MalvoUi  e  C.  1887.    (S.  5—9).     8. 

Per  nozze  Ferrucci-Tabarrini. 

Q.  Orazio  Flacco.  Inno  Secolare  recato  in  italiano  da  Saverio  Regoli. 
Faenza:  Tip.-lit.  P.  Conti  1891.    (12  S.)    8. 

Per  le  nozze  Zampieri-della  Volpi. 

II  carme  secolare  di  Quinto  Orazio  Flacco  [tradutto  da]  Gustavo  Adolfo 
Ravizza.  [Edizione  quarta].  Siena:  Tip.  editrice  S.  Bernardino  (1888) 
1894.    (8  S.)    8. 

II  carme  secolare.  Tradotto  da  Mario  Kapisardi.  In  des  Verf.  Opere  Ordinate  e 
corrette  da  esso  5  (Catnnia  1897)  p.  197— '203. 

b)  Carmen  saecnlare.    Epodi.     Odae.    Siehe  auch  c)  d)  e). 

Q.  Orazio  Flacco.  Odi,  epodi,  carme  secolare.  Traduzione  in  versi 
italiani  di  Augusto  Caroselli.  Imola:  Tip.  d'J.  G(deati  e  f.  1896. 
(242  S.,  1  Bl.)    8.  ...      ^  2.5(). 

XXXX  Odi  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  in  versi  da  Giuseppe  Picchiorri. 
Roma:  Forzani  e  C.  1898.    (163  S.,  1  Bl.)    8. 

I  1—3.  7.  9.  12.  14—17.  22.  35.  37.  II  1.  3.  14.  16.  19.  III  1—6.  8.  11.  16.  21.  24.  27.  29. 
IV  2.  4.  14.  15.  Delle  Epodi :  2.  5.  7.  16.  Oarme  secolare  per  la  incolumitä 
deir  Inipero. 

c)  Epodi.     Siehe  auch  b)  d). 

Orazio.  II  libro  degli  Epodi  tradotto  coi  metri  oraziani  da  Anselmo 
Guerrieri   Gonzaga.   hnola:  Tip.d'J.Galeaü  ef.\'6l'ä.   (36  S.j  8.   L.  1. 

Q.  Orazio  Flacco.  II  libro  degli  epodi  espurgato.  Teste,  costruzione,  versione  letterale  .  .  . 
1891  siehe  die  Ausgaben  unter  Carmina  b)  Epodi. 

Gli  epodi  di  Q.  Orazio  Flacco ,  messi  in  volgare  dalla  lingvia  latina  sui 
medesimi  diver.si  ritmi  e  con  il  numero  uguale  di  versi  da  Stanislao 
Mercantmi.     Mariina- Franca :  Tip.  F.  l'etruzzeUi  1891.     (31  S.)    8. 

[Orazio,  epod. '.i].    Tradusse  G.  Setti.    In:  Nozze  Columba-Salinas  (P((/(r»(o  1896)  p.  9 — 11. 
Epodo  11  tradotto  da  Giovanni  Federzoni.     1885  siehe  e)  ji). 
Epodo  13  tradotto  da  Giovanni  Federzoni.     1883  siehe  e)  li). 
Epodo  15  tradotto  tla  Giovanni  Federzoni.     1885  siehe  e)  fl). 

Fiori  d'oltralpe.  Saggi  di  traduzioni  poetiche  per  l'autore  di  Uragan- 
[Tommaso    Cannizarro].     Seconda  serie.     Meffsina:    Tip.  delV  autore 

1893.  (XXVI,  443  S.)    8. 

Dal  latino:  Da  Orazio  (Ad  Neaeram).    Nox  erat.  [Epo<l.  XV). 

d)  Epodi.    Odae.    Siehe  auch  c). 

Orazio.  Le  odi  e  gli  epodi.  Traduzione  metrica  di  Luigi  Mariani. 
MapoU:  A.  Morano  1883.     (176  S.)     8.  L.  3. 

Q.  Orazio  Flacco.  I  cinque  libri  delle  odi.  Version!  di  eccellenti  volga- 
rizzatori  antichi  e  moderni,  scelte,  una  per  ciascun'  ode,  da  Giovanni 
Federzoni.     Firenze:   G.  C.  Sansoni  1893.     (XI,  363  S.)    8.  L.  4. 

e)  Odae.     «)  Übersetzungen  sämtlicher  Oden.     Siehe  auch  b)  d). 

Q.  Orazio  Flacco.  Le  Odi;  tradotte  di  Tommaso  Gargallo.  MiJano: 
E.  Sonzogno  1882.     (103  S.)    8.  L.  — .2ö. 

Le  odi  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  da  Enrico  Ottino.  Seconda  edizione. 
Torino:  G.  B.  Faravia  e  C.  1882  (1897).     (163  S.)     8.  L.  1.-^0. 

Orazio  Flacco.  Le  odi:  traduzione  in  prosa,  preceduta  da  un  discorso 
di   Domenico    Capellina.     2.    edizione.     Napoli:    L.   Chiurazzi  (1883) 

1894.  (160  S.)     8.  L.  1.20. 
Le  odi  di  Orazio.    Prove  metriche  di  Federico  Casa.    Roma:  Sommanuja 

1883.    (296  S.)    8.         _  L  '2. 

Q.  Orazio  Flacco.    Le  liriche,  recate  in  italiano  col  ritmo  dell'  originale 

da  G.  Bridi.   Sondrio:  Tip.  soc.  ValtelHncse  1894.    (VIII,  192  S.)   8.    L.  2. 


432      Scriptores  latiui.    D.    Horatius.    Italienisclie  Übersetzungen. 

Q.  Horatius  Flaucus. 

Le  odi  di  Orazio.  Tradotte  da  Mario  Rapisardi.  In  des  Verf.  Opere 
Ordinate  e  corrette  da  esso  5  (Catania  1897)  p.  5—195. 

ß)  Übersetzungeu  einzelner  Bücher  der  Oden  und  ausgewählter  Oden.     Siehe 
aucli:  Epistulae.     Satirae.     Odae. 

Delle    odi    di    Quinto    Orazio  Flacco.     Traduzione    in    versi.     Sa^gio    di 

Giacinto  Marenco.    Progr.  del  Liceo  1876 — 1877.    Mondovi:  A.  Fracchia 

1878.    (58  S.)    8. 
Saggio    di    traduzione    poetica    letterale    delle    odi    di    Orazio    di  Mario 

Villareale;  con  aggiunta  di  altre  poesie  tradotte  e  originali.   Palermo: 

Tip.  (hlla  „Gazetta  di  Fokrmo"  1879.    (63  S.)     8. 
Alcune   odi   di  Q.  Orazio  Flacco  volgarizzate  nel  Cinquecento.     Bologna: 

N.  Zanichelli  1880.    (36  S.)     8. 

Per  nozze  di  Beatrice  Carducci  von  Giovanni  Pederzoni  herausgegeben.  I  3  von 
Curzio  Gonzaga,  I  5  von  Antonf'rancesco  Raine ri  und  Agnolo  Pirenzuola , 
I  10.  14  von  Giovanni  G  i  o  r  g  i  n  i ,  I  23  von  Giuliano  Goselini,  II  5  von  Giovanni 
Giorgini,  II  9  von  Bernardo  Tasso,  III  9  von  Gio.  Giorgio  Trissino  und 
Curzio  Gonzaga,  III  13  von  Benedetto  Varchi,  IV  13  von  Anonimo. 

Odi  tre  di  Q.  Orazio  Flacco,  volgarizzate  in  prosa  da  Clementino 
Vannetti.    Venezia:  Tip.  äd  Commercio  di  M.  Visentini  1880.    (20  S.)    8. 

Per  nozze  Alverä-Ceresa. 

Poesie  del  prof.  Luigi  Benzi  coli  aggiunta  di  alcune  versione  da  Orazio. 
Affettuoso  ricordo  agli  amici.  Farma:  Tip.  Adorni  Michele  1881. 
(112  S.)    8.  L.  1. 

„Versioni   da   Orazio.     Libro   primo."    [Od.   1.   3.   4.   6-11.   16.    14.   21.   22.   28.   29.  311 

(p.  77—112). 

Le  odi  convivali  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  da  Giovanni  Federzoni. 
Bologna:   N.  Zanichdli  1883.     (XXX  S.,  1  Bl.)    8.  L.  2. 

I  20.  27.  31.  37.  38.     II  7.  11.     III  8.  19.  21.     IV  12.     Epod.  13. 
Due    odi  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  da  Anselmo  Guerrier i-Gonzaga  [I  3.  24].     In: 
Album  virgiliano  (MaiäoHi  1883)  p.  99—100. 

Da  Orazio.    Sonetti  di  Francesco  Pas  quäl  igo.    (Lonigo:  Tip.  G.  Gnspari 

1884).     (47  S.)    8. 

Nozze  Donati -Zannini.  Venezia  20.  Febr.  1884.  Ad  Lyden.  Ad  Leuconoen.  Ad 
fontem  Bandusiae.  Ad  Albium  TibuUum.  In  maledicum.  Ad  se  ipsum.  Ad 
Pyrrham.  Ad  Maecenatem.  Ad  Chloen.  Ad  Venerem.  Ad  Lyrani.  Ad  Maece- 
natem.  Ad  Neobulen.  In  Dianam  et  ApoUinem.  Ad  Faunum.  Ad  Icoium. 
Ad  Aelium  Lamiam.     Ad  Pyrrhum. 

Le  odi  aniatorie  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  da  Giovanni  Federzoni. 
Bologna:  N.  Zanicheäi  1885.    (XL VI  S.)    4. 

Nozze  Cavazza-Bianconcini.     I  5.  8.  11.  13.  16.  17.  19.  23.  25.  30.  33.     II  8.    III  9-11. 
15.  26.  27.  28.     IV  1.  10.  11.  13.     Epodi  11.  15. 
Domenico  Milelli:  Verde  antico.     1885  siehe  B. :  Anacreon  (I  1  p.  21!^). 

Q.  Orazio  Flacco.    Alcuni  odi  voltate  in  versi  italiani  da  Gustavo  Adolfo 

ßavizza.    Siena:  Tip.  all' im^egna  delV  Ancora  1885.    (116  S.)   8.    L.  1.50. 
Primo   libro   delle  odi   di  Orazio   volgarizzato  da  Nestore  Primavera. 

Seguono  quattro  odi  del  III  libro  [9.  13.  15.  26].    Cumen)io:  Tip.  Savini 

1886.     (124  S.,  2  Bl.)    8. 
Giuseppe    Mengozzi.      Saggio    di  versione   italiana   di   Orazio   Flacco. 

[Sat.  I  1.  9.    Od.  I  4.  38.  III  9.  IV  2.  7].     Eocca  S.  Casciano:   Stab.  tip. 
.  Cappelli  1886.     (31  S.)    8. 

Per  le  nozze  di  Feiice  Bosazza  con  Adele  Mengozzi. 

Andrea  de  la  Ville,  Poesie,  precedute  da  una  lettera  del  conte  Terenzio 
Mamiaui  all'  autore,  e  seguite  da  una  canzone  e  da  un  idillio  inediti 
di  Giacomo  Leopardi  e  da  un'  ode  parimenle  inedita  di  Alessandro 
Poerio.     Borna:  Tip.  Popolare  1887.     (220  S.)    8. 

3.  Odi  di  Orazio:  I  1.  4.  8.  9.  11.  13.  14.  15. 

Manera,  Giovanni.  Traduzione  in  versi  di  alcune  odi  di  Orazio.  Beciaio- 
Emilia:  Tip.  di  St.  Calderini  e  f.  18i8.     (18  S.)    8. 

I  25.     II  16.     ni  9.  15.     IV  13.     Epod.  4.  10. 


Q.  Horatiuä  Flaccus.     Italienische  Übersetzungen.  433 

Q.  Horatius  Flaccvis. 

Orazio:  Saggio  di  versione  metrica  d'alcune  odi  d'Orazio  per  Francesco 
Turris.    Firenze:  Tip.  di  E.  Ariani  1890.    (10  S.)    8. 

I  3.  14.  22.  24.  31.     II  18. 

Otto   carmi   di   Orazio,   volgarizzati  da  Bernardiuo  Catelani.     Beggio- 

Emüia:  Cnickrim  1889.    (-58  S.)    8. 
Saggio  di  versione  metriche  di  Orazio  Flacco  con  relative  considerazioni 

per  rendere  meno  barbaro  e  piü  italiano  questo  genere  di  vei'sificazione 

per   Luigi   Gelmetti.    (...)   Milano:    Tip.   e   Lit.  degli   Ingegneri   1892. 

(25  S.,  1  Bl.)  L.  1. 

Da  Orazio.  Saggio  di  traduzione  [c.  III  1.  2.  6  per]  Onorato  Occioni.  In:  Nuova 
Antologia  di  scienze,  lettere  ed  arte  127  (1893)  p.  123-130. 

Alciine  odi  di  Q.  Orazio  Flacco.  Saggio  di  traduzione  di  Ferdinando 
del-Prato.     Alexsandria :  G.  M.  Ficcone  1893.     (15  S.)     4. 

I  4.  18.  21. 

Secondo  libro  delle  odi  di  Q.  Orazio  Flacco.  Versione  metrica  in  rima. 
Torino:  G.  B.  Faracia  e  C.  1894.    (80  S.)    8. 

Versioni  di  Filippo  Frascani.     Lamiano:  Rucco  Curahha  1894.     (42  S.)     8. 

Dalle  odi  di  Orazio:  I  1.  2.  3.  22.    III  2.    IV  4.  15. 
Tre   carmi   di  Orazio  (IX«  del  1.  IIP,  XIV  del  1.  III\  VII  del  1.  Vo  [tradotti  da]   Carlo 

Lanza.     1894  siehe  unten  die   Erläuterungsschriften. 
Carme  XVl»  del  V»  libro  delle  liriche  di  Orazio  [tradotto  da]  Carlo  Lanza.     1894  siehe 

unten  die  Erläuterungsschriften. 

Alcune  odi  di  Q.  Orazio  Flacco  con  un  saggio  di  traduzione  di  Onorato 
Occioni.     CiUh  di  CasteUo:  S.  Lapi  1894.     (97  S.)    8.  L.  1.50. 

[Traduzioni  tre  in  versi  per  Carlo  ßotondi].  Bologna:  Soc.  tip.  Aszo- 
guiäi  1894.    (8  S.)     8. 

Contiene  la  traduzione   in  italiano  di  due   odi  di  Orazio  cett.  —  Pubblioate  per  le 
laiirea  in  lettere  e  filos.  di  Ettore  Sanfelice. 
Traduzione  metrica  di  36  Odi  oraziane  (sistema  Carducciano)  [per]  Vittorio  da  Camino. 

1895  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 
Gelmetti,  Luigi:  I  19  metri  di  Orazio  spiegati  per  teoria  e  per  esempi  con  la  versione 

metrica  di  trenta  sue  odi  .  .  .     1895  siehe  unten  die  Erläuterungsschritten. 
Tre  odi  di  Orazio  ]n'a  2<i«  e  6a  del  1.  III"   [tradotti  da]  Carlo  Lanza.     189.3  siehe  unten 
die  Erläuterungsschriften. 

Orazio.    Venti  odi.    Versione  poetica  di  G.  Sapio.    Palermo:  Beher  1895. 

(59  S.)    8. 
.  .  .  Appendice.     Ebenda.     (30  S.)     8. 
Dodicni  Saffiche   di  Quinto  Orazio  Flacco   tradotte   da  Carlo  Tincani. 

Bologna:  N.  Zanichtlli  1895.    (64  S.)    8.  L.  1.50. 

I  2.  12.  22.     II  6.  16.     III  11.  14.  18.  27.    IV  2.  11.     Carmen  saeculare. 

Francesco  Vivo  na.  Le  odi  saffiche  di  Q.  Orazio  Flacco  e  di  M.  Antonio 
Flaminio.  Saggio  di  versione  metrica.  Livorno:  Tipjogr.  di  Baff.  Giusti 
1895.     (110  S.,  1  Bl.)     8. 

Da  Orazio.  Francesco  de  Feiice.  [Od.  11  10.  2.  3.  9.  14.  IV  4.  II  26].  In:  La  Rassegna 
nazionale  XVIII  90  (1896)  p.  162—169  mit  Vorwort  von  Guido  Fortebracci. 


I  6.     Saggio  di  traduzione  metrica  d'Orazio  [per]  Francesco  Turris.     In:  La  Biblioteca 

delle  scuole  italiane  4  (1892)  N.  19.  20  p.  309—310. 

II  6.     Da   Orazio.     Ode   XVIII,   libro  II.     Edoardo    de   Domenico.     In:   Vita   Nuova   1 
(188J)  Nr.  26. 

III  2.     Quinto   Orazio   Flacco.     [AUa   gioventü   romana,    ode   II   del   libro   III:    versione 
metrica  di  Francesco  Turris,  con  teste  a  fronte].    Finnze:  Tip.  di  S.  Lundi  1889.   (7  S.)    8. 

Per  le  nozze  di  Roberto  Pandolflno  con  Beatrice  Corsini. 
III  2.    Orazio  Flacco.    Pensieri  suUa  educazione.    Ode  2.    Lib.   III.    Epiat.   II.     Lib.  I 
[trad.  da]  A.  C.  Sorgato.     In:  Per  le  .  .  .  nozze  .  .  .  Enrico  Pontremoli  .  .  .    Ada  Luz- 
/.atti  {Padom:  A.  Drac/hi  1891)  p.  9—13. 
I II  3.     Q.  Orazio   Flacco.     L'ode   III   del   libro   III  recata    in   versi  italiani    da   Saverio 
Regoli.     FiunzT.   Tip.  3Jarahim  (l^iiQ).     (9  8.)     8. 
Per  nozze  Foschi-Grillini. 
tll  9.    Ode  di  Orazio.     Libro  III— Ode  IX  [tradotta  di]  Francesco  Pignatelli.     In:    La 

Cultura  Anno  4  (Nu.  ser.  1894)  N.  24  p.  371—372. 
II   dialogo   fra  Orazio  e  Lidia  "[III  9]  tradotto   di  Giovanni  Manera.     Ebenda  N.  27—28 
p.  428—429. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  28 


434    Scriptores  latini.   D.    Horatius.    Italienische  Übersetzungen. 
Q.  Horatius   Flaccus. 

II  dialogo  fra  ürazio  e  Lidia  [III  9]  tradotto  di  Edoardo  Z  ama.    Ebenda  N.  29  p.  451—452. 
A  Lidia   (tradiizione   da  Orazio ,   Libro  III,    Ode  IX)    di    Diocleziano  Mancini.     Ebenda 

N.  33  p.  516. 

III  23.  Ode  23a  del  III"  libro  di  Orazio.  Versione  e  note  critiche  [di]  Ferdinando 
Gnesotto.  In:  Atti  e  memorie  della  r.  Accademia  di  scienze  lettere  ed  arti  in  Padova. 
Anno  293  (1891—1892).    Nuova  Serie  8p.  307—317.    Dazu  Nota  von  Emilio  Teza  p.  318—320. 

III  27.  Q.  Orazio  Flacco.  A  Galatea.  Ode,  volgarizzata  da  Giovanni  Targioni-Tozzetti. 
Lnwrno:    Tip.  <li  P.    Vannini  c  fr.  1881.     (11  S.)     8. 

IV  12.  A  "Virgilio.  Ode  di  Q.  Orazio  Flacco  — Lib.  IV  12  tradotta  da  Raffaello  ISarbiera. 
In:  Album  virgiliano  [Maiitora  1883)  p.  83. 

Epistulae.    Satirae.     Odae. 

Q.  Orazio  Flacco.  Scelta  di  odi,  satire  ed  epistole  per  uso  delle  scuole. 
Traduzione  in  prosa  di  Celestino  Massucco.  2»  edizione.  MiJano: 
C.  Brujola  (1859)  1885.     (180  S.)     8.  L.  1. 

Epistulae.    Satirae. 

Orazio  Flacco.  Satire  ed  Epistole  con  il  libro  dell'  Arte  poetica:  tradu- 
zione in  prosa.     Napoli:  L.  (liiurazzi  1884.     (204  S.)    8.  L.  1. 

Le  satire  e  le  epistole  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  da  Enrico  Ottino. 
2aedizione.  Torino-Itoma-Müano-Firertze:  G.  B.  Paravia  e  Comp.  (1888. 
1897).     8.  L.  2. 

Versione  metriche  da  Orazio  [Sat.  I  7.  8.  Epist.  I  4.  5.  6.  19  per  cura  di]  Leopolde 
Paglicci.     In  des  Verf.  Voce  del  Passato  (Pis/oia  1895)  p.  5—20. 

Epistulae.  Satirae.  Siehe  auch:  Epistulae.  Satirae.  Odae.  — 
Epistulae. 

Lc  Satire,   le   epistole  ...   di  Q.  Orazio  Flacco.    Kec.   in   versi   italiani  ...    da  Domenico 

Perrero.     1881   siehe  oben  die  Gesamtübersetzungen. 
II  libro  secondo  delle  epistole  .  . .  di  Orazio.    Testo,  costruzione,  versione  letterale  e  note 

.  .  .   (1SS4)  1895  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  Epistulae.     Ars  poetica  (p.  414). 
Orazio  Flacco.     Epist.  I  2  [tradotta  da]  A.  C.  Sorgato.     1891  siehe:  Odae  (p.  433). 

Orazio.  Le  epistole  con  il  libro  dell'  arte  poetica.  Traduzione  letterale 
in  prosa.     JS'apoU:  Chiurazzi  1894.    (96  S.)    8.  L.  — .80. 

Satirae.  Siehe  auch :  Epistulae.  Satirae.  Odae.  —  Epistulae. 
Satirae. 

Le  satire  .  .  .  di  Q.  Orazio  Flacco.     Recati   in   versi   italiani  ...  da  Domenico  Perrero. 

1881   siehe  oben  die  Gesamtübersetzungen. 
Orazio.     Le   satire   espurgate.     Costruzione,   versione   letterale  e  note.     1885   siehe   oben 

die  Ausgaben. 

Orazio.     Satire.     Yolgarizzamento   di  Matttia  Grappa.     Reggio-EmiHa: 

Tip.  dl  St.  CaUerini  e  f.  1891.     (62  S.)    8. 
Le  Satire  di  Q.  Orazio  Flacco  tradotte  letteralmente  in  prosa.    2.  edizione. 

NapoU:   Chiurazzi  1894.     (96  S.)    8.  L.  —.80. 

Satire   di  Q.  Orazio   Flacco.     Traduzione   poetica,    traduzione   letterale  ...  per   cura   di 

C.  C.  e  R.  G.     1895  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Le  satire  di  Orazio  tradotte  in  versi  italiani   da  Paolino  Paganini.     In:    Atti    della  r. 

Accademia  Lucchese  di  scienze,  lettere  ed  arti  28  (1895)  p.  373—490. 


Giuseppe  Mengozzi.  Saggio  di  versione  italiana  di  Orazio  Flacco.  1886  siehe  oben 
unter:  Odae  (p.  432). 

II.  Q.  Orazio  Flacco.  La  prima  satira,  tradotta  in  versi  italiani  e 
commentata  da  Salvatore  Arnone.  Caltanissetta:  Tip.  G.  Imbrosciano 
1895.     (;i7  S.)    8.  L.  1. 

I  6.  Orazio.  La  satira  sesta,  volgarizzata  da  A.  Mattacchioni. 
Trani:   Tip.  Nazionale  1883.     8. 

II  3.  Dalle  Satire  d'Orazio  (libro  II,  satira  3»).  Versione  di  Filiberto  Calabri.  In  des 
Verf.  Versioni  e  poesie  (Perur/ia  1890)  N.  1. 

II  5.  Q.  Orazio  Flacco.  La  satira  quinta  del  libro  secondo.  Traduzione 
di  Umberto  Aldighieri.    Aquila:  Tip.  Aternina  1892.     (19  S.)    8. 


Horatius.  Neugr.,  niederl.,  norw.,  portug.,  rum.,  sohwed.  Übersetzungen.  435 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Neugriechische  Übersetzungen, 

'0()ceTiov  in(>)i)o)  y.ai  kxtiTovjniJrjoog  wJ;}  fuSTO.  eioaywyrji  f,iiTKff()na9^VTfg 
x(u  ihä  arj/jfiMifcov  ih(xa<((^  rjiiati^fVTfg  vno  ^'iiovvaiov  'A.  Kao  a  i  l  (  ö  o  v. 
'Ev  Idü^vatg  1881.     8. 

KoivTov  'OouzidV  <PXüy.y.ui!  wötä  uitü  xtniiiov  .  .  .  ueTixpotxiJtaic  .  .  .  vnu  BuniXiiov  F.  Bv- 
ftin'Xy.u.     1886  siehe  oben  <lie  Ausgaben  unter  Carmina  f):  Odae. 

Horatii  carmina.  'OqktIcv  m<)o)1'  ßißkiov  A'  y.cu  B'.  AltTufpoaaig  ätnkrl^ 
^kti&fua  y.iu  xnra  If'^ir  ufiä  tov  kcau'ixov  xdfjivoc  xcu  noXXiov  a^^oXilwv 
xiu  ariiitiManDV  cno  Av^ottj  Kcüvotccvt  ivi  ti  o  v.     'Ev  A  S->iv  acs  ISS9.    8. 

'Oourlov  fXuToiiuitijQOi  vu%oi  y.ul  inwöol.  Ktii.iirov  xu'i  iHTtapQaai^  iieni  noooiulov, 
tiauycüyi'i^  y.ui  oiifieiMOituv  inö  Jioviaiov  A.  Kuao  i'lLö  ov.    1895  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Niederländische  Übersetzungen. 

Q.  Horatius  Flatkus  lierzangen  an  dichtkunst.  Tn  het  rijmeloos  vertaelt  door  Joost 
van  den  Vondel.     1G53.     In  den  Werken  des  Verf.  16  (Leifhn  1891). 

Nereus  Voorspelling  op  den  ondergang  van  Troje;  Uit  Horatius  [c.  I  15  doorj  Joost  van 
den  Vondel  in  "des  Vert.  Dichtwerken  cett.  2  (SrUifdnm  1888)  p.  57—59. 

Horatius.  Ode  I  37.  III  9  door  Leendert  Alexander  Johannes  Burgersdijk.  In:  De 
Nederlandsche  Spectator  1884  p.  23. 

Norwegische  Übersetzungen. 

Horats's  Breve  oversatte  af  Carl  Müller  og  Fredrik  Gjertsen.  Christiania: 
J.  Bijlnrnd  1878.     (190  S.)    8.  Kr.  2.50. 

Feniten  Oder  af  Horats  pa  Norsk  ved  Paul  H(olmsen).  1891  siehe  oben  die  Ausgaben 
unter  Carmina  f). 

Portugiesische  Übersetzung. 

Horacio.  Ödes,  Epodes  e  Poema  seeular  explifados  litteralraente  traduzidos  em  Portu- 
guez  .  .  .  por  Francisco- Antonio  Picot.    189 j  siehe  oben  die  Ausgaben  unter  d).   (p.  410). 

Rumänische  Übersetzungen. 

Quintus  Horatius  Flaccus.  Ode,  Epode,  Carmen  saeculare.  Traductivme 
in  versuri  de  Dumitru  Constantin  Ollanescu.  Volumul  I.  Bucuresci: 
Libr.  Socccti.  d/  Co.  1891.     (411  S.,  1  S.  ung.)    8.  Lei  6. 

Quintus  Horatius  Flaccus.  Ad  Pisones  (Ars  poetica).  Traduct^iune  in 
versuri  de  Dumitru  Constantin  Ollanescu.  Editiunea  I.  Bucuresci: 
C.  Göbl  18yl.    (XXI  S.,  1  Bl.,  58  S.)    8. 

Schwedische  Übersetzungen. 

Valda  sanger  af  Horatius,  i  urskriftens  vei-smatt  atergifvne  af  S.  L. 
Sjöblom.  [Göteborgs  kongl.  vetenskaps-  och  vitterhetssamhälles 
liandlingar.  1(3.  4].     Gökbunf:  I).  F.  Bomner  1878.     (48  S.)    8.        Kr.  1. 

Horatii  Carmen  saeculare,  öfversatt  af  Oxxxx  [Konung  Oscar  II].  In:  Svenska  Aka- 
demiens  handlingar  61  (Sloclihohii  1885)  p.  24— 37.  Auch  in  des  Königs  Samlade  Skrifter 
(siehe  unten). 

Horatii  Oder  och  Epoder,  öfversatta  i  originalets  versmätt  jemte  svensk 
verslära  af  Gustaf  Borgström.  Stockholm:  A.  Bonnier  1881.  (226  S., 
1  S.)    8  Kr.  1.50. 

Q.  Horatii  Placci  Oder  och  Epoder  i  upplöst  te.xt  och  öfversättning  .  .  .  af  J.  Dahlstein. 
(18>3-)  190.-1  siehe  die  Ausgaben  unter  Carmina  c)  Epodi.    Odae. 

Horatius'  Oden  och  Epoden.  öfversättning  af  Sven  Gudm.  Dahl. 
Storkhohn:  Aktieb.  Hicrtas  hokförlag  1888.     (88  S.)    8.  Kr.  —.75. 

Ofversättningar  af  Horatio.  (Tillegnade  A.  H.).  In  :  Samlade  Skrifter  af  Oscar  Fre  d  rik 
[Konung  Oscar  II.]    3  (.S'/orW/o/m-i   18S8)  p.  l>4-2o9.     3.  uppl.  (1905)  p.  170— 19l^ 

Till  Thaliarchus.  Liber  I.  Ode  IX.  Till  Leuconoe.  Liber  I.  Ode  XI.  Till  Stats- 
skeppet.  Liber  I.  Ode  XIV.  Till  Diana  och  Apollo.  Liber  I.  Ode  XXI.  Till 
Venus.  Liber  I.  Ode  XXX.  Till  Apollo.  Liber  I.  Ode  XXXI.  Till  Licinius. 
Liber  II.  Ode  X.  FOrnöjsamhet,  Liber  III.  Ode  I.  Dialog.  Liber  III.  Ode  IX. 
Till  Telepbus.  Liber  III.  Ode  XIX.  Till  Melpomene.  Liber  IV.  Ode  III. 
Carmen  saeculare. 

28* 


436    Scriptores  latini.    D.    Horatius.    Spanische,  ungar.  Übersetzungen. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Öfversättning   af  Horatii   öden   första   och   andra  boken  af  Per  Gustaf 

Lyth.     Stoclhuhn :  Ad  Johnson  {ISdS)  1904.    (46  S.)    8.  Kr.  —.75. 

Horatii    tredje   ode.     [Latinsk   text   med    metrisk  öfversättning].     Lund: 

Malmström.'i  Tr.  1891.    (8  S.)..  4. 
Horatius'  Satirer  och  bref.    Öfversättning  af  Sven  Gudm.  Dahl.    Stock- 

Itolm:  Alileh.  f Hertas  hokförlng  1887.     (176  S.)     8.  Kr.  2. 

Horatius'  Epistlar  i  ordagrann  öfversättning  utgivna  tili  den  studerande 

ungdomens  tjenst.     Lund:  Aug.  ColUn  1891.     (,80  S)    8.  Kr.  1.25. 

Spanische  Übersetzungen. 

Exposiciön  gramatical  ...  de  la  Epistola  de  Q.  Horacio  Flaco  ä  los  Pisones  sobre  el 
arte  poetica,  y  traducoiön  de  la  misnia  en  verso  castellano  por  ßaimundo  de  Miguel. 
(1855)  1800  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 

La  Epistola  de  Horacio  4  los  Pisones,  preparada  para  la  traduccion  y 
vertida  al  castellano  por  Victoriano  Ribero  ßomero.  Iniprenta  del 
Bi'irio  de  Cördoha  1880.    (5:^  S.)    4 

Q.  Horaciu  Flaco.  Epistola  a  los  Pisones  traducida  en  prosa  y  anotada 
con  prölogo,  biografia  de  Horacio  y  extracto  de  los  preceptos,  para 
uso  de  los  alunmos  de  retorica  y  poetica  por  Marcelo  Macias  v 
Garcia.  Orense:  Estabi.  tipoqr.  de  A.  Otero  18d8.  {VIII  S.,  S.  5 — 14S, 
2  Bl.)    8.  _  Pes.  2.50.   Ausl.  3. 

La  epistola  de  Q.  Horacio  Flaco  ä  los  Pisones.  Traducida  y  comentada 
por  Manuel  Cor  reche  y  Ojeda.  Madrid:  Tip.  de  A.  Vellön  1890. 
(108  S.)    8.  _  _  Pes.  3.    Ausl.  3.50. 

Odas  de  Q.  Horacio  Flaco  traducidas  e  imitadas  por  ingeniös  espaüoles 
y  coleccionadas  por  Marcelino  Menendez  Pelayo.  Ilustracion  de 
I'abres  —  Gomez  Soler  —  Hernandez  —  Mas  —  Melida  (A.)  — 
Melida  (E.)  —  Mestres  —  Pellicer  —  Pradilla  —  Riquer  —  Sala  (E.)  — 
Sanmarti  —  Serra  (E.)  —  Villegas.  Iniciales  de  Domenech  3^  Jorba. 
Barcelona:  Bihlioteca  „Arte  y  Letras"  E.  Domenech  y  C.  1882.    (400  S.)    8. 

Eis.  20.    Ausl.  24. 

Osvaldo  Magnasco.  Odas  de  Horacio.  Buenos  Aires:  Iinpr.  de  J.  A. 
Brrra  1893.     (181  S.,  1  Abb.)    8.  Pes.  3.    Ausl.  3.50. 

Odas  de  Horacio,  publicadas  segün  los  mejores  textos,  con  las  principales 
variantes.  Traduccion  en  verso ,  notas  y  observaciones  criticas  del 
Hermenegildo  Torres.  Tonio  primero.  Gnndia:  Impr.  de  L.  Catald 
y  Serra  1894.     (671  S.)    8. 

Horacio  ä  Leuconoe.  Traduccion  en  verso  por  el  Duque  de  Villahermosa.  In:  Kevista 
de  Madrid  (i  (1883)  p.  535. 

Odas  de  Horacio  traducidas  por  Mateo  A  lern  an.  Publicalas  nuevamente 
el  excmo.  sr.  D.  Manuel  Perez  de  Guzmän  j  Boza,  Marques  de  Jerez 
de  los  Caballeros.     Cddis:  htiprenta  de  la   Viuda  de  Niel  1893.    (6  S.)    8. 

Tirada  de  100  ejemplares  nunierados.     II.  10.  14. 

Horacianas.  Ad  Litteram  Verse  por  un  Arcade  de  Roma  (Bartolome 
Mitre).  Con  notas  y  comentarios  del  traductor.  La  Plata:  Tallcres 
de  Fuhlicaciones  del  Museo  1895.  (Madrid:  M.  Murillo).  (XV,  440  S., 
1  Bl.)    8.  Pes.  7.    Ausl.  8. 

C.  I  1.  3.  4.  5.  7.  9—12.  14—17.  22.  28.  30.  32.  34.  35.  38.  II  1.  2.  6.  7.  10.  13.  14.  16. 
19.  20.  III  1—5.  7.  9.  11.  12.  13.  18.  27.  29.  30.  IV  2.  4.  7.  12.  Libro  quinto  — 
Epodos  2.  7.  16. 

.  .  .  Segunda  parte  complementaria.  Buenos- Aires:  Impr.  i/  lit.  de  Pcuser 
1896.     [Madrid:  M.  Blurillo).    (X,  357  S.)    8.  Pes!  7.    Ausl.  7.50. 

Ungarische  Übersetzung. 

Väros  es  talu.  (Horatius,  Sat.  II  6).  Ford.  Csenger i  Jänos.  In:  Egyetemes  philologiai 
közlöny  4  (1880)  p.  171—174. 

Wörterbüclier. 
Lexicon   horatianum   ediderunt   Orelli-Mewes   siehe  die  Ausgaben  (1.  Titel).  —  G.  A. 
Koch  siehe  unten. 


Q.  Horatius  Flacous.  437 


Horatius  Flaccus. 

***:  Über  ein   uTtiinniiror   horatianuni  [TU  10.  9 f.]     In:   Jahrbücher   für  classische 

Philologie  123  (1881)  p.  280—282.     Vgl.  J.  Richter. 
Acre  siehe  unter:  Acro. 
Adam,    Eduard   Christoph   Fürchtegott:    Cicero's   Kedner   und    Horaz'  Kunst   des 

Dichtens  nach  ihrer  inneren  Verwandschaft  verglichen.    1882  siehe:  M.  Tullius 

Cicero. 
Adam,   Franz:   Über   die  28.  Ode  im  ersten  Buche  des  Horaz.     Progr.  des  Gymn. 

Patschkau  1881.     (17  S.)    4. 
Albrecht,   Paul:    Philologische    Untersuchungen.      Erster    Band.      Erstes    Heft. 

Hamhury:  P.  AIhrerhfs  Sdbstvn-l.  1888.     (61  S.)    8.  M.  6. 

1.    2.-  Hör.    Epist.    I   2.   47—54.      I  5.    12—30.       3.   Tac.    ann.   1    74.      4.   5.    Hör. 

carm.  I  15.  16-36.   T  12.  33—48.    6.   Tac.   bist.   I  42.    7.   Hör.   carm.  I  12. 

13—24. 

Altenburg,    Oskar:  Winke   zur   Schulauslegung   des   Horaz.     I.  Unser  Leseplan 

aus  dem  dritten  Buche  der  Lieder.   Progr.  des  Gymn.  Wo  hl  au  1893.  (S.  3—20).  4. 

—  Winke   zur   Schulauslegung   des  Horaz.     Leseplan   aus   dem   vierten  Buche   der 

Lieder   und   das   Carmen   saeculare.     In:   Lehrproben   und   Lehrgänge   aus   der 
Praxis  der  Gymnasien  und  Kealschulen  36  (Äiif/ust  18931  p.  23— ""0. 

—  Winke    zur   Schulauslegung    der  Lieder    des   Horaz.     III.    Unser   Leseplan   aus 

dem  ersten  Buch  und  den  Epoden.    Progr.  des  Gymn.  Wo  hl  au  1894.  (S.  3—24).  4. 

—  Horazens   zweites  Buch   der  Lieder   und  die  ethische  Bildung.     In:  Lehrproben 

und   Lehrgänge   aus    der  Praxis   der  Gymnasien   und  Realschulen  40  (Juli  1894) 
p.  49—88. 

—  Einführung    in  Horazens    erstes   Buch   der   Briefe   nach   induktivem   Lehrgang. 

Ebenda  46  (Dczemifr  1895)  p.  14—42. 

Aly,  Friedrich:  Horaz,  sein  Leben  und  seine  Werke.  2.,  verbesserte  Auflage. 
[Gymnasial-Bibliothek.  15].    GührsMi:  C.  Btrtihnw.i,ii  (1893)  1909.  (59  S.)  8.    M.  —.60. 

Amatucci,  Aurelio  Giuseppe:  11  signifioato  di  „Situs"  nell' ode  XXX  del  lilro  III 
di  Orazio.     In:  Bollettino  di  filologia  classica  2  (1895—96)  p.  236—238. 

Ammann,  Jakob  K.:  Zur  Erklärung  der  zweiten  Epode  des  Horaz.  Progr.  des 
Gymn.  Bruchsal  1888.     (25  S.)    4. 

Annaratone,  Claudio:  Metrica  di  Orazio.  Roma:  Tipogr.  Poliglolta  dilla  s.  c.  di 
Propufjanda  Fidt  1889.     (26  S.,  1  Tab.)    8. 

Anspach,  Eduard:  Zu  Horatius  [c.  III  30].  In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 137  (1888)  p.  383—388. 

—  Die   horazischen   Oden   des  ersten  Buches  in  Bezug  auf  Interpolation,   Aufbau 

und   Zeit   der   Abfassung.     Teil  I.  II.     Progr.   des   Gymn.    Cleve   188S.   1889. 

(32,  40  S.)    4. 
Antona-Tr aversi,    Camillo:     Quinto    Orazio    Flacco    ne'    Levia    Gravia    e    ne' 

Juvenilia.     In:  La  Rassegna  nazionale  a.  XII  .54  (1890)  p.  657—687. 
Antonibon,    Giulio:    Studi     suU'    arte    poetica    di    Q.    Orazio    Flacco.      Bunsaiio: 

Slnhil.  tipogr.  S.  Po^znto  1888.     (HO  S.,  1  Bl.)    8.  L.  8. 

Appendini,   Francesco:    Metrica  oraziana  ad  uao  delle  scuole.     Roma:  Tip.  Artfro 

1884.     (23  S.)    8. 
Arlt,  Albrecht:  Horaz'  Sat.  2.  1.  34—39.     1883  siehe:  CatuUus. 

—  Zur   Erklärung   einiger   Stellen   des   Horaz.      Progr.    des   Gymn.   Wo  hl  au   1886. 

(S.  3—14).    4. 
Sat.  I  1.  80—91.     Ep.  2.  1.  245.     Sat.  2.  1.  34—39. 

—  Servare  bei  Terenz  (und  Plautus)  als  Nachtrag  zur  Erklärung  von  Hör.  Sat.  1  1. 

89.     Progr.  des  Gymn.  Wohl  au  1887.     (S.  3—10).     4. 
Arndt,    Hermann:    Horatius   sitne   imitatus  Menippum.     1834  siehe  B.:   Menippus 

cynieus. 
Arnold,  Theodor:  Die  griechischen  Studien  des  Horaz.    Neu  herausgegeben  von 

Wilhelm    Fries.      Halle:  Buchhandlung  des    Waise Hhuusin   (1855.   1856)   1891.     (XIII, 

143  S.)    8.  M.  2. 

Ashmore,    Sidney   Gillespie:    On   the   Meaning   of  nauta  and   viator  in   Horace, 

Sat.  I.  5,  11 — 23.     In:  Classical  studies  in  honour  of  Henry  Drisler  (New  York  <!• 

London  1894)  p.  1—7. 
Baehrens,  Aemilivis:  Lectiones  horatianae.     Progr.  acad.     (h-oniiigae:  J.  B.  Wolters 

1880.    (35  S.)    4.  F.  1  25  =  M.  2. 

—  Zu  lateinischen  Dichtern.     1881  siehe  C. :  Poetae. 

—  Ad  Horatium.     In  des  Verf    Miscellanea  critica  (flroningae  1878)  p.  3.3 — 69. 

—  Horat.  epist.  II  1.  114  ff.     1886  siehe:  Lucretiu-a. 

Baker,   Ferdinand:    Die  Metaphern   in   den  Satiren   des  Horaz.     Progr.    des  Real- 

gynin.  Stralsund  1883.     (21  S.)    4. 
Bagby,  Alfred:   Adverbs  in  Horace  and  Juvenal.     Dissert.  of  the  Johns  Hopkins 

univ.  Baltimore  1891.    (2  Bl.,  37  S.)    8. 


438  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Hoi-atius   Flaccus. 

Bainvel,  J.  V.:  Explications  sur  une  satire  d'Horace  (Sat.  1,  YI).   In:  L'Enseigne- 

nient  chretien  12  (189:!)  p.  587—592.  617—623. 
Balestrazzi,    Giuseppe:    Aleune   parole   sopra  un  verso  d'Orazio  ...    l'arma:  Tip. 

vesc.  Fiurcadori  1889.     (25  S.)     8. 
Baranek,  Johann:  Eine  Parallele  zwischen  dem  J/iioitijdfv;  dtauiAti]?  und  Horat. 

c.  III  24.     1884  siehe  B. :  Aeschylus. 
Barillari,   Michele:    Studi  su  la  satira  lalina.     1890  siehe  C. :    Poetae  .satirarum. 
Baron,  Josef:    De  Q.  Horatii  Flacci  epistula  I  18.     (^uaestiuncula  critica.     Progr. 

des  Gymn.  Sambor  1881.     (27  .S.)    8. 
Barta,   Ferdinand:    Sprachliche    Studien    zu    den    Satiren    des   Horaz.     2   Theile 

Progr.  des  Gymn.  Linz  1879.  1881.     (:W,  ;ß  S.)    8. 
Barth,   Paul:   Zu  Horatius  [e.  I  2.  21].     In:   Jahrbücher   für  elassische  Philologib 

145  (1892)  p.  335. 
Bäatj:,  STtvolihnv:   Jioo^^ojzixa  aig'OyÜTtnv.    In: 'E(pijUiQi;  toiv  <I'i?.i)ua9^(nr.    Iltüioöi). 

2,  To'.i.  4  0881)  p.  161— 165.  257— 261. 
Bastari,  Pietro :  Orazio  e  il  Cesarismo.     Mihmo:  IhinivJard  1892.     (64  S.)    8.      L.  1. 
Baur,   Jean  Baptiste:    Sur   quelques   ödes  d'Horace.     Discours.     MinitleVurd :  Inipr. 

P.  Hoffmnnn  1886.     (19  S.)     8. 
Bedjanic,    Martin:    De  Q.  Horatii  Flacci   epistularum   libro   priore.     Part.   I.   II. 

Progr.  des  Kealgymn.  (Gymn.)  Sarajevo  1883.  1887.     (39,  35  S.)    8. 
Beiger,    Christian:    M.  Haupt  als  academischer  Lehrer  .  .  .    1879  sielie  A. :  Poetae 

scaenici  a)  Trstgici. 
Belli,  Marco:    Di  Orazio  favolista  commentario.     S.  1.  et  a.     (Yenfziu:  T,p.  gv)  Cor- 

ihU.i  1889).     (55  S.)     8.  L.  —.50. 

—  Blagia  e  preaiudizii  in  Q.  Orazio  Placco.     Ihiihm  1895.     (104  S.)    8.  L.  1. 
(Bender,  Ferdinand):  Klassische  Bildormappe.  Abbildungen  künstlerischer  Werke. 

Zur  Erläuterung  wichtiger  Schulsehriftsteller.  Nach  dem  Tode  des  Begründers 
F.  B.  fortgesetzt  von  Eduard  Anthes  und  Gustav  Forbach.  Darmstmlt:  Dr. 
u.   Verl.  V.  Ztdkr  und  Xofjcl  1891.    2. 

V.  Heft:  Zu  den  Gedichten  des  Horaz.  (Apollon  Musagetes.  Thalia.  Mel- 
pomene.  Augustus  Juvenis.  Statue  des  Kaisers  Augustus.)  1891. 
(1  S.  Text,  5  Abb.)  M.  1.20. 

VI.       „        ...    (Caesar.     Hermes   [Mercurius].     Herakles   [Hercules].     Niobe. 
Ares  [Mars].     1891.     (1  S.  Text,  5  Abb.)  1891.  M.  1.20. 

YII.  .,  ...  (Zeusgruppe  vom  Altar  zu  Pergamon.  Dionysos  [Bacchus]. 
Satyr.  Matrone  [sog.  Pudicitia].  Pallas  Athene  [Minerva].  1891. 
(1  S.  Text,  5  Abb.)     1891.  M.  1.20. 

X.  „  Zvx  den  Schriften  des  Tacitus.  (Tiberius.  Germanikus.  Die  ältere 
Agrippina.  Trauernde  Germania.  Kömisches  Triumphalrelief). 
1895.  M.  1.20. 

Bender,  Hermann:  Horaz,  Homer  und  Schiller  im  Gymnasium.    Drei  Gymnasial- 
reden.    1893  siehe  B. :  Homerus. 
Bönech,  Kaymond-Osmin :  Estudios  sobre  los  cläsicos  latinos  aplicados  al  derocho 

civil  romano.     1878  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 
Benecke,   Edward   Felis   Mendelssohn:   Apospasmata   critica  ...     1892   siehe   B. : 

Longus. 
Benecke,  Otto:  Boileau  imitateur  d'Horace  et  de  Juvenal.    Progr.  des  Progynin. 

Neuhaldensleben  1879.     (S.  3-15).     4. 
Benoist,  Eugene:  Horace,  ödes  I  2.  39— 40.    In:  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  62 — 64. 
Beöthy,  Zoltan  :  Horatius  und  Kazinczy.    In  :  Ungarisclie  Revue  10  (1890)  p.  639—663. 
Bergk,   Theodor:    Die  Angaben  des  Cruquius  über  die  von  ihm  benutzten  Hand- 
schriften  des  Horaz  beruhen   zum  Theil   auf  Fälschung  (1859).  —   Horaz  carm. 
11  20.   1  u.  6  (1864).  —   Horaz  Sat.  I  1.  89.     Epist.  II  2.  113  (1870).  —  Horaz  Sat. 
I  2.  128  (1870).   —   Horaz  Sat.  II  1.  8-;  (187:3).     In   des  Verf.   Kleine   philologische 
Schriften  2  (Halh  u.  S.  1886)  p.  737.  741.  749.  755.  759. 

—  Horatiana.   In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  1  (Hal!(  u.  S.  1884)  p.  668—671. 

Od.  I  1.  17,  2.  21,  7.  27.     III  29.  5.     IV  8. 
(— )  Aus  Bergks  Handexemplaren.     1884  siehe  C. :  Poetae  scaenici. 
Bernays,    Jacob:    Horatianum   [Carm.    saec.   Überschrift].     (1848).     In   des    Verf. 
Gesammelte  Abhandlungen  2  (Bniin  1885)  p.  303—304. 

—  Zu  Horatius  [Carm.  I  12].     (I85i).     Ebenda  p.  300—302. 

—  Zu  Horaz  (Ode  II  1).     (18.j7).     Ebenda  p.  302—303. 

—  Horazens    Bote    an    Augustus    [Epist.    I.    13.    Suet.    vit.    Hör.].      (1862).     Ebenda 

p.  304—306. 
Bernocco,  Secondo:  Sopra  alcuni  passi  di  poeti  latini.     1881  siehe  C. :  Poetae. 
Berti,    Tito:    La    villa    di   Orazio.     [Erweiterter   und   verbesserter  Abdruck   aus: 

Fanfulla  della  Domenica  18S5  Nr.  44.  1.  Nov.].     llonia:  (Tip.  di  M.  Aniiaiim)  1886. 

(12  S.,  1  Plan).     8. 


Q.  Horatius  Flaccus.  439 


Q.  Horatius   Flaccus. 

Besser,  Hermann:  Zu  Horatius  Carmen  saeculai'e.    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  133  (188ii)  p.  692—696. 
Biasjini,  Roiierigo:  Intorno  ad  un  luogo  di  Orazio  corretto  e  difeso  da  Guglielmo 

Teuffei    [il   principio   della   satira   X   del   libro   primo].     In:    Opuscoli  religiosi, 

letterari  e  morali.     Ser.  IV  4  {Mudeita  1878)  p.  161—176. 
Bintz,  .Julius:  Der  Einfluss  der  ars  poetica  des  Horaz  auf  die  deutsche  Litteratur 

des  XVIII.  Jahrhunderts.     Progr.    des  Wilhelmgymn.     Hamburg:  (Hcrold's  Verl.) 

1892.     (VII,  37  S.)     4.  M.  2.50. 

Birch,  Frederik  Christian  Carl:  Bemarkninger  til  nogle  Steder  i  Horats's  Breve. 

In:   Nordisk   Tidskrift   for   Filologi.      Ny    Rsekke    8    (1887— 18S8)    p.    161—183.     9 

(1889—1890)  p.  183—210. 
I  1.   4flF.   ö9ff.   I  2.   65ff.   I  6.   5fif.   I  7.  34ff.  94ff.   I  10.  Iff.  12.  21ff.  13.  6ff.  11  ff. 

I  13.   16ff.   I   17.   Iff.   33ff.   I   17.   43ff.   I  18.  Iftff.    I  18.  22ff.  37ff.   I  18.  96ff. 

II  1.  28ff.   II  1.  soff.  —  II  1.  9f.   II  1.  53f.   II  1.  134.   II  1.  169ff.  II  2.  81  ff . 
II  2.  87  ff.  II  2.  102  ff.  II  -2.  158  ff.  II  2.  183  ff. 

Bischoff,  Albert:  De  itinere  Horatii  brundisino  commentatio.    Progr.  der  Studien- 
anstalt L  and  au  Pf.  1880.     (44  S.)     8. 

—  Horat.  0.  I  7.  8,  epod.  2  extr.  16.  61—62.     1889  siehe  B. :  Homerus. 
Bitschofsky,    Rudolf:    Porphyrie    zu   Horaz'    Od.  III   24.  63.     In:    Zeitschrift   für 

die  österreichischen  Gymnasien  34  (1883)  p.  901. 
Black,  Robert:  Horace,  Ödes  III  27.    In:  The  classieal  Review  3  (1889)  p.  107—109. 

—  Some  passages  in  Horace  [Od.  III  4.  10,  24.  4.  II  19].     In:    The  Athenaeum  1892 

{Juli/  to  Dfcimhir)  p.  703—704. 

—  „Catonis  nobile  letum".    [Horat.  od.  I  12.  36].    In:  The  Athenaeum  1893  (Jidij  to 

Decenüur)  p.  323—324. 
Bloch,  Gustave:  La  reforme  democratique  a  Rome  au  III»  siecle  avant  J.-C.    1886 

siehe  B.:  Appianus. 
de   Block,  Vincent:    Etudes   sur  la  littörature  des  peuples  anciens  et  modernes. 
Brivxellts:  F.  Hmjtz  1889.     (IV,  504  S.)     8. 
Ch.  10.   Etüde  d'Horace.    Goüts  d'Hoiace,   amitie,  reconnaissance.    Lyrisme 
d'Horace    (p.    120 — 133).      Ch.    16.    Vertus    morales    et    civiques    que    nous 
apprend  l'antiquite.     Le9ons  que  nous  donne  Horace  (p.  248 — 250). 
Blüinner,  Hugo:  Zu  Horatius  Sermon.  II  5.    In:  Rheinisches  Museuna  für  Philo- 
logie .34  (1879)  p.  166—180. 
Bobrik,    Rudolf:    „Entdeckungen    im   Horaz-.     In:  Verhandlungen   der   37.   Ver- 
sammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Dessavi  1884  {Liipzig  1885) 
p.  229—231. 

—  Horaz.     Entdeckungen   und   Forschungen.     Erster   Teil.     Leipzig:  (B.  G.  Tiuhxer) 

1885.     (VC,  498  S.,  3  Bl.)    4.  M.  28. 

Die  Onlnung  der  Gedichte  nach  dem  Metrum. 
Boch,    Aemilius:   Comes   horatianus,    ossia   Schema  della  inetrica,    classiflcazione 

razionale  e  sentenze  morali  delle  poesie  di  Urazio.    In  des  Verf.  Roma  et  amor 

(Meiliülani  1892)  Nr.  2. 
Bock,  Carl:  De  metris  Horatii  lyricis.    Dissert.  inaug.  kilon.    (Puiiduhurg:  E.  Etikrs) 

1880.     (71  S.)     8.  M.  1.60. 

Bockemüller,    Friedrich:    Hör.    sat.   II   4.   88.     {KircMwin :   0.   Zahn   <£•    H.   BiumUl 

[1888]).     (19  S.)    8. 
Boi ssier,   Gaston:    Observations   sur  quelques  ödes  d'Horace  (l""«*,  3",  12»  et  20» 

ödes  du  ler  livre).     In:  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  204—214. 

—  L'ode  d'Horace  ä  Pollion  (Cannina  II  1).     In:  Annales  de  la  facultö  des  lettres 

de  Bordeaux  1  (1879)  p.  80-84. 

—  Prom6nades  archeologiques.    La  maison  de  campagne  d'Horace.    In:  Revue  des 

deux  mondes  53»  ann6e  3»  periode  57  (1883)  p.  758—791.    Wiederholt  in  des  Verf. 
Nouvelles  prom^nades  archöologiques  (Paris  1886,  7.  Aufl.  1910). 

—  'lI  inm'/.i:  roh  'Ooujlov.     MticapQuaig  S.  K.  S{axtXi.uQ07tov}.ov).     In:    I/uQvnaaög  1 

(1883)  p.  711-717. 

—  Nouvelles  promenades  archeologiques.    Horace  et  Virgile.    Ouvrage  contenant 

deux   cartes.     7»   Edition.     Paris:   Hachette  et  Cie.  (1886)   1910.     (376  S. ,   1  Bl.)     8. 

Fr.  3.50. 

I.  La  Maison   de  campagne  d'Horace  (p.  1—62).     II.  Les  tombes  etrusques  de 

Corneto  (p.  63-124).     III.  Le  Pays  de  l'Enöide:   La  lögende  d'Enee.     En6e 

en  Sicile.     Ostie   et  Lavinium.     Laurente   (p.  125-370).     Table   analytique. 

—  The  country  of  Horace  and  Virgil.    Translated  by  D.  Havelock  Fish  er.    With 

maps  and  plans.     Lonrloti :  T.  Fis/icr  Vmiin  1896.     (XI,  346  S.)    8.  7  sh.  6  d. 

—  Les  jeux   seculaires  d'Auguste.    In:   Revue  des  deux  mondes  LXII»  annöe  3» 

p6riodo  110  (1892)  p.  75-95. 
Bolle,  Ludwig:  Die  Realien  in  den  Oden  des  Horaz.    I.  Progr.  des  Gymn.  Wismar 
1882.    (:i7  S.)    4. 


440  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Bolle,  Ludwig:  Des  Horaz  Europaode.    In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paeda- 

gogik  134  (1886)  p.  578-580. 
B(onghi),   Kuggiero:    Una   ode   di   Orazio   [HI  9].     In:   La  Cultura.     Nuova   serie. 

Anno  III  (1893)  N.   23—24  p.  421-425.     Vgl.  Augusto  Eomizi   ebenda  N.  27—29 

p.  60-61. 
Bonnet,  3Iax:  Horace,  Art  po6ticjue  75  et  7ti.    In:  Kevue  de  philologie  9  (1885)  p.  151. 
Boot,  Joannes  Cornelius  Gerhardus:  De  ontdekker  van  het  landgoed  van  Horatius. 

In:    Verslagen    en    Mededeelingen    der    kon.    Akademie    van    Wetenschappen. 

Afdeeling    Letterkunde.       3.    reeks    3    (AiiisUnJam    1887)    p.    194—207.      Vgl.     De 

Navorscher  36  (ISSö)  p.  577-578. 

—  Horat.  ad  Pis.  139.     1890  siehe  C. :  Collectiones  (p.  6). 

Born,   Benno:    Bemerkungen   zu  einigen  Oden  iles  Horaz  mit  besonderer  Berück- 
sichtigung der  Wortstellung.    Progr.  des  Domgymn.  Magdeburg  1891.  (40  S.)  4. 
I   1.   4.   5.  6.  7.  9.  10.  14.  1(3.  18.  20.  29.    II  1.  4.  6.  7.  9.  "lO.  11.  12.  13.  14.     II  18. 
III  1.  2.  3.  4.  5.  6.  7.  16.  19.  22.  29.  30. 
Brandes,  Carolus:  De  editione  utriusque  libri  satirarum  Horatii.    Dissert.  inaug. 

Kalis  Sax.  1885.     (34  S.)    8. 
Brassai,    .Samuel:    Aesthetische    Kritik.      Als    Beitrag    zur    Theorie    der    Horaz- 
Übersetzungskunst.       [Aus:     Acta     comparationis     litterarum     universarum]. 
Klausenburg  1879.    (89  S.)    8. 

—  Eszrev6telek  Pozder  Käroly  Horatiusaröl.    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  18 

(1894)  p.  393-409.  49:J— 505. 

Remarques  sur  l'edition  d'Horace  par  Pozder. 

Braun,  Guglielmo:  La  originaria  nazionalitä  di  Orazio  dimostrata.  In:  Archeo- 
grafo  triestino.     Nuova  Serie  5  (1877—1878)  p.  247-282. 

Breidt,  Hermann:  De  Aurelio  Prudentio  demente  Horatii  imitatore.  Dissert. 
inaug.     Hiü/elhci-Qac:  C.  Winftr  1887.     (1  BL,  51  S.)     8.  M.  1.60 

Breiter,  Theodor:  Zur  Erklärung  der  horazischen  Oden  [14.  16f.].  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  1:33  (1886)  p.  343-344. 

Brooks,  Emil:  Ein  Skolion  des  Horaz.     I.  Od.  32.     1881  siehe  B. :  Homerus. 

Brugnola,  Vittorio:  Aniniadversiones  in  Hartmani  librum  De  Horatio  poeta. 
Siiiif/aUi'i:  I'atfoMCO  1893.     (24  S.)     8. 

Brunei,  Lucien  :  De  tragoedia  apud  Romanos  circa  principatum  Augusti  coiTupta. 
1884  siehe  C:  Poetae  scaenici. 

Brunnhofer,  Hermann:  Ueber  Transkaukasien  in  Horazens  Trostode  an  Valgius. 
(Oden  ed.  Nauck,  II  9).  In  des  Verf.  Vom  Pontus  bis  zum  Indus  (Ldpziff  1890) 
=  Urgeschichte  der  Arier  in  Vorder-  und  Centralasien  2  {Leipzig  1893)  p.  46 — 53. 

Buec heier,  Franz:  Coniectanea.     1878  siehe  B. :  Homerus. 

—  Commentum   per  Calcidium  Neapolitanum   super  carmine  seculari  Horati.     1880 

siehe  C. :  Poetae. 

—  Zur  Auslegung  der  horazischen  Oden.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  37 

(1882)  p.  226—240. 
111.37.     112.10.     114.10.     II  C.  18.     H  7.  21.     II  8.  2.     II  9.  1.     II  11.  4.  15. 
II  12.  28.     11  14.  1.     II  15.  7.     II  16.  31.  37.     II  19.  29.     II  20.  9. 

—  Zu  Horaz  od.  IV  2.     Ebenda  44  (1889)  p.  317—319. 

Büttner,  Richard:  Porcius  Licinus  bei  Horaz.     1893  siehe:  Porcius  Licinus. 

Burnichon,  Joseph:  A  propos  d'une  traduction  en  vers  des  epitres  d'Horace. 
Les  öpitres  d'Horace.  Traduction  en  vers  fran^ais,  par  E.  de  Jonquieres.  Int 
Etudes  religieuses  philosophiques,  historiques  et  litteraires  par  des  peres  de 
la  compagnie  de  Jesus.     24"  annöe  —  6»  s6rie  5  (1880)  p.  535—558. 

Buriän,     Janos:     Nevezetesebb     graecismusok     Horatius    költe-menyeiben.      In: 
Egyetemes  philologiai  közlöny  9  (1885)  p.  433—454. 
Les  gr6cismes  les  plus  remarquables  des  poesies  d'Horace. 

Butti,  Attilio:  II  ne  quid  nimis  nella  poesia  d'Orazio  e  Parini.  In  des  Verf. 
Studi  pariniani  (Torino  1895)  p.  .59—104. 

Caccianiga,   Antonio:    Orazio   a    Tivoli.     In    des   Verf.   Brava  genta  {Miluno  1889) 
p.  155-161. 
Imagina   e   descrive    la   vita   che  Orazio  dove  va  fare  a  T.     II  lavoro  non  ha 
nessun  lato  filologico. 

da  Camino,  Vittorio:  Amori  di  Quinto  Orazio  Flacco  ed  il  suoi  tempi.  (Studio 
romano)  [Umschlag:  con  la  traduzione  metrica  di  36  Odi  orazione  (Sistema 
Carducciano).     Torino:  Gioriialc  ^Arle  itulini''  1895.     (102  S.)    8.  L.  3. 

Campau.x,  Antoine:  De  la  critique  du  texte  d'Horace  au  XIX "  siecle.  In:  Annales 
de  l'Est  3  (1889)  p.  469-491. 

—  De   la  critique   du  texte   d'Horace  avant  Peerlkamp  du  ler  au  XVIII"  siecle. 

Ebenda  4  (1890)  p.  189—216.  493-522. 

—  De  la  critique  du  texte  d'Horace  apres  Peerlkamp.     Ebenda  5  (1891)  p.  169—191. 


Q.  Horatius  Flacous.  441 


Q.  Horatius   Flaccvis. 

Campaiix,  Antoine:  Des  raisons  de  la  popularitö  d'Horace  en  France.    Ebenda  9 
(1895)  p.  177—195.     Alles  wiederholt  in: 

—  Histoire  du  texte  d'Horace.  Purist.  Xmicij :  Bcrger-LevriniU  ff  Cie.  ]89l.  (108  8.1  8.  Fr.  .3.50. 
Cantarelli,  Luigi :  Un'  ode  oraziana  [I  28].    In:  Rivista  di  filologia  e  d'ist'ruzione 

classiea  11  (1883)  p.  86-98. 
Cantello,  Angelo:  Cenni  biografloi  di  Q.  Orazio  Flacco.  —  L'arte  poetica.   Lettera 

ai  Pisoni  [Übersetzung].    In  des  Verl.  Commenti  letterari  (Lunrwno  1896)  p.  7 — 10. 

11—80. 
Capalleja,  Victor   Suärez:   Los   amorios   de   Quinto  Horacio  Flaco.     In:    Revista 

conteniporänea  afio  13.  t.  67  (1887)  p.  417—429. 
Capasso,    Bartolommeo:    Nuova   interpretazione   di   alciini   luoghi  delle  Satire  di 

Ürazio.    In:  Societä  r.  di  Napoli.    Atti  della  r.  Accademia  di  archeologia,  lettere 

e  belle  arti  13  (1887—88—89;   Xnp.  1889)  Parte  I  p.  141—155. 
Carrozzini,  Didacus:  Institutiones  poeticae  ex  Aristotelis  et  Flacci  sententia  in 

quinque   libros   digestae,   epistolae  ad  Pisones  interpretatione  praemissa.     1891 

siehe  B.:  Aristoteles. 
Castorina,  Pasquale-,  Intorno  ad  una  prima  edizione  di  Q.  Orazio  Flacco.    Cenni 

bibliograflci.     Cutaum:  Tip.  di  <!.  Pastore  18^7.     (22  S.)     8.  L.  1. 

Cauer,  Paul:  Wort-  und  Gedankenspiele  in  den  Oden  des  Horaz.    Kiil  und  Leipzig : 

Lipsius  und  Tisclur  1892.     (59  S.,  1  S.  ung.)    8.  M.  1.60. 

Cavallin,  Samuel  Johann:  Öfversigt  af  Horatii  lyriska  versniätt  tili  laeroverkens 

tjenst.     Lund:  aiarapshi  univ: s-bokh.  1884.     (19  S.)    8.  Kr.  —.50. 

Cavazza,  P. :    Sul  passo  di  Orazio  (Carm.  I  7.  17—19).     In:   Bollettino  di  filologia 

classiea  1  (1894—1895)  No.  di  Saggio  p.  23—23. 
Cerny,  Anton  Othmar:  Über  das  sogenannte  Epitheton  ornans  in  den  horazischen 

Oden.     Progr.  des  ersten  deutsehen  Staatsgj'mn.  Brunn  1878.     (40  S.)    8. 
Chatelain,  Emile:  Note  sur  un  manuscrit  d'Horace  conserve  jadis  ä  Autun.    In: 

Revue  de  philologie  IZ  (1888)  p.  13—18. 
V.  Christ,  Wilhelm:    Horatiana.     In:    Sitzungsberichte   der  philosophisch -philo- 
logischen und  der  historischen  Classe  der  k.  b.  Akademie  der  Wissenschaften 

zu  München  1893.     I  p.  57—152. 
I.   Die    alten   Lebensbeschreibungen    des   Horaz.     II.    Die    Klassifikation    der 
Horazhandschriften.    III.  Metrisches  zu  Horaz.    IV.  Das  Carmen  saeculare 
und  die  neuaulgefundenen  Säcularacten. 
Cima,    Antonio:    Studi   oraziani.     [Od.   I   20.    Ep.    I    7].      In:    Giornale   italiano   di 

filologia  e  linguistica  classiea  1  (Milano  1886)  p.  265—277. 

—  Orazio  e  Mecenate.     In  des  Verf.  Saggi  di  studi  latini  (Firaizi  1889)  p.  1—67. 

—  siehe  G.  Giri. 

—  Risum  teneatis,  amici?    (Or.  A.  P.,  5)  .  .  .  1894—1895.  1898.    Vgl.  Umberto  Nottola 

und  A.  C  i  m  a  in  Bollettino  di  filologia  classiea  1  (1894—95)  p.  166  u.  167.    Siehe 
M.  Tullius  Cicero. 

—  Orazio.  Epist.  I  11.  17-19.     In:  Bollettino  di  filologia  classiea  2  (1895-96)  p.  46. 
Co  IIa,   Aurelio:    Delle   traduzioni   e   segnatamente   dell'   opere   di  P.  Virgilio  e  di 

Q.  Orazio  Flacco.     ftrrurti:  Tip.  dilV  Kridano  1890.     (21  S.)     8. 
Collignon,  Albert:  Etudes  sur  Petrone.     1892  siehe:  Petronius. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:   Satura.     1878  siehe  C. :  CoUectioiies  (p.  7). 

—  Lectiones  venusinae.     In  :  Mnemosyne  16  (1888)  p.  293 — 315. 

C.  I  1.  3sqq.  I  5.  5sqq.  I  13.  13sqq.  I  15.   13sqq.  I  17.  24sqq.  I  26.  Isqq.  I  31. 
7sq.  I  35.  12sqq.  I  37.  6sqq.     II  1.  19sqq.  II  7.  9sqq.  13sq.  II  llsqq.  II  18. 
32sqq.  II  20.  17sqq.     III  1.  llsqq.  III  3.  53sqq.  III  4.  Isqq.   HI  4.  58sqq. 
IH  5.    5sqq.    18sqq.    III  5.   32sqq.    III  6.   29sqq.  41.    III  8.    17sqq.     III  14. 
Isqq.  III  18.  9sqq.  III  24.  31  sq.  4Usq.  52sqq.  Ü2sqq.  III  25.  14sqq.  III  27. 
25 sqq.  III  30.  10 sqq.     IV  4.  13 sqq.     Epod.  15.  llsqq.  16.  41  sq. 
Cornelius,  Carl:  De  Horatii  satirarum  libri  primi  satira  decima  commentariolum. 
Accedunt  aliquot  odae  germanice  versae.    Progr.  des  Gymn.  Dillonburg  1896. 
(XXXII  S.)    4. 
Corradini,  Francesco:  Per  quali  ragioni  Orazio  coniinziö  la  sua  carriera  poetica 
con   le   Satire   e  coi  giambi.     In:  Atti  e  Memorie  della  r.  Accademia  di  scienze 
lettere  ed  arti  in  Padova  Anno  287  (1885 — 8i))  Nuova  serie  2  p.  49—54. 
Corte  se,  Giacomo :  Vita  e  scritti  di  Q.  Orazio  Flacco.    (Introduzione  al  Commento 
delle  Odi    di  Q.  O.  Fl.  1892,    ora   qua   e   lä   riveduta   e   ampliata].     In  des  Verf. 
Saggi  latini  1  (Tarino  1895)  p.  31—80. 

—  La   sintassi   dei    casi   in    Orazio.     In:    Atti   della   r.    Accademia   delle   scienze    di 

Torino  29  (1893-94)  p.  78.5—809.    Wiederholt  in  des  Verf.  Saggi  p.  155—194  u.  d. 
T.:  Ricerche  grammatieali  in  Orazio. 

—  Ulixis   e   non   Ulixei    in  Oraz.     Ep.   I  6.  63.   7.   40.     In:   Bollettino    di   filologia 

classiea  1  (1894—9.5)  p.  21. 

—  La  preposizione  de  in  Orazio.    Ebenda  p.  69 — 70. 


442  Scriptores  latiiii.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatitis   Flaccus. 

Crestin,    Jules:    Etude    sur   Hoiaoe   et   Juvenal.     ]882   siehe  Juvenal:   Les  Hypo- 

crites  .  .  .  traduites  par  J.  B.  Marchet. 
Cristofolini,    Cesare :    Zu    Hör.    Sat.    II    2.   29f.     Tn:   Wiener    Studien   15   (1893) 

p.  313—314. 

—  Briciole    oraziane.      Progr.    del    ginnasio    comunale    superioro    Trieste    1895. 

(S.  III- XXVI).     8. 
C.  I  7.  27.    1  5.  36.   1  23.   I  32.  15.   I  37.     II  20.     III  4.  9segg.   III  11.  18.     IV  2. 
IV  14.  17.    Epod.  XIII  V.  13seg.     Serm.  II  2.  29  seg.    Epist.  I  2.  31. 

—  Nota   critico-ermeneutica   ad   Orazio   (Carmi   IV   2).     In:    Kivista   di   filologia   e 

dustruzione  classica  23  (18951  p.  197—199.     Wieder  abgedruckt  im  Progr.  1895. 

—  Saggi  oraziani.    Orazio:  Carmi  I  23.    In:  La  Oultura.  Anno  5  (Nuova  serie  1895) 

Nr.  3  p.  40—41. 
Cron,  Christian:  Hör.  sat.  I  4.  81  ff.     1880  siehe  B. :  Plato. 

—  zu   Horatius   Episteln    [II  1.  173].     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  129 

(1884)  p.  6.3—70. 
de  Crozals,  F.:  Essai  de  notation  inusicale  des  ödes  d'Horace.    Toriiio :  Bocca  189i. 

(40  S.)    8.  L.  1.50. 

Crusini  siehe  St.  Martini. 
Crusius,  Otto:  Ad  poetas  latiiios.     1889.  1892  siehe  C. :  Poetae. 

—  Zu  den  Canidia-Epoden  des  Horaz,     In  :  Philologus  53  (1894)  p.  79. 

—  Zu  Hör.  Sat.  I  8.  1  f.  und  Plinius.     (Siehe  N.  Korr.  El.  Jahrg.  I  505).    In:  Neues 

Korrespondenz-Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  2  (1895) 
p.  163-164. 
Curschmann,   Fritz:    Horaz.      Entdeckungen   und   Forschungen   von   E.  Bobrik. 
1.  Theil  .  .  .  Angezeigt  von  F.  C.    Jinnimtai/t:  (Jonghima)  1885.    (90  S.)    8.    M.  —.80. 

—  Die  horazischen  Oden  in  der  Schule.    Progr.  des  Ludwig-Georgs-üymn.    Darm- 

stadt 1886.     (S.  3—32).    4. 

—  Horatiana.    Erklärungen  und  Bemerkungen  zu  einzelnen  Gedichten  und  Stellen 

des  Horaz.     Birlin:  .].  SpriMjcr  1887.     (1  Bl.,  71  S.)    8.  M.  1.60. 

Allgemeine  Bemerkungen  über  die  Art  der  Horazerklärung.    Od.  I  1 — 4.  6 — 9. 

12.    16.   18.   22.   24.   28.   29.   31.    34.   37.     11  1.  3.  7.  10.  12.  13.  16.  18.     III  1-6. 

8.  16.  21.  24.     IV  3.  4.  9.     Sat.  I  4.  19—20.     II  1.  34  ff.  II  1.  86. 

Cwiliriski,  Ludwik:  Mommsen  o  Horacyusza  Carmen  saeculare.    In:  Eos  1  (1894) 

p.  72-76. 
J:   Un    vers   d'Horace    [sat.   I   4.   6].     In;    Faculte   des   lettres   de   Caen.     Bulletin 

mensuel  2  (1886)  Nr.  1  (Jnnr.i  p.  34. 
D.,  G. :  La  villa  d'Horace.     In:  Revue  britannique  61*  annee  (1885)  6  p.  415—426. 
Dagna,  Massimo :  Saggio  sopra  la  morale  epicurea  di  Q.  Orazio  Flacco.   Maddaloni: 

Tip.  <li  A.  de  Simone  1882.     (169  S.,  3  Bl.)     8. 
Damstö,  Bieter  Hei bert:  Horatius.    In:  De  Nederlandsche  Spectator  1891  p.  112 — 113. 
Davus,    L.    R. :    Etüde    sur    Horace.      In:    L'Instruetion   publique    10   (Paris    1881) 

p.  827-829.     11  (1882)  p.  4—6.  28—29.  196. 
Deeia,  Giovanni  siehe  Hermann  Schiller.     (Letzter  Titel). 
Deschamps,    Gaston:    Une    traduction    d'Horace    [par  E.   Figurey].     In:    Revue 

universitaire  I  2  (1892)  p.  332—330. 
Desjardins,    Ernest:    Sur  la  V»  satire  du  ler  livre  d'Horace:  Voyage  a  Brindes. 

In:  Revue  de  philologie  2  (187S)  p.  144—175,  1  carte. 
Detto,  W.    Albert:    Horaz   und    seine   Zeit.     Ein   Beitrag   zur   Belebung   und   Er- 
gänzung   der    altklassischen    Studien    auf    höheren    Lehranstalten.      Mit    Ab- 
bildungen.    Zweite   verbesserte   Auflage.     Bniin:   B.  Gatrtuer  (Jetzt:   'Weidmann) 
(1883)  1892.     (VI  S.,  1  Bl.,  186  S.)     8.  M.  3.50. 

Devaux,  Andreas:    Quid  vere  romanura  lyricis  Horatii  carminibus  insit.     Thesis 
gratianopolit.     I.iifjduni:  E.   Xitte  1892.     (132  S.)    8. 
I.  Quid   H.   in   lyricis   carminibus  Graecis   debueiit.     II.  Quomodo   in   Ij'ricis 
carminibus  Romam  et  Italiam  H.  descripserit.    III.  De  Horatii  in  patriam 
amore.      IV.    Qualis    H.    in    politicis    rebus    versatus    sit.     V.   De  Horatii 
philosophia. 
Dezeimeris,    Keinhold :    Remarques   sur   le   texte   de   divers   auteurs.     Nouvelle 
Serie.     II.  Mathurin   Regnier   (öl    R.,   imitateur  d'Horace).     III.  Andrö  Chenier 
(Imitations  permanentes  d'Horace).     1879  siehe  C  :  Poetae. 
Dillenburger,    Wilhelm:    Bemerkungen   zu    Horatius.     In:    Zeitschrift   für   das 
Gymnasial -Wesen  34  (1880)  p.  673-690. 

C.  I  3.    17.   33.     I  4.   8.     I  6.   2.   3.     C.   I  7.  8.  10.  12.  13.  14.  21.  27.     Braun:  La 
originaria  nationalitä  di  O. 

—  Die    blandinischen    Horatius- Handschriften    von    Cruquius.     Ebenda    35    (ISSl) 

p.  321-849. 
Dittel,  Heinrich:  De  dativi  apud  Horatium  usu.    Progr.  des  Gymn.  Landskron 
1878.     (44  S.)    8. 


Q,  Horatius  Flaccus.  443 


Q.  Horatius   Flaccus. 

Dittmar,  Hermann:  Horati  libri  II  satiram  VI  interpretatus  est  H.  D.    Pars  I.  II. 

Progr.  des  König  Wilhelms-Oymn.  Magdeburg  1892.  1893.     (26,  15  S.)    4. 
Dobree,  Peter  Paul:  In  Horatium.     18SJ  siehe  C. :  Collectiones  (p.  7). 
Döring,  August:  Zii  Horatius  [carm.  III  3.  2 f.].     1879  siehe  B. :  Plato. 

—  Zu   Horatius   Oden    [I   6].     In:    Jahrbücher    für   classische   Philologie   123    (1881) 

p.  652—655. 
Dom  hart,    Bernhard:    Tricesima    sabbata.      [Hör.    sat.    I  9.   69].     In:   Archiv   für 

lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  6  (1889)  p.  272—273. 
Dornseiffen,  J. :  Ad  Horatium.     In:  Mnemosyne  21  (1893)  p.  313—314. 
Sat.  I  1.  87.     IT  3.  72.  Epist.  I  1.  29. 

—  Ad  Horatii  sat.  II  1.  84—86.     Ebenda  22  (1894)  p.  359—330. 

Draeger,  Antou  August:  Zu  Horatius  Oden  [II  1.  6].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  129  (1884)  p.  4!4. 
Draeseke,  Joannes:   Quaestionis  atque  interpretationis  horatianae  [Epistularum 

I  2]  speeimen.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  7  (1879)  p.  422—473. 
Düntzer,  Heinrich:  Chromatiarius  oder  ceromatiarius.    In:  Rheinisches  Museum 

für  Philologie  33  (1878)  p.  633-635. 

—  Zu  Horatius   [epod.  9.  ca.  IV  7.  I  4].     In:   Jahrbücher   für  classische  Philologie 

137  (1888)  p.  781—789. 

—  Des  Horatius  Canidia-Gedichte.     Ebenda  145  (1892)  p.  597—613. 

—  Catull  und  Horaz.     1^94  siehe:  Catiillus. 

—  Eine  Reisesatire  [I  5]  und  eine  Reiseepistel  [I  15]  des  Horatius.    In:  Philologus  55 

(1896)  p.  416-432. 
du  Mesnil,   Adolf:   Erklärende  Beiträge   zu  lateinischen  Schulschriftstellern  .  .  . 

1896  siehe  C:  Collectiones  (p.  7). 
Duncker,  Kichard:  Zu  Horatius  Episteln  [1 15.  13],    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  129  (1884)  p.  57-63. 
Du  Vau,  Louis:  Lucret.  IV  297.     1889  siehe  C:  Collectiones  (p.  7). 

—  Sur  quelques  passages  des  poetes  latin.s.    1892  siehe:  Lucretius. 

van  Eck,   Daniel  Adriaan  Henri:   Quaestiones   scenicae  romanae.    1892  siehe  C: 

Poetae  scaenici. 
Eggers,   Heinrich:    Essai   sur  l'art  poetique  de  Boileau.     Analyse,   appröciation, 

comparaison  avec  l'ars  poetica  d'Horace.    Progr.  des  Gymn.  Warendorf  1892. 

(35  S.)    4. 
Ehart,   Karl:    Horatii   he.xametruru.     Progr.   der   Realschule   im   8.   Bezirk  Wien 

1889.     {10  S.)    8. 
Eickhoff,  Paul:  Eine  aus  dem  Mittelalter  überlieferte  Melodie  zu  Horatius  III  9, 

nebst    dem   Bruchstück    einer    solchen    zu   III   13.     In:    Yierteljahrsschrift    für 

Musikwissenschaft  7  (1891)  p.  108—115. 

—  Der    horazische    Doppolbau    der    sapphischen    Strophe    und    seine    Geschichte. 

(Wan/hhuk) :  Sdbstverl.  ihs   Verf.  1895.     (VI  S.,  1  Bl.,  54  S.)    8.  M.  3. 

I.  Die  sapphische  Strophe  in  der  griechischen  Litteratur.  II.  ...  in  der 
lateinischen  Litteratur:  Die  s.  Str.  bei  Horaz.  Von  Seneca  bis  zur  Gegen- 
wart.    III.  D.  s    Str.  in  den  nationalen  Litteraturen  der  Nevizeit. 

—  Der  Ursprung   des   Romanisch -germanischen   Elf-   und  Zehnsilblers   (der   fünf- 

füssigen   Jamben)   aus    dem   von    Horaz   in   Od.  1—3   eingeführten   Worttonbau 

des  sapphischen  Verses.     Waiifhbirk:  Selhstvtrl.  des  Verf.  189b.    (IV,  76  S.)   8.   M.  2.25. 

Elgood,  John  Charles:  Readings  in  Horace.    London:  Siran  Sonnenschein  &  Co.  1895. 

•  (40  S.)     8.  1  sh.  6  d. 

d'Elia,    Achille :    La   lingua   e   il   sentimento   nazionale  nella  scuola  media.     Con 

due  lezioni   pratiche   ed   un   saggio   critico  su  due  odi  di  Orazio.     Taruntu:  Tip. 

It.  Paror/i  1891.     (98  S.)     8.  L.  2. 

Q.  Orazio  Flacco  e  la  vita  campestre  (Epodon  II.  Odi  lib.  II.  vi). 
Eimer,    Herbert    C. :    Horace    sat.    I   10.   21.      In:    Transactions    of   the    american 

philological  association  23  (1892)  p.  XVIII— XXIII. 
Elter,  Anton:  Die  Anordnung  der  Oden  des  Horaz.    (Ein  Fragment.)    In :  Wiener 

Studien  10  (1888)  p.  158—162. 

—  Vaticanum   [Horat.  c.  I.  20].    In :   Rheinisches  Museum   für  Philologie  46  (1891) 

p.  112—138. 
Ercole,   Petrus:   Horatianam  quaestiunculam  tractavit  P.  E.  [Sat.  I  2.  105—108]. 

In :  Atti  del  r.  Istituto  veneto  di  scienze ,   lettere  ed  arti  53  serie  VII  6  (1894— 

1'9j)  p.  730-7.37. 
Eymer,  Wenzel:   Zur  Horazleetüre   nach   den  Instructionen.     In:    Zeitschrift  für 

die  österreichischen  Gymnasien  40  (1889)  p.  941 — 945. 
Faltin,  Gustav:  Der  neunte  Epodus  des  Horatius.    In:  .Jahrbücher  für  classische 

Philologie  131  (1885)  p.  617—629. 

—  Horazstudien.    I.   Über  den  Zusammenhang  des  Briefes  an  die  Pisonen.    Progr. 

des  Gymn.  Neuruppin.     (Leipzig:  B.  0.  Teithner)  188t).     (23  S.)    4.  M.  —.60. 


444  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Faltin,    Gustav:    Zu    Horatius    Episteln    [I   11].      In:    Jahrbücher   für    classische 

Philologie  137  (1888)  p.  567—571. 
Fennell,  Charles  Augustus  Maude:    Ün  Horace,  Ödes,  I  12.     In:  Transactions  of 

the  Cambridge  philological  society  3  (188o— 1893)  p.  184—186. 
Ferrari,  Giulio:    Da  un'  ode  d'Orazio  [Alla  fönte  Bandusia,   XIII,  lib.  3"]:   nota. 

Vcnezin:  Stab.  tip.  Ferrari,  Kirclimayr  e  Scozzi  1891.     (13  S.  mit  Tab.)    8. 
Pubblicata  per  le  nozze  di  Luigi  Campari  con  Antonietta  Sidoli. 
Festa,    Niecola:    Mutus    (Horat.    Epist.   I   6.   22).     In:    Studi    italiani    di    filologia 

classica  4  (1896)  p.  191 
Peys,   J.-M.-E.:    Ordonnance   de   l'Art   poetique   d'Horace   ä  l'usage   des   classes. 

Bruges:  Vesclee,  de  Brouicer  &  Cie.  1879.     (12  S.)    8.  Fr.  —.20. 

Fisch,   Karl:   Zu   Horaz   Carmina   112.    Progr.   der  Kantonsschule   Aarau   1883. 

(15  S.)    4. 
Fischer,  Johann  Nepomuk:  Zur  Erklärung  von  Horazens  Epistel  II  1.    In:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  35  (1884)  p.  481—497. 

—  Ars  poetica  vv.  317-360.    Ebenda  40  (1889)  p.  606—607. 

—  Zu  Horaz'  zweitem  Literaturbrief.    Progr.  des  Untergymn.  an  der  Stella  Matutina 

Feldkirch  1892.     (S.  3—22).     8. 

—  Zu  Horaz.     In:    Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  44  (1893)  p.  890. 
Finäczy,    Ernö:    A   Horatiusi    copula   kihagyäsäröl.     In:    Egyetemes   philologiai 

közlöny  2  (1878)  p.  457—461. 
De  la  Omission  de  la  copula  ,esse"  dans  Horace. 

—  A  gymnäsiumi  classicusok.    III.  Horatius.    Ebenda  3  (1879)  p.  2T6 — 280. 
Fontana,  Giazinto  :  Ottaviano  Augusto,  Virgilio  e  Orazio.     1891  siehe:  Augustus. 
Fossataro,    Paolo:   II  Gingillino   del   Giusti   e   la   satira  II,    5  di  Orazio.     In:  La 

Cultura.     Anno  9  (1890)  Vol.  11  p.  80—36. 

—  L'ode  III  1    di  Orazio  (studio).     In:   La  Biblioteca   delle   scuole   italiane  5   (1892) 

Nr.  1  p.  10—13. 

—  Le  odi  romane  di  Orazio  (L.  III.  O.  1 — 6).    In:   Societä  r.  di  Napoli.    Atti  della 

r.  Accademia  di  arclieologia,  lettere  e  belle  arti  17  (1893 — 96,  Napoli  \S9ö)  Parte  II. 
Nr.  4.     80  S.     4.     Wiederholt  in: 

—  Studii   di  letteratvira  classica.     Xapoli:  Stah.  Upo-stereot.  F.  di  Oennaro  e  A.  Moriiiw 

1902.    (196  S.,  1  Bl.)    8.  L.  2. 

Le  odi  roniani  di  Orazio  (O.  L.  III  1 — 6).  P.  6 — 72.  Appendici.  I.  La  memoria 
del  Mommsen  sulle  sei  odi  romane.  P.  73 — 93.  II.  Dati  per  la  cronologia 
delle  odi  romane.  P.  93 — 96  III.  Intorno  alla  quistione  dell"  unitä  delle 
odi  romane.  P.  96—107.  IV.  Le  ultime  due  strofe  dell'  ode  seconda. 
P.  107—109.  V.  La  parlata  di  Giunone  nell'  ode  3".  P.  110—113.  —  Un'  ode 
d'Orazio  [I  3]  e  un'  ode  del  Monti.  P.  114—133.  Note  ermeneutiche  suU' 
ode  I  3  di  Orazio.  P.  134—142.  —  II  Gingillino  del  Giusti  e  la  satira  II  5 
di  Orazio.  P.  143 — 1.55.  —  II  salvamento  di  Angelica  e  quello  di  Andro- 
meda.  P.  156—193.  Andromeda  salvata  da  Perseo.  P.  194—196.  Indice. 
Francken,    Cornelis  Marinus:   Num    deliquit  poefa  an  interpolator?     In:    Etudes 

archeologiques ,   linguistiques   et   historiques    dediees  ä  C.  Leemans  (Leide  1885) 

p.  213—215. 

—  Miscella.     1889  siehe  C. :  Poetae. 

Pranzen,  Theodor:   Ueber  den  Unterschied  des  Hexameters  bei  Vergil  und  Horaz. 

Progr.  der  Realschule  I.  0.     Crefeld  1881.     (S.  3-16).     4. 
Franziszi,  Franz:  Horatius  als  Nachahmer  griechischer  Lyriker,  (hauptsächlich 

mit   Rücksicht    auf   das    erste   Buch    der   Oden).     1889   siehe    A. :    Poetae   lyrici 

(I  1  p.  34). 
Franzutti,  Niecola:  Prospetto  metrico  dei  carmi  d'Orazio  ad  uso  dei  corsi  della 

l''  e  2»  dei  licei.     Siemi:  Torrino  1891.     (64  S.)    8.  L.  1. 

Freund,  Wilhelm:  Präparationen  zu  Horatius'  Werken.     16  Hefte.     Leipzig  (Jetzt 

Sfufti/urt) :   W.    Vioht  o.  J.     8.  Je  M.  —.50. 

Freund 's,  Wilhelm,   Schülerbibliothek.     Präparationen  zu  den  griechischen  und 

römischen    Schriftstellern.      Zum    Gebrauch    für    die    Schule    und    den   Privat- 
unterricht erklärt  und  übersetzt.     Stuttgart:  W.   Yiolet.    8. 

Horaz' Werke.    2.  Heft:  Oden.    Buch  I,  Ode  13— 58.    7.,  umgearbeitete  u.  verb. 
Auflage.     (1908).     (80  S.)  M.  —.50. 

4.  Heft.     2  Hälften:  Oden.    Buch  III.    7.,  umgearbeitete  u.  verb.  Auü.    (1908). 

(123  S.)  Je  M.  —.40. 

5.  Heft.     Oden.     Buch  IV.     6.,   umgearbeitete   u.   verb.   Aufl.     (1908).     (73   S.) 

M.  —.50. 
Friede),    Otto:    Einige   Horazstunden    in  Prima.     In:    Pestschrift  zur  Feier  des 
550jährigen  Bestehens  des  Gymnasiums  zu  Stendal  1888.    16  S.  =  p.  29 — 44. 


Q.  Horatius  Flaccus.  445 


Q.  HoratiusFlaccus. 

Friedrich,  Gustav:  Q.  Horatius  Flaccus.    Philologische  Untersuchungen.    Leifzifj: 

B.  (i.  Teuhner  1894.     (VI  S.,  1  Bl..  232  S.)    8.  M.  6. 

II  11.  Epp.  I  20.  I  3i.     IT  18.     Aus  Suetons  vita  des  Horaz.    IV  15.  I  20.  I  15. 

Epod.   9.    I  28.     Epp.  I  11.    III  17.     Epod.  13.     III  19.     I  9.    III  28.    III  11. 

IV  13.    II    12.    II   6.    IV  11.    I  6.    III  S.    II  13.    I  16.    I  5.    Epod.  1,5.    III  26. 

III  10.    Epod.  2.    Carmen  saeculare.   I  12.  II  7.  I  37.   III  20.   II  17.  III  25. 

11  8.   IV  8.   III  18.     Sat.  I  2.  80-82.   I  25.    III  7.   III  5.    tll  6.   III  23.   I  34. 

II  2.  3.    III  IC.   III  2.  I  29.    III  4.    I  22.   III  3.   III  1.   14.   I  8.   I  23.  III  14. 

II  20.    IV  2.    III  12.    II  16.    III  9.     Epp.  I  4.    I  19.    IV  4.    I  35.    III  24.    I  2. 

Epod.  17.    Epp.  I  14.    Epp.  I  15.    Epp.  II  2.    Abfassungszeit  der  Litteratur- 

briefe. 

Frigell,   Andreas:   Adnotationes   ad  Horatii   carmina.     [Upsala  universitets   ärs- 

skrift.    Filosofi,  spräkvetenskap  och  historiska  vetenskaper  1888].    Upsala:  Akad. 

hold,.     (.36  S.)    8.  Kr.  —.75. 

Fritsch,  Nicolaus:  Beiträge  zur  Exegese  und  Kritik  der  horazischen  Oden.    Progr. 

des  Gymn.  Trier  1885.    (16  S.)    4. 

I   7.    III   4.   6.    11.   27.    IV  8.    I  4.   9.  12.  15.  17.  26.  28.  31.  .34.  35.  37.  38.    II  2.  3. 

11.  13.  16.     III  2  und  3.  5.  23.  16.     IV  5.     Zugabe  aus  Epode  16. 

—  Zu  Horatius  Oden.    In:  .Jahrbücher  für  classische  Philologie  141  (1890)  p.  213—223. 

I  1.  3—6.     I  7.  8f.     II  18.  36—40.     III  24.  5-8. 

—  Das  horazische  Landgut,  seine  Lage  und  Beschaffenheit.  El>endal51  (1895)  p.  57 — 78. 
Fritz  sehe,  Theodor:  Horat.  Ep.  I  5.     In:  Philologus  42  11884)  p.  7G9— 773. 

—  Die  Komposition  von  Horaz  Ars  poetica.     Ebenda  44  (1^85)  p.  8S — 105. 

—  Horaz  Sat.  I  1   in   der  Prima.     Progr.   des  Gymn.  Güstrow  1887.     (S.  3-15).     4. 
Fumagalli,    Carlo:   I  metri  orazioni  brevemente  esi^osti  ad  uso  dei  corsi  liceali. 

Verona:  Driulur  c  Tedmchi  1884.     (35  S.)     8.  L.  —.50. 

Gabriel,  J.-E.:  Etüde  sur  la  metrique  d'Horace.  Bergerac:  Iitipr.  tt  Läliogr.  Bkinqiiü 
et  C^  1892.     (32  S.)    8. 

Gaebel,  Georg:  Horatianae  prioris  libri  episttilae  quibus  temporibus  compositae 
esse  videantur.     Progr.  des  Stadtgymn.  Stettin  1888.     (12  S.)    4. 

Gazzoletti,  Antonio:  Saggio  delle  traduzioni  poetiche  d'Orazio.  In:  Annuario 
degli  studenti  trentini.     Anno  2  (1895—1896.     Mihnw  1896)  p.  129—140. 

Gebhard,  Friedrich:  Gedankengang  horazischer  Oden  in  dispositioneller  Über- 
sicht nebst  einem  kritisch-exegetischen  Anhang.  Separat- Abdruck  aus  d.  Fest- 
gruss  an  die  41.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  von 
dem  Lehrerkollegium  des  Wilhelms -Gymn.  3Iünclien:  ./.  Lituhiuer'sche  Bachli. 
1891.     (X,  63  S.,  30  S.)    8.  M.  1.50. 

Gebhardi,  W^alther :  Ein  Kanon  der  horazischen  Lyrik  für  die  Schule.  In:  Jahr- 
bücher für  Philologie  und  Paedagogik  122  (1880)  p.  161—182. 

—  Litteraturbriefe.    Über  die  neueste  Litteratur  des  Horaz  und  verwandtes.   Ebenda 

12S  (1883)  p.  193—206    619-638.  13ii  (1881)  p.  273-290.  321—342. 

—  Ein   ästhetischer  Kommentar   zu  den  lyrischen  Dichtungen  des  Horaz.     Essays. 

Paderborn:  F.  SiMnhiejh  1885.     (VIII,  335  S.)     8.  M.  4. 

—  Ein   ästhetischer  Kommentar   zu  den  lyrischen  Dichtungen  des  Horaz.     Essays. 

Zweite,    verbesserte    und   vielfach   umgearbeitete   Auflage   besorgt   von   Albert 
Sc  he  ff  1er.     Khinda  1902.     (VIII,  33<i  S.)     8.  M.  4. 

Oeist,  Konrad:  Horati  carm.  III  30.  14.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 19  (1883)  p.  25—26. 
<3elmetti,  Luigi:  I  19  metri  di  Orazio  spiegati  per  teoria  e  per  esempi  con  la 
versione  metrica  di  trenta  sue  odi  tra  le  piü  notevoli  e  caratteristiche.  Pi-ecedute 
dal  testo  latino  piü  omendato  e  con  proposte  di  adattamenti  e  perpetui  raffronti 
con  la  metrica  italiana.  Mihuio:  Tip.  (leüli  e  Raimundi  di  Y.  Galli  1895.  (XV,  224  S., 
1  Bl.)    8.  L.  3.50. 

<5emoll,  Wilhelm:  Die  Kealien  bei  Horaz.  Berlin:  R.  Oaertner  (Jetzt:  Weidmanu) 
1892—1895.     8.  M.  11. 

Heft  1:    Tiere   und   Pflanzen.     Kleidung   und  Wohnung  in  den  Gedichten  des 
Horaz.     1892.     (1  BL,  W  S.)  M.  1.80. 

„      2:    Kosmologie.     Die    Mineralien.     Der   Krieg.     Speisen    und    Getränke, 
Mahlzeiten.     1893.     (lo7  S.)  M.  2.40. 

„      3:    Der  Mensch.     A.  Der  menschliche  Leib.     B.  Der  menschliche  Geist. 
Wasser  und  Erde.     Geographie.     1894.     (177  S.)  M.  3.60. 

„      4:    Das   Sakralwesen.     Die   Familie.     Gewerbe   und   Künste.     Der  Staat. 
1895.     (186  S.,  1  Bl.)  M.  3.20. 

Gensichen,  Otto  Franz:  Horaz.    In  des  Verf.  Studienblätter.    Cultur- und  literar- 
historische Skizzen  {Berlin  1881)  p.  35—50. 
Georges,    Karl  Ernst:    Horat.   ep.  I  18.  16.     1881  siehe:    Q.  Aurelius  Symmachus. 
■Gerber,    Erwin:    De    versibus  Senecae   tragici   ex  Horatio    derivatis.     Progr.   des 
Kealgymn.  Mährisch-Schönberg  1883.     (12  S.)    8. 


446  Scrlptores  latini.    D,    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Gercke,   Alfred:    Die  Komposition  der  ersten  Satire  des  Horaz.     In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  4S  (1893)  p.  41—52. 
Ghislanzoni,  Antonio:  Orazio  e  Lidia.    In  des  Verf.  Capricci  letterari  1  (Bergamo 

188Ö). 
Giachi,  Valentine:  Le  donne  nolla  poesia  d'Orazio.    In:  Nuova  Antologia  di  scienze, 

lettere   ed    arti  41   (1878)   p.  225— 24i;.     Wiederholt  in  des  Verf.  Amori  e  costumi 

latini  (Citta  (H  Cutttdlu  1885,  2  impr.  1887)  p.  43—71. 

—  I   damerini    al   tempo   d'Orazio.     Ebenda  43  (1879)  p.  37—64.     Wiederholt   in  des 

Verf.  Amori  p.  73—109. 

—  La   storia   degli  amori  di  Orazio.    Ebenda  46  (1879)  p.  46— (!8.    Wiederholt  in  des 

Verf.  Amori  p.  111-142. 
Giambelli,  Carlo:  Nuovi  studi  critici  e  filologici.     Libro  prirao.     Orazio.     Torino: 

K.  Lotscher  1886.     (133  S.,  1  S.  ung.)    8.  L.  1.50. 

Giannuzzi,  Giuseppe:  Orazio  e  il  suo  secolo.     Xapoli:  Tip.  Tornese  1884.     8. 
Gidionsen,  Wilhelm:    Studien   zu    den  Litteraturbriefen   des  Horaz.     Progr.    der 

Domschule  Schleswig  1893.     (14  S.)    4. 
I.  Gliederung  der  Epistel  an  Augustus.     II.  Horaz  und  die  Litteratur  seiner 
Zeit.     III.  Übersetzung  einiger  Stelleu  aus  der  Epistel  an  Augustus. 
Gilbert,  Walther:  Abgerissene  Bemerkungen  über  den  ethischen  Gehalt  der  Oden 

des   Horaz.     In:    Festschrift    zur   Einweihung    des   neuen    Schulgebäudes   des 

Gymn.  Schneeberg  1891  p.  73-79. 
Gillisc  he  wski,  Waldemar:  Scidae  horatianae.     Part.  I.    De  emendanda  Horati 

epistula  I  14.   Progr.  des  Gymn.  Lauban  188ö.   (Ldpzif/:  0.  Fork).  (20  S.)  4.  M.  — .90. 
Giri,  Giacomo:   La  Poetica  di  Q.  Orazio  Flacco.     Studi.     Torino-Palermo:  C.  ('lausen 

1890.     (157  S.,  2  Bl.)    8. 

—  Sulla  Poetica  di  Q.  Orazio  Flacco.    In:  Rivista  di  filologia  classica  e  d'istruzione 

classica  20  (1892)  p.  5ii5— 570.     Dazu  A.  Cima  p.  570—573. 

—  I    grandi   poeti  dell'  etä  di  Cesare  e  dell'  etä  di  Augusto.     1896  siehe:  CatuUus. 
Girndt,    Otto:    Die  Villa   des  Horaz.     In:   Deutsches  Wochenblatt  8.  .Jahrg.  (1895) 

Nr.  18  p.  214—215. 
Gitlbautjr,    Michael:   Zu   Horaz   Od.   III  5.  43   u.  47.     In;    Archiv   für   lateinische 
Ijexikographie  und  Grammatik  1  (1884)  p.  349. 

—  Porphyrions  Horaztext.     (Od.  I,  6  u.  IV,  11).     1886  siehe  B. :  Homerus. 

—  Beseitigung  einiger  Synaloephen  bei  Vergil  und  Horaz.     1886  siehe  ebenda. 
Giussani,  Carolus:  De  Horatii  epistola  ad  Pisones.    I.     Mcdiahini:  Typ.  Btrnardoni 

di  C.  Rehesrhiiii  e  C.  1885.     (16  S.)     8. 

—  Quam  pendeat  Horatius  a  Lucilio.    In  des  Verf.  Quaestiones  lucilianae  (Medioloni 

1885)  p.  38—52. 
Gnesotto,    Ferdinande:    Del    contegno    di    Orazio    verso    Augusto.      In:    Rivista 
periodica  dei  lavori  della  regia  Accademia  di  scienze  lettere  ed  arti  in  Padova. 
Trimestre  1  e  2  del  1883—84.     Vol.  34  (1884)  p.  21—111. 

—  Del  contegno  di  Orazio  verso  gli  amici.    In:   Atti  e  Memoria  della  r.  Accademia 

di  scienze  lettere  ed  arti  in  Padova.    Anno  287  (1885—86)  Nuova  Serie  2  p.  179—204. 

—  Orazio  come  uomo.     Ebenda  289  (1887— 8S)  Nuov.  ser.  4  p.  277— 3i;6. 

-^  Qua  de  causa  Horatius  Canidiain  insectatus  sit.  Ebenda  290  (1888—89)  Nuova. 
Serie  5  p.  93—105. 

—  Orazio  come  poeta.     Ebenda  292  (1890—91)  p.  115—147. 

—  Alcuni    luoghi    delle    satire    di    Orazio.      Ebenda   295    (1893—94)    Nuova    serie    10 

p.  69—97. 

Lib.  I  1.  88-91,  103—101,  2.  80-82.  105-108,  4.  140—141,  5.  14.  91—92,  10.  37. 
II  1.  13,  2.  1-4,  29—30,  123,  3.  16-17.  196,  4.  14.  81—82,  5.  17.  2.  59—60. 
17,  8.  53. 

—  Animadversiones  in  Poiretii  librum.     Ebenda  p.  289—307. 

—  Saffo  neue  poesie  d'Orazio.     Ebenda  p.  ;-!09 — S27. 

—  Originalita   nelle   odi   eroticbe   e   convivali   di   Orazio.     Ebenda  296.     1894-1895. 

Nuova  Serie  11  p.  153—185. 
Gnoli,  Domenico:  Vecchie  odi  barbare  e  traduttori  d'Orazio.    In:  Nuova  Antologia 

di   scienze,   lettere   ed  arti  42  (1878)  p.  692-707.     Wiederholt  in  des  Verf.  Studi 

letterari  {Bologna  1883)  p.  359—390. 
Goebel,  Eduard:   Zu  Horatius  Satiren  [I  9.  14ff.]     In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  125  (1882)  p.  63—64. 

—  Zu  Horatius  [Sat.  I  1.  101].     Ebenda  p.  272. 

Golling,  Josef:  Zu  Hör.  Od.  I  7.  8.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gym- 
nasien 36  (1885)  p.  825. 

Gott  lieb,  Theodor:  Handschriftliches  zu  lateinischen  Autoreu.  1890  siehe  C.  t 
Collectiones  (p.  9). 


Q.  Horatius  Flaccus.  447 


Horatins   Flaccus. 

Gouin,  F.:  Essai  sur  une  r^forme  des  methodes  d'enseignenient;  nouveau  proc6de 
pour  etudier  les  classiques.  L'art  poetique  d'Horace.  Transcription  et  mise 
en  sörie.  —  Instruction  somraaire  pour  lo  procede  ä  suivre  pour  exposer  et 
elaborer  un  theme  litteraire.  Recueil  du  lansiuage  subjectif  d'Horace  pour 
une  conversation  en  latin.  —  Meiaphores.  Enclitiques.  Precede  d'nne  lettre  ä 
J.  Ferry.     Paris:  Fhchhacher  1881.     8. 

Goumy,  Edouard:  Les  Latins  .  .  .  Horace.     1892  siehe:  Caesar. 

Gow,  James:  Horatiana  [c.  III  5.  34—37,  14.  10—12.  IV  2.  49.  Sat.  I  1.  108,  109. 
II  2.  9—14,  3.  208,  209.   Ep.  I  2.  29—31].   In :  The  classical  Review  4  (1890)  p.  154—156. 

—  Horatiana.  —  JI.  The  mavortian  recension.     Ebenda  p.  19ö — 198. 

—  Horatiana.  —  III.  Keller's  three  classes  of  niss.     Ebenda  p.  337—340. 

—  Horatiana.    |1.  Carm.  III  23.  16.   2.  Carm.  II  9.  17— 24].    Ebenda  9  (1895)  p.  302— 304. 
Grabenstein,  Albert:  De  interrogationum  enuntiatjvarum  usu  horatiano.   Dissert. 

inaug.     Halls  Sax.  1883.     (64  S.)     8. 
Graf.  Arturo:  Cicerone,  Catone,  Orazio  .  .  .  1883  siehe:  Cato  uticensis. 
Graf,  Matthias:  Die  15.  Epode  des  Horaz.     Ein  Beitrag  zur  Kritik  und  Erklärung 

der  horazischen  Epoden.    In;  Xenien  der  41.  Versammlung  deutscher  Philologen 

lind  Schulmänner   ...   in  München   dargeboten  vom   historisch -philologischen 

Verein  München  (1891)  p.  13—19. 
Grasso,    Gabriele:    Nuova   luce   sulle    vie    romane   negl'    Irpini   e  suU'   oppidolo 

oraziano.     In   des  Verf.  Studi   di   storia   antica  e  dl  topografia  storiea  1  (Ariono 

1893)  p.  37—75. 

—  II  .Pauper   aquae  Daunus"   oraziano  (Carm.  3.  SO.  11).     In:  Rivista  di  filologia  e 

d  istruzione  classica  24  (1896)  p.  243—253. 
Grion,  Giusto:  Hör.,  Od.,  III  30.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  20 

(189.)  p.  489. 
Gröbedinkel,  Eduard:  Pope's  Essay  on  criticism.    Sein  Verhältnis  zu  Horaz  und 

Boileau.     Progr.  der  Realschule  ührdruf.     Gotha  1882.     (S.  3— 11).     4. 
Grossmann,    Georg:     Horatiana.      Progr.     der    Studienanstalt    Bayreuth    1879. 

(.31  s.)    8. 
Gruenberg,  Arthur:  De  Valerio  Flacco  imitatore.     1893  siehe  B.:  Pindarus. 
Grueniger,  Augustin:  Q.  Horatius  Flaccus,  der  patriotische  Sänger.    Progr.  der 

Kantonallehranstalt  Samen  18S6.     (36  S.)    4. 
Grumme,    Albert:    Quaestionum    horatianarum    particula    I.      Progr.    des    Gymn. 

Gera  1880.     (S.  3-8).     4. 
De  Horat.  carm.  I  3.  1  —  8. 

—  Dispositiones  horatianae.     Ehcmla:  H.  Kaxih'   Vo-l.  1894.     (S.  3-15).     8.       M.  —.40. 

Carm.   I  2.   3.   4.   6.  14.  l2.     II  1.  2.  3.  6.  10.  12.  14.  16.  17.  18.     III  8.  14.  16.  24. 
IV  3.  5.  7.    Sat.  I  4. 
Gudeman,   Alfred:    A  classical  reminiscence  in  Shakespeare  [Henry  V.  Act.  III, 
sc.  5  1.  50  ff.  —  Her.  sat.  II  5.  41].    In:  Modern  language  Notes  6  (1891)  Sp.  211—214 
=  p.  106—107. 
Gumpert,    Ferdinand:    Beiträge   zur   Kritik   und   Erklärung   von  Horat.     Sat.  I  9 
nebst  deutscher  Übersetzung  in  He.xametern.    Progr.  der  höheren  Bürgerschule 
Buxtehude  1881.     (■<.'3  S)    4. 
Mit  Text  und  Übersetzung. 

—  Argumentum  satirae  horatianae  II  1  enarratur  eiusque  loci  nonnulli  difficiliores 

accurate  explicantur.   Progr.  des  Realprogymn.  Buxtehude  1888.   (32  S.,  1  Bl.)  4. 
H.,  D. :  Horace.     Ire   epitre   du   livre  II.     In:    L'instruction  publique  11  (fdris  1882) 

p.  56.  116-  117.  161—162. 
H.,  H.  F.:  Note  of  Hör.  Od.  IV  2.  49.     In:  Tho  classical  Review  9  (1895)  p.  110. 
Habenicht,    Hans:   Die   Alliteration   bei    Horaz.     Progr.    des   Gymn.    Eger   1885. 

(27  S.)    8. 
Haeu.ssner,  Joseph:  Cruquius  und  die  Horazkritik.    Progr.  des  Gymn.  Bruchsal 

1884.     Leipzig:  (0.  Frajüii))      (54  S.)    4.  M.  1.60. 

—  Jahresbericht   über   die  Litteratur  zu  Horatius  für  die  Jahi-e  1887— 18S9,   für  die 

Jahre  1890—1891,  für  die  Jahre  1892— 1896.  In:  Jahresbericht  über  die  Fort- 
schritte der  classischen  Alterthumswissenschaft  XVIII  (1890)  63  p.  105 — 176. 
XXI  (1893)  76  p.  29—97.     XXV  (1897)  93  p.  1— .6. 

Hagen,  Hermann:  Über  die  kritischen  Zeichen  der  alten  Berner  Horaz-  und 
Sorviushandschrift  cod.  363  saec.  IX.  In:  Verhandlungen  der  39.  Versammlung 
deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Zürich  1887  {Leipzig  1888)  p.  247—257 
mit  Diskussion. 

Halbertama,  Tjalling  Justus:  Ad  Horatium  (Epod.  VIII).  1878  siehe  B.:  Hyperides. 

—  Ad  Horatium.     1890  siehe  A.:  Poetae. 

Handel,  Salomon:  De  troporum  apud  Horatium  iisu.  Pars  prior :  Carmina.  Progr. 
des  Gymn.  Brody  1896.     (42  S.)    8. 


448  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Hanna,  Franz:  Über  den  apologetischen  Charakter  der  horazischen  Satiren.   Progr. 
des  Gymn.  Nikolsburg  1878.  1879.     (21,  ?.2  S.)    8. 

—  Zur  Prosopographia  horatiana.    2  Theile.     Progr.  des  Gymn.  Krems  1885.  1886. 

(22,  23  S.)    8. 
Hansel,  Carl:  Horatiana.     Progr.  des  Gymn.  Sagan  1878.     (S.  3—12).     4. 

—  Emendationen    zu    Horaz.     In:    Zeitschrift   für   das   Gymnasial -Wesen   36    (1882) 

p.  .342—344. 

C.  III  4.  10.  I  32.  15.  I  17.  27.  I  15.  5.  I  3.  28.  I  4.  1. 
Härder,    Franz:    Zu    Horatius    Oden    [III    8.    5].      In:    Jahrbücher    für   classische 

Philologie  129  (1884)  p.  412-414. 
Harnecker,  Otto:  Der  14.  Epodos  des  Horatius.    In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial- 

Wesen  3o  (1882)  p.  428—432. 
Hartman,   Jacobus  Johannes:   De   Horatio   poeta.     Lugduni-Batar.:  S.  ('.  van  PofS- 

hurgh  (Laj)zig:   D.   Han-dssoiiitz)  1891.     (202  S.,  1  Bl.)     8.  F.  2.90  (M.  5). 

—  Ad  Horatii  artem  poeticam  vss.  2öl  sqq.     In:  Blnemosyne  20  (1892)  p.  418. 
Härtung,    Carl:   Zu   Horatius   [Od.    I  3.  17   u.  32.  I  7.  I  9.  13].     In:    Philologus  41 

(1882)  p.  718. 

—  Horat.  carm.  II  16.  38.  IV  7.  7.     Ebenda  p.  731. 

—  Horat.  carm.  IV  2.  2.     Ebenda  p.  745. 

—  Zu  Horatius  [c.  IV  14.  20].     Ebenda  42  (1884)  p.  81. 

Haverfield,  Francis:  Nasidienus  (Horace,  sat.  II  8).    In:  The  classical  Review  7 

(18931  p.  359. 
Havet,  Louis:  Notes  sur  la  metrique  verbale  dans  les  ödes  d'Horace.    In:  Revue 

de  metrique  et  de  versification  1  (1894—1895)  p.  1  —  9. 
Hawrlant,  Franz:  Horaz  als  Freund  der  Natur  nach  seinen  Gedichten.    3  Theile. 

Progr.  des  Gymn.  Land  skr  on  i.  Böhm.  1895.  1896.  1898.    (8.3—29,26,22  8.)    8. 
Heidenhain,  Friedrich:  Zu  8uetonius  Vita  des  Horatius.    1893  siehe:  8uetonius. 

Vgl.  E.  Wölfflin. 
Heinrich,  Alfred:  Lukian  und  Horaz.     1885  siehe  B.:  Lucianus. 
Heinze,  Richard:   De  Horatio  Bionis  imitatore.     1889  siehe  B. :  Bion  (borysth.) 

—  Aristo  von  Chios  bei  Pltitarch  und  Horaz.     1890  siehe  B. :  Aristo  chius. 
Heitland,  William  Emerton :    Note  on  Horace,    carm.  I  2.  39.     In:    The  classical 

Review  10  (18961  p.  33. 
Heitzmann,    Jlatthias:     De    Substantiv!    eique    attributi    apud    poetas    satiricos 

coUocatione  particula  I.     1887  siehe  C:  Poetae  satirarum. 
Heller,  Heinrich  Justus:  Horat.  sat.  II  29,  od.  I  2    39.     1886  siehe  C. :  Poetae. 
Helmbold,  Julius:    Das  Gastmahl  des  Nasidienus  (Horaz  Sat.  II  8).     Erklärung, 
Übersetzung,  Abhandlung  über  Zweck  und  Abfassungszeit.     Progr.  des  Gymn. 
Mülhausen  i.  Eis.  1888.     (36  S.)    4. 
Hempel,  Hermann:  Material  zur  Erklärung  von  Horatius  c.  I  4.    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologie  149  (1894)  p.  559-568. 
Henke,    Oskar:    Aus   den   Lehrplänen   des   Gymnasiums   in   Bremen.     Progr.    des 
Gymn.  Bremen  1894.  189i3.     4. 

I.  Heft:    Lehrplan   für   die  Lektüre   des  Horaz  nebst   einer  kurzgefassten 
Metrik  für  Primaner.     1894.     (16  S.)    4. 
III.       „        Des  Horaz  Brief  an  die  Pisonen  über  die  Dichtkunst.    Einteilung 
und  Paraphrase.     1896.    (19  S.)    4. 
Hertz,  Martin:  Analecta  ad  carminum  horatianorum  historiam.    I — V.    J.  1.  aest. 
Vratislaviae  18715—1882.     (18  S.,  8.  3—25,  8.  3-26,  8.  3—27,  8.  3-28).    4. 

—  Admonitiuncula  horatiana.     J.  lect.  aest.     Ebenda  1889.     (8.  3-13).     4. 

—  De  Horatii  operum  exemplari  olim  guyetiano  narratio.    I.  II.    J.  lect.  aest.  et 

hib.     Ebenda  1890.     (S.  3—20,  S.  3—17).     4. 

—  Ein  paar  horazische  Kleinigkeiten.    In:   Commentationes  wcelflinianae  (Lipsiae 

1891)  p.  107—112. 
1.  Epod.  8.  17  f.     2.  Epod.  13.  13.     3.  Sat.  I  3.  7.     4.  Epist.  I  7.  5  f. 
Herzog,  August:   Horaz  in   unserer  Zeit.     In:  Die  Nation  3  (1885/6)  Nr.  23  p.  341. 
Heussner,   Friedrich:    Eine  Horazstunde   in    Prima  [Od.  14].     In:   Gymnasiums 

(1885)  Nr.  21   Sp.  727—734.     Nr.  22  Sp.  759—768. 

—  Horaz  Od.  III  29  als  Ab.schluss  der  Lektüre  der  ersten  drei  Bücher  der  Oden. 

In:  Lehrproben  und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen 

Heft  37  (Sorcynhir  1893)  p.  7:^—85. 
Hignard,  Henri:  Virgile  et  Horace.    In:  La  Revue  politique  et  litteraire.    2  serie 

16  (23  de  la  coli.)     8"  annee  2»  sem.     1879  p.  727—729. 
Hilberg,  Isidor:    Zu  Horatius  [c.  I  2.  21—24.     II  8.  14—16]  und  Velleius  [2.  67.  2]. 

In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  42  (1891)  p.  197—200. 
Hilgenfeld,    Rudolf:    Horaz   bei    Theodor  Keim   [Rom    und    das    Christenthumj. 

In:  Zeitschrift  tür  wissenschaftliche  Theologie  25  (1882)  p.  92—104. 


Q.  Horatius  Flaccus.  449 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Hirse hfelder,    Wilhelm:    Jahresbericlit    über   die   Litteratur   zu   Horatius.     In: 
Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  VII 
(1879)  18  p.  91—139.    X  (1882)  Sl  p.  206-270.    Für  die  Jahre  1884—87.    Ebenda  XTI 
(1888)  55  p.  57—110.     Fortgesetzt  von  J.  Häussner. 
Hirzel,  Rudolf:  Der  Dialog.     1895  siehe  A.:  .Scriptores  philosophi. 
Höger,    Franz   Christian:    Aus    der   Schule.     Kleine   Beiträge   zur   Erklärung   des 
Horaz.    Progr.  der  Studienanstalten  Frei  sing  1891.    (S.  Ii9— 85).    8. 
Sat.   I   1.    18.  69.  71.  92.     I  6.  46.     I  4.  14.  105.  106.     I  9.  43.     II  1.  13  t'.  2.  1  f.  b. 
59.97.     Epist.  I  2.  llf.  3.  32f.     II  1.  .31. 

—  Zu    Horaz    epist.    I     15    v.    10  folg.      In:    Abhandlungen    aus    dem    Gebiet    der 

klassischen  Altertums-Wissenschaft.     Wilhelm  von  Christ  zum  60.  Geburtstag 
dargebracht  (Mihahai  1891)  p.  374-379. 

—  Bemerkungen  zu  Horaz'  Satiren.   (Im  Anschlüsse  an  die  13.  Aufl.  der  Krüger'schen 

Schulausgabe).    In:  Blätter  für  das  Gymnasial-Schulwesen  30  (1894)  p.  598—605. 

—  Bemerkungen  zu  Horaz'  Episteln.     (Im  .  .  .)     Ebenda  32  (1896)  p.  226-  240. 
Hoehn,  Paul:  De  codice  blandinio  antiquissimo.    Dissert.  inaug.    .kncu :  (H.  Pohle) 

1883.    (.55  S.)    8.  "  M.  1. 

—  Beiträge  zur  Auslegung   horazischer  Oden.     Progr.   des  Gymn.  Weimar  1896. 

(16  S.y    4. 
Hoffmann,  Emanuel:  Zu  Horatius  Oden  [II  1.  5].    In:  Jahrbücher  für  classisehe 

Philologie  123  (1881)  p.  766— 76S. 
van   Hoffs,    Friedrich:    Zu    Horatius    [epod.    3].     In:    Jahrbücher    für   classisehe 

Philologie  141  (1890)  p.  781—782. 
(Hofmanni  Peerlkampii,  Petri,)  adnotationes  ineditae   ad  Horatii  epistolas. 

(Edidit  J.  C.  G.  Boot).     In:  Mnemosyne  14  (1886)  p.  3u5— 313. 
Horace.     In:  The  Quarterly  Review  174  (1892)  p.  127—158. 
Horace  [W.  Y.  Sellar:   H.  and  the  eleg.  poets  1892].    In:  Macmillan's  Magazine  65 

(1892)  p.  42:3—433. 
Horace's  villa.     In:  The  Builder  45  (1883)  p.  240—342. 

Housman,   Alfred   Edward:   Horatiana.    In:   The  Journal  of  philology  10  (1882) 
p.  187-196.     17  (1888)  p.  303—320.     18  (1890)  p.  1—35. 

C.  II  2.  1-4.  III  5.  31-40.  III  11.  15—20.  III  26.  1-8.  IV  4.  65-68.  IV  12. 
5—8.  Epod.  I  7—14.  Epod.  IX.  —  Carm.  I  6.  I  12.  33-40.  II  2.  1—4.  II  18. 
32—40.  III  4.  9—13.  III  5.  31-40.  IV  6.  13—30.  IV  13.  17—22.  Epod.  8. 
15_18.  _  Serm.  I  2.  77—82.  I  3.  38-42.  I  3.  99—105.  I  3.  117—124.  I  4.  100—103. 
I  8.  33—36.  II  3.  123—125.  H  6.  28—31.  Epist.  I  1.  53—60.  I  2.  27—33.  I  5. 
8—11.  II  2.  87-90.     Ars  poet.  60—63.  101—104.  391—401.  431—437. 

—  Horace  c.  11  3.  1—4.    1690  siehe  C:  Poetae. 

—  Horace,  carm.  IV  3.  49.     In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  273. 

Hruby,   Timothej:   Stans   pede   in   uno.     Exegetieky   pfispevek   k  Horatiovi.     In: 

Ceske  museum  filologieke  3  (1896)  p.  276 — 280. 
Hübner,  Emil:  Horaz  in  Spanien.     In:   Nord  und  Süd  46  (1888)  p.  25—31. 
Hülsen,    Christian:    Zu    Horaz'    c.    IV   3.     Julius    auf  Inschriften.      In:    Berliner 

philologische  Wochenschrift  8  (1888)  Nr.  21  Sp.  667—668. 

—  [Zu   Hör.  c.   1  2.  14].    In:   3Iittheilungen  des   kais.   deutschen   arcliaeologischen 

Instituts.     Römische  Abtheilung  4  (1889)  p.  287  n.  2. 
Hülsenbeck,    Franz:    Kritische    Studien    zu    den   Oden    des    Horaz.     Progr.    des 

Gymn.  Paderborn  1882.    (15  S.)    4. 

Od.  I  2.  6.  8.  14.  17.  22.  27.  28.  32.  38.     IV  4  v.  l:j— 16. 
Huemer,  Johann:  Zu  Horaz  carm.  III  4.  46.   In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  33  (1882)  p.  596. 
Hultsch,  Friedrich  siehe:  K.  Schweriug. 
Hutton,   Maurice:   Notes  on  Juvenal  and  Horace  (Juv.  XIV  281—383.     Hör.  ep.  I 

1.  13—19).     1885—1886  siehe  B. :  Demosthenes. 
Jacob,  Friedrich:  Horaz  und  seine  Freunde.    Zweite  Auflage  herausgegeben  von 

Martin   Hertz.     Berlw :  W.  Hertz  (Jetzt  Stutt;mrt:  ./.  r/.  Co/ta  Aaclif.J   (18-52.  53)   1889. 

(XIV  S.,  1  Bl.,  356  S.)    8.  M.  3.20. 

Jacoby,  Carl;  Zu  Horatius  Oden  [I  12.  31].    In:  Jahrbücher  für  classisehe  Philo- 
logie 123  (1881)  p.  364—365. 
Jäger,  Hermann:  Bemerkungen  zur  römischen  Satire  insbesondere  der  des  Horaz 

und  einigen  mit  ihr  verwandten  Dichtungsarten.    1883  siehe  C. :  Poetae  satirarun\. 
Jäger,  Oskar:  Realistische  Bemerkungen  zu  Horatius.  In:  Jahrbücher  für  cla.ssisehe 

Philologie   123  (1881)  p.  337— :«6.    Wiederholt   in  des  Verf.   Pro   domo.     Reden 

und  Aufsätze  (Btrlin  1894)  p.  234-256. 

—  Nachlese  zu  Horatius.    Progi-.  des  Friedrich -Wilhelms -Gymn.  Co  In  1887.    (18  S.) 

4.     Wiederholt    in    des    Verf.    Pro    domo.     Reden    und    Aufsätze    {Ba-liu    1894) 
p.  257—377. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  29 


450  Scriptores  latiui.    1).    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Jaffe,   Siegfried:  De   personis  horatianis   capita  tria.    Dissert.  inaug.  Halis  Sax. 

1885.     (B(rlin:  M'ifjer  &  MüUrr).     (1  Bl.,  51  S.)     8.  M.  1.20. 

I.   De   fontibus   prosopographiae  horatianae.      II.   De  personis  hicilianis  ab 

Horatio  assumptis.    III.  De  personis  quibusdam  selectis  horatianis. 

Jerxen,    Karl:    Anmerkungen    zu    Horazens    Brief    an    die    Pisonen.      Progr.    des 

Klosters  U.  L.  Frauen  Magdeburg  1882.     (16  S.)    4. 

—  Bemerkungen  zu   Horazens   Epistel  an   die   Pisonen  (Fortsetzung).     Progr.   des 

Gymn.  Verden  1892.    (16  S.)    4. 
Imelmann,  Johannes:  Donec  gratus  eram  tibi.    Nachdichtungen  und  Nachklänge 

aus  drei  Jahrhunderten.    Zusammengestellt  von  J.  I.    Berlin:  Wiidmitnu  (189(0 

1899.     (84  S.)    8.  M.  1.60. 

In  varios  .  .  .  Horatii  .  .  .  locos,  siehe:  Fragmenta  bobiensia  ex  recensione  Henrici 

Keilii.    1880.    (Anonymi  p.  108). 
Jordan,   Henri:   Die  Ode  des  Horaz  4,  8  donarem  pateras.    In:   Hermes  14  (1879) 

p.  270-277. 

—  De  commentatore  Horatii  cruquiano  profusio.    Progr.   acad.  Regimonti  1883. 

(8  S.)    4. 
Jullian,    Camille:    La   ville  d'Horace   et  le   territoire   de  Tibur.     In:    Melanges 

d'archeologie  et  d'histoire  3  (18?3)  p.  82—89. 
Kan,  Joannes  Benedictus:  Ad  Horatii  sat.  1.  I  6  vs.  9  et  17  sqq.     In:  Mnemosyne 

17  (1889)  p.  410-417.     18  (189<3)  p.  82-95.     Vgl.  J.  S.  Speijer. 

—  Ad  Horatii   carm.   III   14.    13 — 16.     In:   Berliner   philologische  Wochenschrift   16 

(1896)  Nr.  25  Sp.  798—799. 
Kardos,    Albert;    Horatiusi    odäbol    protestäns    valläsos    enek.      In:    Egyetemes 

philologiai  közlöny  12  (1888)  p.  447. 
L'ode  d'Horace  II  14  est  devenue  en  Hongrie  un  chant  de  l'Eglise  protestante. 
Karsten,   Hermann  Thomas:    De  Horatii  carminibus  amatoriis  praesertim  inter- 

pretandis  et  ordinandis.    In:  Mnemosyne  20  (1892)  p.  1—40. 
Keidel,   George  Charles:   A  new  explanation   of  Hör.   s.  I.   10.  25 — 30.     In:   The 

Johns  Hopkins  University  Circulavs  12  Nr.  102  (Jamiarij  1893)  p.  25. 
Keller,   Otto:   Kritische  Beiträge  zum   IV.  Buche  der  horazischen  Oden.    [Aus: 

Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der 

Wissenschaften  90  (1878)  p.  143— 180].     W'üu:  (C.  (UrohVs  Sohlt).    (40  S.)    8.    M.  — .60. 

—  Ueber  die  Handschriftenclassen   in  den  Carmina  und  Epoden   des  Horaz.    In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  33  (1878)  p.  122—127. 

—  Epilegomena   zu   Horaz.     3  Theile.     Ldiizig :  B.  6'.  Teubiitr  1879.    1880.  1880.     (XII, 

889  S.,  1  S.  ung.)    8.  Je  M.  8. 

—  Die  Zeit  des  horazischen  Archetypus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

133  (1886)  p.  509-510. 

—  Zu  Horatius  Epoden  [17.  1].     Ebenda  139  (1889)  p    80. 

Kennedy,   Benjamin  Hall:    On  the  use  of  ne  in  Horace.     In:    Proceedings  of  the 
Cambridge  Philological  Society.     Easter  term,  1883  p.  12 — 16. 

—  On  the  first  two  books  of  the  Ödes  of  Horace.    Ebenda.    Lent  term,  1886  p.  9—11. 
Kern,   Robert:  Über  Horat.   Od.  I  34  und   III  1.     Progr.   des  Gymn.   Ulm  1878. 

(12  S.)    4. 
Kiessling,  Adolf:  Ueber  Hör.  Od.  120.    In:  Verhandlungen  der  32.  Versammlung 
deutscher  Philologen   und  Schulmänner  in  Wiesbaden  1877  (Ltipzir/  1878)  p.  142. 

—  De  personis  horatianis   eommentatio.    J.   schol.   aest.   Gry  phisw  aldiae  1880. 

(S.  3—14).     4. 

—  Horatius.    I.  Zur  Chronologie  und  Anordnung  der  Oden.    II.  Zur  Interpolation 

und  Interpretation  der  Oden  [I  2.  4.  6.  12.  III  27.    Epod.  161.    In:  Philologische 
Untersiichungen.     2.  Heft:   Zu  augusteischen  Dichtern.     (Berlin  1881)  p.  48 — 120. 

—  Horatius  et  Epicurus.    1886  siehe  B. :  Epicurus. 

—  Coniectaneorum    spicilegium    IV.      Ind.     schol.    hib.    Gryph  i  swald  iae    1887. 

(S.  III— VIII).    4. 
XIV.  Horat.  epist.  I  2.  28.    XV.  Epist.  ad  Pis.  157. 
Kinch,  Karl:  Diskussion  om  nogle  Steder  hos  Horats.    In:  Kort  Udsigt  over  det 

philologisk-historiske  Sanifunds  Virksomhed  Octbr.  1880 — Octbr.  1882  (Kopenhagen 

1883)  p.  8-10. 
Carm.  I  12.    Epist.  I  9,  5.  l«?,  5. 
Klaue ke,  Paul:  Wie  sollen  die  antiken  Dichter,  insbesondere  Horaz,  in  der  Schule 

übersetzt  werden?    In:   Jahrbücher  für  Philologie  und   Paedagogik  132  (1885) 

p.  438-456. 
Knaack,  Georg:  Horat.  epist.  II  2.    1883  siehe  B.:  Anthologia. 
Knapp,  Charles:  A  discussion  of  Horace,  carmina  III  30.  10— 14.    In:  Transactions 

(Proceedings)  of  the  american  philological  asscciation  25  (1894)  p.  XXVII— XXX. 

—  Horace,  Epist.  I  1.  51.    In:  The  classical  Review  8  (1894)  p.  302. 


Q"  Horatius  Flaccus.  45]^ 


Horatius  Flaccus. 

Knapp,  Charles :  Note  on  Horace  [Sat.  1 1.  36. 1  4.  22].  In :  Transactioiis  (Proceedings) 
of  the  american  philological  association  26  (1895)  p.  XXV— XXVI      Vel    unten 

—  Notes.     1896  siehe  C. :  Poetae. 

—  Note  on  Horace,  Sat.  I  1.  36.    In:  The  classical  Review  10  (1893)  p.  31—32. 

—  Notes  on  Horace  [Od.  I  3.  21-24.  I  12.  11-12.  Sat.  I  1.  61—62.  II  1.  301.    Ebenda 

p.  156—157. 
Knapp,  Paul:   Zu  Hör.  Sat.  I  8.  1  f.    In:   Neues  Korrespondenz-Blatt  für  die  Ge- 
lehrten- und  Realschulen  Wtirttemberg;s  1  (1894)  p.  505. 

—  Zu  Hör.  Sat.  II  6.  63  f.     Ebenda  3  (1896)  p.  3—4. 

Knütgen,  Adolf:  De  carm.  I  7  et  epist.  I  11  inter  se  comparatis  sive  de  BuUatio 

horatiano.    Progr.  des  Gymn.  Oppeln  1882.    (12  S.)    4. 
Koch,  Georg  Aenotheus :  Vollständiges  Wörterbuch  zu  den  Gedichten  des  Q.  Horatius 

Flaccus  mit  besonderer  Berücksichtigung  der  schwierigeren   Stellen   für  den 

Schul-  und  Privatgebrauoh.     Zweite  Auflage  in  theilweise  neuer  Bearbeitung. 

HuMwur:  Huhn  (1863)  1879.     (VI,  562  S.)    8.  M.  4.50. 

Kock,  Theodor:  Horat.  carm.  I  12.    In:  Hermes  17  (1882)  p.  497—514. 

—  Das  3Ietrum  von  Horaz  carm.  I  10.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  41 

(1886)  p.  315-317. 
Köpke,   Reinhold:   Die  lyrischen   Versmasse  des   Horaz.    Für  Primaner  erklärt. 
6.  Auflage.     Birlin:   ^yti'haaHn  (1883)  1899.     (32  S.)     8.  M.  —.60. 

Zuerst  als  Progr.  des  Gymn.  Landsberg  a.  W.  1883  erschienen. 

—  Zur   Behandlung    des   sapphischen   Masses   bei  Horatius.     In:   Jahrbücher   für 

classische  Philologie  149  (1894)  p.  753—756. 
Kohl,  Alois:   Über  italischen  Wein  mit  Bezugnahme   auf  Horatius.    Progr.   der 

Studienanstalt  Straubing  1884.    (46  S.)    8. 
Kraffert,  Hermann:   Beiträge   zur  Kritik   und   Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 

—  Zur  Horazerklärung.    In:  Jahrbücher  für  Philologie   und  Paedagogik  128  (1883) 

p.  9—16. 
(Kraus  s,  Ludwig):  Dispositive  Inhaltsübersicht  ausgewählter  Satiren  des  Horaz. 

Anshach:  C.  Bnigd  n.  Sohn  1890.     (20  S.)     8.  "  M.  —.40. 

I  1.  3.  4.  6.  10.     II  1.  2.  3.  6. 
Krawutschke,  Alois:  Quibus  temporibus  Horatium  tres  priores  carminum  libros 

edidisse  verisimillimum  Sit.  Progr.  des  Gymn.  Tropp  au  1889.   (S.  III— XXIV).  8. 
Krispin,  Karl:  Horatiana.    Progr.  des  Gymn.  Bö  hmisch-Leipa  1884.    (17  S.)   8. 

—  Beiträge  zur  Horazkritik.    Ebenda  1888.    (S.  21—24).    8. 

Kühne,  Karl:  Selbstbiographie  des  Q.  Horatius  Flaccus.  Progr.  der  Lehr-  und 
Erziehungs-Anstalt  des  Benediktiner-Stiftes  Miuin-Eiiisiedeln:  Bmziger  &  Co.  1891. 
(S.  3—36).    4.  M.  2. 

Kukula,  Riccardus  Cornelius:  De  Cruquii  codice  vetustissimo.  Xindohomu :  C.  Gerold 
ßl.  1865.     (1  Bl.,  70  S.)    8.  M.  2. 

Kurschat,  Alexander:  Unedierte  Horaz-Scholien  des  Codex  parisinus  lat.  7975 
(y)  zum  vierten  Buch  der  Oden,  den  Epoden,  dem  Carmen  saeculare  und  dem 
ersten  Buch  der  Satiren.    Progr.  des  Gymn.  Tilsit  1884.    (59  S.)    4. 

Lafaye,  Georges:  Sur  le  „Carmen  Saeculare"  d'Horace.  In:  Revue  de  philologie 
18  (1894)  p.  126—138. 

(— )  La  Satire  dans  l'Art  po6tique  d'Horace.  In:  Revue  des  Cours  et  Conferences 
4«  annee  Nr.  16  [Mars  1896)  p.  738—746. 

de  la  Chapelle,  Edouard:  De  la  popularite  d'Horace.  In:  Memoires  de  la  Societe 
nationale  academique  de  Cherbourg  1879  p.  1—23. 

Landgraf,  (Gustav:  Analekta.     1882  siehe  C:  Collectiones  (p.  10). 

Lang,  Carl:  Zur  Horaz-Kritik.  In:  Beilage  zur  Allgemeinen  Zeitung  1881  Nr.  70 
vom  11.  März. 

Lange,  Edmund:  Eine  Schülerübersetzung  der  Oden  des  Horatius  aus  dem  sieb- 
zehnten Jahrhundert.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  151  (1895) 
p.  139—144.     Dazu  Nachtrag  von  Otto  Meltzer  p.  256. 

Lanza,  Carlo:  Intorno  al  carme  XVI°  del  V°  libro  delle  liriche  di  Orazio.  In: 
Atti  della  Accademia  Pontaniana  24  (1894)  N.  10.    4  S. 

—  Intorno  a  tre  carmi  di  Orazio  (IX°  del  1.  IIP,  XIV°  del  L  IIP,  VII°  del  1.  V°. 

Ebenda  N.  17.    8  S. 

—  Tre  odi  di  Orazio  1  ma  2da  e  6»  del  1.  111°.     Ebenda  25  (1895)  N.  8.     10  S. 
Lasson,   Anton:   Inquiritur  in  iudicia,  quae  Horatius  de  suae  et  prioris  aetatis 

poetis  fecerit.     Progr.  des  Gymn.  Stryj  1888.     (72  S.)     8. 
Lautensach,   Otto:   Analecta  horatiana  grammatica.    Dissert.  ina\ig.  gryphisw. 

Stralesundiae  1878.     (1  Bl.,  68  S.)    8. 
Lehnerdt,  Albert:  Die  deutsche  Dichtung  des  17.  und  18.  Jahrhunderts  in  ihren 

Beziehungen  zu  Horaz.    Progr.    des  Friedrichskollegium  Königsberg  i.  Pr. 

1882.    (42  S.)    4. 

29* 


452  Scriptores  latini.    1).    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Leitächuh,  Franz  Friedrich:  Der  Kunstsinn  des  Horaz.  [«''eparat-Abdruek  aus 
der  „Zeitschrift  für  Kunst-  und  Antiquitäten -Sammler"  2  p.  69—74].  Leipzii : 
H.  Hucke  1885.     (47  S.)     8.  M.  1. 

Lengsteiner,  Joseph:  Horaz  III  30.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 
Gymnasien  41  (1890)  p.  593-598.    42  (1891)  p.  13—16. 

Leopold,    Jan   Hendrik:    Studia   Peerlkampiana.     Spec.   liter.   inaug.   lugd. -bat. 
Gronivgiu:  J.  B.  Wolters  (1892).     (3  BL,  106  S.)     8. 
I.  1.  De  vita  Peerlkampii.   2.  De  Guyeti  exemplari  horatiano.   3.  De  praefatione 
horatiana.     II.  Ad  Epodon  libruni  annotationes. 

Leuchtenberger,  Gottlieb:  Dispositionen  zu  Oden  des  Horaz  für  den  Schul- 
gebrauch. In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik  128  (1883)  p.  292— 29S. 
1:30  (1884)  p.  188—194.     136  (1887)  p.  411—414.  471—479.     "Wiederholt  in: 

Die   Oden    des   Horaz,    für    den    Schulgebrauch    disponiert.     4.,    durchgesehene 

Auflage.     Berlin:   ^Y(vh,l,lllll  (1889.  89.  98)  1909.     (XI,  .^0  S.)    8.  M.  1.2<;. 

Die  Lebenskunst   des    Horaz,  Vortrag  ...    In:   Jahrbücher   der   Kgl.    Akademie 

gemeinnütziger  Wissenschaften  zu  Erfurt  N.  F.     Heft  17  (1892)  p.  1—26. 

Lövequf,  Eugene:  Les  fahles  esopiques  de  Babrios  traduites  .  .  .  ,  comparees  aux 
fables  d'Horace  et  de  Phedre  .  .  .    1890  siehe  B. :  Babrius  (Übersetzungen). 

Lewicki,  Peter:  De  natura  inflnitivi  atque  usu  apud  Horatium  praeeipue  lyrico. 
Pars  prior.     Progr.  des  2.  Obergynin.  Lemberg  1891.     (S.  3—25).     8. 

Lieport,  Joseph:  Beiträge  zu  Horaz.  Progr.  der  Studienanstalt  Straubing  138-5. 
(47  S.)    8. 

Carmen  saeculare.    I.  Sat.  1.  4.  6.  9.     II  Sat.  1.  2.  3.  6.    I.  Epod.  1.  2.  6.  7.  10. 
12.  16.  17.  18.  19.  20.     II  Epod.  1. 

V.  Liliencron,  Rochus:  Die  horazischen  Metren  in  deutschen  Kompositionen 
des  XVI.  Jahrhunderts.  Mit  Notenbeilagen.  [Original -Partitur  nebst  Über- 
tragung in  moderne  Xotenschrift].  [Aus:  Vierteljahrsschrift  für  Musikwissen- 
schaft 3  (1887)  p.  26—91].  Leipzig:  Breitkopf  i(.  Hinid.  (71  S.  u.  neue  Partitur 
34  S.)    8.  M.  4. 

Neue  Partitur  zum  Schulgebrauch.  M.  1. 

Linker,  Gustav:  Über  die  horazische  Ode  I  34.  In:  Verhandlungen  der  .32.  Ver- 
sammlung deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Wiesbaden  1877  (Leipzifi 
1878)  p.  167. 

Zu   Horat.   Sat.  I  6.  13.     In:   Verhandlungen   der   33.  Versammlung   deutscher 

Philologen  und  Schulmänner  in  Gera  1878  (Leipzig  1879)  p.  1:36—137. 

Löwner,  Heinrich:  Zu  Horaz  [Sat.  I  1.  21  f.].  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 19  (1883)  p.  24—25. 

—  Zu   Horaz  [Ep.  1  2.  65  f.   I  0.  1  f.]   und  Vergil  [Aen.  V  693  f.  VI  146].    Ebenda  22 

(1886)  p.  215—216. 
iowiiiski,  Anton:  De  compositione  interpolatione  et  emendatione  primi  carminis 
horatiani.     Progr.  des  Gymn.  Deutsch-Krone  1878.     (S.  3—13).     4. 

—  Horatius  avunöxi]?.     In:  Philologus  41  (1882)  p.  169-171. 

—  Kritische    Miscellen    zu    Horaz.      Progr.    des    Gymn.    Deutsch-Krone    1886. 

(S.  3-14).    4. 
I.  üeber  zwei  neu  entdeckte  Lücken  in  der  ersten  horazischen  Ode.    II.  Soloe- 
cismen    und  Barbarismen   im  Horaz.     Carm.  I  36.  17—20.     III.  Zur  Kritik 
der   sog.  horazischen  Epoden.     Epod.  I.     IV.  Ueber  responsare  bei  Horaz 
und  Unechtlieit  von  Sat.  II  7. 

—  Zur  Kritik  der  horazischen  Satiren.     [II  2.  6].     Ebenda  1889.     (S.  3—18).    4. 
Luchs,    August:   De  Horati   carm.  II  6   commentatio   [germanice  scripta].     Progr. 

acad.  Krlnngue:  (Blaesing)  1888.     (S.  3—19).     4.  M.  1. 

Lunak,  Johannes:  Zu  den  Horazscholien  [Porphyr,  ad  Pis.  19  ff.]    In:  Philologus 

52  (1894)  p.  324. 
Lundgren,  C.  O.:  Nägra  reflexioner  med  anledning  af  P.  G.  Lytlis  „Anteekningar'-. 

In:  Pedägogisk  Tidskrift  27  (1891)  p.  111-118.     Vgl.  P.  G.  Lyth. 

—  Ännu  ett  ord  om  Horatius-tolkningar.     Ebenda  p.  259—261. 

Lutsch,  Otto:  Einige  Bemerkungen  über  Veranlassung  und  Zweck  der  ürtheile 
des  Horaz  über  die  alten  römischen  Dichter.  Progr.  des  Gymn.  Elberfeld 
1879.     (S.  3—10).    4. 

Lutz,  Heinrich:  Note  on  Horace,  Od.  I  7.    In:  The  classical  Review  10  (1898)  p.  383. 

Lyth,  Per  Gustaf:  Anteckningar  vid  läsning  af  Horatii  Oden.  In:  Pedägogisk 
Tidsl^rift  27  (1891)  p.  16-25.     Vgl.  C.  O.  Lundgren. 

—  Horatius-tolkningar.     Genmäle  tili  C.  O.  Lundgren.     Ebenda  p.  184 — 186. 

—  Ett  svärtolkadt  stalle  hos  Horatius  Od.  II  7.  10.     Ebenda  28  (1892)  p.  111—112. 
Ordförteckning  tili  Horatius'  Oden.    1.  och  2.  boken.    StoeMiolm:  Ae] .  Johnson  (1893) 

1904.     (45  S.)  ^8.  Kr.  —.75. 

Mein t OS h,  H.  S.:   Horace,  Car.  III  30.    In:   Tlie  classical  Review  3  (1889)  p.  132. 

—  Horace,  Epistles  I  1.  70—75.    Ebenda  p.  222. 


Q.  Horatius  Flaccus.  453 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Jlacke,  Karl:  Zu  Horatius  Episteln  [II  1].  In:  Jahrbücher  für  classisehe  Philo- 
logie 137  (1888)  p.  697—706. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:  Epimetrum  de  Horatii  satirae  secundae  libri  primi 
versu  25.     1887  siehe :  Juvenaiis. 

Mähly,  Jakob:  Die  Lyrik  des  Horaz  [Rosenberg].  In:  Blätter  für  literarische 
Unterhaltung.    Jahrgang  1883  p.  749—750. 

—  Satvira.     1886  siehe  C. :  Foetae. 

—  Horat.  c.  III  6.  21,  sat.  I  1.  108  sqq.     1888  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

—  Horat.  carm.  III  4.  9.     1889  siehe  ebenda. 

Magtiire,  Thomas:  Seme  legal  and  constitutional  points  in  .  .  Horace  .  .  .  1877. 
1879  siehe  B. :  M.  Antoninus. 

—  Horatiana.     1S85  siehe  B. :  Aristoteles. 

Majchrowicz,  Franz:   De  Horatio  et  Juvenale  satirarum  auetoribus.    Progr.  des 

2.  deutschen  Staatsgymn.  Lemberg  1882.     (S.  1 — 33).     8. 
Jttaier,   Karl:   Darstellung   des   philosophischen  Standpunktes  des  Horaz.     Progr. 

des  Gymn.  Kremsier  1888.     (S.  3—33).     8. 
Maixner,  Frantisek :  Exegeticke  a  kri ticke  pfispevky  k  epodani  Horatiovym.    In: 

Listy  filologicke  a  paedagogicke  7  (1880)  p.  230—239. 
Epod.  ir  25  nn.  II  37.  11  39  nn.  II  49  n.  II  65. 
Manitiiis,   Ma.x:   Analekteu  zur  Geschichte  des  Horaz  im  Mittelalter  (bis  1300) 

Göttiiif/ci  (Jetzt  Ldpzif/):  DHÜrüh'srht    Vfrhigshurhii.  1893.     (XV,  127  S.)    8.      M.  2.80 
Mariantoni,  Teofilo :  Studiando  Catullo  e  Orazio  .  .  .    1884  siehe:  CatuUus. 
Martini,  Stefano  Crusini:  Q.  Horatii  Flacci  epistola  ad  Pisones  qui  vulgo  de  arte 

poötica  über  inscribitur  ciceronianis  prorsus  verbis  et  sententiis  expUcata  opera 

et  studio  St.  M.  Cr.  (Saggio).    Sannmo:  Tip.  (  lit.  Arbtifo  i  Vacliioi  1884.    (39  S.)    8. 

—  De  chori  partibus  et  officio.    Accedunt  nonnullae  animadversiones  in  Epistolam 

ad  Pisones  ex  Ciceronis  mente  potissimum  conflatae  opera  et  studio  Stephan! 
Martinii  Crusini.    In  Castro  Mutiito  Iwi-  fst  San  Hemu  jxnts  Iniins  Widli  srriptorim  anno 
1891.     (16  S.)    8. 
MarXj.  Friedrich:  De  poetis  latinis  critica  et  hermenetitica.    1886  siehe  C. :  Poetae. 

—  Interpretationum  hexas  altera.     1889  siehe  B.:  Bion  (borysth.) 
Mascheck,  Heinrich:   Utrum  in  satiris  an  in  epistulis  Horatii  sententiae  inveni- 

antur  crebriores?    Progr.   des  Gymn.    zu   den  Schotten  Wien  1887.    (40  S.)    8. 
Matijevic,  Nicolaus:   De  Q.  Horatii  Flacci  carminum  I  3.  4,  II  2  exteriori  quae 

dicitur  forma  disputatio.     Progr.  des  Gymn.  Spalato  1896.     (S.  3 — 42).     8. 
Matthias,  Pranciscus :  Quaestionum  blandinianarum  capita  tria.    Dissert.  inaug. 

Halis  Sax.     (Bf rhu:  Mai/tr  <fc  MadUr)  1882.     (1  Bl.,  72  S.)    8.  M.  1.20. 

De    codice    blandinio    antiquissimo.      De    commentatore    cruquiano.      De    fide 
Cruquii. 
May,   Joseph:   Der  Entwicklungsgang  des   Horaz  in   den  J.  J.  35 — 30.    Progr.  des 

Gymn.  Offenburg  1883.     1887.     (Je  20  S.)    4. 
Mayer,  Friedrich  Arnold:  Horaz  in  Jakob  Schwiegers  „Geharnschte  Venus".    In: 

Vierteljahrschrift  für  Litteraturgeschichte  2  (1889)  p.  470—471. 
Mayer,  Hynek :  Hör.  c.  II  12.     1879  siehe:  Caesar. 
Mayor,  John  Eyton  Bickersteth:  Parum  cavisse  videtur  [Hör.  a.  p.  351 — 353.   Fronto 

p.  227,  13  N.].     In:  The  classical  Review  1  (1887)  p.  313. 
Mazzoleni,  Achille:  .,Trans  pondera"  di  Orazio.    In:  Rivista  di  filologia  e  d'istru- 

zione  classica  18  (1890)  p.  235—242. 

—  La  villa  di  Quinto  Orazio  Flaeco.    [Aus:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica 

19  (1891)  p.  175—241,  6  tav.]     Tcrino:  E.  Loisrhtr  1890.     (69  S.  c.  tav.)     8.  L.  3. 

Meier,  Hermann:  Die  Bandusia-Ode  (Horaz  III,  13).  In:  Lehrproben  und  Lehr- 
gänge aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und  Realschulen.  Heft  1  {Oktohir  1884) 
p.  44— .53. 

M  eis  er,  Karl:  Horat.  sat.  II  3.  294.  318.     1891  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

Melander,  Carl  Ant. :  Till  Horatius  Od.  II  7.  10.  In:  Pedagogisk  Tidskrift  '.9 
(1893)  p.  340. 

Menendez  Pelayo,  Marcelino :  Horacio  en  Espaöa.  .Solaces  bibliogräficos. 
•Segunda  ediciön,  refundida.  2  tom.  [Colecciön  de  eseritores  castellanos  27.  33]. 
Madrid:  Imjiroita  dt  .1.  Pmz  Dnl.rall  (1878)  1885.     8.  Pes.  8. 

Tomo  I  (Traductores  y  comentadores).     (LVIII,  354  S.) 
,     II  (La  poesia  Horaeiana).     (441  S.,  1   Bl.) 

Menge,  Rudolf:  Einige  Horazstunden  in  Unterprima  (Od.  I.  t!  ii.  5).  In:  Lehr- 
proben und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  'Jymnasien  und  Realschulen.  9.  Heft 
{Xoiembir  1886)  p.  65—76. 

Merlet,  Gustave:  Etudes  littefaires  sur  les  grands  classiques  latins  .  ..  (1884) 
1908  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 


454  Scriptores  latiui.    I).    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Messina  Faulisi,  Michele:  II  Carmen  secolare  di  Orazio.   Studio  critico.  Carmina 
fatiinia:  X.  fünunoWi  1889.     (99  S.)     8.  L.  1.50. 

Die  „Carmina"  haben  mit  Horatius  nichts  zu  scliaffen. 

_  II  Folk-Lore  in  Orazio.  Spigolature.  In :  Archivio  per  lo  studio  delle  tradizione 
popolari  15  (1890)  p.  266-276.  305-321. 

Mewes  Wilhelm:  Horatius.  1876.  In:  Jahresberichte  des  philologischen  Vereins 
zu  Berlin  4  (1878)  p.  134-170.  1877.  1878.  Ebenda  5  (1879)  p.  78-1:52  (mit  Er- 
widerung in  Sachen  von  Horat.  E.  I  1  von  Ludwig  Drewes  und  Entgegnung 
von  W.  M.)  1878.  1879.  Ebenda  6  (1880)  p.  288-340.  1880.  1881.  Ebenda  9  (1883) 
p.  122-197.  1882  und  1883.  Ebenda  10  (1884)  p.  224—248.  1883—1885.  Ebenda  12 
(1886)  p-  329—362.    Fortgesetzt  von  G.  Wartenberg.    H.  Röhl. 

_  De  codicis  horatiani,  qui  blandinius  vetustissimus  (v)  vocatur  natura  atque 
indole.  In:  Festschrift  zu  der  2.  Säcularfeier  des  Friedrichs -Werderschen 
Gymnasiums  zu  Berlin  (Bfrlin  1881)  p.  51-72. 

_  über  den  Wert  des  Codex  blandinius  vetustissimus  für  die  Kritik  des  Horaz. 
Progr.  des  Friedrichs -Werderschen  Gymnasiums  £(W/(i;  W«rfmw/y/ 1882.   (24  S.)   4. 

M.  1. 

Meyer    Christian  Friedrich  Ernst:  Philologische  Miscellen.    II.  Teil.    Progi-.  des 
Gymn.  Herford  1897.    (S.  3-20).    4. 
V.  Horat.  Od.  2.  17.  21. 

Miller,  Max:  Zu  Horaz  carm.  III  5.  49  ff.  und  sat.  I  1.  71.  In:  Blätter  für  das 
Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  112—113. 

de  Mio'uel,  Raimundo:  Exposieiön  gramatieal,  critica,  filosofica  y  razonada  de  la 
Epistola  de  Q.  Horacio  Flaco  ä  los  Pisones  sobre  el  arte  poetica,  y  traduccion 
de  la  misma  en  verso  castellano  por  R.  d.  M.  Cuarta  ediciön.  Miuhtfl:  Juhero 
(18.55)  1890.     (114  S.)    8.  Pes.  2,  Ausl.  2.25. 

Mispoulet,  Jean  Baptiste:  Horace  et  la  procedure  (Serm.  I  9).  In:  Revue  de 
Philologie  12  (1888)  p.  1-12. 

Moo-gio,  V.:  Pindaro  e  Orazio  (Pindaro  Ol.  II  —  Orazio  C.  I).  1893  siehe  B. : 
Pindarus.  ,    .  „ 

Mommsen,    Theodor:    Die    Litteraturbnefe    des    Horaz.      In:    Hermes    15    (1880) 
10.3—115-      Wiederholt    in    des    Verf.    Gesammelte    Schriften    7    (Berlin    1909) 
p.  175—186. 

—  Julius  und  Julus.    In:   Hermes  24  (1889)   p.  155—156.     Wiederholt  in  des  Verf. 

Gesammelte  Schriften  7  (Bnliii  19091  p.  187—188. 

—  Rede   zur  Feier  der  Geburtstage  König  Friedrichs  II.  und  Kaiser  Wilhelms  II. 

24  Januar  1889.  [Die  ersten  sechs  Gedichte  des  dritten  Buches  der  Lieder  des 
Horazl.  In :  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissen- 
schaften zu  Berlin  1889.  I  p.  23—35.  Wiederholt  in  des  Verf.  Reden  und  Auf- 
sätze {Brrlü,  1905)  p.  168-184. 

j)jg  Akten   zu  dem  Säkulargedicht  des  Horaz.    Vortrag,   gehalten  am  Winckel- 

mannsfest  der  archäologischen  Gesellschaft  zu  Berlin  9.  December  1891.  In: 
Die  Nation  9.  Jahrg.  (1891/2)  Nr.  11  p.  161—163.  Jahrbuch  des  kais.  deutschen 
archüoloiiischen  Instituts  7  (1892)  Beiblatt  p.  16—19.  Wiederholt  in:  Die  Nation. 
Eine  Sammlung  ausgewählter  Artikel  {Btrlin  1894)  p.  114—122  und  in  des  Verf. 
Reden  und  Aufsätze  (Berlin  1905)  p.  .351—359. 

Commentarium   ludorum  saecularium   quintorum  qui  facti  sunt  imp.   Caesare 

Divi  f  Augusto  trib.  pot.  VI.  In:  Monumenti  antichi  pubblicati  delle  r.  Acca- 
demia'dei  Lineei  1   (Mih'no  1891)  Sp.  617-672,  10  tav. 

Commentaria  ludorum   saecularium  quintorum  et  septimorum.    In:  Ephemeris 

epigraphica  8  (Berolini  1899)  p.  22.5-309. 

Monti  Vincenzo:  I  tre  satirici  latini,  Orazio,  Giovenale,  Persio  confrontati  da 
V.  M.     1895  siehe  oben  die  Ausgaben  (p.  416). 

Moore    Edward:  Dante  and  Horace.    1896  siehe  B.:  Aristoteles. 

Moore'  Frank  Gardner:  Horace,  Ep.  I  x  49.  fanum  Vacunae.  In:  The  classieal 
Review  6  (1892)  p.  469. 

Morlais   Mathurin  Joseph  Marie:  Les  epitres  d'Horace.  1889 siehe:  M.Tullius  Cicero. 

Morsch,  Hans:  Goethe  und  Horaz.  In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik 
132  (1885)  p.  268-286. 

M  u  e  1 1  e  r ,  (jerhard  Heinrich :  Horati  metra.  Progr.  des  Gymn.  Wongrowitz.  Berlin  : 
Wfidwanii  1882.     (20  S.)    4.  M.  1.60. 

—  Beiträge  zur   Erklärung  und  Kritik   des  Horaz.    Progr.   des  Lyceums  Strass- 

burg  1889.     (22  S.)    4. 

—  Zwei  Oden  des  Horaz.  c.  II  14  und  20.     In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  42  (1891)  p.  97-103. 

—  Noch  einmal  Horaz  c.  II  20.    Ebenda  43  (1892)  p.  385-390. 

—  Hör.  c.  II  15.  17  ff.    Ebenda  44  (1893)  p.  977-978. 

—  Zu  Hör.  c.  UI  23.     Ebenda  45  (1894)  p.  11—14. 


Q.  Horatius  Flaccus.  45' 


Q.  Horatius   Flaccus. 

Müller,  Heriuann  Johannes:  Horat.  epod.  1,  5.     1881  siehe:  Anthologia  latina. 
Müller,   Lucian:   Quintus  Horatius  Flaccus.    Eine  litterarhistorische  Biographie. 
Leipzig:  B.  d.  Te»bi,er  1880.     (X,  144  S.)     8.  M.  2.40. 

—  Quinto    Orazio    Flacco:    biografla    storico-letteraria ,    tradotta    dal    tedesco   da 

Giovanni  Decia.     Fircnze:  (1.  C.  Sa ii so ni  1889.     (IX,  142  S.)    8.  L.  1.50. 

—  I/tQi    Tujr    iTliaTO/.ojr    tov    'Oocezlov.      In:    IJuoruoai'n    16    [Ftlir.    1894)    p.    401— 41li. 

'Anöa/taaiia  S.  K.  SaxfXlaooTiov/.ov  iy.  riji  iiioYQu<piug. 

—  Koirzov'OQutlov 'PXüxxov  )'()at^ißuro/.o)' ixt]  liioyQucplu  avyyouiptlau i.iiv vno  Aovxiuvov 

MvXXioov,    iitTu   öi    Ttv(x)t'   nQoa9i;x(ör   xul    diuaxcvvjr    iiefJ.tpiofleiou  vno   S.   K. 
Zaxi\).uQonovlov.     'Er  'A^>ivuii:  Tvn.  tt]i  'Eozia;  1894.     (180  S.)     8. 

—  De  Horatii  epistularum  II  1.  50 — 62  dispvitatio.     [Aus:   Acta  minist,  publ.  ross. 

1890  {Mai)  p.  59—64].     Btrlin:  Culvary  tt.  Co.  1890.     (16  S.)    8.  M.  1.20. 

—  Zu  Horaz,   c.  III  14.  13—16.    In:   Berliner  philologische  Wochenschrift  16  (1896) 

Nr.  15  Sp.  475—476. 

—  Zu  Horaz  Epod.  17.  21  f.     Ebenda  Nr.  28  Sp.  893—894. 

—  Zu  Horaz  III  18.  14;  III  8.  7.    Ebenda  Nr.  33/34  Sp.  1078. 

Munro,  Hugh  Andrew  Johnstone:  CatuUus  and  Horace.  In  des  Verf.  Criticisms 
and  elucidations  of  CatuUus  (Cambi-idfff  1878)  p.  227—243.  Second  edition  [Lontloii 
1905)  p.  229—245. 

—  Horatiana.    In:  The  Joiirnal  of  philology  9  (1880)  p.  211—220. 

C.  II  3.  9—16.    Epod.  2.  23—28.    C.  I  15.  21.  22.    III  29.  5-8.    Epist.  I  2.  28—31. 
Sat.  I  6.  122—126.     C.  II  6.  17—20.     III  27.  5-7. 

—  Horace  carm.  I  12.  41—44.    Ebenda  11  (1882)  p.  286. 

—  Horace  carm.  I  13.  1—3.     III  26.  1-4.     Ebenda  p.  336. 

Mustard,  Wilfred  Pirt:  On  the  eight  lines  usually  prefixed  to  Horat.    Serm.  I  10. 

In:  The  Colorado  College  Studies  4  (18931  p.  31—44. 
Nauck,  August:  Horat.  epist.  I  2.  27—29.  I  13.  16—18.  I  16.19.  I  16.52—56.  1  20.  1. 

1889  siehe  B.:  Aeschylus. 
Nauck,    Carl:    Zu   Horatius    [carm.    I   13.   2.   sat.    II  5.  59].     In:    Jahrbücher   für 

classische  Philologie  135  (1887)  p.  429—4.30. 
Neissner,   Ernst:   Horaz,   Persius ,   Juvenal,   die   Hauptvertreter  der  römischen 

Satire.     1884  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 
Nemethy,  G6za:  Horatius  es  Alcaeus.     1884  siehe  B.:  Alcaeus. 

—  Horatius  es  Anakreon.     1886  siehe  B. :  Anacreon. 

Nestler,  Franz:  Quo  tempore  Horatii  tres  priores  carminum  libri  public!  iuris 
facti  sint.    Progr.  des  Staats-Untergynin.  in  Smichow.    Prag  1879.    (16  S.)    8. 

Nettleship,  Henry:  Ün  horatian  chronology.  In:  Transactions  of  the  Oxford 
Philological  Society,  1882—1883,  p.  21—26. 

—  Horace.    (I)  Life  and  poems.    (Public  lecture,  October  Term,  1883).    In  des  Verf. 

Lectures  and  essaj's  {Oxford  1885)  p.  143  —  167. 

—  .  .  .   (2)  De  Arte  Poetica   of  Horace.     (Public    lecture ,    October  Term ,   1882).     In  : 

The  Journal   of  philology  12  (1883)  p.  43—61.    Wiederholt  in  des  Verf.  Lectures 
and  essays  {Oxford  1885)  p.  168—187. 

—  ...  (3)  The  text.    (Public   lecture,   October  Term,   1883).    In  des  Verf.  Lectures 

and  Essays  {Oxford  1885)  p.  188—200. 

—  Note  on  Verrall's  Studies  in  Horace.    Ebenda  p.  X— XII. 

—  Horace  (c.  2.  2.  .l).    1888  siehe  C. :  CoUectibnes  (p.  12). 

—  Horat.     A.  P.  245.     1890  siehe  ebenda. 

—  Horace   de   arte   poetica  [90.  172].     In:    The  Journal  of  philology  19  (1891)  p.  296. 
Neudörfl,  Karel :  Pfispevek  k  vykladu  Horatiova  posläni  k  Pisonüm  v.  347 — 349. 

In:  Listy  filologicke  a  paedagogicke  10  (1883)  p.  367—369. 
Nieberding,  Karl:  Zu  Horatius  [Sat.  II  2.  13.  29].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  135  (1887)  p.  572—576. 
Niemeyer,  Konrad:  Zur  Erklärung  der  horazischen  Oden  [I  16.  14.  IV  8.  I  3.  32]. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  133  (1886)  p.  129—137. 

—  Zur  Erklärung  des  Horatius  [III  1—6].     Ebenda  145  (1892)  p.  65—74. 
Nisard,    Charles:    Tigellius    le   chanteur.     [Aus:   Revue   de   France.     Annee   X. 

Deuxieme  puriode.  39  (1880)  p.  517— .534].     Paris:  MouilUA.     (22  8.)     8. 
Novotny,  Franz:  Quo  tempore  tres  priores  Horatii  carminum  libri  seripti  et  editi 

sint.     Progr.  des  Gymn.  Iglau  1878.     (20  S.)    8. 
O.,  A.  S.:  Hör.  Ep.  I  2.  31.    In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  278. 
Ober  dick,  Johannes:   Zu  Horatius  [Epod.  13.  13].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  125  (1882)  p.  271-272. 
Occioni,  Onorato:  Quinto  Orazio  Flacco.    In:  Nuova  Antolosia  di  scienze,  lettere 

ed  arti  115  (1890)  p.  27—46. 

—  Le  opere  di  Quinto  Orazio  Flacco.    Le  satire  e  le  epistole.    Le   liriche.    Ebenda 

116  (1891)  p.  205—239.     120  (1891)  p.  405-432. 

—  La  vita  e  le  opere  di  Q.  Orazio  Flacco.     Bolonym:  K.  Zaw'rhdh'  1893.    (176  S.)    8. 

L.  2.50. 


456  Scriptores  latini.   D.   Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  H oratio s   Flaccus. 

Oertner,  Johannes:  Horazens  Bemerkungen  über  sich  selbst  in  den  Satiren. 
Progr.  des  Gymn.  Gross-Streldttz:  (yViliurt)  1883.     (22  S.)    4.  M.  1. 

Oesterlen,  Theodor:  Zu  Horaz ,  Oden  IV  12.  In:  Correspondenz-Blatt  für  die 
Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  28  (1881)  p.  458 — 461.  Wiederholt  in 
des  Verf.  Studien  zu  Vergil  und  Horaz  {Tühiiiyut  1885)  p.  16 — 19. 

—  Dramatisch  angelegte  Oden  bei  Horaz  (II  11.  III  19  und  2S).    In:  Correspondenz- 

Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  29  (1882)  p.  140—145. 
Wiederholt  in  des  Verf.  Studien  zu  Vergil  und  Horaz  (Tübingai  1885)  p.  19—23. 

—  Zu  Horaz  Episteln  I  7.    Eine  Krisis  im  Leben  des  Dichters.    In:  Correspondenz- 

Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  29  (1882)  p.  283—289. 
Wiederholt  in  des  Verf.  Studien  zu  Vergil  und  Horaz  {TiihiiH/cii  1885)  p.  33—39. 

—  Kritische  Beleuchtung  einiger  ausserordentlichen  Ereignisse  im  Leben  des  Horaz. 

In :  Correspondenz-Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  29 
(1882)  p.  469—481.  Wiederholt  in  des  Verf.  Studien  zu  Vergil  und  Horaz 
(TühiHijoi  1885)  p.  39—49. 

—  Studien  zu  Vergil  und  Horaz.      TMingai:  Fr.  Fttis  1885.     (VI  S.,  1  Bl.,  104  S.)    8. 

M.  2.40. 
I.  Zu  Vergil.  I.  Der  Schild  des  Aeneas  in  Vergils  Aeneis  VIII  625 — 731. 
(Cf.  Korresp.-Bl.  1880,  9  &  10)  (p.  1—6).  2.  Vergil  in  Schillers  Gedichten 
(p.  6—15).  II.  Zu  Horaz.  I.  Oden  IV  12.  (Cf.  Korresp.-Bl.  1881,  9  &  10) 
(p.  16-19).  2.  Dramatisch  angelegte  Oden  bei  Horaz  (II  11.  III  19  und  28). 
(Cf.  Korresp.-Bl.  1882,  3  &  4)  (p.  19-23).  3.  Dramatisch  angelegte  Oden  bei 
Horaz.  Fortsetzung.  (Meben  II  11.  III  19  und  28  auch  II  7.  III  14.  I  19. 
I  27.  III  9.  III  26.  I  38.  I  28.  I  5.  II  20).  (p.  23— .33).  4.  Episteln  I  7.  Eine 
Krisis  im  Leben  des  Dichters.  (Cfr.  Korresp.-Bl.  f.  d.  Gel.-  &  Realschulen 
1882,  7  &  8)  (p.  33—39).  5.  Kritische  Beleuchtung  einiger  ausserordentlichen 
Ereignisse  im  Leben  des  Horaz.  (Cfr.  Korresp.-Bl.  f.  d.  Gel.-  &  Real- 
schulen 1882,  11  &  12.  Heft»  (p.  .39—49).  6.  Der  Humor  bei  Horaz.  Rede  .  .  . 
1883   ...   (p.    50-70).     7.   Oden   II   20   (p.    70-78).     8.   Oden   I   20  (p.  78—82). 

9.  Oden  III  14  (p.  82—861.  10.  Oden  II  8  (p.  87-88).  11.  Oden  III  17 
(p.  88-90).  12  Oden  I  8  (p.  90—92).  13.  Oden  I  32  (p.  92—96).  14.  Oden 
IV  9  (p.  96—100).     15.  Oden  TU  23  (p.  100—104). 

—  Komik  und  Humor  bei  Horaz.    Ein  Beitrag  zur  römischen  Litteraturgeschichte. 

3  Hefte.     Stnttgart :  ./.  B.  NcUhrsrhi  BnrhhawUiuig  1885.  1886.  1887.     8.  M.  9. 

Erstes  Heft:  Die  Satiren  und  Episteln.    1885.    (135  S.)  M.  3. 

Einleitung.    Satiren  I.  I — 10.    Satiren  II  1—8.    Epoden  1—17.    Zusammen- 
fassung. 
Zweites  Heft:  Die  Oden.     1886.     (133  S.)  M.  3. 

Oden.  Erste  Klasse.  I  5.  6.  8.  16.  17.  19.  20.  22.  23.  25.  27.  29.  33.  II  4.  5. 
8.  11.  12.  13.  17.  2(1.    III  7.  8.  9.  10.  12.  14.  15.  17.  19.  20.  21.  26.  27.  28.    IV  1. 

10.  11.  12  13.  Zweite  Klasse.  I  1.  3.  4.  9.  10.  11.  18.  26.  31.  36.  37.  38.  113. 
7.  14.  16.  18.  19.  III  3.  6.  11.  29.  IV  2.  8.  Dritte  Klasse.  I  7.  13.  14.  15. 
24.  28.  30.  32.  34.  11  1.  2.  6.  9.  10.  15.  III  1.  13.  16.  18.  22.  23.  24.  30.  IV  3. 
5.  7.  9.  IV  15.  Vierte  Klasse.  I  2.  12.  21.  35.  III  1—6.  III  2.  4.  5.  25. 
IV  4.  14.  6.     Carmen  saeculare.    Zusammenfassung 

Drittes  Heft:  Die  Episteln..    1887.    (123  S.)  "  M.  3. 

Episteln  I.  1  — 20.     Episteln  II  l-:j.     Zusammenfassung.     Gesamtergebnis. 

—  Die  Reihenfolge  der  Briefe  des  ersten  Buches  von  Horatius  und  das  Verhältnis 

von  Horatius  und  Maecenas  vom  -Jahre  21   an.    In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  147  (1894)  p.  .305-320. 
Oleott,  George  X.:  Horace,  Ep.  I  VI  49 — 52.     In:  The  american  Journal  of  philo- 

logy  16  (1895)  p.  78—79. 
Olsson,  Ingvar:  Adnotationes  criticae  ad  quartura  Horati  carminum  librum,  cum 

praefatione  de  interpolationibus  et  ratione  critica  ab  Horati  carminum  explica- 

toribus  adhibita.     r.ini<l,u:  Fr.  B(rling  1S82.     (78  S.)    8. 

—  De  locis  tertii  Horati  carminum  libri,  qui  interpolati  esse  feruntur,  adnotationes 

criticae.     (Dissert.  inaug.)     Lundin :  Glurup  1885.     (76  S.)     8.  Kr.  —.75. 

—  De  epodis  Horati.     Annotationes  variae.     Progr.  Väsjö  1892.     (59  S.)    4. 
Ünions,  John  Henry:    Note  on  Hör.  Epod.  XVII  32.     In:   The  classical  Review  1 

(1887)  p.  242—243. 

Opitz,  Richard:  Horaz  in  alter  und  neuer  Zeit.  In  :  Blätter  für  literarische  Unter- 
haltung.   .Jahrgang  1894  p.  38-41. 

Ozcariz  y  Lasaca,  Victor:  El  panorama  literario:  colecciön  de  cuadros  sinopticos 
sobre  la  historia,  geografia,  literatura,  odas  de  Horacio.  estudios  y  discursos, 
oon  el  programa  de  retorica  y  poetica.     Girona:  Pacmiw  TorrcH  1885.     (166  S.)    8. 

Rs.  12,  Ausl.  14. 

Ott,  Eduard:  Über  die  Congruenz  des  Prädicats  mit  mehreren  Subjecten  im 
Numerus  bei  Horaz.    Progr.  des  Gymn.  Böhm.-Leipa  1887.  1888.    (18,20  8.)   8. 


Q.  Horatius  Flaccus.  457 


H  o  r  a  t  i  -a  s  Flaccus. 
Page,    Thomas  Ethelbert:   Horace   0.1.  I  37,  1.     In:   The  classical  Review  3  (1889) 

p.  75-76. 
Pagiicci,   Leopoldus:   Horatius  sive  de  liberali  et   honesta  in  latinis  tradendis 
institutione.     Pistorii:  Kx  off.  typ.  fnitr.  Bfacali  1895.     (10  S.)    8. 
In  nuptias  Horatii  Bacci  et  Romildae  Del  Lungo. 
Pais,   Alfredo:   Due  luoghi  orazioni.     [Sat.  1.  3.  6  sqq.  20].    In:   Giornale  italiano 
di  filologia  e  linguistica  classiea  1  {M/hnio  1886)  p.  278—283. 

—  Le  prime  sei  odi  del  libro  III  di  Orazio.     In:   Bivista  di  filologia  e  d'istruzione 

classiea  17  (1889)  p.  376—382. 

—  Note  filologiche;  tre  luoghi  d'Orazio :  saggio  di  traduzione-reeensione.    Fuiio:  Tip. 

Smiciiiiaiia  1890.     (16  S.)     8. 
Palmer,  Arthur:  Eniendations  in  .  .  .  Horace.    1881  siehe:  Catullus. 

—  Emendations.     1882.  1883  siehe  C. :  Poetae. 

—  Horace,   Sat.   I  6.   6.     In:   Proceedings  of  the  Cambridge   Philological  Society. 

Easter  term,  1882  p.  17. 

—  Hör.  Od.  I  37.     1885  siehe:  Catullus. 

—  Hör.  sat.  I  2.  35.     1887.  1888  siehe  B.:  Aeschylus. 

—  Horatianuni.    Carni.  I  12.  15  sqq.    1888  siehe  A  :  Poetae  scaenici  b)  Comici. 

—  Horatiana.    In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  139-142. 

Carm.  II  11.  21—24.    III  8.  25—28,  24.  1-8.     IV  13.  17-22.    Carm.  saec.  25—28. 
C.  I  25,  17.  32.  15.     II  13.  14.     III  6.  29.     Epod.  XVII  55. 

—  Notes  on  .  .  .  Horace  .  .  .  1893  siehe :  Catullus. 

—  Horatiauum  [Epod.  III  13-18].     In:   Hemiathena  9  (1896)  =  Nr.  20  (1894)  p.  84. 

—  Deazeley's  Horace.     Ebenda  Nr.  21  (1895)  p    25.5—258. 

Pascal,  Carlo:  Osservazioni  sui  comnientarii  dei  ludi  secolari  Augustei.  In: 
Bullettino  della  coramissione  archeologica  comunale  di  Roma.  Serie  4  (1893) 
p.  195—204  u.  wiederholt  in  des  Verf.  Studii  di  antichitä  e  mitologia  {Mikiiio 
1896)  p.  31-42. 

Paszkiewicz,  Emil:  De  Horatio  Homeri  imitatore.    1888  siehe  B.:  Homerus. 

Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Virgile  et  Horace  (1838).  In  des  Verf.  Etudes 
sur  la  poesie  latine  1^  {Pari^  1900)  p.  215—236. 

—  Coup  d'oeil  general  sur  Horace  et  ses  ceuvres  (1844).     Ebenda  p.  237 — 267. 

—  Horace    considere     principalement    comme    poete    didactique    (1845).      Ebenda 

p.  268—283. 
Paulson,   Johannes:   In   Horatii   A.   P.   [42-48]  (et  Catulli   c.  XIV b).     1892—1893 
siehe:  Catullus. 

—  In   Horatii   A.   P.   vv.   24-31.     In:   Nordisk  Tidsskrift  for  Pilologi.    3.  R*kke  2 

(1893-94)  p.  121—124. 

Pauly,  Franz:  Neue  Beiträge  zur  Kritik  des  Horazscholiasten  Porphyrion  (Ser- 
monen, Episteln,  Ars  poetica).  Nebst  Nachträgen  zu  den  Scholien  der  Oden, 
Epoden  und  des  Carmen  säculare(!).     Prar/:  H.  Dominicus  1878.     (42  S.)    8. 

Pederzolli,  A.  Aloysius:  Tabella  metrica  horatiana.  Flonntiae:  Stah.  lit.  Fioreiitino 
1895.     (8  S.)     8. 

Pellizzari,  Pietro:  L'Epistola  ai  Pisoni  di  Q.  Orazio  Flacco  con  note  ed  esposi- 
zione  del  prof.  Luigi  Masci  (Terza  edizione).  In  des  Verf.  Ore  d'ozio  (Arezzo 
1894)  p.  65—71. 

Pet schar,  Michael:  De  satira  horatiana.  Rudolfswerti  1878.  (Wien:  Holder) 
(22  S.)    8.  M.  1 

—  De  Horatii   poesi   lyrica.     2  partes.     Progr.  des  Gymn.    TeHcheti:  ('.  Prochaska  1880 

1881.    (24,  20  S.)    8.  M.  1.20  u.  M.  —.80 

Petzet,  Erich:  Der  Einfluss  der  Anakreontik  und  Horazens  auf  Johann  Peter  Uz 

1893  siehe  B. :  Anaereon. 
Petzholdt,  Julius:  Horaz  und  Homer  und  der  König  Johann  von  Sachsen.    1879 

siehe  B.:  Homerus. 
Piazza,  Salomon:  Horatiana.    Quibus  temporibus  Horatium  tres  priores  carminum 

libros  et  priorem  epistularum  confecisse  atque  edidisse  verisimillimum  sit.    In: 

Atti  del  r.  Istituto  veneto  di   scienze ,   lettere   ed   arti  53  serie  VII  6  (1894—95) 

p.  115—247. 
Pichon,   Rene:   Les   metres  lyriques  d'Horace.     In:  Revue  de  philologie  17  (1893) 

p.  132—140. 
Pircher,  Alois:  Horaz  und  Vida  De  arte  poetica.    Progr.  des  Gymn.  Meran  1895. 

(S.  3—32).    8. 
Pistner,  Joseph:  Zu  Hör.  carm.  III  30.  14.    In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 19  (1883)  p.  107—108. 
Pizzuto,  Pasquale :  Commento  storico,  filologico  ed  estetico  di  un'  ode  di  Orazio. 

Moili'a:  Tip.  T.  Avolio  1890.     (26  S.)    8. 
Placidi,  Biagio:  Scritti  oraziani.    Roma:  Ciiggiuni  1896.    (VII,  400  S.)    8.  L.  3. 


458  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Planck,  Adolf:  Zu  Horatius'  Episteln.    [Aus  dem  Naehlassl.    In:  Korrespondenz- 
blatt für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  31  (1884)  p.  521—527. 
Epist.  I  1. 

—  Zu  Horatius.    Aus  dem  Nachlass.    2.   [Epist.  I  6J.    Ebenda  32  (1885)  p.  542—545. 
Platt,  Arthur:  Horace.  —  Ars  Poetica,  349.    In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  50. 

—  Horace  Ödes  II  vi.     1893  siehe:  Catullus. 

Plüss,  Hans  Theodor:  Zu  Horatius  Oden  II  6.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  117  (1878)  p.  137—144.  Wiederholt  in  des  Verf.  Horazstudien  {Let'jizif/ 
1882)  p.  140—150. 

—  Des  Horatius  erste  Ode  des  zweiten  Buchs.     Ebenda  p.  641—649.    Wiederholt  in 

des  Verf.  Horazstudien  p.  127 — 139. 

—  Horaz   an  Galatea  [III  27].     In:    Zeitschrift  für   das  Gymnasial -Wesen   33  (1878) 

p.  649—652.     Wiederholt  in  des  Verf.  Horazstudien  p.  314—319. 

—  Die  Romulusode  und  die  Horazerklärung.    Ebenda  33  (1879)  p.  707—720.    Wieder- 

holt in  des  Verf.  Horazstudien  p.  211—226. 

—  Des    Horatius    elfte    Ode    des    zweiten    Buchs.     In:    Jahrbücher    für   classische 

Philologie  119  (1879)  p.  209—222.    Wiederholt  in  des  Verf.  Horazstudien  p.  151—171. 

—  De   Horatii   carm.   III  25.     In:    ...  Scholae   regiae   misniensi   novarum   aedium 

limen  .  .  .  intranti  .  .  .  congratulantur  .  .  .  Scholae  portensis  rector  et  prae- 
ceptores  (Nuwhurgi  1879)  p.  3—8.  An  die  Stelle  dieses  Aufsatzes  tritt  Nr.  17  der 
Horazstudien  p.  296—313. 

—  Ueber   die  Entstehung  horazischer  Lieder  aus   Stimmungen  und  Bedürfnissen 

ihrer  Zeit.  In :  Verhandlungen  der  35.  Versammlung  deutscher  Philologen  und 
Schulmänner  in  Stettin  1880  (Leiiizir/  1881)  p.  79-86.  Erweitert  in  des  Verf. 
Horazstudien  p.  1—15. 

—  Das  sogenannte  Schwanenlied  des  Horatius  [II  20].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  123  (1881)  p.  189—192.   Wiederholt  in  des  Verf.  Horazstudien  p.  179—184. 

—  Ein  mythologisches  Lied  des  Horaz  [II  19].    In:   Zeitschrift  für  das  Gymnasial- 

Wesen  35  (1881)   p.  720—725.     Wiederholt   in  des  Verf.   Horazstudien  p.  172—178. 

—  Horazstudien.    Alte  und  neue  Aufsätze  über  horazische  Lyrik.  Ldjizifi:  B.O.Teuhner 

1882.     (XII,  367  S.)    8.  M.  6. 

Die  Entstehung  horazischer  Lieder  aus  Stimmungen  und  Bedürfnissen  ihrer 
Zeit  (1880).  Die  zweite  Ode  des  ersten  Buches.  Die  neunte  Ode  des  ersten 
Buches.  Das  zwölfte  Lied  des  ersten  Buches  (187:3).  Die  erste  Ode  des 
zweiten  Buches  (1878).  Die  sechste  Ode  des  zweiten  Buches  (1878).  Die 
elfte  Ode  des  zweiten  Buches  (1879).  Die  neunzehnte  Ode  des  zweiten 
Buches  (1881).  Das  zwanzigste  Lied  des  zweiten  Buches  (1881).  Die  Römer- 
oden:  Das  erste  Lied.  Das  zweite  Lied.  Das  dritte  Lied  (1879).  Das  vierte 
Lied.  Das  fünfte  Lied.  Das  sechste  Lied.  Die  sechs  Lieder.  Das  fünf- 
undzwanzigste Lied  des  dritten  Buches  (1879).  Das  siebenundzwanzigste 
Gedicht  des  dritten  Buches  (1878).  Das  neunte  epodische  Gedicht.  Die 
Entstehung  und  das  Wesen  griechischer  und  moderner  Lyrik.  Eine 
Parallele  zur  Lyrik  des  Horaz. 

—  Zu   Horatius  [c.   II  11.   3J.    In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie  125  (1882) 

p.  752. 

—  Horazischer  Realismus  [c.  I  2.5].    Ebenda  127  (1883)  p.  493—503. 

—  Horazische  Allegorie  [c.  I  14].     Ebenda  p.  853—860. 

—  Horazische  Composition  [c.  I  6].     Ebenda  129  (1884)  p.  139—144. 

—  Horazische  Massivität  [c.  II  5].     Ebenda  131  (1885)  p.  272—276. 

—  Zur  Erklärung  der  horazischen  Oden  [I  1.  28.  I  3].    Ebenda  133  (1886)  p.  115—129. 

p.  337. 

—  Horazische  Nachdichtung  [c.  I  4].    Ebenda  p.  785—797. 

—  Zu  Horatius  [II  20].     Ebenda  141  (1890)  p.  783-785. 

Püppelmann,  Ludwig:   Zu  Dillenburgers  Horazausgabe  letzter  Hand.    3  Teile. 
Bonn  und  Trier  1885.  1888.  1892.     4. 
ProgT.  des  Gymn.  Münstereifel.    Bonn  1885.    (S.  3—12).    4. 
Zweiter  Teil.     Progr.  des  Gymn.  Münstereifel.    Bonn  1888.    (S.  3—14).    4. 
Dritter  Teil.     Progr.  des  Gymn.  Trier  1892.     (28  S.)    4. 
Pohl,  J.   C. :   Der  14.   Epodos  des   Horatius.    In:  Zeitschrift   für  das  Gymnasial- 
Wesen  33  (1879)  p.  575—586. 

—  Teisches  und  Venusinisches.    1881  siehe  B. :  Anacreon. 

Poiret,  Jules:  Etudes  sur  Horace.  L'amitie.  In:  Revue  publique  et  litteraire 
(bleue)  3.  ser.  18  (44  de  la  coli.)     (1889)  p.  692—694.     Wiederholt  in: 

—  Horace.    Etüde  psychologique  et  litteraire.    P((m:  £.  T7/oWja890.  (351  S.)  S.   Fr.  3.50. 
Porphyrie  siehe  unter:  Porphyrie. 

Postgate,  John  Percival:  Horatiana.  In:  Transactions  of  the  Cambridge  philo- 
logical  Society  3  (1886-1893)  p.  176—183. 

C.  IV  4.  6.5-68.    Serm.  I  1.  108  sqq.     II  3.  208—213.  Epist.  II  2.  87—89. 


Q.  Horatius  Flaccus,  459 


Q.  Horatius   Flaccus. 

Postgate,  John  Percival:  Hör.  sat.  II  3.  88.     1888  siehe  C:  Collectiones  (p.  13). 

—  Hör.    Od.   III   6.   22.     In:    Proceedings    of  the  Cambridge  Philological  Society. 

Michaelmas  term,  1889  p.  9. 

—  Hör.   Od.  II   18.  34.    Serm.  11  3.  208.    Ep.  II  2.  87.    Ebenda.    Easter  term,   1890 

p.  .5—6. 

—  Hör.  Od.  4.  4.  6.5.     Ebenda  p.  8. 

—  On  the  interpretation  of  Hör.  serm.  I  3.  59.     Ebenda.     Lent  term,  1894  p.  9. 
Preibisch,    Panl :    Zu   Horatius    [e.   I  2.   21 — 24].     In:    Jahrbücher   für  classische 

Philologie  145  (1S!92)  p.  768.     Vgl.  p.  866. 
Prickard,  Arthur  Octavius:  On  Horace,  A.  P.  351,  etc.     In:  Transactions  of  the 
Oxford  Philological  Society,  1885—1886  p.  9—10. 

—  Notes  on  Horace ,    Epistle  II  2.     In :   Transactions  of  the   Oxford  Philological 

Society,  1886—1887  p.  9—13. 

—  Horace,  A.  P.  63—66.     In:  The  classical  Review  7  (1893)  p.  403—404. 
Probst,   Hermann:   Die  siebente  Ode  im  vierten  Buche  des  Horatius.    In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  131  (1885)  p.  140—144. 

—  Zur  Erklärung  der  horazischen  Oden  [I  4].     Ebenda  133  (1886)  p.  337—343. 
Presch  berger,  Johann:  Zu  Horaz  carm.  III  5.49 — 52.    In :  Blätter  für  das  Bayer. 

Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  204. 

—  Fünf  Oden  des  Horaz  in  moderner  deutscher  Übertragung.    Blit  Studien  zu  den- 

selben und  einem  Vorwort.     1886  siehe  oben  p.  421. 

—  Horazstudien.    1887  siehe  oben  p.  421. 

—  Zu  Horat.  Ep.  I  3.  26.    In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gyninasialschulwesen  26  (1890) 

p.  5:53 — 5:35. 
Pruzsinszky,    Jänos:     Horatius -e    vagy    Horäcz?      In:    Egj-etemes    philologiai 

közlöny  13  (1889)  p.  561—569. 
Puccianti,    Giuseppe:    Orazio    educatore.      [Estratto    dalla    Rivista    Pedagogica 

italiana.     Anno  II].     Torino:  Cutnühi  t  BerMiro  1887.     (11  S.)    8. 
i^uicherat,   Louis:   La  Strophe  d'Horace  en  vers  ioniques  mineurs  divisee  d'une 

maniere  nouvelle.     In  des  Verf.  Melanges  de  philologie  (l'nrix  1879)  p.  59—67. 

—  Interpretation  d'un  passage  d'Horace.     (Sat.  I,  IV,  11).     Ebenda  p.  171 — 183. 

—  Interpretation  d'un  passage  d'Horace  (Sat.,  I,  VI,  122).  —  Theorie  des  frequentatifs 

imitations  du  vers  d'Horace.     (1862).     Ebenda  p.  191 — 209. 

—  Horace  a-t-il  fait  une  faute  de  quantite?    (Art.  Poet.  vs.  65.)    Ebenda  p.  275—280. 

—  Rectification    d'un    vers    d'Horace    rejetee    a    tort.      (Od.    III   14.    12).     Ebenda 

p.  329—335. 

—  Encore  une  faute  de  quantite  dans  Horace.    (Od.  II  20.  13).    Ebenda  p.  336 — 343. 
Raiz,  Aegid:  Die  Frage  nach  der  Anordnung  der  horazischen  Oden.    Eine  kritische 

Übersicht.     [Aus:    Festschrift    des    deutschen   akadem.    Philologen -Vereins   in 

Graz  p.  4.3—56].     Gras:  (Leusrhuir  und  Lnheuski/J  1896.     (14  S  )    8.     "  M.  —.70. 

Ramsay,  William  Mitchell:   The  Antonius  and   Sallustius  of  Horace.     In:   The 

Academy  37  (1890)  p.  376.    Vgl.  A.  S.  Wilkins. 
Rapolla,  Diego:  Vita  di  Quinto  Orazio  Flacco  con  ragguagli  novissimi  e  con  note 

diffuse    sulla    storia    della    cittä    di    Venosa.      l'ortni:    Sffihil.    ifp.  vesuviano   1892. 

(6  Bl.,  241  S.,  1  Bl.)     8. 
Rasi,  Petrus:   Judicia,  quae  de  satirae  latinae  origine  et  de  Lucilio  in  satiris  IV 

et  X  libri  I  Q.  Horatius  Flaccus  protulit,  verane  sunt  an  falsa?   1886  siehe  C: 

Poetae  satirarum. 

—  Di   diie  passi  oraziani   non  bene  corretti  [Od.  III  20].    In:  Kivista  di  fllologia  e 

d'istruzione  classica  20  (1892)  p.  574 — 576. 

—  Epistulam    criticam    de    codice    Horatii    laurentiano    XXXIV,    1    ad    Hectorem 

Stampini  scripsit  P.  R.  Adiectae  sunt  eiusdem  codicis  variae  lectiones.  (Ex 
editione  Q.  Hör.  Fl.  opp.  quam  curavit  Hect.  Stampini.  Mutinae,  1892,  sumpti- 
bus  E.  Sarasino,  typ.  Fr.  Vigo  Lib.)     Li'lntrni  ex  off.  typ.  Fr.   Xigo  1892.    (36  S.)    8. 

—  Intorno  ad    una   Variante  in  Orazio  (Serm.  I  4.  15).     In:  Bollettino   di  filologia 

classica  2  (1895—96)  p.  43—46. 

—  Di   una  congettura  di  Luciano  Müller  in  Orazio  Carm.  III  14.  13 — 16.    Ebenda  3 

(1896—97)  p.  6—11. 

—  Ad  Horatii  Epod.  XVII  21  s.    In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  16  (1896) 

Nr.  40  Sp.  1278—1279. 

—  Properzio,  II  2.  4;  I  5.  9;  Orazio,  carm.  III  14.  13—16.    In:  Bollettino  di  fllologia 

classica  3  (1896—97)  p.  59—62. 
Reichardt,  Theodor:  De  metrorum  lyricorum  horatianorum  artificiosa  elocutione. 

Observatio    historica.     Dissert.    inaug.   Marpurgi   Catt.    1889.     (1  Bl.,   74  .S., 

1  Bl.)    8. 
Reif fer scheid,  August:  Horat.  c.  I  2.  I  35.  21.    1878  siehe  B.:  Lucianus. 

—  Horat.  c.  I  7.  III  5.    1879  siehe  B.:  Longinus. 


460  Scriptores  latini.   D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horativis   Flaccus. 

Reifferscheid,  August:  Horat.  c.  I  2.  21.  22.  c.  IV  4.  28.  29.    P^p.  I  3.  10.    Od.  IV 
2.  33.  60.     1880  siehe  B. :  Anna  Comnena. 

—  Analecta  hoi-atiana  nova  [C.  17.  128].    Ind.  schol.  hib.  Breslau  1884.   (S.  11— 16).  4. 
Reinhardt,    Leopold:    Zu   Horatius   Oden   [I   1].     In:    Jahrbücher   für   classische 

Philologie  129  (1884)  p.  429—432. 
Rhode,  Feodor:  De  falsa  quadam  ratione,  qua  in  aestimandis  Horatii  carminibus 

vulgo   utuntur  interpretes.     Progr.    der  König  Wilhelms- Schule   Keichenbach 

i.  Schi.  Breslau  1885.     (12  S.)    4. 
Ribbeck,  Woldemar:    Zu    Horatius    epod.    15.   21.     In:    Rheinisches    Museum    für 

Philologie  38  (18331  p.  471. 
Ricagni,   Giovanni:   La  morale  di   Orazio.     (Parte   di  uno  studio   sopra  Orazio). 

Progr.   del   Liceo    ginnasiale   Melchiorre   Delflco   nell'    anno   scolastico   1881—82. 

Ter  am  o  1883.     (Firuizc  Tip.  G.  Barbtra).     (S.  3—4.3).    8. 
Richter,   .Johannes:   Zur  Erklärung  der  horazischen  Oden,     flll  8.  5].     In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  133  (1886)  p.  348. 

—  Ii7iijiiii>]7u  horatiana.     Progr.  des  Gymn.  Nakel  1888.     (8  S.)    4. 

C.  'lll  10.    III  24.  6.    I  3.  9  f.    III  3.  7. 
Rieck,    Karl:   Zu  Horatius  Episteln  [I  15.  10—13].    In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  119  (1889)  p.  69—70. 
Riemer,  Franz:  Charakteristik  der  Gedichte  des  Horaz,   vorzugsweise  der  Oden, 

nach  ihrer  stofflichen  Seite.     Zweiter  Theil.     Die  Lebensphilosophie  des  Horaz 

und  Gesang,  Musik  und  Poesie  in  den  Oden.    Progr.  des  Gymn.  Neustadt  in 

Westpr.  1880.     (S.  3—55).     4.     Erster  Theil  1877. 
Riess,   Ernst:   Zu  den  Canidiagedichten  des  Horatius.    In:  Rheinisches  Museum 

für  Philologie  48  (1893)  p.  307—311. 
Rihl,  Friedrich:  Das  Urtheil  des  Horaz  über  Lucilius.    Progr.  des  Gymn.  Villaeh 

1885.     (S.  III— XVIII).     8. 
Rinieri,  Ilario:  Metrica  d'Orazio.    Trattato  elementare  completo  ad  uso  del  liceo. 

Toniw-Rowa:  K.  Loescher  1896.     (IV,  76  S.)    8.  L.  1. 

Roby,  Henry  John:  Horat.  sat.  I  9.  39;  75.    In:  The  Journal  of  philology  13  (1885) 

p.  233—241. 
Rockwood,  F.  E. :  Hör.  Carm.  III  30.     In:  The  classical  Review  3  (1889)  p.  222. 
Röhl,    Hermann:    Horatius.     In:    Jahresberichte    des    philologischen    Vereins    zu 

Berlin  21  (1895)  p.  222—233.     22  (1896)  p.  24—32. 
Rösch,  Wilhelm:    Der   Dichter   Horatius    und   seine   Zeit.     Vortrag.     [Sammlung 

gemeinverständlicher  wissenschaftlicher  Vorträge.    463].     Btrlhi :  C.  Nabel  (Jetzt 

Homhurg:   Yerlagxauf^faH  u.  I)riuhr(i)  1885.     (40  S.)     8.  M.  —.80. 

Romani,  Feiice:  Dei  traduttori  di  Orazio  (1857).     In  des  Verf.  Critica  letteraria  2 

(Torino,  Fireiiz(,  Roma  1883)  p.  426—432. 
Romeo,  G. :  Ricerca  e  Commento  delle  Fonti  della  Guerra  sicula  (715—718  u.  c.)  in 

Orazio.    In:   Raccolta  di  studi   di  storia  antica  sotto  il  direzione  del  prof.  V, 

Casagrandi  1  {Catanta  1893)  p.  17-38.     Cf.  etiam  p.  65—82. 
Romizi,  Augusto  siehe:  R.  Bonghi. 

—  Le  fonti  latine  dell'  Orlando  Furiose.     1896  siehe:  Catullus. 

Röscher,    Wilhelm    Heinrich:    Zu    Horatius    [c.    II    13.    15].     In:   Jahrbücher    für 

classische  Philologie  135  (1887)  p.  676—680. 
Rosenberg,  Emil:  Zu  Horat.  c.  III  1.    In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen 

34  (1880)  p.  309—312. 

—  Dichterstellen  zu  Horaz.    In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik  122  (1880) 

p.  601—609. 

—  Zu  Horatius  \md  Homerus.    1881  siehe  B. :  Homerus. 

—  Über  Horatius'   carm.  13.    In:   Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  35  (1881) 

p.  596— 59j). 

—  tJl)er  die  Ordnung  der  ersten  12  Oden   des  Horaz.    In:  Blätter  für  das  Bayer. 

Gymnasialschulwesen  18  (1882)  p.  335—347. 

—  Horaz  und  Vergil.    In:  Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  36  (1882)  p.  675— 676. 

—  Horaz  und  Livius.     Ebenda  p.  676—678. 

—  Die  Lyrik  des  Horaz.     Ästhetisch-kulturhistorische  Studien,     f^-otha:  F.  A.  Ptrthis; 

1883."  (IX,  167  S.)    8.  M.  3. 

—  Zur  Erklärung    der   horazischen   Oden   [III   3].     In:    Jahrbücher   für   classische 

Philologie  133  (1886)  p.  344—348. 

—  Hör.  Od.  I  1.    (Ergebnis  der  Behandlung  des  Gedichtes  nach  den  Formalstufen). 

In;  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik  150  (1894)  p.  232—235. 
Rosenhauer,    Hans:   Ein  Wortspiel   des  Horaz   [carm.  III  8.  4|.     In:  Blätter  für 

das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  22  (1886)  p.  278—279. 
Rowe,  Ernst:   Quaeritur  quo  iure   Horatius  in   saturis  Menippum  imitatus  esse 

dicatur.    18S8  siehe  E.:  Menippus. 


Q.  Horatius  Flaccus.  461 


Horatius   Flaccus. 
Kühe,  Alfred:  De  ornamentis  elocutionis,  quibus  in  componendis  carminibus  usus 

est  Horatius.     Progr.  des  Gymn.  Coesfeld  1879.     (S.  3-18).    4. 
Rummel,  Eduard  Julius  Paul:  Horatius  quid  de  Pindaro  iudicaverit  et  quomodo 

carmina  eius  suum  in  usum  converterit.     1892  siehe  B.:  Pindanis. 
Rybczuk,   Prokop :    Quibus   grammaticis   formis  Horatius   agentium   fines  in  suis 

operibus  expresserit.     Progr.  des  Gymn.  Tarnopol  1893.     (S.  3—12).     8. 
Sabat,    Nicolaus:    De    synecdoche    eiusque   in    Horati   carminibus   usu,    vi   atque 

ratione.    Progr.  des  Gymn.  Stanislau  189.5.    (S.  3 — 36).    8. 

—  De   imagiuibus   atque  tropis  in  Horati  carminibus,  qui  ex  proportionis  ratione 

proflciscuntur.     In :  Eos  3  (1896)  p.  3 — 48. 
Sabbadini,  Remigio:  Quae  ex  Horatio  et  Virgilio  in  raptu  Proserpinae  deprompta 
occurrant.     1890  siehe :  Claudius  Claudianus. 

—  Storia  e  critica  di  alcuni  testi  latini.    1890  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  13). 
Sainte-Beuve  ,    Charles   Augustin:   Horace.     In   des  Verf.  Etüde  sur  Virgile  .  .  . 

{Parts  1878-')  p.  427-441. 
ZaxsX/.uoÖTiov/.o:,  X.  K.  :  Horat.  Epi.  2.  2.  51,  Sat.  1.  1.  41.  1.  3.  38  s.    189l>  siehe 

C:  CoUectiones  (p.  1;J). 
Säle,  G.  S.:  Notes  on  Horace.    Sat.  1.  3.  7,  8;  1.  10.  64—67.  A.  P.  252—254:  319—322. 

In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  1:57—1:39. 
Sandford,  Philip:  Hör.  C.  II  XI.  21.     In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  337. 
Sanneg,   Joseph:   Das  Wesen    der   horazischen  Satire  nachgewiesen  an  Sat.  II  8. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  151  (1895)  p.  217—224. 
Sapio,  Giuseppe:  I  metri  oraziani  ad  uso  dei  licei.    Palermo:  Ameiita  1888.    (64  S.)    8. 

—  Appendice  ai  metri  orazioni.    Pahnno:  Tip.  ihi  frat.  Vena  1899.    (16  S.)    8.    L. — .20. 
Saragat,    Gian    Martine:    ügo   Foscolo   e   Q.   Orazio  Flacco.     Studio   critico   con 

documenti  storiei  tratti  dalle  fonti  piü  accertate  intorno  al  poeta  latino.  Mihuio: 
r.  Jlotpli  IS96.     (117  S.)    8.  L.  1.50. 

Schaefer,   Josef:   Boileau,   Part   poötiqvie ,   metrisch   übersetzt,    erklärt   und  mit 
Parallelstellen  aus  Horaz.   Progr.  des  Gymn.  Attendorn.   Siegen  1881.  (24  S.)   4. 
Schaunsland,  Max:  Kritische  Bemerkungen  zu  einigen  Oden  des  Horaz.    Progr. 
des  Gymn.   Bielefeld  1894.     (S.  3—31).     4. 
I  28.    III  14.  5-12.    III  17.  1—3.    III  19.  21-28.    III  23.  17-20.   III  24.  1-8.   III 
30.  14—16.    IV  2.  33—54. 
Schenkl,  Heinrich:  Aus  Handschriften.    1890  siehe  C:  Poetae. 

—  Karl:   Ueber  die  Composition  von  Horaz  Od.  I  7.     In:  Zeitschrift  für  die  öster- 

reichischen Gymnasien  29  (1878)  p.  1 — 5. 

Schepss,  Georg:  Zu  Horaz,  carm.  III  4.  10.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 24  (1888)  p.  185—191. 

Schiller,  Herman:  Die  lyrischen  Versmasse  des  Horaz.  Nach  den  Ergebnissen 
der  neueren  Metrik  für  den  Schulgebrauch  dargestellt.  Dritte  Auflage.  Leipzii/: 
B.  G.  Tfiibiur  (1869)  1891.     (IV,  32  S.)    8.  M.  —.60. 

—  Metres  lyriques  d'Horace  d'apres  les  resultats  de  la  metrique  moderne.    Traduit 

sur  la  2»  edition  allemande  et  augmentee  de  notions  elementaires  de  musique 
appliquees  ä  la  metrique  par  Othon  Riemann.  Paris:  Klinchsieck  1882.  (IV, 
83  S.)     8.  Fr.  1.50. 

—  J  metri   lirici   di  Orazio  secondo  i  risultati  della  metrica  moderna  esposti  per 

uso  delle  scuole  da  E.  S.  Traduzione  autorizzata  dalla  2»  edizione  tedesca  di 
E.  Martini.     Palermo:  L.  Pedone  Lauriel  di  C.  Clausen  1888.     (46  S.)    8.  L.  I. 

—  I  metri  e  la  lingua  di  Orazio.    2»  edizione.   Firemc:  (I.  C.  Sauaotii {\881)  \8Q\.  8.   L.  1. 
Schiramelpfeng,  Gustav:  Horaz  Od.  IV.  7.    In:  Lehrproben  und  Lehrgänge  aus 

der  Praxis  der  Gj-mnasien  und  Realschulen.   6.  Heft  {.Januar  1886)  p.  101 — 105. 

—  Erziehliche    Horazlektüre.      Progr.    der    Klosterschule    Ilfeld.     Nordhausen. 

Btrliti:  Weidmann  1892.     (32  S.)    4.  M.  1.60. 

I.  Vorbesprechung.     II.  Fabeln.     III.  Ansprachen. 

—  ...  Zweite  [um  Übersetzung  der  7.  und  10.  Epistel  und  um  Ansprache  6  xmd  7] 

erweiterte  Auflage.     Berlin:   Weidmann  1899.     (62  S.)     8.  M.  1.20. 

Schlichteisen,   Johannes:   Zu   Horaz   [Od.    I   14.    III  9].     In:  Wochenschrift   für 

klassische  Philologie  5  (1888)  Nr.  39  Sp.  1211—1213. 
Schmalz,   Joseph   Hermann:   Die  lateinischen  Sprechübungen  im  Anschluss   an 

die  Leetüre  von  Livius,  Horaz  und  Tacitus.    In:  Jahrbücher  für  Philologie  und 

Paedagogik  124  (1881)  p.  521—529. 
Schmidt,  Attila:  Cicero  es  Horatius.     1894  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 
Schmidt,    Moriz:   Zu  Horatius   dritter  Satire  des  ersten  Buchs.     In:   Jahrbüclier 

für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  249—258. 
Schneidewin,  Max:  Zu  Horatius  Episteln  [I  2.  27].    In:  Jahrbüclier  für  classische 

Philologie  131  (1885)  p.  8-*6— 888. 

—  Die  horazisohe  Lebensweisheit  aus  den  fünfzehn   den  Fragen  der  Lebenskunst 

gewidmeten  Oden  entwickelt  und  beurteilt.    Hannover:  Hahn  1890.    (IV,  4<J  S.)    8. 

M.  1. 


462  Scriptores  latiui.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Schnizlein,  K.:  Terenz-  und  Horaz-Handschriften  auf  Schloss  Cadolzburg  ge- 
fertigt. In:  41.  Jahresbericht  des  historischen  Vereins  in  Mitteltranken  (1881) 
p.  56—57. 

Scholl,  Fritz:  Fronti  praeponere  olivam  [Horaz  c.  I  7.  7].  In:  Archiv  für  latei- 
nische Lexikographie  und  Grammatik  7  (1892)  p.  441—442. 

Scholia  antiqua  in  Q.  Horatium  Flaccum  recensuerunt  Alfred  Holder  et  Otto 
Keller.     1.    1894  siehe:  Porphyrio. 

Schröder,  Hans:  Beziehungen  auf  Tagesereignisse  und  polemische  Äusserungen 
in  Horazens  Satiren,  chronologisch  verwertet.  In:  Festschrift  zur  Feier  des 
350jährigen  Bestehens  des  protestantischen  Gymn.  Strassburg.  2.  Teil  (1888) 
p.  1-42. 

Schroeder,  Otto:  Hör.  sat.  19.  f — 8.  In:  Jahresberichte  des  philologischen  Vereins 
zu  Berlin  19  (1893)  p.  166—168. 

Schubarth,   Franz:    Commentatio   de  Horati  carminibus   quattuor.     Progr.  der 
Realschule  Grabow  i.  M.  1880.     (S.  3-5).    4. 
C.  I  1.  2.  3.  26. 

Schubert,  Adolf:  Iccius  und  Grosphus.  Eine  Studie  zu  Horaz.  Progr.  des  Gymn. 
Anklam  1879.    (15  S.)    4. 

Schultz ,  Gerhard:  Über  das  Capitel  de  versuum  generibus  bei  Diomedes  p.  506 ff.  K. 
1887  siehe:  Diomedes. 

Schulze,  Ernst:  Zu  Horatius  [c.  III  30].  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 
135  (1887)  p.  621—627. 

Schwabe,  Ernst:   Zur  Geschichte  der  deutschen  Horazübersetzungen.     In:  Jahr- 
bücher für  Philologie  und  Paedagogik  154  (1896)  p.  305—333.  545—574.   156  (1897) 
p.  387-400.  569—578. 
1.  Die  älteste  bekannte  Horazübersetzung.    2.  Die  Poetereykunst  des  Andreas 
Henrich  Bucholtz.    3.  Die  Dresdner  Übersetzung  der  vier  Odenbücher  (von 
M.  Johannes  Bohemus).    4.  Die  Moralia  Horatiana  des  Philipp  von  Zesen. 
5.  Die  pädagogischen  Übertragungen  in  Prosa. 

Schwartz,  Paul:  De  Juvenale  Horatii  imitatore.     1882  siehe:  Juvenalis. 

Schweikert,  Ernst:  Cruquiana.    Progr.  des  Gymn.  M.  Glad  bach  1879.  (S.  3— 10).[4. 

—  Der    lyrische    Aufbau    der    ersten    Epode    des    Horatius.     In:    Jahrbücher    für 

classische  Philologie  147  (1893)  p.  638—640. 

—  Zu  Horatius  [c.  II  17.  25].     Ebenda  153  (1896)  p.  860. 

Schwering,  Karl,  und  Halt  seh,  Friedrich:  Zu  Horatius  [epist.  II  2.  44].  In: 
Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  612-614. 

Scrinerius,  Petrus  Johannes:  Horatius  [Epod.  2.  37].  In:  Mnemosyne  15  (1887) 
p.  325. 

Seaton,  Robert  Cooper:  On  Iliad  XI  303,  and  Hör.  Od.  I  7.  15.  1889  siehe  B.: 
Homerus. 

Sebor,  O.  A.:  Zu  Horaz.  [III  23].  (Russ.)  In:  :^zi(paro:.  Sammlung  von  Auf- 
sätzen zu  Ehren  F.  F.  Sokolovs  (PtUrshurn  1895)  p.  167—180. 

Sedlmayer,  Heinrich  Stephan  :  Kritisches  vind  Exegetisches  zu  Horaz  und  Tacitus. 
In:  Eranos  Vindobonensis  (1W(»  1893)  p,  108—112. 
I.  II.  Horat.  c.  I  3.  5  f.    I  22.    III.  IV.  V.  Tacit.  Germ.  3.  25.  Ann.  11  59. 

Seliger,  Paul:  Die  ersten  sechs  Oden  im  dritten  Buche  des  Horatius.  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  141  (1890)  p.  301—320. 

Sellar,  "William  Young:  The  roman  poets  of  the  augustan  age.  Horace  and  the 
elegiac  poets.     (1892)  1899  siehe  C. :  Poetae. 

Seilin,  Gotthilf:  Das  sabinische  Landgut  des  Horaz.  Eine  Reisestudie.  Progr. 
des  Gymn.  Schwerin  1896.     (19  S.,  2  Taf.)    4. 

Semisch,  Franz:  Leben  und  Dichten  des  Horaz.  I.  Der  Dichter  der  Epoden  und 
Satiren.  II.  Der  Dichter  der  Oden.  Progr.  des  Gymn.  Friedeberg  Nm.  1893. 
1894.     (S.  3—26,  S.  3—32).    4. 

oFj.:  Ueber  die  Zeit  von  Hör.  oarm.  III  6  und  über  die  Hauchetymologie.  In: 
Rheinisches  Museum  für  Philologie  33  (1878)  p.  491—492. 

Simon,  Johann  Alphons:  Zur  Anordnung  der  Oden  des  Horaz.  In:  Festschrift 
der  43.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  dargeboten  von 
den  höheren  Lehranstalten  Kölns  (Birnn  1895)  p.  163—172.  Dazu  1  Blatt  Nach- 
träge.    Einzeln  Leipzig:  (!.  Fock.     (12  S.)     4.  M.  1. 

—  ...  Zweite  Abhandlung.    Progr.  des  Gymn.  an  Marzellen  Köln  1896.    (S.  3— 16).    4. 

Neu   aufgenommen    und   auf  das  II. — IV.  Buch   der  Oden   sowie   der  Epoden 
ausgedehnt  wird  die  Untersuchung  in  des  Verf. 

—  Exoterische  Studien  zur  antiken  Poesie  namentlich  zu  Horaz,  Tibull  und  Ovid. 

Erster  Teil:   Zur  Anordnung   der  Oden,   Epoden   und  Satiren  des  Horaz.     Köln 
unil  Ldpciy:  Küliur  VirJugs- Anstalt  und  Drtichrei  A.  0.  1897.     (IV,  80  S.)    8.        M.  2. 
Skobielski,  .Johann:  Über  die  schulmässige  Behandlung  der  Logaöden  bei  Horaz. 
In:  Österreichische  3Iittelschule  8  {Wü.i  1894)  p.  16—21. 


Q.  Horatius  Flaccus.  468 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Slaiighter,   Moses  Stephen:   The  Acta  ludorum  saecularium  quintormn  and  the 

Carmen  Saeculare   of  Horace.    In:   Transactions  of  the  american  philological 

assoeiation  26  (1895)  p.  69—78. 
Smith,    Clement    Lawrence:    On    Horace,    Sat.   I  4.  39.     In:    Harvard    studies    in 

classical  philology  4  (1893)  p    204—205. 
Sortais,  Gaston:  Les  jeux  seculaires  d'Auguste  et  le  Carmen  saeculare  d'Horace. 

(D'apres    une    inscription    noiivelle).     In:    Etiides   religieuses   philosophiques, 

historiques  et  litteraires  31  <  annee  63  (1894)  p.  301—314. 
Spanoghe,  Emile:  Emendationes  tnllianae.     1890  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 
Speijer,  Jakob  Samuel:  Lans  satura.     1886  siehe  C:  Collectiones  (p.  14). 

—  Ad  Horatium.    In:  Mnemosyne  18  (1890)  p.  96—102.    Vgl.  J.  B.  Kan. 

—  Observationes  et  emendationes.    1891  siehe  C:  Collectiones  (p.  14). 
Spieker,  Edward  Henry:  Notes  on  Horace,  Ödes,  III 19  and  Sat.  I  108  [AbstractJ. 

In:  Johns  Hopkins  University  Circulars  7  Nr.  66  (1888)  p.  82—83. 
Spika,  Johann:  De  imitatione   horatiana  in  Senecae   canticis  chori.    Progr.  des 

Staatsgymn.  im  2.  Bezirk  Wien  1890.    (S.  3—53).    8. 
Spitzer,    Samuel:    Zw    den    stilistischen    Kunstmitteln    des    Horaz.      In:    Serta 

Harteliana  CWün  1896)  p.  121—124. 
Stadler,    Karl:   Von    Horaz -Verdeiitschungen.      Progr.    der    Margarethenschule 

Berlin:  B.  Gfurtiifr  (Jetzt:  V:ii(1mitnn)  1893.    (S.  11—28).    4.    Das  ganze  Progr.  M.  1. 
Stampini,  Ettore:  Commento  metrico  a  XIX  liriche  di  Orazio  di  metro  rispettiva- 

mente  diverso  col  testo  relativo  conforme  alle  migliori  edizioni.    2.  edizione 

interamente  rifatta  ed  ampliata.    Torhio:  E.  LooWifr  (1881)  1885.    (XI  S.,  1  S.  ung., 

84  S.)    8.  L.  1.50. 

St  an  gl,  Thomas:  Horatius  c.  I  37.  24.    In:  Philologus  46  (1888)  p.  643. 
Stanley,   J.:   Horace,   üdes  IV  8.   15—20.    In:   The  Journal  of  philology  24  (1896) 

p.  165—170. 

—  Note  on  Horace  carm.  II  12.  14.     In:   The  classical  Review  10  (1896)  p.  167—158. 
Steffen,   Curt:   Zu  Pindar  Nem.  VII   und  zu  Horat.    Carm.  I  22.    1882  siehe  B.: 

Pindarus. 
.Steiner,   Josef:   Über  Ziel,   Auswahl  und  Einrichtung  der  Horaz -Leetüre.    Ein 

Beitrag  zur  Methodik  der  altclassischen  Leetüre.     Progr.  des  Gymn.  im  6.  Be- 
zirk (Mariahilf).     Wiot:  A.  HMtr  1881.     (1  Bl.,  22  S.)    8.  M.  —.80. 
Steinmetz,   Johan   Rudolph:   Eene  oniiitgegeven  bewerking  van  Horatius'  Ode 

-exegi    monumentum    aere  perennius".     In:    De   Xederlandsche   Spectator   1879 

p.  213—214.  339. 
Stemplinger,  Eduard:   Zu  Horat.  a.  p.  v.  63 ff.    In:  Blatter  für  das  Gymnasial- 

Schulwesen  31  (1895)  p.  437. 
Stich,   Hans:   Zu  Horaz-.     I.  Das  sabinische  Landgut  des  Horaz.    In:  Blätter  für 

das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  416 — 425. 
Stier,  Gottlieb:  Horatiana.    In:  Zur  Begrüssung  der  37.  Versammlung  deutscher 

Philologen  und  Schulmänner  zu  Dessau.    Festschrift  des  Francisceums  in  Zerbst 

1884  p.  15—25. 

A.  Zu  einzelnen  Stellen  in  Oden  und  Epoden:   C.  I  18.  2.    II  1.  16.   III  1.  33. 

III  4.  10.  III  11.  40.  III  23.  18  sqq.  Ep.  2.  18.  Epod.  16.  46.    B.  Erinnerungen 

an  die  Zeit  unter  Brutus. 

S  t  ö  p  1  e  r ,  Heinrich :  Zur  Erklärung  des  Homer  und  Horaz.    1881  siehe  B. :  Homerus. 

Stokes,  Whitley:   On   the   supposed  old-irish  Version  of  horatian  ödes.    In:  The 

Academy  44  {.Iuly—Dfraiihrr  1893)  p.  193. 
Stell,  Heinrich  Wilhelm:  Quintus  Horatius  Flaccus.    1881  siehe:  Caesar. 
Stowasser,  Josef  Maria,  und  Graubart,  D.:  Tricesima,  sabbata  [Hör.  sat.  I  9. 

69].     In:   Zeitschrift  für   die   österreichischen   Gymnasien  40   (1889)  p.   289—295. 

Vgl.  B.  Dombart. 

—  Der  Schiffbruch  des  Horaz.    (Carm.  I  28).    Ebenda  42  (1891)  p.  193—197. 

—  Zu  Horaz  carm.  II  10.  9.    Ebenda  43  (1892)  p.  208. 

—  Quid  apud  Horatium  Pullia  significet.    Ebenda  44  (1893)  p.  107. 

Strenge,   Julius:  Patris  salutatio  [C.  I  12].    Progr.  des  Gymn.  Fried  1  and  1882. 

(16  S.)    4. 
St r immer,  Hermann:  Der  römische  Sklavenstand,  dargestellt  nach  den  Gedichten 

des  Horaz.     Progr.  des  Gymn.  Meran  1883.    (S.  3—36).    8. 

—  Das  gesellige  Leben  der  Römer  zur  Zeit  des  Horaz.    Ebenda  1885.    (S.  3— 31).    8. 

—  Kleidung  und  Schmuck  der  Römer  zur  Zeit  des  Horaz,  nach  dessen  Gedichten 

zusammengestellt.    Ebenda  1889.    (S.  3 — 31).    8. 
Strong,   Herbert  Augustus:   Horace,  Ep.  1  VII  29.    In:   The  classical  Review  5 

(1891)  p.  337—338. 
Stumpf,   Philipp:   Kleine   Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  horazischer  Oden 

[III  8.  9.  I  16.  5  seq.  II  13.  38].    In:  Blätter  für  das  Bayerische  Gymnasial-  und 

Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  252—254. 


4(34  Scriptores  latiui.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 

Q.  Horatius   Flaccus. 

Süss,  Franz:  Ein  Beitrag  zur  Lyrik  des  Horatius.  In:  Zeitschrift  für  die  öster- 
reichischen Gymnasien  30  (1879)  p.  881—904. 

—  Textkritische   und    exegetische  Bemerkungen    zu  Horatius  Oden  (IV  2  und  8). 

Progr.  des  Gymn.  St.  Polten  1883.     (S.  3—40).     8. 
(Süsskind):   Talmud   und   Horaz.     In:   Populär- wissenschaftliche    Monatsblatter 

zur  Belehrung  über  das  Judentum  10  (1890)  p.  224— 225.     11  (1891)  p.  37—38. 
Suman,   Josef:   Horatii  satira  I  1  v.  92.    In:   Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  31  (1880)  p.  172—173. 
Szelinski,   Arthur:    De  Persio  Horatii  imitatore.     Progr.  des  Gymn.  Hohenstein 

in  Ostpr.  Osterode  Ostpr.  1879.     (11  S.)    4. 
Targioni-Tozzetti,  Giovanni:   II  carme  secolare  di  Q.  Orazio  Flacco.    Lhorno: 

Ortalli  1894.     (16  S.)    8.  L.  —.50. 

Tassis,  Petrus:  Commentatio  in  öden  quartani  et  tricesimam  libri  primi  Horatii. 

1889  siehe:  Sallustius. 
Teetz,  Ferdinand:  De  verborum  compositorum  apud  Horatium  structura.   Dissert. 

inaug.  Halis  Sax.  1885.    (62  S.,  1  S.  ung.)    8. 
Tentori,   TuUio:    Orazio,   il   vino   e   l'amore.     [Bainoito:  Tip.  L.  Murtiiii  (  f.]  1887. 

(15  S.)     8. 

Per  le  nozze  di  Emanuele   Tentori  con  Natalia  Gottardi. 
Teuber,    August:   Die  Bedeutung  der  Regulusode  des  Horatius.     In:   Jahrbücher 

für  classische  Philologie  139  (1889)  p.  417—428. 
Teuffei,  Wilhelm  Sigmund:  Zu  Horaz.     1.  Die  horazisehe  Lyrik  und  ihre  Kritik 

(1870).     2.  Zu  einzelnen  Stellen  [Carm.  I  20.  Ep.  I  11.  7  if .  A.  p.  220  ff .    Sat.  I  10. 

I  9  70.  I  4.  52  ff.]  (1876.  71.  73.  72.  73.  75).     In   des  Verf.    Studien   und   Charakte- 
ristiken   zur    griechischen    und    römischen    Litteraturgeschichte-    (Leipzifi    1889) 

p.  432-464. 
2  auch  in  des  Verf.  Kritisch-exegetisches  (Progr.  acad.  Tühitigen  1878)  p.  48— fJ4. 
Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  Horat.  carm.  II  16.  13.    In:  Egyetemes  philologiai 

közlöny  2  (1878)  p.  393-394. 
Thompson,   E.   S.:   On  Horace,   Ödes  IV  8.    In:   Proceedings  of  the  Cambridge 

Philological  Society.     Micliaelmas  terni,  1896  p.  11. 

—  Note  on  Horace,  Ödes  I  28.     In:  The  classical  Review  10  (1896)  p.  327—328. 
Thompson,  Guy  V.:  Differences  in  versification  between  the  Satires  and  Epistles 

of  Horace.    In:   Transactions  of  the  american  philological  association  23  (1892) 

p.  LVIII-LXI. 
Tozer,  Henry  Fanshawe:  The  native  land  of  Horace.    In:  The  classical  Keview  2 

(188S)  p.  13—17. 
Trezza,  Gaetano:   Orazio   Flacco.     In   des  Verf.   Studi  critiei  (Verona-Pudow.  1878) 

p.  83-133. 

—  Le  odi  di  Orazio.     Gli  epodi.     1881  siehe  C. :  Poetae. 

Triemel,  Ludwig:  Ueber  Lucilius  und  sein  Verhältnis  zu  Horaz.  1878  siehe: 
Lucilius. 

Tubbs,  H.  Arnold:  Horat.  sat.  1.  6.  22,  1.  5.  41—44.    1896  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

Tüselmann,  Otto:  Quaestiones  chronologicae  horatianae.  Progr.  der  Kloster- 
schule Ilfeld.     Xordhausen  1885.     (27  S.)    4. 

Tyrrell,  Robert  Yelverton:  Latin  poetry.     1895  siehe  C. :  Poetae. 

Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  15). 

Uppenkamp,    August:   Zu   Horatius  Oden.     In:   Jahrbuch   für   classische  Philo- 
logie 149  (1894)  p.  77—80. 
i  2.  30—32.  I  7.  I  15.  15. 

Urban,  Emil:  Vorbemerkungen  zu  einer  Horazmetrik.  Progr.  des  Gymn.  Inste r- 
burg  1885.     (32  S.)    4. 

V.  Urlichs,  Ludwig:  Ludus  Aemilius.  Horat.  a.  poet.  32ff.  In  des  Verf.  Arehaeo- 
logische  Analekten  (^Xür?.barg  1885)  p.  19—22. 

Ussani,  Vincenzo:  L'ode  d 'Archita.  Saggio  su  Orazio.  Roma:  Tipogr.  itnliuHU  1892. 
(15  S.)    8. 

Vahlen,  Johannes:  Über  Zeit  und  Abfolge  der  Litteraturbriefe  des  Horatius. 
In:  Monatsberichte  der  kgl.  preussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu 
Berlin.     Aus  dem  Jahre  1878  {Ba-lin  1879)  p.  688—704. 

—  Varia.     188J.  1391  siehe  C:  CoUectiones  (p.  15  f.). 

—  Disputatio  horatiana.    De  repetitis  versibus.    I.  1.  aest.  Berolini  1886.   (S.  3 — 20). 

4.     Wiederholt  in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  {I.ijtsine  1897)  p.  327—347. 

—  Über  das  Säculargedicht  des  Horatius.    In :  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen 

Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1892.     II  p.  10*35-1021. 

—  Porphyr,  vita  Horatii.     1895  siehe  B.:  Dio  Prusaensis. 

Valentin,  Veit:  Ein  Freundesgruss.  Horatii  Carmen  II  7  neu  erklärt.  Frauk/urt 
a.  31.:  Litter.  Anstalt,  Rütfei,  und  Loening  1887.     (16  S.)    8.  M.  —.50. 

Vannucci,  Atto:  Orazio.    (1854)  1885  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 


Q.  Horatius  Flaccus.  4(i5 


Q.  Horatius  Flaccus. 

Verrall,   Arthur  Woolgar:    On  Hör.   carm.  III  30.     In:    Proceedings   of  the  Cam- 
bridge Philological  Society.    Easter  term,  1S84  p.  13—16. 

—  Studies  literary  and  historical  in  the  ödes  of  Horace.     Loiulon:  Maniiillan  and  Co. 

1884.    (VI  S.,  1  Bl.,  196  S.)    8.  8  sh.  6  d. 

I.  Melpomene.    II.  Murena.    Note  A.  (Murena).    Note  B.  (Maecenas).    III.  The 

historical   poems   and    the   arrangenient   of  the   three   books.     IV.  Lamia. 

V.    Quam   Tiberis    lavit.      Note   C.    (Ode   I   20).     VI.    Venus    and    Myrtale. 

VII.  Euterpe. 

—  Stare  in  Horat.  sat.  I  9.  39.     In  :  The  Journal  of  philology  13  (1885)  p.  56—58. 

—  On    Hör.    Od.    16.     In:    Proceedings    of   the   Cambridge   Philological    Society. 

Michaelmas  term,  1886  p.  21— 22. 

—  Horace,    ödes  IV  8.     Donarem   pateras.     In:   The  Journal   of  philology  17   (1888) 

p.  145-151. 

—  Horatiana  [Od.  I  3.    III  15.  25].     In:   Proceedings  of  the  Cambridge  Philological 

Society.     Lent  term,  1889  p.  4. 
Virgile  et  Horace.    Leur  vie  et  leurs  ouvrages.    Notes  d'un  professeur.    1892  siehe: 

Vergilius. 
Vitelli,  Hieronymus:  Horat.  A.  P.  29.     1880  siehe  B.  :  Demosthenes. 
Voss,  Eduard:  Die  Natur  in  der  Dichtung  des  Horaz.    Progr.  des  Gymn.  Münster- 

eifel.     Bonn    1889.     (S.   3  —  26).     4.     Mit   ganz   geringfügigen   Änderungen   unter 

Weglassung  der  am  Ende  als  Lückenbüsser  stehenden  Skizze  der  Disposition 

wiedergedruckt  in: 

—  Die  Natur  in  der  Dichtung  des  Horaz.    Düssdilorf:  L.  Voss  &  Cie.  1889.    (47  S.)    8.    M.  1. 
Wagener,  Carl:    Zu  Horat.  Carm.  I  14.  3—9.     In:   Philologus  44  (188.5)  p.  749—7.51. 

Wiederholt  in   des  Verf.  Beiträge   zur   lateinischen  Grammatik  und  Erklärung 

lateinischer  Schriftsteller  1  {fiothd  1905)  p.  32—35. 
Wagner,    Johann:    CoUation   einer  Horazhandschrift   aus    dem   12.  Jahrhundert. 

Progr.  des  Privatuntergymn.  der  Gesellschaft  Jesu  in  Kalksburg.    Wien  1896. 

(58  S.)    8. 
Walther,  Eugen:  Welchen  Grundsatz  verfolgte  Horaz  bei  der  Anordnung  seiner 

Oden?     In:  Gymnasium  6  (1888)  Nr.  13  Sp.  433—438. 
Wa  1 1  z ,  Adolphe  :  Sur  Horace  ödes  III  23. 16—20.   In :  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  240. 

—  Des    variations    de   la   langue   et   de   la   metrique   d'Horace   dans   ses   differents 

ouvrages.     These.     Paris:  ./.  Batr  et  Vü.  1881.     (1  BL,  245  S.,  1  Bl.)    8. 

—  La  langue  poetique  ä  Rome  du  temps  de  Virgile  et  d'Horace.    In:  L'Instruction 

publique  10  (Varh  1881)  p.  452—453. 

E.Ktrait  de  la  these  franc;.  de  l'auteur. 

—  Horatiana.    I.  Le   voyage  ä  Brindes  (S.  I.  5).    II.   Satire  II,  1,  36.    III.  Satire, 

I,  6  vers  6 — 23.    In:   Annales   de  la  faculte   des   lettres  de  Bordeaux  7"  annee. 
N.  S.  2  (1885)  p.  256-267. 

—  Horace.     Decouvertes  et  recherches  [Bobrik].     Ebenda  3  (188lj)  p.  305—311. 

—  Statistiqvie.     [Inversion  de  la  conjonction  copulative].     Ebenda  p.  311. 

—  Le  Carmen  saeculare  d'Horace.     In:  Revue  de  philologie  18  (1894)  p.  113—118. 
Waltzing,  Jean  Pierre:  La  critique   des   textes   et  I't-pigraphie.     [Horat.  IV  2.  2]. 

In:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Belgique  34  (1891)  p.  4—7. 
Wartenberg,  Georg:  Horatius.    1886.  1887.    In:  Jahresberichte  des  philologischen 

Vereins  zu  Berlin  14  (1888)  p.  159—1888.    1888.  1889.    Ebenda  16  (1890)  p.  237—278. 

1890  und  1891.    Ebenda  18  (1892)  p.  162-214.   Horatius.   Ebenda  19  (1893)  p.  152—165. 

20  (1894)  p.  183—197.     21  (18951  p.  206—221.     Fortgesetzt  von  H.  ROhl. 
Weck  lein,  Nicolaus:  Hör.  Sat.  I  1.  69  und  Epist.  I  4.  6.    In:  Philologus  44  (1885) 

p.  400. 

—  Die  Kompositionsweise   des  Horaz  und   die  epistula  ad  Pisones.    In:  Sitzungs- 

berichte der  philosophisch-philologischen  und  der  historischen  Classe  der  k.  b. 
Akademie  der  Wissenschaften  zu  München  1894  p.  379  —418. 

Wegen  er,  Philipp:  Zur  Methodik  des  Horaz-Unterrichts  in  der  Gymnasialprima. 
Progr.  des  Gymn.  Neuhaldensleben  1889.  1890.     (37,  28  S.)    4. 

Weidgen,  Joseph:  Horat.  sat.  II  3.  298,  ep.  II  3.  254.    1832  siehe  B.:  Euripides. 

Weidner,   Andreas:   Zu  Horatius  Satiren.    In:   Jahrbücher   für  classische  Philo- 
logie 133  (1836)  p.  865—866. 
I  10.  27  ff.    II  3.  115  ff. 

—  Kritische  Kleinigkeiten.    Ebenda  153  (1896)  p.  133—140. 

I.  Tac.   bist.   IV  57.   Ann.   XV  45.   Hist.  IV  33.    II.  Horat.  ep.  II  2.  34.   Epod. 
6.  4.    Sat.  I  1.  108.  190.    Epist.  I  8.  12.  II  3.  120.  1.58.   I  16.  5.   Sat.  II  1.  .54. 
I  7.  6—8.     C.  II  18.  36-40.    III  24.  54-61.    Epist.  II  2.  70.  97  ff. 
Weil,   Henri:   Remarcjues  sur  les  textes   d'Horace  et  de  Ciceron.    1895  siehe:  M. 
Tullius  Cicero. 
Note  sur  un   passage  d'Horace  [A.   p.  251  sqq.]   ist  wiederholt   in   des  Verf. 
Etudes  de  litterature  et  de  rythmique  grecques  {Vnris  1902)  p.  143—152. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorura  classicorum.    II  1.  80 


^QQ  Scriptores  latini.    D.    Q.  Horatius  Flaccus. 


Horatiiis  Flaccus. 
Weinhold,   Alfred:   Quaestiones  horatianae.     Progr.    der  Fürsten-   und  Landes- 
schule äriininn:  (^.'t»«/)  1882.     (24  S.)    4.  M.  1. 
C.  I  3.  II  14.  I  22.  1  35.  21.  III  10.  De  ordine  carminum  libri  I  1—12.    De  usu 
particularum  eopulativarum.    I  7. 
Weise,    Hermann:    De   Horatio    philosopho.     Frogr.    des   Gymn,    Colberg   1881. 

(18  S.)    4. 
Weissenfeis,  Uskar:   Ästhetisch-kritische  Analyse  der  Epistula  ad  Pisones  von 
Horaz.     In:  Neues  Lausitzisches  Magazin  56  (1880)  p.  118-200. 

—  Die   Urbanität.     (Begriffsbestimmung  gewonnen   aus   der  Repetition  von  Horaz 

Epist.  I  7).  In:  Lehrproben  und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien  und 
Realschulen.  Heft  4  {August  1885)  p.  24—42.  Wiederholt  in  des  Verf.  Kernfragen 
des  höheren  Unterrichts.  N.  F.  (Berlin  1903)  p.  324—345. 

Horaz.      Seine    Bedeutung    für    das    Unterrichtsziel    des    Gymnasiums    und    die 

Principien  seiner  Schulerklärung.    Boiin:  Wn'hiiaiiii  1885.     (XVI,  247  S.)   8.   M.  3. 

Loci  disputationis  horatianae  ad  diseipulorum  usus  collect!  brevibusque  commen- 

tariis  illustrati.     Birulun:  Weidmann  1885.     (XVI,  184  S.)    8.  M.  2.40. 

Die  Sermonen  des  Horaz  mit  besonderer  Berücksichtigung  seiner  Epistula  ad 

Pisones.  In  des  Verf.  Kernfragen  des  höheren  Unterrichts.  N.  F.  {Berlin  1903) 
p.  346—379.  [Gibt  in  überarbeiteter  Form  das  Eingangskapitel  von  der  „Ästhetisch- 
kritischen Analyse  der  Epistula  ad  Pisones"  (1880)  wieder]. 

Über  Ziel,  Auswahl  und  Einrichtung  der  Horazlektüre  [anknüpfend  an  Steiner's 

gleichbetiteltes  BuchJ.     Ebenda  p.  297—323. 

Werneke,  Bernhard:  Neues  aus  Horaz  [Od.  I  1—9].  Progr.  desGymn.  Montabaur 
1895.     (S.  3—17).    4. 

Werther,  Theodor:  De  Persio  Horatii  imitatore.     1883  siehe:  Persius. 

West,  Andrew  F.:  Corrigenda  in  Wickham's  Horace.  In:  The  american  Journal 
of  philology  15  (1894)  p.  79-81. 

—  Brief  notes  on  Plaiitus,  Terence  and  Horace.     Ebenda  p.  356—358. 

Plaut.  Rud.  489—490.     Fragm.  p.  75  Wi.    Trin.  512.    Terent.  Heaut.  342.     Hör. 
Od.  I  17.  20.     Sat.  II  6.  79.     Epist.  I  1.  2.    I  7.  72. 
Wickham,   Edward   Charles:   Horace.     Etat  actuel  de  la  critique,  manuscrits, 
scholiastes,  Chronologie  des  ödes,  etc.    Quelques  mots  d'introduction.    Histoire 
rapide   de  la  Constitution  du  texte.    Traduit  de  l'anglais  par  Hippolyte  Leitz. 
In:  Faculte  des  lettres  de  Caen.     Bulletin  mensuel  N.  7  (Juill.  1885)  p.  252—258. 
N.  8  (.Vor.  1885)  p.  277—292.     2  (1886)  N.  2  (Feir.)  p.  73—78. 
.  —  Les  peuples  barbares  dans  les  ödes  d'Horace.    Traduit  d'anglais  par  Hippolyte 
Leitz.     Ebenda  2  (1886)  N.  2  (Fevr.)  p.  78—82. 

—  La   vie   d' Horace    dans    ses   vers.     Traduit   de   l'anglais  par  Hippolyte   Leitz. 

Ebenda  p.  82—84. 

—  Her.  sat.  I  7.  10.  11.     In:  The  classical  Review  2  (1888)  p.  40—41. 

V.  Wilamowitz-Moellendorff,  Ulrich:  Horat.  ad  Pis.  88.  1884  siehe  B.: 
Anthologia. 

—  Horat.  c.  I  28.     1893  siehe  C. :  Poetae. 

Wilkens,  Cornelius  August:  Horaz  in  Spanien  und  Portugal  seit  drei  Jahr- 
h\inderten.   In  :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  40  (1889)  p.  685—712. 

Wilkins,  Augustus  Samuel:  The  Antonius  of  Horace.  In:  The  Academy  37  (1890) 
p.  393.     Vgl.  W.  M.  Ramsay. 

Wintzell,  Knut:  De  hellenismo  Horatii  quaestiones  nonnuUae.  I.  Liinel:  Oleerupska 
un!vers:s  holh.  1892.     (26  S.)     8.  Kr.  1. 

Wölfflin,  Eduard:  Die  Virgiloden  des  Horaz.    In:  Philologus  39  (1880)  p.  367-369. 

—  Satrapicus.    In:   Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (189(:) 

p.  80.     Vgl.  Fr.  Heidenhain. 
Wörner,    Emil:    Zu   Horatius    Oden    [III  20.   7].     In:   Jahrbücher  für   classische 

Philologie  123  (1881)  p.  140—142. 
Words  worth.  Christopher:  Horat.  AP.  v.  65.  carm.  116.13.   1883  siehe  B. :  Alciphron. 
Wratislaw,  Albert  Henry:  Hör.  epod.  V  87,  88.    (1872  to  1880)  siehe  B. :  Pindarus. 
Zambra,  Valentine:   L'epistola  d'Orazio   ai  Pisoni  sopra  Parte  poetica.     Progr. 

des  Gymn.  Trient  1878.  1879.     (45,  25  S.)    8. 
Zangemeister,    Karl:    Zum   Horaz -Commentar   des   Scaurus.     In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  39  (1884)  p.  634—635.     40  (1885)  p.  480. 

—  Zu  der  friesischen  Hludana-Inschrift  [Hör.  c.  III  24.4].    In:  Korrespondenzblatt 

der    Westdeutschen    Zeitschrift    für    Geschichte    und    Kunst    8   (1889)    Nr.    10 
Sp.  223—224. 
Zarncke,    Eduard:    De   vocalibus   graecanicis   quae   traduntur   in  inscriptionibus 
carminum  horatianorum.    Dissert.  inaug.    [Auch  in:  Dissertationes  philologicae 
argentoratenses  selectae  3  p.  213 — 259].     Argentorati  1880.     (47  S.)    8. 

—  Weiteres  über  die  sog.  vocabula  graecanica  in  den  Überschriften  der  horazischen 

Gedichte.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  123  (1881)  p.  785—801. 


Q.  Horatius  Flaccus  —  Hyginus  gromaticus.  4(37 

Q.  Horatius  Flaccus. 

Zawadzki,  Victor:  Quateniis  in  satiris  Horatius  videatur  iniitatus  esse  Luciliiini. 

Dissert.  inaiig.  Halis  Sas.  1880.    (26  S.)    8. 
Zehetmayr,  Sebastian:  Debes  ludibrium  ventis.    (Hör.  Oden  I  13.  14).    In:  Blätter 

für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  20  (1884)  p.  205 — 208. 

—  Zu  inclusam  Danaen  turis  aenea.    Hör.  Oden  III 16.    Ebenda  21  (1885)  p.  142 — 146. 
Ziwsa,   Karl:    Zu   Horatius    od.   IV  2.     In:    Zeitschrift   für   die  österreichischen 

Gymnasien  31  (1880)  p.  246—248. 
Zschau,  Hermann:  Über  Horat.  carmin.  IVB.    Progr.  des  Gymn.  Schwedt  a.  O. 

1891.    (S.  3—12).    4. 
Zuretti,    Carlo  Oreste :   Horat.  Epod.  10.  2.     In:  Bollettino  di  fllologia  classica  3 

(1896—97)  p.  141. 

Q.  Hortensius  Hortalus.  Annalium  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter 
in:  Historicorum  ronianorum  fragmenta  {Lipsiat  1883)  p.  205 — 206. 

Jordan,    Henricus:   De  herma   Q.  Hortensii   oratoris.    In:   Annali  dell'  Institute 

di  correspondenza  archeologica  54  (1882)  p.  61  —  70  con  tav. 
WOlfflin,  Eduard:  Die  Annalen  des  Hortensius.    In:  Hermes  27  (1882)  p.  652— 654. 

[ÜOSldll   Getae]     Medea  [tragoedia].    Recensuit  Alexander  Ri  ese  in :   Anthologia 

latina  I  1-  (1894)  nr.  17. 
[Hosidii   Getae]   Medea   (tragoedia)   recensuit   Aemilius   Baehrens   in:    Poetae    latini 

minores  4  {Ltpsiae  1882)  p.  219—237. 

HostlUS,  s.  Fragmenta  poetarum  ronianorum  collesit  Aemilius  Baehrens.  188d 
(p.  21). 

JdyaatlUS.    Cronicon  de  Idacio.    Texto  y  traducciön  por  J.  L.  Garcia  del  Corral. 

In:  Revista  de  ciencias  histöricas  4  (1886)  p.  330 — 363. 

Hydatii  Lemici  continuatio  chronieorum  hieronymianorum  ad  a.  CCCCLXVIII.    Edidit 

Theodorus  Mommsen  in:    Chronica  minora  saec.  IV.— VII.     2  (Beroliiii  1894)  p.  1—36. 

Cichorius,   Conradus:    De  fastis  consularibus  antiquissimis.     Cap.  II.     De  fastis 

Idacii  Chronicique  Paschalis.    In :  Leipziger  Studien  zur  classischen  Philologie  9 

(1887)  p.  189—208. 

Frick,    Carl:    Die   Fasti   Idatiani   und    das    Chronicon  Paschale.     1892   siehe  A. : 

Anonymi  (I  1  p.  227). 
Ginzel,    Friedrich   Karl:    Über    einige    historische,    besonders    in    altspanischen 
Geschichtsquellen  erwähnte  Sonnenfinsternisse.     In :   Sitzungsberichte  der  kgl. 
preussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1886.    II  p.  963 — 981,  2  Taf. 

I.  Finsternissberichte  des  Idacius  (p.  969  —  972). 

Kaufmann,  Georg:  Die  Fasten  von  Constantinopel  und  die  Fasten  von  Ravenna. 

In:  Philologus  42  (1884)  p.  471—510. 
Seeck,   Otto:   Studien  zur  Geschichte   Diocletians  und  Constantins.    II.  Idacius 

und  die  Chronik  von  Constantinopel.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

139  (1889)  p.  601—635. 
Unger,  Georg  Friedrich:   Die  Glaubwürdigkeit  der  capitolinischen  Consulntafeln. 

In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  143  (1891)  p.  289—321.  465—496.  625—655. 

II.  Die  Idacische  Liste:  1.  Idacius  und  die  Paschalchronik. 

C.  Julius  Hyginus  (b  i  b  1  i  O  t  h  e  C  a  r  i  U  S).  Fragmenta  recensuit  Hermannus 
Peter  in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  (Lipsfue  1883)  p.  279—283. 

Hildesheimer,  Hirsch:  De  libro  qui  inscribitur  de  viris  illustribus  urbis  Romae 
.  .  .    1880  siehe:  Avirelius  Victor. 

Lupus,  Bernhard:  Cornelius  Nepos  oder  Julius  Hyginus?  [Unger :  Der  sogenannte 
Cornelius  Nepos].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125  (1882)  p.  379 — 401. 

Reitzen  ste  in,  Richard:  De  scriptorum  rei  rusticae  qui  intercedunt  inter  Catonem 
et  Columellam  libris  deperditis.    1884  siehe  C. :  Scriptores  rei  rusticae. 

Rusch,  Paul:  Zu  Hygins  Schrift  de  apibus.  In:  Commentationes  philologae  in 
honorem  sodalitii  philologorum  gryphiswaldensis  {Beroliiii  1887)  p.  42 — 53. 

Traube,  Ludwig:  Untersuchungen  zur  Überlieferungsgeschichte  römischer  Schrift- 
steller.    1891  siehe  C:  Scriptores. 

Unger,  Georg  Friedrich:  Der  sogenannte  Cornelius  Nepos.  1882  siehe:  Cornelius 
Nepos. 

—  Frühlings  Anfang.    1890  siehe  C:  Collectiones  (p.  15). 

Hyginus  gromaticus.  Hygini  gromatici  liber  de  munitionibus  castrorum 
ex  recensione  Guilelmi  Gern  oll.    Lqjsiae:  B.  G.  Teubner  1879.  {50  S.)  8. 

M.  —.75. 
Hygini  gromatici  liber  de  munitionibus  castrorum  herausgegeben  [,  über- 
setzt]  und   erklärt  von   Alfred  von   Domaszewski.     Mit  3  Tafeln. 
Leipzig:  S.  Hirzel  1887.    (2  Bl.,  74  S.)    8.  M.  2.80. 

30* 


468     Scriptores  latini.  D.  Hyginus  gromaticus  —  Hyginus  mythographus. 

Hyginus   gromaticus. 

Agrimensores.    1.   De  agrorum   qualitate  et  condicionibus.    Frontinus  I.  II.    Hyginus. 
2.  De  controversiis  agrorum.     Frontinus  I.  II.    Edidit  Carolus  Georgius  Bruns.    1909 
siehe  C:  Scriptores  gromatici. 
Jus  antiquum  .  .  .   Extraits   de   .  .  .   Hyginus   .  .  .   par  C.  Charles  Casati   de  Casatis. 
1894  siehe :  Leges  regiae. 

Foerster,   Wilhelm:    Hygini    gromatici    liber    de    munitionibus    castrorura.      In: 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  34  (1879)  p.  237—244. 
Gern  oll.  Albert:  Die  hygiaische  Lagerbeschreibung.   In:  Hermes  15  (1880)  p.  247— 2-56. 

—  Emendationen  zu  der  hj-ginischen  Lagerbeschi-eibung.    Ebenda  17  (1882)  p.  Wi — 163. 

—  Hygin.  de  munit.  castr.  c.  4.  7.  42.  54.     1890  siehe  C. :  CoUeetiones  (p.  19). 
Jung,   Jvilius:   Die  Lagerbeschreibung  des   sog.  Hygin  und  die  ProvincialmiUzen. 

In:  Wiener  .Studien  11  (1889)  p.  153— löO. 
Kubitschek,  Wilhelm:  Epigraphisches.    In:  Wiener  Studien  7  (188.5)  p.  167—170. 

4.  Hyg.  gromaticus  de  limit.  constit.  p.  201.  4.  5  La.  (p.  169—170). 
Oehmichen,  Gustav:  Hyginus  de  condic.  agr.  (Grom.  ed.  Lachm.  p.  122  =  Hultsch 

M.  Scr.  II  60).     1891  siehe  A. :  Scriptores  metrologici. 
af  Ursin,  Nicolaus  Kobertus:  De  castris  Hygini  qui  fertur  quaestiones.    Dissert. 

inaug.     Hdsm/forgiiu :  Ex  off.  Frincl.tllicwa  1881.     (2  Bl.,  XXVI,  62  S.)    8. 

Hyginus  mythographus.     Baecker,  Elimar:  De  canum  nominibus  graecis. 
1884  siehe  B. :  Aeschylus. 

Baehrens,  Emil:  Poet,  incert.  ap.  Hygin.  fab.  177.     1878  siehe  C:  Poetae. 
Bernays,  Jacob:   Herder  [Das  Kind  der  Sorge]  und  Hyginus  [fab.  220]  (1860).    In 

des  Verf.  Gesammelte  Abhandlungen  2  {Berlin  188-5)  p.  316—321. 
Bethe,  Erich:  Ad  Hygini  fabulas  observationes  aliquot.    1888  siehe  A. :  Scriptores 

mythologici. 
Buecheler,  Franz:  Hygin.  fab.  220.     1886  siehe  B.:  Aeschylus. 
Dietze,  Joannes:  Quaestiones  hyginianae.   Dissert.  inaug.  Kiliae.    CAltonc :  Loiemeu) 
1890.     (2  BL,  55  S.)     8.  M.  l.&J. 

De  recensione  fabularum,  quae  est  in  codice  Frisingensi.    De  vestigiis  poesis 
latinae,  quae  sunt  in  fabulis. 

—  Zur   Schriftstellerei   des  Mythographen   Hyginus.     In:    Rheinisches  Museum  für 

Philologie  49  (1894)  p.  21—36. 
EUis,  Robinson:  Hygin.  fab.  274.     1888  siehe  B.:  Aristoteles. 
Pitch,  Eduard:    De  Argonautarum    reditu   quaestiones   selectae.     1896  siehe   P>.: 

Apollonius  rhodius. 
Gott  lieb,   Theodor:    Handschriftliches   zu   lateinischen   Autoren.     1890   siehe   C: 

CoUeetiones  (p.  9). 
Gruppe,  Otto:   Aithiopenmythen.    2.  Die  Erzählung  des  Hygin.    In:  Philologus  47 

(1889)  p.  328—343. 
Heydenreich,    Eduard    Carl    Heinrich:    Die    Hyginhandschrift    der    Freiberger 

Gymnasialbibliothek.     Eine  kritische  Untersuchung.     Progr.  des  Gymn.  Frei- 
berg 1878.     (Leipzig:  B.  C  Ttubiurj.    (28  S.)    4.  M.  1. 
Kauffmann,  Georg:  De  Hygini  memoria  scholüs  in  Ciceronis  Aratum  harleiani* 

servata  .  .  .    1888  siehe:  31.  Tullius  Cicero. 
Kiessling,  Adolf:  Hygin.  astr.  II  27.     1883  siehe  C. :  CoUeetiones  Ip.  lu). 
Knaack,  Georg:  Studien  zu  Hygin.     In:  Hermes  16  (1881)  p.  585—601. 
Kremmer,    Martin:    De   catalogis    heurematum.     1890   siehe  A. :    Scriptores  rerum 

inventarum. 
Maass,  Ernst:  Hygin.  fab.  177.     1894  siehe  A. :  Scriptores  mythologici. 
Mayer,    Maximilianus:    Excurs    über    Hygin    fab.    152    und    154.     1885    siehe   B.: 

Euripides. 
Olivieri,    Alexander:    Nonnulla  in   Hygini  „Astronomica'^   critice  exposita.     In: 

Rivista  di  storia  antica  e  scienze  affini  2  fasc.  3  (1897)  p.  52—65. 
Otto,  August:    Zu  Hyginus  Fabeln.     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie  133 

(1880)  p.  281—288. 
Robert,    Carolus:    Quos  praeter  Eratosthenem   auctores  Hyginus  in  astrologiae 

libro  altero  conscribendo   adhibuerit.    In   des  Verf.  Ausgabe  von  Eratosthenis 

catasterismorum  reliquiae  (Btroliid  1878)  p.  221-236. 

—  Zu  Hygin  [fab.  140].     In:  Heimes  23  (1888)  p.  318—319. 

—  Goethe    und   Hygin.     In:    Vierteljahrsschrift    für  Litteraturgeschichte   2    (1889) 

p.  594— .596. 
Rossbach,  Otto:  Ein  falscher  Hyginus.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

131  (1885)  p.  408—410. 
Schöne,  Richard :  Zu  Hyginus  [fab.  116]  und  Hero.  1890  siehe  B. :  Hero  alexandrinus. 
Tschias'sny,  Moritz:    Studia  hyginiana.     I.     Progr.   des  Gymn.  Hernais  1888. 

(S.  3—38).     8. 
U  n  g  e  r ,  Robert :  Bemerkungen  zu  Hygini  fabulae.   In :  Philologus  46  (1888)  p.  210—249. 


Hyginus  mythographus  —  Joannes  diaconus.  469 


Hyginus  my thograpiius. 

Wellmann,  Maximilianus :  De  Apollodori  qui  dicitur  bibliotheea  et  Hygini  fabulis. 

188G  siehe  B.:  Ister. 
Wendung,  Emil:  De  Hygini  fabulis  221—277.     1891  siehe  B. :  Aristoteles. 
Werth,    Albert:    Aniniadversiones    ad   Hygini    fabulas.      In:    Schedae    philologae 

Hermanne  Usener   a   sodalibus   seminarii   regii   bonnensis  oblatae  (Bonnae  1891) 

p.  109—118. 
I.  De  indice  quodam  in  litteras  digesto.    II.  De  graeci  sermonis  vestigiis. 

JanuariuS   NepotianUS   siehe:  Nepotianus. 
Idacius  siehe:  Hydatius. 

Joannes  biclarensis.  Johannis  abbatis  Biclarensis  chronica  a.  DLXVII— DXC. 
Edidit  Theodorns  Mommsen  in:  Chronica  minora  saec.  IV.— VII.  2  (iJfio/»»«' 1894) 
p.  207—220. 

Schwenkow,  Ludolf:  Kritische  Betrachtung  der  lateinisch  geschriebenen  (Quellen 

zur  Geschichte    der   Eroberung   Spaniens    durch    die   Araber.     Inaug. -Dissert. 

GÖUiiigtn:    Vandmlioeclc  u.  Rnpnrht  1894.     (99  S.)     8.  M.  2. 

Die  sog.   continuatio  .Johannis  hiclariensis.     Die  Chronik   des  sog.  Isidorus 

pacensis. 

Joannes  Cassianus.    Johannis  Cassiani  conlationes  XXIIII.    Recensuit  . . . 

Michael  Petschenig.  1886  siehe  C:  Scriptores  ecelesiastici  (Corpus  13.2). 
Johannis   Cassiani    de    institutis    coenobiorum    et    de    octo    principaliuni 

vitiorum  remediis  libri  XII.  de  incarnatione  Domini  contra  Nestorium 

libri  VII  recensuit  .  .  .  Michael  Petschenig.     1888  siehe  C :  Scriptores 

ecelesiastici  (Corpus  17.  1). 
Joannis    Cassiani    abbatis    Massiliensis    collationes    XXIV.      [S.    patrum 

opusc.  sei.  ad  usum  praesertim  studiosorum  theologiae.   Series  altera  HI. 

Edidit    et    commentariis    avixit   Hugo    Hurt  er].     Oentponti:   Libr.   ac. 

Wagneriana  1887.    (IV,  829  S.)    8.  M.  3. 


Sämmtliche  Schriften  des  ehr\vi\rdigen  Johannes  Cassianus,  aus  dem 
Urtexte  übersetzt  von  [Anton  Abt  und]  Karl  Kohlhund.^  Zwei 
Bände.  [Bibliothek  der  Kirchenväter.  Auswahl  der  vorzüglichsten 
patristischen  AVerke  in  deutscher  Cebersetzung].  Kempten:  J.  KöseVsche 
Bmith.  1879.    (602,  633  S.J    8.  M.  -5.20 


The  works  of  John  Cassian.    Translated,  with  prolegomena,  prefaces,  and  notes  by  Edgar 
Charles  Sumner  Gibson.    1894  siehe  A.:  Scriptores  ecelesiastici  (I  1  p.  87). 

Caspari,    Carl  Paul:    Der   antiochenske    Daabsbekjendelses   to  ferste  Artikler   i 

■Johannes  Cassianus's  Skrift  _de  incarnatione  Domini  contra  Nestoriuni"  L.  VI 

c.  3 seqq.     In   des  Verf.  Historisk-kritiske  Afhandlinger   over   en   del  virkelige 

og  formentlige  orientalske  Daabsbekjendelser  {Kristin nia  1S81)  p.  277—328. 
Hoch,    Ale.xander:    Lehre    des   .Johannes    Cassianus   von   Natur   und    Gnade.     Ein 

Beitrag   zur  Geschichte  des  Gnadenstreits   im  5.  -Jahrhundert.     Inaug.-Dissert. 

von  Würzburg.     Frdhnry  i.  B.:  Hn-thr  1895.     (2  Bl.,  116  S.)    8.  M.  1.60. 

V.    Paucker,    Carl:    Die    Latinität    des    .Joannes    Cassianus.      In:     Komanische 

Forschungen  2  (1886)  p.  391—448. 
Petschenig,   Michael:   Johannes  Cassianus  Collat.  XIX  6  Migne.    1881    siehe  C. : 

Collectiones  (p.  12). 

—  Romanisches    liei    Cassian.      In:    Archiv    für    lateinische    Lexikographie    und 

Grammatik  .5  (1888)  p.  138-139. 

—  Ueber  die  textkritischen  Grundlagen  im  zweiten  Theile  von  Cassians  Conlationes. 

[Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie 
der  Wissenschaften  103  OVün  1883)  p.  491—519].  Wim:  C.  G(roM's  Solw  1883. 
(31  S.)    8.  M.  —.50. 

—  Zur   handschriftlichen   Überlieferung  Cassians.     In:   Wiener    Studien    12   (1890) 

p.  131—153. 
Zöckler,  Otto:   Das  Lehrstück  von  den  sieben  Hauptsünden.    3.  Die  mönchische 
Achtlasterlehre  bei  Nilus  und  Cassianus.    1893  siehe  A. :  Scriptores  ecelesiastici. 
Joannes   diaconus  sanctae  romanae  ecclesiae.     1888  siehe  A.:   Scriptores  ecelesiastici 
(I  1  P-  82). 


^7()  Scriptores  latini.    1).   Jordanes  —  Jovinus. 


Jordaues.  Jordanis  Romana  et  Getica  recensuit  Theodorus  Mommsen. 
[Monvimenta  Germaniae  historica.  Auctorum  anliquissimorum  tom.  V  1]. 
Berolini:  Weidmann  1882.     (LXXIÜ,  1  S.  uiigez.,  200  S.)    4. 

M.  8,  Schreibpap.  M.  12. 

Jordanis  de  Getarvim  sive  Gotharuni  origine  et  rebus  gestis.  Recognovit 
annotatioue  critica  instruxit  et  cum  varietate  lectionis  edidit  Carolus 
Augustus  Closs.  Editio  III  (titulata).  BeuÜinqen:  Fischhacher  (1861) 
1888.    (XII,  224  S.)    8.  M.  4. 

Jordanis  de  origine  actibusque  Getarum  edidit  Alfred  Holder.  [Germa- 
nischer Bücberscliatz.  5].  Freiburg  i.  B.  und  Tubingen:  Akad.  Verlagsb. 
V.  J.  a  B.  Mohr  1882.    (83  S.)    8.  M.  1.-50. 

Jordanes  Gothengeschiclite  nebst  Auszügen  aus  seiner  römischen  Ge- 
schichte. Übersetzt  von  Wilhelm  Martens.  2.  Auflage.  [Die  Ge- 
schichtschreiber der  deutschen  Vorzeit.  Band  b].  Leipzig:  F.  Dimcker 
(Jetzt-   Di/ksche  Buchh.)  (1884.   1910).    (VIII,   124  S.,   1  Stammtafel).    8. 

Jemandes.  De  la  succession  des  royaumes  et  des  temps  et  de  l'origine  et  des  acts  des 
Goths.  Traduction  nouvelle  par  Auguste  Sa  vagn er.  (1842)  1883  siehe  C. :  CoUectiones 
(p.  2). 

Balzani,    Ueo:    Le    cronache    italiane    nel   medio    evo.      1883.    1900.    1909    siehe: 

CassioJorius. 
Brosow     August:   Was  können  wir  aus  .Jordanes  über  die  Ursitze   der  Gothen 
entnehmen?    In:  Sitzungsberichte  der  Altertumsgesellschaft  Prussia  zu  Königs- 
berg i.  Pr.  im  46.  Vereinsjahre  1890  (h'ouiffshfrg  189])  p.  41—52. 

Was  erfahren  wir  aus  Jordanis  über  den  Aufenthalt  der  Gothen  in  den  Weichsel- 

sebieten.     In:  Altpreussische  Monatsschrift  28  (1891—1892)  p.  152. 
Bugo'e,  Sophus:  Oplysninger  om  Nordens  Oldtid  hos  Jordanes.    I.  Kosoraonorum 

ffens.     In:  Arkiv  for  nordisk  filologi  1  (1883)  p.  1—21. 
Cassel,  Paulus:  Jordanes  (Jornandes).    Eine  Anmerkung.    In:   Sonntags-Beilage 
zur  Vossischen  Zeitung  1883  Nr.  46.    Wiederholt  in  des  Verf.  Aus  Literatur  und 
Geschichte  [Berlin  uvil  Leipzin  1885)  p.  181—189. 
Cipolla,   Carlo:   Considerazioni  sulle  „Getica''  di  Jordanes  e   suUe  loro  relazioni 

coUa  „Historia  Getarum"  di  Cassiodorio  Senators.    1893  siehe:  Cassiodorius. 
Fröhner,  Wilhelm:  Jordanes  Getica  188.  2G1.     1884  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  8). 
V.  Grienber 2;er ,  Theodor:  Die  Vorfahren  des  Jordanes.    In:  Germania.    Viertel- 
jahrsschrift für  deutsche  Alterthumskunde  34  (1889)  p.  406—409. 
—  Eriliva.     Ebenda  p.  410—411. 
von   Gutschmid,   Alfred:   Zu  Jordanis   [Closs   18(il.     Schirren  1858J.     (1861.  1862). 

In  des  Verf.  Kleine  Schriften  5  (hiiinUj  1894)  p.  288—336. 
Guyon,  Bruno:  Aqiiileia  e  la  genesi  della  leggenda  di  Attila.     l'ilrnc:  Tip.  di D.  <hl 

Bionn,  1896.     (30  S.)     8. 
Haupt    Herman:  Zu  Jordanes  und  Djctys  cretensis.    1884  siehe:  Dictys  cretensis. 
L äff  1er     Leopold  Fredrik:    Um  de   östskandinaviska  folknamnen   hos  Jordanes. 
Förbe'redande  meddelande.    [Nyare  Bidrag,  tili  kännedom  om  de  svenska  lands- 
mälen  och  svenskt  folklif.  XIII.  9].    Stockholm:  (Samsoii  &  Walliii) :  Buktr.  P.  A.  Nor- 
stedi  <fc  SÖMV  1894.     (14  S.)    8. 
Manitius,   Max:   Zu  deutschen  Geschichtsquellen  des  6.  und  11.  Jahrhunderts. 
In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  13  (1888) 
p_  197—214.     V.  Zu  Ekkehard  und  Jordanes  p.  212—214. 
Mommsen,  Theodor:  Jamblichos  bei  Jordanes.    In :  Neues  Archiv  der  Gesellschaft 
für  ältere   deutsche   Gescliichtskunde  8   (1883)   p.  3.52.     Wiederholt  in   des  Verf. 
Gesammelte  Schriften  7  (Bn-li,i  1909)  p.  519-520. 
V.  Kanke,    Leopold:    Jordanes.     In   des  Verf.   Weltgeschichte  IV  2  (Leipzig  1883) 
p.  313—327. 
Jovinianus.    Belling,  Heino:  Über  Jovinian.  In:  Zeitschrift  für  Kirchengeschichte 
9  (1888)  p.  391—404. 

Bussy,   Leon:   Jovinien  et  Vigilance,  ou  deux  protestants  ä  la  fin  du  IV»  siecle. 

Tliese  theol.  Geneve.     X/jviis:  Iiiipr.  Bonnurdel  1884.     (IX,  90  S.,  1  Bl.)    8. 
Comba,    Emilio:    Gioviniano.     In    des   Verf.    I    primi    protestanti    I    (Firenze  1895) 
p.  83—114. 
Jovinus.    Manitius,  Max:  Jovinus.    1889  siehe  C:  Foetae. 


Isidorus  hispalensis.  471 


Isidorus  llispaleusis.  Sancti  Isidori,  hispalensis  episcopi,  opera  omnia, 
Romae  anno  domini  MDCCXCVII  excusa,  recensente  Faustmo  Arevalo, 
qui  isidoriana  pi-aeniisit;  variorum  praefatioues,  notas,  collationes,  qua 
antea  editas,  qua  tunc  primum  edendas,  collegit;  veteres  editiones  et 
Codices  mss.  romanos  contulit:  nova  nunc  et  accuratiori  editione  donata 

Sretiosissimisque  monumentis  aucta :  accurante  et  denuo  recognoscente 
acobo   Paulo    Migne.     Tomus   tertius    [Umschlag:   Tomi  III  et  IV]. 

Parisiis:  Garnier  fratresilS'ryO)  ISIS  {Umschlag  1^11).   (lOßO  Sp.)  8.   Fr.  10. 
Patrologiae  latinae  82. 
Isidori  Juiiioris  episcopi  hispalensis  chronica  maiora  ed.  primum  a.  DCXV.    Chronicorum 

epitome  ed.  a.  DCXXVII.  Accedunt  I.  Auctarium  chronicorum  maiorum  ad  a.  DCXXIV. 

li.  Additamenta  ad  chronica  maiora  e.\  codicibus  diversis.    III.  Isidori  clironica  quae 

feruntur    sub    nomine    Augustini    et    Hieronymi.      IV.    Additamenta    ad    chronicorum 

epitomen  ex  codicibus  diversis.    Edidit  Theodorus  Blommsen  in:   Chronica  minora 

saec.  IV.— VII.  2  (Berolini  1894)  p.  391—506. 
•Glossae  Scaligeri  (quae  vulgo  Isidori  esse  putabantur)  edidit  Georgius  Goetz  in:  Corpus 

glossariorum  latinorum  5  {Lipsiae  1894)  p.  589—613. 
Isidori    iunioris   episcopi  hispalensis   historia   Gothorum   Wandalorum    Sueborum   ad   a. 

DCXXIV.   Accedunt  I.   Dedicatio  historiarum  Isidori  ad  Sisenandum.   II.  Additamenta 

ad    Isidori    historias    pelagiana.      III.    Exordia    scjthica.      IV.   Continuatio    byzantia 

arabica  a.   DCCXLI.    V.   Continuatio   hispana   a.  DCCLIV.    VI.   Epitome  ovetensis  a. 

DCCCLXXXIII.    VI.  Compilatio  cod.  matr.  F  SQ.    VIII.  Historia  pseudoisidoriana  cod. 

parisini  6113.    IX.  Proprietates  gentium.    Edidit  Theodorus  Momnisen  in:  Chronica 

minora  saec.  IV.— VII.    2  (Baoliiii  1894)  p.  241—390. 
Isidors  Urigg.  127.    In:  Miscellanea  tironiana.    Aus  dem  codex  vaticanus  latinus  reginae 

Christinae    846    (Fol.    99 — 114)    herausgegeben    von    Wilhelm    Schmitz    (Leipzig   1896) 

p.  44—47.    Vgl.   auch  des  Verf.   Studien  zur  lateinischen  Tachygraphie.     Progr.   des 

Kaiser  Wilhelm-Gymn.  Köln  1880  p.  1—5. 
Eine  Ephraem  Syrus  und  Isidor  von  Sevilla  beigelegte  Predigt  über  die  letzten  Zeiten, 

den  Antichrist  und  das  Ende  der  Welt  .  .  .   von  Carl  Paul  Gas  pari.    1890  siehe  C. : 

Scriptores  ecclesiastici  (II  1  p.  61). 
Isidors  Synonyma  (II,  50 — 113)   im  Papyrus  Nr.  226   der  Stiftsbibliothek  von  St.  Gallen. 

Von  Karl  Wotke.    [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der 

kais.  Akademie  der  Wissenschaften   127  (1892)  p.   1—18,   1  Taf.]     \Vi<n:  (F.   Teiiipsky). 

(18  S.,  1  Taf.)    8.  M.  —.90. 

Isidorus  Hispalensis.     E   libris   originum    s.   etymologiarum.     Edidit  Carolus  Georgius 

Bruns.     In  des  Verf.  Fontes  iuris  romani  antiqui^  2  (Tuhinifu  1909)  p.  79—85. 
S.  Isidorus,  s.  The  palaeographical  Society.    1873—1883.  1884—1894.    (C:  CoUectiones  p.  2). 
Jus   antiquum.     Vegoia  —  Droit  Papirien  —  Leges  regiae   —   Lex  XII  tabularum    .  .  . 

Extraits  de  .  .  .  Isidorus,  etc.  par  C.  Charles  Casati  de  Casatis.    1894  siehe:  Leges 

regiae. 

Isidors  Geschichte  der  Gothen,  Vandalen,  Sueven  .  .  .  Übersetzt  von  David  Coste.  (1887. 
1910)  siehe:  Beda  Venerabilis. 

Der  althochdeutsche  Isidor.  Facsimile-Ausgabe  des  Pariser  Codex  nebst 
critischem  Texte  der  Pariser  und  Monseer  Bruchstücke.  Mit  Einleitung, 
grammatischer  Darstellung  und  einem  ausführlichen  Glossar  heraus- 
gegeben von  George  Allison  Hench.  Mit  2"2  Tafeln.  [Quellen  und 
Forschungen  zur  Sprach-  und  Cultvtrgeschichte  der  germanischen 
Völker.   721.    Strassburg:  K.  J.  Trübner   1893.    (XIX,   194  S.,   1  Bl.)    8. 

M.  20. 

Beck,   Jan  Wibertus:    Observationes  palaeographicae  ad  Isidorum   hispalensem. 

In:  Mnemosyne  23  (1895)  p.  270—286. 
1.   De  Etymologiarum  libris.     2.   Liber  de  natura  rerum.     3.   De   anthologia 
quae  dicitur  isidoriana.    4.  De  chronico  minore. 
Conrat  (Cohn),   Max:    Aus  Handschriften.     In:   Zeitschrift  der  Savigny-.Stiftung 

für   Rechtsgeschichte   9   (1888)   Romanistische   Abtheilung   p.   387—394.     Darin: 

1.  Lex  legum.     (p.  387).     4.  Isidor.     (p.  393). 
Foerster,  Wendelin:  Zur  altfranzösischen  Uebersetzung  derlsidorschen  Synonyma. 

In:  Zeitschrift  für  romanische  Philologie  1  (1877)  p.  397—402. 
Georges,  Karl  Ernst:  Miscellen.     1881.  1884  siehe  C:  Scriptores. 
Gropius,   Richard:   Isidor.   hispal.  Etymol.  XIII  13  (de  diversitate  aquarum)  als 

Handhabe   zur   Beurteilung   von   Isidorus- Handschriften.     Progr.    des   Gymn. 

Weilburg  1889.    (10  S.)    4. 
—  Das  Verhältnis   des  Codex  weilburgensis  Nr.  3  der  Etymologiae  des  Isidorus 

hispalensis  zu  den  bernenses  101,  224.  36  und  291.     Ebenda  1894.     (9  S.)    4. 


472  Scriptores  latiiii.   D.   Isidorus  hispalensis. 


Isidorus   hispalensis. 

Harris,  James  Rendel:  On  an  etymology  of  Isidore.  (A  Philological  Conundrum). 
In:  The  Johns  Hopkins  University  Circulars  3  (1883—1884)  Nr.  28  p.  40. 

Hildesheimer,  Hirsch  :  De  libro  qui  inseribitur  de  viris  illustribus  urbis  Romae  . .  . 
1880  siehe :  Aurelius  Victor. 

H  u  e  m  e  r ,  Johann :  Zu  Isidorus  Etym.  I  3.  8.    In :  Wiener  Studien  2  (1880)  p.  305—306. 

Kihn,  Heinrich:  Die  lateinische  Übersetzung  des  Kleniensbriefes  und  eine  an- 
geblich pseudoisidorische  Fälschung.     1894  siehe  B. :  Clemens  Romanus. 

Klussmann,  Max:  Excerpta  tertuUianea  in  Isidori  hispalensis  Etymologiis  collegit 
et  explanavit  M.  Kl.  Progr.  der  Gelehrtenschule  des  Johanneums  H(imbur(j: 
(HcnhVsi   Verl.)  1892.     (38  S.)    4.  M.  2.50. 

Kubier,  Bernhard:  Isidorusstudien.     In:  Hermes  25  (1890)  p.  496—526. 

I.   Die   älteste  VVolfenbüttler  Handschrift   der  Origines.     II.   Die  juristischen 
Partien  der  Etymologien.     III.  Isidorus  und  TertuUian. 

Landgraf,  Gustav:  Glossographie  und  Wörterbuch.    1896  siehe:  Anonymi  (p.  112). 

Mann,  Max  Friedrich:  Der  Physioiogus  des  Philipp  von  Thaün  und  seine  Quellen, 
c)  Isidor's  „Etymologiae".     In:  Anglia  9  (1886)  p.  422—430. 

Menendez  y  Pelayo,  Marcelino:  San  Isidoro.  Su  importancia  en  la  historia 
intelectual  de  Espafla.  Discurso  .  .  .  Stvilhi:  hzi/uürrlo  /j  Sohrüto  1881.  (15  S.)  4. 
U.  d.  Titel:  San  Isidoro  v?iederholt  in  des  Verf.  Estudios  de  critica  literaria 
(Muflnd  1884)  p.  129-152. 

—  Saint  Isidore  et  l'importance  de  son  rüle  dans  l'histoire  intellectuelle  de  l'Espagne. 

(Traduit  du  castillan  par  Alb.  Savine).    In:  Annales  de  philosophie  chretienne 
53"^  annee-nouv.  ser.  7  (1882—1883)  p.  258—269. 
Michel,    Blarius :   Les   livres   „des   differences"  d'Isidore  de  Seville.     In:   Annales 
de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux.     Ann6e  1890  p.  268—287. 

—  Le    livre    ,des    Origines"    d'Isidore    de    Seville.      In:    Revue    internationale    de 

l'Enseignement  22  (1891)  p.  198—224. 
Miller,    Konrad:    Die   Erdbeschreibung   des  Isidorus   von  Sevilla.    1898  siehe  B.: 

Artemidorus  ephesius. 
Nettleship,   Henry:    A   short   account   of  four   Oxford   MS.S.   of  the   Origines   of 
Isidore.   In:  Transaetions  of  the  Oxford  Philological  Society.   1880—1881  p.  25—27. 
Wiederholt  in   des  Verf.  Lectures   and  essays  (Oxford  18851  p.  359—363  u.  d.  T.: 
Four  Oxford  manuscripts  of  the  Origines  of  Isidore. 
Oehmichen,  Gustav:  Isidor  bei  Plinius  1.  2—6.    In  des  Verf.  Plinianische  Studien 

(Krhwffdi  1880)  p.  1—10. 
Rannow,    Max:    Der    Satzbau    des    althochdeutschen    Isidor    im    Verhältniss    zur 

lateinischen  Vorlage.     Ein  Beitrag   zur   deutschen  Syntax.     [Schriften   zur  ger- 
manischen Philologie.    2].     Bn-lin :  ^Y^f<hH((lUl  18SS.     (X,  127  S.,  1  S.  ung.)    8.    M.  4. 
Ron  seh,    Hermann:    Studien    zur    Itala.      In:    Zeitschrift   für    wissenschaftliche 

Theologie  25  (1882)  p.  Iu4— 109.   Darin :  1.  Zwei  Itala-Citate  bei  Isidorus  (p.  104—106). 
Sadee,  Leonhard:  Ueber  freiburger  Fragmente  einer  Handschrift  der  Etymologiae 

des  Isidorus   hispalensis.     Progr.  des  Gymn.  Freiburg  i.  Br.  1S83.     (34  S.)    4. 
Schmidt,   Johann:   Zu   Isidorus.     Progr.    des   Staatsgymn.   im  3.   Bezirke  Wien 

1884.     (16  S.)    8. 
Schmitz,  Wilhelm:    Notenschriftliches    aus    der    Berner    Handschrift   611.     1891 

siehe :  Hieronymus. 
Schwarz,  Heinrich:  Zu  Isidor  orig.  XVII  3.  10.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie  und  Grammatik  4  (1887)  p.  196. 
—  Animadversiones  criticae  in  Isidori  hispalensis  Etymologias.    Progr.  des  Gymn. 

Hirschberg  1895.    (S.  3— 18).     4. 
SchM'enkow,  Ludolf:  Kritische  Betrachtung  der  lateinisch  geschriebenen  Quellen 

zur  Geschichte  der  Eroberung  Spaniens  durch  die  Araber.    1894  siehe:  Joannes 

biclarensis. 
Seedorf,   Henry:    Über   syntaktische  Mittel   des  Ausdrucks  im  althochdeutschen 

Isidor  und  den  verwandten  Stücken.     Inaug.-Dissert.  Göttingen.    Paderborn 

1888.     (68  S.)    8. 
Starker,  Josef:   Die  Wortstellung  der  Nachsätze  in  den  ahd.  Übersetzungen  des 

Matthäusevangeliums,  des  Isidor  und  des  Tatian.    Progr.  des  Gymn.  Beuthen 

O.-S.  1883.     (16  S.)    4. 
Tardif,  Joseph:  Un  abrege  juridique  des  Etymologies  d'Isidore  de  Seville.    In: 

Melanges  Julien  Havet  (Partx  1895)  p.  659—681. 
Traube,  Ludovicus:   Ad  Suetonii  reliquias  reifferscheidianas  et  Isidori  Origines. 

1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  15). 
Valmaggi,  Luigi:  Notizia   di  un  codice  Eporediese  delle  Etimologie  di  Isidoro. 

In:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica  15  (1887)  p.  68—73. 
Vita  dello  spagnuolo  s.  Isidoro.    Traduzione  nell'  italiano  idioma,  eseguita  da  duca 

Tommaso  de'  Vergas  3Iacciucca.   .Seconda  ristampa  riprodotta  d.alla  edizione 

di  Napoli  1840.     Orvieto:  E.  Tosiiii  1888.     (67  S.)    8. 


Isidorus  hispalensis  —  Itineraria.  473 


Isidorus   hispalensis. 

Waitz,  Georg:  Aus  Handschriften.  I,  [Isidors  Chronik  in  der  Kölner  Dom- 
bibliothek]. In:  Neues  Archiv  der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichts- 
kunde 4  (1879)  p.  163. 

Weise,  Oskar:  Lat.  viriae  =  lit.  viline  [Isid.  Or.  li).  31].  1881  siehe  B. :  Hesychius 
alexandrinus. 

van  Werveke,  N.:  Manuscrit  des  dix  premiers  livres  des  Etyniologies  d'Isidore 
de  Söville,  en  ecriture  langobarde  du  VIII»  siecle  decrit  par  N.  v.  W.  Luxem- 
honrff:  Inijn:  Tli.  Schrodl  18S4.     (5  S.,  1  Facs.)    4. 

Isidorus  pacensis.  Anonyme  de  Cordoue.  Chronique  rimee  des 
derniers  rois  de  Tolede  et  de  la  conquete  de  TEspagne  par  les  Arabes. 
Editee  et  annotee  par  Jules  Tailh an.  Paris:  IC.  Leroux  ISSb.  (XX  S., 
1  EL,  205  S.,  20  Tai)    2.  Fr.  50. 

V.  Ranke,  Leopold:  Zwei  lateinische  Chronisten  in  Spanien  unter  den  Omajjaden. 

In  des  Verf.  Weltgeschichte  V  2  (Ldpzig  1884)  p.  281—291. 
Schwenkow,  Ludolf:  Die  Chronik  des  sog.  Isidorus  pacensis.    1894  siehe:  Joannes 

biclarensis. 
Italic  US  siehe:  Homerus  latinus  und  Silivis  Italiens. 

Itinera  Hierosolymitaiia  et  descriptiones  terrae  sanctae  bellis  sacris 
anteriora.  Latina  lingua  exarata  sumptibus  societatis  illustrandis 
Orientis  latini  monumentis  ediderunt  Titus  Tob  1er  et  Augustus 
M  o  1  i  n  i  e  r.  I.  Genevae :  Typis  J.-G.  Fkk  (1877)  1879.  (Liimae :  0.  Harrasso- 
witz).    (LV,  418  S.)    8.      "  M.  24. 

I.  Itinerarium  a  Burdigala  Hierusalem  usque  [338]  (p.  1—25).  II.  S.  Hieronynii 
Peregrinatio  Sanctae  Paulae  [404]  (p.  27—40).  III.  Paula  et  Eustochium  de  locis 
sanctis  [386]  (p.  41—47).  IV.  S.  Eucherius  de  locis  aliquibus  sanctis  [circa  440] 
(p.  49-54).  V.  Breviarius  de  Hierosolyma  [circa  530]  (p.  55-59).  VI.  Theodosius 
de  terra  sancta  [circa  530]  (p.  61—80).  De  situ  terrae  sanctae  secundum  Theo- 
dosium  (p.  81— 88***).  VII.  Antonini  martyris  perambulatio  locorum  sanctorum 
[circa  570]  (p.  89 — 118).  De  locis  transmarinis  sacris  beati  Antonini  martyris 
(E  cod.  Vatic.  636  A.)  (p.  119—135).  Iter  Antonini  martyris  (Ex  cod.  Caduinensi) 
(p.  135—138).  VIII.  Arculfi  relatio  de  locis  sanctis  ab  Adamnano  scripta  [circa 
670]  (p.  139—210).  IX.  Beda  Venerabilis  de  locis  sanctis  [circa  720]  (p.  211—234). 
Relatio  Bedae  abbreviata.  (Ex  codice  ms.  Wirciburgensi).  (p.  235—237).  FVag- 
mentum  quod  libro  primo  Arculfi  additum  est.  (p.  238—240).  X.  Sanctimonialis 
Heydenheimensis,  Hodoeporicon  S.  Willibaldi  [732—726]  (p.  241—281).  XI.  Ano- 
nymus, Itinerarium  S.  Willibaldi  (p.  283—297).  XII.  Commemoratorium  de  casis 
dei  vel  monasteriis  [circa  808]  (p.  299—305).  XIII.  Itinerarium  Bernardi  monachi 
Franci  [circa  87u]  (p.  306—320).  XIV.  Descriptio  parochiae  Jerusalem  [circa 
460]  (p.  321—327).  XV.  Notitia  Antiochiae  ac  Jerosolymae  patriarchatuum  [saec. 
VI],  (p.  329—343).  XVI.  Qualiter  sita  est  civitas  Jerusalem  [Ante  I  bellum 
sacrum?]  (p.  345—349).  XVII.  Theodosii,  Antonini  et  Arculfi  lectiones  variae 
(p.  351—382)  u.  zwar:  A.  Theodosius  de  locis  sanctis.  B.  Antoninus  martyr  de 
locis  transmarinis  sacris  relatio  abbreviata.     C.  Arculfi  lectiones  variae. 

Itinera  Hierosolymitana  saeculi  III — VIII  recensuit  .  .  .  Paulus  Geyer. 
1898  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  39). 

Palestine  Pilgrims'  Text  Society.     [Neuer  Titel:    The  Library   of  the  Palestine  Pilgrims' 

Text  Society].    32  numbers.      [jomlon:   I,   Aihim  Street,   Addphi  (24.,   Hanurcr  Si/nare ,  ^Y} 

1886—1897.    8. 

Soweit  hierher  gehörig  unter  den  betreffenden  Autoren  verzeichnet. 
Anon\Tnous  Pilgrims,  I— VIII.    (11  th  and  I2th  centuries).    Translated  by 

Aubrev  Stewart.    [Palestine   Pilgrims'   Text   Society.    24].    London: 

24,  Manöver  Square,  W.  1894.    (1  El.,  86  S.)    8. 

Darin:  Anonymous  Pilgrim  VI.     (Pseudo  Beda).    (12th  Century),    p.  37—69. 
Arculfi  relatio  de  locis  sanctis  ab  Adamnano  scripta  [circa  670]  siehe  unter:  Adamnanus. 
Paula    et    Eu.stochium    de    locis    sanctis    [386]    ediderunt    Titus    Tobler    et    Augustus 

Mo  linier.    1879  siehe  oben:  Itinera  Hierosolymitana. 
The  pilgrimage  of  the  holy  Paula  by  St.  Jerome.     Translated  by  Aubrey  Stewart  .  .  . 

1889  siehe  :"Hieronymus  (p.  396). 
The  letter  of  Paula  and  Eustochium   to  Marcella  about  the  holy  places.    Translated  by 
Aubrey  Stewart  .  .  .    1889  siehe  ebenda. 

Lecestre,   Leon:  Les  pelerinages  en   Terre-Sainte   au   moyen  äge.    In:   Le  Con- 

temporain  25*  Annee.     Nouvelle  Serie  3  (1883)  p.  177 — 195. 

Itmeraria.    Schneider,  Jakob:  Die  römischen  Itinerarien.    In  des  Verf.  Die  alten 

Heer-  und  Handelswege   der  Germanen,   Römer  und  Franken   im  deutschen  Reiche. 

Heft  2  (LmstUlorf  a.  Uipzig  1883)  p.  10—15.    Heft  3  (Leipziij  1884)  p.  9—19.    Heft  4  (Leipzifj 

1885)  p.  15—24.    Heft  8  (DüsseMorf  1890)  p.  8-24.    Heft  10  {Fra„l;furt  a.  M.  1894)  p.  16-21. 


474    Scriptores  latiui.    D.    Itineraria  (Alexandri,  Antonini  Itinerarium). 

Alexandri  Itinerarium.  Rönsch,  Hermann:  Zum  Itinerarium  Alexandri. 
In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  653— 65ti.  Wiederholt  in  des  Verf. 
CoUectanea  philologa  (Brauen  1891)  p.  263—266. 

Volkmann,  Diederich:  Ad  Itinerarium  Alexandri  adnotationes  criticae.    In:  Fest- 
schrift   zum   350jähr.    .Stiftungsfeste    der   Landesschule   Pforta    [Ximmhu.rfj   1893) 
p.  81—93. 
Antonmi   Itinerarium.     Antonini   martyris  perambulatio  loeorum  sanctorum 
[circa  570].   —   De   locis   transmarinis    sacris   beati   Antonini   martyris   (E.   cod.  Vatic. 
636  A.)  —  Iter  Antonini   martyris   (Ex   cod.  Caduinensi).     Ediderunt  Titus  Tobler  et 
Augustus  Molinier.     1879  siehe  oben:  Itinera  Hiersolymitana. 

Antonini    Piacentini   itinerarium    im    unentstellten   Text    mit    deutscher 

Übersetzung    herausgegeben    von    Johann    Gilde m eiste r.      Berlin  ; 

H.  Beuther  1889.  _  (XXIV,  68  S.i    8.  M.  3. 

Antonini  Piacentini  Itinerarium  saeculo  sexto  exeunte  scriptum  recensuit, 

[rossice]  vertit,  notis  illustravit  J.  Pomialovsky  [T.  XIII.  3  Script. 

a   societ.  Palaest.   rossica   edit.].    Petersburq   1895.  '  (2  BI. ,   XI,    187  S., 

1  Bl.)    8. 

Antonini   Piacentini   Itinerarium    recensuit  Paulus  Geyer.     1S98   sielie  C:    Scriptores 

ecclesiastici  (Corpus  39). 
Kecensio  altera.    Ihiihm. 

Of  the  holy  places  visited  by  Antoninus  Martyr  (circ.  560 — 570  a.  d.). 
Translated  by  Aubrey  Stewart,  and  annotated  by  Charles  "William 
Wilson.  [Palestine  Pilgrims'  Text  Societv.  1].  London  /,  Adam 
Street,  Adelphi  1887.    (VIII,  IH,  44  S.)    8. 

Inventio  corporis  Sancti  Antonini  martyris  Piacentini.  In:  Analecta  Bollandiana  ](» 
(1891)  p.  119—120.     [Lateinischer  Text]. 

Bergk,  Theodor:  Beiträge  zur  Untersuchung  der  Heerstrassen  am  Rhein.    I.  Das 

Itinerar   und    die    Zeit    seiner    Abfassung.     II.    Strasse    von   Trier    nach   Cöln. 

III.  Strasse   von  Mainz   über  Cöln   nach  Vetera.     IV.  Anhang.     Zur  Kritik  der 

Zahlenangaben  im  Itinerar.    In  des  Verfassers  Zur  Geschichte  und  Topographie 

der  Rheinlande  in  römischer  Zeit  (Lajigig  1882)  p.  145—188. 
Brun,  Fran(,ois:  Rectiflcation  de  l'itineraire  maritime  d' Antonin  entre  Vintimille 

et  Nice.     In:   Annales  de  la  societe  des  lettres,   Sciences  et  arts   des  Alpes- 

Maritimes  5  (1878)  p.  371—374. 
Gasag randi-Orsini,  Vincenzo:   II  „Tamaricium   sive  Palma*-   dell'  Itinerarium 

di  Antonino  et  la  „Phoinix'-  di  Appiano  (B.  c.  V  110).    1S96  siehe  B.:  Appianus. 

—  Sul   „Tamaricium   Palmarum"-    di  Antonino.     (Nuova   nota).     In   des  Verf.  Cata- 

lecta  di  storia  antica  {Cittnnüi  1898)  p.  102—108. 
Cuntz,    Otto:    Beiträge    zur    Textkritik    des    Itinerarium    Antonini.      In:    Wiener 

Studien  15  (1893)  p.  260—298. 
I.  Escorialensis  R  II 18.  P.   Parisinus  (Regiusi  7230  A.  D.   II.  Die  Überarbeitung 
der  Meilensummen  in  den  Routenüberschriften. 
Desjardins,  Ernest:  L'itineraire  d'Antonin.    In  des  Verf.  Geographie  historique 

et  administrative  de  la  Gaule  romaine  4  (Fayis  1893)  p.  36 — 71,  1  Karte. 
Geyer,  Paulus:  Kritische  und  sprachliche  Erläuterungen  zu  Antonini  Piacentini 

Itinerarium.    Inaug.-Dissert.   v.   Erlangen  u.   Progr.   des  Gymn.   bei  St.  Anna 

zu  Augsburg.     (Leipzig:  0.  Fork)  1892.     (1  Bl.,  XIV  S.,  1  Bl.,  76  S.)    8.       M.  1.20. 

—  Orum  der  Rand  [Itin.  Ant.  PI.  p.  15,  6  6i.]    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  9  (1896)  p.  ;w0. 
Gild  emeister,    Johann:    Die   Stadt    Salamias   bei  Antoninus   Placentinus.     In: 

Zeitschrift  des  Deutschen  Palaestina -Vereins  8  (1885)  p.  100. 
Hills,  Gordon  M.:  The  measurements  of  Ptolemy  and  of  the  Antonine  Itinerary, 

applied   to  the  southern   counties  of  England.     1878.   1881   siehe  B.:  Claudius 

Ptolemaeus. 

—  The   measurements   of  Ptolemy   and   of  the  Antonine  Itinerary,   applied   to   the 

northern  counties  of  England.    1881  siehe  ebenda. 

—  ün   the  thirteenth  iter  of  Antoninus.    The  missing  Station  between  Cirencester 

and  Speen.    In:  The  Journal  of  the  british  archaeological  Association  37  (1881) 

p.  141—146. 
Hooppell,    R.  E.:   The   tenth   iter   of  Antonine.     In:   The  Journal   of  the  british 

archaeological  Association  36  (1880)  p.  47—55,  1  Karte. 
Kubitschek,  Josef  Wilhelm:  Zur  Kritik  des  Itinerarium  Antonini.    In:  Wiener 

Studien  13  (1891)  p.  177- 2')9. 


Itineraria  (Antonini  Itinerarium  —  Tabula  Peutingeriana).       475 

AntoBini   Itinerarium. 

Napper,  H.  F.:  On  the  measuremeiits  of  Ptolemy  and  of  the  Antonine  Itinerary, 

applied   to   the  southern  counties  of  England.    1882  siehe  B. :   Claudius  Ptole- 

niaeus. 
—  Additional  notes  on  „The  measurements  of  Ptolemy  and  of  Antonine  Itinerarj-'- 

by  Gordon  M.  Hills.     1886  siehe  ebenda. 
Raven,  John  James:  Antonine's  Itinerary.    Route  IX.,  Britain.    In:  The  archaeo- 

logical  Journal  47  (1890)  p.  9—16. 
Schöttler,  Bernhard  :  Über  die  Lage  der  geschichtlichen  Orte  Aduatuca  Eburonum, 

Ära  Ubiorum  und  Belgica  (Itin.  Anton.)     1889  siehe:  Caesar. 
Shrubsole,  George  W. :    On  the  identity  of  the  ..Mediolanum"  of  the  second  and 

tenth  iter  of  Antoninus.    In:  Transactions  of  the  Historie  Society  of  Lancashire 

and  Cheshire.    For  the  year   1890.   —  Vol.  42.    New  series.  —  Vol.  6  (Liverpool 

1892)  p.  81—96,  1  map. 
Weyman,   Carl:    Procedere  =  proferri   [Anton.    Piacent.   itin.   p.   9,  10  Gild.]     In: 

Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  136—137. 
Zangemeister,   Karl:    Zu  den  römischen  Itinerarien.     In:    Rheinisches  Museum 

für  Philologie  39  (1884)  p.  636—638.    Gegen  Th.  Bergk. 

Breviarius  deHierosolyma.  Breviarius  de  Hierosolyma  [circa  530]  edideruiit 
Titus  Tobler  et  Augustus  Mo  linier.     1879  siehe  oben:  Itinera  Hierosolymitana. 

Der  Breviarius  de  Hierosolyma  vervollständigt  herausgegeben  von  Johann  Gilde- 
m  ei  st  er.     1882  siehe:  Theodosius  de  situ  terrae  sanctae. 

Breviarius  de  Hierosolyma  recensuit  Paulus  Geyer.  1898  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  39). 

Itinerarium  Burdigalense.  Itinerarium  a  Burdigala  Hierusalera  usque 
[303J  ediderunt  Titus  Tobler  et  Augustus  Mo  linier.  1879  siehe  oben:  Itinera 
Hierosolymitana. 

Itinerarium  Burdigalense  recensuit  Paulus  Geyer.  1898  siehe  C:  Scriptores  ecclesiastici 
(Corpus  391. 

Itinerary  from  Bordeaux  to  Jerusalem.  „The  Bordeaux  Pilgrim"  (333 
a.  d.).  Translated  by  Aubrey  Stewart,  and  annotated  by  Charles 
William  Wilson.  [Palestine  Pilgrims'  Text  Society.  5].  London : 
I,  Adam  Street,  Adelpld  1887.     (XII,  68  S.,  1  Karte).     8!' 

Desjardins,  Ernest:  L'Itineraire  de  Bordeaux  ä  Jerusalem  (Seetion  gauloise). 
In  des  Verf.  Geographie  historique  et  administrative  de  la  Gaule  romaine  4 
(Flirts  1893)  p.  32—35,  1  Karte. 
Me unier,  Fr.  Fulgenzio :  Un  pellegrinaggio  da  Bordeaux  a  Gerusalemme  suUe 
traccie  dell'  Itinerarium  Burdigalense.  In:  Bollettino  della  Societä  geografica 
italiana.  Ser.  III  Vol.  2  (Anno  23  -  Vol.  26)  1889  p.  267-278. 
Piechotta,  Johannes:  Monubilis  [Itin.  burd.  c.  8  ed.  Tobl.].  Turunda  [Cato  r.  r. 
c.  89].  In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  1  (1884) 
p.  585—587. 

Tabula  Peuting'eriaiia.  Peutingeriana  tabula  itineraria  in  bibliotheca 
palatina  vindobonensi  asservata  nunc  primum  arte  photographica  ex- 
pressa.    Vindohonae :  Kx  officina  C.  Anqerer  et  Göschl  188S.  (1  Bi.,  11  Taf.)  2. 

Weltkarte  des  Castorius  genannt  die  Peutingersche  Tafel.  In  den  Farben 
des  Originals  herausgegeben  und  eingeleitet  von  Konrad  Miller. 
5  Blatt.  Nebst  einleitendem  Text.  Eacenshurg :  Dorn'sche  Buchh. 
1887—1888.    8  u.  4.  M.  6. 

Einleitender  Text.    1887.    (126  S.,  II).    Karten.    1883. 
Die  ältesten  Weltkarten.    Herausgegeben  und  erläutert  von  Konrad  Miller.    VI.    1898 
siehe  B. :  Artemidorus  ephesius. 

Brosteanu,   P. :   Das  trajanische  Dacien  auf  der  Peutinger'schen  Weltkarte  des 
Castorius.    In:   Romanische  Revue  5  (Wien  1889)  p.   146—155.  226—231.  349—357. 
697—701. 
I.  Die  Strasse   von  Lederata   bis  Tiviscum.    IJ.   Die  Strasse  von  Faliatis  bis 
Sarmizegethusa.     III.  Von   Egeta  bis  Apula.     IV.   Von  Apula  nach  Ad- 
aqvias  und  Parolisso. 
Bück,    Michael    Richard:    Zu    den    Ortsnamen    der    Peutingerschen    Tafel.      In: 
Württembergische  Vierteljahrshefte  für  Landesgeschichte.    Jahrgang  10  (1887) 
p.  181—186. 
Cuntz,   Otto:   Die  Grundlagen  der  Peutingerschen   Tafel.     In:   Hermes  29  (1894) 

p.  586  -.596. 
Desjardins,  Ernest:  La  Table  de  Peutinger.    In  des  Verf.  Geographie  historique 
et  administrative  de  la  Gaule  romaine  4  (Paris  1893)  p.  72-'159,  2  Karten. 


476     Scriptores  latini.  D.  Itineraria  (Tab.  Peuting.)  —  Julius  Capitolinus.^ 

Tabula   Peu tingeriana. 

Grasso,    Gabriele:    Nuove    osservazioni    alle    parte    Samnitico-Apula    della    tav. 
Peiitingeriana.     In   des  Verf.   Stiidi  di  storia  antica  e   di  topografia  storica  2 
{Arkiiw  1896)  p.  33—78. 
G(ünther),    Siegmund:    Die  Tabula  Peutingeriana.     In:   Beilage  zur  Allgemeinen 

Zeitung  1888  Nr.  47. 
Hotz,  Rudolf:  Beiträge  zur  Erklärung  und  Geschichte  der  peutingerschen  Tafel. 
In:  Mittheilungen  des  Instituts  für  oesterreichische  Geschichtsforschung  7  (1886) 
p.  209—222. 
Miller,  Konrad:  Die  angeblichen  Meridiane  der  Tabula  Peutingeriana.    In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  153  (1896)  p.  141—144. 
Oppel,   .\lwin:    Die  Weltkarte  des  Castorius  (die  sog.  Peutinger'sche  Tafel).     In: 

Globus  53  (1888)  p.  289—292. 
Paulus,  Eduard:  Die  Heerstraße  der  Peutinger-Tafel  von  Vindonissa  (Windisch) 
bis    Abusina    (EiningJ,    mit    besonderer   Berücksichtigung    ihres    Zuges    durch 
Württemberg.     In :   Württembergische  Vierteljalirshefte   für  Landesgeschichte 
Jahrgang  10  (1887)  p.  102—109. 
Philippi,   Friedrich:    Zur   Peutingerschen   Tafel.     In:   Jahrbücher   für  classische 

Philologie  147  (1893)  p.  845—850. 

Rocca,  Pietro:  Giustiticazione  della  tavola  Peutingeriana  circa  l'andamento  della 

Via  Litorana  che   da   Genova  metteva   ai  Vadi   Sabazi,  costrutta  dal  console 

Emilio  Scauro  100  anni  av.  G.  C.  Memoria.    Xuova  edizione  rifusa  con  quella 

del  1869,  ece.,  con  appendice.    (hnora:  Tip.Maärorchi  1884.    (72  p.  con  tav.)  8.  L.  1.50. 

Ruelens,  Charles:  La  premiere  edition  de  la  Table  de  Peutinger.     Avec  un  fac- 

simile.    [Aus:  Bulletin  de  la  societe  beige  de  geographie  1884  Nr.  3].    Brnxüles: 

Institut  naiioiwl  dt  qeographit  1884.     (32  S.)    8.  Fr.  1.50. 

Schweder,   Emil:    Über   den  Ursprung   und   die  ältere  Form  der  Peutingerschen 

Tafel.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  147  (1893)  p.  485—512. 
Seefried,   Johann  Nepomuk:    Beiträge   zur  Kenntniss  der  Tabula  Peutingeriana. 
In :  Oberbayerisches  Archiv  für  vaterländische  Geschichte  29  (1869—70)  p.  332—346. 
31  (1871)  p.  1—16.  274—296.     32  (1872—73)  p.  283—311.     46  (1889—90)  p.  166-194. 
I.  Die  Tab.  Peut.    der   vmter  Diocletian   revidirte  Orbis  pictus  des  römischen 
Reichs.     II.  Widerlegung  der  Annahme,   das  Original  der  Tabula  sei  ein 
Werk  Aurelians   oder  gar  der  Söhne  Constantins:    Colmar  war  nicht  die 
Mutter   der   mittelalterlichen   Abschrift.     III.   Der  Krieg   gegen   die  Ala- 
mannen  im  Jahre  288  nach  Chr.  und  seine  Folgen  oder  die  Verlegung  der 
römischen    Jluncipien,     castra    und    castella    an    die    damalige    römische 
Reichsgränze    der    Geschichte    nicht    entgegen.      IV.    Die    Verlegung    der 
Municipien   castra   und   castella   an  die  römische  Keichsgrenze  der  recht 
verstandenen  Tabula  in  Segment  III  nicht  entgegen.    V.  Die  Grenzstrasse 
der  Tab.   Peiiting.   in  Segment  III  keine  Donaustrasse.    Die  sogenannte 
Weltkarte  des  Castorius. 
Tomaschek  ,  Wilhelm:  Zur  historischen  Topographie  von  Persien.  I.   Die  Strassen- 
züge    der    Tabula    Peutingerana.      [Aus:    Sitzungsberichte    der   philosophisch- 
historischen  Classe   der  kais.   Akademie   der  Wissenschaften   102  (Jahrg.  1882, 
Jahrz.  1883)  p.  145—231].     ^Vien■.  (C.  (UrohVs  Sohn)  1883.     (89  S.)    8.  M.  1.40. 

Wann  er,  Martin:  üeber  einige  Ortsnamen  der  auf  der  Peutinger'schen  Tafel  ver- 
zeichneten Strasse  von  Windisch  nach  Rottweil.   In:  Anzeiger  für  schweizerische 
Geschichte.     N.  F.  6.  Jahrgang  1890—1893  p.  477—490. 
Juba.    3Ionceaux,  Paul:  La  critique  africaine  au  UI«  siecle.  —  Terentien  le  Maure 
et  Juba.  —  Nonius  de  Thubursicum.  In  des  Verf.  Les  Africains.  Etüde  sur  la  litt^rature 
latine  d'Afrique  (Farh  1894)  p.  387—400. 

Wentzel,   Hermann:    De   Juba   metrico.   part.   I.     Progr.    des   Gymn.   Oppeln  1881 
(Bi-fshui:  Kühnirj.     (17  S.)     4.  M.  1, 

Antonius  Julianus   siehe  Antonius  Julianus. 
Julianus.     Recensuit    Alexander    Riese.      1870.    1906-    in:    Anthologia    latina    I    2 

nr.  505  SS. 
Julianus.   Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  4  (Lipsüu  1882)  p.  119ss. 
Julianus  toletanus.    H an o w,  Rudolphus:  De  Juliane  toletano.    Dissert.  inaug. 
Jenae  1891.     (L>rpg/;/:  G.  Fo'l).     (63  S.)    8.  M.  1.20. 

Julius.    Recensuit  Alexander  Riese  in:  Anthologia  latina  I  2.    1870.  1906 ^  nr.  890. 
Julius  AtherianuS   siehe:  Atherianus. 
Julius  Atticus    siehe:  Atticus. 
C.  Julius   Caesar  siehe:  Caesar. 
C,  Julius   Caesar  Strabo    siehe:  Caesar  Strabo. 
Julius   CapitolinUS   siehe:  Capitolinus. 


Julius  Firmicus  Maternus  —  M.  Junianus  Justinus.  477 

Julius  Firmicus  Maternus  siehe:  Firmicus  Maternus. 

Julius  Front  in  US   siehe:  Frontinus. 

Julius   HonoriviS   siehe:   Honorius. 

C.   Ju^liuS   Hj-ginuS   siehe:  Hyginus. 

Julius   Marathus   siehe:  3Iarathus. 

Julius   ObsequenS   siehe:  Obsequens. 

Julius   Paris   siehe:  Paris. 

Julius   Romanus   siehe:  Romanus. 

C.   Julius   Solinus   siehe:  Solinus. 

Julius  Valerius  siehe:  Valerius. 

Julius   Victor   siehe:  Victor. 

M.   Junianus  Justinus  siehe:  Justinus. 

Jnnilius  Africanus.  Junilii  Africani  Instituta  regularia  divinae  legis, 
ex  ampliore  libro,  qui  insci-ibitur,  „Theodorus  v.  Mopsuestia  und  Junilius 
Africanus  als  Exegeten"  [p.  465 — 528]  in  usum  praelectionum  publi- 
carum   edidit  Henricus  Kihn.     Frihurgi  Br.:   Herder   1880.    (84  S.)    8. 

M.  —.80. 

Kihn,  Heinrich:  Theodorus  von  Mopsuestia  und  Junilius  Africanus  als  Exegeten. 

1880  siehe  B.:  Theodorus  mopsuestenus. 
Kahlfs,   Alfred:   Lehrer  und   Schüler   bei  Junilius  Africanus.     In:   Nachrichten 
von    der   königl.    Gesellschaft    der   Wissenschaften    und    der   Georg- Augusts- 
Universität  zu  Göttingen  1891  p.  242—246. 
Junior  philosophvis.    Espositio  totius  mundi  et  gentium  (Junior  philosophus). 
Reeensuit  Alexander  Riese  in:  Geograplü  latini  minores  (Heilhronvac  1878)  p.  104 — 126. 
Hahn,  Ludwig:  Die  Sprache  der  sogenannten  Expositio  Totius  Mundi  et  Gentium. 
Progr.  des  Realgymn.  Nürnberg  1893.    (93  S.)    8. 
JuniuS   Philargyrius   siehe:  Philargyrius. 
Junius  Juvenalis    siehe:  Juvenalis. 

M.  Jnniauus  Justinus.     Siehe  auch  Trogus  Pompeius. 

Justini  historiae  philippicae  ex  Trogo  Pompeio.  Nouvelle  edition,  con- 
tenant  des  notes  historiques,  geographiques,  litteraires  et  grammaticales 
par  Eugene  Hallberg.   Faris:  E.  ßelin  (\mb)  \Sn.   (288  S.)    8.    Fr.  1.50. 

M.  Juniani  .Justini  epitoma  historiarum  philippicarum  Pompei  Trogi  ex 
recensione  Francisci  Rviehl.  Accedunt  prologi  in  Pompeium  Trogum 
ab  Alfredo  de  Gutschmid  recensiti.  Lipsiae :  B.  G.  Teuhner  1886. 
(LXII,  315  S.)    8.  M.  1.50. 

M.  Juniani  Justini  praefatio  ex  recensione  Francisci  ßuehl.  J.  lect. 
aest.  Regimonti  1881.    (S.  3—4).    4. 

Justinus,  s.  The  palaeographical  Society.     1873 — 1883  (C:  CoUectiones  p.  2). 
Paleographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain.   Justin  [pl.  184 — 187].    1894—1900 
siehe  C:  CoUectiones  (p.  2). 

Selecta  ex  Justine  ...    In  usum  regiae  scholae  etonensis.     1889.  1901  siehe :  M.  TuUius 

Cicero  (p.  272). 
Colincamp,  Ferdinand:   Conciones  sive  orationes  ex  .  .  .    Justini  historiis  coUectae. 

(1852)  1878  siehe:  Curtius  Rufus  (p.  342). 
Lattmann,     Julius:     Liber     de    excellentibus    ducibus    exterarum    gentium    in    usum 

scholarum  dispositus  .  .  .    (1861)  1889  siehe :  Curtius  Kufus  (p.  342). 
Opitz,  Theodor,  und  Wein  hold,  Alfred:   Abschnitte  aus  .  .  .  Justinus  .  .  .    (1893)  1909 

siehe  C:  Scriptores  (p.  50). 

Justin,  Cornelius  Nepos  and  Eutropius;  literally  translated  .  .  .  by  John  Selby  Watson. 

(185.3)  1866  siehe:  Eutropius. 
The  invasion   of  India  by  Alexander  the  Great   as  described  by  Arrian,  .  .  .  Justin  .  .  . 

by  J.  W.  McCrindle.     (1893)  1896  siehe  B. :  Arrianus. 


Delle  istorie  di  Giustino  abbreviatore  di  Trogo  Pompeio.  Volgarizza- 
mento  del  buon  secolo  [di  Hieronymo  Squarzaficoj  tratto  dai  codici 
riccardiano  e  laurenziano  e  migliorato  nella  lezione  colla  scorta  del 
testo  latino  per  cura  di  Luigi  Calori.  Bologna:  G.  EomagnoU  1880. 
(XXXIII,  732  S.,  1  Bl.)    8.  L.  23.50. 


478  Scriptores  latiui.    D.    M.  Juniantis  Justinus. 

M.  Junianus  Justinus. 

Benesch,  Joannes:   De  caaiium  obliquorum  apnd  M.   Junianum  Jnstinnm  usu. 

Dissert.  inaug.  Vindobonae  1889.     (79  S.)    8.     Auch  in:   Dissertationes  philo- 

logae  vindobonenses  2  (1890)  p.  65—143. 
Bruening,  Adolphus  :  De  M.  Juniani  Justini  codicibus.    Dissert.  inaug.  Monasterii 

Guestf.     (Lipsiae:  a.  Fori:)  1890.     (54  S.)     8.  M.  1.20. 

Bürcklein,    August:    Quellen    und  Chronologie   der  römisch -parthischen  Feld- 
züge .  .  .    1879  siehe  B.:  Dio  Cassius. 
Cavallin,  Christian:  Thucydides'  vittnesbörd  om  Themistocles'  politiska  brotts- 

lighet  I  135—136:  jeiut'örda  med  Herodotus,  VIII  75.  108  f.,  och  senare  författare: 

.  .  .  .Justinus.     1888—1889  siehe  B. :  Thucydides. 
Eichert,    Otto:    Vollständiges    Wörterbuch    zur    philippischen    Geschichte    des 

Justinus.     Hunimtr:  Hahn  1882.     (1  Bl.,  200  S.)    8.  M.  2.10. 

Eussner,    Adam:    Zu    Justinus    [XIV    4.    1—3].     In:    .Jahrbücher    für    classische 

Philologie  V2.1  (1883)  p.  176. 
Fränkel,  Arthur:  Die  Quellen  der  Alexanderhistoriker.    1883  siehe  A.:  Scriptores 

historiarum  Alexandri  M. 
Glueck,    Maximilianus:    De   Tyro    ab    Alexandro   Magno    oppugnata   et   capta   ... 

1886  siehe  A.:  Scriptores  historiarum  Alexandri  M. 
Harant,    Alexandre:    Variantes    tirees    d'un    manus&i-it    du    Justin    du    douzieme 

siecle.     In:  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  78—83. 
Heiberg,   Johan  Ludvig:   Om  nogle  nye   Fragmenter  af  et  Justinushaandskrift. 

In:  Nordisk  Tidskrift  for  filologi.     Ny  ra>kke  3  (1877-1878)  p.  275—278. 
Heraeus,  Wilhelm:  CoUigere  =  tollere.     1896  siehe:  Dictys. 
Kaerst,  Julius:  Forschungen  zur  Geschichte  Alexanders  des  Grossen.    1887  siehe 

A. :  Scriptores  historiarum  Alexandri  M. 
Köhler,    Rudolf:    Eine   Quellenkritik   zur   Geschichte  Alexanders   des  Grossen  in 

Diodor,  Curtius  und  Justin.     1879  siehe:  Diodorus  siculus. 
Köstlin,  Heinrich:  .Justin.  LXI  2.  1  f.     In:   Philologus  .50  (1891)  p.  57. 
Kraffert,  Hermann:   Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Manitius,  Max:  Einharts  Werke  und  ihr  Stil.     1882  siehe  C. :  Scriptores. 
Matzat,  Heinrich:  Römische  Chronologie.    1883.  1884  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Mohr,  3Ias:  Die  Quellen  des  plutarohischen  und  nepotischen  „Themistokles"  sowie 

der  entsprechenden  Abschnitte  .  .  .  des  Justin  (Lib.  II,  capp.  10—15)  untersucht. 

1879  siehe  B. :  Diodorus  siculus. 
Mueller,  Hermann  Johannes:  Justin.  XI  8.  6.     1881  siehe:  Anthologia  latina. 
V.  Paucker,  Carl:  Über  justinische  Syntax.    Ein  Beitrag  zur  historischen  Syntax 

der  lateinischen  Sprache.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  34 

(1883)  p.  321-341. 
Bemerkungen  über  den  Wörtergebrauch  in  des  Justinus  Epitoma  Trogi  Pompei 

Historiarum    Philippicarum.      In    des    Verf.    Übersicht    des    der    sogenannten 

silbernen   Latinität    eigenthümlichen   Wörterschatzes    (Berlin   1884)    p.   67 — 78  = 

Vorarbeiten  zur  lateinischen  Sprachgeschichte  2  (Berlin  1883)  p.  67—78. 
Petersdorff,  Rudolf:  Eine  neue  Hauptquelle  des  Q.  Curtius  Rufus  .  .  .  1884  siehe 

A. :  Scriptores  historiarum  Alexandri  M. 
Rühl,  Franz:  Zu  Justinus  [XI  11.  4J.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  119 

(1879)  p.  92. 

—  Justin  XII  2.  3.    1883  siehe  B. :  Appianus. 

—  Vier  Kapitel    des   .Justinus    [IV  1.   VI  1.    XLI  1.    XLIV  1].     In:    Jahrbücher    für 

classische  Philologie  133  (1886)  p.  365—368. 

—  Vermischte  Bemerkungen.     1888  siehe:  T.  Livius. 

Selige,  Julius:  Symbola  ad  historiam  librorum  sallustianorum  condendam  datur. 

I.   De    studiis    in    Sallustio    Crispo    a   Pompeio    Trogo   et   Justine   epitomatore 

coUocatis.     1882  siehe:  Sallustius. 
Smith,   Charles  Fors-ter:  A  study  of  Plutarch's  life  of  Artaxerxes  with  especial 

reference  to  the  sources.     1881  siehe  B. :  Plutarchus. 
Sonny,  Adolf:  De  Justini  Massiliensium  enarratione.     1887' siehe:  Avienus. 

—  Rhagae-Thara-Thabae.     1891  siehe:  Curtius  Rufus. 

Sern,   Josef:    Über  den  Gebrauch  der  Präpositionen  bei  M.  Junianus  Justinus. 

Progr.  des  Gymn.  Laihach:  (J.  v.  KMnmuyr  und  F.  Bnmherg)  1894.     (30  S.)    8. 
Sprenger,  Robert:  Zu  Justinus  [VI  6.  5.  XIX  2.  5.  XXXIX  3.  4].    In:  Jahrbücher 

für  classische  Philologe  127  (1883)  p.  175-176. 
Stangl,  Thomas:   Zu  Justinus  [II  9.  15.   XXXVII  3.  7].    In:   Philologus  47  (1889) 

p.  643. 

—  Justinus  43.  4.  8.     Ebenda  49  (1890)  p.  88. 

Steele,  Robert  Benson :  Chiasmus  in  .  .  .  Justinus.     1891  siehe:  Caesar. 
Ten  Cate  Fennema,  Henricus :  De  fide  et  auctoritate  Justini  in  rebus  parthicis 
enarrandis.    1882  siehe:  M.  TuUiiis  Cicero. 


M.  Junianus  Justinus  —  Dec.  Junius  Juvenalis.  479 

M.  Junianus  Just  in  vis. 

de -Vit,  Vineenzo:  Sopra  un  Codice  sconosciuto  del  secolo  XIV  contenente  il 
volgarizzamento  delle  Istorie  di  Giustino  da  alcuni  bibliografi  falssJinente 
attributo  a  Girolamo  Squarcialico ,  con  un  breve  saggio  tratto  dallo  stesso 
codice  (1849).  In  des  Verf.  Opere  varie  edite  e  inedite  7  (MiUuio  1883)  p.  249—272. 
Weil,  Henri:  Justin  VII  3.  4.  In:  Revue  de  philologie  2  (1878)  p.  175. 
Wentzel,  Hermann:  De  infinitivi  apud  Justinum  usu.  Dissert.  inaug.  rostoch. 
Birnlini:  .V.  Eüf/fr  1893.     (72  S.)    8.  M.  1.20. 

Ziehen,  Julius:  Fortuna  populi  romani  [Just.  30.  4.  16,  39.  5.  3].    In:  Rheinisches 
Museum  für  Philologie  50  (1895)  p.  643—644. 
Dec.  Junius  Juvenalis.     Satires  de  Juvenal  traduites  en  vers  fran<,'ais  par  A.  Constant 
Dubois.     (1852)  1878  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

Thirteen  satires  of  Juvenal  with  a  commentarv  by  John  Eyton  Bicker- 
steth  Mayor.  Fourth  edition  revised.  '2  vols.  London  and  Neio  Yorl' : 
Macminan  and  Co.  (185:3)  1886  [repr.  1889.  1893.  1901].    1888  [repr.  1900].  8. 

Sh.  21. 

Vol.    I.    188:3  [repr.  1889.  1893.  1901].     (LVI,  .525  S.)  10  sh.  6  d. 

,     II.     1883  [repr.  1900J.     (XX,  451  S.)  10  sh.  6  d. 

Sat.  2.  6.  9  are  omitted. 

Supplement   to  Mayor's    edition  of  Juvenal  vol.   1.     Being  the  introduction  and 

additional  notes  published  for  the  first  time  with  the  edition  of  1886.     Ihidem 

1886.     (P.  333—526).     8.  Sh.  5. 

The  satires  of  Juvenal  with  prolegomena  and  english  notes  bv  Thomas 
Hav  Sweet  Escott.  London:  Crosby  Lodcicood  (1868)  1878^  (XVIII, 
235^  S.)    8.  _  ...  _  Sh.  2. 

A.  Persii  Flacci  D.  Junii  Juvenalis  Sulpiciae  saturae  recognovit  Otto 
Jahn.  Post  Francisci  Buecheleri  iteratas  curas  editioneni  quartam 
curavit  Fridericus  Leo.  BeroUni:  Ainiä  Weidmannos  (1868.  1886.  1893) 
1910.    (XXIV,  304  S.)    8.  M.  3.40. 

D.  Junii  Juvenalis  satirae  with  a  literal  english  prose  translation  and 
notes  bv  John  Delaware  Lewis.  Second  edition,  revised.  2  vols. 
London:  Trübner  d'  Co.  (1873)  1882.    (XII,  229  S.;  392  S.)    8.        Sh.  12. 

D.  Junii  Juvenalis  saturae.  Erklärt  von  Andreas  Weidner.  Zweite 
umgearbeitete  Auflage.  Leipzig:  B.  G.  Teubner  (1873)  1889.  (XXXII, 
313  S.)    8.  _  M.  4.40. 

Juvenal  for  schools  edited  by  John  Eyton  Bickersteth  May  or.  London 
and  Cambridge:  Macmillan  and  Co.  1879  (repr.  1888).     8.  7  sh.  6  d. 

Parts.  I.  II  wert  never  published. 

Part  III.    Satires  X.  XI.    1879.    (1  Bl.,  161  S.)  Sh.  3. 

.,      IV.     Satires  XII— XVI.     1879.     (1  BL,  2o7  S.)  4  sh.  6  d. 

Decimi  Junii  Juvenalis  saturae  XIII.  The  satires  of  Juvenal.  Edited 
for  the  use  of  schools  with  notes,  introduction,  and  appendices  by 
Ernest  George  Hardy.  Second  edition.  London:  Macmillan  and.  Co. 
(1883)  1891  (repr.  1893.  1895.  1897.  1899.  1903.  1907).    (LXVIII,  337  S.)    8. 

Sh.  5. 

Satires  2.  6.  9  are  omitted. 
Lps  satires   de  Juvenal  traduites  en  vers  par  Paul  Ducos.    Accompagnees  du   texte 
latin  .  .  .    1887  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

D.  Junii  Juvenalis  saturae  XIII.  Thirteen  satires  of  Juvenal.  Edited 
with  introduction  and  notes  by  Charles  Henry  Fear son  and  Herbert 
Augustus  Strong.  Second  edition.  Oxford:  At  the  Clarendon  Pre.s'.s 
(1887)  1892.    8.  Sh.  9. 

Part  I.    Introduction,  Text,  etc.     (131  S.)    |    Part  II.    Notes.    (1  Bl.,  352  S.) 
Satires  2.  6.  9  are  omitted. 

The  satires  of  Juvenal  edited  by  Thomas  Bond  Lindsay.  Nev)  York. 
Cincinnnti.  Chicago:  American  Book  Company  (1890).  (XIII  S.,  3  S.  ung., 
226  S..  Abbildungen).    8.  $  1. 

Satii'es  2.  6.  9  are  omitted. 
D.  Junii  Juvenalis  saturarum   libri  V.     Mit    erklärenden  Anmerkungen 
von    Ludwig    Friedlaender.      2    Bände.      Leipsifj:    S.    Hirzel    1895. 
(1  Bl.,  612,  108*  S.)    8.  M.  14. 

D.  Juni  Juvenalis  saturae  recognitae  ab  Alfrede  Eduardo  Housman.  1905,  s.  Corpus 
poetarum  latinorum  (p.  20). 


480  Scriptores  latini.    D.    Dec.  Junius  Juvenalis. 


Dec.  Junius  Juvenalis. 

Juvenalis   et  Persii  fragmenta   bobiensia   edita  a  Georgio  Goetz.     Ind, 
schol.  aest.    Jenae:  [A.  Neuenhahn)  1884.    (S.  III— X).    4.  M.  —.70. 


Breve  saggio  di  alcune  satire  di  D.  Giunio  Giovenale  scelte,  commentate 
e  dedicate  alla  studiosa  gioventü  da  Giambattista  Faggi.  Cesena: 
Tip.  Nasionale  1879.     (79  S.)    8.  L.  1.50. 

Paleographie  des  classiques  latins  per  Emile  Chatelain.  [Juvenal  pl.  127—135].  1894— 
1900  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  2). 

Juvenal,  3.  Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 
Reinach.     1895  (I  1  p.  67). 

Anthologie  des  poetes  latins  .  .  .  par  Adolphe  Waltz.    (1896)  1908  siehe  C. :  Poetae  (p.  24). 


Two    [1.  2.J    satires    of    Juvenal    with    notes   by  Francis  Philip   Nash. 

Boston   anfl  New    York:   Honghton,    Mifflin   and   Co.   1892   [repr.   1894]. 

(XI,  128  S.)    8.  '  $  1.25. 

Juvenal:   Satires   L,   III.,   IV.     Edited   bv   Arthur  Hadrian   All  er  oft. 

London:  W.  B.  ülire  (1894).    (79  S.)    8.  8  sh.  6  d. 

Raoul  Lajoye.  Les  femnies  marioes.  Traduction  en  vers  fran^ais  de  la  VI«  satire  de 
Juvenal.     1892  siehe  unten  die  Übersetzimgen. 

D.  Junii  Juvenalis  satira  septima.  Texte  latin  publie  avec  un  commen- 
taire  critique,  explicatif  et  historique  par  Joseph  Antoine  Hild.  Baris: 
C.  Klinck-sieck  1890.    (2  Bl.,  X,  96  S.,  1  S.  ung.)    8._  _  _      Fr.  3. 

Juvenal.  Septieme  satire.  texte  ä  l'usage  des  candidats  ä  la  licence  et 
ä  l'agregation,  publie  d'apres  les  travaux  les  plus  recents  avec  une 
introduction,  des  arguments.  un  comnientaire  philologique  et  explicatif 
et  vm  appendice  critique  par  Isaac  üri.  Baris:  Garnier  freres  1890. 
(XXXVm,  49  S.)    8.  Fr.  —.75. 

Juvenal:  Satires  VIII..  X.,  XIII.  Edited,  with  introduction  and  notes, 
by  Arthur  Hadrian  Aller  oft  and  Annie  Forbes  Burnet.  London: 
If.  B.  Clive  &  Co.  (1891).    (92  S.)    8.  3  sh.  6  d. 


Des  Decimus  Junius  .Juvenalis  Satiren.  Im  Versmasse  des  Originals 
übersetzt  und  erläutert  von  Alexander  Berg.  10  Lieferungen.  Berlin- 
Schöneberg:  Lfingenseheidt's  Verl.  (1863).     8.  Je  M.  — .-50. 

Die   meisten  Lieferungen   erschienen    wiederholt   in    neuer  Rechtschreibung ,   doch 
sonst  unverändert,  in  neuen  Auflagen. 

D.  Junius  Juvenalis'  1.  und  3.  Satire  metrisch  übersetzt  und  erklärt 
von  Curt  Eehdantz.  Progr.  des  Realprogvmn.  Schönebeck  a.  E.  18S7. 
(33  S.)    4. 

Übersetzung  der  4.  Satire  von  Juvenal  von  Rudolf  Geib.  In:  Correspondenz-Blatt  fü- 
die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  29  (1882)  p.  29—34. 


Juvenal.  Satires :  a  literal  interlinear  translation,  with  the  life  of  Juvenal 
by  William  Gifford;  edited  by  Hiram  Corson.  [New  issue].  Phila- 
delphia: L)  McKay  (1868?  1896).    8.  $  1.50. 

D.  Junii  Juvenalis  satirae  with  a  literal  english  prose  translation  and  notes  by  John 
Delaware  Lewis.     (1873)  1882  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Thirteen  satires  of  Juvenal  translated  into  english  [prose] ,  after  the 
latin  text  of  J.  E.  B.  Mayor  hj  Herbert  Augustus  Streng  and 
Alexander  Leeper.    London:  Macmillan  and  Co.  1882.    (IV,  132  S.)    8. 

Satires  2.  6.  9  are  omitted.  ^  ^"-   "   ^• 

Thirteen  satires  of  Juvenal.  Translated  into  english  by  Alexander 
Leeper.  New  and  revised  edition.  London:  Macmillan  and  Co.  1892 
[repr.  1897.  1902].     8.  ...      3  sh.  6  d. 

The  sixteen  satires  of  Juvenal.  A  new  translation,  with  an  introduction, 
a  running  analysis.  and  brief  explanatorv  notes  bv  Samuel  Henrv 
Jeyes.     Oxford:  J^  Thornton  1885.    (206  S.)    8.  "'  3  sh.  6  d. 


Dec.  Junius  Juvenalis.  481 


Dec.  Junius  Juvenalis. 

The  satires  of  Juvenal,  Persius,  Sulpicia,  and  Lucilius,  litei-ally  translated 
into  english  prose.  With  notes  by  Lewis  Evans.  To  whicli  is  added 
the  metrical  version  of  Juvenal  and  Persius  bv  William  Gifford. 
Boston:  Little,  Broicn  &  Co.  Neiv  York:  Scribner  tf  Welford  (1852) 
1887.    _8.  _  ^  $  2. 

The  satires  of  Juvenal.  Literally  translated.  With  explanatorj^  notes. 
Bv  Thomas  James  Arnold  and  Roscoe  M  o  n  g  a n.  London :  J.  Cornish 
d'^Sons  (1888.  1892).    (122  S )    8.  _  Sh.  2. 

Juvenal.  Satires;  literally  translated  with  explanator^-  notes  bv  L, 
Evans;  with  an  introduction  bv  E.Brooks  jr.  Philadelphia:  J\fcKai/ 
(1896).     8.  ^ Cts.  50. 

Juvenal,   Persius,   Martial  and  CatuUus  .  .  .   by  Francis  William  Shaw.     1882  siehe: 

Catullus  (p.  219). 
Juvenal:  Satires  I. — VIII.     A  translation,  with  test  papers.     Bv  Arthur 

Hadrian  Allcroft.     London:   W.  B.  Clivc  (18U).    (52  S.)    8.    '2  sh.  6  d. 
Juvenal :   Satires  VIII. ,   X. — XIII.     A    translation   (with   test  papers  on 

satires  VIII,   X.,   XIII).     Bv  Arthur  Hadrian   Allcroft   and   Annie 

Forbes  Burnet.     London:   iV.  B.  Clive  cf-  Co.  (1891).    (40  S.)    8.     Sh.  2. 
Juvenal:    Satires  VIII.,  X. — XVI.     A   translation.     (With  test  papers  on 

satires   XI.,  XIII. ,   XIV).     By   Arthur  Hadrian  Allcroft   and  Annie 

Forbes  Burnet.     London:   W.  B.  Clire  (1897).    (58  S.)    S.        2  sh.  6  d. 
Light    readings    from  latin   poets.     By   a   graduate   of   King's   College, 

Cambridge.  IL  Juvenal,  sat.  X.   Cambridge:  Jones  di-  Piggot  1882.  (17  S.)  8. 


Les  satires  de  Juvenal,  traduites  en  vers  par  Jules  La  er  o ix.  Nouvelle 
edilion,  revue  et  corrigee.  Paris:  Hachette  et  Cie.  (1846)  1882.  (XI, 
419  S.)    8.  _  _  _  Fr.  3.50. 

Juvenal  et  Perse,  suivis  des  fragments  de  Lucilius,  de  Turnus  et  de 
Sulpicia.  Traduction  nouvelle,  publice  avec  les  imitations  fran^aises 
et  des  notices  par  Eugene  De spois.  4e  edition.  Paris:  Hachette  et  Cie. 
(1864)  1908.    (XXVIII,  339  S.)    8.  _  Fr.  3.50. 

Satires  de  Juvenal  traduites  en  vers  fran9ais  par  A.  Constant  Dubos. 
2e   edition.     Paris:  Sandoz  et  Fischbacher  (1852)  1878.    (XII,  431  S.)    8. 

Satires   de  Juvenal   traduites   en  vers   fran^ais  par  Antoine  Anquetil. 

Precedees  d'une,notice  par  Leon  Fontaine  et  suivies  d'un  commentaire 

et  d'un  index.    Edition  complete.    Paris:  Hachette  et  Cie.  1880.    (XLIV, 

^  515  S.)    8.       ^  Fr.  7.50. 

Satires  de  Juvenal  traduites  en  vers  fran^ais  par  Antoine  Anquetil 
precedees  d'une  notice  par  Leon  Fontaine  et  suivies  d'un  commentaire 
et  d'un  index.  Edition  expurgee.  Paris:  Hachette  et  Cie.  1880.  (XLIV, 
472  S.)  _  8.  _  Fr.  7.50. 

Oeuvres  inedites  de  Jacqvies  Benigne  Bossuet,  decouvertes  et  publiees 
sur  les  manuscrits  du  Cabinet  du  roi  et  des  bibliotheques  nationales, 
de  1' Arsenal,  etc.  par  Auguste  Louis  Menard.  2  vols.  Paris:  ¥.  Didot 
1881.  1883.      8.  Je  Fr.  10. 

I.  Le  Cours  royal  complet  sur  Juvönal.    (XLVIII,  491  S.,  1  ül.,  1  Portr.) 
II.  .Juvenal  en  vers.  —  Perse  en  prose  et  en  vers.  —  Piaton  —  Terence.  —  Xönophon. 

Lucrece ;  etc.     Instruction  ou  prince  pour  bien  regner.     (LXXXIII,  374  S.) 

Nachweislich  nicht  von  Bossuet. 

Les    satires    de  Juvenal   traduites    en   vers  par   Paul  Ducos.     Accom- 

pagnees  du   texte  latin  et  de  remarques  extraites  de  la  traduction  de 

Guillaume   de   Silvecane  (edition   de    1690).     Paris:  Perrin  tt  Cie.  1887. 

(543  S.)    8.  ^  _  Fr.  7.50. 

Les   satires   de  Juvenal  traduites   en   vers  fran9ais  par  P,  Aize.     Caen: 

Imprimeri';  H.  Delesques  1887.    (237  S,,  1  Bl.)    8. 
Juvenal.      Etüde    sur    Juvenal    avec    une    traduction    complete    en    vers 
fran^ais  et  des  notes  par  Guerin.    Paris:  L.  Cerf  1887.    (1  BL,  345  S., 
1  Bl.)  Fr.  7.50. 

Klussmann,  lühliotheea  scriptoruni  classicorum.    II,  31 


482  Scriptores  latiiii.    D.    Dec.  Junius  Jvivenalis. 


Dec.  Junius  Juvenalis. 

Vidalin.     Juvenal.     Satires  traduites  en  vers  frau9ais.    Moulim :  Ivipr. 
Crepin-Lebloufl  1888.     (142  S.)    8. 

Edition  conipltte.     (155  S.) 

Les   hypocrites,   satire   de  Juvenal  traduite   en  vers   fran^ais  par  J.  B. 

Marchet.     Precedee   d'une   etude   sur  Horace   et   Juvenal  par  Jule& 

Crestin.     Lyon:  Impr.  Duo  et  Demnison  1882.    (20  S.)    8. 
Le   Turbot,    quatrieme    satire    de   .Juvenal,   traduite   en  vers  par  J.   B. 

Marchet.     Liion:  Buc  tt  Ihmaii^on  1882.     (1-5  S.)    8.  Fr.  —.75. 

L'Exemple,   satire   de  .Juvenal.     Traduite   en  vers   par  J.  B.  Marchet. 

Lyon:  Lnpr.  Buc  et  Bemnison  1882.     (II,  20  S.)    8.  Fr.  1. 

Juvenal.     Satire  X  traduite  par  le  duc  de  Montausier  (Manuscrit  autographe,  biblio- 
theque  d'Arserialj.    In :  Oeuvres  inedites  de  J.-B.  Bossuet  2  (Paris  1883)  p.  LXI— LXXXIII. 

Raoul  Lajove.     Les  femmes   mariees.     Tradvxction  en  vers  fran^ais  de 
la  VI«  satire  de  Juvenal.     PariR  1892.     (98  S.)    8.  Fr.  2.50. 

Tire  ä  trois  cents  exeniplaires  num<>rot6s. 
Exotiques,   poesies   par   Jules   Loiseleur.     In:    Memoires   de   la   societe   d'agriculture, 
Sciences,   belles-lettres   et   arts   d'Ürleans   23   (1882)   p.   149-161.     Darin:   V.  Messaline. 
(Juvenal,  satire  VI,  vers  116  ä  132).     ip.  155). 


Le    satire    di    Giovenale    tradotte    in   italiano   da   Giuseppe   Giannuzi. 
Lecce:  Lazzaretti  1893.     8. 

Satira  XIII  di  Giovenale  trailotta  per  A.  Virgili.    In:  La  Kassegna  nazionale  XVIII  90 

(1896)  p.  4C6— 475.  

Juvenalis'  Satirer  pa  svenska  af  Erland  Lagerlöf.     Progr.  Högra  all- 
männa  läroverket  Malmö.     Liind  1894.    (1  Bl.,  LXIV  S.)    4. 

Ny  uppl.  med  titel: 

Juvenalis    satirer  Sedeskildringar   frun   Roms   kejsartid,    pfi  svenska   af 
Erland  Lagerlöf.    Lund:  Gleerupska  bokh.  1896.    (III,  262  S.)    8.     Kr.  2. 


Juvenal.  Satiras.  Traduccion  en  verso  per  Angel  Lasso  de  la  Vega.  ISSo  siehe  B.: 
Sophocles  (I  2  p.  307). 

Sätiras  de  Juvenal  y  Persio  traducidas  en  verso  castellano  por  Francisco 
Diaz  Carmona  y  Jose  M.  Vigil.  Madrid:  Est.  tip.  Sucesores  de 
Bivadeneyra.    Libr.  Hemando  y  C«  1892.    (LIII,  373  S.,  1  BL)    8. 

Pes.  3,  Ausl.  3.50. 

Abel,  Jenö:  A  Corvina  Juvenalis-codex6röl.    In:  Egj-etemes  philologiai  közlöny  11 

(1887)  p.  321—326. 
Allen,   Thomas  William,  and  Ovcen,   Sidney  George:  Juvenal,  IV  116.     In:  The 

classical  Review  8  (1894)  p.  16—17. 
Baehrens,  Emil:  Zu  ...  Juvenalis.     1887  siehe:  Ennius. 
Bagby,  Alfred:  Adverbs  in  Horace  and  Juvenal.     1891  siehe:  Horatius. 
Barillari,    Michele:    Studi  su  la  satira  latina.     1891  siehe  C:    Poetae  satirarum. 
Beck,  Jan  Wibertus:  Critische  beschouwingen.     1890  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

—  Allobrox,  ein  Spitzname  [Juv.  7.  214].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  7  (1892)  p.  273—274. 
Beer,    Rudolf:    De   nova   scholiorum   in  Juvenalem   recensione  instituenda.     In: 
Wiener  Studien  6  (1884)  p.  297-314.     7  (1885)  p.  311—324. 

—  Spicilegium  iuvenalianum.    Accedit  libri  pithoeani  simulacrum.    Lipsiue:  B.  (!. 

Teuhmr  1885.     (82  S.)     8.  M.  2.80. 

—  Der  codex  „Budensis"  des  Juvenal.    In:  Wiener  Studien  8  (1886)  p.  342—344. 
Beidame,    C. :    Scholies   inedites    de   Juvenal.     In:    Revue   de   philologie  6   (1882) 

p.  76-103.     Cf.  Ptna/,  T. 

Belletti,  Gian  Domenico:  Studi  suUe  satire  di  Decinio  Giunio  Giovenale.    A  spese 

deir  autore.     Ginom:  A.  MoiduMi  1884.     (VII,  130  S.,  1  Bl.)     8.  L.  2. 

I.  I  critici  di  Giovenale.    II.  La  prima  satira.    III.  Lo  letture  pubbliche  sotto 

rinipero.     IV.  II  IV  e  il  V  libro  delle  satire. 

Benech,  Raymond-Osmin  :  Estudios  sobre  los  cläsicos  latinos  aplicados  al  derecho 

civil  romano.     1878  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 
Benecke,  Otto:  Boileau  imitateur  d'Horaee  et  de  Juvönal.    1879  siehe:  Horatius. 
Bergmueller ,  Ludwig:   Quaestiones  iuvenalianae.     Dissert.  inaug.  Erlangae 
1886.   (63  S.)  8.   Auch  in:  Acta  seminarii  philologici  erlangensis  4  (1886)  p.  .39.5—455. 
I.  De  rhetorica  Juvenalis  disciplina.     II.  Symbolae  criticae  et  exegeticae. 


Dec.  Jvmius  Juvenalis.  483 


Dec.  Junius  Jvivenalis. 

Bernays,   Jacob:   Die  (Tottesfürchtigen   bei   Juvenal  [XIV  93.  lOlJ.     (1877).    In  des 

Verf.  Gesammelte  Abhandlungen  2  (B(rUn  1885)  p.  71—80. 
Bernocco,  Secondo:  Sopra  alcuni  passi  di  poeti  latini.    1881  siehe  C. :  Poetae. 
Bertrand,   Edouard:   .Juvenal.    In:   Annales   de  l'universite  de  Grenoble  7  (1895) 

p.  417—484. 
Birt,    Theodor:    Zwei   politische   Satiren    des   alten   Kom.     1888   siehe   C. :    Poetae 

satirarum. 
de  Block,  Raymond:  Note  sur  deux  passages  de -Juvenal  [I  läO.  V  48].    In:  Revue 

de  rinstruction  publique  en  Belgique  27  (1884)  p.  368—373. 
de  Block,  Vincent:   Etudos   sur   la   litterature  des  peuples  anclens  et  modernes. 

Bru.'-dhs:  F.  Hayiz  1889.     (IV,  504  S.)    8. 
Ch.  14.  Perse,  Juvenal.    Beaux  passages  de  Perse.    Beaux  passages  de  Juv6nal. 
(p.  205—219).    Ch.  16.  Vertus  morales  et  civiques  que  nous  apprend  l'anti- 
quite.     Le^ons  ä  tirer  de  Juvenal  (p.  258—261). 
Bob,    Nicolaus:    Zur    Kritik    und    Erklärung    der    Satiren    Juvenals.      Progr.    der 

Studienanstalt  Kaiserslautern  1889.     (35  S.)     8. 
Bodendorff,   Max:    Persius ,  Martialis,  Juvenalis  quo  modo  de  Graeeis  iudicent. 

Progr.  des  Friedrichs-Kolleg.  Königsberg  Pr.  1892.    (S.  3— 14  =  S.  41—54).    4. 
Boissier,  Gaston:    A  propos  d"un  vers  de  Juvenal  (VII 104).    In:  Revue  de  Philo- 
logie 3  (1379)  p.  14—15. 
Buecheler,   Franciscus:   Juven.  sat.  X  54  s.     1879  siehe  B.  :  Diogenes  sinopensis. 

—  Coniectanea  de  .  .  .  Juvenale  .  .  .    1880  siehe  C:  Poetae. 

—  Coniectanea.     ]8s!3  siehe  B.:  Clemens  alexandrinus. 

—  Coniectanea.     1884  siehe  A. :   I'oetae  epici. 

—  Eine  Verbesserung  Juvenals  [8.  148j.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  41 

(1886)  p.  634—638. 

—  Juven.  X  294.     1887  siehe  C. :  Collectiones  (p.  7). 

—  Juven.  14.  229,  2.  99,  10.  311,  6.  323.     1888  siehe:  Lucilius. 

—  Zur  Geschichte   der  Ueberlieferung.     In:   D.  Junii  Juvenalis  saturarum  libri  V. 

Mit  erklärenden  Anmerkungen   von  L.  Friedlaender  1   (Ltiiiziij  1895)  p.  113—119. 
Byvfater,  Ingram:  Juv.  sat.  VII  39.     188:!  siehe  B.:  Dio  Prusaensis. 
Christ,  Augustin  Theodor :  Über  die  Art  und  Tendenz  der  juvenalischen  Personeu- 

kritik.    Progr.  des  Gymn.  Land s krön  i.  Bö.  1881.    (Leipzirj:  0.  Foik).    (23  S.)    8. 

M.  -.75. 
Collignon,  Albert:  Rapprochements  entre  le  texte  de  Petrone  et  celui  de  Martial 

et  de  Juv6nal.     1892  siehe:  Petronius. 
Copie  de  Juvenal  Offerte  au  chancelier  Pierre  DorioUe.    In :  Bibliotheque  de  l'Ecole 

des  chartPS  45  (1884)  p.  702—703. 
Cornelissen,   Janus   Jacobus:   Ad   Juvenalem   [7.  214].     In:   JMnemosyne  17  (1889) 

p.  113—114.     Cf.  J.  W.  Beck. 
Crestin,  Jules:  Une  6tude  sur  Horace  et  Juvenal.    In  J.  B.  Marchets  Übersetzung 

von  Les  hypocrites  (siehe  oben  p.  482). 
Despois,  Eugene:  Juvenal.    In:  L'Instruction  publique  14  (Paris  1885)  p.  725 — 726. 
Dobree,  Peter  Paul:  In  Juvenalem.     1883  siehe  C. :  Collectiones. 
de  Dompierre  de  Chaufepie,  Henri  Jean:  De  titulo  J.  r.  n.  4312  ad  Juvenalem 

poetam    perperam    relato.      Specimen    liter.    inaug.    lugd.-bat.     Hagat    Comitis: 

M.  Xijhoff  1889.     (77  S.)     8. 

—  L'inscription   d'Aquinum   et  la   biographie   du  Juvenal.     Reponse   ä  J.-A.  Hild. 

In:  Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers  8  (1890)  p.  57—79.  J.-A.  Hild: 
Quelques  mots  de  reponse  p.  79 — 85. 

du  Mesnil,  Adolf:  Juv.  sat.  XIV  188.    1896  siehe  C. :  Collectiones. 

Dürr,  Julius:  Das  Leben  Juvenals.  Progr.  des  Gymn.  Ulm  1838.  (Leipzig:  (!.  FocK) 
1888.     (30  S.)    4.  M.  1.20. 

Earle,  J.:  On  Juvenal  Sat.  I.  155—157.  In:  Transactions  of  the  Oxford  Philo- 
logical  Society,  1887—1888  p.  6—9. 

Eskuche,  Gustav:  Juvenals  Versbau.  In:  D.  Junii  Juvenalis  saturarum  libri  V. 
Mit  erklärenden  Anmerkungen  von  L.  Friedlaender  1  {Leipzig  1895)  p.  57—80. 

Eusebio,  Federico:  „Spadone"  marito  (Juven.  I,  22).  In:  BoUettino  di  filologia 
classica  2  (189.5— 189Ü)  p.  19—21. 

Franckou,  Cornelis  Marinus:  Ad  Juvenalem.  In:  Mnemosyne  21  (1893)  p.  202 — 210. 
Les  lamentations  de  Matheolus  et  Juv.  III  11.3.  Juv.  VI  195  s.  VII  11.  VIII 
111.  112.  124.     VII  41.  15.  lo.  104. 

Friedlaender,  Ludwig:  Chronologie  des  Lebens  und  der  Satiren  Juvenals. 
In  des  Verf.  Darstellungen  aus  der  Sittengeschichte  Roms  3*^  (Leipzig  1890) 
p.  486—405.  In  der  8.  Aufl.  nicht  wieder  abgedruckt.  Teils  verkürzt,  teils  er- 
weitert in  des  Verf.  Ausgabe  des  Juvenal. 

31* 


434  Scriptores  latiiii.    D.    Dec.  Juuius  Juvenalis. 

Dec.  Junius  Juvenalis. 

Friedlaen  d  er ,  Ludwig:  lieber  die  Personennamen  beiJuvensil.  Ebenda  p.  495-499 

(dem  Inhalte   nach   schon   in   dem  Progr.  De   nominibus  personarum  in  Juven. 

sat.    Künigshirg  1872).    In  der  8.  Aufl.  nicht  wieder  abgedruckt.    Wenig  geändert 

in  des  Verf.  Ausgabe  des  Juvenal  1  {Ltipzig  189ö)  p.  99—106. 
—  Jahresbericht   über   die  Litteratur   des  .ruvenal   in   der  Zeit  von  1886 — 1891.     In: 

Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  XX 

(1892)  72  p.  189—217.     Siehe  auch  C. :  Poetae  satirarum. 
Juvenal    im    späten    Alterthum    und    Mittelalter.      In    des    Verf.    Ausgabe    des 

Juvenal  1  (Ldpziy  1895)  p.  80-92. 
Fröhner,  Wilhelm:  Juvenal  VIII  15^—16».   XII  211-214.   XIV  105— lOJ.  V  103— 104. 

VI  214-215.  VI  295—297.     1892  siehe  A. :  Poetae  epici. 
Gabotto,    Ferdinande:    Appunti  sulla  fortuna  di  alcuni  autori  romani  nel  medio 

evo.     1891  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  9). 
Gaste,   Armand:   Notes    critiques   suv  un  manuscrit  de  Juvenal  ayant  appartenii 

au  cardinal  de  Richelieu.    In:  Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  2 

(1880)   p.  274—286.     Auch  in:    Memoires   de   PAcademie   nationale   des   sciences, 

arts  et  belles-lettres  de  Caen  1880  p.  308—329. 
Gehlen,   Joannes:    De  Juvenale   Vergilii   imitatore.     Dissert.   inaug.   erlangensis. 

Gottingae  1886.     (44  S.)     8. 
Gent  her,   Ludwig:  Über  den  Gebrauch   der  Metaphern  bei  Juvenal.    Progr.  des 

Gymn.  Wittenberg  1878.     (30  S.)    4. 
Gercke,   Alfred:    Plinius  bei  .  .  .  Juvenal,  in  den  Juvenalscholien  .  .  .    1895  siehe 

B. :  Dio  Cassius. 
Glossae    iuvenalianae    (cod.    paris.    7730),    siehe:    Anonymi    grammatici   (Corpus 

glossariorum  latinoi-um  5  (1894)). 
Glossae  in  Jvivenalem  pillioeanae.     189a-  siehe  :  E.  Lommatzsch. 
Görres,  Franz:  Zur  Kritik  einiger  Quellenschriftsteller  der  römischen  Kaiserzeit. 

1882  siehe  C. :  Scriptores  historici. 
Goetz,   Georg:   Juvenalglossen.     In:    D.   Junii   Juvenalis   saturarum   libri  V.     Mit 

erklärenden  Anmeikungen  von  L.  Friedlaender  1  (Ldpzir;  1895)  p.  106—112. 
Gottlieb,  Theodor:  Wer  ist  der  im  cod.  Montepessulanus  125  genannte  Mathias? 

[M.  Widman  aus  Keninat].     In:  Eranos  Vindobonensis  {'Wien  1893)  i^.  145 — 152. 
Guerin:    Juvenal:    Etüde    sur   Juvenal,    avec    une    traduction   complete   en    vers 

fran(;ais  et  des  notes  par  Guerin.     1887  siehe  oben  die  Übersetzungen. 
Gylling,   Johan   Aug.:   De   argumenti   dispositione   in   satiris   I — VIII  Juvenalis. 

Commentatio  acad.  (inaug.)   Liiiulue:  Hj.  Mii/lir  ISSi.     illl  S.)    8.  Kr.  1. 
De  argumenti  dispositione  in  satiris  IX — XVI  Juvenalis.  Commentatio  academica 

Ihiihiii  1889.     (150  S.)    8.  Kr.  l.,50. 

Häberlin,   Carl:   Zu  Juvenalis  [12.  55].     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie 

139  (1889)  p.  3ü0. 
_  Juvenal  Sat.  XI  156.     In:  Philologus  50  (1891)  p.  506. 

Häckermann,  Adolf:  Juvenal.  sat.  III  297—301.   In:  Philologus  46  (1888)  p.  758—759. 
_  Zu  Juvenal  [V  146—148].     Ebenda  47  (1889)  p.  176—177. 

—  Zu  Juvenal  Sat.  VIII.     Ebenda  48  (1889)  p.  183-184. 
Halbertsn;  a,  Tjalling:  Ad  Juvenalem.     1896  siehe  A. :  Poetae. 

Hardy,  Einest  George:  Juv.  Sat.  VIII  247.    In:  The  classical  Review  7  (1893)  p.  23. 
Hartman,  Jacobus  Johannes:  De  versu  quodani  Juvenalis  [I  108].    In:  Mnemosyne 

21  (1893)  p.  330. 
Havet,  Louis:  Juvenalis  VII  100.     In:  Kevue  de  philologie  14  (1890)  p.  78. 
Heitzmann,    Blatthias:    De    substantivi    eique    attributi    apud   poetas    satiricos 

collocatione  particula  I.     1887  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 
Heraous,    Wilhelm:    Zu    Keils    Juvenal -Glossen.       In:    Archiv    für    lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  594—595.    Vgl.  EliaLattes:  Ergenna. 

Ebenda  10  (1898)  p.  186. 
Hild,    Joseph    Antoine:    Notes    pour    servir    ä    une    biographie    de    Juvenal.      In: 

Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers  1883  (1884)  p.  170—183.    1884  (1885) 

p.  14-34.  267—276.  322—335.     Wiederholt  u.  d.  Titel: 
Etudes  de  religion  et  de  litterature  anciennes.    II.  Juvenal.    Notice  biographi- 

que.     P«ra;  E.  Leronr  1884.     (60  S.)     8.  Fr.  2. 

—  L'inscription  d'Aquimim  et  la  biographie  de  Juvenal.    In:  Bulletin  de  la  Faculte 

des  Lettres  de  Poitiers  7  (1889)  p.  335—349. 

—  Juvenal,   satiie  VII.     Commentaire  explicatif  et   oritique.    Ebenda  p.  388—397. 

8  (1890)  p.  40—48.  126—136.     Cfr.  editionem  sat.  VII  (Paris  18Ü0). 

—  Juvenal   au   moyen  äge.     Ebenda  8  (1890)  p.  177-189.  215-228.     9  (1891)  p.  39-54. 

97—98.  106—122.  235  -  2.52. 

—  Jviv6nal,  satire  VIT.    Texte  latin  publie  avec  un  commentaire  critique  explicatif 

et  histörique.     Proface.     Ebenda  8  (1890)  p.  2r0-265.     Vide  supra. 
Hirschfeld,   Otto:  Juvpn.  4.  121.     1889  .siehe  C:  CoUectiones  (p.  9). 


Dec.  Junius  Juvenalis.  485 


Deo.  Junius  Jvivenalis. 

Hoehler,  Wilhelm,  siehe:  Scholia. 

Hoffmann,  Gustav:  Zu  Juvenalis  [3.  281].  In:  .Jahrbücher  iür  classische  Philo- 
logie 117  (1878)  p.  308. 

Hofius,  Karl:  Bemerkungen  zu  Juvenal.    Progr.  des  Gymn.  Wesel  1891.    (10  S.)    4. 

Hof  man,  Michael  Joseph :  Zur  Kritik  und  Erklärung  einiger  Satiren  des  Juvenal. 
Progr.  der  Studienanstalt  Amberg  1878.     (XXXII  S.)    8. 

—  Kritische   und   exesiotische  Bemerkungen   zu    den  Satiren  Juvenals.     Progr.  des 

Willielms-Gymn.  Slü  neben  1890.     (S.  3—38).     8. 
Hosius.   Carolus:    De  .Juvenalis   codicum  recensione  interpolata.     Dissert.  inaug. 
Bonnae  1888.     (1  BL,  31  S.)     8.     Wiederholt  in: 

—  Apparatus   criticus    ad  Juvenalem.     Collegit  et  excussit  C.  H.     Bonii/ie:  M.  Cohen 

ttßl.  188S.    (1  BL,  118  S.)     8.  M.  3. 

—  Symbola  ad  poetas  latinos.     1891  siehe  C. :  Poetae. 

Housman,   Alfred   Edward:    Juvenal   IX   130-131.   VII  -22.  XV  75.     1889  siehe  C: 

Poetae. 
Hübner,    Emil:   .Juvenal,   der   römische   Satiriker.     In:    Deutsche   Ii\indschau    67 

(1891)  p.  391—406. 
v.   Hügel,    Friedrich:    Notes   on    Professor   Mayor's  Juvenal.     In:    Proceedings  of 

the  Cambridge  Philological  Society.     Easter  term,  1883  p.  23—24. 
Huemer,  Johann:  Iter  austriacum  I.     1887  siehe  C. :  Poetae  (p.  22). 
Hutton,  M.:  Juvenal  XIV  281—283.     1885—1886  siehe  B.:  Demosthenes. 
Jattkowski,   Hermann:   De   sermone   in   A.   Persii  Flacei    et   D.  Junii  Juvenalis 

satiris  figurato.  Pars  prior.  Progr.  des  Gymn.  A  llenstein  18S6.  (XXIV  S.)  4. 
.Jessen,  Julius:  Witz  und  Humor  im  .Juvenal.  In:  Philologus  47  (1889)  p.  320 — ö27. 
In  varios  .  .  .  Juvenalis  .  .  .  locos,  siehe:  Fragnienta  bobiensia  e.\  recensione  Henrici 

Keilii.     1830.     (Anonymi  p.  108). 
de  Jonge,  Wolter:    Adnotationes   criticao   in    saturas   D.   Junii  Juvenalis.     Spec. 

lit.  inaug.  Groningae  1879.     (l  Bl.,  100  S.l     8. 
Joppolo,   Giovanni:   Le   citazioni    di  Giovonale   eavate    dall'    orthographia   e  con- 

frontate   coa   il   comento   a  Giovenale   contenuto   in   un    codice   del   secolo  XII. 

In  des  Verf.  La  orthographia  di  Giovanni  Tortelli  (Ciitiniin  1896)  p.  31—35. 
Keller,  Otto:  Eine  Subscription  bei  Juvenalis  [Cod.  lat.  9345  der  Pariser  National- 
bibliothek].    In:  Jahrbücher  für  classische  Pliilologie  131  (1885)  p.  576. 

—  Zu  .Juvenalis  [3.  21].     Ebenda  149  (1894)  p.  48. 

Kraffert,    Hermann:   Beiträge   zur   Kritik   und   Erklärung  lateinischer   Autoren. 

1883  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  10). 
Lafaye,  Georges:  Juvenal,   VIII  7.     In:  Revue  de  philologie  19  (1895)  p.  65—66. 
Lendrum,  W.  T. :  Juv.  VIII  192.     In:  The  classical  RevieV  4  (1890)  p.  229—230. 
Lommatzsch,  Ernst:  Quaestiones  iuvenalianae.    Dissert.  inaug.  bonnens.    Upsiae : 
Tijp.  B.  G.  Teuhiitvi  1895.     {ii  S.)    8.     Vollständig   in:    Jahrbücher  für  classische 
Philologie  22.  Suppl.  (1896)  p.  373—506.     Khauln  1896.  M.  4.40. 

I.    De    scholiis    codicis    pithoeani    interlinearibus.      II.    De    glossis    parisinis. 
Ilf.    De    lectionibus    variis.      IV.    Quae    ratio    intercedat    inter    p    et    glp. 
V.    De    ratione,    quae    sit    inter    p    et    Nicaei    quae    dicitur    recensionem. 
V.  (1)  De  Nicaeo.     Glossae  in  Juvenalem  pithoeanae. 
Mabley,  Arthur  Hüll:    Bibliography  of  Juvenal.     In:  The  Western  Reserve  Uni- 

versity  Bulletin  1  No.  2  (Odoher  1895)  p.  3—31. 
Madvig,   Joannes  Nicolaus:    De   locis  aliquot  Juvenalis  interpretandis  disputatio 
(1830).     In   des  Verf.    Opuscula   academica   [ff'iniiuic  1887)   p.  23—50.     Epimetrum 
de  Horatii  satirae  secundae  libri  primi  versu  25  p.  50—57. 

—  De  locis  aliquot  Juvenalis  explicandis  disputatio  altera  (1837).    Ebenda  p.  533—565. 

—  Tacitus.     Suetonius.    Juvenalis  [I,  144].    In  des  Verf.  Adversariorum  criticorum 

vol.  3  [Hamiidc  1884)  p.  222—250. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     188  i  siehe  C. :  Poetae. 

—  Juven.  4.  56  sqq.     18S9  siehe  C:  CoUectiones  (p.  11). 

Maguire,  Thomas:  Juvenal,  Sat.  I  110.     1879  siehe  B. :  M.  Aurelius  Antoninus. 

—  Juvenal.  I  157.   IV  112.  128.  V  155.  X  365—366.     1883  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 
Majchrowicz,  Franz:  De  Horatio  et  Juvenale  satirarum  auctoribus.    1882  siehe: 

Horatius. 
Manitius,  Max:    Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1891 

siehe  0. :  Poetae. 
Martha,  Constant :  Les  moralistes  sous  l'empire  roniain  .  .  .     1861—1900  siehe  A.: 

Scriptoros  philosophi. 
Maschka,   Giuseppe:   Osservazioni  sopra  alcuni  luoghi  delle  satire  di  Giovenale. 

Lettura   fatta   nella  Tornata  pubblica  dei  28.  Giugno  1887.     In:  Atti  dell'  acca- 

demia  degli  Agiati  di  Rovereto  5  (1887)  p.  98—122.    Identisch  mit: 

—  Osservazioni  sopra  alcuni  luoghi  delle  satire  di  Giovenale.    Progr.  dos  Gymn. 

Rovereto  1887.    (20  S.)    8. 


486  Sciiptores  latiiii.    D.    Dec.  Junius  Juvenalis. 

Dec.  Junius  Juvenalis. 

Mayor,  John  Eyton  Bickersteth:  Seneca  Epist.  121  §  4.  —  Ovid.  Met.  It  503.  504. 
—  In  piiris  naturalibus.  —  The  dwarf  Atlas  of  .Juvenal  VIII.  and  Robert 
Browning.  In :  Proceeding.s  of  tlie  Cambridge  Philological  Society.  Easter 
term,  1883  p.  14—17. 

—  Juvenal  XII  129 f.     Ebenda.     Michaelmas  term,  1883  p.  31. 

—  Note  on  Juvenal  XII  129.  130.     In:  The  Journal  ol  philology  12  (1883)  p.  269. 

—  Notes  on  Plin.  Ep.  I  5.  3  and  on  Juvenal  I  144-6.     Ebenda  13  (1885)  p.  230—232. 

—  Notes  on  Juvenal.     Ebenda  16  (1888)  p.  220—228. 

—  Notes  on  Juven.  sat.  XI  121-123.     In:  The  classical  Review  5  (1891)  p.  485. 

—  Notes  on  Juvenal  satire  VIII.  In:  The  Journal  of  philology  20  (1892)  p.  252— 293. 
Mayor.  Joseph  B. :  Juvenal  X  .54,  55.  In:  The  Journal  of  philology  8  (1879)  p.  272. 
Meinzer,   Ouilelmus :    De    genetivi  apud  Martialem  et  Juvenalom  usu  syntactico. 

Dissert.  inaug.  friburg.  Caroliruhae  1894.     (68  S.)    8. 
Merlet,   Gustave:   Etudes  litteraires  sur  les   grands   classi'iues  laUns  .  .  .   (1884) 

1908  siehe  C. :  Collectiones  (p.  11). 
Merry,  William  Walter:  Juvenal,  Sat.  XI 106.    In:  The  classical  Keview  2  (1888)  p.  85. 

—  Juvenal,  Sat.  VII  165.     Ebenda  9  (1895)  p.  29—30. 

Mispoulet,    Jean   Baptiste:    Le   turbot   (Juvenal,   Sat.  IV).     In:   Revue  de  Philo- 
logie 13  (1889)  p.  32-44. 
Moore,  Edward:  Dante  and  Juvenal.     1896  siehe  B.:  Aristoteles. 
Morlais,    Mathurin    Joseph    Marie:    Les    idees    philosophiques    et    religieuses    de 

Juvenal.     1896  siehe  C. :  Collectiones  (p.  11). 
Mosengel,  Georg:  Vindiciae  iuvenalianae.    Dissert.  inaug.  erlang.  Lipsiae  1887. 
(72  S.)    8. 
I.   De   vestigiis,    quae    habentur,    duplieis   recensionis  in  satiris  iuvenalianis. 
II.   De  syntaxi  casuum  iuvenaliana. 
Nagiiiewski,    Darius:    De    Juvenalis    vita    observationes.      Diss.    inaug.    dorpat. 

(DoTpiit:  lOiroii)  M.  l.     ( Riffu :  Joiick  u.  rotüiial/j)  1S8i.     M.  l'.5(>.     (VI,  66  S.)    8. 
Nash,   Francis  Philip:    Sur   un   passage  de  Juvenal  (Sat.  X  176—178).     In:    Revue 

de  Philologie  10  (1886)  p.  1.54-15j. 
Neissner,    lernst:    Horaz,    Persius,   Juvenal,    die  Hauptvertreter   der  römischen 

Satire.     1884  siehe  C:  Poetae  satirarum. 
Nencini,    Flaminio:    Osservazioni    critiche    ed    esegetiche    a    Persio,    Giovenale, 
Marziale.    [.-Vus :  Studi  italiani  di  tilologia  classica  4  (1896)  p.  £87-308].    Firtnzc 
Bniaiii  1895.     (21  S.)     8.  L-  1- 

Pers.   I  2—4.   22-23.   56-57.   61—62.   78.    127—128.     II   19.     III   8-9.     VI  37  sgg. 
Juv.  VI  3J3.  VIII  241.  X  54.  295.  XIV  17.  Mart.  V  82.  VII  47.  54.  92.  IX  47. 
5.  99.  XII  3.  1—4.  21. 
Neri,    Achille:    Intorno    ad    una    traduzione    di   Giovenale.     Aneddoto   letterario. 
In:  La  Bililioteca  delle  souole  italiane  1  1   (1889)  N.  11  p.  165— 16'3. 

—  Una  traduzione  di  Giovenale  sconosciuta.    In:  Giornale  storico  della  letteratura 

italiana  13  (1889)  p.  456-457. 

—  Intorno   ad   alcune   traduzioni   di  Giovenale.     In   des  Verf.  Studi  bibliografici  e 

letterarii  {lUiwva  1890)  p.  193—219. 
Nettleship,  Henry:  Life  and  poenis  of  .Juvenal.    In:  The  Journal  of  philology  16 

(1838)   p.   41—66.     Wiederholt   in   des  Verf.  Lectures   and  essays.     Second  series 

(Oxford  1895)  p.  117-144. 
Niessen,  Laurentius :    Quaestiones  iuvenalianae.     Dissert.  inaug.   Monasterii 

Guestf.  1889.     (1  Bl.,  42  S.)     8. 
Nisard,    Desirö:    Etudes    de    moeurs    et    de   critique   sur  les   poetes   latins   de   la 

decadence.     (1831)  18S8  siehe  C:  Poetae. 
Owen,    Sidney    George:    Notes    on    Juvenal.      In:    The    classical    Review    7    (1893) 

p.  400—403. 
I  160—161.     III  47.  IV  113—118.  VII  222.  VIII  4.  8.  VIII  1.59—161.  XI  106. 

—  siehe:  T.  W.  Allen. 

—  On  some  passages  of  Juvenal.     In:  Tlie  classical  Review  9  (1895)  p.  346—349. 

VII  175-177.    Vm   27.   103-110.   237-244.    X  90-94.    XI   117-119.    XII  48—51. 
XIII  208.    XIV  140—145.  152.  227—232. 
Packard,   William   A. :    Juvenal's   historical   ,iudgments.     In:    The   Presbyterian 

Review  1  (1880)  p.  34—56. 
Palm,   Gustav:    De  Juvenalis  satira   quinta  decima.     Dissert.   inaug.   halens.   et 

progr.  gymn.  Nordhausen  18?2.    (16  S.)    4. 
Palmer,  Arthur:  Juven.  VIII  237.     1887.  1888  siehe  B.:   Aesehylus. 

—  Juvenalia   [I  149,  2.  169.  647,  9.  130  sqq.    14.  210  sqq.]     In:   Hemiathena  8  (1893)  = 

No.  17  (1891)  p.  13—15. 
Pardini,   Angelo:  II  Giovenale  e   il  Giusti.     Comparazione  critica.     Progr.   del 
Liceo  Lucera  1879—1880.     Focjgia:  Tip.  Maria  Crintiiia  1881.     (17  S.)    8. 


Dec.  Junius  Juvenalis.  487 


Dec.  Junius  Juvenalis. 

Parinentier,  Jacques:  M.  Berthelot  et  Locke,  interpretes  de  Juvönal.    A  propos 

de   Mens   sana   in    corpore    sano.     In:    Bulletin    de    la   Facultö   des   Lettres   de 

Poitiers.     Annee  1888  (1889)  p.  381—383. 
Pearman,  William  Davies:  Juv.  XIII  197.     1884  siehe  B.:  Plato. 
Polstorff,    Heinrich:    De    versibus    aliquot    Juvenalis    male    susppctis.      Dissert. 

inaug.  rostoch.  Suerini  1882.     (1  Bl.,  36  S.)    8. 

—  In   Juvenalis   satiras   observationes   criticae.     Progr.    der   Donischule  Güstrow 

1896.     (20  S.)     4. 
<}uesada,  Eriiesto:  La  sociedad  romana  en  el  primer  siglo  de  nuestra  era.    Kstudio 

critico   sobre  Persio   y  Juvenal.     Bnenos  Aires:   Imprenta  de  M.  Bicdma  1878.     (XI, 

277  S.,  1  BL)    8. 
i'(£t)a/),  Z(u).uüar):  Sur  los  scolies  de  Juvenal.     In:  Eevue  de  philologie  7  (1833) 

p.  139.    Vgl.  C.  Beldamo. 
Kichards,  Herbert:  Juvenal  X  54.  XIV  24.    In:  The  classical  Review  2  (18S8)  p.  326. 

—  Juvenal  I  147—149.     Ebenda  6  (1892)  p.  124—125. 

Kiltweger,    Karl:     Die    Verbannung    Juvenals    und    die    Abfassungszeit    seiner 

siebenten    Satire.     Eine   litterarhistorische   Untersuchung.     Progr.    des   Gymn. 

Bochum.     Berlin  1886.     (33  S.)    4. 
Könsch,    Hermann:    Zu   Juvenalis   [3.  14,   6.  542].     In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  123  (1881)  p.  692— 69S.    Wiederholt  in  des  Verf.  Collectanea  philologa 

(BrcmfH  1891)  p.  249—254. 

—  Lexikalisches    aus    Leidener    lateinischen    Juvenalscholien    der    Karolingerzeit. 

In:    Romanische    Forschungen    2    (1886)   p.    302-313.     Wiederholt    in    des   Verf. 
Collectanea  philologa  (Bramn  1891)  p.  139-149. 

—  Ein    weiteres    Scholion    zu    Juvenalis    über    die    Speisenaufbewahrung    für    den 

Sabbat.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  131  (188.5)  p.  552.    Wiederholt 

in  des  Verf.  Collectanea  philologa  (Brenn n  1891)  p.  254. 
Bonca,   Umbertus:    De  D.  Junii  Juvenalis   satiris.     Runwc :   II.  Lotsclier  ä  sor.  1890. 

(58  S.)    8.  L.  2. 

Bühl,  Franz;  Zum  code.x  montepessulanui  dos  Juvenalis.     In:  Wissenschaftliche 

Monats-Blätter  7  (1879)  Nr.  9  p.  139—141. 
ftabbadini,  Remigio:  Uno  scoliasta  di  Giovenale  (Giovanni  Tortelli).    In:  Rivista 

Etnea  I  4  (1893)  p.  97-99. 
Sandford,  Philip:  Juv.  S.  II  78      In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  272. 
Schenkl,   Heinrich:    Handschriftliches   zu  Juvenal.     In:  Wiener  Studien  3  (1881) 

p.  313-314. 
Schmidt,  Victor:  De  tempore  satirae  Juvenalis  septimae  rite  constituendo  dispu- 

tatio.     Progr.  des  Gymn.  Bochnia.     Krakau  1894.     (25  S.)    8. 
Schönaich,  Gustav:  Quaestiones  iuvenalianae.    Dissert.  inaug.  Ha  li  s  Sr\.x.  1883. 

(39  S.)    8. 
I.    De    scholiorum    genere    deteriore.      II.    Xum    in   Juvenalis    satiris    duplex 
recensio  statuenda  sit.     III.  De  interpolatione  satirae  soxlae. 
Scholia   iuvenaliana  inedita.     CoUegit   Guilelraus   Hoehler.     I.   II.     Progr.    der 

Realschule  Kenzinsren  und  des  Realprog.  Ettenhoim  1889.  1890.    (Liipzig:  (1.  Focli). 

(15,  28  S.)    4.  ^  M.  1  u.  1.50. 

—  Die   Cornutus-Scholien   zu   Juvenals  VI.  Satire.     [Herausgegeben   vonj  Wilhelm 

Hoehler.     In :  Philologus  53  (1891)  P-  505— 534. 

—  Die  Cornutus-Scholien  zum  ersten  Buche  der  Satiren  Juvenals.    Herausgegeben 

von  Wilhelm  Hoehler.    [Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie.    23  Suppl. 
(1897)  p.  379—441].     Leipzig:  B.  G.  Tcnlmtr  189t>.     8.  _  M-  2.40. 

Schulz,  Guilelmus:  Quaestionum  iuvenalianaruni  capita  tria.  Dissert.  inaug. 
berol.  Lipsiae  1885.  (1  Bl.,  24  S.)  8.  Enthält  nur  Cap.  I.  De  lacunis.  Fort- 
setzung: 

—  Quaestiones  ivivenalianae.     In  :  Hermes  21  (1886)  p.  179—192. 

De  genere  quodam  versuum  insiticiorum  quos  ciedunt. 

—  Ad  scholia  iuvenaliana  adnotationes  criticae.     Ebenda  24  I1S89)  p.  481—497. 
Schwabe,  Ludwig:    Juvenal's  Geburtsjahr.     In:    Rheinisches  Museum  für  Philo- 
logie 40  11885)  p.  25—29. 

Schwartz,   Paul:    De   Juvenale   Horatii   imitatore.     Dissert.   inaug.   Halis    Sax. 

1882.     (36  S.)     8. 
SeehauH,  Adolf:  De  D.  Junii  Juvenalis  vita.    Dissert.  inaug.  Halle  1887.    (60  S.)    8. 
Mir  nur  aus  der  Anzeige  von  Ludwig  Friedländer  in  :  Berliner  philologische 
Wochenschrift  7  (1887)  Sp.  1049-1050  bekannt. 
Smit,  Antonie:  Annotatio  in  saturas  D.  Junii  Juvenalis.    Spec.  lit.  inaug.  rheno- 

traiectinum.     Dotecomiae :  Fr.  Misset  18?6.     (2  Bl.,  8'3  S.)     8. 
Speyer,  Jakob  Samuel:  Eine  schwierige  Juvenalstelle  (III  238).    In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  47  (1892)  p.  638—639. 
Spitzer,  Samuel:  Juvenal  Sat.  III  187—188.    1892  siehe  C:  Colloctiones  (p.  14). 


Scriptores  latini.    D.   Dec.  Junius  Juvenalis. 


Dec.  Junius  Juvenalis. 

stahl,    Johann   Mathias:    Zu   .Tuvenal   [VIII   194].     In:    Kheiniaches   Museum   für 

Philologie  48  (1893)  p.  157—160. 
Stampini,    Hector:    De    D.    Junii    Juvenalis    vita.     [Aus:    Rivista    di   filologia    e 

d'istruzione   classiea  9  (1881)  p.  417—480].     Aur/ustae  Tawitiorum:  H.  Loischer  1881. 

(68  S.)    8.  L.  •_'. 

—  De  Juvenalis  vita  controversia.    [Aus:  Rivista  di  filologia  e  d'istruzione  classiea 

12  (1884)  p.  196—211].     Ibidtm.    8.  L.  1. 

Stephan,   Christophorus:   De  pithoeanis  in  Juveualem  scholiis.    Dissert.  inaug. 
Bonnae  1882.     (1  Bl.,  73  S.)    8. 

—  Das  prosodische  Florilegium  der  S.  Gallener  Handschrift  nr.  870  und  seinWerth 

für  die  Juvenalkritik.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  40  (1885)  p.  263—282. 
Stephenson,    Henry  Major:    Difficiilties  in  Juvenal.    In:  The  classical  Review  1 
(18871  p.  L'43. 

—  Difficulties  in  Juvenal,  sat.  I.     Ebenda  4  (1890)  p.  229. 

Strack,  Christian:  De  Juvenalis  e.xilio.    Progr.  des  Gymn.  Fridericianum  Laubaeh. 

Frankfurt  a.  M.  1880.     (1  Bl.,  35  S.)    4. 
Streifinger,  Josef:   Der  Stil  des  Satirikers  .Juvenalis.    Progr.  des  neuen  Gymn. 

Regensburg  1892.    (48  S.)    8. 
Streng,    Herbert   Augustus:    The   exile   of  Juvenal.     In:   The   classical  Review  5 

(1891)  p.  279. 
Stumpf,  Philipp:  Juvenal  VII  112—114.    In:  Blätter  für  das  Bayerische  Gymnasial- 

und  Real-Schulwesen  16  (1880)  p.  446—449. 
Suster,  Guido:  Miscellanea  critica.     1891  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 
Sydow,  Hugo:  De  Juvenalis  arte  compositionis.    Dissert.  inaug.  H  al  is  Sax.  1890. 

(34  S.)    8. 
Teuf  fei,  Wilhelm   Sigmund:   Juvenalis.     1.    Verbannung   Juvenals.     2.    Juvenals 

Satiren.     3.  J.  als  Satiriker.    4.  Doppelrezension  der  Satiren  Juvenals  (1865.  65. 

66).    In  des  Verf.  Studien  und  Charakteristiken  zur  griechischen  und  römischen 

Litteraturgeschichte  2  (Idpii'j  1889)  p.  535—560. 
Thomas,  Paul:  Note  sur  Juvenal,  sat.  v.  116.    In:  Revue  de  l'instruction  publique 

en  Belgique  26  (1883)  p.  371—373. 

—  Note  sur  Juvenal  (Sat.  X  v,  84—85).    In :  Revue  de  philologie  8  (1884)  p.  108—109. 
Trillini,   Settimio:   Giovenale.     2.    edizione.     Fcrmo:   G.  Badar   1891.     (1C8  S.,   1  S. 

ungez.)    8.  L.  3. 

1.  La  satira  romana.    2.  Decimo  Giunio  Juvenale.    3.  La  satira  di  J.   4.  Clima 
storico.     5.    Autenticitä.     6.    La  VII   satira   e   l'imperatore  Traiano.     7.  La 
filosofia  et  la  politica.     8.  La  religione. 
von   Urlichs,   Ludwig:    „Zwei  Stellen  des  Juvenal"  [I  115.  116.  III  216  sqq.]     In: 
Verhandlungen   der  37.  Versammlung   deutscher  Philologen   und  Schulmänner 
in   Dessau   1884   {Uipzig   1885)   p.   231—232.     Vollständiger  in    des  Verf.   Beitrüge 
zur  Kunstgeschichte.    1885  siehe  B. :  Pausanias  periegeta. 
Vahlen,  Johannes:  Juvenal  und  Paris.    In:  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussischen 
Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1883.     II  p.  1175 — 1192. 

—  Quaestiones  iuvenalianae.    J.  1.  aest.  Berolini  1884.     (S.  3—30).    4.    Wiederholt 

in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  (Lipsiat  1907)  p.  223 — 253. 
Valmaggi,   Luigi:   Note   a   Giovenale    [I   19  sg.   I  22].     In:    Bollettino   di   filologia 
classiea  1  (1894—95)  p.  2.57—259. 

—  Note  a  Giovenale  [\^II,  41  sg.  53  sgg.  58.J     Ebenda  p.  280—231. 

Weidner,  Andreas:  Zu  Juvenalis  Satiren.    In:   Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 135  (1887)  p.  279—296. 

—  Emendationes  iuvenalianae.     Progr.  des  Gymn.  Dortmund  1887.    (S.  3—30).    4. 
Weise,    Richard:   Vindiciae   iuvenalianae.     Dissert.    inaug.    Halis    .Sax.     (Lipsiiu: 

G.  Fuck)  1834.     (69  S.)    8.  ''  M.  1. 

Weiss,  F.:   Gebrauch  der  Fragesätze  bei  Juvenal.    Progr.  des  Landes-Realgymn. 

Stockerau  1882.     (26  S.)     8. 
Weymari,  Carl:  Gibbus  [Juv.  X  294  f.]     In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie 

und  Grammatik  8  (1893)  p.  396. 
W   rz,  Hans:  Handschriftliches  zu  Juvenalis.     In:  Hermes  15  (1880)  p.  437 — 448. 
Wolff,  Moses:  De  usu  coniunctionum  apud  Juvenalem.    ,Spec.  litt,  inaug.    Ainstdac- 

daitti:  Bi,ificr  fratns  1888.     (1  BL,  II,  106  S.,  1  Bl.)     8. 
Zacher,  Konrad:  Zu  den  Juvenalscholien.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie 

45  (1890)  p.  524—540. 
Zingerle,  Anton:  Ueber  eine  Innsbrvicker  Juvenalhandschrift  mit  Scholien.    1687 

siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 

—  Scholia  in  Juv.  VI  616.    1887  siehe  ebenda. 


Juvencus  —  Decimus  Laberius.  489 

Jurencus.  C.  Vetfcii  Aquilini  Jvivenci  libri  evangeliorum  IUI.  Ad  fidem 
codicum  antiquissimorum  recognovit  Carolus  Marold.  Lipsiae:  B.G. 
Teubner  1886.    (XVII  S.,  1  S.  ung.,  119  S.)    8.  M.  1.80. 

Gai  Vetti  Aquilini  Juvenci  Evangeliorum  libri  quattuor,  Recensuit  .  .  . 
Johannes  Hu em er.    1891  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  24). 

La  „Historia  Evangelica"  di  C.  Vezio  Juvenco.    Saggio  di  una  edizione  critica  del  testo, 
con   prefazione   letteraria   di  Luigi  Corner.     Progr.  Lio.  1882—83.     Leccc:  Tip.  .Sdpionc 
Animiratir  1885.     (35  S.)    8. 
C.  V.  Aquilinus  -Juvencus.     Metrum  in  libriim  Judicum  edidit  Joannes  Baptista  Pitra. 
In:  Analecta  sacra  et  classica  spicilegio  solesmensi  parata  {Purisiis-Roniae  1888)  p.  181—202. 
Apospasmata  omissa  in  spicilegio  solesmensi.     Ebenda  p.  202—207. 
Carmina  e  poetis  christianis  exeerpta  .  .  .    Fase.  I.     1877  siehe  C. :  Poetae  christiani. 

Becker,   Carolus:   De   metris  in   Heptateuchum.     Dissert.   inaug.  Bonnae   1889. 

(46  S.)    8. 
Best,  Hermann:  De  Cypriani  quae  feruntur  metris  in  heptateuchum.     1892  siehe: 

Cyprianus  gallus. 
Hatfield,  James  Taft:  The  Libri  Evangeliorum  Quattuor  of  Juvencus.    [Abstract]. 
In;  The  Johns  Hopkins  University  Circulars  7  Nr.  64  (1888)  p.  44. 

—  A   studv   of  Juvencus.     Dissert.  inaug.  of  the  Johns  Hopkins  Univ.  Bonn  1890. 

(XII,  52  S.)    8. 
Huemer,  Johann:  Kritische  Beiträge  zur  historia  evangelica  des  Jvivencus.     In: 

"Wiener  Studien  2  (1880)  p.  81—112. 
Manitius,    Max:    Zu    Juvencus    und   Prudentius.     In:    Rheinisches   Museum    für 

Philologie  45  (1890)  p.  485—491. 
Marold,  Carl:  Althochdeutsche  Glossen  aus  Juvenalhandschriften.   In:   Germania. 

Vierteljahrsschrift  für  deutsche  Alterthumskunde  32  (1887)  p.  351—355.  508. 

—  Otfrids  Beziehungen  zu  den  biblischen  Dichtungen  des  Juvencus  .  .  .    1887  siehe: 

Arator. 

—  Ueber  das  Evangelienbuch   des  Juvencus   in  seinem  Verhältniss  zum  Bibeltest. 

In:  Zeitschrift  für  wissenschaftliche  Theologie  33  (1890)  p.  329—341. 
Mayor,   John   Eyton  Bickersteth:   The  latin  Heptateuch   attributed   to  Juvencus. 

In:    Proceedings    of  the    Cambridge   Philological    Society.     Michaelmas   term, 

1888  p.  14—16. 
Petschenig,    Michael:    Zur  Latinität  des  Juvencus.     In:    Archiv    für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  6  (1889)  p.  267—268. 
Khys,  John:  The  Juvencus  crj'ptogram.     In:  The  Academy  42  (1892)  p.  266. 
Stokes,  Whitley:  The  cr3'ptogram  in  the  Cambridge  Juvencus.    In:  The  Academy 

42  (1892)  p.  215.     Cf.  Rhys. 
Weyman,  Carl:  Kritisch-sprachliche  Analekten.    1894  siehe  C. :  Collectiones  (p.  16). 

—  Varia.    1896  siehe :  Damasus. 

AttlUS  Labeo.  Labeonis  Homerus  latinus,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum 
collegit  Aeniilius  Baehrens.     1886  (p.  21). 

Bergk,  Theodor:  Die  Epitome  Iliados  .  .  .  hat  Accius  verfasst,  und  ist  dasselbe 
Gedicht,  welches  Persius  in  der  ersten  Satire  verspottet.  (1859)  1886  siehe: 
Homerus  latinus. 

Cornelius  Labeo.  Fragmenta  Labeonis  [edidit]  Jacobus  3Iu  eilen  eisen.  1889 
siehe  unten  die  Erläuterungssehriften. 

Agahd,   Reinhold:    Quae  Varronis   R.  D.   librornm  I  XIV  XV  XVI   relliquiae  per 

Cornelii   Labeonis    scripta   ad   postoros   perHuxerint.     In   des  Verf.    M.   Terenti 

Varronis  antiquitatum  Rerum  divinarum  libri  I  cett.    (Lipaiae  1898)  p.  113-126. 

Kahl,   Wilhelm:    Cornelius    Labeo.      Ein    Beitrag    zur    spätrömischen    Litteratur- 

geschichte.     In:  Philologus  5.  Suppl.  5.  Heft  (1839)  p.  717—807. 
Muellenoisen,  Jacobus:  De  Cornelii  Labeonis  fragmentis,  studiis,  adsectatoribus. 
Dissert.  inaug.  Marl)urgi  Catt.     (Lipsiae:  G.  tocU)  1889.     (48  S.)    8.  M.  1. 

Decimus  Laberius.    Extraits  du  theätre  latin  .  .  .  par  Gerniain  Arnaud.    1896 

siehe  C. :  Poetae  scaenici. 
Poesia  latina.    Traduciones  en  verso   castellano  por   Juan  de   Arona.    1883  siehe  C. : 
Poetae  (p.  24). 

Bergk,    Theodor:    Laberius   bei  Charis.   p.   ilOO.   7  K,  (1870).     In   des  Verf.   Kleine 

philologische  Schriften  2  (Halle  a.  S.  1886)  p.  751. 
Hoff  mann,  Emanuel:   Der  Wettstreit  des  Laberius  und  Synis.     In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  39  (1881)  p.  471-476. 
Meyer,  Wilhelm:  Des  Lucas  Fruterius  Verbesserungen  zu  den  Fragmenta  poetarum 
veterum  latinorum.    1878  siehe  C. :  Poetae. 


490  Scriptores  latiiii.    D.    Lactantiu?. 


Lactautius.  L.  Caeli  Firmiani  Lactanti  opera  omnia.  Accedunt  carmina 
eius  quae  feruutur  et  L.  Caecilii  qui  inscriptus  est  de  mortibus  perse- 
cutorum  liber.  Eecensuerunt  Samuel  Brandt  et  Georgins  Laub- 
manu.    1890.  1893.  1897  siehe  C:  Corpus  ecclesiastici  (Corpus  19.  1,  27). 

Lactantii   De   ave   phoenice.     Kecensuit   Alexander   Kiese.     1870.   -VJ06    in:    Anthologia 

latina  I  2  {U'iisiuf  1906)  nr.  485». 
Lactantii    de   ave   Phoenice   rocensuit   Alexander   Riese   in  L.  Jeepi   editione  Claudiani 

carminum  2  (Lipsiae  1879)  p.  209—218. 
[Lactantii]   Carmen  de   ave  Phoenice.    Kecensuit  Aeniilius  Baehren  s  in :   Poetae  latini 

minores  3  (Lipsüic  1881)  p.  247-2G2. 
La  Fenice  di  Lattanzio  Firmiano  tradotta  da  Paolo  Zacchia  con  il  testo  latino  a  fronte 

per  cura  di  Angiolo  Filippi.     1885  siehe  unten  die  Übersetz.ungen. 
L.  Caeli  Firmiani  Lactanti  de  ave  Phoenice  carmen  [editur  et]  in  sermonem  germanicum 

transfortur  et  enarratur  ab  Antonio  Knappitsch.    1896  siehe  unten  die  Erläuterungs- 

schriften. 

L.  Caecilii  Firmiani  Lactantii  Divinarum  institutionvmi  liber  Y  (De 
iustitia).  Edidit  Joannes  T  a  m  i  e  1 1  i  u  s.  AugHstae  Taur. :  Ex  off.  salesimvi 
1889.    (90  S.)    8.  L.  —.50. 

Lactantius.  De  mortibus  persecutorum  cum  adnotationibus  Joannis 
Tamiettii.     Torino:  T.  sakmtna  1886.    {8S  S.)     8.  L.  —.60. 

L.  Caecilii  qui  inscriptus  est  de  mortibus  persecutorvmi  liber  vulffo 
Lactantio  tributus  recensuerunt  Samuel  Brandt  et  Georgius  Laub- 
mann.     1897  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpvis  '27). 

Lucii  Coelii  Firmiani  Lactantii  liber  de  mortibus  persecutorum.  Edition 
classique  ä  l'usage  des  eleves  de  cin(iuieme  avec  des  sommaires  et  des 
notes  historiques,  geographiques  et  grammaticales  par  L.  Guepra  tte. 
Cinquieme  edition  revue  avec  soin.  l'aris:  V"  Ji.  Bdin  <('•  (IIa  (1851. 
1888,1.    (91  S.)    8.  Fr.  1. 

L.  Coelii  Firmiani  Lactantii  liber  de  mortibus  persecutorum.  Edition 
classique.  Texte  revu  sur  le  manuscrit  unique  conserve  ä  la  Bibliotheque 
imperiale  avec  notice  et  notes  en  fran9ais  par  Frederic  Dübner. 
Faris:  y.  Lecoffrc  (1868.  1879).    (VIII,  SO  S.)    8.  Fr.  —.75. 

Morceaux   clioisis    des  Peres   de   l'eglise   latine  .  ..  par  Jean  Felix  Nourrisson.     (1874) 

18S9  siehe  0. :  Scriptores  ecclesiastici  (p.  59). 
Carmina  e  poetis  christianis  excerpta  .  .  .    Fase.  I.    1877  siehe  C:  Poetae  christiani. 


L.  Caeli  Firmiani  Lactanti  de  ave  Phoenice  carmen  in  sermonem  germanicum  trans- 
fertur  et  enarratur  ab  Antonio  Knappitsch.  1896  siehe  unten  die  Erläuterungs- 
schi'iften. 


Lactantius.    [Translated  by  William  Fletcher].    In:  The  Ante-Nicene  Fathers  7  {Xeir 

iork  188S)  p.  1—328. 

Cy  est  la  traduction  du  triste  uers  latin  compose  par  Lactance  Firmian  [De  passione 
domini]  introduisant  nostre  seigneur  Jesuchrist  parlant  en  croix,  commenceant  Quis- 
quis  ades,  &  par  Ferr^'  Julyot.  In  des  Verf.  Les  elögies  de  la  belle  fille  cott.  (1557; 
Furis  1883)  p.  65—70. 

La  Fenice  di  Lattanzio  Firmiano  tradotto  da  Paolo  Zacchia  [Roma 
1608]  con  il  testo  latino  a  fronte  per  cura  di  Angiolo  Filippi.  Firenze: 
Tip.  delV  arte  delln  stnwpa  1885.     (49  S.,  2  Bl.)    8. 

Edizione  di  soll  cento  esemplari. 

Agahd,  Keinhold:  Quae  per  auctorem  quendam  Christianum  e  Varronis  R.  D. 
libris  permanaverintinTertulliani  ad  nat.  libros  et  eiusdem  librum  Apologeticum, 
Minucii  üctavium ,  Lactantii  Inst.  Div.  librum  I.  In  des  Verf.  M.  Terenti 
Varronis  antiquitatum  Rerum  divinarum  libri  I  cett.  (l.ips/'iie  1898)  p.  40—71. 

Antoniades,    Chrysanthos:    Kaiser  Licinius.     1884  siehe  A. :  Scriptores  historici. 

Atzberger,  Leonhard:  Die  Darlegung  und  Erklärung  der  geoffenbarten  Escha- 
tologie  durch  Lactantius.  In  des  Verf.  Geschichte  der  christlichen  Eschatologio 
innerhalb  der  vornicänischen  Zeit  (Frtihtm/  Br.  1896)  p.  583-611. 

Bang,  Anton  Christian:  Laetants  og  Sibyllinerne.    1882  siehe  B. :  Oracula. 


Lactantius.  491 


Lacrantius. 

Bei  sei-,  Johannes:  Grammatisch-kritische  Erklärung  von  Laktantius  de  mortibus 
perseciitorum  cap.34:  Toleranzedikt  des  Galorius.  Progr.  desGymn.  Ell  wangen 

1889.  (S.  7—39).     4. 

—  Zur  diokletianischen  Christenverfolgung.    Progr.  acail.  Tübingen  1891.  (107  S.)  4. 

—  Über   den  Verfasser   des  Buches   de   mortibus   persecutorum.     In:   Theologische 

Quartalschrift  74  (1892)  p.  246-293.  439—464. 
Brandt,  Samuel:  Der  St.  Galler  Palimpsest  der  Diuinae  institutiones  des  Lactan- 
tius.    [Aus:    Sitzungsberichte   der  philosophisch- historischen  Olasse   der  kais. 
Akademie   der  Wissenschaften  108  (1885)   p.  231—338,   1  Taf.J.     Wien:  (C.  OfroM's 
Sohn).     (110  S.)     8.  M.  2. 

—  Ueber   die  dualistischen  Zusätze   und  die  Kaiseranreden  bei  Lactantius.     Nebst 

einer  Untersuchung  über  das  Leben  des  Lactantius  und  die  Entstehungs- 
verhältnisse seiner  Prosasehriften.  [A<is:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  118  (1889).  66  S. 
119   (1889).      70    S.      120    (Jahrg.    18^9,    Jahrz.    1890).     42   S.]      Wim:   (F.   Ttwpaly) 

1890.  8.  M.  5.10. 

—  Lactantius   und   Lucretius.     In :   Jahrbücher   für  classische  Philologie  143   (1891) 

p.  225—2.59.     P.  252 — 259:  E.xcurs  über  Lact,  de  opiticio  dei  8.  9  ff. 

—  Über   das   in  dem  patristischen  Excerptencodex  F.  60  sup.  der  Ambrosiana  ent- 

haltene Fragment  des  Lactantius  de  motibus  animi.  Progr.  des  Gymn.  Heidel- 
berg.    Leipzig  1891.     (16  S.)    4. 

—  Ueber   das  Lactanz   zugeschriebene  Gedicht  De   passione  Domini.     In:  Commen- 

tationes  woelfflinianae  (Lipsiac  1891)  p.  77 — 84. 

—  Ueber  die  Quellen  von  Lactanz'  Schrift  De  opiflcio  dei.     In:  Wiener  Studien  13 

(1891)  p.  2.55—292. 

—  Ueber   die  Entstehungsverhältnisse   der  Prosaschriften   des  Lactantius   und  des 

Buches  De  mortibus  persecutorum.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
historischen Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  125  (Jahrg.  1891, 
Jahrz.  1892)].     Wien:  (F.  Tempshj)  1892.     (138  S.)    8.  M.  2.60. 

—  Zu    den   präpositionalen    Beschreibungen    des   Genetivus   comparationis   (Archiv 

VII  126)  [Lact.  inst.  I  13.  11].  In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und 
Grammatik  7  (1892)  p.  59.5— .596. 

—  Zum  Phoenix   des  Lactantius.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  47  (1892) 

p.  390—403. 

—  Zu  Lactantius  [Inst.  III  17.  2].    In:  Jahrl>ücher  für  classische  Philologie  145  (1892) 

p.  f63. 

—  Über   den  Verfasser   des   Buches   de   mortibus   persecutorum.     Ebenda  147  (1893) 

p.  121—138.  203-223. 

—  Adnotatiunculae  lactantianae.     In:  Studi  storici  3  (1894)  p.  65—70. 

—  De  Lactantii   apud  Prudentium   vestigiis.     In:   Festschrift  zur  Einweihung   des 

Gymn.  Heidelberg  (Leiji-ig  1894)  p.  5 — 14. 

—  Ad  Ciceronis  de  republica  libros  adnotationes.     1896  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

—  Oculis  contrectare  [Lact,  de  opif.  dei  1.  15].     In:  Arcliiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  10  (1898)  p.  15. 
Bus  seil,  Frederick  William:  The  purpose  of  the  world-procoss  and  the  problem 

of  evil  as  explained  in  the  Clomentine  and  Lactantian  writings  in  a  System  of 

subordinate  dualism.     1896  siehe  B. :  Clemens  Romanus. 
Crivellucci,  Amedeo:  Ad  Lact.  Inst.  IV  27  et  Pseudo-Lact.  de  mort.  persec.  10. 

In:  Studi  storici  2  (1893)  p.  45-48. 

—  II   Falso-Lattanzio    ed   Eusebio    nel   racconto   della   guerra    dei   312   dispendono 

da  Kumenio  e  da  Nazario?     Ebenda  p.  371—388. 
Curi   Colvanni,   Antonio   Giusejipe:   L'origine    fermana   di  Lattanzio  accettata  e 

disdetta   da  Pilippo  Raffaelü:   a   i^roposito   della   sua  relazione  su  la  biblioteca 

comunale  di  Permo.     Firmo:   Tip.  Ptirrnsiif:si  1890.     (12  S.)     8. 
D  e  e  h  e  n  t ,  Hermann :  Ueber  die  Echtheit  des  Phönix  von  Lactantius.  In  :  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  :35  (1880)  p.  39—55. 
Ellis,  Robinson:   Lact.  inst.  111,  de  morte  persec.  XXI.    1885  siehe  B.:  Aeschylus. 
Ferrini,  Contardo:  Le  cognizioni  giuridiche  di  Lattanzio  .  .  .  1894  siehe:  Arnobius. 

—  Die  juristischen  Kenntnisse  des  .  .  .  Lactantius.     1894  siehe  ebenda. 
Freppel,  Charles  Emile:  Commodien,  Arnobe,  Lactance  .  .  .   1893  siehe:  Arnobius. 
Fröhner,  Wilhelm:  De  ave  Phoenico  99.     1892  siehe  A. :  Poetae  epici. 
Frotscher,  Paul  Gotthold:  Des  Apologeten  Lactantius  Verhältniss  zur  griechischen 

Philosophie.     1895  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Gemoll,  Wilhelm:   Kritische  Bemerkungen   zu   lateinischen  Schriftstellern.     1890 

siehe  C;  Collectiones  (p.  9). 
Goetz,    Georg:    Lactantius    und    die    Räthsel    des    Symphosius.      In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  41  (1886)  p.  318—819. 


492  Scriptores  latiiii.    D.    Lactantius  —  Laevius. 


Lactantius. 

Groscurth,    Adolfiis:    De   auctore   libri   qui  est  Lucii  Caecilii  Ad  Donatum  Con- 

fessorem  De  Mortibus  Persecutorum  dissert.  philolog.    Berlin  1892.    (27  S.)    8. 
Harnack,  Adolf:  Die  Altercatio  (resp.  die  Grundschrift  derselben)  in  ihrem  Ver- 

hältniss  zu  Lactantius'  Institutiones  .  .  .    1883  siehe:  Euagrius. 
Heinig,    Max   Eugen:    Die   Ethik   des   Lactantius.      Inaug. -Dissert.   von   Leipzig. 

Grimma  1887.     (90  S.)    8. 
Knappitsch,    Antonius:    De   L.   Caeli  Firmiani  Lactanti   „ave  Phoenice".     Progr. 

des  Fürstbischöflichen  Gymn.  am  Seckauer  Diöcesan-Knabenseminar  Carolinum- 

Augustineum.     Graz  1896.     (S.  3— ;39).     8. 
Lasswitz,    Kurd:    Geschichte   der  Atomistik.     1890   sielie  A.:    Scriptores   rerum 

naturaliuin. 
Limberg,  Heinrich:   Quo  iure  Lactantius  appelletur  Cicero  christianus.    Dissert. 

inaug.    Monasterii  Guestf.  1896.     (1  Bl.,  40  S.)     8. 
Lobe,    Rudolf:    In    scriptorein    carniinis    de    Phoenice ,    quod    L.    Caelii    Firmiani 

Lactantii    esse    creditur,    observationes.     In:    Jahrbücher   für    protestantische 

Theologie  18  (1892)  p.  34—65. 
Loesche,  Georg:  Celsus,  Hierokles  u.  der  Anonymus  bei  Lactanz.    1883  siehe  B. : 

C'elsus. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C. :  Poetae. 
Mancini,  Augusto:  Quaestiones  lactantianae.    In:  Studi  storici  2  (1893)  p.  444— 464. 

—  Controversia  lactantiana.     Ebenda  3  (1894)  p.  363 — 368. 

—  La  storia  ecclesiastica  di  Eusebio  e  il  De  Mortibus   Persecutorum.    1896.  1897 

siehe  B. :  Eusebius  (Pamph.). 

—  De  Varrone  Lactantii  auctore.     1896  siehe:  M.  Terentius  Varro. 

Marbach,  Friedrich:  Die  Psychologie  des  Firniianus  Lactantius.  Ein  Beitrag 
zur  Geschichte  der  Psychologie.  Inaug. -Dissert.  von  Jena.  B<ilU  a.  S.:  Pfeffer 
u.  (Jena:  Dahü)  1889.     (1  Bl.,  80  S.)     8.  M.  1.50  bez'.  1. 

Martens,  Ludwig:  Das  dualistische  System  des  Lactanz.  Religionsphilosophische 
Studie.  In:  Der  Beweis  des  Glaubens  N.  F.  9  (D.  g.  R.  24)  1888  p.  14—25.  48—70. 
114—119.  138—153.  181—193. 

Meyer,  Peter:  Quaestionum  lactantianarum  particula  prima.    Progr.  des  Progymn. 
Jülich  1878.     (8  S.)    4. 
I.  Quo  tempore  institutionum  divinarum  libri  sint  conscripti.    II.  Nura  liber 
de  mortibus  persecutorum  a  Lactantio  scriptus  esse  possit. 

Nemethy,  Geyza:  Ad  Lactantii  Div.  Instit.  1.  I  c.  11.  In:  Egy^etemes  philologiai 
közlöny  12  (1883)  p.  534—535. 

—  Addenda  reliquiis  Euhemeri.     1893  siehe  B. :  Euhemerus. 

Omont,  Henri:  Restauration  d'un  manuscrit  de  Lactance  au  XII"  siecle.  In: 
Bibliotheque  de  l'Ecole  des  chartes  45  (1884)  p.  563-561. 

Ribbeck,   Otto:  Varia.     1890  siehe  C:  Poetae. 

Thamin,  Raymond:  Saint  Ambroise  et  la  morale  chretienne  au  IV«  siecle  .  .  . 
1895  siehe :  Ambrosius. 

Unger,  Geoig  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  sielie  C. :  CoUectiones  (p.  15). 

Wehner,  Carl.  In  welchen  Punkten  zeigen  sich  bei  Lactantius  —  de  morte  perse- 
cutorum —  die  durch  den  lokalen  Standort  des  Verfassers  bedingten  Vorzüge 
in  den  Berichten  über  die  letzten  drei  Regierungsjahre  Diocletians?  Progr. 
des  Realgymn.  Saalfeld  1885.     (18  S.)    4.     ^ 

Weyman,  Carl:  Zum  Phoenix  des  Lactantius.  In:  Rheinisches  Museum  für 
Philologie  47  (1892)  p.  640. 

—  Kritisch-sprachliche  Analekten.     1894  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 

Lactantius  Placidus.  Lactantii  Placidi  qui  dicitur  commentarios  in  Statu 
Thebaida  et  conimentarium  in  Achilleida  recensuit  Ricardus  Jahnke.  1898  siehe: 
P.  Papinius  Statins. 

Lactantii  Placidi  in  Statu  Thebaidos  lib.  III  1 — o2'J  comraentarii  ad  fidem 
codicum  recensiti  (a  Philippe  Kohlmann).  Progr.  des  Gymn.  Emden 
1887.    (S.  3—19).     4. 

Drexler,  Wilhelm:   Lactantius   Placidus   zu   .Stat.    Theb.    I   716  If.     1892   siehe  C: 

CoUectiones  (p.  7). 
Ellis,  Robinson:  Lactant.  on  Stat.  Theb.  VI  322.     1891  siehe  B. :  Aeschylus. 

C.  LaellUS  Sapiens,  s.  Oratorum  romanorum  reliq'.iiae  recensuit  Jacobus 
Cor  lese.    1892  (p.  17). 

Laevius,  s.  Pragmenta  poetarum  romanorum  collecit  Aemilius  Baehrens.  1886 
(p.  21). 

Buecheler,  Franz:  Laevius  ap.  Caes.  Bass.  GIK.  VI  p.  261.  -6.  262.  17.  1886  siehe 
B.:  Aeschylus. 


Laevius  —  Leges  (Lex  Acilia).  493 

Laevius. 

Düntzer,  Heinrich:   Nachträgliches  zu  Mattius,  Laevius  und  Livius.    In:   Philo- 

logus  48  (1889)  p.  755—756. 
Häberlin,  Carl:  Laeviana.     In:  Philologus  4i)  (1888)  p.  87—97. 

Havet,  Louis:  Laevius  ap.  Charis.  28S  Keil.    In:  Revue  de  philologie  8  (1884)  p.  150. 
—  Laeviana.     Ebenda  15  (1891)  p.  6—13. 
Loewe,    Gustav:    Zu    Laevius    [frg.    19   in   Muelleri   Catullo]   (1876).     In   des   Verf. 

Glossae  nominum  (Lipsiae  1884)  p.  243. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C:  Poetae. 
Menozzi,  Eleuterio:  Sui  framnienti  degli  „Erotopaegnia'-  di  Laevius.    In:Kivista 

di  filologia  e  d'istruzione  classioa  23  (1895)  p.  182—197. 
Meyer,    Wilhelm:    Des    Lucas    Eruterius    Verbesserungen    zu    Livius    Andronicus 

(Laevius).     1878  siehe  C:  Poetae. 

Aelius  Lampridius.  Ausgabe  von  Hermann  Peter  (1865)  1884  und  spanische 
L^bersetzung  von  Francisco  Navarro  y  Calvo.  1889.  189()  siehe  C. :  Scriptores 
historiae  augustae.     Auch  die  Erläuterungsschriften  dort  sind  einzusehen. 

Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Analekten.     1884  siehe  C. :  Collectiones  (p.  8). 
Görres,   Franz:   Lamprid.  Commod.  c.  14.     1884  siehe  B. :    Clemens  Alexandrinus. 
Mowat,   Robert:   Lampride,   Anton.  Heliogabal.  XV.     In:   Revue  de  philologie  10 

(1886)  p.  82. 
Peter,  Hermann:  Zu  den  scriptores  historiae  Augustae.    1884  siehe  C:  Scriptores 

historiae  augustae. 
P  o  e  t  s  c  h ,  Leopold  :  Beiträge  zur  Kritik  der  Kaiserbiographen  Cassius  Dio,  Herodian 

und  Aelius  Lampridius  .  .  .    188ii  siehe  B.:  Dio  Cassius. 
de  Winterfeld,  Paulus:  Schedae  eriticae  .  .  .    1895  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 

Latin  US  Pacatus  Drepanius  siehe:  Pacatus. 

PorciUS  Latro.  Froment,  Theodore:  Porcius  Latro  et  la  declamation  sous 
Auguste.    In:  Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  4  (1882)  p.  335 — 364. 

Zimmerer,  Heinrich:  Declamatio  in  Lucium  Sergium  Catilinam  eine  Schul- 
deklamation aus  der  römischen  Kaiserzeit  .  .  .  1888  sielie  :  Anonymi  (Rhetores 
p.  104). 

M.  PulllUS  Laurea,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius 
Baehrens.     1886  (p.  21). 

Siehe  auch  B.  unter  T.  Laureas. 

Laurentii   epithalamium,    siehe:   Anonymi  (Poetae  p.  99). 

Leander.  Görres,  Franz:  Leander,  Bischof  von  Sevilla  und  Metropolit  der  Kirchen- 
provinz Baetica  (von  c.  584  bis  13.  März  600  oder  601).  In:  Zeitschrift  für  wissen- 
schaftliche Theologie  29  (1886)  p.  36—50. 

Leges. 

Fontes  iviris  romani  antiqui  edidit  Carolns  Georgiu.s  Bruns.  Post  curas 
Theodor!  Mommsen  editionibus  quintae  et  sextae  adhibitas  septimum 
edidit  Otto  Gradenwitz..  Tubingae:  J.  C.  B.  Mohr  (P.  Sieheck)  (1860) 
1909.     8.  M.  9.80. 

Pars  prior.     Leges  et  negotia.     (XX,  435  S.)  M.  7.60. 

Pars  posterior.     Scriptores.     (VIII,  91  S.)  M.  2.20. 

Textes  de  droit  romain  publies  et  annotes  par  Paul  Frederic  Girard. 
2e  edition  revue  et  augmentee.  Paris:  A.  Eous.^eau  (1890)  1895.  (XI, 
799  S.)    8.  Fr.  8. 

Minora  legum  incertarura  fragmenta  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris 
romani  antiqui'  1  (Tuhwyue  1909)  p.  117—119. 

ab.  Fragnienti  florentini  pars  antica,  pars  postica.  c.  Fragmentum  clusinuni  d. 
Fragmentum  mediolanense. 

Lex  Acilia. 

Lex  Acilia  repetundarum  a.  631  vel  632  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris 

romani  antiqui'  1  (Tuhingac  1909)  p.  55 — 73. 
Loi  Acilia  rcpetundarum  (631  —  632).     In:    Textes  de  droit  romain  publies  et  annotes  par 
Paul  Frederic  Girard^  (Fnris  1895)  p.  29—42. 

Soltau,  Wilhelm:  Der  Kalender  der  lex  Acilia  191  vC.  rekonstruiert  (durch 
M.  Fulvius  Nobilior  im  templum  Herculis  Musarum  aufgestellt).  In  des  Verf. 
Römische  C;hronologie  (hniharg  i.  B.  1889)  p.  483—486. 


494         Scriptores  latini.    D.    Leges  (Lex  Aebutia  —  Antonia). 

Lex  Aebutia. 

Girard,   Paul  Frederic:   La  date  de  la  loi  Aebutia.    In:  Zeitschrift  der  Savigny- 
Stiftung    für    Reehtsgeschichte    14    (1893)    Roiuanistische   Abtheilung    p.    11 — 54. 
Auch   in:    Nouvelle   Kevue    historique   de   droit   franf^ais   et  etranger  21    (1897) 
p.  249—294. 
—  Nouvelles  observations  sur  la  date  de  la  loi  Aebutia.   In:  Zeitschrift  der  Savigny- 
Stiftung  für  Reehtsgeschichte  29  (1908)  Romani.stische  Abteilung  p.  113—169. 
Beides   wiederholt  in   des  Verf.    Melanges   de   droit   romain.     I,    Histoire   des 
sources  {Puris  191J)  p.  65—174. 
Landucci,  Lando:    Lex  Aebutia.     Osservazioni  storiche.     In:   Atti  del  r.  Istituto 

veneto  di  scienze,  lettere  ed  arti.     Ser.  VII  8  (1896—97)  p.  1618—1646. 
Voigt,    Moritz:    Das    Datum    der    lex    Aebiitia.      In    des    Verf.    Kömische    Reehts- 
geschichte 1  (L(ii)zirj  1892)  p.  828—830. 
Wlassak,  Moriz:  Das  Processrecht  der  Lex  Aebutia.   188S  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Lex  Aelia. 

Lange,  Ludwig:  De  legibus  Aelia  et  Fufia  commentatio  (1861).  In  des  Verf.  Kleine 
Schriften  aus  dem  Gebiete  der  classischen  Alterthumswissenschaft  1  (GottingDi 
1887)  p.  274—341. 

Lex  Aelia  Sentia. 

von  Brinz,  Alois:  Die  Freigelassenen  der  Lex  Aelia  Sentia  und  das  Berliner 
Fragment  von  den  Dediticiern.  In:  Zwei  Abhandlungen  aus  dem  römischen 
Rechte.  Adolf  von  Scheurl  zum  50jährigen  DoctoriubilUum  .  .  .  überreicht  von 
A.  v.  Br.  und  E.  Holder  (Fnihurg  i.  B.  und  Tithinriui  1884)  p.  7—28. 

Budin,  Albert:  Etudo  sur  la  loi  Aelia  Sentia.  These.  Paris:  L.  Larose  it  Forcel 
1890.     (73  S.)     8. 

Holder,  P^duard:  Zur  Frage  vom  gegenseitigen  Verhältnisse  der  lex  Aelia  Sentia 
und  Junia  Norbana.  In:  Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  für  Reehtsgeschichte  6 
(1885)  Romanistisohe  Abtheilung  p.  205-225. 

Schneider,  Albert:  Die  Latini  Juniani  und  das  Berliner  Fragment  de  dediticiis. 
In :  Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  6  (1865)  Romanistische  Abtheilung  p.  186—204. 

Leges  agrariae. 

Jeze,  Gaston:  Les  lois  agraires  sous  la  Republique.  These.  Tunlonse:  Iiiii>r.  Cli. 
CciliHt  1892.     (CII  S.,  1  Bl.)    8. 

Lex  agraria. 

Lex  agraria  a.  643  =  111  a.  Chr.  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani 

antiqui'  1  {Tahingae  1909)  p.  73—89. 
Loi   agraire   (643).     In :   Textes   de   droit  romain  piiblies  et  annotös  par  Paul  Fr6deric 

Girard^  {Paris  1895)  p.  42—57. 

Leges  annales. 

van  Heibergen,  Gerardus:  Leges  annales  reipublicae  romanae.  Spee.  litt,  inaug. 
Lugduni-BaL:  S.  C.  van  T)o(sUirgh  1884.     (1  El.,  77  S.)    8. 

Leges  Antonia e. 

Lange,  Ludwig:  Commentationis  de  legibus  Antoniis  a  Cicerone  Phil.  V  4.  10 
commenioratis  particulae  II  (1871)  1887  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Schmidt,  Otto  Eduard:  Die  lex  Antonia  de  actis  Caesaris  confirmandis.  1884. 
siehe  B. :  Nicolaus  Damascenus. 

Lex  Antonia  Cornelia  de  permutatione  provinciarum. 

Schmidt,    Otto    Eduard:    Die    Zeit    der   lex    Antonia    Cornelia    de    permutatione 

provinciarum  (64  v.  Chr.)     1883  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
— ;  Die  lex  Antonia  Cornelia  de  permutatione  provinciarum.    1884  siehe  B. :  Nicolaus 

Damascenus. 

Lex  Antonia  Cornelia   de  provinciis  Macedonia  et  Syria. 

Schmidt,  Otto  Eduard:  Die  lex  Antonia  Cornelia  de  provinciis  Macedonia  et 
Syria.     18S4  siehe  B. :  Nicolaus  Damascenus. 

Lex  Antonia  de  Termessibus. 

Lex   Antonia   de   Termessibus   a.  633   (^=71)   edidit  Carolus  Georgius  Bruns   in:   Pontes 

iuris  romani  antiqui'  1  {Tahiiiguc  1909)  p.  92—95. 
Lex  Antonia   de  Termessibus  (683).     In:    Textes   de   droit  romain  publies  et  annotes  par 

Paul  Frederic  Girard-  (Paris  1895)  p.  00—62. 
Lex   Antonia   de   Termessibus.     Edidit   Hermannus  Dessau.     In:    Inscriptiones  latinae 
selectae  1  (Btroliiü  1892)  p.  11—13  nr.  38. 

Ritschi,  Friedrich:  In  leges  Viselliam  Antoniam  Corneliam  observationes  epi- 
graphicae  (1869).  In  des  Verf.  Opuscula  phiioloErica  4  (Lipsiae  1878)  p.  427—445, 
1  tab. 


Leges  (de  aquaeductibus  —  Lex  Aquilia).  495 


L e g e s  de  aquaeductibus. 

Ex  legibus  incertis  de   aquaeductibus  \irbis  Romae  (e  Front.)  edidit  CaroUis  Georgius 
Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui^  1  (Tahnif/uc  1909)  p.  288^289. 

Lex  Aquilia. 

Lex  Aquilia  de  damno  (e  Dig.)  edidit  Carolas  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani 
antiqui"  1  (Tahitig.ie  1909)  p.  45—46. 

Bernardbeig,   Henri  Joseph:    De  la  loi  Aquilia.     These.    Bordeaux:  Impr.  Duruhd 

1882.  (85  S.)    8. 

Berthold,  Henri:  De  la  loi  Aquilia.    These.    Nancy:  Impr.  Lorraine  1884.    (97  S.)    8. 
Bommart,  Maurice:  De  la  loi  Aquilia.     These.     Lille:  Impr.  Lcfort  1882.     8. 
Castellari,  Paolo  Giusto:  Della  Lex  Aquilia  ossia  del  danno  dato.    In:  Archivio 

giuridico  22  (1879)  p.  305—433. 
Cogliolo,   Pietro:   Un   easo  di  colpa  Aquiliana.    In:   Archivio  giuridico  39  (1887) 

p.  342-358. 
Cu menge,  Alphonse:   De  la  loi  Aquilia.    These  de  Toulouse.    Paris:  A.  Rousseau 

ISn.     (72  S.)     8. 
Duverger,    Charles:    De  la  loi  Aquilia.     These.     Puitiirs:  Impr.  Tolmer  et  Cie.  1883. 

(61  S.)     8. 
Ferrini,  C'ontardo:  Postille  esegetiche  a'  franimenti  del  commentario  di  Ulpiano 

alle   formule   edittali  ad  legem  Aquiliam.     In:  K.  istituto  lombardo  di  scienze 

e  lettere.     Kendiconti.     Serie  II  19  (18S6)  p.  245—259. 

—  La  legittimazione  attiva  nell'  actio  legis  aquiliae.    [Aus:  Rivista  italiana  perle 

scienze  giuridiclie  12  (1891)  p.  161—189].     Torino:  E.  Loeschtr  1892.     (31  S.)    8. 
Greau,  Henri:  Etüde  sur  la  loi  Aquilia.    These  de  Douai.    Lille:  Impr.  Lefort  1878. 

(LXIX  S.)     8. 
Grueber,   Erwin:   The  roman  Law  of  damage   to  property  being  a  commentary 

on  the  title  of  the  Digest   ad   legem  Aquiliam  (IX  2)  with  an  introduction  to 

the  study  of  the  Corpus  iui-is  civilis.    Oxford:  Ai  the  Clarendon  Press  188(3.    (IX  S., 

1  Bl.,  288  S.)    8.  10  sh.  6  d. 

Hornbostel,  Nicolas:  De  la  loi  Aquilia  et  plus  sp(?cialement  du  delit  d'abordage. 

These.     Aix:  Impr.  et  htho>jr.  .7.  Remondit-Auhin  1889.     (1  Bl.,  XXXIX  S.)     8. 
Jacquemin,    Marcel:   De   la   loi  Aquilia.     These  de  Paris.     Besanron:  Impr.  et  litli. 

de  P.  .lacijuin  1888.     (60  S.)    8. 
Le  Marois,   Pierre:   De  la  loi  Aquilia  (Dig.  liv.  IX,  tit.  2.  —  Cod.  Just.,  liv.  III, 

tit.  35).     These.     Paris:  Larose  et  Forcel  1883.     (L  S.)    8. 
Longo,  Antonio:  Studii  su  l'actio  legis  Aquiliae:  a  chi  competa  l'actio  (directa). 

[Estratto  dalla  Rivista  II  Circolo  giuridico,  anno  XIX].     Palermo:  Stab.  tip.  Virzt 

1883.  (30  S.)     8. 

—  Studii   su   l'actio   legis   Aquiliae:    a   clii   competa   l'actio   (directa).     2.   edizione. 

Palermo:  Clansen  1890.     (85  S.)     8.  L.  2.50. 

Martin,  Louis:   Des  origines  de  la  loi  Aquilia.     These.     I.ijiin:  Impr.  A.  Waltenir  <£• 

Cie.  1890.     (1  Bl.,  III,  42  S.)     8. 
Miquel,  Georges:  De  la  loi  Aquilia.    These.    Paris:  Impr.  Donnaud  1880.    (55  S.)    8. 
Natali,   Nunzio :   La  legge  Aquilia  ossia  il  damnum  iniuria  datum.    Studio  sul 

lib.  IX,  tit.  II  del  Digesto,    [Estratto  dalla  Rivista  universale  di  giurisprudenza 

e    dottriua    anno   X   parte  IVJ.     Roma:   Tip.  delV    l'uione  cooperativa   edilrice   1896. 

(271  S.)    8. 
Pampaloni,  Muzio:  Osservazioni  esegetiche  alle  11.  23  .§  1,  27  g  5,  55  Dig.  ad  legem 

Aquiliam  9.  2.     (Ricordi   di   un   corso  di  esegesi  suUe  fonti  del  diritto  romano, 

fatto   all'  Universita   di  Urbino   nell'  anno  1882—83).     In:  Archivio  giuridico  32 

(1884)  p.  3S7-426. 
Thyren,    Johan :    Culpa    legis   Aquiliae    enligt  justiniansk    rätt.     Ett   bidrag   tili 

läran  om  utomobligatoriskt  skadeständ.    I.  Det  subjektiva  reqvisitet  vid  culpa 

legis    Aquiliae.     Akad.    Afhandling.      Land:    (Cleiriipsha    nniiersitds-hohh.)    18  3. 

(3  BL,  165  S.,  1  S.  ung.)    S.  Kr.  3. 

Vanni,  Antonio:  Nota  esegetica  su  di  una  nuova  Lex  damnata.   In:  Per  il  XXXV 

anno  d'insegnamento  di  Fil.  Serafini  studi  giuridici  (firenze  1892)  p.  173—180. 
Voigt,    Moritz:   Die   lex   Aquilia   über   das   damnum   iniuria  datum.     In  des  Verf. 

Römische  Rechtsgeschichte  1  (I.iipzir/  1892)  p.  69—74. 
Willems,   Joseph:   La  loi  aquilienne.    Theorie  du  dommage  aux  choses  en  droit 

romain.     Louvain:  Cli.  Retters  1896.     (IV,  112  S.,  2  Bl.)     8.  Fr.  2.50. 

Zachariä  von  Lingenthal,  Eduard:  Aus  und  zu  (juellen  des  römischen  Rechts. 

In:  Zeitsclirift  der  Savigny-Stiftung  für  Rechtsgeschichte  8(1887)  Romanistische 

Abtheilung  p.  206—247.    Darin:  IV.  Die  Lex  Furia  de  sponsu  und  Dig.  17.  1.  29. 

§  6.    Cod.   8.   40  (41)  29   (p.   213-218).     VIII.   Die   legis  Aquiliae   utilis   et   die   in 

factum  actio  (p.  225—230). 


496     Scriptores  latiui.  D.  Leges  (Lex  arae  Jov.  Sal.  —  L.  Burgundionum). 

Lex  arae  Jovis  Salonitanae. 

Lex  arae  Jovis  Salonitanae  a.  137  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani 

antiqui'  1  (Tuhingue  1909)  p.  286—287. 
[Lex   arae  Jovis   Salonitanae].     Edidit  Herraannus   Dessau.    In:   Inscriptiones  latinae 

selectae  II  1  (Bcrolini  1902)  p.  247  nr.  4907. 

Lex  arae  urbanae. 

Lex   arae  urbanae   a.  84 — 96  edidit  Carolus  Bruns  in:   Fontes  iuris  romani  antiqui"  1 

{TitbiHfffK  1909)  p.  287—288. 
[Lex  arae  urbanae].    Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inscriptiones  latinae  selectae  II  1 

(BeroHni  1902)  p.  249  nr.  4914. 

Lex  A tilia. 

Voigt,    Moritz:    Die   lex  Atilia   de   tutore    dando.     In   des  Verf.  Römische  Rechts- 
geschichte 1  (Leipzig  1892)  p.  837—839. 

Lex  Atinia. 

Lex  Atinia  de   usucapione  (e   Gellio)  edidit   Cai-olus  Georgius  Bruns  in:   Fontes  iuris 

romani  antiqui'  1  (Tuhingae  1909)  p.  47. 
Loi  Atinia.    In:  Textes  de  droit  romain  publies  et  annotes  par  Paul  Frederic  Girard- 
(Parts  1895)  p.  28. 

Gandolfo,  Enrico:   La  reversio  ad  dominum  delle  cose  furtive.    (Studi  sulla  lex 
Atinia).     In:  Archivio  giuridico  35  (1885)  p.  161—238. 

Tabula  Bantina. 

Lex   Osca   tabulae  Bantinae    edidit  Carolus  Georgius  Bruns   in:   Fontes  iuris  romani 

antiqui"  1  (TitMngdi  1909)  p.  48—53. 
Lex  latina  tabulae  Bantinae  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  ibidem  p.  53 — 55. 
[Tabula   Bantina].     Edidit   Johannes   Zvetaieff  in:    Sylloge   inscriptionum   oscarum. 

Pars  prior  (l'ttropoli  1878)  p.  75-78  no.  142.     Pars  posterior  {Lipsnu  1878»  tab.  XIX. 
Loi  osque  de  Bantia  (570—650).    In:  Textes  de  droit  romain  publies  et  annotes  par  Paul 

Frederic  Girard-  (raris  1895)  p.  23—26. 
Loi  latine  de  Bantia  (621—636).    Ibiihm  p.  26—28. 
Tabula    Bantina.     In:    The   italic    dialects  edited  .  .  .   by  Robert    Seymour  Conway  1 

(Cauihriflge  1897)  p.  22—29  nr.  28. 
[Tabula  Bantina].     In:   Grammatik  der  oskisch-umbrischen   Dialekte  von  Robert  von 

Planta  2  {Strasahurg  1897)  p.  494-497. 
Ex  tabula  Bantina.     In :   Dialectorum  italicarum  exempla  selecta  in  usum  academicura 
latine  reddita  brevi  adnotatione  illustrare  studuit  Robert  Seymour  Convray  {Canla- 
hiigiae  1899)  p.  2—7. 
Tabula  Bantina.    In:  A  grammar  of  Oscan  and  Umbrian  with  a  coUection  of  inscriptions 

and  a  glossary  by  Carl  D^jrling  Bück  (Boston  1904)  p.  230—239. 
Tabula  Bantina.    In:  Elementarbuch  der  oskisch-umbrischen  Dialekte  von  Carl  Darling 
Bück.     Deutsch  von  E.  Prokosch  (Hdihlherg  1905)  p.  130—135. 

Breal,   Michel:   La  table  de  Bantia.    In:   Memoires  de  la  soeiöte  de  linguistique 

de  Paris  4  (1881)  p.  381—400. 
Danielsson,  Olof  August:  Über  umbrisches  und  oskisches  esuf,  essuf.    In:  Alt- 
italische  Studien.      Herausgegeben    von    Carl    Pauli.      3.    Heft   (Hannorer   1884) 
p.  139-186. 
Es  mein,  Adhemar:  La  table  de  Bantia.    In:  Journal  des  Savants  1882  p.  541— 552. 
Wiederholt   in    des  Verf.   Melanges   d'histoire   du   droit   et   de   critiquo.     Droit 
romain  (Paris  1886)  p.  323—338. 
Jordan,  Henri:   Zur  oskischen  Inschrift  der  bantinischen  Bronze.     In:   Beiträge 

zur  Kunde  der  indogermanischen  Sprachen  6  (1881)  p.  195—210. 
Lange,   Ludwig:    Die   oskische  Inschrift   der  Tabula  Bantina   und   die   römischen 
Volksgerichte.     Eine  sprachlich-antiquarische  Abhandlung  (1853).    In  des  Verf. 
Kleine   Schriften   aus   dem   Gebiete   der   classischen   Alterthumswissenschaft  1 
(Göttiiigtn  1887)  p.  153—226. 
—  Esus  und  Esuf.    Zugleich  ein  Beitrag  zur  Interpretation  der  Tabula  Bantina 

(1875).     Ebenda  2  (1887)  p.  205—213. 
Moratti,    Carlo:    La   legge    osca   di   Banzia.     [Aus:    Archivio   giuridico  53   (1894) 
p.  74—110].     Bologna:  Fava  et  Oaragnuni.    (39  S.)    8.  L.  1.50. 

Leges  Burgundionum. 

Leges  Burgundionum.    Edidit  Ludovicus  Riidolfus  de  Salis.    [Monumenta  Gernianiae 
historica.     Legum  seetio  I.  2.  i].     Hammerac:  Hahn  1892.     (188  8.)    4.      M.  6,  Velinp.  9. 
B'runner,    Heinrich:    Die    Lex    Burgundionum.     In    des   Verf.   Deutsche   Rechts- 
geschichte 1    (Leipzig   1887)    p.    332—340.     2.   Aufl.   (1906)   p.   497—506.   —   Die   Lex 
Romana  Burgundionum.     Ebenda  p.  354—358.     2.  AuÜ.  p.  5u6— 510. 
Kubier,    Bernhard:    Zur    Sprache    der    Leges    Burgundionum.      In:    Archiv    für 
lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  8  (1893)  p.  445—451. 


Leges  (Lex  Caecilia  Didia  —  Lex  coloniae  Genetivae  Juliae).     497 
Lex  Caecilia  Didia. 

Lange,  Ludwig:  Die  Promulgatio  trinum  nundinum,  die  Lex  Caecilia  Didia  und 
nochmals  die  Lex  Pupia  (1875).  In  des  Verf.  Kleine  Schriften  aus  dem  Gebiete 
der  classischen  Alterthumswissenschaft  2  [Oötlinffd'  1887)  p.  214 — 270. 

Lex  Cincia. 

Lex  Cincia  de  donationibus  a.  550  (e  Vat.  fr.)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes 

iuris  romani  antiqui'  1  (Tahinf/ae  1909)  p.  47. 
<Ad    legem    Cineiam    de    donationibus)    edidit    Theodorus    Mommsen.      In:    Collectio 
librorum  iuris  anteiustiniani  3  (Derolini  1890)  p.  82—99. 

Ascoli,    Alfrede:    Sulla    legge    Cincia.      In:    Bullettino    dell'    Istituto    di    diritto 

romano  6  (1893)  p.  173—228. 
Leto  (Silvestri),  Giovanni:  L'interdetto  „Utrubi"  e  la  perfezioni  della  donazione 
di  cose  mobili  in  senso  della  Lex  Cincia  nei  frammenti  Vaticani.    Parte  prima. 
Puhrmo :  Tip.  frnt.   Vom  1892.     (82  S.)     8.  L.  2. 

—  L'interdetto   ..utrubi-   nei   frammenti  Vaticani.     Pakrino:   C.  Clausot   1894.     (1  Bl., 
135  S.,  2  Bl.)    8. 
„II  volume  .  .  .  comprende  notevolmente  modificata  quella  prima  parte,  e  la 
seconda  che  la  completa,  allora  semplicemente  promessa,  aggiunte  anco 
alcune  appendici". 
Machelard,  Eugene:  Observations  sur  la  loi  Cincia.    In:  Revue  critique  de  legis- 
lation    et    de   jurisprudence.     XXVII«   annee.     Nouvelle   serie.     Tome   7   (1878) 
p.  298—325.     8  (1S79)  p.  653 — 683.    Wiederholt  in  des  Verfassers  Dissertations  de 
droit   romain   et  de   droit  francjais   .  .  .   suivies  d'appendices  par  J.-E.  Labbe 
{Paris  1882)  p.  327—397.     Appendice  p.  398—413. 
Minoret,  Georges:  De  la  loi  Cincia.    These.    Paris:  A.  Giard.   //. /owuf  1890.   (71  S.)  8. 

Leges  collegiorum. 

Leges  collegiorum.    Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inscriptiones  latinae  selectae  112 
(BeroliM  1906)  p.  737—743  nr.  7211-7215». 

Lex  collegii  negotiantium  et  citrariorum. 

Borsari,  Luigi:  Di  un  importante  frammento  epigraflco  rinvenuto  nei  Travestere. 

In:  Bulletino  della  Commissione  archeologica  coniunale  di  Roma.    Serie  terza. 

Anno  15  (1887)  p.  3—7. 
de   Ceuleneer,    Adolphe:  De  la  signification  des  mots  Negatiator  Citrarius.     In: 

Bulletins   de   l'academie   roy.   des   sciences ,    des   lettres   et  des   beaux-arts   de 

Belgique  61"   annee  3"   serie   21   (1891)   p.   280—291.     61«   annee   3«  Serie  22  (1891) 

p.  64—66. 
"Waltzing,   Jean  Pierre:    Une   inscription    du  CoUegium  negotiantium  corariorum 

de  la  ville  de  Rome.    In:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Belgique  33  (1890) 

p.  9—20. 

Lex  coloniae  Genetivae  .Juliae  (ürsonensis). 

Lex  coloniae  Genetivae  Juliae  s.  Ürsonensis  a.  710  (=  44)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns 

in:  Fontes  iuris  romani  antiqui^  1  (TahuigiK  1909)  p.  122 — 141. 
Lex  coloniae  Genetivae  Juliae  (an  de  Rome  710).     In:  Textes  de  droit  romain  publies  et 

annotes  par  Paul  Prüderie  Girard^  (Paris  1895)  p.  83—98. 
[Lex   coloniae  Genetivae  Juliae].     Edidit  Aemilius  Hübner.     In:    Corpus  inscriptionum 

latinarum  II.  Suppl.  {Biroüm  1892)  nr.  5439. 
Lex  coloniae  Genetivae  Juliae  s.  Ürsonensis.     Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inscrip- 
tiones latinae  selectae  II  1  ilieroliui  1902)  p.  502—515  nr.  502. 

Bonnier,  Edouard:  Dissertation  sur  les  bronzes  d'Osuna.  (Loi  de  la  colonie  Julia 
Genetiva).  In:  J.  Ortolan:  Histoire  de  la  lögislation  romaine  depuis  son  origine 
jusqu'ä  la  legislation  moderne  ...  I'"  (Paris  1884)  p.  798 — 807. 
Bruns,  Karl  Georg:  Die  neuen  Tafeln  von  Osuna.  In:  Zeitschrift  für  Rechts- 
geschichte 13  (1878)  p.  383—391.  Die  selbständigeren  Abschnitte  sind  wieder 
enthalten  in: 
—  Zu    den    Erztafeln    von    Osuna   (1876.    1878).     In   des   Verf.   Kleinere   Schriften  2 

{Weimar  1882)  p.  282-297. 
Exner,   Adolf:    Zur   Stelle   über   die   Manus   Iniectio   in   der   Lex   Coloniae  Juliae 

Genetivae.     In:  Zeitschrift  für  Rechtsgeschichte  13  (1878)  p.  392— .398. 

Francken,   Cornelis  Marinus:  Een  paar  opmerkingen  aangaande  de  Lex  coloniae 

Genetivae    Juliae.      In:    Verslagen    en    Mededeelingen    d.    kon.    Akademie    van 

Wetenschappen.    Afdeeling  Letterkunde  2.  reeks  10  (Amstinlam  1881)  p.  145—171. 

Lange,   Ludwig:   Zur   Lex   coloniae   Juliae  Genetivae   (1875).     In   des  Verf.  Kleine 

Schriften  aus  dem  Gebiete  der  classischen  Alterthumswissenschaft  2  {Göttiugen 

1887)  p.  203—204. 

Nissen,  Heinrich:  Zu  den  römischen  Stadtrechten.    In:  Rheinisches  Museum  für 

Philologie  45  (1890)  p.  100—110. 
Wölfflin,  Eduard:  Redaedifico  in  der  lex  Ürsonensis.    In:  Archiv  für  lateinische 
Lexikograpliie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  521. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II. 1.  32 


498     Scriptores  latini.   D.    Leges  (Lex  colonica  Tudertina  —  Lex  Fabia), 
Lex  colonica  Tudertina. 

Fragmentum    Tudertinum    edidit    Carolus    Georgius    Bruns    in:    Fontes    iuris    romani 
antiqui"  1  (Tiihmr/ac  1909)  p.  157—158. 

Leges  convivales. 

Leges  convivales.     In:   Francisci  Buecheleri  editione  Petronii  saturarum.     Editionenii 

quintam  ciiravit  Guilelmus  Heraens  {Bo-cJiiii  1912)  p.  266—267. 
Lex   convivalis.     [le-x]  Tappula.     Edidit  Uermaunus  Dessau.     In:   Inscriptiones  latinae- 

selectae  II  2  (Ikrolini  1906)  p.  1002  nr.  8761. 

Lex  dedicationis  Brixiana. 

Lex    dedicationis    Brixiana    edidit    Carolus    Georgius    Bruns    in:    Fontes    iuris    romani 

antiqui'  1  (Tnhiinjitt  1909)  p.  287. 
[Lex   dedicationis   Brixiana|.     Edidit  Hector  Pais   in:    Corpus   inscriptionum   latinarum 

supplementa  itulicii  .  .  .  fasc.  I  (Roiikk  18S4)  nr.  1273. 
[Lex  dedicationis  Brixiana].   Edidit  Herniannus  Dessau  in:  Inscriptiones  latinae  selectae 

II  1  (Beroliiii  1902)  p.  247-248  nr.  4910. 

Lex  Cornelia  de  falsis. 

Bes  de  Berc,  Emmanuel:  Du  Postliminium  et  de  la  loi  Cornelia.  These  de  Mont- 
pellier.    Paris:  A.  liuussKiu  1888.     (3  Bl.,  86  S.)    8. 

Brive,  Edouard:  Ad  legem  Corneliam  de  falsis.     These.     Paris:  Picliou  1879.     8. 

Maret,  Augustin:  Du  Postliminivim  et  de  la  loi  Cornelia.  These.  GreiiobU :  Iiiipr. 
Brotd  &  Vit.  1888.     (1  BL,  166  S.)    8. 

Peuvergne,  Kene :  La  fiction  de  la  loi  Cornelia.  These.  Paris:  L.  Larost  &  Forcd 
1892.     (XCV  S.)    8. 

Pilet,  Raymond:  La  fiction  de  la  loi  Cornelia.  These.  Riiims:  Tijjwgr.  ObertJmr 
1885.     (1  Bl.,  76  S.)     8. 

Lex  Cornelia  de  sicariis  et  veneficiis. 

Lex  Cornelia  de  sicariis  et  veneficiis  c.  a.  C73  (^-81)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in: 
Fontes  iuris  romani  antiqui"  1  (Tuhiia/af  1909)  p.  92. 

Lex  Cornelia  sumtuaria. 

Voigt,  Moritz:  Ueber  die  lex  Cornelia  sumtuaria.  In:  Berichte  über  die  Ver- 
handlungen der  kgl.  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissenschaften  zu  Leipzig. 
Philologisch-historische  Classe  42  (1890)  p.  244—279. 

Lex  Cornelia  de  XX  quaestoribus. 

Lex  Cornelia   de  XX   quaestoribus  c.  a.   673  (=  81)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in: 

Fontes  iuris  romani  antiqui'  1  (Tuhiiigae  1909)  p.  89  —  92. 
Lex  Cornelia  de  XX  quaestoribus  (673).     In:   Textes  de  droit  romain  publies  et  annotcs 
par  Paul  Prüderie  Girard'ä  (Paris  1895)  p.  57—59. 

Ritschi,  Friedrich:  In  leges  Viselliam  Antoniam  Corneliam  observationes  epi- 
graphicae  (1860)  1878  siehe:  Lex  Antonia  de  Termessibus. 

Lex  curiata  de  imperio. 

A  llen  ,  William  F. :  The  lex  curiata  de  imperio.  In:  Transactious  of  the  american 
philological  association  19  (1888)  p.  5—19. 

Lex  dedicationis  von  Mactaris. 

[Lex  dedicationis  Mact.].  Edidit  Ilennannus  Dessau.  In:  Inscriptiones  latinae  selectae  III 
{BtrvliHi  1902)  p.  247  nr.  49(»8. 

Cagnat,  Rene:    Rapport  sur  une  mission  en  Tunisie.     In:   Archives  des  missions 

scientifiques  et  litteraires.    3"  serie  14  (1888)  p.  1 — 133.     (Mactaris  p.  59—62). 
Schmidt,    Johannes-   Lex   dedicationis   von   Mactaris.     In:   Rheinisches  Museum 
für  Philologie  44  (1889)  p.  481—483.     45  (1890)  p.  157—159. 

Lex  d  e  i.     (M  osaicarum  et  romanarum  leg  um  collatio). 

Lex   dei   sive   mosaicarum   et   romanarum   legum  collatio  recensuit  Philippus  Eduardus 
Huschke  in:  Jurisprudentiae  anteiustinianae  quae  supersunt.    Editio  qxünta,  {Lipsiae 
1886)  p.  645-705. 
Mosaicarum  et  romanarum  legum  collatio.    In:  Textes  de  droit  romain  publies  et  annotes 

par  Paul  Fredöric  Girard^  (Paris  1895)  p.  496—530. 
Mosaicarum  et  romanarum  legum  collatio  recognovit  Theodorus  Mommsen  in:  Collectio 
librorum  iuris  anteiustiniani  3  (B/roHiii  1890)  p.  107—198. 

Ihm,  Max:  Zur  Collatio  legum  mosaicarum  et  romanarum.  In:  Rheinisches 
Museum  für  Philologie  49  (1894)  p.  316—317. 

Lex  Fabia  de  plagiariis. 

Voigt,  Moritz:  Ü^ber  die  lex  Fabia  de  plagiariis.  In:  Berichte  über'die  Verhand- 
lungen der  kgl.  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissenschaften  zu  Leipzig.  Philo- 
logisch-historische Classe  37  (1885)  p.  319—345. 


Leges  (Lex  Falcidia  —  Lex  Hortensia).  499 


Lex  Falcidia. 

l,ex    Falcidia   a.    714   (=40)  (e   Dig.)    edidit   Carolus   Geoigius   Bruns    in:    Fontes   iuris 
romani  antiqui'  1  {Tahiiiffat  1909)  p.  110—111. 

Oapitant,   Henri:   La  loi   Falcidie.     These   de   Paris.      Hijoii-Paris:  Impy.  regiomde 

18S'.     (100  S.)     8. 
Gradenwitz,    Otto:    Textcritisches.     In:    Zeitschrift    der    Savigny- Stiftung    für 
Rechtsgeschichte  14  (1893)  Eomanistische  Ab<heilung  p.  115—134. 
II.  Le-x  Falcidia  (p.  116—117). 

Lex  Florentina. 

Fragmentum  Florentinum  edidit  Carolus  Georgias  Bruns  in  :  Fontes  iuris  romani  antiqui " 

l'^rnhüifiii,  1909)  p.  15S— 159. 
Lex  Fufia   siehe  Le.x  Aelia. 

Lex  Furfensis. 

Lex  a  vieanis  Furfensibus  teniplo  dicta  (a.  ti.  e.  696)  edidit  Carolus  Georgius  Bru  ns  in: 

Fontes  iuris  romani  antiqui'  1  (Tahingae  1909)  p.  283 — 284. 
[Lex   a   vieanis  Furfensibus   templo   dicta].     Edidit  Theodorus  Mommsen.     In:    Corpus 

inscriptionum  latinarum  9  (litrulint  1883)  nr.  3513. 
[Lex  a  vieanis  Furfensibus  teniplo  dicta].    Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inscriptiones 
latinae  selectae  II  1  (Btrolini  1902)  p.  246  nr.  4906. 

Jordan,  Henri:  Zur  Beurteilung  des  archaistischen  Lateins.  §2.  Die  Tempel- 
urkunde von  Furfo.  In  des  Verf.  Kritische  Beiträge  zur  Geschichte  der  latei- 
nischen Sprache  (Balin  1879)  p.  25J— 263. 

Lex  Furia. 

Zachariil  von  Lingonthal,  Eduard:  Die  lex  Furia  de  sponsu  ...  1887  siehe: 
Lex  Aquilia. 

Lex  Gabinia. 

Nelissen,  L.:  La  legislation  de  Gabinius  et  les  legats  militaires  de  Pompee  sous 
la  loi  Gabinia  .  .  .    1882.  1883  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Lex  Hadriana. 

Ära  legis  Hadrianae  edidit  Carolus  Georgius  Bruns   in:  Fontes  iuris  romani  antiqui   '' 
(Tahhigne  1909)  p.  300—302. 

Cagnat,  Ren6:  [Nouvelle  inscription  relative  au  colonat  en  Afrique].     In:  Revue 

archeologique.     3"=  serie  20  (1892)  p.  148—150. 
Carton,   Louis:   Nouveau   document   epigraphique   relatif  au  colonat  en  Afrique. 

In:  Revue  archeologique  3»  serie  19  (1892)  p.  214—222. 
—  I-a   lex  Hadriana  et  son  commentaire  par  le  procurateiir  Patroclus.    Ebenda  21 

(1893)  p.  21-39. 
Mispoulet,    Jean   Baptiste:    L'inscription    d'Ain-Ouassel.     In:    Nouvelle    Revue 

historique  de  droit  franvais  et  etranger  16  (1892)  p.  117—124. 
Schulten,    Adolf:    Die   lex  Hadriana   de  rudibus  agris.     Eine  neue   Urkunde  aus 

den  afrikanischen  Saltus.     In:  Hermes  29  (1894)  p.  204 — 230. 
Scialo.ia,  Vittorio:  Nuova  iscrizione  relativa  alla  lex  Hadriana  pei  coloni  africani. 

In:  Bullettino  dell"  Istituto  di  diritto  romano  5  (1892)  p.  31—36. 

Lex  Hispaniensis. 

Fragmentum  legis  Hispaniensis  (saec.  I)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris 
romani  antiqui"  1  (Tahingae  1909)  p.  157. 

Lex  horreorum. 

Lex  horreorum  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Pontes  iuris  romani  antiqui' 1  (Tahingae 

1909)  p.  371—372. 
[Lex   horreorum].     Edidit   Hermannus   Dessau   in:    Inscriptiones   latinae   selectae   II   1 

{Bn-(ilit,i  1902)  p.  451—452  nr.  5914. 
[Lex  horreorum].    Edidit  Christianus  Huelsen  in:  Corpus  inscriptionum  latinarum  VI 
4.  2  (Bn-i,Uni  1902)  nr.  33747. 

Gatti,     Giuseppe:    Frammento    d'iscrizione    contenente    la    lex    horreorum.      In: 
Bullettino  della  commissione  archeologica  comunale  di  Roma  13  (1885)  p.  110—129, 
1  Taf. 
Scialoja,  Vittorio:   Di   una   lex   horreorum   recentemente    scoperta.     In:   Rivista 
italiana  per  le  scienze  giuridiche  1  (1886)  p.  127 — 130. 

Lex  Hortensia. 

Blasel,  Ignaz:  Die  allmähliche  staatsrechtliche  Competenzerweiterung  der  Tribut- 
comitien  durch  das  dreimalige  gleichlautende  Gesetz:  ut  quod  tributim  plebs 
iussisset,  omnes  Quirites  teneret.  In  :  Festschrift  zur  Begrüssung  der  XXXIV 
Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  zu  Trier  überreicht  im 
Namen  der  XVI  Versammlung  rheinischer  Schulmänner  (Bonn  1879)  p.  1-  30. 

Voigt,  Moritz:  Die  leges  Valeria  Horatia  v.  305,  Publilia  v.  415  und  Hortensia 
v.  647.     In  des  Verf.  Römische  Rechtsgeschichte  1  (Leipzig  1892)  p.  814—817. 

82  * 


500     Scriptoi'es  latiui.    D.    Leges  (Tabulae  Iguvinae  —  Lex  Julia). 


Tabulaelguvinae. 

Tabulae  Iguvinae.     [Edidit   et  interpretatus   est]  Franciscus  Buecheler.     In  des  Verf. 
Umbrica  {Bonnac  1883)  p.  1—171. 

Zuerst  u.   d.  T. :   Iguvinae   de   lustrando  populo   legis  interpretatio.     Progr.  acad. 

Bonnae  1876.    (S.  .3-39).     4. 

Interpretatio  tabulae  iguvinae.     Progr.  acad.  Bonnae  1878.     (S.  3—32).     4. 

Interpretatio  tabularuni  iguvinarum  III  et  IUI.  Progr.  acad. Bonnae  1880.  (S.3— 23). 

Tabulae   iguvinae.     In   usum   acaderaicum   edidit   Aloysius   Ceci.     Auguntne   Tmirhiorum: 

H.  Locschtr  1892.     (30  S.1     8.  L.  1.50. 

Tabulae   iguvinae.     In:    The   italic   dialects   edited   .  .  .   by   Robert  Seyniour  Conway  1 

[Camhrülgi  1897)  p.  399—433  nr.  356-367. 
Iguvinische  Tafeln.    In:   Grammatik   der  oskisch-umbrischen  Dialekte  von  Robert  von 

Planta  2  {Strassburo  1897)  p.  494—497. 
Ex  tabulis  iguvinis.     In:  Dialectorum  italicarum  exempla  selecta  in  usum  academicum 
latine  reddita  brevi  adnotatione  illustrare  studuit  Robert  Seymour  Conway   (Canta- 
hriginc  1899)  p.  20—30. 
The  iguvinian  Tables.     In:   A  granimar  of  Oscan  and  Umbrian  with  a  collection  of  in- 

scriptions  and  a  glossary  by  Carl  Darling  Bück  (Boston  1904)  p.  260—310. 
Die  iguvinischen  Tafeln.    In:  Elementarbuch  der  oskisch-umbrischen  Dialekte  von  Carl 
Darling  Bück.     Deutsch  von  E.  Prokosch  {Hiidellxrg  1905)  p.  1.53-191. 

Alibrandi,  Ilario :  Osservazioni  sopra  alcune  parole  delle  tavole  Eugubine.  In: 
Atti  deir  Accademia  i-omana  di  Archeologia  Serie  seconda  I  (1878)  p.  289—301. 
Wiederholt  in  des  Verf.  Opere  giuridiche  e  storiche  1  {Roma  1896)  p.  337—349. 
Bechtel,  Fritz:  Umbrica.  (1.  Zu  tab.  Iguv.  VII  b.  II.  Ueber  cehefi  dia,  taf.  Via 
21.  3.  Ueber  eturstamu  tab.  Jg.  I  b  16  :=  eturstahmu  Vlb.  53.  4.  Ueber  iovies, 
iovie.  5.  Ueber  purtitius  und  verwandtes].  In:  Beiträge  zur  Kunde  der  indo- 
germanischen Sprachen  7  (1883)  p.  1 — 8. 
Bertin,  Georges:  Sur  les  tables  eugubines.     Lettre  ä  M.  de  Charency.    In:  Actes 

de  la  Societ«^  philologique  7  (Annee  1877.     Parts  1879)  p.  147—162. 
Breal,    Michel:    Sur   un    passage   des   tables   Eugubines.     Le   mot   ombrien   nerf 
designe-t-il  des  dieux  ou  des  offlciers?    In:  Memoires  de  la  societe  de  linguisti- 
que  de  Paris  3  (1878)  p.  269—278. 
Brugmann,   Karl:    Umbrisohes    und  Oskisches.     In:  Berichte  über  die  Verhand- 
lungen der  kgl.  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissenschaften  zu  Leipzig.    Philo- 
logisch-historische Classe  42  (1890)  p.  205—243. 
1.     Umbr.    angla    (aucla)    „oscen".      2.    Umbr.    nom.    tribfisu    abl.    tribrisine. 
3.  Umbr.  parfa  abl.  ^.parra".    4.  Umbr.  vpf.  acc.  „partes",  vetu  „dividito". 
5.    Umbr.    Fise   Fiso    „deo   Fidio''.     6.  Umbr.   sopir   „ijr/s".     7.  Umbr.   ferar 
„man  trage",   ier   „man  wird   gehen"  und  ähnliche  Formen.     8.  Umbr.  nu 
=  lat.  nu-  (nu-dius)  gr.  vi-  altind.  nü.    9.  Osk.  sum.    10.  Osk.  messimais. 
11.  Umbr.    Asetus  „Agentibus",    osk.    aeum    „agere".     12.  Umbr.-samn.  kn 
aus  gn. 
Mor atti ,  Carlo:  Saggi  delle  tavole  iguvine.    Torino:  K.  Lo'sriin- 189r>.    (10  S.)    8.    L.  1. 
—  Umbrica.     II  templum  di  Iguvio,   tav.  VI  a  1 — 18.     In:   Bolletino   di  fllologia 
classica  2  <1895— 96)  p.  91—93. 

Lex  de  imperio  Vespasiani. 

Lex   de   imperio  Vespasiani  (69—70   apres  J.-C.)    In:   Textes   de   droit   romain   publiOs  et 
annotes  par  Paul  Fredöric  Girard-  (Paris  1895)  p.  81—82. 

Cantarelli,  Luigi :  La  lex  de  imperio  Vespasiani.    In:  Bullettino  della  commissione 
archeologica  .comunale  di  Roma  18  (1890)  p.  194—208.  235-246. 

Leges  Julia e. 

Wlassak,  Moriz:  Römische  Processgesetze.     1888  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Lex  Julia  de  adulteriis. 

Xex  Julia  de  adulteriis  a.  736  (=  18)  (e  Dig.)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes 
iuris  romani  antiqui'  1  (Tahiiigac  1909)  p.  112. 

Chailley,  Joseph:  L'adultere  ä  Rome  avant  et  sous  la  loi  Julia.    These  de  Paris. 

Aurerri:  Impr.  d(  G.  Ronille  \i9,'2.     (107  S.)    8. 
Esmein,   Adhemar:   Le  delit  d'adultere  ä  Rome.     In:   Nouvelle  Revue  historique 

de   droit   fran^ais   et   etranger   2  (1878)  p.  1—35.  397—442.     U.  d.  T.  Le  delit  .  .  . 

Rome   et   la  loi  Julia   de   adulteriis   coercendis.     Etüde   de   droit  penal  romain 

auch   Paris:   Larosf.     8.     Fr.  2.50.     U.    d.  T. :    Le  .  .  .  ä  Rome   et  la   loi  Julia   de 

adulteriis   wiederholt   in   des  Verf.  Melanges  d'histoire  du  droit  et  de  critique. 

Droit  romain  (Paris  1S86)  p.  71  —  169. 
Sehling,  Emil:  Das  Strafsystem  der  lex  Julia  de  adulteriis.     In:  Zeitschrift  der 

Savigny- Stiftung     für    Rechtsgeschichte    4    (1883;     Romanistisclio    Abtheilung 

p.  16u— 163. 


Leges  (Lex  Julia  agr.  —  Lex  Junia  Norbana).  501 

Lex  Julia  agraria. 

Lex    Mamilia    Roscia   Peduoaea   Alliena   Fabia    [vel    potius   Julia   agraria]   a.   69ö   {=  59) 

(e  grom.)  etlidit  Cavohis  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  Antiqui' 1  {Tubii>t/ae 

1909)  p.  95— 9o. 
Loi  Julia  agraria  (loi  Mamilia  Roscia  Peducaea  Alliena  Fabia  des  Gromatici)  (an  695). 

In:  Textes  de  droit  romain  publiös  et  annotes  par  Paul  Fredöric  Girard'' (/'»r/s  1895) 

p.  62— (3. 

Lex  Julia  iudiciorum  jjrivatorum. 

Voigt,  Moritz:  Über  die  Geschichte  des  römischen  Executionsrechtes.  In:  Berichte 
über  die  Verhandlungen  der  kgl.  sächsischen  Gesellschaft  der  Wissenschaften 
zu  Leipzig.  Philologisch-historische  Classe  ?4  (1?82)  p.  76  —  120.  Darin:  IL  Das 
Executionsrecht  der  XII  Tafeln  v.  B03  d.  St.  III.  Die  lex  Poetelia  Papiria 
V.  428  d.  St.  V.  Die  lex  Poppillia  v.  673,  die  lex  Julia  iudiciorum  privatorum 
V.  737  d.  St.  und  die  jüngeren  prätorischen  Edicte. 

—  Ueber  die  leges  Juliae  iiidiciorum  privatorum  und  publicorum.    [Aus:  Abhand- 

lungen  der   philologisch-historischen  Classe   der   kgl.  sächsischen  Gesellschaft 
der  Wissenschaften.    13.  Band  p.  469-526J.  Lajui,'/ :  ■'^-  Hirzd  1S93.  (58  S.)   8.    M.2.60. 

—  Le    leges    iuliae    iudiciorum    privatorum    e    publicorum.      Parafrasi    di    Isidoro 

Modica.     In :    Annuario    dello   istituto   di   storia   del   diritto   romano   4   (('otaiiM 
1893-94)  p.  73—76. 

Lex  .Julia  et  Papia  Poppaea  de  maritandi-s  ordinibus. 

Lex   Julia   a.    736   (=  18)  et   Papia   Poppaea   a.  8   p.  C.   (e    Dig.)   edidit   Carolus   Georgius 
Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui"  1  (Tahiiiyuc  1909)  p.  115—116. 

Jörs,  Paul:  Ueber  das  Verhältnis  der  Lex  Julia  de  maritandis  or<linibus  zur  Lex 
Papia  Poppaea.     Inaug.-Dissert.  Bonn  1882.     (1  Bl.,  68  S.)    8. 

—  Die  Ehegesetze  des  Augustus.     1893  siehe:  Augtistus. 

LexJuliamunicipalis. 

Lex  [tabulae  Heracleensis,  dicta]  Julia  municipalis,  a.  709  (=  45)  edidit  Carolus  Georgius 

Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'  1  (Ttihinguc  1909)  p.  102—110. 
Loi  Julia   municipalis   (709).     In:    Textes   de   droit   romain  publies   et   annotes   par  Paul 

Frederic  Girard-  {Paris  1895)  p.  71-79. 
Lex  Julia  municipalis.     Edidit  Hermannus  Dessau.     In:   Inseriptiones  latinae  selectae 
II  1  (Biroliui  1902)  p.  492—499  nr.  6085. 

Nissen,  Heinrich:  Zu  den  römischen  Stadtrechten.  In:  Rheinisches  Museum  für 
Philologie  45  (1890)  p.  100—110. 

Lex  Jvilia  Titia. 

Voigt,   Moritz:   Die  leges   Titia  und  Julia  über  die  tutoris   datio.     In  des  Verf. 

Römische  Rechtsgeschichte  1  (Leipzlr/  1892)  p.  839-841. 
Zoeco-Rosa,  Antonio:  La  legge  Giulia-Tizia  nella  parafrasi  dello  Pseudo-Teofllo. 

Studio  esegetico-critico  sul  pr.  Inst,  de  Atiliano  tutore  et  eo  qui  ex  lege  Julia 

et  Titia  dabatur  (I  20).    [Estratto  dall'  Antologia  giuridica.   I  fasc.  12].    Caüim'a: 

Tip.  Fr.  Martiitfz  1867.     (48  S.)    8. 

—  Ancora  delle  legge  Giulia-Tizia.    In:  Annuario  dell' Istituto  di  storia  del  diritto 

romano  3  (1893)  p.  76-73. 

Lex  Julia  de  vi  publica  et  privat a. 

Lex  Julia   de   vi   publica   et  privata  (e  Dig.)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:    Fontes 
iuris  romani  antiqui'  1  (Tnhinr/af  1909)  p.  111—112. 

Sihler,    Ernest   Gottlieb:    St.    Paul   and    the   Lex   Julia   de   vi.     In:    Transactions 

(Proceedings)  of  the  american  philological  assooiation  26  (189."i)  p.  XXXI— XXXII. 

Voigt,  Moritz:   Die  leges  Plautia  und  Julia  de  vi.    In  des  Verf.  Römische  Rechts- 

geschichto  1  (Lapzin  1892)  p.  835-837.    Riproduzione  italiana  in:  Annuario  dell' 

Istituto  di  storia  del  diritto  romano  3  (1893)  p.  72-73. 

Lex  Junia  Norbana. 

Cantarelli,   Luigi:   La  data  della  legge   Jiinia  Norbana.    Nuovi  studi  e  nuove 

osservazione  [Romanet  du  Caillaud.     18S2.  1883.     Schneider  1884].    In:  Archivio 

giuridico  :34  (18S5)  p.  38—55. 
Holder,  Eduard:  Zur  Frage  vom  gegenseitigen  Verhältnisse  der  le.\  Aelia  Sentia 

un<l  Junia  Norbana.     1885  siehe:  Lex  Aelia  Sentia. 
Labbo,   Joseph   Emile:   Dissertation   sur   la   date   de   la   loi   Junia   Norbana.     In: 

J.  Ortolan:    Ilistoire   de   la   lögislation   roniaine   depuis   son   origine  jusqu'ä  la 

legislation  moderne  .  .  .  I'^  [Paris  li^84)  p.  791—797. 
Romanet  du  Caillaud,  F.:  De  la  date  de  la  loi  Junia  Norbana.    In:  Academie 

des  inscriptions  et  belles-lettres.    Comptes  rendus  des  seances  de  l'annee  1882. 

4-^  Serie  10  {I'aris  1883)  p.  198—210. 
Schneider,  Albert:  Die  lex  Junia  Norbana.    In:  Zeitschrift  der  Savigny-Sliftung 

für  Rechtsge-schichte  5  (1884)  Romanistische  Abtheilung  p.  225—255. 

—  Die  Latini  Juniani   und   das  Berliner  Fragment   de   dediticiis.     1885   siehe:   Lex 

Aelia  Sentia. 


502     Scriptores  latini.  D.  Leges  (Lex  Junia  Vellaea  —  Lex  met.  Vipasc). 

Lex  Junia  Vellaea. 

Lex  Junia  Vellaea,   a.  28  p.  C.  (e  Dig.)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:   Fontes  iuris 
romani  antiqui"  1  (Tuhingae  1909)  p.  116 — 117. 

Lex  Lauriacensis. 

Fragmentum  legis  Lauriacensis  (a.  210 — 213)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:   Fontes 
iuris  antiqui  romani"  1  tTiM>if/'i<  1909)  p.  159. 

Leges  Liciniae-Sextiae. 

Allen,  W.   F.:   Xiese   on  the   Licinian- Sextian   agrarian   law.     In:    The   classical 

Review  :3  (1=89)  p.  5—6. 
Lecrivain,  Charles:  La  loi  agraire  de  Licinius  Stolon.    In:  Annales  de  la  faculte 

des  lettres  de  Bordeaux  1889  p.  172 — 182. 
Niese,  Benedictus:  Das  sogenannte  licinisch- sextische  Ackergesetz.    In:  Hermes 

23  (ISSS)  p.  410-423. 
Keudler,  Reinhard  Theodorus  Frederick:  Ad  leges  Lieinias  Sextias.    Progr.   des 

Gymn.  Erasmianum  Rotterdam  1889.     (20  S.)    4. 
Soltau,  Wilhelm:    Die   Aechtheit    des   licinischen  Ackergesetzes   von  :367  v.  Chr. 

In:  Hermes  :3i)  (1S95)  p.  624—629. 
Voigt,  Moritz:  Über  die  staatsrechtliche  Possessio  und  den  ager  compascuus  der 

römischen  Republik.    [Aus:  Abhandlungen  der  philologisch-historischen  Classe 

der    kgl.    sächsischen   Gesellschaft    der    Wissenschaften    10   (jSS8)   p.    221 — 2721. 

Leipzig:  S.  Hirzel  1837.     (52  S.)    8.  31.  2. 

§  5.   Die  lex  Licinia  de  modo  agrorum.    §  6.    Fortsetzung.    Die  Septem  iugera 
der  Lex  Licinia  ip.  2.58 — 272). 

Lex  luci  Lucerini. 

Lex  luci  Lucerini  edidit  Carolus  Georgius  Bruns   in:   Fontes  iuris  romani  antiqui'  1 

(Tahinoat  1909)  p.  283. 
[Lex  luci  Lucerini].    Edidit  Theodorus  M  o  m  m  s  e  n.  In :  Corpus  inscriptionum  latinarum  9 

{Btroüni  1883)  nr.  782.     Cfr.  p.  €67. 
Inscription  de  Luceria  (.50J — 550?).    In:  Textes  de   droit  romain  publies  et  annotes  par 

Paul  Frederic  Girard^  (Paris  1895)  p.  22—23. 
[Lex  luci  Lucerini].    Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inseriptiones  latinae  selectae  II 1 

{Beroliiii  1902)  p.  243  nr.  4912. 

Lex  luci  Spoletini. 

Lex   luci   Spoletini   edidit  Carolus  Georgius  Bruns   in:    Fontes   iuris   romani   antiqui"  1 

(Tuhingai  1909)  p.  283. 
[Lex  luci  Spoletini].    Edidit  Eugenius  Bor  mann.    In:  Corpus  inscriptionum  latinarum 

XI  2.  1  (Btrohvi  1901)  nr.  4766. 
[Lex  luci  Spoletini].    Edidit  Hermannus  Dessau  in:  Inseriptiones  latinae  selectae  II  1 
{Binliiii  1902)  p.  248  nr.  4911. 

Bormann,  Eugenius:  De  titulo  Spoletino  antiquissimo.   In:  Miscellanea  capitolina. 
Institute  archaeologico  centum  semestria  feliciter  peracta  gratulantur  iuvenes 
Capitolini  Bormann  .  .  .  (Romat  1879)  p.  5  —  10. 
Buee heier,  Franz:  Altes  Latein.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  35  (1830) 

p.  627— 63'J.     I.  Der  Stein  von  S.  Quirico  unfern  Spoleto  ip.  C27— «29). 
Jordan,  Henricus:  De  lege  lucari  Spoletina.     In  des  Verf.  Quaestiones  umbricae 
(Bigimontii  1882)  p.  16—27.  29— 3<J. 

Lex   Lutatia    siehe:  Lex  Flautia. 

Lex  Maenia. 

Voigt,  Moritz:  Die  lex  Maenia  de  dote.    In  des  Verf.  Römische  Rechtsgeschichte  1 
(Ldpcig  1892)  p.  789-801. 

Lex  ^alacitana. 

Lex  Malacitana  a.  81—84  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui"  1 

(Tuhingae  1909)  p.  147-1.57. 
Lois  de  Salpensa  et  de  Malaca  (ans  81—84  apres  J.-C.)    In:  Textes  de  droit  romain  publies 

et  annotes  par  Paul  Frederic  Girard'^  (Paris  1895)  p.  98— lÖS. 
Lex  municipii  Malacitani.    Edidit  Hermannus  Dessau.  In:  Inseriptiones  latinae  selectae 

n  1  (Berolini  19')2)  p.  519— .525  nr.  6'339. 

Lex  Manciana. 

Lex  de  villae  Magnae  colonis  data  ad  exemplum  legis  Mancianae  edidit  Carolus  Georgius 
Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui"  1  (Tuhiugue  19j9i  p.  295—300. 

Lex  metalli  Yipascensis. 

Lex  metaUi  Vipascensis  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui"  l 

\T iMiigite  1909)  p.  289—293. 
Eiusdem  legis  fragmentum,  a.  1906  repertum.     Ihidan  p.  ■293—295. 


Leges  (Lex  met.  Vipasc.  —  Lex  civit.  Narb.)  503 

Lex  metalli  Vipascensis. 

El    bronce   de   Aljustrel.     In:    Hispaniae    anteromauae    syntagma   coDcinuavit   Manuel 
Rodriguez  de  Berlanga.    Pars  altera  commentationes  contimens  (Malixcae  1884)  p.  623 — 
830,  5  Taf. 
Metallum  Vipascense.     Edidit  Aemilius  Hübner  in:    Corpus  inscriptionum  latinarum 

II.  Suppl.  (Boo'ini  189-2)  nr.  5181. 
Lex  metalli  Vipascensis.   Edidit  Hermannus  Dessau  in:  Inseriptiones  latinae  selectae  II 1 
(Birolini  1902)  p.  682— eSö  nr.  6891. 

Bruns,  Karl  Georg:  Lex  metalli  Vipascensis.  In:  Zeitschrift  für  Rechtsgeschiehte  13 
(1878)   p.   372—383   u.  Taf.     Stellenweise   auch  in   des  Verf.  Kleinere  Schriften  2 
(^y(imar  1882)  p.  297—305. 
Bücheier,  P>anz:  Zur  lex  metalli  Vipascensis.    In  :  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 
graphie und  Grammatik  2  (1885)  p.  605—607. 
Demelius,    Gustav:    Zur  Erklärung  der  lex  metalli  Vipascensis.    In:   Zeitschrift 
der  Savigny-Stiftung  für  Rechtsgeschiehte  4  (1883)  Romanistische  Abtheilung 
p.  33-49. 
Estacio  daVeiga,  Sebastiäo  Philippes  Martins:  A  tabula  de  bronze  de  Aljustrel 
lida.  deduzida  e  commentada  em  1876.    Memoria  apresentada  ä  Academia  real 
das  sciencias  de  Lisboa  por  S.  P.  M.  E.  d.  V.     I.iahoa:  Typogr.  dn  XnuUmio.   1880. 
(71  S..  8  Taf.)    8. 
Fabie,  Antonio  Maria:  Los  bronces  de  Lascuta,  Bonanza  y  Aljustrel  que  publica 
Manuel  Rodriguez  Berlanga.   In :  Revista  de  Espaua.   20.  aüo  117  (1887)  p.  481 — 493. 
118  (1887)  p.  5—42. 
Flach,  Jacques:   La  table  de  bronze  d"Aljustrel.    Etüde  sur  radministration  des 
mines   au   Icr   siecle   de   notre   ere.     [Aus:   Nouvelle  Revue   historique  de  droit 
fran(^ais   et   etranger  2   (1878)  p.   269-282.  645-694,   4  pl.]    Parü:  L.  Larose  1879. 
(70  p.,  4  pl.)    8.  Fr.  3.50. 

Giraud,    Charles:    La   table  de  bronze   d'Aljustrel.     In:   Seances  et  travaux   de 
l'Academie   des   sciences   morales   et   politiques   38*   annee.     Xouvelle   Serie   10 
(110  de  la  collection)  1878  p.  785-798. 
Ke,  Camillo:  La  tavola  Vipascense.    In:  Archivio  giuridico  23  (1S79)  p.  327 — 388. 
Scialoja,  Vittorio:   Nota  ad  un  punto  controverso  della  lex  metalli  Vipascensis. 

In:  Archivio  giuridico  21  (1880)  p.  482-484. 
de -Vit ,  Vincenzo:  Xuova  conghiettura  sopra  il  vocabolo  che  si  legge  in  una  lamina 
di  bronzo  scoperta  nel  Portogallo  la  prima  vera  dell'  anno  1S76.    Roma :  Sahiucci 
1880.     (24  S.)    8. 
Nozze  (TUglielmi-Spezia. 
Wilmanns,   Gustav:    Die  römische  Bergwerksordnung  von  Vipasca.     [Aus:  Zeit- 
schrift für  Bergrecht  19  (1878j  p    217-232].    Somi:  A.  Matrus.    (16  S.)    8.    M.  — .50. 

Leges  arae  Avigusti  Narbonensis. 

Leges   arae  Augusti  Narbonensis   a.  p.  Chr.  11    et   12  13   edidit  Carolus  Georgius  Bruns 

in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'-l  {Tii',iiif/i<  1909)  p.  2S4 — '286. 
[Lex   arae   Augusti   Xarbonensisl.     Edidit   Otto   Hirschfeld   in:    Corpus   inscriptionum 

latinarum  12  {Bnolini  1888)  nr.'  4333. 
[Lex   arae  Augusti  Narbonensis].    Edidit  Hermannus  Dessau  in:   Inseriptiones  latinae 

selectae  1  (Boolini  1892)  p.  31—33  nr.  112. 

Lex  civitatis  Narbonensis  de  flamonio  provinciae. 

Lex  civitatis  Xarbonensis  de  flamonio  provinciae  (aetatis  Augusti)  edidit  Carolus  Georgius 

Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'  1  (Tn.hiitr/ac  19i.9)  p.  141 — 142. 
[Lex  civitatis  Narbonensis  de  flamonio  provinciae],    Edidit  Otto  Hirsch  feld  in  :  Corpus 

inscriptionum  latinarum  12  {Btrolini  1888)  nr.  6038. 
[Lex   civitatis  Xarbonensis    de   flamonio    provinciae].     Edidit   Hermannus  Dessau    in: 
Inseriptiones  latinae  selectae  II  1  (Biruli.ii  19ij2)  nr.  6904. 

Ali  brandi ,  Ilario  :  Sopra  una  legge  roinana  contenuta  in  una  iscrizione  Xarbonese. 
In:  Bullettino  dell'  Istituto  di  diritto  romano  1  (1838)  p.  173 — 193,  1  tav.   Wieder- 
holt in  des  Verf.  Opere  giuridiche  e  storiche  1  (Rotnn  1896)  p.  542 — 562. 
Heren  deVillefosse,  Antoine:  Fragment  d'une  plaque  de  bronze  deeouverte  a 

Xarbonne.     In:  Bulletin  critiquo  9  (18881  p.  110—115. 
Hirschfeld,    Otto:    Zu    der   lex   Xarbonensis   über   d«n   Provincialflaminat.     In: 
Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  für   Rechtsgeschiehte  9  (1888)  Romanistische 
Abtheilung  p.  403—401. 
Mispoulet,  .Jean  Baptiste:  La  plaque  de  bronze  de  Xarbonne.    Lettre  ä  monsieur 
Heron  de  Villefosse.     In:  Bulletin  erilique  9  (1883)  p.  185 — 196. 

—  La  plaque   de  bronze  trouvee  :i  Xarbonne.    In:   Nouvelle  Revue   historique  de 

droit  francjais  et  ötranger  12  (1883)  p.  353 — 359. 

—  La  lex  concilii  provinciae  Xarbonensis  d'apres  les  travaux  recents.    [Hirsch- 

feld: Zur  Geschichte  des  röm.  Kaisercultus.    1888,  Alibrandi  1885].    In:  liuUetin 
critiquo  11  (1890)  p.  G— 11. 


504    Scriptores  latiui.    D.    Leges  (Lex  civitatis  Narbon.  —  Lex  Pupia). 

Lex  civitatis  Narbonensis  de  flamonio  provinciae. 

Zocco-Rosa,  Antonio:  La  tavola  bronzea  di  Narbona.  (Lex  civitatis  Narbonensis 
de  flamonio  provinciae).  I.  Tabulae  aheneae  Narbonensis  quae  reliqua  sunt. 
II.  Revisione  critica  delle  restituzioni  del  testo  epigrafico.  III.  lilustrazioni 
storico-giuridiche.     Cnümw :  R.  tipoijy.  X.  Giunnotta  1911.     (58  S.)     8. 

Lex  Ovinia. 

Zoll,  Fryderyk:  O  skiadzie  senatu  rzymskiego  na  zasadzie  ustawy  Ovinia.  In: 
Rozprawy  i  sprawozdania  z  posiedzeii  wydziahi  historyczno-fllozoficznego 
Akademii  umiej^tnosci  20  (Kraliuu  1887)  p.  41—66. 

Lex  Papia  Poppaea  siehe:  Lex  Julia  de  maritandis  ordinibus. 
Lex  Papiria. 

Le.x  Papiria   de   sacramentis   (e  Feste)   edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:   Fontes  iuris 

romani  antiqui'  1  (Tubüir/ae  1909)  p.  47. 
Loi  Papiria  (512-632).    In:  Textes  de  droit  roraain  publi6s  et  annot6s  par  Paul  Fred6ric 

Oirard^  {Paris  1895)  p.  23. 

Lex  de  pignoribus. 

Rossi,  Pietro:  La  legge  1.  §  2.  Dig.  de  pignoribus,  XX  1.  In:  Studi  Senesi  nei 
eireolo  giuridico  della  r.  üniversitä  1  {Süna  1884)  p.  36—47. 

Lex  Pinaria. 

Eisele,  Fridolin:  Das  sacramentum  und  die  lex  Pinaria.  In  des  Verf.  Beiträge 
zur  römischen  Rechtsgeschichte  (Frdlurg  i.  3.  und  Ldpzig  1896)  p.  217—224. 

Lex  Plaefcoria  de  circuniscriptione. 

Costa,  Emilio:  Della  data  della  lex  Plaetoria  de  circumscriptione  adolescentiuni. 
In:  BuUettino  dell'  Istituto  di  diritto  romano  2  (1889)  p.  72—77. 

Lex  Plaetoria  de  iurisdictione. 

Lex  Plaetoria  de  iurisdictione  (e  Censorino)  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:   Fontes 
iuris  romani  antiqui'  1  (Tnhingnc  1909)  p.  45. 

Bergk,  Theodor:  Lex  Plaetoria  bei  Censorinus  e.  24.  3.   (1873)  1886  siehe:  Censorinus 

Lex  Plautia. 

Voigt,  Moritz:  Die  leges  Plautia  et  Julia  de  vi.     1892  siehe:  Lex  Julia  de  vi. 
Weihmayr,  Walther:   Über  Lex  Plautia  de  vi  und  Lex  Lutatia.     Inaug.-Dissert. 

von  München  1890  und   Progr.   der  Studienanstalt  St.  Stephan   in  Augsburg 

1888.    (62  S.,  1  ßl.)    8. 

Lex  Poetelia. 

Lange,  Ludwig:  Ueber  das  Poetelische  Gesetz  de  ambitu  (1874).  In  des  Verf. 
Kleine  Schriften  aus  dem  Gebiete  der  classischeu  Alterthumswissenschaft  2 
(Göttiiifjtn  1887)  p.  195-202. 

Lex  Poetelia  Papiria. 

Voigt,  Moritz:  Die  lex  Poetelia  Papiria  v.  428  d.  Stadt.  1882  siehe:  Lex  Julia 
iudiciorum  privatoruni. 

Lex  Poppillia. 

Voigt,  Moritz:  Die  lex  Poppillia  v.  673  d.  St.  1882  siehe:  Lex  Julia  iudiciorum 
privatoruni. 

Leges  Porcia e. 

Lange,  Ludwig:  Commentationis  de  legibus  Porciis  libertatis  civiuni  vindicibus 
particula  prior,  posterior  (1862.  63).  In  des  Verf.  Kleine  Schriften  aus  dem 
Gebiete  der  classischen  Alterthumswissenschaft  1  (Gölthirnn  1887)  p.  342 — 429. 

Lex  Publilia. 

Voigt,  Moritz:  Die  leges  Valeria  Horatia  v.  305,  Publilia  v.  415  und  Hortensia 
V.  407.    1892  siehe:  Lex  Hortensia. 

Lex  Publilii  Voleronis. 

Niccolini,  Giovanni:  La  legge  di  Publilio  Volerone  [Estr.  dagli  Annali  della  r. 
scuola  normale  superiore  di  Pisa.  Filosofia  e  filologia  vol.  XI  (1896)J.  Piau :  Tip. 
T.  Nidri  i  C.  1895.     (15  S.)    8. 

Lex  Pupia. 

Lange.  Ludwig:  Die  Lex  Pupia  und  die  an  dies  comitiales  gehaltenen  Senats- 
sitzungen der  späteren  Republik  (1874).  In  des  Verf.  Kleine  Schriften  aus  dem 
Gebiete  der  classischen  Alterthumswissenschaft  2  (Güttiiigai  1887)  p.  175—194. 

—  Die  Promulgatio  trinum  nundinum ,  die  Lex  Caecilia  Didia  und  nochmals  die 
Lex  Pupia  (18751.     Ebenda  p.  214—270. 


Leges  (Lex  Puteolana  —  Lex  Romana  Raetica  Curiensis).       505 

Lex  Puteolana. 

Lex  parieti  faciendo  Puteolana  a.  u.  c.  649  (=105)  edidit  Carolus  GeorgiusBruns  in:  Fontes 

iuris  romani  antiqui"  1  (Tahinijaf  1909)  p.  374—376. 
[Lex  parieti  faciendo Puteolana].    EdiditTheodorus  Mommsen.   In:  Corpus  inscriptionu in 

latinarum  X  1  (Btrolim  1883)  nr.  1781. 
Le.x  operum  Puteolana.    Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inscriptiones  latinae  seleotae 
II  1  (Btrolini  1902)  p.  346-347. 

Wiegand,  Theodor:  Die  puteolanische  Bauinschrift  sachlich  erläutert  von  Th.W. 
[Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie.  20.  Suppl.  (1894)  p.  659—778,  15  Fig., 
2  Taf.].     Leipin/:  B.  ß.  Tiuhnir  1894.     (120 's.,  15  Fig.,  2  Taf.)     8.  M.  3.60. 

Lex  Quinctia. 

Lex  Quinctia  de  aquaeductibus  a.  745  (=9)  (e  Frontino)  edidit  Carolus  GeorgiusBruns 

in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'  1  (Tnhüigae  1909)  p.  113 — 115. 
Loi  Quinctia  (an  745  de  Rome).    In :  Textes  de  droit  roniain  publies  et  annot^s  par  Paul 

Frederic  Girards  (Paris  1895)  p.  79—81. 

Leges  regiae. 

Leges  regiae  edidit  Carolus  Georgius  Br uns  in:  Fontes  iuris  romani  ^ntUixiV  \  [Tuhiiigoe 

1909)  p.  1-15. 
Leges  regiae.    In:  Textes  de  droit  romain  publies  et  annot^s  par  Paul  Frederic  Girard^ 

(Paris  1895)  p.  3—8. 

Jus  antiquum.    Vegoia  —  Droit  Papirien  —  Leges  regiae  —  Lex  XII  tabularum  —  Ss  C»  — 

Gaii  Institutionum  commentarii.    Extraits  de  Caton,  Festus,  Varron,  Servius,  Hyginus, 

Frontinus,  Boethius,  Isidorus,  etc.     Avec  une  introduction  sur  les  Clements  du  droit 

etriisque   par  C.  Charles  Casati   de   Casatis.     Paris:   Firmiii  - IHdot  et  Cü.     Marchai  et 

Billard.     Milrin:  V.  Hoepli  1894.     (2  Bl.,  LXV  S.,  1  Bl.,  324  S.,  1  Bl.)     8.  Fr.  12. 

Houwing,  Johannes  Fredericus  :  De  legibus  regiis.    1883  siehe:  Leges  sumptuariae. 

Mispoulet,  Jean  Baptiste:  La  lex  regia.    In  des  Verf.  Les  institutions  politiques 

des  Romains  1  (Paris  1882)  p.  335—379. 

Leges  repefcundarum  siehe:  L.  Aciiia. 
Lex  ßhodia. 

Goldschmidt,  Levin:  Lex  Rhodia  und  Agermanament.  Der  Schiffsrath.  Studie 
zur  Geschichte  und  Dogmatik  des  Europäischen  Seerechts.  In:  Zeitschrift  für 
das  gesammte  Handelsrecht  35  N.  F.  20  p.  (1889)    36—90.  321-395. 

I.  Das  römische  Recht.  II.  Charakteristik  des  mittelalterlichen  Seehandels 
und  Seerechts.  Das  byzantinische  Recht.  III.  Romanisches,  germanisches 
und  modernes  Recht.  IV.  Das  Agermanament.  Sozietät  und  Mehrheits- 
verband.    V.     Der  Schiffsrath. 

—  La  lex  Rhodia,  il  Germinamento,  il  Consiglio  di  bordo.    Traduzione  di  Gabriello 

Carnazza.     In:  Antologia  giuridica  4  (1890). 
Lavigne,   Rene:   De  lege  Rhodia  de  iactu.     These  de  Caen.     Vaiines:  Impr.  Lafolye 

1893.     (1  BL,  52  S.)     8. 
Meignen,  Eugene:  Etüde  sur  la  rex  Rhodia  de  iactu.     These.     Paris:  Impr.  ile  Ch. 

Nobht  1886.     (1  BL,  138  S.)    8. 
Negri  di  Lamporo,    Enrico:  De  lege  Rhodia  de  .jactu  (Dig.  14.  2).     In:  Archivio 

giuridico  27  (1881)  p.  329—362. 
Padula,    Michele:   Esame   della   quistione :    Se   la   lex  Rhodia   de  iactu  possa  per 

analogia  applicarsi  ai  casi  d'incendio.   In  :  Archivio  giuridico  34  (1885)  p.  473—488. 
Pündtner,   Franz:    De   lege   rhodia   de   iactu   Dig.  14.  2.     Dissert.   inaug.   erlang. 

Fürstenfeldbruck  1890.     (1  Bl.,  31  S.)     8. 
Scialoja,  Vittorio:   A  proposito  del  fr.   2  de  lege  Rhodia  14.  2.     In:   Archivio 

giuridico  28  (1882)  p.  80—81. 

Lex  rivi. 

Lex    rivi   incerta    edidit   Carolus   Goovgius   Bruns    in:    Fontes   iuris   romani    antiqui'  1 

(Tuhingae  1909)  p.  288. 
[Lex    rivi   incerta].     Edidit   Otto   Hirschfeld   in:    Corpus   inscriptionum   latinarum   12 

(Berolini  1888)  nr.  2426. 

Lex  Romana  Raetica  Curiensis. 

Brunner,  Heinrich:  Die  Lex  Romana  Curiensis  und  die  Capitula  Remedii.  In 
des  Verf.  Deutsche  Rechtsgeschichte  1  (Liipziy  1887)  p.  361—365.  2.  Aufl.  (1906) 
p.  516—525. 

Conrat  (Cohn),  Max:  Zur  lex  Romana  Curiensis.  In:  Zeitschrift  der  Savigny- 
Stiftung  für  Rechtsgeschichte  10  (1889)  Germanistische  A))theilung  p.  269. 

—  Zur   Lex   Romana   Raetica    Curiensis.     In:    Neues   Archiv    der   Gesellschaft   für 

ältere  deutsehe  Geschichtskunde  15  (1890)  p.  202. 
von  Salis,  Ludwig  Rudolf :  Lex  Romana  Curiensis.    In:  Zeitschrift  der  Savigny- 
Stiftung  für  Rechtsgeschichte  6  (1885)  Germanistische  Abtheilung  p.  141  —  172. 


.506     Scriptores  latini.   D.   Leges  (Lex  Eomaua  Eaetica  —  Lex  Salpens.\ 
Lex  E-omana  Eaetica  Curiensis. 

Schupfer,  Francesco:  La  legge  romana  udinese.  [Aus:  Atti  clella  r.  Accadeniia 
dei  Lincei  anno  278  1880—81.  Serie  3.  Memorie  della  classe  di  scienze  niorali, 
storiche   e   filologiche  7  (Roiim  1881)  p.  47— 102J.     Roniic.  Salvhici  1881.     (58  S.)    4. 

L.  3.50. 

—  Nuovi  studi  suUa  legge  Boniana  Udinese.    [Aus  :  Atti  della  r.  Accadeniia  dei  Lincei 

anno  270.    1881  —  82.    Serie  terza.    Memorie  della  classe  di  scienze  morali,  storiche 
e  filologiche  10  (Rimn  1882)  p.   179—236].    Ttoi»,! :  Sahiacci  1882.    (60  S.)    4.     L.  3.50. 

—  Della  legge  romana  udine.se.    Kicerche  critiche.     [Aus:  Atti  della  r.  Accademia 

dei  Lincei  a.  284.     Ser.  4.     Memorie  di  classe  di  scienze  morali,  storiche  e  filo- 
logiche 3  (1887)  p.  77—160].     Roma:  Sahmcci  1888.     (86  S.)    4.  L.  4. 

—  II  testamento  di  Tello  vescovo  di  Coira  e  la  legge  romana  udinese.    [Aus:  Atti 

della  r.  Accademia  dei  Lincei.    Serie  quarta.    Classe  di  scienze  morali,  storiche 

e  filologiche  6,  1  (1889)  p.  242—339].     Roma:  Sahiurci.     (100  S.)    4.  L.  4.50. 

Stünkel,  Ludwig:  Flexion  der  Verba  in  der  Sprache  der  Lex  Komana  Utinensis. 

In:  Zeitschrift  für  romanische  Philologie  5  (1881)  p.  41 — 50. 
Wagner,   Rudolf:   Zur  Frage   nach   der  Entstehung  und   dem  Geltungsgebiet  der 

Lex  Komana  Utinensis.  In :  Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  für  Kechtsgeschichte 

4  (1883)  Germanistische  Abtheilung  p.  54 — 75. 
Zeumer,   Karl:    Ueber    Heimath   und   Alter   der   Lex   Romana    Raetica   Curiensis. 

In:  Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  für  Rechtsgeschichte  9  (1888)  Germanistische 

Abtheilung  p.  1  —  52. 

Lex  Eubria. 

Legis  Rubriue    pars   superstes   (cum    duabus   tabulis    lithographis).      Edidit   Fridericus 

Ritschelius  (1851).     In  des  Verf.  Opuscula  philologica  4  (I.ipxuu  1878)  p.  34—56. 
Lex  [quae  diciturj  Rubria  de  Gallia  Cisalpina  edidit  Carolus  Georgius  Br uns  in:  Fontes 

iuris  romani  antiqui'  1  {Tahiiiffnc  1909)  p.  97—101. 
Legis  fortasse  eiusdem  fragmentum  Atestinum  ihnlaii  p.  101 — 102. 
[Legis   Rubriae   fragmentura   Atestinum].     Edidit   Eugenius   Bor  mann   in:    Corpus   in- 

scriptionum  latinarum  XI  1  (Ihrolini  1888)  nr.  1146. 
Loi  Rubria  de  Gallia  cisalpina  (705—712).    In:  Textes  de  droit  romain  publies  et  annotes 

par  Paul  Prederic  Girard''  (Paris  189-5)  p.  63—69. 
Fragment  d'Este  (705—712).     Ebenda  p.  69—70. 

[Frammento  di  legge  romana  su  tavola  di  bronzo  rinvenuta  nell'  area  della  cittä  d'Este 

per  cura  di  Giuseppe]  Fiorelli  in:  Notizie  degli  scavi  di  antichita  (/i'öjüo  1880)  p.  213. 

Alibrandi,    Ilario :    Di    un    frammento    di    legge    romana   sopra   la   giurisdizione 

municipale    sooperto    presse    la    cittä    di   Este    nol    maggio    1880.     In:    Studi   e 

Documenti  di  Stovia  e  Diritto  2  (1881)  p.  3—30.     Wiederholt  in  des  Verf.  Opere 

giuridiche  e  storiche  1  (Roma  1896)  p.  393—414. 

Demelius,   Gustav:    C.   XXI.   XXII   legis   Rubriae   de   Gallia   Cisalpina.     In   des 

Verf.  Die  Confessio  hn  römischen  Civil-Process  (flraz  1880)  p.  127 — 139. 
Esmein,   Adhemar:    Un   fragment   de   loi   municipale   romaine.     In:   Journal  des 
Savants   1881   p.  117 — 130.     ü.    d.   Titel:   Un   fragment  de  loi  sur  la  Jurisdiction 
des  magistrats  municipaux  mit  Veränderungen  wiederholt  in  des  Verf.  Melanges 
d'histoire  du  droit  et  de  critique.     Droit  romain  (Paris  1886)  p.  269 — 292. 
Huschke,  Philipp  Eduard  siehe:  Fr.  Ritschi. 

Mommsen,  Theodor:  Ueber  den  Inhalt  des  rubrischen  Gesetzes  (1858).  In  des 
Verf.  Gesammelte  Schriften  I.  Abteilung:  Juristische  Schriften  1  (Berlin  1S0.5) 
p.  162-174. 

—  siehe:  Fr.  Ritschi. 

—  Ein    zweites    Bruchstück    des    ruhrischen    Gesetzes    vom   Jahre    705   Roms.     In: 

Hermes    16    (1881)    p.    2i — 41.     Wiederholt   in    des   Verf.   Gesammelte   Schriften 
p.  175—191. 
Ritschi,    Friedrich:    Siremps   in   der   lex   Rubria   (185-3).     In    des   Verf.    Opuscula 
philologica  4  (Lipsiui  1878)  p.  56-03. 

—  Nachträge  zu  der  Lex  Rubria.     Ebenda  p.  63-81. 

V.  Schru  t  ka-Rec  htens  tamm,  Emil:  Ueber  den  Schlusssatz  in  Cap.  XXI  Legis 
Rubriae  de  Gallia  Cisalpina.  [Aus:  Sitzungsberichte  der  philosophisch- 
historischen Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschatten  106  (1884)  p.  463—476]. 
Wien:  (C.  Gerolds  Sohn)  1834.     (16  S.)    8.  M.  —.40. 

Leges  sacratae. 

Garofalo,  Francesco  Paolo:  Le  leges  sacratae  dei  260  u.  c.  Cutania:  P'r.  ilartinei 
1891.     (42  S.)    8. 

Lex  Salpensaiia. 

Lex  Salpensana  a.  81—84  edidit  Carolus  Georgius  Br  uns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui'  1 
(Tuhingai  1909)  p.  142-146. 


Leges  (Lex  Salpensana  —  Leges  duodecim  tabularum).  507 

LexSalpeusana. 

Lois  de  Salpensa  et  de  Malaca  .  .  .  par  Paul  Frederic  Girard-'.    1895  siehe:  Lex  Mala- 

citüna. 
Lex    municipü    Salpensani.      Edidit    Herniannus    Dessau.      In:    Inseriptiones    latinae 

seleetae  II  1  iUeroliai  1902)  p.  51Ü— 519  nr.  608S. 

Lex  Sempronia. 

Pelham,  Henry:  On  the  Lex  Sempronia  C.  Gracchi  de  provineia  Asia.    In:  Trans- 
actions  of  the  Oxford  Philological  Society.     1881—1882  p.  1. 

Lex  Silia  de  ponderibus  publicis. 

Lex  Silia  de  ponderibus  publicis  (e  Festo)  edidit  Carolas  Georgias  Bruns  in:  Fontes 
iuris  romani  antiqui"  1  {Tuhinf/ae  1909)  p.  46. 

Lex  Sulpicia  rivalicia. 

Lex  Sulpicia  rivalicia  (e  Festo)  edidit  Carolus  Georgias  Brans  in:  Fontes  iuris  romani 
antiqui"  1  (Tithnir/iK  1909)  p.  48. 

Leges  sumptuariae. 

Houwing,  Johannes  Fredericas:  De  Romanorum  legibus  sumptuariis.    Specimen 
lit.  inaug.     I.itgJiihi-Bitt. :  Ap.  S.  C.  lai'  lJoeshnrg!i  1833.     (2  Bl.,  84  S.)     8. 

Leges  duodecim  tabularum. 

Leges  XII  tabularum  edidit  Carolus  Georgius  Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui"  1 

(Tuhinr/iie  1909)  p.  15—40. 
La  Lei  dei  Douge  Taulo,  revirado  per  Fran<;ois  Vidal.    Ais:  Estampurie  dti Remomht-Auhiit, 

an  de  Rmimo  MM.  DC.  XXXII  [1878].     (XII,  45  S.)    8. 

The  Institutes  of  Gaius  and  Justinian,  the  twelve  Tables,  and  the 
CXXVIlIth  and  CXXVII^li  Isovels,  with  introduction  and  translation 
by  Thomas  Lambert  Mears.  London:  Stevens  &  Sons  1882.  (XII,  LX, 
626  S.)    8.  Sh.  18. 

Die  XII  Tafeln  .  .  .  von  Moritz  Voigt.     18S3  siehe  unten  die  Erläuterungsschritten. 

The  XII  tables.  By  Frederic  J.  Goodwin.  1886.  1887  siehe  unten  die  Erläuterungs- 
schriften. 

Loi  des  XII  tables  (an  304  de  Rome).  In:  Textes  de  droit  romain  pubUes  et  annotcs  par 
Paul  Frederic  Girard-'  (Bn-ig  1895)  p.  9—21. 

Lex   duodecim  tabularum   e   fi-agmentis  veteris   cuivisdam   jure   consulti. 

emendata  diligentia  et  curis  indigui  quiritum  aluumi  lugdunensi  utrius- 

que iuris facultatiagregati.  Dijon :  Impr .  Darnntiere.  Parisl893.  (16S.)  8.  (?). 

Lex  XII  tabularum  .  .  .  par  C.  Charles  Casati  de  Casatis.    1894  siehe:  Leges  regiae. 

Ambrosoli,  Francesco:  Che  le  leggi  delle  dodici  tavole  non  vennero  dalla  Grecia 

(1823).    In  des  Verf.  Letteratura  greca  e  lat.  Scritti  editi  e  inediti  1  [Milimo  1878) 

p.  1—24. 

Antonibou,  Eugenio:  Stadi  sulla  legislazione  decemvirale.     Toriiio:  Fnifilli  Bocca 

1895.     (94  S.,  1  S.  ung.)    8.  '  L.  2. 

1.  Dell'  inüuenzii  greca  sulle  leggi  delle  XII  tavole.    I.  La  legazione.    II.  La 

fönte.     4.  Le  varianti  Voigt-Sehoell-Bruns. 

Bergk,  Theodor:  Zwölf  Taf.  bei  Gellius  XVII  2.  10  (1864).    1886  siehe:  Aulus  Gellius. 

Boesch,  Fridericus:  De  XII  tabularum  lege  a  Graecis  petita.    Quaestiones  philo- 

loeae.     Dissert.    inaug.     nottiDf/ne:    IHttoirh   (L.   Homtmaiui)   1893.     (2   Bl. ,   84   S., 

1  Bl.)    8.  M.  2.50. 

De   legatione   Athenas   missa.     (De   Aelio   et   Posidonio  Ciceronis   in   libro   de 

legibus   secundo  auctoribus.     De  decemvirorum  Solonisque  legum  simili- 

tudine   Aelio    Stiloni   ignota.     De   Valerie   [Antiate]   Livii   in   libro   tertio, 

Dionysii  in  decemvirorum  historia  auctore.    De  narrationis  aetate,  origine, 

auctore,  fide).  —  De  Hermodoro  Ephesio.  —  De  decemvirorum  Solonisque 

legum  similitudine. 

Brugi,   Biagio:    Una   recente  opera  sul  diritto  delle  XII  tavole.     [M.  Voigt   1883]. 

In:  Archivio  giuridico  33  (1834)  p.  3-21. 
Buonamici,  Francesco:  Intorno  ad  un  frammento  delle  XII  tavole.    In:  Archivio 

giuridico  44  (1890)  p.  381—393. 
Calenderu,   Joanü:    Studiü   asupra  lege!   celorü   XII  Tabule.     In:   Analele  aca- 
demiei  romane.     Seria  II.     Tomuhi  X.    1887-1838.    Memoriile  sectiuneT  istorice 
(Bucunsci  1389)  p.  29—87. 
Carrara,  Francesco:  Sulle  vere  origini  del  furto  audace.    In:  Archivio  giuridico  21 

(1878)  p.  91—115. 
Chiappelli,    Alessandro:    Sopra    alcuni    frammenti    delle    XII    tavole   nelle   loro 

relazioni  con  Eraclito  e  Pitagora.     1885  siehe  B. :  Heraclitus  ephesius. 
Cohn,  Max:   ,Ein  Wort"  zu  den  12  Tafeln.    In:   Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung 
für  Kechtsgeschichte  2  (1;'81)  Romanistische  Abtheilung  p.  111—115. 


508     Scriptores  latiiii.  I).  Leges  (Leges  XII  tabularum  —  Lex  Tappula). 
Leges  duodecim  tabularum. 

Czyhlarz,  Carl  Ritter  v. :  Zur  Lehre  vom  tignum  iunctum.  In:  Zeitschrift  für 
das  Privat-  und  öffentliche  Recht  der  Gegenwart  21  (1894)  p.  85—106. 

Girard,  Paul  Fröderic:  La  loi  des  XII  tables.  In  des  Verf.  M61anges  de  droit 
romain.     I  {Paris  1912)  p.  1—64. 

Goetz,  Georg:  Ad  legem  XII  tabularum  adnotationes  glossematicae.  1889  siehe: 
Anonymi  (p.  111). 

Goodwin,  Frederic  J. :  The  XII  tables.     Lonrhjti:  Stire ns  and  Son  1880.     (71  S.)    8. 

—  Le  XII  tavole  dell'  antica  Koma.    Traduzione  dall'  inglese  di  Luigi  Gaddi,  con 

prefazione   di    Pietro    Cogliolo.     Ciltä  dt  Castello:  Siiih.   tip.  S.  Lapi  1887.    (XXI, 

90  S.)    8.  L.  1. 

Gulli,    Fr.  Paolo:    Del   furtum  conceptum  secondo  le  XII  tavole  e  la  legislazione 

posteriore.     In:  Archivio  giuridico  33  (1884)  p.  107—159. 
Houwing,  Johannes  Fredericus:  De  Komanorum  legibus  sumptuariis.    Specimen 

lit.  inaug.     Luf/duni-Bat.:  Ap.  S.  C.  van  Doeshurgh  1883.     (2  Bl.,  84  S.)     8. 
Darin:  De  legibus  XII  tabularum. 
Latte s,   Elia:   [L'ambasciata   dei   Romani   per   le   XII  tavole].     Milano:  Bernardoni 

(1884).     (21  S.)     8. 

Per  le  nozze  Ascoli-Vivante. 
Longo,  Antonio:  II  Commento  di  Gaio  e  il  sistema  delle  XII  Tavole.   In:  R.  istituto 

lombardo  di  scienze  e  lettere.     Rendiconti.     Serie  II  21  (1888)  p.  619—63). 
Naher,    Jean   Charles:    Observatiuncvilae   de   iure   romano.   VI.     Ad  regulam  XII 

tabularum  rerum  venditarum  alienationem  inhibentem  donec  pro  pretio  satis- 

factum  Sit.     In:  Mnemosyne  18  (1890)  p.  149—163. 
Pampaloni,   Muzio:   La    legge   delle   XII   tavole   de   tigno   iuncto.     In:   Archivio 

giuridico  30  (1883)  p.  253—312.     31  (1883)  p.  41—93.  399—490. 

—  Ancora   sopra   la   legge   de   tigno   iuncto   (a   proposito   di   un  lavoro  di  J.  Schu- 

macher intitolato:  Ueber  tignum  und  tignum  iunctum.  Ein  Beitrag  zur  Er- 
klärung der  L.  30  D.  De  usurp.  41.  3  —  Bonn  1832).  In:  Archivio  giuridico  34 
(1885)  p.  153-171. 

Pescatori,  G.  G.:  La  legislazione  decemvirale.     Torhio  1888.     (70  S.)     8.       L.  1.50. 

Pierron,  A.:  Du  sens  des  mots  „Familia  pecuniaque"  dans  l'ancien  droit  romain 
et  plus  specialement  dans  les  textes  de  la  loi  des  XII  tables.  In:  Revue 
generale  du  droit ,  de  la  legislation  et  de  la  iurisprudence  en  France  et  ä 
l'etranger  19  (1895)  p.  :^85— 400. 

Punzi,  V. :  Le  leggi  delle  XII  tavole  e  la  pretura  romana.  In:  Archivio  giuridico  24 
(1880)  p.  3—65. 

Schumacher,  Johannes:  Ueber  tignum  und  tignum  iunctum.  Ein  Beitrag  zur 
Erklärung  der  lex  30  S  1  Dig.  de  usurp.  41.  3.   Inaug.-Dissert.  Bonn  1882.  (56  S.)  8. 

Steinhausen,  Georg:  De  legum  XII  tabularum  patria.  Dissert.  inaug.  Gryphis- 
waldiae  1887.     (1  BL,  48  S.)    8. 

Voigt,  Moritz:  Die  XII  Tafeln.    Geschichte  und  System  des  Civil-  und  Criminal- 

rechtes,  wie  —  Processes  der  XII  Tafeln  nebst  deren  Fragmenten.    Zwei  Bände. 

Leipzig:  A.  G.  LitliesUnd  1883.     8.  M.  30. 

Erster  Band:  Geschichte    und    allgemeine    juristische    Lehi-begriffe    der    XII 

Tafeln  nebst  deren  Fragmenten.    1883.     (XII,  737  S.)      M.  10.40. 

Zweiter     .,        Das    Civil-    und    Criminalrecht    der    XII   Tafeln.      1883.     (X    S., 

1  Bl.,  859  S.)  M.  13.60. 

—  Das   zwölf  Tafel-Reclit.     In  des  Verf.  Römische  Rechtsgeschichte  1  {Leipzig  1892) 

p.  27—32. 
Zocco-Rosa,   Antonio:   II  commento   ili  Gaio   alla  legge  delle  XII  Tavole.    In: 
Rivista  italiana  per  le  scienze  giuridiche  5  (1888)  p.  193—215. 

—  II  commento  di  Gaio  alla  legge  delle  XII  Tavole.    2.  edizione.    Roma:  E.  Loesclier 

1888.     8. 

Lex  Tappula. 

Lex   convivalis   quae   dicitur  Tappula    (aetatis   forte  Augusti)  edidit  Carolus  Georgius 

Bruns  in:  Fontes  iuris  romani  antiqui"  1  {Tiihingae  1909)  p.  119. 
[Lex  Tappula].    Edidit  Hector  Pais  in:  Corporis  inscriptionum  latinarum  supplementa 

italica  .  .  .  fasc.  I  {Humue  1884»  nr.  898. 
Lex   Tappula   edidit   Aemilius   Huebner   in:   Exempla   scripturae   epigraphicae   latinae 

{BeroUiii  1885)  p.  280  no.  803. 
Lex  Tappula.    Edidit  Franciscus  Buecheler  in  etlitione  Petronii  saturarum.    Editionom 

quintam  curavit  Guilelmus  Heraeus  (Bendii'i  1912)  p.  26ü. 
Lex  Tappula.     Edidit  Hermannus  Dessau.     1903  siehe:   Leges  eonvivales. 
Kiessling,  Adolf:  Lex  Tappula.     1884  siehe  B.:  Anthologia. 

Marx,  Friedrich:  Die  neugefundene  Lex  Tappula,  ein  antiker  Zechcomment.  In: 
Zeitschrift  für  die  gebildete  Welt  4  (18331  p.  215—220. 


Leges  (Lex  Tappula  —  Leges  Visigothorum).  509 

Lex  Tappula. 

Mommsen,  Theodor:  Un  frammento  della  lex  Tappula  trovato  a  Vercelli.  In: 
Bullettino  dell'  Institute  di  corrispondeuza  archeologica  1882  p.  186—189,  1  tav. 

Pernice,  Alfred:  Amoenitates  iuris  I.  In:  Zeitschrift  der  Savigny-Stiftung  für 
Rechtsgeschichte  7  (1886)  Komanistische  Abtheilung  p.  91—97. 

Lex  Tarentina. 

Lex   tarentina   (aetatis   ciceronianae)   edidit   Carolus   Georgius   Bruns   in:   Fontes  iuris 

romani  antiqui'  1  (Tahitir/ae  1909)  p.  12) -122. 
Lex  municipii  tarentini.    Edidit  Hermannus  Dessau.    In:  Inseriptiones  latinae  selectae 
II  1  {Bei-othii  1902)  p.  500—501  nr.  6086. 

Beaudouin,  Edouard:  [La  table  de  Tarente].    In:  Nouvelle  Revue  historique  de 

droit  fran<;!ais  et  etranger  20  (1896)  p.  407 — 410. 
Scialoja,    V^ittorio ,    e    de   Petra,    Giulio :    Di   un    frammento    di   legge   romana 
seoperto  in  Tarento.    In:  Monumenti  antichi  pubblicati  per  cura  della  r.  Acca- 
demia  dei  Lineei  6  (Milaiio  1895)  Sp.  405—442,  1  tav. 

—  Di     alcune     modificazioni    ai    supplementi    proposti    per    la    reintegrazione    del 

frammento  di  legge  romana  seoperto  in  Taranto.  In:  Ren diconti  della  r.  Acca- 
demia  dei  Lineei.  Classe  di  scienze  morali,  storiche  e  filologiehe.  Serie  5.  5 
(1896)  p.  275. 

—  Legge   mvmicipale   tarentina.     In:   Bullettino   dell'  Istituto   di   diritto   romano  9 

(1896)  p.  7—22.     Correzioni  ed  aggiunte  ebenda  p.  88. 

Leges  templorum. 

Leges  templorum.  Edidit  Hermannus  Dessau.  In:  Inseriptiones  latinae  selectae  II  1 
(Berolini  1902)  p.  -246-250.  nr.  4906-4916. 

Lex  tribunicia  de  provinciis  consularibus. 

Schmidt,  Otto  Eduard:  Die  lex  tribunicia  de  provinciis  consularibus.  1884  siehe 
B.:  Nicolaus  Damascenus. 

Lex  Utinensis  siehe:  Lex  Eomana  ßaetica  Curiensis. 
Leges  Valeriae  Horatiae. 

Blasel,  Ignaz:  Die  allmähliche  staatsrechtliche  Competenzerweiterung  der  Tribut- 
comitien  durch  das  dreimalige  gleichlautende  Gesetz:  ut  quod  tributim  plebs 
iussisset,  omnes  Quirites  teneret.  In:  Festschrift  zur  Begrüssung  der  XXXIV 
Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  zu  Trier  überreicht  im 
Namen  der  XVI  Versammlung  rheinischer  Schulmänner  (Bonn  1879)  p.  1—30. 

Henne  s,  Johann:  Das  dritte  valerisch-horatische  Gesetz  und  seine  Wiederholungen. 
Progr.  des  kgl.  Gymn.  Bonn  188J.    <S.  3—26).     4. 

Voigt,  Moritz:  Die  leges  Valeria  Horatia  v.  305,  Publilia  v.  415  und  Hortensia 
V.  467.     1892  siehe:  Lex  Hortensia. 

Lex  Varia. 

Petersen,  Christiauus:  Excursus  de  lege  Varia  maiestatis.  In  des  Verf.  De  causis 
publicis  romanis  .  .  .  {Kilim  1880)  p.  105—110. 

Lex  Visellia. 

Ritschi,  Friedrich:  In  leges  Viselliani  Antoniam  Corneliam  observationes  epi- 
graphicae  (1860)  1878  siehe:  Lex  Antonia  de  Termessibus. 

Leges  Visigothorum. 

Leges  Visigothorum  antiquiores.  Edidit  Karolus  Zeumer.  [Fontes 
iuris  germanici  antiqui  in  usum  scholarum  ex  Mönumentis  G-ermaniae 
historicis  separatim  editi].  HannotJcrae  et  Lipsiae:  Hahn  1894.  (XXII  S., 
1  BL,  395  S.)    8.  M.  6. 

Leges  Visigothorvim  edidit  Karolus  Zeumer.  [Monumenta  Germaniae 
historica.  Legum  Sectio  I.  1].  Hannoverae  et  Lip^iae :  Hahn  1902. 
(XXXV,  570  S.)    4.  M.  20,  Schreibpap.  30. 

Appendices  legis  Romanae  Wisigothorum  duae  edidit  Paulus  Krueger  in:  CoUectio 
librorum  iuris  anteiustiniani  3  {Birolfin  1890)  p.  247 — 263. 

Legis  Romanae  Wisigothorum  fragmenta  ex  codice  palimpsesto  S.  Legio- 
nensis  ecclesiae  protvilit  illustravit  ac  sumptu  publico  edidit  Regia 
Historiae  Academia  Hispana.  (Herausgeber  Franciscus  Garden as  [&] 
Fidelis  Fita).     Matriti:   Apud  R.  Fe   1896.    (2  BL,  XXVII,  439  S.)    2. 

Pas.  25,  Ausl.  26.50. 

Brunner,  Heinrich:  Die  Leges  Visigothorum.  In  des  Verf.  Deutsche  Rechts- 
geschichte 1  (Ldpzüj  1887)  p.  320-331.  2.  Aufl.  (1906)  p.  481—496.  —  Die  Lex 
Romana  Visigothorum.    Ebenda  p.  358—361.    2.  Aufl.  p.  510-516. 


510      Sci-iptores  latini.    D.    Leges  Visigothorum  —  Leo  Magnus. 

L  e  g  e  s  Visigothorum. 

de  Cardenas,  Francisco:  Noticia  de  iina  compilacion  de  leges  ronianas  y  visigodas 
descubierta  recientemente  on  Inglaterra.  In:  Revista  conteniporanea  afio  15. 
t.  74  (1889)  p.  225—248.  367—401. 

Gaiidenzi,  Augiisto:  Un'  antiea  compilazione  di  diritto  romano  e  visigoto  con 
aleuni  frammenti  delle  leggi  di  Eurico.  Bologna:  lUgia  tipijfjrafia  ISSö.  (222  S., 
3  Bl.)    8.  "  L.  5.50. 

L6crivain,  Charles:  Remarques  sur  l'interpretatio  de  la  ..Lex  romana  Visigo- 
thorum".    In:  Annales  du  Midi.     Premiere  annee  1889  p.  145—182. 

Rinaudo,  Costanzo:  Leggi  di  Visigoti.     Studio.     Torino:  IMÜi  \%19,.     (55  S.)    8. 

Schmeltzer,  Richard:  Die  Redaktionen  des  Westgothenrechts  durch  die  Könige 
Chindasuinth  und  Reccessuinth.  In:  Zeitschrift  der  Savigny- Stiftung  für 
Rechtsgeschichte  2  (1881)  Germanistische  Abtheilung  p.  123—130. 

Tardif,  Adolphe:  Les  leges  Wisigothorum.  [Cliapitre  e.xtrait  de  la  seconde  partie 
de  l'histoire  des  sources  du  tlroit  fran(,'aisj.  In:  Nouvelle  Revue  historique  de 
droit  fran^ais  et  etranger  1.5  (1891)  p.  5—17. 

Waitz,  Georg:  Die  Redaction  der  Lex  Wisigothorum  von  König  Chindasuinth 
(1875).     In  des  Verf.  Gesammelte  Abhandlungen  1  {Göttinfien  1896)  p.  391—395. 

Zeumer,  Karl:  Eine  neuentdeckte  westgothische  Rechtsquelle.  In:  Neues  Archiv 
der  Gesellschaft  für  ältere  deutsche  Geschichtskunde  12  (1887)  p.  387—400. 

Lex  Voconia. 

Chauvet,  Joseph:  Essai  sur  la  loi  Voconia.  These.  Greuohli :  Iiitpr.  F..  \alli(r  &  Cii. 
1891.     (1  Bl.,  105  S.)     8. 

P.  Lentulus.  Der  Brief  des  P.  Lentulus  über  Jesum,  nach  cod.  Harlei.  2729  mit- 
getheilt  von  Gotthold  Gu  n  der  m  an  n.  In:  Zeitschrift  für  wissenschaftliche  Theologie 
29  (1886)  p.  241. 

P.  Cornelivis  Lentulus  Spinther  siehe:  Spinther. 

Leo  aroliiprcsbjter.  Die  vita  Alexandri  Magni  des  Archipresbyters 
Leo  (Historia  de  preliis).  Nach  der  Bamberger  und  ältesten  Müncfiener 
Handschrift  zum  erstenmal  herausgegeben  von  Gvistav  Landgraf. 
I.  Teil:  Die  Nektanebussage  I  1 — 14.  Progr.  der  Studienanstalt 
Schweinfurt  1885.  (48  S.)  8.  Vollständig:  Erlanqen:  A.  Deichert 
1885.    (140  S.)    8.  M.  3. 

Ausfeld  ,  Adolf:  Zur  Alexandersage  [Deutsche  Prosaversion  der  Historia  de  preliis 
von  Babiloth].     In:  Zeitschrift  für  deutsche  Philologie  17  (1885)  p.  108—109. 

—  Die  Orosius-Recension   der  Historia  Alexandri  Magni   de  preliis  .  .  .  1886  siehe: 

Orosius. 

—  Ekkehards  „Excevptum   de   vita  Alexandri  Magni"   und   die  Historia  de  preliis. 

In:  Zeitschrift  für  deutsche  Philologie  18  (1886)  p.  385—405. 
Kinzel,    Karl:    Zwei    Recensionen    der   Vita    Alexandri    Magni    interprete    Leone 
archipresbytero    neapolitano.      Progr.    des    Berlinischen    Gymn.    zum    Grauen 
Kloster.     Berlin :  B.   Ihitr/iur  {Jetzt:    Wiidiiwnn)  ISSi.     (33  S.)     4.  M.  1. 

—  Ziir  Historia  de  preliis.    In:  Zeitschrift  für  deutsche  Philologie  17  (1885)  p.  98—108. 
Kroll,  Wilhelm:  Zuni  Archipresbyter  Leo  [p.  .33.  15  Landgr.]  und  Julius  Valerius 

[p.  5.  6  Kübl.  p.  13.  20].     In:  Hermes  26  (1891)  p.  316. 

Leo  Mag'iius.  Sancti  Leonis  Magni  romani  pontificis  opera  omnia,  post 
Paschasii  Quesnelli  recensionem  ad  complures  et  praestantissimos  mss. 
Codices  ab  illo  non  consultos  exacta,  emendata,  et  ineditis  aucta: 
praef ationibus ,  admonitionibus  et  adnotationibvis  illustrata  curantibus 
Petro  et  Hieronymo  fratribus  Balleriniis,  .  .  .  Accedunt  Petri  Thomae 
Cacciari  exercitationes  in  universa  opera  s.  Leonis  Magni.  Accurante 
et  denuo  recognoscente  .Jacobo  Paulo  Migne.  Tomus  primus.  Farisüs: 
Garnier  fratres  (1846)  1882.     8.  Fr.  10. 

Die  Osterbriefe  Leo's  des  Grossen.  Von  Bruno  Krusch.  In  des  Verf.  Studien  zur 
christlich-mittelalterlichen  Chronologie  (Idpzig  1880)  p.  251—265. 

Sacramentarium  leonianum  edited,  with  introduction ,  notes,  and  three 
photographs,  by  Charles  Lett  Feltoe.  Cambridge:  At  the  UniversiU/ 
Press  1896.    (XIX,  1  S.  ung.,  244  S.)    8.  12  sh.  6  d. 

Leonis  Magni  Sermones  in  praecipuis  anni  totius  festivitatibus  ac  de 
seriis  quibusdam  aliis  negotiis  habiti  ad  fidelem  plebem.  Bihlcnae: 
Typ.  institiiti  s.  Joseph  1888.    (VIII,  412  S.)    8. 


Leo  Magnus  —  Granius  Liciuianus.  51 1 

Leo  Magnus. 

S.  Leonis  Magni  in  solemnitates  d.  n.  Jesu  Christi  et  sanctorum  sermones, 
Savona:  Bicci  1896.     (2^7  S.)    8. 


The -letters  and  sermons  of  Leo  the  Great  .  .  .  translated,  with  introduction,  notes,  and 
indices,  by  Charles  Lett  Feltoe.     1S95  siehe  A.:  Soriptores  ecclesiastici  (I  1  p.  87). 

St.  Leo's  epistle  to  Flavian.  Translation  by  Charles  Abel  Heurtley.  1886  siehe  B.: 
Cyrillus  hierosolj-mitanus. 

Eighteen  sermons  of  St.  Leo  the  Great  on  the  Incarnation  translated 
with  notes,  and  with  the  „Tome"  of  S.  Leo  in  the  original  by  William 
Bright.  Second  edition,  revised  and  enlarged.  Londun:  Masterft  d- Co. 
(1862)  1886.    (XIX,  24S  S.)    8.  Sh.  5. 


S.  Leone  Magno.    Sermone  LXXVII,  volgarizzato  da  Liverani.    Siena: 
Tip.  Ut.  Sordomuti  dt  L.  Lazzeri  1890.     (7  S.)    8. 

Amelli,  Guerrino:  S.  Leone  Magno  e  l'Oriente.  Dissertazione  sopra  una  collezione 
inedita  di  niiovi  doeumenti  relativ!  al  V  e  al  VI  secolo  estratti  dagli  scrigni 
apostolici  per  cura  di  Pionisio  lEsiguo  conservati  in  un  codice  di  Novara  con 
appendice  del  testo  delle  appellazioni  di  S.  Flaviano  e  di  Eusebio  di  Dorilea 
a  S.  Leone  M.  Letta  all'  Accademia  di  Religione  Cattolica  il  giorno  15  Giugno 
1882.  Homn:  Tip.  MotinUli  e  C.  1882.  (51  S.)  8.  Im  wesentlichen  abgesehen  vom 
Appendice  unverändert  in  : 

Amelli,  Ambrogio  [wohl  Klostername]:  S.  Leone  Magno  et  l'Oriente.  Dissertazione 
sopra  una  coUezione  inedita  di  nuovi  docamenti  relativi  al  V  e  al  VI  secolo, 
estratti  dagli  scrigni  apostolici  per  cura  di  Dionisio  l'Esiguo  conservati  in  nn 
codice  di  Novara,  con  appendice  del  testo  delle  appellazioni  di  S.  Flaviano  e 
di  Eusebio  di  Dorilea  a  S.  Leone  Magno.  Appendice:  Tre  doeumenti  inediti 
relativi  allo  scisma  Dioscoriano  del  530.  Motiticassinu :  Tipo-litoi/r.  caasiiKse  1894. 
(60  S.)    8. 

Bertani.  Carlo:  Vita  di  s.  Leone  Magno  ponteftee  massimo.  3  voll.  JIühzh:  Lilnria 
de'  Piiolhit  di  L.  Äiinoiii  c  C.  1880.  1831.     (359,  320,  432  S.)     8. 

Böhringer,  Friedrich  und  Paul:  Die  Väter  des  Pabstthums  Leo  I.  und  Gregor  I. 
1879  siehe :  Gregorius  M. 

Caspari,  Carl  Paul:  Leo  den  Stores  Angivelse  af  det  almindelige  kirkelige 
Symbols  tre  forste  Led.  In  des  Verf.  Historisk-kritiske  Afhandlinger  over  en 
del  virkelige  og  fornientlige  orientalske  Daabsbekjendelser  [KristianJn  1881) 
p.  642—657. 

Engelbrecht,  August:  Das  Titelwesen  bei  den  spiitlateinischen  Epistolographen. 
1893  siehe  C:  Scriptores  epistolarum. 

Görres,  Franz:  Zur  Kritik  einiger  Quellenschriftsteller  der  rumischen  Kaiserzeit. 
1884  siehe  C. :  Scriptores  historici. 

Gore,  Charles:  Leo  the  Great.  (The  Fathers  for  english  readers).  London:  Socüiy 
for  Prciiwtiiiff  Cliristian  Knouiedgc  (1880).     (175  S.)     8.  Sh.  2. 

Kuhn,  Philipp:  Die  Christologie  Leos  1.  des  Grossen  in  systematischer  Darstellung. 
Eine  dogmengeschichtliche  Studie.  (Inaug.-Dissert.)  Wärzlmrfj:  A.  Gothel  1894. 
(94  S.,  1  Bl.)   "8.  '  M.  1. 

Langen,  Joseph:  Erweiterung  der  Papstmacht  durch  Leo  I.  In  des  Verf.  Ge- 
schichte der  römischen  Kirche  von  Leo  I.   bis  Nikolaus  I.    (Bonn  1885)  p.  1 — 113. 

Vita  di  s.  Leone  Magno,  i)apa  et  dottore  di  s.  Chiesa.  AM:  Scuola  ti'p.  MiditUrio 
1888.    (32  S.)    8. 

Weyman,  Carl:  Conservator  fzu  Leo  M.]     1895  siehe  C. :  Collectiones  (p.  17). 
Liberal  US.     Versus  Liberati  scholastici  recensuit  Alexander  Riese  in:  Anthologia 

latina  I  2^  (Lipsiae  1906)  nr.  493. 
Libo   siehe:  Scribonius  Libo. 

Libri  pontificii.    Frasrmenta  librorum  pontificiorum  [collegit  et  dis- 
posuit]  Paulus  P reib is eh.    Progr.  des  Gymn.  Tilsit  1878.    (22  S.)    4. 

Peter,  Rudolf:  Quaestionum  pontificalium  specimen.     Dissert.  inaug.    Argeuiorati: 

Tnibncr  1886.     (84  S.)    8.  M.  1.80. 

Darin:  Pontificiorum  de  sacerdotibus  publicis  librorum  fragmenta  (p.  33 — 84). 

LlcentlUS.     Licentü    ad  Augustinum   Carmen,    s.  Fragmenta   poetarum   romanorum 

collegit  Aemilius  Baehrens.     188Ö  (p.  21). 
Granius   Licinianus.     Dieckmann,    Oscar:    De   Granu   Liciniani    fontibus   et 
auctoritate.    Dissert.  inaug.  Berolini  1896.    (1  Bl.,  47  S.)    8.    Vollständig  in:  Berliner 
Studien  für  classische  Philologie  und  Archäologie  XVI  3.    Ebcitda :  Vahurij  &  Co.  (Jetzt 
Ldpzin:  0.  U.  Iteislnnd).     (1  Bl.,  94  S.)    8.  31.  3. 


512     Scriptores  latini.   1).    Grauius  Licinianus  —  Livius  Andronicus. 

Granius  Licinianus. 

Freytag,  Gustav:  Granius  Licinianus  (1858).    In  des  Verf.  Gesammelte  Aufsätze  2 

(Leipzig  1888)  p.  373—379. 
Traube ,  Ludwig:  Zu  Granius  Licinianus  [p.  32.  18 sqq.  A.  ed.  Bonn.].  In:  Rheinisches 

Museum  für  Philologie  40  (1885)  p.  155. 
Vannucci,   Atto :   Liciniano   annalista  latino  recentemente  scoperto.    (1854)  1885 

siehe  C.:  Collectiones  (p.  16). 
Wölff  lin,  Eduard  :  Die  ersten  Spuren  des  afrikanischen  Lateins.   1889  siehe:  Florus. 
L.  Licinius  Crassus  siehe:  Crassus.    I    C.  LiciniusMucianus  s. :  llucianus. 
C.   Licinius   Macer   siehe:  Macer.        1    C.   Licinius   Stolo   siehe:  Stolo. 
Licinus  Porcius  siehe:  Porcius. 
Lmdmus.     Lindini   de    aetate   [carmen]  recensuit  Alexander  Riese  in:    Anthologia 

latina  I  l-^  (Lipsiae  1894)  nr.  28. 
Lindini   de   aetate    carmen   recensuit  Aemilius   Baehrens   in:   Poetae   latini  minores  4 
(Lipsiae  1882)  p.  257—258. 

Livius   Anrtroiiicus.     Livi   Andronici   et   Cn.  Naevi  fabularum  reliquiae. 

Emendavit  et  adnotavit  Lucianus  Mueller.    [Ex  Actis  menstruis  maiis 

h.  a.   ministerii   institutionis  publicae  rossici].     Berolini:  Calvary  et  soc. 

(Nunc  Lipsiae:  0.  R.  Bcislaml)  1885.    (72  S.)    8.  M.  2. 

Livius  Andronicus,   s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens. 

18S6  (p.  21). 
Livii  Andronici   Odyssea.    Emendavit  et   adnotavit  Lucianus  Mueller.    1835  siehe  C: 

Poetae  antiquissiaii  (p.  35). 
Livii  Andronici  Odyssia,  siehe:  Versus   italici  antiqui.    Collegit  Carolus  Zander.    1890 

(p.  35). 
Saturnia   Livii   Andronici   fragmenta   edidit   Ludovicus   Havet.     1880   siehe   C. ;   Poetae 
antiquissimi  (p.  35j. 

Ambro  soll,  Francesco:  Principj  della  letteratura  latina.    1878  siehe:  Ennivis. 
Baehrens,  Emil:  Liv.  Andren,  bei  Charis.     S.  197.  16.  K.     1884  siehe  C. :  Poetae. 
Barillari,   Michele:   Studi  su  la  satira  latina.     1890  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 
Bergk,    Theodor:    Livius  Andronicus   (Pest.  p.  174)  [Fr.  XXII  L.  Müller]  (1859).  — 
Ausser  der  Odyssee  des  Livius  gab  es  auch  eine  jüngere  Uebersetzung  in  Hexa- 
metern  (1870).     In   des  Verf.   Kleine   philologische   Schriften   2  [Halle  a.  S.  1886) 
p.  735.  750. 
Düntzer,  Heinrich:  Nachträgliches  zu  Mattius,  Laevius  und  Livius.    1889  siehe: 

Laevius. 
van   Eck,   Daniel  Adriaan  Henri:   Quaestiones  scenicae  romanae.    1892  siehe  C: 

Poetae  scaenici. 
Har rington,  Karl  Pomeroy:    The  saturnians  of  Livius  Andronicus  and  Naevius 
tested    according   to   the   quantitative   theory.     In:    Transactions  (Proceedings) 
of  the  american  philological  association  25  (1894)  p.  LI— LIII. 
Hilberg,     Isidor;     Furius    Bibaculus     und    das    Schauspielercostüm    des    Livius 

Andronicus.     1891  siehe:  Furius  Bibaculus. 
Kiessling,  Adolf:  De  Livii  Andronici  et  Plauti  aetate.     1886  siehe  B.:  Epicurus. 
Kruczkie  w  icz,    Bronislaus  :   De   liviani  carminis  in  Junonem  reginam  memoria. 

In:  Eos  1  (Ltupuli  1894)  p.  127-128. 
L  a  1 1  i  e  r  ,  Roger :  >f ote  sur  la  tragiidie  de  Livius  Andronicus  intitulee  Equos  troianus. 

In:  Melanges  Graux  (Paris  1884)  p.  103—109. 
de  La  Ville  de  Mirmont,  Henri:  La  vie  et  l'oeuvre  de  Livius  Andronicus.  In: 
Revue  des  universites  du  Midi.  N.  S.  des  Annales  de  la  faculte  des  lettres  de 
Bordeaux  2  (18»  annee  1896)  p.  25—02.  3  (19«  annee  1897)  p.  301—338.  435—469. 
Cette  etude  est  completement  remaniee  dans:  Etudes  sur  l'ancienne  po^sie 
latine  (Paris  1903)  p.  3—201. 
Meyer,    Wilhelm:    Des    Lucas    Fruterius    Verbesserungen    zu   Livius    Andronicus 

(Laevius).     1878  siehe  C. :  Poetae. 
Patin,   Henri   Joseph   Guillaume:   Livius   Andronicus   et  Növius   (18.59.   1862).     In 

des  Verf.  Etudes  sur  la  poesie  latine  l-"  (I'aris  1900)  p.  327-376. 
Sellar,  William  Young:   The  roman  poets   of  the  republic.    (1863)  1889  siehe  C: 
Poetae. 
III.  The  beginning  of  tlie  roman  literature.    Livius  Andronicus.    Cn.  Naevius. 
Stell,  Heinrich  Wilhelm:  L.  Livius  Andronicus  u.  Cn.  Naevius.    1881  siehe:  Caesar. 
Tolkiehn,   Joannes:    De   Livi   Andronici   Odyssia   et   de   Cn.   Matii   Iliade   latina. 
Accedit  appendicula  de  T.  Livio  in  Prisciani  libris  laiulato.     [Aus:  Festschrift 
zum  70.  Geburtstage  Oskar  Schade  dargebracht  von  seinen  Schülern  und  Ver- 
ehrern p.  289—296].     Könif/sherr/  i.  Pr.:  Hartuiif/  1896.     8.  M.  — ,25. 
—  Zu    Livius    Andronicus.      In:    Jahrbücher    für    classisclie    Philologie    153   (1896) 
p.  861—862. 


Titus  Livius.  513 


II. 

Fase.    I. 

II. 

Fase.  II. 

III. 

Fase.     I. 

III. 

Fase.  II. 

III 

ungetrennt 

IV. 

Fase.    I. 

IV. 

Fase.  II. 

M.  1. 

M.  1. 

M. 

—.75. 

Guilelmus 

Mü] 

[1er. 

M. 

—.70. 

M. 

—.70. 

M. 

—.70. 

M. 

—.70. 

M. 

—.70. 

M. 

.  1.20.) 

M. 

—.85. 

M. 

—.85. 

Titas  Livius.  Titi  Livii  Patavini  historiarum  libri  qui  supersunt  cum 
indice  rerum.  6  tomi.  Editionis  stereotypae  taucnnitianae  nova  im- 
pressio.     Lipsiae:  O.  HoUze  (1821)  1873—1882.    8.  M.  5.75. 

I.  Lib.  I— VI.    M.  ].    II.  Lib.VII— X.    Epit.  lib.  XI— XX.    Lib.  XXI— XXIII.  M.  1. 
III.  Lib.  XXIV— XXX.    M.  1.    IV.  Lib.  XXXI— XXXVIII. 
V.  Lib.  XXXIX-XLV.    Epit.  lib.  XLVI— CXL. 
VI.  Fragmenta  et  Index. 

T,   Livi    ab    urbe    condita    libri.     Editionen!  primam   curavit 
Weissenborn.      Editio     altera,     quam    curavit    Mauritius 
Lipsiae:  B.  G.  Teuhner  (1850.  51).    8. 

Pars    I.    Fase.  II.    Lib.  IV— VI.    1902.    (S.  217-396). 
Lib.  VII— X.    1899.    (XX,  230  S.) 
Lib.  XXI-XXIII.     1894.     (IX  S.,  1  S.  ung.,  180  S.) 
Lib.  XXIV-XXVI.     1881.     (174  S.) 
Lib.  XXVII— XXX.     1884.     (S.  175—405). 
(.,   III  ungetrennt:  Lib.  XXIV— XXX.     1884.    (I.X",  405  S.) 
Lib.  XXXI-XXXV.    1887.    (XII,  243  S.) 
Lib.  XXXVI— XXXVII [.     1890.     (XVI,  S.  244-415). 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri.  Editionem  primam  curavit  Guilelmus 
We issenborn.  Editio  altera ,  quam  curavit  Guilelmus  H e r a e u s. 
JJpstae:  B.  G.  Teuhner.     8. 

Pars  V.  Fase.  I.  Liber  XXXIX-XL.  1908.  (XVI,  112  S.)  iM.  -.85. 

T.  Livi  ab  urbe  condita  libri.  Wilhelm  Weissenborns  erklärende 
Ausgabe.  Neu  bearbeitet  von  Hermann  Johannes  Müller.  10  Bände. 
Berlin:   Weichnannsche  Bnchh.  (1858—1866)  1880—1911.    8.  M.  47.90. 

Erster  Band.     Erstes  Heft.     Buch    I.     Neunte   Auflage.     (1853)   1908.     (VIII,   288  S.) 

M.  2.60. 
Erster  Band.  Zweites  Heft.  Bucli  H.  Achte  Auflage.  (1854)1894.  (176  8.)  M.  1.50. 
Zweiter  Band.    Erstes  Heft.    Buch  III.    Sechste  Auflage.    (1854)  ISOO.    (Vill,  173  S.) 

M.  2.10. 
Zweiter  Band.    Zweites  Heft.    Buch  IV  und  V.    Sechste  Auflage.    (1854)  1896.    (VIII, 

282  S.)  M.  2.70. 

Dritter  Band.     Erstes  Heft.    Buch  VI  bis  VIII.    Fünfte  Aufläse.    (1854)  1886.    (304  S.) 

M.  2.40. 
Dritter  Band.     Zweites  Heft.     Buch  IX  und  X.     Fünfte  Auflage.     (1854)  1890.     (VI, 

233  S.)  M.  2.10. 

Vierter  Band.     Erstes  Heft.     Buch  XXI.    Neunte  Auflage.    (1855)  1900.    (Vlll,  174  S.) 

M.  1.80. 
Vierter  Band.    Zweites  Heft.    Buch  XXII.    Neunte  Aullage.    (1855)  1905.   (VI,  168  S.) 

M.  1.60. 
Vierter  Band.    Drittes  Heft.    Buch  XXIII.    Achte  Auflage.    (1855)  1907.   (VII,  13S  S.) 

M.  1.20. 
Fünfter  Band.     Erstes  Heft.     Buch  XXIV  und  XXV.     Fünfte  Auflage.     (1S56)  1895. 

(VIII,  235  S.)  M.  2.10. 

Fünfter  Band.    Zweites  Heft.    Buch  XXVI.    Fünfte  Auflage.    (1356)  1911.    (VI,  160  S.) 

M.  2. 
Sechster  Band.    Erstes  Heft.    Buch  XXVII  und  XXVIII.    Vierte  Auflage.    (1858) 

1910.     (IX,  329  S.)  M.  4. 

Sechster  Band.    Zweites  Hoft.    Buch  XXIX  und  XXX.    Vierte  Auflage.    (1858)  1899. 

(VII,  199  S.)  M.  2.40. 

Siebenter  Band.     Erstes  Heft.     Buch  XXXI.   XXXII.     Dritte   Auflage.     (1860)    1883. 

(1  Bl.,  190  S.)  M.  1.50. 

Siebenter  Band.    Zweites  Heft.    Buch  XXXIII.  XXXIV.    Dritte  Auflage.   (1860)1883. 

(IV,  202  S.)  M.  1.80. 

Achter  Band.     Erstes   Heft.     Buch   XXXV— XXXVI.     Dritte   Auflage.     (1862)   1900. 

(VI,  194  S.)  M.  2.40. 

Achter  Band.     Zweites  Heft.     Buch   XXXVII  — XXXVIII.     Dritte   Auflage.     (1862) 

1907.    (1  BL,  302  S.)  II.  S.CO. 

Neunter  Band.     Erstes  Heft.     Buch  XXXIX  und   XXXX.    Dritte  Aullage.    (1864) 

1909.     (1  BL,  283  S.)  M.  3.40. 

Neuntor  Band.     Zweites  Heft.    Buch  XXXXI  und  XXXXII.    Dritte  Auflage.    (1866) 

1909.    (1  BL,  220  S.)  M.  2.8u. 

Zehnter  Band.    Erstes  Heft.    Buch  XXXXIII.  XXXXIV.   Zweite  Auflage.   (1866)  1880. 

(VIII,  183  S.)  M.  1.80. 

Zehnter  Band.     Zweites   Heft.     Buch   XXXXV   und   Fragmente.     Zweite   Auflage. 

(1866)  1881.    (VIII,  220  S.)  M.  2.10. 

Klussmann,  i'.iljliothec.i  seriptoruni  classicoruui.     II  1.  33 


514  Scriptores  latini.    D.    Titus  Livius. 

Titus  Livius. 

T.  Livii  historiaruni  romanarum  libri  qui  supersunt.  Ex  recensione 
JoaBnis  Nicolai  Madvigii.  Ediderunt  Joannes  Nicolaus  M  ad  vi  gius 
et  Johannes  Ludovicus  Ussingius.  4  voll.  Hauniue:  Gyldendal 
(1861—1866).     8. 

Vol.    I  pars  I   libros   quin<jue   primos   continens.     Tertia   editio   (1861)  18'^6.     (XVII, 

311  S.)  Kr.  3. 

„     II  pars  I   libros    a   vicesimo  primo  ad  vicesimum  quintiim  continens.     Quart» 

editio.     (1862)  18S6.     (XXXIU,  273  S.)  Kr.  2.75. 

,    II  pars  II  libros  a   vicesimo  sexto  ad  tricesimum  continens.    Secunda  editio. 

(1863)  188J.     (XIV,  272  S.)  Kr.  2.50. 

,  III  pars  I   libros  a  tricesimo  prinio  ad  tricesimum  quintuni  continens.     Editio 

secunda.     (18631  1884.     (XVIII,  221  S.)  Kr.  2. 

T.  Livi  ab  urbe  condita  libri.  Recognovit  Hermannus  Jobannes Muel  1er. 
BeroUni:   Weidmann  1881—1883.     8.  M.  3.60. 

Pars    I  libros  I  et  II  continens.     1881.     (XI,  96  S.)  M.  —.60. 

„     II  libros  III  et  IV  continens.     1831.     (X,  102  S.)  M.  —.60. 

,  III  libros  V  et  VI  continens.     1883.     (VIII,  80  S.)  M.  —.60. 

„   IV  libros  XXI  et  XXII  continens.     1882.     (XII,  92  S.)  M.  —.60. 

,     V  libros  XXIII  et  XXIV  continens.     1883.     (X,  80  S.)  M.  —.60. 

,   VI  libros  XXV  et  XXVI  continens.     1881.     (VII,  86  S.)  M.  —.60. 

Titi  Livii  ab  virbe  condita  libri.  Ex  recensione  Andreae  Frigellii, 
Gothae:  Fr.  A.  FeHhes.     8. 

Vol.  II  fasc.  I  librum  XXI  continens.     1882.     (53  S.)  M.  —.40. 

,,     II  fasc.  II  librum  XXII  continens.     1883.     (IV,  54  S.)  M.  —.40. 

„     II  fasc.  III  librum  XXIII  continens.     1885.     (IV,  47  S.)  M.  —.40. 

T.  Livi  ab  iirbe  condita  libri.  Edidit  Antonius  Zingerle.  Yindohonae. 
Fragae:  F.  Tenipslif.     Lipnac:  G.  Frerjtag  1883—1907.     8.  M.  14.50, 

Pars    I.     Liber  I— V.     Editio  maior.     1888.     (IX  S.,  1  S.  ung.,  288  S.)  M.  1.20. 

.,     II.     Liber  VI-X.     Editio  maior.     1890.     (VII,  24 j  S.)  M.  1.20. 

.,   III.     Liber  XXI— XXV.     (18851  1890.     (IV,  247  .S.)  M.  1.20. 

„    IV.     Liber  XXVf— XXX.     1883.     (XIV,  ^33  S.)  M.  1.20. 

„      V.    Liber  XXXI-XXXV.  Editio  maior.   1890.  (VII  S.,  1  S.  ung.,  229S.)   M.  1.20. 

„    VI.    Fasc.  I.   Liber  XXXVI— XXXVIII.  Editio  maior.   1893.   (VI,  188. S.)  M.  1.20. 

Fasc.  II.     Liber  XXXIX,  XL.     Editio   maior.     Adiectum  est  senatus  con- 

sultumdebacchanalibus.  Editio  maior.  1894.  (1B1.,126S.)  M.1.20. 

.,  VII.     Fasc.     I.     Liber  XXXXI.     Editio  maior.     1899.     (IX,  37  S.)  M.  —.50. 

,       II.     Liber  XXXXII.     Editio  maior.     1901.     (VIII,  8j  S.)  M.  1.80. 

,     III.     Liber  XXXXIII.     Editio  maior.     1902.     (IV,  30  S.)  M.  —.50. 

„  IUI.     Liber  XXXXIIII.     Editio  maior.     1904.     (VIII,  69  S.)       M.  1.50. 

V.     Liber  XXXXV.     Editio  maior.     1907.     (XI,  78  S.)  M.  1.80. 

T.  Livi  ab  urbe  condita  libri  apparatvi  critico  adiecto  edidit  Augustut^ 
Luchs.     Bcrolini:   Weidmann  1888—1889.     8.  " 

Vol.  III  libros  XXI— XXV  continens.     1888.     (VII  S.,  1  .S.  ung.,  293  S.) 

„       IV  libros  XXVI— XXX  continens.     1889.     (X  S.,  1  Bl.,  295  S.) 
Mehr  ist  nicht  erschienen. 

T.    Livi    ab    urbe    condita   libri.      Scholarum    in    usum    edidit 
Zingerle.     Editio  minor.     Vindobonae.    Fragae:  F.  Temj/sky. 
G.  Freytag  1888—1894.    8. 

Pars     I.     Liber  I— V.     1888.     (V,  251  S.) 
„     II.    Liber  VI— X.    1890.    (245  S.) 
„   III.    Liber  XXI — XXV.     Editio  minor  multis  locis  emendata.     Additae  sunt 

duae  tabulae  geographicae.     1901.    (IV,  308  S.)  Jl.  2. 

.,      V.     Liber  XXXI— XXXV.     1890.     (217  S.)  M.  1. 

„    VI.    Fasc.  I.    Liber  XXXI— XXXVIII.    1893.    (154  S.)  M.  1. 

„    VI.    Fasc.  II.    Liber  XXXIX,    XL.    Adiectum  est  senatus  consultum  de  bac- 

chanalibus.     1894.     (104  S.)  M.  1. 

Mehrere  Bücher  umfassende  Ausgaben  des  Livius. 

Buch  1.  XXI.  XXII.  Titi  Livi  libri  L,  XXL,  XXII.  JuiYy.  Books  I.. 
XXL,  and  XXII.  With  introduction  and  notes  by  John  Howell 
Weste  Ott.   Boston:  Allyn  and  Bacon  1892.   (XXVII,  399  S.,  1  Karte).    8. 

Ä  1.25. 


M.  6. 

M.  3. 

M.  3. 

Antonius 

Lipsiae: 

M.  5. 

M.  1. 

M.  1. 

Titus  Livius.  515 

Titus  Livius. 

Buch  I.  II,  Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri.  Ad  optimarum  editionum 
fidem  recensuit  Carolus  Fumagalli.  Libri  I — II.  Editio  altera. 
Vcronae:  D.  Tedeschi  et  f.  (1883)  1&89.    (186  S.)    S.  L.  —50. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  I  et  II.  K  potrebe  skolni  vvdal  Robert 
Noväk.  Drube  vydani.  V Fraze:  NuJcIadem  J.  Otti/  {lSdO)\9U.  (VIII, 
120  S.)     8. 

Livy.  Books  I.  and  II.  Edited,  with  introduction  and  notes,  by  James 
Bradstreet  Greenougb.  Bof<to)i  and  London:  Ginn  d/  Comp.  1891. 
(XVII,  270  S.)    8.  I  l.,S5. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  I  et  II  curante  Ignatio  Bassi.  Torino: 
G.  B.  Pamcia  e  C.  1895.    (132  S.)    8.  L.  —.80. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  1  et  IL  ßecensione,  note  e  introduzione 
di  Ignazio  Bassi.  Torino :  G.  B.  Paravia  e  C.  (1894)  1896.  (XVI, 
268  «.)    8.  L.  2. 

Buch  I.  II.  XXI.  XXII.  T.  Livi  ab  urbe  condita  libri  L  IL  XXL  XX IL 
Adiunctae  sunt  partes  selectae  ex  libris  III.  IV.  V.  VI.  VIII.  XXVI. 
XXXIX.  Unter  Mitwirkung  von  August  Scbeiudler  für  den  Schul- 
gebrauch herausgegeben  von  Anton  Zingerle.  Siebente  Auflage. 
Mit  3  Karten,  2  Schlachtenplänen  und  einer  Abbildung.  Leipzig: 
G.  Freytag  1906.    (VIII,  352  S.j    8.  M.  2. 

Anfangs  (1886)  u.  d.  T. :  T.  Livi  ab  urbe  condita  libri  I.  II.  XXI.  XXII.  Adiunctae 
sunt  partes  selectae  ex  libris  III.  IV.  VI.  Scholaruni  in  usum  edidit  Antonius 
Zingerle.     Accedunt  tabulae  geographicae  et  indices.     8.  M.  1.40. 

Den  dazu  gehörigen  .Schülerkommentar  von  Adolf  M.  A.  Schmidt  siehe  unter 
den  Erläuterungsschriften. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  I. IL XXLXXII[curanteFeliceRamorino]. 
Adiunctae  sunt  partes  selectae  ex  libris  III  IV  VI,  con  tre  carte  geo- 
grafiche,  introduzione  ed  indice  di  nomi.  Mediolani:  U.  Iloepdi  1893. 
(XV,  355  S.)     8.  L.  3. 

Bocli  I— III.  XXI.  Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri  I— III  et  XXI.  Med 
föjklarande  anmärkningar  af  Ragnar  Törnebladh.  5.  uppl.  Stock- 
holm: F.  A.  Norstedt  rf/  Söner  (1858)  1895.     8. 

1.  hälfte,  omfattande  über     I.     (IV,  62,  40  S.)  Kr.  1.50. 

2.  ,  ,  „       II.     (VIII,  S.  63—126,  41—78).  Kr.  1.50. 

3.  ,  ,  „     III.     (VIII,  S.  127-196,  79-123).  Kr.  1.50. 

4.  ,  „  ,  XXI.     (VIII,  S.  197-2.52,  124-162).  Kr.  1.50. 

Buch  II.  III.  Livy.  Books  IL  and  III.  Edited  with  introduction  and 
notes,  by  Henry  Major  Stephenson.  London:  Maanillan  and  Co. 
1882.    (XXVIII,  293  S.)    8.  Sh.  5. 

Buch  V.  YI.  Selections  from  Livy  (books  V.  and  VI).  Adapted  and 
edited  with  introductions,  notes,  appendix,  and  vocabulary  by  Walter 
Cecil  Laming.  London  and  New  York:  Macmillan  and  Co.  1892. 
(XVI,  93  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Buch  V— VII.  Livy.  Books  V,  VI,  and  VII  from  the  war  against  Veii 
to  the  beginning  of  the  samnite  wars.  Edited,  with  notes  by  Albert 
Rowland  Cluer.    Oxford:  Clarendon  Fress  ISSl.   (XI,  285  S.)  8.    3  sh.  6  d. 

Livy.  Books  V,  VI,  and  VII  with  introduction  and  notes  by  Albert 
Rowland  Cluer.  Second  edition,  revised  by  Percy  Ewing  Matheson. 
Ebenda  1887.    8.  Sh.  5. 

Part  I.  —  Introduction  and  text.    (228  S.)    Part  II.  —  JMotes.    (147  S.) 

Buch  XXI.  XXII.    T.  Livü  historiarum  libri  XXI.  XXII.    Torino:  B.  G. 

Faravia  1878.     (128  S.)    8.  L.  —.80. 

Livy.  Books  XXI.  and  XXII.  Hannibal's  first  compaign  in  Italy. 
Edited  with  introductions,  notes,  appendices,  and  maps,  by  William 
Wolfe  Capes.  London:  Macmilkm  and  Co.  1878.  (LV  S.,  326  S., 
1  S.  ung.)    8.  Sh.  5. 

Titi  Livii  historiarum  liber  XXI  et  XXII.  Editio  sexta.  Augustae  Taur.: 
Ex  oft:  salesiana  (1878  3)  1889.     (115  S.)     8.  L.  —.50. 

33*       ä 


510  Scriptores  latiiii.    D.    Titus  Livius. 

Titus  Livius. 

Tite  Live.  Livres  XXI  et  XXII.  Nouvelle  edition  d'apves  les  travaux 
les  plus  recents  avec  notice,  sommaires  et  notes  liistoriques,  litteraires 
et  philologiques  par  Alexandre  Harant.    Faris:  F'f  Belin  et  fils  (1881) 

"  1886.     (XI,  167  S.)    8.  Fr.  1. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri  XXI,  XXII.  Texte  latin  publie  avec 
une  notice  sur  la  vie  et  les  ovivrages  de  Tite-Live  des  notes  critiques 
et  explicatives  des  remarques  sur  la  langue  un  index  des  noms  propres 
historiques  et  geographiques  et  des  antiquites  trois  cartes  et  des 
illustrations  d'apres  les  monuments  par  Othon  Riemann  et  Eugene 
Benoist.  13«  edition  revue.  Faris:  Hachette  et  Cie.  (1881  ss.)  1911. 
(1  Bl.,  XXIV,  :}8ö  S.)     8.  Fr.  2. 

Titi  Livii  libri  XXI  et  XXII.  Nouvelle  edition,  accompagnee  d'une 
notice,  de  sommaires,  de  notes  historiques  et  litteraires  et  d'une  table 
des  noms  geograpbiques  par  Julien  Girard.  Faris:  Delagrare  1882. 
(VII,  2-il  S.)    8.  _  Fr.  1.50. 

Livres  XXI  et  XXII  de  Tite-JLive.  Expliques  litteralement  par  Isaac 
üri.  Traduites  en  fran^ais  par  Gauch  er.  Faris:  Hachette  et  Cie. 
(1882)  189:^     (555  S.)    8.  Fr.  5. 

Tite-Live  (Livres  XXI  et  XXII).  Nouvelle  edition  publiee  avec  notice, 
sommaires,  notes,  carte  et  illustrations  par  A.  Vau ch eile.  5e  edition. 
Faiis:  Foussiehjue  (1885)  1911.     (XIV,  219  S.,  1  Karte).     8.  Fr.  1.40. 

Titi  Livii  historiarum  libri  XXI "'s  et  XXII^s  con  note  di  Oswaldo 
Berrini.     Torino:  G.  B.  Fararia  1886.     8.  L.  — .80. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  XXI  et  XXII.  K  potfebe  skolni  vydal 
Robert  Novak.  Druhe  vvdäni.  V  Fruze:  JS'dkladem  J.  Ottx  1891. 
(116  S.)     8.  ■  Kor.  1. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri  XXI— XXII  ad  optimarvim  editionum 
fideni  recognovit  Carolus  Fumagalli.  Editio  altera.  Mecliulani: 
AlOrifihi,  Seijati  et  soc.  (1892)  1901.     (126  S.)    8.  L.  —.50. 

Livy.  Books  XXI  and  XXII  edited  on  the  basis  of  Wölfflin's  edition 
with  introduction  and  maps  bv  John  King  Lord.  Boston,  New  York, 
Chi.afjo:  Learh,  SleireU  d'  Sanhorn  1892.     (XXV,  «88  S.)     8.  $  1.20. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri  XXI,  XXII.  Recensione  e  note  di  Ignazio 
Bassi.     Torino:  G.  B.  Fararia  c  C.  1893.     (4,  255  S.)    8.  L.  2. 

Tili  Livii  ab  urbe  condita  libri  21^8  et  22 u^.  Recensuit  Ignatius  Bassi. 
Torino:  G.  B.  Paravta  1894.     8.  L.  —.60. 

Liv}^.  Books  XXI  and  XXII  edited  with  introduction  and  notes  by 
James  Bradstreet  Greenough  and  Tracy  Peck.  Boston  U.  S.  A.  d' 
London :  Ginn  &  Co.  1893.     8.  6  sh.  6  d. 

Titus  Livius.  Seiections  ironi  the  first  five  books;  with  the  twcnty-first  and  twenty- 
secoiid  books  ontire  .  .  .  by  J.  W.  Bieber.     (1896)  siehe  unter:  Chrestomathien. 

Livy.  The  hannibalian  war;  being  part  of  the  twenty  fii-st  and  twenty 
second  books  of  Livy.  Adapted,  for  the  use  of  beginners,  by  George 
Campbell   Macaula'y.     London:   Meicmülan  and  Co.    1880.     (124  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Buch  XXI-XXIII.     Livy.    Books  21—23.    By  Kenelm   Digby   Cotes. 

With  examination  questions  and  passffges  set  in  reference  to  the  con- 

text.     Oxford:   Vincent.    London:  Simplin  1885.    (36  S.)    8.  Sh.  1. 

Livy.     Books  XXI,  XXII,   and  XXIII  with   introduction   and  notes  bv 

Meaburn  Talbot  T  a t h  a  m.   Oxford :  At  the  Clarendon  Fress  1886.   (XXIV, 

375  S.,  1  Karte).    8.  4  sh.  6  d. 

Livy.     Books  XXI,  XXII,   and  XXIII  with   introduction   and  notes   b}'' 

Meaburn  Talbot  Tatham.     Second  edition.     EhencJa  1889.     4  sh.  6  d. 

Part.  I.  —  Introduction  and  te.xt.    (2öl  S.) 

„     II.  —  Notes,  appendix,  etc.     (107  S.,  1  Karte). 

Abstract  of  Livy's  history  of  the  second  punic  war.    Books  XXI.  XXII. 
XXIII.    With' introduction,  plans,  questions,  contexts,  appendices,  and 
index  by  Archibald  Barwell  How.     Oxford:  B.  H.  BJcukivell.    London: 
■  Siwi)kin\  MarshaV,  Hamiltan,  Kcnt  &  Co.  1891.    (74  S.)    8. 


Titus  Livius.  517 

Titus  Livius. 

Buch  XXI— XXIV.  Livv.  Questions  and  exercises  onbooksXXI — XXIV, 
Selected  and  arranged  bv  a  Graduate.  Oxford:  Sltriniptoii.  London: 
JSniipl-in  (1880).     (40  S.)    8/  1  sh.  6  d. 

Bncli  XXI— XXV.  T.  Livii  ab  nrbe  condita  libri  XXI— XXIII  en 
XXIV — XXVI.  Met  aanteekeningen  en  opmerkingen  over  taal  en  stijl 
van  T.  Livius  voorzien  door  J.  M.  A.  van  Ojjp  en.  2  dln.  2[<ia^tiicht: 
Maastrichts  che  Sloomdrukk.  (1890  en  1892).  (Groningen:  P.  Noordhoff 
1895).    8.  1:  F.  2.25.    2:  F.  1.90. 

Blich  XXI-XXIV.  XXX.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  XXI  XXII 
XXIII  XXIV XXX.  Edidit  Antonius  Zingerle.  FürdenScliulgebraucli 
bearbeitet  von  Paul  Alb  recht.  Mit  2  Karten  und  4  Plänen.  2.  Auf- 
lage.    Leipzig:  G.  Freytag  (1893)  1904.     (VII,  386  S.)    8.  M.  1.80. 

Buch  XXI-XXX.  Livius  XXI— XXX.  Auswahl  für  den  Schulgebrauch 
bearbeitet  von  Wilhelm  Vo  1 1  b  r  e  c  h  t.  4.  verbesserte  Auflage.  Li  ipziq : 
O.  R.  Betshmd  (1893)  1911.    (VIII,  237  S.)     8.  M.  2. 

Buch  XXIII.  XXIV.  Livy.  Books  XXIII  and  XXIV.  Edited  with 
introduction  and  notes  bv  George  Campbell  Mac  au  lav.  Vv'ith  maps. 
London:  MacmiJhin  and  Co.  1885.    (XXXV,  215  S.)    8.     ^  Sh.  5. 

Liv3^  The  hannibalian  war.  Being  selections  from  books  XXIII.  and 
X'XIV.  Ol  Livy.  Adapted  lor  the  use  of  beginners  with  introduction, 
notes,  vocabulary,  etc.  By  Edward  Philip  Coleridge.  London  and 
New  York:  MacrniUan  and  Co   1896.   (LXVII,  142  S.,  1  Karte).  8.   1  sh.  6  d. 

Buch  XXIII.  XXIV.  XXy.  Tite  Live.  Livres  XXII I,  XXIV  et  XXV. 
Nouvelle  edition  d'apres  les  travaux  les  plus  recents  avec  notice, 
sommaires,  et  notes  historiques,  litteraires  et  philologiques  par  Alexandre 
Harant.     Paris:  E.  BeJin  (1883)  1890.     (XI,  226  S.)    8.  Fr.  1.50. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri  XXIII,  XXIV,  XXV.  Text  latin  publie 
avec  une  notice  sur  la  vie  et  les  ouvi'ages  de  Tite-Live  des  notes  criti- 
ques  et  explicatives  des  remarques  sur  la  langue  un  index  des  noms 
propres  historiques  et  geographiques  et  des  antiquites  trois  cartes  et 
des  illustrations  d'apres  les  monuments  par  Othon  R  iemann  et  Eugene 
Benoist.  Huitieme  edition.  Paris:  Hachette  tt  Cie.  (1883ss.)  1904. 
(1  BL,  XXIV,  524  S.)    8.  Fr.  2.25. 

Livres  XXIII  XXIV  et  XXV  de  Tite-Live.  Expliques  litteralement  par 
Isaac  Uri,  traduits  en  fran9ais  par  Gau  eher.  Paris:  Hachette  et  Cie. 
1883.     (823  S.)    8.  Fr.  7.50. 

Tite-Live.  Livres  XXIII,  XXIV  et  XXV.  Nouvelle  edition,  nubliee  avec 
notice,  sommaires.  notes,  cartes,  plans  et  illustrations  par  A.Vaviohelle. 
4e  edition.     Paris:  Poussielgue  (1885)  1911.     (XV,  296  S.)    8.       Fr.  1.80. 

Titi  Livii  Patavini  Historiarum  libri  XXIII,  XXIV,  XXV.  Testo  con 
introduzione  e  note  di  Carlo  M.  Baratta.  Editio  quinta.  Augusinc 
Taur.:  Ex  off.  salesiana  (1890)  1902.     (XII,  267  S.,  3  tay.)    8.        L.  1.50. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  XXIII,  XXIV  et  XXV.  Edition  classique 
avec  introduction  et  notes  et  index  par  Leon  Levrault.  Paris: 
DeMain  freres  1891.     (XVIH,  300  S.)     8.  Fr.  2. 

Titi  Livii  libri  XXIII  XXIV  et  XXV.  Nouvelle  edition,  accompagnee 
d'une  notice,  de  sommaires,  de  notes  historiques  et  litteraires  et  d'une 
table  des  noms  geographiques  par  Julien  Girard.  Paris:  Delaarace 
1893.    (Vn,  302  S.)    8.  Fr.  "1.^5. 

Buch  XXIV.  XXV.  Livy.  The  siege  of  Syracuse.  Being  part  of  books 
XXIV.  and  XXV.  of  Livy.  Adapted  for  the  use  of  beginners  by 
George  Richards  and  Arthvir  Sumner  Wal  pole.  With  notes,  exer- 
cises, and  vocabularv.  London:  MacrniUan  and  Co.  1886.  (XXXII, 
119  S,  2  Karten).     8.'  1  sli.  6  d. 

Buch  XXVI— XXX.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  a  vicesimo  sexto 
ad  tricesimum  recensuit  Augustus  L  u  c h  s.  BeroUni:  Weidmann  1879. 
(CL  S.,  1  BL,  393  S.)    8.  M.  11. 


518  Scriptores  latini.    D.   Titus  Livius. 

Titus  Livius. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  libri  XXVI — XXX.  Texte  latin  publie  avec 
une  notice  sur  la  vie  et  les  ouvrages  de  Tite-Live,  des  notes  critiques 
et  explicatives,  des  remarques  sur  la  langue,  un  index  des  noms  propres 
historiques  et  geographiques,  un  commentaire  historique,  des  cartes  et 
des  plans  par  Othon  Riemann  et  Theophile  Ho m olle.  9^  edition 
revue.     Paris:  Hachette  et  Cie.  (1889)  1909.     (XVIII,  724  S.)    8.        Fr.  ?,. 

Livres  XXVI  k  XXX  de  Tite-Live.  Nouvelle  edition  d'apres  les  travaux 
les  plus  recents  avec  notice  litteraire  et  philologique,  notes  grammati- 
cales  et  historiques  par  ßene  Pichon.  Paris:  Bdin  freres  189ö.  (XXIX, 
627  S.)    8.  Fr.  S. 

Tite-Live,  livres  2d,  27,  28,  29  et  30.  Nouvelle  edition  publiee  avec  notice, 
.sommaires,  notes,  cartes,  plans  et  illustrations  par  A.  Vauchelle. 
laris:  Potissielgue  1888.    (XV,  497  S.)    8. 


Titus  Livius,  s.  The  palaeographical  Society.     1873—1883  (C:  Collectiones  p.  2). 
Paleographie  des  classiques  latins  par  Emile  C  hat  ei  ain.  [Tite  Live  pl.  106— l'iO].  1S94— 1903 

siehe  C:  Collectiones  (p.  2). 
Textes   d'auteurs    grecs   et    roniains   relatifs   au   Judaisme  .  .  .  par   Theodore  Rein  ach. 

1895  (1  1  p.  G^). 

Ausgaben  einzelner  Bücher  des  Livius. 

Bucli   I.     Titi   Livii   ab   urbe   condita  liber  I.     Für  den   Schulgebrauch 

erklärt  von   Karl  Tücking.     2.   verbesserte  Auflage.     Paderborn  und 

Münster:  F.  Schöningh  (1872)  1887.     (142  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livi   ab   urbe   condita   liber  I.     Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 

Moritz  Müller.     Zweite  Auflage.     Leipzig:  B.  G.  Teiihner  (1875)  1888. 

(VI,  1S6  S.)    8.  M.  1..50. 

T.  Livii  historiarum  liber  primus.    Torino:  G.  B.  Paraiia  1878.    (70  S.)    8. 

L.  —.60. 
Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  I.    Med  förklaringar  af  Andreas  Frigell. 

Stockholm:  P.  A.  Norstedt  d-  Söner  1880.     (154  S.)    8.  Kr.  1.60. 

Titi  Livii  historiarum  romanarum  liber  primus.    Edited  with  introduction 

and  notes,  by  Louis  Claude  P  u  r  s  e  r.    Dublin :  Broivne  d-  Nolan.    London  : 

Simplin,  Morslmll  d  Co.  1881.    (112  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Titi  Livi   ab  urbe  condita  libri  con  note  italiane  di  Carlo  Fumagalli. 

Libro   primo.     2.   edizione  riveduta   ed  aumentata.     Verona:  Drucker  e 

Tedeschi  (1882)  1887.    (147  S.,  1  Bl.j    8.  L.  1.50. 

Titi  Livi  liber  I.    Edited  with  notes  and  vocabulary  for  the  use  of  schools 

bv    Henry    Major    Steplienson.      Ljondon:    Macmillun   and   Co.    1883. 

(XVI,  160  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Titi  Livii   ab   urbe  condita  liber  I.     Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 

Max  Heynaclier.     Gotha:  Fr.  A.  Perthes.     8.  M.  1. 

Ausgabe  A.    Kommentar  unterm  Text.    3.,   verbesserte  Auflage.    (1S85)  1899.    (VI, 

98  S.)  M.  1. 

Nach  Kommentar  und  Text  getrennte  Ausgabe  (B).    4.,  verbesserte  Auflage.    (1885) 

1906.    2  Hefte.    (IV,  54,  52  S.)  M.  1. 

T.  Livii  historiarum  liber  primus   curante    Oswaldo    Berrini.     Torino: 

Ct.  B.  Paraviu  1886.     8.  L.  —.40. 

II  libro  I   delle   storie   di   Tito    Livio   commentato    da  Enrico  Cocchia, 

con   introdvizione   storica  intorno   alla  vita  e  all'  opera  di  Tito  Livio. 

Seconda     edizione     accuratamente    riveduta    e    corretta.      (1887)    1895. 

(LXXI,  216  S.)    8.  .     .     ^-  ^.•^^• 

T.  Livii  historiarum  liber  primus  con  note  di  Oswaldo  Berrini.    Torino: 

G.  B.  Paravia  d  C.  1888.     8.  L.  —.60. 

T.  Livii   ab   urbe  condita  liber  I.     Text  für   den  Schulgebrauch  heraus- 

eeff  eben  von  Simon  Widmann.   Paderborn  :  F.  Schöningh  188S.  (72  S.)  8. 

°  °  M.  —.60. 


Titus  Livius.  519 


Titus   Livius. 

Livy:  Book  I.  Edited  bv  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  Frederick 
William  Masom.     London:    W.  B.  Clive  <('  Co.  (1890).     8.  3  sh.  6  d. 

Introduction.     Text.     Notes.     (144  S.)  Sh.  2. 

Test  papers.     Vocabulary.     (31  S.)  Sh.  1. 

Livy:  Book  I.    A  literal  tranalation.    By  H.  M.  Grindon.    (79  S.)  1  sh.  6  d. 

Livy,  Book  I.  .  .  .  Interlinearly  translated  into  english,  by  John  Gibson.  (1891)  siehe: 
Horatius  (Carmina  f.). 

Titi  Livii  Historiarum  über  primus.  Editio  sexta.  Augxistae  Taur.:  Ex 
off.  salesiana  (1892  3)  1897.     (59  S.)    8.  '  L.  — .:iO. 

Xiivy.  Book  I.  Witli  notes  hy  James  Prendeville.  ße-edited  and 
partlv  rewritten  from  a  revised  text  bv  John  Henry  Freese.  Cam- 
brifhje:  Deightu»,  Bell  d'  Co.  London  an(f Neu-  Yorl.-  G".  Bell  d'  Sonn  1892. 
(130"  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Titus  Livius.  Book  1;  edited  bv  .John  Carew  Rolfe.  Boi<ton:  Alhjn  d- 
Bncon  (1894).     8.  .       .     "      .  .  Cts.  25. 

II  primo  libro  delle  storie  di  T.  Livio  spiegato  in  20  lezioni  con  nuovo 
metodo  per  interrogazioni  e  avviamento  allo  studio  compai'ato  della 
lingua  latina  e  italiana  [da]  Giuseppe  Borghesio.  Torino:  Ronx 
Frassati  e  C.  1896.    (XII,  179  S.)    8.  L.  1.60. 


Ahn,  F.,  and  Henn,  P. :  First  latin  reader:  de  septem  regibus  Roma- 
norum. Extracts  from  the  first  book  of  Livy  with  notes,  vocabulary 
and  references  to  Ahn-Henn's  latin  grammar.  New  York:  Steicjer  (£•  Co. 
1881.    (190  S.)    8. 

Buch  II.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  11.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Moritz  Müller.  Zweite,  verbesserte  Auflage  von  Wilhelm 
Heraeus.    Leipzüj :  B.  G.  Teuhner  (1878)  1909.    (IV,  160  S.)    8.    M.  1.50. 

Titi  Livii  ab  nrbe  condita  liber  IL  Texte  annote  ä  l'usage  des  classes 
superieurespar  Ch.  Robyt.   Mons :  H.  Mancemix  \S1^.  (179  S.)  8.    Fr.  2. 

C'fr.  L.  Roersch  in:  Revue  de  l'instruction  publique  en  Belgique  23  (1880)  p.  38— 44, 
Ch.  Robyt  ebenda  p.  169—179.     L.  Roersch  ebenda  p.  180—187. 

Titi  Livii  Patavini  historiarum  romanarum  quae  supersunt  liber  secundus. 

The   second   book   of  Livy   edited,   chiefly   from  the   text   of  Madvig, 

with  notes,  translations,  and  appendices  by  Henry  Bei  eher.    London: 

Rivinrjtons  1882.    (XXVH,  224  S.)    8.  '  '  5  sh.  6  d. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  IL    Med  förklaringar  af  Andreas  Fr i gell. 

Stocl-holm:  F.  A.  Nov.^tedt  <(•  Söner  1882.    (121  S.)    8.  Kr.  1.40. 

Titi  Livi   ab  urbe  condita  libri  con  note  italiane  di  Carlo  Fu magall i. 

Libro  secundo.  Verona:  Drucker  e  Tedeschi  188o.  (133  S.)  8.  L.  1.50. 
Titi  Livii   ab  urbe  condita  liber  IL     (Mit  ausgewählten  Abschnitten  aus 

liber  III — VI).     Für   den   Schulgebrauch   erklärt   von  Theodor  Klett. 

Gotha:  F.  A.  Perthes  (1884.  1897)  1907.     8.  M.  1.30. 

Ausgabe   A.:   Kommentai-  unterm   Text.     2.,   verbesserte   und   vermehrte   Auflage. 

(1884)  1897.     (IV,  128  S.)  M.  1.30. 

Nach  Text  und  Kommentar  getrennte  Ausgabe  (B).    3.,  verbesserte  Auflage.    (1884) 

1907.     (IV,  73,  62  S.)  "  M.  1.30. 

Tito  Livio:  II  libro  II  delle  storie,  commentato  da  Enrico  Cocchia. 
Torino:  E.  Loescher  1888.    (VH,  206  S.)    8.  L.  1.80. 

Livy.  Book  IL  With  notes  by  James  Prendeville.  Re-edited  and 
partly  rewritten,  from  a  revised  text  by  John  Henry  Freese.  Cam- 
bridge: Deigldon,  Bell  &  Co.  London  and  Neiv  York:  G.  Bell  &  Sons  1892. 
(174  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Titi  Livii  historiarum  liber  secundus  in  usum  tironum  curavit,  intei'- 
pi'etationibus  auxit  Joannes  Baccius.  Editio  sexta.  Augustae  Taur.: 
Ex  off.  salesiana  1894.     (88  S.)    8.  L.  —.40. 

Buch  III.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  HI.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Franz  Luterb acher.  Leipziq :  B.  G.  Teubner  1885.  (1  Bl., 
126  S.)    8.  "  ^  M.  1.20. 


520  Scriptores  latiiti.    D.   Titus  Livius. 

Titus  Livius. 

Livy.     Book  Tu.     Witli  notes  by  James  Prendeville.     Re-edited,  and 

partles  re-written,  with  a  revised  text,  by  John  Henry  Fr e es e.    Cam- 

briclge:  Deighton,  Bell  et  Co.    London  and  Nao  York:  G" Bell  d.  Sons  1892. 

(XX,  160  S.,  2  Karten).    8.  1  sh.  6  d. 

Livy :  book  III.    Edited  by  William  Frederick  M  a  s  o  m.    London :  W.  B. 

Clive  (1894).    8.  5  sh.  6  d. 

Introduction.    Text.    Notes.    (160  S.)  3  sh.  6  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (24  S.)  Sh.  1. 

Livy  III.     A  translation.     (93  S.)  Sh.  2. 

Buch  IV.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  IV.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Franz  Luterbacher.  Leipzig:  B.  G.  Teulmer  1886. 
(116  S.)    8.  M.  1.20. 

Livy.  Book  IV.  Edited  by  Henry  Major  Stephenson.  Camhridge: 
At  the  üniversihj  Press  18b0.    (XVI,  142  S.)    8.  2  sh.  6  d. 

Livy.  Book  IV.  With  notes  by  James  Prendeville.  ße-edited  and 
partly  rewritten  with  a  revised  text  by  John  Henry  Fr e es e.  London: 
G.  Bell  d-  Sons  1893.    (1.56  S.)    8.  '  1  sh.  6  d. 

Buch  V.  Livy 's  history  of  Eome.  Book  V:  Comprising  text,  literal 
translation  and  copious  notes  with  life  of  the  author  by  Pierce  Egan. 
London:  Egan  1881.     (102  S.)     8.  4  sh.  6  d. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  V.  The  fifth  book  of  Livy  edited  from 
the  text  of  Weissenborn  with  notes  appendices  and  marginal  references 
by  Charles  Simmons.  London:  H.  Smyth  d  Son  1881.  (XVIII  S., 
1  Bl.,  171  S.)    8.  3  sh.  6  d. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  V.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
Franz  Luterbacher.     Leipzig:  B.  G.  Teubner  1887.    (1  El.,  111  S.)    8. 

M.  1.20. 

II  libro  quinto  delle  storie  di  Tito  Livio  commentato  da  F.  Bianchi. 
Milano:  Briola  1888.     8.  L.  1.50. 

Livy.  Book  V.  With  notes  bj  James  Prendeville.  Re-edited,  and 
partly  re-written,  with  a  revised  text,  by  John  Henry  Fr eese.  Cam- 
bridge: Deighton  Bell  d;  Co.  London  and  New  York:  G.  Bell  d  Sons  {18S8) 
1892.     (XX,  155  S.,  2  Karten).     8.  1  sh.  6  d. 

Livy,  book  V  with  introduction  and  notes  by  Albert  Rowland  Cluer. 
New  edition,  revised  by  Perc}^  Ewing  Matheso n.  Oxford:  At  the 
Clarendon  Press  1889.    8.  2  sh.  6  d. 

Part  I.  —  Introduction  and  text.     (106  S.)         Part  II.  —  Notes.     (61  S.,  11  ung.  S.) 
Keprinted  fron»  the  edition  of  books  V,  VI,  and  VII. 

Livy.     Book    V.      With    notes    and    vocabulary    by    Margaret    Alford. 

London  and  Netv  York:  Ilacmillan  and  Co.  1892.'  (XIX,  195  S.)  8.  1  sh.  6  d. 
Livy.     Book  V.     Edited  by  Leonard  Whibley.     Cambridge:  At  the  Uni- 

versity  Press  1890.  .(XXi:iI,  200  S.,  1  Karte).    8.  2  sh.  6  d. 

Livy:  book  V.   Edited,  with  introduction,  notes,  etc.  by  William  Frederick 

Masom   and  Arthur   Hadrian  All  er  oft.     London:  W.  B.  Clive  d  Co. 

(1892).    8.  5  sh.  6  d. 

Introduction.     Text.     Motes.     (130  S.)  3  sh.  6  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (24  S.)  Sh.  1. 

Livy  V.     A  translation.     (72  S.)  1  sli.  6  d. 

Buch  VI.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  VI.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Franz  Luterbacher.   Leipzig :  B.  G.  Teubner  1888.  (101  S.)  8. 

M.  1.20. 

Livy's  roman  history.  Book  VI.  With  a  literal  interlinear  translation. 
By  Henry  Platt.   London:  J.  Cornish  d  Sons  (1888).   (122  S.)    8.    2  sh.  6  d. 

Livy.  Book  VI.  With  introduction  and  notes  by  Henry  Major  Stephen- 
son.   Cambridge:  At  the  University  Press  1892.   (XIV,  132  S.)    8.    2  sh.  6  d. 

Livy,  book  VI.  Edited  by  Edward  Sprague  Weymouth  and  Gavin 
Francis  Hamilton.  London:  G.  Bell  d  Sons  1895.  (XXIV,  175  S., 
1  Karte).    8.  2  sh.  6  d. 


Titus  Livius.  521 


Titus  Livius. 

Livy :  book  VI.  Edited  by  William  Frederick  M  a  s  o  m.  London :  W.  B. 
Clive  (1897).    8.  5  sh.  6  d. 

Introduction.     Text.     Notes.     (130  S.,  1   Karte).  3  sh.  G  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (23  S.)  Sh.  1. 

Livy  VI.     A  translation.     (61  S.)  Sh.  2. 

Buch  VII.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  VII.  Für  den  Schulgebravich 
erklärt  von  Franz  Luterbacher.   Leipziq :  B.  G.  Teubner  1889.  (97  S.)  8. 

M.  1.20. 

Buch  VIII.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  VIII.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Ernst  Ziegel  er.     Gotha:  Fr.  A.  Berthes  1889.     8.        M.  1. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     (VI,  84  S.) 

„"  B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     (VI,  42,  40  S.) 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  VIII.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Franz  Luterbacher.  Leipzig :  B.G.Tetibmr  \%m.  (92  S.)  8.  M.  1.20. 

Buch  IX.  Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  IX.  Für  den  Schulgebravich 
erklärt  von  Franz  Luterbacher.  Mit  einer  Karte  der  furculae 
caudinae.     Leipzig  ■.  B.  G.  Teubner  1891.     (118  S.)    8.  M.  1.20. 

Livv.  Book  IX.  With  introduction  and  notes  b v  Henrv  Major  Stephen- 
son.    Cambridge:  At  the  University  Bress  1892.   (XXVI,'l52  S.)  8.   2  sh.  6  d. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  IX.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt  von 
Ernst  Ziegel  er.     Gotha:  Fr.  A.  Berthes  1891.     8.  M.  1.10. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     (III,  91  S.) 

,,  B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     (III,  51,  41  S.) 

Buch  X.  Livy's  roman  history.  Book  X.  With  a  literal  interlinear 
translation.  By  Henry  Platt.  London:  J.  Cornish  d'  Sons  (1886). 
(138  S._)    8.  ^  Sh.  2. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  X.  Für  den  Schulgebravich  erklärt  von 
Franz  Luterbacher.    Leipzig :  B.  G.  Tt  ubner  1892.    (102  S )    8.    M.  1.20. 

Buch  XXI.  T.  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXI.  Für  den  Schulgebrauch 
erklärt  von  Karl  Tücking.     Vierte,  verbesserte  Auflage.     Baderborn: 

F.  Schönincjh  (1870)  1892.  (IIG  S.)  8.  M.  1.20. 
Titi   Livii    ab    urbe    condita    liber  XXI.     Med   förklaringar   af   Andreas 

Frigell.      4.    uppl.      Stocl-hoim :    B.    A.    Norstedt  dl-   Söner   (1871)    1901. 

(134  S.)    8.  Kr.  1.50. 

Titi  Livi  ab   urbe   condita   liber  XXI.     Für   den  Schulgebrauch   erklärt 

von  Eduard  Wölfflin.    5.  Auflage,  besorgt  von  Franz  Luterbacher. 

Mit  einer  Karte.  Leipzig:  B.  G.  Teubner  (1876)  1901.  (IV,  130  S.)  8.  M.  1.20. 
Titi  Livi   ab   urbe   condita   liber  XXI.     Für.  den   Schulgebrauch   erklärt 

von  Franz  Luterbacher.     Gotha:  F.  A.  Berthes.     8.  M.  1.20. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     Sechste,   verbesserte  Auflage.     (1882)  1899. 
(IV,  144  S.)  M.  1.20. 

„         B.    Text  und  Kommentar   getrennt.    2  Hefte.    Neunte,  verbesserte  Auf- 
lage.    (1882)  1910  (Umschl.  1911).     (IV,  57,  97  S.)  M.  1.20. 

Livy.  Book  XXI.  Edited  with  introduction ,  notes ,  and  niaps  by 
Launcelot  Downing  Do  wdall.    Cambrideje :  L>€i</hton,  Bell  &  Co.  London: 

G.  Bell  and  Sons  1885.  (XVI,  238  S.)  8.  '  3  sh.  6  d. 
Livv.     Book  XXI.     Bv   Marcus   Southwell   Dimsdale.     Cambridge:   At 

tlie  University  Bress  1888.   (XV  S.,  1  S.  ung.,  192  S.,  2  Karten).   8.   2  sh.  6  d. 

Livy,  book  XXI.    With  introduction,    notes,  vocabularies,  &  translation. 

By  Arthur  Hadrian  Aller  oft  and  William  Frederick  M  a  s  o  m.  London : 

W.  B.  Clive  <&  Co.    (1889.  1894).    8.  4  sh.  6  d. 

Introduction.    Text.    Notes.    (150  S.)  2  sh.  6  d. 

Text  papers.     Vocabulary.    (12  Bl.)  Sh.  1. 

Livy  XXI.     A  translation.     (70  S.)  Sh.  2. 

Livy,  book  XXI  v^^ith  introduction  and  notes  by  Meaburn  Talbot  Tatham. 
Oxford:  At  the  Clarendon  Bress  1889.     8.  2  sh.  6  d. 

Part.  I.  —  Introduction  and  text.     (98  S.) 

„     II.  —  Notes.     (63  S.,  1  Karte). 
„An  excerpt  from  my  2nd  edition  of  books  XXI— XXIII. " 


522  Scriptores  latliil.    1).    Titns  Livius. 


Titus   Livius. 

T.  Livii  ab  nrbe  condita  liber  XXT.  Text  für  den  Schul  gebrauch  mit 
geographischem  Namensvei'zeichnis  herausgegeben  von  Simon  Wid- 
mann.    Faderhorn:  F.  Schöniwjh    1889.     (70  S.)    8.  M.  —.60. 

Livj".  Book  XXI.  Adapted  from  William  Wolfe  Capes's  edition.  With 
notes  and  vocabulary  by  John  Edmvmd  Melhuish.  London  and  Ntto 
York:  Macmillan  and  Co.  1890.     (VIII,  182  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

II  libro  XXI  delle  storie  di  Tito  Livio  commentato  da  Enrico  Cocchia. 
Seconda  edizione  accuratamente riveduta  ed  emendata.  Torino :  E. Loeschcr 
(1892)  1906.    {Vn,  148  S.)    8.  L.  1.50. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  libri  con  note  italiane  di  Carlo  Fumagalli. 
Libro  XXI.    Verona:  1).  Tedcschi  e.  f.  1892.     (128  S.j    8.^  L.  1.50. 

Titi  Livii  historiarum  liber  XXI.  Testo  con  introduziohe  e  note  di 
Pietro  Giordano.  2.  edizione.  Augustae  Taur.:  Ex  off.  saleaiana 
(1894)  1898.    (XX,  176  p.  con  tav.)    8.  L.   I. 

The  twenty-first  book  of  Titus  Livius  by  J.W.  Bieber.  (1896)  siehe  unter:  t'hresto- 
mathien. 

Livy,  book  XXI.  chapters  I — XXX,  reprinted  from  the  edition  of  Livy 
XXI  bv  Arthur  Hadrian  Allcroft  and  William  Frederick  Masom. 
London:  W.  B.  Clive  <£•  Co.  (1891).    8.  1  _sh.  6  d. 

Latin  prose  exercises  based  upon  Livy,  book  XXI.,  and  selections  for 
translation  into  latin,  with  parallel  passages  from  Livy  by  Adonirara 
Judson  Eaton.     Boston  and  London:   Ginn  &  Comp.  1892.     (IV,    64  S.) 

Cts.  80. 

Buch  XXII.  T.  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXII.  Für  den  Schul- 
geljrauch  erklärt  von  Karl  Tücking.  Dritte,  verbesserte  Auflage. 
raderborn:  F.  ScMninffh  (1870)  1889.     (121  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXII.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Eduard  von  Wolf flin.  Mit  einem  Kärtchen.  4.  Auflage.  Leipzig: 
B.  G.  Teubncr  (1875)  1905.     (IV,  114  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXII.  Med  förklaringar  af  Andreas 
Fr  ig  eil.  2dra  förättrade  uppl.  ^Stockholln :  P.  A.  Norstedt  d'  böner  (1879) 
1895.     (104  S.)     8.  Kr.  1.25. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXII.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Franz  Luterbacher.     Gotha:  Fr.  A.  Berthes  1883.     8.        M.  1.20. 

Ausgabe   A.      Te.xt    und    Kommentar.      Vierte,    verbesserte  Auflage.      (1883)    1897. 

(IV,  124  S.,   1  Karte).  ^                  M.  1.20. 

„           B.      Text     und     Kommentar    getrennt.      Siebente,  verbesserte    Auflage. 
2  Hefte.     (1883)  1909.     (60,  71  S.,  1  Karte). 

Livy,  book  XXII  with  introduction  and  notes  b v  Meaburn  Talbot  T  a  t  h  a  m. 
Oxford:  At  the  Clarendon  Press  1889.     8.       '  2  sh.  6  d. 

T.  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXII.  Text  für  den  Schulgebrauch  mit 
geographischem  Namensverzeichnis  herausgegeben  von  Simon  Wid- 
mann.    Paderborn:  F.  Schöningh  1889.     (78  S.)     8.  M.  —.60. 

II  XXII  libro  delle  storie  di  Tito  Livio  con  note  di  F.  Graziani. 
Verona:  Tedeschi  1894.     8.  L.  1.50. 

Livy's  history  of  Rome,  book  XXII.  With  english  notes  and  literal 
translation,"  by  a  Graduate.  Third  edition  by  Charles  Augustus  Maude 
Fenn  eil.  Cambridge:  E.  Johnson.  London:  Hamilton,  Adams  and  Co. 
(1862)  1880.    (Vin,  165  S.)    8. 

Titi  Livii  Patavini  Historiarum  liber  XXII.  With  copious  notes.  By  Pierce 
Egan.     London:  Baillierc,  Tindall  (t  Cox  (1886).     (62  S.).     8.     1  sh.  6  d. 

Livy.  Book  XXII.  Edited  with  introduction,  notes  and  maps  by  Launcelot 
Downing  Dowdall.  Cambridge:  Deighton,  Bell,  i(-  Co.  London:  (r.  Bell 
and  Sons  1888.    (Xn,  266  S.,  1  Karte).     8.  3  sh.  6  d. 

Livy.  Book  XXII.  Edited  by  Marcus  Southwell  Dimsdale.  Cambridge: 
Ät  the  Unirersity  Press  1889.     (XVI,  224  S  ,  1  Karte).     8.  2  sh.  6  d. 

Livy.  Book  XXII.  Adapted  from  William  Wolfe  Capes's  edition.  With 
notes  and  vocabulary  by  John  Edmund  Melhuish.  London  and  New 
York:  Maemillan  S  Co.  1890.    (XV,  187  S.,  2  Karten.)    8.         1  sh.  6  d. 


Titus  Livius.  523 


Titus  Livius. 

II  libro  XXn  delle  storie  di  Tito  Livio  commentato  da  Enrico  Cocchia, 
con  una  introduzione  storico-critica  alla  terza  deca  di  T.  Livio  e  cou 
una  carta  illustrativa  della  battaglia  del  lago  Trasimeno.  Torino: 
E.  Loescher  1892.     (LXXIX,  162  S.)     8.  L.  1.80. 

The  twenty-second  book  of  Titus  Livius  by  J.  W.  Bieber.    (1896)  siehe :  Chrestomiithien. 


Livy:  book  XXII. ,  chapters  1 — 50.  Edited  by  John  Thompson  and 
Francis  Giffard  Plaistowe.    London:  W.  B.  Clive  (1896).    (126  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Livy:  Book  XXII.,  chapters  1 — 51.  Edited  by  John  Thompson  and 
Francis  Giffard  Plaistowe.    London:  W.  B.  Clive  (1896).    8.     4  sh.  6  d. 

Introduction.     Text.     Notes.     (128  S.)  2  sh.  6  d. 

Test  papers.     Vocabulary.     (S2  S.)  1  sh.  6  d. 

Livy:  Book  XXII.,  Chaps.  1 — 51.  A  dose  translation.  By  William  Henrj'  Balgarnie 

and  Francis  Giffard  Plai  sto  we.     (63  S.)  1  sh.  6  d. 

Buch  XXIII.     Titi  Livi   ab  urbe  condita  über  XXm.     Für   den  Schul- 

febrauch  erklärt   von   Eduard   Wölfflin   und  Franz  Luterbacher. 
:eip2i(i:  B.  G.  Teubner  18S3.     (1  BL,  99  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXIII.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Franz  Luterbacher.  Zweite,  verbesserte  Auflage.  Lei^^zig  nnd 
Berlin:  B.  G.  Teuhner  1906.     (lY,  103  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livii  ab  virbe  condita  liber  XXIII.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Gottlob  Egelhaaf.     Gotha:  F.  A.  Perthes.    8.  M.  1.20. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.    Zweite,  neubearbeitete  Auflage  von  Julius 

Miller.     (1884)1894.     (IV,  85  S.)  "  M.  1.20. 

„  B.     Text  und  Kommentar  getrennt.    3.  Auflage  von  Julius  Mi  11  er.   2  Hefte. 

(IS84)  1905.     (IV,  48,  42  S.)  M.  1.20. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXIII.  Med  förklaringar  af  Peter 
F.  L.  Bagge.  3.  uppl.  Stockholm:  Beijers  Bokförlaqs-ab.  (1887)  1904. 
(61,  LXI  S.)    8.  '  Kr.  1. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXIII.  Med  förklaringar  af  Andreas 
Frigell.    Stocl-holm:  F.  A.  Non^tedt  d-  Söner  l'im.   (116  S.)   8.      Kr.  1.25. 

Buch  XXIV.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXmL  Für  den  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Hermann  Johannes  Müller.  Zweite  Auflage. 
Mit  einer  Karte  von  Svrakus  und  Umgebung.  Leipzig:  B.  G.  Teubner 
(1878)  1891.    (1  BL,  12rS.)    8.  M.  1. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXIV.  Med  förklaringar  af  Peter  Bagge. 
Andra  uppl.  Stockholm:  Beijers  Bokförlags-ab.  (1887)  1900.    (61,  XLIX  S.)  8. 

Kr.  1.25. 

n  libro  XXIV  delle  storie  di  Tito  Livio  commentato  ad  uso  delle  scuole 
da  G.  B.  Bonino.    Torino:  K  Loescher  1890.   (Vin,  186  S.)   8.      L.  1.50. 

Buch   XXV.     Titi   Livi   ab    urbe    condita    liber  XXV.     Für    den   Schul- 

febrauch  erklärt  von  Hermann  Johannes  Müller.    Mit  einem  Kärtchen. 
,eii)zi(f:  B.  G.  Teubner  1879.     (1  Bl.,  104  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXV.  Med  förklaringar  af  Peter  F.  L.  B  a  g  g  e. 
Andra  uppl.  Stockholm:  Beijers  Bokförlags-ab.  (1888)  1902.  (59,  LXII  S., 
1  Karte).     8.  Kr.  1.50. 

Buch  XXVI.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXVI.  Für  den  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Franz  Friedersdorf  f.     Ijcipsig:  B.  G.  Teubner 

1880.  (2  Bl.,  116  S.)    8.  M.  1.20. 
Titi    Livii    ab    urbe    condita    liber    XXVI.      Med    förklaringar    af    Peter 

F.  L.  Bagge.    Stockhohn:  J.  Arrhenii  förlag  1888.    (67,  LX  S.)   8.    Kr.  1. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXVI.  Herausgegeben  von  Anton  Stitz. 
Mit  zwei  Abbildungen  und  fünf  Kartenskizzen.  Leipzig:  G.  Freytag 
1895.    (VIII,  89  S.)    8.  M.  1. 

Buch  XXVII.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXVH.  Für  den  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Franz  Friedersdorf  f.    Leipzig:  B.  G.  Teubner 

1881.  (1  Bl..  97  S.)    8.  M.  1.20. 


524  Scriptores  latini.    D.    Titus  Livius.     Chrestomathien. 

Titiis  Livius. 

Liv}^  Book  XXVn.  With  introduction  and  notes  by  Henry  Major 
Stephenson.   Ccwibridrie :  At  the  University  Fress  IS9Q.   (XXIII,  140  S.)    8. 

2  sh.  6  d. 

Livy.  The  twenty-seventh  book.  Text,  with  translation  by  Talbot  Syden- 
ham  Peppin.    London:  Hodder  and  Stou()Jdon  1898.   (168  S.)  8.    1  sh.  6  d. 

Buch  XXVIII.  Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXVni.  Für  den  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Franz  Friedersdorf  f.  Leipzig:  B.  G.  Teubner 
1888.    (2  EL,  127  S.)    8.  M.  1.20. 

Buch  XXIX.  Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXIX.  Für  den^  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Franz  Luterb acher.  Leipzig:  B.  G.  Teubner 
1898.    (84  S.)    8.  M.  1.20. 

Titi  Livi  ab  urbe  condita  liber  XXIX.  Für  den  Schulgebrauch  erklärt 
von  Wilhelm  Wegehaupt.     Gotha:  F.  A.  Perthes  1896.     8.       M.  1.20. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     (III,  91  S.) 

„  B.     Text  und  Kommentar  getrennt.     2  Hefte.     (III,  41,  48  S.) 

Buch  XXX.  Titi  Livii  ab  urbe  condita  liber  XXX.  Für  den  Schul- 
gebrauch erklärt  von  Franz  Luterbacher.  Leipzig:  B.  G.  Teubner 
1892.     (87  S.)     8.  M.  1.20. 

Titi    Livii    ab    urbe    condita    liber    XXX.     Med    förklaringar    af    Peter 

F.  L.  Bagge.     Upsala:  W.  Schultz  1895.     (54,  XLIII  S.)    8.  Kr.  1. 
Titi  Livi  ab  urbe   condita   liber  XXX.     Für   den  Schulgebrauch  erklärt 

von  Wilhelm  Wegehaupt.  2.  Aufl.  Gotha:  F.  A.  Berthes  (1895) 
1909.     8.  M.  1. 

Ausgabe  A.     Kommentar  unterm  Text.     1895.     (VI,  9.5  S.)  M.  1. 

B.     Text  und  Kommentar  getrennt.    2.  Auflage.    (1895)  1909.    (III,  44,  56  S.) 

M.  1. 

Chrestomathien.    Übersetzungen  zu  solchen. 

Conciones  et  orationes  ex  .  .  .  Tito  Livio  .  .  .  coUectae.    1878  siehe:  Curtius  Rufus  (p.  342). 
Excerpta  ex  .  .  .  Titi  Livii  ab  u.  c.  libris  51—100.    (1888)  1903  siehe:  31.  T.  Cicero  (p.  271). 

Aynes,  Fran9ois  David:  Narrationes  ex  Tito  Livio  excerptae  ad  usum 
scholarum  accommodatae.  Nova  editio  accurante  Fran^ois  David  A  vnes. 
Baris:  Bcktqaud  (1864)  1878.     (XXII,  408  S.)    8-  '      . 

Bassi,  Ignazio:  Luoghi  scelti  dalle  istorie  di  Tito  Livio,  annotati  ad  uso 
delle    scuole   da   Ignazio    Bassi.     Seconda  edizione  riveduta.     Torino: 

G.  B.  Baravia  e.  C.  (1890)  1904.     (XI,  194  S.)    8.  L.  1.50. 
Bieber,  J.  W. :  Titus  Livius.    Selections  from  the  first  five  books;  with 

the  twenty- first  and  twenty-second  books  entire;  with  an  interlinear 
translation  by  J.W.  Bieber.  [New  issue].  BhiladeJphia:  L).  McKaij 
(1896).     8.  JS  1.5Ö. 

Colin  camp,  Ferdinand:  Conciones  sive  orationes  ex  .  .  .  Livii  .  .  .  historiis  coUectae  .  .  . 
par  Ferdinand  Colincamp.     (1852)  1878  siehe:  Curtius  Kufus  (p.  342). 

D  e  1 1  o  u  r ,  Felix :  Titi  Livi  narrationes  historiae  selectae.  Edition  classique, 
precedee  d'une  notice  litteraire  par  Felix  Deltour.  Baris-.  Belalain 
freres  1881.     (XVI,  200  S.)    8.  ^  Fr.  —.90. 

—  Notice,  analvse  et  extraits  de  Tite-Live  par  Felix  Deltour  et  Charles 
Rinn.    Baris:  DeJagrave  1894.     (122  S.)    8.  Fr.  —.75. 

Dublier,  Frederic:  Choix  de  narrations  tirOes  de  ...  Tite-Live  .  .  .  par  Frederic 
Dübner.     (1844)   1880  siehe:  Curtius  Rufus  (p.  342). 

Egen,  Alfons:  T.  Livi  ab  urbe  condita  libri.  Eine  Auswahl  des  historisch 
Bedeutsamsten.  Für  den  Schulgebrauch  bearbeitet  und  herausgegeben 
von  Alfons  Egen.     (1896.  1896).     8.  M.  3.70. 

Erstes  Bändchen:  Lesestoff  aus  der  ersten  Dekade.  6.  Aufl.  Mit  einer  Karte  von 
Mittelitalien.     (1895)  1911.     (XVI,  152  S.)  M.  1.1.5. 

Zweites  ,,  Lesestoff  aus  der  dritten  Dekade.    5.  Aufl.    Mit  zwei  Karten  und 

zwei  Schlachtpliinen.     (1895)  1912.     (XVI,  184  S.)  M.  1.40. 

Drittes  .,  Geschichte  der  römischen  Verfassung  bis  zum  Jahre  300  v.  Chr. 

für  den  Gebrauch  auf  Prima  bearbeitet.  1896.  (^11,  175  S.)  M.  1.1.5. 

Kommentar  zum  ersten  Bändchen  von  Hermann  Wiedel.  4.  Aufl.  Ehatihi  (1898) 
1910.     (131  S.)    8.  M.  1.10. 

Kommentar  zum  zweiten  Bändchen  von  Josef  Heuwes.  3.  Aufl.  ICbenihi  (\Wi)  \^Qi. 
(156  S  )  M.  1.25. 


Titus  Livius.     Chrestomathien.  525 

Titus   Liviiis. 

Fustel  de  Co u langes:  Titi  Livii  res  memorabiles  et  uarratioues  selectae. 
Nouvelle  edition ,  contenant  des  uotes  historiques ,  geographiques  et 
littei-aires  par  Fustel  de  Coulanges.  Paris :  Belin  (1877)  1880. 
(VIII,  251  S.)     S. 

Siehe  auch  Ch.  Lebaigue. 
Girard,   Julien:    Conciones   latinae   sive    orationes   ex   Tito  Livio  .  .  .  collectae  .  .  .  par 
Julien  Girard.     (1878)  1891  siehe:  Curtius  Rufus  (p.  342). 

Golling,  Josef:  Chrestomathie  aus  Livius.  Für  den  Schulgebrauch 
herausgegeben  von  Josef  Golling.  o.  Auflage.  Mit  drei  Karten 
Witn :  A.  Holder  (lb^2)  \m^.    8.  M.  2.15. 

Grysar,  Carolus  Josephus:  T.  Livii  ab  urbe  condita  librorum  partes 
selectae.  In  usvim  scholarum  edidit  Carolus  .Josephus  Grysar.  Recog- 
novit  et  in  unum  volumen  contraxit  addito  indice  locorum  et  quattuor 
tabulis  geographiois  Rudolphus  Bitschofskv.  Vindohonae:  C,  Gerold 
1U.  (1854)  1889.    (XV,  S97  S.)    8.  "^  M.  1.90. 

Guiard,  Theodore:  Narrationes  latinae  ex  Tito  Livio  .  .  .  collectae  .  .  .  par  Theodore 
Guiard.    (1851)  1880  siehe:  Caesar  (p.  183). 

Jordan's,  "Wilhelm,  ausgewählte  Stücke  avis  der  dritten  Dekade  des 
Livius.  Mit  Anmerkungen  für  den  Schulgebrauch.  5.  Auflage.  Neu 
bearbeitet  von  Christian  M inner  und  Hermann  Planck,  ^^tuttqart: 
Ä.  Banz  (t  Co.  (1860)  1904.    (XII,  199  S.)    8.  M.'l.SO. 

Süsskind,    Hermann:    Präparation    zu   W.   Jordans    ausgewählten    Stücken    der 
dritten  Dekade  des  Livius.     Ebenda  1898.  1900.  191:i.     8.  M.  1. 

1.  Hälfte.     2.  Aufl.     (1898.  1912).     (29  S.)  M.  —.50. 

2.  ..  (1900).     (25  S.)  M.  —.50. 

Kingdon,  Herbert  Napier:  Easy  selections  from  Livy  with  maps, 
notes,  vocabulary  and  exercises  for  translation  edited  by  Herbert 
Xapier  Kingdon.  New  edition.  London:  Birinqtons  (1892.  1895)  1899. 
(1  Bl..  182  S.)     8.  '  Sh.  2. 

K  u  1 1  a  n  d  e  r ,  Emil :  Liviansk  krestomati  af  Emil  K  u  1 1  a  n  d  e  r.  Med 
förklaringar.     Stod-hoJm:  A.  Geber  1890.     (-186,  95  S.)    8.  Kr.  2.75. 

LaUemant-Sommer:  Titi  Livii  Patavini  res  memorabil  e.s  et  narrationes 
selectae,  quas  primum  collegerunt  DD.  Lallemant.  Edition  classique, 
augmentee  de  quelques  extraits  nouveaux  et  publice  avec  des  arguments 
et  des  notes  en  francais  par  Edouard  Sommer.  Baris :  Hadidfe  et  Cie. 
(1855)  1879.    (291  S.)  '  8.  M.  1.40. 

—  Titi  Livii  Patavini  res  memorabiles  et  narrationes  selectae ,  qvias 
primum  collegerunt  DD.  Lallemant.  10 ^^  edi9ao,  augmentada  con 
alguns  extracto.s  novos  e  publicada  con  argumentos  e  notas  em  portu- 
guez  par  J.  J.  Roquette.  Baris:  T'<=  Ailland,  Gnillard  et  Cie.  1852. 
rVIII,  364  S.)    8. 

Lebaigue,  Charles:  Tite-Live.  Narrations  choisies.  Edition  Fustel 
de  Coulanges.  Texte  et  commentaire  revus  par  Charles  Lebaigue. 
Avec  un  plan  de  Rome  et  une  carte  d'Italie  ancienne.  Baris:  J^.  Belin 
(1890)  1894.    (344  S.,  1  Bl.)    8.  Fr.  1.60. 

—  Extraits  de  Tite-Live.  Traduits  et  annotes  ä  l'usage  de  l'enseigne- 
ment  secondaire  moderne  par  Charles  Lebaigue.  Baris:  Belin  frercs 
1893.    8.  Fr.  2.25. 

Lee  -VVa  r  n  e  r :  Extracts  from  Livv  with  english  notes  and  maps  by  Henry 
Lee-Vvarner.   Oxford:  At  the  Clarendon Bress  {lSli-lSlb)lö94:~lS91.  8. 

4  sh.  6  d. 

Part    I.     The  Caudine  disaster.    New  edition,  revised.    1894.    (VII,  64  S.)     1  .sh.  6  d. 

„    II.    Hannibal's   campaign   in   Italy  edited  with   english   notes  and  maps  by 

H.  L.-W.  and  Evelyn  Abbott.    New  edition.    1896.    (VIII,  48  S.)    1  sh.  (i  d. 

,  III.     The   macedonian  war.     Edited  with  english  notes  and  maps  by  H.  L.-W. 

and  T.  W.  Gould.     New  edition.    1897.^  (VHI,  56  S.)  1  sli.  6  d. 

Millot,   E.,   et  Prieur,   E. :    Conciones   rhetoricae.     Diseours   choisis   de  Tite  Live  ..  . 

Traduction  fran^aise.    (1869)  1879  siehe:  Curtius  Rufus  (p.  342). 
Moncourt:    Titi    Livii    res    memorabiles    sive    narrationes    excerptae. 
Nouvelle  edition  avec  sommaires  et  notes  en  fran9ais  par  Moncourt. 
Baris:  Delaf/rare  (1872)  1892.     (VII,  268  S.)    8.  Fr.  1.40. 


52G  Scriptores  latiui.    D.    Titus  Livius.    Chrestomathien. 

Titus  Livius. 

Müller,   Hans:   De   viris   illustrjbus  .  .  .  von  Hans  Müller.     (1890)  1892  siehe:    Cuitius 

Ruf  US  (p.  343). 
Naudet,   J.:   Conciones   historicae  sive  orationes  excerptae  ex  Tito  Livio  .  .  .  rccensuit 

J.  Naudet.     18S0  siehe:  Curtius  Kufus  (p.  342). 

Nicol,  James  Carpenter:  Livy  lessons.  Selections  froni  Livy  illustrating 
types  of  i'oman  character,  with  notes  and  passages  of  english  adapted 
for  translation  into  latin.  Being  a  latin  reader  and  writer  by  James 
Carpenter  Nicol  and  John  Hvinter  Smith.  London:  Sican  Soimtn- 
schein  d;  Co.  1891.     (120  S.j    8.  Sh.  2. 

Paton,  D.  H. :  A  latin  reading  book  for  junior  classes.  Compiled  from 
the  first  five  books  of  Livy.    London:  Laurie  1885.    (66  S.)    8.    1  sh.  6  d. 

P  e  t  r  o  n  i ,  J. :  Titi  Livii  narrationes  selectae  curante  J.  P  e  t  r  o  n  i.  ]\'eapoU : 
Typ.  A.  Morano  1879.     (488  S.)    8.  L.  :3. 

Rawlins,  Francis  Hay:  The  last  tvvo  kings  of  Macedon.  Extracts  from 
the  fourth  and  filth  decades  of  Livy.  Selected  and  edited  by  Francis 
Hay  Rawlins.  London  and  Neic  York:  MacmiUan  and  Co.  1886. 
(XXIX  S.,  1  S.  ung.,  1  BL,  215  S.,  1  Karte).     8.  8  sh.  6  d. 

Riemann,  Othon:  Tite-Live.  Narrationes.  Text  latin  publie  avec  une 
notice  sur  la  vie  et  les  ouvrages  de  Tite-Live,  des  remarques  sur  la 
langue,  des  notes  explicatives,  un  appendice  critique,  une  carte  et  des 
plans  par  Othon  Riemann  et  Tsaac  Uri.  5«  tirage,  revu.  l'ariK: 
Hachette  et  Vie.  (1890)  1895.     (XLVIII,  292  S.)    8.  Fr.  1.80. 

—  Narrationes.  Recueil  de  recits  extraits  principalement  de  Tite-Live. 
Texte  latin,  publie  avec  des  notices  biographiques,  des  remarques 
grammaticales,  des  notes  explicatives,  un  appendice  critique  par  Othon 
Riemann  et  Isaac  üri.  Faris :  Hachette  et  Cie.  1896.  (XIX,  468  S., 
cartes  et  plans).     8.  Fr.  2.50. 

—  Narrationes  (recits  extraits  de  Tite-Live).  Traduction  fran^aise  de 
Gau  eher.  Revue  et  corrigee  d'apres  le  texte  de  l'edition  de  Othon 
Riemann  et  Uri  par  Isaac  Uri.  Faris :  Hachette  et  Cie.  (1891)  1893. 
(205  S.)    8.  Fr.  2. 

Rinn,  Charles  siehe:  F.  Deltour. 

R  o  q  u  e  s ,  Mavirice :  Extraits  de  l'Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Recueillis 
et  anuotes  par  Maurice  Roques.  Paris:  Garnier  freres  1892.  (XVI, 
144  p.  avec  gravures).     8.  Fr.  2.50. 

Smith,  John  Hunter  siehe:  J.  C.  Nicol. 

S  t  e  d  m  a  n ,    Algernon   Methuen   Marshall :    Easy    selections  from    Livy. 

The  kings  of  Rome.     Edited  with  introduction,  notes,  and  vocabulary 

by  Algernon  Methuen  Marshall  S  t  e  d  m  a  n.   lUustrated.  Second  edition. 

London:  Methuen  and  Co.  (1894.  1906).    (XVI,  88  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Stone,  Edward  Daniel:  The  hannibalian  or  second  punic  war,  extracted 

from  the  third  decade  of  Livy,  with  notes  by  Edward  Daniel  Stone. 

Second    edition,    with    a    map    and    plans.      Eton:    Williams   and   Son. 

London:  Simpläu,  Marshall  d'-  Co.  (1873)  1881.     (VIII,  170  S.)    8. 
Theil,  N. :   Titi  Livii  nai-rationes,   excerpta,  res  memorabiles.     Edition 

classique   accompagnee   de   notes  et  remarques  par  N.  Theil.     Faris: 

Delalain  freres  (1845)  1895.     (VI,  186  S.)    8.  .  Fr.  1.40. 

Turnebe:   Titi  Livii  narrationes,  historiae  selectae.     Edition  classique, 

precedee    d'une    notice    classique    par    D.   Turnebe,     Paris:    Delalain 

freres  (1860)  1878.    (XVI,  204  S.)    8.  Fr.  —.90. 

Vandesype,  Fr.:  Narrations  et  discours  de  Tite-Live,  Salluste  et  Tacite. 

3e    edition    revue    par    Fr.    Vandesype.     Deux    parties.      Bruxelles: 

Socicle  hchje  de  librairic  1893.  1894.     8.  ^ 

Vendel-Heyl,  Louis  Antoine:  Narrationes  excerptae  ex  latinis  scriptoribus.  Narrations 
choisies  de  Tite-Live  .  .  .  par  Louis  Antoine  Vendel-Heyl.  (1833)1893  siehe:  Curtius 
Rufus  (p.  34S). 

Uri,  Isaac  siehe:  O.  Riemann. 

Vogel,  Paulus:  Orationes  ex  .  .  .  Livi  .  .  .  libris  selectae  .  .  .  edidit  Paulus  Vogel.  1887 
siehe:  Curtius  Rul'us  (p.  343). 


Titus  Livius.     Deutsche  Übersetzungen.  527 

Titus  Livius. 

Well  er,  Gotthold:  Lateinisches  Lesebuch  aus  Livius  iür  die  Quarta  der 
Gymnasien  und  die  entsprechenden  Klassen  der  Realschulen.  Elfte 
Auflage.    Hildburghausen :  Kesselnvfj  (1852)  1885.   (VII,  231  S.)  8.   M.  1.50. 

Dazu:  Wörterverzeichnis.     5.  AuÜ.     Eluuda  1879.     (77  S.)    8.  M.  —.50. 

Wilkinson,  Herbert:  Legends  of  ancient  ßome  from  Livy.  Adapted 
and  edited,  witli  notes,  exercises,  and  vocabularies,  hj  Herbert  Wilkin- 
son.    London  and  Netv  York:  Macmülan  and  Co.  1890.    (2  BL,  106  S.)    8. 

1  sh.  6  d. 

Wright,  Josiah:  The  seven  kings  of  Eome:  a  story  abridged  from  the 
first  book  of  Livjs  with  grammatical  notes  and  vocabularies,  for  the 
use  of  beginners.  Bv  Josiah  Wright.  Sixth  edition.  London:  Mac- 
mülan and  Co.  (1856)  1879.    (VIH,  174  S.)    8.  3  sh.  6  d. 


Übersetzungen. 

Deutsche. 

Titus    Livivis    römische    Geschichte    übersetzt    von    Christian    Friedrich 
Klaiber.   Stuttgart:  Metskr's  Verl.  (Jetzt  Ulm:  H.  Kerler)  (1826—1834).   8. 

Je  M.  —.50. 


Bändchen  3.    5. 

Aufl.  (1827)  1880. 

Bündchen  10.     7.  Aufl.  (1828)  1889. 

4.    6. 

„       (1827)  1878. 

13.     4.       .,       (18291  1890. 

6.    4. 

„       (182S)  1880. 

16.     3.      „       (1830)  1885. 

8.    .3. 

.,       (1828)  1883. 

17.     2.       „       (1830)  1885. 

9.  12. 

„       (1828)  1886. 

Titus  Livius  römische  Geschichte.  Deutsch  von  Franz  Dorotheus  G  e  r  1  a  c  h . 
57  Lieferungen.    Berlin- Schöneberg :  Lanqenscheidfs  Verl.  (1856  —  1873).    8. 

Je  M.  —.35. 

Lief.  15.  19.  24.  27.  28.  34.  38.  39  wurden  revidiert  von  H.  Uhle,  eine  Anzahl  Liefe- 
rungen erschienen  wiederholt  im  Neudruck  in  neuer  Rechtsehreibung,  doch 
sonst  unverändert. 

Titus  Livius  römische  Geschichte.  Uebersetzt  von  Konrad  Heusinger 
(1821).  Neu  herausgegeben  von  Otto  Güthling.  4  Bände.  [Universal- 
Bibliothek.  2031—2035.  2076-2080.  2111-2115.  2146—2150].  Leipzig: 
Fh.  lieclam  jun.  (1885.  1886)     8.  Je  M.  —.20. 

1.  Band:  Buch  I— VIII.     (744  S.)  |      3.  Band:  Buch  XXVII-XXXVI.     (730  S.) 

2.  „  „      IX— XXVI.     (700  S.)     i      4.       „  „       XXXVII-XXXXV.    (667  S.) 


Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbavumg  der  Stadt  an- 
hebendes erstes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche 
übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen  von  N.  L.  4  Hefte. 
Berlin:  H.  B.  Mecklenburg  (1880).     (239  S.)    8.  Je  M.  —.25 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes zweites  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche 
übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen  von  Hermann  Dill. 
4  Hefte.   Berlin:  H.  B.  Mecklenburg  (1881—1883).    (264  S.)    8.    Je  M.  —.25. 

Zur  Übersetzung  und  Erklärung  des  Livius  (II  1 — 20).  Von  Jakob 
Müller.  Progr.  der  Studienanstalt  Neustadt  a.  d.  H.  IbSl.  (X, 
48  S.)    8. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes drittes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche 
übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen  von  N.  L.  4  Hefte. 
Berlin:  LI.  Lt.  Mecklenburg  (1884-1886).     (224  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes viertes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche 
übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen.  4  Hefte.  Berlin : 
H.  B.  Mecklenburg  (1879—1881).    (212  S.)    8.  Je  M.  —.25. 


■528     Scriptores  latiiii.   D.  Titus  Livius.   Deutsche,  engl.  Übersetzungen. 

Titvis  Livius. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauvmg  der  Stadt  an- 
hebendes fünftes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche 
übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen.  4  Hefte.  Berlin: 
B.  R.  Mecldenhurg  (1879.  18«2).    ('231  S.)    8.  Je  M.  —.2.5. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes sechstes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche 
übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen  von  Hei'mann  Dill. 
2  Hefte.     Berlin:  H.  R.  MecMenhunj  (1881).    (159  S.)    8.         Je  M.  —.25. 

Des  T.  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes siebentes  Buch.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grund- 
sätzen aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche  übersetzt  von  E.  R.  3  Hefte. 
Berlin:  H.  R.  MecMenburg  (1891—1893).     (1-52  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Des  T.  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes achtes  Buch.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grund- 
sätzen aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche  übersetzt.  Heft  1.  2  (1.  Hälfte). 
Berlin:  H.  R.  MecMenhurg  (1892-1895).    (96  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Des  T.  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes neuntes  Buch.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grund- 
sätzen aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche  übersetzt  von  E.  R.  1.  Heft. 
Berlin :  H.  R.  Mecldenhurg  (1892).     (64  S.)    8.  M.  —.25. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes einundzwanzigstes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen 
ins  Deutsche  übersetzt  von  Hermann  Dill.  3  Hefte.  Berlin:  H.  R. 
Mecldenhurg  (1879.  18b0).     (194  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Des  Titus  Livius  römisciier  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes zweiundzTi^anzigstes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen 
ins  Deutsche  übersetzt.  'S  Hefte.  Berlin:  H.  R.  MecMenhurg  (1881.  1882). 
(192  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes dreiundzwanzigstes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen 
ins  Deutsche  übersetzt.  3  Hefte.  Berlin:  H.  R.  3Iec]denburg  {ISSL  1885). 
(152  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes vierundzwanzigstes  Buch.  Wortgetreu  aus  dem  Lateinischen 
ins  Deutsche  übersetzt  nach  H.  R.  Mecklenburgs  Grundsätzen.  3  Hefte. 
Berlin:  H.  R.  31< cklenhurg  (1879—1881).     (208  S.)     8.  Je  M.  —.25. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauung  der  Stadt  an- 
hebendes fünfundzwanzigstes  Buch.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklen- 
btirgs  Grundsätzen  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche  übersetzt  von 
G.  N.    3  Hefte.    Berlin:  H.  R.  Mecklenburg  1SS9.    (180  S.)    8.    Je  M.  — .25. 

Des  Titus  Livius  römischer  Geschichte  von  der  Erbauvmg  der  Stadt  an- 
hebendes sechsundzwanzigstes  Buch.  Wortgetreu  nach  H.  R.  Mecklen- 
burgs Grundsätzen  aus  dem  Lateinischen  ins  Deutsche  übersetzt.  3  Hefte. 
Berlin:  H.  R.  Mecldenhurg  (1889.  1890).    (160  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Probe   aus   einer   Uebersetzung   des  Livius  (Buch  XXIX).      Von  Julius 

Lehmann.     Progr.  der  Studienanstalt  Kempten  18)^1.     (39  S.)    8. 
Des   T.   Livius   römischer   Geschichte   von   der  Ei-bauung    der  Stadt  an- 
hebendes   dreissigstes   Buch.     Wortgetreu  nach    H.   R.   Mecklenburgs 
Grundsätzen   aus    dem   Lateiiiischen   ins  Deutsche  übersetzt.     1  Heft. 
Berlin:  H.  R.  .Mecklenburg  (1893).     (64  S.)    8.  Je  M.  —.25. 

Englische  Übersetzungen. 

Titus  Livius.  The  history  of  Rome  literally  translated  with  notes  and 
illustrations  by  Daniel  Spillan  and  others  [Cyrus  Edmonds,  W. 
A.  M'Devitte];  with  index  4  voll.  Boston:  Littte,  Broicn  d-  Co.  Ä'cw 
York:  Scribner  d'  Welford  (1849—50)  1887.    8.  Each  .§  2. 


Titus  Livius.    Englische  Übersetzungen.  529 


Titas  Li  vi  VIS. 

Books  I.  II.  The  first  two  books  of  Livj.  Books  I  and  II.  Literally 
translated  by  a  graduate  of  the  University  T.  C.  D.,  with  a  brief 
memoir.  New  edition  by  J.  Eoscoe  Mongan.  London:  J.  Cornish 
(1862.  1890).    8.  ■  _  1  sh.  6  d. 

Titus  Livius.  The  history  of  üome.  Books  1  and  2,  literally  translated 
with  notes  bv  Daniel  Spillan;  with  an  introduction  by  E.  Brooks  jr. 
Fhüadelphia:"  B.  McKay  (1896).     8.  Cts.  50. 

Eivy.  Legendary  history  of  Home;  from  the  founding  of  the  city  by 
Romulus  753  b.  C.  to  the  burning  of  the  city  by  the  Gauls  b.  C.  890, 
translated  by  George  Baker.  Hartford,  Ct.  Netv  York:  li.  Worthinriton 
d'  Co.  1888.    4.  .$  7.50. 

Books  I — IV.  Livy.  Books  I  II  III  IV.  A  revised  translation  by  John 
Henry  Freese.    London:  G.  Bell  d;  Sons.    8.  Each  Sh.  1. 

Books  I — V.  Liv}''.  Books  1  to  5.  Tacitus's  Germania  and  Agricola. 
[Lubbock's  100  best  book].     London:  Eoutledge  1894.     8.  Sh.  5. 

Books  V.  VI.  VII.  The  fifth,  sixth,  and  seventh  books  of  Livy's  history 
of  Rome.  A  literal  translation  from  the  text  of  Madvig  with  historical 
introduction,  summary  to  each  book  and  explanatorv  notes  by  a  First- 
Classman.     Oxford:  J.  Thornton  1879.     (2  El,  295  S.) '  8.  '       Sh.  6. 

Books  XXI.  XXII.  Livy.  Books  XXL  XXII.  Neiu  Yorlc:  A.  Hinds 
1889.    8.  Cts.  50. 

Titus  Livius.  The  history  of  Rome.  Books  21  and  22;  literally  trans- 
lated with  notes  by  Daniel  Spillan  and  Cyrus  Edraonds;  with  an 
introduction  by  E.Brooks.    Philadelphia:  I).  McKaij  (18%).    8.    Cts.  50. 

Books  XXI— XXIII.  A  literal  translation  of  Livy's  roman  history. 
Books  XXI— XXTII.  [Arranged  for  interleaving  with  Madvig's  text]. 
By  Thomas  Allen  Blyth.  Second  edition,  revised,  with  analysis  and 
english  notes  by  Reginald  Broughton.  Oxford:  A.  Tit.  Shrimpton 
and  Son.   London:  Simptliin,  Marshall,  Hamilton,  Kentd-  Co.  1890.   8.    Sh.  5. 

Books  XXI— XXV.  Livy,  books  XXL— XXV.  The  second  punic  war. 
Translated  into  english,  with  notes.  By  Alfred  John  Church  and 
William  Jackson  Brodri hb.  With  niaps.  London:  Macmillan  and  Co. 
1883.    (XXXI,  347  S.)    8. 7  sh.  6  d. 

Livy:  Book  I.    A  literal  translation.     By  H.  M.  Grind on.   (1890)  siehe  oben  die  Ausgaben 
Livy,  Book  I.   .  .  .  Interlinearly  translated  into  onglish,  by  John  Gibson.     (1891)  siehe: 

Horatius  (Carmina  f)  p.  411). 
Livy.     Book  III.     Literally  translated  by  a  graduate  of  the  University 

T.  C.  D.,  with  a  brief  memoir.     New  edition  by  J.  Roscoe  Mongan. 

London:  J.  Cornish  (lb90).     8.  1  sh.  6  d. 

Livy  III.     A  translation.     (1S94)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Livy.  Book  IV.  Literally  translated  with  notes  and  life  by  William 
Lewers.     London:  J.  Cornish  1891.     8.  1  sh.  6  d. 

Livy's   history   of  Rome.     Book  Y :   Coniprising  text ,   literal  translation    ...    by   Pierce 

Egan.    1881  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Livy.     Book  V.     Literally  translated   with   notes  and   life   by  William 

Lewers.     London:  J.  Cornish  1891.     8.  1  sh.  6  d. 

Livy  V.  A  translation.  (1892)  siehe  oben  die  Ausgabe  von  William  Frederick  Masom 
and  Arthur  Hadrian  Aller  oft. 

Livy.    History  of  Rome.    Book  V.     Translated  by  E.  S.  Wevmouth. 

London:  G.  Bell  <£•  Sons.    8.  '       Sh.  1. 

Livv.     Book  VI.     Literally  translated.    With  notes.    By  Thomas  James 

Arnold.     London:  J.  Cornish  &  Sons  (1887).    (73  S.)  '  1  sh.  6  d. 

Livy's  roman  history.  Book  VI.  With  a  literal  interlinear  translation.  By  Henry  Platt. 
(1888)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Livv.  HLstory  of  Rome.  Book  VI.  Translated  bv  E.  S.  Weymouth. 
I^ondon:  U .'^ Bell  &  Sons  1895.     (76  S.)    8.  "  1  sh.  6  d. 

Livy  VI.    A  translation.    (1897)  siehe  oben  die  Ausgabe  von  William  Frederick  Masom. 

Kellv's  kev  to   Livv.   —   Book  VII.     A   literal   translation   bv  William 
Mo  dien.     London:  J.  Cornish  <&  Sons  (1893).    (57  S.)    8.         "l  sh.  6  d. 
Klussniann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  34 


530    Scriptores  latiiii.    D.    Englische,  französische  Übersetzungen. 


Titus  Livius. 

Livy's  historv  of  Rome,  book  9.  Translated  bv  Francis  Storr.  London: 
G.  Bell  de  Sons  1894.     8.  '  Sh.  1. 

Livy's  roman  history.  Book  X.  With  a  literal  interlinear  translation.  By  Henry  Platt. 
(1886)  sieho  oben  die  Ausgaben. 

Livy.  History  of  Rome.  Book  XXI.  Literally  translated  by  James 
Rice.     Dublin:  Fonsonhy.    London:  Simpkin  1878.     (68  S.)     8.       Sh.  2. 

Livy.  Book  XXI.  Literally  translated.  By  Thomas  James  Arnold. 
Londov,  Liverpool,  Dublin:  J.  Cornish  d'-  Sons  (1879).    (67  S.)    8.    1  sh.  6  d. 

A  literal  translation  of  Livy's  roman  history.  Book  XXI.  (Ärranged 
for  interleaving  with  Madvig's  text).  First  edition  by  Thomas  Allen 
Blyth.  Second  edition,  revised,  with  analysis  and  english  notes  on 
the  text,  by  Reginald  Brou  ghton.  Third  edition,  revised,  with  notes 
on  subject  matter,  and  maps  by  Edward  Lovell  Hawkins.  Oxford: 
A.  Th.  SlirimpUm  d'  Son.  London:  Sin>2iliin,  3Iarslioll,  Hamäton,  Kent 
dt  Co.  (1882.  1889)  1894.    (93  S.)    8.  Sh.  2. 

Livy  XXI.     A    translation.     (Iij89.  r4)    siehe   oben  die  Ausgabe  von  A.  H.  Allcroft  and 

W.  Fr.  Masoni. 
Livy's  history  of  Rome,   book  XXI.     An  accurate  english  Version,  with 

an  appendix  of  examination  papers,  brief  notes  and  explanations.    By 

Edmund  Samuel  Cr  o  okc.    Cambridge:  J.  Hrdl  d-  Son.    London  :  Simpliin^ 

Marshall,  Hamilton,  Kent  &  Co.  (1894).  (1  BL,  Ti  S.,  XI  S.)  8.  Sh.  2. 
Livy's  history   of  Korne,   book  XXII.    With  english  notes  and  literal  translation,   by  a 

Graduate  .  .  .  (1862)  1880  siehe  oben  die  Ausgaben. 
Livy.     Book  XXII.     Literally   translated.     By  Thomas  .James  Arnold. 

London,  Liverpool,  Dublin:  J.  Cornish  d:  Sons  (1879).  (72  S.)  8.  1  sh.  6  d. 
A  literal   translation   of  Livy's  roman  history.     Book  XXII.     [Ärranged 

for    interleaving    with    Madvig's    text].      By    Thomas    Allen    Blyth. 

Second  edition,   revised,   with  analysis  and  english  notes  by  Reginald 

Brou  ghton.    Thirth  edition  revised  with  notes  on  subject  matter,  and 

raaps  by  Edward  Lovell  Hawkins.    Offord:  A.  Th.  Shrinipton  d-  Son. 

London)    Simpkin,    Marshall,    Hamilton,    Kent   &    Co.    (1882.    1889)    1895. 

(96  S.)  Sh.  2. 

Livy :    book    XXII.     Translated    into   literal   english ,    with   life   of  the 

author.      Bv    Pierce   Egan.      London:   Balliere,   Tindall   tC-   Cox  (1885). 

(67  S.)    8.    '  1  sh.  6  d. 

Livy:  Book  XXII.,  Chaps.  1—51.  A  dose  translation.  By  William  Henry  Balgarnie 
and  Francis  Giffard  Plaistowe.     (1896)  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Livy.    Book  XXIII.    Literally  translated.    By  Thomas  James  Arnold. 

Ijondon,  Liverpjool,  Dublin:  J.  Cornish  d-  Sons  (1879).  (58  S.)  8.  1  sh.  6  d. 
A  literal  translation  of  Livy's  roman  history.    Book  XXIII.    [Ärranged 

for    interleaving    with    Madvig's    text].      By    Thomas    Allen    Blyth. 

Second  edition,  revised,  with  analysis  and  english  notes,  by  Reginald 

Broughton.     Oxford:   A.  Th.  Shrimpton   and  Son.    London:   Simpikin, 

Marshall,  Hamilton,  Kent  d-  Co.  (1882)  1890.    (80  S.)     8.  1  sh.  6  d. 

Livy.     Book  XXIV.     Literally  translated.    By  Thomas  James  Arnold. 

Ijondon,  Uverpool,  Dublin:  J.  Cornish  d-  Sons  (1879).  (61  S.)  8.  1  sh.  6  d. 
Livy.     Book  XXIV.    Literally  translated  bv  Roscoe  Mongan.    London: 

J.  Cornish  &  Sons  (1879).     (62  S.)     8.  ^  1  sh.  6  d. 

Livy.  The  twenty-seventh  book.  Text,  with  translation  by  Talbot  Sydenham  Peppin. 
1893  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Livv.  Book  XXXI.  A  literal  translation  by  John  Gib  son.  London: 
J:^  Cornish  1895.    (-52  S.)    8.  ^  1  sh.  6  d. 

Französische  Übersetzungen. 

Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Traduction  novivelle  avec  une  intro- 
duction,  des  notes  et  une  table  historique  et  geographiqvie  par  Gauch  er. 
4  vol.     Paris:  Hachette  et  Cie.  (1868)  1894.     8.  Je  Fr.  3.50. 

Tome    I.     (XII,  591  S.)  Tome  III.     (591  S.) 

„      II.     (563  S.)  „       IV.     (615  S.) 


Titus  Livlus.     Französische,  italienische  Übersetzungen.         531 


Titas   Livius. 

Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Livres  XXI  et  XXII.  Traduction  franyaise 
par  Gaucher.     J'arln:  Hachette  et  Cie.  1882.    (219  S.)     8.  Fr.  2.50. 

Livres  XXI  et  XXII  de  Tite-Live.  Expliquos  litteralement  par  Isaac  Uri.  Traduits  en 
franc^ais  par  Oaucher.     (183-')  18D5  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Livres  XXI  et  XXII.  Traduction  fran- 
Qaise  par  Gau  eher  avec  le  texte  latin  en  regard.  I'Kvis:  Hachette  et 
Cie.  1886.     (24'J  S.)    .^.  Fr.  2.50. 

Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Livres  XXIII  XXIV  et  XXV.  Traduction 
fran9aise  par  Gauch  er  avec  le  texte  latin  en  regard.  Ebenda  (1883) 
1890.     (829  S.)    8.  Fr.  3. 

Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Livres  XXIII.  XXIV.  XXV.  Traduction 
fran^aise  par  Gau  eher.     Faris:  Hachette  et  Cie.  1886.     8. 

Livres  XXIII  XXIV  et  XXV  de  Tite-Live.  Expliques  litteialement  par  Isaac  Uri, 
traduits  en  i'ran^ais  par  Gaucher.     1833  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Histoire  romaine  de  Tite-Live.  Livres  XXVI  XXVII  XXVIII  XXIX 
XXX  par   Gauch  er.     l'aris:   Hachette  et  Cie.   (lt^89)   1894.     (;J3.i  S.)    8. 

Fr.  2.50. 

Histoire  romaine   de   Tite-Live.     Livres   XXVI  XXVH  XXVHI   XXIX 

XXX  par  Gaucher.    Prt)/.s;  Hachette  et  Cie.  1889.    (LXXIV,  261  S.)    S. 

> Fr.  2.50. 

Histoires  et  narrations  choisies  de  Tite-Live.  Traduction  fran9aise  par 
J.  Panne  Her.     Farif^:  Dchdnin  freies  (1870)  1886.     (282  S.)    8.      Fr.  2. 

Eome  et  Carthage  par  Tite-Live.  Avec  etude  litteraire  sur  l'oeuvre  de 
Tite-Live.     Faris:  Gautier  18:57.     (32  S.)     8.  Fr.  —.10. 

Morceaux  choisis  sur  l'histoire  de  Rome  de  Tite-Live.  Traduction  de 
Paul.  Tomes  1.  2.  Fari<:  Lihrairie  de  Ja  Bibliotnecpt':  'nalionaJe  (1889) 
1895.  1896.    (192  S.,  192  S.)    8.  Je  Fr.  —.25. 

Extraits  de  Tite-Live.  Livre  de  lecture  ou  d'aualyse  public  ä  l'usage 
des  eleves  de  cinquieme  de  l'enseignement  moderne  et  d'apres  ia 
traduction  fran9aise  de  Ga  vi  eher,  revue  et  corrigee  par  Isaac  Uri. 
Paris:  Hachette  et  Cie.  1893.     (X,  277  S.,  Karte).     8.  Fr.  2. 

Auteurs  grecs  et  latins  traduits  en  fran<;ais.  Livre  de  lecture  et  d'analyse.  E-\trait  des 
Etudes  litteraires  de  Gustave  Merlet  \>:iv  Isaac  Uri.  ...  (1893)  1899  siehe  A.:  Poetae 
(P-  12); 

Narrationes.  Recits  extraits  principalement  de  Tite-Live.  Traduction 
franpaise,  revTie  et  corrigee  d'apres  le  texte  de  l'edition  de  Othon 
Riemann  et  Uri  par  Isaac  Uri.    Faris:  Hachette  et  Cie.  1896.    8.    Fr.  2  50. 

Italienische  Übersetzungen. 

Tito  Livio.  Storia  romana.  Traduzione  italiana  di  Jacopo  Nardi  con 
prefazione  di  Domenico  Capellina.  4  vol.  I^apoli:  L.  Clüurazzi  1886 — 
1889.     (314  S.)    8. 

1.  Libri  1— IV.     1886.  II.  Libri  V— VIII.     1886. 

III.  Libri  X— XX.    1888.  IV.  Libri  XXI— XXV.    1889. 


II  primo   libro   delle  storie  di  Tito  Livio.     Nuova  traduzione  italiana  di 

Lodovico  Francesco  Ard y,  con  una  lettera  al  prof.  Costanzo  Rinaudo. 

Genova:  Tip.  del  istituto  Surdomuti  1886.    (XXIII,  90  S.)    8.  L.  2. 

I  libri  della  storia  romana  di  Tito  Livio  tradotti  da  Luigi  M  a  b  i  1.    Libri 

I  e  IL     MUano:  D.  Briula  1882.    (119  S.)     8.  L.  1.20. 

I  libri  8° — 10°  della  storia  romana  di  Tito  Livio  tradotti  da  Lviigi  Mabil. 

Eljenda  1890.    (147  S.)    8.  L.  1.50. 

I  libri    21° — 23°    della    storia  romana   di   Tito    Livio   tradotti   da   Luigi 

Mabil.     Ebenda  1889.    (147  S.)    8.  L.  1.50. 

34* 


532     Sci'iptores  latini.  D.  T.  Livius.  Eum.,  schwed.,span.  Übersetzungen. 

Titus  Livius. 

Tito  Livio.     Caixiillo.     Versione   e  note  di  J.  Cocilovo.     Palermo:  Tip. 

Vi)-]   1888.     (48  S.)    8. 
Tito  Livio.   Storia  romana.    Milano :  Ji.  Sonzor)no  1S86.   (MOS.)   8.  L.  — .25. 
Tito  Livio.     Narrazioni  scelte  nel  volgarizzameuto  di  Jacopo  Nardi,  e 
annotate  da  Giuseppe  Rigutini.    Milano :  E.  Trevisini  1886.    (238  S.)    8. 

L.  1.50. 
Eumänisclie  Übersetzung. 

Istoria  romana  de  Titu[s]  Liviu[s]  tradusa  de  Nicolae  Barbu  [continuatä 
de  Nd.  Locusteanu  si  J.  S.  Petrescu].  Publicatä  de  Academia 
romana  sub  privegherea  Gr.  Sion.  Bucnresci:  Tip.  academiei  romäne 
[C.  GöblJ.    8. 

Tomu   I,  cärtile  I,  II,  III.  VI(:),  V  si  VI.    18S4.    (XII,  361  S.,  1  Bl.)  Lei  6. 

TomulII    cärtile  VII-X.    1901.    (278 's.,  1  Bl.,  1  Karte).  Lei  3. 

„    III    cärtile  XXI— XXX.    1904.  1907.    (587  S.)  Lei  6. 

„    IV    cärtile   XXXI— XL   (Fascicula  I:   Cärtile   XXXI— XXXV).     1910.    (227   S.) 

Lei  2.50. 

Schvredische  Übersetzungen. 

Öfversättning  tili  Livius  romerska  historia.    Utg.  af  L.    Ltinä:  C.  W.  K. 

Gleernp.     8. 

23 :e  boken.     (ISiH).     •J:dra  uppl.  1904.     (84  S.)  •  Kr.  1. 

23:  e        ,.  (1891).         ,.  ,        1905.     (75  S.)  Kr.  1. 

24  :e        .,  (18 JO).         ,.  „        1905.     (78  S.)  Kr.  1. 


öfversättning  tili  Livius  romerska  historia  af  .J.  Liind:  Ai((j.  Collin  1891.  8. 

l:a  boken  (66  S.)        2dra  boken  (68  ,S.)_  '  Je  Kr.  1. 

Titus  Livius.  Romerska  historien.  Öfversatt  af  Ol.  Kolmodin.  ü.  ine- 
fattande  4:e— 7:e   böckerna.     5.  uppl.     Stockhohn:  Aktieb.  Uiertas  hak- 

..  ßdag  (1843)  1893.    (256  S.)    8.  Kr.  2. 

Öfversättning  af  Titus  Livius,  romerska  hisloria.  21.  boken.  Utg.  af 
H.  [J.  J.  H(ellner)].    3:djeuppl.    ijntrf;  (?/een<i>  (1885)  1904.    (79  S.)    8. 

Kr.  1. 

Öfversättning  tili  Livius  romerska  historia  (böckerna  XXII,  XXIII)  af 
N_s.    [3e  uppl.].   Lnnil:  Lindstedts  bokh.  (l^Sl)  1906.    (64  S.)  8.   Kr.  1.25. 

Spanische   Übersetzung. 

Decadas  de  la  Historia  romana  por  Tito  Livio;  traducidas  del  latin  al 
castellano  por  Francisco  Navarro  y  Calvo.  Madrid:  Imp.  y  libr.  de 
la  viuda  de  Hernando  y  CompaTiia  1888—1889.    8.    Je  Pes.  3,  Ausland  3.50. 

Tome    I.     1888.     (309  S.) 


II.     1888.     (325  S.) 
III.    1888.    (414  S.) 


Tonio  IV.     1888.     (400  S.) 

VI.     1889.     (4.39  S.) 

VII.     1889.     (452  S.) 


Albert,  Paul:  Tite-Live.     1869  ss.  1896  siehe  A. ;  Scriptores. 

Altenburg,    Oskar:   Zwei   Studien   zur  Schulauslegung   der   vierten  Dekade   des 

Livius  (Buch  31).    In:  Lehrproben  und  Lehrgänge  aus  der  Praxis  der  Gymnasien 

und  Realschulen.    49.  Heft  (Oktober  1896)  p.  60—75.    50.  Heft  {Ilczcmhfr  1896)  p.  1—27. 
Anthon,  Charles:  Livy.     Sin-Yorli:  Eurpir  d.-  hros.  (1878).     8.  S  1-40. 

d'Arbois   de   Jubainville,   Henri:  Juliae  Alpis  ou  Vallis  Duriae.    In:   Kevue 

de  Philologie  15  (1891)  p.  51—55. 
Assmann,    Ernst:    Nautica.     I.    Puppibus  traotae  [Liv.  22.  20;  30.  10;  30.  24].     In: 

Hermes  31  (1896)  p.  174—176. 
Ay,  Gustav:  De  Livii  epitoma  deperdita.    Dissert.  inaug.  Lipsiae  1894.    (71  S.)    8. 
Bachof ,  Ernst:  Texte  zu  lateinischen  Arbeiten  im  Anschluss  an  Livius  Buch  XXII 

(Auswahl).     In:  Gymnasium  13  (1895)  N.  23  Sp.  825—830.     Nr.  24  Sp.  865—872. 
Baehrons,   Emil:   Liv.   I  58.   5.     In    des  Verf.  Miscellanea   critica   (Gromngat  1878) 

p.  119—120. 
Bärwinkel,  Johannes:  Zu  Ennius  und  Livius.     1883  siehe:  Ennius. 


Titus  Livius.  533 


Titus  Livius. 

Ballas,  Emil:  Dio  Phraseologie  des  Livius.  Zusammengestellt  und  nach  Materialien 

geordnet.     Pos(n:  ./.  Jolouicz  1885.     (VIIl,  279  S.)    8.  M.  4.50. 

Baroni,   Alberto:   Tito  Livio  nel  Rinascimento.     P/tiiit:  Tip.  J-'i-nt.  Fitsi  1889.     CVII, 

77  S.)    8. 

I.  L'Opera  di  Livio  nel  Medio  Evo.    II.  Dante  —  II  Petrarca.    III.  II  Boccaccio 

—   Gli   Unianisti.     IV.   Alfonso   d'Aragona  —  La  tomba   di   Livio.     V.  Gli 

Umanisti  storiografi.     VII.  Gli  storiografi  cinquecentisti. 

Bauer,    Ludwig:    Das  Verhältnis   der   Puniea   des   C.    Silius   Italicus   zur  dritten 

Dekade  des  Livius.     1881.  1883.  1884  siehe:  Silius  Italiens. 
Beck,  -Jan  Wibertus:  Critische  beschouwingen.     1890  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Becker:    Liviusbildnisse.      In:    Verhandlungen    der   40.    Versammlung    deutscher 

Philologen  und  Schulmänner  in  Görlitz  r889  U-iipzig  1890)  p.  130—146. 
Beiger,    Christian:   Livius  XXII  26   und  Jahrbuch    des  archäologischen  Instituts 
1889,  S.  102.     In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  9  (1889)  Nr.  50  Sp.  1580. 
Bergk,  Theodor:  Livius  I  32  (1870).    In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  2 

(Halle  a.  S.  1886)  p.  749. 
Berndt,  Theodor:  Zu  Livius  [XXI  8.  4].    In:  Jahrbücher  für  elassische  Philologie 
137  (1888)  p.  304. 

—  Zu  Livius  (XXI  8.  4).     1890  siehe  B. :  Herodotus. 

Berihelot,  Marcelin:  Le  l'emploi  de  vinaigre  dans  le  passage  des  Alpes  par 
Annibal,  ainsi  que  dans  la  guerre  et  les  travaux  de  mines  chez  les  anciens.  In: 
Journal  des  Savants  1889  p.  244—248. 

—  Lettre   ä   E.    Havet   sur   l'emploi    du  vinaigre  dans  le  passage   des  Alpes  par 

Annibal.     Ebenda  p.  508-511. 
BetJie,  Erich:  Interpretationes  duae  .  .  .    Livi  XXVI  7  cum  Polybio  IX  3.  4  com- 

parati.     1895  siehe  B.:  Aristoteles. 
Bienkow^ski,  Peter:  De  fontibus  et  auctoritate  scriptorum  historiae  sertorianae. 

1890  siehe  B.:  Scriptores  historiei. 
Binsfeld,  Joannes  Petrus:  Adversaria  critica.     1882  siehe  C. :  Scriptores. 
Bilschofsky,  Rudolf:  Kleine  Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  einiger  Stellen 

des  Livius  [II  30.  1.  I  56.  XXII  31.  5.  IT  36.  3].    In:  Eranos  Vindobonensis  {Wien 

1893)  p.  185—187. 

—  Zu  Livius  [I  9.  5.  II  17.  3.  XXI  62.  10].    In:  Serta  Harteliana  (Wün  1896)  p.  229—230. 
Bloch,  Gustave:  La  reforme  demooratique  ä  Rome  au  III"  siecle  avant  J.-C.    1886 

siehe  B. :  Appianus. 
de  Block,  Vincent:   Etudes   sur  la  litterature  des  peuples  anciens  et  modernes. 
BmxelUs:  F.   Haijiz  1889.     (IV,  504  S.)     8. 
Ch.  13.    Etüde  de  Tite-Live.  Points  culminants  de  l'histoire  de  Tite-Live.    Dis- 
cours   de  Tite-Live.     Beaute   des   narrations   de  Tite-Live.     Narrations  et 
discours    choisis    de    Tite-Live   (p.    177—205).     Ch.   16.    Vertus   morales   et 
civiques  que  nous  apprend  l'antiquitc.    Le9ons  que  nous  donne  Tite-Live 
(p.  255-258). 
Bludau,  Alois:  De  fontibus  Frontini.     1883  siehe:  Frontinus. 
Boesch,  Fridericus:  De  Valerio  [Antiate]  Livii  in  libro  tertio,  Dionysii  in  decem- 

virorum  historia  auctore.     1893  siehe:  Leges  XII  tabularum. 
Bonghi,  Ruggiero:  Appio  Erdonio.    Critica  di  critica.    1880.  1881  siehe  A. :  Scrip- 
tores historiei. 

—  La  costituzione  politica  di  Roma  dall'  origine  sino  all'  anno  283,  secondo  Cicerone, 

Livio  e  Dionisio.     1884  siehe  B.:  Dionysius  Halic. 
Boot,    Joannes   Cornelius    Gerhardus:    Suspiciones    livianae.     In:    Mnemosyne  17 

(1889)  p.  1-11. 

I   1.5.   1,   42.   5.     II  2.  3,    12.   11.     III  45.   9,    11,   56.   4.     IV  31.  6.     V  16.  5,   17.  8. 

VIII  31.  7.    IX  18.  9,  37.  7,  41.  1.    XXIV  20.  10,  25.  8,  26.  10,  31.  7.    XXVIII 

42.   1.     XXIX  25.   9.     XXX   30.    17,   20.     XXXIX   15.     XLII  12.  7.     XLIII  2. 

XLIV  10.  3,  36.  1  et  2.     XLV  24.  14,  i5.  1,  26.  15,  ü9.  2. 

Bordelle,  Georg:   Aufgaben  zum   Übersetzen  ins  Lateinische  im  Anschluss  an 

Livius.     Progr.  des  evang.  Gymn.  Gross-Glogau  1896.     (34  S.)     8. 
Borghesio,  Giuseppe:  II  primo  libro  delle  storie  di  T.  Livio  spiegato  in  20  lezioni 

con  nuovo  metodo  per  interrogazioni  e  avviamento  allo  studio  comparato  della 

lingua  latina  e  italiana.    1896  siehe  oben  p.  519. 
Bossi,  Gaetano:   La  guerra  annibalioa  in  Italia  da  Canne  al  Metauro.     In:  Studi 

e  documenti  di  storia  e  diritto  9  (1888)  p.  427-4.52;  10  (1889)  p.  153—183.30.3—343. 

417—447;  11  (1890)  p.  67—97;  12  (1891)  p.  57— lOJ. 
Breal,   Michel:   Privatus  dans  le   sens   d'..accuse-'   [Liv.  III  33.  8].    In:  Revue  de 

Philologie  7  (1883)  p.  81. 
von   Breska,    Adolf:    Quellenuntersuchungen    im  21.   bis  23.  Buche    des  Livius. 

Progr.   der  Luisenstädtischen   Überrealschule.     Bniin:  R    Cliiertiur  (Jetzt:   Wa'il- 

Muriit)  1889.     (22  S.)    4.  M.  1. 


534  Scriptores  latini.    D.    Titus  Livius. 


Titus   Livius. 

Breiinig,   Hermann:  Über  den  Wert  und  die  Verteilung  der  Liviuslektüre  für 

Gymnasien.     Progr.  des  Gymn.  Rastatt  1893.     (21  S.)    4. 
Breyton,  Augustin:  La  bataille  de  Cannes  d'apres  Tite-Live  et  d'apres  Polyl.e  .  .  . 

1884  sielie  B. :  Polybius. 
Broughton,   Reginald:    A   short  summary   and  analysis  of  Livy.     Books  XXI. 

XXII.   and   XXIII.     Oxford:  A.  TU.  Shrimptun  find  Son.     Loiuhm:  Simphin,  MursIiaV, 

und  Co.,  Hrimilton,  Adams,  and  Co.  (1889)  1891.     (68  S.)    8.  1  sh.  6  d. 

Buohheister,  J.:  Hannibal's  Zug  über  die  Alpen.  [Sammlung  gemeinverständ- 
licher wissenschaftlicher  Vortrage.   N.  F.    Heft  41].    Hnmhiirg:  J.  F.  Riclikr  1887. 

(28  S.)     8.  M.  —.60. 

Bürcklein,  August:  Quellen  und  Chronologie  der  römisch-parthischenPeldzüge  . . . 

1879  siehe  B. :  Dio  Cassius. 
Bü  rkli-Meyer ,   Adolf;   Hannibal's   Zug   über   die   Alpen   nach   den   Ergebnissen 

der  neuesten  militärischen  Kritik.     1881  siehe  B. :  Polybius. 
Burger,  Combertus  Petrus  jr.:  Sechzig  Jahre  aus  der  älteren  Geschichte  Roms  .  .  . 

1891  siehe  B. :  Diodorus  Siculus. 
Capes,  William  Wolfe:  Livy.    Loinkni:  Marmillan  and  Co.  1S19.    (119  S.)   8.    1  sh.  6  d. 
Castellani,    Carlo:   [Lettre   ä  propos   d'une   edition   de   Tite   Live   de   1470].     In: 

Bulletin  du  Bibliophile  et  du  Bibliothecaire  ."iS«  annee  {Parifi  1891)  p.  375. 
Cattaneo,    Carolus    Julius:    De    perobscuro    T.    Livii    loco.      Brevis    disceptatio. 

Alhenga:  Tip.  Craviotto  e  f.  188S.     (23  S.)     8. 
Chatelain,    Emile:   Le   Reginensis   7c.2  de  Tite  Live.     Note   sur   la   transcription 

des  manuscrits  au  IX»  siecle.     In:  Revue  de  philologie  14  (1890)  p.  79—85. 
Church,    Alfred  John:    Stories   from  Livy  by  A.  J.  Ch.     With   illustrations   from 

designs  by  Pinelli.    Londoi, :  S((l(/j,  .hwUon,  &  Hidliday  1*^83.    (2  BL,  277  S.)'  8.    Sh.  5. 
Cobet,  Carolus  Gabriel :  Annotationes  ad  Livium.  In:  Mnemosyne  9  (1881)  p.  400-440. 

—  'A7zoin}]uort\  uuiu  G.  G.  Pluygers.     1881  siehe  C. :  Scriptores. 

—  De  locis  nonnuUis  apud  Livium.     In:  Mnemosyne  10  (1882)  p.  97—121. 
Cocchia,   Enrico:   Tito  Livio  e  Polibio  innanzi  alla  critica  storia.    1892  siehe  B.: 

Polybius. 

—  Saggio  eritico  intorno  alla  vita  e  all'  opera  di  Tito  Livio.    Torino-Boniu:  E.  Loescher 

1895.     (35  S.)    8.  L.  1. 

Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Ad  Livi  decadem  primam.  In:  Mnemosyne  17  (1889) 
p.  175-192. 

(Coutant,  Ernest  Charles):  Petite  bibliothöque  des  grands  ecrivains.  ...  Tite- 
Live.     1896  siehe  A. :  Poetae  epici. 

Dahlman,  Axel:  De  signis  militaribus  Romanorum  quae  apud  Livium  occurrunt. 
Progr.  Upsala  188o.     (50  S.)    4. 

Dederich,  Andreas:  Zu  Livius  Buch  XXI.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 119  (1879)  p.  481—491. 

Deecke,  Wilhelm:  Reste  elegischer  Poesie  im  Livius.  In:  Berliner  philologische 
Wochenschrift  13  (1893)  Nr.  27  Sp.  835—836. 

Deiter ,  Heinrich:  Zu  Livius  XXII  [17.  2,  4f!.  5,  .51.  5].    In  :  Philologus  55  (1896)  p.  432. 

Dianu,  Jean:  Tite-Live.  Etüde  et  coUation  du  manuscrit  5726  de  la  Bibliotheque 
nationale.  [Bibliotheque  de  l'ecole  des  hautes  etuJes.  Sciences  philologiques 
et  historiques.  109].     Paris:  V..  Bondlon   1895.     (105  S.)     8.  Fr.  2.75. 

üobree,  Peter  Paul:  In  Livium.     1883  siehe  C:  CoUectiones. 

Dodge,  Theodore  Ayrault:  Hannibal  ...  1891  siehe  B. :  Polybius. 

Draeger,  Anton  August:  Zu  Livius  [XXXIV  30.  2].  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  117  (1878)  p.  144. 

Drechsler,  Franz  J. :  Zu  Livius  XLII  19.  6.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 
Gymnasien  .36  (1S85)  p.  589. 

—  Liv.  26.  2.5.  4.     1887  siehe  C:  Scriptores. 

—  Kritische  Adversarien.     1888  siehe  ebenda. 

—  Kritische  Versuche.     1890  siehe  ebenda. 

—  Kritische  Miscellen.     1892  siehe  ebenda. 

Du  Vau,   Louis:    Note   sur   un   nouveau   manuscrit   de   la   Ire  decade  de  Tite-Live. 

In:  Revue  de  philologie  9  (1885)  p.  148—150. 
van    Eck,    Daniel  Adriaan  Henri:    Quaestiones   scenicae  romanae.     1892  siehe  C. : 

Poetae  scaenici. 
Egelhaaf,  Gottlob:  Vergleichung  der  Berichte  des  Polybios  und  Livius  über  den 
"  ital.  Krieg   der  Jahre  218-217   bis  zur  Schlacht  am  Trasimener  See.     1879.  1886 

siehe  B. :  Polybius. 
Ehwald,    Rudolf:    Ablativisches    d   bei   Livius    [XXII   10.   4f.]     In:    Archiv    für 

lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  9  (18Ö6)  p.  305. 
Eisen,  Eduard:  Zu  Livius  [XXII  3.  6].     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie 

127  (1883)  p.  224. 


Titus  Livius.  535 


Titus   Livius. 

Ellis,   Robinson:   Liv.    XXI  43.  2,   62.  7.     XXIII  17.  7.     XXII  4.  4.     1891    siehe  B. : 

Aeschylus. 
Eussner,  Adam:  Zu  Livius  [VII  2.  4,  30.  11].     In:  Philolosfus  47  (1889)  p.  635. 

—  Livius  VIII  1.  10.     Ebenda  48  (1889)  p.  275. 

—  Zu  Livius  [VII  33.  16].     Ebenda  p.  339. 

Falk,  Franz:  Der  Livius- Herausgeber  und  Übersetzer  Nicolaus  Carbach  zu  Mainz. 

In  :  Centralblatt  für  Bibliothekswesen  4  (1887)  p.  218—221. 
F  alt  in,  Gustav:  Polybios  oder  Livius?     1884  siehe  B. :  Polybius. 

—  Zu  den  Berichten  des  Polybius  und  Livius  über  die  Schlacht  am  trasimenischen 

See.     1884  siehe  ebenda. 

—  Der  Einbruch  Hannibals  in  Etrurien.     In:  Hermes  20  (1885)  p.  71—90. 
Föhlisch,    Constantin:    Über   die   Benützung   des   Polybius   im   XXI.   und   XXJI. 

Buche   des   Livius.     Eine  Quellenuntersuchung.     1883.  1881   siehe  B.:    Polybius. 
Fovirler,  William  Warde:  The  stränge  history  ot  a  tlamen  dialis.     (Note  on  Livy 

XXVII  8).     In:  The  classical  Review  7  (1893)  p.  193—195. 

—  Gaius  Gracchus  and  the  Senate:  note  on  the  epitomo  of  the  si.xtieth  book  of  Livy. 

Ebenda  10  (1896)  p.  278—280. 

Franke,  Joseph:  Zu  Livius  [XXII  50.  1].  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 
153  (1896)  p.  782.  Vgl.  Karl  Julius  Liebhold:  Entgegnung.  Ebenda  155  (1897) 
p.  538. 

Frantz,  Johann:  Verhältniss  des  Livius  zu  Polybius  in  den  Jahren  54.3—548  des 
spanischen  Krieges.     1883  siehe  B. :  Polybius. 

Freund's,  Wilhelm,  Schüler-Bibliothek.  Präparationen  zu  den  griecliischen  und 
römischen  Schriftstellern.  Zum  Gebrauehe  für  die  Schule  und  den  Privat- 
unterricht erklärt  und  übersetzt.  Livius'  römische  Geschichte.  46  Hefte. 
Statttjart:   V^.    Vioht  o.  .1.    8.  Je  M.  —.50. 

Freund's  Schüler-Bibliothek.     Präparationen   zu   den   griechisclien  und  römischen 

Schriftstellern.    Zum  Gebrauch  für  die  Schule  und  den  Privatunterricht  erklärt 

und  übersetzt.     Ausgabe  neuer  Einteilung.     Stattf/urt:  W.   Vi'iJd.    8. 

Livius'   römische   Geschiclite.     ].    Heft   u.   2.  Heft.     2  Hälften.     Buch  I,   Kap. 

1 — 60.     11.,   umgearbeitete   und   verbesserte   Auflage.     (19oS  .     (S.    1—250). 

Je  BI.  —.50. 

Tr  iedersdorf  f ,  Franz:  De  orationum  operi  liviano  insertarum  origine  et  natura. 

Pars  I.     Progr.  des  Gymn.  Tilsit  1886.     (S.  .3—10).     4. 
I'ries,  Wilhelm:  Zur  Liviuslektüre.     1893  siehe:  Caesar. 

Frigell,  Andreas:  Collatio  codiciim  livianorum  atque  editionum  antiquissimarum. 
Contulit,  coUegit,  commentationibus  instru.\it  A.  Fr.  Pars  I  libros  I — III  con- 
tinens.  [Aus:  Upsala  Universitets  Arsskrift.  Filosofi ,  Spräkvetenskap  och 
historiska  Vetenskaper  1878.    (90  S.)].    I'psulu:  Ahitihiii.  Üoklniiithln  KIS.    8.    Kr.  2. 

—  Livius  som  historieskrifvare.    Inledning  tili  Livii  skrifter.    Stückkolin:  l'.  A.  Xorstc/H 

et-  Sihio-  1880.     (68  S.)    8.  Kr.  —.75. 

—  Epilegomena   ad  T.  Livii  librum  primum.     [Aus:   Upsala  Universitets  Arsskrift. 

Filosofi,    Spräkvetenskap    och    liistoriska   Vetenskaper    1881.      (80    S.)].      Ipsahi: 
Ahi'hm.  Boldianildii  1881.     8.  Kr.  1..50. 

—  Epilegomena  ad  T.  Livii  librum  vicesimum  primum.     Ihidan.     (56  S.)     8.     Kr.  1. 

—  Prolegomena  in  T.  Livii  librum  XXII.     r.'oUiuc:  Fr.  A    PertlKS  1883.    (LXIV  S.)    8. 

M.  1.20. 

—  Prolegomena  in  T.  Livii  librum  XXIII.     Ihi.hm  1885.     (LXXII  S.)     8.  M.  1.20. 
Fuchs,  Josef:  Der  zweite  punische  Krieg  und  seine  Quellen.    Polj'bius  und  Livius 

nach    strategisch-taktischen    Gesichtspunkten    beleuchtet    .  .  .     1894    siehe    B. : 
Polybius. 
Tügner,  Franz:  Zur  Liviuslectüre.    In:  Jahrbücher  für  Philologie  und  Paedagogik 
134  (1886)  p.  496—504.  537-549. 

—  Livius  XXI— XXIII   mit  Verweisungen   auf  Cäsars  bellum  gallicum  für  die  Be- 

dürfnisse der  Schule  grammatisch  untersucht.     188S  sielie:  Caesar. 

—  Lexicon    livianum    virorum    aliquot    doctorum    «pera    adiutus    confeoit    Fr.    F. 

Volumen    primum.      a  —  bustuin.      Lipsiac    H.    0.    Tiulmir   [18^9- ]1S97.      (VI    S., 
.1572  Sp  )     8.  M.  19.20'. 

—  Übersicht   über   die   Liviuslitteratur   der   Jalire   1SS9-18)J.     Übersicht   über   die 

Livius  betreffende  Litteratur  aus  den  Jahren  1897— 19L0.    In  :  Jahresbericht  über 
die  Fortschritte  der  classischen  Altertumswissenscliaft  XXVI  (1898)  97  p.  61-80 

XXVIII  (1900)  105  p.  259-272. 

Fuss,  Matthias:  De  Livio  et  Tacito  lil)rariorum  incuria  passim  depravatis.    Progr. 

des  bischöflichen  Gymn.  an  St.  Stephan.  Strassburg  E.  1895.     (S.  3—6).     4. 
Liv.  VII  26.  3.     XXIV  18.  2.    XLI  15.  Tac.  ann.  I  35.  63  fin.  bist.  I  87.  I  76fin. 
Geist,  Konrad:  Livi  bist.   lib.  XXII  [und  XXI].     In:  Blätter  für  das  Bayerische 

Gymnasial-  und  Real-Schulwesen  15  (1879)  p.  199—204. 


536  Scriptores  latini.   D.   Titus  Livius. 

TitusLivivis. 

Genzken,  Hermann:  De  rebus  a  P.  et  Cn.  Corneliis  Scipionibus  in  Hispania  gestis. 

Dissert.  inaug.  Gottingae  1879.     (41  S.,  1  S.  ung.)     8. 
Georges,  Karl  Ernst:  Liv.  44.  5.  12.     1881  siehe  0. :  Scriptores. 

—  Liv.  XXVI  22.  8.    1887  siehe :  M.  Terentius  Varro. 

Giles,  Peter:  Emendation  of  Livy  XLII  17  .  .  .   1837  siehe  B.:  Appianus. 

Gitlbauer,  Michael:  Ein  Wort  über  Madvigs  Emendationes  livianae.  [Aus:  Zeit- 
schrift für  die  österreichischen  Gymnasien  29  (1878)  p.  337—359].  Wien:  C.  Gerold's 
Sohn  1878.     (23  S.)     8.  M.  — .GO. 

Golisch,  Julius:  Zu  Livius  [VIII  40.  9]  und  Aelius  Spartianus  [Sever.  22.  4].  In: 
Jahrbücher  für  classische  Philologie  127  (1883)  p.  284. 

Golling,  Josef:  Zu  Sallust  [Cat.  22.  1]  und  Liviu.s  [I  21.  1,  XXI  8.  9].  In:  Serta 
Harteliana  (Wün  1896)  p.  202-204. 

Gortzitza,  Otto:  Kritische  Sichtung  der  Quellen  zum  ersten  punischen  Kriege. 
Progr.  des  Gymn.  Strasburg  Westpr.  1883.    (19  S.)    4. 

Grass  i,  Davide:  Annibale  giudicato  da  Polibio  e  Tito  Livio.  1896  siehe  B.: 
Polybius. 

Grasso,  Gabriele:  Uno  dei  passaggi  di  Annibale  sugli  Appennini  a  proposito  di 
una  Variante  liviana.    In:  Geografia  per  tutti  1895  Nr.  14. 

Grünauer,  Emil:  Kritische  Bemerkungen  zum  Teste  des  Livius.  Progr.  des- 
Gymn.  Winterthur.     (Band:  Schtieidir)  1882.     (12  S.)    4.  M.  —.80. 

Buch  2.  6—8. 

Griindy,  George  Beardoe:  The  Trebbia  and  lake  Trasimene.  In:  The  Journal  of 
philology  24  (1896)  p.  83—118. 

Gustafsson,  Fridolfus:  De  Livii  libro  XXI  emendando.  1890.  [Comnientationes 
variae  in  memoriam  actorum  CCL  annorum  edidit  universitas  helsingforsiensi* 
ni,  IV].    Helsingforsiae  1891.    (Bn-liii :  Mni/er  &  Müller).    (1  BL,  24  S.)    4.    M.  1.20. 

H.,  T.  W. :  Livy  II  10.     In:  The  classical  Review  3  (1889)  p.  310. 

Hachtmann,  Carl:  Zu  Livius.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  117  (1878)' 
p.  391-392.     119  (1879)  p.  143-144. 
I  32.  XXVII  44.  7. 

—  Zu  Livius  Buch  XXV.    Ebenda  123  (1881)  p.  123—128. 

XXV  16.  10  f.,  34.  13,  35.  8. 

—  Symbolae  criticae  ad  T.  Livii  decadem  tertiam.    In:  Germanorum  philologos  et 

paedagogos  per  dies  I. — III.  m.  Octobris  in  hac  urbe  conventum  agentes  salvere 

iubent    gymnasii    dessoviensis    rector    et  collegae.     Dessoviae   1884  p.   3 — i;9, 

1  S.  ung.    8. 

XXII  45.  4,    XXIII  17.  7,   XXIII  12.  1.   XXVIII  16.  8.   XXIV  39.  3.   XXV  6.  2. 

XXV  37.  17—19      XXVI  5.  5.     XXVI  41.  18.     XXVII  28.  3.     XXVIII  27.  11. 

XXVIII  29.  5.     XXX  10.  19.     XXV  38.  23.     XXX  11.  10. 

—  Zu  Livius  [I  51.  3].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  153  (1896)  p.  71 — 73. 
Hai  berts ma,  Tjalling:  Ad  Livium.     1896  siehe  A. :  Poetae. 

Haley,  Herman  W. :  Liv.  22.  17.  5.  In:  Harvard  studies  in  classical  philology  3- 
(1892)  p.  185. 

—  Liv.  I  ZI.  4.  55.  9.     189  i  siehe  B. :  Euripides. 

Harant,  Alexander:  Emendationes  et  adnotationes  ad  Titu tu  Livium.  Parisiisr 
E.  Bdin  1880.     (310  S.)    8.  Fr.  8. 

Härder,  Franz:  Zu  Livius  [I  21.  4.  I  14.  7].  In:  Jahrl)ücher  für  classische  Philo- 
logie 131  (1885)  p.  138—139. 

v.  Hartel,  Wilhelm:  Kritische  Versuche  zur  fünften  Dekade  des  Livius.  [Aus: 
Sitzungsberichte  der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais.  Akademie  der 
Wissenschaften  116  (1888)  p.  783-860].     Wnii:  (F.  Timpi>Xii)  \S,%S.    (808.)    8.    M.  1.20. 

H  auler,  Edmund:  Ala  (scuti)  [Liv.  1X41.  18.  XXX  34.  2  f.].  In:  Archiv  für  latei- 
nische Lexikographie  und  Grammatik  9  (1896)  p.  246. 

Haupt,  Carl:  Über  die  Verwertung  des  Livius  im  Geschichtsunterricht  I.  Teil. 
Progr.  des  Gymn.  Wittenberg  1890.     (S.  3—62).    4. 

—  Livius-Kommentar  für  den  Schulgebrauch.     Leipzig:  B.  O.  Teuhiier  1891 — 1895.     8. 

1.  Heft:  Kommentar  zu  Buch  I.     1891.     (XIV,  46  S.)  M.  -.80. 

2.  „  Kommentar  zu  Buch  II.     1891.     (59  S.)  M.  —.80. 

3.  ,,  Kommentar  zu  Buch  III.     1891.     (88  S.)  M.  —.80. 

4.  „  Kommentar  zu  Buch  IV.     1891.     (88  S.)  M.  —.80. 
6.  „  Kommentar  zu  Buch  V.     1891.     (132  S.)  M.  —.80. 

Kommentar  zu  Buch  VI  und  VIT.     1893.     (86  S.)  M.  —.80. 

Kommentar  zu  Buch  VIII  bis  X.     1895.     (119  S.J  M.  1.20. 

6.  Heft :  Kommentar  zu  Buch  XXI.     1892.     (IV,  255  S.)  M.  2. 

Kommentar  zu  Buch  XXII.     1893.     (1  BL,  82  8.)  M.  —.80. 

—  Anleitung    zvim   Verständnis    der   livianischen    Darstellungsform.  Ebenda   1892. 

(1  BL,  86  S.)    8.  M.  1. 


Titas  Livius.  537 


Titus  Livius. 

Havel- field,    Francis:    The   lost   decades   of  Livy.     In:   The  Academy  33  (1888) 

Nr.  841  p.  415. 
Heimbach,  Guilelmus:  Qiiaeritur  quid  et  quantum  Cassius  Dio  in  historia  con- 

scribenda  inde  a  1.  XL.  nsque  ad  XLVII.  e  Livio  desumpserit.    1878  siehe  B.r 

Dio  Cassius. 
Hendrickson,   George  Lincoln:    On   the   Interpretation   of  satura  in  Livy  VII  2. 

1893  siehe  C. :  Poetae  satirarum. 

—  The  dramatic  satura  and  the  old  comedy  at  Rome.    1894  siehe  C. :  Poetae  scaenici. 
Heraeus,  Guilelmus:   Quaestiones    criticae    et    palaeographicae   de   vetustissimis 

codicibus  livianis.    Dissert.  inaug.  Berolini  1885.    (1  Bl.,  120  S.)    8. 

—  Haud  impigre  [Liv.  32.  16.  11].    In :  Jahrbücher  für  classische  Philologie  133  (1886) 

p.  713-720. 

—  Noch  einmal  haud  impigre.    Ebenda  143  (1891)  p.  501—507. 

—  Vindiciae  livianae.    Part.  I.   II.    Progr.   des  Gymn.  Hanau  1889  u.   des  Real- 

gymn.  Offenbach  1892.     (16,  15  S.)     4. 

—  Bericht  über  die  Livius  betreffenden  Schriften,  welche  in  den  Jahren  1878 — ^1888 

einschliesslich   erschienen   sind.     In :   Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der 

classischen  Alterthumswissenschaft  XXII  (1894)  80  p.  119—165.    Fortgesetzt  von 

Franz  Fügner. 
Hergel,   Gustav:   Classikerlectüre  und   Realien.    Zur  Liviuslectüre.  •  Progr.  des 

Communal-Obergymn.  Brüx  1892.     (S.  5—26).     8. 
Hesselba rth,   Hermann:   Historisch-kritische  Untersuchungen  im  Bereiche  der 

dritten    Dekade    des    Livius.      Progr.    der   Realschule   I.  O.   Lippstadt  1882. 

(S.  3-24).    4. 

—  Historisch-kritische  Untersuchungen  zur  dritten  Dekade  des  Livius.     Mit  einer 

Karte.     HalU  a.  ,V. ;  Buclihaii/Ilniif/  ihn  ^Ylli>;(lllluuses  1889.     (XIX,  704  S.)    8.      M.  10. 

—  Die  neueste  Hypothese  zur  Livius-Polybios-Frage.     1891  siehe  B. :  Polybius. 
Heydenreich,  Eduard:  Fabius  Pictor  und  Livius  .  .  .  1878  siehe:  Fabius  Pictor. 

—  Livius    und    die    römische    Plebs.      Ein    Bild    römischer    Geschichtsschreibung. 

[Sammlung    gemeinverständlicher    wissenschaftlicher   Vorträge.    401].     Berlin: 

C.  Uiihel  (Jetzt  Hnmhnrg:  Xerhu/aanstiat  u.  Ih-nclurd)  1882.     (48  S.)     8.  M.  1. 

Hildesh  eimer ,  Hirsch:  De  libro  qui  inscribitur  de  viris  illustribus  urbis  Romae  . . . 

1880  siehe:  Aurelius  Victor. 
Hoekstra,  Pier:  Ad  Livium.     In:  Mnemosyne  17  (1889)  p.  147-150. 

XXI  3  in.  XXII  17.  3.  60.  19,  24.  14.  XLII  35.  3. 
Holleaux,   Maurice:   Ptolemaeus   Telmessius.    Note  sur  un  passage   de  T.  Live 

[XXXVII  56.  2—5].     In:  Revue  de  philologie  18  (1894)  p.  119-125. 
Holtze,   Friedrich  Wilhelm:    De  recta  eorum,    quae  ad  syntaxin  Livii  pertinent, 

dispertiendorum  et  ordinandorum  ratione.    Progr.  des  Domgymn.  Naum  bürg 

a.  S.  1881.    (28  S.)    4. 
Holzapfel,   Ludwig:    Ein  polybianischer  Textfehler  bei  Livius  [XXI  55.  9].     1895 

siehe  B.:  Polybius. 
Holzer,  Ernst:  Liv.  II  13.  6.    1893  siehe  B.:  Matris. 
van  Hooff,  Guilelmus:  Epistola  critica  ad  C.  W.  [de  nota  liviano  codici  15  biblio- 

thecae  vindobonensis  subscripta,    qua  libri  dominus  indicatur  his  verbis:  Iste 

codex    est    Theutberti    epi    de    Dorostat].      In:    Analecta    Bollandiana    6    (1887) 

p.  73—76. 
Howard,   Albert  A. :   Livy  I  55.  1.     In:    Harvard   studies   in- classical  philology  3 

(1892)  p.  185-183. 
Jeep,  Ludovicus:  Liv.  II  30.  40.     1882  siehe  B. :  Homerus. 
Jonas,   Richard:    Über   den  Gebrauch   der   verba  frequentativa  und  intensiva  bei 

Livius.     Progr.    zur  50  jähr.   Jubelfeier   des  Friedrich -Wilhelms -Gymn.     Posen; 

Jolouics  1884.     (24  S.)    4.  M.  1.20. 

Jordan,  Henri:  Vindiciae  sermonis  latini  antiquissimi.     1882  siehe:  Cornelia. 
Jumpertz,    Max:   Der   römisch -karthagische   Krieg   in   Spanien.     211—206.     Eine 

historische  Untersuchung.     Inaug. -Dissert.  von  Leipzig.     Berlin:   IV.   Weher  1893. 

(37  S.)    8.  M.  1 

Jung,  Guilielmus:  De  fide  codicis  veronensis  cum  recensione  victoriana  comparati 

Dissert.  inaug.  gotting.  Hannoverae.     (Götlingtn:   VanfUitlioeck  und  Uuprtcht)  1881. 

(1  Bl.,  48  S.)    8.  M.  1.20. 

Jung,  Julius:  Das  Treffen  am  See  von  Plestia.    (Eine  Episode  des  hannibalischen 

Krieges).     1896  siehe  B.:  Polybius. 
Kaerst,  Julius:  Kritische  Untersuchungen  zur  Geschichte  des  zweiten  Samniter- 

krieges.    [Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  13.  Suppl.  (1884)  p.  723—769]. 

Leipzig:  B.   G.  Teuhner.     8.  M.  1.20. 

Karsten,  Hermann  Thomas:  Ad  Livii  libros  II— VII  et  XXVIII— XXX.    In:  Mne- 
mosyne 24  (1896)  p.  1—30. 


5B8  Scriptorcs  latini.    1).    Titus  Livius 


Titus  Livius. 

Kautter,  Albert:  Zu  Livius  XXI  44.  6.  In:  Neues  Korrespondenz-Blatt  für  die 
Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  .">  (lSti6)  p.  49—51. 

Keller,  Otto:  Zu  Livius.  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  147  (1893) 
p.  557—559. 

XXIX  27.  12.  XXVI  30.  1.  X  27.  3    XXI  4.  7  f.     Vociterare  nicht  livianisch. 

Kerer,  Anton:  Über  die  Abhängigkeit  des  C.  Silius  Italiens  von  Livius.  1881 
siehe:  Silius  Italiens. 

Kiderlin,  Moriz:  Zu  Livius  XXI  31.  10— 11.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 17  (1881)  p.  67— G9. 

—  Zum  XXII.  und  XXIII.  Buch  von  Livius.     Ebenda  19  (1883)  p.  381—387. 

XXII  55.  6-8.     XXIII  15.  6,  4.  3—4,  5.  9,  9.  6. 

—  Zu  Livius  XXIII  9.  12;  16.  16;  25.  6.     Ebenda  20  (1884)  p.  113—119. 
Kie sslin g,  Adolf:  Liv.  V  22.     1886  siehe  B. :  Epieurus. 

Kimm  ig,  Otto:  Spicilegium  eriticum.     1887  siehe  B. :  Euripidos. 

Klebs,  Elimar:  Die  Stiramenzahl  und  die  Abstiramungsordnung  der  reformirten 
servianisohen  Verfassung.     1892  siehe  B  :  Dionysius  Halic. 

Klimke,  Paul:  Beiträge  zur  Geschichte  der  Gracchen.  Teil  I.  Die  Überlieferung 
der  Gesetze  im  Auszug  des  Livius  mit  besonderer  Berücksichtigung  der  Gesetz- 
gebung der  Gracchen.     Progr.  des  Gyran.  Sagan  1892.     (S.  3—16).     4. 

Klinker,  Georg:  De  decimi  Livii  libri  fontibus.  Dissert.  inaug.  Lijisiiie :  (G.  Fock) 
1884.     (1  Bl.,^70  S.)     8.  M.  2. 

Koeb erlin,  Alfred:  De  participiorum  usu  liviano  capita  selecta.  Dissert.  inaug. 
Er  lang  ae  1888.     (56  S.)    8. 

I.  De  usu  liviano  in  iungendis  participiis  liberiore  disputatiuncula. 
II.  De   participii   futuri   activi    apud  T.  Livium ,    Q.  Curtium  Kufum ,   Julium 

Florum  usu  observationes. 
Auch  in:  Acta  seminarii  philologici  erlangensis  5  (1891)  p.  65 — 120. 

Kraffert,  Hermann:  Beiträge  zur  Kritik  und  Erklärung  lateinischer  Autoren. 
1832  siehe  0. :  Collectiones  (p.  10). 

Kraut,  Karl:  Über  den  Stil  des  Livius  mit  besonderer  Rücksicht  auf  die  livianische 
Syntax.  Vortrag,  gehalten  in  der  Lehrerversammlung  z>i  Ravensburg  28.  Juni 
1882.  In:  Correspondenz-Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württem- 
bergs 29  (1S82)  p.  291-304. 

Kruczkiewicz,  Bronislaus:  Livianum  [I  21.  5].  In:  Analocta  graeco-latina. 
Philologis  Vindobonae  coiigregatis  obtulerunt  coUegae  cracov.  et  leopolitani 
(Cracbviin   1893)  p.   14—17. 

Krupp,  Franz:  Zu  Livius  I  [14.  7,  15.  1,  24.  7,  £9.  4].  In:  Blätter  für  das  Bayer. 
Gymnasialschuhvesen  19  (1883)  p.  387—388. 

Lackner,  Wilhelm:  Do  incursionibus  a  (iallis  in  Italiani  factis.  1887  siehe  A.: 
Scriptores  histoi-ici. 

{Lafaye,  Georges):  Hannibal  dans  les  Alpes,  d'apres  Polybe  et  Tite  Live.  1896 
siehe  B. :  Polybius. 

Landgraf,  Gustav:  Analekta.     18S2  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 

—  1)  Vergil  Aen.  6,  460  ff.     2)  Livius  22,   12,   6.     3)  Livius  22,   60,   21.     4)  Varro  ling. 

lat.  V,  149.  In:  Abhandlungen  aus  dem  Gebiet  der  klassischen  Altertums- 
wissenschaft. Wilhelm  von  Christ  zum  60.  Geburtstag  dargebracht  {Mündien 
1891)  p.  380—382. 

Lehmann,  Adolf:  De  verborum  compositorum  quae  apud  .  .  .  Livium  .  .  .  leguntur 
cum  dativo  structura  commentatio.     Pars  1.     1884  siehe:  Caesar. 

Lehmann,  Konrad:  Der  letzte  Feldzug  des  hannibalisehen  Krieges.  Mit  einer 
Karte.  [Aus:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  21.  Suppl.  (1894)  p.  525 — 016]. 
I.uftiq:  B.  (!.  Tiiihi,,)-.    8.  M.  2.80. 

Leo,  Friedrich:  Zu  Livius'  dritter  Dekade.  In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie 
35  (1880)  p.  236—243. 

L6veque,  Eugene:  Les  mythes  et  les  legendes  de  l'Inde  et  de  la  Perse  dans  .  .  . 
Tite-Live  .  .  .    1880  siehe  B. :  Aristophanes. 

Ley,  Julius:  Hilfsbuch  für  den  lateinischen  Unterricht.  1.  Heft.  Erklärende 
Bemerkungen  mit  gi-ammatischen  Hinweisungen  zum  Livius  üb.  XXI.  Für 
den  .'-'chulgebrauch  bearbeitet.    3lin-hur!/:  Klicerfs  Verl.  \8SS.    (IV,  56  S.)   8.    M.  — .60. 

Licli  tenf  eld  t ,  Carolus:  De  Q.  Asconii  Pediani  fontibus  ac  fide.  1888  siehe:  Asconius. 

Liebhold,  Karl  Julius:  Zu  Livius  [XXI  53.  4J.  In:  Jahrbücher  für  classische 
Philologie  149  (1894)  p.  136. 

—  Zu  Livius  [XXII  50.  3].    Ebenda  151  (1895)  p.  798.    Vgl.  Jos.  Franke. 

Livy  I  32.  12.  Dazu  Bemerkung  von  J.  B.  M(ayor).  In:  The  classical  Review  3 
(1889)  p.  374. 

Loos,  Josef:  Lesebuch  aus  Livius.  Ein  historisches  Elementarbuch.  Im  Sinne 
des  erziehenden  Unterrichts  bearbeitet.  Bevorwortet  von  Otto  Willmann.  Mit 
drei  lithographirten  Beilagen.     Lapziff:  Gräbucr  1881.     (VI,  278  S.)    8.        M.  2.40. 


Titus  Livius.  539 


Titus   Livius. 

Luchs,  August:  Verbesserungen  zu  Livius.     In:  Hermes  14  (18791  p.  141—145. 

—  Emendationum  livianarum  particulae  quattuor.  Progr.  acad.  Erlangat:  (H.Bhiisw'i) 

1S81.  1882.  1887.  1889.     (S.  3—11,  S.  3-13,  S.  3-22,  S.  3-1.5).     4.     '  M.  3. 

—  Emendationes  livianae  [XXIV  24.  4.  XXI  18.  10].    In:  Acta  seminarii  philologici 

erlangensis  3  (1884)  p.  188. 

—  De  Sigismundi  Gelenii  codice  liviano  spirensi  commentatio.    Kiinni/iK :  (H.  Bhicsiinj) 

1890.     (S.  3-17).     4.  M.  -.80. 

Luterbacher,    Franz:   Der  Prodigienglaube   und  Prodigienstil  der  Römer.     Eine 

historisch-philologische  Abhandlung  in  neuer  Bearbeitung.     Progr.  des  Gj-mn. 

Burydorf:  (C.  Latif/lo/s  t(-  Cü.)  (1880)  1904.     (69  S.)     8.  "  M.  1.35. 

7.  Livius'  Quellen  für  die  Prodigien  (p.  60— (39). 

—  Zur   dritten   Dekade   des   Livius.     In:   Jahrbücher  für  classisclie   Philologie  131 

(1885)  p.  613—614. 

—  Zu  Livius  [XXXVII  56.  2].     Ebenda  147  (1893)  p.  512. 

Lyth,  Per  Gustaf:  Liviansk  Extemporaliebok.  Stoclihdm :  P.  A.  Xorsttilf  de  Söiifr  1880. 
(156  S.)    8.  Kr.  1.60. 

—  D«  usii  praepositionis  per  apud  Livium  libri  quattuor.    Libri  secundi  prior  pars 

de  per  cum  temporalibus  substantivis  coniuncto.    Holiiikn  :  Andor  18S\1.    (38  S.)    8. 

Kr.  —.75. 

—  De   usu  praepositionis  per  apud  Livium  eiusque  aliquot  synonymarum.     Progr. 

Wisby  1883.     (71  S.)     4. 

—  Ordförteckning  tili  Livius'   l:a   och   2:dra   bok.     Stockliohii :  A.  Johnson  1893.     (83, 

74  S.)  Je  Kr.  1. 

Machiavelli,  Niccolu:  Discorsi  sopra  la  prima  doca  di  Tito  Livio.    Firoizt: :  Barlicrci 

1879.     (800  S.)     8.  L.  2.25. 

—  Discorsi  sopra  la  prima  deca  di  T.  Livio,  scelti  e  postillati  per  le  classi  superiori 

del   ginnasio   secondo   le   Ultimi   istruzioni   ministeriali  da  Giuseppe  Finzi.     4. 
edizione.     Torino:  0.  B.  Pnnivia  c  C.  (1883.  1885.  1888)  1892.     (224  S.)    8.  L.  1. 

—  Discourses   on   the   first   decade   of  Titus  Livius   by  N.  M.     Traiislated  from  the 

Italian  by  Ninian  Hill  Thomson.    London:  Ktgan  Pmil,  Trencli  &  Co.  1883.    (XVI, 
487  S.)    8.  Sh.  12. 

—  Discorsi  sopra  la  prima  deca  di  Tito  Livio,  ridotti  ad  uso  delle  scuole.  7'  edizione. 

Torino:  Tip.  siihsianii  (1884)  1895.     (504  S.)     8.  L.  1. 

—  Discorsi  sopra  la  prima  deca  di  Tito  Livio.     Firenze:  Surr.  Le  Monniir  (1887)  1896. 

(345  S.)    8.  L.  1.50. 

—  Discorsi  sopra  la  prima  deca  di  Tito  Livio  ridotti  ad  uso  del  ginnasio  superiore. 

Fircnzt:  Barlnm  1892.     |XX,  248  S.)     8.  "  L.  1.20. 

—  Discorsi  sopra  la  prima  deca  di  Tito  Livio  commentati  da  G.  Piergili  ad  uso 

delle  scuole  classiche.     Finnzt :  Sncr.  Lf  Moidh'o-  1893.     8.  L.  3. 

—  Discorsi   sopra   la   prima   deca   di  Tito  Livio  con  appunti  biografici  e  critici  per 

cura  di  Lodovico  Corio.     Münno:  h.  Sonzoi/no  1894.     (301  S.)     8.  L.  1. 

—  De  republica  disputationum,  quas  discursus  nuncupavit,  e,x  prima  decade  T.  Livii 

libri   tres  e.\   italico  latini  facti   ad   scholarum  usum  ab  Ermenegildo  Bindi. 
Ncupoli:  B.  Ciiio  d.  d,  Fio  1881.     (224  S.)     8.  L.  2. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:  Coniecturae  de  locis  aliquot  Livii  (1827  aut  1828).  In 
des  Verf.  Opuscula  academica  (Hiiunidc  1SS7)  p.  688 — 694. 

—  Livius   und  Dionysius   als  Träger   der  Überlieferung   über   das   alte  und  älteste 

Rom.     1882  siehe  B. :  Dionysius  Halic. 
Mähly,  Jakob:  Liv.  per.  .50  (p.  56,  4  sqq.  J.)    1889  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

—  Liv.  XXX  35.  2.  VII  2.  3.     1886  siehe  0. :   Scriptores. 

Manitius,  Max:  Einharts  Werke  und  ihr  Stil.     1882  siehe  0. :  Scriptores. 

—  Beiträge  zur  Geschichte  rTimischer  Prosaiker  im  Mittelalter.    1889  siehe  ebenda. 
Mar e seh,  Peter:  Die  Liviuslectüre  in  der  Quinta.    Progr.  des  Gymu.  Ungarisch- 

Hradisch  1892.     (S.  3—30).     8. 
Matzat,  Heinrich:  Römische  Clironologie.    1883.  13S4  siehe  A. :  Scriptores  historici. 
Mayerhoefer,    Antonius:    Critika   [Ij   stvidia   liviana.     Dissert.   inaug.   wirzib.   et 

progr.  gynin.  P. ambergae  1880.     (47  S.,   1  S.  ung.)    8. 

—  Zu   Livius.     [XXI  .52.  2  u.  11.     XXIII  34.  12.     XXV  19.  15].     In:    Blatter  für  das 

Bayer.  Gymnasialschulwesen  18  (1882)  p.  239-245. 

Meiser,  Carl:  Zu  Livius  XXI  62.  10  und  XXIII  17.  6.  In:  Blätter  für  das  Bayer. 
Gymnasialschulwesen  22  (1886)  p.  490—491. 

Meltzer,  Otto:  Das  „.Schöne  Vorgebirge"  in  den  karthagisch-römischen  Verträgen. 
1890  siehe  B. :  Polybius. 

Merlet,  Gustave:  Etudes  litteraires  sur  le.9  grands  classiques  latins  ...  (1884) 
1908  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  11). 

Freiherr  v.  Mettingh,  Friedrich:  Erzählungen  aus  der  römischen  Geschichte 
nach  der  Darstellung  des  Titus  Livius  mit  historisch- geographischen  Er- 
läuterungen.    Wolftnhültd:  Zuisskr  1880.     (V,  178  S.)    8.  "  M.  2.40. 


540  Scriptores  latiui.    I).   Titus  Livius. 

Titus  Livius. 

van  der  Mey,  Hendrik  Willem:  Livius  [XXI  34.  2].    In:  Mnemosyne  20  (1892)  p.  224. 

Meyer,  Ernst:  Liv.  I  14.  8.  XXII  23.  7.     1893  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 

Miller,  Julius:  Textkritisches  zu  Livius  XXIII  [11.  6,  12.  10 f.,  17.  7,  25.  11,  43.13]. 
In:  Philologus  54  (1895)  p.  189—190. 

Moore,  Edward:  Dante  and  Livy.     1896  siehe  B. :  Aristoteles. 

von  Morawski,  Casimir:  Zur  Rhetorik  bei  den  römischen  Historikern.  1893 
siehe  C. :  Scriptores  historici. 

Morlais,  Mathurin  Joseph  Marie:  Tite-Live  historien  et  moraliste.  (1889)  siehe: 
M.  Tullius  Cicero. 

Müllenhoff,  Karl:  Deutsche  Altertumskunde.  Zweiter  Band.  (1887)  1906  siehe 
B. :  Posidonius  rhodius. 

Müller,  Carl  Friedrich:  Zu  Livius  XXII  [23.  4,  24.  6,  24.  9.  10,  38.  3,  51.  6].  In: 
Philologus  43  (1884)  p.  358—360. 

Müller,  Hermann  Johannes:  Livius.  1876—1877.  In:  Jahresberichte  des  philo- 
logischen Vereins  zu  Berlin  4  (1878)  p.  54—94.  1877.  1878.  Ebenda  5  (1879) 
p.  133—185.  1879.  1880.  Ebenda  7  (1881)  p.  131-190.  Livius.  Ebenda  8  (1882) 
p.  267 — ::i32.  399—400.  Livius.  (Unter  besonderer  Berücksichtigung  der  Bücher 
1—6  und  21—26).  Ebenda  9  (1883)  p.  318-358.  Livius.  Ebenda  10  (1884)  p.  80-109. 
11  (1885)  p.  104—133.  13  (1887)  p.  1—30.  14  (1888)  p.  74—113.  15  (1889)  p.  1-64. 
192.  16  (1890)  p.  153— 236.  17  (1891)  p.  160— 191.  18  (1892)  p.  1-25.  19  (1893)  p.  1-44. 
20  (1894)  p.  78-128.     21  (1895)  p.  28—68.     22  (1896)  p.  1—23. 

—  Symbolae  ad  emendandos  scriptores  latinos.    IS'«!  siehe:  Anthologia  latina. 

—  Zu  Livius  |XXI  54.  5.  XXII  6.  5].     In:   Zeitschrift  für  das  Gymnasial -Wesen  36 

(1882)  p.  219.  296. 

—  Onusa  [Liv.  21.  22.  5,  22.  20.  4].    In:  Historische  Untersuchungen  Arnold  Schäfer 

zum  25jährigen  Jubiläum  seiner  akademischen  Wirksamkeit   gewidmet  (Bonn 
1882)  p.  148—157. 

—  Zu  Livius  [31,  49.  2;  34.  10.  4;  36.  40.  12;  36.  39.  2].    In:  Hermes  18  (1883)  p.  319—320. 

—  Zu  Livius  [33,  41,  7].     In:   Zeitschrift   für  das  Gymnasial -Wesen  37  (1883)  p.  415. 

—  Zu  Livius  |23,  11,  17:  1,  25,  4].     Ebenda  38  (1884)  p.  604.  731. 

—  Zu  Livius  [36,  18,  7].    Ebenda  39  (1885)  p.  35. 

—  Zu  Livius  [6.  7.  4;  9.  12.  3;  9.  24,  5;  1.  2.5.   4].     Ebenda  42  (1888)  p.  351.  431. 

—  Zu  T.  Livius  ^22.  19.  7;  33.  43.  9;  44.  19.  5.  —  7.  33.  2;  2.  41.  9;  2.  46.  4;  8.  33.  10;  10. 

23.  10;   30.  30.  20;   26.  26.  8;    35.  49.  6:   5.  16.  5].     Ebenda  p.   6o8.     43  (1889)  p.  83. 
434—436.  536.  586. 

—  Zu   den   Fragmenten   des  Livius.     In :    Jahrbücher   für  classische  Philologie  137 

(1888)  p.  485—488. 

—  Zu  T.  Livius  (21.  5.  13,  21.  8.  4,  23.  36.  10,  23.  40.  7,  31.  36.  7].    In:  Zeitschrift  für 

die  österreichischen  Gymnasien  39  (1888)  p.  703—706. 
eque  bei  Livius.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43  (1888)  p.  637—639. 

—  Zu  Livius  [IX  7.  13].     In:   Jahrbücher  für  classische  Philologie  137  (1888)  p.  848. 
Müller,  Jakob:  Zur  Übersetzung  und  Erklärung  des  Livius  (II  1 — 20).    1881  siehe 

oben  die  Übersetzungen. 
Müller,  Moritz:  Zu  Livius  [Buch  24.  25.  26].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philo- 
logie 123  (18S1)  p.  673-691. 

—  Zu  Livius  [Buch  27—30].     Ebenda  129  (1884)  p.  185—192. 

—  Zu  Livius  [Buch  31—35].     Ebenda  133  (1886)  p.  855-863. 

—  Zu  Livius  [XXXVI  23.  7J.     Ebenda  135  (ISil)  p.  867. 

—  Zur  Kritik  und  zum  Sprachgebrauch  des  Livius.    In:  Festschrift  zur  Feier  des 

550jährigen  Bestehens  des  Gymnasiums  Stendal  1888  p.  15 — 28  =  14  S. 
Nagl,   Alfred:    Über   eine   Parallelstelle    bei   Plutarch   und   Livius   [PI.    Fabius  4, 

Liv.  22.  10.  7].     1889.  1890  .siehe  B. :  Plutarchus. 
Nettleship,  Henry:  Liv.  2.  23.  8.     188'j  siehe  C:  Collectiones  (p.  12). 

—  Liv.  2.  21.  4,  3.  5.  14,     1888  siehe  ebenda. 

Neumann,  Carl:  Das  Zeitalter  der  punischen  Kriege.  Aus  seinem  Nachlasse 
herausgegeben  und  ergänzt  von  Gustav  Faltin.  Breslau:  W.  Kochiifr  1883.  (VII, 
598  S.,  1  BL)    8.  M.  12. 

Niccolini,  Giovanni:  La  legge  di  Publilio  Volerone.  In:  Annali  della  r.  scuola 
normale  superiore  di  Pisa.    Filosofia  e  filologia  11  (1896)  15  S. 

Niemeyer,    Konrad:    Zu  Livius.     In:   Jahrbücher   für   classische  Philologie  141 
(1890)  p.  707—712. 
II  65.  4  f.   III  41.  8.    ni  35.  3.  V  11.  2.  VII  30.  11.  VII  39.  10.  VII  40.  9.  X  9.  6. 
XXXII  32.  6.  XXXIII  13.  1—12. 

Nisard,  Desir6:  Las  quatre  grands  historiens  latins  .  .  .  (1874)  1886  siehe  C. : 
Scriptores  historici. 

Nixon,  John  Edwin:  On  the  force  of  the  gerundive  in  Liv.  praef.  §6.  In:Procee- 
dings  of  the  Cambridge  Philological  Society.    Lent  term,  1890  p.  1. 


Titus  Livius.  541 

Titus  Livius. 

de  Nolhac,  Pierre:  LeTite-Live  dePetrarque.  In:  G-iornale  storico  della  letteratura 

italiana  18  (1891)  p.  440. 
Noväk,  Robert:  Kriticke  a  exegeticko  pfispevky  k  Liviovi.     In:  Listy  filologicke 

a  paedagogicke  5  (1878)  p.  141—156;  8  (1881)  p.  227—239;  9  (1882)  p.  05—74.  233—257. 

—  Textove   nävrhy  k    nekterym   porusenym   mistüm   Livlovj-m.     Ebenda   10  (1883) 

p.  17-36. 

—  Textove  navrhy   k   porusenym   mistüm  Liviovym.     Ebenda  p.  202 — 211.  369—389. 

11  (1884)  p.  8—12. 

—  Kritickä    poznamenäni    k    zlomküm    a    periochäm    Liviovym.     Ebenda   10   (1883) 

p.  390—391. 

—  Kriticke  pfispevky  k  f imskym  spisovateliim.     1884  siehe  C. :  Scriptores. 

—  Liviana.    In :  Listy  lilologicke  a  paedagogicke  12  (1885)  p.  56—62.    13  (1886)  p.  99—101. 

—  Zu  Livius.    In :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  41  (1890)  p.  965—973. 

43  (1892)  p.  193—206. 

—  Atque   vor  Consonanten   und   ao   vor  G-utturalen   bei  Livius   und  Curtius.     1893 

siehe:  Curtius  Kufus. 

—  Mluvnicko-kritickä  studia  k  Liviovi.   In :  Rozpravy  ceske  Akademie  eis.  Frantiska 

Josefa.     Tfida  III.     (Filologickä)  3  (1894)  273  S.,  1  S.  ung.     4. 
Mit  Auszug  in  lateinischer  Sprache. 
Oehler,   Eaimund:    Sagunt   und   seine   Belagerung   durch   Hannibal.     Eine   topo- 
graphische Studie.   In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  143  (1891)  p.  421 — 428. 
Orendi,  Julius:  Marcus  Terentius  Varro,   die  Quelle  zu  Livius  VII  2.    Progr.  des 

Gj'mn.  Bistritz  1891.     (S.  3—38).     4. 
Ortmann,  Eduard:  Seriptorum  latinorum  .  .  .  loci  non  pauci  vel  explanantur  vel 

emendantur.     1882  siehe  C:  Scriptores. 
Osi  ander ,  Wilhelm  :  Kleiner  Bernhard  oder  Mont  Cenis?    1896  siehe  B. :  Polybius. 
Pais,    Ettore:    Thuriae     nelle     Puglie    ad   Liv.    X   2.      In:    Studi    storici    1    (1892) 

p.    193—200.     Wiederholt    in    des    Verf.   Ricerche    storiche    e    geografiche    suU' 

Italica  antica  (Torhio  1G08)  p.  127—134. 
Palm  er,  William   F.:    The   credibility   of  Livy.     In:   The   School   Review   3  (1895) 

p.  374— .3S4. 
Pape,  Paul:  Hannibal's  Triumph.    Nach  Polybius  und  Livius  der  reiferen  Jugend 

erzählt.     Wim:  PtyJihrs  Wut.  de  Sulin  1878.     (83  S.)    8.  M.  —.70. 

Pascal,    Carlo:   La  battaglia  di  Zama  [in  Livio,  Polybio  ed  Appiano].    1896.  1900 

siehe  B. :  Appianus. 

—  Studi  romani.     Turino.     Runia :  E.  Loescher  1896.     (78  S.)    8. 

I.  I)  processo  degli  Scipioni  (p.  5 — 31),  II.  Valerio  Anziate  e  Tito  Livio 
(p.  33—76).  Wiederholt  con  mutazioni  in  des  Verf.  Studi  sugli  scrittori 
latini  {Torino  1900)  p.  63—106.  147. 

—  Ancora  su  Livio  e  i  processi  degli  Scipioni.    In :  Rivista  di  storia  antica  e  scienze 

affini  2  fasc.  2  (18^71  p.  64—72. 
Paulus,  Wilhelm:  Was  heisst  per  fldem?    (Liv.  1.  9.  13i.    In:  Korrespondenz-Blatt 

für  die  Gelehrten-  und  Realschulen  Württembergs  :-iA  (1886)  p.  480 — 490. 
Pearman,   William  Davies :  Liv.  IX  16.     1884  siehe  B. :  Plato. 
Perrin,  E. :  Marche  d'Annibal  des  Pyrenees  au  Po.     1883  siehe  B. :  Polybius. 

—  Marche  d'Hannibal  des  Pyrenees  au  P6.     1887  siehe  ebenda. 

Peter,  Carl:  Zur  Kritik  der  Quellen  der  älteren  römischen  Geschichte.    1879  siehe 

B. :   Appianus. 
Petzke,Paul:  Dicendi  genus  tacitinum  quatenus  diiferat  a  liviano.  1888  siehe :  Tacitua. 
Pflug,  Carl:  Diodor  und  Livius  als  Quellen  für  den  zweiten  Samniterkrieg.    1889 

siehe  B. :  Diodorus  siculus. 
Pichon,  Rene:  Notes  critiques  sur  Tite  Live  [22.  60.  24,  24.  24.  5,  14.  27.  8,  24.  48.  5]. 

In:  Revue  de  philologie  18  (1894)  p.  260—261. 

—  Tite-Live,  XXVII  23,  2.     Ebenda  19  (1895)  p.  142. 

Pirro,  Alberto:  II  primo  trattato  fra  Roma  e  Cartagine.    1892  siehe  B. :  Polybius. 

Pluygers,  Guilielmus  Georgias:  Ad  Livium.  1881  siehe:  C.  G.  Cobet  (C. :  Scrip- 
tores p.  51). 

Polak,  Hermann  Joseph:  Liv    I  5.  1.     1832  siehe  C. :  Collectiones  (p.  13). 

Polaschek,  Anton:  Der  Anschauungsunterricht  mit  besonderer  Rücksicht  auf 
die  Liviuslectüre.     Progr.  des  Gymn.  Cztriiowitz  1894.     (XXXII  S.)     8. 

PoUe,  Friedrich:  Sprachliche  Missgriffe  alter  Schriftsteller.  Livius  XXXI  44.  3. 
1891  siehe  B. :  Demosthenes. 

Powell,  F.  York:  Livy  I  32.  12.     In:  The  classical  Review  4  (1890)  p.  183. 

Prammer,  Ignaz:  Zu  Tacitus  und  Livius.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 
Gymnasien  39  (18S8)  p.  25—26. 

Prato,  Stanislao:  L'apologo  diMenenio  Agrippa  „Le  membra  rebellate  allo  stomaco" 
nelle  varie  redazioni  straniere.  In:  Archivio  per  lo  studio  delle  tradizioni 
popolari  4  (1885)  p.  25—40. 


542  Scriptores  latini.   D.   Titus  Livius. 


Titus  Livius. 

Preis,  Willibald:   Adiectivum   utro   ordine   apud   optimos  Itomaiiorum  scriptores 

coniunctuni  sit  cum  substantivo  quaeritur.     1889  siehe  C. :  Scriptores. 
Proscli  bei- 2-er,    Johann:    Zu    Liv.    XXIV   20.    lu.     In:    Blätter    für    das    Bayer. 

Gymna'jialschulwesen  21  (1888)  p.  .SO. 
Quicherat,   .Jules:    Observations   sur  lo   chapitre  :il  du  Hvre  V  de  Tite-Live  sur 

les    niigrations    des    Gaulois    (187.5).      In    des    Verf.    Jlelangos    d'archeolcgie    et 

d'histoire  {Paris  1S85)  p.  197—198. 
Raskop,  J. :   Themes  de  reproduction.     XXII"  livre  de  Tite-Live.     Sur  les  regles 

de  la  syntaxe  des  temps  et  des  modes  et  sur  les  prinoipaux  gallicismes.    Bruxdhs: 

H.  Mmicdiux  1882.     (84  S.)    8.  Fr.  ]. 

Rausch,   Franz:    Quae   ratio   inter  exodia   et   fabulas  Atellanas   intercesserit ,   ex 

Livii  vexatisäimo  loco  Ib.  VII,  cap.  2  denuo  in  quaestionem  vocatur.    1878  .siehe 

C:  Poetae  scaenici. 
Reichenhart,    Emil:    Zur   Erklärunp:  einiger  Liviusstellen.     In:   Zeitschrift   für 

die  österreichischen  Gymnasien  43  (1892)  p.  706—710. 
IV  8.  .5  f.  XXI  5.  12.  XXI  8.  4.  XXI  31.  9.  XXIII  11.  3.  XXIV  20.  5.  XXV  29.  7. 
"XXV  33.  5. 
Fieinach,  Theodore:  Les  Feriochae  de  la  guerre  sociale.    In:  Revue  historique  45 

(1891)  p.  41—54. 
S   1.    Systeme    chronologique    des    „Feriochae-.      §    2.    CrÜique    du    texte    des 
„Feriochae". 
Reu  SS,  Friedrich:   Zu  Livius.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  153  (1896) 

p.  671—672. 
I  17.  1.  I  21.  1.  1  54.  2.    II  3'.  1.   XXI  5.  4.   XXIl  1.  V>.  XXII  (j.  9.  XXII  16.  3. 
XXII  17.  1. 
Richter,    Gottlob:     Beitrag    zum    Gebrauche    des    Zahlwortes    im    Lateinischen. 

1.   Theil.     Gebrauch   des  Livius.     Frogr.    des   Gynin.  Oldenburg.     (Leipzig:  B.  G. 

Tealner)  1880.     (45  S.)    4.  '  M.  1.20. 

Riemann,   üthon:   Etudes  sur  la  langue  et  la  grammaire  de  Tite-Live.    These. 

[Bibliotheqiie  des  ecoles  d'Athenes  et  de  Rome.  llj.    Paris  :  E.  Tlwriii  1879.    (1  Bl., 

240  S.)    8.  Fr.  7.50. 

—  ...  2°    edition    revue ,    cori-igee    et    considerablement    augmentee.      Ihidein    1884. 

(IV,  326  S.)    8.  Fr.  9. 

—  Tite  Live  V  42.  6.     In:  Revue  de  philologie  4  (1880)  p.  29. 

—  Supplements  au  memoire  de  M.  A.  Frigell  CoUatio  codicum  livianorum.    Pars  I, 

libros  I— III  continens  (l'iisala  1878).     Ebenda  p.  100—104.  137-160. 

—  Tite-Live  XXII  5.  8.     Ebenda  p.  12J-127. 

—  T.-Live  V  39.  6.     Ebenda  5  (1881)  p.  63— G4. 

—  Remarques  critiques  sur  les  livre.s  XXIII,  XXIV  et  XXV  de  T.Live.    In:  Revue 

de  Philologie  6  (1882)  p.  193—203. 

—  Remarques   sur  le   texte   des  livres  XXVII— XXX  de  T.-Live.     Ebenda  12  (1888) 

p.  97—105. 

—  Du  texte  des  livres  XXVI  ä  XXX  de  Tite-Live.     In:  Academie  des  inscriptions 

et  belles-lettres.    Comptes  rendus  des  seances  de  l'annöe  1888.    4"  Serie  16  (1889) 
p.  133 — 138  mit  Note  additionnelle  sur  le  passage  XXVI  47.  7. 

—  Toto  orbe  terrarum  ou  in  toto  orbe  terrarura.     1888  siehe:  Caesar. 

Riva,  Cipriano:  Studio  storico-critico  sopra  Tito  Livio.  Progr.  des  Gymn.  Ugo- 
Foscolo.     Piiri(t:  Tip.  succ.  Biezoni  1878.     (-54  S.)    4. 

Rockrohr,  Paul:  Lambert  und  Livius.  In:  Forschungen  zur  Deutschen  Ge- 
schichte 25  (1885)  p.  571 — 575. 

Röhl,  Hermann:  Zu  Livius  [XXIV  37.  5].  In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 
117  (1878)  p.  SO. 

Romanü,  Alexandru:  Raportü  asupra  traduetiunii  D.  lui  Nie.  Barbu  din  Titu 
Liviu,  Lib.  III,  IV,  V  si  VI.  In:  Analele  academiei  romane.  Seria  II.  Tomulü 
IV.  Sedintele  ordinäre  din  1881—82  si  sesiunea  generali  a  anului  1882.  Secti- 
unea  I.     Partea  administrativä  si  desbaterile  (Bururesci  1882)  p.  141 — 144. 

Rosenberg,  Emil:  Horaz  und  Livius.     1882  siehe:  Horatius. 

Rossbaeh,  Otto:  Die  handschriftliehe  Ueberlieferung  der  Feriochae  des  Livius. 
In:  Rheinisches  Jluseum  für  Philologie  44  (1889)  p.  65—103. 

Rubner,  Heinrich:  Zu  Livius  [XXX  17.  12,  33.  15].  In:  Blätter  für  das  Bayerische 
Gymnasial-  und  Real-Sehulwesen  16  (1880)  p.  406. 

Rühl,  Franz:  Vermischte  Bemerkungen.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 
137  (1888)  p.  333—352. 
51-55:   Liv.  31.  44,   42.  37.  2,   42.  37.  2,   42.  53.  10,  42.  44.  4,  4.  3.  56.  57:   Justin. 
18.6.1,  41.  3.  6.  53:  Eutrop.  120.    59:  Vegetius.    60:  Ausonius.    61:  Gregor. 
M.  cod.  lips.  300.    63:  Gründung  von  Kyme  in  Ital.  (Ephor.) 


Titus  Livius.  543 

Titus  Livius. 

Sanders,  Henry  A. :  Die  Quellencontamination  im  21.  u.  22.  Buche  des  Livius. 
Erster  Teil.  Inaug.-Diss.  v.  München.  Berliii:  Mayer  ii.  Müller  \Ü91.  (1  Bl.,  51  S.) 
8.     Vollständig  (haida  1898      (XII,  149  S.)    8.  M.  3.60. 

Sauppe,  Hermann:  Liv.  28.  8.  12,  26.  49.  12.     1886.  1896  siehe  B.:  Aeschylus. 

—  Liv.  40.  42.  1;  33.  18.  2.  10;  30.  43,  13.     1890.  1896  siehe  B. :  Plato. 

von  Scala,  Kudolf:  Griechische  Verse  bei  Livius.    1892  siehe  A.:  Poetae. 

—  [Q.]  Fabius  [Maximiis]  und  Nikias.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  147 

(1833)  p.  590—600. 

Schell,  Josephus:  De  Sulpicio  Severe  sallustianae,  livianae,  taciteae  elocutionis 
imitatore.     1892  siehe:  Sulpicius  Severus. 

Schiller,  Hermann:  Über  den  Stand  der  Frage,  welchen  Alpenpass  Hannibal 
benutzt  hat.  In  :  Berliner  philologische  Wochenschrift  4  (1834)  Nr.  23  Sp.  705—709. 
Nr.  24  Sp.  7:^7—740.     Nr.  25  Sp.  769-773. 

.Schjott,  Peter  Olrog:  Zum  Heerwesen  der  Römer  [Livius  VIII  8J.  In:  Jahr- 
bücher tür  classische  Philologie  141  (1890)  p.  097—703.  Wiederholt  in  des  Verf. 
Samlede  philologiske  Afhandlinger  (Cliristinnin  1896)  p.  217 — -25. 

Schmalz,  Josef  Hermann:  Die  lateinischen  Sprechübungen  im  Anscliluss  an  die 
Leetüre  von  Livius  .  .  .    1881  siehe:  Horatius. 

Schmidt,  Adolf  M.  A. :  Beiträge  zur  livianischen  Lexikographie  (über  die  Sub- 
stantiva  axif  -men  und  -tor,  sowie  über  die  Adjectiva,  welche  mit  -prae-,  -osus 
und  -bundus  gebildet  sind).  II.  Theil,  (Substantiva  auf  -mentum,  Adjectiva 
auf  alis  [-elis,  -ilisj,  bilis,  Adverbia  auf-  ter,  -im,  Deminutiva  und  griechische 
Lehnwörter.  III.  Theil,  Gebrauch  von  „contra".  Progr.  des  Keal-  und  Ober- 
gymn.  Baden  1888,  des  Landes-Re.ilgvmn.  Waidhofen  a.  d.  Thaya  1889.  1892. 
(19  S.,  S.  3—44,  S.  3—20).     8. 

—  Zu  Livius.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  i'i  (1892)  p.  978—979. 

28.  18.  10,  28.  25.  13,  30.  7.  3,  37.  33.  5,  22.  25.  13. 

—  Schülerkommentar   zu   Livius  Buch  I.  II.  XXI.  XXII.  und  den  partes  selectae. 

Nach  der  Ausgabe  von  A.  Zingerle.  2.  Auflage.  Prar/,  "SViui:  F.  Timpshi.  LHpzig: 
G.  Fraiiixn  (1894)  1903.     (IV.  248  S.)    8.  '  '     M.  1.80. 

—  Zum  Sprachgebrauche  des  Livius  in  den  Büchern  I,  II,  XXI  und  XXII.    I.  Theil. 

(Elemente  des  livianischen  Stiles.  Stellung  der  Liviuslecture  —  Formenlehre. 
Substantiv).  Progr.  des  Landes-Real-  und  Obergymn.  St.  Polten  1894.  {Leipzig: 
Cr.  Fock).     (S.  3—30).    8.  M.  1. 

—  Schülerkommontar   zu   Livius   Buch   I.   IL     Zweite   Autlage.     Leipzig:  G.  Freytüg 

(1901)  1905.     (107  S.)     fi.  M.  1. 

—  Schülerkommentar   zu   Livius  Buch  XXI.  XXII.     Zweite  Auflage.     Elienöa  (1901) 

1905.     (97  S.)    8.  M.  —.80. 

Schmidt,    Ernst:    Plutarchs    Bericht    über    die    catilinarische    Verschwörung    in 

seinem  Verhältnis  zu  Sallust,  Livius  und  Dio.     1885  siehe  B. :  Plutarchus. 
Schmidt,  Johannes:  Ein  Fehler  des  Livius  [43.  4).    In:  Hermes  16  (1881)  p.  155—159. 
Schumacher,  Karl:  Ihaii]  und  A'i'/./.uidoc,  zwei  rhodische  Gemeinden  in  Carlen. 

Zu  Livius  XXXIII  18.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  42  (18S7)  p.  635—637. 
.Seignobos.    Charles:    De    indole    plebis   romanae    apud   Titum   Livium.     Thesis. 

Purin:  TIwrin  1881.     {>  BL,  li  S.)    8.  Fr.  2.5Ö. 

Seiler,   Friedrieh:   Die  Behandlung   des  sittlichen  Problems  in  Schillers  „Kampf 

mit  dem  Drachen",  der  Erzählung  bei  Livius  VITI,  7  .  .  .  1890  siehe  B. :  Sophocles. 
Sieelin,  Wilhelm:  Die  Chronologie  der  Belagerung  von  Sagunt.     Inaug.-Dissert. 

Leipzig  1878.     (38  J^.)     8. 

Erster  Theil  der  Arbeit  über  Coelius  Antipater  (siehe  diesen). 

—  Zwei  Doublotten  im  Livius.    In  :  Rheinisches  Museum  für  classische  Philologie  38 

(1883)  p.  848-369. 
I.   Die   Gesandtschaften   der   Römer  an   die   Karthager   im  Jahre  535/219  nnd 
536/218.     II.  Zur  Chronologie  des  Winters  536/118  auf  537/217. 
Solbisky,  Richard:  Über  die  Schlacht  bei  Cannae.    Ein  Quellenbeitrag  zu  Livius. 

Progr.  des  Realgymn.   Weimar  1888.     (16  S.)    4. 
Soltau,  Wilhelm:  HannibaVs  Alpenübergang.  Vortrag  . .  .  [Referat].   In:  X  Jahres- 
bericht des  Vereins  für  Erdkunde  zu  Metz  für  188778S  (M<tz  1S88I  p.  99-114. 

—  Zur  Chronologie   der   hispanischen  Feldzüge   212—206  v.  Chr.     (Ein  Beitrag  zur 

Quellenkritik  des  Livius).     In:  Hermes  2i  (1891)  p.  408— 4:?9. 

—  Coelius  und  Polybius  im  z\.  Buche  des  Livius.     1891—93  siehe  B. :  Polybius. 

—  Die   annalistischen   Quellen  in  Livius'  IV.  und  V.  Dekade.     In :   Philologus  52 

(1894)  p.  664—702. 

—  P2inige  nachträgliche  Einschaltungen  in  Livius'  Geschichtswerk.    In  :  Hermes  29 

(1894)  p.  611-617. 

—  Eine  Doublette  in  Livius'  XXIII.  Buch.     Ebenda  p,  629—031. 


544  Scriptores  latini.    D.   Titus  Livius. 


Titus  Livius. 

Soltau,  Wilhelm:  Livius'  Quellen  in  der  III.  Dekade.  Berlin:  Mayer  und  Müller 
1894.     (VIII  S.,  1  S.  ung.,  148  S.)     8.  M.  3. 

Darin  VI.  Die  Quellen  Appians  in  der  Geschichte  des  2  punischen  Krieges 
(p.  90—111). 

—  Die  Quellen  des  Livius  im  21.  und  22.  Buch  .  .  .   1894.  1896  siehe  B.:  Plutarchus 

und  Polybius. 

—  Die    griechischen    Quellen    in    Livius'    23—30.    Buch.      In:    Philologus   53   (1894) 

p.  588 — 628.     Auszug  daraus  in  des  Verf.  Buch  1897. 

—  Zu  Livius  [XXVI  7].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  153  (1896)  p.  73 — 75. 

—  Livius'   Geschichtsvs'erk ,   seine  Komposition   und   seine  Quellen.    Ein  Hilfsbuch 

für    Geschichtsforscher    und    Liviusleser.      Liip^Jg:    Dieftrich'sche    Verlags  -  Buchh. 

Tli.   Weicher  1897.     (VIII,  224  S.)    8.  M.  6. 

I.  Einleitung.  Die  Befähigung  des  L.  zum  Historiker.  Abfassungszeit  und 
Herausgabe  seines  Werkes.  Litteraturübersicht.  Methode  und  Gang  der 
Untersuchung.  II.  Polybius  als  Quelle  der  IV.  und  V.  Dekade.  III.  Die 
hauptstädtischen  Quellen  in  L.'  IV.  und  V.  Dekade;  Piso  und  Antias  in 
der  III.  Dekade.  IV.  Claudius  und  Antias  in  der  IV.  und  V.  Dekade. 
Tabelle  der  Quellen  des  L.  in  der  IV.  und  V.  Dekade.  V.  Die  Spuren 
der  griechischen  Geschichtsschreibung  in  der  III.  Dekade.  VI.  Die  Quellen 
des  21.  und  22.  Buches.  VII.  Coelius  und  Claudius  im  23.  bis  30.  Buch. 
Tabelle  der  Quellen  vom  23. — 30.  Buch.  VIII.  Die  pontifikalen  Quellen 
der  I.  Dekade.  IX.  Die  Laudationenlitteratur.  X.  Claudius.  XI.  Macer 
und  Tubero.  XII.  Die  Quellen  der  II.  Pentade.  XIII.  Die  Quellen  von 
Livius  2,  1 — 33.  XIV.  Die  chronologischen  Verschiebungen  des  5.  Jahrh. 
V.  Chr.  Ihre  Bedeutung  für  die  Quellenanalyse.  XV.  Die  Quellen  von 
2,33-3,65.  XVI.  Die  Quellen  des  4.  Buches  (.3,66—4,61).  XVII.  Die  Quellen 
des  5.  Buches.  XVIII.  L.  u.  Dionys  (von  Halikarnass).  XIX.  L.  und  Dio 
Cassius.  XX.  Die  Quellen  des  1.  Buches.  XXI.  Die  Arbeitsweise  des 
L.     XXII.  Grundlinien  einer  Geschichte  der  römischen  Annalistik. 

—  Macer  und   Tubero.     1889.  1897   siehe:   C.  Licinius  Mac  er  und  des  Verf.  Livius' 

Geschichtswerk. 

Spanoghe,  Emile:  Liv.  V  S  2.  1  (2).  VI  2.  VI  14.  2.  IX  18.  4.  XXV  31.  1890 
siehe :  M.  TuUius  .Cicero. 

Speijer,  Jakob  Samuel:  Liv.  II  9.    1886  siehe  C. :  Collectiones  (p.  14). 

Stacey,  Sidney  Grant:  Die  Entwickelung  des  livianischen  Stiles.  [Aus:  Archiv 
für  lat.  Lexikographie  und  Grammatik  10  (1898)  p.  17 — 82].  Inaug.-Dissert.  v. 
München.    Leipzig  1896.    (1  Bl.,  66  S.)    8. 

1.  Ennius.  Livius.  2.  Vergils  Bucolica  und  Georgica.  3.  Vergils  Aeneis. 
4.  Lucretius.  TibuUus.  Horatius  u.  a.  5.  Stilverbesserungen.  6.  Urteile 
und  Citate  des  Livius. 

von  Stern,  Ernst:  Das  hannibalische  Truppenverzeichnis  bei  Livius.  (XXI  C.  22). 
[Berliner  Studien  für  classische  Philologie  und  Archaeologie.  XII  2].  Berlin: 
S.  Culrari/  n.  Co.  (Jetzt  Lripzirj:  0.  R.  Jldslanel)  1891.     (37  S.)     8.  M.  1.50. 

Stoecker,  Ernst:  De  Claudiani  poetae  veterum  rerum  romanarum  scientia  quae 
sit  et  unde  fluxerit.     1889  siehe:  Claudius  Claudianus. 

Stoll,  Heinrich  Wilhelm:  Titus  Livius.     1881  siehe:  Caesar. 

Strahl,  Willy:  M.  Livius  Drusus  .  .  .    1887  siehe  B. :  Appianus. 

Streit,  W. :  Zur  Geschichte  des  zweiten  punischen  Krieges  in  Italien  nach  der 
Schlacht  von  Cannae.  [Berliner  Studien  für  classische  Philologie  und  Archaeo- 
logie. VI  2].    Berlin:  S.  Cuharyu.  Co.    {Jetzt  Leijiziff:  0.  R.  Beislnixl)  18S1.    (57  S.)    8. 

M.  2. 

Strowski,  F.:  Sed  =  nunc  vero  [Liv.  21,  13,  1—21.  In:  Kevue  de  philologie  12 
(1888)  p.  1:35 — 136.     Dazu  Othon  IJiemann  ebenda  p.  136. 

Stuerenbur  g,  Heinrich:  De  Romanorum  cladibus  trasumena  et  cannensi.  (Adiecta 
est  tabula  geographica).  Progr.  der  Thomasschule  Leipzig:  (Hinriclis'  Sort.)  1883. 
(20  S.)    4.  "  M.  1.20. 

—  Zu  den  Schlachtfeldern  am  trasimenischen  See  und  in  den  caudinischen  Pässen. 
(Mit  Karte).     Ebenda  1889.     (17  S.)    4.  M.  1. 

Stumpf,  Philipp:  Zu  Livius  XXXVIII  28.  6.  In:  Blätter  für  das  Bayer.  Gymnasial- 
schulwesen 17  (1881)  p.  60—66. 

Sturm,  Joannes  Baptista:  Quae  ratio  inter  tertiana  T.  Livi  decadem  et  L.  Coeli 
Antipatri  historias  intercedat.     1883  siehe:  Coelius  Antipater. 

Taine,  Hippolyte:  Essai  sur  Tite-Live.  8'  edition,  revue  et  corrigee,  Paris:  Hachette 
it  Cie.  (1856)  1910.     (VIII,  3d8  S.)     8.  Fr.  3.50. 

Tartara,  Alessandro:  Tentativo  di  critica  sui  luoghi  liviani  contenenti  le  dis- 
posizioni  relative  alle  provincie  e  agli  eserciti  della  Eepubblica  romana.  In: 
Atti  della  r.  Accademia  dei  Lincei  anno  278.  1880-81.  Serie  3.  Memorie  della 
classe  di  scienze  morali,  storiche  e  tilologiche  6  (1881)  p.  117—163. 


Titus  Livius.  545 


Titus  Livius. 

Tartara,  Alessandro:  Dalla  battaglia  della  Trebbia  a  quella  del  Trasimeno. 
1881.  1882  siehe  B. :  Polybius. 

—  Animadversiones  in  locos  nonnullos  .  .  .  Titi  Livi.     1882  siehe:  Catullus. 
Tatham,  Meaburn  Talbot:  Livy  -23.  5.  12.    In:  The  classical  Review  2  (1888)  p.  226. 
Teuf  fei,  Sigmund:  Vermischtes  [Liv.  V  22.  1.  XXI  31.  11.  3d.  3.   XXII  11.  4.  Tac. 

Germ.  6.  7.  11].  In:  Neues  Korrespondenz-Blatt  für  die  Gelehrten-  und  Real- 
schulen Württembergs  1  (1894)  p.  504— .505. 

Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  Livius  VIII  20.  8.     1879  siehe:  Accius. 

Thiaucourt,  Camille:  Hannibal  en  Italie  jusqu'apres  la  bataille  de  Cannes.  1890 
siehe  B. :  Polybius. 

—  Les  causes  et  l'origine   de  la  seconde  guerre  punique  et  le  commencement  de 

la  troisieme  döcade  de  Tite-Live.  These.  Paris :  Hachette  et  Cic.  1890.  (56  S.)  8.  F.  1. 
Thirlwall,  Connop:  Hannibal's  passages  over  the  Alps.  1878  siehe  B. :  Polybius. 
Thouret,    Georg:    Die    Chronologie   von  218/17   v.  Chr.     In:    Rheinisches   Museum 

für  Philologie  42  (1887)  p.  426-435. 
Tiedke,  Hermann:  Livianum  [I  40.  5].     In:  Hermes  18  (1883)  p.  619. 

—  Livianum  [XXX  40.  2].     Ebenda  22  (1887)  p.  159. 

Tolkiehn,  Joannes:  De  T.  Livio  in  Prisciani  libris  laudato.  1896  siehe:  Livius 
Andronicus. 

Traube,  Ludwig :  U  ntersuchungen  zur  Überlieferungsgeschichte  römischer  Schrift- 
steller.    1891  siehe  C:  .Scriptores. 

Tripepi,  Luigi:  Un  pontefice  e  i  libri  di  Tullio  e  di  Livio.  1894  siehe:  M.  Tullius 
Cicero. 

Troger,  Adjut:  Hannibals  Zug  über  die  Alpen.  Progr.  des  GjTun.  Hall.  Inns- 
bruck 1878.     (S.  3—30).     S. 

Unger,  Georg  Friedrich:  Die  römischen  Quellen  des  Livius  in  der  vierten  und 
fünften  Dekade.  [Aus:  Philologus  3.  Suppl.  2.  Abtheilung  (1878)  p.  1—211]. 
Güettingin  (.Jetzt  heipzifi):  Diderichsche  Burlili.     8.  M.  5. 

Claudius  Quadr.  Valerius  Antias.    Cato. 

—  Zu  Livius  [XXVII  15.  5].     In:  Philologus  40  (1881)  p.  186—187. 

—  Zu  Livius  [XXXI  41.  8].     Ebenda  41  (1882)  p.  366. 

—  Frühlings  Anfang.    1890  siehe  C:  Collectiones  (p.  15). 

—  Die  Glaubwürdigkeit  der  capitolinisehen  Consulntafeln.    1891  siehe  A.:  Scriptores 

historici. 
Vahlen,  Johannes:  Varia.    1882  siehe  C:  Collectiones  (p.  15). 

—  Über  eine  Rede  bei  Livius  [44,  38  u.  39].    In:  Sitzungsberichte  der  kgl.  preussi- 

schen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlin  1889.     II  p.  1049 — 1063. 

—  De  Sermone  liviano  observationes  criticae.    I.  lect.  aest.  Berolini  1890  (S.  3 — 20). 

4.     Wiederholt  in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  (Lipsiae  1907)  p.  447—469. 

—  Beiträge  zur  Berichtigung  der  fünften  Decade  des  Livius.    In:  Sitzungsberichte 

der  kgl. proussischen  Akademie  der  Wissenschaften  zu  Berlinl891.  II  p. 1013— 1033. 
Vannucci,  Atto:  Tito  Livio.     (18.54)  1885  siehe  C. :  Collectiones  (p.  16». 
Variationen,  lateinische,  nach  Livius  XXI  und  XXII.    Zusammengestellt  von  einem 

Schulmanne.     Paihrhorn:  F.  Srlwniiigli  1896.     (VII,  40  S.)     8.  M.  —.80. 

van  Veen,  Jacobus  .Simon:  Quaestiones  silianae.    1884  siehe:  Silius  Italiens, 
van  der  Vliet,  .Johannes:  Liviana  [VIII  19.  11,  22.  4,  22.  9J.    In:  Hermes  20  (1885) 

p.  316. 

—  Liviana.     In:  Mnemosyne  15  (188/)  p.  333—336. 

I  21.  6.  VII  2.  6.  VII  4.  2.  VIII  38.  2.  IX  19.  5.  IX  19.  15.  IX  24.  2.  XXXIX  8.  6. 
Voigt,    F.:    Hannibals  Zug  nach  Kampanien  a.   217.     In:   Berliner  philologische 

Wochenschrift   4    (1884)   Nr.   50    Sp.    1561—1566.     Nr.   51   Sp.   1593—1600.     Nr.    52 

Sp.  1025-1629. 
Voigt.  Moritz:  Zu  Livius  XXXIX  19.  5.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  33 

(1878)  p.  483—488. 
Volkmar,  August:  De  annalibus  romanis  quaestiones.   I.  De  historia  decemviratus, 

qua    aetate    confecta    sit.      II.    De   T.  Livio    fönte   Dionysii   Halic.     1890   siehe: 

Dionysius  Halic. 
Vollmer,  Adolf:  Die  Quellen  der  dritten  Dekade  des  Livius.    Progr.  der  höheren 

Bürgerschule  Düren.     Ihrlin:  (Jlui/tr  <t-  MiUhr)  1881.     (27  S.)    4.  M.  1.20. 

Walser,   Jakob:    Stilwahrheit   und  Stilschönheit   in  Caesars  Periode  bell.  civ.  II 

22  .  .  .  mit  Einberufung  der  Periode  des  Liv.  16...  1880  siehe:  Caesar. 
(Weissenborn,  Wilhelm):  Tite-Live.  Introduction.  Traduction  par  J.  Vessereau. 

In:  Bulletin  de  la  Facultö  des  Lettres  de  Poitiers.    Annöe  1885  (1886)  p.  317— 320. 

353—360.   386  fif.     Annee   1886   (1887)   p.   45-47.   81—84.    129—132.    168—174.   2.54—256. 

291—292.  321-324.  358—360.  402—404.     Annee  1887  (1888)  p.  31—32.  77-80.  116—120. 

160-164.  190-196.238—240.    Wiederholt  in:  Etudes  de  philosophie  et  de  littöra- 

ture  traduites  des  principaux  critiqnes  allemands  et  anglais  par  les  etudiants 

de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers  1  {Paris  1888)  p.  93  —  158. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorum  classicorum.    II  1.  35 


546  Scriptores  latini.    D,    Titas  Livius  —  Loxus. 

Titus   Livius. 

Wenger,  Marian:  Beiträge  zum  Gebraiiche  der  Participien  bei  Livius.    Progr.  des 

Gymn.  der  Benedictiner  Seitenstetton.    Linz  1882.    (S.  3—41).    8. 
Weyman,  Carl:  Zu  lateinischen  Schriftstellern.    1891  siehe  C:  CoUectiones  (p.  16). 
Winkler,    Leopold:    Die    Dittographien    in    den    nikomachianischen   Codices    des 

Livius.    Progr.  des  Leopoldstadter  Gymn.  Wien  1890.  1892.     (S.  28—57,  27  S.)   8. 

—  Der  Gebrauch  des  Infinitivus  bei  Livius  in  den  Büchern  I,  XXI  und  XLV.    Progr. 

des  Staats-Obergymn.  Brüx  1895.    (S.  3-24).    8. 
Wodrig,    Albert:    Zu    Livius    [XXVII   28.   6f.J.      In:    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  145  (1892)  p.  422—424. 
Wölfflin,  Eduard:  Die  Rettung  Scipios  am  Tessin.  In:  Hermes  28  (1888)  p.  307—310. 

479—480. 

—  Hoc  =  huc  [Liv.  21.  43.  13,  22.  14.  4,  22.  14.  5].    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  7  (1892)  p.  332. 
Wulsch,   Gustavus:   De  praepositionis  „per"  usu  liviano.     Dissert.  inaug.   Halis 
Sax.  1880.     (79  S.)    8. 

—  De  verbis  cum  praepositione  „per"  compositis  apiid  Livium.    I.    Progr.  des  Keal- 

gj-mn.  Barmen  1889.     (34  S.)    8. 
Z  angemeis  ter ,  Karl:  Die  Periochae  des  Livius.    In:  Festschrift  zur  Begrüssung 

der  36.  Versammlung  deutscher  Philologen  und  Schulmänner  in  Karlsruhe  von 

dem  philologischen  CoUegium  der  Universität  Heidelberg  [freihurg  und  Tübingen 

1882)  p.  87—106. 
Zielinski,  Thaddaeus:  Die  letzten  Jahre  des  2.  punischen  Krieges.    Ein  Beitrag 

zur  Geschichte  und  Quellenkunde.    1880  siehe  A.:  Scriptores  historici. 
Ziemer,  Hermann:    Unlogische  Redevreisen.     (Zu  Tac.  ab  exe.   147  und  Livius 

XXXI  26.  13).   In :  Berliner  philologische  Wochenschrift  9  (1889)  Nr.  16  Sp.  491—492. 
Zimmermann,  Emil:   Uebungsstücke  im  Anschluss  an  das  22.  Buch  des  Livius. 

Berlin:  R.  Giurtiur  (Jetzt:   ^Xli(lmnlw)  Wm.     (81  S.)    8.  M.  — .90. 

Zingerle,  Anton:  Zu  Livius  [XLI  12.  10.  XLII  64.  5.    Pariser  Ausgabe  1510].    In: 

Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  29  (1878)  p.  256—259. 

—  Zu  Livius  [XLV  28.  4].     In:  Wiener   Studien  3  (1881)  p.  157—1.58.     Wiederholt  in 

des  Verf.  Kleine  philologische  Abhandlungen  3  {Innsbruck  1882). 

—  Zu  Livius  [28.  23.  1].    In :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  33  (1882) 

p.  434. 

—  Liv.  I  14.  7.  II  3.  6.  XXVI  32.  8.  XLI  12.  10.  XLII  64.  5.  XLV  28.  4.    1882  siehe  C. : 

CoUectiones  (p.  17). 

—  Beiträge  zur  Kritik  der  dritten  Dekade  des  Livius.    I.     [Aus:  Sitzungsberichte 

der  philosophisch-historischen  Classe  der  kais,  Akademie  der  Wissenschaften 
101  (1882)  p.  555-570J.     Wien:  (C.  Gerold's  Sohn)  1882.     (18  S.)    8.  M.  —.40. 

—  Zu  Livius  [II  28.  2].    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  41  (1886)  p.  317-318. 

Wiederholt   in   des  Verf.  Kleine  philologische  Abhandlungen  4  (Innsbruck  1887). 

—  Livius  [IV  3.  2  ff.]  und  Claudius  [Tac.  ann.  XI  24].     In:  Zeitschrift  für  die  Oster- 

reichischen  Gymnasien   37   (1886)   p.   255—256.     Wiederholt  in   des  Verf.    Kleine 
philologische  Abhandlungen  4  (Innsbruck  1887). 

—  Liv.  I  48.  3.  II  28.  2.  III  39.  5.  IV  9.  3.  43.  5.  V  44.  7.    1887  siehe  C. :  CoUectiones 

(p.  17). 

—  Zu    T.    Livius.      In:    Zeitschrift    für    die    österreichischen    Gymnasien    39    (1888) 

p.  701—703. 
XXXIII  21.  5,  24.  8,  28.  7,  36.  3,  41.  7,  43.  9.  XXXIV  2.  2,  5.  9,  7.  4.  XXXV  18.  6. 
XXXV  19.  4,  42.  3.  XXXIV  32.  12,  32.  3.  XXXV  49.  7.  XXXIV  9.  10. 

—  Zu  Livius.    Ebenda  40  (1889)  p.  983—988. 

VI  1.  8,  10.  1,  18.  6  u.  9.  VII  36.  7,  6.  9,  2.  4,  22.  10,  40.  9,  41.  4.   VIII  7.  21,  15. 
9,  22.  4.  23.  1,  32.  11.  IX  30.  8,  34.  25,  43.  5.  X  2.  6  u.  10,  8.  3,  30.  9. 

—  Zur   vierten  Decade   des   Livius.     In:    Sitzungsberichte   der  philosophisch-histo- 

rischen Classe  der  kais.  Akademie  der  Wissenschaften  128  (1893)  28  S.    131  (1894) 
22  S.,  139  (1898)  10  S. 
I.  II.  Wien:  (F.  Tempsly)  1893.  1894.    (28,  22  S.)    8.    M.  —.70  u.  -.50.    III.  Wim: 
(C.  Gerolds  Sohn)  1898.     (10  S.)     8.  M.  —.40. 

—  Über  einige  neuere  Liviana.  In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  46 

(1895)  p.  320— 32'3. 
Zoeller,  Max:  Latium  und  Rom.    Forschungen  über  ihre  gemeinsame  Geschichte 
und  gegenseitigen  Beziehungen  bis  zum  Jahre  338  v.  Chr.    Leipzig:  B.  0.  Taibner 
1878.     (XIV,  408  S.)    8.  M.  10. 

L  O  n  g  U  S  siehe :  Velius  Longus. 

Loxus.    Foerster,  Richard:  De  Loxi  physiognomonia.    In:  Rheinisches  Museum  für 
Phüologie  43  (1888)  p.  505-511. 


M.  Annaeus  Lucanus.  547 


M.  Annaeus  Lucanus.  M.  Annaei  Lucani  Pharsalia  cum  indice  rerum. 
Ad  optimorum  librorum  fidem  accurate  edita.  Editio  C.  Tauchnitii 
stereotypa  novis  chartis  impressa.  Lipsiae:  0.  Holtze  (1834)  1899. 
(273  S.) .  8.  ....  M-  1- 

M.  Annaei  Lucani  Pharsalia  edited  with  english  notes  by  Charles  Edmund 
Haskins.  With  an  introduction  by  William  Emerton  Heitland. 
London:  G.  Bell  and  Sons.  Cambridge:  Deighton,  Bell  and  Co.  1887  (Titel- 
ausgabe 1889).    (CXXXI,  398  S.)    8.  Sh.  14. 

M.  Annaei  Lucani  de  hello  civili  libri  decem.  G.  Steinharti  aliorumque 
copiis  usus  edidit  Carolus  Hosius.  Lipsiae:  B.  G.  Teubner  1892. 
(XXXII  S.,  1  Bl.,  374  S.)    8.  M.  3.60. 

M.  Annaei  Lucani  de  hello  civili  libri  decem.  G.  Steinharti  aliorumque 
copiis  usus  iterum  edidit  Carolus  Hosius.  Ibidem  1905.  (LIX  S., 
1  S.  ung.,  374  S.)    8.         _  _  M.  4.40. 

M.  Annaei  Lucani  Pharsalia.  Cum  commentario  critico  edidit  Cornelis 
Marinus  Francken.  2  voll.  Luqduni  Batav.:  A.  W.  Sijthoff  (1896 
1897).    8.  '  F.  11.25 

Vol.    I  continens  libros  I— V.    Adiecta  sunt  specimina  phototypica  asburnhamensis, 

montepessulani,  vossiani  primi.    (1896).    (XLI,  224  S.)  F.  5. 

„    n  continens    libros    VI— X.      Adiectae    sunt    Lucani    vitae    antiquae.      (1897). 

(Xni  S.,  1  S.  ung.,  276  S.)  F.  6.25. 

M.  Annaei  Lucani   de  hello   civili  libri  X,  recogniti  a  Guilelmo  Emerton  Heitland, 

eiusdem  carminum  fragmenta  recognita  a  Johanne  Percival  Postgate.   1900,  s.  Corpus 

poetarum  latinorum  (p.  20). 

Lucanus,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens.    1886  (p.  21). 


Lucanus,  s.  The  palaeographical  Society.    1873 — 1883  (C. :  CoUectiones  p.  2). 

Selections  from  the  latin  poets,  ...  Lucan  by  E.  P.  Crowell.  (1882)  1890  siehe  C. 
Poetae  (p.  23). 

Pal6ographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain.  Lucain  [pl.  153—160].  1894 — 1900 
siehe  C. :  CoUectiones  (p.  22). 

Lucain,  s.  Textes  d'auteurs  grecs  et  romains  relatifs  au  Judaisme  .  .  .  par  Theodore 
Rein  ach.    1895  (A. :  Scriptores  I  1  p.  67). 

Luoghi  scelti  e  commentati  della  Fe^rsaglia  di  M.  Anneo  Lucano  ad  uso 
dei  ginnasi  e  de'  licei  con  un  discorso  in  latino  su  „Lucano  ed  il  suo 
poema"  [Umschlag:  ed  un'  appendice  „Le  similitudini  in  Lucano]  per 
Luigi  Mucci.    Firenze:  B.  Seeber  1896.    (XXXIV,  192  S.,  1  Bl.)  8.   L.  2. 

Anthologie  des  poetes  latins  .  .  .  par  Adolphe  Waltz.     (1896)  1908  siehe  C. :  Poetae. 


M.  Annaei  Lucani  de  hello  civili  liber  primus.  Texte  latin,  publie  avec 
apparat  critique,  commentaire  et  introduction  par  Paul  Le  ja  y.  Fans: 
C.  Klincksieck  1894.    (CIV,  95  S.)    8.  Fr.  3.50. 

Annaei  Lucani  de  hello  civili  liber  VII.  With  introduction,  notes  and 
critical  appendix  by  John  Percival  Postgate.  Cambridge:  At  the 
University  Press  1896.    (XXXVIII,  104  S.)    8.  Sh.  2. 

Lucan  Pharsalia  X  194—331  von  Hermann  Diels.  1885.  1886  siehe  unten  die  Erläuterungs- 
schriften. 

Epitafium  Lucani  poetae.  —  Epitaphium  Lucani.    Recensuit  Alexander  Riese  in:  Antho- 

logia  latina  I  2-  (LipsiiU  1906)  nr.  485=.  668. 
Epitaphion  Lucani.     Edidit  Carolus   Hosius   in   editione  Lucani  supra  citata  (Lipsiae 

1905)  p.  338.  

The  Pharsalia  of  Lucan  literallv  translated  into  english  prose  with 
copious  notes  and  index  by  Tliomas  Henrv  R  i  1  e  y.  Boston :  Little, 
Brown  &  Co.    New  York:  Scribner  and  Welford  (1853)^1884.    8.  $  2. 

The  Pharsalia  of  Lucan  translated  into  bJank  verse  by  Edward  Ilidley. 
Second  edition,  revised  and  corrected.  London,  New  York  and  Bombay : 
Longmans,  Green,  and  Co.  (1896)  1905.    (XX  S.,  1  BL,  334  S.)    8.    Sh.  14. 

85* 


548  Scriptores  latini.    D.    M.  Annaeus  Lucanus. 


M.  Annaeus  Lucanus. 


La  Pharsale  de  Lucain.  Traduction  de  Marmontel  avec  notes  et 
nouvelle  preface.     Bar-le-Dnc:  Contant-Laguerre  1878.    (322  S.)    8. 

La  Pharsale  de  Lucain  traduite  en  vers  fran9ais  par  L.  Gallot.  Paris: 
Firmin-Didot  et  Cie.  1894.     (XI,  635  S.)    8.  Fr.  6. 

La  Farsaglia  di  M.  Anneo  Lucano  volgarizzata  da  Francesco  Cassi  e 
novamente  pubblicata  a  cura  di  Carlo  Gargiolli.  Fireme:  G.  Barhera 
1881.     (XXII,  641  S.,  1  BL,  1  Portr.)    8.  L.  2.25. 


Vv.  1—711  libri  VII  Pliarsaliae  [M.  Annaei  Lucani]  in  suethicam  linguam  conversio 
Carolo  Seb.  von  Friesen.    1879  siehe  unten  die  Erläuterungsschriften. 


Lukän  Pärzäliäjäböl.  V.  enek.  1 — 'JSii  v.  Forditotta  Marki  Jözsef.    In:  Egyetemes  philo- 
logiai  közlöny  6  (1882)  p.  272—279. 

Ackermann,  ßichard:  Lucans  Pharsalia  in  den  Dichtungen  Shelley's.    Mit  einer 
Übersicht    ihres   Einflusses    auf   die   englische   Literatur.     Progr.    des   Gymn. 
Zweibrücken  1896.     (1  Bl.,  35  S.)     8. 
Ambrosoli,  Francesco:  Saggio  di  studi  letteravi.    (1867)  1878  siehe  ß. :  Pindarus. 

—  Lucano.     (Lezione   inedita).     In   des  Verf.   Letteratura  greca  e  latina.     Scritti 

editi  ed  inediti  2  (Milano  1878)  p.  353—372. 
Argumenta   Lucani.      Recensuit    Alexander   Riese    in:    Anthologia    latina   I   2- 

(Lipsidi  1906)  nr.  806. 
Argvimenta   librorum  [LucaniJ.    Edidit  Carolas  Hosius  in   editione  Lucani  supra 

citata  (Lipsiae  1905)  p.  339—343. 
Bärdos,   Remig. :  Lucanus   6s   Vergilius.     In:   Egyetemes  philologiai  közlöny  17 

(1893)  p.  401—417.  549—5.58.  625—643. 
Bartha,  Jözsef:  Lucanus  Pharsaliäja.    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  20  (1896) 

p.  97-112.  193—217. 
Berthold,   Friedrich  Louis:   De  M.  Annaei  Lucani  elocutione.    Progr.   der  Real- 
schule II.  O.     Grimma:  (Gensei)  1879.     (16  S.)    4.  M.  1. 
Cartault,   Auguste:   Sur  »in   passage   de  la  vie  de  Lucain  tiree  du  commentaire 

de  Vacca.     In:  Revue  de  philologie  11  (1887)  p.  14—16. 
Casagrandi,  Vincenzo  :  II  fiume  Pachynos  in  Lucano  e  in  Vibio  Sequestri.    Catam'a: 

T.  (leir  Etna  1896.     (50  S.)     8. 
Chistoni,    Paris:    De    quibusdam   Lucani   comparationibus    quaestiuncula.      In: 

Rivista  di  storia  antica  e  scienze  affini  2  fasc.  4  (1897)  p.  80 — 83. 
Collignon,  Albert:  De  la  parodie  et  de  l'imitation  dans  le  Satiricon  de  Petrone. 

—  Virgile  et  Lucain.     1892  siehe:  Petronius. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Satura.    1878  siehe  C;  CoUectiones  (p.  7). 
Crescini,  Vincenzo:   Di   un    codice   ignoto  contenente  il  comniento  di  Benvenuto 

da  Imola  su   la  , Pharsalia"   di  Lucano.    In:   Studi  editi   dalla  Universitä   di 

Padova   a  commemorare   l'ottavo  centenario  dalla  origine  della  Universitä  di 

Bologna  3  (Padora  1888).    9  S.     4. 
Cvimpfe,  Karel:  Napodobil-li  Florus  Lvikana.     1884  siehe:  Florus. 

—  Exegetickö  pnspevky  k  Lukanovi.    In:  Listy  fllologicke  a  paedagogicke  13  (1886) 

p.  1—12. 
Damstö,  Pieter  Heibert:  Pharsalica.    In:  Mnemosyne  18  (1890)  p.  342— 353.    19(1891) 

p.  378-386. 
Di  eis,   Hermann:   Seneca  und   Lucan.     [Aus:   Abhandlungen   der  kgl.  Akademie 
der  Wissenschaften  zu  Berlin  188.5].    Berlin  1886.    (54  S.)    4. 
Anhang.    Lucan  Pharsalia  X  194 — 331  und  Seneca  Naturales   quaestiones  IV 
1.  2.    (Ausgabe). 
Ellis,  Robinson:  Schol.  bern.  Lucani  II  199  Us.  IV  814.  Lucan.  V  277.    1885  siehe 
B.:  Aeschylus. 

—  Bishop  Wordsworth's  emendation  of  Lucan,  IX  568.    In:  The  Academy  33  (1888) 

p.  101. 

—  Suet.  vita  Lucani  p.  78  R.    1891  siehe  B. :  Aeschylus. 

—  Ad  Lucan.  IX  777—780.     In:  Philologus  ."^2  (1894)  p.  725—726. 

Fick,   Joseph:   Kritische  vind  sprachliche  Untersuchungen  zu  Lukan.    Programm 

der  Studienstalt  Straubing  1890.     (.55  S.,  1  S.  Berichtig.)    8. 
Francken,  Cornelis  Marinus:   Miscella.     1888.  1889  siehe  C. :  Poetae. 

—  De  Lucani  versibus  propter  vossianum  2  B  et  n>ontepessulanum  suspectis.    In: 

Mnemosyne  18  (1890)  p.  5—22. 
I.  Enumerantur  versus  in  U  M  deflcientes  a  prima  manu.    II.  Versus  in  solo 
M   aut   U  omissi.    III.   Quaeritur  de  origine  et  fide   versuum  in  U  et  M 
deftcientium. 


M.  Anuaeus  Lucanus.  549 


M.  Annaeus   Lucanus. 

Francken,   Cornelis  Mariniis:    Die  älteste   vollständige   Handschrift   des  Lucan. 
In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  10  (1890)  Nr.  11  Sp.  331—332. 

—  .Selecta   de  montepessulano  et  ashburnamensi  Lucani,     In:  JVInemosyne  19  (1891) 

p.  16—40. 

—  Parerga.    Lucaniis  de  Nilo.    Ebenda  21  (1893)  p.  315—330. 

—  Parerga  II.  III.    De  Lucani  rescripto  romano.  —  Pens  et  exemplum.    Agnoscere 

et  ac  noscere.     Narrationes  perturbatae.     Ebenda  22  (1894)  p.   4C — 54,   1  facs. 
p.  162-174. 

—  Taurinensis  (T)  Lucani.    Ebenda  26  (1S98)  p.  341-343. 

von  Friesen,  Carl  Seb.:   De  vita  et  scriptis  M.  Annaei  Lucani,  addita  vv.  1 — 711 

libri  VII  Pharsaliae  in  suethicani  linguam  conversione.    Progr.  Gymn.  Stock- 
holm 1879.     (50  S.)    4. 
Fritzsche,  Robert:  Quaestiones  lucaneae.   Dissert.  inaug.  ienens.  dothnc  (A.  Burotv) 

1892.     (33  S.)    8.  M.  1. 

De  Lucani  doctrina.     De  Lucano  Macri  imitatore.    De  Nigidio  Figulo  Lucani 

auctore  et  de  rebus  sublimibus  in  Pliarsalia.  De  Erichthus  magieo  apparatu. 

Fröhner,  Wilhelm:   Scolies   latines  relatives  a  l'histoire  et  ä  la  topographie  de 

Marseille.      Lettre   ä   Blancard.      In:    Revue    areheologique   3"   Serie    18    (1891) 

p.  321-332. 
Genthe,    Arnold:   De   Lucani    codice    erlangensi.      Dissert.    inaug.    Jenae   1894. 

(63  S.,  1  S.  ung.)    8. 
Giani,   Rodolfo:    La  Parsaglia   e  i   comnientari  della  guerra  civile:    appunti  sulle 

fonti  storiche  di  Lucano.    Finnzt — Tori iio  -Borna:  E.  LoesrlKt- 18S8.   (130  S.)   8.   L.  4. 
Girard,  Jules:  Du  röle  des  dieux  dans  la  Pharsale  [Souriau:  De  deoruni  ministeriis 

in  Pharsalia].    In:  Journal  des  Savants  1888  p.  192—207.  315— .330. 
Goetz,  Georg:  Zu  den  Lucanargumenten.    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

143  (1891)  p.  512. 
Graf,  Arturo :  Cicerone  .  .  .  Lucano  .  .  .  1833  siehe:  Cato  uticensis. 
Gregorius,  Adolphus:  De  M.  Annaei  Lucani  Pharsaliae  tropis.    Pars  prior.    (De 

metaphora,    svnecdoche,    antonomasia).      Dissertatio   inaug.    tubing.     (Lipsiac: 

<!.  Forhi  189.3.  '(76  S.)    8.  M.  1,50. 

Grueneberg,  Arthur:  De  Valerio  Flacco  imitatore.     1893  siehe  B  :  Pindarus. 
Hagen,   Hermann:   Zu  den  berner  Lucanscholien.     In:  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  131  (1885)  p.  277-288. 
Hardie,    William    Ross:   Notes  on   the    Pharsalia  of  Lucan.     In:    The  classical 

Review  4  (1890)  p.  13—17. 
Haskins,  Charles  Edmund:  Lucan  III  558 — 561.    In:  The  Journal  of  philology  17 

(1888)  p.  80. 
Heitland,  William   Emerton :    Notes  on  the  text  of  Lucan.     In:    The   classical 

Review  9  (18951  p.  8—10.  149—156.  193—200. 
Hosius,  Carl:  Symbola  ad  poetas  latines.    1891  siehe  C. :  Poetae. 

—  Inschriftliches  zu  Seneca  und  Lucan.    In :  Rheinisches  Museum  für  Philologie  47 

(1892)  p.  4Ö2-465. 

—  Lucanus    und    Seneca.      In :    Jahrbücher    für    classische    Philologie    145    (1892) 

p.  337—356. 

—  Zu  den  Handschriften  des  Lucanus.    Ebenda  147  (1S93)  p.  337—353. 

—  Lucan   und   seine   Quellen.     In:   Rheinisches    Museum   für   Philologie  48   (1893) 

p.  380—397. 
Huit,  Charles:  Lucain.    In:  L'Enseignement  chretien  15  (1896)  p.  547—554. 
Hundt,  Gustav:  De  M.  Annaei  Lucani  comparationibus.    Dissert.  inaug.  halensis. 

Cothenis  Anh.  IS'^e.     (48  S.)    8. 
Jeep,    Ludwig:    Jahresbericht    über    die    römischen    Epiker   nach   Vergilius   von 

1883—1893  siehe  C:  Poetae  epici. 
In  varios  .  .  .  Lucani  .  .  .  locos,  siehe:  Fragmenta  bobiensia  ex  recensione  Henrici 

Keilii.    1880  (Anonymi  p.  108). 
Kaiinka,    Ernst:     Adnotationes    super    Lucanum.      1894    siehe    C:     Scriptores 

grammatici. 
Kindler,  August:  De  Lucani  Pharsaliae  versibus,  qui  desunt  in  codicibus  monte- 
pessulano   et    vossiano    altero.     Dissert.    inaug.    Monasterii   Guestf.    1882. 

(39  S.)     8. 
Kindt,  Benno:  Petron  und  Lucan.    In:  Philologus  51  (1892)  p.  355-360. 
Köstlin,  Heinrich:  Zu  Lucanus.     1879  siehe  C:  Poetae  epici. 
Kraffert,   Hermann:   Beiträge  zur  Kritik  und   Erklärung  lateinischer  Autoren. 

1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
(Lafaye,   Georges):   Lucain.    In:   Revue  des  Cours  et  Conferences  2*  ann6e  N.  5 

(iJec.  1892)  p.  14?.— 148. 
( — )  Les  causes  de  la  guerre  civile   dans   C6sar,  Lucain  et  Petroue.     1894  siehe: 

Caesar. 


550  Scriptores  latiui.    D.    M.  Annaeus  Lucanus. 

M.  Annaeus  Lucanus. 

de  la  ViUe   de  Mirmont,   Henri:  Lucain   et  Petrone.    In:   Revue  universitaire 
2e  annee  1  (1893)  p.  157—167.  417—429. 
I.  Analyse  des  v.  1—391  du  liv.  I  de  la  Pharsale.    II.  Analyse  du  Carmen  de 
Hello  civili. 
Lehanneiir,    L.:    Des  jugements   portes   sur  Lucain.     In:    Facultö  des  lettres  de 
Caen.     Bulletin  mensuel  4  (1887—1888)  p.  227—244.  260—275. 

—  Les  commentaires[de  Cesar]  et  La  Pharsale.    1888.  1889  siehe:  Caesar. 
Maguire,  Thomas:  Lucan.  II  21—28.    VI  471.  2.     1888  siehe  B. :  Aeschylus. 
Manitius,  Max:    Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittelalter.     1892 

siehe  C. :  Poetae. 
Manzoni,  Alessandro :  Giudizio  sul  volgarizzamento  della  Farsaglia  di  Lucano  di 

Francesco  Cassi:  [lettera  al  medesimo,  12  gennaio  1829].     Pesaro:  Stab.  fip.  lit.  di 

G.  Federici  1892.     (8  S.)    8. 
Pubblicata  da  Filippo  Albini  per  le  nozze  di  Giuseppe  Palazzi  con  Eleonora 
Giannuzzi-Savelli. 
Merlet,  Gustave:  Etudes  litteraires  sur  les  grands  classiques  latins  .  .  .  (1884)  1908 

siehe  C:  Collectiones  (p.  11). 
Miliard,    Josephus   Englandus:    Lucani    sententia    de    deis    et   de   fato.     Dissert. 

litteraria  inaug.  TraücH  ad  Rh.:  P.  H.  Rcijtrs  1891.     (2  BL,  120  S.)    8. 
Moore,  Edward:  Dante  and  Lucan.     1896  siehe  B. :  Aristoteles. 
Morlais,   Mathurin  Joseph  Marie:    La  religion   dans  la  Pharsale.    1896  siehe  C. : 

Collectiones  (p.  11). 
Mu eller,   Hermann  Johannes;   Ad  Lucani  commenta  Bernensia  I  659.   II  163.   IV 

482.  V  61.  VI  29.  742.  VII  466.  VIII  354.   IX  14.  837.  923.  954.   X  180.     1881   siehe: 

Anthologia  latina. 
Nettleship,  Henry :  Lucan  I  314.  111.558.  VII  139.   1888  siehe  C:  Collectiones  (p.  12). 

—  Lucan  III  559—560.  III  481.     1888  siehe  ebenda. 

Nijhuis,  Gerhardus  Janus :  De  Pharsaliae  Heroe.    Specimen  liter.  inaug.  lugduno- 

batav.     Dofocomine:  C.  3ti>^s(t  1897.     (2  Bl.,  91  S.)     8. 
C^uis  est  Pharsaliae   heros?    Pompeius.     Caesar.    Cato.    De   causis,  quae  ob- 
stiterunt,  (juominus  Pharsaliae  heros  in  clara  luce  poneretur.    Conclusio. 
Nisard,    D6sir6:    Etudes  des  moeurs   et  de  critique  sur  les  poetes  latins  de  la 

decadence.     (1834)  1888  siehe  C. :  Poetae. 
■    Nordenstam,    Engelbert:    Studia   syntactica.     II.    De   structura   verborum   cum 

praepositionibus    compositorum    quae    exstant    apud    M.    Annaeum    Lucanum. 

Commentatio  (inaug.)  upsal.  et  progr.  Outelwrg  1896.     (20  S.)     4. 
Obermeier,  Josef:  Der  Sprachgebrauch  des  M.  Annaeus  Lucanus.    I.    Progr.  des 

Maximilians-Gymn.  München  1886.     (96  S.)     8. 
Oettl,  Franz:  Lucans  philosophische  Weltanschauung.    Progr.  des  Privat-Gymn. 

am  Seminarium  Vinoentinum  Brixen  1888.     (21  S.)     8. 
Opitz,  Curtius  Riccardus:  De  argumentorum  metricorum  latinorum  arte  et  origine. 

1883  siehe  C:   Poetae. 
Paul,  Ludwig :  Die  Vergottung  Neros  durch  Lucanus.    In :  Jahrbücher  für  classische 

Philologie  149  (1894)  p.  409—420. 

—  Zu  Lucanus  de  hello  civili  [I  4].     Ebenda  153  (1896)  p.  76-78. 
Pearman,  William  Davies :  Lucan.  Phars.  III  536  foU.     1884  siehe  B.:  Plato. 
Peile,   John:    On   Lucan   III  56.   417.   419.    VIII   797—805.   797.     In:    Proceedings  of 

the  Cambridge  Philological  Society.    Lent  term,  1888  p.  3—4. 
Perrin,    Bernadotte :    Lucan    as    historical    source    for    Appian.      18S4    siehe    B.: 

Appianus. 
Peskett,  Arthur  George:   Notes  on  Lucan  VIII   859—861.     IX  371—377.   711.  898. 

In:   Proceedings  of  the  Cambridge  Philological  Society.    Lent  term,  1894  p.  10. 
Peyronel,  B.:  Uso  del  congiuntivo  in  Lucano.   Parte  I.    Congiuntivo  indipendento. 

Catania:  N.  r.iamwtta  1896.     (57  S.,  2  Bl.)     8.  L.  2. 

Plathner,  Julius:  Zur  Quellenkritik  für  die  Geschichte  des  Bürgerkrieges  zwischen 

Caesar  und  Pompejus.     Progr.  des  Gymn.  Bernburg  1882.     (14  S.)    4. 
Plessis,  Frödöric:  Miscellanea.    1.  Vergilius,  Aen.  VI,  882  et  Bucol.  8,  70.    2.  Ver- 

gilius,   Aen.  VIII,   3  seq.     3.  Vergilius,   Bucol.  IV,  60.     4.  Italicus,   Ilias  latina, 

686.    5.  Valerius  Flaccus,  Argon.  III 168.    6.  Lucanus,  Phars.  III  409.    In:  Faculte 

des  Lettros  de  Caen.     Bulletin  mensuel  3  (1887)  .httiv.  p.  10—17. 
Postgate,  John  Percival:  Notes  on  Lucan,  book  I.    44,  45.  151  sqq.  164,  5.  167  sqq. 

220  sqq.  327.  413.  452-454.  693.     In:  Transactions  (Proceedings)  of  the  Cambridge 

Philological  Society  2  (for  1881  and  82)  p.  166—163. 

—  Lucanus  [Phars.  III  277  sqq.  VII  504].     In:  Mnemosyne  14  (1886)  p.  439—440. 
Preising,   August:    De  L.  Annaei   Senecae  poetae  tragici  casum  (!)  usu  ratione 

potissimum  habita  Vergilii,  Ovidii,  Lucani.     1891  siehe:  Seneca  tragicus. 
Eeinach,  Salomon:   Sur  Lucain,  Pharsale,  VIII  146.    In:  Revue  de  philologie  11 
(1887)  p.  79. 


M.  Annaeus  Lucanus  —  Lucifer  Calaritanus.  551 


'M.  Annaeus  Lucanus. 

ROnsch,  Hermann:  Lexikalische  Excerpte  aus  weniger  bekannten  lateinischen 
Schriften.     188tl.  1891  siehe:  Anonymi  (Scriptores  historici  p.  117). 

Rossberg,  Conradus:  De  Dracontii  et  Orostis  quae  vooatur  tragoediae  auctore 
eorundem  poetarum  Vergilii  Ovidii  Lucani  Statu  Claudiani  imitatoribus.  1880 
siehe:  Dracontius. 

—  Ein  mittelalterlicher   Nachahmer   des   Lucanus   [Thiofrid   vit.  Willibrordi].     In : 

Rheinisches  Museum  für  Philologie  38  (1888)  p.  152—154. 
Sandström,   Carl   Engelbr.:    Emendationes   in  Propertium,  Lucanuxn,   Valerium 

Placcum.      In:    Upsala    Universitets    Ärsskrift.      Filosofi,    Spräkvetenskap    och 

historiska  Vetenskaper  1878.     (44  S.)    8. 
Schaefer,    Aemilius:    Übservationes   criticae  in  M.  Annaei  Lucani  Pharsaliam  et 

P.   Papinii   Statu  Silvas.     Dissert.   inaug.  Monasterii   1886.    (48  S.,  1  Bl.)    8. 
Schmidt,  Joannes:  De  iisu  infinitivi  apud  Lucanum,  Valerium  Placcum,  Silium 

Italioum.    Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1881.     (128  S.)    8. 
Simcox,  George  Augustus:  Bishop  AVordsworth's  emendation  of  „Phars."    1X567. 

In:  The  Academy  33  (1888)  p.  83.     Vgl.  R.  EUis. 

—  Bishop  Wordsworth's  emendation  of  Lucan,  IX  568.     Ebenda  p.  121. 
Singeis,  Nicolaus  Joannes:    De  Lucani  fontibus  ac  flde  conimentatio.    Specimen 

liter.  inaug.  Lugdimi-B'd.:  S.  C.  ran  Dofshurgli  1884.     (1  BL,  152  S.)    8. 
Sixt,   Gustav:    Des  Prudentius  Abhängigkeit   von  Seneca  und  Lucan.     In:  Philo- 

logus  51  (1892)  p.  501—506. 
Sjöstrand,  Nils:  Om  Lucanus.    Med  anledning  af  Viktor  Rydbergs  dikt  „Lukanus 

marterad".      In:    Nordisk    Tidskrift    för    vetenskap,    konst    och    industri    1894 

p.  125—136. 
Sormani,  Petrus  Victor:  Job.  Schraderi  emendationes  autographae  in  Lucanum. 

In   des  Verf.  De  Joannis  Schraderi  philologi  vita  ac  scriptis  (Spec.  litt,  inaug. 

groning.  Traitcti  ad  Mosain  1886)  p.  46—92. 
Souriau,  Maurice:  De  deorum  ministeriis  in  Pharsalia.    Thesis.    Paris:  Hachette  et 

Cie.  1885.     (88  S.,  1  S.  ung.)    8.  Fr.  2. 

—  Du   merveillaux   dans   Lucain.     In:    Revue   de   l'histoire   des   religions   14    (1886) 

p.  203—218. 
Trampe,  Ernst:  De  Lucani  arte  metrica.    Dissert.  inaug.  B er olini  1884.   (78  S.)    8. 
Tria,  Giovanni:  Un  poenia  repubblicano  ai  tempi  di  Nerone.     Traiii:   Tip.  F.  Vecchi 

e  C.  1891.     (56  S.)    8. 
Tyrrell,  Robert  "i'elverton:  Latin  poetry.     1895  siehe  C. :  Poetae. 
Unger,  Robert:  Lucani  fragmentum  [Orpheus].     In:  Philologus  .54  (1892)  p.  162. 
üsener,    Hermann:    Detegi  [Zweite  vita  Lucani   p.   78.   2  des   Suet.   Reift'.].     In: 

Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  315  —  316. 
Väri,  Rudolf:  Die  Lesarten  des  Ravennas  138  III  D-  des  Lucanus.    In:  Ungarische 

Revue  11  (1891)  p.  618—627. 

—  Ad  Lucani  Codices  estenses.  In :  Egyetenies  philologiai  közlöny  17  (1893)  p.  340 — 354. 
Villemain,  Abel  Francjois :  Lucain.    In  des  Verf.  Etudes  de  litterature  ancienne 

et  etrangere.     Nouvelle  Edition  (Paris  1884)  p.  147-1-59. 
W.:  La  Pharsale.    In:  Annales  de  la  faculte  des  lettres  de  Bordeaux  2"  sörie  (1884) 

N.  3  p.  127—128. 
Wosterburg,  Eugen:  Lucan,  Plorus  und  Pseudo -Victor.     1882  siehe:  Florus. 

—  Petron    und  Lucan.     In:    Rheinisches  Museum   für  Philologie  38  (1883)  p.  92—96. 
Weyman,  Carl:  Zu  Lucanus  (II  26].    In:  Blätter  für  das  Gymnasial-Schulwesen  30 

(1894)  p.  80— Sl. 

Wordsworth,  Christopher:  Lucan  V  568.  '  1883  siehe  B. :  Alciphron. 

Ziehen,  Julius:  Lucan  als  Historiker.    In:  Berichte  des  Freien  Deutschen  Hoch- 
stiftes  zu  Frankfurt   am  Main    N.  F.    Sechster  Band.     Jahrgang  1890  p.  50—71. 

Zingerie,  Anton:  Zu  Lucan,  Silius,  Martial.     1879  siehe  C. :  Poetae. 

Lucifer  Calaritanus.    Luciferi  Calaritani  opuscvila.    Recensuit .  .  .  Guilel- 
mus  Hartel.     1886  siehe  C. :  Scriptores  ecclesiastici  (Corpus  14). 

Hartel,  Wilhelm:  Lucifer  von  Cagliari  und  sein  Latein.    In:  Archiv  für  lateinische 

Lexikographie  und  Grammatik  3  (1886)  p.  1 — 58. 
Krüger,  Gustav:  Lucifer,  Bischof  von  Calaris  und  das  Schisma  der  Lüciferianer. 

Inauguraldissert.    zur   Erlangung   der   Licentiatenwürde   in  Giessen.     Leipzig 

1886.    (57  S.)    8.    Ist  Kap.  I  von  : 

—  Lucifer  Bischof  von  Calaris  und  das  Schisma  der  Lüciferianer.    Lciinir/:  Breitkopf 

und  Härtd  1886.     (VI,  130  S.)     8.  M.  2.40. 

Stangl,  Thomas:  Zu  Lucifer  Calaritanus.    In:  Philologus  50  (1891)  p.  74—80. 
Wagener,   Carl:   'Nequa  bei  Lucifer'   [Hart.   p.  61,   12].     In:   Philologus  50   (1891) 

p.  42.    Wiederholt  in   des  Verf.  Beiträge  zur  lateinischen  Grammadk  und  zur 

Erklärung  lateinischer  Schriftsteller  1  (Gotha  1905)  p.  83. 
Weyman,  Karl:  Zu  Lucifer.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  43 

(1892)  p.  110. 


552  Scriptores  latini.   ü,   C.  Lucilius. 


C«   Lucilius«     C.  Lucilii  saturae,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  collegit  Aemilius 

Baehrens.     1886  (p.  21). 
The  satires  of  Juvenal,  Pei'sius,  Sulpicia  and  Lucilius,  literally  translated  into  english 

prose  by  Lewis  Evans.     (1852)  1887  siehe:  Juvenalis. 
.Juv6nal  et  Ferse,    suivis   des  fragments  de  Lucilius   .  .  .    Traduction  nouvelle  .  .  .  par 
Eugene  Despois.    (1864)  1908  siehe:  Juvenalis. 

Baehrens,  Emil:  Jahresbericht  über  Lucilius.  In:  Jahresbericht  über  die  Port- 
schi'itte  der  classischen  Alterthumswissenschaft  \I  (1878)  14  p.  168 — 170. 

—  Zu  Lucilius.     1885  siehe:  Caesar. 

—  Zu  Lucilius.     1886  siehe:  Lucretius. 

.—  Zu  .  .  .  Lucilius  .  .  .  1887  siehe:  Ennius. 

Barillari,   Michele:   Studi  su   la  satira  latiua.     1890  siehe  C:  Poetae  satirarum. 

Bergk,  Theodor:  Aus  Lucilius  lassen  sich  die  Fragmente  der  lateinischen  Tragiker 
und  Komiker  mehrfach  ergänzen,  er  führte  ganze  Verse  aus  Tragikern  und 
Komikern  an,  z.  B.  aus  der  Hymnis  des  Caecilius  sind  die  beiden  Verse  bei 
Non.  s.  V.  credere  und  inducere  entnommen.  —  Lucil.  bei  schol.  Juv.  III  143 
(1859).    In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  2  (Halte  a.  S.  1886)  p.  737—738. 

—  Aus   Bergks   Handexemplaren.    D.   Lucilius.     In   des  Verf.  Kleine  philologische 

Schriften  1  (Halle  a.  S.  1884)  p.  683—684. 
Birt,    Theodor:    Zwei   politische   Satiren   des   alten   Rom.     1888   siehe   C. :    Poetae 

satirarum. 
Braiidt,    Samuel:    Ad  Lucilium    [XXVIII   IM.].     In:    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  121  (1880)  p.  83G. 
Buecheler,  Franz:  Lucil.  p.  451  L.     1882  siehe:  Fronte. 

—  Coniectanea.     1884  siehe  A. :  Poetae  epici. 

—  Zu  Lucilius  und  zur  altlateinischen  Prosodie.    In:  Archiv  für  lateinische  Lexiko- 

graphie und  Grammatik  3  (1886)  p.  144—146. 

—  Lucil.  (ap.  Charis.  p.  72.  10.  Baehr.  fr.  103).    LuciL  (ap.  Non.  p.  239.  15  Bae.  585). 

1887  siehe  C:  Collectiones  (p.  7|. 

—  Coniectanea.     In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43  (1889)  p.  291—297. 

I.    Lucil.    ap.    Nonium.     II.    Arusianus    Messius.     III.    Libellus    fft^i    vyjovc. 
IV.  Schol.  Persii.     Juvenalis.     V.  Propert.  IV  3.  55. 
Crusius,  Otto:  Lucil.  ap.  Non.  201  XVI  8  p.  70  M.     1889  siehe  C:  Poetae. 
Dziatzko,  Carl:  Zur  Kritik  des  Lucilius.    In:  Rheinisches  Museum  für  classische 
Philologie  33  (1878)  p.  94-114. 

—  Zu  Lucilius  (Cicero  de  fln.).     Ebenda  44  (1889)  p.  6.34—637. 

Ebrard,   Guilelmus:   De   ablativi  locativi   Instrumentalis  apud  priscos  scriptores 

latinos  usu.    1878—79  siehe  C. :  Collectiones. 
Ellis,  Robinson:  A  word  on  Lucilius.   In:  The  Journal  of  philology  8  (1879)  p.  67—71. 

—  Last  words  on  Lucilius.    In:  The  Journal  of  philology  9  (1880)  p.  287— 290.    Dazu 

Hugh  Andrew  Johnstone  Munro  ebenda  p.  291  —  292. 

—  Lucil.    fr.    ine.    99    Mü.,    fr.    magis    susp.    II.   XXX  44.   XXX  11.     1885    siehe    B. : 

Aeschylus. 
Fischer,  Ernst:  De  vocibus  lucilianis  selecta  capita.    Dissert.  inaug.  HalisSax. 

1881.     (79  S.)    8. 
Franckgn,  Cornelis  Marinus :  Miscella.     188S  siehe  C. :  Poetae. 

—  Ad  Lucilium.     In:  Mnemosyne  23  (1895)  p.  107—108. 

Franzutti,  Nicolaus:  De  Lucilii  satyris  et  praesertim  de  illius  temporia  lingua 
quid  inferre  liceat  e  veterum  testimoniis  earumque  reliquiis  philologica  atqu© 
glottologica  dissertatio.     Lande  Pompda :  Tijp.  diW  .Iro  1879.     (36  S.)    8.  L.  1. 

Giussani,  Carolus:  Quaestione's  lucilianae.  Muliolani:  Typ.  C.  Rebfsrltntt  et  s.  1885. 
(52  S.)    8. 

De    vita  Lucilii.     De    libris    lucilianis.     De   Lucilii    ingenio.     De    quibusdam 
personis  lucilianis.     Quam  pendeat  Horatius  a  Lucilio. 

Gundermann,  Gotthold:  Ein  Luciliusfragment.  In:  Rheinisches  Museum  für 
Philologie  41  (1886)  p.  632—631. 

Härder,  Franz:  Index  lucilianus.  Supplementum  editionis  lachmannianae. 
Beruliui:  <i.  Reimer  1878.     (IV,  68  S.)    8.  M.  1. 

—  Olli   [Lucil.   ine.   152  =  1166   L.;  Verg.    Aen.   I  254].     In:   Archiv  für   lateinische 

Lexikographie  imd  Grammatik  2  (1885)  p.  317. 
Havel,  Louis:  Luciliana.     In:  Revue  de  philologie  14  (1890)  p.  86—106.  129—134. 

—  Les   anapestes   de   Lucilius.     In :    Commentationes   woelflflinianae   (Lipsiae  1891) 

p.  153— l.i8. 

—  Lucilius  ap.  Non.  184  et  470  (XIV  xx  L.  Jlue.,  347  Bae.).    In:  Revue  de  philologie  20 

(1896)  p.  65. 
Heitzmann,    Matthias:    De    substantivi    eique    attributi   apud   poetas    satiricos 

coUatione  particula  I.     1887  siehe  C:  Poetae  satirarum. 
Hertz,   Martin:    Plautina    quaedam   et   luciliana   (1868).     In  des  Verf.    Opuscula 

gelliana  (Berolini  1886)  p.  61—69. 


C.  Lucilius.  553 

Lucilius. 

Jaffe,  Siegfried:  De  personis  lucilianis  ab  Horatio  assumptis.    1885  siehe:  Horatius. 
Karsten,  Hermann  Thomas:  De  particulae  tarnen  signifloatione  .  .  .  1890  siehe  C. : 

Collectiones  (p.  lui. 
Keller,  Otto:  Zu  Lucilius  p.  137  Müller.    In:  Zeitschrift  für  die  österreichischen 

Gymnasien  30  (1679)  p.  23—24. 

—  Ein  Fragment  aus  der  Keisebeschreil)ung  des  Lucilius.    In:  Philologus  45  (1886) 

p.  191—192. 

—  Zu  den  Satiren  des  Lucilius.     Ebenda  p.  553—559. 

Kienitz,  Otto:  De  qui  localis  modalis  .  .  .  usu.   1878—79  siehe  C:  Collectiones  (p.  10). 
Kiessling,  Adolf:  Lucil.  1.  XI  frg.     1883  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 

—  Coniectaneorum  spicilegium  II.     1884  siehe  B. :  Anthologia. 
Kleinschmit,    Jlaximilianus :    De    Lucili    saturarum    scriptoris   genere    dicendi. 

Dissert.  inaug.   Marpurgi  Catt.   18S2.    (1  BL,   73  S.)    8.     Vollständig  ebenda: 

Elucrfx   Verl.  1883.     (VIII,  135  S.)     8.  M.  2.80. 

'   Koczynski,  Ladislaus  :  De  flexura  graecorum  nominum  propriorum  apud  Lucilium, 

Varronem,  Lucretium,  Vergilium.  Progr.  des  Gymn.  Radautz  1892.  (S.  3 — 32).  8. 
Kont,  Ignäcz:  Gaius  Lucilius.  In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  3  (1879)  p.  421 — 434. 
Kuebler,  Bernhard:  Lueilianum.    In  :  Rheinisches  Miiseum  für  Philologie  45  (1890) 

p.  485. 
Landgraf,  Gustav:  Analekta.    1882  siehe  C. :  Collectiones  (p.  10). 
Loewe,  Gustav:   In  Lucili  saturarum  fragmenta  coniectanea  (1874).    In  des  Verf. 

Glossae  nominum  (Lipsiue  1884)  p.  228—240. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     I.     1888  siehe  C;  Collectiones  (p.  11). 
Maguire,  Thomas:  Lv.cilius  ap.  Cic.  Tusc.  IV  48.     1885  siehe  B. :  Aristoteles. 
Marx,   Friedrich:   Animadversiones  in  Lucilium  et  Lucretium  poetas.    In:  Exer- 

citationis  grammaticae  specimina  ediderunt  seminarii  philologorum  bonnensium 

sodales  (Bonuat  1881)  p.  1—7.  8—15. 

—  Studia  luciliana.    Dissert.  inaug.    Boimne:  (Behrendt)  18S2.    (1  Bl.,  100  S.)    8.    M.  2. 

I.  Critica  et  hermeneutica.  II.  De  argumento  libri  I.  III.  De  argumento 
libri  II.  IV.  De  argumento  libri  XIII.  V.  De  argumento  libri  XIV. 
VI.  Chronologica.  VII.  De  dedicatione  librorum  ad  Stilonem  quae  falso 
sumitur. 

—  Gaius  Lucilius.    In:  Zeitschrift  für  die  gebildete  Welt  4  (1883)  p.  220—233. 

—  De  poetis  latinis  critica  et  hermeneutica.     1886  siehe  C. :  Poetae. 

—  Luciliana.     In:  Wiener  Studien  18  (1896)  p.  307-314. 

Mering,  Ferdinand  :  De  alliteratione  luciliana.   Progr.  des  Realprogymn.  Watten- 

scheid  1891.    (S.  3—12).    4. 
Meyer,  Wilhelm:  Des  Lucas  Friiterius  Verbesserungen  zu  Lucilius.    1878  siehe  C: 

Poetae. 
Müller,   Lucian:   Luciliana.     Über   einige  Beiträge   zur   Literatur   des  Lucilius. 

Beilüt:  Cahari)  u.  Co.  1884      (24  S.)     8.  M.  1.20. 

—  Lachmanns  Nachlass  zu  Lucilius.    In:   Berliner  philologische  Wochenschrift  7 

(1887)  Nr.  39  Sp.  1202-1203. 
Munro,  Hugh  Andrevr  Johnstone:   Lucilius   in  Cic.  de  fln.  II  §  23,  I  §  7,  de  orat. 
li  25,    Plin.   nh.  praef.   §  7.     In:   Transactions  of  the  Cambridge  Philological 
Society  1  (from  1872-80)  p.  168-169. 

—  Another   word   of  Lucilius.     In:    The  Journal   of  philology   8  (1879)   p.   201 — 225. 

Siehe  auch  R.  EUis. 
Nettleship,   Henry:   Lucilius   [I  36].     In  des  Verf.  Lectures   and  essays  (Oxford 

1885)  p.  344—345. 
Palmer,  Arthur:  Lucil.  29  La.     1882.  1883  siehe  C. :  Poetae. 

—  Four  notes  on  Lucilius.    In:  Hermathena  9  No.  22  (1893)  p.  406—407. 

62.  140.  520.  894  Bä. 

Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Ancienne  satire  latine.  —  Lucilius.  (1846)  1900 
siehe  C. :  Poetae  satirarum. 

Petitjean,  Jules:  Lucilius.  Röle  de  Lucilius  au  point  de  vue  litteraire  et 
grammatical  dans  le  progres  de  la  langue  et  de  la  litterature  latine.  In:  Annales 
de  la  Faculte  des  Lettres  de  Caen  2."  annee  N.  3  (1886J  p.  225  -266.  N.  4  (1886) 
p.  337—384. 

Platner,  Samuel  Ball:  Lucilius  I  24  (Müll.),  30  (Lach.).  In:  The  classical  Review  9 
(1895)  p.  30. 

Quicherat,  Louis:  Un  barbarisme  prete  &  Lucilius.  (1872)  1879  siehe  C:  Collec- 
tiones (p.  13). 

Rasi,  Petrus:  Judicia,  quae  de  satirae  latinae  origine  et  de  Lucilio  in  satiris  IV 
et  X  libri  I  Q.  Horatius  Flaccus  protulit,  verane  sunt  an  falsa?  1886  siehe  C: 
Poetae  satirarum. 

—  Satirae  lucilianae  ratio  quae  sit:  oratio  quam  in  athenaeo  patavino  . . .  habuit  . .  . 

Putaiii:  Typ.  Seminarii  1887.     (32  S.)     8. 


554  Scriptores  latini.    D.    C.  Lucilius  —  Lucilius  iun. 

C.  Lucilius. 

Ribbeck,    Otto:    CuUeolum  •  callicula  ■  aris  •  speculura  •  trux.     [Lucil.   Plaut.  Most. 

251].   In :  Ai-chiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  2  (1885)  p.  121—123. 
Kihl,  Friedrich:  Das  Urtheil  des  Horaz  über  Lucilius.    1885  siehe:  Horatius. 
Sellar,  William  Young:   The   roman  poets  of  the  republic.    (1863)  1889  siehe  C: 

Poetao. 
VI.  The  origin  and  nature  of  early  roman  satire.  —  C.  Lucilius. 
Skutsch,  Friedrich:  De  Lucilii  prosodia.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie 

48  (1893)  p.  303-307. 
Steuer sen,  L.  B. :   Udsigt  over  den  romerske  Satires  forskjellige  Arter  og  deres 

oprindelse.    1887  siehe  C. :  Poetae  satirariim. 
Stowasser,   Josef  Maria:    Der   Hexameter  des   Lucilius.      Progr.   des   Gymn.    im 

9.  Bezirk  Wien  1880.    (21  S.)    8. 

—  Zu  Lucilius  [107.  30  Mü.].     1880  siehe  B.:  Anthologia. 

—  Zu  Lucilius.    In:  Wiener  Studien  3  (1881)  p.  277—286. 

—  Varia.    1882  siehe  C:  Poetae. 

—  Kritische  und  hermeneutische  Beiträge  zu  Lucilius.    In:  Wiener  Studien  5  (1883) 

p.  252—280. 

—  Verworfene  Bausteine.     1883  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  14). 

—  Coniectanea.     1884  siehe  C. :  Poetae. 

—  Luciliana.    In :   Archiv   für  lateinische  Lexikographie  und   Grammatik   1   (1884) 

p.  117—122. 

—  Über  den  Genetiv  der  A-Stämme  bei  Lucilius.     Ebenda  p.  195 — 203. 

—  Satura.    1884.  1885  siehe  C:  CoUectiones  (p.  14). 

—  Zu  Lucilius  710  B.    In :  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  4 

(1887)  p.  616. 

—  Dunkle  Wörter.     1890  siehe  0. :  CoUectiones  (p.  14). 

—  Gumiae  oder  semiae?   In:  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  3 

(1893)  p.  444." 
Thewrewk  de  Ponor,  Emil:  Lucil.  incert.  38.     1880  siehe:  Accius. 
Triemel,   Ludwig:   Ueber  Lucilius  und   sein   Verhältniss  zu  Horaz.    Progr.   des 

Gymn.  Kreuznach  1878.     (S.  3—22).     4. 
Vannucci ,  Atto  :  La  satira  antica  e  Lucilio.   (1854)  1885  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  16). 
Zawad  zki,  Victor:  Quatenus  in  satiris  Horatius  videatur  imitatus  esse  Lucilium. 

1880  siehe :  Horatius. 
Zingerle,   Anton:   Lucilius  XXX  100.  105  Mü.    1882  siehe  C:  CoUectiones  (p.  17). 

l/UClllUS  lUn.     Aetna.    Recensuit  Aemilius  Baehrens  in:  Poetae  latini  minores  2 

(LifSiae  1880)  p.  88—126. 
Lucilius  iunior,  s.  Fragmenta  poetarum  romanorum  coUegit  Aemilius  Baehrens.    1886 

(p.  21). 
Aetna  incerti  auctoris  recognita  a  Robinson  Ellis.    1900  siehe:   Corpus  poetarum  lati- 

norum  (p.  20). 
Aetna  recensuit  Fridericus  Vollmer  in;  Poetae  latini  minores  (Lipsiae  1910)  p.  1-57 — 195. 
Poemetto  latino  Aetna,  attribuito  a  Lucilio  iuniore.    Traduzione  di  due  brani  [per  Carlo 
Del  Lungo].     Fireuze:  Stah.  tip.  Fiorenfiiw  1895.     (10  S.)    8. 
Per  le  nozze  di  Orazio  Bacci  con  Romilda  Del  Lungo. 

Alzinger,   Ludwig:    Studia   in  Aetnam   coUata.     In:   Blätter  für  das  Gyinnasial- 

Schulwesen  31  (1895)  p.  87—105.  422—437.  689-703  u.  Diss.  inaug.  erlang.  (Lipsiae: 

G.  Fock)  1896.     (54  S.)     8.  M.  1.50. 

Index  locorum  lucretianorum  et  vergilianorum  in  Aetna.    Curae  criticae.    De 

Aetnae  auctoris  cumLucretio  conspiratione.  Quo  tempore  Carmen  aetnaeum 

conscriptum  sit. 

—  Der  Wert  des  codex  Gyraldinus  für  die  Kritik  der  Aetna.    In :  Jahrbücher  für 

classische  Philologie  153  (1896)  p.  845—860. 
Beck,  Jan  Wibertus :  Critische  beschouwingen.    1890  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Satura.     1878  siehe  C:  CoUectiones  (p.  7). 
Damste,  Bieter  Heibert:  Ad  Aetnam.     In:  Mnemosyne  17  (1889)  p.  193—198. 
Ellis,  Robinson:  Aetna  394  Munro.     1885  siehe  B.:  Aeschylus. 

—  On  the  Aetna  of  Lucilius.     In:  The  Journal  of  philology  16  (1888)  p.  292—312. 

—  siehe:  R.  Unger. 

—  The  Rehdiger  Ms  of  Aetna.     Ebenda  20  (1892)  p.  207—236. 

—  The  Escorial  excerpts  from  Aetna.     Ebenda  22  (1894)  p.  314—316. 

—  Further  suggestions  on  the  Aetna.     Ebenda  23  (1895)  p.  .5 — 18. 

Kiessling,    Adolf:    Lucilius,    Senecae   philos.    amicus,    auctor   epigrammatis  in 

Kaibelii  sylloge  810.     1884  siehe  B. :  Anthologia. 
Kruczkie  wioz  ,  Bronislauos:  Poema  de  Aetna  nionte  Uergilio  auctori  potissimum 

esse   tribuendum.     In:    Rozprawy   i   Sprawozdania   z   posiedzön   wydzialu   filo- 

logicznego   akademii   umiejptnosci   10   (h'rakau   1884)   p.    144 — 169.     Auch   Dissert. 

inaug.  cracov.  1883. 


Luciliug  iun.  —  Titus  Lucretius  Carus.  555 

Lvicilius  iun. 

ünger,  Robert:  (I)  Aetna  (11)  Culex  (111)  Ciris.    In:   The  Journal  of  philology  16 

(1888)  p.  313—319.     Dazu:  Postscript  von  Robinson  Ellis  p.  319. 
—  Aetna.     Ebenda  17  (1888)  p.  152—154. 

Wagler,  Paul  Reinhold:  De  Aetna  poemate  quaestiones  criticae.     Dissert.  inaug. 

Ups.   Berolini   1884.     (1    Bl. ,   64   S.)     8.     Vollständig   in:  Berliner   Studien   für 

classische  Philologie   und    Archaeologie   1   (1884)   p.   491 — 601.     Einzeln:  Berolini: 

S.  Calvarij  n.  Co.     (Jetzt  Leipzig:  0.  B.  Reisland)  1884.     (107  S.)     8.  M.  4. 

I.   De  Aetnae   re   critica ,   imprimis   de   praestantia   codicis   gyraidini.     II.  De 

Aetnae  poetae  cum  Seneca  conspiratione.     Plenus  index  aetnaeus. 

Zingerle,  Anton:  Aetna  63  f.     1887  siehe  C. :  CoUeotiones  (p.  17). 

'Titus  Lucretius  Carus.  Oevivres  completes  de  Lucrece.   Avec  la  traduction 

fran9aise  de  Lagrange,  revue  avec  le  plus  grand  soin par F.  Blanchet. 

Paris:  Garnier  freres  (1861)  1878.    (XXXII,  897  S.)    8.  Fr.  3. 

T.  Lucreti  Carl   de  rerum  natura  libri  sex  with  notes  and  a  translation 

by  Hugh  Andrew  Jolmstone  Munro.    Fourth  edition  finally  revised. 

3  volumes.     London:  G.  Bell  and  Sons.    Cambridge:  Deigliton  Bell  d'  Co. 

(1864  ff.)  1905.  1903.    8.  Sh.  24. 

Vol.  I:  Test.     (1864.  66.  73.  86.  Kepr.  93.  1900  and)  1905.     (XI  S.,  1  S.  ung.,  296  S.) 

Translation   [in  prose]  (1864.  66.  73.  S6.  Repr.  91.  98.  1900  and)  1903.     (183  S.) 
„   II:  Explanatory  notes.     (1864.  66.  73.  86.  Repr.  1893.  1900  and)  1905.     (424  S.) 
Lucrece.    De  la  nature.    Traduction  nouvelle  avec  un  texte  revu  .  .  .  par  Leon  Crousle. 
(1871)  1885  siehe  unten  die  Übersetzungen. 

T.  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  libri  sex  curante  Oswaldo  Berrini. 
Angustne  Taur.:  Ex  off.  Paraviae  1878.     (176  S.)    8.  L.  1. 

Titus  Lucretius  Carus  de  rerum  natura.  Poeme  de  Lucrece  La  Nature  traduit  en  vers 
fran<jais  par  L6on  Larombiere.  Avec  le  texte  en  regard.  1878  siehe  unten  die  Über- 
setzungen. 

T.  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  libri  sex.  Roma-Torino-Milano-Firenze : 
G.  B.  Paravia  e  Cor.ii).  1879.    (XXI  S.,  1  BL,  347  S.)    8.  L.  2.50. 

Titi  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  libri  sex.  With  an  introduction  and 
notes  to  books  I,  III  and  Y  bv  Francis  W.  Kelsev.  Boston:  J.  Allyn 
1884.    8.  ■  '  $  1.75. 

T.  Lucreti  Cari  De  rerum  natura  libri  VI,  ex  ultima  recensione  Hugonis  Andrew  John- 
stone Munro.     1893  siehe  C:  Corpus  ijoetarum  latinorum  (p.  19). 

Titi  Lucreti  Cari  de  rerum  natura  libri  sex.  Edidit  Adolplius  B  r  i  e  g  e  r. 
Upsiae:  B.  G.  Teubner  1894.     (LXXXIV,  206  S.)    8.  M.  1.80. 

Titi  Lucreti  Cari  de  rerum  natura  libri  sex.  Edidit  Adolphus  Brieger. 
Editio  stereotvpa  ( Umschlag  .  .  .  emendatior).  Ibidem  1899.  (LXXXIV, 
230  S.)     8.       ^  M.  2.10. 

Durch  Appendix  p.  207 — 230  vermehrt,  sonst  gleichlautend  mit  der  ersten  Ausgabe. 

T.  Lucreti  Cari  de  rerum  natvira  libri  sex.  ßevisione  del  testo,  commento 
e  studi  introduttivi  di  Carlo  Giussani.  4  vol.  Torino:  E.  Loescher 
1896—1898.     8.  L.  8. 

Vol.  primo.     Studi  lucreziani.     1890.     (LXXXII  S.,  1  BL,  284  S.,  1  S.  ung.)         L.  2. 

Vol.  secondo.     Libro  I  e  IL     1S96.     (XI,  297  S.,  1  S.  ung.)  "            L.  2. 

VoL  terzo.    Libro  III  e  IV.    1897.    (291  S.,  1  S.  ung.,  1  BL)  L.  2. 

Vol.  quarto.     Libro  V  e  VI.     1898.     (319  S.,  1  S.  ung.)  L.  2. 


Lucrece.  De  la  nature.  Livre  le"".  Texte  latin,  accompagne  du  commen- 
taire  critique  et  explicatif  de  H.  A.  J.  Munro.  Traduit  de  l'anglais 
par  A.  Revmond.  Avec  preface  de  L.  Crousle.  Paris:  C.  Klincl'sieck 
1890.     8.     ■  Fr.  4.50. 

T.  Lucreti  Cari  de  rerum  natura  liber  I  [1 — 550].  Text  latin  public 
d'apres  les  travaux  les  plus  recents  de  la  philologie  avec  un  preambule 
sur  la  vie  et  l'oeuvre  de  Lucrece,  une  analyse  litteraire  du  Ve  livre 
un  sommaire,  et  des  notes  par  Eugene  Benoist  (et)  Henri  Lantoine. 
Paris:  Hacliette  et  Cie.  1892.     (74  S.)    8.  Fr.  —.90. 

T.  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  libri  I— III.  Edited  with  introduction 
and  notes  bv  .Joseph  Henrv  Warburton  Lee.  London:  Macmillan  and 
Co.  1884.    (XLIV,  234  S.)    8.  4  sh.  6  d. 


556  Scriptores  latini.    D.    Titus  Lucretius  Carus. 

Titus  Lucretius   Carus. 

T.  Lucreti  Cari  de  reriim  natura  liber  V.  Lucrfece  de  la  nature  des  choses 
Ve  livre.  Analj-se  litteraire  par  Patin.  Texte  latin  pulblie  d'apres  les 
travaux  les  plus  recents  de  la  philologie  avec  uu  commentaire  critique 
et  explicatif  un  avertissement  et  un  preambule  par  Eugfene  Benoist 
(et)  Henri  Lantoine.     Paris:  Hachette  et  Cie.  1884.    (168  S.)    8.   -Fr.  4. 

T.  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  liber  V.  Texte  latin  public  d'apres  les 
travaux  les  plus  recents  de  la  philologie  avec  un  preambule  sur  la  vie 
et  Toeuvre  de  Lacrece  une  analyse  litteraire  du  V©  livre  un  sommaire 
et  des  notes  par  Eugene  Benoist  (et)  Henri  Lantoine.  Cinquieme 
edition  revue.     Faris:  Hachette  et  Cie.  (1884)  1906.     8.  Fr.  —.90. 

T.  Lucreti  Cari  de  rerum  natura  liber  quintus.  Le  cinquieme  livre  de 
Lucr^ce  de  la  nature.  Texte  revu  et  accompagne  d'un  commentaire 
et  d'une  preface  par  Leon  Crousle.  Paris:  F«  Belin  et  fih  1886. 
(XLVI,  95  S.)    8.  _  Fr.  1.35. 

Lucrece.  De  natura  rerum  liber  quintus.  Texte  etabli  sur  les  travaux 
les  plus  recents  avec  une  iutroduction,  une  analyse  et  des  notes  criti- 
ques,  liistoriques  et  pbilosophiques  par  Georges  L  von.  Paris:  F.  Alcan 
1886.    (122  S.)    8.  '  Fr.  1..50. 

Lucrece.  De  la  Nature.  Livre  V.  Text  latin  en  regard  de  la  traduction 
fran9aise  avec  introduction  biograpliique ,  analj'se  et  notes  critiques 
par  Eugene  Talbot.  Paris:  Velalain  freres  (1887).  (LXXI,  118  S., 
1  Bl.)    8.  Fr.  1.80. 

T.  Lucreti  Cari  de  rerum  natura  liber  quintus.  Edited  witb  introdviction 
and  notes  by  James  Duff  Du  ff.  Cambridge:  At  the  University  Press 
1889.    (XXX,  120  S.)    8.  Sh.  2. 

Pal6ographie  des  classiques  latins  par  Emile  Chatelain.  1834 — 1892  siehe  C. :  Collec- 
tiones  (p.  2). 

Extraits  de  Lucrece.  Avec  analj^ses  et  remarques  philologiques  par 
J.  Hellen.  10 e  edition,  suivie  d'un  index  geographique ,  historique 
et   mvthologique.     Paris:  Delalain  freres  (1866)  1894.    (XII,  108  S.)    8. 

Fr.  1.25. 

Extraits  de  Lucrece  publies  et  traduits  en  fran9ais  par  .J.  He  Heu. 
Ebenda  1881.     (VIII,  76  S.)     8.  Fr.  1. 

Morceaux  cboisis  de  Lucrece.  Expliques  litteralement,  traduits  en  fran^ais 
et  annotes  par  Felix  d  e  P  a r n  a  j  o  n.   Paris :  Hachette  et  Cie.  (1868)  1904.   8. 

Fr.  3.50. 

T.  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  excerpta  e  libris  VI.  Extraits  de 
Lvicrece  avec  une  introduction,  un  commentaire  critique  et  des  notes 
par  Leon  Crousle.  Nouvelle  edition.  Paris:  V'-''-  Belin  et  füs  (1873) 
1888.    8.  Fr.  1.60. 

Extraits  de  Lvicrece  traduits  d'apres  le  texte  de  notre  edition  classique 
par  Leon  Crousle.     Ebenda  1880.     (108  S.)     8. 

Morceaux  cboisis  de  Lucrece  publies  avec  une  notice,  des  analyses,  des 
resumes  et  des  notes  en  fran9ais  par  C.  Povard.  Paris:  Hachette  et 
Cie.  (1879)  1897.    (VIII,  184  ö.)    8.  '  Fr.  1.50. 

Selections  from  the  latin  poets,  .  .  .  Lucretius  ...  hy  E.  P.  Cr o well.  (1882)  1890  siehe 
C:  Poetae  (p.  23). 

Extraits  de  Lucrece  avec  un  commentaire,  des  notes  et  une  etude  sur 
la  poesie,  la  philosojjliie,  la  phvsique,  le  texte  et  la  langue  de  Lucrece 
par  Henri  Bergson.    Paris:  Jjelagrave  1884.    (LV,_159  S.)    8.    Fr.  1..50. 

T.  Lucretii  Cari  de  rerum  natura  libri  sex.  Extraits  de  Lucrece  avec 
des  notes ,  une  introduction  philosophique ,  historique  et  litteraire ,  et 
des  remarques  sur  la  versification,  le  vocabulaire,  la  syntaxe  et  le  style 
de  Lucrece  par  Eloi  Ragon.  5^  edition.  Paris:  Poiissielgue  (188.5) 
1906.    (240  S.)    8.  '  Fr.  1..50. 

Morceaux  choisis  de  Lucrece.  Avec  la  traduction  francaise  de  Lagrange, 
reviie  et  annote  par  Felix  de  Parna  Jon.  Paris:  Hachette  et  Cie.  1893. 
(132  S.)    8.  Fr.  2. 


Lucretius.     Deutsche,  englische,  französische  Übersetzungen.     557 

Titus  Lucretius  Carus. 

Selections  from  Lucretius  being  a  golden  treasury  of  his  poem.  „De  rerum 
natura".  With  notes  by  Thomas  Jamieson  D3^mes.  AVith  an  intro- 
duction  bv  Alfred  John  Church.  London:  Bivingtons  18^9.  (IX, 
114  S.)    8."^  2  sh.  6  d. 

Lucrezio  Caro.  Dal  poema  de  la  Natura.  Luoghi  scelti  per  cura  di 
Givxseppe  Piergili  con  note  ad  uso  dei  licei  d'ltalia.  Torino:  Roux, 
Frassati  e  C.  1895.    (215  S.)    8.  L.  2.50. 


Übersetzungen. 

T.  Lucretius  Carus  von  der  Natur  der  Dinge.  Deutsch  in  der  Versweise 
der  Urschrift  von  Wilhelm  Binder.  Durchgesehen  von  E.  A.  Bayer. 
Berlin-Schöneherg :  Langenscheidt's  Verl.  (1869  1909  ff.).  8.  Je  Lief.  M.  —.35. 

M.  —.35. 
M.  -.35. 
M.  —.30. 
M.  —.35. 
M.  -.35. 
M.  —.35. 

Lucretius.  Deutsch  von  Max  Seydel.  (Max  Schlierbach).  München  und 
Leipzig:  B.  Oldenhourg  1881.     (8  BL,  153  S.)     8.  M.  3. 

Lucrez,  Einleitung  zu  dem  zweiten  Buche  [übersetzt  von]  AdamW  i  tt  auer.  In:  Blätter 
für  das  Bayer.  Gymnasialschulwesen  22  (1886)  p.  387 — 388. 

Stirb  und  werde.  Ein  Weltbild  nach  Lucrez  und  andern.  Von  Joh.  Florian  Schient  her. 
Insterburg  1879.     (Berlin:  R.  DamUhkr).     (230  S.)     8.  M.  5. 


1. 

Lief. 

2. 

Aufl. 

(1909). 

(1  Bd. 

S. 

1-32). 

2. 

Lief. 

2. 

Aufl. 

(1  Bd. 

S.  33- 

76). 

(1911). 

3. 

Lief. 

2. 

Aufl. 

(1910). 

(2.  Bd. 

S. 

1—48). 

4. 

Lief. 

2. 

Aufl. 

(1911). 

(2  Bd. 

s. 

49-75). 

5. 

Lief. 

2. 

Aufl. 

(1909). 

(3.  Bd. 

s. 

1—48). 

6. 

Lief. 

2. 

Aufl. 

(1910). 

(3.  Bd. 

s. 

48-83). 

Lucretius  on  the  nature  of  things  literally  translated  into  english  prose 
by  John  Selby  Watson,  to  which  is  adjoined  the  poetical  version  of 
John  Mason  Good.  Boston:  Littie,  Brown  d-  Co.  New  York:  Scribner 
&  Welford  (1851)  1886.     8.  $  2. 

T.  Lucreti  Cari  de  rerum  natura  libri  VI  with  notes  and  a  translation  by  Hugh  Andrew 
Johnstone  Munro.     (1864  ff.)  1903  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Lucretius  on  the  nature  of  things  (de  rerum  natura).  Translated  with 
an  analysis  of  the  six  books  bv  Hugh  Andrew  .Johnstone  Munro. 
London:  G.  Boutledge  <&  Son.-<.  Neiv  York:  E.  P.  Button  ((•  Co.  (1907). 
(LXIII,  239  S.)    8.  Sh.  1. 

The  scheme  of  Epicurus :  A  rendering  into  english  verse  of  the  unfinished 
poem  of  Lucretius,  entitled  „De  rei-um  natura",  („The  Natu^re  of  Things") 
by  Thomas  Charles  Bar ing.  London:  Kegmi  Faul,  Trench,  d)  Co.  1884. 
(2  BL,  348  S.)    8.  Sh.  7. 

Translations  into  English  and  Latin.  By  Charles  Stuart  Calverly.  1885  siehe  C. : 
Poetae  (p.  24). 

Epicurean  science  and  poetry  selected  from  Lucretius  by  Islay  B.  Muir- 
head.  Author's  revised  edition.  London:  J.  Bale  et  Sons  1895.  (75  S., 
1  Abb.)    8.  3  sh.  6  d. 

Oeuvres  completes  de  Lucrece.  Avec  la  traduction  fran(;aise  de  Lagrange,  revue  .  .  . 
par  F.  Blanche t.    (1861)  1878  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Lucrece.  De  la  nature.  Traduction  nouvelle  avec  un  texte  revue  d'apres 
les  travaux  les  plus  recents  par  Leon  Crousle.  Paris:  Cliarpentier 
(1871)  18S5.     (XXVai,  471  S.)     8.  Fr.  3.50. 

De  la  nature  par  Lucrece.  Traduction  nouvelle  [en  prose]  par  Henri 
Joseph  Guillaume  Patin.  2e  edition.  Paris:  Rachette  et  Cie.  (1876) 
1893.    (IV,  340  S.)    8.  _  Fr.  3.50. 

Titus  Lucretius  Carus  de  rerum  natura.  Poeme  de  Lucrece  La  Nature 
traduit  en  vers  fran9ais  par  Leon  Larombifere.  Avec  le  texte  en 
retard.     Paris:  A.  Durand  et  Pedone-Lauriel  1878.     (601  S.)    8.       Fr.  9. 

Lucrece.    De  la  Nature  des  choses.    2  vol.    Paris:  Camus  (1890)  1911.    8. 

L.  —.50. 


558     Scriptores  lat.  D.    Lucretius.    Franz.,  ital.,  niederl.  Übersetzungen. 

Titiis  Lucretius  Carus. 

Lucrece  (Titus  Lucretivis  Carus).   Traduction  complete  en  vers  par  Edouard 

Mielet.     Preface   par   Georges   Eenard.     Faris:  Perrin  et  Cie.   (1889). 

(XII,  279  S.)    8.  Fr.  8. 

Lucrece.    De  la  Natura  des  choses,   1er  Livre.    Traduction   de   Rene  Franpois  Armand 
SullyPrudhomme.     In  des  Verf.  Po6sies  1878—1879  {Paris  1880)  p.  1—55. 
Auch  in  den  übrigen  Ausgaben. 

Lucrece.     De  natura  rerum   livre  I.     Traduction   par  Henri  Villard. 
Paris:  Librairie  des  bibliophiles  1889.    (18  S.)    8. 


La  Natura.    Libri  VI  di  T.  Liicrezio  Caro  tradotti  da  Mario  Rapisardi. 

Milano:  Brigola  e  C.  1880.    (407  S.)    8.  L.  4. 

La  Natura.    Libri  VI  di  T.  Lucretio  Caro  tradotti  da  Mario  Rapisardi. 

Seconda  edizione  riveduta  dal  traduttore  e  accresciuta  d'una  prefazione 

di  Graetano  Trezza.  Torino.  Roma — Firenze:  E.Loescher  1885.  (419  S.)  8.  L.5. 
La  Natura.    Libri  VI  di  T.  Lucrezio  Caro  [tradotti  da]  Mario  Rapisardi.    In  des  Verf. 

Opere  Ordinate  e  corrette  da  esso  3  ((Jutania  1896)  p.  5—401. 

T.  Lucrezio  Caro.  Della  natura  delle  cose.  Traduzione  di  Francesco  d  e 
Antonio.     Milano:  Fr.  Dnmolard  1883.    (VII,  285  S.)    8.  L.  3. 

T.  Lucrezio  Caro.  La  Natura.  Libri  VI.  Traduzione  di  Michele  Psaila. 
Napoli:  UetJcen  &  Eocholl  1895.    (1  El.,  288  S.)    8.  L.  4. 


Dal  „De  Rer.  Nat.  di  Lucrezio"  (üb.  III,  v.  931  e  seg.  V,  v.  1192  e  seg.l.  [Traduzione  di] 
Luigi  Pinelli.  In:  La  Biblioteca  delle  scnole  italiane  3  (1891)  Nr.  17  p.  267.  4  (1891) 
Nr.  6  p.  91. 

T.  Caro  Lucrezio.  De  rerum  natura.  [Traduzione  di]  Andrea  Ferra- 
cini.     Vicetisa:  Stab.  tip.  Franzoi  1893.    (9  S.)    8. 

[Con  testo  latino  a  fronte].  —  Per  le  nozze  di  Giovanni  Pigatti  con  Anita  Cibele. 
Da  Tito  Lucrezio  Caro  „De  Rerum  Natura".  (Libro  I.°— v.  1 — 150).  L'istinto  dell'  amor 
materno  (Libro  II.°— v.  352—367).  Le  favole  antiche  (Libro  III.°— v.  972-1024).  L'umanita 
primitiva  (Libro  V.°— v.  925—1268  Ed.  La.)  La  pestilenza  d' Ateno  (Libro  VI.°— v.  1138 
fino  alle  fine).  Traduzione  di  Antonio  Tolomei  in  des  Verf.  Scritti  vari  (Parfoj)«  1894) 
p.  425—454. 

Lucrezio.  I  sei  libri  intorno  alla  natura  recati  in  versi  italiani  da  Uriele 
Cavagnari.  Libro  primo.  Borna:  Savio  e  C.  1882.  (VII,  80  S.)  8.  L.  1.50. 

Lucrezio  Caro.  Della  natura  delle  cose.  Libro  I,  dal  verso  102  al  150. 
[Versione  poetica   di  Antonio   Tolomei.]      Padova:  Tip.  F.  Sacchetto 

1887.    (14  S.)    8. 

Per  le  nozze  di  Carlo  d'Ayala  Godoy  con  Paolina  Giusti. 
Inno  a  Venere.    Lucrezio   I,  1—40.     [Traduzione   di]  G.   B.   Menegazzi.    In:  Lottere  e 

Arti  1  (1889)  N.  33. 
Lucrezio.   L'inno  a  Venere  ed  altre  versioni  metriebe  di  G.  B.  Menegazzi, 

Alatri:  Tip.  ().  de  Andreis  1892.    (78  S.)    8. 
Invocazione   a  Venere   (Traduzione   dal   poema   La  Natura   di  Lucrezio) 

[per  cura  di]  R.  E.     Firenze:  Tip.  di  Salradore  Landi  1896.     (7  S.)    8. 

Pubblicata  per  le  nozze  di  Alf.  Brizzi  con  Olotilde  Elisei. 
Amor  Omnibus  idem.     (Da  Lucrezio,  Lib.  II).     [Traduzione  di]  Antonio  Nardozzi.    In: 
Lettere  e  Arti  1  (1889)  Nr.  9. 

T.  Lucrezio  Caro.  Della  natura  delle  cose.  Libro  V,  dal  verso  1240  al  1267. 
[Traduzione  di  Antonio  Tolomei].  Padova:  Tip.  F.  Sacchetto  1891. 
(9  S.)     8. 

Pubblicata  per  le  nozze  di  Enrico  Pontremoli  con  Ada  Luzzatti. 
Lanza,   Carlo:   La  pestilenza  nel  poema  di  Lucrezio  e  nel  poema  di  Virgilio.     In:  Atti 
della  Accademia  Pontaniana  25  (1895)  N.  17.    12  S. 


Proeve   eener  metrische   vertaling  van  de  Inleiding  van  Lucretius'  leerdicht  „de  rerum 
natura".     In:  De  Nederlandsche  Spectator  1896  p.  333. 


Titus  Lvicretius  Carus.  559 


Titus  Lucretius  Carus. 

Tito  Lucrecio  Caro.  Naturaleza  de  las  cosas.  Version  en  prosa  del 
poema  „De  rerum  natura"  por  Manviel  Rodriguez-Navas.  Segunda- 
ediciön  aumentada  con  un  prologo  de  Francisco  PI  y  Margall. 
Madrid:  Administraciön:  Curranza,  Nüm.  21,  3"  1892.     (358"^ S.,  1  Bl.)    8, 

Pes.  3. 

Poesia  latina.    Tradueciones  en  verso  castellano  por  Juan   de  Ai-ona.    1S83  siehe  C: 

Poetae  (p.  24). 
La  felicidad  segün  T.  Lucrecio  Caro.     (Del  libro   II  De   natura  rerum).    [Version  por] 

Victor  Suärez  Capalleja.    In:  Kevista  contemporanea  a.  17  t.  82  (1891)  p.  183—185, 


A   sz6lv6sz.    (Lucretius,   De  rerum  natura  I.  k.  271—294).    Forditotta  Rad 6  Antal.    Inr 
Egyetemes  philologiai  közlöny  9  (1885)  p.  107. 


Albert,  Georg:  Einige  Conjecturen  zu  .  .  .  Lukrez.     1896  siehe  B.:  Plato. 
Alzinger,   Ludwig:    Studia   in  Aetnam  collata.     1895.  189G  siehe:  Lucilius  iunior, 
Ambrosoli,  Francesco:  T.  Lucrezio  Caro.    (Lezione  inedita).    In  des  Verf.  Lettera- 
tura  greca  e  lat.  Scritti  editi  ed  inediti  2  (Milano  1878)  p.  21G— 233. 

—  Lucrezio.    (Lezione  inedita).    Ebenda  p.  234—248. 

Anto  na-Traversi ,   Camillo :  ftaflfronto   fra  la  peste  di  Tucidide,   di  Lucrezio  © 

di  Giovanni  Boccaccio.     1881  siehe  B. :  Thucydides. 
Baehrens,  Emil:  Lucret.  I  119.  285.  289.  II  371  ff.     1881  siehe  C. :  Poetae. 

—  Vermischte  Bemerkungen.    IV.  zu  Lucretius  [I  363].    V.  zu  Horatius  [epist.  II  1. 

114 ff.].    VI.  zu  Gellius  [XVIII  11.  3]  und  Atilius  Fortunatianus  [Grl.  K.  VI  285. 

11].   VII.  zu  Lucilius.   In  :  Archiv  für  lateinische  Lexikographie  und  Grammatik  S 

(1886)  p.  273-281. 
Beiger,    Christian:   M.  Haupt  als  academischer  Lehrer  .  .  .   1879  siehe  A.:  Poetae 

scaenici  a)  Tragici. 
Eenn,    Alfred    William:     Epicurus    and    Lucretius.      1882    siehe    A.:    Scriptores 

philosophi. 
Bergk,  Theodor:  Lucretiana.  In  des  Verf.  Kleine  philologische  Schriften  1  (Halle a.S. 

1884)  p.  423—473. 
I.  II.  Quaestionum  lucretianarum  specimina  I.  II.    (1846.  1865)  p.  425 — 455. 

—  [Recension  des  Lachmannscheu  und  Bernaysschen  Lucrez  (1853)].    In  des  Verf. 

Kleine  philologische  Schriften  1  {Halle  a.  S.  1884)  p.  455—473. 

—  M.  TuUius  Cicero,  nicht  sein  Bruder  Quintus,   hat  das  Gedicht  des  Lucrez  her- 

ausgegeben (1856).     Ebenda  2  (Halle  a.  8.  1886)  p.  726. 

—  Kritische  Studien  zu  Ennius  (1861).     Ebenda  1  (1884)  p.  246—311. 

Darin:  Zu  Lucretius. 

—  Lucret.  III  692  (1870).     Ebenda  2  (1886)  p.  755. 

Bernays,  .Jacob:  Ennianum ,  non  Lucretianum  (1848).  In  des  Verf.  Gesammelte 
Abhandlungen  2  (Berlin  1885)  p.  68—69. 

—  Commentarius  in  Lucreti  libruni  I  (1853).    Ebenda  1 — 67. 

—  Zu  Lucretius  [I  657]  (1853).     Ebenda  p.  69—70. 

—  Zu  Lucretius  IV  130.     Ebenda  p.  365—367. 

Bernocco,  Secondo:  Sopra  alcuni  passi  di  poeti  latini.     1881  siehe  C:  Poetae. 
Bockemüller,   Friedrich:   Lose   Blätter  In-y   verfasst   und   graphirt   von  Fr.  B. 

Zum  Prooemium  des  Iten  Buches  v.  Lukrez  [Autographiert].   Stade:  Fr.  Steudel  sen. 

1878.     (56  S.)    4.  M.  2.50. 

—  Lose  Blätter  II  verfasst  u.   graphirt  von  Fr.  B.    Realien  zu  Lukrez  u.  Epikur. 

Ebenda  1882.     (124  S.)    4.  M.  6. 

—  Zu  Lucretius  [II  104].    In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie  117  (1878)  p.  720. 
Bonghi,   Ruggiero :   Una  nuova  traduzione   di  Lucrezio  [Rapisardi  1880].    In:  La 

Rassegna  settimanale  4  (1879)  Nr.  96  p.  304—307.  Wiederholt  in  des  Verf.  Ilorae 
subsecivae.     2.  migliaio  (Roma  1883)  p.  79—94. 

Bossuet,  Jacques  Benigne:  Lvicrece.  In:  Oeuvres  inedites  de  J.-B.  .  .  .  jiar  A.  L. 
Menard  2  (Paris  1883)  p.  257—298. 

Bouisson,  Etienne;  La  psychologie  de  Lucrece.  In:  Annales  de  philosophie 
chretienne  N.  s.  20  (1889)  p.  346—366. 

Brandt,  Samuel:  Ad  Lucretium  [I  122.  III  868.  876.  962.  V  1267.  VI  7.55].  In:  Jahr- 
bücher für  classische  Philologie  121  (1880)  p.  771—774. 

—  Zur  Chronologie  des  Gedichtes  des  Lucretius  und  zur  Frage  nach  der  Stellung 

des  Memmius  in  demselben.     Ebenda  131  (188.5)  p.  601—613. 

—  Lactantius  und  Lucretius.     1891  siehe:  Lactantius. 

B  rasch,  Moritz:  Lucretius  und  seine  philosophische  Dichtung.  In  des  Verf.  Die 
Klassiker  der  Philosophie  1  (Leipzig  o.  J.)  p.  310—345. 


560  Scriptores  latiui.    D.    Titus  Lucretius  Carus. 

Titus  Lucretius  Carus. 

Brieger,  Adolf:  Bericht  über  die  Litteratur  zu  Lucretius,  die  Jahre  1878  und  79 
umfassend.  (Voran  gehen  Nachträge  zu  früheren  Jahresberichten),  1880  und  1881, 
1882  bis  1884,  1885  bis  1889,  1890—1895,  1896-1898,  1899  und  1900  umfassend! 
In:  Jahresbericht  über  die  Fortschritte  der  classischen  Alterthumswissen- 
schaft  VII  (1879)  18  p.  186-214.  IX  (1881)  27  p.  149— 17o-.  XII  (1884)  39 
p.  171—204.  XVIII  (1890)  63  p.  207—235.  XXTV  (1896)  89  p.  120-205.  XXVIII 
(1900)  105  p.  1—53.     XXIX  (1901)  lOJ  p.  145-161. 

—  Vorahnungen    moderner    Naturerkenntniss    bei    Lucrez.      In:     Die    Grenzboten 

37.  Jahrg.     (1878)  II.  Semester  1.  Band  p.  407—416. 

—  Ein   vermeintlicher  Archetypus   des  Lucretius.    In:   Jahrbücher  für  classische 

Philologie  127  (1883)  p.  553—559. 

—  Epikur's  Lehre  von  der  Seele.     Grundlinien.     1893  siehe  B. :  Epicurus. 
Bruns,  Ivo:  Lucrez-Studien.    Frdhurg  i.  Br.  und  Tühiiigen:  J.  C.  B.  Mohr  1884.    (1  Bl., 

80  S.)    8.  M.  2.' 

Büchner,  Ludwig:  Ein  antiker  Freidenker.   In:  Deutsche  Revue  14  (1889)  4  p.  47— 58. 

Burckhardt,  Friedrich:  Eine  Stelle  in  Lucretius,  lib.  VI  177  ff.  In:  Verhand- 
lungen der  Naturforschenden  Gesellschaft  in  Basel  7  (1885)  =  7.  Theil  Heft  2 
(1884)  p.  485. 

Bury,  Robert  Gregg:  Notes  on  Lucret.  III  962,  and  Varro,  Sat.  Menipp.  (Eumen. 
16.  17).     In:  The  classical  Review  9  (1895)  p.  156. 

Oaro,  Elme:  Le  poeme  de  Lucrece,  morale,  religion,  science  par  Constant  Martha. 
In  des  Verf.  Melanges  et  portraits  1  {Parh  1888)  p.  289—298. 

Cartault,  Auguste:  Lucrece  II  v.  7  sq.     In:  Revue  de  philologie  19  (1895)  p.  138. 

Castellani,  Georgius  :  tjua  ratione  traditum  sit  M.  Tullium  Ciceronem  Lucretii 
carminis  emendatorem  fuisse.     1894  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

Cima,  Antonio:  L'elemento  nazionale  in  Lucrezio.  In  des  Verf.  Saggi  di  studi 
latini  [Firenze  1889)  p.  69—85. 

Cornelissen,  Janus  Jacobus:  Satura.    1878  siehe  C:  Colleetiones  (p.  7). 

Corner,  Luigi:  Del  sentimento  della  natura  nel  poema  di  Lucrezio.  Studio  critico. 
Vemzia:  Tip.  AntoneUi  \9S.\.     (26  S.)     8. 

Diebitsch,  Franz:  Die  Sittenlehre  des  Lucrez.  Progr.  des  Gymn.  Ostrowo  1886. 
(18  S.)    4. 

Dorez,  Leon:  Lucrece  et  la  poesie  philosophique  au  XIX«.  siecle.  SuUy-Prud- 
homme:  la  Justice.  L.  Ackermann:  Poesies  philosophiques.  E.  Dupuy:  les 
Parques.     In:  La  Revue  generale  3  (Piiris  1886)  p.  334—342. 

Duff,  James  Duff:  Lucret.  V  564.  1081  f.  1354—56.  In:  Proceedings  of  the  Cam- 
bridge Philological  Society.     Michaelmas  term,  1890  p.  12—13. 

—  Lucretiana  [V  564,  565.  1081,  1082J.    In  :  The  Journal  of  philology  20  (1892)  p.  315-318. 
Duvau,  Louis:  Lucretiana  flV  792  sq.].    In:  Revue  de  philologie  12  (1888)  p.  30—37. 

—  Sur  quelques  passages  des  poetes  latins.     Ebenda  16  (1892)  p.  109—113. 

I.    Lucret.   II   624  ss.     II.    Hör.  c.  I  2.  21  ss.     ni.  Hör.  c.  I  4.  5  ss.  IV.  Hör.  c. 
I  4.  16  s. 

—  Lucrece,  De  rer.  nat.  II,  355  3.  Bern.     Ebenda  p.  1^6. 

Ebrard,    Guilelmus:    De   ablativi  locativi   instrumentalis  apud  priscos  scriptores 

latinos  usu.     1878-79  siehe  C. :  Colleetiones. 
Edelbluth,    Theobald :    De   coniunctionum   usu   lucretiano    quaestiones   selectae. 

Dissert.  inaug.  Monasterii  Guestf.  1895.     (79  S.)    8. 
Eichner,  Maximilianus :    Annotationes  ad  Lucretii  Epicuri  interpretis  de  animae 

natura  doctrinam.     1884  siehe  B.:  Epicurus. 
Ellis,  Robinson:  Lucret.  II  533.     TI  40—43.     1885  siehe  B.:  Aeschylus. 

—  Lucret.  I  551—555.  V  396.     1886  siehe  C:  Colleetiones  (p.  8). 

—  Addendum   to   note   on    Lucr.   IV  1130.     In:   The  Journal   of  philology   17   (1888) 

p.  142. 

—  Two  emendations  of  Lucretius  [IV  890  sq.  V  1440—1443].     Ebenda  18  (1890)  p.  271. 

—  Lucretianum  [III  1011].     Ebenda  20  (1892)  p.  1.59-161. 

Emery,  S.  H. :  Lucretius  on  „The  nature  of  things".    In:  The  .Journal  of  speculative 

philosophy  15  (1881)  p.  198—200. 
Eusebius  [Eusebio],  Fridericus:  De  vocabulo  „Numen'  ex  duobus  lucretianis  locis 

iniuria  a  Lachmanno  expuncto.  Augustae  Taurinorum:  H.  Loeschtr  1881.  (16  S.)  8.  L.  1. 
Everett.   William:    Studies   in    the  text   of  Lucretius.     In:    Harvard   studies  in 

classical  philology  7  (1886)  p.  21-36. 
Eymard,  G. :  Influence  de  Lucrece  sur  les  Georgiques  de  Virgile  (Resume  d'apres 

l'anglais   [Sellar:   The   roman   poets   of  Republic]).     In:   Bulletin   de  la  Facultc- 

des  Lettres  de  Poitiers  7.  annee  (1889)  p.  154—155. 
Feustell,  Heinrich:  De  comparationibus  lucretianis.    Dissert.  inaug.  Halis  Sax. 

1893.     (51  S.)    8. 
Frerichs,   Heinrich:    Quaestiones   lucretianae.     Progr.    des   Gymn.    Oldenburg 

1892.     (S.  3—16).     4. 


Titus  Luci-etius  Carus.  561 


Titus  Lucretius  Carus. 

Friedlaender,  Ludwig:  Das  Gedicht  des  Lucrez  vom  , Weltall".  [L.  Deutseh 
V.  M.  SeydelJ.     In:  Deutsche  Rundschau  74  (1893)  p.  239—252. 

Fritzsche,  Robert:  Zur  Lucrezbiographie.  In:  Berliner  philologische  "Wochen- 
schrift 15  (1895)  N.  17  Sp.  541. 

—  Zur  Biographie   des  Lucretius.     In:    Jahrbücher   für   classische  Philologie  153 

(1896)  p.  555—559. 
Fuchs,   Karl:   Titus  Lucretius  Carus.     In:   Kosmos  Jahrg.  1884.     Zweiter  Band 

p.  161—174.  251—269.  411—429. 
Titus  Lucretius  Carus.    In :  Mittheilungen  des  naturwissenschaftlichen  Vereines 

für  Steiermark  Jahrg.  1884.    (Der  ganzen  Reihe  21.  Heft)  p.  126—140. 
Gabotto,   Ferdinande:   Appunti  suUa  fortuna  di  alcuni  autori  romani  nel  medio 

evo.     1891  siehe  C:  Collectiones  (p.  9). 
Garizio,    Eusebio:  II  poema  della  natura  di  Lucrezio.     Prolusione   al  corso   di 

letteratura  latina  di  E.  G.  nella  r.  üniversitä  di  Torino  con  appendice  intorno 

al  prof.  T.  Vallauri  ed  alla  sua  Historia  eritica.    Torino:  C.  Zola  1887.    (88  S.)    8. 

L.  1.50. 
Giri,   Giacomo:    II   suicidio   di  T.   Lucretio.     La   questione   dell'  emendatore  ed 

editore  della  „Natura^.     Pahrmo:  C.  Clamen  1895.     (111  S.)    8.  L.  3. 

—  Anoora  del  suicidio  di  Lucrezio.    In:  Rassegna  di  antichitä  classica  vol  1  fasc.  2 

(PaUrmo  1896)  p.  117—143. 
Giussani,    Carlo:   Psicologia    epicurea.      AI    libro   III  di   Lucrezio,   vv.    136 — 416. 
1893.  1896  siehe  B. :  Epicurus. 

—  Postilla  lucreziana.     Lucr.  III  798—827  (Ed.  Bern.).    In:  Festgruss  an  Rudolf  von 

Roth  zum  Doktor-Jubiläum  (Stuttgart  1893)  p.  156—158.  Wiederholt  in  des  Verf. 
Studi  lucreziani  (Vol.  I  der  Ausgabe  1896)  p.  219—225. 

—  Atomia.     Note    a    Lucrezio    I    503 — 034.     In:   R.    Istituto   lombardo   di   scienze   e 

lettere.  Rendiconti.  Serie  II  27  (1894)  p.  800-815.  838—851.  Wiederholt  in  des 
Verf.  Studi  lucreziani  p.  39 — 84. 

—  Cinetica  epicurea.     Lucrezio  II  125 — 141.     1894.  1896  siehe  B. :  Epicurus. 

—  „Clinamen-  e  „voluntas"  (a  Lucrezio  II  216  sgg.,  251  sgg. ;  IV  877  sgg.).    In  :  Rivista 

di  filologia  e  d'istruzione  classica  23  (1895)  p.  93 — 132.  Wiederholt  in  des  Verf. 
Studi  lucreziani  p.  125 — 169. 

—  Note   lucreziane.     I.    Coniuncta  et  eventa.     A  Lucrezio  I  449 — 463.     II.  Animi 

iniectus  e  'Eni^oh]  nfc  öiavoiag.  Xota  a  Lucrezio,  II  740.  In:  R.  Istituto 
lombardo  di  scienze  e  lettere.  Rendiconti.  Serie  II  28  (1895)  p.  127 — 144.  I  ist 
wiederholt  in  des  Verf.  Studi  lucreziani  p.  27—38,  II  ebenda  p.  171 — 182. 

—  Osservazioni    intorno    a    qualehe    fönte    di   Lucrezio.     Appendice    I.     Saggio    di 

ordinamento  della  epistola  a  Erodoto.  App.  II.  Nota  a  Lucret.  I  418  seguenti. 
Ebenda  p.  924—941.     Wiederholt  in  des  Verf.  Studi  lucreziani  p.  1—20. 

—  Iquattroelementi  nella  polemica  lucreziana.  Note  a  1803 — 829.  Ebenda p.  1132 — 1140. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Studi  lucreziani  p.  85—9.3. 

—  L'origine  del  linguaggio.    A  V  1026-  1088  (siehe  B. :  Epicurus).    In  des  Verf.  Studi 

lucreziani  p.  267—264. 

—  Inane.    Nota  a  I  329—417.    In  des  Verf.  Studi  lucreziani  p.  21—26. 

—  Gli    dei    di    Epicuro   e  l'isonomia.     A   Lucr.   V  1159—1191.     146—152,    e   294—307. 

350—500.     1896  siehe  B.  :  Epicurus. 

—  Studi  lucreziani.     1896  siehe  oben  die  Ausgaben. 

Gneisse,  Carl:  De  versibus  in  Lucretii  carmine  repetitis.  Dissert.  inaug.  Argen- 
torati  1878.  (83  S.,  1  S.  ung.)  8.  Auch  in:  Dissertationes  philologicae  argen- 
toratenses  selectae  2  (1879)  p.  1 — 84. 

—  Der  Begriff  des  omne  bei  Lucretius.    In  :  .Jahrbücher  für  classische  Philologie  121 

(1880)  p.  837—844. 

—  Zu  Lucretius.     Ebenda  123  (1881)  p.  497—507. 

Goumy,  Edouard:  Les  Latins  .  .  .  Lucrece  .  .  .    1892  siehe;  Caesar. 
Guglielmino,   F.:   Le   similitudini   nel  poema  di  Lucrezio.     AcirtaU:  Tip.  Bomiiso 

1896.     (49  S.)    8. 
Gundermann,    Gotthold:    Lucretius   und  Solinus.     In:    Rheinisches  Museum  für 

Philologie  46  (1891)  p.  489—493. 
Hachez,  Karl:  Lucrez  als  Dichter.     Progr.  des  Gymn.  Eutin  1892.     (24  S.)    4. 
Haeberlin,    Carolus:    Ad    Lucretium    [II   291].      In:    Jahrbücher    für    classische 

Philologie  139  (1889)  p.  815—816. 
Härder,  Franciscus:  Index  copiosus  ad  K.  Lachmanni  commentarium  in  T.  Lucretii 

Cari  de  rerum  natura  libros  confecit  Fr.  H.    Baolixi:  0.  Jiiinur  1882.   (62  S.)   8.    M.  1. 
Hertz,   Ericus :    De   praecipuarum   praepositionum  loci   usu   lucretiano.     Dissert. 

acad.  Hdsüiyforsine:  Kx  oft.  typ.  ./.  Simdii  lifroJuin  1891.     (VIII,  67  S.)    8. 
Hertz.  Martin:  Lucret.  I  44—49.     1881  siehe  B.:  Alciphron. 
Klussmann,  Bibliotheca  scriptorura  classicoriim.     II  1.  36 


562  Scriptores  latini.    D,    Titus  Lucretius  Carus. 


Titus  Lucretius  Carus. 

lüden,  Carolus  J. :  De  casmim  syntaxi  lucretiana  I.  Venia  ampl.  philos.  ordinis 
academiae  alexandreae  p.  p.  .  .  .  Helsingforsiae.  (Btrlin:  Mayer  &  Müller)  1896. 
(XI,  122  S.)    8.  M.  2. 

—  De  casuum  synta.xi  lucretiana  II.  .  .  .  Ebenda  1899.   (VI  S.,  1  BL,  152  S.)    8.    M.  2.50. 
Housman,  Alfred  Edward:  Adversaria  orthographica.     1891  siehe  C:  Poetae. 
Hutton,   M. :    Spontaneity   in  nature   according  to   Epicurus  [Lucr.   II  284—293]. 

1885—86  siehe  B. :  Demosthenes. 
Jacobsson,  Axel:  Studiorum  lucretianorum  specimen.     Vpsuline:  Almf/rixt tk  Wiksell 

1891.     (39,  2  S.)     8. 
Jenkin,   Fleeming:  Lucretius  and  the  atomic  theory  (1868).    In  des  Verf.  Papers 

literary,  scientific,  &c.  1  {London  1887)  p.  177—214. 
Jezienicki,    Michael:    Quaestiones    lucretianae.      [Aus:    Eos    1    (1894)    p.    31—58]. 

Uiuhirg:  (./.   Milihoiisli)  1894.     (28  S.)     8.  M.  1. 

Kanne ngiesser,  Adolphus:  De  Lucretii  versibus  transponendis.    Dissert.  inaug. 

Gottingac  Ludeivig  1878.     (42  S.,  1  S.  ung.)     8.  M.  1. 

—  Zum  fünften  Buche  des  Lucretius.    In :  Jahrbücher  für  classische  Philologie  125 

(1882)  p.  8:33— 8.i7. 

—  Zu  Lucretius.     VI  921—935.     In:  Philologus  4.  Supplementband  (1884)  p.  510. 

—  Zu  Lukrez.     In:  Philologus  43  (1884)  p.  536— 5t5. 

II    20  ff.    Bern.    194.    1048—76.    1170-73.      III    158—160.    413-415.    431.      IV   271. 
V  210—212. 

—  Memmiiis  im  Gedichte  des  Lucretius.     In:  Jahrbücher  für  classische  Philologie 

131  (1885)  p.  59— :;4. 
Karsten ,  Hermann  Thomas:  Locus  tuUianus  de  poemate  lucretiano  .  .  .  1889  siehe: 
M.  Tullius  Cicero. 

—  Ad  Lucretium  I  851  sqq.     In:  Mnemosyne  18  (1890)  p.  30. 

—  Ad  Lucretium  I  859  sqq.     Ebenda  p.  264. 

—  De  particulae  tarnen  significatione  .  .  .  1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  10). 
Keller,     Hermann:     De     verborum     cum     praepositionibus     compositorum    apud 

Lucretium  usu.     Dissert.  inaug.  Halis  S  a  x.  1880.     (41  S.)    8. 
Koczynski,    Ladislaus:    De   tiexura   graecorum  nominum  propriorum  apud   ... 

Lucretium  .  .  .    1892  siehe:  Lucilius. 
Kor  seh,  Theodor:  Lucretiana.    1883 — 84  siehe  C:  Poetae. 
Kraetsch,  Aemilius:   De   abundanti  dicendi  genere   lucretiano.    Dissert.  inaug. 

Berolini:  (Mayer  &  Müllir)  1881.     (1  Bl.,  87  S.)     8.  M.  1.20. 

Lachmann,   Carolus:   In  T.  Lucretii  Cari   de  rerum  natura  libros  commentarius 

quartum  editus.     Berohiii:  <:.  Beinier  (1850.  55.  66)  1882.     (439  S.)    8.  M.  7. 

Index  siehe  unter  Fr.  Härder. 
Lang,  Wilhelm:   Lucrez   in  Weimar.    In:   Neue  Freie  Presse  1884  Nr.  6972.  6973 

(24.  25.  Jan.) 
Lange,   Friedrich   Albert:    Geschichte   des   Materialismus.     1865 — 1908   siehe   A.: 

Scriptores  philosophi. 
Lanza,  Carlo:  La  pestilenza  nel  poema  di  Lucrezio  e  nel  poema  di  Virgilio.     1895 

siehe  oben  die  Übersetzungen, 
van  Leeuwen,  Johannes:  Ciceronis  de  Lucretio  iudicium.    1896  siehe :  M.  Tullius 

Cicero. 
Lentz,    F.  L. :    Lucret.  IV  41 ;   einiges   über   dare.     In:  Wissenschaftliche   Monats- 
Blätter  7  (1879)  Nr.  1  p.  2—7. 
Li  IIa,  Vincenzo:    Tommaso    Rossi   critico   di   Tito   Lucrezio   Caro.     In:   Atti    della 

Accademia  Pontaniana  24  (1894)  N.  15.     25  S. 
Lohmann,  Wilhelm:    Quaestionum   lucretianarum   capita   duo.     Dissert.    inaug. 

berol.  Brunsvigae  1882.    (57  S.)    8. 
I.  De  repetitionibus.     II.    De  ratione  quae  intercedit  inter  Lucretium  et  Epi- 
curuni. 

—  Analyse    des   lukrezischen   Gedichtes   De   rerum  natura  und  Darlegung   seines 

Gehalts.    Teil  I.     Progr.  des  Gymn.  Helmstedt  1889.    (36  S.)    4. 

Longo,  Michele:  Lucrezio.  Saggio  critico  filosofico -letterario.  Sansevero:  Tip.  0. 
Morrico  (  C.  1887.     (154  S.)     8.  L.  2. 

Lotze,  Hermann:  Quaestiones  lucretianae  (1852).  In  des  Verf.  Kleine  Schriften  3 
(Leipzuj  1891)  p.  100-145. 

Lucrece  et  le  V«  livre  du  De  Natura  rerum.  In:  L'Instruction  publique  7  (Paris 
1878)  p.  738—739.     Unterz. :   Un  professeur  de  rhetorique. 

Madvig,  Joannes  Nicolaus:  De  aliquot  lacunis  codicum  Lucretii  (1832).  In  des 
Verf.  Opuscula  academica  (Hauniae  1887)  p.  248—262. 

Mähly,  Jakob:  Lucret.  de  rer.  nat.  III  79  sqq.     1886  siehe  C:  Poetae  (p.  29). 

Maguire,  Thomas:  Lucret.  I  950—1012.  II  354-366.  975.  1883  siehe  C:  CoUec- 
tiones (p    11). 

—  Lucret.  IV  216.     1885  siehe  B. :  Aristoteles. 


Titus  Lucretius  Carus.  563 


T  i  t  u  s  Lucretius  Carus. 

Mallock,  William  H\irrell:  Lucretius.     Loitf/oii :  hlachimds  ZSIS.     (VIU,  172  S.)    8. 

2  sh.  6  d. 
Manitius,  Max:  Beiträge  zur  Geschichte  römischer  Dichter  im  Mittehilter.     1894 

siehe  C:  Poetae. 
Martha,    Constant :    Le   poeme   de  Lucrece.     Morale- religion-science.     7°  edition, 

avec   un   appendice   sur   .,Lucrece  et  Ciceron-.     Paris:  Htuhdti  it  Cit.  (1869)  1909. 

(XIX,  425  S.)    8.  Fr.  3.50. 

—  Lucrece  et  Ciceron.     1896  siehe :  M.  Tullius  Cicero. 

Marx,  Friedrich:  Animadversiones  in  Lucilium  et  Lucretium  poet;i3.  1881  siehe: 
C.  Lucilius. 

—  De  aetate  Lucretii.    In:  Rheinisches  Museum  für  Philologie  43  (18^8)  p.  136—141. 

—  Ueber  die  Venus  des  Lucrez.    In:  Bonner  Studien.    Aufsätze  aus  der  Altertums- 

wissenschaft R.  Kekule  zur  Erinnerung  an  seine  Lehrthätigkeit  in  Bonn  {Berlin 
1890)  p.  115-125. 

—  Das  Urteil  des  M.  Cicero  über  Lukrez.     1891  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Masson,   John:    Lvicretius'   prooemium    and   epicurean   theology.     1879    siehe   B. : 

Epieurus. 

—  Lucretius,  Tyndall,  Picton,  Martineau:  some  Theories  of  Matter  and  its  Relation 

to  Life.     In:  The  British  Quarterly  Review  75  (1882)  p.  324—351. 

—  M.  Guyau   on  the  epicurean  doctrine  of  free-will  and  atoniic  declination.     1882. 

1884  siehe  B  :  Epieurus. 

—  Lucretius'    argument    for    free-will.      In:    The    .lournal    of    philology    12    (1883) 

p.  127 — 135.     Beide  Aufsätze  mit  geringen  Veränderungen  auch  in  des  Verf.: 

—  The  atomic  theory  of  Liicretiiis  contrasted  with  modern  doctrines  of  atoms  and 

evolutions.     Lmnlou:  G.  BiU  &  Suiis  1884.     (XII  S.,  1  Bl.,  219  S.)    8.  Sh.  9. 

—  Traces   of  a  fresh  source  of  tradition  regarding  the  life  of  Lucretius.     In:   The 

Academy  45  (1894)  p.  519—520. 

—  Newly  discovered  fragments  from  Suetonius'  Life  of  Lucretius.    Ebenda  46  (1894) 

p.  236—237. 

—  New  details  from  Suetonius's  life  of  Lucretius.    In:  The  Journal  of  philology  23 

(1895)  p.  2:^0—237. 

—  Zur  Lucrezbiographie  des  Suetonius.     In;  Berliner  philologische  Wochenschrift 

15  (1895)  Nr.  9  Sp.  285—287. 

—  New   data   presumably    from   Suetonius'    life   of  Lucretius.     In :   The   classical 

Review  10  (1896)  p.  323-324. 
Mecherzynski ,  Karol :  O  poemacie  fllozoficznym  Lukrecy,jusza  de  Natura  rerum, 

uwazanym   ze   strony   estetycznej.     In :    Rozprawy   i   sprawozdania   z  posiedzen 

wydziaiu  lilologicznego  akademii  umiej^tnoski  7  {lünkaa  1880)  p.  95 — 128. 
3Ieissner,  Joannes:  Quaestiones  ad  usum  casuum  o'oliquorum  lucretianum  perti- 

nentes.     Dissert.  inaug.  Halis  Sax.  1891.     (SO  S.,  1  Bl.)     8. 
Jlelo  di  a,  Giovanni :  Gli  studi  piü  recenti  suUa  biografladiLucrezio.  [Aus:  Rassegna 

di  antichitä  classiea  I  fasc.  2  (1896)  p.  187—198].     Palermo:   Ytrzi  1896.     8.        L.  1. 
Merlet,   Gustave:    Etudes   litteraires   sur  les   grands   classiques  latins  ...    (1884) 

1908  siehe  C. :  CoUectiones  (p,   Hl. 
Merrill,  William  Augustus:   Alliteration   in  Lucretivis.     In:   Transaetions  of  the 

american  philological  association  23  (1892)  p.  IX — X. 

—  Lucretius  and  Cicero.     1896  siehe:  M.  TuUiiis  Cicero. 
Meyer,  Ernst:  Lucret.  IV  502.     1893  siehe:  M.  Tullius  Cicero. 
Miy.QÖg  siehe:  R.  Bonghi. 

Moore,  Edward:  Dante  and  Lucretius.    1896  siehe  B. :  Aristoteles. 

Moore,    Frank  Gardner     Lucretius,  V  1350—3.     In:   The  classical  Review  4  (1890) 

p.  450—451. 
Morando,   Giviseppe:    ün   ignoto   critico   di  Lucrezio  [T.  Russe]   e   precxirsore  del 

Rosmini  nel  secolo  XVIII.    In:  La  Rassegna  nazionale  XVIII  90  (1896)  p.  3—42. 
Morlais,  Mathurin  Joseph  Marie:  Le  poeme  de  Lucrece.  —  Biographie  de  Lucrece. 

(1889)  siehe:  M.  Tullius. 

—  La  metaphysique  de  Lucrece.     1896  siehe  C:  CoUectiones  (p.  11). 
Morselli,  Emilio :  II  pessimismo  di  T.  Lucrezio  Caro.    Torino— Palermo:  ('.  Chnisen 

1892.     (37  S.)    8.  L.  1. 

(Munro,  Hugh  Andrew  Johnstone):  Lucrece,  Edition  Mvinro.  Introduction.  Tra- 
duction  par  G.  Eymard.  In:  Bulletin  de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers. 
Annee  1887  (1888)  p.  68-77.  108—116.  154—159.  185—190.  233-238.  266—270.  297— .301. 
343—352.  Annee  1888  (1889)  p.  32—36.  76—79.  Wiederholt  in :  Etudes  de  Philo- 
sophie et  de  litterature  traduites  des  principaux  critiques  allemands  et  anglais 
par  les  etudiants  de  la  Faculte  des  Lettres  de  Poitiers  1  (Paris  1888)  p.  159 — 215. 

Nencini,  Flaminio:  Emendationum  lucretianarum  spicilegium.  [Aus:  Studi 
italiani  di  filologia  classiea  3  (1895)  p.  205—224].    Firenzc:  Beucini  1894.    (84  S.)    8. 

L.  1.50. 
36* 


5(34  Scriptores  latini.    D.    Titus  Luoi-etius  Carus. 


Titus  Lucretius  Carus. 

Nencini,  Flaminio:  Lucretiana.    [Aus:  Kivista  di  filologia  e  d'istruzione  classica 

24  (1896)  p.  304—314].     Turüw:  E.  Lofschcr  1896.     8.  L.  —.50. 

Nettleship,  Henry:  Cicero's  opinion  of  Lucretius.    1885  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 

—  Lucret.  4.  418.     1886  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  12). 

—  Tonitralis  in  Lucretius  2.  1105.     In:  The  Journal  of  philology  20  (1892)  p.  181. 
Noväk,  Joseph:    üzil-li  Cicero,  spisuje  I.  knihu  de  natura  deorum ,   Filodemova 

spisu   nstn   (ioe[iilas  a   Lukretiovy   bäsne   „de   rerum   natura'-?     1878  siehe  B.: 
Philodemus. 
Palmer,  Arthur:  Emendations.     1882.  1883  siehe  C:  Poetae. 

—  Lucret.  V  1010.  IV  1026.     1885  siehe:  Catullus. 

—  Lucr.  II  954—959.     IV  75—77.     1892.  1893  siehe  B. :  Aristophanes. 

—  Lucretius  IV  741.     In:  The  classical  Review  8  (1894)  p.  29. 

Patin,  Henri  Joseph  Guillaume:  Du  reuouvellement  de  la  poesie  latine  par 
Lucrece  et  par  Catulle  (1858)  1900  siehe  :  Catullus. 

—  Lucrece  et  Catullus  (1864)  1900  siehe  ebenda. 

—  Du  poeme  de  la  nature.   L'Antiluorece  chez  Lucrece  (1859).   In  des  Verf.  Etudes 

sur  la  poesie  latine  1^  (Paris  1900)  p.  117—137. 
Peile,  John:  On  tlie  new  edition  of  Lucretius  by  A.  Brieger  (Teubner  1894).    In: 

Proceedings    of   the   Cambridge   Philological    Society.     Michaelmas   term    1894 

p.  lS-21. 
Philippe,  J.:    Lucrece   dans   la   theologie   chretienne  du  III"  au  XIII«  siecle  et 

sp6cialement  dans  les  ecoles  carolingiennes.    [Extrait  de  la  Revue  de  l'Histoire 

des   religions  32   (1895)  p.  284-302.    33"  (1896)  p.  19-36.  1-25-162].     Paris:  E.  Ltrmix. 

F.  Alntu  1896.     (73  S.,  2  Bl.)    8.  Fr.  2.50. 

Pichon,    Rene:    Les   theories  de  Lucrece  et  la  science  moderne.     Tu:    Revue  uni- 

versitaire  II  '.2  (1893)  p.  468—480. 
Polle,  Friedrich:  Lucret.  II  45.    188 j  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  1:3). 
Postgate,   John    Percival:    Lucretiana.     In:    The  Journal  of  philology  16  (1888) 

p.  124-130. 
I  356.    II  1033sqq.    I  469,  470.     1  884.     II  20.  98.  180.     III  647.  941.     IV  642.  1152. 
1117  sqq.     VI  1022.  1194. 

—  Lucret.    I   356.  469f.  887.     II   '22.  181.     III   647.   941.     IV  638-641.  642.  1152.     V  545. 

VI    1023.    1194,   5.     In:    Proceedings    of   the    Cambridge    Philological    Society. 
Easter  term,  1887  p.  21. 

—  Lucret.  V  703.     Ebenda.     Michaelmas  term,  1890  p.  10. 

—  On  Lucretius  V  703    and   the  verb   desurgere.     In:    The  Journal   of  philology  19 

(1891)  p.  288—289. 

—  On  Lachmann's    dictum   on  Lucret.   1  150.    In:    Proceeilings   of  the  Cambridge 

Philological  Society.     Easter  term,  1892  p.  7. 

—  Lucretius   II  1169.     V  583sqq,     VI  85.     Ebenda.     Michaelmas  term,  1896,  p.  15. 

—  Lucretiana.     In:  The  Journal  of  philology  24  (1896)  p.  111—147. 

I  285sqq.  453sq.  751sq.  859sqq.  996.    II191sqq.  42isq.  885sqq.  1070sqq.  llöOsq. 
III    83—86.    238 sqq.    408 sqq.     IV   104.    191  sqq.    822 sqq.    877  sqq.     V  1-22 sqq. 
153sq.  .564sq.  ISlSsqq.     VI  673sqq.  948—958. 
Puglisi-Pico,     Mario:     Dante    Alighieri    e    Lucrezio.      Palermo    1890.      8.       [Aus 
Pagliaini's  Bibliographie  übernommen.    Trotz  aller  Bemühungen  von  mir  nicht 
aufzufinden]. 
Pull  ig,    Hermann:    Ennio    quid  debuerit  Lucretius.     Particula  I.     Dissert.  inaug. 
Halis  Sax.     (lipsiae:  G.  Focl)  1888.     (44  S.)     8.  M.  1. 

Radinger,  Carl:  Reste  der  Lucretiusbiographie  des  Sueton.    1894  siehe  :  Suetonius. 
von  Raumer,    (Sigmund:    Die   Metapher   bei  Lucrez.     Progr.  des  Gj'mn.  Erlangen: 
Tli.  lilatsing  1893^     (VI,  129  S.)     8.  M.  1.50. 

Reichenhart,  Emil:  Die  subordinierenden  causalenConiunctionen  bei  Lucretius. 
I.  Quod,  quia,  quando,  quandoquidem,  quatinus.  Progr.  der  Lateinschule 
Frankenthal  1881.    (16  S.)    8. 

—  Die  subordinierenden  kausalen  Koniunktionen  bei  Lucretius.    II.  Teil.    V.  Cum. 

VI.    Quoniam.      In:    Blätter    für    das    Bayer.    Gymnasialschuhvesen    18    (1882) 
p.  98—111. 

—  Der   Infinitiv    bei    Lucretius.     Ein   Beitrag    zur   Ergänzung    von   Draegers    bist. 

Syntax.     In:  Acta  seminarii  philologici  erlangensis  4  (1886)  p.  457—526. 

—  Tamquam    und    quasi    bei    Lucretius.     In:    Abhandlungen    aus   dem  Gebiet   der 

klassischen  Alteitums-Wissenschaft.    Wilhelm  von  Christ  zum  60.  Geburtstag 

dargebracht  (Müiichen  1891)  p.  399-404. 
Reitzenstein,  Richard:  Lukrez  und  Cicero.    1893  siehe:  M.  TuUius  Cicero. 
Reverchon,    L.:    Lucrece    et    les    principes    de    la    science   contemporaine.    In: 

L'Universite  catholique.     J<ouvelle  s6rie  9  (1892)  p.  68—94. 
Rigal,  Eugenius:  De  carmine  CatuUi  49.    Cicero  raptim  Lucretii  de  rerum  natura 

libros  emendat  et  in  publiciim  edit.  1890  siehe:  Catullus. 


Titus  Lucretius  Carus.  565 


Titus  Lucretius  Carvis. 

Rossi,  Kusso  Salvatore:  La  natura  nel  poema  di  Lucrezio  e  nel  poema  di  Dante. 

In:  Accademia  dafnica  di  scienze,  lettere  ed  ;irti  in  Acireale  1  (189-2— 93.   Acireak 

1891)  p.  9^t5. 

Royer,  J.-B. :  Essai  sur  les  arguments  du  matdrialisme  dans  Lucrece.    Dijon:  Impr. 

lhmfntier(.     Paris:  I>umille  fn res  1883.     (151  S.)     8.  Fr.  1.50. 

Rusch,  Paul:  De  Posidonio  Lucreti  Carl  auetore  in  carmine  de  rerum  natura  VI. 

1882  siehe  B. :  Posidonius  rhodius. 

—  Lucretius    und    die    Isononüe.     [Mit    Anmerkungen    von    Franz    Susemihl].     In: 

Jahrbücher  für  classische  Philologie  133  (18813)  p.  777—780. 
Sala    y   Villaret.    Pedro:    Luorecio.     El  materialismo   antiguo.     In:    Kevista  de 

Espaila  19.  aüo  120  [für  110]  (1886)  p.  97—115. 
Sanderson,  H.  K.  St.  J.:  Note  on  Lucretius  V  y94— 8.    In:  The  classical  Review 

10  (1896)  p.  246. 
Sauppe,  Hermann:  Commeutatio  de  T.  Lucretii   codice  victoriano   (1804).     In  des 

Verf.  Ausgewaehlte  Schriften  (Berlin  1896)  p.  423-438. 

—  Zu  Lucretius  I  24 f.  (18G5).     Ebenda  p.  433—439. 

—  Quaestiones  lucretianae.    J.  lectt.  aest.  Gott  in  gae  1880.    (S.  .3— 14).    4.    Wieder- 

holt in  des  Verf.  Ausgewaehlte  Schriften  (Bfrlin  1893)  p.  717-728. 

—  Lucret.  III  962sqq.  V  1017 sqq.  18S6.     1896  siehe  B.:  Aesehylus. 

—  Lucret.  I  357  s.  314  ss.     II  44.     1890.     1896  siehe  B. :  Plato. 

Schoene,  Alfi-ed:  Lucret.  VI  1130.     1894  sielie  B. :  Constantinus  Porphyrog. 
Schwartz,  Wilhelm:  Naturanschauungtn  des  Quintus  Smyrnaeus  und  Lucretius 

vom  mj'thologischen  Standpunkt  aus.    (1874)  1884  siehe  B. :  Quintus  Smyrnaeus. 
Sellar,  Willianr  Young:    The    roman   poets   of  the  repubUc.     (1863)  1889  siehe  C.  : 

Poetae. 
VIII.  Lucretius  —  Personal  charaoteristics.    IX.  The  philosophy  of  Lucretius. 
X.   The  moral  teaching  of  Lucretius.     XI.    The   poetical  style  and  genius 
of  Lucretius. 
Siemering,    Franz:    Die    Behandlung   der   Mythen   und  des   Götterglaubens  bei 

Lukrez.     Progr.  des  Gymn.  Tilsit.     (Leipzig  0.  Fork)  1891.     (S.  3-18).    4.        M.  1. 
Soury,    Jules:    Theories    naturalistes   du    monde    et   de   la   vie    dans   l'antiquite. 

1881  siehe  A. :  Scriptores  philosophi. 
Stacey,  Sidney  (4rant :  Die  Entwickelung  des  livianischen  Stiles.    1896.  1898  siehe: 

T.  Livius. 
<Stachelscheid,  Albert):  Unedited  conjectures  of  Markland.    1881.  1883  siehe  C: 

Poetae. 
Stampini,    Ettove:    II    suicidio    di    Lucrezio    (a    proposito    di   una  pubblicazione 

recente).     [Giri   1896].     In:    Rivista    di    storia    antica    e    scienze    affini   1    fasc.  4 

(1896)  p.  45—76. 
Susemihl,    Franz:    De    carminis    lucretiani    prooemio  et  vitis  Tisiae,  Lysiae  .  .  . 

quaestiones  epicriticae.     1884  siehe  B.:  Aleidamas. 

—  Neue  Bemerkungen  zum  ersten  Buche  des  Lucretius.    In:    Philologus   44   (1885) 

p.  61—87. 

—  Zum  Proömium  des  Lucretius.    Ebenda  p.  745—740. 

Teichmüller,    Gustav:    Der   Begriff   des    Raumes    bei    Lucrez.     In:    Rheinisches 

Museum  für  Philologie  33  (1878)  p.  31u— 313. 
Tohte,    Theodor:     Zu   Lucretius.      In:    Jahrbücher    für    classische    Philologie    117 

(1878)  p.  123—136. 

—  Lucretius    I   v.  483—598.     Ein  Beitrag    zur  Kritik   und   Erklärung   des  Dichters. 

Progr.  des  Gymn.  Wilhelmshaven  1889.     (Leipzig:  G.  Fork).     (28  S.)    4.       M.  1.50. 

Trezza,    Gaetano :    Lvicrezio.     Terza    editione    ainpliata    e    corretta    dall'    autore. 

Milano:  U.  Hoepli  (1870.  1870)  1887.     (307  S.,  1  Bl.)     8.  L.  3. 

—  La  natura.     In  des  Verf.  Nuovi  studi  critici  (Verona- rathia  1881)  p.  253 — 258. 
Tyrrell,  Robert  Yelverton :  Lucretius.    In:  The  Atlantic  Montlüy  74  (1894)  p.  56—66. 

Wiedergedruckt    in    des  Verf.    Latin   Poetry    (I.ovilon   1895)    p.   59—89   u.   d.   T. : 

Lucretius  and  Epicureanism. 
Unger,  Georg  Friedrich:  Frühlings  Anfang.     1890  siehe  C:  CoUectiones  (p.  15). 
Vahlen,  Johannes:  Vindiciae  lucretianae.    I.  1.  hib.  Berolini  1881.    (S.  3 — 20).    4. 

Wiederholt  in  des  Verf.  Opuscula  academica  1  (Lipsiae  1907)  p.  154—173. 

—  Lucret.  VI  7.  749.    1882  siehe  C.:  CoUectiones  (p.  15). 

—  Über  Ennius  und  Lucretius.     1896  siehe:  Ennius. 

Vi  1  lern a in,  Abel  Fran(;ois:  Du  poeme  de  Lucrece  sur  la  nature  des  choses.  In 
des  Verf.  Etudes  de  litterature  ancienne  ft  6trangere.  Nouvelle  edition  (Paris 
1884)  p.  13—25. 

Weissenfeis,  Oskar:  Lucrez  und  Epikur  .  .  .  1889  siehe  B.:  Epicurus. 

V.  Wilamowitz-Moellendorff,  Ulrich:  Lucret.  1232.  1884  siehe  B.:  Anthologia. 

Woltf,  Carolas:  De  Lucretii  vocabulis  singularibus.  Dissert.  inaug.  Halae  1878. 
(45  S.)    8. 


566     Scriptores  latini.    D.    Titus  Lucretius  Carus  —  Lygdamus. 

Titus  Lvicretius  Carus. 

Woltjer,    Janus:    Observationes    criticae    in    Liicretium.      In:    Jahrbücher    für 
clässische  Philologie  119  (1879)  p.  769-786. 

—  De  archetypo  quodam  codice  lucretiano.     Ebenda  123  (1881)  p.  769—783. 

—  Coniectanea  lueretiana  [VI  19.  29.  30].     Ebenda  125  (1882)  p.  471—472. 

—  De  anno  natali  T.  Lucretii  poetae.     Ebenda  129  (1884)  p.  134—188. 

—  De  prononiinum   personalinm   usu   et  collocatione  apud  Lucretinm.     In:  Mne- 

mosyne  17  (1889)  p.  64—76. 

—  Studia   luoretiana.     Ebenda   23   (1895)   p.   221-233.   321-328.     24  (1896)   p.    62—71. 

311—329.     25  (1897)  p.  313—331.     27  (1899)  p.  47—72.     29  (1901)  p.  105—120. 
De  vita  Lucretii.    De   versibus   secludendis  aut  transponendis.  —  Quomodo 
Lucretius   aliique   poetae   didaetici   et   epici   usi  sint  particulis  quae  sunt 
enim,  nam,  namque.  —  Etenim  significatne  praeterea,  porro,  et  profecto, 
germ.  und  fürwahr,  und  in  der  That,  und  allerdings? 

—  Zur  Lucrezbiograpliie  des  Borgius.    In:  Berliner  philologische  Wochenschrift  15 

(1895)  Nr.  10  Sp.  317—318.     Vgl.  Robert  Fritzsche. 
Zieliiiski,  Thaddaeus:  Lucretianum  [CiceroJ.     In:  Eos  3  (1896)  p.  1—2. 
Q.  Lutatius   Catulus.     Recensuit  Hermannus   Peter  in:   Historicorum   roma- 

noruni  fragmenta  (Lipaiae  1883)  p.  124 — 125. 
Q.  Lutatii  Catuli  epigrammata,   s.   Fragmenta   poetarum  romanorum  collegit  Aemilius 

Baehrens.     1886  (p.  21). 
Q.  Lutatius  Catulus.    (Cic.  de  Nat.  Deor.  I.  28.  79).    Forditotta  Thewrewk  de  Ponor, 
Emil.     In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  5  (1881)  p.  405. 

Büttner,   Richard:   Porcius  Licinus  iind   der  litterarische  Kreis  des  Q.  Lutatius 

Catulus  .  .  .    1893  siehe:  Porcius  Licinus. 

Korsch,  Theodor:  Q.  Lutat.  Catul.  ap.  Gell.  XIX  9.  14.   1877— 78  siehe  B. :  Philogelos. 

Maixner,   Fran;'. :    Kritisch-exegetischer  Beitrag   zu  Porcius  Licinus  und  Quintus 

Catulus.    In  :  Zeitschrift  für  die  österreichischen  Gymnasien  3S  (1887)  p.  1 — 7.  160. 

Lutatius    Daplmis.     Lutatii  Daphnidis  fragmenta  recensuit  Hermannus  Peter 

in:  Historicorum  romanorum  fragmenta  {Upxiai  1883)  p.  125—127. 

Büttner,  Richard:  Die  .,communes  historiae-  des  Lutatius  und  Lutatius  Daphnis. 
1893  siehe:  Porcius  Licinus. 
TjUXOrius.     Luxorius.    Recensuit  Alexander  Riese  in:  Anthologia  latina  I  1- (i-//;s/a» 

1894)  Nr.  18.  37.  203.  287—375. 
Luxorius.     Recensuit    Aemilius    Baehrens    in:    Poetae    latini    minores   4   (Lipsiae   1882) 
p.  237—240.  21)0—207.  38J— 425. 

Buecheler,   Franciscus:    Claudianus   et   Luxorius   in   anthol.   Ries.    n.    350.     1880 

siehe  C. :  Poetae. 
Ehwald,  Rudolf:  Curae  exegeticae.     188S  siehe  C:  Poetae. 
Fröhner,  Wilhelm:  Kritische  Analekten.     1881  siehe  C:  CoUectiones. 
Mähly,  Jakob:  Satura.     1886  siehe  C. :  Poetae. 
Weil,  Henri:  Luxorius  Riese  287.     1885  siehe  B. :  Anthologia. 

de  Winter  fei  d,  Paulus:  Luxorius  AL.  1^  p.  267.    1895  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 
Lygdamus.     siehe  auch  TibuUus. 
Lygdami   elegiae.     1878   siehe:   Albii   Tibulli   elegiarum   libri   duo.     Recensuit   Aemilius 

Baehrens. 
Les  E16gies  de  Tibulle,  Lygdamus  et  Sulpicia  .  .  .  par  Philippe  Martinen.    1895  siehe: 
Tibullus. 

Doncieux,  George:    Sur  la  personnalite  de  , Lygdamus"  (Tibulle,  livre  III).     In: 

Revue  de  philologie  12  (1888)  p.  129-134. 
Hai  1er,   Eduard:   Wer  ist  der  Verfasser  der  Elegien  des  Lygdamus?     In:  Ab- 
handlungen aus  der  klassischen  Altertums-Wissenschaft.    Wilhelm  von  Christ 
zum  60.  Geburtstag  dargebracht  {Münriien  1891)  p.  404—409. 
N6methy,  Geza:  Lygdamus  meltatasahoz.    In:  Egyetemes  philologiai  közlöny  18 

(1894)  p'.  1—12.     Sur  le  poete  L. 
Sellar,  William  Young:  The  roman  poets  of  the  augustan  age.    Horace  and  the 
elegiae  poets.     Horace  and  the  elegiae  poets.    (1892)  1899  siehe  C:  Poetae. 
II.  Gallus,  Tibullus,  Lygdamus,  Sulpicia. 
de  Winterfeld,  Paulus:  Lygdam.  4,  .3.     1895  siehe  C. :  CoUectiones  (p.  17). 


Addenda. 


P.    36.    Poetae  antiqaissimi.    Ritschi,  Friedrich:   Poesis  saturniae  spicilegium  (1854). 

In  des  Verf.  Opnscula  philologica  4  [Lipsiae  1878)  p.  297—308. 
P.    38.    Poetae  bucolici.    Ziehen,   Julius:   Studien  zur  lateinischen  Anthologie.     1895 

siehe  D.:   Anthologia  (p.  121). 
P.     38.    Poetae    cliristiani.      Ficker,    Johannes:    Die    Bedeutung    der    altchristlichen 

Dichtungen    für    die    Bildwerke.      In:    Gesammelte    Studien    zur    Kunst- 
geschichte.    Eine   Festgabe   zum  4.    Mai   18S5  für   Anton  Springer  {Leipzifi 

1885)  p.  8—41. 
P.     46.     Poetae  scaenici.     Koenig,   Emil:    Qua  ratione  veteres  poetae  latini  et  tragici 

et    comici    nomina    urbium,    insularum ,    terrarum    cum    praepositionibus 

coniunxerint.     1883  siehe:  Plautus. 
P.    85.    Scriptores  rei  rusticae.    Aurelianu,  Petre  S.:  Economi'a  rxirale  la  Romani. 

In:  Annalile  societatii  acadcmica  roniane.    Tomulu  XI.  Sessiunea  annului 

1878.     Sectiunea  II.  Memorio  si  notitie  (Bncnresri  1879)  p.  3—38,  4  Taf. 
P.     86.     Accins.     Muoller,  Lucian:  Die  Dramen  des  Ennius,  Pacuvius,  Accius.     In  des 

Verf.  Quintus  Ennius  (St.  Petershuvff  1884)  p.  75—101. 
P.    88.    Adamantius.  Buec heier,  Franciscus:  Glossemata  latina.   1880  siehe:  Scribonius 

Largus. 
P.     90.     Alcninns.     Preces  Veterum,  sive  orationes  devotae  ex  operibus  .  .  .  Bedae  Vene- 

rabilis,  Alcuini  .  .  .  CoUegit  et  edidit  Joannes  F.  France.  (1872)  1887  siehe: 

Augustinus  (p.  133). 
B.,  H.  F.:  Alcwine.     In:  The  Cornhill  Magazine  47  (1886)  p.  70—82. 
Berger,  Samuel:  Alcuin  et  les  bibles  de  Tours.    1893  siehe:  Hieronymus  (p.  397). 
Ambrosins.     Langen,  Joseph:  Die  abendländischen  Kirchenlehrer  .  .  .  über  die 

Autorität  des  römischen  .Stuhles.     1881  siehe:  Hieronymus  (p.  ,398). 
AmmianaH  Marcellinii.*!.    Hertz,   Martin:   Aulus  Gellius   und  Ammiamis  Mar- 
cellinus.    (1874)  1883  siehe:  Aulus  Gellius  (p.  382). 
Arvalliim  fratrain  Carmen.     Pauli,    Carl;    Über   das    altlateinische  Lied    der 

Arvalbrüder.     In    des  Verf.    Altitalische   Studien.   4.    Heft  {Hannover  1885) 

p.  1—92. 
Sempronins  Asellio.    Hertz,  Martin:  Ueber  den  Annalisten  Sempronius  Asellio 

bei  Gellius  V  18  (1870)  1886  siehe:  Aulus  Gellius. 
Aagn.^tinns.     Koch,    Anton:    Die   Auctorität   des   hl.  Augustin  ...   Wiederholt 

in  des  \  erf.  Der  heilige  Faustus,  Bischof  von  Riez  (Stuttgart  1895)  p.  129 — 191. 
Langen,   Joseph:    Die    al)endländischen    Kirchenlehrer...   über   die  Autorität 

des  römischen  Stuhles.     1881  siehe:  Hieronymus  (p.  398). 
P.  145.     Morin,    Germain:   Itoria   un  nouveau  mot  latin,  d'apres  un  discours  inedit  de 

Saint  Augustin.     In:  Revue  benediotine  9  (1892)  p.  173—177. 
P.  147.     Schmitz,  Wilhelm:    Notenschriftliches    aus   der  Berner  Handschrift  611.     1891 

siehe :  Hieronymus  (p.  399). 
P.  156.     L.  Cornelius  Balbus.   Fragmentum  recensnit  Hermannus  Peter  in:  Historicorum 

romanorum  fragmenta  (Lipsiae  1S83)  p.  247  -248. 
Ho  che,  Johannes:  De  Lucio  Cornelio  Balbo.    (Pars  prior).    1882  siehe;  M.  TuUius 

Cicero  (p.  303). 
P.  157.    Beda.     A   little   book   concevning   the  holy  places,    which   Bede  composed  by 

abbreviating   tho   works   of  former  writers.     Translated    by   James   Rose 

Macphorson  in:   The  pilgrimage  of  Arcullus.     1889  siehe:  Adamnanus. 
Schmitz,  Hermann  Joseph:  Poenitentiale  Bedae.    In  des  Verf.  Die  Bussbücher 

und  die  Bussdisciiilin  der  Kirche  (Mainz  1883)  p.  550— 5li4. 
P.  166.     D.   Jnnius   Brutum   Albinns.     Gurlitt,    Ludwig:    Der   Briefwechsel    zwischen 

Cicero  und  D.  Brutus.     1880  siehe:  M.  Tullius  Cicero  (p.  300). 
P.  182.     Caesar,     Andersen,  Axel:  üdvalg  af  Cornelius  Nepos,  Caesar  .  .  .  1882  siehe: 

M.  TuUius  Cicero  (p.  271». 
P.  206.     Wagener,    Carl:     Beiträge    zur    lateinischen    Formenlehre.      I.     Die    Perfect- 

bildungen  auf  vi  bei  Sallust,  Caesar,  Nepos.    II.   ac  und  atque  vor  Con- 

sonanten  im  bellum  gallicum  und  bellum  civile  des  Caesar.    Progr.  der 

Hauptschule  Bremen  1878.     (S.  3—19).     4. 


p. 

94. 

p. 

96. 

p. 

130. 

p. 

131. 

p. 

144. 

568  Addenda  —  Corrigenda. 


p. 

208. 

p. 

208. 

p. 

209. 

p. 

215. 

Caesarius  arelatensis.    Kattenbusch,  Ferdinand:  Das  Symbol  des  Caesarius 

von  Arles.  In  des  Verf.  Das  apostolische  Symbol  1  (Ldpiif/  1894)  p.  164—170. 
—  Fragen  mit  Bezug  auf  das  Symbol  des  Caesarius  von  Arles. Ebenda  p.  401—403. 
Callistus.    Langen,    .Joseph:    Des   Bischofes  Kallistus   neue  Kirehendisciplin. 

In  des  Verf.  Geschichte  der  römischen  Kirche  bis  zum  Pontifikate  Leo's  I 

(Bonn  1S81)  p.  245—262. 
Calpnrnins  Piso.    Soltau,  "Wilhelm:   Livius'   Geschichtswerk,  ...  1897  siehe: 

T.  Livius. 
31.  Porcins   Cato.    Piechotta,  .Johannes:    Monubilis.     Tnrumla.     1884  siehe: 

Itinerarium  burdigalense  (p.  475). 
Ungar,  Georg  Friedrich:  Die  römischen  Quellen  des  Livius  in  der  vierten  und 

fünften  Dekade.     1878  siehe:  T.  Livius. 
P.  316.    31.  Tnllins  Cicero.    Quintescu,   Nieolac:    Kapoitü    asupra   probelorü   de   tra- 

ductiune  din  ..Ciceronis  De  officiis  liber  !•'.    In:  Analele  academiei  romane. 

Seria   II,    Tomulü   IX,   1886—1887.     Partea    administrativä    si    desbaterile 

{lianm^ci  1887)  p.  174—191. 
P.  334.    Q.  Clandins  Qnadrigariu.S.    Soltau,  Wilhelm:  Livius'  Geschichtswerk,  .  .  .  1897 

siehe:  T.  Livius. 
Unger.  Georg  Friedrich:  Die  römischen  Quellen  des  Livius  in  der  vierten  und 

fünften  Dekade.     1878  siehe:  T.  Liviu.s. 
Coelins  Antipater.    Soltau,  "Wilhelm:  Livius'  Geschichtswerk,  .  .  .  ]897  siehe: 

T.  Livius. 
Columhanns.    Schmitz,  Hermann  Joseph:   Das  Poenitentiale  Columban's.    In 

des  Verf.   Die  Bussbücher   und   die  Bussdisciplin    der  Kirche    (Mainz  1883) 

p.  588-602. 
Ennins.  Bernays,  Jacob:  Ennianum,nonLucretianum (1848)1885 siehe:Lucretius. 
Heitzmann,    Matthias:    De    substantivi  eique  attributi  apud  poetas  satiricos 

collocatione  part.  I.     1?87  siehe  C. :  Poetae  satirarum  (p.  43). 
P.  368.    Facundus.     Kattenbusch,    Ferdinand:  "Welches   Symbol   citiert   Facundus 

von   Hermiane?     In   des   Verf.    Das  apostolische   Symbol   1   (Lfipzig  1894) 

p.  150—152. 
Fanstus  Reiensis.  Kattenbusdi .  Ferdinand:  Das  Symbol  des  Faustus  Rejensis. 

In  des  Verf.   Das  apostolische  Symbol  1  (Ldpzif}  1894)  p.  1.58—164. 
P.  384.    Germanicns.   Robert,  Carolus:  De  scholiis  strozzianis.  In  des  Verf.  Eratosthenis 

Catasterismorum  reliquiae  (Bo'olvii  1878)  p.  2ul — 220. 
P.  393.    Gregorins   Tnronensi«.    Bänke,    Leopold:   Gregor   von   Tours.     In    des   Verf. 

Weltgeschichte  IV  2  (Lcip^ii)  1883)  p.  32S-368. 
P.  402.    Hilarns.    Langen,   Joseph:   Befestigung  der  päpstlichen  Macht  im  Abendland 

unter  Hil.-irus.     In  des  Verf.  Geschichte  der  römischen  Kirche  von  Leo  I. 

bis  Nikolaus  I.     (Bonn  1885)  p.  113—126. 
P.  496.    Tabnla  Baiitina.   [Tabula  bantina].  In :  Inscriptiones  Italiae  irfferioris  dialecticae 

in  usuiu  praecipue  academicum  composuit  Johannes  Z  vetai  eff  (j¥oi(yM</r 

188ti)  p.  68—7.3. 


p. 

335. 

p. 

335. 

p. 

359. 

p. 

360. 

Corrigenda. 

P.  8.     Z.  9.     Ebrard.     Füge  hinzu:  usu. 

P.  10.     Stelle  um:  Konitzer.     Kraffert. 

P.  36.    Letzte  Zeile  v.  u.  Wölfflin.    Lies:  Ennius  oder  Pacuvius. 

P.  37.    Z.  39.    Carmina  codicis  Einsidlensis  rec.  A.  Kiese.    Lies:  1906. 

P.  87.     Z.  10.     Bergk,  Theodor:  Die  Epitome  Iliados  usw.  ist  zu  tilgen. 

P.  89.     Z.  22.     3Iüllenhoff.     Lies:  212. 

P.  101.     Z.  4.     Stelle  um:  Owen.     Torreselle. 

P.  128.  Z.  14.  De  medicam.  herbarum.  Tilge:  Calimach  usw.  und  setze  dafür: 
Pedaniu  Dioscoride  si  Luciu  Apuleiu  (Botanica  daco-getica)  de  Alexandru 
Pap adopolu -Calimach  u.  In:  Analile  societatii  academice  romane. 
Tomulu  XI.  Sessiunea  annului  1878.  Sestiunea  II.  Memorii  si  notitie 
(Btiamsci  1879)  p.  39—86. 

P.  228.    Z.  22.    Palraer.    Lies  statt  .,Ebenda".    In:  Hermathena. 

P.  292.     Füge  ein:  Capalleja,  Suarez  Victor  siehe:  .Suarez. 

P.  320.     Z.  15.     Schmidt.     Lies:  lex  Antonia  Cornelia. 

P.  324.     Z.  7.     Lies:  Capalleja,  Suarez  Victor. 

P.  403.  Z.  28  V.  u.  Bergk.  Lies  statt  „siehe:  L.  Accius".  In  des  Verf.  Kleine  philo- 
logische Schriften  2  (Halle  a.  S.  1886)  p.  733. 

P.  413.    Z.  12  V.  u.  The  Harwarden  Horace.    Lies:  Carmina  e)  (p.  426). 


I 


PA  Jahresbericht  über  die  Fort- 
3  schritte  der  klassischen 

J3         Altertumswissenschaft 

Bd. 156 


PLEASE  DO  NOT  REMOVE 
CARDS  OR  SLIPS  FROM  THIS  POCKET 

UNIVERSITY  OF  TORONTO  LIBRARY